Pełne sprawozdanie z obrad

Poniedziałek, 12 stycznia 2009 r. - Strasburg

12. Porządek obrad

  Przewodniczący. − Ostateczny projekt porządku dziennego niniejszego posiedzenia, uzgodniony przez Konferencję Przewodniczących na posiedzeniu 8 stycznia 2009 r. zgodnie z art. 130 i art. 131 Regulaminu został rozdany. Wniesiono, żeby projekt ten został zmieniony, jak następuje.

Poniedziałek:

Ponieważ pani poseł Andrikienė nie może być tutaj obecna dziś wieczorem, żeby przedstawić swoje sprawozdanie dotyczące działań Rady Praw Człowieka ONZ, w tym roli UE, głosowanie nad tym sprawozdaniem odbędzie się zgodnie z planem w środę bez ogólnej debaty.

Wtorek: bez zmian.

Środa:

Grupa Zielonych/Wolnego Przymierza Europejskiego wniosła, żeby na zakończenie ogólnej debaty nad sytuacją w Strefie Gazy przedstawione zostały projekty rezolucji. Uzasadnienie tego wniosku przedstawi pan poseł Cohn-Bendit.

  Daniel Cohn-Bendit, w imieniu grupy Verts/ALE. – (FR) Panie przewodniczący, panie i panowie! Wszyscy jesteśmy świadomi sytuacji w Strefie Gazy. Jest zupełnie naturalne, że omawiamy tę kwestię tutaj w Parlamencie. Wzywamy jednak do zajęcia stanowiska Radę Bezpieczeństwa, instytucje i Unię Europejską, a my sami w Parlamencie dyskutujemy nad tymi kwestiami, ale nie chcemy zająć stanowiska. Uważam jednak, że ze względu na nagły rozwój sytuacji w Strefie Gazy, niezwykle istotne jest, aby ta Izba przedstawiła swoją opinię i określiła wyraźnie, czego chce i żeby wreszcie położony został kres masakrom dokonywanym obecnie na Bliskim Wschodzie. Uważam, że nie do przyjęcia jest, by ta Izba nie miała dość odwagi, a może świadomości, żeby zagłosować za przyjęciem tej rezolucji po naszej debacie. Dlatego nasza grupa wzywa do zmiany decyzji Konferencji Przewodniczących i zakończenia debaty, którą mamy przeprowadzić w sprawie sytuacji w Strefie Gazy przyjęciem rezolucji odzwierciedlającej jednoznaczne i zdecydowane stanowisko większości tej Izby, domagającej się zaprzestania masakr w Strefie Gazy. Chcemy rezolucji; powinniśmy mieć świadomość, że w obliczu obecnej sytuacji ponosimy odpowiedzialność polityczną, a ta odpowiedzialność polityczna nie może ograniczać się wyłącznie do debaty, lecz rezolucji określającej wyraźnie czego oczekujemy i co potępiamy!

  Hannes Swoboda, w imieniu grupy PSE. – (DE) Panie przewodniczący! Oczywiście głęboko zastanawialiśmy się nad tą kwestią.. Może pan poseł Cohn-Bendit przecenia znaczenie rezolucji, ale rezolucja Rady Bezpieczeństwa stanowi podstawę, którą powinniśmy poprzeć i, jak powiedział już pan przewodniczący Parlamentu, powinniśmy wymagać, aby obie strony dążyły do osiągnięcia pokoju, złożyły broń i zrealizowały postanowienia rezolucji Rady Bezpieczeństwa. Chciałbym tylko dodać, że to właśnie powinno stanowić sedno naszej rezolucji. Jeśli tak będzie, to możemy poprzeć jej przyjęcie. Pod tym względem moglibyśmy współpracować i w tym kontekście poparlibyśmy wniosek pana posła Cohn-Bendita.

  Elmar Brok, w imieniu grupy PPE-DE. – (DE) Panie przewodniczący, panie i panowie! Zalecenie Konferencji Przewodniczących świadczy o wielkiej mądrości. Usłyszeliśmy dzisiaj oświadczenie pana przewodniczącego Parlamentu, które, jeśli się nie mylę, spotkało się z poparciem wszystkich frakcji politycznych reprezentowanych w tej Izbie. Mówimy o istotnej, podstawowej zasadzie i ważnym oświadczeniu Parlamentu. W ciągu następnych kilku dni otrzymamy bardzo wiele informacji pochodzących z posiedzeń Komisji Spraw Zagranicznych oraz od delegacji, prezydencji Rady i Komisji Europejskiej. Dlatego nie jesteśmy w stanie przyjąć dziś rezolucji,, która odzwierciedlałaby szczegółowo sytuację z czwartku.

W zeszłym tygodniu spędziłem dwa dni na granicy Gazy i byłem świadkiem niesłychanego cierpienia ludności po obu stronach. Uważam, że samo zawieszenie broni nie wystarczy. Zawieszenie broni powinno zostać powiązane z zaprzestaniem w przyszłości przemytu broni do Strefy Gazy. Zasadnicze znaczenie mają zwłaszcza szczegółowe informacje dotyczące negocjacji prowadzonych obecnie w Egipcie. Nie powinniśmy zniweczyć tych wysiłków przyjmując rezolucję, być może podyktowaną przez nasze emocje. Dlatego jestem za utrzymaniem w mocy rezolucji Konferencji Przewodniczących.

  Przewodniczący. − (Parlament przyjął wniosek)

Terminy przedstawiają się, jak następuje: projekty rezolucji – dziś wieczorem o godz. 20.00; poprawki i wspólne projekty rezolucji – we środę o godz. 10.00.

Czwartek: bez zmian.

  Daniel Cohn-Bendit, (Verts/ALE). – (DE) Panie przewodniczący! Chcę zgłosić jeszcze jedną uwagę dotyczącą debaty w sprawie następstw sporu gazowego pomiędzy Ukrainą i Związkiem Radzieckim oraz w sprawie kryzysu... tj. Rosją!

(FR) Przepraszam cię Francis, że wracam do przeszłości! Nie było to moim zamiarem.

(DE) Jeśli chodzi o tę debatę, chcielibyśmy tylko ustalić i mam nadzieję, że wszystkie grupy zgodzą się z tym – żeby debata obejmowała omówienie dążenia przez Słowację do niezgodnego z prawem ponownego uruchomienia elektrowni jądrowej. Chciałem tylko...

(Przeszkadzanie mówcy)

Jest pan właściwym człowiekiem na właściwym miejscu. Możesz siedzieć cicho, chłopie? Bądź cicho! To ty bądź cicho!. Chciałem się tylko upewnić. Jesteśmy w Parlamencie, chłopie!

  Przewodniczący. − Panie pośle Cohn-Bendit i panie pośle Ferber! Proszę, abyście natychmiast zaprzestali tej sprzeczki. Możecie panowie kontynuować tę wymianę zdań później. Podczas tych obrad można poruszyć każdą kwestię związaną z przedmiotem obrad.

  Giorgos Dimitrakopoulos (PPE-DE). - (EL) Panie przewodniczący! Ponieważ kwestia Słowacji i Bułgarii jest poważna, również i ja chciałbym prosić, aby zwrócił się pan do Komisji Europejskiej, która jest przecież strażnikiem traktatów i Traktatu o przystąpieniu, żeby powiedziała nam dokładnie, co się dzieje i dlaczego te dwa państwa podjęły wspomnianą decyzję.

  Przewodniczący. − Komisja Europejska z pewnością odnotowała tę kwestię, która zostanie wzięta pod uwagę.

(Porządek obrad został przyjęty)