Πρόεδρος. – Κυρίες και Κύριοι, Μου ζητήθηκε να κάνω την ακόλουθη δήλωση. Αυτή την εβδομάδα είναι η 60η επέτειος της απέλασης εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών από τα κράτη της Βαλτικής. Τη νύχτα της 24ης Μαρτίου 1949, ένα κύμα σοβιετικών απελάσεων ξεκίνησε, κατά τη διάρκεια των οποίων δεκάδες χιλιάδες Εσθονούς, Λετονοί και Λιθουανοί εκδιώχθηκαν δια της βίας από τις πατρίδες τους. Λήστεψαν τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματά τους, και αφανίστηκαν ως αποτέλεσμα των σκληρών απάνθρωπων συνθηκών που αντιμετώπισαν στα σοβιετικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως.
Σχεδόν όλες οι οικογένειες στη Λετονία, τη Λιθουανία και την Εσθονία, καθώς και σε άλλες πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, υπέφεραν εξαιτίας της αποτρόπαιας βίας που διαπράχθηκε από το απολυταρχικό, Κομμουνιστικό καθεστώς. Σχεδόν όλες οι οικογένειες είχαν συγγενείς που χάθηκαν στη Σιβηρία, εκτελέστηκαν από την KGB ή που εγκλείστηκαν και καταδυναστεύτηκαν. Τα γεγονότα για τα οποία συζητάμε, δεν έλαβαν χώρα σε κάποιο σκοτεινό, μακρινό παρελθόν. Παραμένουν ζωντανές μνήμες για πολλούς ανθρώπους που είναι σήμερα πολίτες της ΕΕ
Έτσι, είναι καθήκον μας, στα πλαίσια των κοινών αξιών μας, και προκειμένου να γιορτάσουμε τη μνήμη των πολλών θυμάτων αυτών των απελάσεων, να καταδικάσουμε ξεκάθαρα και αποφασιστικά αυτά τα απεχθή εγκλήματα που διαπράχθηκαν από το απολυταρχικό Κομμουνιστικό καθεστώς στη Σοβιετική Ένωση. Γιατί το χρωστάμε στα θύματα να αξιολογήσουμε το παρελθόν εις βάθος με έναν αντικειμενικό και προσεκτικό τρόπο, καθώς η συμφιλίωση μπορεί να βασιστεί μόνο στην αλήθεια και την ανάμνηση.