Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2009/2556(RSP)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή των εγγράφων :

Κείμενα που κατατέθηκαν :

RC-B6-0127/2009

Συζήτηση :

PV 12/03/2009 - 13.3
CRE 12/03/2009 - 13.3

Ψηφοφορία :

PV 12/03/2009 - 14.3
CRE 12/03/2009 - 14.3

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P6_TA(2009)0145

Πληρη πρακτικα των συζητησεων
Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009 - Στρασβούργο Έκδοση ΕΕ

13.3. Εκδίωξη ΜΚΟ από το Νταρφούρ
Βίντεο των παρεμβάσεων
Συνοπτικά πρακτικά
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. – Το επόμενο σημείο είναι η συζήτηση επί έξι προτάσεων ψηφίσματος σχετικά με την εκδίωξη μη κυβερνητικών οργανώσεων από το Νταρφούρ.(1)

 
  
MPphoto
 

  Charles Tannock, συντάκτης. − Κυρία Πρόεδρε, ήταν απόλυτα προβλέψιμο ότι ο Πρόεδρος Omar Al-Bashir του Σουδάν θα απαντούσε στην απαγγελία κατηγορίας από το ΔΠΔ με πολιτική χειρονομία. Με την εκδίωξη όμως από τη χώρα των ΜΚΟ καθώς και των οργανώσεων παροχής βοήθειας παγίωσε τη δημόσια εικόνα του στυγνού τυράννου που αδιαφορεί για τα δεινά που από χρόνια υφίσταται ο λαός, τον οποίο μόνο κατ’ όνομα κυβερνά.

Λίγοι είναι πια αυτοί που θα διαφωνήσουν με το γεγονός ότι τα τεκταινόμενα στο Νταρφούρ συνιστούν γενοκτονία. Ακόμα λιγότεροι υποστηρίζουν ανοιχτά τον Bashir, μολονότι η Κίνα αποτέλεσε – δυστυχώς –μοναχική φωνή υπεράσπισης, λόγω της σημαντικής της παρουσίας στον εξορυκτικό τομέα του Σουδάν.

Όπως και η πλειονότητα των Μελών, εκφράζω την ικανοποίησή μου για την απαγγελία κατηγορίας κατά του Προέδρου Bashir από το ΔΠΔ και την έκδοση διεθνούς εντάλματος σύλληψής του. Ίσως η προσπάθεια να μην ευοδωθεί αλλά συνιστά σημαντική χειρονομία, καθώς εκφράζει τη διεθνή αποτροπή για τις φρικαλεότητες που διέπραξε στο Νταρφούρ χωρίς ίχνος οίκτου.

Πιστεύω ότι η απαγγελία κατηγορίας ενισχύει το κύρος του ΔΠΔ, το οποίο μέχρι τούδε απέφευγαν ορισμένες χώρες, περιλαμβανομένων υπερδυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, από φόβο ότι θα υπάρξουν πολιτικά υποκινούμενες διώξεις. Πράγματι, είναι απίστευτο το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, μολονότι δεν έχουν συνυπογράψει το Καταστατικό της Ρώμης, έκαναν χρήση της θέσης τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για να διευκολυνθεί η παραπομπή του Bashir στο ΔΠΔ.

Ένας πιθανός τρόπος τερματισμού του αδιεξόδου στο οποίο έχουμε περιέλθει, είναι να γίνει χρήση από το Συμβούλιο Ασφαλείας του δικαιώματός που έχει, σύμφωνα με το Καταστατικό της Ρώμης, να αποσύρει την κατηγορία – υπό τον όρο ότι ο Bashir θα εγκαταλείψει τη χώρα και ότι οι δολοφονίες και η καταστολή θα σταματήσουν – αναγνωρίζοντας εν μέρει ότι το Σουδάν ουδέποτε συνυπέγραψε το Καταστατικό της Ρώμης.

Ίσως αυτή η πρόταση να εκληφθεί ως μη δίκαιη απάντηση στις δολοφονίες που διεπράχθησαν στο Νταρφούρ και όντως, παρέχει τρόπον τινά, μερική ασυλία. Θα απομάκρυνε ωστόσο τον κύριο πρωταγωνιστή, θα απήλλασσε τον χρόνια βαλλόμενο πληθυσμό του Νταρφούρ από περαιτέρω αιματοχυσίες και θα επέτρεπε στη χώρα να γυρίσει σελίδα. Φυσικά, αν ο Bashir αρνηθεί, θα πρέπει να διωχθεί ποινικά σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Η Αφρικανική Ένωση, η Ένωση Αραβικών Κρατών και η Κίνα θα πρέπει να το καταστήσουν σαφές στον Πρόεδρο Bashir πριν να είναι πολύ αργά γι’ αυτόν και το στυγνό καθεστώς του.

 
  
MPphoto
 

  Catherine Stihler, συντάκτρια. − Κυρία Πρόεδρε, η κατάσταση στο Νταρφούρ είναι απελπιστική. Μπορείτε να φανταστείτε τον ανθρώπινο πόνο που κρύβεται πίσω από τα στατιστικά στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών; Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ο αριθμός των ατόμων, στα οποία πρέπει να παρασχεθεί βοήθεια, αγγίζει τα 4,7 εκατομμύρια, συμπεριλαμβανομένων 2,7 εκατομμυρίων εσωτερικών προσφύγων.

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε την περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης. Προτρέπω τη Σουδανική κυβέρνηση να ανακαλέσει την απόφαση απέλασης 13 σημαντικών μη κυβερνητικών οργανώσεων από το Νταρφούρ. Οι οργανισμοί βοήθειας στο Νταρφούρ ηγούνται της μεγαλύτερης ανθρωπιστικής επιχείρησης παγκοσμίως. Μόλις σήμερα ανακαλύψαμε ότι τρία άτομα που εργάζονται για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα αγνοούνται. Η αναχώρηση των ΜΚΟ μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα περισσότερες απώλειες ζωών λόγω της διακοπής της παροχής ιατρικών υπηρεσιών και του ξεσπάσματος λοιμώδων νοσημάτων όπως η διάρροια και οι λοιμώξεις του αναπνευστικού. Τα παιδιά διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο.

Τα Ηνωμένα Έθνη ανέφεραν ότι η εκδίωξη των ανθρωπιστικών οργανώσεων θέτει σε κίνδυνο πάνω από ένα εκατομμύριο ζωές. Τονίζω την προέχουσα ανάγκη να συνεχίσουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις το διασωστικό τους έργο. Όπως δήλωσε και ο Πρόεδρος Ομπάμα, δε μπορούμε να δεχτούμε ότι θα τεθεί σε κίνδυνο η ζωή τόσων πολλών ανθρώπων. Πρέπει να εξευρεθεί τρόπος προκειμένου να επιστρέψουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις στην περιοχή και προτρέπω τους συναδέλφους μου να υποστηρίξουν αυτό το ψήφισμα.

 
  
MPphoto
 

  Erik Meijer, συντάκτης. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, το Σουδάν κυβερνάται επί σειρά ετών από καθεστώτα θεμέλιο των οποίων υπήρξε ένας συνδυασμός στρατιωτικής δύναμης, αραβικής εθνικής υπερηφάνειας και μιας συντηρητικής ερμηνείας του Ισλάμ. Ο πρωταρχικός στόχος αυτών των καθεστώτων ήταν και είναι, η διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας του αχανούς αυτού κράτους, το οποίο κατοικείται από μία σειρά εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους λαών. Οι διαφορετικοί αυτοί λαοί κρατούνται, με κάθε δυνατό μέσο, υπό τον έλεγχο του Χαρτούμ.

Αυτή είναι η αιτία της πολυετούς σύγκρουσης με το αυτονομιστικό κίνημα του νοτίου Σουδάν, μία περιοχή κατ’ εξοχήν μη Αραβική και μη Μουσουλμανική. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο νότος θα μπορέσει να κάνει ανεμπόδιστα χρήση του δικαιώματος απόσχισης που του δόθηκε, με ορίζοντα το 2011.

Η κυβέρνηση προσπαθεί να αποτρέψει με κάθε μέσο την απόσχιση της δυτικής περιφέρειας του Νταρφούρ. Σ’ αυτήν την περιφέρεια υπήρχε ανέκαθεν σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των νομάδων και των μόνιμα εγκατεστημένων γεωργών. Η κυβέρνηση τώρα, ενδιαφέρεται γι’ αυτή τη σύγκρουση. Η ερήμωση της περιοχής με την εκδίωξη των μονίμως εγκατεστημένων κατοίκων στο γειτονικό Τσαντ, συνιστά ένα σημαντικό όπλο στον αγώνα για τη διατήρηση τού ελέγχου της περιοχής. Σ’ αυτό το βρόμικο έργο, η παρουσία ξένων παρατηρητών, προσωπικού ανθρωπιστικών οργανώσεων και διαμεσολαβητών είναι περιττή για την κυβέρνηση.

Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου, πριν από σειρά ετών, είχε ζητήσει τη στρατιωτική επέμβαση της Ευρώπης. Ενέργειες σαν κι αυτή είναι δημοφιλείς σε κάποια τμήματα της κοινής μας γνώμης και δίνουν την εντύπωση μιας πλούσιας και ισχυρής Ευρώπης που μπορεί να επιβάλλει τις λύσεις της στον υπόλοιπο κόσμο. Στην πράξη, αυτή η λύση είναι ανεφάρμοστη. Πράγμα ακόμα σημαντικότερο, ο στόχος μιας τέτοιας επέμβασης δεν είναι ιδιαίτερα σαφής.

Θα είχε σκοπό την παροχή προσωρινής ανθρωπιστικής βοήθειας ή τη σύσταση ανεξάρτητου κράτους στο Νταρφούρ; Όπως και να έχει, στην Αφρική θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μία νέα επίδειξη αποικιοκρατικής ισχύος εκ μέρους της Ευρώπης, που παρακινείται πρωτίστως από ευρωπαϊκά συμφέροντα. Μία λιγότερο θεαματική, αλλά ενδεχομένως αποτελεσματικότερη στρατηγική, θα ήταν η έκδοση διεθνούς εντάλματος σύλληψης κατά του Προέδρου Al-Bashir και η εξιχνίαση των εγκλημάτων πολέμου. Η έξωθεν συνδρομή πρέπει πάντοτε να συνίσταται στην ανθρωπιστική βοήθεια και στην εξεύρεση ειρηνικών λύσεων. Οι πληγείσες ομάδες του πληθυσμού που έχουν τραπεί σε μαζική φυγή, αξίζουν την υποστήριξή μας στον αγώνα τους για επιβίωση.

 
  
MPphoto
 

  Μάριος Ματσάκης, συντάκτης. − Κυρία Πρόεδρε, το Σώμα εκφράζει την ιδιαίτερη ανησυχία του για την απόφαση της Σουδανικής κυβέρνησης να απελάσει ανθρωπιστικές οργανώσεις απο το Νταρφούρ, κίνηση η οποία θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για εκατοντάδες χιλιάδες αθώους πολίτες. Αντιλαμβάνομαι ότι ο Επίτροπος Michel, η Προεδρία της ΕΕ, ο Συντονιστής ´Εκτακτης Βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών, ο Πρόεδρος Ομπάμα και πολύ άλλοι παρενέβησαν προσωπικά προκειμένου να υπάρξει ανάκληση της απόφασης.

