Volledig verslag van de vergaderingen

Vrijdag 24 april 2009 - Straatsburg

3. Grensoverschrijdende betalingen in de Gemeenschap - Werkzaamheden van instellingen voor elektronisch geld (debat)

  De Voorzitter. - Aan de orde is de gecombineerde behandeling van:

– het verslag (A6-0053/2009) van Margarita Starkevičiūtė, namens de Commissie economische en monetaire zaken, inzake het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad over grensoverschrijdende betalingen in de Gemeenschap [COM(2008)0640 - C6-0352/2008 - 2008/0194(COD)], en

– het verslag (A6-0056/2009) van John Purvis, namens de Commissie economische en monetaire zaken, over het voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toegang tot, de uitoefening van en het prudentieel toezicht op de werkzaamheden van instellingen voor elektronisch geld, tot wijziging van de Richtlijnen 2005/60/EG en 2006/48/EG en tot intrekking van Richtlijn 2000/46/EG [COM(2008)0627 - C6-0350/2008 - 2008/0190(COD)].

  Margarita Starkevičiūtė, rapporteur. − (LT) Nu de economie van de Europese Unie zich in een periode van recessie bevindt, is het heel belangrijk de economische groei te bevorderen. Uitbreiding van de interne markt is een van de middelen om de economie van de Europese Unie te laten groeien. Die interne markt is op dit moment nog altijd heel erg verbrokkeld, met name op het gebied van financiële dienstverlening. Met de resolutie die nu op tafel ligt moet dit probleem worden opgelost en een gemeenschappelijke eurobetalingsruimte tot stand worden gebracht. In het Engels wordt deze ruimte aangeduid als “Single European Payments Area” (SEPA).

Dit document kent een lange geschiedenis. Toen de euro eenmaal was ingevoerd en er een einde kwam aan de wisselkoersen in de landen van de eurozone, werd duidelijk dat de kosten voor grensoverschrijdende betalingen nog steeds niet even hoog waren als de kosten voor het binnenlands betalingsverkeer. Daarom werd Verordening (EG) nr. 2560/2001 van het Europees Parlement en de Raad betreffende grensoverschrijdende betalingen in euro vastgesteld en is deze eind 2001 in werking getreden. In de verordening wordt bepaald dat gelijke kosten dienen te worden toegepast voor lokale, binnenlandse en grensoverschrijdende betalingen en werd dit beginsel ook kracht bijgezet. Dit zou de kosten voor consumenten omlaag moeten brengen en de concurrentie in de markt voor betalingsdiensten moeten bevorderen.

De toepassing van deze verordening heeft geleid tot lagere betalingskosten. Zo kostte een grensoverschrijdende overmaking binnen de Europese Unie van 100 euro vroeger gemiddeld 24 euro en nu nog slechts 2,50 euro. Aan de andere kant bleek het document enkele tekortkomingen te hebben. Daarom is besloten de verordening te herzien.

Het huidige document is een verbeterde versie van Verordening (EG) nr. 2560/2001. Wat is er nieuw in het document? In de eerste plaats is het beginsel van gelijke kosten voor grensoverschrijdende en dergelijke binnenlandse betalingen nu ook van toepassing op automatische incasso’s. Vroeger was dit niet mogelijk. Toen de SEPA in het leven werd geroepen en Richtlijn 2007/64/EG betreffende betalingsdiensten werd vastgesteld, kwam echter ook de Europese betalingsruimte in beweging. Daardoor is het vanaf november 2009 mogelijk de populaire elektronische betaalwijze automatische incasso op grensoverschrijdende basis te gebruiken. Dat is een belangrijke stap. Om dit communautaire model voor automatische incasso tot stand te kunnen brengen, is in de verordening vastgelegd dat zolang een bilaterale afspraak tussen de betalingsdienstaanbieders van de betaler en van de begunstigde ontbreekt, de standaard interim-MIF gedurende de overgangsperiode tot 2012 0,08 euro zal bedragen.

Het document gaat verder in op de vraag hoe de rechten van de consument beter kunnen worden beschermd en op welke manier handelsbelemmeringen kunnen worden weggenomen. Zo wordt voorgesteld dat de lidstaten zelf bevoegde instanties aanwijzen die toezicht houden op de naleving van deze verordening. Deze nationale instanties zouden actief en grensoverschrijdend moeten samenwerken om het aantal handelsbelemmeringen terug te dringen. Ook zouden zij richtsnoeren kunnen vastleggen over de manier waarop procedures worden vastgesteld om de naleving van het beginsel te toetsen.

Nieuw in het herziene document is ook het voorstel om geleidelijk een einde te maken aan de verplichting voor banken in bepaalde landen om betalingsbalansstatistieken op te stellen. Tevens wordt voorgesteld om andere procedures vast te leggen voor het opstellen van betalingsbalansstatistieken.

Ik vind het zeer spijtig dat er op dit punt geen akkoord is bereikt met de Raad. De herzieningsprocedures voor betalingsbalansen en de uitvoeringsprocedures zijn nog steeds niet vastgesteld. Het Parlement en de Commissie hebben toegezegd dat er een strikte termijn zou worden gehanteerd.

  John Purvis, rapporteur. − (EN) Mevrouw de Voorzitter, deze richtlijn speelt in op zowel het toenemende belang van de elektronische handel en het elektronisch geld als de behoefte aan een duidelijk wetgevingskader. De richtlijn heeft ten doel het gebruik van elektronisch geld voor internetbetaalrekeningen, beltegoeden voor mobiele telefonie, oplaadbare reiskaarten en cadeaubonnen te vergemakkelijken.

Net zoals andere vormen van geld slaat elektronisch geld monetaire waarden op en is het een geschikt ruilmiddel. In tegenstelling tot betalingsinstrumenten zoals krediet- en debetkaarten, waarbij bankrekeningen betrokken zijn, fungeert het als een vooruitbetaald betaalmiddel aan toonder. Het wordt gebruikt voor betalingen – doorgaans van kleine bedragen – aan andere partijen dan de gebruiker en verschilt dus van voor één doel gebruikte vooruitbetaalde kaarten zoals telefoonkaarten. Aangezien het gebruik van elektronisch geld geen bankrekening vereist, is het met name een dienstige betalingswijze voor mensen in de samenleving die geen bankrekening hebben of kunnen hebben.

Het is alweer acht jaar geleden dat Benjamin Cohen in zijn artikel “Electronic Money: New Day or False Dawn?” verklaarde dat het tijdperk van het elektronisch geld nabij was. Helaas is deze voorspelling even voorbarig als te optimistisch gebleken, althans wat Europa betreft. De voordelen die elektronisch geld in Europa biedt, beantwoorden nog lang niet aan de verwachtingen die werden gekoesterd bij de aanneming van de eerste e-geldrichtlijn in 2001.

Waarschijnlijk is dat te wijten aan de hoge eisen ten aanzien van het aanvangskapitaal en andere beperkingen die getuigen van een te grote voorzichtigheid. Het aantal instellingen voor elektronisch geld verschilt aanzienlijk van lidstaat tot lidstaat. Zo telt Tsjechië er bijvoorbeeld meer dan veertig, terwijl in Frankrijk en Duitsland samen slechts twaalf instellingen voor e-geld opereren. Bovendien zagen twee Duitse instellingen zich genoodzaakt uit te wijken naar het Britse rechtsgebied omdat er tussen de lidstaten enorme wetgevingsverschillen bestaan, zelfs in het kader van deze richtlijn. In augustus 2007 – twee jaar geleden – hadden uitgevers van elektronisch geld slechts één miljard euro uitstaan terwijl er zeshonderd miljard euro aan contant geld in omloop was.

Het lijdt dan ook geen twijfel dat e-geld nog een lange weg te gaan heeft, wil het een serieus alternatief voor contant geld worden. Toch groeit het gebruik van dit soort geld aanzienlijk, ondanks de belemmeringen. Deze nieuwe richtlijn moet ervoor zorgen dat nieuwe, innoverende en veilige elektronische-gelddiensten kunnen worden opgezet om zodoende de toegang tot de markt voor nieuwe actoren te bevorderen en een reële en effectieve concurrentie tussen de marktdeelnemers te waarborgen. Aangezien het aanvangskapitaal wordt teruggebracht van één miljoen euro tot 350 000 euro zullen ook nieuwe en kleinere exploitanten de kans krijgen om tot de markt toe te treden. De Commissie economische en monetaire zaken had evenwel de voorkeur gegeven aan een nog lager bedrag.

Dienstverleners kunnen de verkooppunten voor elektronische betalingen uitbreiden, bijvoorbeeld door de consument die zijn metrokaartje met e-geld betaalt tevens de gelegenheid te bieden een koffie, een krant of een bos bloemen te kopen in de stationskiosk. Deze mogelijkheid bestaat reeds in Hongkong, om maar een voorbeeld te noemen, en is een waar succes gebleken.

Wij hebben het wetgevingsproces in allerijl doorlopen om tot een akkoord te komen in eerste lezing en deze maatregel nog te kunnen vaststellen vóór de Europese verkiezingen. Ik wens mijn oprechte dank te betuigen aan Ivo en Melanie van het personeel van de Commissie economische en monetaire zaken, aan de schaduwrapporteurs van de sociaaldemocratische en de liberale fractie, de heer Pittella en mevrouw Raeva, aan de diensten van de Commissie en aan het Tsjechische voorzitterschap, met name aan Tomáš Trnka en zijn team, voor hun zeer positieve samenwerking. Wij zijn er geen van allen in geslaagd alles te bereiken wat wij hadden willen bereiken, maar desalniettemin ben ik van oordeel dat wij een belangrijke stap voorwaarts hebben gezet. Ik zou het dan ook bijzonder op prijs stellen als het Parlement dit voorstel zou steunen.

  Antonio Tajani, vicevoorzitter van de Commissie. – (IT) Mevrouw de Voorzitter, geachte afgevaardigden, in de allereerste plaats wil ik namens de Commissie mijn waardering uitspreken voor de vlotte behandeling van deze twee zo belangrijke dossiers door het Parlement en daarom wil ik zowel de rapporteurs als de voorzitter van de Commissie economische en monetaire zaken, Pervenche Berès, bedanken voor de beslissende bijdrage die zij hebben geleverd aan de snelheid waarmee de werkzaamheden konden worden afgerond.

Over nog maar een paar maanden moeten de lidstaten de betalingsdienstenrichtlijn hebben omgezet. Samen met de aanzienlijke inspanning die de betalingssector heeft geleverd om de producten voor SEPA, de gemeenschappelijke eurobetalingsruimte, te ontwikkelen, vormen deze twee maatregelen een essentiële stap op weg naar de voltooiing van de interne markt voor betalingen, een stap die bovendien op het juiste moment gezet wordt. Deze maatregelen, in combinatie met de richtlijn, voltooien de juridische basis die onontbeerlijk is om de transparantie, rechtszekerheid en stabiliteit van de markt te waarborgen. Dankzij de onderhandelingen van de afgelopen weken hebben we zeer snel een consensus over deze twee dossiers kunnen bereiken.

Wat betreft de herziene verordening over grensoverschrijdende betalingen, kan ik u tot mijn genoegen meedelen dat de Commissie het eens is met de voorgestelde wijziging, die het resultaat is van een compromis. De Commissie is met name verheugd over de aan haar oorspronkelijke voorstel toegevoegde artikelen die de kwestie van de multilaterale interbancaire kosten voor automatische incasso’s regelen. De markt zat te wachten op deze voorschriften en wij vinden ze onmisbaar voor de tijdige lancering van automatische SEPA-incasso’s door de Europese banken.

Deze voorschriften geven de betalingssector drie jaar om voor automatische incasso’s een commercieel model voor de lange termijn voor te stellen dat in overeenstemming is met de mededingingsregels. De Commissie is, in een geest van compromis, bereid haar steun te geven aan de onvoorwaardelijke afschaffing van deze verplichtingen middels een herzieningsclausule, zoals het Parlement en de Raad hebben voorgesteld.

Wat de herziene richtlijn inzake elektronisch geld betreft: dit is een buitengewoon ambitieus stuk wetgeving, dat de oprichting van een markt voor elektronisch geld een echt nuttige tweede kans zal geven, waarvoor grote steun bestaat. Met deze richtlijn wordt beoogd de markt een helder en evenwichtig juridisch en prudentieel kader te verschaffen, dat een einde maakt aan nutteloze, onevenredige of buitensporige bepalingen die de toegang tot de markt belemmeren en dat de uitgifte van elektronisch geld veel interessanter maakt.

De nieuwe richtlijn moet een daadwerkelijke en doeltreffende concurrentie tussen alle marktdeelnemers bevorderen en tegelijkertijd voor alle leveranciers van betalingsdiensten gelijke concurrentievoorwaarden en voor de consument een hoger beschermingsniveau waarborgen. Met het bereikte compromis wordt een optimaal evenwicht tot stand gebracht waarbij onze oorspronkelijke doelstellingen ten volle geëerbiedigd worden en tegelijkertijd adequaat wordt gereageerd op de legitieme zorgen die in de loop van de goedkeuringsprocedure naar voren zijn gebracht. Wij steunen dit voorstel dan ook volledig.

  Aloyzas Sakalas, rapporteur voor advies van de Commissie juridische zaken. − (EN) Mevrouw de Voorzitter, de Commissie juridische zaken steunt het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad over grensoverschrijdende betalingen in de Gemeenschap.

Het initiatief van de Commissie beoogt de volgende doelstellingen: ten eerste, vervanging van de bestaande verordening teneinde de tekst aan te passen aan de marktontwikkelingen; ten tweede, een betere bescherming van de consumentenrechten en totstandbrenging van een passend wetgevingskader voor de ontwikkeling van een modern en efficiënt betalingssysteem binnen de EU; en ten derde, totstandbrenging van een interne markt voor betalingsdiensten in euro.

De Commissie juridische zaken is verzocht advies uit te brengen aan de ten principale bevoegde Commissie economische en monetaire zaken. Zij stelt in haar advies voor dat de lidstaten bestaande instellingen mogen aanwijzen om als bevoegde autoriteit te fungeren en voor dit doel gebruik mogen maken van bestaande procedures of deze mogen uitbreiden. Het is belangrijk dat de reeds bestaande maatregelen en organen voor geschillenbeslechting worden toegepast en verbeterd om de met dit voorstel verband houdende klachten en geschillen op effectieve wijze te kunnen afhandelen.

Er zij op gewezen dat de beginselen van evenredigheid, subsidiariteit en met name het uitgebreide beginsel van gelijke kosten van grensoverschrijdende betalingen in overeenstemming dienen te zijn met artikel 95, lid 1, van het EG-Verdrag. Grensoverschrijdende betalingen in euro vereisen een Gemeenschapsbrede aanpak. De toepasselijke voorschriften en beginselen moeten immers in alle lidstaten gelijk zijn opdat voor alle belanghebbende partijen op de Europese betaalmarkt rechtszekerheid en gelijke concurrentieverhoudingen worden bewerkstelligd.

  José Manuel García-Margallo y Marfil, namens de PPE-DE-Fractie. – (ES) Mevrouw de Voorzitter, ik zal alleen ingaan op de verordening over grensoverschrijdende betalingen en het verslag van mevrouw Starkevičiūtė.

Zoals zij al duidelijk heeft uitgelegd, is met deze verordening een antwoord gegeven op de behoeften die werden waargenomen naar aanleiding van de invoering van de euro en is een betrekkelijk helder beginsel vastgelegd, namelijk dat de kosten voor binnenlandse betalingen gelijk moeten zijn aan die voor grensoverschrijdende betalingen. Hoewel deze regel voor de hand ligt in een interne markt, werd zij voor de invoering van deze verordening verre van toegepast.

De verordening heeft dus de aanzet gegeven voor de gemeenschappelijke eurobetalingsruimte, waarover de rapporteur het al heeft gehad, zodat verder commentaar overbodig is.

In de loop der jaren is de verordening verouderd geraakt en werd herziening noodzakelijk om haar in overeenstemming te brengen met de ontwikkelingen op de financiële markten, evenals met de Betalingsdienstenrichtlijn.

De Commissie heeft zich in deze herziening drie doelen gesteld; in de eerste plaats, de grensoverschrijdende automatische incasso’s opnemen in de werkingssfeer; in de tweede plaats, procedures vaststellen voor de buitengerechtelijke beslechting van problemen die zouden kunnen voortkomen uit de toepassing van de verordening; en in de derde plaats, de meldingsverplichtingen ten behoeve van de opstelling van betalingsbalansstatistieken geleidelijk afschaffen.

Het Europees Parlement is het hiermee in het algemeen eens maar heeft drie belangrijke wijzigingen aangebracht: een toelichting op de in de verordening gehanteerde rechtsbegrippen; een waarschuwing of herinnering aan de lidstaten om de verordening beter na te leven dan zij in het verleden hebben gedaan; en in de derde plaats, een oproep aan de lidstaten om onderling uitgebreid samen te werken.

Het ging mij om de meldingsverplichtingen in verband met de betalingsbalansstatistieken, en die kwestie is opgelost in het akkoord tussen de verschillende instellingen. Ik ben dan ook geheel en al tevreden met het behaalde resultaat.

  Pervenche Berès, namens de PSE-Fractie. – (FR) Mevrouw de Voorzitter, ik wil graag ingaan op het verslag van de heer Purvis over elektronisch geld.

Als we ons afvragen waarom elektronisch geld hier niet dezelfde ontwikkeling heeft doorgemaakt als in Hongkong, dan is dat volgens mij heel eenvoudig omdat de Europese burgers eraan gewend zijn geraakt steeds hun bankpas te gebruiken.

Het Parlement heeft bij het uitwerken van deze wetgeving reserves van tweeërlei aard. Om te beginnen heeft iedereen het nu over toezicht. Het gaat niet aan om op zo’n moment enkel op aandringen van de lobbyisten het toezicht op e-geldinstellingen te dereguleren. Het Parlement heeft er dus steeds op aangedrongen dat er werkelijk toezicht moet kunnen worden gehouden op de uitgevers van elektronisch geld en de instellingen die dit type geld beheren. Ik geloof dat we op dit punt nu een aantal garanties hebben ontvangen en daar ben ik blij mee.

Verder vonden wij dat er rekening moet worden gehouden met de belangen van de burgers en al degenen die elektronisch geld gebruiken. Bijzondere aandacht moet daarbij uitgaan naar degenen die hun contract willen opzeggen. Het mag niet zo zijn dat de instellingen die het elektronisch geld beheren hun allerlei beperkingen of – naar ons inzicht veel te hoge – kosten opleggen.

Dat is de logica achter onze steun voor dit voorstel. Wij hopen zo het leven van onze medeburgers te vergemakkelijken, via elektronisch geld. Maar dat mag niet leiden tot misstanden, en zeker niet als het om toezicht gaat.

  Mariela Velichkova Baevа, namens de ALDE-Fractie. – (BG) Het voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad over grensoverschrijdende betalingen in de Gemeenschap, ter vervanging van de verordening die thans van kracht is, is verbonden met de totstandbrenging van een geïntegreerde Europese betalingsmarkt. Het voorstel is gericht op de bescherming van de consumentenbelangen en -rechten en de geleidelijke afschaffing van de meldingsverplichtingen ten behoeve van de opstelling van statistieken.

Ten aanzien van artikel 5 over de betalingsbalans en artikel 12 met betrekking tot de herzieningsclausule tracht onze rapporteur, Margarita Starkevičiūtė, een compromis te bereiken. Bulgarije steunt dit compromis, dat een gelegenheid biedt voor een tijdige, goede beoordeling.

De huidige wereldwijde financiële crisis vestigt de aandacht op de behoefte aan relevante statistische gegevens. Bulgarije is voorstander van de afschaffing van alle voor betalingsdienstaanbieders geldende, op betalingen gebaseerde rapportageverplichtingen ten behoeve van betalingsbalansstatistieken tot een bedrag van 50 000 euro.

Bulgarije staat achter het schrappen van artikel 5, lid 2, aangezien de geuite bezwaren betrekking hadden op een mogelijk verlies van informatie, op de verslechtering van de kwaliteit van de betalingsbalansstatistieken, en op de behoefte aan een periode voor de technische omschakeling naar het rechtstreekse rapportagesysteem.

  Antonio Tajani, vicevoorzitter van de Commissie. – (IT) Mevrouw de Voorzitter, geachte afgevaardigden, ik wil nogmaals mijn waardering uitspreken voor de wijze waarop het Parlement deze twee dossiers heeft behandeld. Daardoor kan de nieuwe verordening over grensoverschrijdende betalingen zoals voorzien op 1 november aanstaande in werking treden en de markt voor elektronisch geld profiteert op die manier van een tweede kans zich te ontwikkelen.

Parallel aan de richtlijn betreffende betalingsdiensten kunnen deze twee wetgevingsbesluiten een modern en algemeen juridisch kader creëren voor de interne betalingsmarkt en effenen ze de weg voor een volledige ontwikkeling van de gemeenschappelijke betalingsruimte door de Europese betalingssector. Op die manier zal aan de consumenten en de ondernemingen van Europa een geïntegreerde betalingsmarkt worden geboden, die uit het oogpunt van kosten en optimale kwaliteit efficiënt is.

De Commissie bedankt het Europees Parlement dan ook – en ik zeg u dit met veel genoegen – voor dit laatste bewijs van zijn inspanningen om SEPA tot werkelijkheid te maken.

  Nils Lundgren, namens de IND/DEM-Fractie. – (SV) Mevrouw de Voorzitter, elektronisch geld dat grensoverschrijdend kan worden gebruikt is een erg grote vooruitgang. Het is een belangrijke taak van de EU om op die manier de interne markt te verbeteren door het gebruik ervan te bevorderen. Ik wil echter van de gelegenheid gebruik maken om in herinnering te brengen waar we het over hebben.

Toen we voor een groot aantal landen de euro invoerden, gebeurde dat op basis van de analyses van de waarde van een monetaire unie. Het gunstige is dat wij de wisselkosten en andere transactiekosten hebben verlaagd. Door een gemeenschappelijke valuta verminderen we de informatiekosten. De prijs die we daarvoor betalen zijn instabielere economieën. Het is moeilijker om de werkgelegenheid op een gelijkmatig en hoog niveau te houden en de nationale begrotingen stabiel te houden. We zien nu dat het op die punten volkomen verkeerd gaat voor landen als Ierland, Spanje, Italië en Griekenland.

Merk op dat de winst die gemaakt wordt doordat de transactiekosten dankzij de gemeenschappelijke munt zijn gedaald, zou moeten opwegen tegen de offers, maar juist omdat de vooruitgang op het vlak van het betalingssysteem zo enorm is, neemt de winst constant af. Binnen afzienbare tijd bevinden we ons in een situatie waarin we zulke effectieve betalingssystemen hebben dat de kosten volkomen verwaarloosbaar zijn. Dan staan we daar met een gemeenschappelijke munt die eigenlijk alleen zorgt voor instabiliteit in onze Europese economieën. Ik heb het eerder al gezegd en nu ziet u het gebeuren. Denkt u daar maar eens over na.

  Margarita Starkevičiūtė, rapporteur. − (LT) Ik wil opmerken dat de onderhavige tekst een compromis is dat het resultaat is van ingewikkelde onderhandelingen tussen de Raad, de Commissie en het Parlement.

Niettemin is het een positief resultaat. Ik bedank dan ook de vertegenwoordiger van de Raad, de heer Trnka, en de vertegenwoordigers van de Commissie voor de samenwerking. Mijn dank geldt verder de medewerkers van de Commissie economische en monetaire zaken, die hebben bijgedragen aan de voorbereiding van dit document. Het zal antwoord geven op de vragen die de heer Lundgren heeft gesteld. De eurozone als geheel wordt namelijk versterkt door robuustere procedures voor betalingsverkeer in euro. Als vertegenwoordiger van een land dat geen deel uitmaakt van de eurozone ben ik blij dat ook lidstaten buiten de eurozone deze verordening desgewenst kunnen toepassen op betalingsverkeer in de nationale munteenheid. In het geval van Litouwen is dat de litas.

Op dit moment lopen in onze landen de kosten voor grensoverschrijdende betalingen en de kosten voor binnenlandse betalingen nog steeds uiteen. Dit is deels toe te schrijven aan het feit dat onze lidstaten niet tot de eurozone behoren. Ik denk dat de toepassing van dit beginsel voor onze nationale munteenheden voor ons als lidstaten die geen deel uitmaken van de eurozone de eerste stap en een van de stappen op weg naar de eurozone is. Verder is het belangrijk dat deze verordening de grensoverschrijdende betalingen aanmoedigt en daarmee de weg opent naar modernisering van de Europese banksector. Banken krijgen namelijk een overgangsperiode van drie jaar om te werken aan een nieuw commercieel model ten behoeve van doelmatiger betalingsverkeer.

Dit is een heel belangrijk punt, want we hebben het vaak over innovatie, nieuwe initiatieven en modernisering. Dit document schept voor al deze facetten precies de juiste randvoorwaarden.

  John Purvis, rapporteur. − (EN) Mevrouw de Voorzitter, om te reageren op de bezorgdheid van mevrouw Berès, wil ik onderstrepen dat wij in deze richtlijn hebben benadrukt dat met elektronisch geld geen deposito’s of kredieten kunnen worden geopend. Wij hebben alleen de deur voor het gebruik van e-geld iets verder geopend.

Het vereiste aanvangskapitaal wordt verlaagd tot 350 000 euro, al had de Commissie economische en monetaire zaken het bedrag liever vastgesteld op 200 000 euro. Het permanent aanwezige kapitaal moet 2 procent van het uitstaande e-geld bedragen, al ging onze voorkeur uit naar 1,6 procent. Hoe het ook zij, de mogelijkheid om dit percentage met maximaal 20 procent te verhogen of te verlagen zal de meer liberale lidstaten in de gelegenheid stellen het cijfer terug te brengen tot 1,6 procent, terwijl de conservatieve lidstaten het kunnen optrekken tot 2,4 procent.

Het is uiteraard geen ideale situatie dat dit soort ongelijke mededingingsvoorwaarden in de Europese Unie blijft bestaan, met name wanneer wij benadrukken dat het e-geld van de gebruikers volledig beveiligd is en er nog andere belangrijke gebruikersvriendelijke beschermende maatregelen worden toegepast, bijvoorbeeld met betrekking tot de terugbetaalbaarheid van e-geld, zoals mevrouw Berès ook al zei. Ten gevolge van de aanpassing van het vereiste kapitaalniveau is het ontheffingsniveau voor louter op nationaal vlak opererende e-geldexploitanten verhoogd van twee miljoen euro tot vijf miljoen euro.

Alles wel beschouwd is dit niet meer dan een zeer voorzichtige stap voorwaarts. Het is geen volmaakt voorstel. Compromissen zijn dat zelden. Hoogstwaarschijnlijk zal de tekst over drie of vier jaar herzien moeten worden en ik hoop dat er tegen die tijd meer exploitanten tot de markt zullen zijn toegetreden. Gebruikers en handelaren zullen aandringen op meer keuzemogelijkheden. En de nu nog weifelende regelgevende instanties en banken – met inbegrip van de Europese Centrale Bank –, mevrouw Berès, zullen tegen die tijd hebben ingezien dat het gaat om een nuttige, gebruikersvriendelijke dienst die geen risico’s inhoudt voor de Europese economie. Eindelijk zullen wij in Europa kunnen genieten van de mogelijkheden die e-geld biedt.

  De Voorzitter. - De gecombineerde behandeling is gesloten.

De stemming vindt vandaag plaats.