Volledig verslag van de vergaderingen

Dinsdag 15 september 2009 - Straatsburg

8. Openingstoespraak van de Voorzitter van het Europees Parlement

  De Voorzitter. – (EN) Voorzitters van het Europees Parlement, ministers, voorzitters en vertegenwoordigers van de Europese instellingen, dames en heren, en vooral lieve vrienden.

Ik ben hier vandaag om u toe te spreken als de dertiende Voorzitter van het rechtstreeks gekozen Europees Parlement. Ik ben verheugd te zien dat er zich vandaag onder ons een aantal voormalige Voorzitters bevinden: de heer Emilio Colombo, de heer Enrique Barón Crespo, de heer Egon Klepsch, de heer Klaus Hänsch, de heer José María Gil-Robles, mevrouw Nicole Fontaine, de heer Pat Cox en de heer Hans-Gert Pöttering.

(Applaus)

Uw aanwezigheid is een waar voorrecht voor ons allen.

Zoals velen van u hebben gezegd, heeft mijn verkiezing ook een symbolische waarde – ze staat symbool voor de droom van een verenigd continent die gekoesterd wordt door burgers in ons deel van Europa, een droom die nu is uitgekomen.

Waarde collega's uit Estland, Letland, Litouwen, Slowakije, Tsjechië, Hongarije, Slovenië, Roemenië, Bulgarije, Cyprus en Malta, ik ken en begrijp de zorgen, behoeften en verwachtingen van degenen die onlangs lid zijn geworden van de Unie. Ik ben me ervan bewust, omdat ze in mijn land ook bestaan. We dragen nu echter wel een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor de toekomst van ons continent. De verdeling tussen het oude en nieuwe Europa is niet meer. Dit is ons Europa! We willen een modern en sterk Europa. En we willen dat onze burgers het ook zo zien. Dit vereist energie en hard werk. Het is een doel waar generaties Europeanen van hebben gedroomd en dat de zware inspanning die nodig is om het te bereiken waard is. Ik ben bereid om eraan te werken en die inspanning te leveren, want die dromen waren ook mijn dromen.

(Applaus)

Dames en heren, aan het begin van deze nieuwe zittingsperiode staan Europa en onszelf – de vertegenwoordigers – veel uitdagingen te wachten. We moeten voor deze uitdagingen niet weglopen. We moeten in ons streven naar een beter Europa niet vergeten dat het Europees Parlement een speciale rol speelt, een rol die niet alleen institutioneel van aard is, maar ook maatschappelijk; een zeer symbolische rol. Het Europees Parlement vormt de spil van het Europese democratische stelsel. Het vormt de basis voor de duurzaamheid en stabiliteit van het systeem, het is de hoeder van de idealen en waarden die niet alleen in onze besluiten en hun resultaten tot uiting komen, maar ook in onze debatten. Het Europees Parlement heeft echter nog een taak te vervullen – de taak om een visie van een nieuw Europa te creëren, een visie die verder gaat dan het heden, voorbij het Europa van vandaag naar het Europa van morgen. Om deze visie samen tot stand te brengen hebben we niet alleen fantasie, kennis en wijsheid nodig, maar vooral moed.

Hannah Arendt, een Duitse filosofe van Joodse afkomst, heeft eens gezegd dat politiek het enige maatschappelijke terrein is, op religie na, waar wonderen kunnen gebeuren. Het was precies twintig jaar geleden dat wij in Europa getuige waren van zo'n wonder en daarom geloven we in de kracht van moed, verbeelding en wijsheid. Ik denk dat iedereen hier vandaag diezelfde overtuiging deelt.

(Applaus)

Ik zie de uitdagingen die ons te wachten staan met optimisme tegemoet. Voor mij zijn de belangrijkste uitdagingen die voor ons liggen: in de eerste plaats, de economische crisis en de Europese solidariteit, in de tweede plaats energie en het milieu, in de derde plaats buitenlands beleid, in de vierde plaats mensenrechten en ons waardesysteem en in de vijfde plaats ons Parlement en hoe we het moeten hervormen.

Het pijnlijkste en moeilijkste vraagstuk dat voor ons ligt is de economische crisis. We moeten haar te boven komen en zullen dat ook doen. Europa nam het voortouw door aan de G8- en de G20-top oplossingen voor te stellen, oplossingen die de wereld kunnen helpen om zijn economie op orde te brengen, terwijl ons sociaal model gehandhaafd blijft. In het licht van de globalisering moet Europa met één stem spreken.

In deze tijd van crisis moeten we ons meer dan ooit richten op economische groei en de bestrijding van de werkloosheid. We moeten de ideeën van de Lissabonstrategie weer nieuw leven inblazen en proberen te investeren in nieuwe technologieën, innovatie, onderwijs en menselijke hulpbronnen. De Gemeenschapsbegroting speelt een belangrijke rol in het zorgen voor duidelijke prioriteiten en procedures voor Europese onderzoeksprogramma's.

Onder het nieuwe Verdrag zullen het Parlement en de Raad gelijke begrotingsbevoegdheden genieten. De medebeslissingsprocedure zal landbouw, visserij, buitenlandse handel en justitie en binnenlandse zaken omvatten. Daarnaast krijgen we tevens gelijke verantwoordelijkheden op het gebied van landbouwuitgaven.

We moeten ons hoeden voor de verleiding van het protectionisme en de renationalisering van gemeenschappelijk beleid. Het cohesiebeleid moet in de volgende communautaire begroting een prioriteit blijven als we volledige integratie van ons herenigd continent willen bereiken. De gemeenschappelijke markt is ons grootste succes. We moeten deze beschermen en versterken om ervoor te zorgen dat Europa concurrerend blijft. Dit houdt in dat de Europese integratie moet worden versterkt, niet verzwakt. Laten we de moed hebben te handelen naar onze overtuigingen.

Als we de Gemeenschap die we opbouwen opnieuw kracht willen geven, haar willen begrijpen en er willen wonen, zijn twee zaken van essentieel belang: solidariteit en sociale samenhang. Er kan geen ware gemeenschap zijn zonder de zorg voor iedereen, met name de meest kwetsbaren – de werklozen, de laag opgeleiden, inwoners van afgelegen gebieden. Het bestrijden van de werkloosheid is het voornaamste doel van het Zweedse voorzitterschap. We zullen het krachtdadig helpen met die taak.

Achter het IJzeren Gordijn was de strijdkreet op straat eens: "Geen vrijheid zonder solidariteit". Nu kunnen we het volgende zeggen: "Zonder solidariteit geen gemeenschap". En ook geen modern en sterk Europa.

(Applaus)

We kunnen de economische crisis niet te boven komen zonder gebruik te maken van het enorme intellectuele, economische en creatieve potentieel van vrouwen.

De demografische crisis vereist een versterking van het gezin en de vruchtbaarheid. We moeten er ook voor zorgen dat vrouwen hun carrière niet hoeven op te geven voor hun gezin en de opvoeding van kinderen.

(Applaus)

Om de demografische crisis te boven te komen, en tegelijkertijd vast te houden aan onze democratische beginselen, moeten we ook een open gemeenschap zijn. Immigratie is Europa altijd ten goede gekomen. We moeten met oplossingen komen die ons in staat stellen om immigranten uit te nodigen en de voorwaarden voor hun integratie te creëren, maar moeten ook van ze verwachten open te staan voor deze integratie.

We hebben te maken met een energiecrisis. Misschien dat niet alle Europeanen iets van geopolitiek begrijpen, maar ze begrijpen het heel goed als hun verwarming het niet doet. We moeten onze energiebronnen blijven diversifiëren en de investeringen in hernieuwbare energiebronnen en fossiele brandstoffen opvoeren. We kunnen kernenergie gebruiken, maar dat is aan de lidstaten om te bepalen.

We moeten het externe pijpleidingnet uitbreiden om niet afhankelijk te zijn van één bepaald land. We moeten de verbindingen tussen ons gas- en elektriciteitsnet vergroten. We moeten ook rekening houden met de mogelijkheid van gezamenlijk gas kopen, om zo een echte Europese energiemarkt te verwezenlijken die gestoeld is op solidariteit. Ik ben van mening dat voor de Unie de tijd is gekomen om een echt gemeenschappelijk energiebeleid te hebben en ik zal ernaar streven om dat te bereiken.

(Applaus)

Energie heeft ook geleid tot de oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal in 1951, het begin van het ontstaan van onze Gemeenschap. Destijds zei Robert Schuman: "De solidariteit van de productie welke aldus tot stand zal komen, zal tot gevolg hebben, dat een oorlog … niet alleen ondenkbaar doch ook materieel onmogelijk wordt." Dit was het oorspronkelijke idee achter die Gemeenschap. In ons energiebeleid moet rekening worden gehouden met de milieugevaren die samenhangen met de klimaatverandering. We hebben een groene revolutie nodig en moeten onze eigen uitspattingen in bedwang houden.

Het Europees Parlement leidt het debat over dit onderwerp. Samen met velen van u ben ik lid geweest van de Tijdelijke Commissie klimaatverandering. U kent mijn standpunten en u weet dat ik met u ga samenwerken om in Kopenhagen tot een compromis te komen.

Het Parlement is een belangrijke speler op het internationale toneel. Dit is wat onze burgers van ons verwachten. Europa moet meer aanwezig zijn, niet alleen binnen de grenzen van de Europese Unie, maar ook wereldwijd. Het ontwikkelen van een coherent en doelmatig buitenlands beleid, met inbegrip van een visie van de wereldorde, moet een van de belangrijke uitdagingen vormen gedurende deze zittingsperiode.

Jean Monnet heeft eens gezegd dat iedereen ambitie heeft. De vraag is of je die ambitie gebruikt om iemand te worden of om echt iets te bereiken. Ik hoop dat we tijdens deze zittingsperiode de ambitie zullen hebben om iets te bereiken.

Wat zijn daarom de belangrijkste doelstellingen? Allereerst, een actief beleid naar de buurlanden van de Europese Unie in het zuiden en oosten. Met deze gedachte moeten we ons werk in de Europees-mediterrane parlementaire vergadering voortzetten en actie ondernemen binnen het kader van de Vergadering Euronest.

In de tweede plaats moeten we democratie en modellen van goed bestuur promoten. We moeten de interparlementaire vergaderingen en onze delegaties gebruiken om parlementaire conferenties te houden vóór de bilaterale conferenties van de Unie. Dit is belangrijk, want het Europees Parlement zal betrokken zijn bij besluiten over een groter aantal beleidstukken. Een goed voorbeeld van een dergelijke samenwerking vormt Eurolat.

In de derde plaats wordt het tijd dat we een echt trans-Atlantisch parlementair partnerschap krijgen om samen een nieuw kader voor de wereldorde te ontwikkelen. Ik zal ernaar streven om op alle niveaus de betrekkingen met het Congres van de Verenigde Staten te intensiveren.

In de vierde plaats moeten we aan ons strategisch partnerschap met Rusland werken, en daarbij niet vergeten dat, net als bij onze betrekkingen met China, economische en politieke overwegingen niet zwaarder mogen wegen dan mensenrechten, de rechtsstaat en democratie.

(Applaus)

Als Voorzitter van dit Parlement zal ik me volledig richten op het aangaan van de dialoog met onze Russische partners, met name in het kader van de nieuwe strategie voor het Baltische Zeegebied.

In de vijfde plaats moeten we onze banden met India en andere opkomende mogendheden, zoals Brazilië en Zuid-Afrika, aanhalen. India moet zowel een economische als een politieke partner zijn.

In de zesde plaats blijft het Midden-Oosten vooralsnog de sleutel tot mondiale stabiliteit. Europa moet in deze regio een actieve rol spelen.

In de zevende plaats is uitbreiding een van onze meest succesrijke politieke strategieën geweest. Heeft iemand van onze Europese voorvaders ooit zo'n lange periode van vrede en voorspoed gekend zoals wij nu? Op dit moment lijken Kroatië en IJsland de landen te zijn die de meeste kans maken op toetreding.

In de achtste plaats is de Europese Unie 's werelds grootste schenker van ontwikkelingshulp. We moeten onderzoeken wat onze positie is ten opzichte van huidige en potentiële begunstigden en onze verplichtingen jegens hen onder de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling niet vergeten. We kunnen onze deuren sluiten voor enkelen die hiernaartoe willen komen, maar laten we niet onze harten sluiten en er alles aan doen om het leven in hun thuislanden dichter bij de Europese standaard te brengen.

In de negende plaats moeten we de missies van de Unie onder het Europees veiligheids- en defensiebeleid versterken. Er zijn in de afgelopen zes jaar 22 van zulke missies geweest en deze zouden een duidelijk mandaat moeten hebben alsook over de nodige middelen moeten beschikken om doeltreffend te zijn. Het Europees Parlement wil zorgen voor strengere controles en toezicht op deze missies. De ruimere begrotingsbevoegdheden waarover het Parlement onder het Verdrag van Lissabon zal beschikken, zou ons meer flexibiliteit kunnen geven ten aanzien van de toewijzing van middelen aan de belangrijkste missies die we steunen.

De tenuitvoerlegging van het nieuwe Verdrag moet in de nabije toekomst onze prioriteit hebben. Ik zal me inzetten om het Parlement voor te bereiden op een functioneren in overeenstemming met de nieuwe bepalingen, zodra het Verdrag van kracht wordt. Echter, ook los van het Verdrag vinden we dat er iets moet veranderen. We voelen de noodzaak van een meer dynamische parlementaire dimensie binnen onze instelling.

Als Voorzitter van het Parlement wil ik voortbouwen op het essentiële werk met betrekking tot parlementaire hervorming waar mijn voorgangers de afgelopen jaren mee van start zijn gegaan. Ik zal er alles aan doen om binnen ons Parlement meer ruimte te creëren voor creatieve politieke debatten.

(Applaus)

Ik ben groot voorstander van een intensiever gebruik van het "catch the eye"-systeem voor sprekers, om onze plenaire debatten te verlevendigen, en er zal van dit systeem gebruik worden gemaakt na mijn toespraak. Dit is bijzonder belangrijk voor de waarborg van minderheidsrechten.

De belangrijkste ontbrekende schakel in het hervormingsproces is het verbeteren van de relaties met de andere instellingen van de Europese Unie – de Commissie en de Raad. Ik zal een belangrijk deel van mijn ambtstermijn hieraan wijden.

Als Voorzitter zal ik een nieuw model ontwikkelen voor het partnerschap met de Commissie om de parlementaire controle op de uitvoerende macht te versterken en de uitvoerende tak meer verantwoording te laten afleggen aan dit Parlement, zoals is voorgeschreven in het Verdrag van Lissabon.

In juli heb ik de voorzitter van de Commissie uitgenodigd om deel te nemen aan een vragenuur dat maandelijks in het Parlement zou worden gehouden, waarbij Parlementsleden de kans zouden krijgen om vragen te stellen vanuit de zaal. Ik stel voor om deze praktijk zo snel mogelijk in te voeren.

(Applaus)

Twee weken geleden heeft voorzitter Barroso ons zijn "politieke richtsnoeren" voor een tweede termijn gestuurd. Dit is een belangrijke vernieuwing, die erop duidt dat het feit dat het Europees Parlement de voorzitter van de Commissie kiest, wordt aanvaard. Dit stelt me zeer tevreden.

Ik heb de parlementaire commissies tevens aangemoedigd om wetgeving die nog op stapel staat te onderzoeken en te bepalen of de nieuwe Commissie van plan is om haar wetgevingsvoorstellen in te trekken, te wijzigen of te behouden. Ik spoor de commissies ook aan om serieuze discussies te voeren over een toekomstige politieke strategie om ervoor te zorgen dat de hoorzittingen van de kandidaat-commissarissen gebaseerd zijn op een uitvoerig wetgevingsprogramma en niet alleen op een beoordeling van hun cv's en beroepservaring.

We moeten de betrekkingen met de Raad van ministers intensiveren. Willen deze betrekkingen geloofwaardig zijn, dan moeten ze een weerspiegeling vormen van het feit dat het Parlement in de Europese Unie van vandaag een ware medewetgever is.

We moeten ook samen aan de institutionele vraagstukken werken die voortkomen uit het Verdrag van Lissabon. Deze gaan over de uitbreiding van de medebeslissingsprocedure, de nieuwe comitologie, de benoeming van de nieuwe Hoge Vertegenwoordiger en de vicevoorzitter van de Commissie, de democratische controle op de nieuwe dienst voor extern optreden en de vraag hoe om te gaan met het dubbele voorzitterschap van de Raad tijdens de plenaire vergaderingen.

Onze betrekkingen met de 27 nationale parlementen van de Europese Unie moeten zich in dezelfde geest ontwikkelen. In de afgelopen jaren is de samenwerking steeds sterker geworden en het Verdrag van Lissabon zal deze contacten alleen maar intensiveren en hun rol bij het opstellen van burgervriendelijke wetgeving versterken. Een mooi voorbeeld van deze samenwerking tussen het Europees Parlement en de nationale parlementen is het programma van Stockholm, dat zich richt op rechtvaardigheid en openbare veiligheid.

Ik wil verder gaan met de hervorming van de wijze waarop de menselijke hulpbronnen en de uitgaven van het Parlement worden aangewend, zodat deze rechtstreeks op onze programma's worden gericht.

De rijkdom en kracht van onze instelling komen ook voort uit onze verschillen – de verschillende nationaliteiten, de verschillende denkwijzen en de verschillende talen. Daarom moeten Parlementsleden in hun moedertaal kunnen spreken als ze dat wensen, zodat ze hun kiezers op een behoorlijke manier kunnen vertegenwoordigen.

We mogen nooit vergeten dat het bij de Unie niet alleen gaat om uitdagingen van de toekomst en een visie van steeds toenemende welvaart en stabiliteit. Het gaat bovenal over mensenrechten.

Ik heb met enige zorg vernomen van de gespannen verhoudingen tussen Slowakije en Hongarije over nationale minderheden. Dit blijft een groot probleem en ik zou graag willen helpen om dit conflict op te lossen in overeenstemming met de waarden waarin we standvastig geloven en die de overtuigingen van ons Parlement weerspiegelen.

(Levendig applaus)

Een goed voorbeeld van hoe we deze waarden weten te handhaven vormt de Sacharovprijs die wordt toegekend aan mensenrechtenverdedigers, die inmiddels de basis vormen van een "Sacharovnetwerk", iets wat ik verder wil gaan ontwikkelen. Ook wil ik graag verder gaan met het project voor een Huis van de Europese geschiedenis, dat in gang is gezet door mijn voorganger, die vandaag hier aanwezig is en die nog steeds lid is van het Europees Parlement, waar we erg blij om zijn.

Ik zou ook iedereen in dit Parlement er weer aan willen herinneren dat de Unie een gemeenschap is van waarden en idealen. Dit is de fundering waarop ze is gegrondvest.

Ik ben vastbesloten om maatregelen te nemen om ervoor te zorgen dat alle commissies en delegaties toegang hebben tot satelliettelevisie en het internet. We moeten de manier waarop de Europese verkiezingen worden georganiseerd goed onder de loep nemen. We moeten bijvoorbeeld aandringen op het gebruik van nieuwe technologieën tijdens de verkiezingen om de opkomst te verbeteren. Het wordt ook tijd om een debat te houden over de Europese politieke partijen. De burgers moeten weten waar ze op stemmen – niet alleen in hun eigen land, maar ook op Europees niveau.

Ik hecht groot belang aan de samenwerking met de Conferentie van voorzitters. We zullen gezamenlijk de verantwoordelijkheid nemen voor het werk van dit Parlement, samen met de veertien ondervoorzitters, die ik wil bedanken voor al hun steunbetuigingen. Ook waardeer ik de getoonde betrokkenheid van de voorzitters van onze parlementaire commissies. Ik zou graag zien dat de voorzitters van de permanente interparlementaire delegaties aanzienlijke invloed zouden kunnen uitoefenen op het buitenlands beleid van de Unie. Zaken met betrekking tot de begroting van het Parlement zullen worden behandeld met de steun van de quaestoren. Waar ik echter vooral op reken, geachte collega's, is jullie medewerking.

Als Voorzitter van het Europees Parlement weet ik dat het mijn verantwoordelijkheid is om te zorgen voor goede arbeidsomstandigheden, maar ik verzoek u allen dringend deze last met mij te delen.

Voor de meesten van ons betekent het Verdrag van Lissabon een langverwachte institutionele oplossing. Het zal het vermogen van de Unie om bestaande problemen op te lossen vergroten en de Europese instellingen dichterbij de burger brengen.

Wijlen Bronisław Geremek, naar wie we de centrale binnenplaats van het Parlement in Straatsburg hebben vernoemd, vergeleek de Europese integratie graag met fietsen: je moet blijven trappen om je evenwicht te behouden en om de juiste richting op te gaan. Dit illustreert exact waarom het voor ons zo essentieel is dat het Verdrag van Lissabon geratificeerd wordt.

(Applaus)

Minder dan een week geleden woonde ik in het Poolse parlement het 20-jarige jubileum bij van de oprichting van de eerste niet-communistische regering in ons deel van Europa, onder leiding van Tadeusz Mazowiecki. Het was een bijzonder ontroerend jubileum, omdat die eerste niet-communistische regering het begin inluidde van de ineenstorting van het totalitaire systeem in andere landen in Centraal-Europa. Deze eerste breuk maakte het mogelijk om de muur af te breken die Europa in tweeën splitste.

Ik spreek u vandaag toe in Straatsburg, de hoofdstad van een gebied dat in veel opzichten herinnert aan mijn eigen regio, Silezië, een grensgebied waarvan de inwoners regelmatig hun nationaliteit moesten veranderen zonder dat ze überhaupt verhuisden.

Als Voorzitter van het Parlement deze komende jaren, beloof ik plechtig dat ik u zal dienen als uw ambassadeur en de boodschap van een herenigd continent zal brengen aan de burgers van Europa en de wereld.

Laten we de handen ineenslaan om echte en praktische oplossingen te vinden voor de enorme uitdagingen die Europa en de wereld nu te wachten staan. Laten we werken aan het uitkomen van onze dromen. En laten we deze taak volbrengen met enthousiasme, wijsheid en moed.

Want dit is ons Europa. Een modern Europa. Een sterk Europa.

(Het Parlement geeft de spreker een staande ovatie)

  Joseph Daul, namens de PPE-Fractie. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, voorzitters van de Europese instellingen, mijnheer Buzek, mijn fractie staat volledig achter uw programma voor het Parlement en achter uw Voorzitterschap van het Parlement gedurende de komende vijf jaar.

Als er één rol is, één missie die het Europees Parlement de komende vijf jaar moet vervullen, dan is het wel de burgers met Europa te verzoenen. En wat is bij deze taak een betere troef dan iemand als Voorzitter te hebben die symbool staat voor het herenigde Europa, een man als u, mijnheer Buzek.

Daarom zou ik willen zeggen hoe trots ik erop ben, dat het mijn fractie was, de Fractie van de Europese Volkspartij (Christendemocraten), die een zeer grote meerderheid van dit Parlement ervan heeft overtuigd om u hun vertrouwen te geven.

Dit Europa, dat nu herenigd is, gaat niet over intolerantie en uitsluiting, maar over openheid en het eerbiedigen van de mening en de herkomst van anderen. Ik ben ervan overtuigd dat dit concept van samenleven als Europeanen ons met elkaar verbindt in dit Huis. Wat ik zou willen is dat het Europees Parlement, onder uw leiding, ervoor zorgt dat deze waarden door onze medeburgers worden gedeeld.

Ik steun ook de vastberadenheid die u hebt uitgesproken, mijnheer de Voorzitter, om deze uitdaging aan te gaan, en ik hoop dat wij ons daarbij in het bijzonder zullen inspannen voor de jonge generaties. Mijn fractie wil u daarbij zonder enige terughoudendheid helpen.

Mijnheer de Voorzitter, zoals u hebt gezegd heeft dit Parlement de afgelopen jaren bevoegdheden verworven en meer gezag gekregen. Het vooruitzicht van de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon zal deze tendens nog op spectaculaire wijze versterken. Dat is een van de redenen waarom de PPE-Fractie oproept om het verdrag zo spoedig mogelijk toe te passen. Natuurlijk moeten wij ons hierop in technisch opzicht voorbereiden, zodat wij op effectieve wijze met de Raad en in nauw partnerschap met de Commissie kunnen samenwerken, maar wij moeten ons ook en vooral in politiek opzicht hierop voorbereiden. Onze belangrijkste doelstelling is duidelijk: ervoor zorgen dat het Parlement meer op één lijn zit met de 500 miljoen burgers die het vertegenwoordigt.

Om dit te bereiken moet het met name zijn werkmethoden blijven moderniseren, bijvoorbeeld in de opzet van onze debatten – u wees hier al op. In dit opzicht steun ik uw voorstel voor een levendig en actueel debat met de voorzitter van de Commissie.

Dames en heren, het is moeilijk om de Europeanen uit te leggen hoe de Europese Unie functioneert. Anders dan in het traditionele "oppositie/meerderheid" model waaraan wij in onze lidstaten gewend zijn, zoeken wij hier bij onze werkzaamheden – ik wil dit graag benadrukken – naar consensus, waarbij de specifieke overtuigingen van onze politieke richtingen overstegen worden.

Dat is in mijn ogen een moderne opvatting van politieke actie. Ik ben ervan overtuigd dat onze medeburgers met deze aanpak kunnen instemmen, maar wel op één voorwaarde: dat wij de moeite nemen om hun beter uit te leggen wat er in Europa op het spel staat. Ik moedig u aan, mijnheer de Voorzitter, om deze taak op u te nemen, waarbij u de volledige steun van mijn fractie hebt.

  Martin Schulz, namens de S&D-Fractie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, ik sluit mij aan bij de woorden van de heer Daul. Onze fractie, mijnheer Buzek, staat achter veel – praktisch alle – punten van het door u gepresenteerde programma. Dat geldt voor de inhoudelijke voorstellen die u deed, de procedurele vernieuwingen die u beschreef en de vitalisering van het debat in het Parlement. U hebt een rede gehouden waarvan de inhoud door het Parlement breed wordt gedragen.

Wel plaats ik één kanttekening bij een opmerking van collega Daul, die voor uw programma een looptijd van vijf jaar zag weggelegd. Laten we eerst eens uitgaan van tweeënhalf jaar – dat is al een lange tijd dunkt me.

Mijnheer Buzek, u neemt het ambt van Voorzitter over terwijl de Europese Unie een moeilijke fase doormaakt. U hebt deze baan aanvaard in een ook voor het Europees Parlement moeilijke tijd. Dit Parlement is voor het eerst sinds lang niet meer een instelling waarin de pro-Europese consensus onomstreden is. Integendeel, dit Parlement is voor het eerst een platform waarin krachten hun stem verheffen, zich een gehoor verschaffen en hun invloed doen gelden om het tegendeel te bereiken van waar u in uw rede voor pleit. Het is een ontwikkeling die in de vorige zittingsperiode is begonnen en na de laatste verkiezingen aan kracht heeft gewonnen. Het aantal afgevaardigden in deze Vergadering dat een einde wil maken aan de Europese integratie, het aantal afgevaardigden dat de Europese integratie teniet wil doen, het aantal leden van dit Huis dat uit is op renationalisatie, is dramatisch gestegen.

In de vorige zittingsperiode hebben we gezien hoe het eraan toe gaat als je probeert het Handvest van de grondrechten door de voorzitters van de drie instellingen te laten ondertekenen. De taferelen die zich toen afspeelden, hield ik niet voor mogelijk in een multinationaal democratisch parlement. We waren er destijds allen getuige van. Het aantal collega's met die mentaliteit is toegenomen.

Daarom zeg ik: ja, u hebt gelijk! Wij moeten ons inderdaad laten leiden door de strijd voor voortzetting van de integratie, de strijd voor verdieping van de integratie, de strijd voor het Verdrag van Lissabon, dat cruciaal is voor de uitbreiding van de EU, en de strijd voor de uitbreiding van de EU op basis van een zich verdiepende integratie. Ik ben verheugd dat de Voorzitter van dit Huis – een Voorzitter afkomstig uit een land dat in de meest recente uitbreidingsronde tot de EU is toegetreden, een Voorzitter die als regeringsleider van zijn land destijds de onderhandelingen inging met het lidmaatschap als doel – de boodschap "wij willen meer Europa" in zijn ambtsperiode centraal stelt. Wij willen een geïntegreerd Europa, wij willen een verdiept Europa, een uitgebreid Europa in samenspel met verdieping, opdat wij verwezenlijken wat in de kernzin van uw betoog naar voren kwam: de solidariteit die tot vrijheid heeft geleid.

Dat is de solidariteit die wij intern nodig hebben om vrijheid in sociale rechtvaardigheid te realiseren. Daarom, mijnheer Buzek, stemmen de Socialisten en Democraten volmondig in met uw betoog, omdat die het ideologische, het geestelijke fundament vormt van een strijd die wij in deze zittingsperiode moeten voeren.

Tijdens mijn allereerste zittingsperiode in het Europees Parlement had ik het voorrecht om te luisteren naar de toespraak die de Franse president François Mitterand hier in zijn hoedanigheid als voorzitter van de Raad aflegde. Eén zin staat voor altijd in mijn geheugen gegrift: "Nationalisme betekent uiteindelijk altijd oorlog". Dat houdt in dat het tegengestelde van nationalisme, de overwinning op het nationalisme, de Europese gedachte, uiteindelijk vrede betekent. En dat is waar wij, met u mijnheer Buzek, gezamenlijk voor zullen strijden!

(Applaus)

  Guy Verhofstadt, namens de ALDE-Fractie. – Mijnheer de Voorzitter, eerst en vooral wil ik u namens de ALDE-Fractie bedanken voor uw inaugurale rede. U heeft daarin een programma bekend gemaakt waarin onze fractie zich ten volle kan herkennen. Ik heb u dat trouwens al gezegd bij uw verkiezing, mijnheer de Voorzitter, ik ben blij dat u Voorzitter bent geworden van het Parlement, niet alleen omdat u een symbool bent van de uitbreiding van de Europese Unie, maar ook – en ik wil daar even de nadruk op leggen – vanwege uw engagement in Solidarność. Solidarność heeft immers drie grote zaken kunnen verwezenlijken. Ten eerste, het heeft de mensen in Polen een stem gegeven, het heeft de democratie gebracht in het ganse voormalige Oostblok en het heeft ook Europa fundamenteel veranderd. Het heeft namelijk van een verdeeld Europa een eengemaakt Europa gemaakt. U heeft dus, mijnheer de Voorzitter – en dat is gebleken uit uw rede – de perfecte ervaring om tijdens de komende jaren ook met het Europees Parlement drie ambities waar te maken, namelijk de Europese burger meer stem geven, de Europese Unie democratischer maken, en ook op die wijze de Europese integratie vooruit helpen.

Ik denk dat het goed is om naar aanleiding van de inaugurale rede van Voorzitter Buzek even te onderlijnen, collega's, dat uit de Eurobarometer blijkt dat van alle instellingen van de Europese Unie de burgers het meeste vertrouwen hebben in het Parlement. Dat is dus een zware opdracht voor ons allemaal, want dat betekent dat wij dat vertrouwen niet mogen beschamen en dat we dus de stem van de burger luider moeten laten klinken in de Europese besluitvorming. Ik denk dat we daarbij, uitgaande van uw rede, Voorzitter, voor een dubbele uitdaging staan. Aan de ene kant moeten we het Verdrag van Lissabon toepassen en zo snel mogelijk in praktijk brengen. Wat dat betreft moeten we zo snel mogelijk – zoals u trouwens hebt voorgesteld – gaan onderhandelen met het voorzitterschap van de Raad om tot een aantal aanpassingen te komen.

Ten tweede denk ik ook, Voorzitter – en dit is de andere kant van de uitdaging – dat we gebruik moeten maken van alle mogelijke hefbomen die in de macht liggen van het Europees Parlement om de macht van dit Parlement verder uit te breiden. We hebben dat gedaan in de procedure voor de aanstelling van de voorzitter van de Commissie, maar we moeten dat ook in andere dossiers, op elk mogelijk punt blijven doen. Het belangrijkste punt dat ik daarbij zie, collega's, is dat we in de komende jaren tot een nieuwe begroting moeten komen voor Europa en de Europese Unie. Ik denk dat dit een uitgelezen kans is voor het Europees Parlement om ervoor te pleiten, te eisen, dat het een begroting wordt die gebaseerd zal zijn op eigen middelen en eigen inkomsten van de Europese Unie, want dit Europees Parlement zal pas een echt Parlement zijn wanneer het ook volle zeggenschap heeft over eigen inkomsten die het zelf in de toekomst zal kunnen innen.

(Applaus)

Hier ligt een belangrijke opdracht voor u, Voorzitter, om die strijd samen met dit hele Parlement te leveren. U zult daarbij op de volledige steun van onze fractie kunnen rekenen omdat wij allemaal weten, zeker in deze tijden van economische en financiële crisis, dat het niet het nationalisme is, dat het niet het protectionisme is dat ons uit de moeilijkheden zal helpen of ons de toekomst zal garanderen, maar dat enkel een voortzetting van de Europese integratie een oplossing betekent voor de Europese volkeren en voor de Europese burgers.

In elk geval veel succes, Voorzitter.

(Applaus)

  Rebecca Harms, namens de Verts/ALE-Fractie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, op veel punten die al door de vorige sprekers zijn behandeld, hoef ik niet meer in te gaan. Voor mijn fractie was het duidelijk dat wij uw kandidatuur ondersteunen; wij vonden het immers allang tijd dat een grote persoonlijkheid in het Europees Parlement afkomstig uit een nieuwe lidstaat tot hoofd van het Parlement werd gekozen.

Wij hopen voor de toekomst dat de Voorzitter van dit Huis zal worden gekozen op grond van bepaalde aspecten, zoals in uw geval uw bijzondere en veelgeprezen bekwaamheden en vaardigheden. Ook zouden wij graag zien dat de nationale delegaties in de grote fracties wellicht een beetje minder hun macht laten gelden dan persoonlijkheden als u gewoon zijn te doen.

Onze verwachtingen van u zijn hooggespannen, in die zin dat u een brug zult slaan tussen het oosten en het westen om de kloof te slechten waar ik enkele weken geleden nog over sprak. Het zomerreces is nu voorbij en gezien de politieke ontwikkelingen voorzie ik dat u een zware tijd tegemoet gaat. Ik heb de indruk dat door de grote mondiale financiële crisis en de daaropvolgende economische crisis de taak om oost en west binnen de EU nader tot elkaar te brengen er niet eenvoudiger op geworden is. Integendeel, de uitdagingen zijn groter geworden, omdat de ongelijkheden een groot probleem vormen.

Een meer kritische noot wil ik plaatsen bij de houding van het Parlement ten aanzien van het volgende. Het is nu een jaar geleden dat Lehman Brothers omviel. Er gaat een grote delegatie Europeanen naar de G20-top, waar besproken zal worden hoe de financiële crisis moet worden overwonnen. Dit Parlement is er niet in geslaagd besprekingen te voeren over resoluties op dit terrein en het geeft onze onderhandelaars geen uniforme basis mee waarmee ze uit de voeten kunnen. Dat is een teken van zwakte, niet van sterkte.

Ik vermoed dat dit komt omdat we het niet eens zijn over de vraag hoe deze ellende eigenlijk heeft kunnen ontstaan. Ik ben van mening dat de huidige crisis niet enkel op het conto valt te schrijven van een paar ontspoorde bankiers; de kiem ligt namelijk in het neoliberale geloof in de merites van ongereguleerde financiële markten, een geloof dat niet alleen in de VS, maar ook in Europa nog altijd levend is. In de politieke arena van de Europese Unie lopen de meningen over de oorzaak van de crisis uiteen en daarom zijn we verdeeld over hoe we een uitweg kunnen vinden.

Verder klopte alles wat u zei over de tweede grote uitdaging die ons in internationaal onderhandelingsverband te wachten staat, te weten de uitdaging van de klimaatcrisis. Ik hoop dat wij in Kopenhagen als Europeanen meer een vuist kunnen maken dan tot nu toe het geval is geweest. Ik heb de indruk dat de Europeanen nog lang niet toe zijn aan een passende voortrekkersrol op het gebied van het klimaatbeleid.

Daar zijn allerlei oorzaken voor aan te wijzen waarvan er altijd één uitspringt: het geringe vertrouwen in concepten als de Green New Deal, waar Ban Ki-moon of Achim Steiner namens de VN voor pleit. Ook in deze vergaderzaal vindt nog lang niet iedereen dat de traditionele industriële maatschappij op de schop moet, dat men verder moet kijken dan naar de dag van morgen en dat klimaatvriendelijke technologieën, efficiënte technologieën enzovoort niet alleen voor Europa, maar voor de hele wereld de toekomst zijn.

Er staan ons grote uitdagingen te wachten, mijnheer de Voorzitter. Als u opkomt voor toekomstgerichte en duurzame ideeën kunt u beslist rekenen op onze steun. Het is jammer dat de Europese Commissie niet ook aan een nieuw hoofdstuk begint, want het ziet ernaar uit dat de hoofdvertolker van ideeën van gisteren, de heer Barroso, de Commissie ook in de komende zittingsperiode zal aanvoeren.

Ik wens u veel succes, mijnheer de Voorzitter. Namens mijn fractie zeg ik dat wij ons verheugen op boeiende en hopelijk productieve discussies.

(Applaus)

  Michał Kamiński, namens de ECR-Fractie. – (PL) Mijnheer de Voorzitter, ik heb vandaag met veel plezier naar uw toespraak en uw programma voor de volgende tweeënhalf jaar van onze werkzaamheden in dit Parlement geluisterd. Ik zou u van harte willen bedanken voor uw toespraak. Ze toont aan dat u respect heeft voor ons, de leden van het Europees Parlement, ongeacht de fractie waartoe we behoren, het land waaruit we afkomstig zijn of de standpunten die we verdedigen. Ik vond het een inspirerende toespraak, aangezien ik van mening ben dat ons Parlement echt behoefte heeft aan het soort leiderschap dat u vandaag in uw uiteenzetting hebt voorgesteld. We zijn het niet overal over eens en het is ook geen geheim dat wij over bepaalde zaken uiteenlopende meningen hebben, maar ik zou hiermee willen beginnen en zo in zekere zin willen reageren op de standpunten die ik hier vandaag heb gehoord.

Er is niets mis met het feit dat het Parlement een plaats van debat is, een ontmoetingsplaats voor mensen die er over verschillende thema's mogelijk verschillende meningen op nahouden, onder meer over de toekomst van Europa. Het probleem is dat wij te goeder trouw zouden moeten trachten onze standpunten tegen elkaar af te wegen, want in dat geval zal er altijd een compromis mogelijk zijn. Als we ervan uitgaan – en dat doe ik ook – dat iedereen in dit Parlement van goede wil is en het beste voorheeft met ons continent, zullen we erin slagen om onze meningsverschillen te overbruggen en zullen we altijd bereid zijn het debat aan te gaan. Wat we echt nodig hebben, is deze goede wil.

Het spreekt vanzelf, mijnheer de Voorzitter, dat onze fractie, de Europese Conservatieven en Hervormers – een fractie die er trots op is dat ze in dit Parlement een zekere nieuwe dimensie van politiek denken over Europa invoert – met luide stem de burgers wil vertegenwoordigen die onze fractieleden hebben verkozen. Wij ontkennen het democratische mandaat van geen enkel lid van dit Parlement, integendeel, wij hebben zeer veel respect voor dit mandaat, wij vertegenwoordigen hier immers onze kiezers. Door voor een partij te stemmen die deel uitmaakt van de fractie van Europese Conservatieven en Hervormers, wisten onze kiezers waarvoor ze kozen.

Mijnheer de Voorzitter, uw verkiezing was een historische gebeurtenis. Ik ben zo vrij om onze collega's eraan te herinneren dat er vandaag op uitnodiging van leden van verschillende fracties in dit Parlement een groep Poolse jongeren aanwezig is. Ze zijn allemaal geboren op 4 juni, dus op de dag waarop in mijn land de eerste gedeeltelijk vrije verkiezingen hebben plaatsgevonden. Deze ontmoeting met jongeren die op 4 juni zijn geboren, gaf me het gevoel dat ik niet meer zo jong ben, aangezien de baby's van toen intussen volwassen zijn. Wat ik echter duidelijk wil maken, is het volgende: toen ik vandaag met hen praatte en besefte dat zij in Rzeszów, een stad in het zuidoosten van Polen, op de bus zijn gestapt en zonder grenscontroles naar Straatsburg zijn gereden, naar hun Parlement, bedacht ik dat niemand van al diegenen die zich 4 juni herinneren, ooit van zulke heuglijke gebeurtenissen had durven dromen. Vandaag zijn jonge Polen, Tsjechen, Esten en Litouwers te gast in hun Parlement in Straatsburg.

Mijnheer de Voorzitter, ik ben ervan overtuigd dat u erop zult toezien dat dit Parlement als een democratische instelling functioneert, als een plaats waar ruimte is voor een eerlijk debat tussen mensen die de burgers van de Europese Unie oprecht willen helpen. Als we er vandaag aan denken dat u, mijnheer de Voorzitter, afkomstig bent uit mijn vaderland, uit een land dat zo zwaar onder het totalitaire regime heeft geleden, kunnen we met zekerheid het volgende zeggen: de Europese Unie heeft ervoor gezorgd dat de Europese volkeren al zestig jaar geen oorlog meer kennen en dat is zonder twijfel haar grootste wapenfeit. Dit is een geweldige prestatie voor een organisatie die wij, de fractie van Europese Conservatieven en Hervormers, zoals onze naam aangeeft, willen hervormen, maar waarin we ook sterk geloven. Wij geloven in een beter Europa. Voor dat Europa – een beter Europa dat dichter bij de burgers staat – willen wij ons tijdens deze zittingsperiode inzetten.

(Applaus)

  Eva-Britt Svensson, namens de GUE/NGL-Fractie. – (SV) Mijnheer de Voorzitter, ik zou u nogmaals willen feliciteren met uw benoeming.

Transparantie, democratie en pluralisme zijn termen die door de EU en het Parlement hoog in het vaandel worden gedragen en die nooit tot symboolpolitiek mogen verworden. Helaas zijn die termen soms niets meer dan mooie woorden. In de realiteit worden overeenkomsten achter gesloten deuren gesloten. Daarom hebben wij in het Parlement een andere manier van werken nodig, waarin wij onze werkzaamheden en besluiten in een geest van ware democratie transparantie verschaffen. Wij hebben een open manier van werken nodig die voor alle fracties en alle Parlementsleden geldt. Als niet eens alle leden van het Europees Parlement het gevoel hebben dat ze betrokken zijn bij en inzicht hebben in onze werkzaamheden, hoe kunnen we dan verlangen dat onze burgers zich betrokken voelen bij en vertrouwen hebben in onze werkzaamheden en dat ze gaan stemmen? Nieuwe technologie is een goede zaak – die hebben we nodig voor informatieverstrekking – maar we mogen de belangrijkste bestanddelen van betrokkenheid niet vergeten, namelijk democratie en transparantie.

We maken een financiële crisis en een milieu- en klimaatcrisis mee. Ik moet er ook aan herinneren dat we handelsovereenkomsten hebben die soms de problemen met betrekking tot voedselzekerheid en armoede in de wereld verergeren.

De oplossing voor de crises is volgens de Confederale Fractie Europees Unitair Links/Noords Groen Links niet de voortzetting van hetzelfde beleid dat soms een factor was die tot de crises heeft geleid. De burgers van Europa hebben een ander beleid nodig. Ze zijn een ander beleid waard – een beleid waarin de behoeften van de mensen op de eerste plaats komen, en niet, zoals vandaag het geval is, de behoeften van de markt. Een manier om de verandering van het beleid in de juiste richting aan te vatten, is ophouden met de privatisering en deregulering van de openbare dienstverlening. De markt is er niet in geslaagd tegemoet te komen aan de noden van de burgers inzake werkgelegenheid, sociale rechten, enzovoort. Daar moeten we de gevolgen van dragen.

We hebben het over democratie. Democratie vereist ook dat onze burgerrechten en fundamentele vrijheden nooit worden geschonden. We hebben momenteel een groot aantal voorstellen voor het meer controleren van onze burgers. Vrijheid van meningsuiting moet ook op het internet gelden.

De EU en haar burgers hebben dus behoefte aan een ander beleid voor een rechtvaardigere samenleving met meer solidariteit. Wij van de Confederale Fractie Europees Unitair Links/Noords Groen Links zijn bereid en nemen graag onze verantwoordelijkheid om onze rol te spelen in het uitbouwen van een rechtvaardigere EU met meer solidariteit en een rechtvaardigere en betere wereld.

  Francesco Enrico Speroni, namens de EFD-Fractie. – (IT) Mijnheer de Voorzitter, ook namens mij van harte gefeliciteerd met uw nieuwe functie. Ik heb uw toespraak en uw programma zeer kunnen waarderen en ik wil graag even de aandacht vestigen op een aspect dat naar mijn mening het belangrijkst is, of voor ons als Parlementsleden het belangrijkst zou moeten zijn, namelijk de wetgevingswerkzaamheden.

De dialogen met de grootmachten en de missies zijn goed werk, maar de belangrijkste taak van een Parlement is, althans naar mijn mening, het maken van wetten, het maken van regels, want we zijn bovenal gekozen om die taak uit te voeren. Een van de problemen is dat wij geen initiatiefrecht hebben, omdat de grondleggers en hun opvolgers dat ons hebben ontzegd. Voortdurend nemen wij resoluties aan en ondertekenen wij schriftelijke verklaringen waar vervolgens niets mee gedaan wordt omdat de Commissie er geen gehoor aan geeft.

Voorzitter Barroso heeft gezegd dat dat terecht is omdat de Commissie anders, als ze de wetsvoorstellen in de vorm van schriftelijke verklaringen en resoluties van het Parlement aanneemt, de Verdragen zou schenden, die een dergelijke praktijk niet toestaan. Ik ben zo vrij deze interpretatie misleidend te noemen: deze praktijk wordt in de Verdragen niet uitdrukkelijk genoemd, maar ook niet verboden.

Ik wil erop wijzen dat het Parlement, wanneer het een verzoek of een wetsvoorstel indient, dit namens miljoenen burgers in Europa doet, namens de meerderheid van de Europese burgers, want zowel de schriftelijke verklaringen als de resoluties moeten door een meerderheid worden goedgekeurd om te worden aangenomen.

Daarom ben ik ervan overtuigd dat u, mijnheer de Voorzitter, zich zult inzetten ten overstaan van de Commissie opdat de voorstellen van de leden van ons Parlement EU-wetgeving kunnen worden, volgens de wil van de burgers, onze kiezers. Het is een zware taak, maar ik ben er zeker van dat u die naar behoren zult uitvoeren.

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, in mijn hoedanigheid van niet-ingeschrevene spreek ik natuurlijk op persoonlijke titel, maar ook uit naam van sommige van mijn collega's: niet mijn Nederlandse collega's van de PVV, maar mijn collega's van het Front National, van de Bulgaarse partij Attack, van de Oostenrijkse partij FPÖ, van de British National Party, van de Hongaarse partij Jobbik en van het Belgische Vlaams Belang.

Ik zou willen zeggen, mijnheer de Voorzitter, dat ik geen moment twijfel aan de oprechtheid van de voorstellen die u hebt gedaan. Als u mij toestaat wil ik echter wel opmerken dat ik eraan twijfel of deze voorstellen realistisch zijn.

Als eerste hebt u het probleem van de economische crisis aan de orde gesteld. Het is een feit dat miljoenen Europeanen hun vermogen en hun banen bedreigd zien door de perverse gevolgen van de globalisering, die hen – ten voordele van een kleine groep mensen – overlevert aan de oneerlijke concurrentie van landen waarvan de werknemers op een cynische manier worden uitgebuit, en aan de hebzucht van staatloze financiële belangen. Helaas heeft de Unie de Europeanen niet tegen deze situatie beschermd. Zij heeft hen juist in deze situatie gedreven.

Ten tweede zou ik vanuit mijn bescheiden positie, waarbij ik echter de politieke krachten vertolk waarvan de heer Schulz bereid was toe te geven dat deze een bedreiging vormen voor de traditionele organisaties – en ik bedank hem daarvoor –, een oproep willen doen aan ons Parlement, en aan uzelf, mijnheer de Voorzitter, om bescheidener te zijn en om uit eigen beweging bepaalde grenzen te stellen aan onze bevoegdheden. Ik ben er, als Europeaan en als christen, innerlijk van overtuigd dat een aantal van de waarden die wij uitdragen, universele waarden zijn. Het verheugt mij des te meer om erop te wijzen dat het niet onze taak is om de wereld principes en wetten voor te schrijven, temeer omdat hier organisaties voor bestaan, zoals de Verenigde Naties, en temeer omdat er nog veel moet worden gedaan in Europa zelf, waar wij, tegen het recht op leven in, voorzieningen treffen om onze eigen kinderen om te brengen, en waar wij, tegen de vrijheid van meningsuiting in, de morele, media-, politieke en gerechtelijke dictatuur doordrukken van wat bekendstaat als "politieke correctheid". Politieke groeperingen als de onze die uitdrukking geven aan het leed en de hoop van miljoenen Europeanen, worden gediscrimineerd, vervolgd en soms zelfs ontbonden, zoals het Vlaams Blok in België overkwam: een absoluut schandaal dat tot geen enkel protest leidde in dit Parlement. Als dat in Afrika of in Latijns-Amerika was gebeurd, dan waren er ongetwijfeld wel andere geluiden opgegaan.

Als niet-ingeschrevenen in het Parlement hebben wij niet dezelfde rechten als anderen – zoveel is wel duidelijk – en hebben wij nog steeds geen vertegenwoordigers in de Conferentie van voorzitters, zoals wij u gisteren hebben verteld.

Tot slot wordt door de verkiezingsmethoden miljoenen Europeanen de mogelijkheid ontnomen zich te laten vertegenwoordigen in de wetgevende organen van hun eigen land, die een afspiegeling moeten vormen van het electoraat in al zijn verscheidenheid.

Concluderend zou ik de wens willen uitspreken dat wij ons er bij ons werk te allen tijde van bewust zijn dat Europa, in de geschiedenis van de mensheid, de regio is die de vrijheid der naties heeft uitgevonden die nergens anders te vinden is; de gelijkwaardigheid van deze naties; en eerbiediging van hun bevoegdheden en van het beginsel van niet-inmenging, dat betekent dat iedereen de baas is over zijn eigen zaken en op zijn eigen grondgebied. Dat is een van de belangrijke bijdragen van de Europese beschaving aan het erfgoed van de mensheid.

  Cecilia Malmström, fungerend voorzitter van de Raad. − (SV) Mijnheer de Voorzitter, dit is de eerste keer dat ik in de hoedanigheid van fungerend voorzitter van de Raad dit Parlement toe kan spreken en namens het Zweeds voorzitterschap en de hele Raad en ook in eigen naam wil ik u, mijnheer de Voorzitter, van harte feliciteren. Twintig jaar na de val van de Berlijnse Muur is het fantastisch u deze functie te zien bekleden. Ik weet dat het voor u persoonlijk een zege is. Het is een zege voor het Europees Parlement en voor ieder van ons die de Europese samenwerking en alles waar zij voor staat een warm hart toedraagt.

Ik wil u ook bedanken voor de visionaire toespraak en de ambitieuze plannen die u voor dit Parlement hebt. Ik ben ervan overtuigd dat het Europees Parlement bij u in goede handen is. Tijdens uw Voorzitterschap zal u hopelijk de concrete besluiten en liefst ook het mirakel waar u naar verwees tot stand kunnen brengen. Wij van de Raad kijken ernaar uit met u en het Europees Parlement samen te werken. Vele leden hebben het gehad over alle uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd: de klimaatkwestie, de economische crisis, werkgelegenheid, de rol van Europa in de wereld, enzovoort.

In het wetgevingsproces is voor u, als vertegenwoordigers van de burgers maar ook via het debat dat hier wordt gevoerd, een belangrijke rol weggelegd. Dat het Europees Parlement opkomt voor de Europese waarden, is ongemeen belangrijk. Als het Verdrag van Lissabon van kracht wordt – en ik hoop echt dat dit zal gebeuren – wint de rol van het Europees Parlement nog aan belang en krijgt u een grotere invloed op de Europese agenda. Ik weet dat u het Europees Parlement en de rol van de instelling echt zal verdedigen, maar hopelijk zal u ook een brug slaan naar andere instellingen en een ernstige gesprekspartner zijn. Wij van het voorzitterschap kijken er erg naar uit gedurende de volgende zes jaar uw gesprekspartner te mogen zijn en wensen u veel succes met uw werkzaamheden.

  De Voorzitter. – Ik wil alle nieuwe leden van het Europees Parlement erop wijzen dat de minister lid is geweest van dit Parlement; zij is dus een van ons.

  José Manuel Barroso, voorzitter van de Commissie. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, namens de Commissie en mijzelf wil ik u nogmaals oprecht feliciteren en wens ik u het allerbeste voor uw ambtstermijn. Uw verkiezing staat niet alleen symbool voor de hereniging van Europa, maar ook voor een Europa dat zeer veel waarde hecht aan de kernwaarden vrijheid en solidariteit.

Persoonlijk en als voorzitter van de Commissie zeg ik u en het Europees Parlement toe naar een hechte samenwerking te zullen streven. Het Parlement en de Commissie zijn de twee communautaire instellingen bij uitstek die in het centrum van de Gemeenschap staan. U en alle leden van het Parlement zijn door de burgers van de EU rechtstreeks gekozen en de Commissie heeft niet alleen het recht maar ook de plicht om de belangen van Europa boven de specifieke belangen van landen te stellen. Ik denk dat wij een bijzondere verantwoordelijkheid hebben voor het Europese project, met volledige inachtneming van de Verdragen.

Daarom herhaal ik mijn bereidheid om samen met u te werken aan het bevorderen van de Europese parlementaire democratie.

(Applaus)

VOORZITTER: GIANNI PITTELLA
Ondervoorzitter

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). - (IT) Mijnheer Buzek, ik heb uw toespraak met veel waardering aangehoord, en vooral het gedeelte over de institutionele, maar tevens sociale rol van het Parlement, die u als het hart van het Europees democratisch systeem kenschetste.

Vandaag vieren we een Europa van 27 lidstaten dat zich hier opnieuw verenigt na diverse malen verdeeld te zijn geweest door terreurregimes die muren in ons continent hebben opgericht, muren die niet overeind zijn gebleven, maar omver zijn geworpen door de wind van de democratie en de vrijheid.

Dit jaar vieren we de dertigste verjaardag van de eerste algemene verkiezingen van dit Parlement en ook de twintigste verjaardag van de val van de Berlijnse muur. Ik zou er graag aan willen herinneren, Voorzitter Buzek, dat toen mijn ouders dertig jaar geleden voor het eerst naar de stembus gingen om voor Italië de eerste afgevaardigden voor het Europees Parlement te kiezen, het kiesrecht in uw land nog niet bestond.

In 1979, amper een jaar nadat Karol Wojtyła tot Paus was gekozen, toen er in Italië en in andere landen verkiezingen werden gehouden voor het eerste Europees Parlement, was u betrokken in de halfverboden vakbeweging Solidarność, die streed om democratie en vrijheid in uw land. Voor het uitoefenen van dezelfde rechten, democratie en vrijheid, gingen wij naar de stembus en riskeerde u dag in dag uit te worden gedood of te worden onderdrukt.

Daarom ben ik vereerd, mijnheer Buzek, dat ik met mijn kleine en wellicht niet doorslaggevende stem heb bijgedragen aan uw benoeming en het doet mij deugd dat verschillende geschiedenissen, gedreven door dezelfde waarden en dezelfde idealen, vandaag in dit Parlement samenkomen en worden veredeld – geschiedenissen die de prachtige geschiedenis van dit jonge Europa sterk maken.

  Marek Siwiec (S&D). – (PL) Mijnheer de Voorzitter, ik zou u van harte willen gelukwensen met uw verkiezing en uw goede toespraak. Ik had graag gezien dat u in uw uiteenzetting wat meer aandacht had besteed aan de landen in Oost-Europa. Er staan in de nabije toekomst zeer moeilijke verkiezingen voor de deur in Oekraïne. Het Europees Parlement heeft de bijzondere verantwoordelijkheid om erop toe zien dat de democratische procedures in dit land in acht worden genomen. Het was het Europees Parlement, de eerste Europese instelling, dat van meet af aan steun heeft verleend aan de grote omwentelingen die zich vijf jaar geleden hebben voltrokken.

Ik zou het Europees Parlement willen vragen om deze kwestie met betrekking tot de presidentsverkiezingen in Oekraïne op een bijzondere en onconventionele manier te behandelen, in overleg met de instellingen en delegaties die hiertoe zijn aangewezen, zodat het Parlement in het land bekendheid kan verwerven als een serieuze instelling die de democratische procedures in Oekraïne hoog in het vaandel heeft.

  Eva Lichtenberger (Verts/ALE). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, ik wil u feliciteren en iets op het hart drukken: de kwaliteit van een parlement laat zich afmeten aan de mate waarin het zijn rechten benut, waarin het zijn rechten doet gelden en waarin het zich handhaaft in het grote politieke discours.

Samen met u moeten wij voorkomen dat dit Parlement zich onder druk laat zetten door Commissievoorstellen die ondoordacht zijn of enkel de belangen van bepaalde lobbyisten dienen. Het is onze verantwoordelijkheid om nu ons standpunt helder en duidelijk te verkondigen. Wij moeten nadenken over hoe Lissabon onze situatie zal veranderen. Ik hoop dat we erin slagen daarna ook concrete stappen te ondernemen.

We moeten onomwonden tonen – ook met betrekking tot de keuze van de Commissievoorzitter – dat wij onze rechten nu benutten. Wij moeten een duidelijk signaal afgeven aan de Commissie. Dat signaal houdt in: geen directe verkiezing van de heer Barroso op dit moment!

  Zoltán Balczó (NI). – (HU) Voorzitter Buzek, staat u mij toe het woord rechtstreeks tot u te richten, al zit u hier nu in de hoedanigheid van Parlementslid. Uw verkiezing wordt hier in het Parlement gezien als het symbool van het feit dat het Oostblok niet meer bestaat, alleen een verenigd Europa. U zei in uw toespraak dat er geen oud en nieuw Europa meer is, alleen ons Europa.

Velen zien dat helaas niet zo. U had het in uw toespraak ook over de angst die bestond in de landen die in 2004 zijn toegetreden. Inmiddels bent u echter ook op de hoogte van de teleurstelling die in deze landen te bespeuren valt. De reden daarvoor is dat er geen gelijkheid is. Gelijkheid is cruciaal. Staatssecretaris Lindblad noemde gelijkheid het basisbeginsel van de begroting. Als dat zo is, waarom bestaat er dan geen gelijkheid op het gebied van landbouwsubsidies? Hongarije heeft bewezen in staat te zijn deze subsidies te ontvangen via zijn institutionele systeem en desondanks wordt het land gediscrimineerd.

Mijnheer de Voorzitter, u hebt iedereen aangemoedigd zijn of haar moedertaal te spreken. Het doet me deugd dat ik in dit Parlement als Hongaar gelijkwaardig ben, maar voor het spreken van mijn moedertaal zou ik in Slowakije een boete opgelegd krijgen. Mijnheer de Voorzitter, u hebt uw rol als bemiddelaar aangeboden, waarvoor we u hartelijk danken, maar hier zal slechts objectief resultaat worden geboekt als de Hongaarse minderheid op haar geboortegrond haar eigen moedertaal kan gebruiken. Ook daarbij wens ik u veel succes.

  Zuzana Roithová (PPE). - (CS) Geachte Voorzitter, ik ben echt ontzettend blij dat juist u, iemand die in zulk hoog moreel aanzien staat en ook nog afkomstig is uit Silezië, de voorzittershamer overneemt van Hans-Gert Pöttering en dat u net als hij zoveel nadruk legt op het grote potentieel van een verenigd Europa op het vlak van waarden als mensenrechten en solidariteit tussen de volkeren. De huidige zittingstermijn, die in het teken staat van de economische crisis, zal een ware lakmoesproef vormen voor deze solidariteit. Wat de besluitvorming hier betreft, maak ik mij daar geen zorgen over, maar ik weet dat burgers en regionale politici onze besluitvorming steeds vaker beoordelen vanuit het perspectief dat het hemd nader is dan de rok. Ik wil u dan ook dringend verzoeken, mijnheer de Voorzitter, om wanneer u de wereld kond doet van ons werk hier in het Europees Parlement meer aandacht dan voorheen het geval is geweest te besteden aan wat wij allemaal doen om de positie van de Europese burgers in mondiaal verband te verbeteren.

  Charles Tannock (ECR). – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik ben altijd vol bewondering geweest voor de wijze waarop de heer Barroso het voorzitterschap van de Commissie bekleedt. Hij is een atlanticus en voorstander van een vrije markt, net als de leden van mijn partij, die goede betrekkingen met de Verenigde Staten en een vrije markt na aan het hart gaat. Ik ben ook een goede vriend van Portugal. Ik steun José Manuel dus met veel genoegen.

Gisteren las ik echter in de Daily Telegraph dat hij met de ALDE-Fractie tot overeenstemming is gekomen over de instelling van een krachtige nieuwe mensenrechtencommissaris in zijn Commissie, die zich naar het schijnt zowel met externe als interne mensenrechtenkwesties gaat bemoeien. Dit baart me zorgen. Deze nieuwe functie lijkt volstrekt onverenigbaar met het besluit van dit centrumrechtse Parlement om een nieuwe, gecombineerde mensenrechtencommissie af te wijzen, en is gezien het werk van de Raad van Europa en de commissaris voor de mensenrechten van die organisatie ook volstrekt overbodig. Ik vraag voorzitter Barroso om opheldering over zijn beleid en intenties op dit punt.

  De Voorzitter. − Deze vraag had op een ander moment vandaag moeten worden gesteld, namelijk toen we het over de verklaring van de heer Barroso hadden, niet nu.

  Csaba Sógor (PPE). – (HU) Voorzitter Buzek, u hebt gesproken over het Slowaaks-Hongaarse conflict. Er is geen sprake van een Slowaaks-Hongaars conflict, maar van een conflict tussen Slowakije en de Europese Unie, aangezien dit land de spot drijft met fundamentele Europese waarden. U moet niet Slowakije en Hongarije met elkaar verzoenen, maar het Parlement van de Europese Unie en Slowakije, aangezien dit land ondertekende, geratificeerde documenten en verdragen schendt.

Verder wil ik ingaan op het onderwerp Silezië. Ik ben blij dat u dit hebt genoemd. De Europese Unie heeft veel van dergelijke gebieden die in de afgelopen eeuw deel uitmaakten van meerdere landen. Wij, Hongaren, zijn na de Eerste Wereldoorlog verdeeld over tien landen, waarvan zeven nu EU-lidstaten zijn. We zijn zeer dankbaar dat we zonder wapens of grenswijzigingen samen kunnen zijn. In Sub-Karpatië hebben de mensen de afgelopen eeuw vijf landstalen moeten leren. En waarom vermeld ik dit? Ook in het land waar ik woon, in Szeklerland, Transsylvanië, schamen de Roemeense machthebbers zich namelijk nog altijd voor onze moedertaal en onze symbolen.

Maar niet alleen in het Oostblok, ook in het Westen zijn er problemen met de waarden van de Europese mensenrechten en daarom dringen we erop aan dat Europa niet alleen een commissaris voor minderheden krijgt, maar ook een kaderwet over minderheden, die voor elk Europees land bindend is.

  Diane Dodds (NI). – (EN) Mijnheer de Voorzitter, dank u voor uw rede. Ik denk echter dat u en ik volstrekt verschillende paden bewandelen. Ik geloof in een Europa van samenwerkende landen, niet een Europa dat met handen en voeten is vastgebonden aan de federalistische aanpak van de Lissabonstrategie.

Op 2 oktober wordt het Ierse electoraat voor de tweede keer gevraagd om voor het Verdrag van Lissabon te stemmen, een verdrag dat is samengeflanst om de Europese grondwet via de achterdeur toch nog aangenomen te krijgen. Ik prijs het electoraat van de Ierse Republiek dat het bij het eerste referendum zijn gezond verstand heeft gebruikt en ben vol vertrouwen dat het dat bij het tweede referendum opnieuw zal doen. Ik vraag de Ieren met klem om standvastig te blijven in hun afwijzing van het Verdrag. Ondanks de beloften en dreigementen is het in essentie ongewijzigd gebleven. Het is nog steeds het verkeerde pad voor Europa en de landen van Europa.

Ook mijn volk, de Britten, moet de mogelijkheid worden gegeven het Verdrag af te wijzen. De Labourregering beloofde hun een referendum en dient die belofte na te komen. Zo niet, dan moeten de mogelijke opvolgers, de conservatieven, hetzelfde doen.

  Csaba Sándor Tabajdi (S&D). – (HU) Mijnheer de Voorzitter, als Hongaar, als vriend van Polen, als Midden-Europeaan en als onderdaan van een nieuwe lidstaat ben ik uitermate verheugd en voldaan over uw Voorzitterschap, aangezien dit kan bijdragen aan de volledige emancipatie van de twaalf nieuwe lidstaten. Voorlopig zijn wij immers slechts gelijkwaardig, maar we willen graag gelijkwaardiger zijn.

De toezegging die u hebt gedaan, is van historische waarde, mijnheer de Voorzitter, want u neemt een hachelijke kwestie op u met Silezië, waaraan niemand zich tot nu toe heeft gewaagd. U neemt een bemiddelaarsrol op u in de kwestie van nationale minderheden. In Europa bestaat 15 procent van de bevolking uit minderheden, waarvan 6,5 procent migranten en immigranten zijn, voornamelijk in West-Europa, en 8,5 procent tot een van oudsher bestaande minderheid behoort.

Het is een historische daad dat u bereid bent te bemiddelen in het Hongaars-Slowaakse conflict, en wel tussen de Slowaakse meerderheid en de Hongaarse minderheid in Slowakije. Ik hoop dat de Commissie dit voorbeeld zal volgen. De minderhedenkwestie mag in Europa niet onder het tapijt worden geveegd. Ik dank u voor uw aandacht en ik wens u veel succes.

  Antonello Antinoro (PPE). - (IT) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, ik wil u graag laten weten, mijnheer Buzek, hoezeer ik op dit moment ben vervuld met trots dat ik toebehoor aan zo'n belangrijke instelling als het door u voorgezeten Europees Parlement. De offers die u twintig jaar geleden in uw land hebt gebracht en waardoor de twaalf eerder genoemde landen vandaag in deze Kamer vertegenwoordigd kunnen zijn, maken Europa sterker.

Ik wil echter graag mijn bezorgdheid uiten ten aanzien van het programma dat u in uw toespraak hebt uiteengezet en dat – en ik hoop dat dat zal gebeuren – het Parlement zou moeten versterken. Ik hoop dat wat u ons hebt aangekondigd zal uitkomen.

Ik hoop dat de nieuwe voorzitter van de Europese Commissie, ongetwijfeld de heer Barroso, zal luisteren naar de krachtige woorden die u hebt uitgesproken, zodat dit Parlement kan voorzien in de behoeften van meer dan 550 miljoen burgers in Europa die op ons hebben gestemd, die ons hebben gekozen en die van dit Parlement en van ons allen antwoorden verlangen die Europa wellicht heeft geprobeerd te geven, maar niet geheel succesvol.

Wat dit aspect van uw werk betreft hoop ik en ben ik ervan overtuigd dat we via u erin zullen slagen de zekerheid die uzelf zojuist hebt genoemd, te verwezenlijken.

  Miloslav Ransdorf (GUE/NGL). - (CS) John Stuart Mill zei ooit dat het parlement de spiegel zou moeten zijn van het leven der naties. Dat is allesbehalve een eenvoudige opgave, maar des te belangrijker voor de voor ons liggende zittingsperiode, zeker gezien het feit dat Europa veel te belangrijk is om puur en alleen overgelaten te worden aan besluitvorming door de zogeheten politieke elites.

  Michael Theurer (ALDE). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, ik feliciteer u van harte met uw toespraak. De beëindiging van de deling van Europa vindt haar oorsprong enerzijds in de vrijheidsdrang van de Midden- en Oost-Europese landen en anderzijds natuurlijk ook in de aantrekkingskracht van Europa als economisch model.

Ik bespeur te weinig vertrouwen, vertrouwen in de toekomst. Als wij het in Europa niet klaarspelen, wie moet het dan in Europa doen? We moeten duidelijker voor het voetlicht brengen dat wij met vertrouwen aan de slag kunnen met de uitvoering van onze taken. We hebben grote mogelijkheden en onze kansen op groei zijn wereldwijd nog niet uitgeput. Zolang er nog mensen op de wereld rondlopen die behoefte hebben aan goederen en diensten zullen er kansen zijn op groei. Wij kunnen in Europa een deel van de koek bemachtigen. Alle betrokkenen zullen daar baat bij hebben.

Laten we gewoon wat meer vertrouwen hebben in het succesmodel Europa. Ik verzoek u die boodschap eveneens in uw redevoeringen over te brengen.

  Krisztina Morvai (NI). – (HU) Op 23 oktober 2006 werden in Hongarije de revolutie en de vrijheidsstrijd van 1956 herdacht. Op die dag zette een overweldigende, door de regering gedirigeerde politiemacht de aanval in op vreedzame betogers, voetgangers en zelfs verscheidene groepen buitenlandse toeristen die rustig in een restaurant zaten te dineren.

Er heerste volledige terreur in het land, honderden mensen raakten ernstig gewond, onder wie veertien mensen die in de ogen werden geschoten, waardoor velen van hen hun zicht hebben verloren. Honderden mensen zijn in de gevangenis gezet en tegen hen zijn showprocessen aangespannen die onlangs zijn afgerond – bijna stuk voor stuk met vrijspraak.

De premier prees het uitstekende werk van de politie. Vandaag, mijnheer de Voorzitter, is Kinga Göncz, lid van de toenmalige regering die de schietpartijen goedkeurde, ondervoorzitter van de Commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken van het Europees Parlement. Mijnheer de Voorzitter, graag hoor ik hierover uw mening. Namens Hongarije wil ik u verzoeken trouw te blijven aan de geest van solidariteit, te strijden voor de mensenrechten in de Europese Unie en te strijden voor het einde van de crisissituatie in Hongarije, die sinds de herfst van 2006 voortduurt. Verder wil ik de persoon die de mensen in dit Parlement aan deze situatie herinnert en het Parlement te schande maakt, vragen haar functie als ondervoorzitter van de Commissie LIBE neer te leggen.

  László Tőkés (PPE). – (HU) Als Roemeense Hongaar en in de geest van solidariteit feliciteer ik Voorzitter Jerzy Buzek als waardige opvolger van onze vorige Voorzitter Hans-Gert Pöttering. Laten we in de geest van solidariteit terugdenken aan het feit dat Hongarije zeventig jaar geleden Poolse vluchtelingen heeft opgenomen.

In de geest van solidariteit geef ik uiting aan onze vreugde dat een van de sleutelfiguren van de Solidarność tot Voorzitter van het Parlement is gekozen. Tevens denk ik terug aan paus Johannes Paulus II en het religieuze aspect. De Solidarność-beweging, de Hongaarse revolutie van 1956 en Temesvár (Timişoara) waren het symbool voor vrijheid, terwijl de persoonlijkheid en de mentaliteit van paus Johannes Paulus de kracht van het geloof symboliseren. Wij verwachten dat de Polen en de Oost-Europese landen door hun toetreding eenzelfde inbreng en religieuze meerwaarde zullen hebben, en daarom zie ik het Voorzitterschap van de heer Buzek met vertrouwen tegemoet.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D). – (PL) Mijnheer de Voorzitter, ik zou u eveneens heel hartelijk willen gelukwensen, niet alleen met uw verkiezing, maar ook met uw toespraak van vandaag, omdat u hebt bewezen dat er maar één Europa is en dat er geen sprake kan zijn van 'oude' en 'nieuwe' landen. Europa blijft ook divers en uw belofte dat deze diversiteit tot uiting zal komen in het werk van het Europees Parlement, is van onschatbare waarde.

Dit betekent echter niet dat Europa gelijk is. Er bestaan immers tal van verschillen waarvoor we in dit Europees Parlement een oplossing moeten zoeken. De Europese burgers ontvangen voor hetzelfde werk vaak een heel uiteenlopende vergoeding. Een te groot aantal Europese burgers is vandaag nog steeds werkloos. Ook dat is een probleem dat we moeten aanpakken. Er is te veel diversiteit en ongelijkheid wat de toegang tot de voordelen op het gebied van onderwijs, cultuur en gezondheidszorg betreft. Dit is een enorme uitdaging die het Europees Parlement onder uw leiding zou moeten aangaan.

Naar aanleiding van bepaalde uitspraken over een gemeenschappelijk energiebeleid zou ik u willen vragen wat er volgens u moet gebeuren met een onderneming die vandaag meer Duits en Russisch is dan Europees. Ik doel op de gaspijpleiding, aangezien u over het energiebeleid heeft gesproken. Wat is uw mening over de uitbreiding van de Europese Unie met Oekraïne? Welk tijdschema zal worden gevolgd met het oog op de toetreding van dit land tot de Europese Unie?

  Jerzy Buzek, Voorzitter. − (PL) Ik zou eerst en vooral alle sprekers in dit debat willen danken voor hun buitengewone steun. Ik begrijp dat we in een aantal specifieke gevallen van mening kunnen verschillen. Dat is een goede zaak, want daardoor ontstaat er altijd iets nieuws. Alleen door het uitwisselen van standpunten, door meningsverschillen en discussie zullen we in staat zijn om de moeilijkste vragen te beantwoorden. De uitgesproken steun die ik in de toespraken van de Parlementsleden heb gekregen, plaatst mij echter ook voor een extra verplichting, aangezien ik begrijp dat we voor grote uitdagingen staan die we stuk voor stuk het hoofd moeten bieden. Ik heb van dit Parlement een uitzonderlijk en sterk mandaat gekregen op een bijzonder ogenblik. Ik zou met klem willen benadrukken dat ik me hier terdege van bewust ben. Ik ben me bewust van mijn verantwoordelijkheid voor het werk dat we in de loop van de volgende tweeënhalf jaar zullen verrichten, niet alleen in het Europees Parlement, maar in de hele Europese Unie. Hetzelfde geldt voor het beeld dat onze burgers zullen hebben van ons werk, want dat is van bijzonder belang.

Mijn hartelijke dank gaat uit naar de heer Daul, de voorzitter van de Fractie van de Europese Volkspartij (Christen-Democraten). Ik stel het zeer op prijs dat hij heeft benadrukt dat het om ons Europa gaat. Ik beschouw mijzelf als een burger uit Centraal- en Oost-Europa, maar ons gemeenschappelijke Europa heeft vandaag een gezamenlijk optreden nodig. Ik vergeet niet waar ik vandaan kom, maar de tijd vliegt snel. Integratie veronderstelt dat we ons wederzijds verantwoordelijk voelen en dat deze verantwoordelijkheid ook wordt gedragen door de nieuwe lidstaten, of liever, door de landen die we soms als 'nieuwe' lidstaten bestempelen, want voor mij bestaat het onderscheid tussen 'oude' en 'nieuwe' lidstaten niet.

De heer Schulz heeft onderstreept dat dit een programma voor tweeënhalf jaar is. Misschien is dat zo. Wat ik werkelijk in gedachten had, is dat continuïteit noodzakelijk is. Eigenlijk heb ik uiteengezet hoe Europa er over vijf of tien jaar zou moeten uitzien en welke weg we zouden moeten inslaan. Over tweeënhalf jaar zal de nieuwe Voorzitter nieuwe prioriteiten toevoegen of de huidige prioriteiten enigszins aanpassen. Het is echter van groot belang dat we altijd vooruitkijken en een perspectief van misschien zelfs tien of vijftien jaar in ogenschouw nemen, zodat we in staat zijn in te spelen op gebeurtenissen die ons misschien verrassen. Ik ben het er uiteraard mee eens dat de beste uitbreiding er een is die voortvloeit uit onze interne integratie.

De heer Verhofstadt heeft de nadruk gelegd op het belang van de stem van de burger. Ik denk daar precies hetzelfde over. De stem van de burger is hier van cruciaal belang. Het Parlement vertegenwoordigt de burgers. Dit verklaart meteen onze grote verantwoordelijkheid. Hij heeft er tevens op gewezen dat we als antwoord op de crisis nauwer zouden moeten samenwerken, ook op economisch vlak, en dat we gezamenlijke besluiten zouden moeten nemen, wat precies het tegenovergestelde is van protectionisme. Dit aspect heb ik ook in mijn toespraak benadrukt.

Mevrouw Harms is in haar betoog ingegaan op de betrekkingen met de nationale parlementen. Wij creëren meer dan 50 procent van de Europese wetgeving die vervolgens door de nationale parlementen wordt goedgekeurd. Het is bijgevolg van wezenlijk belang om goede relaties te onderhouden met de parlementen in onze landen. Waarom? Omdat we behoefte hebben aan meer contact met de burgers. Het lijdt geen twijfel dat deze parlementen, onze eigen nationale parlementen, een veel beter contact hebben met de burgers. Er wordt dagelijks over hun werkzaamheden gesproken op de televisie, wat niet altijd het geval is voor ons Parlement. Laten we ervoor zorgen dat de burgers informatie krijgen over de belangrijke wetten die wij hier in het Europees Parlement, in de Europese Commissie en in de Europese Raad creëren. Laten we ervoor zorgen dat ze weten dat het Parlement verantwoordelijk is voor meer dan de helft van de besluiten die onze landen aangaan. Aangezien we voortaan zeer dicht bij de nationale parlementen zullen staan, zal het ons ook minder moeite kosten om deze boodschap over te brengen.

De crisis legt uiteraard een groot gebrek aan vertrouwen bloot. Dat is precies waar deze hele crisis om draait. Mevrouw Harms en ik zijn dezelfde mening toegedaan over het klimaat. We zijn samen in Bali geweest, we waren samen in Poznań en zullen samen in Kopenhagen zijn. We zullen alles in het werk stellen om tot een overeenkomst te komen.

De heer Kamiński heeft er de nadruk op gelegd dat we verschillende standpunten hebben over de toekomst van Europa. Ik ben het daarmee eens. We moeten inderdaad naar elkaar luisteren. Het feit dat u hier vandaag relatief grote groepen burgers vertegenwoordigt die een enigszins andere kijk hebben op de toekomst van Europa, is niet alleen een waarschuwing, maar ook een duidelijke boodschap aan ons adres. Wij, of liever ik, een overtuigd voorstander van een Europese toekomst en van Europese integratie, kom veel meer te weten over de Europeanen dankzij de bezwaren die u op tal van gebieden oppert. U kunt er zeker van zijn dat hierover een diepgaand debat zal worden gevoerd.

Mevrouw Svensson heeft in haar uiteenzetting aandacht besteed aan de transparantie van de werkzaamheden van het Europees Parlement. Zij is van oordeel dat niet alleen wij, maar ook onze kiezers moeten weten welke besluiten in dit Parlement worden genomen. Daar ben ik het volledig mee eens. Het staat voor mij als een paal boven water dat het probleem van sociale rechtvaardigheid belangrijk is. Ik ben zelf jarenlang lid geweest van een vakvereniging. Het ging om een heel gewone vakbond. We beseffen echter maar al te goed dat we de armsten niet naar behoren kunnen helpen zonder een gezonde economie en dat we onophoudelijk naar een evenwicht tussen beide aspecten moeten blijven zoeken.

De heer Speroni heeft gepleit voor passende en waardevolle samenwerking met de Europese Commissie en de Europese Raad. We mogen niet vergeten dat het Parlement steeds meer aan belang wint. Dankzij het Verdrag van Lissabon krijgen we aanzienlijk meer bevoegdheden dan vandaag het geval is. Dat is een positieve zaak, aangezien wij de vertegenwoordigers zijn die rechtstreeks door de burgers van de Europese Unie worden gekozen.

De heer Gollnisch twijfelt niet aan mijn goede bedoelingen, maar hij vraagt zich af of ze wel realistisch zijn. Ik zou willen zeggen dat het voor mij dertig of veertig jaar geleden volkomen onrealistisch was om te denken dat ik ooit een zo omvangrijke volksvertegenwoordiging zou toespreken en hier uw vragen zou beantwoorden. Het was zo onrealistisch dat ik er zelfs niet van durfde te dromen. Dit bewijst dat onmogelijke zaken mogelijk worden wanneer je met veel vertrouwen en vol overtuiging een bepaald doel nastreeft. Laten we proberen ervoor te zorgen dat het onmogelijke mogelijk wordt.

(Applaus)

Mevrouw Malmström, ik kan u inderdaad bevestigen dat we met het Zweedse voorzitterschap samenwerken. Ik ben al in Zweden geweest. We hebben niet alleen van gedachten gewisseld over de klimaatverandering en het klimaat in Europa in het algemeen, maar ook over de crisis en de werkloosheid. We hebben gesproken over het programma van Stockholm, dat van vitaal belang is. Laten we dit niet vergeten. In het kader van het programma van Stockholm is een belangrijke rol weggelegd voor het Parlement, onder meer op het vlak van de georganiseerde misdaad, zowel binnen als buiten de Europese Unie.

Wij zullen natuurlijk samenwerken met de heer Barroso. Ik ben bijzonder ingenomen met zijn aanbod. De heer Silvestris heeft de korte geschiedenis van de bevrijding van Europa belicht. Ik deel zijn standpunt volledig.

De heer Siwiec heeft over Oekraïne gesproken. Wat mij betreft, is dit eigenlijk een voor de hand liggende kwestie, aangezien ik lid was van de EU-delegatie naar Oekraïne. Ik ben drie keer in Oekraïne geweest, zoals u weet, maar ik wil hierover liever niet in detail treden. Denkt u er alstublieft aan dat voor ons, Europeanen, elk aspect van Europese samenwerking van belang is: zowel in het Middellandse Zeegebied als met Latijns-Amerika en met de Verenigde Staten. Van het allergrootste belang zijn echter onze buren die zich rond de Middellandse Zee en in Oost-Europa bevinden. Oost- en Zuid-Europa zijn onze belangrijkste partners, maar laat ons niet bakkeleien over welke partner het belangrijkst is. Aangezien er verkiezingen voor de deur staan in Oekraïne, zal dit land de volgende zes maanden zonder twijfel het belangrijkst zijn. Het heeft echter geen zin om hierover met elkaar te twisten. Het is van fundamenteel belang dat we het evenwicht bewaren. Ik sta volledig achter uw standpunt op dit gebied.

Mevrouw Lichtenberger is ingegaan op de rol die het Parlement speelt bij de totstandkoming van EU-wetgeving. Ik ben het met u eens. Ook ik vind dat we wetgeving doorzichtig moeten maken. We moeten natuurlijk onze eigen mening hebben, maar dit wordt de facto al erkend door Lissabon. Als het Verdrag van Lissabon in werking treedt, zal dit automatisch het geval zijn.

De heer Balczó vraagt of er werkelijk in die mate sprake is van een verenigd Europa als ik in mijn toespraak heb aangegeven. Ja, inderdaad, dit Europa bestaat echt en het is verenigd, maar het is nog steeds bezig om in onderling overleg de landbouwproblemen aan te pakken. Ik heb duidelijk gesteld dat de Europese Unie over fondsen beschikt om de cohesie tussen de lidstaten te bevorderen. Nu we eindelijk verenigd zijn, moeten we verhinderen dat we om een andere reden uit elkaar vallen, door een gebrek aan wederkerigheid in de ontwikkelingsmogelijkheden voor onze burgers. We zullen al het mogelijke doen om dit te bereiken. Bepaalde landen zijn al twintig of dertig jaar lid van de Europese Unie en vallen nog steeds onder deze programma's. We hebben allemaal dezelfde rechten. Het gaat uiteraard om een verenigd Europa waar grote verschillen in levensstandaard bestaan. Wij zullen deze verschillen wegwerken. We hopen dat we in onze opzet zullen slagen. Tegelijkertijd is dit een grote kans voor ons. Laten we het nu echter over een Gemeenschap en over onze verantwoordelijkheid hebben. Dit wilde ik heel duidelijk benadrukken.

Mevrouw Roithová heeft gesproken over onze gedeelde verantwoordelijkheid voor de crisis. Ik sluit me volledig aan bij haar woorden. We wonen immers zo dicht bij elkaar dat we elkaar nu al bijna probleemloos begrijpen. Dat is bijzonder belangrijk voor ons. De heer Tannock heeft het idee geopperd van een commissaris voor de mensenrechten. Dit is uiteraard een kwestie waarover de voorzitter van de Commissie en de Commissie moeten beslissen. Ik ben er echter van overtuigd dat we de heer Tannock over enkele maanden in Oekraïne zullen ontmoeten naar aanleiding van de presidentsverkiezingen.

De heer Sógor heeft in zijn uiteenzetting stilgestaan bij de Europese bilaterale gesprekken. In dit verband zou ik willen zeggen dat het inderdaad de voorkeur verdient om de problemen van minderheden bilateraal op te lossen. Het is echter ook beter om grenzen te openen dan om ze te verplaatsen. Wij hebben in Europa geleerd om niet te ruziën over grenzen. In ons deel van Europa is dit probleem niet aan de orde. Wij hebben onze grenzen eenvoudigweg geopend en dat is ons doel – het is onze belangrijkste verwezenlijking.

Mevrouw Dodds heeft gezegd dat de Europese Unie geen federale unie zou moeten zijn, maar een Europa van samenwerkende naties. Dat was een erg verstandige uitspraak. We hebben het inderdaad over samenwerking tussen naties. We spreken niet alleen over de noodzaak om de identiteit van de afzonderlijke landen te bewaren, maar ook over de noodzaak van wederzijdse openheid en samenwerking. Uw ideeën spreken me erg aan. De Europese Unie sluit zowel in haar huidige vorm als in haar toekomstige vorm volgens het Verdrag van Lissabon perfect aan bij uw voorstellen.

De heer Tabajdi heeft aandacht besteed aan de regio's. Hij zei ook dat mijn regio, Silezië, in zekere zin een soort bemiddelingsrol vervult. Ik ben het met hem eens. Grensoverschrijdende regio's bieden de kans om tot een beter wederzijds begrip te komen. De heer Antinoro had het op zijn beurt over de verwezenlijkingen van mijn land. Ik wil hem graag bedanken voor zijn opmerkingen. Zal ik het Europees Parlement meer slagkracht kunnen geven? Ik heb in ieder geval voldoende energie om me hiervoor ten volle in te zetten, maar om dit doel te bereiken, is ontegenzeggelijk de energie van de meer dan zevenhonderd leden van dit Parlement nodig. Ik heb er het volste vertrouwen in en ga ervan uit dat iedereen hier aanwezig 'energiek' is.

De heer Ransdorf is een echte vertegenwoordiger van de burgers en het leven van de natie. Ik onderschrijf zijn mening. Dit verklaart waarom de verantwoordelijkheid en de bevoegdheden van het Europees Parlement blijven toenemen. We moeten de nationale parlementen eveneens de mogelijkheid geven om hun stempel te drukken op datgene wat in Europa gebeurt. De heer Theurer heeft verwezen naar het streven naar vrijheid enerzijds en naar de aantrekkingskracht anderzijds. Ja, het was hier aantrekkelijk, maar wij hebben daar gestreden voor onze vrijheid. Dat klopt. Ik zou erop willen wijzen dat we de situatie op de Balkan onder controle hebben gekregen. Het is vandaag rustig op de Balkan. Godzijdank! De landen van deze regio staan nu in de rij om toe te treden tot de Unie en dit heeft te maken met de enorme aantrekkingskracht van de Europese Unie.

Mevrouw Morvai heeft ons aan een aantal dramatische gebeurtenissen herinnerd. Indien u mij hierover nadere informatie wenst te verschaffen, zou ik u willen vragen om dat schriftelijk te doen. We kunnen elkaar ook ontmoeten om deze kwestie te bespreken, zodat ik uw punt beter kan begrijpen. De heer Tőkés heeft over het jaar 1956 en Hongarije gesproken. We hechten allemaal veel belang aan deze gebeurtenissen en aan ons diepe geloof in de Europese Unie. Ja, ook ik geloof stellig in de kracht van de Europese Unie.

De heer Olejniczak heeft daarentegen enkele vragen gesteld over de bestaande ongelijkheid in Europa. Het is van wezenlijk belang om over eenheid te spreken, maar anderzijds kunnen alle fondsen die ik eerder heb genoemd nog steeds worden gebruikt. Bovendien zijn ook alle maatregelen die erop gericht zijn ons te helpen om deze ongelijkheden weg te werken, nog van toepassing. Zij blijven van kracht, op dit gebied is er niets veranderd. De situatie op zich blijft even open en duidelijk als voorheen. Het is dus een zeer goede zaak dat we een verenigd Europa hebben. Als we een oplossing willen vinden voor het probleem van de levering van olie en gas en van energiebronnen in het algemeen, moeten we nadenken over een gemeenschappelijk energiebeleid. In dat geval zullen er tussen ons geen onnodige spanningen ontstaan. Dergelijke spanningen werpen onnodige muren op, terwijl we die net decennialang stukje bij beetje hebben afgebroken. Dat is waar het in de toekomst om gaat. Daarom ben ik een uitgesproken voorstander van een gemeenschappelijk energiebeleid.

Het spreekt vanzelf dat een land dat tot de Europese Unie wil toetreden aan een aantal criteria moet voldoen. Er is ook gezegd dat de Europese Unie een goed geïntegreerd geheel moet zijn vooraleer nieuwe landen lid kunnen worden. Alleen dan zal de opname van nieuwe lidstaten doeltreffend verlopen. Integratie vergt tijd, maar een land als Kroatië is grotendeels klaar voor deze integratie. Ik begrijp dat Kroatië een goede kans maakt om op relatief korte termijn toe te treden tot de Europese Unie, hoewel het land nog met bepaalde problemen kampt. Dit zou ook het geval kunnen zijn voor IJsland. Het is echter zeer moeilijk om tijdsschema's vast te leggen voor andere landen die minder goed voorbereid zijn. We mogen niet vergeten dat de landen uit Midden- en Oost-Europa die vandaag lid zijn van de Unie, al in 1991-1992 zijn begonnen met de voorbereiding van hun toetreding. Hun integratieproces heeft dus twaalf jaar geduurd. De voorbereiding van onze integratie heeft twaalf jaar in beslag genomen en eigenlijk waren de omstandigheden voor ons toen gunstiger dan ze vandaag zijn voor de nieuwe landen, aangezien de situatie op wereldniveau rooskleuriger was. Er was geen crisis en tal van andere factoren hadden tot gevolg dat wij het gemakkelijker hadden. De voorbereidingen vergen in elk geval veel tijd en ik durf het daarom niet aan om precieze tijdstippen te noemen. We mogen evenwel niet uit het oog verliezen dat het uitbreidingsbeleid een goed EU-beleid is, hoewel de resultaten pas op lange termijn zichtbaar zijn.

Ik zou u allen nogmaals willen bedanken voor dit debat. Ik heb al uw opmerkingen zorgvuldig genoteerd en zal op basis daarvan nadenken over een aantal aanpassingen. Wij zullen elkaar in de toekomst overigens geregeld ontmoeten. Ik zal hier plaatsnemen, op de plek waar ik vandaag zit, want ik wil graag zo dicht mogelijk bij ieder van u zijn.

(Applaus)

  De Voorzitter. − Dank u, mijnheer Buzek, niet in de laatste plaats voor de zonder uitzondering zorgvuldige antwoorden op alle opmerkingen.

Het debat is gesloten.

Schriftelijke verklaringen (artikel 149)

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), schriftelijk. – (PL) Ik wil u graag van harte gelukwensen met uw verkiezing tot Voorzitter van het Europees Parlement. Net als al onze landgenoten ben ik trots dat deze eervolle functie voor het eerst in de geschiedenis door een Pool wordt bekleed. Dit is voor ons een bevestiging van onze rol en onze positie in Europa.

Tegelijkertijd is Polen een van de weinige landen die het ratificatieproces van het Verdrag van Lissabon, dat de Europese integratie efficiënter moet maken, nog niet hebben afgerond. Dit is naar mijn mening paradoxaal. Ik zou erop willen wijzen dat het Poolse parlement de ratificatie van het Verdrag van Lissabon al in april van dit jaar heeft goedgekeurd, maar dat de Poolse president de akten van bekrachtiging nog steeds niet heeft ondertekend.

Ik denk dat u een waardevolle bijdrage zou kunnen leveren aan het publieke debat in Polen en mee zou kunnen helpen om de maatschappelijke steun voor het Verdrag te vergroten. Dit zou de beëindiging van het ratificatieproces kunnen bespoedigen. Ik zou u tevens willen bedanken voor uw persoonlijke betrokkenheid bij de Ierse kwestie. Ik hoop van ganser harte dat de Ierse bevolking op 2 oktober 'ja' zal stemmen en dat vervolgens door de Tsjechische Republiek en door Polen de nodige formaliteiten zullen worden vervuld.

Het is een van de belangrijkste doelstellingen van het Europees Parlement om er mede voor te zorgen dat de 'saga van de ratificatie van het Verdrag van Lissabon' een einde neemt. Ik hoop dat dit eveneens een van de successen van dit Parlement zal zijn.

  Filip Kaczmarek (PPE), schriftelijk. – (PL) Dit is een belangrijk moment in de geschiedenis van de Europese integratie. Ik zou de Voorzitter hartelijk willen danken voor het programma dat hij heeft voorgesteld. Ik hoop dat u erin zult slagen om deze ambitieuze doelstellingen in praktijk te brengen. Ik wens u veel succes bij het sturen van de werkzaamheden van het Europees Parlement, daarbij rekening houdend met de waarden die voor alle Europeanen van belang zijn.

Net als de Poolse Solidariteitsbeweging in staat was om het gezicht van Polen en van andere landen in Midden-Europa te veranderen, zal de Europese solidariteit ons in staat stellen om het hoofd te bieden aan de uitdagingen waar we vandaag voor staan. Dit zal mogelijk zijn onder bepaalde voorwaarden: onze solidariteit moet niet alleen consequent en oprecht zijn, maar we moeten ook vastberaden zijn om de gewenste veranderingen tot stand te brengen. Net als in Polen, waar het totalitaire regime niet ten val is gekomen door woorden, maar door daden, zal de Europese solidariteit doeltreffend zijn als ze in concrete maatregelen wordt vertaald. Ik ben ervan overtuigd dat dit zal gebeuren.

Deze visie op de Europese toekomst is voor heel veel Europeanen aantrekkelijk. Ik reken erop dat het Europees Parlement onder uw leiding, mijnheer de Voorzitter, een positieve en actieve rol zal spelen bij de verwerkelijking van deze visie. Hartelijk dank daarvoor.

(De vergadering wordt om 13.25 uur onderbroken en om 15.00 uur hervat)

VOORZITTER: JERZY BUZEK
Voorzitter