Rapporti verbatim tad-dibattiti

Il-Ħamis, 2 ta' April 2009 - Brussell

6. Skema ta' Ekotikketta Komunitarja - Il-parteċipazzjoni volontarja ta' organizzazzjonijiet fi skema Komunitarja ta' ġestjoni u verifika ambjentali (EMAS) (dibattitu)

  El Presidente. − El siguiente punto es el debate conjunto sobre

- el informe de Salvatore Tatarella, en nombre de la Comisión de Medio Ambiente, Salud Pública y Seguridad Alimentaria, sobre la propuesta de Reglamento del Parlamento Europeo y del Consejo relativo a un sistema de etiqueta ecológica comunitaria (COM(2008)0401 - C6-0279/2008 - 2008/0152(COD)), y

- el informe de Linda McAvan, en nombre de la Comisión de Medio Ambiente, Salud Pública y Seguridad Alimentaria, sobre la propuesta de Reglamento del Parlamento Europeo y del Consejo relativo a la participación voluntaria de organizaciones en un sistema comunitario de gestión y auditoría medioambientales (EMAS) (COM(2008)0402 - C6-0278/2008 - 2008/0154(COD)).

  Salvatore Tatarella, relatore. − Signor Presidente, onorevoli colleghi, volevo innanzitutto ringraziare tutti coloro che hanno collaborato efficacemente alla stesura della presente relazione: i colleghi relatori ombra della commissione Ambiente; la Presidenza ceca; i funzionari della Commissione europea e, non per ultimi, i preziosi funzionari di tutti i gruppi politici per l’ottimo lavoro svolto. Grazie alla loro preziosa collaborazione è stato possibile l’accordo in prima lettura.

Assumendomi per conto del Parlamento europeo la responsabilità della revisione del dossier sul marchio di qualità ecologica Ecolabel, mi sono mosso nella direzione di imprimere un’accelerazione a questo sistema che, attraverso l’aggiornamento costante dei requisiti ambientali per i prodotti che se ne fregiano, spinge le imprese a un continuo sforzo virtuoso finalizzato a elevare complessivamente gli standard di qualità ecologica dei prodotti immessi sul mercato. Incrementando la produzione, la diffusione di prodotti e servizi col marchio Ecolabel, otterremo nei prossimi anni significativi benefici ambientali, permanenti e crescenti, in termini di risparmio energetico, di riduzione dell’inquinamento atmosferico e di risparmio di acqua. Ecolabel è un marchio di qualità ecologica, a partecipazione volontaria, che intende promuovere la diffusione di prodotti e servizi che presentino un ridotto impatto ecologico durante tutto il ciclo di vita, offrendo ai consumatori informazioni accurate, non ingannevoli e scientificamente corrette.

La revisione del presente regolamento si inserisce nel più ampio piano di azione europea per la produzione e il consumo sostenibile ed è strettamente connessa alla revisione di EMAS e alla direttiva su Ecodesign. La revisione del regolamento era stata già prevista dal legislatore comunitario: il sistema deve essere rivisto alla luce dell’esperienza acquisita e va modificato in modo da accrescerne l’efficacia, migliorarne la pianificazione e semplificarne il funzionamento. Scopo del marchio è quello di orientare i consumatori verso prodotti in grado di ridurre l’impatto ambientale. Ad oggi, l’esperienza Ecolabel mostra luce ed ombre: da un lato, un numero sempre maggiore di imprese chiede di ottenere la certificazione di qualità e nei settori più diversi, riconoscendone quindi il valore selettivo e trainante – trattasi infatti, di una certificazione molto apprezzata dai consumatori più attenti alla responsabilità sociale delle imprese; dall’altro, vanno rilevati alcuni problemi: la scarsa conoscenza del marchio presso il grande pubblico; la rapida obsolescenza dei criteri rispetto all’evoluzione dei mercati; le lungaggini burocratiche che rallentano la partecipazione degli operatori. Il nuovo marchio Ecolabel assumerà una nuova veste, non solo grafica ma anche di contenuti. Diventerà più attraente, vedrà esteso il suo ambito di applicazione a nuovi prodotti: contiamo entro il 2015 di passare dagli attuali 25 gruppi a un numero doppio di 40-50 gruppi. Sono state previste campagne di promozione; è stato implementato un budget per il marketing di 9.500.000 euro e sarà fatto un sito internet per il quale sono previsti 15.000 euro.

Il principio che più ha interessato i relatori ombra e che ha trovato concordi le altre istituzioni è stato che Ecolabel deve non solo essere una certificazione di un risultato raggiunto ma piuttosto uno strumento dinamico in continua evoluzione, una molla propulsiva che spinga costantemente i produttori e i prodotti verso standard più alti di qualità ambientale, valutando di continuo le eccellenze sul mercato e stabilendo in base ad essi nuovi criteri. Quello che vogliamo garantire è un controllo sull'intero ciclo di vita del prodotto, che consenta di tenere in massima considerazione l'impatto ambientale in tutte le fasi della produzione e consenta a tutti gli operatori del settore, come anche alle ONG, di partecipare attivamente al processo di revisione dei criteri sul compromesso.

(Il Presidente interrompe l'oratore)

  El Presidente. − Señor Tatarella, ¿me puede escuchar? Usted tiene cinco minutos ahora y dos minutos al final del debate; si usa usted los siete minutos ahora, no tendrá usted ningún tiempo al final del debate, pero le toca a usted elegir si quiere utilizar los siete ahora o si quiere utilizar los cinco o los seis que lleva ya y dejarse un minuto para responder a las intervenciones de los colegas.

  Salvatore Tatarella, relatore. − Accolgo il suo invito.

  Linda McAvan, rapporteur. − Mr President, like Mr Tatarella, I would like to begin by thanking the people closely involved with helping us reach first-reading agreement today on the EMAS report. I would like to thank the shadows, who are here today, the Commission, who have been very helpful in getting agreement, and to the Czech Presidency, who are not here to hear my thanks. Thanks also go to the staff in Parliament and the groups, and to my own assistant, Elizabeth, who played a big role in making sure we were here today. It all went very fast, from the time we started discussing it to today, so we now have agreement before the election.

EMAS is a voluntary scheme, which provides a framework to assist businesses and organisations to improve their environmental performance. It started 14 years ago and has had some modest success with about 4 000 participants – which, if you think about it, is not such a huge number in the overall European Union. The Commission set a target of increasing that to 35 000 participants. That is a very ambitious target. It is almost a 10-fold increase.

I think it is right that we should try and improve the take-up of EMAS, because otherwise its impact is going to remain limited. But if we are to increase the impact, we also have to retain the environmental integrity of the programme. I think the agreement we reached today does achieve that balance between, hopefully, making it more attractive to people, while at the same time retaining the environmental integrity.

We have made some changes which we have agreed with the Commission, and I think they are important. Firstly, corporate registration, so that a company or organisation with more than one site can actually register once in one country, which is very important. This Parliament had to register three times – in Luxembourg, France and Belgium – in order to get EMAS. From what I hear from the staff, it was not an easy thing to do. So that kind of change is important. Also, cluster registration for organisations involved in the same sector; reduced fees, and lighter reporting requirements for SMEs – I think EMAS is a bit too burdensome for small organisations, so it does need to change – and better alignment with ISO 14001. Particularly important to me is the introduction of sectoral support documents. I think the Commission is going to work very hard at this, and this will help organisations to benchmark themselves against similar organisations. Core indicators will also be introduced. These are very important to improve the programme and help people on the outside look at organisations and see how they are doing.

I do hope these will encourage people to take part in EMAS, not because I want to play a numbers game and see EMAS competing with ISO, but because I think the scheme is a good one and could help us to meet our sustainability criteria.

Today the eyes of the world are very much on London, where world leaders are gathered to talk about the financial downturn and the global banking crisis. There will be some, no doubt, who are wondering why we are sitting here talking about environmental auditing at a time when organisations and companies are feeling the financial strain. They will see this kind of initiative by the Commission as a distraction. But I think that is wrong. For me and my Socialist colleagues, the green agenda is very much part of the solution to emerging from the financial crisis that we are in. We need to invest in energy and renewables, and we need to be cutting our environmental footprint. Although EMAS is a very modest programme in the big scheme about climate change which the Commissioner has worked so hard on, I think it nevertheless plays a role in helping the European Union and the rest of the world to cut our environmental footprint.

  Σταύρος Δήμας, Μέλος της Επιτροπής. − Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα κατ' αρχάς να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τους εισηγητές, κυρία McAvan και κύριο Tatarella, για τις εξαιρετικές εκθέσεις τους σχετικά με τις προτάσεις αναθεώρησης του οικολογικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του συστήματος οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου.

Πρόκειται για δύο σημαντικά μέτρα περιβαλλοντικής πολιτικής που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του σχεδίου δράσης για την αειφόρο κατανάλωση και παραγωγή. Είναι θετικό ότι μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία σε πρώτη ανάγνωση. Η συμβολή των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ήταν καθοριστική· πέτυχε να διατηρήσει ακέραιη την περιβαλλοντική στόχευση της πρότασης της Επιτροπής, αλλά και να θέσει ακόμη πιο φιλόδοξους στόχους σε αρκετά και μάλιστα σημαντικά σημεία.

Η επίτευξη συμφωνίας σε πρώτη ανάγνωση επιβεβαιώνει τη θέληση των θεσμικών οργάνων να αντιμετωπίσουν άμεσα τα προβλήματα που δημιουργεί η μη αειφόρος κατανάλωση και παραγωγή. Η αναθεώρηση του συστήματος οικολογικής διαχείρισης και οικολογικού ελέγχου, του καλουμένου ΕΜΑS, παρέχει σε οργανισμούς και επιχειρήσεις απ' όλον τον κόσμο, τη δυνατότητα πιο αποτελεσματικής διαχείρισης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των δραστηριοτήτων. Το ΕΜΑS συντελεί στη διαρκή βελτίωση των περιβαλλοντικών επιδόσεων των οργανισμών και επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της τήρησης της σχετικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Προσφέρει επίσης στους οργανισμούς και επιχειρήσεις πρόσθετα οφέλη, όχι μόνο μέσω της άμεσης εξοικονόμησης χρημάτων, αλλά και μέσω του περιορισμού γραφειοκρατικών διαδικασιών κατά την υποβολή εκθέσεων, καθώς και της παροχής κινήτρων από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών.

Με την αναθεώρηση του συστήματος ήμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε στην αυξανόμενη ζήτηση των καταναλωτών για αντικειμενικές, αμερόληπτες και αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των προϊόντων που αγοράζουν. Το αναθεωρημένο σύστημα θα μας δώσει τη δυνατότητα να αυξήσουμε την ποικιλία προϊόντων με οικολογικό σήμα στην αγορά, και να ενθαρρύνουμε τις επιχειρήσεις να βελτιώσουν τις περιβαλλοντικές επιδόσεις τους. Εξάλλου, ο λογότυπος του οικολογικού σήματος θα τους προσφέρει πολλά ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Για παράδειγμα: μείωση των τελών, επιβολή αυστηρότερων πρότυπων για το περιβάλλον, αποκλεισμό των επικίνδυνων ουσιών, απλούστευση των κριτηρίων και σύνδεσή τους με την πολιτική δημοσίων συμβάσεων και άλλες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επίσης, διευρύνεται το πεδίο εφαρμογής του αναθεωρούμενου κανονισμού για το οικολογικό σήμα. Ο κανονισμός γίνεται πιο ευέλικτος και ικανός να ανταποκριθεί στις νέες περιβαλλοντικές προκλήσεις και προτεραιότητες. Δεδομένου ότι αποτελεί νομοθετική πράξη-πλαίσιο, ο κανονισμός για το οικολογικό σήμα δεν ορίζει συγκεκριμένα κριτήρια για τα προϊόντα. Αντ' αυτού, προβλέπει τον καθορισμό περιβαλλοντικών κριτηρίων για επιλεγμένες κατηγορίες προϊόντων, με στόχο να μπορεί ο λογότυπος να απονέμεται στα καλύτερα προϊόντα ανά κατηγορία.

Σήμερα, βρισκόμαστε ενώπιον μιας ευρύτατης διάδοσης στην αγορά περιβαλλοντικών σημάτων, εικόνων, κειμένων, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση στον καταναλωτή. Από τις εικόνες δασών πάνω σε δοχεία που περιέχουν επικίνδυνες ουσίες, μέχρι τους ισχυρισμούς για φαγητά με ουδέτερο ισοζύγιο εκπομπών άνθρακα ή ακόμη και για οικολογικά αυτοκίνητα. Έτσι ο καταναλωτής δεν ξέρει ποιον να εμπιστευτεί. Η συμβιβαστική πρόταση κανονισμού για το οικολογικό σήμα συντελεί στην άρση των αμφιβολιών.

Πριν από τον καθορισμό κριτηρίων και κατηγοριών προϊόντων για τα τρόφιμα και τα ποτά, θα προηγηθεί μελέτη σχετικά με την προστιθέμενη αξία που μπορεί να προσφέρει το σήμα. Μετά την μελέτη αυτή και την έκδοση απόφασης της Επιτροπής μέσω της διαδικασίας της κοινοβουλευτικής εξέτασης, θα μπορεί να απονεμηθεί το λογότυπο του οικολογικού σήματος στα προϊόντα που έχουν τις καλύτερες περιβαλλοντικές επιδόσεις.

Ελπίζω ότι το Κοινοβούλιο θα υποστηρίξει πλήρως αυτή τη θετική δέσμη προτάσεων. Το οικολογικό σήμα είναι μια από τις λίγες περιπτώσεις πραγματικής και άμεσης επικοινωνίας ανάμεσα στους πολίτες και την Ευρωπαϊκή Ένωση στα θέματα του περιβάλλοντος. Χάρη στο οικολογικό σήμα οι πολίτες λαμβάνουν καλύτερα τις αποφάσεις τους σχετικά με τις αγορές τους και, κατ' επέκταση, συμμετέχουν άμεσα και ενεργά στην καταπολέμηση της μη αειφόρου κατανάλωσης.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι σε θέση να αποδεχθεί τις συμβιβαστικές δέσμες προτάσεων στο σύνολό τους, ώστε να επιτευχθεί συμφωνία σε πρώτη ανάγνωση και για τους δύο κανονισμούς.

Ευχαριστώ και πάλι τους εισηγητές για την εξαιρετική εργασία τους.

  Νικόλαος Βακάλης, Εισηγητής της γνωμοδότησης της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας. − Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα κατ' αρχήν να συγχαρώ τον εισηγητή και όλους όσους συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο. Θεωρώ πολύ ισορροπημένο το κείμενο που προέκυψε από τη συμφωνία μεταξύ Κοινοβουλίου και Συμβουλίου. Μ' αυτό, ενισχύουμε περαιτέρω το οπλοστάσιό μας στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής.

Δεν σας κρύβω, ότι το αρχικό κείμενο, η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με είχε ελαφρώς απογοητεύσει, όχι μόνο διότι δεν ήταν αρκετά φιλόδοξο αλλά διότι αδυνατούσε και να διορθώσει ακόμη αδυναμίες που είχαν προκύψει από την μέχρι τώρα εφαρμογή του συστήματος οικολογικής σήμανσης.

Όμως, το κείμενο που καλούμαστε να ψηφίσουμε ακυρώνει τους αρχικούς μου φόβους. Πιο συγκεκριμένα, με ικανοποιεί το γεγονός ότι ένας ευαίσθητος τομέας προϊόντων, όπως αυτός των τροφίμων και των ζωοτροφών, δεν θα συμπεριληφθεί εάν δεν ολοκληρωθεί προηγουμένως μια μελέτη σκοπιμότητας για τη θέσπιση αξιόπιστων κριτηρίων. Κριτηρίων που να καλύπτουν τις περιβαλλοντικές επιδόσεις σ' όλη τη διάρκεια κύκλου ζωής αυτών των προϊόντων.

Με ιδιαίτερη χαρά διαπίστωσα, ότι η Επιτροπή πλέον θα υποχρεούται να θεσπίζει μέτρα για τον καθορισμό ειδικών κριτηρίων χορήγησης οικολογικού σήματος για κάθε κατηγορία προϊόντων εντός εννέα μηνών από την έναρξη των διαβουλεύσεων για την οικολογική σήμανση με το Συμβούλιο.

Η προθεσμία αυτή είναι υψίστης σημασίας διότι έχουν παρατηρηθεί μέχρι τώρα μεγάλες καθυστερήσεις κατά το στάδιο αυτό. Προσυπογράφω τον αποκλεισμό από το σύστημα οικολογικής σήμανσης προϊόντων που είναι καρκινογόνα, τοξικά ή επιβλαβή για το περιβάλλον, αλλά και την αναφορά στη μείωση των πειραμάτων σε ζώα.

Θετική εξέλιξη αποτελεί και το γεγονός ότι η διαδικασία συμμόρφωσης δεν εγκαταλείπεται, αλλά γίνεται πιο ευέλικτη. Με χαροποιούν επίσης και οι συχνές αναφορές στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις οι οποίες, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι η ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής οικονομίας. Ιδιαίτερα σήμερα, που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση των τελευταίων ετών.

Τελειώνοντας κύριε Πρόεδρε, δεν θα ήθελα να σας κρύψω ότι, όσον αφορά τις δημόσιες προμήθειες, προσδοκούσα να κρατήσουν μια πιο τολμηρή, πιο θαρραλέα στάση. Φοβάμαι ότι ο συμβιβασμός που προέκυψε είναι κατώτερος των περιστάσεων. Παρόλα αυτά, θα τονίσω για μια τελευταία φορά ότι το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό.

  Anders Wijkman, on behalf of the PPE-DE Group. – Mr President, we have been waiting quite a long time for the Commission’s plan on sustainable production and consumption. We received the proposal a few months ago. Although it is comprehensive, unfortunately I have to say that the overall content is rather limited and poor. Having read some of the early drafts of the Commission proposals, I know that, in the Environment DG in particular, there were much more ambitious plans to start with. So it is obvious that work on these issues has to continue and be more in-depth in the future.

Today we are discussing the Ecolabel scheme. The revision offers a good opportunity for this label to move away from the margins of the market, to capture a much larger share of the market and to help push demand for eco-friendly products. The new rules represent a significant improvement. They are more dynamic, will apply a life-cycle approach and should be able to attract significantly more attention and interest among both companies and consumers. As Mr Dimas said, they will be able to help consolidate eco-labelling and do away with a number of voluntary schemes that are very often confusing to consumers.

However, we still have a problem, namely how to inform consumers and the markets about the label. Marketing support for this label has been very limited in the past. The resources allocated have been minuscule compared to the resources behind a lot of branding in the market in general. I hope this will change, first of all by businesses seeing the Ecolabel as an important instrument in the future. I also hope, as Mr Vakalis said, that public procurement will in the future expand in green areas and use the Ecolabel as a platform.

I also hope that the Commission will be more proactive in its support for the scheme. I thank all those who have been involved in the work. I think we have done quite a good job in a few weeks. We managed to clear up some of the confusion around food products, in particular fishery products, in the final hours.

Finally, I would like to refer back to Ms McAvan, who made a reference to the financial crisis and the meeting in London today. I think that reference is very relevant. We are facing at least three parallel crises today – the financial crisis, the climate crisis and what I would call the ecosystem crisis, or overuse of natural resources. It is only by tackling the root causes together – that is to say, unsustainable use of resources – through investing in low-carbon and eco-friendly production and products, that we will be able to build a better future. I think this Ecolabel scheme is one of many instruments that can help us to do that.

  Gyula Hegyi, on behalf of the PSE Group. – Mr President, there are different tools to sanction environment-conscious behaviour in our societies. There are regulations, directives, resolutions. We can forbid certain materials and activities. We can have a ban on dangerous substances and subsidise green technology.

But in a market economy there are other tools as well. We can target consumers through the products they buy, recommending those products which are environmentally friendly and fit the requirement of sustainable development.

This directive takes an important step in the right direction by simplifying the passage toward getting the Ecolabel. The Socialist Group supports the report. My comrades and I have tabled many amendments to it, and those amendments are either favoured by the Committee on the Environment or their spirit is built into the compromise package. So our group will vote in favour of the report at the final vote today.

We think that the environmental effect of products must be a very important issue in the EU, and the whole idea of an Ecolabel gives a very useful orientation for consumers.

