Dibattiti

L-Erbgħa, 1 ta' April 2009 - Brussell

14. Trattament ugwali bejn il-persuni irrispettivament mir-reliġjon jew it-twemmin, id-diżabilità, l-età jew l-orjentazzjoni sesswali (dibattitu)

  Presidente. − L'ordine del giorno reca in discussione la relazione di Kathalijne Maria Buitenweg, a nome della commissione per le libertà civili, la giustizia e gli affari interni, sulla proposta di direttiva del Consiglio recante applicazione del principio di parità di trattamento fra le persone indipendentemente dalla religione o le convinzioni personali, la disabilità, l'età o l'orientamento sessuale, (COM(2008)0426 - C6-0291/2008 - 2008/0140(CNS)) (A6-0149/2009).

  Kathalijne Maria Buitenweg, Rapporteur. − Voorzitter, maandag heeft de dochter van een vriendin van mij een brief gekregen. Zij is afgewezen voor de universiteit. Niet omdat ze het intellectueel niet kan bolwerken, maar omdat ze een handicap heeft. Volgens de brief kan de universiteit haar niet de zorg bieden die ze nodig heeft. De middelbare school heeft ze goed doorlopen, dus die kon dat wel. Nu staat ze aan de kant.

Het verslag dat we vandaag bespreken, raakt het hart van onze samenleving. Willen we dat mensen tweederangsburgers zijn vanwege hun leeftijd, hun seksuele oriëntatie, religie of overtuiging of handicap, of kiezen we voor een samenleving waaraan iedereen volwaardig kan deelnemen? Niet alleen de betroffen mensen zelf wordt onrecht aangedaan als hun een huurhuis of een lening wordt geweigerd door wíe ze zijn, maar ook de samenleving in haar geheel doet zich tekort door mensen af te schrijven.

Ik heb met heel veel spanning uitgekeken naar vandaag. Er staat heel veel op het spel bij de stemming morgen. Al vanaf 1995 vraagt het Europees Parlement om Europese richtlijnen voor gelijke behandeling van mensen en in het Verdrag van Amsterdam hebben we daarvoor eindelijk een rechtsgrondslag gekregen. In 2000 zijn daar belangrijke richtlijnen uit voortgekomen: de richtlijn over de gelijke behandeling, ongeacht ras of etnische afstamming, waarvan de werkingsfeer zowel de arbeidsmarkt als het aanbieden van goederen en diensten omvat, en ook de richtlijn die discriminatie op basis van seksuele oriëntatie, leeftijd, handicap en religie of overtuiging moet tegengaan, maar die laatste richtlijn is beperkt gebleven tot de arbeidsmarkt.

Dat begon te wringen, omdat ook bij genderdiscriminatie discriminatie op wel meer terreinen verboden is. Als Parlement hebben we ons altijd verzet tegen deze hiërarchie van discriminatiegronden die is ontstaan. Want waarom mag iemand wel een lening worden geweigerd omdat hij homo is, maar mag dat niet omdat hij zwart is? De bescherming dient gelijkwaardig te zijn.We hebben samen gepleit voor deze horizontale richtlijn en er zijn verschillen tussen ons: over de toon en soms ook over de precieze invulling. Maar tot nu toe wilde een overgrote meerderheid van het Parlement dat de huidige scheve situatie gerepareerd wordt en het is deze boodschap die we morgen aan de Raad moeten geven. Ik hoop daarvoor op een zo groot mogelijke meerderheid.

Er zijn veel mensen die ik wil bedanken voor hun bijdrage aan het verslag. Allereerst de rapporteurs voor advies, en met name Liz Lynne van de Commissie sociale zaken. Veel van haar suggesties staan nu in de tekst vermeld. Maar ook de schaduwrapporteurs Patrick Gaubert, Emine Bozkurt, Sophia in 't Veld en Yvonne Kaufmann wil ik bedanken. In het Nederlands kennen we het gezegde "over je eigen schaduw heenspringen", dat betekent dat je verder wil kijken dan het punt waarop je altijd gehamerd hebt, een goed punt voor schaduwrapporteurs. Ik vind dat dat ons gelukt is. Ik ben echt trots op het compromis dat in overgrote meerderheid door de Commissie LIBE is aangenomen. Het is er beter op geworden. Ik wil nog veel andere mensen bedanken die hieraan hebben bijgedragen, maar één in het bijzonder en dat is Michael Cashman. Michael, ik wil jou bedanken voor alle adviezen die je me hebt gegeven, voor het vele lobbywerk en ook voor de inspiratie en de vriendschap van de afgelopen jaren.

De inhoud nu: het verslag stelt dat discriminatie op de vier gronden verboden is. Op de arbeidsmarkt hadden we dat al geregeld, maar dat geldt nu ook bij het aanbieden van goederen en diensten, sociale bescherming - waaronder sociale zekerheid en gezondheidszorg - en onderwijs. Maar niet elk verschil wordt ook gezien als discriminatie. Verzekeringsmaatschappijen mogen bijvoorbeeld nog onderscheid maken naar leeftijd en handicap, mits ze dat objectief kunnen motiveren. Voor veel mensen met een handicap moeten er voorzieningen worden getroffen, maar er zijn wel grenzen aan de redelijkheid gesteld. Er mag dus worden afgeweken onder voorwaarde, maar de regel is gelijke behandeling, en dat is ook waar de stemming over gaat morgen. Vinden wij dat Europa alleen een markt is, of ook een bron van beschaving?

Ik moet zeggen dat amendement 81 in ieder geval aantoont waar de heer Weber en 41 anderen staan. U wilt hoe dan ook geen gelijkebehandelingswetgeving, want wát ik ook probeer met compromissen, u bent gewoon principieel tegen een antidiscriminatiewet. Daarom amendeert u het niet, maar haalt u het hele voorstel van tafel. Dan scheiden hier ook onze wegen, daar is geen middenweg voor. Laten we morgen dan maar zien welke kant de meerderheid van het Parlement op wil.

  Vladimír Špidla, člen Komise. − Vážený pane předsedo, vážené dámy poslankyně, vážení páni poslanci, oceňuji velký zájem o tento návrh, důkazem čehož je vysoký počet pozměňovacích návrhů, které vyvolal. To ukazuje, že boj proti diskriminaci v každodenním životě je pro většinu z nás stále prioritou, a to i během vážné hospodářské krize. Rovněž vítám vynikající zprávu předloženou paní Buitenweg a schválenou Výborem pro občanské svobody, spravedlnost a vnitřní věci i pozoruhodný příspěvek od paní Lynne a Výboru pro zaměstnanost a sociální věci.

Návrh zprávy podporuje ambice a snahy návrhu směrnice, který předložila Komise. Mám za to, že se zpravodajce povedlo smířit různá stanoviska a dosáhnout širokého konsenzu mezi jednotlivými politickými skupinami. Rád bych ocenil nápomocnou roli, kterou hrál Parlament při předložení návrhu směrnice.

Pokud jde o navržené změny, souhlasím s mnohými podněty na zlepšení, které jsou obsaženy v návrhu zprávy. Nicméně bych rád připomněl, že tento návrh potřebuje v Radě jednomyslný souhlas, a proto musíme být realističtí.

Vím, že problém diskriminace na základě více než jednoho důvodu je pro vás zásadní. Jsem si plně vědom skutečnosti, že osoby, které jsou obětí diskriminace z více důvodů, jsou velmi těžce postiženy. Rovněž si však myslím, že v této směrnici, která se týká jen čtyř možných diskriminačních důvodů, nelze tento problém na právní úrovni definitivně vyřešit.

Ve sdělení Komise o nediskriminaci z července 2008 jsme se zavázali k zahájení diskuze o této otázce v právě zřízené skupině vládních odborníků. Tato diskuze byla zahájena. Čili otázka vícenásobné diskriminace není stranou.

Mohl bych souhlasit s odkazem na diskriminaci z více než jednoho důvodu v těch oblastech, kterých se týká tento návrh směrnice. Souhlasím s tím, že musíme jasněji vymezit rozdělení kompetencí mezi Evropskou unii a členské státy. Tato směrnice toto vymezení tak jako tak nezmění, ale naším cílem je dosáhnout nejvyššího možného stupně právní jistoty.

Uznávám také, že je-li zvažován případ údajného obtěžování, musí být brána v úvahu svoboda projevu. Ale měli bychom si být vědomi toho, že pojem obtěžování vyžaduje pádné důkazy. V sázce musí být lidská důstojnost a musí se jednat o nepřátelské nebo ponižující prostředí.

Mohu souhlasit se zavedením pojmu „diskriminace na základě vztahů s jinou osobou“ ve smyslu nedávného rozsudku ve věci Coleman, ale tento pojem by měl být uplatňován pouze u přímé diskriminace a obtěžování.

Pokud jde o finanční služby, mohu souhlasit s tím, že je třeba, aby poskytovatel služby uplatňoval určitou úroveň transparentnosti, ale mám jisté pochybnosti o formulaci použité ve vašem návrhu. Plně souhlasím s tím, že by se směrnice neměla vztahovat na čistě soukromé transakce. Postoje Komise a Parlamentu jsou zde velmi blízké. Pokud jde o zdravotně postižené, mohu podpořit odkaz na otevřenou definici zdravotního postižení v Úmluvě OSN o právech osob se zdravotním postižením.

Mohu také souhlasit s podstatou některých výkladů k pojmu zdravotního postižení, které jsou uvedeny ve vašich pozměňovacích návrzích. Považuji však za nutné upozornit, že znění právního předpisu musí být velmi precizní. Mohu souhlasit s některými dalšími vyjádřenými myšlenkami, ale podle mého názoru je třeba zajistit, aby článek 4 byl stručný a srozumitelný.

Dámy a pánové, těším se na vaše názory, na které odpovím v debatě.

  Elizabeth Lynne, rapporteur for the opinion of the Committee on Employment and Social Affairs. − Mr President, I would like to thank the rapporteur very much for all the hard work which she has put into this report and the close cooperation that we have had on this. We have worked very closely together, not just on this report but – as she knows – along with other people, we have both been working on this issue for many years now, for the 10 years since I came into the European Parliament. I remember that we sat together on Article 13 hearings all that time ago. Now – eventually – we have got to the situation where we are debating an anti-discrimination directive, a possibility at long last that we might push through anti-discrimination legislation on all grounds not covered – disability, age, religion or belief, and sexual orientation. We have waited many years for this. Let us just hope that we get that large majority.

I have campaigned on disability and age for many years, but I was convinced quite some time ago that we could not leave anybody behind. We could not just go forward with a disability directive, and then an age directive, because I thought sexual orientation and religion would be left behind. That is why, in the own-initiative report last year, I asked for a single directive to cover all areas that were not yet covered. I am delighted that has happened. I am also very pleased we got such a large majority in Parliament for that own-initiative report. I know from the Commission and Council that this was one of the reasons they thought it was safe to bring this proposal forward. That is why we have to get a very large majority for this report tomorrow.

I would also like to say a very great thank you to Commissioner Špidla. I have thanked him at other times, but I wanted to thank him in the plenary because, without his support and help, I honestly do not believe that we would have this proposal on the table at present. So, Commissioner, a sincere thank you from a lot of us, for pushing this forward. I know you have been doing a lot of work on this yourself.

We got it through the Committee on Employment and Social Affairs and the Committee on Civil Liberties, Justice and Home Affairs. We now need that large majority. Everyone should be treated equally across the EU. A wheelchair user or a guide-dog user should have free access anywhere within the European Union. Somebody of a different sexual orientation should be allowed to use any hotel room that they want to, and stay at any hotel when they go on holiday. All older people should have the right to have access to health care, whatever their age. People of a different religion should not be discriminated against.

I urge all of you who are thinking of voting against this: please do not. This is the bedrock of the European Union. We were founded on human rights and anti-discrimination. Please vote for it.

  Amalia Sartori, relatrice per parere della commissione per l’ambiente, la sanità pubblica e la sicurezza alimentare. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, come commissione ambiente, sanità pubblica e difesa del consumatore, noi abbiamo affrontato e preso in considerazione, soprattutto, la necessità di garantire parità di trattamento per quanto attiene al tema della salute. Altri temi sono stati trattati molto bene nelle altre commissioni, e soprattutto dalla relatrice e dal Commissario, e quindi noi abbiamo deciso di illuminare il tema salute.

Una prima considerazione: l’abbiamo fatta osservando la grande disparità che ancora esiste fra gli Stati membri, per quanto riguarda l’accesso alla sanità. L’accesso alla sanità è un diritto fondamentale, sancito dall’articolo 35 della Carta dei diritti e costituisce un compito precipuo delle autorità pubbliche, degli Stati membri fornire accesso a tutti, un accesso paritario, a un sistema sanitario di qualità. E’ quindi importante – pur consapevoli delle diverse competenze fra l’Unione europea e Stati membri – che l’Unione europea faccia tutto quanto può sul piano degli indirizzi, ma anche sul piano di direttive, che via via stiamo affrontando e predisponendo, assieme anche a risoluzioni e a regolamenti e dandoli agli Stati membri – laddove ci è possibile – con questo obiettivo fondamentale.

In particolare, gli emendamenti che noi, come commissione sanità pubblica, abbiamo sottolineato sono stati quelli di favorire la promozione di programmi di alfabetizzazione sanitaria, di continuare la promozione della lotta contro la violenza sulle donne, di combattere il rifiuto di alcune cure mediche a causa dell’avanzato stato di età, ma soprattutto – torno su questo tema – di favorire parità di accesso a servizi di qualità in tutti gli Stati membri.

  Lissy Gröner, Verfasserin der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für Kultur und Bildung. − Herr Präsident! Als Berichterstatterin im Kulturausschuss für die neue Antidiskriminierungsrichtlinie zur Anwendung des Grundsatzes der Gleichbehandlung ungeachtet der Religion, der Weltanschauung, einer Behinderung, des Alters oder der sexuellen Ausrichtung begrüße ich den Vorschlag der Kommission sehr und bedanke mich ausdrücklich bei Kommissar Špidla.

Eurobarometerumfragen zeigen, dass etwa drei Viertel der EU-Bevölkerung hier Handlungsbedarf sehen. Der Kulturausschuss forderte Änderungen und Ergänzungen in drei Punkten: zunächst die Einbeziehung des Merkmals Geschlecht. Wir sind einverstanden mit den Kompromissen, die erzielt worden sind. Wir wollen Zugang zu Medien und Bildung sicherstellen und die Mehrfachdiskriminierungen regeln. Hier sind sehr gute Kompromisse erzielt worden.

Die SPE hat diese umfassende horizontale Richtlinie befürwortet. Wenn jetzt deutsche Konservative und Liberale die Richtlinie gänzlich ablehnen, dann reißen sie sich die Maske vom Gesicht. Sie wollen Homosexuelle weiter diskriminieren, sie wollen Propaganda betreiben. Extremisten, wie Scientology, brauchen nach der neuen Richtlinie nicht gefürchtet werden, auch weiterhin können Anzeigen abgelehnt werden oder Versammlungsräume verwehrt werden. Der Kulturausschuss sagt einstimmig ja zur horizontalen Rahmenrichtlinie.

  Donata Gottardi, relatrice per parere della commissione per i diritti della donna e l'uguaglianza di generi. − Signor Presidente, signor Commissario, onorevoli colleghi, intervengo a testimonianza anche del buon risultato tenuto in commissione donne e non è un caso, perché la commissione donne è quello che conosce e affronta in profondità i temi della parità di trattamento, della parità di opportunità, dei divieti di discriminazione.

Nell’opinione votata abbiamo lanciato numerosi messaggi forti, che spero verranno recepiti quando verrà adottato il testo. Questa direttiva non chiude né completa un ciclo. Se fosse così, proprio l’area delle discriminazioni di genere rischierebbe di uscirne più debole. Questa direttiva dovrà diventare l’occasione per rilanciare l’intervento sulle direttive antidiscriminatorie, a partire proprio dall’aggiunta delle due nuove nozioni condivise da tutti noi: la discriminazione multipla, che è la compresenza di più fattori di rischio, e quella per associazione, che colpisce la persona vicina, collegata a quella direttamente esposta. Entrambe sono di assoluta importanza per le donne, ma non solo. Questa direttiva deve essere un impulso per migliorare le legislazioni nazionali, soprattutto nei Paesi come il mio, in cui la deriva deve trovare freno.

  Manfred Weber, im Namen der PPE-DE-Fraktion. – Herr Präsident, sehr geehrte Kolleginnen, Herr Kommissar! Man traut sich ja fast schon keine Wortmeldung mehr zu machen. Man traut sich angesichts der Gesamtlage hier im Plenum schon gar keine Fragen mehr zu stellen. Natürlich ist jeder von uns gegen Diskriminierung, aber man traut sich ja schon gar nicht mehr, den Weg zu hinterfragen, den wir hier beschreiten, weil man sofort in eine Ecke gestellt wird.

Meine sehr verehrten Kolleginnen und Kollegen! Im Ziel sind wir uns doch einig, und das sollten wir uns bitte gegenseitig auch nicht absprechen. Wir streiten über den Weg, und der muss doch legitim diskutiert werden dürfen, auch von der EVP-Fraktion.

Zunächst stelle ich dem Kommissar die Frage: Wenn die alte Richtlinie, die bestehende Antidiskriminierungsrichtlinie, heute in zehn Mitgliedstaaten der Europäischen Union nicht umgesetzt worden ist, wenn wir in zehn Mitgliedstaaten ein Vertragsverletzungsverfahren haben, ist es doch eine seriöse Fragestellung, warum wir dann heute eine Novellierung dieser Richtlinie brauchen, wenn die bestehende nicht einmal umgesetzt worden ist. Ist das eine seriöse Frage, die man stellen darf? Deswegen ist die Rückverweisung durchaus ein Argument, das man hier mit einbringen darf.

In der zweiten Fragestellung dürfen wir auch über die Inhalte reden. Zum Beispiel die Fragestellung, warum die Kirchen zu uns kommen, die beim Flüchtlingsschutz enge Partner der linken Seite waren. Die Kirchen, die früher eure Partner waren, kommen heute zu uns und sagen: Wir haben mit bestimmten Formulierungen Schwierigkeiten. Wenn die Medienleute kommen, die Zeitungsverleger, und sagen, sie haben Fragen, dann dürfen die doch seriös diskutiert werden. Wenn wir über Familie diskutieren, dann sagt der Kommissar, er möchte den Mitgliedstaaten keine Vorschriften machen. Aber natürlich betreiben wir mit der Richtlinie eine Harmonisierung durch die Hintertür. Und so weiter. Es gibt verschiedene Argumente, die man einbringen kann, die bei unserer Fraktion auf Sorge stoßen, auf nachdenkenswerte Sorge. Das darf man formulieren, auch wenn man engagiert gegen Diskriminierung kämpft.

Die Linke ist heute in diesem Haus sehr zufrieden mit sich, weil sie wieder in vielen Punkten neue Reglementierung aufbaut. Es darf deswegen die Frage erlaubt sein, ob uns denn der gesetzgeberische Ansatz schlussendlich wirklich so viele neue Vorteile für die Menschen bringt, die wir schützen wollen. Es gibt auch noch andere Grundwerte, die es wert sind, berücksichtigt zu werden. Zum Beispiel, wenn wir Privatverträge, wie die PSE das beantragt, mit hereinnehmen wollen, nicht nur gewerbliche Verträge, sondern auch Privatverträge, dann darf doch die Frage erlaubt sein, ob nicht auch die Vertragsfreiheit ein wichtiger Grundwert ist, den wir als Parlamentarier zu schützen haben.

Die EVP ist gegen Diskriminierung und wird immer dagegen kämpfen, aber über den Weg darf auch in diesem Parlament gestritten werden!

  Emine Bozkurt, namens de PSE-Fractie. – Morgen hebben we een unieke kans om een historische stap te zetten in de strijd tegen discriminatie door "nee" te zeggen tegen discriminatie. Op dit moment hebben we immers een nogal vreemde situatie. Er bestaan verschillen in bescherming tegen discriminatie. Het valt niet uit te leggen dat iemand die zwart en homo is, buiten de werkvloer wél beschermd is bij de wet tegen discriminatie op grond van zijn huidskleur, maar niet op grond van zijn seksuele geaardheid.

Morgen kunnen we laten zien dat wij als Europees Parlement niet langer discriminatie zullen toestaan op grond van leeftijd, handicap, seksuele geaardheid of godsdienstige overtuiging. Europa is er namelijk voor iedereen. Het kan niet zo zijn dat iemand die een auto of een woning wil huren, geweigerd wordt op grond van zijn religie. En mensen in een rolstoel moeten toch ook gewoon bij de toetsen van de pinautomaat kunnen of toegang hebben tot een trein of station. Het is niet uit te leggen dat iemand van 65+ voor duizenden euro's in het rood mag staan bij een bank, maar van dezelfde bank niet een bescheiden lening krijgt. Vandaag de dag worden we allemaal een dagje ouder. Denkt u zich eens in: het gaat om zaken die onszelf straks ook aangaan.

Deze meningsverschillen maakten de onderhandelingen weliswaar niet gemakkelijk, maar we kunnen trots zijn op het resultaat dat uit de Commissie LIBE is voortgekomen en waaraan overigens alle partijen zich toen hebben verbonden. Het voorstel is redelijk en realistisch. In het geval van mensen met een handicap zullen er wellicht aanpassingen nodig zijn om hun toegang te verschaffen tot bijvoorbeeld goederen en diensten, maar het betekent wel dat deze mensen weer actief kunnen participeren in de maatschappij. Deze aanpassingen zouden vervolgens niet onevenredig bezwarend mogen zijn, en er is ook terdege rekening gehouden met een goede implementeringstermijn. Aanpassingen hoeven niet per direct gerealiseerd te worden. We verwachten niet van lidstaten om per direct treinstations aan te passen. Wel vragen we de lidstaten in toekomstige ontwerpen van gebouwen en vervoermiddelen alvast na te denken over de toegankelijkheid voor mensen met een handicap.

En ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk dit verslag zal zijn voor de burgers van Europa, de mensen waar het namelijk om gaat. Vergeet u alstublieft niet dat volgens de Eurobarometer 87% van de Europeanen graag maatregelen ziet voor de discriminatiegronden voor deze richtlijn. Dat zijn ook úw kiezers, meneer Weber. Onze Sociaal-democratische Fractie is erg blij met de voorstellen tegen het probleem van meervoudige discriminatie die nu onderdeel uitmaken van dit verslag.

Kunt u zich voorstellen dat een zwarte vrouw in een rolstoel het gevoel kan hebben gediscrimineerd te worden? Heel weinig landen kennen het concept van meervoudige discriminatie. In de meeste gevallen zou deze vrouw bij aangifte moeten kiezen op welke grond zij gediscrimineerd is. Waarschijnlijker is dat zij niet slechts op één grond wordt gediscrimineerd, maar dat de verschillende gronden met elkaar samenhangen. Voor deze vrouw moet de mogelijkheid bestaan dit aan te klagen en haar recht te halen. We roepen het Parlement dan ook op deze belangrijke bepalingen te behouden.

Collega's, ik vraag u deze richtlijn te steunen. Hier ligt de mogelijkheid voor het Parlement om duidelijk en onomwonden te zeggen dat discriminatie niet langer getolereerd mag worden en dat het Europees Parlement de rechten van al haar burgers even belangrijk vindt. Laten we die stap zetten.

  Sophia in 't Veld, namens de ALDE-Fractie. – Voorzitter, allereerst ook mijn welgemeende complimenten en dank aan de rapporteur, die fantastisch werk heeft verricht. Mijn fractie is heel blij dat er bijna vijf jaar na de belofte van de heer Barroso eindelijk een voorstel voor een richtlijn op tafel ligt. Discriminatie is in strijd met de Europese Verdragen, met het Handvest van de grondrechten en met de Conventie voor de rechten van de mens. Maar verdragen en plechtige verklaringen zijn van weinig nut in de rechtbank. Europese burgers moeten een instrument hebben om hun rechten af te dwingen.

Dat is de raison d'être van de Europese Unie, meneer Weber, niet de melkquota of de aanbestedingsregels of de structuurfondsen, maar een Europese ruimte waar eenieder naar eigen inzicht en in vrijheid zijn eigen leven kan inrichten. Eén Europese ruimte, waar iedereen gelijk is voor de wet, gelijke kansen heeft in de samenleving en met respect wordt behandeld. Een richtlijn is daarvoor niet voldoende, maar wel een eerste voorwaarde. Deze richtlijn gaat over Europa als een gemeenschap van waarden, en waarden kunnen niet worden uitonderhandeld door 27 regeringen in de gebruikelijke uitruil van nationale belangen. Waarden bepalen wij samen als burgers, in een open debat en daarvoor is het Europees Parlement de aangewezen arena.

Ja, meneer Weber, sommige zaken liggen heel gevoelig, met name de gronden seksuele oriëntatie en godsdienst. Maar wij hebben een verantwoordelijkheid ten aanzien van alle burgers, alle Europese burgers, want Europa mag geen Animal Farm worden: "All Europeans are equal, but some Europeans are more equal than others". Vrijheid van godsdienst en van geweten zijn grondrechten waarvoor ik de barricades op zal gaan. In een vrij Europa moet eenieder vrijelijk de eigen levensovertuiging kunnen aanhangen. Dat is de hoeksteen van de democratie. Maar vrijheid van godsdienst mag niet worden misbruikt als vrijbrief voor discriminatie van anderen.

Gisteren publiceerde het Europees Bureau voor de grondrechten het tweede verslag over homohaat in Europa. Het is beschamend dat er in Europa anno 2009 nog miljoenen mensen moeten vrezen voor discriminatie, haat, geweld en zelfs moord, puur vanwege hun seksuele oriëntatie. Ik kan Manfred Weber geruststellen: huwelijksrecht is en blijft een nationale bevoegdheid en daar verandert deze richtlijn niets aan. Maar in het 21e-eeuwse Europa is een huwelijksverbod op grond van religie, ras of seksuele oriëntatie een anomalie. Veel mensen vinden het volkomen aanvaardbaar dat de overheid een huwelijk of partnerschap verbiedt tussen twee volwassenen van gelijk geslacht. Maar zouden we het aanvaardbaar vinden - zoals dat in de geschiedenis gebeurd is - als de overheid een huwelijk verbiedt tussen joden en niet-joden, tussen katholieken en protestanten, tussen blanken en zwarten? Dat is onaanvaardbaar.

Collega's, geef uw stem aan dit verslag in het belang van de burgers die wij allemaal vertegenwoordigen. Een compromis is voor niemand ideaal, ook voor ons niet. Maar laten we, zoals Kathalijne zegt, over onze eigen schaduw heen springen.

Ten slotte roep ik ook de Raad dringend op om de aanbevelingen van het Parlement te volgen. Elke lidstaat heeft wel zo zijn eigen issues, maar het Europees Parlement laat zien dat verschillen overbrugd kunnen worden en dat we het eens kunnen worden over rechten voor alle Europese burgers.

  Konrad Szymański, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Komisja Europejska zapewnia, że celem tego projektu nie są zmiany prawa małżeńskiego i adopcyjnego w państwach członkowskich. Komisja zarzeka się, że nie chce zmieniać sytuacji prawnej Kościoła oraz religijnych instytucji wychowawczych i opiekuńczych.

Sprawozdanie Buitenweg przekreśla te ograniczenia we wszystkich wymiarach, rozmywa gwarancje dla krajowego prawa rodzinnego i adopcyjnego w poprawce 50. Za sprawą poprawek 12, 29, 51 sprawozdanie jest zamachem na wolność religijnych instytucji edukacyjnych. W poprawce 52 sprawozdanie uderza w gwarancje wolności samych wspólnot religijnych w krajach członkowskich. Najwyraźniej europejska lewica chce sprowadzić integrację europejską do jednego: obsesyjnego przepychania kolanem coraz to nowszych postulatów homoseksualnych. Jest to największe uderzenie w wiarygodność tej Izby.

PRESIDÊNCIA: MANUEL ANTÓNIO DOS SANTOS
Vice-presidente

  Raül Romeva i Rueda, en nombre del Grupo Verts/ALE. – Señor Presidente, yo insisto en un hecho fundamental: el proyecto europeo no puede tener credibilidad si no se percibe también como un espacio en el que no se discrimina bajo ningún concepto. Ésta es la base del debate, que es de lo que estamos hablando.

Y, por lo tanto, me sorprende que algunos colegas, que son tan europeístas en según qué debates, cuando se trata de los derechos y de las libertades se conviertan en completamente antieuropeístas.

No se puede tolerar, no es de recibo que hoy, en la Unión Europea, se discrimine a alguien por amar a una persona del mismo sexo, o por ser mayor, o por tener una discapacidad, o, como también se ha dicho, por contar con una fe o con una religión que no es la considerada estándar. Ésta no es la Europa en la que yo quiero vivir y ésta no es, definitivamente, la Europa para la que yo trabajo cada día en esta Cámara y fuera de esta Cámara.

Por ello creo que la propuesta de Directiva era necesaria. Es buena en su idea, en sus principios. No es la que yo habría hecho; no es la que habríamos hecho muchos de los que estamos aquí, pero es un buen punto de partida. El rumbo es el correcto y, por lo tanto, espero que la mayoría, como voy a hacer yo, apruebe mañana este informe, el informe Buitenweg, y que, sobre todo, apruebe otro elemento, que es la incorporación —reincorporación— del artículo 7, apartado 2, que es el que garantiza un elemento fundamental: que todas las asociaciones y organizaciones que trabajan sobre estas cuestiones, puedan actuar también como defensores, como representantes legítimos de las personas discriminadas, porque recordemos que, precisamente, son esas personas las que forman parte de los colectivos más vulnerables. Por eso es necesario que tengamos también la garantía de que pueden ser representadas y debidamente defendidas.

  Sylvia-Yvonne Kaufmann, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Zunächst möchte ich unserer Berichterstatterin, Frau Kathalijne Buitenweg, für ihre Arbeit danken. Bei ihr war gerade dieses Thema in sehr guten Händen.

Das Parlament hat die Richtlinie schon seit Jahren gefordert, und daher ist es in der Tat von grundlegender Bedeutung, dass sie noch vor Abschluss dieser Legislatur angenommen wird. Zugleich ist es außerordentlich wichtig, dass die Kommission baldmöglichst einen Vorschlag zum Schutz vor Diskriminierung aufgrund des Geschlechts einbringt, damit endlich die bestehende Hierarchisierung von Diskriminierungsgründen beendet wird. Ansonsten kann ich hier nur meine große Verwunderung darüber zum Ausdruck bringen, dass seitens der EVP mit Änderungsantrag 96 gefordert wird, den Diskriminierungsgrund der Weltanschauung vom Anwendungsbereich der Richtlinie auszuklammern. Also, werte Kolleginnen und Kollegen von der EVP, muss man Sie denn ernsthaft darauf hinweisen, dass die Rechtsgrundlage, auf der dieser Richtlinienvorschlag beruht – und zwar Artikel 13 EG-Vertrag – schon seit Inkrafttreten des Amsterdamer Vertrages im Jahr 1999, d.h. seit 10 Jahren, geltendes Recht ist? Darf ich Sie daran erinnern, dass Artikel 13 alle dort erwähnten Diskriminierungsgründe unterschiedslos als gleichwertig ansieht? Und, verehrte Kolleginnen und Kollegen der EVP, Ihnen kann doch nicht entgangen sein, dass Artikel 10 der EU-Grundrechtecharta das weltanschauliche und religiöse Bekenntnis einer jeden Person als gleichwertig behandelt.

Wissen Sie, Herr Weber von der CSU, Ihre Argumente habe ich wohl gehört, nur muss ich Ihnen ganz klar sagen, diese sind weiß Gott uralt. Ihr Antrag 81, mit dem die gesamte Richtlinie abgelehnt werden soll, kommt offen gesagt mit einer beinahe schon zynischen Begründung daher, die Umsetzung der Richtlinie – so heißt es nämlich – sei – ich zitiere – „mit übermäßig viel Bürokratie verbunden“. Wissen Sie, Herr Weber, Menschen ihre Rechte vorenthalten zu wollen, noch dazu mit dieser Begründung, ist für mich absolut nicht nachvollziehbar, und ich hoffe, dass Ihr Antrag 81 morgen bei der Abstimmung im Plenum eine deutliche Zurückweisung erfährt. Die EU muss im Kampf gegen Diskriminierung in unserer Gesellschaft endlich einen weiteren Schritt nach vorne tun!

  Johannes Blokland, namens de IND/DEM-Fractie. – Voorzitter, dit Huis komt op voor burgerlijke vrijheden. Een van die vrijheden is de vrijheid van onderwijs. Een belangrijke vrijheid is de keuze door ouders van een school voor hun kinderen. Christelijke scholen en instellingen in mijn land kiezen er bewust voor om een toelatingsbeleid te formuleren in overeenstemming met de identiteit van die school.

In Nederland bestaat de ruimte om een toelatingsbeleid te voeren in overeenstemming met de grondslag van de school. Er kunnen eisen gesteld worden die nodig zijn om doel en grondslag te verwezenlijken. Ouders kiezen een school die daarin principieel is en die de bijbel serieus neemt. Dat is een uitwerking van de vrijheid van godsdienst en naar de overtuiging van ouders, in het belang van de opvoeding van hun kind.

De amendementen 29 en 51 beperken daarentegen de vrijheid van scholen om daarin principieel hun keuzes te maken, en daarnaast deel ik het standpunt van collega Weber en anderen. Dit voorstel is niet in overeenstemming met het subsidiariteitsbeginsel. Los van de administratieve problemen lijkt mij dat al voldoende grond om het Commissievoorstel te verwerpen. Ik zal tegen het verslag van collega Buitenweg stemmen. Ik hoop dat ook andere fracties inzien dat er op deze wijze een ernstige inbreuk wordt gemaakt op de vrijheden van onze burgers. Als we de keuzevrijheid van ouders belangrijk vinden, staan we een beperking daarvan niet toe.

  Frank Vanhecke (NI). - Voorzitter, het is altijd zo dat een verslag over een antidiscriminatierichtlijn in het Parlement het slechtste naar boven brengt. Het is trouwens bijzonder jammer dat dit slechtste, zoals dikwijls, verpakt zit in een hoop goede voorstellen en ideeën om bijvoorbeeld mensen met een handicap te helpen. Maar dat verandert niets aan de grond van de zaak.

In het amendement van collega Weber, amendement 81, wordt inderdaad al het essentiële gezegd: dit Commissievoorstel is niet goed. Het moet weg omdat het veel te veel administratieve rompslomp met zich meebrengt, maar vooral omdat het in essentie het subsidiariteitsbeginsel schendt. Jammer genoeg weten we allemaal dat dit amendement het niet zal halen, want dit Parlement laat geen enkele gelegenheid voorbijgaan om zich nog eens van zijn meest politiek correcte kant te laten zien en kiest altijd voor meer bureaucratie en voor meer beslissingen boven de hoofden van de Europese burgers.

Los daarvan, los van de schending van het subsidiariteitsbeginsel, bevat dit verslag ook tal van voorstellen die compleet indruisen tegen elementaire democratische beginselen en tegen principes van de rechtsstaat. Ik denk aan amendement 54: terwijl het hele verslag met veel poeha oproept om personen niet te discrimineren, pleit men hier voor discriminatie op basis van niet-politiek correcte overtuiging. Maar ja, uiteindelijk gaat het ook daarom in heel veel aspecten van dit verslag.

Verborgen in een opsomming van vrome principes en pseudo-goede bedoelingen schuilt een juridisering van de politieke correctheid. Het gaat dan niet om antidiscriminatiemaatregelen. Het gaat zeer dikwijls om echte muilkorfwetten om de vrije meningsuiting nog verder te ondergraven en een soort progressieve meningsterreur nog verder te versterken. De essentiële vraag is en blijft: in godsnaam, waar bemoeit Europa zich eigenlijk allemaal mee? Laat in godsnaam aan de lidstaten wat aan de lidstaten toehoort.

  Hubert Pirker (PPE-DE). - Herr Präsident, Herr Kommissar! Wenn die Europäische Union manchmal als regulierungswütig empfunden und dann zu Recht kritisiert wird, liegt die Ursache ganz einfach in solchen Berichten, wie wir sie jetzt gerade diskutieren.

So sehr ich realistische Maßnahmen gegen jede Form von Diskriminierung unterstütze, so sehr muss ich hier angesprochene Punkte auch kritisieren, weil sie einfach nicht gerechtfertigt sind und nicht das gewünschte Ergebnis bringen.

Inakzeptabel ist der Punkt, der bereits angesprochen wurde, dass etwa kirchengebundene Schulen verklagt werden können, wenn sie Lehrer ablehnen, die nicht der Konfession entsprechen oder keine Konfession haben, oder dass Versicherungen, wenn sie eine Risikoabschätzung machen, verklagt werden können, wenn es eine Unterscheidung aufgrund des Alters oder auch des Geschlechts gibt, oder dass die Gefahr besteht, dass gleich alle Wohnungen barrierefrei gebaut werden müssen. Ja, meine sehr geehrten Kollegen, da kommen wir dort hin, dass wir nicht mehr den Behinderten tatsächlich Unterstützung gewähren, sondern dass alle Wohnungen nicht mehr leistbar werden! Anstatt Hilfe für Behinderte nicht leistbare Wohnungen für alle – das kann doch nicht der Wunsch sein, den wir hier haben. Oder die Kritik an der Beweislastumkehr. Wenn ich mir vorstelle, dass ich als Abgeordneter mit 25 Bewerbern für eine Assistentenstelle bereits bei einem Anschein von Diskriminierung oder bei einem Gefühl von Diskriminierung geklagt werden kann, dann komme ich überhaupt nicht mehr zum Arbeiten, sondern kann mich nur mehr mit den notwendigen Beweisen herumschlagen, die ich dann erbringen müsste, nur weil vis-a-vis das Gefühl besteht, obwohl ich in keinerlei Form diskriminiert habe.

Hinzu kommt noch die Unbestimmtheit vieler Begriffe. Insgesamt ist dieses Merkblatt, das an die Öffentlichkeit gelangt ist, bereits eine Vorleistung auf diese Richtlinie, wo man zu diskutieren beginnt, ob wir die Begriffe Frau und Fräulein noch verwenden dürfen, oder ob wir alle Begriffe, die mit einem „-mann“ enden wie Staatsmann oder Sportsmann auch eliminieren müssen, weil das Ganze doch diskriminierend sein könnte.

Geschätzte Kolleginnen und Kollegen, das ist Unfug, was hier teilweise verlangt wird! Daher werde ich gegen diesen Bericht stimmen.

  Martine Roure (PSE). - Monsieur le Président, tout d'abord je souhaite remercier particulièrement notre rapporteure du travail effectué et du résultat qui est enfin obtenu.

L'article 13 du traité est notre socle, et je souhaite insister pour dire que les États membres peuvent garantir un niveau plus élevé de protection. Il ne s'agit là que de normes minimales et – soyons clairs – il est impossible d'abaisser le niveau actuel de protection de chaque État membre en invoquant cette nouvelle directive. Parce que – soyons encore plus précis – certains États membres ont un niveau de protection très élevé, ça existe.

Ne pas être victime de discriminations est un droit fondamental pour toute personne qui vit sur le territoire de l'Union. Pourtant, à partir de l'apparence extérieure, ou simplement du patronyme d'une personne, on se rend compte qu'il y a trop souvent discrimination.

S'agissant des personnes handicapées, nous devons nous assurer que cessent pour elles les discriminations liées à un fauteuil roulant car l'accès à nombreux de lieux est trop souvent difficile. L'amélioration de la législation européenne est une condition indispensable pour lutter contre les discriminations  – et je le répète – c'est une condition indispensable. Nous avons besoin de cette législation.

Très jeunes, nos enfants subissent des discriminations qui les traumatisent et ils portent tout au long de leur vie le poids de ces discriminations. J'attire notamment l'attention sur les discriminations multiples. La Commission, d'ailleurs, avait omis de les inclure dans sa proposition. Nous proposons donc une définition précise de ces discriminations.

Nous devons absolument renforcer la législation afin de rendre effective l'égalité de traitement, quelles que soient les différences. À cet égard, nous demandons que les États membres prennent des mesures visant à promouvoir l'égalité de traitement et l'égalité des chances quelles que soient la religion, le handicap, l'âge ou encore l'orientation sexuelle.

Et, pour conclure, je tiens à ajouter que nous espérons, pour 2010, une proposition de la Commission visant à mettre sur le même pied la discrimination fondée sur le sexe, ce qui mettrait fin à toute hiérarchie des droits.

  Gérard Deprez (ALDE). - Monsieur le Président, chers collègues, comme ceux qui m'ont précédé, je voudrais tout d'abord remercier nos deux rapporteures, Kathalijne Buitenweg et Elizabeth Lynne, pour le remarquable travail qu'elles ont effectué dans le cadre – je le rappelle – d'une coopération renforcée.

Si je me sens très proche, à titre personnel, de la ligne générale défendue par Elizabeth Lynne, je veux saluer ici l'intelligence, l'esprit d'ouverture et le souci de conciliation dont Kathalijne Buitenweg a fait preuve pendant toute la discussion au sein de notre commission pour essayer d'aboutir à un rapport équilibré et qui serait soutenu par une large majorité parlementaire. J'espère qu'elle réussira et que les éléments les plus radicaux – d'un côté, me semble-t-il, parfois de l'autre – ne parviendront pas à empoisonner le vote.

À cet égard – et qu'on me permette de dire que je ne suis pas connu pour être un fanatique de gauche –, je dois dire que je suis étonné et consterné par l'amendement déposé par notre collègue – que j'estime par ailleurs –, M. Weber, et quelques autres. Manfred, je t'ai écouté pendant ton intervention, et aucun des arguments que tu as utilisés ne me semble fondé intellectuellement. Tu as fait état de fantasmes, tu n'as pas fait état de raisons.

Si on lit la justification de ton amendement, on ne peut qu'être consterné par son indigence: refuser de lutter contre les discriminations parce qu'on a peur d'un excès de bureaucratie. Et quand tu essaies de faire de cette proposition un combat entre la droite et la gauche, tu as tort. Lutter contre les discriminations, ce n'est pas une affaire de droite ou de gauche, c'est une affaire d'humanisme et de respect des droits fondamentaux.

(Applaudissements)

C'est pour cela que demain – je le pense et je le souhaite –, tu seras battu.

  Sebastiano (Nello) Musumeci (UEN). - Signor Presidente, signor Commissario, onorevoli colleghi, non può che essere condivisa ogni iniziativa finalizzata alla lotta contro qualsiasi forma di discriminazione. Il fatto che nella civilissima Europa, secondo recenti statistiche, una pur minoranza di cittadini ammetta di aver subito discriminazioni, non può lasciare assolutamente indifferenti. Tuttavia, il concetto, di per sé, resta così ampio e astratto da suggerire alcune puntualizzazioni.

Fatti salvi i diritti fondamentali dell'uomo, che restano ovunque indiscutibili, non possiamo non riconoscere ad ogni Stato membro la sovranità nel legiferare anche in ragione di millenarie tradizioni, civiltà e culture, che quasi sempre costituiscono tutela dell’identità di un popolo. Un esempio in materia di orientamento sessuale: è una mia personale opinione, ma credo che vada garantita la dignità della persona a prescindere dalle inclinazioni sessuali. L’omosessualità è una scelta che attiene alla sfera privata e non va assolutamente perseguita, ma non va neanche tutelata. La libertà di opinione: dove comincia e dove finisce la tutela della discriminazione diretta e indiretta. La libertà di religione: la mia nipotina, quest’anno a scuola per la prima volta, non ha visto realizzato il Presepe. La direttrice lo ha impedito perché in aula presenti altri bambini di altra fede religiosa. Bene, io credo che poiché il Presepe costituisce una testimonianza di civiltà prima ancora che di fede, per impedire una discriminazione se n’è compiuta un’altra. Avere rispetto per la religione degli altri non significa, signor Presidente, doversi vergognare della propria religione!

Ecco perché – e concludo – il nostro timore è che questa proposta di direttiva sia improntata ad eccessivo integralismo al contrario e il rimedio rischia di rivelarsi peggiore del male.

  Elisabeth Schroedter (Verts/ALE). - Herr Präsident, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Mit dieser Richtlinie werden endlich die Lücken im Antidiskriminierungsrecht geschlossen. Und damit wird die Europäische Union ihren internationalen Verpflichtungen zum Schutz der Menschenrechte und auch ihren Verpflichtungen im Rahmen der UN-Konvention zur Anerkennung der Rechte von Menschen mit Behinderungen gerecht.

Liebe Kolleginnen und Kollegen von den Christdemokraten, Ihre Argumente gegen die Richtlinie sind populistisch und irreführend! Mit welchem Recht verweigern Sie Menschen mit Behinderungen den uneingeschränkten Zugang zu Bildung, oder älteren Menschen die gleichberechtigte Behandlung bei Versicherungen und Finanzdienstleistungen? Was haben Sie für ein Menschenbild?

Die uneingeschränkte gesellschaftliche Teilhabe ist ein Menschenrecht. Deshalb werden wir für diese Richtlinie und für gleiche Chancen für alle kämpfen. Es ist aus meiner Sicht zutiefst menschenunwürdig von Diskriminierungsopfern zu verlangen, dass sie ihre Diskriminierung erst beweisen müssen. Wenn Sie, liebe Kollegen von der EVP, die Beweisverschiebung streichen wollen, stellen Sie für einige Gruppen das individuelle Grundrecht auf Schutz ihrer menschlichen Würde in Frage. Das ist für uns inakzeptabel. Wir wollen eine Gleichheit für alle im Diskriminierungsschutz, und dafür werden wir Grünen kämpfen. Wir lassen nicht zu, dass das Menschenrecht zum Spielball von populistischer Panikmache wird. Ich sage hier voraus, dass Sie morgen verlieren werden! Die Mehrheit des Saales wird für das Menschenrecht auf Schutz vor Diskriminierung stimmen. Das ist sicher!

  Jim Allister (NI). - Mr President, I will be voting against this report and this proposed directive for three reasons. First of all, I dissent from the belief that the EU, rather than national governments, should be legislating on these issues, believing every Member State is best placed to decide if it needs to strengthen such legislation. If ever there was a subsidiarity issue, this should be it.

My second reason is that the new offence of harassment has the alarming prospect of, in fact, curbing the rights in respect of freedom of speech and freedom of religion, particularly for those who proclaim a Christian message.

Christians preaching the gospel, particularly in a public place to people of other faiths who take offence and who claim it is an assault on their dignity, could be breaching this law. Likewise, defending and promoting a biblical approach to heterosexual marriage could allow litigious gay rights activists to claim harassment.

The third reason is that the measures within the directive are disproportionate and inadequately balanced. It compels the Christian printer, for example, to accept an order to print material which offends his religious beliefs, whereas he should be free to conduct his business according to his conscience.

Without essential balancing mechanisms, this directive will become an instrument which in fact creates discrimination. Thus, to me, it is an unnecessary directive infringing basic rights, particularly of people of faith and conscience, and illustrates all that is over-reaching, meddling and wrong-headed within the EU.

  Nicolae Vlad Popa (PPE-DE). - Iniţiativa Comisiei de a extinde aplicarea principiului egalităţii de tratament şi la alte domenii ale vieţii sociale printr-o directivă globală care să interzică discriminarea în afara locului de muncă, pe motiv de handicap, vârstă, religie sau credinţă şi orientare sexuală, este în principiu necesară pentru completarea pachetului legislativ antidiscriminare. Introducerea conceptului de discriminare multiplă, precum şi atenţia deosebită acordată drepturilor persoanelor cu handicap reprezintă un pas înainte.

Această propunere de directivă rămâne totuşi un subiect sensibil şi controversat. Este necesar ca acest text legislativ să păstreze un echilibru între competenţele Uniunii Europene şi competenţele statelor membre prin definirea clară a domeniului de aplicare. Aspectele care ţin de dreptul familiei, incluzând starea civilă, dreptul la reproducere şi adopţie nu trebuie să intre în domeniul de aplicare a propunerii de directivă, fapt ce trebuie să rezulte în mod neîndoielnic din textul legislativ. Nu poate fi acceptată utilizarea instituţiei căsătoriei altfel decât în înţelesul creştin. Pentru alte parteneriate poate fi găsită o altă denumire acceptată juridic.

Şi în cazul aspectelor legate de conţinutul educaţional şi de organizarea sistemelor educaţionale naţionale, inclusiv educaţia confesională, trebuie respectat principiul subsidiarităţii. Partidul Popular European a susţinut întotdeauna promovarea diversităţii ca obiectiv important al Uniunii Europene şi lupta împotriva discriminării. Din păcate textul conţine prevederi inacceptabile din punct de vedere doctrinar.

Paradoxal, stânga doreşte pe această cale să discrimineze. Eu, să fiu discriminat doar pentru că, sincer, cred în Dumnezeu.

  Michael Cashman (PSE). - Mr President, it has been an interesting debate and it would be funny if it was not so tragic. Most of the opposition I have heard this afternoon is, I think, sincerely felt and believed, but it is not based on the facts and it is not based on the text before us. Nothing in this report undermines subsidiarity or proportionality. Indeed, if it did, it would be corrected by the Council of Ministers. So I urge you, even now, to vote in favour and allow the Council of Ministers to do the right thing to make sure that it is absolutely proportionate and subsidiarity is respected.

Mr Weber, Europe was born out of the values of the Second World War – a determination that we would never look away again whilst one group of individuals or other groups were targeted or made a scapegoat and led away to concentration camps and work camps. A determination that there would be no hierarchy of oppression. Yet, sadly, you want to have a Europe that is not based on those decent values, a Europe that believes and respects that all human beings are born equal. Those opposed to this have to answer to their conscience, to their religion and to their voters as to why you believe some people should be treated differently from others, that they should not have equality.

I stand here fortunate, as a gay man – and if I chose to be gay, is it not interesting that one obviously therefore chooses to be heterosexual? – fighting for equality, not just for gay men and lesbians and bisexuals and transgender people, but for people on the basis of their age, their religion, their belief, their gender, anything that is perceived to be different that could be used to take equality away from them. I believe the litmus test of any civilised society is not how we treat a majority – which, interestingly, is made up of so many different minorities: the litmus test of any civilised society, as people listening in the visitors’ gallery will tell you, is not how we treat the majority, but how we treat the minorities, and, in that instance, some Member States are sadly lacking.

Shakespeare said, rather brilliantly, ‘the evil that men do lives on, the good is oft interred with their bones’. Look to yourself, imagine if it were you who was different – who had a different religion, a different belief, a different age, a different sexual orientation – would it be right that you should have your human rights taken away from you? The answer has to be ‘no’. Now is the opportunity for the House to do that which is right and just and good.

  Presidente. − O Senhor Comissário Vladimír Špidla vai ter que falar nesta altura do debate. Ele explicará melhor do que eu as razões por que tem de o fazer. Dou-lhe a palavra de imediato.

  Vladimír Špidla, člen Komise. − Za několik minut se budu muset účastnit negociačního jednání ve věci direktivy o pracovní době, a to jistě uznáte, že je jedno z témat, kterému se nelze vyhnout.

Dámy a pánové, poslouchal jsem debatu, která probíhá kolem předložené zprávy, a musím říci, že jsem ji poslouchal s pohnutím, protože vyjadřuje podstatné složky a obrovskou hloubku tohoto problému. Základní otázka zní skutečně: Co chrání tato direktiva? Tato direktiva chrání lidskou důstojnost. A není možné si myslet, že lidská důstojnost, zasažená z toho diskriminačního důvodu, např. že jsem osoba hendikepovaná, nebo z jiného, protože v okamžiku daném jsem starší, než se někdo domnívá, že je výhodné, je zasažená méně. Tady hovoříme o lidské důstojnosti, která je pro jednoho každého člověka rovná.

Musím říct, že tato direktiva tak, jak byla předložena Komisí, je direktiva, která vznikla organicky, v hluboké debatě s Parlamentem, v nesčetných debatách na úrovni Komise, a je to tedy direktiva, která je promyšlená a která vyjadřuje pevný a jasný hodnotový přístup.

V debatě také padlo, že ta nediskriminace je založená na hodnotách, které jsme si aplikovali, které jsme si uvědomili po druhé světové válce. Jakkoliv je pravda, že po druhé světové válce jsme si význam a konstitutivní váhu určitých hodnot uvědomili hlouběji, tyto hodnoty jsou hluboce a historicky hlouběji zakotveny. Koneckonců v době antické nebyla zásadní koncepce lidské rovnosti a ona koncepce lidské rovnosti byla poprvé formulovaná v křesťanském náboženství. Vzpomínám si velmi dobře na jednu encykliku, nebo resp. jednu papežskou bulu z 9. století, která se jmenovala Oriente ian sole a tato bula jasně řekla: Copak není pravda, že slunce svítí stejně na všechny? A tato formulace prochází od tohoto okamžiku celými dějinami.

V debatě byla zmíněna samozřejmě řada otázek, které jsou technické nebo zdánlivě nižšího řádu než otázky, o kterých jsme se teď zmínili. Dovolte mi, abych se jich dotkl. První otázka byla, že vzniká nesmyslná, dodatečná byrokracie. Myslím si, že to nelze přijmout z jednoduchého důvodu. Tato direktiva nevyžaduje nové konstrukce, nové byrokratické orgány. Tato direktiva pouze rozšiřuje uplatnění toho, co již existuje, čili další krok k byrokracii to v žádném případě není.

Byla také otevřena otázka subsidiarity. Tato otázka byla, protože to je otázka zásadní, zkoumána neobyčejně pečlivě. Článek 13 Smlouvy je jasný. Je to pevný právní základ a direktiva opřená o tento právní základ není v konfliktu s principem subsidiarity.

Dalším podstatným principem této direktivy je otázka např. přesunu důkazního břemene. Tato otázka již byla vyřešena v předchozích direktivách, čili ani v tomto případě to není žádný průlom. Ale přesto mi dovolte, abych se k důkaznímu břemenu také vyjádřil. Cílem této direktivy je posílit schopnost jednotlivce bránit se, to je základní cíl. Bez přesunu důkazního břemena to není možné. Nehledě k tomu, že v řadě právních systémů důkazní břemeno je již přesunuto z důvodů mnohem méně významných nebo z důvodů srovnatelně významných. Klasický příklad v přesunu důkazního břemena je tzv. domněnka otcovství a mohl bych pokračovat.

V debatě bylo dále zmíněno, že některé pojmy jsou příliš otevřené. Dámy a pánové, většina zásadních ústavních pojmů je otevřená a vyžaduje interpretaci v daných souvislostech. Vzpomínám si např. na Ústavu Spolkové republiky Německo, kde je formulace „majetek zavazuje“. Typická otevřená formulace, která je samozřejmě v jednotlivých konkrétních případech znovu definována.

Dámy a pánové, hovořilo se o možných přehnaně velkých nákladech zejména ve vztahu ke zdravotně postiženým. Mohu konstatovat, že směrnice nenavrhuje žádné pevné a konkrétní věci, ona hovoří o rozumném přizpůsobení se a opět mohu konstatovat, je-li toto rozumné přizpůsobení vzato od prvého okamžiku, většinou neznamená přehnaně vysoké náklady. A musím konstatovat, že zatímco třeba v bezpečnosti a ochraně zdraví při práci, kde chráníme lidský život, chápeme, že případné zvýšené základy jsou přijatelné a proporční, myslím si, že v ochraně lidské důstojnosti případné vyšší náklady – jakkoliv nevěřím, že budou podstatně odlišné – jsou také ve vztahu k proporci, k chráněnému zájmu, protože, dámy a pánové, rovnost, lidská důstojnost jsou zájmy, které jsme vetkli do Smlouvy, a jsou to zájmy, které musíme hájit s plným úsilím.

Po mém soudu, uvažuji-li o Evropské unii, není nic významnějšího než koncept nediskriminace. Jakkoliv jsem zastáncem vnitřního trhu, jakkoliv jsem zastáncem řady dalších domén evropské politiky, myslím si, že koncepce rovnosti příležitostí a nediskriminace je základ základů.

  Sarah Ludford (ALDE). - Mr President, it is clearly right that we end the complicated patchwork of laws, with different people protected against discrimination in different situations, in favour of a single equality regime. The woman refused a bank loan, the disabled person refused access to a building, the gay man refused accommodation, a black person barred from a club, and so on should all be protected on the basis of similar principles.

I just want to mention two issues. One concerns protection from harassment. It is rightly made clear in the text that what is barred is the creation of an intimidating environment for an individual, not perceived offence towards a group. It is important to be very firm about the preservation of freedom of speech, which is usefully stressed through a specific mention which is added by the Parliament.

On faith schools, I fully support the right of parents to have their children educated within the principles of a particular faith, so long as that faith itself does not propagate discriminatory and prejudicial attitudes. But we must not condone the creation of ghettoes, where only children of a specified faith are admitted to a school and others are excluded. The Commission text allows discriminatory access and I am not persuaded that Amendment 51 resolves the problem. I will probably vote against both.

  Rihards Pīks (PPE-DE). - Priekšsēdētāja kungs! Godājamie kolēģi! Es domāju, ka šajā zālē nav cilvēka, kas būtu par diskrimināciju. Un tāpat šajā Parlamentā, es domāju, ka cilvēki ir pret diskrimināciju. Un, izlasot šo dokumentu (šo priekšlikumu Padomes direktīvai), neapšaubāmi viņš satur ļoti daudz labu priekšlikumu, bet es gribētu teikt, ka daudzi no šiem priekšlikumiem, kas šeit ir ietverti, ir pamatā kristīgiem uzskatiem, kristīgai reliģijai. Un es gribu teikt, ka nevar ar vienu direktīvu dokumentu panākt to, kas ir jāpanāk ilgā audzināšanas procesā, jo tas ir morāles un attieksmes jautājums. Un, ejot tālāk, ja šis, kas ir minēts šajā direktīvā jeb priekšlikumā direktīvai, pie daudzām labām lietām tomēr ir virkne pārspīlējumu. Virkne pārspīlējumu, kas faktiski, radot iespējas vienai cilvēku grupai, ierobežo iespējas otrai grupai. Un es pat gribētu teikt, ka virkne punktu ir tādi, kas rada iespējas iejaukties privātās darbības sfērā, un tas ir pret mūsu pamatvērtībām. Un vēl viens aspekts – tagad tuvojas vēlēšanas, un mēs arvien biežāk dzirdam gan jautājumus no mūsu vēlētājiem, gan arī pārmetumus. Un es domāju, ka tas tāpat būs jūsu valstīs, ka visbiežākais pārmetums, ko mēs dzirdam, ir pārlieka regulācija no Briseles, pārlieki ierobežojumi un birokrātija. Un tādēļ mums vajadzētu izvairīties pārkāpt subsidiaritāti un radīt liekus ierobežojumus. Es uzskatu, ka šis dokuments ir pārskatāms.

  Inger Segelström (PSE). - Herr talman! Jag vill börja med att tacka Kathalijne, Emine, Michel Cashman med flera för ett mycket bra betänkande. Jag och flera med mig är förvånade och chockade över PPE-DE:s ledare och PPE-DE:s talare Manfred Weber, som i ändringsförslag 81 föreslagit att Europaparlamentet ska förkasta förslaget till direktiv, med motiveringen att förslaget bryter mot subsidiaritetsprincipen och skulle innebära en oproportionerligt stor byråkrati, som jag läser i den svenska översättningen. Kommissionsledamot Špidla har kommenterat detta.

Jag är säker på att alla funktionshindrade kvinnor, och alla andra grupper som räknat med Europaparlamentet för att säkra de medborgerliga mänskliga rättigheterna även för deras grupp, är djupt besvikna över att den konservativa gruppens ledning jämför människors rättigheter med byråkrati. Jag uppmanar därför hela kammaren att rösta emot PPE-DE:s ändringsförslag 81 i morgon. Jag tycker dessutom att det är viktigt att kvinnor inte fortsättningsvis blir diskriminerade av försäkringsbolag just för att de är kvinnor och äldre, men är friska och lever längre än män som grupp. Jag hoppas dessutom att parlamentet vågar klargöra att skattefinansierade utbildningar är till för alla. Religion är förvisso viktigt för många européer, vilket jag respekterar, men vi lever i ett sekulariserat samhälle.

Nej, Manfred Weber, din marknads avtalsfrihet är inte lika viktig som grundläggande medborgerliga mänskliga rättigheter. Fråga EU:s medborgare, de är klokare och modernare än ni i PPE-DE. Förväntningarna på oss är stora och jag hoppas att alla vågar rösta för det här i morgon, och inte emot som du har förespråkat.

  Jeanine Hennis-Plasschaert (ALDE). - Voorzitter, dank allereerst aan de rapporteur. Het kan niet vaak genoeg gezegd worden, ze heeft uitstekend werk geleverd. Geen gemakkelijke klus. De tenen van sommige collega's blijken bijzonder lang te zijn.

Het uitgangspunt van deze richtlijn is kristalhelder. Gelijke behandeling voor daadwerkelijk iedereen: homo-hetero, vrouw-man, oud-jong, kleurtje-blank, handicap of niet, gelovig of humanist, en ga zo maar door. Zijn recht, meneer Weber, zijn recht is haar recht, onze rechten zijn hun rechten en jullie rechten zijn onze rechten. En dat, meneer Vanhecke, die het debat alweer heeft verlaten, heeft niets te maken met zogenoemde politieke correctheid.

Veel, heel veel inspanningen zijn er geleverd door de schaduwrapporteurs en door de rapporteur om tot dit compromis te komen, om tot een compromis te komen waar ook de PPE-DE mee zou kunnen instemmen. Voor niemand is de tekst helemaal perfect, en ik kan alleen maar hopen dat er tussen nu en de stemming van morgen een ruime meerderheid van de christen-democraten tot bezinning komt.

Ik ben voorstander van de vrijheid van godsdienst, maar met de hand op de bijbel jezelf boven een ander willen plaatsen en gelijke kansen afdoen als onzinnige bureaucratie, dat, meneer Weber, is een gotspe.

  Presidente. − Senhores Deputados, o Senhor Comissário Barrot vai substituir o Comissário Špidla na parte final deste debate.

  Mario Mauro (PPE-DE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, il cuore di una strategia di non discriminazione è riconducibile a questa affermazione: la persona viene prima di tutto. La persona, considerare che uno è una persona prima ancora che considerare il fatto che è disabile, che è omosessuale, che è in qualche modo diverso e quindi amare la persona, tutelare la persona, difenderla, questo è il cuore della strategia di non discriminazione. Se è vero questo, è vero, quindi che anche chi ha un credo religioso è una persona, perché il fatto che è una persona viene prima del fatto che ha un credo religioso.

E allora, attenzione, perché l’impostazione dell’articolo 3 nella formulazione proposta dall’emendamento 52 della relazione LIBE, introduce un principio diametralmente opposto alla dichiarazione n. 11, all’articolo 17 del trattato sul funzionamento dell’Unione. Questo emendamento 52 svuota lo stesso concetto della preservazione dello status previsto dalle legislazioni nazionali per le chiese e le organizzazioni basate sulla religione o le convinzioni personali, e allo stesso tempo, l’articolo 3 e il corrispondente considerando 18, nella formulazione proposta dagli emendamenti 51 e 29 della relazione LIBE, limitano – a mio modo di vedere – l’ambito di applicazione della competenza degli Stati membri in tema di accesso agli istituti educativi basati sulla religione e sulle convinzioni personali.

Credo, insomma, che se vogliamo difendere la persona fin dall’inizio e nel suo complesso, bisogna difendere anche quelle dimensioni che caratterizzano la persona anche nel profilo della dimensione religiosa. Credo anche che gli emendamenti 92, 89 e 95 possano essere un punto di incontro ragionevole per chi vuole che la direttiva sia approvata e credo quindi che sia un punto effettivo di dialogo potersi incontrare a questo livello.

  Claude Moraes (PSE). - Mr President, the Chair of our Committee, Mr Deprez, spoke for so many of us in this House when he said that this was not a report about sectional interests or a report of the Left, but a report by Kathalijne Buitenweg which was full of thoughtfulness, sensitivity and compromise where people were concerned. The rapporteur has created a report which does not bind business or over-regulate business, as we have seen in the long journey of the two previous directives – the Race Equality Directive and the Employment Directive – which, I would say to Mr Weber, has not bound or over-regulated businesses in Germany or in my country.

She has created a directive about fundamental rights, which do not create that bureaucracy which Mr Špidla spoke about. I tabled amendments on strengthening equality bodies, which already exist. In the United Kingdom we have the Equality and Human Rights Commission, who recently supported the case of a European citizen – Sharon Coleman, the mother of a disabled child – who brought a case against her employer for disability discrimination by association, something fundamental to Mrs Buitenweg’s report. The European Court of Justice ruled in her favour and, as a result of this judgement, we have extended rights to Britain’s carers – people who care for disabled people.

I would say to people in this House that you will grow old, you may be disabled and you may care for somebody with a disability. That is the reality for tens of millions of European citizens. That is what this report is about. It is not about sectional interests or concerns about who is going to dominate one other section of society. I would say that this report is not Left or Right – it is about fundamental rights. As Mr Cashman said in his speech, people out there, before the European elections, will look to see whether we protected fundamental rights without doing anything bad to our businesses and our economy. That is what this report does. Let us support it. It is practical and it is right.

  Marco Cappato (ALDE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, per esprimere il sostegno al lavoro della relatrice Buitenweg. Pare di comprendere che quello che doveva essere un compromesso forse non lo sarà del tutto ma non è importante: l’importante è che riusciamo a pronunciarci.

Io, semmai, su alcuni punti avrei preoccupazioni opposte a quelle del collega Mauro. La libertà religiosa? Certo, al 100%. La libertà di istituti anche di educazione religiosa? Certo, al 100%. La religione non può, mai, mai, nessuna religione, essere occasione, pretesto, protezione per realizzare un qualsiasi tipo di discriminazione. Non esiste, in prospettiva, tollerare l’eccezione per cui in quanto chiesa, o in quanto istituto religioso noi possiamo discriminare l’insegnante o l’alunno che abbia comportamenti che non sono conformi a questo o quel credo, perché quello rischia di essere l’invasione dello stato etico e delle molte religioni che possono richiamare per se stesse quella legittimità.

Non è questa la direzione: dopo di che, purtroppo, i nostri trattati e la nostra Unione europea proteggono di già, più del necessario, gli Stati nazionali per prevedere le loro lunghe liste di eccezioni alle libertà e ai diritti fondamentali. Non aggiungiamo altre eccezioni a quelle che già ci sono.

  Carlos Coelho (PPE-DE). - Senhor Presidente, Senhor Vice-Presidente da Comissão, Senhoras e Senhores Deputados, votei favoravelmente este relatório, tal como os meus colegas do PPE-DE, na Comissão LIBE. Isso deve-se ao excelente trabalho desenvolvido pelo relator-sombra, Patrick Gauber, no sentido de tentar encontrar um compromisso equilibrado. Cumprimento igualmente o trabalho da relatora, Kathalijne Buitenweg, e solidarizo-me com o apelo que fez a todos para evitarem radicalizar posições e procurarem o maior consenso possível.

Como em todos os compromissos, existem pontos em que conseguimos fazer prevalecer a nossa opinião e outros que nos custam mais a aceitar. Trata-se de um compromisso que tem que ter em conta a legislação, a prática e as diversas tradições culturais existentes em 27 Estados-Membros. Considero positivo pontos como o prazo de dez anos obtido para a adaptação de edifícios de forma a permitir o acesso das pessoas com deficiência a bens, serviços e recursos; e, no caso de persistirem dificuldades impossíveis de ultrapassar a nível estrutural, poderão ser sempre encontradas alternativas.

Também me solidarizo com as preocupações que manifestámos em relação às companhias de seguros - o facto de elas terem sido tidas em conta, por exemplo, com o envolvimento de parecer médico. Não posso aceitar, porém, que se pretenda eliminar a referência ao princípio da subsidiariedade no que diz respeito às matérias relativas ao direito da família, matrimonial e de reprodução, que havia sido aprovada em comissão - essas são competências exclusivas dos Estados-Membros. O mesmo acontece em relação ao artigo 8.º, que a alteração 90 do PPE pretende eliminar, porque, tendo em conta as tradições legislativas existentes em muitos Estados-Membros, não é possível aceitar a inversão do ónus da prova, uma vez que criará problemas jurídicos insuperáveis.

Se estes pontos-chave acabarem por ser aprovados em plenário, não poderei dar o meu voto positivo a este relatório. Em plena consciência, porém, nunca poderei votar contra uma directiva que proíbe a discriminação entre as pessoas independentemente da sua religião ou crença, deficiência, idade ou orientação sexual. Trata-se também, aqui, Senhor Presidente, e concluo, de definirmos qual a Europa que queremos ajudar a construir. Sou claramente por uma Europa que combate sem tréguas qualquer forma de discriminação.

  Iratxe García Pérez (PSE). - Señor Presidente, la propuesta de Directiva que hoy debatimos proyecta el principio de igualdad como una seña de identidad del proyecto europeo. Por ello debe ser abordada con un enfoque ambicioso, a fin de contribuir a la consecución de la plena ciudadanía comunitaria, y debe proyectarse no sólo en el diseño de las políticas públicas y actuaciones de las administraciones, sino también en las relaciones entre particulares.

Debemos avanzar para que todos los ciudadanos puedan ejercer y disfrutar al máximo de sus derechos, con independencia de la creencia, edad, orientación sexual, discapacidad y, por supuesto, teniendo en cuenta las discriminaciones múltiples.

Es necesario señalar que el principio de igualdad y la prohibición de la discriminación deben ser respetados no sólo en el ámbito de las políticas comunitarias, sino también en el de las nacionales, para hacer realidad el principio de igualdad en toda Europa y lograr así un nivel de protección adecuado contra todos los motivos de discriminación recogidos en el artículo 13 del Tratado.

Esta iniciativa debe dotarnos de mayores instrumentos de reacción frente a las posibles conductas discriminatorias, conductas que todavía hoy, por desgracia, son una realidad, tal como ayer señalaba la Agencia de Derechos Fundamentales de la Unión en su informe sobre la homofobia.

Señorías del Partido Popular, no disfracen los discursos con excusas vanas, porque su voto en contra es la evidencia de una postura ideológica clara. La lucha contra la discriminación tiene un interés esencial y compromete la propia existencia de los valores de la Unión.

Por ello, hoy, desde este Parlamento, tenemos la responsabilidad y la obligación de dar un paso hacia adelante en la defensa y el compromiso de la igualdad en Europa. No podemos renunciar a los deseos y las esperanzas de avanzar en un proyecto de valores. La ciudadanía europea y, sobre todo, aquellos más vulnerables no lo perdonarían.

  Csaba Sógor (PPE-DE). - Az Emberi Jogok Egyetemes Nyilatkozata, valamint az emberi jogok és alapvető szabadságjogok védelméről szóló egyezmény értelmében, minden polgár egyenlő jogokkal és szabadságokkal rendelkezik, a törvény egyenlő védelmét élvezi fajra, színre, nemre, nyelvre, vallásra, politikai vagy bármely más véleményre, nemzeti vagy társadalmi eredetre, vagyonra, születésre, szociális helyzetre vagy bármely más körülményre való tekintet nélkül.

De hangsúlyozni szeretném, hogy a megkülönböztetés minden formája ellen határozott és hatékony fellépés szükséges, ugyanis a diszkrimináció Európában még mindig erőteljes és a társadalom legkülönbözőbb rétegeit érinti. Nagyon sok esetben nem elégséges csak a mindennemű megkülönböztetés megtiltása, hanem különböző pozitív intézkedések meghozatala is elengedhetetlenül szükséges például a fogyatékkal élő személyek esetében. Sok ország - csak egy párat említsek: Olaszország, Franciaország, Finnország és Spanyolország, - a hagyományos nemzeti kisebbségek védelme érdekében is autonómiákat adott, pozitív intézkedéseket hozott.

Az Európai Unió és tagállamainak kötelezettsége intézményesített formában is biztosítani az állampolgárok jogainak és a velük való bánásmódnak az egyenlőségét. Szükséges, hogy európai szintű, olyan független intézmények működjenek, amelyek ellenőrizhetik és szavatolhatják azt, hogy az államok ne csak elméleti síkon kötelezzék el magukat az egyenlő bánásmód elve mellett, hanem konkrét intézkedéseket foganatosítsanak ezen irányelv hatékony alkalmazására.

  Ευαγγελία Τζαμπάζη (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριοι συνάδελφοι, θέλω να σας ρωτήσω αν θεωρείται προσβολή για το Σώμα το γεγονός ότι όταν σας μιλώ είμαι καθισμένη εδώ πίσω και δεν σηκώνομαι όρθια σαν όλους τους συναδέλφους μου;

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπήρξε, και οφείλει να συνεχίσει να είναι, υποστηρικτής της οριζόντιας οδηγίας που θα διασφαλίσει την ισότιμη μεταχείριση και θα προστατεύσει τους ευρωπαίους πολίτες απ' όλες τις διακρίσεις. Η οδηγία αυτή οφείλει να συμπληρώσει το υπάρχον ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο, ειδικά σε ό,τι αφορά τους αναπήρους και την υποχρέωση να διασφαλίζεται η αποτελεσματική και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση.

Έχουμε συμπεριλάβει σημαντικές προτάσεις: εισάγουμε την προστασία για τις πολλαπλές διακρίσεις· ορίζεται πώς διασφαλίζεται η αποτελεσματική και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση. Σε περιπτώσεις που δεν είναι δυνατή η διασφάλιση της πρόσβασης με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις όπως και στα άτομα χωρίς αναπηρία, θα πρέπει να μας παρέχεται ουσιαστική εναλλακτική λύση. Τίθενται πιο αυστηρά κριτήρια προκειμένου να αξιολογηθεί κατά πόσον τα μέτρα για τη διασφάλιση αποτελεσματικής και χωρίς διακρίσεις πρόσβασης θα συνεπάγονται δυσανάλογη επιβάρυνση. Υπάρχουν κάποια σημεία τα οποία συμπεριλαμβάνονται στην έκθεση και δεν μας ικανοποιούν όλους, γι' αυτό θα υποστηρίξουμε ορισμένες από τις τροπολογίες που έχουν κατατεθεί και ενισχύουν τη συνοχή.

Σε κάθε περίπτωση όμως, θεωρώ ότι πρέπει να υποστηρίξουμε την έκθεση, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα στο Συμβούλιο: ότι πρέπει, επιτέλους, να έχουμε αποτελεσματική ευρωπαϊκή νομοθεσία που θα βάζει τέλος στις διακρίσεις οι οποίες υποσκάπτουν την εμπιστοσύνη στις θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες της ισότητας και του κράτους δικαίου.

  Martin Kastler (PPE-DE). - Herr Präsident, liebe Kolleginnen und Kollegen! Ich möchte als Journalist eine Wendung innerhalb dieser Richtlinie erwähnen, die mich persönlich sehr stört. Und zwar kann ich nicht verstehen, dass wir – wenn die Richtlinie in 10 von 27 Mitgliedstaaten noch nicht umgesetzt ist – noch eins draufsetzen und noch einmal eine Zusatzrichtlinie darüberstülpen wollen. Darüber kann man geteilter Meinung sein – okay. Aber was mich – als Journalist – wirklich massiv stört, ist, dass die Pressefreiheit in unseren Mitgliedstaaten dadurch Schaden nimmt. Lassen Sie mich hierzu zwei Beispiele nennen: Der Änderungsantrag von Herrn Weber, der auch zu unterstützen ist, beinhaltet, dass wir die Pressefreiheit auch z.B. dann begrenzen können, wenn ein Verleger eine Anzeige von Neonazis oder von Antisemiten annehmen muss. Das halte ich für absolut verfehlt, und es entspricht überhaupt nicht den Grundsätzen, die wir in der EU haben, und dagegen wehre ich mich. Das dürfen wir nicht zulassen. Das Gleiche gilt natürlich auch, wenn wir eine Antidiskriminierung haben, dann werden diese Leute, die wir in der EU nicht fördern, sondern gegen die wir vorgehen müssen, noch mehr Möglichkeiten haben, z.B. im Immobilienmarkt. In meiner Heimat kommt es fast wöchentlich vor, dass Neonazis versuchen, Immobilien zu kaufen. Wenn diese gemietet oder auch gekauft werden sollen, können wir dies bei linken oder rechten Radikalen dann nicht mehr verhindern. Sie werden sich auf diese neue Novelle berufen, und dagegen wehre ich mich, und ich werde auch dagegen stimmen. Deswegen bin ich dafür, die Rücküberweisung zu unterstützen, und wenn dies nicht möglich ist, dagegen zu stimmen.

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). - Mr President, over the years Europe and the rest of the world have fought to battle discrimination on all levels. Our progression as decent humans demands that we do just that, respecting perfectly the subsidiarity principle.

As Mrs Buitenweg has stated, the Commission has promised, for over four years now, to pass a broad and inclusive proposal on the human rights of all people. This is now coming, finally, to fruition.

I strongly believe that no person should ever be discriminated against on the basis of his or her religion or belief, disability or age. On the contrary, as a Christian believer I call upon the European Parliament and each individual to not only stop discrimination but to help those who are being discriminated against because of their disability.

This help can come from us in different shapes and forms. Each Member State has constantly persisted in improving equal access to those who need it the most. As Europe continues to integrate, it is paramount that we remember that we are all different yet perfectly equal in all regards.

  Маруся Иванова Любчева (PSE). - Господин председател, господин комисар, обсъждаме една изключително важна директива, която ще даде възможност за разрешаване на все още спорни въпроси в областта на недискриминацията. Считам за особено важно, че тя препотвърждава правото и свободата на вероизповеданията, както и прилагане принципа на недискриминация в тази област.

В същото време директивата изрично се позовава на Декларация №11 за статута на църквите и организациите на общности, нямащи статут на вероизповедания, в която Европейският съюз зачита и не засяга статута на църквите и религиозните общности в държавите-членки, придаден им по силата на национални законодателства.

Признава се също така и правото на страните-членки да създават и прилагат специфични разпоредби в това отношение. Разбира се трябва да има синхронизиране на европейското право с правото на държавите да регламентират отделни области.

Материята е сложна. Изисква ясни отношения с оглед да не се нарушават ничии права, в това число на хората, които принадлежат към утвърдените с нормативни актове църкви.

  Manfred Weber (PPE-DE). - Herr Präsident, sehr geehrte Frau Berichterstatterin, liebe Kolleginnen und Kollegen! Nachdem ich jetzt in dieser Debatte am meisten zitiert wurde, möchte ich nochmals darauf reagieren.

Ich habe angekündigt, wer Fragen stellt, der ist hier in dieser Debatte der Böse. Alle Redner, die frenetisch gegen Diskriminierung gesprochen haben, haben den Grundsatz beschrieben. Ich bitte nochmals darum, dass wir uns nicht gegenseitig diesen Grundsatz absprechen, dass wir gegen Diskriminierung kämpfen. Auch wenn wir zum Beispiel bei Umweltthemen über das Verbot des Ausstoßes von CO2 streiten, dann streiten wir doch über den Weg, und im Ziel sind wir uns alle einig. Warum darf man nicht auch bei der Frage der Diskriminierung, wie wir Diskriminierung bekämpfen, über den Weg streiten, den wir gehen wollen? Und wenn die Zeitungsverleger bei uns im Büro sitzen und ihre Bedenken äußern, dann dürfen die hier genannt werden.

Lieber Kollege Cashman, Sie tun der Sache und auch Ihren Anliegen keinen Gefallen, wenn Sie all diejenigen in die Ecke stellen, die hier auch einmal Fragen stellen. Nicht mehr und nicht weniger tun wir hier!

  Richard Howitt (PSE). - Mr President, as the shadow rapporteur on the Committee on Employment and Social Affairs, on behalf of the Socialists, could I commend Mrs Buitenweg and also my colleague Mrs Bozkurt? Thank you for your cooperation.

On behalf the Disability Intergroup, I am delighted that the 1.3 million people who signed the petition calling for an extension of anti-discrimination rights to disabled people have had their call listened to. I am also delighted that we agreed across party lines that there should be a horizontal directive and there should be no hierarchy of discrimination – a promise made to us by the then Portuguese Presidency of the European Union when the Race Directive was passed in 2000. Frankly, this promise has taken too long to be realised.

I condemn the Conservatives who want to make that delay even longer. This debate is not just about showing our support in the Parliament but is also about appealing to the Council to get on and agree to this now. I would ask our German friends not to block it, please. There are issues about private contracts that you are concerned about, but on public duties you are far ahead of the game. Let us actually raise our vision and get this agreed. I am delighted that today the future Swedish Presidency has committed itself to completing this in the EPSCO Council before Christmas. I hope very much you will be able to do that.

  Kathalijne Maria Buitenweg, Rapporteur. − Voorzitter, voor een rapporteur is het toch wel ontzettend moeilijk om goed te werken als de grootste fractie een soort flipflopbeleid voert. In de Commissie LIBE was de PPE-DE-Fractie vóór dit verslag, omdat er namelijk een redelijk compromis lag. We hebben samengewerkt met de heer Patrick Gaubert, die inmiddels geloof ik onder de bank is verdwenen. Ik heb hem niet meer gezien. Maar in ieder geval hebben we samengewerkt over precies dezelfde tekst en daar bent u nu tégen! Het lijkt erop dat de coördinator, meneer Weber, vooral zijn Duitse nationale partijstandpunt oplegt aan de PPE-DE-Fractie.

Mijnheer Weber, u hebt mij zelf vorige week nog persoonlijk gezegd dat het niet om de inhoud gaat, maar om het politieke signaal. Is het waar of niet? Heeft u dat tegen mij gezegd? Nou, dan kunt u zich nu niet achter details gaan verschuilen, want dan had u gewoon amendementen kunnen indienen. Dat heeft u niet gedaan. U wilt gewoon volledige verwerping van het hele voorstel. U wilt het gewoon niet, dus doe dan niet alsof het einddoel hetzelfde is.

Ik heb een hoop dingen gehoord waarop een simpel antwoord te geven is. Bijvoorbeeld: "Waar bemoeit Europa zich mee?" vragen heel veel mensen. Maar er bestaan al heel veel richtlijnen die al lang een bescherming geven op de arbeidsmarkt, er is ook bescherming tegen discriminatie op heel veel andere gronden buiten de arbeidsmarkt, maar voor een aantal mensen, bijvoorbeeld in het geval van handicap, leeftijd, seksuele oriëntatie en religie, is de bescherming achtergebleven. Dus dit is niet een hele nieuwe uitvinding, dit is een reparatie van bestaande wetgeving. Het is niet een nieuwe bevoegdheid, het is ervoor zorgen dat mensen gewoon gelijk behandeld worden en niet dat we sommige categorieën belangrijker vinden dan andere.

Mijnheer Pirker had het over de arbeidsmarkt. Daar hebben we het überhaupt niet over. Dat was een andere richtlijn. Het gaat nu niet over leraren die aangenomen worden. Laten we wel bij de feiten blijven. De burden of proof is een heikel punt. Dat werd al door de commissaris gezegd. Het is ook niet iets nieuws. Het bestaat ook in de andere richtlijnen. Het is helemaal niet zo dat mensen je zomaar kunnen beschuldigen en dat je je dan maar moet verdedigen. Het gaat ook niet over strafrecht. Mensen moeten op andere gebieden eerst echt gegevens aangeven, feiten waarom zij denken dat ze gediscrimineerd zijn en dan moet u zeggen waarom u op welke gronden iemand wel of niet een huis heeft gegeven.

Wat betreft de media: het staat in de tekst, er is al een voorziening dat je gewoon advertenties kunt weigeren als het niet in lijn is met de identiteit van je tekst. Het staat allemaal in artikel 54. Wat betreft de kerken: zij hoeven niet ook helemaal te voldoen aan al deze eisen, maar wel op het moment dat zij maatschappelijke taken vervullen. In Nederland doen ze bijvoorbeeld een deel van het welzijnswerk. Het kan toch niet zo zijn dat zij alleen maar omdat ze behoren tot een kerk, uitgezonderd zijn wanneer zij maatschappelijke taken vervullen. Dat zijn de hele specifieke punten die erin genoemd zijn.

We hebben ons best gedaan. We hebben u de hele tijd gefaciliteerd. Uw amendementen staan ook hier in de tekst, en nu gaat u toch nog tegenstemmen wegens allerlei partijpolitieke standpunten. Ik moet zeggen: ik voel me echt geraakt, want ik heb mijn hand uitgestoken naar u. Heel veel van uw teksten staan erin en ik vind het schandalig dat jullie je handen hier nu van af trekken!

  Presidente. − O debate está encerrado.

A votação terá lugar na quinta-feira, 2 de Abril de 2009.

Declarações escritas (artigo 142º)

  Carlo Casini (PPE-DE), per iscritto. – Dignità umana ed euguaglianza sono i due grandi valori che stanno alla base della moderna cultura dei diritti dell´uomo. Tuttavia accade spesso che parole splendide vengano utilizzate per mascherare il loro opposto. L´Euguaglianza ad esempio, significa trattare allo stesso modo situazioni identiche ma significa anche trattare in modo diverso situazioni diverse. Le mie riserve riguardo la relazione in discussione derivano da questa preliminare considerazione. Nessuno può minimamente dubitare che il Partito Popolare non riconosca la piena dignità e l´euguaglianza dei disabili, dei vecchi, dei malati, dei poveri, dei rifugiati degli immigrati. Tuttavia mi pare che a questo treno, che è già in corsa, si vogliano attaccare vagoni, per imporre alcune discriminazioni riguardo alla famiglia fondata sul matrimonio di un uomo e di una donna ed alla libertà religiosa, particolarmente con riguardo alle scuole di impronta religiosa. Non mi stancherò mai di battermi per l´eguaglianza dei più piccoli, dei più poveri degli indifesi. Proprio per questo sono addolorato perché l´Europa dei diritti umani attua nelle sue leggi e nel comportamento pratico, la più dura delle discriminazioni, tra bambini nati e non nati. Non è questo il tema, ma sarebbe bene che la coscienza europea se ne ricordasse quando riflette su euguaglianza dignità.

  Gabriela Creţu (PSE), în scris. – Hazardul calendaristic a făcut ca astăzi să discutăm această directivă iar mâine, chiar de Ziua Internaţională de Conştientizare asupra Autismului, să o votăm. Este un semnal bun.

Realitatea ne arată că există mari decalaje între legislaţiile naţionale ale statelor membre privind drepturile şi interesele persoanelor a căror viaţă este marcată de autism. Decalajul este şi mai mare dacă comparăm viaţa de zi cu zi a persoanelor afectate.

Pentru a atinge normele europene drumul este lung dar trebuie parcurs. Autismul trebuie recunoscut ca o dizabilitate distinctă în rândul dizabilităţilor mentale şi trebuie elaborate strategii specifice.

Poate să pară costisitor pentru unii dar, ca şi pentru celelalte dizabilităţi, egalitatea de tratament este condiţia sine qua non pentru a ne respecta pe noi înşine şi valorile societăţii europene.

  Bairbre de Brún (GUE/NGL), i scríbhinn. – Tugann an treoir seo chun suntais an aithint an-tábhachtach nach rud é an leithcheal a tharlaíonn taobh istigh in áit oibre amháin. Is é príomhsprioc mholadh an Choimisiúin buan ná dul i ngleic le leithcheal atá bunaithe ar reiligiún nó ar chreideamh, ar mhíchumas, ar aois nó ar chlaonadh gnéasach agus an prionsabal a chur i bhfeidhm go gcaithfear go gcothrom le daoine taobh amuigh de thimpeallacht na fostaíochta.

Tá a fhios agam, de thairbhe mé ag déileáil le grúpaí cearta míchumais agus daoine le míchumas in Éirinn, go gcuirfear fáilte mhór roimh an reachtaíocht seo. Tá an Iníon Buitenweg go hiomlán ceart nuair a deir sí ina tuarascáil: "Chun caitheamh go cothrom le gach duine le míchumas a ráthú, ní leor é leithcheal a thoirmeasc. Tá gá le gníomh dearfach chomh maith maidir le bearta déanta roimh ré agus trí oiriúnuithe fóirsteanacha a thairiscint."

Cuirim fáilte chomh maith roimh sheasamh láidir an rapporteur agus an Choimisiúin chun leithcheal a thoirmeasc ar fhoras claonta ghnéasaigh. Níl áit ar bith ag leithcheal den chineál seo i sochaí nua-aimseartha agus diúltaím na hiarrachtaí ag cuid grúpaí polaitiúla chun an reachtaíocht a lagú maidir leis seo.

  Proinsias De Rossa (PSE), in writing. – I am a Socialist that means I believe that all human beings are equal. We need to fight discrimination wherever it is found not just in the workplace. Indeed, there can be no hierarchy among discriminations. Everybody is different, everybody is equal.

The purpose of the directive is to implement the principle of equal treatment between persons irrespective of religion or belief, disability, age or sexual orientation outside the labour market. It sets out a framework for the prohibition of discrimination on these grounds and establishes a uniform minimum level of protection within the European Union for people who have suffered such discrimination.

This proposal supplements the existing EC legal framework under which the prohibition of discrimination on grounds of religion or belief, disability, age or sexual orientation applies only to employment, occupation and vocational training.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (PSE), na piśmie. – Dyskryminacja stanowi poważny problem w Europie i poza nią. W specjalnym badaniu przeprowadzonym przez Eurobarometr w 2008 r. 15% Europejczyków stwierdziło, że w ubiegłym roku padło ofiarą dyskryminacji.

Proponowana dyrektywa, na którą Parlament Europejski czekał ponad cztery lata, stanowi próbę wprowadzenia w życie zasady równego traktowania osób bez względu na religię, światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną nie tylko w zakresie dostępu do zatrudnienia, ale także do towarów, urządzeń czy usług, takich jak bankowość, mieszkalnictwo, edukacja, transport i opieka zdrowotna.

Dokument definiuje ponadto minimalne ramowe standardy zapewniające ochronę przed dyskryminacją. Państwa członkowskie mogą zawsze zwiększyć poziom ochrony, jednak nie mogą odwoływać się do nowej dyrektywy w celu zredukowania istniejących standardów. Dyrektywa przyznaje osobom poszkodowanym prawo do odszkodowania i jednoznacznie stwierdza, że państwa członkowskie winny nie tylko wyrażać chęć, lecz mają obowiązek zwalczania dyskryminacji.

Znaczna liczba unijnych krajów wprowadziła już przepisy w mniejszym lub większym stopniu gwarantujące ochronę poza rynkiem pracy przed dyskryminacją ze względu na religię, światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.

Niniejszy projekt dyrektywy pozwoli na wprowadzenie spójnych europejskich przepisów w tym zakresie i wyraźne podkreślenie, że Europa jako całość nie daje przyzwolenia na dyskryminację. Wolność od dyskryminacji jest prawem podstawowym i powinna mieć zastosowanie do wszystkich w Unii Europejskiej!

  Zita Gurmai (PSE), írásban. – Az elmúlt időszakban az esélyegyenlőség egyre erősebben jelenik meg a közösségi döntéshozatalban. Az egyenlő bánásmódról szóló irányelvjavaslat célja a személyek közötti, vallásra vagy meggyőződésre, fogyatékosságra, életkorra vagy szexuális irányultságra való tekintet nélküli egyenlő bánásmód elvének alkalmazása.

A megkülönböztetésmentesség alapvető jog és az Unió minden polgárára alkalmazni kell. Határozottan kiállok amellett, hogy a megkülönböztetés minden formája ellen harcolni kell. Nem rövid az az út, amit meg kell még tennünk e téren és az is világossá vált, hogy csakis fokozatosan tudunk előrelépni. Ez egyrészt a jogszabályok kiegészítését, összevonását, másrészt az új, koherens és egységes elveket tartalmazó jogi aktusok nemzeti jogba ültetését, harmadrészt a gyakorlati megvalósítást jelenti. Bár ez egyenként is jelentős munkát és időt igényel, célunk az, hogy látható időkeretek között sikerüljön konkrét előrelépést felmutatnunk és egy valódi, diszkriminációmentes Európában élnünk.

  Lívia Járóka (PPE-DE), írásban. – Szeretnék gratulálni Buitenweg képviselőtársamnak jelentéséhez, amely megnyitja az utat a hátrányos megkülönböztetés minden formája elleni fellépés jogi struktúrájának kiteljesítése előtt. Az Európai Unióról szóló szerződés 13. cikke a nemi és etnikai hovatartozáson alapuló megkülönböztetés mellett célként tűzi ki a valláson, meggyőződésen, fogyatékosságon, koron, vagy szexuális irányultságon alapuló diszkrimináció elleni küzdelmet is.

A 2000/43-as, a 2000/78-as, illetve a 2004/113-as irányelvek elfogadása és nemzeti jogba való átültetése ellenére mindezidáig nem létezett a hátrányos megkülönböztetés fenti négy típusa elleni közös védelem a foglalkoztatás területén kívül. Ezt a hiányt hivatott pótolni a tervezett irányelv, amely a diszkrimináció visszaszorításán túl, reményeink szerint mind a huszonhét tagállamban biztosítani fogja a hátrányt szenvedők számára a jogorvoslatot.

Az elfogadásra váró tervezet hatékony végrehajtása és a korábbi irányelvek átültetése, illetve alkalmazása során tapasztalt hiányosságok kiküszöbölése teljessé teheti az uniós polgárok hátrányos megkülönböztetéssel szembeni védelmét. Mindezen túl, a tervezet elfogadása nem követeli meg a vonatkozó nemzeti jogszabályok módosítását. Ezért őszintén remélem, hogy az Európai Tanács biztosítani tudja majd a szerződések által megkövetelt egyhangú támogatást és mindegyik tagállam hozzájárulását adja majd, hogy az Európai Unió hatalmas lépést tehessen alapvető értékeinek és céljainak beteljesítése érdekében.

  Silvana Koch-Mehrin und Alexander Graf Lambsdorff (ALDE), schriftlich. – Die angewandte Rechtsgrundlage, Art. 13 Abs. 1 EGV ist nicht einschlägig, zumal nach Auffassung der FDP das Subsidiaritätsprinzip nicht eingehalten wurde. Es fällt nicht in die Kompetenz des EU-Gesetzgebers, die vorliegenden Regelungen zu treffen und dabei weit in die Selbstbestimmung der Mitgliedstaaten einzugreifen.

Die Bekämpfung von Diskriminierungen aller Art sowie die Teilhabe von Behinderten am öffentlichen Leben ist eine wichtige Aufgabe. Die vorgesehene Ausdehnung der Antidiskriminierungsvorschriften auf nahezu alle Lebensbereiche ist aber realitätsfremd. So führt die in der Richtlinie verankerte Beweislastumkehr dazu, dass Beschuldigungen ohne hinreichende Beweise ausreichen, um ein Verfahren zu eröffnen. Betroffene müssten dadurch Entschädigungen leisten, obwohl sie nicht diskriminiert haben, aber ihre Unschuld nicht nachweisen können. Derart pauschal definiert ist die Umkehr der Beweislast daher rechtsstaatlich bedenklich. Hierdurch wird Unsicherheit geschaffen und Missbrauch Vorschub geleistet. Das kann nicht Sinn und Zweck einer fortschrittlichen Antidiskriminierungspolitik sein.

Außerdem ist zu berücksichtigen, dass die Europäische Kommission gegenwärtig gegen zahlreiche Mitgliedstaaten Vertragsverletzungsverfahren wegen mangelhafter Umsetzung der bisherigen europäischen Richtlinien zur Antidiskriminierungspolitik eingeleitet hat. Es fehlt bisher jedoch eine Übersicht der umgesetzten Vorschriften, um den reklamierten Bedarf neuer Vorschriften feststellen zu können. Insbesondere Deutschland ist hier bereits erheblich über vergangene Vorgaben aus Brüssel hinausgegangen. Aus diesem Grunde haben wir gegen diesen Bericht gestimmt.

  Sirpa Pietikäinen (PPE-DE), kirjallinen. – Yhdenvertaisuusdirektiivi on toteutuessaan yksi sosiaalisen ja ihmisten Euroopan tärkeimpiä menestysaskeleita tällä vaalikaudella. Koskiessaan kaikkia ihmisryhmiä ja syrjintäperusteita sekä aktiivisen syrjinnän lisäksi passiivisen syrjinnän lainsäädäntö tulee vaikuttamaan suunnattomasti monen EU-kansalaisen elämään. Haluaisin tässä yhteydessä kiittää mietinnön laatijaa erinomaisesta työstä.

Niin Suomessa kuin muuallakin Euroopassa suuren ihmisjoukon jokapäiväistä elämää vaikeuttaa syrjintä muodossa tai toisessa. Nykypäivän ihmisoikeuksia ja tasa-arvoa kunnioittavassa yhteiskunnassa tämän ei tule olla mahdollista, vaan jokaisella on oltava tasaveroinen mahdollisuus osallistua yhteiskuntaan. Syrjimättömyys on sivistysyhteiskunnan merkki

Erityisen tärkeää on se, että direktiivi kattaa kaikki syrjintäperusteet. Vaikka syrjintää kohtaavien ryhmien ja yksilöiden väliset erot ovat suuret, on syrjintään ilmiönä puututtava johdonmukaisesti eri ryhmiä erittelemättä. Pirstaloitunut lähestymistapa asettaisi eri syrjintäperusteet väistämättä eriarvoisiksi ja loisi myös railoja, joihin esimerkiksi monilla eri perusteilla syrjintää kohtaavat ihmiset uhkaisivat pudota.

  Siiri Oviir (ALDE), kirjalikult. – Euroopa Liit põhineb vabaduse, demokraatia ning inimõiguste ja põhivabaduste austamise ühistel põhimõtetel. Euroopa põhiõiguste harta artiklis 21 on öeldud, et keelatud on igasugune diskrimineerimine, sealhulgas diskrimineerimine soo, rassi, nahavärvuse, etnilise või sotsiaalse päritolu, geneetiliste omaduste, keele, usutunnistuse või veendumuste, poliitiliste või muude arvamuste, rahvusvähemusse kuulumise, varalise seisundi, sünnipära, puuete, vanuse või seksuaalse sättumuse tõttu.

Iga üksikisiku ainulaadsuse ja tema võrdsete võimaluste õiguse tunnistamine elus avanevatele võimalustele on üks Euroopa ühinenud mitmekesisuse tunnustest, mis on keskne element liidu kultuurilises, poliitilises ja sotsiaalses integratsioonis.

Kuigi ELis on paljude valdkondade areng olnud täna edukas, on üllatav, et meil puuduvad siiski ühised reeglid puuete või seksuaalse vägivalla ja ahistamise käsitlemiseks ning kõikides liikmesriikides ei tunnistata asjakohaselt nende kodanike põhiõigusi. Peame tõdema, et kahjuks ei ole diskrimineerimisevastast võitlust võimaldav Euroopa õiguslik raamistik täna veel kaugeltki täiuslik.

Tervitan igati uut direktiivi, millega luuakse ELis üldine tegevusraamistik diskrimineerimise vastu võitlemiseks. Küllap suunab nimetatu ka liikmesriikides võrdse kohtlemise põhimõtte rakendamisele laiemalt, kui seda on tööturg.

Diskrimineerimise vastu võitlemine tähendab investeerimist sellise ühiskonna teadvusesse, mille areng toimub integratsiooni kaudu. Ühiskonnal tuleb aga integratsiooni saavutamiseks investeerida koolitusse, teavitamisse ja heade tavade levitamisse, et leida kõikide oma kodanike heaks ja huvides õiglane kompromiss. Seega tuleb meil diskrimineerimise lõplikuks kadumiseks Euroopas teha veel palju jõupingutusi!

  Daciana Octavia Sârbu (PSE), în scris. – Dreptul de a nu fi discriminat este un drept fundamental, a cărui aplicabilitate pentru cetăţenii UE nu a fost niciodată chestionata. Tratamentul egal, indiferent de religie sau convingeri, handicap, vârsta sau orientare sexuala este unul dintre principiile de baza ale construcţiei europene.

Această directivă, îndelung aşteptată si cu o istorie la fel de complicată si în consultările din Parlament, construită pe baza articolului 13 CE, reglementează protecţia împotriva discriminării, accentuând egalitatea de tratament, indiferent de raţiuni. Necesitatea acestei directive nu poate fi pusă la îndoiala, dat fiind numărul mare de persoane, aproape 15%, care pretind a fi discriminate la nivelul Uniunii.

Totodată, as dori sa accentuez importanţa corelării acestei noi directive, cu cele deja existente in domeniul luptei împotriva discriminării, sarcina ce va îndeplinită prin cooperarea dintre Comisie si statele membre. Sunt mulţumită sa pot evidenţia, în acest context, progresele pe care le-a înregistrat România in ultimii ani in acest domeniu, aşa cum arata Agenţia Uniunii Europene pentru Drepturile Fundamentale.

Nu in ultimul rând, consider că impactul acestei directive va fi unul substanţial date fiind masurile de protecţie socială, avantajele sociale si facilitarea accesului la bunuri si servicii pe care le va garanta.

PRZEWODNICZY: MAREK SIWIEC
Wiceprzewodniczący