Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση επτά προτάσεων ψηφίσματος για το Ιράν.
Ana Gomes, συντάκτρια. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, το Ιράν χαρακτηρίζεται από γλωσσική, θρησκευτική, εθνοτική και πολιτική πολυμορφία. Η σιιτική πλειοψηφία συμβιώνει με Σουνίτες, οπαδούς του Ζωροάστρη, Χριστιανούς, Εβραίους και Μπαχάι. Η περσική πλειοψηφία μοιράζεται τη χώρα με αναρίθμητες εθνοτικές μειονότητες, που αντιστοιχούν στο ήμισυ περίπου του πληθυσμού: Αζέρους, Άραβες, Κούρδους, Βαλούχους και άλλους. Οι πόλεις ξεχειλίζουν από μια σύγχρονη μεσαία τάξη και νέους ανθρώπους έτοιμους να ζήσουν στο Ιράν του 21ου αιώνα . Όλες αυτές οι έντονες ζυμώσεις και η πολυπλοκότητα τρομάζουν το καθεστώς, που θα προτιμούσε ένα απλό Ιράν: απλό όσον αφορά τον θρησκευτικό φανατισμό, την απομόνωση της χώρας και απλό όσον αφορά μια κοινή γνώμη που εκφοβίζεται μέσω βίαιης καταστολής.
Αυτό το ψήφισμα περιγράφει τη συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υφίστανται οι Ιρανοί στην ίδια τους τη χώρα, περιλαμβανομένης της συχνής εφαρμογής της θανατικής ποινής, ακόμη και κατά παιδιών, τον λιθοβολισμό ανδρών και γυναικών, τους εκτεταμένους περιορισμούς στην ελευθερία της έκφρασης και τις διώξεις σε βάρος των θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων. Με αυτό το ψήφισμα, το Κοινοβούλιο στέλνει δύο διακριτά μηνύματα. Το πρώτο είναι για τον λαό του Ιράν: η Ευρώπη βλέπει στους Ιρανούς και ιδιαίτερα στη νεολαία τους την ελπίδα για ένα μέλλον στο οποίο η χώρα τους θα αγκαλιάσει τη δημοκρατία και την ελευθερία και θα αναλάβει σημαντικό ρόλο στην περιοχή, όπως της αρμόζει. Το δεύτερο είναι για το ιρανικό καθεστώς: του λέμε ότι το Ιράν δεν θα μπορέσει ποτέ να επωφεληθεί του αναμφισβήτητου δυναμικού του για όσο διάστημα η βία και ο σκοταδισμός θα παραμένουν τα κύρια χαρακτηριστικά ενός πολιτικού καθεστώτος που μόνο κατ’ επίφαση σέβεται τις αξίες της δικαιοσύνης και της ειρήνης και που συνεχίζει να καταπιέζει βάναυσα τον λαό του.
Marietje Schaake, συντάκτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κάθε κυβέρνηση αντλεί τη νομιμοποίησή της από την μέριμνα για την ευημερία των πολιτών της. Κάθε καθεστώς που παραλείπει αυτή την κατεξοχήν βασική ευθύνη του χάνει τη νομιμοποίησή του ενώπιον της διεθνούς κοινότητας.
Η τρέχουσα εκούσια απομόνωση οδηγεί στην καταστροφή στο Ιράν και είναι μεταδοτική στις γειτονικές χώρες και στον υπόλοιπο κόσμο. Δεν μπορούμε να στεκόμαστε απαθείς και να παρακολουθούμε τον απαγχονισμό μικροπαραβατών, τον βιασμό ανθρώπων και την άσκηση αυθαίρετης βίας από το ίδιο το καθεστώς σε βάρος των πολιτών του. Ορθωνόμαστε εδώ για να επαναβεβαιώσουμε ότι δεν μπορεί και δεν θα υπάρξει ατιμωρησία για εκείνους που είναι ένοχοι για τη διάπραξη εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και ότι θα συνεχίσουμε να συμπαραστεκόμαστε στον ιρανικό λαό, καθώς αυτός ασκεί το δικαίωμά του στην ελευθερία του λόγου και στην ειρηνική διαμαρτυρία για ελευθερία και δημοκρατία.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ευθύνη να κρατήσει αυτά τα οικουμενικά δικαιώματα στην ημερήσια διάταξη, ακόμη και όταν συζητούνται εμπορικά συμφέροντα ή το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Μόνο όταν το ιρανικό καθεστώς κερδίσει τη νομιμοποίηση στα μάτια των πολιτών του θα μπορέσει να αποτελέσει αξιόπιστο παράγοντα της διεθνούς κοινότητας.
Tunne Kelam, συντάκτης. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτή η κατάσταση έχει τις ρίζες της σε μια πολύ ειδική ιερατική δικτατορία, που είναι περιώνυμη για την ασύστολη καταπίεση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών. Η κατάσταση μάλιστα επιδεινώθηκε μετά τις εκλογές του Ιουνίου. Αυξήθηκαν οι συλλήψεις, τα βασανιστήρια και οι εκτελέσεις ανηλίκων και γυναικών. Μάλιστα, το Ιράν έχει τον υψηλότερο αριθμό εκτελέσεων στον κόσμο μετά την Κίνα.
Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, που δεν περιέχονται στο σχέδιο ψηφίσματος, χθες, το ιρανικό καθεστώς απαγχόνισε πέντε κρατούμενους στη φυλακή Evin της Τεχεράνης, μεταξύ δε αυτών, την Soheila Ghadiri, μια 28χρονη γυναίκα. Είναι η τέταρτη γυναίκα που απαγχονίζεται από το καθεστώς τον τελευταίο μήνα.
Αυτές οι βάρβαρες ποινές ουδόλως σχετίζονται με τα εγκλήματα που εικάζεται ότι διέπραξαν οι κρατούμενοι, αλλά είναι μάλλον μια προσπάθεια για τη δημιουργία ακόμη πιο έντονης ατμόσφαιρας τρόμου στην χώρα, ιδίως μεταξύ των γυναικών και των νέων, που επέδειξαν την αποφασιστικότητά τους για την εγκαθίδρυση δημοκρατίας και την αντίθεσή τους στις εκλογές.
Rui Tavares, συντάκτης. – (PT) Ασχέτως του αριθμού των ατόμων που είναι παρόντα στην αίθουσα, όταν μιλάμε στο Κοινοβούλιο, μιλάμε και εν ονόματι των εκατομμυρίων ανθρώπων στο Ιράν, που ξεχύθηκαν στους δρόμους και έθεσαν σε κίνδυνο τη ζωή και την ασφάλειά τους προκειμένου να διαμαρτυρηθούν κατά των εκλογών, που πιστεύουν ότι ήταν νόθες.
Αυτά τα εκατομμύρια Ιρανών εντός και εκτός της χώρας αναμένουν κάτι από εμάς και, επομένως, το σημείο εκκίνησης δεν μπορεί να είναι άλλο από εκείνο της αλληλεγγύης και της συνεργασίας για να βοηθήσουμε αυτά τα εκατομμύρια Ιρανών, που αγωνίζονται για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και που, θα πρέπει να το επισημάνουμε αυτό, διατρέχουν κινδύνους πολύ μεγαλύτερους από εκείνους που κατά κανόνα φοβάται η διπλωματία.
Θα έλεγα, λοιπόν, ότι το σημείο εκκίνησης δεν μπορεί να είναι κάτι άλλο. Είναι αλήθεια ότι η δυτική πολιτική πολύ συχνά υπήρξε απλουστευτική πολιτική, που έχει άγνοια για το Ιράν. Είναι αλήθεια ότι η Ευρώπη υπερβολικά συχνά αντέδρασε με πολιτικές που αποδείχθηκαν εσφαλμένες σε σχέση με το Ιράν. Είναι αλήθεια ότι πολύ συχνά δεν θέλαμε να αποδεχθούμε ότι το Ιράν θα έπρεπε να χαίρει του σεβασμού της διεθνούς κοινότητας, έναν σεβασμό που ως μεγάλη περιφερειακή δύναμη βεβαίως και επιθυμεί διακαώς.
Όπως το έθεσε ένας εξόριστος ιρανός καλλιτέχνης μετά τις διαδηλώσεις, η Δύση δεν ήθελε την Ισλαμική Δημοκρατία και τώρα πλέον δεν έχουμε καν Δημοκρατία. Παρά ταύτα, τίποτε από όλα αυτά δεν μπορεί να δικαιολογήσει ένα καθεστώς που κατέστειλε την ελευθερία, ένα καταπιεστικό καθεστώς και, τώρα, ένα καθεστώς που βασίζεται σε ολοένα και πιο σαθρά θεμέλια νόθων εκλογών και καταπίεσης του λαού του. Ο ιρανικός λαός προσμένει την αλληλεγγύη και την υποστήριξη του Κοινοβουλίου και αυτά επιδιώκουμε να τα παράσχουμε με αυτό το κείμενο.
Fiorello Provera, συντάκτης. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, γνωρίζουμε για τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες στις οποίες ζουν οι πολίτες της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν.
Γνωρίζουμε την αξιοσημείωτη ανάμειξη της θρησκείας στις πολιτικές αποφάσεις και στην σφαίρα των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το τελευταίο παράδειγμα ήταν η δολοφονία του Behnood Shojaee, ενός νεαρού άνδρα που εκτελέστηκε πρόσφατα μολονότι ήταν ανήλικος την εποχή που διέπραξε το έγκλημα. Αυτό είναι το τελευταίο επεισόδιο σε μια αλυσίδα σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που περιλαμβάνουν την καταστολή πολιτικών αντιφρονούντων, ομοφυλοφίλων, δημοσιογράφων, διανοούμενων και οποιουδήποτε αγωνίζεται για την κοινωνική και πολιτική ανάπτυξη του Ιράν.
Η κατάσταση επιδεινώθηκε στη διάρκεια του καθεστώτος του Mahmoud Ahmadinejad, ο οποίος ξεκίνησε την προεδρία του αρνούμενος επανειλημμένα το Ολοκαύτωμα και το δικαίωμα ύπαρξης του κράτους του Ισραήλ. Από το 2005, ο αριθμός των εκτελέσεων στο Ιράν τετραπλασιάστηκε, το δε Ιράν είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο που εκτελεί ανηλίκους, ένοχους εγκλημάτων. Η συστηματική χρήση βασανιστηρίων στις φυλακές και η χρήση μεσαιωνικών ποινών, όπως ο ακρωτηριασμός και ο λιθοβολισμός, είναι ευρέως γνωστά, το καθεστώς όμως βρίσκεται σε δυσχερή θέση, όπως δείχνουν οι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, που είχαν τη γενναιότητα να διαδηλώσουν στους δρόμους μετά τις τελευταίες εκλογές.
Η νεαρή γυναίκα, η Neda Agha-Soltan, που σκοτώθηκε στον δρόμο καθώς διαδήλωνε για τα δικαιώματά της ως γυναίκας και ως πολίτη, έγινε το σύμβολο όχι μόνο της καταστολής, αλλά και της επιθυμίας για ελευθερία ενός λαού τον οποίο η Ευρώπη πρέπει να βοηθήσει. Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε; Ένας τρόπος είναι με το ευρωπαϊκό μέσο για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου. Μια άλλη απτή πρόταση είναι να δώσουμε σε οδούς και πλατείες των πόλεών μας το όνομα της Neda Agha-Soltan. Αυτό δεν θα τιμούσε μόνο την θυσία της, αλλά και θα επεδείκνυε την αλληλεγγύη μας προς την ιρανική αντιπολίτευση και θα συνέβαλε στην μεγαλύτερη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των ευρωπαίων πολιτών για αυτήν την τόσο σοβαρή κατάσταση. Θα ήθελα να δω μια φωτογραφία της Neda Agha-Soltan δίπλα στην φωτογραφία της Aung San Suu Kyi, που προβάλλεται σε μια πλευρά του κτιρίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες.
Ένα τελευταίο σχόλιο: πώς μπορεί να έχει την παραμικρή αξιοπιστία ο Πρόεδρος Ahmadinejad στις διαπραγματεύσεις για τα πυρηνικά, όταν καταδιώκει και ενεργεί εναντίον του ίδιου του λαού του, ο οποίος απαιτεί περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη ελευθερία και μεγαλύτερο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Struan Stevenson, συντάκτης. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ενόσω συνεδριάζουμε σε αυτή την αίθουσα και διεξάγουμε μεγάλες συζητήσεις, οι δήμιοι στο Ιράν δουλεύουν υπερωριακά. Όπως ακούσαμε από τον Tunne Kelam, χθες απαγχόνισαν άλλα πέντε άτομα, μεταξύ δε αυτών μια νεαρή γυναίκα, την οποία είχαν συγχωρήσει οι γονείς του θύματός της. Επομένως, στην πράξη είχε λάβει συγχώρεση ώστε να μην εκτελεστεί, αλλά ακολούθως απαγχονίστηκε.
Ακολουθούμε όμως μια πολιτική κατευνασμού στην ΕΕ. Μόνο αυτή την εβδομάδα, συμφωνήσαμε να ενθαρρύνουμε τους Ρώσους να εμπλουτίσουν τις ράβδους πυρηνικού καυσίμου για λογαριασμό του Ahmadinejad με αντάλλαγμα να εγγυηθεί ότι θα σταματήσει το δικό του πρόγραμμα εμπλουτισμού ουρανίου. Δεν παρέσχε όμως αυτή την εγγύηση, ούτε επιτρέπει την απρόσκοπτη πρόσβαση των επιθεωρητών για να ελέγξουν τις πυρηνικές του εγκαταστάσεις. Το μόνο που κάνουμε όταν συνεχίζουμε αυτή την πολιτική κατευνασμού είναι να υποστηρίζουμε τους μουλάδες. Πρέπει να επιβάλουμε σκληρές κυρώσεις. Η σκληρή στάση είναι η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν αυτοί οι μουλάδες.
Barbara Lochbihler, συντάκτρια. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, στην αρχή αυτής της περιόδου συνόδου, ο Πρόεδρος Buzek επεσήμανε ότι η κατάργηση της θανατικής ποινής αποτελεί βασικό μέλημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ισχύει για όλες τις περιοχές του κόσμου ότι αυτή η απάνθρωπη και βάρβαρη ποινή πρέπει να καταργηθεί.
Αναφέρθηκε στις εκτελέσεις που πραγματοποιούνται στο Ιράν. Στο ψήφισμα που συζητάμε αναφέρονται ειδικότερα τέσσερις περιπτώσεις επιβολής της θανατικής ποινής. Τα εν λόγω άτομα καταδικάστηκαν σε θάνατο διότι φέρονται να συμμετείχαν στις διαδηλώσεις εναντίον των εκλογών, αλλά όλα τους ήταν ήδη υπό κράτηση το διάστημα που φέρονται να διέπραξαν το αδίκημα. Επομένως, αυτό θα μπορούσε ακόμα να εφεσιβληθεί και πρέπει να παρακολουθούμε αυτές τις υποθέσεις.
Αναφέρθηκε επίσης το γεγονός της εκτέλεσης της θανατικής ποινής σε άτομα που ήταν ανήλικα κατά το διάστημα διάπραξης του αδικήματος. Το Ιράν είναι η μοναδική χώρα, που εξακολουθεί να εκτελεί άτομα, τα οποία ήταν ανήλικα όταν διέπραξαν το αδίκημα. Το Ιράν έχει επικυρώσει το διεθνές σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και τη σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού και, επομένως, υποχρεούται να ψηφίσει εθνικό νόμο που θα απαγορεύει την εκτέλεση ανηλίκων. Έχει κατατεθεί σχέδιο νόμου ενώπιον του ιρανικού κοινοβουλίου και πρέπει να καλέσουμε τους συναδέλφους μας εκεί να κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να πάψει η παρεμπόδιση της ψήφισης αυτού του νομοσχεδίου. Αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό καθήκον.