Επειδή πρόκειται για ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα που απαιτεί πολύ λεπτούς χειρισμούς, θεωρούμε ότι, πριν εγκριθεί το οποιοδήποτε ψήφισμα από το Σώμα, πρέπει να δοθούν σ’ αυτές τις προσπάθειες όλα τα εχέγγυα επιτυχίας. Αυτός είναι συνεπώς ο λόγος για τον οποίον θα καταψηφίσουμε αυτό το ψήφισμα, όχι επειδή διαφωνούμε με το περιεχόμενό του, αλλά επειδή πρέπει να αναμείνουμε την έκβαση των προαναφερθεισών προσπαθειών. Σ’ αυτό το στάδιο και υπό τις παρούσες συνθήκες, πιστεύουμε πως αυτό είναι ό,τι πιο λογικό και συνετό μπορούμε να πράξουμε.

 
  
MPphoto
 

  Ewa Tomaszewska, συντάκτρια. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η αποτρόπαια εθνοκάθαρση στο Νταρφούρ έχει προκαλέσει 300.000 περίπου νεκρούς και 2,5 εκατομμύρια πρόσφυγες. 4,7 εκατομμύρια άτομα χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια. Πάνω από 10.000 άνθρωποι έχουν βρει καταφύγιο στο Τσαντ, όπου στην εκεί ειρηνευτική αποστολή συμμετέχει απόσπασμα του Πολωνικού στρατού. Μία από τις χειρότερες ανθρωπιστικές κρίσεις παγκοσμίως έχει πλήξει τον πληθυσμό. Οι εκπρόσωποι οργανώσεων προάσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανθρωπιστικής βοήθειας, όπως η Polska Akcja Humanitarna ή οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έχουν απελαθεί από το Νταρφούρ. Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης κατηγόρησε το Σουδανό Πρόεδρο, Omar al-Bashir, υπαίτιο της κατάστασης, για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εξέδωσε δε, ένταλμα σύλληψης. Το Δικαστήριο τον κατηγορεί ότι επέτρεψε τη διάπραξη γενοκτονίας, δολοφονιών, εκτοπισμών, βασανιστηρίων και βιασμών. Υποστηρίζω ανεπιφύλακτα την απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Ζητούμε να επιτραπεί στις ανθρωπιστικές οργανώσεις να επιστρέψουν στο Νταρφούρ, προκειμένου να παράσχουν βοήθεια στον πληθυσμό.

 
  
MPphoto
 

  Raül Romeva i Rueda, συντάκτης.(ES) Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι το ψήφισμα αυτό έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει ήδη αναφερθεί και θα ήθελα με τη σειρά μου να δηλώσω την ικανοποίηση και τον ενθουσιασμό μου. Πρόκειται για την απαγγελία κατηγοριών εναντίον του Πρόεδρου Bashir που, μολονότι άπτεται της γενικότερης κατάστασης στο Σουδάν, καταδεικνύει τη σημασία που έχει ο τερματισμός αυτής της κατάστασης ειδικά στο Νταρφούρ. Καταδεικνύει εξάλλου ότι η διεθνής κοινότητα μπορεί και οφείλει να αναλαμβάνει δράση, όταν διαπράττονται ακρότητες, όπως στην περίπτωση του Σουδάν.

Φυσικά το ιδεώδες θα ήταν να υποχρεωθεί ο Πρόεδρος Bashir σε παραίτηση και να παραδοθεί κατευθείαν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Η πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο είναι μικρή, αλλά η απάντηση της διεθνούς κοινότητας πρέπει σαφώς να αναζητηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση και δε μπορεί να υπάρχουν ενδοιασμοί για αυτού του είδους τις διαδικασίες.

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την ανθρωπιστική κατάσταση. Απαιτείται ξεκάθαρη τοποθέτηση από μέρους μας, ειδικά μετά τις εξελίξεις για τις οποίες μόλις σήμερα ενημερωθήκαμε. Αναφέρομαι στην απαγωγή τριών ατόμων, προσωπικού των Γιατρών Χωρίς Σύνορα για τα οποία δεν υπάρχει μέχρις στιγμής καμία πληροφορία – πού βρίσκονται, ποια είναι η κατάστασή τους – καθώς και στην απέλαση των 13 ΜΚΟ, που παρείχαν μέχρι προσφάτως, μεταξύ άλλων, βασική βοήθεια και ικανοποιούσαν στοιχειώδεις ανάγκες.

Η απέλασή τους φανερώνει ότι η απάντηση της κυβέρνησης είναι κάθε άλλο παρά αναγκαία και επιθυμητή. Είναι απάντηση που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από την Ευρωπαϊκή Ένωση και, πάνω απ’ όλα, από τη διεθνή κοινότητα.

Όχι μόνο είναι απαράδεκτη, αλλά απαιτεί αντίδραση, πρέπει να υπάρξει αντίδραση σ’ αυτήν την κατάσταση. Για το λόγο αυτό πιστεύω ότι η σημασία αυτού του ψηφίσματος είναι θεμελιώδης και ότι είναι απολύτως αναγκαίο να υπερψηφιστεί με τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία. Προτρέπω του συναδέλφους μου να το υπερψηφίσουν προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δε θα παραμείνουμε ουραγοί σε ό,τι αφορά τέτοιου είδους θέματα.

Τέλος, θα ήθελα να απευθύνω ένα ειδικό αίτημα στην Ύπατη Αρμοστία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα: θα πρέπει να αρχίσει να διερευνά αν η απέλαση των ΜΚΟ μπορεί να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο των εγκλημάτων πολέμου για τα οποία οι σουδανικές αρχές πρέπει, φυσικά, να καταστούν υπόλογες.

