Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2006/0142(COD)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A6-0161/2008

Teksty złożone :

A6-0161/2008

Debaty :

PV 01/04/2009 - 18
CRE 01/04/2009 - 18

Głosowanie :

PV 02/04/2009 - 9.13

Teksty przyjęte :

P6_TA(2009)0208

Pełne sprawozdanie z obrad
Środa, 1 kwietnia 2009 r. - Bruksela Wydanie Dz.U.

18. Wspólnotowy kodeks wizowy (debata)
zapis wideo wystąpień
Protokół
MPphoto
 
 

  Przewodniczący . – Następnym punktem posiedzenia jest sprawozdanie (A6-0161/2008) sporządzone przez pana posła Henrika Laxa, w imieniu Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólnotowy kodeks wizowy (COM(2006)0403 - C6-0254/2006 - 2006/0142(COD)).

 
  
MPphoto
 

  Henrik Lax, sprawozdawca. – (SV) Panie przewodniczący! Celem wspólnotowego kodeksu wizowego jest harmonizacja i wyjaśnienie procedur wizowych w całym obszarze Schengen. Każda osoba ubiegająca się o wizę powinna być traktowana jednakowo, niezależnie od tego, do którego urzędu konsularnego w obszarze Schengen się zwróci. Wobec osób zgłaszających się należy stosować dobre praktyki administracyjne, zapewnić im godne traktowanie i ułatwiać wjazd podróżującym w dobrej wierze.

Zasady dotyczące wprowadzenia obowiązku poddania się pobraniu odcisków palców przez posiadaczy wiz oraz możliwość przyjmowania i rozpatrywania wniosków wizowych osób ubiegających się o wizę w dogodnym dla nich miejscu została już zatwierdzona przy poprzedniej okazji w odrębnym sprawozdaniu przedstawionym przez panią poseł, baronową Ludford. Te zasady zostały uwzględnione w kodeksie wspólnotowym i stanowią jego integralną część.

Dziękuję ci, Sarah, za ścisłą współpracę.

(SV) Rozporządzenie będące przedmiotem wniosku powinno zostać ustanowione w drodze procedury współdecyzji Parlamentu i Rady. Jako sprawozdawca jestem zadowolony, że po zakończeniu prac, które trwały niemal trzy lata i wymagały intensywnych negocjacji z Radą, mogę teraz przedstawić kompromisowy wniosek zatwierdzony przez Radę, i liczę, że zostanie on również zatwierdzony przez Parlament.

Chciałbym złożyć specjalne podziękowania sprawozdawcom pomocniczym, pani poseł Klamt, panu posłowi Cashmanowi, paniom poseł Ždanoce i Kaufmann za ich bardzo konstruktywną współpracę i silne wsparcie podczas negocjacji. Bez jednomyślnego poparcia komisji Parlament nie osiągnąłby tak dobrych rezultatów w negocjacjach. Chciałbym również podziękować Komisji za bardzo dobrze przygotowany wniosek początkowy, nad którym z przyjemnością pracowało się dalej. Moje podziękowania należą się również prezydencjom francuskiej i czeskiej, za uznanie za słuszne problemów, do których chciał się odnieść Parlament i okazanie mu pomocy w poszukiwaniu rozwiązań.

Wniosek Komisji był punktem wyjścia, a wszystkie kompromisowe rozwiązania przyczyniły się do poprawy obecnej sytuacji i rozwiązanie − wspólnie z francuską prezydencją − wielu bardzo trudnych kwestii okazało się możliwe nawet już przed Bożym Narodzeniem. Oczywiście wszystkie prace przygotowawcze i cały proces negocjacji nigdy nie zakończyłby się powodzeniem bez doskonale wykonanej pracy przez moich efektywnych pracowników i kolegów, sekretariatu komisji i przedstawicieli innych grup politycznych. Chciałbym im szczególnie serdecznie podziękować.

