Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dla niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (COM(2009)0539 - C7-0223/2009 - 2009/0152(CNS))
Paolo De Castro (S&D), przewodniczący Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi. – (IT) Panie przewodniczący, panie komisarzu, panie i panowie! Niniejszym po raz kolejny omawiamy kryzys w sektorze produktów mlecznych.
Europejscy rolnicy nadal podkreślają trudności, jakie ich dotknęły, i wyrażają obawy względem przyszłości; nas także nadal niepokoi dramatyczny charakter kryzysu. Parlament wyraził już swoją opinię w tej sprawie, zarówno przyjmując rezolucję, zawierającą nasze propozycje, jak również przyjmując wniosek Komisji dotyczący wydłużenia okresu interwencji na rynku mleka w proszku i masła, który uzupełniliśmy o działania w sprawie prywatnego przechowywania sera. Zwróciliśmy wówczas uwagę na to, że działania zaproponowane przez Komisję są dalece niewystarczające.
Obecnie musimy podjąć decyzję, czy zezwolić na zastosowanie trybu pilnego w sprawie rozszerzenia art. 186 rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynku na sektor produktów mlecznych, czyli umożliwić Komisji w przypadku kryzysu rynkowego podejmowanie decyzji o wdrożeniu działań nadzwyczajnych bez stosowania normalnej procedury parlamentarnej. Wczoraj wieczorem odbyło się nadzwyczajne posiedzenie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi służące omówieniu tej kwestii w obecności pani komisarz Fischer Boel.
Przede wszystkim chciałbym, wspólnie z komisją, której mam zaszczyt przewodniczyć, podziękować pani komisarz za przybycie do nas, do Parlamentu, bezpośrednio po zakończeniu posiedzenia Rady ds. rolnictwa, które odbywało się w Luksemburgu. Był to gest świadczący o wielkiej trosce, którą doceniamy.
Panie przewodniczący! Debata, która odbyła się wczoraj wieczorem, była bardzo ożywiona, a posłowie nie szczędzili głosów krytycznych. Po pierwsze zwrócono uwagę, że działania Komisji były bardzo powolne i w niewystarczającym stopniu odpowiadały powadze obecnego kryzysu.
Następnie zgłoszono sprzeciw, ponieważ art. 186 pozbawia Parlament jego prerogatyw decyzyjnych, dając w ten sposób Komisji wolną rękę. Stwierdzono również, że zadaniem Komisji było zapewnienie większych środków finansowych w celu przezwyciężenia kryzysu. To uzasadnione niepokoje, z którymi częściowo się zgadzamy.
Mimo to czuję się w obowiązku przyznać, panie przewodniczący, że Komisja podjęła znaczne wysiłki i osiągnęła istotny postęp, dowodząc, że poważnie bierze pod uwagę opinie i wnioski Parlamentu. Komisja wyjaśniła, w jaki sposób ma zamiar wykorzystać środki w wysokości 280 milionów euro – nad którymi, jak chciałbym państwu przypomnieć, będziemy głosować w najbliższy czwartek w ramach zatwierdzenia budżetu na 2010 rok – i nakreśliła pewne działania, jakie zostaną podjęte, na przykład dotyczące prywatnego przechowywania sera i podniesienia limitu de minimis pomocy z 7 500 do 15 000 euro, o co zwracaliśmy się w przyjętej we wrześniu rezolucji.
Chociaż zdaję sobie sprawę, że te wszystkie działania nadal nie są wystarczające, to jednak uważam, panie przewodniczący, że powinniśmy dzisiaj zagłosować za trybem pilnym. Rolnicy europejscy oczekują natychmiastowej reakcji, a dotychczas zmarnowano już zbyt wiele czasu.
Musimy dzisiaj przyjąć odpowiedzialność za przyspieszenie biegu spraw, aby stawić czoła kryzysowi. Panie i panowie! Okażmy tę samą odpowiedzialność, która kieruje naszymi przygotowaniami do wejścia w życie traktatu lizbońskiego, umożliwiającego współdecydowanie w sprawach rolnictwa.
Martin Häusling (Verts/ALE). – (DE) Panie przewodniczący, panie i panowie! Opowiadamy się przeciwko trybowi pilnemu, nie dlatego, byśmy uważali, jakoby nie było pilnej potrzeby podjęcia działań, ale dlatego, że naszym zdaniem Komisja nie wdraża odpowiednich działań oraz nie chce i nie jest w stanie zażegnać obecnego kryzysu w sektorze produktów mlecznych.
Komisja nie jest czynnikiem rozwiązującym problem, lecz raczej sama stanowi problem. Musimy zatem zwrócić uwagę, że Komisja sama spowodowała część problemów poprzez zwiększenie ilości mleka. Przez wiele miesięcy, kiedy kryzys się nasilał, nie reagowała w żaden sposób. Zaledwie cztery tygodnie temu pani komisarz powiedziała nam, że nie ma żadnych problemów, że sytuacja na rynku ulegnie poprawie i że musimy zachować cierpliwość. To właśnie Komisji przekazujemy nasze uprawnienia i to od Komisji oczekujemy wsparcia. Nie, nie uważam, aby to był właściwy sposób postępowania.
Nawet wczoraj Komisja nie była w stanie nas poinformować, na co zostaną przeznaczone dodatkowe środki finansowe. Komisja mówi o restrukturyzacji. W ostatnich latach wszelka restrukturyzacja oznaczała coraz mniejszą liczbę hodowców bydła mlecznego. Komisja nie poinformowała również, w jaki sposób ma zamiar jeszcze bardziej wzmocnić organizacje producentów. Nie, ma jedynie zamiar w dalszym ciągu wypłacać dopłaty wywozowe. Nie usłyszeliśmy również odpowiedzi, w jaki sposób można wzmocnić pozycję producentów w ich zmaganiach z supermarketami. Komisji nie udało się wczoraj przedstawić żadnego rozwiązania również w tej kwestii. W świetle wszystkich powyższych argumentów wątpimy, czy Komisja z pełnym zaangażowaniem działa na rzecz przezwyciężenia tego kryzysu. Dajemy jej wolną rękę nie wiedząc, co Komisja robi, w jaki sposób to robi i w jaki sposób ma zamiar to osiągnąć.
Powodem naszej decyzji odrzucającej ten tryb była jednak jeszcze jedna kluczowa kwestia. Jako Parlament od dawna walczymy o zwiększenie naszych uprawnień, w szczególności w dziedzinie rolnictwa. Mimo to w przededniu wejścia w życie traktatu lizbońskiego pierwszą rzeczą, jaką robimy, jest ponowna rezygnacja z tych uprawnień! Po prostu nie można do tego dopuścić. Jako nowemu posłowi do tej Izby wydaje mi się to nieco niezwykłe. Musimy korzystać z naszych praw, musimy toczyć debaty w tej Izbie i musimy trzymać rękę na pulsie. My również ponosimy w tej kwestii odpowiedzialność, z czego się cieszę. Jednakże nie możemy wyrzekać się jej w najmniejszym stopniu. Dla nas, parlamentarzystów, ta odpowiedzialność jest raczej naszym powołaniem. Musimy zapewnić istotne i długotrwałe wsparcie hodowcom bydła mlecznego.
(Oklaski)
Albert Deß (PPE). – (DE) Panie przewodniczący, panie i panowie! Przedłożony przez Komisję wniosek w sprawie zastosowania trybu pilnego z pewnością nie jest doskonały. Częściowo mogę się zgodzić z twierdzeniami mojego przedmówcy. Jednakże sprzeciw wobec wniosku o zastosowanie trybu pilnego stanowiłby całkowicie błędny sygnał dla hodowców bydła mlecznego, którzy oczekują przynajmniej wstępnej reakcji. Właśnie z tego względu popieram wniosek o zastosowanie trybu pilnego.
W trakcie tej procedury będziemy mieć możliwość poprawienia wniosku za pomocą poprawek oraz – jak sugerował pan poseł Häusling – przekazania uprawnień. Istnieje przecież możliwość, aby za pomocą poprawek ograniczyć okres tych uprawnień, dając je Komisji jedynie na dwa lata, zanim ponownie podejmiemy decyzję w tej sprawie. Z tego względu zwracam się o państwa poparcie, aby ten wniosek o zastosowanie trybu pilnego znalazł się w porządku dziennym.