Για να ολοκληρώσω, θα ήθελα να εκφράσω τον μεγάλο σεβασμό μου προς όλους τους άνδρες και τις γυναίκες στο Ιράν, που διακινδυνεύουν τόσα πολλά, που βγαίνουν στους δρόμους, που επιδίδονται σε διάφορες δραστηριότητες για να ζητήσουν τον σεβασμό των δικαιωμάτων που τους παρέχει το ιρανικό σύνταγμα. Η αποφασιστικότητά τους, η δέσμευσή τους και το θάρρος τους αξίζουν την αμέριστη αλληλεγγύη μας.
Martin Kastler, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, στις 2 Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους η ιρανική αστυνομία εμπόδισε την τελευταία στιγμή έναν άνθρωπο να επιβιβαστεί σε αεροσκάφος. Ο δικηγόρος Abdolfattah Soltani επρόκειτο να λάβει το Διεθνές Βραβείο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα 2009 στη γενέτειρα πόλη μου, τη Νυρεμβέργη, για το θαρραλέο έργο του για λογαριασμό θυμάτων πολιτικών διώξεων. Παρόλο που το διαβατήριό του ίσχυε, οι ιρανικές αρχές αρνήθηκαν χωρίς κανένα νομικό έρεισμα να επιτρέψουν στον κ. Soltani να φύγει από τη χώρα. Επετράπη στην γυναίκα του να φύγει. Ορθώς δήλωσε, και παραθέτω: «Μου προκαλεί πόνο το γεγονός ότι σε μια χώρα που αυτοαποκαλείται θεοκρατία, διαπράττονται ενέργειες που δεν έχουν καμία σχέση με το Θεό».
Το Ιράν δεσμεύεται βάσει του διεθνούς δικαίου, αφού έχει επικυρώσει το σύμφωνο του ΟΗΕ για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, το οποίο ορίζει το ανθρώπινο δικαίωμα ότι ο καθένας θα είναι ελεύθερος να φύγει από οποιαδήποτε χώρα, περιλαμβανομένης της δικής του. Θεωρώ σκανδαλώδες ότι το Ιράν καταπατεί αυτό το δικαίωμα. Επομένως, σας παρωθώ να περιληφθεί η υπόθεση Soltani στο κοινό μας ψήφισμα σήμερα, στο ψήφισμά μας για το Ιράν, ζητώ δε την υποστήριξή σας.
Ryszard Czarnecki, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να κάνω χρήση του χρόνου μου για να εκφράσω την ανησυχία μας για την κατάσταση στο Ιράν και ιδιαίτερα για τα μέλη της ιρανικής αντιπολίτευσης στο στρατόπεδο Ashraf στο Ιράκ, το οποίο αποτελεί σύμβολο αντίστασης για τον λαό στο Ιράν.
Η ιρακινή κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει να δέχεται διαταγές από τους μουλάδες της Τεχεράνης. Το Ιράκ πρέπει να καταλάβει ότι το ιρανικό καθεστώς δεν έχει μέλλον και ότι κρατιέται στην εξουσία μέσω καταστολής και εκτελέσεων. Επομένως, αν το Ιράκ είναι μια κυρίαρχη χώρα, πρέπει να σεβαστεί και να εφαρμόσει το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Απριλίου 2009 για το Ashraf, που καλεί το Ιράκ να σταματήσει κάθε αναγκαστική εκτόπιση ατόμων που διαμένουν στο Ashraf εντός του Ιράκ. Οι μουλάδες της Τεχεράνης θέλουν να καταστραφεί το Ashraf και εμείς στην Ευρώπη πρέπει να υποστηρίξουμε αυτούς τους ανυπεράσπιστους ιρανούς πρόσφυγες. Αποτελεί ηθικό μας χρέος.
Πρέπει να καλέσουμε την Προεδρία της ΕΕ και την Επιτροπή να ζητήσουν από τον ΟΗΕ να εμπλακεί πιο ενεργά αποστέλλοντας εκεί μόνιμη ομάδα –ακόμη και ειρηνευτική δύναμη–για να αποτρέψει περισσότερες επιθέσεις και να αποτρέψει την δια της βίας μετακίνηση αυτών των ανθρώπων σε άλλα μέρη του Ιράκ.
Bastiaan Belder, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, δεν χωρεί αμφιβολία ότι η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν επιδεινώθηκε ραγδαία τους τελευταίους μήνες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτό είναι οι τρέχουσες εξελίξεις στον κατασταλτικό μηχανισμό που παρέχει ο πρόεδρος Ahmadinejad για να καταπνίξει εν τη γενέσει της και την παραμικρή αντίθεση στην κυβέρνησή του, η οποία είναι αμφίβολης νομιμότητας. Οι περιώνυμοι συμμορίτες, γνωστοί ως Μπασίχ, ενσωματώθηκαν πλέον στο ιρανικό Σώμα των Φρουρών της Επανάστασης, άλλη μια σκοτεινή οργάνωση.