Za trzy najważniejsze rezultaty, które udało się osiągnąć, należy uznać po pierwsze to, że wiza wielokrotnego wjazdu nie tylko może, ale musi być wydana, jeżeli zostały spełnione pewne uzgodnione kryteria; po drugie, że państwa członkowskie zobowiązały się zawrzeć porozumienie w sprawie wzajemnej reprezentacji, żeby nikt, kto ubiega się o wizę nie musiał odbywać niewspółmiernie uciążliwej podróży do właściwego konsulatu w obszarze Schengen; i po trzecie, że należy stworzyć wspólną stronę internetową, na której zostanie udostępniona ujednolicona mapa obszaru Schengen oraz informacje na temat zasad ubiegania się o wizy.

Niemożność obniżenia opłaty manipulacyjnej za wydanie wizy z 60 euro do 35 euro jest rozczarowaniem. Jednakże to rozczarowanie łagodzi przepis, że na przykład dzieci poniżej szóstego roku życia i osoby, które nie ukończyły 25. roku życia i reprezentują organizacje podczas seminariów, uczestniczą w wydarzeniach sportowych lub kulturalnych, będą otrzymywać wizę nieodpłatnie.

Na zakończenie chciałbym powiedzieć, że ta reforma wprowadza dwa instrumenty o bardzo ważnym znaczeniu dla jednolitego stosowania reguł Schengen, które w istocie stają się rzeczywistością, a mianowicie: system informacji wizowej, czyli bazę danych obejmującą wszystkie państwa obszaru Schengen i będącą źródłem informacji dostępnych w czasie rzeczywistym dla urzędów konsularnych na temat osób ubiegających się o wizę, tych, którym ją przyznano, których wniosek o wizę rozpatrzono odmownie, a także o osobach, którym wiza został cofnięta, oraz nową formę współpracy instytucjonalnej na szczeblu lokalnym między urzędami konsularnymi zlokalizowanymi w obszarze Schengen w poszczególnych państwach.

 
  
MPphoto
 

  Jacques Barrot, wiceprzewodniczący Komisji. (FR) Panie przewodniczący! Komisja wyraża zadowolenie z powodu ogromnego wysiłku, który w tę pracę włożył Parlament i w pewnym stopniu także Rada. Dzięki niej będziemy mogli przypuszczalnie osiągnąć porozumienie w pierwszym czytaniu. Wobec potwierdzonego konsensusu w Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych z połowy marca i w COREPER kilka dni wcześniej, uważam, że to porozumienie zostało teraz ostatecznie osiągnięte.

Wprawdzie tekst nie jest doskonały i nie udało się zrealizować wszystkich naszych początkowych ambitnych zamierzeń, to jednak Komisja popiera w pełni osiągnięty kompromis. Musimy przekazać wyrazy uznania i podziękowania Parlamentowi Europejskiemu za to, że porozumienie w sprawie przedmiotowego wniosku udało się uzyskać podczas pierwszego czytania i przed upływem kadencji obecnej legislatury.

W tym rozporządzeniu zostaną ustanowione zasady wydawania wiz, bardziej przejrzyste nie tylko dla wnioskodawców, ale też dla państw członkowskich. Te zasady będą również stosowane w sposób bardziej zharmonizowany.

Komisja jest zadowolona, że przepisy dotyczące obowiązku podania powodów uzasadniających decyzję o odmowie wydania wizy i przyznania prawa do odwołania osobom, których wnioski zostały rozpatrzone odmownie, dzięki wsparciu ze strony Parlamentu Europejskiego pozostały w zasadzie w formie niezmienionej w stosunku do zaproponowanej w początkowej wersji wniosku.

Dzięki tym gwarancjom proceduralnym decyzje o odmowie wizy nie będą postrzegane jako podjęte w sposób arbitralny. Gdyby tego porozumienia nie udało się osiągnąć, musielibyśmy pogodzić się z niedoskonałościami, czyli brakiem spójności w obecnie obowiązujących zasadach, ku niezadowoleniu nas wszystkich.