 
  
MPphoto
 

  Bernd Posselt, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, βρισκόμαστε ενώπιον μίας πολύ περίπλοκης κατάστασης. Τα τεκταινόμενα στο Σουδάν δεν είναι ούτε ιδιαίτερα ανεξήγητα ούτε ιδιαίτερα απροσδόκητα ώστε να υπάρχει λόγος να περιμένουμε να δούμε τι θα συμβεί. Εδώ και δεκαετίες μαίνεται ένας πόλεμος εναντίον του πληθυσμού του νοτίου Σουδάν. Είναι μια ανθρωπιστική καταστροφή που προκάλεσε η γενοκτόνος πολιτική του κ. Al-Bashir. Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί και δίνουν μάχη επιβίωσης, βρίσκονται δε σ’ αυτήν την κατάσταση, όχι επί εβδομάδες, αλλά επί μήνες και χρόνια. Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος.

Από την άλλη πλευρά, η κατάσταση στην οποία έχουμε εμπλακεί είναι όντως λεπτή και δεν πρέπει να θέσουμε σε κίνδυνο το έργο των ανθρωπιστικών οργανώσεων. Πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη της ανησυχίες και τις ανάγκες τους. Ποια είναι η κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουμε; Ας αφήσουμε τα γεγονότα να μας καθοδηγήσουν. Τα γεγονότα δείχνουν ότι ο κος Al-Bashir εσκεμμένα ασκεί πιέσεις στις ανθρωπιστικές οργανώσεις. Όποιος μπορεί να διακρίνει το θεατρινισμό και τον χλευασμό που κρύβει η ενέργειά του σε βάρος των ανθρωπιστικών οργανώσεων και γενικότερα οι εκδηλώσεις του, καταλαβαίνει ότι όλα αυτά είναι σκόπιμες προκλήσεις.

Δεν πρέπει να υποκύψουμε στις προκλήσεις. Δεν πρέπει όμως ούτε να σιωπήσουμε, όπως θα επιθυμούσαν πολύ συνάδελφοι. Αυτό δε θα επηρεάσει το δικτάτορα. Προτείνω επομένως να αποσύρουμε από το ψήφισμα τις τρεις παραγράφους 2, 5 και 6 και να ψηφίσουμε το υπόλοιπο κείμενο ως έχει.

 
  
MPphoto
 

  Józef Pinior, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, έχω μπροστά μου μία επιστολή, που συνέταξαν 28 γυναίκες από το Νταρφούρ, οι οποίες κατάφεραν να διαφύγουν από τη ζώνη των συγκρούσεων. Στην επιστολή με ημερομηνία 4 Μαρτίου 2009 που απευθύνεται στην Αφρικανική Ένωση και στην Ένωση Αραβικών Κρατών, οι γυναίκες του Νταρφούρ δηλώνουν την υποστήριξή τους στο ένταλμα σύλληψης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου κατά του Σουδανού ηγέτη Omar al-Bashir. Για πρώτη φορά στην επταετή λειτουργία του Δικαστηρίου, εκδίδεται ένταλμα εναντίον αρχηγού κράτους εν ενεργεία. Στην επιστολή τους οι γυναίκες του Νταρφούρ περιγράφουν τις τρομακτικές σκηνές βίας και βιασμών που αποτελούν κομμάτι της καθημερινότητας στην επαρχία, όπου οι βιασμοί χρησιμοποιούνται ως όπλο βασανισμού και στιγματισμού των γυναικών, αλλά και καταρράκωσης της ενότητας και του ηθικού ολόκληρης της κοινωνίας.

Ο Omar al-Bashir αντέδρασε στο διεθνές ένταλμα σύλληψης με την απέλαση 13 ξένων φιλανθρωπικών οργανώσεων από το Σουδάν. Αυτό σημαίνει ότι, τις προσεχείς εβδομάδες, πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι που ζουν σε προσφυγικά στρατόπεδα του Σουδάν θα σταματήσουν να έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά, όπως το καθαρό νερό, τα τρόφιμα ή η ιατρική περίθαλψη. Η έλλειψη καθαρού νερού, η οποία θα αρχίσει να γίνεται αιθητή τις προσεχείς ημέρες, θα συντείνει στην εξάπλωση μεταδοτικών ασθενειών, ιδιαίτερα στο δυτικό Νταρφούρ. Υπάρχουν μαρτυρίες για κρούσματα διάρροιας στο στρατόπεδο Zam-Zam και κρούσματα μηνιγγίτιδας στο στρατόπεδο Kalma. Πρώτα και κύρια θύματα την απόφασης της σουδανικής κυβέρνησης θα είναι τα παιδιά. Η απόφαση του Omar al-Bashir να απελάσει από το Νταρφούρ τις φιλανθρωπικές οργανώσεις προλειαίνει το έδαφος για περαιτέρω εγκλήματα.

Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου καλεί τα Ηνωμένα Έθνη και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να ερευνήσουν αν η πρόσφατη απόφαση του Σουδανού Προέδρου στοιχειοθετεί έγκλημα πολέμου βάσει του διεθνούς δικαίου. Η κυβέρνηση του Omar al-Bashir δεν κατοχυρώνει το δικαίωμα των πολιτών του Σουδάν για παροχή προστασίας και πρέπει να καταστεί υπόλογη από τη διεθνή κοινότητα για την παραβίαση του δικαιώματος αυτού.

 
  
MPphoto
 

  Leopold Józef Rutowicz, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, μία από τις μεγαλύτερες ανθρώπινες τραγωδίες του σύγχρονου κόσμου εκτυλίσσεται στο Νταρφούρ. Υποκινητής της είναι ο Πρόεδρος Omar Hassan al-Bashir. Σχεδόν πέντε εκατομμύρια άνθρωποι χρήζουν κατεπειγόντως ανθρωπιστικής βοήθειας. Την ίδια στιγμή, η σουδανική κυβέρνηση αποφάσισε να απελάσει από το Νταρφούρ 13 από τις κορυφαίες μη κυβερνητικές οργανώσεις παροχής βοήθειας. Η εξάπλωση των ασθενειών που θα σημειωθεί μόλις διακοπεί η παροχή ιατρικής και επισιτιστικής βοήθειας ισοδυναμεί, στον 21ο αιώνα, με μεγάλης κλίμακας γενοκτονία. Το ψήφισμα, το οποίο υποστηρίζω, δεν προχωρεί όσο θα έπρεπε. Στην προκειμένη περίπτωση θα έπρεπε να ασκήσουμε πίεση στην Αφρικανική Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη προκειμένου να μας επιτραπεί στρατιωτική επέμβαση, ώστε να λάβει τέλος η γενοκτονία.

 
  
MPphoto
 

  Urszula Krupa, εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η διάρκεια της διένεξης στο Σουδάν, που έχει τις ρίζες της σε φυλετικές, θρησκευτικές και οικονομικές διαφορές, υπερβαίνει τα 50 έτη. Έχει προκαλέσει πάνω από 3 εκατομμύρια θύματα και έχει ωθήσει 4,7 εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. Παρόλες τις προσπάθειες επίτευξης συμφωνίας, και τις ειρηνευτικές αποστολές των Ηνωμένων Εθνών, η διένεξη μεταξύ κατοίκων αραβικής και μη αραβικής προέλευσης του Νταρφούρ, κλιμακώθηκε πρόσφατα.

Η απόφαση της σουδανικής κυβέρνησης, κατόπιν πρωτοβουλίας του Προέδρου al-Bashir, να απελαθούν 13 ανθρωπιστικές οργανώσεις που παρείχαν την τόσο απαιραίτητη βοήθεια, υπο μορφή τροφίμων, φαρμάκων ή ιατρικής περίθαλψης, αποτελεί την τελευταία εξέλιξη της σοβαρότερης ανθρωπιστικής κρίσης παγκοσμίως, η οποία συζητείται για άλλη μία φορά, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό από το Νταρφούρ, μολονότι συγκίνησε τους θεατές ανά τον κόσμο, δε μπορεί να απεικονίσει πιστά την κρίση που βιώνουν οι κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι προσπαθούν να μεταναστεύσουν στο κοντινό Τσαντ καθώς και σε άλλες χώρες και ηπείρους, όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς και η Ευρώπη.

Ωστόσο, ο Πρόεδρος του Σουδάν δεν είναι ο μόνος που έχει κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου, δεν είναι ο μόνος που φέρει ευθύνη για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για τους μαζικούς βιασμούς, τις απαγωγές, τους εκτοπισμούς, τους λιμούς, τις επιδημίες και τα βασανιστήρια. Μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι μεγάλες δυνάμεις του πλανήτη, όπως και οι ηγέτες τους, που προσπαθούν να μεταθέσουν προς αλλήλους την ευθύνη για την πώληση όπλων ή για την αποκόμιση οφέλους. Ακόμα και αυτή η παρέμβαση του εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου που θέλησε να απαγγείλει κατηγορίες κατά του σουδανού Προέδρου και να εκδώσει ένταλαμα σύλληψης, πρόκειται να αποτελέσει αντικείμενο εορτασμού της 10ης επαιτείου από την ίδρυση του Ποινικού Δικαστηρίου. Ορισμένοι θεωρούν ότι, κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για το Νταρφούρ και θα έθετε τέλος στην εκεί αποστολή του ΟΗΕ.

Δεν είναι η πρώτη φορά που διαμαρτυρόμαστε και εκφράζουμε την οργή μας για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην εν λόγω περιοχή. Εντούτοις, το προηγούμενο πλήρες ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο καλούσε τους διεθνείς οργανισμούς να επιβάλουν κυρώσεις και να μπλοκάρουν τις οικονομικές δραστηριότητες που πυροδοτούν τη διένεξη, δεν έφερε αποτελέσματα. Είμαι βέβαιη ότι όσοι ευθύνονται για την αναζωπύρωση της διένεξης επιδιώκουν την ενότητα του πληθυσμού του Νταρφούρ, εν όψει της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος απόσχισης της περιοχής από το Σουδάν, που αναμένεται να διεξαχθεί το 2011.

 
  
MPphoto
 

  José Ribeiro e Castro (PPE-DE). – Κυρία Πρόεδρε, η αλήθεια είναι πως η εντολή απέλασης των ΜΚΟ ήταν αναμενόμενη, γι’ αυτό θα δηλώσω ξανά ότι είμαι υπέρ του να ακολουθήσουμε αποφασιστική και σαφή, αλλά συνάμα ρεαλιστική γραμμή. Είναι πολύ εύκολο να κάνει κανείς τον ήρωα εκ του ασφαλούς, από απόσταση χιλιάδων μιλίων.

Όσοι από εμάς επισκεύτηκαν το Νταρφούρ τον Ιούλιο του 2007 και μετέβησαν στην al-Geneina, στην al-Fashir, στη Nyala και στην Kapkabia, καθώς και στους πολυάριθμους καταυλισμούς γύρω από τις πόλεις αυτές, έχουν πλήρη επίγνωση των δεινών που υφίσταται ο πληθυσμός του Νταρφούρ και του τεράστιου έργου που επιτελείται στην περιοχή από τις ΜΚΟ. Είναι επομένως ιδιαίτερα σημαντικό να προασπίσουμε τις εναπομείνασες ΜΚΟ , να εργαστούμε σκληρά ώστε να τους επιτραπεί η παραμονή τους εκεί και να παράσχουμε πλήρη υποστήριξη σε όσες συνεχίσουν το έργο τους, συμπεριλαμβανομένων των θρησκευτικών φιλανθρωπικών οργανώσεων.

Είμαι εξ άλλου υπέρ του να ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση στην Κίνα, η οποία, από τη μια πλευρά δεν ασκεί την αναγκαία πίεση στις αρχές του Χαρτούμ και, από την άλλη, καθυστερεί ή και μπλοκάρει τη λήψη αποτελεσματικότερων μέτρων σε επίπεδο ΟΗΕ.

Θα υποστηρίξω επίσης την θέση του κ. Tannock ότι η «οποιαδήποτε διέξοδος είναι καλή διέξοδος». Αν ο Πρόεδρος Al-Bashir και το καθεστώς του φύγουν από τη μέση, το γεγονός από μόνο του θα ανακούφιζε και θα βοηθούσε τα μάλα το λαό του Νταρφούρ και του Σουδάν. Αυτό δε συνιστά ατιμωρησία, ατιμωρησία συνιστά η συνέχιση αυτή της κατάστασης για πολλά ακόμα χρόνια.

 
  
MPphoto
 

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, σύμφωνα με διάφορες πηγές, ο πόλεμος στο Νταρφούρ έχει προκαλέσει πάνω από 200.000 θύματα. Συχνά χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στην ιστορία και συγκρίνεται με τη γενοκτονία της Ρουάντα το 1994. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, σχεδόν 5 εκατομμύρια Σουδανοί χρήζουν επείγουσας βοήθειας.

Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για τον εν ενεργεία Πρόεδρο, Omar Hassan al-Bashir, ο οποίος φέρεται να έχει διαπράξει εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η σουδανική κυβέρνηση αντέδρασε με την απέλαση 13 από τις σπουδαιότερες μη κυβερνητικές οργανώσεις που συμμετέχουν στην παροχή της μεγαλύτερης στα ιστορικά χρονικά ανθρωπιστικής βοήθειας. Η απόφαση αυτή θα έχει ενδεχομένως καταστροφικές συνέπειες για τον πληθυσμό του Νταρφούρ, ο οποίος θα αποκλειστεί από την τόσο αναγκαία ιατρική βοήθεια. Η ανεξέλεγκτη εξάπλωση μεταδοτικών νοσημάτων μπορεί να οδηγήσει σε επιδημίες, συμβάλλοντας στην αύξηση του δείκτη θνησιμότητας, ιδίως της παιδικής. Τα παιδιά δε θα έχουν πρόσβαση σε ιατρικές θεραπευτικές αγωγές ή στην επισιτιστική βοήθεια, με συνέπεια να χαθεί κάθε ελπίδα να επιβιώσουν κάτω απ’ αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.

Εν όψει της υπάρχουσας κατάστασης, θα πρέπει να καταδικάσουμε ομόφωνα την απόφαση της σουδανικής κυβέρνησης να απελάσει τις μη κυβερνητικές οργανώσεις από τη χώρα, και να απαιτήσουμε ανάκληση της παραπάνω απόφασης. Ταυτόχρονα θα πρέπει να καλέσουμε την Επιτροπή και το Συμβούλιο να αρχίσουν συνομιλίες με την Αφρικανική Ένωση, την Ένωση Αραβικών Κρατών και την Κίνα, με σκοπό να πειστεί η σουδανική κυβέρνηση για τις δυνάμει καταστροφικές συνέπειες των πράξεών της. Επιπλέον, θα πρέπει να υποστηρίξουμε ένθερμα τις δράσεις του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και την αδιαμφισβήτητη προσφορά του στην προαγωγή της δικαιοσύνης και του ανθρωπιστικού δικαίου σε διεθνές επίπεδο, καθώς και όλες τις δραστηριότητές του που στοχεύουν στην απάλειψη της ανομίας.

Σ’ αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές στους Σουδανούς συνεργάτες του Προέδρου al-Bashir ότι η καταδίκη του τελευταίου για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας είναι εφεξής αναπόφευκτη. Θα πρέπει επίσης να υποχρεώσουμε τη σουδανική κυβέρνηση να τερματίσει τις διακρίσεις σε βάρος των ακτιβιστών για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι οποίοι υποστήριξαν της απόφαση του Δικαστηρίου να συλληφθεί ο Πρόεδρος al-Bashir. Πρέπει να προβούμε σ’ αυτήν την ενέργεια το ταχύτερο δυνατό, προκειμένου να αποφευχθεί και νέα ανθρωπιστική κρίση, η οποία μοιραία απειλεί το Νταρφούρ.

 
  
MPphoto
 

  Jürgen Schröder (PPE-DE).(DE) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, μετέβην κι εγώ προσωπικά στο Νταρφούρ και στο γειτονικό Τσαντ με τον κ. Ribeiro e Castro και γι’ αυτό το λόγο συμφωνώ απόλυτα με όσα ανέφερε.

Πρόκειται για συμφορά, για συμφορά που επιτείνεται από το γεγονός ότι, λόγω της απέλασης των μη κυβερνητικών οργανώσεων, μόνο το 60% της ανθρωπιστικής βοήθειας καταλήγει στον προορισμό της. Είναι πιθανό η καταστροφή να κλιμακωθεί. Τρία εκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από τη βοήθεια μας. Είμαι συνεπώς της γνώμης, Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, ότι είναι ιδιαίτερα σημαντική η παράγραφος 4 του ψηφίσματος, μέσω της οποίας καλούμε τη μόνη υπερδύναμη με επιρροή στην περιοχή, τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, να πείσει τη σουδανική κυβέρνηση να ανακαλέσει την απέλαση των ΜΚΟ.

 
  
MPphoto
 

  Filip Kaczmarek (PPE-DE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, έχουμε γίνει μάρτυρες σοβαρών γεγονότων που λαμβάνουν χώρα στη διεθνή πολιτική σκηνή. Ο Σουδανός Πρόεδρος, κατά του οποίου έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης, εκδικείται τη διεθνή κοινότητα, απελαύνοντας ουδέτερες πολιτικά οργανώσεις που σκοπό έχουν την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στο χειμαζόμενο λαό του Νταρφούρ. Η διεθνής κοινή γνώμη δε μπορεί, φυσικά να αγνοήσει το γεγονός ότι ο Πρόεδρος του Σουδάν έχει απαγορεύσει τις δραστηριότητες μη κυβερνητικών οργανώσεων όπως η Polska Akcja Humanitarna, η οποία τα πέντε τελευταία χρόνια, παρέχει βοήθεια στους Σουδανούς μέσω της υλοποίησης προγραμμάτων υδροδότησης στην περιοχή του Νταρφούρ. Το Πέμπτο Παγκόσμιο Φόρουμ για το Ύδωρ, όπως δηλώσαμε και χθες σ’ αυτήν εδώ την αίθουσα, ίσως να αποτελεί κατάλληλη ευκαιρία αντίδρασης στη στάση του Σουδανού Προέδρου. Ευελπιστώ ότι το θέμα της απέλασης των με κυβερνητικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στο Νταρφούρ, θα εγερθεί εντός του πολιτικού του πλαισίου στην Κωνσταντινούπολη. Κατά ειρωνεία της τύχης, το Φόρουμ έχει σκοπό να επιληφθεί του προβλήματος της λειψυδρίας, το οποίο βιώνουν δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την υφήλιο. Την ίδια στιγμή, στο Νταρφούρ, ο Πρόεδρος al-Bashir προβαίνει σε απέλαση οργανώσεων που προσπαθούν να επιλύσουν αυτό ακριβώς το βασικό πρόβλημα. Θα πρέπει να αντιδράσουμε σε μια τέτοια κίνηση.

 
  
MPphoto
 

  Vittorio Prodi (ALDE).(IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εν συντομία, μας εκβιάζει ένας δικτάτορας ο οποίος έχει προκαλέσει εκατομμύρια θύματα στο Νταρφούρ και επιδιώκει να χρησιμοποιήσει αυτά τα θύματα για να αποφύγει τις διεθνείς κυρώσεις. Δεν πρέπει, συνεπώς, να ενδώσουμε στον εκβιασμό αυτό.

Είναι σαφές ότι πρέπει να συσταθεί μια διεθνής συμμαχία προκειμένου να ασκηθεί πίεση στον Πρόεδρο al-Bashir να εγκαταλείψει αυτή τη θέση. Ωστόσο, δεν πρέπει να αγνοούμε το γεγονός ότι η πραγματική επίπτωση, η πραγματική αιτία όλων αυτών είναι η εμμονή με τους φυσικούς πόρους. Δεν είναι σύμπτωση ότι οι μεγαλύτερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σημειώνονται σε χώρες που διαθέτουν πλούσιους φυσικούς πόρους, και ιδιαίτερα στην Κίνα, η οποία πρωτοστατεί στις πιέσεις για φυσικούς πόρους. Δεν μπορούμε συνεπώς να μην εξετάσουμε τον τρόπο διευθέτησης της ρίζας του προβλήματος, δηλαδή της εξασφάλισης της ίσης πρόσβασης για όλους στους φυσικούς πόρους σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτό είναι που πρέπει να πράξουμε.

 
  
MPphoto
 

  Marie Anne Isler Béguin (Verts/ALE).(FR) Κυρία Πρόεδρε, Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να δηλώσω πολύ σύντομα ότι αποδοκιμάζουμε τις φρικαλεότητες στο Νταρφούρ και ζητάμε να γίνουν όλες οι ενέργειες προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ενώσεις και οι ΜΚΟ, ο ρόλος των οποίων είναι ζωτικός σε τέτοιες περιπτώσεις, θα συνεχίσουν το έργο τους και δεν θα απελαθούν. Θα ήθελα, ωστόσο, να θέσω μία ερώτηση στην Επίτροπο.

Θα ήθελα να μάθω τι περιμένετε, τι περιμένει η Ευρωπαϊκή Ένωση από την Αφρικανική Ένωση. Κάποιο Μέλος ζήτησε ένοπλη επέμβαση. Στο ψήφισμά μας καλούμε την Επιτροπή και το Συμβούλιο να εντείνουν τις προσπάθειές τους έναντι της Αφρικανικής ένωσης προκειμένου να μεταπειστεί η κυβέρνηση. Για άλλες χώρες, αναθέτουμε την επίλυση διενέξεων στην Αφρικανική Ένωση. Γνωρίζουμε τη θέση της Αφρικανικής Ένωσης σχετικά με την περίπτωση al-Bashir. Φαίνεται ότι έχουμε εδώ δύο μέτρα και σταθμά.

Ποια θα είναι λοιπόν η στρατηγική της Επιτροπής σχετικά με την Αφρικανική Ένωση, εφόσον αναφερόμαστε στην Αφρικανική ήπειρο; Θέλουμε και σ’ αυτήν την περίπτωση να αναθέσουμε το έργο και την επίλυση αυτής της διένεξης στην Αφρικανική Ένωση;

 
  
MPphoto
 

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. − Κυρία Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανησυχεί βαθιά – όπως ανησυχείτε κι εσείς – για την απόφαση του Σουδάν να απελάσει 13 διεθνείς ΜΚΟ, να αναστείλει τη δράση τριών εθνικών ανθρωπιστικών και δύο εθνικών ΜΚΟ προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ύστερα από την απαγγελία κατηγοριών κατά του Προέδρου Bashir. Έξι από τις ξένες ΜΚΟ λειτουργούν με ανθρωπιστική χρηματοδότηση από την ΕΚ συνολικού ύψους 10 εκατομμυρίων Ευρώ.

Οι οργανώσεις αυτές παρέχουν βασικές υπηρεσίες σε εκατομμύρια Σουδανούς, στο Νταρφούρ και σε άλλες περιοχές του Σουδάν. Η αναστολή των δραστηριοτήτων τους δεν είναι ένα απλώς πολύ λυπηρό γεγονός, αλλά κάτι που, όπως επισήμαναν πολλοί από εσάς, θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ανθρωπιστική κατάσταση. Σε ανακοίνωσή του, ο Επίτροπος Michel εξέφρασε ήδη τη βαθύτατη ανησυχία μας και προέτρεψε «την κυβέρνηση του Σουδάν να επανεξετάσει την απόφασή της και να επιτρέψει αμέσως την πλήρη επαναδραστηριοποίηση των ΜΚΟ στην περιοχή ».

Μολονότι η αξιολόγηση των επιπτώσεων της απόφασης των σουδανικών αρχών δεν έχει ολοκληρωθεί, καθίσταται σαφές ότι κινδυνεύει η ζωή εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στο Νταρφούρ. Πρέπει να ληφθούν κατάλληλα μέτρα κατεπειγόντως, καθώς η επικείμενη εποχή των βροχών και το ετήσιο «επισιτιστικό κενό» θα καταστήσουν ακόμα πιο ευάλωτα τα 4,7 εκατομμύρια άτομα που επηρεάζονται άμεσα από τη διένεξη.

Γνωρίζουμε ότι η κυβέρνηση δε θα ακυρώσει την απόφασή της, αν ασκηθούν περαιτέρω πιέσεις από τη διεθνή με στόχο την αναθεώρηση της απόφασης απέλασης των εν λόγω ΜΚΟ. Αν δεν μπορέσουμε να πείσουμε την κυβέρνηση να ακυρώσει τις εντολές απέλασης, πρέπει να αποσπάσουμε από τις σουδανικές αρχές τη δέσμευση ότι θα αναπτυχθούν οι κατάλληλοι μηχανισμοί παροχής βοήθειας. Σ’ αυτό το πλαίσιο, και εφόσον η σουδανική κυβέρνηση διαβεβαιώνει ότι αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου την ευθύνη παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, πρέπει να την καταστήσουμε πλήρως υπόλογη.

Όσον αφορά την Κοινοτική βοήθειά, είναι καθήκον μας να λάβουμε τα αναγκαία μέτρα έκτακτης ανάγκης. Το Σουδάν αποτελεί τη μεγαλύτερη επιμέρους ανθρωπιστική επιχείρηση της Επιτροπής: 110 εκατομμύρια Ευρώ για το 2009. Η Επιτροπή και άλλοι δωρητές, όπως τα Ηνωμένα Έθνη, οι ΜΚΟ και άλλοι εταίροι στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας, μελετούν αυτήν την ώρα τον καλύτερο δυνατό ανασχεδιασμό της απάντησής μας προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν τραγικές συνέπειες. Δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς οι εκδιωχθείσες ΜΚΟ ήταν από τις πλέον ικανές να προσφέρουν έργο σε τόσο δύσκολες και απομακρυσμένες περιοχές.

Τα μέτρα έκτακτης ανάγκης σίγουρα προϋποθέτουν κάποιο βαθμό συνεργασίας και σύναψη συμφωνίας με τις σουδανικές αρχές. Σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει οπωσδήποτε να επιμείνουμε στο διαχωρισμό των ανθρωπιστικών δράσεων από το πολιτικό πρόγραμμα.

Στο πολιτικό μέτωπο, θα πρέπει να συνεχίσουμε να ασκούμε τη μέγιστη δυνατή διπλωματική πίεση, τόσο στις σουδανικές αρχές, όσο και στις ομάδες των ανταρτών με στόχο την επίτευξη ειρήνης στο Νταρφούρ . Θα πρέπει επίσης να ασκήσουμε πίεση για την πλήρη εφαρμογή της Συνολικής Ειρηνευτικής Συμφωνίας Βορά-Νότου. Διακυβεύονται πολλά και είναι ευθύνη μας να μην αφεθεί το Σουδάν να παρασυρθεί από τη δύνη αποσταθεροποίησης ολόκληρης της χώρας, ένα σενάριο δηλαδή εφιαλτικό.

Η ΕΕ στο σύνολό της θα σεβαστεί τις κατευθυντήριες γραμμές του ΔΠΔ και θα συνεχίσει μόνο τις απαραίτητες επαφές με το Σουδανό Πρόεδρο Bashir. Ωστόσο – και εδώ η συνέχιση του διαλόγου με το Χαρτούμ είναι υψίστης σημασίας – πρέπει να διασφαλιστεί ότι η αντίδραση της κυβέρνησης στην απαγγελία κατηγοριών από το ΔΠΔ θα είναι κατά το δυνατόν περιορισμένη. Αν διακόψουμε κάθε σχέση, οι σκληροπυρηνικοί της κυβέρνησης ίσως ασκήσουν αντίποινα κατά των αμάχων, του προσωπικού των ανθρωπιστικών οργανώσεων και του προσωπικού της UNMIS. Θεωρούμε την πρόσφατη απόφαση απέλασης πολλών ΜΚΟ ως το πρώτο βήμα το οποίο ίσως ακολουθήσουν πολλές άλλες καταστάσεις ανάλογες με την παρούσα, οπότε πρέπει να παραμείνουμε σε επαγρύπνηση. Πρέπει να αποφευχθεί το χειρότερο σενάριο, δηλαδή η διακοπή της εφαρμογής της ΣΕΣ και η προσφυγή της κυβέρνησης σε στρατιωτικά μέσα για την επίλυση της κρίσης στο Νταρφούρ.

Αναφορικά με την Αφρικανική Ένωση, το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι είμαστε σε επαφή μαζί τους, αλλά δεν μπορώ να προσθέσω τίποτα παραπάνω σ’ αυτό το στάδιο.

 
  
MPphoto
 

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

 
  

(1)βλ. Συνοπτικά Πρακτικά.

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου