Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009 - Στρασβούργο

1. Έναρξη της συνεδρίασης

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BUZEK
Προέδρου

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 09.05)

2. Συζήτηση για περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου (ανακοίνωση των προτάσεων ψηφίσματος που έχουν κατατεθεί): βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

3. Συνέχεια που δόθηκε στα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

4. Απόφαση κατεπείγοντος

Πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 για τη θέσπιση κοινής οργάνωσης των γεωργικών αγορών και ειδικών διατάξεων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα («Ενιαίος κανονισμός ΚΟΑ») (COM(2009)0152 - C7-0223/2009 - 2009/0152(CNS))

  Paolo De Castro, Πρόεδρος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, βρισκόμαστε πάλι εδώ για να συζητήσουμε την κρίση στον γαλακτοκομικό τομέα.

Ο δραματικός χαρακτήρας αυτής της κρίσης εξακολουθεί να μας ανησυχεί, ακριβώς διότι οι ευρωπαίοι αγρότες εξακολουθούν να εκφράζουν τις δοκιμασίες που υφίστανται και να διατυπώνουν τους φόβους τους για το μέλλον. Το Κοινοβούλιο έχει ήδη εκφράσει τις απόψεις του επί του θέματος αυτού, τόσο με την έγκριση ενός ψηφίσματος που περιέχει τις προτάσεις μας όσο και με την έγκριση της πρότασης της Επιτροπής για την επέκταση της περιόδου παρέμβασης για το γάλα σε σκόνη και για το βούτυρο, στην οποία προσθέσαμε το αίτημα περί της ιδιωτικής αποθεματοποίησης για το τυρί. Είχαμε επισημάνει τότε ότι τα μέτρα που πρότεινε η Επιτροπή δεν ήταν αρκούντως ικανοποιητικά.

Τώρα πρέπει να αποφασίσουμε εάν θα επιτρέψουμε ή όχι να κινηθεί η διαδικασία κατεπείγοντος για την επέκταση του άρθρου 186 του ενιαίου κανονισμού ΚΟΑ στον γαλακτοκομικό τομέα, ήτοι τη δυνατότητα της Επιτροπής να αποφασίζει, σε περίπτωση κρίσης της αγοράς, την εφαρμογή μέτρων εκτάκτου ανάγκης παρακάμπτοντας την τυπική διαδικασία στο Κοινοβούλιο. Εχθές το απόγευμα διεξήχθη έκτακτη συνεδρίαση της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου για τη συζήτηση αυτού του θέματος, παρουσία της κ. Fischer Boel.

Καταρχάς εγώ, και η Επιτροπή της οποίας έχω την τιμή να προεδρεύω, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την Επίτροπο που μετέβη εδώ, στο Κοινοβούλιο, αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης του Συμβουλίου Γεωργίας που πραγματοποιήθηκε στο Λουξεμβούργο. Η χειρονομία αυτή ήταν ένδειξη ιδιαίτερης προσήλωσης, την οποία και εκτιμήσαμε.

Εχθές το απόγευμα, η συζήτηση ήταν πολύ ζωηρή, δεδομένου ότι ο κύριος Πρόεδρος και οι συνάδελφοι βουλευτές μας άσκησαν έντονη κριτική. Επισημάνθηκε πρωτίστως ότι η Επιτροπή καθυστέρησε πολύ να αναλάβει δράση και δεν συνέλαβε επαρκώς τη σοβαρότητα της εξελισσόμενης κρίσης.

Στη συνέχεια προβλήθηκε η αντίρρηση ότι το άρθρο 186 στερεί από το Κοινοβούλιο τα προνόμιά του ως προς τη λήψη αποφάσεων, δίνοντας έτσι λευκή επιταγή στην Επιτροπή. Αναφέρθηκε επίσης ότι η Επιτροπή θα έπρεπε να είχε διαθέσει περισσότερους πόρους για την αντιμετώπιση της εν λόγω κρίσης. Πρόκειται για εύλογες ανησυχίες τις οποίες εν μέρει συμμεριζόμαστε.

Ωστόσο, οφείλω, κύριε Πρόεδρε, να παραδεχτώ ότι η Επιτροπή κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες και σημείωσε πρόοδο, αποδεικνύοντας ότι λαμβάνει σοβαρά υπόψη την άποψη και τις επιθυμίες του Κοινοβουλίου. Διευκρίνισε τον τρόπο με τον οποίο σκοπεύει να αξιοποιήσει ένα κονδύλι ύψους 280 εκατομμυρίων ευρώ –για το οποίο, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω, θα ψηφίσουμε την ερχόμενη Πέμπτη στο πλαίσιο της έγκρισης του προϋπολογισμού για το 2010– και προσδιόρισε ορισμένα από τα μέτρα που θα εφαρμόσει, όπως η ιδιωτική αποθεματοποίηση για το τυρί και η αύξηση των οροφών για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (de minimis) από 7 500 ευρώ σε 15 000 ευρώ, όπως ζητήσαμε στο ψήφισμά μας, το οποίο εγκρίθηκε τον Σεπτέμβριο.

Μολονότι γνωρίζω πολύ καλά ότι όλα αυτά εξακολουθούν να μην είναι αρκούντως ικανοποιητικά, εντούτοις θεωρώ, κύριε Πρόεδρε, ότι σήμερα θα πρέπει να υπερψηφίσουμε τη διαδικασία κατεπείγοντος. Οι ευρωπαίοι αγρότες προσδοκούν άμεσες απαντήσεις και έχει ήδη σπαταληθεί πολύς χρόνος.

Σήμερα πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη να επισπεύσουμε τα πράγματα, ώστε να αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπο την κρίση. Ας επιδείξουμε, κυρίες και κύριοι, την ίδια υπευθυνότητα που χαρακτηρίζει την προετοιμασία μας για την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, μέσω της διαδικασίας συναπόφασης επί των γεωργικών θεμάτων.

  Martin Häusling (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τασσόμαστε κατά της διαδικασίας κατεπείγοντος, όχι επειδή δεν θεωρούμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη λήψης μέτρων, αλλά επειδή πιστεύουμε ότι η Επιτροπή δεν εφαρμόζει τα σωστά μέτρα και δεν έχει την πρόθεση ούτε την ικανότητα να διευθετήσει την υφιστάμενη κρίση στον τομέα των γαλακτοκομικών προϊόντων.

Η Επιτροπή δεν αποτελεί μέρος της λύσης του προβλήματος, αλλά συνιστά ουσιαστικά το πρόβλημα αυτό καθεαυτό. Ως εκ τούτου, πρέπει να επισημάνουμε ότι η ίδια η Επιτροπή έχει προκαλέσει εν μέρει τα προβλήματα, αυξάνοντας την ποσότητα του γάλακτος. Αρνούνταν να αντιδράσει επί μήνες, ενώ η κρίση συνεχιζόταν. Η Επίτροπος μας δήλωσε πριν μόλις από τέσσερις εβδομάδες περίπου, ότι δεν υπήρχαν προβλήματα, ότι η αγορά θα βελτιωνόταν και ότι έπρεπε να κάνουμε υπομονή. Αυτή ακριβώς είναι η Επιτροπή στην οποία εμπιστευόμαστε τις εξουσίες μας, και αυτή ακριβώς είναι η Επιτροπή από την οποία περιμένουμε βοήθεια. Όχι, δεν νομίζω ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να προχωρήσουμε.

Ακόμα και εχθές, η Επιτροπή δεν ήταν σε θέση να μας πει πού θα διατεθούν οι συμπληρωματικοί πόροι. Η Επιτροπή κάνει λόγο για αναδιάρθρωση. Κατά τα τελευταία έτη, η μοναδική αναδιάρθρωση που εννοούσε ήταν η συνεχής μείωση του αριθμού των παραγωγών γαλακτοκομικών προϊόντων. Η Επιτροπή παρέλειψε επίσης να αναφέρει πώς προτίθεται να ενισχύσει την προώθηση των ενώσεων παραγωγών. Όχι, αυτή θέλει να συνεχίσει να καταβάλλει επιστροφές κατά την εξαγωγή. Απάντηση δεν λάβαμε ούτε για τον τρόπο με τον οποίο θα ενδυναμώσουμε τη θέση των παραγωγών στον αγώνα τους έναντι των υπεραγορών. Η Επιτροπή ούτε εχθές ήταν σε θέση να προτείνει οιαδήποτε λύση επί αυτού του θέματος. Υπό το φως όλων αυτών, πολύ αμφιβάλουμε ότι η Επιτροπή εργάζεται ολόθυμα για τη διευθέτηση της παρούσας κρίσης. Υπογράφουμε λευκή επιταγή χωρίς να γνωρίζουμε τι πράττει η Επιτροπή, πώς το πράττει και με ποιον τρόπο προτίθεται να το πράξει.

Ωστόσο, ένα άλλο ζήτημα ήταν ο κύριος λόγος που υπαγόρευσε την απόφασή μας να καταψηφίσουμε αυτήν τη διαδικασία. Εμείς, το Κοινοβούλιο, αγωνιστήκαμε επί μακρόν για την απόκτηση περισσότερων δικαιωμάτων – ιδίως στον τομέα της γεωργίας. Τώρα, όμως, που βρισκόμαστε στην κρίσιμη καμπή της κύρωσης της Συνθήκης της Λισαβόνας, το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να παραχωρήσουμε πάλι αυτά τα δικαιώματα! Είναι τελείως ανεπίτρεπτο να συμβεί αυτό. Ως νέος βουλευτής του παρόντος Σώματος, κάτι τέτοιο με ξαφνιάζει και μου φαίνεται κάπως περίεργο. Πρέπει να ασκούμε τα δικαιώματά μας, πρέπει να διεξάγουμε συζητήσεις σε αυτό το Κοινοβούλιο, και πρέπει να κρατάμε γερά τα ηνία. Έχουμε και εμείς ευθύνες εδώ, και το αναγνωρίζω με χαρά. Δεν πρέπει, όμως, να αποποιηθούμε οιασδήποτε ευθύνης. Αντιθέτως, μάλιστα, η αποστολή μας, ως κοινοβουλευτικών αντιπροσώπων, είναι η ανάληψη ευθύνης. Οφείλουμε να παράσχουμε στους παραγωγούς γαλακτοκομικών προϊόντων σοβαρή και μακροπρόθεσμη βοήθεια.

(Χειροκροτήματα)

  Albert Deß (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η αίτηση προσφυγής στη διαδικασία κατεπείγοντος που υποβλήθηκε από την Επιτροπή ασφαλώς δεν είναι άριστη. Μπορώ εν μέρει να συμφωνήσω με τα λεγόμενα του προηγούμενου ομιλητή. Παρόλα αυτά, η απόρριψη αυτής της αίτησης προσφυγής στη διαδικασία κατεπείγοντος την παρούσα στιγμή θα έστελνε απολύτως εσφαλμένα μηνύματα στους παραγωγούς γαλακτοκομικών προϊόντων, οι οποίοι αναμένουν τουλάχιστον τις πρώτες απαντήσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στηρίζω την εν λόγω αίτηση κατεπείγοντος.

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής θα έχουμε τη δυνατότητα να βελτιώσουμε το ψήφισμα μέσω τροπολογιών και, όπως πρότεινε ο κ. Häusling, να εκχωρήσουμε εξουσίες. Είναι απολύτως αληθές ότι είναι εφικτό να τεθεί χρονικό όριο επί των εν λόγω εξουσιών, ώστε να παραχωρήσουμε στην Επιτροπή εξουσία μόνο για δύο έτη, έως ότου αποφανθούμε εκ νέου επί του συγκεκριμένου ζητήματος. Κατά συνέπεια, θα ήθελα να ζητήσω την υποστήριξή σας ώστε να περιληφθεί αυτή η αίτηση προσφυγής στη διαδικασία κατεπείγοντος στην ημερήσια διάταξη.

(Χειροκροτήματα)

(Το Σώμα εγκρίνει την αίτηση κατεπείγοντος)⁽¹⁾

(1) Για περαιτέρω λεπτομέρειες: βλ. συνοπτικά πρακτικά.

5. Κλιματική αλλαγή και αναπτυσσόμενες χώρες στο πλαίσιο της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών στην Κοπεγχάγη σχετικά με την κλιματική αλλαγή (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής για την κλιματική αλλαγή και τις αναπτυσσόμενες χώρες στο πλαίσιο της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών στην Κοπεγχάγη σχετικά με την κλιματική αλλαγή.

  Andreas Carlgren, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή. Σε δύο μόλις μήνες από σήμερα, ο πλανήτης θα υπογράψει στην Κοπεγχάγη μια συμφωνία για την καταπολέμηση των κλιματικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε. Η συμφωνία αυτή πρέπει να πληροί τρεις προϋποθέσεις: πρέπει να περιορίσει στους δύο βαθμούς Κελσίου κατ’ανώτατο όριο την αύξηση της θερμοκρατίας του πλανήτη, πρέπει να περιλαμβάνει όλα τα έθνη και πρέπει να προσαρμόσει τις μελλοντικές προσπάθειες σε υψηλότερες προσδοκίες, στο μέτρο που καθίστανται διαθέσιμες νέες γνώσεις.

48 μόλις ημέρες πριν από την έναρξη της μείζονος Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών στην Κοπεγχάγη σχετικά με την κλιματική αλλαγή, ήρθε πλέον η κατάλληλη στιγμή για να μετουσιωθεί η πολιτική βούληση σε απτές πράξεις. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις προχωρούν με πολύ αργό ρυθμό. Διάφορα καίρια ζητήματα δεν έχουν ακόμα διευθετηθεί. Πολλοί βρίσκουν διέξοδο στην εύκολη λύση – ενδίδοντας στην απαισιοδοξία.

Επιτρέψτε μου να καταστήσω κάτι σαφές: η ΕΕ δεν βρίσκεται εδώ για να πράξει το ίδιο.

Θέλουμε η ΕΕ να επιδείξει ηγετικές ικανότητες εκφράζοντας μία ξεκάθαρη, αναμφίλεκτη πολιτική βούληση. Η επίτευξη μιας συνολικής και φιλόδοξης συμφωνίας για την κλιματική αλλαγή αποτελεί τη βασικότερη προτεραιότητα της σουηδικής Προεδρίας.

Η απάντηση της ΕΕ στις διαπραγματευτικές δυσκολίες είναι ότι πρέπει να επιταχύνουμε τις διαδικασίες. Πρέπει να προωθήσουμε τα πράγματα για να διασφαλίσουμε ότι ο πλανήτης θα καταλήξει στην απαιτούμενη συμφωνία. Θα αναλάβουμε το έργο να πείσουμε τα άλλα έθνη του κόσμου να υπογράψουν μαζί μας μία συμφωνία που θα μπορεί επαρκώς να αντιμετωπίσει την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής. Για τον λόγο αυτόν, ακολουθούμε μία επισταμένη προσέγγιση δύο επιπέδων: πρώτον, στέλνουμε ένα ηχηρό μήνυμα προς τους διαπραγματευτικούς εταίρους μας· και δεύτερον, συνενώνουμε την ΕΕ κάτω από μία ισχυρή εντολή διαπραγμάτευσης πριν από τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Η ΕΕ έχει ήδη θέσει τις βάσεις για αυτό, με τη δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια που ενέκριναν από κοινού το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2008.

Θα ήθελα να απευθύνω ιδιαίτερες ευχαριστίες για την προσήλωση που επέδειξαν πολλοί από το παρόν Κοινοβούλιο όσον αφορά τις εργασίες επί της δέσμης μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια. Η απόφαση που έλαβε τότε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τοποθετεί την ΕΕ σε ισχυρή διαπραγματευτική θέση. Αυτήν την εβδομάδα, τα τελευταία κομμάτια θα μπουν στη θέση τους για να δώσουν μια ολοκληρωμένη εικόνα αυτής της ισχυρής θέσης. Οι διαπραγματεύσεις θα ολοκληρωθούν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την επόμενη εβδομάδα και γνωρίζω ότι πολλοί από εσάς θα παρακολουθείτε το θέμα εκ του σύνεγγυς. Χαίρομαι που ορισμένοι από εσάς θα μπορέσετε επίσης να παρευρεθείτε στην Κοπεγχάγη. Επιπλέον, εκφράζω την ικανοποίησή μου για το ψήφισμα που εκπονεί επί του παρόντος το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Οι εκπομπές ρύπων πρέπει να περιορισθούν στο απαιτούμενο επίπεδο ώστε να διατηρηθεί η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω των 2 βαθμών Κελσίου. Αυτό σημαίνει ότι οι προσφορές που βρίσκονται επί του παρόντος στο τραπέζι δεν επαρκούν. Η ΕΕ θα μειώσει τις εκπομπές κατά 30% έως το 2020, υπό την προϋπόθεση ότι και τα άλλα μέρη θα αναλάβουν ικανοποιητικές δεσμεύσεις. Θεωρούμε ότι ο στόχος του 30% αποτελεί ένα μέσο επιρροής για τα άλλα μέρη, προκειμένου να ακολουθήσουν τα βήματά μας και να αποκτήσουν υψηλές προσδοκίες. Οι εκπομπές θα πρέπει να μειωθούν τουλάχιστον κατά 80% έως το 2050. Εντούτοις, από μόνα τους τα μέτρα της ΕΕ δεν αρκούν για να διασφαλιστεί ότι η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη δεν θα υπερβεί τους δύο βαθμούς Κελσίου. Πρέπει να τους επιστρατεύσουμε όλους. Διακρίναμε ευοίωνα μηνύματα, για παράδειγμα, από τη νέα κυβέρνηση της Ιαπωνίας. Τώρα παροτρύνουμε άλλες ανεπτυγμένες χώρες –κυρίως τις ΗΠΑ– να αυξήσουν τις προσφορές τους.

Στις αναπτυσσόμενες χώρες παρέχεται η δυνατότητα να επιτύχουν βιώσιμη ανάπτυξη, μειώνοντας ταυτόχρονα τις εκπομπές τους. Αυτό συνεπάγεται τον σχεδιασμό οικονομικής ανάπτυξης με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, την ενσωμάτωση μέτρων για το κλίμα και την προσαρμογή εθνικών αναπτυξιακών στρατηγικών. Είναι ένας τρόπος διασφάλισης ότι τα μέτρα για το κλίμα και την ανάπτυξη θα ενσωματώνονται σε όλες τις πολιτικές αποφάσεις και ότι η ανάπτυξη είναι επωφελής για όλους· ένας τρόπος οικοδόμησης και διεύρυνσης της δημοκρατικής διακυβέρνησης, συμβάλλοντας στην ισότητα και καταπολεμώντας και μειώνοντας τη φτώχια.

Απευθύνουμε ιδιαιτέρως τις εκκλήσεις μας στις ταχύτερα αναπτυσσόμενες χώρες – κυρίως στην Κίνα, η οποία αποτελεί τη χώρα με τις υψηλότερες εκπομπές. Οι εκπομπές πρέπει να μειωθούν ώστε να προσεγγίσουν, έως το 2020, το 30% αντί για μια κατάσταση όπου δεν θα έχουν ληφθεί καθόλου μέτρα.

Τα αναπτυξιακά θέματα πρέπει οπωσδήποτε να κατέχουν κεντρική θέση στη συμφωνία που θα επιτευχθεί στην Κοπεγχάγη. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κλιματική αλλαγή υπονομεύει τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της φτώχιας και την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης. Η κλιματική αλλαγή θέτει σε κίνδυνο τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας. Πραγματογνώμονες στον τομέα της ανάπτυξης θα λάβουν επίσης μέρος στο έργο της διαπραγμάτευσης. Θα επισημάνουμε ιδιαιτέρως τα αναπτυξιακά θέματα στο πλαίσιο των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων.

Όλα τα έθνη –εξαιρουμένων των λιγότερο ανεπτυγμένων– θα πρέπει να μοιραστούν την ευθύνη για το κόστος των μέτρων σχετικά με την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, αλλά εκείνα εξ ημών που ανήκουν στις ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να αναλάβουν μόνα τους την πρωτοβουλία ώστε να μειώσουν τις εκπομπές και να χρηματοδοτήσουν σημαντικά μέτρα. Χρειαζόμαστε μια βιώσιμη διεθνή δομή για τη συνεργασία και την ενίσχυση των αναπτυσσόμενων χωρών. Μια τέτοια δομή θα μας επέτρεπε επίσης να συνδράμουμε τις πλέον φτωχές και ευάλωτες χώρες, οι οποίες δέχονται συχνά τα βαρύτερα πλήγματα από την κλιματική αλλαγή. Εν προκειμένω, απαιτούνται μέτρα προσαρμογής.

Τέλος, επιτρέψτε μου να δηλώσω ότι η ΕΕ είναι διατεθειμένη να αναλάβει σοβαρά τις ευθύνες της. Το Συμβούλιο έχει επίγνωση του μεγέθους της απαιτούμενης χρηματοδότησης. Η Επιτροπή εκτιμά ότι, στις αναπτυσσόμενες χώρες, οι δαπάνες θα ανέλθουν σε σχεδόν 100 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως έως το 2020. Εμείς, στην ΕΕ, είμαστε επίσης διατεθειμένοι να χορηγήσουμε ταχεία χρηματοδότηση για την εφαρμογή άμεσων μέτρων κατά την περίοδο έως το 2012, ως μέσο ενίσχυσης της εμπιστοσύνης μεταξύ Βορρά και Νότου στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία σημαντική πρόκληση αυτές τις τελευταίες εβδομάδες που έχουν ως τελικό προορισμό την Κοπεγχάγη. Σας ζητώ, λοιπόν, να πρωτοπορήσετε. Χρειαζόμαστε μια ηγετική παρουσία από τις κυβερνήσεις, προσπάθειες εκ μέρους των εθνικών κοινοβουλίων και στήριξη εκ μέρους των λαών των κρατών μελών της ΕΕ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει να διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτό το έργο εάν θέλουμε να επιτύχουμε τους στόχους μας στην Κοπεγχάγη.

  Karel De Gucht, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω που μου δίνετε την ευκαιρία να εκφράσω τις απόψεις της Επιτροπής σχετικά με αυτό το ευαίσθητο ζήτημα.

Γνωρίζετε ήδη ότι δεν θα υπάρξει καμία φιλόδοξη συμφωνία στην Κοπεγχάγη εάν δεν ληφθούν υπόψη οι ανησυχίες των αναπτυσσόμενων χωρών, όχι μόνο εκείνες των αναδυομένων χωρών, αλλά εξίσου οι ανησυχίες των πλέον ευάλωτων και φτωχών αναπτυσσόμενων χωρών.

Εντούτοις, η επίτευξη μίας καλής συμφωνίας στην Κοπεγχάγη θα είναι προς το κοινό μας συμφέρον. Οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι οι πλέον ευάλωτες χώρες στην κλιματική αλλαγή. Η ΕΕ αποτελεί τον μεγαλύτερο δωρητή παγκοσμίως και κατέχει ηγετική θέση στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Οφείλουμε να εναρμονίσουμε τις προσπάθειές μας. Δεν υπάρχει χώρος για αντιπαράθεση Βορρά-Νότου όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την αλλαγή του κλίματος.

Θα πήγαινα, μάλιστα, ακόμα παραπέρα και θα έλεγα ότι καμία άλλη συμμαχία δεν μπορεί να είναι τόσο αποφασιστική και αποτελεσματική όσο εκείνη στην οποία συμμετέχουν οι πλέον ευάλωτες χώρες και εκείνες που έχουν θέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τις πλέον φιλόδοξες προτάσεις για την καταπολέμηση αυτής της μάστιγας – ήτοι οι χώρες της Ευρώπης.

Έναντι των πλέον ευάλωτων χωρών, η γενική προσέγγιση που έχουμε ακολουθήσει έως σήμερα, μέσω της συμμαχίας για την αλλαγή του κλίματος στον πλανήτη, απαρτίζεται από τρεις παράλληλες δέσμες, οι οποίες αλληλοσυνδέονται και ενισχύονται αμοιβαία.

Πρώτον, οικοδομώντας πολιτικές συμμαχίες μέσω ενός ενισχυμένου διαλόγου επί της κλιματικής αλλαγής. Τρεις κοινές πολιτικές δηλώσεις έχουν υπογραφεί αντιστοίχως με τις χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού, και άλλη μία με την ομάδα ΑΚΕ συνολικά.

Δεύτερον, προάγοντας υγιείς πολιτικές και στρατηγικές που συνδέουν την κλιματική αλλαγή και την ανάπτυξη. Είμαι της άποψης ότι η προσαρμοστικότητα στο κλίμα και οι πολιτικές χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα πρέπει να ενσωματωθούν στην περαιτέρω ανάπτυξη και τις στρατηγικές για τη μείωση της φτώχιας των εταίρων μας. Μόνο μία ενιαία αναπτυξιακή στρατηγική είναι εφικτή· μία στρατηγική που ενσωματώνει τις κλιματικές ανησυχίες βάσει των στόχων της αειφόρου ανάπτυξης και της μείωσης της φτώχιας. Δεν πρόκειται για ζήτημα επιλογής μεταξύ της μίας ή της άλλης: αμφότερες είναι εξίσου ουσιώδεις.

Με αυτό το πνεύμα, έχουμε ήδη υποστηρίξει την εφαρμογή των υφιστάμενων προγραμμάτων δράσης εθνικής προσαρμογής των ΛΑΧ σε 15 επιλέξιμες χώρες.

Τρίτον, ενθαρρύνοντας την επαρκή συνεισφορά της ΕΕ για τη χρηματοδότηση κλιματικών δράσεων, ιδίως για την προσαρμογή, η οποία συνιστά πρωταρχική ανησυχία για τις χώρες οι οποίες είναι πλέον ευάλωτες στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, αλλά που συμβάλλουν ελάχιστα στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

Απομένουν μόνο 50 ημέρες από τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Οι προσδοκίες είναι πολύ υψηλές. Και ανησυχούμε, διότι οι διαπραγματεύσεις πλησιάζουν επικίνδυνα το αδιέξοδο επί του παρόντος. Τώρα είναι η στιγμή να καταθέσουμε τις προσφορές μας στο τραπέζι. Αυτό έκανε η Ευρώπη, και αυτό ευελπιστούμε να κάνουν επίσης οι εταίροι μας.

Κατά πρώτον, υποβάλαμε προσφορές υπό τη μορφή δεσμεύσεων. Η ΕΕ έχει ήδη θέσει στο τραπέζι φιλόδοξους στόχους και δεσμεύσεις – μέχρι στιγμής, πρόκειται για τους δεύτερους πιο φιλόδοξους στόχους και δεσμεύσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Έχουμε ήδη εγγυηθεί για μια μονομερή μείωση εκπομπών κατά 20% έως το 2020, και δεσμευόμαστε να αυξήσουμε αυτό το ποσοστό στο 30%, εφόσον καταβληθούν ανάλογες προσπάθειες και από τους άλλους εταίρους βάσει των ευθυνών και των δυνατοτήτων τους.

Κατά δεύτερον, υποβάλλαμε προσφορές υπό τη μορφή χρηματοδοτήσεων. Έχουμε όλοι συνείδηση του γεγονότος ότι μία συμφωνία επί των χρηματοδοτήσεων θα είναι καθοριστική για την επίτευξη τελικής συμφωνίας στην Κοπεγχάγη. Προκειμένου να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε στα μέσα Σεπτεμβρίου τις δικές της οικονομικές προτάσεις.

Μία από αυτές αφορά την ανάγκη για σταδιακή αύξηση της βραχυπρόθεσμης διεθνούς δημόσιας χρηματοδότησης για το κλίμα κατά την περίοδο 2010-2012, προκειμένου αυτή να ανταποκριθεί κατά προτεραιότητα σε επείγουσες ανάγκες που εντοπίζονται στις πλέον ευάλωτες αναπτυσσόμενες χώρες και, ιδίως, στις λιγότερο αναπτυσσόμενες χώρες (ΛΑΧ), τις μικρές αναπτυσσόμενες νησιωτικές χώρες (ΜΑΝΧ) και τις αφρικανικές χώρες, όπως ορίζονται στο σχέδιο δράσης του Μπαλί.

Μία άλλη πρόταση είναι η προθυμία της ΕΕ να επωμιστεί το μερίδιο των εκτιμώμενων χρηματοδοτικών απαιτήσεων που ευλόγως της αντιστοιχεί, δεδομένου ότι οι δημόσιες χρηματοδοτικές συνεισφορές βασίζονται σε προτιμησιακά κριτήρια ικανότητας πληρωμής και ευθύνης έναντι των εκπομπών. Αυτό ενδέχεται να οδηγήσει σε μια κοινοτική συνεισφορά μεταξύ 2 δισεκατομμυρίων ευρώ και 15 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως για το έτος 2020. Οι συγκεκριμένες προτάσεις θα συζητηθούν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στα τέλη Οκτωβρίου και αισιοδοξούμε ότι θα αποτελέσουν τη βάση για μια συγκροτημένη διαπραγματευτική θέση της ΕΕ επί των οικονομικών θεμάτων.

Παρόλα αυτά, η δράση της ΕΕ μόνο δεν επαρκεί. Ευελπιστούμε πραγματικά και οι υπόλοιπες αναπτυγμένες χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμά μας καθώς αυξάνονται οι πιέσεις πριν από τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Υπολογίζουμε όμως και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Οφείλουν να αδράξουν την ευκαιρία που τους προσφέρεται από τη χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ώστε να ενσωματώσουν πλήρως τα μέτρα προσαρμογής στις αναπτυξιακές στρατηγικές τους και να ακολουθήσουν σταδιακά την οδό προς τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Μολονότι το ενδιαφέρον εστιαζόταν, μέχρι στιγμής, στην προσαρμογή για τις φτωχότερες και τις πλέον ευάλωτες αναπτυσσόμενες χώρες, συντρέχουν πλέον ορισμένοι λόγοι για την προαγωγή του σχεδιασμού οδών ανάπτυξης με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (ήτοι μετριασμού), οι οποίες συνάδουν με τους στόχους για τη μείωση της φτώχειας στις εν λόγω χώρες.

Είναι ζωτικής σημασίας να αποδοθεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε μέσα για την αποτροπή της αποψίλωσης των δασών και την προώθηση της βιώσιμης διαχείρισής τους. Πράγματι, η καταπολέμηση της αποψίλωσης των τροπικών δασών συνιστά τη μεγαλύτερη πρόκληση άμεσου μετριασμού για τις ΛΑΧ, και οι τελευταίες μπορούν να επωφεληθούν από τη διεθνή χρηματοδότηση αυτής μέσω μέτρων όπως η μείωση των εκπομπών που οφείλονται σε προγράμματα αποψίλωσης και υποβάθμισης των δασών.

Ομοίως, η διασφάλιση μελλοντικά μιας πιο ισορροπημένης κατανομής των επενδύσεων για τους μηχανισμούς καθαρής ανάπτυξης (CDM) προς όφελος των ΛΑΧ θα πρέπει επίσης να αποτελέσει μέρος του τρέχοντος προβληματισμού επί της μεταρρύθμισης των εν λόγω μηχανισμών.

Τέλος, δυο λόγια σχετικά με τις οδούς χρηματοδότησης για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Εμείς, ως Επιτροπή, δεν τασσόμαστε υπέρ της δημιουργίας νέων ταμείων. Οι νέες χρηματοδοτήσεις για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν ήδη υπάρχουσες και δυνάμει βελτιωμένες οδούς χρηματοδότησης, προάγοντας μία αποκεντρωμένη δομή διακυβέρνησης «από κάτω προς τα πάνω» που θα στηρίζει τις δράσεις εθνικής πρωτοβουλίας.

  Karl-Heinz Florenz, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι ιδιαίτερα που σας βλέπω σήμερα εδώ για τη συγκεκριμένη συζήτηση, ιδίως διότι είστε πρώην μέλος της επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος. Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κύριε Επίτροπε, είναι απολύτως ορθή η άποψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να στείλει ένα σαφές μήνυμα στην Κοπεγχάγη. Κατά τις επόμενες 50 ημέρες, ωστόσο, η πραγματική δραστηριότητα δεν θα αναπτυχθεί τόσο στην Κοπεγχάγη όσο κεκλεισμένων των θυρών στη Διάσκεψη. Συμμετέχω σε αυτήν τη διαδικασία από τη διάσκεψη του Ρίο για το κλίμα το 1992. Η επικρατούσα ατμόσφαιρα πριν από αυτές τις διασκέψεις είναι πάντα η ίδια, αλλά παρέχονται επίσης δυνατότητες.

Κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να σας δω να συμμετέχετε με λίγο περισσότερο ενθουσιασμό σε ό,τι αφορά την άσκηση θετικών πιέσεων προς τους αμερικανούς ομολόγους σας, δεδομένου ότι εξακολουθείτε να αποπνέετε μια φλεγματική διάθεση, με την οποία πρέπει να εργαστούμε. Θεωρώ σωστή την πρόταση να μην ξεκινήσουμε τώρα με κάποιο είδος χρηματοδοτικού ανταγωνισμού. Ένας εταίρος δηλώνει 15 δισεκατομμύρια, κάποιος άλλος δηλώνει 30 δισεκατομμύρια. Υπάρχουν ορισμένοι που θέλουν απλώς να συνεισφέρουν τα χρήματα, που θέλουν να θέσουν στο τραπέζι 150 δισεκατομμύρια ετησίως, αρχής γινομένης από σήμερα. Ας αναπτύξουμε τα κριτήρια για τον τρόπο με τον οποίο θα αξιοποιηθούν αυτά τα χρήματα. Εν συνεχεία θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε μία μεγάλη συνεισφορά εκ μέρους της Ευρώπης, η οποία όμως δεν μπορεί να είναι απεριόριστη.

Έχουν ειπωθεί πολλά για την κρίση. Θα ήθελα, ωστόσο, να αναφερθώ για ακόμα μία φορά στην ευκαιρία που παρουσιάζεται στον εκβιομηχανισμένο κόσμο των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης. Εάν θέσουμε τις κατάλληλες προδιαγραφές, θα μπορέσουμε να αναπτυχθούμε αποτελεσματικά. Συνακολούθως, αυτή η ανάπτυξη θα παράσχει στην Ευρώπη τη δυνατότητα να προβεί στην πώληση αποτελεσματικού μηχανικού εξοπλισμού σε ολόκληρο τον πλανήτη, όπως, για παράδειγμα, στην Κίνα, όπου, επί του παρόντος, παραδείγματος χάριν, η παραγωγή ενέργειας συντελείται με τους πλέον αντιπαραγωγικούς τρόπους. Επιπλέον, δεν βλέπω μόνο την απειλή της κλιματικής αλλαγής, αλλά εξίσου την ευκαιρία να προωθήσουμε τις εμπορικές συναλλαγές και την οικονομία μέσω της ανάπτυξης υπερσύγχρονης τεχνολογίας. Πρέπει να αδράξουμε αυτήν την ευκαιρία, πρέπει να τολμήσουμε περισσότερο και πρέπει να δράσουμε ως επιχειρηματίες, ως πολιτικοί επιχειρηματίες, διότι εάν δεν το πράξουμε, θα είμαστε επιλήσμονες και θα έχουμε επιλέξει την εσφαλμένη οδό.

Κύριε Επίτροπε, σας εύχομαι πραγματικά καλή τύχη και καλή δύναμη! Προχωρήστε με αισιοδοξία! Πάρτε τους Αμερικανούς και τους Ινδούς με το μέρος σας, και τότε θα έχουμε ήδη επιτύχει κατά το ήμισυ τον στόχο μας.

  Véronique De Keyser, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η κλιματική αλλαγή ευθύνεται για 300 000 και πλέον θανάτους ετησίως. Πλήττει 325 εκατομμύρια ανθρώπους, ενώ το 90% και πλέον των πληγέντων ανθρώπων, το 90% και πλέον των θανάτων, καταγράφεται στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Οι οικονομικές ζημίες που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή εκτιμώνται σε περισσότερα από 125 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ (91 494 658 704,72 ευρώ) ετησίως και, για ακόμα μία φορά, το 90% αυτών των ζημιών αφορούν τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Οι εν λόγω χώρες μαστίζονται ταυτόχρονα από τη χρηματοπιστωτική κρίση, την κλιματική αλλαγή και τα υπερβολικά άνισα μέσα μιας μορφής αχαλίνωτου καπιταλισμού ο οποίος λεήλατεί τις χώρες αυτές σε κάθε γωνία του πλανήτη.

Τι ζητούμε, λοιπόν; Πρώτον –και είναι αλήθεια, όπως αναφέρατε, απευθύνομαι στο Συμβούλιο αυτήν τη στιγμή– εκτεταμένη και μακροπρόθεσμη δράση για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, που σημαίνει ένα νέο, πιο φιλόδοξο πρωτόκολλο του Κιότο, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η σύνοδος κορυφής της Κοπεγχάγης τον Δεκέμβριο είναι τόσο σημαντική· δεύτερον, αύξηση της χρηματοδοτικής ενίσχυσης για τις δεσμεύσεις που έχουν ήδη αναληφθεί με στόχο το 0,7 % του ΑΕγχΠ έως το 2015· και τρίτον, και τελευταίο, νομική προστασία για τους νέους περιβαλλοντικούς πρόσφυγες που αρχίζουν να συρρέουν.

Διότι τι θα κάνουμε με αυτούς; Πού θα τους επαναπροωθήσουμε εάν τυχόν θελήσουν να εισέλθουν στην Ευρώπη; Στη Λιβύη, όπως προτείνει αυτή η εμπορική συμφωνία που σας καλώ να μελετήσετε, κύριε De Gucht, αυτή η μελλοντική συμφωνία που θα έχουμε με τη Λιβύη; Πρέπει οπωσδήποτε να καταρτίσουμε το κατάλληλο σχέδιο και τα κατάλληλα μέσα για τη διαχείριση των περιβαλλοντικών μεταναστευτικών ροών και πρέπει να καλύψουμε τα νομικά κενά που θίγουν την προστασία των εν λόγω μεταναστών.

Φρονώ ότι έχουμε τεράστια ευθύνη διότι είναι καταφανές ότι διακυβεύονται πολλά εδώ πέραν της αλληλεγγύης· βρισκόμαστε πραγματικά αντιμέτωποι με το μέλλον αυτού του πλανήτη.

  Corinne Lepage, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, εμείς, οι βουλευτές του ΕΚ, έχουμε διπλή ευθύνη απέναντι, πρωτίστως, στους πολίτες μας, οι οποίοι προσδοκούν από εμάς να καταβάλουμε πραγματικές προσπάθειες στην Κοπεγχάγη, και, δευτερευόντως, απέναντι στις χώρες του Νότου, αρωγός, εάν όχι ο μοναδικός αρωγός, των οποίων υπήρξε ανέκαθεν η Ευρώπη σε διεθνές επίπεδο. Οφείλουμε να στείλουμε ένα ειλικρινές μήνυμα στις χώρες του Νότου, μέσω μίας σαφούς χρηματοδοτικής δέσμευσης, η οποία θα επιτρέψει την επίτευξη συμφωνίας επί μίας δέσμης μέτρων ενίσχυσης, συμπληρωματικής της αναπτυξιακής ενίσχυσης, η οποία πρέπει οπωσδήποτε να ανέλθει στο συμφωνηθέν ποσοστό, που δεν είναι άλλο από το 0,7 %. Η συνεισφορά της Ένωσης δεν θα πρέπει να είναι κατώτερη της τάξης των 35 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως έως το 2020 και, από το 2010, από 5 έως 7 δισεκατομμύρια ευρώ θα πρέπει να διατεθούν στις χώρες του Νότου προς κάλυψη των πλέον επειγουσών απαιτήσεων.

Το δεύτερο σημείο που θέλω να τονίσω αφορά τη μέθοδο χρηματοδότησης. Δεν θα αρκεστούμε –δεν μπορούμε να αρκεστούμε– μόνο στα υπάρχοντα ταμεία. Θα πρέπει να αναζητηθούν άλλες μέθοδοι χρηματοδότησης, διότι εάν δεν υπάρχουν χρήματα στην Κοπεγχάγη, τότε δεν θα υπάρξει ούτε φιλόδοξη συμφωνία στην Κοπεγχάγη. Τούτο πιθανότατα σημαίνει –παρότι το θέμα είναι λίαν αμφιλεγόμενο– ότι θα πρέπει να θίξουμε το ζήτημα ενός ενδεχόμενου φόρου, ενός είδους «πράσινου φόρου Tobin», με στόχο τη χρηματοδότηση της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής.

Τρίτον, σε ό,τι αφορά την αποψίλωση των δασών, η οποία θα ήθελα να επισημάνω ότι ευθύνεται για το 20% των σημερινών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, καθίσταται απολύτως επιτακτική η ανάγκη να ταχθούμε υπέρ του στόχου της μηδενικής μεικτής αποψίλωσης έως το 2020. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στη διάκριση μεταξύ της μεικτής αποψίλωσης των δασών και της καθαρής αποψίλωσης, η οποία θα μπορούσε να επιτρέψει την αντικατάσταση των πρωτογενών δασών από λεύκες, με τον ισχυρισμό ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Όλοι γνωρίζουμε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.

Είναι αλήθεια ότι πρέπει πράγματι να είμαστε ρεαλιστές όσον αφορά τη βιομηχανία μας, αλλά πρέπει επίσης να είμαστε ρεαλιστές όσον αφορά τη δική μας επιβίωση και την επιβίωση των παιδιών μας.

  Eva Joly, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Carlgren, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην Κοπεγχάγη θα διακυβευθεί το μέλλον του πλανήτη, ωστόσο, θα προηγηθεί στα τέλη Οκτωβρίου, στις Βρυξέλλες, η διακύβευση της αξιοπιστίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως παγκόσμιου ηγετικού παράγοντα στην καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Τα κράτη μέλη πρέπει να υποβάλουν χρηματοδοτικές προτάσεις σχετικά με το κλίμα οι οποίες να είναι ανάλογες μίας τραγικής κατάστασης.

Μαζί με τη δέσμευση –η οποία ευελπιστώ να είναι φιλόδοξη– για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, το ζήτημα της χρηματοδότησης και του περιορισμού της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής των αναπτυσσόμενων χωρών σε αυτήν θα αποτελέσει μείζον θέμα στις επερχόμενες διαπραγματεύσεις.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: 100 χώρες, η πλειονότητα των οποίων είναι φτωχές, ευθύνονται μόλις για το 3% των εκπομπών σε παγκόσμια κλίμακα. Μολονότι οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν συμβάλει κατά το ελάχιστο σε αυτές τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, πλήττονται ήδη κατά τον μέγιστο βαθμό.

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Oxfam, 26 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ήδη αναγκαστεί να μεταναστεύσουν λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής ή άλλων μορφών περιβαλλοντικής ζημίας. Μέχρι το 2050, ο αριθμός αυτών των κλιματικών προσφύγων μπορεί να αυξηθεί στα 200 εκατομμύρια. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής ενδέχεται να καταστρέψουν την πρόοδο που έχει σημειωθεί σε ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες και είναι πολύ πιθανό να παρεμποδίσουν την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας.

Δεν τίθεται, συνεπώς, ζήτημα αγαθοεργίας. Τίθεται το ζήτημα να αποδεχτούμε εμείς πλήρως την ευθύνη μας και να θέσουμε τα θεμέλια για έναν δίκαιο και ειρηνικό κόσμο. Η υφιστάμενη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν στέκεται στο ύψος των φιλοδοξιών που διακήρυξαν οι επικεφαλής της περιβαλλοντικής διπλωματίας. Οφείλει πλέον να ανοίξει τα χαρτιά της στο τραπέζι, προκειμένου να δρομολογήσει εκ νέου τις διαπραγματεύσεις.

Ευλόγως, η Ένωση δεν μπορεί να υποσχεθεί ποσό μικρότερο των 35 δισεκατομμυρίων ευρώ από τους δημοσιονομικούς της πόρους. Εξυπακούεται ότι οι εν λόγω πόροι μπορούν να είναι συμπληρωματικοί μόνο των ήδη υποσχεθέντων για την επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια, πολλώ δε μάλλον διότι οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί σε αυτόν τομέα δεν τηρούνται πάντα από τα κράτη μέλη μας.

Κύριε υπουργέ, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, το μέλλον του πλανήτη μας βρίσκεται στα χέρια μας. Εάν δεν σταματήσουμε τη ζημία που υφίσταται το περιβάλλον μας και τις ανισότητες, θα φοβόμαστε πλέον για τα χειρότερα.

Έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ μίας φιλόδοξης και προνοητικής Ευρώπης και μίας διστακτικής Ευρώπης που ευθυγραμμίζεται με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες ελάχιστα ενδιαφέρονται για την τύχη των αναπτυσσόμενων χωρών. Σας ζητώ θερμά να κάνετε τη σωστή επιλογή.

  Miroslav , εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (CS) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Carlgren, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να ξεκινήσω απαντώντας στις ομιλίες που προηγήθηκαν. Δεν θεωρώ ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αρκεστούν σε ταπεινές φιλοδοξίες στον συγκεκριμένο τομέα. Πριν από έναν χρόνο, ολοκληρώσαμε τις προπαρασκευαστικές εργασίες επί μίας δέσμης μέτρων για το κλίμα η οποία αποτελεί καταφανώς την πλέον προηγμένη και φιλόδοξη δέσμη αυτού του είδους σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι θα έχει ενδεχομένως τον μεγαλύτερο οικονομικό αντίκτυπο από οιαδήποτε άλλη νομοθεσία έχει εγκριθεί στο παρόν Σώμα κατά την την τελευταία δεκαετία. Διαβάζοντας τη δήλωση που κατάρτισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης, εντοπίζω στοιχεία που μου αρέσουν. Η εν λόγω δήλωση κάνει αναφορά στην ανάγκη ενίσχυσης του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην ανάγκη προετοιμασίας έναντι των προσαρμογών στην κλιματική αλλαγή, και μπορούμε ασφαλώς όλοι να συμφωνήσουμε με το άρθρο σχετικά με την αποψίλωση των δασών, και σχετικά με αυτήν θα ήθελα να επισημάνω ότι η αποψίλωση δεν αποτελεί, και δεν έχει αποτελέσει, πρόβλημα μόνο του αναπτυσσόμενου κόσμου, αλλά επίσης και της Ευρώπης, συνεπώς οφείλουμε να εστιάσουμε την προσοχή μας σε αυτήν.

Εκείνο που λείπει, ωστόσο, είναι η αναφορά στην ανάγκη μιας παγκόσμιας συμφωνίας, όπως επισημάνθηκε τόσο από τους εκπροσώπους του Συμβουλίου όσο και από τον εκπρόσωπο της Επιτροπής που παρίσταται σήμερα εδώ. Χωρίς μια παγκόσμια συμφωνία, δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε. Κάνουμε εδώ λόγο για αρωγή προς τις φτωχότερες χώρες, κάτι που είναι βέβαια πολύ θετικό, αλλά εάν παρατηρήσετε τους τρέχοντες αριθμούς σχετικά με την παραγωγή αερίων του θερμοκηπίου, θα διαπιστώσετε σαφώς ότι ακόμα και αν είμαστε περισσότερο φιλόδοξοι στην Ευρώπη και αποσυνδεθούμε πραγματικά από όλες τις πηγές ενέργειας που διαθέτουμε, δεν θα αλλάξει τίποτα απολύτως στον τομέα της κλιματικής αλλαγής, δεδομένου ότι μας είναι απλώς αδύνατο να επιβραδύνουμε αυτό το φαινόμενο. Γνωρίζουμε ότι, επί του παρόντος, χρειάζεται να μιλούμε όχι μόνο για την Κίνα, στην οποία έχουν γίνει πλείστες αναφορές, αλλά και για άλλες αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπως είναι το Μεξικό, η Βραζιλία, η Νότια Αφρική και, όλως ιδιαιτέρως, η Ινδία. Δεν μπορώ να φανταστώ ποια θα είναι τα επόμενα βήματα της Ινδίας και οφείλω να παραδεχτώ ότι όλα όσα έχω ακούσει μέχρι στιγμής δεν είναι πολύ ευχάριστα. Θα ήθελα να τονίσω στο παρόν Σώμα ότι εάν δεν επιτύχουμε μία παγκόσμια συμφωνία, τότε όλες μας οι προσπάθειες θα αποτελέσουν απλώς μία επιβάρυνση της ευρωπαϊκής οικονομίας και μία μαζοχιστική εκμηδένιση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας.

  Bairbre de Brún, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (GA) Κύριε Πρόεδρε, οφείλουμε να στηρίξουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες για να τις βοηθήσουμε να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή –ένα φαινόμενο για το οποίο δεν ευθύνονται αυτές, αλλά εξαιτίας του οποίου υποφέρουν σε δυσανάλογο βαθμό.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν διαθέτουν τους πόρους που έχουμε στην Ευρώπη για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Καθώς στρέφουμε την προσοχή μας προς τις διαπραγματεύσεις των Ηνωμένων Εθνών στην Κοπεγχάγη, εκείνο που χρειαζόμαστε είναι πραγματική και πρακτική αλληλεγγύη.

Αυτή η αλληλεγγύη πρέπει να επιδειχθεί μέσω χρηματοδοτικής και τεχνικής στήριξης. Η στήριξη αυτή πρέπει να συμπληρώνει την αναπτυξιακή βοήθεια στις υπερπόντιες χώρες. Δεν θα πρέπει να δίνουμε κάτι με το ένα χέρι και να το παίρνουμε πίσω με το άλλο.

Οι χώρες πρέπει να διαδραματίσουν έναν πλήρως συμμετοχικό ρόλο, ανεξαρτήτως του είδους των χρηματοδοτικών μηχανισμών που εφαρμόζονται για την κατανομή της εν λόγω χρηματοδοτικής ενίσχυσης.

Για να σταθμίσουμε την οιαδήποτε συμφωνία που θα επιτευχθεί στην Κοπεγχάγη θα πρέπει μεταξύ άλλων να εξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο αυτή θα βοηθήσει τον αναπτυσσόμενο κόσμο να αντιμετωπίσει την πρόκληση της κλιματικής αλλαγής. Για παράδειγμα, μια ουσιαστική συνδρομή για την καταπολέμηση της αποψίλωσης των δασών θα είναι ζωτικής σημασίας σε μια συνολική συμφωνία.

Χωρίς χρηματοδοτική αλληλεγγύη και τη μεταβίβαση τεχνολογίας, δεν θα μπορέσουμε να δούμε την πρόοδο που όλοι χρειαζόμαστε.

Είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι η κλιματική αλλαγή συντελείται με επιταχυνόμενο ρυθμό. Δεν μπορεί να σπαταληθεί περαιτέρω χρόνος. Εάν δεν αντιμετωπιστεί η κλιματική αλλαγή, θα προκαλέσει καταστροφές σε ολόκληρο τον πλανήτη. Η οικονομική ύφεση θα έπρεπε να μας ενθαρρύνει να προχωρήσουμε ταχύτερα προς μια πράσινη οικονομία. Δεν χρειάζεται να αλλάξει η επιστημονική μας προσέγγιση. Δεν χρειάζεται να εγκαταλείψουμε το σθένος και την πολιτική βούληση που έχουμε επιδείξει μέχρι στιγμής.

Οι δράσεις που θα αναληφθούν σε διεθνές επίπεδο πρέπει να είναι φιλόδοξες και συνυφασμένες με την επιστημονική πραγματικότητα του δικού μας κλίματος, και πρέπει, πάνω από όλα, να προχωρήσουμε έχοντας συνείδηση του γεγονότος ότι δεν δημιούργησαν το πρόβλημα οι αναπτυσσόμενες χώρες. Το δημιουργήσαμε εμείς οι ίδιοι.

  Anna Rosbach, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (DA) Κύριε Πρόεδρε, εχθές το βράδυ, η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων ενέκρινε, εν μέσω ζωηρών επευφημιών, μία «χριστουγεννιάτικη λίστα» για τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης σχετικά με την κλιματική αλλαγή τον Δεκέμβριο. Η εν λόγω λίστα περιλαμβάνει πολλά καλοπροαίρετα, μεγάλα και βαριά δώρα. Αλλά, αγαπητέ Άγιε Βασίλη, ήτοι αγαπητή Επιτροπή: υπάρχει έστω και μία ελάχιστη πιθανότητα να υλοποιηθούν όλες αυτές οι καλοπροαίρετες «ευχές», όταν η ημερήσια διάταξη 500 εκατομμυρίων αμερικανών πολιτών περιλαμβάνει θέματα υγείας, συνταξιοδότησης, απασχόλησης και ευημερίας και όταν 2,5 δισεκατομμύρια Κινέζοι και Ινδοί θέλουν ακριβώς τα ίδια επίπεδα διαβίωσης που έχουμε εμείς εδώ, στη Δυτική Ευρώπη;

Δεν έχουμε καμία επιρροή σε ό,τι κάνει ο ήλιος. Όπως όλοι γνωρίζουμε, ο ήλιος καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το κλίμα στον πλανήτη μας. Για να το θέσω διαφορετικά: τι μπορεί πραγματικά να κάνει η Επιτροπή ώστε να πείσει και τα 6 δισεκατομμύρια κατοίκων αυτής της γης, να αρχίσουν να χρησιμοποιούν λιγότερες πηγές ενέργειας, όχι μόνο στο μέλλον, αλλά εδώ και τώρα;

  Nick Griffin (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δύο είναι τα επιτακτικά θέματα στην προκειμένη περίπτωση: πρώτον, η ανησυχία σχετικά με το αυξανόμενο χάσμα ανάμεσα στην πολιτική προνομιούχα τάξη και τους απλούς φορολογούμενους. Δεύτερον, η υστερική εμμονή με την ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη. Αυτά τα δύο θέματα συνδέονται στενά.

Η προσκόλληση στην υπερθέρμανση του πλανήτη αποτελεί κλασικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η πολιτική τάξη εν προκειμένω δεν έχει καμία επαφή με τους κοινούς θνητούς που πληρώνουν τους λογαριασμούς. Ενώ η ΕΕ στηρίζει τις προτάσεις της Κοπεγχάγης για περαιτέρω αποβιομηχανοποίηση της Δύσης και την εταιρική κυριαρχία του τρίτου κόσμου, μία ανερχόμενη πλειοψηφία απλών πολιτών αντιμετωπίζουν την κλιματική αλλαγή ως μια ελιτίστικη απάτη – ένα πρόσχημα για να μας φορολογήσουν και να μας ελέγξουν και για να επιβάλουν το διεθνιστικό δόγμα και την παγκόσμια διακυβέρνηση εις βάρος των εθνικών κρατών μας. Δεν βλέπετε τον κίνδυνο που ενέχει αυτό το αυξανόμενο χάσμα; Είναι πλέον καιρός να δούμε τα γεγονότα.

Η ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μία αναπόδεικτη θεωρία που βασίζεται σε παραποιημένα στατιστικά στοιχεία. Η λεγόμενη συναίνεση επί αυτού του θέματος δεν είναι προϊόν διαβούλευσης, αλλά αποσιώπησης της διαφωνίας των πραγματογνωμόνων. Προτού η πολιτική τάξη και τα πράσινα βιομηχανικά συγκροτήματα τολμήσουν να επιβάλουν στους απλούς φορολογούμενους έστω και έναν νέο φόρο, έναν νέο τοξικό λαμπτήρα ή ένα νέο άχρηστο αιολικό πάρκο, θα πρέπει να προσπαθήσουν προηγουμένως να πείσουν το κοινό ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι ανθρωπογενής, ότι η επιστροφή στο θερμότερο κλίμα των μεσαιωνικών χρόνων θα ήταν αρνητική και ότι η Ευρώπη –σε αντιπαράθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα και την Ινδία– μπορεί όντως να κάνει κάτι για αυτό. Είτε θα κάνετε διάλογο και θα καλύψετε το χάσμα μεταξύ υμών και των πολιτών είτε δεν θα διαμαρτύρεστε όταν εμείς, οι εθνικιστές –εκείνοι που τείνουν ευήκοον ους στους πολίτες– το καλύπτουμε για λογαριασμό σας.

