Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010 - Στρασβούργο

12. Βασικοί στόχοι της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών του CITES (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση επί:

– της προφορικής ερώτησης προς το Συμβούλιο σχετικά με τους βασικούς στόχους για τη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων με Εξάλειψη Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES) στη Ντόχα από τις 13 έως τις 25 Μαρτίου 2010, του κ. Jo Leinen, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (O-0145/2009 – B7-0003/2010) και

– της προφορικής ερώτησης προς την Επιτροπή σχετικά με τους βασικούς στόχους για τη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων με Εξάλειψη Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES) στη Ντόχα από τις 13 έως τις 25 Μαρτίου 2010, του κ. Jo Leinen, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (O-0146/2009 – B7-0004/2010).

  Jo Leinen, συντάκτης. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Προεδρεύουσα του Συμβουλίου, κύριε Samecki, το 2010 είναι το Διεθνές Έτος Βιοποικιλότητας και η ΕΕ πρόκειται να προωθήσει μια νέα στρατηγική για τη βιοποικιλότητα, με άλλα λόγια, για την προστασία της χλωρίδας και της πανίδας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα αυξανόταν σημαντικά η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης εάν παράλληλα εργαζόμασταν σε διεθνές επίπεδο για να προστατεύσουμε την απειλούμενη χλωρίδα και πανίδα διεθνώς και να της προσφέρουμε την υποστήριξή μας.

Θα υπάρξει η ευκαιρία γι’ αυτό τον επόμενο μήνα στην 15η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων με Εξάλειψη Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES) στη Ντόχα. Η ΕΕ οφείλει να γίνει υπέρμαχος όλων των ειδών που απειλούνται ή κινδυνεύουν ακόμη και να εκλείψουν ως αποτέλεσμα πολλών διαφορετικών παραγόντων, αλλά ιδίως λόγω της υπερεκμετάλλευσης ή των καταστρεπτικών και παράνομων πρακτικών. Η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων συζήτησε λεπτομερώς το εν λόγω ζήτημα και θα καταθέσει πρόταση σύστασης αύριο στην Ολομέλεια, και θα ήμασταν πολύ ικανοποιημένοι εάν το Συμβούλιο και η Επιτροπή μπορούσαν να υποστηρίξουν αυτές τις συστάσεις.

Λόγω των χρονικών περιορισμών, θα αναφέρω ως παράδειγμα μερικά μόνο είδη τα οποία, κατά τη γνώμη μας, χρήζουν υψηλού ή ακόμη υψηλότερου επιπέδου προστασίας. Καταρχάς, υπάρχει ο αφρικανικός ελέφαντας. Είμαστε σαφώς αντίθετοι στην υποβάθμιση του ζώου αυτού από το Παράρτημα Ι στο Παράρτημα ΙΙ. Η απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου, ιδίως του ελεφαντόδοντου, πρέπει να διατηρηθεί. Κατά δεύτερον, υπάρχει η ασιατική τίγρη. Βρίσκεται τώρα στα πρόθυρα της εξαφάνισης και απαιτούμε με πολλά συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης αυστηρότερους κανονισμούς προστασίας, ιδίως για να εμποδίσουμε το παράνομο εμπόριο των μελών του σώματος και των παραγώγων της τίγρης. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μεγάλη αγορά για τα οστά και τα μέρη της τίγρης στην Ασία και αυτό απειλεί την ύπαρξη αυτού του ζώου. Κατά τρίτον, υπάρχει η προστασία της πολικής αρκούδας. Η αλλαγή του κλίματος απειλεί να καταστρέψει τον οικότοπο αυτού του είδους, ενώ υπάρχει και αύξηση στο εμπόριο των μελών του σώματος των πολικών αρκούδων. Είμαστε, συνεπώς, υπέρ της αναβάθμισης της πολικής αρκούδας από το Παράρτημα ΙΙ στο Παράρτημα Ι. Θα ήθελα επίσης να αναφέρω την προστασία διαφόρων ειδών καρχαρία. Διάφορα είδη καρχαρία υφίστανται υπερεκμετάλλευση, ιδίως η λάμνα και το στικτοκεντρόνι, όμως πλήττονται και άλλα είδη καρχαρία.

Μέχρι αυτό το σημείο, υπάρχει συναίνεση μεταξύ μας. Και τώρα φθάνω στο αμφιλεγόμενο θέμα. Η αιτία της αντιπαράθεσης είναι η κατάταξη του ερυθρού τόννου του Ατλαντικού, ο οποίος βρίσκεται στη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό. Κυρίες και κύριοι, γνωρίζουμε τις συστάσεις της ειδικής ομάδας εργασίας του FAO, η οποία επιθυμεί να παραμείνει ο ερυθρός τόννος του Ατλαντικού στο Παράρτημα ΙΙ. Ωστόσο, γνωρίζουμε επίσης την πρόταση της επιστημονικής επιτροπής του CITES, η οποία επιθυμεί την αναβάθμιση του ερυθρού τόννου του Ατλαντικού στο Παράρτημα Ι. Το υπόβαθρο της εν λόγω πρότασης είναι τα δεδομένα που αποκαλύπτουν τι συμβαίνει με αυτό το είδος. Τα αποθέματα του ερυθρού τόννου του Ατλαντικού μειώθηκαν κατά 75% μεταξύ των ετών 1957 και 2007, και μόνο τα τελευταία δέκα χρόνια σημειώθηκε μείωση της τάξης του 60,9%. Ο κίνδυνος για το ψάρι αυτό αυξάνεται και έχει ευρεία βάση· κατά συνέπεια, η συντριπτική μας πλειοψηφία στην επιτροπή ήταν της άποψης ότι το εν λόγω είδος θα πρέπει να συμπεριληφθεί στο Παράρτημα Ι.

Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξουν περιορισμοί και απαγορεύσεις μόνο για τους διεθνείς αλιευτικούς στόλους και όχι για την τοπική αλιεία. Επομένως, οι μικροί, ντόπιοι αλιείς μπορούν να συνεχίσουν να αλιεύουν αυτό το ψάρι και η διατήρηση του ψαριού στο οικοσύστημα είναι, σε κάθε περίπτωση, σημαντικότερη από τη γενική διαθεσιμότητα σούσι και σασίμι. Αυτή είναι η διαμάχη που αντιμετωπίζουμε. Πρέπει να σκεφτούμε μακροπρόθεσμα και οφείλουμε να παράσχουμε κατάλληλη προστασία για τον ερυθρό τόννο του Ατλαντικού στο Παράρτημα Ι.

  Silvia Iranzo Gutierrez, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είναι μεγάλη τιμή για εμένα να βρίσκομαι εδώ εξ ονόματος της Προεδρίας του Συμβουλίου. Θα ήθελα να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για το ενδιαφέρον σας όσον αφορά τις θέσεις που πρόκειται να ληφθούν στην επόμενη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών της Σύμβασης CITES –της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων με Εξάλειψη Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας– η οποία θα διεξαχθεί στη Ντόχα (Κατάρ) από τις 13 έως τις 25 Μαρτίου.

Το Συμβούλιο θεωρεί τη Σύμβαση της Ουάσιγκτον θεμελιώδες εργαλείο για την προστασία των ειδών της πανίδας και χλωρίδας που κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Συνεπώς, χρειάζεται να διαδραματίσουμε ενεργό ρόλο για να διασφαλίσουμε ότι το CITES παραμένει ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τον διπλό στόχο της διατήρησης και της βιώσιμης διαχείρισης των φυσικών πόρων.

Εν προκειμένω, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζει πολύ πιο περιοριστικούς κανόνες από ότι η ίδια η Σύμβαση, χρησιμοποιώντας την αρχή της προφύλαξης για να διατηρήσει ή, εάν χρειαστεί, να μειώσει την απώλεια βιοποικιλότητας.

Η επόμενη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών, που θα διεξαχθεί στη Ντόχα τον Μάρτιο και αναφέρεται ως «COP XV», αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία για να συζητηθούν μια σειρά από προτάσεις για την αλλαγή της κατάταξης διαφόρων ειδών χλωρίδας και πανίδας στα παραρτήματα της Σύμβασης σύμφωνα με το επίπεδο απειλής και άλλες προτάσεις για τη βελτίωση της εφαρμογής και τήρησης της Σύμβασης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο στη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών, και θα με ενδιέφερε ιδιαίτερα να ακούσω τις απόψεις του Κοινοβουλίου για τα διάφορα ζητήματα που έχουν τεθεί.

Παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον τις συζητήσεις που διεξήχθησαν στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων του Κοινοβουλίου για να συνταχθεί το ψήφισμα το οποίο, εξ όσων γνωρίζω, πρόκειται να τεθεί σε ψηφοφορία αύριο και αφορά τους βασικούς στόχους που θα πρέπει να θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση για τη Διάσκεψη.

Πρέπει να πω ότι το Συμβούλιο τελεί ακόμη εν αναμονή μιας πρότασης από την Επιτροπή για τη θέση που θα πρέπει να υιοθετήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τα έγγραφα και τις προτάσεις που υποβλήθηκαν στη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών προς συζήτηση και, εάν κριθεί κατάλληλο, προς έγκριση. Κατά συνέπεια, είναι δύσκολο αυτήν τη στιγμή να παράσχω λεπτομερείς απαντήσεις σχετικά με αυτά τα ζητήματα.

Μόλις το Συμβούλιο λάβει την πρόταση της Επιτροπής, η ισπανική Προεδρία θα διασφαλίσει ότι αυτή θα εξεταστεί και ότι η αντίστοιχη απόφαση μπορεί να εγκριθεί πριν από την έναρξη της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών. Η ισπανική Προεδρία θα ενημερώσει επίσης το Κοινοβούλιο για τη θέση του Συμβουλίου μόλις αυτή συμφωνηθεί.

Όπως και σε προηγούμενες συνεδριάσεις της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών του CITES, τα κράτη μέλη θα συνεργαστούν για να υπερασπιστούν τη θέση που συμφωνήθηκε εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα διασφαλίσουν ότι είναι συνεπής προς τις πολιτικές της Ένωσης.

Είναι σημαντικό να επισημάνουμε σχετικά ότι οποιαδήποτε τροποποίηση στα παραρτήματα του CITES πρέπει να βασίζεται στα κριτήρια ένταξης που ορίζονται στη Σύμβαση, τα οποία λαμβάνουν υπόψη το καθεστώς διατήρησης των εν λόγω ειδών.

Αυτές οι τροποποιήσεις θα πρέπει επίσης να λάβουν υπόψη τη σημασία των ελέγχων στο πλαίσιο του CITES προκειμένου να βελτιωθεί το καθεστώς διατήρησης, να ελαχιστοποιηθούν τα περιττά διοικητικά βάρη και να διασφαλιστεί ότι οι πόροι θα διατεθούν απευθείας στις περιοχές με πραγματική ανησυχία για τη διατήρηση.

Η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών του CITES θα πρέπει να εγκρίνει εκ νέου σημαντικές αποφάσεις για την προστασία των ειδών που απειλούνται από την υπερεκμετάλλευση, στην οποία μπορεί να συμβάλλει το διεθνές εμπόριο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διασφαλίσει ότι η Σύμβαση θα συνεχίσει να αποτελεί ένα ουσιώδες μέσο που θα συμβάλλει στη διατήρηση και βιώσιμη διαχείριση των πολύτιμων πόρων άγριας χλωρίδας και πανίδας.

Η Προεδρία, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη και την Επιτροπή, θα παραστεί στη Διάσκεψη της Ντόχα με αυτό το πνεύμα και θα εργαστεί εποικοδομητικά για να διασφαλίσει την επιτυχία της.

Περιμένω να ακούσω τις απόψεις σας, κυρίες και κύριοι, σχετικά με τους στόχους που χρήζουν υποστήριξης στην επόμενη 15η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών του CITES, τις οποίες θα διαβιβάσω στο Συμβούλιο. Γνωρίζω ότι το Συμβούλιο έχει την υποστήριξη του Κοινοβουλίου για να συμμετάσχει σε αυτήν τη Διάσκεψη με κοινό στόχο να συνεχίσει η Σύμβαση CITES να συμβάλλει σημαντικά στη βιωσιμότητα του πλανήτη μας προς όφελος δικό μας και των μελλοντικών γενεών.

  Paweł Samecki, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η επικείμενη 15η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών προσφέρει πραγματικά μια μοναδική ευκαιρία για τη βελτίωση της διατήρησης και του καθεστώτος ενός μεγάλου αριθμού ειδών που πλήττονται από το εμπόριο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία από τις μεγαλύτερες αγορές προϊόντων άγριας χλωρίδας και πανίδας. Κατά συνέπεια, έχει συγκεκριμένη ευθύνη να διασφαλίσει ότι το εμπόριο άγριας χλωρίδας και πανίδας είναι βιώσιμο και ότι θα εγκριθούν, ως εκ τούτου, ουσιαστικοί διεθνείς κανόνες στο πλαίσιο της Σύμβασης CITES.

Αποτελεί προτεραιότητα για την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι το διεθνές εμπόριο δεν θα καταστεί επιζήμιο για την επιβίωση απειλούμενων φυτών και ειδών ζώων. Από αυτήν την άποψη, η ΕΕ έχει διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στο πλαίσιο του CITES και θα συνεχίσει να το κάνει και στην επόμενη συνεδρίαση. Η Επιτροπή θα εγκρίνει, τις προσεχείς ημέρες, μια πρόταση για τη θέση της ΕΕ ενόψει αυτής της συνεδρίασης. Η κοινή θέση της ΕΕ θα εγκριθεί, στη συνέχεια, από το Συμβούλιο.

Στις συζητήσεις της με τα κράτη μέλη, η Επιτροπή θα εξασφαλίσει ότι η τελική κοινή θέση υποστηρίζει φιλόδοξα μέτρα που βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω το Κοινοβούλιο για τη θέση του στα πλέον βασικά ζητήματα τα οποία θα συζητηθούν στη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών του CITES. Το εν λόγω ψήφισμα αποστέλλει ένα σαφές μήνυμα το οποίο θα πρέπει να λάβουμε υπόψη.

Αν και η λεπτομερής θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, μπορώ να εξηγήσω τις αρχές και προτεραιότητες που θα καθοδηγήσουν τις αποφάσεις μας σχετικά με τα πλέον ευαίσθητα θέματα που θα συζητηθούν στη Ντόχα.

Καταρχάς, η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί ότι το CITES είναι ένα κατάλληλο μέσο για τη ρύθμιση του εμπορίου όλων των ειδών που πλήττονται από το εμπόριο. Αυτό ισχύει τόσο για τα χερσαία όσο και για τα θαλάσσια είδη και για είδη που αποτελούν ή δεν αποτελούν αντικείμενο σημαντικών εμπορικών συμφερόντων.

Σε αυτό το πνεύμα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταθέσει προτάσεις για τη ρύθμιση του εμπορίου σε δύο είδη καρχαρία: τη λάμνα και το στικτοκεντρόνι. Είναι υψίστης σημασίας να λάβουν επιτέλους οι καρχαρίες την προστασία που δικαιούνται μετά από δεκαετίες υπεραλίευσης.

Η συμπερίληψη στο παράρτημα ΙΙ του CITES θα έβαζε τέλος στο ανεξέλεγκτο διεθνές εμπόριο προϊόντων καρχαρία, το οποίο είναι ένας από τους βασικούς κινητήριους μοχλούς της εκμετάλλευσής τους. Με αυτήν τη συμπερίληψη, το εμπόριο των προϊόντων καρχαρία θα πραγματοποιείται μόνο εάν προέρχονται από βιώσιμα αποθέματα που τελούν υπό διαχείριση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση προτείνει επίσης τη ρύθμιση της προστασίας που παρέχεται από το CITES στην τίγρη, η οποία είναι ένα από τα πλέον απειλούμενα είδη στον κόσμο. Το 2010 είναι το διεθνές έτος για τις τίγρεις και αποτελεί άριστη ευκαιρία για την ενίσχυση των υφιστάμενων μηχανισμών του CITES που θα επιτρέψουν έναν ανελέητο αγώνα ενάντια στο παράνομο εμπόριο αυτού του είδους και τη βελτίωση της διαφάνειας σχετικά με τη διατήρηση του πληθυσμού των τίγρεων στα κράτη στη ζώνη επικράτειας των οποίων διαβιώνουν.

Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ σε ορισμένες από τις λοιπές σημαντικές προτάσεις που εντόπισε σαφώς το Κοινοβούλιο. Η πρώτη αφορά τον ερυθρό τόννο του Ατλαντικού. Πρέπει να επαναλάβω στο σημείο αυτό ότι δεν υπάρχει τελική θέση για τον εν λόγω ζήτημα. Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι υπάρχει ανησυχία στην Επιτροπή σχετικά με την υφιστάμενη κατάσταση των αποθεμάτων και ότι εργαζόμαστε σκληρά για να βρούμε την κατάλληλη πρόταση που θα συμβάλλει στην κατάλληλη αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού σε διεθνές επίπεδο. Η τελική θέση της Επιτροπής θα λάβει υπόψη τα τελευταία επιστημονικά στοιχεία για τα αποθέματα, καθώς και το αποτέλεσμα της συνεδρίασης της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού που διεξήχθη τον Νοέμβριο του προηγούμενου έτους.

Η δεύτερη αφορά τους ελέφαντες και το εμπόριο ελεφαντόδοντου. Αυτό αποτελεί ένα μακροχρόνιο, αμφιλεγόμενο θέμα εντός του CITES, ιδίως μεταξύ των ίδιων των αφρικανικών χωρών. Η Επιτροπή είναι εξαιρετικά ανήσυχη για το υψηλό ποσοστό λαθροθηρίας ελεφάντων και το παράνομο εμπόριο ελεφαντόδοντου που έχουν παρατηρηθεί πρόσφατα.

Η προστασία που παρέχεται στους ελέφαντες πρέπει να ενισχυθεί, και η Επιτροπή δεν θα υποστηρίξει λύσεις που θα ενέχουν τον κίνδυνο αύξησης της λαθροθηρίας. Σε αυτό το πλαίσιο, πιστεύουμε ότι δεν θα ήταν αρμόζον να συμφωνήσει η επόμενη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών στην επανέναρξη της εμπορικής διακίνησης ελεφαντόδοντου.

Θεωρούμε επίσης ότι οι προτάσεις που υποβλήθηκαν στο CITES με στόχο την υποβάθμιση ορισμένων πληθυσμών ελεφάντων από το Παράρτημα Ι στο Παράρτημα ΙΙ του CITES πρέπει να αξιολογηθούν αντικειμενικά βάσει των κανόνων που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο του CITES.

Επιτρέψτε μου τώρα να πω λίγα λόγια για την πρόταση των ΗΠΑ σχετικά με την απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου πολικών αρκούδων. Όλοι γνωρίζουμε ότι το λιώσιμο των πάγων στην Αρκτική συνιστά δραματική απειλή για την επιβίωση αυτού του είδους. Αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί κατά κύριο λόγο μέσω μιας εξαιρετικά φιλόδοξης πολιτικής για την κλιματική αλλαγή, και νομίζω ότι η ΕΕ έχει καταδείξει με σαφήνεια τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε όσον αφορά αυτό το θέμα. Πιστεύουμε επίσης ότι αξίζει τον κόπο να ελέγξουμε πώς μπορούν να μετριαστούν ενδεχόμενες πρόσθετες απειλές ενάντια σε αυτό το είδος. Το διεθνές εμπόριο είναι περιορισμένο, αλλά μπορεί να επιτείνει την πίεση που ασκείται στο είδος. Η τελική μας θέση θα εξαρτηθεί από το πώς τα μέτρα που προτείνονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες θα παράσχουν πραγματικά οφέλη για τη διατήρηση ενός είδους.

Τέλος, όσον αφορά το θέμα των κοραλλιών, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα ερυθρά και τα ροζ κοράλλια υπεραλιεύονται σε πολλές περιοχές του κόσμου. Στην τελευταία συνεδρίαση του CITES το 2007, η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστήριξε την πρόταση των Ηνωμένων Πολιτειών για τη ρύθμιση του εμπορίου και των δύο ειδών, και υποστηρίζουμε ξανά την πρόταση των ΗΠΑ για την COP15. Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι συνεπής σε αυτήν την υποστήριξη, καθώς τα νέα διαθέσιμα στοιχεία δεν δείχνουν καμία βελτίωση της κατάστασης. Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι μια τέτοιου είδους ρύθμιση σε καμία περίπτωση δεν θα οδηγούσε στην απαγόρευση του εμπορίου, αλλά θα εξασφάλιζε απλώς ότι το εμπόριο είναι δυνατό όταν είναι βιώσιμο.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ROUČEK
Αντιπροέδρου

  Sirpa Pietikainen, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων του CITES, πιστεύω ακράδαντα ότι η διαδικασία λήψης αποφάσεων πρέπει να είναι διαφανής και να βασίζεται αποκλειστικά σε ορθά επιστημονικά στοιχεία. Αυτό βρίσκεται πίσω από το ψήφισμα του Κοινοβουλίου σχετικά με τις πολικές αρκούδες, τους ελέφαντες, τις τίγρεις, τα μεγάλα ασιατικά αιλουροειδή και τους καρχαρίες.

Σε ό,τι αφορά ιδιαίτερα το θέμα της κατάταξης του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης CITES, θα ήθελα να εγείρω μερικά ζητήματα. Καταρχάς, μια μεγάλη πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας συμφωνεί με την ανάγκη απαγόρευσης του διεθνούς εμπορίου για να διασφαλιστεί η μελλοντική ύπαρξη του είδους. Σύμφωνα με την ICCAT, η σημερινή βιομάζα του αναπαραγωγικού αποθέματος είναι λιγότερη από 15% σε σχέση με πριν από την έναρξη της αλίευσης. Από αυτές τις επιστημονικές εκτιμήσεις προκύπτει ότι υπάρχει ένας εξαιρετικά ρεαλιστικός φόβος ότι τα αναπαραγωγικά ψάρια θα έχουν πρακτικά εκλείψει έως το 2012.

Μια πλειοψηφία της ειδικής συμβουλευτικής επιτροπής εμπειρογνωμόνων του FAO θεώρησε ότι τα διαθέσιμα στοιχεία υποστήριξαν τις προτάσεις για τη συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι του CITES και δήλωσε επιπλέον ότι η ένταξή του σε αυτό θα διασφάλιζε τουλάχιστον τη μείωση των πρόσφατων μη βιώσιμων αλιευμάτων στον ανατολικό Ατλαντικό και τη Μεσόγειο. Λόγω του γεγονότος ότι η επιτροπή πρέπει να λαμβάνει ομόφωνες αποφάσεις και λόγω της ισχυρής αντίστασης της Ιαπωνίας, αυτή δεν ήταν η τελική πρόταση της επιτροπής. Ωστόσο, η άποψη της αναμφισβήτητης πλειοψηφίας της επιτροπής δεν μπορεί να αγνοηθεί. Επιπλέον, βάσει των αποφάσεων των επιστημόνων, συνάγεται σαφώς ότι πληρούνται τα κριτήρια για τη συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι του CITES.

Είναι ζήτημα πολιτικής άποψης σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά στο θέμα της βιοποικιλότητας και της εξαφάνισης ειδών δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε ούτε να διαπραγματευτούμε. Όταν δεν θα υπάρχουν ψάρια, δεν θα υπάρχουν αλιεύματα.

  Κρίτων Αρσένης, εξ ονόματος της Ομάδας S&D – Κύριε Πρόεδρε, με κάλυψε ο κ. Leinen για τα υπόλοιπα, οπότε θα εστιαστώ κυρίως στο θέμα του τόννου.

Πραγματικά ας δούμε το θέμα από την επιστημονική άποψη. Ο ερυθρός τόννος κινδυνεύει άμεσα με εξαφάνιση. Για τον λόγο αυτό η απόλυτη προστασία από το διεθνές εμπόριο, δηλαδή το εμπόριο εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί τη μόνη ενδεδειγμένη λύση. Η επιστημονική γραμματεία του CITES, σε ανακοίνωσή της την προηγούμενη εβδομάδα, προτείνει την ένταξη του τόννου στο appendix I, που σημαίνει την απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου.

Λέει συγκεκριμένα ότι: «the Secretariat concurs with the majority of FAO ad hoc expert advisory panel that these species meet the criteria for inclosing appendix I». Την πρόταση αυτή δηλαδή την στηρίζει στην αντίστοιχη του FAO η οποία βασίζεται στην αντίστοιχη πρόταση του ICCAT.

Το επιστημονικό τμήμα της συζήτησης είναι, λοιπόν, λυμένο. Ας το εξετάσουμε από πολιτικής και κοινωνικής άποψης. Τα αποθέματα τόννου καταρρέουν. Οι επιστημονικοί φορείς στηρίζουν ότι εάν δεν απαγορευθεί το διεθνές εμπόριο, σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει κόκκινος τόννος. Η ρύθμιση της αλιείας δεν μπόρεσε μέχρι στιγμής ν’ αποδώσει. Αντί για τους 19.000 τόνους κόκκινου τόννου, όπως πρότεινε το ICCAT για το 2008, υπολογίζεται ότι αλιεύθηκαν 50.000 τόνοι.

Εμείς προτείνουμε να σταματήσει το διεθνές εμπόριο σήμερα, που προλαβαίνουμε να σώσουμε τον τόννο· να συνεχίσει το εμπόριο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο δεν επηρεάζεται άλλωστε από το CITES και, την ίδια στιγμή, να αποζημιώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση του αλιείς και τις επιχειρήσεις που θα πληγούν από την απαγόρευση των εξαγωγών.

Ως Ομάδα S&D έχουμε καταθέσει σχετική τροπολογία. Έτσι θα αποκατασταθούν τα αποθέματα κόκκινου τόννου και θα ξεκινήσει ξανά το εμπόριο. Προς αυτήν την κατεύθυνση, κατ’ εξαίρεση, έχει προβλεφθεί να επιτρέπεται η άμεση άρση της απαγόρευσης του διεθνούς εμπορίου μόλις αποκατασταθούν τα αλιεύματα τόννου αντί της σταδιακής που προβλέπεται για τα υπόλοιπα είδη. Αν δεν απαγορευθεί το διεθνές εμπόριο, τότε τα αποθέματα κόκκινου τόννου θα καταρρεύσουν, ο αλιευτικός κλάδος θα καταστραφεί οριστικά και τότε κανείς δεν θα δικαιούται αποζημίωση.

Αγαπητοί συνάδελφοι, αν πραγματικά θέλουμε να προστατεύσουμε τους αλιείς πρέπει να υποστηρίξουμε την ένταξη του κόκκινου τόννου στο appendix I της Σύμβασης του CITES. Αλλιώς θα χαθούν οριστικά θέσεις απασχόλησης και ένα πανέμορφο και μοναδικό είδος ζωής.

  Chris Davies, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα υποτίθεται ότι πραγματοποιείται μια νέα αρχή για την Ευρώπη, όμως τι έχουμε εδώ; Έχουμε έναν Επίτροπο και μία υπουργό που απλώς μελετούν τις προτάσεις. Δεν είναι δικό σας το σφάλμα, κύριε Επίτροπε, αλλά σας παρακαλώ επιστρέψτε στο Σώμα και πείτε ότι πρέπει να συζητήσουμε με τους αρμόδιους Επιτρόπους για τις εν λόγω παρατηρήσεις.

Είναι σχεδόν το ίδιο επαίσχυντο όσο και το ψήφισμα ενώπιόν μας, το οποίο απλώς υπογραμμίζει τα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση: μια πραγματική αντανάκλαση της αδυναμίας της ανθρωπότητας να κάνει σχέδια για το μέλλον. Φυσικά, το θέμα του ερυθρού τόννου, το οποίο αναμφίβολα θα κυριαρχήσει στη συζήτηση, πραγματικά τονίζει το ζήτημα, επικεντρώνεται σε αυτό και είναι, φυσικά, ένα είδος που συναντάται αποκλειστικά σε ευρωπαϊκά ύδατα. Το ακριβότερο ψάρι στον κόσμο, κάθε ένα πωλείται έναντι δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Η Ιαπωνία το αποθηκεύει μαζικά. Η Ιαπωνία, όπου προφανώς η λέξη «διατήρηση» σημαίνει στην πραγματικότητα αγοράζω μαζικά, σκοτώνω τα ψάρια και τα καταψύχω επί 20 ή 30 χρόνια ώστε να μπορούν να καταναλωθούν σε μερικές δεκαετίες. Μέχρι τότε δεν θα έχει απομείνει ούτε ένα ψάρι στη Μεσόγειο, αλλά οι άνθρωποι θα μπορούν ακόμη να τρώνε σούσι, εάν είναι σε θέση να πληρώσουν τον λογαριασμό.

Πρόκειται για μια υπόθεση όπου εμπλέκεται ακόμη και το οργανωμένο έγκλημα στον κλάδο της αλιείας, γεγονός το οποίο δεν προκαλεί έκπληξη όταν πρόκειται να αποκτηθούν τόσα πολλά χρήματα. Η μαφία εμπλέκεται σε αυτήν την υπόθεση. Και στη συνέχεια, ας εξετάσουμε την ICCAT, τη Διεθνή Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού. «Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού»! Το είδος έχει μειωθεί κατά 80% έως 90%. Είμαστε αντιμέτωποι με την εξαφάνισή του και έχετε ένα όργανο, το οποίο υποτίθεται ότι συγκροτήθηκε για να προστατεύσει τα θυννοειδή. Απέτυχε πλήρως. Οι στόχοι που έχει θέσει θα αποτύχουν πλήρως. Αγνοεί τις επιστημονικές συμβουλές, εξακολουθεί να καθορίζει τις ποσοστώσεις σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα. Τώρα μερικά κράτη μέλη θα πουν ότι το Παράρτημα ΙΙ είναι αρκετό, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποστηρίζουν κάτι τέτοιο. Το Παράρτημα ΙΙ δεν θα κάνει καμία διαφορά. Θα επιστρέψουν σε μερικά χρόνια και θα πουν «Συγνώμη, κάναμε λάθος». Δεν θα έχει απομείνει ίχνος τόννου.

Ας υποστηρίξουμε, λοιπόν, την πρόταση να συμπεριληφθεί ο τόννος στο Παράρτημα Ι. Ας θυμηθούμε ότι είναι καιρός να προσπαθήσουμε να ελέγξουμε την απληστία της ανθρωπότητας· είναι καιρός να προσπαθήσουμε να σκεφτούμε λίγο το μέλλον των θαλασσών μας.

  Bart Staes, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τους φυσικούς πόρους, ο τρόπος με τον οποίο καταστρέφουν οικότοπους και εκμεταλλεύονται υπερβολικά τα άγρια φυτά και τα ζωικά είδη, ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι εμπορεύονται παράνομα την άγρια πανίδα και χλωρίδα, όλα αυτά συνιστούν μια συνεχιζόμενη επίθεση στη βιοποικιλότητα της Γης.

Αυτή η βοποικιλότητα είναι ζωτικής σημασίας. Αυτό εξηγεί τη σπουδαιότητα του CITES (Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων με Εξάλειψη Ειδών) και γι’ αυτόν τον λόγο η Διάσκεψη στη Ντόχα τον επόμενο μήνα είναι τόσο σημαντική. Έχουμε ενώπιόν μας ένα ισχυρό ψήφισμα. Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι καταβάλλονται προσπάθειες στο παρασκήνιο προκειμένου να αποδυναμωθεί αυτό το ψήφισμα. Υπάρχει μια τρομερή αντιπαράθεση σχετικά με αυτό. Γι’ αυτόν τον λόγο, ζητώ από όλους, ειδικά από τους συναδέλφους μου από τις νότιες χώρες, από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και από την Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και των Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να διασφαλίσουν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την έγκριση της σύστασης της περιβαλλοντικής πολιτικής της Επιτροπής για τη συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι του CITES. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση του είδους.

  Kartika Tamara Liotard, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (NL) Κύριε Leinen, σας ευχαριστώ πολύ· τα είπατε όλα, μπορούμε να μιλήσουμε για πολλά ζώα: τον ελέφαντα, την ασιατική τίγρη, τα κοράλλια. Ωστόσο, θα ήθελα να δώσω ιδιαίτερη προσοχή σε ένα.

Εχθές, ο ζωολογικός κήπος Blijdorp στο Ρότερνταμ ανακοίνωσε ότι ούτε σε έναν ευρωπαϊκό ζωολογικό κήπο δεν κατέστη δυνατή η εκτροφή πολικών αρκούδων. Τα ευρωπαϊκά προγράμματα εκτροφής πολικών αρκούδων είναι ανεπιτυχή και αυτό αποτελεί ένα εξαιρετικά δυσάρεστο νέο, κυρίως επειδή η πολική αρκούδα απειλείται με εξαφάνιση στην άγρια φύση. Οι παγετώνες υποχωρούν και ο οικότοπος της πολικής αρκούδας χάνεται σταδιακά. Πάνω από το 70% του πληθυσμού της πολικής αρκούδας στην άγρια φύση ενδέχεται να εξαφανιστεί μέσα σε 45 χρόνια. Επιπλέον, η πολική αρκούδα απειλείται από το κυνήγι τροπαίων και το εμπόριο. Οι άνθρωποι προφανώς βρίσκουν απόλαυση στο να πυροβολούν πολικές αρκούδες για διασκέδαση, πράγμα το οποίο βρίσκω πραγματικά αποκρουστικό.

Γι’ αυτόν τον λόγο, καλώ την ΕΕ να υποστηρίξει την πρόταση απαγόρευσης της εμπορικής διακίνησης των πολικών αρκούδων πριν να είναι πολύ αργά· ο ερυθρός τόννος επίσης ανήκει στο Παράρτημα Ι χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση.

  Anna Rosbach, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (DA) Κύριε Πρόεδρε, βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να μιλήσουμε για απειλούμενα είδη. Συζητάμε για καρχαρίες, τόννους, πολικές αρκούδες, μεγάλα αιλουροειδή και ελέφαντες. Συζητάμε για αλιευτικές ποσοστώσεις, διατήρηση των ειδών, των οικότοπων και ούτω καθεξής. Συζητάμε για το εάν αυτά τα ζώα θα πρέπει να ενταχθούν στο Παράρτημα Ι ή ΙΙ ή εάν είναι απλώς αναλώσιμα.

Στο Κοινοβούλιο εκπροσωπούνται τουλάχιστον δύο πλευρές με διαφορετικές απόψεις. Η μία πλευρά επιθυμεί την πλήρη διατήρηση ενός μακροσκελούς καταλόγου ειδών που βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαφάνισης. Η άλλη πλευρά επιθυμεί τη διατήρηση των αλιευτικών ποσοστώσεων και των ποσοστώσεων κατανάλωσης σε υψηλά επίπεδα και υπόσχεται στους τοπικούς αλιείς βραχέα αλιευτικά δικαιώματα που θα οδηγήσουν στην πλήρη εξάλειψη ορισμένων ειδών μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.

Χρειαζόμαστε μια ισορροπημένη μέση οδό που θα διασφαλίσει ότι εμείς και ο πλανήτης μας θα συνεχίσουμε να ευημερούμε στο μέλλον. Τα έγγραφα που έχουμε ενώπιόν μας είναι γεμάτα με τόσες τεχνικές λεπτομέρειες που θα δημιουργούνταν σε κάποιον η εντύπωση ότι είμαστε όλοι ειδικοί σε αυτόν τον τομέα. Δεν θα έπρεπε αντ’ αυτού να περνάμε τον χρόνο μας εμποδίζοντας από κοινού να αλιεύονται τα ψάρια και τα οστρακοειδή κατά τις περιόδους αναπαραγωγής τους γενικά, διασφαλίζοντας ότι τα ζώα, τα φυτά και οι θάλασσες θα παραμείνουν βιώσιμοι παροχείς τροφής στο μέλλον, παρέχοντας στα ζώα που τρώμε ένα λογικό χρονικό διάστημα ζωής για το είδος τους προτού θανατωθούν ανώδυνα;

Το σκεπτικό μας είναι υπερβολικά βραχυπρόθεσμο και δεν σκεπτόμαστε τη βοποικιλότητα που έχει ανάγκη ο πλανήτης μας. Πρόκειται για ένα πολύ πιο περίπλοκο ζήτημα που δεν αφορά μόνο την απειλούμενη χλωρίδα και πανίδα. Υπάρχουν πολλά με τα οποία πρέπει να προχωρήσουμε – και πόσο ασυνήθιστο θα ήταν εάν αρχίζαμε να αναλαμβάνουμε προληπτική δράση αντί να αντιδρούμε την τελευταία στιγμή.

  Claudiu Ciprian Tănăsescu (NI). – (RO) Οι στατιστικές δείχνουν ότι ο ερυθρός τόννος αλιεύεται σε ποσότητες που υπερβαίνουν κατά πολύ τα επιτρεπτά επίπεδα, το οποίο σημαίνει ότι ο πληθυσμός του ερυθρού τόννου εξαντλείται χρόνο με τον χρόνο. Η πρόταση που υποβλήθηκε από το Μονακό για τη συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι του CITES ενδέχεται να αποδειχθεί ωφέλιμη, δεδομένου ότι το εν λόγω είδος είναι καταδικασμένο να εξαφανιστεί εάν δεν ληφθούν επείγοντα δραστικά μέτρα για την προστασία του.

Το 1992, η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού ενέκρινε τη σύσταση σχετικά με τον έλεγχο του εμπορίου του ερυθρού τόννου. Δυστυχώς, αυτό αποδείχθηκε ένα όχι και τόσο αποτελεσματικό μέσο. Το 2007, η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού ενέκρινε ένα πολύ πιο ολοκληρωμένο πρόγραμμα γνωστό ως «Πρόγραμμα Τεκμηρίωσης Αλιευμάτων Ερυθρού Τόννου», το οποίο τέθηκε σε ισχύ την άνοιξη του 2008. Αν και αυτό συνιστά ένα βήμα προόδου, είναι ακόμη πολύ νωρίς για να παράσχουμε αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του προγράμματος. Ως εκ τούτου, αισθάνομαι υποχρεωμένη να ρωτήσω το εξής: κατά πόσον μπορεί η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέρ της συμπερίληψης του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι, ως μέρος της Διάσκεψης του CITES, να αντισταθμίσει την επιθυμία ορισμένων φορέων και κρατών που δεν είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εγκριθεί μια πολιτική αναμονής μέχρι να μπορούν να αξιολογηθούν τα υποθετικά αποτελέσματα των πρόσφατων πρωτοβουλιών της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού;

  Elisabetta Gardini (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, άκουσα την κυρία υπουργό να περιγράφει το CITES ως αποτελεσματικό μέσο και την Επιτροπή να το περιγράφει ως κατάλληλο μέσο.

Συμφωνώ. Ας μην αλλάξουμε λοιπόν αυτό το μέσο, το οποίο μέχρι στιγμής, σε αντίθεση με όσα είπαν πολλά κράτη μέλη, έχει εργαστεί εξαιρετικά καλά. Μετά τη ρύθμιση της αλιείας τόννου και τον καθορισμό χαμηλότερων ποσοστώσεων, οι αλιείς έχουν αρχίσει να βλέπουν όχι μόνο περισσότερο αλλά και μεγαλύτερο τόννο.

Το μέσο λειτουργεί. Η συμπερίληψη στο Παράρτημα Ι, το οποίο αφορά είδη που πραγματικά απειλούνται, ενός είδους που ακόμη αριθμεί –δόξα τω Θεώ– εκατομμύρια ζώντων δειγμάτων θα δημιουργούσε ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο.

Αναμένουμε τα νέα αριθμητικά στοιχεία και ελπίζω ότι πάνω σε αυτά θα βασίσουμε τους κανονισμούς μας, εφόσον, όπως είπε ένας διάσημος αμερικανός δημοσιογράφος, «οι αριθμοί δεν ψεύδονται, οι ψεύτες αριθμούν», και πώς ψεύδονται! Είμαστε συνηθισμένοι, ιδίως όσον αφορά το περιβαλλοντικό ζήτημα, να ακούμε εντελώς ασυνεπή αριθμητικά στοιχεία: θα υπάρχουν ορισμένοι αριθμοί που ψεύδονται και ορισμένοι που δεν ψεύδονται.

Ο ερυθρός τόννος δεν απειλείται με εξαφάνιση, όμως πρέπει να ρυθμιστεί. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν ολόκληρες κοινότητες που επιβιώνουν χάρη σε αυτήν την αρχαία δραστηριότητα, η οποία είναι τουλάχιστον 11.200 ετών, και μάλιστα σε τέτοιον βαθμό, ώστε σε ορισμένες περιπτώσεις, η UNESCO την θεωρεί ως μια δραστηριότητα που πρέπει να διατηρηθεί και να προωθηθεί.

  Edite Estrela (S&D). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, ο ΟΗΕ αναφέρει ότι η βιοποικιλότητα αντιμετωπίζει αυτήν τη στιγμή τη χειρότερη κρίση της από την εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια. Η καταστροφή των κοραλλιογενών υφάλων στις τροπικές θάλασσες, η προϊούσα απερήμωση στην Αφρική και η αποψίλωση των δασών απειλούν τη βιοποικιλότητα και έχουν αρνητικές επιπτώσεις σε πολλούς τομείς της οικονομίας, όπως την παραγωγή τροφίμων, τον τουρισμό, τον φαρμακευτικό κλάδο και την παραγωγή ενέργειας.

Ο ΟΗΕ αναγνωρίζει επίσης ότι υπήρξε αδυναμία επίτευξης του στόχου, που τέθηκε το 2002, να μειωθεί ο σημερινός ρυθμός απώλειας βιοποικιλότητας έως το 2010. Το CITES αποτέλεσε τη βασική παγκόσμια συμφωνία για τη διατήρηση των άγριων ειδών με στόχο την αποφυγή της υπερεκμετάλλευσης των ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας από το διεθνές εμπόριο. Η κατανάλωση των φυσικών πόρων από τον άνθρωπο, η καταστροφή των οικότοπων, η κλιματική αλλαγή, η υπερεκμετάλλευση των άγριων ειδών και το παράνομο εμπόριο αποτελούν τις βασικές αιτίες υποβάθμισης της βιοποικιλότητας.

Είναι, συνεπώς, σημαντικό να εγγυηθούμε ότι, κατά το Διεθνές Έτος Βιοποικιλότητας, οι θεμελιώδεις στρατηγικοί στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της επικείμενης Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών του CITES θα αντιμετωπίσουν τον στόχο της προστασίας της βιοποικιλότητας, κάτι που είναι θεμελιώδες για την ευημερία και επιβίωση της ανθρωπότητας.

Πρέπει να είμαστε φιλόδοξοι και να απαιτήσουμε την προστασία όλων των ειδών που απειλούνται με εξαφάνιση.

  Gerben-Jan Gerbrandy (ALDE). – (NL) Θα μπορούσα να μιλήσω για όλα τα είδη που βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη της Διάσκεψης του CITES στα τέλη Μαρτίου, όμως θα ήθελα να τονίσω ένα, ακριβώς επειδή απεικονίζει απόλυτα αυτό στο οποίο επί του παρόντος εμπλεκόμαστε ως είδος: τον ερυθρό τόννο.

Πρόκειται για ένα υπέροχο, εντυπωσιακό ψάρι, το οποίο αλιεύεται επί αιώνες και το οποίο καταναλώνουμε επί αιώνες. Δυστυχώς, το ψάρι αυτό βρίσκεται τώρα στα πρόθυρα της εξαφάνισης. Μετά από χρόνια κακοδιαχείρισης από πολιτικούς, οι οποίοι αγνοούσαν επανειλημμένα τις βιολογικές συστάσεις, οι οποίοι επέτρεψαν σε βραχυπρόθεσμα οικονομικά συμφέροντα να υπερισχύσουν έναντι των μακροπρόθεσμων προοπτικών του τομέα, δεν έχουμε τώρα άλλη επιλογή από την πλήρη απαγόρευση του εμπορίου ερυθρού τόννου.

Έχουν υποβληθεί τροπολογίες που προτείνουν ένα σχέδιο δράσης διαφορετικό από την απαγόρευση του εμπορίου, αλλά δυστυχώς είναι πολύ αργά γι’ αυτό. Πριν από μερικές εβδομάδες, καταβλήθηκε το ποσό των 120.000 ευρώ για έναν ερυθρό τόννο. Αυτή είναι η σημερινή πραγματικότητα. Εξηγεί επίσης τα τεράστια παράνομα αλιεύματα τα οποία υπολογίζονται ότι είναι δύο φορές περισσότερα από τις καθορισμένες ποσοστώσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι ποσοστώσεις δεν παρέχουν καμία παρηγοριά. Δεν έχουν απολύτως κανένα νόημα, εξαιτίας της παράνομης αλίευσης. Η μόνη σωτηρία για τον ερυθρό τόννο είναι η απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου.

Γνωρίζω ότι οι συνέπειες για τον τομέα θα είναι σκληρές, το συνειδητοποιώ πλήρως, όμως ας μάθουμε από αυτήν την εμπειρία: όταν η θάλασσα θα είναι άδεια, όλα θα έχουν τελειώσει για τον τομέα. Συνεπώς, ας αντιμετωπίσουμε με μεγαλύτερη προσοχή το περιβάλλον μας τόσο για οικονομικούς όσο και για οικολογικούς λόγους.

Καλώ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παρουσιάσει σύντομα την απόφαση στο Συμβούλιο προκειμένου να ενταχθεί ο ερυθρός τόννος στο Παράρτημα Ι και ζητώ από την ισπανική Προεδρία να βγει από τη σκιά της και να εγκρίνει αυτήν την απόφαση.

Κυρίες και κύριοι, τον 17ο αιώνα, οι άνθρωποι εξολόθρευσαν το δοδώ. Ας δείξουμε εμείς οι άνθρωποι ότι έχουμε την ικανότητα να μαθαίνουμε και ας αποτρέψουμε να γίνει ο ερυθρός τόννος το δοδώ του 21ου αιώνα.

  Bas Eickhout (Verts/ALE). – (NL) Διεξάγεται άλλη μία σύνοδος κορυφής του ΟΗΕ τον Μάρτιο, αυτήν τη φορά σχετικά με το εμπόριο απειλούμενων ζωικών ειδών. Είναι η ευκαιρία για την ΕΕ να μιλήσει με μία φωνή ξανά και, κυρίως, για την επιστήμη να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο. Ας δούμε τι μας λέει η επιστήμη. Η επιλογή των βραχυπρόθεσμων συμφερόντων μπορεί να σημαίνει επιλογή των βραχυπρόθεσμων συμφερόντων για αλιείς και κυνηγούς, όμως μακροπρόθεσμα σημαίνει το τέλος των ζωικών ειδών, καθώς και το τέλος πολλών τομέων.

Η εναλλακτική είναι η επιλογή του μακροπρόθεσμου· στην περίπτωση του ερυθρού τόνου μιλάμε για το 2012! Αυτό δεν είναι μακροπρόθεσμο, είναι αύριο. Πρέπει, συνεπώς, να ακολουθήσετε τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την απαγόρευση του εμπορίου του ερυθρού τόνου, καθώς και την απαγόρευση του εμπορίου των πολικών αρκούδων και, επίσης, να εντάξετε τον αφρικανικό ελέφαντα στον εν λόγω κατάλογο για να αποτραπεί το αυξανόμενο κυνήγι του.

Τέλος, θα βρίσκεται και μια αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη Ντόχα. Η επιθυμία μου είναι να διαδραματίσει η αντιπροσωπεία του ΕΚ τον ρόλο που της αρμόζει στον καθορισμό της θέσης της ΕΕ, έτσι ώστε μαζί να μπορούμε να διασφαλίσουμε τη σωτηρία αυτών των ζωικών ειδών για το μέλλον μας.

  Willy Meyer (GUE/NGL). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ζητήσω από την ισπανική Προεδρία να διατηρήσει πραγματικά τον ερυθρό τόννο, αλλά και τις παραδοσιακές μεσογειακές αλιευτικές μεθόδους almadraba. Αυτές οι μέθοδοι, οι οποίες συνυπάρχουν με τον ερυθρό τόννο για περισσότερα από χίλια χρόνια, δεν τον έθεσαν ποτέ σε κίνδυνο. Αυτό που πραγματικά θέτει σε κίνδυνο τον ερυθρό τόννο είναι η παράνομη αλιεία, η βιομηχανική αλιεία, η αλιεία με γρίπους και ο πολλαπλασιασμός των εκμεταλλεύσεων.

Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα για τον ερυθρό τόννο. Δεν πρέπει να είμαστε άδικοι: πρέπει να είμαστε σε θέση να διαφοροποιούμε αυτό που πραγματικά θέτει σε κίνδυνο τον ερυθρό τόννο, το οποίο είναι αυτό το είδος βιομηχανικής αλιείας –αλιεία με γρίπους– από τις παραδοσιακές αλιευτικές μεθόδους.

Η πολιτική πρέπει να είναι δίκαιη και, συνεπώς, πρέπει να αναζητήσουμε μια οδό που διατηρεί τον ερυθρό τόννο, αλλά φυσικά δεν καταδικάζει αυτές τις παραδοσιακές αλιευτικές μεθόδους. Νομίζω ότι αυτή είναι η τέλεια ισορροπία, η οποία κατά καιρούς είναι αδύνατον να επιτευχθεί, όμως πρέπει να προσπαθήσουμε να βρούμε αυτήν την οδό για να μπορέσει να διατηρηθεί αυτό το είδος και να διασφαλίσουμε ότι δεν θα εξαφανιστεί χωρίς να καταδικάζουμε τις παραδοσιακές μεσογειακές αλιευτικές μεθόδους, όπως την τεχνική της almadraba.

  Bogusław Sonik (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, έχουν σημειωθεί πολλά περιστατικά παράνομης διακίνησης απειλούμενων ζώων σε κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στους συνοριακούς ελέγχους, οι τελωνειακοί υπάλληλοι βρίσκουν πτηνά μέσα σε μπουκάλια και χελώνες στριμωγμένες μεταξύ του αμαξώματος και της ταπετσαρίας των αυτοκινήτων. Σύμφωνα με έκθεση της τελωνειακής υπηρεσίας της Πολωνίας, το 2008, παρεμποδίστηκε στα σύνορα η είσοδος ενός αριθμού ρεκόρ 200 889 ζώντων δειγμάτων προστατευομένων ζώων και προϊόντων που παράγονται από προστατευόμενα ζώα. Στην Ινδία, ο ανεπαρκής αγώνας ενάντια στους λαθρεμπόρους οδήγησε σε μια κατάσταση όπου η δραματική αύξηση της λαθροθηρίας απειλεί και πάλι τον πληθυσμό της τίγρης της Βεγγάλης, για παράδειγμα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχει κοινά εξωτερικά σύνορα, οφείλει να μεριμνήσει ιδιαίτερα ώστε να μην καταστεί μια αγορά όπου προστατευόμενα είδη πανίδας ή χλωρίδας διακινούνται ή εισάγονται λαθραία υπό καθεστώς ατιμωρησίας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να δώσει ιδιαίτερη έμφαση σε μια εκπαιδευτική εκστρατεία και την κατάλληλη επικοινωνία με τους πολίτες. Σκοπός αυτής της πολιτικής πρέπει να είναι η ενημέρωση των ευρωπαίων τουριστών. Διότι κάθε χρόνο, οι τελωνειακοί υπάλληλοι βρίσκουν προϊόντα που παράγονται από είδη πανίδας και χλωρίδας που απειλούνται με εξαφάνιση στις αποσκευές των Ευρωπαίων που επιστρέφουν από ταξίδια στο εξωτερικό. Η συζήτηση που διεξάγεται επί του παρόντος όσον αφορά τον πληθυσμό του ερυθρού τόννου είναι απολύτως δικαιολογημένη. Οι στατιστικές μιλούν από μόνες τους. Τα τελευταία 50 χρόνια, ο πληθυσμός αυτού του είδους έχει μειωθεί έως και 75%. Τα αποθέματα τόννου στη Μεσόγειο απειλούνται εξίσου σοβαρά. Η συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης CITES θα φαινόταν απολύτως δικαιολογημένη καθώς και ο μόνος τρόπος να αποτραπεί η εξαφάνισή του.

  Antolin Sanchez Presedo (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, συμμερίζομαι την ανησυχία σχετικά με τη βιολογική κατάσταση του πληθυσμού του ερυθρού τόννου και συμφωνώ με την ανάγκη έγκρισης αποτελεσματικών μέτρων διατήρησης και διαχείρισης που όχι μόνο θα αποτρέψουν την κατάρρευσή του, αλλά και θα εγγυηθούν τη βιωσιμότητα της αλιείας και το υπεύθυνο εμπόριο.

Η χώρα μου εργάζεται προς αυτήν την κατεύθυνση επί χρόνια. Εκτός από το παλαιό παράδειγμα των αλιευτικών τεχνικών almadraba, έχει δημιουργήσει μια ζώνη προστασίας στη Μεσόγειο, έχει περιορίσει τον στόλο με γρίπους σε έξι σκάφη και έχει καινοτομήσει εγκρίνοντας ένα σχέδιο αποκατάστασης των ειδών και την τεκμηριωμένη παρακολούθηση του εμπορίου.

Η συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων με Εξάλειψη Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES) θα απαγόρευε το διεθνές εμπόριο χωρίς να επιλύει τα υποβόσκοντα προβλήματα. Ο όγκος των αλιευμάτων δεν περιορίζεται, οι σημαίες των αλιευτικών μπορούν να αλλάξουν στις χώρες κατανάλωσης και είναι ένα βήμα εκτός των πρόσφατων συμφωνιών της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT), της περιφερειακής οργάνωσης διαχείρισης της αλιείας που είναι αρμόδια για τη διαχείριση αυτής της αλιείας. Κατά συνέπεια, θα αποδυνάμωνε τη διεθνή διακυβέρνηση των θαλασσών και την αρχή του υπεύθυνου εμπορίου.

Πρέπει να φτάσουμε στη ρίζα του προβλήματος. Υποστηρίζουμε τη μείωση των αλιευμάτων που έχει ήδη συμφωνηθεί στην ICCAT, ακόμη και την αναστολή τους, εάν αυτό αποφασιστεί από τις επιστημονικές εκθέσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη για την επόμενη περίοδο. Επιθυμούμε η Ευρωπαϊκή Ένωση να ενισχύσει τη χρήση των ελέγχων και να εφαρμόσει τις συστάσεις της ICCAT για να διασφαλίσει την ιχνηλασιμότητα της επεξεργασίας και των πωλήσεων των αλιευμάτων.

Αυτός ο τρόπος δράσης συνάδει με την ένταξη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα 2 του CITES, αλλά δεν συμβιβάζεται με το Παράρτημα 1, το οποίο θα πρέπει να προορίζεται για ένα διαφορετικό σενάριο και να μην υπόκειται σε όρους που θα μείωναν την αξιοπιστία του ως μέσου του CITES.

Σε κάθε περίπτωση, αυτή η συζήτηση πρέπει να στείλει ένα σαφές μήνυμα: η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι προσηλωμένη πλήρως στη βιωσιμότητα του ερυθρού τόννου και θα εγκρίνει τα αναγκαία μέτρα για τη διατήρησή του. Η βιομηχανία πρέπει να αποδείξει ότι οι ποσοστώσεις λειτουργούν και εφαρμόζονται και ότι η παράνομη αλιεία μπορεί να τεθεί υπό έλεγχο.

Για να σώσουμε την αλιεία, πρέπει να σώσουμε τα είδη.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, η κατάσταση των αποθεμάτων του ερυθρού τόννου στον Ατλαντικό και τη Μεσόγειο αποτελούν πηγή ανησυχίας για όλους μας. Τα επιστημονικά στοιχεία είναι αναμφισβήτητα. Ωστόσο, η ICCAT –η διεθνής επιτροπή που είναι αρμόδια για τη διατήρηση του ερυθρού τόννου και την αποκατάσταση και διατήρηση των αποθεμάτων του– έχει καταβάλει τρομερές προσπάθειες. Εάν ο ερυθρός τόννος ενταχθεί στο Παράρτημα Ι του CITES, η αλίευση ερυθρού τόννου θα απαγορευτεί πλήρως για τουλάχιστον 10 χρόνια.

Είναι απαράδεκτο να αντιμετωπίσουμε με αυτόν τον τρόπο τον κλάδο της αλιείας στην Ευρώπη. Είναι ζωτικής σημασίας να επιτραπεί στην ICCAT να κάνει τη δουλειά της.

Για παράδειγμα, το 2006, το συνολικό επιτρεπόμενο αλίευμα ανήλθε σε 36.000 τόνους. Το συνολικό επιτρεπόμενο αλίευμα φέτος μειώθηκε σε 13.500 τόνους. Το 2011, όπως έχει προτείνει η ICCAT, αυτό θα υποστεί μια μείωση τουλάχιστον 50% σε λιγότερο από 6 750 τόνους. Περαιτέρω μειώσεις στα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα θα σημειωθούν το 2012 και το 2013.

Τα μέτρα που λαμβάνονται από την ICCAT πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά. Εάν αποδειχθούν ανεπιτυχή, τότε πρέπει να εξεταστεί η πλήρης απαγόρευση σύμφωνα με το Παράρτημα Ι.

Από τη σκοπιά της Ιρλανδίας –και επιτρέψτε μου να πω ότι δεν έχουμε άλλο οργανωμένο συμφέρον εκτός από το γεγονός ότι έχουμε παρεμπίπτοντα αλιεύματα 100 τόνων ερυθρού τόννου– υποτίθεται ότι θα αλιεύουμε ερυθρό τόννο ως παρεμπίπτοντα αλιεύματα και, αφού αλιευθεί και θανατωθεί, θα τον ξαναρίχνουμε στη θάλασσα; Ασφαλώς αυτός δεν είναι ένας λογικός τρόπος δράσης. Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να λάβουμε λογικά και ρεαλιστικά μέτρα για την προστασία τόσο των αποθεμάτων όσο και του τομέα της αλιείας στην Ευρώπη.

Αν και υπάρχουν κάποιοι εδώ που επιθυμούν διακαώς να προστατεύσουν τον τόννο, επιτρέψτε μου να πω σε αυτούς που μπορεί να προέρχονται από αγροτικές περιοχές που εξαρτώνται από την αλιεία ότι πρέπει να σκεφτούν και τα υπόλοιπα απειλούμενα είδη – δηλαδή τους αλιείς μας.

Συνεπώς, θα ψηφίσω υπέρ της τροπολογίας για τη συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα ΙΙ.

  Isabella Lovin (Verts/ALE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, κοιτάξτε γύρω σας σε αυτήν την Αίθουσα. Τα αδειανά έδρανα μπορεί να θεωρηθούν ότι εκπροσωπούν όλα τα αρπακτικά ψάρια που εξαφανίστηκαν από τις θάλασσες του κόσμου σε χρονικό διάστημα περίπου 50 ετών. Οι αλιευτικοί στόλοι του κόσμου κατόρθωσαν να αδειάσουν τον πλανήτη από τα αρπακτικά ψάρια που είναι τόσο σημαντικά για τα οικοσυστήματα. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται ο τόννος, ο βακαλάος και ο σολομός. Η ΕΕ είναι το δεύτερο μεγαλύτερο αλιευτικό έθνος στον κόσμο και η ευθύνη μας για την εξάντληση των ιχθυαποθεμάτων είναι αδιαμφισβήτητη.

Τα έτη 2007-2008, για παράδειγμα, το ταμείο αλιείας της ΕΕ κατέβαλε πάνω από 23 εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή νέων αλιευτικών σκαφών τόννου – με άλλα λόγια, σε μια βιομηχανία που επίσης κοστίζει στους φορολογούμενους εκατομμύρια σε δαπάνες παρακολούθησης κάθε χρόνο προκειμένου να μειωθεί η παράνομη αλιεία· και όλα αυτά για να μπορεί να εξάγεται το 70% των ψαριών στην Ιαπωνία και να καταναλώνεται σε πολυτελή επαγγελματικά δείπνα!

Θα ήθελα να θυμίσω σε όλους ότι η κατάταξη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης CITES δεν σημαίνει ότι θα απαγορευτεί η αλιεία μικρής κλίμακας στην Ευρώπη, αλλά απλώς θα θέσει τέλος στις εξαγωγές που επιδοτούνται σε μεγάλο βαθμό από τους φορολογούμενους. Θα ήταν μια καλή αρχή για το Διεθνές Έτος Βιοποικιλότητας του ΟΗΕ.

  Catherine Soullie (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα παραμένει λιγότερο από 15% του αρχικού αποθέματος ερυθρού τόννου. Ενόψει τέτοιων αριθμητικών στοιχείων, η λύση φαίνεται προφανής. Εντούτοις, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και τις δουλειές που επηρεάζονται από την απόφαση που συζητάμε σήμερα. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι στόχος του CITES δεν είναι η απαγόρευση της αλιείας αλλά μόνο του διεθνούς εμπορίου σε αυτό το είδος ψαριού, το 80% του οποίου εξάγεται στην Ιαπωνία.

Προστατεύοντας τον τόννο, προστατεύουμε ασφαλώς ένα απειλούμενο είδος, αλλά ενθαρρύνουμε επίσης τη συνέχιση μιας πιο ισορροπημένης και βιώσιμης αλιευτικής δραστηριότητας, η οποία προορίζεται για την εσωτερική μας αγορά και δημιουργεί θέσεις εργασίας. Είμαι υπέρ της ιδέας της κατάταξης του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι του CITES και, μολονότι πιστεύω ότι η απόφαση αυτή θα είναι θετική, η συνδρομή της Επιτροπής θα είναι ζωτικής σημασίας, εφόσον θα σημαίνει ότι ο τομέας της αλιείας μπορεί να αναθεωρηθεί πλήρως.

Η ερώτησή μου, συνεπώς, αφορά τους όρους αυτής της στήριξης. Η Γαλλία ζητάει δεκαοκτάμηνη παράταση που θα συνοδεύεται από οικονομικά μέτρα για τους αλιείς εκείνους και τους πλοιοκτήτες που πλήττονται από την απαγόρευση εμπορίου. Ποια είναι η άποψη της Επιτροπής για το θέμα αυτό;

Επιπλέον, με ανησυχεί, όπως και πολλούς συναδέλφους μου, το θέμα της δικαιοσύνης. Πώς μπορούμε να εγγυηθούμε ότι τα πλοία που φέρουν τη σημαία χωρών όπως η Τυνησία, η Λιβύη κλπ. θα εφαρμόσουν την απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου τόσο αυστηρά όσο εμείς; Τι θα περιλαμβάνουν τα νέα μέτρα ελέγχου και επιβολής κυρώσεων;

Η πολιτική μας να έχουμε βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες πρέπει να είναι πρακτική και κάποιες φορές ακόμη και μη δημοφιλής σε ορισμένους τομείς, όμως ελπίζω ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο δεν θα παραβλέψουν τις προσαρμογές που απαιτούνται για την εφαρμογή αυτών των μέτρων.

  Guido Milana (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, υποστηρίζω –και έχω καταθέσει τροπολογίες σχετικά με το ζήτημα αυτό– τη συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα ΙΙ. Το γεγονός ότι υποστηρίζω κάτι τέτοιο σε καμία περίπτωση δεν με κάνει να αισθάνομαι σαν εγκληματίας. Αντιθέτως, αισθάνομαι σε μεγάλο βαθμό στο ίδιο μήκος κύματος με εκείνους οι οποίοι πριν από εμένα, ξεκινώντας με την κ. Gardini, υποστήριξαν μια διαφορετική θέση.

Είναι μεγάλο σφάλμα να τοποθετηθούν σε ισότιμη βάση οι τίγρεις, οι πολικές αρκούδες, οι ελέφαντες και ο τόννος. Ο FAO δεν θα επέτρεπε ποτέ στον εαυτό του να πει τίποτα διαφορετικό ή να υποστηρίξει μια διαφορετική θέση για αυτά τα άλλα απειλούμενα είδη. Το να έχει κανείς διαφορετική άποψη σχετικά με τη διαχείριση του θέματος του τόννου ασφαλώς δεν σημαίνει ότι ξεχνά πως η βιοποικιλότητα είναι μια αξία που πρέπει να υποστηριχθεί πάση θυσία.

Το πνεύμα της πρότασης ψηφίσματος αξίζει απολύτως την υποστήριξή μας. Ωστόσο, σε μια περίοδο που ορισμένοι φαίνεται να κάνουν ένα βήμα προς τα πίσω ως προς τον υπολογισμό της βιομάζας του τόννου στη θάλασσα, η γρήγορη μετακίνηση προς τη συμπερίληψη στο Παράρτημα Ι πιθανόν να σημαίνει ότι παραβλέπουμε τις παρενέργειες αυτής της απόφασης, οι οποίες είναι σοβαρές και κάποιες φορές μη αναστρέψιμες σε πολλούς τομείς της οικονομίας μας.

Κατά κάποιον τρόπο, το ίδιο ισχύει και για το θέμα των κοραλλιών και της συμπερίληψής τους στο Παράρτημα ΙΙ. Και εδώ υπάρχουν δεδομένα που δεν παραπέμπουν οπωσδήποτε στην εξαφάνιση ή στην απειλή των κοραλλιών βαθέων υδάτων, κοραλλιών που βρίσκονται σε βάθος μεγαλύτερο των 150-200 μέτρων, το οποίο είναι αυτό που καλύπτει το μέτρο.

  Carl Haglund (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κάποτε ήταν πραγματικά δυνατό να αλιευθεί ερυθρός τόννος στη δική μου περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας, σήμερα όμως γνωρίζουμε ποια είναι η κατάσταση. Ο ερυθρός τόννος απειλείται με εξαφάνιση λόγω της εντατικής υπεραλίευσης.

Διεξάγουμε αυτήν τη μάλλον θλιβερή συζήτηση επειδή δεν ελήφθη η σωστή απόφαση τη σωστή στιγμή. Καταλήξαμε εδώ επειδή επί χρόνια τώρα εμείς οι φορείς λήψης αποφάσεων αρνούμαστε να ακούσουμε επιστημονικές συμβουλές. Ως εκ τούτου, καταλήγουμε σε μια κατάσταση όπου απαιτούνται δραστικές ενέργειες. Σε σχέση με αυτό, επιτρέψτε μου να σας θυμίσω προηγούμενες αποτυχίες σε αυτόν τον τομέα. Οι καναδικές ακτές αποτελούν ένα καλό παράδειγμα του πώς ο άνθρωπος κατόρθωσε να καταστρέψει εντελώς τα αποθέματα βακαλάου. Αυτά κατέρρευσαν πλήρως λόγω της υπεραλίευσης και είχαν διεξαχθεί οι ίδιες συζητήσεις με αυτές που διεξάγονται σήμερα. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να έχει την ίδια τύχη ο ερυθρός τόννος. Γι’ αυτόν τον λόγο, μεταξύ άλλων, η γαλλική πρόταση δεν είναι ιδιαίτερα καλή, διότι θα μπορούσε να έχει ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα.

Φυσικά, το γεγονός ότι η μισή –ή σχεδόν όλη– η Επιτροπή Αλιείας κάθεται εδώ δείχνει επίσης ότι το Κοινοβούλιο δεν αντιμετωπίζει αυτά τα θέματα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο· δηλαδή, η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων διεξάγει συζητήσεις και διατυπώνει ιδέες και, στη συνέχεια, όσοι από εμάς ασχολούμαστε με τα αλιευτικά ζητήματα ερχόμαστε εδώ και τα συζητάμε. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να εξετάσουμε. Ωστόσο, νομίζω ότι η πρόταση της επιτροπής είναι καλή. Διαθέτει άρτια επιστημονική βάση και δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει η προσέγγιση της Επιτροπής Περιβάλλοντος σε αυτό το θέμα.

  Raul Romeva i Rueda (Verts/ALE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο ερυθρός τόννος βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για αρκετό καιρό, και επί χρόνια ακούμε εκθέσεις που καταδεικνύουν σαφώς ότι τα αποθέματα είναι χαμηλά και ότι έχουμε συμβάλει σε αυτό, μεταξύ άλλων μέσω δημόσιων επιδοτήσεων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δαπανήσει έως και 34 εκατομμύρια ευρώ για εκσυγχρονισμό τα τελευταία χρόνια.

Νομίζω ότι πρέπει να το πούμε αυτό, πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Οδηγήσαμε τον ερυθρό τόννο στα πρόθυρα του αφανισμού και δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν φέρουμε την ευθύνη κατά κανέναν τρόπο. Τώρα έχουμε την ευκαιρία να διορθώσουμε αυτό το πρόβλημα με τη συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα 1 της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων με Εξάλειψη Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES), και αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούμε να δράσουμε, διότι θα ήθελα να τονίσω ότι πολλοί άνθρωποι βασίζονται σε αυτόν για τον βιοπορισμό τους.

Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν τομείς που έκαναν και κάνουν αυτό που πρέπει και θα πρέπει να συνεχίσουν να το κάνουν, αλλά για να κάνουν αυτό που πρέπει, πρέπει να υπάρχει τόννος. Εάν δεν υπάρχει τόννος, δεν θα μπορούν να κάνουν τίποτα απολύτως. Η μόνη εγγύηση για αυτό είναι το Παράρτημα 1 και, συνεπώς, οποιοδήποτε άλλο μέτρο το οποίο θα μπορούσε σαφώς να αντιβαίνει σε αυτήν την πρόταση είναι ένα κακό μέτρο που θα παρατείνει την αγωνία αντί να βάλει τέλος σε αυτήν. Ως εκ τούτου, ας μην κάνουμε λάθος, ας μην απατόμεθα: έχουμε ιστορική ευθύνη σε αυτό το είδος και στους ανθρώπους και στις οικογένειες που εξαρτώνται από αυτό για τον βιοπορισμό τους. Αυτήν τη φορά ας αναλάβουμε την ευθύνη μας με θάρρος και με την τιμή που αξίζει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Ιωάννης Α. Τσουκαλάς (PPE). – Κύριε Πρόεδρε, οι συνάδελφοι έχουν ήδη αντιμετωπίσει το ζήτημα από όλες τις πλευρές. Εγώ θα ήθελα να δηλώσω ότι υποστηρίζω τις θέσεις που ο κύριος Milana υποστήριξε πριν από λίγο και θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η συμπερίληψη του κόκκινου τόννου στο Παράρτημα Ι θα έχει πολλές κοινωνικοοικονομικές συνέπειες, όπως είναι πτώχευση και κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων, κυρίως μικρομεσαίων, απώλεια θέσεων εργασίας και μείωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης.

Οφείλουμε να θυμόμαστε ότι ο γαλαζόπτερος τόννος τροφοδοτεί μια αγορά 6 δισ. ευρώ παγκοσμίως. Θα ήθελα, πραγματικά, να ακούσω μερικές προτάσεις επιστημονικά τεκμηριωμένες για τη διασφάλιση της μελλοντικής βιωσιμότητας των πληθυσμών γαλαζοπτέρου τόννου, που όμως θα λαμβάνουν υπόψη και τη βιωσιμότητα των ευρωπαίων ψαράδων και των οικογενειών τους. Κατά τη δική μου αντίληψη, ο καλύτερος και επαρκέστερος τρόπος είναι η συμπερίληψή του στο Παράρτημα ΙΙ.

Επίσης δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ψαρεύει μόνη της, ούτε στη Μεσόγειο ούτε στον Ατλαντικό. Η αλιεία κόκκινου τόννου είναι μια δραστηριότητα παγκόσμιας κλίμακας. Οι ευρωπαίοι αλιείς έχουν να αντιμετωπίσουν ισχυρό, συχνά αθέμιτο, ανταγωνισμό από τις βορειοαφρικανικές χώρες. Μονομερής βιωσιμότητα των πληθυσμών τόννου δεν νοείται. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι όλοι παίζουν το παιχνίδι με τους ίδιους κανόνες.

Επίσης, ίσως έχει κάποιο ενδιαφέρον το γεγονός ότι η Ιαπωνία έχει σε κατάψυξη 30.000 τόνους από μπλε τόννο και η απαγόρευση ίσως να οδηγήσει τα αποθέματα να κοστίζουν από 10 δισ. δολάρια που έχουν σήμερα 20 δισ. δολάρια.

  Daciana Octavia Sarbu (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όλα τα στοιχεία της συμφωνίας αυτής είναι σημαντικά, όμως επιθυμώ να επικεντρωθώ στο θέμα του ερυθρού τόννου.

Είναι ζωτικής σημασίας να δράσουμε τώρα για να προλάβουμε την κατάρρευση των αποθεμάτων και να επιτρέψουμε στον αριθμό του ερυθρού τόννου να ανακάμψει. Το 2006, η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού συμφώνησε σε ένα σχέδιο δράσης με σκοπό τη βελτίωση της αναφοράς και παρακολούθησης των αποθεμάτων και την επιθεώρηση των σκαφών.

