Relato integral dos debates

Quinta-feira, 5 de Fevereiro de 2009 - Estrasburgo

11.2. Situação dos refugiados birmaneses na Tailândia

  Πρόεδρος. - Το επόμενο σημείο είναι η συζήτηση επί έξι προτάσεων ψηφίσματος σχετικά με την κατάσταση των Βιρμανών προσφύγων στην Ταϋλάνδη.⁽¹⁾

  Erik Meijer, Auteur. − Voorzitter, Birma staat bekend als een gewelddadige militaire dictatuur, waarin een kaste van profiteurs langdurig de macht in handen kan houden. Onderdrukking en armoede leiden ertoe dat veel mensen het land hebben verlaten of alsnog willen verlaten.

Die dictatuur wordt zowel gerechtvaardigd als verscherpt door de etnische verscheidenheid binnen het land. In grote gebieden zijn minderheidsvolkeren in de meerderheid. Zij streven naar autonomie en organiseren verzet tegen de centrale dictatuur. De militaire leiders vinden hun dictatuur nodig om het land duurzaam bijeen te kunnen houden en de opstandige volkeren te onderwerpen. Zij zijn meer geïnteresseerd in het grondgebied dan in de mensen die daarop wonen. Door grote ontginningsconcessies af te geven aan buitenlandse bedrijven verdwijnen belangrijke bestaansbronnen van de inheemse bevolking en worden natuur en milieu ernstig beschadigd.

Doordat met de regionale meerderheidsvolkeren geen rekening wordt gehouden, wordt de noodzaak om het land te ontvluchten verder versterkt. Het regime wil lastige groepen graag kwijt door ze te vermoorden of het land uit te jagen. Velen vluchten de zee op in wrakke bootjes met een grote kans om te verdrinken. Buurland Thailand heeft al heel wat vluchtelingen over de grens zien komen. Volgens sommige schattingen zijn het er in de afgelopen 25 jaar al twee miljoen geworden. Tienduizenden die zijn geweigerd, verblijven dakloos in het niemandsland langs de grens.

Medelijden of solidariteit met vluchtelingen is in Zuidoost-Azië helaas nóg minder sterk ontwikkeld dan in Europa. Het komt vaak voor dat de vluchtelingen worden weggestuurd, zelfs als dat hun wisse dood betekent. De publieke opinie is er te weinig in geïnteresseerd, zelfs als het vluchtelingen betreft met wie men de godsdienst gemeen heeft, zoals de islamitische bootvluchtelingen die uit Birma in Indonesië terechtkwamen.

Daarnaast zien wij dat de regeringen voorrang geven aan goede betrekkingen met hun collega's in dictatuurstaten, in plaats van druk uit te oefenen om de toestand daar te verbeteren. Sommigen in Europa neigen naar eenzelfde soort houding en in Azië kunnen wij zien tot welke verschrikkingen dat leidt. Ook daarom is het goed dat wij de Aziatische landen oproepen om een oplossing te vinden.

  Charles Tannock, author. − Madam President, this case highlights the plight of a minority in a country where minorities are at best marginalised and at worst brutalised. The Rohingya people have suffered double discrimination for years. As Muslims they are being denied the right to practise their faith freely, a right that we in the EU recognise as fundamental, and their mosques have been damaged and desecrated. As an ethnic minority, the Rohingya people are systematically denied civil rights that most of the rest of the world take for granted: the right to marry, the right to move freely, the right to citizenship of the country they live in, and the right to a proper education.

In praising our own progressive achievements in the field of human rights, we in the EU can tend to lose sight of the fact that many people in the world lack even these basic entitlements. We in this House are well aware of the plight of the people of Burma generally, but since the riots by Buddhist monks of 2007 that country has rather faded somewhat from the public consciousness.

The appalling fate of the little-known-about Rohingya people, especially those fleeing by boat as refugees that are the subject of this resolution, has renewed our attention on the despotic regime in Burma, a country so rich in human potential otherwise. The brutality of the military junta stands in stark contrast to the action of Thailand, which has only partially, in my view, discharged its responsibility for the Rohingya refugees as it unfortunately alleges that most of them are purely economic refugees which I believe to be highly unlikely, and tried sending them back. Thailand must take more seriously its growing role as a force for stability and humanity in the region.

In contrast we can expect very little from the brutal Burmese military leaders, impervious as they have been to our many pleas for years. I hope that the junta generals’ contempt for civilised opinion one day comes back to haunt them, possibly in an international criminal tribunal, when Burma is finally freed of tyranny.

  Marios Matsakis, author. − Madam President, the brutal regime governing Burma has, for some time now, been causing thousands of civilians to leave that country in search of a more secure future and a better standard of living in neighbouring Thailand or, via Thailand, in other South-East Asian countries.

Amongst these destitute people are the indigenous Rohingya community of Western Burma, who in recent years have been the victims of ethnic cleansing carried out by the Burmese Government. Unfortunately, the Thai authorities have not provided those refugees with the humanitarian assistance they so clearly deserve. Instead, it is reported that these people have been fiercely persecuted. We call on the Thai Government to respect the human rights of Burmese refugees and treat them with respect, compassion, dignity and humanity.

This resolution also gives me the opportunity to deal with the issue of the 41-year-old Australian writer of Cypriot origin, Harry Nicolaides, who was sentenced to three years’ imprisonment in Thailand for allegedly insulting the country’s Royal Family in a novel he wrote in 2005. Mr Nicolaides was teaching English at a Thai university at the time, and in his novel he only makes an anonymous reference to a member of the Thai Royal Family, and the incriminated work is clearly fictitious.

During his trial, Mr Nicolaides was paraded in front of the international media in chains and told reporters that he had endured unspeakable suffering. Mr Nicolaides has apologised to the Thai Royal Family and has made an appeal for royal grace.

We believe that Mr Nicolaides has been subjected to enough punishment and ill-treatment by the Thai authorities, who have handled this case most insensitively and inappropriately, and we call on them, as well as the Royal Family, to effect Mr Nicolaides’ immediate release and return to his home in Australia. Not to do so would be most unwise, pitiful and damaging to Thailand.

  Marcin Libicki, autor. − Pani Przewodnicząca! Dzisiaj mówimy o Sri Lance, Birmie i Tajlandii. W czasie innych sesji mówiliśmy o innych państwach. Zawsze jednak o niekończących się wojnach domowych, o morderstwach, o gwałceniu podstawowych praw ludzkich.

Nigdy nie zatrzymamy tych fatalnych zbrodni, jeżeli nie rozpoznamy, jakie siły polityczne i jakie niegodziwe interesy zewnętrzne stoją za tymi wojnami. Te wojny nie mogłyby trwać w nieskończoność w biednych krajach, których nie stać by nawet na nie było, gdyby nie stały za tym interesy zewnętrzne.

Dlatego musimy zrobić dwie rzeczy, żeby ten proces powstrzymać. Po pierwsze, rozpoznać jakie to są interesy, jakie to są siły polityczne i powiedzieć im stop metodami politycznymi. Po drugie, powołać korpus ekspedycyjny, policyjny i wojskowy, który będzie przeciwdziałał tam, gdzie środki polityczne nie dadzą rady. Na to stać Unię Europejską.

  Catherine Stihler, author. − Madam President, the treatment and discrimination of the Rohingya people appals us all. As a Muslim minority in Buddhist Burma, they are not recognised as one of Burma’s ethnic minorities. They have few legal rights and, as Amendment 3 tabled by Glenys Kinnock highlights, they face deliberate impoverishment, denial of citizenship, denial of freedom of movement, arbitrary taxation, land confiscation and the denial of permission to marry.

It is no wonder that many attempt to leave Burma as they have no other option. The shocking reports that a thousand Rohingya boat people over a 12-day period, who, instead of being brought to safety by the Thai authorities who discovered them, were instead towed into international waters without navigational equipment, food and water and left to fend for themselves, sickens anyone with an iota of human decency.

Only yesterday, an article in The Guardian highlighted other incidents. The latest case involved 220 men, who were discovered in an open craft by fishermen. These refugees claimed they were detained by Thai authorities on a remote island for two months, and that they were beaten before being forced onto boats and left to their fate.

The abuse and lack of international coordinated action to help the Rohingya must be addressed. Thailand must also take responsibility. The Thai Prime Minister must act. The problems of abuse at the hands of Thai officials must be seriously addressed. The Thai Government must sign the 1951 UN Convention relating to the status of refugees and the 1967 Protocol. As Joel Chamy, Vice-President of Washington-based Refugees International, said, the Rohingya need protection and asylum.

Thailand has said it is unwilling to grant that, but that is a problem that will not go away. There are ongoing reports of the treatment of Burmese refugees who enter Malaysia. Many of these people are sold as slaves, the women and children are forced into sexual slavery and the men are sold as forced labour onto fishing vessels. Some of this fish may even enter the EU market. I hope that today we can highlight the plight of Burmese refugees and particularly the plight of the Rohingya.

  Raül Romeva i Rueda, Autor. − Hace dos semanas tuve ocasión de visitar, precisamente, la población birmana y la frontera tailando-birmana. Y allí constaté con mis propios ojos la injusticia con la que política y mediáticamente tratamos a algunas partes del mundo.

Y es que demasiado a menudo nos movemos a golpe de titular. Y lo que vivimos en Birmania, que hoy no es portada, es un drama que no es muy diferente al que nos moviliza en muchos otros casos.

Tenemos ejemplos clarísimos de persecución, de tortura, de detenciones ilegales, de violaciones y otras atrocidades cometidas por parte de la Junta Militar birmana. Una de las acciones más vergonzantes, recientemente, ha sido la adopción de una supuesta constitución que vulnera los principios democráticos más fundamentales y que garantiza una impunidad casi total para todos estos actos mencionados.

Es más que comprensible, por tanto, que la población huya de esta situación, como lleva haciendo desde hace años la población karen o, como precisamente denunciamos hoy en la resolución, hacían también los rohingya interceptados en Tailandia.

En ese sentido, constaté también durante mi visita que, tanto Tailandia como la comunidad internacional, están entrando en una preocupante dinámica de sumisión ante la Junta. Por ejemplo, muchas organizaciones de abogados, partidos de oposición, refugiados y prisioneros políticos nos alertaron de las terribles consecuencias que tendría para la población birmana que la comunidad internacional y, en concreto, la Unión Europea, apoyaran y avalaran la farsa de elecciones convocadas por el SPDC para 2010. Ello, nos advirtieron, daría carta blanca a la Junta para seguir cometiendo impunemente toda clase de crímenes.

Los grupos políticos y étnicos opositores a la Junta se encuentran perfectamente organizados y han redactado una constitución alternativa mucho más acorde con los principios que decimos defender en la Unión Europea. Sería un error, por tanto, que ahora los abandonásemos a su suerte y nos hiciéramos cómplices, por activa o por pasiva, de la dictadura birmana.

  Giovanna Corda, au nom du groupe PSE. – Madame la Présidente, Madame la Commissaire, chers collègues, hier j'ai vu des images de réfugiés birmans rohingyas. C'est la détresse humaine sur ces bateaux de fortune.

Après une brève détention, la marine thaïlandaise les a conduits hors de leurs eaux territoriales et les a laissés démunis de tout. Et pourtant, la Thaïlande souhaite se montrer accueillante par rapport aux réfugiés et aux demandeurs d'asile. De plus, la Thaïlande, en tant que voisine directe de la Birmanie, est bien consciente des conditions de vie inhumaines créées par la junte, qui poussent de nombreux Birmans à émigrer, tout en risquant leur vie lors de traversées que je qualifierai de traversées vers la mort.

Nous demandons à la Thaïlande et aux autres pays de l'ANASE de rechercher une solution durable pour les réfugiés, et principalement les Rohingyas, dont il est question aujourd'hui.

Nous voudrions également appeler la Thaïlande à ratifier la convention des Nations unies sur les réfugiés de 1951 et le protocole de 1967.

  Urszula Krupa, w imieniu grupy IND/DEM. – Pani Przewodnicząca! Problem łamania praw człowieka w Birmie był już kilkakrotnie omawiany podczas obecnej kadencji Parlamentu Europejskiego.

Birma znana ze wspaniałych, opływających złotem buddyjskich świątyń jest także więzieniem dla tysięcy Birmańczyków żyjących w jednym z największych reżimów politycznych na świecie, z którego próbują uciekać – do USA, Australii, Kanady, krajów europejskich i sąsiednich. Po rezolucjach wzywających do uwolnienia tysięcy więźniów politycznych, wśród których jest wielu opozycyjnych liderów z laureatką Nagrody Nobla na czele, protestach organizacji międzynarodowych przeciwko wcielaniu w Birmie dzieci do wojska, zmuszaniu do pracy, pozbawianiu opieki, omawiamy dzisiaj problem łamania praw człowieka.

Podczas ucieczki z birmańskiego piekła, tysiąc osób – przedstawicieli mniejszości muzułmańskiej – płynąc łodziami, zostało przechwyconych na tajwańskich wodach terytorialnych, odholowanych na międzynarodowe wody bez sprzętu nawigacyjnego ani zapasów żywności, a także więzionych.

Etniczna muzułmańska mniejszość jest także prześladowana przez panujący w Birmie reżim wojskowy. Towarzyszą temu takie zjawiska jak odmowa praw obywatelskich, więzienie, ograniczanie możliwości edukacji, małżeństwa, przemieszczania się, niszczenie meczetów, kościołów i innych miejsc kultu. Chociaż należy docenić pozwolenie władz Tajlandii na tymczasowy pobyt uchodźców w tym kraju, wraz z oświadczeniem premiera tego kraju, w którym zapowiada on przeprowadzenie śledztwa, to jednak ostatnie wydarzenia są ewidentnym przykładem łamania praw człowieka przez Tajlandczyków.

Oczywiście popieramy rezolucje, które jednak nie zmieniają ludzkich tragedii w tym regionie, gdzie podłożem konfliktów jest nie tylko nieludzki, wojskowy reżim i konflikty na tle religijnym, ale też interesy różnych sił. Należałoby więc w bardziej skuteczny sposób przeciwstawić się zarówno wojskowej juncie, jak też separatystycznym zapędom grup prześladujących ludzi wyznających inną wiarę.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE). - Pani Przewodnicząca! W ostatnich latach tysiące Birmańczyków opuściło kraj z obawy przed represjami ze strony rządzącego reżimu wojskowego oraz szerzącym się głodem, szukając schronienia w Tajlandii lub sąsiednich krajach południowo-wschodniej Azji. Problem ten dotyczy głównie mniejszości etnicznej Rohinja zamieszkującej zachodnią część kraju, której systematycznie odmawia się nadania obywatelstwa, ogranicza wolność słowa i swobodę poruszania się oraz inne podstawowe prawa człowieka.

Problem birmańskich uchodźców ma wymiar regionalny i państwa sąsiedzkie, takie jak Indie, Bangladesz czy Indonezja, muszą podjąć ściślejszą współpracę na rzecz jego rozwiązania oraz zapewnienia Birmańczykom odpowiedniej opieki i schronienia. Międzynarodowe agencje informują o przypadkach nieludzkiego traktowania birmańskich uchodźców oraz ich brutalnego wydalania, co jest jednoznaczne ze skazaniem ich na pewną śmierć. Wypchnięcie przez tajską marynarkę przybrzeżną na pełne morze łódki z tysiącem uchodźców na pokładzie, pozbawionych zapasów żywności, było aktem nieludzkim i doprowadziło do śmierci wielu z nich.

Ponadto należy zdecydowanie potępić działania birmańskiego reżimu wojskowego i akty przemocy wobec mniejszości Rohinja, nawołując do przywrócenia im pełni praw obywatelskich.

  Justas Vincas Paleckis (PSE). - Yra dvi šių tragiškų įvykių Birmos ir Tailando pasienyje pusės. Tenka apgailestauti, kad Tailando valdžia ėmėsi nepateisinamų veiksmų, tuo labiau kad Tailandas yra žinomas kaip valstybė, kuri yra linkusi atsižvelgti į žmogaus teises, kuri priima nemažai pabėgėlių. Tikėsimės, kad premjero pareiškimas apie tai, kad šie įvykiai bus ištirti, kad bus nubausti tie, kurie su pabėgėliais iš Birmos, atplaukusiais valtimis, vis dėlto elgėsi nederamai, kad tie pažadai bus įvykdyti. Antra vertus, ne pirmą kartą šitoje salėje kalbame apie įžūlų ir neleistiną Birmos režimo elgesį. Aš manau, kad Europos Sąjunga turėtų imtis griežtesnių priemonių ir, aišku, laukiame ne tik žodžių, bet ir veiksmų iš didžiųjų valstybių pusės. Ypač Kinija turi spausti Birmą, kad ten būtų gerbiamos opozicijos ir mažumų teisės.

  Tunne Kelam (PPE-DE). - Madam President, today this House adopted a report on minimum standards for the reception of asylum seekers. This must also be relevant to countries like Burma or Thailand. It is to the credit of representatives of the European Parliament that we are standing up today in defence of the rights of a Muslim minority in Burma.

The situation has become shocking and alarming, with Thai soldiers forcing these Burmese refugees out into the ocean in boats without engines; at least 500 are believed to have died. For Thailand, the survivors’ accounts are damning, to say the least. Sending refugees back to danger is bad enough, but casting them adrift to die is much worse. Others have been left to work as slave labour in Thailand.

The Prime Minister, to his credit, has promised a full investigation, but we need to support him in acting independently of his army and following the international norms of human behaviour.

  Ewa Tomaszewska (UEN). - Pani Przewodnicząca! Mówiliśmy już wielokrotnie na tej sali o sytuacji w Birmie. Dlatego nikogo chyba nie dziwi, że zagrożona birmańska ludność podejmuje drastyczne próby ucieczki przez morze Andamańskie.

Ci, którzy docierają do wybrzeży Tajlandii, są często traktowani w nieludzki sposób. Ze związanymi rękami, w łodziach bez silników są odsyłani w morze. 46 przedstawicieli mniejszości Rohingya po dotarciu do wyspy Phrathong zostało przejętych przez komendę bezpieczeństwa wewnętrznego. Nie mają pomocy prawnej, ani kontaktu z prawnikami do spraw uchodźców. Potrzebna jest natychmiastowa pomoc humanitarna dla uchodźców birmańskich potrzebujących azylu.

  Mariann Fischer Boel, Member of the Commission. − Madam President, the European Commission, as a matter of priority, is following the situation in Myanmar and Thailand, including the recent incidents where refugees from Bangladesh and Myanmar were stranded in Thailand.

Thailand hosts approximately 140 000 refugees in nine camps along the border. More than one million Myanmar citizens constitute an important part of the workforce in Thailand in the agricultural sector, in textiles and in the tourism sector. The Rohingya boat people trapped in Thailand are part of the multi-faceted, forced or voluntary emigration from Myanmar. Moreover, Thailand has other refugee issues to settle as well, such as the Hmong people from Laos.

The complexity of these issues requires a comprehensive political, humanitarian, economic and social solution. The Commission is conducting an intensive debate with the international community and the Thai Government, in a search for possible solutions.

Recent political uncertainties in Thailand interrupted the dialogue with the Government on this issue, but that is temporary. Thus, the Commission expects that the EU’s initiative vis-à-vis the Government will result in a constructive approach.

On 29 January 2009, the EU Troika, at ambassador level in Bangkok, expressed its concerns to the Thai authorities. It welcomed the Thai Government’s intention to investigate the incidents fully, and to share its findings, and urged the Thai Government to treat boat people arriving in Thai waters according to international humanitarian and human rights standards.

The Commission welcomes the Government’s intention to allow the Office of the UN High Commissioner for Refugees access to the boat people.

The Commission encourages the Thai Government to seek regional cooperation, involving also the UN High Commissioner for Refugees, as the Rohingya issue and the other displacement issues mentioned earlier need a comprehensive response.

In conclusion, a sustainable solution cannot be the result of short-term security considerations, but must take into account long-term humanitarian, political and socioeconomic concerns.

Despite the fact that Thailand is not party to the 1951 Refugee Convention, the Royal Thai Government has in the past displayed a measure of humanitarian concern. The Commission will continue to remind the Thai authorities to strictly adhere to international human rights standards as a prerequisite for any solution.

  Πρόεδρος. - Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί στο τέλος των συζητήσεων.

(1) Βλ. Συνοπτικά Πρακτικά