Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008 - Στρασβούργο

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

ENΠροφορικές αιτιολογήσεις της ψήφου:

- Έκθεση: Claude Turmes (A6-0369/2008)

  Mairead McGuinness (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε, δεν σας άκουσα. Θεωρώ ότι το τελευταίο βραβείο ήταν τόσο συγκινητικό που νιώθουμε ακόμα δέος για ό,τι συνέβη.

Επικροτώ την έκθεση Turmes. Η ανανεώσιμη ενέργεια είναι φυσικά βασικός παράγοντας ως προς τις προσπάθειες μας να μειώσουμε την εξάρτησή μας σε ορυκτά καύσιμα, αλλά ορισμένες φορές, όπως διαπιστώσαμε, οι λύσεις μπορεί να οδηγήσουν σε άλλα προβλήματα, και αυτό συνέβη σε σχέση με τη συζήτηση για τα τρόφιμα έναντι της παραγωγής καυσίμων. Πρέπει να αναζητήσουμε αυστηρά κριτήρια βιωσιμότητας και σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να εξετάσουμε ειδικότερα την παραγωγή ξύλου και ξυλείας, τα οποία είναι μια πολύ καλή ανανεώσιμη πηγή.

Θα ήθελα να εξετάσουμε στο ευρύτερο δυνατό πλαίσιο μια αποτελεσματική πολιτική χρήσης της γης. Είναι πολύ σημαντικό, εδώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να παντρέψουμε τη γεωργία και την ενέργεια με ανησυχίες για την κλιματική αλλαγή, αλλά πρέπει να το πράξουμε εξίσου σε παγκόσμιο επίπεδο. Εν τούτοις, επικροτώ και υποστηρίζω την παρούσα έκθεση.

  Jim Allister (NI). - Κύριε Πρόεδρε, δεν είμαι από αυτούς που παρασύρονται από την υστερία για την ενέργεια και την κλιματική αλλαγή, αλλά η επιδίωξη της ανανεώσιμης ενέργειας πρέπει να είναι κυρίως λογική. Ωστόσο, πρέπει να είναι οικονομικά βιώσιμη. Βάσει αυτού, δεν είμαι πεπεισμένος για τη βιασύνη σε σχέση με την αιολική ενέργεια μέσω μη υλοποιήσιμων στόχων. Αλλά η πρωταρχική μου παρατήρηση για την παρούσα έκθεση είναι να υποστηρίξουμε την απομάκρυνση από τα αγροκαύσιμα και την εστίαση της βιομάζας σε ροές αποβλήτων, όχι στα τρόφιμα. Η μετατροπή των γεωργικών, οικιακών και βιομηχανικών αποβλήτων σε ενέργεια μου φαινόταν πάντα η πιο εύλογη επιλογή για ανανεώσιμη ενέργεια. Ως εκ τούτου, η ανάπτυξη της τρίτης γενιάς ενέργειας από βιομάζα και βιοαέριο έχει την πλήρη υποστήριξή μου.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Η δέσμη μέτρων για το κλίμα αποτελεί ρεαλιστικό συμβιβασμό που συμφιλιώνεται τόσο με το όραμά μου για βιώσιμη διαχείριση των πόρων αυτού του πλανήτη όσο και με την υποστήριξή μου για την ευρωπαϊκή βιομηχανική ανταγωνιστικότητα και απασχόληση. Αποτελεί άλλο ένα βαθμιαίο βήμα προς τα εμπρός, σίγουρα όχι προς τα πίσω. Δεν είναι ριζοσπαστικό, αλλά δημιουργεί το παράδειγμα για τον υπόλοιπο κόσμο. Μέσω της παρούσας έκθεσης η Ευρώπη του σήμερα, παρά την αρχική οικονομική κρίση, ψηφίζει εκ νέου για να αναλάβει τις ευθύνες για το τι είδος Γης θα παραδώσουμε στις μελλοντικές γενιές. Συμφωνώ ότι είναι απαραίτητο να μετακινηθούμε από την κακή σύλληψη των αγροκαυσίμων σε πολιτικές χρήσης βιώσιμης ενέργειας από βιοαέριο και βιομάζα και ότι είναι απαραίτητο να παρέχουμε κίνητρα για την καινοτομία της τεχνολογίας εξοικονόμησης ενέργειας, ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική και με την καλύτερη δυνατή ποιότητα. Οι πηγές βιομάζας πρέπει να αποτελούνται κυρίως από υγρά απόβλητα, οργανικά απόβλητα από νοικοκυριά και βιομηχανίες και κατάλοιπα από τη γεωργία, την αλιεία και τη δασοκομία. Πρέπει να αξιοποιήσουμε το υποβαθμισμένο έδαφος, καθώς και τις πρώτες ύλες που δεν προορίζονται για ανθρώπινη τροφή ή τροφή ζώων, όπως τα φύκια.

Εκθέσεις: Avril Doyle (A6-0406/2008), Satu Hassi (A6-0411/2008), Chris Davies (A6-0414/2008), Dorette Corbey (A6-0496/2007)

  Oldřich Vlasák (PPE-DE). – (CS) Θα ήθελα να εξηγήσω γιατί υποστήριξα τη νομοθετική πρόταση στο πλαίσιο της δέσμης μέτρων για το κλίμα, δηλαδή τις εκθέσεις των Doyle, Davies, Hassi και Corbey. Οι εν λόγω προτάσεις ήταν το αντικείμενο πολύ σχοινοτενών συζητήσεων, διαπραγματεύσεων μεταξύ του Συμβουλίου, το οποίο εκπροσωπείται από τη Γαλλική Προεδρία, και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο εκπροσωπείται από τους εισηγητές και τους σκιώδεις εισηγητές από τις περισσότερες πολιτικές ομάδες. Η αρχική πρόταση, για παράδειγμα, ήταν τελείως καταστροφική τόσο για τις τσεχικές όσο και για τις ευρωπαϊκές χημικές βιομηχανίες. Την περασμένη εβδομάδα επετεύχθη μια συμφωνία χάρη στις παραχωρήσεις των κρατών μελών και των μελών του Κοινοβουλίου. Ορίστηκαν σαφή κριτήρια για τους διάφορους τομείς της βιομηχανίας και για τη σταδιακή θέσπιση διαφόρων μέτρων. Κατά αυτό τον τρόπο, ήταν δυνατό να επιτευχθεί συμβιβασμός που διατηρεί τους αρχικούς φιλόδοξους στόχους για την προστασία του περιβάλλοντος, ενώ ορίζει τις προϋποθέσεις που δεν θα περιορίσουν τις δραστηριότητες της βιομηχανίας και δεν είναι ενάντιες στη βιομηχανία.

- Έκθεση: Avril Doyle (A6-0406/2008)

  Gyula Hegyi (PSE). – (HU) Ο λόγος που υπερψήφισα την έκδοση συμβιβασμού της έκθεσης Doyle είναι ότι περιλαμβάνει σημαντικές διορθωτικές επιστολές στην οδηγία. Εγώ κατέθεσα τη διορθωτική επιστολή που απάλλασσε την τηλεθέρμανση από φόρους, εξαιρώντας την από τη φορολογία για το κλίμα. Αυτό είναι σημαντικό αποτέλεσμα, καθώς η τηλεθέρμανση, η οποία είναι σύστημα που είναι επίσης περισσότερο φιλικό προς το περιβάλλον από ό,τι ένας λέβητας, χρησιμοποιείται κυρίως από οικογένειες με χαμηλότερο εισόδημα Είμαι επίσης ικανοποιημένος που έγιναν φοροαπαλλαγές για την παραγωγή θέρμανσης και ψύξης από εγκαταστάσεις συνδυασμένης παραγωγής. Η εν λόγω κίνηση δείχνει μια νοοτροπία φιλική προς το περιβάλλον. Υπάρχουν πολλές ακόμα μορφές δραστηριότητας που εξαιρούνται παρομοίως από την καταβολή του φόρου για το κλίμα που δεν θα έπρεπε. Από την πλευρά μου, θα ήμουν ικανοποιημένος αν έβλεπα μια πιο πράσινη οδηγία, αλλά ο παρών συμβιβασμός είναι καλύτερος από το τίποτα.

  Mairead McGuinness (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, κι εγώ υποστηρίζω και επικροτώ την παρούσα έκθεση, η οποία επεξεργάζεται περαιτέρω το ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας εκπομπών – και πράγματι ασχολείται με τις ανησυχίες για τη διαρροή άνθρακα, ειδικότερα αν δεν υπάρχει συμφωνία το 2009 σε παγκόσμιο επίπεδο.

Θα ήθελα και πάλι να αναφερθώ στο θέμα της δασοκομίας σε αυτήν τη συνολική εποχή αλλαγής του κλίματος. Χρειαζόμαστε μια πολύ ισχυρή φωνή σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να αντιμετωπιστεί η αποψίλωση των δασών παγκοσμίως. Επικροτώ το γεγονός ότι τα ταμεία θα στοχεύσουν σε αυτό, διότι προς το παρόν δεν αντιμετωπίζεται: όλοι ανησυχούμε για αυτό, αλλά δεν υπάρχει συντονισμένη δράση για την αντιμετώπιση του θέματος. Ήμουν στη Βραζιλία και γνωρίζω τι συμβαίνει εκεί και σε άλλες χώρες και εάν δεν το αντιμετωπίσουμε, όλες οι προσπάθειές μας σε επίπεδο ΕΕ θα είναι μάταιες.

  Leopold Józef Rutowicz (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το έγγραφο για την εμπορία των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου παρέχει υποστήριξη για τα απαραίτητα τεχνικά μέτρα τα οποία τελικά στοχεύουν στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

Το προτεινόμενο σύστημα εμπορίας μπορεί να ενθαρρύνει την αισχροκέρδεια, η οποία μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες σε πόρους που προορίζονται για τεχνικές δραστηριότητες. Για παράδειγμα, στην Πολωνία, μια φτηνή λάμπα εξοικονόμησης ενέργειας κόστιζε περίπου 5 ζλότι. Μετά από μια εκστρατεία για την εξοικονόμηση ενέργειας και ενθάρρυνση για αγορά τέτοιου είδους λάμπας, η τιμή πλέον αυξήθηκε σε περισσότερο από 10 ζλότι. Για το λόγο αυτόν, το σύστημα εμπορίας πρέπει να συνταχτεί και να αναθεωρηθεί με μεγαλύτερη προσοχή. Δεν υποστηρίζω την οδηγία στην παρούσα μορφή της.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Υποστηρίζω τη σταδιακή εξάλειψη της δωρεάν χορήγησης αδειών για την εκπομπή αερίων θερμοκηπίου για ένα ευρύ φάσμα βιομηχανιών. Λυπάμαι που το Συμβούλιο έφερε αντίσταση στη μεταφορά εσόδων από την πώλησή τους για την καταβολή θέρμανσης για οικίες. Εκτιμώ ότι η Γαλλική Προεδρία κατάφερε να επιφέρει μια συμφωνία μεταξύ των παλιών και των νέων κρατών μελών και έκανε παραχωρήσεις στο έτος αναφοράς ή έως το 2007. Υποστήριξα με χαρά ένα συμβιβασμό που δίνει τη δυνατότητα να επιτευχθούν οι στόχοι του Πρωτοκόλλου του Κιότο, ενώ λαμβάνει υπόψη την οικονομική κατάσταση. Θα ήθελα να σημειωθεί ότι ζητώ μια διόρθωση της ψηφοφορίας για το τελικό νομοθετικό ψήφισμα, καθώς, αν και ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος, το φως έδειξε λανθασμένα κόκκινο.

  Bogdan Pęk (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την παρούσα οδηγία, καθώς πιστεύω ότι είναι μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι μια γελοία απόφαση, η οποία βασίζεται σε τελείως φαλκιδευμένα δεδομένα, χωρίς ορθολογική επιστημονική βάση, και η οποία θα κοστίσει τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο δολάρια μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτά τα χρήματα, από το να δαπανηθούν με ανόητο, ακόμα και βλακώδες τρόπο, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως μέρος της πραγματικής προσπάθειας για να επιτευχθεί ένα καθαρό, αξιοπρεπές περιβάλλον και καθαρός αέρας χωρίς σκόνη, καθώς και για την απαλλαγή από δηλητηριώδη αέρια και την εξασφάλιση εφοδιασμού καθαρού νερού, κάτι το οποίο λείπει από την Ευρώπη και το οποίο θα καθίσταται ολοένα και σπανιότερο στο μέλλον. Ένα δισεκατομμύριο δολάρια δαπανηθέντα στο προαναφερθέν έργο θα μειώσουν απλώς τη θερμοκρασία κατά 0,12 βαθμούς, κάτι που δεν θα έχει την παραμικρή επίπτωση στην κλιματική αλλαγή. Είναι μια τελείως γελοία ρύθμιση, για την οποία θα έπρεπε να ντρέπεται το Κοινοβούλιο.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το σύστημα εμπορίας εκπομπών θα παίξει σημαντικό ρόλο στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Παραμένει ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο θέμα για τα νέα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Πολωνίας, η οποία πιστεύει ότι η βάση που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό του επιτευχθέντος αποτελέσματος είναι λανθασμένη. Στην πραγματικότητα, δεν παίζει ρόλο μόνο ο δείκτης 20%, αλλά και το έτος αναφοράς που χρησιμοποιήθηκε για την ερμηνεία του. Στη δέσμη μέτρων, αυτό το έτος ορίστηκε να είναι το 2005, αλλά οι χώρες που αντιτίθενται στην εν λόγω επιλογή υποστηρίζουν ότι το σωστό έτος αναφοράς θα ήταν το 1990.

Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα μειώθηκαν ήδη σημαντικά σε αυτές τις χώρες μετά τις οικονομικές αλλαγές που εφαρμόστηκαν. Τα μέτρα που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου προϋπόθεταν σημαντικές προσπάθειες και υψηλό κόστος. Ως εκ τούτου, η προτεινόμενη δέσμη μέτρων λύσεων θεωρείται ακόμα ότι στερείται αντικειμενικότητας και ότι δεν λαμβάνει υπόψη τις περικοπές που έχουν γίνει έως τώρα και το οικονομικό δυναμικό κάθε χώρας, ενώ προωθεί ορισμένα από τα παλιά κράτη μέλη της ΕΕ.

  Daniel Caspary (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να δώσω την παρακάτω αιτιολόγηση ψήφου εξ ονόματος της ομάδας της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης της Γερμανίας (CDU) του ομόσπονδου κρατιδίου της Βάδης Βυρτεμβέργης. Υποστηρίζουμε απολύτως τις προσπάθειες για να μειωθεί σημαντικά η συνεισφορά στην κλιματική αλλαγή η οποία συντελείται πιθανότατα από ανθρώπους. Ωστόσο, δεν υποστηρίξαμε το συμβιβασμό για το σύστημα εμπορίας εκπομπών της ΕΕ που ήταν αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ των αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων το Σαββατοκύριακο.

Η θέσπιση νόμων με μεγάλη βιασύνη –γιατί για αυτό ακριβώς πρόκειται– είναι απαράδεκτη και μη δημοκρατική και η εξαιρετικά γρήγορη νομοθετική διαδικασία και το γεγονός ότι τα έγγραφα του Συμβουλίου κατατέθηκαν μόνο πριν από δύο ημέρες σήμαιναν ότι, κατά τη γνώμη μας, ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί επαγγελματικός έλεγχος και μελέτη των εγγράφων και συνεπώς η σωστή θέσπιση νόμων.

Καθίσταται ακόμα πιο απαράδεκτο λαμβάνοντας υπόψη ότι η εν λόγω νομοθεσία επιβάλλει μια ιδιαίτερα υψηλή οικονομική επιβάρυνση στο ευρωπαϊκό κοινό. Σύμφωνα με αρκετές μελέτες, η δράση για το κλίμα και η δέσμη μέτρων για την ανανεώσιμη ενέργεια κοστίζουν στην ευρωπαϊκή οικονομία και το ευρωπαϊκό κοινό περίπου 70 έως 100 δισεκατομμύρια ευρώ και υπάρχει η απειλή ότι ολόκληρες βιομηχανίες θα μετακινηθούν σε άλλα μέρη του κόσμου λόγω της διαρροής άνθρακα. Δεν μπορούμε να εγκρίνουμε μια δέσμη μέτρων αυτού του εύρους με μια εσπευσμένη διαδικασία. Νομοθετικές προτάσεις με σημασία όπως αυτών πρέπει να εξελίσσονται στην πορεία μιας διαδικασίας στη σωστή σειρά με αρκετές αναγνώσεις.

- Έκθεση: Satu Hassi (A6-0411/2008)

  Péter Olajos (PPE-DE). – (HU) Ψήφισα υπέρ της δέσμης μέτρων για το κλίμα, αν και είναι δύσκολο να τη θεωρήσω απολύτως θετική. Αναμφίβολα, η εν λόγω νομοθεσία κοιτάζει μπροστά, συμπληρώνει ένα κενό και είναι απαράμιλλη στον κόσμο. Ταυτόχρονα, οι στόχοι που τέθηκαν δεν αντικατοπτρίζουν τους στόχους που έθεσαν οι επιστήμονές μας για να σταματήσουν την κλιματική αλλαγή, η οποία είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Το καθήκον της Ευρώπης είναι να οικοδομήσει ένα κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο που παράγει χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, καθώς η Ευρώπη είναι μεταξύ των περιοχών με το μεγαλύτερο δυναμικό για να αναπτύξει τις απαραίτητες τεχνολογίες. Ωστόσο, αυτό απαιτεί χρήματα και δεσμευτική νομοθεσία. Με την εν λόγω απόφαση, το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων πηγαίνει εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη μορφή μηχανισμών καθαρής ανάπτυξης (CDM), ενώ η νομοθεσία μας περιλαμβάνει πάρα πολλές εξαιρέσεις, παρά πολλούς μηχανισμούς ευελιξίας και πολύ μικρή παρέμβαση. Εν γένει, μπορεί να ειπωθεί ότι, δεδομένης της συνείδησης της ευθύνης μας και της κατανόησης της σπουδαιότητας των καθηκόντων που έχουμε ενώπιόν μας, κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά με ανεπαρκή βηματισμό, και συνεπώς με την ψήφο μου αναγνωρίζω ότι κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση και όχι με την ταχύτητα της προόδου μας προς το στόχο μας.

  Gyula Hegyi (PSE). – (HU) Το βασικό πρόβλημα με την παρούσα νομοθεσία είναι ότι ορισμένα κράτη της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης ήδη μείωσαν σημαντικά τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου στο τέλος της δεκαετίας του 1980. Ορισμένες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, ωστόσο, αύξησαν σε μεγάλο βαθμό αυτές τις εκπομπές ακόμα και στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Για το λόγο αυτό ζητήσαμε αξιοπρεπή μεταχείριση και την αναγνώριση των πρώιμων προσπαθειών μας. Λάβαμε κάτι, αλλά πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η κλιματική ισορροπία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ήταν πολύ χειρότερη χωρίς τις προσπάθειες των νέων κρατών μελών. Θα ήταν σημαντικό, συνεπώς, για τα παλιά κράτη μέλη να συμμετάσχουν στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων. Πρώτα από όλα, θα πρέπει να μεταφέρουν μέρος της βιομηχανίας τους στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες της ΕΕ ή να εξαγοράσουν δικαιώματα από αυτές. Δεχτήκαμε το συμβιβασμό προς όφελος της προστασίας του περιβάλλοντος και για να υιοθετήσουμε μια κοινή ευρωπαϊκή προσέγγιση. Ταυτόχρονα, κατανοώ τις ανησυχίες των περιβαλλοντολόγων και ελπίζω ότι αργότερα θα είμαστε σε θέση να καταστήσουμε αυστηρότερη τη νομοθεσία.

  Mairead McGuinness (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, όπως γνωρίζουμε, μόνο οι μισές εκπομπές CO2 καλύπτονται από το ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας εκπομπών (ETS). Υποστήριξα αυτήν τη συγκεκριμένη έκθεση, επειδή πρέπει να συμμετάσχουν κι άλλοι τομείς και να μοιραστούν τις προσπάθειες. Θέλω να επικεντρωθώ ειδικότερα, ωστόσο, στη γεωργία, η οποία έχει διάφορα προβλήματα, αλλά νομίζω ότι πρέπει να θυμόμαστε ότι η γεωργία ασχολείται με την παραγωγή τροφίμων και πρέπει να λάβουμε υπόψη τι ζητάμε να πράξει αυτός ο τομέας.

Πιστεύω, επίσης, ότι πρέπει να κάνουμε τους αγρότες κοινωνούς της διαδικασίας πληροφόρησης, διότι απαιτούνται αλλαγές του συστήματος από αυτούς και δεν είναι κατάλληλα ενημερωμένοι ή δεν έχουν λάβει τη σωστή καθοδήγηση για το εν λόγω θέμα. Χρειαζόμαστε περισσότερη έρευνα –και συνεχίζεται στα κράτη μέλη– για το πώς θα μειώσουμε τις εκπομπές από τη γεωργία με τη συνεργασία των αγροτών. Θα ήθελα, ωστόσο, μόνο να προειδοποιήσω ότι ό,τι κάνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα πρέπει να οδηγήσει σε μείωση της παραγωγής τροφίμων μας, διότι αυτό το κενό θα πληρωθεί από εισαγωγές, τις εκπομπές των οποίων μπορούμε να ελέγξουμε ελάχιστα.

  Syed Kamall (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι όλοι εμείς στο παρόν Κοινοβούλιο συμφωνούμε σχετικά με την ανάγκη να μειώσουμε τα επιβλαβή αέρια, είτε πιστεύουμε στην έννοια της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη και στην απειλή που αντιμετωπίζει η γη είτε απλώς θέλουμε να μειώσουμε τη ρύπανση.

Ωστόσο, ας θυμηθούμε ότι 12 φορές ετησίως μετακινούμε το παρόν Κοινοβούλιο από τις Βρυξέλλες στο Στρασβούργο, για να μην αναφερθώ στα επιπλέον κτίρια που διαθέτουμε στο Λουξεμβούργο. Αυτό όχι μόνο κοστίζει στους φορολογούμενους της Ευρώπης 200 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, αλλά επίσης εκπέμπει 192.000 τόνους CO2 – που ισοδυναμούν με 49.000 μπαλόνια ζεστού αέρα. Ήρθε η ώρα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να σταματήσει να εκπέμπει όλο το ζεστό αέρα του στις παρούσες συζητήσεις και να αναλάβει την πρωτοβουλία να τερματίσει τη φάρσα των Βρυξελλών, του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου. Είναι καιρός να σταματήσει η υποκρισία.

- Έκθεση: Chris Davies (A6-0414/2008)

  Mairead McGuinness (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω την παρούσα έκθεση, αν και ίσως έχουμε ορισμένες ανησυχίες, διότι δεν αποτελεί πραγματικά λύση. Είναι προσωρινό μέτρο, αν και δεν υπάρχει άλλη επιλογή εκτός από την ανάπτυξη αποθήκευσης CO2, διότι πρόκειται να παραγάγουμε CO2 στο μέλλον.

Αυτό που θα συμβεί πέραν αυτού εξαρτάται από το πόσο επενδύουμε σε περαιτέρω έρευνα στον εν λόγω τομέα. Γνωρίζω ότι υπάρχει μια άποψη ότι, με την οικονομική ύφεση, οι επενδύσεις για ολόκληρο το φάσμα του ενεργειακού ζητήματος και της κλιματικής αλλαγής θα αποδώσουν μερίσματα, αποτελέσματα και θέσεις εργασίας. Νομίζω ότι χρειάζεται να επικεντρωθούμε σε αυτόν το συγκεκριμένο τομέα. Έτσι, ενώ δεν είναι απολύτως πράσινη λύση, αποτελεί σίγουρα μέρος της λύσης.

  Leopold Józef Rutowicz (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, από τεχνικής άποψης, η γεωλογική αποθήκευση και δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα αποτελεί σίγουρα μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση.

Εντούτοις, η τεχνική επιτυχία πρέπει να επιτευχθεί με υψηλό κόστος και χρησιμοποιώντας μεγάλη ποσότητα ενέργειας. Προς το παρόν, ενώ οι εταιρείες βιώνουν μεγάλες δυσκολίες ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, φαίνεται ότι το σύνολο των πόρων μας πρέπει να επικεντρωθεί στην εξοικονόμηση ενέργειας και τον εκσυγχρονισμό και την κατασκευή καθαρών σταθμών παραγωγής ενέργειας, οι οποίοι αντί να αποθηκεύουν διοξείδιο θα μειώνουν σημαντικά τις εκπομπές CO2 χωρίς να επιφέρουν πρόσθετο κόστος. Αυτό το είδος της τεχνολογίας έχει δοκιμαστεί ήδη και ελεγχθεί στην Ευρώπη. Λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα κατάσταση, δεν υποστηρίζω τις δαπάνες για τη γεωλογική αποθήκευση άνθρακα.

- Έκθεση: Dorette Corbey (A6-0496/2007)

  Mairead McGuinness (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι σύντομος και θα αδράξω την παρούσα ευκαιρία για να πω ότι ο λόγος που αιτιολογώ την ψήφο για τις παρούσες εκθέσεις είναι ότι πολλοί από εμάς στην αίθουσα δεν είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν για τη δέσμη μέτρων σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την ενέργεια. Η μοναδική μας ευκαιρία να ακουστούμε στο παρόν Κοινοβούλιο ήταν να παραμείνουμε εδώ και να προβούμε σε αιτιολόγηση ψήφου, έτσι ζητώ την ανοχή σας σε αυτήν τη βάση.

Για να τηρήσω το χρόνο μου για το συγκεκριμένο θέμα: γνωρίζουμε ότι πρέπει να μειώσουμε τις εκπομπές στον τομέα των οδικών μεταφορών. Νομίζω ότι έχει γίνει ήδη αρκετή δουλειά, διότι αυξάνεται η ενημέρωση του κοινού για αυτό το θέμα. Τα κίνητρα για να ενθαρρύνουν την αποτελεσματικότερη χρήση καυσίμων και λιγότερες εκπομπές από τις οδικές μεταφορές προϋποθέτουν το αντικίνητρο της υψηλότερης φορολογίας σε αυτοκίνητα με μεγαλύτερες εκπομπές και μικρότερη απόδοση. Αυτά τα μέτρα τίθενται ήδη σε εφαρμογή σε ορισμένα κράτη μέλη. Αυτή είναι, ίσως, η πορεία προς την επιτυχία.

  Leopold Józef Rutowicz (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση της κυρίας Corbey για τη δημιουργία ενός μηχανισμού παρακολούθησης και μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου είναι σημαντική για τη χάραξη μιας πολιτικής για τη μείωση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Αυτά τα αέρια προκαλούν μεγαλύτερη ζημιά σε μεγάλες αστικές περιοχές, όπου ζει το 80% του πληθυσμού.

Μια λύση θα ήταν να στραφούμε σε καθαρές μορφές μεταφορών, δηλαδή ηλεκτρικά, υδρογονοκίνητα ή υβριδικά οχήματα. Ο τομέας των αυτοκινήτων, ο οποίος διανύει σήμερα μια δύσκολη περίοδο, πρέπει να λάβει υποστήριξη για να ξεκινήσει τη μαζική παραγωγή αυτού του είδους οχημάτων. Μια τέτοια λύση θα μείωνε σημαντικά τις εκπομπές άνθρακα.

- Έκθεση: Guido Sacconi (A6-0419/2008)

  Mairead McGuinness (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, γνωρίζουμε ότι οι οδικές μεταφορές αντιστοιχούν σε 12% των εκπομπών CO2, συνεπώς προφανώς και υποστηρίζω την παρούσα συγκεκριμένη έκθεση, η οποία ασχολείται σαφέστατα με το θέμα.

Θέλω να επαναλάβω το σημείο μου και να τονίσω ότι, ενώ συνολικά, υποστηρίξαμε την εν λόγω δέσμη μέτρων για την ενέργεια και την κλιματική αλλαγή, νομίζω ότι η έγκρισή της με μια ανάγνωση πρέπει να θεωρηθεί μεμονωμένο γεγονός.

Υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες οι οποίες θα μπορούσαν να βελτιωθούν από την περαιτέρω συζήτηση, στην επιτροπή, στις ομάδες και στο παρόν Κοινοβούλιο. Σίγουρα θα προτιμούσα αυτή την επιλογή.

Εντούτοις, κατανοώ ότι ο χρόνος είναι σημαντικός και ότι έπρεπε να έχουμε τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχεδόν έτοιμη για το 2009. Ωστόσο, ας συμφωνήσουμε ότι διαδικαστικά, δεν ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσαμε να κάνουμε, αλλά πρακτικά, είχαμε λίγες επιλογές. Ας ελπίσουμε ότι θα επιτύχει.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Υποστήριξα τον κανονισμό για τις εκπομπές οχημάτων CO2 στη μορφή που είχε προκύψει από τις πολύπλοκες διαπραγματεύσεις του τριμερούς διαλόγου. Μέσω βελτιώσεων στην τεχνολογία παραγωγής κινητήρων και επίσης χρησιμοποιώντας περισσότερο φιλικά προς το περιβάλλον ελαστικά., φώτα και σχέδια, θα επιτευχθεί σταδιακή μείωση των εκπομπών από το σημερινό επίπεδο των 160 γρ. σε 130 γρ. CO2 ανά χιλιόμετρο. Ο κανονισμός επιτρέπει μικρές αποκλίσεις για κατασκευαστές μικρών οχημάτων στο πλαίσιο των τεθέντων στόχων. Ταυτόχρονα, το Κοινοβούλιο επιμένει σε αυστηρή εφαρμογή των προστίμων για παραβάσεις των από κοινού συμφωνηθέντων κανόνων. Θα ήθελα να δηλώσω ότι συμφωνώ με την κυρία Kamall. Είναι κρίμα που τα κράτη μέλη αρνούνται να θέσουν τέλος στις περιττές και συνεπώς εχθρικές προς το περιβάλλον μετακινήσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δώδεκα φορές ετησίως από τις Βρυξέλλες στο Στρασβούργο.

  Albert Deß (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω επίσης την κατασκευή αυτοκινήτων που λειτουργούν με ολοένα και λιγότερα καύσιμα. Υποστηρίζω, επίσης, τη διάταξη για όρια κατανάλωσης – αλλά πρέπει να είναι ρεαλιστικά όρια. Απείχα από την ψηφοφορία για την παρούσα έκθεση, καθώς δεν θεωρώ σωστό να ορίζουμε πρόστιμα έως 475 ευρώ ανά τόνο CO2 για την υπέρβαση αυτών των χαμηλών τιμών ορίων.

Υπάρχουν πολλές δυνατότητες εξοικονόμησης CO2 με σημαντικά χαμηλότερο κόστος. Αυτό θεωρείται μονομερής διάκριση έναντι αυτοκινήτων υψηλής ποιότητας ειδικότερα, τα οποία κατασκευάζονται στο ομόσπονδο κρατίδιο από όπου κατάγομαι, τη Βαυαρία. Μπορεί να εξοικονομηθεί CO2 με σημαντικά χαμηλότερο κόστος με τη μόνωση κτιρίων. Εξόπλισα το σπίτι μου με πλήρη θερμική μόνωση, συνεπώς εξοικονόμησα 7.000 λίτρα πετρελαίου ετησίως – δεν είναι εφικτό να κάνω ανάλογη εξοικονόμηση με το αυτοκίνητό μου. Πρέπει να πάρουμε σωστή πορεία, συνεπώς, και για το λόγο αυτό απείχα.

- Σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση: Alejandro Cercas (A6-0440/2008)

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ εξαιρετικά λυπηρό ότι, παρά την ευρεία υποστήριξη των μελών, η πρόταση πρωτοβουλίας μου για να τηρήσουμε την Κυριακή ως μη εργάσιμη ημέρα δεν συμπεριλήφθηκε στην ψηφοφορία του παρόντος Κοινοβουλίου. Η Ευρώπη στηρίζεται σε χριστιανικές αξίες: η προστασία της οικογένειας αποτελεί ιδιαίτερη μέριμνά μας και η Κυριακή αποτελεί ξεχωριστή ημέρα για την εφαρμογή αυτών των αξιών. Η οδηγία θα μπορούσε να είναι ακριβώς ο κατάλληλος τρόπος για να προσδώσει στην Κυριακή πραγματικό έρεισμα ως μη εργάσιμη ημέρα σε όλη την Ευρώπη και για το λόγο αυτό το θεωρώ λυπηρό.

Δεύτερον, θα ήθελα να πω ότι απέρριψα τις θέσεις του Συμβουλίου για την οδηγία για το χρόνο εργασίας, καθώς θα παραταθούν οι ώρες εργασίας και ο χρόνος ετοιμότητας δεν εκλαμβάνεται ως χρόνος εργασίας, και επίσης οι ευρωπαϊκοί κανόνες θα υποβαθμίζονταν από ένα μεγάλο σύνολο ρητρών εξαίρεσης. Χαίρομαι που το Κοινοβούλιο κατάφερε να εξασφαλίσει διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο.

  Kristian Vigenin (PSE). – (BG) Θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίησή μου που το Κοινοβούλιο ψηφίζει για να απομακρύνει τη ρήτρα εξαίρεσης, η οποία επιτρέπει στα κράτη μέλη να αποκλίνουν από τον κανόνα της 48ωρης εργασίας την εβδομάδα κατά την κρίση τους.

Η ρήτρα εξαίρεσης είναι επιζήμια για τους εργαζόμενους και τους υπαλλήλους, ανοίγοντας την πόρτα στην άδικη μεταχείριση, την εκμετάλλευση και τη ζημία της υγείας των ανθρώπων. Είμαστε μέλη μιας ένωσης και οι κανόνες πρέπει να εφαρμόζονται εξίσου στον καθένα. Δεν μπορούμε να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητά μας εις βάρος της υγείας και της ζωής των εργαζομένων. Το Κοινοβούλιο πρέπει να στείλει στο Συμβούλιο ένα πολύ σαφές σήμα λέγοντας τι θέλουν οι πολίτες της Ευρώπης.

Ωστόσο, υποστήριξα τις προτάσεις του Συμβουλίου για ενεργό και μη ενεργό χρόνο ετοιμότητας. Οι ιδιαίτερες καταστάσεις διαφέρουν από τη μία χώρα στην άλλη. Αυτό σημαίνει ότι η εφαρμογή των διατάξεων που εγκρίθηκαν σήμερα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα προξενούσαν σημαντικές δυσκολίες στη χώρα μου, επηρεάζοντας επίσης τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας. Από αυτό το σημείο εκκίνησης θα συνέχιζε να προξενεί προβλήματα σε όλους τους τομείς. Για το λόγο αυτό ελπίζω ότι η Επιτροπή Συνδιαλλαγής θα καταλήξει σε λογικούς συμβιβασμούς.

Θα ήθελα να κλείσω καλώντας τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα τις κυβερνήσεις των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, να εντείνουν τους ελέγχους για τη συμμόρφωση με την εργατική νομοθεσία. Εξάλλου, δεν είναι μυστικό πλέον σήμερα ότι εκατοντάδες χιλιάδες Ευρωπαίων εργάζονται υπό άθλιες συνθήκες και για πολύ περισσότερο από ό,τι ορίζεται στους προβλεπόμενους κανονισμούς για το χρόνο εργασίας.