Όμως, είναι σαφές ότι αυτό δεν είναι αρκετό. Τα αποθέματα, ιδίως τα αποθέματα της ανατολικής Μεσογείου, παραμένουν εξαιρετικά χαμηλά και υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να παρακολουθήσουμε σύντομα την εξαφάνιση αυτού του απειλούμενου είδους.

Η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών του CITES πρέπει, συνεπώς, να συμφωνήσει να κατατάξει τον ερυθρό τόννο στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης, και τα κράτη μέλη και η Επιτροπή πρέπει να κάνουν περισσότερα για την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας και την επιβολή των περιορισμών και ποσοστώσεων που έχουν συμφωνηθεί.

  Ramon Tremosa i Balcells (ALDE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, όσον αφορά την πιθανή απαγόρευση της αλιείας ερυθρού τόννου στη Μεσόγειο, ανησυχώ ιδιαιτέρως ότι η νόμιμη αλιεία θα καταλήξει να παραμεριστεί από την παράνομη και ότι οι αθώοι θα καταλήξουν να πληρώσουν για τις αμαρτίες των ενόχων.

Στην Καταλονία, εκατοντάδες θέσεις εργασίας κινδυνεύουν. Η αλιεία που ασκείται εκεί ασκείται με σεβασμό, ρυθμίζεται και ελέγχεται πλήρως από την άποψη τόσο της διαχείρισης της αλιείας όσο και της διαχείρισης του εμπορίου.

Από το 2006, η αλιεία ερυθρού τόννου στον ανατολικό Ατλαντικό και τη Μεσόγειο έχει μειωθεί από 30.000 τόνους σε 13.500 τόνους. Το ελάχιστο μέγεθος του ψαριού έχει αυξηθεί από 10 σε 30 κιλά και η ενδεκάμηνη αλιευτική περίοδος έχει μετατραπεί σε ενδεκάμηνη περίοδο απαγόρευσης της αλιείας.

Τέλος, δεν πιστεύω ότι υπάρχει συναίνεση μεταξύ των διεθνών εμπειρογνωμόνων σχετικά με την απειλή εξαφάνισης του ερυθρού τόννου. Εάν συγκριθούν οι πληθυσμοί μεταξύ των ετών 1970 και 2010, για τα οποία υπάρχουν δεδομένα παρακολούθησης, ο πληθυσμός του ερυθρού τόννου είναι άνω του 15%. Είναι μεταξύ 21% και 30%, συνεπώς σαφώς άνω του 15% για το Παράρτημα 1 της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων με Εξάλειψη Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES).

  Carmen Fraga Estévez (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ να μιλήσω για τα εμπορικά είδη ψαριών και θα ήθελα να καταστήσω σαφές ότι οι περιφερειακές οργανώσεις αλιείας είναι ήδη υπεύθυνες για τη διαχείριση και διατήρηση αυτών των ειδών. Στην πραγματικότητα, αρκεί να διατρέξει κανείς τη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων με Εξάλειψη Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES) για να συνειδητοποιήσει ότι έχει σχεδιαστεί μάλλον για ελέφαντες και πολικές αρκούδες, αλλά όχι φυσικά για εμπορικά είδη ψαριών.

Δεν είμαι κατά της προστασίας του ερυθρού τόννου, καθώς αυτό θα ήταν παράλογο, έστω και μόνο λόγω της σημασίας του για τον στόλο. Πιστεύω, ωστόσο, ότι τα μέτρα πρέπει να αποφασιστούν από όργανα που διαθέτουν τους καλύτερους εμπειρογνώμονες τόσο στη διαχείριση της αλιείας όσο και στην επιστημονική έρευνα, διότι υπάρχει λόγος που το CITES πρέπει να ζητήσει εξωτερική ενημέρωση όταν λαμβάνει προτάσεις για αυτά τα είδη.

Πιστεύω, συνεπώς, ότι η πρόταση να συμπεριληφθεί ο ερυθρός τόννος στο Παράρτημα 1 του CITES είναι άσκοπη και αδικαιολόγητη, διότι υπάρχουν ήδη τα μέτρα που επιβλήθηκαν από τη Διεθνή Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT). Είναι άδικη, διότι θα προκαλούσε ζημία άνευ λόγου σε έναν στόλο που έχει μόλις ξεκινήσει μια τεράστια εκστρατεία μείωσης της αλιείας, ακόμη και αντιπαραγωγική, διότι θα μπορούσε να δημιουργήσει μια ανεξέλεγκτη μαύρη αγορά ερυθρού τόννου.

Κατανοώ την τεράστια πίεση που ασκείται στην κοινή γνώμη γενικά και στο Κοινοβούλιο ειδικά –όπως βλέπουμε– από τις οικολογικές ΜΚΟ. Η πολιτική μου Ομάδα αποφάσισε, συνεπώς, να υποστηρίξει τη συμπερίληψη στο Παράρτημα ΙΙ ως συμβιβασμό μεταξύ της πρότασης της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων και εκείνων από εμάς που θεωρούν ότι η διαχείριση της αλιείας δεν μπορεί να αφαιρεθεί από τις περιφερειακές οργανώσεις αλιείας. Η πρότασή μας βασίζεται πράγματι στην επιστημονική συμβουλή στο CITES. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) συνέστησε να συμπεριληφθεί ο ερυθρός τόννος μόνο στο Παράρτημα ΙΙ του CITES, το οποίο δείχνει ότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν καν διαβάσει την έκθεση του FAO.

  Catherine Bearder (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω τις διαβεβαιώσεις που μας δόθηκαν εδώ στην αποψινή συζήτηση ότι η ΕΕ δεν θα υποστηρίξει καμία πρόταση που θα οδηγούσε σε αύξηση της παράνομης λαθροθηρίας ελεφαντόδοντου, ωστόσο αισθάνομαι απογοητευμένη καθώς ακούω στη συνέχεια την Επιτροπή να δηλώνει ότι όλες οι προτάσεις για την υποβάθμιση του αφρικανικού ελέφαντα από το Παράρτημα Ι στο Παράρτημα ΙΙ του CITES πρέπει να αξιολογηθούν αντικειμενικά βάσει των κανόνων που ορίζονται από το CITES.

Αυτές οι δύο δηλώσεις βρίσκονται σε πλήρη αντίφαση η μία με την άλλη. Οποιαδήποτε συζήτηση περί χαλάρωσης της προστασίας που παρέχεται στους ελέφαντες υπό τη Σύμβαση CITES θα δώσει το πράσινο φως στους λαθροθήρες με την ελπίδα ότι σύντομα θα υπάρξει αγορά για τα εμπορεύματα που απέκτησαν με παράνομο και σκληρό τρόπο.

Η Ζάμπια και η Τανζανία έχουν παραβιάσει τη Σύμβαση, καθώς δεν συνεννοήθηκαν με όλα τα κράτη στη ζώνη επικράτειας των οποίων διαβιώνει ο ελέφαντας, όπως απαιτείται στο ψήφισμα 9.24 των κριτηρίων του CITES για τις τροπολογίες. Ευελπιστούμε η Επιτροπή και το Συμβούλιο να διασφαλίσουν την τήρηση της συστατικής πράξης του CITES και της αναστολής που έχει συμφωνηθεί. Πώς προτίθενται να αποτρέψουν εξαρχής την εγγραφή των παράνομων προτάσεων της Τανζανίας και της Ζάμπια στην ημερήσια διάταξη;

  Antonello Antinoro (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι μπορώ να δηλώσω με αρκετή σιγουριά ότι η ομιλία της προέδρου της Επιτροπής Αλιείας, κ. Fraga Estevez, παρείχε ορισμένες τεχνικές πληροφορίες τις οποίες είτε προσποιούμαστε ότι δεν γνωρίζουμε είτε πιθανόν πραγματικά δεν τις γνωρίζουμε.

Ανέφερε ποια είναι η σύσταση του FAO, ποια είναι η αλήθεια και ποιες δράσεις απαιτούνται. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν χειραγώγηση και προσπάθεια επηρεασμού του Κοινοβουλίου και πολλών βουλευτών. Δεν θα ήθελα να λησμονήσουμε ότι η πολιτική πρέπει να είναι κυρίαρχη και ότι πρέπει να κρατήσουμε την επιρροή και τις πιέσεις των οικονομικών ομάδων, που πιθανόν επιθυμούν διαφορετικά πράγματα, εκτός του Κοινοβουλίου.

Γνωρίζουμε ότι τα δύο τελευταία χρόνια, η τιμή του τόννου έχει μειωθεί και γνωρίζουμε ότι έχουμε θέσει περιορισμούς στο πλαίσιο των οποίων έχει ήδη υπάρξει μείωση της τάξεως του 40%. Συνεχίζοντας βάσει μελετών, για τις οποίες κανένας μας δεν είναι βέβαιος ότι είναι αληθινές, όλα τα υπόλοιπα αποτελούν χειραγώγηση από πλευράς των οικονομικών δυνάμεων που πιθανόν επιθυμούν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που επιδιώκουμε εμείς, δηλαδή τη δυσανάλογη αύξηση της τιμής του τόννου, και μεριμνούν ώστε στο τέλος να πληρώσουν μόνο οι μικρές οικονομίες των μικρών αλιευτικών στόλων από τους οποίους εξαρτώνται πολλές περιοχές της εκπληκτικής Ευρώπης μας.

Στη συνέχεια, θα ήθελα να συστήσω στην Επιτροπή και στον Επίτροπο –και δεδομένου ότι η νέα Επιτροπή περιλαμβάνει υπουργό Εξωτερικών, ασφαλώς τώρα με τίτλο σε σχέση με το παρελθόν– να διασφαλίσουν την επίτευξη συμφωνιών με άλλα μη ευρωπαϊκά κράτη ώστε η απαγόρευση της αλιείας ερυθρού τόννου να μην ισχύει μόνο για την Ευρώπη και να επιδιώξουν τον έλεγχο των τιμών και για τις μη ευρωπαϊκές χώρες.

Υποστηρίζουμε σαφώς την τροπολογία της κ. Fraga Estevez και όλα όσα συνεπάγεται όσον αφορά το Παράρτημα ΙΙ.

  Maria do Ceu Patrao Neves (PPE). – (PT) Τον Νοέμβριο του προηγούμενου έτους, η ICCAT ενέκρινε αυστηρά μέτρα προκειμένου να μειωθούν τα αλιεύματα του ερυθρού τόννου του Ατλαντικού: μείωση των αλιευμάτων από 22.000 σε 13.500 τόνους το 2010 και περιορισμός της αλιείας με γρίπο μεταξύ 15 Μαΐου και 15 Ιουνίου. Φιλόδοξα και άνευ προηγουμένου μέτρα, κατά τον τότε Επίτροπο, Joe Borg. Αυτές οι αποφάσεις ελήφθησαν σύμφωνα με τις τελευταίες επιστημονικές απόψεις για το είδος και οι συνέπειές τους θα πρέπει να αξιολογηθούν πριν από το τέλος του 2010.

Συνεπώς, δεν έχει νόημα να προωθούμε νέους περιορισμούς, οι οποίοι θα συνιστούν από οικονομική και κοινωνική άποψη κυρώσεις για τον τομέα, ιδίως κατά την περίοδο της σοβαρής κρίσης την οποία διέρχεται, όπως είναι αυτοί που ισοδυναμούν με τη συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι. Ο τομέας της αλιείας απαιτεί μια δυναμική ισορροπία μεταξύ των τριών του πυλώνων: των περιβαλλοντικών, των οικονομικών και των κοινωνικών πυλώνων.

Όσον αφορά τις περιβαλλοντικές απαιτήσεις, αυτές πρέπει να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες, όπως συνέβη στην πραγματικότητα κατά τη συνεδρίαση της ICCAT δεδομένης της ενεργούς συμμετοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως έχει η κατάσταση, η συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι θα συνιστούσε σοβαρό προηγούμενο παράβλεψης της ανάγκης, πρώτον, για μια επιστημονική βάση για την ανακοίνωση των περιορισμών και, δεύτερον, για μια ισορροπία μεταξύ των περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών πυλώνων. Θα επέτρεπε, συνεπώς, να ληφθούν και άλλες αποφάσεις με υπερβολικά ταχύ και μεροληπτικό τρόπο, υπονομεύοντας τους κανόνες της υπεύθυνης διαχείρισης.

  Alain Cadec (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι η πρόταση που υπέβαλε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων για την κατάταξη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι του CITES είναι ένα υπερβολικά δραστικό μέτρο. Θα θέσω, κατά συνέπεια, τρεις προϋποθέσεις, οι οποίες θεωρώ ότι επιτρέπουν έναν δίκαιο συμβιβασμό.

Η πρώτη αφορά την ανεξάρτητη επιστημονική γνωμοδότηση που πρόκειται να δημοσιευθεί τον Οκτώβριο του 2010 και να εγκριθεί από τη συνεδρίαση του CITES τον Σεπτέμβριο του 2011. Θεωρώ ότι αυτή η επιστημονική γνωμοδότηση είναι ζωτικής σημασίας. Πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι το είδος απειλείται πραγματικά προτού λάβουμε μια δραστική απόφαση όσον αφορά την αλιεία και το εμπόριο του ερυθρού τόννου.

Δεύτερον, είναι ζωτικής σημασίας να έχουμε μια εγγύηση ότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 865/2006 για το CITES θα τροποποιηθεί, καθώς θα οδηγήσει σε μια γενική εξαίρεση για το διεθνές εμπόριο του ερυθρού τόννου. Αυτή η τροπολογία θα σημαίνει ότι θα αποκτήσουμε αυτό που όλοι επιθυμούμε: την επιβίωση της παράκτιας αλιείας μικρής κλίμακας, ιδίως στη Μεσόγειο.

Τρίτον, πιστεύω ότι, εφόσον αποφασίζουμε να συμπεριλάβουμε αυτήν την εγγραφή στο Παράρτημα Ι, είναι απαραίτητη η οικονομική στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τους αλιείς και τους πλοιοκτήτες που πλήττονται από την απόφαση.

Τέλος, αυτή η απόφαση, εάν εγκριθεί υπό τις προϋποθέσεις που μόλις ανέφερα, θα πρέπει να συνοδεύεται από σημαντικά αυστηρότερους ελέγχους για την καταπολέμηση της παράνομης αλιείας. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις και μόνο δύναμαι να συμφωνήσω στην κατάταξη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι του CITES. Χωρίς αυτές τις εγγυήσεις, η κατάταξη στο Παράρτημα ΙΙ παραμένει η λιγότερο κακή λύση, εάν όχι στην πραγματικότητα η καλύτερη.