  Andreas Carlgren, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω, κατά το μάλλον ή ήττον, όλους όσοι λάβατε μέρος στην παρούσα συζήτηση για τη στήριξή που παρέχετε στην ΕΕ σε αυτό το λίαν σημαντικό έργο που έχει αναλάβει στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το κλίμα. Η ΕΕ έχει μία ευθύνη ζωτικής σημασίας. Θα χρειαστούμε πραγματικά τη στήριξη του Κοινοβουλίου εάν θέλουμε να διαδραματίσουμε επιτυχώς τον ρόλο μας. Οι προσπάθειες και οι απόψεις του Κοινοβουλίου είναι καίριες σε αυτήν την προσπάθεια.

Επιτρέψτε μου επίσης να δηλώσω απερίφραστα πως εκτιμώ πάρα πολύ το γεγονός ότι τα αναπτυξιακά θέματα βρέθηκαν πραγματικά στο επίκεντρο αυτού του μέρους της συζήτησης. Συμφωνώ με το σχόλιο του κ. Florenz ότι είναι υψίστης σημασίας να μην καταλήξουμε απλώς σε έναν «διαγωνισμό ομορφιάς». Δεν πρόκειται για λονδρέζικη δημοπρασία όπου το καθήκον μας είναι να πλειοδοτήσουμε ο ένας έναντι του άλλου. Αντιθέτως, πρόκειται για τη δημιουργία μιας στιβαρής αρχιτεκτονικής δομής που γεννά μακροπρόθεσμα αληθινές προβλέψιμες και ευρείες πρωτοβουλίες για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Σε αυτό το πλαίσιο, το πολύ βαρύ έργο της ΕΕ είναι ζωτικής σημασίας.

Συνεπώς, συμφωνώ επίσης με την πρόκληση της κ. de Keyser απέναντι στις ανεπτυγμένες χώρες ως προς την τελική επίτευξη του στόχου του 0,7 % για την αναπτυξιακή βοήθεια. Σε τελική ανάλυση, το ζήτημα αυτό αφορά την αλληλεγγύη. Διότι μία από τις πλέον εύπορες περιοχές του πλανήτη, η ΕΕ, έχει σοβαρούς λόγους να επιδείξει το σθένος και την αλληλεγγύη της. Θα έλεγα επίσης στην κ. Lepage ότι συμφωνώ απολύτως με την άποψη ότι απαιτούνται νέες, ενισχυμένες και προβλέψιμες πρωτοβουλίες και πόροι. Εντούτοις, η επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια θα διαδραματίσει επίσης σημαντικό ρόλο προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα αναπτυξιακά θέματα ενσωματώνονται στην πολιτική για το κλίμα. Ως εκ τούτου, θα απαιτηθούν τόσο πόροι επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας όσο και νέες χρηματοδοτήσεις.

Ένα καίριο αναπτυξιακό θέμα είναι να σταματήσει η αποψίλωση των τροπικών δασών. Στο πλαίσιο της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης, προσβλέπω στη σθεναρή στήριξη πρωτοβουλιών για την καταπολέμηση της αποψίλωσης τροπικών δασών και την προώθηση της αναδάσωσης και της βιώσιμης δασοκομίας. Το πρόγραμμα που καταρτίζεται επί του παρόντος υπό την ονομασία REDD (μείωση των εκπομπών από την αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών) θα αποβεί υψίστης σημασίας σε αυτό το πλαίσιο.

Φρονώ ότι όσοι αρνούνται να αναγνωρίσουν το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής χρεώνουν ουσιαστικά τον λογαριασμό στους απλούς πολίτες. Επιπροσθέτως, είναι ένας τρόπος συγκάλυψης του προβλήματος και συγκάλυψης των λόγων για τους οποίους οι απλοί πολίτες υποχρεούνται να πληρώσουν το τίμημα της υποβάθμισης του κλίματος. Αυτό ισχύει για τις ανεπτυγμένες χώρες – και ισχύει ακόμα περισσότερο για τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου οι φτωχότεροι ενδέχεται να πληγούν περισσότερο από την υποβάθμιση του κλίματος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στρεφόμαστε προς την ομάδα όλων των ανεπτυγμένων χωρών. Όπως ανέφερε ο κ. Florenz, χρειάζεται να συνεργαστούμε με τα μεγαλύτερα κράτη, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, χρειάζεται επίσης να ασκηθούν πιέσεις προκειμένου να ενισχυθούν οι προσπάθειες για να διαβιβασθεί το μήνυμα ότι πρέπει να μειωθούν επαρκώς οι εκπομπές. Για αυτόν τον λόγο είναι τόσο σημαντικό για την ΕΕ να αναδείξει τον πυρήνα του προβλήματος των εκπομπών, ήτοι τις πραγματικές αυξήσεις των εκπομπών. Έχουμε τους πλέον φιλόδοξους και μεγαλόπνοους στόχους στον κόσμο. Το ζήτημα είναι τώρα να διασφαλίσουμε ότι θα πείσουμε και άλλους να λάβουν μαζί μας μέτρα στο απαιτούμενο επίπεδο για να διασώσουμε το κλίμα.

Η οικονομική κρίση μας δίνει μία εξαιρετική ευκαιρία να αυξήσουμε τις επενδύσεις σε πράσινες πρωτοβουλίες· με άλλα λόγια, σε νέα πράσινα προϊόντα, σε νέες εταιρείες πράσινης παραγωγής, στην ανάπτυξη εταιρειών με πράσινη παραγωγή και σε νέες θέσεις απασχόλησης μέσω πράσινων πρωτοβουλιών. Πρόκειται επίσης για έναν τρόπο αναζωογόνησης των οικονομιών μας. Πρέπει να ηγηθούμε της επιθετικής δράσης προς μία κοινωνία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου άνθρακα, η οποία θα δημιουργήσει επίσης τις προϋποθέσεις για πραγματικές αναπτυξιακές δυνατότητες στις αναπτυσσόμενες χώρες. Οφείλουμε να καταστήσουμε εφικτή για τις αναπτυσσόμενες χώρες την παράκαμψη της οδού των εξαρτημένων από τα ορυκτά καύσιμα οικονομιών την οποία έχουν ακολουθήσει οι ανεπτυγμένες χώρες δημιουργώντας αντίθετα μια ανάπτυξη με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Επιπλέον, είναι ένας τρόπος για να στραφούμε, επιτέλους, στις ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες και να πούμε σε αυτές ότι οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν ευθύνη απέναντι στις πλέον φτωχές και ευάλωτες περιοχές· ωστόσο, οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες μεταξύ των αναπτυσσόμενων χωρών –και η Κίνα ευθύνεται ήδη για τις υψηλότερες εκπομπές παγκοσμίως– οφείλουν από την πλευρά τους να επωμιστούν την ευθύνη τους και να συνεισφέρουν στην επίλυση των κλιματικών προβλημάτων. Με αυτήν την προσέγγιση, η Ευρώπη θα είναι σε θέση να διαδραματίσει έναν ρόλο ζωτικής σημασίας, δεδομένου ότι ανοίγουμε τον δρόμο για μία φιλόδοξη συμφωνία στην Κοπεγχάγη.

  Karel De Gucht, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, αυτό που παρατήρησα στην παρούσα συζήτηση είναι ότι όλες οι πολιτικές ομάδες συμφωνούν επί των αρχών που θα πρέπει να προωθήσουμε στην Κοπεγχάγη. Θεωρώ ότι αυτό αποτελεί ένα πολύ σημαντικό στοιχείο. Δεν είναι ιδιαίτερα σύνηθες σε ένα Κοινοβούλιο με τόσο μεγάλο αριθμό πολιτικών κομμάτων και πολιτικών ομάδων να επιτυγχάνεται, παρόλα αυτά, ομόφωνη στήριξη σε κάτι που προτείνεται.

Κατά δεύτερον, ο κ. Florenz και άλλοι ομιλητές ανέφεραν ότι δεν θα πρέπει να υπάρξει ανταγωνισμός όσον αφορά την υποβολή προσφορών στο τραπέζι – πρόκειται για ζήτημα δεσμεύσεων. Αυτό μπορεί να αληθεύει, αλλά, από την άλλη πλευρά, θεωρώ σημαντικό το ότι θέσαμε επί τάπητος μία προσφορά και δηλώσαμε ότι είμαστε πρόθυμοι να την υλοποιήσουμε, υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι θα λάβουμε το πράσινο φως από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αργότερα μέσα στον τρέχοντα μήνα. Αυτός δεν είναι απλά ένας ανταγωνισμός. Είναι δέσμευση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αδημονούμε να δούμε και τα άλλα πολιτικά και οικονομικά μέρη μεγάλης επιρροής να υποβάλλουν προσφορές στο τραπέζι, κάτι που δεν έχει συμβεί προς το παρόν για αρκετά από αυτά. Κατανοούμε ότι η κατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πολύ εύκολη επί του παρόντος, αλλά είναι σημαντικό να υποβάλουν μία προσφορά στο τραπέζι, προκειμένου να μπορέσουμε να διαπραγματευτούμε. Ειδάλλως, θα παραταθεί το αδιέξοδο στο οποίο πολύ φοβόμαστε ότι έχουμε περιέλθει.

Μέλος της Επιτροπής. – (FR) Πιστεύω πως αληθεύει το γεγονός ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες πλήττονται κατά τον μέγιστο βαθμό, τόσο από την οικονομική κρίση, για την οποία, αν μη τι άλλο, δεν ευθύνονται, όσο και από την κλιματική αλλαγή. Εν προκειμένω, οφείλουμε να παράσχουμε ουσιαστική ενίσχυση στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Ωστόσο, δεν θα πρέπει μόνο να ενισχύσουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες σε αυτό το πνεύμα, αλλά θα πρέπει να φανούμε εξίσου θαρραλέοι απέναντι στις δικές μας βιομηχανίες και τους δικούς μας οικονομικούς συντελεστές. Όταν γίνεται λόγος για την αποψίλωση των δασών στις αναπτυσσόμενες χώρες, τούτο συνιστά και ευθύνη των οικείων χωρών μας, των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιστεύω ότι, μετά την Κοπεγχάγη, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε την ανάγκη έγκρισης νόμων με υπερεδαφικές πτυχές, ώστε να μην βρεθούμε αντιμέτωποι με μία κατάσταση στην οποία θα χρηματοδοτούμε, από τη μία πλευρά, την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και τον μετριασμό αυτού του φαινομένου και, από την άλλη, οικονομικοί συντελεστές θα επιφέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κάτι τελευταίο για την επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια: νομίζω ότι αποτελεί ένα πολύ σημαντικό θέμα, το οποίο θα πρέπει επίσης να διευθετηθεί μεταξύ ημών, διότι μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες είναι ότι το 0,7 % του ΑΕγχΠ ενδέχεται να επιτευχθεί προσθέτοντας προσπάθειες προσαρμογής.

Ήδη, η επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια περιλαμβάνει πολλά θέματα τα οποία αφορούν την προσαρμογή, και αυτό είναι μάλλον φυσιολογικό. Ασφαλώς, αυτό θα συνεχιστεί, αλλά δέον είναι να βρούμε ένα μέσο στάθμισης με το οποίο θα μπορούμε να διακρίνουμε καθαρά τις τρέχουσες προσπάθειες που καταβάλλουμε από τις πρόσθετες προσπάθειες που πρέπει να καταβληθούν για την κλιματική αλλαγή. Θα πρέπει οπωσδήποτε να επανεξετάσουμε το εν λόγω ζήτημα μετά τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης.

  Corien Wortmann-Kool (PPE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, μετά από δέκα χρόνια διαβουλεύσεων, πλησιάζει πλέον η Διάσκεψη στην Κοπεγχάγη σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Μας απομένουν μόνο 50 ημέρες πριν από την επίτευξη μίας φιλόδοξης συμφωνίας με δεσμευτικούς στόχους, όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά και για τις Ηνωμένες Πολιτείες και χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία. Μία φιλόδοξη συμφωνία προϋποθέτει επαρκείς χρηματοδοτικούς πόρους –όπως αναφέρθηκε προ ολίγου– και αυτοί οι πόροι δεν θα αντληθούν μόνο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλες οι χώρες οφείλουν να παράσχουν χρηματοδοτικούς πόρους, ώστε οι αναπτυσσόμενες χώρες να μπορέσουν επίσης να συμμετάσχουν σε μία συμφωνία για το κλίμα. Εξάλλου, η αλληλεγγύη προς τους φτωχότερους πρέπει να εντάσσεται ρητώς σε οιαδήποτε συμφωνία σχετικά με το κλίμα.

Η Επιτροπή έπραξε πολύ σωστά που τάχθηκε επικεφαλής της χρηματοδότησης, αλλά εκείνο στο οποίο ήθελε κυρίως να καταλήξει ο κ. Florenz είναι ότι, στο παρόν Σώμα, επιχειρούμε περισσότερο να πλειοδοτήσουμε ο ένας έναντι του άλλου ως προς το ποιος θα προφέρει τα περισσότερα, και το ερώτημα είναι εάν αυτό βοηθά πραγματικά σε κάτι. Ορθώς θέσατε στα κράτη μέλη την πρόκληση να συμμετάσχουν, και επικροτώ και εγώ τη σουηδική Προεδρία για τις προσπάθειές της. Πλην όμως, οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και οι αναδυόμενες οικονομίες, πρέπει να «βάλουν το χέρι τους στην τσέπη». Μπορείτε να υπολογίζετε στη δική μας στήριξη.

Εντούτοις, πολλά ακόμα απομένουν να γίνουν και στην Ευρώπη. Μολονότι συγκαταλεγόμαστε μεταξύ των παγκόσμιων ηγετικών παραγόντων όσον αφορά τα πρότυπα εκπομπών μας, υστερούμε κατά πολύ έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών σε σχέση με τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα στις τεχνολογικές καινοτομίες και την αειφορία. Θεωρώ ότι τα θετικά κίνητρα για πράσινες επενδύσεις και καινοτομίες εκ μέρους των επιχειρήσεων έχουν περισσότερες προοπτικές από ό,τι ένας νέος ευρωπαϊκός φόρος. Σε μία ιδιαίτερη χρονική στιγμή, άλλωστε, που χρειαζόμαστε επειγόντως περισσότερη δραστηριότητα και εργασία, οι ευρωπαίοι επενδυτές και οι επιχειρήσεις πρέπει να αποκτούν ολοένα και περισσότερα κίνητρα για να συνεισφέρουν και αυτοί σε αυτήν την απαραίτητη στροφή που πρέπει να συντελεστεί στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο.

  Marita Ulvskog (S&D). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Carlgren –ο οποίος εκπροσωπεί σήμερα εδώ το Συμβούλιο– ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας ότι πολλοί τείνουν να ενδώσουν στην απαισιοδοξία ενόψει της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης. Συμφωνώ απολύτως, και ελπίζω πραγματικά ότι μία πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα μπορέσει να διασφαλίσει ότι δεν θα υπερισχύσει η άποψη των απαισιόδοξων, τους οποίους πρέπει να αντιμετωπίσει ο κ. Carlgren, τόσο εντός του υπουργικού συμβουλίου της Προεδρίας του όσο και εντός του ίδιου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Εάν θέλουμε να διαψεύσουμε τους απαισιόδοξους, πρέπει να επιλύσουμε δύο συγκεκριμένα ζητήματα. Το πρώτο, το οποίο έχει ήδη αναφερθεί, αφορά φυσικά τη χρηματοδότηση των προσπαθειών για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η πρόταση της Επιτροπής είναι απλούστατα ανεπαρκής. Οι συνεισφορές της ΕΕ προς τις αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να ανέρχονται τουλάχιστον σε 30 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως έως το 2020, ενώ ήδη από το 2012 πρέπει να παράσχουμε ουσιαστική ενίσχυση για τη θέσπιση μέτρων αναδιάρθρωσης. Φυσικά, η ενίσχυση αυτή πρέπει να είναι συμπληρωματική της τακτικής ενίσχυσης. Η ανακατονομή πόρων που έχουν ήδη δεσμευθεί θα εξέθετε μόνο σε κίνδυνο την ικανότητά μας για την επίτευξη μίας παγκόσμιας συμφωνίας για το κλίμα. Θα ήθελα να ρωτήσω τον κ. Carlgren εάν έχει τη στήριξη του Συμβουλίου όσον αφορά τις υψηλές προσδοκίες του.

Το δεύτερο ζήτημα είναι ότι πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τον στόχο των δύο βαθμών Κελσίου. Εάν θέλουμε να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο, η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 20% δεν είναι επαρκής για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να ζητήσω από τον κ. Carlgren, ως εκπρόσωπο του Συμβουλίου, να δηλώσει ακόμα μία φορά τη θέση του επί του συγκεκριμένου ζητήματος. Πολλοί εξ ημών θεωρούμε απαραίτητη τη μείωση των εκπομπών κατά ένα ποσοστό της τάξης μεταξύ 30% και 40% έως το 2020. Ποιο είναι το ύψος των φιλοδοξιών του Συμβουλίου – εκφράζει ο κ. Carlgren την άποψη του Συμβουλίου;

  Charles Goerens (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, τρία είναι, κατά την άποψή μου, τα βασικά σημεία της παρούσας συζήτησης.

Πρώτον, η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης αποτελεί ένα στοίχημα για το μέλλον. Το στοίχημα αυτό δεν έχει ακόμα κερδηθεί, όπως μόλις επεσήμανε η Προεδρία. Δεν θα ήθελα να υπερβάλω, λέγοντας ότι όλα εξαρτώνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά χωρίς τη δική μας αποφασιστικότητα και αξιοπιστία, όπως προανέφερε η κ. Joly, τίποτα δεν θα επιτευχθεί στον εν λόγω τομέα.

Δεύτερον, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, ώστε να μην προσθέσουμε σύγχυση στην αβεβαιότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διατηρήσει την αξιοπιστία της σε ό,τι αφορά τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το 2005 ανέλαβε μια δέσμευση σχετικά με το ποσοστό της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας, η οποία το 2015 θα πρέπει να ανέλθει στο 0,7%. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να «χαμηλώσουμε» αυτόν τον στόχο.

Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μετριάσουμε αυτήν την υπόσχεση, είτε μέσω περιορισμών στην εν λόγω δέσμευση, όπως μόλις εξήγησα, είτε μέσω ανακατανομής των ποσών που έχουν καταβληθεί υπό τη μορφή επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας με στόχο την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Σκόπιμο είναι να επισημανθεί ότι τα ποσά που αναμένεται να ανακοινωθούν στην Κοπεγχάγη προς διάθεση στις αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να είναι συμπληρωματικοί πόροι. Μόλις αναφέρθηκε το ποσό των 35 δισεκατομμυρίων ευρώ· εμείς μιλούμε για συμπληρωματικό ποσό ύψους 35 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Θα ήταν συνετό εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαλύσει και την παραμικρή αμφιβολία σχετικά με την αποφασιστικότητά της να αγωνιστεί, από τη μία πλευρά, για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας και, από την άλλη, για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση παρεκκλίνει από αυτήν την πορεία, αυτό θα ισοδυναμεί με πολιτική αποτυχία, η οποία αναμφισβήτητα θα υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των αναπτυσσόμενων χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εάν κατορθώσουμε έστω να συμφωνήσουμε επί του σημείου αυτού, η παρούσα συζήτηση δεν θα έχει διεξαχθεί επί ματαίω.

Τρίτον, χρειαζόμαστε τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα, την Ινδία και όλες τις εκβιομηχανισμένες χώρες, αλλά χρειαζόμαστε εξίσου και τις αναδυόμενες χώρες και, φυσικά, τις αναπτυσσόμενες χώρες. Προς τον σκοπό αυτόν, θα ήταν φρόνιμο να εξετάσουμε το ενδεχόμενο δημιουργίας νέων εταιρικών σχέσεων μεταξύ Βορρά και Νότου, ιδίως δε στον τομέα της εναλλακτικής παραγωγής ενέργειας. Η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας για την παραγωγή ηλεκτρισμού στη νότια Μεσόγειο μπορεί να εξελιχθεί, εφόσον το επιθυμούμε, σε ένα από τα μείζονα έργα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αφενός, και της κρίσης της κλιματικής αλλαγής, αφετέρου. Τούτο, όμως, δεν θα πρέπει επ’ ουδενί λόγω να υπονομεύσει τις προσπάθειες που πρέπει να καταβληθούν στο πλαίσιο της αναχαίτισης της αποψίλωσης των δασών, για παράδειγμα, όπου η ευθύνη –και θέλω να το τονίσω ιδιαιτέρως αυτό– των αναδυομένων χωρών, μερικές από τις οποίες είναι μέλη της Ομάδας G20, είναι συντριπτική.

  Satu Hassi (Verts/ALE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ένα φινλανδός ποιητής παρομοίωσε την ανθρωπότητα με επιβάτες σε ένα τρένο με προορισμό την κόλαση, οι οποίοι όμως εστιάζουν την προσοχή τους σε έναν διαπληκτισμό για ένα κάθισμα στην πρώτη θέση. Για μία ακόμα φορά, ήλθε η στιγμή για την ΕΕ να επιδείξει ηγετικές ικανότητες. Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσουμε να αρθεί το αδιέξοδο στο οποίο έχουν περιέλθει οι διαβουλεύσεις για το κλίμα είναι η σύνοδος κορυφής της ΕΕ να υποβάλει την επόμενη εβδομάδα μία προσφορά για τη χρηματοδότηση μέτρων με στόχο την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Εχθές, η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων τάχθηκε υπέρ ενός ποσού ύψους 30 δισεκατομμυρίων ευρώ ως μεριδίου χρηματοδότησης εκ μέρους της ΕΕ. Είναι προφανές ότι το ποσό των 2-15 δισεκατομμυρίων ευρώ που πρότεινε η Επιτροπή δεν είναι επαρκές. Εάν θέλουμε να είμαστε έντιμοι, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την ιστορική μας ευθύνη απέναντι στην κλιματική αλλαγή, καθώς και το γεγονός ότι οι κατά κεφαλήν εκπομπές μας εξακολουθούν να είναι πολλαπλάσιες, επί παραδείγματι, των εκπομπών της Κίνας ή της Ινδίας.

  Peter van Dalen (ECR). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η σύνοδος κορυφής για την κλιματική αλλαγή πρέπει να στεφθεί με επιτυχία, και, συνεπώς, η Ευρώπη οφείλει να εκφράσει τη θέση της ομόφωνα και να θέσει υψηλές βλέψεις στις διαπραγματεύσεις. Η Κοπεγχάγη είναι σημαντική διότι η πλάση του Θεού είναι πολύ ευάλωτη, και πλήττεται βαθιά από τις ενέργειες του ανθρώπου.

Απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή σε ό,τι αφορά τις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι λαοί των χωρών αυτών, αν και έχουν συμβάλει ελάχιστα στην κλιματική αλλαγή, είναι και αυτοί που υφίστανται τη σφοδρότητά της. Σοδειές ξεραίνονται ή συμπαρασύρονται από πλημμύρες, χωριά καταστρέφονται από κυκλώνες, η ανάπτυξη ολόκληρων περιφερειών υποβαθμίζεται εν μία νυκτί. Οι δικές μας εκβιομηχανισμένες χώρες έχουν συμβάλει σημαντικά στην κλιματική αλλαγή, και, επομένως, υπέχουν ευθύνη για την παροχή επαρκούς και βιώσιμης χρηματοδοτικής και τεχνικής ενίσχυσης στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το σχέδιο δράσης του Μπαλί έθεσε το ζήτημα αυτό στις σωστές του διαστάσεις.

Ως εκ τούτου, είναι εξίσου σημαντικό να διαθέσουμε ικανοποιητικούς ευρωπαϊκούς πόρους· αυτό ακριβώς είναι το ζήτημα, άλλωστε. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προτείνουμε να διατεθεί ένα ελάχιστο ετήσιο ποσό ύψους 15 δισεκατομμυρίων ευρώ στο Ταμείο για το κλίμα, συν μία συνεισφορά από τις άλλες μείζονες παγκόσμιες οικονομίες. Διότι και αυτές οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Τέλος, χαίρομαι που ο Προεδρεύων του Συμβουλίου επέστησε την προσοχή στην αποψίλωση των δασών. Θεωρούμε ότι πρόκειται για έναν πολύ σημαντικό τομέα. Η καταπολέμηση της αποψίλωσης των δασών αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

  Kartika Tamara Liotard (GUE/NGL). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η αποψίλωση των δασών συχνά παραμελείται όταν συζητούνται κλιματικά θέματα στο πλαίσιο της αναπτυξιακής βοήθειας. Ευτυχώς, αυτό δεν ισχύει για τη σημερινή συζήτηση στο παρόν Σώμα. Τα δάση, συμπεριλαμβανομένων των τροπικών δασών, εκμηδενίζουν σημαντικό ποσοστό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Η αλλαγή χρήσης γαιών, όπως η αποψίλωση των δασών και η καταστροφή των τροπικών δασών, ευθύνεται τουλάχιστον για το 18% των υφιστάμενων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Ένα άλλο εξίσου καταστροφικό αποτέλεσμα της αποψίλωσης των δασών είναι το γεγονός ότι πολλοί αυτόχθονες πληθυσμοί στις αναπτυσσόμενες χώρες εκδιώκονται από τα εδάφη τους και δεν μπορούν πλέον να καλύψουν τις ανάγκες επιβίωσής τους. Ούτε οι μηχανισμοί καθαρής ανάπτυξης (CDM) λειτουργούν· δηλαδή, η χρηματοδότηση των προγραμμάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου να μπορούμε εμείς να εκπέμπουμε περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα.

Δυστυχώς, ο κόσμος εξακολουθεί να λειτουργεί με τέτοιον τρόπο ώστε να τα συμφέροντα των εύπορων χωρών και των μεγάλων βιομηχανιών να θεωρούνται πιο σημαντικά από την κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη. Η αποψίλωση των δασών πρέπει να τερματιστεί, αλλά σε αυτήν την περίπτωση οι εκβιομηχανισμένες χώρες έχουν μεγαλύτερη υποχρέωση να παράσχουν χρηματοδοτική και τεχνική ενίσχυση στις αναπτυσσόμενες χώρες.

  Oreste Rossi (EFD). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, εχθές το βράδυ, η αντιπροσωπεία της Λίγκας του Βορρά ήταν το μοναδικό πολιτικό κόμμα που καταψήφισε, στην επιτροπή, το εν λόγω ψήφισμα. Το καταψηφίσαμε διότι το θεωρούμε «ευρω-παραλογισμό».

Εν μέσω μίας βιομηχανικής κρίσης, όπως είναι αυτή που διερχόμαστε επί του παρόντος, με την απώλεια ανταγωνιστικότητας και θέσεων εργασίας, η ιδέα του να χρηματοδοτήσουμε την τεχνολογική καινοτομία τρίτων χωρών που είναι οι αναπτυσσόμενες χώρες, ισοδυναμεί με το άγγελμα θανάτου των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Το συγκεκριμένο κείμενο προβλέπει μία πίστωση ύψους 30 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως έως το 2020 για χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία, οι οποίες αποτελούν τους πλέον επικίνδυνους και ανέντιμους ανταγωνιστές μας, και, ταυτόχρονα, ζητεί από τις βιομηχανίες μας να μειώσουν περαιτέρω τις εκπομπές τους, με σοβαρές οικονομικές συνέπειες.

Δεν μπορούμε να μετατρέψουμε τον θεμιτό αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος σε πόλεμο μεταξύ των φτωχών λαών. Όσο υπάρχουν χώρες όπως η Κίνα, η οποία μετατρέπει τη βιομηχανική πολιτική της σε αθέμιτο ανταγωνισμό, δεν μπορεί να εδραιωθεί μία οικολογικά βιώσιμη παγκόσμια αγορά.

Εμείς, στη Λίγκα του Βορρά, στηρίζουμε τους εργαζόμενους, τους επιχειρηματίες και τις γυναίκες που, σε καθημερινή βάση, πρέπει να μάχονται τους κολοσσιαίους βιομηχανικούς ομίλους χωρών οι οποίες δεν έχουν καμία συναίσθηση των κανόνων. «Ναι» στο περιβάλλον, αλλά «Όχι» στη χρηματοδότηση των ανταγωνιστών μας εις βάρος των εργαζομένων μας.

  Zoltán Balczó (NI). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, οι απόψεις διίστανται ως προς το κατά πόσον ο άνθρωπος επηρεάζει την κλιματική αλλαγή. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ουδόλως επηρεάζουμε την κλιματική αλλαγή· και ο στόχος της Διάσκεψης στην Κοπεγχάγη είναι να την μετριάσει. Πιστεύω ακράδαντα ότι το αποτέλεσμα θα κριθεί στο πολιτικό πεδίο.

Τι μέσα μπορούμε να μετέλθουμε ώστε να πείσουμε επιτυχώς τους μεγαλύτερους ρυπαίνοντες να μειώσουν τις εκπομπές τους; Δεν θα το επιτύχουμε στέλνοντας το ηχηρό μήνυμα από την Ευρώπη ότι θα προβούμε σε μειώσεις της τάξης, όχι του 20%, αλλά του 30% και του 40%. Πρέπει να πείσουμε τον μεγαλύτερο ρυπαίνοντα παγκοσμίως, τις Ηνωμένες Πολιτείες, να μειώσει την εκτεταμένη ρύπανση που προκαλεί. Πράγματι, προτάθηκε απόφαση για την εφαρμογή μίας τέτοιας τροπολογίας στην οικεία επιτροπή. Πολλοί ήταν οι αισιόδοξοι που προσδοκούσαν από τον Barack Obama να προβεί σε μείζονες αλλαγές και να μεταβεί στην Κοπεγχάγη. Αντ’ αυτού, παρέστη στη συνεδρίαση της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής στο πλαίσιο της εκστρατείας για το Σικάγο. Χωρίς επιτυχία.

Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δρουν εξ ονόματος των 500 εκατομμυρίων πολιτών της πολλές φορές αδικαιολόγητα. Το ερώτημα είναι γιατί δεν τολμούν να δράσουν αποφασιστικότερα τώρα, δεδομένου ότι μόνο χάρη στη δική τους παρέμβαση θα μπορέσουμε να επιτύχουμε αίσια έκβαση σε ένα παγκόσμιο θέμα, κάτι που δεν μπορεί να επιτευχθεί σε τοπικό επίπεδο.

  Filip Kaczmarek (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, αισθάνθηκα ιδιαίτερα αμήχανος όταν πληροφορήθηκα τα νέα από τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, και, ειδικότερα, από το σχέδιο του τελικού κειμένου, το οποίο δεν περιέχει λύση για ένα καίριο ζήτημα: με ποιον τρόπο η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να ενισχύσει τις φτωχότερες χώρες του κόσμου στις προσπάθειές τους να περιορίσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή;

Πρόκειται, πράγματι, για καίριο ζήτημα. Στο εν λόγω σχέδιο τελικού κειμένου, δεν επαναλαμβάνονται καν τα ποσά που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή – ότι οι ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών στον συγκεκριμένο τομέα εκτιμώνται στα 100 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως έως το 2020, και ποιες ενδέχεται να είναι οι συνεισφορές της ΕΕ επί του ποσού αυτού. Επιπροσθέτως, δεν αναφέρεται καμία απόφαση σχετικά με την πρόταση ενός μηχανισμού συγχρηματοδότησης από τα κράτη μέλη, και γνωρίζουμε ότι οι προτάσεις εν προκειμένω διίστανται σε μεγάλο βαθμό.

Κατανοούμε, ασφαλώς, επιχειρήματα που συνιστούν μεγάλη προσοχή πριν προβούμε σε συγκεκριμένες δηλώσεις και υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να περιμένουμε προτάσεις από άλλες χώρες, ιδιαίτερα από εκείνες που διαθέτουν ισχυρές οικονομίες. Ωστόσο, εάν η ΕΕ θέλει να πρωτοστατήσει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, οφείλει να υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις και συγκεκριμένες λύσεις, πολύ δε περισσότερο επειδή μέρος του προβλήματος είναι εσωτερική μας υπόθεση, όπως ο μηχανισμός συγχρηματοδότησης.

Είναι καθήκον μας να διαπραγματευτούμε μία δίκαιη συμφωνία με τις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι φτωχότερες χώρες του πλανήτη έχουν συμβάλει ελάχιστα στην κλιματική αλλαγή, και, ταυτόχρονα, υφίστανται τις μεγαλύτερες επιπτώσεις αυτής της αλλαγής. Η σημαντική εξάρτηση πολλών εκ των φτωχών χωρών από τη γεωργία και την αλιεία, καθώς και οι περιορισμένες υποδομές τους, δυσχεραίνουν σημαντικά τη θέση τους όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Τα τελευταία τέσσερα έτη, η Αφρική, η οποία αποτελεί τη φτωχότερη ήπειρο και μια από αυτές που έχουν εκτεθεί περισσότερο στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, έλαβε ποσοστό μικρότερο του 12% από τους πόρους που διατίθενται για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Δεν είναι αυτός ο τρόπος για να πειστούν οι συγκεκριμένες χώρες ώστε να συμμετάσχουν πιο ενεργά στην εν λόγω διαδικασία.

  Thijs Berman (S&D). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, στην περιοχή του Ειρηνικού, χιλιάδες άνθρωποι αναγκάζονται να διακινηθούν διότι τα νησιά τους πλημμυρίζουν· στο Σουδάν, τα ζώα εκτροφής πεθαίνουν από τη δίψα. Όλοι έχουμε δει τις φωτογραφίες, και το σημαντικότερο όλων όσον αφορά αυτές και άλλες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ότι ο ρυπαίνων πρέπει να πληρώσει. Τον προσεχή Δεκέμβριο στην Κοπεγχάγη, ο πλανήτης θα βρεθεί αντιμέτωπος με το ιστορικό καθήκον να προσδώσει ουσία σε αυτές τις λέξεις.

Ωστόσο, η Oxfam εκτιμά ότι, μέχρι στιγμής, τα τρία τέταρτα των αλλαγών στις φτωχές χώρες έχουν συντελεστεί από τις ίδιες τις χώρες. Εν τω μεταξύ, το πετρέλαιο εξανεμίζεται απαρεμπόδιστα από αυτές τις αναπτυσσόμενες χώρες, συχνά δε χωρίς να καταβάλλεται η ανάλογη πληρωμή στα δημόσια ταμεία τους. Μελλοντικά, η κλιματική αλλαγή θα κοστίζει στις αναπτυσσόμενες χώρες περισσότερο από 100 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Τα χρήματα αυτά δεν διατίθενται απευθείας για την ανάπτυξη, αλλά για τη δημιουργία προϋποθέσεων ανάπτυξης, καθώς ένα νησί του Ειρηνικού μπορεί να γλιτώσει τη βύθιση χάρη στην πολιτική για το κλίμα ή μπορεί να προληφθεί η απερήμωση ώστε οι κάτοικοι να συνεχίσουν να ζουν και να εργάζονται όπου επιθυμούν.

Φυσικά, υπάρχουν μέτρα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής τα οποία μπορούν να προωθήσουν και την ανάπτυξη των φτωχών χωρών. Η δενδροφύτευση συμβάλλει στην καταπολέμηση της απερήμωσης. Επί του παρόντος, όμως, τα χρήματα που διατίθενται στην πολιτική για το κλίμα προέρχονται κυρίως από πόρους για την αναπτυξιακή πολιτική, και αυτό είναι απαράδεκτο. «Όχι νέοι πόροι», δηλώνει ο Επίτροπος De Gucht. Σωστά, αλλά θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι οι υφιστάμενοι πόροι θα συμπληρωθούν.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες δέχονται επί του παρόντος τριπλό πλήγμα. Οι περισσότερες χώρες τις ΕΕ δεν κατορθώνουν να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους όσον αφορά την αναπτυξιακή πολιτική, η οικονομική κρίση είχε ως συνέπεια τη μείωση των επενδύσεων στις φτωχές χώρες και ο προϋπολογισμός για την ανάπτυξη ακολουθεί πτωτική πορεία. Θα μπορούσε να προστεθεί και ένας τέταρτος παράγοντας: οι ίδιες οι φτωχές χώρες καλούνται να πληρώσουν τη ζημία της κλιματικής αλλαγής, την οποία δεν προκάλεσαν. Πρέπει να καταρρίψουμε αυτήν τη λογική στην Κοπεγχάγη, θεσπίζοντας νέους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς. Απαιτείται επίσης εφεξής συντονισμός μεταξύ της αναπτυξιακής πολιτικής και της πολιτικής για το κλίμα. Αμφότερες θα πρέπει να εναρμονιστούν όσο ποτέ άλλοτε μεταξύ τους. Το σημαντικότερο όλων είναι να αποκτήσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες λόγο σε ό,τι αφορά τη διαφάνεια των δαπανών από το Ταμείο για το κλίμα. Κατά συνέπεια, αυτό το Ταμείο πρέπει να δημιουργηθεί, τόσο για την ΕΕ όσο και για ολόκληρο τον κόσμο.

  Marielle De Sarnez (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, εμείς είμαστε οι κύριοι υπεύθυνοι για την κλιματική αλλαγή, αλλά οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι τα κύρια θύματά της, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ανεπτυγμένες χώρες, που είναι επίσης οι μεγαλύτεροι ρυπαίνοντες, οφείλουν να προβούν σε ορισμένες ισχυρές δεσμεύσεις στην Κοπεγχάγη. Αυτό είναι αναγκαίο για εμάς, αλλά είναι περισσότερο αναγκαίο για τις χώρες του Νότου.

Εδώ και πολύ καιρό, έχει συσσωρευτεί ένα τεράστιο χρέος, ιδίως σε ό,τι αφορά την Αφρική. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οφείλουμε να βρούμε το κατάλληλο επίπεδο χρηματοδοτικής και τεχνολογικής αντιστάθμισης. Η Ευρώπη θα πρέπει να ορθώσει το ανάστημά της, ακόμα και αν αυτό είναι επώδυνο για τους συμπολίτες μας. Θα πρέπει να συνδράμουμε αυτές τις χώρες να προσαρμόσουν τις οικονομίες τους στην κλιματική αλλαγή και να την καταπολεμήσουν, αλλά θα πρέπει επίσης να συλλάβουμε μία ριζικά διαφορετική αναπτυξιακή πολιτική. Η Αφρική χρειάζεται μία προστατευμένη αγορά, εάν θέλουμε να αναδυθεί τελικά μία βιώσιμη γεωργία. Η Αφρική πρέπει να προστατεύσει τα δάση της, το έδαφός της και τους πόρους της από τη λεηλασία των ανεπτυγμένων χωρών. Η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης θα στεφθεί με επιτυχία μόνον εάν κατορθώσουμε να στείλουμε αυτό το μήνυμα της κοινής ευθύνης και αλληλεγγύης.

  Yannick Jadot (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η κλιματική αλλαγή έχει ήδη προκαλέσει 300 000 θανάτους και θα προκαλέσει εκατομμύρια άλλους στο μέλλον.

Η αδράνεια συνιστά έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Πρόκειται για μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, αλλά οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε πραγματικό αδιέξοδο. Εντούτοις, χώρες όπως η Ιαπωνία, η Αυστραλία, η Νορβηγία, η Κίνα, η Βραζιλία και η Νότια Αφρική καταβάλλουν προσπάθειες, οι οποίες είναι ανάλογες των ευθυνών τους. Δεν ισχύει το ίδιο για τις Ηνωμένες Πολιτείες, και, δυστυχώς, δεν ισχύει πλέον το ίδιο ούτε για την Ευρώπη. Η επέκταση των φιλοδοξιών της Ευρώπης σε ολόκληρο τον κόσμο αναμένεται να οδηγήσει σε αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 4 βαθμούς Κελσίου. Αυτό είναι τελείως απαράδεκτο. Ωστόσο, ο κλειδοκράτορας της Κοπεγχάγης είναι η Ευρώπη.

Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, εάν η ευρωπαϊκή σύνοδος κορυφής, ενεργώντας σύμφωνα με τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, λάβει τις ορθές αποφάσεις στα τέλη του μήνα, τότε η Ευρώπη θα μπορέσει να προωθήσει τις διαπραγματεύσεις – με στόχους τη μείωση των εκπομπών κατά 30% και τη δέσμη μέτρων ενίσχυσης ύψους 35 δισεκατομμυρίων ευρώ για τις χώρες του Νότου.

Κύριε Πρόεδρε, ο τρόπος με τον οποίο ορισμένα κράτη μέλη χρησιμοποιούν σήμερα την ενίσχυση για τις χώρες του Νότου ως διαπραγματευτικό μέσο, είναι, κατά την άποψή μας, απολύτως σκανδαλώδης. Η δυστυχία των χωρών του Νότου δεν αποτελεί αντικείμενο διαπραγμάτευσης.

  Sajjad Karim (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η επίτευξη διεθνούς συναίνεσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι καίριας σημασίας. Η σύνοδος κορυφής της Κοπεγχάγης μας δίνει μία ευκαιρία. Ας αναλογιστούμε, όμως, για λίγο τα προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη αυτή η σύνοδος κορυφής. Οι ΗΠΑ, η ισχυρότερη οικονομία παγκοσμίως, δεν συμφώνησε επί συγκεκριμένων μειώσεων για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για το 2020, και πλείστα άλλα εκβιομηχανισμένα έθνη εκφράζουν αμφιβολίες ως προς το κατά πόσον είναι εφικτό να εφαρμοστούν τα απαιτούμενα φιλόδοξα μέτρα.

Ας είμαστε σαφείς: δεν έχουμε ουσιαστικά καμία επιλογή. Η ΕΕ ενήργησε θαρραλέα, θέτοντας φιλόδοξους στόχους για το 2020 και το 2050, και τώρα πρέπει να παροτρύνουμε και τους άλλους να ενεργήσουν κατά τον ίδιο τρόπο. Δεν μπορούμε να εκπληρώσουμε τους στόχους μας χωρίς τη συνεργασία των άλλων κρατών. Η δημιουργία μίας αποτελεσματικής παγκόσμιας αγοράς άνθρακας είναι ζωτικής σημασίας, το ίδιο και η επίτευξη διεθνούς συναίνεσης, εάν θέλουμε να αποτρέψουμε τον κίνδυνο μέτρων προστατευτισμού σχετικά με τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα εντός της ΕΕ. Στην Κοπεγχάγη, πρέπει να ενθαρρύνουμε όλες τις εθνικές κυβερνήσεις των μεγάλων εκβιομηχανισμένων κρατών να υιοθετήσουν μια τολμηρή ηγετική στάση. Μολονότι οι μεμονωμένες πολιτείες στις ΗΠΑ έχουν αρχίσει να λαμβάνουν μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, απουσιάζει θλιβερά ο ηγετικός ρόλος της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Για το μέλλον του πλανήτη μας, οφείλουμε να αναπτύξουμε μια εταιρική σχέση με τις ΗΠΑ και τις αναδυόμενες οικονομίες, όπως η Ινδία και η Κίνα.

Μπορούμε να ενθαρρύνουμε τα αναπτυσσόμενα κράτη να ακολουθήσουν μία διαφορετική, λιγότερο επιβλαβή για το περιβάλλον, οδό για την εκβιομηχάνισή τους. Έχουν ακόμα χρόνο ώστε να επιλέξουν μία νέα προσέγγιση που θα είναι λιγότερο επιβλαβής για το περιβάλλον, και οφείλουμε να τα βοηθήσουμε στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη των υποδομών προς την επίτευξη αυτού του σκοπού.

  João Ferreira (GUE/NGL). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, η προσέγγιση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής δεν λαμβάνει υπόψη ορισμένες πολύ σημαντικές πτυχές και, το σημαντικότερο είναι ότι οι αποκαλούμενες «λύσεις της αγοράς» την έχουν στρεβλώσει. Επί του παρόντος, τα ορυκτά καύσιμα καλύπτουν σχεδόν το 85% των ενεργειακών αναγκών σε παγκόσμια κλίμακα. Μια συνεπής προσέγγιση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής θα πρέπει να εστιάζει στη μείωση αυτής της εξάρτησης. Μολαταύτα, το βασικό μέσο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, ήτοι η εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, όχι μόνο δεν θα συμβάλει στον μετριασμό της εν λόγω εξάρτησης· αλλά αντίθετα θα αποβεί αυτό καθεαυτό εμπόδιο στην αναγκαία μεταβολή του ενεργειακού προτύπου.

Η εμπειρία μάς έχει διδάξει ότι η εμπορία των δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα δεν οδηγεί σε μείωση της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου· μάλλον το αντίθετο. Διάφορα παραδείγματα διαψεύδουν την ικανότητα της αγοράς να ελέγξει τις εκπομπές, ενώ άλλα καταδεικνύουν την αναποτελεσματικότητα της κανονιστικής ρύθμισης και των στοχευμένων επενδύσεων, ιδίως σε σχέση με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και την προστασία του.

Τα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα είναι πολλά και διάφορα, και είναι τόσο σοβαρά που απειλούν την ύπαρξη της ζωής στον πλανήτη, όπως την γνωρίζουμε· ωστόσο, είναι μάλλον απίθανο να βρεθεί μία λύση στο πλαίσιο του παράλογου συστήματος το οποίο και τα δημιούργησε.

  Godfrey Bloom (EFD). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δράττομαι της ευκαιρίας για να ευχηθώ καλή επιτυχία στις πόλεις της ανατολικής Ευρώπης με αφορμή την πρώιμη έναρξη της χιονοδρομικής περιόδου, καθώς το χιόνι και ο πάγος έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους στις περιοχές αυτές. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει φυσικά, σύμφωνα πλέον και με την επιβεβαίωση της ανεξάρτητης επιστήμης, ότι ο πλανήτης στην πραγματικότητα ψύχεται, και έχει ξεκινήσει να ψύχεται από το 2002, και ότι οι θερμοκρασίες έχουν παραμείνει στα ίδια επίπεδα από το 1998. Συνεπώς, σήμερα εδώ όλοι εμείς μιλάμε για κάτι που στην πραγματικότητα δεν συμβαίνει.

Έχω ακούσει κατ’ επανάληψη βουλευτές του παρόντος Κοινοβουλίου να αναφέρονται στο διοξείδιο του άνθρακα ως ρυπογόνο παράγοντα. Ρυπογόνος παράγοντας! Μα πρόκειται για ένα ζωογόνο φυσικό αέριο. Μου δημιουργείται η εντύπωση ότι ορισμένοι συνάδελφοι βουλευτές του ΕΚ στερούνται στοιχειώδους εκπαίδευσης.

Μήπως το θέμα εδώ είναι το πώς θα μπορέσει το κράτος να βάλει το χέρι του στην τσέπη των απλών πολιτών για να τους επιβάλει ακόμα περισσότερους φόρους; Μήπως πρόκειται τελικά για ένα ζήτημα πολιτικού ελέγχου; Μήπως πρόκειται ουσιαστικά για ένα ζήτημα πολιτικής και κερδοφόρων συναλλαγών; Όλη η υπόθεση είναι ένα παραμύθι – αυτή η κάλπικη θεωρία, αυτή η παιδαριώδης ανοησία ότι το ανθρωπογενές διοξείδιο του άνθρακα προκαλεί την υπερθέρμανση του πλανήτη. Παρακαλώ, αρκετά πια! Πριν καταστρέψουμε οριστικά και αμετάκλητα την παγκόσμια οικονομία.

  George Becali (NI). – (RO) Τοποθετώ τον εαυτό μου μαζί με τους βουλευτές του ΕΚ που πιστεύουν ότι η γεωργία αποτελεί τη λύση και όχι απλά και μόνο την αιτία της κλιματικής αλλαγής. Πιστεύω δε ότι αυτή συγκαταλέγεται μεταξύ των θυμάτων αυτού του φαινομένου, διότι η ξηρασία και οι πλημμύρες πλήττουν μεν όλους εμάς στην Ευρώπη με ολοένα αυξανόμενη συχνότητα, αλλά ο αντίκτυπός τους γίνεται κατά κύριο λόγο αισθητός από τους γεωργούς.

Τοποθετώ επίσης τον εαυτό μου μαζί με τους βουλευτές του ΕΚ που εκτιμούν ότι χρειαζόμαστε και μια κοινή γεωργική πολιτική για το μέλλον. Την χρειαζόμαστε προκειμένου να μπορέσουμε να αναπτύξουμε νέες μορφές και νέες μεθόδους παραγωγής για να αποκαταστήσουμε τη γεωργική και εξημερωμένη βιοποικιλότητα η οποία έχει ήδη απολέσει το 70% των ειδών της από την αρχή αυτής της χιλιετίας. Όταν αναφερόμαστε στη γεωργία, αναφερόμαστε σε ζωντανούς οργανισμούς, αρχής γενομένης από το έδαφος ενώ ακολουθούν τα φυτά, ιδιαίτερα τα δέντρα, τα δάση και οι βοσκότοποι. Θέλω να ελπίζω ότι αυτό το είδος μηνύματος και προσέγγισης θα καταστεί σαφέστατο στην Κοπεγχάγη σε δύο μήνες από σήμερα, και ότι η πολιτική της ΕΕ στον εν λόγω τομέα θα εξεταστεί με συγκεκριμένο και στρατηγικό τρόπο, καθώς και με δημοσιονομικά στοιχεία, ώστε η γεωργία να θεωρηθεί ότι αποτελεί τη λύση, όπως ανέφερα στην αρχή της ομιλίας μου.

  Richard Seeber (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η παρούσα συζήτηση αφορά την πολιτική και όχι τη θρησκεία. Για τον λόγο αυτόν, θα ήθελα να κάνω μία διάκριση μεταξύ γεγονότων και εμπειρικών πεποιθήσεων, από τη μία πλευρά, και υποθέσεων, από την άλλη. Είναι γεγονός ότι η θερμοκρασία του πλανήτη έχει αυξηθεί κατά περίπου 0,7°C σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή. Είναι επίσης γεγονός, ωστόσο, ότι η θερμοκρασία δεν έχει αυξηθεί σχεδόν καθόλου κατά τα δέκα τελευταία έτη.

Ένα πρόσθετο γεγονός είναι ότι η Κοπεγχάγη αποτελεί μία διεθνή διάσκεψη και ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα της Κοινότητας αντιστοιχούν περίπου στο 17% των συνολικών εκπομπών του πλανήτη. Η Κοινότητα εφαρμόζει ήδη συναφή νομοθεσία, η οποία απαιτεί την μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 20% έως το 2020.

Ας εξετάσουμε τώρα τις υποθέσεις. Σύμφωνα με μία υπόθεση, η θερμοκρασία του πλανήτη θα συνεχίσει να αυξάνεται. Βάσει μίας δεύτερης υπόθεσης, υπάρχει άμεση σύνδεση μεταξύ των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και του διοξειδίου του άνθρακα που περιέχεται στον ατμοσφαιρικό αέρα και της αύξησης της θερμοκρασίας, ενώ σύμφωνα με μία τρίτη υπόθεση, η ανθρωπότητα ενδέχεται να ασκεί πραγματική επιρροή στο διοξείδιο του άνθρακα που περιέχεται στον αέρα. Υπάρχουν διάφορες επιστημονικές απόψεις επί του θέματος αυτού. Πρόκειται για ένα δίλημμα με το οποίο εμείς, ως πολιτικοί, βρισκόμαστε αντιμέτωποι, και οφείλουμε να λάβουμε μία απόφαση για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Εντούτοις, θα ήταν χρήσιμο να λάβουμε υπόψη και μία δεύτερη παρατήρηση, προκειμένου να προσανατολιστούμε κατάλληλα για τη χάραξη της πολιτικής μας, και αυτή η παρατήρηση είναι ότι όλες οι κοινωνίες που αξιοποιούν αποδοτικά την ενέργεια και τους πόρους τους είναι επιτυχημένες. Υπό αυτό το πρίσμα, θα πρέπει εύλογα να εφαρμόσουμε μία πολιτική η οποία θα μας καθιστά αποδοτικούς στον τομέα της ενέργειας και των πόρων, και μάλιστα σε κοινοτικό επίπεδο, ούτως ώστε να συνεχίσουμε να πρωταγωνιστούμε διεθνώς από πλευράς οικονομικής πολιτικής, προσφέροντας επίσης βοήθεια και στα άλλα κράτη, ιδίως τα λιγότερο ανεπτυγμένα κράτη, ώστε να ακολουθήσουν την ίδια οδό.

Εάν τώρα εξετάσουμε τη μεταβίβαση των χρηματοδοτικών πόρων που βρίσκονται υπό συζήτηση εν προκειμένω, το καίριο σημείο είναι ότι αυτοί θα πρέπει να υπόκεινται σε επισταμένο έλεγχο και να εξαρτώνται από όρους, διότι, διαφορετικά, το μόνο που κάνουμε είναι να ανοίγουμε έναν δεύτερο δρόμο για την αναπτυξιακή βοήθεια.

  Linda McAvan (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν νομίζω ότι ο Godfrey Bloom άκουσε τον ομιλητή της BNP, αλλά εάν τον άκουγε, θα διαπίστωνε ότι οι απόψεις τους συγκλίνουν πάρα πολύ, όπως άλλωστε ανέκαθεν υποπτευόμουν. Η μία ομιλία ήταν πιστό αντίγραφο της άλλης.

Έγινε λόγος για κάποια σφυγμομέτρηση. Στην πραγματικότητα, σε πρόσφατη δημοσκόπηση, περισσότεροι από τα δύο τρίτα των Ευρωπαίων δήλωσαν ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, και το 20% εξ αυτών δήλωσαν ότι αποτελεί ένα αρκετά σοβαρό ζήτημα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ειδικότερα, στην ίδια ερώτηση, το 51% των πολιτών δήλωσαν ότι πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα και 30% εξ αυτών δήλωσαν ότι πρόκειται για ένα αρκετά σοβαρό ζήτημα. Σύνολο: 81%. Ουσιαστικά, μόνο το 10% των Ευρωπαίων δήλωσε ότι αυτό δεν είναι καθόλου σοβαρό ζήτημα. Οι δημοσκοπήσεις της κοινής γνώμης καταδεικνύουν ότι οι πολίτες στην Ευρώπη όντως ενδιαφέρονται για την κλιματική αλλαγή και ότι όντως κατανοούν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα παραδοσιακά κόμματα στο παρόν Σώμα στηρίζουν το Συμβούλιο και την Επιτροπή στην Κοπεγχάγη και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στηρίξαμε, πέρυσι, τη δέσμη νομοθετικών μέτρων.

Εχθές το βράδυ, στο πλαίσιο της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, οι βουλευτές υπερψήφισαν, με 55 ψήφους υπέρ και 1 ψήφο κατά, τη στήριξη μίας φιλόδοξης διαπραγματευτικής θέσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Από χρηματοδοτικής πλευράς, η οποία είναι εξαιρετικά σημαντική αυτήν την εβδομάδα –και γνωρίζουμε ότι οι υπουργοί Οικονομικών συνεδριάζουν σήμερα– θέλουμε πόρους, συμπληρωματικότητα, όχι διπλούς υπολογισμούς και δομές χρηστής διακυβέρνησης.

Ενίοτε στη ζωή, βλέπει κανείς πράγματα που δεν τα ξεχνά ποτέ. Πριν από τρία χρόνια περίπου, η Fiona Hall και εγώ μεταβήκαμε στη βόρεια Κένυα. Επισκεφθήκαμε μία από τις φτωχότερες κοινότητες της περιοχής, όπου συναντήσαμε βοσκούς. Συναντήσαμε νεαρές γυναίκες –κορίτσια– που παντρεύονταν σε ακόμα νεαρότερες ηλικίες στη βόρεια Κένυα. Γιατί; Επειδή όταν μία νεαρή γυναίκα παντρεύεται στην Κένυα, ο πατέρας της, ο οποίος δίνει την κόρη του ως νύφη, λαμβάνει ως αντάλλαγμα αγελάδες διότι τα βοοειδή είναι το νόμισμα της περιοχής. Τα βοοειδή σπανίζουν πλέον ως αγαθό στη βόρεια Κένυα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να διαγράψουμε τη φτώχεια από την Ιστορία, εκτός εάν αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή· και το παρόν Σώμα έχει καθήκον να ανταποκριθεί σε αυτήν την έκκληση.

  Marit Paulsen (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, εάν εξετάσουμε ολόκληρη την παραγωγική αλυσίδα, θα δούμε ότι το 40% περίπου όλων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου προέρχεται από την παραγωγή τροφίμων. Σε αυτό το πλαίσιο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο μέγας εγκληματίας είναι η γεωργία. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η γεωργία και η δασοκομία αποτελούν ίσως από τους σημαντικότερους τομείς που πρέπει να εξετάσουμε, εάν θέλουμε να καταπολεμήσουμε το πρόβλημα των εκπομπών. Ωστόσο, για να το πράξουμε αυτό, πρέπει εμείς, οι εύπορες χώρες, να φανούμε αρκετά γενναίες, προκειμένου να καθιερώσουμε νέες τεχνολογίες και να αφήσουμε πίσω μας την εμπειρία του παρελθόντος. Πρέπει να αλλάξουμε τη γεωργική μας πολιτική ώστε να μην «πετάμε» πλέον τα προϊόντα μας στις αγορές των αναπτυσσόμενων χωρών. Αυτό θα ήταν ενδεχομένως ένα από τα πλέον χρήσιμα μέτρα που θα μπορούσαμε να λάβουμε ώστε να βοηθήσουμε τη γεωργία της Αφρικής να σταθεί στα δικά της πόδια και να ελευθερώσουμε τις γυναίκες της Αφρικής.

  Carl Schlyter (Verts/ALE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Carlgren, συμμετέχετε συστηματικά στις συζητήσεις του παρόντος Σώματος με ωραίες ομιλίες· έχουν όμως ουσιαστικό περιεχόμενο; Στις αναπτυσσόμενες χώρες, η ξηρασία καταστρέφει τη γη και οι ασθένειες εξαπλώνονται. Ο αριθμός των προσφύγων λόγω κλίματος αυξάνεται συνεχώς. Τους ζητάτε να χαμογελούν μπροστά στον θάνατο;

Μπορείτε να αντιστρέψετε την απαισιοδοξία, που εσείς, το ίδιο το Συμβούλιο, δημιουργείτε, προβαίνοντας σε ορισμένες συγκεκριμένες υποσχέσεις. Διερωτώμαι, λοιπόν: θα προσφέρετε 35-40 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως στο πλαίσιο μίας νέας ενίσχυσης για τη λήψη μέτρων για το κλίμα; Θα αποκλείσετε την πυρηνική ενέργεια και τη δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα από προγράμματα που κρίνονται επιλέξιμα για ενίσχυση; Θα δεχθείτε την υποχρεωτική αδειοδότηση σημαντικών πράσινων τεχνολογιών για τις φτωχότερες χώρες; Θα διασώσετε τα δάση απορρίπτοντας τα μέσα του προγράμματος REDD που βασίζονται στην αγορά; Εάν μπορείτε να υποσχεθείτε τα ανωτέρω, τότε θα μπορέσετε να επιτύχετε και τη μείωση του 40% – και τότε θα βγούμε όλοι από αυτήν την αίθουσα με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μας.

  Konrad Szymaρski (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η θέση του Κοινοβουλίου επί της παγκόσμιας κατανομής των ευθυνών σχετικά με τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στερείται, δυστυχώς, ισορροπίας όσον αφορά τις δαπάνες που συνεπάγεται αυτή η μείωση. Εγκρίνοντας το εν λόγω ψήφισμα, υπονομεύουμε τη δέσμη μέτρων για το κλίμα, για την οποία οι διαπραγματεύσεις ήταν εξαιρετικά δύσκολες, και της οποίας το κόστος βαρύνει επί του παρόντος δυσανάλογα τα κράτη μέλη της κεντρικής Ευρώπης. Εάν εγκρίνουμε τις λύσεις που προτάθηκαν σήμερα, θα οξύνουμε περαιτέρω την ανισότητα. Προσπαθούμε να επιβάλουμε στα κράτη μέλη κανόνες οι οποίοι είναι ολέθριοι για τις οικονομίες τους, χωρίς να απαιτούμε, ταυτόχρονα, τίποτα συγκεκριμένο από τις χώρες που έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη για τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτό είναι άδικο και ατελέσφορο. Χωρίς αναλογική κατανομή, το μόνο που θα κατορθώσουμε είναι να ενισχύσουμε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Κίνας, της Ινδίας και της Βραζιλίας.

Το συγκεκριμένο ψήφισμα, όμως, προχωρά ακόμα παραπέρα – προτείνει την επιδότηση των φτωχότερων χωρών. Το ποσό των 330 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2020 ισοδυναμεί με μια συνεισφορά ύψους από 16,5 δισεκατομμύρια ευρώ έως και 40 δισεκατομμύρια ευρώ από μια χώρα όπως είναι η Πολωνία. Αυτό αποτελεί πολιτική παραφροσύνη, η οποία υπονομεύει το οικονομικό νόημα της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, αποτελεί αναποτελεσματική μέθοδο, όπως κατέδειξαν οι προκαταρκτικές εργασίες για την έναρξη της εξαγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από την περιοχή του Kaliningrad που συνορεύει με την Πολωνία. Στην Κοπεγχάγη, δεν αξίζει να υπογραφεί καμία προκαταρκτική συμφωνία εάν οι επιβαρύνσεις που συνδέονται με τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα δεν κατανεμηθούν κατ’ αναλογία σε παγκόσμια κλίμακα.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ΡΟΔΗΣ ΚΡΑΤΣΑ-ΤΣΑΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπρόεδρου

  Marisa Matias (GUE/NGL). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, η εξέταση ενός σχεδίου δράσης για την ενίσχυση των αναπτυσσόμενων χωρών στον τομέα της κλιματικής αλλαγής είναι απλά ένα ζήτημα δικαιοσύνης και ισότητας. Τα αναπτυσσόμενα κράτη αποτελούν τις πλέον πληγείσες χώρες, αν και είναι και αυτές που έχουν συμβάλει ελάχιστα στην κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οφείλουμε να προβούμε σε κάτι περισσότερο από μία δήλωση καλής πρόθεσης. Εάν το πράξουμε αυτό, θα επιδείξουμε αποφασιστικότητα και σοβαρότητα για τα θεμελιώδη ζητήματα όπως είναι η χρηματοδότηση.

Όσο φιλόδοξη και αν είναι η στρατηγική μας, δεν θα μπορέσουμε να έχουμε κανένα είδος συγκεκριμένης πολιτικής εάν δεν καθοριστούν με σαφήνεια τα χρηματοδοτικά ζητήματα. Το Συμβούλιο κάνει λόγο για περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2020. Υπάρχουν διάφορες εκτιμήσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αναφέρουν την ανάγκη για 120 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, κάθε χρόνο, προκειμένου για την ενίσχυση των αναπτυσσόμενων χωρών. Χρειαζόμαστε δικούς μας πόρους και, επομένως, όχι απλά ανακουφιστικά μέτρα. Για τον λόγο αυτόν, είναι ζωτικής σημασίας να καθορίσουμε πώς θα εφαρμοστεί αυτή η χρηματοδότηση και ποιος θα την παράσχει. Πρέπει να έχουμε το σθένος να διευθετήσουμε αυτό το ζήτημα και να εξασφαλίσουμε τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων μερών, συμπεριλαμβανομένου επίσης του ιδιωτικού τομέα και της βιομηχανίας. Ή μήπως ελπίζουμε ότι όλοι αυτοί θα προσφερθούν να συνεισφέρουν σε αυτό το έργο αυτοβούλως;

  Timo Soini (EFD). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, η μαφία της κλιματικής αλλαγής χρησιμοποιεί εύπιστους πράσινους πολιτικούς προκειμένου να μεταβιβάσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από τα φορολογικά έσοδα των ανεπτυγμένων κρατών σε υπερεθνικές εταιρείες που αποκομίζουν τεράστια κέρδη στις αναπτυσσόμενες χώρες, καθώς και σε κρατικές εταιρείες αναπτυσσόμενων χωρών, υπό τη μορφή αυτού του τύπου της κλιματικής αλλαγής που προωθείται επί του παρόντος. Για παράδειγμα, η Κίνα θα μπορούσε κάλλιστα από μόνη της να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της: αποτελεί την πλουσιότερη χώρα στον κόσμο από πλευράς συναλλαγματικών αποθεμάτων.

Η Φινλανδία και η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλουν να διασώσουν τις δικές τους βιομηχανίες χάλυβα, μηχανολογίας και δασοκομίας, ζητώντας τη λήψη μίας απόφασης στην Κοπεγχάγη η οποία θα θεσπίζει ένα ειδικό σύστημα εκπομπών για την επίτευξη των κλιματικών στόχων προκειμένου για τα κλιματικά προϊόντα, αντί των υφιστάμενων στόχων που βασίζονται σε ποσοστά και στην εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Αυτή είναι η πιο δίκαιη επιλογή.

(Χειροκροτήματα)

  Pilar del Castillo Vera (PPE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω το Συμβούλιο και την Επιτροπή. Σχετικά με το θέμα της παρούσας συζήτησης, υπάρχουν ορισμένες βεβαιότητες και πολλές αβεβαιότητες.

Η πρώτη βεβαιότητα –ή το πρώτο κοινό στοιχείο– είναι ότι υπάρχει πλέον μεγάλη σύγκλιση απόψεων ως προς την ανάγκη να μειωθούν οι εκπομπές και να αναπτυχθούν καθαρές πηγές ενέργειας.

Η δεύτερη βεβαιότητα είναι ότι χρειάζεται μία παγκόσμια προσέγγιση ή ένα παγκόσμιο μέσο για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Ως εκ τούτου, οι χώρες που εκπέμπουν το μεγαλύτερο ποσοστό διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα οφείλουν να συμμετάσχουν σε όλες τις διεθνείς συμφωνίες. Στους μείζονες παραγωγούς διοξειδίου του άνθρακα συγκαταλέγονται οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία.

Η τρίτη βεβαιότητα είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θέτει επί τάπητος μία πρόταση που αφορά ένα υποχρεωτικό σύστημα στόχων: 20% ή 30%.

Η τέταρτη βεβαιότητα είναι ότι δεν υπάρχουν εύλογες ενδείξεις, για διάφορους λόγους, ότι οι χώρες που εκπέμπουν το μεγαλύτερο ποσοστό διοξειδίου του άνθρακα θα αποδεχθούν μία συμφωνία αυτού του είδους, και αυτή είναι η πραγματικότητα.

Δεν υπάρχει τόσο πολύ έλλειμμα αισιοδοξίας όταν αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα· η απαισιοδοξία κερδίζει τη μάχη όταν δεν γνωρίζουμε την πραγματικότητα. Μόνον αν αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα θα μπορέσουμε να χαράξουμε μία αποτελεσματική πολιτική· και θα είναι μια πιο αισιόδοξη πολιτική.

Θεωρώ ότι, εφόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση πρωτοστατήσει σε αυτόν τον τομέα, έχει καθήκον να θέσει στο τραπέζι συμπληρωματικά μέτρα και συμπληρωματικές προτάσεις. Κάναμε ήδη λόγο για την Ιαπωνία, και οφείλουμε να αναφέρουμε την επιτυχία προγραμμάτων όπως το πρόγραμμα «Sector Focus», το οποίο αφορά τους πλέον ρυπογόνους βιομηχανικούς κλάδους. Επί τη βάσει μιας διαδικασίας συγκριτικής αξιολόγησης, τα συγκεκριμένα προγράμματα έχουν υλοποιήσει εξαιρετικούς στόχους στην Ιαπωνία. Αυτοί είναι οι ρεαλιστικοί τρόποι αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.

Η Κοπεγχάγη είναι μία ευκαιρία, αλλά μόνο αν την στηρίξουμε στην πραγματικότητα, θα είναι μία ευκαιρία για αποτελέσματα και όχι για ρητορείες.

  Jo Leinen, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, ο Επίτροπος Olli Rehn έδωσε εύσημα στο παρόν Κοινοβούλιο για τις ενέργειές του όσον αφορά τη δέσμη μέτρων για την προστασία του κλίματος, και, στην πραγματικότητα, σκοπεύουμε να διατηρήσουμε τις υψηλές βλέψεις μας.

Εχθές το βράδυ, η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων ψήφισε, με 55 ψήφους υπέρ έναντι 1 ψήφου κατά, την έγκριση ψηφίσματος το οποίο θέτει υψηλούς στόχους για τις διαπραγματεύσεις στην Κοπεγχάγη. Το αποτέλεσμα αυτό δείχνει ότι η άρνηση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής, η παραγνώριση αυτών των θεμάτων, εκπροσωπείται από μία αμελητέα μειοψηφία ατόμων στο παρόν Σώμα, οι απόψεις των οποίων θα πρέπει πράγματι να παραβλεφθούν, και οι οποίοι έχουν εκφράσει πολλές φορές τις απόψεις τους στην παρούσα Αίθουσα, ερχόμενοι ουσιαστικά σε αντίθεση με την άποψη των πολιτών όλων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η προέλευση του διοξειδίου του άνθρακα δεν έχει καμία σημασία για την ατμόσφαιρα της γης. Αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε μία παγκόσμια συμφωνία για κάθε χώρα και όχι –όπως ήδη υποστηρίζεται στην Μπανγκόκ– πολλές συμφωνίες, μία για τις ΗΠΑ, μία για την Ευρώπη και μία για τις αναπτυσσόμενες χώρες – αυτό θα ήταν καταστροφικό. Χρειαζόμαστε ένα παγκόσμιο σύμφωνο κατά της κλιματικής αλλαγής, και αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε επίσης ένα παγκόσμιο σύμφωνο αλληλεγγύης των πλούσιων χωρών προς τις φτωχές χώρες. Τούτο έχει επισημανθεί πολλές φορές.

Η κλιματική αλλαγή αποτελεί μία ευκαιρία για εμάς, αλλά και για τις αναπτυσσόμενες χώρες, προκειμένου να δρομολογήσουμε την ανάπτυξη χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα με νέες τεχνολογίες, παράλληλα με τον εκσυγχρονισμό των υποδομών. Η Ευρώπη πρέπει να συμβάλει στην επίτευξη αυτού του στόχου. Όσον αφορά τη χρηματοδότηση, στηρίξαμε το αίτημα ότι η ΕΕ χρειάζεται 30 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2020 και ότι πρέπει να αναπτύξουμε χρηματοδοτικά μέσα τα οποία να είναι σταθερά και προβλέψιμα. Τα τελευταία δεν πρέπει μόνο να στηρίζονται σε κονδύλια του προϋπολογισμού, αλλά πρέπει να αντλούνται και από άλλους πόρους χρηματοδότησης.

Θέλω να τονίσω, για ακόμα μία φορά, ότι πρέπει να συμπεριληφθούν οι θαλάσσιες μεταφορές και οι αερομεταφορές και ότι, ασφαλώς, τα δάση και η γεωργία έχουν το δικό τους, σημαντικό μερίδιο. Η ανάπτυξη δεν βρίσκεται στον αντίποδα της προστασίας του κλίματος – αντιθέτως, πρέπει να συμβαδίζουν και να συνδυαστούν στο πλαίσιο της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης.

  Gerben-Jan Gerbrandy (ALDE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι μία είναι η λύση στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και αυτή είναι η τεχνολογία. Μόνον οι νέες τεχνολογίες θα μας επιτρέψουν να διατηρήσουμε τον τρόπο ζωής μας. Πλην όμως, η ανάπτυξη της τεχνολογίας συντελείται με πολύ αργό ρυθμό και η διάδοσή της, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, είναι εξαιρετικά βραδεία. Το κλίμα αποτελεί ένα παγκόσμιο πρόβλημα, το οποίο όμως δεν αντιμετωπίστηκε μέσω της κοινής χρήσης των καλύτερων διαθέσιμων τεχνολογιών. Η αποτυχία μας στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου του Κιότο ήταν παταγώδης· ας διδαχθούμε, λοιπόν, από την εμπειρία μας.

Οφείλουμε, φυσικά, να λάβουμε υπόψη την πνευματική ιδιοκτησία. Ειδικά οι επιχειρήσεις που βρίσκονται στην εμπροσθοφυλακή μιας τέτοιας ανάπτυξης πρέπει να ενθαρρύνονται και να επιβραβεύονται αναλόγως. Εντούτοις, αυτές οι γνώσεις θα πρέπει να διαδίδονται ταχύτερα. Για τον σκοπό αυτόν, έχει δημιουργηθεί ένα Ταμείο σχετικά με το πρόβλημα του όζοντος βάσει του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ, και έχει προταθεί η ιδέα ενός Πολυμερούς Ταμείου Τεχνολογιών για το Κλίμα. Θα μπορούσαν η Επιτροπή και το Συμβούλιο να διατυπώσουν τις απόψεις τους για το συγκεκριμένο ζήτημα;

Τέλος, είναι πολύ σημαντικό να σταματήσει η αποψίλωση των δασών σε ό,τι αφορά τις αναπτυσσόμενες χώρες, ωστόσο, υποθέτω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σήμερα διχασμένη ως προς τον ρόλο των δασών, ιδιαίτερα λόγω της Σουηδίας, της Φινλανδίας και της Αυστρίας. Πώς μπορούμε να παροτρύνουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες να σταματήσουν την αποψίλωση των δασών, όταν ακόμα και η ίδια η ΕΕ τηρεί διφορούμενη στάση έναντι των δικών της δασών της; Θα άκουγα ευχαρίστως τα σχόλια του κ. Carlgren επί αυτού του θέματος.

  Bas Eickhout (Verts/ALE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, συζητούμε για την κλιματική αλλαγή, αλλά θα έπρεπε να συζητούμε για τους ανθρώπους που πλήττονται περισσότερο από αυτήν, ήτοι για τους πολίτες των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών. Στις Μαλδίβες οι άνθρωποι πασχίζουν να αυξήσουν τη στάθμη της θάλασσας και στο Σουδάν αγωνίζονται για τη γονιμότητα του εδάφους.

Η Επιτροπή συνεχίζει να πιστεύει ότι οι παράγοντες της αγοράς θα συνεισφέρουν σημαντικά για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Εντούτοις, εάν συνομιλήσει κάποιος με όλους τους επενδυτές, επιμένουν να επαναλαμβάνουν το ίδιο πράγμα: «Ναι, δίνουμε χρήματα, αλλά κυρίως στις αναδυόμενες οικονομίες. Δεν πρόκειται να επενδύσουμε σε ευάλωτες χώρες». Αυτές, άλλωστε, είναι ασταθείς αγορές, και τα επενδυτικά έργα για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή είναι περιορισμένης κλίμακας. Οι επενδυτές δεν διαθέτουν τα χρήματά τους για τέτοιου είδους επενδύσεις.

Τώρα πλέον πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές ότι η δημόσια χρηματοδότηση πρέπει να διοχετευθεί στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες. Η Παγκόσμια Τράπεζα δηλώνει ρητά ότι το επίμαχο ποσό πρέπει να ανέλθει σε 80 τουλάχιστον δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι πλέον καιρός η ΕΕ να επιδείξει σοβαρή ηγετική στάση, υποβάλλοντας μία αξιόλογη προσφορά και όχι προσφέροντας το αόριστο ποσό των 2-15 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η ΕΕ οφείλει απλούστατα να ακολουθήσει το παράδειγμα του Κοινοβουλίου και να υποβάλει προσφορά ύψους τουλάχιστον 30 δισεκατομμυρίων ευρώ.

  James Nicholson (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Διάσκεψη στην Κοπεγχάγη σχετικά με την κλιματική αλλαγή τον ερχόμενο Δεκέμβριο μας παρέχει μία μοναδική ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε αυτό το μαζικό και τεράστιο πρόβλημα. Εξετάζοντας τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη, καθίσταται προφανές ότι ο αναπτυσσόμενος κόσμος πληρώνει το τίμημα της περιβαλλοντικής ζημίας που προκαλούν τα πλουσιότερα έθνη.

Η κλιματική αλλαγή δεν είναι το μοναδικό περιβαλλοντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, αλλά είναι επιτακτική η ανάγκη να επιχειρήσουμε να το επιλύσουμε στην Κοπεγχάγη. Προσφέρεται η ευκαιρία στην ΕΕ να μιλήσει με μια φωνή και να αναζητήσει λύσεις σε ένα πρόβλημα το οποίο μας αφορά όλους. Όλες οι χώρες πρέπει να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί για την επίτευξη των στόχων και της βιώσιμης ανάπτυξης. Πρέπει να υποστηρίξουμε και να ενθαρρύνουμε τον αναπτυσσόμενο κόσμο, αλλά οι στόχοι που θα τεθούν για τα εν λόγω έθνη πρέπει να είναι ρεαλιστικοί.

Ξέρω ότι υπάρχουν κάποιοι που έχουν διαφορετική άποψη από τη δική μου, αλλά δεν θεωρώ ότι έχουμε τη δυνατότητα να περιμένουμε 50, 60 ή 70 χρόνια για να καταλήξουμε σχετικά με το ποιος έχει δίκαιο και ποιος έχει άδικο. Έχουμε μια ευθύνη σήμερα, να δράσουμε τώρα ώστε να κάνουμε ό,τι μπορούμε όσο βρισκόμαστε εδώ.

  John Stuart Agnew (EFD). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, τι ανακούφιση που έχουν πάψει να καίνε τους αιρετικούς, ειδάλλως θα είχα ήδη γίνει παρανάλωμα του πυρός. Με καίει, όμως η αντίθεσή μου προς την έννοια της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής.

Η περιεκτικότητα της ατμόσφαιράς μας σε διοξείδιο του άνθρακα είναι μόλις 0,038% και μόνο το 4% του ποσοστού αυτού επηρεάζεται από τη δραστηριότητα του ανθρώπου. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι ζωτική και αναντικατάστατη τροφή για τα φυτά. Όσο περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα προσλαμβάνουν τόσο ταχύτερα μεγαλώνουν. Η έλλειψη αυτού του αερίου είναι πολύ σοβαρότερη από το πλεόνασμά του. Οι ανησυχητικές και εσφαλμένες δηλώσεις που αναφέρουν ότι οιαδήποτε αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα θα προκαλέσει σημαντική άνοδο της στάθμης της θάλασσας χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα από τις τοπικές αρχές για να μην στηρίζουν ξύλινα θαλάσσια οχυρωματικά έργα χαμηλού κόστους. Όταν αυτά τα έργα σαπίζουν μοιραία, μετά από χρήση 40 ετών, δεν πραγματοποιείται καμία ενέργεια για την επισκευή τους με αποτέλεσμα να καταστρέφονται κατοικίες. Αυτό δημιουργεί ένα αίσθημα απόγνωσης στις παράκτιες κοινότητες. Εάν οι ηλεκτρονικές προβλέψεις δεν μπορούν να προβλέψουν σωστά τον καιρό βραχυπρόθεσμα, τότε δεν είναι σε καμία περίπτωση αξιόπιστες για να προβλέπουν μακροπρόθεσμες αλλαγές.

  Romana Jordan Cizelj (PPE). – (SL) Κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον υπουργό Carlgren και τον Επίτροπο De Gucht για τις δηλώσεις στις οποίες προέβησαν, αλλά υπάρχει κάτι ακόμα που μου εμπνέει ανησυχία. Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι συζητούμε για ποσοτικούς στόχους οι οποίοι δεν πρέπει να επιτευχθούν πριν από το 2020 και το 2050 αντίστοιχα, ενώ οι πραγματογνώμονες μας προειδοποιούν ότι χρειάζεται να αρχίσουμε να μειώνουμε τις παγκόσμιες εκπομπές ήδη από το 2015. Θα ήθελα να μάθω εάν η Επιτροπή έχει ενδεχομένως παραβλέψει ή εγκαταλείψει αυτόν τον στόχο.

Δεύτερον, στην Κοπεγχάγη θα πρέπει να καταλήξουμε σε μία συνολική συμφωνία, μία συμφωνία που να καλύπτει όλες τις χώρες. Δεν μας αρκεί να επιβάλουμε αυτά τα φιλόδοξα περιβαλλοντικά πρότυπα μόνο στην Ευρώπη, δεδομένου ότι τούτο θα σημαίνει απλώς ότι οι τεχνολογίες που προκαλούν υψηλές εκπομπές θα μεταφερθούν σε άλλα μέρη του πλανήτη. Θα με ενδιέφερε πραγματικά να ακούσω από την Επιτροπή με ποιον τρόπο προτίθεται να εγείρει στις διαπραγματεύσεις το θέμα της ισότιμης κατανομής των βαρών από όλες τις εκβιομηχανισμένες χώρες και ποια επιχειρήματα σκοπεύει να προβάλει ώστε να ενθαρρύνει τις αναπτυσσόμενες χώρες να επωμιστούν τις δικές τους ευθύνες. Με ποιον τρόπο θα αποτρέψουμε τη διαρροή διοξειδίου του άνθρακα; Θα ήθελα ειλικρινά να έχουμε έναν άσο στο μανίκι μας, ένα δυνατό χαρτί στο χέρι μας.

Τρίτον, θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια μας στην πραγματικότητα. Τα ορυκτά καύσιμα αποτελούν την κύρια πηγή εκπομπών και δεν θα μπορέσουμε να τα καταργήσουμε στο άμεσο μέλλον. Θα ήταν ανεδαφικό να προσδοκούμε από τις χώρες να εγκαταλείψουν έτσι απλά τον άνθρακα. Οι ανεπτυγμένες χώρες δεν πρόκειται να το κάνουν, πολύ δε περισσότερο οι αναπτυσσόμενες χώρες. Για αυτόν τον λόγο, στο πλαίσιο των διεθνών διαπραγματεύσεων, πρέπει να εστιάσουμε το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής μας στη συνεχή ανάπτυξη και τη χρήση τεχνολογιών που να επιτρέπουν την αποδοτική αξιοποίηση των ορυκτών καυσίμων, χωρίς την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου. Υπάρχει και κάτι άλλο που η Ευρώπη μπορεί να κάνει αυτήν τη στιγμή: μπορούμε να αυξήσουμε τη χρηματοδότηση για το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο, το οποίο προορίζεται για τους σκοπούς της διεθνούς συνεργασίας στον τομέα της κλιματικής αλλαγής.

  Matthias Groote (S&D). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Carlgren, κυρίες και κύριοι, το θέμα της κλιματικής αλλαγής θα μας απασχολήσει πολύ περισσότερο από ό,τι η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση. Υπάρχουν κοινά στοιχεία – αμφότερες κοστίζουν πολλά χρήματα, και η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης θα πραγματοποιηθεί για την επίτευξη συμφωνίας σχετικά με τα χρηματοδοτικά μέσα για τον τρίτο κόσμο και τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης πρέπει να στεφθεί με επιτυχία, και εμείς μπορούμε να διαδραματίσουμε τον ρόλο που μας αναλογεί σε αυτό. Εχθές κάναμε κάτι θετικό, εγκρίναμε το ψήφισμα στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων με μεγάλη πλειοψηφία, και φρονώ ότι το εν λόγω ψήφισμα θα εγκριθεί επίσης με μεγάλη πλειοψηφία και στο παρόν Σώμα, και ότι, με τον τρόπο αυτόν, θα αλλάξουμε το πολιτικό κλίμα ενόψει της Διάσκεψης στην Κοπεγχάγη. Υπάρχει συχνά και η ψυχολογική πτυχή για την οποία θα πρέπει όλοι να κάνουμε αυτό που μας αναλογεί.

Εξακολουθώ, όμως, να έχω μία συγκεκριμένη ανησυχία. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, εργαστήκαμε για να συμπεριληφθούν οι αερομεταφορές στην εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, και, εν τέλει, το πετύχαμε. Ζητώ, ως εκ τούτου, από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να διασφαλίσουν ότι αυτό το θέμα θα προωθηθεί επιμόνως στην Κοπεγχάγη. Πρέπει να επιτύχουμε μία διεθνή συμφωνία, ούτως ώστε τόσο η ναυτιλία όσο και οι αερομεταφορές να περιληφθούν στο πρωτόκολλο που θα διαδεχθεί το πρωτόκολλο του Κιότο. Και τούτο διότι αυτοί οι δύο τομείς των μεταφορών αναπτύσσονται σε δυσανάλογο βαθμό και συμβάλλουν, επομένως, κατά δυσανάλογο τρόπο στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Δεν θα πρέπει να υπερβούμε το όριο των 2 βαθμών Κελσίου. Σε αυτό ουσιαστικά το σημείο παύουν να υπάρχουν κοινά στοιχεία μεταξύ της χρηματοπιστωτικής κρίσης και της κλιματικής αλλαγής. Εάν υπερβούμε το εν λόγω όριο, θα έχουμε επιφέρει ανεπανόρθωτη ζημία στον πλανήτη μας και αυτό σημαίνει ότι θα πρόκειται για μια ζημία την οποία δεν θα είμαστε σε θέση να αναστρέψουμε.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, οφείλουμε να εξετάσουμε τις δυνατότητες που μπορούν να προκύψουν από την επίτευξη μίας συνολικής διεθνούς συμφωνίας στην Κοπεγχάγη, προκειμένου να ανακόψουμε αποτελεσματικά την κλιματική αλλαγή. Η Ένωση δεσμεύεται να διασφαλίσει ότι το 20% όλων των ενεργειακών αναγκών μας θα προέρχεται από τον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έως το 2020. Η Ευρώπη –συμπεριλαμβανομένης μάλιστα και της χώρας μου, της Ιρλανδίας– μπορεί να πρωτοστατήσει παγκοσμίως για την ανάπτυξη νέων και καινοτόμων τεχνολογιών με βάση το παλιρροϊκό κύμα.

Η ανάπτυξη τέτοιων τεχνολογιών αποτελεί στοιχείο ζωτικής σημασίας για τις στρατηγικές μας όσον αφορά την επίτευξη των στόχων για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα μεγιστοποιήσουμε τη χρηματοδότηση μέσω του έβδομου και όγδοου προγράμματος πλαισίου της ΕΕ για την έρευνα και την τεχνολογία από το τρέχον έτος έως το 2020.

(GA) Οι επενδύσεις στις πράσινες τεχνολογίες θα συμβάλουν στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης στην Ευρώπη σε μία περίοδο οικονομικής κρίσης. Έχουμε επίγνωση των μεγάλων δυσκολιών που θα προκύψουν εάν δεν αποδεχτούμε τις διεθνείς ευθύνες μας. Έχουμε επίγνωση των προκλήσεων που ανοίγονται μπροστά μας. Και θα τις αντιμετωπίσουμε με σταθερότητας και υπευθυνότητα.

  Claude Turmes (Verts/ALE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, γνωρίζετε τη ρώσικη ρουλέτα; Έχετε παίξει ποτέ ρώσικη ρουλέτα; Και βέβαια, όχι, διότι έχετε μία στις έξι πιθανότητες να σκοτωθείτε ή να τραυματιστείτε. Εάν η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης δεν στεφθεί με επιτυχία, δεν έχουμε ούτε 50% πιθανότητες να εκτρέψουμε αυτόν τον πλανήτη από την πορεία του προς την επικίνδυνη κλιματική αλλαγή.

Γιατί έχουμε περιέλθει σε αυτήν την ανεκδιήγητη κατάσταση; Έχουμε χάσει ουσιαστικά είκοσι χρόνια – είκοσι χρόνια από τη μεγάλη διάσκεψη του Ρίο, είκοσι χρόνια με ομάδες πίεσης βρώμικων βιομηχανιών από τον τομέα του πετρελαίου, του άνθρακα και της αυτοκινητοβιομηχανίας. Είκοσι χρόνια με την Κεντροαριστερά στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη να παρεμποδίζει τους Πράσινους και άλλες παρατάξεις να προωθήσουν ένα φιλόδοξο πρόγραμμα δράσης.

Κατά συνέπεια, η ευρωπαϊκή σύνοδος κορυφής την προσεχή εβδομάδα στην Κοπεγχάγη αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για την Κεντροαριστερά στην Ευρώπη –με τη σουηδική Προεδρία του Συμβουλίου, και τη Δανία, καθώς επίσης τη Γαλλία και τη Γερμανία, να κυβερνούνται από πολιτικούς κεντροαριστερών πεποιθήσεων– να ενεργήσει υπεύθυνα.

  Bogusław Sonik (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζεται ως ηγετικός παράγοντας στο διεθνές προσκήνιο για την προαγωγή του διαλόγου σχετικά με τη δράση για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και τον καθορισμό προτεραιοτήτων πολιτικής όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Στο πλαίσιο των προκαταρκτικών εργασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη ενόψει της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης, η Ευρωπαϊκή Ένωση προέβη σε περισσότερες υποσχέσεις από κάθε άλλη περιφέρεια αυτού του πλανήτη. Προς το παρόν, ούτε μία από τις εκβιομηχανισμένες δυνάμεις –οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιαπωνία ή η Αυστραλία– δεν έχει υποβάλει συγκεκριμένη πρόταση, με συγκεκριμένους αριθμούς ή λεπτομερή στοιχεία, τόσο για την ενίσχυση προς τις αναπτυσσόμενες χώρες στις προσπάθειές τους να περιορίσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα όσο και για τη στήριξή τους προς την ανάπτυξη τεχνολογιών ενεργειακής απόδοσης που θα βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Η Ευρώπη θα είναι αξιόπιστος εταίρος στις διαπραγματεύσεις μόνον εάν παρουσιάσει ρεαλιστικές, εφικτές και λογικές προτάσεις, οι οποίες θα αποτελέσουν το εφαλτήριο για την επίτευξη διεθνούς συμβιβασμού και συνεννόησης. Η Ευρώπη χρειάζεται πλέον συμμάχους και στήριξη για τις υπάρχουσες προτάσεις της. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να είμαστε επίσης επιφυλακτικοί σε ό,τι αφορά την αύξηση των υποσχέσεων περί της μείωσης από 20% σε 30%, διότι οι άλλες εκβιομηχανισμένες χώρες δεν δείχνουν τη βούληση να θέσουν για τις ίδιες τόσο φιλόδοξους στόχους, και, από την άλλη, η χρηματοδοτική ενίσχυση για τις αναπτυσσόμενες χώρες θα πρέπει να αποτελέσει ένα ρεαλιστικό εγχείρημα. Δεν θα πρέπει να είναι απλώς μία «λίστα ευχών». Πρέπει να είναι ένα σύστημα παροχής ενίσχυσης, το οποίο να συνάδει με την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης και να παρέχει τη δυνατότητα στους δικαιούχους να σχεδιάζουν τις δράσεις τους.

Υπάρχει και κάτι άλλο, το οποίο είναι σημαντικό από την άποψη των πολιτών της Ευρώπης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η σύνοδος κορυφής στην Κοπεγχάγη, τα ψηφίσματά μας και οι προκαταρκτικές εργασίες του Κοινοβουλίου ενόψει αυτής της συνόδου κορυφής θα πρέπει να συνοδεύονται από ένα σαφώς καθορισμένο σύστημα επικοινωνίας με τους πολίτες, με την κοινωνία. Δεν θέλουμε να δημιουργηθούν φραγμοί ή χάσματα ανάμεσα στην κοινωνία και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ στο σύστημα μετάδοσης των πληροφοριών που αφορούν την υπερθέρμανση του πλανήτη.

  Michael Cashman (S&D). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα διατηρήσω σε χαμηλό επίπεδο τις δικές μου εκπομπές διοξειδίου άνθρακα και θα είμαι σύντομος. Κύριε Επίτροπε, χαίρομαι που σας βλέπω στη θέση σας. Κυρία Προεδρεύουσα, χαίρομαι που σας βλέπω εδώ.

Οι συζητήσεις για το έτος 2020 ή 2050 δεν αρκούν. Χρειαζόμαστε συμφωνία και αποτελέσματα τώρα, διότι η κλιματική αλλαγή απειλεί τη μείωση της φτώχειας. Παρατηρούμε την εκτροπή των προϋπολογισμών της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας από την πορεία της ανάπτυξης. Αυτό είναι απαράδεκτο και θέτει σε κίνδυνο τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας, οι οποίοι πρέπει να υλοποιηθούν. Στην Κοπεγχάγη, θα δούμε τις 27 χώρες να ενεργούν ως μία για να επιτύχουν φιλόδοξους στόχους.

Ακούσαμε σε αυτήν την αίθουσα τις ομιλίες εκείνων που αρνούνται το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής. Επιτρέψτε μου μόνο να πω το εξής: γίνεται λόγος για φυτά και διοξείδιο του άνθρακα· υπάρχει αποψίλωση των δασών και απερήμωση. Τούτο σημαίνει ότι σε ορισμένα μέρη δεν υπάρχει νερό. Δεν υπάρχουν δέντρα. Η κλιματική αλλαγή σκοτώνει. Είναι τόσο απλό. Ας είμαστε σαφείς – τα κράτη μέλη πρέπει να διατηρήσουν το 0,7% του ΑΕΕ για την ανάπτυξη και να μην υπερβούν το 10% αυτού του ΑΕΕ για οιαδήποτε άλλη χρήση, και, εν συνεχεία, να διαθέσουν τους συμπληρωματικούς πόρους που απαιτούνται για την καταπολέμηση και την εξάλειψη της κλιματικής αλλαγής.

  Fiona Hall (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, φοβάμαι ότι οι υπολογισμοί της Επιτροπής σχετικά με τη διεθνή χρηματοδότηση για το κλίμα απλώς θολώνουν τα νερά.

Καταρχάς, υποστηρίχθηκε ότι το 90% των μέτρων για την ενεργειακή απόδοση μπορούν να χρηματοδοτηθούν από τις ίδιες τις αναπτυσσόμενες χώρες. Μιλάμε δηλαδή για 30 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Στην ΕΕ, το μεγαλύτερο εμπόδιο στη θέσπιση μέτρων ενεργειακής απόδοσης τόσο για τις κυβερνήσεις όσο και για τους μεμονωμένους πολίτες είναι η έλλειψη προκαταβολικής χρηματοδότησης. Για ποιον λόγο η Επιτροπή πιστεύει ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες μπορούν να χρηματοδοτήσουν μέτρα ενεργειακής απόδοσης χωρίς προκαταβολική ενίσχυση, όταν τα ίδια τα κράτη μέλη έχουν πασχίσει τόσο πολύ για να το επιτύχουν;

Επιπλέον, η ιδέα ότι η διεθνής αγορά άνθρακα μπορεί να χρηματοδοτήσει πόρους ύψους 38 δισεκατομμυρίων ευρώ είναι ανεδαφική. Διαπιστώσαμε με πόσο αργό ρυθμό τέθηκε σε εφαρμογή το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας (EU ETS ) και πόσο πολύ παρεκτράπηκε η πορεία της τιμής του άνθρακα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Θα χρειαστεί ενδεχομένως να περάσουν πολλές δεκαετίες έως ότου δημιουργηθεί μία επαρκώς λειτουργική διεθνής αγορά άνθρακα, οπότε χρειαζόμαστε ένα νέο και συμπληρωματικό μέσο χρηματοδότησης σήμερα.

  Françoise Grossetête (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, όπως επισημάνθηκε επανειλημμένως από το πρωί, η κλιματική αλλαγή αφορά απλούστατα την απερήμωση και την ξηρασία· αφορά την αποψίλωση των δασών, τις φυσικές καταστροφές, την εξάπλωση της πείνας και της φτώχιας, ιδίως στις χώρες του Νότου, και αφορά επίσης και τα μεταναστευτικά ρεύματα.

Η σύνοδος κορυφής της Κοπεγχάγης πρέπει να αποσπάσει τη δέσμευση των εθνών όλου του κόσμου ώστε να ανευρεθεί μία ισορροπία μεταξύ τεσσάρων σημαντικών στόχων, ο πρώτος εκ των οποίων είναι, ασφαλώς, η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, αλλά τίθεται επίσης το ζήτημα της μη επιβράδυνσης της οικονομίας μας, της αποτροπής του περιβαλλοντικού ντάμπινγκ και της προώθησης νέων ευρωπαϊκών τεχνολογιών.

Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι πρέπει να λάβουμε υπόψη τις φτωχότερες χώρες, θα ήθελα εν προκειμένω να επιστήσω την προσοχή σας στις αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως δε στις πλέον προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες. Η έννοια αυτή δεν αναφέρεται σε διεθνή κείμενα, και οι εν λόγω χώρες υπάγονται στην κατηγορία των αναπτυσσόμενων χωρών. Συνεπώς, δεν θεωρούνται ως χώρες που υποχρεούνται να συνεισφέρουν στην προσπάθεια για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, παρότι αποτελούν ορισμένους από τους μεγαλύτερους καταναλωτές άνθρακα. Αναφέρομαι, ασφαλώς, στην Κίνα, την Ινδία και τη Βραζιλία, οι οποίες πρέπει οπωσδήποτε να αναλάβουν μια δέσμευση στο πλαίσιο της Κοπεγχάγης για την επίτευξη ανάλογων στόχων με εκείνων των εκβιομηχανισμένων χωρών, διότι, για να ακριβολογούμε, πόρρω απέχουν από τις υπόλοιπες αναπτυσσόμενες χώρες.

Οι προσπάθειες για τη μείωση του διοξειδίου του άνθρακα πρέπει να επιμεριθούν υπό τους πλέον δίκαιους όρους. Πρέπει να αποτρέψουμε κάθε στρέβλωση ανταγωνισμού. Επιπροσθέτως, οι διαπραγματεύσεις αυτές πρέπει να αποτελέσουν μια ευκαιρία ώστε να τονωθεί η ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών μας και να καταστεί δυνατή η πραγματοποίηση βασικών επενδύσεων στον τομέα της έρευνας κα της ανάπτυξης.

Στην Κοπεγχάγη, οφείλουμε –και τούτο συνιστά αναγκαιότητα– να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για βιώσιμες εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των χωρών, επί τη βάσει των αμοιβαίων συμφερόντων. Η επιτυχία έγκειται στην προώθηση της διάδοσης των τεχνολογιών στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες σε ανταπόδοση της αναγνώρισης των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και του ανοίγματος των αγορών τους σε αυτές τις τεχνολογίες.

  Enrique Guerrero Salom (S&D). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, οι δύο σοβαρότερες κρίσεις σε ολόκληρο τον κόσμο είναι η φτώχεια και οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής: δύο κρίσεις που θα συνδεθούν ακόμα στενότερα μεταξύ τους στο μέλλον, δύο κρίσεις που θα αποβαίνουν ακόμα πιο καταστροφικές ημέρα με την ημέρα.

Σήμερα υπάρχουν πολύ περισσότεροι φτωχοί άνθρωποι από ό,τι υπήρχαν πριν από έναν χρόνο· δεκάδες χιλιάδες περισσότεροι. Σήμερα οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι σοβαρότερες και εντονότερες από ποτέ.

Απομένει ενάμισης μήνας πριν από τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης, λίγες μόνο εβδομάδες. Στην Κοπεγχάγη πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας. Πρέπει να επικεντρώσουμε τη μεγαλύτερή μας προσπάθεια στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, αλλά χωρίς να χρησιμοποιήσουμε τους πόρους που χρησιμοποιούμε επί του παρόντος για την αναπτυξιακή βοήθεια, χωρίς τους πόρους που χρησιμοποιούμε επί του παρόντος για την εκπαίδευση ή την υγεία.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται και τους δύο τύπους πόρων. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από το 0,7% του ΑΕγχΠ. Αυτό ήταν το μήνυμα που διαβίβασαν διάφοροι ηγέτες κατά την πρόσφατη συνεδρίαση των Ηνωμένων Εθνών. Αυτό ήταν το μήνυμα που διαβίβασε ο πρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης.

  Peter Liese (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, σε μία συγκέντρωση με τη συμμετοχή της αρμόδιας για θέματα υγείας Επιτρόπου, κ. Βασιλείου, και ιατρικών πραγματογνωμόνων από ολόκληρη της Ευρώπη, η οποία πραγματοποιήθηκε προ ημερών στις Βρυξέλλες, συζητήθηκε το θέμα «Υγεία και κλιματική αλλαγή». Ήταν μία πολύ διαφωτιστική εκδήλωση υπό τον τίτλο «Συνταγή για έναν υγιή πλανήτη». Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Ιατρικού Συλλόγου (CPME) χρησιμοποίησε μία εξαιρετικά γλαφυρή εικόνα – ο ασθενής πλανήτης Γη είναι σαν έναν άνθρωπο που πάσχει από μία σοβαρή πάθηση. Όσο καθυστερεί να επέμβει κανείς τόσο επώδυνη γίνεται η θεραπευτική αγωγή, έρχεται δε η στιγμή που είναι πλέον πολύ αργά ακόμα και για θεραπεία. Εκείνη τη στιγμή, ο ασθενής έχει υποστεί βλάβες που είναι μη ανατάξιμες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οφείλουμε να δράσουμε άμεσα κα αποφασιστικά για τον ασθενή πλανήτη Γη. Ελπίζω να συμφωνούμε όλοι σε αυτό.

Είναι επίσης αλήθεια ότι η κλιματική αλλαγή μας επηρεάζει όλους – κάθε χώρα του πλανήτη και κάθε τομέα της ευρωπαϊκής οικονομίας. Διαπιστώνω μία δυσαναλογία – υποχρεώνουμε τους παραδοσιακούς συμμετέχοντες στην ευρωπαϊκή εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα να επωμιστούν πολύ μεγάλες επιβαρύνσεις, αν και αυτοί αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 50% των εκπομπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Χρειαζόμαστε λοιπόν περισσότερους ώμους για να σηκώσουν αυτά τα βάρη – αυτή ήταν η απόφαση που λάβαμε εχθές το βράδυ. Εγκρίναμε επίσης τις τροπολογίες 198 έως 202 σχετικά με τη συμπερίληψη των αερομεταφορών –όπως αναφέρθηκε από τον κ. Groote– και της ναυτιλίας. Το τελευταίο σημείο χρήζει ενδεχομένως επεξεργασίας και διαφοροποίησης, αλλά αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει τελικά να συμμετάσχουν πιο ενεργά στο συγκεκριμένο ζήτημα. Στη σύνοδο κορυφής της ΕΕ λίγο πριν από το Pittsburgh, και στο ίδιο το Pittsburgh, δεν σημειώθηκε καμία απολύτως πρόοδος επί αυτού του θέματος. Το Συμβούλιο και η Επιτροπή οφείλουν να καταβάλουν μεγαλύτερες προσπάθειες προς τη σωστή κατεύθυνση.

Έχω να προσθέσω κάτι τελευταίο. Μεγαλύτερες προσπάθειες πρέπει να καταβάλουν επίσης και άλλες περιφέρειες του πλανήτη. Χαίρομαι που ο Barack Obama κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης, αλλά εάν δεν μεταβεί στην Κοπεγχάγη και δεν υποβάλει αξιοπρεπείς προτάσεις, τότε χαραμίζει την αξιοπιστία του και, για αυτόν τον λόγο, οφείλει να προσφέρει έργο στην Κοπεγχάγη.

  Κρίτων Αρσένης (S&D). - Κυρία Πρόεδρε, οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν συμβάλλει το λιγότερο στην κλιματική αλλαγή. Την ίδια στιγμή, όμως, βιώνουνε τις πραγματικά χειρότερες επιπτώσεις. Στην Αφρική, εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται χρονιά με τη χρονιά να μετακινούνται καθημερινά σε όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις για να βρουν νερό, ξυλεία για να μαγειρέψουν, αλλά και τροφή. Είναι άνθρωποι που εξαρτώνται από τις υπηρεσίες που προσφέρουν τα φυσικά οικοσυστήματα και είναι άνθρωποι που δεν έχουν συμβάλλει καθόλου στην κλιματική αλλαγή.

Στα φυσικά οικοσυστήματα αυτά, όπως στα δάση της Αφρικής, είναι αποθηκευμένη τριπλάσια ποσότητα άνθρακα από ό,τι έχουν εκπέμψει στην ατμόσφαιρα. Είναι τρεις φορές περισσότερος άνθρακας από ό,τι υπάρχει στην ατμόσφαιρα αυτή τη στιγμή, ενώ απορροφούν το 50% του άνθρακα που εκπέμπουμε στην ατμόσφαιρα κάθε χρονιά. Για τους λόγους αυτούς η προστασία και η επέκταση των δασών, με βάση τις φυσικές διαδικασίες και χωρίς εμπορικούς σκοπούς, θα πρέπει να είναι απόλυτη προτεραιότητα των πολιτικών μας τόσο για την αντιμετώπιση όσο και για την προσαρμογή των αναπτυγμένων και των αναπτυσσόμενων χωρών στην κλιματική αλλαγή.

  Θεόδωρος Σκυλακάκης (PPE). - Κυρία Πρόεδρε, θα τοποθετηθώ για το ειδικό, αλλά πολύ σημαντικό, θέμα της ναυτιλίας σε σχέση με την Κοπεγχάγη και τις αναπτυσσόμενες χώρες. Δύο παρατηρήσεις: θα είναι μέγα λάθος εάν αντιμετωπίσουμε τη ναυτιλία και τις αερομεταφορές σαν να είναι το ίδιο πράγμα. Η ναυτιλία είναι ο αποτελεσματικότερος και φιλικότερος περιβαλλοντικά τρόπος μεταφοράς, ενώ οι αερομεταφορές ο σχετικά χειρότερος. Πρέπει λοιπόν να τεθούν στόχοι στη ναυτιλία, αλλά να είναι δίκαιοι σε σχέση -ιδίως- με τις οδικές μεταφορές που είναι κλάδος ανταγωνιστικός με τη ναυτιλία και πολύ περισσότερο ρυπογόνος. Πλήττοντας δυσανάλογα τη ναυτιλία σε σχέση με τις οδικές μεταφορές, πλήττονται δυσανάλογα στην ουσία οι οικονομίες των αναπτυσσόμενων χωρών, διότι οι αναπτυσσόμενες χώρες στηρίζονται κυρίως σε πρώτες ύλες, αγροτικά προϊόντα και βιομηχανία που κατά βάση χρησιμοποιούν τη ναυτιλία, ενώ οι δικές μας οικονομίες είναι κυρίως οικονομίες υπηρεσιών.

Θα πείσουμε άραγε τις αναπτυσσόμενες χώρες για τις καλές μας προθέσεις προτείνοντας να χρηματοδοτήσουμε την προσπάθεια για την κλιματική αλλαγή με χρήματα που θα πάρουμε, σε δυσανάλογα μεγαλύτερο βαθμό μέσω της ναυτιλίας και που θα επιβαρύνουν ως ποσοστό του ΑΕΠ περισσότερο τις αναπτυσσόμενες οικονομίες σε σχέση με τις αναπτυγμένες;

Επίσης αναρωτιέμαι, αφού πληροφορήθηκα ότι η Ομάδα των Πρασίνων δεν δέχθηκε χθες να συζητηθεί η συσχέτιση των στόχων για τη ναυτιλία με αυτούς των χερσαίων μεταφορών, εάν το να τρέχεις με 180 χιλιόμετρα με το πολυτελές σου αυτοκίνητο σε έναν ευρωπαϊκό αυτοκινητόδρομο είναι οικολογικά φιλικότερο από το να μεταφέρεις τρόφιμα και πρώτες ύλες για την οικονομία του πλανήτη.

  Gilles Pargneaux (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Carlgren, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία πρόκληση για την ανθρωπότητα, με μία πρόκληση για τις μελλοντικές γενιές. Για να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία, στην Κοπεγχάγη πρέπει να διαμορφώσουμε τις προϋποθέσεις για μία παγκόσμια συμφωνία, για μία ενιαία συμφωνία, διότι, όπως έλεγε προ ολίγου ο πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, είναι αναγκαία μία παγκόσμια συμμαχία, μεταξύ των εκβιομηχανισμένων και των αναδυόμενων χωρών.

Σήμερα, με την παρούσα συζήτηση, αλλά και με την κατάρτιση ενός ψηφίσματος από το Κοινοβούλιο, καλούμε, για ακόμα μία, φορά, την Ευρωπαϊκή Ένωση να διατηρήσει τον ηγετικό ρόλο της σε αυτήν την αναγκαία πολιτική για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Ας μην ξεχνάμε ότι, εάν θέλουμε να διατηρήσουμε την αξιοπιστία μας, οφείλουμε να μιλάμε με μια φωνή..

Ναι, στην Κοπεγχάγη πρέπει να καταλήξουμε σε συμφωνία για τον περιορισμό της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη ώστε αυτή να μην υπερβαίνει τα προβιομηχανικά επίπεδα κατά περισσότερο από 2 βαθμούς Κελσίου. Ναι, στην Κοπεγχάγη πρέπει να υπογράψουμε συμφωνία για να διασφαλιστεί συλλογικά ότι, έως το 2020, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου θα είναι κατά 30% λιγότερες σε σύγκριση με το 1990. Ωστόσο, αυτό δεν αρκεί. Όχι μόνο είναι αναγκαίο για τις αναπτυγμένες χώρες να μειώσουν αισθητά τις εκπομπές τους, αλλά οι και οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων.

Ως εκ τούτου, οι εκβιομηχανισμένες χώρες οφείλουν να παράσχουν στις αναπτυσσόμενες χώρες επαρκή, μακροπρόθεσμη και προβλέψιμη χρηματοδοτική και τεχνική ενίσχυση, προκειμένου να τις ενθαρρύνουν να προβούν σε μια δέσμευση ως προς τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου τους. Επιπλέον, η Κοπεγχάγη πρέπει να επιτρέψει στις αναπτυσσόμενες χώρες να στραφούν προς τα πρότυπα χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Συναφώς, επιτρέψτε μου να θίξω δύο τομείς που εκτιμώ ότι είναι απαραίτητοι για το μέλλον μας. Πρώτον, η δημιουργία, σε διεθνές επίπεδο, ενός ταμείου για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, το οποίο θα βασίζεται στη φορολογία των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Δεύτερον, φρονώ ότι είναι απαραίτητο να θεσπιστούν τελωνειακές φορολογικές ρυθμίσεις, οι οποίες θα πλήττουν τις εισαγωγές αγαθών που κατασκευάζονται χωρίς κανένα απολύτως μέλημα για την προστασία του περιβάλλοντος, ή φορολογικές ρυθμίσεις που θα συνδέονται με μια συμβασιοποίηση των επιστροφών στις χώρες του Νότου σε ό,τι αφορά τον φόρο του άνθρακα ο οποίος εισπράττεται κατά το τρόπο αυτόν στα τελωνεία της Ευρώπης, και ο οποίος θα πρέπει να χρησιμοποιείται για τη χρηματοδότηση επενδύσεων στον τομέα του απαιτούμενου εξοπλισμού για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

  Rachida Dati (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, ακολουθώντας το παράδειγμα της πρόσφατης συνεδρίασης των G20, η οποία ήταν μία ευκαιρία για την Ευρώπη να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στον καθορισμό μίας νέας παγκόσμιας οικονομικής τάξης πραγμάτων, στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης τον προσεχή Δεκέμβριο, η Ευρώπη θα έχει και πάλι την ευθύνη, αλλά, κυρίως, την υποχρέωση να δείξει στους διεθνείς εταίρους της την οδό που πρέπει να ακολουθήσουμε.

Σε αντίθεση με όσα προαναφέρθηκαν, ιδιαίτερα από ορισμένους συναδέλφους βουλευτές της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας, η Ευρώπη έχει αρχίσει να αναλαμβάνει τις ευθύνες της στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος, δεδομένου ότι τον Δεκέμβριο του 2008 εγκρίθηκε η δέσμη μέτρων για την ενέργεια και την κλιματική αλλαγή. Με την εν λόγω δέσμη, η Ευρώπη θα έχει όλη τη νομιμότητα που της χρειάζεται για να οδηγήσει τις διαπραγματεύσεις προς τον καθορισμό μίας φιλόδοξης, πρακτικής και παγκόσμιας απάντησης στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής.

Η συμφωνία που πρέπει να επιτευχθεί στην Κοπεγχάγη θα πρέπει να εδράζεται στην αρχή της κοινής ευθύνης, αλλά και της διαφοροποιημένης ευθύνης. Πιο συγκεκριμένα, όπως μόλις προανέφερε η κ. Grossetκte, εναπόκειται σε εμάς, ως εκβιομηχανισμένες χώρες, να διασφαλίσουμε ότι οι εταίροι μας, οι αναπτυσσόμενες χώρες, διαθέτουν τα μέσα ώστε να ακολουθήσουν τα φιλόδοξα βήματά μας για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Πρέπει επίσης να δώσουμε το παράδειγμα, δεσμευόμενοι κυρίως οι ίδιοι σε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα που θα στοχεύει σε μια μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου κατά 80% έως το 2050. Μόλις άκουσα να λέγεται ότι αυτό δεν αρκεί, δεν παύει όμως να είναι μία καλή αρχή. Ταυτόχρονα, πρέπει να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε να διασφαλιστεί ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες θα μπορέσουν να συμπορευτούν μαζί μας σε αυτήν την παγκόσμια προσπάθεια.

Έχουμε ευθύνη, αλλά έχουμε και καθήκοντα απέναντι σε αυτές τις χώρες. Γεγονός είναι πάντως ότι καλούμαστε να ανταποκριθούμε σε μία κοινή πρόκληση, η οποία απαιτεί τη συμμετοχή όλων μας. Εντούτοις, όπως είναι γνωστό, δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ικανότητες και δεν έχουμε όλοι την ίδια ιστορία. Γι’ αυτόν τον λόγο, η Κοπεγχάγη πρέπει να στεφθεί με επιτυχία, μία επιτυχία όμως που θα επιτευχθεί με μέσα πραγματικής συνεισφοράς που υπερβαίνει μια απλή δέσμευση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα κριθεί για αυτήν της τη συνεισφορά και για αυτήν της τη δέσμευση.

Εάν η Κοπεγχάγη δεν οδηγήσει στην ανάληψη σθεναρών, κοινών δεσμεύσεων από τους διεθνείς εταίρους μας προκειμένου για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων, τότε, όπως παρατήρησε και ο προηγούμενος ομιλητής, εμείς στην Ευρώπη θα υποχρεωθούμε να επιβάλουμε φόρο άνθρακα στα τελωνεία μας. Αυτός θα είναι ο μοναδικός τρόπος για να ακουστεί η φωνή μας και να καταστεί βέβαιο ότι η ηθική μας δέσμευση έχει σημασία. Από την Ευρώπη εξαρτάται εάν αυτό το μήνυμα θα ακουστεί καθαρά.

  Άννυ Ποδηματά (S&D). - Κυρία Πρόεδρε, η βασική πρόκληση που έχουμε μπροστά μας πενήντα μέρες πριν από τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης είναι εάν θα τα καταφέρουμε να φτάσουμε σε συμφωνία ως προς την ανάληψη ευθυνών για την παγκόσμια χρηματοδότηση των πολιτικών μετριασμού της κλιματικής αλλαγής από την πλευρά των αναπτυσσόμενων χωρών. Η Ευρώπη έχει κάνει σημαντικά βήματα καθορίζοντας πηγές χρηματοδότησης και τρόπους οργάνωσής της, αλλά τώρα είναι η στιγμή να πιέσουμε και τις υπόλοιπες αναπτυγμένες χώρες να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί έχοντας κατά νου ότι η υποστήριξη της προσπάθειας των αναπτυσσόμενων χωρών για να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή αποτελεί και ευκαιρία για την καταπολέμηση των παγκόσμιων ανισοτήτων και τον περιορισμό του χάσματος που χωρίζει τις αναπτυγμένες χώρες από τις αναπτυσσόμενες.

Υπάρχει κάτι ακόμη που δεν πρέπει να ξεχνάμε, ειδικά εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Βρισκόμαστε μπροστά στη δημιουργία μιας νέας τάξης προσφύγων, των κλιματικών προσφύγων, οι οποίοι δεν προστατεύονται σήμερα από καμία διεθνή συνθήκη με αποτέλεσμα να μην έχουν δικαιώματα. Η κάλυψη του νομικού αυτού κενού και η ουσιαστική υποστήριξη των κλιματικών προσφύγων αποτελεί βασική υποχρέωση της διεθνούς κοινότητας στην οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να πρωτοστατήσει.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Carlgren, κύριε De Gucht, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εξακολουθήσει να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για την επίτευξη μιας φιλόδοξης συμφωνίας στην Κοπεγχάγη. Η συμφωνία αυτή πρέπει να εδράζεται στην αρχή της κοινής, αλλά διαφοροποιημένης ευθύνης. Η εν λόγω αρχή θα πρέπει να εφαρμοστεί ισότιμα στις αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά καθεμία από αυτές πρέπει να λάβει μέτρα προσαρμοσμένα στη δική της κατάσταση, δεδομένου ότι αυτές βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια και υπό διαφορετικές συνθήκες. Όλες οι αναπτυσσόμενες χώρες, εξαιρουμένων των λιγότερο ανεπτυγμένων, θα πρέπει να υιοθετήσουν εθνικές στρατηγικές χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Οι αναπτυσσόμενες χώρες θα βρεθούν αντιμέτωπες με δαπάνες της τάξης περίπου των 100 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη μείωση των εκπομπών τους και για την προσαρμογή τους στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ένα μέρος της χρηματοδότησης θα προέλθει από τον ιδιωτικό τομέα, αλλά θα χρειαστεί επίσης διεθνής δημόσια χρηματοδότηση, συμπληρωματική της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας. Είναι υψίστης σημασίας να καθορίσουμε τον τρόπο διάρθρωσης αυτού του χρηματοδοτικού συστήματος, καθώς και την προέλευση και το ποσό της χρηματοδότησης, ώστε να διασφαλιστεί η επίτευξη μίας συμφωνίας στην Κοπεγχάγη.

Από την άλλη πλευρά, ο μηχανισμός καθαρής ανάπτυξης δυνάμει του πρωτοκόλλου του Κιότο θα πρέπει να αναμορφωθεί, προκειμένου οι πιστώσεις να χορηγούνται μόνο σε προγράμματα που επιτρέπουν την επίτευξη συμπληρωματικών μειώσεων. Οι οικονομικά πλέον προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες και οι οικονομικά πλέον ανταγωνιστικοί τομείς θα πρέπει να αποκλειστούν σταδιακά από τον εν λόγω μηχανισμό, ο οποίος έτσι θα πρέπει να επικεντρωθεί περισσότερο στις φτωχότερες χώρες, ιδίως στις χώρες της Αφρικής.

  Justas Vincas Paleckis (S&D). – (LT) Αντιμετωπίζοντας τις απειλές που απειλούν τον πλανήτη μας, η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει το παράδειγμα και στις υπόλοιπες ηπείρους. Ενισχύει επίσης τον αγώνα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έτοιμη να τεθεί επικεφαλής και για το μέλλον, αλλά στον αγώνα αυτόν πρέπει να συστρατευτούν και οι χώρες που συμμετέχουν στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης.

Απαιτείται η παροχή πρόσθετης ενίσχυσης προς τις αναπτυσσόμενες χώρες. Η οικονομική τους ανάπτυξη, όπως αυτή της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας και της Κίνας (BRIC), πρέπει να βασίζεται σε «πράσινες τεχνολογίες». Μεγαλύτερη προσοχή πρέπει να αποδοθεί στην ανταλλαγή των πλέον προηγμένων τεχνολογιών και γνώσεων. Η ΕΕ οφείλει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση, όχι μόνο προβαίνοντας σε δεσμεύσεις για τη μείωση των εκπομπών, αλλά και προάγοντας τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και ενισχύοντας την ενεργειακή απόδοση.

Ας μην ξεχνάμε ότι και στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχει σημαντικό χάσμα μεταξύ των χωρών που εφαρμόζουν επιτυχώς νέες τεχνολογίες και εξοικονομούν ενέργεια και των χωρών που έχουν μείνει πολύ πίσω σε αυτόν τον τομέα. Θα πρέπει να καταβληθεί μία κοινή προσπάθεια για την κάλυψη αυτού του χάσματος, και τούτο θα αποτελέσει επίσης καλό παράδειγμα για όλους.

  Eija-Riitta Korhola (PPE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ορισμένα γεγονότα. Πρώτον, οι προσπάθειές μας στον τομέα του κλίματος μέχρι στιγμής δεν έχουν αποφέρει κανένα όφελος. Η στρατηγική μας έχει αποδειχθεί ατελέσφορη διότι οι εκπομπές αυξήθηκαν τόσο σε απόλυτους όσο και σε σχετικούς όρους. Σε αντίθεση με τις προσδοκίες μας, η ένταση του άνθρακα σε παγκόσμια κλίμακα αυξήθηκε στον ίδιο ακριβώς βαθμό με τις πραγματικές παγκόσμιες επενδύσεις που πραγματοποιήθηκαν στον συγκεκριμένο τομέα. Οι εκπομπές ανά τόνο παραγωγής στις χώρες που επικύρωσαν τη συμφωνία δεν μειώθηκαν κατά μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση με τις αντίστοιχες εκπομπές των χωρών που δεν συμμετέχουν στο πρωτόκολλο του Κιότο. Η συμφωνία που διαθέτουμε είναι ελλιπής, και δεν έχει αντικατασταθεί από κάποια άλλη, που θα είναι καλύτερη, πιο ολοκληρωμένη, πιο αποτελεσματική και πιο φιλόδοξη.

Δεύτερον, είναι σκόπιμο να αναφερθεί ότι γνωρίζουμε λιγότερα από όσα πιστεύαμε ότι γνωρίζαμε πριν από λίγο καιρό. Παρότι οι εκπομπές αυξήθηκαν περισσότερο από ό,τι αναμενόταν, η θερμοκρασία του πλανήτη δεν ακολουθεί λογικά την αύξηση των εκπομπών. Έχει πλέον σταματήσει να αυξάνεται, και η ψύξη του πλανήτη προβλέπεται να συνεχιστεί κατά τα προσεχή έτη. Εντούτοις, το χρονικό διάστημα είναι πολύ μικρό για να συναχθεί οιοδήποτε συμπέρασμα ή για να μας επιτρέψει να διαγράψουμε από τη μνήμη μας το προηγούμενο πρότυπο υπερθέρμανσης. Ως εκ τούτου, αυτή η πληροφορία, η οποία προκαλεί σύγχυση στο ευρύ κοινό, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει πλέον να ανησυχούμε για την κλιματική αλλαγή, αλλά σημαίνει ότι πρέπει να διενεργήσουμε περαιτέρω έρευνα. Κατά συνέπεια, οι εκπομπές πρέπει σε κάθε περίπτωση να διατηρηθούν σε εύλογο επίπεδο, ανεξάρτητα από το εάν συντελείται ταχεία υπερθέρμανση ή όχι. Σημείο εκκίνησης για αυτό θα πρέπει να αποτελέσουν οι ιδέες σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη στο πλαίσιο της έκθεσης των Ηνωμένων Εθνών για τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας. Η εν λόγω έκθεση δεν εξετάζει μόνο ενδελεχώς το θέμα του άνθρακα, αλλά και μία συνολική πολιτική για το κλίμα.

Τρίτον, διερχόμαστε μία οικονομική κρίση, και, κατά συνέπεια, έχουμε ευθύνη απέναντι στους πολίτες μας. Ό,τι κάνουμε πρέπει να χαρακτηρίζεται από σύνεση και αποτελεσματικότητα. Ο κόσμος δεν έχει πλέον την πολυτέλεια να αποδεχθεί μία ανεπαρκή συμφωνία για το κλίμα. Δεν επιτρέπεται να συνεχισθούν τα σφάλματα του Κιότο, και δεν χρειαζόμαστε μία μορφή συμφωνίας που θα αρκείται απλώς στη μετατόπιση των εκπομπών από την μία περιοχή του πλανήτη στην άλλη, χωρίς να συντελείται στην πραγματικότητα μείωσή τους. Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κριτήρια στα οποία βασίζεται επί του παρόντος η πολιτική για το κλίμα αφορούν τις εκπομπές από την παραγωγή και όχι από την κατανάλωση, η αιτία του προβλήματος μπορεί να εντοπιστεί σε άλλο σημείο. Δεδομένης της διαρροής άνθρακα που προκύπτει από αυτό το φαινόμενο, είναι επίσης πιθανό να μειωθούν μεν οι τοπικές εκπομπές, αλλά να αυξηθούν οι παγκόσμιες εκπομπές. Αντίθετα, χρειαζόμαστε τεράστιες επενδύσεις για την απεξάρτησή μας από τον άνθρακα και για τεχνολογίες που θα μειώνουν τις εκπομπές. Πουθενά δεν πρέπει να επιτρέπεται «βρώμικη» παραγωγή. Δεν μπορούμε να δημιουργούμε κενά, μολονότι το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ΕΕ αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πρακτικής!

  Ivari Padar (S&D). – (ET) Κυρία Πρόεδρε, τα φιλόδοξα μέτρα για το κλίμα θα μπορούσαν να συμβάλουν στην επίλυση της υφιστάμενης οικονομικής κρίσης μέσω της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και της αύξησης της οικονομικής δραστηριότητας. Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας κρίνει απαραίτητη την επίτευξη μιας συμφωνίας στην Κοπεγχάγη για τη στροφή των επενδύσεων, οι οποίες καθυστέρησαν λόγω της κρίσης, σε επενδύσεις στον τομέα της περιβαλλοντικά βιώσιμης ενέργειας.

Διακρίνω, μάλιστα, ευκαιρίες και για την πατρίδα μου, την Εσθονία. Χρειαζόμαστε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα εξοικονόμησης ενέργειας, καθώς και μια φιλόδοξη και μακροπρόθεσμη προσέγγιση στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Εντούτοις, δεν μπορούμε να αρκεστούμε σε αυτά. Είναι σκόπιμο να επανεξετάσουμε τη νομοθετική ρύθμισή μας στο πεδίο των μεταφορών και της υλικοτεχνικής υποδομής, να χρησιμοποιήσουμε φιλικά προς το περιβάλλον δομικά υλικά και τεχνολογικά μέσα, να μειώσουμε τη χρήση υλικών και χημικών στη βιομηχανία, να αναμορφώσουμε τις μεθόδους συσκευασίας που χρησιμοποιούνται στο λιανικό εμπόριο και να αναπτύξουμε τη βιολογική καλλιέργεια.

Αυτές και πολλές άλλες λύσεις θα αποτελέσουν τους θεμελιώδεις τομείς ανάπτυξης του μέλλοντος. Πολλές από αυτές τις λύσεις απαιτούν τις προσπάθειες των επιστημόνων μας· κάποιες όμως μπορούν να υλοποιηθούν μόνο χάρη στις δικές μας προσπάθειες.

  Elisabetta Gardini (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, παρατήρησα ότι αναφέρθηκε αρκετές φορές η ψηφοφορία που διεξήχθη εχθές στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων.

Θα ήθελα, ωστόσο, να καταστήσω σαφές ότι δεν είναι δυνατόν όλα να εντάσσονται σε μία και μοναδική απόλυτη ιδεολογική θέση. Ακούσαμε από τους βουλευτές συναδέλφους μας πολλές απόψεις, οι οποίες διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, ακόμα περισσότερο δε ποικίλλουν και, ακόμα περισσότερο, βασίζονται στην κοινή λογική· επομένως, δεδομένου ότι αποτυπώνουν πολύ καλύτερα την πραγματικότητα, θεωρώ ότι είναι πολύ πιθανό να προσφέρουν πραγματικές λύσεις.

Η επιστήμη δεν είναι τοτέμ. Όποτε υποπέσαμε στο σφάλμα να απομονώσουμε ένα θέμα σε τόσο στενά ιδεολογικά πλαίσια, δεν δόθηκαν λύσεις, αλλά επήλθε ο όλεθρος. Η Ευρώπη θα έπρεπε να είναι ειδήμων σε αυτό, να μην επαναλαμβάνει δηλαδή τα ίδια σφάλματα, ακόμα και όταν αυτά λαμβάνουν διαφορετικές μορφές και ετικέτες που μοιάζουν, φαινομενικά, πολύ φιλικότερες. Οφείλω να επισημάνω ότι αυτή καθεαυτή η οδηγία για την εμπορία δικαιωμάτων εκπομπής ορίζει επακριβώς ότι αυτή η τακτική υψηλών αρχών που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αξιολογηθεί από την Επιτροπή, ανάλογα με την έκβαση της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης.

Πρέπει να μεταβούμε στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης με σταθερές θέσεις και σαφείς ιδέες βεβαίως, έχοντας όμως και ως απόλυτο σκοπό τον δίκαιο επιμερισμό των προσπαθειών μας, πρωτίστως και κατ’ εξοχήν, με όλες τις εκβιομηχανισμένες χώρες, οι οποίες πρέπει να αποδεχτούν αντίστοιχους στόχους μείωσης των εκπομπών. Επιπλέον, πρέπει να έχουμε κατά νου αυτό που πολύ σωστά διατύπωσε η κ. Grossetête, ήτοι ότι δεν μπορούμε πλέον να μην προβούμε σε διαφοροποιήσεις μεταξύ των αναπτυσσόμενων χωρών: ορισμένες χώρες βρίσκονται πράγματι στο στάδιο της ανάπτυξης και κάποιες άλλες αποτελούν νέες αναδυόμενες οικονομίες, όπως η Ινδία, η Κίνα και η Βραζιλία. Αυτές οι χώρες οφείλουν εξίσου να αναλάβουν τις δικές τους δεσμεύσεις.

Εάν, λοιπόν, δεν επιτευχθεί ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα στην Κοπεγχάγη, εγώ προσωπικά, από την άλλη πλευρά, παροτρύνω σθεναρά την Ευρωπαϊκή Ένωση να εξακολουθήσει να διασφαλίζει τη δωρεάν κατανομή των δικαιωμάτων εκπομπής, σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ. Πρόκειται για κομβικά σημεία. Θέλουμε το πρωτόκολλο του Κιότο αυτό καθεαυτό να διατηρήσει τη σημασία του για το περιβάλλον και, πάνω από όλα, θέλουμε να αποφύγουμε τη δημιουργία μίας χρηματοοικονομικής φούσκας εις βάρος των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.

  Vincent Peillon (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, όπως επανειλημμένως δήλωσαν σήμερα το πρωί συνάδελφοι βουλευτές, το πρόβλημα της χρηματοδότησης των αναπτυσσόμενων χωρών για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη ενδέχεται να προκαλέσει την αποτυχία της συνόδου κορυφής στην Κοπεγχάγη, ενώ όλοι προσβλέπουμε στην επιτυχή της έκβαση.

Ωστόσο, όπως όλοι γνωρίζουμε, οι χώρες αυτές αποτελούν συχνά τα κύρια θύματα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, αν και δεν ευθύνονται για αυτό το φαινόμενο. Οι εκβιομηχανισμένες χώρες έχουν θεσπίσει μια σημαντική δέσμη μέτρων χρηματοδοτικής ενίσχυσης. Επί του παρόντος, η δέσμη αυτή δεν είναι επαρκής, ενώ ακόμα και τα δηλωμένα ποσά δεν τηρούνται επί της ουσίας. Αυτός είναι ο λόγος που μας υποχρεώνει, και θα μας υποχρεώσει, να προβούμε στην εξεύρεση νέων χρηματοδοτικών πόρων.

Ακολουθώντας το παράδειγμα της Επιτροπής Ανάπτυξης, η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων αναγνώρισε ότι είναι πλέον αναγκαίο να εξετασθεί το ενδεχόμενο καθιέρωσης ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών κατά τα πρότυπα του φόρου Tobin. Αυτός ο φόρος της τάξης του 0,01% επί των κερδοσκοπικών συναλλαγών θα μπορούσε να αποφέρει 100 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως· με άλλα λόγια, το ποσό που εκτιμάται ότι θα απαιτηθεί έως το 2020 για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Συνεπώς, ακολουθώντας το παράδειγμα ορισμένων εθνικών πολιτικών αρχηγών, το Κοινοβούλιο αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Θα ήθελα να πληροφορηθώ ποια είναι η θέση του Συμβουλίου και της Επιτροπής, και εάν προτίθενται να μας στηρίξουν σε αυτό το σημείο.

  Lena Ek (ALDE). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, ο πλανήτης βρίσκεται επί του παρόντος αντιμέτωπος με τρεις μείζονες κρίσεις: τη χρηματοπιστωτική κρίση, την κρίση στον τομέα της απασχόλησης και την κρίση του κλίματος. Οι λύσεις που αναζητούμε από κοινού πρέπει να συμβάλουν στη διευθέτηση και των τριών αυτών κρίσεων. Οι επιχειρήσεις μας αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις, αλλά παρουσιάζονται επίσης μεγάλες ευκαιρίες για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και για τη διευθέτηση πολλών κοινωνικών κρίσεων. Εάν αξιοποιηθούν με τον δέοντα τρόπο, με τις σωστές αποφάσεις και με αρκετά αυστηρές αποφάσεις από τους επικεφαλής των διαπραγματεύσεων, θα μπορούσαμε να γίνουμε μάρτυρες μίας γενικότερης ανανέωσης και μίας νέας, περιβαλλοντικά βιώσιμης οικονομίας σε παγκόσμια κλίμακα.

Οι άνθρωποι σε κάθε γωνιά του πλανήτη προσδοκούν δραστικά μέτρα από τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Οφείλουμε να γνωρίζουμε εκ των προτέρων ότι οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν λύσεις που θα βασίζονται στην αγορά, η Ευρώπη θα επιδιώξει λύσεις που θα βασίζονται στη νομοθεσία και η Κίνα θα επιδιώξει να επιλύσει μόνη της τα δικά της εσωτερικά κοινωνικά προβλήματα. Διαφοροποιήσεις ως προς την προσέγγιση υπάρχουν επίσης και στους κόλπους της Ευρώπης. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπάρχουν βουλευτές οι οποίοι θέλουν τη θέσπιση κατώτατων ορίων σε τόσο υψηλά επίπεδα που θα είναι αδύνατον να επιτευχθεί λύση στην Κοπεγχάγη, ενώ κάποιοι άλλοι βουλευτές θέλουν να επιμείνουν σε προαιρετικές μόνο λύσεις.

Το μέλλον βρίσκεται σε μία πράσινη, φιλελεύθερη οικονομία της αγοράς. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα παρασχεθεί η δυνατότητα στους καταναλωτές να χρησιμοποιήσουν τη δύναμή τους στην αγορά μέσω της γνώσης και της διαφάνειας.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE). – (RO) Η αποψίλωση των δασών, που συχνά αναφέρεται ακροθιγώς στην παρούσα συζήτηση, αποτελεί σίγουρα ένα φαινόμενο που πλήττει κυρίως τις αναπτυσσόμενες χώρες. Εντούτοις, πριν επιρρίψουμε τις ευθύνες σε αυτές τις χώρες, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε ότι η αποψίλωση καλύπτει ορισμένες ανάγκες επιβίωσης.

Θα ήθελα να αναφέρω στη σημερινή συζήτηση τα συμπεράσματα μίας μελέτης που διενεργήθηκε πρόσφατα όπου επισημαίνεται ότι οι μισές περίπου γεωργικές περιοχές του πλανήτη έχουν τουλάχιστον 10% δασική κάλυψη. Αυτές οι γεωργικές περιοχές καλύπτονται από δασική βλάστηση η οποία αντιστοιχεί στη διπλάσια έκταση του τροπικού δάσους του Αμαζονίου. Φρονώ ότι αυτή διαπίστωση μας επιτρέπει να συνειδητοποιήσουμε την αξία της εν λόγω βλάστησης. Εξυπακούεται ότι οι γεωργοί πρέπει να καταβάλουν μεγαλύτερες προσπάθειες για την προστασία αυτής της βλάστησης, εφόσον λάβουν επαρκείς χρηματοδοτικούς πόρους.

Μία άλλη πτυχή που θα μπορούσε επίσης να ληφθεί υπόψη είναι η προώθηση στρωματοποιημένων αγροδασικών συστημάτων που να συνδυάζουν τις καλλιέργειες με τα δέντρα. Καλλιέργειες αυτού του τύπου, οι οποίες είναι λιγότερο βιώσιμες από τις μονοκαλλιέργειες, συχνά εγκαταλείπονται. Θεωρώ ότι κάθε λύση που στοχεύει στην πρόληψη της αποψίλωσης των δασών πρέπει να περικλείει επίσης συστήματα αποζημίωσης των γεωργών, συμπεριλαμβανομένων των γεωργών της Ευρώπης που ασχολούνται με αυτές τις μορφές στρωματοποιημένων καλλιεργειών.

  Judith A. Merkies (S&D) . – (EN) Κυρία Πρόεδρε, «επιτυχία ή αποτυχία, ιδού το ερώτημα». Έχουν αναφερθεί όλες οι μορφές κρίσεων, αλλά λησμονήθηκε μία σε συνδυασμό με την υπερθέρμανση του πλανήτη, και αυτή είναι η κρίση της εμπιστοσύνης της κοινής γνώμης στην πολιτική.

Συμφωνώ με τον κ. Carlgren. Ας μην μετατρέψουμε το θέμα σε διαγωνισμό ομορφιάς σχετικά με το ποιος είναι περισσότερο ή λιγότερο φιλόδοξος, περισσότερο ή λιγότερο ρεαλιστής, ή περισσότερο ή λιγότερο διατεθειμένος να πληρώσει. Επειδή διακυβεύονται πάρα πολλά, χρειάζεται να καταστούν σαφή τέσσερα πράγματα: χρειαζόμαστε μία σαφή και φιλόδοξη πολιτική στάση· χρειαζόμαστε μία σαφή δέσμευση· χρειαζόμαστε σαφή τακτική και σαφείς προθεσμίες· και, τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, χρειαζόμαστε διαφάνεια στη χρηματοδοτική ενίσχυση. Εάν η Κοπεγχάγη δεν στεφθεί με απόλυτη επιτυχία, δεν πρέπει να πανικοβληθούμε και να αρχίσουμε να επιρρίπτουμε ευθύνες, αλλά πρέπει να ορίσουμε μία σαφή διαδικασία και ένα ακριβές χρονοδιάγραμμα προκειμένου να καταλήξουμε σε κάποιο αποτέλεσμα. Ας δείξουμε ότι είμαστε αξιόπιστοι και υπεύθυνοι, τόσο για τον καθορισμό στόχων όσο και για μια δίκαιη χρηματοδοτική προοπτική.

  Graham Watson (ALDE ). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, γίνεται πολύ συχνά λόγος για το λιώσιμο των παγετώνων, αλλά εκτός από την Αρκτική και την Ανταρκτική, υπάρχει και ο «τρίτος πόλος»: το κάλυμμα πάγου των Ιμαλαΐων και οι παγετώνες του που παρέχουν νερό σε περίπου δύο δισεκατομμύρια ανθρώπους –σχεδόν το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού– στην Κίνα, την Ινδία και σε άλλες περιοχές της ηπείρου.

Οι παγετώνες αυτοί υποχωρούν με ταχύ ρυθμό λόγω της αιθάλης που προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από τον εκβιομηχανισμό, αλλά και από τις γεννήτριες που λειτουργούν με ορυκτά καύσιμα και χρησιμοποιούνται στη γεωργία, και θα στερήσουν από δισεκατομμύρια ανθρώπους την παροχή πόσιμων και αρδευτικών υδάτων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναγνωρίσει ότι θα χρειαστεί η παροχή ενίσχυσης για τη βελτίωση της ποιότητας του χρησιμοποιούμενου εξοπλισμού και τον περιορισμό του ρυπογόνου αντικτύπου των δραστηριοτήτων της.

Εκτιμώ ότι η πτυχή αυτή θα πρέπει να συμπεριληφθεί στην ημερήσια διάταξη για την Κοπεγχάγη, αλλά και στην ημερήσια διάταξη για την προσεχή σύνοδο κορυφής μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ινδίας και για τις λοιπές συνόδους κορυφής με τις πληγείσες χώρες. Εάν δεν συνδράμουμε αυτές τις χώρες, δεν θα είμαστε σε θέση να αποτρέψουμε το λιώσιμο των παγετώνων στα Ιμαλάια ή σοβαρά προβλήματα υδροδότησης για το ένα τρίτο του πληθυσμού της ανθρωπότητας.

  Iosif Matula (PPE). – (RO) Ζούμε σε έναν πλανήτη που χαρακτηρίζεται από ποικίλους κλιματικούς τύπους. Εντούτοις, υπάρχει ένας μόνο παράγοντας που επιδρά σε όλα αυτά: η κλιματική αλλαγή. Η πραγματικότητα μας καταδεικνύει ότι οι επιπτώσεις αυτής της αλλαγής δεν σέβεται σύνορα ή γεωγραφικές περιοχές. Όλοι μας ανεξαιρέτως πληττόμαστε από αυτήν με ποικίλους τρόπους, είτε υπό τη μορφή πλημμυρών, ξηρασιών και πυρκαγιών είτε υπό τη μορφή ισχυρών καταιγίδων.

Η κύρια αιτία των εν λόγω καταστροφών είναι προφανώς η αχαλίνωτη ανάπτυξη ορισμένων κατηγοριών δραστηριοτήτων που προκαλούν την αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την υπερθέρμανση του πλανήτη. Σύμφωνα με τρέχουσες στατιστικές, το ποσοστό των κατά κεφαλήν εκπομπών διοξειδίου άνθρακα ενδέχεται να είναι εκατοντάδες φορές υψηλότερο στις ανεπτυγμένες χώρες έναντι του αντίστοιχου ποσοστού στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Δεδομένης της παρούσας κατάστασης, αισθάνομαι υποχρεωμένος να θέσω την εξής ρητορική ερώτηση: έχουμε ή δεν έχουμε το καθήκον να συνδράμουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες με πρωτοβουλίες και τεχνολογίες προκειμένου να διατηρήσουμε τον πλανήτη μας καθαρό; Νομίζω ότι η απάντηση είναι προφανής. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε επ’ ουδενί λόγω να χρονοτριβούμε με την έγκριση ειδικών μέτρων, όχι μόνο προς δικό μας όφελος, αλλά και προς όφελος των μελλοντικών γενεών.

  Liisa Jaakonsaari (S&D) . – (FI) Κυρία Πρόεδρε, είναι πολύ σημαντικό να στραφούμε προς έναν κόσμο χαμηλών εκπομπών διοξειδίου άνθρακα με δίκαιο τρόπο και να υιοθετήσουμε ένα σύστημα βιώσιμης πολιτικής, διότι η αγορά δεν έχει ποτέ χρόνο για δικαιοσύνη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης είναι τόσο σημαντική.

Θα ήθελα ο υπουργός Carlgren να είχε δώσει μεγαλύτερη σημασία στον καθορισμό προτεραιοτήτων. Θέσατε προτεραιότητα σε όλα τα θέματα χωρίς έτσι να προκρίνετε κάτι.

Θεωρώ ότι η πολιτική για το κλίμα πρέπει επίσης να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις επιπτώσεις της διανομής του εισοδήματος. Πώς μπορούμε επίσης να διευκολύνουμε την προσαρμογή των νοικοκυριών των χαμηλότερων εισοδημάτων της Ευρώπης; Υπάρχει κάποια χώρα στην Ευρώπη που να έχει εξετάσει το ζήτημα αυτό; Για παράδειγμα, θα μπορούσε να γίνει μια πιο ευέλικτη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων προκειμένου να προωθηθεί η πράσινη διαρθρωτική αλλαγή. Δεν αρκεί να σώσουμε τον πλανήτη: πρέπει να σώσουμε και τους κατοίκους του.

  András Gyürk (PPE) . – (HU) Κυρία Πρόεδρε, ένα από τα καίρια θέματα της επικείμενης συνόδου κορυφής της Κοπεγχάγης για το κλίμα μπορεί να είναι η δασική διαχείριση. Πράγματι, δεν είναι συμπτωματικό το γεγονός ότι στην ατμόσφαιρα συσσωρεύονται περισσότερα επιβλαβή αέρια λόγω της αποψίλωσης των δασών από ό,τι λόγω των μεταφορών, για παράδειγμα. Η αδυναμία διευθέτησης αυτής της κατάστασης εντείνεται λόγω του ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, σχεδόν το 40% της υλοτομικής δραστηριότητας παγκοσμίως ασκείται παράνομα.

Όταν αναφερόμαστε στην υλοτομία, η πρώτη σκέψη όλων μας είναι τα τροπικά δάση, αλλά δεν χρειάζεται να πάμε τόσο μακριά. Σύμφωνα με μία μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα, το ένα τρίτο της ξυλείας που χρησιμοποιείται στην Ουγγαρία υλοτομείται παράνομα. Ελλείψει κυρώσεων στον τομέα αυτόν, το προβάδισμα που έχουν εμφανώς αποκτήσει οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αποκρύπτει ουσιαστικά την εν μέρει παράνομη καύση και υλοτόμηση των δένδρων. Βάσει των προαναφερθέντων, οφείλουμε να καταστήσουμε αυστηρότερους τους κανονισμούς που διέπουν τη βιώσιμη δασική διαχείριση. Η σύνοδος κορυφής της Κοπεγχάγης σχετικά με το κλίμα μπορεί να παράσχει τη δυνατότητα για την ενσωμάτωση της δασικής διαχείρισης στα συστήματα της προστασίας του κλίματος.

  Mairead McGuinness (PPE) . – (EN) Κυρία Πρόεδρε, στο πλαίσιο της παρούσας συζήτησης σχετικά με την κλιματική αλλαγή πρέπει να αναφερθεί το ζήτημα της επισιτιστικής ασφάλειας, ειδικότερα για τις αναπτυσσόμενες χώρες. Είναι πολύ δύσκολο να ζητήσουμε από τους ανθρώπους να μεριμνήσουν για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής εάν δεν καλύπτονται οι βασικές ανάγκες τους για τροφή. Πρέπει να τους επιτρέψουμε να χρησιμοποιήσουν τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνολογίες για να παράγουν, με βιώσιμο τρόπο, τρόφιμα που να μην βλάπτουν το περιβάλλον, και να αντιμετωπίσουν το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.

Θα ήθελα να εκφράσω την ανησυχία μου σε σχέση με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και μία συμφωνία για τη γεωργία η οποία δεν λαμβάνει υπόψη τον αντίκτυπο, για παράδειγμα, της αποψίλωσης των δασών στη Βραζιλία, καθώς αυτή προμηθεύει βοδινό κρέας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτά είναι ιδιαίτερα σύνθετα ζητήματα. Ενδέχεται να επιλύσουμε ένα πρόβλημα σε μία περιοχή και να δημιουργήσουμε ένα άλλο κάπου αλλού. Είναι προφανές ότι χρειαζόμαστε μία παγκόσμια συμφωνία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά χρειάζεται επίσης να αναγνωρίσουμε το ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα της επισιτιστικής ασφάλειας.

  Andrew Henry William Brons (NI) . – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η απόδειξη δεν είναι ότι τα αυξανόμενα επίπεδα διοξειδίου άνθρακα οδηγούν στην άνοδο της θερμοκρασίας, αλλά ότι η αιτιώδης σχέση είναι ακριβώς η αντίστροφη· όμως, φυσικά και δεν πρέπει να αφήσουμε τα γεγονότα να εμποδίσουν μια επιτυχία.

Μολαταύτα, ας δεχτούμε προς το παρόν ότι οι ανθρωπογενείς εκπομπές είναι αρνητικές για διάφορους λόγους. Για ποιον λόγο, τότε, το βρετανικό Εργατικό Κόμμα στηρίζει επιθετικούς και παράνομους πολέμους που όχι μόνο σκοτώνουν βρετανούς στρατιώτες, Ιρακινούς, Αφγανούς, και, στο μέλλον, Ιρανούς, αλλά και παράγουν ολοένα και περισσότερες παγκόσμιες εκπομπές;

  Edite Estrela (S&D). – (PT) Η Κοπεγχάγη αποτελεί μία μεγάλη ευκαιρία για την επίτευξη μιας παγκόσμιας συμφωνίας προτού να είναι πολύ αργά. Για πρώτη φορά, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μία κυβέρνηση προσηλωμένη στην εξεύρεση λύσεων, ενώ θετικά είναι επίσης τα μηνύματα από άλλες χώρες, όπως η Ιαπωνία. Εντούτοις, χρειαζόμαστε μία νέα προσέγγιση για την κλιματική αλλαγή η οποία να λαμβάνει υπόψη τον αντίκτυπό της στην ασφάλεια, την οικονομική ανάκαμψη, τη μετανάστευση, αλλά και στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι η κλιματική αλλαγή θα απαιτήσει τη συμβολή της επιστήμης, της τεχνολογίας και της οικονομίας.

Το μεγαλύτερο εμπόδιο για την επίτευξη συμφωνίας στην Κοπεγχάγη είναι το ζήτημα της χρηματοδότησης. Δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία, εάν δεν υπάρξει χρηματοδότηση προσαρμοσμένη στις αναπτυσσόμενες χώρες. Επιπροσθέτως, κύριε Επίτροπε, πρέπει να επισημανθεί ότι η ήδη υπάρχουσα χρηματοδότηση δεν είναι αρκετή. Οι ανεπτυγμένες χώρες οφείλουν να δώσουν το παράδειγμα, θέτοντας φιλόδοξους στόχους μείωσης των εκπομπών κατά τουλάχιστον 30% και συνδράμοντας τις αναπτυσσόμενες χώρες προσφέροντας χρηματοδότηση και τεχνολογία.

  Milan Zver (PPE). – (SL) Καλησπέρα, κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κύριε Carlgren, κυρίες και κύριοι και αγαπητοί επισκέπτες, συμπεριλαμβανομένων υμών που έχετε έλθει από τη Σλοβενία. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω εν συντομία ένα πράγμα: η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης διεξάγεται εν μέσω μιας χρονικής περιόδου που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κακή. Βρισκόμαστε στη μέση μιας κρίσης, η οποία δυσχεραίνει τη λήψη αυτού του είδους των αποφάσεων που είναι απαραίτητες για σοβαρά και σημαντικά ζητήματα τον προσεχή Δεκέμβριο στην Κοπεγχάγη.

Εντούτοις, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης θα στεφθεί με επιτυχία μόνον εάν στηρίξει τόσο την περιβαλλοντική όσο και την κοινωνική διάσταση των ζητημάτων, ήτοι εάν επιτύχουμε να μειώσουμε ή να συμφωνήσουμε να μειώσουμε τις εκπομπές. Επί του αποτελέσματος αυτού, το Συμβούλιο και η Επιτροπή δεν έχουν ακόμα επιτύχει μια συμφωνία επί των στόχων που θα πρέπει να υλοποιηθούν έως το 2020. Επιπλέον, η Διάσκεψη της Κοπεγχάγης θα στεφθεί με επιτυχία μόνον εάν διασφαλιστεί βιώσιμη ανάπτυξη, εάν συμπεριληφθεί επίσης η κοινωνική διάσταση και, ειδικότερα, εάν εμείς, η αναπτυγμένη περιοχή του πλανήτη κατορθώσουμε να χρηματοδοτήσουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες. Σε περίπτωση που δεν συμβεί κάτι τέτοιο, θεωρώ ότι η δική μας γενιά θα έχει χάσει μία μοναδική ιστορική ευκαιρία.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, στο πλαίσιο της παρούσας συζήτησης, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σε δύο θέματα. Πρώτον, κατά την υποβολή πρότασης σχετικά με τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου άνθρακα και τη διάθεση πόρων στις αναπτυσσόμενες χώρες, δεν πρέπει να ξεχνάμε την υφιστάμενη οικονομική και χρηματοπιστωτική κατάσταση που επέφερε η παγκόσμια κρίση, διότι ο καθορισμός στόχων είναι μεν πολύ σημαντικός, αλλά φρονώ ότι η υλοποίησή τους είναι ακόμα σημαντικότερη.

Δεύτερον, οφείλουμε να δώσουμε προσοχή στο ζήτημα της ευαισθητοποίησης των πολιτών και στην ανάγκη της αλλαγής στον τομέα των οικολογικών ζητημάτων. Η έρευνα που διενεργήθηκε πέρυσι, κατά την περίοδο της διάσκεψης για το κλίμα στο Πόζναν, κατέδειξε ότι η κοινωνία θεωρεί πράγματι ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, αλλά πιστεύει ότι η επίλυση αυτού του προβλήματος εναπόκειται αποκλειστικά στις αρχές. Ως εκ τούτου, πρέπει να απευθύνουμε έκκληση, να οργανώσουμε μια εκστρατεία ενημέρωσης, η οποία θα αλλάξει τη στάση των πολιτών και θα προωθήσει πρότυπα συμπεριφοράς με στόχο την ενίσχυση της αποδοτικότητας ή τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας στα νοικοκυριά. Χρειαζόμαστε μία εκστρατεία προκειμένου ο κόσμος να συνειδητοποιήσει ότι ο τρόπος ζωής μας, και ο τρόπος εργασίας μας, είναι συνυφασμένος με ένα οικονομικό και οικολογικό τίμημα.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). – (RO) Οι μηχανισμοί ανάπτυξης και συνεργασίας, καθώς και η διάθεση σημαντικών πόρων για τις αναπτυσσόμενες χώρες προκειμένου για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής αποτελούν σημαντικά ζητήματα όσον αφορά τη σύναψη της διεθνούς εκείνης συμφωνίας που θα διαδεχθεί τη συμφωνία του Κιότο.

Εντούτοις, το καλύτερο επιχείρημα για να πειστούν τα άλλα κράτη να συμμορφωθούν προς εκείνη τη συμφωνία που θα διαδεχθεί τη συμφωνία του Κιότο αποτελούν τα μέτρα που εγκρίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις που έχει ήδη αναλάβει.

Στην περίπτωση των τομέων που δεν υπάγονται στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου άνθρακα, τα μέτρα που εξετάζονται ενδέχεται να περιλαμβάνουν τις ακόλουθες πτυχές: ανακαίνιση κτιρίων με χαμηλή ενεργειακή απόδοση, δημιουργία ενός ταμείου για την ενεργειακή απόδοση σε κάθε κράτος μέλος· και σημαντική αύξηση της συνεισφοράς του ΕΤΠΑ η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προαγωγή της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων και την ανάπτυξη μέσων μαζικής μεταφοράς. Τα μέτρα αυτά θα μας επιτρέψουν να δημιουργήσουμε περί τις 7 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας σε ολόκληρη την Ευρώπη έως το 2020.

Στην περίπτωση των τομέων που υπάγονται στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου άνθρακα, απαιτούνται χρηματοδοτικοί μηχανισμοί για την οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Ο εκσυγχρονισμός της τεχνολογίας που χρησιμοποιούν οι ευρωπαϊκές εταιρείες οι οποίες δραστηριοποιούνται στον τομέα της παραγωγής ενέργειας ή της μεταλλουργίας θα τους παράσχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν μια φιλική προς το περιβάλλον μέθοδο παραγωγής.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πολλοί ομιλητές αναφέρθηκαν, πολύ σωστά, στην αποψίλωση των δασών – τόσο στη βιομηχανική όσο και στην ιδιωτική αποψίλωση.

Αυτό το διαπίστωσα ιδίοις όμμασι, όταν εργαζόμουν εθελοντικά στην Αφρική, και έβλεπα, επί καθημερινής βάσης, ανθρώπους να σκαρφαλώνουν στο βουνό, να περνούν εκεί ολόκληρη την ημέρα τους κόβοντας ξύλα με το μικρό τους τσεκούρι, και να κατεβαίνουν το απόγευμα κουβαλώντας στο κεφάλι ή στο ποδήλατό τους το δεματάκι τους με τα ξύλα.

Είναι ολοφάνερο ότι η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να καταπολεμηθεί χωρίς την αντιμετώπιση του συνολικού προβλήματος της παγκόσμιας φτώχειας, διότι τα μεμονωμένα άτομα δεν πρόκειται να σταματήσουν να κόβουν ξύλα για το ευρύτερο συμφέρον της κοινωνίας εάν κάτι τέτοιο ια σημαίνει ότι τα άτομα αυτά θα λιμοκτονούν. Κατά συνέπεια, η κλιματική αλλαγή και η παγκόσμια φτώχεια θα πρέπει να αντιμετωπιστούν μαζί.

  Diane Dodds (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, στην παρούσα αίθουσα έγινε πολύς λόγος σήμερα το πρωί για τον ρόλο που καλούνται να διαδραματίσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, και αυτό όντως αληθεύει. Όπως πολλοί άλλοι ομιλητές, θα ήθελα και εγώ να επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι, για να συμβεί αυτό σε περιοχές με μεγάλη φτώχεια, το παρόν Σώμα, το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν το ενεχόμενο κόστος και την ανάγκη εφαρμογής μίας στρατηγικής για τον σκοπό αυτόν.

Ωστόσο, δεν θα ήθελα να φύγω από την παρούσα αίθουσα χωρίς να επισημάνω ότι, σε περιοχές όπως η δική μου στη βόρεια Ιρλανδία, ήτοι σε περιοχές με υψηλές ενεργειακές δαπάνες, πρέπει επίσης να καταβληθούν προσπάθειες, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι μεινεκτούντες –εκεί όπου καταγράφονται υψηλά επίπεδα ενεργειακής φτώχειας μεταξύ των μειονεκτούντων, εκεί όπου η οικονομική μας βάση στηρίζεται σε μικρές επιχειρήσεις– κατά την εξέταση των δαπανών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

  Zoran Thaler (S&D). – (SL) Θα ήθελα να εκφράσω τη συμφωνία μου με τους θεμελιώδεις στόχους της στρατηγικής μας, ήτοι την πρόληψη της αύξησης της θερμοκρασίας άνω των δύο βαθμών, κατά μέσο όρο. Πρόκειται για μία στρατηγική που εδράζεται πρωτίστως στον περιορισμό: όσο χαμηλότερες είναι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου τόσο χαμηλότερη είναι η αύξηση της θερμοκρασίας.

Παρόλα αυτά, θα ήθελα να τονίσω μία άλλη διάσταση του ζητήματος και, εν προκειμένω, αναφέρομαι στην τεχνολογική εξέλιξη που απαιτείται. Καταρχάς, είμαι οπαδός της τεχνολογίας. Ο περιορισμός, από μόνος του, δεν θα μας βοηθήσει να επιτύχουμε τους στόχους μας. Χρειαζόμαστε περισσότερες επενδύσεις στην τεχνολογική πρόοδο και, πάνω από όλα, επενδύσεις στην τεχνητή μείωση των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα και στην ανάπτυξη ενός αντιδραστήρα σύντηξης. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να προβεί σε όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερες και άμεσες ενέργειες προκειμένου να συμπεριλάβει στην ημερήσια διάταξή της επενδύσεις αυτού του είδους.

  Andreas Carlgren, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (SV) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους βουλευτές του Κοινοβουλίου για την προσήλωσή τους στην παρούσα συζήτηση και για τις διορατικές παρεμβάσεις τους. Φυσικά, η ευρεία πολιτική στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επηρεάζει σημαντικά τη διαμόρφωση της στάσης της Ευρώπης στις διαπραγματεύσεις. Επίσης, εκφράζω ειλικρινά την ικανοποίησή μου για το ψήφισμα σχετικά με την κλιματική αλλαγή που κατάρτισε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων. Η δέσμευση του Κοινοβουλίου είναι πολύ σημαντική για τις 48 ημέρες που απομένουν μέχρι τη διάσκεψη στην Κοπεγχάγη. Πρέπει πραγματικά να αξιοποιήσουμε αυτές τις ημέρες κατά τον βέλτιστο δυνατό τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι οφείλουμε να απευθυνθούμε στον υπόλοιπο κόσμο και να ασκήσουμε πιέσεις προς τις άλλες χώρες. Μια παγκόσμια απειλή απαιτεί παγκόσμια απάντηση. Στην παρούσα συζήτηση έγινε λόγος για μια παγκόσμια εταιρική σχέση – συμφωνώ. Έγινε λόγος για την ανάγκη να επιτευχθεί μια παγκόσμια ανάπτυξη με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου άνθρακα – συμφωνώ. Έγινε λόγος για την ανάγκη μιας νέας πράσινης τεχνολογίας – συμφωνώ επίσης. Θα ήθελα επίσης να αναφέρω ότι χρειαζόμαστε ένα σύμφωνο παγκόσμιας αλληλεγγύης.

Είμαι τώρα έτοιμος να μεταβώ στη συνεδρίαση του Συμβουλίου στο Λουξεμβούργο σχετικά με το περιβάλλον, στο πλαίσιο της οποίας θα καθορίσουμε την αποστολή της ΕΕ για τη διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Εκεί θα εξετάσουμε τους μακροπρόθεσμους στόχους της ΕΕ, οι οποίοι πρέπει να αφορούν τη μείωση των εκπομπών κατά 80% τουλάχιστον έως το 2050. Θα εξετάσουμε το πώς μπορούμε να ενθαρρύνουμε άλλες χώρες να αυξήσουν τα δικά τους ποσοστά μείωσης των εκπομπών, ώστε να επιτύχουμε και εμείς τον δικό μας στόχο του 30% όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών. Και κυρίως θα εξετάσουμε τα θέματα που θίχτηκαν στην παρούσα συζήτηση – ήτοι τα μέτρα για την καταπολέμηση της αποψίλωσης των δασών και για τη στροφή προς τη βιώσιμη δασοκομία, τη χρηματοδότηση των οποίων αναμένεται να αποφασίσει το Συμβούλιο Οικονομικών και Δημοσιονομικών Θεμάτων. Τέλος, θα καταλήξουμε στην τελική εντολή που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Κοινοβούλιο για τη στήριξή του.

  Karel De Gucht , Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πολύ επιγραμματικά, μερικά σημεία. Φρονώ ότι, μετά την παρούσα συζήτηση, μετά τις δηλώσεις του Συμβουλίου, μπορούμε να πούμε ότι είμαστε έτοιμοι για αυτήν τη διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Διαπίστωσα πολύ μεγάλη υποστήριξη για τις προτάσεις μας, και τούτο αφορά τους στόχους που θέσαμε επί τάπητος, τις χρηματοδοτικές δεσμεύσεις στις οποίες έχουμε προβεί.

Πολύ σημαντική είναι επίσης η κοινή αντίληψη που έχουμε για τον αναπτυσσόμενο κόσμο – οι δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει απέναντί του και, το βασικότερο ίσως, σημαντική είναι και η σύμπνοια που έχουμε όσον αφορά τον εσωτερικό καταμερισμό των προσπαθειών που πρέπει να καταβληθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι εάν αναλαμβάνουμε δεσμεύσεις και υποσχέσεις χωρίς σύμπνοια μεταξύ μας, τότε δεν θα είμαστε ποτέ αποτελεσματικοί σε αυτού του είδους τα ζητήματα. Μπορούμε να προχωρήσουμε περαιτέρω, υπό την προϋπόθεση ότι το Συμβούλιο θα στηρίξει αυτές τις προτάσεις εντός αυτού του μήνα. Δεν έχω αμφιβολίες για αυτό.

Αναμένουμε επίσης τις προτάσεις από τους υπόλοιπους. Τότε θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για τις Ηνωμένες Πολιτείες· τότε θα μπορέσουμε να μιλήσουμε και για τις χώρες BRIC. Πρέπει και αυτές να υποβάλουν τις προτάσεις τους. Θεωρώ ότι χρειαζόμαστε μία ειλικρινή και ανοικτή συζήτηση στην Κοπεγχάγη. Ασφαλώς δεν θα είναι εύκολη, αυτό είναι το λιγότερο που μπορούμε να πούμε, αλλά πιστεύω ότι πρόκειται πραγματικά να συζητήσουμε για το κοινό μας μέλλον.

  Πρόεδρος. - Η συζήτηση έληξε.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149)

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε τις δαπάνες που συνεπάγεται η μετάβαση προς τις καθαρές πηγές ενέργειας ως μια οικονομική επιβάρυνση η οποία θα αυξήσει το κόστος παραγωγής των εταιρειών και τις δημόσιες δαπάνες στο πλαίσιο των εθνικών προϋπολογισμών, αλλά ως μια επένδυση που θα αποφέρει συγκεκριμένα οφέλη στον τομέα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, της τεχνικής καινοτομίας και των καθαρών υποδομών οι οποίες θα ενισχύσουν τη βιώσιμη ανάπτυξη των επιμέρους χωρών μας.

Η κλιματική αλλαγή θέτει σε κίνδυνο την ισορροπία του περιβάλλοντος και το ενδιαίτημά μας. Η Ευρώπη πρέπει να επιδείξει τόλμη και να υιοθετήσει συνεπή στάση πρωτοστατώντας στις προσπάθειες για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Για λόγους δικαιοσύνης και ιστορικής ευθύνης, οι φτωχές χώρες πρέπει να λάβουν τη συνδρομή μας, όχι μόνο για να σταθεροποιήσουν τις οικονομίες τους και να τις προσαρμόσουν στις νέες προκλήσεις, αλλά και για να προστατευθούν οι ίδιες από τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη, στις οποίες είναι και περισσότερο ευάλωτες.

Ελπίζω ότι οι συμμετέχοντες στη διάσκεψη του Δεκεμβρίου θα συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για τη μείωση των ρυπογόνων εκπομπών και ότι η αναβολή οιασδήποτε απόφασης στην Κοπεγχάγη σχετικά με τους υποχρεωτικούς στόχους θα σημαίνει αποτυχία όχι μόνο για τη διάσκεψη, αλλά και για τον πολυμερή διάλογο σχετικά με παγκόσμια θέματα που επηρεάζουν το μέλλον όλων μας.

  Nessa Childers (S&D), γραπτώς. – (EN) Οι διαπραγματεύσεις για μία νέα παγκόσμια συμφωνία σχετικά με το κλίμα βρίσκονται πλέον επί ξυρού ακμής. Οι ΗΠΑ φαίνεται ότι δεν είναι σε θέση να εγκρίνουν νομοθεσία για τη μείωση των υπερβολικών ποσοστών εκπομπών διοξειδίου άνθρακα που παράγουν. Η Κίνα φαίνεται απρόθυμη να αποδεχτεί δεσμευτικούς στόχους. Οι αναπτυσσόμενες χώρες διατείνονται, πολύ σωστά, ότι δεν ευθύνονται για την παρούσα κρίση.

Οι Ευρωπαίοι έχουμε ιστορική ευθύνη να αποκαταστήσουμε την κλιματική αναταραχή στη δημιουργία της οποίας έχουμε συμβάλει. Στην πραγματικότητα, η απερίσκεπτη εκ μέρους μας παραμέληση του περιβάλλοντος οδήγησε σε αυτήν την επικίνδυνη αλλαγή του κλίματός μας. Το ζήτημα δεν είναι αποκλειστικά περιβαλλοντικό ούτε αποκλειστικά οικονομικό, αλλά είναι επίσης ζήτημα διεθνούς κοινωνικής δικαιοσύνης. Συντάσσομαι με τους συναδέλφους μου και υποστηρίζω τις εκκλήσεις προς την Ευρώπη ώστε να υποβάλουμε μια πραγματική προσφορά χρηματοδότησης για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, προκειμένου να τον βοηθήσουμε στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής σπάζοντας το αδιέξοδο των τρεχουσών διαπραγματεύσεων.

Η εν λόγω χρηματοδότηση πρέπει να είναι νέα και συμπληρωματική (οι υφιστάμενες υποσχέσεις του 0,7% θα πρέπει να παραμείνουν ως έχουν) και πρέπει να είναι επαρκής ώστε να επιτρέψει στις αναπτυσσόμενες χώρες να καταπολεμήσουν την κλιματική αλλαγή, μέσω των απαραίτητων μέτρων μετριασμού και προσαρμογής. Ορισμένοι δηλώνουν ότι δεν μπορούμε να επωμιστούμε μια τέτοια νέα χρηματοδότηση. Εντούτοις, όταν οι τράπεζες μας εκλιπαρούσαν για βοήθεια, οι περισσότερες κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ιρλανδικής κυβέρνησης, ανταποκρίθηκαν άμεσα για να χορηγήσουν δισεκατομμύρια που προέρχονταν από τα χρήματα των φορολογουμένων. Οι οικονομίες μας θα ανακάμψουν, το περιβάλλον μας όμως όχι…

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Η κλιματική αλλαγή συνιστά έναν από τους σοβαρότερους κινδύνους όχι μόνο για το περιβάλλον, αλλά και για την οικονομία και την κοινωνία. Οι αποδόσεις των εσοδειών παρουσιάζουν διακυμάνσεις από το ένα έτος στο άλλο, καθώς πλήττονται βαριά από τη διακύμανση των ακραίων κλιματολογικών συνθηκών. Αυτό το φαινόμενο έχει μεν αντίκτυπο σε όλους τους τομείς της οικονομίας, αλλά η γεωργία εξακολουθεί να αποτελεί τον πλέον ευάλωτο τομέα.

Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί με δύο τρόπους:

- απαιτείται ένα σχέδιο δράσης για τους τομείς που πλήττονται περισσότερο το οποίο να περιλαμβάνει: τη χρήση ορισμένων φυτικών ποικιλιών που να είναι ανθεκτικές στις νέες κλιματολογικές συνθήκες, την προσαρμογή των γεωργικών δραστηριοτήτων στις νέες συνθήκες, την αναδάσωση, την κατασκευή θερμοκηπίων, τη διαχείριση των υδάτινων πόρων από τη γεωργία και μετατροπή των μολυσμένων γαιών σε περισσότερο φιλικές προς το περιβάλλον εκτάσεις·

- το δεύτερο μέτρο πρέπει να συνίσταται σε ένα σχέδιο για το μέλλον, το οποίο να στοχεύει στην εξάλειψη των αιτιών της κλιματικής αλλαγής, μέσω της προώθησης μιας παγκόσμιας οικονομίας η οποία θα βασίζεται στις μειωμένες εκπομπές διοξειδίου άνθρακα, σε συνδυασμό με την προαγωγή της ενεργειακής ασφάλειας.

Θεωρώ επίσης ότι είναι σημαντικό να επινοήσουμε στρατηγικές για την πρόληψη και τη διαχείριση φυσικών καταστροφών, όπως οι ξηρασίες και οι πλημμύρες που τα τελευταία δέκα έτη έχουν ενταθεί, προκαλώντας δυσμενείς επιπτώσεις τόσο στη γεωργική παραγωγή όσο και στη χλωρίδα και την πανίδα.

Υποστηρίζω σθεναρά την Ευρωπαϊκή Ένωση στις προσπάθειές της να διατηρήσει την ηγετική της θέση στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής. Δεν πρέπει να διολισθήσει στη δεύτερη θέση εξαιτίας των υφιστάμενων οικονομικών δυσκολιών.

  Adam Gierek (S&D), γραπτώς. – (PL) Εδώ και πέντε χρόνια τώρα, παρακολουθώ, εδώ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τον τρόπο με τον οποίον μία συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων που προέρχεται από όλες τις πολιτικές ομάδες, αλλά κυρίως από τους Πράσινους και τους Σοσιαλιστές, ξεσπά σε πρωτοφανείς υστερικές κραυγές σχετικά με το κλίμα. Η υστερία αυτή διατηρήθηκε τεχνηέντως μέσα από τις ομιλίες του Προέδρου της Επιτροπής καθώς και του πρώην Προέδρου του Κοινοβουλίου, οι οποίοι μας παρουσίασαν ασύλληπτες βιβλικές καταστροφές οι οποίες, όπως υποστηρίζουν, θα επέλθουν εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

Άνθρωποι που αντιμετωπίζουν με ορθολογισμό αυτό το ζήτημα κατηγορούνται για έλλειψη ηθικών αρχών, και στερούνται απλούστατα την ευκαιρία –όπως συνέβη με εμένα σήμερα– να λάβουν τον λόγο με «δημοκρατικό» τρόπο. Οι οικονομικές αποφάσεις που περιέχονται στη δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια, και οι οποίες έχουν ληφθεί βάσει μίας όχι και τόσο αξιόπιστης υπόθεσης σχετικά με την αιτία της κλιματικής αλλαγής, όχι μόνο αποτελούν μια κυνική επίθεση σε βάρος της κοινής λογικής, αλλά και ένα προμήνυμα της μελλοντικής οικονομικής καταστροφής και της ανατροπής του πολιτισμού. Θα έπρεπε να απαιτήσουμε τη διεξαγωγή μίας έντιμης συζήτησης, επί τη βάσει των απόψεων ολόκληρου του επιστημονικού κόσμου, σχετικά με το θέμα της υφιστάμενης κλιματικής αλλαγής και των αιτιών της και, πρωτίστως, σχετικά με τις μεθόδους αντιμετώπισης των επιπτώσεών της.

  Zita Gurmai (S&D), γραπτώς. – (HU) Για να καταπολεμηθεί επιτυχώς η κλιματική αλλαγή απαιτείται η επίτευξη μίας φιλόδοξης και ολοκληρωμένης παγκόσμιας συμφωνίας στην Κοπεγχάγη. Το θέμα της χρηματοδότησης συνιστά πλέον τον σημαντικότερο σημείο της συμφωνίας στην Κοπεγχάγη. Κάθε χώρα πρέπει να συνεισφέρει στη χρηματοδότηση της μάχης κατά της κλιματικής αλλαγής, ανάλογα με τους πόρους της και τις οικονομικές της δυνατότητες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο και αναλαμβάνει δεσμεύσεις για τη χρηματοδότηση του προγράμματος για το κλίμα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις σχετικά με την παροχή ενίσχυσης στις αναπτυσσόμενες χώρες και βάσει των υπολογισμών για την περίοδο 2010-2012, το ποσό των 5-7 δισεκατομμυρίων ευρώ που απαιτείται ετησίως για τη χρηματοδότηση θα αποτελέσει σημαντική επιβάρυνση για τον προϋπολογισμό τόσο για την ΕΕ όσο και για τους εθνικούς προϋπολογισμούς.

Επί του τελευταίου σημείου, ωστόσο, πιστεύω ότι είναι σημαντικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν αυτή εξετάζει τον τρόπο κατανομής της χρηματοδοτικής επιβάρυνσης που απορρέει από τις μελλοντικές διεθνείς χρηματοδοτικές δεσμεύσεις της για το κλίμα, να λαμβάνει υπόψη τις οικονομικές δυνατότητες και τα όρια της παραγωγικής ικανότητας του κάθε κράτους μέλους. Πιστεύω επίσης ότι κάθε ευρωπαίος πολίτης πρέπει να συμμετάσχει στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής, και ότι, για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζονται ολοκληρωμένες εκστρατείες πληροφόρησης υπέρ της εξοικονόμησης ενέργειας

  Edit Herczog (S&D), γραπτώς. – (HU) Σήμερα είναι πλέον σαφές για εμάς ότι, μεταξύ των κινδύνων που απειλούν τον πλανήτη Γη, το μεγαλύτερο με διαφορά πρόβλημα οφείλεται στα αέρια του θερμοκηπίου, πρωτίστως δε στην εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα. Μολονότι το θέμα αυτό στους κυβερνητικούς πολιτικούς κύκλους αντιμετωπίζεται επί του παρόντος ως μια ιδεολογική συζήτηση, ωστόσο οριοθετεί τις οικονομικές δυνατότητες και την ανάπτυξη, καθορίζοντας τις μελλοντικές επενδύσεις στους τομείς αυτούς. Όταν συζητούμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την κλιματική αλλαγή και τις προκαταρκτικές εργασίες για τη διάσκεψη της Κοπεγχάγης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αποδοχή της δέσμης μέτρων για την ενέργεια και το κλίμα έθεσε τα θεμέλια μιας ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής η οποία ευνοεί αφενός την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και την ενίσχυση της ασφάλειας του εφοδιασμού, και αφετέρου την ενεργειακή απόδοση, τη φιλική προς το περιβάλλον παραγωγή ενέργειας και την προστασία των συμφερόντων των καταναλωτών. Η τρίτη δέσμη μέτρων για την ενέργεια, σε επίπεδο αγοράς, και η δέσμη μέτρων για το κλίμα, σε επίπεδο ρύθμισης, παρέχουν τη δυνατότητα σε νεότερους επενδυτές και επιχειρηματίες να εισέλθουν στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας. Αυτό είναι το στρατηγικό σημείο για την ευρωπαϊκή πολιτική της κλιματικής αλλαγής και για τους στόχους της στην Κοπεγχάγη. Χρειαζόμαστε νέες επενδύσεις στην ενέργεια, νέες καινοτόμες τεχνολογίες και νέους επιχειρηματίες. Εξάλλου, μόνο εάν αναπτύξουμε και εφαρμόσουμε νέες τεχνολογίες θα μπορέσουμε να επιτύχουμε σημαντική μείωση στις εκπομπές διοξειδίου άνθρακα σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Οι ευρωπαϊκές αποφάσεις που ελήφθησαν πρόσφατα διευκολύνουν την επίτευξη αυτού του στόχου. Πρέπει να συνεχίσουμε σε αυτόν τον δρόμο.

  Marian-Jean Marinescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η επίτευξη μιας συμφωνίας στην Κοπεγχάγη θα δώσει την αναγκαία ώθηση για τον συντονισμό, σε παγκόσμια κλίμακα, των δράσεων που πρέπει να αναληφθούν κατά της κλιματικής αλλαγής. Η κλιματική κρίση πρέπει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικονομική κρίση. Έτσι μας προσφέρεται η ευκαιρία να μεταβούμε από μία μη βιώσιμη οικονομία που βασίζεται σε περιορισμένους φυσικούς πόρους σε μία βιώσιμη οικονομία. Περάν της προώθησης της στρατηγικής για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και την ενεργειακή απόδοση, η Ευρώπη πρέπει να καταστρώσει ένα σχέδιο για τις επενδύσεις σε νέες ενεργειακές τεχνολογίες. Η προαγωγή πράσινων τεχνολογιών σε κοινοτικό επίπεδο δεν αφορά μόνο την ανεύρεση εναλλακτικής λύσης έναντι της ενεργειακής κρίσης, αλλά και την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης και της δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης. Από την άλλη πλευρά, η επίτευξη συμφωνίας στην Κοπεγχάγη παρέχει τη δυνατότητα να προωθηθούν οι μελλοντικοί δεσμοί μεταξύ του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της ΕΕ και των αντίστοιχων περιφερειακών ή ομοσπονδιακών συστημάτων στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες που εφαρμόζουν το ίδιο ή παρεμφερή συστήματα στον συγκεκριμένο τομέα. Και για το τέλος πρέπει να αναφέρουμε ότι η ΕΕ οφείλει να κρατήσει μία ενιαία στάση προκειμένου να διατηρήσει τον ηγετικό της ρόλο στις διαπραγματεύσεις. Πρέπει επίσης να ενεργοποιηθεί για την ενίσχυση των υφιστάμενων εταιρικών σχέσεων με τις αναπτυσσόμενες χώρες στον τομέα του κλίματος, καθώς και για τη δημιουργία νέων εταιρικών σχέσεων όπου δεν έχουν ακόμα συναφθεί.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Ενάμιση μήνα πριν από τη σύνοδο κορυφής στην Κοπεγχάγη, και ενόψει της αναπόφευκτης κλιματικής αλλαγής, ο κόσμος περιμένει από εμάς να αναλάβουμε συγκεκριμένη δράση – δράση που να χαρακτηρίζεται από υπευθυνότητα και σώφρονα σκέψη σε ό,τι αφορά τη συνεργασία μας εξ ονόματος των ανθρώπων και της ασφάλειάς τους. Έχουμε λάβει όλοι γνώση των εκθέσεων της διακυβερνητικής επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος, οι οποίες αναφέρουν ρητά ότι για την υπερθέρμανση του πλανήτη που παρατηρείται τα τελευταία πενήντα χρόνια ευθύνεται ως επί το πλείστον η ανθρώπινη δραστηριότητα. Τα κλιματικά ζητήματα αποτελούν πλέον τη γεωπολιτική και οικονομική προτεραιότητα του 21ου αιώνα, μία προτεραιότητα που απαιτεί τη λήψη αποφάσεων οι οποίες θα χαρακτηρίζονται από τόλμη και θα βασίζονται σε μακροπρόθεσμα μέτρα.

Για την επίτευξη ενός παγκόσμιου συμβιβασμού είναι απαραίτητο να καταρτιστούν συνθήκες για το κλίμα οι οποίες θα αναπτύσσουν νέα πρότυπα με σκοπό τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου μετά το 2012. Το πρωτόκολλο του Κιότο ήταν το πρώτο βήμα προς την αλλαγή νοοτροπίας των κυβερνήσεων ολόκληρου του κόσμου επί του ζητήματος της προστασίας του περιβάλλοντος. Πρέπει να συνεχίσουμε με αυτό το σκεπτικό. Εντούτοις, το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι δεν μπορούμε να αρκεστούμε στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μόνο στις ανεπτυγμένες χώρες, όπως είναι οι ΗΠΑ και η Κίνα.

Είναι πολύ σημαντικό να συνδράμουμε μικρότερες, φτωχότερες χώρες, οι οποίες αντιμετωπίζουν προβλήματα σε ό,τι αφορά την καθιέρωση εναλλακτικών, πράσινων πηγών ενέργειας. Δεν πρόκειται μόνο για ζήτημα χρηματοδοτικής ενίσχυσης, αλλά και εκπαίδευσης και ανταλλαγής εμπειριών για τη δημιουργία πράσινων οικονομιών. Κατά τη λήψη αποφάσεων, θα πρέπει επίσης να σκεπτόμαστε τους πολίτες. Θα πρέπει να τους ενημερώσουμε και να τους εκπαιδεύσουμε, αλλά και να τους πείσουμε να επενδύσουν στην προστασία του περιβάλλοντος. Όπως συμβαίνει με οιοδήποτε πολιτικό μέτρο στον τομέα της ασφάλειας, η στήριξη και η συνεργασία των πολιτών είναι απολύτως απαραίτητη.

  Sirpa Pietikäinen (PPE), γραπτώς. – (FI) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καθημερινά προκύπτουν νέα αποτελέσματα από έρευνες που διενεργούνται σχετικά με την εξέλιξη της κλιματικής αλλαγής, τα οποία αποκαλύπτουν ότι η αλλαγή αυτή προελαύνει, και μάλιστα ταχύτερα από τις μέχρι σήμερα προβλέψεις. Εάν θέλουμε να διατηρήσουμε τον πλανήτη Γη στην κατάσταση στην οποία έχει προσαρμοστεί η ζωή μας, έως το 2050, θα πρέπει να έχουμε δημιουργήσει μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου άνθρακα. Υπό το πρίσμα αυτών των μελετών, οι στόχοι της ΕΕ για το κλίμα δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ιδιαίτερα φιλόδοξοι. Όλοι έχουμε συναίσθηση της σοβαρότητας του προβλήματος. Ωστόσο, εξακολουθούμε να σπαταλούμε χρόνο σε συζητήσεις σχετικά με το εάν είμαστε εκατό τοις εκατό βέβαιοι ότι η κλιματική αλλαγή προκαλείται από τον άνθρωπο ή όχι. Αυτή η απροθυμία να αναλάβουμε την ενδεδειγμένη δράση είναι αδιανόητη, κυρίως επειδή, εδώ και πολύ καιρό, γνωρίζουμε πώς να εφαρμόσουμε την απαιτούμενη αλλαγή και έχουμε εξοικειωθεί με τις απαιτούμενες τεχνολογίες, βελτιώνοντας, ταυτόχρονα την ποιότητα της ζωής μας με τη χρήση νέων τεχνολογιών. Υπάρχει ψυχολογική εξήγηση για αυτήν την αδράνεια. Ορισμένα από τα πρότυπα συμπεριφοράς μας αντιτίθενται πεισματικά στην αλλαγή, ενώ τα υπόλοιπα μεταβάλλονται με αργό ρυθμό. Το μοναδικό πρόβλημα είναι ότι δεν μας έχει απομείνει καθόλου χρόνος. Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα στην εκπνοή του τρέχοντος έτους είναι η προθυμία της ΕΕ να εργαστεί με αποφασιστικότητα προκειμένου να διασφαλίσει ότι η συμφωνία που θα επιτευχθεί στην Κοπεγχάγη θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής. Είναι σαφές ότι η Ένωση πρέπει να δεσμευτεί για τη μείωση των εκπομπών κατά 30% έως το 2020 και κατά 80% έως το 2050. Μέρος της συμφωνίας θα είναι μια αξιόπιστη υπόσχεση της ΕΕ να συνδράμει τις αναπτυσσόμενες χώρες με τη μεταβίβαση πληροφοριών και τεχνολογίας, καθώς και με επαρκή χρηματικά ποσά υπό τη μορφή ενίσχυσης.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Κατά τα επόμενα πενήντα χρόνια, η κλιματική αλλαγή θα έχει σοβαρό αντίκτυπο σε σημαντικούς τομείς της οικονομίας, όπως η γεωργία, η ενέργεια, οι μεταφορές, τα οικοσυστήματα, ο τουρισμός και η υγεία.

Η κλιματική αλλαγή θα πλήξει επίσης νοικοκυριά, εταιρείες και ορισμένες κοινωνικές ομάδες, όπως τους ηλικιωμένους, τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειες με χαμηλό εισόδημα. Η ΕΕ είναι αποφασισμένη να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ωστόσο, δεν αρκεί να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για να αμβλυνθεί το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής. Απαιτούνται συμπληρωματικά μέτρα για τον μετριασμό του προβλήματος σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής αναμένεται να είναι σοβαρότερες από ό,τι έχει προβλεφθεί και θα επέλθουν, ανεξαρτήτως των μέτρων που εφαρμόζονται για την άμβλυνσή τους. Κατά συνέπεια, απαιτούνται μέτρα για να ενισχυθεί η αντοχή των φυσικών και ανθρώπινων συστημάτων προκειμένου για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, με άλλα λόγια, απαιτούνται πολιτικές προσαρμογής.

Οι εν λόγω πολιτικές εφαρμόζονται στην ΕΕ, αλλά χρειάζονται επίσης πολιτικές και σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η διάσκεψη της Κοπεγχάγης πρέπει να αποτελέσει διεθνή επιτυχία. Μας χρειάζεται ένα παγκόσμιο σύμφωνο αλληλεγγύης για την ανάπτυξη πράσινων τεχνολογιών, προωθώντας συγκεκριμένες καθαρές τεχνολογίες που θα εξασφαλίζουν θέσεις εργασίας, αλλά και θα προστατεύουν το περιβάλλον και την υγεία των πολιτών.

  Pavel Poc (S&D), γραπτώς. – (CS) Η ΕΕ κατέχει παγκόσμια ηγετική θέση στη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής. Λόγω αυτής ακριβώς της θέσης, έχουμε ευθύνη να συνδράμουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες. Όταν παρέχουμε τη συνδρομή μας, πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι, σε μεγάλο βαθμό, για τις συνέπειές της. Εάν οι αναπτυσσόμενες χώρες θα λαμβάνουν 30 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για τις προσπάθειές τους να μετριάσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, τότε ο στόχος αυτού του μέτρου πρέπει να είναι η κλιματική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Δεν μπορούμε να δεχτούμε έναν στόχο ή ένα αποτέλεσμα που θα πυροδοτήσει νέες εντάσεις στρεβλώνοντας την κοινωνική και πολιτική ανάπτυξη. Οι δεσμοί μεταξύ των αναπτυσσόμενων χωρών και του αναπτυγμένου κόσμου είναι περίπλοκοι. Όταν μεταβιβάζουμε τους πόρους μας, πρέπει να εξετάζουμε όλες τις δυνητικές επιπτώσεις της αναπτυξιακής βοήθειας, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών συνεπειών και των συνεπειών που αφορούν τους πολίτες. Το μεγαλύτερο ποσοστό των πόρων μας θα πρέπει να στοχεύει στην ενίσχυση της εκπαίδευσης και της κοινωνίας της πληροφορίας. Ακόμα και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δεν είναι όλοι πεπεισμένοι ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί πραγματική απειλή. Εάν δεν καταστεί κατανοητή η πραγματικότητα της κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών της στις χώρες στόχους, η συνδρομή μας θα ισοδυναμεί με μια πράξη δωροδοκίας για την ευημερία μας προς τις κυβερνήσεις των χωρών εκείνων των οποίων οι κάτοικοι δεν απολαμβάνουν την ίδια ευημερία. Εάν οι φιλόδοξοι στόχοι της ΕΕ δεν εκφραστούν αναλόγως από τα άλλα μείζονα μέρη –τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ινδία και τις χώρες της νότιας και κεντρικής Αμερικής– τότε η ΕΕ θα αναγκαστεί να επικεντρωθεί στην ενίσχυση των εσωτερικών μέτρων και μηχανισμών προσαρμογής, ιδίως σε σχέση με την υγεία και την ασφάλεια των κατοίκων της ΕΕ.

  Daciana Octavia Sârbu (S&D), γραπτώς. – (EN) Οι διαπραγματεύσεις στην Κοπεγγχάγη σχετικά με τη χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων χωρών θα είναι κρίσιμες εάν τελικά η σύνοδος αυτή στεφθεί με επιτυχία. Ορισμένες χώρες της Αφρικής έχουν ήδη δηλώσει ότι δεν θα είναι σε θέση να δεσμευθούν στο είδος αυτής της συμφωνία που χρειαζόμαστε στην Κοπεγχάγη, εάν αυτή δεν περιέχει κατάλληλα μέτρα για τη χρηματοδότηση των μέτρων μετριασμού και προσαρμογής στις αναπτυσσόμενες χώρες. Εν προκειμένω, δύο είναι τα καίρια σημεία – το πρώτο είναι ότι η δημόσια ενίσχυση που θα χορηγηθεί σε αυτές τις αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να είναι νέα και συμπληρωματική, χωρίς να στηρίζεται στους ήδη υφιστάμενους προϋπολογισμούς ενίσχυσης. Το δεύτερο σημείο είναι ότι η δημόσια ενίσχυση δεν αποτελεί το μοναδικό μέσο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε αυτό το πλαίσιο· πέραν της άμεσης χορήγησης ενίσχυσης, μπορούν να πραγματοποιηθούν ενέργειες για την ενθάρρυνση του ιδιωτικού τομέα και την πραγματοποίηση επενδύσεων σε οικονομίες χαμηλών εκπομπών διοξειδίου άνθρακα. Ο βαθμός στον οποίο ο ιδιωτικός τομέας είναι πρόθυμος να επενδύσει στις αναπτυσσόμενες χώρες θα εξαρτηθεί από διεθνείς συμφωνίες σχετικά με τα συστήματα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου άνθρακα. Οι συμφωνίες αυτές θα παράσχουν τη συνοχή και τη σταθερότητα πολιτικής οι οποίες και θα εμφυσήσουν στον ιδιωτικό τομέα εμπιστοσύνη ώστε να προβεί στις κατάλληλες επενδύσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ως εκ τούτου, οι διαπραγματεύσεις πρέπει να στοχεύσουν τόσο σε συνολικές δεσμεύσεις όσον αφορά τη δημόσια χρηματοδότηση όσο και σε συγκεκριμένα μέτρα για τη διασφάλιση των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα.

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 11.5  π.μ. και επαναλαμβάνεται στις 12 το μεσημέρι.)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. PITTELLA
Αντιπροέδρου

6. Διορθωτικό (άρθρο 216 α του Κανονισμού): βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

7. Ώρα των ψηφοφοριών

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την ώρα των ψηφοφοριών.

(Για λεπτομέρειες σχετικά με τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά)

7.1. Κύρωση του καταστατικού του Διεθνούς Οργανισμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA) (A7-0026/2009, Herbert Reul) (ψηφοφορία)

7.2. Παρωχημένες πράξεις του Συμβουλίου στον τομέα της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (A7-0018/2009, Paolo De Castro) (ψηφοφορία)

7.3. Ανάθεση εργαστηριακών δοκιμών (A7-0017/2009, Paolo De Castro) (ψηφοφορία)

7.4. Μείωση συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης στη Μαδέρα και στις Αζόρες (A7-0039/2009, Danuta Maria Hübner) (ψηφοφορία)

7.5. Διατήρηση των αγρίων πτηνών (κωδικοποιημένη έκδοση) (A7-0024/2009, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg) (ψηφοφορία)

7.6. Συσκευές αερίου (κωδικοποιημένη έκδοση) (A7-0025/2009, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg) (ψηφοφορία)

7.7. Παροχή υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων (κωδικοποιημένη έκδοση) (A7-0029/2009, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg) (ψηφοφορία)

7.8. Προστασία των εργαζομένων από τον αμίαντο (κωδικοποιημένη έκδοση) (A7-0033/2009, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg) (ψηφοφορία)

7.9. Κτηνιατρικοί έλεγχοι των ζώων που προέρχονται από τρίτες χώρες (κωδικοποιημένη έκδοση) (A7-0028/2009, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg) (ψηφοφορία)

7.10. Δίκτυο γεωργικής λογιστικής πληροφόρησης επί των εισοδημάτων και της οικονομικής λειτουργίας των γεωργικών εκμεταλλεύσεων (κωδικοποιημένη έκδοση) (A7-0031/2009, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg) (ψηφοφορία)

7.11. Όροι υγειονομικού ελέγχου που διέπουν τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές και τις εισαγωγές πουλερικών και αυγών για επώαση από τρίτες χώρες (κωδικοποιημένη έκδοση) (A7-0027/2009, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg) (ψηφοφορία)

7.12. Καθαρόαιμα βοοειδή αναπαραγωγής (κωδικοποιημένη έκδοση) (A7-0032/2009, Lidia Joanna Geringer de Oedenberg) (ψηφοφορία)

7.13. Συμφωνία ΕΚ/ Δημοκρατίας του Μαυρίκιου σχετικά με την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για βραχεία διαμονή (A7-0019/2009, Simon Busuttil) (ψηφοφορία)

7.14. Συμφωνία ΕΚ/Δημοκρατίας των Σεϋχελλών σχετικά με την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για βραχεία διαμονή (A7-0012/2009, Simon Busuttil) (ψηφοφορία)

7.15. Συμφωνία ΕΚ/Μπαρμπάντος σχετικά με την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για βραχεία διαμονή (A7-0013/2009, Simon Busuttil) (ψηφοφορία)

7.16. Συμφωνία ΕΚ/Ομοσπονδίας του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις σχετικά με την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για βραχεία διαμονή (A7-0014/2009, Simon Busuttil) (ψηφοφορία)

7.17. Συμφωνία ΕΚ/ Αντίγκουα και Μπαρμπούντα σχετικά με την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για βραχεία διαμονή (A7-0015/2009, Simon Busuttil) (ψηφοφορία)

7.18. Συμφωνία ΕΚ/Νήσων Μπαχάμες σχετικά με την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για βραχεία διαμονή (A7-0016/2009, Simon Busuttil) (ψηφοφορία)

7.19. Διορθωτικός προϋπολογισμός 9/2009: Σεισμός στην Ιταλία, Τμήμα ΙΙΙ - Επιτροπή (A7-0023/2009, Jutta Haug) (ψηφοφορία)

7.20. Κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση: Γερμανία - τομέας τηλεπικοινωνιών (A7-0022/2009, Reimer Böge) (ψηφοφορία)

7.21. Αίτηση άρσης της ασυλίας του Marek Siwiec (A7-0030/2009, Diana Wallis) (ψηφοφορία)

7.22. Μηχανισμός αξιολόγησης για την παρακολούθηση της εφαρμογής του κεκτημένου του Σένγκεν (A7-0035/2009, Carlos Coelho) (ψηφοφορία)

- Μετά την ψηφοφορία επί της πρότασης της Επιτροπής:

  Karel De Gucht, μέλος της Επιτροπής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, χθες, ο συνάδελφός μου, ο Αντιπρόεδρος της Επιτροπής, κ. Barrot, τόνισε ότι στόχος των προτάσεων είναι η κοινοτικοποίηση του μηχανισμού αξιολόγησης και η βελτίωση της αποτελεσματικότητάς του, διατηρώντας, ταυτόχρονα, το πνεύμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών.

Η Επιτροπή είναι πεπεισμένη ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να συμμετάσχει στην αξιολόγηση του Σένγκεν, κάτι που δεν ισχύει επί του παρόντος. Οι πολίτες πρέπει να έχουν πρόσβαση στα αποτελέσματα αυτών των αξιολογήσεων.

Ωστόσο, σύμφωνα με τις ισχύουσες Συνθήκες, δεν είναι εφικτή η συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μέσω της διαδικασίας συναπόφασης. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή εμμένει στις προτάσεις της βάσει των ισχυουσών Συνθηκών.

Παρά ταύτα, όταν τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, το θέμα θα τεθεί ξανά επί τάπητος, και η Επιτροπή θα προσδιορίσει, εν ευθέτω χρόνω, αυτήν που θεωρεί την καταλληλότερη νομική βάση για τον προτεινόμενο μηχανισμό, και θα παράσχει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη δυνατότητα να συμμετάσχει στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό.

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα μπορούσε να υποβάλει τροποποιημένες ή νέες προτάσεις ανάλογα με την κατάσταση.

  Carlos Coelho, εισηγητής. – (PT) Εκτιμώ το γεγονός ότι υπήρξαν διασαφηνίσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά θα ήθελα να υπενθυμίσω στο Σώμα ότι, όπως κατέστη σαφές στη διάρκεια της συζήτησης, αν και η Νομική Υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αναγνώρισε τη νομιμότητα της νομικής βάσης της πρωτοβουλίας της Επιτροπής, ανέφερε επίσης ότι, βάσει της ισχύουσας Συνθήκης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε να είχε προβεί στην ίδια πρωτοβουλία βάσει μιας νομικής φόρμουλας που παρέχει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το δικαίωμα συναπόφασης.

Καθώς αυτό δεν συνέβη, προτείνω η πρωτοβουλία να αναπεμφθεί στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, ούτως ώστε να μπορέσει η Επιτροπή να εξετάσει εκ νέου την πρωτοβουλία της. Κατόπιν, εντός της προθεσμίας που ορίζεται στο άρθρο 56 του Κανονισμού, εμείς οι βουλευτές του Κοινοβουλίου μπορούμε να αναμένουμε την εκδήλωση πρωτοβουλίας από την Επιτροπή που να σέβεται τη διαδικασία συναπόφασης και να παρέχει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο την εξουσία που δικαιούται, ήτοι, να παρεμβαίνει για να διασφαλίζει μεγαλύτερη ασφάλεια στον χώρο Σένγκεν.

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστώ, κύριε Coelho. Δεν υπάρχει ανάγκη να ψηφίσουμε επί του συγκεκριμένου αιτήματος διότι, εφόσον η Επιτροπή αποφάσισε να διατηρήσει την πρότασή της, η πρόταση αναπέμπεται αυτομάτως στην επιτροπή, όπως ζήτησε ο κ. Coelho.

7.23. Μηχανισμός αξιολόγησης για την επαλήθευση της εφαρμογής του κεκτημένου του Σένγκεν (A7-0034/2009, Carlos Coelho) (ψηφοφορία)

- Μετά την ψηφοφορία επί της πρότασης της Επιτροπής:

  Karel De Gucht, μέλος της Επιτροπής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, το σενάριο είναι το ίδιο. Συνεπώς, η θέση της Επιτροπής παραμένει αμετάβλητη.

  Πρόεδρος. – Τότε, πιστεύω ότι, προφανώς, και η δεύτερη αυτή έκθεση θα αναπεμφθεί στην επιτροπή, δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αποφασίσει να διατηρήσει την πρότασή της.

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση Simon Busuttil (A7-0013/2009)

  Antonio Masip Hidalgo (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ των εκθέσεων για τις Μπαχάμες, τα Μπαρμπάντος, την Ομοσπονδία Αγίου Χριστόφορου και Νέβις και τις Σεϋχέλλες. Αυτό που εκτιμώ στις εν λόγω εκθέσεις είναι τα στοιχεία της υπερπήδησης των γραφειοκρατικών διαδικασιών, της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών και του αμοιβαίου χαρακτήρα που πρέπει να έχουν όλες αυτές οι δράσεις.

Ωστόσο, με απόλυτο σεβασμό έναντι όλων αυτών των κυρίαρχων κρατών που είναι φίλοι μας, θα ήθελα να εκμεταλλευτώ τις καλές σχέσεις που αντανακλώνται σε αυτές τις συμφωνίες για να βοηθήσω το σύνολο των εν λόγω χωρών, οι οποίες, επαναλαμβάνω, είναι κυρίαρχες και φίλοι μας, να θωρακισθούν έναντι μιας πανδημίας που είναι ακόμη πιο θανάσιμη από τη γρίπη: τους φορολογικούς παραδείσους. Το θέμα αυτό έχει ήδη συζητηθεί από την G20 και πολλά άλλα φόρουμ.

Δυστυχώς, οι φορολογικοί παράδεισοι ευθύνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό για την οικονομική κρίση που βιώνουμε. Επί του παρόντος, λαμβάνονται κάποια μέτρα, ίσως όχι αρκετά ακόμη, για την εξάλειψη των πιο ενεργών φορολογικών παραδείσων, ωστόσο, ας μην είμαστε αφελείς. Είναι εύκολο να δημιουργηθούν άλλοι φορολογικοί παράδεισοι.

Στην Ισπανία, η υπόθεση Gürtel αποτελεί θέμα των ειδήσεων: πρόκειται όχι μόνο για ένα τεράστιο δίκτυο διαφθοράς, αλλά και διαφυγής κεφαλαίων. Συνεπώς, κύριοι εκπρόσωποι της Επιτροπής και του Συμβουλίου, ας εκμεταλλευτούμε αυτές τις συμφωνίες για να επιμείνουμε στη θωράκιση που πρέπει να ζητήσουμε αργά ή γρήγορα, προκειμένου να διαμορφώσουμε μια ευρύτερη και ριζοσπαστικότερη πολιτική κατά των φορολογικών παραδείσων.

- Έκθεση Carlos Coelho (A7-0034/2009)

  Czesław Adam Siekierski (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η σύμβαση Σένγκεν είχε ως αποτέλεσμα μια ποιοτική αλλαγή στην επικράτεια της πλειονότητας των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρά το μικρό χρονικό διάστημα από τότε που τέθηκε σε ισχύ η σύμβαση, συχνά λησμονούμε πώς ήταν η Ευρώπη όταν είχε σύνορα, καθώς και τις δυσκολίες που υπήρχαν όσον αφορά την κυκλοφορία από το ένα κράτος μέλος στο άλλο. Η συμφωνία Σένγκεν σηματοδοτεί μία ακόμη επιτυχημένη πτυχή της ολοκλήρωσής μας, αλλά συνεπάγεται και μεγάλη ευθύνη. Η ευθύνη για ένα σημαντικό μέρος των χερσαίων συνόρων μας έχει αναληφθεί από τα νέα κράτη μέλη.

Εκτός από τις θετικές πτυχές, υπάρχουν και οι αρνητικές, δεδομένου ότι έχουν εφαρμοστεί υπερβολικοί περιορισμοί όσον αφορά την κυκλοφορία των κατοίκων των χωρών που έχουν κοινά σύνορα με την ΕΕ, δηλαδή κυρίως των νέων χωρών, όπως η Πολωνία και η Λετονία. Ως αποτέλεσμα αυτών των δυσχερειών, υπάρχουν, μεταξύ άλλων, σοβαροί περιορισμοί όσον αφορά την κυκλοφορία στα ανατολικά σύνορά μας. Έχει ανακύψει μια νέα διαίρεση, ένα είδος φραγμού μεταξύ χωρών που είχαν και συνεχίζουν να διατηρούν στενές σχέσεις λόγω της κοινής ιστορίας τους, των οικογενειακών δεσμών και, πάνω απ’ όλα, λόγω της γειτονίας τους.

Βάσει των διατάξεων της σύμβασης Σένγκεν, έχει τεθεί σε εφαρμογή ένα κοινό σύστημα εσωτερικού ελέγχου που εφαρμόζεται από τις αρμόδιες υπηρεσίες στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχουν υπογράψει τη συμφωνία. Φαίνεται, ωστόσο, ότι το εν λόγω σύστημα ελέγχου εφαρμόζεται με υπερβολική αυστηρότητα, πράγμα που δεν συμβάλλει στη διαμόρφωση θετικής εικόνας όσον αφορά την ενότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση Herbert Reul (A7-0026/2009)

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης. Στηρίζω απόλυτα την κύρωση του καταστατικού του Διεθνούς Οργανισμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA) από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ο κύριος στόχος αυτού του φορέα είναι η προώθηση των ορθών πρακτικών στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και παγκοσμίως. Το καταστατικό αυτού του οργανισμού ορίζει ότι θα προωθεί και θα στηρίζει τη χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε όλο τον κόσμο.

Η κύρωση από την Κοινότητα του καταστατικού του εν λόγω οργανισμού θα παράσχει τη δυνατότητα βελτιωμένης, άμεσης πρόσβασης σε πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ταυτόχρονα, η ιδιότητα της Κοινότητας ως μέλους του οργανισμού θα της επιτρέψει να ενισχύσει την παρακολούθηση της προόδου που πραγματοποιείται από τα κράτη μέλη όσον αφορά την εκπλήρωση του στόχου που αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έως το 2020.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (ΕΝ) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης. Επί του παρόντος, δεν υφίσταται συντονισμένη στρατηγική για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε ευρωπαϊκή και παγκόσμια κλίμακα. Γι’ αυτόν τον λόγο, υπάρχει μεγάλο κενό μεταξύ των χωρών που έχουν να επιδείξουν σημαντικότατη πρόοδο και επιτυχίες στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των χωρών που υστερούν ακόμη σε αυτόν τον τομέα.

Εάν επιθυμούμε να επιταχύνουμε τη διαδικασία αύξησης του ποσοστού των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, θα πρέπει οι διάφορες χώρες να δρουν συντονισμένα, ενώ οι ηγέτιδες χώρες θα πρέπει να ανταλλάσσουν τις βέλτιστες πρακτικές τους. Πιστεύω ότι αυτός οργανισμός θα επιδιώξει την επίτευξη αυτών των στόχων και θα προσδώσει νέα δυναμική και προσανατολισμό στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργεια γενικά.

  Maria da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Χαιρετίζω το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα εκπροσωπείται πλέον στον Διεθνή Οργανισμό Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA). Ο Διεθνής Οργανισμός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας έχει ως στόχο να προωθεί την υιοθέτηση και την αειφόρο αξιοποίηση των πάσης φύσεως ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, λαμβάνοντας υπόψη τη συμβολή τους στη διατήρηση του περιβάλλοντος, στην προστασία του κλίματος, στην οικονομική ανάπτυξη και στην κοινωνική συνοχή (ιδίως στον μετριασμό της φτώχειας και στην αειφόρο ανάπτυξη), στην πρόσβαση στον ενεργειακό εφοδιασμό και την ασφάλειά του, στην περιφερειακή ανάπτυξη και στην ευθύνη μεταξύ των γενεών.

Στόχος του οργανισμού είναι επίσης να παράσχει τεχνικές, χρηματοοικονομικές και πολιτικές συμβουλές προς τις κυβερνήσεις των αναπτυσσόμενων χωρών, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στη μετάβασή τους σε μια κοινωνία με χαμηλές εκπομπές άνθρακα.

Η χρήση της ανανεώσιμης ενέργειας αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους της δέσμης μέτρων της ΕΕ για το κλίμα και την ενέργεια. Ο εν λόγω οργανισμός θα συμβάλει στην υλοποίηση των στόχων της δέσμης, ιδίως όσον αφορά τον στόχο της αύξησης του ποσοστού της χρησιμοποιούμενης ανανεώσιμης ενέργειας στο 20% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας έως το 2020.

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Ο οργανισμός IRENA ιδρύθηκε επίσημα στις 26 Ιανουαρίου 2009. Σκοπός αυτού του οργανισμού είναι να καταστεί το κέντρο για την προώθηση της ταχείας μετάβασης στην αξιοποίηση της αειφόρου ενέργειας. Το καταστατικό του εν λόγω οργανισμού έχει επικυρωθεί. Είναι κρίσιμης σημασίας να ξεκινήσει ο οργανισμός να λειτουργεί το συντομότερο δυνατό. Είμαι υπέρ της έγκρισης του καταστατικού που έχει κατατεθεί και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (ΕΝ) Στηρίζω την κύρωση του καταστατικού του Διεθνούς Οργανισμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ο Διεθνής Οργανισμός Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας αποσκοπεί στο να καταστεί κέντρο αριστείας για την ανανεώσιμη ενέργεια, πράγμα που θα του παράσχει τη δυνατότητα να βοηθά τις κυβερνήσεις να αξιοποιούν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, να διαχέουν την τεχνογνωσία και τις βέλτιστες πρακτικές, και να παρέχουν κατάρτιση σε αυτό το πεδίο. Ως εκ τούτου, είναι επιθυμητό να εκπροσωπείται η Κοινότητα σε έναν οργανισμό του οποίου οι στόχοι συμπίπτουν με έναν τομέα της αρμοδιότητάς της, και του οποίου το καταστατικό έχει ήδη υπογραφεί από 20 κράτη μέλη.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Πορτογαλία είναι η έκτη περισσότερο εξαρτώμενη ενεργειακά χώρα μεταξύ των 27 της ΕΕ και, ως εκ τούτου, οι επενδύσεις σε «καθαρές τεχνολογίες» είναι πρώτιστης σημασίας.

Τάσσομαι υπέρ ενός εθνικού σχεδίου για την ανανεώσιμη ενέργεια, με ιδιαίτερη έμφαση στην αιολική ενέργεια, την ενέργεια των κυμάτων (δεδομένων των εξαιρετικών συνθηκών που προσφέρουν οι πορτογαλικές ακτές), την ηλιακή-θερμική ενέργεια, τη φωτοβολταϊκή ενέργεια και την παραγωγή σε μικρή κλίμακα.

Τάσσομαι επίσης υπέρ της έρευνας και της ανάπτυξης μεθόδων, τεχνολογιών και στρατηγικών για την αποθήκευση του πλεονάσματος της ανανεώσιμης ενέργειας.

Τάσσομαι υπέρ μιας ενεργειακής πολιτικής που λαμβάνει υπόψη τις οικονομικές προκλήσεις και τις κοινωνικές ανάγκες, προωθώντας ταυτόχρονα την αειφόρο ανάπτυξη, χωρίς να δημιουργεί περιβαλλοντικό κόστος που θα επιβαρύνει τις μελλοντικές γενιές.

Η διαρκής ανησυχία μου ήταν πάντα ο περιορισμός της ενεργειακής εξάρτησής μας, και είμαι βέβαιος ότι για να το επιτύχουμε αυτό θα πρέπει να στηρίξουμε και να αναπτύξουμε την ανανεώσιμη ενέργεια. Ως εκ τούτου, χαιρετίζω το γεγονός ότι η Πορτογαλία είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Διεθνούς Οργανισμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA).

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο στηρίζω την έγκριση από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα του καταστατικού του Διεθνούς Οργανισμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA).

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψηφίζοντας υπέρ αυτής της έκθεσης, θέλω να τονίσω τη σημασία της δημιουργίας αυτού του διεθνούς οργανισμού που θα προωθεί και θα στηρίζει την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε όλο τον κόσμο, λαμβάνοντας υπόψη τα οφέλη που μπορούν να προκύψουν από τη συμβολή των εν λόγω πηγών στην προστασία του περιβάλλοντος και του κλίματος, στην οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή, συμπεριλαμβανομένου του μετριασμού της φτώχειας, καθώς και στη διασφάλιση του ενεργειακού εφοδιασμού και της περιφερειακής ανάπτυξης.

Στη διάσκεψη της Βόννης τον Ιανουάριο του 2009, η Ρουμανία, η οποία ήταν η πρώτη χώρα που υπέγραψε, ανέλαβε την αντιπροεδρία αυτής της πρώτης συνόδου. Εκλήθη επίσης να συμμετάσχει στη διοικητική επιτροπή του IRENA, που αποτελεί το βασικό όργανο που λειτουργεί προσωρινά ως γραμματεία του οργανισμού έως ότου αρχίσει να λειτουργεί κανονικά. Επί του παρόντος, 137 κράτη έχουν υπογράψει το καταστατικό, συμπεριλαμβανομένων 24 κρατών μελών της ΕΕ.

- Έκθεση Paolo De Castro (A7-0018/2009)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά την κατάργηση ορισμένων παρωχημένων πράξεων του Συμβουλίου στον τομέα της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, δεδομένου ότι είναι απαραίτητη η κατάργηση από το κοινοτικό κεκτημένο πράξεων οι οποίες είναι πλέον παρωχημένες, προκειμένου να βελτιωθεί η διαφάνεια και η ασφάλεια δικαίου της κοινοτικής νομοθεσίας, υπό το πρίσμα της διοργανικής συμφωνίας για τη βελτίωση της νομοθεσίας από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή. Αυτό είναι κάτι που επιβεβαιώθηκε πρόσφατα στην ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Απλοποιημένη ΚΓΠ για την Ευρώπη – προς όφελος όλων». Είμαι υπεύθυνος για την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με αυτήν την ανακοίνωση, εξ ονόματος της Ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Συνεπώς, στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής, αξίζει η εξάλειψη από την ισχύουσα νομοθεσία πράξεων που δεν έχουν πλέον πραγματική εφαρμογή.

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Λόγω του τεράστιου όγκου της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, είναι απαραίτητο να καταργηθεί με αποτελεσματικό τρόπο κάθε παρωχημένο υλικό. Υπό το πρίσμα αυτό, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στο πλαίσιο της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής (ΚΓΠ) να γνωρίζουν το ισχύον νομικό πλαίσιο και τους κανόνες που ισχύουν ανά πάσα στιγμή.

Δέχομαι ότι η ασφάλεια δικαίου απαιτεί να μην παραμένουν σε ισχύ παρωχημένες πράξεις στο κοινοτικό νομικό σύστημα.

Δεδομένης της θεμελιώδους σημασίας της ΚΓΠ για τις κυβερνήσεις και τους πολίτες της Ένωσης, υποστηρίζω ότι αυτή θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο απλή και σαφής από την άποψη της εφαρμογής της και των ισχυόντων κανόνων.

Η ΚΓΠ βρίσκεται στο επίκεντρο της ζωής της Ένωσης, έχει τεράστια πρακτική σημασία και δεν μπορεί να είναι ένας κυκεώνας κανόνων, κανονισμών, πράξεων και αποφάσεων που δεν ισχύουν πλέον, διαφορετικά δεν θα είναι αποτελεσματική.

Υπό το πρίσμα όλων των παραπάνω, υποστηρίζω την πρόταση της Επιτροπής για την κατάργηση των παρωχημένων πράξεων στον τομέα της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής.

  Alan Kelly (S&D), γραπτώς. – (ΕΝ) Το θέμα επί του οποίου ψηφίσαμε σχετίζεται με την ανάγκη τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να καταργήσουν πράξεις του Συμβουλίου οι οποίες έχουν καταστεί, με το πέρασμα του χρόνου και την ανάπτυξη της τεχνολογίας, παρωχημένες και άνευ σημασίας για την ορθή λειτουργία της Ένωσης. Αυτή η ψηφοφορία αφορά ορισμένες πράξεις του Συμβουλίου στον τομέα της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής. Πιστεύω ότι ορισμένες πτυχές της ΚΓΠ χρήζουν αναθεώρησης εδώ και καιρό. Προκειμένου η συγκεκριμένη πολιτική να εφαρμόζεται σωστά και να χρησιμοποιείται προς όφελος των ευρωπαίων πολιτών, οι πράξεις που έχει δημιουργήσει πρέπει να είναι συναφείς με τον κόσμο της γεωργίας, όπως αυτός έχει διαμορφωθεί σήμερα. Αποτελεί επίσης εδραία πεποίθησή μου ότι κάτι πρέπει να γίνει ώστε να αποτινάξει η Ένωση την εικόνα του γραφειοκρατικού οργανισμού που διατηρούν οι λαοί της Ευρώπης γι’ αυτήν. Πράξεις όπως αυτές συμβάλλουν απλώς στη σύγχυση, χωρίς να εξυπηρετούν κάποιον πραγματικό σκοπό. Πτυχές της πολιτικής της ΕΕ όπως αυτές αμαυρώνουν την εικόνα της Ένωσης μεταξύ των πολιτών και αποθαρρύνουν τους ανθρώπους να αλληλεπιδρούν με την Ένωση. Συμπερασματικά, πιστεύω ακράδαντα ότι, εάν η Ένωση επιθυμεί να παραμείνει χρήσιμη, τότε πρέπει να ψηφίζουμε πάντοτε υπέρ του εκσυγχρονισμού των νόμων και των πολιτικών της.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Ψήφισα με μεγάλη μου χαρά υπέρ της έγκρισης του ψηφίσματος σχετικά με τον κανονισμό για την κατάργηση ορισμένων παρωχημένων πράξεων στον τομέα της ΚΓΠ, διότι ακούμε συνεχώς ότι η ΕΕ διέπεται από υπερβολικά πολλές ρυθμίσεις, με αρνητικές επιπτώσεις για την ορθή λειτουργία της οικονομίας της αγοράς. Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθές όσον αφορά την ΚΓΠ, στο πλαίσιο της οποίας, παρά την εισαγωγή πολλών απλουστεύσεων και την εξάλειψη πλήθους κανονισμών, συνεχίζουν να παραμένουν σε ισχύ πολλές περιττές πράξεις.

Πολλές από αυτές τις πράξεις δεν έχουν πλέον οποιεσδήποτε νομικές επιπτώσεις, ενώ το περιεχόμενο άλλων έχει ενσωματωθεί σε μεταγενέστερα έγγραφα. Έτσι είναι μεγάλο το κόστος σε χρόνο και χρήμα για τους αγρότες μας, ενώ απαιτείται εκτεταμένη διοικητική υποστήριξη. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι είναι απαραίτητη η περαιτέρω επικαιροποίηση, ενοποίηση και απλούστευση της κοινοτικής νομοθεσίας, καθώς και η κατάργηση πάρα πολλών περιττών νομικών πράξεων, ούτως ώστε οι διατάξεις που παραμένουν σε ισχύ να είναι απλές, σαφείς και κατανοητές. Αυτό θα φέρει την Ευρωπαϊκή Ένωση πιο κοντά στους πολίτες της.

  Oldřich Vlasák (ECR), γραπτώς. – (CS) Θα ήθελα να διευκρινίσω την ψήφο μου σχετικά με το σχέδιο κανονισμού του Συμβουλίου για την κατάργηση ορισμένων παρωχημένων πράξεων του Συμβουλίου που σχετίζονται με την Κοινή Γεωργική Πολιτική. Στη διάρκεια της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ψηφίστηκαν πολλές νομοθετικές πράξεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο. Κατά τον χρόνο της προσχώρησης μας στην ΕΕ, το κοινοτικό κεκτημένο αριθμούσε σχεδόν 80 000 σελίδες κειμένου, οι μισές από τις οποίες σχετίζονταν με τη γεωργία. Ως εκ τούτου, είναι θετικό το ότι τα όργανα της ΕΕ συμφώνησαν επί διοργανικής βάσης ότι η κοινοτική νομοθεσία χρήζει επικαιροποίησης και συμπύκνωσης.

Νόμοι των οποίων η σημασία δεν είναι πλέον επίκαιρη θα πρέπει να καταργηθούν από το κοινοτικό κεκτημένο, ούτως ώστε να βελτιωθεί η διαφάνεια και η ασφάλεια της κοινοτικής νομοθεσίας. Προσφάτως, η Επιτροπή χαρακτήρισε 250 νόμους που αφορούν τη γεωργία παρωχημένους. Μιλούμε τώρα για περίπου 28 πράξεις οι οποίες είναι περιττές από πρακτική άποψη, αλλά συνεχίζουν να υφίστανται τυπικά, καθώς και έξι πράξεις που είναι παρωχημένες. Παρά το ότι υποστήριξα αυτό το σχέδιο, πιστεύω ακράδαντα ότι υπάρχουν και περαιτέρω δυνατότητες για τον περιορισμό της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και την περιστολή της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, και, ως εκ τούτου, ζητώ από την Επιτροπή να συνεχίσει το έργο της όσον αφορά την απλούστευση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

- Έκθεση Paolo De Castro (A7-0017/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Πρέπει να διεξαχθούν εργαστηριακές δοκιμές, προκειμένου να προσδιοριστούν οι επιβλαβείς οργανισμοί που δεν είναι παρόντες εντός της ΕΕ. Οι κανονισμοί που ισχύουν επί του παρόντος δεν επιτρέπουν σε ορισμένα εργαστήρια, στα οποία μπορεί να ανατεθεί μια τέτοια εργασία, να την αναλάβουν λόγω του ότι υπολείπονται των διατάξεων του άρθρου 2, παράγραφος 1, στοιχείο ζ), σημείο ii), της οδηγίας 2000/29/EΚ. Τάσσομαι υπέρ του να επιτρέπεται σε αυτά τα εργαστήρια να πραγματοποιούν αυτού του είδους την εργασία, εφόσον συμμορφώνονται με κάποιες προϋποθέσεις. Ως εκ τούτου, ψήφισαν υπέρ αυτής της έκθεσης.

- Έκθεση Danuta Maria Hübner (A7-0039/2009)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης που επιτρέπει στην Πορτογαλία να εφαρμόζει μειωμένο συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης στις Αζόρες και στη Μαδέρα για τα τοπικά παραγόμενα και καταναλωνόμενα λικέρ, τα αποστάγματα και το ρούμι, διότι θεωρώ ότι πρόκειται για σημαντικό τρόπο υποστήριξης της επιβίωσης των μικρών βιομηχανιών του τομέα που σχετίζεται με την παραγωγή τέτοιων προϊόντων, οι οποίες βρίσκονται σε ιδιαίτερα δυσχερή ανταγωνιστική θέση, καθώς αντιμετωπίζουν την ελευθέρωση των αγορών και τις αυξανόμενες πωλήσεις αλκοολούχων ποτών σε αυτές τις περιοχές.

Η μείωση του συγκεκριμένου φόρου θα συμβάλει επίσης στη μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική ισορροπία σε αυτές τις περιοχές, διασφαλίζοντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο, τη βιωσιμότητα και ακόμη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, οι οποίες είναι κρίσιμης σημασίας για τη διαφύλαξη των τοπικών οικονομιών.

  John Attard-Montalto (S&D), γραπτώς. – (ΕΝ) Η κυβέρνηση της Μάλτας θα πρέπει να ακολουθήσει παρόμοιες πρωτοβουλίες για το νησί Gozo. Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ που έχουν νησιωτικές περιφέρειες έχουν υποβάλει αιτήσεις για τη λήψη παρόμοιων μέτρων και έχουν πάρει την άδεια από την ΕΕ να προβούν στη λήψη τέτοιων ειδικών μέτρων. Τα ίδια τα μέτρα διαφέρουν από νησιωτική περιφέρεια σε νησιωτική περιφέρεια. Έχουν, ωστόσο, ένα κοινό στοιχείο: ήτοι να παράσχουν την οικονομική άνεση ώστε να εξισορροπηθούν οι αρνητικές πτυχές των νησιωτικών περιφερειών. Το νησί Gozo παρουσιάζει σοβαρά μειονεκτήματα, συμπεριλαμβανομένου του διπλού νησιωτικού χαρακτήρα, της μεγάλης απόστασης, του μικρού μεγέθους και της δύσκολης τοπογραφίας. Χώρες πολύ μεγαλύτερες από τη Μάλτα, όπως η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ελλάδα, μπόρεσαν να λάβουν ειδικά μέτρα ούτως ώστε να παράσχουν ελκυστικά κίνητρα στις νησιωτικές περιφέρειες. Τα μικρότερα νησιά του μαλτέζικου αρχιπελάγους είναι ιδιαιτέρως ευάλωτα.

Το νησί Gozo χρειάζεται βοήθεια μέσω της εφαρμογής παρόμοιων ειδικών μέτρων. Είναι καθήκον της μαλτέζικης κυβέρνησης να προσδιορίσει τα ειδικά μέτρα που θα είναι τα καταλληλότερα και, ακολούθως, να υποβάλει αίτημα στην ΕΕ για την έγκριση τέτοιων μέτρων. Εναπόκειται στην κυβέρνηση της Μάλτας να περιορίσει τα προβλήματα που κυριαρχούν ιδίως στο νησί Gozo.

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Πρόκειται για παράταση της φορολογικής παρέκκλισης του 2002 που παρασχέθηκε στην Πορτογαλία όσον αφορά ορισμένες αυτόνομες περιφέρειες. Είμαι υπέρ μιας τέτοιας παράτασης και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Hübner σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου που επιτρέπει στην Πορτογαλία να εφαρμόσει μειωμένο συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης για το ρούμι και τα λικέρ που παράγονται και καταναλώνονται στην αυτόνομη περιφέρεια της Μαδέρας, καθώς και για τα λικέρ και τα αποστάγματα που παράγονται και καταναλώνονται στην αυτόνομη περιφέρεια των Αζορών. Λαμβανομένων υπόψη των ειδικών χαρακτηριστικών των εν λόγω εξόχως απόκεντρων περιφερειών, πιστεύω ότι η εν λόγω παράταση είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση της τοπικής βιομηχανίας των εν λόγω προϊόντων και για την προστασία της απασχόλησης του συγκεκριμένου κλάδου.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Λαμβανομένης υπόψη της σημασίας για τη γεωργία και, κατά συνέπεια, την οικονομία και την απασχόληση στις πορτογαλικές αυτόνομες περιφέρειες της Μαδέρας και των Αζορών, της παραγωγής ρουμιού και αποσταγμάτων αντίστοιχα, καθώς και των λικέρ και στις δύο περιφέρειες, είναι απαραίτητο να συνεχίσει να ισχύει ο μειωμένος συντελεστής ειδικού φόρου κατανάλωσης για τα συγκεκριμένα προϊόντα, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να οδηγήσει στη διαμόρφωση συνθηκών αθέμιτου ανταγωνισμού στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς.

Η αύξηση της λιανικής τιμής που θα επέφερε η εξάλειψη του εν λόγω συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης θα καθιστούσε τα εν λόγω προϊόντα ακόμη λιγότερο ανταγωνιστικά σε σύγκριση με παρόμοια προϊόντα που εισάγονται από την υπόλοιπη ΕΕ και, ως εκ τούτου, θα απειλούσε την επιβίωση των παραδοσιακών προϊόντων. Θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα για την τοπική βιομηχανία και την περιφερειακή οικονομία σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, λόγω του αντίκτυπου που θα είχε στα οικογενειακά αγροκτήματα στις εν λόγω περιφέρειες.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρόταση που εγκρίθηκε κατά τη σημερινή συνεδρίαση της Ολομέλειας από τη συντριπτική πλειοψηφία επιτρέπει την παράταση της παραχώρησης που χορηγήθηκε το 2002 και η οποία επιτρέπει στην Πορτογαλία την εφαρμογή μειωμένου συντελεστή ειδικού φόρου κατανάλωσης για το ρούμι και τα λικέρ που παράγονται και καταναλώνονται στην αυτόνομη περιφέρεια της Μαδέρας, καθώς και για τα λικέρ και τα αποστάγματα που παράγονται και καταναλώνονται στην αυτόνομη περιφέρεια των Αζορών. Από την αρχή αυτής της διαδικασίας, έπραξα ό,τι ήταν δυνατόν για να διασφαλίσω ότι το εν λόγω μέτρο, η ισχύς του οποίου είχε εκπνεύσει στα τέλη του 2008, θα ανανεωνόταν κατεπειγόντως. Έχοντας εξασφαλίσει την ομόφωνη υποστήριξη της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, το αποτέλεσμα αυτό επιβεβαιώθηκε από τη σημερινή ψηφοφορία, βάσει της οποίας διατηρείται η μείωση του φόρου με περίοδο ισχύος από τον Ιανουάριο του 2009 έως το 2013.

Οι παραγωγοί ρουμιού και λικέρ της Μαδέρας αντιμετωπίζουν μόνιμα εμπόδια που σχετίζονται με την εξόχως απόκεντρη γεωγραφική θέση τους, το νησιωτικό χαρακτήρα, το δύσκολο έδαφος και κλίμα, και το μικρό μέγεθος των αγροκτημάτων τους. Εάν σταματήσουν να επωφελούνται από αυτήν την παραχώρηση, θα υποχρεωθούν να αυξήσουν τις τιμές τους, πράγμα που θα είχε επιπτώσεις στις δραστηριότητες τους και στην απασχόληση που αυτές δημιουργούν, με ολέθριες συνέπειες για την περιοχή.

- Έκθεση Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (A7-0024/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Η έκθεση συνίσταται στην απλή κωδικοποίηση κειμένων χωρίς καμιά τροποποίηση επί της ουσίας. Είμαι υπέρ μιας τέτοιας κωδικοποίησης και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

- Έκθεση Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (A7-0025/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Πρόκειται και πάλι για κωδικοποίηση χωρίς καμιά ουσιαστική αλλαγή, όσον αφορά την οποία τάσσομαι υπέρ, και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

- Έκθεση Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (A7-0029/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Η έκθεση αυτή συνίσταται στην απλή κωδικοποίηση ήδη υφιστάμενων κειμένων και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ.

  Cătălin Sorin Ivan (S&D), γραπτώς. – (RO) Ο συντονισμός ορισμένων διατάξεων που προβλέπει ένας νόμος, ένας κανονισμός ή μια διοικητική πράξη στα κράτη μέλη αναφορικά με τη μετάδοση τηλεοπτικών προγραμμάτων είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία ενός χώρου μέσων ενημέρωσης όπου το κύριο θέμα είναι η ενότητα στην πολυμορφία. Το ίδιο σημαντικό είναι να μπορέσουμε να καταστήσουμε την ευρωπαϊκή νομοθεσία όσο το δυνατόν περισσότερο προσβάσιμη για όλους τους πολίτες. Η έκθεση σχετικά με την πρόταση για την οδηγία για τις υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων στην κωδικοποιημένη μορφή της, η οποία κατατέθηκε πριν από τη συνεδρίαση της Ολομέλειας, αποτελεί απλώς ένα τεχνικό και νομικό μέτρο του οποίου, ωστόσο, τα οφέλη είναι αδιαμφισβήτητα. Η κωδικοποίηση της νομοθεσίας, η οποία μεταβάλλεται συνεχώς, είναι ένα μέτρο που προσδίδει στην κοινοτική νομοθεσία μεγαλύτερη σαφήνεια και διαφάνεια, καθιστώντας την ευκολότερα κατανοητή από τους πολίτες της ΕΕ. Σε αυτήν την περίπτωση, η πρόταση κωδικοποίησης περιλαμβάνει την αντικατάσταση της παλαιάς οδηγίας του 1989 με μια νέα οδηγία (χωρίς τροποποίηση του περιεχομένου) όπου έχουν προστεθεί οι πράξεις με τις οποίες συμπληρώθηκε με την πάροδο του χρόνου. Υποστήριξα αυτήν την πρωτοβουλία, διότι, πέραν του τεχνικού χαρακτήρα της, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την αξία της όσον αφορά τη στήριξη που παρέχει στην ορθή λειτουργία των υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων, αλλά και από άποψη διαφάνειας.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Επικροτώ το κείμενο αυτής της έκθεσης, δεδομένου ότι η πολυφωνία της πληροφόρησης πρέπει να αποτελεί θεμελιώδη αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διαφοροποίηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης έχει ως αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των απόψεων, πράγμα που αποτελεί ουσιώδες χαρακτηριστικό μιας δημοκρατικής κοινωνίας.

Το επιχείρημα αυτό περιλαμβάνει και μια οικονομική πτυχή. Οι συμβατικές υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων (όπως η τηλεόραση), καθώς και όσες έχουν αναπτυχθεί πρόσφατα (για παράδειγμα, βίντεο κατά παραγγελία) προσφέρουν πολύ σημαντικές ευκαιρίες απασχόλησης στην Ευρώπη, ιδίως μέσω των μικρομεσαίων επιχειρήσεων οι οποίες, με τη σειρά τους, θα δώσουν ώθηση στην οικονομική ανάπτυξη και τις επενδύσεις.

- Έκθεση Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (A7-0033/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Πρόκειται για την κωδικοποίηση της νομοθεσίας που αφορά την προστασία των εργαζομένων από την έκθεση στον αμίαντο. Είμαι υπέρ μιας τέτοιας κωδικοποίησης και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ.

  Elisabeth Morin-Chartier (PPE), γραπτώς. – (FR) Όπως η πλειονότητα των συναδέλφων μου βουλευτών, ψήφισα υπέρ του να καταστεί η κοινοτική νομοθεσία σαφέστερη και πιο διαφανής. Πράγματι, διά της έγκρισης αυτού του ψηφίσματος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστήριξε την επιθυμία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να «συμμαζέψει» τα κείμενα, κωδικοποιώντας τη νομοθεσία περί της προστασίας των εργαζομένων από τον αμίαντο. Το ψήφισμα αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι εν λόγω κανόνες, που είναι απαραίτητοι για τους εργαζόμενους, να μπορούν να εφαρμόζονται καλύτερα.

- Έκθεση Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (A7-0028/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Η έκθεση αφορά την κωδικοποίηση της νομοθεσίας αναφορικά με τους κτηνιατρικούς ελέγχους των ζώων που εισάγονται στην ΕΕ από τρίτες χώρες, και, συνεπώς, ψήφισα υπέρ.

  Miroslav Mikolášik (PPE), γραπτώς – (SK) Κυρίες και κύριοι, χαιρετίζω την έγκριση της έκθεσης της κ. Geringer de Oedenberg σχετικά με το σχέδιο οδηγίας του Συμβουλίου για τον καθορισμό αρχών σχετικά με την οργάνωση κτηνιατρικών ελέγχων των ζώων που εισάγονται στην ΕΕ από τρίτες χώρες. Η νέα οδηγία θα συμβάλει σαφώς στην αποσαφήνιση και την καλύτερη κατανόηση των υφιστάμενων εκτεταμένων νομικών ρυθμίσεων στον εν λόγω τομέα. Η οδηγία επικεντρώνεται στην κωδικοποίηση των νόμων χωρίς να τροποποιεί το πραγματικό περιεχόμενό τους.

Από την άποψη των πολιτών της Ευρώπης, η απλούστευση και αποσαφήνιση της κοινοτικής νομοθεσίας συμβάλλει στη μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου και, κατά τη γνώμη μου, η κωδικοποίηση που πραγματοποιείται όσον αφορά την οδηγία αποτελεί, ως εκ τούτου, ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση που οδηγεί στην αποτελεσματική εφαρμογή θετικών νόμων. Ταυτόχρονα, συμφωνώ ότι η εναρμόνιση των αρχών σε κοινοτικό επίπεδο θα συμβάλει όχι μόνο στην ασφάλεια του εφοδιασμού, αλλά και στη σταθεροποίηση μιας εσωτερικής αγοράς στην οποία θα έχουν καταργηθεί οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα και στην προστασία των ζώων που εισάγονται στην Κοινότητα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Βάσει των υφιστάμενων κανονισμών, όταν ανακαλύπτεται εμπόρευμα που παραβιάζει τη νομοθεσία περί προστασίας των ζώων, οι αρχές πρέπει, μετά την «κατάσχεση» του εμπορεύματος για λόγους προστασίας των ζώων, να επιστρέφουν στον ιδιοκτήτη τυχόν μη εμβολιασμένο νεαρό ζώο που απομακρύνθηκε από τη μητέρα του πρόωρα, μετά την αποκατάσταση του προβλήματος. Στην πράξη, φυσικά, αυτή η κατάσταση αποτελεί αντικείμενο επαίσχυντης εκμετάλλευσης.

Αυτή η κωδικοποίηση θα ήταν μια καλή ευκαιρία για την τροποποίηση του κανονισμού της ΕΕ για τις μεταφορές, ούτως ώστε να είναι σε μόνιμη βάση εφικτή η κατάσχεση των νεαρών ζώων σε περίπτωση εμπορευμάτων που δεν συμμορφώνονται με τους κανόνες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα έκλεινε αυτό το παραθυράκι. Δυστυχώς, επιτρέψαμε να χαθεί αυτή η ευκαιρία. Παρ’ όλα αυτά, η κωδικοποίηση γενικά φαίνεται να επιφέρει βελτίωση των κανονισμών που σχετίζονται με την προστασία των ζώων, και γι’ αυτόν τον λόγο ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Δεδομένου ότι η διατροφή αποτελεί σημαντικό παράγοντα όσον αφορά την υγεία του πληθυσμού και ότι τα ζώα συγκαταλέγονται μεταξύ των βασικών διατροφικών προϊόντων, είναι ιδιαίτερα σημαντικό, από αυτήν την άποψη, να παρέχεται ολοκληρωμένη προστασία, και αυτό θα πρέπει να πραγματοποιείται, μεταξύ άλλων, μέσω κτηνιατρικών ελέγχων. Οι εν λόγω κτηνιατρικοί έλεγχοι είναι ιδιαίτερα σημαντικοί στα εξωτερικά σύνορα της Κοινότητας, δεδομένου, ιδίως, ότι τα πρότυπα, από αυτήν την άποψη, στις εν λόγω τρίτες χώρες δεν είναι, συχνά, τόσο υψηλά όσο αυτά σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Γι’ αυτό απαιτούνται περισσότερο στοχευμένοι, ομοιόμορφοι και σαφέστεροι κανονισμοί, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα διεξάγονται συγκρίσιμοι έλεγχοι των εισαγωγών σε όλα τα εξωτερικά σύνορα. Η παρούσα πρόταση της Επιτροπής για μια κωδικοποιημένη έκδοση της οδηγίας του Συμβουλίου για τον καθορισμό των βασικών αρχών σχετικά με την οργάνωση των κτηνιατρικών ελέγχων των ζώων προέλευσης τρίτων χωρών που εισάγονται στην Κοινότητα αποτελεί ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση και, ως εκ τούτου, έχει τη στήριξή μου.

- Έκθεση Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (A7-0031/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Πρόκειται για κωδικοποίηση χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή και, συνεπώς, ψήφισα υπέρ.

  Elisabeth Morin-Chartier (PPE), γραπτώς. – (FR) Όπως η πλειονότητα των συναδέλφων μου βουλευτών, ψήφισα υπέρ του να καταστεί η νομοθεσία περί ενός δικτύου γεωργικής λογιστικής πληροφόρησης όσον αφορά τα εισοδήματα και την οικονομική λειτουργία των γεωργικών εκμεταλλεύσεων σαφέστερη και πιο διαφανής, προκειμένου να βελτιωθεί η εν λόγω νομοθεσία και, πάνω απ’ όλα, να καταστεί το κείμενο πιο ευανάγνωστο.

- Έκθεση Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (A7-0027/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Αυτή η έκθεση συνίσταται στην απλή κωδικοποίηση της νομοθεσίας σχετικά με τους όρους υγειονομικού ελέγχου των ζώων που διέπουν τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές. Είμαι υπέρ μιας τέτοιας κωδικοποίησης και ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η εκτροφή πουλερικών, κατά πρώτον, αποτελεί σημαντικό μέρος των οικονομικών δραστηριοτήτων στον γεωργικό τομέα, όπου αποτελεί πηγή εισοδήματος για ένα τμήμα του αγροτικού εργατικού δυναμικού. Κατά δεύτερον, τα αυγά και τα πουλερικά συγκαταλέγονται μεταξύ των συνηθέστερων τροφίμων. Γι’ αυτούς τους λόγους, οι συναλλαγές που περιλαμβάνουν αυτά τα προϊόντα θα πρέπει επίσης να ρυθμίζονται με σαφήνεια και ομοιομορφία, μεταξύ άλλων, προκειμένου να προστατεύεται η υγεία των πολιτών.

Η υφιστάμενη πρόταση της Επιτροπής για κωδικοποιημένη έκδοση της οδηγίας του Συμβουλίου σχετικά με τους όρους υγειονομικού ελέγχου που διέπουν τις ενδοκοινοτικές συναλλαγές και τις εισαγωγές πουλερικών και αυγών για επώαση από τρίτες χώρες είναι προς το συμφέρον όσων εργάζονται στον τομέα της γεωργίας και όσων ασκούν εμπορικές δραστηριότητες σε αυτόν τον τομέα, καθώς και προς όφελος των πολιτών της ΕΕ ως καταναλωτών, και γι’ αυτόν τον λόγο τη στηρίζω.

- Έκθεση Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (A7-0032/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Πρόκειται για κωδικοποίηση χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή και, συνεπώς, ψήφισα υπέρ.

- Έκθεση Simon Busuttil (A7-0019/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Η εν λόγω έκθεση προβλέπει την πραγματοποίηση ταξιδιών άνευ υποχρέωσης θεώρησης μεταξύ του Μαυρίκιου και των κρατών μελών της ΕΕ. Είμαι υπέρ μιας τέτοιας συμφωνίας και, συνεπώς, ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Στηρίζω αυτήν τη συμφωνία που υπήρξε αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας του Μαυρίκιου, η οποία καθιερώνει την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για την είσοδο και τη βραχεία διαμονή, προκειμένου να διευκολυνθεί η κυκλοφορία των πολιτών τους. Οι πολίτες της ΕΕ και οι υπήκοοι του Μαυρίκιου που ταξιδεύουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για μέγιστη περίοδο τριών μηνών εντός περιόδου εξαμήνου θα απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης. Εξαιρέσεις σε αυτήν τη συμφωνία αποτελούν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Δημοκρατία της Ιρλανδίας, που δεν δεσμεύονται από την εν λόγω συμφωνία, καθώς και ένας εδαφικός περιορισμός όσον αφορά τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, για τις οποίες η συγκεκριμένη συμφωνία σχετίζεται με τα ευρωπαϊκά εδάφη των εν λόγω χωρών.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι οποιοσδήποτε ταξιδεύει με στόχο τη διεκπεραίωση αμειβόμενης δραστηριότητας στη διάρκεια βραχείας διαμονής δεν μπορεί να επωφεληθεί αυτής της συμφωνίας και συνεχίζει να υπόκειται στους ισχύοντες κανόνες της Κοινότητας και του κάθε κράτους μέλους αναφορικά με την υποχρέωση θεώρησης ή την απαλλαγή από αυτήν, καθώς και την πρόσβαση στην απασχόληση. Η συμφωνία ενδέχεται να ανασταλεί ή να καταργηθεί, αλλά μια τέτοια απόφαση μπορεί να ληφθεί μόνο σε σχέση με το σύνολο των κρατών μελών. Στηρίζω επίσης την προσωρινή εφαρμογή της συμφωνίας μέχρις ότου αυτή τεθεί σε ισχύ.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η εν λόγω συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας του Μαυρικίου προβλέπει την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι πολίτες των συμβαλλομένων μερών ταξιδεύουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για μέγιστη περίοδο τριών μηνών εντός περιόδου εξαμήνου.

Ψηφίζω κατά της σύναψης αυτής της συμφωνίας, διότι η διατήρηση της υποχρέωσης θεώρησης αντιπροσωπεύει ένα είδος ελέγχου όσον αφορά την ανεπιθύμητη μετανάστευση, ενώ η κατάργηση της υποχρέωσης θεώρησης για διαμονή έως τρεις μήνες θα παρείχε επαρκή χρόνο σε όσους σχεδιάζουν, στην πραγματικότητα, να παραμείνουν για παρατεταμένη χρονική περίοδο προκειμένου να δημιουργήσουν κοινωνικά δίκτυα.

- Έκθεση Simon Busuttil (A7-0012/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Η εν λόγω έκθεση προβλέπει την πραγματοποίηση ταξιδιών χωρίς υποχρέωση θεώρησης μεταξύ των Σεϋχελλών και των κρατών μελών της ΕΕ. Είμαι υπέρ μιας τέτοιας συμφωνίας και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Στηρίζω αυτήν τη συμφωνία που είναι αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας των Σεϋχελλών, η οποία καθιερώνει την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για την είσοδο και τη βραχεία διαμονή, προκειμένου να διευκολυνθεί η κυκλοφορία των πολιτών τους. Οι πολίτες της ΕΕ και οι υπήκοοι των Σεϋχελλών που ταξιδεύουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για μέγιστη περίοδο τριών μηνών εντός περιόδου εξαμήνου θα απαλλάσσονται από τις υποχρεώσεις θεώρησης. Εξαιρέσεις σε αυτήν τη συμφωνία είναι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Δημοκρατίας της Ιρλανδίας, που δεν δεσμεύονται από την εν λόγω συμφωνία, καθώς και ένας εδαφικός περιορισμός όσον αφορά τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, για τις οποίες η συγκεκριμένη συμφωνία σχετίζεται με τα ευρωπαϊκά εδάφη των εν λόγω χωρών.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι οποιοσδήποτε ταξιδεύει με στόχο τη διεκπεραίωση αμειβόμενης δραστηριότητας στη διάρκεια βραχείας διαμονής δεν μπορεί να επωφεληθεί αυτής της συμφωνίας και συνεχίζει να υπόκειται στους ισχύοντες κανόνες της Κοινότητας και του κάθε κράτους μέλους αναφορικά με την υποχρέωση θεώρησης ή την απαλλαγή από αυτήν, καθώς και την πρόσβαση στην απασχόληση. Η συμφωνία ενδέχεται να ανασταλεί ή να καταργηθεί, αλλά μια τέτοια απόφαση μπορεί να ληφθεί μόνο σε σχέση με το σύνολο των κρατών μελών. Στηρίζω επίσης την προσωρινή εφαρμογή της συμφωνίας μέχρις ότου αυτή τεθεί σε ισχύ.

- Έκθεση Simon Busuttil (A7-0013/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Η έκθεση αυτή προβλέπει την πραγματοποίηση ταξιδιών χωρίς την υποχρέωση θεώρησης μεταξύ των Μπαρμπάντος και των κρατών μελών της ΕΕ. Είμαι υπέρ μιας τέτοιας συμφωνίας και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Στηρίζω αυτήν τη συμφωνία που υπήρξε αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Μπαρμπάντος, η οποία καθιερώνει την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για την είσοδο και τη βραχεία διαμονή, προκειμένου να διευκολυνθεί η κυκλοφορία των πολιτών τους. Οι πολίτες της ΕΕ και οι υπήκοοι των Μπαρμπάντος που ταξιδεύουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για μέγιστη περίοδο τριών μηνών εντός περιόδου εξαμήνου θα απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης. Εξαιρέσεις σε αυτήν τη συμφωνία αποτελούν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Δημοκρατία της Ιρλανδίας, που δεν δεσμεύονται από την εν λόγω συμφωνία, καθώς και ένας εδαφικός περιορισμός όσον αφορά τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, για τις οποίες η συγκεκριμένη συμφωνία σχετίζεται με τα ευρωπαϊκά εδάφη των εν λόγω χωρών.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι οποιοσδήποτε ταξιδεύει με στόχο τη διεκπεραίωση αμειβόμενης δραστηριότητας στη διάρκεια βραχείας διαμονής δεν μπορεί να επωφεληθεί αυτής της συμφωνίας και συνεχίζει να υπόκειται στους ισχύοντες κανόνες της Κοινότητας και του κάθε κράτους μέλους αναφορικά με την υποχρέωση θεώρησης ή την απαλλαγή από αυτήν, καθώς και την πρόσβαση στην απασχόληση. Η συμφωνία ενδέχεται να ανασταλεί ή να καταργηθεί, αλλά μια τέτοια απόφαση μπορεί να ληφθεί μόνο σε σχέση με το σύνολο των κρατών μελών. Στηρίζω επίσης την προσωρινή εφαρμογή της συμφωνίας μέχρις ότου αυτή τεθεί σε ισχύ.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Οι εκθέσεις που έχουμε ενώπιόν μας και οι οποίες αφορούν τις συμφωνίες μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και πολυάριθμων μικρών νησιωτικών κρατών, όπως ο Μαυρίκιος και τα Μπαρμπάντος, προβλέπουν την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης, σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι πολίτες των συμβαλλομένων μερών ταξιδεύουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για μέγιστη περίοδο τριών μηνών εντός περιόδου εξαμήνου. Απορρίπτω αυτήν τη χαλάρωση των υποχρεώσεων εισόδου και, συνεπώς, ψήφισα κατά της σύναψης των εν λόγω συμφωνιών, διότι η διατήρηση της υποχρέωσης θεώρησης αποτελεί οπωσδήποτε εμπόδιο για την εγκληματικότητα και, ως εκ τούτου, περιορίζει σημαντικά την ανεπιθύμητη μετανάστευση.

Επιπλέον, πρέπει να υποτεθεί ότι όσοι διαμένουν στην ΕΕ για τρεις μήνες βάσει τέτοιων απαλλαγών από την υποχρέωση θεώρησης θα αποκτήσουν πολυάριθμες επαφές τις οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν, ενδεχομένως, στη συνέχεια για την είσοδό τους στην παρανομία. Πρέπει να αποφύγουμε πάσει θυσία μια αύξηση της παράνομης εγκληματικής δραστηριότητας.

- Έκθεση Simon Busuttil (A7-0014/2009)

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Στηρίζω αυτήν τη συμφωνία που υπήρξε αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ομοσπονδίας του Αγίου Χριστόφορου και Νέβις, η οποία καθιερώνει την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για την είσοδο και τη βραχεία διαμονή, προκειμένου να διευκολυνθεί η κυκλοφορία των πολιτών τους. Οι πολίτες της ΕΕ και οι υπήκοοι της Ομοσπονδίας που ταξιδεύουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για μέγιστη περίοδο τριών μηνών εντός περιόδου εξαμήνου θα απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης. Εξαιρέσεις σε αυτήν τη συμφωνία αποτελούν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Δημοκρατία της Ιρλανδίας, που δεν δεσμεύονται από την εν λόγω συμφωνία, καθώς και ένας εδαφικός περιορισμός όσον αφορά τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, για τις οποίες η συγκεκριμένη συμφωνία σχετίζεται με τα ευρωπαϊκά εδάφη των εν λόγω χωρών.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι οποιοσδήποτε ταξιδεύει με στόχο τη διεκπεραίωση αμειβόμενης δραστηριότητας στη διάρκεια βραχείας διαμονής δεν μπορεί να επωφεληθεί αυτής της συμφωνίας και συνεχίζει να υπόκειται στους ισχύοντες κανόνες της Κοινότητας και του κάθε κράτους μέλους αναφορικά με την υποχρέωση θεώρησης ή την απαλλαγή από αυτήν, καθώς και την πρόσβαση στην απασχόληση. Η συμφωνία ενδέχεται να ανασταλεί ή να καταργηθεί, αλλά μια τέτοια απόφαση μπορεί να ληφθεί μόνο σε σχέση με το σύνολο των κρατών μελών. Στηρίζω επίσης την προσωρινή εφαρμογή της συμφωνίας μέχρις ότου αυτή τεθεί σε ισχύ.

- Έκθεση Simon Busuttil (A7-0015/2009)

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Στηρίζω αυτήν τη συμφωνία που είναι αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, η οποία καθιερώνει την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για την είσοδο και τη βραχεία διαμονή, προκειμένου να διευκολυνθεί η κυκλοφορία των πολιτών τους. Οι πολίτες της ΕΕ και οι υπήκοοι της Αντίγκουα και Μπαρμπούντα που ταξιδεύουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για μέγιστη περίοδο τριών μηνών εντός περιόδου εξαμήνου θα απαλλάσσονται από τις υποχρεώσεις θεώρησης. Εξαιρέσεις σε αυτήν τη συμφωνία είναι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Δημοκρατίας της Ιρλανδίας, που δεν δεσμεύονται από την εν λόγω συμφωνία, καθώς και ένας εδαφικός περιορισμός όσον αφορά τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, για τις οποίες η συγκεκριμένη συμφωνία σχετίζεται με τα ευρωπαϊκά εδάφη των εν λόγω χωρών.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι οποιοσδήποτε ταξιδεύει με στόχο τη διεκπεραίωση αμειβόμενης δραστηριότητας στη διάρκεια βραχείας διαμονής δεν μπορεί να επωφεληθεί αυτής της συμφωνίας και συνεχίζει να υπόκειται στους ισχύοντες κανόνες της Κοινότητας και του κάθε κράτους μέλους αναφορικά με την υποχρέωση θεώρησης ή την απαλλαγή από αυτήν, καθώς και την πρόσβαση στην απασχόληση. Η συμφωνία ενδέχεται να ανασταλεί ή να καταργηθεί, αλλά μια τέτοια απόφαση μπορεί να ληφθεί μόνο σε σχέση με το σύνολο των κρατών μελών. Στηρίζω επίσης την προσωρινή εφαρμογή της συμφωνίας μέχρις ότου αυτή τεθεί σε ισχύ.

- Έκθεση Simon Busuttil (A7-0016/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Η εν λόγω έκθεση προβλέπει την πραγματοποίηση ταξιδιών χωρίς την υποχρέωση θεώρησης μεταξύ των Νήσων Μπαχάμες και των κρατών μελών της ΕΕ. Είμαι υπέρ μιας τέτοιας συμφωνίας και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Στηρίζω αυτήν τη συμφωνία που υπήρξε αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Κοινοπολιτείας των Νήσων Μπαχάμες, η οποία καθιερώνει την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για την είσοδο και τη βραχεία διαμονή, προκειμένου να διευκολυνθεί η κυκλοφορία των πολιτών τους. Οι πολίτες της ΕΕ και οι υπήκοοι των Νήσων Μπαχάμες που ταξιδεύουν στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για μέγιστη περίοδο τριών μηνών εντός περιόδου εξαμήνου θα απαλλάσσονται από την υποχρέωση θεώρησης. Εξαιρέσεις σε αυτήν τη συμφωνία αποτελούν το Ηνωμένο Βασίλειο και η Δημοκρατία της Ιρλανδίας, που δεν δεσμεύονται από την εν λόγω συμφωνία, καθώς και ένας εδαφικός περιορισμός όσον αφορά τη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες, για τις οποίες η συγκεκριμένη συμφωνία σχετίζεται με τα ευρωπαϊκά εδάφη των εν λόγω χωρών.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι οποιοσδήποτε ταξιδεύει με στόχο τη διεκπεραίωση αμειβόμενης δραστηριότητας στη διάρκεια βραχείας διαμονής δεν μπορεί να επωφεληθεί αυτής της συμφωνίας και συνεχίζει να υπόκειται στους ισχύοντες κανόνες της Κοινότητας και του κάθε κράτους μέλους αναφορικά με την υποχρέωση θεώρησης ή την απαλλαγή από αυτήν, καθώς και την πρόσβαση στην απασχόληση. Η συμφωνία ενδέχεται να ανασταλεί ή να καταργηθεί, αλλά μια τέτοια απόφαση μπορεί να ληφθεί μόνο σε σχέση με το σύνολο των κρατών μελών. Στηρίζω επίσης την προσωρινή εφαρμογή της συμφωνίας μέχρις ότου αυτή τεθεί σε ισχύ.

- Έκθεση Jutta Haug (A7-0023/2009)

  Gerard Batten (EFD), γραπτώς. – (ΕΝ) Οι ευρωβουλευτές του Ανεξάρτητου Κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας (UKIP) απείχαμε από την ψηφοφορία, διότι δεν πιστεύουμε ότι η ΕΕ πρέπει να είναι υπεύθυνη για την αποστολή των χρημάτων των φορολογουμένων στα θύματα του ιταλικού σεισμού. Συμπονούμε απολύτως τα θύματα αυτού του σεισμού και πιστεύουμε ότι τέτοιου είδους δωρεές θα πρέπει να προέρχονται από τις εθνικές κυβερνήσεις ή από φιλανθρωπικά ιδρύματα.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όπως τόνισα νωρίτερα σε ό,τι αφορά την έκθεση του Reimer Böge (A7-0021/2009) σχετικά με τον σεισμό στο Abruzzi, πιστεύω ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ευρωπαϊκή υποστήριξη προς κράτη που είναι θύματα καταστροφών αποτελούν σαφή ένδειξη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, εγκρίνοντας μέσα ειδικής ενίσχυσης όπως το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποδεικνύεται ικανή να διατηρεί την ενότητά της σε αντίξοες συνθήκες, και αυτό είναι κάτι για το οποίο μπορούμε, πράγματι, να νιώθουμε υπερήφανοι.

Συνεπώς, λαμβανομένης υπόψη της δυνατότητας της Επιτροπής να υποβάλει διορθωτικούς προϋπολογισμούς σε περίπτωση «αναπόφευκτων, εξαιρετικών ή απρόβλεπτων περιστάσεων», στις οποίες περιλαμβάνεται και ο σεισμός στην Ιταλία, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης σχετικά με τη διόρθωση του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτως ώστε οι κάτοικοι της πληγείσας περιφέρειας να δουν τις ζημιές που προκλήθηκαν από τον σεισμό να αποκαθίστανται ταχύτερα, και να επανέλθουν ταχέως οι κανονικές συνθήκες ζωής μέσω της εκταμίευσης 493,78 εκατομμυρίων ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Δεδομένης της έγκρισης της εκταμίευσης 493 771 159 ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλληλεγγύης υπέρ της Ιταλίας, και δεδομένου ότι το εν λόγω ταμείο δεν διαθέτει δικό του προϋπολογισμό, είναι απαραίτητη η διόρθωση του κοινοτικού προϋπολογισμού για να διασφαλιστεί η διάθεση του συμφωνημένου ποσού. Αν και συμφωνούμε σχετικά με την ανάγκη παροχής των κονδυλίων το συντομότερο δυνατόν, λυπούμαστε για το ότι η πρόταση που υποβλήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεπάγεται, μεταξύ άλλων κονδυλίων του προϋπολογισμού, μείωση στη χρηματοδότηση για σημαντικά κοινοτικά προγράμματα σε σύγκριση με το προηγούμενο και το τρέχον πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο.

Παραδείγματα των παραπάνω είναι οι προβλεπόμενες μειώσεις στο Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, στο Χρηματοδοτικό Μέσο Προσανατολισμού της Αλιείας –κοινοτικά προγράμματα από το προηγούμενο κοινοτικό πλαίσιο, 2002-2006– ή στο LIFE+, στο Χρηματοδοτικό Μέσο για το Περιβάλλον. Κατά την άποψή μας, πέραν των απαραίτητων προσαρμογών στο Ταμείο Αλληλεγγύης, προκειμένου να του παρασχεθεί κονδύλιο από τον προϋπολογισμό με τους δικούς του πόρους, δεν θα πρέπει να λάβει αυτό χρηματοδότηση εις βάρος των προαναφερθέντων κοινοτικών προγραμμάτων, ενώ, ταυτόχρονα, υπάρχει και μια επιμονή για αύξηση των δαπανών για στρατιωτικούς σκοπούς και σκοπούς προπαγάνδας. Τα κονδύλια που κατανέμονται τώρα στο Ταμείο Αλληλεγγύης θα μπορούσαν να έχουν ληφθεί, κατά προτίμηση, από τα μόλις προαναφερθέντα κονδύλια.

  Barry Madlener (NI), γραπτώς. – (NL) Το ολλανδικό Κόμμα για την Ελευθερία (PVV) τάσσεται υπέρ της βοήθειας εκτάκτου ανάγκης, αλλά εναπόκειται στα μεμονωμένα κράτη μέλη, και όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, να παράσχουν αυτήν τη βοήθεια.

- Έκθεση Reimer Böge (A7-0022/2009)

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Συμφωνώ ότι θα πρέπει να υπάρξει πρόσθετη στήριξη των εργαζομένων που πλήττονται από τις συνέπειες των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών στις τάσεις του παγκόσμιου εμπορίου και βοήθεια όσον αφορά την επανένταξή τους στην αγορά εργασίας. Είναι ουσιαστικής σημασίας η οικονομική βοήθεια προς τους εργαζομένους που απολύονται να διατεθεί το ταχύτερο δυνατόν, και τα κονδύλια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠΠ), που είναι ζωτικής σημασίας για την επανένταξη των απολυμένων εργαζομένων στην αγορά εργασίας, να χρησιμοποιηθούν πιο αποτελεσματικά. Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν αναλυτικότερη πληροφόρηση σχετικά με την υλοποίηση των στόχων που αφορούν την ισότητα των φύλων και την απαγόρευση των διακρίσεων μέσω μέτρων που χρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΠ.

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Αυτή η έκθεση είναι υπέρ της εκταμίευσης κονδυλίων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση. Συμφωνώ ότι η εκταμίευση κονδυλίων από το εν λόγω ταμείο είναι απαραίτητη σε αυτήν την περίπτωση και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Lena Ek, Marit Paulsen, Olle Schmidt και Cecilia Wikström (ALDE), γραπτώς. – (SV) Γνωρίζουμε όλοι τις αρνητικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία στο σύνολό της. Κατανοούμε απόλυτα όλους όσοι πλήττονται από την κρίση και βλέπουμε με ικανοποίηση τη λήψη μέτρων όπως η κατάρτιση που θα βοηθήσει τα άτομα να ξεπεράσουν αυτήν τη δυσκολία. Ωστόσο, είμαστε πεπεισμένοι ότι το ελεύθερο εμπόριο μπορεί κατά βάση να συμβάλει θετικά στην ανάπτυξη της Ευρώπης στο σύνολό της. Ως εκ τούτου, θα επιθυμούσαμε να δούμε να αντιμετωπίζεται η χρηματοπιστωτική κρίση με μέσα που βασίζονται κυρίως στην αγορά και τα οποία προωθούν το ελεύθερο και θεμιτό εμπόριο.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ανεργία είναι ένα από τα κύρια προβλήματα που πλήττουν τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο. Ακόμη και πριν από την εμφάνιση της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης, η οποία αύξησε και επιδείνωσε ορισμένα από τα προγενέστερα συμπτώματα, ήταν σαφείς οι σοβαρές επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης και η συνεπακόλουθη μετεγκατάσταση των επιχειρήσεων στις ζωές πολλών ανθρώπων. Οι ιδιαίτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε αυτήν την περίοδο είναι προφανείς, όταν προσθέσουμε σε αυτά τα προβλήματα την παρούσα έλλειψη εμπιστοσύνης στις αγορές και τη συρρίκνωση των επενδύσεων. Από αυτήν την άποψη, αν και είμαι υπέρ της ρύθμισης της εσωτερικής αγοράς, πιστεύω ότι ο ειδικός χαρακτήρας της κρίσης δικαιολογεί τη λήψη ειδικών αντιμέτρων.

Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση είναι ένα από τα μέσα που έχει στη διάθεσή της η Ευρωπαϊκή Ένωση για να βοηθά τους ανέργους υπό αυτές τις συνθήκες. Πιστεύω ότι η περίπτωση των εργαζομένων της Nokia GmbH, στη γερμανική περιφέρεια του Bochum, δικαιολογεί την παροχή ευρωπαϊκής ενίσχυσης, όπως δόθηκε προγενέστερα στην Πορτογαλία. Πέραν αυτής της ενίσχυσης, η οποία είναι αναμφισβήτητα χρήσιμη, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να λάβει μέτρα για την προώθηση μιας πιο εύρωστης και δημιουργικής ευρωπαϊκής αγοράς που θα παράγει επενδύσεις και θέσεις εργασίας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα με αποτελεσματικό, σοβαρό και βιώσιμο τρόπο.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτή η περίπτωση αφορούσε την απάντηση σε αίτημα της Γερμανίας για βοήθεια όσον αφορά απολύσεις στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, ιδίως εργαζομένων της Nokia GmbH, το οποίο πληρούσε τα κριτήρια επιλεξιμότητας που ορίζονται στον κανονισμό του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση.

Στην πραγματικότητα, ωστόσο, η εκταμίευση αυτών των κονδυλίων μετριάζει μερικές μόνο από τις σοβαρές επιπτώσεις της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης. Πρέπει να υπάρξει ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που προκαλούν πραγματική οικονομική και κοινωνική καταστροφή σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως στην Πορτογαλία.

Αν και ψηφίσαμε υπέρ αυτής της έκθεσης, δεν μπορούμε παρά να διαπιστώσουμε την ανεπάρκεια των μέτρων της, τα οποία είναι απλά παυσίπονα, καθώς και την πραγματική αδικία του κανονισμού, ο οποίος είναι πιο ευνοϊκός έναντι χωρών με υψηλότερα εισοδήματα, ιδίως χωρών με υψηλότερους μισθούς και επιδόματα ανεργίας.

Ως εκ τούτου, επιμένουμε στην αλλαγή της πολιτικής και στην ανάγκη για τη χάραξη ενός πραγματικού σχεδίου για τη στήριξη της παραγωγής και τη δημιουργία θέσεων εργασίας με δικαιώματα.

  Eija-Riitta Korhola (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της επένδυσης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠΠ) περίπου 5,6 εκατομμυρίων ευρώ στην περιφέρεια του Βόρειου Ρήνου-Βεστφαλίας της Γερμανίας, η οποία επλήγη από μαζικές απολύσεις από τη δεκαετία του 1990. Ως αποτέλεσμα του κλεισίματος της μονάδας παραγωγής της φινλανδικής εταιρίας τηλεπικοινωνιών Nokia στο Bochum το 2008 και της μετεγκατάστασής της σε περιοχές αγορών με μικρότερο κόστος, απολύθηκαν ακόμη 2 300 άνθρωποι στην περιφέρεια. Δεδομένου ότι είμαι Φινλανδή, με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η δοκιμασία των εργαζομένων που έχασαν την εργασία τους λόγω της παύσης της παραγωγής της Nokia στο Bochum. Το κλείσιμο της μονάδας της Nokia στο Bochum αποτέλεσε, πράγματι, το τελευταίο συμβάν σε μια σειρά γεγονότων που επιδεινώνουν την ανεργία στην περιφέρεια. Γι’ αυτόν τον λόγο, χαιρετίζω ολόψυχα την επένδυση από το ΕΤΠΠ στην περιφέρεια ως έναν τρόπο βελτίωσης των ευκαιριών απασχόλησης για τους ανθρώπους του Βόρειου Ρήνου-Βεστφαλίας.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Ψηφίσαμε υπέρ αυτού του κειμένου έχοντας κατά νου τους εργαζόμενους της Nokia και τις άδικες απολύσεις τους. Ωστόσο, τονίζουμε εναγωνίως ότι δεν είμαστε ικανοποιημένοι με το ότι πρέπει να ψηφίσουμε για το «μη χείρον»: παροχή βοήθειας για την αναζήτηση θέσεων εργασίας εν μέσω παράλογων μαζικών απολύσεων από τον μεγαλύτερο κατασκευαστή κινητών τηλεφώνων στον κόσμο, τη Nokia, απολύσεων οι οποίες περιγράφονται εδώ ως ένας από τους κινδύνους μιας μορφής παγκοσμιοποίησης την οποία πρέπει απλώς να ανεχτούμε.

Καταγγέλλουμε αυτήν την ιδέα της «προσαρμογής» στην παγκοσμιοποίηση, δεδομένου ότι αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση αναφέρεται σε κοινωνικές και ανθρώπινες τραγωδίες όπως αυτή, όπου διαπιστώνουμε ότι εταιρείες που ανακοινώνουν κέρδη ρεκόρ μετεγκαθίστανται για να κερδίσουν περισσότερα, καταστρέφοντας έτσι τις ζωές εκατοντάδων εργαζομένων και μια ολόκληρη περιφέρεια. Αυτή η φιλάνθρωπη θεραπεία (το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση) που προτείνεται δεν πρόκειται να κάνει τους ανθρώπους να ξεχάσουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι, στην πραγματικότητα, άμεσα υπεύθυνη για την τραγωδία που πλήττει τους απολυμένους εργαζόμενους, λόγω της επιλογής της υπέρ του ελεύθερου και θεμιτού ανταγωνισμού. Αντί να υποστηρίζει αυτές τις προσαρμογές σε κάθε είδους τεράστια αβεβαιότητα της παγκοσμιοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να απαγορεύσει τέτοιου είδους πρακτικές και να προστατεύσει τους ευρωπαίους πολίτες.

  Elisabeth Morin-Chartier (PPE), γραπτώς. – (FR) Αυτή η έκθεση είναι υπέρ της ενεργοποίησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠΠ) μετά τις απολύσεις στη Γερμανία. Εγκρίνω απόλυτα την ενεργοποίηση αυτού του ταμείου –το χρειαζόμαστε σε αυτήν την περίπτωση– και, ως εκ τούτου, όπως η πλειονότητα των συναδέλφων μου βουλευτών, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση είναι ένας από τους μηχανισμούς που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει στη διάθεσή της για να βοηθά τους άνεργους εργαζόμενους που έχουν απολυθεί εξαιτίας των αρνητικών επιπτώσεων της παγκοσμιοποίησης. Πιστεύω ότι η περίπτωση των εργαζομένων της Nokia GmbH και της γερμανικής περιφέρειας του Bochum δικαιολογεί την εκταμίευση ευρωπαϊκής ενίσχυσης, όπως συνέβη και στο παρελθόν για την Πορτογαλία.

- Έκθεση Diana Wallis (A7-0030/2009)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) O κ. Siwiec κατηγορήθηκε για προσβολή των θρησκευτικών πεποιθήσεων άλλων ανθρώπων κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε μερικά χρόνια πριν. Μετά την εξέταση των στοιχείων της υπόθεσης, πιστεύω ότι δεν θα πρέπει, βεβαίως, να αρθεί η ασυλία. Αυτή είναι και η άποψη της εισηγήτριας και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Ole Christensen, Dan Jørgensen και Christel Schaldemose (S&D), γραπτώς. – (DA) Στη σημερινή ψηφοφορία, ψηφίσαμε υπέρ της άρσης της ασυλίας του κ. Siwiec. Αυτό θα σήμαινε ότι θα μπορούσε να δικαστεί στην Πολωνία όπως οποιοσδήποτε άλλος πολίτης. Κατανοούμε απολύτως τον κ. Siwiec και συμφωνούμε, για όσο αξίζει η άποψή μας, ότι η κατηγορία που αντιμετωπίζει είναι αβάσιμη και πολιτικά υποκινούμενη.

Ωστόσο, πιστεύουμε ότι θα πρέπει να μπορεί να δικαστεί σε δικαστήριο όπως οποιοσδήποτε άλλος, διότι πρέπει να έχουμε την πεποίθηση ότι η Πολωνία σέβεται τις βασικές αρχές της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου που αποτελούν προϋπόθεση για να είναι ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τον ίδιο λόγο, ψηφίζουμε πάντα, για λόγους αρχής, την άρση της ασυλίας των βουλευτών του Σώματος – ανεξαρτήτως της υπό εξέταση πραγματικής υπόθεσης.

- Έκθεση Carlos Coelho (A7-0035/2009)

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η δημιουργία του χώρου Σένγκεν διά της κατάργησης των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα και η καθιέρωση της ελεύθερης κυκλοφορίας στο έδαφος της ΕΕ συγκαταλέγονται μεταξύ των πλέον σημαντικών επιτευγμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λαμβάνοντας υπόψη τη διαπερατότητα των συνόρων, χρειαζόμαστε υψηλά πρότυπα όταν θέτουμε σε εφαρμογή στην πράξη το κεκτημένο Σένγκεν, προκειμένου να μπορούμε να διατηρούμε υψηλό επίπεδο αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένης επίσης της ικανότητάς τους να εφαρμόζουν τα μέτρα που συνοδεύουν την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα.

Πρέπει να βελτιώσουμε τον μηχανισμό αξιολόγησης για την παρακολούθηση της εφαρμογής του κεκτημένου Σένγκεν. Η ανάγκη διατήρησης υψηλού επιπέδου ασφάλειας και εμπιστοσύνης απαιτεί την αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών μελών και της Επιτροπής.

Λαμβανομένης υπόψη της σημασίας αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας και της σχέσης της με τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες, είναι λυπηρό το ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαδραματίζει ρόλο συμβούλου μάλλον παρά συννομοθέτη, όπως θα έπρεπε. Συνεπώς, ψήφισα κατά της νομοθετικής πρότασης της Επιτροπής.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, δεδομένου ότι η θέση του εισηγητή ευθυγραμμίζεται με τις αρχές των ελευθεριών του πολίτη, της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων. Η δημιουργία ενός μηχανισμού αξιολόγησης είναι σημαντική για όλα τα κράτη μέλη. Δεδομένου ότι δεν εξετάζεται η περίπτωση της διαδικασίας συναπόφασης, η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής περιορίζει τις δυνατότητες συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών. Η πρόταση που καταρτίστηκε πρόσφατα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να τροποποιηθεί μόλις τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού χώρου χωρίς ελέγχους συνόρων, μέσω της συμφωνίας Σένγκεν, αποτέλεσε σημαντικό βήμα για την οικοδόμηση μιας ανοιχτής εσωτερικής αγοράς με ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων και των εμπορευμάτων. Ωστόσο, προκειμένου αυτός ο χώρος να αναπτύξει πλήρως το δυναμικό του, την ύπαρξη του οποίου αναγνωρίζω, πρέπει να υπάρξει ένας τρόπος αποτελεσματικής αξιολόγησης της υλοποίησής του από τα διάφορα κράτη μέλη.

Ως εκ τούτου, συμφωνώ με την ενίσχυση των εξουσιών για την παρακολούθηση του Σένγκεν, ιδίως μέσω αξιολογήσεων (ερωτηματολογίων και τοπικών επισκέψεων, τόσο οργανωμένων εκ των προτέρων όσο και απροειδοποίητων) και μέτρων μετά την αξιολόγηση, προκειμένου να διασφαλιστεί η επαρκής εποπτεία του τρόπου με τον οποίο τα κράτη μέλη λειτουργούν, συνεργάζονται μεταξύ τους και ελέγχουν τα εξωτερικά σύνορά τους στο πλαίσιο της συμφωνίας Σένγκεν.

Γνωρίζω ότι οποιαδήποτε ανεπάρκεια ή δυσλειτουργία στο σύστημα ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την εσωτερική ασφάλεια της Ένωσης και θέτει σε κίνδυνο τον ίδιο τον χώρο Σένγκεν ως χώρο ελευθερίας, και, ταυτόχρονα, ασφάλειας.

Δεν συμφωνώ, ωστόσο, με την ενίσχυση του κοινοτικού χαρακτήρα της εν λόγω αξιολόγησης διά της ενδυνάμωσης των εξουσιών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εις βάρος του διακυβερνητικού συστήματος που επικρατεί μέχρι στιγμής στην Ομάδα Αξιολόγησης Σένγκεν.

Γι’ αυτόν τον λόγο, ψήφισα κατά της πρότασης της Επιτροπής.

- Εκθέσεις Carlos Coelho (A7-0034/2009) και (A7-0035/2009)

  Jacky Hénin (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Τολμούμε να μιλούμε για το κεκτημένο Σένγκεν, αλλά ως κάποιος που ζει στο Καλαί, μπορώ να βεβαιώσω από πρώτο χέρι ότι, ενώ οι συμφωνίες Σένγκεν έχουν ωφελήσει την ελεύθερη κυκλοφορία του κεφαλαίου και των εμπορευμάτων, συνεχίζουν να παρουσιάζουν ορισμένα προβλήματα.

Πέραν της ευχάριστης ουτοπίας μιας Ευρώπης χωρίς σύνορα, αντιμετωπίζουμε καθημερινά την τραγική πραγματικότητα του Σένγκεν: τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης για τους μετανάστες.

Η Ένωση και τα κράτη μέλη κάνουν ελάχιστα ή δεν κάνουν τίποτα για να αντιμετωπίσουν αυτήν την τραγωδία. Η Γαλλία, από την πλευρά της, ντροπιάζεται διεξάγοντας ανθρωποκυνηγητό διά των μέσων ενημέρωσης και της αστυνομίας, όπως αυτό στη «ζούγκλα» του Καλαί.

Συνεπώς, ακόμη και από την άποψη της αυστηρής ανθρωπιστικής δράσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση απουσιάζει εντελώς, αφήνοντας τις τοπικές αρχές να αντιμετωπίσουν μόνες τους τα προβλήματα.

Ας σταματήσουμε τα κροκοδείλια δάκρυα και ας συμπεριφερθούμε επιτέλους ως υπεύθυνοι άνθρωποι. Η κατάσταση στο Καλαί αποτελεί μείζον πολιτικό πρόβλημα για την Ένωση. Το πρόβλημα δεν θα επιλυθεί ούτε μέσω της Ευρώπης φρουρίου του Σένγκεν ούτε μέσω στοχευμένων ανθρωπιστικών μέτρων. Πρέπει να σταματήσουμε τις πολιτικές ελεύθερου εμπορίου, πρέπει να σταματήσουμε την ελεύθερη κυκλοφορία του κεφαλαίου, πρέπει να ενθαρρύνουμε την επισιτιστική κυριαρχία, πρέπει να ανακηρύξουμε το νερό και την ενέργεια παγκόσμια δημόσια αγαθά, και πρέπει να καταπολεμήσουμε τις κοινωνικοοικονομικές ανισότητες.

9. Διορθώσεις και προθέσεις ψήφου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 12.30 και συνεχίζεται στις 15.05)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BUZEK
Προέδρου

10. Έγκριση των συνοπτικών πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

11. Ώρα των ερωτήσεων προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την Ώρα των Ερωτήσεων προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής.

Ελεύθερες ερωτήσεις

  Paulo Rangel , αντιπρόεδρος της Ομάδας PPE. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, θα ήθελα να ξεκινήσω αυτήν την πρώτη συζήτηση συγχαίροντάς σας γι’ αυτό το νέο μέσο πολιτικής εποπτείας και για όλα όσα αυτό σημαίνει για την προώθηση και ανάπτυξη της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στην Ευρώπη. Οι νικητές σε αυτήν την υπόθεση θα είναι οι ευρωπαίοι πολίτες, μέσω των εκπροσώπων τους.

Λαμβάνοντας υπόψη τις τελευταίες εξελίξεις –το ιρλανδικό δημοψήφισμα, την κύρωση από την Πολωνία και τις πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου της Τσεχικής Δημοκρατίας– σας ζητώ την αξιολόγησή σας σχετικά με τη διαδικασία έναρξης ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Έχει προβεί σε κάποια ενέργεια ο Πρόεδρος της Επιτροπής; Ποια προβλέπετε ότι είναι η ημερομηνία έναρξης ισχύος της Συνθήκης και, επιπλέον, έχοντας κατά νου αυτήν την προσωρινή ημερομηνία, έχει λάβει η Επιτροπή κάποια μέτρα μέχρι σήμερα για τη μετάβαση από τη μία Συνθήκη στην άλλη –από τη Συνθήκη της Νίκαιας στη Συνθήκη της Λισαβόνας– ή βρισκόμαστε ακόμη σε κατάσταση αναμονής, ούτως ειπείν· περιμένουμε να δούμε τι θα συμβεί;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (PT) Πρώτον, κύριε Rangel, σας ευχαριστώ για τον χαιρετισμό σας. Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος που βρίσκω αυτήν τη διαδικασία τώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Την διαθέτουμε και στην Πορτογαλία, και συμμετείχα σε αυτήν τόσο ως επικεφαλής της αντιπολίτευσης όσο και ως πρωθυπουργός, και, συνεπώς, ελπίζω ότι θα είναι μια καλή ευκαιρία για συζήτηση με τους αξιότιμους βουλευτές.

Σε απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα που θέσατε, για μένα το θέμα είναι προφανές: όλες οι χώρες έχουν ήδη εγκρίνει τη Συνθήκη της Λισαβόνας με δημοκρατικές διαδικασίες. Η Ιρλανδία το έκανε μέσω δημοψηφίσματος, οι άλλες χώρες μέσω των κοινοβουλίων τους. Η διαδικασία της κύρωσης βρίσκεται σε εξέλιξη στην Τσεχική Δημοκρατία. Αναμένουμε την ολοκλήρωση της διαδικασίας στο συνταγματικό δικαστήριο, αλλά μόλις η εν λόγω διαδικασία περατωθεί, θα έχουμε ολοκληρώσει τη διαδικασία κύρωσης οριστικά, διότι υπάρχει μια αρχή δικαίου, ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου, ήτοι η αρχή της καλόπιστης συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων, καθώς και η αρχή της καλής πίστης στη διαπραγμάτευση των διεθνών συμφωνιών.

  Paulo Rangel , αντιπρόεδρος της Ομάδας PPE. – (PT) Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, έχοντας ακούσει την απάντησή σας, θα ήθελα να μάθω τα ακόλουθα: στη διάρκεια αυτής της φάσης κατά την οποία όλοι περιμένουν τον σχηματισμό της Επιτροπής, ποια είναι κατ’ ουσίαν η δική σας άποψη επ’ αυτού; Θα έχουμε απλώς μια προσωρινή Επιτροπή μέχρις ότου η Τσεχική Δημοκρατία κυρώσει τελικά τη Συνθήκη ή θα προχωρήσετε στον διορισμό των νέων Επιτρόπων;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (PT) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε ότι μπορεί να διορίσει νέους Επιτρόπους μόνο όταν υπάρξει νομική σαφήνεια σχετικά με τη Συνθήκη, και δεν έχουμε ακόμη ολοκληρώσει αυτήν τη διαδικασία.

Συνεπώς, η Επιτροπή απλώς θα χειρίζεται υποθέσεις από μέρα σε μέρα από την 1η Νοεμβρίου. Ασφαλώς, ελπίζουμε ότι αυτή η διαδικασία θα ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατό και προετοιμάζουμε ό,τι μπορούμε για τη νέα Επιτροπή, και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας, αξιότιμοι βουλευτές, το θέμα είναι ότι δεν ελέγχουμε απόλυτα το χρονοδιάγραμμα· το θέμα εξαρτάται από την ολοκλήρωση της διαδικασίας κύρωσης στην Τσεχική Δημοκρατία.

  Stephen Hughes, αντιπρόεδρος της Ομάδας S&D. – (ΕΝ) Η ανεργία μπορεί να αυξηθεί και να έχουμε 27 εκατομμύρια ανέργους στην ΕΕ τον επόμενο χρόνο, μετατρέποντας την παρούσα χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση σε κοινωνική κρίση. Υπό το πρίσμα αυτό, θα συμφωνούσατε τώρα ότι αυτό καθαυτό το σχέδιο για την ανάκαμψη της οικονομίας, το οποίο συμφωνήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο, δεν ήταν επαρκές; Ειδικότερα, θα συμφωνούσατε ότι απαιτούνται περαιτέρω κίνητρα –η CES έχει προτείνει το 1% του ΑΕγχΠ– που στοχεύουν σε μια θετική στρατηγική εισόδου στην αγορά εργασίας που θα αποσκοπούσε στην προστασία της βιώσιμης απασχόλησης και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στην προώθηση του ευφυούς καταμερισμού εργασίας;

Τι θα κάνετε σε επίπεδο ΕΕ για να προωθήσετε τη δημιουργία θέσεων εργασίας στους τομείς της πράσινης ανάπτυξης και της νεολαίας; Έχει προταθεί, για παράδειγμα, να δημιουργηθεί μια ενιαία στρατηγική πλατφόρμα που θα συγκεντρώνει όλους τους βασικούς παράγοντες για την ανάπτυξη, την καινοτομία και τις θέσεις εργασίας σε κάθε τομέα, και να υπάρξει συντονισμός των υφιστάμενων μέσων όπως οι πλατφόρμες τεχνολογίας, οι επιτροπές εμπειρογνωμόνων στον τομέα των δεξιοτήτων και οι κοινές πρωτοβουλίες τεχνολογίας. Θα συμφωνούσατε ότι θα ήταν μια καλή ιδέα να εφαρμοστούν αυτά σε ευρωπαϊκό επίπεδο;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Πιστεύω ότι χωρίς το σχέδιο για την ανάκαμψη της οικονομίας η κατάσταση θα ήταν πολύ, πολύ χειρότερη. Στην πραγματικότητα, τα μέτρα που ελήφθησαν λειτούργησαν πραγματικά ανασχετικά. Εκτιμήσαμε ότι γύρω στο 5% του ΑΕγχΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης δαπανήθηκε το 2009 και το 2010, δηλαδή, περίπου 550 δισεκατομμύρια ευρώ. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι, πράγματι, κάτι κάναμε. Ας είμαστε ρεαλιστές επ’ αυτού.

Είμαι υπέρ όλων των άλλων προσπαθειών, όσον αφορά τις συνδυασμένες πλατφόρμες που προτείνατε για την αντιμετώπιση των προβλημάτων μας. Η απασχόληση παραμένει το πλέον σημαντικό πρόβλημα. Όπως γνωρίζετε, αυτό το έχω δηλώσει αρκετές φορές και έχω ζητήσει, μάλιστα, τη σύγκληση μιας συνόδου κορυφής για την απασχόληση. Το θέμα υποβαθμίστηκε από ορισμένα κράτη μέλη. Ίσως εσείς, κ. Hughes, μπορείτε να μας βοηθήσετε να πείσουμε ορισμένα κράτη μέλη και κυβερνήσεις που αποφάσισαν να υποβαθμίσουν αυτήν την σύνοδο κορυφής για την απασχόληση, διότι πιστεύω ότι η απασχόληση είναι το πλέον σημαντικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε στο εγγύς μέλλον.

  Stephen Hughes, αντιπρόεδρος της Ομάδας S&D. – (EN) Θα εργαστώ, πράγματι, επ’ αυτού του θέματος με τα συγκεκριμένα κράτη μέλη. Επιστρέφοντας απλώς σε αυτήν την ιδέα της στρατηγικής εισόδου στην αγορά, θα συμφωνούσατε ότι οι δαπάνες που στοχεύουν στην αποτελεσματική μείωση της ανεργίας δεν θα πρέπει να θεωρούνται πρόσθετη επιβάρυνση των δημόσιων οικονομικών, αλλά τρόπος διασφάλισης της βιωσιμότητας;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Και αυτό κάνουμε, στην πραγματικότητα. Ορισμένα από τα ειδικά μέτρα που ελήφθησαν από τα κράτη μέλη –κοιτάξτε το Kurzarbeit στη Γερμανία, για παράδειγμα– αποσκοπούν στην αύξηση των δαπανών, μειώνοντας ταυτόχρονα την παραγωγικότητα σε κάποιο βαθμό, πράγμα το οποίο πιστεύω ότι, από κοινωνική άποψη, ήταν δικαιολογημένο. Θα μπορούσα να πω το ίδιο για το ουαλικό σύστημα που εγκρίθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Συνεπώς, υπήρξαν πράγματι καλές περιπτώσεις όπου, για κοινωνικούς λόγους, υπήρξε μεγαλύτερη ευελιξία και περισσότερες κοινωνικές δαπάνες, αλλά αυτό ήταν ένας τρόπος αποφυγής της περαιτέρω αύξησης της ανεργίας, η οποία παραμένει η βασική ανησυχία μου αυτήν την περίοδο.

  Guy Verhofstadt, πρόεδρος της Ομάδας ALDE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το ερώτημα που θα θέσω δεν θα εκπλήξει τον Πρόεδρο της Επιτροπής. Την Παρασκευή η Επίτροπος Kroes ανακοίνωσε ότι υπήρχαν σημαντικές ενδείξεις ότι η γερμανική ενίσχυση προς την Opel αντιβαίνει στους ευρωπαϊκούς κανόνες σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις και την εσωτερική αγορά και ότι θέτει σε μειονεκτική θέση τα εργοστάσια σε άλλες χώρες. Ο Günter Verheugen, από την άλλη πλευρά, δεν διαπίστωσε κάποιο πρόβλημα· αντιθέτως, δήλωσε στο ραδιόφωνο ότι η Opel βρισκόταν ήδη στον σωστό δρόμο.

Χθες, ένας συνάδελφος από τη Χριστιανική Δημοκρατική Ένωση της Γερμανίας (CDU) ζήτησε ακόμη και να καταγγείλουμε την Επίτροπο Kroes. Την χαρακτήρισε ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη Επίτροπο, που στερείται αντικειμενικότητας, η στάση της οποίας ήταν κατά της Γερμανίας, και η οποία δεν μπορεί να προκαλεί αναταραχή στην Ευρώπη δύο εβδομάδες πριν από τη λήξη της θητείας της. Κατά την άποψή μου, η Επίτροπος Kroes απλώς κάνει τη δουλειά της και, συνεπώς, το ερώτημά μου προς εσάς, κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, είναι πολύ απλό: θα στηρίξετε την Επίτροπό σας Neelie Kroes, ναι ή όχι;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Πάντα στηρίζω τους Επιτρόπους μου, συμπεριλαμβανομένης της Neelie Kroes. Η συγκεκριμένη Επίτροπος πήρε αυτήν την απόφαση αφού, φυσικά, είχε τη συγκατάθεσή μου – ήρθε, δηλαδή, σε επαφή με τη γερμανική κυβέρνηση, ζητώντας διευκρινίσεις. Περιμένουμε τώρα μια απάντηση για τις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις.

Είναι ευγνώμων για το ότι, χάρη στην καλή συνεργασία, σημειώνουμε πολύ καλή πρόοδο σε αυτήν την περίπτωση. Υποθέτω ότι, μετά τις αμφιβολίες που εξέφρασε η Επιτροπή σχετικά με τη νομιμότητα της διαδικασίας υποβολής προσφορών, θα υπάρξει επαναξιολόγηση από την GM και την Opel Trust των προσφορών εξαγοράς της Opel, βάσει εμπορικών όρων. Έχω την πεποίθηση ότι μπορούμε να καταλήξουμε σε μια λύση που να είναι συμβατή με την ευρωπαϊκή εσωτερική αγορά και τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων.

Έχω συχνά δηλώσει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε συμβιβασμούς στα θέματα της εσωτερικής αγοράς και των κανόνων ανταγωνισμού στην Ευρώπη. Εάν το κάνουμε αυτό, δεν θα έχουμε πλέον εσωτερική αγορά, ούτε θα υφίσταται το κοινό ευρωπαϊκό εγχείρημά μας.

  Guy Verhofstadt, πρόεδρος της Ομάδας ALDE. – (NL) Δεν έχω άλλες ερωτήσεις. Θα ήθελα απλώς να επισημάνω ότι ο Πρόεδρος της Επιτροπής δήλωσε εδώ με μεγάλη σαφήνεια ότι και ο ίδιος εγγυάται για την επιστολή που έστειλε η Επίτροπος Kroes, καθώς και ότι έχει επίσης την έγκριση της Επιτροπής στο σύνολό της. Αυτό είναι πράγματι σημαντικό, καθώς σημαίνει ότι ο Επίτροπος Verheugen θα πρέπει να διαλέγει τα λόγια του πιο προσεκτικά όταν δηλώνει ότι δεν υπάρχουν προβλήματα. Τα προβλήματα είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Όχι μόνο η επιστολή είχε τη στήριξη μου, αλλά πριν στείλει η κ. Kroes την επιστολή, της είπα να στείλει μια επιστολή, επομένως η θέση μου όσον αφορά αυτά τα ζητήματα είναι πολύ σαφής.

Κύριε Verhofstadt, ας είμαστε σαφείς. Έχουμε τρεις ανθρώπους στην Επιτροπή που έχουν το δικαίωμα να δηλώνουν την άποψή τους, αλλά οι θέσεις της Επιτροπής είναι οι θέσεις που εκφράζονται από τον Πρόεδρο εξ ονόματος του Σώματος των Επιτρόπων και του αρμόδιου Επιτρόπου.

  Rebecca Harms, συμπρόεδρος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, με μεγάλη ανησυχία για μια πιθανή αποτυχία των διαπραγματεύσεων για την κλιματική αλλαγή στην Κοπεγχάγη, η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων του Κοινοβουλίου επιβεβαίωσε χθες τα παλαιά αιτήματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τα ενέκρινε επειγόντως και με πολύ μεγάλη υποστήριξη. Η επιτροπή πρότεινε στο Συμβούλιο να αντιμετωπίσει για μια ακόμη φορά την αναγκαιότητα καθορισμού ενός στόχου μείωσης του CO2 της τάξης του 30% για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο του 40% για τα βιομηχανοποιημένα κράτη, και πρότεινε –και αυτό είναι βασικό για τις διεθνείς διαπραγματεύσεις– ότι η Ευρώπη θα πρέπει να παράσχει 30 δισεκατομμύρια ευρώ για το ταμείο για το κλίμα για τις αναπτυσσόμενες χώρες έως το 2020. Τι θα κάνετε, τι μπορείτε να κάνετε, για να θέσετε υπόψη του Συμβουλίου αυτά τα σημαντικά, αναγκαία και δικαιολογημένα αιτήματα;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Όπως δήλωσα δημοσίως στην εκδήλωση υψηλού επιπέδου στη Νέα Υόρκη, καθώς και στο Πίτσμπουργκ, ανησυχώ ιδιαίτερα για τη βραδύτητα των διαπραγματεύσεων για την Κοπεγχάγη.

Υπάρχουν τρία ενδεχόμενα προσκόμματα για την Κοπεγχάγη, που δεν σχετίζονται μόνο με τη χρηματοδότηση: η σαφής έλλειψη φιλοδοξίας όσον αφορά τις υποσχέσεις μείωσης των εκπομπών από ορισμένες ανεπτυγμένες χώρες εκτός της ΕΕ· η απροθυμία των μεγάλων ανεπτυγμένων χωρών –των μεγάλων αναδυόμενων οικονομιών– να καταθέσουν πειστικές προτάσεις για τις δικές τους δράσεις μετριασμού· και, επίσης, η απουσία αξιόπιστης χρηματοδοτικής προσφοράς από τις ανεπτυγμένες χώρες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αυτά είναι τα τρία προσκόμματα.

Ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διατηρήσει την ηγετική θέση της και ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα καταθέσει μια αξιόπιστη χρηματοδοτική πρόταση στο τέλος αυτού του μήνα. Ελπίζω ότι θα έχουμε χρόνο να συζητήσουμε αυτό το θέμα αναλυτικότερα αύριο, διότι η κλιματική αλλαγή θα είναι ένα από τα κύρια θέματα συζήτησης στο επόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Η Επιτροπή θα αγωνιστεί βεβαίως για ένα φιλόδοξο πρόγραμμα διότι, όπως λέω πάντα, η κλιματική αλλαγή δεν είναι μόνο περιβαλλοντικό ζήτημα, αλλά και ζήτημα ανάπτυξης.

  Rebecca Harms, συμπρόεδρος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, στο πλαίσιο πολλών συζητήσεων για ενημερωτικούς σκοπούς, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής υψηλόβαθμων αξιωματούχων των Ηνωμένων Εθνών, πληροφορούμαστε ότι οι προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπολείπονται τώρα των προσπαθειών χωρών όπως η Κίνα και η Ιαπωνία. Πώς μπορείτε να συνεχίζετε να ισχυρίζεστε ότι θα διαδραματίσουμε ηγετικό ρόλο;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Θα είμαι εξαιρετικά ευτυχής όταν αυτό συμβεί, αλλά, δυστυχώς, δεν είναι αληθές. Μέχρι σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η μόνη που έχει δεσμευτεί για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων, οι οποίοι μεταφράζονται τώρα σε νομοθεσία.

Χαιρετίζουμε ορισμένες θετικές εξελίξεις, δηλαδή τη θετική πολιτική ανακοίνωση που έκανε ο νέος Πρωθυπουργός της Ιαπωνίας –τον συνεχάρην προσωπικά– αλλά μέχρι σήμερα, πρόκειται για πολιτική ανακοίνωση. Χαιρετίζουμε ορισμένα από τα εθνικά σχέδια που ανακοίνωσε η Κίνα, αλλά μέχρι σήμερα η Κίνα δεν έχει συμφωνήσει να δεσμευτεί για την υλοποίηση των εν λόγω σχεδίων στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων στην Κοπεγχάγη.

Χαιρετίζουμε άλλες θετικές εξελίξεις, αλλά, στην πραγματικότητα, είμαστε επικεφαλής σε παγκόσμιο επίπεδο όσον αφορά την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Θα ήθελα να βρίσκεται και κάποιος άλλος μαζί μας στο πλαίσιο της ηγετικής μας προσπάθειας, διότι μερικές φορές δεν είναι ιδιαίτερα βολικό να είναι κανείς επικεφαλής και μόνος. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι άλλοι πρέπει να φθάσουν στο δικό μας επίπεδο φιλοδοξίας.

  Michał Tomasz Kamiński, πρόεδρος της Ομάδας ECR. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να σας ευχαριστήσω, διότι αποτελείτε το ζωντανό παράδειγμα ότι οι υποσχέσεις που κάνουν οι πολιτικοί εκπληρώνονται. Όταν η σύζυγός μου μού ζητάει να κάνω κάτι και θέλει να γνωρίζει αν θα το πράξω σίγουρα, της λέω πάντα, «Ναι, άλλωστε είμαι πολιτικός». Αποδείξατε σήμερα ότι κρατάτε τον λόγο σας ως πολιτικός. Βρίσκεστε μαζί μας και απαντάτε στις ερωτήσεις του Σώματος πολύ καλά.

Κύριε Πρόεδρε, στην ομιλία σας σε εμάς σήμερα, είπατε ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να ενισχύσουμε την ενιαία αγορά, και ότι η ενίσχυση της ενιαίας αγοράς είναι μια συνταγή για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρώπη. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, κύριε Πρόεδρε, εξ ονόματος της Ομάδας μου, τι σκοπεύετε να κάνετε τους επόμενους μήνες, ώστε η ενίσχυση της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς να συμβάλει στην καταπολέμηση της σοβαρής οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε σήμερα.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Kamiński. Στην πραγματικότητα, δήλωσα στο πλαίσιο των πολιτικών κατευθυντήριων γραμμών μου, τις οποίες πιστεύω ότι ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την ισχυρή υποστήριξη που παρείχατε για την επανεκλογή μου, ότι η εσωτερική αγορά αποτελεί προτεραιότητα και ότι θα πρέπει να καταπολεμήσουμε κάθε είδους οικονομικό εθνικισμό.

Έχω καλά νέα για όλους σας. Μόλις σήμερα ανέθεσα στον Mario Monti την αποστολή να συντάξει μια έκθεση σχετικά με το μέλλον της ενιαίας αγοράς, στην οποία θα περιλαμβάνονται επιλογές και συστάσεις για μια πρωτοβουλία για την εκ νέου προώθηση της ενιαίας αγοράς. Είμαι ευτυχής που αποδέχθηκε αυτήν την αποστολή, δεδομένου ότι πρόκειται για έναν τρόπο απόκτησης εξωτερικής εμπειρογνωμοσύνης, με σκοπό την ενίσχυση της υποστήριξης, ελπίζω μαζί με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε νέα δυναμική στην εσωτερική αγορά, και να δούμε πώς μπορούμε να προσαρμόσουμε την εσωτερική αγορά στον 21ο αιώνα. Πιστεύω ότι αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους καταναλωτές, καθώς και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες ορισμένες φορές αισθάνονται την πίεση και υφίστανται τις αρνητικές συνέπειες από στρεβλωτικές συμπεριφορές στην κοινή αγορά.

  Michał Tomasz Kamiński, πρόεδρος της Ομάδας ECR. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα, τέλος, να πω πόσο σημαντικό είναι για εμάς, για την Ομάδα μας, το ότι στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας για την ενίσχυση της ενιαίας αγοράς, αυτής της οικοδόμησης της κοινής Ευρώπης μας, δεν ξεχάσατε τις διαφορές που υφίστανται στην Ευρώπη. Δεν λησμονήσατε ότι έχουμε χώρες οι οποίες προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόλις πρόσφατα, και οι οποίες είναι, κατά μία έννοια, σε μειονεκτική θέση από οικονομική άποψη. Γνωρίζουμε ότι ενεργείτε πάντα με έντονο αίσθημα δικαιοσύνης έναντι αυτών των νέων κρατών μελών, και ελπίζω ότι θα συνεχίσετε να το πράττετε.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Πιστεύω ότι η εσωτερική αγορά είναι ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσουμε όλα τα κράτη μέλη, είτε πρόκειται για νέα είτε για παλαιά, για μεγάλα ή μικρά, πλούσια ή φτωχά. Είναι μια πολιτική δικαιοσύνης, διότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσουμε τους ασθενέστερους, δηλαδή, τους καταναλωτές.

Είναι επίσης ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις έναντι των μονοπωλίων ή των ολιγοπωλίων. Αυτό είναι λοιπόν –η έμπνευση για την εσωτερική αγορά– που είναι τόσο σημαντικό για το κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσής μας.

  Lothar Bisky, πρόεδρος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, μας καλείτε να εγκαταλείψουμε σύντομα τα προγράμματα τόνωσης της οικονομίας και να μειώσουμε γρήγορα τα ελλείμματα των προϋπολογισμών στα κράτη μέλη. Εντούτοις, ακόμη και η πλέον πρόσφατη πρόβλεψή σας εμφανίζει ανάπτυξη του ΑΕγχΠ της ΕΕ μόλις κατά 0,1% στο τέταρτο τρίμηνο του 2009. Για το 2009 στο σύνολό του, αυτή η πρόβλεψη αντιπροσωπεύει μείωση της τάξης του 4%. Σύμφωνα με τις δικές σας προβλέψεις, τα ποσοστά της ανεργίας στην ΕΕ θα υπερβούν το 11% το 2010.

Δεν πιστεύετε ότι οι πρόωρες, δραστικές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες θα μπορούσαν να διακόψουν την ανάκαμψη της οικονομίας που μόλις άρχισε να γίνεται ορατή; Ή πιστεύετε ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας έχει ξεπεράσει, για την ώρα, το πρόβλημα και οι δαπάνες της κρίσης θα πρέπει να επιβαρύνουν τους απλούς ανθρώπους; Ήδη επιβάλλετε σκανδαλώδεις όρους για τις έκτακτες πιστώσεις της ΕΕ στους λαούς της Λετονίας, της Ουγγαρίας και της Ρουμανίας: χαμηλότερους μισθούς, χαμηλότερες συνταξιοδοτικές παροχές, λιγότερες δημόσιες υπηρεσίες και υψηλότερο ΦΠΑ. Αυτή είναι η ιδέα που έχετε για μια κοινωνική Ευρώπη;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Καταρχάς, ακριβώς επειδή ανησυχούμε για τους αριθμούς που αναφέρατε –και συμφωνώ μαζί τους σε γενικές γραμμές– αυτές είναι πράγματι οι προβλέψεις μας. Όπως έχω ήδη πει αρκετές φορές, προετοιμάζουμε τη στρατηγική εξόδου, αλλά δεν συνιστούμε την έναρξη εφαρμογής της στρατηγικής εξόδου τώρα. Συνεπώς, λέμε ότι θα πρέπει να συνεχίσουμε τα προγράμματα τόνωσης. Οι υπουργοί Οικονομικών έχουν συνεδριάσει, και νομίζω ότι έχουν συμφωνήσει ότι δεν πρέπει να εφαρμόσουμε τη στρατηγική εξόδου πριν από το 2011. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να διατηρήσουμε τα μέτρα τόνωσης της οικονομίας μας, ακριβώς λόγω των ανησυχιών μας, δηλαδή των ανησυχιών που αφορούν το κοινωνικό μέτωπο και την ανεργία ειδικότερα.

Αλλά, όπως γνωρίζετε, η υφιστάμενη κρίση προκλήθηκε επίσης από πολύ μεγάλες ανισορροπίες, από υψηλές δημόσιες δαπάνες, από δημοσιονομικά όργια. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να διατηρήσουμε ένα μη βιώσιμο μοντέλο, και, ως εκ τούτου, κάποια στιγμή, πρέπει να επιστρέψουμε στην βιωσιμότητα. Αυτό είναι και θέμα αλληλεγγύης προς τις μελλοντικές γενιές.

  Lothar Bisky, πρόεδρος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κατάλαβα καλά όταν είπατε ότι το 2011 θα μπορούσε να είναι η ημερομηνία γι’ αυτήν την «έξοδο»;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω αυτήν τη στιγμή, αλλά μπορώ να σας πω ότι, πιθανότατα, η έξοδος δεν θα συμβεί πριν από τη συγκεκριμένη ημερομηνία. Πιστεύω ότι αυτή είναι η κοινή πεποίθηση των υπουργών Οικονομικών και, παρεμπιπτόντως, αυτή ήταν και η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην G20.

Τώρα, υπάρχει επίσης η προσπάθεια προς την κατεύθυνση του παγκόσμιου συντονισμού αυτών των πολιτικών. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι περιοχές του κόσμου θα λάβουν τις ίδιες αποφάσεις ταυτόχρονα, αλλά στη διάρκεια αυτής της κρίσης έχουμε διαπιστώσει ότι, για καλό ή για κακό, δεν είμαστε ανεξάρτητοι ο ένας από τον άλλον, και πρέπει να προσπαθήσουμε να συνδέσουμε αυτές τις στρατηγικές εξόδου σε παγκόσμιο επίπεδο.

Συνεπώς, πιθανότατα, η έξοδος δεν θα συμβεί πριν από το 2011, αλλά θα πρέπει να συνεχίσουμε να παρακολουθούμε την οικονομική κατάσταση πολύ στενά.

  Nigel Farage, συμπρόεδρος της Ομάδας EFD. – (ΕΝ) Κύριε Barroso, είναι πολύ καλό που σας βλέπουμε εδώ. Πρέπει πάντα να χαιρετίζουμε μια ευκαιρία για να λογοδοτεί η εκτελεστική εξουσία.

Όπως γνωρίζετε, δεν υπήρξα πάντα μεταξύ των θερμότερων υποστηρικτών σας, αλλά πρέπει να συμφωνήσω ότι τα καταφέρατε πολύ καλά. Καταφέρατε να αγνοήσετε το αποτέλεσμα του γαλλικού δημοψηφίσματος, καταφέρατε να αγνοήσετε το αποτέλεσμα του ολλανδικού δημοψηφίσματος και καταφέρατε να εκφοβίσετε τους Ιρλανδούς, ώστε να υποκύψουν κατά το δεύτερο δημοψήφισμα. Ως εκ τούτου, καταφέρατε σχεδόν να αποκτήσετε την Συνθήκη σας.

Τώρα, φυσικά, είναι καιρός να επιλέξουμε τον Πρόεδρο – το σπουδαίο πρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Tony Blair είναι το φαβορί σύμφωνα με τα γραφεία στοιχημάτων. Απλώς αναρωτιέμαι αν συμφωνείτε μαζί μου ότι η συνεχιζόμενη στήριξη εκ μέρους του της άποψης ότι η Βρετανία πρέπει να συμμετάσχει στο ευρώ, η εγκατάλειψη εκ μέρους του των 2 δισεκατομμυρίων στερλινών τον χρόνο της βρετανικής έκπτωσης και η συνολική προσέγγιση του έναντι της συμμετοχής της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση –η άρνησή του να δώσει στους Βρετανούς τη δυνατότητα δημοψηφίσματος– όλα δείχνουν ότι έχει επαρκή φιλοευρωπαϊκά διαπιστευτήρια, ώστε να γίνει ο Πρόεδρός της; Πράγματι, αυτή ήταν η συμφωνία που προέβλεψα το 2005; Αυτό είχε συμφωνηθεί όλο αυτό το διάστημα;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Καταρχάς, κύριε Farage, μην είστε τόσο στεναχωρημένος για το αποτέλεσμα στην Ιρλανδία. Δεν ήταν σπουδαίο αποτέλεσμα – μόνο το 67% του λαού! Όταν υπάρχει πραγματική συζήτηση με πραγματική ανάληψη ευθύνης, έχουμε δείξει ότι μπορεί να υπάρχει ισχυρή υποστήριξη υπέρ της Ευρώπης. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για διακήρυξη ανεξαρτησίας της Ιρλανδίας από το Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου, διότι διεξαγάγατε εκεί εκστρατεία και οι Ιρλανδοί είπαν «όχι» σε εσάς και στο κόμμα σας.

(Χειροκροτήματα)

Τώρα, όσον αφορά τον μελλοντικό Πρόεδρο του Συμβουλίου, δεν πρόκειται να σχολιάσω. Πρόκειται για απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Αυτό που θα ήθελα να σας πω πολύ ειλικρινά είναι ότι δεν υπάρχουν κρυφές συμφωνίες ούτε κρυφές ατζέντες. Εάν υπήρχαν, θα το γνώριζα ήδη. Συνεπώς, δεν υπάρχουν κρυφές συμφωνίες ή κρυφές συναλλαγές. Αυτό που μπορώ να σας πω είναι τούτο: χρειαζόμαστε έναν Πρόεδρο του Συμβουλίου που να είναι αφοσιωμένος στην ευρωπαϊκή ιδέα και να είναι πάντα συνεπής, διότι δεν πιστεύω ότι είναι σωστό να έχουμε ένα Συμβούλιο που αλλάζει την ατζέντα του εντελώς κάθε έξι μήνες. Είμαι ιδιαίτερα θερμός υποστηρικτής μιας ισχυρής παρουσίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που να παρέχει συνοχή και συνέπεια στο Συμβούλιο και να συμβαδίζει, φυσικά, με την Επιτροπή και να είναι απόλυτα προσηλωμένη στο ευρωπαϊκό εγχείρημα και στα κοινοτικά θέματα.

  Nigel Farage, συμπρόεδρος της Ομάδας EFD. – (ΕΝ) Κύριε Barroso, με απογοητεύετε. Είναι η Ώρα των Ερωτήσεων, και ένα «ναι» ή ένα «όχι» θα ήταν ευκολότερο, αλλά δεν πειράζει. Είτε πρόκειται για τον κ. Blair είτε όχι, το σημαντικό είναι ότι δεν πρόκειται να εκλεγεί δημοκρατικά· ούτε εσείς ο ίδιος εξελέγητε δημοκρατικά· μάλιστα, αυτή δεν είναι η γενική πραγματικότητα ολόκληρης της ΕΕ; Δεν πρόκειται μάλλον για έναν θαυμάσιο οργανισμό που παρέχει σε συνταξιούχους, πρώην πρωθυπουργούς κάποιου είδους εκτελεστική εξουσία; Θα μπορούσατε να έχετε εκδημοκρατίσει την ΕΕ με αυτήν τη Συνθήκη. Επιλέξατε να μην το κάνετε. Έχει κάποια σημασία η εθνική δημοκρατία ή μήπως η ΕΕ είναι, κατά τη γνώμη σας, σημαντικότερη;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Ακριβώς επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι το είδος του ολοκληρωμένου κράτους που φαίνεται να φοβάστε τόσο πολύ, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου δεν εκλέγεται απευθείας από τους πολίτες, αλλά εκλέγεται από δημοκρατικά εκλεγμένους αρχηγούς κυβερνήσεων της Ευρώπης. Αυτή ακριβώς είναι η λογική της. Προσωπικά, όχι μόνο έλαβα την ομόφωνη υποστήριξη των δημοκρατικά εκλεγμένων αρχηγών των κυβερνήσεων, αλλά και μιας ισχυρής πλειοψηφίας αυτού του Σώματος. Συνεπώς, αισθάνομαι ότι έχω ισχυρή δημοκρατική νομιμοποίηση.

(Χειροκροτήματα)

Στον πρότερο βίο μου ως πολιτικού στη χώρα μου, εξελέγην δημοκρατικά στο εθνικό κοινοβούλιό μου στην ηλικία των 29 ετών, και πρέπει να σας πω ότι είναι δυσκολότερο να εκλεγεί κανείς Πρόεδρος της Επιτροπής απ’ ό,τι πρωθυπουργός στις περισσότερες από τις χώρες μας!

  Krisztina Morvai (NI). – (HU) Αύριο στις 15.00, θα δώσω συνέντευξη Τύπου σχετικά με την κατάσταση κρίσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνεχίζεται από το 2006. Προσκαλώ εγκάρδια και αναμένω να δω σε αυτήν τον κ. Πρόεδρο και όλους τους συναδέλφους μου. Σύμφωνα με πληροφορίες από την Εθνική Υπηρεσία Νομικής Αρωγής, ο τεράστιος αριθμός δικαστικών αποφάσεων επιβεβαιώνει ότι το φθινόπωρο του 2006 ενέργειες κτηνώδους αστυνομικής τρομοκρατίας έλαβαν χώρα στην Ουγγαρία, ιδίως στις 23 Οκτωβρίου, στη διάρκεια των εκδηλώσεων για την 50ή επέτειο. Βάσει κυβερνητικών εντολών, η αστυνομία διέπραξε σειρά ωμοτήτων, συμπεριλαμβανομένου του πυροβολισμού 14 ανθρώπων στα μάτια, τυφλώνοντας πολλούς από αυτούς, ενώ συνέλαβε ως πολιτικούς κρατούμενους και βασάνισε αρκετές εκατοντάδες αθώων ανθρώπων.

Γνωρίζετε, κύριε Πρόεδρε, ότι η Kinga Göncz, αντιπρόεδρος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, ήταν ένα από τα μέλη της κυβέρνησης που επέτρεψε τους πυροβολισμούς; Θα ήθελα να ακούσω την άποψή σας σχετικά με αυτό και σας προσκαλώ εγκαρδίως και με σεβασμό και αναμένω να σας δω στην αυριανή συνέντευξη Τύπου.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Παρακολουθώ όλες τις εξελίξεις στα κράτη μέλη, αλλά ας είμαστε σαφείς: η Επιτροπή δεν έχει το δικαίωμα παρέμβασης σε ορισμένα εσωτερικά ζητήματα των κρατών μελών, και αυτό είναι ένα θέμα επί του οποίου δεν μπορούμε να απαντήσουμε εδώ, διότι πρόκειται για εσωτερική συζήτηση που διεξάγεται στην Ουγγαρία.

Έχουμε το δικαίωμα ως Επιτροπή να παρεμβαίνουμε σε οποιοδήποτε ζήτημα αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα, όταν πρόκειται για την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας. Αυτό δεν ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση στην οποία αναφέρθηκε η διακεκριμένη βουλευτής. Συνεπώς, θα ήθελα να σας ζητήσω να μην μου θέτετε ερωτήματα τα οποία μπορείτε να χειριστείτε καλύτερα στο επίπεδο του εθνικού κοινοβουλίου μάλλον, παρά εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Krisztina Morvai (NI). – (HU) Καταλαβαίνω σωστά, ως εκ τούτου, ότι η ελευθερία του συνέρχεσθαι, η ελευθερία της γνώμης, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμη και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δεν εμπίπτουν, σύμφωνα με τα όσα είπατε, στο δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δεν αποτελούν τα ανθρώπινα δικαιώματα μέρος του συστήματος αξιών και του νομικού συστήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Εάν όχι, έχω παραπληροφορηθεί.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Φυσικά, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά έχουμε ένα σύστημα που βασίζεται στο κράτος δικαίου και θεωρούμε ότι όλα τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της χώρας σας, είναι χώρες που διέπονται από το κράτος δικαίου. Ως εκ τούτου, έχετε την επιλογή να θέτετε τα ερωτήματά σας στα δικαστήρια σας, ενώ υπάρχει επίσης η δυνατότητα προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο Λουξεμβούργο. Συνεπώς, έχουμε σύστημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αυτό που δεν μπορώ να κάνω και δεν πρέπει να κάνω είναι να υπεισέλθω σε εθνικές πολιτικές συζητήσεις μεταξύ διαφορετικών πολιτικών κομμάτων.

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ειλικρινά τους προέδρους των πολιτικών ομάδων για το ότι τήρησαν τον χρόνο ομιλίας τους, καθώς και για τη διεξαγωγή της συζήτησης με τόση επιτυχία. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον κ. Barroso. Πρέπει να σεβόμαστε τα χρονικά περιθώρια για να έχουμε μια ζωντανή συζήτηση. Συνεπώς, σας ευχαριστώ πολύ όλους.

Επιπτώσεις της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην απασχόληση και στην κοινωνική συνοχή

  Corien Wortmann-Kool (PPE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το ερώτημά μου αφορά τα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης. Όσον αφορά το θέμα των στόχων μείωσης των εκπομπών σε σχέση με την κλιματική αλλαγή, η Ευρώπη προηγείται των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προηγούνται, ωστόσο, από την άποψη των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα σε τεχνολογικές καινοτομίες και στη βιωσιμότητα, πράγμα εξαιρετικά σημαντικό για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) και την απασχόληση.

Στην πραγματικότητα, αυτό αποτελούσε ακρογωνιαίο λίθο του σχεδίου σας για την αντιμετώπιση της κρίσης και για την ανάκαμψη της οικονομίας. Ωστόσο, ποια είναι η φιλοδοξία σας από αυτήν την άποψη; Πότε θα φτάσουμε στο ίδιο επίπεδο με αυτό των ΗΠΑ, και τι κάνει η Επιτροπή, και τι μπορεί να κάνει, για να διασφαλίσει ότι θα φθάσουμε σε αυτό το επίπεδο; Σε γενικές γραμμές, οι ΜΜΕ μας συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν πάρα πολλά εμπόδια και, ως αποτέλεσμα, έχουν μικρότερο δυναμικό ανάπτυξης. Τι πρόκειται να κάνετε για να ολοκληρώσετε την εσωτερική αγορά, η οποία αποτελεί, τελικά, μείζονα πηγή ανάπτυξης για την απασχόληση μας;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Έχω ήδη απαντήσει σε προηγούμενο ομιλητή με ορισμένες ιδέες σχετικά με την εσωτερική αγορά, αλλά όσον αφορά το θέμα που θίγετε σαφώς σχετικά με την τεχνολογία, συμφωνώ απολύτως. Υστερούμε σε σύγκριση με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες όσον αφορά τις επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες.

Γι’ αυτόν τον λόγο, για παράδειγμα, στο πλαίσιο αυτής της ειδικής δέσμης μέτρων, έχουμε εγκρίνει ένα ευρωπαϊκό σχέδιο για την ανάκαμψη της οικονομίας. Έχουμε δώσει ιδιαίτερη έμφαση στις επενδύσεις σε ορισμένα θέματα που αφορούν την κλιματική ατζέντα και την ενεργειακή ασφάλεια. Συνδέουμε αυτά τα δύο θέματα. Γι’ αυτόν τον λόγο παρουσιάσαμε πρόσφατα το σχέδιο ΣΕΤ (στρατηγικό σχέδιο ενεργειακών τεχνολογιών), ενώ παροτρύνουμε και τα κράτη μέλη να διαθέτουν περισσότερους πόρους στη χρηματοδότηση των πράσινων τεχνολογιών, με άλλα λόγια, όλων εκείνων των τεχνολογιών που μπορούν να μας δώσουν τη δυνατότητα να γίνουμε μια πιο αειφόρος, πιο πράσινη οικονομία.

Βεβαίως πρόκειται για ένα θέμα το οποίο πρέπει επίσης να εξετάσουμε στο πλαίσιο των επόμενων δημοσιονομικών προοπτικών. Όπως γνωρίζετε, θα προχωρήσουμε στην επανεξέταση του προϋπολογισμού πριν από το τέλος του χρόνου. Θα υπάρξει επίσης ευκαιρία διεξαγωγής μιας καλής συζήτησης σχετικά με το πού, στο μέλλον, θα πρέπει να δώσουμε έμφαση από την άποψη των επενδύσεων.

  Πρόεδρος. – Συνάδελφοι, θα ήθελα να σας ζητήσω να μην θέτετε συμπληρωματικές ερωτήσεις. Έχω μπροστά μου έναν πολύ μακρύ κατάλογο ονομάτων, και θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον αν μπορούσαν να θέσουν ερωτήματα περισσότεροι βουλευτές.

  Συλβάνα Ράπτη (S&D). - Κύριε Πρόεδρε, η Επιτροπή σας εξέδωσε το 2008 - και καλώς το έπραξε - μία σύσταση προκειμένου να ενταχθούν περισσότερα άτομα στην αγορά εργασίας.

Θα ήθελα να ρωτήσω κατ' αρχάς εάν, εκτός από τη σύσταση αυτή και τα μέτρα που έχουν πάρει τα κράτη μέλη, σκοπεύετε ως Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πάρετε πρόσθετα μέτρα ώστε να ενισχυθεί η ανοιχτή μέθοδος συντονισμού στον κοινωνικό τομέα; Αναφέρομαι δε για μέτρα τα οποία να είναι συμβατά με βιώσιμες βιομηχανικές πολιτικές, ώστε να αυξηθεί η απασχόληση.

Δεύτερον, το 2010 έχει ανακηρυχτεί - όπως όλοι ξέρουμε - ευρωπαϊκό έτος για την καταπολέμηση της φτώχειας. Ο στόχος μας είναι να ενισχυθεί η κοινωνική συνοχή. Η ερώτηση είναι πολύ απλή κ. Πρόεδρε: θα βάλετε όλη σας την ενέργεια, θα έχετε το θάρρος - εσείς προσωπικά - να παλέψετε ώστε να μπουν ποσοτικοί στόχοι στο θέμα της φτώχειας; Παρακαλώ δε, ιδιαίτερα, να μη με παραπέμψετε στα κράτη μέλη κάτι που κάνατε σχετικά κατά την ενημέρωση της Σοσιαλιστικής Ομάδας.

Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Είπα νωρίτερα ότι η πρώτη μου ανησυχία είναι η ανεργία, αλλά για να καταπολεμήσουμε την ανεργία δεν πρέπει να υιοθετήσουμε απλώς μια παθητική στάση, αλλά και μια προληπτική στάση. Αυτό, πιστεύω, θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της αναθεώρησης της στρατηγικής της Λισαβόνας και ενός ολοκληρωμένου οράματος για το 2020.

Πρέπει να βασίσουμε την μακροπρόθεσμη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε νέες πηγές αειφόρου ανάπτυξης, για παράδειγμα, σε αυτό που αποκαλούμε «υπαλληλικές» θέσεις εργασίας, στις κοινωνικές υπηρεσίες, όπου δημιουργήθηκαν 3,3 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας από το 2000. Αυτό αντιπροσωπεύει το 16% όλων των νέων θέσεων εργασίας.

Επίσης, η αγορά για τα πράσινα προϊόντα και τις υπηρεσίες αναμένεται να διπλασιαστεί έως το 2020, δημιουργώντας τεράστιες ευκαιρίες για πράσινες θέσεις εργασίας, και, ως εκ τούτου, προωθούμε μια διαδικασία χαρτογράφησης σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση για να προβλέψουμε τις θέσεις εργασίας και τις δεξιότητες που θα είναι απαραίτητες. Είμαι, συνεπώς, αποφασισμένος να εργαστώ στο πλαίσιο αυτής της νέας στρατηγικής για την ενίσχυση της κοινωνικής προτεραιότητας, όπως σας έχω ήδη αναφέρει στο πλαίσιο της συζήτησης για τις ευρύτερες πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές για την επόμενη θητεία.

  Elizabeth Lynne (ALDE). – (ΕΝ) Όπως γνωρίζουμε, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι χάνουν τις θέσεις εργασίας τους εξαιτίας της υφιστάμενης οικονομικής κρίσης και πολλοί από αυτούς είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονται σε εξαιρετικά μειονεκτική θέση όταν προσπαθούν να βρουν νέες θέσεις εργασίας. Παρά το ότι η οδηγία για την απασχόληση του 2000 θα πρέπει να τηρείται σε κάθε κράτος μέλος, πολλοί εξ αυτών των ηλικιωμένων εργαζομένων συνεχίζουν να μην γνωρίζουν τα δικαιώματά τους στο πλαίσιο αυτής της οδηγίας, ενώ πολλά κράτη μέλη αψηφούν τους σχετικούς κανόνες.

Ακόμη και αν κάποιοι εργαζόμενοι γνωρίζουν τα δικαιώματά τους, πολύ συχνά είναι αδύνατον να δράσουν μεμονωμένα χωρίς υποστήριξη. Επί του παρόντος δεν διαθέτουμε ακόμη νομοθεσία για την προστασία πολλών ανθρώπων από τις διακρίσεις όσον αφορά την πρόσβαση στα αγαθά και τις υπηρεσίες, αλλά διαθέτουμε την οδηγία για την απασχόληση. Μπορείτε να μας πείτε ποια μέτρα λαμβάνονται κατά των κρατών μελών που δεν εφαρμόζουν ορθά την οδηγία, και ποιοι μηχανισμοί θα μπορούσαν να εφαρμοστούν για να βοηθήσουν τους ηλικιωμένους και τους εργαζόμενους με αναπηρία να επιτύχουν τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Όποτε τα κράτη μέλη δεν συμμορφώνονται προς τις οδηγίες μας, κινούμε διαδικασία επί παραβάσει, οπότε, όταν υπάρχει μια συγκεκριμένη περίπτωση, μπορούμε να δράσουμε και θα δράσουμε. Σε ό,τι αφορά το συνολικό ζήτημα που αναφέρατε, επιτρέψτε μου να σας πω ότι η παρούσα κρίση κατέστησε άνεργους πάνω από πέντε εκατομμύρια Ευρωπαίους.

Οι κατηγορίες που πλήττονται περισσότερο είναι οι νέοι άνθρωποι και οι μετανάστες. Η ανεργία βρίσκεται τώρα στο 9,1% στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αυτό το ποσοστό ανεργίας είναι πάνω από το διπλάσιο για τους νέους εργαζόμενους (19,8%) και τους μετανάστες (19,1%). Αυτές είναι οι πιο σημαντικές ανησυχίες μας όσον αφορά τα κοινωνικά θέματα. Πολύ σημαντική προτεραιότητα παραμένει επίσης το θέμα της αντιμετώπισης της φτώχειας των παιδιών. Παρακολουθούμε επίσης, φυσικά, την κατάσταση όσον αφορά τους ηλικιωμένους, σύμφωνα με τις ισχύουσες οδηγίες.

  David Casa (PPE). – (MT) Πιστεύω ότι αξίζει να μιλήσουμε για τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να δημιουργήσουμε περισσότερες θέσεις εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, πιστεύω ότι θα πρέπει επίσης να εξετάσουμε πώς μπορούμε να διαφυλάξουμε τις θέσεις εργασίας, καθώς και πώς να αποτρέψουμε την απώλειά τους. Η κυβέρνηση μου παρενέβη όταν η κρίση έγινε περισσότερο αισθητή. Πιστεύω ότι με την παρέμβαση της κυβέρνησης χιλιάδες θέσεις εργασίας διασώθηκαν, προφανώς μέσω αύξησης των δαπανών στον κοινωνικό τομέα. Δεν πιστεύετε ότι η Επιτροπή πρέπει να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες προκειμένου να διασφαλίσει ότι κάτι τέτοιο θα εφαρμοστεί σε κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Γνωρίζω ότι θα αναφέρετε το πρόσφατα τροποποιημένο Ταμείο για την Παγκοσμιοποίηση, καθώς και το γεγονός ότι χρησιμοποιείται για να βοηθήσει ακόμη περισσότερους εργαζόμενους· ωστόσο, θεωρώ ότι πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να διασφαλίσουμε τις θέσεις εργασίας αυτών των ανθρώπων, ώστε να μην χρειασθεί να κάνουν χρήση του Ταμείου για την Παγκοσμιοποίηση. Πιστεύω ότι αυτός θα πρέπει να είναι ο πραγματικός στόχος μας.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – Όχι μόνο αναθεωρήσαμε τους κανόνες για το Ταμείο για την Παγκοσμιοποίηση, προγραμματίσαμε επίσης εκ νέου το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο με την επισπευσμένη απόφαση εκταμίευσης 1,8 δισεκατομμυρίων ευρώ για την ενίσχυση των ενεργών πολιτικών για την αγορά εργασίας.

Σχετικά με την πολιτική συνοχής, πραγματοποιήσαμε επίσης ορισμένες αλλαγές για την απλοποίηση των κανόνων και την προκαταβολή των πληρωμών. Πρόκειται για μια επίσης πολύ σημαντική πολιτική. Έχω ήδη αναφέρει τα 550 δισεκατομμύρια ευρώ του σχεδίου για την τόνωση της οικονομίας και, φυσικά, μπορώ επίσης να αναφέρω το Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, καθώς και ορισμένες άλλες προτάσεις που υποβάλαμε.

Δυστυχώς, πρέπει να πω ότι υπήρξε μια ιδέα την οποία τα κράτη μέλη δεν εφάρμοσαν, δηλαδή η αναστολή της συγχρηματοδότησης για το Κοινωνικό Ταμείο. Θέσαμε το θέμα στο Συμβούλιο, αλλά απορρίφθηκε. Συνεχίζω να ελπίζω ότι με τη στήριξή σας μπορούμε να το επιτύχουμε, διότι υπάρχουν μερικές χώρες οι οποίες απλώς δεν διαθέτουν τα οικονομικά μέσα για να συμπληρώσουν τη χρηματοδότηση για το Κοινωνικό Ταμείο από δικά τους χρήματα. Συνεπώς, αξιοποιούμε επίσης στο έπακρο όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας σε κοινοτικό επίπεδο για να στηρίξουμε αυτό που τα κράτη μέλη μπορούν να κάνουν μόνα τους για να καταπολεμήσουν αυτήν την ανεργία.

  Alejandro Cercas (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ γι’ αυτήν την ενδιαφέρουσα συζήτηση σήμερα.

Είπατε, όσον αφορά την απασχόληση, ότι ορισμένα κράτη μέλη δεν παρέστησαν στη σύνοδο κορυφής της Πράγας. Αυτό που είναι πιο σοβαρό, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι το Συμβούλιο, εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης στον τομέα της απασχόλησης στην ιστορία της Ευρώπης –σήμερα 10 000 Ευρωπαίοι θα έχουν χάσει τις θέσεις εργασίας τους, και το ίδιο θα συμβεί αύριο και μεθαύριο– δεν έχει λάβει κάποια σοβαρή πρωτοβουλία, ενώ δεν έχει υπάρξει ούτε μια σύνοδος κορυφής για την απασχόληση. Θα μπορούσατε επίσης να έχετε πει ότι η Επιτροπή έχει μια ατζέντα από πέρυσι, η οποία ήταν παρωχημένη ακόμη και τότε και η οποία δεν μπορεί τώρα να ανταποκριθεί στις ιδιαίτερα πιεστικές ανάγκες τόσων εκατομμυρίων πολιτών, μιας ολόκληρης γενιάς Ευρωπαίων και του συνόλου του κράτους πρόνοιας, του οποίου το μέλλον διακυβεύεται.

Κύριε Πρόεδρε, σας ζητώ να δράσετε ως ηγέτης: χρειαζόμαστε ενεργό ηγεσία, ηγεσία που να αντιδρά στην απάθεια και στην έλλειψη διαφάνειας. Πρέπει να πείτε στο Συμβούλιο ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Χρειαζόμαστε μια Επιτροπή η οποία όχι μόνο διαχειρίζεται τους συνήθεις πόρους και τα συνήθη θέματα, αλλά η οποία, σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο –και γνωρίζω ότι η περίοδος είναι δύσκολη και για εσάς, κύριε Πρόεδρε– τίθεται επικεφαλής της Ευρώπης, στο πλαίσιο μιας μεγάλης οργανικής συμφωνίας για να δώσει ελπίδα σε μια ολόκληρη γενιά Ευρωπαίων.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (PT) Στην πραγματικότητα κάνουμε ό,τι μπορούμε και, όπως είπα, όταν περιέγραψα σε γενικές γραμμές το πρόγραμμα, αποδίδουμε στα κοινωνικά θέματα υψηλότερη προτεραιότητα, διότι επί του παρόντος υφίσταται κατάσταση έκτακτης ανάγκης από κοινωνική άποψη.

Για να δώσω ένα παράδειγμα, αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο εξέφρασα την ανάγκη να εξετάζουμε τον κοινωνικό αντίκτυπο σε κάθε νέα νομοθεσία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προωθούμε τις κοινές αρχές ενεργητικής ένταξης ως κοινοτική πολιτική. Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο μπορώ να πω στα κράτη μέλη ότι υποστηρίζουμε τις κοινωνικές επενδύσεις. Οι κοινωνικές δαπάνες, που αποτέλεσαν το 28% του ΑΕγχΠ το 2008, θα αυξηθούν στο 31% το 2010. Αυτό αντιπροσωπεύει περίπου 3 500 δισεκατομμύρια ευρώ ακόμη!

Καταβάλλουμε μια πραγματική προσπάθεια εδώ, αλλά, φυσικά, κύριε Cercas, η αλήθεια είναι ότι η προσπάθεια πρέπει να είναι συλλογική από την Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και τα κράτη μέλη.

  Gerald Häfner (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η Ευρώπη σημαίνει ελευθερία, δημοκρατία και αλληλεγγύη ή, για να το θέσω διαφορετικά, κοινωνική και οικολογική ευθύνη. Ωστόσο, εσείς και η Επιτροπή επικεντρωθήκατε αποκλειστικά στην πτυχή της ελευθερίας για μεγάλο χρονικό διάστημα –και, ειδικά από αυτήν την άποψη, μόνο στην οικονομική ελευθερία, στην ελευθερία υπό την καθαρά οικονομική έννοια– καθώς και στη ρύθμιση πολυάριθμων τομέων που δεν χρειάζονται ρύθμιση. Ωστόσο, ενώ αυτό που διακυβεύεται είναι δισεκατομμύρια στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές, επικεντρωθήκατε κυρίως στη μη παρέμβαση και στη μη ρύθμιση, διότι πιστεύατε ότι κάτι τέτοιο θα απέδιδε τα καλύτερα αποτελέσματα για όλους.

Διαπιστώσαμε τα καταστροφικά αποτελέσματα στα οποία οδήγησε αυτή η τακτική και σας ρωτώ με κάθε σαφήνεια με ποιον τρόπο και με ποια έργα και σχέδια σκοπεύετε να καταστήσετε σαφές στο Σώμα και στους λαούς της Ευρώπης κατά τρόπο αξιόπιστο ότι εσείς και η Επιτροπή έχετε αντλήσει το δίδαγμα που πρέπει από αυτήν την καταστροφή και θα αλλάξετε την πορεία μας ριζικά;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Καταρχάς, το ερώτημα της αξιοπιστίας είναι ένα υποκειμενικό ερώτημα για εσάς. Πιστεύω ότι η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δόθηκε από το Σώμα, το οποίο ανανέωσε την εντολή μου πρόσφατα, γεγονός που δείχνει ότι το Σώμα πιστεύει ότι είμαι αξιόπιστος και μπορώ να προχωρήσω με αυτήν την πολιτική.

Στην πραγματικότητα, συνεχίζουμε την πολιτική μας για την αντιμετώπιση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης. Έχουμε λάβει σημαντικές αποφάσεις· έχουμε αναλάβει την πρωτοβουλία σε παγκόσμιο επίπεδο με τα ρυθμιστικά μέτρα και τα μέτρα εποπτείας που έχουμε λάβει. Βάσει της έκθεσης που ανέθεσα στην ομάδα de Larosière, έχουμε καταθέσει ορισμένες προτάσεις οι οποίες ελπίζω ότι θα εγκριθούν από το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο.

Μόλις σήμερα, στο πλαίσιο συνεδρίασης της Επιτροπής, εγκρίναμε την ανακοίνωση για τα παράγωγα, η οποία, φυσικά, θα πρέπει να ακολουθηθεί από συγκεκριμένη νομοθεσία. Ως εκ τούτου, ανταποκρινόμαστε στην χρηματοπιστωτική κρίση σε όλες τις πτυχές της, συμπεριλαμβανομένης της ρυθμιστικής και εποπτικής πτυχής, και έχω ήδη λάβει ορισμένες αποφάσεις στη διάρκεια της θητείας αυτής της Επιτροπής, ενώ η επόμενη Επιτροπή θα ακολουθήσει, φυσικά, τον ίδιο δρόμο, διότι πιστεύω ότι το απαιτεί η κατάσταση.

  Veronica Lope Fontagné (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να μιλήσω σχετικά με την ενίσχυση που εγκρίθηκε υπό το προσωρινό πλαίσιο και η οποία στοχεύει στον περιορισμό των προβλημάτων που έχουν ανακύψει ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, και ειδικά όσον αφορά την Opel.

Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν η Επιτροπή εξετάζει το κατά πόσον η ενίσχυση που ελήφθη από τη Γερμανία υπό το προσωρινό πλαίσιο εξαρτιόταν από πρότερη συμφωνία όσον αφορά τη γεωγραφική κατανομή των μέτρων αναδιάρθρωσης, πράγμα που δεν θα εναρμονιζόταν με τον σκοπό αυτής της ενίσχυσης.

Εάν συμβαίνει αυτό, θα ήθελα να γνωρίζω αν συμφωνείτε η εταιρεία να έχει την ελευθερία να αναθεωρεί την κατανομή και την αναδιάρθρωση της Opel βάσει των δικών της οικονομικών κριτηρίων και κριτηρίων παραγωγής, καθώς και να διατηρεί τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό θέσεων εργασίας.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (PT) Έχω ήδη απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, αλλά θα πω ότι είχαμε κάποιες αμφιβολίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο διεξήχθη η εν λόγω διαδικασία. Η Επιτροπή εξέφρασε αυτές τις αμφιβολίες, και η General Motors και η Opel Trust επαναξιολογούν τώρα τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιήθηκε η προσφορά εξαγοράς της Opel, ενώ προσπαθούν να επαληθεύσουν αν, στην πραγματικότητα, αυτή η προσφορά έγινε επί εμπορικής βάσης ή όχι.

Εμείς, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι η λύση συμμορφώνεται με τους κανονισμούς της εσωτερικής αγοράς και τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων, και, φυσικά, θα είμαστε αντικειμενικοί και αυστηροί στην εφαρμογή αυτών των κανόνων.

  Vicky Ford (ECR). – (ΕΝ) Κάθε μεμονωμένη ευρωπαϊκή χώρα συμφωνεί ότι όλοι αντιμετωπίζουμε αύξηση της ανεργίας, πράγμα το οποίο προφανώς δεν αποτελεί μόνο κοινωνική κρίση, αλλά επιβαρύνει περαιτέρω τα δημόσια οικονομικά των κρατών μελών, με την αύξηση των δαπανών για κοινωνικές παροχές, τη μείωση των φόρων και την αύξηση της κατάρτισης.

Δεδομένων των παραπάνω, θα συμφωνούσατε, κύριε Barroso, ότι εμείς, ως βουλευτές αυτού του Κοινοβουλίου, και η Επιτροπή θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με κάθε ένα ευρώ που προσθέτουμε στα βάρη του δημόσιου τομέα; Εάν συμφωνείτε πράγματι, πρώτον, πώς θα μας συμβουλεύατε να ψηφίσουμε στο πλαίσιο της συζήτησης για τον προϋπολογισμό την Πέμπτη;

Δεύτερον, γιατί συνεχίζουμε να συνεδριάζουμε στο Στρασβούργο;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Στηρίζω τον προτεινόμενο προϋπολογισμό για το επόμενο έτος, οπότε η συμβουλή μου είναι να ψηφίσετε «ναι».

Όσον αφορά το ζήτημα του να είμαστε προσεκτικοί και αυστηροί, συμφωνώ μαζί σας. Πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί με τα χρήματα των φορολογουμένων, και πρέπει να βλέπουμε τις προτεραιότητες. Σήμερα, υφίσταται μια σαφής κοινωνική επείγουσα ανάγκη σε ορισμένα κράτη μέλη. Υπάρχουν προβλήματα κοινωνικού αποκλεισμού και φτώχειας τα οποία, είμαι σίγουρος, ανησυχούν όλους τους βουλευτές του Σώματος, οπότε πρέπει να αναζητήσουμε τον καλύτερο τρόπο.

Όπως γνωρίζετε, η Επιτροπή είναι εξαιρετικά αυστηρή, στο πλαίσιο των όρων του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, όσον αφορά την προσήλωσή μας και αυτήν της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους κανόνες της βιωσιμότητας. Φυσικά, δεν πιστεύουμε ότι τα προβλήματα μπορούν να επιλυθούν μόνο μέσω των χρημάτων, αλλά, στην πραγματικότητα, υπάρχουν καταστάσεις, όπως η παρούσα, όπου πιστεύουμε ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε μια κατάσταση κοινωνικής έκτακτης ανάγκης. Χρειάστηκε η λήψη ειδικών μέτρων για μια κατάσταση άνευ προηγουμένου. Είναι ζήτημα, όπως πάντα, ισορροπημένης κρίσης.

  Ádám Kósa (PPE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε της Επιτροπής, σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 800/2008 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι επιδοτήσεις μισθών για άτομα με αναπηρία μειώθηκαν στο 75% του μέγιστου ποσού. Γι’ αυτόν τον λόγο, από την 1η Ιανουαρίου 2009, η απασχόληση για τα άτομα με αναπηρία και για τα άτομα των οποίων η ικανότητα προς εργασία έχει αλλάξει, διέρχεται κρίση. Ως αποτέλεσμα, οι πηγές απασχόλησης για τα άτομα με αναπηρία έχουν μειωθεί σημαντικά λόγω της στενότητας του προϋπολογισμού. Αυτός είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο η εθνική στήριξη που παρέχεται σε πολλές χώρες, για παράδειγμα στην Ουγγαρία, για τη δημιουργία μιας ομάδας δημιουργίας θέσεων εργασίας αντιμετωπίζει κίνδυνο. Λέγεται ότι φταίει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα. Στη διάρκεια μιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, πώς επιθυμεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χειρισθεί τα δικαιώματα απασχόλησης των ατόμων με αναπηρία, το καθήκον της διατήρησης των θέσεων εργασίας για τα συγκεκριμένα άτομα και την αρχή της ίσης αμοιβής για όμοια εργασία; Αυτός ο κανονισμός εκπονήθηκε πριν από την κρίση.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Όπως είμαι βέβαιος ότι γνωρίζει ο διακεκριμένος βουλευτής, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει υποβάλει πρόταση –μια οριζόντια οδηγία– για την καταπολέμηση των διακρίσεων, η οποία περιλαμβάνει επίσης την αναπηρία. Και τώρα το εν λόγω σχέδιο πρότασης βρίσκεται στα χέρια σας και στα χέρια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Συνεπώς, ελπίζω πραγματικά ότι θα εγκριθεί, διότι τασσόμαστε, βεβαίως, κατά οποιουδήποτε είδους διακρίσεων σε βάρος των ατόμων με αναπηρία.

Πολλά από τα προβλήματα που έχετε αναφέρει πρέπει να αντιμετωπιστούν σε εθνικό επίπεδο, διότι πρόκειται για τα μέτρα συγκεκριμένης στήριξης που πρέπει να λαμβάνονται από τα εθνικά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Ωστόσο, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να έχουμε ένα δεσμευτικό πλαίσιο που δεσμεύει εμάς και όλα τα κράτη μέλη όσον αφορά την τήρηση της αρχής της μη διάκρισης και την ειδική προστασία που πρέπει να παρέχεται στα άτομα με αναπηρία.

  Pervenche Berès (S&D). – (FR) Κύριε Barroso, έχετε διοριστεί από αυτό το Σώμα ως ο επόμενος Πρόεδρος της Επιτροπής. Το επόμενο επείγον καθήκον σας είναι να οργανώσετε αυτήν την Επιτροπή, ούτως ώστε να μπορεί να υπηρετεί μια Ευρώπη που βγαίνει από την κρίση. Επ’ αυτής της βάσης, πώς σχεδιάζετε να χρησιμοποιήσετε τα ανεπαρκή κοινοτικά μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας ώστε να τα βελτιστοποιήσετε και πώς σκοπεύετε να μοιράσετε τα χαρτοφυλάκια, ούτως ώστε να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τα θέματα που ανακύπτουν; Γνωρίζω καλά ότι τα πάντα εξαρτώνται από τις συζητήσεις σας με τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων, αλλά ως Πρόεδρος της Επιτροπής πρέπει να μοιράζεστε το όραμά σας μαζί τους. Πώς μπορούμε να συνδέσουμε αυτές τις στρατηγικές που έχουμε στη διάθεσή μας; Πώς μπορούμε να μοιράσουμε τα χαρτοφυλάκια, ούτως ώστε να ληφθούν υπόψη τα διδάγματα που αντλήθηκαν από αυτήν την κρίση;

Όσον αφορά τα μέσα, θα παραθέσω απλώς ένα παράδειγμα. Το Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση έρχεται σε αντίθεση με τις στρατηγικές κρατικής ενίσχυσης που μας εμποδίζουν να εφαρμόσουμε τις βιομηχανικές πολιτικές που θα μας βοηθούσαν να εξέλθουμε από την κρίση. Ποιες είναι οι προτάσεις σας; Ποια εντολή θα ζητήσετε από τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων, και πώς θα τους ζητήσετε να μοιράσουν τα χαρτοφυλάκια;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (FR) Η κατανομή των χαρτοφυλακίων δεν αποτελεί αρμοδιότητα των αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων, αλλά αρμοδιότητα του Προέδρου της Επιτροπής, και θα χρησιμοποιήσω, βεβαίως, αυτήν την αρμοδιότητα κατά τον τρόπο τον οποίο θεωρώ καταλληλότερο.

Έχω ήδη προβεί σε ορισμένες ανακοινώσεις στη διάρκεια της συζήτησής μου μαζί σας σχετικά με το πρόγραμμα της επόμενης Επιτροπής, αλλά είμαι όντως σε επικοινωνία με τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων.

Μπορώ επίσης να σας πω ότι, μόλις σήμερα, έστειλα επιστολή σε όλους ζητώντας τους να μου αποστείλουν και τις γυναίκες που είναι υποψήφιες για το Σώμα των Επιτρόπων. Πράγματι, με ενδιαφέρει ιδιαίτερα το πρόβλημα της ίσης εκπροσώπησης ανδρών και γυναικών· εάν δεν κάνω τίποτα προς αυτήν την κατεύθυνση, δεν θα έχω πραγματικά καθόλου γυναίκες, διότι οι κυβερνήσεις επιθυμούν γενικά μόνο άνδρες υποψήφιους για την επόμενη Επιτροπή.

Έστειλα, συνεπώς, αυτήν την επιστολή μόλις σήμερα.

Όσον αφορά την πραγματική κατανομή, δεν θα υπάρξουν μεγάλες αλλαγές. Έχω ήδη ανακοινώσει τις βασικές καινοτομίες στο πλαίσιο της συζήτησής μας. Σε αυτές περιλαμβάνονται, ειδικότερα, ένας Επίτροπος αρμόδιος για τη δικαιοσύνη και τα θεμελιώδη δικαιώματα, και ένας Επίτροπος αρμόδιος για τις δράσεις στον τομέα της κλιματικής αλλαγής, και, φυσικά, χρειάζομαι τώρα ικανούς άνδρες και ικανές γυναίκες που να είναι αφοσιωμένοι στην ιδέα της Ευρώπης, που να μπορούν να φέρουν σε πέρας τα αντίστοιχα καθήκοντά τους με επιτυχία στο πλαίσιο των διαφόρων χαρτοφυλακίων, τα οποία θα αντιστοιχούν στις προτεραιότητες των δράσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Graham Watson (ALDE). – (ΕΝ) Μέχρι τώρα, η δημιουργία πλούτου και το μέτρο της ευημερίας βασίζονταν σε μεγάλο βαθμό στην κατανάλωση, και, ως εκ τούτου, η βιομηχανία δεν ενθαρρυνόταν να αποδίδει σημασία στην πραγματική αξία των χρησιμοποιούμενων πρώτων υλών, ακόμη και αν η τιμή τους είναι χαμηλή, ή στο πραγματικό κόστος των παραγόμενων αποβλήτων.

Πώς σκοπεύει η Επιτροπή σας να διασφαλίσει ότι η ανάπτυξη στο μέλλον θα είναι διαφορετικού χαρακτήρα και ότι δεν θα βρεθούμε σε μια κατάσταση στην οποία, μετά από άλλα 20 χρόνια ανάπτυξης, θα έχουμε έναν πλανήτη που δεν θα μπορεί να αντέξει τις δραστηριότητές μας και μια κοινωνία που δεν θα μπορεί να υφίσταται το πραγματικό κόστος ζωής κατά τέτοιον τρόπο;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (EN) Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Graham Watson γι’ αυτό το πολύ σημαντικό ερώτημα. Στην πραγματικότητα, αυτό αποτελεί τον πυρήνα του προγράμματος για τα επόμενα πέντε χρόνια: η αύξηση των επενδύσεων στην ευφυή, πράσινη και αειφόρο ανάπτυξη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Πρέπει να κατανοήσουμε ότι το μοντέλο του μέλλοντος δεν θα είναι όμοιο με το μοντέλο του παρελθόντος. Είμαι υπέρ μιας ισχυρής βιομηχανικής βάσης στην Ευρώπη – αλλά μιας ισχυρής βιομηχανικής βάσης για τη νέα εποχή της αειφορίας, στην οποία θα πρέπει να σκεφτόμαστε την πράσινη ανάπτυξη και τις πράσινες τεχνολογίες. Αυτός είναι ο τομέας όπου μπορούμε να δημιουργήσουμε νέα προϊόντα, νέες αγορές. Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οργανώνουμε το μελλοντικό πρόγραμμά μας με τους όρους που αποκάλεσα, στις πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές μου, «νέες πηγές ανάπτυξης», διότι με τις παραδοσιακές πηγές ανάπτυξης δεν θα κερδίσουμε τη μάχη της ανταγωνιστικότητας με τις μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες όπως η Κίνα και η Ινδία.

Συνεπώς, η καινοτομία πρέπει να βρίσκεται στον πυρήνα, στο επίκεντρο του προγράμματός μας για την ανάπτυξη, για νέες πηγές ανάπτυξης που θα προωθούν τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα: ευφυής, πράσινη ανάπτυξη και καινοτομία. Πιστεύω ότι η καινοτομία θα είναι το βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας στο μέλλον.

  Emilie Turunen (Verts/ALE). – (DA) Κύριε Barroso, η χρηματοπιστωτική κρίση προκάλεσε μια οικονομική κρίση ιστορικών διαστάσεων και, επί του παρόντος, η ανεργία αυξάνεται δραματικά στην Ευρώπη. Η ανεργία των νέων ανθρώπων –όσων είναι ηλικίας κάτω των 25 ετών– ανέρχεται στο 19,8% στην Ευρώπη, όπως είπατε και ο ίδιος, και στην Ισπανία πάνω από ένας στους τρεις νέους ηλικίας κάτω των 25 ετών είναι άνεργος. Αυτήν τη στιγμή, βρισκόμαστε εν μέσω μιας διαδικασίας καταστροφής μιας ολόκληρης γενιάς και μέχρι σήμερα, κύριε Barroso, δεν έχετε πράξει σχεδόν τίποτα για να επιλύσετε αυτό το πρόβλημα. Σήμερα, άκουσα ότι ανησυχείτε ιδιαίτερα για το συγκεκριμένο πρόβλημα και εκφράζω την ικανοποίησή μου γι’ αυτήν την ανησυχία σας – θα ήθελα, ωστόσο, να δω αποδείξεις. Ακόμη και αν η ευθύνη για την πολιτική για την απασχόληση βρίσκεται στο εθνικό επίπεδο, υπάρχει επίσης ανάγκη για ευρωπαϊκή ευθύνη και ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες.

Θα ήθελα να κάνω έκκληση για τρία πράγματα. Πρώτον, ο Επίτροπος Špidla υποσχέθηκε πέντε εκατομμύρια θέσεις πρακτικής άσκησης για τους νέους στην Ευρώπη. Τι συνέβη με αυτές; Δεύτερον, εγκρίνουμε επί του παρόντος δέσμες μέτρων για την ανάπτυξη και δέσμες μέτρων διάσωσης σε ολόκληρη την Ευρώπη. Γιατί σε αυτές τις δέσμες μέτρων δεν περιλαμβάνεται ένα στοχευμένο πρόγραμμα θέσεων εργασίας για τους νέους; Τρίτον, τι θα κάνετε για να επιτύχετε ένα ισχυρότερο κοινωνικό προφίλ και ένα ισχυρότερο σχέδιο για τους νέους στο πλαίσιο της νέας στρατηγικής μετά τη Λισαβόνα;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Επαναλαμβάνω ότι έχουμε αξιοποιήσει πλήρως τα υφιστάμενα μέσα μας. Διαθέτουμε μέσα σε κοινοτικό επίπεδο, αλλά κάποια μέσα βρίσκονται σε εθνικό επίπεδο. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεργαστούμε με τα κράτη μέλη ώστε να εκμεταλλευτούμε τα εν λόγω μέσα στο έπακρο, να ανταλλάξουμε τις βέλτιστες πρακτικές και να τα παροτρύνουμε να τις ακολουθήσουν.

Ο Επίτροπος Špidla, ο οποίος έχει κάνει εξαιρετική δουλειά σε πολύ δύσκολες συνθήκες, ζητά, στην πραγματικότητα, μαζί με την Επιτροπή στο σύνολό της, από τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν πέντε εκατομμύρια θέσεις μαθητείας. Καθιστούμε διαθέσιμες ορισμένες βέλτιστες πρακτικές. Για παράδειγμα, στη Γαλλία υπήρξαν εξαιρετικά ορθές πρακτικές από ιδιωτικές επιχειρήσεις που προωθούσαν την κατάρτιση στο εσωτερικό των επιχειρήσεων και προωθούσαν προγράμματα μαθητείας με δημόσια χρήματα, αλλά και με κάποια συμμετοχή στη χρηματοδότηση από τις ίδιες τις επιχειρήσεις.

Συνεπώς, αυτή είναι πράγματι μια προτεραιότητα και την εφαρμόζουμε με όλα τα μέσα μας –το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, το Ταμείο Συνοχής και τον διπλασιασμό του μηχανισμού για την ενίσχυση του ισοζυγίου πληρωμών στα νέα κράτη μέλη και στις χώρες εκτός της ευρωζώνης.

Έχουμε αξιοποιήσει τα μέσα μας πλήρως, αλλά πρέπει να συνεργαστούμε στενά και με τα κράτη μέλη για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα κοινωνικά ζητήματα και, όπως αναφέρατε ειδικά, το ζήτημα της ανεργίας των νέων.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, για να μειώσουμε τη φτώχεια και την ανεργία, πρέπει να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας με δικαιώματα, να στηρίξουμε την παραγωγή και να βελτιώσουμε τις καθολικές, δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες. Με άλλα λόγια, πρέπει να επενδύσουμε σε άλλες πολιτικές. Πρέπει να κάνουμε το αντίθετο από αυτό που κάναμε μέχρι σήμερα.

Για παράδειγμα, πληροφορηθήκαμε προς κατάπληξή μας, στη σημερινή εποχή, περί μιας μελέτης της Γενικής Διεύθυνσης Απασχόλησης και του Eurofund που παρουσιάζει δύο σενάρια για την κλωστοϋφαντουργία, προβλέποντας την απώλεια του 20 έως 25% των κοινοτικών θέσεων εργασίας έως το 2020, ενώ ένα τρίτο σενάριο προέβλεπε ακόμη και απώλεια του 50% των υφιστάμενων θέσεων εργασίας στον εν λόγω τομέα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πώς, λοιπόν, μπορεί αυτή η κατάσταση να συμβιβαστεί με τις νέες προτάσεις που καταρτίζονται και που στοχεύουν στην ελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις στην Πορτογαλία και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ιδιαίτερα ευαίσθητους τομείς, όπως η κλωστοϋφαντουργία, η γεωργία και μια πληθώρα μικρών επιχειρήσεων που ασφυκτιούν από αυτές τις πολιτικές;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (PT) Δεν νομίζω ότι ο αποκλεισμός της Ευρώπης αποτελεί λύση για την Πορτογαλία ή για οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Η Ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αγαθών και υπηρεσιών στον κόσμο, και δεν πρόκειται να κερδίσουμε απολύτως τίποτε υιοθετώντας προστατευτικές πολιτικές. Υπάρχουν πράγματι, ορισμένοι τομείς, οι οποίοι αποκαλούνται συχνά «παραδοσιακοί τομείς» σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως, αλλά όχι αποκλειστικά, στον Νότο της Ευρώπης, οι οποίες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στις νέες συνθήκες του διεθνούς ανταγωνισμού, και γι’ αυτόν τον λόγο καταβάλλουν ιδιαίτερες προσπάθειες να προσαρμοστούν σε αυτές τις νέες συνθήκες. Όπως είπα σε προηγούμενη απάντησή μου, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αναζητήσουμε νέες πηγές ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας εντός της Ευρώπης. Ωστόσο, δεν πρέπει ουδόλως να κλειστούμε στους εαυτούς μας και να αποκλείσουμε την Ευρώπη, πράγμα που ενέχει τον κίνδυνο να κλείσουν και οι άλλες αγορές τις πόρτες τους όσον αφορά τις εξαγωγές μας.

Πρέπει να επενδύσουμε στην καινοτομία, να επενδύσουμε στην εκπαίδευση, να επενδύσουμε στις νέες πηγές ανάπτυξης και να στοχεύουμε στο να είμαστε πιο ανταγωνιστικοί, ενώ, ταυτόχρονα, όπως είπατε –και σε αυτό συμφωνούμε– να διασφαλίσουμε ότι αυτό δεν θα συμβεί εις βάρος των κοινωνικών προτύπων που είναι σημαντικά στην Ευρώπη. Δεν προτείνουμε την υποβάθμιση των κοινωνικών προτύπων μας. Προσπαθούμε επίσης να βοηθήσουμε και τους άλλους να βελτιώσουν τα κοινωνικά πρότυπα τους, αλλά οπωσδήποτε δεν τάσσομαι υπέρ του αποκλεισμού της Ευρώπης. Πιστεύω ότι είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης να διατηρήσει ανοιχτές παγκόσμιες αγορές.

  John Bufton (EFD). – (ΕΝ) Κύριε Barroso, η χρηματοπιστωτική κρίση στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι πολύ σοβαρή. Ένας από τους πολλούς τομείς που αγωνίζονται να επιβιώσουν είναι ο τομέας της γεωργίας. Από την 1η Ιανουαρίου 2010 τα πράγματα πρόκειται να επιδεινωθούν με την εισαγωγή του EID, δηλαδή του «ηλεκτρονικού συστήματος αναγνώρισης των προβάτων». Ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται για τη σάρωση των προβάτων δεν είναι ακριβής. Με έχουν ενημερώσει ότι είναι ακριβής μόνο κατά 79%.

Εάν, κύριε Barroso, οδηγείτε το αυτοκίνητό σας στον δρόμο και τα φρένα λειτουργούν μόνο κατά το 79% του χρόνου οδήγησης, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποια στιγμή θα συγκρουστείτε. Φοβάμαι ότι και ο τομέας εκτροφής προβάτων είναι πιθανό να συγκρουστεί με την εφαρμογή του EID, δεδομένου του ελαττωματικού εξοπλισμού του. Το παράδοξο είναι ότι, εάν το EID τεθεί σε εφαρμογή τον Ιανουάριο, θα γνωρίζουμε πόσα πρόβατα διαθέτουμε στο Ηνωμένο Βασίλειο, πού βρίσκονται και όλες τις κινήσεις τους, ενώ στο Ηνωμένο Βασίλειο –λόγω της ανεξέλεγκτης μετανάστευσης– δεν έχουμε ιδέα πόσοι άνθρωποι βρίσκονται στη χώρα μας ή ποιοι είναι ή σε ποιες ενέργειες θα προβούν. Θα μιλήσετε, κύριε Barroso, στα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής ώστε η εφαρμογή του EID να πραγματοποιηθεί μόνο σε εθελοντική βάση μέχρις ότου ο χρησιμοποιούμενος εξοπλισμός καταστεί 100% ακριβής;

  Πρόεδρος. – Αυτό είναι ένα πολύ ειδικό ερώτημα. Προτιμούμε γενικές ερωτήσεις σχετικά με την κρίση και τον τρόπο εξόδου από αυτήν. Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν μπορεί να είναι ενημερωμένος σχετικά με ειδικά θέματα σε μεμονωμένες χώρες, ως εκ τούτου παρακαλείσθε να είστε πιο γενικοί στις ερωτήσεις σας.

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Θέλω απλώς να πω ότι δεν μου αρέσει ιδιαίτερα η σύγκριση μεταξύ προβάτων και ανθρώπων. Δεν νομίζω, πραγματικά, ότι ήταν ιδιαίτερα καλαίσθητη η παρατήρηση.

(Χειροκροτήματα)

Παρ’ όλα αυτά, δεσμευόμαστε για την εφαρμογή του συστήματος αναγνώρισης στο οποίο αναφερθήκατε, αλλά, φυσικά, είμαστε προσεκτικοί. Εάν υπάρξουν προβλήματα κατά την εφαρμογή, είμαστε έτοιμοι να τα εξετάσουμε. Ωστόσο, θεωρώ ότι τα μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί όσον αφορά την αναγνώριση των προβάτων είναι σε γενικές γραμμές πραγματικά καλά. Ας δούμε πώς θα λειτουργήσει το σύστημα στην πράξη.

  Zoltán Balczó (NI). – (HU) Κύριε Barroso, η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει μεταδοθεί στην πραγματική οικονομία, με αποτέλεσμα την απώλεια εκατομμυρίων θέσεων εργασίας και τη δημιουργία μιας κατάστασης κοινωνικής κρίσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση καταβάλλει προσπάθειες να λάβει μέτρα στην περίπτωση εταιρειών όπως η Opel, και, εάν υλοποιηθεί κάποιο σχέδιο, αυτό θα περιλαμβάνει και άμεση βοήθεια. Ταυτόχρονα, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι αυτές που δημιουργούν θέσεις εργασίας, στην πραγματικότητα, την πλειονότητα των θέσεων εργασίας.

Πιστεύετε, κύριε Πρόεδρε, ότι αυτό το μέτρο που αποσκοπεί στην παροχή βοήθειας προς αυτές είναι επαρκές; Η Ουγγαρία βρίσκεται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, δεδομένου ότι έχει μόνο ξένες εμπορικές τράπεζες. Σε αυτήν την περίπτωση, θα μπορούσε να παρασχεθεί άμεση κρατική ενίσχυση ή μήπως αυτό αποτελεί οικονομικό εθνικισμό, στον οποίο έχετε κηρύξει πόλεμο, ή, ας το πούμε διαφορετικά, δογματισμό της αγοράς;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Η σαφής απάντησή μου είναι όχι: όσα έχουμε κάνει δεν είναι επαρκή. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για τις ΜΜΕ· πιστεύω ότι αυτό αποτελεί προτεραιότητα. Έχουμε εγκρίνει την Πράξη για τις Μικρές Επιχειρήσεις· αυτό είναι θετικό. Έχουμε επιφέρει βελτιώσεις στο ζήτημα των καθυστερημένο πληρωμών, περιορίζοντας τις καθυστερήσεις των πληρωμών· αυτό ήταν κάτι θετικό και έγινε ασμένως δεκτό από τις ΜΜΕ. Προσπαθούμε, φυσικά, να περιορίσουμε όλες τις γραφειοκρατικές και διοικητικές διαδικασίες που δημιουργούν διοικητικά βάρη, ιδίως για τις ΜΜΕ, και δεσμευόμαστε να διευκολύνουμε τα πράγματα για τις ΜΜΕ. Συνιστούν, όπως είπατε –και συμφωνώ μαζί σας– έναν από τους σημαντικότερους τομείς για τη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας, και αυτό αποτελεί μέρος της πολιτικής μας.

Ένα άλλο μέτρο που λάβαμε πρόσφατα, στο οποίο δεν έχω αναφερθεί ακόμη σήμερα, ήταν η αύξηση σε 500 000 ευρώ του ορίου της κρατικής ενίσχυσης που επιτρέπεται να παρέχεται ως απευθείας στήριξη από τα κράτη μέλη σε ορισμένες ΜΜΕ σε περιπτώσεις ιδιαίτερων δυσχερειών. Συνεπώς, θεωρώ ότι οι ΜΜΕ θα πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν προτεραιότητα στο πλαίσιο των δράσεών μας για τη βιωσιμότητα, συμπεριλαμβανομένης της βιώσιμης απασχόλησης.

  Seán Kelly (PPE). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο Barroso για το ότι βρίσκεται εδώ σήμερα και απαντά στις ερωτήσεις ανοιχτά, έντιμα και με ενθουσιασμό.

(ΕΝ) Δυστυχώς, ο Πρόεδρος Barroso κατηγορήθηκε ότι δεν εκλέχτηκε δημοκρατικά και ότι εκφόβισε τους Ιρλανδούς ώστε να υποταχθούν στο θέμα του δημοψηφίσματος.

Θα ήθελα να πω στον κ. Farage ότι ο ίδιος βεβαίως και δεν εκλέχτηκε δημοκρατικά για να μιλά εξ ονόματος των Ιρλανδών, ενώ η χρήση εκ μέρους του της λέξης «εκφοβισμός» (bully) ήταν επίσης ατυχής διότι, για 700 χρόνια, η Ιρλανδία ήταν γνωστή ως το άλλο νησί του John Bull, όταν ο John Bull –δηλαδή, η Αγγλία– προσπαθούσε να εκφοβίσει τους Ιρλανδούς ώστε να υποταχθούν. Ευτυχώς, η εποχή αυτή πλέον είναι παρελθόν, οπότε θα συνεχίσω με την ερώτησή μου.

Βάσει των νέων αρμοδιοτήτων που δίνει η Συνθήκη της Λισαβόνας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα εξέταζε ο Πρόεδρος Barroso το ενδεχόμενο να δώσει σε έναν Επίτροπο αποκλειστική αρμοδιότητα να καταθέτει νέες προτάσεις και νέα μέτρα για την ενεργοποίηση των εν λόγω αρμοδιοτήτων;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Με συγχωρείτε, δεν κατάλαβα πολύ καλά την ερώτηση διότι, εάν υπονοείτε την ύπαρξη ενός νέου Επιτρόπου για όλες τις νέες αρμοδιότητες της Συνθήκης της Λισαβόνας, όχι, βεβαίως και δεν πιστεύω ότι κάτι τέτοιο είναι λογικό, διότι υπάρχουν τόσοι πολλοί διαφορετικοί τομείς, ώστε δεν μπορούμε να ζητήσουμε από ένα άτομο να έχει όλες αυτές τις αρμοδιότητες.

Τώρα, έχω ήδη ανακοινώσει, απαντώντας σε προηγούμενη ερώτηση, αυτές που νομίζω ότι θα είναι ορισμένες από τις καινοτομίες όσον αφορά τα χαρτοφυλάκια. Ενδέχεται να υπάρξουν και μερικές ακόμη· συνεχίζω να εργάζομαι επ’ αυτού. Πρόκειται, εξάλλου, για διαδραστική εργασία και με τα κράτη μέλη. Για παράδειγμα, η Ιρλανδία δεν έχει ακόμη ορίσει υποψήφιο Επίτροπο.

Αυτό είναι κάτι που το έκανα πριν από πέντε χρόνια, και εδώ πρόκειται για μια διαδραστική διαδικασία στο πλαίσιο της οποίας πρέπει επίσης να δω τους ανθρώπους που τα συγκεκριμένα κράτη μέλη έχουν προτείνει για τον σχηματισμό της Επιτροπής. Είναι βέβαιο ότι θα κάνω ό,τι μπορώ για να βρω ικανούς ανθρώπους – άνδρες και γυναίκες (και το λέω αυτό και για την Ιρλανδία!) – ούτως ώστε να μπορέσουμε, στο τέλος, να έχουμε ένα Σώμα αφοσιωμένων Ευρωπαίων που είναι ικανοί και έμπειροι σε όλους τους τομείς, στην οικονομία, τη γενική πολιτική, την ενέργεια, το περιβάλλον, τη δικαιοσύνη, τα θεμελιώδη δικαιώματα και ούτω καθεξής: ένα τεράστιο σύνολο αρμοδιοτήτων για το οποίο χρειαζόμαστε μια ιδιαίτερα ικανή ομάδα ανθρώπων.

  Πρόεδρος. – Αυτή είναι η πρώτη φορά που το Κοινοβούλιο πραγματοποίησε αυτήν τη συνεδρία ερωταπαντήσεων με τον Πρόεδρο της Επιτροπής, οπότε, και πάλι σας ευχαριστώ πολύ, Πρόεδρε Barroso. Δεδομένου ότι επρόκειτο για ένα ιδιαίτερο γεγονός για εμάς, θα θέλατε να κάνετε μερικά γενικά σχόλια σχετικά με αυτήν την πρώτη συνεδρία ερωταπαντήσεων;

  José Manuel Barroso, Πρόεδρος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, καθώς και όλα τα διακεκριμένα μέλη του Σώματος, γι’ αυτήν τη διαδικασία. Πραγματικά την απόλαυσα. Νομίζω ότι πρόκειται για καλή διαδικασία. Πρέπει να σας πω με απόλυτη ειλικρίνεια ότι μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να συμπιέζω όλα τα επιχειρήματά μου, ή τουλάχιστον τα κύρια επιχειρήματά μου, σε ένα λεπτό, ιδίως διότι, τον περισσότερο χρόνο, δεν μιλώ στη γλώσσα μου. Μιλώ σε γλώσσες που πιστεύω ότι είναι πιο προσιτές, και αυτό απαιτεί μια πρόσθετη προσπάθεια εκ μέρους μου.

Όπως και να έχει, εσείς αποφασίζετε για τη μορφή. Εγώ μπορώ να τη συζητήσω μαζί σας, διότι πιστεύω ότι οι ελεύθερες συζητήσεις που περιέχουν έντονη αντιπαράθεση και αμφισβήτηση συμβάλλουν θετικά στη διαμόρφωση ενός ισχυρότερου ευρωπαϊκού δημοκρατικού χώρου.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. – Στο σημείο αυτό, ολοκληρώνεται η συζήτηση του θέματος.

12. Σχέδιο γενικού προϋπολογισμού 2010 (Τμήματα I, II, IV, V, VI, VII, VIII, IX) - Σχέδιο γενικού προϋπολογισμού 2010 (Τμήμα ΙΙΙ - Επιτροπή) (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση σχετικά με:

– την έκθεση (A7-0038/2009) του κ. Surján, εξ ονόματος της Επιτροπής Προϋπολογισμών, σχετικά με το σχέδιο γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2010, Τμήμα III – Επιτροπή (C7-0127/2009 - 2009/2002(BUD)) και τη διορθωτική επιστολή αριθ. 1/2010 (SEC(2009)1133) επί του προσχεδίου γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2010 και

– την έκθεση (A7-0037/2009) του κ. Maňka, εξ ονόματος της Επιτροπής Προϋπολογισμών, σχετικά με το σχέδιο γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2010

Τμήμα I – Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Τμήμα II – Συμβούλιο

Τμήμα IV – Δικαστήριο

Τμήμα V – Ελεγκτικό Συνέδριο

Τμήμα VI – Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή

Τμήμα VII – Επιτροπή των Περιφερειών

Τμήμα VIII – Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής

Τμήμα IX – Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων

(C7-0128/2009 - 2009/2002B(BUD).

  László Surján, εισηγητής. – (HU) Κύριε Πρόεδρε, θα μιλήσω στη μητρική μου γλώσσα διότι, ceterum censeo, διαμαρτύρομαι επίσης κατά οιουδήποτε είδους νόμου που περιορίζει τη χρήση της μητρικής γλώσσας κάποιου. Ο προϋπολογισμός του 2010 συντάσσεται στη σκιά της οικονομικής κρίσης. Κύριε υπουργέ, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, όλοι πρέπει να ανταπεξέλθουμε σε αυτήν την κρίση με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Η κρίση έχει σπείρει την αβεβαιότητα μεταξύ των επενδυτών, έχει καταστήσει δυσκολότερη τη λήψη πιστώσεων, έχει αυξήσει την ανεργία και έχει μειώσει την παραγωγή. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση; Έχει κάτι να δηλώσει σχετικά με τους κινδύνους που δημιουργεί η κλιματική μεταβολή ή κάτι σχετικά με την τρομοκρατία; Είναι σε θέση να προστατεύσει τα σύνορα της ΕΕ; Υποδέχεται τους πρόσφυγες με δίκαιη προσέγγιση; Το Κοινοβούλιο θα επιθυμούσε να έχει έναν προϋπολογισμό που να απαντά καταφατικά σε όλα αυτά τα ερωτήματα, και το Κοινοβούλιο είναι πολύ ενωμένο στην επιθυμία αυτή.

Δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές που να χωρίζουν τις πολιτικές ομάδες. Επομένως, θα ήθελα, ως εισηγητής, να ευχαριστήσω τις πολιτικές ομάδες στο Κοινοβούλιο γι’ αυτό. Ωστόσο, υπάρχει σοβαρή διαφωνία μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου. Λόγω της κρίσης, το Συμβούλιο θα ήθελε τον μικρότερο δυνατό προϋπολογισμό, πράγμα που είναι κατανοητό βλέποντάς το από την άποψη των εθνικών κοινοβουλίων και των κυβερνήσεων. Ωστόσο, εμείς σε αυτήν την αίθουσα θεωρούμε ότι το Κοινοβούλιο διαθέτει τεράστιο αριθμό μέσων των οποίων τη λειτουργία πρέπει να καταστήσουμε ανοδικότερη, ομαλότερη και με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο, προκειμένου να κατορθώσουμε να ξεπεράσουμε την κρίση. Τι σημαίνει αυτό σε συγκεκριμένους αριθμούς; Νωρίτερα, όταν σκεφτόμασταν τον προϋπολογισμό για το 2010, το κάναμε έχοντας κατά νου έναν επταετή προϋπολογισμό. Τότε ελήφθη μια απόφαση η οποία θα επέτρεπε, στην τρέχουσα κατάσταση, έναν προϋπολογισμό ύψους 134 δισεκατομμυρίων ευρώ όσον αφορά τα επίπεδα πληρωμών. Από την άλλη πλευρά, το Συμβούλιο υπολογίζει ένα ποσόν της τάξης των 120 δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ το Κοινοβούλιο δεν θεωρεί ότι οι δαπάνες ύψους 134 δισεκατομμυρίων ευρώ είναι ρεαλιστικές, λαμβάνοντας υπόψη τα προβλήματα των εθνικών κυβερνήσεων και θα καταλήξει να προτείνει το ποσό των 127 δισεκατομμυρίων ευρώ εάν η ψηφοφορία της Πέμπτης καθοδηγείται από τη σύσταση της Επιτροπής Προϋπολογισμών.

Πρέπει φυσικά να αναρωτηθούμε ποιος είναι ο σκοπός του να δίνουμε υποσχέσεις, οι οποίες καλύπτουν έναν επταετή κύκλο, κατά τη διάρκεια ενός πενταετούς κύκλου, εάν δεν πρόκειται να τηρήσουμε ποτέ αυτές τις υποσχέσεις. Αυτή είναι ακριβώς η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε επειδή κάθε χρόνο, ο ετήσιος προϋπολογισμός είναι πολύ μικρότερος από αυτόν που συζητούσαμε την προηγούμενη φορά. Ωστόσο, υπάρχει μια ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία. Οι ετήσιοι προϋπολογισμοί περιέχουν επίσης δεσμεύσεις, πολλές εκ των οποίων παραμένουν ανεκπλήρωτες. Είμαστε πίσω περισσότερο από ένα ετήσιο προϋπολογισμό, με το χάσμα αυτό να μεγαλώνει από το ένα έτος στο άλλο. Επομένως, η αύξηση των επιπέδων πληρωμών αποτελεί απόλυτη επιταγή. Διαφορετικά, φαίνεται ότι θα δούμε το ίδιο σενάριο που βλέπουμε κάθε χρόνο: το Συμβούλιο να ψαλιδίζει το σχέδιο της Επιτροπής, ενώ το Κοινοβούλιο να προτείνει ακόμη μεγαλύτερα νούμερα.

Ωστόσο, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι δεν είναι ακριβώς έτσι η κατάσταση. Οι προτάσεις αυτές δεν πέρασαν από τη μία γραμμή προϋπολογισμού στην άλλη,, μηχανικά, περικόπτοντας αδιάκριτα εδώ και εκεί. Ως αποτέλεσμα της κρίσης, ο καθένας πρέπει να σφίξει τη ζώνη. Γι’ αυτόν τον λόγο, για ορισμένες αγορές, στηρίξαμε τα οικονομικά στοιχεία του Συμβουλίου στην Επιτροπή Προϋπολογισμών. Αλλού, για παράδειγμα, όσον αφορά το θέμα της ανάθεσης συγκεκριμένων καθηκόντων στο προσωπικό, λάβαμε επίσης υπόψη τον τρόπο με τον οποίο εκτελούνταν αυτά τα συγκεκριμένα καθήκοντα. Ταυτόχρονα, είναι πολύ εύκολο να κάνουμε λάθη σε αυτόν τον τομέα. Αν και έχουμε κάνει λάθη, δεν θέλουμε να εμποδίσουμε την υλοποίηση των προγραμμάτων. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο κατά τη διάρκεια του έτους, θα είμαστε πάντοτε έτοιμοι να διορθώσουμε την κατάσταση, αλλά συνιστούμε την ορθή εφαρμογή και τον ακριβή σχεδιασμό. Πρέπει να αναλύουμε αν τα χρήματα που δαπανήθηκαν απέδωσαν τα οφέλη που προσδοκούσαμε και αν πετύχαμε τον στόχο που θέσαμε εμείς οι ίδιοι.

Για παράδειγμα, είναι δύσκολο να είναι κανείς ικανοποιημένος με την επικοινωνιακή πολιτική, αλλά ενδέχεται επίσης, φυσικά, να υπάρχουν πολλοί ακόμη λόγοι, οι οποίοι είναι επίσης πολύ πιο περίπλοκοι, για να εξηγήσουν τα χαμένα δημοψηφίσματα και τη χαμηλή συμμετοχή στις εκλογές. Γι’ αυτό, θα ήταν λάθος να μειωθούν οι πόροι για την επικοινωνία. Προτείνουμε τη δημιουργία ορισμένων αποθεματικών για ορισμένες γραμμές προϋπολογισμού, τα οποία να μπορούν να αποδεσμευτούν εύκολα τη στιγμή κατά την οποία, με βάση τις τρέχουσες αναλύσεις, εκπονείται μια υποσχόμενη επικοινωνιακή στρατηγική. Πρέπει επίσης να δούμε πιο προσεκτικά στο μέλλον σε ποιον βαθμό έχουν επιτευχθεί οι στόχοι μας. Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο πρόσφατα δημοσίευσε έρευνα για τις επιτυχίες και τους αγώνες του τομέα των γαλακτοκομικών. Το Κοινοβούλιο αναμένει η Επιτροπή να περιγράψει στην επικείμενη διορθωτική επιστολή τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσει το Ταμείο Γαλακτοκομικών Προϊόντων. Πιστεύουμε ότι αυτό απαιτεί επίσης χωριστή γραμμή του προϋπολογισμού και αποθεματικό που θα ανταποκρίνεται σε ένα εύλογο ποσόν.

Πρέπει να δημιουργηθεί νομική βάση η οποία θα λαμβάνει υπόψη τις παρατηρήσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου και η οποία θα βοηθήσει με επιτυχία στην επίλυση των τρεχόντων προβλημάτων του κλάδου. Επομένως, δεν πρόκειται μόνο για χρήματα, αλλά επίσης και για την παροχή από την Ευρωπαϊκή Ένωση καλύτερης και πιο εξειδικευμένης στήριξης στον εν λόγω κλάδο. Για τον λόγο αυτόν ζητώ από τους συναδέλφους μου βουλευτές να προσπαθήσουν με όσο το δυνατόν λιγότερες διαφωνίες να ψηφίσουν για έναν καλό, αποτελεσματικό προϋπολογισμό. Είναι αυτονόητο ότι θα υπάρξουν συζητήσεις επί του θέματος. Είναι πολύ φυσικό κάθε πολιτική ομάδα να προωθεί τις δικές της απόψεις και να επιδιώκει να ανυψώσει το δικό της προφίλ. Ωστόσο, θα συμφωνήσουμε για τα σημαντικότερα θέματα. Επίσης, στην περίπτωση του Ταμείου Γαλακτοκομικών Προϊόντων, το ίδιο το ταμείο ως έννοια είναι πολύ πιο σημαντικό από το ύψος του ποσού που τελικά θα περιέχει. Η Επιτροπή Προϋπολογισμών έχει υποβάλλει πρόταση για ένα διαχειρίσιμο ποσόν. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

  Vladimír Maňka, εισηγητής. – (SK) Αυτήν ακριβώς τη στιγμή, σε μια περίοδο κρίσης, έχουμε χρέος να αποδείξουμε στην κοινή γνώμη και στον εαυτό μας επίσης, ότι όταν πρόκειται για την επίτευξη των πολιτικών μας στόχων, θα χρησιμοποιήσουμε όλους τους πόρους με όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικό τρόπο.

Τα περισσότερα θεσμικά όργανα καταρτίζουν τον δικό τους προϋπολογισμό με βάση τα προηγούμενα έτη. Εξάλλου, τι πιο εύκολο από το να πολλαπλασιάζουμε τον προϋπολογισμό του προηγούμενου έτους με το ποσοστό του πληθωρισμού; Ωστόσο, όταν κάθε χρόνο επαναλαμβάνουμε μια τέτοια διαδικασία κατάρτισης προϋπολογισμού, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παραμορφώσεις, ανακρίβειες και σπάταλη των πόρων. Επομένως, ο δικός μας στόχος είναι να διασφαλίσουμε ότι οι προϋπολογισμοί καταρτίζονται με βάση τις πραγματικές ανάγκες. Σε κάθε θεσμικό όργανο, τα δημοσιονομικά αιτήματα πρέπει να αντιστοιχούν στις πραγματικές ανάγκες για προγράμματα που πρόκειται να εκτελεστούν. Κάθε θεσμικό όργανο και κάθε μονάδα όλων των θεσμικών οργάνων οφείλει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίτευξη εξοικονόμησης. Αυτό μπορεί να απαιτεί καλύτερη οργάνωση της εργασίας, αναδιάταξη των υφιστάμενων πόρων που θα επικεντρώνονται σε προτεραιότητες ή σε μειωμένα επίπεδα γραφειοκρατίας.

Σε προηγούμενες παρεμβάσεις μου στην Επιτροπή Προϋπολογισμών, καθώς και σε συνεδριάσεις της Ολομέλειας, έχω αναφέρει πολλά παραδείγματα πρόσφατων επιτυχιών στην ανακάλυψη αποθεματικών. Θα ανακαλύψουμε ακόμη περισσότερες ελλείψεις και θα κάνουμε το έργο των επί μέρους μονάδων και θεσμικών οργάνων ακόμη πιο αποτελεσματικό αν προχωρήσουμε με συστηματικό τρόπο. Ο προϋπολογισμός για το 2010 επιβάλλει αυτήν τη συστηματική προσέγγιση.

Οι αξιότιμοι κύριοι βουλευτές που ήταν παρόντες στο προηγούμενο Κοινοβούλιο θα ενθυμούνται ότι πάντοτε προσπαθούσαμε να βελτιώσουμε τη συνεργασία μεταξύ των θεσμικών οργάνων. Πάντοτε υπήρχαν αποθεματικά εδώ και σε πολλά από αυτά καταγράφηκε αύξηση κατά τα τελευταία έτη. Έχουμε ένα κοινό ταμείο χρηματοδότησης. Εάν όλοι κοιτάζουμε μόνο το δικό μας συμφέρον και κλειστούμε στον εαυτό μας σε σχέση με τους άλλους, τότε δεν θα επικοινωνούμε ούτε θα συνεργαζόμαστε και θα είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά τους πόρους μας.

Γι’ αυτόν τον λόγο αποφασίσαμε στην Επιτροπή Προϋπολογισμών να εφαρμόσουμε ένα οριζόντιο αποθεματικό της τάξεως του 5% σε όλα τα θεσμικά όργανα αναφορικά με τις εξωτερικές μεταφράσεις. Με ποιον άλλον τρόπο μπορούμε να κινητοποιήσουμε πρώτα τα θεσμικά όργανα να κάνουν χρήση των εφεδρικών εσωτερικών μεταφραστικών δυνατοτήτων τους και να μην στρέφονται αυτόματα σε εξωτερικούς παρόχους; Στόχος μας σε όλους αυτούς τους τομείς είναι να καταστήσουμε τις εφεδρικές δυνατότητες κάθε θεσμικού οργάνου διαθέσιμες σε άλλα όργανα.

Οι δαπάνες για την αγορά και τη μίσθωση ακινήτων αποτελούν μία από τις κυριότερες διοικητικές δαπάνες των θεσμικών οργάνων. Το 2005, το συνολικό εμβαδόν των κτιρίων που χρησιμοποιούσαν τα θεσμικά όργανα στις Βρυξέλλες, το Λουξεμβούργο και το Στρασβούργο υπερέβαινε τα 2 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα Τα κτίρια δεν αγοράζονταν στην κατάλληλη τοποθεσία, ούτε την κατάλληλη στιγμή ή για το ελάχιστο δυνατό κόστος. Σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο, τα θεσμικά όργανα δεν συνεργάζονται σε αυτούς τους τομείς και παραλείπουν ακόμη και να αξιολογήσουν τις πολιτικές τους. Εάν προβαίνουμε στην αγορά ενός νέου κτιρίου και δεν διαθέτουμε περισσότερες από μια εναλλακτικές λύσεις, τότε είναι δύσκολο να πετύχουμε επωφελείς όρους. Γι’ αυτόν τον λόγο, αναμένουμε από την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έως τα τέλη του έτους μια αρμόζουσα μακροπρόθεσμη στρατηγική για τα περιουσιακά στοιχεία και τα κτίρια, η οποία θα λαμβάνει επιπλέον υπόψη τις απαιτήσεις ανακαίνισης καθώς και το κόστος ασφαλείας.

Κυρίες και κύριοι, εάν πρόκειται να εργαστούμε με υπεύθυνο και αποτελεσματικό τρόπο χρειαζόμαστε συγκεκριμένα στοιχεία όσον αφορά τους πόρους που έχουμε στη διάθεσή μας. Επομένως, θα ήθελα να τονίσω την ανάγκη δημιουργίας ενός συστήματος διαχείρισης πληροφοριών. Με τη συνδρομή ενός τέτοιου συστήματος, το έργο μας θα καταστεί συνεκτικό και αποδοτικό. Η διοίκηση αναμένεται στο εγγύς μέλλον να υποβάλει μια παρουσίαση γι’ αυτό το σχέδιο στην Επιτροπή Προϋπολογισμών. Κανένα από τα προσχέδια προϋπολογισμών των οργάνων δεν περιέχει κόστος που να συνδέεται με την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας. Όταν η Συνθήκη τεθεί σε ισχύ, πρέπει να μελετήσουμε προσεκτικά την αναδιοργάνωση των υφιστάμενων πόρων πριν κάποιος υποβάλλει αίτημα για επιπρόσθετους πόρους. Εάν το προσωπικό σε οποιοδήποτε από τα όργανα επιτυγχάνει οικονομικές εξοικονομήσεις μέσω της εργασιακής αποδοτικότητας, η Επιτροπή Προϋπολογισμών δεν θα έχει πλέον πρόβλημα να επιτρέψει αυτοί οι πόροι να χρησιμοποιηθούν για τις λοιπές προτεραιότητες του οργάνου.

Από την άλλη πλευρά, εάν ένα θεσμικό όργανο επιτυγχάνει εξοικονομήσεις λόγω απρόβλεπτων συμβάντων, αυτές οι εξοικονομήσεις κατά κανόνα, θα πρέπει να επιστρέφονται στον φορολογούμενο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τα μέλη της Επιτροπής Προϋπολογισμών για την ομόφωνη στήριξή τους στην πρόταση. Πιστεύω ακράδαντα ότι το δημοσιονομικό σύστημα της ΕΕ πρέπει να αναπτυχθεί έτσι ώστε να δίνει προτεραιότητα στην επινοητικότητα και στις καινοτόμες λύσεις.

  Hans Lindblad, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι κύριοι βουλευτές, νέοι –βλέπω το μέλλον της Ευρώπης να κάθεται εκεί πάνω στα θεωρεία– είναι μεγάλη τιμή που είμαι παρών εδώ σήμερα στη συζήτηση σχετικά με την πρώτη ανάγνωση του Κοινοβουλίου για τον προϋπολογισμό του οικονομικού έτους 2010.

Η Ευρώπη διέρχεται τη χειρότερη οικονομική κρίση από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Θέσεις εργασίας χάνονται, η ανεργία αυξάνεται και στα δημόσια οικονομικά σημειώνονται ελλείμματα ρεκόρ. Η δημοσιονομική πειθαρχία και η ορθή οικονομική διαχείριση μπορούν να επιταχύνουν την αλλαγή της κατάστασης. Η ορθή διαρθρωτική πολιτική μπορεί να ενισχύσει την ανοδική πορεία που ελπίζουμε ότι είναι καθ’ οδόν και να την καταστήσει περισσότερο διατηρήσιμη.

Ως εκ τούτου, το Συμβούλιο συμφώνησε ομόφωνα σε έναν καλά ισορροπημένο προϋπολογισμό ο οποίος επενδύει πόρους στην εκπαίδευση, την έρευνα, τις υποδομές, τη συνοχή, τα υπεύθυνα δημοσιονομικά και σε περιθώρια για απρόβλεπτα γεγονότα∙ με άλλα λόγια, σε όλους τους παράγοντες που γνωρίζουμε ότι είναι σημαντικοί για την ανάπτυξη και την ευημερία. Τα σημαντικά ζητήματα παραμένουν. Απαιτείται χρηματοδότηση για το Ευρωπαϊκό Σχέδιο Οικονομικής Ανάκαμψης και για τη στήριξη του τομέα των γαλακτοκομικών.

Ωστόσο αυτήν τη στιγμή, όταν τα δημόσια οικονομικά της Ευρώπης βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση από ποτέ, η Επιτροπή Προϋπολογισμών του Κοινοβουλίου προτείνει την αύξηση των πληρωμών κατά 10% – κατά 10%! Μπορείτε να μου αναφέρετε έστω έναν άλλο τομέα εκτός από τις δαπάνες για την ανεργία, στον οποίο θα επιτρέπαμε μια τέτοια αύξηση; Παρά τα σημαντικά δημοσιονομικά ελλείμματα –8% του ΑΕγχΠ στη Γαλλία, 6% του ΑΕγχΠ στη Γερμανία, 14% στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία– η Επιτροπή Προϋπολογισμών θεωρεί ότι τα κράτη μέλη οφείλουν να προβούν στη χρηματο