Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009 - Στρασβούργο

16. Πακέτο «φάρμακα» (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Το επόμενο θέμα είναι η δήλωση της Επιτροπής σχετικά με το πακέτο «φάρμακα».

  Günter Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, οι προτάσεις που περιέχονται στο λεγόμενο πακέτο «φάρμακα», τις οποίες παρουσιάζω απόψε κατόπιν αιτήματος του Κοινοβουλίου, έχουν ένα κοινό θέμα. Σκοπός του πακέτου είναι η ενίσχυση των δικαιωμάτων, των αναγκών και των συμφερόντων των ασθενών στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης των χωρών μας.

Κατά την άποψή μας, οι ασθενείς δεν είναι απλώς αντικείμενο των υπηρεσιών που προσφέρουν οι πάροχοι ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ή αντικείμενο των οικονομικών συμφερόντων της φαρμακοβιομηχανίας. Οι ασθενείς είναι υπεύθυνοι πολίτες, η υγεία είναι το πολυτιμότερο αγαθό τους και δικαιούνται να έχουν την καλύτερη και ασφαλέστερη θεραπεία και φαρμακευτική αγωγή στη διάθεσή τους. Οι ασθενείς είναι το αντικείμενο της πολιτικής για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ωστόσο, η υγεία ή η αποκατάσταση της υγείας δεν είναι μόνον δικαίωμα. Περιλαμβάνει επίσης την υποχρέωση να φροντίζουμε τον εαυτό μας, τρώγοντας υγιεινά, έχοντας έναν υγιεινό τρόπο ζωής και αναλαμβάνοντας ενεργό ρόλο στη θεραπεία μας, όταν αυτή απαιτείται.

Η πρότασή μας για την αποτελεσματικότερη παρακολούθηση των πραγματικών συνεπειών των εγκεκριμένων φαρμάκων, για παράδειγμα, προϋποθέτει αυτό το είδος ενεργούς συμμετοχής των ασθενών. Εάν οι ασθενείς δεν ενημερώνουν τις αρχές σχετικά με τις ανωμαλίες που σχετίζονται με τα φάρμακα που τους χορηγήθηκαν, η διαδικασία παρακολούθησης θα είναι ανώφελη.

Το ίδιο ισχύει για την προστασία κατά των απομιμήσεων φαρμάκων. Οι ασθενείς μπορούν, και πρέπει στο μέλλον, να διασφαλίζουν ότι δεν λαμβάνουν απομιμήσεις φαρμάκων ελέγχοντας την ύπαρξη όλων των χαρακτηριστικών ασφάλειας που θα απαιτούνται στις μελλοντικές συσκευασίες. Εάν πιστεύουμε ότι οι ενεργοί, ενημερωμένοι ασθενείς διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην υγειονομική περίθαλψη, στην παρακολούθηση των φαρμάκων και στην αποφυγή της διάδοσης των απομιμήσεων φαρμάκων, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε για ποιον λόγο δεν επιτρέπεται η πρόσβαση των ασθενών σε πληροφορίες σχετικά με τα σημαντικότερα φάρμακα. Για τον λόγο αυτό, το πακέτο «φάρμακα» περιλαμβάνει τα ακόλουθα τέσσερα μέρη: μια πολιτική ανακοίνωση και τρεις νομοθετικές προτάσεις σχετικά με την παρακολούθηση της ασφάλειας των φαρμάκων, τις απομιμήσεις φαρμάκων και την ενημέρωση των ασθενών.

Η ραγδαία αύξηση του αριθμού των απομιμήσεων φαρμάκων μας ανάγκασε να λάβουμε μέτρα. Ο αριθμός των απομιμήσεων φαρμάκων που κατασχέθηκαν στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ σχεδόν τετραπλασιάσθηκε μεταξύ 2005 και 2007. Εάν δεν ενεργήσουμε τώρα, αργά ή γρήγορα θα έχουμε τους πρώτους θανάτους. Το πρόβλημα επηρεάζει επίσης τη νόμιμη αλυσίδα εφοδιασμού φαρμάκων. Έχουμε ανακαλύψει απομιμήσεις φαρμάκων σε διαφορετικά στάδια της αλυσίδας εφοδιασμού. Κάθε επιμέρους περίπτωση αφορά χιλιάδες συσκευασίες και, επομένως, χιλιάδες ασθενείς διατρέχουν δυνητικά κίνδυνο. Στο μέλλον, οι ασθενείς στην Ευρώπη πρέπει να μπορούν να έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στην ποιότητα των φαρμάκων που αποκτούν από νόμιμους προμηθευτές, όπως τα φαρμακεία.

Επομένως, οι προτάσεις μας έχουν ως εξής: πρώτον, σαφείς κανονισμοί για όλους τους εμπλεκομένους στη νόμιμη αλυσίδα εφοδιασμού· δεύτερον, αυστηρότερη εποπτεία των φαρμάκων σε διαμετακόμιση ή για εξαγωγή· τρίτον, τα πιο πρόσφατα χαρακτηριστικά ασφάλειας στα φάρμακα που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένων σφραγίδας, χαρακτηριστικού ταυτοποίησης και ραβδοκώδικα, ώστε να διασφαλίζεται η πλήρης ιχνηλασιμότητα κάθε συσκευασίας· και, τέταρτον, κανονισμοί για την παρακολούθηση της ασφάλειας των δραστικών ουσιών.

Κατά την εκπόνηση της πρότασης, ανέκυψε μια παρανόηση, την οποία θα ήθελα να ξεκαθαρίσω άπαξ και διά παντός. Αποκλειστικός σκοπός της πρότασης είναι η βελτίωση της ασφάλειας των ασθενών. Σκοπός της δεν είναι να εμποδίσει μια ειδική μορφή διανομής των φαρμάκων, όπως το παράλληλο εμπόριο. Ο συγκεκριμένος τομέας ξεκίνησε μια εντυπωσιακή εκστρατεία πληροφόρησης, η οποία στην προκειμένη περίπτωση θα μπορούσε σχεδόν να χαρακτηρισθεί εκστρατεία παραπληροφόρησης. Ωστόσο, θα ήθελα να διευκρινίσω και πάλι ότι το παράλληλο εμπόριο φαρμάκων είναι μια δραστηριότητα που επιτρέπεται βάσει της συνθήκης ΕΕ και θα συνεχίσει να επιτρέπεται. Οι επιχειρήσεις παράλληλου εμπορίου πρέπει απλώς να τηρούν τις νέες απαιτήσεις ασφάλειας, όπως και όλοι οι άλλοι συμμετέχοντες στην αλυσίδα εφοδιασμού. Δεν παρέχεται προνομιακή μεταχείριση σε κανέναν και κανένας δεν τίθεται σε μειονεκτική θέση.

Η νομοθετική πρόταση για τη φαρμακοεπαγρύπνηση, με άλλα λόγια για την παρακολούθηση εγκεκριμένων φαρμάκων, θα βελτιώσει την ασφάλεια των ασθενών και θα μειώσει τον περιττό διοικητικό φόρτο. Είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η μείωση της γραφειοκρατίας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη ασφάλεια. Αυτό θα επιτευχθεί καθιστώντας τις ευθύνες σαφέστερες και τις υποχρεώσεις αναφορών περιστατικών αποτελεσματικότερες. Επιπλέον, οι φαρμακοβιομηχανίες πρέπει να θεσπίσουν ένα αποτελεσματικό σύστημα παρακολούθησης. Η πρόσβαση σε ολόκληρη την Κοινότητα σε πληροφορίες σχετικά με ανεπιθύμητες ή προηγουμένως άγνωστες ενέργειες θα διευκολύνει σημαντικά τη διαχείριση των κινδύνων σε ολόκληρη την Κοινότητα.

Τέλος, το πακέτο «φάρμακα» περιλαμβάνει μια πρόταση για τη βελτίωση της ενημέρωσης των ασθενών. Γνωρίζω ότι το θέμα αυτό έχει συζητηθεί συχνά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ότι είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενο και ελπίζω ότι θα καταφέρουμε να το συζητήσουμε με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα χωρίς να καταφύγουμε σε ακρότητες.

Οι ασθενείς έχουν δικαίωμα ενημέρωσης και αυτό ισχύει ειδικότερα για τα φάρμακα. Η υγεία είναι ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά που διαθέτουμε, εάν όχι το πολυτιμότερο. Η σημασία της υγείας θα συνεχίσει να αυξάνει στη γηράσκουσα κοινωνία μας. Επομένως, σε μια δημοκρατική κοινωνία εξυπακούεται ότι πρέπει να παρέχονται συνολικές πληροφορίες στους ασθενείς σχετικά με θέματα που επηρεάζουν την υγεία τους.

Πρέπει να δηλώσω με μεγάλη σαφήνεια, και αυτό είναι πραγματικά θεμελιώδης αρχή σε μια δημοκρατική κοινωνία, ότι δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε και να αιτιολογήσουμε το γεγονός ότι πρέπει να παρέχεται ενημέρωση στους πολίτες. Αντίθετα, πρέπει να εξηγούνται και να αιτιολογούνται καταστάσεις στις οποίες δεν παρέχεται ενημέρωση στους πολίτες.

Οι ασθενείς αναζητούν ήδη ενεργά πληροφορίες. Όλοι μας θα έχουμε συναντήσει την κατάσταση αυτή σε φίλους, γνωστούς ή ακόμη και συγγενείς, όταν ένας σοβαρά ασθενής ή οι συγγενείς και οι φίλοι του αναζητούν απεγνωσμένα -και σε πολλές περιπτώσεις οι άνθρωποι αυτοί είναι πραγματικά απελπισμένοι- πληροφορίες σχετικά με το κατά πόσον υπάρχει ένα καλύτερο φάρμακο ή μια καλύτερη θεραπεία.

Το πρώτο μέρος στο οποίο οι άνθρωποι αυτοί αναζητούν πληροφορίες είναι το Διαδίκτυο. Βρίσκουν πληροφορίες από άλλες περιοχές στον κόσμο και δεν μπορούν να ξέρουν κατά πόσον πρόκειται για διαφημίσεις προϊόντων ή για τεκμηριωμένες πληροφορίες. Κατά τη γνώμη μου, η κατάσταση αυτή είναι τρομακτική αλλά και απαράδεκτη.

Επομένως, θα ήθελα να καταστήσω απολύτως σαφές ότι η παρούσα κατάσταση δεν ανταποκρίνεται καθόλου στις απαιτήσεις των ασθενών για πληροφορίες υψηλής ποιότητας. Συνεπάγεται επίσης διακρίσεις. Οι άνθρωποι που γνωρίζουν αγγλικά και μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Διαδίκτυο έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες οι οποίες δεν είναι διαθέσιμες σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν αγγλικά και δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Διαδίκτυο. Αυτοί είναι συνήθως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και έχει ιδιαίτερη σημασία για αυτούς να αποκτήσουν τεκμηριωμένες πληροφορίες.

Όπως έχουν τα πράγματα στην Ευρώπη σήμερα, εάν ένα φάρμακο είναι αμερικανικό υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες, ενώ εάν είναι ευρωπαϊκό δεν υπάρχουν διαθέσιμες πληροφορίες. Οι σκέψεις μας βασίζονται στο γεγονός ότι η απαγόρευση της διαφήμισης φαρμάκων που χορηγούνται μόνον με συνταγή δεν πρέπει να περιορισθεί σε καμία περίπτωση, και ότι υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ ενημέρωσης και διαφήμισης. Επομένως, η πρότασή μας είναι ότι ορισμένες πληροφορίες πρέπει να δημοσιοποιούνται και, ιδίως, οι πληροφορίες που έχουν ελεγχθεί από τις αρχές και είναι διαθέσιμες, για παράδειγμα, στα φυλλάδια που περιέχονται στις συσκευασίες των φαρμάκων. Δεύτερον, οι πληροφορίες αυτές πρέπει να δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο μόνον ως γραπτές απαντήσεις σε συγκεκριμένες ερωτήσεις ή σε δημοσιεύσεις για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που θα καθορισθούν από τα κράτη μέλη.

Τρίτον, πρέπει να τηρούνται αυστηρά κριτήρια ποιότητας και, τέταρτον, τα κράτη μέλη πρέπει να θεσπίσουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς παρακολούθησης. Οι πληροφορίες πρέπει να ελέγχονται πριν από τη δημοσίευσή τους. Εξαιρέσεις στον κανόνα αυτό θα επιτρέπονται μόνον στο πλαίσιο αποτελεσματικών συστημάτων.