Of course the Ecolabel should be given to the most environmentally friendly products, and the information should be clear and correct. In these hard times of the economic crisis, we should respect the interests of producers as well, and I am sure that this report balances the interests of the consumers and industry.

It is very important to involve small and medium-sized enterprises in the Ecolabel process and, therefore, the cost of the authorisation cannot be too high. I, as a shadow rapporteur of the Socialist Group, pushed the report in the direction of even lower costs, and I thank the rapporteur for accepting our arguments.

For the SMEs I mentioned, it is obvious that we should have to abolish the bureaucratic difficulty of the authorisation. We have to simplify the procedure for getting the Ecolabel because, in its present form, the decision procedure is very slow and bureaucratic.

Mostly the smaller enterprises do not have enough money, time and energy for the slow process of getting an Ecolabel. It is very important to analyse the whole life cycle of a product, from production to destruction. It is not enough to judge the environmental characteristics of the ready-made product; the substances of the product, the process of production, the transport of the goods and the method for its destruction or decomposition should also be studied before an Ecolabel is given.

It is obvious, at least to us Socialists, that the products which have gained an Ecolabel must not contain dangerous substances. It was a very difficult question during our debates, but finally we were able to reach a very good compromise about dangerous substances.

The main rule is that Ecolabelled products must not contain dangerous substances, but there can be some very few exceptions. Specific goods which do not have equivalent alternatives, and which have a higher overall environmental performance compared with other goods of the same category, may get exceptions. The best and most well-known example is the energy-saving light bulb, which has many environmental advantages but contains mercury.

The issue of foodstuffs has also been widely debated. In this case the criteria should be further developed. The Ecolabel has a real added environmental value. It considers the whole life cycle of the product, and the use of the Ecolabel should not cause confusion in the minds of consumers when compared with other food labels. The Commission shall adopt measures to establish specific Ecolabel criteria for each product group, including foodstuffs. Not later than three months after the final report and the draft criteria, the Commission shall consult the European Union Ecolabel board on a draft proposal on this issue.

As I have already said, the Ecolabel shall be based on environmental performance throughout the life cycle of the best products on the internal market. That is why the report allows for setting the ambition level of Ecolabel criteria on a case-by-case basis between 10% and 20% of the best performing products on the market, thus ensuring that the scheme rewards only the most environmentally friendly products but offers sufficient choice to consumers.

  Johannes Lebech, for ALDE-Gruppen. – Hr. formand! Først og fremmest tak til ordføreren og skyggeordføreren for et godt samarbejde. Jeg synes, at vi har nået et rigtigt godt resultat. Sidste efterår udgav Verdensnaturfonden en rapport, der viste, at vi bliver nødt til at have to planeter, når vi når frem til midten af 2030'erne, hvis vi fortsætter med at bruge jordens ressourcer, som vi gør lige nu. Vi bruger simpelthen for meget her på kloden. Vi bruger det hurtigere, end det kan nå at regenerere sig selv. Det må vi lave om på, hvis vi vil forhindre en økologisk krise. Måden, vi bruger ressourcerne på, skal omlægges, og det er ikke kun politikerne, der har et ansvar her, det gælder også producenten og forbrugeren.

Det miljømærke, vi nu reviderer, er et værktøj, der skal fremme produktionen og salget af varer, der er fremstillet på en bæredygtig måde. Et af mærkets svagheder er, at det ikke er særlig kendt blandt forbrugerne (og her er jeg i øvrigt enig med Wijkman), og derfor er det heller ikke særlig attraktivt for producenter. Hvis ikke producenten kan bruge mærket til at markedsføre en god vare, hvorfor så forsøge at fremstille den mest bæredygtige inden for en varegruppe? Det er også en problemstilling, vi har forsøgt at ændre med de nye ideer. Der bliver nu stillet et klart krav til medlemslandene og Kommissionen om, at de skal komme med en handlingsplan, der fremmer kendskabet til miljømærket gennem forskellige kampagner.

Vi har haft en stor diskussion om fødevarer, og jeg synes, at vi er kommet frem til en fornuftig løsning. Kommissionens forslag om kun at se på forarbejdede fødevarer og kun at se på transport, emballage og forarbejdning - det bliver ikke enden. I stedet har vi bedt om en omfattende undersøgelse omkring, hvordan vi bedst får fødevarer med ind under miljømærkeordningen, der så kan sikre, at vi får gjort tingene på den rigtige måde fra starten af og ikke får forvirring med hensyn til økologisk mærkning i øvrigt.

Til slut vil jeg gøre opmærksom på, at mærket nu også belønner varer, der er fremstillet til at holde længe, og som kan genanvendes. Vi er nemlig nødt til at ændre vores måde at fremstille og forbruge varer på, hvis vi ønsker, at vores økonomier skal være bæredygtige. Det kræver, at vi kigger på hele varens livscyklus, så vi kan forbedre, hvordan råvarerne behandles under produktionen af en vare, og ikke mindst hvordan vi skiller os af med et produkt efter brug. Jeg håber, at det værktøj, vi her har forbedret, vil blive et godt værktøj til fremme af en mere bæredygtig klode.

  Liam Aylward, on behalf of the UEN Group. – Mr President, I too would like to congratulate the rapporteur and the shadow rapporteur. Climate change is one of the top priorities for Europe, as well as for the rest of the world. We sometimes feel helpless as individuals against this massive global challenge but, at the end of the day, people need to be encouraged to do their bit, as little contributions such as the ‘Power of One’ do add up. And the Power of One is perhaps something we have not promoted enough.

Today we are voting on a voluntary scheme which certifies companies to label their products as environmentally friendly. This enables people to help the environment directly and to reduce emissions in their everyday living and buying. Labelling is a clear and simple measure to promote energy efficiency, ethical production and development of greener technologies. Also, from a health perspective, this scheme would protect people from potentially carcinogenic, mutagenic, reprotoxic or biocumulative products which can sometimes be traced in textiles.

The scheme categorises products and services that range from tissue paper to footwear to campsites. It also provides means to reduce animal testing and child labour. I emphasise child labour because I was recently involved in a report in that area and I am very conscious of that.

Ireland and Europe can benefit by further promoting and using the scheme. There are currently 13 companies in Ireland, mostly from the accommodation sector, that are Ecolabelled but we need to encourage further participation. And we also need a very serious information campaign sponsored by the European Union.

  Satu Hassi, Verts/ALE-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, hyvät kollegat, kiitoksia molemmille esittelijöille aivan erinomaisesta työstä. Olen hyvin iloinen siitä, että saamme näistä molemmista asioista nyt lopullisen lainsäädäntöpäätöksen ennen vaaleja.

Ekomerkin osalta pidän keskeisimpinä kahta periaatetta. Ensinnäkin sitä, että merkki on dynaaminen eli sen kriteerit tiukkenevat sitä mukaa, kun tieto ja taito ja tekniikka kehittyvät ja saamme ympäristön kannalta yhä parempia tuotteita. Toinen keskeinen asia on se, että merkki annetaan vain ympäristön kannalta parhaille tuotteille. Erityisesti kemianteollisuushan on ajanut sellaista linjaa, että ekomerkki pitäisi myöntää tuotteille, jotka vain noudattavat tämänhetkisiä lakeja. Esimerkiksi jokin aika sitten yritettiin ajaa ekomerkkiä tekstiileille, joissa on sellaisia palonestokemikaaleja, jotka on jo kielletty sähkölaitteissa. Onneksi tämä yritys silloin torjuttiin ja nyt saamme lainsäädännön, joka on selkeä tässä asiassa.

Saamme lainsäädännön, jonka nojalla kuluttaja voi luottaa siihen, että tuotteessa ei ole esimerkiksi syöpää aiheuttavia tai lisääntymiskykyä haittaavia kemikaaleja. Poikkeus voidaan myöntää vain tiukoin kriteerein, mikäli kyseisessä tuoteryhmässä ei ole vaihtoehtoa tai jos tällaista terveydelle haitallista ainetta tarvitaan tuotteeseen, jonka kokonaisympäristövaikutukset ovat merkittävästi pienemmät kuin muiden saman tuoteryhmän tuotteiden. Tämä on tärkeää ekomerkin uskottavuudelle. On myös tärkeää, että merkin kriteerit ovat dynaamiset, eli sitä mukaa kun pystytään tekemään ympäristön kannalta parempia tuotteita, kriteereitä tiukennetaan.

Tärkeä keskustelun aihe oli myös se, ulotetaanko ekomerkki koskemaan ruokaa. Olen iloinen siitä, että nyt on tehty ratkaisu, jolla vältetään se, että kuluttajien keskuudessa aiheutettaisiin hämmennystä ekomerkin ja luomumerkinnän, luonnonmukaisesti tuotetun ruoan, välillä eli että tehdään käytettävyys- ja toteutettavuustutkimus ennen kuin ekomerkkiä sovelletaan ruokaan. Jos ja kun ekomerkki joskus tulevaisuudessa ulotetaan ruokaan, esimerkiksi kalaan, silloin on tärkeää, että kriteerit eivät kata vain ruoan tuotantotapaa, vaan myös muita ympäristövaikutuksia, esimerkiksi kuljetukset.

Hyvät ystävät, vähän samantapainen keskustelu kriteerien dynaamisuudesta kuin tämän ekomerkin kohdalla on ollut käynnissä myös energiamerkinnän kohdalla. Mielestäni on hyvin tärkeää, että sekä ekomerkki että energiamerkki noudattavat samaa periaatetta, eli kriteerit tiukkenevat sitä mukaa, kun tietomme ja taitomme ja tekniikka paranevat.

  Roberto Musacchio, a nome del gruppo GUE/NGL. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, ringrazio anch’io i relatori. Marchio ecologico ma anche sostenibile: questa è la sfida del nuovo regolamento quadro sull’Ecolabel. Il regolamento è un primo passo. Parlamento europeo e Consiglio hanno svolto un negoziato proficuo e costruttivo, almeno per gli aspetti concernenti le sostanze chimiche. Spetta ora alla Commissione, in termini operativi, entro un anno, sviluppare i criteri stabiliti, attuare un piano di lavoro e definire una prima lista di prodotti. I singoli Stati membri devono organizzare l’autorità competente nazionale, il raccordo con l’organismo europeo e devono adottare i criteri di sostenibilità come vincolanti.

Ma che cos’è la sostenibilità ambientale per l’Ecolabel? Significa applicare i criteri di produzione innovativi all’intero ciclo del prodotto, dalla riduzione delle emissioni nelle tecniche produttive, alla riduzione del consumo di energia di beni primari come l’acqua, alla localizzazione delle produzioni in prossimità del consumatore finale, che rappresenta una vera e propria rivoluzione. Questa è la sfida che ci viene richiesta da una lotta coerente al cambiamento climatico ma anche a una vera innovazione del modo di produrre. Per lo sviluppo di questi criteri, la Commissione e il nuovo organismo comunitario sono invitati a coinvolgere attivamente i protagonisti attivi e le migliori esperienze, avvalendosi delle innovazioni da loro sperimentate nei propri cicli produttivi, rendendole quindi accessibili e trasparenti.

Il rispetto delle norme sociali sul lavoro è parte integrate di questi criteri, anche se il regolamento ancora mantiene, per una incomprensibile pressione da parte del Consiglio nel negoziato finale, un termine legislativamente inaccettabile. Si dice "se del caso": nello sviluppo sostenibile le clausole sociali, il lavoro regolare non possono essere un'opzione da applicare solo se è il caso. Chiare ed efficaci sono invece le esclusioni a concorrere al marchio di qualità ecologica per quei prodotti che contengono comunque sostanze chimiche tossiche, pericolose per l’ambiente, cancerogene o dannose per la riproduzione. Attenzione: su questo il controllo del Parlamento europeo sarà particolarmente inflessibile.

  Luca Romagnoli (NI). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, indispensabile la relazione Tatarella sulla marchiatura comunitaria di qualità ecologica: mi complimento con il relatore e la commissione e ritengo che chiare e certe debbano essere le modalità e l’originalità dei prodotti. Questo sia per la produzione del consumatore, senz'altro, ma anche per rendere giustizia alle imprese ed evitare che la falsa e sleale concorrenza, che spesso viene fatta da chi non rispetta gli stessi parametri sociali ed ecologici nella produzione dei prodotti, continui a fare danni ed distorsioni del mercato, così come avviene.

Quindi, rispettare le stesse regole di protezione ambientale, e ovviamente gli stessi diritti sociali dei lavoratori: il compito delle istituzioni dovrebbe essere quello di vigilare su questo. Mi complimento ancora con il relatore per l’ottima relazione.

  Martin Bursík, úřadující předseda Rady. − Pane prezidente, vážený pane komisaři, vážené poslankyně, vážení poslanci a hosté, předně dovolte, abych se omluvil za to, že jsem se nedostavil včas a poděkoval za příležitost, že mohu hovořit hned po prvním kole příspěvků frakcí.

Velmi si vážím diskuze, protože se ukazuje, že příspěvky, které zatím zazněly, oceňují práci zpravodajů, Komise a Rady. Zdá se, že je zde v principu nad těmito dvěma návrhy, které předpokládáme v prvním čtení, konsenzus, a to mě velmi těší. Tyto návrhy jsou součástí šestého akčního programu Společenství a balíčku k němu, které zveřejnila Komise v červenci roku 2008, a z toho návrhu akčního programu zcela jednoznačně vyplývá, že je potřebné změnit vzorce chování, vzorce spotřeby a vzorce výroby, že způsob, kterým vyrábíme a spotřebováváme, je neudržitelný. Poškozujeme klima, poškozujeme životní prostředí, poškozujeme zdraví obyvatel a neudržitelně vyčerpáváme přírodní zdroje.

Tato problematika je jednou z priorit českého předsednictví a já věřím, že schválením a revizí stávajících nařízení k ekoznačení a k EMAS se podaří z velké části tuto prioritu předsednictví naplnit. Rád bych poděkoval za práci na těchto předpisech Evropské komisi a členským státům, velkým dílem také Evropskému parlamentu, zpravodajce Lindě McAvan za EMAS a zpravodaji Salvatore Tatarellovi za ecolabel a všem dalším, kteří jste se podíleli na této práci.

Co se týče ekoznačení, tak byl díky společné práci Rady a Parlamentu společně s Komisí vytvořen kompromisní text, který vylepšuje dobrovolný systém značení produktů především tím, že zjednodušuje systém k udělování ekoznačky. Co je velmi důležité, že pro spotřebitele by ekoznačka měla být více atraktivní. Umožňuje se rozšíření na další výrobky, podařilo se vyřešit i problém, který se týká možného označování potravinových produktů, a tím pádem spotřebitel bude mít možnost při spotřebitelské volbě zvážit a vzít v úvahu dopady výrobků a služeb na životní prostředí a tohle je velmi důležité.

Pokud jde o kompromisní text, který se týká EMAS, ten zase umožní větší zviditelnění organizací, které se dobrovolně tohoto systému zúčastňují, tím zvýší i atraktivitu. Myslím, že je velmi důležité, že se snižuje administrativní zátěž pro velké, malé a střední podniky. Byla veliká debata o nákladech na tento systém a myslím, že jsme našli rozumný kompromis minimálních nákladů, které ale pokryjí transakční náklady na zavedení této značky.

Myslím, že je důležité zdůraznit, že revidovaný systém EMAS se rovněž otevře organizacím, které jsou mimo Evropskou unii, čímž by se měla také zvýšit autorita tohoto systému, což je dáno tím, že se bude směřovat k většímu, globálnějšímu využití tohoto systému.

Jsem přesvědčen, že schválení těchto předpisů bude skutečně přínosem pro evropské podniky, že vytvoří nové příležitosti, které souvisí se současnou krizí i současně s řešením největšího globálního ekologického problému, kterým jsou globální klimatické změny.

Ještě jednou bych rád poděkoval Evropskému parlamentu, zpravodajům, poslancům za plodnou spolupráci na kompromisu a těším se na pokračování této rozpravy.

  Amalia Sartori (PPE-DE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, ritengo che il dibattito che c’è stato questa mattina fino a questo momento ha messo in evidenza, come attorno a questo tema ci sia stato grande lavoro e grande condivisione. Il fatto che, probabilmente, EMAS, dopo aver sentito anche il Consiglio si possa chiudere con un accordo in prima lettura e con un solo trilogo, significa proprio questo. E allora, cosa dobbiamo dire e aggiungere a quello che è già stato detto? EMAS ed Ecolabel sono sicuramente strumenti per promuovere le scelte consapevoli, da un lato delle imprese, delle associazioni, delle istituzioni e, dall’altro, dei consumatori. Si deve però migliorare la comunicazione, l’hanno detto molti colleghi che hanno parlato prima di me; lo ribadisco anch’io, perché penso che questo sia il passaggio essenziale.

Abbiamo difatti un sistema internazionale ISO che è conosciuto da tutti, lo testimonia il numero dei registrati. Come Unione europea dobbiamo far capire alle imprese perché scegliere il sistema europeo invece di quello internazionale. Aumentare la consapevolezza ambientale di tutti attraverso il coinvolgimento di sole 4.000-5.000 imprese nell'Unione europea come è avvenuto finora, non è un buon risultato e noi dobbiamo migliorarlo e per migliorarlo serve soprattutto informazione, informazione, informazione.

I comuni, per esempio, non lo sanno che potrebbero essere certificati EMAS dando un grande esempio; oppure forse sicuramente le comunicazioni sono arrivate negli uffici ma non sono ancora penetrate nella mente e nella consapevolezza dei nostri amministratori. Quindi EMAS prevede più partecipazione. I dipendenti di un’organizzazione con EMAS partecipano tutti al miglioramento delle performance ambientali: usare meno acqua, usare meglio l’energia, differenziare i rifiuti. Questo dovrebbe diventare un obiettivo da raggiungere, in primis, per coloro che possono essere esempio per gli altri, e poi secondo, per chi ritiene che dall’usare questo metodo può trarre vantaggi per se stessi, le aziende, per la comunità, i nostri consumatori che si sentono più garantiti.

  Richard Howitt (PSE). - Mr President, can I support my colleague, Linda McAvan, and congratulate the members of the Committee on the Environment for bringing forward this report? As Parliament’s rapporteur on corporate social responsibility I wanted to make a contribution to this debate by putting the debate on Ecolabelling and EMAS, in terms of reporting by companies, into the wider context of what we are trying to do on corporate responsibility and accountability, and in particular to address the issue of whether voluntary schemes, as against statutory schemes, are the right way forward and whether we should have Europe-focused schemes or a global approach.

The problem from a corporate responsibility point of view is that a proliferation of voluntary schemes can be more costly and less clear, and can actually lead to competition that is wasteful for businesses, consumers and, indeed, for all stakeholders. There is, of course, a temptation for some companies to use the least onerous and least costly – but also least effective – tool.

The problem of voluntarism may also be that it is just not going to be enough in terms of climate change today. I was struck, when the Climate Change Bill went through the domestic Parliament in my own Member State, the United Kingdom, by how the British employers’ federation, the CBI, actually said it wanted binding statutory reporting on climate change by business. Given what we are saying in the European Union about what needs to happen on climate change, the question is whether voluntarism will be enough, even with the changes we are agreeing in this report.

Lastly, the issue of global versus European. There are 4 000 companies in EMAS and 35 000 in ISO 14001. Is this because ISO is less onerous, or is it because our companies work in global – and not just European – markets and want a global approach?

I invite the Commission not simply to promote and apply EMAS, which I want to be successful, but also to look outward to establishing and strengthening global initiatives on carbon emission reporting by companies and other aspects of corporate responsibility, so that we get strong global mechanisms and that we then can apply and promote them on our own continent. Let us try both tracks.

  Mojca Drčar Murko (ALDE). - Mr President, European legislation was set to encourage enterprises to improve their products and obtain higher standards of energy efficiency and environmental compliance.

Ecolabelling as a part of the EU action plan on sustainable production, consumption and industrial policy is such a tool. And so is EMAS, the eco-management and audit scheme. It is about striking a balance between regulatory and market-based instruments, with the aim of developing voluntary standards for various products and services or helping to optimise production processes and make more effective use of resources.

Now, the problem is how modern technologies can be used for environmental protection, and how industry or services should be helped in promoting the environmental value of the production. The goal of ecological certificates is to engage synergies with other legal acts that are tackling environmental aspects of the products. EMAS is saving resources: among them, water.

From past experience we know that certificates at various levels were not sufficiently coordinated. Existing voluntary and regulatory instruments were not linked to each other in order to establish synergies. First revision of the EMAS scheme was not encouraging. It was initially expected that EMAS-registered companies would have performed better, since the EMAS environmental requirements are tougher as compared with older and better-known certificates such as ISO 14001. Yet EMAS-registered companies were not performing better, and the system of environmental excellence was weaker as compared with the ISO 14001.

The Commission found reasons for the lack of success – the system is too tough, too expensive and too complex – and has proposed acceptable simplifications.

The rapporteur, Mrs McAvan, added valuable additional modifications. Among them is a line in the definition of EMAS which I saw as particularly important. It would help organisations to proceed more easily from ISO to EMAS standards.

I am confident that our amendments have made the Commission proposal for the regulation better and that we have brought it closer to users. An impartial system of certification will be, we suppose, appreciated also by consumers.

I hope that this will help organisations to choose the most rational systemic approach in order to interconnect different fields of environmental protection.

  Roberta Angelilli (UEN). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, innanzitutto mi congratulo con il relatore per l’ottimo lavoro svolto. Ne sono certa: darà una spinta ulteriore alla diffusione dei prodotti Ecolabel in Europa. In un’epoca in cui i temi ambientali sono all’ordine del giorno e in cui cresce la domanda di prodotti verdi anche in paesi extraeuropei, come per esempio gli Stati Uniti o la Cina, l’Ecolabel sarà uno degli strumenti per rendere i prodotti europei sempre più competitivi sul mercato internazionale. Infatti, il fiore Ecolabel non è solo un contrassegno di qualità ambientale: ma attraverso una revisione continua verso l’alto dei criteri di eccellenza ambientale dei prodotti stessi, l’Ecolabel diventerà un incentivo al continuo miglioramento e all’innovazione.

Il presente testo consentirà una maggiore diffusione dei prodotti Ecolabel, promuovendone la conoscenza, senza tuttavia diminuire le garanzie di tutela della salute dei consumatori. In conclusione, il mio Paese, l’Italia, è ai primi posti in Europa, per il numero di licenze concesse e un gran numero di queste è espresso dal settore del turismo, che proprio da un marchio europeo di riconoscimento della qualità ambientale può ricavare un plusvalore apprezzato e garantito dai cittadini europei.

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL). - Herr talman! Den frivilliga miljöledningsordningen Emas innebär i princip att ett företag eller en organisation gör en miljöutredning, tittar på verksamhetens miljöpåverkan, tar fram en miljöpolicy, sätter upp mål och utarbetar handlingsprogram. Tyvärr har Emas hittills inte varit så framgångsrikt, i det att endast 4 200 organisationer har registrerat sig sedan starten 1993, vilket är lågt i jämförelse med de 35 000 organisationer inom EU som har registrerat sig till ISO 14001. En revidering av Emas är därmed berättigad för att helt enkelt göra det mer attraktivt och mindre byråkratiskt för företagen och organisationerna.

I förhandlingarna mellan rådet och parlamentet har flera skärpningar av Emas skrivits in. Exempelvis ska kommissionen ta fram omfattande referensdokument för så många sektorer som möjligt enligt ett prioritetsprogram. Texten innehåller också tydliga skrivningar om att Emas logo inte under några som helst omständigheter får blandas samman med andra produktrelaterade miljömärken. Detta är en klar förbättring.

För ett tag sedan ställde min kollega Jens Holm en fråga till kommissionen, om huruvida alla kommissionens generaldirektorat är anslutna till Emas, vilket Europaparlamentet är. Man skulle ju kunna tycka att EU-institutionerna ska föregå med gott exempel. Men svaret blev att kommissionen inte har något eget internt utsläppsmål och att det bara är fem av kommissionens GD som har anslutit sig till Emas. Det tycker jag är under all kritik och därför vill jag härmed passa på att upprepa frågan till kommissionen: När tänker kommissionen se till att kommissionens alla generaldirektorat ansluter sig till Emas?

  Roberto Fiore (NI). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, capisco perfettamente le buone intenzioni del relatore, ma penso che questo Ecolabel vada contro quelli che sono i grandi problemi oggi dell’agricoltura e della produzione, soprattutto in un momento di crisi. Innanzitutto, io ritengo che sia indispensabile proteggere la produzione nazionale dalla concorrenza sleale – penso a paesi come la Cina, dove addirittura c’è ancora produzione in schiavitù; penso ai laogai, i campi di concentramento dove vi è sia produzione agricola che manifatturiera; penso anche a note bibite molto consumate nel mondo, ma di cui addirittura non si conosce la composizione – quindi, proteggere la produzione dalla concorrenza sleale e poi fare in modo che la produzione risponda al fabbisogno nazionale. Noi sappiamo che in questo momento l’Europa ha una bassa produzione di grano e di altri prodotti agricoli e in generale, soprattutto in un momento di crisi, sono preoccupato che questo si possa risolvere in un aumento dei costi per i nostri produttori e non attacchi quello che è il grande problema della crisi e, in realtà, dell’economia nazionale europea, che è la concorrenza sleale.

  Avril Doyle (PPE-DE). - Mr President, I would like at the outset to congratulate both rapporteurs, Ms McAvan and Mr Tatarella, on the EMAS and Ecolabel reports respectively. These deal with very important areas of eco-management and ecolabelling, the whole area of reduction of waste, reduction of water use and hopefully the reduction of food waste.

If I can be allowed to make particular mention of something which irritates me greatly: in the EU 30% of all food is actually wasted. So-called ‘best-before dates’ are often far too conservative, resulting in wanton waste through the discarding of otherwise perfectly edible products. This is part of labelling; let us sort it out and see where we are going on that.

I also have increased reservations that, in our rush to better inform consumers’ choice, we may in fact have the opposite effect from that intended by the Health Claims Directive, GM labelling, food information to consumers – that issue is yet to be resolved. And then there is the whole story surrounding ecolabelling. With everyone rushing for front-of-pack status – but even for the back – how will all this information, all worthy in its own right, be put on a product label in legible font and end up actually helping to inform the choice of Joe and Mary Citizen? I have my concerns.

If I may put on my hat as Vice-Chair of the Committee on Fisheries for the moment, I should like to put on the record what appear to be two parallel processes for the ecolabelling of fishery products. In 2005 the Commission adopted a communication to launch the debate on a Community approach regarding the ecolabelling programmes for fishery products. Following this, in 2006 the European Parliament adopted my colleague Carmen Fraga Estévez’s report, which urged the Commission to present a proposal for a Community ecolabelling system for fishing products. In 2008 the Maritime Affairs and Fisheries DG announced a proposal for a regulation for a Community ecolabel for fishery products, the adoption of which was foreseen for March 2009. This proposal is still in the pipeline though I now believe we are promised it before the end of the year.

In the mean time, the Environment DG sent the European Parliament a horizontal proposal on the Community Ecolabel scheme covering all products including fishing and aquaculture products, as well as processed agricultural products. Despite the written protests of the chairs of both the Committee on Fisheries and the Committee on Agriculture and Rural Development, these committees were not involved.

But I am pleased to acknowledge on the record today that only recently the Council, Parliament and the Commission have agreed on a declaration on the way forward, which states that, independently of the adoption of the Ecolabel Regulation, the Commission confirms it intends to propose a regulation on ecolabelling of fishery products before the end of the year. It continues that the study foreseen in Article 6(5)(a) of the Ecolabel regulation, dealing with additional aspects such as processing, pre-packaging, packaging and transport, which will examine the feasibility of the extension of the scope of the Ecolabel Regulation to food, including products of fishing and aquaculture, will not influence or pre-judge the adoption of this regulation. This declaration also clarifies that the Ecolabel will be complementary to the Specific Fishery Products Regulation.

  Daciana Octavia Sârbu (PSE). - Reducerea de energie consumată şi gestionarea eficientă a resurselor sunt astăzi principii fundamentale pentru un număr considerabil de actori socio-economici. Astfel, din 1993, de la introducerea sistemului comunitar de management de mediu şi de audit, aproximativ 4 200 de organizaţii au fost înregistrate în acest program. Consider necesară consolidarea acestui sistem prin extinderea numărului de organizaţii care îl aplică şi recunoaşterea lui ca sistem de mediu etalon.

Palatul Parlamentului din România consumă energie cât un oraş de 20.000 de locuitori. Am propus deja conducerii instituţiei să adere la acest sistem cât mai repede. Atenţia specială acordată organizaţiilor mici, precum IMM-uri şi autorităţi locale, este, în opinia mea, un demers important în direcţia extinderii la o scară cât mai largă a performanţelor de mediu.

Încurajez Comisia şi statele membre să depună eforturi pentru a promova EMAS în special prin acordarea de stimulente în schimbul participării. În ceea ce priveşte monitorizarea progreselor înregistrate de EMAS, aceasta va conduce la acceptarea sistemului şi la crearea de premize pentru o evoluţie pozitivă în domeniu.

Cred că propunerea raportoarei de a introduce un manual al utilizatorului este salutară în condiţiile în care limbajul şi cerinţele exprimate vor deveni mai accesibile prin acest instrument. În prezent este în vigoare un ciclu de raportare anual pe care îl găsesc suficient şi nu văd de ce ar fi nevoie de introducerea unui nou ciclu de trei ani care s-ar dovedi derutant. Deşi sistemul EMAS trebuie să-şi dovedească încă viabilitatea şi eficienţa, susţin continuarea acestuia pe perioada de timp necesară, cu scopul principal de a menţine integritatea mediului. Vă mulţumesc.

IN THE CHAIR: DIANA WALLIS
Vice-President

  Holger Krahmer (ALDE). - Frau Präsidentin, verehrte Kollegen! Grundsätzlich begrüße ich das Europäische Umweltzeichen. Es ist richtig, dass wir einen neuen Anlauf unternehmen, um dieses Umweltzeichen der Gemeinschaft weiter zu verbreiten. Ich finde es auch richtig, dass wir in Zukunft an der Freiwilligkeit festhalten.

Das Zeichen wird sich künftig nur dann durchsetzen, wenn es klare Kriterien und Maßstäbe gibt, die den Erwerb dieses Zeichens voraussetzen. Hier appelliere ich an die EU-Kommission, vernünftige, klare und verständliche Kriterien zu erarbeiten. Der Anreizgedanke muss dabei im Vordergrund stehen. Es wäre bedauerlich, wenn die Etablierung des Umweltzeichens an Bürokratiehürden scheitert.

Über Erfolg oder Misserfolg des Zeichens entscheidet am Ende der Verbraucher, denn bei ihm muss es auf Akzeptanz stoßen. Auch wenn ich persönlich sehr am blauen Engel, den wir in Deutschland haben, hänge, darf es am Ende keine Geschmacksfrage sein, sondern es kommt darauf an, dass dem Verbraucher auf einen Blick vermittelt wird, welche besonderen Eigenschaften ein Produkt hat. Ein Mehrwert für den Verbraucher entsteht nur dann, wenn die Mitgliedstaaten auf ihre jeweiligen eigenen Zeichen verzichten, und es am Ende ein einheitliches Zeichen auf europäischer Ebene gibt. Ein Wirrwarr an Symbolen verunsichert den Verbraucher und informiert ihn nicht. Ein Zeichen, eine Aussage – dafür sollten wir gemeinsam arbeiten.

  Antonio De Blasio (PPE-DE). - Az önkéntesen alkalmazható ökocímke jelölési rendszer kiemelkedő fontosságú, hiszen a korlátozott környezeti hatású termékek európai szintű elterjedését hivatott elősegíteni mind a termelés, mind a fogyasztás terén. Szeretném felhívni a figyelmet az ökocímke rendszer reformjának fontosságára, a rendszer egyszerűsítésének a címke használatával járó adminisztratív terhek csökkentésének, illetve a rendszerben résztvevő termékkategóriák szélesítésének szükségességére. Úgy vélem azonban, hogy mindez önmagában még nem garantálja a reform sikerességét.

Amennyiben az intézkedések hatására a virág emblémával ellátott termékek csakúgy, mint a biotermékek magasabb árkategóriába kerülnek, úgy ezen termékek fogyasztásának ösztönzése sikertelen lesz.

Úgy vélem, el kell kerülni, hogy az ökocímke európai szintű használatának többletértéke a termékek drágulását vonja maga után. Hosszú távon ezen termékek forgalmának széleskörű biztosítása és növelése csupán ármérsékítő intézkedések, adó, illetve egyéb kedvezmények biztosítása mellett valósítható meg.

Az árak szintentartásán túlmenően a fogyasztók és a termelők széleskörű tájékoztatásáról sem szabad megfeledkeznünk, tehát az uniós intézményeknek és a tagállami hatóságoknak tájékoztatást kell nyújtaniuk a címke által biztosított előnyökről, illetve a rendszerben résztvevő termékek jegyzékéről. Ahhoz, hogy a fogyasztók változtassanak vásárlási szokásaikon, elengedhetetlenek a széleskörű, ösztönző, tudatosító kampányok.

Mindezek mellett szeretném felhívni a figyelmet az új célkitűzések megvalósítására vonatkozó részletes munkaterv elkészítésének fontosságára oly módon, hogy ezen munkaterv kidolgozásábanvaló részvétel lehetősége az összes érdekelt fél számára biztosított legyen. A szolgáltatások folyamatosan változó környezete következtében azokat szükséges rendszeresen, évente felülvizsgálni.

Meg kell értenünk, állampolgárságtól, nemzeti elkötelezettségüktől függetlenül valamennyiünknek egyaránt feladata, hogy megóvjuk környezetünket, lehetőséget teremtve ily módón azoknak a céloknak és értékeknek a kiteljesedésére, melyeke az Európai Unió magáénak vall, és amelyek meggyőződésem szerint egy teljes értékű emberi életnek elengedhetetlen előfeltételei. Ezen kötelezettségünkhöz pedig az is hozzátartozik, hogy lehetőségünk legyen az azonos árkategóriájú termékek közül a környezetkímélő módon előállítottat választani.

Köszönöm a jelentéstevőnek együttműködését a módosító indítványaim tekintetében. Köszönöm, hogy elkészítette a jelentést, s köszönöm Önöknek, hogy meghallgattak.

  Justas Vincas Paleckis (PSE). - Sveikinu pranešėjus, gerai atlikusius savo darbą. Manau, kad kolegė Linda McAvan, o taip pat Salvatore Tatarella paruošė pranešimus, kurie padės Europos Sąjungai išlikti vienu iš labiausiai ekologija ir aplinkosauga besirūpinančiu regionu. Ne veltui ir pajuokaujama, ir rimtai pasakoma, kad svarbiausias ES eksportas – tai griežti ir aiškūs standartai. Įvairių kontinentų kompanijos, prisitaikiusios prie aukštesnių europinių reikalavimų, dažnai jais vadovaujasi ir kitose pasaulinėse rinkose.

Šiuo metu nacionaliniai ekologiniai ženklai labiau paplitę ir žinomi už ES ekologinius ženklus. Todėl sutinku su pranešėju – reikia dėti daugiau pastangų, kad šis ženklas būtų kuo geriau atpažįstamas visiems Europos vartotojams ir plačiau. Čia daugiau iniciatyvos turėtų rodyti Europos Sąjungos institucijos, nacionalinės vyriausybės, atskiros kompanijos. Vis giliau integruojantis ES šalių rinkoms, europinio ženklo sukūrimas, reikalavimų harmonizavimas yra neišvengiamas procesas, naudingas visiems rinkos dalyviams.

Sveikintinas ir ekologiškos vadybos ir audito reglamento (EMAS) atnaujinimas. Jo populiarumas kol kas atsilieka nuo tarptautinio ISO 14001 standarto. Pritariu nuomonei, kad suderinus EMAS ir ISO reikalavimus, būtų galima pritraukti daugiau organizacijų, jie taptų ne tarpusavyje konkuruojančiais, bet vienas kitą papildančiais standartais.

Esu tikras, kad ateityje aplinkosaugai, o ir besaikio vartojimo apribojimui bus skiriama dar daugiau dėmesio. Abu pranešimai, mano manymu, prisideda prie judėjimo šia kryptimi.

  Dorette Corbey (PSE). - Voorzitter, dank aan collega Linda McAvan en collega Tatarella voor hun uitstekende werk op het terrein van de milieukeuren en het EMAS-regime. De milieubewuste consument kan kiezen uit verschillende keurmerken en veel van deze keurmerken hebben betrekking op biologische producten. Het Europese keurmerk heeft betrekking op alle producten en is hierop een zeer waardevolle aanvulling.

Maar de Europese milieukeur leidt al jarenlang een kwijnend bestaan. Ik ken het bloemetje met sterrencirkel slechts van een merk toiletpapier. Goed dus dat er nieuwe regels komen om het keurmerk beter en bekender te maken. De lidstaten moeten ervoor zorgen dat het milieukeurmerk bekender wordt bij het grote publiek.

De Europese milieukeur moet duidelijke criteria hebben en kan een eind maken aan de wildgroei van allerlei goed bedoelde keurmerken. Een breed gedragen en goed herkenbaar keurmerk kan een stimulans zijn voor producenten om hun producten te verbeteren en minder materiaal en energie te gebruiken en veel meer te recyclen. Daarvoor zijn natuurlijk eenduidige criteria nodig. Producten zullen terecht aan nieuwe en strenge criteria moeten voldoen om aanspraak te maken op het milieukeur. De criteria zullen gebaseerd zijn op een wetenschappelijke analyse van de hele levenscyclus van producten, en dat is heel goed. Uiteindelijk kunnen slechts de beste 10 à 20% van de producten per categorie de milieukeur toegekend krijgen.

De rapporteur en de schaduwrapporteurs stellen verder voor om te onderzoeken of ook voedingsmiddelen en dranken onder het keurmerk kunnen vallen. Het lijkt mij noodzakelijk om dat snel te doen, niet alleen voor de visserijsector, maar ook voor aantal andere sectoren. Want voeding en voedselindustrie vormen een belangrijke belasting van het milieu en het milieukeur kan daar in ieder geval een oplossing in brengen.

Ik ben het ook eens met wat door de collega's McAvan en Wijkman is gezegd aan het begin van dit debat: het is belangrijk om juist nu stimulansen in te bouwen voor milieuvriendelijke productie voor energiezuinig gebruik en deze wetgeving zal daaraan een bijdrage leveren.

  Martí Grau i Segú (PSE). - Señora Presidenta, la apuesta por la producción sostenible tiene la ventaja de que revierte a la vez en favor de la competitividad de las empresas y en favor de los intereses de los consumidores por lo que se refiere a la calidad de vida y al compromiso individual con el medio ambiente.

La etiqueta ecológica es un buen instrumento en este sentido y, por lo tanto, cabe congratularse por las medidas de refuerzo que hoy discutimos aquí. La etiqueta ecológica incluye un número de productos todavía muy limitado, es todavía poco conocida por los consumidores y, sin embargo, a menudo es copiada sin una verdadera acreditación detrás. Confío, por lo tanto, en que en la revisión que estamos abordando desde las instituciones europeas se contribuirá a atajar estos problemas.

Debemos tener en cuenta otro hecho fundamental: la etiqueta ecológica no debe reflejar la norma general dentro de la producción sostenible; la etiqueta ecológica debe reflejar la excelencia dentro de la producción sostenible, que debe de ser cada vez más mayoritaria. El reto que tenemos delante es hacer de nuestra economía una economía verde; la etiqueta ecológica, por lo tanto, debe ser la expresión máxima de esta generalización de las buenas prácticas en el respeto del medio ambiente.

En la Comisión de Mercado Interior, esta semana, hemos tenido un primer intercambio de puntos de vista sobre el informe sobre denominaciones de productos textiles y el etiquetado relacionado, del cual soy ponente. El sector textil me parece un buen ejemplo de que no sólo debemos hacer más ágiles los procedimientos de aprobación de nuevos productos, en este caso de nuevas fibras, sino que debemos esforzarnos, además, por consolidar la etiqueta ecológica, junto con medidas de más amplio alcance, para que el conjunto del sector se pase a la sostenibilidad. Sólo así podremos competir con otros mercados de producciones más indiscriminadas y sólo así podremos satisfacer las demandas de los consumidores, que, por suerte, son cada vez más exigentes.

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). - Pani Przewodnicząca! Aktualnym zadaniem ustawodawstwa unijnego jest jego uproszczenie i uczynienie prawa przejrzystym i zrozumiałym dla każdego obywatela. Eko-oznakowanie to informacje dla konsumentów o sprawach środowiskowych, w tym także informacje o produkcie, co ułatwia podjęcie decyzji o jego zakupie. Wprowadzenie tego systemu przyczyni się do poprawy stanu środowiska i będzie przeciwdziałać zmianom klimatycznym, przyczyni się także do zmniejszenia zużycia wody.

Informacje zawarte na produktach ekologicznych – ilościowe oraz inne – powinny być jasne i czytelne. Większa konsumpcja żywności ekologicznej, naturalnej, produktów regionalnych przyczyni się do poprawy stanu zdrowotności naszego społeczeństwa.

  Reinhard Rack (PPE-DE). - Frau Präsidentin! Da ich heute eine Besuchergruppe aus der Steiermark hier auf der Besuchertribüne habe, werde ich versuchen, in der österreichischen Variante der deutschen Sprache zu beginnen.

Was drin ist, muss drauf stehen, und was drauf steht, muss stimmen. Das ist etwas, das für uns alle nicht nur in dieser Debatte wichtig ist. Wir wollen zeigen, dass sich Europa um bestimmte Anliegen bemüht und sich dafür verdient macht. Wir wollen auch sicherstellen, dass wir nicht eine Unzahl von Pickerln auf jedem Produkt draufhaben, und es ist an der Zeit – nicht nur jetzt vor den Europawahlen – den Menschen zu Hause und draußen zu zeigen, dass sich die Europäische Union für sinnvolle Dinge einsetzt, die die Bürger betreffen, und dass sehr viele der Unsinnigkeiten, die man tagtäglich lesen und hören kann, so nicht stimmen.

  President. − Thank you, Mr Rack. Your visitors will know that they are well represented.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). - Informaţiile privind etichetarea ecologică a produselor trebuie să fie uşor de înţeles, iar eticheta ecologică trebuie să fie amplasată în aşa fel încât să iasă în evidenţă şi să definească produsul în cauză. Informaţiile privind etichetarea ecologică trebuie să se refere la performanţa energetică a produselor şi să fie uşor de înţeles şi ar trebui să se bazeze pe dovezi ştiinţifice.

Comisia şi statele membre ar trebui să asigure angajarea fondurilor necesare pentru campaniile de sensibilizare şi promovare a etichetei ecologice. Solicit Comisiei Europene să creeze o pagină de internet oficială a Uniunii Europene care să cuprindă toate informaţiile şi practicile privind etichetarea ecologică în Uniunea Europeană.

Revizuirea criteriilor privind etichetarea ecologică pentru diferite produse la 18 luni este însă un proces birocratic. Dacă vrem ca acest sistem să fie eficient, el nu trebuie să fie însoţit de creşterea sarcinii administrative. Consider însă că un plan de lucru comunitar pe o perioadă de minim trei ani care să stabilească obiective comune şi o listă neexhaustivă de grupuri de produse care vor fi considerate prioritare este necesară.

La stabilirea criteriilor de etichetare ecologică trebuie evitată introducerea unor măsuri a căror implementare poate impune IMM-urilor prevederi administrative şi economice disproporţionate. Vă mulţumesc.

  Martin Bursík, úřadující předseda Rady. − Děkuji za mimořádně pozitivní a zajímavou debatu na toto téma. Já myslím, že základní charakteristikou konzumu a konzumní společnosti je spotřeba. Já jsem měl příležitost projít společností, která 40 let žila v totalitě a měla nedostatek zboží a ten konzumní potenciál byl ohromný. Prošli jsme si vývojem a myslím, že je to zajímavá zkušenost i pro další rozšiřování Evropy a modernizaci rozvojových zemí. Prošli jsme si obdobím ohromné vůle po konzumu, po spotřebě. Přesto se ukazuje, že když se najednou objeví ta možnost, ta široká škála produktů a zboží, že se rozšiřuje podíl lidí ve společnosti, kteří jsou citliví ke kvalitě potravin, kvalitě produktů, kvalitě vody, kvalitě ovzduší, a že je velmi podstatné, jestli dokáže Evropa poskytnout těmto spotřebitelům informaci o tom, jaké dopady na životní prostředí, zdraví, klima, na udržitelný vývoj v dalších oblastech, např. kromě Evropské unie, má spotřeba těch kterých produktů, toho kterého zboží.

A proto si myslím a věřím, že jestli Evropský parlament schválí tato dvě nařízení, tak to bude velmi hezký dárek pro občany Evropské unie, protože budou mít možnost z daleko širšího výběru. Věřím, že se rychle podaří zařadit i výrobky a potraviny tolik diskutované v debatě, a věřím, že vlastně tohle umožní občanům Evropské unie, aby vlastní spotřebitelskou volbou přispěli aktivně k ochraně životního prostředí, a že tím dáme občanům možnost cítit se lépe a mít lepší pocit z toho, že se také aktivně sami, každý jeden z nich, podílí na ochraně životního prostředí. Velmi rád bych všem – znovu opakuji zpravodajům, Radě, Parlamentu, Komisi – poděkoval za tento návrh a také za velmi dobrou spolupráci s českým předsednictvím a za to, že se nám podařilo, věřím, dovést tuto materii v prvním čtení k úspěšnému finále.

  Σταύρος Δήμας, Μέλος της Επιτροπής. − Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα πρώτα απ' όλα να ευχαριστήσω όλους τους ομιλητές της σημερινής συζήτησης για τις πολύ εποικοδομητικές και θετικές παρεμβάσεις τους.

Με βάση το κείμενο που συμφωνήθηκε για το ΕΜΑS, οργανισμοί και επιχειρήσεις, ιδίως οι μικρομεσαίες από όλον τον κόσμο, θα έχουν πρόσβαση σ' ένα απλό και αποτελεσματικό σύστημα οικολογικής διαχείρισης.

Με το αναθεωρημένο αυτό ΕΜΑS, οι επιχειρήσεις που συμμετέχουν, θα έχουν καθαρό όφελος, καθώς μέσω των περιβαλλοντικών τους εκθέσεων θα μπορούν να προβάλλουν στους καταναλωτές, στο κοινό, καθώς και στις άλλες επιχειρήσεις και στους επιθεωρητές και ελεγκτές, τις περιβαλλοντικές τους επιδόσεις.

Το κείμενο του κανονισμού για το οικολογικό σήμα, χάρη και στις τροπολογίες που έχει προτείνει το Κοινοβούλιο, έχει βελτιωθεί ακόμη περισσότερο από περιβαλλοντικής απόψεως και γίνεται πλέον πιο προσιτό στις επιχειρήσεις. Επίσης, οι τροπολογίες του Κοινοβουλίου έπαιξαν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο ώστε να διασφαλιστεί η αξιοπιστία του σήματος μεταξύ των καταναλωτών και των περιβαλλοντικών οργανώσεων.

Το αναθεωρημένο οικολογικό σήμα θα είναι πιο ευέλικτο, θα επιτρέψει σε μεταγενέστερο στάδιο τη διαμόρφωση κριτηρίων για την ένταξη ακόμη περισσοτέρων προϊόντων και υπηρεσιών, ιδίως δε από κατηγορίες προϊόντων με σημαντικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις και, συνεπώς, με μεγάλες δυνατότητες βελτίωσης.

Με την έγκριση του κειμένου αυτού σε πρώτη ανάγνωση, θα αυξηθεί ο αριθμός προϊόντων με οικολογικό σήμα και έτσι οι καταναλωτές θα έχουν πολύ μεγαλύτερη επιλογή κατά τις αγορές τους. Στόχος μας είναι ασφαλώς να υπάρξει ευρεία αναγνώριση καθώς και διασφάλιση του κύρους και της αξιοπιστίας του ευρωπαϊκού συστήματος σήμανσης και στο διεθνές επίπεδο.

Ενδιαμέσως όμως, πρέπει να αναγνωριστεί πρώτα το οικολογικό αυτό σήμα από τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις σ' όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γι' αυτό θα ήθελα να τονίσω ότι είναι πολύ σωστή η επισήμανση του κυρίου Wijkman, ότι πρέπει να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο την εμπορική προώθηση, το μάρκετινγκ, του οικολογικού σήματος. Γι ' αυτόν ακριβώς τον λόγο άλλωστε η Επιτροπή έχει διαθέσει πόρους και μέσα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά για την ενδυνάμωση αυτού του μάρκετινγκ του οικολογικού σήματος.

Επίσης, συμμεριζόμαστε πλήρως την άποψη του κ. Howitt για τις προοπτικές του ΕΜΑS στο διεθνές επίπεδο. Πιο συγκεκριμένα, στο ΕΜΑS έχουν ήδη συμπεριληφθεί και ενσωματωθεί διεθνείς προδιαγραφές ΙSΟ. Το ΕΜΑS θα είναι πλέον ανοικτό σε υποβολή αιτήσεων από διεθνείς επιχειρήσεις εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θέλουμε να περιορίσουμε τη γραφειοκρατία και να εξασφαλίσουμε ότι τα διάφορα κείμενα που αναφέρονται στα σχετικά κριτήρια, θα είναι απλά και εύχρηστα, καθώς και ότι το οικολογικό σήμα θα είναι όσο το δυνατόν πιο εναρμονισμένο με άλλα διεθνή και εθνικά σήματα.

Το κείμενο της πρότασης μας προσφέρει αυτή τη δυνατότητα, καθώς περιέχει αναφορά στη σύνταξη ειδικών επεξηγηματικών εγγράφων και στη θέσπιση ειδικών κανόνων για την προώθηση της εναρμόνισης με τα εθνικά σήματα.

Καταθέτω στη γραμματεία του Κοινοβουλίου τρεις δηλώσεις της Επιτροπής για τα πρακτικά της σημερινής συνεδρίασης:

- η πρώτη αφορά τον τρόπο αντιμετώπισης των παραπλανητικών ισχυρισμών στα προϊόντα αλιείας· η Επιτροπή σκοπεύει να προτείνει κανονισμό ο οποίος θα απαγορεύει τη σήμανση με παραπλανητικούς ισχυρισμούς που δεν ανταποκρίνονται στα δεδομένα της αειφόρου αλιείας·

- η δεύτερη δήλωση αφορά την πρόθεση της Επιτροπής να διασφαλίσει ότι ο αναθεωρημένος κανονισμός οικολογικού σήματος δεν αντιβαίνει άλλους κανονισμούς που αφορούν χημικά προϊόντα, όπως συγκεκριμένα ο κανονισμός REACH·

- η τρίτη δήλωση αφορά το σχέδιο της Επιτροπής να επανεξετάσει το επίπεδο των τελών που αντιστοιχούν στο οικολογικό σήμα.

Κλείνοντας, θέλω να αναφέρω ότι τόσο το ΕΜΑS όσο και το οικολογικό σήμα αποτελούν εξαιρετικές πρωτοβουλίες. Μέχρι σήμερα όμως, δεν έχει αξιοποιηθεί πλήρως το δυναμικό ούτε του ενός, ούτε του άλλου, και θα συμφωνήσω με την κυρία Svensson, ότι όχι μόνο στις πέντε Γενικές Διευθύνσεις και επιτροπές αλλά και στις υπόλοιπες Γενικές Διευθύνσεις πρέπει να εφαρμόζεται όπως γίνεται τώρα, και αυτό κάνουμε με απόφαση την οποία ετοιμάζουμε. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει λάβει την απόφαση να εφαρμόσει το ΕΜΑS και αναμένουμε και το Συμβούλιο.

Με τη σημερινή πρόταση αναθεώρησης, το ΕΜΑS και το οικολογικό σήμα μπορούν να εξελιχθούν σε σημεία αναφοράς χρηστής περιβαλλοντικής διαχείρισης και καλών περιβαλλοντικών επιδόσεων των προϊόντων.

Θα ήθελα λοιπόν να τονίσω για μια ακόμη φορά τη σημασία που έχει η επίτευξη συμφωνίας σε πρώτη ανάγνωση. Έχουν γίνει πολύ χρήσιμες αλλαγές στα κείμενα και το αποτέλεσμα είναι πολύ ισορροπημένο. Γι' αυτό σας προσκαλώ να υποστηρίξετε το κείμενο αυτό στο σύνολό του χωρίς άλλες αλλαγές.

Πριν κλείσω, θα ήθελα και πάλι να ευχαριστήσω τους εισηγητές για την εξαιρετικά χρήσιμη συνεισφορά τους και, πραγματικά, νομίζω ότι με τη δική τους σκληρή εργασία, αλλά και με τη συνεργασία της Τσεχικής Προεδρίας, είμαστε σε θέση να συμφωνήσουμε σε πρώτη ανάγνωση, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό.

Commission's statements

1) In relation to the Ecolabel Regulation's relationship to upcoming fisheries legislation

Independently of the adoption of the Ecolabel Regulation, the Commission confirms that it intends to propose a Regulation on eco-labelling of fishery products before the end of this year to be mainly based on criteria for sustainable fishing.

The study foreseen in article 6(5)a of the Ecolabel regulation dealing with additional aspects such as processing, pre-packaging, packaging and transport, which will examine the feasibility of the extension of the scope of the Ecolabel Regulation to food, including the products of fishing and aquaculture, will not influence or prejudge the adoption of this Regulation.

2) In relation to coherence with chemicals legislation

The Commission will ensure that the implementation of the Ecolabel Regulation will be coherent with the other relevant Community legislation addressing substances, preparations and mixtures.

3) In relation to fees review

The Commission confirms it intends to review the level of fees for the Ecolabel within 18 months of entry into force of the Regulation, taking into account the cost incurred by Member States in administering the scheme, and propose a revision of the fee levels as appropriate.

  Salvatore Tatarella, relatore. − Signor Presidente, onorevole Ministro, onorevole Commissario, onorevoli colleghi, sia consentito anche a me di ringraziare tutti gli intervenuti nel dibattito che ha dimostrato una larga convergenza sul lavoro fatto in commissione Ambiente. Il dibattito ha anche offerto ulteriori spunti di arricchimento, ulteriori stimoli, ulteriori suggerimenti, dei quali mi auguro la Commissione e gli Stati membri sappiano far tesoro nei prossimi adempimenti.

Il Parlamento, con questo dibattito e con il voto di oggi, ha chiuso praticamente il suo impegno su questi due importanti problemi. Ora la parola passa alla Commissione: registro con grande soddisfazione le tre dichiarazioni messe a verbale dal Commissario. Noi ci aspettiamo dalla Commissione una puntualità sullo studio sugli alimenti, in modo che possa essere eliminata ogni possibilità di equivoco fra questo marchio e i prodotti biologici. Ci aspettiamo il regolamento sui prodotti ittici – se lo aspetta in modo particolare la commissione Pesca. Ringrazio la commissione Pesca per averci aiutato a superare questo che era un grande momento di difficoltà.

Richiamo l’attenzione della Commissione sulle deroghe per i prodotti tossici: utilizzare molta attenzione e molta cautela. Sulla campagna promozionale, noi ci auguriamo che le campagne promozionali della Commissione siano efficaci e puntuali in modo da raggiungere il grande pubblico e soprattutto il pubblico giovanile. Ci auguriamo che i tempi certi che abbiamo cercato di stabilire vengano rispettati e anche che sia rispettata la riduzione dei test animali. Un’unica piccola perplessità e rammarico: in materia di appalti forse avremmo potuto fare di più. Sarà per un’altra volta.

  Linda McAvan, rapporteur. − Madam President, I just want to pick up on what Avril Doyle spoke about when she said we have a plethora of initiatives and labels which are ethical and sustainability labels, to say that I think the Commission needs to look at this to make sure that people are not being misled. The Commissioner just spoke about the fisheries labelling and making sure people know what they are buying. With a different hat I have been involved in fair trade and protecting the fair trade label, and what we have seen in recent years is alternative labels being developed. Some are OK, but some are attempting to look as if they are ethical labelling, look as if they are fair trade, but they are attempting to be fair trade on the cheap, without having the independent verification which you need to have a proper labelling system. So I hope that the Commission will make sure that all these systems of labelling and ethical labelling do continue to have some integrity and are not undermined to simply become marketing tools of organisations who want to make the public think they are being green and ethical when in fact they are nothing but fig leaves.

So I hope that can be looked at by the Commission, and it does need a cross-departmental look from the Commission. Every time I talk about this I get told, ‘Oh it’s not us, it’s the other department’, and each one seems to offload the burden onto the other.

Finally, just to thank everybody again for their contributions. I look forward to the vote, which I hope will be a very simple, straightforward one.

  President. − The debate is closed.

The vote will take place at 11.00 today.

Written statements (Rule 142)

  Alin Lucian Antochi (PSE), în scris. – Susţin în întregime raportul dnei Vălean referitor la aplicarea Directivei 2004/38/CE, cu atât mai mult cu cât evenimentele recent petrecute în anumite state membre au atras atenţia asupra încălcării flagrante a uneia dintre cele patru libertăţi fundamentale, şi anume dreptul la libera circulaţie şi şedere a cetăţenilor pe teritoriul statelor membre.

De asemenea, transpunerea ineficientă sau chiar lipsa de transpunere a acestei directive în legislaţia naţională a statelor membre a generat o serie de abuzuri în aria formalităţilor administrative şi a interpretării restrictive a dispoziţiilor legislative privind noţiunea de „şedere ilegală”, culminând cu detenţia şi expulzarea injustă a cetăţenilor europeni. Cu toate acestea, soluţia nu este o închidere a graniţelor, ci ea trebuie căutată mai degrabă în măsuri concrete care să faciliteze integrarea cetăţenilor în diversitatea societăţilor europene.

Consider că raportul în discuţie va avea o contribuţie semnificativă la monitorizarea transpunerii normelor prevăzute de această directivă, dacă statele membre şi Comisia vor reuşi să conlucreze şi să coopereze în acest sens.

Azi, dorinţa tuturor cetăţenilor europeni este de a trăi într-o Uniune Europeană în care valorile fundamentale, precum libera circulaţie a persoanelor, să fie respectate, însă nu trebuie sa uităm că pentru atingerea acestui scop noi toţi trebuie să ne aducem propria contribuţie.

  Rovana Plumb (PSE), în scris. – Etichetarea ecologică este voluntară, menită să promoveze, la nivel european, răspândirea de produse cu o eficienţă ridicată şi cu un impact ecologic redus pe toată durata ciclului de viaţă.

Experienţa acumulată prin punerea în aplicare timp de aproape un deceniu a acestei certificări - 26 de categorii de produse, 622 de licenţe şi peste 3000 de produse şi servicii (detergenţi, hârtie, îmbrăcăminte, încălţăminte, produse textile, turism, produse de camping) - sugerează necesitatea unei intervenţii mai hotărâte pentru a aborda anumite aspecte esenţiale ale sistemului.

Deoarece mulţi agenţi economici sunt nemulţumiţi de durata lungă a procedurii de aprobare a criteriilor şi rapida uzură morală a acestora, odată aprobate, s-au introdus modificări privind aprobarea lor (interval maxim 180 zile între finalizarea evaluării şi aprobare, o procedură de revizuire simplificată şi scurtată pentru modificări neesenţiale ale criteriilor ) precum şi un nou sistem de acordare a etichetei.

Menţinerea credibilităţii sistemului de certificare prin eticheta ecologică impune:

- aplicarea principiului general de protecţie a sănătăţii consumatorilor şi a mediului chiar şi în cazul produselor etichetate;

- activităţi de promovare: îmbunătăţirea informării consumatorilor, iniţierea de campanii de sensibilizare pentru menţinerea încrederii în eticheta ecologică, utilizând fonduri europene;

- acordarea unei atenţii speciale IMM-urilor.

Susţin raportul şi felicit raportorul.

  Esko Seppänen (GUE/NGL), kirjallinen. – Haluan kiinnittää huomion siihen, että yhteisön ympäristömerkillä luodaan sen käytölle yhteinen perusta, mutta se ei saisi olla esteenä myös muunlaisille merkinnöille. Pidän tärkeänä, että tuotteen kotimaisuus pitää saada merkitä, ja paheksun komission kantaa sen kieltämisessä yhteisön rahoittamissa kampanjoissa. Esimerkiksi lähiruoassa kotimaisuuden ilmoittaminen on paras ympäristömerkki.

(The sitting was suspended at 10.35 and resumed at 11.00.)

VORSITZ: HANS-GERT PÖTTERING
Präsident