  Esther de Lange (PPE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να αγνοήσουν την απώλεια βιοποικιλότητας. Αυτά θα μπορούσαν να είναι τα λόγια μου, όμως είναι τα λόγια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Επιτρόπου για θέματα περιβάλλοντος, κ. Δήμα, για την ακρίβεια, κατά την παρουσίαση μιας ανακοίνωσης για τη βιοποικιλότητα τον προηγούμενο μήνα.

Υποθέτω ότι η νέα Επιτροπή βλέπει το ζήτημα κατά τον ίδιο τρόπο και θεωρεί τη σημασία της βιοποικιλότητας το ίδιο σοβαρή. Εάν όχι, θα ήθελα να το γνωρίζω. Ακριβώς λόγω της ανάμειξης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη βιοποικιλότητα, με εκπλήσσει το γεγονός ότι η Επιτροπή κάνει, αφενός, τα πάντα για τη σωτηρία των ειδών και τον περιορισμό της απώλειας της βιοποικιλότητας, ενώ η ίδια Επιτροπή δεν έχει –ή όχι ακόμη– το θάρρος απλώς να προτείνει την προσθήκη ενός απειλούμενου είδους όπως ο ερυθρός τόννος στο Παράρτημα Ι του CITES. Αυτό ακούγεται σαν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Φυσικά, πρέπει να στηρίξουμε οικονομικά τους αλιείς που εργάζονται καλή τη πίστει προκειμένου να εγκριθεί αυτή η παρέμβαση. Στο σημείο αυτό, συμφωνώ με τον προηγούμενο ομιλητή. Επιπλέον, πρέπει να αντιμετωπίσουμε πιο σθεναρά τα παράνομα αλιεύματα τόννου.

Ωστόσο, κυρίες και κύριοι της Επιτροπής, εγώ θα προχωρούσα ένα βήμα παραπέρα. Για εμένα, το CITES και ιδίως ο ερυθρός τόννος αποτελούν μια δοκιμή. Μια δοκιμή προκειμένου να διαπιστωθεί εάν εσείς, η Επιτροπή, είστε σε θέση τα λόγια σας να τα διαδεχτούν πράξεις. Μια δοκιμή προκειμένου να δούμε εάν αυτή η νέα Επιτροπή μπορεί να αναλάβει ηγετικό ρόλο ή εάν θα εισακούει μονίμως τα κράτη μέλη, τα οποία, όπως γνωρίζουμε, δεν θα συμφωνήσουν σε αυτό, και εάν μπορεί να αποφύγει να τελματωθεί σε συζητήσεις και ανακοινώσεις, αλλά αντ’ αυτού να αναλάβει πραγματικά δράση.

Μόλις παρέθεσα τα λόγια σας· λέτε ότι είστε διατεθειμένοι να το κάνετε, συνεπώς είναι τώρα καιρός να προχωρήσουμε από τις λέξεις στις πράξεις, και εγώ θα έλεγα στην Επιτροπή: ξεκινήστε με τον ερυθρό τόννο.

  Simon Busuttil (PPE). – (MT) Εάν επιτρέψουμε στους αλιείς να κάνουν ό,τι θέλουν, τότε θα συμβάλλουμε στην εξάντληση και εξόντωση των αποθεμάτων τόννου. Παρομοίως, ωστόσο, κύριε Πρόεδρε, εάν εφαρμόσουμε πλήρη απαγόρευση του εμπορίου του τόννου, τότε θα καταστρέψουμε τους αλιείς, την αλιευτική κοινότητα, τις οικογένειές τους και την κοινότητα που εξαρτάται από αυτούς.

Πιστεύω ότι αυτά είναι τα δύο άκρα: δεν θα πρέπει ούτε να αφανίσουμε τα αποθέματα τόννου ούτε να καταστρέψουμε τον τομέα που βασίζεται πλήρως σε αυτόν. Ωστόσο, μεταξύ των δύο άκρων υπάρχει μια οδός που μπορούμε να ακολουθήσουμε, η οποία οδηγεί σε έναν συμβιβασμό. Υπάρχει μια οδός σύμφωνα με την οποία μπορούμε να ελέγξουμε τον αλιευτικό τομέα πολύ περισσότερο από ό,τι συνέβαινε προηγουμένως χωρίς να τον κλείσουμε εντελώς.

Συνεπώς, θεωρώ ότι η κατάταξη του τόννου στο Παράρτημα Ι της Σύμβασης CITES είναι ένα ακραίο μέτρο το οποίο θα πρέπει να αποφευχθεί. Θα ήταν καλύτερο να ακολουθήσουμε την πρόταση της ICCAT, καθώς μειώνει επί χρόνια τις ποσοστώσεις των ιχθυαποθεμάτων. Ωστόσο, για να επιτευχθεί συμβιβασμός, θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τον τόννο στο Παράρτημα ΙΙ της Σύμβασης CITES.

Κύριε Πρόεδρε, για να αποφευχθεί η εξάντληση των αποθεμάτων τόννου, δεν χρειάζεται να σταματήσουμε τους πολλούς αλιείς που εξαρτώνται από αυτά. Είναι δυνατό να συγκεράσουμε αυτά τα δύο.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι πρόκειται για μια αδιέξοδη κατάσταση για πολλούς από εμάς, διότι εάν απαγορεύσουμε την αλίευση ψαριών, και ιδίως του ερυθρού τόννου, οι αλιείς θα εξαφανιστούν. Εάν δεν την απαγορεύσουμε, τότε δεν θα υπάρχει τίποτα να αλιευτεί.

Πιστεύω ότι ένα από τα βασικά στοιχεία εδώ –και ανακύπτει συνεχώς σε πολλές από τις συζητήσεις μας– είναι τα επιστημονικά στοιχεία. Κάποιοι είπαν ότι τα επιστημονικά στοιχεία δεν είναι αρκετά αξιόπιστα, αρκετά εκτεταμένα ούτε αρκετά ενημερωμένα.

Θα ήθελα να ρωτήσω την Επιτροπή και το Συμβούλιο: είναι ικανοποιημένοι με τα επιστημονικά στοιχεία που παρουσιάζονται; Διότι μπορείτε να αναφέρετε επιστημονικά στοιχεία, αλλά τότε μπορεί να εμφανιστεί κάποιος με ένα διαφορετικό παράδειγμα σύστασης από άλλους επιστήμονες.

Συνεπώς, πιστεύω ότι αυτό είναι ένα βασικό στοιχείο και θα ήθελα να ακούσω τι έχουν να πουν σχετικά η Επιτροπή και το Συμβούλιο.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, ακούσαμε σήμερα να συγχέεται η παράνομη αλιεία με τις μαφίες, ενώ θα ήθελα επίσης να μιλήσω υπέρ ενός τομέα που έχει επιδείξει σε πολλές περιπτώσεις ότι είναι υπεύθυνος.

Τάσσομαι υπέρ της ανάγκης ελέγχου της αλιείας. Τάσσομαι επίσης υπέρ της ανάγκης ελέγχου των μαφιών. Αυτό, ωστόσο, δεν μπορεί να είναι λόγος για τη συμπερίληψη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι.

Πρέπει επίσης να πω ότι ο βασκικός αλιευτικός στόλος, ο οποίος πρόκειται να επηρεαστεί σημαντικά από αυτήν την απόφαση, εάν ληφθεί, έχει αποδείξει ότι είναι πολύ υπεύθυνος, διότι προκειμένου να προασπίσει τον τομέα, σε αρκετές περιπτώσεις ζήτησε την αναστολή της αλιείας άλλων αλιευμάτων, για παράδειγμα, των γαύρων.

Έχω επίσης να πω ότι πρέπει να ακούσουμε αυτά που λέει η Διεθνής Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT), εφόσον το 2009 ενέκρινε πιο περιοριστικά και αυστηρά μέτρα διαχείρισης σύμφωνα με τις συστάσεις της επιστημονικής επιτροπής.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι για το 2010 έχει αποφασιστεί αλιευτική ποσόστωση 3.500 τόνων. Το 2009 ήταν 22.000 και το 2006 32.000 τόνοι. Συνεπώς, έγινε ο συμβιβασμός για την εφαρμογή νέων μέτρων ελέγχου, εάν είναι απαραίτητο.

Δεν είμαι υπέρ της συμπερίληψης του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι, καθώς αυτό θα μπορούσε να καταστρέψει πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένου του τομέα αλιείας μικρής κλίμακας, ο οποίος δεν εξετάστηκε σήμερα. Ως εκ τούτου, πρέπει να υποστηρίξουμε τη συμπερίληψή του μόνο σε περίπτωση που αυτά τα μέτρα δεν είναι αποτελεσματικά.

  Franz Obermayr (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ως Ευρωπαίος από την περιοχή των Άλπεων, επιτρέψτε μου να επιστρέψω από το νερό πίσω στη γη. Θα ήθελα η Επιτροπή να μεταφέρει ένα αίτημα στη Ντόχα σχετικά με την πρόταση για την υποχρέωση σήμανσης ταυτότητας. Όπως γνωρίζουμε, τα αρπακτικά πτηνά που εκτρέφονται –εννοώ συγκεκριμένα τα γεράκια– υπόκεινται σε απαίτηση σήμανσης ταυτότητας όταν αποτελούν αντικείμενο εμπορίας. Τα ζώα καταχωρούνται, σημαίνονται με δακτυλίους ή, στην περίπτωση μεγαλύτερων ζώων, με τσιπ ώστε να μπορούν να εντοπιστούν εάν είναι απαραίτητο. Χωρίς αυτήν τη σήμανση ταυτότητας, δεν μπορεί να διεξαχθεί εμπόριο.

Επομένως, αυτό που θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι για άλλα είδη ζώων που απειλούνται ή εκτρέφονται, όπως ο λυγξ στην Κεντρική Ευρώπη, για παράδειγμα, δεν υπάρχει τέτοια απαίτηση. Έτσι, μπορεί να συμβεί να μην έχουν σημανθεί ζώα ελευθέρας βοσκής, διαφυγόντα ζώα ή ζώα που έχουν γίνει αντικείμενο εμπορίας και δεν είναι δυνατός ο ακριβής εντοπισμός τους. Αυτό είναι επιζήμιο τόσο για την έρευνα συμπεριφοράς όσο και για την έρευνα του επιπέδου των αποθεμάτων και, φυσικά, καθιστά το παράνομο εμπόριο πιο εύκολο. Προτείνω, συνεπώς, η εν λόγω σήμανση ταυτότητας να μεταφερθεί στη Ντόχα ως χρήσιμη συμβολή στη συζήτηση.

  Mairead McGuinness (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ήρθα στην αίθουσα συνεδριάσεων για να ενημερωθώ, ή τουλάχιστον αυτό ήλπιζα ότι θα συνέβαινε, διότι υπάρχουν δύο εξαιρετικά βάσιμες πλευρές σε αυτήν τη συζήτηση, ιδίως όσον αφορά τον ερυθρό τόννο.

Το πρώτο σημείο στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ είναι ότι συζητάμε για παράνομες αλιευτικές δραστηριότητες, και μου φαίνεται ότι οι παράνομοι επαγγελματίες δεν ενδιαφέρονται για το παράρτημα στο οποίο έχει ενταχθεί οποιοδήποτε είδος. Θα συνεχίσουν εκτός εάν υπάρξει αποτελεσματική παρακολούθηση αυτών των κανόνων και κανονισμών.

Αφενός, μπορούμε να δούμε τη λογική της κατάταξης στο Παράρτημα Ι, όμως υπάρχουν κοινωνικοοικονομικά προβλήματα. Νομίζω ότι πρέπει να επικεντρωθούμε στα αποτελέσματα.

Υπάρχει το πρόβλημα των απορρίψεων και οι επιπτώσεις της κατάταξης στο Παράρτημα Ι όσον αφορά το εν λόγω ζήτημα για τους αλιείς. Τείνω να πιστεύω –αλλά θα μιλήσω αργότερα με συναδέλφους για να το συζητήσω εντός της Ομάδας μας– ότι δεν πρέπει να ταξινομηθεί στο Παράρτημα Ι και ίσως το Παράρτημα ΙΙ να είναι το κατάλληλο μέρος. Αυτό καταδεικνύει ότι, παρά το μεγάλο χρονικό διάστημα και την ποιότητα αυτής της συζήτησης, εξακολουθεί να επικρατεί κάποια σύγχυση, τουλάχιστον στο μυαλό μου.

  Giovanni La Via (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, λαμβάνοντας υπόψη τα αμφιλεγόμενα επιστημονικά δεδομένα που ακούσαμε από αρκετά μέρη και το επίπεδο των αποθεμάτων που ασφαλώς δεν είναι ακόμη, ούτε καν στο χειρότερο σενάριο, τέτοιο ώστε να δικαιολογεί την υποχρεωτική συμπερίληψη στο Παράρτημα Ι, δεν πιστεύω ότι ένα τόσο περιοριστικό μέτρο, ακόμη και με τους περιορισμούς που σαφώς θα ετίθεντο σε ορισμένες επικράτειες όσον αφορά την αλιεία, είναι η καλύτερη λύση.

Επίσης, υπό το πρίσμα των προσπαθειών που κατεβλήθησαν τα τελευταία χρόνια για τη μείωση του επιπέδου αλίευσης από ειδικευμένες θυνναλιευτικές επιχειρήσεις, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να συνεχίσουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, διατηρώντας τον τόννο στο Παράρτημα ΙΙ και αποφεύγοντας τις βιαστικές κινήσεις, οι οποίες θα απέβαιναν εξαιρετικά επικίνδυνες για ορισμένες επικράτειες και για τις επιχειρήσεις του τομέα.

  Silvia Iranzo Gutierrez, Προεδρεύουσα του Συμβουλίου. – (ES) Καταρχάς, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τις ομιλίες σας, τις οποίες βρήκα εξαιρετικά χρήσιμες για τη συνδρομή τους στη διαμόρφωση της κοινής θέσης που πρέπει να λάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην επόμενη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων με Εξάλειψη Ειδών Άγριας Πανίδας και Χλωρίδας (CITES). Η συντριπτική πλειοψηφία επεσήμανε την εγκυρότητα του CITES όσον αφορά τη συμβολή του στη διατήρηση των ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

Όπως ανέφερα στην αρχή, αφού η Επιτροπή υποβάλει την πρότασή της στο Συμβούλιο, το Συμβούλιο θα είναι σε θέση να διαμορφώσει τη θέση του στο CITES όσον αφορά τα διαφορετικά θέματα της ημερήσιας διάταξης για τη συνεδρίαση σχετικά με τα κύρια απειλούμενα είδη. Για παράδειγμα, κάποιοι μίλησαν για τους τίγρεις και τους ελέφαντες –η κ. Bearder– για τις πολικές αρκούδες –η κ. Liotard– όμως η συντριπτική πλειοψηφία των ομιλιών αναφέρθηκαν στην περίπτωση του ερυθρού τόννου. Σχετικά με αυτό το θέμα, ακούσαμε διάφορες γνώμες που βασίζονται σε διάφορα επιχειρήματα.

Το Συμβούλιο γνωρίζει, φυσικά, τα αποτελέσματα της τελευταίας συνεδρίασης της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT) τον Οκτώβριο του 2009, καθώς και τις συστάσεις της ανεξάρτητης επιτροπής εμπειρογνωμόνων του FAO τον Δεκέμβριο του 2009. Το Συμβούλιο είναι, συνεπώς, πλήρως ενήμερο για τις επιπτώσεις της πρότασης συμπερίληψης του τόννου στα Παραρτήματα του CITES, όχι μόνο για τη διατήρηση του είδους αλλά και για την επιβίωση των παραδοσιακών αλιευτικών μεθόδων ορισμένων αλιευμάτων που έχουν αποδείξει ότι είναι βιώσιμες για το είδος. Ως εκ τούτου, το Συμβούλιο θα αξιολογήσει προσεκτικά όλα αυτά τα ζητήματα προτού καθορίσει τη θέση του.

Συμπερασματικά, θα ήθελα να επαναλάβω τις ευχαριστίες της Προεδρίας του Συμβουλίου προς εσάς για τις ομιλίες και τη συμβολή σας στη διάρκεια αυτής της αποφασιστικής φάσης για τη διαμόρφωση της θέσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επόμενη Διάσκεψη του CITES, και θα χαρώ να διαβιβάσω το περιεχόμενο των ομιλιών σας στο Συμβούλιο μαζί με το μεγάλο ενδιαφέρον σας για τα θέματα που πρόκειται να συζητηθούν στη Ντόχα. Θα ήθελα επίσης να σας διαβιβάσω τη δέσμευση της ισπανικής Προεδρίας να διασφαλίσει τη διατήρηση και βιώσιμη ανάπτυξη των απειλούμενων ειδών. Γνωρίζουμε ότι το Συμβούλιο έχει εν προκειμένω την πλήρη στήριξη του Κοινοβουλίου.

  Paweł Samecki, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η πρώτη μου γενική παρατήρηση είναι ότι πραγματικά εκτιμώ τη συμβολή όλων των ομιλητών σχετικά με όλους τους στόχους πριν από τις συζητήσεις στη διάσκεψη.

Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η Επιτροπή θα είναι υπέρ του βιώσιμου εμπορίου προς όφελος τόσο της βιοποικιλότητας όσο και των κοινοτήτων που χρειάζεται να ζουν σε αρμονία με τα εν λόγω είδη.

Τώρα, μερικά πιο συγκεκριμένα σχόλια σε σχέση με τις παρατηρήσεις σας· καταρχάς, όπως εξήγησα, η γενική θέση της Επιτροπής όσον αφορά τον ερυθρό τόννο θα καθοριστεί πολύ σύντομα. Πρόκειται για ένα σημαντικό ζήτημα, διότι αφορά κυρίως τα αλιεύματα των ευρωπαϊκών αλιευτικών στόλων. Θεωρήθηκε πιο κατάλληλο, αντί για την απερχόμενη Επιτροπή, να λάβει μια σαφή θέση η νέα Επιτροπή σχετικά με αυτό το θέμα, διότι η νέα Επιτροπή θα είναι αρμόδια για την υπεράσπιση ή προώθηση της θέσης της ΕΕ στη διάσκεψη.

Είμαι πραγματικά πεπεισμένος ότι αυτή η πρόταση θα διασφαλίσει ένα βιώσιμο μέλλον τόσο για το εν λόγω είδος όσο και για τον κλάδο της αλιείας που σχετίζεται με αυτό. Σχετικά με το ζήτημα αυτό, θα πρέπει να εξισορροπηθούν οι βραχυπρόθεσμες με τις μακροπρόθεσμες προοπτικές. Όμως, όσον αφορά πιο συγκεκριμένα ζητήματα και τα θέματα που έθεσαν οι διακεκριμένοι βουλευτές του ΕΚ, σχετικά με την υποστήριξη που θα μπορούσε ενδεχομένως να δοθεί στους αλιείς που πλήττονται, νομίζω ότι πρέπει να τονίσουμε ότι η Επιτροπή θα ήταν έτοιμη να αξιολογήσει την πιθανότητα παροχής μιας τέτοιας υποστήριξης στον μέγιστο δυνατό βαθμό, αλλά πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι οι ανακατανομές των πιστώσεων του προϋπολογισμού έχουν αποφασιστεί για πολλά χρόνια και ότι θα έπρεπε ακόμη να αξιολογήσουμε τις οικονομικές συνέπειες, ενώ έχουμε έναν άκαμπτο δημοσιονομικό προϋπολογισμό για την περίοδο 2007-2013.

Υπάρχει ένα ακόμη συγκεκριμένο ζήτημα σχετικά με την πρόταση συμπερίληψης του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα ΙΙ, και θεωρώ ότι είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες διατάξεις στο CITES, οι οποίες θα ίσχυαν στην περίπτωση του Παραρτήματος ΙΙ. Θα διεξάγονταν πολλές νομικές και τεχνικές συζητήσεις για το τι πραγματικά θα σήμαινε μια τέτοια κατάταξη στο Παράρτημα ΙΙ. Οι πρακτικές επιπτώσεις μιας τέτοιας κατάταξης θα ήταν αβέβαιες. Γι’ αυτόν τον λόγο, πρέπει να σκεφτούμε ποιες θα ήταν οι πρακτικές συνέπειες της ένταξης του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα ΙΙ.

Όσον αφορά την ερώτηση της κ. Bearder για τους ελέφαντες, υπάρχουν διαδικαστικές ανεπάρκειες στις προτάσεις της Τανζανίας και της Ζάμπια, όμως κατά τη νομική μας εκτίμηση, οι ελλείψεις αυτές δεν συνιστούν επαρκείς λόγους από διαδικαστικής πλευράς για να απορρίψουμε τις εν λόγω προτάσεις εκ των προτέρων.

Τέλος, θα σχολιάσω την ερώτηση του κ. Kelly. Είναι η Επιτροπή ικανοποιημένη με τα επιστημονικά στοιχεία σε πολλά ζητήματα; Νομίζω ότι είναι δύσκολο για την Επιτροπή να αμφισβητήσει τα επιστημονικά στοιχεία, διότι αυτό θα σήμαινε ότι η Επιτροπή έχει καλύτερη επιστημονική ή ερευνητική ικανότητα από τα ερευνητικά ινστιτούτα, κάτι που δεν ισχύει. Γι’ αυτόν τον λόγο, μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο να λάβει θέση για τα επιστημονικά στοιχεία.

  Πρόεδρος. – Έχω λάβει επτά προτάσεις ψηφίσματος⁽¹⁾, οι οποίες κατατέθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 115, παράγραφος 5 του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Τετάρτη, στις 12.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Sergio Berlato (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η συζήτηση που πραγματοποιείται σήμερα σχετικά με τη 15η συνεδρίαση της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών του CITES τον Μάρτιο είναι εξαιρετικά σημαντική για την ορθολογική χρήση της άγριας χλωρίδας και πανίδας.

Η πρόταση ψηφίσματος επί του θέματος φαίνεται να είναι διαστρεβλωμένη υπέρ της απαγόρευσης της χρήσης πολλών πόρων. Αναφέρομαι, συγκεκριμένα, στην πρόταση να συμπεριληφθούν τα ερυθρά κοράλλια στο Παράρτημα ΙΙ του CITES. Θα ήθελα να επισημάνω ότι η επιστημονική κοινότητα πιστεύει ότι δεν υφίσταται απειλή εξαφάνισης των ειδών της οικογένειας Coralliidae, δεδομένης της αφθονίας αυτού του είδους σε όλα τα ύδατα όπου ζουν. Η συμπερίληψη των κοραλλιών στο Παράρτημα ΙΙ, συνεπώς, φαίνεται υπερβολική και δεν επιβεβαιώνεται από τα επιστημονικά δεδομένα. Το εμπόριο των ερυθρών κοραλλιών είναι μια σημαντική πηγή εισοδήματος σε εκτεταμένες περιοχές της Μεσογείου και η συμπερίληψή τους στο CITES θα είχε σημαντικές συνέπειες για τις οικονομίες πολυάριθμων χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, δημιουργώντας οξεία ανησυχία στο κοινό και επακόλουθη απώλεια θέσεων εργασίας.

Για τους λόγους αυτούς, είμαστε κατά της συμπερίληψης της οικογένειας του εν λόγω είδους στο Παράρτημα ΙΙ του CITES. Επιπλέον, θα ήθελα να ζητήσω από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επανεξετάσει τη θέση που έχει υιοθετήσει μέχρι σήμερα, η οποία φαίνεται να είναι περισσότερο αποτέλεσμα υπερβολικού περιβαλλοντικού εξτρεμισμού παρά μελετημένης επιστημονικής ανάλυσης.

  Clemente Mastella (PPE), γραπτώς. – (IT) Η Ευρώπη απέδιδε πάντοτε μεγάλη προσοχή στα προβλήματα που σχετίζονται με την υπερεκμετάλλευση άγριων ειδών και το παράνομο εμπόριο πανίδας και χλωρίδας.

Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η Σύμβαση CITES πρέπει να βασίζει τις αποφάσεις της σε αποτελέσματα και επιστημονικά δεδομένα που παρέχονται από τα αρμόδια διεθνή όργανα. Δύο σημεία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα: η πρόταση συμπερίληψης του είδους Corallium spp.και Paracorallium spp. στο Παράρτημα ΙΙ και το αίτημα συμπερίληψης του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι.

Όσον αφορά τα κοράλλια, πιστεύουμε ότι είναι σωστό να επαναλάβουμε την αντίθεσή μας υπό το πρίσμα της αρνητικής γνωμοδότησης που εξέδωσε η επιτροπή επιστημονικής αξιολόγησης του FAO στα μέσα Δεκεμβρίου 2009, η οποία κατέδειξε ότι δεν υπάρχουν δεδομένα για τη μείωση των ειδών που θα υποστήριζαν τη συμπερίληψή τους στο Παράρτημα ΙΙ. Όλα αυτά θα αποτελούσαν σοβαρό κίνδυνο για την ανταγωνιστικότητα της βιοτεχνίας προϊόντων κοραλλιού, η οποία είναι μείζονος σημασίας όσον αφορά την οικονομία και τις θέσεις εργασίας σε ορισμένες περιοχές της Ιταλίας (ιδίως στο Torre del Greco, το Alghero και το Trapani).

Όσον αφορά τον τόννο, υπάρχουν χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία που τις απασχολεί η αλιεία ερυθρού τόννου και, συνεπώς, η προστασία του είδους ώστε να μπορεί να γίνει αντικείμενο βιώσιμης εκμετάλλευσης. Μπορούμε να υποστηρίξουμε αυτήν την πρόταση, αλλά ζητάμε, ωστόσο, αυτή η συμπερίληψη να εξαρτηθεί από την αναβολή της εφαρμογής της απόφασης για 12-18 μήνες και την παροχή αποζημίωσης για τον τομέα.

  Veronique Mathieu (PPE), γραπτώς. – (FR) Σε αντίθεση με την εντύπωση που τείνουν να δίνουν ορισμένοι, το CITES δεν αποτελεί ένα μέσο που έχει σχεδιαστεί για την απαγόρευση του εμπορίου· στόχος του είναι πολύ περισσότερο να διασφαλίσει ότι το διεθνές εμπόριο άγριων ζώων και φυτικών ειδών δεν απειλεί την επιβίωσή τους. Πριν από 2 εβδομάδες, είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον υπουργό Περιβάλλοντος και Τουρισμού της Ναμίμπια. Δίνοντας πραγματική χρηματική αξία στους ελέφαντες στη Ναμίμπια και καθιστώντας δυνατή, κατά συνέπεια, τη θέσπιση ενός αυστηρά ρυθμιζόμενου εμπορίου ελέφαντα, υπάρχουν σήμερα οι προϋποθέσεις για τη διαχείριση και την προστασία ενάντια στη λαθροθηρία. Χάρη σε αυτά τα μέτρα, ο αριθμός των μεμονωμένων ζώων που ανήκουν στο εν λόγω είδος –η επιβίωση του οποίου δεν απειλείται– έχει αυξηθεί σημαντικά. Υπό το πρίσμα αυτών των στοιχείων, σας ενθαρρύνω να υποστηρίξετε την πρόταση της Τανζανίας και της Ζάμπια να μεταφερθεί ο αφρικανικός ελέφαντας από το Παράρτημα Ι στο Παράρτημα ΙΙ του CITES και να απορρίψετε την πρόταση της Κένυας.

  Edward Scicluna (S&D), γραπτώς. – (EN) Πιστεύω ακράδαντα στη βιώσιμη ανάπτυξη και δεν αμφισβητώ ότι το είδος του ερυθρού τόννου έχει γίνει αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης και χρήζει προστασίας. Το CITES έχει χρησιμοποιηθεί επιτυχώς για να προστατεύσει εξωτικά είδη από εξαφάνιση, σε περιπτώσεις όπου είναι αδύνατο να ελεγχθούν αμέτρητοι λαθροθήρες και κυνηγοί, ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες. Όμως, έχουμε την ίδια κατάσταση εδώ;

Ο ερυθρός τόννος του βορειοανατολικού Ατλαντικού έχει γίνει αντικείμενο υπερεκμετάλλευσης από μερικούς στολίσκους, καθένας εκ των οποίων αλιεύει εκατοντάδες τόννους. Αυτοί οι στολίσκοι ανήκουν σε κορυφαίες χώρες της ΕΕ: Γαλλία, Ισπανία και Ιταλία. Η ΕΕ δεν χρειάζεται ένα διεθνές περιβαλλοντικό όργανο για να τη βοηθήσει να ελέγξει τον κλάδο της αλιείας στα κράτη μέλη της.

Φυσικά, πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Εάν διεθνής πολιτική άποψη σημαίνει ότι δεν μπορούμε να αποτρέψουμε την εγγραφή του ερυθρού τόννου στο CITES, ας εφαρμόσουμε την κοινή λογική και την αναλογικότητα εντάσσοντας το είδος στο Παράρτημα ΙΙ, όπως πρότεινε ομάδα εμπειρογνωμόνων του FAO. Η ένταξη του ερυθρού τόννου στο Παράρτημα Ι του CITES θα κόστιζε στην οικονομία της χώρας μου περίπου το 2% του ΑΕγχΠ. Δεν διαφέρει από το να ζητήσουμε να κλείσει ολόκληρη η βιομηχανία σολομού στη Σκωτία μεμιάς. Σχεδόν το 1% του εργατικού δυναμικού θα έχανε τη δουλειά του.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά