David Sumberg (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, θέλω να μιλήσω αναφορικά με την έκθεση Martens, διότι ο τίτλος της, «Ένα χρόνο μετά τη Λισσαβώνα», μου δίνει την ευκαιρία να αναρωτηθώ πού βρισκόμαστε, ένα χρόνο μετά τη Λισσαβώνα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Βρισκόμαστε μπροστά στο απόλυτο χάος: δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στην οικονομική κρίση, παρατηρείται μια επιστροφή στον προστατευτισμό, ιδίως από την κυβέρνηση της Γαλλίας, και πρέπει τώρα να παραδεχθούμε ότι η συνθήκη της Λισσαβώνας δεν είναι απλώς εσφαλμένη αλλά και αναποτελεσματική.
Ακούσαμε– ή θα έπρεπε να έχουμε ακούσει – το λαό της Ιρλανδίας, που κατέστησε απολύτως σαφές στο δημοψήφισμα του ότι δεν επιθυμεί αυτή τη συνθήκη. Αλλά, αν δεν ακούσαμε στο παρελθόν, πρέπει να ακούσουμε τώρα. Πρόκειται για μια συνθήκη που είναι μη αγαπητή, ανεπιθύμητη και, κυρίως, αναποτελεσματική, και το Σώμα πρέπει να αναγνωρίσει αυτό το γεγονός.
Nirj Deva (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, έχω επίγνωση του γεγονότος ότι η συνθήκη της Λισσαβώνας είναι, όπως μόλις είπε ο συνάδελφός μου David Sumberg, μια προβλεπόμενη αποτυχία όσον αφορά την ΕΕ.
Ωστόσο, θέλω να επικεντρωθώ στην εξαιρετική έκθεση που συνέταξε η Maria Martens. Η έκθεση πραγματεύεται κάτι πολύ θεμελιώδες όσον αφορά τον τρόπο κατανομής των ενισχύσεων μας. Η Maria Martens αναγνώρισε ότι, εάν τα εθνικά κοινοβούλια των χωρών ΑΚΕ δεν έχουν την εξουσία να εξετάζουν τα έγγραφα εθνικής στρατηγικής και να τα συζητούν κατά τρόπο διαφανή, τότε τα κονδύλια που παρέχει η ΕΕ στις χώρες ΑΚΕ θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται κατά τρόπο εσφαλμένο. Η έκθεσή της παρέχει την εξουσία στα εθνικά κοινοβούλια των χωρών ΑΚΕ να εξετάζουν προσεκτικά την αναπτυξιακή βοήθεια που παρέχεται, κατά τον ίδιο τρόπο που η συνθήκη της Λισσαβώνας θα έπρεπε να έχει δώσει την εξουσία στα εθνικά κοινοβούλια εντός της ΕΕ να εξετάζουν προσεκτικά όλα όσα κάνουμε εδώ. Η έκθεση της κυρίας Martens λαμβάνει υπόψη την ευθύνη και τη διαφάνεια, και, ως εκ τούτου, τη στηρίζω.
Syed Kamall (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ με τον προλαλήσαντα συνάδελφο, τον κ. Sumberg, όταν διερωτάται σχετικά με την συνθήκη της Λισσαβώνας και σχετικά με το που βρισκόμαστε ένα χρόνο μετά από την ίδια τη Λισαβόνα. Ωστόσο,θέλω πραγματικά να επικεντρωθώ στην πτυχή της εταιρικής σχέσης ΕΕ-Αφρικής.
Σε οποιαδήποτε εταιρική σχέση, νομίζω ότι είναι σημαντικό να γνωρίζουμε με ποιον διαλεγόμαστε∙ συχνά ο διάλογος γίνεται μεταξύ κυβερνήσεων. Αλλά, εάν μιλήσετε με τους επιχειρηματίες – τους δημιουργούς του πλούτου – σε πολλές από τις αφρικανικές χώρες, υπάρχουν αυτοί που μας λένε: «βοηθήστε μας να βοηθήσουμε τις κυβερνήσεις μας να ανοίξουν τις αγορές, ούτως ώστε να μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στα προϊόντα και τις υπηρεσίες που εσείς θεωρείτε δεδομένα στη Δύση». Μόνο βοηθώντας τους επιχειρηματίες μπορούμε να συμβάλουμε πραγματικά στη δημιουργία πλούτου και στην έξοδο της ηπείρου από τη φτώχεια. Μην το ξεχνούμε: είναι οι δημιουργοί του πλούτου ο βασικός παράγοντας για την ανάπτυξη και όχι απαραιτήτως μόνο οι οργανισμοί παροχής βοήθειας.
Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση της κυρίας Martens, όχι όμως διότι πιστεύω ότι η εν λόγω έκθεση είναι απολύτως μη ισορροπημένη. Αντιθέτως, περιλαμβάνει μια σειρά σημείων που είναι απολύτως και οριστικά ορθά. Το πρόβλημα προκύπτει όταν μια έκθεση αυτής της φύσης δεν κάνει καμία νύξη σχετικά με το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα, όταν συζητάμε για προβλήματα που σχετίζονται με τη συνεργασία με την Αφρική σχετικά με την ανάπτυξη.
Θεωρώ επίσης παράδοξο ότι στην έκθεση γίνεται έκκληση ώστε το ευρωπαϊκό σύστημα της μπλε κάρτας να αποθαρρύνει την προσέλκυση Αφρικανών από τομείς στους οποίους υπάρχει ανάγκη ανθρώπινου δυναμικού. Αυτό, καταλαβαίνετε, αποτελεί θεμελιώδες μέρος του συνόλου του συστήματος της μπλε κάρτας. Το πρόβλημα με τη μπλε κάρτα είναι ότι οργανώνει τη διαρροή εγκεφάλων εκείνων ακριβώς των ανθρώπων που είναι απολύτως απαραίτητοι για την ανάπτυξη των αναπτυσσομένων χωρών. Προσελκύουν αυτούς τους ανθρώπους σε μας, γεγονός που σημαίνει ότι τα προβλήματα στην Αφρική επιδεινώνονται και, στη συνέχεια, η μετανάστευση προς την Ευρώπη αυξάνεται ακόμη περισσότερο. Αυτό είναι θεμελιώδους σημασίας και, ως εκ τούτου, θα έπρεπε να συζητάμε επ’ αυτού, αντί να αφιερώνουμε απλώς ένα σχετικό απόσπασμα σε μια έκθεση.
Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). (PL) – (το μικρόφωνο είναι αρχικά αποσυνδεδεμένο) … είναι ένα περιεκτικό σύνολο εργαλείων για την παροχή βοήθειας στην ανάπτυξη των χωρών της Αφρικής. Είναι μια περιεκτική δέσμη, δεδομένου ότι μόνο περιεκτικές λύσεις μπορούν να έχουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα όσον αφορά τα πολλαπλά προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί στην Αφρική.
Τι έχει γίνει μέχρι σήμερα; Τα τελευταία λίγα χρόνια διαπιστώσαμε ότι η Κίνα επιδεικνύει μεγάλο ενδιαφέρον για την Αφρική και υλοποιεί μια επεκτατική πολιτική επενδύσεων εκεί. Τέτοιες πρωτοβουλίες θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της ηπείρου, αλλά μόνον εφόσον είναι οι Αφρικανοί, ιδίως οι ντόπιοι πληθυσμοί, που θα συμμετάσχουν στην οικοδόμηση της ευημερίας, και όχι οι εργαζόμενοι των ξένων επιχειρήσεων που επενδύουν εκεί.
Η ΕΕ οφείλει την επιτυχία της στην σταδιακή άρση των οικονομικών φραγμών. Η ΕΕ πρέπει να στηρίξει την οικονομική ανάπτυξη των μεμονωμένων κρατών, να αναπτύξει ένα δίκτυο αμοιβαίων δεσμών, και να αυξήσει τη διαθεσιμότητα των αφρικανικών προϊόντων στην παγκόσμια αγορά.
- Έκθεση: Alexander Graf Lambsdorff (A6-0132/2009)
Charles Tannock (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, απείχα από την ψηφοφορία – μαζί με τη βρετανική αντιπροσωπεία των Συντηρητικών –για την έκθεση Lambsdorff σχετικά με τις προτεραιότητες για την 64η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Το κόμμα μου στηρίζει ενεργά το έργο του ΟΗΕ, αν και τον θεωρεί ατελή οργανισμό που χρήζει μεταρρύθμισης. Ωστόσο, υπάρχει μια σειρά θεμάτων που αναφέρονται σε αυτήν την έκθεση με τα οποία οι βρετανοί Συντηρητικοί διαφωνούν έντονα, όπως ο ρόλος του ICC και η κατάργηση των μονίμων εδρών του ΗΒ και της Γαλλίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας,, οι οποίες θα αντικατασταθούν από μια μόνιμη έδρα για την ΕΕ. Πιστεύουμε επίσης ότι η εφαρμογή της θανατικής ποινής στους ενήλικους αποτελεί θέμα που αφορά τη συνείδηση του κάθε ευρωβουλευτή χωριστά και δεν υπάρχει πολιτική γραμμή του κόμματος επί του θέματος. Ως εκ τούτου απείχαμε συνολικά.
Gay Mitchell (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, θέλω να κάνω μια παρατήρηση στην έκθεση της κυρίας Martens.
Πρώτον, επιτρέψτε μου να πω ότι η συνθήκη της Λισσαβώνας δεν είναι προβλεπόμενη αποτυχία, και αυτό δεν είναι ανοησία. 26 από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ θα την επικυρώσουν ή την έχουν ήδη επικυρώσει, συμπεριλαμβανομένου του βρετανικού κοινοβουλίου. Είναι κρίμα που οι βρετανοί ευρωβουλευτές δεν σέβονται το δικό τους κοινοβούλιο σε ορισμένα από τα σχόλια που κάνουν εδώ.
Ο ιρλανδικός λαός εξέφρασε κάποιες ανησυχίες σχετικά με ορισμένα θέματα, και η ιρλανδική κυβέρνηση και το κοινοβούλιο επιδιώκουν την αποσαφήνιση τους. Εάν λάβουμε τις εν λόγω αποσαφηνίσεις και ο λαός ψηφίσει «ναι» στο πλαίσιο ενός δεύτερου δημοψηφίσματος αργότερα μέσα στο χρόνο, θα έρθουν εδώ με τα καπέλα τους leprechaun και θα κάνουν τα ίδια εξοργιστικά πράγματα που έκαναν μετά το προηγούμενο δημοψήφισμα; Αφήστε τις ιρλανδικές υποθέσεις στους Ιρλανδούς. Δεν χρειαζόμαστε καμία βοήθεια σε αυτό το θέμα από ανθρώπους που χρειάστηκαν 700 χρόνια για να τους διώξουν από τη χώρα μας!
Σε ό,τι αφορά τη συνθήκη της Λισσαβώνας, επιτρέψτε μου να πω ότι ο πληθυσμός της ΕΕ θα ανέρχεται στο 6% του παγκόσμιου πληθυσμού μέσα στην επόμενη γενιά. Η Κίνα και όλες εκείνες οι χώρες θα είναι πολύ ισχυρές.
Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να διευκρινίσω τους λόγους για τους οποίους απείχα από την ψηφοφορία για την έκθεση Hutchinson. Ως μέλος της Συνέλευσης ΑΚΕ-ΕΕ συμφωνώ ότι η αναπτυξιακή βοήθεια δεν είναι πάντοτε αποτελεσματική. Δεν είναι καλά συντονισμένη και έχει υψηλά διοικητικά έξοδα. Ο εισηγητής αναφέρει ότι οι χώρες εταίροι δεν ταυτίζονται πάντα με την αναπτυξιακή στρατηγική, αλλά ότι οι κρατικές ενισχύσεις είναι το μόνο αποτελεσματικό μέσο – και εδώ συμφωνώ – αν και θα πρέπει, φυσικά, να είναι πιο προβλέψιμες. Πιστεύω βαθιά ότι πρέπει, πρώτα απ' όλα, να εναρμονίσουμε τις προτεραιότητες με τους άλλους παροχής χρηματοοικονομικής βοήθειας, όπως οι ΗΠΑ και οι χώρες που στηρίζουν τις πρώην αποικίες τους. Ο εισηγητής έχει, επίσης, υποτιμήσει τις επιπτώσεις της πολιτικής επενδύσεων της Κίνας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτή η πολιτική δεν τηρεί ούτε τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας, ούτε τους άλλους στόχους, αλλά εξυπηρετεί αποκλειστικά τα κινεζικά εμπορικά συμφέροντα.
Nirj Deva (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ το συνάδελφό μου κ. Hutchinson για την εξαίρετη έκθεση που συνέταξε επί ενός πολύ σημαντικού θέματος. Η Επιτροπή και η ΕΕ διοχετεύουν τεράστιες ποσότητες κονδυλίων στις αναπτυσσόμενες χώρες, η πλειονότητα των οποίων διοχετεύεται στην Αφρική. Περίπου 50% των Αφρικανών συνεχίζουν να ζουν με λιγότερα από 1 δολάριο ΗΠΑ την ημέρα, ενώ 75% των θυμάτων του AIDS σε ολόκληρο τον κόσμο προέρχονται από την Αφρική.
Δεδομένων αυτών των αποκρουστικών στατιστικών, είναι σωστό να παρέχουμε στήριξη στην Αφρική, με σκοπό την παροχή καθαρού πόσιμου νερού και την αειφόρο ανάπτυξη του αφρικανικού πληθυσμού. Ωστόσο, όταν δίνουμε χρήματα στις αφρικανικές κυβερνήσεις, όπως το πράττει τώρα η Επιτροπή στο πλαίσιο κάποιας αποκαλούμενης «δημοσιονομικής ενίσχυσης», θα πρέπει επίσης να επιμένουμε η δημοσιονομική ενίσχυση που παρέχεται στις αφρικανικές χώρες να εξετάζεται σχολαστικά από τα δικά τους κοινοβούλια κατά πολύ αυστηρό τρόπο, και οι οικονομικές συμφωνίες που υπογράφονται μεταξύ της Επιτροπής και των αφρικανικών εθνών να είναι ανοιχτές στο δημόσιο έλεγχο και τη διαφάνεια στα εθνικά κοινοβούλια των αφρικανικών χωρών και των χωρών ΑΚΕ. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα σε ό,τι αφορά την προστασία των χρημάτων των ευρωπαίων φορολογουμένων.
David Sumberg (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, όλοι μας σε αυτήν την Αίθουσα είμαστε υπέρ των τεχνών και της προαγωγής των τεχνών και της παιδείας ο καθένας στη χώρα του. Πιστεύω ότι κανείς δεν θα διαφωνήσει με αυτό.
Ωστόσο, το πρόβλημα με αυτή την έκθεση είναι ότι, για μια ακόμη φορά, κάνει έκκληση για τη διαμόρφωση μιας κοινοτικής προοπτικής, και αυτό δεν είναι σωστό. Η πολυμορφία της ΕΕ έγκειται στο ότι όλα τα διαφορετικά εθνικά κράτη έχουν διαφορετικές πολιτιστικές παραδόσεις και διαφορετικές ιστορίες, και, ως εκ τούτου, μου φαίνεται ότι είναι σημαντικό οι τέχνες και η παιδεία να αποτελούν θέμα του οποίου οι παράμετροι διαμορφώνονται σε εθνικό επίπεδο. Δεν πρόκειται για τομέα που μπορεί να παρεμβαίνει η ΕΕ η το Ευρωκοινοβούλιο.
«Ας ανθίσουν χίλια λουλούδια» ήταν, νομίζω, η σπουδαία φράση. Λοιπόν, ας αφήσουμε 27 λουλούδια – τουλάχιστον – να ανθίσουν στην ΕΕ, αλλά ας τα αφήσουμε να ανθίσουνε μόνα τους. Πιστεύω ότι, αν τα αφήσουμε, θα ανθίσουν πολύ καλύτερα και θα διατηρηθούν πολύ περισσότερο.
Hannu Takkula (ALDE). - (FI) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την κα Badia i Cutchet για την έκθεσή της.
Μετά την ποιητική ομιλία του κ. Sumberg, θα ήθελα να πω ότι είναι πολύ σημαντικό που το άνθος του πολιτισμού μπορεί να ανθίζει ανεμπόδιστο, και ότι περιλαμβάνει την Ευρώπη. Είναι ζωτικής σημασίας η παιδεία να μην επικεντρώνεται απλώς στη γνώση και τις εξετάσεις, αλλά να λαμβάνουμε υπόψη και τη σημασία της ανάπτυξης της ανθρώπινης προσωπικότητας. Ο πολιτισμός, οι τέχνες και ο αθλητισμός είναι θέματα μείζονος σημασίας, εάν θέλουμε να οικοδομήσουμε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα.
Από αυτή την άποψη, είναι σωστό να υπενθυμίσουμε στα κρατικά εκπαιδευτικά συστήματα, μέσω μιας διαδικασίας ανοικτού συντονισμού, να διατηρούν σε υψηλότερη θέση την καλλιτεχνική εκπαίδευση στα προγράμματά τους, και ότι πρέπει να περιλαμβάνουν την Ευρώπη, διότι η Ευρώπη είναι γνωστή για την πολυμορφία της, τον πλουραλισμό της, τη μεγάλη καλλιτεχνική παράδοση και τον πολιτισμό της. Είναι επίσης αρμόζον να μαθαίνουμε για τον πολιτισμό των άλλων χωρών και των μεγάλων προσωπικοτήτων του ευρωπαϊκού πολιτισμού στα διάφορα πολιτιστικά πεδία.
Ewa Tomaszewska (UEN). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, ο παγκόσμιος χαρακτήρας της ευρωπαϊκής τέχνης καταδεικνύει την ανάγκη να αποκτήσουν ξανά τα σχολεία το χαρακτήρα των βασικών κέντρων για τη διάδοση του πολιτισμού. Πρόκειται για μια ευκαιρία εκδημοκρατισμού της πρόσβασης στον πολιτισμό. Η καλλιτεχνική εκπαίδευση καλλιεργεί την ευαισθησία και δημιουργεί νέο δημιουργικό δυναμικό. Θα πρέπει να αποτελεί υποχρεωτικό στοιχείο του σχολικού προγράμματος σε όλα τα στάδιά του.
Το Ευρωπαϊκό Έτος Τεχνών και Καινοτομίας είναι μια εξαιρετική ευκαιρία να αποκατασταθεί η τέχνη στην θέση που πρέπει δικαίως να κατέχει – και στο πλαίσιο της εκπαίδευσης – ούτως ώστε να μπορεί να εκτιμηθεί ο ρόλος που διαδραματίζει στην ολοκλήρωση της ανθρώπινης προσωπικότητας. Η προστασία της παραδοσιακής πολιτιστικής ταυτότητας της κάθε περιφέρειας χωριστά και η δυνατότητα γνωριμίας με αυτήν χάρη στην κινητικότητα, συμπεριλαμβανομένου του πεδίου της πολιτιστικής εκπαίδευσης, αποτελεί μια επιπλέον ευκαιρία δημιουργικής ανάπτυξης.
Γι’ αυτό το λόγο είναι τόσο σημαντική η διαμόρφωση ενός πλαισίου κινητικότητας κοινοτήτων για τους ευρωπαίους που δραστηριοποιούνται καλλιτεχνικά και δημιουργικά. Αυτός είναι ο λόγος που ψήφισα υπέρ της έκθεσης, αν και θα ήθελα επίσης να διαμαρτυρηθώ για την πρόχειρη διαδικασία που ακολουθήθηκε στο πλαίσιο της συζήτησης για αυτό το έγγραφο, και για την υιοθέτησή του ουσιαστικά άνευ καμίας συζήτησης.
Avril Doyle (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, θεωρούσα πάντοτε ότι όλα τα καλά αθλήματα είναι τέχνη. Ως παράδειγμα τέχνης στην ΕΕ, θα μπορούσα να αναφερθώ στη νίκη της αποκλειστικά ιρλανδικής ομάδας του ράγκμπι στο στάδιο Millennium Stadium, στο Cardiff, το περασμένο Σάββατο, επί των Ουαλών, σε ένα παιχνίδι πρότυπο αθλητικής και καλλιτεχνικής αριστείας άνευ προηγουμένου; Νικήσαμε επίσης και τους Άγγλους, τους Γάλλους, τους Ιταλούς και τους Σκωτσέζους. Αυτή η αποκλειστικά ιρλανδική ομάδα βγήκε νικήτρια στη διοργάνωση Six Nations – the Grand Slam. Ο αθλητισμός είναι τέχνη, η τέχνη είναι άθλημα. Πρέπει να αναγνωρίσουμε αυτό το θαυμάσιο επίτευγμα.
Πρόεδρος. − Κυρία Doyle, αν γνώριζα ότι θα αναφερόσασταν στο βραβείο Wooden Spoon για τους Ιταλούς, δεν θα σας έδινα το λόγο σ' αυτό το σημείο.
Dimitar Stoyanov (NI). – (BG) Λαμβάνω το λόγο για να εξηγήσω γιατί η αντιπροσωπεία του κόμματος Attack καταψηφίζει αυτή την έκθεση.
Αυτό είναι βέβαιο ότι δεν οφείλεται στα πολλά θετικά σημεία που περιλαμβάνονται στην εν λόγω έκθεση από την άποψη της διαφάνειας του έργου των θεσμικών οργάνων. Τασσόμαστε προφανώς υπέρ της διαφάνειας στο έργο των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, αλλά τασσόμαστε κατά του γεγονότος ότι η εν λόγω διαφάνεια μπορεί να επιτευχθεί αποκλειστικά μέσω της έγκρισης της συνθήκης της Λισαβόνας και θέτοντας αυτή τη συνθήκη, η οποία είναι ήδη «νεκρή» για μας, και πάλι στην ημερήσια διάταξη, με πολλές τέτοιες νέες εκθέσεις οι οποίες, από άλλες απόψεις, υιοθετούν διαφορετική στάση ή ασχολούνται με διαφορετικό θέμα.
Πέρα απ' αυτό, σε ό,τι αφορά τη συνθήκη της Λισσαβώνας, είμαστε κατά της έγκρισης της, διότι θα ανοίξει τις πύλες για την ένταξη της Τουρκίας. Η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ σημαίνει οικονομικό και δημογραφικό θάνατο για τη Βουλγαρία. Αυτός είναι ο λόγος που καταψηφίσαμε αυτή την έκθεση.
David Sumberg (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, όταν είδα τον τίτλο αυτής της έκθεσης – «Ενεργός διάλογος με τους πολίτες σχετικά με την Ευρώπη» – νόμιζα ότι πρόκειται για αστείο, διότι το ζήτημα είναι εάν υπάρχει καν ενεργός διάλογος με τους πολίτες της Ευρώπης. Το θέμα με το διάλογο είναι ότι δεν είναι μονόλογος: πρέπει να ακούσεις αυτά που λένε οι πολίτες της Ευρώπης. Οι πολίτες της Ευρώπης στις Κάτω Χώρες, στη Γαλλία και στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας έχουν δηλώσει πολύ ξεκάθαρα, σε ό,τι αφορά τη συνθήκη της Λισσαβώνας, ότι δεν τη θέλουν.
Εάν, ως εκ τούτου, το Σώμα και όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα θέλουν να έχουν διάλογο με τους πολίτες τους, κάτι που είναι μια καλή ιδέα, ας διακηρύξουν χωρίς υπεκφυγές, ότι πρόκειται για διάλογο στον οποίο θα ανταποκριθούν, και ότι θα ακούσουν όσα έχουν να πουν οι πολίτες. Το να συζητά καν το Σώμα ή να συντάσσει εκθέσεις ή να ψηφίζει σχετικά με την ιδέα του διαλόγου, είναι απόλυτο χάσιμο χρόνου, όταν συλλογικά – και αυτή είναι η αλήθεια για το Σώμα – αρνείται να αναγνωρίσει αυτά που του λένε και αρνείται να απαντήσει σε αυτά. Αυτή είναι η αποτυχία του.
Marian Harkin (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται για μια πολύ σημαντική έκθεση – συμφωνώ με τον εισηγητή ότι θα μπορούσαμε να είμαστε πιο τολμηροί.
Ως ευρωβουλευτής από μια χώρα που ψηφίζει για κάθε συνθήκη, έχω πολύ καλή επίγνωση της ανάγκης ενός διαρκούς ενεργού διαλόγου με τους πολίτες. Γνωρίζω από την εμπειρία μου ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι χάνουν την πίστη και την εμπιστοσύνη τους στα θεσμικά όργανα. Η ΕΕ αντιπροσωπεύει ένα τεράστιο θεσμό και έχουμε τεράστια ευθύνη να διασφαλίσουμε ότι ο ενεργός διάλογος βρίσκεται στο επίκεντρο των δραστηριοτήτων μας.
Στηρίζω ιδιαίτερα την παράγραφο 32, και ευχαριστώ τον εισηγητή που στήριξε την τροπολογία μου για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού το 2011 θα είναι μια ιδανική ευκαιρία για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να έρθουν σε επαφή με τους πολίτες.
Καλέσαμε την Επιτροπή να καταθέσει την κατάλληλη νομοθεσία για την προετοιμασία για το 2011, πράγμαπου έχει αρχίσει να γίνεται. Πρέπει τώρα να διασφαλίσουμε ότι διατηρούμε ουσιαστικό διάλογο με τα 100 εκατομμύρια εθελοντών σε όλη την ΕΕ και να διασφαλίσουμε ότι οι απόψεις και οι γνώμες τους θα αποτελέσουν τον πυρήνα οποιονδήποτε νέων σχεδίων, πολιτικών και προγραμμάτων, καθώς και ότι ο εν λόγω ενεργός διάλογος με τους πολίτες θα αποτελέσει εγγύηση για μια ισχυρή, στερεή ΕΕ.
Hannu Takkula (ALDE). - (FI) Κύριε πρόεδρε, η έκθεση του κ. Hegyi είναι εξαιρετική και απαραίτητη. Χρειαζόμαστε τον ενεργό διάλογο μεταξύ των ευρωπαϊκών εθνών και των πολιτών. Χρειαζόμαστε την ύπαρξη κατανόησης και στις δύο πλευρές. Επίσης, χρειαζόμαστε την ανεκτικότητα, προκειμένου να είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε αυτά που έχουν να πουν οι διάφοροι άνθρωποι. Αυτό είναι κάτι που μας χρειάζεται και στο Σώμα, στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ήταν λυπηρό ότι ορισμένοι βουλευτές εγκατέλειψαν το Σώμα όταν μιλούσε ο Πρόεδρος Klaus, και ότι αυτό συνέβη στη διάρκεια της τρέχουσας τσεχικής Προεδρίας. Δεν είναι έτοιμοι να ακούσουν τις απόψεις διαφορετικών πολιτών, προέδρων, θεσμικών οργάνων και ιδιωτών επί των ευρωπαϊκών θεμάτων γενικά;
Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε διαφορετικές απόψεις. Χρειαζόμαστε την αλληλεπίδραση και το διάλογο, και μάλιστα στο επίπεδο των πολιτών, ούτως ώστε το κοινό να μπορεί να αισθάνεται ότι έχει λόγο επί των διαφόρων ζητημάτων και να μην θεωρεί ότι η ΕΕ είναι ένα κλαμπ συζητήσεων για μια μικρή ελίτ. Στηρίζω την πρόταση ότι πρέπει να διευρυνθεί ο πανευρωπαϊκός, ενεργός και ανεκτικός διάλογος σε όλα τα επίπεδα. Αυτό είναι που χρειαζόμαστε πραγματικά.
Nirj Deva (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, στη διάρκεια της παρούσας οικονομικής κρίσης συνέβη κάτι παράξενο. Οι λαοί της Ευρώπης δεν ζήτησαν τη βοήθεια της ΕΕ για να σωθούν από την οικονομική κρίση. Αυτή τη βοήθεια την αναζήτησαν στα κράτη μέλη και στις εθνικές κυβερνήσεις τους. Ο άνθρωπος που ισχυρίζεται ότι έσωσε τον κόσμο πρόκειται να είναι εδώ σε δύο ώρες περίπου, αλλά, πέραν αυτού, είναι στις εθνικές κυβερνήσεις – στο Παρίσι ή στο Λονδίνο ή στην Ουάσιγκτον ή στη Ρώμη – που στράφηκαν οι πολίτες αυτών των χωρών (οι οποίοι ακούν να τους λένε ότι είναι πολίτες της Ευρώπης) για να σωθούν, και όχι σε αυτή την ευρύτερη οντότητα που αποκαλείται ΕΕ.
Μπορώ να ρωτήσω τι συνέβη; Μπορώ να ζητήσω από όσους βροντοφωνάζουν περί τις θαυμάσιας μηχανής της ΕΕ να θέσουν στους εαυτούς τους αυτό το ερώτημα; Μπορώ να δώσω την απάντηση. Η απάντηση είναι ότι δεν υπάρχει επαφή μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των λαών. Οι λαοί συνεχίζουν να προσβλέπουν στις εθνικές κυβερνήσεις τους για τη σωτηρία τους.
Ewa Tomaszewska (UEN). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, διαμαρτύρομαι κατά του τρόπου αντιμετώπισης αυτής της έκθεσης. Η οικοδόμηση της εμπιστοσύνης των πολιτών των κρατών μελών της ΕΕ στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα δεν σημαίνει μόνο ότι πρέπει αυτοί να γνωρίζουν τις στρατηγικές και τις δράσεις τους, κάτι στο οποίο είμαστε συχνά ανεπαρκείς. Σημαίνει, πάνω από όλα, ότι υπάρχει το αίσθημα της συναπόφασης, ότι δίδεται η ευκαιρία να ακουστεί ο λόγος κάποιου στην ΕΕ, ότι τα δικαιώματα που παρέχουν οι συνθήκες δεν έχουν παραβιαστεί.
Η διοργάνωση μιας συζήτησης των ευρωπαίων πολιτών σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι ο καλύτερος τρόπος να διαβεβαιώσουμε τους λαούς ότι τα πράγματα στην ΕΕ εξαρτώνται πραγματικά από τους πολίτες των χωρών που την απαρτίζουν. Είναι ο καλύτερος τρόπος να μην νιώθουν εξαπατημένα τα 100 περίπου άτομα που συμμετέχουν στην κατάρτιση των σημαντικότερων καθηκόντων που πρέπει να φέρουν εις πέρας τα θεσμικά όργανα της ΕΕ εξ ονόματος όλων των Πολωνών. Θα πρέπει να εξετασθεί σοβαρά ο κατάλογος των αιτημάτων. Αυτό ισχύει και για τα έγγραφα που συντάχθηκαν από τους συμμετέχοντες στη συζήτηση από άλλες χώρες. Αυτό καθιστά ακόμη πιο παράδοξη την παρεμπόδιση της οποιασδήποτε πραγματικής συζήτησης επί του θέματος του διαλόγου με τους πολίτες στο φόρουμ του Ευρωκοινοβουλίου.
Martin Callanan (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, αυτή η έκθεση αφορά τον ενεργό διάλογο με τους πολίτες, και το καλύτερο είδος ενεργού διαλόγου με τους ευρωπαίους πολίτες είναι αυτό που βασίζεται στον να αφουγκραζόμαστε αυτά που λένε στις δημοκρατικές εκλογές. Αποτελεί μεγάλη ειρωνεία το γεγονός ότι το Σώμα υιοθετεί αυτή την έκθεση ενώ, ταυτόχρονα, αγνοεί πλήρως ορισμένες από τις δημοκρατικές αποφάσεις που έχουν ληφθεί στα κράτη μέλη. Δεν είναι να απορεί κανείς που η ΕΕ είναι τόσο λίγο δημοφιλής στην εκλογική μου περιφέρεια στη νοτιοανατολική Αγγλία και αλλού στην Ευρώπη. Η ιδέα που έχει για το δημοκρατικό διάλογο είναι μονόπλευρη: η ΕΕ δεν αφουγκράζεται αυτά που έχουν να πουν οι λαοί και το μόνο που κάνει είναι να τους λέει τι πρέπει να σκέπτονται και πώς μπορούν να ψηφίζουν.
Ανατρέχοντας στα τελευταία δέκα χρόνια, η Γαλλία, οι Κάτω Χώρες και τώρα η Ιρλανδία – δύο φορές – ψήφισαν κατά της ευρύτερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, και, παρά ταύτα, η ΕΕ αγνόησε πλήρως τις απόψεις τους.
Εάν αυτό που σε ενδιαφέρει είναι να ακούς μόνο τις ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ, πώς μπορείς να γνωρίζεις τις κυρίαρχες απόψεις των ψηφοφόρων; Το καλύτερο είδος διαλόγου με τους πολίτες είναι να ακούς αυτό που έχουν να πουν μέσω των ελεύθερων δημοκρατικών ψηφοφοριών και των δημοψηφισμάτων.
Syed Kamall (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι υπάρχει μια παρεξήγηση όταν μιλούμε για ενεργό διάλογο με τους πολίτες σχετικά με την Ευρώπη, διότι συχνά συγχέουμε το διάλογο με τους πολίτες με το διάλογο με την κοινωνία των πολιτών. Συχνά συγχέουμε το διάλογο με τους πολίτες με το διάλογο με τους οργανισμούς που χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου ή μερικώς από την Επιτροπή. Στην πραγματικότητα, έχουμε θεσμικά όργανα της ΕΕ που συνομιλούν με οργανισμούς που χρηματοδοτούνται από την Επιτροπή, δηλαδή, σε τελική ανάλυση, από τα χρήματα των φορολογουμένων.
Έτσι, όταν δίνουμε πράγματι το δικαίωμα στους πολίτες να πουν τη γνώμη τους – όπως πράξαμε σχετικά με το Σύνταγμα στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες, και σχετικά με τη συνθήκη της Λισσαβώνας στην Ιρλανδία – και αυτοί λένε «όχι», τι κάνουμε; Αγνοούμε εντελώς το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας! Όταν οι λαοί λένε «όχι», διάλογος δεν σημαίνει να τους εξαναγκάζουν να ψηφίζουν ξανά και ξανά και ξανά μέχρι να πάρουν το αποτέλεσμα που θέλουν. Αυτό δεν είναι διάλογος. Αυτό είναι κατάργηση της δημοκρατίας. Είναι καιρός να συμμετάσχουμε με γνήσια διάθεση σε ενεργό διάλογο με τους πολίτες.
