Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009 - Στρασβούργο

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Εκλογή του Προέδρου της Επιτροπής

  Charles Goerens (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, εχθές ο Πρόεδρος έδωσε, πολύ ορθά, έμφαση στον σεβασμό της κοινοτικής μεθόδου. Η μέθοδος αυτή διασφαλίζει τη συμμετοχή όλων των κρατών μελών και των κοινοτικών θεσμικών οργάνων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, και μάλιστα ευθύς εξαρχής.

Ο τρόπος αντιμετώπισης της τραπεζικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης από την ομάδα G4 το 2008 έδειξε προς την προαναφερθείσα μέθοδο κάθε άλλο παρά τον σεβασμό τον οποίο ζήτησε εχθές ο κ. Barroso. Το 2008 περιμέναμε μάταια τον Πρόεδρο Barroso να αποκαταστήσει την τάξη.

Ευρωπαϊκή Ένωση είναι φυσικά η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας και η Ιταλία –τα μέλη δηλαδή της G4–, αλλά είναι και η Αυστρία, το Βέλγιο, η Εσθονία, η Λεττονία, η Ρουμανία, η Πολωνία, η Ουγγαρία, το Λουξεμβούργο και τα λοιπά κράτη μέλη, τα οποία αποκλείστηκαν από μια σημαντική φάση στη διαδικασία λήψης αποφάσεων το 2008.

Πρόεδρε Barroso, θα έπρεπε να έχετε επιβάλλει τον σεβασμό της κοινοτικής μεθόδου το 2008, μέσω της ίδιας δήλωσης στην οποία προβήκατε εχθές. Για αυτόν τον λόγο δεν μπορώ να στηρίξω την υποψηφιότητά σας.

Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να προσθέσω ένα προσωπικό σχόλιο. Με όλη αυτήν τη φασαρία, είναι δύσκολο να μιλήσουν οι βουλευτές που λαμβάνουν τον λόγο.

  Crescenzio Rivellini (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μετά την αγόρευσή μου, θα μιλήσω λίγο στα ναπολιτάνικα (Μέρος που δεν καταγράφεται στο παρόν έγγραφο, καθώς η ναπολιτάνικη διάλεκτος δεν είναι επίσημη γλώσσα). Θα το κάνω αυτό όχι για να προσθέσω τοπικό χρώμα, αλλά για να επιστήσω την προσοχή του πολιτικού κόσμου και των μέσων ενημέρωσης στις επείγουσες ανάγκες μας: τις επείγουσες ανάγκες της νότιας Ιταλίας. Ψήφισα τον Πρόεδρο Barroso κυρίως επειδή ελπίζω ότι θα είναι ο Πρόεδρος ολόκληρης της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της νότιας Ιταλίας.

Δεδομένου ότι βρίσκεται στο μέσον της Μεσογείου, η νότια Ιταλία αποτελεί την πύλη πρόσβασης στην Ευρώπη και τον συνδςτικό κρίκο μεταξύ διαφορετικών κόσμων. Μέσω της ιστορίας, της γεωγραφικής θέσης της και του πνεύματος φιλοξενίας που την διακρίνει, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο για την γηραιά ήπειρο συνολικά. Η νότια Ιταλία πρέπει να αντιμετωπίζεται με την ίδια αξιοπρέπεια όπως άλλα μέρη της Ευρώπης και, τώρα που αντιμετωπίζει δυσκολίες, η Ευρώπη πρέπει να παρέμβει το ίδιο δυναμικά όπως τότε που νομιμοποίησε 150 εκατομμύρια πολίτες από την Ανατολή, οι οποίοι έγιναν πολίτες της ΕΕ. Το εγχείρημα αυτό είχε ένα τίμημα και εάν, σήμερα, ένας εργαζόμενος από το Gdańsk κερδίζει 28 φορές περισσότερα χρήματα από ό, τι στο παρελθόν, το οφείλει επίσης στην οικονομική προσπάθεια της Ιταλίας και της νότιας Ιταλίας.

(Ο ομιλητής συνεχίζει στη ναπολιτάνικη διάλεκτο)

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, λόγω ίσως της παρέλευσης του χρόνου να έχουμε πλέον συνηθίσει την κενότητα της τυπικής διαδικασίας που μόλις διεξαγάγαμε. Δεδομένης της εξοικείωσής μας με τις δομές της ΕΕ, δεν αντιλαμβανόμαστε πλέον πόσο αλλόκοτο, πόσο προκλητικό είναι το ότι έχουμε εμπιστευτεί την ανώτατη εκτελεστική και νομοθετική εξουσία στα χέρια μιας ανεξέλεγκτης και μη αιρετής γραφειοκρατίας. Η πλειονότητα των νόμων που εφαρμόζονται στα κράτη μέλη προέρχεται από μια Ευρωπαϊκή Επιτροπή την οποία κανένας δεν εκλέγει και από την οποία κανένας δεν μπορεί να απαλλαγεί. Η μόνη επίφαση δημοκρατικής νομιμοποίησης είναι η τυπική διαδικασία που μόλις διεξαγάγαμε στο Κοινοβούλιο, η οποία –δεν μπορώ να μην το πω– μου φέρνει στο νου μία από τις περιστασιακές συνεδριάσεις του πάλαι ποτέ Συμβουλίου Αμοιβαίας Οικονομικής Βοήθειας (ΚΟΜΕΚΟΝ), όπου όλοι σηκωνόμασταν όρθιοι και συγχαίραμε τους εαυτούς μας που εγκρίναμε μια απόφαση χωρίς όμως να ασκούμε κανέναν ουσιαστικό έλεγχο επί αυτής.

Δεν έχω κανένα προσωπικό πρόβλημα με τον José Manuel Barroso. Εάν επρόκειτο να εκλέξουμε φεντεραλιστή Πρόεδρο της Επιτροπής –και αντιλαμβάνομαι ότι αυτή είναι η βούληση του Σώματος– θα μπορούσε κάλλιστα να είναι εκείνος ή οποιοσδήποτε άλλος. Φαίνεται καλός τύπος –και, όπως όλοι οι βρετανοί πολιτικοί, είμαι και εγώ πορτογαλόφιλος και έχω επίγνωση της σχέσης μας με τους παλαιότερους συμμάχους μας–, αλλά υπάρχει κάτι φαιδρό στους ισχυρισμούς περί δημοκρατικής συμμετοχής σε ένα σύστημα που εδραιώνει το μονοπώλιο του δικαιώματος σύνταξης νόμων σε ανθρώπους τους οποίους δεν μπορούμε να ψηφίσουμε και από τους οποίους δεν μπορούμε να απαλλαγούμε.

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως ο συνάδελφός μου που μίλησε νωρίτερα, θα ήθελα να δηλώσω ότι και εγώ διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για την επανεκλογή του κ. Barroso στη θέση του Προέδρου της Επιτροπής.

Εξάλλου, ο κ. Barroso είναι περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον προσηλωμένος στον στόχο της περαιτέρω ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, συχνά ενάντια στη βούληση των λαών της Ευρώπης. Ωστόσο, παρέστη στη συνάντηση της ομάδας μας, της Ομάδας του ECR, και εξήγησε ότι τάσσεται υπέρ της έξυπνης ρύθμισης.

Βεβαίως, υπάρχουν πολλές αμφιβολίες σχετικά με το τι σημαίνει «έξυπνη ρύθμιση». Πολλοί πιστεύουν ότι έξυπνη ρύθμιση είναι κακή ρύθμιση ή ότι καμία ρύθμιση δεν είναι ιδιαίτερα έξυπνη ρύθμιση.

Αλλά θα ήθελα να του ζητήσω, εάν όντως τάσσεται υπέρ της έξυπνης ρύθμισης, να διασφαλίσει ότι, σε κάθε οδηγία, η Επιτροπή θα διεξαγάγει δέουσα αξιολόγηση των οικονομικών επιπτώσεων. Το επόμενο έτος θα εξετάσουμε επισταμένως στο Κοινοβούλιο την οδηγία σχετικά με τους διαχειριστές οργανισμών εναλλακτικών επενδύσεων. Προς το παρόν, η Επιτροπή δεν έχει κατορθώσει να διεξαγάγει δέουσα αξιολόγηση των οικονομικών επιπτώσεων – μάλιστα δηλώνει ότι εκτίμηση αυτού του είδους δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Πώς θα μπορέσουμε να επιτύχουμε έξυπνη ρύθμιση υπό αυτές τις συνθήκες; Ζητώ από τον κ. Barroso να επανεξετάσει το ζήτημα.

Κοινή πρόταση ψηφίσματος: Δασικές πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2009 (RC-B7-0039/2009)

  Andrew Henry William Brons (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την κοινή πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τις δασικές πυρκαγιές, παρά το γεγονός ότι συμφωνώ με την εθελοντική συνεργασία των ευρωπαϊκών χωρών για την πρόληψη, την καταπολέμηση και την αποκατάσταση των τρομακρικών καταστροφών που προκαλούνται από τις δασικές πυρκαγιές.

Ωστόσο, αντιτίθεμαι στη δημιουργία κοινοτικών φορέων που θα ασκούν εξουσία στα κράτη μέλη σε τομείς ευρύτερους από ό, τι είναι αναγκαίο για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος. Εφιστώ την προσοχή στις παραγράφους 3, 7 και 8 της κοινής πρότασης ψηφίσματος.

Η πρόταση αυτή εκμεταλλεύεται αξιοθαύμαστες ανθρωπιστικές αντιδράσεις στις φοβερές τραγωδίες που είδαμε, προκειμένου να ληφθούν περαιτέρω μέτρα για τη δημιουργία της ευρωπαϊκής δύναμης προστασίας που ονομάζεται «Europe Aid», όπως περιγράφεται στην έκθεση Barnier.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, απείχα από την τελική ψηφοφορία επί του συγκεκριμένου ψηφίσματος, παρόλο που το έπραξα με ορισμένες επιφυλάξεις και αρκετές αμφιβολίες, καθώς το κείμενο αυτό, περιέχει, αναμφίβολα, ορισμένα θετικά στοιχεία, για τα οποία κανείς δεν μπορεί πράγματι να προβάλλει αντιρρήσεις. Αναφέρομαι, για παράδειγμα, στη στήριξη για την ενίσχυση των μέτρων πολιτικής προστασίας των κρατών μελών μέσω της ανταλλαγής εμπειρογνωμόνων και μεθόδων εργασίας. Πέρυσι το καλοκαίρι διαπιστώσαμε για μία ακόμη φορά ότι ορισμένες δασικές πυρκαγιές αποκτούν τέτοια έκταση που η συνεργασία είναι αναγκαία· αλλά τα κράτη μέλη ήδη συνεργάζονται μεταξύ τους. Αυτή η συνεργασία μπορεί, φυσικά, να επεκταθεί περαιτέρω, αλλά είναι αμφίβολη η χρησιμότητα, για παράδειγμα, μιας ξεχωριστής δύναμης επέμβασης της ΕΕ. Κάτι τέτοιο απλώς αφαιρεί πόρους από τα κράτη μέλη, δημιουργεί άλλον έναν κοινοτικό φορέα με το δικό του προσωπικό και προσθέτει ακόμη περισσότερη γραφειοκρατία.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Εκλογή του Προέδρου της Επιτροπής

  Maria da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο Πρόεδρος Barroso ανέδειξε την Ευρώπη σε παγκόσμιο ηγέτη στον τομέα της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μοναδικός διεθνής συνασπισμός που διαθέτει σαφή, συνεπή διαπραγματευτική θέση για τη διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Οι πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές για την επόμενη Επιτροπή, που περιέγραψε ο Πρόεδρος Barroso, εκφράζουν ένα φιλόδοξο, σύγχρονο όραμα για την Ευρώπη, στο οποίο η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και οι πτυχές του τριγώνου της γνώσης κατέχουν κεντρική θέση.

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι σύνθετες, και οι αντιδράσεις πρέπει απαραιτήτως να είναι ολιστικές. Συνεπώς, για την περίοδο μετά το 2010, ο Πρόεδρος Barroso προτείνει μια συντονισμένη και συγκλίνουσα προσέγγιση, η οποία περιλαμβάνει τη στρατηγική της Λισαβόνας, πολιτική για την ενέργεια και το κλίμα και κοινωνική πολιτική. Προτείνονται νέες πηγές ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής, επί τη βάσει μιας νέας βιομηχανικής στρατηγικής για την Ευρώπη, ενός σύγχρονου τομέα παροχής υπηρεσιών και μιας δυναμικής αγροτικής οικονομίας.

Με τον τρόπο αυτόν, ο Πρόεδρος Barroso θέτει προτεραιότητα στην πραγματική οικονομία και τον εκσυγχρονισμό της μέσω της επιστημονικής έρευνας, της τεχνολογικής ανάπτυξης, της καινοτομίας και των αρχών της βιωσιμότητας. Υπό την ηγεσία του Προέδρου Barroso και σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, η Επιτροπή θα συμβάλλει στη δημιουργία μιας ευημερούσας, βιώσιμης και κοινωνικά προηγμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Françoise Castex (S&D), γραπτώς. – (FR) Χάριν της πολιτικής συνοχής και από σεβασμό προς το εκλογικό σώμα μας, καταψήφισα την επανεκλογή του κ. Barroso. Κατά την πενταετή εντολή του, ο κ. Barroso, ο οποίος υφάρπαξε τη στήριξη ορισμένων χωρών της ΕΕ προς τον πόλεμο του George W. Bush στο Ιράκ, δεν μπόρεσε σε καμία περίπτωση να αναζωογονήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση ή να την ενισχύσει έναντι των εθνικών ιδίων συμφερόντων. Δεν φάνηκε αντάξιος των περιστάσεων όταν ανάκυψε η χρηματοπιστωτική, οικονομική και κοινωνική κρίση.

Το μόνο που έπραξε κατά την πενταετία αυτή ήταν να στηρίζει τα απρόβλεπτα μονοπάτια που ακολουθεί ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός αντί να προτείνει τους νέους κανονισμούς που χρειάζεται η Ευρώπη τον 21ο αιώνα. Απαιτείται επαναπροσανατολισμός της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο κ. Barroso δεν είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για το έργο αυτό. Το πρόγραμμά του δεν ανταποκρίνεται στο εύρος της υφιστάμενης κρίσης: το πρόγραμμά του δεν περιλαμβάνει ένα ευρωπαϊκό σχέδιο ανάκαμψης, ένα σύμφωνο για την απασχόληση, η ρύθμιση και η αποτελεσματική εποπτεία των χρηματοπιστωτικών αγορών και πιο ισχυρά και άμεσα μέσα για την αποκατάσταση των παρουσών ανισορροπιών. Χρειαζόμαστε μια οδηγία για τις δημόσιες υπηρεσίες και μια επαναπροσανατολισμένη πολιτική της Επιτροπής σχετικά με τις αμοιβές. Εάν επιθυμούμε να διασώσουμε το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο μας, χρειαζόμαστε μια πολύ πιο φιλόδοξη κοινωνική ατζέντα.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Δηλώνω με χαρά ότι, ως Πορτογάλος και βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υπερψήφισα την επανεκλογή του José Manuel Durão Barroso στο αξίωμα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Πιστεύω ότι οι επιδόσεις του κατά την προηγούμενη εντολή, η οποία σημαδεύτηκε από τόσες πολλές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες, και η πείρα που απόκτησε στη θέση αυτή δικαιολογούν τη στήριξη των κυβερνήσεων και την ανανέωση της εμπιστοσύνης του παρόντος Κοινοβουλίου.

Αποδοκιμάζω τις πολλές απόπειρες –χωρίς να είναι όλες ευθείες ή σοβαρές– να παρεμποδιστεί η επιτυχία της υποψηφιότητάς του, και επισημαίνω ότι ήταν ανεπιτυχείς όχι μόνο λόγω έλλειψης αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης, αλλά και λόγω των ανόητων επιχειρημάτων στα οποία βασίστηκαν. Λυπάμαι που βουλευτές από τη χώρα μου δεν μπόρεσαν να αντισταθούν και ακολούθησαν την οδό αυτή, η οποία είναι εύκολη αλλά συνάμα και ανακόλουθη.

Ελπίζω ότι η δεύτερη Επιτροπή Barroso θα μπορέσει να συνδυάσει την τεχνική ικανότητα με αυτό το «κάτι ιδιαίτερο». Επίσης, ελπίζω ότι θα σεβαστεί και θα αξιοποιήσει αποτελεσματικά την αρχή της επικουρικότητας, και θα επιλέξει την ασφάλεια και τη σταθερότητα που προσφέρουν τα μικρά βήματα, κατά τις συστάσεις του Jean Monnet, παρά την υιοθέτηση της προσέγγισης ταχείας πορείας που υπόσχεται πολλά αλλά έχει συνεισφέρει λίγα στην πραγματική πρόοδο του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και οράματος. Όσο και αν στοχεύουμε τον ορίζοντα, ο μόνος τρόπος να τον φτάσουμε είναι να κάνουμε προσεκτικά βήματα. Ας επιλέξουμε τη σωστή οδό.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Επικροτώ το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας αυτής, η οποία φέρει και πάλι τον δρα José Manuel Durão Barrosoστην Προεδρία της Επιτροπής. Η Πορτογαλία είναι υπερήφανη για το γεγονός ότι ένας Πορτογάλος με τόσο αναγνωρισμένες ικανότητες και ποιότητα όπως ο δρ. Barroso τίθεται επικεφαλής της Επιτροπής. Είναι ακόμα πιο υπερήφανη για την αξία του έργου του κατά την πρώτη εντολή του, από το 2004 έως το 2009. Η αξία αυτή αναγνωρίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τη συγκεκριμένη ψηφοφορία. Στην πραγματικότητα, ο κ. Barroso εξελέγη με πολύ μεγάλη πλειοψηφία, μεγαλύτερη από την απαιτούμενη δυνάμει της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Την τελευταία πενταετία, ο δρ. Barroso επέδειξε ικανότητες ισχυρού, ολοκληρωμένου ηγέτη. Ο φάκελος της ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής, η οδηγία για τις υπηρεσίες και ο κανονισμός για τις χημικές ουσίες αποτελούν ενδεικτικά μόνο παραδείγματα επιτυχιών και ηγετικών ικανοτήτων. Βρέθηκε επίσης στην πρώτη γραμμή όσον αφορά την αναζήτηση λύσεων και συγκεκριμένων προτάσεων για την επίλυση της οικονομικής κρίσης που συνεχίζει να μας πλήττει. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μόλις έστειλε το μήνυμα ότι η Ευρώπη είναι ισχυρή και διαθέτει ισχυρό ηγέτη. Συνεπώς, μπορούμε να προχωρήσουμε με αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία προς μια Ευρώπη μεγαλύτερης ευημερίας και αλληλεγγύης.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Οι πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές για την επόμενη εντολή της Επιτροπής, που μόλις κατατέθηκαν, αποκαλύπτουν την πρόθεση του Προέδρου να συνεχίσει να ακολουθεί τις βασικές γραμμές δράσης που συμπεριλήφθηκαν στις κατευθυντήριες γραμμές της εντολής που λήγει τώρα. Αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές βρίσκονται στη ρίζα της βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που βιώνουμε σήμερα, οι τραγικές συνέπειες της οποίας –ανεργία, ανισότητα, φτώχεια και αποκλεισμός– πλήττουν ανηλεώς τους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης.

Στην Πορτογαλία, οι συνέπειες της εφαρμογής των πολιτικών που απορρέουν από αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές ήταν η καταστροφή ή ο παντελής ακρωτηριασμός σημαντικών παραγωγικών τομέων – της γεωργίας, της αλιείας και της βιομηχανίας· η επίθεση κατά των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, η υποτίμηση των μισθών και η αντίστοιχη αύξηση της ανεργίας και της επισφαλούς εργασίας· οι ανισότητες στην κατανομή των εισοδημάτων, τα οποία σήμερα αποκλίνουν σαφώς από τον μέσο όρο της ΕΕ· και η αποτυχία των πολιτικών απορρύθμισης, απελευθέρωσης και ιδιωτικοποίησης βασικών τομέων, που αποδιάρθρωσαν τις δημόσιες υπηρεσίες και εμπορευματοποίησαν καίριες πτυχές της συλλογικής ύπαρξής μας. Η διατήρηση των ίδιων κατευθυντήριων γραμμών συνεπάγεται διαιώνιση της συγκέντρωσης του πλούτου, διατήρηση των αποκλίσεων αντί για σύγκλιση, και πρόκληση περαιτέρω επιβλαβών ξεσπασμάτων μιας λανθάνουσας συστημικής κρίσης που θα διαφανεί πολύ συντομότερα από ότι αναμένεται.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), γραπτώς. − (PL) Όλοι θα θέλαμε να δούμε μια ισχυρότερη Ευρώπη, και τους πολίτες της σε καλύτερη κατάσταση! Το ίδιο επιθυμείτε και εσείς, αν κρίνουμε από τις «Πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές για την επόμενη Επιτροπή», που παρουσιάσατε στο Κοινοβούλιο. Ωστόσο, αναμένονται περισσότερα από έναν υποψήφιο μελλοντικό επικεφαλής της Επιτροπής: αναμένεται να δηλώσει πώς σκοπεύει να το επιτύχει αυτό και όχι να υποβάλλει απλώς έναν κατάλογο προκλήσεων.

Πράγματι, οι στόχοι είναι τόσο ευρείς που υπάρχει ο κίνδυνος να αποκλείσουν ο ένας τον άλλο, και σίγουρα κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει επιλογή των «σημαντικότερων» προτεραιοτήτων. Για παράδειγμα, τι θα επιλέγατε εάν ο στόχος της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας προσέκρουε στον στόχο των υψηλών επιπέδων απασχόλησης; Το κείμενο που μας διαβιβάσατε δεν δίνει σαφή απάντηση σε αυτό.

Έχω την εντύπωση ότι το έγγραφό σας είναι απλώς ένας κατάλογος επιθυμιών για όσα δεν επιτεύχθηκαν κατά την προηγούμενη εντολή. Το ερώτημα είναι γιατί δεν επιτεύχθηκαν;

Ωστόσο, θα ήθελα να αναφερθώ στο σημείο του προγράμματός σας που αφορά το διαδίκτυο. Αναφέρετε τη σημασία του διαδικτύου στην οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή της Ευρώπης, και υπόσχεστε μάλιστα ότι η νέα Επιτροπή θα αναπτύξει μια «ευρωπαϊκή ψηφιακή ατζέντα». Αυτό που θα ήθελα να μάθω είναι πώς σκοπεύετε να εφαρμόσετε αυτήν την ιδέα στην πράξη, και τι καινούργιο θα συνεισφέρει η εν λόγω ατζέντα σε σύγκριση με τις προηγούμενες πρωτοβουλίες;

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Όπως οι φίλοι μου που εκπροσωπούν τα εθνικά κινήματα στην Ευρώπη, είμαι και εγώ ένας από τους 219 βουλευτές του ΕΚ που καταψήφισαν την υποψηφιότητα του κ. Barroso. Είναι συμπαθής και καλλιεργημένος άνθρωπος, αλλά πάνω από όλα είναι το σύμβολο της αποτυχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Απέτυχε να σώσει τις οικονομίες και τις θέσεις εργασίας μας από τον αθέμιτο παγκόσμιο ανταγωνισμό· να βοηθήσει τις ευρωπαϊκές χώρες να εξέλθουν από την κρίση· να αναμορφώσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα ώστε να περιοριστεί η ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία· να εγγυηθεί τη δημοκρατία· να διασφαλίσει επισιτιστική αυτάρκεια· και να περιορίσει την επιταχυνόμενη αποβιομηχανοποίηση των χωρών μας.

Με μία λέξη, απέτυχε να αποδείξει ότι η Ευρώπη των Βρυξελλών είναι κάτι περισσότερο από μια μηχανή σύνθλιψης, εξαθλίωσης και υποδούλωσης λαών και εθνών. Παρατηρώντας προσεκτικότερα, η εκλογή του κ. Barroso είναι επίσης ένα σύμβολο: του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί αυτή η Ευρώπη. Πόσο εξωφρενικό θα ήταν εάν στη θέση του Προέδρου της Επιτροπής, ο οποίος μέσω των πολιτικών του πρόκειται να επηρεάσει τις ζωές 500 εκατομμυρίων Ευρωπαίων, βρισκόταν ένας αρχηγός κράτους ο οποίος, παρότι ο μοναδικός υποψήφιος, εξελέγη τελικά με κατά τι περισσότερες από τις μισές ψήφους;

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Σήμερα καταψήφισα την υποψηφιότητα του κ. Barroso για τρεις βασικούς λόγους. Πρώτον, για τις προσωπικές επιδόσεις του την τελευταία πενταετία: μια Προεδρία που ήταν αδύναμη, συντηρητική και φιλελεύθερη, αδρανής απέναντι στην κρίση, ανίκανη να προωθήσει μια συντονισμένη ανάκαμψη, και αποκλειστικά προσηλωμένη στις επιθυμίες των αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων. Ο κ. José Manuel Barroso σίγουρα δεν προώθησε μια ισχυρή Ευρώπη. Δεύτερον, για την ανεπαρκή απάντησή του στους όρους που έθεσε η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: δεν παρέσχε ούτε γνήσιο σχέδιο ανάκαμψης, ούτε σύμφωνο για την απασχόληση, ούτε ρύθμιση, επίβλεψη ή αποτελεσματικά μέσα για την αποκατάσταση των ανισορροπιών στις χρηματοπιστωτικές αγορές, ενώ δεν προέβη σε καμία δέσμευση σχετικά με τη σύνταξη οδηγίας-πλαίσιο για την προστασία των δημόσιων υπηρεσιών. Τέλος, για τα μηνύματα που έστειλαν οι ψηφοφόροι στις ευρωπαϊκές εκλογές, τα οποία μας φανέρωσαν ότι οι πολίτες δεν θέλουν πλέον μία αδύναμη, ακατανόητη Ευρώπη, όπου ο συμβιβασμός θεωρείται υπέρτερη αρετή των πολιτικών κατευθύνσεων.

  Jacky Hénin (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η εκλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι μια εξαιρετικά σημαντική πράξη, και οι πολίτες της ΕΕ πρέπει να έχουν το δικαίωμα να γνωρίζουν την επιλογή των εκπροσώπων τους.

Προσωπικά, εκφράζω τη λύπη μου και καταδικάζω τη διαδικασία μυστικής ψηφοφορίας που οδηγεί σε παντελή έλλειψη υποχρέωσης λογοδοσίας.

Επιπλέον, δεδομένου ότι αδυνατώ να εντοπίσω κοινές θέσεις με την πολιτική που προτείνει ο κ. Barroso, επιβεβαιώνω ότι δεν πρόκειται να ταχθώ υπέρ του διορισμού του στη θέση του Προέδρου της Επιτροπής.

  Cătălin Sorin Ivan (S&D), γραπτώς. – (RO) Στη λήξη της πενταετούς εντολής (2004-2009), η αξιολόγηση των δραστηριοτήτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν είναι ευνοϊκή για τον Πρόεδρο Barroso. Βάσει του γεγονότος αυτού, η αποχή από την ψηφοφορία φαίνεται αναγκαία, ιδίως σε μία στιγμή όπου η αρνητική ψήφος θα αποτελούσε μη συνετή πολιτική απόφαση, δεδομένης της έλλειψης εναλλακτικής λύσης, ενώ η θετική ψήφος θα ισοδυναμούσε με έκφραση αδικαιολόγητης και άνευ όρων εμπιστοσύνης σε ένα ανεπαρκές πρόγραμμα.

Πιστεύω ότι η στήριξη των κρατών μελών προς τον Πρόεδρο Barroso αποτελεί αναντίρρητη απόδειξη του γεγονότος ότι δεν ήταν ένας ισχυρός Πρόεδρος, αλλά ένας Πρόεδρος που έδωσε προτεραιότητα στα εθνικά συμφέροντα, με αποτέλεσμα να ορίζουν οι εθνικοί ηγέτες τις κατευθυντήριες γραμμές της εντολής του. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χρειάζεται έναν Πρόεδρο ο οποίος να στηρίζει την ανάπτυξη κοινοτικών πολιτικών, να πασχίζει για την ολοκλήρωση και να προάγει την έννοια της ενωμένης Ευρώπης. Ο Πρόεδρος δεν πρέπει επ’ ουδενί λόγω να είναι υπέρμαχος των εθνικών συμφερόντων. Από κοινωνικοδημοκρατική άποψη, ο Πρόεδρος Barroso δεν εκπλήρωσε πολλές από τις δεσμεύσεις που ανέλαβε κατά την έναρξη της εντολής του το 2004. Η Επιτροπή ενδιαφέρθηκε ελάχιστα για πολλές από αυτές, συμπεριλαμβανομένης της εδραίωσης μιας κοινωνικής Ευρώπης. Συνεπώς, επιλέγω να μην υπερψηφίσω τον επαναδιορισμό του Προέδρου Barroso.

  Astrid Lulling (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα τον διορισμό του κ. Barroso στη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Τέσσερις λόγοι με οδήγησαν στην απόφαση αυτή.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πρότεινε ομόφωνα την υποψηφιότητα του κ, Barroso.

Σύμφωνα με τη δική μου αντίληψη περί δημοκρατίας, οι νικητές των εκλογών μπορούν να διεκδικούν το δικαίωμα επιλογής ενός προσώπου της αρεσκείας τους.

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή πέραν του κ. Barroso· καμία άλλη εναλλακτική λύση δεν εξετάστηκε σοβαρά.

Οι επικρίσεις που απευθύνονται στον απερχόμενο Πρόεδρο παρανοούν ένα βασικό γεγονός, ήτοι ότι η Επιτροπή μπορεί να υποβάλλει προτάσεις και ότι τα κράτη μέλη τις εγκρίνουν.

Η στήριξή μου συνοδεύεται και από ορισμένες προσδοκίες.

Στο πλαίσιο της δεύτερης εντολής του, ο κ. Barroso πρέπει να υιοθετήσει μια πιο ανεξάρτητη νοοτροπία, κυρίως όσον αφορά τα μεγάλα κράτη μέλη, και ο μοναδικός στόχος των δράσεών του πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος της Κοινότητας.

Λυπάμαι που η Επιτροπή τείνει να εξελιχθεί σε όμιλο Επιτρόπων, ελεύθερων να ενεργούν κατά βούληση. Θα ήθελα να ζητήσω από τον κ. Barroso να χρησιμοποιήσει την επιρροή του για να αναχαιτήσει αυτήν την εξέλιξη.

Θα ήθελα αυτό το θεσμικό όργανο, ως «θεματοφύλακας των Συνθηκών», να ανακτήσει το αρχικό κύρος του, με άλλα λόγια, την ικανότητα να δείχνει τον δρόμο με έργα που παρέχουν κίνητρα.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Κύριε Barroso, ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι υπεύθυνος για την υφιστάμενη χρηματοπιστωτική, οικονομική, επισιτιστική και περιβαλλοντική κρίση στην οποία έχει βυθιστεί η Ευρώπη. Μέχρι σήμερα, κανείς δεν έχει αναγνωρίσει το λάθος του· αντ’ αυτού, οι ευθύνες επιρρίπτονται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μέχρι σήμερα, η Επιτροπή προσπάθησε να οικοδομήσει μια Ευρώπη βασισμένη σε πολιτικές ιδιωτικοποίησης και διάλυσης του κοινωνικού κράτους.

Η Επιτροπή ενέκρινε τη στρατηγική της Λισαβόνας, η οποία προέβλεπε οικονομική ανάπτυξη 3% και δημιουργία 20 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας έως το 2010. Η αποτυχία της στρατηγικής αυτής είναι πασιφανής. Παρόλα αυτά, η Επιτροπή προτείνει την ανανέωση της στρατηγικής αυτής και τη συνέχιση των συγκεκριμένων πολιτικών, οι οποίες αποτελούν την αιτία της κρίσης. Η κρίση αυτή δεν είναι πανδημία· είναι το αποτέλεσμα του ρίσκου της υιοθέτησης μιας συγκεκριμένης πολιτικής: της πολιτικής που ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το πρόγραμμα εξωτερικής πολιτικής της δεν περιέχει καμία αναφορά στη Σαχάρα ή την Παλαιστίνη. Τα ζητήματα αυτά όχι μόνο δεν αποτελούν προτεραιότητές της, αλλά η ΕΕ σκοπεύει να εκχωρήσει προηγμένο καθεστώς στο Βασίλειο του Μαρόκου και να αναβαθμίσει τις σχέσεις της με το κράτος του Ισραήλ.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Το έργο του Προέδρου Barroso την τελευταία πενταετία χαρακτηρίστηκε από υψηλό πρακτικό πνεύμα, σοβαρότητα και σταθερότητα όσον αφορά τον τρόπο προώθησης των πρωταρχικών συμφερόντων της Ευρώπης.

Η παγκόσμια ηγετική δράση που ανέλαβε όσον αφορά την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η έγκαιρη αύξηση της δραστηριοποίησης των Ευρωπαίων στους ωκεανούς μέσω της χάραξης της νέας ευρωπαϊκής ναυτιλιακής πολιτικής, και η ικανότητά του να επιτύχει συναίνεση επί της δημοσιονομικής προοπτικής σε μια ΕΕ που αριθμεί 27 κράτη μέλη είναι ενδεικτικά παραδείγματα που δικαιολογούν την παραμονή του στη θέση του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η οικονομική ανάπτυξη, οι επενδύσεις στην καινοτομία και την κατάρτιση και η καταπολέμηση της ανεργίας είναι θεμελιώδεις πυλώνες για τη συνέχιση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ενώ αποτελούν ταυτόχρονα προτεραιότητες του κ. Barroso για το μέλλον.

Σε μια εποχή που η παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική κατάσταση δεν είναι η βέλτιστη, η Ευρώπη χρειάζεται έναν ισχυρό ηγέτη ο οποίος μπορεί να δώσει πνοή στο ευρωπαϊκό εγχείρημα.

Για όλους αυτούς τους λόγους και πολλούς περισσότερους, πιστεύω ότι ο κ. Barroso είναι ο ιδανικός Πρόεδρος για να καθοδηγήσει το πεπρωμένο της ΕΕ κατά την προσεχή θητεία.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Όπως 381 συνάδελφοι βουλευτές, στήριξα τον διορισμό του κ. Barroso στη θέση του επικεφαλής της Επιτροπής. Το έπραξα για πολλούς λόγους, και, κυρίως, επειδή ορισμένοι εξαπολύουν ιδιαίτερα άδικες κατηγορίες κατά του υποψηφίου. Ακούω ορισμένους να ονειρεύονται νέους Delors, ενώ ξεχνούν ότι αλλάξαμε τον κόσμο… και την Ευρώπη. Η Ευρώπη των 12, του Kohl και του Mitterrand, δεν υπάρχει πια και, χωρίς αμφιβολία, δεν πρόκειται να επιστρέψει.

Ως πρώτος Πρόεδρος της Επιτροπής των 25, και στη συνέχεια των 27, ο κ. Barroso ανέλαβε το ευαίσθητο καθήκον να χειριστεί τη διεύρυνση του 2004, μια εντολή που σηματοδοτήθηκε από την ενοποίηση. Η δεύτερη θα είναι εντολή φιλοδοξιών. Ελπίζω να είναι τέτοια και επιθυμώ να του αποδώσω τα εύσημα για αυτό. Αρνούμαι να παίξω το παιχνίδι του μαθητευόμενου μάγου, αρνούμαι να περιμένω, όχι τον Γκοντό, αλλά έναν άλλο υποθετικό υποψήφιο που το Συμβούλιο δεν έχει καμία πρόθεση να προτείνει. Αρνούμαι να περιμένω και να αποδυναμώσω περαιτέρω τα θεσμικά μας όργανα και τη φήμη που συνεχίζει να απολαμβάνει η Ευρώπη μεταξύ των Ευρωπαίων. Για αυτό, λοιπόν, ναι, αναμένουμε ότι θα τηρήσει τις υποσχέσεις του, σχετικά, π.χ., με την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και των διακρίσεων, και την ανάληψη επείγουσας συντονισμένης δράσης έναντι της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Η αναβολή αυτής της ψηφοφορίας για μία ακόμη φορά θα ήταν λάθος επιλογή. Η αναμονή ενός υποψηφίου-φάντασμα θα ήταν σφάλμα.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Μια ισχυρή, φιλόδοξη Προεδρία της Επιτροπής είναι ζωτικής σημασίας για τα ανακτήσει η Ευρώπη τη θέση του παγκόσμιου ηγέτη, επιδιώκοντας την ισορροπία μεταξύ, αφενός, των οικονομικών και πολιτικών στόχων και, αφετέρου, της κοινωνικής και εδαφικής συνοχής. Πρέπει να οριστούν προτεραιότητες σε πρακτική βάση, χωρίς όμως να παραβλέπονται οι αξίες που βρίσκονται στον πυρήνα του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.

Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στο μέλλον πολλές προκλήσεις, όπως η μεταρρύθμιση του κοινοτικού προϋπολογισμού, τις οποίες η Ευρώπη πρέπει να αντιμετωπίσει αποδεικνύοντας ότι μπορεί να καθορίσει την παγκόσμια ατζέντα σε ποικίλα θέματα, συμπεριλαμβανομένης της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής και της ρύθμισης των χρηματοπιστωτικών αγορών. Σε μια εποχή που η ανεργία αυξάνεται ραγδαία σε αρκετά κράτη μέλη, είναι ζωτικής σημασίας να αναζητηθεί ένας βιώσιμος τρόπος εξόδου από την υφιστάμενη οικονομική και κοινωνική κρίση. Αυτός ο στόχος πρέπει να συνασπίζει τα κράτη μέλη γύρω από την αρχή της αλληλεγγύης και της ενδυνάμωσης της ευρωπαϊκής ενιαίας αγοράς.

Δεδομένου ότι πιστεύω πως ο José Manuel Durão Barroso διαθέτει τα προσόντα που θα του επιτρέψουν να συνεχίσει να εκπληρώνει τις προσδοκίες που έχουμε εναποθέσει στο πρόσωπό του, δεδομένου ότι θεωρώ πως το γεγονός ότι κατέχει τη θέση αυτή είναι τιμή για την Πορτογαλία, και δεδομένου ότι εκλαμβάνω ως πλεονέκτημα το ότι μια μικρή, απομονωμένη, απομακρυσμένη και εξόχως απόκεντρη περιφέρεια όπως η Μαδέρα έχει κάποιον στην Επιτροπή που κατανοεί την πραγματικότητά της, στηρίζω τη νέα υποψηφιότητά του για τη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

  Frank Vanhecke (NI), γραπτώς. – (NL) Καταψήφισα τον επαναδιορισμό του κ. Barroso στη θέση του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διότι, τα τελευταία πέντε έτη, υπήρξε το απόλυτο σύμβολο μιας Επιτροπής που επέλεξε να αψηφήσει τη δημοκρατική απόρριψη της Συνθήκης της Λισαβόνας, και το έπραξε αυτό με ιδιαίτερα περιφρονητικό και υπεροπτικό τρόπο. Επίσης, ο κ. Barroso υποστήριξε συστηματικά ένα νέο κύμα μαζικής μετανάστευσης και υποτιμούσε συνεχώς τα προβλήματα που σχετίζονται με την ενδεχόμενη προσχώρηση της Τουρκίας στην ΕΕ. Εντυπωσιακό είναι επίσης το ότι ο κ. Barroso αρνήθηκε εχθές να απαντήσει σε δικαιολογημένη ερώτηση που υπέβαλε ένας βρετανός βουλευτής του ΕΚ σχετικά με τις προθέσεις του όσον αφορά τον ευρωπαίο Επίτροπο για τα ανθρώπινα δικαιώματα – δηλαδή, ένα εσωτερικό θέμα της ΕΕ. Η Ευρώπη του Μεγάλου Αδελφού προελαύνει, αλλά προφανώς κανείς δεν πρέπει να το γνωρίζει, συμπεριλαμβανομένων των βουλευτών του ΕΚ.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. − (EN) Παρότι δεν συνηθίζω να απέχω, αισθάνθηκα ότι στη σημερινή ψηφοφορία για την εκλογή του Προέδρου της Επιτροπής η αποχή ήταν η σωστή επιλογή. Δέχομαι ότι ο κ. Barroso προέβη σε ορισμένες παραχωρήσεις, σχετικά, για παράδειγμα, με το ζήτημα των εκτιμήσεων των κοινωνικών επιπτώσεων. Ωστόσο, ο κ. Barroso δεν έδειξε προσήλωση στην υποβολή προτάσεων που ήταν σημαντικές για την Ομάδα S&D – όπως, για παράδειγμα, ενίσχυση της οδηγίας για την απόσπαση εργαζομένων, μιας οδηγίας υψίστης σημασίας για την προστασία των ουαλών εργαζόμενων. Χρειαζόμαστε επίσης προσσότερες δεσμεύσεις για τα χαρτοφυλάκια που παρέχονται στους νεοδιορισθέντες Επιτρόπους και σαφείς εξηγήσεις από τον κ. Barroso σχετικά με την οργάνωση του νέου Σώματος των Επιτρόπων. Δεν πιστεύω ότι η δέσμευση του κ. Barroso για την καταπολέμηση του κοινωνικού ντάμπινγκ στην Ευρώπη είναι αρκετά μακρόπνοη, και για αυτόν τον λόγο, καθώς και για όλους τους προαναφερθέντες, έλαβα την απόφαση να απέχω από τη συγκεκριμένη ψηφοφορία.

  Bernadette Vergnaud (S&D), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα την υποψηφιότητα του κ. Barroso, πρωτίστως, γιατί πιστεύω σε μια γνήσια πολιτική Ευρώπη, η οποία δεν μπορεί να δεχτεί μια Επιτροπή δέσμια των επιθυμιών των μεγάλων επιχειρήσεων. Πιστεύω επίσης ότι δεν μπορεί κάποιος να διεξάγει εκστρατεία ζητώντας μια άλλη μορφή ευρωπαϊκής ηγεσίας και στη συνέχεια να δίνει λευκή επιταγή σε έναν θιασώτη του φιλελευθερισμού, από το πρόγραμμα του οποίου απουσιάζουν παντελώς οι φιλοδοξίες και οι αξίες. Σε έναν άνθρωπο που κατέφυγε στην ιδέα της «καλύτερης ρύθμισης» για να «απορρυθμίσει» όλα όσα εγώ, ως σοσιαλίστρια, υπερασπίζομαι: δημόσιες υπηρεσίες, κοινωνική προστασία εργαζόμενων, σεβασμός των συστημάτων υγείας, ρύθμιση της χρηματοπιστωτικής οικονομίας και προστασία των καταναλωτών και του περιβάλλοντος έναντι της ισχύος των βιομηχανικών ομίλων. Από σεβασμό προς τις δικές μου πεποιθήσεις και αυτές του εκλογικού σώματος, πιστεύω ότι οι αξίες αυτές δεν μπορούν να αμφισβητούνται από σκοπιμότητες και τεχνάσματα που στοχεύουν να εξασφαλίσουν ασήμαντες παραχωρήσεις από συντηρητικούς που ελέγχουν την πλειονότητα των κρατών μελών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή, και οι οποίοι δεν πρόκειται να ηρεμήσουν εάν δεν προωθήσουν περαιτέρω την απορρυθμιστική πολιτική τους.

  Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Παρόλο που η ψηφοφορία για την εκλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι μυστική, θα ήθελα να εκφράσω δημόσια τη στήριξή μου για τον υποψήφιο που προέρχεται από τη δική μας πολιτική οικογένεια, τον José Manuel Barroso, και να του εκφράσω τα ειλικρινή συγχαρητήριά μου για την επανεκλογή του. Καθώς η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) κέρδισε τις ευρωπαϊκές εκλογές, είναι πολύ φυσικό ο Πρόεδρος της μελλοντικής Επιτροπής να προέρχεται από την Ομάδα μας. Συνεπώς, παρά τις άσκοπες ανησυχίες μεταξύ της διχασμένης Αριστεράς και των Πρασίνων, οι οποίοι, ωστόσο, δεν είχαν να προτείνουν κανέναν υποψήφιο, ο κ. Barroso επανεξελέγη με άνεση. Επικροτώ ακόμη την εκ νέου επιβεβαίωση της δέσμευσής του να συνεργαστεί στενά με το Κοινοβούλιό μας, στην αποφασιστικότητα και τη στήριξη του οποίου μπορεί να βασίζεται κάθε φορά που οι προτάσεις του ευρωπαϊκού εγχειρήματός μας υποβάλλονται σε ψηφοφορία. Το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή μπορούν πλέον να αρχίσουν να εργάζονται χωρίς καθυστέρηση, κάτι που ήταν το πιο σημαντικό αυτήν τη δύσκολη περίοδο, διότι υπάρχουν πολλές προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσουμε άμεσα για χάρη όλων των Ευρωπαίων. Επιπλέον, καθώς η Ευρώπη συμμετέχει στην ομάδα G20 και στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα, πρέπει να είναι ενωμένη και να λειτουργεί ομαλά: η σημερινή σαφής και αναμφίλεκτη ψηφοφορία ενδυναμώνει επίσης την Ευρώπη έναντι των άλλων παγκόσμιων δυνάμεων.

Κοινή πρόταση ψηφίσματος: Δασικές πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2009 (RC-B7-0039/2009)

  Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Σεπτεμβρίου 2009 σχετικά με τις δασικές πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2009. Το ψήφισμα αυτό έπεται πολλών άλλων τονίζοντας τη συχνότητα, τη σοβαρότητα, την πολυπλοκότητα και τον αντίκτυπο των φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών στην Ευρώπη, ο αριθμός των οποίων αυξήθηκε ραγδαίως κατά τα τελευταία έτη. Το φαινόμενο των δασικών πυρκαγιών επιδεινώνεται από την ερήμωση της υπαίθρου, τη σταδιακή εγκατάλειψη των παραδοσιακών δραστηριοτήτων, την κακή διαχείριση των δασών, την ύπαρξη αχανών δασικών εκτάσεων στις οποίες υπάρχει μόνο ένα είδος δέντρου, τη φύτευση μη προσαρμοσμένων ποικιλιών δέντρων, την ανυπαρξία αποτελεσματικής πολιτικής πρόληψης, τις μη αυστηρές ποινές για τις περιπτώσεις εμπρησμών, καθώς και την ατελή εφαρμογή των νόμων που απαγορεύουν τις παράνομες κατασκευαστικές δραστηριότητες και διασφαλίζουν την αναδάσωση. Είναι λυπηρό το ότι, παρά τις απαιτήσεις του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή δεν έχει λάβει μέτρα για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής δύναμης πολιτικής προστασίας, και επικροτώ τις ενέργειες του φίλου μου κ. Barnier, ο οποίος προτείνει εδώ και καιρό τη συγκρότηση αυτής της ομάδας. Τέλος, σε μια εποχή όπου οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες δεν προσφέρουν αντιπυρική κάλυψη για δάση, καθίσταται επιτακτική ανάγκη, λόγω της μη ανάληψης δράσης από τον ιδιωτικό τομέα, να εξετάσουμε το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός συλλογικού μέσου με τη σύμπραξη του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την προστασία των δασών από τις καταιγίδες και τις πυρκαγιές.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Δυστυχώς, οι συνθήκες άκρας ξηρασίας και οι δασικές πυρκαγιές στη νότια Ευρώπη γίνονται ολοένα συχνότερες και και εντονότερες. Προκλήθηκαν τεράστιες ζημίες όσον αφορά την απώλεια ανθρωπίνων ζωών (11 άνθρωποι πέθαναν μόνο αυτό το καλοκαίρι), τη μειωμένη οικονομική δραστηριότητα και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, ιδίως μέσω της αύξησης του ρυθμού ερημοποίησης, καθώς την τελευταία δεκαετία εξαφανίζονται περί τα 400 000 εκτάρια ευρωπαϊκών δασών κάθε χρόνο.

Η κλιματική αλλαγή συμβάλλει στην αύξηση των φυσικών καταστροφών, αλλά σε πολλές περιπτώσεις οι καταστροφές αυτές εξακολουθούν να μην μπορούν να προβλεφθούν ή προκαλούνται από εγκληματικές ενέργειες. Ως εκ τούτου, πρέπει να αναπτυχθεί η επιστημονική έρευνα προκειμένου να βελτιωθούν οι διαδικασίες εκτίμησης κινδύνου, τα συστήματα πρόληψης των πυρκαγιών και τα μέσα πυρόσβεσης, ενώ πρέπει επίσης να διατεθούν οι απαραίτητοι οικονομικοί πόροι.

Χρειαζόμαστε μια ευρωπαϊκή στρατηγική για την καταπολέμηση των φυσικών καταστροφών, καθώς και μεγαλύτερη διαλειτουργικότητα και συντονισμό μεταξύ των διαφόρων κοινοτικών μέσων. Τα κράτη μέλη οφείλουν να ενισχύσουν τη συνεργασία και τον συντονισμό μεταξύ τους προκειμένου να διασφαλιστεί η αλληλεγγύη και η διαθεσιμότητα πρόσθετων πόρων ταχείας κινητοποίησης για την καταπολέμηση των καταστροφών αυτών.

Καλώ την Προεδρία του Συμβουλίου να λάβει απόφαση κατεπείγοντος σχετικά με τη ρύθμιση του νέου Ταμείου Αλληλεγγύης, προκειμένου να αυξηθεί η διαφάνεια και να καταστεί πιο ευέλικτη η κινητοποίησή του σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η νότια Ευρώπη υπέστη καταστροφές (ξηρασία και πυρκαγιές) που απείλησαν ανθρώπινες ζωές, οικονομίες και τοπικά οικοσυστήματα, και οι οποίες συμβάλλουν στη σταδιακή εγκατάλειψη εκτεταμένων περιοχών στις οποίες κάποτε κατοικούσαν και εργάζονταν άνθρωποι που τις φρόντιζαν. Το ζήτημα αυτό και οι σοβαρές επιπτώσεις του δεν αποτελούν πλέον πρόβλημα της μίας ή της άλλης χώρας μεμονωμένα, αλλά έχουν αποκτήσει διασυνοριακό χαρακτήρα και σαφώς χρήζουν απάντησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Όπως προείπα, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ωφεληθεί εάν μείνει ενωμένη ακόμη και στις αντιξοότητες και εάν είναι σε θέση να διαθέτει πόρους όπως το Ταμείο Αλληλεγγύης και να εφαρμόζει συστήματα και μεθόδους για την καταπολέμηση των αιτιών και την άμβλυνση των συνεπειών αυτών των δεινών, καθώς και να αποκρίνεται ευέλικτα, άμεσα και κατάλληλα σε αυτά.

Πέραν της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην αναζήτηση λύσεων και την εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών, πρέπει να ζητηθεί από ολόκληρο τον δασικό τομέα να μοιραστεί τις γνώσεις του, να ορίσει λύσεις και να επισημάνει τρόπους που θα συμβάλλουν στη διαφοροποίηση των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τα δάση.

Ένα πορτογαλικό παιδικό ποιηματάκι αναφέρει ότι ένα δέντρο είναι ένας φίλος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ανταποδώσει αυτήν τη φιλία και συνεπώς να στηρίξει το μέλλον των αγροτικών περιοχών.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ο λόγος της θετικής μου ψήφου συνδέεται με την ανάγκη για αποτελεσματική αλληλεγγύη και άμεση διάθεση οικονομικών πόρων, ώστε να μπορέσουμε, με τη δέουσα ταχύτητα, να αντιμετωπίσουμε την τραγική από κοινωνικής και περιβαλλοντικής άποψης κατάσταση που παρουσιάζουν οι περιοχές και οι κοινότητες που επλήγησαν από τις πυρκαγιές του φετινού καλοκαιριού.

Ωστόσο, πιστεύω ότι το ψήφισμα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στις επιπτώσεις ορισμένων κοινοτικών πολιτικών, ιδίως της κοινής γεωργικής πολιτικής, η οποία οδηγεί τους ανθρώπους στην εγκατάλειψη καλλιεργειών και παραγωγικών συστημάτων, καθώς και στις δραστηριότητες που συμβάλλουν στην προληπτική προσέγγιση του προβλήματος των πυρκαγιών.

Οι επιπτώσεις της ΚΓΠ, ιδίως σε χώρες όπως η Πορτογαλία, συγκαταλέγονται στις βαθύτερες αιτίες των πυρκαγιών που χρόνο με τον χρόνο καταστρέφουν τεράστιες εκτάσεις. Εντούτοις, πιστεύω ότι αυτή η εφικτή και επιθυμητή συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών για την καταπολέμηση των δασικών πυρκαγιών δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως μέσο για την αφαίρεση σημαντικών πτυχών της εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών, ιδίως όσον αφορά την προστασία των πολιτών και τα μέτρα ελέγχου και παρέμβασης στην επικράτειά τους.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Για μία ακόμη φορά φέτος το καλοκαίρι, οι δασικές πυρκαγιές ερήμωσαν τη νότια Γαλλία. Όπως και άλλοι ευρωπαίοι γείτονές μας, οι πολίτες μας βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις φλόγες, ενώ οι καταστροφές προκάλεσαν τόσο υλικές ζημίες όσο και ανθρώπινο πόνο. Για αυτόν τον λόγο τάχθηκα υπέρ της δημιουργίας μιας ανεξάρτητης και μόνιμης ευρωπαϊκής δύναμης επέμβασης, με καθήκον να βοηθά τα κράτη μέλη και τις περιοχές που πλήττονται από πυρκαγιές και άλλες καταστροφές. Χρειαζόμαστε εξίσου –και για αυτό απευθύναμε επίσης έκκληση προς την Επιτροπή– μια στρατηγική η οποία θα επιτρέψει τη διατήρηση των πλούσιων οικοσυστημάτων στα εθνικά μας πάρκα, όπως, για παράδειγμα, το Bauges, το Ardèche ή το Lubéron, ενώ όλο το εγχείρημα θα βασίζεται στη χρηματοδότηση προληπτικών μέτρων και δράσεων για την αποκατάσταση του κατεστραμμένου οικοσυστήματος. Η προσφυγή στην ΚΓΠ μπορεί να δικαιοληγηθεί για την αποτροπή της εξάπλωσης των δασικών πυρκαγιών, οι οποίες είναι πάρα πολύ συχνά το αποτέλεσμα της άφθονης υπόροφης βλάστησης σε ορισμένες περιοχές. Τέλος, τάχθηκα ακόμη υπέρ της κινητοποίησης του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ, η οποία παρεμποδίζεται επί του παρόντος από το Συμβούλιο, μολονότι την χρειαζόμαστε απεγνωσμένα.

  Eija-Riitta Korhola (PPE), γραπτώς. − (FI) Κύριε Πρόεδρε, στη συζήτηση της Δευτέρας σχετικά με τις δασικές πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2009, δήλωσα ότι οι φυσικές συνθήκες θα τροποποιηθούν με την αλλαγή του κλίματος. Πρόκειται για αδιάψευστο γεγονός. Ωστόσο, δεν εξηγεί τις περιβαλλοντικές καταστροφές, ιδίως εάν τα ίδια φαινόμενα επανεμφανίζονται σε διάστημα λίγων ετών. Μπορούμε και οφείλουμε να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι. Για αυτόν τον λόγο καταψήφισα τη θέση της Ομάδας μου σήμερα όσον αφορά την τροπολογία 5 και, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, αυτή η θέση με προβληματίζει έντονα. Είναι πράγματι καιρός τα κράτη μέλη της Ένωσης να κάνουν την αυτοκριτική τους. Είναι μάλλον απόλυτα δικαιολογημένο να υποστηρίζει κάποιος ότι η καταστροφή που προκαλείται από τις δασικές πυρκαγιές θα μπορούσε να αποτραπεί εάν ορισμένα κράτη μέλη είχαν αναπτύξει και εφαρμόσει πιο αποτελεσματικά μέτρα πρόληψης και εργάζονταν σκληρότερα για να σταματήσουν την εγκληματική δραστηριότητα που σχετίζεται με την απόκτηση περισσότερων οικοδομήσιμων εκτάσεων.

Το πολιτικό μας περιβάλλον δεν μπορεί να επιτρέπει στους πολίτες να εθελοτυφλούν μπροστά στα αντικειμενικά γεγονότα. Κάτι τέτοιο δεν ωφελεί κανέναν, ιδίως όταν αφορά την έκταση του ανθρώπινου δράματος που προκαλείται από τις δασικές πυρκαγιές. Υποστηρίχτηκε ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί μια από τις αιτίες της αύξησης του αριθμού των δασικών πυρκαγιών, και είναι αλήθεια ότι η Ευρώπη θα πρέπει να προετοιμαστεί για μεγαλύτερες περιόδους δασικών πυρκαγιών από το διάστημα Ιουνίου-Σεπτεμβρίου, το οποίο ήταν, μέχρι σήμερα, ο κανόνας. Τα καλοκαίρια ξεκινούν ολοένα και νωρίτερα και είναι θερμότερα και ξηρότερα, ιδίως στον νότο, και ως εκ τούτου ο κίνδυνος πυρκαγιών αυξάνεται συνεχώς. Ωστόσο, το πρόβλημα των πυρκαγιών αυτό καθεαυτό δεν έγκειται στη σταδιακή αλλαγή των φυσικών συνθηκών, αλλά αλλού. Είναι διαφορετικό να προσαρμοζόμαστε στο μεταβαλλόμενο περιβάλλον και τελείως διαφορετικό να αποδεχόμαστε άκαμπτες, ακατάλληλες πρακτικές και να μην είμαστε προετοιμασμένοι.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Στην Ελλάδα, καταστράφηκαν από τις πυρκαγιές 130 000 ελαιόδεντρα, καθώς και πολλά εκτάρια αμπελώνων, βοοειδή, μελισσοκομικές μονάδες, αποθήκες, στάβλοι, θερμοκήπια και σπίτια. Στην Ισπανία, κάηκαν 95 769  εκτάρια από δασικές πυρκαγιές, προκαλώντας 11 θανάτους και απώλειες που υπολογίζονται σε 395 εκατομμύρια ευρώ.

Οι κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές ζημίες που προκαλούνται από τις πυρκαγιές στις τοπικές οικονομίες, την παραγωγική δραστηριότητα και τον τουρισμό είναι τεράστιες, καθιστώντας απαραίτητη τη στήριξη των πληγέντων πολιτών και την αποκατάσταση των προηγούμενων περιβαλλοντικών συνθηκών μέσω άμεσων εθνικών και κοινοτικών παρεμβάσεων.

Προτρέπουμε την Επιτροπή να κινητοποιήσει αμελλητί το υφιστάμενο Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ και να διαθέσει τους πόρους που είναι απαραίτητοι για τη στήριξη των σχεδίων αποκατάστασης για τις πληγείσες περιοχές, την επαναφορά των παραγωγικών δυνατοτήτων τους και την πλήρη αναδάσωση των καμένων εκτάσεων.

Η αποψίλωση των δασών οφείλεται εν μέρει στην κατασκευή οδικών δικτύων και σιδηροδρομικών γραμμών. Η Επιτροπή οφείλει να προωθήσει μέτρα ώστε τα δημόσια έργα που χρηματοδοτούνται από κοινοτικούς πόρους να περιλαμβάνουν ένα ποσό δημόσιων επενδύσεων για τη βελτίωση, τη διατήρηση και την αύξηση των δημόσιων δασικών εκτάσεων.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Δυστυχώς, το καλοκαίρι του 2009 σημαδεύτηκε από καταστροφικές δασικές πυρκαγιές στη νότια Ευρώπη, οι οποίες προκάλεσαν τεράστιες υλικές και οικολογικές ζημίες. Στο πλαίσιο αυτό, κατέστη σαφές ότι η δράση των εμπρηστών, που αποκομίζουν οφέλη από την καταστροφή των δασών, ενθαρρύνεται από τα μειονεκτήματα των δασολογίων ή την έλλειψη αυτών, ή από τον μη επαρκή ορισμό της χρήση της γης. Συνεπώς, ήταν σημαντικό σε αυτήν την πρόταση ψηφίσματος να ζητηθεί από τα κράτη μέλη να αναθεωρήσουν ή τροποποιήσουν αυτά τα δασολόγια.

Εκτός από την αναδάσωση, η συνεργασία μεταξύ εμπειρογνωμόνων, πυροσβεστικών υπηρεσιών και άλλων συναφών ομάδων είναι αναγκαία τόσο σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όσο και στο πλαίσιο της πρόληψης. Η συγκεκριμένη πρόταση ψηφίσματος περιέχει λογικές προτάσεις, όπως σχετικά με τον τρόπο συνδρομής των κρατών μελών σε περίπτωση καταστροφής σύμφωνα με την αρχή της αλληλεγγύης. Για αυτούς τους λόγους υπερψήφισα την πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τις δασικές πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2009.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Πρέπει να δηλώσουμε ευθύς εξαρχής ότι η πρόληψη των φυσικών καταστροφών και η προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος δεν είναι εύκολη υπόθεση. Παρότι η Ευρωπαϊκή Ένωση τα καταφέρνει κάπως καλύτερα από τις υπόλοιπες περιοχές του κόσμου με τη δημιουργία ενός ενισχυμένου μηχανισμού πολιτικής προστασίας και το οικονομικό μάννα εξ ουρανού του Ταμείου Αλληλεγγύης, πάνω από 600°000 εκτάρια καταστρέφονται κάθε χρόνο.

Δεν αναφέρομαι μόνο στις δασικές πυρκαγιές στη λεκάνη της Μεσογείου, οι χειρότερες από τις οποίες ήταν οι πυρκαγιές το καλοκαίρι του 2009 στα υψίπεδα γύρω από την Αθήνα. Θεωρώ πως δύο προτάσεις φαίνονται να είναι σημαντικές για τη βελτίωση της κατάστασης. Πρώτον, η έκθεση του κ. Barnier το 2006 σχετικά με τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής δύναμης πολιτικής προστασίας πρέπει να εφαρμοστεί πλήρως. Αναμένουμε ακόμη τη σύσταση της ευρωπαϊκής ομάδας πρασινόκρανων για να δώσει ουσιαστικό περιεχόμενο σε μια ευρωπαϊκή πολιτική πολιτικής προστασίας που επέλεξαν οι πολίτες. Δεύτερον, είναι σημαντικό η Επιτροπή να έχει το δικαίωμα να επιβλέπει τι συμβαίνει σε τοπικό επίπεδο. Θα προκαλούσε έκπληξη να υποστηρίξουμε κάτι λιγότερο όταν καταβάλλονται ευρωπαϊκά επιδόματα για ορισμένες πυρκαγιές που ενδεχομένως να ξεκίνησαν από εγκληματίες με μοναδικό σκοπό τη δημιουργία οικοπέδων προς εκμετάλλευση.

  Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. − (PL) Υπερψήφισα το ψήφισμα σχετικά με τις δασικές πυρκαγιές. Μέχρι στιγμής φέτος, πάνω από 200 000 εκτάρια δασικής έκτασης έχουν καταστραφεί από πυρκαγιές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για περισσότερα εκτάρια από όσα κάηκαν ολόκληρο το 2008! Στην Πολωνία, ο βαθμός επικινδυνότητας για την πρόκληση δασικών πυρκαγιών είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη. Τον Απρίλιο του 2009, ο αριθμός των πυρκαγιών ήταν ο υψηλότερος της πενταετίας.

Πρέπει να λάβουμε επείγοντα και αποτελεσματικά μέτρα για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή, η οποία αποτελεί μία από τις αιτίες των πυρκαγιών. Άλλο ένα σημαντικό ζήτημα στο ψήφισμα που εγκρίθηκε είναι αυτό του συντονισμού των κοινοτικών μηχανισμών για την αναχαίτηση της κλιματικής αλλαγής, και, συγκεκριμένα, της αποτελεσματικής χρήσης του Ταμείου Αλληλεγγύης για τον περιορισμό των επιπτώσεων των πυρκαγιών.

Πρέπει να συγκροτήσουμε μια ευρωπαϊκή δύναμη επέμβασης ικανή να αντιδρά γρήγορα σε περίπτωση φυσικών καταστροφών. Η δύναμη αυτή θα ολοκληρώσει οικονομικά και οργανωτικά τις δράσεις που αναλαμβάνουν τα κράτη μέλη. Ευελπιστώ ότι το ψήφισμα του Κοινοβουλίου για την καταπολέμηση των επιπτώσεων των πυρκαγιών θα ληφθεί δεόντως υπόψη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και θα την κινητοποιήσει ώστε να εντείνει τις δικές της δράσεις στον συγκεκριμένο τομέα.

  Catherine Stihler (S&D), γραπτώς. − (EN) Εκφράζω την ικανοποίησή μου για τη σημερινή συζήτηση σχετικά με τις δασικές πυρκαγιές. Η καταστροφή πολλών τόπων φυσικής ομορφιάς είναι μια απώλεια για όλους μας. Πρέπει να δείξουμε αλληλεγγύη προς τους συμπολίτες μας και να συνδράμουμε τις πληγείσες χώρες.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, χάρη στην αναδάσωση που προώθησε η περιφερειακή κυβέρνηση, σε συνδυασμό με πρωτοβουλίες οργανώσεων για την προστασία του περιβάλλοντος, τα δάση της Μαδέρας αυξήθηκαν κατά 5 000 εκτάρια περίπου τα τελευταία 36 έτη, ένα επίτευγμα ακόμη πιο αξιοσημείωτο καθώς έρχεται σε αντίθεση με την εθνική τάση. Αυτή η ανεκτίμητης αξίας κληρονομιά πρέπει να προστατευτεί και, ενώ αναμφίβολα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τις δασικές πυρκαγιές, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να κατανεμηθούν ισόρροπα οι πόροι μεταξύ της πρόληψης των πυρκαγιών, της ανίχνευσής τους και της ίδιας της πυρόσβεσης. Υπερψήφισα το συγκεκριμένο ψήφισμα, διότι φρονώ ότι η πολιτική αυτή μπορεί να προωθηθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο μέσω μιας στρατηγικής αλληλεγγύης που επιδιώκει να συντονίσει την απόκριση στις πυρκαγιές και την αποτελεσματική πρόληψη επικίνδυνων συμπεριφορών.

Με ιδιαίτερη έμφαση στις πλέον απομακρυσμένες περιφέρειες, αυτή η προσέγγιση πρέπει να προβλέπει τη συμμετοχή τόσο των αρχών όσο και των ιδιοκτητών δασικών εκτάσεων στον καθαρισμό των εν λόγω εκτάσεων, τη φύτευση ιθαγενών ειδών και την αποκατάσταση του πληθυσμού στις αγροτικές περιοχές. Η εγκληματική συμπεριφορά πρέπει επίσης να τιμωρείται κατάλληλα σε εθνικό επίπεδο. Η ευελιξία στην εφαρμογή των διαδικασιών που σχετίζονται με τη χρήση των υφιστάμενων διαρθρωτικών ταμείων ή νέων, όπως το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ, θα επιτρέψει την ταχύτερη αντίδραση για τη βοήθεια ανθρώπων που χάνουν γεωργικές εκτάσεις, σπίτια και ζώα εξαιτίας πυρκαγιών και άλλων καταστροφών.

  Frank Vanhecke (NI), γραπτώς. – (NL) Απείχα από την τελική ψηφοφορία επί του συμβιβαστικού ψηφίσματος μετά τις δασικές πυρκαγιές του 2009. Η αποχή μου οφείλεται στο ότι παρατηρώ ότι η πλειονότητα στο Κοινοβούλιο πιστεύει ότι η καταπολέμηση των δασικών πυρκαγιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν πρέπει να περιορίζεται στη στήριξη και τον συντονισμό, αλλά ότι, στην πραγματικότητα, πρέπει να δημιουργηθεί ένα είδος χωριστών ευρωπαϊκών σωμάτων πυρόσβεσης, δηλαδή άλλος ένας ευρωπαϊκός φορέας που θα κοστίζει τεράστια ποσά για να επαναλαμβάνει εργασίες που έχουν ήδη εκτελέσει άλλοι.

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια απόδειξη του γεγονότος ότι οι ευρωφεντεραλιστές ανησυχούν λιγότερο για την αποτελεσματική και κατάλληλη διαχείριση της ηπείρου μας και περισσότερο για τη δημιουργία εντυπώσεων, ότι δηλαδή τα πάντα πρέπει να ρυθμίζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο – παρά την αρχή της επικουρικότητας που ακούμε να επικαλούνται τόσο συχνά.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 12.50 και συνεχίζεται στις 15.00)