  Aurelio Juri (PSE). - (SL) Σας ευχαριστώ για το βήμα. Λίγοι από εσάς στο Κοινοβούλιο με γνωρίζετε, καθώς έγινα μέλος μόλις το Νοέμβριο και σήμερα είναι η πρώτη φορά που απευθύνομαι στο Κοινοβούλιο. Ζήτησα το λόγο για να σας απευθύνω χαιρετισμό και να πω ότι ανυπομονώ να συνεργαστούμε, αλλά, κυρίως, για να χαιρετίσω το επίτευγμα που καταφέραμε σήμερα με την ψήφο στην έκθεση του εισηγητή κυρίου Cercas.

Υπερασπιστήκαμε την αξιοπρέπεια του εργαζομένου, υπερασπιστήκαμε μια Ευρώπη με κοινωνική δέσμευση και μια Ευρώπη αλληλεγγύης. Ας προσαρμόσουμε την εργασία στον άνθρωπο, όχι τον άνθρωπο στην εργασία, όπως λένε οι συνδικαλιστικές οργανώσεις. Όσον αφορά τις ώρες εργασίας, σήμερα σημειώσαμε επιτυχία.

Ως εκ τούτου, ευχαριστώ τον εισηγητή Cercas και όλους εσάς για την ψήφο σας και σας ευχαριστώ επίσης εξ ονόματος των Σλοβένων εργαζόμενων. Ευχαριστώ.

  Simon Busuttil (PPE-DE). – (MT) Ψήφισα υπέρ της διατήρησης της ρήτρας εξαίρεσης και προφανώς δεν χαίρομαι ούτε είμαι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας. Πρέπει να πω ότι δεν μπορώ να δεχτώ την κατηγορία ότι εκείνοι που είναι υπέρ της διατήρησης της ρήτρας εξαίρεσης κάνουν διακρίσεις έναντι εργαζομένων ή ότι αντικατοπτρίζει μια αντικοινωνική ατζέντα. Τι λέω τώρα; Γιατί να θεωρείται ότι κάποιος εναντιώνεται στους εργαζομένους, όταν πιστεύει στο δικαίωμα των εργαζομένων να αποφασίσουν πόσες ώρες θέλουν να δουλέψουν; Πώς γίνεται να είναι κάποιος ενάντια στους εργαζόμενους, όταν απλώς θέλει να δει εκείνους που επιθυμούν να εργαστούν περισσότερο για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα να επιτρέπεται να το πράξουν; Υπάρχουν εκείνοι που πρέπει να βγάλουν περισσότερα χρήματα για να αποπληρώσουν μια υποθήκη και χάρη στη σημερινή ψηφοφορία δεν μπορούν να το πράξουν. Ψήφισα υπέρ της διατήρησης της εν λόγω ρήτρας εξαίρεσης, διότι είμαι υπέρ του να αφήσουμε τη λήψη της απόφασης στα χέρια των εργαζομένων.

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Στην ψηφοφορία υποστήριξα την κοινή θέση που υιοθέτησε το Συμβούλιο σε σχέση με τη δέσμη μέτρων των δύο οδηγιών – την οδηγία για το χρόνο εργασίας και την οδηγία για τους προσωρινά απασχολούμενους, διότι ο εν λόγω συμβιβασμός εξασφάλισε μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας.

Σύμφωνα με τη ρήτρα εξαίρεσης, κάθε κράτος μέλος της ΕΕ θα είναι σε θέση να επιτρέπει στους εργαζόμενους που εργάζονται στο πλαίσιο της επικράτειάς του να εργάζονται περισσότερες από 48 ώρες εβδομαδιαίως, δεδομένου ότι ο εργοδότης συμφώνησε με την παράταση του χρόνου εργασίας, η οποία σύμφωνα με τους όρους του συμβιβασμού, δεν θα μπορεί να υπερβαίνει το όριο των 60 ή 65 ωρών εβδομαδιαίως, σύμφωνα με τους καθορισμένους όρους.

Η σημερινή ψηφοφορία για τη θέση συμβιβασμού του Συμβουλίου έπεται μιας πενταετούς προσπάθειας των κρατών μελών να επιτύχουν συμβιβασμό. Η εργασία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μου δίδαξε πόσο δύσκολη είναι η επίτευξη συμβιβασμού και ως εκ τούτου λυπάμαι που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε την κοινή θέση του Συμβουλίου.

  Antonio Masip Hidalgo (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, η σημερινή ήταν μια πολύ φορτισμένη ημέρα λόγω των βραβείων Sakharov και επίσης για εμένα λόγω της παρουσίας στην αίθουσα του Προέδρου της Δυτικής Σαχάρα, η οποία αγωνίζεται για αυτοδιάθεση – θεμιτή αυτοδιάθεση – του λαού της.

Επιπλέον, είναι ιστορική ημέρα, διότι το παρόν Κοινοβούλιο τέθηκε στο πλάι του κυρίαρχου λαού του, του λαού που εξέλεξε όλους εμάς στο παρόν Κοινοβούλιο.

Συγχαίρω το συνάδελφό μου, Alejandro Cercas, για την έκθεσή του. Πάλεψε σκληρά όλα αυτά τα χρόνια για να επιτύχει αυτή τη θέση, η οποία είναι σημαντική από πολιτικής και κοινωνικής άποψης, για τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και για όλους τους ευρωπαίους εργαζόμενους. Καλώ τις κυβερνήσεις εκείνες που δεν το έχουν πράξει ακόμα και την Επιτροπή να ακολουθήσουν το δρόμο μας και να ακούσουν τη φωνή του λαού, όπως ακριβώς την άκουσε αυτή τη φορά και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Σήμερα δεν υποστήριξα την πρόταση για τις αλλαγές στο χρόνο εργασίας, όπως διατυπώθηκαν από το Συμβούλιο και την επιτροπή μας. Είναι σημαντικό η οδηγία να συζητηθεί εκ νέου ήρεμα με το Συμβούλιο. Από τη μία πλευρά, πρέπει να επιτρέψουμε την ευελιξία στις συμφωνίες για το χρόνο εργασίας, για εργαζόμενους σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και πρέπει επίσης να προστατέψουμε την Κυριακή ως ημέρα ανάπαυσης. Από την άλλη πλευρά, είναι σημαντικό να τροποποιήσουμε το καθεστώς για τη λειτουργία υπηρεσιών χρόνου ετοιμότητας εν όψει της ποικίλης φύσης των εν λόγω υπηρεσιών. Ενώ η ρήτρα εξαίρεσης αποτελεί λύση την οποία δυστυχώς απέρριψαν τα μέλη του Κοινοβουλίου και η οποία θα ήταν κατάλληλη για υπηρεσίες σε χρόνο ετοιμότητας όπως αχθοφόρους, πυροσβέστες και άλλα επαγγέλματα, θα είναι απαραίτητο να βρούμε συγκεκριμένες και διαφορετικές λύσεις για γιατρούς, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη την ασφάλεια του ασθενή. Μια άλλη επιλογή θα ήταν να εξαιρεθεί η υγειονομική περίθαλψη από το αντικείμενο της εν λόγω οδηγίας, καθώς η οργάνωση της υγειονομικής περίθαλψης σοφώς δεν συμπεριλήφθηκε στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Mairead McGuinness (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, θεωρώ ότι το αποτέλεσμα της παρούσας ψηφοφορίας είναι το καλύτερο, διότι δίνει τη δυνατότητα να μελετηθεί περισσότερο ένα πολύ περίπλοκο θέμα για το οποίο υπάρχουν πολύ διαφορετικές απόψεις. Εξ ονόματος των μελών του κόμματος Fine Gael της ομάδας PPE-DE, υποστηρίξαμε την τροπολογία 9 και απείχαμε από τις ψηφοφορίες για τη ρήτρα εξαίρεσης, διότι η Ιρλανδία δεν χρησιμοποιεί εξαίρεση ούτε προτίθεται να το πράξει.

Σχετικά με το ζήτημα της Κυριακής και μιας ημέρας ανάπαυσης, αναπολώ κείνες τις υπέροχες ημέρες και ως εκ τούτου υποστήριξα την ιδέα, κυρίως για να ξεκινήσει η συζήτηση. Γνωρίζω ότι η ψήφος ήταν χαμένη, αλλά ίσως θα μπορούσαμε να στοχαστούμε σχετικά με την ανάγκη για προσωρινή παύση.

Θα ήθελα να τροποποιήσω την ψήφο μου για τις τροπολογίες 13 και 14 – θα έπρεπε να είναι μείον όχι συν.

Θα μπορούσα να προτείνω στα μέλη του παρόντος Κοινοβουλίου να υπακούσουν στους κανόνες που προσπαθούμε να επιβάλλουμε σε όλους τους άλλους; Δεν δείχνουμε απολύτως κανένα σεβασμό προς την οικογενειακή ζωή ή τις ώρες εργασίας. Εργαζόμαστε αδυσώπητα – δεν είμαι σίγουρη εάν είναι πάντα αποτελεσματικό, αλλά το εφαρμόζουμε νύχτα και μέρα – έτσι εάν επιβάλλουμε αυτούς τους κανόνες στους άλλους, ίσως πρέπει να τους εφαρμόσουμε και εμείς οι ίδιοι.

  Kathy Sinnott (IND/DEM). - Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να είχα ψηφίσει με τους εκπαιδευόμενους γιατρούς της Ευρώπης στην έκκλησή τους σε σχέση με τον ανενεργό χρόνο ετοιμότητας,

Ωστόσο, έπρεπε να απέχω. Γνωρίζω πολύ καλά τις επιπτώσεις που θα έχει η μέτρηση του συνολικού χρόνου ετοιμότητας ως χρόνου εργασίας στις υπηρεσίες, ειδικά τις υπηρεσίες περίθαλψης στους ηλικιωμένους, σε ανθρώπους με αναπηρίες, παιδιά και άλλες ευαίσθητες ομάδες.

Οι επιπτώσεις σε ορισμένες υπηρεσίες, ειδικά σε μια περίοδο περιορισμών του προϋπολογισμού, θα είναι να διπλασιαστεί το κόστος και συνεπώς να μειωθούν οι υπηρεσίες και να καταστεί αδύνατη η πραγματοποίηση άλλων υπηρεσιών. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τους κατ’ οίκον περιθάλποντες σε «group homes» ή την ανάπαυση μέσα στο σπίτι για το Σαββατοκύριακο εκείνων που παρέχουν φροντίδα.

Εστιάζοντας στους γιατρούς, οι οποίοι έχουν βάσιμο παράπονο, χάσαμε ορισμένες καταστάσεις, στις οποίες η συνέχεια του προσωπικού - όπως με τους θετούς γονείς - είναι ο σημαντικότερος παράγοντας στην εργασία. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να προστατέψουμε τους εργαζόμενους, καθώς και τους ευάλωτους.

  Zsolt László Becsey (PPE-DE). – (HU) Είμαι πολύ αναστατωμένος που με τη δεύτερη ανάγνωση, δεν μπορέσαμε να δεχτούμε τη θέση του Συμβουλίου. Ο λόγος για αυτό είναι ότι πρέπει να υποστηρίζουμε την ανταγωνιστικότητα. Δεν πρόκειται για ζήτημα δουλεμπορίου· ακόμα και αν ήθελε κάποιος, θα μπορούσε να δουλεύει μόνο 60-65 ώρες την εβδομάδα κατά ανώτατο όριο. Αντιθέτως, επιλέξαμε το δρόμο της απόλυτης έλλειψης ευελιξίας, με άμεσα απαιτητό αντισταθμιστικό χρόνο ανάπαυσης, το οποίο θέτει τους εργοδότες των εποχιακά απασχολούμενων, για παράδειγμα, σε τελείως αστήρικτη θέση. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή των συναδέλφων μου στο γεγονός ότι ένα πρόσωπο που προσλαμβάνεται από έναν εργοδότη και δεδομένης της δυνατότητας να επιλέξει τους όρους σύμφωνα με τους οποίους θα εργαστεί είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από τον υπερπροστατευμένο εργαζόμενο που είναι άνεργος. Για το λόγο αυτό, είμαι πολύ αναστατωμένος σχετικά με την εξαίρεση. Αναφορικά με το χρόνο ετοιμότητας, τελικά, ψήφισα υπέρ της ένατης τροπολογίας, καθώς ήταν σαφές ότι πηγαίναμε για συμφωνία, πρωτίστως επειδή αυτό μπορεί να διευθετηθεί σε εθνικό επίπεδο βάσει της τροπολογίας.

  Frank Vanhecke (NI). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, όσο με αφορά, είχα για πολύ καιρό την άποψη ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να ασχολείται μόνο με βαρετή ομοιογένεια, και επίσης στο παρόν Κοινοβούλιο θα πρέπει να ξεκινήσουμε να μαθαίνουμε να δεχόμαστε ότι δεν χρειάζεται να ρυθμίζονται τα πάντα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ότι υπάρχει μια πλατφόρμα τοπικών και εθνικών νόμων και εθιμοτυπικών κανόνων που καλά θα κάναμε να σεβόμαστε, κυρίως σε ό,τι αφορά την προστασία των εργαζομένων και τη νομοθεσία που καλύπτει την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία και τις ώρες εργασίας.

Αυτό που πιστεύω ότι είναι σημαντικό είναι ότι τα κράτη μέλη πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνουν αποφάσεις και ότι το εργατικό δίκαιο, σε όλες τις πτυχές του πρέπει κατά την άποψή μου να παραμείνει αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών. Η Επιτροπή και το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων θα έπρατταν καλά αν είχαν μακριά από αυτό τα χέρια τους. Αυτή είναι η επικουρικότητα και σίγουρα είμαστε όλοι υπέρ αυτής;

Λαμβάνοντας αυτά υπόψη, αντιτίθεμαι σθεναρά στην κατάργηση των ρητρών εξαίρεσης και, κατά την άποψή μου, εξαρτάται από τα κράτη μέλη και ακόμα από τα ομοσπονδιακά κράτη στο πλαίσιο των κρατών μελών, να αποφασίσουν εάν επιτρέπεται η εργασία τις Κυριακές.

  Daniel Hannan (NI). - Κύριε Πρόεδρε, ο συντάκτης της παρούσας έκθεσης, Alejandro Cercas, είναι ο πιο πρόθυμος και ευφυής σοσιαλιστής που θα θέλατε να συναντήσετε και υπάρχει ένα μέτρο αιτιολογίας στον ισχυρισμό του ότι υφίσταται ασυμμετρία η οποία προκαλείται από ορισμένες αποκλίσεις και εξαιρέσεις. Σε έναν ιδανικό κόσμο καμία χώρα δεν θα έδινε εντολή στους εργαζόμενούς της να σταματήσουν μετά από συγκεκριμένες ώρες εργασίας που ορίστηκαν αυθαίρετα. Είναι λάθος από ηθικής πλευράς. Εάν θέλω να συνεργαστώ μαζί σας, κύριε Πρόεδρε, και εσείς θέλετε να με απασχολείτε και αμφότεροι είμαστε ικανοποιημένοι με τους όρους της σύμβασής μας, τότε ούτε η κυβέρνηση ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να έχουν το δικαίωμα να επεμβαίνουν ανάμεσα μας και να κηρύσσουν αυτή τη σύμβαση παράνομη. Εκτός από τα επιχειρήματα δεοντολογικού χαρακτήρα, ωστόσο, είναι επίσης παράλογο από οικονομικής άποψης σε μια περίοδο, όπως την τρέχουσα, να επιβάλλεται επιπρόσθετο κόστος στις οικονομίες της Ευρώπης. Επίσης, είμαι souverainiste, και εάν άλλες χώρες επιθυμούν να επιβάλλουν αυτούς τους περιορισμούς στο δικό τους λαό, που είναι και οι ψηφοφόροι τους, είναι επιλογή τους να το αποφασίσουν. Το εξοργιστικό είναι να επιβάλλονται αυτοί οι κανόνες σε ευρωπαϊκό επίπεδο στο Ηνωμένο Βασίλειο είτε μέσω οδηγιών όπως η παρούσα είτε μέσω δικαστικού ακτιβισμού που αναπτύσσεται μέσω του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Εάν αυτό θέλουμε, πρέπει να διενεργήσουμε δημοψήφισμα. Pactio Olisipiensis censenda est!

  Syed Kamall (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, γνωρίζετε πώς αξιώνουν να μιλούν εντονότερα οι σοσιαλιστές για τους εργαζόμενους άντρες και τις εργαζόμενες γυναίκες, αλλά υπάρχει ένα ρητό για τους σοσιαλιστές πολιτικούς. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι διανοούμενοι της μεσαίας τάξης και οι υπόλοιποι έχουν ξεχάσει από πού προέρχονται.

Επιτρέψτε μου να σας πω μια ιστορία. Ο πατέρας μου ήταν οδηγός λεωφορείου και όποτε ερχόταν ένας απροσδόκητος λογαριασμός, όποτε γινόταν σχολική εκδρομή που ήθελε να με στείλει, έβαζε μερικές ώρες υπερωρίας, ώστε να μπορεί να πληρώσει τον επιπλέον λογαριασμό ή να με στείλει στη σχολική εκδρομή.

Εάν υπήρχε η οδηγία για το χρόνο εργασίας, τίποτα από αυτά δεν θα ήταν εφικτό. Κανείς δεν πρέπει να εξαναγκάζεται να εργάζεται επιπλέον ώρες παρά τη θέλησή του. Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ως προς αυτό, ανεξαρτήτως του πού καθόμαστε στο παρόν Κοινοβούλιο, αλλά εάν κοιτάξετε τις επιπτώσεις από τη σημερινή ψηφοφορία μας, είναι μια γροθιά για τους εργαζόμενους άντρες και τις εργαζόμενες γυναίκες που επιθυμούν λίγες επιπλέον ώρες για να προσφέρουν στις οικογένειες τους μια καλύτερη ζωή. Ντροπή στους σοσιαλιστές!

  Siiri Oviir (ALDE). - (ET) Θα ήθελα να κάνω μια δήλωση αναφορικά με την ψήφο μου για την οδηγία για το χρόνο εργασίας. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ηλεκτρονική συσκευή ψηφοφορίας στο έδρανό μου δεν λειτούργησε σωστά κατά την ψηφοφορία για τις προτάσεις τροπολογιών 34 και 35. Ψήφισα υπέρ των εν λόγω προτάσεων, αλλά στη συσκευή άναψε κόκκινο φως.

Εξακολουθώ να έχω την άποψη ότι ο συνολικός χρόνος ετοιμότητας, συμπεριλαμβανομένου του ανενεργού χρόνου σε ορισμένα σημεία, αποτελεί χρόνο εργασίας.

Γιατί το πιστεύω αυτό; Δεν εξαρτάται από το γιατρό και τον πυροσβέστη (οι οποίοι απαιτείται να είναι στην εργασία από τον/την εργοδότη τους, που προϋποθέτει συγκεκριμένα μια παρεχόμενη υπηρεσία), εάν ένας ασθενής χρειάζεται γιατρό ή εάν ξεσπάσει μια φωτιά. Αυτό δεν εξαρτάται από αυτούς τους ανθρώπους. Είναι στο χώρο εργασίας τους, αυτός είναι ο χρόνος εργασίας, και θα ήθελα να ζητήσω να διορθωθεί η ψήφος μου για αυτά τα θέματα στα πρακτικά.

- Έκθεση: Inés Ayala Sender (A6-0371/2008)

  Mairead McGuinness (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται για μια πολύ καλή έκθεση και πρέπει να εξετάσουμε την οδική ασφάλεια στη διασυνοριακή διάσταση. Ωστόσο, θέλω να χρησιμοποιήσω αυτά τα 90 δευτερόλεπτα για να θίξω ένα σοβαρό θέμα.

Υπάρχουν ιστοσελίδες που διαφημίζουν άδειες οδήγησης προς πώληση. Υπαινίσσονται ότι αυτό που κάνουν δεν είναι παράνομο, αν και μπορεί να είναι ύπουλο, και λειτουργούν στηριζόμενοι στο ότι υπάρχουν περισσότερες από 100 διαφορετικές άδειες οδήγησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και υπάρχει πολύ μικρός συντονισμός μεταξύ των αρχών που εκδίδουν τις άδειες. Υπάρχει συνεπώς η δυνατότητα για κάποιον που δεν έχει άδεια ή που δεν πέρασε τις εξετάσεις οδήγησης ή έχασε την άδεια να αποκτήσει μια άδεια μέσω αυτής της πολύ αμφιλεγόμενης οδού. Πρόκειται τουλάχιστον για μια απάτη για είσπραξη χρημάτων, στη χειρότερη περίπτωση ένας τρόπος να επιτρέπεται σε ανθρώπους που δεν πρέπει να είναι στο δρόμο να συνεχίζουν να οδηγούν. Έχω θίξει αυτό το ζήτημα με την Επιτροπή και το Συμβούλιο. Χρειάζεται δράση σε επίπεδο ΕΕ.

Γραπτές αιτιολογήσεις της ψήφου:

- Έκθεση: Claude Turmes (A6-0369/2008)

  Alessandro Battilocchio (PSE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της οδηγίας για την προώθηση της χρήσης της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, το κείμενο της οποίας συντονίστηκε από τον κύριο Turmes.

Η εν λόγω οδηγία αποτελεί θεμελιώδη ευκαιρία για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς περιγράφει το δρόμο για την τρίτη Βιομηχανική Επανάσταση και μια ευκαιρία για δημιουργία εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, καθιστώντας την περιβαλλοντική προστασία πραγματικότητα και ταυτόχρονα προωθώντας την οικονομική ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα. Αναφορικά με τα βιοκαύσιμα, ελπίζω ότι η Επιτροπή θα μπορέσει να ενισχύσει τα κριτήρια βιωσιμότητας στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, ενώ θα ενθαρρύνει το διεθνές εμπόριο με τα πιο καθαρά και πιο ανταγωνιστικά βιοκαύσιμα.

  Adam Bielan (UEN), γραπτώς. – (PL) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κύριου Turmes. Ένας από τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφορικά με την ανανεώσιμη ενέργεια, είναι η αναγέννηση των πόλεων της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης αυξάνοντας την ενεργειακή τους απόδοση. Είναι σημαντικό, όχι μόνο από την άποψη του ενεργειακού τομέα, αλλά και για περιβαλλοντικούς λόγους, να εκσυγχρονίσουμε τις δημόσιες μεταφορές, καθώς και τα τοπικά συστήματα θέρμανσης αλλάζοντας σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας.

Επιπλέον, τα ιδρύματα και οι εταιρείες μπορούν να λάβουν ένα μεγάλο ποσό χρηματοδότησης από τον προϋπολογισμό της ΕΕ για το σκοπό αυτό. Για παράδειγμα, πάνω από 720 εκατομμύρια ευρώ προορίζονταν για το πρόγραμμα ευφυούς ενέργειας, το οποίο προωθεί τη διαφοροποίηση της ενέργειας και τη χρήση ανανεώσιμης ενέργειας.

  Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LT) Τα ορυκτά καύσιμα αποτελούν εδώ και καιρό τη ζωτική δύναμη της κοινωνίας. Γνωρίζουμε ότι ο εκσυγχρονισμός δεν θα ήταν εφικτός χωρίς τα άφθονα αποθέματα φτηνού πετρελαίου, άνθρακα και αερίου. Ωστόσο, αυτή τη φορά θα τελειώσουν σύντομα. Προς όφελος της ενεργειακής ασφάλειας και της οικονομίας, αλλά κυρίως της κλιματικής αλλαγής, πρέπει να αλλάξουμε ριζικά τα ενεργειακά μας συστήματα και συστήματα μεταφοράς.

Για πολλά χρόνια η κλιματική αλλαγή θεωρούταν πρώτα από όλα περιβαλλοντικό ζήτημα. Σήμερα, ωστόσο, είναι ευρέως αποδεκτό ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει όλους τους τομείς της κοινωνίας και εάν δεν λύσουμε τώρα αυτό το ζήτημα σύντομα, οι επιπτώσεις για την κοινωνία μπορεί να είναι καταστροφικές.

  Carlos Coelho (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η χρήση ανανεώσιμης ενέργειας στις μεταφορές αποτελεί ένα από τα αποτελεσματικότερα εργαλεία με το οποίο η ΕΕ μπορεί να μειώσει την εξάρτησή της σε πετρέλαιο. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι ο έλεγχος της κατανάλωσης ενέργειας στην Ευρώπη και η χρήση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές αποτελούν σημαντικά μέρη της δέσμης μέτρων που απαιτούνται για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Πιστεύω ότι το σημαντικότερο σημείο στην παρούσα έκθεση είναι η διατήρηση του τελικού δεσμευτικού στόχου του μεριδίου 20% της ανανεώσιμης ενέργειας έως το 2020, συμπεριλαμβανομένου του ελάχιστου στόχου ενός μεριδίου 10% της ανανεώσιμης ενέργειας στις μεταφορές.

Για την Πορτογαλία, η ενσωμάτωση της κυματικής ενέργειας στον ορισμό της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές προσφέρει μια ευκαιρία για να χρησιμοποιούμε το ενεργειακό μας δυναμικό για την επίτευξη των στόχων. Το γεγονός ότι η έκθεση μελετά μια πρωτοβουλία για τα βιοκαύσιμα δεύτερης γενιάς, όχι μόνο καθιστά το έγγραφο αξιόπιστο, αλλά εγγυάται επίσης τη βιωσιμότητα της χρήσης της ανανεώσιμης ενέργειας στον τομέα των μεταφορών. Για να αποκτήσουμε ένα ενεργειακό μοντέλο που υποστηρίζει την ανανεώσιμη ενέργεια, θεωρώ ότι είναι θεμελιώδους σημασίας το έγγραφο να ενθαρρύνει τη στρατηγική συνεργασία μεταξύ των μηχανισμών των κρατών μελών.

Η παρούσα έκθεση είναι σημαντική από μόνη της και ως μέρος μιας συμφωνίας (δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια). Ταυτόχρονα με την εξασφάλιση της διατήρησης της περιβαλλοντικής ακεραιότητας, η συμφωνία θα δώσει τη δυνατότητα να επιτευχθούν οι στόχοι 20/20/20 το 2020. Οι στόχοι αυτοί που ορίστηκαν για τα κράτη μέλη είναι φιλόδοξοι, αλλά εφικτοί.

  Avril Doyle (PPE-DE), γραπτώς. − Το μέλος του Κοινοβουλίου Turmes προτείνει ένα σημαντικό νομοθέτημα που καλύπτει τη σημαντική προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Ως μέρος του ευρέος φάσματος της δέσμης μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια, η ανανεώσιμη ενέργεια θα παρέχει την πηγή του 20% της ενέργειας (συμπεριλαμβάνοντας την ηλεκτρική ενέργεια, τη θέρμανση και τις μεταφορές) έως το 2020. Αυτό, σε συνδυασμό με τα άλλα μέτρα που περιλαμβάνονται στη δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια, παρέχει μια καλή βάση για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής προσφέροντας την ώθηση για επενδύσεις σε πηγές ανανεώσιμης ενέργειας και παροχή, μια εκ νέου επισημασμένη κατεύθυνση προς την έρευνα και την ανάπτυξη και ένα μέσο προς την κατεύθυνση της επίτευξης ενεργειακής ασφάλειας και ανεξαρτησίας.

Οι δεσμευτικοί στόχοι θα λειτουργήσουν σε κάθε κράτος μέλος για να εξασφαλίσουν ότι οι συμφωνημένοι στόχοι πραγματοποιούνται σε επίπεδο ΕΕ. Η συνεργασία, η αλληλεγγύη και η καινοτομία συνδυαστικά θα εξασφαλίσουν ότι πληρούμε τους στόχους που δεν έχουμε την πολυτέλεια να μας διαφεύγουν άλλο πια.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το παρόν θέμα αποτελεί μέρος της «δέσμης μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια». Αφορά την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές καλύπτοντας τους εξής τομείς: ηλεκτρική ενέργεια, θέρμανση και ψύξη και μεταφορές. Ο στόχος είναι η ΕΕ να αυξήσει έως 20% το μερίδιο της ανανεώσιμης ενέργειας στην ενέργεια που καταναλώνουμε έως το 2020. Οι εθνικοί συνολικοί στόχοι καθορίζονται για κάθε κράτος μέλος και επίσης καθορίστηκε ένας στόχος με 10% μερίδιο ανανεώσιμης ενέργειας στον τομέα των μεταφορών έως την ίδια ημερομηνία.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν, ο στόχος για την Πορτογαλία αναφορικά με το μερίδιο της στην ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ως μέρος της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας το 2020 καθορίστηκε στο 31%, λαμβάνοντας υπόψη το σημείο αφετηρίας μας (το 2005 το εν λόγω μερίδιο στην Πορτογαλία ήταν ήδη 20,5%) και το εθνικό δυναμικό για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ο στόχος του μεριδίου 10% για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στις μεταφορές είναι, από την άλλη πλευρά, ο ίδιος όπως εκείνος που καθορίστηκε για όλα τα κράτη μέλη.

Ωστόσο, είναι γεγονός ότι, αν και ψηφίσαμε υπέρ της τελικής ψηφοφορίας, έχουμε σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την επίτευξη των εν λόγω στόχων δεδομένου ότι είναι παραπλανητικό να ξεκινάμε από την αρχή ότι κατανοούμε πλήρως το βαθμό των εκμεταλλεύσιμων ανανεώσιμων πόρων ή ότι έχουμε τις τεχνολογίες για να τους αξιοποιήσουμε. Θα ήταν προτιμότερο να ορίσουμε ποσά για δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις και να προωθήσουμε ένα πρόγραμμα γενικής έρευνας και καταγραφής για να ταξινομήσουμε και να εκτιμήσουμε την ποσότητα των ανανεώσιμων ενεργειακών πόρων.

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. − Επικροτώ την έκθεση Turmes για την ενέργεια που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές, ωστόσο, κατανοώ ότι η επίτευξη του στόχου θα είναι δύσκολη. Στην περιφέρειά μου, τη νοτιοδυτική Αγγλία, η σημαντικότερη συνεισφορά μας για την επίτευξη του εν λόγω στόχου θα είναι μια μερική παρουσίαση του φράγματος στον ποταμό Severn. Αυτό θα έχει μακρό χρονικό ορίζοντα παράδοσης και είναι συνεπώς σημαντικό να ζητηθούν ορισμένα δικαιώματα από τη Βρετανική Κυβέρνηση για τις επιπτώσεις των «έργων σε τρένα» και η Επιτροπή να αποδεχτεί αυτή την παρέκκλιση.

  Mathieu Grosch (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για τη δράση του κλίματος και τη δέσμη μέτρων για την ανανεώσιμη ενέργεια, καθώς αποτελείται από διάφορες οδηγίες που όλες εναρμονίζονται με το στόχο της ΕΕ να μειώσει τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατά 20% έως το 2020 και ακόμα κατά 30%, εάν επιτευχθεί διεθνής συμφωνία. Είναι το αποτέλεσμα μακροχρόνιων διαπραγματεύσεων και ενός συμβιβασμού μεταξύ των αντιπροσώπων του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου – δηλαδή, των 27 κρατών μελών.

Μία από τις οδηγίες αφορά την ανανεώσιμη ενέργεια. Συμπεριλαμβάνει το στόχο της αύξησης του μεριδίου των πηγών ανανεώσιμης ενέργειας έως 20% και τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά 20%. Επίσης, το 10% των καυσίμων που καταναλώνονται πρόκειται να προέρχονται από ανανεώσιμες πηγές. Τα κριτήρια βιωσιμότητας καθορίστηκαν και συνεπώς βελτιώθηκε η δυνατότητα χρήσης. Επικροτώ αυτούς τους κανόνες, καθώς δεν μειώνουν μόνο την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης και δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας, αλλά επίσης προωθούν την καινοτομία στην τεχνολογική ανάπτυξη.

Η οδηγία που αφορά το σύστημα εμπορίας εκπομπών της ΕΕ ενημερώνει το υπάρχον σύστημα και ορίζει ότι οι βιομηχανίες πρέπει πλέον να αγοράζουν τα δικαιώματα εκπομπών, τα οποία ήταν παλιότερα δωρεάν, σε πλειστηριασμό. Υπάρχουν αποκλίσεις με τη μορφή μεταβατικών περιόδων για τα κράτη μέλη της Ανατολικής Ευρώπης, τα οποία πρέπει να αγοράζουν τα δικαιώματα για μόλις 30% των εκπομπών τους για την αρχή. Επιπλέον, καθορίζονται κίνητρα για ενεργειακή απόδοση, καθώς επίσης, αν και χωρίς προδιαγραφές σκοπού, μια υποχρέωση από μέρους των κρατών μελών να επενδύσουν τουλάχιστον τα μισά τους έσοδα σε αναπτυσσόμενες χώρες και νέες τεχνολογίες. Επικροτώ την επιτυχημένη πράξη εξισορρόπησης μεταξύ του να ληφθούν υπόψη εκείνες οι βιομηχανίες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες και της φιλόδοξης περιβαλλοντικής πολιτικής.

Μια επιπλέον οδηγία διέπει την κατανομή της προσπάθειας σε σχέση με τις εκπομπές που δεν καλύπτονται από το σύστημα εμπορίας εκπομπών. Αυτό περιλαμβάνει, ειδικότερα, τα συστήματα θέρμανσης και κλιματισμού και πολλούς τομείς της οικονομίας (μεταφορές, μικρές βιομηχανικές εγκαταστάσεις, τον τομέα των υπηρεσιών και τη γεωργία) που δεν καλύπτονται από το σύστημα εμπορίας εκπομπών, αλλά συμβάλλουν σημαντικά στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Επιπλέον, μακροπρόθεσμοι στόχοι πρόκειται να καθοριστούν σε αυτό το πεδίο, συμπεριλαμβάνοντας μια μείωση 35% σε εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2035 και μια μείωση 60-80% έως το 2050.

Η οδηγία για τη δέσμευση και τη γεωλογική αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα (δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα) δίνει τη δυνατότητα να διαχωριστεί το CO2 από τα απόβλητα αέρια και έπειτα να αποθηκευτεί κάτω από το έδαφος· έως το 2015 πρόκειται να χρηματοδοτηθούν 12 σταθμοί παραγωγής ενέργειας για δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα. Θεωρώ τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα βασική μεταβατική τεχνολογία, αλλά πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην ασφαλή αποθήκευση.

Μια άλλη οδηγία θεσπίζει τους κανόνες για τις οριακές τιμές για εκπομπές CO2 από νέα αυτοκίνητα. Ο μέσος όρος για την ανώτατη οριακή τιμή για εκπομπές από όλα τα νέα αυτοκίνητα θα είναι 120 γραμμάρια CO2 ανά χιλιόμετρο από το 2015 και 95 γραμμάρια ανά χιλιόμετρο από το 2020. Οι κυρώσεις που ορίζονται στην πρόταση της Επιτροπής για τη μη συμμόρφωση με τις οριακές τιμές μειώθηκαν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και είναι τώρα 5 έως 95 ευρώ αναλόγως με την ποσότητα κατά την οποία γίνεται υπέρβαση των τιμών. Από το 2019, ωστόσο, το πρόστιμο που προβλέπεται είναι 95 ευρώ από το πρώτο γραμμάριο CO2 κατά το οποίο γίνεται υπέρβαση της οριακής τιμής.

