Pełne sprawozdanie z obrad

Poniedziałek, 9 marca 2009 r. - Strasburg

21. Plan działania Komisji na rzecz zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej (krótka prezentacja)

  Przewodnicząca. – Następnym punktem posiedzenia jest krótka prezentacja sprawozdania (A6-0022/2009) pani poseł Stauner, w imieniu Komisji Kontroli Budżetowej, w sprawie planu działania Komisji na rzecz zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej (2008/2150(INI)).

  Gabriele Stauner, sprawozdawczyni. – (DE) Pani przewodnicząca, panie komisarzu, panie i panowie! Zasada skutecznej kontroli wewnętrznej jest jedną z najważniejszych zasad budżetowych, których musi przestrzegać Komisja przy wdrażaniu budżetu i wykorzystywaniu środków finansowych. Europejski Trybunał Obrachunkowy (ETO) oraz Parlament Europejski od lat wzywają do skutecznej i efektywnej kontroli środków budżetowych. W szczególności ETO poczynił wiele prób i przedstawił wiele propozycji zmierzających do zagwarantowania, aby Komisja wykorzystywała te środki właściwie i oszczędnie. Niemniej ETO od lat nie jest w stanie wydać Komisji pozytywnego poświadczenia wiarygodności. Pozwolę sobie przypomnieć Izbie wydarzenia z przed kilku lat związane z nieprawidłowościami w realizacji programu Leonardo oraz inne obszary wsparcia, które zawsze były podatne na nieprawidłowości, a może nawet na oszustwa.

W styczniu 2006 roku Komisja przyjęła plan działań na rzecz zintegrowanych ram kontroli wewnętrznej, znów w celu uzyskania pozytywnego poświadczenia wiarygodności od ETO. Jak stwierdzono w naszym sprawozdaniu, nie ma wątpliwości, że Komisja dokonała poważnych wysiłków, aby opracować ten plan działań. Jest jednak całkiem jasne dla Parlamentu, że wdrożenie środków jest mocno opóźnione w stosunku do harmonogramu. Komisja musi więc znacznie przyspieszyć wdrażanie przewidzianych środków, tak aby możliwe było odnotowanie pozytywnych wyników w sprawozdaniu rocznym ETO w dającej się przewidzieć przyszłości i aby posłowie Parlamentu Europejskiego mogli z czystym sumieniem udzielić absolutorium z wykonania budżetu.

Nie chcę zagłębiać się w szczegóły związane z nadal niewystarczającym wdrażaniem zaplanowanych środków, ale chciałabym podkreślić, że skuteczna kontrola działań jest obecnie jeszcze bardziej niezbędna, zważywszy że w związku z pakietem środków na rzecz naprawy gospodarczej niemal wszystkie kryteria wdrażania środków wsparcia zostały znacznie rozluźnione, między innymi w celu zapewnienia możliwości przekazywania szybkiej pomocy. Chciałabym tylko przypomnieć o planowanym złagodzeniu kryteriów przyznawania środków z funduszy strukturalnych oraz znaczących zmianach w kryteriach kwalifikowalności w ramach Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji.

Wiemy oczywiście, że wszystkie środki wsparcia, zwłaszcza w ramach funduszy strukturalnych, są wdrażane w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi, która jest bezwzględnie konieczna, by zagwarantować prawidłowość wydatkowania, ale jednocześnie stwarza istotne problemy z punktu widzenia prowadzenia kontroli przez Komisję.

Wiemy od lat, że Komisja nie zawsze może podchodzić do takich kontroli w państwach członkowskich tak, jak by sobie tego życzyła i zgodnie z zasadami budżetowymi i koncepcjami ETO. Parlament ma wielkie trudności w uzyskaniu jasnego obrazu sytuacji, szczególnie w zakresie podsumowań rocznych oraz krajowych deklaracji w sprawie zarządzania, które Komisja zaprezentowała nam po raz pierwszy 15 lutego 2008 r., ponieważ dokumenty te nie spełniają ujednoliconych kryteriów.

Dlatego też w naszym sprawozdaniu – które zostało również przyjęte jednomyślnie przez Komisję Kontroli Budżetowej - wzywa się do wywierania ciągłych nacisków na państwa członkowskie, aby dostarczały danych, które są zarówno kompletne, jak i zrozumiałe. Żywię nadzieję, że Komisja będzie nadal poważnie podchodzić do swojego zadania w zakresie wprowadzenia w przyszłości ram kontroli wewnętrznej. Bardzo dziękuję za uwagę.

  Jacques Barrot, wiceprzewodniczący Komisji. − (FR) Pani przewodnicząca! Dziękuję pani poseł Stauner za jej sprawozdanie i Parlamentowi za konstruktywny dialog, który mogliśmy prowadzić od momentu, gdy Komisja przyjęła plan działań na rzecz uzyskania absolutorium z wykonania budżetu, dążąc do otrzymania pozytywnego poświadczenia wiarygodności.

W tym kontekście Komisja ma poczucie, że poświadczenie wiarygodności wydane przez Trybunał Obrachunkowy za 2007 rok jest najlepszym z dotychczas uzyskanych. Do osiągnięcia tego sukcesu przyczynił się wspomniany plan działań. Z przyjemnością informuję państwa, że Komisja przesunęła przyjęcie swojego ostatniego sprawozdania okresowego na wcześniejszy termin, czyli 3 lutego. Ponieważ domagała się tego w swoim sprawozdaniu pani poseł Stauner, powinno to pozwolić Parlamentowi na uwzględnienie tego w rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu.

Nasz komunikat z 3 lutego przedstawia wstępną ocenę skutków planu działań wg stanu na dzień 31 grudnia 2008 r. W jednym z jego wniosków stwierdzono, że w trakcie obecnej kadencji Komisji osiągnięto znaczny postęp. Pozwolę sobie przywołać kilka punktów tego komunikatu.

Jeśli chodzi w uproszczenie, proporcja środków budżetowych wydatkowanych według jaśniejszych i łatwiejszych do stosowania kryteriów kwalifikowalności wzrosła do 25% budżetu. W ramach planu naprawy sytuacji gospodarczej, proponujemy inne środki upraszczające, zwłaszcza w odniesieniu do funduszy strukturalnych.

Trybunał Obrachunkowy odnotował w swoim sprawozdaniu poprawę przejrzystości i wiarygodności rocznych sprawozdań z działań służb Komisji, zrealizowanych w ramach działania nr 3.

Komisja wzmocniła korekty finansowe – działanie nr 11 w ramach funduszy strukturalnych: w 2008 roku odzyskano kwotę 1 miliarda 500 milionów. Dla porównania kwota odzyskana w 2007 roku wyniosła 288 milionów.

Służby Komisji w coraz większym stopniu stosują jednolite normy metodyki kontrolnej, zapewniając lepszą koordynację i wymianę wyników. Pomaga to w zmniejszeniu obciążenia administracyjnego i pozwala na lepsze wykorzystanie wyników kontroli.

Kontynuujemy wzmacnianie odpowiedzialności państw członkowskich za wspólne zarządzanie – działanie nr 5 – otrzymaliśmy właśnie po raz drugi roczne podsumowania audytu. Komisja będzie kontynuować te działania równolegle z innymi inicjatywami, w celu poprawy ram kontrolnych.

Sprawozdanie pani poseł Stauner podkreśla kluczową rolę koncepcji dopuszczalnego ryzyka w prowadzeniu przyszłych działań naprawczych. Koncepcja ta ma na celu określenie na płaszczyźnie prowadzonej polityki dopuszczalnej równowagi między wynikami kontroli a ich kosztami. Jest oczywiste, że zerowy współczynnik błędu jest niemożliwy i wydaje się logiczne, że współczynnik błędu może być różny w zależności od kontrolowanego obszaru.

Międzyinstytucjonalne dyskusje na temat tej koncepcji toczą się w oparciu o ostatni komunikat Komisji. Wiceprzewodniczący Kallas miał sposobność omawiać te kwestie na forum Parlamentu w styczniu. Chciałbym podkreślić wagę tej inicjatywy, która pozwoli władzom odpowiedzialnym za udzielenie absolutorium na lepsze docenienie zarządzania ryzykiem wprowadzonego przez Komisję.

Nasze ostatnie sprawozdanie pokazuje, że Komisja zakończyła poszczególne działania. Trybunał Obrachunkowy dokona własnej oceny skutków tych działań w swoim sprawozdaniu rocznym za 2008 rok.

Dziękuję pani poseł Stauner za to sprawozdanie, które stanowi wezwanie do dalszej poprawy naszych ram rozliczeniowych.

  Przewodnicząca. – Zamykam ten punkt posiedzenia. Głosowanie odbędzie się jutro.

Oświadczenia pisemne (art. 142 regulaminu)

  Louis Grech (PSE), na piśmie. Przedmiotowe sprawozdanie, którego celem jest wniesienie większej przejrzystości, skuteczności i rozliczalności europejskich wydatków jest bardziej niż kiedykolwiek istotne z punktu widzenia realizacji budżetu UE poprzez przestrzeganie zasad należytego zarządzania finansami. Potrzebujemy autentycznego zaangażowania na rzecz przejrzystości i skutecznych kontroli wewnętrznych, aby uzyskać maksimum korzyści z naszych polityk i priorytetów. Ponadto w pełni popieram pogląd, że jeśli działanie nie może być zadowalająco wdrożone pod względem kosztów i ryzyka, to należy je ponownie rozważyć. W obecnej sytuacji gospodarczej nie możemy pozwolić na jakiekolwiek marnotrawienie lub nieprawidłowe wydatkowanie środków europejskich. Jednocześnie instytucja ta musi mieć mniej skomplikowane wymogi prawne. Niezbędne jest uproszczenie obciążeń administracyjnych i finansowych dla wnioskodawców i beneficjentów UE, zwłaszcza dlatego, że w wielu przypadkach zbędna biurokracja powoduje hamowanie efektywnego wdrażania polityki. Zadaniem będacym dla nas wyzwaniem jest znalezienie odpowiedniej równowagi.