Volledig verslag van de vergaderingen

Dinsdag 20 oktober 2009 - Straatsburg

4. Besluit inzake het verzoek om urgentverklaring

Voorstel voor een verordening van de Raad tot wijziging van Verordening (EG) nr. 1234/2007 houdende een gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten en specifieke bepalingen voor een aantal landbouwproducten ("Integrale-GMO-verordening") (COM(2009)0152 - C7-0223/2009 - 2009/0152(CNS))

  Paolo De Castro, voorzitter van de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling. – (IT) Mijnheer de Voorzitter, commissaris, dames en heren, wij zijn hier nogmaals bijeen om te praten over de crisis in de melksector.

De tragiek van deze crisis blijft ons zorgen baren en ook de Europese veehouders zullen hun ongenoegen en hun angst voor de toekomst blijven uiten. Dit Parlement heeft reeds zijn mening gegeven over dit probleem, zowel door het aannemen van een resolutie met onze voorstellen, als door het goedkeuren van het voorstel van de Commissie om de interventieperiode voor melkpoeder en boter te verlengen, waaraan wij het verzoek om de maatregel voor de particuliere opslag voor kaas hebben toegevoegd. Wij hebben bij die gelegenheid benadrukt dat de maatregelen die door de Commissie zijn voorgesteld, bij lange na niet toereikend waren.

Wij moeten nu besluiten of we wel of niet instemmen met een spoedprocedure voor het uitbreiden van de werkingssfeer van artikel 186 van de integrale-GMO-verordening tot de zuivelsector, oftewel de Commissie de mogelijkheid te geven om, ingeval van een marktcrisis, te beslissen nieuwe noodmaatregelen in te voeren zonder de gebruikelijke procedure in het Parlement te volgen. Gisteravond heeft de Commissie landbouw en plattelandsontwikkeling een buitengewone vergadering gehouden om dit te bespreken, waarbij mevrouw Fischer Boel aanwezig was.

Ik wil in de eerste plaats de commissaris graag bedanken – ook namens de commissie waarvan ik de eer heb voorzitter te zijn – dat zij hier naar ons in het Parlement is gekomen, vlak na het einde van de zitting van de Raad Landbouw die in Luxemburg gehouden is. Wij hebben dit zeer attente gebaar op prijs gesteld.

Mijnheer de Voorzitter, gisteravond was het debat zeer levendig en onze collega’s hebben veel kritiek geuit. Er is in de eerste plaats naar voren gebracht dat de Commissie traag in actie is gekomen, zonder de ernst van de huidige crisis voldoende in te zien.

Vervolgens is het bezwaar geuit dat artikel 186 het Parlement zijn beslissende bevoegdheden ontneemt en op deze manier de Commissie carte blanche geeft. Er is ook gezegd dat de Commissie meer middelen beschikbaar had moeten stellen om de crisis het hoofd te bieden. Dit zijn gegronde zorgen waar we ons gedeeltelijk in kunnen vinden.

Desondanks, mijnheer de Voorzitter, moet ik toegeven dat de Commissie zich enorm heeft ingespannen en enorme vooruitgang heeft geboekt. Daarmee heeft zij laten zien dat zij de mening en de wensen van het Parlement serieus neemt. De Commissie heeft ons duidelijk gemaakt hoe zij van plan is een fonds van 280 miljoen euro te gebruiken – ik herinner u eraan dat wij hier donderdag over zullen stemmen in het kader van de goedkeuring van de begroting van 2010 –, en zij heeft enkele van de geplande maatregelen genoemd, zoals bijvoorbeeld de particuliere opslag voor kaas, en het verhogen van het plafond van de de-minimissteun van 7 500 euro naar 15 000 euro, zoals werd verzocht in onze resolutie die in september is aangenomen.

Ondanks dat ik besef dat dit alles nog steeds niet voldoende is, vind ik, mijnheer de Voorzitter, dat we vandaag vóór de spoedprocedure moeten stemmen. Europese veehouders verwachten onmiddellijk antwoorden en er is al te veel tijd verloren gegaan.

We moeten vandaag de verantwoordelijkheid op ons nemen om haast te maken met het doortastend aanpakken van de crisis. Dames en heren, laten wij dezelfde verantwoordelijkheid tonen als die waarmee wij ons opmaken voor de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon met medebeslissing op het gebied van landbouw.

  Martin Häusling (Verts/ALE). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, wij spreken ons uit tegen de toepassing van de urgentieprocedure, niet omdat we vinden dat maatregelen niet dringend nodig zijn, maar omdat we van mening zijn dat de Commissie niet de juiste maatregelen neemt en niet bereid en in staat is de huidige crisis in de melksector op te lossen.

De Commissie draagt niet bij aan de oplossing van het probleem maar vormt het probleem zelf. De Commissie heeft immers een deel van de problemen zelf veroorzaakt door te zorgen voor een toename van de hoeveelheid melk. Bovendien heeft ze tijdens de crisis maandenlang stilgezeten. Vier weken geleden nog zei de Commissie dat er geen probleem was, dat de markt zou verbeteren en dat er geduld moest worden betracht. Uitgerekend aan deze Commissie staan wij onze bevoegdheden af en uitgerekend van deze Commissie verwachten wij hulp. Nee, ik geloof niet dat dit de juiste weg is.

De Commissie heeft ook gisteren niet duidelijk kunnen maken waarvoor extra middelen nu moeten worden aangewend. Zij spreekt over herstructurering, maar die zorgt de laatste jaren voor alleen maar minder melkveehouders. Ook heeft zij niet gezegd hoe zij de productieorganisaties verder wil versterken. Nee, zij wil geld blijven besteden aan uitvoerrestituties. Ook wordt niet beantwoord hoe wij de producenten in de strijd tegen de supermarkten kunnen ondersteunen. Ook op dit punt kon de Commissie gisteren geen oplossing bieden. Wij betwijfelen dan ook ten zeerste dat de Commissie er veel aan gelegen is om de crisis op te lossen. Wij schrijven een blanco cheque uit zonder te weten wat de Commissie doet, hoe zij het doet en waarmee zij het wil doen.

Er is echter nog een reden waarom wij dit verzoek afwijzen. Wij hebben als Parlement lang gestreden voor meer rechten – juist op landbouwgebied – maar het eerste dat we doen, vlak voordat we het Verdrag van Lissabon hebben, is weer afstand doen van deze rechten. Dat kan toch niet? Als nieuwe afgevaardigde lijkt me dat niet normaal. Wij moeten onze rechten benutten, wij moeten hier het debat aangaan, en wij moeten in actie komen. Dat betekent ook dat we verantwoordelijkheid dragen, maar dat neem ik graag op de koop toe. Wij kunnen echter geen verantwoordelijkheid opgeven. Wij leden van het Parlement moeten maatregelen nemen. Wij willen de melkveehouders serieus en duurzaam hulp bieden.

(Applaus)

  Albert Deß (PPE). - (DE) Mijnheer de Voorzitter, dames en heren, het verzoek van de Commissie om toepassing van de urgentieprocedure komt beslist niet tegemoet aan eenieders wensen. Ik ben het gedeeltelijk eens met de vorige spreker. Niet-inwilliging van dit verzoek zou echter een volkomen verkeerd signaal zijn aan de melkveehouders, die in afwachting zijn van in ieder geval een eerste reactie. Daarom sta ik achter dit verzoek om de urgentieprocedure te gebruiken.

Als de procedure in gang is gezet hebben we nog de mogelijkheid om het voorstel aan de hand van amendementen te verbeteren en – wat collega Häusling ter sprake bracht – bevoegdheden af te staan. Er zijn zonder meer mogelijkheden om met behulp van een amendement deze bevoegdheden tijdelijk in te perken en die voor slechts twee jaar aan de Commissie te verlenen om dan vervolgens opnieuw hierover een besluit te nemen. Ik vraag dan ook om uw steun om de urgentieprocedure op de agenda te plaatsen.

(Applaus)

(Het Parlement willigt het verzoek om urgentverklaring in)⁽¹⁾

(1) Voor meer informatie: zie notulen