Θα ήθελα να εξηγήσω ότι υπάρχει, φυσικά, μια γκρίζα περιοχή, η οποία αφορά την ενημέρωση των ασθενών και τη διαφήμιση ιατρικών προϊόντων. Οι μεμονωμένοι ασθενείς δεν είναι σε θέση να διακρίνουν καθαρά στη γκρίζα αυτή περιοχή, στην οποία κάθε είδους πληροφορίες διατίθενται από κάθε είδους μέσα, με τα μέσα ενημέρωσης να αναλαμβάνουν τη συντακτική ευθύνη. Πολύ συχνά, οι πληροφορίες αυτές ελέγχονται από τους ενδιαφερομένους -για να το θέσω διακριτικά- και οι αναγνώστες δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν την πηγή των πληροφοριών ή τον εμπλεκόμενο ενδιαφερόμενο.

Θα συνεργασθώ με τα μέσα ενημέρωσης και με τις φαρμακοβιομηχανίες για να καταρτισθεί ένας κώδικας συμπεριφοράς ο οποίος θα διασφαλίσει ότι αυτή η εξαιρετικά αμφισβητήσιμη πρακτική θα λάβει τέλος. Ωστόσο, για τον σκοπό αυτό, πρέπει να βρούμε μια καλύτερη και πιο σύγχρονη λύση στο πρόβλημα της ενημέρωσης των ασθενών.

Το πακέτο «φάρμακα» περιλαμβάνει πολύ επικαιροποιημένες και προοδευτικές προτάσεις. Αντλεί τα προφανή συμπεράσματα από την αυξανόμενη σημασία που αποδίδουν οι πολίτες σε θέματα που αφορούν την υγεία τους. Ευελπιστώ ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα στηρίξει το εν λόγω πακέτο. Σας ευχαριστώ πολύ.

  John Bowis, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – Κυρία Πρόεδρε, χαιρετίζω ιδιαίτερα τη δήλωση του Επιτρόπου και ιδίως τον τόνο με τον οποίο την ξεκίνησε, λέγοντας ότι οι ασθενείς βρίσκονται στο επίκεντρο της πρότασης αυτής. Υποβάλλω στο Κοινοβούλιο μια έκθεση για τη διασυνοριακή υγειονομική περίθαλψη, θεμελιώδες στοιχείο της οποίας είναι η ασφάλεια των ασθενών. Μακάρι η έκθεση αυτή να είχε εκπονηθεί νωρίτερα ώστε να είχε συμπληρώσει το πακέτο σας, μαζί με άλλα μέτρα για την υγεία που θα προτείνονταν από το Κοινοβούλιο αυτό. Αυτό δεν θα είναι εφικτό, αλλά τουλάχιστον είμαστε στον σωστό δρόμο.

Ίσως θα μπορούσατε να αναφέρετε σε έναν τουλάχιστον από τους συναδέλφους σας ότι θα θέλαμε να γίνεται αναφορά στους τραυματισμούς από βελόνες στη δέσμη μέτρων για την ασφάλεια.

Όμως, εξετάζουμε τώρα τα τρία θέματα στα οποία αναφερθήκατε. Αναφερθήκατε ορθώς στην ενημέρωση των ασθενών και εξετάσατε το θέμα αναλυτικά. Πιστεύω ότι οι ασθενείς, και ιδίως εκείνοι που πάσχουν από νευροεκφυλιστικές ασθένειες, ανυπομονούν ιδιαίτερα να λάβουν αυτές τις πληροφορίες με έναν τρόπο που οπωσδήποτε δεν θα αποτελεί διαφήμιση, αλλά θα τους πείθει ότι αυτό που διαβάζουν –για παράδειγμα, στο Διαδίκτυο, στη συσκευασία ή σε διαφημίσεις ή ανακοινώσεις– είναι καλόπιστο και αξιόπιστο. Επί του παρόντος δεν μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο και επομένως, όπως είπατε, διατρέχουν κίνδυνο.

Το δεύτερο θέμα είναι η απομίμηση φαρμάκων, μία από τις μάστιγες της εποχής μας. Η απομίμηση ενός ρολογιού ή των ρούχων ενός σχεδιαστή μόδας είναι ένα θέμα, αλλά τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά όταν πρόκειται για ένα φάρμακο. Εάν το φάρμακο είναι απομίμηση, οι ασθενείς διατρέχουν κίνδυνο και μπορούν να πεθάνουν λόγω των απομιμήσεων φαρμάκων. Όπως ακούσαμε, τα στατιστικά στοιχεία –2,5 εκατομμύρια συσκευασίες κατάσχονται κάθε χρόνο στα σύνορα της ΕΕ– δείχνουν μεγάλη αύξηση κατά την τελευταία διετία σε σχέση με την περίοδο 2005-2007, και το ανησυχητικό είναι ότι αφορούν ολοένα και περισσότερο τα φαρμακεία και όχι μόνον τις συσκευασίες που πωλούνται μέσω του Διαδικτύου.

Τρίτον, αναφερθήκατε στη φαρμακοεπαγρύπνηση. Υπολογίζεται ότι 5% του συνόλου των εισαγωγών ασθενών στα νοσοκομεία είναι αποτέλεσμα παρενεργειών φαρμάκων και ότι οι παρενέργειες των φαρμάκων προκαλούν το ένα πέμπτο των θανάτων που θα μπορούσαν να αποφευχθούν στα νοσοκομεία. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας να αποκτήσουμε επίσης μια απλουστευμένη, πιο αξιόπιστη δέσμη μέτρων για τη φαρμακοεπαγρύπνηση.

Εάν θεσπίσουμε αυτά τα μέτρα, πιστεύω ότι η έκθεσή μου και η ασφάλεια των ασθενών θα συμβαδίζουν και το θέμα αυτό πρέπει να καταλάβει θέση προτεραιότητας στις συνεδρίασή μας απόψε, στο υπόλοιπο της θητείας του παρόντος Κοινοβουλίου και στο Κοινοβούλιο που θα συγκροτηθεί στο τέλος του καλοκαιριού.

  Dorette Corbey, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, το γεγονός ότι συζητάμε μια νέα φαρμακευτική νομοθεσία απόψε είναι ευχάριστο. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον Επίτροπο Verheugen που μας έδωσε την ευκαιρία αυτή.

Ο Επίτροπος Verheugen ανέφερε ορθώς ότι απαιτούνται ορισμένες τροποποιήσεις στη νομοθεσία. Χρειαζόμαστε μεγαλύτερη επικέντρωση στην ασφάλεια, καλύτερους κανόνες όσον αφορά την ενημέρωση των ασθενών και αποτελεσματικά μέτρα κατά των απομιμήσεων φαρμάκων. Θα ήθελα να τονίσω επίσης ότι ο ασθενής πρέπει να έχει κεντρικό ρόλο σε όλα αυτά.

Τα φάρμακα υπόκεινται σε αυστηρή εποπτεία, και για τον λόγο αυτό δεν είναι δυνατόν να διατίθεται οτιδήποτε στην αγορά. Προτού φτάσουν στην αγορά, τα φάρμακα υποβάλλονται σε αυστηρές δοκιμές, αλλά μετά τη διάθεσή τους είναι εξαιρετικά σπάνιο να υποβληθούν σε νέες δοκιμές. Η εποπτεία ενός φαρμάκου είναι περιορισμένη από τη στιγμή που θα κυκλοφορήσει στην αγορά. Οι παρενέργειες αναφέρονται, αλλά υπάρχει περιορισμένη έρευνα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων. Η προτεινόμενη νομοθεσία μας παρέχει μια ευκαιρία να προβούμε σε πολύ αναγκαίες βελτιώσεις στο μέτωπο αυτό.

Για παράδειγμα, τα φάρμακα για τη μείωση της χοληστερόλης λαμβάνονται σε μαζική κλίμακα, παρότι ελάχιστα γνωρίζουμε για την αποτελεσματικότητα των διάφορων προϊόντων και πολύ λίγα πράγματι είναι γνωστά σχετικά με το ποιο προϊόν είναι πιο αποτελεσματικό. Το ίδιο ισχύει για τα αντικαταθλιπτικά και άλλα φάρμακα που έχουν επίδραση στην ψυχική υγεία των ανθρώπων. Θα ήταν καλή ιδέα να υποχρεωθούν οι φαρμακοβιομηχανίες να διεξάγουν εκτενέστερη έρευνα σχετικά με την αποτελεσματικότητα και τις παρενέργειες των προϊόντων τους. Στον τομέα αυτό απαιτούνται ανεξάρτητες δοκιμές.

Γνωρίζουμε όλοι ότι η ενημέρωση των ασθενών σχετικά με τα φάρμακα είναι ένα αμφιλεγόμενο θέμα. Όποιος έχει δει τηλεόραση στις ώρες υψηλής ακροαματικότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες γνωρίζει τι προβλήματα μπορεί να προκαλέσει κάτι τέτοιο. «Ρωτήστε τον γιατρό σας για το χ φάρμακο για τον καρκίνο του μαστού ή για το ψ φάρμακο για την κυστίτιδα». Έως τώρα, στην Ευρώπη ισχύει απαγόρευση στις διαφημίσεις φαρμάκων και, κατά τη γνώμη μου, η κατάσταση αυτή πρέπει να διατηρηθεί. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να μας ενοχλεί με διαγνώσεις ή να προσπαθεί να μας πείσει να χρησιμοποιήσουμε ένα φάρμακο.

Η φαρμακοβιομηχανία επιθυμεί να ενημερώσει τους ασθενείς σχετικά με τα προϊόντα της και πιστεύει ότι είναι ο πλέον αρμόδιος φορέας για να πράξει κάτι τέτοιο. Υποθέτω ότι αυτό μπορεί να είναι σωστό, αλλά οι ανεξάρτητες δοκιμές είναι καθοριστικής σημασίας και στην περίπτωση αυτή. Η νομοθετική πρόταση καθιστά λιγότερο περιοριστικούς τους κανόνες σχετικά με την κυκλοφορία πληροφοριών μέσω του Διαδικτύου και των έντυπων μέσων ενημέρωσης. Όπως είπε ο ίδιος ο Επίτροπος Verheugen, η πρόταση είναι σύγχρονη και προοδευτική. Πρέπει να υπάρχει μια πολύ σαφής διαχωριστική γραμμή μεταξύ ενημέρωσης και διαφήμισης και οι ασθενείς πρέπει να έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε αξιόπιστες πληροφορίες. Για τον λόγο αυτό, θα ήταν καλή ιδέα να συλλεχθούν πληροφορίες σε μια ευρωπαϊκή βάση δεδομένων, μαζί με συγκριτικές πληροφορίες σχετικά με τη δράση και τις παρενέργειες των φαρμάκων.

Η τρίτη πρόταση του πακέτου καθιστά αυστηρότερους τους κανόνες που αποσκοπούν στην πρόληψη της διάθεσης στην αγορά απομιμήσεων φαρμάκων. Αυτό είναι σωστό, διότι, όπως τόνισε ο συνάδελφός μου βουλευτής κ. Bowis, η διάθεση απομιμήσεων φαρμάκων στην αγορά είναι ένα σοβαρό αδίκημα. Ο Επίτροπος Verheugen είχε δίκιο επίσης όταν είπε ότι το φαινόμενο αυτό δεν είναι τόσο συνέπεια του παράλληλου εμπορίου, αλλά τελείως διαφορετικών μηχανισμών τους οποίους πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Στην προσεχή περίοδο πρέπει να εμβαθύνουμε τη συζήτησή μας σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της ενημέρωσης των ασθενών, τις απομιμήσεις φαρμάκων και την ασφάλεια των ασθενών, καθώς είναι βέβαιο ότι έχουμε να κάνουμε με διάφορα δημόσια καθήκοντα στην προκειμένη περίπτωση. Η βιομηχανία έχει ευθύνη, οι ασθενείς έχουν ένα μερίδιο ευθύνης, αλλά το ίδιο και οι αρχές.

  Carl Schlyter, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (SV) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή για τη δήλωσή της. Νομίζω ότι θα ήταν σκόπιμο να εξετάσουμε, για παράδειγμα, τις περιβαλλοντικές πτυχές. Η μόλυνση από φαρμακευτικά προϊόντα είναι ένα διογκούμενο πρόβλημα στις εργασίες επεξεργασίας.

Όσον αφορά τις διαφημίσεις φαρμακευτικών προϊόντων, θα ήθελα να επιβληθούν οι αυστηρότεροι δυνατοί περιορισμοί. Έχω κουραστεί πραγματικά πολύ με το θέμα αυτό. Ένα βράδυ που έβλεπα τηλεόραση, το ένα τέταρτο των διαφημίσεων αφορούσαν φαρμακευτικά προϊόντα που χορηγούνται χωρίς συνταγή. Θα ήθελα να διενεργήσει η Επιτροπή μια αξιολόγηση αντικτύπου για να δούμε πόσο μεγάλη είναι η επίδραση των διαφημίσεων στις πωλήσεις των συγκεκριμένων φαρμακευτικών προϊόντων. Είναι φρόνιμο να υπάρχουν τόσο πολλές διαφημίσεις φαρμακευτικών προϊόντων στην τηλεόραση, έστω και αν πρόκειται για φάρμακα που χορηγούνται χωρίς συνταγή;

Στη Σουηδία, είχαμε το παράδειγμα του εμβολίου Gardasil, το οποίο δύσκολα εμπίπτει στα όρια των εμβολίων που χορηγούνται χωρίς συνταγή ή των εμβολίων κατά των επιδημιών. Επομένως, θα ήθελα να καταστήσουμε τη νομοθεσία αυστηρότερη στον συγκεκριμένο τομέα.

Όσον αφορά τις απομιμήσεις φαρμάκων, το φαινόμενο αυτό συνδέεται επίσης πιθανώς με το ισχύον σύστημα κατοχύρωσης με διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Υπάρχει εξαιρετικά μεγάλη διαφορά τιμής. Πιστεύω ότι μια λύση για τον καλύτερο προσανατολισμό της έρευνας προς την κατεύθυνση της ικανοποίησης αναγκών δημόσιου συμφέροντος θα ήταν ίσως η καθιέρωση της ευρύτερης χρήσης των ταμείων βράβευσης για φαρμακευτικά προϊόντα. Έτσι, οι παραμελημένες τροπικές ασθένειες, για παράδειγμα –δηλαδή, ένας τομέας στον οποίο δεν υπάρχει αγοραστική δύναμη– θα μπορούσαν να αποκτήσουν νέα φάρμακα. Κάτι τέτοιο θα διευκόλυνε τη διενέργεια ερευνών για την παραγωγή φαρμάκων για κοινωνικές ομάδες που δεν διαθέτουν ισχυρή αγοραστική δύναμη.

Θα ήθελα να εξετάσει η Επιτροπή καλύτερα τις δυνατότητες ευρύτερης χρήσης των ταμείων βράβευσης, στο πλαίσιο των οποίων το πρόσωπο που αναπτύσσει ένα νέο φαρμακευτικό προϊόν θα λαμβάνει ένα εφάπαξ ποσό. Στη συνέχεια, δεν θα απαιτείται άδεια για την παρασκευή του φαρμάκου. Πιστεύω ότι σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό θα ήταν ένα καλύτερο σύστημα για τη βελτίωση της έρευνας και, κυρίως, για την εξάλειψη του σκοπού των απομιμήσεων φαρμάκων. Θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα επωφελές να μπορεί κανείς, από πολιτική άποψη, να κατευθύνει την έρευνα προς την επίλυση του προβλήματος μιας ασθένειας αντί να θεραπεύει τα συμπτώματα επί 30 χρόνια με φάρμακα που είναι πολύ αποδοτικά για τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις.

Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στη νανοτεχνολογία. Υπάρχουν νανοσωματίδια στα φάρμακα, αλλά γνωρίζουμε πολύ λίγα σχετικά με τις τοξικολογικές τους συνέπειες. Θα ήθελα να θεσπισθούν καλύτερες μέθοδοι για τη διερεύνηση της τοξικολογίας που συνδέεται με τα νανοσωματίδια.

  Irena Belohorská (NI). – (SK) Πολλοί εξ ημών θα κάνουν πιθανώς λόγο για την επικουρικότητα στον τομέα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε σχέση με το πακέτο «φάρμακα». Παρ’ όλα αυτά, η κατάσταση της αγοράς φαρμάκων υποδεικνύει ότι, για να είναι η Ευρώπη ανταγωνιστική στην έρευνα και ανάπτυξη, καθώς και στη διανομή και την πώληση νέων φαρμάκων, απαιτείται στον τομέα αυτό στενότερη συνεργασία ή βελτιωμένη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών.

Οι ασθενείς πρέπει να είναι καλύτερα ενημερωμένοι σχετικά με τα φάρμακα και φυσικά, σχετικά με τις ανεπιθύμητες παρενέργειές τους, ώστε να μπορούν να συμμετάσχουν πιο αποτελεσματικά στη θεραπεία. Λόγω της περιορισμένης χρηματοδότησης για την έρευνα και ανάπτυξη φαρμάκων στην Ευρώπη, η ευρωπαϊκή φαρμακοβιομηχανία δεν είναι σε θέση να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία ή τον Καναδά. Για τον λόγο αυτό, οι τιμές των φαρμάκων αυξάνουν δυσανάλογα στις ευρωπαϊκές αγορές.

Έχουμε συζητήσει επανειλημμένως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την ανεπαρκή πρόσβαση σε ορισμένα φάρμακα, για παράδειγμα φάρμακα για τον καρκίνο ή για τις λεγόμενες σπάνιες ασθένειες. Φέρνουμε τους ασθενείς, οι οποίοι αντιμετωπίζουν ήδη μια δύσκολη κατάσταση, στη θέση επαιτών που πρέπει να βρουν χορηγούς προκειμένου να εξασφαλίσουν θεραπεία. Η υψηλή τιμή πολλών φαρμάκων αναγκάζει τον τομέα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης να αναζητήσει φθηνότερες εναλλακτικές δυνατότητες, με άλλα λόγια γενόσημα φάρμακα. Δυστυχώς, συχνά αυτά ακριβώς τα φάρμακα αποτελούν αντικείμενο απομιμήσεων και συχνά δεν περιέχουν καμία δραστική ουσία εκτός από ζάχαρη και το συστατικό του δισκίου.

Τα προαναφερθέντα στοιχεία μας δείχνουν πόσο σημαντική είναι η ανταλλαγή απόψεων, η συζήτηση και ακολούθως η θέσπιση ενός πλήρους πακέτου για τα φάρμακα, το οποίο θα διασφαλίσει ότι οι ασθενείς υποβάλλονται σε θεραπεία με φάρμακα υψηλής ποιότητας σε προσιτές τιμές. Στο πλαίσιο αυτό, προσδοκώ μια αποτελεσματική συνεργασία με τους εισηγητές που ορίσθηκαν για συγκεκριμένα μέρη του πακέτου στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων. Πρέπει να συμφωνήσω με τον Επίτροπο ότι τα φάρμακα που πωλούνται μέσω του Διαδικτύου θέτουν σε μεγάλο κίνδυνο την ασφάλεια της πολιτικής για τα φάρμακα.

