Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009 - Στρασβούργο

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση Søren Bo Søndergaard (A7-0047/2009)

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το πρώτο καθήκον οποιασδήποτε συνέλευσης είναι να καλεί την εκτελεστική εξουσία να λογοδοτεί. Είμαστε εδώ το βήμα των πολιτών. Θα πρέπει να υπάρχει μια δημιουργική ένταση μεταξύ ημών και της εκτελεστικής εξουσίας – της Επιτροπής, δηλαδή.

Όταν, όμως, ανακύπτουν αυτά τα δημοσιονομικά ζητήματα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι το μόνο από όλες τις αιρετές συνελεύσεις παγκοσμίως που συντάσσεται με την εκτελεστική εξουσία εναντίον των ίδιων του των εκλογέων, υπηρετώντας την υπόθεση της βαθύτερης ολοκλήρωσης.

Κάθε χρόνο αυξάνεται ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός· κάθε χρόνο μάς υποβάλλεται η έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία δείχνει ότι γίνεται κατασπατάληση ή υπεξαίρεση δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Ωστόσο, δεν πράττουμε το ένα και μοναδικό πράγμα που έχουμε λάβει την εντολή να πράττουμε, το οποίο είναι να συγκρατούμε την προσφορά, με άλλα λόγια, να πούμε ότι δεν θα χορηγήσουμε πλέον άλλα χρήματα έως ότου μπουν σε τάξη οι λογιστικές διαδικασίες.

Να όμως που και πάλι δίνουμε το πράσινο φως για αυτόν τον προϋπολογισμό, παρ’ όλα τα λάθη σε αυτόν, προδίδοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο εκείνους που μας εξέλεξαν εδώ, αυτούς που είναι οι εκλογείς μας αλλά και οι φορολογούμενοί μας, διότι στην πλειονότητά τους οι βουλευτές αυτού του Σώματος υιοθετούν μια «φιλοευρωπαϊκή ή αντιευρωπαϊκή στάση» και θα προτιμούσαν να δουν να γίνονται τα πράγματα με άσχημο τρόπο από τις Βρυξέλλες παρά με ικανό τρόπο από τα κράτη μέλη.

- Έκθεση Reimer Böge (A7-0044/2009)

  Miguel Portas, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών ψήφισε υπέρ της κινητοποίησης 24 εκατομμυρίων ευρώ για τη στήριξη των απολυμένων εργαζομένων στο Βέλγιο.

Ψηφίσαμε υπέρ διότι συντασσόμαστε με εκείνους που χρήζουν βοήθειας, με εκείνους που αφιερώνονται ψυχή τε και σώματι σε εταιρείες και που τελικά είναι θύματα ενός άδικου οικονομικού συστήματος και αχαλίνωτου ανταγωνισμού για κέρδη, κάτι το οποίο έχει ολέθριες κοινωνικές συνέπειες.

Τούτου λεχθέντος, πρέπει να αξιολογηθεί ο ρόλος του Ταμείου Προσαρμογής.

Το 2009, κινητοποιήθηκαν μόνο 37 εκατομμύρια ευρώ επί δυνητικού συνόλου 500 εκατομμυρίων. Το ταμείο δεν υπηρετεί τον λόγο για τον οποίο δημιουργήθηκε.

Δεύτερον, αντί να υποστηρίζει τους ανέργους άμεσα, αυτό το ταμείο υποστηρίζει τα εθνικά συστήματα ασφάλειας της απασχόλησης. Δεδομένου ότι αυτά διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό μεταξύ τους, το ταμείο καταλήγει να αναπαράγει τις προφανείς ανισότητες στα ίδια τα διανεμητικά μας συστήματα.

Στην Πορτογαλία, το ταμείο παρέχει σε έναν άνεργο στήριξη 500 ευρώ. Στην Ιρλανδία, παρέχει σε έναν άνεργο στήριξη 6 000 ευρώ.

Τρίτον, η υπόθεση της Dell δείχνει ότι είναι δυνατόν να υποστηρίζουμε εργαζόμενους που απολύονται στην Ιρλανδία και ταυτόχρονα να υποστηρίζουμε αυτήν την ίδια την πολυεθνική που τους απέλυσε, η οποία λαμβάνει επί του παρόντος άλλου είδους δημόσιους πόρους από την Πολωνία.

Στην Dell δόθηκαν χρήματα για να εγκαταστήσει ένα νέο εργοστάσιο στην Πολωνία, ενώ κέρδιζε νέα μερίδια στις αγορές των ΗΠΑ, στο δε τρίτο τετράμηνο του τρέχοντος έτους ανακοίνωσε κέρδη της τάξης των 337 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.

Επομένως, πρέπει να αξιολογηθούν όλες οι πτυχές του Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το έχω πει επανειλημμένα στο παρελθόν και αναμφίβολα θα το ξαναπώ: όποια και αν ήταν τα κίνητρα των θεμελιωτών της, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πάψει εδώ και πολύ καιρό να είναι ένα ιδεολογικό εγχείρημα και έχει καταστεί μια κομπίνα, ένας τρόπος αναδιανομής χρημάτων από ανθρώπους εκτός του συστήματος σε ανθρώπους εντός του. Εξ ου και το θέμα που συζητάμε σήμερα – αυτά τα λαδώματα σε επιλεγμένες ευνοούμενες εταιρείες.

Ας αγνοήσουμε την ύποπτη χρονική στιγμή της επιδότησης προς την Dell στην Ιρλανδία, η οποία ανακοινώθηκε μέσω αμφισβητήσιμων διαδικασιών ενόψει του ιρλανδικού δημοψηφίσματος για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα ή για τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Ας προβούμε μόνο στην ευρύτερη επισήμανση ότι το έχουμε επιχειρήσει ξανά αυτό ως ήπειρος: τη δεκαετία του 1970 ακολουθήσαμε τον δρόμο της παροχής στήριξης σε μη ανταγωνιστικές βιομηχανίες, με καταστροφικές συνέπειες. Γνωρίζουμε πού οδηγεί αυτός ο δρόμος. Καταλήγει σε στασιμότητα, πληθωρισμό και τελικά σε συλλογική χρεοκοπία. Ας μην τον ακολουθήσουμε για δεύτερη φορά.

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, με ενδιέφερε να διαβάσω την πρώτη πρόταση, όπου αναφέρεται ότι το ταμείο δημιουργήθηκε για να παράσχει πρόσθετη ενίσχυση σε εργαζόμενους που πλήττονται από τις συνέπειες μειζόνων δομικών αλλαγών που σημειώθηκαν στη διάρθρωση του παγκόσμιου εμπορίου.

Ερωτώ, όμως, δεν σημειώνονταν ανέκαθεν μείζονες αλλαγές στη διάρθρωση του παγκόσμιου εμπορίου; Στην εκλογική μου περιφέρεια στο Λονδίνο, είχαμε κλωστοϋφαντουργικές εταιρείες που ανταποκρίθηκαν και προετοιμάστηκαν για την παγκοσμιοποίηση μέσω της εξωτερικής ανάθεσης ορισμένων από τις λειτουργίες τους σε φτωχότερες χώρες, δημιουργώντας έτσι θέσεις εργασίας σε αναπτυσσόμενες χώρες, διατηρώντας όμως θέσεις εργασίας υψηλής προστιθέμενης αξίας στην έρευνα και ανάπτυξη και στο μάρκετινγκ στο Λονδίνο, στην εκλογική περιφέρεια, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γιατί λοιπόν τότε, αν αυτές οι εταιρείες μπορούν να ανταποκριθούν, επιβραβεύουμε αναποτελεσματικές εταιρείες κλωστοϋφαντουργίας και τεχνολογιών πληροφορικής, που εθελοτυφλούν και ελπίζουν ότι η παγκοσμιοποίηση θα φύγει να πάει αλλού;

Βεβαίως και αυτά τα χρήματα θα πρέπει να επιστραφούν στους φορολογούμενους, ούτως ώστε να μπορούν να τα δαπανούν με όποιον τρόπο κρίνουν σκόπιμο. Βεβαίως και ήλθε η ώρα να επικεντρωθούν οι κυβερνήσεις στη δημιουργία των σωστών συνθηκών, ούτως ώστε, όταν χάνονται θέσεις εργασίας, οι επιχειρηματίες να μπορούν να αντεπεξέρχονται και να δημιουργούν νέες θέσεις.

- Έκθεση David Martin (A7-0043/2009)

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, επανέρχομαι σε αυτήν την πραγματική κατάχρηση εξουσίας που παραλίγο να διαπραχθεί υπό την πρόφαση ακριβώς μιας τροποποίησης των άρθρων του Κανονισμού, η οποία στοχεύει στην προσαρμογή του στους όρους της Συνθήκης της Λισαβόνας, σε αυτήν την τροπολογία αριθ. 86, με την οποία η διοίκηση εκχώρησε η ίδια στον εαυτό της το δικαίωμα να ορίσει τον εκπρόσωπο των Μη Εγγεγραμμένων βουλευτών του ΕΚ στη Διάσκεψη των Προέδρων.

Είναι απολύτως σκανδαλώδες το γεγονός ότι αυτός ο ορισμός, που θα έπρεπε να γίνει, όπως σε όλα τα όργανα του Κοινοβουλίου μας, είτε μέσω εκλογής είτε μέσω συναίνεσης, είτε μέσω εκλογής σε περίπτωση αδυναμίας συναίνεσης, δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη εξαιτίας σκόπιμων ελιγμών αξιωματούχων που αντιτίθενται σε αυτόν.

Επιπροσθέτως, είναι λίαν ανησυχητικό ότι αυτοί οι αξιωματούχοι εξασφάλισαν την υποστήριξη της άποψής τους από πολιτικές Ομάδες που διάκεινται εχθρικά προς εμάς, είναι δε σαφές ότι δεν πρέπει να εκφέρουν πραγματική ή νομική γνώμη επί του ορισμού του εκπροσώπου μας. Θα προσφύγουμε κατά της απόφασης αυτής, αν αυτή συζητηθεί εκ νέου, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

- Πρόταση ψηφίσματος (B7-0141/2009): Προετοιμασία της Διάσκεψης Κορυφής της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή

  Marisa Matias, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, για να διασφαλίσουμε ότι έχουμε γνήσια και δεσμευτικά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, υπάρχουν τέσσερις αρχές που πρέπει να κατοχυρωθούν και θα ήθελα να τις επισημάνω. Διεξήχθη επίσης ψηφοφορία επ’ αυτών σήμερα εδώ.

Η πρώτη είναι ότι πρέπει να καταλήξουμε σε μια νομικά δεσμευτική συμφωνία.

Η δεύτερη είναι ότι πρέπει να κατοχυρωθούν αυστηροί πολιτικοί στόχοι, περιλαμβανομένων των στόχων για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Πρέπει να έχουμε φιλόδοξους στόχους σε σχέση με αυτό. Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να είχαμε καταφέρει περισσότερα σε σύγκριση με αυτά που καταφέραμε σήμερα.

Η τρίτη επισήμανση είναι ότι πρέπει να εξασφαλιστεί η αναγκαία δημόσια χρηματοδότηση για να έχουμε τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής.

Η τέταρτη και τελευταία επισήμανση –που πιστεύω ότι είναι λίαν σημαντικό να την λάβουμε υπόψη– είναι ότι θα πρέπει να υπάρξει μια παγκόσμια συμφωνία και όχι μόνο μια συμφωνία μεταξύ ορισμένων περιοχών, και αυτό πρέπει να γίνει μέσω μιας διαδικασίας που θα ερείδεται στη δημοκρατική συμμετοχή με τη συμπερίληψη όλων των χωρών.

Πιστεύω ότι το ψήφισμα που εγκρίναμε εδώ σήμερα δεν είναι τόσο καλό –για να το θέσω με εύσχημο τρόπο– όσο ήταν εκείνο που είχε εγκριθεί προηγούμενα στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων.

Ωστόσο, πιστεύω ότι εκείνο το οποίο θα πρέπει να διαφυλαχθεί εδώ είναι πράγματι το αποτέλεσμα που επιτεύχθηκε και οι προσπάθειες που καταβλήθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας και, επομένως, αναχωρούμε για την Κοπεγχάγη αφού επιτελέστηκε ένα μάλλον καλό έργο σε επίπεδο Κοινοβουλίου. Ελπίζω ειλικρινά να παλέψουμε σκληρά και να μπορέσουμε να εκπληρώσουμε ό,τι εγκρίναμε εδώ σήμερα.

  Zigmantas Balčytis (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, υποστήριξα αυτό το ψήφισμα. Η κλιματική αλλαγή είναι μια παγκόσμια πολιτική προτεραιότητα στη διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης. Θα πρέπει να οδηγήσει όχι απλά σε πολιτικές δεσμεύσεις, αλλά σε δεσμευτικές συμφωνίες και σε κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

Η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής είναι μια παγκόσμια δράση και είναι αναγκαία η ενεργός συμμετοχή τόσο των ανεπτυγμένων όσο και των αναπτυσσόμενων χωρών. Ωστόσο, οι πλούσιες χώρες πρέπει να διαδραματίσουν τον ηγετικό ρόλο. Πρέπει να συμφωνήσουν σε υποχρεωτικούς στόχους για τη μείωση των εκπομπών τους αερίων του θερμοκηπίου, ταυτόχρονα δε να εξεύρουν χρήματα για να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή.

  Jan Březina (PPE). – (CS) Με τη σημερινή έγκριση του ψηφίσματος σχετικά με τη διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης για την προστασία του κλίματος, το Κοινοβούλιο έδωσε ένα σαφές μήνυμα ότι προσδίδει τεράστια σημασία σε αυτό το ζήτημα. Αυτό αντανακλάται σε μια αυθεντική προσέγγιση βάσει της οποίας το Κοινοβούλιο θεσπίζει την αρχή των κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών. Σύμφωνα με αυτήν, οι βιομηχανικές χώρες πρόκειται να αναλάβουν ηγετικό ρόλο, ενώ στις αναπτυσσόμενες χώρες και οικονομίες, όπως είναι η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία, θα παρασχεθεί επαρκής στήριξη μέσω της τεχνολογίας και της δημιουργίας υποδομής. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να πω ότι η υπόθεση πως μια συμφωνία στην Κοπεγχάγη μπορεί να εμφυσήσει πνοή για μια πρωτοβουλία ενός Πράσινου Νιου Ντηλ είναι, κατά τη γνώμη μου, υπερβολικά αισιόδοξη και ιδεολογικά μονομερής. Δεν πρέπει να βάλουμε παρωπίδες και να περάσουμε πάνω από τα πτώματα των βιομηχανικών επιχειρήσεων σε μια ιδεαλιστική προσπάθεια για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Δεν θεωρώ ότι μια τόσο ανέφικτη προσέγγιση μπορεί να αποτελέσει βιώσιμη εναλλακτική επιλογή για ολόκληρη την Ευρώπη.

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση που μόλις εγκρίθηκε από το Σώμα μας συμβαδίζει απολύτως με την «πολιτικά ορθή» γραμμή που κυριαρχεί εδώ, η οποία μένει αδιαφιλονίκητη χάρη σε κατεστημένα δόγματα.

Ωστόσο, το γεγονός ότι κάτι λέγεται χίλιες φορές δεν σημαίνει ότι δικαιολογείται. Ανέκαθεν υπήρχε υπερθέρμανση του πλανήτη. Υπήρχε υπερθέρμανση του πλανήτη, για παράδειγμα, από την εποχή των τελευταίων παγετώνων και, εν πάση, περιπτώσει τα προηγούμενα κρούσματα υπερθέρμανσης του πλανήτη δεν σημειώθηκαν εξαιτίας της χρήσης των αυτοκινήτων από τον Άνθρωπο του Νεάντερταλ.

Δεν χωρεί αντίλογος, δεν χωρεί αμφιβολία για αυτό που μας επαναλαμβάνεται εκατό φορές, χίλιες φορές και για ποιον λόγο; Μπορούμε σαφώς να διαπιστώσουμε ότι υπάρχει ένας τουλάχιστον λίαν σημαντικός λόγος: να προετοιμαστούμε για την έλευση της παγκόσμιας διακυβέρνησης· ο δεύτερος λόγος είναι και πάλι για να διαποτίσουμε με ένα αίσθημα ενοχής τους Ευρωπαίους και τους Δυτικούς, που εσφαλμένα θεωρούνται υπεύθυνοι για όλα τα κακά του κόσμου.

Θα σταματήσω εδώ, κύριε Πρόεδρε, διότι δεν δικαιούμαι εξήντα ένα δευτερόλεπτα. Σας ευχαριστώ που σημειώσατε αυτά που είπα.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου υπό την ιδιότητα του Προέδρου ή του ορισθέντος, ο κ. Van Rompuy δήλωσε ότι η διαδικασία της Κοπεγχάγης θα αποτελούσε ένα βήμα προς την κατεύθυνση της παγκόσμιας διαχείρισης του πλανήτη μας. Δεν ανησυχώ, βεβαίως, μόνο εγώ με τον τρόπο που υπερφορτώνεται η περιβαλλοντική ατζέντα από εκείνους που έχουν μια διαφορετική ατζέντα σε σχέση με την απεμπόληση εξουσίας από τις εθνικές δημοκρατίες.

Η περιβαλλοντολογία είναι υπερβολικά σημαντική υπόθεση για να αφήσουμε τη μία μόνο πλευρά της πολιτικής συζήτησης να εφαρμόσει τις λύσεις της. Ως Συντηρητικός, θεωρώ εαυτόν φυσιοκράτη συντηρητικό. Ο Μαρξ ήταν εκείνος που μας δίδαξε ότι η φύση αποτελεί πόρο προς εκμετάλλευση, ένα δόγμα που εφαρμόστηκε βάναυσα μέσω των ρυπογόνων φουγάρων των βιομηχανιών των χωρών του ΚΟΜΕΚΟΝ, ουδέποτε όμως δοκιμάσαμε τις λύσεις της ελεύθερης αγοράς για την επέκταση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, για την εξασφάλιση καθαρού αέρα και καθαρού νερού μέσω του να επιτρέπεται η ιδιοκτησία, αντί της τραγωδίας της κοινοκτημοσύνης, όπου κανείς περιμένει να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι από την κρατική δράση και τις παγκόσμιες τεχνοκρατίες.

Η περιβαλλοντολογία είναι υπερβολικά σημαντική υπόθεση για να την εγκαταλείψουμε.

- Πρόταση ψηφίσματος (B7-0155/2009): Πολυετές πρόγραμμα 2010-2014 σχετικά με τον Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (πρόγραμμα της Στοκχόλμης)

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, το ψήφισμα για το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, επί του οποίου ψήφισε σήμερα το Κοινοβούλιο, αποτελεί την έκβαση μιας μεγάλης προσπάθειας συνεργασίας και έναν εντελώς νέο διαδικαστικό τύπο, επί του οποίου δεν διαθέτουμε ακόμη μεγάλη εμπειρία.

Αυτός ο διαδικαστικός τύπος θέτει μάλιστα πραγματικά φιλόδοξους στόχους, αν όμως θέλουμε πραγματικά να έχουμε μια Ευρώπη που θα είναι ανοικτή αλλά και ασφαλής, πρέπει να μπορέσουμε να βρούμε τη χρυσή τομή ανάμεσα στην ολοένα και αποτελεσματικότερη συνεργασία όσον αφορά την καταπολέμηση του εγκλήματος και της τρομοκρατίας, αφενός, και στην ισχυρή δέσμευση για τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων προστασίας της ιδιωτικότητας, αφετέρου.

Έχουμε δεσμευθεί να υλοποιήσουμε μια κοινή πολιτική για το άσυλο, να διαφυλάξουμε τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και να υλοποιήσουμε μια κοινή πολιτική μετανάστευσης μέσω του μεγαλύτερου ελέγχου των συνόρων μας.

Η επόμενη αποστολή είναι να δημιουργήσουμε έναν ευρωπαϊκό δικαστικό χώρο. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, πρέπει να προωθήσουμε κάθε μορφής συνεργασία με στόχο τη διάχυση μιας κοινής ευρωπαϊκής δικαστικής κουλτούρας. Στα σχετικά παραδείγματα περιλαμβάνεται η αμοιβαία αναγνώριση κοινών δικαστικών αποφάσεων και κανόνων, η κατάργηση της διαδικασίας κήρυξης εκτελεστότητας και η υλοποίηση μέτρων με στόχο τη διευκόλυνση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη και την ενθάρρυνση των προγραμμάτων ανταλλαγών δικαστών.

Έπειτα, υπάρχει το πολυετές πρόγραμμα που υπογραμμίζει την έννοια της ευρωπαϊκής ιθαγένειας, η οποία θα πρέπει να θεωρείται συμπληρωματική και όχι περιοριστική προς την εθνική ιθαγένεια.

Πιστεύω ότι αυτοί είναι στόχοι που απαιτούν μεγαλύτερη δέσμευση από πλευράς όλων ...

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Lena Ek (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα σήμερα υπέρ της στρατηγικής της ΕΕ για την ελευθερία, την ασφάλεια και τη δικαιοσύνη, με άλλα λόγια, για το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, όταν όμως μέσω της Επιτροπής επανέλθει στο Κοινοβούλιο η πραγματική νομοθετική πρόταση του Συμβουλίου, προτίθεμαι να είμαι πολύ αυστηρή και σκληρή όσον αφορά το ζήτημα του ανοικτού χαρακτήρα και της διαφάνειας του νομοθετικού έργου.

Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όσον αφορά τη διαδικασία ασύλου. Η επιλογή της εφαρμογής του ασύλου αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα και η ευρωπαϊκή συνεργασία έχει στόχο να γκρεμίσουμε τείχη, όχι να τα εγείρουμε. Επομένως, τα κράτη μέλη πρέπει να σεβαστούν τον ορισμό του πρόσφυγα και του αιτούντος άσυλο σύμφωνα με τη σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, τώρα δε κατέθεσα μια σχετική τροπολογία. Στην τελική του μορφή, το πρόγραμμα της Στοκχόλμης πρέπει να προασπιστεί τις ευρωπαϊκές αξίες, όπως είναι η ελευθερία και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αξίζει κανείς να αγωνίζεται για αυτά και αυτό ακριβώς προτίθεμαι να κάνω.

  Daniel Hannan (ECR). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω εσάς και τους αξιωματούχους σας για την υπομονή σας κατά τη διάρκεια αυτών των αιτιολογήσεων ψήφου.

(EN)Κύριε Πρόεδρε, ένας πρώην βρετανός υπουργός Εσωτερικών, ο Willie Whitelaw, είπε κάποτε σε έναν διάδοχό του στο αξίωμα αυτό ότι ήταν η καλύτερη δουλειά στο υπουργικό συμβούλιο, διότι δεν είχε να κάνει καθόλου με αλλοδαπούς.

Κανένας υπουργός Εσωτερικών κράτους μέλους δεν θα μπορούσε να το πει αυτό σήμερα. Σημειώθηκε η πλέον εκπληκτική εναρμόνιση στο πεδίο της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων. Σε όλα, στη μετανάστευση και στο άσυλο, στη χορήγηση θεωρήσεων, στο αστικό δίκαιο, στην ποινική δικαιοσύνη και στην αστυνόμευση, εκχωρήσαμε πράγματι στην Ευρωπαϊκή Ένωση την έσχατη ιδιότητα της κρατικής υπόστασης: το μονοπώλιο αναγκαστικής νομικής ισχύος επί των πολιτών της, ήτοι ένα σύστημα ποινικής δικαιοσύνης.

Πότε στο καλό αποφασίσαμε να το πράξουμε αυτό; Πότε στο καλό συμβουλευθήκαμε τους ψηφοφόρους μας; Παραδέχομαι ότι αυτό δεν έγινε εν κρυπτώ. Δεν υπήρξε καμία συνομωσία γύρω από αυτό ή τουλάχιστον ήταν ίσως εκείνο που ο H. G. Wells αποκάλεσε ανοικτή συνομωσία, σε κανένα όμως στάδιο δεν είχαμε την ευγενή καλοσύνη να ρωτήσουμε τους ανθρώπους αν ήθελαν να είναι πολίτες ενός κράτους με το δικό του νομικό σύστημα.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Όπως και πολλοί ευρωπαίοι πολίτες που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να εκφράσουν τη γνώμη τους για τη Συνθήκη της Λισαβόνας, έτσι και εγώ είμαι πλέον πολύ προβληματισμένος με τις εξελίξεις στους τομείς της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης. Ολοένα και περισσότερες εξουσίες αναφορικά με το άσυλο και τη μετανάστευση διοχετεύονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και αυτά τα ζητήματα εξαιρούνται ολοένα και περισσότερο από το πεδίο του δημοκρατικού ελέγχου που ασκούν οι πολίτες. Η έκβαση αυτού του πράγματος θα είναι ακόμη περισσότερη μετανάστευση, με όλα τα προβλήματα που αυτό θα επιφέρει.

Το ζήτημα της εκχώρησης δικαιωμάτων χωρίς την επιβολή οποιασδήποτε υποχρέωσης, που είναι άλλο ένα πράγμα το οποίο απορρέει από το εν λόγω ψήφισμα, προσφέρει στους μετανάστες μια δικαιολογία να μην προσαρμοστούν στους κανόνες των χωρών υποδοχής τους. Ένα παράδειγμα εκείνου που με ενοχλεί είναι το απόσπασμα που αφορά αυτό που διατυπώθηκε ως «καταπολέμηση των πολλαπλών διακρίσεων σε βάρος γυναικών που προέρχονται από μειονότητες, και ιδίως τις γυναίκες Ρομά» διότι παραλείπει να αναφέρει ότι σε πολλές περιπτώσεις ανάλογες διακρίσεις είναι εκούσια επιλογή των άμεσα ενδιαφερόμενων. Αναλογιστείτε μόνο το γεγονός ότι ζητείται από πολλές γυναίκες Ρομά και ανήλικα παιδιά να πάνε...

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, είχα ζητήσει να μιλήσω για τη Στοκχόλμη.

Κύριε Πρόεδρε, όπως ειπώθηκε, αυτή η έκθεση περιλαμβάνει δύο θέματα που εγείρουν ανησυχία.

Το πρώτο είναι η πολύ έντονη φιλομεταναστευτική της θεώρηση. Το δεύτερο δεν αποκαλύπτεται ούτε από το περιεχόμενο της έκθεσης, ούτε από τα συμπεράσματα. Το μάθαμε τελικά απλά μέσω των προθέσεων του Επιτρόπου Barrot: είναι η ποινικοποίηση της ελευθερίας της έκφρασης, της έρευνας και της σκέψης.

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες σήμερα, υπάρχουν άνθρωποι που υφίστανται δικαστικές διώξεις, που συλλαμβάνονται, που τιμωρούνται αυστηρά και τίθενται υπό κράτηση απλά και μόνο επειδή θέλουν να εκφράσουν μια κριτική άποψη σε σχέση με την ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, λόγου χάρη, σε σχέση με τη σύγχρονη ιστορία ή σε σχέση με το φαινόμενο της μετανάστευσης. Τους αρνούνται αυτό το δικαίωμα και τους επιβάλλονται πολύ βαριές ποινές. Αυτός είναι μείζων λόγος ανησυχίας, αφού αντίκειται πλήρως στο ευρωπαϊκό πνεύμα.

- Πρόταση ψηφίσματος (B7-0153/2009): αποζημίωση των επιβατών σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικής εταιρείας

  Aldo Patriciello (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πριν από μερικούς μήνες υπήρξαμε μάρτυρες της αιφνίδιας και απροσδόκητης κατάρρευσης μερικών αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους, όπως οι εταιρείες Myair και Sky Europe, με την επακόλουθη άμεση ακύρωση όλων των προγραμματισμένων τους δρομολογίων. Αυτό προκάλεσε ανείπωτη ταλαιπωρία σε χιλιάδες επιβάτες, στους οποίους δεν επετράπη η επιβίβαση σε πτήσεις, στις οποίες είχαν προβεί κανονικά σε κράτηση. Ακόμη πιο σοβαρό είναι το γεγονός ότι δεν δόθηκε στους ίδιους καταναλωτές η δυνατότητα να λάβουν αποζημίωση για πτήσεις που ακυρώθηκαν εξαιτίας των μέτρων χρεοκοπίας που αφορούν αυτές τις αεροπορικές εταιρείες.

Για τους λόγους αυτούς, η Επιτροπή θεωρεί πιο αναγκαίο από ποτέ, καθώς συγκαταλέγει την ευημερία και την ευμάρεια των καταναλωτών μεταξύ των αρχών και αξιών της, να λάβει κατεπειγόντως ενδεδειγμένα μέτρα, προκειμένου να αποτρέψει το ενδεχόμενο να συμβούν παρόμοιες καταστάσεις σε βάρος των ευρωπαίων πολιτών.

Συγκεκριμένα, πρέπει να επιταχύνουμε τη διαδικασία αναθεώρησης της οδηγίας 90/314/ΕΟΚ για τα οργανωμένα ταξίδια, όπως επίσης χρειάζεται αφενός να εφοδιαστούμε με...

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Siiri Oviir (ALDE). – (ET) Στη διάρκεια των τελευταίων εννέα ετών, 77 αεροπορικές εταιρείες κήρυξαν πτώχευση. Δεν πρόκειται μόνο για μία ή δύο ή τρεις περιπτώσεις και δεν συνέβη μόνο χθες: επαναλαμβάνω, αυτό συνέβη τα τελευταία εννέα χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι ότι χιλιάδες επιβάτες παραμένουν σε ξένα αεροδρόμια χωρίς καμία προστασία. Δεν έλαβαν καμία αποζημίωση ή τουλάχιστον δεν έλαβαν εγκαίρως την προσήκουσα αποζημίωση. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος και συμφωνώ με την ιδέα ότι στον τομέα των αερομεταφορών πρέπει να ρυθμίσουμε και αυτό το κενό στο νομικό μας σύστημα, κάτι που επιτεύχθηκε σήμερα.

Υποστηρίζω επίσης τη συγκεκριμένη καταληκτική ημερομηνία που προτείνεται στο ψήφισμα, η οποία είναι η 1η Ιουλίου 2010 –επομένως, λίαν συντόμως– όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να καταθέσει συγκεκριμένες, πραγματικές προτάσεις για την επίλυση αυτού του προβλήματος, στο δε μέλλον πρέπει να προστατεύονται επίσης τα δικαιώματα των επιβατών αεροπορικών μεταφορών…

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Zigmantas Balčytis (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα και ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, διότι πιστεύω πως πρέπει να έχουμε ένα νομοθέτημα που θα προστατεύει τους πολίτες μας σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικής εταιρείας. Εκατομμύρια πολίτες μας χρησιμοποιούν σε καθημερινή βάση αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους. Ωστόσο, ο υψηλός αριθμός των χρεοκοπιών αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2000 και μετά, καθώς και η πρόσφατη υπόθεση της Sky Europe, κατέδειξαν σαφώς την τρωτότητα των αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους έναντι των μεταβαλλόμενων τιμών του πετρελαίου και των τρεχουσών δυσχερών οικονομικών συνθηκών.

Πρέπει να διορθώσουμε αυτήν την κατάσταση και ζητούμε από την Επιτροπή να εξετάσει τα πλέον ενδεδειγμένα μέτρα αποζημίωσης των επιβατών μας.

  Lara Comi (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, ως επακόλουθο πρόσφατων υποθέσεων, που περιελάμβαναν την αναστολή και ανάκληση των αδειών πολλών αεροπορικών εταιρειών, σημαντικός αριθμός επιβατών και κατόχων εισιτηρίων, τα οποία ούτε είχαν χρησιμοποιηθεί ούτε είχε γίνει επιστροφή των χρημάτων, υπέστησαν μεγάλη χρηματική ζημία.

Πιστεύω, επομένως, ότι είναι αναγκαίο να προτείνουμε έναν συγκεκριμένο κανονισμό, που θα καθορίζει τις καλύτερες λύσεις για προβλήματα που ανακύπτουν εξαιτίας χρεοκοπιών τόσο σε ό,τι αφορά τη χρηματική ζημία όσο και τον επαναπατρισμό.

Επομένως, είναι σημαντικό να παρέχουμε αποζημίωση στους επιβάτες σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικής εταιρείας, όπως επίσης να καθορίσουμε τις συναφείς χρηματικές και διοικητικές διαδικασίες. Αναφέρομαι στην αρχή της αμοιβαίας ευθύνης για την προστασία των επιβατών όλων των αεροπορικών εταιρειών που πετούν προς την ίδια κατεύθυνση και έχουν διαθέσιμες θέσεις. Αυτό θα δίνει τη δυνατότητα επαναπατρισμού των επιβατών που ξέμειναν αποκλεισμένοι σε ξένα αεροδρόμια. Σε αυτήν τη λογική, προτάσεις για ένα εγγυοδοτικό ταμείο ή για την υποχρεωτική ασφάλιση των αεροπορικών εταιρειών θα μπορούσαν να αποτελέσουν πειστικές λύσεις, οι οποίες θα πρέπει να συνεκτιμηθούν σε σχέση με το αντίτιμο, το οποίο θα ήταν μια αύξηση των τιμών για τους καταναλωτές.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ σημαντικό να μιλήσουμε για την ασφάλεια των επιβατών αεροπορικών εταιρειών και, πρωτίστως, για την αποζημίωση σε περιπτώσεις όπου οι εταιρείες χρεοκοπούν, όπως μόλις ανέφερε η κ. Oviir. Σημειώθηκαν 77 χρεοκοπίες τα τελευταία εννέα χρόνια, και λέγεται ότι ο κλάδος των αερομεταφορών αντιμετωπίζει τις μεγαλύτερες αναταράξεις στην ιστορία του.

Ο άγριος ανταγωνισμός είναι ένα είδος επαναληπτικού αγώνα μετά από ισοπαλία. Ένα νέο φαινόμενο είναι οι φθηνές αεροπορικές εταιρείες, που για την ώρα φαίνεται να τα πηγαίνουν καλά και να αποκομίζουν τεράστια κέρδη. Αυτό ώθησε πολλές άλλες αεροπορικές εταιρείες σε μια μειονεκτούσα ανταγωνιστική θέση. Όπως ειπώθηκε, είναι πολύ σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι δεν θα επαναληφθούν τα προηγούμενα ατυχή περιστατικά και ότι οι αεροπορικές εταιρείες θα αναλάβουν κάποιου είδους ευθύνη έναντι των επιβατών τους και θα υποχρεούνται να καταβάλουν αποζημίωση αν μια πτήση ακυρωθεί λόγω χρεοκοπίας. Για να διασφαλίσουμε ότι...

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

- Πρόταση ψηφίσματος: «made in» (σήμα καταγωγής)

  Siiri Oviir (ALDE). – (ET) Με το πρόγραμμα της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Ένωση στόχευε στην ενίσχυση της οικονομικής ένωσης. Είναι, επομένως, σημαντικό να βελτιωθεί και η ανταγωνιστική ισχύς της οικονομίας. Ωστόσο, είναι ουσιώδες εν προκειμένω να κατισχύσει στην αγορά ο θεμιτός ανταγωνισμός. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να λειτουργούν σαφείς κανόνες για κάθε κατασκευαστή, εξαγωγέα και εισαγωγέα. Υποστήριξα την πρόταση σε αυτό το ψήφισμα, διότι η θέσπιση υποχρέωσης για επισήμανση της χώρας προέλευσης αγαθών που εισάγονται από τρίτες χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας αλάθητος τρόπος για να εξασφαλιστεί διαφάνεια, για να παρασχεθεί στους καταναλωτές η κατάλληλη ενημέρωση και για να διασφαλιστεί η συμμόρφωση προς τους διεθνείς κανόνες εμπορίου. Σας ευχαριστώ.

  Lara Comi (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, η συζήτηση για το σήμα καταγωγής με κανέναν απολύτως τρόπο δεν προτάσσει τα συμφέροντα ενός ή λίγων κρατών μελών, όπως ενίοτε πιστεύουν κάποιοι εσφαλμένα. Τουναντίον, ενσαρκώνει τη θεμελιώδη οικονομική αρχή του ανταγωνισμού επί ίσοις όροις.

Αυτή η αρχή, που είναι σύμφωνη με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, στοχεύει στην εφαρμογή ευρωπαϊκού ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο μέσω της προώθησης σαφών και αμερόληπτων κανόνων για τις παραγωγικές εταιρείες μας, καθώς και για τις εταιρείες που εισάγουν προϊόντα από τρίτες χώρες.

Συζητάμε, επομένως, θέματα που αφορούν την Ευρώπη συνολικά. Για τον λόγο αυτόν, πιστεύω ότι είναι ουσιώδης η επίτευξη μιας συμφωνίας για το σήμα καταγωγής, η οποία θα υπερβαίνει τα μεμονωμένα εθνικά συμφέροντα ή τα συμφέροντα πολιτικών Ομάδων και θα αφήνει περιθώρια για την έκφραση βούλησης σε ό,τι αφορά την υλοποίηση μιας ενιαίας αγοράς μέσω της προώθησης του ανταγωνισμού και της διαφάνειας.

Η κατάθεση στο Κοινοβούλιο της πρότασης κανονισμού για το σήμα καταγωγής, όπως αυτή διατυπώθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2005, αποτελεί ένα βήμα προόδου σε σχέση με αυτό.

Με βάση τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η διαδικασία συναπόφασης μεταξύ Κοινοβουλίου και Συμβουλίου θα καταστήσει απολύτως δυνατή την επιτάχυνση της έγκρισης ενός κανονισμού εξόχως σημαντικού για την οικονομία και τους ευρωπαίους καταναλωτές.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

- Έκθεση Søren Bo Søndergaard (A7-0047/2009)

  Robert Atkins (ECR), γραπτώς. – (EN) Οι βρετανοί Συντηρητικοί αδυνατούν να εγκρίνουν την χορήγηση απαλλαγής ως προς την εκτέλεση του προϋπολογισμού της ΕΕ για το οικονομικό έτος 2007, και ειδικότερα του τμήματος που αφορά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Για 14η συνεχόμενη χρονιά, το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο κατάφερε μόνο να εκδώσει μια δήλωση αξιοπιστίας με επιφυλάξεις για τους λογαριασμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σημειώνουμε τις παρατηρήσεις των ελεγκτών ότι περίπου το 80% των συναλλαγών της ΕΕ διεξάγονται μέσω υπηρεσιών που εργάζονται εντός των κρατών μελών δυνάμει συμφωνιών συνδιαχείρισης. Οι ελεγκτές αναφέρουν επί μονίμου βάσεως ότι τα επίπεδα ελέγχου και εξέτασης σε ό,τι αφορά τη χρήση των πόρων της ΕΕ εντός των κρατών μελών είναι ανεπαρκή.

Για την αντιμετώπιση αυτού του συνεχιζόμενου προβλήματος, το Συμβούλιο συνήψε μια Διοργανική Συμφωνία το 2006, βάσει της οποίας τα κράτη μέλη υποχρεούνται να χορηγούν βεβαίωση για εκείνες τις συναλλαγές για τις οποίες είναι υπεύθυνα. Με μεγάλη μας απογοήτευση σημειώνουμε ότι, μέχρι σήμερα, στην πλειονότητά τους τα κράτη μέλη δεν έχουν τηρήσει σε ικανοποιητικό βαθμό την υποχρέωσή τους και, συνεπώς, παρά την παραδοσιακή «συμφωνία κυρίων» μεταξύ Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, δεν θα χορηγήσουμε απαλλαγή έως ότου τα κράτη μέλη εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους βάσει της Διοργανικής Συμφωνίας.

  Jean-Pierre Audy (PPE) , γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της χορήγησης απαλλαγής στο Συμβούλιο ως προς την εκτέλεση του προϋπολογισμού για το οικονομικό έτος 2007, ενώ τονίζω με έμφαση το γεγονός ότι διαφωνώ με τον τρόπο με τον οποίο η Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού διαχειρίστηκε αυτήν την κατάσταση στην οποία ο εισηγητής, κ. Søndergaard, παρουσίασε δύο αντιφατικές εκθέσεις· η αλλαγή της θέσης μεταξύ των προτάσεων περί αναβολής της χορήγησης απαλλαγής τον Απρίλιο του 2009 και των προτάσεων περί χορήγησης απαλλαγής δικαιολογείται βάσει των ισχυρισμών που απορρέουν από συναντήσεις χωρίς κανένα ελεγκτικό έργο, ενώ το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο δεν προέβη σε κανένα σχόλιο για τη διαχείριση του Συμβουλίου. Λυπούμαι που δεν πραγματοποιήθηκε καμία νομική μελέτη για να διακριβωθούν οι αρμοδιότητες που έχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και, συνακόλουθα, εκείνες που έχει η Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις εξωτερικές και στρατιωτικές δραστηριότητες του Συμβουλίου. Σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία θα διαπραγματευθούμε πολιτικές σχέσεις με το Συμβούλιο ως σκέλος της εφαρμογής της Συνθήκης της Λισαβόνας, είναι σημαντικό να βασίζεται το έργο των θεσμικών οργάνων στους κανόνες δικαίου.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Στη λήξη της περασμένης κοινοβουλευτικής περιόδου, τον Απρίλιο, το Κοινοβούλιο αποφάσισε την αναβολή της χορήγησης απαλλαγής στο Συμβούλιο ως προς την εκτέλεση του προϋπολογισμού για το 2007 εξαιτίας, κυρίως, της έλλειψης λογιστικής διαφάνειας σε ό,τι αφορά τη χρήση του κοινοτικού προϋπολογισμού. Συγκεκριμένα, το Κοινοβούλιο θεώρησε σημαντικό να υπάρξει μεγαλύτερη διαφάνεια και αυστηρότερη κοινοβουλευτική εξέταση των δαπανών του Συμβουλίου σε σχέση με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας/ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας (ΚΕΠΠΑ/ΕΠΑΑ).

Η έκθεση που εγκρίθηκε σήμερα χορηγεί τελικά απαλλαγή στο Συμβούλιο, αφού θεωρεί ότι το Κοινοβούλιο έλαβε ικανοποιητική απάντηση από το Συμβούλιο στα αιτήματα που διατυπώθηκαν στο ψήφισμα του περασμένου Απριλίου. Ωστόσο, προβαίνει σε ορισμένες προειδοποιήσεις για την επόμενη διαδικασία απαλλαγής. Συγκεκριμένα, θα επαληθεύσει την πρόοδο που θα σημειώσει το Συμβούλιο όσον αφορά το κλείσιμο όλων των εκτός προϋπολογισμού λογαριασμών, τη δημοσίευση όλων των διοικητικών αποφάσεων (όταν αυτές χρησιμοποιούνται ως νομική βάση για πιστώσεις του προϋπολογισμού) και τη διαβίβαση στο Κοινοβούλιο της ετήσιας έκθεσης πεπραγμένων του. Μολονότι το Συμβούλιο έκανε ένα μικρό βήμα εμπρός σε ό,τι αφορά την παρουσίαση των λογαριασμών του σε σχέση με τη χρήση του κοινοτικού προϋπολογισμού, πιστεύουμε ότι οι διαθέσιμες πληροφορίες για τις δαπάνες ΚΕΠΠΑ/ΕΠΑΑ απέχουν παρασάγγας από το να είναι επαρκείς, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο διατηρούμε επιφυλάξεις.

- Σύσταση για δεύτερη ανάγνωση: Ivo Belet (A7-0076/2009)

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Ψήφισα υπέρ του κανονισμού για τη σήμανση των ελαστικών επισώτρων αναφορικά με την εξοικονόμηση καυσίμου. Η ενεργειακή απόδοση είναι ζωτικής σημασίας για την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και για τη διατήρηση των πεπερασμένων πόρων. Η σαφής, ενημερωτική σήμανση θα βοηθήσει τους ευρωπαίους καταναλωτές να προβούν εφεξής σε καλύτερες επιλογές. Αυτές οι επιλογές δεν θα βασίζονται μόνο στο κόστος, αλλά θα βασίζονται και στην εξοικονόμηση καυσίμου. Ένα άλλο πλεονέκτημα της σήμανσης αυτού του είδους είναι ότι η σήμανση του δείκτη πρόσφυσης των ελαστικών επισώτρων σε υγρό οδόστρωμα θα ενισχύσει την οδική ασφάλεια.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Belet για τη σήμανση των ελαστικών επισώτρων αναφορικά με την εξοικονόμηση καυσίμου, που υποστηρίζει την κοινή θέση του Συμβουλίου. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το 25% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα προέρχεται από τις οδικές μεταφορές και ότι το 30% της συνολικής ποσότητας καυσίμου που καταναλώνουν τα οχήματα συνδέεται με τα ελαστικά τους, η θέσπιση υποχρέωσης σήμανσης των ελαστικών επισώτρων αντιπροσωπεύει ένα καίριο μέσο στον αγώνα για ένα πιο υγιές περιβάλλον.

Η απόφαση που έλαβε σήμερα το Κοινοβούλιο θα οδηγήσει σε μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα έως και τέσσερα εκατομμύρια τόνους σε ετήσια βάση. Εν είδει παραδείγματος, αυτό ισοδυναμεί με την απόσυρση ενός εκατομμυρίου αυτοκινήτων από τους δρόμους της ΕΕ. Το αναμφισβήτητο όφελος της εγκριθείσας νομοθεσίας προέρχεται από τη βελτίωση της ποιότητας και, συνακόλουθα, της ασφάλειας των ελαστικών. Αυτό δεν αναμένεται να οδηγήσει σε καμία αύξηση των τιμών, γεγονός που αναμφίβολα θα εκτιμήσουν οι καταναλωτές, ειδικά εκείνοι που αποφασίζουν τι θα αγοράσουν με βάση την τιμή ενός προϊόντος. Κατά τη γνώμη μου, αυτό επιβεβαιώνει τα αποτελέσματα της έρευνας αγοράς, που δείχνουν ότι οι καταναλωτές ενδιαφέρονται να αγοράζουν προϊόντα που είναι περισσότερο φιλικά προς το περιβάλλον. Κατά τη γνώμη μου, το πλεονέκτημα του εγκριθέντος κανονισμού για τους παραγωγούς είναι ότι, χάρη στα ενοποιημένα πρότυπα για την παροχή πληροφοριών σχετικά με την απόδοση των ελαστικών, θα δίνεται μεγαλύτερη δυνατότητα στους πελάτες να επιλέγουν με βάση άλλους παράγοντες και όχι μόνο βάσει της τιμής του προϊόντος.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο νέος κανονισμός για τη σήμανση των ελαστικών επισώτρων αποτελεί σκέλος της στρατηγικής της Κοινότητας για το διοξείδιο του άνθρακα, που θέτει στόχους προς επίτευξη μέσω της μείωσης των εκπομπών ρύπων των οχημάτων. Από τον Νοέμβριο του 2012, τα ελαστικά θα φέρουν σήμανση στην ΕΕ σύμφωνα με την εξοικονόμηση καυσίμου που επιτυγχάνουν, τον δείκτη πρόσφυσής τους σε υγρό οδόστρωμα και τις εκπομπές θορύβου τους. Τα ελαστικά ευθύνονται για το 20 με 30% της ενέργειας που καταναλώνουν τα οχήματα εξαιτίας της αντίστασης κύλισής τους. Με τη ρύθμιση της χρήσης ελαστικών επισώτρων που συντελούν στην εξοικονόμηση καυσίμου, που είναι ασφαλή και που έχουν χαμηλές εκπομπές θορύβου, συμβάλλουμε τόσο στη μείωση της περιβαλλοντικής ζημίας μέσω της μείωσης της κατανάλωσης καυσίμου, όσο και στην αύξηση της προστασίας των καταναλωτών μέσω του ανταγωνισμού στην αγορά. Συνεπώς, επικροτώ τη δημιουργία ενός ακόμη μέσου που αντιπροσωπεύει άλλο ένα βήμα προς μια βιώσιμη από ενεργειακή σκοπιά Ευρώπη.

  Lara Comi (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ την απόφαση του Κοινοβουλίου να εγκρίνει τελικά έναν κανονισμό που αυξάνει την ασφάλεια αλλά και την περιβαλλοντική απόδοση και την εξοικονόμηση καυσίμου των οδικών μεταφορών. Στόχος είναι η προώθηση της χρήσης ασφαλών και πιο αθόρυβων ελαστικών. Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, είναι δυνατόν να μειωθεί αισθητά (έως και 10%) η αναλογία του καυσίμου που καταναλώνει ένα όχημα σε συνάρτηση με την απόδοση του ελαστικού.

Σύμφωνα με τη δέσμευσή μου για την προστασία των καταναλωτών, αυτός ο κανονισμός θεσπίζει ένα αποτελεσματικό ρυθμιστικό πλαίσιο μέσω σαφούς και επακριβούς σήμανσης και πληροφόρησης. Αυτό καθιστά δυνατή τη διαφύλαξη της διαφάνειας και ενισχύει την ενημέρωση των καταναλωτών αναφορικά με τις αγοραστικές τους επιλογές, με την υποστήριξη φυλλαδίων, εντύπων και μάρκετινγκ στο Διαδίκτυο.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Επικροτώ το γεγονός ότι αντί μιας οδηγίας έχουμε έναν κανονισμό για τη σήμανση ελαστικών επισώτρων, ο οποίος είναι το αποτέλεσμα μιας πρότασης του Κοινοβουλίου.

Από τον Νοέμβριο του 2012, τα ελαστικά επίσωτρα θα φέρουν σήμανση για την εξοικονόμηση καυσίμου που επιτυγχάνουν, τον δείκτη πρόσφυσής τους σε υγρό οδόστρωμα και τις εκπομπές θορύβου τους. Οι ευρωπαίοι πολίτες θα διαθέτουν περισσότερες πληροφορίες για να επιλέξουν τα σωστά ελαστικά, ούτως ώστε να μειωθούν οι δαπάνες για καύσιμα και να διευκολυνθεί η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. Μπορούν με αυτόν τον τρόπο να προβούν σε πιο φιλική προς το περιβάλλον επιλογή και να μειώσουν το δικό τους ίχνος άνθρακα.

Επιπλέον, η σήμανση θα οδηγήσει σε αυξημένο ανταγωνισμό μεταξύ των κατασκευαστών. Αυτή η σήμανση είναι ευεργετική από περιβαλλοντική σκοπιά. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι οδικές μεταφορές ευθύνονται για το 25% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην Ευρώπη.

Τα ελαστικά μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, διότι ευθύνονται για το 20 με 30% της συνολικής ενέργειας που καταναλώνουν τα οχήματα.

Σε ό,τι αφορά τα επιβατηγά αυτοκίνητα, ελαστικά με καλύτερη οικονομία καυσίμου μπορούν να εξοικονομήσουν έως και 10% του κόστους καυσίμου.

Συνεπώς, ψήφισα υπέρ.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της συμβιβαστικής δέσμης για τη σήμανση των ελαστικών. Τούτο το Κοινοβούλιο πραγματεύεται πολλά θέματα που φαίνονται άκρως τεχνικά και που εκ πρώτης όψεως δεν είναι ψηλά στις πολιτικές προτεραιότητες πολλών ανθρώπων· αυτό ενδεχομένως είναι ένα τέτοιο θέμα. Ωστόσο, μια πιο προσεκτική εξέταση αποκαλύπτει ότι σχεδόν ένα τέταρτο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα προέρχεται από τις οδικές μεταφορές και ότι τα ελαστικά διαδραματίζουν σημαίνοντα ρόλο στον καθορισμό της οικονομίας καυσίμου. Αυτή η προτεινόμενη νομοθεσία διαδραματίζει, επομένως, σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο των ευρύτερων προσπαθειών της ΕΕ για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης ιδιαίτερα επειδή συμβάλλει σε δύο σημαντικά σημεία: στη βελτίωση των διαθέσιμων πληροφοριών, που διευκολύνουν μια φιλικότερη προς το περιβάλλον επιλογή ελαστικών, καθώς και στο γεγονός ότι, προβαίνοντας σε μια τέτοια επιλογή, θα συμβάλουμε σε μεγαλύτερη ενεργειακή απόδοση, δεδομένου ότι τα ελαστικά ευθύνονται για το 20 με 30% της συνολικής ενέργειας που καταναλώνουν τα οχήματα.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η πρόταση κανονισμού για τη σήμανση των ελαστικών επισώτρων την οποία ενέκρινε σήμερα τούτο το Σώμα είναι ένα κρίσιμο βήμα στην εμπορία ασφαλών και αθόρυβων προϊόντων, που επιτρέπουν επίσης την ελαχιστοποίηση της κατανάλωσης καυσίμου. Το γεγονός ότι τροποποιήθηκε η νομική μορφή της πρότασης από οδηγία σε κανονισμό είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο.

Αυτό θα μας επιτρέψει να επιτύχουμε την ίση και άμεση εφαρμογή όλων των διατάξεων σε όλα τα κράτη μέλη, διασφαλίζοντας την πιο αποτελεσματική εναρμόνιση της ευρωπαϊκής αγοράς ελαστικών επισώτρων. Επιπλέον, η προσπάθεια που κατέβαλε στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας όσον αφορά την ευελιξία στην οπτική εμφάνιση της σήμανσης θα προσφέρει στους καταναλωτές επαρκή προστασία και, ταυτόχρονα, θα διασφαλίσει ότι οι κατασκευαστές δεν θα επιβαρύνονται με υπερβολική γραφειοκρατία.

Η ενδιάμεση διάταξη εξαίρεσης των ελαστικών παραγωγής προ του 2012 από τις υποχρεώσεις του κανονισμού συνιστά επίσης ένα αναγκαίο μέτρο με στόχο τη διασφάλιση της βαθμιαίας ενσωμάτωσης των νέων ευρωπαϊκών ρυθμίσεων στην αγορά. Για τους λόγους αυτούς μπορούμε, επομένως, να πούμε ότι είμαστε ικανοποιημένοι με την κοινή θέση που επιτεύχθηκε, έχοντας τη βεβαιότητα ότι ανταποκρίνεται στους στόχους της αρχικής πρότασης της Επιτροπής.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του κανονισμού για τη σήμανση των ελαστικών επισώτρων αναφορικά με την οικονομία καυσίμου. Αυτός ο κανονισμός είναι μέρος της νομοθετικής δέσμης που αφορά την ενεργειακή απόδοση και θα συμβάλει στη μείωση των εκπομπών ρύπων που εκλύει ο τομέας των μεταφορών. Σύμφωνα με τον εν λόγω κανονισμό, οι κατασκευαστές ελαστικών πρέπει να χρησιμοποιούν σήματα και ετικέτες για να παρέχουν στους χρήστες πληροφορίες σχετικά με την κατανάλωση καυσίμου και την αντίσταση κύλισης, τον δείκτη πρόσφυσης σε υγρό οδόστρωμα και τον εξωτερικό θόρυβο κύλισης. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι η σήμανση θα αναφέρει σε σχέση με αυτές τις παραμέτρους σε ποιο επίπεδο από το Α έως το Ζ ταξινομείται το ελαστικό. Οι κατασκευαστές ελαστικών θα έχουν επίσης την υποχρέωση να παρέχουν εξηγήσεις στους δικτυακούς τους τόπους σχετικά με αυτούς τους δείκτες, καθώς και συστάσεις όσον αφορά την οδηγική συμπεριφορά. Αυτές οι συστάσεις περιλαμβάνουν την ανάγκη για οικολογική οδήγηση, τον τακτικό έλεγχο της πίεσης των ελαστικών και τη συμμόρφωση προς την απόσταση πέδησης. Τα κράτη μέλη θα δημοσιεύσουν μέχρι την 1η Νοεμβρίου 2011 όλες τις διατάξεις που θεσπίζονται διά νόμου και τις διοικητικές πράξεις που απαιτούνται για τη μεταφορά του κανονισμού στην εθνική νομοθεσία. Οι διατάξεις αυτού του κανονισμού θα τεθούν σε ισχύ από την 1η Νοεμβρίου 2012. Ο τομέας των μεταφορών ευθύνεται κατά προσέγγιση για το 25% των εκπομπών ρύπων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο εν λόγω κανονισμός θα συμβάλει στη μείωση αυτών των εκπομπών.

- Έκθεση Reimer Böge (A7-0044/2009)

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠΠ) στοχεύει στη στήριξη των εργαζομένων που πλήττονται άμεσα από απολύσεις συνεπεία μειζόνων αλλαγών στο παγκόσμιο εμπόριο. Πιο συγκεκριμένα, το ΕΤΠΠ χρηματοδοτεί τη βοήθεια στην αναζήτηση εργασίας, την εξατομικευμένη επανακατάρτιση, την προώθηση της επιχειρηματικότητας, την ενίσχυση των αυτοαπασχολούμενων, καθώς και ειδικά προσωρινά συμπληρώματα εισοδήματος.

Σε πιο μακροπρόθεσμη βάση, αυτά τα μέτρα στοχεύουν στο να διευκολύνουν τους εν λόγω εργαζόμενους να βρουν και να παραμείνουν σε μια νέα θέση εργασίας.

Η χώρα μου, η Πορτογαλία, υπήρξε δικαιούχος του ΕΤΠΠ δύο φορές: το 2008, συνεπεία 1 549 απολύσεων στην αυτοκινητοβιομηχανία στην περιφέρεια της Λισαβόνας και στο Alentejo, καθώς και το 2009, συνεπεία 1 504 απολύσεων σε 49 κλωστοϋφαντουργικές επιχειρήσεις στις βόρειες και κεντρικές περιφέρειες της χώρας.

Ο κρίσιμος ρόλος αυτού του ταμείου είναι σαφής. Ωστόσο, το ερώτημα που έθεσε η κ. Berès υπογραμμίζει ότι υφίσταται μια κατάσταση που θα πρέπει να αποσαφηνιστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Πρέπει να αποτρέψουμε το ενδεχόμενο η διάθεση πόρων ή κρατικών ενισχύσεων σε ένα κράτος μέλος να οδηγεί σε απώλειες θέσεων εργασίας σε άλλες περιοχές της ΕΕ.

Συμφωνώ, επομένως, με την ανάγκη να εξασφαλιστεί ο αποτελεσματικός συντονισμός της ευρωπαϊκής χρηματοδοτικής βοήθειας, αποτρέποντας τις εταιρείες από το να επιδιώκουν να αποκομίσουν κέρδη μέσω της δημιουργίας και της κατάργησης θέσεων εργασίας.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω αυτήν την επιχορήγηση 14,8 εκατομμυρίων ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠΠ) για τη στήριξη των 2 840 εργαζομένων της Dell στο Limerick, που απώλεσαν τις θέσεις εργασίας τους μετά το κλείσιμο του εργοστασίου τους διότι, αντί της Dell, θα ωφελήσει απευθείας τους απολυμένους εργαζόμενους. Μάλιστα, φαίνεται ότι ενώ η Dell έκλεινε τη γραμμή παραγωγής της στην Ιρλανδία, έλαβε 54,5 εκατομμύρια ευρώ ως κρατική ενίσχυση από την πολωνική κυβέρνηση για να ανοίξει νέο εργοστάσιο στο Lodz. Αυτή η κρατική ενίσχυση εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Πού είναι η συνέπεια του βασικού άξονα αυτής της πολιτικής που ακολουθεί η Επιτροπή; Στην πράξη εξαιρεί την Dell από το να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές συνέπειες της στρατηγικής της και επιτρέπει στις εταιρείες να επιδίδονται σε έναν αγώνα δρόμου προς τον πάτο με την υποστήριξη πόρων τόσο των κρατών μελών όσο και της ΕΕ. Απαιτείται επειγόντως σαφήνεια στον συντονισμό της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε σχέση με τις κρατικές ενισχύσεις και την κοινωνική πολιτική.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όπως είχα την ευκαιρία να πω πρωτύτερα, ακόμη και πριν από την εμφάνιση της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης, που επέτεινε και επιδείνωσε ορισμένα από τα προηγούμενα συμπτώματα, διαφαινόταν ήδη καθαρά ο σοβαρός αντίκτυπος της παγκοσμιοποίησης και της συνακόλουθης μετεγκατάστασης των επιχειρήσεων στη ζωή πολλών ανθρώπων. Καθίσταται σαφής η μοναδική πρόκληση των καιρών στους οποίους ζούμε και η έκτακτη ανάγκη να χρησιμοποιήσουμε μηχανισμούς, που και αυτοί με τη σειρά τους είναι έκτακτοι, προκειμένου να συνδράμουμε τους ανέργους και να προωθήσουμε την επανένταξή τους στην αγορά εργασίας, όταν μάλιστα προσθέσουμε σε αυτά τα προβλήματα την παρούσα έλλειψη εμπιστοσύνης στις αγορές και τη συρρίκνωση των επενδύσεων.

Ως προς αυτό, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση χρησιμοποιήθηκε ήδη αρκετές φορές, πάντοτε με στόχο τον μετριασμό των επιπτώσεων στους ευρωπαίους εργαζόμενους εξαιτίας της έκθεσής τους στην παγκόσμια αγορά. Οι περιπτώσεις που περιγράφονται στην έκθεση του κ. Böge χρήζουν πράγματι επανεξέτασης, μολονότι εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένες αμφιβολίες όσον αφορά το να μάθουμε αν πραγματικά όλοι θα είναι δικαιούχοι. Θα ήταν, επομένως, καλύτερο αν οι αιτήσεις υποβάλλονταν χωριστά στο μέλλον.

Θέλω να εκφράσω εκ νέου την πεποίθησή μου ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να λάβει μέτρα για την προώθηση μιας πιο εδραίας, ελεύθερης και δημιουργικής ευρωπαϊκής αγοράς, που θα δημιουργήσει επενδύσεις και θέσεις εργασίας.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης διότι, εφόσον το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠΠ) είναι ένα μέσο για να ανταποκριθούμε σε μια συγκεκριμένη ευρωπαϊκή κρίση που προκαλείται από την παγκοσμιοποίηση, αυτό ισχύει για την τρέχουσα κατάσταση. Αυτό το ταμείο παρέχει μεμονωμένη, άπαξ, περιορισμένης χρονικής διάρκειας, άμεση στήριξη σε εργαζόμενους που απολύονται. Προβάλλεται το επιχείρημα ότι όταν διατίθενται πόροι από αυτό το ταμείο στους εργαζόμενους δεν θα πρέπει να υπάρχει καμία δυσαναλογικότητα, όπως έχει διαπιστωθεί.

Επιπλέον, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) υποστηρίζει την ευρωπαϊκή στρατηγική απασχόλησης και τις πολιτικές των κρατών μελών σχετικά με την πλήρη απασχόληση, την ποιότητα και την παραγωγικότητα στην εργασία, προωθεί την κοινωνική ενσωμάτωση, ιδιαίτερα την πρόσβαση των μειονεκτούντων ατόμων στην απασχόληση, μειώνει δε τις ανισότητες στην απασχόληση σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Αυτό είναι ένα κρίσιμο ταμείο για την ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής. Η τρέχουσα κατάσταση επιτάσσει σταθερή, προσήκουσα και άμεση υλοποίηση του ΕΚΤ.

Είναι σαφές ότι το ΕΤΠΠ και το ΕΚΤ έχουν διαφορετικούς, συμπληρωματικούς στόχους και ότι κανένα εξ αυτών δεν μπορεί να αντικαταστήσει το άλλο. Καθώς είναι έκτακτο μέτρο, το ΕΤΠΠ πρέπει να χρηματοδοτείται αυτόνομα και συνιστά πολύ σοβαρό σφάλμα να χρηματοδοτείται το ΕΤΠΠ, ένα βραχυπρόθεσμο μέτρο, σε βάρος του ΕΚΤ ή του όποιου άλλου διαρθρωτικού ταμείου.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την έγκριση ενίσχυσης προς τους εργαζόμενους της Dell μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση. Οι απολύσεις στην Dell έπληξαν σε μεγάλο βαθμό την τοπική οικονομία του Limerick και των περιχώρων. Πρέπει να λάβουμε επιτόπια μέτρα επανακατάρτισης για να διασφαλίσουμε ότι οι άνθρωποι που έχασαν τις δουλειές τους στην Dell μπορούν να εξασφαλίσουν την απασχόληση στο κοντινό μέλλον. Η έγκριση της ιρλανδικής αίτησης για παροχή ενίσχυσης μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση θα συμβάλει στην επανακατάρτιση και την αναβάθμιση των δεξιοτήτων των εν λόγω εργαζομένων.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της κινητοποίησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση στις περιπτώσεις του Βελγίου και της Ιρλανδίας, καθώς θεωρώ ότι θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα δυνατά μέσα για να βοηθήσουμε τους εργαζόμενους, που είναι θύματα της ζημίας που προκαλεί η παγκοσμιοποίηση και η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση.

Αναρωτιέμαι, ωστόσο, για τη συνέπεια των ευρωπαϊκών πολιτικών όταν, παράλληλα με την κινητοποίηση του εν λόγω ταμείου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιτρέπει στην Πολωνία να χορηγεί κρατική ενίσχυση στην Dell για να ανοίξει εργοστάσιο στη χώρα της, μολονότι η εταιρεία κλείνει άλλο εργοστάσιο στην Ιρλανδία. Πώς μπορούν οι ευρωπαίοι πολίτες να έχουν εμπιστοσύνη στα «οφέλη» της Ευρώπης όταν αυτή δίνει την έγκρισή της σε τέτοιου είδους «κόλπα»;

Κάποιος ενδεχομένως να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της χρήσης δημόσιων πόρων σε αυτό το πλαίσιο και να εκφράσει τη λύπη του για την έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας των εταιρειών μας, των οποίων οι πράξεις υπαγορεύονται από την αποκλειστική τους έγνοια για κερδοφορία, ασχέτως των θέσεων εργασίας που καταστρέφονται.

  Jacky Hénin (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Ο όμιλος Dell, ο οποίος χθες καταλάμβανε την πρώτη θέση και σήμερα την τρίτη παγκοσμίως στο πεδίο της τεχνολογίας της πληροφορικής, με εκτιμώμενη χρηματιστηριακή αξία 18 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ, και ο οποίος εμφανίζει κέρδη 337 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ για το τρίτο τετράμηνο του 2009 και προβλέπει ακόμη μεγαλύτερα κέρδη για το τέταρτο τετράμηνο...

Ναι, συντάσσομαι με τους εργαζόμενους της Dell!

Ναι, ελπίζω να βρουν δουλειά και να επανέλθουν σε μια αξιοπρεπή ζωή το συντομότερο δυνατόν!

Όμως, όχι, δεν θα συμβάλω στην καταλήστευση των ευρωπαίων φορολογούμενων. Δεν θα συμπαραταχθώ σε καμία περίπτωση για να επιδείξω και άλλη περιφρόνηση προς τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε κατάσταση πλήρους σύγχυσης.

Οι ένοχοι είναι εκείνοι που πρέπει να πληρώσουν και η Ευρώπη εκείνη που πρέπει να υλοποιήσει μια ισχυρή βιομηχανική πολιτική, η οποία θα καλύπτει τις ανάγκες του πληθυσμού προτού επιτραπεί η διανομή μερισμάτων!

  Alan Kelly (S&D), γραπτώς. – (EN) Σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε κονδύλιο 14 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα διατεθεί για την κατάρτιση 1 900 εργαζομένων της Dell, που απολύθηκαν εξαιτίας της απόφασής της να μετεγκαταστήσει το εργοστάσιο από την Ιρλανδία στην Πολωνία. Με αυτό το κονδύλιο μπορεί να υπάρξει μέριμνα, ώστε εκείνοι που έχασαν την δουλειά τους να επανακαταρτιστούν και να αποκτήσουν προσόντα για να επανέλθουν στο εργατικό δυναμικό. Το ταμείο θα λειτουργήσει ως έμμεση παρά ως άμεση ενίσχυση, καθώς τα χρήματα θα διοχετευθούν σε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην περιφέρεια του Munster για την πληρωμή των διδάκτρων πρώην εργαζομένων στην Dell. Η έγκριση αυτού του κονδυλίου αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της δέσμευσης της Ευρώπης να βοηθήσει την Ιρλανδία να εξέλθει από την ύφεση. Το κονδύλιο αναμένεται να συμβάλει στην επιβράδυνση της ανοδικής τάσης της ανεργίας στο Munster και θα δώσει μια μείζονα ώθηση στην τοπική οικονομία, καθώς εκείνοι που επλήγησαν από το κλείσιμο του εργοστασίου της Dell θα επιστρέψουν στο εργατικό δυναμικό.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Με τη σκέψη ότι οι ιρλανδοί και βέλγοι εργαζόμενοι είναι θύματα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης ψηφίζουμε υπέρ αυτής της έκθεσης και υπέρ της παροχής ενίσχυσης μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση.

Ωστόσο, καταδικάζουμε κατηγορηματικά τη συλλογιστική που λέει ότι οι κοινωνικές και ανθρώπινες τραγωδίες τις οποίες βιώνουν οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι πρέπει να θεωρούνται απλά αναγκαίες «προσαρμογές» για την ομαλή λειτουργία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Είναι εντελώς απαράδεκτο το γεγονός ότι η ΕΕ υποστηρίζει εκείνα ακριβώς τα εμπλεκόμενα μέρη που φέρουν την ευθύνη για τις εν λόγω τραγωδίες παρέχοντας την πολιτική και χρηματοδοτική της στήριξη στις διαδικασίες επανεγκατάστασης και μεταφοράς τις οποίες πραγματοποιούν εμφορούμενα από ένα αμιγώς κερδοσκοπικό πνεύμα.

Δεν μπορούμε να ενδίδουμε στις εμπορικές ορέξεις των καπιταλιστικών αρπακτικών όπως της τεξανής εταιρείας Dell, που καταλαμβάνει παγκοσμίως τη δεύτερη θέση στις τηλεπικοινωνίες, ανεξάρτητα από το γενικό συμφέρον των πολιτών της Ευρώπης. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι αυτό το όραμά μας για την Ευρώπη.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ είναι ένας χώρος αλληλεγγύης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση υπηρετεί αυτήν την αντίληψη. Αυτή η στήριξη είναι θεμελιώδης για να βοηθήσουμε τους ανέργους και τα θύματα των επανεγκαταστάσεων που πραγματοποιήθηκαν ως αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης. Ολοένα και περισσότερες εταιρείες επανεγκαθίστανται επωφελούμενες του χαμηλότερου εργατικού κόστους σε ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα στην Κίνα και την Ινδία, με επιζήμιες συνέπειες για χώρες που τηρούν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το ΕΤΠΠ έχει στόχο να συνδράμει εργαζομένους που υπήρξαν θύματα της επανεγκατάστασης εταιρειών και διαδραματίζει ουσιώδη ρόλο στο να τους βοηθήσουμε να έχουν πρόσβαση σε νέες θέσεις εργασίας στο μέλλον. Το ΕΤΠΠ χρησιμοποιήθηκε ήδη στο παρελθόν από άλλες χώρες της ΕΕ, ιδιαίτερα την Πορτογαλία και την Ισπανία, είναι δε πλέον καιρός να παράσχουμε ανάλογη βοήθεια στο Βέλγιο και την Ιρλανδία.

  Marit Paulsen, Olle Schmidt και Cecilia Wikström (ALDE), γραπτώς. – (SV) Η ΕΕ θέσπισε ένα νομοθετικό και δημοσιονομικό μέσο για να μπορέσει να παράσχει στήριξη σε εκείνους που απώλεσαν τις θέσεις εργασίας τους εξαιτίας «μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών στη μορφή του παγκόσμιου εμπορίου και για να τους ενισχύσει κατά την επανένταξή τους στην αγορά εργασίας».

Είμαστε πεπεισμένοι ότι το ελεύθερο εμπόριο και η οικονομία της αγοράς ωφελούν την οικονομική ανάπτυξη και, επομένως, είμαστε καταρχήν αντίθετοι στη χρηματοδοτική βοήθεια προς χώρες ή περιφέρειες. Ωστόσο, η χρηματοπιστωτική κρίση κατάφερε σοβαρό πλήγμα στις οικονομίες των κρατών μελών και η οικονομική κάμψη είναι εντονότερη αυτήν τη φορά σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη κάμψη βίωσε η Ευρώπη από τη δεκαετία του 1930 και μετά.

Αν η ΕΕ δεν αναλάβει δράση, οι άνεργοι θα υποστούν πολύ σοβαρό πλήγμα σε εκείνες τις περιοχές του Βελγίου και της Ιρλανδίας που έχουν ζητήσει τη συνδρομή της ΕΕ. Ο κίνδυνος της κοινωνικής περιθωριοποίησης και του μόνιμου αποκλεισμού είναι πολύ μεγάλος, κάτι που εμείς οι Φιλελεύθεροι δεν μπορούμε να αποδεχθούμε. Συμπάσχουμε τα μάλα με όλους εκείνους που επλήγησαν από τις συνέπειες της οικονομικής κάμψης και θα θέλαμε να ληφθούν μέτρα, όπως τα μέτρα κατάρτισης, που θα βοηθήσουν τα άτομα να το ξεπεράσουν. Επομένως, υποστηρίζουμε την ενίσχυση των ανέργων που έχουν πληγεί στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας στις περιφέρειες της ανατολικής και δυτικής Φλάνδρας και στο Limburg, καθώς και στον κλάδο κατασκευής ηλεκτρονικών υπολογιστών στις ιρλανδικές κομητείες Limerick, Clare και North Tipperary, καθώς και στην πόλη Limerick.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Υποστήριξα την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, διότι οι μαζικές απολύσεις είναι, δίχως αμφιβολία, μια αρνητική συνέπεια της οικονομικής κρίσης και, παρά την αίσθηση που επικρατεί στην κοινή γνώμη, η κρίση δεν έχει λήξει ακόμα. Δεν χωρεί καμία αμφιβολία ότι πρέπει να παρασχεθεί βοήθεια σε αυτούς που έχουν χάσει τις θέσεις εργασίας τους στις πληγείσες χώρες. Η απώλεια των θέσεων εργασίας αποτελεί τεράστια τραγωδία για τις ζωές αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο νομίζω πως ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση είναι ιδιαίτερα σημαντικός στις δύσκολες εποχές της κρίσης. Κατά τη γνώμη μου, ο προϋπολογισμός του Ταμείου πρέπει να αυξηθεί σε σημαντικό βαθμό στο μέλλον, ούτως ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες. Η οικονομική κρίση συνεχίζει να προκαλεί θύματα υπό τη μορφή ομαδικών απολύσεων, οι οποίες συχνά οδηγούν σε ανθρώπινα δράματα υπό τη μορφή της μεγέθυνσης των κοινωνικών προβλημάτων και πολλών άλλων αντίξοων φαινομένων. Επομένως, νομίζω ότι θα πρέπει να πράξουμε παν το δυνατόν για να βοηθήσουμε με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο τους ανθρώπους που πλήττονται από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.

- Έκθεση David Martin (A7-0043/2009)

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Επικροτώ τις προτεινόμενες τροπολογίες στον Κανονισμό λόγω της θέσης σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Θα ήθελα να τονίσω με έμφαση μία από τις πτυχές που θεωρώ εξόχως σημαντική την παρούσα στιγμή, καθώς παρακολουθούμε τις διαπραγματεύσεις για τη νέα συμφωνία που θα αντικαταστήσει το Πρωτόκολλο του Κιότο τον Ιανουάριο του 2013. Η Συνθήκη της Λισαβόνας καθιστά τη διεθνή καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής συγκεκριμένο στόχο της περιβαλλοντικής πολιτικής της ΕΕ. Η Συνθήκη της Λισαβόνας εντάσσει συμπληρωματικά τη στήριξη για τη διεθνή δράση με στόχο την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής στον κατάλογο των στόχων που συναποτελούν την περιβαλλοντική της πολιτική. Η Συνθήκη της Λισαβόνας αναθέτει επίσης στην Ευρώπη νέες αρμοδιότητες στα πεδία της ενέργειας, της επιστημονικής έρευνας και της διαστημικής πολιτικής. Η ενέργεια αποτελεί πλέον κοινή ευθύνη, προετοιμάζοντας το έδαφος για μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Martin για την προσαρμογή του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη Συνθήκη της Λισαβόνας, διότι είναι ανάγκη να τροποποιηθούν ορισμένοι από τους εσωτερικούς κανόνες του Κοινοβουλίου ενόψει των αυξημένων αρμοδιοτήτων που απορρέουν από τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, ιδιαίτερα ενόψει της ενισχυμένης νομοθετικής εξουσίας που θα του επιτρέψει να νομοθετεί σε ισότιμη βάση με τις κυβερνήσεις των κρατών μελών σε μεγαλύτερο αριθμό θεμάτων.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι τροπολογίες επί των οποίων ψηφίσαμε σήμερα θα ενσωματωθούν στον Κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διότι ο Κανονισμός πρέπει να συμβαδίζει με την πανηγυρική θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, η οποία προγραμματίζεται για την 1η Δεκεμβρίου. Πιστεύω ότι η αξιοσημείωτη αναβάθμιση των εξουσιών του Κοινοβουλίου, με την οποία καλούνται όλοι οι βουλευτές του ΕΚ να αντιμετωπίσουν νέες προκλήσεις, αποτελεί σημαντική δοκιμασία για την ικανότητά του να προτείνει νομοθεσία, καθώς και για το αίσθημα ευθύνης του.

Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν μπορώ παρά να επικροτήσω μια αλλαγή του Κανονισμού που θα εναρμονίσει περισσότερο τον τρόπο που λειτουργεί το Σώμα με τις διατάξεις των συνθηκών.

Είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος με τον ολοένα και σημαντικότερο ρόλο που διαδραματίζουν τα εθνικά κοινοβούλια και με τις πρωτοβουλίες των κρατών μελών όσον αφορά την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Ελπίζω ότι η αρχή της επικουρικότητας, για την οποία επέδειξε ιδιαίτερη μέριμνα ο ευρωπαίος νομοθέτης, θα εκπληρώνεται και θα τηρείται σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό από όλους τους ευρωπαίους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του David Martin για την αναθεώρηση του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στον βαθμό που θα επιτρέψει στο Σώμα μας να εφαρμόσει τους νέους βασικούς κανόνες που απορρέουν από τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Η αναθεώρηση περιλαμβάνει συγκεκριμένα: την υποδοχή νέων «παρατηρητών», που θα μπορούν να γίνουν βουλευτές του ΕΚ αυτοδικαίως το συντομότερο δυνατόν· τη θέσπιση κανόνων σχετικά με τον νέο ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων στη νομοθετική διαδικασία μέσω της εξέτασης του βαθμού τήρησης της αρχής της επικουρικότητας, μια μεταρρύθμιση που επικροτώ ασμένως στον βαθμό που συμβάλλει στην εμβάθυνση του δημοκρατικού διαλόγου· πρωτίστως δε, την αναβάθμιση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην εκπόνηση ευρωπαϊκών νόμων.

Τέλος, αυτό το κείμενο αποσαφηνίζει τους τύπους δράσης που πρέπει να αναλάβει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε περίπτωση «παραβίασης των θεμελιωδών αρχών από κράτος μέλος», κάτι που είναι ιδιαίτερα θετικό για την εκ μέρους του προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Με βάση το παλαιό άρθρο 36 του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καλούμασταν να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Βάσει του νέου άρθρου 36 του Κανονισμού, το ΕΚ πρέπει να «σέβεται πλήρως» τα εν λόγω δικαιώματα, όπως κατοχυρώνονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Πρόκειται για λεπταίσθητη αλλαγή, μια αλλαγή όμως που την θεωρώ σημαντική και που δεσμεύει όλους τους βουλευτές του ΕΚ να διαφυλάσσουν τα δικαιώματα όλων των πολιτών.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας την 1η Δεκεμβρίου 2009 σημαίνει ότι είναι αναγκαία η προσαρμογή του Κανονισμού, ώστε να συμβαδίζει με τους νέους κανόνες και εξουσίες του Κοινοβουλίου.

Με αυτές τις τροποποιήσεις του Κανονισμού, το Κοινοβούλιο προετοιμάζεται για τις ενισχυμένες εξουσίες που θα έχει μόλις τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, λαμβάνοντας υπόψη την άφιξη 18 νέων βουλευτών του ΕΚ, τις αυξημένες νομοθετικές εξουσίες και τη νέα δημοσιονομική διαδικασία. Η μελλοντική συνεργασία με τα εθνικά κοινοβούλια είναι επίσης σημαντική, εν προκειμένω.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Ελάχιστα μπορεί να διαπιστώσει κανείς σε σχέση με την κομπορρημονούσα ενίσχυση της δημοκρατίας και την ισχυρότερη φωνή των κοινοβουλίων, πράγματα που υποτίθεται ότι κατοχύρωνε η Συνθήκη της Λισαβόνας. Υπάρχουν απλά κάποιες λίγες νέες διαδικασίες. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνει κατάχρηση της διαδικασίας αξιολόγησης όσον αφορά τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων για την υποχρεωτική επιβολή πολιτικής ορθότητας ή στο πλαίσιο μιας μανίας κατά των διακρίσεων.

Η έλλειψη δημοκρατίας εντός της ΕΕ παραμένει απαράλλακτη μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Δεν έχουν αλλάξει και πολλά αφ’ ης στιγμής το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να επιλέξει τον Πρόεδρο της Επιτροπής μέσα από μια ομάδα αποτυχημένων πολιτικών, που ηττήθηκαν στις εκλογές. Το γεγονός ότι το πρόγραμμα της Στοκχόλμης προωθείται με τόσο ταχύ ρυθμό ώστε δεν μπορούμε να εκθέσουμε τις ανησυχίες μας για την προστασία των δεδομένων καταδεικνύει πόσο πραγματικά «ισχυρή» είναι η φωνή μας. Στην πραγματικότητα, οι αλλαγές στον Κανονισμό τις οποίες επέφερε η Συνθήκη της Λισαβόνας δεν κατέληξαν σε καμία ενίσχυση της διαφάνειας ή σε ισχυρότερη φωνή για τα κοινοβούλια. Για τον λόγο αυτόν, ψήφισα όχι.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Συνθήκη της Λισαβόνας θα προσδώσει μεγαλύτερη ταχύτητα, νομιμοποίηση και δημοκρατία στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι υπεύθυνη για μέτρα τα οποία επηρεάζουν εμάς τους πολίτες σε καθημερινή βάση.

Συγκεκριμένα, θα ενισχυθεί η νομοθετική εξουσία του Κοινοβουλίου, καθώς θα είναι συνυπεύθυνο σε ισότιμη βάση με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τα περισσότερα θέματα που χειρίζονται τα θεσμικά όργανα. Στην πράξη, με βάση τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η λεγόμενη συναπόφαση θα καταστεί ο κανόνας και η κανονική νομοθετική διαδικασία.

Σε ό,τι με αφορά ως εκλεγμένο βουλευτή του ΕΚ, λαμβάνω υπόψη με ιδιαίτερη προσοχή την πρόκληση που φέρνει αυτή η αλλαγή.

Ιδιαίτερα αυτή η έκθεση υιοθετεί το έργο που είχε αναληφθεί και σχεδόν περατωθεί κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο όσον αφορά την προσαρμογή του Κανονισμού που διέπει τη λειτουργία του Κοινοβουλίου υπό το πρίσμα της νέας Συνθήκης, η οποία θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ στην αρχή του επόμενου μήνα.

Ορισμένες τροπολογίες είναι αμιγώς τεχνικής φύσεως, ενώ άλλες αφορούν τον εκσυγχρονισμό διατάξεων, στον οποίο το Κοινοβούλιο άδραξε την ευκαιρία να προβεί με αυτήν την αφορμή. Συνολικά, η έκθεση αντιπροσωπεύει έναν συμβιβασμό που ικανοποιεί την πολιτική οικογένεια στην οποία ανήκω, την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), ενσωματώνοντας με ισόρροπο τρόπο ζητήματα όπως είναι η επικουρικότητα και η αναλογικότητα, καθώς και η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και εθνικών κοινοβουλίων.

Για τους λόγους αυτούς, ψήφισα υπέρ της εν λόγω έκθεσης.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Το ΚΚΕ είναι αντίθετο και καταψηφίζει τις τροποποιήσεις του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ώστε να προσαρμοστούν με τις προβλέψεις της Συνθήκης της Λισαβόνας. Οι τροποποιήσεις διατηρούν και ενισχύουν τον αντιδραστικό και αντιδημοκρατικό χαρακτήρα του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που διαμορφώνει ένα ασφυκτικό πλαίσιο για κάθε αντίθετη φωνή που εναντιώνεται στη κυριαρχία των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου.

Είναι ψέμα ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας δίνει «περισσότερο δημοκρατική διάσταση στην ΕΕ» γιατί δήθεν αναβαθμίζει το ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί συστατικό στοιχείο του αντιδραστικού οικοδομήματος της ΕΕ. Έχει αποδείξει τη προσήλωσή του στην αντιδραστική πολιτική της ΕΕ, τη στήριξή των συμφερόντων των μονοπωλίων, το ρόλο του σαν όργανο δημοκρατικής δήθεν νομιμοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν εκπροσωπεί τους λαούς αλλά τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Συμφέρον των λαών είναι η αντίσταση, η ρήξη με την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και του Ευρωκοινοβουλίου που τη στηρίζει, η ανατροπή του ευρωενωσιακού οικοδομήματος.

- Πρόταση ψηφίσματος (B7-0141/2009)/αναθ. 1: Προετοιμασία της διάσκεψης κορυφής της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, που επιδιώκει μια φιλόδοξη και νομικά δεσμευτική διεθνή συμφωνία στην Κοπεγχάγη, αφού πιστεύω ότι η ολοκλήρωση αυτής της συμφωνίας μπορεί να οδηγήσει σε ένα νέο, βιώσιμο μοντέλο, που θα τονώνει την κοινωνική και οικονομική μεγέθυνση, θα ενθαρρύνει την ανάπτυξη τεχνολογιών φιλικών προς το περιβάλλον, καθώς και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ενεργειακή απόδοση, θα μειώνει δε την κατανάλωση ενέργειας και θα παρέχει τη δυνατότητα δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.

Πιστεύω ότι η έγκριση αυτού του ψηφίσματος –που υπογραμμίζει ότι η διεθνής συμφωνία πρέπει να βασίζεται στην αρχή της κοινής αλλά διαφοροποιημένης ευθύνης, με τις ανεπτυγμένες χώρες να ηγούνται των προσπαθειών μείωσης των εκπομπών τους και αποδοχής της ευθύνης για την παροχή στις αναπτυσσόμενες χώρες χρηματοδοτικής και τεχνικής στήριξης– θα συμβάλει σε μια ορισμένη παγκόσμια ισορροπία.

Επομένως, είναι ουσιώδους σημασίας να αναλάβει η Ένωση ηγετικό ρόλο στο συγκεκριμένο θέμα, ούτως ώστε να διαφυλάξει την ευημερία των μελλοντικών γενεών.

  Dominique Baudis (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με τη διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης, εφόσον εναπόκειται σε εμάς, που είμαστε αιρετοί, να προστατεύσουμε τον πλανήτη για τις μελλοντικές γενιές. Ο κόσμος διακυβεύει το μέλλον του τους προσεχείς μήνες. Είναι αδιανόητο να αποτύχει η διεθνής κοινότητα να καταλήξει σε συμφωνία, που θα δεσμεύει τα κράτη στον δρόμο της λογικής. Αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων, κρατάτε στα χέρια σας την ευθύνη για τη Γη του αύριο. Δείξτε ότι είστε ικανοί να παραμερίσετε τα εθνικά σας συμφέροντα και τα βραχυπρόθεσμα ζητήματα, διότι η ανθρωπότητα δεν έχει χρόνο να χάσει.

  Frieda Brepoels (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Στο ψήφισμα που εγκρίθηκε σήμερα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε ειδικό κεφάλαιο υπογραμμίζεται η μεγάλη σημασία των περιφερειών και των τοπικών αυτοδιοικήσεων, ιδιαίτερα κατά τη διαδικασία διαβούλευσης και για τη διάχυση της πληροφορίας και τη διεκπεραίωση της υλοποίησης της πολιτικής για το κλίμα. Θα υλοποιηθεί ένα ποσοστό έως και 80% των πολιτικών προσαρμογής και μετριασμού των επιπτώσεων σε περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο. Αρκετές περιφερειακές κυβερνήσεις ήδη δείχνουν τον δρόμο και ακολουθούν μια ριζοσπαστική προσέγγιση στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Ως βουλευτής μέλος της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας που εκπροσωπεί τα ευρωπαϊκά έθνη και περιφέρειες, υποστηρίζω πλήρως την άμεση συμμετοχή των περιφερειακών κυβερνήσεων στην προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης και μια αποτελεσματική απόκριση στην κλιματική αλλαγή. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να υπογραμμιστεί το έργο του δικτύου περιφερειακών κυβερνήσεων για τη βιώσιμη ανάπτυξη (nrg4SD). Αυτό το δίκτυο καθιέρωσε ήδη μια στενή εταιρική σχέση με το πρόγραμμα ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP) και το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον (UNEP). Βουλευτές μέλη της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας ζητούν, επομένως, τη ρητή αναγνώριση των περιφερειακών κυβερνήσεων στο πλαίσιο της συμφωνίας της Κοπεγχάγης, αναγνωρίζοντας τον ρόλο που διαδραματίζουν στις πολιτικές μετριασμού των επιπτώσεων και προσαρμογής.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Είναι κρίσιμο να καταλήξει η διάσκεψη της Κοπεγχάγης σε μια πολιτικά δεσμευτική συμφωνία. Αυτή η συμφωνία πρέπει να περιέχει επιχειρησιακά στοιχεία που θα μπορούν να εφαρμοστούν άμεσα, καθώς και ένα χρονοδιάγραμμα το οποίο θα επιτρέψει την εκπόνηση μιας νομικά δεσμευτικής συμφωνίας κατά τη διάρκεια του 2010. Στη συμφωνία πρέπει να συμμετέχουν όλες οι χώρες που υπέγραψαν τη σύμβαση, είναι δε ζωτικής σημασίας να καθορίζονται με σαφήνεια οι όποιες δεσμεύσεις, είτε όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου είτε τη χρηματοδότηση. Ενώ, αφενός, οι βιομηχανικές χώρες πρέπει να ηγηθούν των προσπαθειών μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, οι οικονομικά πιο προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες δύνανται επίσης να διαδραματίσουν έναν ρόλο, συμβάλλοντας ανάλογα με τις ευθύνες τους και τις αντίστοιχες ικανότητές τους. Οι εκβιομηχανισμένες και οι αναδυόμενες χώρες με πιο προηγμένες οικονομίες πρέπει να καταβάλουν συγκρίσιμες προσπάθειες. Μόνο τότε θα καταστεί δυνατή η μείωση των στρεβλώσεων στον διεθνή ανταγωνισμό. Είναι, επίσης, κρίσιμο να καθορίσουμε τη διάρθρωση της χρηματοδότησης, ούτως ώστε αυτή να είναι βιώσιμη σε μεσομακροπρόθεσμη βάση. Η χρηματοδότηση πρέπει να προέλθει από τον ιδιωτικό τομέα, την αγορά άνθρακα και τον δημόσιο τομέα των εκβιομηχανισμένων χωρών και των οικονομικά πιο προηγμένων αναπτυσσόμενων χωρών.

  Nessa Childers (S&D), γραπτώς. – (EN) Είναι άκρως σημαντικό να αναλάβει η ΕΕ δράση και να καταστεί παγκόσμια ηγέτιδα δύναμη όσον αφορά τη μείωση των εκπομπών άνθρακα, καθώς πλησιάζει η διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης. Το Κοινοβούλιο επέδειξε ήδη περισσότερη φιλοδοξία σε σύγκριση με τα κράτη μέλη σε ό,τι αφορά τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, και πρέπει να επικροτήσουμε το σημερινό ψήφισμα προβαίνοντας σε έκκληση για πραγματική χρηματοδότηση, προβαίνοντας σε έκκληση για ισχυρούς στόχους πλησιέστερα στο ανώτατο όριο του 25-40% σύμφωνα με τα επιστημονικά πορίσματα και επιμένοντας σε μια νομικά δεσμευτική συμφωνία.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Ψήφισα αποχή, πρώτον, γιατί εγκρίθηκε η τροπολογία 13 που θεωρεί την πυρηνική ενέργεια ως σημαντική συνιστώσα για τη μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα και, δεύτερον, γιατί απορρίφθηκε η τροπολογία 3 της Ομάδας μου που ζητούσε από τις αναπτυγμένες χώρες να μειώσουν τις εκπομπές τους των αερίων θερμοκηπίου κάτω από τα επίπεδα του 1990 κατά 80 και 95% έως το 2050. Υπάρχουν πολλά θετικά στοιχεία στο ψήφισμα, όπως π.χ. ότι η ΕΕ δεσμεύεται για τη χορήγηση 30 δισ. ευρώ ετησίως μέχρι το 2020 για την κάλυψη των αναγκών των αναπτυσσομένων χωρών στον τομέα του μετριασμού των επιπτώσεων και της προσαρμογής στις κλιματικές αλλαγές. Θεωρώ όμως ότι η στροφή στην πυρηνική ενέργεια ως αντίδοτο στο φαινόμενο του θερμοκηπίου όχι μόνο δεν είναι η λύση για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής αλλά αποτελεί μιαν επικίνδυνη επιλογή. Στην Κοπεγχάγη θα συγκρουστούν τα τρίπτυχα αναπτυγμένες-αναπτυσσόμενες-υπανάπτυκτες χώρες και κυβερνήσεις-κινήματα βάσης-λαοί, καθώς η αλλαγή κλίματος υπονομεύει σε μεγάλο βαθμό τις προσπάθειες μείωσης της φτώχειας και της πείνας στον κόσμο. Η Συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης είναι μια υπαρκτή πρόκληση στην οποία θα πρέπει να ανταποκριθούμε και να μην αφήσουμε το βιομηχανικό και πυρηνικό λόμπι να αποδειχτούν οι μεγάλοι κερδισμένοι.

  Jürgen Creutzmann, Nadja Hirsch, Holger Krahmer, Britta Reimers και Alexandra Thein (ALDE), γραπτώς. – (DE) Οι βουλευτές του ΕΚ που είναι μέλη του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος απείχαν της ψηφοφορίας επί του ψηφίσματος της Κοπεγχάγης για τους ακόλουθους λόγους. Το ψήφισμα περιέχει δηλώσεις για τη χρηματοδότηση των μέτρων προστασίας του κλίματος σε τρίτες χώρες χωρίς να καθορίζει τα ειδικά κριτήρια ή τον σκοπό της χρηματοδότησης. Δεν μπορούμε να το δικαιολογήσουμε αυτό στους φορολογούμενους. Επιπλέον, πιστεύουμε ότι η αφοριστική κριτική σε βάρος του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) είναι εσφαλμένη.

Ο ICAO είναι ο οργανισμός που χειρίζεται τα θέματα της αεροπορίας σε διεθνές επίπεδο. Τόσο η κριτική όσο και η δήλωση για την εικαζόμενη αποτυχία των διαπραγματεύσεων του ICAO είναι εσφαλμένες και ανάρμοστες. Η έκκληση για ειδικές διευθετήσεις σε σχέση με ένα σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για τον κλάδο της αεροπορίας αντιβαίνει στην τρέχουσα νομοθεσία της ΕΕ και δυσχεραίνει στο έπακρο με ανέφικτα αιτήματα τη διαπραγματευτική θέση της ΕΕ σε μια διεθνή συμφωνία για το κλίμα.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (EN) Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής γίνονται αισθητές τώρα: ανεβαίνει η θερμοκρασία, λιώνουν παγόβουνα και πάγοι και προσλαμβάνουν ολοένα και πιο συχνό και έντονο χαρακτήρα τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι όλες –πλην μίας– οι κατεπείγουσες εκκλήσεις του για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας το 2007 σχετίζονταν με το κλίμα. Χρειαζόμαστε μια παγκόσμια ενεργειακή επανάσταση με στόχο ένα βιώσιμο οικονομικό μοντέλο, που θα μεριμνά για την ποιότητα του περιβάλλοντος, το οποίο θα συμβαδίζει με την οικονομική μεγέθυνση, τη δημιουργία πλούτου και την τεχνολογική πρόοδο. Οι κατά κεφαλήν εκπομπές άνθρακα στην Ιρλανδία είναι 17,5 τόνοι ανά έτος. Μέχρι το 2050, αυτό θα πρέπει να μειωθεί σε 1 με 2 τόνους άνθρακα. Είναι σαφές ότι αυτό σημαίνει ριζική αλλαγή όσον αφορά την παραγωγή και την κατανάλωση ενέργειας. Το πρώτο βήμα είναι μια συνολική συμφωνία στην Κοπεγχάγη, η οποία θα δεσμεύει τη διεθνή κοινότητα σε υποχρεωτικές μειώσεις και στη θέσπιση κυρώσεων σε διεθνές επίπεδο σε περίπτωση μη συμμόρφωσης. Πράγματι, η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να επιδείξει δέσμευση που θα υπερβαίνει εκείνη που επιδεικνύει για την αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Η απάντηση στην κλιματική αλλαγή έγκειται σε μια ισχυρή διεθνή διακυβέρνηση και χρηματοδοτική δέσμευση. Η βοήθεια προς τον αναπτυσσόμενο κόσμο πρέπει να είναι συμπληρωματική προς την αναπτυξιακή βοήθεια στις υπερπόντιες χώρες ή θα διατρέξουμε τον κίνδυνο να μην επιτευχθούν οι αναπτυξιακοί στόχοι της χιλιετίας. Μάλιστα, η κλιματική αλλαγή θα απαιτήσει αυξημένες επενδύσεις στον δημόσιο τομέα.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Το κοινό ψήφισμα που μόλις εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο στέλνει ένα σαφές μήνυμα. Η Ένωση πρέπει να μιλά με ενιαία φωνή και να ενεργεί από κοινού μετά την Κοπεγχάγη, ασχέτως του πεδίου εφαρμογής της έκβασης της διάσκεψης. Πρέπει να στοχεύσουμε σε πραγματική μείωση 30% των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου. Όταν λέω «πραγματική», αυτό σημαίνει ότι θα καταστεί εν τέλει αναγκαίο, μια μέρα, να τεθεί το ζήτημα των εξαιρέσεων και της εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου. Το Κοινοβούλιο ευελπιστεί ότι η διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης θα αποτελέσει μια ευκαιρία να εμφανίσουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι ισχυρή και που αναλαμβάνει επίσης μια σταθερή χρηματοδοτική δέσμευση έναντι των αναπτυσσόμενων χωρών, διότι τους το χρωστάμε.

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Στην Κοπεγχάγη, από τις 7 έως τις 18 Δεκεμβρίου, σχεδόν 200 έθνη θα διαπραγματευθούν μια νέα διεθνή συνθήκη για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, μια συνθήκη για την περίοδο μετά το Κιότο, η οποία θα τεθεί σε ισχύ από το 2013…

Το ψήφισμα επί του οποίου ψηφίσαμε θα χρησιμεύσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως οδικός χάρτης διαπραγμάτευσης. Καθώς είμαι μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, συνέβαλα μέσω τροπολογιών υποστηρίζοντας ιδιαίτερα τη νομικά δεσμευτική φύση της συμφωνίας.

Οι απαιτήσεις μου κατά την ψήφιση είναι για την επίτευξη μιας παγκόσμιας πολιτικής συμφωνίας, που θα είναι φιλόδοξη και δεσμευτική και που θα προετοιμάσει ταχέως το έδαφος για μια πραγματική νομική σύμβαση· για την επίτευξη μείωσης μέχρι το 2020 κατά 30% σε σύγκριση με τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου το 1990, με μια φιλόδοξη, μετρήσιμη αλλά και ευέλικτη δέσμευση από άλλους ρυπαίνοντες όπως είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και η Κίνα, καθώς και για την κατά 80% μείωση μέχρι το 2050, σύμφωνα με ό,τι ζητούν οι εμπειρογνώμονες· και για την αποσαφήνιση της κρίσιμης συλλογικής δέσμευσης των εκβιομηχανισμένων χωρών όσον αφορά τη χρηματοδότηση και ενίσχυση προς τις αναπτυσσόμενες χώρες. Σε ένα πλαίσιο κρίσης, είναι δύσκολο να καθοριστεί το ακριβές ποσό, θα χρειαστεί όμως να διασφαλίσουμε ότι θα αντιστοιχεί τουλάχιστον στις δεσμεύσεις που θα αναληφθούν!

Η αποτυχία στην Κοπεγχάγη θα αποτελέσει μια περιβαλλοντική, πολιτική και ηθική καταστροφή!

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος σχετικά με τη διάσκεψη της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή, αφού πιστεύω ότι πετυχαίνει έναν καλό κοινοβουλευτικό συμβιβασμό στις θεμελιώδεις πτυχές που πρέπει να διέπουν τις διαπραγματεύσεις για μια μελλοντική διεθνή συμφωνία επί του εν λόγω θέματος, ιδιαίτερα σε σχέση με τα ζητήματα της προσαρμογής, της χρηματοδότησης μηχανισμών και της αποψίλωσης των δασών. Θέλω να επαναλάβω ότι η επίτευξη μιας νομικά δεσμευτικής συμφωνίας στην Κοπεγχάγη, που θα είναι φιλόδοξη, πραγματιστική και με τη συμμετοχή όλων των μερών, είναι επίσης ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης.

  Jill Evans (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Στο ψήφισμα που ενέκρινε το ΕΚ, ειδικό κεφάλαιο υπογραμμίζει τη σημασία των περιφερειών και των τοπικών αρχών στο πλαίσιο της διαβούλευσης, της ενημέρωσης και της εφαρμογής της πολιτικής για το κλίμα. Σε ποσοστό έως και 80% οι πολιτικές μετριασμού των επιπτώσεων και προσαρμογής θα εφαρμοστούν σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Πολλές περιφερειακές κυβερνήσεις και υποκρατικές αρχές είναι πρωτοπόρες όσον αφορά ριζοσπαστικές πολιτικές για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Ως βουλευτές μέλη της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας, που εκπροσωπούμε ευρωπαϊκά έθνη και περιφέρειες, υποστηρίζουμε πλήρως την άμεση συμμετοχή υποκρατικών οργάνων και περιφερειακών κυβερνήσεων για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης και την αποδοτική απόκριση στην κλιματική αλλαγή. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να υπογραμμιστεί το έργο του δικτύου των περιφερειακών κυβερνήσεων για τη βιώσιμη ανάπτυξη (nrg4SD). Αυτό το δίκτυο καθιέρωσε ήδη μια εταιρική σχέση με το πρόγραμμα ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών και με το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον. Επομένως, ζητούμε τη ρητή αναγνώριση των περιφερειακών κυβερνήσεων στο πλαίσιο της συμφωνίας της Κοπεγχάγης, αναγνωρίζοντας τον καίριο ρόλο που διαδραματίζουν στις πολιτικές μετριασμού των επιπτώσεων και προσαρμογής.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όπως έχω ξαναπεί, είναι ζωτικής σημασίας να εγκριθεί μια νομικά δεσμευτική, παγκόσμια, πολιτική συμφωνία για την κλιματική αλλαγή, ούτως ώστε να μην περιέλθει η ευρωπαϊκή βιομηχανία σε δυσμενώς ανταγωνιστική θέση. Η ευρωπαϊκή προσπάθεια πρέπει να έχει στόχο την επίτευξη συμφωνίας που θα απαιτεί κοινή προσπάθεια και όχι μόνο προσπάθεια της ΕΕ.

Κατά τη γνώμη μου, η ιδέα ενός φόρου για τις διεθνείς χρηματοοικονομικές συναλλαγές ως λύση για τη χρηματοδότηση της προσαρμογής των αναπτυσσόμενων χωρών στην κλιματική αλλαγή και του μετριασμού των συνεπειών της από τις χώρες αυτές δεν είναι η ενδεδειγμένη, δεδομένου ότι αυτό θα γίνει σε βάρος της οικονομίας (ιδιαίτερα σε καταστάσεις κρίσεων όπως αυτή που βιώνουμε επί του παρόντος), του εμπορίου και της δημιουργίας πλούτου.

Δεν μπορεί να αγνοηθεί το κόστος που θα είχε ένας ανάλογος φόρος για την κοινωνία εν γένει (αύξηση του φορολογικού βάρους, με συνέπειες για όλους τους φορολογούμενους και τους καταναλωτές) ούτε και οι επιπτώσεις του στη χρηματοπιστωτική αγορά (μείωση της αναγκαίας ρευστότητας και της ροής πιστώσεων προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά).

Πιστεύω ότι δεν είναι αυτός ο τρόπος για να ρυθμίσουμε την αγορά και ότι μπορούν να εκπονηθούν άλλες εναλλακτικές λύσεις, που θα είναι λιγότερο επιζήμιες για την παγκόσμια οικονομία.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος, διότι πιστεύω ότι η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να ηγείται δίνοντας το παράδειγμα σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΕΕ ξεπέρασε τους στόχους που είχαν θεσπιστεί στο Κιότο.

Πιστεύω ότι η συμφωνία της Κοπεγχάγης πρέπει να είναι δεσμευτική. Ως προς αυτό, κατέθεσα μια τροπολογία στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου για το εν λόγω θέμα, ζητώντας να περιληφθεί μια διεθνής δέσμη κυρώσεων στο τελικό κείμενο.

Πιστεύω ότι η συμφωνία θα πρέπει να είναι συνολική, φιλόδοξη και με σαφές χρονοδιάγραμμα. Αν δεν είμαστε φιλόδοξοι, θα βρεθούμε στο τέλος με ένα συμβολικού χαρακτήρα μέσο, το οποίο θα είναι ακόμα λιγότερο αποτελεσματικό από το Πρωτόκολλο του Κιότο, που ήδη προβλέπει διεθνείς κυρώσεις. Επομένως, ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξει αποτελεσματική ρύθμιση και ότι η συμφωνία θα περιλάβει μια ρήτρα αναθεώρησης, ούτως ώστε να μπορεί να επικαιροποιείται εύκολα.

Πιστεύω επίσης ότι η Κίνα και η Ινδία δεν μπορούν να εξαιρεθούν από κάθε ευθύνη όταν παράγουν πολύ μεγάλο ποσοστό των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, ενώ την ίδια στιγμή οι βιομηχανίες μας καταβάλλουν πολύ μεγάλες προσπάθειες για τη μείωση των εκπομπών τους.

Οι ΗΠΑ φέρουν πολύ μεγάλη ευθύνη για τη διασφάλιση της επιτυχίας αυτής της διάσκεψης. Ελπίζω ότι ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, ο Barack Obama, θα δείξει ότι άξιζε το βραβείο Νόμπελ για την Ειρήνη, διότι η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής θα συμβάλει στην ειρήνη και την ευτυχία όλων των εθνών.

  Elisa Ferreira (S&D), γραπτώς. – (PT) Το ψήφισμα που εγκρίθηκε περιέχει θετικές πτυχές, όπως: η σημασία της διατήρησης μιας διεθνούς δέσμευσης για την μετά το 2012 περίοδο· η ανάγκη να συμβαδίζουν οι στόχοι μείωσης με τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα· η έκκληση προς τις ΗΠΑ να καταστούν δεσμευτικοί οι στόχοι για τους οποίους δόθηκε υπόσχεση (αλλά δεν αναλήφθηκε δέσμευση) κατά τον τελευταίο προεκλογικό αγώνα· η έμφαση στην ιστορική ευθύνη των εκβιομηχανισμένων χωρών όσον αφορά τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου· η προώθηση της ενεργειακής απόδοσης και η ενίσχυση των δραστηριοτήτων έρευνας και ανάπτυξης.

Ωστόσο, η σημασία που αποδίδεται στις λεγόμενες λύσεις της αγοράς και ιδιαίτερα στην εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών άνθρακα είναι αναμφίλεκτη. Αυτό είναι κατά βάση μια πολιτική και ιδεολογική επιλογή, που όχι μόνο δεν εγγυάται ότι θα επιτύχουμε τους καθορισθέντες στόχους μείωσης, αλλά είναι αυτή καθαυτήν η πλέον σοβαρή απειλή για την επίτευξη των δεδηλωμένων περιβαλλοντικών στόχων. Η εμπειρία του πώς λειτούργησε το σύστημα εμπορίας των δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2005 είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του πράγματος. Ο στόχος της εμπορίας δικαιωμάτων άνθρακα είναι η εμπορευματοποίηση της ικανότητας της Γης να ανακυκλώνει άνθρακα και, επομένως, να ρυθμίζει το κλίμα. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει κίνδυνος αυτή η ικανότητα –που είναι αυτό το οποίο εγγυάται τη ζωή στη Γη όπως την γνωρίζουμε– να καταλήξει στα χέρια εκείνων ακριβώς των εταιρειών που ρυπαίνουν τον πλανήτη, τους φυσικούς του πόρους και το κλίμα.

  Robert Goebbels (S&D), γραπτώς. – (FR) Απείχα της ψηφοφορίας επί του ψηφίσματος σχετικά με την κλιματική αλλαγή, διότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως είθισται, επιδεικνύει γενναιόδωρα αισθήματα χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές καταστάσεις. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παράγει κατά προσέγγιση το 11% των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως. Δεν μπορεί να δώσει το παράδειγμα και να πληρώσει κιόλας για λογαριασμό του υπόλοιπου κόσμου.

Είναι παράλογο να τίθενται περιορισμοί στα κράτη μέλη σε ό,τι αφορά τη χρήση μηχανισμών καθαρής ανάπτυξης (CDMs), μολονότι προβλέπεται από το Κιότο, ταυτόχρονα δε να ζητούμε 30 δισεκατομμύρια ευρώ σε ετήσια βάση ως βοήθεια για τις αναπτυσσόμενες χώρες, χωρίς όρους ή κατάλληλη εξέταση, για να αναφερθούμε σε μία μόνο παραφωνία στο ψήφισμα.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής είναι επιτακτική ανάγκη να δράσουμε και να μην αφήσουμε ανήμπορες τις αναπτυσσόμενες χώρες. Είναι αυτές που κατεξοχήν επηρεάζονται, αλλά τους λείπουν οι κατάλληλοι πόροι για να επιδράσουν στα φαινόμενα που δημιουργούν οι αναπτυγμένες χώρες! Οι μελλοντικές γενιές θα είναι ανίσχυρες απέναντι στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, αν δεν αναληφθεί σήμερα καμία παγκόσμια δράση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι ουσιώδους σημασίας να επιδείξουν οι κυβερνήσεις μας πολιτική ηγεσία, ούτως ώστε να ενθαρρύνουν άλλα κράτη, όπως τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και την Κίνα, να καταλήξουν σε συμφωνία. Αυτή η δέσμευση θα πρέπει επίσης να περιλάβει τη θέσπιση ενός φόρου στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση όχι της εποπτείας του τραπεζικού τομέα, αλλά μάλλον των αναπτυσσόμενων χωρών και των παγκόσμιων δημόσιων αγαθών, όπως το κλίμα.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Τον ερχόμενο μήνα, τα μάτια του κόσμου θα είναι στραμμένα στη Δανία. Στην αντίπερα πλευρά της Βόρειας Θάλασσας, σε μια χώρα παρόμοιου μεγέθους, η κυβέρνηση της Σκωτίας συμβάλλει και αυτή σε ζωτικό βαθμό στις προσπάθειες καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο της διάσκεψης κορυφής της Κοπεγχάγης, η Σκωτία έχει αναλάβει «παγκόσμιο ηγετικό ρόλο σε σχέση με την προστασία του κλίματος». Οι προσπάθειες της κυβέρνησης της Σκωτίας θα πρέπει να υποστηριχθούν πλήρως, και ευελπιστούμε ότι και άλλα έθνη θα συμβάλουν με το ειδικό τους βάρος στις παγκόσμιες προσπάθειες τον επόμενο μήνα.

  Astrid Lulling (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος αυτού σχετικά με τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή, καθώς είμαι πεπεισμένη ότι μια συνολική διεθνής συμφωνία μπορεί στην πράξη να αλλάξει την τάση της ανεξέλεγκτης μεγέθυνσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Η περιβαλλοντική πολιτική γενικότερα και η κλιματική πολιτική ειδικότερα είναι επίσης η κινητήρια δύναμη της τεχνολογικής καινοτομίας και δύνανται να δημιουργήσουν νέες προοπτικές μεγέθυνσης για τις εταιρείες μας.

Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι η Ευρώπη διαδραματίζει ηγετικό ρόλο θεσπίζοντας μια ενεργειακή και κλιματική πολιτική που στοχεύει στη μείωση των εκπομπών κατά 20% το 2020 σε σύγκριση με το 1990. Αντιτίθεμαι σφόδρα σε πρόσθετους περιοριστικούς στόχους χωρίς μια συνολική διεθνή συμφωνία. Αφενός, η Ευρώπη, που ευθύνεται για το 11% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου παγκοσμίως, δεν έχει επαρκές ειδικό βάρος για να ανατρέψει την τάση από μόνη της και, αφετέρου, φοβούμαι τη μετεγκατάσταση ενεργοβόρων και ρυπογόνων σε ό,τι αφορά το διοξείδιο του άνθρακα βιομηχανιών.

Μόνο μια συνολική συμφωνία που θέτει έναν μεσομακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα θα παράσχει το πλαίσιο προβλεψιμότητας που είναι αναγκαίο για να μπορούμε να επιδοθούμε σε μείζονα ερευνητικά και αναπτυξιακά έργα και να αφοσιωθούμε στη μεγάλη επένδυση που απαιτείται για να αποσυνδεθεί οριστικά η οικονομική μεγέθυνση από τη μεγέθυνση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Είναι πολύ σημαντικό να επιτευχθεί μια φιλόδοξη και νομικά δεσμευτική συμφωνία για την κλιματική αλλαγή στη διάσκεψη της Κοπεγχάγης.

Ωστόσο, είναι επίσης σημαντικό να συμμετέχουν όλοι, ιδιαίτερα η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία, λαμβάνοντας υπόψη τον σημαίνοντα οικονομικό τους ρόλο και την εντατική βιομηχανική δραστηριότητα. Αυτές οι χώρες πρέπει επίσης να δεσμευτούν ότι θα επιδιώξουν τους φιλόδοξους στόχους και σκοπούς, συγκρίσιμους με εκείνους άλλων χωρών, μολονότι με βοήθεια στον μέγιστο δυνατό βαθμό από άλλες πλουσιότερες, πιο εκβιομηχανισμένες χώρες. Είναι επίσης ουσιώδους σημασίας να διαδραματίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής τον ρόλο που τους αναλογεί σε αυτό το άκρως σημαντικό θέμα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Για ένα υπερβολικά μεγάλο διάστημα, η ΕΕ επιχειρεί να μειώσει τη συγκέντρωση των αερίων θερμοκηπίου από μόνη της, ενώ οι διψασμένες για ενέργεια αναδυόμενες οικονομίες και οι ασύμφορες βιομηχανικές χώρες δεν ήταν καν έτοιμες να εφαρμόσουν το Πρωτόκολλο του Κιότο. Θα πρέπει να περιμένουμε και να δούμε σε ποιόν βαθμό θα το αλλάξει αυτό η διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Σε αυτό το υπόβαθρο, απαιτούνται κανόνες για τη χρηματοδοτική διαδικασία, μαζί με κυρώσεις σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

Για να επιφέρουμε αλλαγή, πρέπει να αναδιαρθρώσουμε την περιβαλλοντική μας πολιτική, ούτως ώστε να μην αφορά μόνο τη μεταβίβαση εκατομμυρίων από τη μία πλευρά προς την άλλη ως σκέλος της διαδικασίας πιστοποίησης της εμπορίας δικαιωμάτων, αλλά να επιτρέπει επίσης την προώθηση πραγματικών εναλλακτικών επιλογών, όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και η μείωση του όγκου των εμπορευματικών μεταφορών σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι οποίες επιδοτούνται με τη χρήση κονδυλίων της ΕΕ. Αυτή η έκθεση δεν εξετάζει αρκούντως διεξοδικά αυτό το πρόβλημα και, επομένως, ψήφισα κατά.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, καθώς πρέπει να επιτευχθεί μια δεσμευτική, παγκόσμια νομική συμφωνία στην Κοπεγχάγη με βάση το ποιες ανεπτυγμένες ή και αναπτυσσόμενες χώρες θα δεσμευθούν έναντι στόχων για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου σε επίπεδα συγκρίσιμα με εκείνα της ΕΕ. Μπορούμε να επιτύχουμε τον στόχο της διατήρησης της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους δύο βαθμούς Κελσίου και της περιστολής των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, μόνο αν επενδύσουμε σε νέες τεχνολογίες και στην έρευνα και καινοτομία. Πρέπει επίσης να διατεθούν πρόσθετοι πόροι, που θα αντληθούν από τις εισφορές τις οποίες θα καταβάλλουν τα κράτη που θα υπογράφουν την παγκόσμια συμφωνία και οι οποίες αντιστοιχούν στην οικονομική ανάπτυξη και φερεγγυότητα των εν λόγω κρατών.

  Daciana Octavia Sârbu (S&D), γραπτώς. – (EN) Αυτό το ψήφισμα αντιπροσωπεύει μια σαφή και ρεαλιστική στρατηγική για τον χειρισμό των καίριας σημασίας θεματικών πεδίων που πρέπει να αντιμετωπιστούν προκειμένου να επιτευχθεί μια αποτελεσματική συμφωνία στην Κοπεγχάγη τον επόμενο μήνα. Έχουμε ένα κείμενο που εξισορροπεί τη φιλοδοξία με πραγματιστικούς στόχους και πραγματεύεται τα δύσκολα θέματα τα οποία πρέπει να επιλύσουν οι διαπραγματευτές. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάλεσε τώρα τη διαπραγματευτική ομάδα της ΕΕ και τα κράτη μέλη να πιέσουν για δράση στα ακόλουθα: εμπορία δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου· μια παγκόσμια αγορά εκπομπών άνθρακα· ένα δίκαιο σύστημα χρηματοδότησης για μέτρα προσαρμογής και μετριασμού των επιπτώσεων· δάση· αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές.

Το Κοινοβούλιο τήρησε τις προηγούμενες δεσμεύσεις του σχετικά με τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου έως το 2020 και τώρα καθόρισε ακόμα πιο φιλόδοξους στόχους για το 2050, λαμβάνοντας υπόψη νέες συστάσεις της επιστημονικής κοινότητας. Η βούληση της ΕΕ να ηγηθεί σε αυτό το ζήτημα μπορεί να αποδειχθεί καταλυτικός παράγοντας για τη θέσπιση μιας διεθνούς δεσμευτικής συμφωνίας με στόχο την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

  Bogusław Sonik (PPE), γραπτώς. – (PL) Το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ ενόψει της διάσκεψης της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή είναι ένα σημαίνον νομοθετικό έγγραφο και μια σημαντική φωνή στη διεθνή συζήτηση και στις διαπραγματεύσεις που προηγούνται της διάσκεψης κορυφής για το κλίμα, έχει δε στόχο να συμπληρώσει τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ζήτημα αυτό. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να παραμείνει πρωτοπόρα στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, πρέπει να συνεχίσει να θέτει αυτοβούλως φιλόδοξους στόχους μείωσης και να ανταποκρίνεται σε δεσμεύσεις μείωσης που είχαν γίνει σε προηγούμενο στάδιο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα δώσει ένα παράδειγμα σε άλλες χώρες, παρά τις συνεπαγόμενες δυσκολίες.

Η φωνή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως του μόνου δημοκρατικού θεσμικού οργάνου της ΕΕ είναι κρίσιμη σε αυτήν τη συζήτηση, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ψήφισμά μας πρέπει να υποδείξει την ορθή κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθηθεί, θα πρέπει δε να διαμορφώσει προτεραιότητες που έχουν πραγματική σημασία. Το ίδιο το κείμενο του ψηφίσματος δεν πρέπει να είναι απλά μια συλλογή αιτημάτων και ευσεβών πόθων χωρίς κανένα έρεισμα, αλλά θα πρέπει να είναι η συνεκτική και πρωτίστως ενιαία φωνή των πολιτών της ΕΕ βάσει της αρχής της κοινής πλην όμως διαφοροποιημένης ευθύνης των κρατών μελών στο ζήτημα της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως σοβαρός εταίρος στις διαπραγματεύσεις, πρέπει να καταλάβει τη θέση της στην Κοπεγχάγη ως ενιαία οντότητα που λαμβάνει υπόψη τα συμφέροντα όλων των κρατών μελών της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δείξει ότι είναι έτοιμη να αυξήσει τους στόχους μείωσης στο 30%, υπό την προϋπόθεση ότι και άλλες χώρες θα δείξουν επίσης ότι είναι έτοιμες να θεσπίσουν ανάλογα υψηλούς στόχους μείωσης. Θα πρέπει επίσης να θυμίσουμε ότι η ΕΕ δεν αποδέχθηκε καμία υποχρέωση άνευ όρων, μόνο υποχρεώσεις υπό προϋποθέσεις.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος, διότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλεί τους διαπραγματευτές της ΕΕ να εξασφαλίσουν τη διάθεση 30 δισεκατομμυρίων ευρώ σε αναπτυσσόμενες χώρες στο πλαίσιο του αγώνα τους κατά της κλιματικής αλλαγής. Με αυτόν τον τρόπο, το Κοινοβούλιο στέλνει ένα σαφές μήνυμα στους διαπραγματευτές που θα συμμετάσχουν εκ μέρους της Ευρώπης στη διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης για το κλίμα σε δεκαπέντε ημέρες. Μέχρι τώρα, ανέκαθεν ήταν αόριστοι αναφορικά με το ποια θα είναι η χρηματοδοτική τους πρόταση στη διάσκεψη κορυφής. Τώρα, όμως, το Κοινοβούλιο τους κάλεσε να είναι περισσότερο σαφείς για τα πραγματικά ποσά και ποσοστά. Και με αυτόν τον τρόπο, ρίχνεται ξανά η μπάλα στο γήπεδο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Υπάρχουν σημάδια ότι οι Αμερικανοί είναι απασχολημένοι με τη σύνταξη του στόχου των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, τον οποίο θέλουν να καταθέσουν. Αυτό το ψήφισμα κλιμακώνει την πίεση στον Πρόεδρο Obama να παρουσιάσει συγκεκριμένες προτάσεις, διότι αυτό θα συμβάλει λίγο μόνο στην ενίσχυση των πιθανοτήτων επιτυχίας στην Κοπεγχάγη.

Παρέχει επίσης περισσότερες ευκαιρίες σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και η Βραζιλία να συμπαραταχθούν στον παγκόσμιο αγώνα κατά της αλλαγής του κλίματος. Όπως και οι συνάδελφοί μου στην Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, ψήφισα με πολύ μεγάλο ενθουσιασμό υπέρ αυτού του σθεναρού ψηφίσματος. Το μόνο του μειονέκτημα είναι ότι με κάποιον τρόπο εμφιλοχώρησε η παραγωγή πυρηνικής ενέργειας. Το σημαντικό πάντως τώρα είναι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διεξαγάγουν σκληρό παζάρι στην Κοπεγχάγη.

  Konrad Szymański (ECR), γραπτώς. – (PL) Στη σημερινή ψηφοφορία σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ ενόψει της διάσκεψης στην Κοπεγχάγη για το κλίμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε μια ριζοσπαστική και ανέφικτη θέση. Με το αίτημά του να διπλασιαστούν οι περιορισμοί στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στις χώρες της ΕΕ, το Κοινοβούλιο υπονομεύει τη δέσμη μέτρων για το κλίμα, που αποτέλεσε αντικείμενο πολύ σκληρών διαπραγματεύσεων πρόσφατα (το σημείο 33 ζητεί μείωση κατά 40%). Ενώ ζητεί ετήσια δαπάνη 30 δισεκατομμυρίων ευρώ για καθαρές τεχνολογίες στις αναπτυσσόμενες χώρες, το Κοινοβούλιο αναμένει από χώρες, των οποίων η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας βασίζεται στον άνθρακα, όπως η Πολωνία, να πληρώσουν τα διπλά για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα: μία φορά υπό τη μορφή τέλους στο πλαίσιο του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου και μια δεύτερη φορά υπό τη μορφή εισφοράς για να βοηθήσουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες στο πεδίο της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής (το σημείο 18 κάνει λόγο περί εισφοράς, που δεν θα πρέπει να είναι χαμηλότερη των 30 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως). Ενώ ζητεί ο υπολογισμός των εισφορών των κρατών μελών για καθαρές τεχνολογίες στις αναπτυσσόμενες χώρες να βασίζεται στα επίπεδα εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα και στο ΑΕγχΠ, το Κοινοβούλιο παρέβλεψε το κριτήριο της δυνατότητας ανάληψης αυτού του κόστους. Αυτό συνεπάγεται κόστος για την Πολωνία 40 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα στα επόμενα 10 χρόνια (αυτό είναι συνέπεια της απόρριψης των τροπολογιών 31 και 27). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η πολωνική αντιπροσωπεία, μόνη αυτή, ψήφισε κατά του συνολικού ψηφίσματος σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ ενόψει της διάσκεψης της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή (COP 15).

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Oι αυξανόμενοι κίνδυνοι για το περιβάλλον και την υγεία, οι επικίνδυνες ειδικότερα κλιματικές αλλαγές με την υπερθέρμανση του πλανήτη είναι το αποτέλεσμα της βιομηχανικής ανάπτυξης με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, της εμπορευματοποίησης της γης, του αέρα, της ενέργειας, του νερού. Η ουσιαστική αντιμετώπιση των φαινομένων αυτών δεν μπορεί να γίνει από την εξουσία τoυ κεφαλαίου, από αυτούς δηλαδή που ευθύνονται για τη δημιουργία τους.

Ο δρόμος προς την Διάσκεψη της Κοπεγχάγης σφραγίζεται από την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Με προτάσεις για «βιώσιμη, πράσινη οικονομία» και οικονομική ανάπτυξη «χαμηλού άνθρακα», η ΕΕ προσπαθεί να ανοίξει παραπέρα το δρόμο στις επενδύσεις των ευρωενωσιακών μονοπωλίων και ταυτόχρονα να ικανοποιήσει τις προσδοκίες κερδοσκοπίας του κεφαλαίου μέσα από το «χρηματιστήριο των ρύπων».

Για να σχεδιαστεί και να υλοποιηθεί μια αναπτυξιακή πορεία που θα συμβάλει στην εξισορρόπηση της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση και στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, πρέπει, σε τελευταία ανάλυση, να ανατραπούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής. Tο ΚΚΕ καταψηφίζει το ψήφισμα του ΕΚ. Προτάσσει τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών σύμφωνα με τον πλούτο που παράγεται στη χώρα μας. Οι πολιτικές προϋποθέσεις για να υλοποιηθεί ο πιο πάνω στόχος είναι η κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής και ο κεντρικός σχεδιασμός της οικονομικής ζωής, με λαϊκό εργατικό έλεγχο, η Λαϊκή Εξουσία-Λαϊκή Οικονομία.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα κατά του ψηφίσματος, διότι καθορίζει εκ των προτέρων ότι η ΕΕ θα εξασφαλίσει εξαρχής τη διάθεση τεράστιων ποσών χρηματοδότησης χωρίς να περιμένει τους άλλους εταίρους. Δεν μπορώ να δικαιολογήσω στους ψηφοφόρους μου τη χρήση των χρημάτων τους με αυτόν τον τρόπο. Η προστασία του κλίματος είναι ένας σημαντικός στόχος, αλλά είναι εξοργιστικό να σπέρνεται πανικός πριν από τη διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης για το κλίμα και είναι κάτι που δεν ανταποκρίνεται στα επιστημονικά δεδομένα.

- Πρόταση ψηφίσματος (B7-0155/2009) Πολυετές πρόγραμμα 2010-2014 σχετικά με τον Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (πρόγραμμα της Στοκχόλμης)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, αφού πραγματεύεται προτεραιότητες σε θεμελιώδη κεφάλαια, όπως είναι η ελευθερία, η ασφάλεια και η δικαιοσύνη, ιδιαίτερα όσον αφορά τις προϋποθέσεις υποδοχής και ένταξης μεταναστών, την καταπολέμηση των διακρίσεων, ιδιαίτερα βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού, την πρόσβαση στη δικαιοσύνη και την καταπολέμηση της διαφθοράς και της βίας.

Η καταπολέμηση των διακρίσεων είναι ζωτικής σημασίας, είτε αυτές γίνονται βάσει του φύλου, του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ηλικίας, της αναπηρίας, των θρησκευτικών δοξασιών, του χρώματος και της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, όσο ζωτικής σημασίας είναι και η καταπολέμηση του ρατσισμού, του αντισημιτισμού, της ξενοφοβίας, της ομοφοβίας και της βίας.

Θα πρέπει επίσης να κατοχυρώνεται η ελεύθερη κυκλοφορία όλων των πολιτών της ΕΕ και των οικογενειών τους.

Εν κατακλείδι, θα πρέπει να κατοχυρωθεί επίσης η προστασία των πολιτών έναντι της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, θα πρέπει επομένως να ενισχυθεί το κανονιστικό πλαίσιο προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυτές οι άκρως σοβαρές απειλές, δεδομένου ότι προσλαμβάνουν παγκόσμια διάσταση.

  Χαράλαμπος Αγγουράκης (GUE/NGL), γραπτώς. – Το ΚΚΕ είναι κατηγορηματικά αντίθετο με το «Πρόγραμμα της Στοκχόλμης», όπως άλλωστε ήταν αντίθετο και με τα προηγούμενα προγράμματα για την υλοποίηση του ψευδεπίγραφα ονομαζόμενου Χώρου Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (ΧΕΑΔ) της ΕΕ. Στόχος του, παρά τις δημαγωγικές διακηρύξεις της ΕΕ, είναι η εναρμόνιση ή ομογενοποίηση των εθνικών νομοθεσιών για την ενιαία εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ· η ενδυνάμωση των ήδη υπαρκτών και η δημιουργία νέων διωκτικών και κατασταλτικών μηχανισμών σε επίπεδο ΕΕ, με πρόσχημα το χτύπημα της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος.

Στις πρώτες προτεραιότητες του «Προγράμματος της Στοκχόλμης» βρίσκεται η ένταση της αντικομμουνιστικής υστερίας της ΕΕ, που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, με αιχμή την ανιστόρητη και απαράδεκτη εξίσωση του κομμουνισμού με το ναζισμό. Ο ΧΕΑΔ της ΕΕ και τα προγράμματα υλοποίησης του όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στα λαϊκά συμφέροντα, αλλά αντίθετα αποτελούν σύνολο μέτρων που σφαγιάζουν τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες, εντείνουν τον αυταρχισμό και την καταστολή σε βάρος των εργαζομένων, των μεταναστών και των προσφύγων· θωρακίζουν το πολιτικό σύστημα και την κυριαρχία των μονοπωλίων· στοχεύουν στο χτύπημα του εργατικού και λαϊκού κινήματος, αναγκαία προϋπόθεση για να υλοποιηθεί η άγρια επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Είμαι πεπεισμένη ότι η προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών είναι μια λίαν σημαντική πτυχή του προγράμματος της Στοκχόλμης. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια η βία κατά των παιδιών, περιλαμβανομένης της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών, του σεξοτουρισμού με στόχο τα παιδιά, της εμπορίας παιδιών και της παιδικής εργασίας προκαλούν ολοένα και μεγαλύτερη ανησυχία. Δεδομένου ότι η προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών αποτελεί κοινωνική προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ), καλώ το Συμβούλιο και την Επιτροπή να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στην προστασία των δικαιωμάτων εκείνων που είναι κατεξοχήν ευάλωτοι.

Τα δικαιώματα των παιδιών είναι τμήμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία η ΕΕ και τα κράτη μέλη υποσχέθηκαν να σέβονται σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) για τα δικαιώματα του παιδιού. Η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει τις δεσμεύσεις της για να διευκολύνει την κατάσταση των παιδιών στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο, ούτως ώστε να μπορεί να διασφαλίσει κατάλληλα την προώθηση των δικαιωμάτων των παιδιών και την προστασία τους. Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι μόνο μια στρατηγική που βασίζεται στη συντονισμένη και κοινή δράση μπορεί να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να σεβαστούν και να ασπαστούν τις αρχές της Σύμβασης του ΟΗΕ για τα δικαιώματα του παιδιού σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και πέραν των συνόρων της. Για να διασφαλιστούν δεόντως τα δικαιώματα των παιδιών, προτείνω την υιοθέτηση προδιαγραφών υποχρεωτικού χαρακτήρα σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ. Δυστυχώς, δεν έχει διασφαλιστεί ακόμα σε οικουμενικό επίπεδο ο σεβασμός των δικαιωμάτων των παιδιών. Επομένως, με την υλοποίηση του προγράμματος της Στοκχόλμης, καλώ το Συμβούλιο και την Επιτροπή να αναλάβουν συγκεκριμένα μέτρα για να διασφαλίσουν την προσήκουσα προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών.

  Carlo Casini (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος, διότι υποδεικνύει την ορθή κατεύθυνση για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ενότητας γύρω από τις θεμελιώδεις αξίες που συναποτελούν αυτήν την ίδια της την ταυτότητα.

Δεν μπορούμε να τρέφουμε αυταπάτες ότι θα είναι δυνατή η επίτευξη συμφωνίας επί των λεγόμενων κοινών αξιών. Μπορούμε, ωστόσο, να ελπίζουμε ότι η εφαρμογή της λογικής θα μπορέσει να βοηθήσει τις διάφορες πολιτικές συνιστώσες να εξετάσουν πιο προσεκτικά τι είναι δίκαιο και σωστό σε ό,τι αφορά την πρόοδο στην πορεία της ευρωπαϊκής ενότητας.

Η σαφής διάκριση μεταξύ του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας και της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων, αφενός, και της αξίας της οικογένειας ως φυσικής κοινωνίας ερειδόμενης στον γάμο, αφετέρου, οδήγησε στη διατύπωση της παραγράφου που διαφυλάσσει την ανεξαρτησία ενός εκάστου κράτους στο οικογενειακό δίκαιο και την απαγόρευση των διακρίσεων κατά οποιουδήποτε ανθρώπου.

Εκείνοι που, όπως εγώ, προωθούν πλήρως την αρχή της ισότητας, επιβεβαιώνοντας την ισότητα μεταξύ των παιδιών που έχουν γεννηθεί και εκείνων που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί, δεν μπορούν παρά να υποστηρίξουν την αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων σε βάρος ατόμων με διαφορετικές σεξουαλικές τάσεις, δεν μπορούν όμως να δεχθούν την καταστροφή της έννοιας του γάμου ή της οικογένειας. Η σημασία αυτής της έννοιας, όπως αναγνωρίζεται στο άρθρο 16 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, είναι θεμελιώδης για τη διαδοχή των γενεών και για τις εκπαιδευτικές ικανότητες των ετερόφυλων ζευγαριών.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Καταψήφισα την πρόταση για πολλούς λόγους, επιγραμματικά θα αναφερθώ στους κυριότερους. Στην ουσία έχει ως βασική του διάσταση τη φιλοσοφία της «ασφάλειας» και του φόβου, εις βάρος βασικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Όμως η ασφάλεια διασφαλίζεται ακριβώς με την προστασία και τον σεβασμό αυτών των δικαιωμάτων σε μια κοινωνία δικαίου. Ενισχύει την αντίληψη και τη δυνατότητα εφαρμογής μιας Ευρώπης-φρούριο που αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως εν δυνάμει τρομοκράτες και εγκληματίες και στην καλύτερη περίπτωση «αποδέχεται» την παρουσία τους, όχι ως ανθρώπους με ίσα δικαιώματα, αλλά ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας της ΕΕ.

Προωθεί τις απεχθείς μαζικές απελάσεις, δεν ενισχύει το δικαίωμα πρόσβασης στο άσυλο, ανοίγει δρόμους για ενεργή συμμετοχή της ΕΕ σε στρατόπεδα προσφύγων εκτός των συνόρων της και για επιβολή λεόντειων συμφωνιών με τρίτες χώρες, αδιαφορώντας για την εξασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τέλος, αν και πολλά ακόμα θα μπορούσαν να σημειωθούν, το ψήφισμα εδραιώνει πολιτικές που πολλαπλασιάζουν τα διάφορα σώματα παρακολούθησης, συλλογής και ανταλλαγής προσωπικών δεδομένων των πολιτών παραβιάζοντας τη συλλογική και προσωπική αξιοπρέπεια και καταπατώντας το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Αυτό το ψήφισμα απευθύνεται σε μια κοινωνία που έχει μόνο εχθρούς κι όπου όλοι είναι ύποπτοι, αυτή δεν είναι η κοινωνία που θέλουμε εμείς.

  Anna Maria Corazza Bildt (PPE), γραπτώς. – (SV) Πιστεύουμε ότι είναι ζωτικής σημασίας να μην υφίστανται οι γυναίκες βία ούτε να γίνονται αντικείμενο σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Ομοίως, είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να σεβόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα και να τηρούμε τις διεθνείς συμβάσεις που ισχύουν για τους πρόσφυγες. Εμείς, ως πολίτες της ΕΕ, θεωρούμε δεδομένο το γεγονός ότι έχουμε ένα σταθερό νομικό σύστημα στο οποίο όλοι είναι ίσοι έναντι του νόμου, όπως δεδομένο είναι και το γεγονός ότι μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στον τρόπο που οι αρχές χειρίζονται την ιδιωτικότητά μας.

Πολλά από τα 144 σημεία της πρότασης ψηφίσματος και τις 78 τροπολογίες στο ψήφισμα του Κοινοβουλίου που κατατέθηκαν άξιζαν, βεβαίως, την υποστήριξή μας. Το ψήφισμα και οι τροπολογίες περιλαμβάνουν επίσης ορισμένα σημεία που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις διακρίσεις και την ιδιωτικότητα, για παράδειγμα, τα οποία ήδη καλύπτονται από προηγούμενα προγράμματα, καθώς και από τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Επιλέξαμε να ψηφίσουμε κατά ορισμένων τροπολογιών, προκειμένου να εξασφαλίσουμε ένα ψήφισμα που είναι ακόμη πιο ισχυρό στα ζητήματα που δεν καλύπτονται ήδη από προηγούμενα προγράμματα και συνθήκες. Μολονότι υπάρχουν σημεία στο ψήφισμα που εγκρίθηκε τα οποία δεν έπρεπε να έχουν περιληφθεί, επιλέξαμε να ψηφίσουμε υπέρ αυτού του ψηφίσματος, καθώς τα οφέλη υπερισχύουν μακράν των αρνητικών πτυχών. Είναι πιο σημαντικό να στείλει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ένα σαφές μήνυμα στήριξης για το πρόγραμμα της Στοκχόλμης.

  Marije Cornelissen και Bas Eickhout (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Αυτό καθεαυτό, το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ζητεί έναν χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην υπηρεσία του πολίτη είναι ένα προοδευτικό ψήφισμα, το οποίο αποτελεί ανάχωμα στην επιθυμία του Συμβουλίου Υπουργών να επιτρέψει την ελεύθερη ανταλλαγή των προσωπικών δεδομένων των πολιτών. Είναι επίσης ένα ψήφισμα που εγγυάται την προστασία των προσφύγων και των μεταναστών.

Αυτό το ψήφισμα είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση της προοδευτικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τη μετανάστευση. Ορισμένες από τις κρίσιμες τροπολογίες του, μεταξύ άλλων εκείνες που αφορούν τη θέσπιση της αρχής της μη επαναπροώθησης, τον περιορισμό του ρόλου του Frontex, που δεν θα καλείται να διαδραματίσει κανέναν ρόλο στην επανεγκατάσταση μεταναστών σε τρίτες χώρες, μια θετική στάση στη μαζική νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών και τη θέση ότι η ασφάλεια θα πρέπει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ελευθερίας, είναι αποφασιστικής σημασίας. Οι παράγραφοι για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης επιδέχονται αρκετές ερμηνείες, μολονότι κατ’ εμέ δεν ολισθαίνουν προς την κατασταλτική προσέγγιση. Εκφράζω τη βαθιά μου λύπη για το γεγονός ότι το ψήφισμα έγινε λιγότερο αιχμηρό όσον αφορά την υπόθεση της καταπολέμησης των διακρίσεων.

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Μέχρι τώρα, σημειώθηκε βραδεία πρόοδος σε ορισμένες πτυχές του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, ενώ το δικαίωμα ελεύθερης μετακίνησης και εγκατάστασης εντός της ΕΕ παρέχεται πλέον σε περισσότερα από 500 εκατομμύρια πολίτες! Είναι σημαντικό να το διαχειριστούμε αυτό, το δε ψήφισμα που ενέκρινε σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμβάλλει σε αυτό.

Επικροτώ το ψήφισμα, καθώς αφορά πρωτίστως τους πολίτες και συμβαδίζει με τις προτεραιότητές μου: μια Ευρώπη του νόμου και της δικαιοσύνης (προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και καταπολέμηση των κάθε μορφής διακρίσεων)· μια Ευρώπη που προστατεύει το κάθε τι, ενώ ενεργεί ως Μεγάλος Αδελφός (ενίσχυση της Ευρωπόλ και της αστυνομίας, καθώς και της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις τόσο σε επιχειρησιακό όσο και σε διοικητικό επίπεδο, βελτίωση της διακρατικής συνεργασίας μεταξύ της αστυνομίας και των υπηρεσιών πληροφοριών, οικοδόμηση ενός ευρωπαϊκού χώρου ποινικής δικαιοσύνης βάσει της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης, προστασία των προσωπικών δεδομένων)· και μια Ευρώπη που είναι ενωμένη, υπεύθυνη και δίκαιη στα θέματα του ασύλου και της μετανάστευσης μέσω μιας πραγματικής αλληλεγγύης μεταξύ όλων των κρατών μελών, καθώς και στα θέματα της καταπολέμησης της παράνομης διακίνησης και σεξουαλικής και οικονομικής εκμετάλλευσης ανθρώπων.

Το επόμενο στάδιο: το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 9 και 10 Δεκεμβρίου 2009!

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, εφόσον πιστεύω ότι οι προτάσεις που περιέχει καθορίζουν με σαφήνεια και ακρίβεια τις προτεραιότητες για τα ερχόμενα έτη όσον αφορά την ευρωπαϊκή νομοθεσία στα πεδία της ελευθερίας, της ασφάλειας και της δικαιοσύνης, υπό το πρίσμα της εφαρμογής της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Είναι ζωτικής σημασίας να βρούμε έναν καλύτερο συμβιβασμό μεταξύ της ασφάλειας των πολιτών και της προστασίας των ατομικών τους δικαιωμάτων. Κατά συνέπεια, θα ήθελα να υπογραμμίσω τη σημασία της εφαρμογής της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης των ζευγαριών του ιδίου φύλου στην ΕΕ, καθώς και της δημιουργίας ενός Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για υποθέσεις του κυβερνοχώρου και της έγκρισης μέτρων που παρέχουν νέα δικαιώματα στους φυλακισμένους.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Αποτελεί κοινή πρακτική του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η προώθηση διχαστικών θεμάτων, τα οποία εκφεύγουν κατά πολύ των αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με το να τα συμπεριλαμβάνουν σε κείμενα για γενικότερα θέματα, τα οποία κανονικά επιτάσσουν ευρεία στήριξη. Πρέπει να καταδικάσω για μία ακόμη φορά αυτήν τη λάθρα μέθοδο, που το μόνο που πετυχαίνει είναι να δυσφημεί αυτό το Σώμα και να διευρύνει το χάσμα μεταξύ βουλευτών του ΕΚ και ψηφοφόρων.

Ευτυχώς, τα θέματα που άπτονται του οικογενειακού δικαίου εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των κρατών μελών και, κατά συνέπεια, είναι εντελώς παράτυπο και συνιστά κατάφωρη παραβίαση της αρχής της επικουρικότητας να επιδιώκει το Κοινοβούλιο να τα εξαναγκάσει να υιοθετήσουν μια κοινή θεώρηση αυτών των θεμάτων, επιδιώκοντας να προωθήσει ριζοσπαστικά προγράμματα.

Η αναγνώριση από το Κοινοβούλιο των συμφώνων συμβίωσης μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου –τα οποία ισχύουν σε τέσσερα μόνο κράτη μέλη– δεν μπορούν να επιβληθούν στα υπόλοιπα, αποτελεί δε μια ωμή προσπάθεια επηρεασμού των νομοθετών και της κοινής γνώμης σε εθνικό επίπεδο, πράγμα το οποίο οφείλουμε να καταδικάσουμε με τον πλέον αυστηρό τρόπο.

Όταν εγκρίθηκε ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, υπήρξε φόβος ότι θα γινόταν καταχρηστική επίκλησή του στο μέλλον και ότι θα ερχόταν σε σύγκρουση με το εθνικό δίκαιο. Η τρέχουσα κατάσταση επιβεβαιώνει ότι αυτές οι προβλέψεις ήταν ορθές.

  Carlo Fidanza (PPE), γραπτώς. – (IT) Αυτό το ψήφισμα επιβεβαιώνει εν τέλει μερικές βασικές αρχές: την κοινή ευθύνη για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, για την κατανομή των αιτούντων άσυλο και για τον επαναπατρισμό αλλοδαπών κρατουμένων. Από την άλλη μεριά, θεωρώ ότι το τμήμα που αφορά τον σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, και ιδιαίτερα της μειονότητας των Ρομά, είναι λίαν ανεπαρκές και υπερβολικά πολιτικώς ορθόν. Το κείμενο παραβλέπει εντελώς τις υποβαθμισμένες συνθήκες διαβίωσης των κοινοτήτων Ρομά σε ορισμένα κράτη όπως στην Ιταλία, όχι λόγω της έλλειψης πολιτικών ένταξης αλλά, εντελώς το αντίθετο, εξαιτίας μιας σκόπιμης απόφασης απόρριψης κάθε κανόνα κοινωνικής συμβίωσης.

Δεν υπάρχει καμία καταδίκη των παράνομων δραστηριοτήτων (κλοπών, επιθέσεων από τσαντάκηδες, φορτικής επαιτείας και πορνείας ανηλίκων) που συνδέονται ολοένα και σε μεγαλύτερο βαθμό με τους παράνομους οικισμούς των Ρομά στα περίχωρα μειζόνων πόλεων στην Ιταλία και αλλού. Δεν γίνεται καμία αναφορά, ακόμη και στο τμήμα του ψηφίσματος που αφορά την προστασία ανηλίκων, στην ανάγκη προστασίας αυτών ακριβώς των παιδιών από τα κρούσματα δουλικής εκμετάλλευσης που σημειώνονται σε βάρος τους από ορισμένους αρχηγούς οικογενειών Ρομά. Δεν γίνεται καν αναφορά στον τρόπο που θα πρέπει στην πράξη να εφαρμοστεί η οδηγία 2004/38/ΕΚ για την απομάκρυνση πολιτών της Κοινότητας, που αδυνατούν να αποδείξουν ένα ορισμένο επίπεδο εισοδήματος μετά από τρίμηνη παραμονή σε ένα κράτος της ΕΕ. Η ένταξη δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αν δεν υπάρχει σεβασμός στους κανόνες και οι μειονότητες των Ρομά δεν εξαιρούνται της υποχρέωσης συμμόρφωσης προς αυτήν την αρχή.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου ενέκρινε τη βασική φιλοσοφία της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το λεγόμενο πρόγραμμα της Στοκχόλμης, το οποίο συνιστά μια ισχυρή επίθεση εναντίον ενός καίριου στοιχείου της κυριαρχίας των κρατών μελών, της δικαιοσύνης. Η ενίσχυση των κοινών δράσεων στον τομέα της πολιτικής και δικαστικής συνεργασίας, καθώς και της συνεργασίας μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών, όπως επίσης η θέσπιση μιας εσωτερικής στρατηγικής ασφαλείας και νέων μέτρων για την ανταλλαγή δεδομένων εντός της ΕΕ, πραγματοποιούνται σε βάρος των δικαιωμάτων, των ελευθεριών και των εγγυήσεων όλων όσοι ζουν στις χώρες της ΕΕ.

Η ανάπτυξη μιας κοινής μεταναστευτικής πολιτικής, που θα βασίζεται στην κατηγοριοποίηση των μεταναστών βάσει μιας κλίμακας επιθυμητότητας, στην πλέον κατασταλτική της εκδοχή, η χρήση του Frontex, παραβιάζει τα δικαιώματα των μεταναστών και αγνοεί την ανθρώπινη τραγωδία που σημειώνεται σε πολλές χώρες.

Η αυξανόμενη χρήση της επιτήρησης και παρακολούθησης ατόμων είναι ανησυχητική, όπως και η πρακτική της συγκέντρωσης χαρακτηριστικών γνωρισμάτων με βάση τις τεχνικές ανασκάλευσης δεδομένων και καθολικής συλλογής δεδομένων, άσχετα αν οι πολίτες είναι αθώοι ή ένοχοι, με στόχο την πρόληψη και τον έλεγχο. Ανησυχητικά είναι επίσης τα τεράστια ποσά που διοχετεύονται στο στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και οι ερευνητικές του δραστηριότητες στον τομέα της εσωτερικής ασφάλειας.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), γραπτώς. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η πολιτική στρατηγική που αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης –το πρόγραμμα της Στοκχόλμης– θα εγκριθεί από το Συμβούλιο τον προσεχή Δεκέμβριο, αμέσως μετά την έναρξη ισχύος της Συμφωνίας της Λισαβόνας. Σε αυτήν την ιδιαίτερη χρονική στιγμή, όταν ενισχυθούν αισθητά οι εξουσίες λήψης αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα ενισχυθεί και ο ρόλος των εθνικών κοινοβουλίων στη διαδικασία νομοθέτησης του κοινοτικού δικαίου. Η φωνή των πολιτών, που θα ενισχυθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα αποκτήσει επίσης μια ισχυρότερη εντολή για να επιτευχθεί η πραγμάτωση των αρχών του προγράμματος της Στοκχόλμης.

Ιδιαίτερα σημαντική και επείγουσα είναι, κατά τη γνώμη μου, η ανάγκη να αναληφθεί δράση για να διασφαλιστεί η ίση μεταχείριση όλων των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ασχέτως φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, ηλικίας, αναπηρίας, θρησκευτικών πεποιθήσεων, κοσμοθεωρίας, χρώματος της επιδερμίδας, υποβάθρου ή εθνοτικής καταγωγής. Για να γίνει αυτό, είναι βασικό να εγκρίνει το Συμβούλιο μια συνολική οδηγία για την απαγόρευση των διακρίσεων, η οποία θα περιλαμβάνει όλα τα πεδία που μόλις ανέφερα. Η ΕΕ δεν διαθέτει ανάλογο νόμο, όπως συχνά είπαμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Ελπίζω ότι θα καλυφθεί αυτό το κενό ως σκέλος της πραγματοποίησης του προγράμματος της Στοκχόλμης. Ωστόσο, δεν αρκεί απλά η θέσπιση νόμου. Αν θέλουμε πραγματικά να επιτύχει το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, οι πολίτες της ΕΕ πρέπει να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους. Επομένως, έργο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα είναι επίσης να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη για τη νομοθεσία κατά των διακρίσεων και για την ισότητα των φύλων.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, διότι επιτρέπει να επιτευχθεί ένας καλύτερος συμβιβασμός μεταξύ του σεβασμού των ατομικών ελευθεριών και της κατεξοχήν κατασταλτικής θεώρησης που συνοδεύεται από μέτρα ασφαλείας, των οποίων είναι δύσκολο να αποτιμήσουμε την αποτελεσματικότητα σήμερα. Μέσω αυτού του προγράμματος, επαναβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας σε μια Ευρώπη αλληλεγγύης και αξιών, της οποίας καθήκον είναι η προάσπιση της ανεξιθρησκείας, των ίσων ευκαιριών, των δικαιωμάτων των γυναικών, των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υποστηρίζω σθεναρά την έγκριση της οδηγίας για την απαγόρευση των διακρίσεων, η οποία επί του παρόντος κρατείται στο Συμβούλιο και την οποία δεν ήθελε η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) κατά την τελευταία κοινοβουλευτική περίοδο. Η Ομάδα του ΕΛΚ επανέλαβε την αντίθεσή της στο κείμενο. Επικροτώ επίσης την έγκριση τροπολογιών που ζητούν την υποβολή αιτήματος για την άρση των εμποδίων στην άσκηση του δικαιώματος της οικογενειακής επανένωσης και που ζητούν την απαγόρευση της κράτησης αλλοδαπών ανηλίκων και ασυνόδευτων ανηλίκων.

Ωστόσο, εκφράζω τη λύπη μου που αγνοήθηκαν και πάλι οι στόχοι των πολιτικών μετανάστευσης και τέθηκαν σε δεύτερη μοίρα έναντι του ζητήματος της καταπολέμησης της παράνομης μετανάστευσης και της ενίσχυσης του οργανισμού Frontex. Στο θέμα του ασύλου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα εξετάσει, υπό την ιδιότητά του ως συν-νομοθετικού οργάνου, τις προτάσεις για ένα κοινό σύστημα ασύλου και θα παρακολουθεί στενά τη γνήσια πολιτική βούληση να σημειωθεί πρόοδος σε αυτόν τον τομέα.

  Timothy Kirkhope (ECR), γραπτώς. – (EN) Μολονότι η Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών υποστηρίζει πολλά από τα όσα περιέχονται στο πρόγραμμα της Στοκχόλμης, όπως η συνεργασία και αλληλεγγύη επί θεμάτων αστυνόμευσης, καταπολέμησης του διασυνοριακού εγκλήματος και διαφθοράς, προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων και εξεύρεσης λύσεων για τη μετανάστευση μέσω της επιδίωξης παροχής βοήθειας προς εκείνες τις χώρες της Νότιας Ευρώπης που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με τη μετανάστευση, δεν υποστηρίζουμε προτάσεις για μια ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας ή μέτρα που θα εκχωρούσαν στην ΕΕ τον έλεγχο του συστήματος της ποινικής μας δικαιοσύνης και της πολιτικής μας για το άσυλο ή εκκλήσεις περί «υποχρεωτικής και αμετάκλητης αλληλεγγύης». Πιστεύουμε στη συνεργασία αντί στον υποχρεωτικό χαρακτήρα· επομένως, ψηφίσαμε κατά της έκθεσης αυτής.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Το πρόγραμμα της Στοκχόλμης πραγματεύεται την ενίσχυση της ασφάλειας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την καταπολέμηση του διασυνοριακού εγκλήματος και της τρομοκρατίας, παράλληλα με τον σεβασμό των δικαιωμάτων των πολιτών. Η προσπάθεια, που είναι επίσης αποτέλεσμα της νέας πραγματικότητας της Συνθήκης της Λισαβόνας, θα έκανε κάποιον να αναμένει μια υπεύθυνη συζήτηση για τα ουσιαστικά στοιχεία ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην υπηρεσία του πολίτη.

Το λυπηρό είναι ότι υπήρξαν μερικοί που θέλησαν να μολύνουν τη συζήτηση για αυτό το εξόχως θεμελιώδες ζήτημα, το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, με το ζήτημα των γάμων μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, το οποίο είναι άσχετο και δεν αφορά το θέμα, χωρίς καν να λαμβάνουν υπόψη τις εύλογες διαφορές των εσωτερικών νομικών μέσων σε κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκείνοι που ενήργησαν κατ’ αυτόν τον τρόπο, απλά χάριν πολιτικών ελιγμών, ουδόλως νοιάζονταν για τη μοίρα του προγράμματος της Στοκχόλμης.

Στον αντίποδα, η ψήφος μου αντικατόπτριζε τη σημασία της συζήτησης για τις ανάγκες αυτού του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, στην υπηρεσία των πολιτών. Ήταν επίσης μια έκφραση καταδίκης της στρατηγικής εκείνων που ήθελαν να μολύνουν αυτήν τη συζήτηση με ένα διχαστικό πρόγραμμα, που δεν είχε καμία σχέση με αυτήν.

  Judith Sargentini (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Αυτό καθεαυτό, το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ζητεί έναν χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην υπηρεσία των πολιτών είναι ένα προοδευτικό ψήφισμα, το οποίο αποτελεί ανάχωμα στην επιθυμία του Συμβουλίου Υπουργών να επιτρέψει την ελεύθερη ανταλλαγή των προσωπικών δεδομένων των πολιτών. Πρόκειται επίσης για ένα ψήφισμα που εγγυάται την προστασία των προσφύγων και των μεταναστών.

Αυτό είναι ένα βήμα προς την κατεύθυνση της προοδευτικής ευρωπαϊκής νομοθεσίας σε θέματα μετανάστευσης. Μερικές από τις κρίσιμες τροπολογίες της είναι αποφασιστικής σημασίας, μεταξύ άλλων εκείνες που αφορούν τη θέσπιση της αρχής της μη επαναπροώθησης, τον περιορισμό του ρόλου του Frontex, ο οποίος δεν θα κληθεί να διαδραματίσει κανέναν ρόλο στην επανεγκατάσταση μεταναστών σε τρίτες χώρες, μια θετική στάση έναντι της μαζικής νομιμοποίησης παράνομων μεταναστών και την επιβεβαίωση ότι η ασφάλεια πρέπει να υπηρετεί τα συμφέροντα της ελευθερίας. Οι παράγραφοι που αφορούν την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης επιδέχονται αρκετές ερμηνείες, μολονότι κατ’ εμέ δεν ολισθαίνουν προς την κατασταλτική προσέγγιση. Εκφράζω τη βαθιά μου λύπη για το γεγονός ότι το ψήφισμα έγινε λιγότερο αιχμηρό σε ό,τι αφορά την υπόθεση της καταπολέμησης των διακρίσεων.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Θα ήθελα να προβώ σε μερικά σχόλια αναφορικά με το πολυετές πρόγραμμα 2010-2124 σχετικά με τον Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (πρόγραμμα της Στοκχόλμης). Η διασφάλιση ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μία από τις βασικές ευθύνες των κρατών μελών. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ενισχύσουν τη συνεργασία σε δικαστικά θέματα, χωρίς αυτό να αποβεί σε βάρος των παραδόσεων και των συνταγματικών νόμων των κρατών μελών. Πρέπει να ενισχύσουμε την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τoν ενδεδειγμένο χαρακτήρα των αποφάσεων που λαμβάνουν οι αρχές άλλου κράτους μέλους, ιδιαίτερα σε πεδία που άπτονται της νόμιμης και παράνομης μετανάστευσης, και όσον αφορά επίσης τη συνεργασία της αστυνομίας και της δικαιοσύνης σε ποινικές υποθέσεις. Η ΕΕ πρέπει να εντατικοποιήσει τις προσπάθειες που αφορούν την καταπολέμηση του διασυνοριακού εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Για τον σκοπό αυτόν, πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της ανταλλαγής πληροφοριών, χωρίς να λησμονείται το θέμα της προστασίας της ιδιωτικότητας, των προσωπικών δεδομένων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Η ασφάλεια στην Ευρώπη είναι κοινή μας υπόθεση, όπως συμβαίνει και με την κοινή, ενιαία αγορά, πρέπει δε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε κάθε πολίτης να νιώθει ασφαλής εντός των συνόρων της ΕΕ, διότι αυτή είναι μία από τις θεμελιώδεις αξίες μας.

  Renate Sommer (PPE), γραπτώς. – (DE) Επικροτώ την έγκριση της πρότασης ψηφίσματος για το πρόγραμμα της Στοκχόλμης. Είναι σημαντικό να προτείνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο εκπροσωπεί τους πολίτες της Ευρώπης, μια πορεία που πρέπει να ακολουθηθεί όσον αφορά την πολιτική για τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις. Επιτύχαμε ένα καλό αποτέλεσμα. Επιπλέον, η Συνθήκη της Λισαβόνας μας παρέχει ασφάλεια. Στο μέλλον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν θα διαδραματίσει μόνο συμβουλευτικό ρόλο σε αυτούς τους τομείς πολιτικής, αλλά θα αποτελέσει επίσης μέρος της διαδικασίας λήψης αποφάσεων. Βρήκαμε ένα καλό σημείο ισορροπίας μεταξύ της ασφάλειας και των δικαιωμάτων των πολιτών.

Ο πληθυσμός χρειάζεται ενισχυμένα επίπεδα ασφάλειας. Ωστόσο, πρέπει να απαντάμε κατ’ επανάληψη το ερώτημα αναφορικά με το εάν και σε ποιον βαθμό μπορούν να περιοριστούν τα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών μέσω της θέσπισης μέτρων ασφαλείας. Νομίζω ότι επιλέξαμε μια καλή μέση οδό. Ωστόσο, για να διασφαλίσουμε ότι αυτή η μέση οδός όντως υπηρετεί την πολιτική για τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις, ζητούμε να δοθούν περισσότερα ελεγκτικά δικαιώματα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στα εθνικά κοινοβούλια της ΕΕ ως σκέλος της υλοποίησης του προγράμματος της Στοκχόλμης. Δυστυχώς, η Ολομέλεια δεν υποστήριξε την έκκλησή μου για αστυνομική πρόσβαση στο ευρωπαϊκό σύστημα δακτυλοσκόπησης (Eurodac).

Αυτό θα μπορούσε να αποδειχθεί άλλο ένα χρήσιμο μέσο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του εγκλήματος. Ωστόσο, η πρότασή μου, με την οποία καλείται η Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για την καταπολέμηση της κατάχρησης του συστήματος ασύλου σε ολόκληρη την Ευρώπη, ήταν επιτυχής. Κάθε κατάχρηση του συστήματος ασύλου καθιστά ακόμη πιο δυσχερή τη χορήγηση ασύλου σε εκείνους που έχουν νόμιμο δικαίωμα επίκλησής του.

– Προτάσεις ψηφίσματος: Η πορεία του σχεδίου δημιουργίας της ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης κοινού ψηφίσματος για την πορεία του σχεδίου δημιουργίας της ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών.

Παρόλο που σημειώθηκε μια κάποια πρόοδος, εκφράζω τη λύπη μου για το γεγονός ότι δεν επιτεύχθηκαν οι κύριοι στόχοι της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης, υπονομεύοντας την προγραμματιζόμενη έως το 2010 επίτευξή τους. Είναι ζωτικής σημασίας να διασφαλίσουμε ότι η διαδικασία της ευρωμεσογειακής ολοκλήρωσης θα αποκατασταθεί ως πολιτική προτεραιότητα της ΕΕ, εφόσον η επιτυχία αυτής της διαδικασίας και της ζώνης ελεύθερων συναλλαγών δύνανται να συμβάλουν στην ειρήνη, την ευημερία και την ασφάλεια σε ολόκληρη την περιοχή.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όπως γνωρίζουμε, η Μεσόγειος είναι το λίκνο του πολιτισμού. Κατά μήκος των ακτών της, γεννήθηκαν, αναπτύχθηκαν και ισχυροποιήθηκαν ιδέες και θεσμοί που καθορίζουν την ουσία του ευρωπαϊκού πολιτισμού και αποτελούν αναπόσπαστο σκέλος της ιστορίας της και των μελλοντικών της σχεδίων.

Κατά μήκος των ακτών της, όμως, εμφανίστηκαν και μεγάλες διχόνοιες, που συχνά επιλύθηκαν με τη δύναμη των όπλων, που οδήγησαν σε οδυνηρό πολιτικό διαχωρισμό, σε ένα διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των λαών της και σε μια ανάπτυξη που αποσυνδέθηκε από, αν δεν αντιτάχθηκε σε, ό,τι ήταν προηγουμένως το κέντρο του κόσμου.

Η ΕΕ, που επιδιώκει να ανοιχτεί στον κόσμο και να προωθήσει τον διάλογο μεταξύ των μελών της και τρίτων χωρών, πρέπει να εγκολπωθεί την ιδέα μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών, που θα καταστήσει δυνατή την οικοδόμηση στενότερων και πάλι σχέσεων μεταξύ αμφοτέρων των πλευρών της Μεσογείου και, παράλληλα, θα προωθήσει τη μεγαλύτερη σύγκλιση Νότου-Νότου.

Είναι ουσιώδες να αναγνωρίσουμε ότι τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν μέχρι τώρα δεν συμβαδίζουν με τη φιλοδοξία που κινεί αυτήν την ιδέα. Υπάρχουν πολλά οικονομικά και χρηματοδοτικά προσκόμματα, παρόλο που είναι σαφές ότι τα πλέον επίμαχα σημεία είναι αμιγώς πολιτικής φύσεως. Πρέπει να επιμείνουμε και να συμβάλουμε στο να καταστεί δυνατή η επανασύσταση μιας αγοράς σε μεσογειακή κλίμακα, η οποία θα συνοδεύεται από αυξημένες επαφές μεταξύ των λαών και θα αποκαταστήσει τους δεσμούς που διερράγησαν στο διάστημα που μεσολάβησε.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Εκφράζω τη λύπη μου που εξακολουθεί να υπάρχει κραυγαλέα οικονομική, κοινωνική και δημογραφική ανισορροπία μεταξύ των δύο πλευρών της Μεσογείου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ψήφισα υπέρ του να εμφυσήσουμε νέα πνοή στην ολοκλήρωση του διεθνούς εμπορίου μεταξύ των χωρών της Νότιας και της Ανατολικής Μεσογείου, ούτως ώστε να μπορούν να διαφοροποιήσουν τις οικονομίες τους και να μοιράζονται δίκαια τα συνεπαγόμενα οφέλη.

Πρέπει να μειώσουμε το αναπτυξιακό χάσμα που χωρίζει τη βόρεια από τη νότια πλευρά της Μεσογείου. Επιπλέον, αυτή η ζώνη ελεύθερων συναλλαγών πρέπει να συμπληρωθεί με τη βαθμιαία και υπό όρους θέσπιση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες συζητήσεις για τους δεσμούς μεταξύ μετανάστευσης και ανάπτυξης.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. - (ES) Ψήφισα κατά της έκθεσης για την ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση, διότι δεν είναι δυνατόν να αποσυνδέσουμε το θέμα του εμπορίου από εκείνο του πολιτικού διαλόγου στο πλαίσιο της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Αυτή η έκθεση εστιάζει στον σκληρό πυρήνα του συμφέροντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Αναφέρομαι στη θέσπιση μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών που θα καλύπτει αμφότερες τις περιοχές. Τάσσομαι κατά της υλοποίησης αυτής της ζώνης ελεύθερων συναλλαγών.

Το κεφάλαιο του εμπορίου πρέπει να βασίζεται στις αρχές του δίκαιου εμπορίου, λαμβάνοντας υπόψη τις ασυμμετρίες μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μεσογειακών χωρών. Όσον αφορά πάντως το πολιτικό κεφάλαιο, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε να χορηγηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο Μαρόκο προηγμένο καθεστώς, ενόσω το τελευταίο συνεχίζει να παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σε ό,τι αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, η διένεξη της Σαχάρας πρέπει να αποτελέσει ζήτημα προτεραιότητας της Ένωσης για τη Μεσόγειο, μέσω της στήριξης της διαδικασίας διεξαγωγής δημοψηφίσματος για την αυτοδιάθεση δυνάμει των ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι δεν μπορούμε επίσης να αποδεχθούμε τη λεγόμενη αναβάθμιση του Ισραήλ από την Ένωση. Δεν την αποδεχόμαστε εξαιτίας της συνεχιζόμενης παραβίασης του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ και εξαιτίας των πολιτικών μας δεσμεύσεων έναντι της Παλαιστίνης.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Επικροτώ με θέρμη το γεγονός ότι θα βελτιωθούν και θα ενισχυθούν οι πολυμερείς επαφές με την περιοχή της Μεσογείου και, ιδιαίτερα, με τις χώρες της νότιας και της ανατολικής Μεσογείου (ΧΝΑΜ). Υποστηρίζω επίσης τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ξεκινήσει η διαδικασία εκσυγχρονισμού των οικονομιών αυτών των χωρών και, συνακόλουθα, να βοηθήσει τον πληθυσμό. Ωστόσο, πολύ αμφιβάλλω εάν μπορεί να επιτευχθεί αυτό μέσω της σχεδιαζόμενης ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών.

Μια μελέτη αξιολόγησης επιπτώσεων από πλευράς βιωσιμότητας την οποία διενήργησε το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ προειδοποιεί για τις αρνητικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες στις ενδιαφερόμενες ΧΝΑΜ. Φοβούμαι ότι αυτή η συμφωνία θα δημιουργήσει νέες εξαγωγικές αγορές για τις χώρες της ΕΕ, αλλά θα καταφέρει σοβαρό πλήγμα στις οικονομίες των ΧΝΑΜ. Η παράλληλη θέσπιση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων, η οποία ζητείται με την πρόταση ψηφίσματος, θα καταλήξει σε ένα τεράστιο μεταναστευτικό κύμα προς την Ευρώπη και θα οδηγήσει σε αφαίμαξη του διαθέσιμου εργατικού δυναμικού, το οποίο είναι άκρως απαραίτητο στις ΧΝΑΜ. Για να συμβάλουμε στη διασφάλιση ενός θετικού μέλλοντος για τις ΧΝΑΜ, ψήφισα κατά αυτού του ψηφίσματος.

  Cristiana Muscardini (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, μετά τη διάσκεψη της Βαρκελώνης το 1995, δεν αναπτύχθηκε όλο το δυναμικό που είναι εγγενές στις φυσικές σχέσεις μεταξύ των παρόχθιων χωρών της Λεκάνης της Μεσογείου.

Το φιλόδοξο σχέδιο της σφυρηλάτησης νέων και στενότερων πολιτικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δεσμών μεταξύ των βόρειων και των νότιων ακτών της Μεσογείου πρέπει να παραμείνει ένας από τους στόχους προτεραιότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να επιτευχθεί η επιθυμητή και στρατηγική υλοποίηση μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών. Αυτός ο ευρωμεσογειακός χώρος δύναται να συμβάλει αποφασιστικά στην ειρήνη, την ευημερία και την ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής.

Στηρίζω τα μέτρα και τις προσπάθειες που στοχεύουν στην άρση των εμπορικών φραγμών και εμποδίων και αντιλαμβάνομαι ότι η επιτυχία της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης δεν εξαρτάται μόνο από τη βούληση των ευρωπαϊκών χωρών. Η υλοποίηση μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών επιτάσσει την αποφασιστική, αδιάλειπτη και συνεργατική συμβολή όλων των μερών.

Η Ένωση για τη Μεσόγειο πρέπει επίσης να ενισχύσει μορφές συνεργασίας που υφίστανται στο πλαίσιο της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης, προκειμένου να επιτρέψει σε όλες τις χώρες εταίρους να συμμετάσχουν σε περιφερειακά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε συναφείς πολιτικές. Σημειώνω εν προκειμένω ότι η εκπόνηση σχεδίων στο πλαίσιο που καθορίστηκε στο Παρίσι τον Ιούλιο του 2008 σε στρατηγικούς τομείς όπως οι νέες υποδομές, η συνεργασία μεταξύ ΜΜΕ, οι επικοινωνίες και η εκμετάλλευση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας δύναται να συμβάλει θετικά στην ανάπτυξη και τη διευκόλυνση των συναλλαγών και επενδύσεων, διότι οι χώρες στις νότιες ακτές της Μεσογείου το έχουν απελπιστικά ανάγκη. Όλες αυτές οι προϋποθέσεις προωθούν την επίτευξη ειρήνης και την καθιέρωση φιλικών σχέσεων.

Για όλους αυτούς τους λόγους, εγκρίνω το ψήφισμα και ελπίζω ότι ο οδικός χάρτης που εκπόνησε η Επιτροπή μπορεί να τηρηθεί και να παράσχει τα οφέλη που όλοι προσμένουμε.

- Πρόταση ψηφίσματος (B7-0153/2009): Αποζημίωση επιβατών σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικών εταιρειών

  Richard Ashworth (ECR), γραπτώς. – (EN) Η Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών απέρριψε την πρόταση ψηφίσματος που κατέθεσαν άλλες Ομάδες στην Επιτροπή Μεταφορών σχετικά με την αποζημίωση επιβατών σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικών εταιρειών. Εμείς, ως Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, καταθέσαμε τη δική μας πρόταση ψηφίσματος, με την οποία θα διορθώνονταν ορισμένες καίριες αδυναμίες του κειμένου που εγκρίθηκε, για τους ακόλουθους λόγους.

Μολονότι η υποστήριξη των δικαιωμάτων των επιβατών είναι, βεβαίως, ζωτικής σημασίας, υπάρχουν πιο αποδοτικά μέτρα που μπορούν να ληφθούν χωρίς να επωμιστούν οι επιβάτες ακόμα υψηλότερα κόστη.

1. Πρέπει να περιμένουμε την αξιολόγηση των επιπτώσεων, την οποία πρότεινε ο Επίτροπος Tajani κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας στις 7 Οκτωβρίου.

2. Το κείμενο που υποστηρίχθηκε ζητεί τη θέσπιση ενός ταμείου «εγγυήσεων», το οποίο θα χρησιμοποιούνταν για την αποζημίωση επιβατών σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικών εταιρειών. Ωστόσο, η θέσπιση ανάλογου ταμείου θα έπρεπε αναπόφευκτα να χρηματοδοτηθεί από τους καταναλωτές, όπερ σημαίνει ότι θα απαιτείτο να καταβάλλουν οι επιβάτες ακόμη μεγαλύτερο τίμημα για τα εισιτήριά τους. Σε αυτό το στάδιο, αυτό το περιττό βήμα θα προστίθετο στον σχοινοτενή κατάλογο των υφιστάμενων αεροπορικών φόρων, των επιβαρύνσεων για την ασφάλεια και των λοιπών τελών, που ήδη αναγκάζονται να πληρώνουν.

(Συντετμημένη αιτιολόγηση ψήφου σύμφωνα με το άρθρο 170 του Κανονισμού)

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Υποστήριξα αυτήν την πρόταση ψηφίσματος, με την οποία ζητείται από την Επιτροπή η αναθεώρηση της τρέχουσας νομοθεσίας, καθώς και η εκπόνηση νέας νομοθεσίας που θα διασφαλίσει ότι οι επιβάτες δεν θα μένουν εντελώς αβοήθητοι συνεπεία χρεοκοπίας αεροπορικής εταιρείας.

Επί του παρόντος, δεν υπάρχουν καθόλου διατάξεις βάσει της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για την προστασία των ευρωπαίων επιβατών σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικής εταιρείας, στην οποία ο επιβάτης έχει κάνει κράτηση. Υποστηρίζω σθεναρά τη θέση του προέδρου της Επιτροπής Μεταφορών, που είπε ότι πολλοί επιβάτες δεν έχουν τους πόρους να αντισταθμίσουν απώλειες αυτού του είδους. Με αυτό το δεδομένο, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός στήριξης ή ένα ταμείο αποζημιώσεων για να βοηθήσει αυτούς που περιέρχονται σε δυσχερή θέση συνεπεία της χρεοκοπίας αυτού του είδους.

Οι κανόνες που αφορούν τα δικαιώματα των επιβατών πρέπει να εκσυγχρονιστούν και να ενισχυθούν για να παρέχεται προστασία και συνδρομή σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικής εταιρείας ή κρουσμάτων αυτού του είδους, τα οποία οι επιβάτες δεν μπορούν διόλου να ελέγξουν.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος σχετικά με την αποζημίωση επιβατών σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικών εταιρειών, εφόσον πιστεύω ότι είναι αναγκαίο να αυξηθεί η προστασία των ευρωπαίων επιβατών σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικών εταιρειών με τη θέσπιση νέας νομοθεσίας ή την αναθεώρηση της υφιστάμενης νομοθεσίας και με τη δημιουργία αποθεματικού αποζημιώσεων.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι εμπορικές αεροπορικές εταιρείες αντιμετωπίζουν μια σοβαρή κρίση μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, κρίση που επιδεινώθηκε εξαιτίας της τρέχουσας οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης. Οι χρεοκοπίες και οι δυσάρεστες καταστάσεις στις οποίες οι επιβάτες, πολλοί από αυτούς εν αναμονή ανταπόκρισης άλλης πτήσης, διαπιστώνουν ότι έχουν πραγματικά ξεμείνει αποκλεισμένοι, βαίνουν αυξανόμενες.

Αυτή η έλλειψη προστασίας των καταναλωτών είναι πραγματικά απαράδεκτη και επιτάσσει μια ευρωπαϊκή απάντηση, που θα προβλέπει την αξιολόγηση των αεροπορικών εταιρειών, θα παρέχει βοήθεια σε επιβάτες που έχουν εγκλωβιστεί σε αυτήν την κατάσταση και θα θεσπίσει αποζημίωση για ζημίες.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, σε αυτά τα μέτρα πρέπει να συνεκτιμηθεί η χρηματοοικονομική τρωτότητα των αεροπορικών εταιρειών και, συνεπώς, δεν πρέπει να τεθούν περιττά προσκόμματα στη λειτουργία τους. Πρέπει να περιοριστούν σε ό,τι είναι απολύτως αναγκαίο για να διασφαλιστεί η προστασία των καταναλωτών/επιβατών.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Εβδομήντα επτά αεροπορικές εταιρείες κήρυξαν πτώχευση στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2000 και εξής. Ομολογουμένως, οι ευρωπαϊκές νομοθετικές διατάξεις που αφορούν τη διαφάνεια των τιμών και την αποζημίωση σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης όντως υφίστανται, αλλά η ΕΕ πρέπει να καλύψει τα κενά σε σχέση με υποθέσεις αφερεγγυότητας, ιδιαίτερα αν έχουν αγοραστεί εισιτήρια μέσω Διαδικτύου. Υπάρχουν πάρα πολλοί επιβάτες που διαπιστώνουν ότι είναι παγιδευμένοι σε καταστάσεις όπου δεν διαθέτουν τα μέσα να πράξουν οτιδήποτε σε σχέση με αυτό, έχοντας δαπανήσει όλες τις οικονομίες τους σε οικογενειακές διακοπές για τους ίδιους. Είμαι υπέρ κανόνων που εγγυώνται ότι οι επιβάτες δεν ξεμένουν αποκλεισμένοι στον προορισμό τους, χωρίς κανένα εναλλακτικό μέσο για να επιστρέψουν στο σπίτι τους ή χωρίς εναλλακτική στέγαση.

  Jörg Leichtfried (S&D), γραπτώς. – (DE) Ψηφίζω υπέρ του ψηφίσματος, ιδιαίτερα σε σχέση με τον κανονισμό αριθ. 261/2004 για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού αριθ. 295/91, που ήδη εγκρίθηκε. Έγιναν ήδη οι ορθές ενέργειες με αυτόν τον κανονισμό και η ενίσχυση και η προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών είναι απλά μια λογική εξέλιξη αυτού του πράγματος.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Ψηφίζουμε υπέρ του ψηφίσματος αυτού με την ελπίδα να διαφυλάξουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τα συμφέροντα των επιβατών αεροπορικών εταιρειών δεδομένης της τρέχουσας κατάστασης (ελευθέρωση των υπηρεσιών μεταφορών, αύξηση του αριθμού των αεροπορικών εταιρειών).

Θέλουμε, ωστόσο, να υπογραμμίσουμε ότι το σύστημα οικονομικής αντιστάθμισης που προτείνεται σε αυτήν την έκθεση δεν είναι παρά μια προσωρινή λύση, που δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει το θεμελιώδες πρόβλημα.

Η πραγματική λύση εδράζεται στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής δημόσιας υπηρεσίας εναέριων μεταφορών. Μιας δημόσιας υπηρεσίας που νοιάζεται για το γενικό συμφέρον και, επομένως, για τον εξορθολογισμό των ταξιδιών που γίνονται προκειμένου να μειώσει τις επιπτώσεις στο περιβάλλον. Μιας δημόσιας υπηρεσίας που νοιάζεται για το γενικό συμφέρον και επομένως για την ασφάλεια, την ελεύθερη κυκλοφορία και την ευημερία τόσο των χρηστών όσο και των εργαζομένων σε αυτήν.

Πρέπει κατεπειγόντως να στρέψουμε τα νώτα μας στην Ευρώπη των αποκλειστικών συμφερόντων και να οικοδομήσουμε μια Ευρώπη του γενικού συμφέροντος.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο αυξανόμενος αριθμός χρεοκοπιών που διαπιστώνεται στις αεροπορικές εταιρείες και που πλήττει χιλιάδες πολίτες των κρατών μελών κατέστησε αναγκαίο να λάβει η ΕΕ μέτρα για την προστασία τους. Στην πράξη, είναι σημαντικό να διαφυλαχθούν τα δικαιώματα εκείνων που χρησιμοποιούν τις αεροπορικές μεταφορές σε καθημερινή βάση. Συνεπώς, ψήφισα υπέρ.

  Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος για την αποζημίωση των επιβατών σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικών εταιρειών. Μάλιστα, επί του παρόντος, οι μόνοι επιβάτες τους οποίους καλύπτει η ευρωπαϊκή νομοθεσία σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικής εταιρείας είναι εκείνοι που κάνουν κράτηση σε πακέτα οργανωμένων διακοπών.

Ωστόσο, είναι σαφές ότι οι καταναλωτικές συνήθειες άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια σε ό,τι αφορά τις κρατήσεις διακοπών: σημειώθηκε αύξηση στη χρήση ευρωπαϊκών αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους, ραγδαία πτώση του αριθμού πωλήσεων οργανωμένων ταξιδιών και αύξηση του αριθμού των άμεσων και μεμονωμένων ηλεκτρονικών πωλήσεων και των πωλήσεων αποκλειστικά θέσεων.

Αν προσθέσουμε σε αυτό την κρίση που διέρχεται επί του παρόντος ο τομέας, μπορούμε εύκολα να φανταστούμε τον αριθμό ευρωπαίων επιβατών που ξεμένουν αποκλεισμένοι στον τόπο προορισμού των διακοπών τους, ενίοτε χωρίς καμία στέγαση και αναμένοντας εναγωνίως μια πτήση επιστροφής, συνεπεία της κατάρρευσης της αεροπορικής εταιρείας με την οποία προγραμμάτιζαν να πετάξουν.

Ακολούθως, θα λάβουν μόνο ένα ονομαστικό ποσό αποζημίωσης για την ταλαιπωρία που υπέστησαν, για να εξασφαλίσουν όμως ακόμη και αυτό πρέπει να παλέψουν… Η Επιτροπή πρέπει κατεπειγόντως να αναλάβει νομοθετική πρωτοβουλία για να αντιμετωπίσει αυτήν την ανησυχητική κατάσταση. Ταυτόχρονα, πρέπει να δημιουργηθεί ένα ταμείο αποζημιώσεων, το οποίο θα χρηματοδοτείται από τις αεροπορικές εταιρείες, προκειμένου να καταβάλλει αυτές τις αποζημιώσεις.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι ευρωπαϊκές περιοχές που διακρίνονται ως τουριστικοί προορισμοί πρέπει να παρέχουν στους χρήστες των υπηρεσιών σε αυτόν τον τομέα το υψηλότερο επίπεδο υπηρεσίας και ποιότητας.

Η Madeira είναι ένα σχετικό παράδειγμα, αφού την περασμένη εβδομάδα χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους καλύτερους τουριστικούς προορισμούς στον κόσμο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού, που απένειμε στην περιοχή τη υψηλότερη βαθμολογία στα 13 από τα 15 κριτήρια αξιολόγησής του. Για να διατηρηθεί αυτή η θέση σε μια άκρως ανταγωνιστική αγορά, είναι ανάγκη να συνεχιστεί το έργο που επιτελούν δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς με στόχο την περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα. Αυτός ο στόχος περιλαμβάνει επίσης την παροχή στους τουρίστες που επισκέπτονται το νησί κάθε δυνατής εγγύησης αναφορικά με το αεροπορικό τους ταξίδι και τους όρους στέγασής τους.

Η πρόταση ψηφίσματος την οποία ψηφίσαμε σήμερα είναι ένα βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση, καθώς στοχεύει στην προστασία των επιβατών των χρεοκοπημένων αεροπορικών εταιρειών μέσω της θέσπισης υποχρεωτικής ασφάλισης και εγγυητικών κεφαλαίων για αυτές τις αεροπορικές εταιρείες, καθώς και προαιρετική ασφάλιση για τους πελάτες τους.

Εξίσου θετική είναι η έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταθέσει πρόταση με στόχο την αποζημίωση επιβατών αεροπορικών εταιρειών που κηρύσσουν πτώχευση και την εξασφάλιση του επαναπατρισμού τους, αν έχουν ξεμείνει αποκλεισμένοι σε αεροδρόμιο.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την αποζημίωση επιβατών σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικών εταιρειών. Υπάρχουν επί του παρόντος αρκετές ευρωπαϊκές κανονιστικές πράξεις, που διέπουν τις ακόλουθες καταστάσεις: αποζημίωση και επαναπατρισμός πελατών σε περίπτωση χρεοκοπίας ταξιδιωτικών γραφείων που έχουν προσφέρει πακέτα οργανωμένων διακοπών· λογοδοσία των αεροπορικών εταιρειών για ατυχήματα και διευθετήσεις για την αποζημίωση των επιβατών· αποζημίωση και παροχή βοήθειας σε επιβάτες στους οποίους αρνούνται την επιβίβαση ή οι πτήσεις των οποίων ακυρώνονται ή υφίστανται μεγάλες καθυστερήσεις.

Ωστόσο, δεν υπάρχουν καθόλου νομικές διατάξεις για την προστασία των καταναλωτών σε περίπτωση που μια αεροπορική εταιρεία κηρύξει πτώχευση. Τα τελευταία εννέα χρόνια, 77 ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες κήρυξαν πτώχευση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι είναι απολύτως αναγκαία αυτή η οδηγία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε, επομένως, από την Επιτροπή να ενισχύσει τη θέση των επιβατών σε περίπτωση χρεοκοπίας αεροπορικής εταιρείας. Στην πράξη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε από την Επιτροπή να έχει καταθέσει μια νομοθετική πρόταση έως τον Ιούλιο του 2010, βάσει της οποίας θα καταβάλλεται αποζημίωση σε επιβάτες αεροπορικών εταιρειών που κηρύσσουν πτώχευση, θεσπίζεται η αρχή της αμοιβαίας ευθύνης επιβατών όλων των αεροπορικών εταιρειών που πετούν προς την ίδια κατεύθυνση και έχουν διαθέσιμες θέσεις, προβλέπεται υποχρεωτική ασφάλιση για τις αεροπορικές εταιρείες, θεσπίζεται εγγυητικό κεφάλαιο και προσφέρεται προαιρετική ασφάλιση για τους επιβάτες.

- Πρόταση ψηφίσματος: «made in» (σήμα καταγωγής)

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της κοινής πρότασης ψηφίσματος για το σήμα καταγωγής, αφού βασίζεται στην αρχή ότι η προστασία του καταναλωτή απαιτεί διαφανείς και συνεπείς εμπορικούς κανόνες, περιλαμβανομένου του σήματος καταγωγής. Σε σχέση με αυτό, υποστηρίζω την παρέμβαση της Επιτροπής, από κοινού με τα κράτη μέλη, για την προάσπιση των εύλογων δικαιωμάτων και των προσδοκιών των καταναλωτών, όποτε υπάρχουν αποδείξεις για τη χρήση απατηλού ή παραπλανητικού σήματος καταγωγής από εισαγωγείς και παραγωγούς εκτός ΕΕ.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη να εξασφαλίζουμε στους καταναλωτές ενδεδειγμένες πληροφορίες όταν προβαίνουν στην επιλογή αγοράς συγκεκριμένων προϊόντων, ιδιαίτερα όσον αφορά τη χώρα προέλευσής τους και τις αντίστοιχες προδιαγραφές ασφάλειας, υγιεινής και περιβαλλοντικής προστασίας που ισχύουν για την παραγωγή τους –πληροφορίες που είναι αναγκαίες για να προβούν σε συνειδητή και ενημερωμένη επιλογή– ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης ψηφίσματος, που καλεί την Επιτροπή να καταθέσει εκ νέου την πρότασή της στο Κοινοβούλιο, ούτως ώστε να μπορέσει να συζητηθεί σύμφωνα με τη νομοθετική διαδικασία που θεσπίστηκε με τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

Ωστόσο, πρέπει να αναφέρω ότι κατά την αξιολόγηση της πρότασης της Επιτροπής σε σχέση με το σήμα καταγωγής, θα δώσω ιδιαίτερη προσοχή στην κατάλληλη στήριξη που δίνεται στα παραδοσιακά προϊόντα, ούτως ώστε η καλύτερη προστασία των καταναλωτών –που είναι και αναγκαία και επιθυμητή– να μην προκαλεί ανεπανόρθωτη ζημία στους μικρούς παραγωγούς παραδοσιακών προϊόντων. Θα δώσω επίσης ιδιαίτερη προσοχή στους μηχανισμούς που χρησιμοποιούνται για τον καθορισμό της προέλευσης, ούτως ώστε αυτό να μην καταστεί ανταγωνιστικό μειονέκτημα για τους ευρωπαίους παραγωγούς έναντι των ανταγωνιστών τους.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Πιστεύουμε ότι το ψήφισμα που εγκρίθηκε υστερεί κατά πολύ αυτού που, κατά την άποψή μας, θα έπρεπε να είναι το σήμα καταγωγής, το οποίο δηλαδή είναι, μεταξύ άλλων, ένα μέσο για την προστασία των θέσεων εργασίας στη βιομηχανία της Ευρώπης, ιδιαίτερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και ένα μέσο για την αντιμετώπιση του κοινωνικού και περιβαλλοντικού ντάμπινγκ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απείχαμε.

Επιπλέον, αυτό το ψήφισμα παραβλέπει τις συνέπειες που έχει η ελευθέρωση του παγκόσμιου εμπορίου για τις θέσεις εργασίας και τον βιομηχανικό ιστό στα διάφορα κράτη μέλη. Παραβλέπει αναρίθμητες μετεγκαταστάσεις που γίνονται με σκοπό το εύκολο κέρδος, καθώς και τις συνέπειές τους, όπως είναι η αποβιομηχάνιση τεράστιων περιοχών, η άνοδος της ανεργίας και η επιδείνωση των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών. Αυτό το ψήφισμα αρκείται μόνο στην έκκληση προς την Επιτροπή και το Συμβούλιο «να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλίσουν ίσους όρους ανταγωνισμού».

Τέλος, εκφράζουμε τη λύπη μας για το γεγονός ότι η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου απέρριψε τις προτάσεις που καταθέσαμε, με τις οποίες, μεταξύ άλλων, επιδιωκόταν η διαφύλαξη των θέσεων εργασίας, ο σεβασμός των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των καταναλωτών, η καταπολέμηση της παιδικής εργασίας ή δουλικής εκμετάλλευσης, και η αντίθεση στην εισαγωγή προϊόντων από κατεχόμενα εδάφη, με αυτό δε το ψήφισμα υπογραμμιζόταν η ανάγκη απόσυρσης της ευρωπαϊκής ενίσχυσης προς εταιρείες και επενδυτές, που μετεγκαθιστούν την παραγωγή τους.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Λαμβάνοντας υπόψη το υπόβαθρο της οικονομικής κρίσης που πλήττει τις ευρωπαϊκές μας επιχειρήσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, να εφοδιαστεί με ένα υποχρεωτικό σύστημα σήματος καταγωγής, αν μη τι άλλο, για περιορισμένο αριθμό εισαγόμενων αγαθών, και συγκεκριμένα κλωστοϋφαντουργικών, κοσμημάτων, ενδυμάτων και υποδημάτων, δερμάτινων ειδών και τσαντών χειρός, φωτιστικών και φώτων, καθώς και υαλικών, διότι αυτή είναι μια πολύτιμη πληροφορία για τους τελικούς καταναλωτές. Θα επιτρέψει επίσης στους ευρωπαίους καταναλωτές να μάθουν επακριβώς ποια είναι η χώρα προέλευσης των προϊόντων που αγοράζουν. Θα μπορούν με αυτόν τον τρόπο να συνταυτίζουν αυτά τα αγαθά με τις κοινωνικές, περιβαλλοντικές προδιαγραφές και προδιαγραφές ασφαλείας που κατά κανόνα παραπέμπουν σε αυτήν τη χώρα. Με άλλα λόγια, οι πολίτες μας, ως υπεύθυνοι καταναλωτές, θα απολαμβάνουν τόση διαφάνεια όση απαιτούν.

  Jacky Hénin (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η έννοια του «σήματος καταγωγής» δεν πρέπει να αφορά μόνο την ένδειξη, αλλά πρέπει ταχέως να καταστεί μια ισχυρή έννοια τήρησης των πλέον προωθημένων κανόνων σε σχέση με τη γνώση, τα δικαιώματα των εργαζομένων, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και την έκφραση μιας υπεύθυνης οικονομικής συμπεριφοράς.

Με τη θέσπιση της έννοιας του σήματος καταγωγής «made in Europe», θα μπορέσουμε να προσφέρουμε τη δυνατότητα στους καταναλωτές να προβαίνουν σε ενημερωμένες επιλογές, να αναλαμβάνουν δράση για να εξασφαλίζουν νέα δικαιώματα.

Ωστόσο, για μία ακόμη φορά, περιοριστήκαμε σε δηλώσεις καλών προθέσεων, ωσάν να σημαίνει ότι με το να λέμε απλά ότι είμαστε οι καλύτεροι και οι ισχυρότεροι αυτό θα γίνει πραγματικότητα.

Αυτό είναι ντροπή και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απείχα.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Κατανοώ την ανάγκη για μια συζήτηση σε σχέση με τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού νομοθετικού πλαισίου για τη σήμανση καταγωγής εμπορικών τελικών προϊόντων, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη το υπόβαθρο της ενημέρωσης των καταναλωτών και της διαφάνειας μεταξύ εμπορικών εταίρων. Η χρήση ενός τυποποιημένου συστήματος σήμανσης θα οδηγήσει στη βελτίωση και στην παροχή ακριβέστερων πληροφοριών για τους καταναλωτές, θα επισημάνει δε τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές προδιαγραφές με τις οποίες διαμορφώνονται τα προϊόντα. Επιπροσθέτως, το σήμα καταγωγής είναι ένα σημαντικό βήμα για την παραγωγή ενιαίων εμπορικών κανονισμών με τρίτες χώρες.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να βρεθεί η χρυσή τομή από τη σκοπιά των παραγωγών και των καταναλωτών. Η διαφάνεια που παρέχεται στους καταναλωτές δεν πρέπει να εξασφαλίζεται σε βάρος των κατασκευαστών. Δεν πρέπει να προκύψουν πρόσθετα κόστη για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων συζητήσεων, είναι σημαντικό να θεσπιστούν σαφείς κατευθυντήριες γραμμές και να τις υπερασπιστούμε, μεταξύ άλλων, εξ ονόματος της Αυστρίας. Μια πιθανή λύση θα ήταν να δημιουργηθεί ένα ευρωπαϊκό σήμα καταγωγής για εμπορικά τελικά προϊόντα, λαμβάνοντας υπόψη τα υφιστάμενα εθνικά και περιφερειακά σήματα ποιότητας.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ διότι η σήμανση καταγωγής είναι βασική για τη διαφάνεια της αγοράς και για να δοθούν στους καταναλωτές οι αναγκαίες πληροφορίες όσον αφορά την προέλευση των προϊόντων που αγοράζουν.

Είναι σημαντικό να ενισχυθεί η κοινοτική οικονομία μέσω της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας της ΕΕ στην παγκόσμια οικονομία. Θα εξασφαλίσουμε θεμιτό ανταγωνισμό μόνο εάν αυτός λειτουργεί με σαφείς κανόνες για τους παραγωγούς, καθώς και για τους εξαγωγείς και εισαγωγείς, συνεκτιμώντας επίσης τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές απαιτήσεις.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Επικροτώ με θέρμη τη θέσπιση σήμανσης καταγωγής από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εφεξής, πρέπει να αναφέρεται συγκεκριμένα η χώρα προέλευσης για ορισμένα προϊόντα που εισάγονται στην ΕΕ από τρίτες χώρες. Ο ειδικός σκοπός της σήμανσης καταγωγής είναι να παρέχει στους καταναλωτές της ΕΕ απεριόριστη ενημέρωση για τη χώρα προέλευσης των αγαθών που αγοράζουν και να τους επιτρέψει να δημιουργήσουν μια νοητική σύνδεση μεταξύ των αγαθών και των κοινωνικών, περιβαλλοντικών προδιαγραφών και προδιαγραφών ασφαλείας στην εν λόγω χώρα.

Αυτό αντιπροσωπεύει το πρώτο στάδιο του πολέμου κατά εμπορευμάτων από την Άπω Ανατολή, τα οποία συχνά παράγονται από εργαζόμενους υπό συνθήκες υπερεκμετάλλευσης και κατόπιν πωλούνται στην ευρωπαϊκή αγορά σε τιμές ντάμπινγκ.

  Cristiana Muscardini (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα το Κοινοβούλιο επανέλαβε μετ’ επιτάσεως μια γνώμη που είχε ήδη εκφράσει σε αρκετές περιπτώσεις στη διάρκεια της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου: η Ευρώπη πρέπει να εγκρίνει έναν κανονισμό, που θα θεσπίζει τη σήμανση καταγωγής πολλών προϊόντων που εισάγονται στην επικράτειά της.

Η απόφαση ανακύπτει από μια ανάγκη να εξασφαλιστούν περισσότερες πληροφορίες και συνακόλουθα η προστασία για τους καταναλωτές, ούτως ώστε να μπορούν να προβαίνουν σε ενημερωμένες επιλογές. Ο κανονισμός για τη σήμανση καταγωγής θα δώσει τελικά τη δυνατότητα στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να ανταγωνίζονται σε ισότιμη βάση με εταιρείες σε τρίτες χώρες, όπου ήδη υφίστανται για κάποιο διάστημα οι νόμοι για τη σήμανση καταγωγής των προϊόντων που εισάγονται στην επικράτειά τους. Η αγορά είναι ελεύθερη μόνο όταν οι κανόνες είναι σαφείς, αμοιβαίοι και εφαρμόζονται.

Ο στόχος του ψηφίσματος που εγκρίθηκε είναι να κληθεί η Επιτροπή, μετά τις άκαρπες προσπάθειες διαμεσολάβησης με το Συμβούλιο, να επαναλάβει την πρόταση υπό το πρίσμα των νέων αρμοδιοτήτων που αναλαμβάνει το Κοινοβούλιο με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Είμαστε βέβαιοι ότι η συμφωνία μεταξύ των πολιτικών Ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα είναι καταλυτική για τη θέσπιση οριστικού νομικού πλαισίου με το Συμβούλιο.

Δράττομαι της ευκαιρίας αυτής για να τονίσω ότι οι κατηγορίες εμπορευμάτων που περιλαμβάνονται στον τρέχοντα προτεινόμενο κανονισμό πρέπει να τηρηθούν και να επεκταθούν σε σχέση με τα προϊόντα στερέωσης, με άλλα λόγια, προϊόντα για τα οποία είναι βασικό να διασφαλιστεί η ποιότητα και η συμμόρφωση προς τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, προκειμένου να κατοχυρωθεί η ασφάλεια στην κατασκευή γεφυρών, αυτοκινήτων, ηλεκτρικών οικιακών συσκευών και όποιου άλλου είδους περιλαμβάνει τη χρήση προϊόντων στερέωσης. Η κατοχύρωση της ασφάλειας αποτελεί προτεραιότητα για εμάς.

Η σημερινή ψήφος αποτελεί μια σημαντική επιτυχία, που την αφιερώνουμε στους ευρωπαίους καταναλωτές και παραγωγούς, σε μια χρονική στιγμή που το Κοινοβούλιο αποκτά νέα πολιτική ορμή χάρη στη διαδικασία συναπόφασης, που τελικά αντιστάθμισε τη δημοκρατική έλλειψη που αναγκαστήκαμε να υπομείνουμε επί τόσο μεγάλο διάστημα.