Τι περισσότερο μπορεί να καταφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση εν προκειμένω; Η απάντηση είναι: δύο ιδίως πράγματα. Μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, εμείς, ο δυτικός κόσμος, πρέπει να εστιάσουμε σε μεμονωμένες περιπτώσεις σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν (σας παραπέμπω επίσης στο ψήφισμά μας). Σε στενή σύνδεση με αυτό, πρέπει να καταστήσουμε σαφές στην Τεχεράνη ότι αυτές οι παραβιάσεις δεν πρόκειται να γίνουν ανεκτές και ότι θα έχουν σοβαρές συνέπειες.
Όταν υπεισέλθουν εθνικά συμφέροντα –οικονομικής ιδίως φύσης– οι ιρανοί πραγματιστές θα εμφανιστούν με τη δική τους θέληση. Καθώς θα το κάνουν αυτό, μπορεί ακόμα και να επικαλεστούν τον μακαρίτη Αγιατολάχ Χομεϊνί, ιδρυτή της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν. Όταν προέκυψε η ανάγκη, τότε και εκείνος επέλεξε αποφασιστικά να προτάξει το εθνικό συμφέρον έναντι των θρησκευτικών προταγμάτων. Κύριε Επίτροπε, κύριοι εκπρόσωποι του Συμβουλίου, σας παρωθώ να αναζητήσετε τα αδύναμα σημεία των αγιατολάδων, πρωτίστως προς το συμφέρον ενός πιο ανεκτού πλαισίου ζωής για τον ιρανικό λαό και προς το συμφέρον της ασφάλειας του εβραϊκού κράτους του Ισραήλ, χωρίς να λησμονούμε τον αραβικό κόσμο, αλλά ούτε και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Krisztina Morvai (NI). – (HU) Πριν λίγες μέρες, ο Πρόεδρος Barroso ήταν εδώ και τον ρώτησα τι θα μπορούσε να γίνει για να επιλυθεί η κρίση ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διέρχεται ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ουγγαρία, από το φθινόπωρο του 2006. Ανέφερα επανειλημμένα ότι εκατοντάδες άνθρωποι υπέστησαν τόσο βάναυση αστυνομική μεταχείριση ώστε υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς, ενώ αρκετές εκατοντάδες τέθηκαν αυθαίρετα υπό κράτηση και αρκετές εκατοντάδες άνθρωποι υπέστησαν μακρές ποινικές διώξεις για να αποδειχθεί τελικά ότι ήταν αθώοι. Ο Πρόεδρος απάντησε σε αυτό ότι πρόκειται για εσωτερικό ζήτημα και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αναμειγνύεται σε εσωτερικές υποθέσεις. Θα ήθελα να ρωτήσω για τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά που εφαρμόζονται, καθώς και για το ποια νομική βάση έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να αναμειγνύεται σε μια χώρα εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν διστάζει να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δράττομαι επίσης της ευκαιρίας για να ζητήσω από τους ιρανούς φίλους μας, από εκείνους που ανήκουν στην αντιπολίτευση, αλλά ακόμα και από εκείνους που ανήκουν στο κυβερνητικό κόμμα, να βοηθήσουν τους Ούγγρους να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.
Eija-Riitta Korhola (PPE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, το Ιράν θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στη Μέση Ανατολή, μετά λύπης μας όμως βλέπουμε ότι η χώρα διολισθαίνει και απομακρύνεται ακόμα περισσότερο από το δημοκρατικό κράτος δικαίου. Πρώτον, υπάρχουν λόγοι για σοβαρές αμφιβολίες για τα εκλογικά αποτελέσματα του περασμένου Ιουνίου, που επέτρεψαν στον Πρόεδρο Ahmadinejad να παραμείνει στο αξίωμά του. Από τις εκλογές και μετά, η γενική κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιδεινώθηκε και άλλο. Επιπλέον, αφότου ανήλθε ο Ahmadinejad στην εξουσία το 2005, τετραπλασιάστηκε ο αριθμός των εκτελέσεων που πραγματοποιήθηκαν και το Ιράν εκτελεί τους περισσότερους ανθρώπους στον κόσμο μετά την Κίνα. Δεύτερον, η ελευθερία της θρησκείας και της γνώμης είναι σε αξιοθρήνητα επίπεδα. Για παράδειγμα, οι επτά ηγέτες της θρησκευτικής μειονότητας Μπαχάι εξακολουθούν να παραμένουν φυλακισμένοι εξαιτίας και μόνο των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων.
Στο ψήφισμά μας, κάνουμε έκκληση στις ιρανικές αρχές και ελπίζω ότι ταυτόχρονα μπορούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο να εκδηλώσουμε την υποστήριξη και τον σεβασμό μας για το θάρρος που επιδεικνύουν πολλοί Ιρανοί, οι οποίοι αγωνίζονται για τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τις δημοκρατικές αρχές. Τρέφουμε ιδιαίτερο σεβασμό για εκείνες τις γενναίες Ιρανές, που κλήθηκαν να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο στις διαδηλώσεις μετά τις εκλογές στην Τεχεράνη.
Peter van Dalen (ECR). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, το Ιράν κυβερνάται από ένα αυστηρό καθεστώς, το οποίο βασίζεται σε μια ακραία ερμηνεία του Ισλάμ και του Κορανίου. Στο Ιράν, εκείνοι που δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με αυτά πέφτουν σε δυσμένεια. Το Ιράν είναι μια τρομακτική χώρα, ιδιαίτερα για τους εκεί χριστιανούς. Κυριολεκτικά δεν υπάρχει ζωή για τους μουσουλμάνους που προσηλυτίστηκαν στον χριστιανισμό στο Ιράν. Πέρυσι, το ιρανικό κοινοβούλιο ενέκρινε νόμο που επισείει την ποινή του θανάτου για όποιον εγκαταλείψει την ισλαμική πίστη.
Ούτε για τους διαδηλωτές υπάρχει ζωή στο Ιράν . Τρία άτομα που συνελήφθησαν στη διάρκεια των διαδηλώσεων κατά της έκβασης των προεδρικών εκλογών καταδικάστηκαν τώρα σε θάνατο. Είναι εντελώς λάθος και ακατανόητο να επιβάλλει δικαστήριο τέτοια ποινή. Ενδεχομένως να είναι εφεσίβλητη ακόμα αυτή η ποινή, είναι όμως σαφές στους πάντες ότι ακόμα και οι διαδηλωτές πρέπει να φοβούνται για την ζωή τους στο Ιράν.
Καλώ το Συμβούλιο και την Επιτροπή να παράσχουν σε εκείνους τους διαδηλωτές ισχυρή υποστήριξη κατά τη μετέπειτα δικαστική διαδικασία και ιδίως να αντιταχθούν σθεναρά στο βάναυσο ιρανικό καθεστώς.
Laima Liucija Andrikienė (PPE). – (LT) Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν σαφώς επιδεινώνεται. Οι προεδρικές εκλογές αμφιβόλου νομιμότητας που πραγματοποιήθηκαν φέτος και οι μαζικές διαδηλώσεις μετά τις εκλογές αντικατόπτρισαν την ολοένα και πιο τεταμένη και επίφοβη πολιτική και κοινωνική κατάσταση στο Ιράν.
Θα ήθελα να επισημάνω ότι φέτος στην έκθεση αξιολόγησης της ελευθερίας του Τύπου, της οργάνωσης των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα, το Ιράν κατέληξε στο τέλος του καταλόγου, δηλαδή στην 172η θέση επί συνόλου 175, και ξεπέρασε μόνο την Ερυθραία, την Βόρειο Κορέα και το Τουρκμενιστάν.
Η κατάσταση των δημοσιογράφων στο Ιράν είναι από τις χειρότερες στον κόσμο· η ελεύθερη ενημέρωση στο διαδίκτυο εμποδίζεται και οι άνθρωποι που γράφουν ιστολόγια διώκονται. Γνωρίζουμε άριστα την ιστορία της διάσημης blogger Fariba Pajooh, η οποία συνελήφθη πολύ πρόσφατα και το μέλλον της οποίας παραμένει αβέβαιο.
Κάνω έκκληση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Κύριε Επίτροπε, πρέπει να εγκαταστήσουμε μια αντιπροσωπεία της Επιτροπής στην Τεχεράνη το συντομότερο δυνατόν για να αρχίσουμε διάλογο με τους κυβερνητικούς θεσμούς του Ιράν σε σχέση με την επιδείνωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην χώρα αυτή.
Jim Higgins (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ πλήρως με τα σχόλια του κ. Czarnecki. Η επίθεση, τον περασμένο Ιούλιο, στο ιρακινό στρατόπεδο Ashraf της οργάνωσης Μουτζαχεντίν του Λαού του Ιράν, στο Ιράκ, μπορεί να περιγραφεί μόνο ως άγρια και βάρβαρη. Σκοτώθηκαν έντεκα άτομα και θα μπορούσαν να είχαν σκοτωθεί πολύ περισσότερα· πολυάριθμοι άνθρωποι τραυματίστηκαν με βάναυσο τρόπο – πρέπει να δείτε το οπτικοακουστικό υλικό για να αντιληφθείτε την βαρβαρότητα που σημειώθηκε. Στρατός και στρατιωτικοί ενέδωσαν στην πλέον σαδιστική μορφή βαναυσότητας. Το αποτέλεσμα ήταν να συλληφθούν 36 άτομα∙ δεν είχαν άλλη επιλογή παρά να κατέβουν σε απεργία πείνας. Αποφυλακίστηκαν πριν από δύο εβδομάδες λόγω των διεθνών πιέσεων – διεθνών πιέσεων μετά από 72 ημέρες απεργίας πείνας: αυτό είναι που γονάτισε τους ανθρώπους σε σχέση με την κυβέρνηση Malaki. Επομένως, αυτοί οι άνθρωποι είναι πρόσφυγες· δικαιούνται να πηγαίνουν στο κρεβάτι τους το βράδυ και να σηκώνονται το πρωί ασφαλείς. Χρειαζόμαστε, όπως είπε ο κ. Czarnecki, δύο πράγματα: καταρχάς, χρειαζόμαστε μόνιμη παρουσία του ΟΗΕ εκεί για να αντικαταστήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες και, δεύτερον, πλήρεις εγγυήσεις για απαγόρευση των εκτοπισμών.
Véronique De Keyser, συντάκτρια. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να προβώ σε τρεις μικρές επισημάνσεις συμπληρωματικά προς τα όσα είπαν οι συνάδελφοι βουλευτές.
Πρώτον –και αναφέρομαι εν προκειμένω σε ό,τι είπε η κ. Gomes– παρόλα όσα συμβαίνουν, παρά τις τραγωδίας που συμβαίνουν στο Ιράν και παρά το καθεστώς, εξακολουθούμε να πιστεύουμε ακράδαντα στο πολιτικό μέλλον αυτής της χώρας και στην δύναμη της κοινωνίας των πολιτών της.
Η δεύτερη επισήμανσή μου είναι ότι δεν δόθηκε αρκετή έμφαση στο γεγονός ότι καταδικάζουμε τις τελευταίες επιθέσεις αυτοκτονίας, που πραγματοποιήθηκαν στο Σιστάν και στο Βαλουχιστάν, παρόλο που τα θύματα ήταν Φρουροί της Επανάστασης καθώς και, δυστυχώς, δεκάδες άμαχοι. Τασσόμαστε κατά αυτού του είδους βίας, έστω και αν κατανοούμε πλήρως τους λόγους για τους οποίους σημειώνεται, σε αυτήν όμως τη χρονική συγκυρία, πρέπει να ταχθούμε με τους αντιπάλους του καθεστώτος.
Τέλος, το Κοινοβούλιό μας, πιστεύω, καταδικάζει την θανατική ποινή ανεξάρτητα από το σε ποιον εφαρμόζεται –σε παιδιά, γυναίκες, ενήλικες– και ανεξάρτητα από το ποια χώρα στον κόσμο την εφαρμόζει.
Cristian Dan Preda, συντάκτης. – (RO) Θέλω και εγώ να εκφράσω την βαθιά μου λύπη για την επιδείνωση της κατάστασης στο Ιράν σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, την επαύριον των εκλογών του Ιουνίου. Αυτή η επιδείνωση σηματοδοτείται βεβαίως από το τεράστιο κύμα συλλήψεων και τη βία που υφίστανται οι αντίπαλοι του καθεστώτος.
Επιπλέον, όπως προαναφέρθηκε, η ελευθερία της ενημέρωσης απειλείται σοβαρά, με τον κίνδυνο οι δημοσιογράφοι να τεθούν στο στόχαστρο των διώξεων. Ένα μείζον σημάδι ανησυχίας είναι το γεγονός ότι τόσο τα βασανιστήρια όσο και η θανατική ποινή χρησιμοποιούνται κατά κόρον στο Ιράν. Μάλιστα, η Διεθνής Αμνηστία πρόσφατα επεσήμανε το γεγονός ότι μετά τις εκλογές πολλαπλασιάστηκε αισθητά ο αριθμός των ανθρώπων που καταδικάστηκαν και κατόπιν εκτελέστηκαν.
Τέλος, θέλω να εκφράσω την υποστήριξή μου στην ιδέα της εγκατάστασης μιας αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Τεχεράνη. Μια τέτοια αντιπροσωπεία μπορεί να εργαστεί από κοινού με την κοινωνία των πολιτών επιτόπου, υποστηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο τα δικαιώματα των ακτιβιστών που αγωνίζονται για ελευθερία.
Angelika Werthmann (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, έχω να σας κάνω μια πρόταση: τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατία και το κράτος δικαίου παραείναι σημαντικά και παραείναι επιτακτικά ζητήματα για να τα συζητάμε ένα απόγευμα Πέμπτης. Δυστυχώς, λίγοι μόνο είμαστε παρόντες.
Πριν ένα μήνα συζητήσαμε για την δολοφονία δημοσιογράφων. Σήμερα, το θέμα είναι η φρικαλέα κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Γουινέα, το Ιράν και την Σρι Λάνκα. Γνωρίζω ότι πολλοί από εσάς συμμερίζονται την γνώμη μου. Ας βρούμε μιαν άλλη –καλύτερη– ημερομηνία για την σημαντική αυτή συζήτηση.
Πρόεδρος. – Κυρία μου, υποτίθεται ότι μιλάτε επί του θέματος με βάση την διαδικασία εκτάκτων παρεμβάσεων. Κάνετε χρήση του χρόνου ομιλίας άλλων βουλευτών.
Η διαδικασία εκτάκτων παρεμβάσεων έληξε.
Leonard Orban, μέλος της Επιτροπής. – (RO) Θέλω καταρχάς να εκφράσω τα συλλυπητήριά μου στις οικογένειες των θυμάτων της τρομοκρατικής επίθεσης που πραγματοποιήθηκε στην επαρχία του Σιστάν-Βαλουχιστάν στο Ιράν. Η Επιτροπή καταδικάζει τις τρομοκρατικές επιθέσεις οπουδήποτε στον κόσμο και αν πραγματοποιούνται, όπως και τις συνεπαγόμενες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανησυχεί βαθιά για την τρέχουσα κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών στο Ιράν. Όταν μιλάμε για το θέμα αυτό, μπορούμε να αναφέρουμε παραδείγματα, όπως είναι η εκτέλεση ανηλίκων, οι διακρίσεις σε βάρος ανθρώπων που ανήκουν σε διάφορες μειονότητες, οι σημαντικοί περιορισμοί στην ελευθερία της έκφρασης και του συνέρχεσθαι, η κακομεταχείριση των κρατουμένων, η άρνηση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, καθώς και η μεγάλων διαστάσεων καταπίεση και ο εκφοβισμός των υποστηρικτών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών αντιπάλων.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση διατηρεί άμεση επαφή με το Ιράν και έκανε απερίφραστα γνωστή την άποψή της στις ιρανικές αρχές όσον αφορά τις εξελίξεις στην χώρα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζει τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τις οικουμενικές αξίες στις οποίες βασίζονται αυτές, θεωρεί δε καθήκον της να εκφράζει την άποψή της ανά πάσα ώρα και στιγμή και οπουδήποτε περιφρονούνται αυτές οι αρχές. Δυστυχώς, παρά τις πολυάριθμες εκκλήσεις και δηλώσεις καταδίκης από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης και διεθνούς κοινότητας, η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο μετά τις προεδρικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν στο Ιράν τον Ιούνιο του 2009.
Πολύ μεγάλος αριθμός ατόμων εκτελέστηκε δι’ απαγχονισμού στο Ιράν μόνο τις τελευταίες εβδομάδες. Ένα από αυτά τα άτομα, στο οποίο ήδη αναφερθήκατε, ο Behnoud Shojaee, που ήταν ανήλικος την εποχή που διέπραξε το έγκλημά του, εκτελέστηκε παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις της ΕΕ να μετατραπεί η θανατική του ποινή. Προσεχώς αναμένεται να εκτελεστούν και άλλοι ανήλικοι στο Ιράν. Μας ανησυχεί επίσης η κατάσταση των επτά ηγετών της θρησκευτικής μειονότητας Μπαχάι στο Ιράν, οι οποίοι βρίσκονται υπό κράτηση επί 17 μήνες και καλούνται να απολογηθούν για σοβαρές κατηγορίες, όπως κατασκοπεία και προπαγάνδα εναντίον του κράτους. Η τελευταία προγραμματισμένη ακρόαση αναβλήθηκε και πάλι στις 18 Οκτωβρίου, αφήνοντας έκτοτε αυτά τα επτά άτομα χωρίς καμία σαφή προοπτική για την εφαρμογή των νομότυπων δικαστικών διαδικασιών.
Εκατοντάδες άτομα κρατήθηκαν μετά τις προεδρικές εκλογές, επειδή συμμετείχαν στις μετεκλογικές διαδηλώσεις και προέβησαν σε επικριτικά σχόλια. Συνεχίζονται οι δίκες εκείνων που συμμετείχαν σε αυτές τις δραστηριότητες. Την περασμένη, μάλιστα, εβδομάδα τέσσερα άτομα καταδικάστηκαν σε θάνατο, επειδή ενεπλάκησαν σε μετεκλογικά συμβάντα.
Θέλω, τέλος, να τονίσω με έμφαση ότι συμμεριζόμαστε τις ανησυχίες που εξέφρασαν ορισμένοι βουλευτές του ΕΚ αναφορικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν. Η Επιτροπή παρακολουθεί στενά την εξέλιξη της κατάστασης και θα συνεχίσει να επωφελείται κάθε ευκαιρίας προκειμένου να καλεί τις ιρανικές αρχές να τηρούν τις διεθνείς δεσμεύσεις τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, περιλαμβανομένης της συμμόρφωσης προς το διεθνές σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα και προς την οικουμενική διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Η βελτίωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν αποτελεί καίριο στοιχείο της προσέγγισης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενίσχυση του πολιτικού διαλόγου και τη συνεργασία με την Τεχεράνη στο μέλλον.
Απαντώντας στην ερώτηση που μου τέθηκε, πιστεύουμε ότι επί του παρόντος και δεδομένων των τρεχουσών συνθηκών στο Ιράν δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για την εγκατάσταση αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Τεχεράνη.
Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί μετά τις συζητήσεις.
Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)
Bogusław Sonik (PPE), γραπτώς. – (PL) Κυρίες και κύριοι, καλώ την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην μένει απαθής παρατηρητής, ενώ παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επιδείξει μια πολύ πιο αποφασιστική στάση κατά της θανατικής ποινής που επιβάλλεται στη χώρα και κατά των εκτελέσεων, ιδιαίτερα δε εκείνων που εφαρμόζονται σε νεαρούς και ανήλικους εγκληματίες. Η αντίδραση σε ό,τι συμβαίνει στο Ιράν σήμερα είναι μια από τις μεγαλύτερες δοκιμασίες όσον αφορά την αποτελεσματικότητα του δυτικού μας κόσμου.
Για τον λόγο αυτόν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εγκαταστήσει μια αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Τεχεράνη το συντομότερο δυνατόν για να υποστηρίξει και να ενισχύσει τον διάλογο με τους ιρανούς ηγέτες και την κοινωνία των πολιτών και ιδιαίτερα για να υποστηρίξει τη νεολαία, τους πολιτικούς κρατουμένους και τους δημοσιογράφους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να συμμετάσχει πολύ πιο ενεργά στις διεργασίες για την αποστολή ειδικού απεσταλμένου του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο οποίος θα παρακολουθεί την κατάσταση σε σχέση με τους πολιτικούς κρατουμένους και θα διασφαλίζει ότι οι ιρανικές αρχές τηρούν τα διεθνή διαδικαστικά πρότυπα και τις νομικές υποχρεώσεις όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι πάντοτε σημαιοφόρος των ατομικών ελευθεριών και των κοινών ευρωπαϊκών δημοκρατικών αξιών μας, ακόμη και πέραν των συνόρων μας. Για τον λόγο αυτόν, θα πρέπει να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια μέσω εντατικού διαλόγου με τις πολιτικές ελίτ, προκειμένου το Ιράν να τηρεί τον 21ο αιώνα τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και να σέβεται το δικαίωμα στη ζωή.