Επικροτώ το συμβιβασμό που επετεύχθη μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, καθώς είναι συχνά εύκολο να ασκηθεί κριτική, αλλά αποτελεί πρόκληση η επίτευξη συμβιβασμού. Οι κανόνες που συμφωνήθηκαν αποτελούν το επιτυχές αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ χωρών που μπορεί να διαφέρουν ως προς τους οικονομικούς όρους, αλλά επιδιώκουν ένα κοινό στόχο. Όταν εξετάζουμε συνολικά τις ευρωπαϊκές επιδιώξεις, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι τα νέα κράτη μέλη ιδιαίτερα δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν όλους τους στόχους σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα χωρίς να θέσουν σε κίνδυνο τη διάλυση ολόκληρων τομέων οικονομικής δραστηριότητας και να έρθουν αντιμέτωπα με την κοινωνική καταστροφή.

Θεωρώ τη δράση για το κλίμα και τη δέσμη μέτρων για την ανανεώσιμη ενέργεια όχι μόνο ως ένα σημαντικό βήμα, αλλά ως ένα μεγάλο άλμα που θα εξουδετερώσει τη συνεχιζόμενη κλιματική αλλαγή και θα ενισχύσει την πρωτοπορία της Ευρώπης στο δρόμο για μια αποτελεσματική ενεργειακή πολιτική. Η Ευρώπη κατάφερε να μιλήσει με μια φωνή, γεγονός που θα μας δώσει τη δυνατότητα να εντείνουμε τις αξιώσεις μας και σε διεθνές επίπεδο. Μια μεγάλη πρόκληση προς αυτή την κατεύθυνση είναι να αποτρέψουμε το περιβαλλοντικό ντάμπινγκ σε διεθνές επίπεδο. Για το λόγο αυτό, στις χώρες που δεν συμμορφώνονται με το Πρωτόκολλο του Κιότο, και συνεπώς δεν δεσμεύονται από τα πρότυπα CO2, πρέπει να επιβληθεί ένας φόρος εισαγωγής, ή πρέπει να ληφθούν παρόμοια μέτρα για να αντιμετωπιστεί το περιβαλλοντικό ντάμπινγκ. Αποτελεί μια πτυχή που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την προετοιμασία της διάδοχης συμφωνίας του Πρωτοκόλλου του Κιότο στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή που θα πραγματοποιηθεί το Δεκέμβριο του 2009 και μεταξύ των διαπραγματευτών θα είναι οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ινδία. Η κλιματική δράση και η δέσμη μέτρων για την ανανεώσιμη ενέργεια δημιούργησαν μια σταθερή βάση για την επίτευξη μιας νέας διεθνούς συμφωνίας.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Turmes για την ανανεώσιμη ενέργεια. Η χώρα μου, η Σκωτία, είναι πλούσια σε πηγές ανανεώσιμης ενέργειας όπως αιολική και κυματική ενέργεια. Είναι σημαντικό η Ευρώπη να αναλάβει την πρωτοβουλία για την προώθηση της ανανεώσιμης ενέργειας – και οραματίζομαι μια ανεξάρτητη Σκωτία να βρίσκεται στο επίκεντρο της παγκόσμιας ανάπτυξης ανανεώσιμων τεχνολογιών.

  Jean Lambert (Verts/ALE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της εν λόγω πρότασης, καθώς πιστεύω ότι εκπέμπει ένα σημαντικό σήμα για την ανάγκη μετατροπής της ενεργειακής παραγωγής σε μη ορυκτά και λιγότερο ρυπογόνα καύσιμα στο πλαίσιο της ΕΕ και εκτός αυτής. Ο στόχος 20% είναι δεσμευτικός και ο ελάχιστος. Η ενεργειακή απόδοση πρέπει επίσης να συμπεριληφθεί στα σχέδια δράσης των κρατών μελών για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τα προγράμματα στήριξης σε αυτό το επίπεδο διασφαλίστηκαν επίσης, κάτι το οποίο είναι σημαντικό για την εμπιστοσύνη εκ μέρους των επενδυτών. Είναι αλήθεια ότι το αποτέλεσμα για τα βιοκαύσιμα δεν είναι τόσο θετικό όσο θα ήθελα. Τηρήσαμε το στόχο 10%, αν και περιορίσαμε αποτελεσματικά την ποσότητα που προέρχεται από τα αγροκαύσιμα και επικροτώ αυτά τα επιπρόσθετα μέτρα. Το Συμβούλιο δεν συμμερίστηκε το όραμα του Κοινοβουλίου από πολλές απόψεις. Πρέπει πραγματικά να κατανοήσουν την πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής και να χρησιμοποιήσουν την εν λόγω οδηγία ως βάση για μια κίνηση προς ένα μέλλον με χαμηλές εκπομπές άνθρακα.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της εν λόγω έκθεσης, η οποία ενισχύει τις δεσμεύσεις μας για στόχους σε σχέση με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δημιουργώντας μια μεγάλη ευκαιρία για την ενίσχυση των εγχώριων πηγών ενέργειας στην ΕΕ, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, τη βελτίωση της ασφάλειας προμήθειας και την προώθηση της ανταγωνιστικότητας, της ανάπτυξης και των θέσεων εργασίας. Υποστήριξα την παρούσα έκθεση, διότι έχει μια ρήτρα αναθεώρησης εκτιμώντας έως το 2014 τις επιπτώσεις της αυξημένης χρήσης των καυσίμων μεταφοράς ανανεώσιμης ενέργειας που εγγυάται ότι μειώνοντας τις εκπομπές μας από CO2, δεν έχουμε δυσμενείς επιπτώσεις στις τιμές των τροφίμων ή στη χρήση της γης. Η έκθεση παραθέτει ένα στόχο 5% για ανανεώσιμα καύσιμα μεταφοράς έως το 2015, με ένα δευτερεύοντα στόχο 20% για να προωθήσει τη χρήση ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων. Το 2020 ο στόχος αυξάνεται σε 10% για ανανεώσιμα καύσιμα μεταφοράς με δευτερεύοντα στόχο 40% για τη χρήση ηλεκτροκίνητων και υδρογονοκίνητων αυτοκινήτων. Η έκθεση περιλαμβάνει αυστηρά κριτήρια βιωσιμότητας έτσι ώστε η παρούσα έκθεση να μπορέσει πραγματικά να παραγάγει θετική αλλαγή και μειώσεις εκπομπών που είναι και ο λόγος που την υποστηρίζω.

  Eluned Morgan (PSE), γραπτώς. − Η παρούσα έκθεση περιγράφει μια επανάσταση για τον τρόπο που παράγουμε ενέργεια στην ΕΕ. Ο στόχος του 20% της ανανεώσιμης ενέργειας έως το 2020 είναι εξαιρετικά φιλόδοξος, αλλά απαραίτητος, εάν πρόκειται να νικήσουμε στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής. Ελπίζω, ωστόσο, ότι η Επιτροπή θα είναι ευέλικτη ως προς την ερμηνεία της για το πότε εκπληρούνται οι εν λόγω στόχοι, εάν συμπεριλάβουν μεγάλα έργα, όπως το φράγμα στον ποταμό Severn.

Ο στόχος 10% για τα καύσιμα οδικών μεταφορών αποτελεί ζωτικό μέρος της εν λόγω δέσμης μέτρων και των προσπαθειών για την επίτευξη του στόχου της ΕΕ για μια οικονομία με χαμηλές εκπομπές άνθρακα. Αυτός ο λεγόμενος «στόχος βιοκαυσίμων» βελτιώθηκε σημαντικά για να εξασφαλίσει ότι μόνο εκείνα τα βιοκαύσιμα που επιφέρουν πραγματικές μειώσεις των εκπομπών χωρίς να αυξάνουν τις τιμές των τροφίμων επιτρέπονται στην ΕΕ. Ενσωματώθηκε επίσης μια συγκεκριμένη ομάδα κοινωνικών κριτηρίων οι οποίες θα προστατεύουν τους ανθρώπους στον αναπτυσσόμενο κόσμο, οι οποίοι ειδάλλως θα μπορούσαν να έχουν ζημιωθεί από την ταχεία ανάπτυξη στην παραγωγή βιοκαυσίμων.

  Daciana Octavia Sârbu (PSE), γραπτώς. – (RO) Η πρόταση οδηγίας είναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία στη δέσμη μέτρων για την κλιματική αλλαγή, η οποία ορίζει έναν υποχρεωτικό στόχο 20% για τη διανομή της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ως μέρος της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης της ΕΕ έως το 2020. Η οδηγία προσφέρει την ευκαιρία να αποκτήσουμε νέες τεχνολογίες, να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας και να μειώσουμε την εξάρτηση από το πετρέλαιο.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έπαιξε σημαντικό ρόλο στον καθορισμό των κριτηρίων βιωσιμότητας για τα βιοκαύσιμα και τα κοινωνικά κριτήρια που έχουν ζωτική σημασία για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην τρέχουσα οικονομική κρίση. Η κλιματική αλλαγή και η έλλειψη ενεργειακής ασφάλειας συνεπάγονται ότι πρέπει να προωθήσουμε νέες μεθόδους δημιουργίας ενέργειας, αλλά χωρίς να θέτουμε σε κίνδυνο τη διαθεσιμότητα των τροφίμων. Πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι η εφαρμογή της εν λόγω οδηγίας δεν θα θέσει σε κίνδυνο τη γεωργική γη και τα δάση. Σε κάθε περίπτωση, τα βιοκαύσιμα που προέρχονται από πρώτες ύλες και αναπτύσσονται σε τέτοια γη δεν θα λαμβάνονται υπόψη ως μέρος των κινήτρων που προβλέπονται. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα δείξει για άλλη μια φορά ότι είναι ο ηγετικός υποστηρικτής της αιολικής, ηλιακής και υδροηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και της ενέργειας από άλλες εναλλακτικές πηγές.

  Lydia Schenardi (NI), γραπτώς. – (FR) Είχαμε την ευκαιρία να δηλώσουμε αρκετές φορές εδώ ότι ο απλός στόχος της μείωσης της εξάρτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την εισαγωγή αερίου ή πετρελαίου θα μπορούσε από μόνος του να αιτιολογήσει την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Ο συμβιβασμός που κατατέθηκε σήμερα εδώ, ο οποίος αποτελεί μέρος της δέσμης μέτρων για την ενέργεια και την κλιματική αλλαγή, είναι όπως οι άλλοι συμβιβασμοί: δεν είναι τελείως κακός ούτε απολύτως ικανοποιητικός.

Ειδικότερα, δεν είναι απολύτως ικανοποιητικός σε σχέση με τα βιοκαύσιμα, είτε είναι δεύτερης γενιάς είτε όχι. Υπάρχει μια ανεπαρκής εγγύηση σε σχέση με τον ανταγωνισμό με την παραγωγή τροφίμων, την ασάφεια σε σχέση με τυχόν αλλαγές στη χρήση της γης, τη σιωπή για τις πραγματικές επιπτώσεις του άνθρακα από τις εν λόγω ενεργειακές πηγές και ούτω καθεξής.

Δεν είναι απολύτως πειστικό σε σχέση με την «εγγύηση προέλευσης», η οποία προορίζεται να εντοπίσει την πράσινη ηλεκτρική ενέργεια ειδικότερα, όταν γνωρίζουμε την πραγματικότητα του εφοδιασμού ηλεκτρικής ενέργειας, τις αμφιλεγόμενες διαφημίσεις για το θέμα και το σημαντικό επιπλέον κόστος για τους καταναλωτές.

Τέλος, είναι εντελώς απογοητευτικό σε σχέση με τις κοινωνικές επιπτώσεις. Θα θέλαμε να είμαστε βέβαιοι, όπως θα ήμαστε, καθώς, για αυτή την υπόθεση, για την εν λόγω συνολική δέσμη μέτρων που εγκρίθηκε κατά το ξεκίνημα μιας παγκόσμιας κρίσης η οποία υπόσχεται να είναι ισχυρή και μακροπρόθεσμη, ότι τα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών και εργαζομένων θα προηγούνται έναντι τυχόν άλλου λόγου, εάν αυτό απαιτεί η οικονομική κατάσταση.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. − (NL) Ψήφισα με έντονη πεποίθηση υπέρ του συμβιβασμού που επετεύχθη σε σχέση με τις ανανεώσιμες ενεργειακές πηγές. Ο συνάδελφός μου από τους Πράσινους και εισηγητής, κύριος Turmes, έκανε έξοχη δουλειά. Χάρη στις προσπάθειές του, και πραγματικά χάρη στις προσπάθειες ολόκληρου του Κοινοβουλίου, θα εφαρμοστεί ισχυρό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο θα εγγυηθεί ότι το συνολικό μερίδιο της ανανεώσιμης ενέργειας δεν θα είναι μικρότερο από 20% έως το 2020.

Δεν είναι υπερβολή, αλλά μια πραγματική ενεργειακή επανάσταση, η οποία ορίστηκε για να δημιουργήσει ένα τεράστιο αριθμό θέσεων εργασίας. Σε ορισμένες εκθέσεις γνωστοποιείται ότι προσφέρουν περισσότερες από 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται θέσεις εργασίας για μηχανικούς με υψηλή εξειδίκευση και ερευνητικό προσωπικό, αλλά και μια πλειοψηφία θέσεων εργασίας για τεχνικούς, ανθρώπους που φτιάχνουν οδοντωτούς τροχούς, εγκαθιστούν ηλιακούς συλλέκτες και κατασκευάζουν αιολικά πάρκα.

Επιπροσθέτως στις διαπραγματεύσεις, προσαρμόστηκαν επίσης οι αρχικές προτάσεις για αγροκαύσιμα και βιοκαύσιμα. Εμείς, ως Πράσινοι, δεν είμαστε απολύτως ικανοποιημένοι με την εν λόγω τεχνολογία, ωστόσο, και θα ορίσουμε αυστηρούς όρους σχετικά με τη χρήση καυσίμων αυτού του τύπου. Στην έκθεση Turmes, τα κριτήρια βιωσιμότητας ήταν σαφώς αυστηρότερα και υπάρχει επίσης μια αναφορά σε κοινωνικά κριτήρια στο πλαίσιο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Τα αγροκαύσιμα είναι μόνο αποδεκτά, εάν παίρνουμε περισσότερη ενέργεια από αυτά από ό,τι εισάγουμε, και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να συναγωνίζονται με την παραγωγή τροφίμων.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Η έκθεση αποτελεί σημαντικό βήμα για να εξαναγκάσει τα κράτη μέλη να πραγματοποιήσουν τους στόχους τους ως προς την ανανεώσιμη ενέργεια. Η ανανεώσιμη ενέργεια είναι ζωτικής σημασίας για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

- Έκθεση: Avril Doyle (A6-0406/2008)

  Αδάμος Αδάμου (GUE/NGL), γραπτώς. – (EL) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, σε μια προσπάθειά τους για βελτίωση και επέκταση της λειτουργίας του Συστήματος Εμπορίας Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου και επίτευξη των στόχων για τη μείωση εκπομπών αερίων στην ΕΕ κατά 20% μέχρι το 2020, προτείνει τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/ΕΚ.

Στις 17/12/2008 υπερψηφίστηκαν στην Ολομέλεια συμβιβαστικές τροπολογίες που κατατέθηκαν από τους σκιώδεις εισηγητές των πολιτικών ομάδων ΡPΕ-DΕ, PSE, GUE/NGL, ALDE, UEN και Verts/ALE. Παρόλο που υπερψηφίσαμε τις τροπολογίες αυτές, οι οποίες και έθεταν πιο υψηλούς στόχους στη μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (μέτρο το οποίο αποτελούσε και βασική επιδίωξη της ομάδας μας GUE/NGL), θα θέλαμε να εκφράσουμε την αντίθεσή μας με τη φιλοσοφία της εμπορευματοποίησης των δικαιωμάτων εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου. Η συγκεκριμένη οδηγία τολμάμε να πούμε ότι δεν επιτυγχάνει παρά μόνο ελάχιστη μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και αποτελεί ένα μέτρο που ευνοεί τις αναπτυγμένες χώρες, εις βάρος των λιγότερο αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών. Τέλος, η εφαρμογή ορισμένων ευέλικτων μηχανισμών που προτείνονται, υποβοηθά τα μονοπώλια (που αποτελούν και τους κύριους υπαίτιους των κλιματικών αλλαγών) να αυξάνουν την κερδοφορία τους αντί να λύσουν ριζικά το πρόβλημα

  Alexander Alvaro (ALDE), γραπτώς. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η συμφωνία που επετεύχθη για την κλιματική δράση και τη δέσμη μέτρων για τις μορφές ανανεώσιμης ενέργειας είναι ένα μέτριο αποτέλεσμα.

Η ίδια η ΕΕ έθεσε το στόχο της μείωσης 20% κάτω από τα επίπεδα του 1990. Επιτύχαμε ήδη σχεδόν το μισό αυτού μέσω της διεύρυνσής μας προς την ανατολή, όπου οι εκπομπές είναι χαμηλότερες σε απόλυτους όρους και απομένει ο στόχος της μείωσης 12% κάτω από τα επίπεδα του 1990.

Η ΕΕ επιτρέπεται να επιτύχει 3-4% της μείωσης στον αναπτυσσόμενο κόσμο, το οποίο σημαίνει ότι απομένει μόνο λιγότερο από το 9%. Επιτρέπεται η παράλειψη του στόχου κατά έως 5%, το οποίο αφήνει 4%.

Θα μπορούσαμε να πούμε σε αυτό το σημείο ότι είμαστε τυχεροί που η ΕΕ αποφάσισε να μην εξαγάγει ολόκληρη την οικονομία της απευθείας στην Ασία. Ο συμβιβασμός είναι πολύ πιο φτηνός από ό,τι η πρόταση της Επιτροπής, το οποίο συνεπάγεται ότι μπορεί να τον υποστηρίξει το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας.

Αντιθέτως, η ΕΕ ξεσηκώνει τώρα τα κράτη μέλη της να αντιμάχονται μεταξύ τους. Ορισμένα κράτη μέλη έχουν πλεονέκτημα λόγω αποκλίσεων διαπραγματευόμενα τις ικανότητες και το ενεργειακό τους μείγμα. Οι γερμανικοί φορείς παροχής ενέργειας θα μπορούσαν σύντομα να κρίνουν ότι αξίζει να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια στην Πολωνία αντί στη χώρα τους - εάν δηλαδή δεν πωληθούν σε γαλλικούς φορείς παροχής.

Το γεγονός ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ συμμετέχουν σε τόσο σκληρά παζάρια δεν προμηνύει καλούς οιωνούς για μια παγκόσμια συμφωνία. Εξάλλου, το ζήτημα ανακύπτει ως προς την αποδοτικότητα των μέσων.

Εξαρτάται πλέον από τις κυβερνήσεις, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξασφαλίσουν την αποδοτικότητα τόσο ως προς την περιβαλλοντική προστασία και προς όφελος της οικονομίας και της ανάπτυξης.

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. − (SV) Εμείς οι Σουηδοί σοσιαλδημοκράτες αποφασίσαμε να ψηφίσουμε υπέρ της παρούσας έκθεσης για την αναθεώρηση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αν και πιστεύουμε καταρχήν ότι οι στόχοι της δέσμης μέτρων για το κλίμα, ως τέτοιοι, είναι υπερβολικά χαμηλοί. Η ΕΕ θα χρειάζεται να πράξει περισσότερα για να αντιμετωπίσει την πρόκληση που θέτει η κλιματική αλλαγή. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι το εν λόγω αναθεωρημένο σύστημα είναι ικανό να αποτελέσει σημαντικό μέρος της δράσης που χρειάζεται να αναληφθεί.

Είμαστε απογοητευμένοι που ο συμβιβασμός μεταξύ του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν παρείχε επαρκείς εγγυήσεις ότι μέρος των εσόδων από τον πλειστηριασμό θα χρησιμοποιηθεί για το έργο σχετικά με το κλίμα σε αναπτυσσόμενες χώρες. Πιστεύουμε, επίσης, ότι ο πλειστηριασμός των δικαιωμάτων για τις εκπομπές θα έπρεπε να είναι πιο εκτεταμένος και ότι η χρήση μηχανισμών καθαρής ανάπτυξης (CDM) θα έπρεπε να είχε περιοριστεί περαιτέρω.

  Alessandro Battilocchio (PSE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιδοκιμάζω την αναθεώρηση του συστήματος εμπορίας εκπομπών και το συμβιβασμό που έγινε μεταξύ των στόχων για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών βιομηχανιών και της προστασίας των θέσεων εργασίας.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι η διαδικασία συναπόφασης, η οποία επιταχύνθηκε προς όφελος της επίτευξης συμφωνίας με την πρώτη ανάγνωση, δεν σεβάστηκε πλήρως τη δημοκρατική διαφάνεια και το Κοινοβούλιο βρέθηκε να ψηφίζει ένα είδος τετελεσμένων γεγονότων.

Πέραν αυτού, είμαι πολύ ικανοποιημένος με την πρόταση της κυρίας Doyle λόγω της ευελιξίας που δόθηκε σε τομείς κινδύνου διαρροής άνθρακα. Πρέπει να αποτρέψουμε την απώλεια θέσεων εργασίας που προκαλείται από βιομηχανίες, οι οποίες μετεγκαθίστανται σε περιοχές που ασχολούνται λιγότερο με τη μείωση των εκπομπών χωρίς, ωστόσο, να υποβαθμίζουμε το σκοπό της οδηγίας.

  Sylwester Chruszcz (NI), γραπτώς. – (PL) Σήμερα καταψήφισα την έγκριση εκ μέρους του Κοινοβουλίου της πρότασης οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που τροποποιεί την οδηγία 2003/87/ΕΚ, ώστε να βελτιωθεί και να επεκταθεί το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών αερίων εντός της Κοινότητας.

Διαφωνώ απολύτως με τις λύσεις που προτάθηκαν σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η δέσμευση του Συμβουλίου να μειώσει έως το 2020 τις συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου της Κοινότητας κατά 20% τουλάχιστον σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, ή ακόμα κατά 30%, εάν άλλες αναπτυγμένες χώρες δεσμευτούν σε αντίστοιχες μειώσεις, αποτελεί άκριτη κίνηση που θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στη βιομηχανία και τους καταναλωτές της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης της Πολωνίας.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η μοναδική αμετάβλητη δέσμευση που έκανε η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι να μειώσει τις εκπομπές της κατά 20% έως το 2020, σε σύγκριση με το 1990. Σε σύγκριση με σήμερα, αυτό σημαίνει μια μείωση 12% περίπου. Εάν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι τα δύο τρίτα της εν λόγω μείωσης μπορούν να επιτευχθούν μέσω των μηχανισμών αντιστάθμισης άνθρακα, δηλαδή πουλώντας πιστωτικά μόρια άνθρακα στη διεθνή αγορά, η ΕΕ δεσμεύτηκε να επιτύχει μια μείωση μόνο 4% στην επικράτειά της. Αυτό δεν είναι αρκετό για να προχωρήσουν οι διεθνείς διαπραγματεύσεις.

Θα ήθελα να επισημάνω μια ακόμα παράλειψη του συμβιβασμού. Δεν έγινε καμία αμετάβλητη δέσμευση για τη στήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών στις προσπάθειές τους να μειώσουν τις εκπομπές τους στα αέρια θερμοκηπίου. Η ΕΕ προέβη απλώς σε μια εκούσια δέσμευση να χρησιμοποιήσει τα μισά έσοδα από τον πλειστηριασμό των δικαιωμάτων που ρυπαίνουν για το κλίμα. Τα εν λόγω έσοδα δεν θα φέρουν κάποιο αποτέλεσμα λόγω των πολλών εξαιρέσεων που γίνονται στους βιομηχάνους. Ο συμβιβασμός ορίζει ότι μέρος αυτών των χρημάτων θα μπορούσε να στηρίξει τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως επιθυμούν και οι ευρωπαϊκές χώρες. Πρόκειται για μια καθαρά εκούσια δέσμευση. Είναι μια πολύ ασθενής δέσμευση για ένα ζήτημα που είναι, όμως, σημαντικό στις διεθνείς διαπραγματεύσεις.

  Kωvσταντίνος Δρούτσας (GUE/NGL), γραπτώς. – (EL) H ΕΕ περιαυτολογεί για τον ηγετικό της ρόλο στην προστασία του περιβάλλοντος, στην πραγματικότητα όμως διεκδικεί ηγετικό ρόλο στην προστασία των συμφερόντων του κεφαλαίου. Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής και το πακέτο οδηγιών του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη μείωση των εκπομπών ρύπων προωθούν τη λεγόμενη πράσινη οικονομία ως διέξοδο για την υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου και την κρίση, ανοίγοντας νέες προοπτικές κερδοφορίας στα μονοπώλια, ενώ ενισχύουν και την ιμπεριαλιστική επεκτατικότητα.

Ενισχύουν το χρηματιστήριο ρύπων, που η λειτουργία του απέδειξε ότι πολλαπλασιάζει τα μονοπωλιακά κέρδη χωρίς να προστατεύει το περιβάλλον. Επιτρέπουν στην αυτοκινητοβιομηχανία να μη λάβει μέτρα τουλάχιστον μέχρι το 2019. Εξαιρούν τις επιχειρήσεις που θίγονται από το διεθνή ανταγωνισμό από τις ρυθμίσεις για την παραγωγή ενέργειας και όχι μόνο. Εξαιρούνται επίσης για μεγάλο χρονικό διάστημα οι νέες χώρες μέλη καθώς και η Ιταλία. Δίνουν κίνητρα για την αντικατάσταση καλλιεργειών παραγωγής τροφίμων από καλλιέργειες παραγωγής καυσίμων. Tα δικαιώματα μόλυνσης δίνονται δωρεάν στις μεγάλες επιχειρήσεις. Tα όποια έσοδα δεν απαιτείται να χρησιμοποιούνται για περιβαλλοντικά έργα.

Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να περιμένουν περιβαλλοντική προστασία από την ΕΕ και τις επιχειρήσεις, που ασύδοτα μολύνουν το περιβάλλον. Mόνο οι δικοί τους αγώνες, ενταγμένοι στην προοπτική της λαϊκής οικονομίας και της λαϊκής εξουσίας, μπορούν να τους προστατεύσουν αποτελεσματικά.

  Christian Ehler (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Το «όχι» μου δεν είναι απόρριψη ενός αποτελεσματικού συστήματος εμπορίας εκπομπών που περιλαμβάνει πλειστηριασμό ούτε των στόχων της ΕΕ για την προστασία του κλίματος ή της χρηματοδότησης για δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα. Μια σειρά προηγούμενων ψήφων και η έκθεσή μου για τις μονάδες επίδειξης δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα κατέστησαν σαφή την υποστήριξή μου για τα εν λόγω σημεία. Για την περιφέρειά μου, το Βραδεμβούργο, ωστόσο, το παρόν κείμενο συνεπάγεται αθέμιτο ανταγωνισμό με τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και μεγαλύτερες αυξήσεις της τιμής της ενέργειας από ό,τι είναι απαραίτητο για να πραγματοποιηθούν οι στόχοι προστασίας του κλίματος. Χρειαζόμαστε άνθρακα στο ενεργειακό μας μείγμα για να εξασφαλίσουμε ασφάλεια προμήθειας για τους πολίτες μας και θέλουμε να επιτρέψουμε τη χρήση άνθρακα που είναι φιλική προς το περιβάλλον μέσω της τεχνολογίας δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) στο μέλλον. Η συμφωνία με το Συμβούλιο για τη λήψη μιας τελικής απόφασης μετά από μία μόνο ανάγνωση σήμαινε ότι δεν έχουν διαλυθεί οι έντονες επιφυλάξεις και δεν ήταν εφικτός ο ανταγωνισμός για τις βέλτιστες λύσεις.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αν και μπορούν να ειπωθούν επιχειρήματα υπέρ της έννοιας του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών αερίων, καθώς υπάρχει η ανησυχία για χημικές μεταβολές στην ατμόσφαιρα που μπορεί να έχουν επιπτώσεις στο κλίμα (αρχή της προφύλαξης) και επειδή υπάρχουν περιορισμένες πηγές ορυκτών καυσίμων και έλλειψη ορθολογισμού στην κατανάλωσή τους, υπάρχουν πτυχές που προκαλούν ανησυχία.

Πρώτον, το ζήτημα των δικαιωμάτων εκπομπών και η συνακόλουθη εμπορία τους είναι αμφισβητήσιμα και δεν πρέπει να τα υποστηρίξουμε, διότι οι επιπτώσεις τους στην πραγματική οικονομία είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστες. Αυτό συμβαίνει, διότι υπάρχουν έντονες αμφιβολίες για μια σειρά τεχνικών λύσεων και διότι η εφαρμογή αυτών των τεχνικών λύσεων εξαρτάται επίσης από την εξέλιξη της οικονομικής κατάστασης στους διάφορους συναφείς τομείς (αερομεταφορές, αυτοκινητοβιομηχανία, παραγωγή θερμικής ενέργειας, τσιμεντοβιομηχανία, βαριές χημικές ουσίες, πετροχημικά προϊόντα και έναν αυξανόμενο αριθμό τομέων που ασχολούνται εντατικά με την ενέργεια).

Δεύτερον, τα οφέλη αναμένεται να καρπωθούν λίγοι βιομηχανικοί τομείς υψηλής τεχνολογίας και ορισμένοι (μόνο λίγοι) χρηματοπιστωτικοί φορείς. Η μη αναστρέψιμη μείωση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων επιβάλλεται από την περιορισμένη διαθεσιμότητα πόρων. Η κατανομή σε κάθε τομέα πρέπει να στηρίζεται περισσότερο σε επείγουσες κοινωνικές ανάγκες και στον οικονομικό ορθολογισμό παρά στην επιρροή και το οικονομικό κέρδος. Για αυτό το λόγο αποφασίσαμε να απέχουμε.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Πρέπει να επισημανθεί το θεμελιώδες σημείο της παρούσας έκθεσης: να ενισχυθεί, να επεκταθεί και να βελτιωθεί, πέραν του 2012, η λειτουργία του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών ως ενός εκ των βασικών εργαλείων για την επίτευξη του στόχου της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

Συμφωνώ με την παρούσα έκθεση, κυρίως διότι η εμπορία είναι θεμελιώδης για την επίτευξη μιας αποτελεσματικής κατανομής που μπορεί να εγγυηθεί την περιβαλλοντική αποτελεσματικότητα του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της ΕΕ. Ένα σχέδιο της ΕΕ είναι πάντα πολύ καλύτερο από 27 εθνικά σχέδια. Επιπλέον, η πρόταση προβλέπει αυτόματες και προβλέψιμες προσαρμογές που μπορούν να εκπληρώσουν τις προϋποθέσεις μιας μελλοντικής διεθνούς συμφωνίας.

Το χαρακτηριστικό στοιχείο της πρότασης είναι η αύξηση των δωρεάν δικαιωμάτων, τα οποία, κατά την άποψή μου, δεν είναι απολύτως θετικό. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι εκπομπές θα μειώνονται κάθε χρόνο.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Η προτεινόμενη οδηγία για την αναθεώρηση του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων της ΕΕ συνιστά μια βελτίωση στο παρόν σύστημα και είναι σημαντική σε παγκόσμιο επίπεδο. Παρομοίως, μπορούσα να υποστηρίξω την έκθεση της κυρίας Doyle.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), γραπτώς. − (FI) Θα αδράξω την παρούσα ευκαιρία για να ευχαριστήσω τα αξιότιμα μέλη για την πρόσφατη ψήφο με την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έδειξε σαφώς την υποστήριξή του για το μοντέλο «δεικτών αναφοράς» μου. Για πολύ καιρό τώρα συνηγορώ υπέρ αυτού και ήμουν η πρώτη που πρότεινε να εφαρμοστεί στην εμπορία εκπομπών. Αν και η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας το καταψήφισε με ελάχιστη διαφορά, ενώ η απόρριψη εκ μέρους της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων ήταν πιο ουσιαστική, η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις. Τώρα ο δείκτης αναφοράς θα προσδιορίζεται ως κριτήριο αφού πέρασε από το Συμβούλιο.

Επιπλέον, όλο αυτό είναι για καλό. Η αρχική πρόταση της Επιτροπής και η θέση που ενέκρινε η Επιτροπή Περιβάλλοντος για την εμπορία εκπομπών στερούνταν ισορροπίας, καθώς έθεσαν την ευρωπαϊκή παραγωγή σε μια θέση που δυσχέραινε τον ανταγωνισμό σε παγκόσμιες αγορές χωρίς κανένα ειδικό κλιματικό όφελος. Αυτό σαφώς δεν θα σήμαινε μόνο απώλεια θέσεων εργασίας, αλλά και περιβαλλοντική ζημία, καθώς θα πίεζε εταιρείες να αλλάξουν την παραγωγή σε χώρες εκτός των ορίων εκπομπών.

Πλέον, η απόφαση έχει ανοίξει το δρόμο για μια περισσότερο δίκαιη και διορατική από περιβαλλοντικής άποψης προσέγγιση. Όλα είναι ακόμα ανοιχτά, ωστόσο, και θα ξεκινήσουμε τώρα να βλέπουμε την επιβεβαίωση για το ποιος θα αποκομίσει τα οφέλη από τις βελτιώσεις που έγιναν.

Οι περιβαλλοντικοί στόχοι είναι αμετάβλητοι και αποτελούν πρόκληση. Δεν είναι εύκολη επιδίωξη για τη βιομηχανία, αλλά δεν υποτίθεται ότι είναι.

Σε κάθε περίπτωση, είναι άσκοπο να μιλάμε για δωρεάν δικαιώματα εκπομπών, διότι οι δείκτες αναφοράς – τα κριτήρια – είναι φιλόδοξοι. Έτσι πρέπει να είναι, διότι διαφορετικά δεν θα έχουμε ένα σύστημα που θα έπειθε τις εταιρείες να συμμετέχει στην κούρσα για τεχνολογία που παράγει τις λιγότερες εκπομπές.

Το παράπονο που εκφράστηκε από την ομάδα πίεσης υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος ότι έχει αποδυναμωθεί η δέσμη μέτρων μου φαίνεται ειλικρινά παράλογο, εάν λάβουμε υπόψη ότι τηρούνται οι στόχοι και οι βιομηχανικοί τομείς έχουν ένα μειούμενο ανώτατο όριο εκπομπών. Αυτά είναι λόγια ανευθυνότητας, αλλά σίγουρα δεν είναι όλοι πρόθυμοι να αναλάβουν ευθύνη. Είναι αρκετό που καταστέλλεται ο κόσμος.

  Jean Lambert (Verts/ALE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης παρά τα πολυάριθμα παραθυράκια και τις αποκλίσεις που παραχωρούνται στα 10 νέα κράτη μέλη. Γιατί να ψηφίσουμε μια ελλιπή έκθεση; Διότι σημειώνει κάποια πρόοδο έναντι του τρέχοντος καθεστώτος. Θα υπάρχει ένα ανώτατο όριο για τον τομέα του συστήματος εμπορίας εκπομπών στην ΕΕ και τα κράτη μέλη θα έχουν λιγότερες εξουσίες στη διαδικασία. Διατηρήθηκε η αρχή του πλήρους πλειστηριασμού των δικαιωμάτων για τον τομέα της ενέργειας. Στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών, παραχωρήθηκε μόνο ένα μικρό ποσοστό νέας πρόσβασης στους μηχανισμούς καθαρής ανάπτυξης (CDM). Αλλά η βασική σημασία του αναθεωρημένου συστήματος έγκειται στο ότι παρέχει την αρχιτεκτονική για ένα σημαντικό μέρος της συμφωνίας μετά το Κιότο. Έχουμε πλέον ένα σύστημα, στο οποίο μπορούν να προσχωρήσουν κι άλλες χώρες και να το χρησιμοποιήσουν για να μειώσουν τις εκπομπές – εάν περιορίσουν τα στοιχεία πριν από τον πλειστηριασμό και θέσουν φιλόδοξους στόχους. Θα παρακολουθείται στενά η χρήση των εσόδων. Τα κράτη μέλη δεν μπορούν να τα θεωρήσουν απλώς ως ένα συμπλήρωμα στα ταμεία τους. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν ώστε να βοηθήσουν τη μετατροπή σε μια βιώσιμη οικονομία με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, την οποία χρειάζεται ο κόσμος.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − Υποστηρίζω την παρούσα πρόταση, η οποία εξισορροπεί τους φιλόδοξους στόχους για αλλαγή του κλίματος με την ανάγκη για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και την προστασία των θέσεων εργασίας. Τα δικαιώματα και ο πλειστηριασμός πιστωτικών μορίων εκπομπών θα γίνουν για μονάδες παραγωγής ενέργειας έως το 2013, όταν όλες οι νέες μονάδες ενέργειας θα έχουν θέσει σε πλειστηριασμό όλα τα δικαιώματα. Για την κανονική βιομηχανία, η αλλαγή σε δικαιώματα που έχουν τεθεί πλήρως σε πλειστηριασμό θα πραγματοποιηθεί το 2020. Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης, διότι καθιστά τον πλειστηριασμό τη γενική αρχή κατανομής, περιορίζει το ποσό των πιστωτικών μορίων των έργων CDM/JI (μηχανισμός καθαρής ανάπτυξης (CDM)/(μηχανισμός κοινής εφαρμογής (JI) που μπορεί να αγοράσει μια εγκατάσταση για να αντισταθμίσει τις εκπομπές της και επίσης προστατεύει τις εταιρείες από διαρροή άνθρακα.

  Eluned Morgan (PSE), γραπτώς. − Υποστηρίζω την παρούσα έκθεση, διότι πιστεύω ότι διατηρείται η περιβαλλοντική ακεραιότητα του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής και συνιστά σημαντική βελτίωση στο τρέχον σύστημα, καθώς ο ρυπαίνων στο μέλλον θα πληρώνει για το δικαίωμα να εκπέμπει μέσω του πλειστηριασμού αδειών. Διατηρείται ο στόχος μείωσης των εκπομπών από τους σταθμούς ενέργειας της Ευρώπης και τη βαριά βιομηχανία κατά 20% τουλάχιστον έως το 2020 και αυτό αυξάνεται αυτόματα σε μια μείωση 30%, εάν υπάρχει μια διεθνής συμφωνία στις συνομιλίες των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα στην Κοπεγχάγη το Δεκέμβριο του 2009. Πιστεύω, επίσης, ότι επετεύχθη μια ισορροπία μεταξύ θέσεων εργασίας και περιβάλλοντος, η οποία είναι άκρως σημαντική σε μια οικονομική ύφεση.

  Angelika Niebler (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Θα ήθελα να κάνω την εξής αιτιολόγηση ψήφου εξ ονόματος της αντιπροσωπείας της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης της Βαυαρίας (CSU) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η ΕΕ έθεσε φιλόδοξους στόχους για την προστασία του κλίματος. Αυτοί περιλαμβάνουν μια μείωση 20% στις εκπομπές CO2 έως το 2020. Οι εν λόγω στόχοι για την προστασία του κλίματος δεν πρέπει να αμφισβητηθούν.

Οι προσπάθειές μας να καταπολεμήσουμε την κλιματική αλλαγή πρέπει να συνδυαστούν με ένα στόχο για θέσπιση σαφούς νομοθεσίας, έτσι ώστε να εγγυηθούμε την ασφάλεια του προγραμματισμού για την οικονομία μας. Ούτε πρέπει να φέρουμε την ευρωπαϊκή βιομηχανία σε μειονεκτική θέση στο διεθνή ανταγωνισμό. Επιπλέον, πρέπει να δημιουργηθούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού στο πλαίσιο της ΕΕ.

Η οδηγία που τέθηκε σήμερα σε ψηφοφορία αναφορικά με το σύστημα εμπορίας εκπομπών της ΕΕ δεν πληροί καμία από τις εν λόγω προϋποθέσεις. Για να εξηγήσω:

1. Ορισμένες βιομηχανίες μπορούν να αποκλίνουν από τον πλειστηριασμό των δικαιωμάτων CO2. Βρισκόμαστε ακόμα εντελώς στο σκοτάδι σχετικά με τα δεδομένα που πρόκειται να αντλήσουμε για συμμόρφωση με τα καθορισθέντα κριτήρια.

2. Μόνο σε επίπεδο κρατών μελών και μόνο αφού έχει προσαρμοστεί η νομοθεσία της ΕΕ για τις ενισχύσεις πρόκειται να αποφασιστεί, για κάθε ξεχωριστή περίπτωση, εάν, και κατά πόσο, μπορεί να αποζημιωθεί μια εγκατάσταση για αυξήσεις του κόστους ενέργειας.

3. Εάν δεν μπορεί να επιτευχθεί διεθνής συμφωνία στην Κοπεγχάγη το 2009, ο πλειστηριασμός των δικαιωμάτων CO2 θα δημιουργήσει ένα επιπρόσθετο βάρος σε πολλές βιομηχανίες που δεν έχουν ανταγωνιστές εκτός της ΕΕ.

4. Στα περισσότερα κράτη μέλη της Ανατολικής Ευρώπης έχουν παραχωρηθεί αποκλίσεις από τον πλειστηριασμό για τα δικαιώματα CO2 στον ενεργειακό τομέα. Αυτό θέτει τη Γερμανία σε μειονεκτική θέση, καθώς, σε αντίθεση με τους ανατολικούς εταίρους της, λαμβάνει το 48% της ηλεκτρικής της ενέργειας από σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα.

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL), γραπτώς. – (EL) Δεν συμμεριζόμαστε τη θριαμβολογία των κυβερνήσεων και της Επιτροπής για τον τελικό συμβιβασμό για το κλιματικό πακέτο. Υποβαθμίστηκε η προσπάθεια να ηγηθεί η ΕΕ της παγκόσμιας προσπάθειας κατά της κλιματικής αλλαγής, υπό την πίεση του βιομηχανικού λόμπι και των συντηρητικών κυβερνήσεων.

Το περίφημο «20-20-20» αποτελεί ένα αναγκαίο πρώτο βήμα, όμως οι στόχοι που θέτει δεν είναι αρκετά φιλόδοξοι. Με τη δυνατότητα που προβλέπεται για τις ευρωπαϊκές χώρες να αγοράζουν ένα μεγάλο μέρος των μονάδων ρύπανσης που τους «αντιστοιχούν» από αναπτυσσόμενες χώρες, μεταφέρεται κυνικά η ιστορική ευθύνη του δυτικού κόσμου στους φτωχότερους κατοίκους του πλανήτη. Απ’ ό,τι φαίνεται, οι κυβερνήσεις δεν κατανοούν ουσιαστικά την κρισιμότητα της κατάστασης.

Η Ευρωομάδα της Αριστεράς δεν καταθέτει τα όπλα. Συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες των περιβαλλοντικών ΜΚΟ και θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε πιο φιλόδοξους στόχους, για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, την ουσιαστική υποστήριξη της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές και το δεσμευτικό μακροπρόθεσμο σχέδιο για την περαιτέρω μείωση των εκπομπών μετά την Κοπεγχάγη.

  Herbert Reul (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Καταψήφισα την ενιαία τροπολογία, καθώς, κατά την άποψή μου ως μέλος του Κοινοβουλίου, δεν υποστηρίζονται τα δικαιώματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ουδέποτε δόθηκε η δυνατότητα στο Κοινοβούλιο να διατυπώσει γνώμη· αντιθέτως, στην πραγματικότητα του δόθηκε μόνο η επιλογή μεταξύ αποδοχής ή απόρριψης του συμβιβασμού του Συμβουλίου. Αυτό δεν εναρμονίζεται με τους κανόνες της διαδικασίας συναπόφασης, η οποία έχει ως στόχο να εγγυάται την ισότητα μεταξύ των δύο νομοθετικών οργάνων.

Έχω πολλές επιφυλάξεις για το συμβιβασμό και από άποψη περιεχομένου, επίσης. Για παράδειγμα, θα οδηγήσει σε σοβαρές στρεβλώσεις της αγοράς εντός της ΕΕ και θα επιβάλλει αδικαιολόγητα βάρη στους καταναλωτές. Λόγω της υπερβολικής βιασύνης να εγκριθεί η αναθεώρηση, τα εναλλακτικά συστήματα που θα μπορούσαν να έχουν επιτύχει τις επιθυμητές μειώσεις δεν λαμβάνονταν πλέον υπόψη. Από το γεγονός ότι οι οικονομικές συνέπειες για την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, ειδικότερα, δεν εξετάστηκαν ούτε στον ελάχιστο βαθμό την περίοδο της έγκρισης καθίσταται ακόμα σαφέστερη η προχειρότητα του συμβιβασμού. Η πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου φέρει μερίδιο της ευθύνης – και προς τις μελλοντικές γενιές – για την θέση σε ισχύ του παρόντος συμβιβασμού.

Υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις. Αυτές οι λύσεις θα έδιναν τη δυνατότητα επίτευξης των στόχων για μείωση με μικρότερο κόστος από αυτό που συζητάμε σήμερα. Μια τέτοια πολιτική δεν βλάπτει μόνο την οικονομία, αλλά ιδιαίτερα τη φήμη της ΕΕ.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Ο στόχος μείωσης των εκπομπών από τους σταθμούς παραγωγής ενέργειας της Ευρώπης και τη βαριά βιομηχανία κατά 20% τουλάχιστον έως το 2020 και για το σκοπό αυτό να αυξηθεί έως 30%, εάν προκύψει διεθνής συμφωνία στις συνομιλίες των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα στην Κοπεγχάγη το Δεκέμβριο του 2009, θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτη.

  Thomas Ulmer (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Υποστηρίζω τις προσπάθειες για να μειωθεί η συνεισφορά στην κλιματική αλλαγή η οποία συντελείται ενδεχομένως από ανθρώπους. Ωστόσο, δεν υποστηρίξαμε το συμβιβασμό για το σύστημα εμπορίας των εκπομπών της ΕΕ που τέθηκε σε διαπραγμάτευση. Είναι απαράδεκτο και μη δημοκρατικό να νομοθετούμε με μεγάλη βιασύνη Η εξαιρετικά γρήγορη νομοθετική διαδικασία και το γεγονός ότι τα έγγραφα του Συμβουλίου κατατέθηκαν μόνο πριν δύο ημέρες σήμαιναν ότι, κατά τη γνώμη μου, ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί επαγγελματικός έλεγχος των εγγράφων και συνεπώς η σωστή θέσπιση νόμων. Καθίσταται ακόμα πιο απαράδεκτο λαμβάνοντας υπόψη ότι η εν λόγω νομοθεσία επιβάλλει υψηλή οικονομική επιβάρυνση στο ευρωπαϊκό κοινό. Σύμφωνα με αρκετές μελέτες, η δράση για το κλίμα και η δέσμη μέτρων για την ανανεώσιμη ενέργεια κοστίζουν περίπου 70 έως 100 δισεκατομμύρια ευρώ και υπάρχει η απειλή ότι ολόκληρες βιομηχανίες θα μετακινηθούν σε άλλα μέρη του κόσμου. Δεν μπορώ να εγκρίνω μια δέσμη μέτρων αυτού του εύρους με μια εσπευσμένη διαδικασία. Νομοθετικές προτάσεις με σπουδαιότητα όπως αυτών πρέπει να εξελίσσονται στην πορεία μιας διαδικασίας με σωστή σειρά με αρκετές αναγνώσεις.

  Anders Wijkman (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Η επιθεώρηση της εμπορίας εκπομπών είναι ένα βήμα μπροστά σε σύγκριση με τους τρέχοντες κανόνες. Τα δικαιώματα εκπομπών θα τίθενται σταδιακά σε πλειστηριασμό στη βιομηχανία αντί να διανέμονται δωρεάν, όπως γίνεται σήμερα.

Η ΕΕ δεσμεύεται συνεπώς να προσαρμόσει το στόχο για το κλίμα από μια μείωση 20% σε 30% έως το 2020 σε περίπτωση επιτυχούς συμφωνίας για το κλίμα στην Κοπεγχάγη το επόμενο έτος. Κάνει επίσης έκκληση προς τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τα έσοδά τους από τον πλειστηριασμό για μέτρα προστασίας του κλίματος στην Ευρώπη και οπουδήποτε αλλού.

Δυστυχώς, ο συμβιβασμός υπολείπεται σε μεγάλο βαθμό του επιπέδου των φιλοδοξιών που απαιτεί η κατάσταση. Αντί για εξ ολοκλήρου πλειστηριασμό των δικαιωμάτων εκπομπών από την αρχή, ο πλειστηριασμός πρόκειται να θεσπιστεί σταδιακά. Αυτή η χαλάρωση μειώνει το κίνητρο για ανάπτυξη νέων τεχνολογιών με χαμηλές εκπομπές άνθρακα. Μειώνει, επίσης, τα έσοδα που είναι σημαντικά, εάν η ΕΕ μπορεί να βοηθά τις αναπτυσσόμενες χώρες να επενδύουν στην «πράσινη τεχνολογία», να ρυθμίζουν την κλιματική αλλαγή και να προστατεύουν τα τροπικά δάση.

Ταυτόχρονα, εάν μπορούν να γίνουν έως μισές μειώσεις εκπομπών μέσω των μειώσεων σε τρίτες χώρες, το σύστημα εμπορίας εκπομπών θα έχει περιορισμένα αποτελέσματα ακόμα και κατά την περίοδο έως το 2020.

Παρά τα μειονεκτήματά του, θα ήταν αδιανόητο να ψηφίσω «όχι». Δεν θέλω να ρισκάρω να διακυβεύσω ολόκληρη την οδηγία, η οποία περιλαμβάνει πολλές θετικές πτυχές σε σύγκριση με την παρούσα κατάσταση.

- Έκθεση: Satu Hassi (A6-0411/2008)

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. − (SV) Εμείς οι Σουηδοί σοσιαλδημοκράτες αποφασίσαμε να καταψηφίσουμε τον εν λόγω συμβιβασμό για τον καταμερισμό της ευθύνης, διότι πιστεύουμε ότι είναι τελείως απαράδεκτο ότι ούτε καν το μισό των μειώσεων εκπομπών της ΕΕ δεν χρειάζεται να γίνει εντός της ΕΕ. Πιστεύουμε ότι αποστέλει εντελώς το λάθος μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο, που περιμένει την ΕΕ να αναλάβει την πρωτοβουλία για τη ρύθμιση του κλίματος και εκφράζουμε την ανησυχία μας για το γεγονός ότι η ΕΕ δεν κατάφερε να προσφέρει ένα σαφές κίνητρο για την ανάπτυξη νέας πράσινης τεχνολογίας. Πιστεύουμε ότι η εν λόγω τεχνολογία είναι ζωτικής σημασίας για την απασχόληση και την ευημερία στην Ευρώπη.

  Avril Doyle (PPE-DE), γραπτώς. − Η εν λόγω έκθεση αφορά τον καθορισμό διαφοροποιημένων στόχων στην ΕΕ των 27 για την περίοδο 2013-2020 για τις μειώσεις της εκπομπής αερίων θερμοκηπίου σε οικονομικούς τομείς εκτός του συστήματος εμπορίας εκπομπών της ΕΕ. Οι εν λόγω στόχοι για τα κράτη μέλη κυμαίνονται από +20% έως -20% σε σχέση με τις εκπομπές του 2005 για τους εν λόγω τομείς με τον ιρλανδικό στόχο -20%.

Συνολικά, το σύστημα εμπορίας εκπομπών και η κατανομή της προσπάθειας αντιπροσωπεύουν το 100% της μείωσης στην οποία πρέπει να προβεί κάθε χώρα για τις εκπομπές CO2 έως το 2020.

Η Ιρλανδία επικροτεί την ενσωμάτωση των μέτρων για αυξημένη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα, ειδικότερα ο άνθρακας μειώνεται στην εκδοχή -20%, καθώς είμαστε η μοναδική χώρα της ΕΕ που έχει περισσότερα βοοειδή παρά ανθρώπους και μαζί με γενναιόδωρο οικονομικά αποδοτικό συμψηφισμό στις εκπομπές εμπορίας μεταξύ των κρατών μελών, ενώ θα είναι δύσκολο, μπορούμε να φτάσουμε το στόχο μας για το 20% λιγότερο χωρίς να μειώσουμε τις αγέλες μας.

Ορισμένες χώρες θα αντιμετωπίσουν προβλήματα από την αναθεωρημένη νομοθεσία για το σύστημα εμπορίας εκπομπής, ορισμένες από τους στόχους κατανομής της προσπάθειας. Η Ιρλανδία συμπεριλαμβάνεται στην τελευταία κατηγορία.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ με την ανάγκη να μειωθούν οι εκπομπές αερίου θερμοκηπίου και με τη δημιουργία ενός συστήματος για το σκοπό αυτό. Ωστόσο, έχουμε πολύ σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με το σύστημα που προτάθηκε, το οποίο αν και δηλώνει ότι στηρίζεται στην «αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών και την ανάγκη για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη», έπειτα επιμένει ότι μόνο οι χώρες πρέπει να πληρώσουν τη νύφη, με τον εθνικό προϋπολογισμό τους – και όχι με τον κοινοτικό προϋπολογισμό - σύμφωνα με τους διαφορετικούς όρους ανάπτυξης στους οποίους βρίσκονται.

Αναφορικά με τη μεταφορά εκπομπών μεταξύ των κρατών μελών μέσω της «εμπορίας» ή χρησιμοποιώντας «μεσάζοντες της αγοράς», δημιουργούνται μηχανισμοί που θα αυξήσουν τις υφιστάμενες διαφορές ως προς την οικονομική δύναμη μεταξύ των κρατών μελών προς όφελος των μεγάλων δυνάμεων.

Επιπλέον, ένα σημαντικό μέρος της προσπάθειας θα ανατεθεί σε τρίτες χώρες, αυξάνοντας έτσι τη διεθνή πίεση σε λιγότερο αναπτυγμένες χώρες για να παραχωρήσουν μέρος της κυριαρχίας τους σε αντάλλαγμα μιας (ψευδο)ενίσχυσης ανοίγοντας τις οικονομίες τους σε επενδύσεις από κοινοτικές επιχειρήσεις. Όλα αυτά τα μέτρα έχουν ως στόχο να ασκήσουν πίεση για να επιτύχουν μια διεθνή συμφωνία η οποία στο πλαίσιο σοβαρής οικονομικής κρίσης θα προβάλλει την άποψη των καπιταλιστών για το περιβαλλοντικό ζήτημα.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς – (PT) Λαμβάνοντας υπόψη τη δράση της ΕΕ κατά της αλλαγής του κλίματος σε μια μελλοντική διεθνή συμφωνία που θα αντικαταστήσει το Πρωτόκολλο του Κιότο, είναι σημαντικό η ΕΕ να δώσει ένα σαφές σήμα στον κόσμο και να δεσμευτεί για να μειώσει αποτελεσματικά τις εκπομπές της σε αέρια θερμοκηπίου.

Η πρόταση της Επιτροπής για τη μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά 10% έως το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 2005, για τομείς που δεν καλύπτονται από το σύστημα εμπορίας των δικαιωμάτων εκπομπής της ΕΕ, είναι συνεπώς εξαιρετικά σημαντική.

Οι στόχοι που τίθενται για κάθε κράτος μέλος, με πρωταρχικό κριτήριο το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, είναι κατά τη γνώμη μου θεμιτοί.

Ο συμβιβασμός που επετεύχθη μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, αν και δεν είναι ιδανικός (για παράδειγμα, επειδή επιτρέπει υπερβολική χρήση των μηχανισμών ευελιξίας), είναι εν γένει ισορροπημένος κατά τη γνώμη μου και για το λόγο αυτό υπερψήφισα την παρούσα έκθεση.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Καταψήφισα την έκθεση Hassi. Οι διατάξεις που επιτρέπουν στα κράτη μέλη να αναθέτουν σε τρίτες χώρες το 80% των μειώσεων εκπομπής, δίνουν τη δυνατότητα σε πλούσιες χώρες να συνεχίσουν να ασκούν μη βιώσιμες πρακτικές εις βάρος φτωχότερων, αναπτυσσόμενων χωρών. Πρόκειται για μία κατάσταση, η οποία δεν πρέπει να προωθείται από την ΕΕ.

  Jean Lambert (Verts/ALE), γραπτώς. − Καταψήφισα με δισταγμό την παρούσα έκθεση. Η εισηγήτρια κατάφερε να συμπεριλάβει έναν αριθμό σημαντικών παραγόντων. Υπάρχει σήμερα μια αναφορά για δεσμευτικό στόχο 30% για μειώσεις αερίων θερμοκηπίου στο νομοθετικό κείμενο: η επιστήμη λέει ότι αυτό είναι το ελάχιστο που απαιτείται έως το 2020. Η χρηματοδότηση των μειώσεων αερίων θερμοκηπίου σε αναπτυσσόμενες χώρες πρόκειται να λειτουργήσει προς ένα στόχο +2 βαθμών. Ας ελπίσουμε ότι εκείνες οι χώρες θα δουν πραγματικά κάποια χρήματα και όχι μόνο ωραίες υποσχέσεις. Έχουμε σήμερα μια προθεσμία για τη θέσπιση ενός στόχου μείωσης θαλάσσιων εκπομπών και πολλές άλλες μικρές, αλλά θετικές κινήσεις. Αλλά για μένα, ήταν αδύνατο να ψηφίσω υπέρ του 80% CDM που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα κράτη μέλη σε τρίτες χώρες, αντί να εστιάσουν σε μειώσεις εντός των δικών τους συνόρων. Η διαδικασία ψηφοφορίας που χρησιμοποιείται σήμερα προϋπόθετε ότι η εν λόγω συγκεκριμένη πρόταση δεν θα μπορούσε να δοκιμαστεί από το Κοινοβούλιο εν γένει. Αποδεσμεύσαμε τις εθνικές κυβερνήσεις μας αβασάνιστα και θέτουμε και πάλι το βάρος σε τρίτες χώρες για να κάνουν τη δουλειά μας. Δεν μπορώ να το υποστηρίξω αυτό.

  Σταύρος Λαμπρινίδης (PSE), γραπτώς. – (EL) Η Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ στηρίζει μεταξύ άλλων το περιεχόμενο της τροπολογίας 44 και θα καταψήφιζε τη χωριστή ονομαστική ψηφοφορία 7, ώστε να διασφαλιστεί ότι τουλάχιστον το 50% των μειώσεων εκπομπών θα επιτευχθεί από δράσεις στο εσωτερικό της ΕΕ. Η ΕΕ οφείλει να παραμείνει αξιόπιστος εταίρος ενόψει των παγκόσμιων διαπραγματεύσεων χωρίς να μετακυλίει το βάρος των προσπαθειών μείωσης των εκπομπών στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − Υποστηρίζω την παρούσα έκθεση η οποία ορίζει δεσμευτικούς στόχους προς τα κράτη μέλη για να μειώσουν τις εκπομπές αερίων σε τομείς της οικονομίας που δεν καλύπτονται από το σύστημα εμπορίας εκπομπών, το οποίο σημειώνει πραγματική πρόοδο για ένα ολοκληρωμένο σύστημα. Ο στόχος 10% για τομείς εκτός του συστήματος εμπορίας εκπομπών χωρίζεται μεταξύ των κρατών μελών βάσει του κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Αυτό θα επιτρέπει μια δίκαιη κατανομή της προσπάθειας και θα εγγυάται στις φτωχότερες χώρες ότι θα μπορούν να συνεχίσουν την επιταχυνόμενη ανάπτυξή τους. Υποστηρίζω την παρούσα έκθεση που εισήγαγε μακροπρόθεσμο στόχο συνολικών μειώσεων εκπομπών τουλάχιστον 50% έως το 2035 και 60% έως το 2050, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, διότι ασχολείται τόσο με μακροπρόθεσμους όσο και με βραχυπρόθεσμους στόχους σύμφωνα με τους στόχους για καθαρό αέρα. Η έκθεση περιλαμβάνει μια επιπρόσθετη «εξωτερική δέσμευση για μείωση της εκπομπής», η οποία θα παρέχει οικονομική στήριξη για τις αναπτυσσόμενες χώρες για να μειώσουν τις εκπομπές τους, έτσι ώστε καμία χώρα να μην μένει πίσω και οι αναπτυσσόμενες χώρες να λαμβάνουν την οικονομική στήριξη που χρειάζονται, ώστε να είναι περισσότερο αποτελεσματική η παγκόσμια δράση για την κλιματική αλλαγή.

  Daciana Octavia Sârbu (PSE), γραπτώς. – (RO) Από την αρχή ήδη υποστήριξα την πρόταση για αυτόματη αλλαγή του στόχου από 20% σε 30% στην περίπτωση υπογραφής μιας διεθνούς συμφωνίας. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις της προηγούμενης εβδομάδας κατέληξαν σε συμβιβασμό, ενώ η μέθοδος της αλλαγής σε αυτό το επίπεδο πρέπει να στηρίζεται σε μια νέα διαδικασία.

Η εν λόγω απόφαση ελήφθη ως προληπτικό μέτρο για να ληφθεί υπόψη η δυνατότητα αύξησης της τιμής του άνθρακα στο μέλλον. Αλλά χαίρομαι που μαθαίνω ότι ο στόχος του 30% θα παραμείνει στόχος προτεραιότητας για να αποφευχθεί η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας κατά περισσότερο από 2ºC, όπως ορίστηκε στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2007. Μια διεθνής συμφωνία συνεπάγεται παγκόσμια προσπάθεια για την καταπολέμηση και προσαρμογή της κλιματικής αλλαγής και η οικονομική ενίσχυση που παρέχεται στις αναπτυσσόμενες χώρες θα προσφέρει ένα κίνητρο για αυτές για να συμμετέχουν στην προσπάθεια για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.

Για να διατηρήσει την αξιοπιστία της σε σχέση με την ενίσχυση που παρέχει στις αναπτυσσόμενες χώρες, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εγγυηθεί ότι η χρηματοδότηση των έργων CDM πρέπει να στηρίζει την αειφόρο ανάπτυξη αυτών των χωρών και ότι μέρος των εσόδων που προκύπτουν από τα πιστωτικά μόρια πλειστηριασμού των εκπομπών χρησιμοποιείται για τη στήριξή τους.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. − (NL) Ενώ καταψήφισα το συμβιβασμό που έγινε, αυτό σε καμία περίπτωση δεν μειώνει την εκτίμησή μου για το σχετικό έργο της κυρίας Hassi. Ωστόσο, θεωρώ απαράδεκτο ότι η συμφωνία επιτρέπει σχεδόν το 80% του συνόλου των προσπαθειών να γίνει σε τρίτες χώρες.

Ένας γρήγορος υπολογισμός μου λέει ότι το Βέλγιο θα μπορεί να κάνει μεταξύ του 50% και 60% των απαιτούμενων προσπαθειών εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό περιλαμβάνει σημαντικούς τομείς, μεταξύ άλλων κτίρια και μεταφορές. Είναι παράλογο από οικονομικής πλευράς να επενδύονται πολλά εκατομμύρια ευρώ στο εξωτερικό μέσω των μηχανισμών καθαρής ανάπτυξης, εάν η δική σας χώρα πρέπει να καταβάλει ακόμα σημαντικές προσπάθειες για να μονώσει σωστά τα κτίρια ή να σχεδιάσει την πολιτική μεταφορών που εστιάζει σε κινητικότητα με χαμηλές εκπομπές άνθρακα. Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία απολύτως εγγύηση ότι τα έργα, στα οποία γίνονται επενδύσεις στο εξωτερικό, είναι υψηλής ποιότητας.

Επιπροσθέτως, δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα ότι οι επενδύσεις μέσω των μηχανισμών καθαρής ανάπτυξης κάνουν πράγματι διαφορά. Είναι επίσης αντιδεοντολογικό να εξαγοράσουμε τις ευκολότερες προσπάθειες σε τρίτες χώρες. Πρόκειται για μια μορφή νεοαποικιοκρατίας, συμβιβάζοντας, όπως πράττει, τη θέση εκείνων των τρίτων χωρών ως προς το γεγονός ότι θα χρειαστεί να καταβάλουν επιπλέον και περισσότερο δαπανηρές προσπάθειες σε μεταγενέστερο στάδιο.

  Anders Wijkman (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Επέλεξα να απέχω από την ψηφοφορία για την οδηγία σχετικά με την κατανομή προσπάθειας. Ο βασικός λόγος για αυτό είναι ότι στέλνει το λάθος μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο, εάν η ΕΕ μπορεί να προβεί σε περίπου 70% μειώσεις των εκπομπών της έως το 2020 σε χώρες εκτός της ΕΕ.

Χρειάζεται να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να επενδύσουν σε τεχνολογία χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Η εν λόγω υποστήριξη, ωστόσο, δεν πρέπει να είναι πρωταρχικώς μια εναλλακτική λύση σε μειώσεις στο έδαφος της χώρας, αλλά περισσότερο πρέπει να παρέχεται επιπροσθέτως σε τέτοιες μειώσεις. Δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε οικονομικά ούτε έχουμε το χρόνο να επιλέξουμε εάν θα έχουμε τη δυνατότητα να αποτρέψουμε επικίνδυνες αλλαγές του κλίματος ή όχι.

Το να αναβάλλουμε την απαραίτητη προσαρμογή για το έδαφος της χώρας για μετά το 2020 είναι αντιπαραγωγικό. Πρέπει να ξεκινήσουμε τώρα, εάν θέλουμε να έχουμε τυχόν δυνατότητα να επιτύχουμε μηδενικές εκπομπές οπουδήποτε στον κόσμο έως το 2050. Η βιομηχανία χρειάζεται ισχυρά κίνητρα για να προβεί στις απαραίτητες προσαρμογές σε σχέση με την ενέργεια, τις μεταφορές, τις κατασκευές, τη βιομηχανική παραγωγή και ούτω καθεξής.

Η πρόταση για τους συναφείς τομείς που δεν λαμβάνουν μέρος στην εμπορία των εκπομπών είναι πάρα πολύ ανίσχυρη. Ως εκ τούτου, επέλεξα να απέχω από την ψηφοφορία για το εν λόγω μέρος της δέσμης μέτρων. Μια αρνητική ψήφος θα μπορούσε να διακυβεύσει τη συνολική δέσμη μέτρων και είναι ένας κίνδυνος για τον οποίο δεν θα ήθελα να αναλάβω την ευθύνη. Κατά τα άλλα η οδηγία περιέχει έναν αριθμό θετικών σημείων σε σύγκριση με το σημερινό καθεστώς. Πάνω από όλα, είναι το πρώτο νομοθέτημα στον κόσμο που ορίζει δεσμευτικές μειώσεις για όλους τους τομείς που δεν περιλαμβάνονται στο σύστημα εμπορίας εκπομπών.

- Έκθεση: Chris Davies (A6-0414/2008)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η «δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια» περιλαμβάνει επίσης μια πρόταση οδηγίας για δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα. Ο σκοπός της γεωλογικής αποθήκευσης είναι να παρέχει μια εναλλακτική λύση για την απελευθέρωση CO2 στην ατμόσφαιρα συγκρατώντας το μόνιμα στο υπέδαφος.

Η Επιτροπή προτείνει ότι όλες οι νέες μονάδες παραγωγής ενέργειας πρέπει, κατά την κατασκευή τους, να μπορούν να εφοδιάζονται με δυνατότητα δέσμευσης άνθρακα. Η εν λόγω τεχνολογία, παρά το γεγονός ότι αποτελεί ζήτημα προς συζήτηση, μπορεί να συμβάλλει στην επίτευξη αρνητικών εκπομπών συμπληρώνοντας τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ο εισηγητής κρίνει, ωστόσο, ότι προτεραιότητα πρέπει να είναι να χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του προβλήματος του άνθρακα, το οποίο ευθύνεται για το 24% των εκπομπών CO2 στην Ευρώπη.

Παρότι είχαμε αμφιβολίες για ορισμένες τροπολογίες, οι οποίες είναι αμφιλεγόμενες από τεχνικής άποψης, υπερψηφίσαμε τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ωστόσο, θεωρούμε την εν λόγω θέση υπερβολικά ρυθμιστική, ιδιαίτερα σε σχέση με την ανεξαρτησία των κρατών μελών, ειδικά σε έναν τομέα στον οποίο οι επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις είναι ακόμα αρκετά περιορισμένες. Λυπόμαστε που δεν δόθηκε η απαραίτητη έμφαση στην τεράστια ερευνητική, αναπτυξιακή και πειραματική προσπάθεια που χρειάζεται να καταβληθεί ακόμα. Για το λόγο αυτό, οι συνιστώμενες χρονικές κλίμακες είναι υπερβολικά φιλόδοξες, εκτός εάν στα επόμενα χρόνια εγκριθεί πολύ ουσιαστική κρατική χρηματοδότηση.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ως ένα μέσο για το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής στην ΕΕ, η τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα είναι πολλά υποσχόμενη. Ωστόσο, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως λόγος για να ησυχάσουμε και να μειώσουμε την προσπάθεια που επενδύσαμε για να καταστήσουμε καθαρότερη την παραγωγή ευρωπαϊκής ηλεκτρικής ενέργειας.

Η έκθεση Davies είναι πολύ ισορροπημένη και ο συμβιβασμός που επετεύχθη μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες της ΕΕ.

Η εφαρμογή των 12 έργων επίδειξης είναι ιδιαίτερα σημαντική. Τα μεσοπρόθεσμα αποτελέσματά τους θα βοηθήσουν την ΕΕ να εισαγάγει αυτή την τεχνολογία με περισσότερο οικονομικό και αποδοτικό ως προς το περιβάλλον τρόπο.

Εν κατακλείδι, δεδομένων των πολλών αμφιβολιών που υπάρχουν ακόμα, ειδικότερα της αβεβαιότητας αναφορικά με την ύπαρξη επαρκών χώρων αποθήκευσης σε όλα τα κράτη μέλη, θεωρώ πολύ θετική τη δυνατότητα αναθεώρησης του ζητήματος για εξαγωγή CO2 σε τρίτες χώρες (άρθρο 35α(2)) και επίσης τον μη εξαναγκασμό των οικονομικών παραγόντων να εφαρμόσουν την τεχνολογία αποθήκευσης και δέσμευσης άνθρακα (άρθρο 32).

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κυρίου Davies για την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα. Η δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα είναι αναδυόμενη τεχνολογία και είναι σημαντική η περαιτέρω έρευνα για την αξιολόγηση του δυναμικού της για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η προτεινόμενη οδηγία προβλέπει μια σταθερή νομική βάση, επί της οποίας μπορεί να οικοδομηθεί η τεχνολογία και θεωρώ ότι η Σκωτία έχει να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του εν λόγω τομέα.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της εν λόγω έκθεσης, η οποία θα εξασφαλίσει έναν υψηλό βαθμό ασφάλειας για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Η οδηγία για τη δέσμευση και την αποθήκευση άνθρακα θέτει σε εφαρμογή ένα νομικό πλαίσιο για τη χρήση της νέας τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένων σημαντικών όρων ασφάλειας. Αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και για να προσφέρει στους επενδυτές ασφάλεια δικαίου για την ανάπτυξη νέων έργων.

Ωστόσο, είναι σημαντικό ότι η παρούσα έκθεση δεν μας αναγκάζει να αποκλίνουμε από το βασικό στόχο: την περαιτέρω ανάπτυξη των πηγών ανανεώσιμης ενέργειας και τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Η προώθηση νέων τεχνολογιών για αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα που θεωρείται ότι ευθύνεται για την κλιματική αλλαγή δεν πρέπει να γίνεται εις βάρος των καθιερωμένων τεχνολογιών που αποδείχτηκε ότι λειτουργούν. Για παράδειγμα, τα ανέπαφα έλη απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο και νιτρώδες οξείδιο, ενώ η εξόρυξη της τύρφης και η αποξήρανση τα μετατρέπει σε ισχυρούς φορείς εκπομπής αερίου θερμοκηπίου. Η καύση των τροπικών δασών για την παραγωγή βιοκαυσίμων επιβαρύνει επίσης την κλιματική ισορροπία προς τη λάθος κατεύθυνση.

Από την περιπέτεια με τα βιοκαύσιμα θα πρέπει να μάθουμε ότι οι καλές προθέσεις μπορεί πολύ εύκολα να αποβούν εις βάρος μας. Οι νέες τεχνολογίες είναι κάθε άλλο παρά ώριμες και οι επιπτώσεις είναι απρόβλεπτες. Για το λόγο αυτό απείχα από τη σημερινή ψηφοφορία.

  Eluned Morgan (PSE), γραπτώς.− Η ενσωμάτωση στην παρούσα πρόταση ενός κεφαλαίου 9 δισεκατομμυρίων ευρώ για την εκκαθάριση σταθμών παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα μέσω της ανάπτυξης δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) θα προσφέρει ενδιαφέρουσες δυνατότητες στη βιομηχανία άνθρακα της Ουαλίας. Πρέπει να αδράξουμε αυτή την ευκαιρία και να κάνουμε την Ουαλία πρωτοπόρο στην εν λόγω νέα τεχνολογία και να απελευθερώσουμε το δυναμικό μιας προσοδοφόρας αγοράς εξαγωγών. Είναι σημαντικό η Ευρώπη να αναλάβει την ηγεσία σε αυτό τον τομέα, καθώς η εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα του άνθρακα είναι σημαντική, ιδιαίτερα όταν η παραγωγή άνθρακα αναμένεται να αυξηθεί παγκοσμίως κατά 60% τα επόμενα 20 χρόνια.

  Daciana Octavia Sârbu (PSE), γραπτώς. – (RO) Η προώθηση των τεχνολογιών που χρησιμοποιούνται για τη δέσμευση και τη γεωλογική αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα θα συμβάλλει στη διαφοροποίηση της αποτελεσματικής ενέργειας και τη στήριξη της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής. Για να επιτευχθεί μείωση 50% στις εκπομπές CO2 έως το 2050, δεν επαρκεί η χρήση της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές για την πραγματοποίηση του εν λόγω στόχου χωρίς επίσης να λαμβάνονται υπόψη τα έργα για τη δέσμευση και την αποθήκευση άνθρακα.

Αυτό θα αποτελεί πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση λαμβάνοντας υπόψη το αυξημένο κόστος από τις κεφαλαιουχικές επενδύσεις για τον εξοπλισμό δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα, το οποίο όμως θα μειωθεί γιατί ο εν λόγω εξοπλισμός θα χρησιμοποιείται σε μεγάλη κλίμακα. Για αυτόν το λόγο, τα εν λόγω έργα επίδειξης δεν είναι υποχρεωτικά, καθώς βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην τιμή του άνθρακα και την τεχνολογία. Ωστόσο, η ΕΕ έκανε ένα σημαντικό βήμα προς την κετεύθυνση της εξεύρεσης εναλλακτικών λύσεων που θα συμβάλλουν στη μείωση του επιπέδου των αερίων θερμοκηπίου. Πράγματι, η υλοποίηση των εν λόγω μελλοντικών έργων θα ενθαρρύνει κι άλλες χώρες εκτός της ΕΕ να χρησιμοποιήσουν τις εν λόγω τεχνολογίες.

- Έκθεση: Dorette Corbey (A6-0496/2007)

  John Attard-Montalto (PSE), γραπτώς. − Μια από τις πιο καθαρές μεθόδους μεταφορών είναι μέσω του νερού. Η έκθεση αναφέρεται στα πλοία εσωτερικής ναυσιπλοΐας, αλλά πιστεύω ότι αυτός ο τρόπος μεταφοράς δεν γίνεται να διαχωριστεί από το ευρύτερο πλαίσιο της θαλάσσιας μεταφοράς. Οι δύο τύποι ναυσιπλοΐας είναι η εσωτερική ναυσιπλοΐα και η θαλάσσια μεταφορά και είναι αμφότεροι αποδοτικοί ως προς τη χρήση της ενέργειας.

Η υδάτινη μεταφορά ενός προϊόντος παράγει περίπου το ένα τοις εκατό (1%) του διοξειδίου του άνθρακα που θα παρήγαγε η μεταφορά του ίδιου τεμαχίου για την ίδια απόσταση μέσω αέρα.

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν θεσπίζουμε κανονισμούς που αφορούν αυτόν τον τύπο μεταφοράς. Δεν πρέπει να υπερφορτώνουμε τη βιομηχανία σε σχέση με τις θαλάσσιες μεταφορές και τα σκάφη εσωτερικής ναυσιπλοΐας και φορτηγίδες, καθώς το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να καταλήξει να είναι το αντίθετο από αυτό των προθέσεων μας. Εάν οι υδάτινες και θαλάσσιες μεταφορές καταστούν μη ανταγωνιστικές, η κίνηση μπορεί να κατευθυνθεί σε άλλα μέσα μεταφοράς. Όλες οι υπόλοιπες εναλλακτικές λύσεις αφήνουν μεγαλύτερο ίχνος άνθρακα. Τελικά αντί να μειώσουμε τις εκπομπές αερίου θερμοκηπίου, θα έχουμε θέσει σε εφαρμογή ένα σύνολο κανόνων και κανονισμών που τελικά θα ανατρέψουν το γενικό εύρος των προτάσεων μας.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της Dorette Corbey για την παρακολούθηση και μείωση των εκπομπών αερίου θερμοκηπίου από τις οδικές μεταφορές και τις εσωτερικές υδάτινες οδούς, καθώς θεωρώ ότι η βελτίωση της ποιότητας του αέρα και η μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου αποτελούν δύο ζωτικές πτυχές για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της μείωσης των κινδύνων της υγείας.

Πιστεύω ότι η έγκριση της εν λόγω οδηγίας είναι πολύ σημαντική και θα συμβάλλει στη μείωση του CO2 στον τομέα των μεταφορών, ιδιαίτερα παρακινώντας την ανάπτυξη των καθαρών τεχνολογιών και ορίζοντας συγκεκριμένες απαιτήσεις για τις εκπομπές άνθρακα που προκύπτουν από τη διαδικασία παραγωγής.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Στόχος της παρούσας έκθεσης, η οποία αποτελεί μέρος της «δέσμης μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια» είναι να βελτιώσει την ποιότητα του αέρα και να συμβάλλει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής μειώνοντας τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου που παράγονται από καύσιμα που χρησιμοποιούνται στον τομέα των μεταφορών. Έως σήμερα, η οδηγία ρύθμισε μόνο την ποιότητα καυσίμων. Ωστόσο, η προτεινόμενη τροπολογία ορίζει υποχρεωτικές μειώσεις στα αέρια θερμοκηπίου που προκύπτουν από καύσιμα.

Συνολικά η εισηγήτρια έκανε σημαντική δουλειά παράγοντας τροπολογίες που θεωρούμε θετικές και που είναι γενικά σωστές και δεόντως αιτιολογημένες με στόχο την εγγύηση της μέγιστης αποτελεσματικότητας και των ίσων όρων ανταγωνισμού με φιλόδοξους, αλλά εύλογους στόχους. Επιπλέον, είναι σημαντικό η οδηγία να είναι ουδέτερη σε σχέση με τους τεχνολογικούς όρους ως προς το ότι δεν πρέπει να ενθαρρύνει ειδικότερα τη χρήση τυχόν συγκεκριμένου καυσίμου ή τεχνολογίας.

Για αυτόν το λόγο ψηφίσαμε υπέρ.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα έκθεση είναι πολύ σημαντική, διότι σε ένα έγγραφο έχει ως στόχο, πρώτον, να βελτιώσει την ποιότητα του αέρα μειώνοντας τη ρύπανση του αέρα, ειδικότερα, εκπομπές πολύ υψηλών και ρυπογόνων ουσιών και, δεύτερον, να βοηθήσει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής μειώνοντας τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου οι οποίες παράγονται από καύσιμα που χρησιμοποιούνται στον τομέα των μεταφορών.

Είναι η πρώτη φορά που ένας στόχος μείωσης εφαρμόστηκε σε ένα συγκεκριμένο προϊόν (καύσιμο) βασισμένος σε μια ανάλυση κύκλου ζωής (εξαγωγή, παραγωγή, μεταφορά, κατανομή και τελική χρήση), το οποίο υποδεικνύει τη σημασία της εν λόγω οδηγίας.

Είμαι ικανοποιημένος με τη συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και θα ήθελα να επισημάνω το γεγονός ότι η βιωσιμότητα διασφαλίζεται στην παραγωγή και τη χρήση βιοκαυσίμων, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας όσον αφορά τη βιωσιμότητα της οδηγίας.

Η οδηγία για την ποιότητα των καυσίμων θα καταστεί καίριο εργαλείο για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Corbey. Η Ευρώπη έχει να παίξει δραστικό ρόλο στην παγκόσμια μείωση αερίων θερμοκηπίου και η εφαρμογή των δεσμευτικών υποχρεώσεων για τους προμηθευτές καυσίμων θα αποτελέσει σημαντικό μέρος των εν λόγω μειώσεων.

  Erika Mann (PSE), γραπτώς. − Στην παρούσα αιτιολόγηση ψήφου, θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια της οδηγίας για την ποιότητα των καυσίμων, Dorette Corbey. Κατάφερε να ενσωματώσει πολλές απαιτήσεις του παρόντος Κοινοβουλίου στον τελικό συμβιβασμό.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να στηρίξει τις πολιτικές της και τους κανονισμούς σε βάσιμα επιστημονικά τεκμήρια – μια απαίτηση της νομοθεσίας της ΕΕ όσο και των εμπορικών δεσμεύσεων της ΕΕ. Ως μέλος της Επιτροπής Εμπορίου, μαθαίνω συχνά για τους εμπορικούς εταίρους όταν η ΕΕ φέρεται να ρυθμίζει αυθαίρετα ή με πολιτικές διαδικασίες παρά με αναφορά σε επιστημονικά συμπεράσματα.

Ήμουν συνεπώς ικανοποιημένη που η αναθεωρημένη οδηγία για την ποιότητα των καυσίμων δεν συμπεριέλαβε μια πιο πρόσφατη πρόταση για απαγόρευση του πρόσθετου καυσίμων ΜΜΤ. Η αναθεωρημένη οδηγία προβλέπει τη συνεχιζόμενη χρήση ΜΜΤ προς αναγνώριση των επιστημονικών συμπερασμάτων των μεγάλων εμπορικών εταίρων, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά. Το σημαντικότερο είναι ότι η αναθεωρημένη οδηγία προϋποθέτει επίσης ότι η ΕΕ θα διεξαγάγει επιστημονικό έλεγχο. Πιστεύω ακράδαντα, και το απαιτούν η ΕΕ και το διεθνές δίκαιο, ότι οι περιορισμοί του ΜΜΤ πρέπει να στηρίζονται στην επιστήμη.

Επειδή άλλες χώρες συχνά διαμορφώνουν τα πρότυπα των καυσίμων τους σε σχέση με εκείνα που αναπτύχθηκαν στην Ευρώπη, είναι σημαντικό η ΕΕ να εγγυάται ότι οι κανονισμοί της για τα καύσιμα υποστηρίζονται σθεναρά από επιστημονική τεκμηρίωση.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Στις προσπάθειές μας να μειώσουμε τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, επιδοτούμε την αγορά τροπικών βιοκαυσίμων. Ως εκ τούτου, πληρούμε τις υποχρεώσεις μας που απορρέουν από το Κιότο μόνο επιφανειακά και στην πραγματικότητα επιδεινώνουμε το πρόβλημα. Σύμφωνα με μελέτες, λαμβάνοντας υπόψη ότι έως το 46% του υπάρχοντος άνθρακα στον κόσμο απορροφάται από τα τροπικά δάση και το 25% των συνολικών εκπομπών άνθρακα προέρχεται από αποψίλωση δασών, η ΕΕ έκανε τελείως λανθασμένους υπολογισμούς.

Σε ολόκληρη τη συζήτηση για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, χάσαμε τη συνολική εικόνα, καθώς οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου από την καύση ξύλου, για παράδειγμα, πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη. Επιπλέον, δεν φαίνεται να έχει αποσαφηνιστεί ακόμα πλήρως σε ποιο βαθμό τα σημερινά συστήματα κινητήρων ταιριάζουν με τη χρήση των βιοκαυσίμων. Δεν είναι διαμορφωμένο ολόκληρο το σύστημα και αυτός είναι ο λόγος που απείχα από την ψηφοφορία για την παρούσα έκθεση.

- Έκθεση: Guido Sacconi (A6-0419/2008)

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. − (SV) Είμαστε επικριτικοί έναντι της πρότασης για τα πρότυπα επιδόσεων για τις εκπομπές από επιβατικά αυτοκίνητα. Θα θέλαμε να δούμε μια περισσότερο φιλόδοξη πρόταση με αυστηρότερα πρόστιμα, συντομότερη χρονική περίοδο και έναν περισσότερο σαφώς καθορισμένο μακροπρόθεσμο στόχο. Είμαστε επίσης επικριτικοί για το γεγονός ότι η συζήτηση για την αιθανόλη έχει περιοριστεί τόσο πολύ που σχεδόν δεν αποτελεί κίνητρο για επενδύσεις, παρά το γεγονός ότι η αιθανόλη συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών.

Ωστόσο, επιλέξαμε να ψηφίσουμε υπέρ της πρότασης εν γένει, καθώς πιστεύουμε ότι η απόρριψή της θα είχε ως αποτέλεσμα την ακόμα πιο μεταγενέστερη θέσπιση περιβαλλοντικών κανονισμών για την αυτοκινητοβιομηχανία.

  Jean Marie Beaupuy (ALDE), γραπτώς. – (FR) Σε σχέση με την έκθεση Sacconi για τα πρότυπα επιδόσεων για τα καινούρια επιβατικά αυτοκίνητα, καταψήφισα την κατατεθείσα πρόταση για να εκφράσω δημοσίως τη λύπη μου που δεν καταφέραμε να συνάψουμε μια συμφωνία που να είναι περισσότερο ευνοϊκή προς το περιβάλλον. Παρόλα αυτά, θα ήθελα τη θετική ψήφο που εκφράστηκε από την πλειοψηφία των μελών για να μας δώσει τη δυνατότητα να κάνουμε μια αρχική σειρά αντιδράσεων γρήγορα, έπειτα για τα επόμενα χρόνια, να μας καθοδηγήσει προς αποφάσεις που συμβιβάζουν τις ανάγκες του πλανήτη μας και της οικονομίας μας και ειδικότερα λαμβάνουν υπόψη την κατάσταση στην αυτοκινητοβιομηχανία.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ο συμβιβασμός, όπως προτάθηκε, δεν συνιστά ικανοποιητική αντίδραση.

Λυπάμαι που ο στόχος μείωσης των εκπομπών CO2 των αυτοκινήτων είναι κάτω από τα πρότυπα που επιδίωκε το Κοινοβούλιο μας. Επιπλέον, ο εν λόγω στόχος υπόκειται σε αξιολόγηση επιπτώσεων. Αυτές οι δύο αποφάσεις δεν πηγαίνουν προς τη σωστή κατεύθυνση. Αντιθέτως, χρειαζόμαστε αυστηρά πρότυπα επιδόσεων για τις εκπομπές μακροπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα και χρειάζεται τα εν λόγω πρότυπα να είναι αμετάβλητα.

Επιπροσθέτως, ο συγκεκριμένος στόχος για μείωση των εκπομπών από τους παραγωγούς θα τιμωρήσει εκείνους που είναι ήδη οι πιο ενάρετοι. Το σύστημα κυρώσεων σε περίπτωση μη πραγματοποίησης των εν λόγω στόχων είναι δυσμενές προς εκείνους που έχουν αναπτύξει οχήματα περισσότερο φιλικά προς το περιβάλλον. Το παράδοξο της εν λόγω νομοθεσίας είναι ότι τιμωρεί περισσότερο εκείνους που ρυπαίνουν λιγότερο το περιβάλλον. Ενώ θα έπρεπε στην πραγματικότητα να αναγνωρίζει και να υποστηρίζει τις προσπάθειες των πιο ενάρετων.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κυρίου Sacconi για τα πρότυπα επιδόσεων για τις εκπομπές από νέα επιβατικά αυτοκίνητα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι οδικές μεταφορές ευθύνονται για το 12% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θεωρώ ότι ο εν λόγω κανονισμός, παρά το γεγονός ότι αποτελεί μέρος της «δέσμης μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια», είναι ζωτικής σημασίας για να εξασφαλιστεί ότι η ΕΕ πληροί το στόχο της μείωσης των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου κατά 20% έως το 2020.

Συγχαίρω τον εισηγητή για τον αποφασιστικό ρόλο που έπαιξε στις διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αυτά κατέληξαν σε μια ισχυρή και ισορροπημένη συμφωνία που θα ωφελήσει την αυτοκινητοβιομηχανία και τους καταναλωτές και, ιδιαίτερα, θα προστατεύσει το περιβάλλον. Πρόκειται, συνεπώς, για ένα φιλόδοξο, αλλά ευέλικτο μοντέλο ως προς το ότι προσπαθεί να εκπληρώσει τους στόχους μείωσης των ρυπογόνων εκπομπών, ενώ ταυτόχρονα δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις του τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας να προσαρμόζονται σταδιακά.

  Anne Ferreira (PSE), γραπτώς. – (FR) Απείχα από την ψηφοφορία για την έκθεση «CO2 από επιβατικά αυτοκίνητα», καθώς θεωρώ ότι δεν λαμβάνει επαρκώς υπόψη τις επιπτώσεις του στόλου των οχημάτων στην κλιματική αλλαγή.

Θα έπρεπε να υποστηρίζουμε πιο φιλόδοξους στόχους, όπως εκείνους που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Οι εν λόγω στόχοι δεν θα μπορούσαν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία.

Οι πενιχροί αριθμοί πωλήσεων αυτοκινήτων που καταγράφηκαν φέτος συνδέονται κυρίως με την αγοραστική δύναμη των Γάλλων και Ευρωπαίων πολιτών, αλλά σίγουρα όχι με ένα νομοθέτημα που για το λόγο αυτό δεν είναι πλέον σε ισχύ.

Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ορισμένα πρόστιμα θα επιστρέφονται στις εταιρείες αυτοκινήτων για να τις βοηθήσουν στη χρηματοδότηση των ερευνητικών προγραμμάτων τους.

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ο τομέας οδικών μεταφορών είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πηγή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ και, το σημαντικότερο, είναι ότι είναι ένας τομέας στον οποίο εξακολουθούν να αυξάνονται οι εκπομπές. Η σημαντική πρόοδος που συντελέστηκε χάρη στην τεχνολογία των αυτοκινήτων δεν ήταν αρκετή για να εξουδετερώσει τις επιπτώσεις της αύξησης του όγκου της κίνησης και του μεγέθους των αυτοκινήτων.

Η πρόταση κανονισμού τηρεί το πνεύμα και τους στόχους της ΕΕ, ειδικά όσον αφορά τη μείωση εκπομπών αερίου θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 20% έως το 2020.

Το γεγονός ότι η πρόταση προβλέπει κατανομή προσπάθειας, ώστε για κάθε κατασκευαστή να τίθεται ένας συγκεκριμένος στόχος είναι κατά τη γνώμη μου υποδειγματικό.

Θεωρώ επίσης σημαντικό ότι οι κυρώσεις που θα επιβάλλονται στους κατασκευαστές δεν πληρούν τους στόχους τους.

Γενικά και λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα κατάσταση, η συμφωνία που επετεύχθη είναι θετική για την ΕΕ. Όσον αφορά την επίτευξη των στόχων που η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, θα βοηθήσει σίγουρα ο εν λόγω κανονισμός.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Sacconi για τις εκπομπές CO2 από καινούρια αυτοκίνητα. Παρά το γεγονός ότι ο συμβιβασμός δεν προχωράει όσο θα μπορούσε ιδανικά, θέτει σημαντικούς στόχους για τους κατασκευαστές αυτοκινήτων και θα παίξει ρόλο στην καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

  Σταύρος Λαμπρινίδης (PSE), γραπτώς. – (EL) Η Κ.Ο. ΠΑΣΟΚ στηρίζει μεταξύ άλλων το περιεχόμενο της τροπολογίας 50, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο μακροπρόθεσμος στόχος των 95 γρ. CO2/χλμ. θα καταστεί νομικά δεσμευτικός από το 2020. Θα καταψήφιζε την χωριστή ονομαστική ψηφοφορία 2, καθώς είναι αναγκαίο να επιτευχθεί άμεσα ο στόχος μείωσης των εκπομπών από επιβατικά αυτοκίνητα, προς όφελος της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.

  Kurt Joachim Lauk (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Θα ήθελα να κάνω την εξής αιτιολόγηση ψήφου εξ ονόματος των μελών του Κοινοβουλίου της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης Γερμανίας (CDU) από τη Βάδη-Βυρτεμβέργη. Ψηφίσαμε υπέρ της πρότασης κανονισμού παρά το γεγονός ότι έχουμε έντονες επιφυλάξεις. Αφενός, είναι σωστό να παρακινούμε την αυτοκινητοβιομηχανία να προβεί σε μειώσεις CO2 και για το λόγο αυτό ψηφίσαμε υπέρ της πρότασης. Αφετέρου, θα θέλαμε να αδράξουμε την παρούσα ευκαιρία για να αποσαφηνίσουμε τις επιφυλάξεις μας, οι οποίες εντοπίζονται σε τρία σημεία:

1. Ο προτεινόμενος τρόπος επίτευξης των μειώσεων δεν έχει ισότιμες απαιτήσεις από όλους τους ευρωπαίους κατασκευαστές, αλλά θίγει κυρίως τους κατασκευαστές μεγάλων οχημάτων που είναι και καινοτόμοι. Αυτό είναι μεγαλύτερο πλήγμα για τους Γερμανούς κατασκευαστές σε σχέση με άλλους κατασκευαστές της ΕΕ.

2. Δεν υπάρχει ακόμα αξιολόγηση επιπτώσεων. Το πρώτο σχέδιο, το οποίο όριζε μια απόκλιση 80% (σε αντίθεση με το παρόν 60%) για την καμπύλη οριακής τιμής, αποσύρθηκε.

3. Τα πρόστιμα ορίστηκαν αυθαίρετα, ειδικά στο στάδιο 4. Αυτό θα οδηγήσει σε δύο διαφορετικά επίπεδα τιμών για CO2: την τιμή αγοράς που χρησιμοποιείται στο χρηματιστήριο και σε μια τιμή που ορίζεται αυθαίρετα για την αυτοκινητοβιομηχανία.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ του εν λόγω κανονισμού που αποτελεί σημαντικό μέρος της δέσμης μέτρων για την κλιματική αλλαγή της ΕΕ και που ορίζει για πρώτη φορά νομικές προϋποθέσεις για τους κατασκευαστές για να μειώσουν τις εκπομπές CO2 από όλα τα αυτοκίνητα που πωλούνται στην ΕΕ (ανεξαρτήτως από τον τόπο κατασκευής τους). Ο μέσος στόλος νέων αυτοκινήτων θα πρέπει να επιτυγχάνει εκπομπές CO2 120 γρ. CO2/χλμ. από το 2012. Ο εν λόγω στόχος μειώνεται σε 130 γρ. CO2/χλμ. λόγω βελτιώσεων στην τεχνολογία των κινητήρων και τα επιπλέον 10 γρ. πρέπει να προέρχονται από «οικοκαινοτομίες» όπως το νέο σχεδιασμό του κλιματισμού. Ο κανονισμός είναι ευέλικτος υπολογίζοντας το στόχο ενός κατασκευαστή βάσει του μέσου όρου του στόλου του, το οποίο συνεπάγεται ότι μπορούν να αντισταθμίσουν ένα περισσότερο ρυπογόνο αυτοκίνητο με ένα λιγότερο ρυπογόνο αυτοκίνητο.

  Eluned Morgan (PSE), γραπτώς. − Ο άνθρακας από τις μεταφορές αποτελεί το 21% των εκπομπών μας από άνθρακα. Ο καθορισμός φιλόδοξων στόχων για την αυοκινητοβιομηχανία είναι συνεπώς σημαντικός για την εγγύηση ότι η αυτοκινητοβιομηχανία παραμένει πιστή στον εκούσιο στόχο της, τον οποίο δεν κατάφερε να εκπληρώσει στο παρελθόν. Θέτοντας υψηλά πρότυπα για τους εν δυνάμει 500 εκατομμύρια πελάτες της Ευρώπης, θα θέσουμε παγκόσμια πρότυπα που θα τηρεί ο κόσμος. Με υπερπροσφορά στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία, είναι επιτακτική η ανάγκη η Ευρώπη να αναλάβει τα ηνία στην παραγωγή πράσινων αυτοκινήτων, στα οποία ενδεχομένως θα στραφούν στο μέλλον οι καταναλωτές.

  Angelika Niebler (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Η αυτοκινητοβιομηχανία επλήγη πολύ έντονα από την τρέχουσα οικονομική κρίση. Οι περισσότερες γερμανικές μονάδες κατασκευής αυτοκινήτων επέβαλαν υποχρεωτικές διακοπές Χριστουγέννων ήδη από τις αρχές Δεκεμβρίου.

Ο κανονισμός που εγκρίθηκε σήμερα θα υποβάλλει τη γερμανική και ειδικότερα τη βαυαρική αυτοκινητοβιομηχανία επιπλέον σε δοκιμασία αντοχής που θα απαιτεί επίπονες προσπάθειες από μέρους της.

Αναφέρουμε, συνεπώς, με ικανοποίηση ότι στη βιομηχανία παραχωρήθηκαν μακροπρόθεσμοι μεταβατικοί κανόνες για την επίτευξη των συμφωνημένων στόχων μείωσης.

Για παράδειγμα, οι προϋποθέσεις πρόκειται να καθιερωθούν σταδιακά. Αρχικά, το 2012, μόνο το 65% των καινούριων αυτοκινήτων για τα οποία χορηγείται άδεια στην ΕΕ θα απαιτείται να πληροί το συμφωνημένο στόχο του μέσου ανώτατου ορίου των 120 γρ. CO2 ανά χιλιόμετρο. Έως το 2015 όλα τα καινούρια αυτοκίνητα θα πρέπει να πληρούν το στόχο. Επιπλέον, αρχικά, θα επιτρέπεται μια έκπτωση έως επτά γραμμάρια για «οικοκαινοτομίες», όπως ηλιακές οροφές και οικονομικά συστήματα κλιματισμού.

Ωστόσο, λυπόμαστε που η έκθεση στέλνει το λάθος μήνυμα με τα πρόστιμα που προβλέπει για υπέρβαση των καθορισμένων τιμών, καθώς η υπέρβασή τους κατά 4 γρ. ή περισσότερα επισύρει κυρώσεις ύψους 95 ευρώ ανά γραμμάριο. Σε σύγκριση με τις τιμές CO2 που εφαρμόζονται σύμφωνα με το σύστημα εμπορίας εκπομπών, η επιβάρυνση της αυτοκινητοβιομηχανίας είναι συνεπώς περιττή και υπερβολική.

  Seán Ó Neachtain (UEN), γραπτώς. – (GA) Κατέθεσα μια γνωμοδότηση για το εν λόγω ζήτημα στην Επιτροπή Μεταφορών. Η επιτροπή ήταν τόσο διχασμένη που δεν καταφέραμε να δεχτούμε κανένα κείμενο.

Αισθάνθηκα ότι το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου της Επιτροπής ήταν θεμιτό και ρεαλιστικό, αν και έλειπε μια πολύ σημαντική πτυχή, δηλαδή, η ενσωμάτωση ενός μεσοπρόθεσμου έως μακροπρόθεσμου στόχου στη νομοθεσία.

Κατανοώ φυσικά ότι υπάρχουν ανησυχίες για τις θέσεις εργασίας, αλλά πρέπει να είμαστε φιλόδοξοι. Έχουμε το καθήκον να προστατέψουμε τον κόσμο μας για τις μελλοντικές γενιές και για να το πράξουμε πρέπει να είμαστε έτοιμοι να λάβουμε δύσκολες αποφάσεις.

Και οι εν λόγω «πράσινοι» στόχοι δεν είναι μη ρεαλιστικοί. Προσφάτως αποδείχτηκε ξεκάθαρα ότι πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή ορισμένες μεταρρυθμίσεις στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας. Η περιβαλλοντική μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει σύμφωνα με φιλόδοξη νομοθεσία δεν είναι μόνο καθήκον μας, αλλά είναι και μια ευκαιρία· μια ευκαιρία για να ενισχύσουμε την έρευνα και ανάπτυξη στην αυτοκινητοβιομηχανία και να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας και να ξεκινήσουμε μια νέα εποχή σε αυτό τον τομέα. Η αειφόρος ανάπτυξη δεν ωφελεί μόνο τον πλανήτη. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ευεργετική και για την οικονομία.

  Daciana Octavia Sârbu (PSE), γραπτώς. – (RO) Οι εκπομπές που παράγονται από επιβατικά αυτοκίνητα και οι δυσμενείς επιπτώσεις τους στο περιβάλλον δεν πρέπει να παραβλέπονται στις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για καταπολέμηση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο συμφώνησαν ότι έως το 2020 η μέση στάθμη εκπομπών του νέου στόλου αυτοκινήτων δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 95 γρ. CO2/χλμ. Προς το παρόν η αυτοκινητοβιομηχανία δεσμεύτηκε να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε 140 γρ./χλμ. έως το 2008 ως μέρος της εκούσιας συμφωνίας που υπογράφηκε το 1998. Λαμβάνοντας υπόψη τον εκούσιο χαρακτήρα του εν λόγω στόχου, οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν για τη μείωση των εκπομπών ήταν αμελητέες με το επίπεδο των 186 γρ./χλμ. του 1995 να μειώνεται σε 163 γρ./χλμ. το 2004.

Ο νέος κανονισμός θεσπίζει ένα υποχρεωτικό σύστημα μείωσης των εκπομπών CO2, συμπεριλαμβάνοντας ένα σύστημα κυρώσεων για εκείνους που δεν πληρούν τον εν λόγω στόχο, μαζί με τα κίνητρα για τη δημιουργία καινοτόμων τεχνολογιών. Έως το 2014, το 80% του στόλου αυτοκινήτων θα συμμορφώνεται με τα πρότυπα, ενώ οι κυρώσεις για κάθε γραμμάριο που υπερβαίνει το όριο θα ανέρχονται σε 95 ευρώ μετά το 2019. Ο τελικός συμβιβασμός εγγυάται μια ισορροπία μεταξύ των αναγκών των καταναλωτών, της περιβαλλοντικής προστασίας και μιας βιώσιμης πολιτικής για τη βιομηχανία.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. − (NL) Ψήφισα κατά του συμβιβασμού της έκθεσης Sacconi για τις εκπομπές CO2 από αυτοκίνητα. Είναι ένας απαράδεκτος φάκελος, στον οποίο οι κατασκευαστές αυτοκινήτων για άλλη μια φορά ξεφεύγουν από το καθήκον να κατασκευάζουν αυτοκίνητα που καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια και ρυπαίνουν λιγότερο. Ο εν λόγω φάκελος βρίσκεται σε φάση επεξεργασίας για περισσότερα από δέκα χρόνια. Αρχικά, προσπαθούσαν να κερδίσουν χρόνο συνάπτοντας μια εκούσια συμφωνία, η οποία δεν τηρήθηκε. Η σημερινή συμφωνία αποτελεί άλλη μια προσπάθεια για εξοικονόμηση χρόνου. Τα πρόστιμα είναι εξαιρετικά χαμηλά.

Θεσπίστηκε ένα πρότυπο για εκπομπή 95 γρ. CO2 ανά χιλιόμετρο για να εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2020. Το 1996 η βιομηχανία συμφώνησε σε μέγιστη εκπομπή 140 γρ. έως το 2008. Ποια είναι η πραγματικότητα; Τώρα έχουμε μέσο όρο εκπομπών 162 γρ.

Η αλήθεια είναι ότι πάντα υπερισχύει η βραχυπρόθεσμη νοοτροπία. Προτιμούμε να καταβάλλουμε μεγάλα ποσά δολαρίων για διαφθορά ή σε μη δημοκρατικά καθεστώτα παρά να επενδύουμε στην πράσινη πρωτοποριακή τεχνολογία. Το επιχείρημα ότι αναγκαζόμαστε να το πράξουμε λόγω της οικονομικής κρίσης είναι μια πλάνη. Η αυτοκινητοβιομηχανία θα έχει μέλλον μόνο εάν επιλέξει τα αποδοτικά ως προς την ενέργεια και τα μη ρυπογόνα αυτοκίνητα. Εάν τώρα αντιμετωπίζει προβλήματα, δεν έχει να κατηγορήσει κανέναν παρά την ίδια για τις λανθασμένες και βραχυπρόθεσμες επιλογές που έκανε στο παρελθόν.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κυρίου Sacconi για τα πρότυπα επιδόσεων για τις εκπομπές από καινούρια επιβατικά αυτοκίνητα.

Ο τομέας των οδικών μεταφορών ευθύνεται για περίπου 70% των εκπομπών αερίου θερμοκηπίου που παράγονται από τον τομέα των μεταφορών συνολικά. Αυτό ισχύει ειδικότερα για τις αστικές περιοχές, όπου η κυκλοφοριακή συμφόρηση προκαλεί μόλυνση του αέρα σε μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να βελτιωθούν τα πρότυπα επιδόσεων για εκπομπές από καινούρια επιβατικά αυτοκίνητα. Ο συμβιβασμός που επετεύχθη ορίζει φιλόδοξους στόχους για τους κατασκευαστές αυτοκινήτων, αλλά τους δίνει την απαραίτητη χρονική περίοδο για να προσαρμόσουν τις γραμμές παραγωγής τους στις νέες απαιτήσεις. Ένα σύστημα μπόνους που θεσπίστηκε για τα πράσινα αυτοκίνητα θα είναι κίνητρο τόσο για τους κατασκευαστές όσο και για τους καταναλωτές. Η κλιματική αλλαγή θα συμβάλλει στην αλλαγή των προτιμήσεων και επίσης θα δώσει εκ νέου ώθηση στη ζήτηση αυτοκινήτων.

Η διατήρηση των θέσεων εργασίας και η δημιουργία των προϋποθέσεων για οικονομική ανάπτυξη είναι απολύτως απαραίτητα, ιδιαίτερα για την τρέχουσα οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση. Η σπουδαιότητα της αυτοκινητοβιομηχανίας αναγνωρίζεται επίσης από συγκεκριμένα μέτρα που ενσωματώθηκαν στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την ανάκαμψη της οικονομίας.

  Thomas Ulmer (PPE-DE), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα υπέρ παρά τις έντονες επιφυλάξεις μου. Αφενός, είναι σωστό να παρακινούμε την αυτοκινητοβιομηχανία να προβεί σε μειώσεις CO2. Αφετέρου, θέλουμε να εκφράσουμε έντονες επιφυλάξεις (βλέπε σημείο 3 ειδικότερα). 1. Η πρόταση δεν έχει ισότιμες απαιτήσεις από όλους τους ευρωπαίους κατασκευαστές, αλλά θίγει κυρίως τους κατασκευαστές μεγάλων οχημάτων που είναι και καινοτόμοι. Αυτό αφορά τους Γερμανούς κατασκευαστές ιδιαίτερα. 2. Δεν υπάρχει αξιολόγηση επιπτώσεων. Το πρώτο σχέδιο, το οποίο όριζε μια απόκλιση 80% (σε αντίθεση με το παρόν 60%) για την καμπύλη οριακής τιμής, αποσύρθηκε. 3. Τα πρόστιμα ορίστηκαν αυθαίρετα, ειδικά στο στάδιο 4. Αυτό θα οδηγήσει σε δύο διαφορετικά επίπεδα τιμών για CO2: την τιμή αγοράς που χρησιμοποιείται στο χρηματιστήριο και σε μια τιμή που ορίζεται αυθαίρετα για την αυτοκινητοβιομηχανία.

  Glenis Willmott (PSE), γραπτώς. − Ψήφισα για να υποστηρίξω τη νομοθεσία όπως τροποποιήθηκε, τόσο με την παρούσα πρόταση για τη μείωση των εκπομπών CO2 από αυτοκίνητα όσο και με ολόκληρη τη δέσμη μέτρων για την κλιματική αλλαγή. Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα για να εξασφαλιστεί ότι η Ευρώπη πληροί τους στόχους για μείωση των εκπομπών κατά 20% έως το 2020 και θα στείλει ένα ισχυρό μήνυμα στον υπόλοιπο κόσμο ενόψει των συνομιλιών του επόμενου έτους στην Κοπεγχάγη ότι η Ευρώπη προωθεί την ανάληψη πρωτοβουλιών.

Έχουμε ήδη την τεχνολογία που θα μας βοηθήσει να εκπληρώσουμε αυτούς τους στόχους και δεν μπορεί να υπάρξει καλύτερο παράδειγμα από τις προηγμένες εργασίες που διεξάγονται στο Πανεπιστήμιο Loughborough, στη δική μου εκλογική περιφέρεια, το οποίο είναι παγκοσμίως φημισμένο για την ανάπτυξη πράσινων τεχνολογιών και προσφάτως αποκάλυψε ένα νέο σταθμό ανεφοδιασμού υδρογόνου, έναν εκ των δύο μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

- Εκθέσεις: Claude Turmes (A6-0369/2008), Avril Doyle (A6-0406/2008), Satu Hassi (A6-0411/2008), Chris Davies (A6-0414/2008), Dorette Corbey (A6-0496/2007) και Guido Sacconi (A6-0419/2008)

  Bairbre de Brún και Mary Lou McDonald (GUE/NGL), γραπτώς. − Το Sinn Féin επισημαίνει ως προτεραιότητα την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Αναγνωρίζουμε πλήρως τις ριζικές αλλαγές που πρέπει να συντελεστούν σε σχέση με τον τύπο της κοινωνίας και της οικονομίας που θα αποδειχτεί περιβαλλοντικά βιώσιμος. Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε τα μέτρα σε τοπικό, εθνικό επίπεδο, επίπεδο ΕΕ και σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω των συνομιλιών των ΗΕ για το κλίμα που θα θέσουν τους απαραίτητους δεσμευτικούς στόχους για μειώσεις CO2.

Ειδικότερα για την έκθεση Doyle σχετικά με το σύστημα εμπορίας εκπομπών, ψηφίσαμε υπέρ της παρούσας έκθεσης, καθώς το αποτέλεσμα εγγυάται μια βελτίωση του τρέχοντος συστήματος εμπορίας εκπομπών της ΕΕ, παρά ορισμένες σοβαρές δυσκολίες με το ίδιο το σύστημα.

Δεν είμαστε ικανοποιημένοι με το γεγονός ότι οι περισσότερες μειώσεις για την επίτευξη των στόχων της ΕΕ μπορούν στην πραγματικότητα να γίνουν εκτός της ΕΕ, όπως εγκρίθηκε από την έκθεση Hassi. Απέχουμε ως προς αυτό.

Αναφορικά με την έκθεση Davies για τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα και με την επιφύλαξη της σαφούς μας προτίμησης για ανανεώσιμη ενέργεια., ψηφίσαμε υπέρ της εν λόγω έκθεσης, καθώς προβλέπει σημαντικά μέτρα για την ασφάλεια, τη χρηματοπιστωτική ασφάλεια και ευθύνη. Θα θέλαμε κι εμείς ένα πρότυπο επιδόσεων για εκπομπές. Ωστόσο, η παρούσα έκθεση προβλέπει μια αξιολόγηση της δυνατότητας.

Καταψηφίσαμε την έκθεση Sacconi για τα αυτοκίνητα, καθώς η συμφωνία αποδυναμώνει σημαντικά την πρόταση της Επιτροπής.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της «δέσμης μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια», η οποία περιλαμβάνει τις εκθέσεις Doyle, Hassi, Turmes και Davies, καθώς θεωρώ ότι η συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι μια ισορροπημένη συμφωνία που συμβιβάζει την προστασία του περιβάλλοντος με τα θεμιτά συμφέροντα της βιομηχανίας.

Ήταν σημαντικό να επιτευχθεί συμφωνία με την πρώτη ανάγνωση, με άλλα λόγια σε μια περίοδο που η Ευρωπαϊκή Ένωση έπρεπε να καταθέσει μια αξιόπιστη πρόταση στη διάσκεψη της Κοπεγχάγης το 2009 για να επιτύχει μια διεθνή συμφωνία και να συνεχίσει την καθοδήγηση στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

  Neena Gill (PSE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της δέσμης μέτρων για την κλιματική αλλαγή, διότι πιστεύω ότι ο κόσμος βρίσκεται σε σημαντική χρονική στιγμή. Αντιμετωπίζουμε μια πρόκληση άνευ προηγουμένου στο δρόμο της ζωής μας. Αλλά μόνο μέσω της συνεργασίας μπορούν τα κράτη μέλη να έχουν αποτέλεσμα. Σε περιόδους όπως την παρούσα η ΕΕ χρειάζεται να αντιμετωπίσει τις ευθύνες της και να δράσει ως παγκόσμιος ηγέτης.

Και το έχει πράξει. Καμία άλλη χώρα ή ομάδα χωρών δεν όρισε μια νομικά δεσμευτική διαδικασία με το εύρος και τη δυναμική της εν λόγω δέσμης μέτρων.

Τα πράσινα μέλη του παρόντος Κοινοβουλίου υποστήριξαν ότι η δέσμη μέτρων αποδυναμώθηκε. Αλλά είναι μη ρεαλιστικοί. Δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση η περιβαλλοντική αποτελεσματικότητα. Αντιθέτως, πετύχαμε μια λειτουργική ισορροπία – μεταξύ της ανάγκης να συνεχίσει η βιομηχανία να είναι επικερδής σε δύσκολες οικονομικές περιόδους, των κοινωνικών αναγκών της Ευρώπης και του μέλλοντος του περιβάλλοντος μας.

Ήταν συνεπώς μια δέσμη μέτρων που δικαίως υποστήριξαν οι σοσιαλιστές και χάρηκα που έπραξα το ίδιο.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η δέσμη μέτρων για την ενέργεια και την κλιματική αλλαγή, για την οποία ψηφίζουμε σήμερα θεωρείται αντιπροσωπευτική μιας μετάβασης όσον αφορά την ενέργεια, την οικονομία και την τεχνολογία.

Πράγματι, αυτό είναι. Τα διάφορα μέτρα που προτείνονται πρόκειται να αλλάξουν ριζικά το ενεργειακό «μείγμα» των κρατών μελών, να οδηγήσουν σε μία κοινή, ακόμα και μοναδική, ενεργειακή πολιτική, να επισύρουν τεράστιο οικονομικό κόστος, να μειώσουν την ανταγωνιστικότητα των βιομηχανιών μας και συνεπώς την απασχόληση στην Ευρώπη, να αυξήσουν την τιμή της ενέργειας για ιδιώτες καταναλωτές και επιχειρήσεις, να έχουν σημαντικές συνέπειες για τους εθνικούς προϋπολογισμούς και ούτω καθεξής.

Φυσικά, προβλέπονται πολλές αποκλίσεις για να αποφευχθούν οι μετεγκαταστάσεις. Αυτό, όμως, δεν είναι αρκετό. Έναντι του τρέχοντος υπόβαθρου της ευρείας κρίσης, η οποία διαμορφώνεται με τρόπο ώστε να καταστεί μακροπρόθεσμη, απαιτείται μια γενική ρήτρα διασφάλισης για να εγγυηθεί ότι έχουν προτεραιότητα τα συμφέροντα της οικονομίας και των ευρωπαίων εργαζομένων, τουλάχιστον προς το παρόν, σε σχέση με τους περιβαλλοντικούς στόχους, εάν είναι αναγκαίο. Είναι, επίσης, απαραίτητο να προβλέπεται ένας γενικός έλεγχος επί της διαδικασίας, εάν οι επόμενες διεθνείς διαπραγματεύσεις δεν είναι επιτυχημένες, και ειδικότερα εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι μεγάλες αναδυόμενες χώρες δεν δεσμεύονται στις ίδιες αντιστοιχίες, καθώς σε αυτή την περίπτωση η οικονομική αυτοκτονία της Ευρώπης, η οποία εκπέμπει μόνο το 15% των «τεχνητών» αερίων θερμοκηπίου παγκοσμίως, θα ήταν απολύτως μάταια.

  Dan Jørgensen (PSE), γραπτώς. − (DA) Οι Δανοί σοσιαλδημοκράτες υπερψήφισαν το μεγαλύτερο μέρος της δέσμης μέτρων της ΕΕ για το κλίμα, διότι, αν και δεν είναι όλοι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται όπως θα επιθυμούσαμε, καθιερώνει ένα φιλόδοξο στόχο για τη μείωση των εκπομπών του CO2 είτε 20% είτε 30% αναλόγως εάν έχει συναφθεί παγκόσμια συμφωνία ή όχι.

Οι σοσιαλδημοκράτες καταψήφισαν την πρόταση για την κατανομή προσπάθειας (δηλαδή, τη μείωση, για παράδειγμα, στη γεωργία, τις μεταφορές, κ.λπ.). Ο λόγος για αυτό είναι ότι είναι τόσο εύκολο να αγοράσεις πιστωτικά μόρια στις αναπτυσσόμενες χώρες που η ΕΕ θα μπορεί να εκπληρώσει έως το 60% έως 70% της υποχρέωσής της για μείωση αγοράζοντας μειώσεις στις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Στην πραγματικότητα, αυτό θα συνεπάγεται ότι οι πλουσιότερες χώρες θα εξαγόραζαν δωρεάν την απαραίτητη αλλαγή και έτσι δεν θα επένδυαν στην τεχνολογική ανάπτυξη που απαιτείται για να εκπληρωθεί ο μακροπρόθεσμος στόχος της μείωσης 80%.

Οι σοσιαλδημοκράτες καταψήφισαν την πρόταση για εκπομπές CO2 από αυτοκίνητα. Σε αντίθεση με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και εντελώς αντίθετα με τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων , η πρόταση θα καθυστερούσε την απαίτηση να μην εκπέμπει η βιομηχανία περισσότερο από 120 γρ. CO2/χλμ. από το 2012 κατά επιπλέον τρία χρόνια. Η αυτοκινητοβιομηχανία σύναψε ήδη μια εκούσια συμφωνία για τη μείωση του CO2 πριν δέκα χρόνια και είχε πολύ χρόνο για να προσαρμόσει τους κανόνες που είναι απαραίτητοι, εάν πρόκειται να καταπολεμήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη.

  Marie-Noëlle Lienemann (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ των τεσσάρων οδηγιών για τη δέσμη μέτρων για την ενέργεια και την κλιματική αλλαγή, διότι ήταν σημαντικό η ΕΕ να προσαρμόσει τα εν λόγω κείμενα πριν το 2009 και τις διεθνείς διαπραγματεύσεις. Η αναβολή θα καθυστερούσε την ανάληψη δράσης και θα προκαλούσε καθυστερήσεις χωρίς να εγγυάται ένα βελτιωμένο κείμενο. Ψήφισα ΝΑΙ:

- διότι επιβεβαιώθηκαν οι στόχοι 3x20 (20% μείωση των αερίων θερμοκηπίου, 20% μείωση της ενέργειας που καταναλώθηκε, 20% της ανανεώσιμης ενέργειας) και μια αύξηση σε μείωση 30% των αερίων θερμοκηπίου σε περίπτωση μιας περισσότερο φιλόδοξης διεθνούς συμφωνίας·

- διότι είναι σημαντικό, αφού τα κείμενα που προτάθηκαν από το Συμβούλιο δεν προχωρούν όσο οι προτάσεις της Επιτροπής και υπάρχει ο κίνδυνος να μην επιτευχθούν οι δηλωθέντες στόχοι – να κλονιστούν από το χρόνο, από το μεγάλο αριθμό αποκλίσεων, την πιθανότητα χρηματοδότησης των μειώσεων αερίου από φορείς εκτός της ΕΕ, το οποίο καθυστερεί την ουσιαστική διαδικασία αφαίρεσης του άνθρακα από τις βιομηχανίες, τις οικονομίες και τα μέσα ανάπτυξής μας·

- ως προληπτικό μέτρο, διότι εάν στην πορεία δεν εκπληρωθούν οι στόχοι, το Κοινοβούλιο θα πρέπει να επιβάλλει νέες πολιτικές·

- διότι είναι ένα πρώτο βήμα. Πάντα πίστευα ότι τα συστήματα εμπορίας εκπομπών δεν θα μεταμόρφωναν τη βιομηχανία μας ή τις δραστηριότητές μας, ώστε να μειωθούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Πρέπει να σχεδιάσουμε σημαντικές πιστώσεις για την έρευνα και την καινοτομία καθιερώνοντας πρότυπα και τελωνειακούς δασμούς, ώστε να αντιμετωπίσουμε το περιβαλλοντικό ντάμπινγκ, καθώς και τις πολιτικές για τη βιομηχανία και τα ευρωπαϊκά ταμεία για να συνοδεύουν τις αλλαγές.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Παρόλο που οι εκθέσεις αντιμετωπίζουν διαφορετικές πτυχές της δέσμης μέτρων για το κλίμα, υπάρχει η δυνατότητα προσδιορισμού μιας σφαιρικής προσέγγισης.

Δεδομένου ότι η συνολική αύξηση στην κατανάλωση ενέργειας πρόκειται να συνεχιστεί και ότι εκείνες οι μορφές ενέργειας που εκπέμπουν περισσότερο CO2 είναι επίσης οι ακριβότερες, είναι εύκολο να φανεί γιατί η υιοθέτηση ενεργειών με χαμηλότερες εκπομπές CO2 αποτελεί περιβαλλοντική και οικονομική αναγκαιότητα. Για αυτόν τον λόγο, έχει ζωτική σημασία να επενδύουμε σε τεχνολογίες που μειώνουν την κατανάλωση ενέργειας και σε τεχνολογικές λύσεις που μειώνουν τις εκπομπές που θα υπάρχουν πάντα. Οι βιομηχανίες εκείνες που παράγουν αγαθά που εκπέμπουν περισσότερο CO2 πρέπει να προσαρμοστούν. Μπορούν, και πρέπει, να οδηγηθούν προς την παραγωγή πιο προηγμένων τεχνολογικά προϊόντων, κυρίως μέσω των κανόνων κυβερνητικών προμηθειών, παρά μέσω της επιβολής ποινών. Παρομοίως, οι βιομηχανίες εκείνες που εκπέμπουν υψηλότερα επίπεδα CO2 κατά τη διάρκεια της διαδικασίας παραγωγής πρέπει υποστηριχθούν στους τομείς της έρευνας και της καινοτομίας προκειμένου να γίνουν ανταγωνιστικότερες, παρά να υπόκεινται σε κανόνες που τιμωρούν την παραγωγή, καθιστώντας την με αυτό τον τρόπο μη εφαρμόσιμη στην Ευρώπη. Τελικά, υπάρχει μια ζωτικής σημασίας ανάγκη να μειωθεί η ενεργειακή εξάρτηση, με τη διαφοροποίηση των πηγών και των προμηθευτών. Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί αυτή η προσέγγιση προκειμένου να ενθαρρυνθεί η χρήση εκείνων των μορφών ενέργειας που εκπέμπουν λιγότερο CO2.

- Σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση: Alejandro Cercas (A6-0440/2008)

  Kader Arif (PSE), γραπτώς. – (FR) Η κοινή θέση του Συμβουλίου σχετικά με το χρόνο εργασίας, η οποία τέθηκε σε ψηφοφορία από το Κοινοβούλιο, ήταν πραγματικά ένα βήμα προς τα πίσω όσον αφορά τα δικαιώματα των εργαζομένων και μια πραγματική απειλή για το ευρωπαϊκό κοινωνικό μας πρότυπο.

Έχοντας συγκεντρώσει μια ισχυρή πλειοψηφία, ο εισηγητής της σοσιαλιστικής παράταξης, κ. Cercas, τον οποίο υποστήριξα με την ψήφο μου, κατόρθωσε να ανατρέψει αυτήν την συντηρητική και αντιδραστική οπτική του εργασιακού κόσμου, η οποία είναι αντάξια του 19ου αιώνα. Μαζί με όλους τους σοσιαλιστές, υποστήριξα μια σειρά τροποποιήσεων που εγγυώνται την επίτευξη ουσιαστικής προόδου αναφορικά με τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Με τον τρόπο αυτό επιτύχαμε την ανάκληση της ρήτρας αυτοεξαίρεσης, η οποία επέτρεπε την υπέρβαση του ορίου του χρόνου εργασίας, με αποτέλεσμα την επιβολή έως και 65 ωρών εργασίας την εβδομάδα. Ομοίως, επειδή δεν μπορούμε να θεωρήσουμε τον χρόνο εφημερίας ως χρόνο ανάπαυσης, του δώσαμε το δικαίωμα να υπολογίζεται ως χρόνος απασχόλησης. Έχουμε επίσης λάβει εγγυήσεις όσον αφορά τον αντισταθμιστικό χρόνο ανάπαυσης και την εναρμόνιση της οικογενειακής και της επαγγελματικής ζωής.

Αυτή η μεγάλη νίκη των Ευρωπαίων σοσιαλιστών, που υποστηρίζεται από όλα τα συνδικάτα, είναι μια νίκη όλων των Ευρωπαίων. Η Ευρώπη που ασπάζεται τις σημαντικότερες κοινωνικές προόδους, όπως αυτές που πραγματοποιούνται σήμερα, είναι σήμερα η Ευρώπη που προστατεύει τους πολίτες της.

  Alessandro Battilocchio (PSE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της εν λόγω σύστασης, το κείμενο της οποίας συντάχθηκε από το Κοινοβούλιο με συντονιστή τον κ. Cercas. Βρισκόμαστε εν μέσω ιδιαίτερων περιστάσεων στις οποίες, δυστυχώς, η οικονομική κρίση έχει τώρα επιπτώσεις και στην πραγματική οικονομία. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι αποφάσεις που θα ασκήσουν θετική επίδραση στον τομέα των κατασκευών και, προ πάντων, να είναι έτοιμη η Ευρώπη για την αντιμετώπιση των νέων, δύσκολων προκλήσεων σε σχέση με τον ανταγωνισμό που εμφανίζεται στον ορίζοντα.

Συμφωνώ με τη βασική ιδέα της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού πλαισίου για τους κανονισμούς που αφορούν την οργάνωση του χρόνου εργασίας. Είναι σωστό, σε αυτόν τον τομέα, να ενθαρρυνθεί η εντονότερη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στη λήψη αποφάσεων και, ειδικότερα, των μεταρρυθμιστικών συνδικάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη που προσπαθούν να διατηρήσουν μια δέσμευση όχι μόνο προς όφελος της προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και προς όφελος του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης.

  Adam Bielan (UEN), γραπτώς. – (PL) Ο ενεργός και ο ανενεργός χρόνος κατά την υπηρεσία είναι ένα σημαντικό ζήτημα για πολλά επαγγέλματα, ειδικά τους γιατρούς. Ο διαχωρισμός των εφημεριών σε ενεργό και ανενεργό χρόνο κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας είναι αντίθετες προς την έννοια του χρόνου εργασίας και τους βασικούς κανονισμούς σχετικά με τις συνθήκες εργασίας. Είναι δυνατόν να ελέγξει κάποιος πότε κάνει ένας γιατρός διάλειμμα κατά τη διάρκεια μιας εφημερίας ή πότε εκτελούν τα καθήκοντά τους αντιμετωπίζοντας ένα έκτακτο περιστατικό, εφαρμόζοντας μια θεραπεία ή προγραμματίζοντας το επόμενο χειρουργείο; Εξ’ άλλου οι προσπάθειες ελέγχου αυτών των καταστάσεων θα περιελάμβαναν την απασχόληση επιθεωρητών και την πραγματοποίηση αστείων δαπανών. Μια τέτοια κίνηση θα ήταν απλά ασυμβίβαστη με την επαγγελματική ηθική.

  Derek Roland Clark, Michael Henry Nattrass, Jeffrey Titford και John Whittaker (IND/DEM), γραπτώς. − Το UKIP αναγνωρίζει την αξία ορισμένων στοιχείων της θέσης του Συμβουλίου ως προς τη διατήρηση του δικαιώματος των Βρετανών στην εργασία και έχουμε ψηφίσει ενάντια σε άλλες τροποποιήσεις αυτής της έκθεσης που υπονομεύουν συγκεκριμένα εκείνα τα στοιχεία.

Ωστόσο, η θέση του Συμβουλίου περιλαμβάνει πολλά άλλα στοιχεία με τα οποία το UKIP δεν μπορεί να συμφωνήσει και δεν μπορεί να τα υπερψηφίσει. Επομένως απέχουμε από την ψηφοφορία για την Τροποποίηση 30.

  Jean Louis Cottigny (PSE), γραπτώς. – (FR) Η σημερινή ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ζωτικής σημασίας. Ο μέγιστος χρόνος εργασίας στην Ευρώπη θα παραμείνει στις 48 ώρες, οι οποίες θα επιτρέψουν στις χώρες με ευνοϊκότερο εργασιακό καθεστώς να μην αλλάξουν τίποτα (όπως στη Γαλλία, όπου ισχύει το καθεστώς των 35 ωρών). Το Συμβούλιο θέλησε να αυξήσει αυτό το όριο στις 65 ώρες.

Οι δυνάμεις της αριστεράς καθώς και εκείνες που υπερασπίζουν τους εργαζομένους, όπως η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων, μπορούν να είναι υπερήφανες για αυτήν τη νίκη.

Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τους γιατρούς και τους φοιτητές της ιατρικής, δεδομένου ότι αυτή η νίκη είναι επίσης δική τους. Ο χρόνος εφημερίας για το ιατρικό προσωπικό θα συνεχίσει να υπολογίζεται ως χρόνος απασχόλησης.

Αυτή η ψηφοφορία, που έλαβε μεγάλη πλειοψηφία, θα επιτρέψει σε 27 ευρωβουλευτές να επιβάλλουν τη θέση τους κατά τρόπο δυναμικό και σαφή στους 27 Υπουργούς της Επιτροπής συμβιβασμού.

  Harlem Désir (PSE), γραπτώς. – (FR) Απέναντι στο τρέχον σκηνικό της κρίσης και της κοινωνικής αβεβαιότητας για τους εργαζομένους, το Συμβούλιο βάζει σήμερα σε ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο μια κοινή θέση που αποτελεί γνήσια απειλή για τα θεμέλια του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου, με την αποδυνάμωση των προτύπων του χρόνου εργασίας.

Η υποβολή μιας πρότασης για παρέκκλιση από το εβδομαδιαίο όριο των 48 ωρών και για μη υπολογισμό του χρόνου εφημερίας ως χρόνου απασχόλησης περιέχει τον κίνδυνο της δημιουργίας μιας κοινωνικής Ευρώπης δύο ταχυτήτων, που διαχωρίζεται σε εργαζόμενους που μπορούν να ωφεληθούν από την κοινωνική προστασία στα κράτη μέλη τους και σε άλλους που δεν μπορούν να αρνηθούν την αποδοχή της μείωσης των κοινωνικών τους δικαιωμάτων.

Σε αντίθεση με τη συζήτηση της Επιτροπής και ορισμένων κρατών του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που παρουσιάζουν την ελεύθερη επιλογή της αυτοεξαίρεσης ως πρόοδο, επέλεξα να υποστηρίξω τις τροποποιήσεις του εισηγητή, κ. Cercas, οι οποίες αποτελούν την έκφραση της θέσης του Κοινοβουλίου στην πρώτη ανάγνωση το 2004.

Αυτές οι τροποποιήσεις απαιτούν την ακύρωση της ρήτρας αυτοεξαίρεσης 36 μήνες αφότου τεθεί σε ισχύ η οδηγία, ότι ο χρόνος εφημερίας θα υπολογίζεται ως χρόνος εργασίας (που αναγνωρίζεται από το ΔΕΚ), καθώς επίσης και εγγυήσεις όσον αφορά τον αντισταθμιστικό χρόνο ανάπαυσης και την εναρμόνιση της οικογενειακής και της επαγγελματικής ζωής.

  Brigitte Douay (PSE), γραπτώς. – (FR) Υποστήριξα τη θέση του εισηγητή, κ. Cercas, δεδομένου ότι η οργάνωση του χρόνου εργασίας είναι ένα κρίσιμο ζήτημα για την καθημερινή ζωή των πολιτών της Ευρώπης.

Η ογκώδης διαδήλωση των Ευρωπαϊκών συνδικάτων χθες στο Στρασβούργο κατέδειξε τη δέσμευσή τους για την παροχή καλύτερης προστασίας στους εργαζομένους.

Ορισμένες πτυχές αυτής της έκθεσης τράβηξαν την προσοχή μου και χρειάζονται υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένου, ειδικότερα, του τερματισμού της παρέκκλισης από τον εβδομαδιαίο χρόνο απασχόλησης, ο οποίος αυτήν την περίοδο έχει οριστεί στις 48 ώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως και οι άλλοι Eυρωπαίοι σοσιαλιστές, είμαι πεπεισμένος ότι η εναρμόνιση της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για την ευημερία των Eυρωπαίων πολιτών.

Η έκθεση Cercas, με τις κοινωνικές προόδους που περιέχει, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, με την αφαίρεση των υπερβολικά φιλελεύθερων μέτρων που εφαρμόζονται σε μερικά κράτη μέλη, τα οποία θα επιθυμούσαν να τα δουν να επεκτείνονται σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Lena Ek (ALDE), γραπτώς. − (SV) Μετά από τέσσερα χρόνια προσπαθειών για αλλαγή της οδηγίας σχετικά με το χρόνο εργασίας, το Συμβούλιο των υπουργών πέτυχε να συμφωνήσει σε μια κοινή θέση το περασμένο καλοκαίρι. Η πολιτική συμφωνία του Συμβουλίου περιέχει μια επιλογή αυτοεξαίρεσης, η οποία επιτρέπει στους κοινωνικούς εταίρους να παρεκκλίνουν από τις εβδομαδιαίες ώρες εργασίας που καθορίζονται στην οδηγία. Κατ' αυτό τον τρόπο, προστατεύεται το σουηδικό πρότυπο των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Αυτό συμφωνεί επίσης πλήρως με την αρχή της επικουρικότητας, την ιδέα πίσω από την οποία οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται με πνεύμα όσο το δυνατόν πιο κοντά στους πολίτες.

Η πρόθεση της πρότασης του Κοινοβουλίου είναι να αποκλειστεί αυτή η επιλογή αυτοεξαίρεσης. Επομένως ψήφισα κατά της πρότασης.

  Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της απόρριψης της κοινής θέσης του Συμβουλίου διότι θεωρώ ότι δεν σέβεται τα νόμιμα δικαιώματα των εργαζομένων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε μια σαφή και σημαντική θέση με την απόρριψη της δυνατότητας θέσπισης της εβδομάδας εργασίας των 65 ωρών.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η σημερινή ήττα του Συμβουλίου από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι μια σημαντική νίκη της πάλης των εργαζομένων. Το Συμβούλιο απέτυχε να προωθήσει τις απαράδεκτες προτάσεις του για την τροποποίηση της οδηγίας που αφορά το χρόνο εργασίας, η οποία θα έθετε σε κίνδυνο τις νίκες που είχαν κατακτηθεί έπειτα από σκληρές προσπάθειες κατά τη διάρκεια 100 και πλέον ετών εργασιακής πάλης. Θα έδινα ιδιαίτερη έμφαση στις προσπάθειες επέκτασης της μέσης εβδομάδας εργασίας στις 60 και τις 65 ώρες, τη δημιουργία της έννοιας του «ανενεργού χρόνου απασχόλησης», ο οποίος δεν θα υπολογιζόταν, επομένως, ως χρόνος εργασίας και την επίθεση ενάντια στην κίνηση των συνδικάτων. Όλα αυτά έχουν απορριφθεί, πράγμα που χαρακτηρίζεται επίσης ως ήττα για την Πορτογαλική Σοσιαλιστική Κυβέρνηση του Jose Socrates, η οποία απείχε από την κοινή θέση του Συμβουλίου.

Μετά από τη σημερινή ψηφοφορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η πρόταση του Συμβουλίου δεν μπορεί να τεθεί σε ισχύ. Εντούτοις, μπορεί να ανοίξει νέες διαπραγματεύσεις με το Κοινοβούλιο, σε αντίθεση με αυτό που θα είχε συμβεί εάν είχε υιοθετηθεί η κίνηση για την απόρριψη της κοινής θέσης του Συμβουλίου, που παρουσιάστηκε και στηρίχθηκε από την ομάδα μας.

Κατά συνέπεια, παρά την επίτευξη μιας σημαντικής νίκης, δεν έχει τερματιστεί ο πόλεμος ενάντια στην πρόταση του Συμβουλίου και σε ορισμένες μεταρρυθμιστικές θέσεις που εμφανίζονται έτοιμες να δεχτούν κάποια πράγματα στις μελλοντικές διαπραγματεύσεις.

Θα παραμείνουμε σταθεροί στη θέση της απόρριψης και καλούμε τους εργαζομένους και τα συνδικάτα τους να παραμείνουν σε επαγρύπνηση.

  Neena Gill (PSE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της διατήρησης της ρήτρας αυτοεξαίρεσης, δεδομένου ότι η προτεραιότητά μου είναι, πρώτα απ’ όλα, να προστατεύσω τις θέσεις εργασίας στα West Midlands και να εξασφαλίσω τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας της περιοχής μου.

Δούλευα πάντοτε σκληρά για να προστατεύσω τους εργαζόμενους, αλλά δεν θεωρώ ότι ο περιορισμός των επιλογών τους είναι ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη αυτού του στόχου. Έχω μιλήσει με πολλούς εργαζόμενους και ιδιοκτήτες ΜΜΕ στους οποίους η πτωτική τάση της οικονομίας προκαλεί απώλειες θέσεων εργασίας και επιχειρηματικές αποτυχίες. Μου έχουν ζητήσει να διατηρήσουν την επιλογή τους. Σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία, ο περιορισμός των υπερωριών των εργαζόμενων ευνοεί μόνο εκείνους που μπορούν να αντέξουν οικονομικά μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση ενώ είναι σημαντικό να δίνουμε στους ανθρώπους τα μέσα για την υποστήριξη των οικογενειών τους. Η κοινή θέση περιλαμβάνει μέτρα προστασίας που μπορούν να αποτρέψουν την εκμετάλλευση των εργαζόμενων.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η πρόταση οδηγίας της Επιτροπής χαρακτηρίζει αναμφισβήτητα αυτό που η Ευρώπη των Βρυξελλών ονομάζει ευελιξία και προσαρμοστικότητα και τολμά να περιγράφει ως κοινωνική: την αυτοεξαίρεση (που πάει να πει, την επιλογή υπέρβασης των ορίων) για τα κράτη ή τα μεμονωμένα άτομα, ένα όριο 78 ωρών απασχόλησης την εβδομάδα, μη υπολογισμός του χρόνου εφημερίας ως χρόνου απασχόλησης, υπολογισμό του χρόνου ανά σύμβαση και όχι ανά άτομο, και τα λοιπά. Εν ολίγοις, όλα αυτά τα στοιχεία που μπορούν να επιτρέψουν την εκμετάλλευση των ανθρώπων σε καιρούς κρίσης και αυξανόμενης ανεργίας και την εξαθλίωση των εργαζομένων.

Αυτός είναι ο λόγος που ψηφίσαμε υπέρ των τροποποιήσεων της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Απασχόλησης, αλλά και υπέρ μερικών από αυτές που υποβλήθηκαν από τους πολιτικούς μας αντιπάλους, επειδή μας φάνηκαν να είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, δηλαδή υπέρ των εργαζομένων.

Εντούτοις, θα ήθελα να θίξω δύο επιπλέον ζητήματα:

- ο εισηγητής φαίνεται σαφώς ότι ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για την εικόνα που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έδινε στους πολίτες, σαν να μην επρόκειτο να υιοθετήσει την έκθεσή του έξι μήνες πριν από τις εκλογές, παρά για την ευημερία των ίδιων των πολιτών.

- πρέπει να παραμείνουμε σε επαγρύπνηση. Δεν υπάρχει πλειοψηφία στο Συμβούλιο για την αφαίρεση της αυτοεξαίρεσης και υπάρχει κίνδυνος, η έκθεση που υιοθετείται σήμερα, η οποία αποτελεί ήδη ένα συμβιβασμό, να μην είναι η τελευταία για αυτό το ζήτημα.

  Małgorzata Handzlik (PPE-DE), γραπτώς. – (PL) Η συζήτηση σχετικά με τις τροποποιήσεις της oδηγίας για το χρόνο εργασίας έχει ξυπνήσει το ενδιαφέρον σε πολλές περιοχές, ειδικά στα συνδικάτα και τις οργανώσεις των εργοδοτών. Η σημερινή ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν σημαίνει ότι μπαίνει ένα τέλος σε αυτήν την συζήτηση. Αυτό συμβαίνει επειδή το Κοινοβούλιο έχει υιοθετήσει τις τροποποιήσεις, απορρίπτοντας τις προτάσεις του Συμβουλίου σχετικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας. Η πρόταση οδηγίας θα εξεταστεί τώρα ως τμήμα μιας διαδικασίας συμβιβασμού. Λαμβάνοντας υπόψη τις σημαντικές διαφορές των απόψεων μεταξύ των κρατών μελών και του Κοινοβουλίου, εκφράζονται αμφιβολίες ως προς το εάν θα υιοθετηθεί.

Η απόρριψη της ρήτρας αυτοεξαίρεσης από την οδηγία ήταν βεβαίως μια ανεπιτυχής απόφαση. Πιό συγκεκριμένα, αυτή η κίνηση μπορεί να έχει απρόβλεπτες συνέπειες για τη μόνιμη παροχή ιατρικών υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένης της Πολωνίας. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να τονίσω ότι υποστηρίζω το όριο των 48 ωρών για το χρόνο εργασίας, με την επιλογή της επέκτασής του μόνο κατόπιν συγκατάθεσης του εργαζομένου. Θα ήθελα να τονίσω ότι η οδηγία που βρίσκεται αυτήν την περίοδο σε ισχύ επιτρέπει εβδομάδα εργασίας 78 ωρών, που είναι μια λύση που δεν ωφελεί κανένα.

Ο συμβιβασμός που προτάθηκε από το Συμβούλιο θα μπορούσε να εγγυηθεί μια ισορροπημένη προσέγγιση, μέσω του σεβασμού των διαφορετικών προτύπων στην αγορά εργασίας, καθώς επίσης και των εργασιακών δικαιωμάτων. Ελπίζω ότι οι περαιτέρω διαπραγματεύσεις μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου θα καταλήξουν σε μια λύση που θα ικανοποιεί όλους τους συμμετέχοντες, λαμβάνοντας υπόψη συγκεκριμένες λεπτομέρειες από τις δηλώσεις που γίνονται από τον ιατρικό χώρο, ο οποίος ανησυχεί για τις αλλαγές που περιλαμβάνονται σε αυτή την οδηγία.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Πιστεύω ότι είναι σημαντικό για τους εργαζόμενους να μπορούν να επιλέγουν ελεύθερα τις ώρες που θα εργάζονται. Στην περίπτωση που υπάρξει οποιαδήποτε προέκταση των ρυθμίσεων αυτοεξαίρεσης, οι εργαζόμενοι πρέπει να προστατεύονται από την εκμετάλλευση. Η κοινή θέση επιχειρεί να πετύχει αυτήν την ισορροπία, που συνεχίζει να επιτρέπει στους εργαζόμενους την αυτοεξαίρεση από το μέγιστο εβδομαδιαίο όριο εργασίας των 48 ωρών (κατά μέσον όρο) που περιλαμβάνεται στην oδηγία η οποία εισάγει νέα μέτρα προστασίας για την αποτροπή της εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Αυτά περιλαμβάνουν την απαγόρευση της υπογραφής αυτοεξαίρεσης ταυτόχρονα με την υπογραφή μιας σύμβασης απασχόλησης, μια «προθεσμία υπαναχώρησης» έξι μηνών μέσα στους οποίους οι εργαζόμενοι μπορούν να αλλάξουν γνώμη καθώς και την απαίτηση από τους εργαζομένους να ανανεώνουν τη συμφωνία τους για αυτοεξαίρεση κάθε χρόνο.

Το κείμενο της κοινής θέσης επιχειρεί να διατηρήσει τη δυνατότητα της μεμονωμένης αυτοεξαίρεσης, ενισχύοντας ταυτόχρονα τους σημαντικούς μηχανισμούς προστασίας των εργαζομένων και, λόγους ισορροπίας, αποφάσισα να ψηφίσω υπέρ της πρότασης συμβιβασμού – δηλ. υπέρ της διατήρησης της αυτοεξαίρεσης.

Η θέση του Κοινοβουλίου δεν επιτρέπει καμία εξαίρεση ως προς το μέγιστο χρόνο εργασίας των 48 ωρών (που υπολογίζεται για χρονικό διάστημα 12 μηνών), και λέει ότι η αυτοεξαίρεση πρέπει να ολοκληρωθεί τρία χρόνια μετά την υιοθέτηση της οδηγίας. Λέει επίσης λέει ότι κάθε χρονικό διάστημα εφημερίας πρέπει να προσμετράται ως χρόνος εργασίας.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE), γραπτώς. − (FI) Εάν η πρόταση του Συμβουλίου των Υπουργών είχε τεθεί απευθείας σε κοινοβουλευτική ψηφοφορία, τουλάχιστον 10 εκατομμύρια εργαζόμενοι θα είχαν χάσει κάθε προστασία του χρόνου εργασίας στην ΕΕ. Για αυτόν ειδικά το λόγο ψήφισα υπέρ της άποψης του Κοινοβουλίου στην πρώτη ανάγνωση.

Η θέση του Συμβουλίου ως προς τον κανονισμό του χρόνου εργασίας για τους ακαδημαϊκούς υπαλλήλους δεν θα ήταν τίποτα λιγότερο από ένα βήμα προς τα πίσω. Το Συμβούλιο δεν θα αποδεχόταν να αποκλειστεί εξ ολοκλήρου το ανώτερο προσωπικό – και στη Φινλανδία ο αριθμός αυτός φθάνει αυτή τη στιγμή στις 130.000 – από την προστασία του χρόνου εργασίας.

Η εσωτερική ευρωπαϊκή αγορά χρειάζεται σαφείς και κοινούς κανόνες για το χρόνο εργασίας. Η θέση του Συμβουλίου θα είχε καταστρέψει την προστασία του χρόνου εργασίας και θα αποτελούσε απειλή για την ανάπτυξη της επαγγελματικής ζωής στην Ευρώπη.

  Tunne Kelam (PPE-DE), γραπτώς. − Ψήφισα ενάντια σε αυτή την οδηγία για την εξάλειψη της αυτοεξαίρεσης. Πιστεύω σταθερά, καταρχήν, ότι κάθε άτομο πρέπει να είναι ελεύθερο να επιλέξει το χρόνο απασχόλησής τους. Επίσης πιστεύω ότι ένας τέτοιος κανονισμός είναι μια παραβίαση της αρχής επικουρικότητας, στην οποία εμπίπτει το εργατικό δίκαιο. Κάθε κράτος πρέπει να είναι υπεύθυνο για τον καθορισμό του χρόνου εργασίας στην αντίστοιχη χώρα του.

Μετά από αυτήν την ψηφοφορία, θα ήθελα τώρα να ρωτήσω εάν η έγκριση αυτής της οδηγίας από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σημαίνει ότι το επόμενο βήμα θα είναι να ορίσουμε εάν, και πόσο, οι Ευρωπαίοι πολίτες θα μπορούν να έχουν ελεύθερο χρόνο.

  Roger Knapman και Thomas Wise (NI), γραπτώς. − Στην ψηφοφορία για την απόρριψη της τροποποίησης, επιδιώκω απλά να προστατεύσω την επιλογή αυτοεξαίρεσης του Ηνωμένου Βασιλείου από την οδηγία για το χρόνο εργασίας, την οποία η τροποποίηση, εάν περνούσε, θα καταργούσε.

Η ψήφος μου δεν πρέπει να θεωρηθεί, με κανένα τρόπο, ως υποστήριξη της κοινής θέσης σχετικά με την οδηγία για το χρόνο εργασίας στο σύνολό της.

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), γραπτώς. − (FI) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να δώσω εξήγηση για την ψήφο μου σχετικά με την αρχή της αυτοεξαίρεσης στην οδηγία για το χρόνο εργασίας. Αρχικά, αυτή η πράξη αποσκοπούσε στην προστασία των υπαλλήλων. Εκτός από την επαγγελματική εξουθένωση των εργαζομένων που είναι ένα ανθρώπινο πρόβλημα, μειώνει επίσης την παραγωγικότητα. Η προοπτική για βελτιωμένες ευκαιρίες στην εργασία και την οικογενειακή ζωή εξαρτάται πάρα πολύ από τις ευρωπαϊκές τιμές, και το ζήτημα του χρόνου εργασίας είναι ένας καθοριστικός παράγοντας σε αυτό. Υπάρχει επομένως ένα σταθερό επιχείρημα για περιορισμό του χρόνου εργασίας.

Αφετέρου, πρέπει να είμαστε σε θέση να μελετάμε κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Η δυνατότητα ευελιξίας είναι σημαντική τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο. Η ευελιξία βοηθά επίσης στη βελτίωση της εναρμόνισης μεταξύ της εργασίας και της προσωπικής ζωής.

Υποστήριξα την ιδέα μιας εβδομάδας εργασίας 48 ωρών αλλά σκέφτομαι ότι είναι πολύ σημαντικό να υπάρξει μια περίοδος προσαρμογής ικανοποιητικής διάρκειας. Κατά την άποψή μου, η περίοδος προσαρμογής είναι ο καλύτερος τρόπος εξασφάλισης της ευελιξίας παρά η αυτοεξαίρεση. Πρέπει να τονιστεί ότι η Φινλανδία δεν έκρινε σκόπιμο να επανεξετάσει την επιλογή αυτοεξαίρεσης και αυτό είναι ένα καλό.

  Carl Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Το σχέδιο οδηγίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το χρόνο εργασίας, το οποίο δέχθηκε συχνά επικρίσεις και τελικά απορρίφθηκε το 2005, ήταν σαφώς ένα υπερφιλελεύθερο και διεθνιστικό εργαλείο, όλες οι πτυχές του οποίου διαμόρφωσαν ένα αντικοινωνικό οπλοστάσιο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε καταχρήσεις, ειδικότερα, με την αρχή της αυτοεξαίρεσης, η οποία επιτρέπει την υπέρβαση του μέγιστου εβδομαδιαίου χρόνου απασχόλησης των 48 ωρών. Ένας εργαζόμενος θα μπορούσε να κληθεί να εργαστεί μέχρι και 78 ώρες την εβδομάδα. Η έκθεση του κ. Cercas φαίνεται να προσπαθεί να φθάσει σε έναν αποδεκτό συμβιβασμό. Όπως τροποποιήθηκε, αποσκοπεί στο να αποτελέσει, προ πάντων, ένα πολιτικό μήνυμα που απευθύνεται στους Ευρωπαίους εργαζόμενους και τα συνδικάτα.

Αντιθέτως, δεν κάνει απολύτως καμία αναφορά στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άλλα επαγγέλματα όταν μειώνεται υπερβολικά ο χρόνος απασχόλησης, όπως με τις 35 ώρες. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα επαγγέλματα υγείας: νοσοκομεία, υπηρεσίες έκτακτης ιατρικής βοήθειας και τα λοιπά Το ζήτημα του καθορισμού του χρόνου εργασίας και της ελευθερίας για περισσότερες ή λιγότερες ώρες απασχόλησης απαιτεί μια απάντηση που υπερβαίνει μια νεο-μαρξιστική ή υπερφιλελεύθερη ιδεολογία, υπέρ μιας πραγματικότερης και ρεαλιστικότερης προσέγγισης.

Παρόλο που αυτή η σύσταση προορίζεται να είναι καθησυχαστική, παρόλο που ο στόχος της είναι να εξασφαλιστεί η υγεία και η ασφάλεια των Ευρωπαίων εργαζομένων και να τους δοθεί η δυνατότητα συμβιβασμού της οικογενειακής ζωής …

(Η εξήγηση της ψήφου συντομεύθηκε σύμφωνα με τον κανόνα 163 του Εσωτερικού Κανονισμού)

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Μου πήρε κάποιο χρόνο να αποφασίσω για το ποια είναι η σωστή θέση που πρέπει να πάρω για αυτήν την αμφισβητούμενη οδηγία για το χρόνο εργασίας. Κατακλύστηκα από τις απόψεις σχετικά με την κοινή θέση, την οποία η κυβέρνησή μου έχει επίσης εγκρίνει.

Οι μικρές και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις μας έχουν ζητήσει να επικυρώσουμε την ρεαλιστική λύση των Υπουργών εργασίας, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη το τρέχον οικονομικό κλίμα. Πολλοί μεμονωμένοι εργαζόμενοι και επαγγέλματα, για παράδειγμα οι οργανώσεις των εθελοντών πυροσβεστών και οι ηθοποιοί, έχουν ζητήσει να διατηρήσουμε τη ρεαλιστική λύση αλλά να τους επιτρέψουμε το δικαίωμα της αυτοεξαίρεσης, προκειμένου να διατηρηθούν οι ευέλικτες διευθετήσεις του χρόνου εργασίας που είναι κατάλληλες για το αντίστοιχο επάγγελμά τους.

Τα συνδικάτα, δικαιολογημένα ανήσυχα για την πιθανότητα επιμήκυνσης των ωρών απασχόλησης στον 21ο αιώνα πέρα από τις 48 ώρες που έχουν συμφωνηθεί για τη μέγιστη εβδομάδα εργασίας από το διεθνή οργανισμό εργασίας του 1919, έχουν δηλώσει αντίθετοι σε αυτόν τον πραγματισμό.

Είναι επίσης σαφές ότι ο χρόνος εφημερίας των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού στα νοσοκομεία θα έχει διαφορετική αντιμετώπιση σε σύγκριση με το χρόνο ετοιμότητας των εργαζομένων στο σπίτι, ο οποίος αποτελεί πραγματικά ένα εφεδρικό καθήκον.

Δεδομένου ότι το χάσμα μεταξύ εκείνων που θεωρούν την κοινή θέση ως το μόνο μέσο σωτηρίας τους και εκείνων που την καταδικάζουν απερίφραστα μοιάζει αγεφύρωτο, θα ψηφίσω με τέτοιο τρόπο ώστε να απαιτηθεί συμβιβασμός, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος για ένα λογικό, ανθρωπιστικό συμβιβασμό με το Συμβούλιο.

  Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Η Λίστα του Ιουνίου θεωρεί ότι οι κοινωνικοί εταίροι, κατά πρώτο λόγο, και το σουηδικό κοινοβούλιο, κατά δεύτερο, είναι εκείνοι που πρέπει να καθορίσουν τους κανόνες για τις ώρες εργασίας. Η συγκεκριμένη προσέγγιση τυγχάνει ευρείας δημόσιας υποστήριξης και το επιτυχημένο συνδικαλιστικό κίνημα της Σουηδίας τη χρησιμοποίησε για να υποστηριχτεί η άποψη ότι οι κοινωνικοί εταίροι πρέπει να αποφασίζουν για τέτοια ζητήματα στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, χωρίς τη συμμετοχή του κράτους.

Αυτήν την περίοδο, το συνδικαλιστικό κίνημα, τόσο στη Σουηδία όσο και σε άλλες χώρες της ΕΕ, έχει αλλάξει τροπάριο και, για το λόγο αυτό, απαιτεί σημαντικές αλλαγές στην κοινή θέση του Συμβουλίου. Το ζήτημα τώρα είναι η μεταφορά του ελέγχου της σουηδικής αγοράς εργασίας, όχι στα πρόσωπα που εκλέγονται από τους σουηδούς πολίτες, αλλά στις Βρυξέλλες. Ο λόγος είναι η ανησυχία ότι τα κράτη μέλη θα καταλάβουν τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και θα θέσουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία με τη θέσπιση πολλών ωρών εργασίας και ανεύθυνων κανόνων για το χρόνο εφημερίας.

Εντούτοις, οι χώρες της ΕΕ είναι δημοκρατικά κράτη που λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους και υποστηρίζουν τη δήλωση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Διαθέτουν ελεύθερα συνδικαλιστικά κινήματα. Οι χώρες που δεν ικανοποιούν αυτά τα κριτήρια δεν γίνονται αποδεκτές στον κύκλο των μελών. Υφίσταται, επομένως, αυτό το πρόβλημα;

Θα υποστήριζα ότι η νέα κατάσταση που έχει προκύψει πρέπει να αντιμετωπιστεί μέσα από μια διαδικασία συμβιβασμού μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Κατά συνέπεια, ψήφισα υπέρ της τροποποίησης για το χρόνο εφημερίας και τη δυνατότητα αυτοεξαίρεσης του Ηνωμένου Βασιλείου προκειμένου να ενθαρρυνθεί αυτό το είδος πολιτικής διαδικασίας.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − Υποστηρίζω αυτήν την έκθεση που έχει σκοπό τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, τερματίζοντας την εκμετάλλευση που αφορά τις ώρες εργασίας. Η οδηγία για το χρόνο εργασίας περιορίζει την εβδομάδα εργασίας στις 48 ώρες, υπολογισμένες κατά μέσο όρο σε χρονικό διάστημα 12 μηνών και θα τεθεί σε ισχύ μέχρι το 2012. Υποστηρίζω την ενσωμάτωση του χρόνου εφημερίας/ετοιμότητας μέσα σε αυτές τις ώρες, πράγμα που θα επιτρέψει στους εργαζόμενους να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στις οικογένειές τους. Όταν κάποιος εργάζεται περισσότερο από 48 ώρες την εβδομάδα θέτει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία του, από τους οποίους οι πιο σημαντικοί είναι η σύνδεση μεταξύ των πολλών ωρών εργασίας και των καρδιαγγειακών διαταραχών, ο σακχαρώδης διαβήτης και τα μυοσκελετικά προβλήματα. Υποστηρίζω τη θετική επίδραση που θα ασκήσει αυτή η έκθεση στην υγεία και την ασφάλεια στον εργασιακό χώρο καθώς και στην πρόληψη των ατυχημάτων. Πολλά ατυχήματα οφείλονται στην έλλειψη ύπνου λόγω των υπερβολικών ωρών απασχόλησης, όπως το σιδηροδρομικό δυστύχημα στο Paddington. Αυτή η έκθεση θα επιφέρει πραγματική βελτίωση στο βιοτικό επίπεδο χιλιάδων σκωτσέζων υπαλλήλων και αυτός είναι ο λόγος που την υποστηρίζω.

  Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. − (NL) Υπάρχουν δυνάμεις σε ολόκληρη την Ευρώπη που θεωρούν την τρέχουσα έλλειψη προστασίας της εργασίας στα νέα ανατολικά κράτη μέλη ως σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, που επιτρέπει στις επιχειρήσεις να μειώσουν τις δαπάνες εργασίας τους. Η οδηγία για τις ώρες εργασίας, όπως θα την ήθελε το Συμβούλιο, θα οδηγήσει τελικά σε πιο πολλές ώρες εργασίας με λιγότερη αμοιβή για καθεμία από αυτές. Οι ψηφοφόροι δεν μπορούν να καταλάβουν για ποιο λόγο η συνεργασία των χωρών τους εντός της ΕΕ πρέπει να οδηγήσει σε αλλαγή προς το χειρότερο και όχι προς το καλύτερο.

Στα πλαίσια αυτής της πρότασης, οι βραχυπρόθεσμες απαλλαγές που επεκτείνουν τις ώρες εργασίας λόγω των αυξήσεων στην παραγωγή ή της αιχμής της τουριστικής περιόδου μπορούν να χρησιμοποιηθούν ολόκληρο το χρόνο. Η διάρκεια επιφυλακής για τους εθελοντές πυροσβέστες, για παράδειγμα, δεν χρειάζεται πλέον να αποζημιωθεί. Η πλειοψηφία αυτού του Κοινοβουλίου θέλησε προηγουμένως να συμφωνήσει με αυτό, με την προϋπόθεση ότι η τρέχουσα αυτοεξαίρεση θα καταργηθεί σταδιακά εντελώς μέσα σε μερικά χρόνια. Το Συμβούλιο, ωστόσο, θα ήθελε να κάνει αυτήν την αυτοεξαίρεση μόνιμη και, στην πραγματικότητα, να την διευρύνει. Βεβαίως, κάτω από αυτές τις συνθήκες, μια οδηγία για τις ώρες εργασίας είναι εντελώς ανεπιθύμητη.

Το μόνο που θα έκανε θα ήταν να υπονομεύσει τους ανώτερους εθνικούς κανονισμούς σε πολλά κράτη μέλη της ΕΕ. Ο φαύλος κύκλος της οικονομίας τείνει τώρα προς τα κάτω, προς ένα απαράδεκτο επίπεδο στα νέα κράτη μέλη. Ευτυχώς, μια μεγάλη πλειοψηφία μίλησε σήμερα υπέρ του τερματισμού της δυνατότητας απαλλαγής σε 3 χρόνια.

  Willy Meyer Pleite (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Σήμερα, ψήφισα υπέρ των τροποποιήσεων της έκθεσης Cercas δεδομένου ότι πιστεύω ότι είναι ο μόνος τρόπος να σταματήσει η πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου σχετικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας.

Στην ομάδα μου είμασταν πάντοτε αντίθετοι σε αυτήν την οδηγία και, γι’ αυτό το λόγο, έχουμε υποβάλλει μια τροποποίηση με την οποία την απορρίπτουμε εξ ολοκλήρου, επειδή πιστεύουμε πως θα επαναφέρει τα δικαιώματα των εργαζομένων πολύ πίσω στο παρελθόν. Η πρόταση οδηγίας εξατομικεύει τις σχέσεις εργασίας (μέσω της ρήτρας αυτοεξαίρεσης), έτσι ώστε οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι να έχουν τη δυνατότητα να συμφωνήσουν σε αύξηση της εργάσιμης εβδομάδας σε τουλάχιστον 60 ώρες.

Παρόλο που οι τροποποιήσεις στην έκθεση Cercas αμβλύνουν το κείμενο της οδηγίας, κάνουν την τρέχουσα κατάσταση χειρότερη (διατηρούν την ρήτρα αυτοεξαίρεσης για τρία χρόνια και αυξάνουν την περίοδο αναφοράς για τον υπολογισμό των ωρών εργασίας στους έξι μήνες). Η ομάδα μου θεωρεί ότι η έκθεση Cercas δεν πηγαίνει προς τη σωστή κατεύθυνση της εξασφάλισης μιας εβδομάδας εργασίας 35 ωρών βάσει του νόμου για την ίδια εβδομαδιαία αμοιβή, προκειμένου να ανακατανεμηθεί αποτελεσματικά ο πλούτος.

Παρά το γεγονός αυτό, ψήφισα υπέρ της, δεδομένου ότι αυτή ήταν η μόνη στρατηγική επιλογή για την απενεργοποίηση της οδηγίας του Συμβουλίου και την επιβολή συμβιβασμού.

  Seán Ó Neachtain (UEN), γραπτώς. − Χαιρετίζω την επικύρωση της έκθεσης CERCAS. Το κυρίαρχο στοιχεία της απόφασης της ΕΕ είναι η προστασία του κοινωνικού και του ανθρώπινου στοιχείου. Η σημερινή ψηφοφορία καταδεικνύει σαφώς ότι όλοι οι πολίτες επιθυμούν ένα καλύτερο και ασφαλέστερο εργασιακό περιβάλλον. Στην Ιρλανδία τα τελευταία χρόνια, έχουν υπάρξει σημαντικές νομικές εξελίξεις και κοινωνικές συμφωνίες συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένης της οργάνωσης της Εθνικής Αρχής Δικαιωμάτων Εργασίας, οι οποίες ξεπερνούν πολλά κατώτατα επίπεδα που έχουν καθοριστεί από διάφορες οδηγίες.

Η επίτευξη συμφωνίας στο Συμβούλιο είναι ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι οι καλύτεροι εγγυητές των δικαιωμάτων των εργαζομένων είναι η σαφής νομοθεσία, οι μηχανισμοί επιβολής και οι συμφωνίες συνεργασίας. Αναπόφευκτα, πρέπει να υπάρξει κάποιο επίπεδο ευελιξίας, αλλά αυτό πρέπει να βασίζεται σε ισότιμες συνεργασίες, διαπραγματευόμενο οποιεσδήποτε εναλλακτικές λύσεις για τη μεταβολή των εργασιακών πρακτικών.

Η αρχή της επικουρικότητας είναι η καλύτερη μέθοδος για την εύρεση του σωστού μηχανισμού που θα επιτρέπει στην κυβέρνηση και τους κοινωνικούς εταίρους να βρουν την κατάλληλη μέση λύση. Ωστόσο, η ιδέα της ευελιξίας δεν πρέπει να επιτραπεί να οδηγήσει σε υποβάθμιση της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. Στην Ιρλανδία, η κυβέρνηση έχει όχι μόνο συμπεριλάβει αυτές τις αρχές στα συμπεράσματα του Συμβουλίου, αλλά έχει επίσης δώσει γραπτή εγγύηση στα συνδικάτα ότι θα συνεχίσει να προωθεί και να αναπτύσσει αυτά τα σημεία.

  Lydie Polfer (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Cercas, που αντιτίθεται σε μερικές από τις προτάσεις που υποβλήθηκαν από το Συμβούλιο τον Ιούνιο του 2008, οι οποίες αποσκοπούσαν ουσιαστικά να τροποποιήσουν την οδηγία σχετικά με ορισμένες πτυχές της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, η οποία ισχύει από το 1993.

Πράγματι, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να υποστηρίξω τον εισηγητή, που προτείνει τη σταδιακή αφαίρεση, σε διάστημα τριών ετών, οποιασδήποτε δυνατότητας παρέκκλισης (ρήτρα αυτοεξαίρεσης) από το μέγιστο νόμιμο όριο του χρόνου εργασίας, το οποίο είναι 48 ώρες εργασίας την εβδομάδα για κάθε εργαζόμενο.

Όσον αφορά το χρόνο εφημερίας/επιφυλακής, για μένα είναι ξεκάθαρο ότι αυτή τη φορά είναι απολύτως απαραίτητο να θεωρείται εξ ολοκλήρου ως χρόνος εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ανενεργών περιόδων.

Ψηφίζοντας υπέρ της έκθεσης Cercas, η Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και Απασχόλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει υιοθετήσει μια ισορροπημένη θέση που προστατεύει τους Ευρωπαίους εργαζόμενους και την οποία συμμερίζομαι.

Εάν εφαρμόζονταν, τα μέτρα που προτάθηκαν από το Συμβούλιο θα αντιπροσώπευαν ένα βήμα προς τα πίσω σε σχέση με τα τρέχοντα δικαιώματα των εργαζομένων, τα οποία δεν θα ήταν αντάξια μιας Ευρώπης που υποτίθεται ότι είναι ανταγωνιστική και κοινωνική.

  Pierre Pribetich (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ όλων των τροποποιήσεων που προτάθηκαν από το συνάδελφό μου της Σοσιαλιστικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κ. Cercas, για την προάσπιση των κοινωνικών επιτευγμάτων της Ευρώπης, και, ειδικότερα, για τα ακόλουθα τρία ζητήματα, τα οποία θεωρώ θεμελιώδη.

Ο περιορισμός της εβδομάδας εργασίας στις 48 ώρες είναι μια επιτακτική ανάγκη, την οποία έχουμε υπερασπίσει με νύχια και με δόντια, δεδομένου ότι αποτρέπει τα κράτη μέλη να επιβάλουν στους εργαζόμενους συνθήκες εργασίας τέτοιες που δεν σέβονται τα θεμελιώδη κοινωνικά τους δικαιώματα.

Όσον αφορά τη διατήρηση του χρόνου εφημερίας/επιφυλακής ως χρόνου εργασίας, το ίδιο πράγμα ισχύει τόσο για τους εργαζόμενους στους τομείς της υγείας και της υγειονομικής περίθαλψης, όσο και για τους εθελοντές πυροσβέστες και άλλους τομείς που υπόκεινται στο χρόνο εφημερίας/επιφυλακής καθώς και για όλους τους Ευρωπαίους πολίτες.

Η προώθηση του συνδυασμού της επαγγελματικής και της ιδιωτικής ζωής είναι το τελευταίο επίτευγμα, αλλά όχι το ελάχιστο. Επιτρέπει στους συμπολίτες μας να επιτύχουν μια ισορροπία που είναι ουσιαστική για την ευημερία τους.

Έχω δώσει την υπόσχεση, μαζί με τους συναδέλφους μου της ομάδας PSE, να υπερασπίσω τα κοινωνικά δικαιώματα των συμπολιτών μου. Αυτή είναι μια ηχηρή νίκη των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών ενάντια στις προτάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, οι οποίες κρίθηκαν απαράδεκτες. Όπως το έθεσε ο συνάδελφός μου, ο κ. Cercas, τους δίνουμε τη δυνατότητα να αποκαταστήσουν μια εσφαλμένη απόφαση.

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ζυγίζοντας το δικαίωμα της εργασίας και της ανάπαυσης με την ανάγκη για ανταγωνιστικότητα και, ακόμη περισσότερο, οικονομική βιωσιμότητα, αναγκαζόμαστε να επιλέξουμε αυτό που εκτιμούμε περισσότερο. Από τη μεριά μας, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη διατήρηση και την προώθηση της απασχόλησης.

Οι θέσεις εργασίας εξαρτώνται από τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων. Για αυτό τον λόγο, πρέπει να υπάρξει ευαισθησία και κατανόηση ως προς την ανάγκη να προσαρμοστούν οι κανόνες απασχόλησης στην οικονομική πραγματικότητα. Η πραγματικότητα, ωστόσο, δεν αποτελεί ικανοποιητικό κριτήριο. Στη διάρκεια του χρόνου έχουμε επιδιώξει και απαιτήσει την ευόδωση του κεφαλαιοκρατικού προτύπου, το οποίο μας έχει επιτρέψει να παραγάγουμε περισσότερα και καλύτερα προϊόντα και να προσφέρουμε καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Οι στόχοι αυτοί παραμένουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ενώ προτιμούμε έναν συμβιβασμό που προστατεύει την οικονομία, δεν μπορούμε ποτέ να δεχτούμε ότι αυτό επιτυγχάνεται με αντίτιμο τη θεμελιώδη πρόοδο που σημειώνεται.

Υπάρχει, ωστόσο, μια πτυχή, η οποία πρέπει να υπογραμμιστεί. Εάν παρατηρήσουμε τη συζήτηση στο Συμβούλιο, είναι αρκετά προφανές ότι εκείνες οι χώρες που εξέφρασαν τις περισσότερες επιφυλάξεις ως προς τη λύση που βρέθηκε βρίσκονται μεταξύ εκείνων με τη χειρότερη οικονομική επίδοση. Οι κανόνες για την προστασία των εργαζομένων θα έχουν ελάχιστα αποτελέσματα στην περίπτωση που υπάρχει ολοένα και λιγότερη εργασία και εάν ενθαρρύνουμε έτσι τη μετανάστευση στις χώρες της «αυτοεξαίρεσης», είτε εντός είτε εκτός της Ευρώπης.

  Martine Roure (PSE), γραπτώς. – (FR) Η παγκόσμια κρίση έχει επιπτώσεις στα θεμελιώδη δικαιώματα των εργαζομένων και, κατά συνέπεια, υπάρχει μια ολοένα αυξανόμενη απαίτηση από τους Ευρωπαίους πολίτες για μια κοινωνική Ευρώπη. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, εντούτοις, συνεχίζουν να αγνοούν αυτήν την πραγματικότητα. Επομένως, είμαι πολύ ευχαριστημένος από τη σημερινή υιοθέτηση της οδηγίας για το χρόνο εργασίας, η οποία μπορεί να δώσει μια απάντηση σε αυτές τις κοινωνικές αλλαγές. Αυτό είναι ένα ισχυρό μήνυμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο. Οι κυβερνήσεις πρέπει τώρα να δεχτούν τις ευθύνες τους και να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες των συμπολιτών μας.

Πράγματι, αυτό το κείμενο επιτρέπει, μεταξύ άλλων, την καθιέρωση μιας εβδομάδας εργασίας που δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να υπερβαίνει τις 48 ώρες σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέτει ένα μέγιστο όριο για όλη την Ευρώπη, το οποίο δεν έχει επιπτώσεις στα κράτη που έχουν περισσότερες ευνοϊκές παροχές. Άλλα μέτρα περιλαμβάνουν τον υπολογισμό του χρόνου εφημερίας/επιφυλακής, συμπεριλαμβανομένων των ανενεργών περιόδων, ως χρόνου εργασίας. Τελικά, μπορούμε να αισθανόμαστε ευτυχείς με την αφαίρεση της ρήτρας αυτοεξαίρεσης.

  Toomas Savi (ALDE), γραπτώς. − Αγανακτώ πάρα πολύ με την ιδέα ότι το απεριόριστο δικαίωμα των ανθρώπων για εργασία θα περιοριζόταν σε 48 ώρες εργασίας την εβδομάδα. Ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε κάποιο κράτος μέλος πρέπει να θέσει όρια σε οποιονδήποτε είναι πρόθυμος να απασχοληθεί για περισσότερες ώρες ή να κατέχει διάφορες θέσεις μερικής απασχόλησης με την προϋπόθεση ότι δεν θα εξαναγκαστεί από τον εργοδότη να το κάνει. Επομένως, ψήφισα ενάντια στην σταδιακή κατάργηση του δικαιώματος των εργαζομένων να αυτοεξαιρούνται από τη μέγιστη εβδομάδα εργασίας των 48 ωρών.

Αν το κάναμε αυτό, θα αρνούμαστε στους πολίτες το δικαίωμα να εκπληρώσουν τη δυνατότητά τους και να αντιταχθούν στη στρατηγική της Λισαβόνας. Δεν βελτιώνουμε την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης προσπαθώντας να εισαγάγει μια νομοθεσία που μειώνει την ευελιξία του εργατικού δυναμικού μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εξελιχθεί σε μια οικονομία καινοτομίας και εκμάθησης που θα είναι σε θέση να υπερνικά τη χαμηλή παραγωγικότητα και τη στασιμότητα της οικονομικής ανάπτυξης όχι με τον καθορισμό ορίων, αλλά με την προώθηση της φιλελευθεροποίησης της αγοράς εργασίας.

  Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. − (SV) Το εργατικό δίκαιο και οι ώρες εργασίας είναι δύο από τους στυλοβάτες του σουηδικού μοντέλου για την αγορά εργασίας. Στην σημερινή ψηφοφορία για την οδηγία για το χρόνο εργασίας, φάνηκε επομένως φυσικό να ακολουθηθεί η σουηδική γραμμή και να υποστηριχτεί το μοντέλο της συλλογικής σύμβασης εργασίας, ακολουθώντας τον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε στο Συμβούλιο. Δυστυχώς, δεν δόθηκε καμία ευκαιρία να υποστηριχτεί οποιαδήποτε σωστή μεμονωμένη τροποποίηση, δεδομένου ότι θα ανέτρεπε ολόκληρο το συμβιβασμό. Ο συμβιβασμός του Συμβουλίου επιτρέπει την αυτοεξαίρεση, η οποία εξασφαλίζει τη δυνατότητα διατήρησης του σουηδικού μοντέλου μας. Είναι παράξενο το γεγονός ότι οι Σοσιαλδημοκράτες επέλεξαν να θέσουν σε κίνδυνο το σύστημα της Σουηδίας υπέρ της επιβολής περισσότερης νομοθεσίας στην ΕΕ και θέτει υπό αμφισβήτηση την υποστήριξή τους για το σουηδικό μοντέλο αγοράς εργασίας.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. − (NL) Ο κανονισμός για τις ώρες απασχόλησης αγγίζει την ίδια την καρδιά της κοινωνικής Ευρώπης, σταθμίζοντας, όπως κάνει, την προστασία του προσωπικού έναντι μιας ευέλικτης οργάνωσης της εργασίας. Το Συμβούλιο των Υπουργών επικεντρώνεται στην ευελιξία. Είναι απαράδεκτο για τους εργοδότες των κρατών μελών που εφαρμόζουν την αυτοεξαίρεση να διαπραγματεύονται περισσότερες ώρες απασχόλησης, ακόμη και μέχρι 65 ώρες την εβδομάδα. Η τρέχουσα ρήτρα αυτοεξαίρεσης πρέπει να καταργηθεί σταδιακά εντελώς τρία χρόνια αφότου τεθεί σε ισχύ.

Ποια είναι η χρησιμότητα των κοινών συμφωνιών για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία εάν αυτό είναι που επιδιώκουν τα κράτη μέλη; Μια μέση εβδομάδα εργασίας 48 ωρών, υπολογισμένη κατά τη διάρκεια ενός έτους, προσφέρει περισσότερα πράγματα από έναν άφθονο χώρο για την απορρόφηση των περιόδων αιχμής και τον ταυτόχρονο σεβασμό των απαραίτητων χρόνων ανάπαυσης. Η αύξηση αυτού του μέσου όρου είναι ισοδύναμη με την παροχή στους εργοδότες του δικαιώματος να μην πληρώνουν τις υπερωρίες στο μέλλον.

Είναι, επιπλέον, παράλογο, να μην περιλαμβάνεται ο χρόνος επιφυλακής, κατά τη διάρκεια του οποίου κάποιος θα μπορούσε να κοιμηθεί, ως χρόνος απασχόλησης. Αυτός που εργάζεται βρίσκεται σε επιφυλακή και αυτό πρέπει να αμοίβεται, όπως ακριβώς πρέπει να γίνονται σεβαστές και οι ώρες ανάπαυσης. Το κουρασμένο προσωπικό μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τον εαυτό του και τους άλλους. Η εργασία δεν πρέπει να είναι εις βάρος μιας υψηλής ποιότητας ζωής. Σήμερα, στείλαμε ένα ισχυρό μήνυμα στο Συμβούλιο. Η διαδικασία συνδυασμού που πρόκειται να ακολουθηθεί πρέπει να οδηγήσει σε μια κοινωνικότερη Ευρώπη.

  Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Η σημερινή ψηφοφορία του Κοινοβουλίου για την παύση της δυνατότητας «αυτοεξαίρεσης» από την οδηγία για το χρόνο εργασίας πρέπει να χαιρετιστεί. Πάρα πολλοί άνθρωποι δεν έχουν καμία άλλη επιλογή από το να εργαστούν περισσότερες ώρες επειδή τους το επιβάλλει ο εργοδότης τους. Η βασική αρχή του εργατικού δικαίου είναι η προστασία του πιο αδύνατου συμβαλλόμενου μέρους – του υπάλληλου. Σήμερα έγινε το πρώτο βήμα στο δρόμο για το συμβιβασμό προκειμένου να δοθεί τέλος στη δυνατότητα «αυτοεξαίρεσης». Ήταν αμέλεια εκ μέρους του Συμβουλίου των Υπουργών να μην υπάρχει κανείς παρών κατά την ψηφοφορία.

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης (GUE/NGL), γραπτώς. – (EL) Η κοινή θέση στην οποία κατέληξε το Συμβούλιο Υπουργών Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων στις 9 Ιουνίου 2008 εντάσσεται στο μόνιμο στόχο των νεοφιλελεύθερων δυνάμεων που κυριαρχούν στην ΕΕ σήμερα, για απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων και υπονόμευση του συνδικαλιστικού ρόλου και των εργατικών δικαιωμάτων.

Με τη ρήτρα αυτοεξαίρεσης ενθαρρύνονται οι εργοδότες για την κατάργηση του σταθερού και ρυθμισμένου ωραρίου, ενώ με τον ετήσιο υπολογισμό των ωραρίων προστίθεται ένα επιπρόσθετο πλήγμα στη μονιμότητα στην εργασία. Όσον αφορά την εφημερία εισάγεται ο διαχωρισμός του χρόνου εργασίας με αποτέλεσμα ο ανενεργός χρόνος να μη θεωρείται χρόνος εργασίας.

Γι’ αυτό έχω στηρίξει τις θέσεις και τις τροπολογίες που προβάλλει η GUE/NGL για συνολική απόρριψη της κοινής θέσης του Συμβουλίου και κατάργηση της ρήτρας αυτοεξαίρεσης, καθώς και τις τροπολογίες που έχουν κατατεθεί και αφορούν την κατάργηση της επέκτασης του χρόνου αναφοράς και του διαχωρισμού του χρόνου εφημερίας σε ενεργό και ανενεργό.

  Dominique Vlasto (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Οι Τροπολογίες 23 και 24 στην έκθεση Cercas, σχετικά με την εργασία τις Κυριακές, κρίθηκαν απαράδεκτες λόγω της μη συμμόρφωσης με την αρχή της επικουρικότητας. Πρόκειται για μια άριστη απόφαση και συμφωνώ απόλυτα με αυτήν.

Νομίζω ότι είναι ανάρμοστο για την Ευρωπαϊκή Ένωση να νομοθετεί υπέρ της εργασίας την Κυριακή και να επιβάλλει μια ενιαία λύση στα κράτη μέλη της, όταν οι κατά περίπτωση διαπραγματεύσεις δίνουν τη δυνατότητα εύρεσης εθελοντικών και αποδεκτών λύσεων. Ενώ είναι ουσιαστικό να ρυθμιστούν κατάλληλα οι δυνατότητες εργασίας τις Κυριακές, θεωρώ ότι αυτό πρέπει να γίνει στο επίπεδο των κρατών μελών, λαμβάνοντας υπόψη τις συγκεκριμένες κοινωνικές πτυχές και τη φύση των δραστηριοτήτων. Νομίζω επίσης ότι είναι εξίσου ζωτικής σημασίας να ληφθεί υπόψη η τοπική οικονομική κατάσταση, για τις τουριστικές περιοχές, τις ορεινές περιοχές ή τις περιοχές με ιαματικές πηγές, όπου η δραστηριότητα είναι ουσιαστικά εποχιακή. Το άνοιγμα των καταστημάτων ορισμένες Κυριακές του έτους έχει εδώ πλήρες νόημα.

Αυτή η προσέγγιση που βασίζεται στην ελεύθερη επιλογή είναι αυτή που υιοθετείται από τη γαλλική κυβέρνηση και θα επιτρέψει την εξεύρεση δίκαιων και ισορροπημένων λύσεων χωριστά για κάθε περίπτωση. Με την επιβεβαίωση της εφαρμογής της αρχής της επικουρικότητας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει αποφασίσει να μην αποτρέψει αυτές τις πολιτικές από το να λαμβάνουν υπόψη αυτά τα διαφορετικά οικονομικά και κοινωνικά πλαίσια.

- Έκθεση: Inés Ayala Sender (A6-0371/2008)

  Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. − (SV) Εμείς, οι Σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες λυπούμαστε για το γεγονός ότι ο αριθμός των θανάτων από τροχαία εντός της ΕΕ δεν έχει μειωθεί στο ποσοστό που απαιτείται για να επιτευχθούν οι στόχοι του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Δράσης για την Οδική Ασφάλεια. Χαιρετίζουμε τον αποτελεσματικότερο διασυνοριακό έλεγχο των τροχαίων παραβάσεων και την καθιέρωση ενός συστήματος ηλεκτρονικών πληροφοριών ως μέσο αύξησης της οδικής ασφάλειας. Η οδική ασφάλεια θα αποτελεί πάντοτε για μας ένα ζήτημα υψηλής προτεραιότητας. Δυστυχώς, η πρόταση στερείται νομικής βάσης στην περίπτωση που μια χώρα επιλέξει να αντιμετωπίσει τις τροχαίες παραβάσεις ως διοικητικό ζήτημα μέσα στα πλαίσια του ποινικού δικαίου, όπως συμβαίνει στη Σουηδία και σε διάφορα άλλα κράτη μέλη.

Κατά συνέπεια, θα είναι δύσκολο να εφαρμοστεί η οδηγία στη Σουηδία και σε διάφορα άλλα κράτη μέλη, ενώ η νομική βάση ολόκληρης της οδηγίας μπορεί επίσης να τεθεί υπό αμφισβήτηση. Για το λόγο αυτό, έχουμε επιλέξει να απέχουμε από την ψηφοφορία.

  Alessandro Battilocchio (PSE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, υποστηρίζω πλήρως την έκθεση της κας Ayala Sender, η οποία στοχεύει στην επίτευξη ενός σημαντικού στόχου: την επέκταση της βασικής νομοθεσίας για τις πτυχές της οδικής ασφάλειας και στα 27 κράτη.

Χάρη στις κοινές προσπάθειές μας, ζούμε σε μια Ένωση 27 χωρών, στις οποίες η κινητικότητα των προσώπων και των αγαθών δεν αποτελεί πλέον άπιαστο όνειρο αλλά μια καθημερινή, φυσική πραγματικότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι τελείως ανάρμοστο να υπάρχουν διαφορετικοί νόμοι σε αυτό τον τομέα.

Πιστεύω ότι από την άποψη της οδικής ασφάλειας, είναι τώρα δυνατό να τοποθετηθούν όργανα παρακολούθησης που επιτρέπουν τη σημαντική μείωση των κινδύνων και των επικίνδυνων καταστάσεων – για παράδειγμα, έμεινα πολύ εντυπωσιασμένος με το σύστημα εκπαίδευσης σε ορισμένους ιταλικούς αυτοκινητόδρομους, το οποίο έχει μειώσει τα τροχαία ατυχήματα σε εκείνες τις περιοχές κατά 50%. Με αυτή την έκθεση, βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο.

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Με τη βοήθεια της προτεινόμενης οδηγίας, η Επιτροπή επιθυμεί να εισαγάγει κανόνες για την επιβολή οικονομικών κυρώσεων για ορισμένες τροχαίες παραβάσεις που σημειώνονται στα κράτη μέλη εκτός από αυτό στο οποίο ανήκει ο οδηγός. Στην πρόταση της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου, το ζήτημα εξετάζεται με τη βοήθεια μιας υπερεθνικής διαδικασίας λήψης αποφάσεων υπό τον πρώτο πυλώνα της ΕΕ. Εντούτοις, από κοινού με η Σουηδική Κυβέρνηση, πιστεύουμε ότι, δεδομένου ότι ο στόχος της αφορά το ποινικό δίκαιο, η προτεινόμενη οδηγία πρέπει να εξεταστεί σε διακυβερνητική βάση στα πλαίσια της νομικής συνεργασίας υπό τον τρίτο πυλώνα της ΕΕ. Για το λόγο αυτό έχουμε επιλέξει να απέχουμε.

  Carlos Coelho (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Το 2001, η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε τον αρκετά φιλόδοξο στόχο της μείωσης κατά το ήμισυ του αριθμού των προσώπων που σκοτώνονται στους δρόμους μέχρι το 2010. Αν και τα πράγματα ξεκίνησαν καλά, σύντομα αρχίσαμε να παρατηρούμε μια επιβράδυνση στην σημειούμενη πρόοδο, η οποία κατέληξε να τελματωθεί πέρυσι (όταν σκοτώθηκαν περίπου 43.000 άνθρωποι σε όλους τους δρόμους των 27 κρατών μελών).

Κατά συνέπεια, πρέπει επειγόντως να τονώσουμε την αναζήτηση αυτού του στόχου και να δημιουργήσουμε μια νέα προσέγγιση στην ευρωπαϊκή πολιτική οδικής ασφάλειας. Αυτή η ευπρόσδεκτη πρόταση περιορίζεται σε τέσσερις παραβάσεις που προκαλούν τα περισσότερα ατυχήματα και θανάτους στο δρόμο (75%) και που είναι κοινές για όλα τα κράτη μέλη: αυτές είναι η υπερβολική ταχύτητα, η οδήγηση σε κατάσταση μέθης, η οδήγηση χωρίς ζώνη ασφαλείας και η παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη.

Μέχρι σήμερα, υπάρχει ένα ευρύτατα διαδεδομένο αίσθημα ατιμωρησίας, δεδομένου ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι κυρώσεις δεν έχουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα.

Σε μια Ευρώπη χωρίς εσωτερικά σύνορα, αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη δεδομένου ότι δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη διαφορετική μεταχείριση των πολιτών ανάλογα με το εάν κατοικούν ή όχι σε μια χώρα. Ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται εξίσου σε όλους τους πολίτες.

Συγχρόνως, πρέπει να βελτιώσουμε την οδική ασφάλεια προκειμένου να μειωθεί ο αριθμός θανάτων στους ευρωπαϊκούς δρόμους .

  Avril Doyle (PPE-DE), γραπτώς. − Η έκθεση του ευρωβουλευτή Sender προτείνει τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας στην Ευρώπη μέσω της εφαρμογής των κυρώσεων που ισχύουν σε ένα κράτος μέλος σε ένα άλλο κράτος μέλος. Της καθιέρωσης ενός δικτύου ανταλλαγής στοιχείων στην ΕΕ όπου οι λεπτομέρειες τεσσάρων συγκεκριμένων παραβάσεων, της υπερβολικής ταχύτητας, της οδήγησης σε κατάσταση μέθης, της παραβίασης του κόκκινου σηματοδότη και της οδήγησης χωρίς ζώνη ασφαλείας − ενέργειες που διακινδυνεύουν χωρίς λόγο τις ζωές όλων των ατόμων που κινούνται στους δρόμους − θα καταχωρούνται και θα διαβιβάζονται στο κράτος μέλος όπου κατοικεί νόμιμα εκείνο το πρόσωπο και θα εφαρμόζονται οι ανάλογες ποινικές κυρώσεις για αυτές τις παραβάσεις, είτε πρόκειται για πρόστιμα είτε για άλλες ποινικές κυρώσεις.

Βρίσκοντας τα κατάλληλα μέσα για την επίτευξη αυτής της ισορροπίας μεταξύ της ανάγκης να επιβληθούν οι κατάλληλες ποινικές κυρώσεις για τις τροχαίες παραβάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να βρεθεί μια υγιής νομική βάση για ένα τέτοιο δίκτυο και της παρέμβασης σε περιοχές που θεωρούνται εθνικής αρμοδιότητας. Οι ποινικές κυρώσεις για τέτοιου είδους παραβάσεις είναι διαφορετικές στα κράτη μέλη όπου, σε μερικά, οι τροχαίες παραβάσεις καλύπτονται από διοικητικά και επίσημα πρόστιμα, και σε άλλα, όπως την Ιρλανδία, αποτελούν εσωτερικά ποινικά ζητήματα.

  Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Η παρούσα έκθεση προτείνει την οργάνωση ενός ειδικού ηλεκτρονικού συστήματος για την ανταλλαγή των στοιχείων των οδηγών μεταξύ των κρατών μελών. Αυτό θα δώσει τη δυνατότητα να ζητείται, με απλό και αποτελεσματικό τρόπο, από τον κάθε οδηγό που κινείται με υπερβολική ταχύτητα, που οδηγεί χωρίς να φορά ζώνη ασφαλείας ή που περνά με κόκκινο, να πληρώσει ένα πρόστιμο στη χώρα στην οποία πραγματοποιήθηκε η τροχαία παράβαση. Η ιδέα πίσω από αυτήν την πρόταση είναι αναμφισβήτητα σωστή. Δυστυχώς, ωστόσο, η πρόταση αφήνει πολλά ζητήματα σε εκκρεμότητα.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ήθελα να δει την εναρμόνιση των προστίμων, κάτι που είναι δύσκολο όταν τα επίπεδα εισοδήματος μεταξύ των κρατών μελών διαφέρουν. Επίσης προτείνεται η εναρμόνιση του τεχνικού εξοπλισμού και των μεθόδων που χρησιμοποιούνται στους ελέγχους οδικής ασφάλειας. Επιπλέον, υπάρχει επίσης ερωτηματικό σχετικά με τη νομική βάση αυτή της πρότασης, κάτι που η Σουηδία, μεταξύ άλλων, έχει επισημάνει στο Συμβούλιο. Κατά συνέπεια, η Λίστα Ιουνίου έχει ψηφίσει ενάντια σε αυτή την πρόταση.

  Mathieu Grosch (PPE-DE), γραπτώς. − (DE) Έχω προσυπογράψει την έκθεση σχετικά με τη διασυνοριακή εφαρμογή μέτρων στον τομέα της οδικής ασφάλειας, δεδομένου ότι αυτοί οι κανόνες θα σημάνουν ότι οι οδηγοί που σημειώνουν μια τροχαία παράβαση σε μια τρίτη χώρα θα διώκονται αποτελεσματικότερα.

Η Επιτροπή αναφέρει ότι οι τροχαίες παραβάσεις συνήθως δεν διώκονται όταν πραγματοποιούνται σε όχημα που είναι καταχωρημένο σε άλλο κράτος μέλος από αυτό στο οποίο πραγματοποιήθηκε η παράβαση. Αυτό συνδέεται με την τάση πολλών οδηγών να οδηγούν πιο απρόσεκτα σε τρίτες χώρες απ’ ό,τι στις δικές τους δεδομένου ότι φοβούνται λιγότερο την ποινική δίωξη. Αυτή η νέα οδηγία σκοπεύει να βάλει τέλος σε αυτήν την νοοτροπία.

Η ηλεκτρονική ανταλλαγή στοιχείων που προβλέπει η οδηγία, μαζί με την εγγύηση της προστασίας των δεδομένων, θα εξασφαλίσει αποδοτική συνεργασία μεταξύ των χωρών που επιτρέπουν την ποινική δίωξη των τροχαίων παραβάσεων σαν να πραγματοποιήθηκαν στη χώρα προέλευσης του οδηγού. Ξεκινώντας, η οδηγία περιορίζεται στη δίωξη των τεσσάρων τροχαίων παραβάσεων που είναι υπεύθυνες συνολικά για το 75% των θανατηφόρων και άλλων σοβαρών τροχαίων ατυχημάτων. Οι παραβάσεις που καλύπτονται, όπως προβλέπεται στην πρόταση της Επιτροπής, είναι η υπερβολική ταχύτητα, η οδήγηση σε κατάσταση μέθης, η οδήγηση χωρίς ζώνη ασφαλείας και η παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη. Ωστόσο, η Επιτροπή πρόκειται να διεξάγει μια διαδικασία αναθεώρησης δύο χρόνια μετά την έναρξη ισχύος της οδηγίας, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει στο συνυπολογισμό και άλλων παραβάσεων.

Υποστηρίζω την οδηγία και τη θεωρώ ως σημαντικό βήμα όχι μόνο προς την προώθηση της οδικής ασφάλειας αλλά και προς το ότι δίνεται στην Ευρώπη η ευκαιρία να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο ως περιοχή μεγάλης κινητικότητας.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση της Ayala Sender φέρνει ένα νέο εργαλείο για τη δίωξη των αυτοκινητιστών: τη διασυνοριακή δίωξη των σοβαρών παραβάσεων (αλλά, κατά περίεργο τρόπο, όχι της οδήγησης κάτω από την επήρεια φαρμάκων), των Βρυξελλών, η οποία επιβάλλει στις εθνικές αρχές πόσους ετήσιους ελέγχους πρέπει να πραγματοποιούν και πού μπορούν να γίνονται αυτοί, την εναρμόνιση των ποινικών ρητρών, των τυχαίων μέσων προσφυγής, των πληροφοριών και της πρόσβασης στην εν λόγω προσφυγή που δεν εγγυάται ότι θα είναι διατυπωμένη στη γλώσσα του προσώπου που διώκεται, δυνατότητες επέκτασης του πεδίου της οδηγίας και σε άλλες παραβάσεις (πιθανώς την υπέρβαση του ορίου παραμονής στα παρκόμετρα), και τα λοιπά.

Παρά τους ισχυρισμούς σας, δεν ενδιαφέρεστε τόσο για τη διάσωση της ανθρώπινης ζωής, αλλά μάλλον για τα πρόστιμα που θα μπουν στα ταμεία των κρατών μελών. Εάν ανησυχούσατε πραγματικά για την ασφάλεια, και όχι καθαρά για τα χρήματα, νομίζω ότι τα γεγονότα που αναφέρετε θα έπρεπε να αφορούσαν τους ξένους οδηγούς που είναι υπεύθυνοι για θανατηφόρα ατυχήματα, και όχι απλά για τροχαίες παραβάσεις, ο αριθμός των οποίων, επ' ευκαιρία, αυξάνεται ευθέως ανάλογα με τον πολλαπλασιασμό των αυτόματων συσκευών ραντάρ. Δεν έχει υπάρξει ούτε καν μια μελέτη για τα αποτελέσματα των ισοδύναμων διμερών συμφωνιών που βρίσκονται σε ισχύ, και που σε ορισμένες περιπτώσεις ίσχυαν για αρκετά χρόνια, όπως, για παράδειγμα, αυτήν μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας ή της Γαλλίας και του Λουξεμβούργου.

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η πρόταση οδηγίας επιδιώκει να διευκολύνει την επιβολή ποινικών διώξεων στους οδηγούς που έχουν διαπράξει παραβάσεις που αφορούν την υπερβολική ταχύτητα, την οδήγηση σε κατάσταση μέθης, την οδήγηση χωρίς ζώνη ασφαλείας ή την παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη (οι τέσσερις σοβαρότερες παραβάσεις από την άποψη της απώλειας ανθρώπινης ζωής στην ΕΕ) σε ένα κράτος μέλος εκτός του δικού τους.

Τα ζητήματα της οδικής ασφάλειας είναι, αναμφισβήτητα, εξαιρετικά σημαντικά, όπως επίσης είναι και οι προσπάθειες μείωσης του αριθμού των ατυχημάτων.

Πρέπει βεβαίως να εφαρμοστούν μέτρα για την καταπολέμηση της «ατιμωρησίας» όσον αφορά τις παραβάσεις που σημειώνονται στην επικράτεια των κρατών μελών εκτός της χώρας διαμονής του οδηγού.

Πιστεύουμε, εντούτοις, ότι τέτοιου είδους στόχοι δεν επιτυγχάνονται απαραίτητα με την υπερβολική εναρμόνιση και την αύξηση των μέτρων ασφαλείας σε ολόκληρη την Ευρώπη (εγκατάσταση εξοπλισμού ελέγχου και επιτήρησης στους αυτοκινητόδρομους, το δευτερεύον οδικό δίκτυο και τις αστικές οδούς και δημιουργία συστημάτων ανταλλαγής ηλεκτρονικών στοιχείων στην ΕΕ, τα οποία τίθενται εν αμφιβόλω όσον αφορά την καταλληλότητά τους για την προστασία των προσωπικών δεδομένων), δεδομένου ότι μόνο μέσω της πρόληψης (βασισμένης σε συγκεκριμένη – και διαφορετική – κατάσταση σε κάθε χώρα) θα είμαστε πραγματικά σε θέση να προωθήσουμε την οδική ασφάλεια και να μειώσουμε τον αριθμό ατυχημάτων.

Για το λόγο αυτό απείχαμε από την ψηφοφορία.

  Jim Higgins (PPE-DE), γραπτώς. − Εξ ονόματος της ιρλανδικής αντιπροσωπείας μέσα στην ομάδα PPE-DE, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι υποστηρίξαμε την έκθεση της Ayala Sender έχοντας σαν βάση ότι ο στόχος της έκθεσης και ο αντίκτυπός του θα συμβάλουν σημαντικά στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας. Γνωρίζουμε τις πιθανές δυσκολίες για την Ιρλανδία, αλλά αισθανόμαστε ότι μπορούν να υπερνικηθούν μόλις το Συμβούλιο κατορθώσει να επιτύχει συμφωνία για την ακριβή νομική βάση αυτής της πρότασης.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. − Κάθε χρόνο, χιλιάδες άνθρωποι σκοτώνονται ή τραυματίζονται στους δρόμους της Ευρώπης. Είναι σημαντικό για τις κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη να πάρουν μέτρα προκειμένου να δείξουν ότι αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα το ζήτημα της οδικής ασφάλειας. Αυτή τη στιγμή, το ζήτημα των οδηγών που ξεφεύγουν από τη δικαιοσύνη επιδεικνύοντας αδιαφορία απέναντι στους κανονισμούς της οδικής κυκλοφορίας ενώ οδηγούν σε ξένες χώρες, επιδεινώνει την ήδη άσχημη κατάσταση. Η διαδεδομένη συνεργασία σε ολόκληρη την ΕΕ όσον αφορά την επιβολή κυρώσεων για την υπερβολική ταχύτητα και την οδήγηση σε κατάσταση μέθης είναι άξια επιδοκιμασίας, και, επομένως, ψήφισα ανάλογα, υπέρ της έκθεσης της Ayala Sender.

  Carl Lang και Fernand Le Rachinel (NI), γραπτώς. – (FR) Η φορολογία, η ποινικοποίηση και η συστηματική εξαπάτηση των αυτοκινητιστών φαίνεται να μην γνωρίζουν κανένα όριο.

Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε ότι αυτό το ζήτημα δεν αφορά εκείνους που δεν οδηγούν σωστά, αλλά εκείνους που οδηγούν συχνά. Η αποκαρδιωτική και ανεπιτυχής υποχρέωση της αστυνομίας να ικανοποιήσει «ποσοστώσεις» και «κύκλους εργασιών» το μόνο που καταφέρνει είναι να επιδεινώνει συχνά την υπερβολική επιβολή αυστηρότερων μέτρων αστυνόμευσης.

Επιπλέον, παρόλο που υπάρχουν πολλές διαφορές στους όρους παρακράτησης μιας άδειας οδήγησης μεταξύ των κρατών μελών ενώ τα συστήματα ταξινόμησης των παραβάσεων και των προστίμων στον τομέα της οδικής ασφάλειας ποικίλλουν από μια χώρα σε άλλη, η Ευρώπη θέλει να καθιερώσει στα κράτη μέλη ένα ηλεκτρονικό σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με τις παραβάσεις που σημειώνονται στο έδαφός τους προκειμένου να επιβάλλονται αυστηρότερες ποινές στους αυτοκινητιστές.

Φυσικά, μολονότι θα αρκούσε απλά να χαιρετίσουμε μια ενδεχόμενη μείωση του αριθμού των τροχαίων ατυχημάτων, είναι σημαντικό να εξασφαλίσουμε ότι αυτά τα νέα νομοθετικά μέτρα δεν θα συνοδεύονται από κατάλυση των ελευθεριών ή από παράνομα, ακατάλληλα ή άδικα μέτρα.

  David Martin (PSE), γραπτώς. − Υποστηρίζω αυτήν τη νομοθετική πρόταση που αποσκοπεί στη διευκόλυνση της επιβολής κυρώσεων στους οδηγούς που διαπράτουν παραβάσεις σε διαφορετικό κράτος μέλος από αυτό όπου είναι δηλωμένο το όχημα.

  Erik Meijer (GUE/NGL), γραπτώς. − (NL) Οι οδηγοί αυτοκινήτων έχουν την τάση να οδηγούν γρηγορότερα στο εξωτερικό απ' ό,τι στις χώρες τους, καθώς επίσης και να σταθμεύουν παράνομα με μεγαλύτερη ευκολία απ’ ότι εκεί. Η πρακτική έχει δείξει ότι τα πρόστιμα για την υπερβολική ταχύτητα και την παράνομη στάθμευση εισπράττονται σπάνια, κυρίως λόγω του εκνευρισμού των κατοίκων και των οδηγών, ειδικότερα στις μεγάλες πόλεις. Η ευρωπαϊκή συνεργασία, ακριβώς από την άποψη των ίσων υποχρεώσεων για όλους τους χρήστες των δρόμων, έπρεπε να έχει αποδώσει καρπούς πολύ καιρό πριν.

Στο κάτω κάτω, όλοι πρέπει να καταβάλλουν διόδια στο εξωτερικό και έχουμε συζητήσει για χρόνια την επιλογή ηλεκτρονικά καταχωρημένων εισφορών στον τόπο όπου ζουν τα εν λόγω πρόσωπα. Το ίδιο πρέπει επίσης να ισχύσει για τα τροχεία πρόστιμα. Είναι κακό για την οδική ασφάλεια και το περιβάλλον να γνωρίζουν οι οδηγοί των αυτοκινήτων ότι μπορούν να μένουν ατιμώρητοι παραβαίνοντας όλους τους κανόνες στο εξωτερικό.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υποστηρίζουμε την πρόταση για απλοποίηση της είσπραξης των προστίμων από τις τροχαίες παραβάσεις στα σύνορα. Αυτό δεν αναιρεί σε καμία περίπτωση την άποψή μας ότι το ποινικό δίκαιο είναι ένα εθνικό κεκτημένο και πρέπει να παραμείνει έτσι, και ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, συνεπεία του οποίου τα άτομα πρέπει να εκδίδονται από τις χώρες τους σε ένα άλλο κράτος και να παραμένουν εκεί υπό επιτήρηση, μερικές φορές για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, οδηγεί στην ανανέωση μιας αδικίας.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Εάν η ΕΕ πρόκειται να καταληφθεί από διασυνοριακούς κανόνες οδικής κυκλοφορίας, αυτοί δεν πρέπει να περιοριστούν στην επιβολή ειδοποιήσεων προστίμου. Για παράδειγμα, στις Βρυξέλλες, που είναι φυσικά μια κοσμοπολίτικη πόλη, δεν είναι άγνωστο στους οδηγούς με ξένες πινακίδες, οι οποίοι χρειάζονται βοήθεια από τις αρχές επιβολής του νόμου σε περίπτωση γεγονότων όπως ένα τροχαίο ατύχημα ή μια κλοπή, να διαπιστώνουν ότι δεν βοηθούνται στον ίδιο βαθμό με τους ιδιοκτήτες των οχημάτων με βελγικές πινακίδες κυκλοφορίας, λόγω του ότι δεν καταβάλλουν εισφορές για τη συντήρηση του οδικού δικτύου καθώς και τις σχετικές δαπάνες που πληρώνονται από τους βέλγους ιδιοκτήτες οχημάτων. Η ΕΕ, που είναι πάντα κατά των διακρίσεων, θα πρέπει να κάνει κάτι για να διορθώσει αυτήν την κατάσταση.

Ένα ακόμη ζήτημα που βρίσκεται σε εκκρεμότητα είναι οι περιβαλλοντικές ζώνες που οργανώνονται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με έρευνες, το 40% των οδηγών δεν θα αναγνώριζε τη σήμανση ή θα έμπαινε σε αυτές τις ζώνες χωρίς έγκριση. Η συλλογή χρημάτων φαίνεται να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της διασυνοριακής επιβολής του νόμου στον τομέα της οδικής ασφάλειας, όπως γινόταν με τις προσοδοφόρες περιβαλλοντικές ειδοποιήσεις προστίμων. Τα υπόλοιπα μέτρα για την προώθηση της οδικής ασφάλειας παραμένουν σε δεύτερη μοίρα κατά τη διαδικασία και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απέρριψα αυτή την έκθεση.

  Seán Ó Neachtain (UEN), γραπτώς. – (GA) Υποστηρίζω σθεναρά αυτή την έκθεση, η οποία στοχεύει στη βελτίωση της κατάστασης στους δρόμους της Ιρλανδίας. Παρέχει τη δυνατότητα επιβολής διασυνοριακών προστίμων στους οδηγούς, δεδομένου ότι θα δημιουργηθεί ένα δίκτυο γνωσιακών βάσεων της ΕΕ. Αυτό το δίκτυο θα επιτρέψει στα διάφορα κράτη μέλη να ανταλλάσουν πληροφορίες σχετικά με τους οδηγούς άλλων χωρών που έχουν τιμωρηθεί για οδήγηση σε κατάσταση μέθης, υπερβολική ταχύτητα, παραβίαση κόκκινου σηματοδότη ή οδήγηση χωρίς ζώνη ασφαλείας. Οι συγκεκριμένοι παραβάτες του νόμου θα ενημερώνονται για τα πρόστιμά τους.

Αυτή η κοινή προσέγγιση αποτελεί ένα βήμα προς τα εμπρός όσον αφορά την επιβολή των ποινικών κυρώσεων σε εκείνους που δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Κατά συνέπεια, οι δρόμοι της Ιρλανδίας θα γίνουν ασφαλέστεροι. Θα εφαρμοστεί μια ποινή που θα σταματήσει τους οδηγούς που δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες.

  Brian Simpson (PSE), γραπτώς. − Αρχικά, θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια για την επίπονη εργασία της σε αυτόν το φάκελο και, κατόπιν, θα ήθελα να συγχαρώ το Κοινοβούλιο συνολικά για την ενίσχυση αυτής της σθεναρής θέσης να τον στείλει στο Συμβούλιο λαμβάνοντας υπόψη τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει εκεί αυτή η πρόταση.

Η διασυνοριακή αστυνόμευση είναι μια αναγκαιότητα για ολόκληρη την ΕΕ εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε σοβαρά τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και των θανάτων. Είναι παράλογο για έναν πολίτη που οδηγεί εκτός των συνόρων του κράτους μέλους του να μπορεί να περιφρονεί τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας που αφορούν την υπερβολική ταχύτητα, την οδήγηση σε κατάσταση μέθης, την οδήγηση χωρίς ζώνη ασφαλείας ή την παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη χωρίς να υφίσταται την κατάλληλη τιμωρία.

Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα για καλύτερη συνεργασία μεταξύ των αρχών επιβολής του νόμου που, ενδεχομένως, θα οδηγήσει σε μια πλήρως εναρμονισμένη επιβολή των κανόνων οδικής ασφάλειας σε ολόκληρη την ΕΕ.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την πρόταση οδηγίας που διευκολύνει τη διασυνοριακή επιβολή του νόμου στον τομέα της οδικής ασφάλειας. Το 70% των τροχαίων ατυχημάτων προκαλούνται ως αποτέλεσμα της υπέρβασης του νόμιμου ορίου ταχύτητας, της οδήγησης χωρίς ζώνη ασφαλείας, της παραβίασης του κόκκινου σηματοδότη ή της οδήγησης υπό την επήρεια οινοπνεύματος. Υπάρχουν ήδη διμερείς συμφωνίες μεταξύ ορισμένων κρατών μελών όσον αφορά τις διασυνοριακές ποινικές διώξεις σε περίπτωση παράβασης των κανόνων οδικής ασφάλειας, αλλά δεν υπάρχει ακόμα κανένα κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο. Θα ήθελα να αναφέρω ότι η πρόταση οδηγίας αναφέρεται μόνο στις οικονομικές κυρώσεις. Πιστεύω ότι η πρόταση της Επιτροπής θα έχει σημαντική συμβολή στη διάσωση των ανθρώπινων ζωών. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι περίπου 43.000 άνθρωποι, κατά προσέγγιση ισοδύναμοι με τον πληθυσμό μιας μέσου μεγέθους ευρωπαϊκής πόλης, πεθαίνουν κάθε χρόνο στην Ευρώπη εξαιτίας των τροχαίων ατυχημάτων, για να μην αναφέρουμε τα άλλα 1,3 εκατομμύρια ανθρώπους που πέφτουν θύματα των τροχαίων ατυχημάτων κάθε χρόνο.

Λυπάμαι επίσηςγια το γεγονός ότι με ποσοστό 13%, η Ρουμανία κατέγραψε τη μεγαλύτερη άνοδο στον αριθμό τροχαίων ατυχημάτων πέρυσι. Ελπίζω ότι η θετική ψήφος κατά πλειοψηφία που δίνεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα κεντρίσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να επιταχύνει την υιοθέτηση των μέτρων που απαιτούνται για να μειώσουν τα τροχαία ατυχήματα. Πρέπει να δράσουμε αμέσως για να σώσουμε ανθρώπινες ζωές.