Jim Allister (NI). - Κύριε Πρόεδρε, μετά από πέντε χρόνια στο Σώμα, δύσκολα εκπλήσσεται κανείς από τις εκθέσεις. Πρέπει, ωστόσο, να ομολογήσω ότι συγκλονίστηκα από την αλαζονεία των πτυχών αυτής της έκθεσης και την εσκεμμένη προσβολή όσων τολμούν να μην κάνουν τούμπες μπροστά στη συκοφάντηση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Το να δηλώνεται σε αυτή την έκθεση – όπως συμβαίνει – ότι οι λιγότερο μορφωμένοι είναι πιο πιθανό να αντιταχθούν στην περαιτέρω ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, είναι μια θρασύτατη προσβολή και αλαζονεία απίστευτων διαστάσεων.
Η αλήθεια είναι ότι όσοι έκαναν τον κόπο να διαβάσουν το Σύνταγμα της ΕΕ ή τη συνθήκη της Λισσαβώνας και να ενημερωθούν σχετικά, είναι ακριβώς αυτοί που είναι πιο πιθανό να ψηφίσουν κατά. Αυτοί που είναι πιο πιθανό να ψηφίσουν υπέρ είναι όσοι – όπως οι Επίτροποι – δεν έκαναν ποτέ τον κόπο να διαβάσουν τα έγγραφα και απλώς αποδέχονται την προπαγάνδα. Ως εκ τούτου, απορρίπτω την προσβολή αυτής της έκθεσης.
Ας μου επιτραπεί επίσης να πω, σε απάντηση στην πρώτη έκρηξη του κ. Mitchell – η ρεπουμπλικανική έκρηξή του για την εκδίωξη όλων των Βρετανών από το νησί της Ιρλανδίας επί 700 χρόνια – ότι θα πρέπει να χαίρεται που αυτό δεν επιτεύχθηκε ολοκληρωτικά, διότι χρειάστηκε πράγματι τη βοήθεια μερικών βρετανών υπηκόων από τη βόρειο Ιρλανδία για να επιτύχει τη νίκη του ράγκμπι στο Six Nations.
Neena Gill (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της έκθεσης με επιφυλάξεις, όχι λόγω των ανοησιών που μόλις ακούστηκαν από την άλλη πτέρυγα του Σώματος, αλλά διότι συμμερίζομαι τις ανησυχίες του εισηγητή, κ. Hegyi.
Αυτή η έκθεση έχει πράγματι «νερωθεί» από όσους, στο Σώμα, δεν επιθυμούν τον ενεργό διάλογο με τους πολίτες της Ευρώπης. Για μένα, ενεργός διάλογος δεν σημαίνει γυαλιστερά φυλλάδια, και πιστεύω ότι η Επιτροπή έχει πράγματι αποτύχει σε αυτόν τον τομέα. Έχει αποτύχει να έρθει σε ενεργό επαφή με τους πολίτες. Έχει αποτύχει να ενημερώσει καλύτερα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο το έργο που παράγεται σε επίπεδο ΕΕ αντιμετωπίζει πολλά από τα πραγματικά ζητήματα που επηρεάζουν την καθημερινότητα των πολιτών. Ελπίζω ότι, ως αποτέλεσμα αυτής της έκθεσης, θα μελετήσει ξανά το θέμα και θα επινοήσει κάποιους πιο δημιουργικούς τρόπος αντιμετώπισής του.
Jim Allister (NI). - Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω αυτήν την έκθεση διότι θέτει ζητήματα που χρήζουν συζήτησης.
Συμμερίζομαι ιδιαίτερα το αίσθημα του εισηγητή ότι τα μέτρα ανάπτυξης της υπαίθρου δεν θα πρέπει να εξαντλήσουν τους πόρους που προορίζονται για τις άμεσες χρηματοδοτήσεις προς τους γεωργούς. Ως εκ τούτου, αμφισβητώ κι εγώ το εάν η χρηματοδότηση της αγροτικής ανάπτυξης θα πρέπει να συνδεθεί καν με την κοινή γεωργική πολιτική, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο οδηγεί αναπόφευκτα στην αφαίρεση από τους γεωργούς των προηγούμενων μεθόδων χρηματοδότησης. Ενώ, εάν, αντιθέτως, αποτελούσε εγγενές μέρος της χρηματοδότησης για τη συνοχή, δεν θα υπήρχε αυτή η δυνατότητα αφαίρεσης γεωργικών κονδυλίων.
Ως εκ τούτου, χαιρετίζω τη δήλωση στην έκθεση ότι ο πληθυσμός που απασχολείται στη γεωργία θα πρέπει να αποτελέσει το βασικό επίκεντρο των μέτρων στήριξης στο πλαίσιο της πολιτικής αγροτικής ανάπτυξης. Αυτή η ισορροπία έχει ανατραπεί σε πολλά προγράμματα αγροτικής ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένων όσων επηρεάζουν την περιφέρεια μου στη βόρειο Ιρλανδία.
Kathy Sinnott (IND/DEM). - Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης και την χαιρετίζω. Για μεγάλο χρονικό διάστημα πιστεύαμε ότι το μόνο πράγμα που μας επηρεάζει ήταν ό,τι καταπίναμε. Πιστεύω ότι η εργασία που έγινε στο πλαίσιο αυτής της έκθεσης αναδεικνύει το γεγονός ότι οτιδήποτε τοποθετούμε στο δέρμα μας εισέρχεται στο σύστημά μας, το ίδιο αποτελεσματικά όπως αν θα το είχαμε φάει.
Πολλές από τις ασθένειες που πλήττουν ιδιαίτερα τις γυναίκες, όπως ο καρκίνος του μαστού, η ινομυαλγία, η ME, κ.λπ. σημειώνουν αύξηση. Πιστεύω ότι θα πρέπει τώρα να πάμε πέρα από αυτά, όχι μόνο για να βεβαιωθούμε ότι τα καλλυντικά είναι ασφαλέστερα, αλλά θα πρέπει επίσης να ξεκινήσουμε πραγματική έρευνα για τη σχέση μεταξύ των συστατικών των καλλυντικών και αυτών των ασθενειών που πλήττουν τις γυναίκες, ενώ θα πρέπει, επίσης, να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ασφαλέστερα καλλυντικά, διότι όλοι θέλουμε, φυσικά, να συνεχίσουμε τη χρήση τους.
Neena Gill (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω αυτή τη συγκεκριμένη έκθεση, διότι ο έλεγχος των καλλυντικών είναι ένα θέμα που απασχολεί όλες από τις εκλογικές περιφέρειες στην περιφέρεια μου, τα West Midlands, και έχω λάβει μεγάλη αλληλογραφία επ’ αυτού. Χαιρετίζω την έκθεση και τη στήριξα διότι διαμορφώνει πανευρωπαϊκά πρότυπα σχετικά με τη χρήση εν δυνάμει επιβλαβών υλικών, και θέτει πρότυπα για τις διεκδικήσεις πειραμάτων των παρασκευαστών των καλλυντικών, αλλά χρειαζόμαστε παρόμοια πρότυπα και για τις διεκδικήσεις που σχετίζονται με τα πειράματα στα ζώα. Η τελευταία φορά που εξετάσαμε αυτήν την έκθεση ασχοληθήκαμε με τα πειράματα στα ζώα για επιστημονικούς σκοπούς. Διαθέτουμε τώρα ένα σημαντικό εργαλείο για την αύξηση της ευαισθητοποίησης των πελατών σχετικά με το τι περιλαμβάνουν τα καλλυντικά, το οποίο θα ενισχύονταν από μια επικέντρωση της προσοχής στα πειράματα στα ζώα.
Kathy Sinnott (IND/DEM). - Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης και υπέρ του εντονότερου ελέγχου των βιοκτόνων, αλλά ήθελα να εκμεταλλευτώ αυτή την ευκαιρία για να τονίσω ότι, στην Ιρλανδία, δεν είναι παράνομο να ρίχνουμε ένα συγκεκριμένο τοξικό ρύπο στο νερό μας – ένα βιοκτόνο που ονομάζεται φθοριούχο άλας (fluoride). Θέλω να συγχαρώ την Επιτροπή για το ότι ξεκίνησε μια διαδικασία διαβούλευσης στο πλαίσιο της οποίας δέχεται την υποβολή επιστημονικών ανακοινώσεων, την άποψη του κοινού, κ.λπ. με θέμα τη ρύπανση του πόσιμου νερού με ένα τοξικό συστατικό που ονομάζεται φθοριούχο άλας (fluoride).
Avril Doyle (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα αυτή την έκθεση διότι αισθάνομαι ότι αποδυνάμωσε την πρόταση της Επιτροπής για την εφαρμογή υψηλότερων ειδικών φόρων κατανάλωσης για τα βιομηχανοποιημένα προϊόντα καπνού. Το σταθερό συμπέρασμα μελετών είναι ότι ο αποτελεσματικότερος και μονιμότερος τρόπος επίδρασης στη συμπεριφορά των ανθρώπων ώστε να εγκαταλείψουν την κατανάλωση καπνού είναι η φορολόγηση.
Μελέτες στην Ιρλανδία από το University College Cork έχουν καταδείξει ότι, μετά την ολοκληρωτική απαγόρευση του καπνίσματος στους χώρους εργασίας το 2004, οι εισαγωγές στα νοσοκομεία της περιοχής για καρδιακά επεισόδια σημείωσαν πτώση 11% την επόμενη χρονιά. Η Ιρλανδία έχει επίσης τον υψηλότερο ειδικό φόρο κατανάλωσης για τον καπνό στην Ένωση, ο οποίος ανέρχεται σε 4,99 ευρώ ανά πακέτο των 20 τσιγάρων, αυξάνοντας την τιμή σε πάνω από 8 ευρώ ανά πακέτο.
Τα οφέλη μιας συνδυασμένης προσέγγισης αποτρεπτικής τιμής και πολιτικής φορολόγησης, η απαγόρευση του καπνίσματος, οι εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού και η αυξημένη πρόσβαση σε θεραπείες υποκατάστατων νικοτίνης για όσους επιθυμούν να σταματήσουν το κάπνισμα, είχαν ως αποτέλεσμα ανεκτίμητα οφέλη για την υγεία και επακόλουθη βελτίωση της υγείας του γενικού πληθυσμού.
Η Τσεχική Δημοκρατία είναι το μόνο κράτος μέλος της ΕΕ που δεν έχει ακόμη επικυρώσει τη σύμβαση-πλαίσιο του ΟΗΕ για την καταπολέμηση του καπνίσματος, και, παρά ταύτα, ο καπνός ευθύνεται για πάνω από ένα εκατομμύριο θανάτους στην ΕΕ. Θα μπορούσατε εσείς, ως Πρόεδρος του Κοινοβουλίου μας, να ζητήσετε από την τσεχική Προεδρία του Συμβουλίου, εξ ονόματος όλων μας, να αποκαταστήσει αυτή τη σοβαρή παράλειψη πριν από την ολοκλήρωση της θητείας της;
Richard Corbett (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, φαίνεται ότι πολλοί από την άλλη πτέρυγα χρησιμοποιούν τη διαδικασία αιτιολόγησης της ψήφου σχετικά με διάφορες εκθέσεις για να μιλήσουν για την επικύρωση της συνθήκης της Λισσαβώνας. Σε αυτή την προσπάθειά τους, προβαίνουν σε αβάσιμους ισχυρισμούς ότι οι λαοί έχουν ταχθεί κατά της συνθήκης της Λισσαβώνας και ότι δεν θέλουμε να τους αφουγκραστούμε.
Πέραν του γεγονότος ότι εναπόκειται στα κράτη μέλη – όχι σε μας – να επικυρώσουν τη συνθήκη της Λισσαβώνας, αυτός ο ισχυρισμός είναι, φυσικά, απολύτως εσφαλμένος. Ένα κράτος μέλος έχει πει «όχι», το ακούμε και πρέπει να το ακούμε. Άλλα κράτη μέλη έχουν υποδείξει ότι είναι πρόθυμα να ακούσουν τις αιτίες γι' αυτό το «όχι», να το λάβουν υπόψη και να προχωρήσουν πάνω σε αυτή τη βάση. Αλλά όταν ο κ. Dover δεν κατανοεί καν τη διαφορά μεταξύ της Συνταγματικής Συνθήκης και της συνθήκης της Λισαββώνας και λέει ότι η Γαλλία και οι Κάτω Χώρες απέρριψαν αυτή τη Συνθήκη, ξεχνά σκοπίμως να τονίσει τις χώρες που διεξήγαγαν δημοψηφίσματα για τη στήριξη της Συνθήκης.
Δεν θέλουμε απλώς να ακούσουμε τη μια πλευρά. Θέλουμε να ακούσουμε και τις δύο πλευρές και να γεφυρώσουμε το χάσμα, να βρούμε μια λύση αποδεκτή για κάθε κράτος μέλος. Αυτοί θέλουν να ακούν μόνο τους λαούς που ψηφίζουν «όχι». Είναι αυτοί που είναι ένοχοι για το ότι δεν αφουγκράζονται τους λαούς της Ευρώπης. Είναι αυτοί που δεν αποδέχονται τα δημοκρατικά αποτελέσματα, αλλά μόνο το αποτέλεσμα που τους βολεύει και όχι τη συνολική κατάσταση όλων των κρατών μελών.
Marian Harkin (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω πλήρως την αιτιολογική σκέψη 5 σε αυτήν την έκθεση. Ασχολούμαι επί του παρόντος με μια παρόμοια υπόθεση στην Ιρλανδία, όπου μια μητέρα διέφυγε από τη χώρα της, τη Νιγηρία, μαζί με τις δύο κόρες της μετά το θάνατο της μεγαλύτερης κόρης της ως αποτέλεσμα του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Αυτήν τη στιγμή η υπόθεση βρίσκεται ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το Δικαστήριο απηύθυνε επιστολή προς την Ιρλανδική Κυβέρνηση είτε για να υπερασπίσει την υπόθεση είτε για να πετύχει αυτό που ονομάζεται συμβιβασμός.
Η αιτιολογική σκέψη 5 δηλώνει ότι ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι ο αυξανόμενος αριθμός των αιτήσεων για άσυλο από γονείς είναι δικαιολογημένος λόγω του κινδύνου στον οποίο μπορεί να εκτεθούν στη χώρα τους, επειδή αρνήθηκαν να συναινέσουν στον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων του παιδιού τους. Ελπίζω το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να λάβει υπόψη τη δήλωσή μας, όταν εκδώσει την απόφασή του για αυτήν την υπόθεση.
Τέλος, συμφωνώ με τον κ. Corbett ότι συζητήθηκε πολύ το θέμα της δημοκρατίας εδώ σήμερα, αλλά – για όσους κάνουν τον κόπο να ασχοληθούν – εάν κάποιος αθροίσει τον αριθμό των ατόμων που ψήφισαν για το Σύνταγμα και τη Συνθήκη της Λισαβόνας σε όλα τα δημοψηφίσματα στην Ευρώπη, υπάρχουν καθ’υπέρβαση 27 εκατομμύρια Ευρωπαίοι που είπαν «ναι» και 24 εκατομμύρια που είπαν «όχι». Αυτή είναι η δημοκρατία στην πράξη.
Eleonora Lo Curto (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ που μου δώσατε το λόγο. Θα ήθελα να εκφράσω την πλήρη μου υποστήριξη όσον αφορά την προσοχή που έδειξε σήμερα αυτό το Κοινοβούλιο σε τόσο σημαντικά ζητήματα, όπως είναι το δικαίωμα στην υγεία, το δικαίωμα στη σεξουαλική ταυτότητα, το δικαίωμα στην προστασία της ψυχικής υγείας και της σωματικής και διανοητικής ακεραιότητας των γυναικών, που πολύ συχνά παραβιάζεται από τέτοιες γυναικοφοβικές πρακτικές.
Η Ευρώπη ξεχωρίζει για τη δέσμευσή της απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως μόλις ακούσαμε από το Μέλος που μίλησε πριν από εμένα. Παιδιά πεθαίνουν και γυναίκες πεθαίνουν εξαιτίας αυτών των πρακτικών, οι οποίες είναι απολύτως απαράδεκτες. Η Ευρώπη πράττει σωστά που δεσμεύεται με αυτόν τον τρόπο και που παρουσιάζει τη μεγάλη ευθύνη που αναλαμβάνει σε μια προσπάθεια να διασφαλισθεί ότι οι νόμοι εναρμονίζονται ως προς αυτό.
Kathy Sinnott (IND/DEM). - Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα πολύ να ψηφίσω υπέρ της έκθεσης Muscardini για τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων, διότι υποστηρίζω την απαγόρευση αυτής της βάρβαρης πρακτικής εδώ και πολλά χρόνια και υποστηρίζω, επίσης, την υπόθεση μιας οικογένειας, επειδή απειλείται με αυτήν την πρακτική εάν επιστρέψει στη χώρα της.
Ωστόσο, όπως συμβαίνει συνήθως, οι συνάδελφοι χρησιμοποιούν τη δυσχερή κατάσταση των ακρωτηριασμένων κοριτσιών και γυναικών, για να προωθήσουν για μια ακόμα φορά την ατζέντα για τις εκτρώσεις εισάγοντας το μάντρα των «σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων» σε αυτήν την έκθεση.
(Μετά τη διόρθωση της ψήφου του κ. Mitchell για αυτήν την έκθεση, που αντανακλά την τελική φράση του κειμένου, η προφορική αιτιολόγηση της ψήφου του δεν ισχύει πλέον.)
Milan Gaľa (PPE-DE). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω το συνάδελφό μου από την Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας, τον κ. Graça Moura, για την εργασία του όσον αφορά τη σύνταξη της έκθεσης, την οποία υποστήριξα κατά την ψηφοφορία. Σχετίζεται με έγγραφα τα οποία μας έχουν ήδη απασχολήσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η διεύρυνση συνέβαλε στη γλωσσική πολυμορφία της ΕΕ. Σήμερα μιλάμε 23 γλώσσες και περισσότερες από 60 διαλέκτους σε περιφέρειες ή σε ομάδες.
Η παγκοσμιοποίηση και η μετανάστευση συμβάλλουν στην ευρεία γκάμα γλωσσών που χρησιμοποιούν οι Ευρωπαίοι καθημερινά. Η γλωσσική πολυμορφία είναι, συνεπώς, αναμφίβολα ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μια και επηρεάζει την κοινωνική, πολιτιστική και επαγγελματική ζωή των πολιτών της, καθώς και τις οικονομικές και πολιτικές δραστηριότητες των κρατών μελών. Θεωρώ εξαιρετικά σημαντική την κοινοποίηση της Επιτροπής σε αυτόν τον τομέα. Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι η γλωσσική και πολιτιστική ετερογένεια της ΕΕ αποτελεί τεράστιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και ότι σαφώς πρέπει να υποστηρίζουμε προγράμματα για τη γλωσσική διδασκαλία και τις σχολικές πολιτιστικές ανταλλαγές.
Michl Ebner (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όσον αφορά την έκθεση Graça Moura, πρέπει να πω ότι ο συνάδελφός μας έκανε εξαιρετική δουλειά. Θα ήθελα μόνο να μιλήσω επί της διαδικασίας σχετικά με αυτό το σύστημα – η κ. Muscardini έθιξε ήδη αυτό το ζήτημα σήμερα – ελπίζω να προωθήστε τα αιτήματά μας έτσι ώστε να μην καταστεί δυνατό να τεθούν σε ψηφοφορία δύο κυριολεκτικά όμοιες εκθέσεις και βρεθεί, έτσι, σε μειονεκτική θέση ο εισηγητής. Αυτό συνέβη σε εμένα σε αυτήν την περίπτωση και είναι κάτι που δεν επιθυμούσα.
Ακριβώς για αυτόν το λόγο θα ήθελα να τονίσω για μία ακόμα φορά την πολύ θετική δουλειά που έκανε ο συνάδελφός μας, ο κ. Graça Moura, παρόλο που το άλλο ψήφισμα, το οποίο επίσης ψήφισα, έγινε αποδεκτό μεταγενέστερα. Η ψήφος μου δεν αποτελεί άρνηση τη έκθεσης Graça Moura∙ το αντίθετο.
Hannu Takkula (ALDE). - (FI) Κύριε Πρόεδρε, πρώτα θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Graça Moura για την εξαιρετική δουλειά του. Αφοσιώθηκε με όλη του την ψυχή σε αυτά τα γλωσσικά ζητήματα και είναι πραγματικά αλήθεια ότι η γλώσσα αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα. Η γλώσσα βρίσκεται στην καρδιά της ταυτότητας του ατόμου και για αυτόν το λόγο εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καλλιεργήσουμε την πολυγλωσσία.
Ψηφίσαμε υπέρ ενός εναλλακτικού ψηφίσματος, ωστόσο, προτιμώντας το από την αρχική έκθεση. Προσωπικά συμμετείχα στη σύνταξη του εναλλακτικού ψηφίσματος και ίσως αρμόζει να αναφέρω το λόγο για τον οποίο ξεκινήσαμε τη σύνταξη εργασίας εναλλακτικής από την ιδιαίτερα αξιέπαινη δουλειά του κ. Graça Moura. Ο λόγος ήταν ότι θέλαμε συγκεκριμένα να παρέχουμε εγγυήσεις για την κατάσταση των μειονοτικών γλωσσών.
Όπως λένε, εμείς στην Ευρώπη είμαστε τόσο δυνατοί όσο ο πιο αδύναμος κρίκος μας – πράγμα το οποίο ισχύει για τα χειρότερα άτομα της κοινωνίας μας. Για αυτόν το λόγο πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι ομάδες μειοψηφίας, για παράδειγμα οι Σάμι στη χώρα μου, τη Φινλανδία, διατηρούν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα και να απολαμβάνουν βασικές υπηρεσίες στη γλώσσα τους. Πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη για αυτούς, όπως κάνουμε και με όλες τις άλλες αυτόχθονες φυλές. Για αυτόν το λόγο είναι πολύ σημαντικό να επιτελέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση το πολιτιστικό καθήκον της και να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα όλων των γλωσσών, συμπεριλαμβανομένων και των μειονοτικών.
Frank Vanhecke (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, παρόλο που το εναλλακτικό ψήφισμα για την πολυγλωσσία στην Ευρώπη, το οποίο εκδόθηκε τελικά ήταν πολύ καλύτερο από το αρχικό κείμενο που είχαμε μπροστά μας, το καταψήφισα μετά από σκέψη∙ στο τέλος τέλος και τα δύο ψηφίσματα, εκείνο που εκδόθηκε και το αρχικό, ζητούν την προώθηση ενός Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη γλωσσική πολυμορφία. Παρόλο που αυτό ακούγεται καλό και θα το υποστήριζα επί της αρχής, συνεχίζοντας την ανάγνωση διαπίστωσα ότι, για παράδειγμα, οι μη Ευρωπαίοι μετανάστες θα ενθαρρύνονται να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα εδώ, ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά να συμπεριληφθούν στα σχολικά προγράμματα ακόμα και οι μητρικές γλώσσες των ξένων μειονοτήτων ή των μειονοτήτων που κατάγονται από το εξωτερικό και τα κράτη μέλη όχι μόνο να ενθαρρύνουν τη χρήση των πρωτότυπων γλωσσών, αλλά, πιο συγκεκριμένα, να ενθαρρύνουν τη χρήση της πρώτης γλώσσας των μεταναστών. Λυπάμαι, αλλά αυτό είναι τρέλα. Θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από την προσαρμογή και την αφομοίωση. Είναι το αντίθετο από αυτό που απαιτείται στην πραγματικότητα από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, και εγώ καταψήφισα την έκθεση για την πολυγλωσσία. Παρόλο που παραμένω πεπεισμένος υποστηρικτής της προώθησης της πολυγλωσσίας, και η αρχική έκθεση και η τροποποίηση που τελικά υιοθετήθηκε προτάσσουν μια σειρά απόψεων που θα είναι προβληματικές εφόσον πρόκειται να υλοποιηθούν στην πράξη. Η έκθεση επιδιώκει, για παράδειγμα, να ενθαρρύνει τους μετανάστες να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν την πρώτη γλώσσα τους, κάτι το οποίο αποτελεί από μόνο του πρόβλημα σε πολλά κράτη μέλη, διότι δεν κατορθώνουν να μάθουν σε ικανοποιητικό βαθμό τη γλώσσα της χώρας υποδοχής τους με όλες τις επακόλουθες συνέπειες.
Ένα άλλο πιθανό πρόβλημα είναι ο τρόπος με τον οποίο η έκθεση αναφέρεται στα κράτη μέλη, στα οποία υπάρχουν περισσότερες από μία επίσημες γλώσσες. Υπάρχει, φυσικά, ανάγκη να ληφθούν υπόψη ειδικές καταστάσεις, όπως αυτή του Βελγίου, όπου κάθε περιφέρεια, με εξαίρεση τις Βρυξέλλες, είναι επίσημα μονογλωσσική. Στη Φλάνδρα αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα ενός μεγάλου αριθμού γαλλόφωνων μεταναστών, οι οποίοι αρνούνται να προσαρμοστούν στον ολλανδόφωνο χαρακτήρα της Φλάνδρας, όμως δεν είναι δουλειά της Ευρώπης να παρέμβει εδώ και να υποσχεθεί κάθε είδους ανύπαρκτα δικαιώματα.
Mario Borghezio (UEN). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, συμμερίζομαι πολλές από τις επιφυλάξεις που εκφράστηκαν για αυτήν την έκθεση σχετικά με την ενθάρρυνση που παρέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση για τη συνέχιση και την ανάπτυξη των πρωτότυπων γλωσσών – παρόλο που η γενική φιλοσοφία των εκθέσεων αξίζει προσοχής και υποστήριξης – και αυτό συμβαίνει διότι, σήμερα, μπροστά σε αυτά τα προβλήματα που νομίμως έχουν θιγεί, διατρέχουμε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο, που συνίσταται στο να δούμε τις ευρωπαϊκές γλώσσες να σβήνουν ως αποτέλεσμα της επιβολής, σε αυτό το σώμα και αλλού, της χρήσης τυποποιημένων προφορικών και γραπτών Αγγλικών. Πρόκειται για πολύ σοβαρό κίνδυνο, που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε τα δικαιώματα των τοπικών γλωσσών. Οι εθνικές γλώσσες σβήνουν: υπάρχει δυσκολία ως προς την έκφρασή τους, αλλά οι τοπικές γλώσσες εξαφανίζονται με πραγματικά επονείδιστο τρόπο, ενώ θα έπρεπε να προστατεύονται, όπως στην περίπτωση της Ιταλίας με τη φεντεραλιστική μεταρρύθμιση που προσπαθούμε να προτείνουμε και να υλοποιήσουμε.
Κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση όλα όσα πρέπει να γίνουν, για να προστατευθούν οι τοπικές γλώσσες; Ακούσαμε πριν λίγο την κ. Lo Curto να μιλά. Θα ήταν σίγουρα πολύ ωραία να την ακούγαμε να μιλάει κάποιες φορές στην όμορφη γλώσσα της Σαρδηνίας, μια και είμαι βέβαιος ότι τη γνωρίζει. Θα μου άρεσε να μιλάω καμιά φορά στη γλώσσα του Πεδεμόντιου, όμως στη βιβλιοθήκη του Κοινοβουλίου μας δεν υπάρχουν πολιτιστικά έγγραφα, περιοδικά κλπ. που να σχετίζονται με γλώσσες πολιτιστικής ταυτότητας ή με τοπικές γλώσσες.
Συνεπώς, προτού αρχίσει να ανησυχεί η Ευρώπη για την προστασία της από την τυποποίηση γλωσσών τρίτων χωρών, πρέπει να ανησυχεί για τις μειονότητές μας και τις τοπικές γλώσσες μας.
Eleonora Lo Curto (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κ. Borghezio, είμαι Σικελή και η Σικελία είναι λίκνο και τόπος μεγάλου πολιτισμού και μεγάλης ιστορίας, και ελπίζουμε ότι θα μπορέσει να διαμορφώσει το μέλλον της, το οποίο θα ξεκινά με ανεξαρτησία, και συνεπώς δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω φυσικά με την ανάγκη να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή στις μητρικές γλώσσες, τις οποίες πρέπει να μάθουμε να μιλάμε όλο και περισσότερο και, πάνω απ’ όλα, να μάθουμε να τις περνάμε στα παιδιά μας.
Πάνω απ’ όλα, φέρνω στο νου μου την ιστορία της μετανάστευσης που γνώρισε η Ιταλία, αλλά πιστεύω και άλλες χώρες επίσης, και η οποία σήμερα κάνει και υπάρχει κίνδυνος να κάνει τις νέες γενιές αυτών των Σικελών – όπως και των Βενετών, των Σαρδήνιων και αναρίθμητων άλλων στην Ευρώπη, που έχουν περάσει στο παρελθόν από αυτήν τη διαδικασία - να μη θυμούνται, να μην μπορούν πλέον να μιλήσουν τις γλώσσες της Σικελίας, της Βενετίας και της Σαρδηνίας αντίστοιχα.
Σε μια προσπάθεια να δούμε αυτό το μεγάλο θεσμικό θέατρο της Ευρώπης να γίνεται επίσης λίκνο παρόμοιας ποικιλομορφίας και αυτόνομων ταυτοτήτων όπως εκείνες που ελπίζω να υπάρξουν για την Ευρώπη των περιφερειών που πρέπει να μάθουμε να εορτάζουμε στο μέλλον, καλώ, κύριε Πρόεδρε, όλο και περισσότερο κόσμο να ξεχωρίσει και μέσω της χρήσης των γλωσσών μας.
Avril Doyle (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, απείχα από αυτήν την έκθεση για δύο λόγους, αν και συμφωνώ απολύτως με τον τίτλο «Πολυγλωσσία: πλεονέκτημα για την Ευρώπη και κοινή δέσμευση».
Σήμερα μας είπαν ότι η έκθεση ασχολείται με «ορισμένους εθνικούς καυγάδες στην Ισπανία». Είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτική όσον αφορά τη χρήση μιας συζήτησης για την πολυγλωσσία και για την προώθηση της γλώσσας ως κάποιου είδους εργαλείο κάλυψης ή μεσολάβησης ή πολιτικής συμφωνίας για τα διάφορα εθνικά ζητήματα των κρατών μελών μας, και φαίνεται ότι αυτό συνέβη σε ένα μέρος της συζήτησης στην επιτροπή και εδώ.
Δεν επιτίθεμαι στα δικαιώματα όσων μιλάνε μειονοτική γλώσσα. Στην πραγματικότητα, τους υπερασπίζομαι πλήρως και ειλικρινά νιώθω ότι πρέπει να σεβαστούμε το δικαίωμα των πολιτών της ΕΕ, των οποίων η κύρια γλώσσα είναι μειονοτική γλώσσα. Πρέπει να υπάρχει μια θέση για αυτές τις γλώσσες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά όχι απαραίτητα να είναι επίσημες γλώσσες εργασίας, ειδικά εάν αυτοί οι πολίτες τυγχάνει να μιλάνε εξίσου καλά Αγγλικά – όπως στην περίπτωσή σας. Η συμμετοχή σε σημαντικές συζητήσεις στην ολομέλεια και σε επιτροπές, για παράδειγμα, μιλώντας σε μειονοτική γλώσσα, η οποία πρέπει κατόπιν να μεταφραστεί παθητικά σε περισσότερες από 20 γλώσσες θίγει συνολικά το σκοπό της δημοκρατικής συζήτησης εξαιτίας της απόχρωσης που χάνεται στη μετάφραση και ίσως ακόμα και της παρανόησης. Η δημοκρατική μας εντολή εδώ είναι να πείσουμε όσα περισσότερα άτομα μπορούμε να αντιληφθούν την άποψή μας, ενώ η δυσκολία να βρεθεί επαρκής αριθμός διερμηνέων με κατάλληλα προσόντα είναι ένα τελείως άλλο θέμα. Ως εκ τούτου, απείχα για αυτούς τους δύο λόγους.
Michl Ebner (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να πω ότι ψήφισα υπέρ της έκθεσης van Nistelrooij, αλλά θα ήθελα επίσης να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία, προς όφελος των λίγων παρισταμένων, για να πω ότι, εάν, αντί να περιφέρονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις εκλογικές τους περιφέρειες μιλώντας αρνητικά για την Ένωση, αυτά τα μέλη του σώματος αυτού που σήμερα τόσο ξεκάθαρα άσκησαν κριτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη διαδικαστική της μέθοδο παρείχαν πολύ πιο αντικειμενικές πληροφορίες, αυτό θα δημιουργούσε αναμφισβήτητα μια τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα.
Όσον αφορά την έκθεση van Nistelrooij, η πολιτική συνοχής διαμορφώθηκε σε αυτό το πλαίσιο προκειμένου να δημιουργηθεί αλληλεγγύη και να εγκαθιδρυθεί συνεργασία και, πάνω απ’ όλα, αυτήν την περίοδο της κρίσης, πιστεύω ότι οι ευρωπαϊκές περιφέρειες – όχι μόνο τα έθνη, αλλά επίσης και οι περιφέρειες – πρέπει να συνεργαστούν, πρέπει να ενισχύσουν τις θέσεις τους και πρέπει να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων τους. Για αυτόν ακριβώς το λόγο η έκθεση van Nistelrooij άξιζε να ψηφίσω υπέρ της.
Rumiana Jeleva (PPE-DE). – (BG) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για την εδαφική συνοχή, επειδή πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή η ιδέα πρέπει να αναπτυχθεί και να εφαρμοστεί ως οριζόντια αρχή που στηρίζει όλες τις πολιτικές και τις δράσεις της Κοινότητας.
Κατά τη διάρκεια της σημερινής συζήτησης για την πολιτική συνοχής, ζητήσαμε σημαντική ενίσχυση κατά την επόμενη περίοδο προγραμματισμού της άμεσης συμμετοχής των περιφερειακών και τοπικών αρχών στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των σχετικών προγραμμάτων. Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πιο συγκεκριμένα η πολιτική συνοχής έχουν μετατρέψει τη διακυβέρνηση από ένα συχνά κεντρικό σύστημα σε ένα ολοένα πιο ολοκληρωμένο, πολυεπίπεδο σύστημα.
Για το λόγο αυτόν πιστεύω ότι τα κράτη μέλη πρέπει να ενθαρρυνθούν, ώστε να καθιερώσουν ένα σύστημα εδαφικής διακυβέρνησης που θα βασίζεται σε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση «από τη βάση προς την κορυφή», η οποία επίσης επιτρέπει πιο ενεργή συμμετοχή των πολιτών. Απευθύνω έκκληση στα κράτη μέλη ώστε να αρχίσουν να σκέφτονται με ποιον τρόπο μπορούν να καθιερώσουν και να υποστηρίξουν καλύτερα την ιδέα της εδαφικής συνοχής στα εθνικά τους προγράμματα και πολιτικές.
Σε αυτό το πλαίσιο, πιστεύω ότι οι θεμελιώδεις αρχές της συντονισμένης ανάπτυξης και της συνεργασίας μεταξύ αστικών κέντρων και υπαίθρου είναι ιδιαίτερα σημαντικές και πρέπει να μελετηθούν αυστηρά.
Marusya Ivanova Lyubcheva (PSE). – (BG) Υποστήριξα την έκθεση σχετικά με την εδαφική συνοχή επειδή εξυπακούεται ότι πρόκειται για μια πολιτική, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική για κάθε περιφέρεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι πόροι από το Ταμείο Συνοχής, μαζί με τους εθνικούς πόρους, μπορούν να μεταμορφώσουν ακόμα και τις περιφέρειες που παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη υστέρηση σε ανεπτυγμένες περιφέρειες και να τις ανεβάσουν στο επίπεδο των ανεπτυγμένων περιφερειών. Αυτό είναι κεφαλαιώδους σημασίας για τη χώρα μου, τη Βουλγαρία. Είναι επίσης σημαντικό, κατά τη φάση σχεδιασμού, όλοι οι πόροι να διανεμηθούν δίκαια και η αρχή της συνοχής να εφαρμόζεται σε όλες τις πολιτικές προτεραιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Λαμβάνοντας υπόψη όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν την ισορροπημένη περιφερειακή και κοινωνική ανάπτυξη, πρέπει να βρούμε τους πιο κατάλληλους μηχανισμούς που θα μας επιτρέψουν να δώσουμε σε κάποια από τα νέα κράτη μέλη, τα οποία βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο ανάπτυξης, την ευκαιρία να καλύψουν προοδευτικά την υστέρηση σε σχέση με τα υπόλοιπα.
Πρέπει να υπάρχουν σαφή κριτήρια κατά τη φάση σχεδιασμού, ώστε να μην επιτραπεί να βρεθεί καμία χώρα σε μειονεκτική θέση, διότι ακριβώς κατά τη φάση σχεδιασμού γίνονται ακατάλληλες και αναποτελεσματικές πιστώσεις, οι οποίες έχουν κατόπιν επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των πολιτών.
Marian Harkin (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. van Nistelrooij για την έκθεσή του. Συγκεκριμένα, θέλω να υποστηρίξω την παράγραφο 42, η οποία ζητά την καθιέρωση πραγματικών εταιρικών σχέσεων ανάμεσα σε όλα τα μέρη που εμπλέκονται στην περιφερειακή και την τοπική ανάπτυξη είτε σε επίπεδο ΕΕ είτε σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Αυτό αποτελεί προϋπόθεση, προκειμένου να επιτευχθεί εδαφική συνοχή. Η συμμετοχή τοπικών ομάδων ανάπτυξης και ΜΚΟ στην προσπάθεια επίτευξης περιφερειακής ανάπτυξης και εδαφικής συνοχής έχει αποδειχθεί επανειλημμένως ότι προσδίδει πραγματική οικονομική και κοινωνική αξία. Δεδομένου ότι δεν επιτυγχάνουμε εδαφική συνοχή ανάμεσα στις περιφέρειές μας, είναι καίριας σημασίας η καθιέρωση και η προώθηση τέτοιου είδους εταιρικών σχέσεων.
Marian Harkin (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, θέλω να υποστηρίξω την παράγραφο 22, η οποία – όπως η έκθεση van Nistelrooij – ζητά από τα κράτη μέλη να ενισχύσουν την αρχή της εταιρικής σχέσης στα προγράμματά τους για την τρέχουσα περίοδο και σύμφωνα με το άρθρο 11 του Γενικού Κανονισμού του ΕΤΠΑ, του ΕΚΤ και του Ταμείου Συνοχής.
Εμείς στο Κοινοβούλιο συντάσσουμε αυτούς τους κανονισμούς, αλλά από τα κράτη μέλη εξαρτάται η υλοποίησή τους και από την Επιτροπή εξαρτάται η παρακολούθηση της υλοποίησής τους. Μια πρόσφατη έκθεση σχετικά με τη συμμετοχή των ΜΚΟ και άλλων στην ανάπτυξη, υλοποίηση και παρακολούθηση των διαρθρωτικών ταμείων στα νέα κράτη μέλη φέρει τον τίτλο «Η αυταπάτη της ένταξης» και πιστεύω ότι ο τίτλος τα λέει όλα. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Εμείς σε αυτό το Κοινοβούλιο πρέπει να συνεχίσουμε να επιμένουμε να τις αναλάβουν.
Zuzana Roithová (PPE-DE). – (CS) Ψήφισα υπέρ μιας σειράς εκθέσεων από συναδέλφους που ασκούν κριτική στα εμπόδια πλήρωσης της πολιτικής συνοχής. Συγκεκριμένα, θα ήθελα να μιλήσω για την έκθεση Krehl. Θα ήθελα να συνεισφέρω στη σημερινή συζήτηση τονίζοντας ότι οι συνάδελφοι ξέχασαν να αναφέρουν πως εγκρίναμε ένα πακέτο ανάκαμψης πριν από δύο εβδομάδες. Πρόκειται για το πακέτο για το οποίο συμφώνησαν η Τσεχική Προεδρία και η Επιτροπή. Υπό την πίεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Επιτροπή έχει επίσης συντάξει σαφείς προτάσεις για την απλοποίηση της διοίκησης και, πιο συγκεκριμένα, έχει εισαγάγει ένα σαφή βαθμό ευελιξίας, ο οποίος τώρα θα επιτρέψει σε οποιονδήποτε αντλεί χρήματα από το Ταμείο Συνοχής να μεταφέρει πόρους μεταξύ προγραμμάτων, ακόμα και να χρησιμοποιήσει αυτούς τους πόρους για να καλύψει δάνεια, πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό για τα νέα κράτη μέλη. Αυτό, φυσικά, το στηρίζει περαιτέρω η επόμενη έκθεση σε αυτό το πακέτο, που σχετίζεται με τη μικροπίστωση. Λυπάμαι μόνο που ακόμα δεν έχουμε σαφείς κατευθυντήριες γραμμές για την εναρμόνιση κανονισμών σχετικά με τη χρήση της μικροπίστωσης, που θα βοηθούσε ιδιαίτερα τις μικρές επιχειρήσεις και τις τοπικές αρχές.
Marian Harkin (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω ιδιαιτέρως αυτήν την έκθεση, την αναφορά στους πιστωτικούς ομίλους και την αναγνώριση της συμβολής τους στην παροχή δυνατοτήτων διευκόλυνσης των μικροπιστώσεων. Ως μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί, οι πιστωτικοί όμιλοι παίζουν μοναδικό ρόλο στην παροχή μικροπιστώσεων σε πολλά άτομα, τα οποία δε θα λάμβαναν πίστωση από πολλά άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Γνωρίζω ότι οι πιστωτικοί όμιλοι δεν είναι ισχυροί σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά είναι ισχυροί σε πολλές με πλεόνασμα αποθεματικών 40 δισ. ευρώ. Σε παγκόσμιο επίπεδο οι πιστωτικοί όμιλοι έχουν πλεόνασμα αποθεματικών 1.1 τρις δολάρια ΗΠΑ, με σχεδόν 180 εκατομμύρια μέλη σε όλο τον κόσμο.
Σε μια εποχή που πολλά άτομα χάνουν την πίστη τους στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τα μη κερδοσκοπικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα αποτελούν μια βιώσιμη εναλλακτική και χρειάζονται την υποστήριξή μας. Συγκεκριμένα, πρέπει να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα JASMINE έτσι ώστε, ως παροχείς μικροχρηματοδότησης, να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υποστήριξης επιχειρήσεων, όπως συμβουλευτική, εκπαίδευση, γνωμοδότηση, χρηματοδότηση και επιμόρφωση κλπ.
Τέλος, μια διευκρίνηση σχετικά με την έκθεση Muscardini: πιστεύω ότι ψηφίσαμε και πέρασε η τροποποίηση 1, όπου ο όρος «σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα» τροποποιήθηκε σε «σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία». Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είμαι σίγουρη ότι συμφωνώ με τους Ιρλανδούς συναδέλφους μου, που μίλησαν νωρίτερα για το θέμα αυτό.
Πρόεδρος. − Κύριε Kamall, όπως βλέπετε, είτε ο μόνος στην αίθουσα συνεδριάσεων!
Syed Kamall (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω ευχαριστώντας εσάς και όλους τους διερμηνείς για την υπομονή σας κατά τη διάρκεια αυτής της πολύ μακράς αιτιολόγησης ψήφου.
Νομίζω ότι υπάρχει συναίνεση στο Κοινοβούλιο σχετικά με την αξία της μικροπίστωσης: είναι ένα από τα ζητήματα στα οποία συμφωνεί και η αριστερή και η δεξιά πτέρυγα του Κοινοβουλίου.
Σε αυτό το σημείο, επιτρέψτε μου να αναφερθώ σε δύο συγκεκριμένους οργανισμούς.
Ο ένας ονομάζεται Opportunity International, με επικεφαλής έναν πρώην διοικητή κεντρικής τράπεζας αφρικανικής χώρας, ο οποίος επιχειρεί μια επαγγελματική προσέγγιση στη μικροπίστωση που ορισμένες φορές δυστυχώς απουσίαζε.
Ο άλλος είναι ένας οργανισμός, με εξαιρετικό ιστότοπο – www.kiva.org – ο οποίος επιτρέπει στον κόσμο να δανείζει 25 δολάρια ΗΠΑ ανά άτομο και παρέχει μεγαλύτερες μικροπιστώσεις σε επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο, κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες επιτρέποντάς τους να δημιουργήσουν πλούτο και θέσεις εργασίας στις τοπικές κοινότητές τους.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η κυβέρνηση σε τοπικό, σε εθνικό ή σε επίπεδο ΕΕ δεν απομονώνει τους μικρούς κοινοτικούς και ιδιωτικούς παροχείς μικροπίστωσης. Υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις στην εκλογική μου περιφέρεια, στο Λονδίνο, όπου οργανισμοί σε επίπεδο κοινοτήτων έχουν απομονωθεί από την τοπική κυβέρνηση.
Συνολικά, ωστόσο, νομίζω πως συμφωνούμε ότι η μικροπίστωση αποτελεί εξαιρετική βοήθεια για τις επιχειρήσεις στις φτωχότερες χώρες.
Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. – (PL) Ψήφισα υπέρ της υιοθέτησης της έκθεσης σχετικά με την πρόταση για μια απόφαση του Συμβουλίου αναφορικά με τη σύναψη της συμφωνίας ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και την Κυβέρνηση του Νεπάλ σχετικά με ορισμένες πτυχές αεροπορικών υπηρεσιών.
Συμφωνώ με την πρόταση του εισηγητή για σύναψη αυτής της συμφωνίας.
Νομίζω ότι οι τροποποιήσεις που αφορούν τη ρήτρα καθορισμού, τη φορολόγηση αεροπορικών καυσίμων και την τιμολόγηση είναι δικαιολογημένες σε σύγκριση με τις υπάρχουσες διμερείς συμφωνίες.
Ελπίζω ότι η αμοιβαία εμπιστοσύνη στα συστήματα της άλλης πλευράς θα υποστηρίξει την πραγματοποίηση της συμφωνίας.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Costa αναφορικά με τη συμφωνία ΕΚ-Νεπάλ σχετικά με ορισμένες πτυχές αεροπορικών υπηρεσιών.
Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι οι ναύλοι που θα επιβάλλονται από αερομεταφορείς καθορισμένους από το Νεπάλ για τη μεταφορά επιβατών και αγαθών σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να υπόκεινται στο ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο. Είμαι, επίσης, υπέρ της φορολόγησης των καυσίμων αεροσκαφών για δράσεις μέσα στην επικράτεια της Κοινότητας.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Geringer de Oedenberg σχετικά με τους γεωργικούς ή δασικούς ελκυστήρες με τροχούς.
Στην πραγματικότητα, συμφωνώ με την πρόταση της Επιτροπής για την κωδικοποίηση των νομοθετικών κειμένων σε ισχύ, συμπεριλαμβανομένων των τεχνικών προσαρμογών.
- Έκθεση: Geringer de Oedenberg (A6-0129/2009) <BRK>
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Geringer de Oedenberg σχετικά με ένα κοινοτικό καθεστώς τελωνειακών ατελειών.
Συμφωνώ με την πρόταση κωδικοποίησης της ισχύουσας νομοθεσίας προκειμένου να διασφαλισθεί ότι η κοινοτική νομοθεσία έχει απλοποιηθεί επαρκώς και έχει συνταχθεί με σαφήνεια.
Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LT) Λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη πολυπλοκότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών και, κυρίως, την οικονομική κρίση, είναι απαραίτητη αυτή η βελτιστοποιημένη συλλογή στατιστικών στοιχείων. Η αξιοπιστία και η επικαιρότητα των πληροφοριών πρέπει να αποτελούν θεμέλιους λίθους του τροποποιημένου κανονισμού. Ο εισηγητής σας θεωρεί ότι η έγκαιρη συλλογή στατιστικών πληροφοριών είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Συνεπώς, το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών και το Ευρωπαϊκό στατιστικό σύστημα πρέπει, εάν χρειάζεται, να συλλέγουν δεδομένα σε μηνιαία βάση. Αυτό μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα των στατιστικών στοιχείων και να βελτιστοποιήσει τη χρησιμότητά τους, ιδίως σε ό,τι αφορά την παρακολούθηση του τομέα των οικονομικών υπηρεσιών. Συμφωνώ με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για μερική τροποποίηση του κανονισμού του Συμβουλίου αναφορικά με τη συλλογή στατιστικών πληροφοριών από το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών, που στοχεύει στην ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της συλλογής αυτών των δεδομένων. Επιπλέον, ο ισχύων κανονισμός πρέπει να προσαρμοστεί στις τάσεις της χρηματοπιστωτικής αγοράς.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Επιθυμώ να απέχω από την ψηφοφορία για την έκθεση της κ. Pietikäinen σχετικά με τη συλλογή στατιστικών πληροφοριών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Στην πραγματικότητα, συμφωνώ εν μέρει μόνο με την εν λόγω έκθεση, καθώς θεωρώ ότι υπάρχουν κάποια κρίσιμα σημεία που δεν μου επιτρέπουν να εκφράσω μια απολύτως θετική άποψη για αυτήν.
- Έκθεση: Alexander Graf Lambsdorff (A6-0132/2009)
Philip Claeys (NI), γραπτώς. – (NL) Ψήφισα κατά της έκθεσης του κ. Lambsdorff καθώς δεν καθιστά σαφές ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ θα ευνοούνταν από την αποχώρηση από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, στην περίπτωση που εξαιρούνταν ορισμένα μη αποδεκτά χωρία του τελικού κειμένου της διάσκεψη αναθεώρησης του Durban. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα ότι η Ευρώπη δε χρειάζεται μαθήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα από ισλαμικά θεοκρατικά και άλλα (ημι-) δικτατορικά καθεστώτα.
Glyn Ford (PSE), γραπτώς. − Παρόλο που χαιρετίζω το μέγεθος της έκθεσης του κ. Lambsdorff σχετικά με τις προτεραιότητες της ΕΕ για την 64η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, διαφωνώ με το αίτημά του σε αυτήν τη φάση για μία μόνο έδρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Είμαι υπέρ της μεταρρύθμισης του Συμβουλίου Ασφαλείας, ώστε να αναγνωριστούν οι νέες παγκόσμιες πολιτικές πραγματικότητες - η Ιαπωνία, η Γερμανία, η Ινδία και η Βραζιλία αποτελούν καλές περιπτώσεις χωρών για να γίνουν μέλη, ενώ θα ήταν άδικο να εξαιρεθεί εκπροσώπηση από την Αφρική. Όμως η υποστήριξη ή η μη υποστήριξη μίας μόνο έδρας για την ΕΕ πρέπει να γίνει στο τέλος της διαπραγματευτικής διαδικασίας – ακόμα κι αν υπάρχει κάποια λογική – και όχι στην αρχή. Επί αυτής της βάσης, θεώρησα κατάλληλο να απέχω από αυτήν την έκθεση.
Neena Gill (PSE), γραπτώς. − Πρόεδρε, απείχα από αυτήν την έκθεση, επειδή πιστεύω ότι ο ΟΗΕ χρειάζεται επειγόντως αναθεώρηση και μεταρρύθμιση. Δεν έχει νόημα να εξετάζουμε το ενδεχόμενο μιας έδρας στο Συμβούλιο Ασφαλείας για την ΕΕ, εάν ολόκληρο το σύστημα εκπροσώπησης αμφισβητείται.
Συγκεκριμένα, πού είναι η εκπροσώπηση της Ασίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας; Επί του παρόντος, η ήπειρος αυτή εκπροσωπείται μόνο από την Κίνα, μια μη δημοκρατική χώρα με τρομαχτικό ιστορικό σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πού είναι το αίτημα για μια έδρα για την Ινδία, της οποίας ο πληθυσμός πλησιάζει με ταχείς ρυθμούς εκείνον της Κίνας και της οποίας η πολιτική, οικονομική και στρατηγική ισχύς είναι σε περιφερειακό και σε παγκόσμιο επίπεδο σημαντική;
Προτού ασχοληθούμε με τη φωνή της ΕΕ στον ΟΗΕ, πρέπει να εξετάσουμε με ποιον τρόπο μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο ο υπάρχων ΟΗΕ. Η κατάλληλη εκπροσώπηση στο Συμβούλιο Ασφαλείας για τη μεγαλύτερη δημοκρατία του κόσμου πρέπει να αποτελέσει ένα μεγάλο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Η αρχή «ένα κράτος, μία ψήφος» αποτελεί θεμέλιο λίθο της συνεργασίας στα Ηνωμένα Έθνη και έτσι πρέπει να παραμείνει. Κατά συνέπεια, θεωρούμε ιδιαίτερα ατυχές το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιδιώκει μόνο μία έδρα για την ΕΕ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στο μέλλον. Εξυπακούεται ότι η εξωτερική πολιτική της Σουηδίας είναι διαφορετική από την εξωτερική πολιτική της Πολωνίας, η οποία είναι διαφορετική από την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Από την άλλη πλευρά, οι χώρες εκείνες που ακολουθούν παρεμφερή προσέγγιση μπορούν να ενωθούν, εφόσον το επιθυμούν.
Ωστόσο, η έκθεση περιέχει ορισμένα θετικά στοιχεία, ιδίως σε ό,τι αφορά τις εκκλήσεις για σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Πιστεύουμε ότι αυτή η διατύπωση είναι πολύ σημαντική, ώστε αποφασίσαμε να υποστηρίξουμε την έκθεση παρά τα κενά της κατά τα λοιπά.
Richard Howitt (PSE), γραπτώς. − Οι ευρωβουλευτές του εργατικού κόμματος υποστηρίζουν πλήρως το έργο της Γενικής Συνέλευσης των ΗΕ και το θετικό ρόλο που διαδραματίζει στην ειρηνική και θετική διεθνή συνεργασία. Συγκεκριμένα, υποστηρίζουμε στο πλαίσιο αυτού του ψηφίσματος την εστίαση στην αυξημένη θετική συνεργασία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη θετική μεταρρύθμιση των ΗΕ, τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων και την ανάπτυξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας.
Ψηφίσαμε έτσι ώστε να απέχουμε από αυτό το ψήφισμα, καθώς, παρόλο που υποστηρίζουμε πολλά από τα σημεία που περιέχει, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε το αίτημα του ψηφίσματος για ύπαρξη μιας έδρας στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υπάρχει διάταξη στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών για περιφερειακή έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Η Ευρώπη δεν είναι κράτος μέλος των Ηνωμένων Εθνών και, σύμφωνα με το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, μόνο κράτη μπορούν να είναι μέλη του ΟΗΕ.
Alexandru Nazare (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Η έκθεση του κ. Lambsdorff συμβάλλει σημαντικά στη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις εργασίες και το μετασχηματισμό των Ηνωμένων Εθνών. Χαίρομαι που την υποστηρίζω.
Οι συστάσεις που περιέχονται σε αυτήν την έκθεση επαναβεβαιώνουν τις συνεχείς ανησυχίες των περισσότερων κρατών μελών της ΕΕ σχετικά με τα βασικά ζητήματα στην παγκόσμια πολιτική, ενώ με πειστικό τρόπο επαναφέρουν θέματα ενδιαφέροντος για τη Ρουμανία και την ομάδα PPE-DE.
Για παράδειγμα, οι θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ μας ζητούν να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στην αρχή της ευθύνης για την παροχή προστασίας. Επιπλέον, το κόμμα μου και τα άλλα μέλη της ομάδας PPE-DE θεωρούν τα ανθρώπινα δικαιώματα έναν από τους θεμέλιους λίθους των δραστηριοτήτων μας στην εξωτερική πολιτική και βασικό μέσο έκφρασης των απόψεών μας σε παγκόσμιο επίπεδο. Είμαι ευτυχής που αυτές οι συστάσεις αφορούν εκτενώς αυτές τις ανησυχίες. Προκειμένου να παγιωθεί η πρόοδος που έγινε σε αυτούς τους τομείς, πρέπει επίσης να προωθήσουμε την ανθρώπινη ασφάλεια, όχι μόνο από οικονομική και κοινωνική άποψη, αλλά και την ασφάλεια με τη χρήση βίας.
Τέλος, η σωστή λειτουργία αυτού του οργανισμού είναι σημαντική για όλους εμάς που επιθυμούμε να δούμε ένα θετικό, αποτελεσματικό, πολυμερή μηχανισμό, του οποίου οι δράσεις προωθούν αυτές τις αξίες.
Θίγοντας αυτά τα θέματα και άλλα θέματα που ενδιαφέρουν τους ευρωπαίους πολίτες, η έκθεση και οι συστάσεις του κ. Lambsdorff αποτελούν ένα βήμα προς τα εμπρός και για αυτόν το λόγο ψηφίζω υπέρ τους.
Toomas Savi (ALDE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του Alexander Graf Lambsdorff που προτείνει μια σύσταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο σχετικά με τις προτεραιότητες της ΕΕ για την 64η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δράσει ενωμένη προκειμένου να επηρεάσει τις αποφάσεις και τις δεσμεύσεις που θα αναληφθούν το Σεπτέμβριο 2009 κατά τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.
Ως μέλος της Επιτροπής Ανάπτυξης, θα ήθελα να υπογραμμίσω τη σημασία της προόδου προς τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στα Ηνωμένα Έθνη, ώστε να διασφαλισθεί ότι τηρούμε τις υποσχέσεις μας προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, που επί του παρόντος υποφέρουν περισσότερο από την τρέχουσα οικονομική κρίση, καθώς δυστυχώς αυτήν τη στιγμή οι ενέργειές μας δεν ανταποκρίνονται στις υποσχέσεις μας.
Χωρίς αμφιβολία, ωστόσο, η κρίση έχει επηρεάσει σχεδόν όλες τις χώρες, ειδικά τις δύσκολες στιγμές που ζούμε τώρα. Όλες οι ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να δράσουν μαζί και να δουν πέρα από τα στενά εθνικά συμφέροντα, καθώς οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων εξαρτώνται κυριολεκτικά από τις ενέργειές μας και τη συμπεριφορά μας στο μέλλον.
Αν αγνοήσουμε τώρα τα προβλήματα, οι συνέπειες μπορεί να είναι καταστροφικές. Επιπροσθέτως, ίσως να μην είναι δυνατή η επίλυσή τους στο μέλλον.
Kathy Sinnott (IND/DEM), γραπτώς. − Ήθελα να ψηφίσω υπέρ αυτής της έκθεσης σχετικά με τις προτεραιότητες των Ηνωμένων Εθνών για την 64η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, επειδή πολλές από τις προτεραιότητες αξίζουν και πρέπει να υποστηρίζονται και ακόμα και να προωθούνται. Δυστυχώς, οι συνάδελφοι συμπεριέλαβαν τα «σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα» στη λίστα προτεραιοτήτων και δεν μπορώ και ούτε ποτέ θα παραβλέψω τη θανάτωση συνανθρώπων, στη συγκεκριμένη περίπτωση μωρών, πριν από τη γέννησή τους.
Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. − Παρόλο που υποστηρίζω τις προσπάθειες προς μια συντονισμένη θέση των δυτικών δημοκρατιών στα Ηνωμένα Έθνη και είμαι προ πολλού υπέρ της θεσμικής μεταρρύθμισης των δομών των Ηνωμένων Εθνών, δε δέχομαι ότι η ΕΕ πρέπει να ενεργεί εκ μέρους μας. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει τα μεμονωμένα μέλη των Ηνωμένων Εθνών, και κυρίως τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, να επιτρέψουν στην ΕΕ να ιδιοποιηθεί το δικαίωμά τους να εκφράσουν τις απόψεις τους. Απορρίπτω το στόχο για «μια έδρα της ΕΕ στο Συμβούλιο Ασφαλείας». Συνεπώς, για λόγους αρχής – και χωρίς να απορρίπτω με κανέναν τρόπο πρωτοβουλίες των Ηνωμένων Εθνών, όπως οι αναπτυξιακοί στόχοι της χιλιετίας ή η ιδέα του δικαιώματος της προστασίας - απείχα από την έκθεση.
John Attard-Montalto (PSE), γραπτώς. − Μία από τις πιο δύσκολες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αυτή της παράνομης ή της παράτυπης μετανάστευσης. Πάντοτε πίστευα ότι λύσεις μπορούν να προταθούν μόνο εάν και οι δυο πλευρές αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως εταίρους. Επικεντρώνοντας την προσοχή τους στη δυσχερή κατάσταση των μεταναστών, οι οποίοι διασχίζουν τη Μεσόγειο, η Ευρώπη και τα κράτη της Βορείου Αφρικής (Μαγκρέμπ) πρέπει να εργαστούν ενωμένα. Από τη δεκαετία του 1970 η Μάλτα προωθεί συνεχώς αυτήν την προσέγγιση, αλλά την εποχή εκείνη η πλειοψηφία των ευρωπαίων ηγετών δεν είχε την απαραίτητη προνοητικότητα. Τώρα που είμαστε αντιμέτωποι με μια έξοδο βιβλικών διαστάσεων, η Ευρώπη αντελήφθη ξαφνικά την πραγματικότητα.
Alessandro Battilocchio (PSE), γραπτώς. − (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Martens.
Βάσει της κοινής στρατηγικής που υιοθετήθηκε το 2007, η οποία πρότεινε την εισαγωγή μιας πιο διμερούς προσέγγισης που θα έθετε την ΕΕ και την Αφρική σε πιο ισότιμη βάση, συμφωνώ όσον αφορά τη σημασία μιας τέτοιας στρατηγικής. Στόχος της είναι να φέρει το διάλογο και τη συνεργασία «πέρα από την ανάπτυξη», «πέρα από την Αφρική» και «πέρα από θεσμούς» μέσω μιας μεγαλύτερης συνεργασίας ΕΕ-Αφρικής στο πλαίσιο διεθνών οργάνων και σε πολυμερείς διαπραγματεύσεις, αναφορικά με ζητήματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα και η κλιματική αλλαγή.
Συμφωνώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Αφρική πρέπει να εργαστούν προκειμένου να καταστούν διεθνή ιδρύματα, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, πιο δημοκρατικά και αντιπροσωπευτικά, διασφαλίζοντας έτσι ότι η Αφρική μπορεί να ασκεί επιρροή ανάλογη του μεγέθους της.
Η έκθεση επισημαίνει τέσσερις τομείς στους οποίους τα αποδοτικά αποτελέσματα είναι ιδιαιτέρως σημαντικά για την επιτυχία της κοινής στρατηγικής: ειρήνη και ασφάλεια, διακυβέρνηση με την ευρύτερη έννοια, εμπορικά ζητήματα, περιφερειακές οικονομικές κοινότητες και φυγή κεφαλαίων και βασικά ζητήματα ανάπτυξης, όπως η υγεία και η εκπαίδευση.
Υποστηρίζω επίσης το αίτημα για ένα συγκεκριμένο χρηματοοικονομικό μέσο για την υλοποίηση της κοινής στρατηγικής, που θα συγκεντρώνει όλες τις υπάρχουσες πηγές χρηματοδότησης με σαφή, προβλέψιμο και προγραμματιζόμενο τρόπο.
Koenraad Dillen (NI) , γραπτώς. – (NL) Ψήφισα κατά της έκθεσης της κ. Martens, παρόλο που περιέχει πολλά ορθά και αποδεκτά στοιχεία και αποτελεί σχετικά αμερόληπτη έκθεση. Είναι απογοητευτικό, ωστόσο, ότι μια έκθεση που αφορά την εταιρική σχέση ΕΕ-Αφρικής δεν αναφέρει πουθενά το πρόβλημα της παράνομης μετανάστευσης, ένα πρόβλημα που είναι τόσο πιεστικό για τη Ευρώπη και για την Αφρική, που οδηγεί σε φυγή εγκεφάλων από την Αφρική και που προκαλεί τόσα πολλά κοινωνικά προβλήματα στην Ευρώπη. Επιπλέον, η έκθεση αυτή δείχνει ένα βαθμό αφέλειας, όταν ζητά σχέδιο για την ευρωπαϊκή μπλε κάρτα, προκειμένου να μην προσελκύονται πολλοί Αφρικανοί από τομείς για τους οποίους είναι χρήσιμοι στην Αφρική. Η έκθεση δεν αναφέρει τίποτε σχετικά με τον τρόπο που αυτό μπορεί να περιοριστεί στην πραγματικότητα.
Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Martens «Ένας χρόνος μετά τη Λισαβόνα: η εταιρική σχέση ΕΕ–Αφρικής σε εξέλιξη», καθώς επαναλαμβάνει την ανάγκη ενίσχυσης των δεσμών ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Αφρική, ιδίως στην παρούσα συγκυρία της παγκόσμιας οικονομικής αστάθειας.
Θα ήθελα να επισημάνω ότι η διεξαγωγή της συνόδου κορυφής ΕΕ-Αφρικής στη Λισαβόνα το 2007 αφορούσε κυρίως το έργο που πραγματοποίησε η Πορτογαλική Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να κάνουμε προκειμένου να αναπτυχθεί η κοινή στρατηγική που σκιαγραφήθηκε σε εκείνη την περίπτωση, ιδίως στους τομείς της ειρήνης, της ασφάλειας, της διακυβέρνησης, των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της περιφερειακής ολοκλήρωσης, της υγείας και της εκπαίδευσης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δημιουργήσει ένα συγκεκριμένο χρηματοοικονομικό μέσο για την υλοποίηση της κοινής στρατηγικής και να συμπεριλάβει αποτελεσματικά την κοινωνία των πολιτών.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Η εισηγήτρια δίνει μια ουσιαστικά ακριβή εικόνα των πολλών προκλήσεων της Αφρικής. Αναμφίβολα έχει δίκιο όταν περιγράφει τη σημασία που μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουν οι διεθνείς προσπάθειες και η διεθνής συνεργασία όσον αφορά την αντιμετώπιση της φτώχειας, την έλλειψη υγειονομικής φροντίδας και τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κάμψης.
Ωστόσο, η εισηγήτρια πραγματοποιεί λεπτομερή προπαγάνδα υπέρ του να έχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πιο σημαντικό ρόλο στις σχέσεις μεταξύ Αφρικής και ΕΕ. Χωρίς αντικειμενικά επιχειρήματα προτείνεται, για παράδειγμα, να επιτρέπεται στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να συμμετέχει σε συζητήσεις ανάμεσα σε εκπροσώπους των κυβερνήσεων της Αφρικής και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή/και του Συμβουλίου. Η εισηγήτρια θα ήθελε, επίσης, να έχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μεγαλύτερη ευθύνη για τη δομή και τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης. Πιστεύουμε ότι μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν ιδιαίτερα ατυχής. Ως εκ τούτου, ψηφίσαμε κατά της έκθεσης συνολικά.
David Martin (PSE), γραπτώς. − Υποστηρίζω αυτήν την έκθεση που ασχολείται με την αποτελεσματικότητα της εταιρικής σχέσης ΕΕ-Αφρικής. Η έκθεση σημειώνει ότι έχει καταστεί διαθέσιμο πολύ μικρό ποσοστό νέας χρηματοδότησης για την υλοποίηση της κοινής στρατηγικής και ζητά τη δημιουργία ενός συγκεκριμένου χρηματοοικονομικού μέσου, που θα συγκεντρώνει όλες τις υπάρχουσες πηγές χρηματοδότησης με σαφή, προβλέψιμο και προγραμματιζόμενο τρόπο.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα κατά της έκθεσης της κ. Martens σχετικά με την εταιρική σχέση Αφρικής-ΕΕ.
Διαφωνώ με την προσέγγιση που υιοθετήθηκε, η οποία συχνά αποδεικνύεται ακατάλληλη για την ικανοποίηση των αναγκών της αφρικανικής πλευράς συμπεριλαμβανομένων και των θεσμικών οργάνων και του ιδιωτικού τομέα. Επιπλέον, ως προς αυτό χρειάζονται επίσης μεγαλύτερες προσπάθειες από τα αφρικανικά μέρη, ώστε να διασφαλισθεί ότι πραγματικά συμμετέχει ευρύ φάσμα της κοινωνίας των πολιτών στην υλοποίηση των συμφωνιών της εταιρικής σχέσης.
Η στρατηγική εταιρικής σχέσης που έχει τεθεί σε εφαρμογή μέχρι στιγμής επέδειξε μόνο μέτρια αποτελέσματα, τα οποία παραμένουν πολύ πιο κάτω από τις προσδοκίες και τους στόχους που έχουν οριστεί. Δεδομένου ότι το πρώτο σχέδιο δράσης λήγει το 2010, δεν πιστεύω ότι θα καταστεί δυνατό να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι. Επαναλαμβάνω ότι αντιτίθεμαι στην έκθεση για αυτούς τους λόγους.
Geoffrey Van Orden (PPE-DE), γραπτώς. − Η χρηστή διακυβέρνηση έχει κεντρικό ρόλο όσον αφορά την οικονομική πρόοδο και την καλή διαβίωση στην Αφρική και πρέπει να αποτελεί πρώτη προτεραιότητα. Είναι κρίμα που αυτή η έκθεση τής δίνει τόσο λίγη προσοχή και ασχολείται με αυτήν με τρόπο, που δείχνει υπερβολική ευαισθησία στα αφρικανικά καθεστώτα. Δεν γίνεται αναφορά στο γεγονός ότι οι περισσότερες αφρικανικές κυβερνήσεις τάχθηκαν σιωπηρά ή ανοιχτά υπέρ του καθεστώτος Mugabe στη Ζιμπάμπουε, με όλη την καταστροφή που επέφερε το καθεστώς αυτό στο λαό της Ζιμπάμπουε. Και δε θα πρέπει να προσπαθήσουμε να επιβάλουμε το μοντέλο της θεσμικής δομής της ΕΕ σε μια άλλη ήπειρο χωρίς να σκεφτούμε πρώτα εάν είναι κατάλληλη αυτή η δομή για την Ευρώπη, πόσω μάλλον για την Αφρική.
Frank Vanhecke (NI), γραπτώς. – (NL) Συνεχίζει να αποτελεί αξιοσημείωτο γεγονός το ότι εμείς σε αυτό το θεσμικό όργανο είμαστε αγκιστρωμένοι στην αυταπάτη της Λισαβόνας ό,τι κι αν γίνει. Αν το σκεφτεί κανείς, δεν είναι στην πραγματικότητα και τόσο αξιοσημείωτο καθώς απεικονίζει τέλεια τον τρόπο με τον οποίο χειρίζονται οι επίσημες ευρωπαϊκές αρχές τη νομιμότητα, τα δικαιώματα ανακοπής και σεβασμού για τις ελεύθερες επιλογές του εκλογικού σώματος.
Στο κάτω κάτω η Λισαβόνα ήταν νομικά νεκρή από τη στιγμή του δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία. Γιατί δεν μπορούμε να το σεβαστούμε αυτό;
Βασικά, αναρωτιέμαι εάν πρέπει τώρα να επενδύσουμε άλλα 55 εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να στηρίξουμε τα θεσμικά όργανα της Αφρικανικής Ένωσης. Τα θεσμικά αυτά όργανα μόλις μετά βίας ασκούν κριτική στους σκληρούς δικτάτορες που περιλαμβάνουν. Αναρωτιέμαι, επίσης, πώς το απολύτως σοβαρό σχόλιο σχετικά με το ότι η μπλε κάρτα αποτελεί ένα φοβερό μέσο για περαιτέρω φυγή εγκεφάλων προς την Ευρώπη συμφωνεί με τις θέσεις που υιοθετήθηκαν αλλού. Επιπροσθέτως, πουθενά δεν αναφέρει αυτή η έκθεση το ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης. Ίσως αυτός είναι ένας τομέας, στον οποίο θα μπορούσαμε να επενδύσουμε καλύτερα τα 55 εκατομμύρια ευρώ.
Alessandro Battilocchio (PSE), γραπτώς. − (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Hutchinson και υποστηρίζω πλήρως το αίτημα να συνεχίσει η Επιτροπή να συνδέει την ενίσχυση από τον προϋπολογισμό για τους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης, κυρίως της βασικής υγειονομικής περίθαλψης και της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται σε αυτούς τους τομείς και με τη βελτίωση της προβλεψιμότητας της ενίσχυσης από τον προϋπολογισμό μέσω της εισαγωγής των συμβάσεων ΑΣΧ.
Συμφωνώ, επίσης, με τη σημασία του να μπορούμε να επεκτείνουμε τις αρχές, στις οποίες βασίζονται αυτές οι συμβάσεις, σε μεγαλύτερο αριθμό χωρών, δεδομένου ότι ο κύριος στόχος της σύμβασης ΑΣΧ είναι να συμβάλει στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της βοήθειας και να επιταχύνει το ρυθμό προόδου προς την επίτευξη των ΑΣΧ για εκείνες τις χώρες που τους χρειάζονται περισσότερο.
Πιστεύω ότι είναι ζωτικής σημασίας να καταστήσει η Επιτροπή την ενίσχυση από τον προϋπολογισμό εξαρτώμενη από τα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται όσον αφορά όχι μόνο τον τομέα της χρηστής διακυβέρνησης και της διαφάνειας, αλλά επίσης της υπεράσπισης και της υποστήριξης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, κυρίως των φτωχότερων και των αποκλεισμένων συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρίες, των μειονοτήτων, των γυναικών και των παιδιών και να διασφαλίσει ότι η ενίσχυση από τον προϋπολογισμό δεν παρέχεται για τομείς άλλους από αυτούς που προσδιορίζονται στη σύμβαση ΑΣΧ.
David Martin (PSE), γραπτώς. − Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης που στοχεύει στη δημιουργία συμβάσεων Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας ανάμεσα στη ΕΕ και σε ορισμένες χώρες. Υποστηρίζω την οικονομική διαφάνεια που συστήνει η έκθεση και τη σταθερότητα που θα παρέχει η βοήθεια των συμβάσεων, ώστε οι χώρες εταίροι να σχεδιάζουν καλύτερα τους προϋπολογισμούς εκ των προτέρων.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Επιθυμώ να απέχω από την έκθεση του κ. Hutchinson για τις συμβάσεις ΑΣΧ. Στην πραγματικότητα, συμφωνώ μόνο με ορισμένα από τα υπό εξέταση σημεία και ως εκ τούτου δεν μπορώ να υιοθετήσω στο σύνολό του το εν λόγω κείμενο.
Kathy Sinnott (IND/DEM), γραπτώς. − Η ΕΕ πρέπει να υποστηρίξει πλήρως τους ΑΣΧ, ωστόσο εγώ ψήφισα κατά της έκθεσης για τους ΑΣΧ διότι, για μια ακόμη φορά, οι συνάδελφοι υπερασπίζονται τα «σεξουαλικά αναπαραγωγικά δικαιώματα» στην έκθεση. Το να δίνεται στα παιδιά μια ευκαιρία στη ζωή αποτελεί σημαντικό ΑΣΧ.
Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. − (SV) Εμείς οι σοσιαλδημοκράτες πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να προωθείται και η τέχνη και ο πολιτισμός στο πλαίσιο της ΕΕ. Θα θέλαμε, συνεπώς, να δούμε ανταλλαγή εμπειρίας και συνεργασίας σε μεγαλύτερο βαθμό ανάμεσα στα κράτη μέλη σε αυτόν τον τομέα. Αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό προκειμένου να καταστούν ευκολότερες οι σπουδές των φοιτητών καλών τεχνών σε άλλο κράτος μέλος.
Ωστόσο, δεν πιστεύουμε ότι το περιεχόμενο των προγραμμάτων καλών τεχνών των κρατών μελών πρέπει να καθορίζεται σε επίπεδο ΕΕ. Τέτοιου είδους αποφάσεις πρέπει να λαμβάνουν τα ίδια τα κράτη μέλη. Επιλέξαμε, συνεπώς, να ψηφίσουμε κατά της έκθεσης.
«Όλα τα παιδιά γεννιούνται καλλιτέχνες. Το ζήτημα είναι να παραμείνουν καλλιτέχνες καθώς μεγαλώνουν.» Με αυτά τα λόγια ο Πάμπλο Πικάσο περιέγραψε τα προβλήματα που σχετίζεται με την καλλιτεχνική εκπαίδευση. Παρόλο που η καλλιτεχνική εκπαίδευση είναι επί του παρόντος υποχρεωτική σε πολλά εκπαιδευτικά συστήματα, τα εκπαιδευτικά πρότυπα εξακολουθούν να ποικίλλουν σημαντικά από το ένα κράτος μέλος στο άλλο.
Η ανάπτυξη νέων τεχνολογιών πληροφόρησης και επικοινωνίας ευνόησε την προώθηση της οικονομίας με βάση τη γνώση, όπου οι πνευματικές ικανότητες και η δημιουργικότητα καταλαμβάνουν κορυφαία θέση. Σε αυτό το πλαίσιο, η καλλιτεχνική εκπαίδευση κατέστη σημαντικό στοιχείο διατήρησης της ταυτότητας και προώθησης της διαπολιτισμικής και της διαθρησκευτικής κατανόησης.
Η καλλιτεχνική εκπαίδευση παρέχει, επίσης, στα έθνη τα μέσα να αναπτύξουν τους απαραίτητους ανθρώπινους πόρους, που θα είναι αφοσιωμένοι στην ορθή χρήση του πλούτου της πολιτιστικής κληρονομιάς τους. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί η αυξανόμενη απαίτηση για αποδείξιμη ανταγωνιστικότητα σε πολλά επίπεδα, που αποτελεί το λόγο για τον οποίο δίνεται σήμερα από πολλά εκπαιδευτικά συστήματα προτεραιότητα στην προώθηση της ανάπτυξης της δημιουργικότητας μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα, τα οποία αναπτύχθηκαν με χρήση των κατάλληλων παιδαγωγικών μεθόδων, που έχουν μεγάλη επίδραση στην επακόλουθη ένταξη των φοιτητών στο χώρο εργασίας.
Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LT) Η εδραίωση της κοινής πρότασης για το συντονισμό των καλλιτεχνικών σπουδών σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι σημαντική.
Η καλλιτεχνική δραστηριότητα περιλαμβάνει τον απόλυτο έλεγχο διαφόρων τομέων ικανότητας, γνώσης και υλικών, που εδώ και πολύ καιρό συνδέονται στενά με τις εκπαιδευτικές και τις τεχνολογικές εξελίξεις. Κατά τη διάρκεια των αιώνων στις τέχνες χρησιμοποιήθηκαν οι πιο προοδευτικές τεχνολογίες, ενώ οι επιστημονικές συζητήσεις επηρέασαν πολλές θεωρίες αισθητικής. Με τη σειρά τους, η πρακτική εμπειρία και ορισμένες καλλιτεχνικές αρχές επηρέασαν, επίσης, την τεχνική πρόοδο και συνέβαλαν έτσι στην ανθρώπινη γνώση και στην παγκόσμια αλλαγή. Παρά το γεγονός ότι η καλλιτεχνική δημιουργία δεν μπορεί να περιοριστεί από την εφαρμογή αυστηρής επιστημονικής και τεχνολογικής γνώσης, η τεχνολογία, παρόλο που δε δημιουργήθηκε για αυτόν το σκοπό, μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη για την τέχνη, όπως ακριβώς η τέχνη μπορεί να ενθαρρύνει την έρευνα και τη βελτίωση των τεχνολογιών που δεν εφαρμόζονται μόνο σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Με άλλα λόγια, η καλλιτεχνική εκπαίδευση συμβάλλει στη δημιουργία στενότερων και πιο αποτελεσματικών σχέσεων ανάμεσα στην εκπαίδευση, τον πολιτισμό, τις ΤΠΕ και τις τέχνες στον 21ο αιώνα.
Nicodim Bulzesc (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης επειδή συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στη θεωρητική μελέτη και την πρακτική εισαγωγή σε κάθε τομέα, συμπεριλαμβανομένων των καλλιτεχνικών σπουδών.
Η έκθεση της κ. Badia i Cutchet δίνει έμφαση στο γεγονός ότι η διδασκαλία της ιστορίας της τέχνη πρέπει επίσης να περιλαμβάνει συναντήσεις με καλλιτέχνες και επισκέψεις σε χώρους πολιτισμού, έτσι ώστε να ξυπνήσει την περιέργεια και να προκαλέσει προβληματισμό στους φοιτητές. Ελπίζω ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα υιοθετήσουν τις συστάσεις που γίνονται σε αυτήν την έκθεση και ότι θα υπάρξει βελτίωση πολύ σύντομα.
Marie-Hélène Descamps (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση πρωτοβουλίας που μας παρουσιάστηκε σήμερα, η οποία έχει την πλήρη υποστήριξή μου, περικλείει την ιδέα ότι η καλλιτεχνική και πολιτιστική εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης στην οπτική εικόνα, αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο του εκπαιδευτικού συστήματος. Τα μαθήματα αυτά βοηθούν στην πραγματικότητα να απεγκλωβιστούν τα άτομα και καθιστούν πιο δημοκρατική την πρόσβαση στον πολιτισμό. Έτσι, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, το ψήφισμα ζητά την προώθηση της κινητικότητας καθηγητή και φοιτητή, την αναγνώριση των προσόντων σε ευρωπαϊκό επίπεδο και τη συνεργασία των κρατών μελών στο πεδίο της καλλιτεχνικής και της πολιτιστικής εκπαίδευσης.
Δίνει, επίσης, έμφαση στην ανάγκη ανάπτυξης της εκπαίδευσης καθηγητών και άλλων φορέων (καλλιτεχνών και επαγγελματιών), προκειμένου να εισαχθεί ένα καλλιτεχνικό και πολιτιστικό στοιχείο σε όλη την εκπαίδευση και να διασφαλισθεί υψηλό επίπεδο διδασκαλίας. Επιπροσθέτως, η έκθεση υπογραμμίζει πολύ σωστά την ανάγκη να χρησιμοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες πληροφόρησης και επικοινωνίας, προκειμένου να παρασχεθεί σύγχρονη, ποιοτική διδασκαλία ανάλογη των προσδοκιών των νέων ατόμων. Από αυτήν την άποψη, αναφέρεται στην Europeana, την ευρωπαϊκή ψηφιακή βιβλιοθήκη, που αποτελεί γνήσια προστιθέμενη αξία σε αυτό το πλαίσιο.
Koenraad Dillen (NI) , γραπτώς. – (NL) Σε τι ανακατεύεται τώρα το Κοινοβούλιο; Στην παράγραφο 1 αυτής της έκθεσης, για παράδειγμα, διαβάζω ότι η καλλιτεχνική εκπαίδευση πρέπει να αποτελεί ένα είδος υποχρεωτικού στοιχείου στα προγράμματα σπουδών κάθε επιπέδου, προκειμένου να προωθηθεί ο εκδημοκρατισμός της πρόσβασης στον πολιτισμό. Τι ανοησίες και τι ανακάτεμα! Αφήστε τα κράτη μέλη να καθορίσουν μόνα τους πώς επιθυμούν να γεμίσουν τα προγράμματα σπουδών τους. Το κάνουν με μεγάλη επιτυχία εδώ και εκατό χρόνια και θα συνεχίσουν να το κάνουν και τον επόμενο αιώνα χωρίς να χρειάζεται να περιοριστούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Το June List πιστεύει ότι τα πολιτιστικά ζητήματα πρέπει να εμπίπτουν στην πολιτική αρμοδιότητα των κρατών μελών. Η έκθεση αυτή δεν αποτελεί τμήμα της νομοθετικής διαδικασίας και δεν αντιπροσωπεύει τίποτε περισσότερο από την άποψη της φεντεραλιστικής πλειοψηφίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι η ΕΕ πρέπει να αυξήσει περαιτέρω την ανάμειξή της στη σφαίρα του πολιτισμού.
Ως εκ τούτου, ψηφίσαμε κατά της έκθεσης συνολικά.
Zdzis³aw Zbigniew Podkaρski (UEN), γραπτώς. – (PL) Είναι αλήθεια ότι μαθήματα καλλιτεχνικών γίνονται στα σχολεία ολόκληρης της Ευρώπης. Είναι, επίσης, αλήθεια ότι η Ευρώπη, και εννοώ η κοινωνία, αλλάζει γρήγορα, όπως συμβαίνει και με τις τεχνολογίες πληροφόρησης και επικοινωνίας. Η Ευρώπη ολοκληρώνεται, επίσης, και η πολιτιστική εκπαίδευση μπορεί να συμβάλει σε αυτήν τη διαδικασία όχι λιγότερο, για παράδειγμα, από την κοινή αγορά.
Αυτό μπορεί να γίνει με την καλλιτεχνική εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης, με την εμβάθυνση της θεωρητικής και της πρακτικής γνώσης για την ποικιλότητα της Ευρώπης και τους πολλούς πολιτισμούς της. Το συγκεκριμένο σύνολο γνώσεων είναι πολύ μεγάλο και συνεχώς αυξάνεται. Ωστόσο, το γεγονός ότι τα μαθήματα καλλιτεχνικών διδάσκονται διαφορετικά σε διαφορετικές χώρες δεν επιτρέπει, για παράδειγμα, την εκπαίδευση ενός καλλιτέχνη, του οποίου οι γνώσεις και οι δυνατότητες θα αναγνωριστούν και θα αξιοποιηθούν σε άλλο κράτος μέλος.
Εδώ ανακύπτει το θέμα του συντονισμού των πολιτικών και η έκθεση της κ. Badia i Cutchet προτείνει μια ενδιαφέρουσα λύση, την ανοιχτή μέθοδο συντονισμού ή, μιλώντας πρακτικά, το γεγονός ότι οι χώρες μαθαίνουν η μία από την άλλη με βάση τα παραδείγματα εκείνων που πέτυχαν την επίλυση πρακτικών προβλημάτων με τον καλύτερο τρόπο. Αυτή η μέθοδος βρίσκεται, συνεπώς, σχεδόν τελείως στα χέρια των κρατών μελών.
Αυτή η προσέγγιση είναι ευέλικτη και επιτρέπει το συντονισμό σύνθετων θεμάτων και μια ταχεία αντίδραση στις τρέχουσες προκλήσεις. Το θέμα της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης είναι σύνθετο: η δημιουργικότητα πρέπει να διεγείρεται μέσω μιας ειδικής και εξατομικευμένης προσέγγισης καθηγητή-φοιτητή, η γνώση του συνεχώς εξελισσόμενου πολιτισμού της Ευρώπης και των δημιουργικών εργαλείων πρέπει να μεταφέρεται και μια πορεία εξέλιξης της καριέρας χωρίς περιορισμούς πρέπει να καταστεί δυνατή. Ο λογικός και δημιουργικός προβληματισμός σχετικά με την καλλιτεχνική εκπαίδευση αποτελεί επένδυση στο μέλλον και την ταυτότητα μιας Ευρώπης ενωμένης στην πολυμορφία.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Χαιρετίζω την έκθεση της κ. Badia i Cutchet για τις καλλιτεχνικές σπουδές στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στις μέρες μας, που οι κοινωνίες μας γίνονται όλο και πιο ανομοιογενείς, πιστεύω ότι ο πολιτισμός έχει θεμελιώδη σημασία ως μέσο διατήρησης της ταυτότητας και, παράλληλα, βελτίωσης του τρόπου με τον οποίο συνυπάρχουν διαφορετικοί λαοί και πολιτισμοί.
Συμφωνώ ότι η τέχνη αποτελεί εκδήλωση πολιτισμού και συμβάλλει στην εξέλιξη του πολιτιστικού πλούτου μιας χώρας καθώς και της κοινωνίας γενικά. Επιπλέον, η καλλιτεχνική δραστηριότητα μπορεί να είναι χρήσιμη για την τεχνολογική έρευνα και ανάπτυξη και με τη σειρά της επηρεάζεται από αυτήν.
Συνεπώς, δεδομένης της σημασίας των μαθημάτων καλλιτεχνικών, είμαι υπέρ του συντονισμού σε πανευρωπαϊκό επίπεδο της διδασκαλίας τους στα εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. − (SV) Είναι σημαντικό, μεταξύ άλλων, για τους καλλιτέχνες να έχουν την ευκαιρία να μετακινούνται ελεύθερα, να προωθούν τους μηχανισμούς για μη εμπορική τέχνη και να αναπτύσσουν περαιτέρω τις ευρωπαϊκές ψηφιακές βιβλιοθήκες, ώστε να διαφυλαχθεί η καλλιτεχνική μας κληρονομιά. Ερμηνεύω την παράγραφο 9 που αναφέρεται στη φύση και στη διάρκεια των καλλιτεχνικών σπουδών ως επιθυμία να ενσωματωθούν και οι καλλιτεχνικές σπουδές στη διαδικασία της Μπολόνια και, με αυτήν την επιφύλαξη, μπορώ να ψηφίσω υπέρ της έκθεσης.
Philip Claeys (NI), γραπτώς. – (NL) Ψήφισα κατά αυτής της έκθεσης λόγω της τρομερής υποκρισίας που χαρακτηρίζει το κείμενο. Η ΕΕ αρνείται να δώσει προσοχή στα δημοψηφίσματα της Γαλλίας και της Ολλανδίας σχετικά με το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και της Ιρλανδίας σχετικά με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, ωστόσο αυτή η έκθεση δεν προβληματίζεται με αυτό το γεγονός. Αντίθετα, στην παράγραφο 5 η έκθεση αναφέρει, με ιδιαίτερα συγκαταβατικό και προσβλητικό τρόπο, ότι η αρνητική ψήφος των γυναικών οφειλόταν στη μη συμμετοχή τους στην Ευρώπη.
Οι αναφορές στο λεγόμενο «Σχέδιο Δ» της Επιτροπής, επίσης, είναι τελείως εσφαλμένες, καθώς στην πλειοψηφία των κρατών μελών, το «Σχέδιο Β» κατέληξε σε διάλογο ομοϊδεατών, οι οποίοι σαφώς δεν ενδιαφέρονταν να λάβουν υπόψη τους τις επικριτικές φωνές. Η έκθεση αυτή έπρεπε να ασκεί κριτική σε καταχρήσεις τέτοιου είδους αντί να τις εγκρίνει σιωπηρά.
Koenraad Dillen (NI) , γραπτώς. – (NL) Ψήφισα κατά αυτής της φεντεραλιστικής και αλαζονικής έκθεσης με μεγάλη πεποίθηση. Τι θράσος να ισχυρίζεται, όπως στην αιτιολογική σκέψη B, ότι ο λαός που ψήφισε κατά του Ευρωπαϊκού Συντάγματος δεν αντιλαμβάνεται επαρκώς την Ευρώπη. Αυτό είναι προφανώς αναληθές. Ακριβώς αυτοί οι πολίτες, που καταλαβαίνουν πολύ καλά το γεγονός ότι η ΕΕ επιδιώκει να πλήξει τα τελευταία απομεινάρια της κυριαρχίας τους, ήταν που καταψήφισαν το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Τι θράσος να ισχυρίζεται ότι η ολοκλήρωση γίνεται αντιληπτή μόνο από τα τμήματα της κοινωνίας με υψηλή εκπαίδευση. Ωστόσο, ο εισηγητής είναι σαφής. Εκείνοι που σκέφτονται με «λάθος τρόπο» πρέπει να ποινικοποιηθούν ή να θεωρηθούν ηλίθιοι. Τότε, μπορούμε να μιλήσουμε για ενεργό διάλογο με τους πολίτες.
Brigitte Douay (PSE), γραπτώς. – (FR) Υποστήριξα την έκθεση του κ. Hegyi σχετικά με τον ενεργό διάλογο με τους πολίτες για την Ευρώπη. Ένας τέτοιου είδους διάλογος είναι ουσιώδης και αυτή η έκθεση δίνει μεγάλη έμφαση στη σημασία της δράσης σε τοπικό επίπεδο. Πράγματι, φέρνοντας την πραγματική δράση πιο κοντά στους πολίτες με το να τους μιλάμε απλώς για την Ευρώπη, εκείνοι μπορούν να σχηματίσουν καλύτερη εικόνα του τι κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση για αυτούς στην καθημερινή ζωή τους.
Η ενθάρρυνση αυτού του διαλόγου αποτελεί κλειδί στην πορεία για τις εκλογές του Ιουνίου, ειδικά όσον αφορά τις αγροτικές περιοχές και τις πιο ευρωσκεπτικιστικές ομάδες, όπως οι νέοι και οι γυναίκες. Η πρόσφατη διοργανική πολιτική δήλωση που υπεγράφη από το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή: «Σύμπραξη για την επικοινωνιακή προβολή των ευρωπαϊκών θεμάτων» κινείται στην ίδια λογική. Μπορούμε να γιορτάσουμε όσον αφορά τη σημασία που αποδίδουν τα θεσμικά όργανα σε αυτόν το διάλογο και τις προσπάθειες που σκοπεύουν να κάνουν προκειμένου οι πολίτες να νιώσουν ότι συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ψηφίσαμε κατά αυτής της έκθεσης, καθώς νιώθουμε ότι η πίεση που εξακολουθεί να ασκείται για την ολοκλήρωση της διαδικασίας επικύρωσης της Συνθήκης της Λισαβόνας, παρά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στην Ιρλανδία, είναι απαράδεκτη. Πρώτον, εάν είχαν μελετηθεί οι κανόνες της τρέχουσας έκδοσης της Συνθήκης και εάν είχε γίνει σεβαστή η απόφαση του κυρίαρχου ιρλανδικού λαού, το σχέδιο της Συνθήκης της Λισαβόνας θα έπρεπε να έχει εγκαταλειφθεί. Για μια ακόμα φορά, η έκθεση αυτή υπερασπίζεται μια αντιδημοκρατική θέση. Για αυτόν το λόγο, είναι απαράδεκτο να μιλά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για περαιτέρω αύξηση «της διαφάνειας στην ΕΕ και της συμμετοχής των πολιτών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων», όταν μια πλειοψηφία απέρριψε τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων στις χώρες τους για το σχέδιο της Συνθήκης της Λισαβόνας, ακριβώς επειδή φοβούνταν την πλειοψηφήσασα γνώμη των λαών τους.
Είναι, επίσης, λυπηρό το γεγονός ότι αγνοούν τις αντίθετες απόψεις όλων εκείνων που νιώθουν εξαπατημένοι από μια διαδικασία καπιταλιστικής ολοκλήρωσης, η οποία επιδεινώνει τις ανισότητες και αυξάνει τη φτώχεια και την ανεργία, σε αντίθεση με ό,τι υποσχέθηκαν.
Ακόμα και τα λίγα θετικά σημεία της έκθεσης φαίνονται ενταγμένα σε ένα πλαίσιο που στοχεύει στην εξαπάτηση της κοινής γνώμης και των πολιτών μέσω εκστρατειών προπαγάνδας, αντί να διασφαλίζουν αποτελεσματικά τη δημοκρατική συμμετοχή και να επιφέρουν αλλαγή πολιτικής προκειμένου να ανταποκριθούν στις λογικές προσδοκίες των ατόμων και των εργαζομένων.
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Είστε πραγματικά αδιόρθωτοι. Πιστεύετε ότι εάν οι ευρωπαίοι πολίτες είναι ολοένα και πιο επιφυλακτικοί για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό συμβαίνει λόγω έλλειψης μόρφωσης, λόγω άγνοιας ή ακόμα και ηλιθιότητας.
Νομίζω ότι συμβαίνει το αντίθετο. Υπάρχουν εκείνοι που επωφελούνται από το άνοιγμα των συνόρων για κάθε μετακίνηση προσώπων, αγαθών, κεφαλαίων κλπ. και υπάρχει και η μεγάλη πλειοψηφία που υφίσταται τις συνέπειες: ανεργία, ασταθείς θέσεις εργασίας, μειωμένη αγοραστική δύναμη, ανασφάλεια, απώλεια ταυτότητας, και που γνωρίζει ποιος είναι υπεύθυνος για αυτό.
Η Ευρώπη σας είναι μια τεχνοκρατία, που κυβερνάται από μια μικρή ομάδα ανεξέλεγκτων και μη ελεγχόμενων ολιγαρχιών: τους 27 Επίτροπους και τα λίγα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Είναι μια τεχνοκρατία ευαισθητοποιημένη απέναντι στα χιλιάδες λόμπι που την επηρεάζουν, αλλά τελείως κωφή απέναντι στην άρνηση που εκφράζεται από τους πολίτες, όταν καταδεχόμαστε να τους συμβουλευτούμε μέσω δημοψηφίσματος. Ένα σύστημα οι πολιτικές του οποίου προετοίμασαν και επέτειναν την τρέχουσα χρηματοοικονομική και κοινωνική κρίση και που υπονομεύουν τα εθνικά μέτρα διασφάλισης ή διάσωσης.
Έτσι, όπως κι εσείς, ελπίζω ότι τον Ιούνιο οι ευρωπαίοι πολίτες θα προσέλθουν μαζικά για να ψηφίσουν και ότι θα χρησιμοποιήσουν την ψήφο αυτήν ως δημοψήφισμα: για να σας πουν «Όχι».
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Αυτή η έκθεση δεν είναι τμήμα της νομοθετικής διαδικασίας και δεν αντιπροσωπεύει τίποτε περισσότερο παρά την άποψη της φεντεραλιστικής πλειοψηφίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η πρόταση τάσσεται υπέρ της ολοκλήρωσης της διαδικασίας επικύρωσης της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Ωστόσο, πιστεύουμε ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας απέτυχε δύο φορές, πρόσφατα όταν ο λαός της Ιρλανδίας την καταψήφισε το 2008, αλλά επίσης και παλαιότερα, όταν οι ψηφοφόροι στη Γαλλία και την Ολλανδία καταψήφισαν την ίδια ουσιαστικά πρόταση το 2005. Πότε θα αντιληφθεί η φεντεραλιστική πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι η επιθυμία να δημιουργηθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης δεν έχει την υποστήριξη των ψηφοφόρων;
Η αιτιολογική αναφορά Β του σχεδίου έκθεσης δηλώνει τα εξής: «τα άτομα με ανεπαρκή κατανόηση των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή των Συνθηκών είναι πιο πιθανό να αντιταχθούν». Αυτό καταδεικνύει την απάθεια, την αλαζονεία και την άγνοια των φεντεραλιστών απέναντι στους ψηφοφόρους με πολιτικές αξίες, οι οποίες διαφέρουν από εκείνες που κυριαρχούν σε αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που είναι υπέρ του συγκεντρωτισμού.
Ως εκ τούτου, ψηφίσαμε κατά αυτής της έκθεσης.
Adrian Manole (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Η επικοινωνία με τους πολίτες και η ενημέρωσή τους πρέπει να πάψει να αποτελεί απλώς μια προκαθορισμένη, αναποτελεσματική πρόταση. Η κοινωνία των πολιτών πρέπει να συμμετέχει σε τομείς όπως: η χρηστή διακυβέρνηση και ο εκδημοκρατισμός, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ανάπτυξη και η καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού, η προστασία του περιβάλλοντος και η αειφόρος ανάπτυξη.
Δεδομένης της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής κρίσης και του συνεχώς αυξανόμενου επιπέδου των οφειλών των καταναλωτών, ο ενεργός διάλογος με τους πολίτες της Ευρώπης σημαίνει ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και η κοινωνία των πολιτών πρέπει να καταβάλουν προσπάθειες για τη βελτίωση του επιπέδου οικονομικής κατάρτισης των καταναλωτών, ιδίως σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, καθώς κα τις καλύτερες πρακτικές στους τομείς της αποταμίευσης και του δανεισμού.
Επιπροσθέτως, τα κράτη μέλη πρέπει να αυξήσουν τα ανθρώπινα και τα οικονομικά μέσα που έχουν εκχωρηθεί στο Δίκτυο Ευρωπαϊκών Κέντρων Καταναλωτών, προκειμένου να υπάρξει ενημέρωση και να διασφαλισθεί η εφαρμογή των δικαιωμάτων του καταναλωτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Η πρόσφατη εκστρατεία για να καταστούν υποχρεωτικοί οι οικονομικοί λαμπτήρες, από την οποία θα επωφεληθούν κυρίως οι κατασκευαστές, υπογραμμίζει το χάσμα ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στους πολίτες της. Πώς μπορούν οι λαοί της Ευρώπης να νιώσουν οποιαδήποτε συμπάθεια προς μια Ευρωπαϊκή Ένωση που επαναλαμβάνει δημοψηφίσματα, εφόσον έχουν διεξαχθεί αρχικά, μέχρις ότου επιτευχθεί το σωστό αποτέλεσμα; Πώς μπορούν οι αυστριακοί πολίτες, για παράδειγμα, να ταυτιστούν με μια Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία τους οδήγησε στην παράλυση εξαιτίας της υπερβολικής απευθείας διακίνησης, τους τιμώρησε με κυρώσεις για τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών και τους υποχρέωσε να εγκαταλείψουν την ουδετερότητά τους και το τραπεζικό απόρρητο;
Η ΕΕ δημιουργήθηκε για οικονομικού λόγους και αυτό παραμένει προφανές. Δεν πρόκειται για δημιούργημα πολιτών∙ πρόκειται για τη δημιουργία ενός ιδρύματος της ΕΕ που έχει πάρει διαζύγιο από την πραγματικότητα και που έχει προσκολληθεί στο μάντρα της ελευθέρωσης και της ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων. Εάν δεν αναθεωρήσουμε τον τρόπο σκέψης μας και εάν συνεχιστεί η έλλειψη διαφάνειας και δημοκρατίας, μπορούμε να υιοθετούμε τη μια δήλωση προθέσεως μετά την άλλη, όμως οι πολίτες θα παραμείνουν αποξενωμένοι από την ΕΕ και η απογοήτευσή τους από αυτήν θα συνεχίσει να αυξάνεται. Για αυτόν το λόγο, απείχα από την ψηφοφορία για αυτήν την έκθεση.
Zdzisław Zbigniew Podkaρski (UEN) , γραπτώς. – (PL) Ο διάλογος με τους πολίτες είναι σημαντικό και σύνθετο θέμα, αλλά είναι κάτι που οι κυβερνήσεις πρέπει να χειρίζονται καλά. Αυτή είναι η ουσία του έργου τους: ο διάλογος που καταλήγει σε συμβιβασμό. Σε αυτό το πλαίσιο φαίνεται ότι το ιστορικό υπόβαθρο αυτής της έκθεσης είναι σε ένα βαθμό αντιφατικό. Μας ζητά να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία επικύρωσης της Συνθήκης της Λισαβόνας το συντομότερο δυνατό, καθώς αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για το διάλογο στην Ευρώπη. Η έκθεση διατείνεται ότι η Συνθήκη θα αυξήσει τη διαφάνεια και θα κάνει τους πολίτες να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων. Ίσως δίνει την εντύπωση ότι θα αγνοηθούν όσοι δε συμπαθούν τη Συνθήκη και, ως εκ τούτου, οι φωνές τους δε θα ακουστούν. Είναι, συνεπώς, δύσκολο να μιλήσει κανείς για διάλογο και συμβιβασμό.
Η ιδέα της «κοινής ευρωπαϊκής γνώσης» μέσα από τη μελέτη της ιστορίας της Ευρώπης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης είναι, επίσης, αντιφατική. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί με ένα πρόγραμμα που θα έχει συμφωνηθεί σε επίπεδο Κοινότητας, θα έχει υιοθετηθεί σε εθελοντική βάση από τα κράτη μέλη και θα έχει χρηματοδοτηθεί από τον προϋπολογισμό της Κοινότητας. Εν ολίγοις, πρόκειται για ιστορικό συμβιβασμό, ο οποίος θα αποτελέσει εργαλείο οικοδόμησης των κοινών ευρωπαϊκών αξιών. Κατά την άποψή μου, δε χρειάζεται να πάμε τόσο μακριά – ο ιστορικός συμβιβασμός είναι μια έννοια τουλάχιστον ασαφής, εφόσον πραγματικά χρειάζεται ένας τέτοιου είδους συμβιβασμός. Επιπροσθέτως, η χρήση της ιστορίας ως μέσου στην υπηρεσία ενός οράματος προκαλεί αντίσταση, ακόμα κι αν η πρόθεση πίσω από αυτήν είναι ειλικρινής. Το κλειδί για αποτελεσματικό διάλογο βρίσκεται στη σημερινή ημέρα, η οποία ούτως ή άλλως έχει φέρει αρκετά προβλήματα. Πρέπει να συζητήσουμε! Με άλλα λόγια: «ναι» στο διάλογο και «όχι» στην έκθεση.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Επιθυμώ να απέχω από την έκθεση του κ. Hegyi σχετικά με τον ενεργό διάλογο με τους πολίτες για την Ευρώπη.
Στην πραγματικότητα, παρόλο που εν μέρει συμφωνώ με το κείμενο που κατατέθηκε, έχω διαφορετικές απόψεις σε ορισμένα σημεία τα οποία θεωρώ σημαντικά. Δεν μπορώ, ως εκ τούτου, να υιοθετήσω στο σύνολό της την έκθεση.
Czesław Adam Siekierski (PPE-DE), γραπτώς. – (PL) Η συζήτηση για το ζήτημα του διαλόγου ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους πολίτες της είναι πολύ απαραίτητη. Ο τρόπος με τον οποίο οι ευρωπαίοι πολίτες βλέπουν την Ευρώπη και η κατανόηση από αυτούς του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η Κοινότητα αποτελεί βασικό θέμα. Οι άνθρωποι αποδέχονται αυτά που γνωρίζουν, όμως οτιδήποτε βρίσκεται πέρα από τους ορίζοντές τους προκαλεί ανησυχία. Τα παραδείγματα του ιρλανδικού δημοψηφίσματος και των παλαιότερων δημοψηφισμάτων στη Γαλλία και στην Ολλανδία δείχνουν ότι δεν μπορούμε να είμαστε επιπόλαιοι όσον αφορά τις απόψεις των πολιτών μας. Οι αποφάσεις δεν πρέπει να λαμβάνονται κεκλεισμένων των θυρών αγνοώντας τις απόψεις της κοινωνίας. Nihil novi: τίποτε καινούριο χωρίς κοινή συναίνεση.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να προσεγγίσουμε τους πιο φτωχούς και λιγότερο μορφωμένους πολίτες. Αυτό που χρειάζεται είναι να ενημερώσουμε, με σαφήνεια και συντομία, το κοινό πού βασίζονται οι ενέργειές μας, τι στοχεύουμε να πετύχουμε και κυρίως τα οφέλη που προκύπτουν για τους πολίτες. Η πραγματική ολοκλήρωση δεν είναι δυνατή, εάν οι ψηφοφόροι μας δεν αποδέχονται πλήρως τις ενέργειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μελέτες έχουν δείξει ότι μόλις λίγοι περισσότεροι από το 50% των πολιτών της ΕΕ είναι ικανοποιημένοι από τη συμμετοχή της χώρας τους στην Κοινότητα. Αυτό, προφανώς, ποικίλλει από χώρα σε χώρα. Θα αποτελούσε μεγάλη επιτυχία, εάν αυτό το νούμερο άγγιζε το 80%.
Η υποχρέωση να έρθει η ΕΕ πιο κοντά στους πολίτες της δεν επαφίεται μόνο στα θεσμικά όργανα της ΕΕ ως σύνολο, αλλά κατά τη γνώμη μου και σε εμάς, τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Κάθε χρόνο οργανώνω εκατοντάδες συναντήσεις με νέους ανθρώπους, αγρότες και επιχειρηματίες. Ας διδάξουμε τους πολίτες μας να χρησιμοποιήσουν τα οφέλη που παρέχει η ΕΕ. Οι εκλογές του Ιουνίου θα αποτελέσουν το πρώτο τεστ του πόσο αποτελεσματικοί υπήρξαμε.
Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL), γραπτώς. − Η έκθεση Hegyi, που αφορά την προώθηση του διαλόγου με τους πολίτες της ΕΕ, βασίζεται στην υπόθεση ότι η επιφυλακτική στάση των λαών απέναντι στην ΕΕ οφείλεται στο γεγονός ότι δε διαθέτουν επαρκή γνώση. Διάφορα μέτρα προτείνονται στην έκθεση, όπως η εκπαίδευση, το Euronews και η δημιουργία ενός μουσείου ιστορίας της ΕΕ. Καθώς οι ενέργειες θυμίζουν περισσότερο προπαγάνδα παρά διάλογο, αντιτάσσομαι σε αυτές. Σε έναν πραγματικό διάλογο οι απόψεις των πολιτών θεωρούνται πολύτιμες.
Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. − Η έκθεση Hegyi, που αφορά την προώθηση του διαλόγου με τους πολίτες της ΕΕ, βασίζεται στην υπόθεση ότι η επιφυλακτική στάση των λαών απέναντι στην ΕΕ οφείλεται στο γεγονός ότι δε διαθέτουν επαρκή γνώση. Διάφορα μέτρα προτείνονται στην έκθεση, όπως η εκπαίδευση, το Euronews και η δημιουργία ενός μουσείου ιστορίας της ΕΕ. Καθώς οι ενέργειες θυμίζουν περισσότερο προπαγάνδα παρά διάλογο, αντιτάσσομαι σε αυτές. Σε έναν πραγματικό διάλογο οι απόψεις των πολιτών θεωρούνται πολύτιμες.
Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. – (PL) Ο εισηγητής αναφέρει ότι ο ενεργός διάλογος με τους πολίτες για την Ευρώπη δεν έχει αναπτυχθεί καλά. Δυστυχώς έχει δίκιο. Οι πληροφορίες σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση συχνά φθάνουν μόνο στους καλά μορφωμένους και εύπορους κατοίκους της, γεγονός που δημιουργεί επιφυλάξεις και αντιπάθεια σε άλλους πολίτες των χωρών της Ευρώπης. Για αυτόν το λόγο, ουσιαστικό στοιχείο για την περαιτέρω ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας αποτελεί η ευρωπαϊκή παιδεία των κατοίκων της.
Ο εισηγητής επιχειρεί να βρει τρόπους προσέγγισης ευρύτερου ακροατηρίου, γεγονός που θα επιτρέψει τη διεύρυνση των γνώσεων των κατοίκων σχετικά με την ΕΕ. Βασίζει την προσέγγισή του στις εξής ρεαλιστικές και επίσης πολύ δημοφιλείς μεθόδους, προκειμένου να αγγίξει το ευρύτερο δυνατό ακροατήριο: εισαγωγή στα σχολεία μονοετούς εκπαίδευσης για την ΕΕ από το 1945, δημιουργία ενημερωτικού τηλεοπτικού σταθμού παρόμοιου με το αμερικανικό CNN και ιστότοπους με μορφή που θα τους καταστήσει προσβάσιμους σε νέους ανθρώπους.
Συμφωνώ και υποστηρίζω τη σημασία μιας εκστρατείας ενημέρωσης σχετικά με την ΕΕ ως μέθοδο αύξησης της ενημέρωσης της κοινωνίας και πιστεύω επίσης ότι οι απόψεις του εισηγητή για την υλοποίησή της είναι πολύ καλές.
Marie-Arlette Carlotti (PSE), γραπτώς. – (FR) Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ή ΚΣΙΕ αποτελεί βασικό μέσο πολιτικού διαλόγου καθώς και αποτροπής και επίλυσης διαφορών.
Σε καταστάσεις πολιτικής κρίσης, οι «συζητήσεις επείγοντος χαρακτήρα» έχουν επιτρέψει εποικοδομητικό, χωρίς προκαταλήψεις και σε βάθος διάλογο σχετικά με την κατάσταση στην Κένυα, τη Ζιμπάμπουε και τη Μαυριτανία.
Όσον αφορά τις μεγάλες «οριζόντιες» προκλήσεις Βορρά-Νότου, όπως η ασφάλεια τροφίμων, η αποτελεσματικότητα των κρατικών ενισχύσεων και η παιδική εργασία, το 2008 η ΚΣΙΕ υιοθέτησε εποικοδομητικές, συχνά τολμηρές θέσεις.
Σχετικά με την υλοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης, στην κατοχή της ΚΣΙΕ περιήλθαν στρατηγικά έγγραφα, τα οποία η οικονομική επιτροπή της έχει αρχίσει να εξετάζει.
Από την ημερήσια διάταξη της ΚΣΙΕ ξεχώρισε, ωστόσο, μία μόνο πολιτική προτεραιότητα, αυτή των συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης ή ΣΟΕΣ. Οι «περιφερειακές συνεδριάσεις» της αποτελούν σημαντικό πλεονέκτημα και αναμφισβήτητη προστιθέμενη αξία όσον αφορά την παρακολούθηση των ΣΟΕΣ.
Αυτήν την προστιθέμενη αξία πρέπει τώρα να αναγνωρίσουμε και να τιμήσουμε. Η ΚΣΙΕ πρέπει να βρίσκεται στην καρδιά της διάταξης κοινοβουλευτικού ελέγχου των διαπραγματεύσεων και της υλοποίησης των συμφωνιών.
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ εδώ στο έργο της Συμπροέδρου Glenys Kinnock. Κατάφερε να καταστήσει την ΚΣΙΕ μοναδικό εργαλείο διαλόγου Βορρά-Νότου και ευκαιρία για δίκαιη, αειφόρο ανάπτυξη και ανάπτυξη αμοιβαίας υποστήριξης.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Είμαι κατά την έκθεσης του κ. Cornillet σχετικά με το έργο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ το 2008.
Πιστεύω ότι το έργο, το οποίο πραγματοποιήθηκε κατά τις συνεδριάσεις εργασίας που διεξήχθησαν έως σήμερα, δεν υπήρξε πάντοτε ικανοποιητικό, στο βαθμό που δεν εκδόθηκαν ψηφίσματα για ορισμένα σημαντικά θέματα.
Επιπλέον, οι διαπραγματεύσεις που ανέλαβε η Συνέλευση οδήγησαν, σε ορισμένες περιπτώσεις, στη σύναψη συμφωνιών εταιρικής σχέσης που δεν απέδωσαν καλά αποτελέσματα ούτε για την Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε για τα άλλα μέρη. Ως εκ τούτου, είμαι αντίθετος με την έκθεση που κατατέθηκε.
Frank Vanhecke (NI), γραπτώς. – (NL) Μόλις απείχα από την ψηφοφορία για το έργο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ, αν και εκ των υστέρων θα ήθελα να είχα ψηφίσει «όχι». Κατά τη διάρκεια των ετών που συμμετείχα σε αυτό το Κοινοβούλιο και εργάστηκα εδώ, αποκόμισα την εντύπωση ότι οι θέσεις της ΑΚΕ λειτουργούν κυρίως ως δικαιολογία για ωραία ταξίδια σε όλο τον κόσμο και προς κάθε κατεύθυνση επίσης. Ας είμαστε ειλικρινείς, σε τι συνέβαλαν πραγματικά;
Ίσως αυτό που χρειαζόμαστε είναι απλώς μια αξιολόγηση του συνόλου των κοινοβουλευτικών θέσεων. Φαίνονται, πράγματι, πολύ ωραίες. Είμαι σίγουρος ότι είναι πολύ ευχάριστο να μπορεί να δει κανείς τον κόσμο με έξοδα άλλων, όμως το αν όλα τα χρήματα των φορολογουμένων επέφεραν οφέλη εκτός του τουριστικού και του αεροπορικού τομέα, αυτό είναι κάτι για το οποίο πολύ αμφιβάλλω.
John Attard-Montalto (PSE), γραπτώς. − Ανάμεσα στα πιο σημαντικά εργαλεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκαταλέγονται τα διαρθρωτικά ταμεία. Ένας από τους πιο δυσνόητους τομείς είναι ο τρόπος πρόσβασης σε αυτά τα ταμεία όσον αφορά την περιφερειακή πολιτική. Πράγματι, ο τίτλος περιλαμβάνει τη λέξη «εμπόδια», που μπορεί να συμπυκνωθεί σε επτά στοιχεία: - υπερβολική γραφειοκρατία,
- πάρα πολλοί σύνθετοι κανονισμοί,
- συχνή τροποποίηση, από ορισμένα κράτη μέλη, των κριτηρίων επιλεξιμότητας και των απαιτούμενων εγγράφων,
- έλλειψη διαφάνειας στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και στα σχέδια συγχρηματοδότησης,
- καθυστερήσεις στις πληρωμές, ογκώδης διοίκηση κεντρικής διαχείρισης στα κράτη μέλη,
- ανεπαρκής αποκεντρωμένη διοικητική ικανότητα,
- διαφορετικά μοντέλα περιφερειακής διοίκησης στα κράτη μέλη, που δεν επιτρέπουν την ύπαρξη συγκρίσιμων δεδομένων και την ανταλλαγή καλύτερων πρακτικών.
Brigitte Douay (PSE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Krehl για τις καλύτερες πρακτικές στον τομέα της περιφερειακής πολιτικής, επειδή περιέχει έναν πρωτότυπο προσδιορισμό των καλύτερων πρακτικών και παραδείγματα επιτυχημένων περιπτώσεων, ενώ απαριθμεί πολύ συγκεκριμένες συστάσεις για όλους τους χώρους παρέμβασης της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα.
Συγκεκριμένα, επέστησα την προσοχή της εισηγήτριας στην καλύτερη προσβασιμότητα στις αστικές εγκαταστάσεις και στα μέσα μεταφοράς για άτομα με μειωμένη κινητικότητα και στο ενδεχόμενο καλύτερου συγκερασμού ιδιωτικής, οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής, ειδικά για τις γυναίκες.
Ελπίζουμε ότι αυτές οι κατανοητές συστάσεις θα βοηθήσουν και θα εμπνεύσουν τους κοινωνικούς φορείς για την περιφερειακή πολιτική.
Emanuel Jardim Fernandes (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Krehl, επειδή υπογραμμίζει τις καλύτερες πρακτικές σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένου του τομέα του περιβάλλοντος και της αειφόρου ενέργειας. Αυτή είναι η περίπτωση του υδροηλεκτρικού σταθμού στο Socorridos, στην αυτόνομη περιφέρεια της Μαδέρας, που έχει αναγνωριστεί σύμφωνα με την πρωτοβουλία RegioStars.
Η έκθεση της κ. Krehl αναγνωρίζει επίσης τα πιο σημαντικά εμπόδια όσον αφορά την προετοιμασία τέτοιων έργων, συμπεριλαμβανομένων:
- των σύνθετων κανονισμών,
- της έλλειψης κανόνων συγχρηματοδότησης,
- των περιορισμένων ευκαιριών ανταλλαγής εμπειριών και
- των περιορισμένων ευκαιριών για διαπεριφερειακή συνεργασία και των περιφερειακών δομών που είναι ακατάλληλες για αυτήν τη συνεργασία.
Ως αποτέλεσμα, είναι ζωτικής σημασίας να παγιωθούν και να βελτιωθούν οι δείκτες, αυξάνοντας έτσι την τεχνογνωσία της Κοινότητας σε αυτόν τον τομέα, ειδικότερα σε ό,τι αφορά:
- το σεβασμό της αρχής των ίσων ευκαιριών και τη διασφάλιση των αρχών εταιρικής σχέσης και καινοτόμου δράσης,
- την αυστηρή οργάνωση έργων, την αποτελεσματική χρήση πόρων και τη σαφήνεια σχετικά με τη διάρκειά τους,
- την αυξημένη μεταφορά γνώσης, έτσι ώστε αυτό να μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε άλλες περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όλες αυτές οι παράμετροι αναγνωρίζονται στην έκθεση της κ. Krehl.
Iosif Matula (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για τις καλύτερες πρακτικές στην περιφερειακή πολιτική, καθώς πιστεύω ότι μόνο η εξασφάλιση επαρκών, διαφανών πληροφοριών εγκαίρως μπορεί να διευκολύνει τη διανομή σημαντικών πληροφοριών για τα διαρθρωτικά ταμεία και το ταμείο συνοχής.
Ο στόχος της πολιτικής συνοχής δεν μπορεί να επιτευχθεί πλήρως όσο υπάρχουν εμπόδια, όπως η γραφειοκρατία και η διοίκηση, τα οποία δεν επιτρέπουν στους πιθανούς δικαιούχους να χρησιμοποιήσουν τους διαρθρωτικούς πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα εμπόδια που προκάλεσαν προβλήματα μέχρι τώρα περιλαμβάνουν ακατανόητα έγγραφα, κριτήρια επιλεξιμότητας που συνεχώς αλλάζουν ή σύντομες προθεσμίες για την υποβολή φακέλων.
Τα καλύτερα αποτελέσματα μπορούν να επιτευχθούν μέσω της ενεργούς ανταλλαγής πληροφοριών καθώς και μέσω της οργάνωσης μιας βάσης δεδομένων σε κοινοτικό επίπεδο, που θα περιέχει τις «επιτυχημένες περιπτώσεις» σχετικά με την υλοποίηση των έργων. Η συνεργασία μέσα και ανάμεσα στις περιφέρειες και η συγκέντρωση και ανταλλαγή καλών πρακτικών στον τομέα της περιφερειακής πολιτικής θα ενισχύσει τη δυνατότητα απορρόφησης των ευρωπαϊκών κεφαλαίων.
Μια ευρωπαϊκή πύλη μεταφρασμένη σε όλες τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να συμβάλει σημαντικά με κατάλληλο και διαφανή τρόπο στη διανομή πληροφοριών σχετικά με τα ευρωπαϊκά κεφάλαια και στην ανταλλαγή καλύτερων πρακτικών στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής στις περιφέρειες των κρατών μελών, που πρόσφατα εντάχθηκαν στην ΕΕ.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα κατά την έκθεσης της κ. Krehl για τις καλύτερες πρακτικές στον τομέα της περιφερειακής πολιτικής και των εμποδίων όσον αφορά τη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων.
Είμαι, στην πραγματικότητα, πεπεισμένος ότι οι προτάσεις που παρουσιάστηκαν σε αυτήν την έκθεση δε συνιστούν ευκαιρία βελτίωσης της λειτουργίας της περιφερειακής πολιτικής, που αποτελεί ιδιαίτερα σημαντική πολιτική όσον αφορά την αντιμετώπιση της ανισορροπίας στην ανάπτυξη μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς και πολιτική που απολαμβάνει ουσιαστική οικονομική υποστήριξη.
Συγκεκριμένα, δεν πιστεύω ότι η ανταλλαγή καλών πρακτικών μπορεί να λύσει το πρόβλημα του πώς θα χρησιμοποιηθούν πιο αποτελεσματικά τα διαρθρωτικά ταμεία ούτε ότι μπορεί πραγματικά να συμβάλει στην ανάπτυξη καινοτόμων έργων.
Jan Andersson, Göran Färm, Anna Hedh, Inger Segelström και Åsa Westlund (PSE), γραπτώς. − (SV) Ψηφίσαμε υπέρ της έκθεσης του κ. Roszkowski, καθώς συμφωνούμε με τους κύριους στόχους όσον αφορά την αγροτική ανάπτυξη και τη διαφοροποίηση των δραστηριοτήτων προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το τοπικό αναπτυξιακό δυναμικό. Ωστόσο, η έκθεση περιέχει ορισμένα σημεία με τα οποία δε συμφωνούμε τόσο από απόψεως πραγματικών περιστατικών όσο και αναφορικά με τον τρόπο που διατυπώθηκαν ορισμένα σημεία. Για παράδειγμα, δε συμφωνούμε ότι η χρηματοδότηση στο πλαίσιο του δεύτερου πυλώνα της ΚΑΠ έχει μειωθεί σημαντικά. Ακόμη κι αν υπάρχουν σημαντικοί λόγοι που συνδέονται με την περιβαλλοντική και την περιφερειακή πολιτική, δεν πιστεύουμε ότι μέρος της αγροτικής παραγωγής πρέπει να υποστηρίζεται με επιχορηγήσεις «πάση θυσία». Πιστεύουμε επίσης ότι ορισμένες διατυπώσεις προκαταλαμβάνουν τις επιλογές του αγροτικού πληθυσμού. Έχουμε, ωστόσο, επιλέξει να ερμηνεύσουμε αυτά τα σημεία ως ατυχείς διατυπώσεις με καλές προθέσεις, όπως η πρόληψη ερημοποίησης.
Iosif Matula (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με τις συμπληρωματικότητες και το συντονισμό της πολιτικής συνοχής με μέτρα αγροτικής ανάπτυξης, καθώς πιστεύω ότι αυτές οι πολιτικές αποτελούν σημαντικούς πυλώνες για εθνική ανάπτυξη, δεδομένου του συγκεκριμένου αγροτικού δυναμικού που έχει η Ρουμανία.
Θεωρώ ότι είναι σημαντικό η πολιτική αγροτικής ανάπτυξης να στοχεύσει στη μείωση των οικονομικών διαφορών ανάμεσα σε αστικές και αγροτικές περιοχές αναγνωρίζοντας το τυπικό δυναμικό κάθε τομέα και ενθαρρύνοντας την ανάπτυξη των δικών τους δραστηριοτήτων.
Οι πολιτικές αγροτικής ανάπτυξης πρέπει να στοχεύουν σε στρατηγικές, οι οποίες δεν πρέπει να έχουν ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση ή την παύση των αγροτικών δραστηριοτήτων που πραγματοποιεί ο αγροτικός πληθυσμός. Πρέπει, πάντως να βοηθήσουν στη διαφοροποίηση αυτών των δραστηριοτήτων παρέχοντας βιολογικά προϊόντα τοπικής παραγωγής και παράγοντας παραδοσιακά τρόφιμα και ποτά.
Το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης δημιουργήθηκε ως ξεχωριστό ταμείο από τα διαρθρωτικά ταμεία με σκοπό την πιο αποτελεσματική χρήση της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης σε αγροτικές περιοχές. Το πλεονέκτημα, που έχουμε ως κράτος δικαιούχος, είναι ότι διαθέτουμε μεγαλύτερο εύρος κεφαλαίων για την αγροτική ανάπτυξη. Κατά συνέπεια, θα μπορέσουμε να επιτύχουμε το στόχο μας όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό των κοινωνικών δομών, ενώ παράλληλα, θα τονώσουμε την εδαφική συνοχή ανάμεσα σε αγροτικές και αστικές περιοχές.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Τα τελευταία χρόνια οι αγροτικές περιοχές υπέφεραν όχι μόνο εξαιτίας της συνεχούς μετακίνησης προς τις πόλεις, αλλά επίσης εξαιτίας της αχρήστευσης των υποδομών: αστυνομικά τμήματα, καταστήματα τροφίμων, δημόσιες συγκοινωνίες και ούτω καθεξής. Ως αποτέλεσμα, οι περιοχές αυτές έγιναν όλο και λιγότερο ελκυστικές και η υποβάθμισή τους επιταχύνθηκε. Εάν η απελευθέρωση των υπηρεσιών εθνικών ταχυδρομείων οδηγήσει σε ένα κύμα κλεισίματος ταχυδρομικών καταστημάτων, ολόκληρες περιοχές θα μείνουν χωρίς πόρους.
Δε θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι η τάση εγκατάλειψης της γεωργικής δραστηριότητας και το υψηλό ποσοστό θνησιμότητας στους αγρότες ενδέχεται να αυξηθούν περαιτέρω τα επόμενα χρόνια. Οι συνέπειες της άκριτης πολιτικής των επιδοτήσεων της ΕΕ, από την οποία ωφελούνται γενικά μόνο οι μεγάλοι παίχτες, και τα χρόνια εγκατάλειψης των αγροτικών περιοχών γίνονται σταδιακά εμφανή. Ακόμα δεν έχουμε συνολικό σχεδιασμό. Χωρίς αυτόν, τα μεμονωμένα μέτρα είναι καταδικασμένα να αποτύχουν. Για αυτόν το λόγο ψήφισα κατά της έκθεσης Roszkowski.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα κατά της έκθεσης του κ. Roszkowski για τις συμπληρωματικότητες και το συντονισμό της πολιτικής συνοχής με μέτρα αγροτικής ανάπτυξης.
Συγκεκριμένα, αμφιβάλλω για το εάν η στήριξη των μη αγροτικών δραστηριοτήτων σε αγροτικές περιοχές είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος ενίσχυσης της εδαφικής συνοχής. Αντίθετα, πιστεύω ότι η κίνηση αυτή απειλεί τις άμεσες ενισχύσεις για τη γεωργία και θα προκαλέσει σοβαρές κοινωνικοοικονομικές ανισορροπίες στις αγροτικές περιοχές.
Adam Bielan (UEN), γραπτώς. – (PL) Η εισαγωγή τόσο αυστηρών διατάξεων όσον αφορά ορισμένες ουσίες που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά λειτουργεί κατά των συμφερόντων πολλών πολωνικών επιχειρήσεων. Η βιομηχανία καλλυντικών της Πολωνίας αποτελείται κυρίως από μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πραγματοποιήσουν τους σύνθετους ελέγχους που απαιτούνται για την εισαγωγή υποκατάστατων ουσιών σε πολλά καλλυντικά. Τα συστατικά, των οποίων η χρήση απαγορεύεται με αυτόν τον κανονισμό, αφορούν πρώτον μόνο το 5% των καλλυντικών και, επιπλέον, μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τη βιομηχανία σε ασφαλείς συγκεντρώσεις. Δυστυχώς, οι τροποποιήσεις που προτάθηκαν από την πολωνική πλευρά δεν έγιναν αποδεκτές. Ως εκ τούτου δεν υιοθέτησα την έκθεση της κ. Roth-Behrendt.
Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LT) Το γεγονός ότι η νομική μορφή του κανονισμού έχει επιλεγεί για τη νέα έκδοση αντί για την ισχύουσα οδηγία είναι ιδιαίτερα καλοδεχούμενο. Αυτό θα εξαλείψει τις νομικές αβεβαιότητες και αποκλίσεις και θα δώσει τον ορισμό και τα μέσα υλοποίησης. Ο άλλος σημαντικός στόχος είναι να αυξηθεί η ασφάλεια των καλλυντικών προϊόντων. Καθώς δεν υπήρχαν σαφείς απαιτήσεις αξιολόγησης της ασφάλειας στην ισχύουσα οδηγία για τα καλλυντικά, ο κανονισμός καθορίζει τα πιο ουσιαστικά πρότυπα σχετικά με αυτό.
Hanne Dahl (IND/DEM), γραπτώς. − (DA) Ψηφίζουμε διστακτικά υπέρ του νέου κανονισμού σχετικά με τα καλλυντικά προϊόντα, παρά το γεγονός ότι ανοίγει το δρόμο για παρεκκλίσεις από την απαγόρευση της χρήσης καρκινογόνων ουσιών ΚΜΑ. Ευτυχώς, το Κοινοβούλιο περιόρισε αυτήν την πιθανότητα απαιτώντας να ληφθεί υπόψη κατά τη διαδικασία έγκρισης η παγκόσμια έκθεση σε ουσίες ΚΜΑ από όλες τις οδούς και πηγές. Η έκδοση του ψηφίσματος σημαίνει ότι, στη Δανία, δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε ουσίες για τις οποίες ήδη γνωρίζουμε ότι είναι καρκινογόνοι, ορμονικοί διαταράκτες ή αλλεργιογόνοι, καθώς αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί εμπόδιο στην ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων, πράγμα που ακριβώς προσπαθεί να διασφαλίσει η νομοθεσία.
Ωστόσο, αυτό αντισταθμίζεται με την εισαγωγή από το Κοινοβούλιο του κανονισμού για τα νανοσωματίδια και, κατά συνέπεια, την εφαρμογή της αρχής της προφύλαξης. Στο εξής πρέπει να αποδεικνύεται ότι τα νανοσωματίδια δεν είναι επιβλαβή προτού επιτραπεί η χρήση τους, αντί να πρέπει να αποδειχθεί ότι είναι επιβλαβή προτού καταστεί δυνατή η αποτροπή της χρήσης τους, πράγμα το οποίο, στην πράξη, είναι η κρατούσα αρχή στη νομοθεσία της ΕΕ.
Ο κανονισμός εισάγει, επίσης, πιο αυστηρές απαιτήσεις για λεπτομερείς περιγραφές προϊόντος.
Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Roth-Behrendt για τον κανονισμό σχετικά με τα καλλυντικά προϊόντα (αναδιατύπωση) καθώς νιώθω ότι είναι ουσιαστικής σημασίας η αύξηση της ασφάλειας των καλλυντικών προϊόντων προκειμένου να προστατευθεί η υγεία των καταναλωτών, μέσω των ελάχιστων προδιαγραφών που πρέπει να τηρούνται προτού κυκλοφορήσει ένα προϊόν στην αγορά.
Ωστόσο, λυπάμαι που η υποχρεωτική ένδειξη της ελάχιστης διάρκειας διατήρησης για όλα τα προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με ελάχιστη διάρκεια διατήρησης που ξεπερνά τους 30 μήνες (Άρθρο 15), δεν υιοθετήθηκε. Πρέπει να σημειωθεί ότι, παρόλο που η χρήση ενός καλλυντικού προϊόντος του οποίου η ημερομηνία λήξης έχει παρέλθει δε θέτει σε κίνδυνο την υγεία του καταναλωτή, αυτό δεν επιφέρει επίσης τα οφέλη που υποδεικνύονται.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Σε αυτήν την έκθεση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμφωνεί γενικά με τη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία αποφάσισε να αναδιατυπώσει την οδηγία 76/768/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 27ης Ιουλίου 1976 περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τα καλλυντικά προϊόντα. Η οδηγία για τα καλλυντικά, που έχει υποστεί 55 τροποποιήσεις από την υιοθέτησή της το 1976, έχει γίνει πολύπλοκη και πεπαλαιωμένη και δεν παρέχει πλέον την αναγκαία ασφάλεια δικαίου σε έναν ταχέως αναπτυσσόμενο τομέα. Με την αναδιατύπωση, η Επιτροπή στοχεύει στην άρση της ανασφάλειας δικαίου και των νομικών αντιφάσεων εισάγοντας μια σειρά ορισμών και μέτρων υλοποίησης. Για να αποφευχθούν αποκλίσεις στην εθνική ενσωμάτωση, η Επιτροπή άλλαξε τη νομική μορφή της πράξης από οδηγία σε κανονισμό.
Ένας άλλος στόχος είναι η αύξηση της ασφάλειας των καλλυντικών προϊόντων. Δεδομένου ότι η τρέχουσα οδηγία για τα καλλυντικά δεν περιέχει σαφείς απαιτήσεις για την εκτίμηση ασφάλειας, η Επιτροπή εισάγει τώρα τις «ελάχιστες προδιαγραφές» για αυτήν. Η εισηγήτρια ενίσχυσε τις πτυχές ασφάλειας, για να διασφαλισθεί η προστασία και η υγεία των καταναλωτών, γεγονός που πιστεύουμε ότι αποτελεί τη σωστή προσέγγιση.
Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Υποστηρίζω σε γενικές γραμμές την έκθεση Roth-Behrendt και το συμβιβασμό που επετεύχθη με το Συμβούλιο. Ωστόσο, λυπάμαι για μια παράλειψη, η οποία πιστεύω ότι μπορεί να είναι επιζήμια για την προστασία των καταναλωτών.
Η υπάρχουσα οδηγία για τα καλλυντικά και η πρόταση για έναν κανονισμό ορίζουν ότι μόνο τα καλλυντικά προϊόντα με ελάχιστη διάρκεια διατήρησης μικρότερη από 30 μήνες πρέπει να έχουν ημερομηνία ελάχιστης διάρκειας διατήρησης Για οικονομικούς λόγους, αυτή η ημερομηνία συχνά υποδεικνύεται ότι ξεπερνά τους 30 μήνες. Με αυτόν τον τρόπο, οι κατασκευαστές μπορούν να διασφαλίσουν ότι όλα τα προϊόντα τους δεν είναι υποχρεωμένα να φέρουν ημερομηνία ελάχιστης διάρκειας διατήρησης. Παρόλο που η χρήση ενός καλλυντικού προϊόντος, του οποίου η ημερομηνία λήξης έχει παρέλθει, δε θέτει συνήθως σε κίνδυνο την υγεία του καταναλωτή, αυτό δεν επιφέρει επίσης τα αναμενόμενα οφέλη.
Δυστυχώς, οι νομικές υπηρεσίες του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής αποφάσισαν, λανθασμένα κατά την άποψή μου, ότι αυτή η διάταξη δεν μπορεί να τροποποιηθεί με τη διαδικασία της αναδιατύπωσης.
Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), γραπτώς. − (FI) Θέλω να πω πόσο ικανοποιημένη είμαι με αυτό που πετύχαμε σήμερα όσον αφορά τον κανονισμό για τα καλλυντικά προϊόντα. Η αγορά καλλυντικών είναι γεμάτη ανυπόστατες υποσχέσεις και περίπου επιστημονικές ανοησίες, όπου η εξεζητημένη διατύπωση του κειμενογράφου είναι το μόνο μέτρο ελέγχου για την αποτελεσματικότητα του προϊόντος. Τώρα οι κανόνες γίνονται πιο αυστηροί και αυτό είναι σωστό. Σύμφωνα με το νέο κανονισμό, οι διαφημίσεις μπορούν να αναφέρονται μόνο σε χαρακτηριστικά που όντως διαθέτουν τα προϊόντα. Πρέπει, συνεπώς, να υπάρχει απόδειξη της αποτελεσματικότητάς τους. Η εισηγήτρια ζήτησε από την Επιτροπή να ετοιμάσει ένα σχέδιο δράσης σχετικά με τους ισχυρισμούς και να υιοθετήσει μια λίστα κριτηρίων για την αξιολόγησή τους.
Η πρόταση είχε ως σκοπό να απλοποιήσει την υπάρχουσα νομοθεσία. Επί του παρόντος υπάρχουν περισσότερες από 3 500 σελίδες εθνικής νομοθεσίας σχετικά με το θέμα και αυτές πρέπει να συμπτυχθούν σε ένα κείμενο. Με αυτόν τον τρόπο είναι πιθανό να διασφαλισθούν υψηλές προδιαγραφές προστασίας για τα άτομα παντού στην ΕΕ και να υπάρξει εγγύηση των εργασιών στην εσωτερική αγορά. Η παρωχημένο νομοθεσία, ειδικά στη βιομηχανία των καλλυντικών, αποτελεί κίνδυνο για την υγεία και για το βαθμό στον οποίο μπορούμε να βασιζόμαστε στο δίκαιο. Οι αρχές αυτές αποτελούν απόρροια του έργου που ξεκίνησε, όταν συζητήθηκε ο κανονισμός REACH για τα χημικά.
Zita Pleštinská (PPE-DE), γραπτώς. – (SK) Ως εισηγήτρια για την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, ασχολήθηκα με τη σύνταξη της νομοθετικής δέσμης μέτρων για τη διάθεση στην αγορά αγαθών, η οποία εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο το Φεβρουάριο 2008. Εργάστηκα επάνω στην έκθεση αναφορικά με το σχέδιο απόφασης για ένα κοινό πλαίσιο διάθεσης στην αγορά αγαθών και εστίασα τις προτάσεις τροποποίησης που έκανα στην αύξηση της υπευθυνότητας των εισαγωγέων, στον περιορισμό της διοικητικής επιβάρυνσης στις ΜΜΕ, στη διατήρηση της νέας προσέγγισης ως βασικό πλαίσιο για τη διάθεση στην αγορά αγαθών και στη δημιουργία και χρήση των ευρωπαϊκών προδιαγραφών με πιο ευέλικτο τρόπο.
Αυτή η δέσμη μέτρων για τα εμπορεύματα έγινε η βασική προϋπόθεση για την αναθεώρηση άλλων τομεακών οδηγιών, κυρίως της οδηγίας για τα παιχνίδια, η οποία τώρα έχει εγκριθεί, του κανονισμού για τα καλλυντικά προϊόντα και του κανονισμού για τα οικοδομικά προϊόντα.
Ο κανονισμός για τα καλλυντικά προϊόντα βασίζεται στη θεμελιώδη αρχή της νομοθετικής δέσμης μέτρων για τη διάθεση στην αγορά αγαθών. Από τη μία πλευρά, οι παραγωγοί είναι υπεύθυνοι για τη διασφάλιση του γεγονότος ότι τα προϊόντα τους συμμορφώνονται με τους ισχύοντες ευρωπαϊκούς νόμους και από την άλλη, τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για τη διασφάλιση της σωστής επιτήρησης της αγοράς της ΕΕ.
Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Roth-Behrendt σχετικά με τον προτεινόμενο κανονισμό για τα καλλυντικά προϊόντα, προς αντικατάσταση της υπάρχουσας οδηγίας, η οποία έχει καταστεί άκαμπτη και παρωχημένη. Η βιομηχανία καλλυντικών έχει επεκταθεί χωρίς προηγούμενο τα τελευταία χρόνια και η υπάρχουσα νομοθεσία δεν παρέχει πλέον την αναγκαία ασφάλεια δικαίου.
Χαιρετίζω τη νέα νομοθεσία, η οποία θα συμβάλει στη μεγαλύτερη προστασία του καταναλωτή και θα εξασφαλίσει προστασία από καλλυντικά προϊόντα επικίνδυνα για την υγεία.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Roth-Behrendt σχετικά με την πρόταση για έναν κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα καλλυντικά προϊόντα.
Συμφωνώ απολύτως ότι προκειμένου να αυξηθεί η ασφάλεια των καλλυντικών προϊόντων, ώστε να διασφαλισθεί η προστασία και η υγεία όλων των καταναλωτών, πρέπει να καθοριστούν με σαφήνεια συγκεκριμένα μέσα ελέγχου. Συμφωνώ, επίσης, με την εισηγήτρια ότι, προκειμένου να ενισχυθεί ο μηχανισμός ελέγχου, η ευθύνη για τους ισχυρισμούς στα καλλυντικά προϊόντα πρέπει να δοθεί σε έναν ανεξάρτητο οργανισμό, έτσι ώστε να διασφαλισθεί η ανεξάρτητη εκτίμηση.
Flaviu Călin Rus (PPE-DE), γραπτώς. − (RO) Ψήφισα υπέρ του σχεδίου νομοθετικού ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την πρόταση για έναν κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα καλλυντικά προϊόντα (αναδιατύπωση), επειδή πιστεύω ότι κάθε προϊόν που κυκλοφορεί στην αγορά πρέπει να πληροί και τις προδιαγραφές ποιότητας και τις ελάχιστες προδιαγραφές ασφάλειας. Ένας τέτοιος κανονισμός, που στοχεύει στην αύξηση της ασφάλειας των καλλυντικών προϊόντων, θα εγγυάται την προστασία και την υγεία των καταναλωτών.
Lydia Schenardi (NI), γραπτώς. – (FR) Λόγω της εισαγωγής των νανοσωματιδίων στα καλλυντικά προϊόντα, καθώς και του γεγονότος ότι ο κλάδος των καλλυντικών συγκαταλέγεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα θύματα βιομηχανικής παραποίησης/απομίμησης, είναι σημαντικό να υπάρχουν σαφή μέσα ελέγχου, ιδίως για την αναγνώριση καλλυντικών που είναι προϊόντα παραποίησης/απομίμησης, τα οποία δεν ικανοποιούν συνεπώς τις νομικές απαιτήσεις.
Στην πραγματικότητα, ορισμένα προϊόντα αξίζουν ιδιαίτερη προσοχή, ειδικά τα καλλυντικά που χρησιμοποιούνται γύρω από τα μάτια, στη βλεννογόνο, σε κατεστραμμένο δέρμα, που προορίζονται για παιδιά ή για άτομα με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα. Είναι σαφές ότι χρειάζεται να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην αξιολόγηση της τοπικής τοξικότητας, στον ερεθισμό του δέρματος και των ματιών, στην ευαισθητοποίηση του δέρματος και, στην περίπτωση της απορρόφησης υπεριωδών ακτίνων, στη φωτοεπαγόμενη τοξικότητα. Επιπλέον, η καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης με χρήση αυτών των ελέγχων είναι ζωτικής σημασίας για τη δημόσια υγεία και για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, αλλά επίσης και για την ανταγωνιστικότητα. Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε αυτήν την έκθεση∙ ωστόσο δεν πρέπει να πραγματοποιούνται νέοι έλεγχοι σε τελικά προϊόντα, εφόσον αποδειχθεί ότι συμμορφώνονται με τη νομοθεσία οι γνωστές πληροφορίες για τα συστατικά που περιέχουν.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Σε αυτήν την έκθεση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνει, με μερικές τροποποιήσεις, το αίτημα της Επιτροπής για τροποποίηση της οδηγίας 98/8/ΕΚ για τη διάθεση βιοκτόνων στην αγορά. Η Επιτροπή θεωρεί ότι αυτή η τροποποίηση είναι απαραίτητη καθώς μια αξιολόγηση για την υλοποίηση της οδηγίας έδειξε ότι η 10ετής περίοδος, μέχρι τις 14 Μαΐου 2010, που είχε προβλεφθεί για την αξιολόγηση των δραστικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στα βιοκτόνα με στόχο να συμπεριληφθούν στο θετικό κατάλογο της Κοινότητας, δε θα ήταν επαρκής. Κατά συνέπεια, η μεταβατική περίοδος κατά την οποία η αγορά των βιοκτόνων θα εξακολουθούσε να διέπεται από τους εθνικούς κανόνες, θα έληγε χωρίς τη θέσπιση του θετικού καταλόγου της Κοινότητας. Στην πράξη, αυτό θα σήμαινε ότι σημαντικά προϊόντα, όπως για παράδειγμα τα απολυμαντικά στα νοσοκομεία, θα έπρεπε να αποσυρθούν από την αγορά στις 15 Μαΐου 2010.
Προκειμένου να αποφευχθεί αυτή η ανεπιθύμητη συνέπεια, η Επιτροπή προτείνει την παράταση της μεταβατικής περιόδου κατά τρία έτη, μέχρι τις 14 Μαΐου 2013. Σε περίπτωση που και αυτά τα τρία έτη δεν είναι αρκετά, η Επιτροπή εισάγει τη δυνατότητα περαιτέρω παράτασης της περιόδου μέσω απόφασης επιτροπολογίας. Ωστόσο, η εισηγήτρια δεν επιθυμεί αυτή η δυνατότητα να χρησιμοποιείται ώστε να καθυστερεί επ' αόριστον η όλη διαδικασία και, συνεπώς, προτείνει επίσης όρια.
Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Υποστηρίζω την έκθεση Sârbu και την πρόταση της Επιτροπής, που πραγματοποιούν τεχνική τροποποίηση στην υπάρχουσα νομοθεσία.
Η υπάρχουσα οδηγία προβλέπει μια μεταβατική περίοδο (2000-2010), κατά την οποία η αγορά των βιοκτόνων θα εξακολουθήσει να διέπεται από τους εθνικούς κανόνες. Ωστόσο, προβλέπει επίσης 10ετές πρόγραμμα αξιολόγησης των δραστικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στα βιοκτόνα, με στόχο τη συμπερίληψή τους σε ένα θετικό κατάλογο που πρόκειται να δημιουργηθεί από την Επιτροπή.
Καθώς η τρέχουσα κατάσταση προόδου του προγράμματος αναθεώρησης αυτής της οδηγίας δε θα επιτρέψει την ολοκλήρωσή της μέχρι το 2010, όπως είχε σχεδιαστεί, είναι απαραίτητο να γίνουν οι κατάλληλες τροποποιήσεις, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η παράταση των μεταβατικών περιόδων για τις περιπτώσεις που έχουν καθυστερήσει περισσότερο. Για αυτόν το λόγο η συγκεκριμένη πρόταση τροποποίησης είναι κατάλληλη.
Rovana Plumb (PSE), γραπτώς. – (RO) Αυτή η πρόταση της Επιτροπής για την τροποποίηση της οδηγίας 98/8/ΕΚ σχετικά με τη διάθεση βιοκτόνων στην αγορά είναι απαραίτητη καθώς μια αξιολόγηση για την υλοποίησή της έδειξε ότι η 10ετής περίοδος, μέχρι τις 14 Μαΐου 2010, που είχε προβλεφθεί για την αξιολόγηση των δραστικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στα βιοκτόνα με στόχο να συμπεριληφθούν στο θετικό κατάλογο της Κοινότητας, δε θα είναι επαρκής. Κατά συνέπεια, η μεταβατική περίοδος κατά την οποία η αγορά των βιοκτόνων θα εξακολουθούσε να διέπεται από τους εθνικούς κανόνες, θα έληγε χωρίς τη θέσπιση του θετικού καταλόγου της Κοινότητας. Στην πράξη, αυτό θα σήμαινε ότι σημαντικά προϊόντα, όπως για παράδειγμα τα απολυμαντικά στα νοσοκομεία, θα έπρεπε να αποσυρθούν από την αγορά στις 15 Μαΐου 2010.
Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης καθώς η παράταση της τρέχουσας μεταβατικής περιόδου θα επιτρέψει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης των δραστικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στα βιοκτόνα και θα παράσχει τον κατάλληλο χρόνο στα κράτη μέλη, ώστε να μεταφέρουν τις διατάξεις και να εκδώσουν εγκρίσεις και καταχωρήσεις για αυτά τα προϊόντα, καθώς και στη βιομηχανία, ώστε να προετοιμάσει και να υποβάλει ολοκληρωμένους φακέλους. Επιπλέον, η παράταση αυτή θα επιτρέψει την εφαρμογή της αρχής που προλαμβάνει τη δημιουργία αποβλήτων (οι ουσίες οι οποίες δεν αξιολογούνται γίνονται απόβλητα) και θα βοηθήσει στην αποφυγή παράνομης διάθεσης βιοκτόνων στην αγορά.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Sârbu σχετικά με την πρόταση για μια οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας 98/8/ΕΚ σχετικά με τη διάθεση βιοκτόνων στην αγορά όσον αφορά την παράταση ορισμένων χρονικών περιόδων.
Δεδομένης της ευαίσθητης και κοπιαστικής διαδικασίας αξιολόγησης των δραστικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στα βιοκτόνα, συμφωνώ με την εισηγήτρια όσον αφορά την παράταση της μεταβατικής περιόδου κατά τέσσερα έτη αντί για τρία προκειμένου να δοθεί στη βιομηχανία επαρκής χρόνος να ικανοποιήσει τη δέσμευσή της.
Koenraad Dillen (NI) , γραπτώς. – (NL) Έχοντας συναίσθηση της ανάγκης να αποτρέψουμε τους ανθρώπους, και κυρίως τους νέους, από το κάπνισμα στην κοινωνία μας, απείχα από την ψηφοφορία για αυτήν την έκθεση. Η ΕΕ θέλει να καταστήσει πιο ακριβά τα τσιγάρα και τον λεπτοκομμένο καπνό που προορίζεται για την κατασκευή χειροποίητων (στριφτών) τσιγάρων και πουρακίων, όμως το ζήτημα είναι εάν η υποκριτική προσέγγιση της αύξησης των φόρων αποτελεί τον σωστό τρόπο για να γίνει αυτό. Η καπνοβιομηχανία, εξάλλου, απασχολεί μεγάλο αριθμό ατόμων στα κράτη μέλη και, σε περιόδους κρίσης, οι επιπτώσεις τέτοιων μέτρων στην κατάσταση της απασχόλησης πρέπει να εκτιμάται σε βάθος προτού αυτά υλοποιηθούν.
Δε θα ήταν καλύτερο να περιοριστεί το κάπνισμα μέσω της εκπαίδευσης του κοινού και όχι της φορολόγησής του;
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση του κ. Becsey προτείνει μεγαλύτερη εναρμόνιση των φόρων στον καπνό σε υψηλότερο επίπεδο και κρύβεται ανεπιτυχώς πίσω από στόχους για τη δημόσια υγεία προκειμένου να τη δικαιολογήσει. Στην πραγματικότητα ο αληθινός στόχος είναι μια καθαρή και τέλεια αγορά τσιγάρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μια «αποστεγανοποιημένη» αγορά με ένα μόνο φόρο, όπου ο ανταγωνισμός θα κυριαρχεί.
Λίγη συνέπεια, παρακαλώ. Ή η υγεία προηγείται ή η αγορά. Για ορισμένα προϊόντα, δεν μπορεί να προηγείται η αγορά. Ορισμένα κράτη, όπως η Γαλλία και το Βέλγιο, παραπέμφθηκαν στο δικαστήριο από την Επιτροπή επειδή θέσπισαν κατώφλι ή κατώτερες τιμές πώλησης. Υπάρχει λόγος που το εμπόριο καπνού ρυθμίζεται σε τέτοιο βαθμό, σε εθνικό επίπεδο (η διανομή υπόκειται στην έγκριση) ή σε διεθνές επίπεδο (περιορισμένες διασυνοριακές αγορές) και που ευτυχώς υπάρχουν συνοριακοί έλεγχοι, παρόλο που παρακωλύονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Τέλος, αυτή η έκθεση είναι ανησυχητική για το μέλλον των γάλλων καπνοπωλητών, οι οποίοι παίζουν τόσο σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των τοπικών καταστημάτων και στην παροχή ορισμένων δημόσιων υπηρεσιών σε αγροτικές περιοχές και οι οποίοι απειλήθηκαν σοβαρά από προηγούμενη φορολογική αύξηση.
Jörg Leichtfried (PSE), γραπτώς. − (DE) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης του κ. Becsey, που συστήνει υψηλότερους συντελεστές ειδικών φόρων κατανάλωσης για προϊόντα καπνού.
Χαιρετίζω ιδιαιτέρως τη σταδιακή αύξηση στο φόρο για τα τσιγάρα και άλλα προϊόντα καπνού από το 2014 και μετά. Πιστεύω, επίσης, ότι η ενημέρωση των ορισμών για ορισμένα είδη προϊόντων καπνού είναι ουσιαστικής σημασίας προκειμένου να υπάρξει εγγύηση για υψηλότερο επίπεδο προστασίας της υγείας.
Εδώ και πολλά χρόνια υπήρξα δεινός υποστηρικτής της προστασίας των μη καπνιστών και πιστεύω ότι αυτή η έκθεση είναι ένα ακόμα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Αυτό υπογραμμίζεται από την προσδοκία της Επιτροπής ότι η κατανάλωση καπνού θα πέσει κατά 10% τα επόμενα πέντε χρόνια.
Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Becsey επειδή μια υπερβολική αύξηση στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης του βιομηχανοποιημένου καπνού, όπως προτείνεται από την Επιτροπή, ειδικά αυτήν την περίοδο της σοβαρής κρίσης, θα έβλαπτε την απασχόληση σε αυτόν τον τομέα στην Ευρώπη. Η εμπειρία έχει δείξει ότι μια πολιτική με υψηλές τιμές δε συνιστά αποτελεσματική μέθοδο καταπολέμησης του εθισμού στη νικοτίνη.
Για αυτόν το λόγο είμαι εξίσου ικανοποιημένη που απεφεύχθη η ευθυγράμμιση του κατώτερου συντελεστή φορολόγησης ο οποίος εφαρμόζεται στον καπνό για στρίψιμο με αυτόν που εφαρμόζεται στα τσιγάρα. Ο προστατευτικός ρόλος του καπνού για στρίψιμο είναι ουσιαστικής σημασίας προκειμένου να αποφευχθεί έξαρση του λαθρεμπορίου στο ευρωπαϊκό έδαφος. Στη Γερμανία, μια μελέτη έδειξε ότι σε ορισμένα Länder περισσότερα από ένα στα δύο τσιγάρα είναι προϊόν λαθρεμπορίου. Προκειμένου να περιοριστεί αυτό το φαινόμενο, ο λεπτοκομμένος καπνός πρέπει να μπορεί να λειτουργεί ως υποκατάστατο των τσιγάρων.
Λυπάμαι που ορισμένες ιδιαίτερα λογικές τροποποιήσεις απορρίφθηκαν με ισχνή πλειοψηφία.
Πιστεύω ότι το μήνυμά μας θα φτάσει, ωστόσο, στο Συμβούλιο των Υπουργών, το οποίο πρέπει να αποφασίσει ομόφωνα.
David Martin (PSE), γραπτώς. − Παρόλο που συμφωνώ με τη φορολόγηση στον καπνό και με τον κατώτερο φόρο σε όλη την Ευρώπη, απείχα λόγω της ζημιάς που θα αυτό θα μπορούσε να επιφέρει στο βρετανικό φόρο επί του καπνού. Η κυβέρνηση έχει την ευχέρεια να αυξήσει τη φορολόγηση στον καπνό, γεγονός που μπορεί να αποτελέσει κίνητρο να μειώσουν και να κόψουν τα άτομα το κάπνισμα βελτιώνοντας την υγεία μας και περιορίζοντας την πίεση στο ΕΣΥ. Αυτή η έκθεση θα έθιγε και θα περιόριζε την ικανότητα της κυβέρνησης να φορολογεί τον καπνό και για τον λόγο αυτόν απείχα.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα κατά της έκθεσης του κ. Becsey σχετικά με την πρόταση για μια οδηγία του Συμβουλίου που θα τροποποιεί τις οδηγίες 92/79/ΕΟΚ, 92/80/ΕΟΚ και 95/59/ΕΚ για τη δομή και τους συντελεστές των ειδικών φόρων κατανάλωσης που εφαρμόζονται στον βιομηχανοποιημένο καπνό.
Δεν υιοθετώ την πρόταση που αναφέρθηκε παραπάνω, διότι κατά την άποψή μου μπορεί να αποδυναμώσει την πρόταση της Επιτροπής. Ως αποτέλεσμα, αυτό θα εμπόδιζε την επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου, ο οποίος είναι να βοηθήσουμε στη μείωση της κατανάλωσης καπνού κατά 10% έως το 2014.
Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. − (SV) Η πρόταση της Επιτροπής στοχεύει στην εναρμόνιση της φορολόγησης του καπνού στην ΕΕ προκειμένου να συγκρατηθεί το σημαντικό διασυνοριακό εμπόριο καπνού, που ενδέχεται να υπονομεύσει τους στόχους των κρατών μελών για τη δημόσια υγεία. Η πρόταση που παρουσιάστηκε από τον εισηγητή για τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων είναι πολύ πιο αποδυναμωμένη σε σχέση με εκείνη που περιείχε το αρχικό κείμενο της Επιτροπής. Ως εκπρόσωπος της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα για τη βελτίωση της έκθεσης. Το ζήτημα των φόρων καπνού είναι πολύ δύσκολο να επιλυθεί λόγω των μεγάλων διαφορών στους φορολογικούς συντελεστές και στις απόψεις σχετικά με τις επιβλαβείς επιπτώσεις του καπνού στην ΕΕ. Υπήρξαν πολλές παρατάξεις μέσα στις διάφορες ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της δικής μου. Παρά τις προσπάθειές μου, κατέληξα τελικά στο συμπέρασμα ότι η πρόταση του Κοινοβουλίου δεν προχώρησε αρκετά. Τότε επέλεξα να απέχω από την τελική ψηφοφορία σχετικά με τους νέους φόρους καπνού.
Peter Skinner (PSE), γραπτώς. − Το Ευρωπαϊκό Κοινοβουλευτικό Εργατικό Κόμμα συμφωνεί ότι τα πολύ χαμηλά επίπεδα φόρων ενθαρρύνουν τη διασυνοριακή αντιπαραβολή και οδηγούν σε ανεξέλεγκτη/παράνομη μεταπώληση βιομηχανοποιημένου καπνού. Τα ελάχιστα επίπεδα όσον αφορά τη θέσπιση φόρων είναι, συνεπώς, ένα πολύ χρήσιμο μέσο για την πραγματοποίηση των απαραίτητων αλλαγών ώστε να αρχίσει να αλλάζει αυτό. Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες ίσως επιθυμούν να προχωρήσουν πέρα από τα κατώτατα επίπεδα για δικαιολογημένους επιστημονικούς και κοινωνικούς λόγους και αυτό είναι επίσης σωστό.
Marianne Thyssen (PPE-DE), γραπτώς. – (NL) Εκτιμώ τις προσπάθειες του εισηγητή για τη σύνταξη μιας έκθεσης, αλλά δεν μπορώ να υποστηρίξω αυτό που προτείνει. Είμαι απολύτως πεπεισμένη για τα οφέλη από την αύξηση των ειδικών φόρων κατανάλωσης για τον καπνό προκειμένου να βοηθήσουμε στην καταπολέμηση της χρήσης του καπνού. Θα ήθελα να τονίσω ότι, για εμένα, τα θέματα υγείας είναι πιο σημαντικά από τα οικονομικά θέματα αυτά καθεαυτά. Θεωρώ, επίσης, απογοητευτικό το γεγονός ότι ο εισηγητής τροποποιεί ουσιωδώς τις προτάσεις της Επιτροπής. Για αυτούς τους λόγους, ψήφισα κατά της έκθεσης του κ. Becsey.
Μέσω της μετανάστευσης προς τη γηραιά ήπειρο τα τελευταία 30 χρόνια, μια βάρβαρη και παράνομη πρακτική, που συνήθως εφαρμόζεται στην Αφρική, εισήχθη σιωπηρά στην Ευρώπη.
Τα δεδομένα του ΠΟΥ είναι απολύτως σαφή: ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων αποτελεί διαδεδομένη πρακτική σε 28 αφρικανικές χώρες, στη Μέση Ανατολή και σε ορισμένες χώρες της Ασίας. Περίπου 100-140 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια σε όλο τον κόσμο έχουν υποστεί αυτήν την πρακτική, ενώ 4 εκατομμύρια είναι δυνατό να εκτεθούν σε κίνδυνο. Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων συνιστά υποβιβασμό της ευρωπαϊκής διαδικασίας ολοκλήρωσης, καθώς και προσβολή της ισότητας των φύλων.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο εδώ και πολλά χρόνια έχει δεσμευτεί να υποστηρίξει τα θεμελιώδη δικαιώματα όλων των πολιτών, ήδη εξέδωσε ψήφισμα για το ζήτημα το 2001. Ωστόσο, ήρθε τώρα η ώρα να γίνει ένα ακόμα βήμα μπροστά μέσω της υποστήριξης και του προγράμματος DAPHNE III, το οποίο έχει χρηματοδοτήσει μέχρι σήμερα 14 έργα που σχετίζονται με τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων, και μέσω της περιγραφής των προτεραιοτήτων για την πρόληψη και την εξάλειψη του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην Ευρώπη. Ένας από τους τομείς όπου πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες για την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι η πρόληψη όσον αφορά τα κορίτσια. Ένα ουσιαστικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση είναι να αναγνωριστούν τα παιδιά σε κίνδυνο και να εφαρμοστούν προληπτικά μέτρα σε συνεργασία με τις οικογένειές τους μέσω συστημάτων ψυχολογικής υποστήριξης.
Martin Callanan (PPE-DE), γραπτώς. −
Δύσκολα μπορεί κανείς να σκεφτεί κάτι πιο φριχτό και άγριο από τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων.
Δυστυχώς, αυτή η βάρβαρη πρακτική έκανε την εμφάνισή της στην ΕΕ λόγω της σταθερής ροής μεταναστών από χώρες όπου πραγματοποιείται σε τακτική βάση.
Η έκθεση Muscardini σωστά ορίζει τον αποτροπιασμό μας για αυτήν την κτηνωδία ανάμεσά μας και προτείνει τρόπους για να διασφαλισθεί ότι οι αξίες μας για την ισότητα και την ελευθερία μεταφράζονται σε συγκεκριμένη δράση κατά του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Παρά την προσήλωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην πολυπολιτισμικότητα, πρέπει να βεβαιωθούμε ότι το ανηλεές κύμα πολιτικής ορθότητας που προκύπτει από τη νομοθεσία της ΕΕ δεν επηρεάζει την αποφασιστικότητά μας να εξαλείψουμε αυτήν την άθλια πρακτική.
Υπάρχουν, φυσικά, όρια σε αυτά που μπορούμε να κάνουμε για να αποτρέψουμε τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων σε τρίτες χώρες. Ωστόσο, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να συνδέσουμε τις εμπορικές σχέσεις και τις σχέσεις ενίσχυσης με βελτιώσεις όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και κυρίως με την κήρυξη ως παράνομου αυτού του αποτροπιαστικού εγκλήματος ενάντια στις γυναίκες.
Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Σήμερα ψηφίσαμε υπέρ της έκθεσης πρωτοβουλίας A6-0054/2009 της κ. Muscardini σχετικά με την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην ΕΕ. Η έκθεση εφιστά την προσοχή σε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα και αποδεικνύει με σαφήνεια την ανάγκη να αναληφθεί δράση εναντίον μιας τέτοιας πρακτικής. Η έκθεση προωθεί, επίσης, διάφορες προτάσεις για το πώς θα επιτευχθεί αυτό.
Χαιρετίζουμε, συνεπώς, το γεγονός ότι τα κράτη μέλη συνεργάζονται για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.
Ωστόσο, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι το ζήτημα των τακτικών, προληπτικών ελέγχων υγείας για κορίτσια και γυναίκες στις οποίες έχει χορηγηθεί άσυλο στην ΕΕ, εξαιτίας της απειλής ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων, πρέπει να αντιμετωπιστεί από το μεμονωμένο κράτος μέλος, με σεβασμό στα δικαιώματα του ενδιαφερόμενου ατόμου.
Proinsias De Rossa (PSE), γραπτώς. − Υποστηρίζω αυτήν την έκθεση, η οποία ασχολείται με το σοβαρό πρόβλημα του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων απαντάται πιο συχνά στην Ευρώπη τα τελευταία 30 χρόνια λόγω της μετανάστευσης. Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων δεν προκαλεί μόνο σοβαρούς και ανεπανόρθωτους τραυματισμούς στη σωματική και ψυχική υγεία των γυναικών και των κοριτσιών – σε ορισμένες περιπτώσεις έχει προκαλέσει ακόμα και θάνατο – αλλά αποτελεί παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων, τα οποία περικλείονται σε διεθνείς συμβάσεις, απαγορεύεται σύμφωνα με το ποινικό δίκαιο των κρατών μελών και παραβιάζει τις αρχές που ορίζει ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.
Εκτιμάται ότι στην Ευρώπη περί τις 500.000 γυναίκες υπέστησαν ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων και ότι περίπου 180.000 μετανάστριες στην Ευρώπη υφίστανται ή κινδυνεύουν να υποστούν ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων κάθε χρόνο.
Η έκθεση ζητά από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεργαστούν για την εναρμόνιση της υπάρχουσας νομοθεσίας. Στόχος είναι η εστίαση στην πρόληψη μέσω της καλύτερης ενσωμάτωσης των οικογενειών των μεταναστών και η ενημέρωση μέσω της προώθησης εκπαιδευτικών εκστρατειών και της εισαγωγής φόρουμ διαλόγου για τις παραδοσιακές πρακτικές. Υποστηρίζει έντονα τη δίωξη οποιουδήποτε πραγματοποιεί ακρωτηριασμό γυναικείων γεννητικών οργάνων καθώς και την παροχή ιατρικής και νομικής στήριξης στα θύματα και την προστασία όσων βρίσκονται σε κίνδυνο συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης ασύλου σε ορισμένες περιπτώσεις.
Avril Doyle (PPE-DE), γραπτώς. − Η πρακτική του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων επηρεάζει, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, τις ζωές 130 εκατομμυρίων γυναικών, για τις οποίες για πολιτιστικούς, θρησκευτικούς ή άλλους μη θεραπευτικούς λόγους, η περιτομή αποτελεί «σπουδαία» κοινωνική πρακτική που τους επιβάλλεται. Σύμφωνα με την έρευνα η πρακτική εξακολουθεί να εφαρμόζεται λόγω της πεποίθησης ότι η περιτομή θα περιορίσει τη γυναικεία σεξουαλικότητα και έτσι θα διασφαλίσει τη δυνατότητα γάμου και ότι έχει την έγκριση της θρησκείας. Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι γνωστό ότι προκαλεί μεγάλο αριθμό άμεσων, μακροχρόνιων επιπλοκών και ακόμα και θάνατο στις γυναίκες που υφίστανται αυτήν την πρακτική. Τον προσέξαμε αρχικά μέσω της παγκοσμιοποίησης και της κινητικότητας των ατόμων και είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τις πολιτικές για τη μετανάστευση και το άσυλο.
Όταν τα άτομα φοβούνται τη δίωξη, έχουν το δικαίωμα να περάσουν τα σύνορα και να αναζητήσουν καταφύγιο και προστασία. Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων αποτελεί τώρα το επίκεντρο μιας συζήτησης για τις περιπτώσεις ασύλου, κατά την οποία ο Michael Aondoakaa, ο Υπουργός Δικαιοσύνης της Νιγηρίας, προσφέρθηκε πρόσφατα να καταθέσει εναντίον των οικογενειών που ζητούν άσυλο λόγω της απειλής ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων στη Νιγηρία, όπου είναι επίσημα παράνομος. Ανεπίσημα, ωστόσο, δέχομαι ότι ακόμα εφαρμόζεται ευρέως ακόμα και στη Νιγηρία.
Στην Ιρλανδία ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων θεωρείται έκφραση βίας που ασκείται λόγω φύλου. Υποστηρίζω την έκθεση της κ. Muscardini.
Lena Ek και Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. − (SV) Σήμερα υιοθετήσαμε μια θέση στην έκθεση πρωτοβουλίας σχετικά με την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Επιλέξαμε να μην υποστηρίξουμε την εναλλακτική λύση που κατατέθηκε από την ομάδα μας, μεταξύ άλλων, εδώ στο Κοινοβούλιο, που τελικά επελέγη με πλειοψηφία. Αιτία της απόφασής μας είναι ότι πιστεύουμε πως η αρχική έκθεση ήταν καλύτερη. Η εναλλακτική λύση περιείχε κείμενο που αφορούσε την απαίτηση για τακτικούς ελέγχους από γιατρούς σε γυναίκες, στις οποίες χορηγήθηκε άσυλο εξαιτίας της απειλής ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων. Σκοπός αυτής της διατύπωσης είναι να αποτραπεί η εμφάνιση ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών οργάνων μέσα στην ΕΕ. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι αυτό το μέτρο συνιστά παραβίαση της ιδιωτικότητας και είναι υπερβολικό και ότι θα επιβαρύνει τις ήδη ευάλωτες νέες γυναίκες με απαράδεκτο τρόπο. Η επίσκεψη στο γιατρό πρέπει να είναι κάτι που γίνεται οικειοθελώς. Επιλέξαμε, συνεπώς, να μην υποστηρίξουμε την εναλλακτική λύση.
Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης για ένα ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην ΕΕ. Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων δεν προκαλεί μόνο πολύ σοβαρούς και ανεπανόρθωτους τραυματισμούς στη σωματική και ψυχική υγεία των γυναικών, αλλά αποτελεί επίσης παραβίαση θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων. Λόγω της ανεπανόρθωτης ζημιάς που προκαλεί, ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων πρέπει να αντιμετωπιστεί από την κοινωνία ως πολύ σοβαρό αδίκημα και πρέπει να καταπολεμηθεί με σθένος.
Υπολογίζεται ότι στην Ευρώπη περί τις 500 000 γυναίκες υπήρξαν θύματα αυτού του αδικήματος και για αυτόν το λόγο είναι ζωτικής σημασίας η συνεργασία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των κρατών μελών για την εναρμόνιση της υπάρχουσας νομοθεσίας προκειμένου να προληφθεί και να εξαλειφθεί ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι ένα σκληρό και απάνθρωπο έθιμο και δεν έχει θέση στη σύγχρονη κοινωνία. Καθώς το June List δεν αντιλαμβάνεται την ΕΕ μόνο ως μια μορφή συνεργασίας προς όφελος της επιτάχυνσης της ανάπτυξης και του εμπορίου, αλλά επίσης και ως φόρουμ υποστήριξης των κοινών θεμελιωδών ανθρώπινων αξιών, επιλέξαμε να ψηφίσουμε υπέρ αυτής της έκθεσης.
Ωστόσο, είμαστε απολύτως αντίθετοι με ορισμένες από τις φιλόδοξες διατυπώσεις που αφορούν το ποινικό δίκαιο των κρατών μελών. Η νομοθεσία που στοχεύει στη διατήρηση της λειτουργίας μιας κοινωνίας πρέπει να εισάγεται και να αποφασίζεται από τα εκλεγμένα εθνικά κοινοβούλια, όχι από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Σήμερα ψήφισα κατά της έκθεσης πρωτοβουλίας A6-0054/2009 της κ. Muscardini σχετικά με την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην ΕΕ. Η έκθεση αυτή ασχολείται με ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα και η ανάγκη για μέτρα αντιμετώπισής του έχει καταστεί σαφής. Χαιρετίζω τη συνεργασία ανάμεσα στα κράτη μέλη σε αυτόν τον τομέα.
Παρόλα αυτά επέλεξα να την καταψηφίσω, καθώς πιστεύω ότι κάθε υγειονομική φροντίδα πρέπει να είναι οικειοθελής. Είμαι αντίθετη με τους τακτικούς προληπτικούς ελέγχους υγείας για κορίτσια και γυναίκες, στις οποίες έχει χορηγηθεί άσυλο λόγω της απειλής ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, καθώς πιστεύω ότι αυτό αποτελεί διάκριση και συνιστά παραβίαση της ιδιωτικότητας.
Jörg Leichtfried (PSE), γραπτώς. − (DE) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης της κ. Muscardini σχετικά με την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Περισσότερες από μισό εκατομμύριο γυναίκες θίγονται σήμερα από αυτό το ειδεχθές τελετουργικό, το οποίο πρέπει να καταργηθεί μια για πάντα και να διωχθούν οι δράστες. Τα μέτρα και οι αποφάσεις που ελήφθησαν στο παρελθόν πρέπει να συνδυαστούν και να επεκταθούν. Χρειαζόμαστε κατανοητές στρατηγικές και σχέδια δράσης που θα μας επιτρέψουν να προστατέψουμε τις γυναίκες από την αρχαία παράδοση της περιτομής.
Κατά τις διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες, η Επιτροπή πρέπει να συνεχίσει να προσπαθεί να εισάγει την κατάργηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων ως ρήτρα και πρέπει να είναι δυνατή η δίωξη οποιουδήποτε διαπράξει το αδίκημα της γυναικείας περιτομής σε οιοδήποτε κράτος μέλος.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Muscardini σχετικά με την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων στην ΕΕ.
Θεωρώ ότι οι πρακτικές αυτού του είδους συνιστούν ωμή παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματος στην ακεραιότητα του προσώπου. Ως εκ τούτου, συμφωνώ με την εισηγήτρια ότι πρέπει να υπάρξει μια σταθερή στρατηγική για την πρόληψη και την εξάλειψη του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων.
Lydia Schenardi (NI), γραπτώς. – (FR) Φυσικά θα υποστηρίξουμε αυτήν τη γενναία έκθεση, η οποία επιτίθεται σε ξεπερασμένες πρακτικές – πρακτικές που εξαπλώνονται στην Ευρώπη ως συνέπεια της μετανάστευσης.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τη Σύμβαση για την Εξάλειψη Όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών, είναι πλέον απαράδεκτο να εξακολουθούν να εφαρμόζονται τέτοιες πρακτικές στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Σύμφωνα με τα δεδομένα που συνέλεξε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, 100 με 140 εκατομμύρια γυναίκες και νέα κορίτσια στον κόσμο έχουν υποστεί ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων και κάθε χρόνο 2 με 3 εκατομμύρια γυναίκες κινδυνεύουν να υποστούν αυτές τις τακτικές, που προκαλούν σοβαρή ανικανότητα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι πρακτικές αυτές προέρχονται από κοινωνικές δομές που βασίζονται στην ανισότητα των φύλων και στις άνισες σχέσεις εξουσίας της κυριαρχίας και του ελέγχου υπό την κοινωνική και την οικογενειακή πίεση και ότι αυτό αποτελεί παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και προκαλεί σοβαρή και μη αναστρέψιμη βλάβη.
Πρέπει να καταδικάσουμε πλήρως και να τιμωρήσουμε αυτές τις πρακτικές. Οι μεταναστευτικοί πληθυσμοί πρέπει να συμμορφώνονται με τη νομοθεσία μας και το σεβασμό μας προς το άτομο και να μην φέρνουν μαζί τους αυτές τις απαράδεκτες και βάρβαρες πρακτικές.
Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL), γραπτώς. − Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι μια πρακτική που πρέπει να καταδικαστεί από τα κράτη μέλη. Συνιστά παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών, ειδικά του δικαιώματος στην ακεραιότητα του προσώπου και των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων. Υπάρχουν, ωστόσο, σημεία της έκθεσης Muscardini που δεν υποστηρίζω πλήρως, όπως οι διατυπώσεις σχετικά με την αμφισβήτηση της αξιοπιστίας των γονέων που ζητούν άσυλο επειδή αρνήθηκαν να συναινέσουν να υποστεί το παιδί τους ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Δεν βλέπω γιατί να αμφισβητήσουμε ανθρώπους που ζητούν άσυλο για αυτούς τους συγκεκριμένους λόγους. Μια άλλη διατύπωση της έκθεσης που δεν υποστηρίζω είναι εκείνη που προτείνει τακτικές ιατρικές εξετάσεις σε γυναίκες και κορίτσια, στα οποία έχει χορηγηθεί άσυλο λόγω της απειλής ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων στις χώρες τους. Θεωρώ ότι η πρακτική αυτή αποτελεί διάκριση σε βάρος αυτών των γυναικών και κοριτσιών. Εάν σε ένα άτομο χορηγηθεί άσυλο σε ένα κράτος μέλος, το άτομο αυτό πρέπει να έχει τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους άλλους πολίτες της χώρας.
Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. − Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι μια πρακτική που πρέπει να καταδικαστεί από τα κράτη μέλη. Συνιστά παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των γυναικών, ειδικά του δικαιώματος στην ακεραιότητα του προσώπου και των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων.
Υπάρχουν, ωστόσο, σημεία της έκθεσης Muscardini που δεν υποστηρίζω πλήρως, όπως οι διατυπώσεις σχετικά με την αμφισβήτηση της αξιοπιστίας των γονέων που ζητούν άσυλο επειδή αρνήθηκαν να συναινέσουν να υποστεί το παιδί τους ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Δεν βλέπω γιατί να αμφισβητήσουμε ανθρώπους που ζητούν άσυλο για αυτούς τους συγκεκριμένους λόγους.
Μια άλλη διατύπωση της έκθεσης που δεν υποστηρίζω είναι εκείνη που προτείνει τακτικές ιατρικές εξετάσεις σε γυναίκες και κορίτσια, στα οποία έχει χορηγηθεί άσυλο λόγω της απειλής ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων στις χώρες τους. Θεωρώ ότι η πρακτική αυτή αποτελεί διάκριση σε βάρος αυτών των γυναικών και κοριτσιών. Εάν σε ένα άτομο χορηγηθεί άσυλο σε ένα κράτος μέλος, το άτομο αυτό πρέπει να έχει τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους άλλους πολίτες της χώρας.
Frank Vanhecke (NI), γραπτώς. – (NL) Υποστήριξα την έκθεση της κ. Muscardini, ή μάλλον το τροποποιημένο κείμενο συνολικά, καθώς προφανώς κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί παρά να νιώσει αηδία στο άκουσμα του φριχτού ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων γυναικών και κοριτσιών σε – και χρησιμοποιώ αυτόν τον όρο χωρίς καθόλου σεβασμό – οπισθοδρομικούς πολιτισμούς και θρησκείες.
Το βρίσκω λυπηρό ότι πάλι περιλαμβάνονται εδώ οι συνήθεις λέξεις-κωδικοί σχετικά με τα «αναπαραγωγικά δικαιώματα», παρόλο που δεν είναι ακριβώς κατάλληλες και το πιθανότερο είναι να καταφέρουν μόνο να προσελκύσουν τους πολιτικώς ορθούς. Η σχέση ανάμεσα στο δικαίωμα για έκτρωση και στην καταπολέμηση του βάρβαρου ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων παραμένει μυστήριο για μένα.
Θα ήταν καλύτερο να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία για να αναρωτηθούμε εάν, για παράδειγμα, το Ισλάμ σέβεται επαρκώς τη θεμελιώδη αξία της ισότητας ανδρών και γυναικών και, εάν η απάντηση είναι αρνητική, εάν θα πρέπει, κατά συνέπεια, να υπάρχει θέση για το Ισλάμ στην Ευρώπη.
Anders Wijkman (PPE-DE), γραπτώς. − (SV) Η αρχική έκθεση πρωτοβουλίας σχετικά με την καταπολέμηση του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων ήταν πολύ καλή, όμως η αναθεωρημένη έκδοση, που ψηφίστηκε, περιείχε μια διατύπωση στην οποία διαφαίνεται η επιθυμία των συντακτών να εισάγουν τακτικούς ιατρικούς ελέγχους για τις γυναίκες στις οποίες χορηγήθηκε άσυλο λόγω της απειλής ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων. Ο σκοπός αυτού είναι να αποτραπεί η εμφάνιση ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών οργάνων στο κράτος μέλος υποδοχής της ΕΕ. Πιστεύω ότι οι υποχρεωτικοί ιατρικοί έλεγχοι συνιστούν τεράστια παραβίαση της ιδιωτικότητας. Η επίσκεψη στο γιατρό πρέπει να είναι κάτι που γίνεται οικειοθελώς. Η δημιουργία υποχρέωσης σε αυτήν την περίπτωση είναι απολύτως απαράδεκτη. Ως εκ τούτου, ψήφισα κατά της αναθεωρημένης έκδοσης.
Anna Záborská (PPE-DE), γραπτώς. – (SK) Έχω κάνει μεγάλη προσπάθεια ώστε να διασφαλίσω ότι η επιτροπή της οποίας προεδρεύω θα μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο που οδηγεί στην έγκριση του ψηφίσματος. Το θέμα είναι αναμφισβήτητα σημαντικό.
Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων προκαλεί σοβαρή και ανεπανόρθωτη βλάβη στη σωματική και ψυχική υγεία των γυναικών και των κοριτσιών που θίγονται, τις προσβάλλει ως ανθρώπινα όντα και παραβιάζει την ακεραιότητά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι συνέπειες είναι θανατηφόρες.
Σε αυτήν την έκθεση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά από τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν μια στρατηγική πρόληψης με μέτρα που στοχεύουν στην προστασία των ανήλικων κοριτσιών, η οποία δε θα στιγματίζει τις κοινότητες των μεταναστών και η οποία θα λειτουργήσει μέσω των δημόσιων προγραμμάτων και των υπηρεσιών κοινωνικής μέριμνας με στόχο την πρόληψη τέτοιου είδους πρακτικών και την παροχή βοήθειας στα θύματα, που έχουν υποστεί αυτές τις πρακτικές. Ζητά από τα κράτη μέλη να εξετάσουν, σύμφωνα με τις νομικές ρυθμίσεις για την προστασία των παιδιών, εάν η απειλή ή ο κίνδυνος ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων ενός ανήλικου ατόμου δε συνιστά αιτία παρέμβασης από τις αρχές του κράτους.
Τα κράτη μέλη πρέπει να ορίσουν κατευθυντήριες γραμμές για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, τους δασκάλους και τους κοινωνικούς λειτουργούς, στόχος των οποίων θα είναι η ενημέρωση των γονέων για τους κινδύνους του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων με διακριτικό τρόπο και με τη βοήθεια διερμηνέα όπου είναι απαραίτητο.
Ωστόσο, το ψήφισμα ζητά επίσης υποστήριξη για την σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία. Αυτή η ιδέα δεν καθορίστηκε ποτέ από τον ΠΟΥ ή από τα όργανα του κοινοτικού κεκτημένου. Για αυτόν το λόγο υφίσταται εκμετάλλευση από ορισμένες ομάδες που είναι υπέρ των εκτρώσεων.
Λυπάμαι, όμως απείχα από την ψηφοφορία για αυτόν το λόγο.
Alessandro Battilocchio (PSE), γραπτώς. − (IT) Σε αρκετές περιπτώσεις έχω μιλήσει υπέρ ζητημάτων που σχετίζονται με την πολυγλωσσία, έτσι πιστεύω ότι η θέση μου είναι αρκετά σαφής.
Η γλωσσική και πολιτιστική πολυμορφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί τεράστιο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Κατά τη γνώμη μου, είναι ζωτικής σημασίας η προώθηση στην πράξη προγραμμάτων για τη γλωσσική διδασκαλία και τις πολιτιστικές ανταλλαγές και τις ανταλλαγές φοιτητών εντός και εκτός ΕΕ, όπως έκανα εγώ όταν υποστήριξα το πρόγραμμα Erasmus Mundus. Η πολυγλωσσία παίζει ουσιαστικό ρόλο στην αποτελεσματική επικοινωνία και αποτελεί μέσο που διευκολύνει την κατανόηση ανάμεσα στα άτομα και, συνεπώς, την αποδοχή της πολυμορφίας και των μειονοτήτων.
Η γλωσσική πολυμορφία έχει, επίσης, σημαντικές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή των πολιτών της ΕΕ λόγω της διείσδυσης των ΜΜΕ, της αυξημένης κινητικότητας, της μετανάστευσης και της εξελισσόμενης πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης. Η απόκτηση γλωσσικών ικανοτήτων μεγάλου εύρους έχει ιδιαίτερη σημασία για όλους τους πολίτες της ΕΕ, καθώς τους επιτρέπει να αντλήσουν οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά οφέλη από την ελεύθερη κυκλοφορία μέσα στην Ένωση και από τις σχέσεις της Ένωσης με τρίτες χώρες. Η γλώσσα αποτελεί στην πραγματικότητα θεμελιώδη παράγοντα όσον αφορά την κοινωνική ένταξη.
Η γλωσσική πολυμορφία της Ευρώπης συνιστά, συνεπώς, πολιτιστικό πλεονέκτημα ζωτικής σημασίας και θα ήταν λάθος να περιοριστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σε μία μόνο κύρια γλώσσα.
Adam Bielan (UEN), γραπτώς. – (PL) Η πολυγλωσσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σημαντικό χαρακτηριστικό όσον αφορά τις επαφές με τρίτες χώρες. Μας έδωσε σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και κατά συνέπεια τα εκπαιδευτικά και γλωσσικά προγράμματα ανταλλαγής πρέπει να υποστηρίζονται, αλλά όχι μόνο στις μεγάλες αστικές περιοχές όπου η πρόσβαση σε αυτά είναι ήδη ευκολότερη.
Κατά την εισαγωγή μιας τέτοιας πολιτικής, πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι οι Ευρωπαίοι, παρόλο που αποτελούν μέρος μιας ένωσης, είναι πρώτα και κύρια πολίτες των δικών τους χωρών. Πρέπει να υπάρξει μέριμνα, ώστε να μπορούν να ταυτίζονται με τη δική τους γλώσσα. Αυτή η πτυχή αναφέρεται, επίσης, στην έκθεση του κ. Moura.
Martin Callanan (PPE-DE), γραπτώς. − Η Ευρωπαϊκή Ένωση ξοδεύει υπέρογκα ποσά από τα χρήματα των φορολογούμενων κάθε χρόνο στο όνομα της πολυγλωσσίας. Παρόλο που προβάλλεται ως οργανισμός που επιδιώκει να εξαλείψει τις διαφορές ανάμεσα στα έθνη και τους λαούς, η ΕΕ θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικό το γλωσσικό εθνικισμό. Ένα παράδειγμα αυτού του γεγονότος αποτελεί η παραχώρηση στους ιρλανδούς εθνικιστές του δικαιώματος να καταστεί η γαελική γλώσσα μία από τις επίσημες γλώσσες της ΕΕ.
Το κόστος και η γραφειοκρατία που συνοδεύουν την άκριτη πολιτική της πολυγλωσσίας θα αυξάνονται συνεχώς όσο η ΕΕ επεκτείνεται περισσότερο. Οι ψηφοφόροι μου δικαίως ανησυχούν για όσα αντιλαμβάνονται ως αδιάκριτη χρήση των κρατικών κεφαλαίων προς ικανοποίηση μιας πολιτικής με πολύ μικρή πρακτική χρήση πέρα από την πολιτική βιτρίνα.
Παρά το γεγονός ότι τα αγγλικά έχουν γίνει η κοινή γλώσσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα δίσταζα να την καταστήσω μόνη γλώσσα εργασίας. Δεδομένου του ενθουσιασμού της ΕΕ για την εναρμόνιση, πιστεύω ότι μια κοινή γλώσσα αποτελεί το φυσικό βήμα στο δρόμο προς ένα ομοσπονδιακό υπερκράτος. Συνεπώς, θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχουν λίγες γλώσσες εργασίας. Εάν ο ΟΗΕ μπορεί να αρκεστεί σε έξι γλώσσες για 200 περίπου κράτη μέλη, σίγουρα και η ΕΕ μπορεί να τις περιορίσει.
Koenraad Dillen (NI) , γραπτώς. – (NL) Ψήφισα κατά αυτής της έκθεσης λόγω της ακατάλληλης χρήσης που θα μπορούσε να γίνει όσον αφορά τις διατάξεις της από ορισμένες μειονότητες στη Φλάνδρα. Είναι σίγουρα πολύτιμη η προώθηση της γλωσσικής πολυμορφίας των νέων, κυρίως, της ΕΕ με κάθε δυνατό τρόπο, όμως μια πολιτική τέτοιου τύπου δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος του νομικού σεβασμού για την τοπική διάλεκτο. Σκέφτομαι, για παράδειγμα, την ολλανδική γλώσσα στην επαρχία της φλαμανδικής Βραβάνδης στη Φλάνδρα. Ένας Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τη γλωσσική πολυμορφία θα γινόταν γρήγορα ένα μέσο καταστρατήγησης από τη γαλλόφωνη μειονότητα της υποχρεωτικής χρήσης της ολλανδικής γλώσσας στη Φλάνδρα. Στο παρελθόν έχει αποδειχθεί πολλές φορές πόσο περιορισμένη αντίληψη έχει η «Ευρώπη» για συγκεκριμένες καταστάσεις στα κράτη μέλη. Από τους μετανάστες και τις μειονότητες εξαρτάται η εκμάθηση και η χρήση της γλώσσας της περιοχής στην οποία ζουν. Αυτό αποτελεί απόδειξη της γλωσσικής πολυμορφίας και όχι το αντίθετο.
Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα κατά της εναλλακτικής πρότασης για το ψήφισμα αναφορικά με την έκθεση Graça Moura με τίτλο «Πολυγλωσσία: πλεονέκτημα για την Ευρώπη και κοινή δέσμευση» επειδή η αφαίρεση της δυνατότητας των γονέων να επιλέξουν την επίσημη γλώσσα στην οποία θα μορφωθούν τα παιδιά τους, σε χώρες ή περιφέρειες με περισσότερες από μία επίσημες γλώσσες ή με περιφερειακές γλώσσες, αντιβαίνει ορισμένες αρχές που υποστηρίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Αντίθετα, η εναλλακτική πρόταση ψηφίσματος αναφέρεται απλώς στην ανάγκη να δοθεί ειδική προσοχή σε μαθητές, οι οποίοι δεν μπορούν να λάβουν εκπαίδευση στη μητρική τους γλώσσα, υποβιβάζοντας έτσι τη βασική αρχή της ζωτικής ανάγκης για μόρφωση στη μητρική γλώσσα, όχι μόνο για τη διδακτική επιτυχία γενικά, αλλά επίσης για την εκμάθηση άλλων ξένων γλωσσών.
Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Συνολικά πρόκειται για πολύ θετικό έγγραφο, το οποίο κάνει υποθέσεις και συστάσεις που υιοθετούμε. Το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι εάν μπορεί να υλοποιηθεί, καθώς τώρα πρέπει να γίνουν πολλά προκειμένου να επιτευχθούν όσα ισχυρίζεται το έγγραφο ότι είναι ουσιαστικής σημασίας, έχοντας υπόψη την πολιτική κατεύθυνση προς την οποία κινείται η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε ορισμένα από τα ζητήματα που θίγονται, όπως η υπεροχή ορισμένων ευρωπαϊκών γλωσσών εις βάρος άλλων, ξεκινάμε από σαφώς αρνητική θέση. Από αυτήν την άποψη, θα έπρεπε να τονίσουμε τη γλωσσική και πολιτιστική απομόνωση στην οποία έχουν θέσει ορισμένες εθνικές πολιτικές κάποιες εθνικές ομάδες στην Ευρώπη, καταλήγοντας σε σημαντικές διακρίσεις. Διακυβεύεται η συγκεκριμένη πολιτιστική κληρονομιά των λαών της Ευρώπης και η επιτυχής μεταβίβασή της στις μελλοντικές γενιές.
Πρέπει, επίσης, να τονίσουμε την αξία του ρόλου των δασκάλων, των μεταφραστών και των διερμηνέων ως επαγγελματίες των οποίων το έργο είναι ζωτικής σημασίας για τη διδασκαλία, τη διάδοση και την αμοιβαία κατανόηση των γλωσσών που ομιλούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Λυπούμαστε, κατά συνέπεια, που εκδόθηκε η εναλλακτική πρόταση ψηφίσματος καθώς αυτή τροποποιεί ουσιωδώς ορισμένες πτυχές που περιέχονται στην έκθεση Graça Moura, και ειδικότερα την υπεράσπιση της μητρικής γλώσσας και του δικαιώματος των γονέων να επιλέξουν την επίσημη γλώσσα στην οποία θα μορφωθούν τα παιδιά τους, σε χώρες ή περιφέρειες με περισσότερες από μία επίσημες γλώσσες ή με περιφερειακές γλώσσες.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Το June List πιστεύει ότι τα πολιτιστικά ζητήματα πρέπει να εμπίπτουν στην πολιτική αρμοδιότητα των κρατών μελών.
Η έκθεση αυτή δεν αποτελεί τμήμα της νομοθετικής διαδικασίας και δεν αντιπροσωπεύει τίποτε περισσότερο από την άποψη της φεντεραλιστικής πλειοψηφίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι η ΕΕ πρέπει να αυξήσει περαιτέρω την ανάμειξή της στη σφαίρα του πολιτισμού.
Ως συνήθως, η Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιμένει να εισηγείται νέα ακριβά προγράμματα και φορείς σε επίπεδο ΕΕ. Εμείς στο June List δεν πιστεύουμε ότι ένα πολυετές πρόγραμμα ή ένας Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τη γλωσσική πολυμορφία και την εκμάθηση γλωσσών σε επίπεδο ΕΕ θα αλλάξει κάτι για τα 500 εκατομμύρια κατοίκων περίπου της Ευρώπης εκτός από το ότι θα επιβαρύνει περαιτέρω τους φορολογούμενους.
Ούτε πιστεύουμε ότι τα σχέδια της Επιτροπής για εκστρατείες πληροφόρησης και ενημέρωσης αναφορικά με τα οφέλη από την εκμάθηση γλωσσών θα επηρεάσουν τον πραγματικό κόσμο. Τα κράτη μέλη είναι εκείνα που, με την εκπαιδευτική πολιτική τους, πρέπει να κινητοποιήσουν τους πολίτες τους προς την εκμάθηση γλωσσών. Αυτό το ζήτημα δεν αφορά την ΕΕ.
Ως εκ τούτου, ψηφίσαμε κατά αυτής της έκθεσης.
Adrian Manole (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Σήμερα η Ευρώπη ζει σε έναν νέο κόσμο παγκοσμιοποίησης, αυξημένης κινητικότητας και μετανάστευσης καθώς και περιφερειακής αναμόρφωσης και ενισχυμένου ρόλου όσον αφορά τις διασυνοριακές περιοχές. Για αυτόν το λόγο η πολυγλωσσία πρέπει να προσφέρει νέες λύσεις στους πολίτες της Ευρώπης και στην κοινωνία μας.
Θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στον εισηγητή αυτής της έκθεσης. Ελπίζω, επίσης, ότι οι τροποποιήσεις που υποβάλαμε θα αποτελέσουν εγγύηση αμοιβαίου σεβασμού των γλωσσών συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ομιλούνται από εθνικές μειονότητες ή από τους μετανάστες μας, επειδή η γλωσσική κληρονομιά μας είναι ένας θησαυρός: ένας πόρος που πρέπει να εκτιμάται.
Η γλώσσα αντιπροσωπεύει για καθέναν από εμάς την πιο άμεση έκφραση του πολιτισμού μας. Έτσι, μαθαίνοντας άλλες γλώσσες ανακαλύπτουμε άλλους πολιτισμούς, αξίες, αρχές και νοοτροπίες. Μπορούμε να ανακαλύψουμε στην Ευρώπη τις αρχές που έχουμε κοινές. Η δεκτικότητα όσον αφορά το διάλογο αποτελεί ουσιαστικό μέρος της ευρωπαϊκής μας ιθαγένειας και λόγος για τον οποίο οι γλώσσες συνιστούν θεμελιώδες στοιχείο της.
Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Από τη μία πλευρά, τα πολλών εκατομμυρίων ευρώ προγράμματα ανταλλαγής και διδασκαλίας γλωσσών στην ΕΕ προωθούν την πολυγλωσσία και υπογραμμίζουν στον ιστότοπό τους τη σημασία της πολυγλωσσίας ως ουσιαστικού παράγοντα αύξησης της διαφάνειας, της νομιμότητας και της αποτελεσματικότητας της ΕΕ∙ από την άλλη πλευρά, η ίδια η ΕΕ δεν τηρεί αυτές τις αρχές. Ακόμα και ο ιστότοπος της παρούσας Προεδρίας δε λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι τα γερμανικά, σε ποσοστό 18%, είναι η μητρική γλώσσα που μιλούν τα περισσότερα άτομα στην ΕΕ, ενώ ένα 14% επιπλέον πολιτών της ΕΕ τα ομιλούν ως ξένη γλώσσα.
Πρόκειται για μια χαμένη ευκαιρία της ΕΕ να έρθει πιο κοντά στους πολίτες της. Στην πράξη, η διεξοδική χρήση των τριών γλωσσών εργασίας: της γερμανικής, της αγγλικής και της γαλλικής, θα μπορούσε να καλύψει την πλειοψηφία του πληθυσμού. Καθώς ο εισηγητής κατέληξε προφανώς σε παρόμοιο συμπέρασμα, ψήφισα υπέρ της έκθεσης.
Zita Pleštinská (PPE-DE), γραπτώς. – (SK) Η έκθεση αυτή έδειξε και πάλι ότι ο Κανόνας 45(2) έχει σοβαρά κενά. Η νέα έκθεση, που βασίζεται στην τροποποίηση και τη συμπληρωματική πρόταση, θα καταστήσει δυνατή την αλλαγή της αρχικής έκθεσης του εισηγητή όπως αυτή ψηφίστηκε από την επιτροπή χρηματοδότησης. Οι προτείνοντες παίρνουν την έκθεση και εισάγουν νέες παραγράφους, στις οποίες δεν επεμβαίνει ο εισηγητής. Και έτσι, μια έκθεση που εγκρίθηκε από επιτροπή με μορφή εγκεκριμένης εναλλακτικής θα αντικατασταθεί από νέο κείμενο. Θεωρώ αυτήν τη διαδικασία ιδιαίτερα άδικη για τον εισηγητή. Ελπίζω ότι σύντομα το Κοινοβούλιο θα επανεξετάσει αυτήν τη διαδικασία και θα υιοθετήσει μια πιο δίκαιη λύση.
Θεωρώ την έκθεση του κ. Graça Moura πολύ ισορροπημένη και συνεπώς δεν ψήφισα υπέρ της εναλλακτικής πρότασης των ομάδων PSE, ALDE και Verts/ALE. Δεδομένου ότι αυτή η πρόταση εγκρίθηκε, δεν έγινε ψηφοφορία για την αρχική έκθεση. Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι η γλωσσική και πολιτιστική πολυμορφία επηρεάζουν την καθημερινή ζωή των πολιτών με σημαντικό τρόπο. Αποτελεί τεράστιο πλεονέκτημα για την ΕΕ και πρέπει, συνεπώς, να υποστηρίξουμε προγράμματα διδασκαλίας γλωσσών και σχολικών και πολιτιστικών ανταλλαγών σε ένα πλαίσιο που επεκτείνεται επίσης πέρα από την ΕΕ.
Τα προγράμματα ανταλλαγών για δασκάλους σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης, που στοχεύουν στην εξάσκηση της διδασκαλίας σε διάφορα θέματα σε ξένη γλώσσα, βοηθούν στην προετοιμασία δασκάλων, οι οποίοι στη συνέχεια μεταφέρουν τις γλωσσικές τους γνώσεις στους μαθητές και τους φοιτητές στις χώρες τους. Θα ήθελα να ζητήσω από τα κράτη μέλη να εστιάσουν με συνέπεια στην εκπαίδευση καθηγητών ξένων γλωσσών και ταυτόχρονα να διασφαλίσουν ότι αυτοί λαμβάνουν επαρκείς οικονομικές απολαβές.
Zdzisław Zbigniew Podkaρski (UEN), γραπτώς. – (PL) Το ζήτημα της πολυγλωσσίας και η διατήρησή της είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Κοινότητα. Οι συνέπειες της πολιτικής της πολυγλωσσίας είναι φιλόδοξες και προφανείς, όμως εάν εφαρμοστεί λανθασμένα τα αποτελέσματα μπορεί να είναι αμελητέα.
Μία από τις αρετές της Ευρώπης είναι η πολυπολιτισμική φύση της, η οποία εκφράζεται επίσης με την πολυγλωσσία. Πρόκειται ταυτόχρονα για κοινή υποχρέωση, η οποία βασίζεται στις ανάγκες και τη δυσκολία της εκ νέου διαμόρφωσης της πολυπολιτισμικότητας σε καθαρή δύναμη, που ενώνει την Κοινότητα, που θα έχει επίσης επιδράσεις πέρα από τα σύνορά της και θα δώσει στην Ευρώπη τη θέση που της αξίζει στον κόσμο. Έτσι, το διακύβευμα είναι σημαντικό. Κακή πολιτική για την πολυγλωσσία συνιστά η εύνοια προς μία ή περισσότερες γλώσσες και η καταδίκη των υπολοίπων στην περιθωριοποίηση σε όλους τους τομείς της δημόσιας δραστηριότητας. Μέσω της νομοθεσίας και των θεσμικών οργάνων της, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τεράστιες ευκαιρίες να διεξάγει μια καλή πολιτική για τη γλώσσα. Αυτό καθιστά ακόμα μεγαλύτερη την ευθύνη της.
Η έκθεση του κ. Graça Moura δεν λύνει όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με το δικαίωμα των μεμονωμένων ευρωπαϊκών γλωσσών να συνυπάρχουν και με τα προνόμια που προκύπτουν από αυτό. Πέρα από τις επίσημες γλώσσες, υπάρχει επίσης ένας τεράστιος αριθμός άλλων γλωσσών που ομιλούνται στην Ευρώπη και που κινδυνεύουν σε διάφορους βαθμούς να χαθούν. Ένα χαρακτηριστικό καλής πολιτικής για την πολυγλωσσία θα ήταν η προστασία αυτών των γλωσσών. Ωστόσο, η έκθεση εστιάζει περισσότερο στην εκμάθηση των επίσημων γλωσσών παρά στην υλοποίηση της ιδέας της πολυγλωσσίας. Αυτό που απαιτείται για το συγκεκριμένο ζήτημα είναι μια λογική πολιτική με εξελικτικό χαρακτήρα και πιστεύω ότι μια έκθεση προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να γίνει αποδεκτή.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Το ζήτημα της πολυγλωσσίας είναι ζωτικής σημασίας σε ευρωπαϊκό πλαίσιο. Για αυτόν το λόγο συμμετείχα σε διάφορες πρωτοβουλίες, που επιδιώκουν να προωθήσουν και να διασφαλίσουν πλήρη σεβασμό προς την πολυγλωσσία. Η Ευρώπη στην οποία πιστεύω είναι, επίσης, η Ευρώπη της γλωσσικής πολυμορφίας. Για αυτούς τους λόγους, συμφωνώ με την αρχική έκθεση του κ. Graça Moura. Ωστόσο, όπως ο εισηγητής, δεν μπορώ να αποδεχθώ ότι μια ορθή άποψη περί σεβασμού της γλωσσικής πολυμορφίας και της ατομικής και οικογενειακής ελευθερίας μπορεί ή πρέπει να χρησιμοποιείται ως όπλο σε ένα επιχείρημα ακραίου εθνικισμού. Αυτή δεν είναι και δεν πρέπει να είναι η φύση της συζήτησή μας.
Είναι η πολυγλωσσία και πρέπει να προαχθεί στο όνομα της άποψης περί σεβασμού της γλωσσικής και πολιτιστικής πολυμορφίας στην Ευρώπη, σε αυτήν την περίπτωση. Ωστόσο, αυτός δεν είναι ούτε ο χρόνος ούτε ο τόπος για μια άλλου τύπου διαμάχη, ιδίως για μια διαμάχη που απορρίπτει την επικουρικότητα και την ελευθερία.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Graça Moura για την πολυγλωσσία ως πλεονέκτημα για την Ευρώπη και κοινή δέσμευση.
Συγκεκριμένα, ως λέκτορας πανεπιστημίου, υποστηρίζω έντονα την πρόταση προώθησης της διδασκαλίας γλωσσών και προγραμμάτων ανταλλαγής στον εκπαιδευτικό και πολιτιστικό τομέα, όπως τα γνωστά προγράμματα κινητικότητας των νέων. Τα σχέδια αυτά, τα οποία εκτελεί η ΓΔ για την Εκπαίδευση και τον Πολιτισμό της Επιτροπής, προσθέτουν ουσιαστική αξία στην εκπαιδευτική εμπειρία του φοιτητή και συνεπώς συμβάλλουν στην πρόοδο της ΕΕ προς μια κοινωνία της γνώσης.
Flaviu Călin Rus (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του σχεδίου ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την «Πολυγλωσσία: πλεονέκτημα για την Ευρώπη και κοινή δέσμευση» (2008/2225(INI)), επειδή πιστεύω ότι η πολιτιστική και γλωσσική πολυμορφία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας θησαυρός, που συμβάλλει αποτελεσματικά στην «ενότητα μέσα στην πολυμορφία». Πιστεύω επίσης ότι οι σχολικές και πολιτιστικές ανταλλαγές, καθώς και τα προγράμματα διδασκαλίας ξένων γλωσσών σε χώρες εντός και εκτός της ΕΕ αποφέρουν οφέλη και πρέπει να υποστηρίζονται.
Czesław Adam Siekierski (PPE-DE), γραπτώς. – (PL) Η πολυγλωσσία είναι αναμφισβήτητα μία από τις μεγάλες αρετές της ενωμένης Ευρώπης. Η απόκτηση γλωσσικής ικανότητας πρέπει να αποτελεί το μέσο βελτίωσης των προσόντων κάποιου, εύρεσης καλύτερης εργασίας ή απόκτησης νέων διαπροσωπικών επαφών. Σύμφωνα με ετήσιες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν από γλωσσομαθείς, οι πολύγλωσσοι άνθρωποι είναι πιο ικανοί, έχουν μεγαλύτερη φαντασία και σκέφτονται πιο ανοιχτόμυαλα σε σχέση με τους μονόγλωσσους ανθρώπους. Είναι επίσης πιο δημιουργικοί και έχουν ευρύτερους ορίζοντες. Δε θα αναφέρω τα προφανή πλεονεκτήματα που συνίστανται στη δυνατότητα επικοινωνίας με μεγαλύτερο αριθμό ατόμων, τα οποία διαθέτουν τελείως διαφορετικό τρόπο σκέψης που προκύπτει από τους διαφορετικούς πολιτισμούς ή λαούς.
Αυτά τα οφέλη της πολυγλωσσίας δείχνουν ότι πρέπει όλοι να δώσουμε προτεραιότητα στην εκμάθηση γλωσσών. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό κάθε πολίτης της Κοινότητας να έχει ίδιο επίπεδο πρόσβασης στην εκμάθηση γλωσσών. Γι’ αυτό υποστηρίζω όλες τις δράσεις της Επιτροπής όσον αφορά την έρευνα και την αξιολόγηση της μελέτης για τις ξένες γλώσσες και τις μεθόδους και τα προγράμματα εκμάθησης γλωσσών. Πιστεύω ότι στόχος είναι η εναρμόνιση της εκμάθησης ξένων γλωσσών σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση στο μέλλον, που θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη γλωσσική ικανότητα και που τελικά θα αντικατοπτριστεί στον αριθμό πολιτών της Κοινότητας με υψηλά προσόντα.
Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Η πολυγλωσσία είναι μεγάλο πλεονέκτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ως το μόνο Κοινοβούλιο στον κόσμο με ταυτόχρονη μετάφραση σε 23 διαφορετικές γλώσσες, πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διατηρήσουμε αυτήν τη μοναδική πτυχή της εργασίας μας. Όλοι οι πολίτες της ΕΕ πρέπει να μπορούν να διαβάζουν για το έργο των θεσμικών οργάνων της ΕΕ στη γλώσσα τους και τα κράτη μέλη πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να δώσουν την ευκαιρία σε όλους τους πολίτες της ΕΕ να είναι σε θέση να ομιλήσουν άλλες γλώσσες της ΕΕ.
Andrzej Jan Szejna (PSE), γραπτώς. – (PL) Υποστηρίζω απολύτως την πολυγλωσσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πολυγλωσσία της Ευρώπης δίνει έμφαση στον πολιτιστικό πλουραλισμό της, που αποτελεί απόδειξη της μοναδικότητάς της. Οι γλωσσικές ικανότητες των πολιτών μιας ενωμένης Ευρώπης πρέπει να επεκτείνονται συνεχώς. Η πολυγλωσσία είναι ουσιαστικό στοιχείο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, το οποίο επιτρέπει στους πολίτες της ΕΕ να επιλέξουν ελεύθερα τον τόπο διαμονής τους και εύρεσης εργασίας. Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητο να τονιστεί η σημασία της μητρικής γλώσσας ως μέσο απολαβής κατάλληλης μόρφωσης και επαγγελματικών προσόντων.
Πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα τη συνεχή ανάγκη για βελτίωση της ικανότητας των καθηγητών ξένων γλωσσών και να εισάγουμε νέες μεθόδους διδασκαλίας. Ο εισηγητής δίνει έμφαση στη σημασία της παροχής βοήθειας για την εκμάθηση ξένων γλωσσών προς τους πολίτες που επιθυμούν να διδαχθούν μόνοι τους, σημειώνοντας ταυτόχρονα τη σημασία της απόκτησης γνώσεων ξένων γλωσσών από ηλικιωμένους. Όπως και ο εισηγητής, πιστεύω ότι είναι ουσιαστικής σημασίας η παροχή μόνιμης υποστήριξης στους πολίτες για την εκμάθηση ξένων γλωσσών και ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στους πολίτες σε μειονεκτική κατάσταση. Πιστεύω ότι η εκμάθηση γλωσσών θα καταπολεμήσει τις διακρίσεις και θα υποστηρίξει την ολοκλήρωση των χωρών της ενοποιημένης Ευρώπης.
Υποστηρίζω πλήρως τα αιτήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την πολυγλωσσία στην Ευρώπη.
Anna Záborská (PPE-DE), γραπτώς. – (SK) Το ψήφισμα για την πολυγλωσσία αποτελεί πλεονέκτημα για την Ευρώπη και σημαντικό βήμα προς μια μορφωμένη Ευρώπη, καθώς επιμένει να αναγνωρίζονται οι επίσημες γλώσσες της ΕΕ ως έχουσες την ίδια αξία σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Πιστεύω ακράδαντα ότι η γλωσσική πολυμορφία της Ευρώπης αντιπροσωπεύει μείζον πολιτιστικό πλεονέκτημα. Θα ήταν λάθος να περιοριστεί η ΕΕ σε μία μόνο γλώσσα.
Το ψήφισμα αναφέρει τη σημασία της πολυγλωσσίας, που αφορά όχι μόνο το οικονομικό και το κοινωνικό επίπεδο αλλά επίσης την πολιτιστική και επιστημονική παραγωγή και την προώθηση αυτής της παραγωγής, καθώς και τη σημασία των λογοτεχνικών και τεχνικών μεταφράσεων για τη μακροπρόσθεσμη ανάπτυξη της ΕΕ.
Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, οι γλώσσες παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση και την ενίσχυση της ταυτότητας.
Η πολυγλωσσία είναι ένας τομέας με πολλές διακλαδώσεις. Έχει τεράστια επίδραση στη ζωή των ευρωπαίων πολιτών. Τα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν την πρόκληση ενσωμάτωσης της πολυγλωσσίας όχι μόνο στην εκπαίδευση, αλλά επίσης σε όλες τις μελλοντικές πολιτικές.
Εκτιμώ το γεγονός ότι το ψήφισμα υποστηρίζει την εκμάθηση μιας δεύτερης γλώσσας της ΕΕ για τους λειτουργούς που έρχονται σε επαφή με πολίτες από άλλα κράτη μέλη στο πλαίσιο της εργασίας τους.
Ο ρόλος των θεσμικών οργάνων της ΕΕ είναι καθοριστικός για τη διασφάλιση της συμβατότητας με τις αρχές της γλωσσικής ισότητας και όσον αφορά τις σχέσεις ανάμεσα στα κράτη μέλη και τα μεμονωμένα θεσμικά όργανα της ΕΕ και, επίσης, όσον αφορά τις σχέσεις ανάμεσα στους πολίτες της ΕΕ και τα εγχώρια θεσμικά όργανα, τους κοινοτικούς και τους διεθνείς οργανισμούς.
Υποστήριξα αυτό το ψήφισμα, συγχαίρω τον εισηγητή και είμαι περήφανη που υπήρξα το πρώτο μέλος από τη Σλοβακία που ξεκίνησε μια συζήτηση για την πολυγλωσσία εντός θεσμικών πλαισίων μέσω γραπτής δήλωσης.
Edite Estrela (PSE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης van Nistelrooij, δεδομένης της σημασίας της εδαφικής συνοχής όσον αφορά τη διασφάλιση του γεγονότος ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να ακολουθεί ένα δρόμο αειφόρου και εναρμονισμένης ανάπτυξης, μετατρέποντας όλο και περισσότερο την εδαφική συνοχή και πολυμορφία της σε πλεονέκτημα.
Η Πράσινη Βίβλος αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός όσον αφορά την ανάπτυξη της εδαφικής συνοχής και την κοινή ευθύνη της Ένωσης. Ενθαρρύνει επίσης μια ευρεία συζήτηση για αυτό το ζήτημα ανάμεσα στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, τις εθνικές και περιφερειακές αρχές, τους οικονομικούς και κοινωνικούς εταίρους και άλλους παράγοντες που εμπλέκονται στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την εδαφική ανάπτυξη.
Οι πιο θετικές πτυχές είναι η αξία που αποδίδεται στις δυνατότητες του ευρωπαϊκού εδάφους και στην πολυμορφία του και, επίσης, οι τρεις έννοιες κλειδιά για πιο ισορροπημένη και εναρμονισμένη ανάπτυξη σε κάθε περιφέρεια: μείωση των αρνητικών επιπτώσεων που σχετίζονται με διαφορές στην πυκνότητα, σύνδεση ανάμεσα στα εδάφη προκειμένου να ξεπεραστεί το θέμα της απόστασης και συνεργασία προκειμένου να ξεπεραστούν οι παρατάξεις.
Emanuel Jardim Fernandes (PSE), γραπτώς. – (PT) Συγχαίρω τον κ. van Nistelrooij για την έκθεσή του και, κυρίως, για την ετοιμότητά του να συνυπολογίσει τις διάφορες τροποποιήσεις που κατατέθηκαν σχετικά με το σχέδιο έκθεσής του.
Υποστηρίζω πλήρως την έκθεσή του.
Συμφωνώ απολύτως με τη σύνδεση της συζήτησης για την εδαφική συνοχή με τη συζήτηση για το μέλλον της πολιτικής συνοχής της ΕΕ, δεδομένου ότι η μεταρρύθμιση της τελευταίας πρέπει να ενσωματώνει τα συμπεράσματα της πρώτης.
Συμφωνώ με την εκτίμηση της έκθεσης για την Πράσινη Βίβλο και με την ανάλυσή της σχετικά με την ιδέα της εδαφικής συνοχής και υιοθετώ τις συστάσεις της για το μέλλον της εδαφικής συνοχής, ιδίως σε ό,τι αφορά:
- τον ορισμό της εδαφικής συνοχής,
- τη δημοσίευση Λευκής Βίβλου για την εδαφική συνοχή,
- την ενίσχυση του στόχου «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία»,
- την ένταξη της εδαφικής συνοχής στη μελλοντική ανάπτυξη όλων των κοινοτικών πολιτικών,
- την ανάπτυξη επιπρόσθετων δεικτών ποιότητας,
- τη μέτρηση των εδαφικών επιπτώσεων από τις τομεακές κοινοτικές πολιτικές και την πρόταση τρόπων για δημιουργία συνεργιών ανάμεσα στις εδαφικές και τις τομεακές πολιτικές,
- την ανάπτυξη μιας κατανοητής ευρωπαϊκής στρατηγικής για τις περιφέρειες με συγκεκριμένα γεωγραφικά χαρακτηριστικά,
- την καθιέρωση ενός κατανοητού συστήματος βαθμιαίας μεταβατικής βοήθειας προς τις περιφέρειες μετάβασης, και
- την ανάπτυξη πολυεπίπεδης εδαφικής διακυβέρνησης.
Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ.
Hélène Goudin και Nils Lundgren (IND/DEM), γραπτώς. − (SV) Στην έκθεσή του, ο εισηγητής γράφει ότι η πολιτική συνοχής αποτελεί μία από τις πιο επιτυχημένες επενδύσεις της ΕΕ. Αυτό το συμπέρασμα προκαλεί έκπληξη, όχι μόνο γιατί μόλις τον περασμένο Νοέμβριο, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο επιβεβαίωσε ότι το 11% από τα 42 δισεκατομμύρια ευρώ, που είχαν εγκριθεί το 2007 στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής της ΕΕ, δεν έπρεπε να είχαν καταβληθεί ποτέ.
Ο εισηγητής φαίνεται να το γνωρίζει αυτό και, στην παράγραφο 17, παροτρύνει όσους εμπλέκονται στη συζήτηση για την εδαφική συνοχή να αποφύγουν κάθε αναφορά στις δημοσιονομικές και οικονομικές επιπτώσεις της προτεινόμενης πολιτικής: να τις κουκουλώσουν, με άλλα λόγια.
Η πολιτική συνοχής της ΕΕ δεν είναι ορθά διαμορφωμένη. Από κοινωνικο-οικονομικής πλευράς, όπου πρέπει να ληφθούν υπόψη τα χρήματα των φορολογουμένων, δεν πρόκειται παρά για απόλυτη καταστροφή. Φυσικά, το June List ψήφισε κατά της έκθεσης συνολικά.
Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Τι σημαίνει η απόρριψη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο των προτάσεών μας για ένα ψήφισμα σχετικά με το μέλλον της πολιτικής συνοχής της ΕΕ; Οι προτάσεις αυτές υπογράμμισαν ότι:
- η διαρθρωτική πολιτική πρέπει να έχει, ως κύριο και βασικό στόχο, την προώθηση της πραγματικής σύγκλισης λειτουργώντας ως μέσο αναδιανομής προς τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες και περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
- ο στόχος της μείωσης του ποσοστού υστέρησης των λιγότερο ευνοημένων περιφερειών δεν πρέπει να έχει δευτερεύοντα ρόλο όσον αφορά την εδαφική συνοχή,
- νέα κοινοτικά οικονομικά μέσα πρέπει να βρεθούν για νέες προτεραιότητες, πολύ περισσότερο καθώς τα υπάρχοντα κοινοτικά οικονομικά μέσα είναι ανεπαρκή για την ικανοποίηση των αναγκών της πραγματικής σύγκλισης,
- υπάρχει ανάγκη αύξησης του κοινοτικού προϋπολογισμού προκειμένου να προωθηθεί η οικονομική και κοινωνική συνοχή σε επίπεδο ΕΕ,
- η διαχείριση γης και η χωροταξία αποτελούν ευθύνη κάθε κράτους μέλους,
- πρέπει να υιοθετηθούν μέτρα για να εξουδετερωθούν οι λεγόμενες στατιστικές επιπτώσεις,
- η ανταγωνιστικότητα δεν πρέπει να είναι υποκατάστατο της σύγκλισης σε εκείνα τα κράτη μέλη που παρουσιάζουν υστέρηση όσον αφορά την κοινωνικό-οικονομική τους ανάπτυξη, ενώ η πολιτική συνοχής και τα σχετικά με αυτήν οικονομικά μέσα δεν πρέπει να εξαρτώνται από τον ανταγωνισμό και την ελευθέρωση που υποστηρίζει η Στρατηγική της Λισαβόνας.
Μία πιθανή απάντηση μπορεί να είναι ότι, το λιγότερο, η διακηρυγμένη πολιτική συνοχής στην πραγματικότητα κινδυνεύει...
EN
James Nicholson (PPE-DE), γραπτώς. − Η ιδέα της εδαφικής συνοχής αναγνωρίζεται πλέον ως βασικός στόχος της Ένωσης μαζί με την κοινωνική και την οικονομική συνοχή.
Η εδαφική συνοχή αφορά ουσιαστικά την επίτευξη ισορροπημένης ανάπτυξης στην ΕΕ και, σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να αποτελεί κεντρικό στόχο όλων των κοινοτικών πολιτικών. Αυτή η έκθεση υπογραμμίζει το γεγονός ότι η εδαφική συνοχή θα αφορά ειδικά τις γεωγραφικά μειονεκτικές περιοχές, όπως οι ορεινές περιφέρειες και τα νησιά.
Η Επιτροπή πρέπει τώρα να προχωρήσει με ένα νομοθετικό πακέτο, το οποίο παρουσιάζει τις συγκεκριμένες διατάξεις και ενέργειες πολιτικής αναφορικά με την εδαφική συνοχή προκειμένου αυτή να επιτευχθεί.
Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η συζήτηση για την εδαφική συνοχή είναι πολύ πιο σημαντική από μια συζήτηση για τον προϋπολογισμό ή από μια συζήτηση για τις κοινοτικές πολιτικές∙ είναι μια συζήτηση για τις κατευθυντήριες γραμμές μίας από τις ιδρυτικές και θεμελιώδεις αρχές της ιδέας της Ευρώπης, όπως εμείς αντιλαμβανόμαστε. Η εκτίμηση της πολιτικής συνοχής και η αναζήτηση των πιο κατάλληλων λύσεων σε μια Ευρώπη διευρυμένη σε 27 μέλη, η οποία τώρα περνά οικονομική κρίση, δικαιούται τη σύμφωνη γνώμη μας και το χειροκρότημά μας. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι συμφωνούμε ή ότι επικροτούμε το συνολικό περιεχόμενο της Πράσινης Βίβλου.
Δεδομένων των κριτηρίων που αναγνωρίζουμε, οι τρεις έννοιες κλειδιά αυτής της εκτίμησης είναι σωστές, δηλαδή: η μείωση των αρνητικών επιπτώσεων που σχετίζονται με διαφορές στην πυκνότητα του πληθυσμού, η σύνδεση εδαφών προκειμένου να ξεπεραστεί το θέμα της απόστασης και η συνεργασία προκειμένου να ξεπεραστούν οι παρατάξεις. Ωστόσο, δεδομένης της συγκεκριμένης φύσης αυτού που διακυβεύεται, αυτό δεν μπορεί να οδηγήσει στην εξάρτηση του επιπέδου των διαρθρωτικών ενισχύσεων από τον αριθμό των κατοίκων που καλύπτονται∙ το αντίθετο. Η ιδέα της εδαφικής συνοχής πρέπει από μόνη της να βασίζεται στην ιδέα να καταστεί ένας χώρος, που οι εγκαταλείπουν, ελκυστικός και βιώσιμος. Αυτός είναι ένας από τους στόχους μας, που πρέπει σαφώς να επιτευχθεί.
Η ιδέα της συνοχής είναι βασικά μια ιδέα αλληλεγγύης, η οποία περικλείει όλους μας και από την οποία μπορούμε όλοι να ωφεληθούμε.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα κατά την έκθεσης του κ. van Nistelrooij σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για την εδαφική συνοχή και την κατάσταση της συζήτησης όσον αφορά τη μελλοντική μεταρρύθμιση της πολιτικής συνοχής.
Οι λόγοι της διαφωνίας μου προκύπτουν από μια διαφορετική άποψη για την εδαφική συνοχή και για αυτό δεν μπορώ να υιοθετήσω τα κριτήρια του εισηγητή.
Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι πρέπει να προσδιορίσουμε με μεγαλύτερη σαφήνεια την αρχή της εδαφικής συνοχής.
Filip Kaczmarek (PPE-DE), γραπτώς. – (PL) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ Vlasák σχετικά με την αστική διάσταση της πολιτικής συνοχής στη νέα περίοδο προγραμματισμού. Ζω στο Poznaρ, πρωτεύουσα της περιοχής της Wielkopolska. Βλέπω σχεδόν σε καθημερινή βάση τις θετικές συνέπειες από την ανάπτυξη της πόλης στην ανάπτυξη ολόκληρης της περιφέρειας. Θα διακινδύνευα ακόμα να πω ότι η πολυαναμενόμενη συνέργια μεταξύ αστικής και περιφερειακής ανάπτυξης έχει πραγματοποιηθεί.
Η αστική ανάπτυξη δεν έχει καμία σχέση με τον τοπικό συγκεντρωτισμό. Όσοι είναι εναντίον της ανάπτυξης των μεγάλων πόλεων συχνά δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία που έχουν οι πόλεις αυτές για τις περιφέρειες, στις οποίες βρίσκονται. Λόγω της συγκεκριμένης φύσης τους, ορισμένες λειτουργίες των κέντρων των μεγάλων πόλεων δεν μπορούν να μεταφερθούν σε αγροτικές περιοχές. Τα άτομα που διαχειρίζονται τις πόλεις έχουν ένα συγκεκριμένο έργο. Τα καθήκοντά τους, όσον αφορά το σχεδιασμό, τη διαχείριση του χώρου, τον κοινωνικό διάλογο, τον πολιτισμό και την παιδεία και τη δημιουργία βιώσιμων θέσεων απασχόλησης με βάση τη γνώση, είναι ιδιαίτερα σύνθετα. Ορισμένα από αυτά τα καθήκοντα περιλαμβάνουν στενή συνεργασία με τις τοπικές κυβερνήσεις σε άλλα επίπεδα.
Είναι επίσης σημαντικό η αστική διάσταση της πολιτικής συνοχής να μην ανταγωνίζεται, αλλά να συμπληρώνει την αγροτική ανάπτυξη. Αμφότερες οι αγροτικές και οι αστικές περιοχές μπορούν και πρέπει να αναπτυχθούν και αμφότερες οι διαδικασίες υποστηρίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (PL) Ψήφισα κατά της έκθεσης του κ Vlasák σχετικά με την αστική διάσταση της πολιτικής συνοχής στη νέα περίοδο προγραμματισμού.
Παρόλο που αντιλαμβάνομαι στη σημασία της αειφόρου αστικής ανάπτυξης, πιστεύω ότι θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί χωρίς κοινό ορισμό των «αστικών περιοχών».
Brian Simpson (PSE), γραπτώς. − Υποστηρίζω αυτήν την έκθεση και θα χρησιμοποιούσα αυτήν την ευκαιρία για να ενισχύσω την άποψη ότι πρέπει να υπάρχει ολοκληρωμένη προσέγγιση στην πολιτική συνοχής.
Ωστόσο, η ολοκλήρωση αυτή πρέπει να συνιστά μέσο αποκόμισης οφέλους και όχι περιοριστικό μέτρο, και αυτό το στοιχείο πρέπει να παρακολουθήσουμε προσεκτικά.
Η αστική συνοχή είναι ουσιαστικής σημασίας όσον αφορά την εξασφάλιση αειφόρου οικονομικής και κοινωνικής προόδου. Από αυτήν την άποψη, θα υπογράμμιζα ότι ο ρόλος των μεταφορών και η παροχή σύγχρονων υποδομών μεταφορών είναι ουσιαστικής σημασίας για την εξασφάλιση πολιτικής συνοχής στις αστικές περιοχές.
Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Η αστική διάσταση της πολιτικής συνοχής πρέπει να αποκτήσει μεγαλύτερη προτεραιότητα.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα κατά της έκθεσης του κ. Mikolášik για την υλοποίηση του κανονισμού για τα Διαρθρωτικά Ταμεία 2007-2013: τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων για τις εθνικές στρατηγικές συνοχής και για τα επιχειρησιακά προγράμματα.
Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Είναι απαραίτητο να παρακολουθήσουμε στενά την υλοποίηση του κανονισμού για τα Διαρθρωτικά Ταμεία 2007-2013 προκειμένου να διασφαλισθεί η σωστή χρήση των χρημάτων των φορολογουμένων και να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε σωστά για προγράμματα μετά το 2013.
Adam Bielan (UEN), γραπτώς. – (PL) Οι μικρές επιχειρήσεις παίζουν σημαντικό ρόλο στη δημιουργία θέσεων εργασίας στην Ευρώπη και εμείς πρέπει να διευκολύνουμε τη λειτουργία τους. Θα ήθελα να τονίσω ότι υποστηρίζω όλες τις πρωτοβουλίες που στοχεύουν στην προώθηση των μικρών επιχειρήσεων στην ΕΕ και στη βοήθεια προς εκείνους που επιθυμούν να είναι αυτοαπασχολούμενοι.
Υιοθέτησα την έκθεση Becsey, επειδή αξιολογεί θετικά την πρωτοβουλία για τις μικροπιστώσεις στην Ευρώπη.
Šarūnas Birutis (ALDE), γραπτώς. – (LT) Μια επιτυχημένη ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τις μικροπιστώσεις μπορεί βασικά να βοηθήσει στην επίτευξη των στόχων για τη μεγέθυνση και την απασχόληση, που ορίστηκαν στην ανανεωμένη στρατηγική της Λισαβόνας, και στη δημιουργία μιας σύγχρονης, δημιουργικής και δυναμικής ευρωπαϊκής οικονομίας. Οι μικρές επιχειρήσεις αποτελούν βασική πηγή μεγέθυνσης, απασχόλησης, επαγγελματικής ικανότητας, καινοτομίας και συνοχής στην ΕΕ. Οι μικροπιστώσεις μπορούν πρώτα απ’ όλα να υποστηρίξουν μία από τις τέσσερις προτεραιότητες της στρατηγικής της Λισαβόνας: για την ακρίβεια, τη διαμόρφωση επαγγελματικών ευκαιριών μέσω της ενίσχυσης των ατόμων ώστε να (επαν)ενταχθούν κοινωνικά και οικονομικά και μέσω της απασχόλησής τους. Η στρατηγική της Λισαβόνας μπορεί πραγματικά να θεωρηθεί επιτυχημένη, μόνο εάν το επίπεδο απασχόλησης αυξηθεί σημαντικά. Το αποτέλεσμα μιας ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας στον τομέα των μικροπιστώσεων πρέπει να είναι σύγχρονης αντίληψης δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή σε εκείνες τις χρήσιμες ομάδες, οι οποίες μέχρι τώρα δεν έτυχαν επαρκούς προσοχής.
Małgorzata Handzlik (PPE-DE), γραπτώς. – (PL) Η επιτυχία των μικροπιστώσεων όσον αφορά τον περιορισμό της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως στη Νότια Ασία και στη Λατινική Αμερική, δεν έχει ακόμη εδραιωθεί στην ΕΕ. Ωστόσο, η ανάγκη για μικροπιστώσεις είναι μεγάλη, ειδικά για τα άτομα που δεν μπορούν να συνάψουν δάνεια στον παραδοσιακό τραπεζικό τομέα. Οι μικροπιστώσεις ως επιχειρηματική δραστηριότητα διαφέρουν από το παραδοσιακό τραπεζικό σύστημα. Χορηγούνται όχι μόνο για οικονομικούς λόγους και όχι απλώς για να αποφέρουν κέρδη, αλλά επίσης για να συμβάλουν στην προώθηση της συνοχής επιχειρώντας να εντάξουν άτομα, τα οποία αντιμετωπίζουν αντιξοότητες και επιθυμούν να δημιουργήσουν μια πολύ μικρή επιχείρηση.
Μια επιτυχημένη ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την ανάπτυξη των μικροπιστώσεων μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της ανανεωμένης στρατηγικής της Λισαβόνας για τη μεγέθυνση και την απασχόληση και να βοηθήσει να καταστεί η ευρωπαϊκή οικονομία πιο καινοτόμος, δημιουργική και δυναμική. Συγκεκριμένα, μπορούν να βοηθήσουν να υλοποιηθεί η προτεραιότητα απελευθέρωσης οικονομικών δυνατοτήτων υποστηρίζοντας την ολοκλήρωση ή τη συνεχή κοινωνική και οικονομική ένταξη ατόμων μέσω της αυτοαπασχόλησης.
Για αυτόν το λόγο υποστηρίζω την πρόταση του εισηγητή, που μας ζητά να υιοθετήσουμε κατάλληλα θεσμικά, νομικά και εμπορικά πλαίσια σε εθνικό επίπεδο, ώστε να προωθηθεί ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη των μικροπιστώσεων και να καθιερωθεί ένα εναρμονισμένο ευρωπαϊκό πλαίσιο για τους μη τραπεζικούς οργανισμούς μικροχρηματοδότησης.
Bogusław Liberadzki (PSE), γραπτώς. – (PL) Ψήφισα υπέρ της υιοθέτησης της έκθεσης με συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την ανάπτυξη των μικροπιστώσεων ώστε να υποστηριχθεί η μεγέθυνση και η απασχόληση. Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι οι μικρές επιχειρήσεις αποτελούν βασική πηγή μεγέθυνσης, απασχόλησης, επιχειρηματικών δεξιοτήτων, καινοτομίας και συνοχής στην ΕΕ.
Πρέπει να τονίσουμε το γεγονός ότι οι μικροπιστώσεις χορηγούνται συχνά όχι μόνο για οικονομικούς λόγους και όχι μόνο για κέρδη, αλλά επίσης εξυπηρετούν τη συνοχή επιχειρώντας να εντάξουν ή να επανεντάξουν στην κοινωνία άτομα που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση.
Υιοθετώ την έκθεση. Έχοντας υπόψη το γεγονός ότι οι μικροπιστώσεις μπορούν να συμβάλουν στην απασφάλιση του δυναμικού των επιχειρήσεων βοηθώντας τα άτομα μέσω της αυτοαπασχόλησης, πιστεύω ότι η μέθοδος αυτή πρέπει να έρθει στην ΕΕ.
Jamila Madeira (PSE), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση αυτή είναι ζωτικής σημασίας στο πλαίσιο του έργου που πραγματοποιεί η ΕΕ όσον αφορά την πολιτική συνοχής και την πολιτική συνεργασίας και ανάπτυξης.
Αυτή η άποψη υποστηρίζεται ευρέως από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στη γραπτή του δήλωση P6_TA(2008)0199 που υιοθετήθηκε στις 8 Μαΐου 2008, την οποία είχα την τιμή να υπογράψω από τους πρώτους.
Ψήφισα συνεπώς υπέρ αυτής της έκθεσης, καθώς κάθε είδους επένδυση και επέκταση σε αυτόν τον τομέα είναι ζωτικής και επείγουσας σημασίας, ιδίως στο πλαίσιο της παρούσας χρηματοοικονομικής κρίσης. Ως αποτέλεσμα, τώρα στόχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου είναι η ειδική και άμεση δράση για την αύξηση της αξιοπιστίας και της συνέπειας του συστήματος.
David Martin (PSE), γραπτώς. − Μέχρι τώρα η επιτυχία των μικροπιστωτικών συστημάτων όσον αφορά την ανακούφιση από τη φτώχεια στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν είχε αντίκρισμα στο πλαίσιο της ΕΕ. Υποστηρίζω αυτήν την έκθεση διότι η επιτυχία μιας ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τη μικροπίστωση μπορεί να συνεισφέρει ουσιαστικά στην επίτευξη των στόχων της αναθεωρημένης στρατηγικής της Λισαβόνας, καθώς οι μικρές επιχειρήσεις αποτελούν βασική πηγή μεγέθυνσης, απασχόλησης, επιχειρηματικών δεξιοτήτων, καινοτομίας και συνοχής στην ΕΕ.
Alexandru Nazare (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Προς το παρόν, οι συζητήσεις για τα μέτρα αναφορικά με την αναζωογόνηση των πιστωτικών δραστηριοτήτων περιλαμβάνονται στην ημερήσια διάταξη. Στην παρούσα οικονομική κρίση και κυρίως σε χώρες όπως η Ρουμανία, οι οποίες αυτήν τη στιγμή βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις για δάνεια από διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, είναι ζωτικής σημασίας να συνεχίσουν οι τράπεζες την κύρια λειτουργία τους, που είναι η εκ νέου παροχή πίστωσης προς τον πληθυσμό.
Θεωρώ ότι η έκθεση του κ. Becsey είναι καινοτόμος, διότι επαναφέρει αυτό το ζήτημα στο τραπέζι των συζητήσεων, από νέα οπτική γωνία ωστόσο, καθώς βγαίνει από το τραπεζικό σύστημα προκειμένου να εντοπίσει λύσεις για το τρέχον οικονομικό αδιέξοδο.
Η έκθεση, η οποία αφορά το θέμα των μικροπιστώσεων, στοχεύει στις κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, όπως οι μειονότητες, η κοινότητα των Ρομά ή οι κάτοικοι αγροτικών περιοχών, που διαθέτουν ανεκμετάλλευτο δυναμικό και επιθυμούν να δημιουργήσουν μια μικρή επιχείρηση, αλλά δεν μπορούν διότι δεν είναι επιλέξιμοι για λήψη δανείου από κάποιο τραπεζικό οργανισμό. Αυτά τα άτομα έχουν περιορισμένες επιλογές.
Για αυτόν το λόγο θεωρώ επίκαιρη την πρόταση του κ. Becsey για τη δημιουργία ενός κοινοτικού ταμείου για την προώθηση μικροπιστώσεων προς άτομα και εταιρείες, που δεν έχουν άμεση πρόσβαση σε τραπεζικά δάνεια, και για τη βελτίωση του επιπέδου πληροφόρησης σχετικά με αυτά τα χρηματοδοτικά μέσα.
Luca Romagnoli (NI), γραπτώς. – (PL) Επιθυμώ να απέχω από την έκθεση του κ. Becsey για μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για την ανάπτυξη των μικροπιστώσεων, ώστε να υποστηριχθεί η μεγέθυνση και η απασχόληση.
Συμφωνώ με ορισμένα σημεία της έκθεσης, αλλά είμαι κάθετα εναντίον πολλών άλλων σημείων και, συνεπώς, δεν μπορώ πλήρως να υποστηρίξω το κείμενο που κατατέθηκε και έτσι απέχω.
Catherine Stihler (PSE), γραπτώς. − Τα σχέδια για τη μικροπίστωση μπορούν να βοηθήσουν πολλά από τα πιο φτωχά άτομα του κόσμου να βγουν από την απόλυτη φτώχεια, και κυρίως τις γυναίκες. Τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη πρέπει να κάνουν περισσότερα, ώστε να στηρίξουν τέτοιου είδους σχέδια.