9. Προετοιμασία της συνόδου του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου και της συνάντησης κορυφής ΕΕ/ΗΠΑ (2 και 3 Νοεμβρίου 2009) - Διατλαντική συνεργασία σε δικαστικά και αστυνομικά θέματα (συζήτηση)
Πρόεδρος. - Το επόμενο σημείο είναι η κοινή συζήτηση επί των δηλώσεων του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με
1. την προετοιμασία της συνόδου του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου και της συνάντησης κορυφής ΕΕ/ΗΠΑ (2 και 3 Νοεμβρίου 2009), και
2. τη διατλαντική συνεργασία σε δικαστικά και αστυνομικά θέματα.
Cecilia Malmström, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, όπως γνωρίζετε, οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ και η διατλαντική συνεργασία μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ έχουν τεράστια σημασία. Αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, η οποία έχει ιδρυθεί με βάση τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου, τις οποίες μοιραζόμαστε με τις ΗΠΑ. Η νέα κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έχει επιδείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την εμβάθυνση και επέκταση των δεσμών που την συνδέουν με εμάς τους Ευρωπαίους. Στις 26-27 Οκτωβρίου θα διεξαγάγουμε το πρώτο Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο με την κυβέρνηση του Προέδρου Ομπάμα. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 3 Νοεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί σύνοδος κορυφής μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ. Πρόκειται για δύο σημαντικές ευκαιρίες σύσφιγξης των σχέσεών μας. Ως εκ τούτου, η σημερινή συζήτηση είναι πολύ σημαντική.
Θέλω να υπογραμμίσω μια σειρά από τομείς στους οποίους συνεργαζόμαστε και σε σχέση με τους οποίους ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να επιτύχουμε αποτελέσματα και να αναπτύξουμε στενότερες σχέσεις κατά τη διάρκεια της συνόδου.
Ως προς το θέμα του κλίματος, χαιρετίζουμε τις μεγαλύτερες φιλοδοξίες που εκφράζει πλέον η πλευρά των ΗΠΑ. Πρέπει να συνεργαστούμε με την αμερικανική κυβέρνηση για να εξασφαλίσουμε μια ολοκληρωμένη και δεσμευτική σε διεθνές επίπεδο συμφωνία στην Κοπεγχάγη. Καλούμε τις ΗΠΑ να θέσουν στόχους που να είναι συγκρίσιμοι με τους στόχους που έχει θέσει η ΕΕ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ πρέπει να είναι διατεθειμένες, από κοινού, να υποστηρίξουν μέτρα για την κλιματική αλλαγή όπως η μείωση των εκπομπών, η προσαρμογή, η χρηματοδότηση και άλλα μέτρα στήριξης των αναπτυσσόμενων χωρών.
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι, ασφαλώς, η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση. Θα απαιτηθεί πολύ στενή συνεργασία προκειμένου να δοθεί συνέχεια στις συμφωνίες στις οποίες καταλήξαμε στη σύνοδο της G20 και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Μαζί, θα εργαστούμε για την ολοκλήρωση του γύρου της Ντόχα με θετικό αποτέλεσμα το 2010, καθόσον αυτό έχει τεράστια σημασία για τις προσπάθειες που καταβάλλονται με σκοπό την προώθηση της ανάκαμψης και την καταπολέμηση του προστατευτισμού.
Ασφαλώς, θα συζητήσουμε επίσης μια σειρά θεμάτων περιφερειακού ενδιαφέροντος, όπως για παράδειγμα το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Ιράν, η Μέση Ανατολή, η Ρωσία και τα Δυτικά Βαλκάνια. Αναπτύσσουμε τακτική και διαρκώς στενότερη συνεργασία στον τομέα της διαχείρισης κρίσεων, κάτι που εκφράστηκε, λόγου χάρη, με τη συμμετοχή των ΗΠΑ σε μια πολιτική αποστολή της ΚΠΑΑ, την αποστολή EULEX στο Κοσσυφοπέδιο.
Συνεργαζόμαστε επίσης για θέματα ενέργειας, μια συνεργασία που πρέπει τώρα να ενισχυθεί, και ευελπιστούμε ότι θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα ειδικό συμβούλιο ενέργειας μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ σε επίπεδο υπουργών.
Και οι δύο πλευρές ενδιαφέρονται για την εμβάθυνση της συνεργασίας σε εσωτερικά και νομικά θέματα. Θα επανέλθω σε αυτό εντός ολίγου καθώς, αν δεν κάνω λάθος, οι δύο συζητήσεις έχουν συγχωνευθεί.
Όσον αφορά τη μη διάδοση των όπλων και τον αφοπλισμό, η συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και της αμερικανικής κυβέρνησης έχει αποκτήσει νέα δυναμική, ενώ ο κ. Μπαράκ Ομπάμα δίνει προτεραιότητα σε αυτό το θέμα. Ελπίζουμε ότι αυτό θα εκφραστεί με μια νέα κοινή δήλωση για τη μη διάδοση και τον αφοπλισμό σε συνδυασμό με τη σύνοδο κορυφής του Νοεμβρίου.
Και οι δύο πλευρές εκατέρωθεν του Ατλαντικού ενδιαφερόμαστε για την ενίσχυση της συνεργασίας μας σε θέματα ανάπτυξης. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ είναι, φυσικά, υπεύθυνες για τη συντριπτική πλειονότητα της αναπτυξιακής βοήθειας που παρέχεται παγκοσμίως. Η επικείμενη σύνοδος κορυφής μας προσφέρει λοιπόν μια θαυμάσια ευκαιρία να συζητήσουμε αυτό και άλλα συναφή θέματα στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Η σουηδική Προεδρία είναι ευτυχής που της δίνεται η ευκαιρία να εκπροσωπήσει σε αυτή τη σύνοδο την ΕΕ.
Θέλω να πω λίγα λόγια για την οικονομική εταιρική σχέση και το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο (ΔΟΣ). Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσουμε έναν μηχανισμό, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο πολιτικής εκπροσώπησης, που θα μας επιτρέψει να επιταχύνουμε τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις και να αναπτύξουμε νέους τομείς ρυθμιστικής συνεργασίας. Πρέπει να σχεδιάσουμε ένα πρόγραμμα εργασίας του ΔΟΣ, το οποίο να μπορεί να ισχύσει το προσεχές έτος. Θα αποκτήσουμε έτσι ένα φόρουμ συνεργασίας, στο οποίο θα μπορούμε να χειριστούμε θέματα που άπτονται της παγκοσμιοποίησης και των ταχύτατων αλλαγών της τεχνολογίας. Μέχρι στιγμής, το εν λόγω συμβούλιο λειτούργησε ως σημαντικό φόρουμ, θα μπορούσε ωστόσο να είναι πολύ καλύτερο, ιδίως όσον αφορά τα ευρύτερα στρατηγικά ζητήματα που σχετίζονται με τη διατλαντική οικονομία και τις κοινές οικονομικές προκλήσεις. Το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο έχει γίνει ακόμη σημαντικότερο σήμερα ενόψει της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Επιτρέψτε μου τώρα να πω λίγα λόγια για τη δικαστική και αστυνομική συνεργασία. Εδώ και κάποιο διάστημα, συνεργαζόμαστε με τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτόν τον τομέα, όπως φανερώνει άλλωστε μια σειρά συμφωνιών για την έκδοση ατόμων και την αμοιβαία δικαστική συνδρομή που θα τεθούν σε ισχύ εντός ολίγων μηνών. Συζητούμε συχνά αυτό το θέμα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο γνωρίζω ότι είναι ένας ενεργός και αξιόπιστος εταίρος σε τέτοια ζητήματα – συχνά ασκώντας και κριτική, όμως αυτό είναι ούτως ή άλλως θετικό. Στο πλαίσιο αυτό, θα μπορούσα να σας υπενθυμίσω, λόγου χάρη, τη συζήτηση για τα μητρώα ονομάτων επιβατών. Αφ’ ης στιγμής τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, θα ενισχυθεί η επιρροή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η συμμετοχή του στη συζήτηση αυτών των θεμάτων.
Το τρέχον διάστημα επεξεργαζόμαστε τη λεγόμενη δήλωση της Ουάσιγκτον, στην οποία θα περιγράφεται η κατάσταση όσον αφορά τα θέματα δικαστικής και εσωτερικής πολιτικής και τη συνεργασία σε αυτόν τον τομέα μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ. Η δήλωση αυτή πρέπει να είναι ουσιαστική και να συνοδεύεται από συγκεκριμένα μέτρα. Δεν χρειαζόμαστε περισσότερα όμορφα λόγια, αλλά συγκεκριμένη και δυναμική συνεργασία.
Φυσικά, πρέπει να εδραιώσουμε τον σεβασμό των κοινών μας αξιών, ήτοι της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, σε συνδυασμό με τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Ενδιαφερόμαστε άλλωστε να συνεργαστούμε σε όλους τους τομείς στους οποίους απειλούνται αυτές οι κοινές αξίες.
Επιδιώκουμε την ταχεία διαβούλευση μεταξύ των δύο πλευρών όταν συμβαίνουν πολιτικά γεγονότα τα οποία ενδέχεται να επηρεάζουν την άλλη πλευρά. Δίνουμε έμφαση στην κοινή μας φιλοδοξία να αναπτύσσουμε δυναμική παρουσία σε διεθνή φόρα προκειμένου να επιτύχουμε την πλήρη εφαρμογή των πολυμερών υποχρεώσεων.
Συνεργαζόμαστε για τη βελτίωση της ασφάλειας των ταξιδιωτικών εγγράφων και για τη θέσπιση της χρήσης βιομετρικών διαβατηρίων ως διεθνές πρότυπο. Ένα σημαντικό παράδειγμα είναι η συμφωνία για τα δεδομένα των επιβατών αεροπορικών πτήσεων. Θα εγγυηθούμε από κοινού την αποτελεσματική εφαρμογή της συμφωνίας, συγχρόνως όμως πρέπει να προστατεύεται η ιδιωτική ζωή των ατόμων και να γίνονται σεβαστά τα συστήματα των διαφορετικών χωρών.
Ο κατάλογος των τομέων συνεργασίας είναι εκτενής. Θα αναφέρω μόνον μερικούς: εμπορία ανθρώπων, σεξουαλική εκμετάλλευση ανηλίκων, εμπόριο ναρκωτικών, οικονομικό έγκλημα, ηλεκτρονικό έγκλημα, διαφθορά, κατάσχεση μέσων διευκόλυνσης εγκληματικών πράξεων και κερδών από εγκληματικές πράξεις, και καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Όλα αυτά απαιτούν κοινές και, σε ορισμένο βαθμό, συντονισμένες προσπάθειες.
Εργαζόμαστε για τη βελτίωση της δικαστικής συνεργασίας όσον αφορά τον εντοπισμό, τη διερεύνηση και τη δίωξη διασυνοριακών εγκλημάτων και τρομοκρατών. Αναμένουμε δε να τεθεί σε ισχύ στις αρχές του προσεχούς έτους η συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ για την έκδοση ατόμων και την αμοιβαία δικαστική συνδρομή.
Η συμφωνία έχει πλέον μεταφερθεί στο εσωτερικό δίκαιο των 27 κρατών μελών της ΕΕ και έχει συσταθεί κοινή ομάδα εργασίας μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ, με στόχο τη διασφάλιση της εφαρμογής της συμφωνίας. Προγραμματίζονται μάλιστα σεμινάρια για την καλλιέργεια στενότερων επαφών μεταξύ των διαφόρων συμμετεχόντων, και προκειμένου να τους βοηθήσουν να παρακολουθούν καλύτερα αυτήν την εφαρμογή.
Τέλος, θέλω να θίξω τρία ακόμη ζητήματα. Το πρώτο αφορά την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό. Η καταπολέμηση του διασυνοριακού εγκλήματος και της τρομοκρατίας επιβάλλει συχνά την ανταλλαγή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα κάτι που, μέχρις ενός βαθμού, μας υποχρεώνει να προβαίνουμε σε ορισμένες παραχωρήσεις όσον αφορά τις θεμελιώδεις ελευθερίες και δικαιώματα. Αυτό πρέπει να αντισταθμιστεί μέσω της ριζικής και αυστηρής προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Η συνεργασία και ο διάλογος σε αυτόν τον τομέα συνεχίζονται και πρέπει να ενισχυθούν περαιτέρω.
Το δεύτερο θέμα που ήθελα να θίξω αφορά τις κρίσιμες υποδομές. Πρέπει να αναπτυχθεί συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών σχετικά με τις ζημιές που θα μπορούσαν να προκληθούν σε κρίσιμες υποδομές σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών ή τρομοκρατικών επιθέσεων στα πληροφοριακά μας συστήματα. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες. Υπάρχουν τεράστια περιθώρια συνεργασίας σε αυτόν τον τομέα.
Τρίτον, η ΕΕ και οι ΗΠΑ έχουν δεσμευτεί να συνεργαστούν με βάση τις αρχές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης. Είμαστε αποφασισμένοι να προωθήσουμε αυτές τις αρχές σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι κάτι που επιδιώκουμε σε κάθε συνεργασία μας, καθώς και όταν δραστηριοποιούμαστε σε διεθνή φόρα όπως ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών.
Η συνεργασία μεταξύ αξιωματικών συνδέσμων και αντιπροσωπειών έχει αποδειχθεί γόνιμη, λόγου χάρη στα Δυτικά Βαλκάνια και στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν. Αυτή η συνεργασία πρέπει να βελτιωθεί. Τα διάφορα μέτρα που λαμβάνονται στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας μπορούν να αλληλοσυμπληρώνονται. Πρέπει επίσης να συντονίσουμε καλύτερα την τεχνική μας βοήθεια. Θα συνεχίσουμε τη συνεργασία μας ως δωρητές, τη συνεργασία στον τομέα της χορήγησης βοήθειας καθώς και την επιχειρησιακή συνεργασία στις περιοχές της Λατινικής Αμερικής και της Δυτικής Αφρικής, έτσι ώστε να συμβάλουμε στην καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών και να ανταποκριθούμε σε άλλες παρόμοιες προκλήσεις.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που η αμερικανική κυβέρνηση επιδεικνύει τόσο έντονο ενδιαφέρον για τη συνεργασία μαζί μας. Είναι προς το συμφέρον μας να δεχτούμε αυτή την προσφορά για συνεργασία με σκοπό την προστασία των αξιών και των συμφερόντων μας βάσει εποικοδομητικού διαλόγου, μια συνεργασία που ελπίζουμε ότι θα αποφέρει απτά αποτελέσματα στο μέλλον.
Benita Ferrero-Waldner, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, στην παρέμβασή μου θα αναφερθώ στην επικείμενη σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ, που θα αποτελέσει σημαντικό σημείο καμπής στη διατλαντική μας εταιρική σχέση, ενώ θα θίξω επίσης ορισμένες πτυχές των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ, ιδίως όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις για την αλλαγή του κλίματος που βρίσκονται σε εξέλιξη και ορισμένα κρίσιμα ζητήματα γενικών νομικών υπηρεσιών.
Η κυβερνητική αλλαγή στις ΗΠΑ τον περασμένο Ιανουάριο είχε πολύ σημαντικό αντίκτυπο στις σχέσεις μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, και η εταιρική μας σχέση ξεκίνησε με ικανοποιητικό τρόπο. Θα έλεγα ότι δώσαμε νέα πνοή στις σχέσεις μας, ενώ είμαι πεπεισμένη ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας, όταν τεθεί σε ισχύ, θα συμβάλει επίσης στην περαιτέρω ενδυνάμωση αυτής της ζωτικής σχέσης παρέχοντας στην Ευρωπαϊκή Ένωση όλο και πιο ισχυρή ταυτότητα στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής. Αυτό προσδοκούν άλλωστε και οι φίλοι μας στην Ουάσιγκτον.
Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Η επιδίωξή μας για μια γνήσια εταιρική σχέση μεταξύ ίσων με τις Ηνωμένες Πολιτείες σημαίνει επίσης ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να είμαστε πρόθυμοι και ικανοί να συνεισφέρουμε ουσιαστικά σε αυτή τη σχέση. Θα έλεγα λοιπόν ότι μια διττή δυναμική, εσωτερική και εξωτερική, καθιστά σήμερα τόσο σημαντική αυτή τη σύνοδο κορυφής της Ουάσιγκτον.
Η πρώτη επίσημη σύνοδος κορυφής με τον Πρόεδρο Ομπάμα πραγματοποιήθηκε μετά την άτυπη συνάντησή μας στην Πράγα την περασμένη άνοιξη. Τώρα οι προετοιμασίες για τη σύνοδο κορυφής της Ουάσιγκτον βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη. Συνεργαζόμαστε με την αμερικανική πλευρά για να επιτύχουμε απτά αποτελέσματα σε τομείς προτεραιότητας. Η παγκόσμια οικονομία και η αλλαγή του κλίματος θα αποτελέσουν μάλλον τα δύο κύρια σημεία εστίασης των συζητήσεων της συνόδου, σε συνδυασμό με ορισμένες καίριες προκλήσεις στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.
Στον τομέα της οικονομίας, οι συζητήσεις στην Ουάσιγκτον θα εστιαστούν σε κοινές ενέργειες για την καταπολέμηση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης και τη διασφάλιση της βιώσιμης ανάκαμψης της παγκόσμιας οικονομίας, έτσι ώστε να προστατευθούν οι θέσεις εργασίας και να δημιουργηθεί ανάπτυξη. Θα προωθήσουμε περαιτέρω θέματα διακυβέρνησης της παγκόσμιας οικονομίας, ιδίως όσον αφορά τη ρύθμιση των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και την παρακολούθηση της διάσκεψης κορυφής της G20 στο Πίτσμπουργκ. Η Επιτροπή θα υπογραμμίσει επίσης τα κοινά μας συμφέροντα ως προς την καταπολέμηση των τάσεων προστατευτισμού και θα καλέσουμε τις ΗΠΑ να επαναλάβουν τις προσπάθειες για την επιτυχή ολοκλήρωση του γύρου της Ντόχα.
Δεύτερον, όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να προσέλθουν στη διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης με φιλόδοξους στόχους για την επίτευξη μιας πρόσφορης διεθνούς συμφωνίας, ενώ θα συνεργαστούμε επίσης με τις ΗΠΑ για τη θέσπιση ενός διατλαντικού συστήματος «ανωτάτου ορίου και εμπορίας».
Τρίτον, στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, όπως είναι φυσικό, θα συζητήσουμε επίσης με τις ΗΠΑ τρόπους αντιμετώπισης ορισμένων επειγουσών προκλήσεων στο εν λόγω πεδίο. Ειδικότερα, θα επικεντρωθούμε στην αναζήτηση τρόπων εκτενέστερης και στενότερης συνεργασίας για την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή, για τις προκλήσεις που δημιουργούν οι πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν, και για τη διασφάλιση της ανανέωσης της συνεργασίας μας στο Αφγανιστάν, που αποτελεί τη βάση της συντονισμένης παρουσίας μας στην περιοχή. Θα συμμετάσχω επίσης σε ξεχωριστή συνεδρίαση για θέματα εξωτερικής πολιτικής με τους δύο υπουργούς Εξωτερικών, την κ. Clinton και τον κ. Bildt, για να συζητήσουμε λεπτομερέστερα αυτά τα θέματα.
Επιπλέον, αναμένω ότι η σύνοδος κορυφής θα οδηγήσει και στην υιοθέτηση μιας δήλωσης για τη μη διάδοση και τον αφοπλισμό, προωθώντας τη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ σε πολλούς από τους τομείς που ανέφερε ο Πρόεδρος Ομπάμα στις ομιλίες του στην Πράγα και στη Νέα Υόρκη. Αυτή η πρωτοβουλία, η οποία έχει και από μόνη της μείζονα στρατηγική σημασία, είναι ενδεικτική της ανανεωμένης προσήλωσης των ΗΠΑ στην ουσιαστική πολυμέρεια, την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κάθε διάθεση να υποστηρίξει και να εδραιώσει.
Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, ένα ακόμη σπουδαίο αποτέλεσμα της συνόδου κορυφής θα είναι η δημιουργία ενός Ενεργειακού Συμβουλίου ΕΕ-ΗΠΑ, το οποίο θα πραγματοποιήσει την πρώτη του συνεδρίαση στις 4 Νοεμβρίου. Από την πλευρά της ΕΕ, στο Συμβούλιο θα προεδρεύω εγώ, οι συνάδελφοί μου Επίτροποι Piebalgs και Potočnik, καθώς και η Προεδρία του Συμβουλίου, ενώ από την πλευρά των ΗΠΑ στο προεδρείο θα μετέχουν οι υπουργοί κ. Clinton και κ. Chu. Το Συμβούλιο θα εξετάσει την παγκόσμια ενεργειακή ασφάλεια, τις αγορές ενέργειας και τη ρύθμιση της παραγωγής, καθώς και τις νέες τεχνολογίες και επιστημονικές έρευνες. Με λίγα λόγια, θα προσφέρει προστιθέμενη αξία σε ένα πεδίο πολιτικής η σπουδαιότητα του οποίου είναι προφανής.
Αυτή την περίοδο θα πραγματοποιηθεί επίσης ένα νέο Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο (ΔΟΣ). Αυτό θα λειτουργήσει συμπληρωματικά στο Ενεργειακό Συμβούλιο, το οποίο επίσης θα ενεργοποιήσουμε εκ νέου. Το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο θα διεξαχθεί στην Ουάσιγκτον την προσεχή Τρίτη –επομένως, πριν από το Ενεργειακό Συμβούλιο– και το αποτέλεσμά του αναμένεται να εμπλουτίσει τις συνομιλίες της συνόδου κορυφής.
Ένας πολλά υποσχόμενος τομέας της διατλαντικής μας συνεργασίας είναι η λεγόμενη «ανάντη συνεργασία». Θα συζητήσουμε τις πολιτικές προσεγγίσεις σε πρώιμο στάδιο, ώστε να αποφύγουμε αποκλίνουσες ρυθμίσεις αργότερα. Εξυπακούεται ότι έχουμε ανάγκη μια τέτοια συνεργασία περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν. Η απαιτούμενη συνεκτική αντίδραση στην οικονομική κρίση είναι το καλύτερο παράδειγμα σε αυτόν τον τομέα. Θα διερευνήσουμε επίσης το κατά πόσον μπορούμε να ενισχύσουμε αυτό το φόρουμ συνεργασίας για τις πληροφορίες νανοϋλικών που σχετίζονται με την υγειονομική περίθαλψη.
Κατόπιν πρωτοβουλίας των ΗΠΑ, σκοπεύουμε να προωθήσουμε και τη στενότερη συνεργασία στο πεδίο της καινοτομίας. Και οι δύο πλευρές αναγνωρίζουν ότι η ενίσχυση του δυναμικού καινοτομίας των βιομηχανιών μας και του εργατικού μας δυναμικού είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και την οικονομική μεγέθυνση, και ως εκ τούτου για την επιτυχή έξοδο από την επικείμενη κρίση. Ασφαλώς, η Επιτροπή θα επαναλάβει τις ανησυχίες που εκφράζουμε ως Ευρωπαίοι για ορισμένα κρίσιμα ζητήματα όπως η ασφάλεια του εμπορίου, οι δυνητικές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού λόγω κρατικών ενισχύσεων και η πολιτική δημοσίων προμηθειών των ΗΠΑ.
Τέλος, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπολόγιζε εξαρχής στην υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη διαδικασία του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου, για την οποία και είμαστε ευγνώμονες. Να είστε λοιπόν σίγουροι ότι θα στηρίξουμε ένθερμα τις πρωτοβουλίες των αντιπροσωπειών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με τις ΗΠΑ με σκοπό την ενίσχυση της κοινοβουλευτικής συμμετοχής στα θέματα που εξετάζει το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Επιθυμούμε να ενισχύσουμε τον ρόλο του ΔΟΣ ως διμερούς φόρουμ για τη διαχείριση επίκαιρων, αλλά και στρατηγικών, θεμάτων που άπτονται των διατλαντικών εμπορικών συναλλαγών και επενδύσεων. Είναι δε σημαντικό ότι το ΔΟΣ προσβλέπει εξίσου στον διατλαντικό διάλογο μεταξύ νομοθετικών σωμάτων και στους ενδιαφερόμενους εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, οπότε είναι σαφές ότι χρειαζόμαστε την εμπειρογνωμοσύνη και την πολιτική εμπιστοσύνη των νομοθετών προκειμένου να εκμεταλλευθούμε πλήρως τις δυνατότητες της διατλαντικής αγοράς.
Η συνάδελφός μου ανέφερε ήδη ότι θα δοθεί ιδιαίτερη σημασία και στις γενικές νομικές υπηρεσίες. Στις 27 και 28 Οκτωβρίου, θα πραγματοποιηθεί στην Ουάσιγκτον συνεδρίαση της τρόικας για θέματα γενικών νομικών υπηρεσιών, στο πλαίσιο της συνεργασίας μας στον τομέα της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ασφάλειας. Ο Αντιπρόεδρος κ. Barrot θα εκπροσωπήσει την Επιτροπή. Βρισκόμαστε στα τελευταία στάδια επεξεργασίας μιας δήλωσης η οποία θα αποβλέπει στην ανανέωση της διατλαντικής εταιρικής σχέσης μας σε αυτούς τους τομείς. Στη συνεδρίαση της Ουάσιγκτον, θα έχουμε την ευκαιρία να προβούμε σε επίσημη ανταλλαγή των εγγράφων επικύρωσης των συμφωνιών έκδοσης και αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής, έτσι ώστε να μπορούν να τεθούν σε ισχύ στις αρχές του 2010. Αυτές οι συμφωνίες θα ενισχύσουν τις προσπάθειές μας για την καταπολέμηση του εγκλήματος στον σημερινό παγκοσμιοποιημένο κόσμο.
Πρέπει οπωσδήποτε να σημειώσουμε πρόοδο και σε ένα ακόμη κρίσιμο ζήτημα που απασχολεί τους πολίτες, όπως επισημάνθηκε ήδη. Θα επαναλάβουμε την έκκληση να επιτραπεί η μετακίνηση όλων των πολιτών της ΕΕ προς τις ΗΠΑ χωρίς θεώρηση· θα εκφράσουμε την ανησυχία μας για την προοπτική επιβολής τέλους χρήσης του ηλεκτρονικού συστήματος αδειών ταξιδίου ως ντε φάκτο νέου τουριστικού φόρου· ενώ θα υπενθυμίσουμε για μια ακόμη φορά στις ΗΠΑ την ανάγκη άρσης των περιορισμών που ισχύουν για τους πάσχοντες από HIV/AIDS βάσει του προγράμματος των ΗΠΑ για την απαλλαγή από θεωρήσεις, όπως επισημάνατε ήδη.
Τέλος, την περίοδο διεξαγωγής της υπουργικής συνόδου θα επισκεφθεί την Ουάσιγκτον και αντιπροσωπεία της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του ΕΚ, οπότε ευελπιστούμε ότι θα μεταφέρει επίσης τα προαναφερθέντα μηνύματα. Ο Αντιπρόεδρος κ. Barrot είναι άλλωστε πρόθυμος να συναντηθεί με την αντιπροσωπεία της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών όσο αυτή θα βρίσκεται στην Ουάσιγκτον.
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. WALLIS Αντιπροέδρου
Elmar Brok, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρία Malmström, μόλις συνειδητοποίησα ότι η ισότιμη εκπροσώπηση των δύο φύλων έχει γίνει χαρακτηριστικό αυτού του Σώματος. Πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι το θέμα του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου (ΔΟΣ) είναι πολύ σημαντικό και ότι το εν λόγω όργανο, το οποίο δημιουργήθηκε πριν από λίγα χρόνια, χρειάζεται νέα ώθηση, καθόσον διανύουμε μια μεταβατική περίοδο ενόψει της νέας κυβέρνησης στις ΗΠΑ και, προσεχώς, της νέας Επιτροπής. Ευελπιστώ ότι η συνεδρίαση της προσεχούς Τρίτης θα διασφαλίσει ότι το ΔΟΣ θα συνεχίσει τη λειτουργία του και ότι θα διαπνέεται από το ενδεδειγμένο πνεύμα.
Η δημιουργία μιας διατλαντικής αγοράς χωρίς φραγμούς στις εμπορικές συναλλαγές θα επιφέρει οικονομική μεγέθυνση 3,5% στις ΗΠΑ και την Ευρώπη και 1,5% παγκοσμίως. Ενόψει της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, το θέμα αυτό συνδέεται άμεσα με την απασχόληση. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να εκμεταλλευτούμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό αυτήν την ευκαιρία και να διευκρινίσουμε με δημόσιες δηλώσεις μας ότι παίρνουμε στα σοβαρά αυτήν την πρωτοβουλία. Κυρία Ferrero-Waldner, πρέπει επίσης να μεριμνήσουμε ώστε η πολιτική ασφάλειας στον τομέα της ενέργειας να συζητηθεί από το νέο συμβούλιο ενεργειακής ασφάλειας και τα ρυθμιστικά ζητήματα να αντιμετωπιστούν στο πλαίσιο του ΔΟΣ. Είναι σημαντικό να μην αναμιχθούν αυτοί οι δύο τομείς προκειμένου να αποφευχθεί η επανάληψη ενεργειών και να διασφαλιστεί ότι εν τέλει θα βρούμε λύση στο πρόβλημα.
Το θέμα αυτό αφορά, ειδικότερα, τα νομοθετικά σώματα. Δεν θα καταστεί δυνατή η άρση των φραγμών χωρίς τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Κογκρέσου των ΗΠΑ, καθότι το 80% των ρυθμίσεων κατοχυρώνονται με νομικές πράξεις. Συνεπώς, τα εκτελεστικά όργανα δεν μπορούν να επιτύχουν μόνα τους αυτό το αποτέλεσμα.
Επιτρέψτε μου ένα τελευταίο σχόλιο σχετικά με τη σύνοδο κορυφής. Η αλλαγή του κλίματος, το Αφγανιστάν, η μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, τα όπλα μαζικής καταστροφής και ο αφοπλισμός είναι όλα σημαντικά ζητήματα στα οποία προσφέρονται νέες ευκαιρίες συνεργασίας χάρη στη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ. Εύχομαι κάθε επιτυχία στην προσπάθειά σας να συζητηθούν όλα αυτά τα θέματα, και ευελπιστώ ότι ο νέος κάτοχος του βραβείου Νόμπελ ειρήνης, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα σημειώσει ουσιαστική επιτυχία σε αυτούς τους τομείς προς όφελος όλων μας.
Hannes Swoboda, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Malmström, κυρία Επίτροπε, το γεγονός ότι ο κ. Ομπάμα και η νέα πλειοψηφία στο Κογκρέσο μάς προσφέρουν μια σημαντική ευκαιρία ενίσχυσης της συνεργασίας μας, ιδίως όσον αφορά την κοινή διατλαντική αγορά, έχει ήδη επισημανθεί. Ωστόσο, δεν πρέπει να δημιουργήσουμε μια κοινή αγορά που θα χαρακτηρίζεται από την απορρύθμιση, αλλά μια κοινή αγορά που θα στηρίζεται στα θεμέλια ή τις αρχές μιας κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, με λογικές και πρόσφορες ρυθμίσεις όπου απαιτείται.
Ο κ. Brok έχει απόλυτο δίκιο ότι αυτό πρέπει, φυσικά, να διαθέτει νομοθετική βάση, ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για ρύθμιση των χρηματοοικονομικών αγορών ή ρυθμίσεις που αφορούν τις πολιτικές για το περιβάλλον και την ενέργεια. Η υιοθέτηση κοινής προσέγγισης σε αυτόν τον τομέα θα συνέβαλλε καίρια στη διαμόρφωση των διεθνών σχέσεων.
Ένας τομέας που αναφέρθηκε ήδη και τον οποίο είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε σήμερα το πρωί είναι το κεντρικής σημασίας ζήτημα της πολιτικής για το κλίμα. Πολλοί από εμάς θα επισκεφθούμε την Ουάσιγκτον σε λίγες ημέρες, όπου θα μας δοθεί η ευκαιρία να συζητήσουμε με τους συναδέλφους μας από το αμερικανικό Κογκρέσο. Αν και η νομοθεσία που διέπει την πολιτική για το κλίμα δεν έχει ακόμη εγκριθεί, οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης των ΗΠΑ έχουν τουλάχιστον μερική εξουσιοδότηση να υιοθετήσουν δεσμευτικούς στόχους, έστω και αν οι λεπτομέρειες δεν μπορούν να οριστικοποιηθούν αν δεν ολοκληρωθεί προηγουμένως η οικεία νομοθετική διαδικασία.
Είναι αναγκαίο να σημειωθεί επιτυχία στην Κοπεγχάγη. Παρότι δεν είναι το τέρμα της διαδικασίας, είναι ένα σημαντικό βήμα στη διαδικασία διαμόρφωσης μιας κοινής πολιτικής για το κλίμα. Πρέπει να εγγυηθούμε όλοι την επιτυχία της Κοπεγχάγης. Και θα είναι επιτυχής μόνον εάν οδηγήσει σε δεσμευτικούς στόχους πολιτικής για το κλίμα.
Τέλος –όπως επίσης επισημάνθηκε ήδη– ανεξάρτητα από τη φιλία και την αμοιβαία συμπάθεια που επικρατεί μεταξύ μας, και ανεξάρτητα από τις καλές σχέσεις μας, υπάρχουν ορισμένα θέματα τα οποία θεωρούμε απαράδεκτα. Αυτά περιλαμβάνουν την επανειλημμένη λήψη μέτρων προστατευτισμού, λόγου χάρη στην αγορά αμυντικού εξοπλισμού, τη μεροληπτική πολιτική θεωρήσεων που στρέφεται κατά ορισμένων κρατών μελών, και τα τέλη θεωρήσεων που επιβάλλουν οι ΗΠΑ και που έχουν ήδη αναφερθεί σε προηγούμενη παρέμβαση. Είναι σημαντικό να συζητούμε με τις ΗΠΑ ως ισότιμοι εταίροι. Είναι σημαντικό να δημιουργήσουμε μια εταιρική σχέση, αλλά συγχρόνως πρέπει να διευκρινίσουμε ότι δεν μπορούμε να δεχτούμε, όπως στην προκειμένη περίπτωση, μια πολιτική που καλλιεργεί διακρίσεις κατά ορισμένων Ευρωπαίων.
Sarah Ludford, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE, χαιρετίζω θερμά το γεγονός ότι το ψήφισμα αυτό ζητεί μια ενισχυμένη εταιρική σχέση μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ ως ακρογωνιαίο λίθο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Ορθώς επίσης επισημαίνει τον ρόλο μιας ολοκληρωμένης διατλαντικής αγοράς έως το 2015. Δεν πρέπει να αφήσουμε τα δέντρα μυριάδων διαφωνιών για συγκεκριμένες λεπτομέρειες να κρύψουν το δάσος της απαρέγκλιτης προσήλωσής μας σε κοινές αξίες και στόχους, και στη δράση για την προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την επίλυση κρίσεων και την προστασία έναντι απειλών κατά της ασφάλειάς μας, μεταξύ άλλων.
Ως προς τα θέματα της οικονομίας, η Ομάδα ALDE έχει υπογραμμίσει την ανάγκη αποφυγής του εποπτικού αρμπιτράζ στον χρηματοοικονομικό τομέα και επίλυσης προβλημάτων όπως οι όμιλοι που «είναι υπερβολικά μεγάλοι για να επιτραπεί η κατάρρευσή τους». Έχουμε καταθέσει μια τροπολογία στην παράγραφο 39 καθόσον, από ό,τι γνωρίζω, δεν έχει υπάρξει καμία συμφωνία ηγετών της G2 για την επεξεργασία ενός τέλους επί των χρηματοοικονομικών συναλλαγών, ή φόρου Τόμπιν, οπότε είναι παράλογο να χαιρετίζουμε μια τέτοια συμφωνία, ακόμη και αν το έχουμε πράξει ήδη, εσφαλμένα, στο ψήφισμα για τη G20.
Η Ομάδα ALDE ζητεί επίσης τη διαγραφή της παραγράφου 38, με την οποία φαίνεται να επιδιώκεται η κατάργηση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Όπως όμως εξήγησε η κ. Malmström, μεγάλο μέρος των διατλαντικών σχέσεων αφορούν θέματα δικαιοσύνης και ασφάλειας. Η Ομάδα ALDE υποστηρίζει πλήρως τη στενή συνεργασία σε αυτόν τον τομέα, η οποία όμως πρέπει να σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα, περιλαμβανομένης της ιδιωτικής ζωής, και να προωθείται εντός δημοκρατικού και διαφανούς πλαισίου. Επ’ αυτού, είναι κρίμα που δεν ζητήθηκε η άποψη των βουλευτών του ΕΚ σχετικά με την κοινή δήλωση που πρόκειται να συμφωνηθεί την προσεχή εβδομάδα – δεδομένου ιδίως ότι, με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, σχεδόν όλα αυτά τα θέματα υπόκεινται σε διαδικασία συναπόφασης.
Δεν κατανοούμε γιατί η Επιτροπή και το Συμβούλιο προωθούν μια νέα συμφωνία για την πρόσβαση στα δεδομένα του συστήματος SWIFT που αφορούν πολίτες της ΕΕ όταν η συμφωνία αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής επιτρέπει την υποβολή επιμέρους αιτημάτων. Περιμένω μια απάντηση επ’ αυτού.
Τέλος, είναι κρίμα που το νέο πλαίσιο συνεργασίας ως προς την έκδοση ατόμων και τη δικαιοσύνη επιτρέπει ωστόσο την απολύτως αδικαιολόγητη έκδοση από το Ηνωμένο Βασίλειο του Gary McKinnon, ενός πληροφορικού πειρατή που πάσχει από σύνδρομο Asperger, αντί της δίωξής του στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Κάτι ακόμη, πολύ σύντομα: συμφωνώ πλήρως με τα όσα ανέφερε η Επίτροπος Ferrero-Waldner σχετικά με το δικαίωμα μετακίνησης όλων των πολιτών της ΕΕ χωρίς θεώρηση, ενώ είμαστε πολύ επικριτικοί για το τέλος διευκόλυνσης της θεώρησης που συνοδεύει τη χρήση του ηλεκτρονικού συστήματος άδειας ταξιδίου (ESTA).
Pascal Canfin, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, στην ομιλία της, η κ. Malmström ανέφερε ότι απαιτούνται πράξεις, και όχι μόνον ωραία λόγια. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Ομάδα των Πρασίνων / Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία θα παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τα αποτελέσματα αυτής της συνόδου κορυφής μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθόσον διοργανώνεται σε μια κρίσιμη συγκυρία της πορείας, αφενός, προς την Κοπεγχάγη και, αφετέρου, προς τη μεταρρύθμιση του διεθνούς χρηματοοικονομικού συστήματος.
Ως προς το τελευταίο ζήτημα, το καζίνο έχει ξανανοίξει, τα κέρδη των τραπεζών αγγίζουν και πάλι ιστορικά επίπεδα –οι τράπεζες στις Ηνωμένες Πολιτείες εξασφαλίζουν κέρδη 437 δισ. δολαρίων ΗΠΑ– και η άποψή μας είναι ότι σήμερα υπάρχει πολύ λιγότερη πολιτική βούληση από ό,τι πριν από έξι μήνες. Ως εκ τούτου, έχουμε τεράστιες προσδοκίες από αυτή τη σύνοδο κορυφής, η οποία πρέπει να δείξει ότι, και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, εξακολουθεί να υπάρχει η αναγκαία πολιτική βούληση για τη ρύθμιση του καπιταλισμού και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.
Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, προτείνουμε να σημειωθεί πρόοδος σε δύο πολύ σημαντικές πτυχές. Η πρώτη είναι η καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων, η οποία δεν αναφέρθηκε στις παρεμβάσεις σας. Το αμερικανικό Δημόσιο παραδέχεται ότι οι φορολογικοί παράδεισοι επιφέρουν ετήσια απώλεια φορολογικών εσόδων της τάξης των 100 δισ. δολαρίων ΗΠΑ. Θελήσαμε λοιπόν να υπογραμμίσουμε αυτό το θέμα και να σας πούμε ότι είναι σημαντικό να συνεργαστούν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη για τη διευθέτηση αυτού του προβλήματος στη σύνοδο κορυφής.
Η δεύτερη πτυχή, που αναφέρθηκε μόλις προ ολίγου, είναι ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Όταν ο κ. Barroso ήταν υποψήφιος για επανεκλογή στην Προεδρία της Επιτροπής, δήλωσε ρητώς ότι τάσσεται υπέρ ενός τέτοιου φόρου. Πριν από δύο εβδομάδες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τάχθηκε για πρώτη φορά, κατά πλειοψηφία, υπέρ ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, υπό την προϋπόθεση ότι θα αποτελούν τμήμα ενός διεθνούς πλαισίου. Η Ομάδα των Πρασίνων σας καλεί συνεπώς να θέσετε αυτό το θέμα στην ημερήσια διάταξη της συνόδου κορυφής Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα πραγματοποιηθεί στις αρχές Νοεμβρίου.
Το τελευταίο σχόλιό μου αφορά το κλίμα, καθώς έχουμε την υποχρέωση να αφαιρέσουμε ένα αγκάθι από το πόδι του κ. Ομπάμα. Ο Πρόεδρος Ομπάμα θέλει να αναλάβει δράση, όμως τον εμποδίζει η πλειοψηφία του κόμματός του. Το καλύτερο που μπορεί να πράξει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να τον υποστηρίξει είναι να αναλάβει τη δέσμευση, στα τέλη Οκτωβρίου, ότι θα παράσχει χρηματοδότηση 30 δισ. ευρώ για την κάλυψη δαπανών προσαρμογής του Νότου στις κλιματικές αλλαγές, και να δεσμευτεί ότι θα μειώσει τις εκπομπές της σε ποσοστό 30%. Όταν συμβεί αυτό, θα μπορέσουμε να σημειώσουμε πρόοδο στις διαπραγματεύσεις. Είναι ευθύνη μας. Πρέπει δε να το πράξουμε πριν από τη σύνοδο.
Tomasz Piotr Poręba, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η εμβάθυνση των σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι το θεμέλιο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Εξάλλου, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι για πολλά χρόνια ο στενότερος σύμμαχός μας. Αυτή την περίοδο, βρισκόμαστε ενώπιον πολυάριθμων προκλήσεων, τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουμε από κοινού, πλάτη με πλάτη με την Ουάσιγκτον. Στον τομέα της ασφάλειας, μας προβληματίζει η στάση του Ιράν και η επιδείνωση της κατάστασης στο Αφγανιστάν. Λίγο πιο κοντά στα σύνορά μας, η Ρωσία εξελίσσεται σε ολοένα και πιο απρόβλεπτο και αυταρχικό γείτονα, και το Κρεμλίνο ασκεί νεοϊμπεριαλιστικές πιέσεις στις γειτονικές της χώρες.
Αν θέλουμε να υπερασπιστούμε και να μείνουμε πιστοί στις αξίες οι οποίες είναι κοινές σε Αμερική και Ευρώπη, πρέπει να εκφραζόμαστε πάντα με ενιαία φωνή όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και απειλές κατά των θεμελιωδών ελευθεριών των πολιτών. Πρέπει να προβάλουμε ενιαίο μέτωπο για την προάσπιση της ασφάλειάς μας. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το θεμέλιο των διατλαντικών μας σχέσεων είναι ο Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου. Γι’ αυτό άλλωστε ο χώρος ασφάλειας, ελευθερίας και δημοκρατίας πρέπει να επεκταθεί ώστε να συμπεριλάβει τις χώρες της Ευρώπης οι οποίες ενισχύουν την ευρωατλαντική ασφάλεια. Είναι επιβεβλημένο να καταστεί προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η ενεργός ενδυνάμωση των δεσμών με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Jean-Luc Mélenchon, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρία Malmström, στην τρέχουσα οικονομική κρίση το νεοεκλεγέν Κοινοβούλιο δικαιούται έγκαιρη ενημέρωση, η οποία πρέπει να είναι όσο το δυνατόν ακριβέστερη, όσον αφορά τη διάρθρωση του σχεδίου για μια μεγάλη διατλαντική αγορά και τους στόχους απορρύθμισης που αυτό συνεπάγεται στο οικονομικό και χρηματοπιστωτικό πεδίο, αντίθετα με την ιδεατή εικόνα που φαντασιώνονται ορισμένοι συνάδελφοί μας.
Αυτή η μεγάλη απορρυθμισμένη αγορά θα υλοποιηθεί το 2010 ή το 2015; Έχει επιβεβαιωθεί; Προσωπικά, θεωρώ ότι θα ήταν καταστροφική για την Ευρώπη, αν ληφθούν υπόψη η κάκιστη κατάσταση των θεμελιωδών μεγεθών της οικονομίας των ΗΠΑ και η άρνηση των ΗΠΑ να βάλουν τάξη στα της οικονομίας τους, σε συνδυασμό με λόγους αρχής οι οποίοι με υποχρεώνουν να αντιταχθώ στην αντίληψη ότι αυτή η εταιρική σχέση πρέπει να αποτελέσει, όπως δήλωσαν πολλοί από τους ομιλητές, ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Βάσει αυτών των σκέψεων, θέλω επίσης να ρωτήσω ποια μέτρα θα ληφθούν για την αντιμετώπιση της κατάρρευσης του δολαρίου και του κινδύνου που δημιουργεί για την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Γιατί απορρίφθηκε χωρίς να μελετηθεί σοβαρά η πρόταση της Κίνας για ένα κοινό παγκόσμιο νόμισμα, το οποίο θα είχε στόχο να διασφαλίσει τη σταθερότητα της παγκόσμιας οικονομίας;
Θα ήθελα να προειδοποιήσω όλους μας να αποφύγουμε τον παρωχημένο ενθουσιασμό για τη διατλαντική συνεργασία, που καταντά απαρχαιωμένος κομφορμισμός, σε αυτή την περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας κατά την οποία οφείλουμε, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να εδραιώσουμε την ανεξαρτησία μας από τις επιθυμίες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Krisztina Morvai (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, όσον αφορά τον κοινό αγώνα κατά της τρομοκρατίας, επιτρέψτε μου να απευθύνω μια σύσταση ως δικηγόρος για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ποινικών υποθέσεων. Φρονώ ότι θα ήταν πολύ σημαντικό και χρήσιμο να συστήσουμε μια κοινή ομάδα εργασίας, η οποία θα απαρτίζεται από εμπειρογνώμονες, ακαδημαϊκούς, εν ενεργεία δικηγόρους κ.ά., και η οποία θα συναγάγει συμπεράσματα από τις πολύ οδυνηρές εμπειρίες της περιόδου μετά την 11η Σεπτεμβρίου, κατά την οποία τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν παραμεριστεί στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.
Κατάγομαι από μια χώρα στην οποία, τα τελευταία τρία χρόνια, η κυβέρνηση έχει αναστείλει την ισχύ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στέλνει ανθρώπους στη φυλακή χωρίς καμία αιτιολόγηση. Στην εποχή μας, μπορούν να το πράττουν στο όνομα του αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Στη φυλακή υπάρχουν 16 κατά πάσα πιθανότητα πολιτικοί κρατούμενοι, οι οποίοι κατηγορούνται για τρομοκρατία, χωρίς να υπάρχει κανένα απολύτως αποδεικτικό στοιχείο εναντίον τους. Αναστολή ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του habeas corpus, του δικαιώματος σε υπεράσπιση, των δικαιωμάτων των κρατουμένων: γνωρίζω για τι πράγμα μιλάω. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν μιλάμε για καταπολέμηση της τρομοκρατίας, καθώς πρέπει να το κάνουμε με μεγάλη προσοχή και επαγγελματισμό.
Francisco José Millán Mon (PPE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, η σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι, από στρατηγική άποψη, η πιο σημαντική σχέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέχουν κεντρική θέση στο παγκόσμιο σύστημα και η Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται όλο και περισσότερο παγκόσμιος παράγοντας. Μπορούμε, και πρέπει, να αναλάβουμε πολλές υποχρεώσεις από κοινού. Καταρχάς, πρέπει να διαδραματίσουμε ηγετικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός νέου, παγκοσμιοποιημένου κόσμου, στον οποίο εμφανίζονται νέες προκλήσεις και νέοι διεθνείς παράγοντες.
Πρέπει να ενισχύσουμε περαιτέρω τις σχέσεις μας και να δημιουργήσουμε νέους θεσμικούς μηχανισμούς. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για την ανάληψη τέτοιων πρωτοβουλιών. Στην Ουάσιγκτον υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία ευνοεί την πολυμέρεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ενδυναμωθεί από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, ενώ παρακολουθούμε την ανάδυση ενός νέου κόσμου τον οποίο θέλουμε να συνδιαμορφώσουμε.
Το ψήφισμα που θα υιοθετήσουμε αύριο υποστηρίζει συγκεκριμένα την ενίσχυση των θεσμικών μηχανισμών, κάτι που είχε ζητήσει το Κοινοβούλιο στο ψήφισμά του της 26ης Μαρτίου.
Η απόφαση για τη δημιουργία του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου πριν από δύο χρόνια ήταν ορθή. Ωστόσο, στον σημερινό κόσμο, οφείλουμε επίσης να αναπτύξουμε άριστο συντονισμό σε θέματα πολιτικών και ασφάλειας. Χρειαζόμαστε τακτικές συναντήσεις μεταξύ αξιωματούχων που είναι αρμόδιοι για τις εξωτερικές υποθέσεις και την ασφάλεια. Γι’ αυτό το παρόν Σώμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υποστήριξε τη δημιουργία ενός Διατλαντικού Πολιτικού Συμβουλίου το οποίο, στο μέλλον, πρέπει να περιλαμβάνει το συμβούλιο ενέργειας που επιθυμείτε να δημιουργήσετε στην επόμενη σύνοδο κορυφής.
Το Κοινοβούλιο επιθυμεί μάλιστα να διεξάγονται δύο σύνοδοι κορυφής ετησίως. Αν διεξάγουμε δύο συνόδους κορυφής με τη Ρωσία, γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και με τις Ηνωμένες Πολιτείες; Κυρίες και κύριοι, όλο και πιο συχνά γίνεται λόγος για τη δημιουργία μιας G2 από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα, με άλλα λόγια για τη διαμόρφωση μιας προνομιακής σχέσης μεταξύ των κορυφαίων παραγόντων του παγκόσμιου συστήματος. Με ανησυχεί το ενδεχόμενο εμείς οι Ευρωπαίοι να αποδυναμώσουμε τον ρόλο μας ως εταίροι και να υπονομεύσουμε την προνομιακή μας σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρέπει να εξηγήσουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες ότι, στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, η νέα Συνθήκη θα ενδυναμώσει την Ένωση.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρώπη του σήμερα, δεν είναι πια ο προβληματικός χώρος που ήταν επί δεκαετίες. Σήμερα, σε αυτόν τον σύνθετο κόσμο, η Ευρώπη πρέπει να είναι μέρος της λύσης, και ευελπιστώ ότι έτσι αντιλαμβάνονται την κατάσταση και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Για να συμβεί αυτό, όπως επεσήμανε η κ. Επίτροπος, εμείς οι Ευρωπαίοι οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε σύμφωνα με τον παγκόσμιο ρόλο που θέλουμε να αναλάβουμε, και να είμαστε συνεπείς προς την προνομιακή σχέση που επιθυμούμε να καλλιεργήσουμε με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εν κατακλείδι, ένα κεντρικό στοιχείο της επικείμενης συνόδου κορυφής πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να είναι η ενίσχυση των διατλαντικών σχέσεων, μεταξύ άλλων και σε θεσμικό επίπεδο.
Ioan Mircea Paşcu (S&D). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, οι διατλαντικές σχέσεις, οι οποίες έχουν κρίσιμη σημασία τόσο για την ΕΕ όσο και για τις ΗΠΑ, διέρχονται σοβαρή κρίση τα τελευταία χρόνια. Τώρα, που υπάρχει μια νέα κυβέρνηση στον Λευκό Οίκο η οποία επανακαθορίζει τις προτεραιότητες των ΗΠΑ, ενώ η Γαλλία μετέχει και πάλι στις στρατιωτικές δομές του ΝΑΤΟ, οι προοπτικές είναι καλύτερες. Προσωπικά, θεωρώ ότι οι συνθήκες είναι πλέον ώριμες για να προβούμε σε ουσιαστική αξιολόγηση των διατλαντικών σχέσεων, έτσι ώστε να τους προσφέρουμε τη σταθερή βάση που τους αξίζει για να αντέξουν απέναντι στις κοινές προκλήσεις που εμφανίζονται στο διεθνές περιβάλλον – ενέργεια, αλλαγή του κλίματος, ανάδυση νέων δυνάμεων, χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, και τρομοκρατία.
Αυτή τη φορά πρέπει να υπερβούμε τις επιφανειακές πολιτικές διαφορές και να αξιολογήσουμε τα βαθύτερα κοινά συμφέροντά μας τα οποία, έως τώρα, θεωρούσαμε αυτονόητα. Η αλήθεια είναι ότι, χωρίς μια τέτοια εις βάθος κοινή αξιολόγηση, εμείς οι Δυτικοί μπορεί να χάσουμε την πρωτοκαθεδρία απέναντι σε άλλα κέντρα ισχύος, τα οποία δεν θα διστάσουν να διαμορφώσουν τον κόσμο σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα – και όχι με τα δικά μας.
Η ασφάλεια στην Ευρώπη, λόγου χάρη, είναι ένα τέτοιο κοινό συμφέρον, γι’ αυτό κατέχει κεντρική θέση στις διατλαντικές σχέσεις. Ακόμη και αν, αυτή τη στιγμή, ο πόλεμος στην ήπειρό μας φαίνεται να μην αποτελεί σοβαρό ενδεχόμενο, η εξέλιξη ορισμένων υφιστάμενων αρνητικών τάσεων δεν αποκλείεται να κάνει και πάλι δυνατό ένα τέτοιο ενδεχόμενο αν δεν αντιδράσουμε με τον ενδεδειγμένο τρόπο. Η πρόοδος δεν είναι μη αντιστρέψιμη, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε στην Κεντρική Ευρώπη. Πριν εξετάσουμε λοιπόν μια πρόταση επαναξιολόγησης της τρέχουσας αρχιτεκτονικής στον τομέα της ασφάλειας στην ευρωπαϊκή ήπειρο, πρέπει να προσπαθήσουμε να δώσουμε ξεκάθαρες απαντήσεις ως προς τη συνέχιση της συμμετοχής των ΗΠΑ, το μέλλον του ΝΑΤΟ και τον ρόλο που αναμένεται να αναλάβει η ΕΕ όταν τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας.
Αν η Ευρώπη επιθυμεί να κάνει πράξη τη φιλοδοξία της να καταστεί σημαντικός παράγοντας στη διεθνή πολιτική σκηνή, πρέπει να εξαλείψει τέτοιου είδους διαφορές μεταξύ των μελών της, και να τους παράσχει κίνητρα με τη μορφή πραγματικά κοινών οικονομικών συμφερόντων.
Reinhard Bϋtikofer (Verts/ALE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία υπουργέ, κυρία Επίτροπε, η τέταρτη συνεδρίαση του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου (ΔΟΣ) προσφέρει σε αυτό το φόρουμ μια ιδανική ευκαιρία για να αλλάξει σελίδα. Το ΔΟΣ πρέπει να είναι πιο φιλόδοξο. Και οι δύο εταίροι που μετέχουν στον διατλαντικό διάλογο συμφωνούν ότι η υπέρβαση της οικονομικής κρίσης και η καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος αποτελούν τις πρωταρχικές μας προτεραιότητες. Το θέμα τώρα είναι να συμφωνηθεί μια συγκεκριμένη ημερήσια διάταξη του ΔΟΣ που να ανταποκρίνεται σε αυτές τις προτεραιότητες.
Η συνεργασία με στόχο καινοτομίες για την ανάπτυξη οικονομιών χαμηλών εκπομπών άνθρακα και ενεργειακά αποδοτικών κοινωνιών έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία. Επιπλέον, εξίσου σημαντική είναι η επιδίωξη της μεγαλύτερης συμμετοχής διαφόρων ενδιαφερομένων, όπως του διατλαντικού διαλόγου σε θέματα καταναλωτών, ενός φόρουμ που περιλαμβάνει 80 καταναλωτικές οργανώσεις. Οι οργανώσεις αυτές μπορούν να συμβάλουν στο να καταστεί η προστασία των καταναλωτών κεντρικό θέμα του διαλόγου για τη ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών αγορών. Ο στόχος της δημιουργίας μιας κοινής διατλαντικής αγοράς έως το 2015 ίσως να είναι υπερβολικά φιλόδοξος, όμως πρέπει να κριθεί με βάση το γεγονός ότι θα βελτιώσει τις ζωές των ανθρώπων και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Γι’ αυτό οι Πράσινοι τάσσονται υπέρ μιας διατλαντικής νέας συμφωνίας.
James Elles (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, συμφωνώ με τους ομιλητές που υποστήριξαν ότι η ανάδειξη της νέας κυβέρνησης στις ΗΠΑ μας προσφέρει μια θαυμάσια ευκαιρία.
Τρία σύντομα σχόλια. Πρώτον, φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε ένα στάδιο στο οποίο υφίσταται τεράστιος αριθμός θεμάτων προς συζήτηση μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ, ενώ δεν διεξάγεται στρατηγικός διάλογος μεταξύ τους· παρ’ όλα αυτά, στην Ουάσιγκτον με πληροφορούν ότι οι ΗΠΑ και η Κίνα αναπτύσσουν πολύ πιο εκτεταμένο στρατηγικό διάλογο μεταξύ τους από ό,τι μεταξύ των δύο πλευρών του Ατλαντικού. Δεν είναι σκόπιμο, σε αυτή τη σύνοδο κορυφής, να δηλώσουμε ότι επιθυμούμε στρατηγικό διάλογο για μια στρατηγική εταιρική σχέση;
Δεύτερον, ως προς το θέμα του προστατευτισμού στην ημερήσια διάταξη του ΔΟΣ, είναι σαφές ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος τους επόμενους 12 μήνες είναι να κλείσουν κάποιες αγορές, παρά να ανοίξουν άλλες· παρ’ όλα αυτά, υπάρχει η διατλαντική αγορά, η οποία, όπως ανέφερε ο κ. Brok, αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη ευκαιρία για τη δημιουργία οικονομικής μεγέθυνσης και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Δεν είναι πρόσφορο τώρα να κάνουμε τη διατλαντική αγορά κεντρικό στοιχείο της ανάπτυξης του εμπορίου μας, αντί να την παραμερίζουμε χαρακτηρίζοντάς την απλό ρυθμιστικό ζήτημα; Στην πραγματικότητα πρόκειται για τεράστια ευκαιρία.
Τέλος, είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι δεν διαθέτουμε καμία μελέτη ή οδικό χάρτη, όπως μας είχε υποσχεθεί ο κ. Verheugen. Η μελέτη είχε πληρωθεί από το Κοινοβούλιο. Αν επιθυμείτε να συνεργαστεί το Κοινοβούλιο στην αναζήτηση τρόπων ανοίγματος των αγορών, σας παρακαλώ να δημοσιεύσετε αυτή την έκθεση, όπως ζητείται στο ψήφισμα, έως τις 15 Νοεμβρίου.
Daniel Caspary (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αν πιστεύετε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ανάγκη από εταίρους, όπως ανέφεραν όλοι οι προηγούμενοι ομιλητές, αυτό καθίσταται ιδιαίτερα εμφανές στον τομέα της οικονομίας. Η διατλαντική αγορά καταγράφει όγκο συναλλαγών αξίας περίπου 2 δισ. ευρώ ημερησίως. Αυτό καθιστά προφανή τη σπουδαιότητα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Καθιστά επίσης σαφές ότι οι συμφωνίες ελευθέρων συναλλαγών είναι σημαντικές και, πάνω από όλα, ότι πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στη διατλαντική εταιρική σχέση.
Κάποιες φορές με ανησυχούν τα όσα συμβαίνουν στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού όταν παρακολουθώ τη συμπεριφορά του νέου Προέδρου. Βρήκε τον χρόνο για να παραλάβει το Νόμπελ ειρήνης στο Όσλο, όμως πολλοί ευρωπαίοι αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων δυσκολεύτηκαν να εξασφαλίσουν συναντήσεις μαζί του στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της G20. Είχε τον χρόνο να υποστηρίξει στην Κοπεγχάγη την υποψηφιότητα της πόλης του για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, δυστυχώς όμως δεν είχε χρόνο να συμμετάσχει μαζί μας στον εορτασμό μιας σπουδαίας ευρωπαϊκής επετείου, της συμπλήρωσης 20 χρόνων από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και του σιδηρού παραπετάσματος. Θα χαρώ πολύ αν καταφέρουμε να τον πείσουμε ότι δεν πρέπει να περιμένει λίγες ημέρες πριν από τη συνεδρίαση του ΔΟΣ για να αποφασίσει αν η εν λόγω συνεδρίαση πρέπει να πραγματοποιηθεί ή όχι, αλλά ότι πρέπει, απεναντίας, να στηρίξει με συνέπεια το ΔΟΣ τα επόμενα χρόνια.
Οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ της Ευρώπης και των ΗΠΑ πρέπει να διευκολυνθούν. Απαιτούνται βελτιώσεις στον τομέα των κοινών προτύπων. Είναι αναγκαία η κατάργηση των δασμών και των μη δασμολογικών φραγμών στο εμπόριο. Πρέπει να αποτρέψουμε τη λήψη περισσότερων μέτρων προστατευτισμού και από τις δύο πλευρές. Πρέπει να εγγυηθούμε την ασφάλεια των προϊόντων για τους καταναλωτές. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στα μέτρα καταπολέμησης της τρομοκρατίας να θέσουν φραγμό σε όλες αυτές τις δραστηριότητες που συζητούνται αυτή την περίοδο. Για τους λόγους αυτούς, θα είμαι ευτυχής αν καταφέρουμε να σημειώσουμε ουσιαστική πρόοδο στη συνεργασία μας. Πολλά από τα θέματα που μας απασχολούν σε άλλες περιοχές του κόσμου, όπως οι μισθοί και το κοινωνικό και περιβαλλοντικό ντάμπινγκ, δεν αποτελούν προβλήματα στο πλαίσιο της διατλαντικής σχέσης.
Φρονώ ότι πρέπει να εκμεταλλευθούμε την ευκαιρία, αφενός, για να συνεργαστούμε με τους Αμερικανούς για την επίλυση των κοινών μας προβλημάτων και, αφετέρου, για να προσπαθήσουμε να διαδραματίσουμε από κοινού ρόλο στην παγκόσμια σκηνή σημειώνοντας πρόοδο στους κόλπους του ΠΟΕ και άλλων διεθνών οργανισμών, όπως η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας. Προσβλέπω λοιπόν σε θετικά αποτελέσματα ως προς τα θέματα αυτά την προσεχή εβδομάδα.
Véronique De Keyser (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η εκλογή του Προέδρου Ομπάμα ορθώς χαιρετίστηκε ως νίκη για τη δημοκρατία στις ΗΠΑ. Ωστόσο, η πρόσφατη απονομή του βραβείου Νόμπελ ειρήνης στον κ. Ομπάμα ισοδυναμεί με έμμεση άσκηση πίεσης. Ειρήνη στη Μέση Ανατολή; Θα το ευχόμασταν, είναι όμως σίγουρο ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν έχει το πάνω χέρι σε αυτή τη διαδικασία. Ειρήνη στο Αφγανιστάν; Εκεί η στρατηγική των ΗΠΑ διαθέτει περιθώρια ελιγμών, αν όμως ο Πρόεδρος Ομπάμα ακούσει τις συμβουλές των γερακιών στην κυβέρνησή του, κινδυνεύει να οδηγηθεί σε ένα νέο Βιετνάμ. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι το βιβλίο του Gordon Goldstein στο οποίο περιγράφει τη δραματική πορεία του πολέμου του Βιετνάμ προς την αποτυχία εξαφανίζεται από τα ράφια των βιβλιοπωλείων της Ουάσιγκτον, με αποτέλεσμα να έχουν εξαντληθεί όλα τα αντίτυπα.
Ο Πρόεδρος πρέπει τώρα να επιλέξει μεταξύ δύο στρατηγικών: η μία επικεντρώνεται στη σταθεροποίηση, την εξάλειψη της φτώχειας και την οικονομική ανάπτυξη του Αφγανιστάν, με την εξασφάλιση στρατιωτικής αλλά και πολιτικής παρουσίας σε όλη τη χώρα. Η δεύτερη εστιάζεται στον έλεγχο ορισμένων αστικών κέντρων από τα οποία μπορούν να εξαπολυθούν μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Αλ Κάιντα. Και οι δύο επιλογές προϋποθέτουν την αποστολή στρατευμάτων, όμως η πρώτη προσανατολίζεται περισσότερο στην κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού, ενώ η δεύτερη εστιάζεται στον πόλεμο, με ορατό τον κίνδυνο να οδηγήσει σε καταστροφή.
Δεν πρέπει η Ευρώπη να σώσει τον Μπαράκ Ομπάμα από τους δαίμονες του παρελθόντος που στοιχειώνουν ακόμα τις Ηνωμένες Πολιτείες, και να τον βοηθήσει να επιλέξει την πρώτη από τις δύο στρατηγικές, αυτή που εστιάζεται στις ανάγκες του πληθυσμού; Αυτή τουλάχιστον είναι η άποψη της πολιτικής μου ομάδας.
Charles Tannock (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Ομάδα ECR υποστηρίζει σθεναρά τον ατλαντισμό και επιδιώκει την ανάπτυξη όλο και πιο στενών οικονομικών, εμπορικών και πολιτικών δεσμών με την Αμερική, η οποία θεωρούμε ότι αποτελεί τον κυριότερο σύμμαχο της ΕΕ, και όχι ανταγωνιστή της. Παραμένουμε άλλωστε υπόχρεοι έναντι των ΗΠΑ για τη συνεισφορά τους στο ΝΑΤΟ, το οποίο στηρίζεται στις κοινές δημοκρατικές μας αξίες, ενώ χαιρετίζουμε την έστω και καθυστερημένη δέσμευση της Αμερικής να συμβάλει στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος.
Ωστόσο, δεν πρέπει να υποκρινόμαστε ότι συμφωνούμε σε όλα. Με ανησυχούν, για παράδειγμα, τα αντικρουόμενα μηνύματα που εκπέμπει η αμερικανική κυβέρνηση όσον αφορά τη Ρωσία. Η έμφαση που δίνει η Ουάσιγκτον στην επανεκκίνηση των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας φαίνεται να απαλλάσσει το Κρεμλίνο από τις ευθύνες του για τις ωμές παρεμβάσεις στις εσωτερικές υποθέσεις των γειτόνων του, ιδίως στη Γεωργία και την Ουκρανία.
Η κατάργηση της αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ, που επρόκειτο να αναπτυχθεί στην Πολωνία και την Τσεχική Δημοκρατία, εγείρει επίσης ερωτήματα.
Η πρόσφατη ανακάλυψη μυστικών πυρηνικών εγκαταστάσεων στο Ιράν θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ως επιβεβαίωση αυτής της εκτίμησης, τώρα όμως πρέπει όλοι να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να ακυρώσουμε τις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν, ενώ, ως σύμμαχοι των ΗΠΑ, υποστηρίζουμε με θέρμη τη στρατιωτική τους προσπάθεια κατά της τζιχαντικής τρομοκρατίας στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και τις εντατικές προσπάθειές τους για επίτευξη διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή.
Diogo Feio (PPE). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να υπογραμμίσω τη μεγάλη σημασία των σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως κατά τη διάρκεια μιας περιόδου παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Γίνεται όλο και πιο έντονη η ανάγκη ανάληψης κοινής δράσης προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αυτή την κρίση, στην αγορά ενέργειας αλλά και στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, όμως πρέπει επίσης να δράσουμε πιο εστιασμένα και κατά τρόπο που δεν θα οδηγεί σε περαιτέρω φορολογία ή στις παράλογες επιθέσεις που αυτή την περίοδο στρέφονται κατά ενός οικονομικού συστήματος το οποίο είναι αναγκαίο για τη λειτουργία της αγοράς.
Εστιάζοντας στο θέμα της οικονομίας, θέλω να υπογραμμίσω τις προσπάθειες που καταβάλλουν τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση για μια πολιτική βελτίωσης της νομοθετικής διαδικασίας, με έμφαση στη συμμετοχή των ενδιαφερομένων στη συζήτηση της έκθεσης. Η ανάληψη συντονισμένης δράσης από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αναγκαία αν επιθυμούμε να διαμορφώσουμε ωριμότερες οικονομικές σχέσεις μεταξύ μας, οι οποίες μάλιστα αναμένεται να οδηγήσουν σε μια διατλαντική αγορά, ενδεχομένως έως το 2015.
Πρέπει να υπερασπιστούμε τον ατλαντισμό και σε αυτό το πεδίο. Εξίσου σημαντικό είναι να μειώσουμε τις διοικητικές επιβαρύνσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να δημιουργήσουμε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον και μια αγορά που θα είναι περισσότερο ελκυστικά για τους πολίτες ως άτομα αλλά και για τις επιχειρήσεις. Φρονώ ότι η διατλαντική αγορά μπορεί να χτιστεί πάνω σε μια σταθερή βάση διαπραγματεύσεων, η οποία θα ζωογονήσει τις οικονομίες και θα εξαλείψει την απειλή νέων οικονομικών και κοινωνικών κρίσεων όπως αυτή που βιώνουμε την τρέχουσα περίοδο.
Εν κατακλείδι, κυρία Πρόεδρε, θέλω να καταστήσω σαφές ότι οι τρέχουσες συνθήκες είναι μοναδικές, και ότι η ενίσχυση του ατλαντισμού μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση της κατάστασης.
Juan Fernando López Aguilar (S&D). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, η Επίτροπος κ. Ferrero-Waldner ανέφερε ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η συμμετοχή της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στη διατλαντική σύνοδο κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ, και συμφωνώ με την έμφαση που έδωσε σε αυτό το ζήτημα.
Επιπλέον, ως πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, θέλω να επιστήσω την προσοχή σας, πρωτίστως, στη σημασία της υπογραφής των Συνθηκών για την έκδοση και την αμοιβαία δικαστική συνδρομή. Έχουν καταβληθεί σημαντικές προσπάθειες για να ενισχυθεί όχι μόνον η πολιτική, αλλά και η δικαστική, συνεργασία, ενδυναμώνοντας έτσι τους δεσμούς μεταξύ της Eurojust και ανάλογων οργάνων των Ηνωμένων Πολιτειών.
Θέλω, δεύτερον, να τονίσω τη συμβολή στην ενίσχυση και την ενεργοποίηση του διατλαντικού διαλόγου κατά τη διάρκεια της προσεχούς πενταετίας και, τρίτον, να υπογραμμίσω το έργο που έχει επιτελέσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Γι’ αυτό ζητώ να πραγματοποιηθεί ενημέρωση στην επόμενη περίοδο συνόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Νοέμβριο σχετικά με το αποτέλεσμα αυτής της συνόδου κορυφής και, ειδικότερα, σχετικά με το κεφάλαιο της δικαστικής συνεργασίας και της συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις.
Τέταρτον, είναι σαφές ότι η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας θα οδηγήσει στην επίσημη προώθηση του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, ως νέας πτυχής των αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και νέου πεδίου ευρωπαϊκής πολιτικής το οποίο θα συνδιαμορφώνει το Κοινοβούλιο.
Γι’ αυτό εξάλλου, σε ευαίσθητα θέματα όπως η προστασία των προσωπικών δεδομένων και των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ατόμου, οι συμφωνίες σχετικά με τα μητρώα ονομάτων επιβατών και τα στοιχεία SWIFT πρέπει πάντα να συνάδουν με τα ψηφίσματα που έχει εγκρίνει το παρόν Σώμα για την εγγύηση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων και, ειδικότερα, το ψήφισμα που εγκρίθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου.
Τέλος, όσον αφορά το θέμα των θεωρήσεων, δεν πρέπει να λησμονούμε τη σημασία της αμοιβαιότητας, καθόσον επί του παρόντος υπάρχουν άφθονα περιθώρια βελτιώσεων σε αυτόν τον τομέα. Η συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες στο θέμα των θεωρήσεων είναι θετική, όμως εν προκειμένω μας προσφέρεται μια θαυμάσια ευκαιρία να αναδείξουμε τη σημασία της αμοιβαιότητας και να διασφαλίσουμε τη διατήρηση της ισοτιμίας στη σχέση μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά την υπογραφή παρόμοιων συμφωνιών.
Harlem Désir (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Malmström, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η συνεργασία μεταξύ της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών είναι κρίσιμη για την επίλυση των περισσότερων σοβαρών κρίσεων στον κόσμο, και η νέα κυβέρνηση στις ΗΠΑ αντιπροσωπεύει όντως μια θαυμάσια ευκαιρία προς αυτή την κατεύθυνση. Έχει ήδη αναλάβει ορισμένες πρωτοβουλίες οι οποίες συνιστούν ρήξη με το παρελθόν: αφορούν το Ιράκ, το Γκουαντάναμο, την αντιπυραυλική ασπίδα. Θα ήταν ωστόσο αφελές να πιστέψουμε ότι αυτά αρκούν για να ταυτιστούν οι θέσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης σε όλες τις υποθέσεις, και ότι οι διατλαντικές σχέσεις θα είναι εφεξής πολύ απλές.
Είτε πρόκειται για την προετοιμασία της Κοπεγχάγης είτε για την παροχή βοήθειας σε αναπτυσσόμενες χώρες, την Ντόχα ή τον προστατευτισμό, τη ρύθμιση των χρηματοπιστωτικών αγορών ή την καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων, την επανέναρξη της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή ή μια αυστηρή πολιτική στο θέμα των πυρηνικών του Ιράν, οι ΗΠΑ είναι εξαιρετικά απρόθυμες να αναλάβουν δράση. Αυτό δεν έχει να κάνει μόνον με το εάν η αμερικανική κυβέρνηση έχει καλές ή κακές προθέσεις, συχνά δε οφείλεται στην επιρροή ομάδων συμφερόντων στο Κογκρέσο, ή απλώς στην προσπάθεια μιας μεγάλης δύναμης να προασπίσει τα συμφέροντά της που κλονίζονται από τη νέα παγκόσμια κατάσταση.
Σε όλους αυτούς τους τομείς θα σημειωθεί πρόοδος μόνον εάν η Ευρώπη διαδραματίσει τον πολιτικό ρόλο που της αναλογεί ως διεθνής παράγοντας, στο πλαίσιο μιας σχέσης μεταξύ ισότιμων εταίρων –για να χρησιμοποιήσω τη φράση της κ. Επιτρόπου– και εφόσον αναλάβει πλήρως τις ευθύνες που της αναλογούν.
Από αυτή την άποψη, οφείλω να επισημάνω ότι η ευρωπαϊκή στάση χαρακτηρίζεται από ένα είδος σύγχυσης, που ορισμένες φορές αγγίζει την αφέλεια, φαινόμενο που παρατηρείται επίσης στη στάση του Κοινοβουλίου. Η προσέγγιση που υποστηρίζεται έναντι της ιδέας μιας μεγάλης διατλαντικής αγοράς, η οποία αποτελεί ένα αστόχαστο εφεύρημα του σερ Leon Brittan όταν εκτελούσε χρέη Επιτρόπου, δημιουργεί ορισμένους κινδύνους.
Οι φραγμοί στο εμπόριο αντιμετωπίζονται σαν να επρόκειτο για αποκλειστικά τεχνικής φύσεως προβλήματα. Φυσικά, οι οικονομικές και εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης είναι σημαντικές για τις θέσεις απασχόλησης και για τις επιχειρήσεις. Είναι σαφές ότι πρέπει να αναπτυχθούν. Πρώτα από όλα, όμως, το εμπόριο δεν διατρέχει πραγματικά κίνδυνο. Δεύτερον, όταν υπάρχουν συγκρούσεις συμφερόντων, είτε αφορούν την υπεράσπιση των οικονομικών μας συμφερόντων –λόγου χάρη στην περίπτωση της Airbus– είτε αφορούν κινδύνους για την υγεία μας ή παραβίαση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας –λόγου χάρη στην περίπτωση του βοδινού με ορμόνες ή των χλωριωμένων κοτόπουλων– οπότε δεν πρέπει να δίνουμε προτεραιότητα στη βελτίωση των οικονομικών σχέσεων εις βάρος των εσωτερικών μας προτύπων, του κοινωνικού μας προτύπου, του περιβαλλοντικού ή του αναπτυξιακού μας προτύπου, σαν να ήταν αυτοσκοπός οι οικονομικές σχέσεις. Πρέπει να μπορούμε να συνδυάσουμε αυτές τις δύο πτυχές, όχι να απεμπολούμε την πολιτική μας αυτονομία προς όφελος μιας εταιρικής σχέσης η οποία δεν παύει, ωστόσο, να είναι χρήσιμη ως στόχος.
Peter Skinner (S&D). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να διατυπώσω ορισμένες επισημάνσεις. Μας είναι δύσκολο να καταλάβουμε πώς μπορεί να συμπεριλάβει το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο (ΔΟΣ) όλα τα σημεία που έχουμε συμπεριλάβει στο κείμενο του ψηφίσματός μας για το ΔΟΣ. Θα είναι μια πολύ σύντομη συνεδρίαση, όπως γνωρίζουμε. Θα παρίσταμαι και εγώ την προσεχή Τρίτη, κυρία Επίτροπε. Περιμένω να σας δω εκεί, μαζί με τον κ. Brok και άλλους βουλευτές, όμως στο θέμα αυτό θα επανέλθω στο τέλος της παρέμβασής μου.
Υπάρχουν, ωστόσο, καίριας σημασίας ζητήματα τα οποία μπορούν να τεθούν στο ΔΟΣ και είναι επαρκώς «ανάντη», για να δανειστώ την ορολογία σας, κυρία Επίτροπε. Οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, λόγου χάρη, τις οποίες είναι σκόπιμο να συζητήσουμε καθόσον τα αποτελέσματα συζητούνται πολύ εντατικά και βρισκόμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία – όχι μόνον στην G20 αλλά και στις συζητήσεις που διεξάγουμε στο Κοινοβούλιο, καθώς και με την Επιτροπή και τους Αμερικανούς.
Ειδικότερα, ο λογιστικός έλεγχος παραμένει μια από τις πτυχές τις οποίες μπορούν εύκολα να επηρεάσουν οι πολιτικοί υπεύθυνοι και οι νομοθέτες. Η υιοθέτηση παγκοσμίων λογιστικών προτύπων υψηλού επιπέδου έως το 2011 είναι μια διαδικασία που πρέπει να ολοκληρωθεί γρήγορα από την πλευρά των ΗΠΑ. Ως προς το θέμα των ασφαλειών, επίσης, το καθεστώς «Φερεγγυότητα II» έχει συμβάλει στην υιοθέτηση διεθνών ρυθμίσεων –στις οποίες πρέπει, ομολογουμένως, να ανταποκριθούν οι ΗΠΑ– και θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο Kanjorski στο Κογκρέσο των ΗΠΑ για το έργο που έχει επιτελέσει σχετικά με το Ομοσπονδιακό Γραφείο Πληροφοριών.
Τέλος, επιτρέψτε μου απλώς να επισημάνω ότι, όσον αφορά τον διατλαντικό νομοθετικό διάλογο, το Κογκρέσο και το Συμβούλιο πρέπει να επιταχύνουν τις προσπάθειές τους σε αυτόν τον τομέα. Δεν θέλουμε να γίνουμε ακόλουθοι της αμερικανικής κυβέρνησης και της Επιτροπής, όπως πιστεύω ότι θα συμφωνούν οι περισσότεροι συνάδελφοί μου. Θέλουμε να διαδραματίσουμε ηγετικό ρόλο στην αλλαγή. Θέλουμε να αποτελέσουμε την κινητήρια δύναμη αυτής της αλλαγής. Το ΔΟΣ χρειάζεται τη στήριξή μας, όμως ο διατλαντικός νομοθετικός διάλογος πρέπει να βρεθεί στο επίκεντρο των συζητήσεων – να μην εξελίσσεται στο περιθώριο της διαδικασίας, ούτε να συμμετέχουμε ως απλοί σύμβουλοι, αλλά να αποτελούμε αναπόσπαστο τμήμα των κεντρικών πτυχών της όλης διατλαντικής σχέσης.
Janusz Wladyslaw Zemke (S&D). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που μου δίνετε τον λόγο. Νομίζω ότι είναι σημαντικό το γεγονός ότι συζητούμε τις διατλαντικές σχέσεις, δεδομένου ότι βρισκόμαστε, εν μέρει, σε μια παράδοξη κατάσταση. Οι αλλαγές που έχουν πραγματοποιηθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες έτυχαν πολύ θετικής υποδοχής στην Ευρώπη. Από την άλλη πλευρά, όμως, οι Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για άλλες σημαντικές χώρες και ηπείρους από ό,τι στο παρελθόν. Ειδικότερα, διαπιστώνεται ότι αναθερμαίνονται οι επαφές μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, ενώ εντείνονται επίσης οι προσπάθειες βελτίωσης των σχέσεων με τη Ρωσία.
Το πρόβλημά μας έγκειται, κατά τη γνώμη μου, στο ότι θέλουμε να εντάξουμε υπερβολικά μεγάλο αριθμό θεμάτων στις μεταξύ μας συζητήσεις. Εκτιμώ ότι πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας σε δύο τομείς. Ο πρώτος αφορά τα χρηματοπιστωτικά και οικονομικά θέματα. Ο δεύτερος τομέας είναι η ασφάλεια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη μπορούν να επιτύχουν πολύ περισσότερα αν συνεργαστούν σε αυτούς τους δύο τομείς.
Michael Theurer (ALDE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, έχουμε καταρτίσει ένα σημαντικό ψήφισμα το οποίο καλύπτει μια σειρά από θεματικούς τομείς. Ωστόσο, ένα πολύ σημαντικό ζήτημα –το εμπόριο– θίγεται μόνον εν συντομία. Φρονώ ότι το διεθνές εμπόριο είναι αποφασιστικός παράγοντας. Η μείωση του διεθνούς εμπορίου είναι μία από τις αιτίες της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, γι’ αυτό επιθυμώ να εστιάσουμε περισσότερο στο εν λόγω θέμα, ακόμη και τώρα στο Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο (ΔΟΣ).
Δεν είναι αλήθεια ότι οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση συμφωνούν σε όλους τους τομείς. Απεναντίας, έχουμε συνάψει ελάχιστες εμπορικές συμφωνίες, υπάρχει κίνδυνος προσανατολισμού σε διμερείς διευθετήσεις, ενώ είναι επίσης πιθανό να μην συνεχίσουν οι ΗΠΑ να συμμετέχουν στον αναπτυξιακό γύρο της Ντόχα. Ως εκ τούτου, πρέπει να συζητήσουμε τα κρισιμότερα θέματα, ευελπιστώ δε ότι το ΔΟΣ θα προτείνει ορισμένα νέα μέτρα στήριξης για την αναζωογόνηση του διεθνούς εμπορίου.
Jan Philipp Albrecht (Verts/ALE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να θίξω εκ νέου μια από τις πτυχές της διατλαντικής συνεργασίας στο πεδίο της αστυνόμευσης και της δικαιοσύνης που αφορά το SWIFT, το οποίο έχει ήδη αναφερθεί, με άλλα λόγια τη διαβίβαση τραπεζικών πληροφοριών από το σύστημα SWIFT στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Φρονώ ότι δεν πρέπει να λησμονούμε, στις συζητήσεις για το θέμα αυτό, ότι το Συμβούλιο έχει αναθέσει στον εαυτό του μια εντολή για τις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ σχετικά με τη διαβίβαση προσωπικών δεδομένων. Πρέπει να υπενθυμίσουμε στο Συμβούλιο να τηρήσει τους όρους αυτής της εντολής στις διαπραγματεύσεις του με τις ΗΠΑ. Ανησυχώ ιδιαίτερα ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα πιεστεί να δεχτεί τις απαιτήσεις των ΗΠΑ και να αγνοήσει τα ευρωπαϊκά πρότυπα προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
Φρονώ ότι κάτι τέτοιο θα έστελνε λανθασμένα μηνύματα, δεδομένου ιδίως ότι θα υπάρξουν πολλοί τομείς στους οποίους το επίπεδο προστασίας των δεδομένων θα εναρμονιστεί το προσεχές έτος, βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας, σε οργανισμούς όπως η Europol και η Eurojust, κ.ά. Εκτιμώ ότι, αντιθέτως, θα στείλουμε το κατάλληλο μήνυμα αν το Συμβούλιο και η Επιτροπή εμείνουν στα πρότυπα προστασίας των δεδομένων και τα υπερασπιστούν έναντι των απαιτήσεων των ΗΠΑ, ή αν επιμείνουν σε αναβολή των σχετικών αποφάσεων.
Zoltán Balczó (NI). – (HU) Σε μια Λευκή Βίβλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είχε εκδοθεί το 1996 διάβασα τα ακόλουθα: τις προσεχείς δεκαετίες αναμένεται μια σκληρή μάχη μεταξύ της Ευρώπης, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ιαπωνίας και των αναδυόμενων χωρών της Ασίας. Ευτυχώς, η μάχη αυτή δεν διεξάγεται με όπλα, αλλά εκδηλώνεται κυρίως στο οικονομικό πεδίο. Η Ευρώπη πρέπει να υπερασπίσει με σθένος τα συμφέροντά της. Ο Πρόεδρος Giscard d’Estaing, ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης, ο ηγέτης μιας κυβέρνησης που κατάρτισε ένα αποτυχημένο Σύνταγμα, δήλωσε ότι η Ευρώπη δεν πρέπει να είναι αντίπαλος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά αξιόπιστος εταίρος τους. Αυτό έχει καίρια σημασία για την επιτυχία της συνόδου κορυφής μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ. Πρέπει να αγωνιστούμε υπέρ της εταιρικής σχέσης, εάν όμως το μόνο μέλημά μας είναι να πείσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες να μας αντιμετωπίσουν ως εταίρο, και δεν επιλέξουμε να συγκρουστούμε χάριν των συμφερόντων του πληθυσμού της Ευρώπης, δεν πρόκειται να σημειώσουμε επιτυχίες στα σημαντικά ζητήματα.
Cecilia Malmström, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. – (SV) Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ όλες και όλους τους βουλευτές για τη συνεισφορά τους σε αυτή τη συζήτηση. Επικρατεί ευρεία συναίνεση ως προς τη σπουδαιότητα της εμβάθυνσης της συνεργασίας μας με την αμερικανική κυβέρνηση και της επικείμενης συνόδου κορυφής. Χαίρομαι ιδιαίτερα που η αμερικανική κυβέρνηση επιδεικνύει τόσο έντονο ενδιαφέρον για την εμβάθυνση και ανάπτυξη των σχέσεών μας. Πιστεύω ότι έχουμε προετοιμαστεί κατάλληλα και ότι είμαστε σε θέση να πραγματοποιήσουμε ορισμένα πολύ σημαντικά βήματα. Αντιμετωπίζουμε μια σειρά από κοινά προβλήματα με τον εταίρο μας, τις ΗΠΑ, είναι λοιπόν εύλογο να αναζητήσουμε και κοινές λύσεις.
Εκτιμώ ότι θα μπορέσουμε να σημειώσουμε πρόοδο ως προς το κλίμα, την οικονομική κρίση και τον γύρο της Ντόχα –και θα τονίσουμε εκ νέου πόσο σημαντικό είναι να ολοκληρωθεί αυτός ο γύρος– και ότι θα προωθήσουμε ορισμένες εξαιρετικά σημαντικές διαδικασίες στον τομέα της νομοθεσίας. Η οικονομική εταιρική σχέση θεωρούμε ότι μας προσφέρει ένα ιδιαίτερα σημαντικό φόρουμ συνεργασίας. Αντιλαμβανόμαστε επίσης την ανάγκη να συζητηθούν σημαντικά θέματα περιφερειακού ενδιαφέροντος – όπως λόγου χάρη το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και η Μέση Ανατολή.
Μου απευθύνθηκαν ελάχιστα συγκεκριμένα ερωτήματα. Ως προς το θέμα των θεωρήσεων που έθιξε η κ. Ludford, τόσο το Συμβούλιο όσο και η Επιτροπή κάνουν ό,τι μπορούν για να διασφαλίσουν ότι οι μετακινήσεις χωρίς θεώρηση θα ισχύουν για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Είναι λυπηρό το ότι δεν έχει επιτευχθεί ακόμη κάτι τέτοιο, όμως συνεχίζουμε να καταβάλλουμε πολύ έντονες προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση.
Όσον αφορά τον λεγόμενο φόρο Τόμπιν, γνωρίζω ότι αρκετοί βουλευτές του ΕΚ υποστηρίζουν ένθερμα ένα τέτοιο μέτρο. Θα αναφέρω απλώς το εξής: ο φόρος Τόμπιν μπορεί να λειτουργήσει μόνον εάν ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο και υπόκειται στον έλεγχο διεθνών εποπτικών οργάνων – διαφορετικά, θα λειτουργήσει απλώς ως ένα ακόμη μέσο προστατευτισμού. Επί του παρόντος δεν υφίσταται καμία απολύτως βάση για διεθνή, παγκόσμια συμφωνία για την επιβολή φόρου Τόμπιν και ως εκ τούτου η Προεδρία δεν πρόκειται να προωθήσει τίποτε αντίστοιχο. Θέλω να είμαι σαφής ως προς αυτό.
Όσον αφορά τα στοιχεία από το σύστημα SWIFT, συμφωνούμε με την κυβέρνηση των ΗΠΑ για τη σημασία της ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με τις μεταφορές κεφαλαίων. Αυτό έχει ιδιαίτερη αξία στο πλαίσιο της καταπολέμησης του διασυνοριακού εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Τώρα χρειαζόμαστε μια νέα συμφωνία, καθώς η βελγική εταιρεία SWIFT μετακινείται στην Ευρώπη, όμως και οι δύο πλευρές επιθυμούμε να διατηρήσουμε το πρόγραμμα προκειμένου να εμποδίσουμε τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.
Στο μεταβατικό στάδιο, πρέπει να καταλήξουμε σε μια συμφωνία η οποία θα μπορεί να ισχύσει για σύντομο χρονικό διάστημα μέχρις ότου τεθεί σε ισχύ η νέα Συνθήκη της Λισαβόνας. Το θέμα αυτό έχει εξεταστεί από εμπειρογνώμονες, όπως από τον γάλλο δικαστή κ. Jean-Louis Bruguyére, στον οποίο η ΕΕ ανέθεσε να ελέγξει το σύστημα οικονομικού εντοπισμού τρομοκρατών (TFTP). Ο κ. Bruguyére διαπίστωσε ότι οι απαιτήσεις περί ασφάλειας δικαίου και προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στην υφιστάμενη συμφωνία είναι επαρκείς. Η πιο μόνιμη συμφωνία, και αφού τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, θα δίνει ενδεχομένως την ευκαιρία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αναλάβει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση του νέου καθεστώτος.
Η συνάντηση της προσεχούς εβδομάδας είναι πολύ σημαντική, δεν παύει όμως να είναι μια απλή συνάντηση. Εκτιμώ ότι μπορούμε να σημειώσουμε πρόοδο, να επιλύσουμε ορισμένα ζητήματα και να προωθήσουμε ορισμένες σημαντικές διαδικασίες σχετικά με αυτά τα ζητήματα τα οποία απασχολούν εξίσου και τις δύο πλευρές και τα οποία πρέπει να διευθετήσουμε στο πλαίσιο μιας στενής και στρατηγικής εταιρικής σχέσης με την αμερικανική κυβέρνηση. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την έντονη στήριξη που παρέχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις προσπάθειες του Συμβουλίου και της Επιτροπής. Εννοείται ότι θα σας μεταφέρω τα αποτελέσματα την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε στη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες.
Benita Ferrero-Waldner, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω καταρχάς να δηλώσω ότι συμφωνώ με την άποψη του κ. James Elles σχετικά με την ανάγκη για ευρύτερο στρατηγικό διάλογο με έναν σημαντικό στρατηγικό εταίρο μας. Αυτός είναι άλλωστε και ο δικός μας στόχος.
Όπως προανέφερα, επιδιώκουμε τη συνεργασία με σκοπό την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας, οπότε τα θέματα που άπτονται των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών υποθέσεων θα βρίσκονται στην κορυφαία θέση της ημερήσιας διάταξής μας. Υπήρξαμε μια από τις κινητήριες δυνάμεις που στήριξαν την ενεργοποίηση της διαδικασίας της συνόδου κορυφής της G20, η οποία, όπως γνωρίζετε, αναβαθμίστηκε σε επίπεδο ηγετών τον περασμένο Νοέμβριο κατόπιν πρωτοβουλίας του Προέδρου Barroso και του Προέδρου Sarkozy, όμως δεν είμαστε ο μόνος απαραίτητος διεθνής παράγοντας.
Η σύνοδος κορυφής της G20 στο Πίτσμπουργκ υπήρξε επίσης επιτυχής κατά το ότι προσέφερε μια πλατφόρμα ευέλικτου μακροοικονομικού συντονισμού, δεδομένου ότι αναζητούμε επίσης στρατηγικές εξόδου προκειμένου να περιστείλουμε σταδιακά τις άμεσες πολιτικές μας παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα συμφωνούν ότι αυτό θα απαιτήσει διαφορετικές προσεγγίσεις από τους επιμέρους εμπλεκόμενους, ανάλογα με τις αντίστοιχες οικονομικές συνθήκες. Ενόψει της τρέχουσας παγκόσμιας οικονομικής κατάστασης, είναι αναμενόμενο οι ηγέτες να συζητούν επίσης δυνητικούς τρόπους εξόδου από την κρίση, προώθησης της μεγέθυνσης και δημιουργίας θέσεων εργασίας, ενώ ιδιαίτερη σημασία θα δοθεί στο ζήτημα της ρύθμισης των χρηματοοικονομικών αγορών.
Θεωρούμε αναγκαίο να διασφαλιστεί η ταχεία θέσπιση ενός συστήματος μακροπροληπτικής εποπτείας που θα συντονίζεται σε διεθνές επίπεδο και θα στηρίζεται σε στενή συνεργασία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το Συμβούλιο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας.
Στον τραπεζικό τομέα, πρέπει να υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις του Λονδίνου και του Πίτσμπουργκ για περισσότερα και καλύτερης ποιότητας κεφάλαια και αυστηρότερους προληπτικούς κανόνες που θα διέπουν με συνεκτικό τρόπο τη λειτουργία των διαφόρων χρηματοοικονομικών κέντρων. Πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειες για την εφαρμογή αποτελεσματικών διεθνών πολιτικών σύγκλισης σχετικά με τη διαχείριση κρίσεων και τη λειτουργία συστημικώς σημαντικών χρηματοοικονομικών οργάνων.
Πρέπει επίσης να επιτύχουμε μια ενιαία δέσμη διεθνών προτύπων δημοσιονομικής διαχείρισης υψηλής ποιότητας για τη διαχείριση των χρηματοοικονομικών μέσων έως τα τέλη του 2010, προσβλέπουμε δε σε πλήρη σύγκλιση έως τον Ιούνιο του 2011.
Ως προς το θέμα της αλλαγής του κλίματος, πραγματοποιήσαμε μια πρώτη ανταλλαγή απόψεων με τον Πρόεδρο Ομπάμα στην Πράγα. Ήμουν παρούσα σε αυτή την ανταλλαγή, και ασκήσαμε πίεση στις Ηνωμένες Πολιτείες να δραστηριοποιηθούν περισσότερο για την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος, γνωρίζουμε όμως ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα διαχειρίζεται συγχρόνως μια πολύ δύσκολη διαδικασία στο Κογκρέσο και τη Γερουσία σχετικά με το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Νομίζω λοιπόν ότι θα χρειαστεί να του ασκήσουμε ακόμη περισσότερη πίεση προκειμένου να εντείνει τις προσπάθειες για την επίτευξη συγκεκριμένων, δεσμευτικών ρυθμίσεων στην Κοπεγχάγη, ενόψει της ενασχόλησής του με την εσωτερική πολιτική ημερήσια διάταξη της χώρας του.
Όσον αφορά το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο (ΔΟΣ), πρόκειται για έναν πολύ σημαντικό νέο μηχανισμό, ή επανενεργοποιημένο μηχανισμό, για την επεξεργασία όλων των θεμάτων που άπτονται της ελευθερίας των αγορών και των εμπορικών φραγμών. Θέλουμε να άρουμε όλα αυτά τα εμπόδια, και αυτός είναι ο απώτερος στόχος του ΔΟΣ. Αυτό διευκρινίστηκε στη συμφωνία πλαίσιο της 30ής Απριλίου 2007 σχετικά με το ΔΟΣ. Ασφαλώς, γνωρίζω τις διαφορετικές αντιλήψεις που εκφράζονται τελευταία – όπως η δημιουργία μιας ενοποιημένης διατλαντικής αγοράς έως το 2015 μέσω της κατάργησης των υφιστάμενων φραγμών στην οικονομική ολοκλήρωση: η λεγόμενη έκθεση Millαn Mon. Αναμφίβολα πρέπει να επιδιώξουμε την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ φιλοδοξιών και ρεαλισμού, γι’ αυτό άλλωστε επεξεργαζόμαστε μεσοπρόθεσμους στόχους προτεραιότητας για το ΔΟΣ.
Ως προς το ζήτημα των φραγμών, γνωρίζουμε ήδη ότι εσείς οι εκπρόσωποι του Κοινοβουλίου επιθυμείτε την εκπόνηση μιας μελέτης, και χαιρετίζουμε την υποστήριξή σας προς αυτή τη μελέτη. Μια τέτοια μελέτη θα ήταν σημαντική για την καθοδήγηση της μελλοντικής δραστηριότητας του ΔΟΣ. Η μελέτη δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, όμως βρίσκεται σε εξέλιξη, και απομένουν ακόμη ορισμένες τεχνικές πτυχές που πρέπει να αποσαφηνιστούν πριν να είναι έτοιμο το κείμενο προς δημοσίευση. Η Επίτροπος Ashton θα χειριστεί το συγκεκριμένο θέμα, και οπωσδήποτε θα μεταφέρω το ενδιαφέρον του Κοινοβουλίου.
Επιτρέψτε μου επίσης να επισημάνω, καθόσον το θέμα εθίγη στη συζήτηση, ότι η δράση του Συμβουλίου Ενέργειας δεν θα επικαλύπτεται με τις αρμοδιότητες του ΔΟΣ. Οι ημερήσιες διατάξεις των δύο οργάνων θα είναι συμπληρωματικές. Είναι σαφές ότι τα θέματα ασφάλειας θα εξετάζονται στο Συμβούλιο Ενέργειας, ενώ τα θέματα που άπτονται του ρυθμιστικού πλαισίου θα απασχολούν το TECH. Η δραστηριότητα του Συμβουλίου Ενέργειας εστιάζεται στις νέες τεχνολογίες και την ενεργειακή ασφάλεια.
Λίγα λόγια για το SWIFT και ορισμένα θέματα γενικών νομικών υπηρεσιών που εθίγησαν στη συζήτηση. Η συμφωνία SWIFT είναι αναγκαία δεδομένου ότι ορίζει συγκεκριμένες διασφαλίσεις για τα προσωπικά δεδομένα. Αυτό είναι ξεκάθαρο, και η συμφωνία αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής αποβλέπει επίσης σε παρόμοιες διασφαλίσεις.
Πρέπει δε να γίνει γνωστό ότι αυτή η συμφωνία αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής βρίσκεται στο επίκεντρο της συμφωνίας SWIFT, ενώ όλα τα αιτήματα των ΗΠΑ υπόκεινται σε έγκριση δικαστικής αρχής της ΕΕ στο πλαίσιο αυτού του συστήματος, οπότε πρέπει να συνεχίσουμε τις συναφείς προσπάθειές μας.
Ως προς το θέμα του ηλεκτρονικού συστήματος άδειας ταξιδίου (ESTA), εκδώσαμε μια προκαταρκτική αξιολόγηση η οποία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, βάσει του ενδιάμεσου τελικού κανονισμού, το ESTA δεν είναι ισοδύναμο με τη διαδικασία χορήγησης θεώρησης Σένγκεν όπως ορίζεται στις κοινές προξενικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Παρ’ όλα αυτά, θα εκπονήσουμε μια τελική αξιολόγηση όταν δημοσιευθεί ο τελικός κανονισμός του ESTA, και η εν λόγω αξιολόγηση θα πραγματεύεται επίσης το θέμα του τέλους χρήσης του ESTA, εφόσον όντως θεσπιστεί ένα τέτοιο τέλος. Όπως καταλαβαίνετε, διαφωνούμε με την επιβολή τέτοιου είδους τέλους.
Μια τελευταία απάντηση σχετικά με την τρομοκρατία. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της συνόδου κορυφής, συζητούμε με τις ΗΠΑ για το πώς μπορούμε να προωθήσουμε τη στενότερη συνεργασία μας στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας, ιδίως ενόψει του σχεδίου κλεισίματος του Γκουαντάναμο.
Η ανάγκη διασφάλισης του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι απαραίτητο στοιχείο αυτής της συνεργασίας. Η σύναψη των Συνθηκών αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής θα μας βοηθήσει να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση. Ως εκ τούτου, θα συνεργαστούμε επίσης για την πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης, περιλαμβανομένης της κατάχρησης του Διαδικτύου.
Όπως αντιλαμβάνεστε, έχει τεθεί προς συζήτηση ένα ευρύτατο φάσμα θεμάτων. Έχουμε συζητήσει όλα τα πολιτικά ζητήματα και στο παρελθόν, συμφωνώ όμως με την άποψη της Προεδρίας του Συμβουλίου ότι, αν και η συγκεκριμένη σύνοδος κορυφής είναι σημαντική, δεν παύει να είναι μια απλή συνεδρίαση διάρκειας λίγων ωρών. Δεν θα διευθετηθούν τα πάντα σε μία και μόνη συνεδρίαση, όμως θα αποτελέσει ένα πολύ καλό σημείο επανεκκίνησης της συνεργασίας μας.
Πρόεδρος. – Έχω λάβει έξι προτάσεις ψηφίσματος(1), οι οποίες κατατέθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 110, παράγραφος 2, του κανονισμού.
Η συζήτηση έληξε.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη, 22 Οκτωβρίου 2009.
Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)
Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η διάσκεψη κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ τον Νοέμβριο πρόκειται να ενισχύσει τη διατλαντική εταιρική σχέση και να προωθήσει τον διάλογο μεταξύ των δύο μεγάλων δυνάμεων. Οι μεταξύ τους σχέσεις πρέπει να στηρίζονται στις κοινές αξίες και τους κοινούς στόχους μας, ενώ η ακόμα στενότερη συνεργασία είναι προς το κοινό συμφέρον και όφελος.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αναλάβουν ζωτικό ρόλο στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Εν προκειμένω, έχει πραγματοποιηθεί σειρά κοινών δεσμεύσεων όσον αφορά την καταπολέμηση των δυσμενών επιπτώσεων της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη. Σε ό,τι αφορά την Ευρώπη, μια βιώσιμη, πρακτική λύση για την προστασία του περιβάλλοντος είναι να τεθεί σε λειτουργία ο πλωτός άξονας Ρήνου-Μάιν-Δούναβη, ο οποίος συνδέει απευθείας τους λιμένες του Ρότερνταμ και της Κωνστάντζας.
Η χρησιμοποίηση της εσωτερικής ναυσιπλοΐας ως επιλογής θα επιφέρει πολλά οικονομικά οφέλη και θα συμβάλει επίσης στη μείωση της ηχορύπανσης και των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η χρήση αυτού του άξονα και η αύξηση του κύρους του θα καταστήσει φθηνότερη, ασφαλέστερη και αποτελεσματικότερη τη μεταφορά αγαθών όσον αφορά τη χρήση ενεργειακών πόρων.
Συμπληρωματικά προς τις πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος θα μπορούσαν να λειτουργήσουν μέτρα στήριξης της διηπειρωτικής κινητικότητας και των διεθνών διασυνδέσεων, παρέχοντας παράλληλα προστασία και ασφάλεια στα ευρωπαϊκά προϊόντα και τους ευρωπαίους πολίτες.
Tunne Kelam (PPE), γραπτώς. – (EN) Με την επικείμενη έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, η ραγδαία πρόοδος της διατλαντικής εταιρικής σχέσης μεταξύ των δύο μεγαλύτερων δημοκρατικών και οικονομικών οντοτήτων θα αποκτήσει αυξημένη σημασία. Τόσο η ΕΕ όσο και οι ΗΠΑ εξακολουθούν να αποτελούν βασικούς παράγοντες του διεθνούς εμπορίου και παράγοντες σταθερότητας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί ηγετική δύναμη για την προώθηση της διατλαντικής συνεργασίας, έχοντας προτείνει στο πλαίσιο των ψηφισμάτων του τη δημιουργία μιας διατλαντικής ελεύθερης αγοράς, καθώς επίσης καθιερώνοντας νέες δομές στενότερων πολιτικών και διακοινοβουλευτικών σχέσεων. Το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο έχει μέχρι στιγμής επιτελέσει ικανοποιητικό έργο. Ελπίζω στο προσεχές μέλλον να μπορέσουμε να βρούμε λύσεις για την υπέρβαση των ρυθμιστικών φραγμών μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ. Ο ρόλος των νομοθετικών αρχών σε αυτήν τη σχέση πρόκειται να είναι σημαντικός. Οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι πρόθυμοι και έτοιμοι να συμβάλουν πλήρως στις διαδικασίες του ΔΟΣ.
Πρέπει να παροτρύνουμε το Κογκρέσο των ΗΠΑ να δεσμευθεί για τακτικό Διατλαντικό Διάλογο των Νομοθετών και, συνεπώς, για ενεργή συμμετοχή στο ΔΟΣ. Θα ήθελα να ρωτήσω την Επιτροπή και το Συμβούλιο ποια συνέχεια δόθηκε στα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και, παράλληλα, να παροτρύνω και τα δύο όργανα να εργαστούν δυναμικά για την υλοποίηση μιας διατλαντικής ελεύθερης αγοράς.
Alan Kelly (S&D), γραπτώς. – (EN) Οι σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν πάντα ισχυρές. Κατά τη διάρκεια των μεταπολεμικών χρόνων η κατακερματισμένη Ευρώπη κατάφερε να αναδιοργανωθεί και να αναπτυχθεί χάρη στην αμερικανική βοήθεια. Σήμερα ο πλανήτης έχει έρθει εκ νέου αντιμέτωπος με την κρίση και η διατήρηση αυτού του δεσμού και η συνεργασία για την επίλυση των προβλημάτων που ταλανίζουν την παγκόσμια οικονομία είναι πιο σημαντική από ποτέ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να διαδραματίσουν στρατηγικό ρόλο στη διαδικασία ανάκαμψης. Το συνδυασμένο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν μας αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ διατηρούμε την ισχυρότερη διμερή εμπορική σχέση παγκοσμίως, η οποία αντιστοιχεί σχεδόν στο 40% του παγκόσμιου εμπορίου. Ωστόσο, είναι αναγκαίες περαιτέρω εξελίξεις για την αποτελεσματική εξάλειψη της οικονομικής κρίσης. Το Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο έθεσε τον εσωτερικό στόχο μιας ολοκληρωμένης διατλαντικής αγοράς έως το 2015, ο οποίος πρόκειται να επιτευχθεί με τη μείωση των φραγμών στο εμπόριο. Εάν ο εν λόγω στόχος επιτευχθεί, η οικονομική ανάπτυξη μπορεί να ξεκινήσει εκ νέου, σημαίνοντας την εκκίνηση της διαδικασίας ανάκαμψης. Ο κίνδυνος περαιτέρω πιστωτικής κρίσης δεν έχει ξεπεραστεί. Για την αποφυγή νέας οικονομικής κατάρρευσης και ανεργίας, η ΕΚ πρέπει να διασφαλίσει τη θέσπιση συντονισμένων οικονομικών πολιτικών και στους δύο τομείς.
Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Εξυπακούεται ότι η οικονομική σχέση μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ πρέπει να διατηρηθεί. Ωστόσο, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επιτρέψουμε στις ΗΠΑ να μονοπωλήσουν την Ευρώπη από οικονομική άποψη. Αντιθέτως, πρέπει να μάθουμε από τα διδάγματα της οικονομικής κρίσης, η οποία προήλθε από την έλλειψη εποπτείας στις χρηματοπιστωτικές αγορές των ΗΠΑ. Η Ευρώπη οφείλει να διατηρήσει την οικονομική ανεξαρτησία της και να βρει τη δική της διέξοδο στην κρίση, ιδίως καθώς αυτήν τη στιγμή που μιλάμε καταβάλλονται μπόνους δισεκατομμυρίων δολαρίων στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Συνεπώς, ζητώ την ενίσχυση της ευρωπαϊκής θέσης στο Διατλαντικό Οικονομικό Συμβούλιο. Κατά τη διάρκεια της διάσκεψης κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ στην Πράγα τον Απρίλιο του 2009, ο πρόεδρος Ομπάμα άσκησε πιέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να προσφέρει στην Τουρκία καθεστώς πλήρους μέλους στο προσεχές μέλλον, υποστηρίζοντας ότι η ΕΕ θα συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση με τον ισλαμικό κόσμο. Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ στηρίζουν τον στρατηγικό τους σύμμαχο στο NATO (ώστε η Τουρκία να αφήσει ελεύθερο το πεδίο στον Ράσμουσεν να γίνει Γενικός Γραμματέας του NATO) δεν πρέπει να οδηγήσει στην επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων για το καθεστώς πλήρους μέλους. Παρά την αμερικανική στήριξη, η Τουρκία δεν θα αποτελέσει κατάλληλο υποψήφιο μέλος προς ένταξη, επειδή δεν έχει παρουσιάσει σημάδια μείωσης των τεράστιων πολιτιστικών, γεωγραφικών, οικονομικών και πολιτικών διαφορών. Η ΕΕ πρέπει να λάβει ξεκάθαρη θέση σε αυτό το ζήτημα όσον αφορά τις ΗΠΑ.
Richard Seeber (PPE), γραπτώς. – (DE) Υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης και των προετοιμασιών για τη διάσκεψη της Κοπεγχάγης για το κλίμα, είναι σημαντικό να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία της συνόδου του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου για την περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ. Στον τομέα του περιβάλλοντος είναι απαραίτητο να συζητηθούν ιδίως νέα είδη τροφίμων. Οι δυνατότητες και προοπτικές της νανοτεχνολογίας αποτελούν επίσης σχετικό θέμα. Πρέπει σίγουρα να διεξαχθούν ανοικτές συζητήσεις όσον αφορά τη γενετική μηχανική και την κλωνοποίηση των ζώων. Η Ευρώπη δεν πρέπει να φοβάται να εξηγήσει με σαφήνεια στους εμπορικούς της εταίρους τις ανησυχίες ορισμένων κρατών μελών. Στον τομέα των χημικών και τοξικών ουσιών πρέπει να εργαστούμε για την επίτευξη υψηλών προτύπων προστασίας και καλύτερου συντονισμού. Το γεγονός αυτό δεν θα διευκολύνει μόνο τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις, αλλά επίσης θα εγγυηθεί ιδίως την προστασία των ευρωπαίων καταναλωτών κατά των τοξικών ουσιών στο περιβάλλον και στα προϊόντα που χρησιμοποιούν. Οι εποικοδομητικές συζητήσεις θα συμβάλουν στη διατήρηση της ιδιαίτερης σχέσης μεταξύ της ΕΕ και των ΗΠΑ.
Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είναι θετικό το γεγονός ότι το ψήφισμα για την προετοιμασία της συνόδου του Διατλαντικού Οικονομικού Συμβουλίου και της διάσκεψης κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ (2 και 3 Νοεμβρίου 2009) ζητά, στη σελίδα 17, από τις Ηνωμένες Πολιτείες την ίση μεταχείριση των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη συμμετοχή όλων των κρατών μελών της ΕΕ στο πρόγραμμα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης.
Είναι πλέον καιρός οι εκκλήσεις του Κοινοβουλίου, οι προσπάθειες της Επιτροπής και των κρατών μελών, τα οποία υφίστανται διακρίσεις στο θέμα της θεώρησης εισόδου, να αποφέρουν καρπούς. Διαφορετικά, θα χρειαστεί να ληφθούν δραστικά μέτρα και να εισαχθεί η απαίτηση θεώρησης εισόδου για τους πολίτες των ΗΠΑ. Έχει, επιτέλους, έρθει η ώρα να τεθεί τέλος σε αυτό το μονόπλευρο πλεονέκτημα, το οποίο απολαμβάνουν οι ΗΠΑ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν πρέπει να ανέχεται την αμερικανική διάκριση έναντι των ευρωπαίων πολιτών λόγω της ιθαγένειάς τους. Η θέση του Κοινοβουλίου σε αυτό το ζήτημα είναι ακόμα πιο σημαντική, διότι δεν κατανοούν όλες οι κυβερνήσεις των κρατών μελών την αναγκαιότητα εφαρμογής της αρχής αμοιβαιότητας των θεωρήσεων. Μια από αυτές είναι η κυβέρνηση της Πολωνίας. Η θέση των πολιτών είναι τελείως διαφορετική. Ποσοστό μεγαλύτερο από το 61% των Πολωνών στηρίζουν την εφαρμογή θεωρήσεων εισόδου για τους πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών. Σε δημοσκόπηση μέσω Διαδικτύου, το ποσοστό των ερωτώμενων που δήλωσαν υπέρ αυτού του μέτρου ήταν 96%.
Πιστεύω ότι η επικείμενη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ θα αποτελέσει σημείο καμπής, τουλάχιστον όσον αφορά την πολιτική θεωρήσεων, και ότι με το νέο έτος, 2010, οι πολίτες όλων των κρατών μελών της ΕΕ θα μπορούν να ταξιδεύουν κανονικά. Με άλλα λόγια, ελπίζω να απολαμβάνουν την ίδια ελευθερία με όλους τους πολίτες των ΗΠΑ, οι οποίοι μπορούν να ταξιδεύουν σε όποια χώρα της ΕΕ επιθυμούν.