Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009 - Στρασβούργο

16. Χρήση παλαιών ελαίων με PCB σε εργοστάσιο ανακύκλωσης τροφών στην Ιρλανδία (συζήτηση)

  Πρόεδρος. - Το επόμενο σημείο είναι η δήλωση της Επιτροπής σχετικά με τη χρήση παλαιών ελαίων με PCB σε εργοστάσιο ανακύκλωσης τροφών στην Ιρλανδία.

  Ανδρούλα Βασιλείου, Μέλος της Επιτροπής. − Κα Πρόεδρε, η Επιτροπή έχει πλήρη επίγνωση των σοβαρών κινδύνων που ενέχουν τα πολυχλωροδιφαινύλια (PCB) για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον.

Περιστάτικα όπως αυτό του Βελγίου το 1999 και της Ιρλανδίας πέρυσι έχουν για άλλη μια φορά καταδείξει ότι ακόμα και μικρές ποσότητες PCB μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή μόλυνση στην αλυσίδα τροφίμων και ζωοτροφών.

Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες η ΕΕ έχει θεσπίσει νομοθεσία για τη μείωση της απελευθέρωσης PCB και διοξινών στο περιβάλλον με στόχο τον περιορισμό της ανθρώπινης έκθεσης και την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος.

Εντούτοις, καθώς οι συσκευές οι οποίες περιέχουν PCB έχουν κατά κανόνα μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, ακόμα και μετά την απαγόρευση του PCB το 1985, σημαντικές ποσότητες εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται και να αποτελούν πιθανή πηγή έκθεσης του ανθρώπου.

Ειδικότερα, η Οδηγία για τη διάθεση του PCB, Οδηγία 96/59/ΕΚ του Σεπτεμβρίου του 1996, παρέχει τα κατάλληλα εργαλεία για τη διασφάλιση ότι η διάθεση των συσκευών και των αποβλήτων που περιέχουν PCB θα γίνει το ταχύτερο δυνατό και, όσον αφορά τις μεγάλες συσκευές, πριν από το τέλος του 2010.

Ωστόσο, παραμένουν σημαντικά κενά στην πλήρη εφαρμογή αυτής της νομοθεσίας. Η Επιτροπή υποχρεώθηκε να κινήσει διαδικασίες παράβασης εναντίον της πλειονότητας των Κρατών Μελών σχετικά με την υποχρέωση κατάρτισης καταλόγων μεγάλων συσκευών που περιέχουν PCB και σχεδίων διάθεσης των PCB.

Αυτές οι διαδικασίες παράβασης είχαν ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της γενικής κατάστασης. Αυτή τη στιγμή, εκκρεμούν δύο μόνον τέτοιες υποθέσεις, αλλά πρόκειται και αυτές σύντομα να κλείσουν.

Όλα τα Κράτη Μέλη έχουν ανακοινώσει τα σχέδιά τους για την απολύμανση και/ή τη διάθεση των απογεγραμμένων συσκευών και των PCB τα οποία περιέχουν, καθώς και για τη συλλογή και τη μετέπειτα διάθεση των συσκευών που περιέχουν λιγότερο από πέντε κυβικά δεκατόμετρα PCB (όπως ορίζει το Άρθρο 11 της Οδηγίας).

Εντούτοις, απαιτούνται επιπλέον προσπάθειες. Τα Κράτη Μέλη, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα των σχεδίων διάθεσης των PCB, πρέπει να προβούν σε περαιτέρω βελτίωση της εφαρμογής της υπάρχουσας νομοθεσίας για τα PCB και της Ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τα απόβλητα γενικότερα.

Η Επιτροπή δίνει αυξανόμενη έμφαση στην ορθή εφαρμογή της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα απόβλητα και υποστηρίζει ενεργά τις προσπάθειες των Κρατών Μελών να ενισχύσουν την εφαρμογή της εθνικής τους νομοθεσίας για τα απόβλητα.

Ο Κανονισμός Αριθ. 183/2005 για την υγιεινή των ζωοτροφών καθορίζει τις ελάχιστες προδιαγραφές για την υγιεινή των ζωοτροφών οι οποίες εφαρμόζονται σε όλα τα στάδια, από την πρωτογενή παραγωγή της ζωοτροφής (σε επίπεδο αγροτικής εκμετάλλευσης), την παραγωγή, τη μεταποίηση και τη διανομή, ώς τη σίτιση των ζώων.

Οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων ζωοτροφών (ΥΕΖ) θα πρέπει να σχεδιάζουν, να εφαρμόζουν και να διατηρούν τις διαδικασίες οι οποίες βασίζονται στην αρχή του συστήματος Ανάλυσης Κινδύνων και Κρίσιμων Σημείων Ελέγχου (HACCP). Αυτό σημαίνει τον εντοπισμό των κρίσιμων σημείων ελέγχου και τον εντοπισμό, μεταξύ άλλων, πιθανής χημικής μόλυνσης, όταν χρησιμοποιείται η μέθοδος της άμεσης θερμικής ξήρανσης των πρώτων υλών των ζωοτροφών.

Η ευθύνη για τη συμμόρφωση με αυτές τις προδιαγραφές εναπόκειται στους υπεύθυνους των επιχειρήσεων ζωοτροφών, αν και η επάρκεια των μέτρων που τίθενται σε εφαρμογή από τους ΥΕΖ θα πρέπει να επαληθεύεται από τις αρμόδιες αρχές των Κρατών Μελών. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, αυτό πρέπει να γίνεται με επιτόπιο έλεγχο.

Επιπλέον, οι γενικές αρχές που διέπουν την οργάνωση των επίσημων ελέγχων που καθορίστηκαν από τον Κανονισμό σχετικά με τη διενέργεια επίσημων ελέγχων σε τροφές και τρόφιμα απαιτούν από τα Κράτη Μέλη να διασφαλίζουν ότι οι έλεγχοι πραγματοποιούνται τακτικά, βάσει των κινδύνων και με την κατάλληλη συχνότητα. Οι εν λόγω επίσημοι έλεγχοι πρέπει να περιλαμβάνουν ελέγχους και σε επιχειρήσεις ζωοτροφών.

Ο ρόλος της Επιτροπής ορίζεται στο Άρθρο 45 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 882/2004 σχετικά με τη διενέργεια Επίσημων Ελέγχων σε τρόφιμα και ζωοτροφές. Οι εμπειρογνώμονες της Επιτροπής ελέγχουν τις αρμόδιες αρχές των Κρατών Μελών προκειμένου να επαληθεύσουν ότι οι έλεγχοι διενεργούνται σύμφωνα με την Κοινοτική νομοθεσία.

Ο γενικός έλεγχος για την Ιρλανδία στο πλαίσιο του παραπάνω άρθρου διεξήχθη το 2008 σε διάφορους τομείς. Μια έκθεση θα είναι σύντομα διαθέσιμη. Τον κατάλογο των εγκαταστάσεων που πρόκειται να ελεγχθούν αποφασίζουν από κοινού οι εθνικές αρμόδιες αρχές και οι ελεγκτές του ΓΤΚΘ.

Το εργοστάσιο το οποίο αναφέρεται στην ερώτηση δεν ήταν επιλεγμένο για επιθεώρηση κατά το γενικό έλεγχο του 2008.

Όσον αφορά το περιστατικό μόλυνσης από διοξίνη στην Ιρλανδία, εντοπίστηκε ότι πηγή μόλυνσης ήταν τα μολυσμένα ψιχία που χρησιμοποιήθηκαν ως ζωοτροφή. Τα ψιχία παρήχθησαν από υπολείμματα προϊόντων αρτοποιίας (ληγμένα μπισκότα) τα οποία αποξηράνθηκαν με τη διαδικασία της άμεσης θερμικής ξήρανσης. Κατά τη διαδικασία της άμεσης ξήρανσης τα αέρια της καύσης έρχονται σε άμεση επαφή με τις πρώτες ύλες της ζωοτροφής οι οποίες πρόκειται να αποξηρανθούν. Η καύσιμη ύλη που χρησιμοποιήθηκε ήταν προφανώς μολυσμένη με έλαιο για μετασχηματιστές που περιείχε PCB. Οι σχετικές ευθύνες των διαφόρων παραγόντων, από τον παραγωγό των ψιχίων, ώς τον προμηθευτή της καύσιμης ύλης κ.ο.κ., θα εντοπιστούν από την υπό εξέλιξη δικαστική έρευνα.

Θα ήθελα να τονίσω τη μείζονα σημασία μιας συνολικής προσέγγισης που πρέπει να υιοθετηθεί για την ταξινόμηση των κινδύνων, πράγμα που περιλαμβάνει τους πιθανούς κινδύνους οι οποίοι σχετίζονται όχι μόνο με τη φύση της πρώτης ύλης, στην προκειμένη περίπτωση τα ψιχία προϊόντων αρτοποιίας, αλλά και με τη διαδικασία αυτήν καθαυτήν.

  Mairead McGuinness, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή γι’ αυτήν την πολύ λεπτομερή περιγραφή του θέματος.

Πιστεύω ότι η αποψινή συζήτηση διεξάγεται επειδή θέλουμε να μάθουμε από τα λάθη μας, ώστε να μη συμβεί ποτέ ξανά κάτι τέτοιο. Μετά την αποκάλυψη του προβλήματος στο Βέλγιο το 1999, πιστέψαμε ότι οι κανόνες είχαν καταστεί επαρκώς αυστηροί ώστε να μην προκύψουν μελλοντικά ανάλογα περιστατικά. Ωστόσο, σήμερα βρισκόμαστε σ’ αυτό το σημείο και γνωρίζουμε τις συνέπειες της αποτυχίας του συστήματος, όχι μόνο όσον αφορά το χρηματικό κόστος– παρότι αυτό έχει τεράστια σημασία για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ιρλανδικό Υπουργείο Οικονομικών, τους φορολογούμενους – άλλα και όσον αφορά την απώλεια της εμπιστοσύνης των καταναλωτών και τη ζημιά που υπέστη γενικότερα ο τομέας παραγωγής τροφίμων της Ιρλανδίας στην αγορά.

Χαίρομαι για την πρόοδο που έχει επιτελεστεί και για το ότι η φήμη μας αποκαθίσταται στη διεθνή αγορά, αλλά έχω και πλήρη επίγνωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι γεωργοί σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση λόγω του προβλήματος στην Ιρλανδία. Γι’αυτό πιστεύω ότι η αποψινή συζήτηση δεν αφορά μόνο την Ιρλανδία. Νομίζω ότι έγινε σαφές από την περιγραφή σας, ότι υπάρχει ενδεχόμενο το πρόβλημα που συνέβη στην Ιρλανδία να ξανασυμβεί και σε άλλα Κράτη Μέλη. Θεωρώ ότι αυτό πρέπει να αποτελέσει σημείο εκκίνησης για τη συζήτησή μας.

Γνωρίζουμε ότι το έλαιο αυτό δεν θα έπρεπε να έχει εισέλθει στη τροφική αλυσίδα των ζώων. Προσπαθούμε να μάθουμε τον τρόπο με τον οποίο συνέβη κάτι τέτοιο και – όπως σωστά είπατε – αυτό αποτελεί αντικείμενο διασυνοριακής αστυνομικής έρευνας. Ελπίζω να ανακαλύψουμε την ακριβή αλληλουχία των γεγονότων ώστε στο μέλλον να αποφεύγονται παρόμοια συμβάντα.

Όμως εγείρεται άλλο ένα ζήτημα στο οποίο αναφερθήκατε ακροθιγώς: ο τρόπος διαχείρισης των απορριμάτων ή των πλεονασμάτων τροφίμων. Θεωρούμε στις μέρες ότι τα πάντα πρέπει να ανακυκλώνονται. Οι πάντες είναι υπέρ της ανακύκλωσης καθώς οι πάντες προσβλέπουν σε περιβαλλοντικά φιλικότερες πρακτικές και στην αειφορία. Τίθενται λοιπόν δύο ζητήματα εδώ: πρώτον το ζήτημα της ανακύκλωσης των ελαίων – στο οποίο αναφερθήκατε ακροθιγώς – και το οποίο θεωρώ ότι απαιτεί μεγαλύτερη προσοχή σε σχέση, όχι μόνο με τα PCB, αλλά γενικότερα με τη συλλογή, τη διάθεση, το χειρισμό κ.ο.κ. των παλαιών ελαίων, παρόλο που προφανώς υπάρχει ιδιαίτερη ανησυχία για τα PCB.

Σχετικά με τα πλεονάσματα τροφίμων – ή τα απορρίματα τροφίμων όπως ενίοτε αποκαλούνται – άποψή μου είναι ότι η εισαγωγή τους στην τροφική αλυσίδα των ζώων είναι ορθή, ωστόσο θέλω να είμαι σαφής: αν δεν είμαστε σε θέση να εγγυηθούμε την ασφάλεια και τον τρόπο επεξεργασίας και χειρισμού τους, τότε φοβάμαι πως θα πρέπει να εξετάσουμε την απαγόρευση της εισαγωγής τους στην αλυσίδα τροφίμων και ζωοτροφών.

Δεν είναι κάτι που επιθυμώ, αλλά ακόμα λιγότερο επιθυμώ να ξαναδώ το συμβάν της Ιρλανδίας και τις μετέπειτα επιπτώσεις του. Αυτό που θέλουμε είναι τα πλεονάσματα ή τα απορρίματα των τροφίμων να χρησιμοποιούνται επειδή είναι καλής ποιότητας και όχι επειδή η τροφική αλυσίδα των ζώων αποτελεί την χωματερή τους. Αυτό νομίζω ότι είναι ένα σημαντικό σημείο.

Πρέπει επίσης να συζητήσουμε πολύ ανοιχτά για το όλο θέμα της ανάμειξης των ζωοτροφών. Οι γεωργοί, κυρίως οι κάτοχοι μεγάλων εκμεταλλεύσεων, συνηθίζουν ν’ αγοράζουν συστατικά τα οποία αναμειγνύουν σε δοσολογίες που αυτοί επιθυμούν. Αυτή η πρακτική είναι ορθή, αρκεί να υπάρχουν αυστηροί έλεγχοι. Γνωρίζω ότι διενεργούνται τακτικοί έλεγχοι, αλλά στην προκειμένη περίπτωση σαφώς υπήρχαν ορισμένα κενά στους ελέγχους της αγοράς. Πράγματι, οι γεωργοί που εντοπίστηκαν και υπέστησαν τις συνέπειες επειδή χρησιμοποίησαν το προϊόν αυτό με ρώτησαν «Γιατί δεν ήλθε κανείς να ελέγξει τι έμπαινε στις αυλές μας;»

Σχετικά με τον κανονισμό, θεωρώ ότι στις εξουσιοδοτημένες εταιρείες ζωοτροφών – τη βιομηχανία σύνθετων ζωοτροφών της Ευρωπαϊκής Ένωσης – υπάρχουν πολύ αυστηροί έλεγχοι οι οποίοι θεσπίστηκαν λόγω των παλαιότερων πρακτικών που έπρεπε να ελεγχθούν στενότερα.

Έχω την αίσθηση ότι στα Κράτη Μέλη επιβάλλονται αυστηροί κανόνες σε όσους συμμορφώνονται χωρίς να δίνεται η ανάλογη προσοχή στους δυνάμει παραβάτες. Δεν σκεφτόμαστε πέρα από αυτό το πλαίσιο. Ίσως να υπάρχει η τάση να θεωρούμε ότι η αποστολή εξετελέσθη και να μην επιθυμούμε περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης, όταν όλα φαίνονται εντάξει στα χαρτιά.

Νομίζω ότι πρέπει να επανεξετάσουμε τον κανονισμό. Πρέπει να επανεξετάσουμε την οικονομική καθώς και τη διατροφική διάστασή του. Πέραν τούτου, οι γεωργοί συχνά αντιμετωπίζουν σε επίπεδο εκμετάλλευσης, τους ελεγκτές ως ενσάρκωση του διαβόλου, αντί να τους καλωσορίζουν και να τους θεωρούν ως προστάτες των επιχειρήσεών τους.

Νομίζω ότι πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία σε ολόκληρη την αλυσίδα των τροφίμων με αφορμή αυτήν την εμπειρία. Θεωρώ ιδιαίτερα θετική εξέλιξη την ανακοίνωση της Ένωσης Ιρλανδών Γεωργών για την ίδρυση μιας Taskforce τροφίμων. Είναι καιρός να πάρουν στα χέρια τους οι γεωργοί μέρος του ελέγχου της αλυσίδας των τροφίμων της οποίας αποτελούν τη βάση.

Τέλος, το ζήτημα των συστατικών χαμηλού κόστους δεν μας απασχόλησε σήμερα, ωστόσο οι πιέσεις για περαιτέρω μείωση του κόστους παραγωγής που ασκούνται στους παραγωγούς αποτελούν μέρος του προβλήματος και πρέπει να αναληφθεί δράση.

  Proinsias De Rossa, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – Κυρία Πρόεδρε, θα κάνω ορισμένες παρατηρήσεις σχετικά με αυτό το ζήτημα και φυσικά θα διαφωνήσω ώς ένα βαθμό με την παρατήρηση της κας McGuinness ότι το συμβάν «δεν αφορά την Ιρλανδία». Φυσικά και αφορά την Ιρλανδία. Αυτό είναι το πιο πρόσφατο διατροφικό σκάνδαλο που σχετίζεται με την ασφάλεια των τροφίμων.

Η προστασία της ανθρώπινης υγείας πρέπει να είναι το πρωταρχικό μέλημα σ’ αυτήν την υπόθεση και αντ’ αυτού συζητάμε για την εφαρμογή της οδηγίας του 1996. Δυστυχώς, η Ιρλανδία ήταν ένα από τα Κράτη Μέλη που έπρεπε να απειληθούν με παραπομπή στη δικαιοσύνη προκειμένου να εφαρμόσουν αυτήν την οδηγία, πέντε χρόνια αργότερα, το 2001. Φυσικά, η μεταφορά της οδηγίας είναι ακόμα, απ’ ό,τι φαίνεται, υπό εξέλιξη και οι διαδικασίες ελέγχου που διασφαλίζουν ότι υπάρχει συμμόρφωση αρκετά χαλαρές. Απ’ ό,τι καταλαβαίνω απ’ όσα διαβάζω σχετικά με την υπόθεση, το πιο απροσδόκητο στοιχείο είναι η έλλειψη πληροφόρησης περί του τι ακριβώς συνέβη τη δεδομένη στιγμή όσον αφορά τη μόλυνση του χοιρινού. Φαίνεται ότι το εργοστάσιο που παρήγαγε τη ζωοτροφή δεν είχε επιθεωρηθεί για αρκετό χρονικό διάστημα.

Θα ήθελα επίσης να προσθέσω – είμαι σίγουρος ότι η κυβέρνηση θα εκπλαγεί με αυτό που θα πω – ότι θεωρώ σωστή την απόφαση να διακοπεί αμέσως η διανομή χοιρινού και να αποσυρθεί το χοιρινό από τα ράφια των καταστημάτων. Φυσικά, το μέτρο αποτέλεσε πλήγμα για πολλούς αθώους και σύμμορφους παραγωγούς, κρεοπώλες κ.ο.κ. Το 90% και πλέον των προϊόντων δεν είχε μολυνθεί καθόλου. Το συγκεκριμένο εργοστάσιο προμήθευε περίπου 10 σημεία διάθεσης, οπότε μπορεί το μέτρο να φαίνεται υπερβολικό, αλλά ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει. Το σημαντικότερο είναι ότι γίνεται προσπάθεια προκειμένου να διαβεβαιωθούν κοινό και καταναλωτές ότι τα τρόφιμα τα οποία αγοράζουν από τα σούπερ μάρκετ και τα συνοικιακά καταστήματα είναι ασφαλή. Θεωρώ ότι το να μη λάβουμε άμεσα και δραστικά μέτρα προκειμένου να εγγυηθούμε τα παραπάνω, αποτελεί παράλειψη εκπλήρωσης των υποχρεώσεών μας.

Θέλω να υποβάλω δύο ερωτήσεις στην Επίτροπο. Η πρώτη σχετίζεται, όπως είπα και πριν, με την εφαρμογή της οδηγίας του 1996 για την οποία γίνεται λόγος. Μήπως υπάρχει τώρα ένα επιχείρημα για την αναθεώρηση της εν λόγω οδηγίας; Μήπως οι προδιαγραφές που προβλέπει η οδηγία δεν είναι πια επαρκείς; Μήπως είναι ανεπαρκείς; Μήπως οφείλουμε να εξετάσουμε με περισσότερη σοβαρότητα το ενδεχόμενο να αποσυρθούν ταχύτερα του προβλεπόμενου, τα PCB από την κυκλοφορία, δεδομένης της καθυστέρησης με την οποία πολλά Κράτη Μέλη εφαρμόζουν την οδηγία;

Η δεύτερη ερώτηση σχετίζεται με το σχέδιο διαχείρισης το οποίο με καθυστέρηση καταρτίζει το 2008 ο Ιρλανδικός Οργανισμός για την Προστασία του Περιβάλλοντος, όπου γίνεται αναφορά στον κώδικα ορθής πρακτικής – ο οποίος περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων στο σχέδιο – για την τρέχουσα διαχείριση των PCB και των συσκευών που περιέχουν PCB. Θα ήθελα να μάθω, αν ο κώδικας ορθής πρακτικής είναι σύμμορφος με την οδηγία. Δεν θα έπρεπε να στοχεύουμε σε πιο αυστηρή εφαρμογή των κανόνων που αφορούν στη διαχείριση των PCB; Δεν υποστηρίζω ότι πρέπει ν’ απευθυνόμαστε στη δικαιοσύνη οποτεδήποτε κάποιος παραβιάζει περιστασιακά κάποιον κανόνα. Αντίθετα όμως, όταν πρόκειται για την ασφάλεια των τροφίμων, θα πρέπει να επιβάλλονται ποινικές κυρώσεις σε όσους απερίσκεπτα κάνουν κατάχρηση της θέσης τους.

  Liam Aylward, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – Κυρία Πρόεδρε, ο ρόλος που διαδραματίζει η βιομηχανία χοιρινού κρέατος στον ιρλανδικό τομέα γεωργικών προϊόντων και ειδών διατροφής είναι ζωτικός. Η αξία της βιομηχανίας αυτής ανέρχεται περίπου σε 1 δισεκατομμύριο Ευρώ και από αυτήν εξαρτώνται 10.000 άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας.

Στο πλαίσιο του παρόντος οικονομικού κλίματος και του αυξανόμενου κόστους των τροφίμων, είναι καθοριστικής σημασίας να καταβληθεί από τους Ιρλανδούς κάθε δυνατή προσπάθεια, με στόχο την προστασία του τομέα του χοιρινού κρέατος, η λειτουργία του οποίου πληροί τις υψηλότερες Κοινοτικές και διεθνείς προδιαγραφές.

Η ανίχνευση διοξινών πάνω από το ελάχιστο επιτρεπόμενο όριο σε δείγμα χοιρινού λίπους στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος Επιτήρησης των Καταλοίπων, επέτρεψε τον εντοπισμό της πηγής της μόλυνσης σε ένα μεμονωμένο εργοστάσιο παραγωγής ζωοτροφών. Παρόλο που κάθε κρούσμα μόλυνσης των τροφίμων μας είναι πάντα λυπηρό, ωστόσο, το συμβάν αυτό αποδεικνύει το υψηλό επίπεδο των ελέγχων ασφαλείας των τροφίμων που έχουν θεσπίσει οι Ιρλανδικές αρχές προκειμένου να εγγυηθούν την ακεραιότητα της τροφικής αλυσίδας. Με άλλα λόγια, οι έλεγχοι αυτοί ήταν αποτελεσματικοί.

Θα ήθελα επομένως, να χαιρετίσω την ικανότητα και την ταχύτητα με την οποία ελήφθησαν μέτρα από την ιρλανδική κυβέρνηση και το Υπουργείο Γεωργίας, και ιδιαίτερα την απόφαση για ολική ανάκληση του προϊόντος. Το μέτρο έγινε ευμενώς δεκτό από τις ευρωπαϊκές και τις διεθνείς αγορές, καθώς και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ανέδειξε τη σοβαρότητα με την οποία ως χώρα αντιμετωπίζουμε θέματα που άπτονται της ασφάλειας των τροφίμων και συνέβαλε στη διατήρηση, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, του καλού ονόματος που έχουμε ως έθνος στον τομέα της παραγωγής τροφίμων υψηλής ποιότητας.

Όταν το χοιρινό επέστρεψε στα ράφια των σούπερ μάρκετ, οι Ιρλανδοί καταναλωτές συνέχισαν να το αγοράζουν. Σύντομα δε, άρχισε η εκ νέου εμπορία του προϊόντος στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών και των διεθνών αγορών. Ωστόσο, είναι εμφανές ότι χρειάζονται περισσότερες ενέργειες προκειμένου να αρχίσει εκ νέου η πλήρης εμπορία του, όπως εκστρατείες προώθησης του προϊόντος κ.ο.κ.

Θα ήθελα να επαινέσω τη Γεωργική Επιτροπή Oireachtas για τη συνολική διερεύνηση της υπόθεσης των διοξινών, η οποία περιελάμβανε σειρά από ακροάσεις στελεχών υπουργείων της κυβέρνησης, κρατικών οργανισμών και εκπροσώπων της βιομηχανίας χοιρινού κρέατος. Χαίρομαι επίσης που το Υπουργείο Γεωργίας διεξάγει περαιτέρω έρευνες υπό την προεδρία μίας πολύ γνωστής στους ευρωπαϊκούς κύκλους προσωπικότητας, του Καθηγητή Patrick Wall.

  Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, τουλάχιστον στην περίπτωση της Ιρλανδίας, χάρη στους ελέγχους, η υπόθεση ήλθε στο προσκήνιο. Πριν από δέκα χρόνια στο Βέλγιο, αλλεπάλληλα τέτοια κρούσματα βγήκαν ταυτόχρονα στο φως της δημοσιότητας. Και στις δύο περιπτώσεις έγινε λόγος περί ατυχήματος, ποτέ όμως δεν αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για ατύχημα. 10 χρόνια μετά, η υπόθεση στο Βέλγιο έχει κλείσει. Επιβλήθηκε σε ένα άτομο ποινή φυλάκισης ενάμιση έτους με αναστολή. Ωστόσο, δεν έγινε σαφής ο τρόπος με τον οποίο μολύνθηκε το προϊόν από την ουσία. Θα συνεχίσουμε, επομένως, να εικάζουμε ότι η ανάμειξη των τοξικών ουσιών με τις ζωοτροφές έγινε σκόπιμα προκειμένου να γίνει εξοικονόμηση δαπανών διαθέσης των ουσιών αυτών. Έτσι, τα έλαια αραιώνονται και προστίθενται στις ζωοτροφές. Και στις δύο περιπτώσεις, τα έλαια που χρησιμοποιήθηκαν ήταν έλαια μετασχηματιστών.

Όσο δεν έχουν διαλευκανθεί αυτά τα ατυχήματα και δεν έχει αποδειχθεί ότι η μόλυνση ήταν πράγματι το αποτέλεσμα καύσης, πρέπει να θεωρηθεί ότι και στην Ιρλανδία συντελέστηκε μια εγκληματική πράξη, στο πλαίσιο της οποίας έγινε πρόσμειξη αυτών των τοξικών ουσιών, του PCB. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αυξηθεί η συχνότητα των ελέγχων, ώστε να μην αποτελούν οι ζωοτροφές πεδίο διάπραξης εγκληματικών ενεργειών, δίνοντας την εντύπωση ότι πρόκειται για εύκολο τρόπο περιορισμού δαπανών.

Για το λόγο αυτό, η ανοικτή δήλωση την οποία θα εγκρίνουμε αύριο αποτελεί μία επιπλέον ευκαιρία ώστε το βάρος να δοθεί όχι στην καταπολέμηση των εγκληματικών πράξεων, άλλα στην αύξηση της συχνότητας των ελέγχων. Επιπλέον, οι κίνδυνοι δεν θα πρέπει να καθορίζονται μόνο με γνώμονα ποια εργοστάσια εμπλέκονται, αλλά και ποιοι επιτέλους τα διευθύνουν και από ποιες σκοτεινές πηγές προμηθεύονται αυτά τα έλαια. Είναι γνωστό με τι είδους άτομα έχουμε να κάνουμε, οπότε οι αρχές πρέπει να αντιληφθούν, όσον αφορά τους ελέγχους, ότι ο κίνδυνος είναι υψηλότερος και ότι οι έλεγχοι θα πρέπει, συνεπώς, να είναι αυστηρότεροι.

  Bairbre de Brún, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (GA) Η υπόθεση των υψηλών επιπέδων διοξινών σε ιρλανδικά εργοστάσια προκαλεί μεγάλα οικονομικά προβλήματα στους γεωργούς του Βορρά και του Νότου. Αυτή η εξέλιξη είναι αρνητική δεδομένου του παρόντος δυσχερούς οικονομικού κλίματος. Χάρη στην ταχεία λήψη μέτρων, η αγορά μπορεί να είναι βέβαιη ότι το Ιρλανδικό χοιρινό είναι ασφαλές. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να περιμένουμε οι πληγέντες να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες μόνοι τους. Γνωρίζω ότι κάποια από αυτά τα οικονομικά ζητήματα εμπίπτουν στην αρμοδιότητα άλλων Επιτρόπων, εντούτοις θεωρώ σημαντικό να επισημανθούν τα παρακάτω σημεία.

Στόχος του Σχεδίου Ανάκλησης Χοιρινού Κρέατος από την ιρλανδική κυβέρνηση το Δεκέμβριο του 2008 ήταν η απόσυρση του μολυσμένου ιρλανδικού χοιρινού από την αγορά. Ωστόσο, απ’ ό,τι φαίνεται, στο σχέδιο αυτό δεν προβλέπονται μέτρα για τη βιομηχανία μεταποίησης σφάγιου χοίριου κρέατος Vion, στο Cookstown της Κομητείας του Tyrone, την εκλογική μου περιφέρεια, όπου μεταφέρθηκαν 4.000 μολυσμένοι χοίροι μεταξύ της 1ης Σεπτεμβρίου και της 6ης Δεκεμβρίου του 2008.

Ευτυχώς, μπορούμε να δηλώσουμε ανεπιφύλακτα ότι το ιρλανδικό χοιρινό είναι απόλυτα ασφαλές. Ωστόσο, αν το εργοστάσιο αυτό δε δικαιούται αποζημίωση στο πλαίσιο του Κοινοτικού καθεστώτος στήριξης, ο κίνδυνος να μην μπορέσει να συνεχίσει τη λειτουργία του είναι υπαρκτός.

Η ΕΕ πρέπει να διασφαλίσει ότι η εν λόγω βιομηχανία μεταποίησης δε θα αντιμετωπίσει μόνη τις συνέπειες της υποδοχής 4.000 μολυσμένων χοίρων.

Αν δεν δικαιούται αποζημίωση στο πλαίσιο του Σχεδίου Ανάκλησης Χοιρινού Κρέατος που συνομολογήθηκε μεταξύ της Επιτροπής και της ιρλανδικής κυβέρνησης, κάποιο ανάλογο σχέδιο θα πρέπει να συνομολογηθεί μεταξύ της Επιτροπής και του Υπουργείου Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης στην εθνοσυνέλευση του Μπέλφαστ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να εγκρίνει σε πνεύμα αλληλεγγύης τη συγχρηματοδότηση των αναγκαίων αποζημιώσεων όσων επλήγησαν. Το 2009 θα είναι δύσκολη χρονιά για όλους – ας μην ξεχνάμε τις έκτακτες συνθήκες που έφεραν πολλούς εργαζομένους στον τομέα των τροφίμων σε δύσκολη θέση για την οποία δε φέρουν καμία ευθύνη.

Οι υπουργοί της εθνοσυνέλευσης του Μπέλφαστ και της ιρλανδικής κυβέρνησης σύντομα θα παρουσιάσουν μια στρατηγική για την υγεία των ζώων που θα καλύπτει το σύνολο του νησιού.

Θα πρέπει να υπάρχει μια προσέγγιση για όλη την Ιρλανδία που να προχωρά πέρα από την υγεία των ζώων και να περιλαβάνει μία ενιαία κανονιστική προσέγγιση για το νησί. Με άλλα λόγια, η διαχείριση και η εφαρμογή των Κοινοτικών κανονισμών πρέπει να γίνεται σε πανιρλανδική βάση. Το σύνολο των Ιρλανδών γεωργών θα επωφεληθεί από κάτι τέτοιο, ενώ η αποφυγή της επανάληψης των διαδικασιών θα αυξήσει την αποτελεσματικότητα του ελέγχου της εφαρμογής των Κοινοτικών κανονισμών.

  Kathy Sinnott, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – Κυρία Πρόεδρε, ο συνάδελφος μου αναφέρθηκε στις σκοτεινές διόδους μέσω των οποίων τα PCB εισήχθησαν στην τροφική αλυσίδα, στην Ιρλανδία. Με μια αναδρομή στην ιστορία των PCB θα διαπιστώσουμε ότι τα πράγματα ίσως να είναι και χειρότερα. Τα πολυχλωριωμένα διφαινύλια έχουν ιστορία 100 ετών. Είναι ουσίες που παράγονται από τον άνθρωπο και ήταν εξαρχής προφανές ότι ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνες.

Τα PCB χρησιμοποιήθηκαν επί σειρά ετών σε πυκνωτές, υδραυλικά υγρά, για την επεξεργασία ξύλινων επιφανειών: σαφώς και δεν είχαν καμία θέση στην αλυσίδα των τροφίμων. Αλλά από τις αρχές του 20ου αιώνα έως το 1966, οπότε ένας Σουηδός επιστήμονας απέδειξε την επικινδυνότητά τους, οι πάντες εθελοτυφλούσαν και επέτρεπαν τη χρήση τους, παρά τα πολυάριθμα βιομηχανικά ατυχήματα που συνέβησαν κατ’ επανάληψη.

Αλλά ακόμα και όταν υπήρξαν οι επιστημονικές αποδείξεις, έπρεπε να περιμένουμε τη δεκαετία του 70 – το 1972 – για να απαγορευτεί η χρήση των PCB σε δημόσιους χώρους. Ακόμα όμως και τότε, η χρήση τους εξακολούθησε να επιτρέπεται ώς το 2000, έτος της πλήρους απαγόρευσής τους. Κατά συνέπεια, 100 χρόνια αφότου αποκαλύφθηκε το πρόβλημα, έχουν αφεθεί μεγάλες ποσότητες PCB εκεί έξω.

Έτσι, παρά την οδηγία της Επιτροπής του 1996 η οποία επιβάλλει τη διάθεσή τους, τα PCB βλέπουν κατ’ επανάληψη το φως της δημοσιότητας, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό του Βελγίου και πιο πρόσφατα της Ιρλανδίας.

Διαπίστωσα όμως κάτι που πραγματικά προκάλεσε σύγχυση στους Ιρλανδούς. Θυμάμαι τη συνάντηση που είχα με έναν κρεοπώλη εκείνη περίπου την περίοδο, ο οποίος αδυνατούσε να καταλάβει. Μου είπε ότι έχουμε θέσει σ’εφαρμογή ένα ολόκληρο σύστημα ιχνηλασιμότητας. Γνωρίζουμε την ακριβή προέλευση ενός αβγού, ποιας ημέρας είναι και, αν ψάξουμε λίγο παραπάνω, από ποια εκμετάλλευση κ.ο.κ. Και όμως, ακόμα και όταν έγινε γνωστή η πηγή των PCB, ο κρεοπώλης αυτός ο οποίος προμηθεύεται όλο το χοιρινό του από δική του εκμετάλλευση και που διαθέτει όλους τους κωδικούς κλπ., ήταν αναγκασμένος να το πετάξει και να το καταστρέψει.

Δεν καταλαβαίνω πώς συνέβη αυτό, επειδή πράγματι εργαστήκαμε πολύ σκληρά στην Επιτροπή Περιβάλλοντος. Εργαστήκατε κι εσείς πολύ σκληρά για την καθιέρωση του συστήματος ιχνηλασιμότητας. Και όμως, μεσούσης της κρίσης, όλα αυτά τα συστήματα έμειναν αναξιοποίητα. Ίσως να χρησιμοποιήθηκαν για τον εντοπισμό των εκμεταλλεύσεων, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση της φήμης των αθώων και αυτό είχε τεράστιο κόστος για το λαό και τη χώρα μου, καθότι δεν αμαυρώθηκαν οι συγκεκριμένες αλυσίδες εφοδιασμού, αλλά ολόκληρη η χώρα.

Υπάρχει και κάτι άλλο που προκαλεί σύγχυση. Συζητάμε σήμερα για τα PCB και τις διοξίνες, και ορθώς πράττουμε, αλλά πρέπει να περάσουν άλλα 100 χρόνια έως ότου διαπιστώσουμε τη σχέση μεταξύ διοξινών και αποτέφρωσης; Αυτό είναι κάτι για το οποίο θα συνεχίσω να καταβάλλω αδιάλειπτες προσπάθειες: να μείνουν οι διοξίνες που εκλύονται από την αποτέφρωση μακριά από την τροφική αλυσίδα.

  Jim Allister (NI). – Κυρία Πρόεδρε, πολλοί γεωργοί και επιχειρήσεις μεταποίησης στην εκλογική μου περιφέρεια αντιμετωπίζουν απώλειες εκατομμυρίων λιρών, χωρίς να φέρουν ευθύνη, επειδή προμηθεύτηκαν, καλόπιστα, μολυσμένες ζωοτροφές από βιομηχανία ζωοτροφών η οποία σκόπιμα περιφρόνησε τους κανονισμούς– πόσω μάλλον τις ορθές πρακτικές. Δεν αποτελεί έκπληξη ο έντονος θυμός που νιώθουν όσοι συμπολίτες μου επλήγησαν.

Θέλω να υποβάλω μία σειρά ερωτήσεων στην Επίτροπο. Αν δεν απαντηθούν απόψε, θα ήθελα να απαντηθούν γραπτώς, αν αυτό είναι δυνατό.

Πρώτον, ποιο είναι το ιστορικό της υπαίτιας βιομηχανίας ανακύκλωσης ζωοτροφών ως προς τη συμμόρφωση της με τους κανονισμούς της ΕΕ; Αδιαφορούσαν παντελώς για τους κανονισμούς, όπως αφέθηκε να εννοηθεί;

Δεύτερον, είχε η Millstream την άδεια να χρησιμοποιήσει το εν λόγω έλαιο; Αν όχι, δεν εμπίπτει στη ευθύνη του κάθε Κράτους Μέλους ο εντοπισμός και η αντιμετώπιση μιας τέτοιας περιφρόνησης βασικών απαιτήσεων των κανονισμών;

Τρίτο, προέβη η Millstream σε ανάλυση κινδύνων και σε αυτοελέγχο στο πλαίσιο του συστήματος HACCP, όπως απαιτείται από τον κανονισμό για την υγιεινή των τροφίμων;

Τέταρτο, είναι ικανοποιημένη η Επιτροπή με το επίπεδο και τη συχνότητα των επιθεωρήσεων και της επίβλεψης που επέβαλε το Κράτος Μέλος σ’ αυτό το εργοστάσιο και στην παραγωγή του, δεδομένης της υποχρέωσης του Κράτους Μέλους να διαθέτει επίσημο σχέδιο ελέγχου βάσει της επικινδυνότητας; Υπήρξε αμέλεια από πλευράς των ιρλανδικών αρχών όσον αφορά την αυστηρή εφαρμογή των απαιτήσεων του νόμου για τις ζωοτροφές και την ασφάλεια των τροφίμων;

Πέμπτο, στην εκλογική μου περιφέρεια οι σύννομοι μύλοι τροφίμων πρέπει να συμμορφώνονται με αυστηρές προδιαγραφές και υπόκεινται σε αυστηρούς ελέγχους στο πλαίσιο προγραμμάτων διασφάλισης της ποιότητας. Γιατί δεν έγιναν οι αντίστοιχοι έλεγχοι στη Millstream Recycling;

Έκτο, υπήρχε εμπιστοσύνη στο σύστημα αυτοπιστοποίησης της ασφάλειας της βιομηχανίας ζωοτροφών και αν ναι, γιατί – αφού αυτό επιτρέπεται μόνο για τους μικρούς επιχειρηματικούς φορείς – επετράπη στην προκειμένη περίπτωση;

Τέλος, ποια είναι, αν επιτρέπετε, η ακριβής νομική βάση επί της οποίας η Επιτροπή συμφώνησε εκταμίευση μεγάλων ποσών προς το Ιρλανδικό κράτος, δεδομένου ότι αρχικά ο εκπρόσωπος τύπου της Επιτροπής είχε δηλώσει ότι δεν υπάρχει τέτοια νομική βάση; Θα δοθεί συνέχεια με κίνηση διαδικασίας παράβασης, εάν διαπιστωθεί ότι αυτό το Κράτος Μέλος παραβιάζει τη νομοθεσία;

  Maria Petre (PPE-DE). – (RO) Είναι χρήσιμη η αποψινή συζήτηση η οποία βασίζεται στη δήλωση που η Επιτροπή και εσείς, Επίτροπε, έχετε ήδη κάνει σχετικά με τη χρήση παλαιών ελαίων για την παρασκευή ζωοτροφών στην Ιρλανδία.

Θα ήθελα να διευρύνω κάπως τη συζήτηση και να σας πω ότι ένας πολύ μεγάλος αριθμός Κρατών Μελών, συμπεριλαμβανομένης της Ρουμανίας στην οποία πρόκειται να αναφερθώ, έχουν πληγεί απ’ αυτό το συμβάν ή, για να είμαι πιο ακριβής, το συμβάν έχει πλήξει τη βιομηχανία κρέατος και πάνω απ’ όλα τους καταναλωτές. Έχει πλήξει τη βιομηχανία η οποία κατέγραψε σημαντικές απώλειες σε εξαιρετικά μικρό χρονικό διάστημα και τους καταναλωτές, σε μία εποχή κατά την οποία, τουλάχιστον στη Ρουμανία, η κατανάλωση χοιρινού είναι συνήθως μεγάλη, καθώς συνδέεται με τον παραδοσιακό εορτασμό των Χριστουγέννων.

Κάτι που λειτούργησε άψογα ήταν η κοινοποίηση των κτηνιατρικών αρχών μέσω του Ευρωπαϊκού Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης. Ωστόσο, πέραν του μέτρου αυτού, δεν υπήρξε καμία περαιτέρω πληροφόρηση. Ποια ήταν η ποσότητα του μολυσμένου κρέατος, πού διανεμήθηκε και πού βρίσκονται τα προϊόντα τροφίμων, ήταν κάποια απ’ τα ερωτήματα τα οποία απαντήθηκαν μερικώς ή, σε ορισμένες περιπτώσεις, καθόλου. Ποια ήταν η συνέπεια; Η πανικόβλητη αντίδραση των καταναλωτών και οι τεράστιες απώλειες για τους παραγωγούς, καθώς και η σχετική ανικανότητα των αρμοδίων αρχών να χειριστούν αποτελεσματικά ένα τέτοιο συμβάν.

Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν τουλάχιστον δύο προβλήματα. Το πρώτο είναι η μόλυνση με διοξίνες, ως αποτέλεσμα της χρήσης παλαιών ελαίων, δεδομένου ότι οι διοξίνες είναι, όπως όλοι γνωρίζουμε, ιδιαίτερα επικίνδυνες ουσίες, πολύ τοξικές για τον ανθρώπινο οργανισμό, ακόμα και σε ελάχιστες ποσότητες. Τι μπορούμε να κάνουμε για να διασφαλίσουμε ότι κάτι τέτοιο δε θα ξανασυμβεί;

Το δεύτερο πρόβλημα έγκειται στο εξής: με ποιο τρόπο θα βελτιώσουμε την ικανότητα απάντησης και ανάληψης δράσης των αρμοδίων αρχών των Κρατών Μελών σε ανάλογα επικίνδυνες καταστάσεις;

Τέλος, ελπίζω ότι με τη συζήτηση αυτή θα δοθούν κάποιες απαντήσεις, τουλάχιστον στις δύο αυτές ερωτήσεις.

  Petya Stavreva (PPE-DE). – (BG) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, το πρόβλημα της χρήσης παλαιών ελαίων που περιέχουν πολυχλωριωμένα διφαινύλια σε εργοστάσιο ανακύκλωσης τροφών, έθεσε ξανά το ζήτημα της αναγκαιότητας ύπαρξης εγγυήσεων για την ασφάλεια των τροφίμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κατ’ αρχάς, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι αιτία του προβλήματος δεν είναι κάποια ζωική νόσος, αλλά ο ανεπαρκής έλεγχος της εφαρμογής των θεσπισμένων μέτρων για την υγιεινή και την ασφάλεια των ζωοτροφών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρά τους επιτόπιους ελέγχους, υψηλά επίπεδα διοξίνης ανιχνεύτηκαν, αφότου είχαν μολύνει το χοιρινό κρέας. Το λογικό ερώτημα είναι: γιατί δε συνέβη αυτό νωρίτερα;

Πολλοί Ευρωπαίοι πολίτες διερωτώνται σήμερα, αν η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει την απαραίτητη νομοθεσία για να απαιτήσει από τα Κράτη Μέλη να προβούν στη δέουσα παρακολούθηση της ασφάλειας της χορτονομής με την οποία τρέφονται τα ζώα. Χρειάζεται επειγόντως απάντηση στο ερώτημα αυτό, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η μη εφαρμογή των προδιαγραφών ασφαλείας σε μία μόνο μονάδα μεταποίησης τροφίμων μπορεί να έχει μοιραίες συνέπειες και να προκαλέσει απώλειες εκατοντάδων εκατομμυρίων Ευρώ.

Θα ήθελα να καλέσω την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να εντατικοποιηθεί η παρακολούθηση η οποία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Κοινοτικής πολιτικής για την προστασία της ασφάλειας του καταναλωτή. Το χοιρινό κρέας με υψηλά επίπεδα διοξίνης από την Ιρλανδία έφτασε και στη Βουλγαρία και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε να επαναληφθούν στο μέλλον ανάλογα συμβάντα καθώς το μετέπειτα οικονομικό και το κοινωνικό κόστος, είναι υπερβολικά υψηλό.

Τέλος θα ήθελα να χαιρετίσω την πρωτοβουλία της Κας McGuinness να φέρει το θέμα προς εξέταση ενώπιον της Επιτροπής.

  Elisabeth Jeggle (PPE-DE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, η αποψινή συζήτηση έχει θέμα τη χρήση παλαιών ελαίων με PCB σε εργοστάσιο ανακύκλωσης τροφών στην Ιρλανδία. Αύριο, το θέμα θα είναι η διάθεση στην αγορά και η χρήση των ζωοτροφών. Αύριο, θα παρατηρήσουμε ότι έχει επιτευχθεί η από κοινού λήψη σειράς σημαντικών και αποτελεσματικών μέτρων σ’ αυτόν τον τομέα. Εντούτοις, υπάρχουν ακόμα προβλήματα σ’αυτό το πεδίο. Γι’ αυτόν το λόγο οι πέντε ερωτήσεις που έθεσε η κα McGuinness στην προφορική της ερώτηση πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη και να απαντηθούν με σοβαρότητα.

Επίτροπε, εσείς η ίδια, αναφερθήκατε σε κενά στην εφαρμογή της νομοθεσίας μας σε πολλά Κράτη Μέλη τα οποία πρέπει να καλυφθούν. Είναι αλήθεια ότι ο τομέας των ζωοτροφών συνολικά έχει αποδείξει τα τελευταία χρόνια την αξιοπιστία του, αλλά κάποιες επιχειρήσεις, είτε δεν έχουν επίγνωση των κινδύνων, είτε εθελοτυφλούν. Φαίνεται, επιπλέον, ότι υπάρχουν ακόμα μεγάλα περιθώρια βελτίωσης σε πολλά Κράτη Μέλη όσον αφορά τον έλεγχο βάσει της εκτίμησης του κινδύνου.

Όλοι εμείς – το Κοινοβούλιο, ο μειούμενος αριθμός των γεωργών και οι καταναλωτές – περιμένουμε τη σωστή εφαρμογή της Κοινοτικής νομοθεσίας μέσω των σχετικών ελέγχων. Γι’ αυτόν τον λόγο, πιστεύω ότι πρέπει να διερευνηθούν η γενική νομοθεσία για τα τρόφιμα, την υγιεινή των τροφίμων και των ζωοτροφών καθώς και οι όροι χορήγησης αδειών στα εργοστάσια ανακύκλωσης τροφίμων.

Ναι, είμαστε υπέρ της χρήσης του πλεονάσματος των τροφίμων. Προσωπικά τουλάχιστον, προτιμώ την χρήση και όχι την καταστοφή του. Ωστόσο, πρέπει να εξασφαλίζεται η ιχνηλασιμότητά του. Ανεπιθύμητες ουσίες και προϊόντα πρέπει να αποκλείονται με ασφαλή και ελεγχόμενο τρόπο. Όταν εταιρείες ζωοτροφών έχουν εξουσιοδοτηθεί, πρέπει να διασφαλίζεται η επαγγελματική επάρκεια του προσωπικού τους στον τομέα της ασφάλειας των τροφίμων και των ζωοτροφών.

Οι ζωοτροφές αποτελούν τη βάση της ασφάλειας των τροφίμων. Οι γεωργοί πρέπει να είναι βέβαιοι για την ασφάλεια των ζωοτροφών προκειμένου να βεβαιωθούν και οι καταναλωτές για την ασφάλεια και την υγιεινή των τροφίμων.

  James Nicholson (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, κατ’ αρχάς να δηλώσω την ικανοποίησή μου για τη διεξαγωγή αυτής της συζήτησης. Έκανε τους γεωργούς της πατρίδας μου να συνειδητοποιήσουν πόσο ευάλωτοι είναι στις πράξεις τρίτων.

Το εν λόγω περιστατικό συνέβη στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, αλλά η ειρωνία είναι ότι το παλαιό έλαιο το οποίο υποτίθεται πως είναι η αιτία του προβλήματος, προήλθε από τη Βόρειο Ιρλανδία. Εντοπίστηκε εντούτοις σε σύνθετες ζωοτροφές στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας.

Θεωρώ ότι το πρόβλημα που προέκυψε συνίσταται στο ότι οι γεωργοί της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας – ανεξαρτήτως του αν παράγουν χοίριο ή βόειο κρέας – έχουν τύχει αποζημιώσεων, ενισχύσεων ή συνδρομής από την Κοινότητα. Οι γεωργοί της Βόρειας Ιρλανδίας έχουν μείνει επί ξύλου κρεμάμενοι χωρίς βοήθεια και στήριξη. Οι γεωργοί της Βόρειας Ιρλανδίας έχουν καταστραφεί και πολλοί απ’αυτούς κινδυνεύουν να χάσουν τις εκμεταλλεύσεις τους και να κηρύξουν παύση εργασιών για κάτι για το οποίο δε φέρουν ευθύνη. Δεν έκαναν κάποιο λάθος, δεν διέπραξαν κανένα αδίκημα και πρέπει να δηλώσω ευθέως στο Κοινοβούλιο και στην Επίτροπο απόψε το εξής: θεωρώ ότι οι γεωργοί της Βόρειας Ιρλανδίας αισθάνονται προδομένοι όχι μόνο από το Υπουργείο Γεωργίας μας, το DARD, όπως είναι γνωστό στη Βόρειο Ιρλανδία, αλλά κυρίως από τον Υπουργό, ο οποίος φαίνεται ανίκανος, ανίσχυρος και ανήμπορος να λύσει το πρόβλημα.

Το Υπουργείο Γεωργίας της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας σαφώς έδειξε ότι μεριμνά πρωτίστως για τους δικούς του. Αυτό είναι κατανοητό. Μπορώ να σας ρωτήσω, Επίτροπε, αν θα λάβετε πληροφορίες από την έρευνα που υποτίθεται ότι διεξάγεται και από τις δύο πλευρές των συνόρων; Είστε έτοιμοι να λάβετε μέτρα βάσει των πληροφοριών που θα λάβετε; Είστε έτοιμοι να διασφαλίσετε ότι οι παραγωγοί της Βόρειας Ιρλανδίας θα έχουν την ίδια στήριξη με τους γεωργούς της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας και ότι δε θα αποκλειστούν από την όποια οικονομική ενίσχυση; Και πάνω απ’όλα, και τελειώνω μ’ αυτό, θα διασφαλίσετε ότι δε θα ξανασυμβεί ποτέ κάτι παρόμοιο; Συνέπεια των παραπάνω θα είναι η απώλεια της εμπιστοσύνης του καταναλωτή και κυρίως η καταστοφή του παραγωγού.

  Avril Doyle (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, μία από της πηγές έκθεσης του ανθρώπου στα PCB, όπως ανέφερε και η Επίτροπος, είναι η τροφική αλυσίδα. Ωστόσο, τα τζάκια και ο καπνός του τσιγάρου αποτελούν σημαντικότερες πηγές έκθεσης για πολύ μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων. Ας τηρήσουμε λοιπόν τις αναλογίες και ας αφήσουμε κατά μέρος τις υστερικές αντιδράσεις. Ας είναι η συζήτηση αυτή περισσότερο διαφωτιστική παρά εξημμένη.

Οι ελάχιστες προδιαγραφές για την υγιεινή των ζωοτροφών είναι πράγματι πολύ σημαντικές και πρέπει να εφαρμόζονται με συνέπεια. Θα πρέπει, ωστόσο, να συνοδεύονται και από μέτρα πλήρους αναγνώρισης και ιχνηλασιμότητας για το σύνολο των προϊόντων κρέατος – όχι μόνο για το βόειο, αλλά και για τα πουλερικά, το χοιρινό και το αρνίσιο κρέας. Έχω καταθέσει σχετικά, προτάσεις τροποποιήσεων της τρέχουσας νομοθεσίας, οι οποίες θα συζητηθούν προσεχώς στο Κοινοβούλιο.

Η συγκεκριμένη ζωοτροφή για χοίρους ήταν πράγματι μολυσμένη από ψιχία προϊόντων αρτοποιίας, επειδή η Millstram Recycling χρησιμοποιήσε, ανεπίγνωστα, καύσιμη ύλη για την ξήρανση των ψιχίων που καλόπιστα προμηθεύτηκε από εταιρεία με την οποία συνεργαζόταν επί σειρά ετών χωρίς να έχουν προκύψει παρόμοια προβλήματα. Η αστυνομική έρευνα βρίσκεται υπό εξέλιξη και η εταιρεία συνεργάζεται πλήρως με τις αρχές.

Θα ήθελα να αντικρούσω πλήρως τον ισχυρισμό του κου Allister περί σκόπιμης περιφρόνησης των κανονισμών από πλευράς της εταιρείας. Θα αποδειχθεί ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ας είμαστε, λοιπόν, πιο προσεχτικοί με αυτά που λέμε.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν ότι, έστω και βραχυπρόθεσμα, έπρεπε να αποσυρθεί και να καταστραφεί το σύνολο των προϊόντων χοιρινού κρέατος. Οι επιχειρήσεις πολλών Ιρλανδών γεωργών αλλά και η φήμη των ιρλανδικών τροφίμων επλήγησαν επειδή υποχρεωθήκαμε να προβούμε σε μια τόσο δυσανάλογη αντίδραση – μόνον έξι ή εφτά τοις εκατό των χοιροτροφικών εκμεταλλεύσεών μας είχαν μολυνθεί – λόγω της αποτυχίας του ιρλανδικού συστήματος αναγνώρισης και ιχνηλασιμότητας, σε επίπεδο σφαγείου. Κανονικά, όλοι οι χοίροι στην Ιρλανδία πρέπει να φέρουν ενώτια ή να είναι μαρκαρισμένοι, αλλά για κάποιο λόγο, σε επίπεδο σφαγείου, δεν ήταν δυνατό να διαχωριστούν οι χοίροι που είχαν μολυνθεί από την συντριπτική πλειονότητα αυτών που δεν είχαν μολυνθεί.

Πρέπει να εξετάσουμε αυτό το ζήτημα. Η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει συνολικά το ρόλο της αναγνώρισης και της ιχνηλασιμότητας αλλά, πάνω απ’ όλα, ας περιμένουμε τα αποτελέσματα της αστυνομικής έρευνας τα οποία, κατά τη γνώμη μου, επιφυλάσσουν εκπλήξεις.

Οι εταιρείες που εμπλέκονται εξέφρασαν δημόσια τη λύπη τους για τη ζημιά που προκλήθηκε στην τροφική αλυσίδα και στη φήμη της Ιρλανδίας, καθώς και για την οικονομική ζημιά που υπέστησαν πολλοί γεωργοί οι οποίοι αγόραζαν, μέχρι τότε, ζωοτροφές εξαιρετικής ποιότητας. Έχουν αρχίσει και πάλι να παράγουν και να προτείνουν στους αγρότες εξαιρετικής, ας μου επιτραπεί, ποιότητας σιτηρέσιο για ανάμειξη.

Το επεισόδιο αυτό ήταν άσχημο. Κανείς δεν ευχήθηκε να συμβεί.

  Mairead McGuinness (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, προσπάθησα να μην καταστώ κριτής και κρινόμενος στην ιρλανδική υπόθεση, καθώς δεν είναι αυτός ο ρόλος μου, θα ήθελα όμως να υποβάλω τρεις ερωτήσεις στην Επίτροπο: ποιος είναι ο όγκος των PCB που ακόμα διακινούνται; Μπορείτε να διασφαλίσετε ότι δε θα ξαναμολυνθεί η τροφική αλυσίδα μέσα στους επόμενους 23 μήνες, όσο διαρκεί η διαδικασία διάθεσής τους; Θα παρουσιάσει η Επιτροπή έκθεση για την κατάσταση εφαρμογής του Κανονισμού για την Υγιεινή των Ζωοτροφών, για την οποία το Κοινοβούλιο επιθυμεί να ενημερωθεί;

Θα ήθελα επίσης να εφιστήσω την προσοχή του Jim Allister στο γεγονός ότι το ζήτημα είναι διασυνοριακό. Απ’ ό,τι φαίνεται, η μόλυνση – όπως ορθώς ανέφερε ο Jim Nicholson – διέσχισε τα σύνορα. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δε συμφωνώ με τον Proinsias. Το ζήτημα είναι ευρωπαϊκό, επειδή έχει διασυνοριακή διάσταση. ´Ο,τι συνέβη στην Ιρλανδία μπορεί να συμβεί σε οιοδήποτε Κράτος Μέλος, επειδή διακινούνται ακόμα – όπως φαίνεται – χιλιάδες τόνοι PCB. Ίσως η Επίτροπος μπορεί να μας δώσει κάποιες διευκρινίσεις.

  Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf (Verts/ALE) . – (DE) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, έχει η Επιτροπή προβεί σε διερεύνηση ή ανασύσταση της πορείας των γεγονότων που οδήγησαν στο ατύχημα; Βρίσκω τη θεωρία ότι η καύση παλαιού ελαίου και ο καπνός που στη συνέχεια διεισδύει σε μερικά ψιχία μπορεί να προκαλέσει τέτοιας έκτασης μόλυνση με διοξίνη, δηλαδή 200πλάσια αύξηση των επιπέδων διοξίνης στο χοιρινό κρέας – όχι στη ζωοτροφή, αλλά στο κρέας αυτό καθαυτό – αρκετά γελοία. Θα εξακολουθήσω να θεωρώ, έως αποδείξεως του εναντίου, ότι πρόκειται για υπόθεση εσκεμμένης πρόσμειξης.

Για κάθε τροχαίο ατύχημα γίνεται αναπαράσταση και διερεύνηση των συνθηκών κάτω από τις οποίες σημειώθηκε. Και γι’ αυτό το ατύχημα – αν περί ατυχήματος πρόκειται – πρέπει να γίνει αναπαράσταση των συνθηκών και να διερευνηθεί αν αυτό το είδος καύσης και ο καπνός που εκλύεται μπορούν πράγματι να είναι η αιτία της κατάληξης όλης αυτής της διοξίνης στο κρέας. Ως επαγγελματίας, θα ήθελα να δηλώσω ότι όλα όσα λέγονται επί του προκειμένου είναι ανοησίες. Συζητάμε εδώ για μία σκόπιμη πρόσμειξη και έχουμε μετατραπεί σε χώρους αποθήκευσης αυτού του δηλητηρίου, το οποίο δεν αποσυντίθεται αλλά συνεχίζει να υφίσταται για πολλές γενιές.

  Jan Mulder (ALDE). – (NL) Η συζήτηση ήταν άκρως ενδιαφέρουσα. Φοβάμαι ότι θα έχουμε επανάληψη παρόμοιων περιστατικών και στο μέλλον. Ποτέ δε θα μπορέσουμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο εγκληματικών συμπεριφορών και ατόμων τα οποία θα εκμεταλλεύονται το σύστημα.

Ένα από τα ζητήματα που δεν συζητήθηκαν απόψε είναι το σύστημα των ιδιωτικών πιστοποιήσεων. Γιατί η Επιτροπή δεν παρέχει περαιτέρω κίνητρα στη βιομηχανία, ώστε να διεξάγει τους δικούς της ελέγχους και να αναπτύξει ιδιωτικά συστήματα πιστοποίησης; Θα μπορέσει τότε η Επιτροπή να πει, «μπορούμε να διενεργήσουμε τους δικούς μας ελέγχους στο τέλος, αλλά σε πρώτη φάση, υπεύθυνοι για τον έλεγχο των συναδέλφων σας και για τη διασφάλιση ότι δε θα επαναληφθούν παρόμοια φαινόμενα, είστε εσείς. Αν αναπτύξετε ένα εύλογο σύστημα πιστοποίησης, θα το ενθαρρύνουμε και θα το αναγνωρίσουμε». Γνώμη μου είναι ότι πρέπει να ενθαρρύνουμε τη λήψη μέτρων «από τη βάση», ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη ανάλογων πρακτικών.

  Jim Allister (NI). – Κυρία Πρόεδρε, το γεγονός ότι το έλαιο προήλθε από τη Βόρειο Ιρλανδία είναι αδιαμφισβήτητο. Δεν είναι εκεί το ζήτημα.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η Millstream προτίμησε να αγοράσει το εν λόγω έλαιο, γνωρίζοντας ότι αυτό προοριζόταν για τα ξηραντήρια, δηλαδή για την επεξεργασία των ζωοτροφών, για την ξήρανση των ψιχίων. Άρα, το ερώτημα είναι γιατί αγόρασε αυτού του είδους το έλαιο, και όχι από πού προήλθε το έλαιο.

Γιατί δεν ελέγχθηκε από κρατικούς επιθεωρητές και από την ίδια την εταιρεία; Η χρήση ελαίου σε τούτη την περίπτωση είναι, εξ όσων αντιλαμβάνομαι, παράνομη, αποτελεί παράβαση των κανονισμών για την υγιεινή και τα τρόφιμα. Οπότε το ζήτημα δεν είναι η προέλευσή του – αλλά γιατί κατέληξε εκεί και γιατί χρησιμοποιήθηκε για το σκοπό για τον οποίο χρησιμοποιήθηκε.

  Avril Doyle (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, ο ισχυρισμός του κου Graefe zu Baringdorf περί σκόπιμης ανάμειξης μολυσματικών ουσιών με ζωοτροφές είναι ποταπός και δεν αρμόζει σε «επαγγελματία» πολιτικό. Ας αφήσουμε τη νόμιμη διαδικασία, δηλαδή τη δικαστική έρευνα να συνεχιστεί.

Η συγκεκριμένη εταιρεία, η Millstream Recycling, συνεργάζεται πλήρως. Διαθέτει όλα τα απαραίτητα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι το έλαιο αγοράστηκε από εξουσιοδοτημένη εταιρεία προμήθειας ελαίων του Δουβλίνου. Αγοράστηκε ως ελαφρύ ανακυκλωμένο καύσιμο, κατάλληλο για τη συγκεκριμένη διαδικασία ξήρανσης. Τους το προμήθευσε εξουσιοδοτημένη εταιρεία και το αγόρασαν, θεωρώντας ότι είναι ελαφρύ ανακυκλωμένο καύσιμο. Ωστόσο, δέχονται ότι τους επωλήθη έλαιο μετασχηματιστών το οποίο προκάλεσε μόλυνση με διοξίνες.

Διεξάγεται δικαστική και αστυνομική έρευνα. Ας αφήσουμε την προσήκουσα διαδικασία να συνεχιστεί και ας μπει ένα τέλος σε όλους αυτούς τους ισχυρισμούς. Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό και οι υστερικές και υπερβολικές αντιδράσεις δεν είναι εποικοδομητικές.

  James Nicholson (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, όλοι θα συμφωνήσουν – κανείς δεν το αρνείται – ότι, ναι, χώρα προέλευσης του ελαίου ήταν η Βόρειος Ιρλανδία. Είναι αδιαμφισβήτητο. Εντούτοις, όσην ώρα εμείς λογομαχούμε, οχτώ γεωργοί στη Βόρειο Ιρλανδία και κάποιοι άλλοι στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας έχουν οδηγηθεί σε οικονομική εξαφάνιση. Υποφέρουν κι οι δεύτεροι, το δέχομαι. Αυτό δεν έχει να κάνει με πολιτική. Πρόκειται για απλούς ανθρώπους που υποφέρουν, πρόκειται για τους γεωργούς μας που έχουν πληγεί οικονομικά.

Η αλήθεια είναι ότι – και πρέπει να το παραδεχτούμε αυτό και εμείς και εσείς, Επίτροπε – υπήρξαν τόνοι χοιρινού κρέατος οι οποίοι δεν ήταν δυνατόν να εντοπιστούν. Κανείς δεν γνώριζε την προέλευσή τους, από ποια ζώα ή από ποια περιοχή προήλθαν. Επίτροπε, έφτασε η ώρα να εισάγετε ένα ακριβές και σαφές σύστημα επισήμανσης της προέλευσης του κρέατος. Αν είχε γίνει αυτό, θα είχαμε ακριβέστερη εικόνα της κατάστασης.

Δεν θέλω να αναγάγω αυτό το συμβάν σε πολιτικό, γιατί κατά τη γνώμη μου δεν είναι πολιτικό. Συζητώ κάθε μέρα με γεωργούς και μερικοί απ’ αυτούς πιθανότατα θα χάσουν τις εκμεταλλεύσεις τους. Η κατάσταση είναι σοβαρή. Ας περιμένουμε, λοιπόν, την τελική έκβαση της δικαστικής έρευνας – είναι κάτι το οποίο επιθυμώ κι εγώ. Επιθυμώ όμως να παρασχεθεί προστασία στους γεωργούς της πατρίδας μου οι οποίοι δεν πρέπει να βρεθούν «αδικημένοι». Θέλω να τους εξασφαλιστεί επαρκής προστασία από μέρους σας προκειμένου να τύχουν ίσης μεταχείρισης με τους γεωργούς της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας.

  Ανδρούλα Βασιλείου, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, η συζήτηση ήταν πραγματικά ζωηρή και τέθηκαν πολλά ερωτήματα. Έγιναν επίσης πολλές υποθέσεις και θα συμφωνήσω με την κα Doyle στο ότι πρέπει να επιδείξουμε υπομονή και να περιμένουμε την έκβαση της έρευνας. Τότε μόνο θα μπορέσουμε να καταλήξουμε σε συμπεράσματα και να λάβουμε αποφάσεις για το μέλλον. Ένα πρέπει να προσθέσω, – δεν είχα ασχοληθεί προσωπικά, έχω όμως ακουστά – ότι σε παρεμφερείς περιπτώσεις στη Γερμανία και το Βέλγιο, ακολούθησε πλήρης ενημέρωση όλων των Κρατών Μελών για τα συγκεκριμένα συμβάντα. Θεωρώ, επομένως, ότι ένα σώφρον Κράτος Μέλος οφείλει να λαμβάνει αυστηρότερα μέτρα ελέγχου. Αλλά, ακόμα και με τα αυστηρότερα μέτρα, κάτι τέτοιο πιθανόν να ξανασυμβεί, είτε λόγω απάτης, είτε λόγω αμέλειας ή για οποιαδήποτε άλλη αιτία. Δική μας ευθύνη μας είναι να μεριμνούμε για τη θέσπιση νομοθεσίας – την οποία θεωρώ πλέον ικανοποιητική – και για τη συμμόρφωση των Κρατών Μελών με αυτήν. Καθήκον μας, ως Επιτροπή, είναι να ασκούμε ελέγχους και να μεριμνούμε ώστε τα Κράτη Μέλη να κάνουν κι αυτά το καθήκον τους.

Οι ΓΤΚΘ προβαίνουν σε ελέγχους και οι εκθέσεις τους είναι διαθέσιμες στο κοινό, οπότε ο βαθμός συμμόρφωσης με τους νόμους μας συνάγεται από τις εν λόγω εκθέσεις που συντάσσονται για κάθε χώρα χωριστά.

Κάποιοι από εσάς εγείρατε το θέμα της ιχνηλασιμότητας η οποία πράγματι αποτελεί έναν από τους κύριους πυλώνες της γενικής νομοθεσίας για τα τρόφιμα και για την οποία έχουν την ευθύνη οι υπεύθυνοι των επιχειρήσεων τροφίμων. Οι τελευταίοι θα πρέπει να είναι σε θέση να αναφέρουν από ποιον αγοράζουν και σε ποιον πωλούν. Ωστόσο, το επίπεδο λεπτομέρειας ή η ιδιαιτερότητα των εσωτερικών διαδικασιών ιχνηλασιμότητας που έχουν επιλεγεί από τους υπεύθυνους των επιχειρήσεων τροφίμων καθορίζει την τελική οικονομική ζημιά η οποία και τους βαρύνει σε περίπτωση ανάκλησης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι ιρλανδικοί κανόνες ιχνηλασιμότητας προέβλεπαν την απλή αναγραφή της ημερομηνίας παραγωγής και όχι την αγροτική εκμετάλλευση προέλευσης του κρέατος. Για το λόγο αυτό, ήταν απαραίτητη η ανάκληση όλης της ποσότητας του κρέατος που είχε παραχθεί στη διάρκεια των δύο αυτών μηνών. Αν εφαρμόζονταν αυστηρότεροι κανόνες ιχνηλασιμότητας (με υψηλότερο, φυσικά, κόστος) θα είχε ανακληθεί μόνον η ποσότητα κρέατος που θα είχε αναγνωριστεί ως προερχόμενη από τη συγκεκριμένη εκμετάλλευση. Οπότε πρέπει να αποφασίσουμε: ή θα δαπανήσουμε περισσότερα χρήματα και θα έχουμε καλύτερους κανόνες ιχνηλασιμότητας ή θα δαπανήσουμε λιγότερα χρήματα και θα επιβαρυνθούμε, εν κατακλείδι, τη ζημιά.

Αναφέρθηκε ότι η Επιτροπή χορήγησε ενισχύσεις. Πρέπει να διευκρινίσω – παρόλο που η καταβολή των αποζημιώσεων άπτεται του τομέα ευθύνης της Επιτρόπου Fischer Boel – ότι η Επιτροπή ενήργησε στην ίδια βάση και για τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας και για τη Βόρειο Ιρλανδία. Έχω στη διάθεσή μου ορισμένους αριθμούς. Η Επιτροπή εισήγαγε ένα καθεστώς ενίσχυσης της ιδιωτικής αποθεματοποίησης για τη Βόρειο Ιρλανδία, στο πλαίσιο του οποίου έως και 15.000 τόνοι μπορούν να αποθηκευτούν έως και έξι μήνες. Ο προϋπολογισμός του μέτρου αυτού ανέρχεται στα 6,9 εκατομμύρια Ευρώ. Ένα ανάλογο καθεστώς ενίσχυσης της ιδιωτικής αποθεματοποίησης εγκρίθηκε για τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. Στο πλαίσιο του καθεστώτος αυτού, έως 30.000 τόνοι μπορούν να αποθηκευτούν έως και έξι μήνες, με μέγιστο προϋπολογισμό ύψους 13,9 εκατομμυρίων Ευρώ. Εξάλλου, στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας ένα πρόγραμμα διάθεσης κόστους 20,6 εκατομμυρίων Ευρώ συγχρηματοδοτήθηκε από την Κοινότητα. Δεν καταβλήθηκαν απευθείας ενισχύσεις από την Επιτροπή ούτε στους γεωργούς της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας ούτε στους γεωργούς της Βορείου Ιρλανδίας, διότι δεν υπάρχει νομική βάση για την καταβολή τέτοιων αποζημιώσεων.

Ανακεφαλαιώνοντας, θα έλεγα ότι η νομοθεσία μας είναι καλή, θα πρέπει όμως στο μέλλον να βρισκόμαστε σε διαρκή επαγρύπνηση. Πρέπει να διασφαλίζουμε ότι τα Κράτη Μέλη εφαρμόζουν τη σχετική νομοθεσία – και η συνεργασία των Κρατών Μελών μας είναι αναγκαία. Από πλευράς Επιτροπής, πρέπει να συνεχίσουμε τους ελέγχους μας και να διασφαλίσουμε ότι τα Κράτη Μέλη συμμορφώνονται με τους κανονισμούς μας.

Επιπλέον, μόλις λάβουμε τα αποτελέσματα των ερευνών και εξακριβώσεων, θα σκεφτούμε για τις μελλοντικές δράσεις. Έαν θεωρήσουμε ότι υπάρχει περιθώριο βελτίωσης των κανονισμών μας, δεν θα διστάσουμε να το πράξουμε.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.