  Anne Ferreira (PSE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, εκπλήσσομαι πάντοτε με το γεγονός ότι τα θέματα υγείας χειρίζεται η Γενική Διεύθυνση Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας. Ωστόσο, διαβάζοντας τις προτάσεις για την ενημέρωση των ασθενών, διαπιστώνει κανείς σύντομα ότι, εκτός από μία ή δύο εξαιρέσεις, μεταχειρίζονται τα φάρμακα σαν να επρόκειτο για οποιοδήποτε καταναλωτικό προϊόν.

Στο θέμα αυτό, πιστεύω ότι η ενημέρωση που παρέχεται από την ίδια τη βιομηχανία, εκτός της επισήμανσης και των υποχρεωτικών ανακοινώσεων, ονομάζεται διαφήμιση και ότι με την επανάληψη γίνεται ένα ανταγωνιστικό εμπορικό πλεονέκτημα.

Η Επιτροπή μπορεί κάλλιστα να παρουσιάσει ορισμένες διατάξεις για να προσδιορίσει τις προτάσεις της και μπορεί να μας λέει ότι οι οργανώσεις ασθενών περιμένουν με ανυπομονησία τις διατάξεις αυτές. Πολλοί εξ ημών δεν ξεγελιόμαστε από τον αντίκτυπο αυτής της οδηγίας για την «ενημέρωση των ασθενών» και γνωρίζουμε ότι δεν θα προσφέρει τίποτε στην πραγματική βελτίωση της υγείας των Ευρωπαίων.

Μπορούμε ήδη να είμαστε βέβαιοι ότι, εάν εγκριθεί το κείμενο αυτό, ο προϋπολογισμός μάρκετινγκ της φαρμακοβιομηχανίας θα εκτιναχθεί στα ύψη, αναμφίβολα εις βάρος της έρευνας. Ήδη σήμερα, 23% του κύκλου εργασιών διατίθεται στη διαφήμιση και μόνον 17% στην έρευνα, και εάν στραφούμε στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Νέα Ζηλανδία, όπου αυτή η διαφημιστική ενημέρωση επιτρέπεται ήδη, θα δούμε ότι είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του αριθμού των συνταγών και του κόστους της υγειονομικής περίθαλψης, χωρίς καμία εμφανή βελτίωση την ποιότητα της περίθαλψης ή στην υγεία των πολιτών. Ας αποτελέσει αυτό μάθημα για εμάς.

Τέλος, θα ήθελα να ολοκληρώσω λέγοντας ότι μια σύγχρονη λύση θα ήταν να έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στους επαγγελματίες του κλάδου της υγείας ή να τους καταρτίσουμε καλύτερα, ώστε να μπορούν να παράσχουν ενημέρωση σχετικά με θεραπείες και φάρμακα που χορηγούνται με συνταγή.

  Åsa Westlund (PSE). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε Verheugen, όπως είπατε, το πακέτο αυτό συζητήθηκε πολύ προτού ακόμη κατατεθεί. Αυτό δεν μας εκπλήσσει ίσως, καθώς τα φάρμακα μας αφορούν όλους. Ωστόσο, αφορούν επίσης ισχυρές εταιρείες με μεγάλα συμφέροντα καθώς και τη χρήση των φορολογικών εσόδων.

Ζήτησα προσωπικά από την Επιτροπή να περιλάβει τις συνέπειες των φαρμάκων στο περιβάλλον στην παρεχόμενη ενημέρωση. Είμαι πολύ ευχαριστημένη γιατί η Επιτροπή ενέταξε το στοιχείο αυτό στην πρότασή της ως κάτι που μπορεί να περιληφθεί στην ενημέρωση που ενδεχομένως θα παρασχεθεί. Ωστόσο, θεωρώ ότι στην πραγματικότητα η ενημέρωση αυτή θα μπορούσε να είναι υποχρεωτική κατά την παροχή ενημέρωσης σχετικά με το φάρμακο.

Δεν θέλω να υπάρχουν διαφημίσεις για φάρμακα που χορηγούνται με συνταγή. Επομένως, χαίρομαι γιατί η Επιτροπή φαίνεται να συμμερίζεται την άποψη αυτή. Ωστόσο, όπως και η Επιτροπή, πιστεύω ότι οι ασθενείς και το ευρύτερο κοινό πρέπει να έχουν δικαίωμα πρόσβασης σε ορθές και ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τα φάρμακα. Σε αρκετές περιπτώσεις, αυτό συμβαίνει ήδη σήμερα. Στη Σουηδία, για παράδειγμα, έχουμε ένα σύστημα που ονομάζεται FASS. Είναι σημαντικό για τον απλό πολίτη να μπορεί να βρει αξιόπιστες πληροφορίες γρήγορα, ιδίως ενόψει του γεγονότος ότι υπάρχουν πολλές πληροφορίες που είναι απολύτως παραπλανητικές, ιδίως σε διάφορα δωμάτια συζήτησης στο Διαδίκτυο, τα οποία είναι εύκολο να βρει κανείς εάν είναι σε ευάλωτη κατάσταση. Ωστόσο, όπως ακριβώς πρότεινε η Επιτροπή, οι πληροφορίες πρέπει να παρακολουθούνται αντικειμενικά ώστε να είναι αξιόπιστες. Για το συγκεκριμένο σημείο της πρότασης της Επιτροπής έχω αρκετές αμφιβολίες. Θα είναι εξαιρετικά σημαντικό να ρυθμισθεί πώς μπορούν και πώς πρέπει να συσταθούν αυτοί οι δίαυλοι ενημέρωσης, ώστε να είναι άμεσα προσιτοί και ταυτόχρονα να είναι προσιτοί μόνον σε εκείνους που αναζητούν τις πληροφορίες, ώστε οι πληροφορίες να μην παρέχονται σε εκείνους που δεν τις ζήτησαν, όπως μια διαφήμιση.

Έχω επίσης κάποιες αμφιβολίες σχετικά με το κατά πόσον είναι πραγματικά αναγκαίο να ρυθμισθεί πλήρως το θέμα αυτό σε επίπεδο ΕΕ. Σε τελική ανάλυση, πρόκειται για έναν τομέα που σχετίζεται με τις υπηρεσίες υγείας και την ιατρική περίθαλψη, ο οποίος πρέπει να υπάγεται κυρίως στην αρμοδιότητα των κρατών μελών. Επομένως, θα ήθελα να πειστώ λίγο περισσότερο ότι η νομοθετική ρύθμιση του θέματος αυτού σε επίπεδο ΕΕ είναι πραγματικά αναγκαία.

  Erna Hennicot-Schoepges (PPE-DE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να θέσω δύο ερωτήσεις στον κ. Επίτροπο. Σκοπεύετε να βρείτε έναν τρόπο ώστε να μην επηρεασθεί από την οδηγία αυτή ένα περιοδικό, το οποίο διανέμεται δωρεάν στα φαρμακεία στη Γερμανία και χρηματοδοτείται διακριτικά από τη φαρμακοβιομηχανία;

Η άλλη ερώτησή μου αφορά τα ονόματα των φαρμάκων σε διασυνοριακές περιφέρειες. Τα ονόματα είναι συχνά διαφορετικά, παρά το γεγονός ότι τα φάρμακα περιέχουν τις ίδιες ουσίες. Δεν θα μπορούσε να βρεθεί ένας τρόπος ώστε να απλουστευθούν τα πράγματα για εκείνους που ζουν σε διασυνοριακές περιφέρειες;

  Avril Doyle (PPE-DE). - Κυρία Πρόεδρε, χαιρετίζω την αποψινή δήλωση της Επιτροπής και ανυπομονώ να διαβάσω τις λεπτομέρειες του περιεχομένου του πακέτου αυτού.

Πριν από λίγα χρόνια διενεργήσαμε την αναθεώρηση της φαρμακευτικής νομοθεσίας, η οποία αφορούσε τα κτηνιατρικά φάρμακα καθώς και τα φάρμακα για ανθρώπινη χρήση. Διερωτώμαι απλώς γιατί οι δύο αυτοί τομείς διαχωρίστηκαν στο παρόν στάδιο της διαδικασίας. Η Επιτροπή θα γνωρίζει για το ενδιαφέρον μου από τη νομοθεσία για τα ανώτατα όρια καταλοίπων, τα οποία περνούν στην τροφική αλυσίδα μέσω των κτηνιατρικών φαρμάκων. Έχω επικρίνει εδώ και καιρό σοβαρές ελλείψεις στην οδηγία για τα κτηνιατρικά φάρμακα.

Θα μπορούσε ο κύριος Επίτροπος να σχολιάσει την αλληλεπίδραση των φαρμάκων και τα θέματα θεραπείας με περισσότερα φάρμακα και αντοχής στα φάρμακα σε σχέση με την αποψινή συζήτηση; Πιστεύω, όπως και άλλοι, ότι πρέπει να παρέχονται πολύ περισσότερες πληροφορίες στους ασθενείς σήμερα. Οι γνώσεις των ασθενών δεν πρέπει να «ανταγωνίζονται» –εάν αυτή είναι η κατάλληλη λέξη– τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στο Διαδίκτυο, όπου υπάρχει συχνά μεγάλη παραπληροφόρηση. Πρέπει να λαμβάνουν κατάλληλα ελεγμένες επιστημονικές πληροφορίες από πρώτο χέρι μαζί με τα φάρμακά τους.

Τέλος, προβληματίζομαι επίσης όσον αφορά τον ρόλο των φαρμακοβιομηχανιών στον επηρεασμό των συνηθειών συνταγογράφησης των ιατρών. Θα μπορούσε ο κ. Επίτροπος να σχολιάσει τα προαναφερθέντα, παρακαλώ;

  Günter Verheugen, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, απαντώντας στα σχόλια της κ. Corbey, θα ήθελα να πω αρχικά ότι έδωσα την έγκριση για μια ευρωπαϊκή βάση δεδομένων για φάρμακα που χορηγούνται μόνον με συνταγή πριν από αρκετά χρόνια. Οι εργασίες σχετικά με τη βάση δεδομένων προχωρούν καλά και θα είναι διαθέσιμη στο άμεσο μέλλον.

Η κ. Corbey και αρκετοί άλλοι βουλευτές έθεσαν την εξής ερώτηση: είναι δυνατόν να γίνει σαφής διάκριση μεταξύ ενημέρωσης και διαφήμισης; Επιτρέψτε μου να επαναλάβω με σαφήνεια ότι η Επιτροπή αντιτίθεται απολύτως στη διαφήμιση ή στην προβολή, ή όπως αλλιώς θέλετε να την πείτε, φαρμάκων που χορηγούνται μόνον με συνταγή στην Ευρώπη. Δεν θα επιτρέψουμε κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση. Ωστόσο, πρέπει επίσης να διαφωνήσω μαζί σας όταν αφήνετε να εννοηθεί ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ ενημέρωσης και διαφήμισης. Οποιοσδήποτε ισχυρίζεται ότι δεν είναι δυνατόν να γίνει διάκριση μεταξύ ενημέρωσης και διαφήμισης προσβάλλει εκατοντάδες χιλιάδες δημοσιογράφους, οι οποίοι αποδεικνύουν σαφώς καθημερινά με τη δουλειά τους σε εφημερίδες, στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ ενημέρωσης και διαφήμισης. Οι ρυθμίσεις που καταρτίζουμε είναι τόσο ακριβείς και τόσο σαφείς, ώστε δεν τίθεται θέμα αδυναμίας διάκρισης μεταξύ ενημέρωσης και διαφήμισης. Η ενημέρωση πρέπει να βασίζεται σε δεδομένα τα οποία έχουν ήδη εγκριθεί από την αρμόδια αρχή. Πρέπει να εγκριθούν πριν από τη δημοσίευσή τους και να υπόκεινται σε αυστηρούς ελέγχους ποιότητας. Πραγματικά, αδυνατώ να κατανοήσω πώς θα μπορούσε κάποιος να πιστέψει ότι αυτό είναι διαφήμιση.

Ο κ. Schlyter ανέδειξε το ζήτημα των εμβολίων. Πρέπει να καταστήσω σαφές στο σημείο αυτό ότι τα εμβόλια δεν είναι, φυσικά, ελεύθερα διαθέσιμα. Τα εμβόλια διατίθενται κανονικά στους απλούς πολίτες από τις δημόσιες υγειονομικές αρχές στο πλαίσιο ενημερωτικών εκστρατειών, με στόχο να διασφαλισθεί η μεγαλύτερη δυνατή πυκνότητα εμβολιασμού. Έτσι πρέπει να λειτουργούν τα πράγματα, αλλά η διαφορά μεταξύ ενημέρωσης και διαφήμισης πρέπει, φυσικά, να ληφθεί επίσης υπόψη στην περίπτωση των εμβολίων. Συμμερίζομαι πλήρως την άποψή σας στο θέμα αυτό. Το ζήτημα των απομιμήσεων φαρμάκων δεν σχετίζεται με την πνευματική ιδιοκτησία. Οι απομιμήσεις φαρμάκων δεν παράγονται ως αποτέλεσμα διαφοράς σχετικά με δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Τα φάρμακα που αποτελούν αντικείμενο απομίμησης έχουν ήδη εγκριθεί, πράγμα που σημαίνει ότι τυχόν ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας έχουν επιλυθεί. Οι απομιμήσεις φαρμάκων παράγονται καθαρά από απληστία. Δεν τίθεται θέματα παραβίασης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Πρόκειται απλώς για μια αξιόποινη πράξη. Στην καλύτερη περίπτωση, η απομίμηση φαρμάκων συνεπάγεται σωματική βλάβη, εάν όχι απόπειρα ανθρωποκτονίας, αλλά δεν έχει καμία σχέση με θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας.

Θα ήθελα να σας επιστήσω την προσοχή σε στατιστικά στοιχεία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων, ο οποίος διερευνά τις ενδεχόμενες συνέπειες της βελτίωσης της ενημέρωσης των ασθενών. Στη Μεγάλη Βρετανία, 5% του συνόλου των ασθενών που εισάγονται στα νοσοκομεία βρίσκονται εκεί επειδή πήραν λάθος φάρμακο, με άλλα λόγια ένα φάρμακο στο οποίο είναι αλλεργικοί ή το οποίο δεν έπρεπε να τους χορηγηθεί. Από το σύνολο των ασθενών που νοσηλεύονται στα νοσοκομεία της Μεγάλης Βρετανίας, 5% νοσηλεύονται επειδή πήραν λάθος φάρμακο. Γνωρίζουμε ότι στο 50% των περιπτώσεων, αυτό θα μπορούσε να είναι αποφευχθεί εάν ο ασθενής είχε ενημερωθεί σχετικά με τη φύση του φαρμάκου που έλαβε. Ωστόσο, οι πληροφορίες αυτές δεν τους παρασχέθηκαν. Χρησιμοποιώ επίσης το επιχείρημα αυτό ως απάντηση στις υγειονομικές αρχές στα κράτη μέλη, οι οποίες δεν ενθουσιάζονται με την προοπτική των καλά ενημερωμένων ασθενών, επειδή πιστεύουν ότι οι καλά ενημερωμένοι ασθενείς είναι απαιτητικοί και θα ζητούν ακριβότερα φάρμακα. Οι στατιστικές αυτές δείχνουν ότι η ενημέρωση των ασθενών μπορεί ακόμη και να εξοικονομήσει χρήματα.

Απαντώντας στην ερώτηση της κ. Hennicot-Schoepges σχετικά με φυλλάδια και περιοδικά που διατίθενται δωρεάν, δεν νομίζω ότι οι ευρωπαίοι νομοθέτες θα μπορούσαν να εμποδίσουν οποιονδήποτε να διανέμει δωρεάν φυλλάδια. Αυτό συμβαίνει σε αρκετά κράτη μέλη. Ωστόσο, η απαγόρευση των διαφημίσεων ισχύει επίσης για αυτά τα περιοδικά και τα φυλλάδια. Σκέφτομαι, για παράδειγμα, την πολύ γνωστή έκδοση Apothekenumschau στη χώρα μου. Οι εκδόσεις αυτές δεν επιτρέπεται να περιέχουν διαφημίσεις για φάρμακα που χορηγούνται μόνον με συνταγή.

Αναφέρθηκα στις γκρίζες περιοχές, με άλλα λόγια, στη συγκεκαλυμμένη διαφήμιση στην οποία αναφερθήκατε και εσείς. Ναι, υπάρχει. Γνωρίζουμε τις πρακτικές αυτές και οι προτάσεις μας αποσκοπούν συγκεκριμένα στην πρόληψη αυτής της συγκεκαλυμμένης διαφήμισης, η οποία υπάρχει σε διάφορους τομείς.

Όσον αφορά τις διασυνοριακές περιφέρειες, οι περιστάσεις που περιγράφονται συνδέονται με το γεγονός ότι ουσιαστικά έχουμε ακόμη εθνική έγκριση των φαρμάκων. Η ευρωπαϊκή έγκριση αποτελεί την εξαίρεση, όχι τον κανόνα. Αυτό σημαίνει ότι οι βιομηχανίες φροντίζουν για την έγκριση των φαρμάκων τους στις διάφορες αγορές των κρατών μελών και κανείς δεν μπορεί να τις εμποδίσει να καταχωρήσουν τα φάρμακα με διαφορετικές ονομασίες. Εδώ βρίσκεται το πρόβλημα. Εάν ένα φάρμακο έχει ευρωπαϊκή έγκριση, είναι διαθέσιμο σε ολόκληρη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των παραμεθόριων περιφερειών, με την ίδια εμπορική ονομασία.

Κυρία Doyle, δεν νομίζω ότι υπάρχει απόλυτη αντιστοίχιση στους τομείς που εξετάζουμε μεταξύ φαρμάκων για ανθρώπινη χρήση και κτηνιατρικών φαρμάκων. Πιστεύω ότι οι δομές είναι πολύ διαφορετικές στις περιπτώσεις αυτές. Για παράδειγμα, τα ζώα δεν μπορούν να βρουν φάρμακα μόνα τους. Η σχέση μεταξύ ζήτησης και διαθεσιμότητας είναι πολύ διαφορετική. Ωστόσο, θα εξετάσω ευχαρίστως το πρόβλημα αυτό περαιτέρω. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι στην περίπτωση του θέματος των καταλοίπων εκδώσαμε μια πρόταση πριν από πολύ καιρό, όπως γνωρίζετε.

  Πρόεδρος. − Η συζήτηση έληξε.