Chciałbym wyrazić zadowolenie z wynegocjowanego kompromisu, dzięki któremu te niedoskonałości i nieścisłości obecnych zasad zostaną skorygowane. Rzecz jasna chciałbym podziękować panu posłowi Henrikowi Laxowi i Parlamentowi. Jestem przekonany, że ten nowy kodeks wizowy przyniesie wiele korzyści osobom podróżującym w dobrej wierze.

 
  
MPphoto
 

  Ewa Klamt, w imieniu grupy PPE-DE. – (DE) Panie przewodniczący, panie komisarzu, panie i panowie! Przyjęcie wspólnotowego kodeksu wizowego będzie oznaczać, że w przyszłości wizy Schengen – wizy na pobyt do trzech miesięcy – będą wydawane w obszarze Schengen na podstawie jednolitych kryteriów. Ten krok jest pilnie potrzebny w Unii Europejskiej z otwartymi granicami. Jednocześnie zostało wyraźnie określone, że odpowiedzialność za rozpatrywanie wniosków wizowych spoczywa na państwach członkowskich. Przyjmuje się zasadę, że osoby ubiegające się o wizy muszą kontaktować się z państwem członkowskim będącym miejscem docelowym podróży. Moja grupa z zadowoleniem przyjmuje, że wymóg i procedura wydawania wiz wjazdowych przyczynią się do przyspieszenia wjazdu dużej liczby osób. W ten sposób osoby podróżujące w celach służbowych, przybywające do UE, będą traktowane sprawiedliwie i − co więcej − skorzystają również osoby z całego świata, podróżujące w celach wypoczynkowych, które jak dotąd stanowią najliczniejszą grupę podróżujących do UE.

A zatem stworzyliśmy nie tylko możliwość rozpatrywania wniosków wizowych w krótszym terminie, ale też zadbaliśmy o to, by poprzez postępowanie sprawdzające stworzyć możliwości przeciwdziałania nadużyciom. Dzięki systemowi informacji wizowej, w którym zostały zachowane właściwe proporcje między zapewnieniem bezpieczeństwa a ułatwieniem wjazdu, państwa członkowskie mają stały, bezpośredni dostęp do odpowiednich danych mających związek z procesem wydawania wiz. W rezultacie został uproszczony proces analizy wniosków, a równocześnie przyjęty tryb wydawania wiz umożliwi zapewnienie większego bezpieczeństwa w przyszłości dzięki stosowaniu identyfikatorów biometrycznych; to znaczy fotografii i odcisków palców. W kompromisowej wersji, uzgodnionej między sprawozdawcą, panem posłem Laxem, a Radą, zostało uwzględnione początkowe stanowisko Parlamentu i ta wersja uzyskała również szerokie poparcie znacznej części mojej grupy.

Chciałabym skorzystać z okazji i jeszcze raz bardzo podziękować panu posłowi Laxowi za jego zaangażowanie i doskonałą współpracę w ciągu ostatnich trzech lat nad tą bardzo złożoną dokumentacją, która będzie podstawą europejskiej polityki wizowej w nowym kształcie.

 
  
MPphoto
 

  Michael Cashman, w imieniu grupy PSE. – Panie przewodniczący! Chciałbym podziękować panu posłowi Laxowi za wyjątkową pracę, której się podjął. W imieniu Grupy Socjalistycznej mam przyjemność powiedzieć, że będziemy popierać jego sprawozdanie w całości. Jesteśmy również bardzo zadowoleni, że udało się osiągnąć większość naszych celów.

Henriku, jestem również pełen podziwu, że w naszej wspólnej pracy wykazałeś się wyobraźnią, tak bardzo potrzebną błyskotliwemu legislatorowi, i umiejętnością postawienia się na miejscu osoby, która będzie korzystać z tego rodzaju usług. Właśnie w taki sposób podszedłeś do tego całego zagadnienia. Dlatego dążyłeś do rozwiązania opartego na koncepcji jednego okienka, wykorzystania Internetu, wprowadzenia wiz wielokrotnych, obniżenia opłat manipulacyjnych za wizy dla osób poniżej 25 roku życia – szkoda tylko, że ja sam nie mogę skorzystać z tego przywileju – i zastanawiałeś się, jak możemy takie rozwiązania zaoferować naszym obywatelom. Jest to wspaniałe podejście, które może być przykładem dla pozostałej części Izby. Często podchodzimy do zagadnień poprzez proponowanie zmian, które mogą przyczynić się do poprawy danego tekstu i osiągnięcia spójności, ale czy taki sposób postępowania służy obywatelom? Ty natomiast zawsze podchodzisz do każdej sprawy, mając na względzie ich interesy.

Jest mi bardzo miło powiedzieć, że mamy wizy wielokrotne. Mamy też możliwość składania odwołań. Współpracowałem – pozwolę sobie tu wymienić imię kolegi z dyrekcji generalnej – z Janem nad tą ważną zasadą, zgodnie z którą w razie odmowy przyznania wizy lub pozwolenia na wjazd do obszaru Schengen, odwołanie nie może mieć skutku zawieszającego, lecz organ, który rozpatrzył wniosek odmownie musi na siebie przyjąć odpowiedzialność.

Chcę jeszcze raz podziękować sprawozdawcy, a także Komisji za dopilnowanie, że tę zasadę mamy tutaj zapisaną. Nie pozostaje mi nic więcej, jak tylko podziękować moim i twoim współpracownikom – szczególnie Renaudowi, który jest teraz na galerii dla publiczności. Bez naszych współpracowników nigdy nie zdołalibyśmy tak dobrze wykonać tej pracy. To były trzy lata wspaniałego „romansu” i (jak większość krótkotrwałych przygód miłosnych) także ten właśnie się kończy ku mojemu zadowoleniu.

 
  
MPphoto
 

  Sarah Ludford, w imieniu grupy ALDE. – Panie przewodniczący! Obecnie trwa wprowadzanie przepisów mojego rozporządzenia w sprawie wiz biometrycznych do nowego kodeksu wizowego, a więc w pewnym stopniu się z nim identyfikuję. Będę pracować nad systemem informacji wizowej, w odniesieniu do którego pełniłam rolę sprawozdawczyni.

Ostateczny rezultat nie tylko przyczynia się do bezpieczeństwa wiz, ale też, tak jak powiedzieli inni, zostały wprowadzone rozwiązania dogodne dla osób ubiegających się o wizy. Taki cel wyznaczył sobie pan poseł Cashman w przypadku kodeksu granicznego. Uważam więc, że posłowie PE osiągnęli oba cele.

Mam nadzieję, że poprawa wiarygodności związku osoby ubiegającej się o wizę z dokumentem, którym się legitymuje, dzięki wykorzystaniu danych biometrycznych, zaowocuje zmniejszeniem liczby osób niesprawiedliwie potraktowanych odmownie. Pan poseł Lax, tak jak powiedział pan poseł Cashman, wykonał bardzo rzetelną pracę na rzecz poprawy jakości obsługi osób ubiegających się o wizy, a tym samym poprawy wizerunku UE. Celem planowanej podróży do UE dziewięćdziesięciu dziewięciu przecinek dziewięciu procent osób są sprawy związane z handlem, odbyciem podróży i turystyką, a nam zależy na tym, żeby te osoby przyjeżdżały, ponieważ płyną stąd korzyści dla działalności gospodarczej. Jeżeli jednak będą się one stykały ze złą obsługą i niewłaściwym traktowaniem, nie będą miały najlepszego zdania o UE.

Pan poseł Lax wykonał wspaniałą pracę.

 
  
MPphoto
 

  Tatjana Ždanoka, w imieniu grupy Verts/ALE. – Panie przewodniczący! Jesteśmy wdzięczni panu posłowi Laxowi za jego trud, który włożył w osiągnięcie kompromisu w tak ambitnym projekcie.

Grupa Zielonych/Wolne Przymierze Europejskie w dalszym ciągu uważa, że zmiana zaproponowana przez Parlament będzie najlepszym rozwiązaniem, chociaż mogą być – i będą – problemy praktyczne, na przykład wynikające z koncepcji głównego miejsca docelowego. Proponowana przez nas wersja wolnego wyboru miejsca ubiegania się o wizę byłaby bardziej odpowiednia.

Rada zgodziła się na wprowadzenie obowiązku dla państw członkowskich, ale tylko w zakresie współpracy. Niestety opłata za wizę będzie wynosiła 60 euro, a nie 35 euro, jak proponował Parlament, ale na szczęście przewidziano kilka zwolnień i obniżenie opłaty manipulacyjnej za wizę dla dzieci, studentów i działaczy młodzieżowych.

Wprawdzie nie było możliwe osiągnięcie kompromisu w sprawie wydawania wiz wielokrotnych automatycznie, ale przynajmniej udało się wprowadzić obowiązek wydawania takich wiz w pewnych okolicznościach.

Prawo do odwołania od decyzji odmownej jest także ogromnym krokiem naprzód. Obecnie w wielu państwach członkowskich takie prawo nie istnieje. Jako dawna działaczka na rzecz praw człowieka szczególnie dziękuję panu posłowi Laxowi za ten przepis.

Oczywiście dla członków mojej grupy przepis o obowiązku uwzględniania w sprawozdaniu w sprawie wiz sprawozdania dotyczącego danych biometrycznych jest łyżką dziegciu w beczce miodu. Jesteśmy przeciwni wykorzystywaniu danych biometrycznych w tak szerokim zakresie.

W każdym razie, ponieważ dostrzegamy pewne udoskonalenia polityki wizowej, poprzemy sprawozdanie.

 
  
MPphoto
 

  Sylvia-Yvonne Kaufmann, w imieniu grupy GUE/NGL. – (DE) Panie przewodniczący! Chciałabym zacząć od złożenia szczerych podziękowań sprawozdawcy, panu posłowi Laxowi, za wykonaną pracę. Od samego początku bardzo blisko współpracował ze sprawozdawcami pomocniczymi i bez wątpienia dzięki jego zaangażowaniu uzyskaliśmy od Rady rezultat najlepszy z możliwych.

Wspólnotowy kodeks wizowy jest niezbędny, by można było bardziej ujednolicić proces wydawania krótkoterminowych wiz Schengen, a przede wszystkim by usprawnić pracę służb odpowiedzialnych za wydawanie wiz, a tym samym poprawić sposób postrzegania Unii Europejskich w krajach trzecich. Po niemal trzech latach pracy nad wspólnotowym kodeksem wizowym i trudnych negocjacjach w Radzie ostateczne osiągnięcie kompromisu okazało się możliwe. Aczkolwiek, niestety, do niektórych postulatów Parlamentu nie udało się przekonać Rady, wspólnotowy kodeks wizowy zawiera wiele udoskonalonych przepisów, na przykład w odniesieniu do współpracy między państwami członkowskimi. Wprowadza on przede wszystkim ułatwienia dla osób ubiegających się o wizy i dzięki większej przejrzystości gwarantuje im większą pewność prawną.

Szczególnie ważne znaczenie ma wymóg dotyczący uzasadnienia każdej decyzji odmownej w sprawie wniosku wizowego, który będzie obowiązywał w przyszłości, dający także prawo osobom ubiegającym się o wizę do wniesienia odwołania od decyzji odmownej. Szkoda jednak, że została utrzymana opłata manipulacyjna za wydanie wizy w wysokości 60 euro. Nawet jeżeli w przyszłości więcej osób będzie z niej zwolnionych, wielu obywateli z krajów trzecich prawdopodobnie i tak nie będzie sobie mogło pozwolić na zapłacenie 60 euro, co niestety oznacza, że nie będą oni mogli podróżować do Unii Europejskiej.

I na zakończenie chciałabym jeszcze raz bardzo podziękować panu posłowi sprawozdawcy i wszystkim moim koleżankom i kolegom posłom za wspaniałą współpracę w ciągu ostatnich kilku lat i pogratulować panu posłowi Laxowi jego sprawozdania.

 
  
MPphoto
 

  Marian-Jean Marinescu (PPE-DE) . – (RO) Wspólnotowy kodeks wizowy zawiera procedury i warunki wydawania wiz Schengen, które mają być stosowane w państwach członkowskich, i harmonizuje obecnie obowiązujące przepisy dotyczące decyzji w sprawie odmowy wydania, przedłużenia i cofnięcia wiz.

Istotne jest to, że państwa członkowskie, które nie mają własnych urzędów konsularnych w kraju trzecim, są reprezentowane przez inne państwo członkowskie mające przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny w danym kraju trzecim. W kodeksie muszą być uwzględnione umowy dwustronne podpisane przez Wspólnotę, zwłaszcza z krajami objętymi polityką sąsiedztwa i partnerstwa Unii Europejskiej, by można było ułatwić proces rozpatrywania wniosków wizowych i stosować uproszczone procedury.

Uważam, że prawo państw członkowskich do współpracy z pośredniczącymi podmiotami komercyjnymi nie będzie szczególnie pomocne w uproszczeniu procedur rozpatrywania wniosków wizowych, ponieważ zgodnie z kodeksem, osoby ubiegające się o wizę muszą zgłosić się osobiście, gdy składają wniosek po raz pierwszy, w celu rejestracji ich danych biometrycznych. Przewidziano również ewentualność wezwania na rozmowę osobistą każdego wnioskodawcy w czasie trwania procedury rozpatrywania wniosku o wydanie wizy Schengen.

Celem kodeksu dotyczącego wizy Schengen jest dla Unii Europejskiej utrzymywanie jednolitego kierunku postępowania na zewnątrz, jednakowego traktowania osób ubiegających się o wizę i ustalania jasnych kryteriów i zasad zwolnienia z obowiązku wizowego wielu krajów trzecich. W związku z tym czuję się zobowiązany przypomnieć państwu, że Unia Europejska musi dołożyć wszelkich starań w celu zapewnienia, że jej państwa członkowskie będą jednakowo traktowane przez kraje trzecie ubiegające się o zwolnienie z obowiązku wizowego, które wprowadziły takie zwolnienie tylko dla niektórych jej państw członkowskich. Nie może istnieć podział obywateli europejskich na dwie kategorie, gdy chcą oni podróżować na przykład do Australii czy Stanów Zjednoczonych.

 
  
MPphoto
 

  Jacques Barrot, wiceprzewodniczący Komisji.(FR) Panie przewodniczący! Chciałby odpowiedzieć panu posłowi Marinescu. Oczywiście podejmuję działania zmierzające do zapewnienia wzajemności ze strony krajów trzecich i ta sprawa była jednym z celów mojej ostatniej podróży do Waszyngtonu.

Co do pozostałych kwestii, chcę podkreślić, że jestem bardzo zadowolony, ponieważ uważam, że pan poseł Lax wykonał niezwykle cenną pracę i otrzymał za nią hojną nagrodę w postaci bardzo szerokiego poparcia. Chciałbym dodać, że oczywiście mamy strategię, której celem jest ułatwienie otrzymywania wiz, wobec wielu krajów i wiążę duże nadzieje z rozwojem tej strategii w kierunku wprowadzenia możliwie największych ułatwień w procesie przyznawania wiz, zwłaszcza młodym ludziom z krajów trzecich, ponieważ − moim zdaniem − takie ułatwianie wjazdu młodzieży do Europy leży w naszym interesie.

Dziękuję państwu za to pozytywne podejście, które umożliwiło nam nadanie temu tekstowi ostatecznego kształtu i dzięki temu możemy wnieść nową jakość do polityki wizowej, która z pewnością zostanie doceniona.

 
  
MPphoto
 

  Przewodniczący. − Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się w czwartek, 2 kwietnia 2009 r.

 
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności