Volledig verslag van de vergaderingen

Dinsdag 15 september 2009 - Straatsburg

11. Verklaring van de voorgedragen voorzitter van de Commissie (debat)

  De Voorzitter. – Aan de orde is de verklaring van de voorgedragen voorzitter van de Commissie.

  José Manuel Barroso, voorgedragen voorzitter van de Commissie. − (FR) Mijnheer de Voorzitter, geachte afgevaardigden, we maken tijden door zoals wij die nooit eerder hebben gekend. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat men het in de toekomstige geschiedenisboeken zal hebben over de tijd 'voor' en de tijd 'na' de financiële crisis. Dit is echter niet alleen maar een financiële, economische en sociale crisis, maar ook een crisis van waarden. Daarom vind ik dat de kern van ons antwoord op deze crisis ons Europees maatschappelijk model moet zijn, onze sociale markteconomie.

Tegelijkertijd heeft deze crisis duidelijk gemaakt hoe sterk wij van elkaar afhankelijk zijn geworden door de mondialisering. Wij hebben een financiële crisis maar ook een energiecrisis. Wij zijn geconfronteerd met problemen op het gebied van de voedselveiligheid maar ook met klimaatverandering, een terrein waarop Europa momenteel het leiderschap heeft. Daarom denk ik dat we kunnen zeggen dat dit voor Europa het uur van de waarheid is. Gaan we de mondialisering vorm geven met onze waarden en gaan we onze belangen verdedigen, of zullen we de mondialisering ondergaan en het initiatief van anderen volgen?

Voor mij is de keuze helder. We moeten deze uitdaging samen aangaan, want als we het niet samen doen, loopt Europa het risico gemarginaliseerd te worden. We hebben ervaring. Ik geloof niet dat een andere regio ter wereld net zoveel ervaring heeft als wij met het tot stand brengen van een interne markt en van gemeenschappelijke regels en instellingen, of met de introductie van een eenheidsmunt en van op solidariteit en cohesie gericht beleid. Wij beschikken over die unieke ervaring. Ik geloof dus dat we de mondialisering niet moeten ondergaan maar er mede vorm aan kunnen geven, omdat wij van nature een laboratorium van de mondialisering zijn; we zijn kampioen op het gebied van mondiaal bestuur.

Dit is geen tijd voor status quo, of voor routine. We moeten een agenda voor verandering hebben. Meer dan ooit hebben we een sterk Europa nodig. Met het Verdrag van Lissabon zullen we in de toekomst sterker staan en slagvaardiger zijn.

Ik zeg ´sterk Europa` maar laat me daar duidelijk over zijn. Dat betekent niet noodzakelijkerwijs een grotere centralisatie van bevoegdheden. Ik hecht sterk aan het democratische beginsel van subsidiariteit, aan subsidiariteit die uiteraard gekoppeld is aan solidariteit en het mogelijk maakt besluiten op het meest geschikte niveau te nemen.

Als ik spreek over een `sterker Europa` heb ik het ook over de Europese geest, de Europese besluitvormingscultuur, de communautaire methode en over de wil om gezamenlijk op te treden – dus niet alleen over het vermogen om gezamenlijk op te treden, maar ook over de wil, de politieke wil daartoe. We hebben een Europa nodig dat zijn waarden en belangen hardnekkig verdedigt, dat elke vorm van protectionisme afwijst zonder daarbij naïef te zijn, en dat blijk kan geven van een proactieve opstelling. Bij het schrijven van het document dat ik u allen vóór deze vergadering heb doen toekomen, heb ik mij laten leiden door die proactieve opstelling.

Het mandaat van de Commissie waarvan ik nu nog voorzitter ben, was het mandaat van de eerste Commissie van het uitgebreide Europa, van het grote Europa van de Zevenentwintig. Ik geloof dat we, nu we dit Europa geconsolideerd hebben, de voorwaarden gecreëerd hebben voor een nieuwe ambitie, voor een nieuwe sociale ambitie, want er is een crisis en het grootste probleem van de Europeanen is de werkloosheid, maar ook voor een nieuwe ambitie als het gaat om de bestrijding van klimaatverandering, waarbij we reeds een leidersrol vervullen, en een nieuwe ambitie als het gaat om onze respons op de mondialisering.

(EN) Vorige week heb ik de gelegenheid gehad deze politieke richtsnoeren te bespreken met alle fracties die mij daartoe hadden uitgenodigd. Mijns inziens was het een zeer nuttige, opbouwende en open discussie en ik heb een groot aantal standpunten ontvangen.

Ik geloof dat nu de tijd is gekomen om een brede consensus en een bepaald niveau van overeenstemming te bereiken over de richting die we willen volgen. Ik wil hier ten overstaan van u allen plechtig beloven dat ik – mits het Parlement instemt met mijn benoeming – deze politieke richtsnoeren in de praktijk zal brengen tijdens mijn tweede mandaat en dat ik de richtsnoeren in samenwerking met de nieuwe commissarissen zal omzetten in het nieuwe wetgevings- en werkprogramma van de Commissie. Ik zal die richtsnoeren hier niet herhalen, maar nu ik met u allen van gedachten heb gewisseld, is het wellicht nuttig een aantal elementen uit de richtsnoeren concreter te maken en ook rekening te houden met een aantal van uw suggesties. In het belang van transparantie zal ik die punten even voor u op een rijtje zetten.

Allereerst noem ik u de hoofdlijn. Bij de tenuitvoerlegging van ons herstelplan om uit de economische en financiële crisis te komen dienen we de blik vooruit te richten. We moeten onze inclusieve sociale markteconomie een nieuwe impuls geven. We zullen moeten investeren in nieuwe bronnen voor duurzame groei, in intelligente "groene" groei, in de netwerken van de toekomst, van digitale infrastructuur tot Europese supernetwerken voor elektriciteit en gas. Op die manier dragen we bij aan een hoog niveau van werkgelegenheid en sociale zekerheid, versterken we de rol van het Europees maatschappelijk model en zullen succesvol zijn in een wereld waarin de concurrentie steeds verder toeneemt.

Solidariteit moet voorop blijven staan. Daarom verbind ik mij ertoe om, los van alle voorgestelde en reeds genomen besluiten ten aanzien van de structuurfondsen en de verdubbeling van de betalingsbalanssteun aan landen in moeilijkheden, gebruik te maken van alle instrumenten die mij ter beschikking staan om de lidstaten met ernstige budgettaire beperkingen, en met name de nieuwe lidstaten, te helpen de weg naar herstel terug te vinden.

We kunnen echter niet teruggrijpen op het oude groeimodel, want dat is duidelijk onhoudbaar gebleken. We moeten de voorwaarden creëren voor de overgang naar een koolstofarme economie die ons bedrijfsleven concurrentievoordeel oplevert, een bron van werkgelegenheid is voor onze werknemers en een bron van hoop is voor toekomstige generaties. Ja, ik ben het eens met degenen onder u die zeiden dat coördinatie alleen niet volstaat. Ja, we hebben behoefte aan een werkelijk Europese agenda, aan een geïntegreerde visie op een coherente Europese strategie, de strategie "EU 2020", die voortbouwt op open markten via een combinatie van nieuwe bronnen voor duurzame groei, werkgelegenheid en sociale cohesie, onze agenda voor energiezekerheid en klimaatverandering, een nieuwe aanpak van het industriebeleid en de overgang naar een kennismaatschappij. Ik ben met name voorstander van innovatie en ondersteuningsmaatregelen voor KMO's. Dat betekent dus inderdaad dat de Lissabonstrategie na 2010 moet worden herzien. Er moet een veel sterker geïntegreerde benadering komen van de economische, sociale en milieuonderdelen van de diverse strategieën. Als voorzitter van de Commissie zal ik alles in het werk te stellen om ook de lidstaten ervan te overtuigen dat ze voor deze coherente en gecoördineerde benadering moeten kiezen.

In de richtsnoeren geef ik aan dat de economie behoefte heeft aan een financieel stelsel dat ethischer en robuuster is en blijk geeft van meer verantwoordelijkheid. Wetgeving en toezicht hebben geen gelijke tred gehouden met integratie en innovatie van de financiële markten. Dat geldt niet alleen voor Europa maar voor de hele wereld. Ik ben geschokt door de omvang van het onethisch gedrag dat we hebben gezien. We kunnen niet op de oude voet verdergaan. Er moet bijvoorbeeld dringend iets gedaan worden aan het bonussysteem. We hebben nu een leidende positie in the G20, een proces dat overigens door Europa op gang is gebracht, maar er moet inderdaad nog meer gebeuren. De Commissie zal volgende week, vlak voor de bijeenkomst van de G20 in Pittsburgh, voorstellen goedkeuren voor de opbouw van een werkelijk Europees toezichtsysteem, van een systeem dat de geïntegreerde aard van onze interne markt weerspiegelt.

Over drie jaar zullen we ons optreden toetsen en dan bepalen wat we nog meer moeten ondernemen. Het is belangrijk dat er regelgeving komt die de verantwoordelijkheid en de legitimiteit van de financiële sector waarborgt, zonder de innovatie te verstikken. Europa moet wereldleider blijven op het gebied van financiële dienstverlening.

In mijn richtsnoeren leg ik tevens uit waarom de crisis het noodzakelijk maakt dat de sociale dimensie van Europa op alle niveaus van besluitvorming veel sterker de nadruk krijgt, niet alleen op Europees, maar ook op nationaal niveau. De financiële sector en de economie vertonen wellicht tekenen van herstel, maar laten we er geen doekjes om winden: de crisis is nog niet voorbij voor degenen die hun baan hebben verloren. Zolang de werkloosheid stijgt en we geen nieuwe werkgelegenheid scheppen, kunnen we niet zeggen dat de crisis voorbij is.

Ik wil mij inzetten voor een hoog niveau van werkgelegenheid en sociale cohesie via een aantal actiepunten waarover ik met enkelen van u van gedachten heb gewisseld.

Ik heb duidelijk aangegeven gehecht te zijn aan de eerbiediging van de fundamentele sociale rechten en aan het beginsel van vrij verkeer van werknemers. De uitlegging en de tenuitvoerlegging van de detacheringsrichtlijn schieten op beide punten tekort. Ik verbind mij er dus toe om zo snel mogelijk een verordening voor te stellen om de gerezen problemen het hoofd te bieden. Deze verordening zal worden vastgesteld via de medebeslissingsprocedure door het Europees Parlement en de Raad. Het voordeel van een verordening is dat deze veel meer rechtszekerheid biedt dan een herziening van de richtlijn. Een herziening zou te veel ruimte bieden aan uiteenlopende omzettingen op nationaal niveau en zou pas na veel langere tijd werkelijk resultaat opleveren. Mochten we echter tijdens de voorbereiding van de verordening vaststellen dat er gebieden zijn die een herziening van de richtlijn noodzakelijk maken, dan zal ik op dat punt niet aarzelen. Laat ik duidelijk zijn: ik verbind mij ertoe iedere vorm van sociale dumping in Europa te bestrijden.

Ook de sociale-effectbeoordelingen van alle toekomstige voorstellen zijn genoemd. Die zijn inderdaad noodzakelijk. De eerste testcase voor een dergelijke effectbeoordeling is de herziening van de arbeidstijdenrichtlijn. Op basis van deze effectbeoordeling zal de volgende Commissie de sociale partners raadplegen en een omvattend wetgevingsvoorstel indienen.

In de richtsnoeren wijs ik op de betekenis van de diensten van algemeen belang voor ons Europees maatschappelijk model, een punt dat expliciet wordt genoemd in het Verdrag van Lissabon. Ik ben bereid om samen met u een kwaliteitskader voor de diensten van algemeen belang te ontwikkelen.

Tevens besteed ik aandacht aan gendergelijkheid en aan het opheffen van beloningsverschillen tussen vrouwen en mannen. Ik verbind mij ertoe om samen met u te werken aan een handvest voor de vrouw, mede ter gelegenheid van de vijftiende verjaardag van de conferentie van Beijing in 2010.

Het Verdrag van Lissabon bevat vernieuwingen op het gebied van internationale betrekkingen, zoals onder meer de Europese dienst voor extern optreden en de functie van hoge vertegenwoordiger en vicevoorzitter van de Commissie. In mijn richtsnoeren geef ik aan vastbesloten te zijn deze belangrijke vernieuwingen van het Verdrag van Lissabon op doeltreffende wijze door te voeren. Ik wil toe naar een intensievere samenwerking met het Europees Parlement op het gebied van externe zaken in het algemeen.

Maar Europa moet de middelen hebben om zijn ambities waar te maken. In de richtsnoeren geef ik aan dat de Europese begroting daartoe grondig moet worden herzien, zowel wat de uitgaven- als de inkomstenkant betreft. We moeten af van de nadruk op nettobijdragen en ons eerder baseren op solidariteit, lastenverdeling en billijkheid. Dat omvat ook de kwestie van de eigen middelen. De Europese Unie moet haar beleid transparanter en efficiënter financieren. Ik ben bereid om bij het hervormen van Europese begroting de degens te kruisen met de lidstaten, en hoop daarbij de steun te krijgen van het Parlement. Ik wil ook nauwer samenwerken met de Europese Investeringsbank om innovatieve vormen van financiering te vinden.

Verder hecht ik aan intelligente wetgeving en wil ik herhalen dat ook de volgende Commissie de vereenvoudiging van procedures en het verminderen van de administratieve lasten voor bedrijven – met name voor KMO’s – tot haar prioriteiten rekent. Deze taak valt, evenals de Impact Assessment Board (IAB) en de ex-postevaluatie, rechtstreeks onder mijn verantwoordelijkheid en weerspiegelt daarmee volledig de prioriteit die ik eraan toeken. Net als in de afgelopen jaren zal ik soms onder moeilijke omstandigheden de integriteit van de interne markt moeten verdedigen, want zonder die interne markt en zonder het cohesiebeleid zou er geen Europese Unie bestaan.

Maar waarom zou ik het daarbij laten? Waarom zou ik alleen de interne markt verdedigen? Ik wil de ontbrekende schakels opvullen om het bedrijfsleven en de consument maximaal te laten profiteren van de interne markt.

Geachte afgevaardigden, ik zal mijn best doen om deze prioriteiten hun beslag te doen vinden in de organisatie van het volgende college van commissarissen, zodra u mijn benoeming hebt goedgekeurd, maar ik kan vandaag al enkele organisatorische wijzigingen met u delen die ik wil doorvoeren.

Ik wil een commissaris voor justitie, grondrechten en burgerlijke vrijheden aanstellen. Tot zijn of haar taken behoren ook burgerrechten en rechten van minderheden, want de Europese Unie is een gemeenschap van rechten en waarden.

Ik wil tevens een commissaris voor interne zaken en migratie aanstellen. Daartoe reken ik ook veiligheid. Een van de belangrijkste taken van deze commissaris zal zijn een echte gemeenschappelijke aanpak van migratie te ontwikkelen door integratie van legale migranten te bevorderen, illegale migratie en de daarmee verband houdende criminele activiteiten te bestrijden en solidariteit tussen de lidstaten tot stand te brengen. We hebben behoefte aan solidariteit. We hebben behoefte aan solidariteit als wij steun moeten bieden aan onze Baltische vrienden of aan de landen die getroffen worden door een gascrisis tussen Rusland en Oekraïne, maar we hebben ook behoefte aan solidariteit bij de ondersteuning van onze mediterrane vrienden wanneer zij te maken krijgen met uitdagingen die ze niet in hun eentje het hoofd kunnen bieden.

Ik wil ook een commissaris voor klimaatactie aanstellen, want de uitdaging van de klimaatverandering is dermate groot dat die horizontaal, met alle onze beleidsvormen moet worden opgelost. Met een commissaris voor klimaatactie geven we ook een belangrijk signaal af, namelijk dat Europa de vaart erin wil houden bij de bestrijding van klimaatverandering, ongeacht de ambitieuze doelstellingen van Kopenhagen.

We hebben ook behoefte aan een grondige herziening van de manier waarop de Europese instellingen wetenschappelijk advies inwinnen en gebruiken. In de volgende Commissie wil ik een wetenschappelijk hoofdadviseur aanstellen die bevoegd is om vanaf de ontwikkeling tot en met de tenuitvoerlegging van het beleid proactief advies uit te brengen. Ik wil hiermee duidelijk maken dat onderzoek en innovatie voor mij een belangrijke prioriteit zijn. Volgens mij is er op dat gebied veel werk te verzetten. Als er één gebied is waarop de gefragmenteerde Europese inspanningen niet het gewenste resultaat opleveren, dan is dat wel op het gebied van onderzoek en innovatie. Ik ben ervan overtuigd dat we echt iets kunnen doen aan zaken als klimaatverandering en energiezekerheid, mits we in het belang van Europa bereid zijn tot samenwerking op het gebied van onderzoek en ontwikkeling.

Ik stel voor de agenda voor Europa helemaal om te gooien. Om die ambitie te verwezenlijken wil ik een speciaal partnerschap tussen het Parlement en de Commissie tot stand brengen. Wij vertegenwoordigen de twee Europese instellingen bij uitstek. Op ons rust de speciale verantwoordelijkheid om een werkelijk Europese openbare discussieruimte te creëren. Ik wil graag mijn bijdrage leveren aan een Europese parlementaire democratie.

In de afgelopen maanden heb ik hierover met Voorzitter Buzek kunnen spreken. Veel van de voorgestelde verbeteringen in mijn richtsnoeren zijn te danken aan deze gesprekken. Een van die verbeteringen is een regelmatig te houden vragenuur. Nu ik de fracties heb ontmoet, ben ik bereid rekening te houden met de door een aantal onder u gedane suggestie om niet alleen de Conferentie van voorzitters regelmatiger te ontmoeten, maar ook een gepaste dialoog tot stand te brengen met uw Conferentie van commissievoorzitters. In dat verband zal ik de Conferentie van commissievoorzitters uitnodigen om elk jaar, voor de goedkeuring van het wetgevings- en werkprogramma van de Commissie, een bijeenkomst te houden met het voltallige college van commissarissen.

We beleven buitengewone tijden, tijden waarin onzekerheid heerst en machtsverschuivingen plaatsvinden. We kunnen wellicht spreken van een fundamentele wijziging in de betrekkingen tussen de mondiale grootmachten. In deze angstige tijden is de kans groot dat nationalisme en extremisme in allerlei vormen en gradaties de kop opsteken. Er bestaat een reëel gevaar dat de successen van de Europese integratie op de tocht komen te staan. Voor het bestrijden van nationalisme is het dus heel belangrijk dat de Commissie en het Parlement een speciale relatie hebben.

Ik wil afsluiten met een dringende oproep aan u allen. We hebben nu meer dan ooit behoefte aan een sterk Europa en een sterke Europese Commissie. Een sterke Commissie moet – laten we eerlijk zijn – een politieke Commissie zijn, maar een politieke Commissie mag geen partijdige Commissie zijn. Als voorzitter van de Commissie is mijn partij Europa. Het volgende college zal, net als het huidige, bestaan uit leden van uiteenlopende politieke partijen. Ik hecht er belang aan dat de politieke diversiteit van Europa wordt weerspiegeld in het college en in de belangrijkste posities, maar alleen met steun van alle partijen kunnen we echt werken aan een sterk Europa en een sterke Commissie.

We hebben behoefte aan een Commissie die haar beloften nakomt. We hebben ook behoefte aan een Parlement dat de noodzakelijke meerderheid achter zich kan krijgen om Europa vooruit te helpen. Als u een sterke Commissie wilt die soms optreedt tegen lidstaten en het hoofd biedt aan nationaal egoïsme, dan moet u de Commissie de sterke steun geven die zij nodig heeft.

We hebben allemaal onze politieke en ideologische standpunten en zijn afkomstig uit heel verschillende politieke families. Toch denk ik dat we in tijden van crisis, zoals nu, niet alleen moeten kijken naar onze overtuigingen, maar ook blijk moeten geven van een sterke Europese verantwoordelijkheidszin. Met het oog op die Europese verantwoordelijkheidszin doe ik mijn oproep aan u, een hartstochtelijke oproep voor Europa. Laten we met elkaar die Europese weg inslaan.

(Langdurig applaus)

  Joseph Daul, namens de PPE-Fractie. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, geachte collega's, afgelopen juni hebben de Europeanen hun steun aan de Europese Volkspartij bevestigd en ervoor gezorgd dat onze fractie voor de derde maal op rij de grootste van dit Parlement werd.

Onze medeburgers hebben met hun stem duidelijk aangegeven waarvoor ze kiezen. Ze kiezen voor een stabiel en sterk Europa, in deze periode van crisis en twijfel; ze kiezen voor een sociale markteconomie op basis van ethische regels en voor een verantwoord klimaat- en energiebeleid. De EVP, de Europese Volkspartij, heeft enkele maanden voor de verkiezingen als enige partij een kandidaat voorgedragen voor het voorzitterschap van de Commissie. Door hun stem op ons uit te brengen hebben de Europeanen daarom impliciet hun instemming betuigd met de keuze voor José Manuel Barroso.

Ik ben er trots op dat de EVP deze keuze gemaakt heeft en – waarom zou ik het niet zeggen – ik ben er trots op dat zij dit risico genomen heeft.

Iedereen kent de prioriteiten van de EVP: het zijn dezelfde prioriteiten die de grondleggers van Europa inspireerden en die ook nu nog een inspiratiebron zijn voor de meerderheid van de Europese regeringen. De huidige voorzitter van de Europese Commissie, José Manuel Barroso, deelt en verdedigt in essentie deze doelen.

Geachte collega's, de EVP steunt José Manuel Barroso omdat hij zichzelf bewezen heeft. Hij heeft zichzelf bewezen met het energie- en klimaatpakket, en het is aan hem te danken dat Europa 's werelds pionier geworden is in de strijd tegen de opwarming van de aarde. Tijdens de conferentie van Kopenhagen zal dit Europa het rolmodel zijn. Hij heeft zichzelf ook bewezen als het gaat om het invoeren van morele normen in de financiële systemen en het is aan hem te danken dat Europa als eerste de lessen heeft getrokken uit de financiële crisis, uit een crisis die niemand, maar dan ook niemand heeft zien aankomen. Het zijn Europa en de Commissie Barroso, die op de G20 onze Amerikaanse en Aziatische partners de te volgen weg tonen.

In het verleden is Europa afgeschilderd als een politieke dwerg. Het is onmogelijk niet blij te zijn met het feit dat Europa nu eindelijk voortrekker is bij de twee onderwerpen die voor de Europeanen voorop staan: de crisis en het klimaat.

Ik wil hieraan toevoegen dat José Manuel Barroso de eerste kandidaat-voorzitter van de Commissie is die ons Parlement zo sterk betrekt bij de werkzaamheden van de Commissie en bij het vaststellen van de richtsnoeren. Hij stelt als eerste een echt partnerschap voor tussen deze twee instellingen door middel van een hele serie concrete maatregelen.

Ik vind dat een belangrijke ontwikkeling op weg naar een Europees parlementarisme. Dit is een kans die wij, Parlementsleden, moeten aangrijpen. Daarom wil mijn fractie graag dat voorzitter Barroso zo snel mogelijk een nieuwe Commissie vormt en aan het werk gaat.

Uiteraard zal de voorzitter van de Commissie geen partijman zijn. Uiteraard zal hij te maken krijgen met een college van commissarissen die afkomstig zijn uit de verschillende politieke families. Wij zijn daar blij mee, want Europa kan slechts gebouwd worden in een geest van openheid en in een streven naar consensus.

Dit gezegd hebbende, mijnheer de Voorzitter, mevrouw de fungerend voorzitter van de Raad, doe ik een beroep op u. Zodra de voorzitter van de Commissie gekozen is, moet u zo spoedig mogelijk aan de slag gaan om de rest van het college samen te stellen, ongeacht het verdrag dat op dat moment van kracht is.

Mijnheer Barroso, indien, zoals ik hoop, een meerderheid van de Parlementsleden u morgen haar steun uitspreekt, krijgt u daarmee geen blanco cheque. U weet dat, maar ik moet het hier toch nog een keer zeggen. Want de EVP deelt weliswaar in essentie uw standpunten, maar heeft ook een verantwoordelijkheid: wij moeten ervoor zorgen dat de activiteiten van de Commissie in de komende vijf jaar voldoen aan onze verwachtingen en aan die van de Europeanen.

Wij hebben vertrouwen in u, maar u kunt ervan op aan dat we ons ook zullen kwijten van onze plichten als wetgever binnen het kader van het door u voorgestelde partnerschap.

Dames en heren, geachte collega's, ik dank u voor uw aandacht.

(Applaus)

  Martin Schulz, namens de S&D-Fractie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, waarde collega’s, ik vraag me al een paar dagen af waarom een kandidaat die in alle fracties van dit Parlement zo omstreden is, in de Raad zo onomstreden is. Het antwoord ligt denk ik voor de hand. Als ik regeringsleider was geweest, zou ik ook José Manuel Durão Barroso hebben gekozen. Een betere verdediger van de belangen van de Europese Raad was er de afgelopen vijf jaar niet te vinden. Daarom is uw appel, mijnheer Barroso, voor de samenwerking met het Parlement terecht, maar dit appel komt wel te laat!

(Applaus)

U bent de regeringen in de Europese Unie de afgelopen vijf jaar steeds van dienst geweest, en dat is nu precies een van de redenen waarom er zoveel scepsis tegenover uw herbenoeming bestaat. Sommige vrienden zijn gevaarlijker dan vijanden. U sloot uw betoog af met het appel: “Ik ben de kandidaat van iedereen!”, en meteen daarop verklaart onze geachte collega Daul: “Dit is de kandidaat van de Europese Volkspartij.” Een riskante uitspraak voor u, mijnheer Barroso! Want waarom zou een andere mogelijke meerderheid in dit Parlement u kiezen als uw programma het programma van de Europese Volkspartij is?

We hadden met een andere meerderheid kunnen beginnen. We hebben in juli gezien dat er een meerderheid mogelijk was van Parlementsleden uit verschillende fracties, met verschillende motivaties. Guy Verhofstadt bracht deze meerderheid samen onder de noemer hervormingsgezinde pro-Europese meerderheid. Hierdoor is de stemming uitgesteld tot september, en mogelijk waren er nog meer opties. Helaas heeft Fractie Alliantie van Liberalen en Democraten voor Europa haar voorzitter niet langer gesteund, anders was het mogelijk geweest. Daarom stemmen we vandaag en bepalen of wat u ons zegt ons kan overtuigen.

Maar zodra u zich op een programma moet concentreren, begint u alweer met iets anders. De afgelopen dagen hebt u uw gezanten uitgezonden om overal te verkondigen: “Moi, j’ai la majorité, ik heb de meerderheid”. Ja, misschien krijgt u morgen wel een meerderheid, dat is mogelijk. Misschien krijgt u morgen een meerderheid dankzij de Europese Volkspartij en de Liberalen, die grotendeels op u zullen stemmen, en in elk geval dankzij de enige fractie die unaniem en zonder enige aarzeling op u stemt: de Fractie Europese Conservatieven en Hervormers, de partij van de heren Kaczyński, de partij van de heer Klaus, de partij van de Tories. U wilt met hen zoals u zegt een Lissabonmeerderheid, maar dat is uitgerekend de partij van de mensen die tegen het Verdrag van Lissabon zijn. Hoe kan iemand Europa pro-Europees leiden als hij dit soort allianties aangaat?

(Applaus)

Het gaat overigens niet alleen om u; het gaat ook om u, ja. Het gaat ook om de vraag: Barroso – ja of nee, het gaat om de vraag of u een meerderheid krijgt – ja of nee. Maar er speelt nog meer. Het gaat ook om de richting die Europa als geheel opgaat, en dan is de beslissing niet alleen aan u. Dan beslist ook de Raad. Dan beslist uiteindelijk vooral ook dit Parlement over de samenstelling van de Commissie, over de portefeuilles die u verdeelt en over uw programma voor de komende vijf jaar.

Het gaat om u maar ook om de vraag of we er eindelijk in slagen deze interne markt te reguleren, de financiële markten te reguleren, of we er eindelijk in slagen deze rondtrekkende loondumping in Europa, die de sociale cohesie van onze maatschappij kapotmaakt, eindelijk een halt toe te roepen. Het gaat er ook om of wij erin slagen de Europese Unie een andere weg te laten inslaan, die de Commissie dan als geheel moet ondersteunen.

Daarom gaat het voor ons ook om de programma-inhoud. We kunnen Europa niet reduceren tot een persoon en tot de vraag of deze persoon een meerderheid krijgt of niet. Het gaat om meer! Het gaat om de sociale-effectbeoordelingen. Inderdaad, u hebt toegezegd deze te zullen maken. We zullen u meten aan het nakomen van deze toezegging, aan uw bereidheid om dit als regel op te nemen in een interinstitutioneel akkoord met het Parlement.

De Commissie moet in de toekomst eerst nadenken over de gevolgen van haar maatregelen voor de socialezekerheidsstelsels van de lidstaten. Ja, we willen een richtlijn voor openbare diensten, voor diensten van algemeen belang, en we hebben deze ook nodig. U kunt als Commissie niet onverdroten doorgaan tot de laatste gemeentelijke begraafplaats in Europa is geprivatiseerd. Aan deze strategie moet eindelijk een einde komen! Ook bij het loonbeleid moet Europa een nieuwe weg inslaan.

Welk instrument we ook kiezen, mijnheer Barroso, ik wacht op een uitspraak van u. Ook vandaag hebt u deze opnieuw niet gedaan. Maar ik wacht erop dat u dit alsnog zult doen. Zeker gezien de arresten van het Europese Hof van Justitie in de zaken Viking, Laval en Rüffert moet het doel van de Commissie zijn: gelijk loon voor gelijk werk op dezelfde plek, zowel voor mannen als voor vrouwen.

Dit zijn de inhoudelijke thema’s waarover we met u van gedachten willen wisselen, maar niet alleen met u. Het gaat er tenslotte ook om wie commissaris wordt en welke portefeuille hij of zij krijgt. Ik weet niet wat Europa meer schade heeft berokkend: u of het feit dat u niet hebt verhinderd dat de heer McCreevy deed wat hij kon doen. De EU moet een nieuwe weg inslaan! Daarop zullen we u beoordelen.

(Applaus)

En daarom zien wij een verband tussen de stemming van morgen en de eindstemming over de Commissie. Er is een weg die daartoe leidt. Het is mogelijk meer instemming en vertrouwen te winnen dan op dit moment voorhanden is, maar als we de balans opmaken van uw werk van de afgelopen vijf jaar – ik heb het niet over alles wat nog kan komen, maar over de resultaten van de afgelopen jaren – kan ik u één ding op een briefje geven: van mijn fractie krijgt u geen steun!

(Applaus)

  De Voorzitter. – Ik deel u mede dat wij een nieuw Reglement hebben. Misschien was nog niet iedereen opgevallen. In het Reglement staat nu dat als een lid tijdens een toespraak een blauwe kaart opsteekt, hij of zij de spreker een vraag mag stellen. De vraag mag niet langer dan een halve minuut duren en mag alleen worden gesteld met instemming van de spreker. Dit is een nieuwe bepaling die we nog niet eerder hadden. De bedoeling ervan is om het debat te verlevendigen.

  Miguel Portas (GUE/NGL). - (PT) Mijnheer de Voorzitter, heel kort. Mijnheer Schulz, ik heb heel aandachtig naar u geluisterd en sta achter een groot deel van de vragen die u heeft gesteld aan de voorzitter van de Commissie, die zich nu opnieuw kandidaat stelt. Ik heb u ook horen zeggen dat de socialisten niet alleen met rechts samengaan, dat Europa niet opgebouwd wordt met alleen rechts. Ik wil u vragen hoeveel leden van uw fractie – Portugese, Spaanse of Engelse socialisten – reeds steun hebben gegeven aan de nieuwe kandidaat, ongeacht uw eigen standpunten, mijnheer Schulz?

  Martin Schulz (S&D). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, ik moet toegeven dat ik deze collega niet ken. Ik ben dan ook blij dat wij als nieuwe collega’s ...

(Interruptie)

Is hij hier al langer? Hij is me tot nu toe niet bijzonder opgevallen. Na alles wat ik gehoord heb, verbaast me dat niet.

Vanavond nemen we een besluit over het uiteindelijk stemgedrag van onze fractie. Ik weet niet hoe democratisch de structuren van uw partij zijn, maar aangezien wij een democratische partij zijn, beslissen we hierover vanavond door middel van een democratische stemming.

  De Voorzitter. − Ik deel u mede dat er slechts ruimte is voor één vraag per toespraak, anders halen we het einde van het debat niet.

  Guy Verhofstadt, namens de ALDE-Fractie. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, de Fractie Alliantie van Liberalen en Democraten voor Europa heeft vanaf het begin van deze benoemingsprocedure gezegd dat het hier gaat om het programma voor de komende vijf jaar, en niet om de mensen of de poppetjes. Dat is wat telt: het programma van de kandidaat, het programma waarvan hij nu de grote lijnen presenteert en vervolgens het gedetailleerde programma, dat hopelijk tegen het eind van het jaar gepresenteerd zal worden, als de Commissie definitief is samengesteld.

Ten tweede heeft onze fractie op verzoek van enkele collega's ook uitvoerig gesproken over de vraag of we nog even moesten wachten met het nemen van het definitieve besluit. In juli waren we daar vóór, omdat we vonden dat de kandidaat met een programma moest komen, hetgeen in het verleden niet het geval was. Ik vind dat de beslissing van juli om niemand te noemen maar te wachten op voorstellen – voorstellen die we nu gaan bespreken – een goede beslissing was. Anderzijds zijn wij ook van mening dat nu de kandidaat zijn richtsnoeren gepresenteerd heeft, het nergens goed voor is om weer te zeggen: "Laten we nog maar een paar weken of maanden wachten."

We maken een economische en financiële crisis door, en daarom hebben we Europese instellingen en een Commissie nodig. Het getuigt niet bepaald van verantwoordelijk...

(Applaus)

... het getuigt niet bepaald van verantwoordelijk gedrag om vandaag te zeggen: "Laten we nog maar even wachten." Wachten waarop? Wachten tot er over twee of drie weken, of over twee maanden, voorstellen zijn? Die zijn er al. Laten we onze verantwoordelijkheid nemen. Wij kunnen vóór of tegen stemmen, maar wij moeten onze verantwoordelijkheid nemen.

Ten derde vonden wij de richtsnoeren die de kandidaat uiteengezet heeft, niet erg overtuigend. Mijns inziens staan deze voorstellen, ook al zijn ze soms erg gedetailleerd, in het teken van een verkeerde filosofie. Daarbij wordt er namelijk van uitgegaan dat de recessie voorbij is, dat het herstel heeft ingezet en dat we geen aanvullend communautair beleid nodig hebben om uit de crisis te komen. Dat is een verkeerd uitgangspunt, want het eind van de recessie wil nog niet zeggen dat het herstel heeft ingezet. We kunnen in een situatie van economische stagnatie terechtkomen, zoals het geval was in Japan, waar ze gedurende 10 tot 15 jaar hebben gewacht op groei, en daarom hebben we ook een nieuwe geïntegreerde communautaire strategie nodig die verder gaat dan de zevenentwintig plannen op nationaal niveau. Dat is onze eis als liberalen en democraten. Daarnaast moet de Commissie ook zo spoedig mogelijk met een plan komen om orde op zaken te stellen in de banken. Niet zevenentwintig verschillende plannen, zoals nu, maar een door de Commissie voorgestelde gemeenschappelijke en coherente aanpak.

Mijnheer Barroso, ik heb u in onze fractie horen zeggen dat u bereid bent voorstellen te doen zowel voor zo'n nieuwe geïntegreerde communautaire strategie, die verder gaat dan de zevenentwintig nationale plannen, als voor de Europese sanering van de bankensector. Dat is een positief signaal, en we vragen u deze twee elementen gedetailleerd uit te werken in het programma dat u nu verder gaat voorbereiden en dat u met de Commissie zult presenteren.

Onze steun is volstrekt duidelijk. Die is voorwaardelijk. Dat wil zeggen dat onze steun overeind blijft zolang we in elk onderdeel van het programma van de Commissie deze elementen terugvinden: een nieuwe geïntegreerde communautaire strategie, een plan om de bankensector te saneren – en dat plan moet verder gaan dan wat u vandaag in uw toespraak herhaald heeft –, een begroting die gebaseerd is op eigen middelen en een tussentijdse herziening van het financieel toezicht. Wat dat betreft moet ik u zeggen dat ik nog steeds van mening ben dat daartoe de architectuur van de Europese Centrale Bank benut moet worden en niet de voorstellen van de Larosière, die op dit moment het uitgangspunt vormen voor de Commissie en de Raad.

Tot slot zal onze steun, zoals u weet, ook afhankelijk zijn van de nieuwe structuur van de Commissie. We willen een efficiënte Commissie, een Commissie met beter verdeelde bevoegdheden dan in het verleden het geval was, en in dit kader rekenen we er ook op dat u de belofte die u onze fractie gedaan heeft, gestand doet, namelijk dat er een commissaris komt voor grondrechten en burgerlijke vrijheden en deze commissaris een plaats krijgt in uw team. Het is van belang dat die commissaris samen met de andere commissarissen verantwoordelijkheid draagt, en dat het niet iemand wordt die de andere commissarissen slechts van advies dient.

In het belang van Europa hebben we dus meer moed en een ambitieuzere Commissie nodig. Wij hopen dat u daarvoor zult zorgen en in uw definitieve programma aan onze verwachtingen zult beantwoorden.

  Daniel Cohn-Bendit, namens de Verts/ALE-Fractie. – (FR) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de voorgedragen voorzitter, collega's, eerlijk gezegd heb ik de indruk dat ik aan het hallucineren ben.

Eerst krijgen we te horen: "Alles is veranderd, dus ik blijf!" Barroso moet blijven omdat alles verandert, en hij is de stabiele factor in een veranderende wereld. Het zij zo!

En dan hoor ik de heer Daul. Ik heb zelf deelgenomen aan de verkiezingscampagne in Frankrijk. In Frankrijk zeiden ze tijdens de verkiezingscampagne tegen ons: de banken, dat is Sarkozy, het klimaat, dat is Sarkozy, verandering in Europa, dat is Sarkozy. Vandaag hoor ik Daul: het klimaat, dat is Barroso, X, Y of Z, dat is Barroso. Je krijgt problemen met het Élysée, vriend! Je gaat problemen krijgen! Het is toch niet te geloven, die hele geschiedenis! Ja, ja, ik weet het wel, mei 68, daar heb je nou wel genoeg van, steeds kom je weer met dat oude verhaal aanzetten. Ik leg het je nog wel een keer uit, als je wilt.

Ik zeg gewoon dat dit hier een plek is waar je alles mag zeggen. José Manuel Obama: Yes, he can! Hij kan op het moment alles, alles wat hij gedurende vijf jaar niet kon. U zult het zien, ja, nu zult u eens zien, heren regeringsleiders, dames regeringsleiders, mevrouw Malmström. Let op, want die kleine Barroso die naar u luistert, dat is verleden tijd. Nu zult u naar hem moeten luisteren. Hij gaat u een nieuw geïntegreerd beleid opleggen, geen coördinatie, u zult hem moeten volgen... Nee, maar wacht even, mijnheer Barroso, wacht even! We kennen u langer dan vandaag. Vijf jaar zonder dat u ooit eens zei: "Ik heb me vergist", zoals ik, Dany Cohn-Bendit, en anderen...

Want u heeft het wel over Europese waarden, u heeft het over een Europese ethiek, maar het probleem is het volgende, mijnheer Barroso. Als u daadwerkelijk iets wilt veranderen, moet u één ding uitleggen aan de Parlementsleden en aan de burgers: het antwoord op de financiële en economische crisis moet tegelijkertijd ook een antwoord zijn op de klimaatcrisis, en als u een antwoord wilt bieden op deze crisissen, moet er een transformatie plaatsvinden – een hervorming is niet voldoende –, een transformatie van Europa, en daarmee bedoel ik een transformatie op het vlak van het klimaat en op sociaal vlak. Onze productiesystemen moeten ter discussie gesteld worden. De banken: waarom zijn ze dolgedraaid? Omdat we een systeem hebben waardoor ze volslagen doldraaien. Waarom? Om de eenvoudige reden dat het altijd meer moet zijn, nog meer en nog sneller.

Bent u, mijnheer Barroso, bent u, staatshoofden en regeringsleiders bereid, is een meerderheid van dit Parlement vandaag bereid dat principe van altijd meer, altijd maar meer en nog sneller, ter discussie te stellen? Daar ligt de wortel van de crisis, en als we het over duurzame ontwikkeling hebben, gaat het niet alleen maar om een paar maatregeltjes, maar dan gaat het erom dat we proberen uit te leggen en te begrijpen dat er weliswaar terreinen zijn waarop groei nodig is, dat wil zeggen een selectieve groei, hernieuwbare energie, enzovoort, maar dat er ook een heleboel terreinen zijn waar we op de rem moeten gaan staan. Er is een maatregel nodig, en hier heb ik helemaal de indruk dat ik hallucineer.

U had het over het proces van Lissabon. U had het over onderzoek. Mijnheer Barroso, legt u me eens uit: vijf jaar lang heeft u ons uitgelegd – vier jaar eigenlijk: in het laatste jaar, na de crisis, was u wat voorzichtiger – dat deregulering de basis van economische en ecologische effectiviteit was. Deregulering. Jawel, ik herinner me uw toespraken, ik herinner me uw interventies. Maar toen, door de crisissen, realiseerde u zich plotseling dat het zo niet werkte. Door de crisissen, en dat sterkt u tot eer – we hebben nooit gezegd dat u geen man van eer was; we hebben eenvoudigweg gezegd dat we, gezien de manier waarop u leiding geeft aan deze Commissie, geen vertrouwen hebben in u, mijnheer Barroso. U bent een Europeaan, maar tegelijkertijd staat u voor een ideologie die nou juist de oorzaak is van deze crisis, en geen antwoord op de crisis.

En, mijnheer Verhofstadt, dat is toch sterk. We hebben gedurende de hele campagne – en daarmee ga ik eindigen, en de heer Barroso is ons daar dankbaar voor – gezegd dat we niet in juli wilden stemmen. Nu is iedereen ons dankbaar dat we niet in juli gestemd hebben, want zo heeft de heer Barroso tenminste zijn programma kunnen presenteren. Als het aan de heer Daul of aan de heer Barroso gelegen had, hadden we in juli gestemd, zonder programma, en was alles helemaal in orde geweest. U zou ons dus op zijn minst kunnen bedanken dat we u een kans hebben gegeven uw programma te presenteren.

Geen dank, mijnheer Barroso, geen dank.

Ten tweede – maar dat is helemaal sterk – zegt u: "Waarom nog meer uitstel?" Om de eenvoudige reden – en dit heeft zich nog nooit eerder voorgedaan – dat de Ierse burgers over drie weken gaan stemmen, en als ze "ja" gaan zeggen tegen het Verdrag van Lissabon, zoals ik denk, zoals te voorzien is, ontstaat er voor deze Commissie een andere situatie. U zegt ons: "Het moet absoluut, want we hebben een economische crisis, u zult zien wat er gaat gebeuren."

In de komende twee maanden moet de heer Barroso zijn Commissie samenstellen. Hij zal geen tijd hebben om zich met Lissabon bezig te houden, of met Kopenhagen, want hij zal moeten onderhandelen met Sarkozy. Krijgt de heer Barnier ´interne markt´? Als hij de heer Barnier ´interne markt´ geeft, wat geeft hij dan aan de Polen, aan wie hij een belangrijke portefeuille beloofd heeft? Wat gaat hij de Duitsers geven? Wat gaat hij de Engelsen geven? Want de Commissie, dat is allemaal koehandel. En hij zal druk zijn met die koehandel, maar terwijl hij daar druk mee is, gaan de anderen onderhandelen in Kopenhagen.

Dat is het probleem, dat is de realiteit. Ik rond af met u te zeggen, mijnheer Barroso, dat u inderdaad een eerzaam man bent, maar één ding moet u weten: de fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie heeft geen vertrouwen in u en zal tegen uw benoeming stemmen, want we zijn van mening dat Europa iemand nodig heeft die beter is dan u, mijnheer Barroso.

(Applaus)

  Michał Tomasz Kamiński, namens de ECR-Fractie. – (PL) De heer Cohn-Bendit mag dan misschien te lang aan het woord zijn geweest, en ik mag het dan zelden met hem eens zijn, hij weet wel altijd te boeien en dat is in het Parlement toch ook van betekenis. Het geeft het Parlement de vitaliteit waar u, mijnheer de Voorzitter, het in uw toespraak eerder vandaag over had.

De Fractie Europese Conservatieven en Hervormers zal voor de voorgedragen voorzitter van de Commissie, de heer Barroso, stemmen. Dat doen we niet omdat we het in alles met u eens zijn, mijnheer de voorzitter; er zijn helaas heel wat punten waarop we het oneens zijn. In de eerste plaats uw enthousiaste steun voor het Verdrag van Lissabon. Die enthousiaste steun delen wij niet, maar wat we wel delen is de afkeer en afkeuring die u in uw toespraak uitte van alle vormen van nationaal egoïsme en nationalisme.

Nationaal egoïsme en chauvinisme, in welke gedaante dan ook, hebben immers in Europa, op ons continent, op het continent waarop we in de toekomst vrede willen zien heersen, zeeën van ellende gebracht. Goddank leven we vandaag in een Europa van vrede.

Bij een aantal door de heer Barroso genoemde onderwerpen verschillen wij met hem van mening. We hebben het recht om van mening te verschillen en dat recht zullen we ook verdedigen, ook al blijven sommigen steeds maar vraagtekens plaatsen bij het simpele feit dat de kiezers in Europa de Europese Conservatieven en Hervormers hebben gekozen – en ik beloof u dat ze er nog meer zullen kiezen. Vanaf nu zijn wij hier en zal onze stem gehoord worden.

We hebben dan ook het recht om namens onze kiezers te zeggen dat we de heer Barroso steunen bij zijn moeilijke missie. Ik ben blij dat vandaag het begrip Europese solidariteit genoemd is en ik ben blij met de aankondiging dat deze Commissie – de nieuwe Commissie onder leiding van de heer Barroso – haar inspanningen zal richten op het te boven komen van de economische crisis. Dit is buitengewoon belangrijk en we zijn blij dat het door de heer Barroso gepresenteerde, ambitieuze programma ook inderdaad gericht lijkt te zijn op die terreinen die het belangrijkst zijn en waar ons optreden geboden is. Hieruit blijkt overigens de noodzaak van samenwerking tussen de naties van het Europa van vandaag. De crisis treft ons allen, ongeacht hoe we ons politieke stelsel en onze economie hebben georganiseerd, ongeacht in welk deel van Europa onze landen gelegen zijn. De crisis treft ons allemaal en we moeten haar allemaal bestrijden

Mijnheer de voorzitter, ik wil de steun die ik u namens onze fractie toezeg, vergezeld laten gaan met een oproep aan u om ervoor te zorgen dat Europa de komende maanden niet onverschillig blijft ten aanzien van wat er in de wereldpolitiek gebeurt. Ik zal er geen geheim van maken dat mijns inziens een van de belangrijkste tests die de westerse wereld te wachten staat, gevormd wordt door wat er vandaag in Iran gebeurt.

Iran is een land dat geen geheim maakt van zijn nucleaire ambities. De president van dat land ontkent niet alleen de verschrikkelijke misdaad van de holocaust, maar dreigt ook vandaag de dag om Israël van de kaart te vegen. Me dunkt dat er in een moderne, democratische wereld voor dergelijke gedragingen geen plaats zou moeten zijn en dat we deze niet zouden moeten accepteren. Onze fractie verwacht dat onder uw leiderschap de Europese Commissie ferm stelling zal nemen tegen het ondemocratische optreden van het huidige Iraanse bewind, waarmee het zich richt tegen onze voornaamste bondgenoot in het Midden-Oosten, namelijk tegen de staat Israël.

We verwachten ook – en ik ben blij, mijnheer de voorzitter, dat dit in uw woorden steeds sterk doorklinkt – dat de Europese Unie in haar buitenlands beleid altijd een lichtend voorbeeld van burgerlijke vrijheden zal zijn en dat het onze gemeenschappelijke Europese waarden ook buiten onze grenzen zal uitdragen.

In uw vorige termijn hebt u ongetwijfeld fouten gemaakt, maar iedereen die aan politiek doet maakt fouten; zo werkt het nu eenmaal in de wereld, helaas. We rekenen er echter op dat u bij de zware taak die u op u neemt, de Europese waarden hoog in het vaandel zult hebben en dat u zich zult inzetten voor een gemeenschappelijk en solidair – dat wil ik graag benadrukken – Europa.

  Lothar Bisky, namens de GUE/NGL-Fractie. – (DE) Mijnheer de Voorzitter, geachte voorzitter Barroso, waarde collega’s. Mijnheer Barroso, u staat voor de continuïteit van een beleid dat aan de zwaarste economische crisis sinds de Tweede Wereldoorlog heeft bijgedragen. Terwijl het casino in de grote financiële markten weer gaat draaien, betalen de burgers wereldwijd het gelag. De crisis heeft werkloosheid, armoede, lagere inkomens en minder onderwijs tot gevolg. Volgens u komt de financiële crisis met name uit de VS, en zouden alleen de bankiers hebben gefaald. Wij zijn daarentegen van mening dat de politiek, waaronder ook de politiek van de Europese Commissie, het casinokapitalisme in de hand heeft gewerkt. De ideologie van liberalisering, deregulering en privatisering heeft deze crisis veroorzaakt. Als we op de oude voet doorgaan, komen we alleen maar in een ergere crisis terecht.

De politiek moet haar verantwoordelijkheid nemen, van fouten leren en met het neoliberale gedachtegoed breken! De Europese politiek moet te allen tijde gericht zijn op de belangen van de burger. In uw richtsnoeren vind ik daar niets van terug. Toch verheugt het mij dat u sociale thema’s in uw betoog vandaag meer aandacht hebt geschonken dan u een jaar terug zou hebben gedaan.

Laat u mij een aantal voorbeelden van onze uiteenlopende politieke denkbeelden noemen: u wilt aan de Lissabonstrategie vasthouden. De Europese burger heeft echter behoefte aan goed werk tegen een loon dat een menswaardig leven mogelijk maakt. We moeten het niet hebben over verlenging van de arbeidstijd, maar over kortere arbeidstijden!

Wij verwachten van de nieuwe Commissie dat zij de detacheringsrichtlijn consequent opnieuw vorm geeft. Europa moet eindelijk garanderen dat sociale rechten niet ten prooi vallen aan het concurrentiedenken. Daarom hebben wij samen met anderen een bindende clausule voor sociale vooruitgang en een handvest van de openbare diensten voorgesteld, waarin wordt vastgelegd dat sociale bescherming en diensten van algemeen belang voorrang krijgen boven regelgeving voor de interne markt. Uit uw betoog maak ik op dat u daar weinig voor voelt.

Het Europees Parlement vraagt in het verslag-Zimmermann om een minimumloon van minimaal 60 procent van het gemiddelde inkomen in elke lidstaat. U zegt dat u hier niets aan kunt doen. Ik denk van wel, bijvoorbeeld via de werkgelegenheidsrichtsnoeren.

U zet uitsluitend in op het stabiliteits- en groeipact, dat juist in deze crisis een ineffectief instrument is gebleken. Wij willen een sociaal pact dat in de plaats komt van de Lissabonstrategie en het stabiliteitspact.

U denkt dat een paar nieuwe regels voor toezicht op de financiële sector voldoende zijn om de hebzucht van de financiële wereld in te tomen. Wij vragen om een verbod op bijzonder risicovolle beleggingsvormen en een belasting op het kapitaalverkeer.

U – ik citeer – “ondersteunt elke alinea van het Verdrag van Lissabon”. Wij willen een sociaal Europa, en geen Europa dat extreem gericht blijft op de interne markt. Wij willen dat de lidstaten verplicht worden te ontwapenen en conflicten op vreedzame wijze op te lossen in plaats van de militaire capaciteiten verder uit te breiden.

Volgens u dient Europa een leidende rol te spelen en de ideologie van vrijhandel en toepassing van markteconomische principes op alle aspecten van het leven overal ter wereld door te drijven. Wij zijn voor een interculturele, multilaterale dialoog en maximale ondersteuning van de arme landen bij het te boven komen van de economische, financiële, levensmiddelen- en klimaatcrisis.

Waarde collega’s, laten wij samen een Commissie kiezen die een sociale, vreedzame, economisch duurzame en democratische Europese Unie in haar vaandel schrijft! Als we de inwoners van Europa voor het project EU willen winnen, moeten we breken met de extreem marktgerichte concepten en meer directe democratie introduceren. De heer Barroso als voorzitter is hiervoor de verkeerde man!

  Nigel Farage, namens de EFD-Fractie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil de heer Barroso vragen: vanwaar die ongepaste haast? Waarom de spelregels veranderen? Waarom moet u al op dit moment voor vijf jaar worden herkozen tot Commissievoorzitter? Het antwoord is uiteraard Ierland en het Verdrag van Lissabon. U wilt iedereen laten zien dat het schip op koers ligt, dat alles goed gaat, dat de Ieren alleen nog hun domme foutje moeten rechtzetten. U hebt uw werkdocument geschreven als ware het Verdrag van Lissabon al geratificeerd.

Maar u ziet een heel belangrijk punt over het hoofd: u bent zelf de baas geweest; u was zelf degene die het de afgelopen vijf jaar voor het zeggen heeft gehad. U moest erop toezien dat het grondwettelijk verdrag erdoor kwam. Maar het is helemaal fout gelopen, want de Fransen zeiden "nee" en de Nederlanders zeiden "nee". U weigerde zich echter neer te leggen bij deze democratische uitkomsten. In plaats daarvan hebt u, samen een groot aantal Parlementsleden, het Verdrag van Lissabon verzonnen en ons daarmee om de tuin geleid.

U hebt ons gezegd dat de vlag en het volkslied zouden worden geschrapt, maar daar heb ik weinig van gemerkt. U hebt het dan wel omgedoopt tot het Verdrag van Lissabon, maar u hebt de Ieren er niet van kunnen weerhouden "nee" te zeggen. Maar ook deze democratische uitslag wilt u niet aanvaarden. Integendeel, de Ieren moeten opnieuw naar de stembus!

Hoeft er onder uw leiding dan helemaal geen democratische verantwoording te worden afgelegd? Er is in de Europese Unie misschien nog maar weinig democratie over, zou je kunnen zeggen, maar er moet toch nog wel een verantwoordingsplicht zijn? De kans is groot dat het verdrag voor de vierde keer wordt afgewezen en daarmee definitief van de baan is. Ik vind dat het Parlement u niet tot Commissievoorzitter voor de komende vijf jaar moet benoemen zolang dat resultaat nog niet bekend is.

Als de Ierse bevolking voor een tweede keer "nee" zegt, dan moeten we ons daar gewoon bij neerleggen en moet u opstappen als Commissievoorzitter. Dat gebeurt in alle lagen van de samenleving, het bedrijfsleven, en het hoort in de Europese politiek niet anders te zijn.

Bovendien, wat hebt u gepresteerd? De Lissabonstrategie die u hebt uitgewerkt, is roemloos ten onder gegaan, lang voordat we getroffen werden door de kredietcrisis. Nu vertelt u ons dat er een commissaris voor immigratie moet komen. Dit ontneemt natiestaten het fundamentele recht om zelf te bepalen wie er in hun land mag wonen en werken. U bent helemaal geobsedeerd door de klimaatverandering. Het resultaat is dat we worden opgezadeld met torenhoge kosten, zonder dat het ons ook maar enig materieel voordeel oplevert. Maar het toppunt is wel dat u het Iers referendum hebt genegeerd en hebt gezegd dat de Ieren dit verdrag niet kunnen tegenhouden. Alleen al daarom kan ik u niet steunen.

Maar misschien zit ik er helemaal naast en bent u inderdaad de juiste man. Gisteren stond er namelijk in het Britse dagblad "Daily Telegraph" een enquête met de vraag: Als Lissabon zonder referendum doorgaat, wilt u dan dat Groot-Brittannië lid blijft van de Europese Unie? Van de ondervraagden beantwoordde 26% deze vraag bevestigend, maar voor het eerst in ruim 30 jaar vond een grote meerderheid van 43% dat we uit de Europese Unie moeten stappen als de heer Barroso zijn zin krijgt. Misschien vergis ik me dus en bent u toch de juiste man. We zullen het zien.

(Applaus en hilariteit op diverse banken)

Ja, hij wil graag vertrekken!

  Krisztina Morvai (NI). – (HU) Mijnheer de Voorzitter, Europa heeft een historisch keerpunt bereikt. Miljoenen mensen die hun geld verdienen met fatsoenlijk werk, willen graag ingrijpende veranderingen. Ze willen zich verzetten tegen de ten hemel schreiende onrechtvaardigheden van het neoliberalisme en het mondiale grootkapitaal. Het gaat hier om boerenfamiliebedrijven, zelfstandige boeren, kleine ondernemers en ambtenaren. Om dit te kunnen doen – en ik vind het jammer dat de commissaris hier nu niet aanwezig is om naar mij te luisteren – hebben zij er grote behoefte aan dat hun mensenrechten en burgerlijke vrijheidsrechten worden beschermd. Verder moeten deze mensen hun mening kunnen geven, dat wil zeggen, zij moeten gebruik kunnen maken van hun vrijheid van meningsuiting, van het recht op vereniging en vergadering en van het recht om vrijuit te spreken zonder dat ze als fascisten worden bestempeld, zoals vandaag ook in deze zaal is gebeurd, of in de ogen worden geschoten, worden geïntimideerd door politiegeweld, worden mishandeld, in de gevangenis worden gegooid of worden onderworpen aan showprocessen.

Toen al deze gebeurtenissen in de herfst van 2006 in Hongarije plaatsvonden, hebben wij ons tot u gewend met het verzoek om hier iets aan te doen. U hebt niets gedaan. Waarom niet? Graag wil ik de ondervoorzitter van het Parlement, de heer Schmitt, vragen te bevestigen wat er toen is gebeurd en waarom we ons tot u hebben gewend. Dat was namelijk vanwege een bijeenkomst van de partij Fidesz, een burgerpartij, toen deze…

(Spreekster wordt door de Voorzitter onderbroken).

  Cecilia Malmström, fungerend voorzitter van de Raad. – (SV) Dank u, mijnheer de Voorzitter. Geachte Parlementsleden, hartelijk dank voor de mogelijkheid om kort het woord te voeren in deze discussie. Ik moet zeggen dat het leuk is weer in het Europees Parlement te zijn. De discussie en de bijdragen hier zijn onmiskenbaar dynamischer en onderhoudender dan thuis in Zweden.

Ik wil de heer Barroso feliciteren omdat hij duidelijk aangegeven heeft welke rol hij de Commissie wil zien spelen. Ik feliciteer hem tevens met zijn hervormingsagenda voor de komende vijf jaar. Ik heb ook erg zorgvuldig en aandachtig geluisterd naar wat de fractievoorzitters hebben gezegd. Ik zou natuurlijk bij ontzettend veel commentaar kunnen leveren, maar dat zal ik vandaag niet doen, want dit is niet het debat van de Raad. Het is het debat van het Parlement met de voorgedragen voorzitter van de Commissie.

Het is zoals gezegd niet mijn taak om commentaar te leveren op wat is gezegd, maar ik heb erg aandachtig naar het debat geluisterd. Ik wil slechts twee dingen zeggen. Het eerste spreekt voor zich: de heer Barroso is door zevenentwintig staatshoofden en regeringsleiders van uiteenlopende politieke gezindheid met eenparigheid voorgedragen. Hij heeft onze duidelijke steun om de Commissie nog een mandaatperiode te leiden. Dat doet natuurlijk niets af aan de plicht van het Parlement om hem te horen en te besluiten hem al dan niet te aanvaarden.

Mijn tweede opmerking spreekt ook voor zich, maar mag nog eens worden herhaald: we leven in een erg onzekere tijd met grote en moeilijke uitdagingen. We hebben een sterk en krachtdadig Europa nodig, een Europa waarin de Europese instellingen naar behoren werken en kunnen samenwerken. We hebben nood aan zekerheid, duidelijkheid en stabiliteit zodat we samen de kwesties aan kunnen pakken waarvoor onze burgers resultaten verwachten, waarbij ze verwachten dat Europa presteert.

  José Manuel Barroso, voorgedragen voorzitter van de Commissie. − (EN) Mijnheer de Voorzitter, allereerst een paar punten in verband met de inhoud van het beleid.

De Commissie pleit niet voor privatisering van openbare diensten en heeft daar ook nooit voor gepleit. Wij beschouwen de openbare diensten als een belangrijk onderdeel van ons Europees maatschappelijk model.

Wij vinden het echter belangrijk dat die openbare diensten functioneren binnen het kader van een sterke interne markt waarin de communautaire voorschriften worden geëerbiedigd. Dat is van groot belang. Als we een echte Europese Unie willen hebben, moeten we die interne markt eerbiedigen.

Laten we er geen doekjes om winden: soms zijn er nationale politici die bij problemen de schuld afschuiven op Brussel en bij behaalde successen zeggen dat die hun verdienste zijn. We moeten dus niet gaan roepen dat de privatisering aan Brussel te wijten is. Dat zijn besluiten die op nationaal niveau worden genomen. Er zijn lidstaten die hebben besloten een aantal openbare diensten te privatiseren, maar dat besluit is hun niet opgelegd door Brussel.

Ik denk dat Brussel soms iets te gemakkelijk de zwartepiet krijgt toegespeeld. Iedereen moet zijn eigen verantwoordelijkheid nemen.

Het tweede punt betreft de detachering van werknemers. De beginselen van de richtlijn zijn al genoemd door de sociaal-democratische fractie: eerbiediging van de grondrechten van werknemers. Zoals ik al vaak heb gezegd, zijn het recht van staking en het recht van vergadering voor ons onaantastbaar.

Grondrechten zijn heel belangrijk. Ik kom uit een land dat het een tijdlang zonder burgerrechten en sociale rechten heeft moeten stellen, dus ik weet wat het betekent om toegang te hebben tot die sociale rechten.

Tegelijkertijd hechten we aan het vrije verkeer in Europa. Zonder dat vrije verkeer krijgen we geen Europa. Laten we dus proberen beide beginselen op een bepaalde manier met elkaar te verzoenen. We moeten dat niet overlaten aan de uitlegging door het Hof van Justitie. Daarom heb ik hier, geïnspireerd door veel van uw suggesties, een aanpak voorgesteld. Ik ben bereid loyaal samen te werken met alle leden van dit Parlement om Europa sterker te maken en er, met behoud van onze interne markt, voor te zorgen dat de sociale rechten van onze werknemers volledig worden gewaarborgd.

Over regulering en deregulering wil ik heel duidelijk zijn. Ik vraag u, mijnheer Cohn-Bendit, mij één verklaring te noemen waarin ik heb gepleit voor deregulering. Ik heb het altijd gehad over "betere wetgeving" of "intelligente wetgeving". Het is niet mijn schuld als het in het Frans is vertaald met "deregulering". Betere wetgeving: mieux légiférer, niet moins légiférer.

(FR) En, beste mijnheer Cohn-Bendit, ik wil u iets zeggen. U bent geobsedeerd door mij. Ik ben niet geobsedeerd door u. Integendeel, ik heb bijna sympathie voor u, omdat u me aan mijn jeugd herinnert...

(Applaus)

Er is een politieke kwestie die van groot belang is. Men kan op veel punten kritiek op me hebben en ik ben de eerste om toe te geven dat er punten zijn waarop men mij en de Commissie kan bekritiseren. Maar neem nou onze inspanningen op het gebied van de klimaatverandering: iedereen erkent dat we op dit gebied wereldleider zijn. Ik heb voor de Commissie complimenten ontvangen van president Obama, van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties, en van Nobelprijswinnaar Pachauri, die me een zeer ontroerende brief geschreven heeft. Ik ben de eerste die bereid is om dit Europese succes met u te delen, want de fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie heeft bijgedragen aan de agenda voor groene groei.

Maar pas op. Ik ben voor groene groei, maar niet voor achteruitgang in Europa. Dat is belangrijk. Ik ben voor groene groei, voor gezonde groei, maar ik ben niet voor deïndustrialisering van Europa. Ik ben niet voor banenverlies in Europa. Het is de Commissie die het meeste gedaan heeft voor de klimaatverandering, dezelfde Commissie die door de heer Cohn-Bendit van meet af aan als de schuldige partij is aangewezen. Ik had de richtsnoeren nog niet gepresenteerd, ik had mij nog niet aan uw fractie gepresenteerd of u had al "nee" gezegd. U heeft zelfs t-shirts gemaakt. Ze waren niet zo'n verkoopsucces, die t-shirts met "Stop Barroso".

U heeft het over hallucineren, mijnheer Cohn-Bendit. Luister: er is één partij die vóór de verkiezingen een kandidaat heeft voorgedragen. Ik heb naar uw voorstellen geluisterd. U heeft een Engelse conservatief, de heer Patten, voorgedragen. U heeft geloof ik zelfs de Franse premier als kandidaat voorgedragen, wat getuigt van... O nee, dat heeft u niet gedaan, want volgens mij zou u daarmee weer de heer Sarkozy een dienst hebben bewezen, net als u hem een dienst hebt bewezen door links in Frankrijk te verdelen.

Mijn beste mijnheer Cohn-Bendit, de waarheid is deze: als we een Europa willen dat dichter bij de burgers staat, moeten we onze keuze maken op basis van beleid. Ik zou willen dat de pro-Europese krachten een pro-Europees programma zouden ondersteunen. Ik heb een uiterst pro-Europees programma gepresenteerd. Het is aan u om voor mij te stemmen. Het is niet aan mij om te bepalen wie mij moet steunen. U moet stemmen. Ik heb een pro-Europees programma, gekoppeld aan het Verdrag van Lissabon. Het is mogelijk dat dat niet voor iedereen goed nieuws is, maar ik geloof erin. Wat ik u voorstel, is een nieuwe ambitie voor Europa. Deze vijf jaar waren de jaren van de consolidering van het uitgebreide Europa. Ik hoef mij er niet voor te schamen dat ik de steun heb van de zevenentwintig staatshoofden en regeringsleiders, die democratisch gekozen zijn en uiteraard van uiteenlopende politieke kleur zijn, omdat ik geloof dat mijn rol vooral die van bruggenbouwer is. Het is voor het eerst dat we dit uitgebreide Europa hebben. Ik schaam me er niet voor dat ik loyaal heb samengewerkt met de staatshoofden en regeringsleiders. Het spreekt voor zich dat een voorzitter van de Commissie die herkozen wordt nog meer gezag heeft. Ik vraag u om stevige steun te geven aan een Commissie die staat voor meer ambitie, voor nog daadkrachtiger optreden en voor een Europees project dat gebaseerd is op solidariteit en vrijheid. Wat ik u voorstel is loyale samenwerking. Sommigen hebben zich daaruit teruggetrokken. Dat is jammer. Ikzelf zal aan mijn waarden vasthouden, óók aan de waarden die u soms bepleit.

(Applaus)

(De heer Cohn-Bendit steekt een blauwe kaart op)

  De Voorzitter. − Ik moet iets uitleggen. De heer Cohn-Bendit steekt weliswaar een blauwe kaart op, maar een half uur geleden is vastgesteld dat de regel in kwestie alleen van toepassing is als degene die spreekt lid is van het Parlement. De regel geldt dus niet als degene die spreekt lid is van de Commissie.

Misschien moet die regeling in de toekomst worden aangepast, maar nu moeten wij ons eraan houden.

  Othmar Karas (PPE). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer de voorzitter, waarde collega’s, ik wil dit debat graag een ietwat andere wending geven en onszelf de vraag stellen: Wie van ons hoeft zich niet verder te ontwikkelen? Bij wie van ons is geen ruimte voor verbetering meer? Wie van ons maakt nooit fouten? Op veel terreinen moeten we een nieuwe koers uitzetten, niet alleen de voorzitter van de Commissie, maar wij ook! Soms moeten we de gebaande paden verlaten.

Ik heb het gevoel dat sommigen hier uitsluitend een schuldige voor de problemen zoeken, in plaats van met nieuwe energie en nieuwe ideeën, met nieuw elan en een nieuwe visie onze gemeenschappelijke problemen te lijf te gaan. Sommigen insinueren en wantrouwen om de aandacht van hun eigen gebreken af te leiden, en negeren de verkiezingsuitslag van 7 juni 2009, die ook de democratische basis voor het debat van vandaag is.

We beschuldigen de Commissievoorzitter ervan dingen te doen die hij moet doen, namelijk het naleven van de Verdragen en het omzetten van besluiten. We hebben vandaag de mooie zin gehoord: “Zonder vrijheid is er geen solidariteit, zonder solidariteit is er geen sterke doeltreffende Europese Unie” – ik voeg daaraan toe: geen sterke Europese Commissie. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Ieder van ons is medeverantwoordelijk; ieder van ons heeft zijn eigen verantwoordelijkheden. De voorzitter van de Commissie is voor een groot deel hoofdverantwoordelijke. Maar hoe zei Martin Schulz het ook alweer: het gaat niet om hem alleen. Zijn kracht ontleent hij mede aan ons, aan de lidstaten, aan de competentie en kwaliteit van de commissarissen.

En dat is het volgende hoofdstuk dat we open moeten slaan. Hoe zetten we de ecologisch-sociale markteconomie om? Hoe kunnen we de Commissie opnieuw vormgeven? Hoe krijgen we een commissaris voor financiële markten? En een diplomatieke dienst? Hoe pakken we de bescherming van het klimaat aan? Onze Voorzitter sloot zijn betoog van vandaag af met een variatie op een citaat van Bronisław Geremek: “Laten we aan de slag gaan, ieder op zijn eigen gebied, en laten we deze kans op verandering benutten in plaats van elkaar zwart te maken!”

  Stephen Hughes (S&D). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, de heer Barroso herinnert zich wellicht hetgeen ik heb gezegd toen hij vorige week onze fractie toesprak. Mijnheer Barroso, zoals ik toen ook al aangaf, heb ik uw politieke richtsnoeren voor de volgende Commissie met grote belangstelling gelezen en vond ik eigenlijk dat de retoriek in deze richtsnoeren grotendeels mijn eigen overtuigingen en politieke prioriteiten weerspiegelt en volgens mij ook die van vele anderen ter linkerzijde.

Het probleem is echter dat u op deze plek praktisch dezelfde retoriek gebruikte als vijf jaar geleden toen u in de race was voor het Commissievoorzitterschap. U deed toen een aantal beloften met betrekking tot het sociale Europa en wel ten aanzien van de vernieuwing van de sociale agenda voor vijf jaar, beloften die echter niet zijn nagekomen. Wellicht herinnert u zich dat u vijf jaar geleden bijvoorbeeld over de diensten van algemeen belang hebt gezegd dat u de mogelijkheid van een kaderrichtlijn niet uitsloot.

Nu, vijf jaar later, zou de EU - zoals u vandaag hebt herhaald - misschien een "kwaliteitskader voor openbare en sociale diensten" kunnen opzetten. Wij zijn er niet helemaal zeker van wat dat betekent. Wel weten we wat een kaderrichtlijn is en wij hopen dat u zo'n bijzonder belangrijke verbintenis zult aangaan. Uw mededeling dat u zo'n richtlijn niet uitsluit, is dit keer gewoonweg niet voldoende.

Wij hebben vorige week in uw document gezocht naar specifieke, concrete verbintenissen, maar er vrijwel geen gevonden. Wat we - dankzij Google - wel hebben ontdekt, is dat de als een agenda voor hervorming gepresenteerde richtsnoeren zelf in grote lijnen niets meer zijn dan een herhaling van bestaande Commissieteksten en de huidige beleidsagenda.

Drie opmerkingen over uw richtsnoeren:

Ten eerste gaan zij eenvoudigweg onvoldoende in op het ernstige karakter van de huidige hoge werkloosheid en diepe sociale crisis, die de komende maanden, zo niet jaren nog eens zullen toenemen.

Ten tweede vinden wij uw woorden over een strategie voor een exit uit de crisis voorbarig. Uw toespraak van vandaag heeft dit weliswaar enigszins veranderd, maar we zouden eigenlijk moeten praten over een 'entrystrategie', een strategie voor een positieve interventie op de arbeidsmarkt op Europees niveau en niet louter op dat van de lidstaten.

Ten derde is uw agenda voor hervorming er één van het verleden. De crisis vereist veel gedurfder en vooruitziender beleid dan het door u beoogde. De nieuwe Commissie moet de hoogste prioriteit verlenen aan de lancering van een gemoderniseerde en ambitieuze nieuwe Europese sociale agenda.

Ik heb heel goed geluisterd naar hetgeen u vandaag hebt gezegd over de reactie op het Laval-arrest met betrekking tot de detacheringsrichtlijn. Vandaag hebt u opnieuw gezegd dat een uitvoeringsverordening de oplossing is, zonder dat er getornd wordt aan de richtlijn. Dat zal simpelweg niet werken. Het probleem zit hem in de richtlijn zelf, waarin voortdurend de zinsnede "de lidstaten kunnen" wordt herhaald. Het probleem van Laval zal blijven bestaan, tenzij de uitvoeringsverordening deze richtlijn vervangt of voorbijstreeft.

Neemt u het ons ook niet kwalijk als wij u beoordelen op uw prestaties. De kwestie-Laval dateert niet van gisteren. Wat hebt u gedaan in de bijna twee jaar die zijn verstreken sinds het Laval-arrest een schokgolf veroorzaakte binnen de vakbeweging?

Tot slot nog dit: wilt u zich er vandaag toe verbinden alles in het werk te zullen stellen om in het volgende college van de Commissie een goed evenwicht tot stand te brengen tussen het aantal mannen en vrouwen?

  Alexander Graf Lambsdorff (ALDE). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, waarom nu? Waarom Barroso? Dat zijn de twee vragen waarop we een antwoord moeten geven.

De vraag “Waarom nu?“ is al ter sprake gekomen. We zitten midden in een financiële en economische crisis, en de randvoorwaarden voor een sterke economische groei en meer werkgelegenheid worden niet in één klap geschapen. We hebben een doeltreffende Commissie nodig, en een gemeenschappelijke, Europese, op de lange termijn effectieve strategie. Daar moeten we meteen mee beginnen, en niet pas volgend jaar. Daarom moeten we ook nu stemmen.

Waarom Barroso? Ik ben blij met de duidelijke verklaring van de Commissievoorzitter – de kandidaat – over de sociale markteconomie, de mededinging en de interne markt. Wij als liberalen hebben op dit vlak hooggespannen verwachtingen en hoge eisen. Wij rekenen erop dat samen met de lidstaten daadwerkelijk een gemeenschappelijke strategie wordt ontwikkeld.

Op de middellange termijn is alleen een netwerk van regelgevende instanties die toezicht houden op de financiële markten niet voldoende. We hebben communautair toezicht op de financiële activiteiten nodig. Guy Verhofstadt zei het net nog: deze tussentijdse herziening zal voor ons bepalend zijn.

Wij als liberalen staan positief tegenover de benoeming van een commissaris voor grondrechten. Wij willen dat deze commissaris daadwerkelijke bevoegdheden krijgt. Voor degenen die niet weten wat dat inhoudt, noem ik gegevensbescherming en de behandeling van vluchtelingen aan de buitengrenzen van Europa. Dit zijn onderwerpen die meer aandacht moeten krijgen.

Ik heb nog een aantal opmerkingen over wat er zojuist gezegd is over de politieke verhoudingen. Ik vind het erg jammer dat de meerderheid van de sociaaldemocraten morgen niet voor u zal stemmen. De sociaaldemocratie treedt hiermee uit de pro-Europese alliantie, die we juist bij kwesties met betrekking tot de Europese politiek willen hebben. De heren Schulz, Bisky en Cohn-Bendit organiseren hier een rood-rood-groene blokkade van Europa, of ze proberen dit op zijn minst. Het volgende is van belang: we kunnen niets doen tegen de instemming van de Europese conservatieven, maar belangrijk is dat de liberalen en christen-democraten ervoor zorgen dat Europa niet vastloopt.

  Jill Evans (Verts/ALE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik spreek namens de VEA-leden in de Fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie. Wij geloven in gelijkheid voor alle mensen in Europa. Wij steunen de onafhankelijkheid van de naties en regio's van Europa die momenteel geen op zichzelf staande lidstaten zijn, maar hier wel naar streven, en we hameren op gelijke rechten voor de sprekers van iedere taal, of dit nu een officiële EU-taal of een co-officiële taal is en of het nu een meerderheids- of minderheidstaal in een lidstaat is.

Mijnheer Barroso, in uw richtsnoeren en ook vandaag weer hebt u gezegd dat het noodzakelijk is een gevoel van verbondenheid tussen de EU en haar burgers te kweken. Dit zal echter nooit mogelijk zijn als de EU de echte naties en volkeren niet erkent en niet inziet dat subsidiariteit niet alleen speelt tussen de EU en de regering van een lidstaat maar op alle niveaus.

Wil de Europese Unie ons effectief kunnen steunen in deze economische crisis, haar beoogde voortrekkersrol kunnen vervullen bij de bestrijding van klimaatverandering, de openbare diensten kunnen beschermen, de mensenrechten kunnen verdedigen en een bijdrage kunnen leveren aan internationale vrede en ontwapening, dan heeft zij ons aller input nodig en dus ook die van Wales, Schotland, Catalonië, Corsica, Vlaanderen, enzovoorts.

In heel Europa vinden er momenteel discussies, raadplegingen en referenda plaats en dan heb ik het niet over Lissabon, maar over voorstellen voor grondwettelijke wijzigingen en een grotere autonomie in deze landen. Ik betreur het dat u in uw richtsnoeren deze huidige ontwikkelingen niet hebt erkend, herkend of besproken en evenmin voorstellen hebt gedaan met het oog op een grotere betrokkenheid van landen en regio's met wetgevingsbevoegdheden bij de EU-besluitvorming, hetgeen wij binnen de Vrije Europese Alliantie als cruciaal beschouwen. Ik vraag u nogmaals ons toe te zeggen dit te zullen doen.

  Timothy Kirkhope (ECR). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, een van de belangrijkste punten van kritiek op de EU is dat zij zich meer bezighoudt met haar eigen interne systemen dan met het tonen van leiderschap in mondiale aangelegenheden of met het creëren van meerwaarde voor het leven van de burgers. Nergens was deze tendens duidelijker dan in de belachelijke discussies die wij moesten doorstaan over de vraag of en wanneer de voorzitter van de Commissie moest worden benoemd.

De verjaardag, vandaag, van de ondergang van Lehman Brothers is een goed moment om de hachelijke staat van de Europese economie en in het bijzonder van het Verenigd Koninkrijk in herinnering te roepen. Overal neemt de werkloosheid toe en over slechts enkele weken zal er een cruciale wereldtop over klimaatverandering plaatsvinden. In deze omstandigheden was het absurd om te proberen de benoeming van de Commissievoorzitter uit te stellen tot na september.

Ik heb de politieke richtsnoeren van voorzitter Barroso met grote belangstelling gelezen. Ik ben erg blij dat wij als ECR-Fractie de gelegenheid hebben gehad om met hem hierover een stevige discussie te voeren. Om te beginnen moeten de hervatting van de economische groei en de totstandbrenging van concurrentievermogen op lange termijn onze hoogste prioriteit zijn. Op korte termijn betekent dit minder ingrijpen in de economie en weerstand tegen protectionisme. Vervolgens moeten we de overheidsfinanciën weer gezond maken en ijveren voor verdere liberalisering van de markt om het handels- en ondernemingsvertrouwen te herstellen en te waarborgen dat er voldoende wordt geïnvesteerd in vaardigheden en menselijk kapitaal en in innovatie en onderzoek.

De essentiële rol van de Commissie bestaat erin te waarborgen dat de EU-instellingen het economisch herstel niet ondermijnen door het bedrijfsleven onnodig en buitensporig te belasten. Voorzitter Barroso en commissaris Verheugen hebben op dit gebied veel gedaan. De vertrekkende Commissie heeft succes geboekt met het aanpakken van excessieve wetgeving en met het promoten van de agenda “betere wetgeving" - hoewel ik, mijnheer Barroso, zelf liever het woord "deregulering" had gebruikt. Toch is het jammer dat er hierbij niet meer succes is geboekt, en er moet zeker nog meer worden gedaan. Het is noodzakelijk dat een ervaren vicevoorzitter van de Commissie hiervoor verantwoordelijk wordt en ik verzoek u, voorzitter Barroso, met klem om hiervoor iemand aan te wijzen, als u morgen wordt gekozen.

Wat klimaatverandering betreft heeft de EU al blijk gegeven van leiderschap in de internationale onderhandelingen, en zij moet dit blijven doen. Het doet mij deugd dat voorzitter Barroso nadrukkelijk heeft onderstreept dat wij moeten laten zien hoe wij door klimaatverandering tegen te gaan onze economie kunnen helpen moderniseren.

Ook wil ik de aandacht vestigen op de verbintenis om de EU-begroting radicaal te hervormen en in een nieuwe vorm te gieten. Deze hervorming laat al veel te lang op zich wachten en had een bindende toezegging moeten zijn.

Hoewel mijn fractie en ik persoonlijk de herbenoeming van de voorzitter toejuichen en een aantal van de hoofdpunten verwelkomen, zijn wij het - zoals mijn vriend Michal Kamiński zei - niet over alles eens. Ik maak mij ernstig zorgen over de plannen die de Commissie kennelijk heeft op het gebied van immigratie en asiel, en wat het Verenigd Koninkrijk betreft is het behoud van de controle op de nationale grenzen van essentieel belang.

Zoals voorzitter Barroso uit de discussies met ons heeft kunnen opmaken, zijn er problemen met de Commissievoorstellen op het gebied van het financieel toezicht. Er is een reëel risico dat een aantal belangrijke financiële ondernemingen zich naar buiten de EU zal verplaatsen, hetgeen alleen in het voordeel zou zijn van onze concurrenten.

Tot slot is er in het debat telkens weer verwezen naar het Verdrag van Lissabon. Ik wil niet verhullen en er enkel nog eens op wijzen dat de EU de afgelopen drie of vier jaar ook prima heeft gefunctioneerd zonder dit verdrag. Er is geen reden waarom zij dit nu zou kunnen blijven doen.

Ter afsluiting citeer ik een alinea aan het einde van manifest van voorzitter Barroso, waarin hij stelt: "De EU werkt het beste wanneer zij zich op haar kerntaken concentreert. Ik wil onze beperkte middelen inzetten op de gebieden waar we het meeste effect kunnen bereiken en de grootste meerwaarde kunnen creëren." Dit betekent volgens mij dat de EU misschien minder zal gaan doen, maar dat ze, wat ze doet, wel beter moet gaan doen.

Voorzitter Barroso, als dit uw wachtwoord zou zijn in de komende vijf jaar, dan zou dat een prima basis zijn voor vooruitgang, maar u verdient het in ieder geval dat wij u morgen ten volle steunen.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL). - (FR) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer Barroso, de instellingen laten niet toe dat links een kandidaat voordraagt.

Wij betreuren deze situatie met een enkele kandidaat, en we betreuren de politieke akkoorden die zijn gesloten tussen rechtse en sociaaldemocratische regeringen en die dit mogelijk hebben gemaakt.

Door deze situatie wordt het bestaan ontkend van een brede publieke opinie in Europa die vierkant tegen het door u belichaamde liberale model voor de Europese integratie is. Door dit model is het Europese ideaal in een afgrond gestort van stemonthoudingen tijdens de Europese verkiezingen in nota bene vooral de nieuwe lidstaten, maar daarover zwijgt u in alle talen.

Door dit model is de droom van een beschermend Europa veranderd in een machine die onze sociale rechten en onze nationale industrieën om zeep helpt, en de ene bevolking tegen de andere opzet om aan de kost te kunnen komen. Er zijn steeds meer mensen die zeggen: "Uit Europa komt helemaal niets goeds".

U heeft de financiële ramp en het klimaatdrama niet zien aankomen, ondanks alle tekenen, want die waren er. U heeft daaraan bijgedragen – u en de anderen – met de dictatuur van de vrije en eerlijke concurrentie, die onze samenlevingen in een wurggreep houdt en hun geest van openbaarheid en onze openbare diensten te gronde richt.

Nu verandert u uw woorden, maar niet uw daden. Uw programma kan echter in één zin worden samengevat – en ik weet niet of deze Franse woordspeling vertaald kan worden – : "Van nu af aan zal het zijn zoals voorheen". Europa heeft echter een grote verandering nodig om dit hoofdstuk van haar geschiedenis, dit archaïsch en achterhaald hoofdstuk, deze periode van financieel kapitalisme en van maximale productiviteit achter zich te kunnen laten.

Deze verandering zou kunnen beginnen met de weigering om u te benoemen. Daarom weigert onze delegatie om u haar stem te geven.

  Timo Soini (EFD). – (FI) Mijnheer de Voorzitter, voorzitter Barroso, u hebt onze eurosceptische fractie bezocht en dat waarderen wij. Er was tijd om te debatteren en u kreeg een aantal lastige vragen, onder andere van mij. Maar dat er slechts één kandidaat is, bevalt mij niet. Als wij u nu niet accepteren, gaat het dan net als in Ierland en komt de heer Barroso hier over een paar maanden met een andere stropdas om en moeten wij opnieuw over hetzelfde stemmen? U houdt van de Commissie. Ik heb dit document zeer zorgvuldig gelezen. U zegt daarin dat de Commissie onvervangbaar is en dat enkel en alleen de Commissie gemachtigd is om voorstellen te doen waarin rekening wordt gehouden met de belangen van al onze burgers en dat alleen de Commissie competent en onafhankelijk is.

Dames en heren, waar zijn de volken van Europa? Waar zijn de parlementen van Europa en waar zijn de Europese kiezers? Er wordt toch beweerd dat de Europese Unie voor hen in stand wordt gehouden? Daar geloof ik niet zo in. Mijnheer Barroso, kom op voor de arbeider, kom op voor de werkende mensen, omdat het uitgetelde links daar niet meer toe in staat is. Kom op voor de kleine ondernemers, want er is geen gebrek aan werk, maar een gebrek aan werkgevers. Doe goed werk van onderaf aan, zodat mensen anderen werk kunnen verschaffen en Europa op die manier vooruit kan komen. En tot slot, mijnheer Barroso, geen EU-belasting alstublieft. Wij hebben al genoeg belastingen.

(Applaus)

  Francisco Sosa Wagner (NI). - (ES) Mijnheer de Voorzitter, ik richt me tot de heer Barroso.

Mijnheer Barroso, ik moet zeggen dat ik u al heel lang met veel belangstelling en respect volg, al sinds u premier was van een land dat heel dicht bij ons ligt en dat ons ook na aan het hart ligt, namelijk Portugal.

Ik moet echter zeggen dat u me zeer hebt verbaasd. Ik ben verbaasd om twee redenen. De eerste reden is de minachting die u tentoongespreid hebt jegens de fractie waartoe ik behoor, jegens de fractie van de niet-ingeschrevenen. U hebt ons zelfs geen minuut van uw tijd gegund om uw politieke voorstellen bij ons te komen toelichten. Wij vertegenwoordigen een groot aantal Europese burgers en u hebt een minachtende houding aangenomen jegens al onze kiezers.

De tweede reden betreft uw zwakke politieke plannen, de armetierige politieke voorstellen in het document “Political Guidelines for the Next Commission”. In die voorstellen zijn de zaken die u tijdens uw periode als voorzitter van de Commissie hebt verdedigd, niet eens opgenomen. Het heeft me in dit opzicht verbaasd dat onderwerpen als energie, die tijdens uw mandaat op goede wijze zijn behandeld, nu, in uw voorstellen voor de volgende …

(Spreker wordt door de Voorzitter onderbroken)

  Carlos Coelho (PPE). - (PT) Mijnheer de Voorzitter, mevrouw Malmström, mijnheer Barroso, in de allereerste plaats mijn gelukwensen. Ik feliciteer u ten eerste met het werk dat u de afgelopen vijf jaar verzet heeft als hoofd van de Commissie. U heeft zich standvastig betoond ten opzichte van de lidstaten, bijvoorbeeld in het kader van het klimaat- en energiedossier. Ook heeft u laten zien dat u compromissen en consensus tot stand kunt brengen bij bijvoorbeeld de financiële vooruitzichten, de extra moeilijkheden tengevolge van de uitbreiding, de institutionele crisis en de internationale financiële crisis.

Ten tweede feliciteer ik u met de kwaliteit van de politieke richtsnoeren voor de volgende Commissie, die u aan het Parlement heeft gepresenteerd. Maar, mijnheer Barroso, er zijn ook minder enthousiaste mensen, zoals dat nu eenmaal in een democratie gaat. Er zijn mensen die niet zo enthousiast zijn over u omdat u te Europees bent, of omdat ze bepaalde ideologische overtuigingen hebben of ook omdat ze u vergelijken met vroeger. Die laatste groep mensen vergeet dat nu de belangen van zevenentwintig en niet van twaalf lidstaten met elkaar in overeenstemming moeten worden gebracht, afgezien nog van het feit dat dit Parlement – gelukkig – nu meer macht heeft en de interinstitutionele samenwerking veeleisender geworden is.

Er zijn er ook die uitstel van het besluit willen, maar met uitstel creëren we een vacuüm en verzwakken we de Commissie en Europa. De wereld blijft niet op ons zitten wachten. Gisteren nog verwees de president van Brazilië de G8 naar de prullenbak van de geschiedenis en pleitte hij voor een G20. De wereld gaat niet zitten wachten tot Europa zijn huis op orde heeft en zijn leiders gekozen heeft. Uitstel zou betekenen dat we accepteren dat Europa geen rol van betekenis speelt in deze steeds verder globaliserende wereld.

We zijn er uiteraard trots op dat de voorzitter van de Commissie een Portugees is, maar onze steun komt niet alleen maar voort uit simpele nationale solidariteit. Onze steun betekent erkenning voor het gedane werk en instemming met de vastgestelde prioriteiten. Die prioriteiten zijn de onze geworden: economische groei, investeren in innovatie, opleiding, bestrijding van werkloosheid, nadruk op het belang van economische en sociale cohesie, investeren in milieu, bestrijding van klimaatverandering, grotere veiligheid zonder inperking van de vrijheden en versterking van het burgerschap en de participatie van burgers.

Ik verwelkom wat u zojuist voorgesteld heeft voor onze samenwerking. Daardoor kunnen het Parlement en uw Commissie nader tot elkaar komen in het belang van ons gemeenschappelijke Europa. Het wordt tijd dat dit Parlement zich achter de staatshoofden van verschillende politieke kleur schaart, die unaniem hebben besloten om u weer aan het hoofd van de Commissie te plaatsen. Mijnheer Barroso, ik wens u veel succes met uw werk.

  Hannes Swoboda (S&D). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, voorzitter Barroso, ik heb mij in mijn verkiezingscampagne als lijsttrekker voor de sociaaldemocraten in Oostenrijk sterk gemaakt voor een sterke Europese regulering van de financiële markten, voor wijziging van de detacheringsrichtlijn, voor bescherming van openbare dienstverlening en voor sociale-effectbeoordelingen van de wetgeving. Aangezien dit alles in de vorige Commissie met u aan het hoofd niet is gebeurd, ging ik ervan uit dat we een nieuwe Commissie en een nieuwe Commissievoorzitter nodig hadden. Nu zegt u dat u al mijn eisen zult inwilligen. Hoe moeten we u nu opeens geloven?

Mijn collega Stephen Hughes heeft er al op gewezen dat de eerste Commissie Barroso vele van de eerder gedane toezeggingen niet heeft waargemaakt. U hebt de komende weken nog tijd om te bewijzen dat het u ernst is. Dat wil zeggen dat u dan toch de steun krijgt van degenen die deze punten willen doorzetten.

Morgen zult u immers – zoals al bekend is – van veel mensen steun krijgen die niets te maken hebben met deze inhoudelijke doelstellingen. U zult veel steun krijgen van de afgevaardigden die het bereiken van deze doelstellingen hebben tegengehouden, of die deze doelstellingen – net als bij de detacheringsrichtlijn en bij de openbare dienstverlening is gebeurd – hebben afgewezen maar wel voor privatisering hebben geijverd. Deze afgevaardigden zullen u morgen steunen. En dan is het uw de taak om te bewijzen dat u met de Commissie een nieuwe meerderheid kunt vormen, die de genoemde doelstellingen daadwerkelijk wil realiseren.

Als de heer Lambsdorff van mening is dat dit alleen maar een Duitse verkiezingsstrijd kan zijn en dat de sociaaldemocraten het Europese spoor verlaten, dan heb ik als antwoord: niet de sociaaldemocraten voegen zich bij de echte anti-Europeanen, maar u, en dat is het probleem! Velen van ons zouden bereid zijn u te steunen als de Commissie een duidelijke sociale lijn zou volgen. Wij nemen uw toezeggingen van vandaag ter kennisgeving aan, maar we verwachten ook een besluit dat aantoont dat de toekomstige Commissie de zaken die ik eerder noemde in haar beleid serieus zal nemen.

VOORZITTER: STAVROS LAMBRINIDIS
Ondervoorzitter

  Marielle De Sarnez (ALDE). - (FR) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer Barroso, er zijn mensen in deze zaal – onder wie ikzelf – die u morgen bij de stemming niet hun vertrouwen zullen geven. Ik wil u uitleggen wat de redenen achter deze keuze zijn en u deelgenoot maken van onze zorgen, omdat ik denk dat het belangrijk is dat deze gehoord worden.

We zijn van mening dat de Commissie op dit moment minder sterk is dan vijf jaar geleden. We zijn van mening dat ze zich te vaak geheel uit eigen keuze verscholen heeft achter de Raad, om niemand voor het hoofd te stoten. We zijn ook van mening dat de Commissie niet in staat is geweest gebruik te maken van de bevoegdheden die haar volgens de verdragen toekomen. Ik doel op het initiatiefrecht dat in een crisisperiode een ware initiatiefplicht zou moeten zijn. En tot slot zijn we van mening dat de Commissie niet meer de plek is waar het algemeen Europees belang tot stand komt en door iedereen gehoord kan worden, en dat dit alles niet goed is voor Europa.

Dit Europa heeft visie, denkkracht en een nieuw ontwikkelingsmodel nodig, en ze heeft nieuwe oplossingen nodig op economisch gebied. Hoe bereiken we meer industriële en budgettaire integratie? Hoe geven we de lange termijn prioriteit boven de korte termijn? Hoe kunnen we er bijvoorbeeld met regelgeving voor zorgen dat de banken er in eerste instantie zijn om steun te geven aan ondernemingen, huishoudens en Europese investeerders? Hoe kunnen we een Europese regelgever instellen die op voet van gelijkheid kan overleggen met zijn Amerikaanse evenknie als het gaat om sociale vraagstukken? Hoe kunnen we een werkgelegenheidspact invoeren? Hoe bereiken we meer opwaartse harmonisatie op monetair gebied? Hoe moeten wij omgaan met en meer blijk geven van solidariteit? Hoe zullen wij – in de nabije toekomst – de eurozone succesvol kunnen uitbreiden, en eveneens succesvol kunnen zijn op het gebied van duurzame ontwikkeling? Hoe zullen we deze overgang kunnen realiseren niet alleen in Europa maar ook in de ontwikkelingslanden?

Dat zijn zo een paar vragen waar we ons voor gesteld zien, mijnheer Barroso. Daarom vind ik dat we een Commissie nodig hebben die opnieuw het algemeen Europees belang voor ogen heeft en blijk geeft van visie, opdat heel eenvoudig de Europese idee weer betekenis krijgt. Langs die meetlat zullen we uw toekomstig optreden leggen. Ik dank u voor uw aandacht.

  Sven Giegold (Verts/ALE). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, de crisis in Europa is niet alleen zo ernstig omdat de financiële markten zich onethisch gedragen, mijnheer Barroso. Ook de groeiende sociale ongelijkheid, de gevaarlijke en niet-solidaire macro-economische onevenwichtigheden tussen de lidstaten en de afhankelijkheid van Europa van stijgende prijzen voor hulpbronnen spelen hierbij een rol.

De Europese burgers hebben een Commissie verdiend die deze onderliggende oorzaken steeds weer op de agenda zet, die er geen taboe van maakt, niet juist het tegendeel doet en de verantwoordelijkheid niet afschuift op de lidstaten. Het economisch en fiscaal beleid moet echt op Europees niveau worden gecoördineerd. Samenwerking op belastinggebied moet een einde maken aan belastingdumping. Pas dan kan de sociale kloof worden gedicht en kunnen de nodige milieu-investeringen worden gedaan. Wij moeten een beleid voeren dat groene technologieën en groene levenswijzen zo consequent steunt dat de EU snel minder afhankelijk wordt van eindige hulpbronnen. Dat is een ecologische groene revolutie!

Ik vind niets van dat alles terug in uw programma, mijnheer Barroso. Daarom kan ik ook niet op u stemmen.

  Roberts Zīle (ECR). – (LV) Dank u, mijnheer de Voorzitter. Mijnheer Barroso, sommige van de kleine nieuwe lidstaten hadden al voor hun toetreding tot de Europese Unie een vaste wisselkoers voor hun nationale munteenheid ten opzichte van de euro. Hierdoor zag de financiële sector van de Europese Unie kans om voordelig te investeren in deze landen. De handhaving van vaste wisselkoersen in deze tijd van crisis betekent echter voor deze landen een in sociaal opzicht dramatische devaluatie van de inkomens van hun burgers en heftige speculatieve aanvallen op de buitenlandse valutareserves van de centrale banken van deze landen. Dit komt zowel hun burgers als de Europese Commissie, als geldschieter in dit geval, duur te staan. Een versnelde invoering van de euro in deze landen kan deze kosten terugdringen en stabiliteit creëren. Daarom zou ik, mijnheer Barroso, graag zien dat u de toepassing van de bij deze tijden van crisis passende criteria van Maastricht met hetzelfde enthousiasme zou nastreven als waarmee u het Verdrag van Lissabon verdedigt. Dank u wel.

  Joe Higgins (GUE/NGL). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik was ertegen de heer Barroso voor te dragen als voorzitter van de Commissie. De heer Barroso gebruikt de Europese Commissie om zich te bemoeien met het democratische recht van de Ierse bevolking om op 2 oktober in een referendum vrijelijk te besluiten het Verdrag van Lissabon te aanvaarden of te verwerpen.

Met groot cynisme heeft zijn Commissie een aantal van haar personeelsleden de laatste dagen op scholen in heel Ierland schijnbaar laten vertellen hoe goed de Commissie van de Europese Unie is - in werkelijkheid een signaal aan de ouders dat zij "ja" zouden moeten zeggen tegen Lissabon. Bovendien heeft een hogere ambtenaar van de Commissie openlijk deelgenomen aan openbare bijeenkomsten van organisaties die campagne voeren vóór het Verdrag van Lissabon.

Net als Caesar Augustus stuurde, stuurt de heer Barroso zijn afgezanten om het Ierse volk te vertellen wat het moet doen. We willen met iedereen een democratisch debat voeren, maar het geld van de belastingbetaler wordt op grove wijze misbruikt wanneer ambtenaren worden ingezet om de uitkomst van dit debat te beïnvloeden.

(GA) Het beleid van de heer Barroso komt de Europese beroepsbevolking geheel niet ten goede, evenmin als het Verdrag van Lissabon de Europese beroepsbevolking ten goede komt. Daardoor worden wel militarisering en privatisering in de hand gewerkt, en daarom zullen wij de heer Barroso voortaan niet meer als voorzitter accepteren.

  Nicole Sinclaire (EFD). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, voorzitter Barroso gelooft in een Europa vol ambitie, waarvan zeker sprake is: zevenentwintig EU-lidstaten in vijftig jaar en het Verdrag van Lissabon dat - als het door Ierland wordt geratificeerd - het doodvonnis zal zijn voor hun nationale soevereiniteit en de springplank voor de overname door de Europese Unie.

Wij van de UK Independence Party verwerpen echter het Barroso-plan voor Europese integratie, omdat we weten dat de afzonderlijke lidstaten niet irrelevant zijn. Nationale soevereiniteit vormt de basis van onze waarden en de hoeksteen van de Britse democratie. In de EU komen zowel de individuele als de collectieve mensenrechten op de tweede plaats, na solidariteit met Europeanen. Deze twee zaken staan haaks op elkaar, maar toch stelt voorzitter Barroso ze beide centraal in zijn visie op de EU in de komende vijf jaar, waarin solidariteit de hoeksteen is van de Europese samenleving.

De UK Independence Party verkiest soevereiniteit boven solidariteit. Wanneer de burgers van een lidstaat hun mening uiten in een nationaal referendum, zou de uitkomst ervan definitief moeten zijn en zou het recht van deze burgers op een eigen mening dus moeten worden gerespecteerd, maar volgens de EU-versie van de rechten van de burger moeten de burgers steeds opnieuw in nationale referenda gaan stemmen, net zolang tot ze zwichten voor de druk en "ja" stemmen.

Zo zijn het Verdrag van Maastricht en het Verdrag van Nice tot stand gekomen en nu volgt de EU dezelfde tactiek door Ierland te dwingen opnieuw te laten stemmen over het Verdrag van Lissabon, terwijl dit land het net als Frankrijk en Nederland al heeft verworpen. Wat zijn dit voor rechten wanneer ze in naam van de solidariteit gewoon met voeten worden getreden? De UK Independence Party stelt soevereiniteit en rechten van de burger boven solidariteit. Wij verwerpen het Verdrag van Lissabon en de visie van voorzitter Barroso daarop.

  Hans-Peter Martin (NI). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, wij hebben een revolutie van de democratie nodig! Mijnheer Barroso, stelt u zich eens voor dat u zich kandidaat stelt voor Europese verkiezingen, u alleen, zonder tegenkandidaten! Hoeveel procent van de stemmen zou u krijgen? Wat zouden de burgers hebben gedaan?

Ze zouden vandaag naar u hebben geluisterd en hebben gezien dat u iedereen van alles en nog wat heeft beloofd. Hopelijk zouden ze ook te weten komen wat u vijf jaar geleden hebt gedaan. Destijds hebt u de meeste mensen heel erg veel beloofd. Vervolgens moet men dan een vergelijking maken tussen wat u eerder hebt beloofd, wat u nu belooft en wat men kan verwachten – bar weinig naar mijn idee.

U staat voor het oude, mislukte Europa, voor de bijdrage aan de financiële crisis, omdat de Commissie heeft gefaald, voor onvoldoende aandacht voor klimaatthema’s, enzovoort, enzovoort. Ik zou mij achter de meerderheid van de Europese burgers scharen, omdat ik denk dat u niet meer dan tien of twaalf of vijftien procent van de stemmen zou halen.

  Werner Langen (PPE). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, waarde collega’s, ik wil het even gezegd hebben: de Duitse CDU/CSU-afgevaardigden zullen u, mijnheer Barroso, steunen voor een tweede termijn. We hebben echter in deze tweede termijn duidelijke verwachtingen van u, en uiteraard van de toekomstige Commissie, en daar wil ik niet geheimzinnig over doen.

Onze eisen richten zich op de toekomst, maar we hebben natuurlijk wel vijf jaar ervaring achter de rug, en daarom wil ik kort toelichten wat we anders willen zien. Naar onze mening hebben de afgelopen vijf jaar licht- en schaduwzijden gekend. Tot de schaduwzijde rekenen we het gebrek aan regulering van de financiële markten – omdat de Commissie niet durfde op te treden tegen afzonderlijke lidstaten die maatregelen blokkeerden –, de duidelijke toename van de macht van de Raad en de autoritaire houding van afzonderlijke commissarissen die zich niet met het onderwerp subsidiariteit hebben beziggehouden.

Wij staan in principe achter uw programma en uw richtsnoeren en zullen deze dan ook steunen. Wij willen echter wel een aantal van onze zwaartepunten gerealiseerd zien – en ik weet zeker dat u hier aandacht aan zult schenken. Ons gemeenschappelijke beleid in Europa moet de sociale markteconomie als leidraad hebben: vrijheid en verantwoordelijkheid, en niet alleen vrijheid, zoals op de financiële markten het geval was.

De Europese concurrentiepositie en het behoud van werkgelegenheid in Europa moeten worden afgewogen tegen milieu- en klimaatbescherming. Ik was enigszins verbaasd te vernemen dat u deze combinatie nu door een afzonderlijke commissaris voor klimaat mogelijk in gevaar wilt brengen. Europa heeft een industriële basis nodig, en de problemen in de wereld – zoals honger, armoede, epidemieën – kunnen alleen worden opgelost als Europa als economische supermacht deze basis heeft.

En ook de burgers moeten Europa dragen. Overdreven regelzucht brengt de wil tot presteren om zeep en vervreemdt mensen van de Europese idee, en daarom willen we een onafhankelijke effectbeoordeling voor wetgeving.

Op de vierde en laatste plaats willen wij dat de interinstitutionele akkoorden substantieel worden herzien. Als aan deze voorwaarden wordt voldaan, gaan wij een goede vijfjarentermijn tegemoet.

  Adrian Severin (S&D). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, van een volkspartijpoliticus kan niet worden verlangd dat hij een socialist is en van een socialist mag niet worden verwacht dat hij voor een volkspartijpoliticus stemt. Was het maar zo simpel.

Waarom zijn wij echter op de een of andere manier in verlegenheid gebracht en verdeeld, nu ons wordt gevraagd uw kandidatuur te steunen? Laten we eerlijk zijn. De lijst van teleurstellingen en mislukkingen gedurende de mandaatperiode van deze Commissie is veel te lang, net als de lijst van niet nagekomen beloften en niet ontplooide initiatieven. Hierdoor hebben onze Europese burgers niet alleen het vertrouwen in de Europese instellingen verloren, maar ook hun hoop en hartstocht.

We moeten in alle eerlijkheid ook toegeven dat u hiervoor niet alleen verantwoordelijk kunt worden gesteld. De hoofdverantwoordelijken zijn de nationale politieke leiders, die de successen altijd hebben genationaliseerd en de mislukkingen hebben geëuropeaniseerd, en die het nationale egoïsme meestal voorrang hebben gegeven boven de Europese solidariteit.

Een groot aantal van uw commissarissen, socialisten incluis, die naar voren waren geschoven door dezelfde nationale leiders, is eveneens verantwoordelijk voor het ontbreken van voldoende visie, moed, bekwaamheid en wil. Vandaag confronteren wij dus niet alleen u, maar ook degenen die u hebben voorgedragen als enige kandidaat voor een van de belangrijkste Europese posten. Zij hebben dit duidelijk niet gedaan vanwege uw kwaliteiten en sterke punten, maar juist vanwege hetgeen zij als uw zwakke punten beschouwen. Zij hebben dit gedaan niet omdat zij geloven dat u zich zult inzetten voor de totstandkoming van een steeds hechtere unie met een sterke sociale dimensie, maar omdat ze denken dat u ieder van hen afzonderlijk om nationale zegen zult vragen voordat de Europese Commissie een initiatief neemt.

Het is op zijn minst paradoxaal dat het Europees Parlement als communautaire instelling vandaag met deze kandidaat een intergouvernementele instelling, de Raad, uitdaagt, in plaats van de democratische legitimiteit van de toekomstige voorzitter van Commissie, een andere communautaire instelling, met een overweldigend "ja" te consolideren.

Aan het einde van deze procedure van onze stemming voor het College zal het dan ook belangrijk zijn dat u bewijst een van ons te zijn en niet een van hen.

  Andrew Duff (ALDE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, voorzitter Barroso moet worden gefeliciteerd met de niet-aflatende steun die hij gedurende zijn mandaat heeft gegeven aan de agenda voor verdragswijziging. Ik vind dat hij ook moet worden bedankt voor het feit dat hij een goed stabiliteitsprogramma heeft gepubliceerd en dit vergezeld heeft doen gaan van de noodzakelijke voorstellen voor verbeteringen in de beleidssectoren die volgens ons allemaal een uitdaging zijn.

Dit neemt echter niet weg dat er zich met ons dalend bbp en onze stijgende uitgaven een nieuwe begrotingscrisis aandient voor de periode tot 2014. Ik vertrouw er dan ook op dat voorzitter Barroso helemaal aan de kant van het Parlement zal staan en zich zal verzetten tegen het voorspelbare standpunt van de nationale ministeries van Financiën.

Feit is dat de Unie behoefte heeft aan een grotere begroting en een op economisch herstel gericht begrotingsbeleid. Daar waar sprake is van duidelijke kosteneffectiviteit, schaalvoordelen en meerwaarde en waar sterker Europees beleid het marktfalen moet corrigeren, zouden de nationale uitgaven moeten worden getransfereerd naar de Europese begroting.

We moeten de begroting voorzien van middelen door gebruik te maken van een onafhankelijk, progressiever en transparanter systeem.

  Hans-Peter Martin (NI). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, ik bedoel uiteraard niet mijn voorganger, maar ik vraag u wel eerlijkheid te betrachten bij het onderbreken van de sprekers die hun spreektijd overschrijden! Sommige sprekers worden door u abrupt onderbroken, terwijl anderen nog een hele tijd door mogen gaan. Dat is niet juist!

  Seán Kelly (PPE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, ik wil alleen verduidelijken dat Ierland niet opnieuw stemt omdat iemand dit zo heeft bepaald. Dit doet het uit eigen beweging en het Ierse volk zal zelf een beslissing nemen. Deze stemming verschilt bovendien van de vorige. We hebben nu garanties waarmee de zaken voor het Ierse volk worden verduidelijkt. Wij hebben tevens de garantie dat we onze commissaris kunnen behouden.

(Spreker wordt door de Voorzitter onderbroken)

  De Voorzitter. − Mijnheer Kelly, het spijt me maar dit is een nieuwe procedure die we correct moeten toepassen. Deze procedure is alleen bedoeld voor vragen aan de vorige spreker, niet voor verklaringen. Het spijt me dat ik u moest onderbreken.

  José Manuel Barroso, voorgedragen voorzitter van de Commissie. – (EN) Mijnheer de Voorzitter, eerst wil ik het hebben over enkele beleidskwesties en daarna, als er nog tijd is, over politiek.

Wat de vragen van de heer Hughes betreft, lijkt het me belangrijk de zaken te verduidelijken die belangrijk zijn voor uw fractie en voor mij, evenals voor onze gehechtheid aan de sociale markteconomie. Mijnheer Hughes, wat de detachering van werknemers betreft, hoop ik met een verordening het door u aangekaarte probleem aan te pakken. Het probleem zit hem in de uitvoerings- en interpretatiekwesties die tot onzekerheid hebben geleid. Ik herinner u eraan dat een verordening rechtstreeks toepasselijk is en de opstelling ervan minder tijd vergt dan de algemene herziening van de richtlijn. Hoe dan ook, ik heb gezegd dat we zo nodig een herziening van de richtlijn zullen overwegen.

Wat de kwestie-Laval betreft, heeft commissaris Špidla - een lid van uw socialistische familie - in overleg met mij uitvoerig gezocht naar praktische oplossingen. U moet beseffen dat de door u genoemde problemen zich niet in alle lidstaten voordoen. De diversiteit van het arbeidsrecht in de lidstaten betekent dat een Laval-situatie in sommige lidstaten wel kan ontstaan en in andere niet. U weet beter dan wie ook dat lidstaten, sociale partners en vakbonden vasthouden aan hun acquis op het gebied van het arbeidsrecht. Wij moesten de situatie volledig in kaart brengen om ervoor te zorgen dat het middel niet erger was dan de kwaal. Omdat de heer Špidla die analyse heeft verricht, kan ik nu een oplossing voorstellen die hopelijk de brede goedkeuring van dit Parlement kan wegdragen.

Wat openbare diensten betreft heeft de heer Hughes gevraagd waarom de Commissie nog geen kaderrichtlijn heeft voorgesteld. Ik wijs erop dat mijn Commissie uiterst belangrijk juridisch werk heeft verricht. Daarbij is de kwestie van de toepassing van staatssteunregels op openbare diensten opgehelderd. Dit was vijf jaar geleden het belangrijkste punt, en de waarheid is dat deze ophelderingen de angel hebben gehaald uit het eeuwenoude debat over openbare diensten binnen de interne markt. Ik heb niet gezegd dat er helemaal geen problemen meer zijn. Integendeel, ik erken dat er nog problemen zijn. Ik zal ervoor zorgen dat de situatie volledig in kaart wordt gebracht en zal niet aarzelen om zo nodig nog verder te gaan. Ik heb een oprecht en loyaal aanbod gedaan in de discussies met uw fractie en verheug mij erop dit aanbod en de passende rechtsinstrumenten samen met u te kunnen bestuderen.

Wat het genderevenwicht betreft: ik zet mij hiervoor in en mijn Commissie telt een recordaantal vrouwen. Ik moet u eerlijk zeggen dat het bijzonder moeilijk was om sommige lidstaten ertoe te bewegen competente vrouwen af te vaardigen naar de Commissie, omdat zij geen vrouwen wilden sturen. Zoals u weet, ligt het initiatief hiervoor bij de lidstaten. Ik zal opnieuw mijn uiterste best doen. Ik herinner mij dat de eerste Commissie-Delors geen enkele vrouw telde en de tweede slechts één. Op een gegeven moment had ik negen vrouwelijke commissarissen, wat ik erg belangrijk vind. Ik heb de allereerste benoeming van een vrouw als secretaris-generaal – de belangrijkste ambtenaar binnen de Commissie – achter mijn naam staan; dus dit onderwerp ligt mij na aan het hart en ik heb op dit stuk uw steun nodig. Maar nogmaals, zorgt u er alstublieft ook voor dat uw lidstaten niet in deze routine blijven steken, want sommige lidstaten blijken al vijftig jaar niet in staat om ook maar één vrouw voor te dragen als commissaris.

Laten we er geen doekjes om winden wat de sociale kwestie betreft. Als u de karikatuur van de heer Barroso wilt aanvallen, moet u dit doen, maar u weet heel goed dat ik vaak voorstellen heb gedaan die vervolgens verworpen zijn door de Raad – waarin overigens ook een aantal regeringen uit uw politieke familie is vertegenwoordigd. Daar moeten we eerlijk in zijn. Tijdens de laatste Europese Raad heb ik voorgesteld geen medefinanciering voor het Europees Sociaal Fonds toe te passen in het geval van de landen die geen medefinanciering kunnen opbrengen, dat wil zeggen in het geval van de in moeilijkheden verkerende nieuwe lidstaten. Dit was mijn voorstel. Het werd verworpen door diverse regeringen, waarvan sommige een leiderschap of minister van Financiën hebben die tot uw partij behoren. Dus ben ik het er volstrekt niet mee eens. Het is niet intellectueel eerlijk om altijd de Commissie aan te vallen. U mist uw doel. Het is gemakkelijker voor u, maar in werkelijkheid doen wij ons uiterste best. Na die Europese Raad heb ik een voorstel ingediend – waar de Raad zich nu over buigt – om in moeilijkheden verkerende landen te ontheffen van de regels voor de medefinanciering van het Europees Sociaal Fonds. Ik zet mij in voor sociale cohesie. Dit is toch niet meer dan logisch voor iemand die afkomstig is uit een land als Portugal, waarvoor de Europese Unie zoveel positieve gevolgen heeft? Ik ben een groot voorstander van sociale en economische cohesie en daarom ben ik van mening dat deze karikatuur die sommigen proberen te schetsen, Europa schaadt. Ik ben het eens met de heer Lambsdorff. Ik zou liever de steun hebben van de belangrijkste pro-Europese politieke families, maar sommige sluiten zichzelf daarvan uit. Dat is uw keuze, niet de mijne.

Ik streef naar een zo groot mogelijke consensus en wil niemand uitsluiten. Laten we eerlijk zijn: in de geschiedenis van de Europese integratie hebben niet alleen de EVP, de socialisten of de liberalen grote bijdragen geleverd. Van Lord Cockfield, een conservatief, tot een communist als Altiero Spinelli en de groene beweging hebben velen bijgedragen tot onze Europese integratie. Het is belangrijk dat wij na de verkiezing – en met deze diversiteit van standpunten – samen aan het werk gaan voor Europa. We hebben behoefte aan een sterk Europa, maar hier is sprake van een contradictie. Enerzijds zegt u een sterk Europa te willen, een krachtige Commissie, en wilt u dat ik enkele nationaal georiënteerde lidstaten trotseer, maar anderzijds zegt u dat u niet voor mij gaat stemmen, dat u mijn invloed gaat verkleinen en dat u mij gaat verzwakken ten overstaan van de lidstaten. Dit is tegenstrijdig, dus laten we er geen doekjes om winden. Als u een sterke Commissie wilt die alle rechten en het volledige initiatief heeft om de Europese belangen te behartigen, geeft u mij dan ten miste het voordeel van de twijfel. Dit zijn moeilijke tijden en ik heb u, alle Parlementsleden, in alle transparantie een oprecht en loyaal aanbod gedaan. U kunt niet zeggen dat ik iedere fractie iets anders vertel, omdat ik aan u allen ditzelfde programma heb voorgelegd. Ik heb het vandaag weliswaar enigszins aangevuld en verduidelijkt, maar het is hetzelfde programma. Het is natuurlijk een compromis, maar zonder compromissen geen Europa. Met fanatisme of dogmatisme kan Europa niet functioneren.

Ik bedank de EVP voor haar steun. Ik ben bijzonder dankbaar voor uw steun, maar de EVP heeft meteen gezegd dat zij dit niet willen omdat zij alleen is. Geen enkele partij heeft in haar eentje een meerderheid en dus moeten we in Europa een consensus bereiken, een proces dat van cruciaal belang is. Onze ideologische verschillen en het politieke debat blijven natuurlijk bestaan, maar we zetten ons in voor een sterker Europa. Ik verbind mij hiertoe. U ook? Dat is mijn vraag.

  Joe Higgins (GUE/NGL). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, de heer Barroso heeft niet gereageerd op mijn beschuldiging dat de Commissie zich bemoeit met het democratische proces in Ierland betreffende het Verdrag van Lissabon...

(Spreker wordt door de Voorzitter onderbroken)

  Hélène Flautre (Verts/ALE). - (FR) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer Barroso, ik heb een probleem waardoor ik morgen niet voor u ga stemmen. U weet wat dat is. Dat heeft mijn fractie al uitgelegd. Het is een politieke kwestie. U staat niet voor Europese transformatie op sociaal en milieugebied, ofschoon dit volgens mij nu juist noodzakelijk is.

De verkiezingen zijn echter, zoals de heer Daul al zei, door rechts gewonnen, dus u bent rechts. De zaken zijn duidelijk.

Toch zou ik graag in staat zijn enig respect op te brengen voor de voorzitter van de Commissie, maar daar heb ik een probleem mee: als ik u zie moet ik steeds denken – en ik zweer u dat het waar is – aan uw verantwoordelijkheid in de kwestie van de geheime vluchten van de CIA.

Tussen 2002 en 2006 zijn 728 mensen overgebracht naar Guantanamo, via het Portugese luchtruim. U was minister van 2002 tot 2004. Ik kan u dus niet geloven, mijnheer Barroso, als u verklaringen aflegt over Europa als de kampioen van de mensenrechten. Wat ik van u verwacht – wat ik hoop, want ik wil u in de toekomst kunnen respecteren als voorzitter van de Commissie – is niet dat u over ik weet niet hoeveel jaar uw memoires schrijft, maar dat u uw verantwoordelijkheid erkent bij deze ernstige kwestie, die een donkere schaduw werpt over de Europese waarden.

  Derk Jan Eppink (ECR). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, we kennen het gezegde "eten of gegeten worden." In het volgende decennium wordt beslist wat voor Europa zal gelden. De huidige leidende generatie in West-Europa kreeg vakantie van de geschiedenis. Wij zijn opgegroeid in vrede en in een welvaartsstaat. We hebben schulden gemaakt en deze doorgegeven aan onze kinderen. De geschiedenis klopt nu echter op onze deur. We zullen nog jarenlang een trage economie hebben en worden geconfronteerd met toenemende immigratie en een vergrijzende bevolking.

Europa heeft helaas geen prestatiecultuur. De Europese droom is zo snel mogelijk met pensioen te gaan aan de Franse Riviera. Als wij niet innoveren en de door u geschetste nieuwe ondernemerscultuur ontwikkelen, zal Europa op het menu staan.

Ik reken op uw leiderschap. Eén advies echter: houd Europa gefocust op zijn kerntaken. Slaagt u hier niet in, dan zult u nergens in slagen. Blijf onbevooroordeeld en stel geen Europese belasting voor, want dit zal een volksoproer tegen Europa veroorzaken. Ik heb nog nooit een demonstratie vóór een Europese belasting gezien. Dit gaat eenvoudigweg te ver en u zult zich alleen de woede van de bevolking op de hals halen.

Ik reken op uw realiteitszin om Europa niet op het menu, maar aan de tafel te krijgen en wens u veel succes in uw tweede mandaatperiode.

  Andreas Mölzer (NI). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, we weten dat de heer Barroso het lopend compromis is tussen degenen die het in Europa voor het zeggen hebben. We weten ook dat hij de kleinste gemene deler van de regeringen van de lidstaten is. En we weten dat de heer Barroso voor iedereen wat heeft: een beetje maoïsme voor links, een beetje conservatisme voor de christen-socialisten, een beetje neoliberalisme, en een beetje groen en socialistisch is hij nu ook.

De heer Barroso is natuurlijk wel een kandidaat zonder tegenkandidaat, zonder alternatief. Daarom heeft hij nu wel een paar zware dagen en krijgt onaardige opmerkingen van Unitair Links en van andere critici naar zijn hoofd geslingerd.

Maar het loont de moeite, omdat we weten dat de heer Barroso na deze zware dagen waarschijnlijk weer voorzitter van de Commissie wordt en de grote en machtige fracties in dit Parlement, maar ook de regeringen in de Raad dan weer ondeugdelijke compromissen zullen sluiten, en dat de heer Barroso, die de personificatie van de missers van deze Europese integratie van de afgelopen vijf jaar was, dit waarschijnlijk ook de komende vijf jaar zal blijven. Wij allen hebben daar in feite weinig over te zeggen.

  Jacek Saryusz-Wolski (PPE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, ten eerste wil ik zeggen dat wij de Europese ambitie van voorzitter Barroso en zijn programma steunen, en ik zeg dit namens 28, zo niet meer, Poolse Parlementsleden.

Eén onderwerp van dit programma ligt ons echter bijzonder na aan het hart, namelijk energiezekerheid. Voorzitter Barroso, u weet dat dit Parlement veel belang hecht aan deze kwestie. We moeten zowel de vorderingen als de tekortkomingen in dit proces opnieuw bekijken en beoordelen en prioriteiten stellen voor de komende maanden en jaren.

De huidige situatie is niet bevredigend maar nogal somber, omdat er ondanks alle verklaringen en duidelijke goodwill nog lang niet voldoende vooruitgang is geboekt op het gebied van de energie-infrastructuur en crisismechanismen. De genomen maatregelen voldoen niet aan alle verwachtingen en zijn nog steeds ontoereikend.

Wij verwelkomen natuurlijk de kortetermijnmaatregelen van de Commissie en het voorzitterschap, maar verwachten van de Commissievoorzitter een langetermijnvisie en vastberadenheid en dat hij zo nodig de inertie en het egoïsme van de lidstaten trotseert en aan de kaak stelt. We hebben behoefte aan een sterke Commissie en een krachtig leiderschap van u, omdat de Commissie namens de hele Unie moet handelen en de belangen van haar burgers moet behartigen.

Ik onderstreep dat zo'n leiderschap gebaseerd zou moeten zijn op een consensus die u zowel in het Parlement en de Commissie als in de lidstaten moet voorstaan en opbouwen. Zoals u weet, is dit idee drie jaar geleden hier in het Parlement gelanceerd, maar er is nog een lange weg te gaan en deze droom is nog niet uitgekomen.

Voorzitter Barroso, ik hoop dat u dit wonder in deze mandaatperiode zult doen geschieden en dat u hiervoor de kans zult krijgen.

In dit vooruitzicht steunen wij uw kandidatuur en duimen wij dat u de nieuwe Commissievoorzitter wordt.

  Marita Ulvskog (S&D). – (SV) Mijnheer de Voorzitter, mijnheer Barroso, in uw inleiding zei u dat Europa en de wereld door een waardencrisis zijn getroffen. Waarom spreekt u geen klare taal? We zijn immers getroffen door een crisis ten gevolge van het extreem marktgerichte denken waarvan uzelf en uw fractie tot de belangrijkste vertegenwoordigers behoren. Net als vele andere leden van de Fractie van de Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten in het Europees Parlement heb ik mijn kiezers beloofd niet voor u te stemmen als u niet garandeert dat de richtlijn betreffende de terbeschikkingstelling wordt herzien zodat de rechten van de loontrekkers worden versterkt.

Nu hoor ik hoe u probeert te doen alsof u aan die eis tegemoet bent gekomen. Maar, zo zegt u, dat zal niet gebeuren door de richtlijn te wijzigen maar met behulp van een nieuwe verordening, waarvan we weten dat ze absoluut niet volstaat. Ik hoor tezelfdertijd dat u een verkeerd beeld schetst van de gevolgen van die gewijzigde richtlijn betreffende de terbeschikkingstelling. U hebt de vraag al eerder gekregen en u hebt ze telkens omzeild. Nu wil ik de vraag nogmaals stellen: zal u ervoor zorgen dat de richtlijn betreffende de terbeschikkingstelling wordt gewijzigd en dat de loontrekkers in de hele EU daardoor gelijk loon voor gelijk werk krijgen in plaats van de loondumping waar we vandaag in heel Europa allemaal onder lijden?

  Olle Schmidt (ALDE). – (SV) Mijnheer de Voorzitter, Europa is vandaag een continent dat wordt gekenmerkt door vrede en democratie. Zeventig jaar geleden was dat niet het geval; toen was Europa in oorlog. Twintig jaar geleden was dat evenmin het geval; toen was Europa opgedeeld in Oost- en West-Europa.

Onze generatie heeft een verantwoordelijkheid om ons continent te beheren en een open en democratisch Europa in stand te houden en te versterken. Mijnheer Barroso, u hebt een bijzondere verantwoordelijkheid.

Europa heeft duidelijk leiderschap en een EU nodig die zowel in goede als in slechte tijden zichtbaar en aanwezig is voor de burgers van Europa. We hebben een leiderschap nodig dat luistert. Op dat gebied moet u meer doen. Ik wil meer zien van het engagement dat we vandaag hebben gezien, meer van de Barroso die we vandaag zien.

Morgen zal u de steun krijgen van de Zweedse liberale partij, folkpartiet, de partij van mevrouw Malmström, niet omdat we het over alles met u eens zijn, maar omdat we geloven dat u meer kan doen dan u tot dusver hebt getoond.

Enkele richtsnoeren voor uw verdere werk:

Protectionisme is een gruwel – zelfs voor een ex-maoïst. Open grenzen en vrijhandel vormen de sterkte van de EU.

Mensenrechten gelden voor iedereen en overal. Op dit gebied moet u meer doen.

De economische crisis vergt een mondiale nieuwe orde, met evenwichtige regelgeving die het mogelijk maakt het hoofd te bieden aan de klimaatcrisis. Bevrijd de Europese landbouwers en geef de consumenten en de markt een kans.

De EU hoeft geen verdere institutionele machtsstrijd. Behoed ons daarvoor. Europa is vleugellamme instellingen beu. Mijnheer Barroso, morgen krijgt u hopelijk de kans om een nieuwe Commissie te vormen. Ik hoop dat u ervoor zal zorgen dat de nieuwe Commissie evenveel vrouwen als mannen telt.

  Michail Tremopoulos (Verts/ALE). - (EL) Mijnheer Barroso, u weet heel goed dat u helemaal niets gezegd hebt over uw standpunten met betrekking tot kwesties als de bescherming van biodiversiteit, de uit de millenniumdoelstellingen voortvloeiende toezeggingen en de strategie voor duurzame ontwikkeling van de Europese Unie.

Ik richt me op het begrip “flexizekerheid” dat u vaak gebruikt als een combinatie van flexibiliteit en zekerheid. Dit begrip lijkt ernstige risico’s met zich mee te brengen voor de bescherming van de werknemers. Deeltijdwerk is bijvoorbeeld geoorloofd wanneer de werknemer daar zelf voor kiest. Een werknemer daartoe dwingen – als een werknemer niet bewust daarvoor kan kiezen, waarschijnlijk omdat hij of zij geen baan kan vinden – lijkt sterk op deeltijdwerkloosheid.

Een vergelijkbaar probleem bestaat als werknemers gedwongen worden te werken in functies en met arbeidstijden die hun persoonlijk leven en levenskwaliteit negatief beïnvloeden. Welke richting zult u, als u gekozen wordt, met uw beleid inzake deze kwesties in voornoemde gevallen inslaan? Waarom stelt u verder geen concrete doelstellingen vast met betrekking tot groene beroepen en andere vergelijkbare initiatieven. U hoeft geen “groene” te worden maar moet toch op zijn minst aangeven welke kant we op moeten om uit de crisis te komen?

  George Becali (NI). - (RO) Mijnheer Barroso, ik heb uw document gelezen, maar eerlijk gezegd zal ik morgen voor u stemmen omdat ik denk dat Europa een religieus en christelijk mens zoals u nodig heeft, met een dergelijke opvoeding. Ik geloof dat u morgen Commissievoorzitter zult worden en vraag u, mijnheer Barroso, om te bidden dat God u geeft wat hij ook Salomo heeft gegeven: wijsheid om de Europese Commissie te leiden. Met Gods hulp!

  Mario Mauro (PPE). – (IT) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, mijnheer de voorgedragen voorzitter van de Commissie, de Italiaanse delegatie in de Fractie van de Europese Volkspartij (Christen-Democraten) zal u steunen met de gebruikelijke waardering, de gebruikelijke vriendschap en de gebruikelijke loyaliteit.

Niettemin vragen wij u om meer moed opdat onze instellingen in staat zijn de huidige historische omstandigheden het hoofd te bieden en zich niet alleen te richten op de legitieme zorgen van de regeringen, maar eerst en vooral op de behoeften van de jongere generaties, die in spanning zitten over de vraag of ze wel een huis kunnen inrichten, een gezin kunnen stichten, kinderen kunnen krijgen. Wij vragen u, kortom, om moed om te strijden voor een daadwerkelijk Europa, voor een Europa dat rust op ons verantwoordelijkheidsgevoel en niet op onze politieke kleur, en met het oog op dat laatste ben ik zo vrij om ook aan mijn socialistische collega's om moed te vragen.

'Nee' zeggen tegen Barroso kan misschien een tijdelijke oplossing zijn voor het probleem dat we als gevolg van de verkiezingsuitslag geen gemakkelijke consensus kunnen vinden. Maar een 'ja', ook al is het een voorwaardelijk 'ja' tegen de voorgedragen voorzitter van de Commissie, zou ook u een kans bieden om mee te doen in deze zo moeilijke tijd. Dan geeft u een helder signaal af aan heel de publieke opinie en maakt u duidelijk dat wat ons bindt, sterker is dan wat ons scheidt, en dat wij alleen op deze manier elkaar kunnen helpen om samen de overkant te bereiken.

Het is kortom niet alleen een 'ja' tegen Barroso, maar ook een 'ja' tegen een simpel en duidelijk recept: de totstandbrenging van een Commissie met eenieders steun betekent dat die Commissie onafhankelijker, efficiënter, sterker, kortom Europeser zal zijn.

  Monika Flašíková Beňová (S&D). – (SK) Ik wil een onderwerp bespreken dat bezorgdheid oproept bij veel inwoners van de Europese Unie, waaronder mijzelf. Onze economieën hebben het momenteel, tijdens deze periode van crisis, zwaar te verduren. De gevolgen zijn met name voelbaar voor de zogenaamde gewone burgers. Deze mensen vechten voor hun baan, voor hun bestaan en voor hun kinderen, en juist deze angst en bezorgdheid zijn een voedingsbodem voor toenemend rechts-extremisme binnen de EU en de lidstaten.

In het verleden verborgen rechts-extremisten hun gezichten achter verschillende maskers en vermommingen. Vandaag de dag vertonen ze zich op openbare pleinen en spreken ze openlijk in de media. Bovendien richten deze mensen, die haat zaaien jegens Roma, joden, immigranten en homoseksuelen, politieke partijen op en slagen ze er helaas in om gedurende deze moeilijke periode kandidaten opgenomen te krijgen in zowel de nationale parlementen als het Europees Parlement.

Het is ten slotte nog niet zo lang geleden dat we hier, binnen de muren van het Europees Parlement, in deze democratische instelling, getuige waren van de komst of beter gezegd het binnenmarcheren van enkele afgevaardigden in uniformen die ons herinnerden aan de fascistische periode tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Daarom, mijnheer de voorzitter, vraag ik u welke maatregelen getroffen dienen te worden in de toekomst, vanuit uw rol en de Commissie als een autoriteit, tegen een dergelijk misbruik van het Europees Parlement en met name met het oog op de daadwerkelijke strijd tegen extremisme.

  Sophia in 't Veld (ALDE). - (EN) Mijnheer de Voorzitter, de heer Barroso stelde - terecht - dat wij in een buitengewone tijd leven, maar een buitengewone tijd vereist ook een buitengewoon leiderschap. Bent u die leider, mijnheer Barroso? Ik heb u in 2004 niet gesteund en helaas hebt u mij in de vijf jaar daarna niet kunnen overtuigen.

Een meerderheid van mijn fractie wil u evenwel het voordeel van de twijfel gunnen, maar wij geven pas ons eindoordeel nadat we alle portefeuilles van de commissarissen en alle bijzonderheden van uw politieke programma hebben gezien. Vergeet u immers niet - en ik hoop dat u de ironie hierin hoort - dat de voorzitter van de Europese Commissie een politicus is, geen ambtenaar met baanzekerheid.

Wat ook de uitkomst van de stemming moge zijn, dit proces heeft de Europese parlementaire democratie versterkt, omdat het feit dat een kandidaat campagne moet voeren de positie van de Commissievoorzitter niet heeft verzwakt, maar juist versterkt, in tegenstelling tot hetgeen sommigen in dit Parlement vrezen. Ik denk namelijk dat een mandaat van het Europees Parlement voor een politiek programma een veel solider basis is dan een benoeming op basis van een achterkamertjesdeal van nationale regeringen.

Ook vind ik - in tegenstelling tot u, als ik het goed heb begrepen - dat het ontstaan van een echte oppositie in dit Parlement een bijzonder goed zaak is en een gezond teken dat de Europese parlementaire democratie vitaal en volwassen is.

Mijnheer Barroso, nu is het dus aan u. Neemt u de uitdaging aan? U hebt mij namelijk nog niet overtuigd. Dat is echter, mijnheer Barroso, lang niet zo relevant als het overtuigen van de Europese burgers in de komende vijf jaar.

(Applaus)

VOORZITTER: RODI KRATSA-TSAGAROPOULOU
Ondervoorzitter

  Judith Sargentini (Verts/ALE). - Voorzitter, mijnheer Barroso, toen de kredietcrisis uitbrak, deed u niets. Het was het Franse voorzitterschap dat de weg naar de nooduitgang vond. U nam de touwtjes niet terug in handen. Niet met uw economisch herstelplan, u liet na staatssteun aan de auto-industrie aan strikte milieuvoorwaarden te binden, en evenmin met een voorstel voor beter financieel toezicht. U capituleerde bij voorbaat al voor de weerstand uit de Londense City. De EU had het voortouw al bij de mondiale aanpak voor de klimaatcrisis, maar u bent hard op weg dat te verspelen.

U dreigt het grootste deel van onze CO2-reductie in ontwikkelingslanden te gaan kopen in plaats van zelf minder uit te stoten. Daarvoor kunt u de schuld nog geven aan nationale regeringen, maar niet voor dat ontstellend magere voorstel van klimaatsteun aan ontwikkelingslanden van vorige week: 2 miljard. Dat is een fooi in het licht van de 30 tot 35 miljard die Europa hoort te fourneren. Daarmee legt u een zware hypotheek op het welslagen van Kopenhagen. We hebben een kredietcrisis, we hebben een economische crisis, we hebben een klimaatcrisis, drie keer de test voor echt leiderschap. Mijnheer Barroso, het was drie keer onvoldoende.

  Diane Dodds (NI). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, als nieuw Parlementslid heb ik geluisterd naar de vele sprekers die zich hebben geconcentreerd op de prestaties van de heer Barroso als voorzitter en die een groot aantal zorgen hebben geuit, waar ik mij grotendeels in kan vinden.

Mijnheer Barroso, wat het Verdrag van Lissabon betreft, lopen onze wegen volkomen uiteen. U hebt echter grote interesse getoond voor mijn kiesdistrict in Noord-Ierland. Ik dank u voor uw inzet. Wij waarderen de steun van de ambtenaren van de Commissie en hun nauwe werkrelatie met Noord-Ierland op alle niveaus. Ik hoop dat deze relatie zal voortduren en dat mijn kiesdistrict ervan zal profiteren.

U zult ons verleden wel kennen: de gevolgen van het geweld voor de investeringen en de noodzaak nieuwe wegen en spoorverbindingen aan te leggen. U zult wel weten welke enorme mogelijkheden onze economie heeft als het toerisme wordt ontwikkeld. Als de Commissie onze economische ontwikkeling wil steunen, vraag ik haar dringend te onderzoeken welke middelen beschikbaar zullen komen om de jaren van onderinvesteringen goed te maken.

Zoals velen in dit Parlement vandaag al hebben gezegd, moet gaat het om acties en tenuitvoerlegging.

  Jaime Mayor Oreja (PPE). - (ES) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de voorzitter van de Commissie, ik wil een opmerking vooraf maken.

Na verkiezingen kun je niet hetzelfde debat voeren als voor verkiezingen, uit respect voor die verkiezingen en uit respect voor de kiezers. En in dit opzicht zouden we ons niet anders moeten gedragen dan nationale parlementen.

Als de keuze van de Europese commissarissen is gebaseerd op een meerderheid in elk land, zou onze belangrijkste zorg moeten zijn dat de voorzitter van de Commissie trouw blijft aan de wijze waarop de Europese burgers tijdens de Europese verkiezingen hebben gestemd, en vandaar dat het belangrijk en terecht is dat de heer Durao Barroso voorzitter van de Commissie wordt. Dat is een strikt democratisch beginsel.

Er zijn twee overwegingen die maken dat ik geen enkele aarzeling voel om de heer Durao Barroso duidelijk en ronduit te steunen. De eerste overweging betreft de grondige diagnose van de huidige situatie die hij in zijn interventie en in zijn overwegingen heeft gegeven. We hebben niet alleen te maken met een financiële en economische crisis, maar ook met een waardencrisis, en dit is de eerste keer dat ik deze analyse in dit Parlement heb gehoord. We bevinden ons niet alleen in een crisis, maar we leven ook in een veranderende wereld, en daarom is het meer dan ooit noodzakelijk om de klemtoon te leggen op positief optreden door de individuele mens en op een verandering van houding tegenover de staat en de markten, omdat we in een groot aantal landen van de Unie waarschijnlijk op te grote voet hebben geleefd.

De tweede overweging om mijn steun te handhaven betreft de Europese ambitie van de heer Barroso. Europa vergt keuzes, prioriteiten en ordening, en de crisis en het Verdrag van Lissabon zijn twee grote kwesties waarop de voorzitter van de Commissie met klem heeft gewezen. De aanpak van de crisis vergt een vastberaden Commissie en een Parlement dat is opgewassen tegen de ernst van de omstandigheden waarmee we te maken zullen krijgen.

De crisis is nog niet voorbij; de crisis heeft haar ware gezicht nog niet laten zien en de crisis zal van ons vragen dat we de strijd aanbinden tegen sociale onevenwichtigheden in de Europese Unie. Daarom hebben we de politieke ambitie nodig die u vanmiddag hebt laten zien, mijnheer Durao Barroso.

  Juan Fernando López Aguilar (S&D). - (ES) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de kandidaat-voorzitter, na aandachtig naar u te hebben geluisterd wil ik enkele punten onderstrepen waarover velen van ons het met u eens zouden willen zijn.

In de eerste plaats is het evident dat we ons in een crisis bevinden, maar velen van ons vinden dat Europa niet in staat is geweest om verwachtingen te wekken die een eind kunnen maken aan het pessimisme.

In de tweede plaats is het duidelijk dat we een sterke Europese Unie nodig hebben, met sterke instellingen, en een Commissie die de juiste koers aanhoudt. Maar velen van ons vinden dat u geen kandidaat kunt zijn voor herverkiezing als voorzitter van dezelfde Commissie, maar alleen als voorzitter van een nieuwe Commissie, die in een nieuwe periode met veel meer en veel grotere uitdagingen zal worden geconfronteerd.

We hebben een Europa nodig dat de markten kan reguleren en rechten kan waarborgen, met name sociale rechten, maar wij hebben vooral een Europa nodig dat toegevoegde waarde creëert door mondiale misstanden en onrechtvaardigheden bij de wortel aan te pakken.

Ik heb het voorstel gehoord om een commissaris voor immigratie, gekoppeld aan veiligheid, in de Commissie op te nemen. Ik wil echter onderstrepen dat immigratie niet alleen, en ook niet hoofdzakelijk, gevolgen heeft voor onze veiligheid, maar ook voor onze waarden en ons vermogen om ongelijkheden bij de wortel aan te pakken.

Daarom is de stemming die morgen zal plaatsvinden niet de afsluiting van een proces, maar het startpunt van een enorm karwei waarvan de Commissie zich zal moeten kwijten om Europa een nieuwe impuls te geven, in weerwil van degenen die de Europese Unie willen laten stilstaan of een stap terug laten doen, en om te ijveren voor een beter Europa, voor een Europa dat veel beter is dan het Europa dat we de afgelopen jaren gezien hebben. Wij hebben behoefte aan een Commissie die zich vastberaden opstelt tegenover eurofoben en eurosceptici, die als motor van Europa haar autonomie kan verdedigen tegenover de Raad en die niet alleen kan samenwerken met maar ook voortdurend verantwoording kan afleggen aan het Parlement.

  Michel Barnier (PPE). - (FR) Mevrouw de Voorzitter, voorzitter Barroso, er spelen verschillende elementen mee en er zijn verschillende redenen voor het vertrouwen dat wij u schenken en voor de duidelijke stem die wij morgen zullen uitbrengen.

Het eerste element heeft te maken met democratische coherentie, coherentie met de keuze van de zevenentwintig staatshoofden en regeringsleiders die unaniem voor u gekozen hebben, coherentie met wat we tijdens de verkiezingscampagne – nog niet zo lang geleden – gezegd hebben en met de stem die de burgers hebben uitgebracht. We gaan ons niet excuseren voor het feit dat we de verkiezingen gewonnen hebben, ook al weten we – dat weten we heel goed, zeg ik tegen onze collega's – dat we u moeten omringen met een meerderheid van ideeën die groter is dan alleen die van de Europese Volkspartij (Christen-democraten). Vervolgens moeten wij ook democratisch coherent zijn met de inspanningen die u sinds enkele weken onderneemt om een veeleisende, eerlijke en oprechte dialoog met het Parlement te voeren, en daarvan kunnen wij getuigen.

Er is nog een tweede reden, die eigenlijk een overtuiging is: wij zijn er absoluut van overtuigd dat een sterk Europees beleid niet mogelijk is met zwakke instellingen. We hebben sterke instellingen nodig. Daarom hopen wij dat het Verdrag van Lissabon geratificeerd zal worden, omdat de instellingen daarmee een gereedschapskist krijgen waarmee ze kunnen functioneren. We hebben een sterke Commissie nodig, een Commissie die toegerust is om de crisis het hoofd te bieden, en wel zo snel mogelijk.

De derde reden is het vertrouwenscontract dat wij met u ondertekend hebben. In de confrontatie met deze zeer ernstige en diepe economische, financiële, milieu- en voedselcrisis – want we mogen niet vergeten dat een miljard mensen op de wereld omkomen van de honger – hebben we een strijdbare Commissie nodig. We hebben een Commissie nodig die, evenals wij allemaal, lessen uit deze crisis trekt, als het gaat om bestuur, regelgeving, innovatie en nieuw beleid – ik denk daarbij aan het idee van een Europese spaarbank om kleine en middelgrote ondernemingen in strategische sectoren te ondersteunen – en als het gaat om de meest fundamentele crisis, de klimaatcrisis, waarvoor een nieuw economisch en sociaal groeimodel, een groen groeimodel nodig is, zoals u zelf gezegd heeft.

Daarom zijn wij bereid, mijnheer Barroso, om morgen dat vertrouwenscontract met u te ondertekenen.

  David-Maria Sassoli (S&D). - (IT) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, voorzitter Barroso, de toespraak die u vandaag heeft gehouden, heeft ons standpunt niet gewijzigd. Ons oordeel blijft een krachtig 'nee'. De Commissie heeft de afgelopen jaren onder uw leiding blijk gegeven van onvermogen en een gebrek aan autonomie: dat was het geval wat de financiële crisis betreft en hetzelfde geldt voor het immigratiebeleid. De bescherming van de grondrechten en de eerbiediging van de communautaire wetgeving moeten twee kanten van hetzelfde beleid zijn.

U heeft in deze vergaderzaal gezegd dat u van plan bent een commissaris te benoemen voor justitie en rechten, en een commissaris voor binnenlandse zaken en immigratie. Doet u dat niet, voorzitter Barroso. Als we geen xenofoob beleid willen bevorderen, moeten immigratie en rechten samengaan. U heeft in dit Parlement een meerderheid, een rechtse meerderheid, wel te verstaan – het mag duidelijk zijn dat wij ons daar niet in kunnen herkennen. Ik begrijp dat de liberaal-democraten zich in een lastig parket bevinden, maar mijnheer Verhofstadt, u gaat ons toch niet vertellen dat de door u beschreven, coherente strategie om de crisis te boven te komen bestaat uit de snelheid waarmee de Commissie-Barroso gelanceerd wordt.

Het mag duidelijk zijn dat wij ons niet in deze meerderheid kunnen herkennen. Onze standpunten zijn niet verenigbaar met de standpunten van wie niet vastberaden strijdt voor een volledige en overtuigde vrijheid van informatie, voor de bescherming van de rechten, en van wie denkt dat dit Parlement slechts een plaats is waar de nationale regeringen vertegenwoordigd worden.

  Marian-Jean Marinescu (PPE). - (RO) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de voorzitter van de Commissie, meer energiezekerheid is een belangrijk punt in uw programma. Het succes van de onderhandelingen met Turkije, die hebben geleid tot de ondertekening van de Nabucco-overeenkomst, laat zien dat de Europese Unie haar lidstaten op het internationale podium kan vertegenwoordigen, en ik feliciteer u met dit resultaat. Ik hoop dat dit succes herhaald kan worden door met dezelfde methoden ook het benodigde gas te verzekeren. Er zijn immers landen in de regio die hun hulpbronnen ter beschikking van dit project willen stellen. De toekomstige Commissie moet zorgen voor een interne energiemarkt, een effectieve concurrentie en een hoge graad van bevoorradingszekerheid voor alle lidstaten.

In dit verband zal het Europees Agentschap voor de samenwerking tussen energieregulators een belangrijke rol krijgen. Roemenië heeft zich kandidaat gesteld voor de zetel van dit agentschap en ik hoop op de nodige steun. De energiezekerheid hangt ook af van de buren van de EU. Het is nodig steun te geven aan de buurstaten die de Europese waarden onderschrijven en opgenomen willen worden in de Europese familie.

Ik wil de fragiele politieke en moeilijke economische situatie in de Republiek Moldavië onder uw aandacht brengen. Een snelle steunverlening voor het nieuwe bewind in Chişinău is nodig om deze moeilijke situatie door te komen.

Tot slot spreek ik de overtuiging uit dat de stemming van morgen de stabiliteit van de Europese instellingen zal laten zien en positief zal bijdragen aan het resultaat van het referendum in Ierland.

  Catherine Trautmann (S&D). - (FR) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de voorgedragen voorzitter, ik kan het maar beter meteen zeggen: u heeft de Franse socialisten vijf jaar lang niet kunnen overtuigen, en u zult ons ook niet kunnen overtuigen met een project waarin u net zo gul bent met uw woorden als u algemeen bent in uw opzet.

Hoe kunt u ons nou zeggen "als u een Europa wilt dat één is in haar verscheidenheid, moet u voor mij stemmen", terwijl we juist, omdat we dat Europa willen, willen afwachten hoe de Ieren zich gaan uitspreken, alvorens ons over uw kandidatuur uit te spreken?

Geruggensteund door de lidstaten gaf u er de voorkeur aan voortijdig benoemd te worden, wat minder risico´s met zich mee zou brengen wat het vereiste aantal stemmen betreft. U dacht dat het slechts een formaliteit zou zijn om dit door het Parlement te loodsen. Maar dat is het niet. Dit is pas een begin, want uw antwoorden voldoen niet aan de verwachtingen van de burgers, die onder deze crisis lijden en die van hun onvrede met de instellingen blijk hebben gegeven door een lage opkomst.

U zegt dat u door de crisis veranderd bent, en u werpt zich op als de grote voorvechter van een vereend Europa, maar u bent er niet in geslaagd de lidstaten ertoe te bewegen een echt Europees herstelplan vorm te geven. Ook zitten wij nog steeds te wachten op concrete maatregelen, op bindende maatregelen, maatregelen die noodzakelijk zijn om de financiële markten te reguleren.

U beweert dat u ons garanties voor de sociale agenda heeft gegeven, maar u heeft slechts gezegd voor een nieuwe verordening te zijn en niet voor een herziening van de 'detacheringsrichtlijn', en u heeft geen definitief, en helder, standpunt ingenomen ten aanzien van een richtlijn ter bescherming van openbare diensten.

U neemt een loopje met het geheugen van de Parlementsleden. We zijn niet vergeten dat gedurende de afgelopen vijf jaar de sociale vraagstukken nooit centraal hebben gestaan in de voorgestelde oplossingen, en u gaat nu pas akkoord met sociale-effectbeoordeling van alle Europese wetgeving.

In de huidige situatie, in de ergste crisis die we ooit gekend hebben, waarin honderdduizenden arbeidsplaatsen verloren gaan, moet alles op alles worden gezet om te voorkomen dat het aantal werklozen of arme mensen met een baan in 2010 op 25 miljoen terechtkomt. Daarvoor hebben we een industriebeleid nodig.

De burgers hebben behoefte aan voorbeeldige solidariteit om deze crisis het hoofd te kunnen bieden, maar die vinden ze niet in uw voorstellen, en ook niet in de ambitie die u voor Europa geformuleerd heeft.

Doorgaan op dezelfde weg is een ramp, zei de filosoof Walter Benjamin. U zult nog enorme stappen moeten zetten om de socialisten en de sociaal-democraten te overtuigen. Om politiek consequent te zijn en uit respect voor onze kiezers zullen wij niet op u stemmen.

  Wim van de Camp (PPE). - Mevrouw de Voorzitter, mijnheer Barroso, de leden van de Nederlandse EVP-delegatie zullen morgen overtuigd voor u stemmen. Niet alleen omdat wij overtuigd zijn van uw kwaliteiten, maar ook omdat wij haast hebben. Wij vinden dat de afgelopen twee maanden verloren zijn gegaan voor de bestrijding van de economische crisis en wij, Nederlanders, hebben haast. Wij willen inderdaad meer sociale markteconomie in uw programma. De vorige Commissie was ons wat dat betreft iets te liberaal. Wij hopen dat u de strijd tegen de overtollige regelgeving zal doorzetten, dat u Kopenhagen tot een succes zal maken, maar dat er minder Europese agentschappen komen.

En verder, de Europese burgers. Vandaag, vanmiddag, is het woord misschien twee of drie keer gevallen. Dat is te weinig. We hebben gezien bij de Europese verkiezingen dat we echt een taak hebben om Europa ook tussen de oren van de gewone mensen te brengen. De mensen van Opel die ontslagen worden, moeten onmiddellijk ook aan Europa denken als een bron van hoop, als een bron van werk.

Tot slot dit. De afgelopen zes weken heb ik u leren kennen als een man met passie, als een man met enthousiasme. Bij tegenspraak komt u tot bloei. Houd dat vol de komende vijf jaar. Ik wil het iedere week zien.

  Glenis Willmott (S&D). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, wij leven inderdaad in een buitengewone tijd, maar het antwoord van de heer Barroso op de economische crisis is niet krachtig en effectief genoeg en zijn beloften met betrekking tot een sociaal Europa zijn niet nagekomen. Mijnheer Barroso, uw politieke richtsnoeren werpen weinig licht op uw plannen en bevatten grotendeels dezelfde retoriek als vijf jaar geleden. Natuurlijk hebben we een sterke en levendige interne markt nodig die banen en welvaart genereert, maar dit mag niet ten koste gaan van de werknemers en burgers in Europa en moet juist een verbetering inhouden van hun sociale rechten.

Ofschoon dit Parlement sterke druk heeft uitgeoefend om deze disbalans gecorrigeerd te krijgen en ofschoon wij hebben aangedrongen op een herziening van de detacheringsrichtlijn, op sociale-effectbeoordelingen en een ambitieuzer economisch herstelprogramma, is het nog steeds wachten geblazen. Eerder zei u dat het recht om lid te zijn van een vakbond en het recht van staking heilig zijn. In heel het Verenigd Koninkrijk praten de vakbonden opnieuw over stakingsacties in reactie op de problemen in verband met de detacheringsrichtlijn, omdat ze vrezen dat de lonen worden uitgehold en de collectieve overeenkomsten worden ondermijnd.

U hebt vorige week weliswaar in warme bewoordingen geantwoord op mijn vraag over dit onderwerp, maar u gaf wel toe dat de richtlijn haar doelstellingen niet bereikt. De problemen zijn gelegen in de uitvoering en de uitlegging door het Europees Hof van Justitie. U hebt beloofd dit op te lossen door middel van een nieuw rechtsinstrument, maar uit de arresten van het Hof is gebleken dat we juist de richtlijn moeten versterken om de uitholling van lonen een halt toe te roepen.

In deze tijd van financiële crisis moet er sprake zijn van duidelijke juridische richtsnoeren en, mijnheer Barroso, van hetzelfde loon voor hetzelfde werk op dezelfde plaats voor mannen en vrouwen. Welke garanties kunt u ons hiervoor geven?

  Marianne Thyssen (PPE). - Voorzitter, voorzitter van de Commissie, voorzitter van de Raad, collega's, we beleven moeilijke tijden, overgangstijden, tijden van verandering, boeiende tijden ook. Institutioneel zijn we op weg van Nice naar Lissabon. Ik hoop dat we er heelhuids aankomen. Financieel, economisch, ecologisch, demografisch, ook inzake energie, migratie en veiligheid en niet te vergeten de mondialisering, de voedselproblematiek, de strijd voor het bewaren van ons sociale model, op al deze terreinen zitten wij in volle transitie. Zijn het bedreigingen of kansen? Dat is in belangrijke mate afhankelijk van onszelf.

Eén zaak is daarbij zeker: alleen als we de uitdagingen Europees aanpakken, alleen als we ze aanpakken met een stevig, goed georiënteerd Europees programma – en dat hebt u, mijnheer de kandidaat-Commissievoorzitter – en we kunnen werken met sterke instellingen, alleen dàn zullen we de toekomst zelf mee vorm kunnen geven en onze sociale en ecologisch gecorrigeerde markteconomie verder kunnen uitbouwen. Ook al omdat we geen tijd te verliezen hebben – mijn buurman zei net 'we moeten ons haasten' – ook al daarom moeten we snel werk maken van een nieuwe Commissie. Op dit ogenblik, collega's, hebben we één kandidaat-voorzitter, en slechts één.

José Manuel Barroso moet ons vertrouwen krijgen. Overigens vraag ik ook aan ieder die er anders over denkt, zich ervan te vergewissen zich niet van vijand te vergissen, want wat koopt u met uitstel en met tegenstemmen? Als u Barroso niet wilt, wie dan wel? Wie was uw kandidaat, wie is uw kandidaat, vraag ik aan de groenen en de sociaal-democraten. Bent u, als u in uw opzet slaagt, er zeker van dat u in uw ogen een betere kandidaat gaat krijgen, een betere voorzitter van de Commissie zult hebben?

Mijnheer de voorgedragen Commissievoorzitter, mijn vertrouwen hebt u, mijn stem krijgt u en die van mijn partijgenoten ook. Ik wens u heel veel succes toe, ook bij de vorming van de nieuwe Commissie, waarbij men u de ruimte moet geven om daar snel werk van te maken.

  Edite Estrela (S&D). - (PT) Mijnheer Barroso, het Verdrag van Lissabon zal binnen enkele maanden geratificeerd worden en in werking treden. Dat is wat ik hoop. Maar uit uw programma en uw interventie van vandaag blijkt dat u nu al de bevoegdheden van het Europees Parlement wil versterken. Wij staan daarachter, omdat we niet meer terug kunnen naar de tijd waarin het lot van Europa bezegeld werd door de Raad en de Commissie en waarin voor het Europees Parlement slechts een figurantenrol was weggelegd.

Ik geloof, mijnheer Barroso, dat uw volgende mandaat doorslaggevend zal zijn voor de consolidatie van het nieuw interinstitutioneel evenwicht tussen Commissie, Raad en Parlement. Onze steun is echter geen blanco cheque maar een investering.

Onze democratische traditie, de bescherming van de mensenrechten, innovatie in de productie van schonere energievormen en een beter milieubeleid zijn Europese kenmerken, maar niets onderscheidt ons duidelijker van de rest van de wereld dan ons sociaal beleid. Ik wil daarom onze wens uitspreken dat de Commissie die u gaat voorzitten de verantwoordelijkheid op zich neemt – daarvan ben ik overtuigd – om het Europees sociaal model te verdedigen, te consolideren en verder te verbeteren, en de gelijkheid tussen mannen en vrouwen te bevorderen.

Voordat ik afrond wil ik benadrukken dat ik goede nota heb genomen van uw woorden van vandaag, van uw voornemens voor de toekomst. U kunt rekenen op de stem van de Portugese socialisten, maar u kunt gedurende uw volgende mandaat ook rekenen op een weliswaar loyale, maar ook zeer veeleisende relatie.

Ik wens u veel succes bij uw werk.

  Markus Ferber (PPE). - (DE) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de Commissievoorzitter, mevrouw de voorzitter van de Raad, dames en heren, waar gaat het om bij de stemming van morgen? We moeten dat doen wat sommige Parlementsleden niet kunnen en andere niet willen. We moeten namelijk verantwoordelijkheid voor Europa nemen. Ik wil alvast één ding vooropstellen – en, mijnheer Barroso, ik ben u heel dankbaar voor het feit dat u daar in uw interruptie van daarnet nogmaals op hebt gewezen: we moeten in deze moeilijke tijd ervoor zorgen dat Europa kan functioneren, zodat alle punten waarop de mensen en dit Parlement kritiek hebben geuit, kunnen worden aangepakt. In zoverre denk ik zeker dat het debat van vandaag heeft bijgedragen aan de oplossing van de vraag op wie Europa in de toekomst kan bouwen en aan wie Europa de politieke verantwoordelijkheid de komende jaren niet kan overlaten.

Ik wil er echter ook op wijzen, mijnheer de voorzitter van de Commissie, dat er onderwerpen op de agenda staan die nog behandeld moeten worden. Dit hangt met name van u af, omdat u de enige bent die initiatieven op Europees niveau kunt lanceren.

Ik wil nog een ander onderwerp aansnijden dat naar mijn idee onvoldoende aan bod is gekomen in het debat, namelijk het landbouwbeleid. Op dit vlak staan we immers voor zeer actuele uitdagingen. Het volstaat niet erop te wijzen dat de ministers van Landbouw afgelopen herfst nog iets hebben besloten. Het volstaat niet om een omvangrijke landbouwhervorming op stapel te zetten. Als de randvoorwaarden zijn veranderd, moet u immers het initiatief nemen om de boeren in de Europese Unie te helpen. Ik vraag u dan ook om de commissaris van landbouw eens apart te nemen en haar erop te wijzen dat haar model er niet in zal slagen deze belangrijke bedrijfstak uit de crisis te helpen.

Wij zijn bereid – en ik spreek mede namens mijn collega’s – om in het belang van de Europese Unie en van haar inwoners onze verantwoordelijkheid voor Europa te nemen.

  Csaba Sándor Tabajdi (S&D). - (FR) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer Barroso, de Hongaarse premier heeft in februari 2008, zes maanden vóór de wereldwijde financiële crisis, voorgesteld om een Europese instelling op te richten voor het bewaken en volgen van de mondiale financiële trends. Helaas hebben de Raad en uw Commissie pas na de uitbraak van de wereldwijde crisis besloten om deze instelling op te richten.

Mijnheer Barroso, in welke fase bevinden de voorbereidende werkzaamheden voor deze instelling zich? Wanneer kan deze met haar werkzaamheden beginnen?

Mijn tweede vraag. De Commissie heeft gedurende de afgelopen jaren geen enkel resultaat geboekt in de strijd tegen de dominantie van de grote winkelketens, en noch de boeren noch de consumenten beschermd: mogen we concrete en effectieve maatregelen van de Commissie verwachten?

Mijn derde vraag. In heel Europa heerst er een diepgaande crisis in de zuivelsector, met zeer ernstige sociale en politieke gevolgen: bent u van plan het neoliberale beleid dat de Commissie tot dusverre gevoerd heeft, en dat volslagen mislukt is, aan te passen, te herzien?

Vierde vraag: bent u, als kandidaat-voorzitter, van plan een bemiddelingssysteem in te voeren? Wilt u nogmaals bevestigen dat u van plan bent de nieuwe commissaris voor de grondrechten ook de verantwoordelijkheid te geven voor historische nationale minderheden, immigrantengroepen en Roma?

  Simon Busuttil (PPE). – (MT) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer Barroso, de financiële en economische uitdagingen zijn uitvoerig aan bod geweest. Vandaag wil ik echter de aandacht vestigen op de burgerrechten en op het Europa van de burgers. We hebben het over Europees burgerschap, burgerrechten, vrij verkeer, strijd tegen criminaliteit, meer veiligheid, strijd tegen terrorisme en een gemeenschappelijk immigratiebeleid. Al deze punten zijn van invloed op de Europese burger, net zo goed als de economische en financiële vraagstukken. Er zijn echter ook nog andere uitdagingen waar onze burgers in hun dagelijks leven mee te maken krijgen en die daarom aangepakt dienen te worden.

We hebben een plan, een plan om een Europese ruimte van rechtvaardigheid, vrijheid en veiligheid tot stand te brengen. Wij hebben het programma van Tampere, het programma van Den Haag gehad en nu is er het programma van Stockholm. Ik vind dat we hier met hernieuwde energie mee aan de slag moeten gaan. Het programma van Stockholm zal nieuwe mogelijkheden bieden. Daarnaast is er het Verdrag van Lissabon dat dit Parlement nieuwe en belangrijke bevoegdheden verleent en een voornamere rol op dit terrein toekent. Mijnheer Barroso, u heeft ons vanavond medegedeeld dat er niet langer één, maar twee commissarissen actief zullen zijn op dit gebied. We hebben vernomen dat er een commissaris verantwoordelijk zal zijn voor binnenlandse aangelegenheden en immigratie en dat onderwerpen als rechtvaardigheid, mensenrechten en burgerlijke vrijheden zullen worden toegekend aan een andere commissaris. Laten we een partnerschap vormen, een nauw partnerschap tussen Commissie en Parlement, om een Europa tot stand te brengen dat daadwerkelijk een Europa voor onze burgers is, een Europa dat onze burgerrechten verdedigt, dat onze burgerlijke vrijheden beschermt en de veiligheid van onze burgers waarborgt.

Ja, ik denk dat we samen kunnen toewerken naar een Europa voor onze burgers en ik wens u morgen veel succes tijdens de verkiezingen.

  Zoran Thaler (S&D). – (SL) Ik ben het in principe eens met de opmerkingen van vele voorgaande sprekers, maar ik wil u graag nog de volgende vragen stellen, mijnheer Barroso. Heeft u de balans opgemaakt van uw vorige ambtstermijn? Bent u tevreden over uw prestaties gedurende de afgelopen vijf jaar? Ik kan me voorstellen dat u dat bent en dat u daarom wederom kandidaat bent voor het voorzitterschap van de Commissie. Ik vraag me echter ook af of u tevreden bent over de effectiviteit van u huidig optreden om financiële, economische en sociale crises te voorkomen? Kunt u, met een zuiver geweten, toekijken hoe de werkloosheidscijfers in de Europese Unie schrikbarend toenemen en al in de miljoenen lopen, en hoe telkens weer schaamteloze beloningen door de financiële sector worden uitgekeerd aan degenen die ons niet alleen in de zwaarst mogelijke crisis hebben gestort, maar daarnaast hebben bedreigd met armoede?

Kunt u ons vandaag vertellen dat u de zaken anders gaat aanpakken tijdens uw tweede mandaatperiode? Gaan we meer van hetzelfde zien of juist iets nieuws? Is er iets waar we naar uit moeten kijken? Wat moet volgens u worden aangepast in de manier waarop u te werk gaat?

Staat u mij toe nog één vraag te stellen, een vraag die u tot het uiterste heeft geprobeerd te vermijden in uw beleidsrichtsnoeren. U wilt duidelijk aan het roer staan van de Commissie van een Europese Unie met 500 miljoen mensen. Waar is de ambitie en de energie gebleven van onze prachtige gemeenschap als het erom gaat de deur open te zetten voor onze mede-Europeanen die ook willen toetreden? Welke extra inspanningen zal uw Commissie leveren om dit proces te bespoedigen? Biedt u de centrale regering van Bosnië en Herzegovina tastbare hulp, bijvoorbeeld in de vorm van expertise en materiële hulpbronnen, zodat deze de routekaart kan uitvoeren en aan de criteria kan voldoen om haar burgers in staat te stellen vrij binnen de Europese Unie te reizen?

  Gunnar Hökmark (PPE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, wij zullen de heer Barroso morgen steunen, niet alleen omdat u door alle zevenentwintig lidstaten bent voorgedragen, mijnheer Barroso, en niet alleen omdat we aan de slag moeten, maar ook omdat u een brede politieke agenda hebt gepresenteerd waarmee de belangrijkste uitdagingen van onze tijd worden aangepakt. Natuurlijk hebben wij daar allemaal een andere kijk op.

Wij zullen u en uw Commissie vragen om initiatieven op basis van de meerderheid in dit Parlement. Wij willen niet dat geprobeerd wordt minderheidsstandpunten erdoor te drukken. We zullen uw voorstellen bespreken en grondig bestuderen en bij meerderheid van dit Parlement besluiten. Zo werkt een democratie en zo werken wij. Wij hebben niet alleen vertrouwen in u, maar ook in dit Parlement. Ik wil slechts zeggen dat een nee-stem morgen zonder een alternatief betekent dat er geen alternatief is. Wij dringen weliswaar aan op actie, maar anderen willen juist dat de actie stopt. Nu we nog slechts weken verwijderd zijn van de top van Kopenhagen zou het onverantwoordelijk zijn als we het hierdoor zonder leiderschap van de Commissie moesten stellen. In een tijd waarin we zoveel regelingen en wetgeving op het gebied van de financiële markten moeten verwerken, is het alternatief van een "nee" tegen een nieuwe Commissie onverantwoordelijk. Evenmin is het verantwoordelijk om ons zo op te stellen dat er geen begin kan worden gemaakt met het politieke proces voor economisch herstel wanneer de werkgelegenheid in heel Europa onder druk staat.

Mevrouw de Voorzitter, deze stemming van morgen is er eigenlijk één over de houding van het Europees Parlement. Wij, Parlementsleden, zeggen dat we voor Europa mondiaal leiderschap ambiëren, maar zonder leiderschap van de Europese Unie is dit onmogelijk. Wij zullen u steunen. Wij zullen de voorstellen grondig bestuderen en met u van gedachten wisselen, omdat we vertrouwen hebben in de democratie en in de meerderheid in dit Parlement. Veel succes, morgen.

(Applaus)

  Erminia Mazzoni (PPE). - (IT) Mijnheer de voorzitter, dames en heren, mijnheer Barroso, na dit debat betuig ik met nog meer overtuiging mijn instemming met het voorstel van de Europese Volkspartij om uw kandidatuur te steunen. Als voorzitter van de Commissie verzoekschriften wil ik graag mijn bescheiden duit in het zakje doen: mijnheer Barroso, ik onderschrijf uw doelstellingen en ook de prioriteiten die u heeft gesteld, maar staat u mij toe twee punten te suggereren die meer aandacht verdienen, in het bijzonder in verband met het te boven komen van de financiële en economische crisis, zoals u het noemt.

Ik geloof, net als u, dat dit ook en vooral een crisis is van onze waarden, van de waarden waarop onze samenleving gebaseerd is. De komende vijf jaar staan de Europese Commissie belangrijke uitdagingen te wachten. Het geopolitieke kader is ingrijpend veranderd. De opkomende landen, de opkomende economieën zoals India, Brazilië en Afrika bezetten inmiddels een belangrijke plaats in de reële economie, en al biedt dit enerzijds nieuwe mogelijkheden voor groei, anderzijds zet het de deur open naar markthegemonieën die op de lange termijn tot nieuwe armoede zouden kunnen leiden.

In deze context is de rol van Europa, zijn beschaving en zijn wijsheid van fundamenteel belang om een evenwichtige, verspreide groei te bevorderen en de burgerrechten te versterken. Europa vertegenwoordigt de werkelijke integratie van uiteenlopende achtergronden en culturen. Ik doel hier op onze wortels, op de christelijke wortels die het gereedschap kunnen zijn om de strijd aan te binden met de waarden die aan deze zeer ernstige crisis ten grondslag liggen, mits wij deze wortels als richtsnoer nemen bij het bevorderen van de ontwikkeling en de integratie van ieders rechten en plichten.

Op financieel vlak, voorzitter Barroso, zullen we naar mijn mening ook moeten overwegen of een vernieuwing van het monetair en fiscaal beleid noodzakelijk is. Dat is nodig om een einde te maken aan de concurrentie tussen onze munt, de euro, en de oude hegemonie van de dollar, evenals aan de concurrentie met de opkomende valuta van China of India. Een andere reden is dat we een strengere discipline van de financiële markt moeten bewerkstelligen, met bijbehorende verboden om te speculeren met energiegrondstoffen en vooral met levensmiddelengrondstoffen, waarvan de prijzen vele economieën te gronde kunnen richten. Het geldwezen moet in de allereerste plaats weer in dienst komen te staan van de productie, en in de achtergebleven Europese regio's moeten belastingprikkels worden gegeven om de traditionele financiële vormen van steun te vervangen of aan te vullen.

Wat betreft het Europa van de burgers dat u wilt ontwikkelen door de dialoog te intensiveren en informatie te verspreiden, voel ik mij als voorzitter van de Commissie verzoekschriften van de burgers persoonlijk aangesproken. Zo moet deze commissie namelijk worden genoemd als het Parlement gevolg geeft aan de tijdens de vorige vergaderperiode aangenomen resolutie.

De Commissie verzoekschriften is het eerste contactpunt tussen de Europese instellingen en de burgers. Zij probeert oplossingen te vinden, uitleg te geven en maatregelen te bevorderen naar aanleiding van de talloze en uiteenlopende klachten van Europese burgers. Daarom verzoek ik u, mijnheer Barroso, dringend om de betrekkingen tussen de Commissie waarvan u de eer hebt voorzitter te zijn en de Commissie verzoekschriften, waarvan ik voorzitter ben, te intensiveren door een commissaris te benoemen die specifiek bevoegd zal zijn voor mijn commissie. U heeft al aangekondigd nog twee commissarissen te zullen aanwijzen.

Een Europa dat – zoals u verklaard heeft – zijn werkprogramma baseert op zijn burgers, moet aan deze commissie, die de ruimte en de plaats is waarbinnen de rechten van de burgers een stem hebben, meer rechten en meer waardigheid geven.

  Sophie Briard Auconie (PPE). - (FR) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de voorzitter van de Commissie, beste collega's, ik heb kennis genomen van de richtsnoeren van uw programma en ben verheugd over de ambitie die daarin aan de dag wordt gelegd op alle belangrijke beleidsterreinen, zoals het economisch beleid, waar bepaalde activiteiten worden voortgezet en andere worden ontplooid, het herstelplan, de sociale cohesie, het milieubeleid en met name duurzame ontwikkeling, de plannen voor onze jeugd, de versterking van de Europese defensie en het behoud van een sterk en gesteund landbouwbeleid.

Ik juich uw ambitie voor een sterk, solidair en beschermend Europa, voor een Europa zoals wij dat willen, toe. Ik heb echter twijfels over het financiële vermogen van de Europese Unie om al deze plannen te verwezenlijken. De Unie moet de financiële middelen hebben om deze ambities waar te kunnen maken. Sommige collega's hebben hier al op gewezen. Mijnheer Barroso, het lijkt me onvermijdelijk dat u inspanningen onderneemt om de lidstaten ertoe aan te sporen hun bijdrage aan de communautaire begroting aanzienlijk te verhogen, en wel vanaf 2014. Natuurlijk staan de begrotingen van de lidstaten door de crisis momenteel onder druk, maar desondanks moeten we anticiperen op de periode na de crisis en met onmiddellijke ingang gaan werken aan een communautaire begroting die past bij de noodzaak van Europees optreden. Ik weet dat u zich van deze noodzaak bewust bent. U bent daar in uw programma op in gegaan. Nu moet u vandaag slechts nog toezeggen dat u zich ervoor zult inzetten dat wij – dat wil zeggen het Parlement en de Raad – over voldoende middelen kunnen beschikken om ons beleid uit te voeren.

  Sandra Kalniete (PPE). – (LV) Ik wil graag bevestigen dat de Letse leden van de Fractie van de Europese Volkspartij steun geven aan de kandidatuur van voorzitter José Manuel Barroso. Wij zullen u steunen, mijnheer Barroso, omdat we hopen dat u zich als voorzitter van de Europese Commissie in zult blijven zetten voor een eerlijker Europa. Wij zijn van mening dat eerlijkheid tot stand moet worden gebracht tussen alle lidstaten als het gaat om de steun aan boeren, ongeacht of ze nu al lang of pas kort lid zijn van de Europese Unie. We verwachten ook dat u het voortouw neemt bij de hervorming van het gemeenschappelijk landbouwbeleid en bij het waarborgen van eerlijke concurrentiemogelijkheden voor alle lidstaten. We verzoeken u de leiding te nemen bij de verdere liberalisering van de Europese dienstenmarkt.

Europa zal deze crisis alleen succesvol te boven kunnen komen als het zijn strategie baseert op een sterke interne markt en op gelijke voorwaarden voor iedereen. De Europese instellingen vervullen inderdaad een stabiliserende functie bij het overwinnen van de crisis in de zwaarst getroffen lidstaten, en Letland weet dit. Ik wil de Europese Commissie bedanken voor de samenwerking. De Europese eenheidsmunt heeft bewezen een stabiliserende rol te vervullen in deze crisissituatie. De Baltische staten hebben zichzelf tot doel gesteld tot de eurozone toe te treden, maar tijdens een wereldwijde recessie is dat een zeer lastige taak. Vandaar dat wij de Commissie vragen om, in lijn met de crisis, een verstandige, flexibele aanpak te hanteren bij de toepassing van de voorwaarden van het Stabiliteits- en groeipact en de criteria van Maastricht. Ik ben ervan overtuigd dat een versnelde opneming van de Baltische staten en van alle Europese landen in de eurozone in het belang is van Europa als geheel.

Mijnheer de Voorzitter, we verzoeken u dringend om haast te maken met de ontwikkeling van een gemeenschappelijk energiebeleid om de afhankelijkheid van Europa van monopolies terug te dringen. Ik wens u veel succes bij de stemming morgen.

  Damien Abad (PPE). - (FR) Mevrouw de Voorzitter, mijnheer de voorzitter, als lid van de Franse delegatie van de Europese Volkspartij (Christen-democraten) en als vertegenwoordiger van 'Nouveau Centre', de Franse politieke partij die voortgekomen is uit de UDF, wilde ik mij vandaag graag rechtstreeks tot u richten. Allereerst wil ik er nogmaals op wijzen dat u de steun heeft van de Franse president en de Franse regering, en wil ik u complimenteren voor de manier waarop u heeft bijgedragen aan het welslagen van het Franse voorzitterschap.

De heer Barnier en alle medeafgevaardigden die deel uitmaken van de Franse presidentiële meerderheid verwachten nu wel dat onze missie – te weten de opbouw van een politiek Europa dat in staat is zijn stempel te drukken op de grote dossiers van de wereld van morgen – wordt opgepakt en gedragen door uw Commissie.

Om dit politieke Europa te kunnen opbouwen moeten er volgens ons twee valkuilen vermeden worden, mijnheer Barroso. Ten eerste moet vermeden worden dat concurrentie een absoluut en onaantastbaar dogma wordt. Ja, Europa heeft net zo hard een industriebeleid, een landbouwbeleid, een energiebeleid of een energiebeleid ter bevordering van nieuwe technologieën nodig als een concurrentiebeleid.

De tweede valkuil die we moeten vermijden is dat deze Commissie verwordt tot een algemeen secretariaat van de Raad. We hebben een sterke Commissie nodig, een Commissie die voorstellen doet, innoveert en de drijvende kracht is achter de Europese integratie. Daarom ben ik ondanks de terughoudendheid van mijn eigen partij in Frankrijk, vandaag bereid u te ondersteunen en u te volgen op het duidelijke pad dat u kennelijk wilt gaan, met name als het gaat om duurzame ontwikkeling en bestrijding van klimaatverandering.

Verschillende collega's in dit Parlement en ikzelf kunnen vandaag echter pas echt een duidelijke stem uitbrengen als u hier twee toezeggingen doet. Allereerst willen wij de toezegging dat u echt een proactief beleid zult gaan voeren ten behoeve van onze industrieën en onze regio's en ten behoeve van al hetgeen bijdraagt aan de totstandkoming van een Europese identiteit.

Ten tweede willen wij de toezegging dat u er alles aan zult doen om ervoor te zorgen dat in het Europees model een zo goed mogelijke aansluiting wordt nagestreefd tussen de markteconomie en de eis van solidariteit tussen lidstaten, regio's en bevolkingen.

Mijnheer Barroso, de jongeren hebben vandaag een Europa nodig dat hen begeleidt bij de mondialisering en nieuwe hoop belichaamt. Als het jongste Frans Parlementslid ben ik er ten diepste van overtuigd dat deze jongeren een Europa willen dat hen beschermt maar dat hun tegelijkertijd ook een nieuwe ambitie voorstelt. Het is onze taak om samen te bouwen aan een nieuwe toekomst. Ik reken op u, zoals u op mij kunt rekenen.

  Czesław Adam Siekierski (PPE). – (PL) Mijnheer de Voorzitter, Europa is één: het is het Europa van de vrede, de vrijheid en de democratie. We leven de mensenrechten na en we willen het project verwezenlijken van een gemeenschappelijke markteconomie, een project waarin we de mens centraal stellen. Maar Europa is ook divers. We hebben een aantal zeer arme regio's en daarom hebben we een echt cohesiebeleid nodig. Het gemeenschappelijk landbouwbeleid sanctioneert in wezen het bestaan van twee Europa's: van een oud en een nieuw Europa. Wij moeten daar verandering in brengen en een echt verenigd, solidair, samenhangend Europa tot stand brengen. Mijnheer Barroso, u weet dat maar al te goed. Welke maatregelen gaat u treffen op dit vlak, om deze situatie te veranderen?

  Hannu Takkula (ALDE). - (FI) Mevrouw de Voorzitter, voorzitter Barroso, naar mijn mening bent u zeer goed geslaagd in uw rol als voorzitter van de Commissie. Het is gemakkelijk kritiek te leveren, maar wij zijn u erkentelijkheid verschuldigd. Het leiden van zevenentwintig landen in een pluralistisch Europa is geen gemakkelijke taak en u bent daar goed in geslaagd. U was een stabiliserende factor tussen de grote en kleine landen en in dit verband kan ik mij aansluiten bij de woorden van de voorzitter van mijn partij, de Finse premier Matti Vanhanen, die zei dat u nog een termijn verdient. Ik ben een groot voorstander van een tweede termijn voor u en zal daar voor stemmen. Wat u in vijf jaar tijd hebt bereikt, spreekt voor zich. Naar mijn mening hoeven er niet langer nieuwe programma’s worden voorgesteld, omdat acties voor zich spreken, en ik hoop dat de Finse commissaris, de heer Rehn, ook in de volgende Commissie een goede en sterke post zal hebben. Het belangrijkste is echter dat wij u morgen met de stemming de mogelijkheid geven om een nieuwe Commissie samen te stellen. Ik wens u daarbij veel succes.

  Ulrike Lunacek (Verts/ALE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, de heer Barroso heeft vrij vaak gesproken over de buitengewone tijd waarin wij leven, over de uitdagingen die zich voordoen en over het leiderschap waar de EU blijk moet geven op het gebied van de financiële markten.

Mijnheer Barroso, over één ding wil ik u echter iets vragen, namelijk over de eigen middelen van de Europese Unie. U noemt deze in het aan ons voorgelegde document, maar zegt niet waar ze vandaan moeten komen.

In dit kader heb ik u tijdens de hoorzitting in de Fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie vorige week een vraag gesteld. Helaas hebt u daar toen niet op geantwoord; hopelijk doet u dat nu wel. Mijn vraag is: wat denkt u van een belasting op financiële transacties?

Zelfs de heer Sarkozy heeft dit nu voorgesteld, en de heer Steinmeier en anderen hebben het er ook over. België en Frankrijk beschikken al over rechtsinstrumenten om deze belastingmaatregel uit te voeren, dus waarom zouden we er niet over praten en waarom zouden wij geen druk uitoefenen om een Commissievoorstel te verkrijgen voor een belasting op financiële transacties?

  Nikolaos Chountis (GUE/NGL). - (EL) Mevrouw de Voorzitter, ik heb de heer Barroso twee keer kunnen beluisteren, een keer in de plenaire vergadering en een keer in de bijeenkomst met de fractie van Europees links, en ik heb zijn programmatische standpunten gelezen.

Een kanttekening: we weten wat de standpunten van de heer Barroso zijn met betrekking tot modificatie in de politiek, maar standpunten ten aanzien van gemodificeerde producten hebben wij niet gezien. Dit betekent dat het invoeren en in de handel brengen van besmette producten in Europa gedoogd wordt.

Hoewel de heer Barroso pretendeert de nieuwe ideeën na te streven die Europa nodig heeft, komt hij in feite op de proppen met dezelfde mislukte neoliberale recepten die geleid hebben tot het Europa van de recessie, tot het Europa van de werkloosheid en de grote sociale ongelijkheid.

Mijnheer Barroso, uw oriëntatie en die van uw Commissie hebben geleid tot een vertrouwenskloof tussen de leiding van de Europese Unie en de Europese burgers. Dit is ook duidelijk tot uiting gekomen tijdens de laatste verkiezingen, toen een groot aantal Europese burgers thuis bleef.

Tenslotte noemt u iedereen die het niet met uw programma eens is een anti-Europeaan en daarom weet u niet wat er onder alle Europeanen leeft, ook onder degenen die een ander Europa willen. Daarom bent u, mijnheer Barroso, naar mijn mening niet geschikt voor deze functie.

  Barry Madlener (NI). - Mijnheer Barroso, het lukt u niet om steun te krijgen van de socialisten en de groenen, en dat spreekt eigenlijk wel in uw voordeel. Maar het wordt dus een spannende verkiezing, want als ik zo eens kijk, dan zit u ongeveer op de helft van de stemmen en iedere stem telt. Natuurlijk wilt u ook graag onze stem, de stem van de tweede partij van Nederland, de Partij voor de Vrijheid. Wij zijn bereid u die stem te geven, maar dan moet u wel beloven dat u zult stoppen met de onderhandelingen met Turkije, u zult moeten beloven dat u zorgt dat Nederland niet meer de grootste nettobetaler is van Europa, van dit bureaucratische Europa en u zult moeten beloven dat u zich in zult spannen voor een Europa van soevereine lidstaten en niet van de federale superstaat die u nastreeft. Ik wil u dus vragen, kom bij ons langs, vanavond om 22 uur, dan kunnen wij hierover spreken. Wie weet, krijgt u onze steun als u deze beloftes maakt en kunt u daardoor voortgaan met uw werk, maar dan wel op een heel andere manier dan wat u de afgelopen vijf jaar heeft gepresteerd.

  Brian Crowley (ALDE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, om te beginnen wens ik de heer Barroso veel succes met de stemming van morgen. Wel vond ik dat deze stemming in juli had moeten plaatsvinden zodat er geen vacuüm vol onzekerheid had kunnen ontstaan. Dit gezegd zijnde ben ik van mening dat uw politieke richtsnoeren, mijnheer Barroso, duidelijk schetsen welke visie en ideeën u hebt om de zaken weer op de rails te krijgen.

Mijn belangrijkste verzoek aan u – niet alleen om terug te keren in het Parlement – is wellicht ook om iets kritischer te zijn ten aanzien van de regeringen die hun verplichtingen niet nakomen. Zo is van de Lissabonstrategie negentig procent nog niet uitgevoerd, en dat komt omdat de lidstaten geen actie hebben ondernomen om van de EU de meest concurrerende en dynamische economie van de toekomst te maken.

Ik weet dat het moeilijk is om één afzonderlijke lidstaat aan te wijzen. Ikzelf zou dit niet durven, maar als wij het goede voorbeeld geven en als het Parlement en de Commissie met ideeën komen over de manieren waarop nieuwe groei kan worden gerealiseerd en innoverend te werk kan worden gegaan binnen de nieuwe economie, dan moeten de lidstaten ook hun verantwoordelijkheid nemen en die acties ondernemen.

Tot slot doet het mij verdriet dat wij in een tijd van ongeëvenaarde wereldwijde economische problemen, een tijd waarin wij in Europa het voortouw nemen op het gebied van bancaire regelgeving en op andere, vergelijkbare gebieden, door kinderachtige politieke spelletjes van bepaalde fracties onze kans hebben gemist.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE). - (ES) Mijnheer Barroso, u beschouwt zichzelf als een voorvechter van het milieu, en daarmee wil ik u gelukwensen.

Vorige week was er op dat gebied goed nieuws, omdat eindelijk werd besloten om de blauwvintonijn, die hard op weg is om uit te sterven, te beschermen en in de CITES-lijst van beschermde soorten op te nemen. Ik vraag u om ervoor te zorgen dat deze tijdelijke steun wordt omgezet in definitieve steun.

Het probleem, de algemene paradox van dit alles, is dat het juist het neoliberale beleid is – waarvan u tot nu toe de pleitbezorger was – dat ons in deze situatie heeft gebracht, want dat beleid bestaat alleen maar uit het privatiseren van de winst en het socialiseren van de kosten.

In dit opzicht hebben we een ernstig probleem in verband met het milieu. Jarenlang hebben we vloten gesubsidieerd die de zeeën plunderden, en die in veel gevallen medeverantwoordelijk zijn voor de zich voltrekkende ramp. En nu vragen ze ons om geld om de situatie waarin wij ze hebben gebracht, te boven te komen.

Dat is absurd en democratisch werkelijk heel moeilijk te rechtvaardigen. Dit soort fouten mag niet worden gemaakt met geld dat van iedereen is.

Daarom vragen wij u het gemeenschappelijk visserijbeleid te hervormen en op deze nieuwe beginselen te grondvesten.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE). - (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik heb er alle vertrouwen in dat de heer Barroso morgen opnieuw een vijfjarenmandaat als volgende Commissievoorzitter in de wacht zal slepen. Ik vind hem de aangewezen persoon voor deze functie en zijn prestaties zijn indrukwekkend.

Ook ben ik van mening dat het de effectiviteit van de EU ten goede zal komen als mijn land akkoord gaat met het Verdrag van Lissabon. De tegenstanders van dit Verdrag in Ierland verspreiden de valse informatie dat het minimumloon 1,84 euro zal gaan bedragen.

Er wordt gesproken over de green shoots als onderdeel van het economisch herstel in Europa. De ratificatie van het Verdrag van Lissabon is een green shoot op zichzelf. Investeerders en zij die werkgelegenheid creëren willen dat het Verdrag van Lissabon in werking wordt gesteld.

Het feit dat wij in Ierland sinds het laatste referendum het recht hebben veiliggesteld om ook in de toekomst een lid van de Europese Commissie aan te wijzen, is een grote verandering. De juridische waarborgen op het gebied van neutraliteit, belastingen, recht op leven, onderwijs en gezin zijn eveneens belangrijk.

Deze waarborgen zijn voor ons belangrijk. De protocollen zijn gelijkwaardig aan het Verdrag en natuurlijk heeft Ierland Europa nodig en Europa Ierland.

(GA) Ik wens u veel succes morgen.

  Martin Ehrenhauser (NI). - (DE) Mevrouw de Voorzitter, de Europese Unie lijdt onder een overduidelijk tekort aan democratie. Daar is ook de afgelopen vijf jaar onder de heer Barroso geen verandering in gekomen. Tijdens zijn ambtstermijn zijn we in een zeer ernstige economische crisis terechtgekomen en is gebleken dat alle waarschuwingen met betrekking tot de instabiliteit van het financiële stelsel gewoon in de wind zijn geslagen. Deze waarschuwingen zijn wel degelijk geuit. En nu de heer Barroso het er in zijn betoog over heeft dat het financiële stelsel moet worden gewijzigd en bijvoorbeeld het bonussysteem voor managers moet worden hervormd, dan zeg ik: mijnheer Barroso, dit had u de afgelopen vijf jaar moeten doen, maar dat hebt u nagelaten! Om die reden zal ik niet op u stemmen.

Ik persoonlijk zou graag een jonge Commissievoorzitter zien, die zijn functie uitoefent met veel creativiteit, onafhankelijkheid en moed om grote veranderingen door te voeren, iemand die in Europa echte democratie tot stand brengt. Ik ben er namelijk van overtuigd dat Europa nieuw elan nodig heeft. Dat krijgen we niet met de heer Barroso, maar alleen zonder hem.

  Zoltán Balczó (NI). – (HU) Dank u dat ik het woord mag voeren. Ik heb twee vragen aan voorzitter Barroso. Vraag één: in uw toespraak heeft u duidelijk uw politieke toekomst gekoppeld aan het van kracht worden van het Verdrag van Lissabon. Betekent dat ook dat als u morgen wordt gekozen en het Verdrag van Lissabon het niet redt bij het Ierse referendum, u dan aftreedt?

Mijn tweede vraag luidt: u hebt de oorlog verklaard aan het nationale egoïsme dat volgens uw definitie voortkomt uit frustratie en overgaat in extremisme. Mijn vraag is nu: wie zal bepalen of mensen, organisaties of partijen schadelijke praktijken ontplooien of dat er alleen maar sprake van is dat zij, net zoals dat bij ons het geval is, zich ten doel hebben gesteld het nationale bewustzijn te bevorderen en nationale zelfbeschikking noodzakelijkerwijs te behouden, aangezien dit de basis vormt van het feit dat we hier in Europa kunnen spreken over nationale culturen, talen en verscheidenheid?

  José Manuel Barroso, voorgedragen voorzitter van de Commissie. − (FR) Mevrouw de Voorzitter, allereerst een procedurele kwestie. Ik wil hierbij vooral tegen de niet-ingeschrevenen zeggen dat ik hun fractie niet bezocht heb omdat ze me niet hebben uitgenodigd. Zo eenvoudig is het. Natuurlijk heb ik heel andere standpunten dan enkele van die Parlementsleden en enkele andere afgevaardigden, maar ik ben naar alle fracties gegaan die mij hebben uitgenodigd, naar alle reglementair gevormde fracties. Ik ben daar naar toe gegaan om een democratisch debat te voeren. Ik houd van democratische debatten; laten we daar duidelijk over zijn.

Ik zal proberen snel een heleboel vragen te beantwoorden. Ik zie overigens dat enkele Parlementsleden er al niet meer zijn om naar mij te luisteren, maar ik zal toch mijn best doen.

Allereerst de kwestie van de bonussen; dat was de laatste vraag. Ik wijs u erop dat de Commissie – mijn Commissie – eind 2004 een aanbeveling heeft gedaan met betrekking tot buitensporige beloningen in niet alleen de bankensector maar de hele economie. Helaas heeft niemand op dat moment aandacht aan onze aanbeveling geschonken.

Het verheugt me dat de kwestie van de bonussen en de buitensporige beloningen momenteel een hogere prioriteit krijgt, en ik hoop dat we op basis van de in de Raad ingediende voorstellen een oplossing zullen vinden. Daar ligt namelijk een aanbeveling op tafel, maar ook een bindend deel van de richtlijn inzake kapitaalvereisten van banken.

Veel vragen gingen over energiezekerheid. Dat waren de vragen van de heer Saryusz-Wolski, de heer Marinescu en anderen. Dat was inderdaad een van de grootste prioriteiten van dit college, en ik wil dit ook tot een van de belangrijkste prioriteiten van de volgende Commissie maken, als ik de instemming van uw Parlement krijg, want de Europeanen, en niet alleen de Europeanen van de Unie, kijken in de richting van de Commissie. Toen er een probleem was tussen Rusland en Oekraïne, heeft president Poetin mij gebeld om me over deze kwestie te informeren. U weet hoeveel tijd en energie wij in de Commissie, samen met andere partners, besteed hebben aan het vinden van een oplossing voor een probleem dat Rusland en Oekraïne aanging maar dat ook gevolgen had voor de Europese consument.

Persoonlijk hecht ik sterk aan deze dossiers. Dat was overigens de reden dat we het interconnectieprogramma hebben gelanceerd in de Baltische staten, en dat was de reden dat de Commissie de kwestie-Nabucco vlot getrokken heeft, die volledig vast zat; laat dat duidelijk zijn. Ik reken deze dossiers dus tot de grote prioriteiten van de Commissie, maar in feite is er weerstand tegen het opzetten van een echte interne energiemarkt. Ik hoop dat we gedurende het volgende mandaat, met uw steun, deze weerstand die – laten we daar duidelijk en eerlijk over zijn – nog steeds bestaat, zullen kunnen overwinnen en een echte geïntegreerde energiemarkt in Europa tot stand kunnen brengen.

U kunt erop rekenen dat ik mij in de Commissie schrap zal zetten als het Europees belang verdedigd moet worden. Ik denk overigens dat het vraagstuk van de energiezekerheid ook van essentieel belang is voor de bestrijding van klimaatverandering.

Ik wil nog eens tegen vooral de afgevaardigden van de Fractie De Groenen/Vrije Europese Alliantie zeggen dat we altijd nog ambitieuzer kunnen zijn, maar eerlijk gezegd vind ik dat we verheugd mogen zijn over het feit dat de Europese Unie, op basis van een voorstel van de Commissie, een voortrekkersrol vervult in de strijd tegen klimaatverandering. Het moge duidelijk zijn dat we nooit de instemming van alle lidstaten hadden gekregen als niet zoveel werk was verzet – en ik vind het belangrijk dat te zeggen – door het voorzitterschap van mevrouw Merkel en vervolgens het voorzitterschap van de heer Sarkozy. Zij hebben daar namelijk ook aan gewerkt, en dat moet erkend worden. Alle lidstaten hebben een inspanning geleverd, maar het was te danken aan het ambitieuze voorstel van de Commissie dat we de strijd tegen de opwarming van de aarde konden oppakken, en ik reken erop dat u ons helpt om Europa in staat te stellen voorop te blijven lopen in deze strijd.

De vragen over de sociale kwesties heb ik al beantwoord. Ik heb al hele concrete toezeggingen gedaan met betrekking tot de kwestie van detachering van werknemers en de kwestie van de openbare diensten. Ik ben bereid met u te werken op grond van de beginselen die ik vandaag heb aangegeven en die ik vandaag zonder omhaal heb verduidelijkt: tegen sociale dumping en voor een sociale markteconomie.

Ik weet heel goed dat dit, ideologisch gezien, een interessant debat is, maar ik geloof dat we in Europa het antwoord hebben. We hebben een interne markt nodig, dat is onze kracht, maar tegelijkertijd hebben wij een hoge mate van sociale cohesie nodig. Dat is de Europese opbouw; dit is een bijdrage. Aan het begin van mijn document heb ik een groot hedendaags historicus van Europa geciteerd, de heer Tony Judt, die doceert aan de universiteit van New York. Hij zei dat de Verenigde Staten misschien het sterkste leger ter wereld hebben en China misschien de goedkoopste producten verkoopt maar dat alleen Europa een model heeft dat de rest van de wereld kan inspireren.

De eenentwintigste eeuw zou wel eens de eeuw van Europa kunnen worden. Daar geloof ik in. Ik geloof dat we deze mondialisering kunnen sturen, niet door macht uit te oefenen maar door te inspireren. We hebben een sociale markteconomie die het eigendom is van noch de christen-democraten noch de sociaal-democraten noch de liberalen. Deze is door Europa verwezenlijkt, vooral na de Tweede Wereldoorlog: niet alleen het Europese integratieproces, maar ook deze sociale markteconomie die gericht is op het samenbrengen van vrije markten, open markten.

Europa is de grootste exportmacht ter wereld. We moeten dus als Europeanen het protectionisme afwijzen en tegelijkertijd het Europees model van sociale dialoog uitdragen, het Europees model van sociale zekerheid. Als ik bepaalde onheilsprofeten en zwartkijkers hoor zeggen dat nu de Amerikanen en Chinezen overal de macht hebben, vraag ik hen: wat doet president Obama eigenlijk? President Obama probeert – en ik wens hem veel succes daarmee – een nationaal systeem voor de gezondheidszorg in te voeren, dat wij praktisch overal in Europa hebben, op enkele verschillen na. Het zijn de Amerikanen die zich momenteel laten inspireren door het Europees model. En wat doen de Chinezen? Die buigen zich momenteel – ook om de vraag te stimuleren – over de mogelijke invoering van een sociaal zekerheidsstelsel, en ik denk dat ze dat ook gaan invoeren, omdat de welvaart in dat land gaat toenemen, en toenemende welvaart in China is goed voor de hele wereld.

Wat doen de Amerikanen en de grootmachten vandaag de dag? Die beginnen met ons te praten over de bestrijding van klimaatverandering. Ik kan me nog goed herinneren dat de Amerikanen vroeger, als we met hen daarover praatten, categorisch weigerden toezeggingen te doen en concrete doelstellingen vast te leggen op dit gebied.

U ziet, ik kan niet zo pessimistisch zijn als sommigen van u die zich hier vandaag hebben uitgesproken. Natuurlijk, we hebben problemen in Europa, coherentieproblemen. Het gaat om politieke wil: wij moeten nog harder werken om tot een hoger niveau van coherentie te komen. We hebben ook een duidelijk probleem op sociaal gebied en dat is het ernstigste probleem: de groeiende werkloosheid. Laten we echter duidelijk zijn: de financiële crisis is niet door Europa of door de Europese Commissie veroorzaakt. U weet allemaal waar deze crisis vandaan komt. We hebben daarop onmiddellijk gereageerd. We hebben gereageerd met concrete voorstellen. Ik ben tijdens het Franse voorzitterschap met de Franse president bij de Amerikaanse president geweest in de VS om hem voor te stellen een G20-proces op de rails te zetten. Het was Europa dat de aanzet heeft gegeven tot dit proces.

Ik heb in Camp David gezegd dat, net zoals open samenlevingen rechtsstaat en rechtsregels nodig hebben, markten regels nodig hebben om legitiem, geloofwaardig en ethisch te kunnen zijn. Dat is het Europese standpunt.

Ik vind dan ook dat we trots mogen zijn op de voorstellen die we gedaan hebben. Ze liggen op tafel. Ik hoop dat ze goedgekeurd zullen worden, en dan zullen wij in de loop van het proces zien welke andere inspanningen nog nodig zijn.

Wat het milieubeleid betreft zal de staat van dienst van deze Commissie wellicht bekend zijn. Iemand zei dat biodiversiteit niet aan de orde komt. Als u mijn document nog eens leest, zult u zien dat dit punt wel genoemd wordt. Overigens heeft een lid van dit Parlement onze beschermende maatregelen voor de blauwvintonijn toegejuicht, en ik bedank hem daarvoor. Ik vind dat we op dat punt goede geloofsbrieven hebben.

Dan de vraag van mevrouw Beňová over de grondrechten: juist omdat ik het signaal wilde afgeven dat ik mij hiervoor zal inzetten, heb ik besloten de post van commissaris voor grondrechten en individuele vrijheden in het leven te roepen. Ik wil daaraan toevoegen dat dit voorstel afkomstig was van het Europees Parlement, hoewel ik er ook al van overtuigd was dat deze post nodig was. Deze commissaris zal zich uiteraard ook gaan bezighouden met minderheidskwesties, en hij of zij zal kunnen rapporteren aan de Commissie verzoekschriften, zoals hier genoemd werd.

Ik vind overigens dat we – net zoals er op nationaal niveau een minister van justitie en een minister van binnenlandse zaken is – een commissaris voor justitie, grondrechten en fundamentele vrijheden moeten hebben. Daarnaast zal er een commissaris zijn – want we moeten toch serieus zijn, we mogen niet vergeten dat er in Europa veiligheidsproblemen zijn en wij dingen samen kunnen doen en een Europese toegevoegde waarde kunnen creëren – die bevoegd zal zijn voor andere kwesties maar zal handelen in eenzelfde geest: in de geest van veiligheid met volledig eerbiediging van de individuele vrijheden en de grondrechten. Nogmaals, dat is Europa.

Iemand had het over Guantanamo. Ik was een van de eerste, zo niet dé eerste politieke regeringsverantwoordelijke die een beroep deed op de president van de VS - tijdens het Oostenrijkse voorzitterschap - om Guantanamo te sluiten. Ik heb dat publiekelijk gedaan omdat wij Europeanen mijns inziens niet willen dat in de strijd tegen terrorisme de grondrechten niet gerespecteerd worden. Dan gaat namelijk het morele gezag verloren. Wat de grondrechten betreft verschillen wij misschien her en der van mening maar dit zijn geen fundamentele meningsverschillen met de afgevaardigden die deze kwestie hebben aangekaart. Ik heb zelf van niemand lessen nodig op dit gebied. Toen ik zestien jaar oud was, liep ik al in mijn land op straat te protesteren tegen de dictatuur en tegen het koloniale systeem. Ik heb dus van niemand lessen nodig als het gaat om het belang van de grondrechten. Maar ik dank u hoe dan ook.

Wat de kwestie Noord-Ierland betreft: dank u wel, mevrouw Dobbs, we hebben ons daar inderdaad – op een discrete manier – erg voor ingezet. We hebben een speciale werkgroep ingesteld en we hebben toen al, toen er nog geen enkele dialoog plaatsvond tussen de partijen, bijgedragen aan deze verzoening.

Wat betreft de vraag van de heer López Aguilar: ja, ik geloof dat dit een goed moment is voor nieuwe sociale ambitie. Dat moge duidelijk zijn. We hebben een werkloosheidsprobleem dat veel groter is dan vroeger. Als we naar de statistieken kijken zien we dat de werkgelegenheid tot het moment waarop de crisis uitbrak, overal toenam. De Lissabonstrategie, die door sommige mensen bekritiseerd wordt, ging in grote lijnen in de goede richting. Er was in Europa sprake van meer werkgelegenheid en groei. Die trend is in de meeste landen, waaronder ook uw land Spanje, gekeerd op het moment dat de financiële crisis begon. Door de wereldwijde financiële crisis bevinden we ons nu in een andere situatie. Er is een situatie van sociale onrust, met niet alleen veel werklozen maar ook veel mensen die hun baan dreigen kwijt te raken, en het is duidelijk dat we een sociale investering moeten doen. Daarom heb ik opgeroepen tot nieuwe sociale ambitie. Ik dacht dat het mogelijk was een meerderheid van het Parlement achter deze prioriteit te krijgen, en ik geloof nog steeds dat dit mogelijk is.

Mevrouw in 't Veld zei dat ik haar niet heb kunnen overtuigen. U bent moeilijk te overtuigen, mevrouw in 't Veld. Ik zal mijn best doen, maar ik zeg u één ding: ik doe altijd mijn best doen, niet alleen om u te overtuigen, maar omdat ik echt geloof in grondrechten, vrijheden en garanties. Ik vind dat de Commissie hierbij een rol heeft, niet alleen omdat wij wetgeving voorstellen, maar ook omdat wij signalen afgeven. Ik kan u zeggen dat telkens als er een probleem is in de wereld, of dat nou Guantanamo is of als ik de heer Poetin ontmoet, ik hem de vraag stel: "Hoe staat het met de moordenaars van mevrouw Politkovskaya? Hoe is het mogelijk dat een systeem als het Russische, dat een van de grootste veiligheidssystemen ter wereld heeft, nooit de moordenaars van journalisten vindt?" Ik stel de heer Poetin die vraag, net zoals ik momenteel vragen stel aan premiers, zelfs aan de Chinese premier als ik die spreek, en zoals ik altijd vragen stel over mensenrechten. Ik vraag zelfs de premier van Japan hoe het komt dat er weer doodstraffen worden voltrokken in Japan, terwijl daar toch een moratorium op bestaat.

Dus daarbij speelt de Commissie een belangrijke rol, niet alleen vanwege de wetgeving, maar ook vanwege de signalen die de Commissie en de voorzitter van de Commissie afgeven, zoals destijds met de crisis rondom de cartoons in Denemarken, toen ik volkomen helder het recht op vrije meningsuiting heb verdedigd. Ik geloof dat we juist daarop overeenstemming kunnen bereiken.

De heer Abad heeft drie zeer concrete vragen gesteld, en in antwoord daarop wil ik zeggen dat ik achter zijn suggesties sta en die van belang vind. Ik geloof dat we een industriële basis nodig hebben in Europa. We willen geen relocatie van arbeidsplaatsen, maar die industriële basis moet passen bij de nieuwe vereisten van de mondiale concurrentie en vooral bij de grote uitdagingen van de klimaatverandering en meer duurzame groei. Ik geloof dat we over de middelen beschikken om dit te bewerkstelligen. Daarom stel ik voor dat hier op Europees niveau meer middelen in gestopt worden.

Wat de begroting betreft – iemand stelde daar een vraag over – vind ik dat we consensus moeten bereiken over de hoofdlijnen. Ik denk dat het niet goed zou zijn om nu te gaan praten over de bedragen van de toekomstige begroting. Dat leidt alleen maar tot verdeeldheid. We moeten eerst bekijken waar er Europese toegevoegde waarde is en vervolgens besluiten wat de prioriteiten zijn. Ik denk echter dat onderzoek, innovatie en het cohesiebeleid duidelijk belangrijke prioriteiten moeten zijn, vooral met het oog op de jongere generaties. Voor het jongste Franse Parlementslid hoop ik dat de jongeren in dit Parlement deze beweging zullen steunen.

Iemand stelde een vraag over de kwestie van de mondiale financiële belasting, over de belasting op financiële transacties. Als deze mondiaal zal zijn, ben ik daar uiteraard voor. Ik vind dat een uitstekend idee, maar laat ik ook duidelijk zijn dat het geen enkele zin heeft om de financiële dienstverlening uit Europa te verjagen, of dat nu uit Londen, uit Frankfort of uit Parijs is. We zijn wereldleider op het gebied van financiële diensten. Wat heeft het voor zin dat leiderschap af te staan aan Dubai? Ik zie niet in wat dat voor zin zou hebben. Laten we daar duidelijk over zijn. Als er echter wereldwijd een belasting op financiële transacties zou worden ingevoerd, zou ik dat een uitstekend idee vinden. Ik denk dat er al voldoende redenen zijn om dat te doen, bijvoorbeeld om de honger in de wereld te bestrijden, want het is een schandaal wat er in de eenentwintigste eeuw gebeurt, om Europa te helpen haar millenniumdoelstellingen te halen en om te vechten voor meer solidariteit in Europa. U bent daar misschien niet van op de hoogte, maar ik heb aan de Raad voorgesteld om Europa meer mogelijkheden te geven om voedselhulp te verstrekken, want er zijn arme mensen en nieuwe arme mensen in Europa. Dat voorstel is echter afgewezen. Dat zijn een heleboel redenen, zo u wilt, om een belasting in te voeren, maar wel op voorwaarde dat dit echt wereldwijd gebeurt en niet de concurrentiekracht van Europa aantast.

Om af te sluiten wil ik u nog iets heel belangrijks zeggen. Er zijn mensen die zeiden: "Waarom zouden we voor u stemmen? U bent de enige kandidaat. Is dat wel democratisch?" Zelf heb ik me vaak afgevraagd waarom ik de enige kandidaat ben. Eerlijk gezegd is het denk ik slecht voor mij om de enige kandidaat te zijn. Want, laten we wel wezen, omdat ik de enige kandidaat ben, ben ik ook de enige die de hele tijd aangevallen en bekritiseerd wordt. Elke keer als u me met uw ideale kandidaat vergelijkt, delf ik het onderspit, dat is logisch. Ik delf het onderspit ten opzichte van een ideale kandidaat. Ik delf het onderspit ten opzichte van de ideale kandidaat van elke fractie. Maar Europa wordt niet opgebouwd met ideale kandidaten. Europa is een oefening in verantwoordelijkheid. Ik denk dat er gewoon geen andere kandidaat is omdat er geen steun is voor een andere kandidaat. Dat is de reden. Er zijn heel wat namen genoemd, maar ik heb consensus kunnen bewerkstelligen en daar ben ik trots op, want de opbouw van Europa is – dat zult u allemaal toegeven – op dit moment een extreem moeilijke en lastige klus. Europa is heel divers. Er zijn veel verplichtende omstandigheden en veel prioriteiten, en dus ben ik er inderdaad trots op dat ik de kandidaat ben die de steun gekregen heeft van de partij die de verkiezingen gewonnen heeft, de kandidaat die de steun gekregen heeft van de staatshoofden en de democratisch gekozen regeringsleiders ongeacht politieke kleur, en ik zie dat niet als iets negatiefs. Dit gezegd hebbende, ben ik niemands secretaris-generaal, en de Commissie is een onafhankelijke instelling. Dat kan ik u verzekeren. De Commissie waarvan ik de voorzitter ben en zal zijn als ik uw vertrouwen krijg, zal onafhankelijk zijn en zich sterk blijven maken voor het Europees algemeen belang,

Ik heb goed begrepen dat – zoals mevrouw Estrela en anderen zeiden – de steun van degenen die me hun vertrouwen willen schenken, geen blanco cheque is. Ik wil iedereen bedanken die mij gesteund heeft. Ik kan hen niet allemaal opnoemen; sommigen zijn nog steeds hier. Ik dank u. Uw steun is geen blanco cheque. Ik hecht groot belang aan het Parlement.

Sommige mensen zeggen: "U staat te dicht bij de regeringen." U vergeet daarbij één ding: voordat ik premier werd, was ik oppositieleider en voordat ik oppositieleider was, was ik parlementslid. Toen ik voor het eerst in het Portugese parlement gekozen werd, was ik 29 jaar oud. Ik ben parlementslid, en geen technocraat of bureaucraat. Ik steun parlementen en ik wil graag met u dit debat voeren.

De eisen die u stelt, kunnen mij en de Commissie dus helpen om het nog beter te doen. En dat is wat ik zal proberen te doen, als u mij uw vertrouwen geeft.

(Applaus)

VOORZITTER: JERZY BUZEK
Voorzitter

  De Voorzitter. – Ik bedank de voorgedragen voorzitter van de Europese Commissie. Ik bedank ook alle aanwezigen, alsmede alle sprekers in dit buitengewoon levendige debat. Ik bedank mevrouw Malmström voor haar aanwezigheid op deze vergadering.

Dames en heren, wij komen met nieuwe beginselen voor ons optreden, met nieuwe institutionele oplossingen voor de Europese Unie. Onthoudt u alstublieft dat de voorgedragen voorzitter ons heeft meegedeeld welke richting het politieke optreden in de komende vijf jaar gaat. Hij heeft dat hier medegedeeld, in het Parlement, waar hij met alle fracties een ontmoeting heeft gehad. Hij heeft ons informatie gegeven die zowel voor ons als voor onze burgers belangrijk is. Na dit lang, diepgaand en wijs debat zullen wij morgen gaan stemmen.

(De voorzitter spreekt verder in het Engels)

Nogmaals hartelijk dank, mijnheer Barroso. De presentatie van uw politieke richtsnoeren en het debat daarover in de fracties maar ook in de voltallige vergadering was een geweldige gelegenheid voor ons.

Het debat is gesloten.

Schriftelijke verklaringen (artikel 149)

  Georges Bach (PPE), schriftelijk. – (FR) Het programma van de heer Barroso is ambitieus en laat een grote bereidwilligheid zien om aan Europa in deze crisis het elan terug te geven dat het zo hard nodig heeft. Ik ben van mening dat het onjuist is om de heer Barroso persoonlijk verantwoordelijk te maken voor alle negatieve gebeurtenissen van de afgelopen tijd. Doordat er binnen deze uitgebreide Commissie, waarin zevenentwintig landen nu samen besluiten nemen, compromissen moeten worden gevonden en doordat de financiële en economische crisis moet worden aangepakt tegen de achtergrond van een moeizame institutionele hervorming, is het werk van de heer Barroso er zeker niet makkelijker op geworden. Natuurlijk, we hadden mogen hopen dat hij in deze moeilijke tijden een fermer Europees geluid had laten horen. Maar ik denk dat hij van zijn fouten geleerd heeft en dat hij zich in de toekomst sterk zal inzetten voor Europa als geheel en voor de kleinere landen. Doordat hij in zijn programma meer aandacht besteedt aan sociale kwesties, lijkt hij een antwoord te willen geven aan de Europese burgers, die verlangen naar een socialer Europa. De idee van een echt partnerschap tussen het Parlement en de Commissie is prijzenswaardig en is een kans die aangegrepen moet worden. Daarom steun ik de kandidatuur van de heer Barroso, maar deze steun betekent geen blanco cheque.

  Diogo Feio (PPE), schriftelijk. – (PT) Het zal mij, als Portugees en als lid van het Europees Parlement, een genoegen zijn voor de herverkiezing te stemmen van José Manuel Durão Barroso als voorzitter van de Commissie. Ik ben van mening dat zijn optreden gedurende het huidige mandaat, dat zoveel politieke, financiële en sociale problemen heeft gekend, en de ervaring die hij in deze functie heeft opgedaan, rechtvaardigen dat de regeringen hem weer steunen en dat dit Parlement hem weer zijn vertrouwen schenkt.

Ik betreur het dat er zoveel - vaak onduidelijke en niet-serieuze - pogingen gedaan zijn om deze kandidatuur te laten mislukken, en ik stel vast dat de betreffende personen hier niet in zijn geslaagd, niet alleen bij gebrek aan een geloofwaardig alternatief, maar ook bij gebrek aan goede argumenten. Ik betreur het dat ook collega's uit mijn eigen land geen weerstand hebben kunnen bieden aan deze weg, die zowel te gemakkelijk als onlogisch is.

Ik spreek de hoop uit dat de tweede Commissie Barroso haar technische vaardigheid kan paren aan inspiratie, het subsidiariteitsbeginsel zal blijven respecteren en in de praktijk brengen, en zal kiezen voor de zekerheid en duidelijkheid van kleine stappen, zoals Jean Monnet bepleit heeft, en niet voor een versnelling, die – hoewel het goed klinkt – weinig heeft bijgedragen aan een daadwerkelijke vooruitgang van de Europese droom en het Europees project. Want om die horizon te bereiken, moet je de ene stap na de andere zetten. We zijn op de goede weg.

  João Ferreira (GUE/NGL), schriftelijk. – (PT) Bij deze verkiezingen gaat het onder andere ook over de lijn die de EU de komende jaren moet gaan volgen. De huidige voorzitter van de Commissie, die zich ook verkiesbaar heeft gesteld voor een tweede mandaat, symboliseert een van de mogelijke lijnen: de EU die hij vertegenwoordigt is de EU van de grote economische groepen.

Dat is de EU van de bureaucratie en het antidemocratisch functioneren, van het politiek en ideologisch conservatisme, van de verscherping en institutionalisering van de diepe ongelijkheid en van sociale, regionale en nationale machtsrelaties, van militarisme en extern interventionisme; dat is de EU van de institutionalisering van het neoliberalisme als enig toelaatbaar economisch systeem. Maar dat is niet de enige mogelijke lijn, en dat is het ook nooit geweest. Er is een andere lijn mogelijk: die van een sociaal Europa, van een Europa van de arbeiders en het volk, van een EU die het belang onderschrijft van de democratie, vanwege het participerende karakter ervan, en niet alleen om formele representatieve redenen, van een EU die de wil van het volk en zijn democratisch tot uiting gebrachte besluiten respecteert, van een EU die de openbare diensten en de rechten van arbeiders beschermt, omdat deze onmisbare instrumenten zijn voor ontwikkeling en sociale cohesie, van een EU van vrije en soeverein staten, met gelijke rechten, die de natuur beschermt en vrede en samenwerking tussen de volkeren bevordert.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), schriftelijk. – (PT) De verklaring die de heer Barroso zojuist heeft afgelegd als voorgedragen voorzitter van de Commissie onderstreept nog eens wat de fundamentele pijlers zijn van de ons bekende Europese Unie. Zij is tevens een bevestiging van de kapitalistische, federalistische en militaristische aard van de Europese integratie, zoals neergelegd in de Verdragen van Maastricht en Nice en verder uitgediept in het Verdrag van Lissabon.

Mocht daar nog twijfel over hebben bestaan, dan hoeven we slechts te luisteren naar zijn uitspraken over het belang van het ontwerpverdrag van Lissabon. Zij volgen ook op de antidemocratische druk die de Europese leiders, onder zijn leiding, hebben uitgeoefend op het Ierse volk, dat gedwongen wordt op 2 oktober een nieuw referendum te houden.

Ondanks het feit dat hij nu probeert te beloven dat hij iets zal doen aan de gevolgen van de ernstige aanslagen op de sociale rechten en de arbeidsrechten, aanslagen die gepleegd zijn door de Europese Commissie, waarvan hij nog steeds de voorzitter is, tijdens het mandaat dat nu afloopt, is hij nooit tot de kern doorgedrongen van de problemen, noch tot de oorzaken van de huidige kapitalistische crisis. In de praktijk wil hij het huidige beleid gewoon voortzetten, waarmee prioriteit wordt gegeven aan vrije concurrentie en militarisme en aan de belangen van de economische en financiële groepen van met name de machtigste landen, zoals bleek toen hij zei dat we de kampioen van de globalisering zijn.

  Lívia Járóka (PPE), schriftelijk. – (HU) Mijnheer de Voorzitter, ik wil voorzitter Barroso verzekeren dat ik hem steun als kandidaat van de Europese Volkspartij. Ook wil ik de hoop uiten dat de huidige Europese Commissie het werk waarmee zij is begonnen voor de maatschappelijke integratie van de Roma, zal kunnen voortzetten. In deze periode, en vooral tijdens de afgelopen twee jaar, zijn er belangrijke resultaten geboekt, maar voor de toekomst verwachten we wezenlijk meer engagement en initiatief van de instelling die als enige het initiatief kan nemen voor communautaire wetgeving en aldus de drijvende kracht kan zijn in de strijd tegen armoede en uitsluiting, waardoor de grootste minderheid in Europa, de Roma, wordt getroffen.

Ik hoop dat de instelling van een nieuwe portefeuille voor justitie, grondrechten en burgerlijke vrijheidsrechten in de Europese Commissie de organisatiestructuur ertoe zal aanzetten meer en beter op elkaar afgestemde werkzaamheden te ontplooien. Verder hoop ik ook dat voorzitter Barroso zijn persoonlijke engagement voor de Roma, die hij meermaals tot uitdrukking heeft gebracht, in praktijk zal brengen, en dat hij alles in het werk zal stellen om ervoor te zorgen dat de staatshoofden en regeringsleiders een krachtdadigere rol gaan spelen bij de opstelling van een complex integratieprogramma dat partijen en mandaatperiodes overstijgt.

De maatschappelijke uitdagingen voor zowel Roma als niet-Roma zijn zo groot en de gevolgen van passiviteit zo gevaarlijk dat we ons de sloomheid en missers van de vorige periode niet kunnen veroorloven. We verwachten onmiddellijke, moedige daden en een radicaal andere houding van de voorzitter als hij aanblijft. Daarnaast verwachten we dat de Commissie het vlaggenschip wordt van een pan-Europese strategie voor de Roma. Deze strategie moet zo spoedig mogelijk worden uitgewerkt en gebaseerd zijn op regelgeving, op een solide begroting en op ondubbelzinnig politiek engagement.

  Nuno Melo (PPE), schriftelijk. – (PT) Als er één realiteit is die niemand, van welke partij dan ook, in twijfel trekt, dan is het wel de conjuncturele crisissituatie, die ernstige gevolgen heeft voor de landen en de besluiten van de regeringen bemoeilijkt.

Daarom maakt het voor een effectieve bestrijding van deze crisis een groot verschil of de Europese Unie een gelegitimeerde Commissie heeft met een gekozen voorzitter, of een provisorische Commissie, waarbinnen een zo belangrijk besluit voortdurend zou worden uitgesteld.

Daardoor verworden alle inspanningen van de mensen die de crisis weliswaar niet ontkennen en zelfs steeds opnieuw aanhalen, maar toch weigeren om José Manuel Durão Barroso te kiezen als voorzitter van de Europese Commissie, tot kale retoriek.

Met andere woorden, mensen die zo denken en handelen, laten zich weinig of niets gelegen liggen aan de gevolgen van de crisis en alles of bijna alles aan de voordelen van bepaalde partijpolitieke tactieken, alhoewel men ten minste onder deze omstandigheden had mogen verwachten dat deze zouden worden vermeden.

  Georgios Toussas (GUE/NGL), schriftelijk. – (EL) De steun die de conservatieve, liberale en sociaaldemocratische Parlementsleden J.M. Barroso geven, is een uitvloeisel van zijn unanieme voordracht, van het feit dat hij de enige gemeenschappelijke kandidaat is van alle regeringen van de EU, van de neoliberalen en sociaaldemocratische regeringen. De volksvijandige politiek van de EU hangt niet af van personen of van de voorzitter van de Commissie, maar wordt in eerste instantie bepaald door de aard van de EU, die een imperialistische unie van het kapitaal is.

De door J.M. Barroso gepresenteerde beleidslijnen zijn een samenvatting van de strategische doeleinden van het Europees monopolistisch kapitaal. Zij vormen het beleidsprogramma dat de politieke machten van het Europees éénrichtingsverkeer – in ons land de Nea Dimokratia en Pasok – uitvoeren in heel de EU, ongeacht of ze in de regering of in de oppositie zijn.

Het hoofddoel van dit beleidsprogramma is om de lasten van de crisis op de schouders te leggen van de arbeiders en de volksklasse. Aldus worden de Europese monopoliegroepen verzekerd van winst en winsttoename, zodat ze hun positie in de imperialistische wedijver in de wereld kunnen versterken zodra de kapitalistische economie heropleeft na de crisis. Een hefboom voor de verwezenlijking van dit doel wordt gevormd door de aanpassing aan de nieuwe omstandigheden van de arbeidsvijandige Lissabonstrategie, met 2020 als tijdshorizon, en de nog heftigere aanval op de arbeids-, loon-, sociale en zekerheidsrechten van werknemers.

VOORZITTER: EDWARD McMILLAN-SCOTT
Ondervoorzitter