Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010 - Στρασβούργο

10. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Lambert van Nistelrooij (A7-0048/2009)

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να εκφράσω τα θερμότερα συγχαρητήριά μου στον κ. van Nistelrooij για την έκθεσή του, την οποία στηρίζω σθεναρά.

Κατά το παρελθόν, μέσω διάφορων πρωτοβουλιών και ερωτήσεων, ζήτησα να ενημερωθώ σχετικά με τη δυνατότητα χρήσης των πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την παροχή κοινωνικής στέγασης στις κοινωνικές ομάδες που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη και υφίστανται τη μεγαλύτερη περιθωριοποίηση, που είναι οι κατηγορίες τις οποίες οι τοπικές αρχές κατατάσσουν σε κλίμακες βάσει του εισοδήματος, όπως συμβαίνει στις μεγαλύτερες πρωτεύουσες και τις μεγάλες αστικές περιοχές.

Η στέγαση, και κυρίως η στέγαση των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων, χρήζει άμεσης αντιμετώπισης σε πολλές ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Συνεπώς, πιστεύω ότι η έκθεση του κ. van Nistelrooij αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά ταυτόχρονα πιστεύω ότι πρέπει να της δώσουμε συνέχεια διαθέτοντας περισσότερους πόρους για την επίλυση επειγόντων θεμάτων που σχετίζονται με την κοινωνική στέγαση.

Έκθεση: Magdalena Alvarez (A7-0006/2010)

  Zigmantas Balčytis (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, στήριξα τη συγκεκριμένη έκθεση γιατί πιστεύω ότι συνιστά ένα βήμα προόδου για την καταπολέμηση της απάτης και της φοροδιαφυγής σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Παρά την προθυμία των κρατών μελών να συνεργαστούν στον τομέα της φορολογίας, δεν έχουν επιτευχθεί απτά αποτελέσματα, και η φορολογική απάτη παραμένει σε εξαιρετικά υψηλά επίπεδα στην ΕΕ και έχει υπερβολικά πολλές αρνητικές επιπτώσεις τόσο στις οικονομίες μας όσο και στους πολίτες μας.

Επικροτώ ιδιαιτέρως τις προτεινόμενες νέες βελτιώσεις, οι οποίες ευελπιστώ ότι θα αποφέρουν απτά αποτελέσματα στον αγώνα κατά της απάτης και της φοροδιαφυγής, ιδίως την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας σε όλους τους φόρους, συμπεριλαμβανομένων των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης, την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών και τη βελτιωμένη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών σε φορολογικά θέματα.

Έκθεση: Leonardo Domenici (A7-0007/2010)

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ στην έκθεση Domenici και να δηλώσω ότι αξίζει να σημειωθεί ότι υποστηρίξαμε με τόσο σθένος εδώ στο Στρασβούργο μέτρα που θα βελτιώσουν τη διαφάνεια και την ανταλλαγή πληροφοριών, κάτι που θα επιτρέψει στις φορολογικές υπηρεσίες των κρατών μελών να καταστούν αποτελεσματικότερες. Είναι κρίμα που χρειάστηκε μια οικονομική κρίση ως κίνητρο για να λάβουμε αυτό το μέτρο. Η αχίλλειος πτέρνα είναι η ύπαρξη φορολογικών παραδείσων σε διάφορα νησιωτικά κράτη, πολλά από τα οποία λαμβάνουν ακόμη και στήριξη μέσω κοινοτικών πόρων. Επαφίεται σε εμάς, λοιπόν, να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα αυτό και να επωμιστούμε όλο το βάρος που φέρει η ΕΕ. Οι προσπάθειες μεμονωμένων κρατών μελών να συνάψουν διμερείς συμφωνίες δεν έχουν αποφέρει συγκεκριμένα αποτελέσματα, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε από το γεγονός ότι η φοροδιαφυγή κόστισε στα 27 κράτη μέλη το 2,5% του ΑΕγχΠ τους το 2004.

Έκθεση: Magdalena Alvarez (A7-0006/2010)

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο μεγαλύτερος περιορισμός για μια κυβέρνηση είναι ο εξωτερικός ανταγωνισμός. Ένα κράτος μπορεί να αυξήσει τους φόρους του μόνο έως ένα ορισμένο επίπεδο προτού ξεκινήσουν τα χρήματα να διαρρέουν στο εξωτερικό και τα έσοδα να μειώνονται. Όπως το έθεσε ο Milton Friedman, ο ανταγωνισμός μεταξύ των κυβερνήσεων όσον αφορά την παροχή υπηρεσιών και τα επίπεδα φορολογίας τους είναι εξίσου παραγωγικός με τον ανταγωνισμό μεταξύ εταιρειών και προσώπων. Γι’ αυτό είναι τόσο θλιβερό να διαπιστώνουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωρά προς τη φορολογική εναρμόνιση και την εξαγωγή υψηλών δαπανών από τη μία χώρα στην άλλη.

Εάν μπορούσε να εξαχθεί ένα κοινό συμπέρασμα από τις πρόσφατες ακροάσεις των υποψηφίων της Επιτροπής, αυτό θα ήταν η επιθυμία για ειδική εισροή εσόδων για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για τη λήψη μέτρων φορολογικής εναρμόνισης. Αυτό εξηγεί γιατί το μερίδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο παγκόσμιο ΑΕγχΠ ελαττώνεται: γιατί πέσαμε από το 36% που ήταν πριν από 20 έτη στο 25% σήμερα και γιατί αναμένεται να πέσουμε στο 15% σε 10 έτη από σήμερα.

Τα καλά νέα είναι ότι αυτό δεν αρέσει στο εκλογικό σώμα. Όπως οι πολίτες της Μασαχουσέτης, έτσι και οι πολίτες της Ευρώπης δεν επιθυμούν φορολογία χωρίς εκπροσώπηση, και είμαι βέβαιος ότι θα ψηφίσουμε αναλόγως.

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, οι περισσότεροι άνθρωποι διαβάζοντας αυτόν τον τίτλο θα έλεγαν ότι η συνεργασία φαίνεται μια λογική κίνηση. Ποιος θα μπορούσε να διαφωνήσει με τη συνεργασία; Αυτό όμως συμβαίνει μέχρι να εξετάσετε τις λεπτομέρειες αυτού που συχνά εννοείται όταν οι άνθρωποι συζητούν για φορολογική συνεργασία εντός της ΕΕ και σε επίπεδο ΕΕ.

Ας πάρουμε για παράδειγμα μια γενναία χώρα όπως οι Νήσοι Καϋμάν. Σε αντίθεση με το όνειρο των Πρασίνων και των σοσιαλιστών να διατηρούμε τις αναπτυσσόμενες χώρες φτωχές ώστε να μπορούμε να τους στέλνουμε τα χρήματα της βοήθειάς μας και να μετριάζουμε τις ενοχές των λευκών της μεσαίας τάξης, η συγκεκριμένη χώρα προσπάθησε πραγματικά να βγει από τη φτώχεια – να μην εξαρτάται από τις μπανάνες ή τη ζάχαρη, αλλά από υπηρεσίες υψηλού επιπέδου όπως οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες. Αλλά όταν οι Νήσοι Καϋμάν προσπαθούν να το πράξουν αυτό, οι άνθρωποι σε ολόκληρη την ΕΕ –οι πολιτικοί στην προκειμένη περίπτωση– διαμαρτύρονται. Η συγκεκριμένη χώρα δεν αποφεύγει τη φορολογία. Αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να αποφύγει τη διπλή φορολογία. Οι πολίτες από χώρες της ΕΕ εξακολουθούν να καταβάλλουν φόρους στα κράτη μέλη τους. Είναι καιρός να σταματήσουμε αυτόν τον ιμπεριαλισμό.

Έκθεση: Theodor Dumitru Stolojan (A7-0002/2010)

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εάν έπρεπε να παραθέσετε τις χώρες με τους πλουσιότερους πολίτες, τα κράτη με τα υψηλότερα κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ στον κόσμο, θα σας εξέπληττε το γεγονός ότι πολλά από αυτά είναι πολύ μικρά. Στον κατάλογο των 10 πλουσιότερων χωρών κυριαρχούν μικροκράτη: το Λιχτενστάιν, το Λουξεμβούργο, το Μπρουνέι, το Τζέρσεϊ κ.ο.κ.

Το πρώτο μεγάλο κράτος που περιλαμβάνεται στον κατάλογο των πλούσιων χωρών είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, γιατί χρησιμοποιούν το εξαιρετικό τρικ να διακυβερνώνται σαν συνομοσπονδία κρατών, αναπτύσσοντας τεράστια νομοθετική και φορολογική αυτονομία στα συστατικά μέρη τους. Γι’ αυτό είναι τραγικό ότι μόλις εχτές ακούσαμε τον νέο Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να συζητά για την ανάγκη ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης ως απάντησης στη χρηματοπιστωτική κρίση που πλήττει την Ελλάδα. Ακριβώς όταν η διακυβέρνηση γίνεται μεγαλύτερη και πιο απομακρυσμένη, καθίσταται πιο αναποτελεσματική και πιο πολυδάπανη και διεφθαρμένη. Εάν οι συνάδελφοι αμφιβάλλουν γι’ αυτό, τους συνιστώ να κοιτάξουν γύρω τους.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0072/2010

  Iva Zanicchi (PPE) . – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο τραγικός σεισμός στην Αϊτή κλόνισε συθέμελα όχι μόνο το έδαφος αυτής της ατυχούς χώρας, αλλά και τις συνειδήσεις μας.

Η ευρεία στήριξη της διεθνούς κοινότητας προς τον λαό της Αϊτής συνιστά ένα λαμπρό παράδειγμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αντέδρασε ταχέως στην τραγωδία αυτήν, αναλαμβάνοντας άμεσες και μακροχρόνιες οικονομικές δεσμεύσεις, που ανέρχονται σε περισσότερα από 300 εκατομμύρια ευρώ. Στο ποσό αυτό μπορούν επίσης να προστεθούν πάνω από 92 εκατομμύρια ευρώ για τα οποία έχουν ήδη δεσμευτεί μεμονωμένα κράτη μέλη.

Επί του θέματος αυτού, θα ήθελα με μεγάλη υπερηφάνεια να τονίσω την αμεσότητα και την αποτελεσματικότητα της ιταλικής βοήθειας, η οποία περιελάμβανε και την αποστολή του αεροπλανοφόρου Cavour. Το πλοίο αυτό δεν διέθεσε μόνο όλα τα σύγχρονα ιατρικά μέσα του, αλλά μετέφερε και 135 τόνους υλικών που παρέσχε το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα και 77 τόνους υλικών από τον ιταλικό Ερυθρό Σταυρό.

Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Ήθελα να τονίσω το σημείο αυτό.

  Vito Bonsignore (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, 200.000 νεκροί, 250.000 σοβαρά τραυματίες, 3 εκατομμύρια άμεσα πληγέντες από τον σεισμό, και επιπλέον 2 εκατομμύρια άνθρωποι που χρειάζονται επισιτιστική βοήθεια: αυτές είναι οι θλιβερές συνέπειες της τρομερής καταστροφής που έπληξε την Αϊτή.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε το μερίδιο που της αναλογεί και συνεχίζει στην ίδια πορεία. Είναι ο βασικός διεθνής δωρητής. Ωστόσο, πρέπει να τονίσω ότι η Ύπατη Εκπρόσωπος που είναι αρμόδια για την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας δεν μετέβη αμέσως στη χώρα για να συντονίσει τη βοήθειά μας. Θα προτιμούσαμε να σπεύσει εκεί και να κάνει τη δουλειά της. Θα θέλαμε να βρίσκεται στην Αϊτή και να βοηθά.

Ο ιταλός υπουργός Εξωτερικών κ. Frattini πρότεινε συγκεκριμένα το χρέος της Αϊτής, μιας από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο, να ακυρωθεί. Σήμερα ζητώ από το Κοινοβούλιο να στηρίξει τη συγκεκριμένη πρόταση, ζητώ από την Ένωση να την υλοποιήσει και, ως εκ τούτου, να ζητήσει από όλες τις πιστώτριες χώρες να στηρίξουν το αίτημα της Ιταλίας για ακύρωση των χρεών της Αϊτής.

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Αν και ίσως αργά, εγκρίναμε επιτέλους ψήφισμα για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων βοήθειας προς την Αϊτή. Είναι σημαντικό ότι τα μέτρα επικεντρώνονται στη μακροχρόνια ανάκαμψη αυτής της εξαιρετικά φτωχής νήσου. Ως αντιπρόεδρος της Συνέλευσης ΑΚΕ-ΕΕ αρμόδια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θεωρώ σημαντικό η ευρωπαϊκή βοήθεια να είναι έντονα προσανατολισμένη προς τη διασφάλιση μακροχρόνιας υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης για τα χιλιάδες παιδιά που έμειναν ορφανά απευθείας στην Αϊτή. Πρέπει επίσης να αποτρέψουμε τον κίνδυνο εμπορίας παιδιών. Ενοχλούμαι, ωστόσο, από τις ανταποκρίσεις των μέσων ενημέρωσης σήμερα ότι οι κάτοικοι της Αϊτής διαμαρτύρονται γιατί, παρ’ όλες τις προσπάθειες, εξακολουθούν να μην έχουν σκηνές ή αρκετό φαγητό και νερό. Είμαι εξαγριωμένη επίσης από το γεγονός ότι η Ύπατη Εκπρόσωπος για θέματα εξωτερικής πολιτικής, η βαρόνη Ashton, δεν θυσίασε το Σαββατοκύριακό της για να μεταβεί εγκαίρως στο νησί. Αυτό δεν αποτελεί καλή αρχή για τη βελτιωμένη εξωτερική πολιτική της ΕΕ μετά την επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ σημαντικό η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως η μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως, να συμμετέχει δυναμικά στη βοήθεια προς την κατεστραμμένη μετά τον σεισμό Αϊτή. Σπανίως μπορούν να προβλεφθούν σεισμοί όπως αυτός. Συμβαίνουν απροσδόκητα. Συνεπώς, από εμάς, τα μέλη της παγκόσμιας κοινότητας, ζητείται πραγματικά να δείξουμε την αλληλεγγύη μας και το πόσο ενδιαφερόμαστε για τους συνανθρώπους μας.

Όπως αναφέρει το παλιό ρητό, είμαστε τόσο δυνατοί όσο ο πιο αδύναμος κρίκος μας. Τώρα μετράται επίσης η αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να ασχοληθούμε ενεργά με τη φροντίδα του πιο αδύναμου κρίκου μας, των συνανθρώπων μας στην Αϊτή, και να διασφαλίσουμε ότι η βοήθεια που παρέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση φτάνει στον προορισμό της και είναι αποτελεσματική. Το πόσο επιτυχής θα είναι η βοήθεια και η αποστολή χρημάτων θα εκτιμηθεί αναφορικά με τα κριτήρια αυτά.

Προφανώς, τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να συμμετάσχουν σε αυτήν την προσπάθεια, και συμμετέχουν, με τον ίδιο τρόπο όπως πολλές χριστιανικές κοινότητες με άμεσες επαφές σε τοπικό επίπεδο. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι η βοήθεια φτάνει σε όσους τη χρειάζονται.

  Diane Dodds (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, την Παρασκευή συμπληρώνεται ένας μήνας από τον καταστροφικό σεισμό στην Αϊτή. Υπολογίζεται ότι σήμερα ο αριθμός των νεκρών ανέρχεται σε 230.000 και των τραυματιών σε 300.000. Οι αριθμοί αυτοί μας προκαλούν να κάνουμε ό,τι μπορούμε ώστε να εξασφαλίσουμε ότι θα παρασχεθεί βοήθεια στους επιζώντες για να ξαναχτίσουν τη ζωή και τη χώρα τους. Υποστήριξα το κοινό ψήφισμα που υποβλήθηκε για τον λόγο αυτόν, αλλά επιθυμώ να καταγραφεί η αντίθεσή μου στην έννοια μιας ευρωπαϊκής δύναμης πολιτικής προστασίας.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το ψήφισμα αυτό, διαπιστώσαμε για άλλη μία φορά τον τρόπο με τον οποίο το Κοινοβούλιο προβάλλει το εικονικό σε βάρος του πραγματικού, το συμβολικό σε βάρος του αληθινού. Έγινε όλη αυτή η συζήτηση για την ανάγκη να βάλουμε τη σημαία της ΕΕ στη βοήθεια προς την Αϊτή και για την ανάγκη να θεσπιστεί η αρχή μιας ευρωπαϊκής δύναμης πολιτικής προστασίας. Η βαρόνη Ashton δέχθηκε πολλές επικρίσεις επειδή δεν βρέθηκε εκεί για να δώσει ένα ευρωπαϊκό πρόσωπο στα πράγματα.

Εν τω μεταξύ, φυσικά, οι Αμερικάνοι παρείχαν πραγματική βοήθεια με τον πλέον απίστευτα ταχύ τρόπο. Και ποιες ευχαριστίες έλαβαν; Κατηγορήθηκαν από γάλλο υπουργό ότι κατέλαβαν τη χώρα. Πραγματικά, διαπιστώνουμε πώς η θέση των Αμερικανών είναι πάντα λάθος γι’ αυτό το Κοινοβούλιο. Εάν παρέμβουν, είναι ιμπεριαλιστές. Εάν όχι, είναι απομονωτιστές.

Θα έκανα ένα βήμα πίσω και θα ρωτούσα: δεν έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση πιο πιεστικά προβλήματα στο εσωτερικό της από το να βάζει σημαίες σε πράγματα στην Καραϊβική. Η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα δημοσιονομικής κατάρρευσης. Πρόκειται να δώσουμε εντολή για μια διάσωση που παραβιάζει κατάφωρα το άρθρο 125 των συνθηκών. Όταν βάλουμε σε τάξη τα του οίκου μας, τότε ίσως να είμαστε σε θέση να κάνουμε μαθήματα σε άλλους.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0078/2010

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν συνεχίζει να επιδεινώνεται, παρά το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 22ας Οκτωβρίου σχετικά με το Ιράν, το οποίο, κατά τη γνώμη μου, δεν άσκησε την αναμενόμενη ηθική πίεση. Ιδιαίτερα σοκαριστική και λυπηρή είναι, κατά τη γνώμη μου, η εκτέλεση ανήλικων εγκληματιών· 140 έχουν εκτελεστεί μέχρι σήμερα στο Ιράν. Μια πρόσφατη υπόθεση, για παράδειγμα, ήταν αυτή του 17χρονου Mosleh Zamani τον Δεκέμβριο του 2009.

Δυστυχώς, φαίνεται ότι η απαγόρευση της εκτέλεσης παιδιών δεν αποτελεί πολιτική προτεραιότητα στον διεθνή στίβο. Το Ιράν δεν υφίσταται καμία συνέπεια για τη συνέχιση αυτής της ειδεχθούς πρακτικής, παρά το γεγονός ότι η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν έχει υπογράψει τη σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού και το διεθνές σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να ζητήσω από την ΕΕ να λάβει συγκεκριμένα και αποφασιστικά μέτρα και να αξιοποιήσει πλήρως τις νέες δυνατότητες που παρέχει η Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Marco Scurria (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να πω κάτι γιατί, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η ιταλική πρεσβεία και άλλες πρεσβείες δέχθηκαν επίθεση εχθές στην Τεχεράνη.

Λόγω του γεγονός αυτού, το Κοινοβούλιο και η Ένωση πρέπει επίσης να σκεφτούν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, επισήμως ει δυνατόν, προς τη χώρα μας και όλες τις χώρες που δέχθηκαν αυτήν την επίθεση. Ωστόσο, οφείλουμε να αποστείλουμε επίσης σαφή μηνύματα και, ως εκ τούτου, ζητώ επισήμως να μην παραστεί η Ευρώπη στους εορτασμούς της επετείου της Ισλαμικής Επανάστασης στο Ιράν· αυτό πρέπει να είναι ένα σαφές μήνυμα που θα αποστείλουμε στις ιρανικές αρχές.

Το αναφέρω αυτό σε μια ιδιαίτερη ημέρα για τους Ιταλούς, καθώς σήμερα είναι ημέρα μνήμης. Αυτός είναι ο λόγος που εγώ, όπως πολλοί Ιταλοί –συμπεριλαμβανομένου και εσάς, ελπίζω, κύριε Πρόεδρε– φοράμε αυτήν την τρίχρωμη κορδέλα εις μνήμην των πολλών Ιταλών που εξορίστηκαν την ημέρα αυτήν και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους.

Μέσω αυτής της πράξης μνήμης, θα ήθελα να εκφράσω την αλληλεγγύη μας προς όσους αγωνίζονται για τη δημοκρατία και την ελευθερία στο Ιράν. Για τον λόγο αυτόν, καλώ τις αρχές να μην παραστούν στους εορτασμούς για την επέτειο της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Είναι σημαντικό ότι δηλώσαμε σαφώς μέσω της ψήφου μας σήμερα ότι επιμένουμε το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα να τεθεί υπό διεθνή έλεγχο, παρόλο που το ιρανικό κοινοβούλιο παρεμποδίζει την επικύρωση του πρωτοκόλλου για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Η Προεδρία του Συμβουλίου πρέπει να εξασφαλίσει ότι το ζήτημα αυτό θα συμπεριληφθεί στην ημερήσια διάταξη της επόμενης συνεδρίασης του Συμβουλίου Ασφαλείας. Επικροτώ τη σύμπτωση απόψεων ότι η βαρόνη Ashton πρέπει να διαμαρτυρηθεί κατά του περιστατικού στην ιταλική πρεσβεία, καθώς αυτό αφορά όχι μόνο την Ιταλία, αλλά ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η δήλωσή μας σήμερα δείχνει επίσης ότι η Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο ομιλούν με μία φωνή. Χαίρομαι που συμφωνούμε ότι η εμπορική συμφωνία με το Ιράν πρέπει να εξαρτηθεί από δεσμεύσεις σχετικά με την ασφάλεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

  Salvatore Tatarella (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η επίθεση σε ευρωπαϊκές πρεσβείες, την ιταλική πρεσβεία συγκεκριμένα, και οι απειλές κατά του ιταλού πρωθυπουργού συνιστούν ένα εξαιρετικά σοβαρό συμβάν που χρήζει επίπληξης. Η συστηματική καταστολή κάθε αντιπολιτευτικής φωνής στο Ιράν μάς φαίνεται ακόμη πιο σοβαρό και το πυρηνικό πρόγραμμα της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν ακόμη σοβαρότερο.

Όλα αυτά ενδεχομένως να οφείλονται εν μέρει στη στάση αναμονής, την υπερβολικά ανεκτική προσέγγιση της Δύσης. Τώρα που το Ιράν αρνήθηκε και την προτεταμένη χείρα του Προέδρου Obama, η Δύση δεν έχει άλλη εναλλακτική από το να διατυπώσει απειλές και να εφαρμόσει αμέσως ένα σύστημα κυρώσεων που θα είναι αποτελεσματικές και αυστηρές, αν και επιλεκτικές ώστε να μην επηρεάσουν τον λαό.

Γνωρίζω καλά ότι η Ρωσία και η Κίνα αντιτίθενται στις κυρώσεις, αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να πείσει τις δυνάμεις αυτές να συμφωνήσουν για τις κυρώσεις, που αποτελούν μια εναλλακτική λύση στην αποστολή στρατού.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, είναι καταφανές ότι η κατάσταση στο Ιράν έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο. Από τη διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών, γίνονται διαδηλώσεις όπου η αντιπολίτευση δέχεται σκληρές απειλές, διαπράττονται παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, επιπλέον, υπάρχει η απειλή των πυρηνικών όπλων, μια τεράστια απειλή στη Μέση Ανατολή, πρωτίστως για το Ισραήλ, αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη.

Φαίνεται ότι εμείς στην ΕΕ δεν μπορούμε να συνομιλήσουμε με το Ιράν. Ίσως αυτό να οφείλεται στις πολιτιστικές διαφορές, καθώς η σιιτική θεολογία και ο ευρωπαϊκός ανθρωπισμός, η μεταδιαφωτιστική σκέψη, έρχονται σε μεγάλη αντίθεση μεταξύ τους. Τούτου δοθέντος, πρέπει να βρούμε μια νέα οδό.

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να είμαστε σαφείς και να προασπιστούμε τις ευρωπαϊκές αξίες ακόμη και στο πλαίσιο των σχέσεών μας με τους Ιρανούς. Επιπλέον, πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ σκληρά για να δώσουμε στο Ιράν να καταλάβει ποιοι είναι οι κανόνες του παιχνιδιού που παίζουμε: δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερία του λόγου. Καθώς ψηφίσαμε σήμερα το ψήφισμα αυτό, είναι πολύ σημαντικό να μεταφραστεί στα φαρσί και τα αραβικά, τις βασικές γλώσσες που χρησιμοποιούνται εκεί, ώστε να ενημερωθούν όλοι για το είδος του καθεστώτος και τις κατευθυντήριες οδηγίες που επιθυμεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να δει να εγκαθιδρύονται στην περιοχή αυτήν.

  Ryszard Czarnecki (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, υποστήριξα το ψήφισμα σχετικά με το Ιράν, γνωρίζοντας ότι η κατάσταση αυτή αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα παγκόσμια και ευρωπαϊκά προβλήματα και προκλήσεις. Ταυτόχρονα, δεν υποστήριξα τις τροπολογίες που πρότειναν ορισμένοι συνάδελφοι βουλευτές, οι οποίοι θέλησαν να χαρακτηρίσουν το Ιράν ως εχθρό της Δύσης. Πρέπει να λάβουμε υπόψη τον σπουδαίο πολιτισμό και την ιστορία της χώρας αυτής. Οι σημερινές αρχές του Ιράν ίσως αρνούνται αυτήν τη μεγάλη ιστορία και πολιτισμό. Πρέπει να θεωρούμε τις μελλοντικές αρχές του Ιράν εταίρο μας. Συνεχίζουμε να λαμβάνουμε πληροφορίες για νέες εκτελέσεις και περισσότερες θανατικές ποινές. Πρέπει να επιδείξουμε θεμελιώδη ανθρώπινη αλληλεγγύη προς όσους επιθυμούν ένα καλύτερο Ιράν, ένα Ιράν εταίρο της Δύσης, όχι εχθρό.

  Gianni Vattimo (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιθυμώ να δηλώσω ότι απείχα από την ψηφοφορία επί του ψηφίσματος σχετικά με το Ιράν για δύο βασικούς λόγους.

Ο πρώτος λόγος είναι συγκεκριμένος. Στο ψήφισμα, θεωρείται δεδομένο ότι οι εκλογές που οδήγησαν στη νίκη του Προέδρου Ahmadinejad ήταν νοθευμένες. Τίποτα από αυτά δεν έχει αποδειχθεί με κάποιον τρόπο και, επιπλέον, ένας άνδρας από το περιβάλλον του Προέδρου Lula δήλωσε πρόσφατα ότι οι ισχυρισμοί αυτοί είναι γελοίοι.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το Ιράν τελεί υπό τη διαρκή απειλή στρατιωτικής παρέμβασης των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ και δεν το λαμβάνουμε ούτε αυτό υπόψη. Πιστεύω ότι ένα ισορροπημένο ψήφισμα υπέρ της ειρήνης στην περιοχή δεν πρέπει να υιοθετεί ανεκτική στάση για έναν επικείμενο πόλεμο προτού συμβεί.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0029/2010

  Siiri Oviir (ALDE). – (ET) Στήριξα το υπό συζήτηση ψήφισμα, γιατί και εγώ πιστεύω ότι το σημερινό νομοθετικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την εμπορία ανθρώπων δεν έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό, ούτε έχει εφαρμοστεί επαρκώς. Πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό το θέμα ξανά και ξανά.

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι η σημασία της εμπορίας ανθρώπων δεν έχει γίνει κατανοητή από τα κοινοβούλια 16 κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένης, οφείλω να ομολογήσω, της δικής μου χώρας, και ότι τα εν λόγω κράτη μέλη δεν θεώρησαν απαραίτητο να επικυρώσουν και να εγκρίνουν τη σύμβαση του 2005 του Συμβουλίου σχετικά με την εμπορία ανθρώπων. Ευελπιστώ ότι το ψήφισμα που εγκρίναμε σήμερα θα τους στείλει ένα μήνυμα και θα τους υπενθυμίσει πόσο σημαντικό είναι να επικεντρωθούμε στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, καθώς και στην αποφυγή περαιτέρω θυμάτων.

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Θα ήθελα να εκμεταλλευτώ αυτήν την ευκαιρία για να επικροτήσω το έργο της Edit Bauer και του Simon Busuttil, οι οποίοι διαπραγματεύτηκαν σκληρά για τους συμβιβασμούς, δίνοντάς μου τη δυνατότητα να υπερψηφίσω την έκθεση, και χαίρομαι που ακόμη και οι σοσιαλιστές κράτησαν τον λόγο τους. Η έκθεση επιλύει επίσης πλέον τα ευαίσθητα ζητήματα του προγράμματος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, όπως η στήριξη προς όσους παρέχουν βοήθεια σε ανθρώπους στα σύνορα σχετικά με την εκμετάλλευσή τους για λόγους εμπορίου, καθώς και ο καθορισμός των όρων για την παροχή αδειών διαμονής, την πρόσβαση στην αγορά εργασίας και τις οικογενειακές επανενώσεις.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, ζούμε στον 21ο αιώνα και θεωρούμε ότι ανήκουμε σε πολιτισμένα έθνη, αλλά το πρόβλημα της εμπορίας ανθρώπων όχι μόνο παραμένει ανεπίλυτο, αλλά, αντιθέτως, εντείνεται συνεχώς. Τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων είναι κυρίως γυναίκες και παιδιά, και η ποινή που προβλέπεται για τους εγκληματίες δεν είναι αρκετά αυστηρή ώστε να τους αποτρέπει από αυτό το είδος δραστηριότητας. Η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει πιο αποφασιστική δράση για να περιορίσει αυτήν την επαίσχυντη διαδικασία. Συνεπώς, υποστήριξα το ψήφισμα, το οποίο ζητεί την ανάπτυξη αποτελεσματικών μέσων για την καταπολέμηση του φαινομένου αυτού και τον καλύτερο συντονισμό των δράσεων μεταξύ των κρατών μελών και των κατάλληλων επιχειρησιακών αρχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την ελπίδα της επίτευξης ευεργετικών αποτελεσμάτων.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, η εμπορία ανθρώπων είναι πάντα μια ενέργεια κατά της ανθρωπότητας. Είναι πολύ σημαντικό εμείς στην Ευρώπη να λάβουμε επιτέλους συγκεκριμένα μέτρα για να την αντιμετωπίσουμε.

Φυσικά υπερψήφισα το συγκεκριμένο ψήφισμα, αλλά ανησυχώ για το ποια θα είναι τα αποτελέσματά του στην πράξη. Μήπως απλώς καθησυχάζουμε τη συνείδησή μας συντάσσοντας αυτό το ψήφισμα; Δεν πρέπει να συμβαίνει κάτι τέτοιο: χρειαζόμαστε συγκεκριμένη δράση.

Η εμπορία ανθρώπων εξακολουθεί να αποτελεί σοβαρό πρόβλημα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταπολεμήσουμε την εμπορία ανθρώπων, που πλήττει κυρίως τα παιδιά και τις γυναίκες. Στο πλαίσιο αυτό, ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη, επίσης, θα εφαρμόσουν συγκεκριμένα μέτρα και θα ξεκινήσουν να αναλαμβάνουν δράση. Όπως προείπα, η εμπορία ανθρώπων είναι πάντα μια ενέργεια κατά της ανθρωπότητας, και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι μια αξία που δεν επιδέχεται συμβιβασμούς. Εμείς, ως Ευρωπαίοι, πρέπει να την υπερασπιζόμαστε πάντα υπό οιεσδήποτε συνθήκες.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0064/2010

  Marisa Matias, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να δηλώσω ότι θα προτιμούσαμε πολύ περισσότερο να έχουμε εγκρίνει ένα ισχυρότερο ψήφισμα σχετικά με την Κοπεγχάγη από αυτό που ψηφίσαμε εδώ σήμερα. Ωστόσο, το υπερψηφίσαμε, γιατί πιστεύουμε ότι είναι ζωτικής σημασίας να εκφράσει το Κοινοβούλιο την έντονη απογοήτευσή του για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στην Κοπεγχάγη. Η συμφωνία αυτή δεν είναι δεσμευτική, παρόλο που υπάρχει η έμμεση ή δεδηλωμένη δέσμευση να συνάψουμε δεσμευτική συμφωνία εντός του τρέχοντος έτους. Ωστόσο το πρόβλημα επιδεινώνεται, ο χρόνος κυλά και πρέπει να εκπληρώσουμε αυτήν τη δεδηλωμένη δέσμευση.

Για τον λόγο αυτόν, θα ήθελα να απευθύνω έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση να σταματήσει να χρησιμοποιεί τους άλλους ως δικαιολογία. Είναι πολύ εύκολο να απέχουμε από την ανάληψη δράσης επειδή οι άλλοι δεν κάνουν τίποτα. Ωστόσο, υιοθετήσαμε αυστηρή στάση και πρέπει να προχωρήσουμε με βάση αυτό. Αυτή η προβολή δικαιολογιών είναι ανεύθυνη και αδικαιολόγητη. Υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να διατηρήσουμε την ισχυρή στάση μας. Ένα από τα βήματα αυτά μπορεί να είναι ο επαναπροσδιορισμός του προϋπολογισμού της ΕΕ προκειμένου να διασφαλίσουμε τους ιδίους πόρους μας για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Αυτό δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής. Ένα άλλο βήμα θα μπορούσε να είναι η διάθεση πρόσθετων πόρων για τη βοήθεια προς τις αναπτυσσόμενες χώρες, αντί για την κατάργηση ή τη μείωση της υφιστάμενης ανθρωπιστικής βοήθειας. Διαφορετικά, πρόκειται για μια κυνική απόπειρα να επιλύσουμε τα προβλήματα της αλλαγής του κλίματος, ενώ ταυτόχρονα προκαλούμε και αγνοούμε άλλα προβλήματα που θα θέσουν σε κίνδυνο την επιβίωση των χωρών αυτών. Δεν μπορούμε να επιλύουμε πρόσθετα προβλήματα χωρίς πρόσθετους πόρους.

Ως εκ τούτου, πρέπει να αναλάβουμε μια δέσμευση, και δεν έχουμε περιθώρια να περιμένουμε άλλο για να το πράξουμε. Υιοθετήσαμε σθεναρή στάση στην Κοπεγχάγη. Ας την τηρήσουμε, γιατί πρόκειται για πραγματικά προβλήματα και πραγματικούς ανθρώπους, και πρέπει να τα αντιμετωπίσουμε τώρα. Γι’ αυτό αναλαμβάνουμε αυτήν την ευθύνη εδώ σήμερα.

  Alajos Mészáros (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ την ευκαιρία που μας παρέχεται να υποστηρίξουμε το συγκεκριμένο ψήφισμα.

Η διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης ήταν μια απογοήτευση από πολλές πλευρές. Η ΕΕ απέτυχε συγκεκριμένα να επιδείξει μια ενιαία και αποτελεσματική προσέγγιση προς την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος, καθώς και να ενισχύσει την ηγετική πολιτική θέση της στη συγκεκριμένη ατζέντα. Συνεπώς, θεωρώ ότι η έγκριση του ψηφίσματος αυτού αποτελεί μια πράξη ύψιστης σημασίας προκειμένου να καταδείξουμε το ακατάβλητο πνεύμα και την αποφασιστικότητα της ΕΕ ως ηγετικής δύναμης παγκοσμίως στον τομέα της καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος. Οφείλουμε να ενισχύσουμε και να προωθήσουμε περαιτέρω ενέργειες με στόχο την αντιμετώπιση της αλλαγής του κλίματος.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω προσωπικά ότι είναι εντελώς λάθος να επικεντρωνόμαστε μόνο στη μείωση των εκπομπών CO2 για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Πρώτον, πολλοί άνθρωποι ξεχνούν ότι η έρευνα για τις αιτίες της αλλαγής του κλίματος βρίσκεται ακόμη σε εμβρυϊκό στάδιο και, δεύτερον, είναι εντελώς εσφαλμένο και αντιεπιστημονικό να ορίζεται η κλιματική αλλαγή ως φαινόμενο με μία μόνο αιτία. Αυτό σημαίνει ότι η επικέντρωση αποκλειστικά στο CO2 δεν πρόκειται να κάνει τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος.

Πιστεύω ότι είναι πιο σημαντικό να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην εξοικονόμηση πόρων. Ο περιορισμός της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων και η αύξηση της χρήσης ανανεώσιμων πρώτων υλών και ενέργειας θα μειώσει τον αντίκτυπό μας στο περιβάλλον, θα βελτιώσει την αποδοτικότητα και θα δημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο για τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Η πιο αποδοτική και βιώσιμη χρήση πόρων είναι πολύ πιο χρήσιμη προσέγγιση για εμάς, την κοινωνία και το περιβάλλον μας από απλώς τη μείωση των εκπομπών CO2, ανεξαρτήτως του κόστους.

  Anja Weisgerber (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, οι διαπραγματεύσεις για το κλίμα στην Κοπεγχάγη ήταν απογοητευτικές για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως αναφέρθηκε ήδη. Το αποτέλεσμα απείχε πολύ από τη θέση της ΕΕ και από τη θέση στην οποία πρέπει να βρισκόμαστε για να προστατεύσουμε το κλίμα. Η μόνη θετική πτυχή είναι η αναγνώριση του στόχου των δύο βαθμών Κελσίου, καθώς θα μπορούσε να οδηγήσει στις απαραίτητες δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών.

Πρέπει τώρα να αναρωτηθούμε ποια διδάγματα μπορούμε να αντλήσουμε από την αποτυχία των διαπραγματεύσεων και τι πρέπει να κάνουμε στη συνέχεια. Είναι σημαντικό να διανύσουμε μια περίοδο προβληματισμού και να εξετάσουμε με κριτικό βλέμμα διάφορα σημεία στην πορεία που ακολουθούμε. Πρέπει να διερωτηθούμε πώς μπορούμε να σημειώσουμε πρόοδο από κοινού με άλλα κράτη. Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι η ΕΕ θα είναι επίσης παρούσα όταν οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ινδία θα συναντηθούν για να διαπραγματευτούν έναν συμβιβασμό; Πώς μπορούμε να διαπραγματευτούμε πιο αποτελεσματικά με τις αναπτυσσόμενες χώρες και τις αναδυόμενες οικονομίες; Είναι σημαντικό αυτές οι διαπραγματεύσεις να λάβουν χώρα υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών;

Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω πόσο ευχαριστημένη είμαι που μπόρεσα να υπερψηφίσω το ψήφισμα αυτό, γιατί κατά τη γνώμη μου συνεχίζει να δίνει έμφαση στον πρωτοποριακό ρόλο που διαδραματίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οφείλουμε να απαντήσουμε τώρα σε αυτά τα ερωτήματα και να συνεχίσουμε στην ίδια πορεία, και από εσωτερική και από διεθνή άποψη.

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Το σχέδιο ψηφίσματος σχετικά με τα αποτελέσματα της διάσκεψης κορυφής της Κοπεγχάγης για την αλλαγή του κλίματος ήταν το αποτέλεσμα της λεπτομερούς εργασίας βουλευτών του ΕΚ από διάφορες επιτροπές και συνδέεται με τη μακροχρόνια στρατηγική μιας γνήσιας πράσινης πολιτικής σε συμφωνία με τους οικονομικούς στόχους της ΕΕ σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Οφείλω να διαμαρτυρηθώ, ωστόσο, για τις ανεύθυνες προτάσεις τροπολογιών που κατέθεσαν οι σοσιαλιστές και οι Πράσινοι, ιδίως όσον αφορά τις προσπάθειες να αυξηθούν οι συμφωνηθέντες μακροπρόθεσμοι στόχοι για μειώσεις των εκπομπών σε ποσοστό 40% ή την απαγόρευση των πυρηνικών ή τον μεταβατικό ευρωπαϊκό φόρο για την αλλαγή του κλίματος. Με δυσαρεστεί επίσης η υποβάθμιση της σοβαρότητας της αλλαγής του κλίματος εκ μέρους της Ομάδας ERC και είμαι εξοργισμένη από τις παράλογες επικρίσεις του δανού πρωθυπουργού, αντί να εκφράσει τις ευχαριστίες του για την προσεκτική προετοιμασία της διάσκεψης κορυφής της Κοπεγχάγης.

  Albert Deß (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την πρόταση ψηφίσματος, γιατί, κατά τη γνώμη μου, δεν περιέχει ορισμένα σημαντικά στοιχεία. Τον τελευταίο καιρό αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των δημοσιευμάτων σύμφωνα με τα οποία επιστήμονες του κλίματος έχουν παραποιήσει δεδομένα. Είναι σημαντικό να το συζητήσουμε αυτό και να γνωστοποιήσουμε τις απόψεις μας.

Για να εξασφαλίσω ότι δεν θα γίνουν παρανοήσεις, θα ήθελα να εξηγήσω ότι εργάζομαι με προσήλωση εδώ και πολλά έτη με στόχο να μειώσουμε τη χρήση των ορυκτών καυσίμων και, επομένως, τον αντίκτυπό μας στο περιβάλλον. Ωστόσο, δεν μπορώ να κατανοήσω την κινδυνολογία που έχει συνδεθεί με τη φράση «αλλαγή του κλίματος». Την κινδυνολογία αυτήν την έχω διαπιστώσει σε μεγάλο βαθμό στη μακρά πολιτική σταδιοδρομία μου. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, υποστηριζόταν ότι το 2000 δεν θα απέμενε κανένα δέντρο στη Γερμανία, αλλά η Γερμανία είναι σήμερα πιο πράσινη από ποτέ άλλοτε. Είναι αλήθεια ότι το κλίμα αλλάζει, αλλά αυτό συνέβαινε σε ολόκληρη την ιστορία και θα συνεχίσει να συμβαίνει στο μέλλον. Για τον λόγο αυτόν, καταψήφισα αυτήν την πρόταση ψηφίσματος.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου μετά τον διορισμό του ως Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Herman Van Rompuy γιόρτασε το γεγονός ότι το 2009 ήταν το πρώτο έτος παγκόσμιας διακυβέρνησης και ανέφερε ότι προσέβλεπε συγκεκριμένα στη διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης ως ένα βήμα προς την οικονομική παγκόσμια διαχείριση του πλανήτη μας.

Είναι κρίμα που αρκετοί άνθρωποι χρησιμοποίησαν την περιβαλλοντική ατζέντα ως έναν τρόπο να προωθήσουν μια διαφορετική ατζέντα, μια ατζέντα στον πυρήνα της οποίας υπάρχει η επιθυμία να αφαιρεθεί εξουσία από τους εκλεγμένους εθνικούς πολιτικούς και να συγκεντρωθεί στα χέρια διεθνών τεχνοκρατών.

Η τραγωδία δεν έγκειται μόνο στο ότι γίναμε λιγότερο δημοκρατικοί: έγκειται στο ότι χάσαμε τη συναίνεση που μπορεί να είχαμε επιτύχει όσον αφορά την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Αριστεροί ή δεξιοί, συντηρητικοί ή σοσιαλιστές, όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι επιθυμούμε διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού, και ότι δεν επιθυμούμε την απελευθέρωση ρύπων στην ατμόσφαιρα, αλλά εφαρμόζεται μόνο μια δέσμη πολιτικών – αυτές που αφορούν τον κρατισμό και τον κορπορατισμό· οι ίδιες πολιτικές που, στην πραγματικότητα, απέτυχαν πολιτικά και κοινωνικά εφαρμόζονται τώρα στο περιβάλλον. Το περιβάλλον είναι από κάθε άποψη υπερβολικά σημαντικό ζήτημα για να αφεθεί στην αριστερά.

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ακούγοντας τη συζήτηση εδώ στο Κοινοβούλιο διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι που θρηνούν για το γεγονός ότι η ΕΕ δεν εισακούστηκε στις πρόσφατες συζητήσεις στην Κοπεγχάγη.

Ίσως να πρέπει να σκεφτούμε γιατί συνέβη αυτό. Ας εξετάσουμε τη δική μας συμπεριφορά εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Για αρχή, διαθέτουμε δύο κτίρια για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ερχόμαστε στο Στρασβούργο και διατηρούμε τη θέρμανση και τον φωτισμό στο κτίριο αυτό ακόμη και όταν δεν είμαστε εδώ – μεγάλη υποκρισία. Ας εξετάσουμε το καθεστώς δαπανών –ένα καθεστώς δαπανών που ενθαρρύνει τους βουλευτές του ΕΚ να χρησιμοποιούν ταξί και αυτοκίνητα με οδηγούς–, αλλά αν επιχειρήσετε να χρησιμοποιήσετε τα δημόσια μέσα μεταφοράς, δεν επιτρέπεται να ζητήσετε να σας επιστραφεί το κόστος: υποκρισία. Εάν κοιτάξετε τα κτίρια του Κοινοβουλίου το βράδυ, θα διαπιστώσετε ότι τα φώτα τους μένουν αναμμένα και ότι τα κτίρια αυτά είναι καλά φωτισμένα. Εξετάστε την κοινή γεωργική πολιτική, που πολλοί βουλευτές του ΕΚ υποστηρίζουν εδώ, η οποία βλάπτει όχι μόνο την οικονομία των αναπτυσσόμενων χωρών αλλά και το περιβάλλον.

Επομένως, προτού να κάνουμε κήρυγμα στον υπόλοιπο κόσμο, είναι καιρός να βάλουμε σε τάξη τα του οίκου μας.

  Eija-Riitta Korhola (PPE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, υποστήριξα την τροπολογία 43, η οποία απηύθυνε έκκληση προς όλους να λάβουν υπόψη τα πρόσφατα κλιματικά σκάνδαλα. Τα σκάνδαλα αυτά έχουν πολύ πιο σοβαρές συνέπειες απ’ ό,τι θα ήθελε να πιστεύει το Σώμα. Πρέπει να μπορούμε να εμπιστευόμαστε την ανεξάρτητη επιστημονική έρευνα· διαφορετικά, δεν θα υπάρχει βάση για τη χάραξη των πολιτικών μας.

Η αλλαγή του κλίματος με έχει απασχολήσει καθ’ όλη τη 10ετή καριέρα μου ως βουλευτή του ΕΚ. Επιδίωξα ενεργά μια κλιματική πολιτική για την Ευρώπη μέσω της νομοθεσίας για την εμπορία εκπομπών, μια πολιτική που δεν θα ήταν μόνο φιλόδοξη, αλλά και ορθολογική, ώστε να μην μεταφέρουμε απλώς τις εκπομπές από το ένα μέρος στο άλλο. Η στρατηγική μας τώρα είναι γραφειοκρατική και αναποτελεσματική: δεν ενεργούμε σαν πρωτοπόροι, και δεν πρέπει να συνεχίσουμε να ακολουθούμε τον δρόμο του παρελθόντος.

Το χειρότερο είναι ότι η ΕΕ δεν παρακολουθεί όσα συμβαίνουν τώρα στην έρευνα για το κλίμα. Επιλέξαμε λύσεις πανικού βάσει διαστρεβλωμένων πληροφοριών. Οι ψευδείς δηλώσεις στην έκθεση της διακυβερνητικής ομάδας για την αλλαγή του κλίματος (IPCC) αποτελούν τόσο σοβαρό πρόβλημα που πρέπει να απαιτήσουμε την παραίτηση του Rajendra Pachauri από επικεφαλής της IPCC και να επαναξιολογήσουμε όσα γνωρίζουμε για την εξέλιξη της αλλαγής του κλίματος λόγω της ανθρώπινης δραστηριότητας, καθώς και το πόσο αποτελεσματικές είναι οι δράσεις πολιτικής μας αναφορικά με αυτήν.

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, το ψήφισμα του Κοινοβουλίου καταδεικνύει ότι, στον τομέα αυτόν όπως σε τόσο πολλούς άλλους, το θεσμικό μας όργανο δεν διαθέτει καμία απολύτως εξουσία κρίσης όσον αφορά τα δόγματα με τα οποία μας απειλούν.

Πράγματι, πολλοί εμπειρογνώμονες πιστεύουν ότι η περιβόητη καμπύλη εκθετικής αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη που μοιάζει με μπαστούνι του χόκεϊ είναι, στην πραγματικότητα, κατασκεύασμα της γραφιστικής. Οι παγετώνες δεν λιώνουν παντού. Σίγουρα, αντίθετα με ό,τι ανακοίνωσε η IPCC, δεν λιώνουν στα Ιμαλάια. Η στάθμη των υδάτων δεν πρόκειται να αυξηθεί και να καλύψει το Μπαγκλαντές, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Η στάθμη των υδάτων αυξάνεται στο δέλτα του Γάγγη λόγω προσχώσεων. Οι λευκές αρκούδες, που υποστηρίζεται ότι εξαφανίζονται, δεν ήταν ποτέ τόσο πολλές όσο σήμερα. Η εναλλαγή θερμών και ψυχρών περιόδων έχει συμβεί αρκετές φορές στην ιστορία μας, και μάλιστα πολύ πρόσφατα, ανεξάρτητα από τυχόν ανθρώπινες δραστηριότητες. Έχει ενδεχομένως αστρονομική προέλευση και δεν προκαλείται από τα εικαζόμενα αέρια του θερμοκηπίου.

Μέχρι να απαντηθούν τα ερωτήματα αυτά, μπορούμε μόνο να πιστέψουμε ότι πρόκειται για ένα εξαίσιο ιδεολογικό δόγμα που έχει σχεδιαστεί για να δικαιολογήσει την καθιέρωση μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης.

  Giommaria Uggias (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να εξηγήσω τους λόγους για την ψήφο μου επί της τροπολογίας 12, δηλώνοντας σαφώς ότι το κόμμα l’Italia dei Valori τάσσεται κατά της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.

Εκφράσαμε την αντίθεσή μας επ’ αυτού του δύσκολου ζητήματος κατά την προεκλογική εκστρατεία και τη συμπεριλάβαμε στην πολιτική διακήρυξή μας. Επιδιώκουμε τώρα αυτόν τον στόχο με αποφασιστικότητα μέσω μιας σημαντικής δράσης που επιβεβαιώσαμε κατά το πρόσφατο συνέδριό μας στην Ιταλία. Ξεκινήσαμε μια σημαντική σταυροφορία για την προώθηση λαϊκού δημοψηφίσματος κατά ενός νόμου της ιταλικής κυβέρνησης που ανατρέπει την πλειοψηφία που εξέφρασαν ήδη οι Ιταλοί στο πλαίσιο λαϊκού δημοψηφίσματος.

Το πράττουμε αυτό γιατί επιθυμούμε ένα καθαρό μέλλον, με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, βασισμένο στην ηλιακή και την αιολική ενέργεια. Το πράττουμε αυτό, πάνω απ’ όλα, γιατί, όπως προανέφερα, επιθυμούμε να εκφράζεται η βούληση του ιταλικού λαού και όχι η βούληση μιας μικρής πλειοψηφίας που κυριαρχεί σήμερα στο ιταλικό κοινοβούλιο.

Έκθεση: Leonardo Domenici (A7-0007/2010)

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ακριβώς την ίδια στιγμή που οι καλοί πολίτες της Μασαχουσέτης ψήφιζαν κατά της υπερβολικής φορολογίας και της υπερβολικής διακυβέρνησης, οι δικοί μας υποψήφιοι Επίτροποι υπερηφανεύονταν για τα σχέδιά τους να εναρμονίσουν τη φορολόγηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να δημιουργήσουν μια ξεχωριστή εισροή εσόδων για τις Βρυξέλλες. Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε αυτήν τη διαφορά μεταξύ των δύο Ενώσεων;

Φαίνεται ότι την εξήγηση πρέπει να την αναζητήσουμε στο ιδρυτικό DNA των δύο πολιτειών. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ιδρύθηκαν μέσα από μια λαϊκή εξέγερση κατά μιας απόμακρης και απολυταρχικής διακυβέρνησης και κατά της υψηλής φορολογίας, ενώ, φυσικά, η Ευρωπαϊκή Ένωση –σύμφωνα με την πρώτη γραμμή του άρθρου 1 της ιδρυτικής συνθήκης της– δεσμεύεται να επιδιώκει μια διαρκώς στενότερη ένωση. Μέσω αυτού, τίθεται κατά του ανταγωνισμού, του εξωτερικού δείκτη, που είναι ο βασικός περιορισμός για μια κυβέρνηση. Γι’ αυτό τώρα βλέπουμε –καθώς η ΕΕ ενεργεί σύμφωνα με τα ιδρυτικά δόγματά της– αυτήν την ανοχή για φορολογικό ανταγωνισμό να μεταμφιέζεται σε επίθεση κατά των φορολογικών παραδείσων, δηλαδή δικαιοδοσιών που έχουν εφαρμόσει ένα αποτελεσματικότερο σύστημα και διατηρούν τους φόρους τους χαμηλότερους. Η πραγματικότητα είναι ότι ο φορολογικός ανταγωνισμός –οι φορολογικοί παράδεισοι εάν επιμένετε να τους αποκαλούμε έτσι– αποτελεί έναν χρήσιμο τρόπο για να διατηρείται η διακυβέρνηση σε χαμηλά επίπεδα, ενώ οι πολίτες να διατηρούν την υψηλή θέση και την ελευθερία τους.

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αυτήν τη στιγμή, πρέπει να τεθεί το ερώτημα: γιατί επικεντρώνουμε όλη την προσοχή μας στα φορολογικά θέματα, τη φορολογική συνεργασία και τη φορολογική διακυβέρνηση;

Αρκεί μόνο να κοιτάξετε τα στοιχεία σε διάφορα κράτη μέλη για να σκεφτείτε την απάντηση. Έχουμε χώρες με μεγάλα χρέη. Στη χώρα μου, η βρετανική κυβέρνηση ξόδευε χρήματα που δεν διέθετε και τώρα πρέπει να καλύψει ένα τεράστιο κενό στον προϋπολογισμό. Ακόμη και πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση, ήταν γνωστό ότι ορισμένες χώρες δεν εισέπρατταν αρκετούς φόρους για να καλύψουν τις δημόσιες υπηρεσίες που χρειάζονται οι πολίτες τους. Επιπλέον, ξοδεύουμε τα χρήματα των φορολογούμενων για τη στήριξη εταιρειών που έχουν χρεοκοπήσει και τελούν υπό κακή διαχείριση, καθώς και κακώς διαχειριζόμενων τραπεζών.

Επομένως, πραγματικά, τι πρέπει να κάνουμε; Πρέπει να ενθαρρύνουμε την εξεύρεση μιας λύσης αρχικά σε όλα τα προβλήματα που εξέθεσα, αλλά δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε ότι ο φορολογικός ανταγωνισμός είναι πολύ θετική παράμετρος γιατί προτρέπει τις κυβερνήσεις να λαμβάνουν λιγότερα χρήματα από εμάς και να παρέχουν πιο αποτελεσματικές υπηρεσίες για τους πολίτες τους.

  Vicky Ford (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα το Κοινοβούλιο ψήφισε επί ενός εγγράφου που σχετίζεται με τη φορολογική απάτη και τη φοροδιαφυγή· το έγγραφο αυτό δεν έλαβε τη στήριξη της Ομάδας μου. Ενώ στηρίζω πλήρως πολλά μέτρα που έχουν προταθεί προκειμένου να σταματήσει η φορολογική απάτη και η φοροδιαφυγή, το συγκεκριμένο έγγραφο προχώρησε πολύ περισσότερο εγείροντας τρεις βασικές ανησυχίες.

Πρώτον, η ανάληψη δράσης κατά όσων διαπράττουν απάτη δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία από όσους επιθυμούν να αυξήσουν τη φορολογική εναρμόνιση σε ολόκληρη την Ευρώπη για όσους από εμάς καταβάλλουμε τίμια τους φόρους μας. Το Κοινοβούλιο υπερασπίζεται, εδώ και πολύ καιρό, το δικαίωμα των κρατών μελών να ορίζουν μόνα τους τους δικούς τους φορολογικούς συντελεστές για τις εταιρείες και πρέπει να συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα αυτό.

Δεύτερον, το έγγραφο προτείνει την επιβολή φορολόγησης σε επίπεδο ΕΕ. Έχουμε αντιταχθεί σε σχέδια να επιβάλλει το Κοινοβούλιο πανευρωπαϊκούς φόρους.

Το τρίτο σημείο αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών. Ναι, πρέπει να ανταλλάσσουμε ορισμένες πληροφορίες, αλλά πρέπει να σκεφτόμαστε πάντα πόσες πληροφορίες, για ποιον σκοπό και προς ποιο όφελος, και δεν πρέπει να θεωρούμε ότι όλες οι περιπτώσεις είναι ίδιες.

Έκθεση: Marc Tarabella (A7-0004/2010)

  Astrid Lulling, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, είναι κρίμα που μια ενθουσιώδης πλειοψηφία στην Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων προσπαθεί σκληρά να υπερφορτώσει την θέση μας σχετικά με την ετήσια έκθεση της εν λόγω επιτροπής για την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση με προβληματισμούς και ισχυρισμούς οι οποίοι είναι αντιπαραγωγικοί για τις γυναίκες και ζημιώνουν, μεταξύ άλλων, τις ευκαιρίες απασχόλησής τους.

Παρόλο που για ορισμένους προβληματισμούς η πρόθεση μπορεί να είναι καλή, ας μην ξεχνάμε ότι η υπερβολική προστασία καταστρέφει την όποια προστασία. Ωστόσο, το κύριο εμπόδιο για την Ομάδα μου είναι για μία ακόμη φορά το δικαίωμα στη δωρεάν διακοπή της κύησης, η οποία παρουσιάζεται ως μια εύκολη μέθοδος αντισύλληψης.

Η Ομάδα μας δεν διαφωνεί με την παρατήρηση ότι οι γυναίκες πρέπει να έχουν τον έλεγχο των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών τους δικαιωμάτων. Πιστεύουμε επίσης ότι τα νεαρά κορίτσια ιδιαίτερα πρέπει να είναι καλύτερα ενημερωμένα σχετικά με θέματα σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας. Ωστόσο, το να ζητείται στην ίδια πρόταση η «εύκολη πρόσβαση στην αντισύλληψη και η δωρεάν διακοπή της κύησης» αποδεικνύει ότι οι συντάκτες του κειμένου αυτού δεν κάνουν τη σημαντική διάκριση μεταξύ αυτών των δύο υπηρεσιών και τις κατατάσσουν στην ίδια κατηγορία όσον αφορά τον έλεγχο των γεννήσεων. Δεν συμφωνούμε με αυτό.

Επιπλέον, δυνάμει της αρχής της επικουρικότητας, η νομοθεσία στον τομέα των νόμιμων αμβλώσεων εμπίπτει στο πεδίο αρμοδιοτήτων των κρατών μελών. Συνεπώς, δεν είναι δική μας αρμοδιότητα στην ΕΕ να παρέμβουμε επί του ζητήματος αυτού. Καταβάλαμε μεγάλες προσπάθειες για την επίτευξη συναίνεσης με τον συντάκτη της έκθεσης, τον κ. Tarabella, και το πράξαμε με στόχο την καταπολέμηση όλων των μορφών διακρίσεων που δεν έχουν εξαλειφθεί ακόμη.

Λυπάμαι που η πλειονότητα των μελών της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων –και επίσης δυστυχώς και του Κοινοβουλίου– επιδίωξε να υποκινήσει πολιτικές και ιδεολογικές διαμάχες αντί να επικεντρωθεί σε αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί τον βασικό στόχο των δραστηριοτήτων μας: να επιδιώκουμε την επίτευξη ίσης μεταχείρισης και ίσων ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών. Λυπάμαι που, για τους λόγους αυτούς, η Ομάδα μου δεν μπόρεσε να υπερψηφίσει την έκθεση.

  Filip Kaczmarek (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, και εγώ καταψήφισα τη συγκεκριμένη έκθεση. Την καταψήφισα παρότι υποστηρίζω την ισότητα των φύλων. Ωστόσο, δεν μπορώ να δεχτώ ότι η άμβλωση αντιμετωπίζεται στην έκθεση ως ένα ιδιαίτερα κατανοητό δικαίωμα και –όπως ανέφερε η κ. Lulling– ως μέθοδος αντισύλληψης. Στη χώρα μου, η άμβλωση δεν γίνεται αντιληπτή με αυτόν τον τρόπο. Είμαι πεπεισμένος ότι το πώς αντιλαμβανόμαστε την άμβλωση είναι δικό μας προσωπικό θέμα. Επικίνδυνο είναι επίσης το γεγονός ότι η έκθεση παραβιάζει την αρχή της επικουρικότητας, και το πράττει σε σχέση με ένα αρνητικό ζήτημα.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών είναι ένα σημαντικό ζήτημα. Έχει σημειωθεί μεγάλη πρόοδος σχετικά με το θέμα αυτό, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν τομείς όπου οι γυναίκες τυγχάνουν χειρότερης μεταχείρισης από τους άνδρες. Εξακολουθούμε να αμειβόμαστε λιγότερο, οι γυναίκες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο φτώχειας και είναι ακόμη πιο δύσκολο να ακολουθήσουν ακαδημαϊκή ή επιχειρηματική σταδιοδρομία. Η έκθεση του Κοινοβουλίου λαμβάνει υπόψη τα προβλήματα αυτά, και τονίζει την ανάγκη να θεσπιστούν ειδικά μέτρα που θα διασφαλίζουν την ίση συμμετοχή ανδρών και γυναικών στην αγορά εργασίας και στην εκπαίδευση.

Δυστυχώς, λυπάμαι που δεν μπόρεσα να στηρίξω την πρόταση αυτήν. Καταψήφισα την έκθεση γιατί περιλαμβάνει διατάξεις σχεδιασμένες να καταστήσουν ευρέως διαθέσιμη την άμβλωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρώτον, τα συγκεκριμένα ζητήματα συγκαταλέγονται σε αυτά για τα οποία αποφασίζουν αποκλειστικά τα κράτη μέλη. Δεύτερον, το ζήτημα των ανεπιθύμητων κυήσεων αποτελεί ένα τεράστιο πρόβλημα, αλλά δεν μπορούμε να θεσπίσουμε νομοθεσία που πρόκειται να αντιμετωπίζει την άμβλωση ως δωρεάν μέσο αντισύλληψης. Ούτε μπορώ να συμφωνήσω ότι η άμβλωση πρέπει να απαλλάσσει τους ανθρώπους από την υποχρέωση να σκέφτονται τις επιπτώσεις και τις ευθύνες που σχετίζονται με την έναρξη της σεξουαλικής ζωής. Πιστεύω ότι η ανθρώπινη ζωή αξίζει περισσότερα.

  Tiziano Motti (PPE) . – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σήμερα επιχειρήσαμε να ενισχύσουμε τον ρόλο των γυναικών στην Ένωση.

Συμφωνώ φυσικά με πολλά σημεία του συγκεκριμένου ψηφίσματος, και οφείλω να ομολογήσω ότι πολλά από αυτά συνδέονται με την προσωπική πολιτική δραστηριότητά μου, ιδίως όσον αφορά την πρόσβαση στον κόσμο της εργασίας και την προστασία των γυναικών από κάθε μορφή βίας.

Ωστόσο, οφείλω να επισημάνω ότι το συγκεκριμένο ψήφισμα μετατράπηκε ταυτόχρονα σε μια σούπα, στην οποία ένας πεπειραμένος μάγειρας επιχείρησε να προσθέσει –ή καλύτερα, πρόσθεσε– πολύ διαφορετικά υλικά. Ας διευκρινίσω τη θέση μου: το ψήφισμα αναφέρεται στη βία, στην προστασία κατά της βίας. Μετά από αυτό, ακολουθεί μία γραμμή σχετικά με την αντισύλληψη και τη διακοπή της κύησης, την άμβλωση, δύο θέματα που είναι πράγματι πολύ διαφορετικά, και τα οποία πρέπει να εξεταστούν με πολύ διαφορετικό τρόπο. Στην περίπτωση της άμβλωσης, για παράδειγμα, πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας και τη σκέψη μας στην ιερότητα της ζωής.

Η επιλογή αυτή είχε ως αποτέλεσμα να μην μπορέσω να υπερψηφίσω το ψήφισμα και με ανάγκασε να απέχω. Πιστεύω ότι αυτή η προσεκτικά σχεδιασμένη στρατηγική, η οποία επιδιώκει να εξασφαλίσει τη συναίνεση των πολιτικών και των μέσων ενημέρωσης, δεν υπηρετεί πραγματικά τα συμφέροντα των ευρωπαίων γυναικών.

  Siiri Oviir (ALDE). – (ET) Κύριε Πρόεδρε, σε αντίθεση με τους προηγούμενους ομιλητές, ήμουν μεταξύ των 381 βουλευτών του Κοινοβουλίου που υποστήριξαν την έγκριση αυτού του νομοσχεδίου – και ο αριθμός αυτός είναι δεκαπλάσιος του αριθμού των μελών της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών του Κοινοβουλίου μας. Τα ίσα δικαιώματα, οι ίσες ευκαιρίες και η ισότητα μεταξύ των φύλων στην καθημερινή ζωή εξυπηρετούν αναμφίβολα το γενικό συμφέρον. Τα ίσα δικαιώματα μεταξύ γυναικών και ανδρών δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά προϋπόθεση για την επίτευξη των γενικών στόχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και την ορθολογική χρήση των δυνατοτήτων μας.

Το γεγονός ότι συζητάμε γι’ αυτό το ζήτημα εδώ και 40 έτη αποτελεί αναμφίβολα μια ένδειξη του πόσο σύνθετο και πολύπλευρο είναι αυτό το θέμα, και πόσο μεγάλη είναι η ανάγκη για μια ολοκληρωμένη πολιτική για την επίλυση των προβλημάτων αυτών. Επίσης, ελπίζω ότι η πρόταση αυτή δεν θα αποτελέσει άλλη μια στρατηγική που θα μείνει στα χαρτιά, και συνεπώς επιθυμώ να τονίσω αυτό που τονίστηκε και στην έκθεση – τη σημασία της εφαρμογής και της εποπτείας.

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Ούτε εγώ υπερψήφισα την αμφιλεγόμενη και μη ισορροπημένη έκθεση του κ. Tarabella σχετικά με την ισότητα των φύλων και λυπάμαι για το γεγονός ότι, με εξαίρεση τους βουλευτές της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, 381 βουλευτές υπερψήφισαν την έκθεση. Ίσως να μην τη διάβασαν. Σε αρκετές προτάσεις, παρεμβαίνει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών, ιδίως όσον αφορά τις πολιτικές στήριξης των οικογενειών και ηθικά ευαίσθητους τομείς. Επιπλέον, επιθυμούν πραγματικά να συστήσουν και να χρηματοδοτούν μια μορφή νέου οργανισμού για την παρακολούθηση της βίας κατά των γυναικών στην ΕΕ; Πραγματικά δεν γνωρίζουν ότι η Ένωση διαθέτει μέσα, μια υπηρεσία και νομοθεσία για την παρακολούθηση της τήρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών; Πιστεύουν πραγματικά ότι χρειαζόμαστε έναν χάρτη δικαιωμάτων των γυναικών παράλληλα με τον ήδη υφιστάμενο και δεσμευτικό Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων όλων των ευρωπαίων πολιτών; Η έκθεση αναφέρεται ακόμη στους αποκαλούμενους στόχους της Βαρκελώνης, παρόλο που οι εν λόγω στόχοι αντιβαίνουν στις συστάσεις των ειδικών, καθώς τα βρέφη και τα νήπια χρειάζονται πλήρη οικογενειακή φροντίδα κατά την ηλικία αυτή, και όχι να εγκαταλείπονται σε βρεφονηπιακούς σταθμούς βάσει των συστάσεων της Βαρκελώνης. Οι σταθμοί αυτοί πρέπει να αποτελούν μόνο την ύστατη λύση. Οι συστάσεις στην έκθεση μπορεί να μην είναι δεσμευτικές, αλλά η ανθρώπινη ανοησία είναι μεταδοτική και, ως εκ τούτου, το Κοινοβούλιο δεν πρέπει να υποστηρίξει αυτές τις προτάσεις. Υπήρξαν μόνο 75 αποχές και επικροτώ το γεγονός ότι 253 βουλευτές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος καταψήφισαν την έκθεση.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Συνθήκη της Ρώμης περιέχει μια πρόταση επί του ζητήματος αυτού. Αναφέρει την αρχή της «ισότητας της αμοιβής μεταξύ ανδρών και γυναικών για όμοια εργασία». Σήμερα αυτό ακούγεται αρκετά σαφές. Όλοι πιστεύουμε ότι κατανοούμε τι σημαίνει.

Αλλά αυτό που συνέβη τις επόμενες δεκαετίες ήταν ότι, μέσω μιας διαδικασίας δικαστικού ακτιβισμού, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σταδιακά επέκτεινε το νόημα της φράσης αυτής πέρα από όσα θα υπέθετε ένας λογικός άνθρωπος. Πρώτον, όρισε την «ισότητα της αμοιβής» ως ισότητα συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και ισότητα αδειών κ.ο.κ. Στη συνέχεια, όρισε την «όμοια εργασία» ως εργασία της αυτής αξίας. Πώς υποτίθεται ότι ένας εργοδότης μπορεί να το κρίνει αυτό; Αφορά το πόσο σκληρά φαίνεται να εργάζεται κάποιος; Πρέπει να συνυπολογίζεται η διαθεσιμότητα κατάλληλων ικανών υποψηφίων; Στη συνέχεια, στην υπόθεση South-West Trains στη Βρετανία, η έννοια της φράσης επεκτάθηκε προκειμένου να εξεταστούν τα δικαιώματα συζύγων σε ομοφυλοφιλικές ενώσεις. Σήμερα συζητούμε για τα αναπαραγωγικά δικαιώματα.

Υπάρχει μια διαφωνία για όλα αυτά. Μπορείτε να υιοθετείτε την άποψη ότι το κράτος δεν οφείλει να ρυθμίζει τις συμβάσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων ή μπορείτε να υιοθετείτε την άποψη ότι χρειαζόμαστε αυτήν τη νομοθεσία. Αλλά, σε όποια πλευρά και αν τάσσεστε, σίγουρα πρόκειται για ένα ζήτημα που πρέπει να εξεταστεί από εκλεγμένους εκπροσώπους τους οποίους μπορούμε να ψηφίσουμε ή να απορρίψουμε. Είναι εξωφρενικό να μας επιβάλλονται αυτά μέσω ενός δικαστηρίου. Ένα δικαστήριο με συγκεκριμένο σκοπό είναι απειλή· ένα ανώτατο δικαστήριο με συγκεκριμένο σκοπό είναι τυραννία.

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το επίθετό μου είναι πολύ δύσκολο –Skrzydlewska–, αλλά έχω συνηθίσει να μην μπορούν πολλοί άνθρωποι να το προφέρουν σωστά.

Κατά τη διάρκεια της σημερινής ψηφοφορίας, ψηφίσαμε επί της έκθεσης σχετικά με την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά το 2009. Ωστόσο, μεταξύ των διατάξεων που αφορούν τα προβλήματα που σχετίζονται με τις διακρίσεις κατά των γυναικών και τη δυσκολότερη κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στην αγορά εργασίας, υπήρξαν διατάξεις όπου τα κράτη μέλη καλούνται να διευκολύνουν την καθολική πρόσβαση σε αμβλώσεις και σε υπηρεσίες που σχετίζονται με την αναπαραγωγική και τη σεξουαλική υγεία. Θα ήθελα να επισημάνω ότι αρμόδια να αποφασίζουν επί ζητημάτων που σχετίζονται με την άμβλωση είναι τα μεμονωμένα κράτη μέλη. Συνεπώς, στην τελική ψηφοφορία καταψήφισα την έκθεση, καθώς πιστεύω ότι, στο πλαίσιο του αγώνα για το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών, δεν πρέπει να εξαρτηθεί το δικαίωμα αυτό από επιλογές που αφορούν σεξουαλικά ζητήματα.

  Bernd Posselt (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι ιδιαιτέρως που εμείς οι Χριστιανοδημοκράτες της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) καταψηφίσαμε αυτήν τη φοβερή ιδεολογική έκθεση που πρότειναν οι σοσιαλιστές, οι κομουνιστές, οι Πράσινοι και, ιδιαιτέρως, οι Φιλελεύθεροι. Πρόκειται για μια επίθεση στο δικαίωμα των αγέννητων παιδιών στη ζωή και για μια επίθεση στην αρχή της επικουρικότητας. Συγκεκριμένα, με τρομάζει ο τρόπος με τον οποίο οι Φιλελεύθεροι έχουν μετατραπεί σε είλωτες των αριστερών και ενεργούν αντίθετα προς την αρχή της επικουρικότητας.

Αυτό το είδος της έκθεσης ζημιώνει την αποδοχή μας μεταξύ των πολιτών και μεταξύ των υποψήφιων χωρών. Ορισμένα ιδεολογικά στοιχεία που αφορούν την Κροατία και τη Μακεδονία στις εκθέσεις προόδου επίσης μας ζημιώνουν. Γι’ αυτό πρέπει να εξηγήσουμε σαφώς στους πολίτες το κοινοτικό κεκτημένο, το οποίο υποστηρίζω ανεπιφύλακτα, τις αρμοδιότητες της ΕΕ και τις επικίνδυνες ιδεολογικές ανοησίες. Για να συνεχίσω τη μεταφορά που ξεκίνησε ο ιταλός συνάδελφός μου: είμαστε, φυσικά, υπέρ της σούπας, αλλά κατά της προσθήκης υδροκυανίου σε αυτήν.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0069/2010

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να σας αφηγηθώ την ιστορία δύο αφρικανικών χωρών. Το 1978, η Κένυα απαγόρευσε το κυνήγι ελεφάντων και μετά την απόφαση αυτή ακολούθησε σχεδόν ολοκληρωτικός αφανισμός των κοπαδιών ελεφάντων στην Κένυα. Περίπου την ίδια εποχή –το 1979–, η Ροδεσία, όπως ονομαζόταν τότε, θέσπισε ότι οι ελέφαντες θα ανήκαν στον ιδιοκτήτη της γης στην οποία περιφέρονταν. Το αποτέλεσμα; Εκρηκτική αύξηση του αριθμού των ελεφάντων.

Εμείς εδώ στο Κοινοβούλιο δεν εκλαμβάνουμε τους ελέφαντες με τον ίδιο τρόπο όπως στην Αφρική. Δεν μας απειλούν· δεν ποδοπατούν τις καλλιέργειές μας· δεν καταστρέφουν τα χωριά μας· και δεν βλάπτουν την υγεία του ανθρώπου. Ο μόνος τρόπος να αποτρέψουμε τους τοπικούς πληθυσμούς από το να κάνουν αυτό που είναι λογικό, δηλαδή να εξαλείψουν αυτήν την επικίνδυνη απειλή, είναι να τους παράσχουμε κίνητρα για να την αντιμετωπίσουν ως ανανεώσιμο πόρο. Αυτό, φυσικά, έπραξε επιτυχώς η Ροδεσία – νυν Ζιμπάμπουε. Η περιβαλλοντική πολιτική πρέπει να αναγνωρίζει τη βασική αριστοτελική σοφία ότι κανένας δεν θα ενδιαφερθεί για κάτι που δεν είναι ιδιοκτησία κανενός.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0067/2010

  Romana Jordan Cizelj (PPE). – (SL) Τάσσομαι υπέρ της ένταξης της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αυτό δεν πρέπει να γίνει εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της Σλοβενίας. Αναφέρομαι, φυσικά, στη συνοριακή διένεξη Σλοβενίας-Κροατίας. Δεν πρόκειται απλώς για μια αφηρημένη έννοια· πρόκειται για κάτι που επηρεάζει τις ζωές των ανθρώπων.

Εδώ στο Στρασβούργο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε από το σλοβενικό κοινοβούλιο να επικυρώσει τη συμφωνία διαιτησίας το συντομότερο δυνατό. Αυτό, βεβαίως, συνιστά παρέμβαση στην αρμοδιότητα του σλοβενικού κοινοβουλίου. Δεύτερον, διερωτώμαι εάν έχει αναρωτηθεί κανείς γιατί η Σλοβενία δεν έχει επικυρώσει ακόμη τη συμφωνία. Αυτό που θα ήθελα να πω επί του συγκεκριμένου ζητήματος είναι ότι, τον Αύγουστο του 2007, όλες οι κοινοβουλευτικές ομάδες δήλωσαν ότι η λύση πρέπει να είναι σύμφωνη με την αρχή της ισότητας.

Φυσικά, αναρωτιέμαι επίσης γιατί κάποιος πρέπει να έχει αντιρρήσεις για την αρχή αυτήν. Και όμως, η συγκεκριμένη αρχή δεν περιλαμβάνεται στη συμφωνία διαιτησίας. Ως εκ τούτου, καταψήφισα αυτήν την πρόταση ψηφίσματος, καθώς δεν αντικατοπτρίζει τη συγκεκριμένη αρχή.

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Με ιδιαίτερη ευχαρίστηση υποστήριξα σήμερα την έκθεση σχετικά με τη βασική πρόοδο της Κροατίας για την προετοιμασία της ένταξής της στην ΕΕ. Υπάρχουν μακροχρόνιοι δεσμοί μεταξύ των πολιτών της Τσεχίας και των Κροατών, με δεκάδες χιλιάδες οικογένειες να επισκέπτονται τη χώρα κάθε έτος και να διατηρούν φιλίες εκεί. Πρόκειται φυσικά για μια εξαιρετική έκθεση για εμάς, καθώς αποδεικνύει ότι η Κροατία θα είναι έτοιμη να προσχωρήσει του χρόνου. Πιστεύω ότι η διαδικασία επικύρωσης για τη συμφωνία προσχώρησης δεν θα διαταραχτεί με οποιονδήποτε τρόπο από εσωτερικές πολιτικές δράσεις επιρροής εντός των είκοσι επτά, όπως αυτές που συνόδευσαν τη Συνθήκη της Λισαβόνας, και επίσης πιστεύω ότι τα κοινοβούλια της Σλοβενίας και της Κροατίας θα βρουν μια δίκαιη λύση για τις συνοριακές διενέξεις τους.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0065/2010

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι και εγώ σύντομη. Πρόκειται για άλλη μια καλή έκθεση για τα Βαλκάνια, με τη Μακεδονία να προχωρά επιτυχώς προς την εκπλήρωση των πολιτικών κριτηρίων που αποτελούν προϋπόθεση για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, καθώς και για ένα καθεστώς ταξιδίων χωρίς θεώρηση στην ΕΕ. Οι πρόσφατες εκλογές βοήθησαν σε αυτό. Κατέδειξαν σαφώς ότι οι πολίτες της χώρας αυτής επιθυμούν να μοιραστούν τα διεθνή πρότυπα και μια ειρηνική συνύπαρξη. Πιστεύω επίσης ότι οι δημοκρατικοί θεσμοί θα κατορθώσουν να ενισχύσουν τις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα σχετικά με φιλικές λύσεις σε προβληματικούς τομείς.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0068/2010

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Θα είμαι και πάλι πολύ σύντομη. Θα ήθελα να δηλώσω ότι εγκρίναμε μια πολύ ειλικρινή έκθεση σχετικά με το πώς η Τουρκία μπορεί να τροποποιήσει υπεύθυνα τη νομοθεσία της σύμφωνα με το πρότυπο της ΕΕ, καθώς επίσης και σχετικά με το γεγονός ότι τα πολιτικά κριτήρια στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως σε σχέση με τις γυναίκες και τις θρησκευτικές μειονότητες, δεν έχουν ικανοποιηθεί ακόμη, ενώ και το κυπριακό ζήτημα παραμένει ανοικτό. Παρά το γεγονός αυτό, μια πλειοψηφία βουλευτών του ΕΚ στήριξαν την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων πριν από ορισμένα έτη. Επικροτώ το γεγονός ότι η Τουρκία προχωρά προς τη δημοκρατία και προς την Ευρώπη, αλλά θα ήθελα να δηλώσω για μία ακόμη φορά ότι μια καλύτερη λύση για τις οικονομικές σχέσεις θα ήταν η εδραίωση μιας προνομιακής εταιρικής σχέσης και όχι η υπόσχεση προσχώρησης προς την Τουρκία, ο πληθυσμός της οποίας ανέρχεται σε 70 εκατομμύρια. Αυτό θα ήταν επίσης πιο ειλικρινές λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι, όπως φοβάμαι, μια συμφωνία προσχώρησης δεν θα εγκρινόταν σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα ούτως ή άλλως.

  Bernd Posselt (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που το Κοινοβούλιο απέρριψε με μεγάλη και σαφή πλειοψηφία την προσπάθεια των σοσιαλιστών και των Πρασίνων να θέσουν τον στόχο της πλήρους ένταξης της Τουρκίας. Η διαδικασία πρέπει να παραμείνει ανοικτή και, για να το θέσω ακόμη πιο ξεκάθαρα, πρέπει να μετατραπεί αμέσως σε προσαρμοσμένο ειδικό καθεστώς ή σε προνομιακή εταιρική σχέση.

Η Τουρκία δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα, αλλά είναι ο σημαντικότερος εταίρος μας στις παρυφές της Ευρώπης. Γι’ αυτόν τον λόγο επιθυμούμε στενή συνεργασία, αλλά, σε απάντηση προς τον κ. Kreissl-Dörfler, που ανέφερε το ζήτημα αυτό πρωτύτερα, χωρίς η Τουρκία να γίνει μέλος των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων και χωρίς πλήρως ελεύθερη κυκλοφορία. Ωστόσο, επιθυμούμε στενή οικονομική και πολιτική συνεργασία. Πρόκειται για μια πολύ συγκεκριμένη έννοια και πιστεύω ότι έχει δυνατότητες να εφαρμοστεί, γιατί η πλειονότητα των πολιτών της Τουρκίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν τάσσονται υπέρ της πλήρους ένταξης. Συνεπώς, θα ήταν πιο συνετό να μην σπαταλούμε άλλες δυνάμεις, αλλά αντ’ αυτού να επικεντρωθούμε αποκλειστικά στον στόχο της εταιρικής σχέσης.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κάθε χώρα που καταβάλλει προσπάθειες για προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει μόνο να ικανοποιεί επισήμως, αλλά και να αναγνωρίζει εσωτερικά ελάχιστες απαιτήσεις στον τομέα της δημοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Σύμφωνα με την έκθεση προόδου για το 2009, η Τουρκία έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει. Μπορεί να έχει αναλάβει δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις, καλές σχέσεις γειτονίας και σταδιακή πρόοδο προς τα πρότυπα και τις αρχές της ΕΕ, αλλά φέτος είναι το τέταρτο έτος που δεν εφαρμόζει διατάξεις που απορρέουν από τη συμφωνία σύνδεσης Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας.

Κατά την άποψή μου, είναι απαράδεκτο να εξετάζουμε το ενδεχόμενο προσχώρησης μιας χώρας όπου τα δικαιώματα των γυναικών και η ελευθερία της θρησκείας, της σκέψης και της έκφρασης καταπατούνται, όπου τα βασανιστήρια, οι διακρίσεις και η διαφθορά γίνονται ανεκτά και όπου ο στρατός συνεχίζει να παρεμβαίνει στην πολιτική ζωή και την εξωτερική πολιτική. Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν τη μεταρρύθμιση του εκλογικού συστήματος μέσω της μείωσης του κατώτατου ορίου του 10%, προκειμένου να διασφαλιστεί μια καλύτερη, πλουραλιστική δημοκρατία.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: David Casa (A7-0008/2010)

  Sophie Briard Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση του κ. Casa για το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας όσον αφορά τους κανόνες τιμολόγησης εγκρίθηκε από πολύ μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγομαι και εγώ. Στο πλαίσιο αυτού του συστήματος, οι κανόνες τιμολόγησης του ΦΠΑ θα απλουστευθούν χάρη στην αυξημένη εναρμόνιση των ευρωπαϊκών απαιτήσεων και τη διαδεδομένη χρήση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης. Ως εκ τούτου, η έναρξη ισχύος αυτής της οδηγίας θα συμβάλει στη μείωση του διοικητικού φόρτου των επιχειρήσεων και την αύξηση των προσπαθειών για την καταπολέμηση της απάτης σε θέματα ΦΠΑ.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η πρόταση αυτή αφορά τη δημιουργία ενός συστήματος αυτοαξιολόγησης σε σχέση με την παράδοση ορισμένων αγαθών και την παροχή υπηρεσιών που είναι πιθανό να αποτελέσουν αντικείμενο απάτης, σε προαιρετική δοκιμαστική βάση. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αυτό είναι απαραίτητο, διότι εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλος αριθμός περιπτώσεων απάτης σε θέματα ΦΠΑ, και η Επιτροπή διαθέτει επίσης πληροφορίες σχετικά με ισχυρισμούς περί περιπτώσεων απάτης που αφορούν εμπορία αδειών εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου.

Βάσει αυτών των πληροφοριών, η έκθεση του Κοινοβουλίου προτείνει ότι τα κράτη μέλη που θα ψηφίσουν υπέρ του συστήματος αυτού θα πρέπει να υποχρεωθούν να κάνουν το ίδιο για το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου.

Πιστεύουμε ότι ο πειραματικός χαρακτήρας της πρότασης μπορεί να παρουσιάζει ορισμένα πλεονεκτήματα, επομένως υποστηρίζουμε τις τροπολογίες που υπέβαλε το Κοινοβούλιο, ιδίως την πρόταση για μία έκθεση που θα αξιολογεί «τη συνολική αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα των μέτρων εφαρμογής του μηχανισμού και τη σχέση κόστους-οφέλους του μέτρου, προκειμένου να επανεκτιμηθεί η σκοπιμότητα επέκτασης ή διεύρυνσης του πεδίου εφαρμογής του».

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση αυτή άπτεται σημαντικών θεμάτων σχετικά με την απάτη, μεταξύ άλλων και στο πεδίο των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει έκθεση για την αποτελεσματικότητα του μηχανισμού αντιστροφής της επιβάρυνσης, προκειμένου να εκτιμηθεί η σκοπιμότητα επέκτασης του μηχανισμού.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έγκριση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ ήταν ένα σημαντικό βήμα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Παρά τα πλείστα θετικά στοιχεία που περιελάμβανε, δεν ήταν αρκετά αποτελεσματική ώστε να αντιμετωπίσει τη λεγόμενη απάτη «γαϊτανάκι» με τον ΦΠΑ. Αυτός ο τύπος φοροδιαφυγής ευθύνεται για μεγάλο μέρος της απώλειας φορολογικών εσόδων στα κράτη μέλη, και υπήρξε μία από τις πλέον διαδεδομένες μεθόδους. Στην εποχή της οικονομικής κρίσης που διανύουμε, όπου η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής καθίσταται ακόμα σημαντικότερη με δεδομένη τη σοβαρότητα της απώλειας εσόδων, πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταπολεμήσουμε αυτό το φαινόμενο, διότι αυτό θα έχει σημαντικό αντίκτυπο όχι μόνο στην απόκρισή μας στην τρέχουσα διεθνή κρίση, αλλά και στη δυνατότητα εφαρμογής των κατάλληλων κοινωνικών πολιτικών.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Συγκαταλέγομαι μεταξύ των πρώτων υποστηρικτών της ιδέας στην οποία βασίστηκε η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Στην Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής αναλύσαμε και βελτιώσαμε σε κάποιον βαθμό το έγγραφο της Επιτροπής. Συμφωνώ με τον εισηγητή, ιδιαίτερα ως προς τις διευκρινίσεις που αφορούν την προαιρετική εφαρμογή του μηχανισμού αντιστροφής της επιβάρυνσης και τις υποχρεώσεις αναφοράς. Πράγματι, τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα είτε να απαιτούν μια αναφορά ανά πράξη ή ανά σύνολο πράξεων.

Η υπό εξέταση πρόταση ενισχύει την ασφάλεια των δικαιωμάτων ETS έναντι των δολίων πρακτικών μειώνοντας συγχρόνως το διοικητικό βάρος για τις έντιμες επιχειρήσεις.

Τέλος, πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να είναι πλήρως ενήμερο για τα αποτελέσματα αυτής της προσωρινής εφαρμογής του μηχανισμού αντιστροφής της επιβάρυνσης.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Υπερψήφισα με μεγάλη βεβαιότητα την έκθεση του κ. Casa. Ως πρώτος αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού, και ως εισηγητής μίας έκθεσης που εγκρίθηκε τον Σεπτέμβριο του 2008 για την απάτη σε θέματα ΦΠΑ, έχω επανειλημμένα υποστηρίξει την αποτελεσματική καταπολέμηση της απάτης περί τον ΦΠΑ, καθώς αποτελεί μείζον ζήτημα από την άποψη των εσόδων των κρατών μελών και την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Μία κοινή και ιδιαίτερα σοβαρή μορφή της απάτης αυτής είναι γνωστή ως απάτη «γαϊτανάκι» περί τον ΦΠΑ. Το συνολικό ποσό των ανείσπρακτων εσόδων εκτιμάται μεταξύ 20 και 100 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως. Πρόκειται για τεράστιο ποσό, το οποίο θα μπορούσε σίγουρα να αξιοποιηθεί καταλλήλως σε καιρούς οικονομικής κρίσης.

Οι παραβάτες σε αυτόν τον τομέα είναι ιδιαίτερα ευρηματικοί. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε ότι ασκούν τις παράνομες δραστηριότητές τους και στο πλαίσιο του συστήματος εμπορίας εκπομπών. Οι μεταβιβάσεις δικαιωμάτων εκπομπής στο πλαίσιο του ETS μεταξύ υποκειμένων σε φόρο προσώπων που λαμβάνουν χώρα αποκλειστικά με ηλεκτρονικό τρόπο θεωρούνται ως παροχή υπηρεσιών και φορολογούνται στη χώρα εγκατάστασης του αποδέκτη. Οι έμποροι αγοράζουν πιστωτικά μόρια άνθρακα από πηγές άλλων κρατών μελών με μηδενικό συντελεστή ΦΠΑ και στη συνέχεια τα πωλούν σε επιχειρήσεις στο δικό τους κράτος μέλος σε τιμή που συμπεριλαμβάνει τον ΦΠΑ. Οι αφανείς έμποροι δεν καταβάλλουν τον ΦΠΑ στις αρμόδιες εθνικές φορολογικές αρχές. Είναι καίριας σημασίας να αντιμετωπίσουμε αυτό το είδος παραβατικότητας.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Επικροτώ την εφαρμογή του συστήματος αντιστροφής της επιβάρυνσης για τον ΦΠΑ. Ωστόσο, διακρίνω ένα σφάλμα σε αυτήν. Για παράδειγμα, το υποκείμενο Α πούλησε κάτι στο υποκείμενο Β. Το υποκείμενο Β το πούλησε στο υποκείμενο Γ. Το υποκείμενο Γ το πούλησε στον τελικό καταναλωτή ή σε αυτόν που δεν καταβάλλει ΦΠΑ. Εν τω μεταξύ, το υποκείμενο Α δεν καταβάλλει ΦΠΑ, διότι δεν είναι ο τελικός πωλητής. Μόνο το υποκείμενο Γ που πουλά τα τελικά προϊόντα στον καταναλωτή καταβάλλει ΦΠΑ. Η ουσία του θέματος είναι ότι το υποκείμενο Β δεν φορολογείται καθόλου, παρόλο που η επιχειρηματική του δραστηριότητα βασίζεται στη φθηνή αγορά και την ακριβή πώληση. Ως εκ τούτου, προτείνεται το υποκείμενο Β να καταβάλλει ΦΠΑ στο δημόσιο ταμείο του κράτους, επί της διαφοράς της τιμής. Το σύστημα αυτό έχει πολλά θετικά στοιχεία, με μία εξαίρεση: κανείς δεν θα υποβάλει αίτηση στο δημόσιο ταμείο για επιστροφή ΦΠΑ, αλλά αν το υποκείμενο Γ είναι απατεώνας, τότε απλώς δεν θα καταβάλλει τον ΦΠΑ ως τελικός πωλητής. Με άλλα λόγια, εφαρμόζοντας το σύστημα αντιστροφής της επιβάρυνσης για τον ΦΠΑ, δεν θα υπάρχει αρνητικό ισοζύγιο, δεδομένου ότι κανείς δεν θα αιτηθεί την επιστροφή ΦΠΑ· φρονώ δε ότι η διαχείριση του εν λόγω συστήματος θα είναι πολύ εύχρηστη, καθώς οι κρατικές υπηρεσίες φορολογικής επιθεώρησης θα μπορούν πολύ εύκολα να ανακαλύψουν τη διαφορά στις τιμές των αγαθών. Αν ο συλλογισμός μου είναι εσφαλμένος, θα εκτιμούσα ιδιαίτερα μία γραπτή απάντηση όσον αφορά την καταλληλότητα ή την ανεπάρκεια του συστήματος που προτείνω.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Το ψήφισμα αποβλέπει στην τροποποίηση της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με τον ΦΠΑ, προκειμένου να επιτραπεί η προσωρινή εφαρμογή του μηχανισμού αντιστροφής της επιβάρυνσης για την καταπολέμηση της απάτης που συνδέεται με το εμπόριο πιστοποιητικών εμπορίας εκπομπών και τις συναλλαγές επί ορισμένων αγαθών που είναι πιθανό να αποτελέσουν αντικείμενο απάτης. Η φοροδιαφυγή αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και θέτει σε κίνδυνο τα φορολογικά έσοδα των κρατών μελών. Για τον λόγο αυτόν, κάποια από αυτά ζήτησαν να τους επιτραπεί να καταπολεμήσουν δόλιους μηχανισμούς με τη στοχευμένη χρήση ενός μηχανισμού αντιστροφής της επιβάρυνσης σε ορισμένους τομείς και ορισμένα αγαθά που ενδέχεται να αποτελέσουν αντικείμενο απάτης. Η πιο κοινή μορφή απάτης είναι αυτή στην οποία ένας προμηθευτής εγγεγραμμένος σε μητρώα ΦΠΑ εκδίδει τιμολόγια για προμήθειες αγαθών και στη συνέχεια εξαφανίζεται χωρίς να καταβάλει τον ΦΠΑ που οφείλει για αυτές, ενώ αφήνει στους αγοραστές (που είναι επίσης εγγεγραμμένοι σε μητρώα ΦΠΑ) έγκυρα τιμολόγια που τους επιτρέπουν να επωφεληθούν από έκπτωση ΦΠΑ. Οι εθνικοί υπουργοί Οικονομικών δεν συλλέγουν, ως εκ τούτου, τον ΦΠΑ που οφείλεται για τα εν λόγω αγαθά και πρέπει να επιστρέψουν στον επόμενο έμπορο της αλυσίδας ΦΠΑ το ποσό του ΦΠΑ που έχει καταβάλει. Άρα, τα κράτη μέλη έχουν διπλή ζημία. Αυτός είναι ο λόγος που ψήφισα υπέρ αυτού του νομοθετικού ψηφίσματος.

Έκθεση: Lambert van Nistelrooij (A7-0048/2009)

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η παροχή πρόσβασης σε στέγαση στους πολίτες, ιδίως τους ευάλωτους, από κοινότητες που αντιμετωπίζουν ακραία φτώχεια και περιθωριοποίηση πρέπει να αποτελεί θεμελιώδες μέλημα της κοινωνίας μας. Η οικονομική στήριξη από τα διαρθρωτικά ταμεία μπορεί να συμβάλει σημαντικά στις προσπάθειες των εθνικών αρχών να επιλύσουν αυτό το πρόβλημα. Τόσο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και το Συμβούλιο έχουν ζητήσει επανειλημμένα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναλάβει δράση υπέρ της προώθησης της ένταξης αυτών των κοινοτήτων. Χάρη στη σημερινή ψηφοφορία, έχουμε αποκτήσει πλέον έναν νέο, τροποποιημένο κανονισμό που θα επιτρέψει και στα 27 κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν κονδύλια από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) για την ανακαίνιση ή αντικατάσταση κατοικιών σε περιθωριοποιημένες κοινότητες, υποστηρίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις πλέον μειονεκτικές ομάδες της κοινωνίας.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Οφείλω να επισημάνω ότι η έκθεση δεν παρέχει μία γενική ένδειξη σχετικά με το ποιος θα είναι ο αποδέκτης των μέτρων αυτών, εφόσον τελικά θεσπιστούν: γίνεται αναφορά στην έννοια των «περιθωριοποιημένων κοινοτήτων», αλλά η ουσία αυτής της έκφρασης, η οποία μπορεί να σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα από κοινωνιολογικής άποψης και μόνο, δεν διευκρινίζεται. Οι μόνες αναφορές –που ούτως ή άλλως υπάρχουν ήδη στην πρόταση της Επιτροπής– αφορούν τον πληθυσμό των Ρομ. Το αίτημα της έκθεσης ότι η αναφορά στους Ρομ δεν πρέπει να αποκλείει παρεμβάσεις με στόχο τη συνδρομή άλλων κοινωνικά περιθωριοποιημένων ομάδων δεν παρέχει καμία εγγύηση ότι άλλα άτομα που είναι «κοινωνικά περιθωριοποιημένα» εξαιτίας ιδιαίτερα δύσκολων οικονομικών, εργασιακών ή οικογενειακών καταστάσεων, μπορούν να επωφεληθούν από το τμήμα του ΕΤΠΑ που προορίζεται για τις πολιτικές στέγασης. Τέλος, σύμφωνα με την έκθεση που υποβλήθηκε στο Κοινοβούλιο, η αρμοδιότητα όσον αφορά τον καθορισμό των κριτηρίων που θα εφαρμόζονται προκειμένου να αποφασιστεί ποιο τμήμα του ΕΤΠΑ μπορεί να διατεθεί για την αρωγή προς τις περιθωριοποιημένες κοινότητες εναπόκειται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή: η διάταξη αυτή φαίνεται ότι παραχωρεί μόνο στην Επιτροπή ευρείες διακριτικές εξουσίες όσον αφορά τον καθορισμό των προαναφερθέντων κριτηρίων· κριτήρια από τα οποία θα εξαρτηθεί πραγματικά η έκταση και η κλίμακα του μέτρου, σε μία χρονική συγκυρία που το Κοινοβούλιο δεν θα διαθέτει κανέναν προβλέψιμο τρόπο να ενεργεί και να εκφράζει τις απόψεις του. Εν αναμονή της μελλοντικής κοινοβουλευτικής παρακολούθησης της έκθεσης, και εφόσον αυτή είναι η πρώτη ανάγνωση, θα απόσχω από την ψηφοφορία.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Υποστηρίζω αυτή τη συμφωνία πλαίσιο, διότι η συνεργασία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι ιδιαιτέρως σημαντική για την ενίσχυση της σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της αποτελεσματικότητας του έργου της. Δυνάμει της συμφωνίας αυτής, αφ’ ης στιγμής υποβάλλεται στο Κοινοβούλιο αίτημα νομοθετικής πρωτοβουλίας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή οφείλει να απαντήσει εντός προθεσμίας ενός μηνός, και να συντάξει κατάλληλο νομοθέτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης εντός προθεσμίας ενός έτους. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνηθεί να συντάξει την εν λόγω πράξη, οφείλει να αιτιολογήσει λεπτομερώς την απόφασή της. Έως σήμερα, μόνο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε το δικαίωμα νομοθετικής πρωτοβουλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά στη Συνθήκη της Λισαβόνας προβλέπεται ότι, αποφασίζοντας με την πλειοψηφία των μελών του, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει το δικαίωμα να συντάσσει νομοθεσία για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή θα συνεργάζονται στενά σε πρώιμο στάδιο κάθε αιτήματος νομοθετικής πρωτοβουλίας που προέρχεται από πρωτοβουλίες πολιτών. Κατά την υπογραφή διεθνών συνθηκών, στις συζητήσεις θα συμμετέχουν και οι εμπειρογνώμονες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στο πλαίσιο της συμφωνίας, θα παρέχεται στο Κοινοβούλιο το δικαίωμα συμμετοχής του ως παρατηρητή σε ορισμένες διεθνείς συνομιλίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το δικαίωμα απόκτησης περισσότερων πληροφοριών σχετικά με διεθνείς συνθήκες.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Με χαρά θα ψηφίσω υπέρ αυτής της τροποποίησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), προκειμένου να επεκταθεί το πεδίο των παρεμβάσεών του στον τομέα της στέγασης, με στόχο τη συνδρομή των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων σε όλα τα κράτη μέλη. Μέχρι τώρα, παρεμβάσεις στον τομέα της στέγασης μπορούσαν να πραγματοποιηθούν μόνο στο πλαίσιο σχεδίων αστικής ανάπτυξης που αφορούσαν την ανακαίνιση κατοικιών. Κατά την άποψή μου, το κριτήριο αυτό είναι παράλογο και εισάγει διακρίσεις, δεδομένου ότι, όπως στην περίπτωση της Πορτογαλίας, οι περισσότερες από αυτές τις οικογένειες ζουν σε παραπήγματα σε αγροτικές περιοχές. Οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται τη μεγαλύτερη βοήθεια, και δεν θα πρέπει να αποκλείονται λόγω του τόπου διαμονής τους. Επικροτώ την τροποποίηση που επέφερε το Κοινοβούλιο, η οποία υποστηρίζει την εδαφική συνοχή.

Επίσης, αντίθετα με την αρχική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία περιόριζε την εφαρμογή του ταμείου στα νέα κράτη μέλη, οι νέοι αυτοί κανόνες διευρύνουν το πεδίο εφαρμογής σε όλα τα κράτη μέλη, αποφεύγοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο άσκοπες διακρίσεις μεταξύ των περιθωριοποιημένων ευρωπαϊκών οικογενειών. Πρόκειται για ένα γενικό πρόβλημα που επηρεάζει χιλιάδες οικογένειες σε ολόκληρη την Ευρώπη! Η κατάσταση αυτή είναι ιδιαιτέρως σοβαρή στην Πορτογαλία λόγω της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα και της ακραίας φτώχειας πολλών οικογενειών.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω την έκθεση που επεκτείνει την επιλεξιμότητα των στεγαστικών παρεμβάσεων υπέρ των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ). Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, όλα τα κράτη μέλη θα μπορούν να κάνουν χρήση της κοινοτικής χρηματοδότησης για να βελτιώσουν τις συνθήκες των περιθωριοποιημένων νοικοκυριών· η χρηματοδότηση αυτή δεν ήταν διαθέσιμη έως τώρα στα κράτη μέλη που εντάχθηκαν στην ΕΕ από το 2004 και μετά. Η φυσική φθορά του αποθέματος κατοικιών στερεί από τους ενοίκους τους το δικαίωμα σε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και αποτελεί σοβαρό εμπόδιο για την ενσωμάτωση και την κοινωνική συνοχή. Ο κανονισμός αυτός θα επιτρέψει τη χρηματοδότηση σχεδίων ανακαίνισης κατοικιών από το ΕΤΠΑ αλλά, προκειμένου να περιοριστεί ο κίνδυνος διαχωρισμού, οι πρωτοβουλίες αυτές πρέπει να αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου πλαισίου κοινωνικής ενσωμάτωσης στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης και των κοινωνικών υποθέσεων.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιχειρεί να τροποποιήσει τις διατάξεις των κανονισμών του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στα νέα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τους πόρους αυτούς για στεγαστικές παρεμβάσεις υπέρ των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων που ζουν στις αγροτικές περιοχές.

Η τροποποίηση αυτή εφαρμόζεται μόνο στα νέα κράτη μέλη τα οποία, ας μην το λησμονούμε, έχουν μεγάλες περιθωριοποιημένες κοινότητες μεταναστών που ζουν σε αγροτικές περιοχές. Αυτό αιτιολογεί την θέσπιση ενός ειδικού κανόνα εντός του πλαισίου των κανονισμών του ΕΤΠΑ.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Στην προσπάθεια εξάλειψης της φτώχειας και βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης για τις πλέον μειονεκτικές ομάδες του πληθυσμού, όπου η στέρηση επιδεινώθηκε από τη σοβαρή κρίση των τελευταίων ετών, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καθήκον να διασφαλίσει και να προωθήσει συνεπείς πολιτικές για την κοινωνική ένταξη. Πέρα από τα ζητήματα υγιεινής, η υποβάθμιση των συνθηκών στέγασης επιδεινώνει και συχνά προκαλεί τον κίνδυνο διαχωρισμού και περιθωριοποίησης. Οι συνθήκες διαβίωσης είναι κρίσιμης σημασίας για την αυτοεκτίμηση και το αίσθημα της κοινωνικής αξίας κάθε πολίτη. Μαζί με την εκπαίδευση, την υγεία και την απασχόληση, διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην κατάρτιση, ανάπτυξη και εδραίωση κάθε προσπάθειας για βιώσιμη διαβίωση, είτε σε ατομικό είτε σε οικογενειακό επίπεδο.

Είναι σημαντικό, ωστόσο, να εξασφαλίσουμε ότι οι στρατηγικές παρέμβασης στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα κάνουν καμία διάκριση βάσει φύλου, φυλής ή εθνοτικής καταγωγής. Αν θέλουμε η Ευρώπη να έχει μια πιο ισορροπημένη κοινωνία, είναι ζωτικής σημασίας να αποφύγουμε τη δημιουργία ή επέκταση γκέτο ή ζωνών που συνδέονται εύκολα με μία συγκεκριμένη μειονεκτική ή περιθωριοποιημένη κοινότητα. Οι πολιτικές για την κοινωνική ένταξη πρέπει επίσης να απευθύνονται σε εκείνους που τις έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, χωρίς να κάνουν καμία διάκριση μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ο κανονισμός αυτός επιτρέπει στα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης με ολοκληρωμένο και λογικό τρόπο. Καθιστώντας υπάρχοντα κονδύλια διαθέσιμα για τις περιθωριοποιημένες κοινότητες, πολλές εκ των οποίων εντοπίζονται σε αγροτικές περιοχές και σε παραπήγματα και δεν μπορούσαν να επωφεληθούν από αυτά τα κονδύλια βάσει των προηγούμενων κανόνων, ο νέος αυτός κανονισμός θα συμβάλει σημαντικά προς την κατεύθυνση ενός σχεδίου οικονομικής ανάκαμψης για την Ευρώπη.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Αυτοί είναι οι λόγοι που με οδήγησαν να υπερψηφίσω τις τροποποιήσεις που παραθέτω ακολούθως. Καταρχάς, θεωρώ ότι είναι αναγκαίο να διευρυνθεί η γεωγραφική περίμετρος της πρότασης και στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, καθώς τα προβλήματα που επιδιώκουμε να καταπολεμήσουμε με αυτόν τον κανονισμό αφορούν το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου, δεν έχει νόημα να περιορίζεται ο κανονισμός μόνο στα νέα 12 κράτη μέλη της ΕΕ. Δεύτερον, πιστεύω ότι ήταν ορθό να αποκατασταθεί η προηγούμενη διατύπωση του τελικού μέρους του άρθρου 7 («η Επιτροπή εκδίδει», αντί της διατύπωσης «μπορεί να εκδίδει»), ώστε η Επιτροπή να μπορεί να συνεχίσει να επιτελεί το αρχικό καθήκον που της ανατίθεται από τον κανονισμό στον τομέα της αξιολόγησης και του καθορισμού των κριτηρίων για τις παρεμβάσεις, προκειμένου να εξασφαλιστεί αποτελεσματικότητα και προστιθέμενη αξία στις πολιτικές, λαμβάνοντας συγχρόνως υπόψη το κόστος τους.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η κατάσταση της στέγασης στην ΕΕ είναι κρίσιμη. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μία ευρωπαϊκή πολιτική αξιοπρεπούς στέγασης για όλους, μία δεσμευτική και φιλόδοξη ευρωπαϊκή πολιτική κοινωνικής στέγασης. Φυσικά ήταν απαραίτητο το Κοινοβούλιο να πάρει θέση όσον αφορά την ανακαίνιση ανθυγιεινών κατοικιών και την αντικατάσταση των παραπηγμάτων με αξιοπρεπείς κατοικίες, αλλά είναι εξίσου απαραίτητο και επείγον η ΕΕ να καταστήσει θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα τη διαθεσιμότητα αξιοπρεπούς στέγασης. Έχει και την υποχρέωση και τα μέσα για να το διασφαλίσει αυτό. Η ΕΕ δεν μπορεί να επιτρέψει τον μετασχηματισμό της σε μία μια κοινωνικά υποανάπτυκτη περιοχή.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έγκριση αυτής της έκθεσης είναι πολύ σημαντική, διότι τροποποιεί το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης κατά τρόπο ώστε να βοηθήσει τα περιθωριοποιημένα μέλη της κοινωνίας, είτε ζουν σε αστικές περιοχές είτε όχι.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα αυτή την έκθεση και θέλω να τονίσω ότι τέτοιες τακτικές αναθεωρήσεις των κειμένων που διέπουν τη χρήση των ευρωπαϊκών ταμείων είναι ευπρόσδεκτες. Πολλοί από τους περιορισμούς που επιβάλλουν αυτοί οι κανονισμοί δεν εξυπηρετούν πλέον την τρέχουσα οικονομική και κοινωνική κατάσταση, καθιστώντας, επομένως, αναγκαίες νέες μορφές παρέμβασης. Ένα άλλο συναφές παράδειγμα είναι η χαλάρωση των όρων για τη χρήση των πόρων του ΕΤΠΑ σχετικά με τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, που εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο την περασμένη άνοιξη.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Η τρέχουσα παγκόσμια οικονομική κρίση αποτελεί μία δύσκολη πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία χρειάζεται πολιτικές που παρέχουν γρήγορες, ευέλικτες και αποτελεσματικές απαντήσεις.

Με συνολικούς χρηματοδοτικούς πόρους ύψους 347 δισεκατομμυρίων ευρώ για την προγραμματική περίοδο 2007-2013, η ευρωπαϊκή πολιτική συνοχής είναι η μεγαλύτερη πηγή επενδύσεων στην πραγματική οικονομία, και μπορεί να βοηθήσει την Ευρώπη και τις περιφέρειές της να ανακάμψουν από την κρίση και να ανακτήσουν εμπιστοσύνη και αισιοδοξία.

Συμφωνώ με την ανάγκη να αντιμετωπιστεί το ζήτημα της στέγασης για τις περιθωριοποιημένες κοινότητες στο πλαίσιο μίας αλλαγής στον κανονισμό του ΕΤΠΑ. Δεδομένου ότι οι ισχύοντες νόμοι δεν μπορούν να εφαρμοστούν στις περιθωριοποιημένες κοινότητες, η προτεινόμενη αλλαγή θα μπορούσε να καλύψει ένα κενό στη νομοθεσία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί με πιο ενδεδειγμένο τρόπο το πρόβλημα των επισφαλών συνθηκών ζωής αυτών των ανθρώπων.

Το μέτρο αυτό τηρεί την αρχή της επικουρικότητας, ενισχύοντας την ικανότητα των κρατών μελών να παρέχουν στήριξη και στεγαστική βοήθεια στις περιθωριοποιημένες κοινότητες με όποιον τρόπο θεωρούν τον πλέον πρόσφορο, και διατηρώντας, ταυτόχρονα, την ολοκληρωμένη προσέγγιση ως ελάχιστη προϋπόθεση για την υλοποίηση της βοήθειας.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, συγχαίρω τον κ. van Nistelrooij για το έξοχο κείμενο που πρότεινε, το οποίο βελτιώθηκε περαιτέρω από τις πολυάριθμες τροπολογίες που κατατέθηκαν στο πλαίσιο της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, επιτρέποντας την επέκταση αυτού του μέτρου σε όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το σημερινό κείμενο θα μας δώσει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουμε τα όνειρα πολλών ανθρώπων που επιθυμούν να αποκτήσουν ένα δικό τους σπίτι. Είμαι βέβαιος ότι, με αυτή την πράξη, θα δείξουμε στους πολίτες μας ότι το Κοινοβούλιο είναι ικανό να βρίσκει λύσεις στις προκλήσεις που εγείρονται με το άνοιγμα των συνόρων και την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών. Και για τον λόγο αυτόν θα υπερψηφίσω την έκθεση.

  Maurice Ponga (PPE), γραπτώς. – (FR) Επιδοκιμάζω την έγκριση, σήμερα, της έκθεσης του κ. van Nistelrooij με μεγάλη πλειοψηφία (558 ψήφοι υπέρ, 57 κατά). Με την έγκριση της έκθεσης αυτής, το Κοινοβούλιο στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στους πολίτες και ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανησυχίες που εκφράζονται κυρίως από το δίκτυο Eurocities. Η έκθεση προβλέπει τη δυνατότητα χρησιμοποίησης του ΕΤΠΑ για την ανακαίνιση και αντικατάσταση των υφιστάμενων κτιρίων και για νέες κατασκευές που έχουν ως στόχο να βοηθήσουν τις περιθωριοποιημένες κοινότητες στις αγροτικές ή αστικές περιοχές σε καθένα από τα 27 κράτη μέλη.

Η επέκταση αυτή από τα 12 κράτη μέλη που εντάχθηκαν στην ΕΕ το 2000 και το 2007 σε όλα τα κράτη μέλη προσφέρει λύσεις στα προβλήματα που δημιουργούν οι ανθυγιεινές κατοικίες για ορισμένες περιθωριοποιημένες κοινότητες σε ολόκληρη την ΕΕ. Κατά συνέπεια, θα καταστεί δυνατή η θέσπιση μίας ολοκληρωμένης και βιώσιμης προσέγγισης σε επίπεδο ΕΕ. Επίσης, η επέκταση αυτή συνάδει απολύτως με τον στόχο του 2010-ευρωπαϊκό έτος καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Χαίρομαι που το Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ των τροποποιήσεων αυτών και ελπίζω ότι οι ενεχόμενες περιοχές θα τις θεωρήσουν χρήσιμο μέσο για την επίλυση ενός επείγοντος και θεμελιώδους προβλήματος για αυτές τις κοινότητες.

  Marie-Thérèse Sanchez-Schmid (PPE), γραπτώς. – (FR) Υποστήριξα εξαρχής την έκθεση αυτή, ιδίως όσον αφορά την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της παρέμβασης σε όλα τα κράτη μέλη. Αυτό επιτρέπει στα 27 κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν το ΕΤΠΑ για να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή νέων κατοικιών για τις περιθωριοποιημένες κοινότητες και για την ανακαίνιση και αντικατάσταση των υφιστάμενων κτιρίων.

Εξαιτίας αυτής της σοβαρής οικονομικής κρίσης που έπληξε την Ευρώπη και επηρέασε όλα τα κράτη μέλη, τα προβλήματα στέγασης είναι τώρα ακόμα πιο έντονα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάστηκε να παρέμβει και να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που είχε στη διάθεσή της για να βοηθήσει τα άτομα με ανεπαρκή στέγαση, ιδίως τις περιθωριοποιημένες κοινότητες που μέχρι σήμερα δεν μπορούσαν να επωφεληθούν από τους πόρους του ΕΤΠΑ.

Χάρη στις τροπολογίες που κατέθεσαν τα μέλη της προεδρικής πλειοψηφίας στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, επιλεξιμότητα για το ταμείο παρέχεται όχι μόνο στα νέα κράτη μέλη της ΕΕ, αλλά και στα 27 κράτη μέλη, δεδομένου ότι όλα αντιμετωπίζουν τις ίδιες δυσκολίες. Οι ενεχόμενες περιοχές θα μπορέσουν να αντικαταστήσουν τις ανθυγιεινές κατοικίες σε κοινωνικά αποκλεισμένες κοινότητες και να αναπτύξουν καθολικές, ολοκληρωμένες και μόνιμες λύσεις για τα προβλήματα στέγασής τους.

Η παρούσα έκθεση παρέχει στην ΕΕ συγκεκριμένα μέτρα για να βοηθήσει τους πολίτες της. Ας ελπίσουμε ότι θα αποτελέσει ένα βήμα προόδου προς τη διαμόρφωση μίας κοινωνικής Ευρώπης που βρίσκεται κοντά στους πολίτες της.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση που εγκρίναμε σήμερα τροποποιεί τον κανονισμό του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), επεκτείνοντας το πεδίο εφαρμογής του στον τομέα της στέγασης προς όφελος των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων, διότι, προς το παρόν, το ταμείο μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο στο πλαίσιο πρωτοβουλιών αστικής ανάπτυξης. Οι τροπολογίες που προτείναμε οι συνάδελφοι μου και εγώ, και οι οποίες επικυρώθηκαν σήμερα στο Κοινοβούλιο, σημαίνουν ότι και τα παλαιότερα κράτη μέλη, όχι μόνο τα νέα –όπως προτείνεται στην αρχική πρόταση της Επιτροπής– μπορούν να επωφεληθούν από αυτήν τη νέα πηγή χρηματοδότησης από το ΕΤΠΑ.

Προσπάθησα επίσης να αποτρέψω τη δημιουργία προηγούμενου που θα απέκλειε τα παλαιότερα κράτη μέλη, ιδίως την Πορτογαλία, από αυτήν τη χρηματοδότηση και, ενδεχομένως, από τη χρήση άλλων πρόσθετων πηγών κοινοτικής ενίσχυσης. Θα ήθελα να επαναλάβω ότι το χρονικό διάστημα στο οποίο μία χώρα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θα πρέπει να αποτελεί κριτήριο για την κατανομή των διαρθρωτικών πόρων, και ότι η πολιτική συνοχής μετά το 2013 πρέπει να συνεχίσει να εστιάζεται στην αρχή της αλληλεγγύης με στόχο την εδαφική συνοχή, πράγμα που είναι κρίσιμης σημασίας για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, όπως η Μαδέρα. Πρέπει επίσης να αποβλέπει στη μεγαλύτερη ευελιξία, τη διαφάνεια, καθώς και σε μία προσέγγιση προσανατολισμένη στα αποτελέσματα που θα ανταμείβει τις περιοχές οι οποίες έχουν επιδείξει υποδειγματική χρήση της κοινοτικής ενίσχυσης, και όχι να τις τιμωρεί.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Προκειμένου να βελτιωθεί η αφομοίωση των πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανακαίνιση κτιρίων και κατοικιών, και δεδομένων των πρακτικών των κρατών μελών και της δυσκολία συγχρηματοδότησης, πρέπει να προταθεί η δημιουργία ενός κοινού ταμείου από τις εθνικές κυβερνήσεις, στο οποίο θα μπορούν να αποταμιεύουν πόρους, καλύπτοντας τη συγχρηματοδότηση με κρατικά χρήματα. Με άλλα λόγια, μέχρι να καλυφθεί η συγχρηματοδότηση από το κράτος, οι ιδιοκτήτες των κτιρίων και των κατοικιών οφείλουν να καταβάλλουν το ίδιο ακριβώς ποσό που κατέβαλλαν πριν από την ανακαίνιση. Ο λόγος είναι ότι συχνά, οι ιδιοκτήτες κτιρίων ή κατοικιών δεν μπορούν ούτε να καλύψουν τη συγχρηματοδότηση με δικά τους χρήματα ούτε να λάβουν τραπεζικό δάνειο προς τον σκοπό αυτόν. Επιδοκιμάζω το δεύτερο σημείο αυτής της πρωτοβουλίας – τη διοχέτευση πόρων που διατίθενται για ανακαίνιση στις αγροτικές περιοχές.

Οι περισσότερες ιδιόκτητες κατοικίες στα χωριά διαθέτουν αυτόνομη θέρμανση, που σημαίνει ότι η θέρμανση δεν πληρώνεται κεντρικά και, ως εκ τούτου, προτείνεται ο καθορισμός ενός απόλυτου χρηματικού ποσού μηνιαίως, το οποίο θα μπορούσε να καλύψει εν καιρώ τη συγχρηματοδότηση αυτών των κατοικιών. Αυτό θα διευκόλυνε τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν νομίμως τη συγχρηματοδότηση της ανακαίνισης αγροτικών κατοικιών.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Ο κανόνας αυτός προβλέπει οικονομική στήριξη από το ΕΤΠΑ για στεγαστικές παρεμβάσεις προς όφελος των περιθωριοποιημένων κοινοτήτων στα νέα κράτη μέλη. Οι περισσότερες από αυτές τις κοινότητες ζουν σε αγροτικές περιοχές και σε παραπήγματα (τόσο σε αγροτικές όσο και σε αστικές περιοχές) και δεν δικαιούνται ενίσχυσης μέσω του ΕΤΠΑ. Στεγαστικές παρεμβάσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο στο πλαίσιο επιχειρήσεων αστικής ανάπτυξης και μέσω της ανακαίνισης υφιστάμενων κατοικιών. Η στήριξη για στεγαστικές παρεμβάσεις σε αγροτικές περιοχές ή για την αντικατάσταση υποβαθμισμένων κατοικιών σε αστικές ή αγροτικές περιοχές δεν είναι επιλέξιμη για ενίσχυση από το ΕΤΠΑ. Προκειμένου να αποφευχθούν αδικαιολόγητες διακρίσεις, οι παρεμβάσεις προς όφελος των Ρομ δεν θα πρέπει να αποκλείουν άλλες ομάδες που βρίσκονται σε ανάλογη κοινωνικοοικονομική κατάσταση. Επιπλέον, επειδή η παρέμβαση είναι απλώς μέρος ενός σύνθετου προβλήματος, πρέπει να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο μίας ολοκληρωμένης, πολυδιάστατης προσέγγισης σε εθνικό επίπεδο, με ισχυρές εταιρικές σχέσεις και λαμβάνοντας υπόψη τις πτυχές που αφορούν την εκπαίδευση, τις κοινωνικές υποθέσεις, την ενσωμάτωση, τον πολιτισμό, την υγεία, την απασχόληση και ούτω καθεξής. Ο απώτερος σκοπός της πρότασης είναι η παροχή αποδεκτών συνθηκών στέγασης εντός του πλαισίου μίας ολοκληρωμένης προσέγγισης.

Έκθεση: Magdalena Alvarez (A7-0006/2010)

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η απάτη και η φοροδιαφυγή αποτελούν επίθεση κατά της οικοδόμησης μίας δικαιότερης, ισχυρότερης και ικανότερης Ευρώπης στον τομέα της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης. Η σοβαρή οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση που διερχόμαστε καθιστά τις συνέπειες αυτών των φαινομένων ακόμα πιο εμφανείς και δεινές, διότι οι προϋπολογισμοί των κρατών μελών έχουν αποδυναμωθεί ιδιαίτερα και υφίστανται πιέσεις λόγω της ανάγκης για δημόσιες επενδύσεις και δαπάνες στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής. Αξίζει να επισημανθεί ότι η φοροδιαφυγή στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανέρχεται σε περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως, ποσό που αντιστοιχεί σε ποσοστό άνω του 2% του ΑΕΠ.

Στο πλαίσιο της ανοικτής αγοράς και της ελεύθερης κυκλοφορίας των αγαθών και των προσώπων, οι μηχανισμοί ελέγχου και επιτήρησης καθίστανται ολοένα και πιο σύνθετοι λόγω των αναφαίρετων δικαιωμάτων κυριαρχίας κάθε κράτους μέλους. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται από αδίστακτους οικονομικούς φορείς οι οποίοι, παρακινούμενοι κυρίως από τις ευκαιρίες εύκολου κέρδους λόγω της οικονομικής κρίσης, καταφεύγουν σε ολοένα και πιο εξελιγμένες και ευρηματικές μεθόδους φοροδιαφυγής.

Η παρούσα πρόταση ενισχύει τη διοικητική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ στον τομέα της φορολογίας, δεδομένου ότι η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης παρουσιάζει σαφή ανισορροπία μεταξύ της παραγόμενης νομοθεσίας και των μηχανισμών ελέγχου και επιτήρησης.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Έχουμε ορισμένες επιφυλάξεις ως προς τη διατύπωση αυτής της πρότασης που στοχεύει στη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας, επεκτείνοντας «τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών ώστε να καλυφθούν κάθε είδους φόροι», και το γεγονός ότι «ισχύει επίσης για τις υποχρεωτικές εισφορές κοινωνικής ασφάλισης πληρωτέες προς το κράτος μέλος ή μια υποδιαίρεση του κράτους μέλους ή προς τα ιδρύματα κοινωνικών ασφαλίσεων δημοσίου δικαίου».

Διαφωνούμε με το ότι οι υπάλληλοι ενός κράτους μέλους θα πρέπει να είναι αρμόδιοι να ενεργήσουν στο έδαφος άλλων κρατών μελών· επομένως, πιστεύουμε ότι η πρόταση του Κοινοβουλίου να περιοριστεί η δυνατότητα αυτή στις περιπτώσεις που υπάρχει συμφωνία μεταξύ των κρατών μελών είναι, αν μη τι άλλο, η ορθή προσέγγιση.

Εκφράζουμε επίσης τις αμφιβολίες μας όσον αφορά την απαίτηση για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τη φορολογική συμπεριφορά των ατόμων –αν και υπάρχου ορισμένες αναφορές στην προστασία των δεδομένων– ιδίως στην έκθεση του Κοινοβουλίου. Θα παρακολουθούμε προσεκτικά τον χειρισμό αυτών των θεμάτων στην εξέλιξή τους.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Μολονότι πιστεύω ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να διατηρήσουν τον έλεγχο επί των φορολογικών συστημάτων τους, είναι σαφές ότι πρέπει να υπάρχει συνεργασία εντός της ΕΕ αλλά και με τρίτες χώρες προκειμένου να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή. Πιστεύω ότι ο συμβιβασμός που εγκρίθηκε σήμερα θα είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την καταπολέμηση της απάτης και της φοροδιαφυγής.

  Astrid Lulling (PPE), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα αποφασιστικά την έκθεση Alvarez για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας, διότι λυπάμαι που ο αγώνας για τα τις ελευθερίες των πολιτών, του οποίου υποτίθεται πως ηγείται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είναι ασταθής και ασυνεπής.

Όταν στην ημερήσια διάταξη περιλαμβάνεται η εισαγωγή σαρωτών σώματος ή η συμφωνία SWIFT με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τότε οι ένθερμοι υποστηρικτές των ατομικών ελευθεριών υψώνουν τη φωνή τους, ακόμα και αν αυτό συνεπάγεται διπλωματική ένταση.

Όταν, όμως, το θέμα συζήτησης είναι η προστασία των τραπεζικών δεδομένων, τότε, αίφνης, το «καλό» μεταμορφώνεται σε «κακό».

Η μαζική αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών, η οποία αποτελεί τη βάση των εκθέσεων Alvarez και Dominici, είναι ο σαρωτής που μας γδύνει σε κάθε μας βήμα, είναι η συμφωνία SWIFT σε ακόμα μεγαλύτερη κλίμακα.

Η ασυνέπεια αυτή δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ούτε καν στο όνομα της αποτελεσματικότητας.

Η αυτόματη ανταλλαγή όλων των δεδομένων για έκαστο μη μόνιμο κάτοικο στην Ευρώπη θα οδηγήσει στη μη διαχειρίσιμη ροή δεδομένων. Το προηγούμενο που έχει δημιουργηθεί στο πεδίο της φορολόγησης των αποταμιεύσεων πρέπει να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου.

Στους φίλους μου δε που ανησυχούν για την υπερβολική γραφειοκρατία που ενδέχεται να επιφέρει αυτή η δομή, έχω να δηλώσω ότι η μόνη λύση είναι να εκφράσουμε την αντίθεσή μας προς αυτήν για λόγους αρχής, και όχι να εκπλαγούμε από τις καταστροφικές της συνέπειες.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Μετά τη θέσπιση της προηγούμενης νομοθεσίας που όριζε την απάτη και την φοροδιαφυγή ως προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει εγκριθεί μία σειρά νομοθετικών προτάσεων σε σχέση με αυτόν τον τομέα. Η διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας αποτελεί θεμελιώδη πτυχή της κοινής στρατηγικής για την καταπολέμηση της απάτης και της φοροδιαφυγής. Η αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της απάτης έχει σημαντικό αντίκτυπο στους εθνικούς προϋπολογισμούς και επισύρει την απώλεια σημαντικών εσόδων για γενικές δημόσιες δαπάνες, ιδίως στους τομείς της υγείας, της εκπαίδευσης και της έρευνας.

Η φοροδιαφυγή και η απάτη παραβιάζουν την αρχή της ίσης φορολογικής μεταχείρισης εις βάρος των πολιτών και των επιχειρήσεων που εκπληρώνουν τις φορολογικές υποχρεώσεις τους, και οδηγούν σε στρέβλωση του ανταγωνισμού, η οποία επηρεάζει την εύρυθμη λειτουργία των αγορών. Εν μέσω κρίσης, είναι ακόμα σημαντικότερο να χρησιμοποιήσουμε όλες τις μεθόδους που έχουμε στη διάθεσή μας για να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή και την απάτη και να ανταποκριθούμε στις έκτακτες δαπάνες που απαιτούνται για την αποκατάσταση των επιπτώσεων της κρίσης και τη μεγαλύτερη δυνατή μείωση των υψηλών δημοσιονομικών ελλειμμάτων.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Η σπουδαιότητα της πρότασης έγκειται στις σοβαρές συνέπειες που έχει η φοροδιαφυγή στην ΕΕ (σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, υπερβαίνει το 2% του ΑΕΠ) στους προϋπολογισμούς των κρατών μελών, στην αρχή της φορολογικής δικαιοσύνης, η οποία αποδυναμώνεται λόγω της φοροδιαφυγής, και στη λειτουργία των αγορών, διότι στρεβλώνεται ο ανταγωνισμός.

Η πρόταση που υπέβαλε η Επιτροπή αποτελεί ένα βήμα προς τα εμπρός για την ικανοποίηση της ανάγκης για αποτελεσματικότερα μέτρα συνεργασίας όσον αφορά την καταπολέμηση της απάτης και της φοροδιαφυγής σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Η προτεινόμενη οδηγία αποτελεί ένα άλμα προόδου, τόσο από ποιοτική όσο και από ποσοτική άποψη: ποσοτική, διότι ορίζει νέες υποχρεώσεις, και ποιοτική, διότι συγκεκριμενοποιεί και διευρύνει τις ισχύουσες.

Συμφωνεί να συμπεριλάβει όλα τα είδη άμεσων ή έμμεσων φόρων, με την εξαίρεση του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων κατανάλωσης, εισάγοντας την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των φορολογικών υπηρεσιών, αντί για την ανταλλαγή μετά από αίτημα.

Η πρόταση αυτή σημαίνει ότι μπορούμε να απαιτούμε πιο αποτελεσματικά μέτρα συνεργασίας για την καταπολέμηση της απάτης και της φοροδιαφυγής, δημιουργώντας ένα αξιόπιστο, εύχρηστο και αποτελεσματικό σύστημα. Αυτό θα μας βοηθήσει να επιτύχουμε κατάλληλη φορολογική ολοκλήρωση, η οποία αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του ευρωπαϊκού εγχειρήματος και ένα περαιτέρω βήμα προς την ουσιαστική εναρμόνιση των φορολογικών πολιτικών.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Όπως και η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία έχει ως στόχο να επιτείνει τον αγώνα κατά της απάτης και της φοροδιαφυγής, δεδομένου ότι ο αγώνας αυτός είναι σημαντικός στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης που βιώνουν τα κράτη μέλη μας. Θεωρούμε ότι η ενασχόληση με τα θέματα αυτά αποτελεί προτεραιότητα υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης που βιώνουν τα κράτη μέλη και σε μία συγκυρία που η δημοσιονομική αυστηρότητα επιβαρύνει ολοένα και περισσότερο τα μικρότερα κράτη.

Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, η φοροδιαφυγή ανέρχεται σε 200 δισεκατομμύρια ευρώ, ήτοι 2% του ΑΕΠ και είναι διπλάσια των ποσών που διαθέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση για το λεγόμενο ευρωπαϊκό σχέδιο για την ανάκαμψη της οικονομίας.

Επίσης, η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εισηγείται την ανάγκη βελτίωσης της προστασίας των δεδομένων, μία σημαντική αρχή εφόσον συζητούμε, εν προκειμένω, για την ανταλλαγή πληροφοριών και δεδομένων.

Ακολουθώντας το παράδειγμα της έκθεσης, θα πιέσουμε την Επιτροπή και το Συμβούλιο να εξηγήσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον τρόπο με τον οποίο ελήφθη υπόψη η θέση του και την πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών στην καταπολέμηση της απάτης και της φοροδιαφυγής.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Στόχος της οδηγίας είναι η βελτίωση της διοικητικής συνεργασίας στον τομέα της φορολογίας. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, πρέπει να συνδράμουμε αλλήλους σε αυτό το πεδίο. Η κινητικότητα των φορολογούμενων, ο αριθμός των διασυνοριακών συναλλαγών και η παγκοσμιοποίηση των χρηματοπιστωτικών μέσων έχουν εξελιχθεί σημαντικά. Είναι δύσκολο για τα κράτη μέλη να εκτιμούν σωστά το ποσό των φόρων και των δασμών. Αυτή η αυξανόμενη δυσκολία έχει επιπτώσεις στη λειτουργία των φορολογικών συστημάτων και καταλήγει σε διπλή φορολόγηση, γεγονός που ενθαρρύνει τη φοροδιαφυγή και την απάτη, ενώ οι έλεγχοι παραμένουν ευθύνη των εθνικών αρχών. Αυτό θέτει σε κίνδυνο την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Η αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών θα είναι υποχρεωτική για τις διευθυντικές αμοιβές, τα μερίσματα, τα υπερτιμήματα/υπεραξίες, τα δικαιώματα χρήσης και τα προϊόντα ασφαλειών ζωής που δεν καλύπτονται από άλλα κοινοτικά νομικά μέσα σχετικά με την ανταλλαγή πληροφοριών ή άλλα παρόμοια μέτρα, τις απορρέουσες συντάξεις και τα ιδιόκτητα ακίνητα και έσοδα. Προκειμένου να βελτιωθεί η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των διαφόρων εθνικών αρχών, προτείνεται επίσης να θεσπισθεί η παρακολούθηση των περιπτώσεων εκείνων στις οποίες τα κράτη μέλη αρνούνται να διαβιβάσουν πληροφορίες ή να πραγματοποιήσουν μια διοικητική έρευνα. Όλα αυτά τα μέτρα συμβάλλουν στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, και για αυτόν τον λόγο ψήφισα υπέρ του εν λόγω νομοθετικού ψηφίσματος.

Έκθεση: Theodor Dumitru Stolojan (A7-0002/2010)

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Είναι περίεργο το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγνωρίζει ότι «οι διατάξεις της Συνθήκης ΕΚ για την ελεύθερη κυκλοφορία καθιστούν δυσχερή για τα κράτη μέλη την απαίτηση εγγυήσεων για την καταβολή των οφειλόμενων φόρων στο έδαφός τους».

Θα μπορούσαμε να πούμε, λοιπόν, ότι αντί να εγκρίνουμε τον έναν κανόνα μετά τον άλλον και να αποδεικνύεται αργότερα ότι είναι «ανεπαρκείς», και έχοντας υπόψη τα «ισχνά αποτελέσματα που έχουν επιτευχθεί μέχρι στιγμής», δεν θα ήταν προτιμότερο να αντιμετωπίσουμε τη ρίζα του προβλήματος, αλλάζοντας τους κανόνες που διέπουν την ελεύθερη κυκλοφορία;

Ωστόσο, έχουμε αμφιβολίες σχετικά με την υλοποίηση της πρότασης, η οποία δηλώνει: «Το πεδίο εφαρμογής της αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη θα πρέπει να επεκταθεί και σε άλλους φόρους και δασμούς, πέραν όσων καλύπτονται επί του παρόντος, καθώς η μη καταβολή οιουδήποτε φόρου ή δασμού επηρεάζει την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Το πεδίο εφαρμογής θα πρέπει επίσης να επεκταθεί και στον τομέα των υποχρεωτικών εισφορών κοινωνικής ασφάλισης».

Διαφωνούμε με το ότι οι υπάλληλοι ενός κράτους μέλους θα πρέπει να είναι αρμόδιοι να ενεργήσουν στο έδαφος άλλων κρατών μελών· επομένως, πιστεύουμε ότι η πρόταση του Κοινοβουλίου να περιοριστεί η δυνατότητα αυτή στις περιπτώσεις που υπάρχει συμφωνία μεταξύ των κρατών μελών είναι, τουλάχιστον ,η ορθή προσέγγιση.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η αυξημένη κινητικότητα τόσο των ατόμων όσο και των κεφαλαίων βρίσκεται στον πυρήνα της ΕΕ και υπήρξε εξαιρετικά επιτυχής. Ωστόσο, παρουσιάζει και ορισμένα μειονεκτήματα, μεταξύ των οποίων οι αυξημένες δυνατότητες για τους απατεώνες να αποφεύγουν την καταβολή φόρων και δασμών. Είναι προφανές ότι τα υφιστάμενα συστήματα αμοιβαίας συνδρομής αποδείχτηκαν ανεπαρκή, και η σημερινή ψηφοφορία θα επιφέρει κάποιες απολύτως αναγκαίες βελτιώσεις σε αυτόν τον τομέα.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Όσον αφορά την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με φόρους και δασμούς, η κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μάλλον δυσάρεστη. Τα στατιστικά στοιχεία καταδεικνύουν ότι το γενικό ποσοστό είσπραξης είναι μόλις 5%. Προκειμένου να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα των δραστηριοτήτων είσπραξης απαιτήσεων, απαιτείται στενότερη συνεργασία σε επίπεδο κρατών μελών. Έχοντας αυτό κατά νου, ψήφισα υπέρ της πρότασης για την αμοιβαία συνδρομή σε αυτόν τον τομέα. Ελπίζω ότι θα καταφέρουμε πράγματι να περιορίσουμε τις ελλείψεις των υφιστάμενων μέτρων που είχαν ως αποτέλεσμα την έλλειψη διαφάνειας και συντονισμού μεταξύ των κρατών και μία αδικαιολόγητη καθυστέρηση στη διαδικασία είσπραξης.

Η νέα οδηγία προτείνει να καθοριστούν με μεγαλύτερη σαφήνεια οι κανόνες βάσει των οποίων οι αρμόδιες αρχές στα κράτη μέλη παρέχουν συνδρομή, μαζί με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των ενεχόμενων μερών. Θα αναπτυχθούν τυποποιημένοι τίτλοι που διευκολύνουν την επιβολή ή προληπτικά μέτρα προκειμένου να αποφευχθούν τα προβλήματα που σχετίζονται με την αναγνώριση και τη μετάφραση των τίτλων που εκδίδονται από άλλες αρχές. Η Επιτροπή θα υποστηρίξει τη γόνιμη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και θα παρακολουθεί συνεχώς τις καταγγελίες που λαμβάνονται σε σχέση με την ανταλλαγή πληροφοριών ή τη συνδρομή.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο αυξανόμενος αριθμός αιτημάτων από τα κράτη μέλη για συνδρομή στην είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με ορισμένους φόρους, σε συνδυασμό με την έλλειψη αποτελεσματικότητας στην είσπραξή τους –που ανέρχεται σε ποσοστό μόλις 5%– καταδεικνύει την ανάγκη τροποποίησης της οδηγίας 1976/308/ΕΟΚ του Συμβουλίου. Ως εκ τούτου, χρειαζόμαστε το παρόν ψήφισμα αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της βραδύτητας, των ανισοτήτων, της έλλειψης συντονισμού και διαφάνειας.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Το ισχύον σύστημα για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με φόρους, δασμούς και άλλα μέτρα χαρακτηρίζεται από βραδύτητα, ανισότητες και έλλειψη συντονισμού και διαφάνειας. Είναι απαραίτητο, επομένως, να αναλάβουμε δράση, σε κοινοτικό επίπεδο, ούτως ώστε να ενισχύσουμε και να βελτιώσουμε την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ των κρατών μελών ως προς την είσπραξη.

Για τον σκοπό αυτόν, η πρόταση προσφέρει ενιαίους τίτλους που επιτρέπουν την επιβολή ή προληπτικά μέτρα προκειμένου να αποφευχθούν προβλήματα αναγνώρισης και μετάφρασης των τίτλων άλλων κρατών μελών και ένα υπόδειγμα για την κοινοποίηση εγγράφων σχετικών με τις απαιτήσεις στην επικράτεια ενός άλλου κράτους μέλους.

Η εισαγωγή ενός υποδείγματος για την κοινοποίηση τίτλων και αποφάσεων που σχετίζονται με την απαίτηση θα επιλύσει τα προβλήματα της αναγνώρισης και της μετάφρασης τίτλων που προέρχονται από άλλο κράτος μέλος. Το μέσο αυτό θα είναι σημαντικό για την περαιτέρω ανάπτυξη του εμπορίου εντός της Κοινότητας και για την ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Η οδηγία του Συμβουλίου στοχεύει στη θεμελιώδη αναθεώρηση της λειτουργίας της αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με φόρους, δασμούς και άλλα μέτρα. Το πεδίο εφαρμογής των εθνικών διατάξεων που αφορούν την είσπραξη περιορίζεται στο έδαφος εκάστου κράτους μέλους. Οι διοικητικές αρχές δεν δύνανται να εισπράξουν μόνες τους φόρους και δασμούς εκτός του εδάφους του κράτους μέλους τους. Ταυτόχρονα, η κινητικότητα προσώπων και κεφαλαίων αυξάνεται και οι απατεώνες εκμεταλλεύονται τον εδαφικό περιορισμό των αρμοδιοτήτων των αρχών, προκειμένου να οργανώνουν την αφερεγγυότητά τους σε χώρες όπου δεν έχουν εξοφλήσει τις φορολογικές τους οφειλές. Οι πρώτες διατάξεις που αφορούν την αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη θεσπίστηκαν στην οδηγία 76/308/ΕΟΚ (ενοποιήθηκε στην οδηγία 2008/55/ΕΚ) για την αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με ορισμένες εισφορές, δασμούς, φόρους και άλλα μέτρα. Ωστόσο, το μέσο αυτό αποδείχθηκε ανεπαρκές στην ανταπόκρισή σε μεταβολές της εσωτερικής αγοράς κατά τα τελευταία 30 έτη. Είναι, συνεπώς, απαραίτητο να καταργηθεί η ισχύουσα οδηγία και να προβλεφθεί ένα βελτιωμένο σύστημα συνδρομής για την είσπραξη εντός της εσωτερικής αγοράς το οποίο θα εγγυάται ταχείες, αποτελεσματικές και ενιαίες διαδικασίες σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για τον λόγο αυτόν ψήφισα υπέρ του παρόντος ψηφίσματος.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0072/2010

  John Stuart Agnew, David Campbell Bannerman, Derek Roland Clark και William (The Earl of) Dartmouth (EFD), γραπτώς. – (EN) Το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου στηρίζει πλήρως τις προσπάθειες αρωγής και εκφράζει την οδύνη του για την απώλεια ζωών και για όσους επλήγησαν από την καταστροφή, αλλά δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε τη νομιμοποίηση της ΕΕ να δαπανά εκατοντάδες εκατομμύρια από τα χρήματα των φορολογουμένων, καθώς και τη μιλιταριστική και διπλωματική φιλοδοξία της να παρακάμψει δημοκρατικά και υπόλογα έθνη κράτη παρεμβαίνοντας στην κρίση.

Φυσικά, ενθαρρύνουμε την κυβέρνηση και τους πολίτες να προσφέρουν αρωγή και χρήματα για να βοηθήσουν τους πληγέντες και να συμβάλουν στην ανασυγκρότηση της χώρας. Ωστόσο, αυτό πρέπει να γίνει με διαφάνεια, μαζί με τους πολίτες, και όχι από μυστικοπαθείς, μη εκλεγμένους γραφειοκράτες με διεθνείς μεγαλομανείς φιλοδοξίες.

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος αυτού και υπέρ της οικονομικής βοήθειας που θα παράσχει η Ευρωπαϊκή Ένωση για μακροπρόθεσμη στήριξη, η διαχείριση της οποίας θα γίνει από κοινού με τις τοπικές αρχές και τους κατοίκους της Αϊτής. Τα χρήματα αυτά πρέπει να χρησιμοποιηθούν με στόχο την αντιμετώπιση των βασικών αιτιών της φτώχειας στην Αϊτή, τη συνδρομή στη χώρα να ενισχύσει τη δημοκρατική δομή της και την ανάπτυξη βιώσιμης οικονομίας.

Οι συνθήκες στην Αϊτή βελτιώθηκαν πρόσφατα –δόξα τω Θεώ!– και η ανθρωπιστική βοήθεια διανέμεται αποτελεσματικά και κατά σειρά προτεραιότητας, χάρη στη συνεργασία και τον συντονισμό των διεθνών οργανισμών, των μη κυβερνητικών οργανώσεων και του λαού της Αϊτής που εργάζονται από κοινού.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και ολόκληρη η διεθνής κοινότητα, βρίσκεται αντιμέτωπη με μία δοκιμασία αλληλεγγύης σε σχέση με την κατάσταση στην Αϊτή. Η επικείμενη σύνοδος κορυφής της ΕΕ πρέπει να παρουσιάσει, ομόφωνα, μία αποφασιστική, καλά συντονισμένη λύση, η οποία θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες ανοικοδόμησης και αρωγής που παρουσιάζει η Αϊτή συνεπεία μίας από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές στη σύγχρονη ιστορία. Πρέπει να ικανοποιηθούν η έκκληση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το αίτημα που υποβλήθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την υποβολή συγκεκριμένης πρότασης σχετικά με τη συγκρότηση μίας δύναμης πολιτικής προστασίας, ικανής να ανταποκρίνεται άμεσα σε περίπτωση φυσικής καταστροφής οπουδήποτε στον κόσμο.

Το «δίδαγμα της Αϊτής» δεν πρέπει να λησμονηθεί, και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δείξει, σε αυτή την περίπτωση, όχι μόνο ότι γνωρίζει τι σημαίνει αλληλεγγύη, αλλά και ότι αποτελεί έναν προσαρμόσιμο και ευέλικτο οργανισμό που διδάσκεται από τα σημερινά οδυνηρά γεγονότα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει όλα τα δεδομένα και τα μέσα για να συμμετάσχει στη μακροπρόθεσμη ανοικοδόμηση της Αϊτής. Απαιτείται συντονισμός με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά ούτως ώστε ολόκληρη η διεθνής κοινότητα να μπορεί να ενεργεί ομόφωνα. Ο λαός της Αϊτής, που έχει δοκιμαστεί σκληρά από την ιστορία και τη φύση, πρέπει να λάβει από τη διεθνή κοινότητα τα απαραίτητα μέσα ώστε για να μάθει να αντεπεξέρχεται στις κακουχίες του.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Επικροτώ τη δέσμευση που ανέλαβε η ΕΕ να παράσχει βοήθεια στον λαό της Αϊτής μετά τον σεισμό που έπληξε τη χώρα τον Ιανουάριο. Πριν από τον σεισμό, ποσοστό μεγαλύτερο του 70% του πληθυσμού της Αϊτής ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας και το εξωτερικό χρέος της χώρας ανερχόταν σε 890 εκατομμύρια δολάρια Ηνωμένων Πολιτειών. Η διεθνής κοινότητα έχει τώρα καθήκον να συμβάλει στην κατάρτιση μίας στρατηγικής ανοικοδόμησης της χώρας η οποία θα είναι βιώσιμη σε βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Πρόκειται για μία καίρια χρονική στιγμή στον συντονισμό των προσπαθειών ανοικοδόμησης μεταξύ των διεθνών χορηγών βοήθειας, των αρχών της Αϊτής και της κοινωνίας των πολιτών, και επιδοκιμάζω την πρόσφατη απόφαση της Ομάδας των G7 να διαγράψει τα χρέη της Αϊτής, συμπεριλαμβανομένων των χρεών προς πολυμερή πιστωτικά ιδρύματα. Είναι ζωτικής σημασίας να βοηθήσουμε τη χώρα αυτήν να ανακάμψει από τον σεισμό, αλλά η διεθνής κοινότητα πρέπει επίσης να εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία για να συνδράμει στην επίλυση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών ανισοτήτων στην Αϊτή.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Λόγω του σεισμού που έπληξε τη νήσο της Αϊτής στις 12 Ιανουαρίου 2010, προξενώντας τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων και προκαλώντας τρομερές καταστροφές και χάος, καλούμαστε να επιδείξουμε την σθεναρή αλληλεγγύη μας προς τον λαό της Αϊτής. Είχα την ευχαρίστηση και την τιμή να συμβάλω στη σύνταξη του παρόντος ψηφίσματος από το Κοινοβούλιο. Πρωτίστως, θα ήθελα να εκφράσω τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου στους επαγγελματίες που, με το άμεσο και μεγαλόψυχο έργο τους μέσω του Κινητού Κέντρου Επεμβάσεων, βοήθησαν να σωθούν ζωές και κάλυψαν τις επί τόπου επείγουσες ανάγκες για υγειονομική περίθαλψη, νερό, υγιεινή, ρουχισμό, κλπ. Αυτό απέδειξε ότι οι επενδύσεις που ζητούσε το Κοινοβούλιο επί σειρά ετών μπορούν να έχουν πρακτικό και θετικό αντίκτυπο.

Από την άλλη πλευρά, όπως και μετά το ασιατικό τσουνάμι, πρέπει να αντλήσουμε διδάγματα από αυτό που συνέβη. Μετά την έκθεση Barnier το 2006, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει νομοθετικά μέτρα το συντομότερο δυνατόν για τη δημιουργία μίας ενιαίας, ανεξάρτητης και μόνιμης δύναμης πολιτικής προστασίας της ΕΕ, η οποία θα είναι σε θέση να πραγματοποιεί αποστολές διάσωσης και να εξασφαλίζει ολοκληρωμένη προσέγγιση στη βοήθεια, την αποκατάσταση και την ανάπτυξη. Θα ήθελα, επίσης, να ευχαριστήσω τα κράτη μέλη, τις ΜΚΟ και την κοινωνία των πολιτών για τη συνολική ανθρωπιστική βοήθεια που παρείχαν.

  Lara Comi (PPE), γραπτώς. – (IT) Ο σεισμός που συγκλόνισε την Αϊτή στις 12 Ιανουαρίου, αφήνοντας πίσω του 200.000 νεκρούς και περίπου 250.000 τραυματίες, παρακίνησε τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη διεθνή κοινότητα στο σύνολό της να αναλάβουν την κοινή και συγκεκριμένη δέσμευση να ανοικοδομήσουν τη χώρα.

Ο συντονισμός αυτός αποδείχτηκε αποτελεσματικός βραχυπρόθεσμα, και είχε ως αποτέλεσμα μία αρχική δέσμευση για τη διάθεση σημαντικών ποσών από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και από επιμέρους κράτη μέλη. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να καθοδηγηθεί αυτή η κοινή προσπάθεια ούτως ώστε η ανοικοδόμηση να είναι βιώσιμη σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα και ο πληθυσμός της Αϊτής να είναι ο κύριος δικαιούχος αυτής της δέσμευσης.

Προσθέτω και τη δική μου φωνή στην έκκληση των διεθνών ανθρωπιστικών οργανώσεων να αποτρέψουν τον τεράστιο αριθμό ορφανών παιδιών λόγω του σεισμού να γίνουν θύματα της εμπορίας ανθρώπων. Πιστεύω, συνεπώς, ότι χρειαζόμαστε ένα σχέδιο εποπτείας αυτής της κατάστασης κατεπείγουσας ανάγκης, το οποίο θα διασφαλίζει ότι οι ανάγκες των πιο αδύναμων μελών της κοινότητας είναι η κορυφαία προτεραιότητα για την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος για τον σεισμό στην Αϊτή, που είχε ως αποτέλεσμα 200.000 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους και 250.000 να τραυματιστούν. Θα ήθελα να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια και την αλληλεγγύη μου προς τον λαό της Αϊτής και άλλα έθνη, το προσωπικό των διεθνών οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Εθνών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και τις οικογένειες των θυμάτων αυτής της τραγωδίας. Θέλω να υπογραμμίσω το επίπονο έργο που έχουν επιτελέσει ορισμένα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω του μηχανισμού πολιτικής προστασίας της ΕΕ, το οποίο συντονίζεται από το Κέντρο Παρακολούθησης και Ενημέρωσης. Επικροτώ, επίσης, την πρόταση για τη διενέργεια αξιολόγησης της ευρωπαϊκής ανταπόκρισης στην ανθρωπιστική κρίση στην Αϊτή ούτως ώστε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μπορέσει να υποβάλει προτάσεις για τη βελτίωση της ικανότητας της ΕΕ να ανταποκρίνεται άμεσα σε μελλοντικές καταστροφές.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η 12η Ιανουαρίου 2010 θα καταγραφεί στην ιστορία της Αϊτής ως μία από τις τραγικότερες ημέρες που γνώρισε η χώρα. Ένας λαός και μία χώρα που μαστιζόταν ήδη από τη φτώχεια και την υπανάπτυξη αφανίστηκαν ξαφνικά από μία ανελέητη και φονική φυσική καταστροφή τεραστίων διαστάσεων.

Τα δεκάδες χιλιάδες θύματα που καταγράφονταν σε στατιστικές, οι οποίες ήταν ήδη ξεπερασμένες τη στιγμή της δημοσίευσής τους, και η αγωνία και η απόγνωση στα μάτια εκείνων που είχαν χάσει τα πάντα δικαιολογούν απολύτως την κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας και της πολιτικής προστασίας σε ολόκληρο τον κόσμο, και οφείλω να επιδοκιμάσω αυτές τις προσπάθειες. Παρά την άμεση εκδήλωση αλληλεγγύης, που ασφαλώς τιμά όσους διαδραμάτισαν ρόλο σε αυτήν, αυτή η βοήθεια θα πρέπει να διατηρηθεί ακόμα και όταν το επίκεντρο της διεθνούς προσοχής στραφεί σε άλλη χώρα.

Παρά τις διεθνείς προσπάθειες, η ανοικοδόμηση της χώρας θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί μόνο αν οι ιθύνοντες και οι ίδιοι οι πολίτες κατορθώσουν να ηγηθούν τη διαδικασίας και να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο όλεθρος που έπληξε την Αϊτή συνεπεία του καταστροφικού σεισμού της 12ης Ιανουαρίου 2010 δημιούργησε μία νέα πρόκληση για την αλληλεγγύη μεταξύ λαών και εθνών. Λόγω της ιστορίας και της πολιτιστικής της ταυτότητας –πλέον του σημαντικού ρόλου της στην παγκόσμια οικονομία–, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δώσει το παράδειγμα και να ενθαρρύνει τη βοήθεια προς τον λαό της Αϊτής και την ανοικοδόμηση μίας από τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη. Πρέπει κατεπειγόντως να ανοίξουμε τον δρόμο για μέσα οικονομικής και υλικοτεχνικής στήριξης που θα ελαχιστοποιήσουν τα δεινά εκείνων που επλήγησαν από την τραγωδία, και να εξασφαλίσουμε την ταχεία αποκατάσταση των βασικών συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων. Ωστόσο, οι συνθήκες για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης στο εσωτερικό της χώρας πρέπει ήδη να έχουν αξιολογηθεί και διασφαλιστεί, ούτως ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση της ακραίας φτώχειας που μαστίζει τεράστιο αριθμό ανθρώπων στη χώρα. Πέρα από τα κίνητρα για την κερδοφόρα γεωργία, την εκβιομηχάνιση και τον αειφόρο κύκλο ανάπτυξης για την εμπορία των προϊόντων, πιστεύω ότι η υποστήριξη για την εφαρμογή μίας δυναμικής στρατηγικής στον τομέα της περιβαλλοντικής προστασίας είναι καίριας σημασίας, καθώς η Αϊτή αποτελεί κραυγαλέο και δραματικό παράδειγμα του ολέθριου αντικτύπου που μπορεί να έχε η κλιματική αλλαγή στην ανθρωπότητα. Ως εκ τούτου, υπερψήφισα την πρόταση ψηφίσματος.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ενόψει των δραματικών σκηνών της ολοσχερούς καταστροφής στην Αϊτή, χρειαζόμαστε άμεση, αποτελεσματική και πραγματική αλληλεγγύη που θα συμβάλει στον μετριασμό των δεινών του λαού της Αϊτής. Πρέπει επίσης να απορριφθεί και να καταδικαστεί κάθε προσπάθεια εκμετάλλευσης της τραγωδίας του λαού της Αϊτής από τη στρατιωτική κατοχή της χώρας τους, καθώς και αναμφίλεκτη υπεράσπιση της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της Αϊτής – κάτι που ελλείπει από το εν λόγω έγγραφο. Είναι θλιβερό που το ψήφισμα υποβλήθηκε πολύ αργότερα από τις δηλώσεις ορισμένων αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων και αξιωματούχων του ΟΗΕ σχετικά με την εγκατάσταση δεκάδων χιλιάδων αμερικανών στρατιωτών στη χώρα. Η Αϊτή και ο λαός της χρειάζονται πυροσβέστες, γιατρούς, νοσοκομεία και προϊόντα πρώτης ανάγκης.

Η απάντηση της ΕΕ με την οποία χαιρέτισε το ψήφισμα ήταν «η απόφαση του Συμβουλίου να αποστείλει 350 στρατιωτικούς αστυνομικούς». Αξίζει να υπομνησθεί η άμεση βοήθεια που παρασχέθηκε στην Αϊτή από χώρες όπως η Κούβα, η οποία απέστειλε άμεσα 400 γιατρούς, οι οποίοι έσωσαν ζωές και συνέβαλαν στην πρόληψη επιδημιών, κατασκεύασαν ιατρικές υποδομές και διένειμαν βασικά είδη, ή η Βενεζουέλα, που πρόσφερε ελάφρυνση του χρέους και προμήθευσε τη χώρα με καύσιμα.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Πιστεύουμε ότι είναι η στιγμή που πρέπει όλοι να παράσχουμε στον λαό της Αϊτής την ανθρωπιστική βοήθεια, τη συνεργασία και τη στήριξη που απαιτείται για την ανοικοδόμηση που του αξίζει, λαμβάνοντας υπόψη την αξιοπρέπεια και το σθένος του. Δυστυχώς, πάρα πολύς χρόνος σπαταλήθηκε στην προστασία, και δεν εξελίχθηκαν όλα ομαλά. Έχουμε ήδη αποκηρύξει τον τρόπο με τον οποίοι ορισμένα μέρη, και συγκεκριμένα οι ΗΠΑ, ενδιαφέρονται περισσότερο για την ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας τους στη χώρα με τα στρατεύματά τους παρά για τον λαό της Αϊτής.

Εκφράζουμε τη λύπη μας για το γεγονός ότι το εγκριθέν ψήφισμα δεν κατορθώνει να υπερασπίσει ικανοποιητικά την Αϊτή και τον λαό της. Μία καλή αρχή θα ήταν να καταγγείλουμε οιονδήποτε ή οιαδήποτε χώρα επιδιώκει να επωφεληθεί από αυτήν την καταστροφή, επιστρέφοντας στη νεοαποικιοκρατία. Μία τέτοια στάση φαίνεται να κρύβεται πίσω από την εγκατάσταση χιλιάδων ένοπλων βορειοαμερικανών στρατιωτών, παρά το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ζει σε συνθήκες φτώχειας και παραμένει θύμα εκμετάλλευσης πολυεθνικών εταιρειών και ανάμειξης εξωτερικών παραγόντων, ιδίως των Ηνωμένων Πολιτειών.

Θα συνεχίσουμε να εκφράζουμε την ειλικρινή αλληλεγγύη μας προς τον λαό της Αϊτής.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Υποστήριξα το ψήφισμα θέλοντας να τονίσω τη μείζονα δέσμευση αλληλεγγύης που πρέπει να επιδείξει η Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να βοηθήσει τη χώρα αυτήν, η οποία καταστράφηκε σχεδόν πριν από ένα μήνα. Μετά την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί μακροπρόθεσμη βοήθεια, ιδίως για τα πιο ευάλωτα άτομα και για τις κυβερνητικές δομές, που δεν έχουν άλλη εναλλακτική σήμερα από το να μεταβιβάσουν την εξουσία στις δυνάμεις των ΗΠΑ. Τέλος, η Ευρώπη πρέπει να αντλήσει διδάγματα από τέτοιου είδους γεγονότα, ούτως ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται πιο άμεσα και αποτελεσματικά στο μέλλον και να παρέχει άριστη ανθρωπιστική βοήθεια στους ανθρώπους που την χρειάζονται περισσότερο.

  Richard Howitt (S&D), γραπτώς. – (EN) Οι βουλευτές του ΕΚ που ανήκουν στο Εργατικό Κόμμα θα θέλαμε να εκφράσουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας σε όλους τους ανθρώπους στην Αϊτή, η ζωή των οποίων καταστράφηκε από αυτόν τον ολέθριο σεισμό, και στηρίζουμε πλήρως τις προσπάθειες αρωγής. Υποστηρίξαμε το παρόν ψήφισμα με τον ξεκάθαρο στόχο να στείλουμε το μήνυμα ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και οι βουλευτές του από το Εργατικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου στέκονται στο πλευρό του λαού της Αϊτής στο μακροπρόθεσμο έργο της ανοικοδόμησης των υποδομών, των κοινοτήτων και των ζωών που αφανίστηκαν. Με ιδιαίτερη χαρά διαπιστώσαμε ότι το ψήφισμα υπογραμμίζει την απόφαση της Βρετανίας και των άλλων χωρών της Ομάδας των G7 να παραιτηθούν από τις απαιτήσεις τους που απορρέουν από το διεθνές χρέος της Αϊτής, και απευθύνει έκκληση σε άλλες χώρες να πράξουν αναλόγως.

Δεν συμφωνούμε, ωστόσο, με την παράγραφο 24 του ψηφίσματος, διότι πιστεύουμε ότι οιαδήποτε πρόταση βελτίωσης της ανταπόκρισης της ΕΕ σε καταστροφές θα πρέπει να γίνεται κατόπιν πλήρους διαβούλευσης και περισυλλογής, και όχι απλώς στο πλαίσιο, ή στον άμεσο απόηχο, μίας ανθρωπιστικής τραγωδίας, μια ανθρωπιστική τραγωδία, ανεξαρτήτως του τρομακτικού μεγέθους της. Ειδικότερα, η παράγραφος θέτει σε κίνδυνο τις ισχύουσες εθελοντικές ρυθμίσεις για τα κράτη μέλη της ΕΕ, και δεν θα πρέπει να υποβαθμίζουμε τη σημασία των εθνικών ικανοτήτων αντίδρασης, ιδίως δε όταν η μόνιμη ομάδα ανταπόκρισης του Ηνωμένου Βασιλείου κινητοποιήθηκε μέσα σε μία ώρα μετά τον σεισμό στην Αϊτή.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθήσαμε όλοι αποτρόπαια στιγμιότυπα από την κατάσταση που έπληξε τον λαό της Αϊτής. Όπως συμβαίνει πάντα σε μεγάλες φυσικές καταστροφές, η προσοχή που δίνεται στον Τύπο και τα μέσα ενημέρωσης διατηρείται για μικρό χρονικό διάστημα και σύντομα τα πρωτοσέλιδα στρέφονται αλλού. Δεν θα ήταν αποδεκτό για τους πολιτικούς ηγέτες να προσπεράσουν τόσο γρήγορα το γεγονός, και ορθά το παρόν Κοινοβούλιο επιδιώκει να διατηρήσει την προτεραιότητα της εν λόγω καταστροφής στην ημερήσια διάταξη. Το ψήφισμα επισημαίνει το θετικό έργο που έχει επιτελεσθεί μέχρι στιγμής τόσο από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ όσο και από οργανισμούς στο εσωτερικό των κρατών μελών και ευελπιστούμε η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ να λάβει δεόντως υπό σημείωση τα συγκεκριμένα ζητήματα που επεσήμανε σήμερα το Κοινοβούλιο.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE), γραπτώς. – (EN) Σύμφωνα με τις αρχές της Αϊτής, ο συνολικός αριθμός των θυμάτων του σεισμού ξεπερνά τα 230.000 άτομα. Ο απολογισμός αυτός καθιστά τη συγκεκριμένη καταστροφή ακόμα μεγαλύτερη από το ασιατικό τσουνάμι του 2004. Μετά την έκτακτη βοήθεια, η προσοχή μας θα πρέπει να στραφεί προοδευτικά στη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της Αϊτής. Δεδομένου ότι αποτελεί μία από τις φτωχότερες χώρες στον κόσμο, η Αϊτή ήταν εντελώς απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει μία καταστροφή τέτοιου μεγέθους. Χαιρετίζω θερμά τις πρόσφατες υποσχέσεις για ελάφρυνση του χρέους της Αϊτής και προτρέπω όλες τις χώρες χρηματοδότες να συνδράμουν στη μακροπρόθεσμη και βιώσιμη ανοικοδόμηση. Τέλος, ορισμένοι συνάδελφοι αμφισβήτησαν την απόφαση της Βαρόνης Ashton να μην επισκεφθεί την Αϊτή αμέσως μετά τον σεισμό. Η κριτική τους είναι σωστή, υπό την προϋπόθεση ότι από την επίσκεψή της θα προέκυπτε κάτι χρήσιμο που θα βοηθούσε τους Αϊτινούς. Απεναντίας, αν επρόκειτο απλώς για διαφημιστικό τέχνασμα προκειμένου να προβάλουμε την παρουσία της ΕΕ, η απόφασή της ήταν απολύτως ορθή.

  Eija-Riitta Korhola (PPE), γραπτώς. – (FI) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος για την Αϊτή. Η ανθρώπινη δυστυχία που προκάλεσε ο σεισμός της Αϊτής είναι τεράστιας κλίμακας: εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι είναι νεκροί ή τραυματίες, και το Πορτ-ο-Πρενς έχει σχεδόν καταστραφεί ολοσχερώς. Ο αριθμός των ατόμων που χρειάζονται εξωτερική βοήθεια εκτιμάται σε δύο με τρία εκατομμύρια.

Τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι εκφράζουν τα συλλυπητήρια τους στους συγγενείς των θυμάτων, υπάρχει άμεση ανάγκη δράσης. Οι μεγάλης κλίμακας και άμεσες δεσμεύσεις υπό τη μορφή βοήθειας από την ΕΕ είναι προφανώς ζωτικής σημασίας. Η καθυστερημένη αντίδραση εκ μέρους της νέας διοίκησης των εξωτερικών υποθέσεων έχει προκαλέσει κατάπληξη, και δικαιολογημένα. Είναι σαφές ότι η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ πρέπει να αναλάβει στο μέλλον την ευθύνη της διασφάλισης ότι η ΕΕ αντιδρά ταχύτερα και με μεγαλύτερο συντονισμό. Η Αϊτή θα χρειάζεται βοήθεια για πολύ καιρό. Τα τραύματά της χρειάζονται περιποίηση και τα νοικοκυριά της πρέπει να ανοικοδομηθούν ένα προς ένα.

Ο φιλόσοφος Λούντβιχ Βιτγκενστάιν υπήρξε ο εμπνευστής της ιδέας ότι καμία δυστυχία δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη από αυτήν που μπορεί να υποφέρει ένα και μόνο άτομο. Φαντάζομαι πως εννοούσε ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη μονάδα συνείδησης στον κόσμο από τη συνείδηση ενός ατόμου. Ο πόνος δεν αθροίζεται. Δεν υπάρχει συλλογική συνείδηση που θα υπέφερε μεγαλύτερο πόνο απ’ ό,τι ένα άτομο. Η δυστυχία των μαζών είναι πάντα η δυστυχία του ενός ατόμου. Και αυτή η θεώρηση είναι ελπιδοφόρα. Λέγεται πως η Μητέρα Τερέζα είχε δηλώσει ότι αν σκεφτόταν ποτέ τις μάζες, δεν θα είχε πετύχει τίποτα. Αν καταφέρω να βοηθήσω έστω και ένα άτομο, θα είναι σαν να βοηθώ τη μεγαλύτερη δυνατή μονάδα: ολόκληρο τον κόσμο ενός ατόμου.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Πιστεύω ότι η ΕΕ πρέπει να προωθήσει καλύτερο συντονισμό και ισχυρότερο προφίλ όσον αφορά τη στήριξη του κράτους της Αϊτής. Επί του παρόντος, τη μεγαλύτερη πρόκληση αποτελούν οι ανασχετικοί παράγοντες στον υλικοτεχνικό τομέα (περιορισμένη ικανότητα προσγείωσης και εκφόρτωσης αγαθών στον αερολιμένα του Πορτ-ο-Πρενς), καθώς και η ανεύρεση λύσης για την παροχή βοήθειας σε όσους εξακολουθούν να είναι άστεγοι, ιδίως ενόψει της επικείμενης περιόδου των βροχοπτώσεων.

Πρέπει να σκεφτούμε το μέλλον και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να ενεργούμε πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Υποστήριξα το ψήφισμα, διότι ζητεί από τον Επίτροπο για τη διεθνή συνεργασία, την ανθρωπιστική βοήθεια και την αντιμετώπιση κρίσεων να εξασφαλίσει ότι η ΕΕ διαδραματίζει ηγετικό ρόλο σε καταστάσεις κρίσης, κάνοντας χρήση των αρμοδιοτήτων που θεσπίζονται βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας για τον καλύτερο συντονισμό της ανταπόκρισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μελλοντικές κρίσεις.

Επίσης, είναι εξαιρετικά σημαντικό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει στο Κοινοβούλιο το συντομότερο δυνατόν προτάσεις για τη συγκρότηση μιας δύναμης πολιτικής προστασίας της ΕΕ που θα βασίζεται στο Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ και θα επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να συγκεντρώνει, εντός ενός εικοσιτετραώρου από την καταστροφή, τους αναγκαίους πόρους για την παροχή αρχικής κατεπείγουσας ανθρωπιστικής βοήθειας.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ο καταστροφικός σεισμός στην Αϊτή τον προηγούμενο μήνα προκάλεσε ολέθριες ζημίες, και η παγκόσμια προσπάθεια αρωγής πρέπει να είναι μακροπρόθεσμη και αφοσιωμένη. Χαίρομαι που η ΕΕ ανταποκρίθηκε γρήγορα, προσφέροντας, μέχρι στιγμής, 196 εκατομμύρια ευρώ σε βοήθεια. Υποστηρίζω το ψήφισμα που ζητεί αποτελεσματικές και συντονισμένες ανθρωπιστικές προσπάθειες από την ΕΕ προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η Αϊτή θα λάβει μακροπρόθεσμη βοήθεια και ανοικοδόμηση.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Πέραν του μεγάλου αριθμού των θυμάτων που προκάλεσε, ο σεισμός που έπληξε την Αϊτή στις 12 Ιανουαρίου 2010 εξακολουθεί να επηρεάζει την καθημερινή ζωή περίπου 3 εκατομμυρίων ανθρώπων που χρειάζονται επειγόντως ανθρωπιστική βοήθεια. Ο ρόλος της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ διευκρινίστηκε και οι αξίες που προσπαθεί να προάγει η ΕΕ στοχεύουν, μεταξύ άλλων, στη συμβολή της στην παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Επομένως, πρέπει να επικροτήσουμε όλες τις προσπάθειες που καταβάλλονται από κράτη μέλη να βοηθήσουν τη χώρα να εξέλθει από αυτή την καταστροφή ως πλήρως λειτουργούσα δημοκρατία, με μία οικονομία που μπορεί να υποστηρίξει τον πληθυσμό της. Θα πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι ο λαός της Αϊτής πρέπει να αποτελεί κάθε στιγμή αναπόσπαστο στοιχείο ολόκληρης της διαδικασίας ανοικοδόμησης, μαζί με τη ν κυβέρνησή του.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Απείχα από την ψηφοφορία για το ψήφισμα RC-B7-0072/2010 σχετικά με την Αϊτή, διότι πιστεύω ότι είναι η επείγουσα ανάγκη συνίσταται στην αποστολή στην Αϊτή μη στρατιωτικών επαγγελματιών, όπως γιατρών, αρχιτεκτόνων και πυροσβεστών, και όχι στρατευμάτων. Η Αϊτή θα μπορέσει να αποκτήσει την πολιτική, οικονομική και κοινωνική σταθερότητα που χρειάζεται μόνο αν διασφαλιστεί η προστασία της ελευθερίας της χώρας από ξένη ανάμειξη. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, καθώς και οι κοινωνικοί εταίροι της Αϊτής πρέπει να διαγράψουν άμεσα το εξωτερικό χρέος της Αϊτής.

Επίσης, υποστηρίζω τα μέτρα που εγκρίθηκαν από τις χώρες της Βολιβαριανής Εναλλακτικής για την Αμερική (οικονομική βοήθεια μέσω του Ανθρωπιστικού Ταμείου, ενεργειακή στήριξη και πρωτοβουλίες προώθησης της γεωργίας και της παραγωγής), τα οποία αποτελούν απόδειξη της αδελφικής αλληλεγγύης που υπάρχει μεταξύ των διαφόρων χωρών. Απέχοντας από την ψηφοφορία, προσπάθησα να επισημάνω ότι η ανοικοδόμηση της Αϊτής δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της στρατιωτικοποίησης της βοήθειας, αλλά, τουναντίον, θέτοντας τέλος στους μηχανισμούς που επέφεραν τη φτώχεια στην Αϊτή, όπως το εξωτερικό χρέος, το οποίο και ζητώ να διαγραφεί.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Ακόμα και πριν από τον σεισμό, η Αϊτή ήταν μία φτωχή χώρα, χωρίς εγγυημένο τοπικό εφοδιασμό τροφίμων για περισσότερους από δύο εκατομμύρια ανθρώπους και με εκατοντάδες χιλιάδες ορφανά στους δρόμους ή στις κατοικίες. Για τον λαό της Αϊτής είναι, φυσικά, σημαντικό οι υποδομές και οι θεσμοί του κράτους να ανοικοδομηθούν μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η διανομή βοήθειας δεν εξελίσσεται ομαλά και ότι πολλές γυναίκες και παιδιά βρίσκονται σε πολύ ευάλωτη θέση. Πρέπει να δράσουμε με σύνεση εν προκειμένω. Η πρόταση ψηφίσματος φαίνεται να αναγνωρίζει τα περισσότερα προβλήματα και για τον λόγο αυτόν την υπερψήφισα.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Ο σεισμός που έπληξε την Αϊτή τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές καταστροφές του 21ου αιώνα. Το μέγεθος της καταστροφής αυξάνεται από το γεγονός ότι η ολέθρια δύναμη του σεισμού έπληξε μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου. Η τραγωδία έστρεψε τα βλέμματα όλου του κόσμου στην Αϊτή. Η ανθρωπιστική βοήθεια δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο στην ανοικοδόμηση του νησιού, αλλά πρέπει να συμπεριλάβει την αναδόμηση των κοινωνικών σχέσεων που λειτουργούν στη χώρα, με αίσθημα σεβασμού για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την κοινωνική δικαιοσύνη. Για να καταστεί αυτό δυνατό, είναι σημαντικό όχι μόνο να παρασχεθεί στην Αϊτή μη επιστρεπτέα ενίσχυση, αλλά και να διασφαλιστεί ότι θα δοθεί στη χώρα και την κοινωνία της η δυνατότητα για ένα νέο ξεκίνημα.

Ως εκ τούτου, υποστηρίζω την έκκληση να διαγραφεί το διεθνές χρέος της Αϊτής. Επίσης, απορρίπτω λύσεις που θα οδηγήσουν σε αύξηση του χρέους της Αϊτής συνεπεία της διεθνούς «βοήθειας». Λαμβάνοντας υπόψη όλους αυτούς τους παράγοντες, αποφάσισα να υποστηρίξω την κοινή πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τον πρόσφατο σεισμό στην Αϊτή.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα την κοινή πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τον πρόσφατο σεισμό στην Αϊτή.

Συμφωνώ απολύτως με το περιεχόμενο των παραγράφων 4, 8 και 9, ειδικότερα με τα χωρία στα οποία αναφέρεται ότι η ΕΕ πρέπει να δώσει προτεραιότητα στη συνδρομή στις προσπάθειες ανοικοδόμησης και βελτίωσης της ανθρωπιστικής κατάστασης, εστιάζοντας στις ευάλωτες ομάδες, όπως είναι οι γυναίκες και τα παιδιά, και στην παροχή καταλυμάτων, υπηρεσιών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, υλικοτεχνικής στήριξης και τροφίμων· καλούμε όλα τα κράτη μέλη να είναι έτοιμα να ανταποκριθούν στα αιτήματα των Ηνωμένων Εθνών για περαιτέρω βοήθεια· επιδοκιμάζουμε τις προκαταρκτικές δεσμεύσεις της Επιτροπής να διαθέσει 30 εκατ. ευρώ για την ανθρωπιστική βοήθεια· χαιρετίζουμε την απόφαση των χωρών της G7 να παραιτηθούν από τις απαιτήσεις τους που απορρέουν από το διεθνές χρέος της Αϊτής και επίσης καλούμε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να απαλλάξει πλήρως τη χώρα από το εκκρεμούν χρέος της – και τονίζουμε ότι κάθε επείγουσα συνδρομή για το σεισμό θα πρέπει να παρέχεται υπό μορφή επιδοτήσεων και όχι δανείων που προκαλούν χρέη.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Σε περίπτωση φυσικής καταστροφής, η ανθρωπιστική βοήθεια πρέπει να καταφθάνει χωρίς καθυστέρηση. Στην Αϊτή, μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν σε θέση να παράσχουν αποτελεσματική ανθρωπιστική βοήθεια χωρίς γραφειοκρατική καθυστέρηση. Είναι επίσης σαφές ότι οι ταχύτεροι και αποτελεσματικότεροι ανθρωπιστικοί φορείς είναι εκείνοι που καταδικάζονται τακτικά με ψηφίσματα του παρόντος επιφανούς Κοινοβουλίου: η Καθολική Εκκλησία και οι ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες εκ μέρους χριστιανικών οργανώσεων. Στο παρόν ψήφισμα, το οποίο υποστηρίζω πλήρως, το Κοινοβούλιο καλεί τη διεθνή κοινότητα να εξασφαλίσει ότι ο λαός της Αϊτής και η κυβέρνησή του είναι οι βασικοί παράγοντες στη διαδικασία ανασυγκρότησης, ώστε να μπορούν να ορίζουν οι ίδιοι την τύχη τους. Οι βουλευτές υποστηρίζουν επίσης τη δράση της ΕΕ να επαναπροωθήσει την τοπική παραγωγή τροφίμων με την αποκατάσταση κατεστραμμένων υποδομών και τη διάθεση του απαραίτητου υλικού σε μικρές γεωργικές εκμεταλλεύσεις (σπόροι, λιπάσματα και εργαλεία), ιδίως για την εαρινή περίοδο φύτευσης που αρχίζει το Μάρτιο, και συνιστά το 60% της εθνικής παραγωγής τροφίμων. Επί του παρόντος, και ενώ η διεθνής κοινότητα πραγματοποιεί επενδύσεις για τη δημιουργία αντισεισμικών υποδομών, θα ήθελα να επισημάνω το γεγονός ότι επλήγησαν επίσης κτίρια που χρησιμοποιούνται για θρησκευτικούς σκοπούς και ότι θα πρέπει να επίσης να διατεθεί διεθνής χρηματοδότηση για την ανοικοδόμηση εκκλησιών και ιεροδιδασκαλείων.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0078/2010

  John Stuart Agnew, Andrew Henry William Brons, David Campbell Bannerman, Derek Roland Clark και William (The Earl of) Dartmouth (EFD), γραπτώς. – (EN) Το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για την κατάσταση στο Ιράν και καλεί τις κυβερνήσεις και των δύο πλευρών να καταλήξουν σε διπλωματική, αλλά κυρίως ειρηνική λύση στην πολιτική και ανθρωπιστική κατάρρευση που βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα. Η ΕΕ δεν πρέπει να παρέμβει σε αυτή την περίπτωση, διότι το μόνο που θα κατορθώσει είναι να οξύνει την τεταμένη κατάσταση. Αντί εκλεγμένων πολιτικών που θα έπρεπε να ηγούνται των διαπραγματεύσεων, οι ανεξέλεγκτοι γραφειοκράτες της ΕΕ θα οδηγήσουν σε αρνητική έκβαση της κατάστασης για το Ιράν και τον υπόλοιπο κόσμο. Οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει να διεξάγονται σε συνεργασία με άλλες εθνικές κυβερνήσεις, και όχι να επιβάλλονται εκ των άνω από την ΕΕ. Πολλές χώρες, όπως η Ιρλανδία, επιθυμούν να παραμείνουν ουδέτερες, και η ΕΕ που εκπροσωπεί αυτές τις χώρες εν προκειμένω υπονομεύει σημαντικά τη δημοκρατική πολιτική τους.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα το παρόν έγγραφο με μεγάλο αίσθημα ευθύνης, ελπίζοντας ότι το παρόν ψήφισμα μπορεί να αποδώσει καρπούς. Θα ήθελα να εξάρω τις προσπάθειες που κατέβαλαν από κοινού οι διάφορες πολιτικές ομάδες του Κοινοβουλίου, οι οποίες επέτρεψαν στον οίκο της ευρωπαϊκής δημοκρατίας να εκφραστεί ομόφωνα και τόνισαν την έντονη ρεαλιστική τάση του παρόντος ψηφίσματος, που προτείνει τρόπους, λύσεις και συγκεκριμένα μέτρα αντιμετώπισης του ιρανικού καθεστώτος από την ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτό, θα ήθελα να επισημάνω την ανάγκη: α) να καταδικαστούν απερίφραστα οι εταιρείες που προμηθεύουν τις ιρανικές αρχές με εξοπλισμό και τεχνολογικά υλικά που αποσκοπούν στη λογοκρισία και την παρακολούθηση και θα πρέπει να απαγορευθούν για ευρωπαϊκές εταιρείες· β) να ζητηθεί, ή μάλλον να απαιτηθεί η αναγνώριση της απόλυτης ανάγκης σεβασμού της Σύμβασης της Βιέννης και των κανόνων της διπλωματίας· γ) να θεσπιστούν περισσότερες κυρώσεις για τις ιρανικές οργανώσεις ή τους αξιωματούχους που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό και είναι υπεύθυνοι για την καταστολή και τον περιορισμό των ελευθεριών στο Ιράν, μαζί με εκείνους που συνδέονται με την παραβίαση των διεθνών δεσμεύσεων του Ιράν όσον αφορά το ζήτημα των πυρηνικών· και δ) να προωθηθεί, παρά τις δυσκολίες, ο συνεχής και διεξοδικότερος διάλογος με το Ιράν, ιδίως με την κοινωνία των πολιτών.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος σχετικά με την κατάσταση στο Ιράν, καθώς ανησυχώ για τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα, ιδίως σε σχέση με την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, της έκφρασης και της πληροφόρησης και διότι υποστηρίζω τις δημοκρατικές επιθυμίες του ιρανικού λαού.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Δύο ειδήσεις αποκαλύφθηκαν τους τελευταίους μήνες για το Ιράν, και, δυστυχώς, καμία από τις δύο δεν είναι ενθαρρυντική. Πρώτον, οι εξελίξεις που σημειώθηκαν σχετικά με τον εμπλουτισμό του ουρανίου για πυρηνικούς σκοπούς και, δεύτερον, η καταστολή της μετριοπαθούς ομάδας με επικεφαλής τον κ. Moussavi που αμφισβητεί τα αποτελέσματα των πρόσφατων προεδρικών εκλογών. Οι δύο αυτές εξελίξεις είναι αρκετά ανησυχητικές από μόνες τους, αλλά από κοινού αποτελούν πηγή εντονότερης ανησυχίας.

Τι μπορεί να ειπωθεί για αυτήν την ασταθή χώρα στην οποία η ολοένα και περισσότερο ριζοσπαστική κυβέρνηση προβαίνει σε δολοφονίες, βασανιστήρια και φυλακίσεις των αντιπάλων που διαδηλώνουν εναντίον της στους δρόμους και η οποία συμμετέχει, ταυτόχρονα, σε ένα ανυποχώρητο πρόγραμμα εμπλουτισμού του ουρανίου με στόχο την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας;

Παρόλο που το φονταμενταλιστικό καθεστώς των αγιατολάχ διακηρύσσει ότι οι προθέσεις του είναι καλές και ότι αναπτύσσει την πυρηνική ενέργεια για ειρηνικούς σκοπούς, η διεθνής κοινότητα δεν πείθεται και δικαιολογημένα θεωρεί το Ιράν αυξανόμενη απειλή.

Εκτός από την αποδοκιμασία ευθύς εξαρχής της βάναυσης καταστολής των ιρανών μετριοπαθών, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι σύμμαχοί της και λοιποί διεθνείς παράγοντες πρέπει να αγωνιστούν για να ενισχύσουν και να καταστήσουν αυστηρότερες τις κυρώσεις κατά της Τεχεράνη, χωρίς να αποκλείουν το ενδεχόμενο συντονισμένης προσπάθειας για την αντιμετώπιση της απειλής αυτής.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Υπερασπιζόμαστε την ελευθερίας της έκφρασης και τη δημοκρατία και συμφωνούμε με την ανάγκη να εκφραστεί η ανησυχία μας για τις εξελίξεις στο Ιράν τους τελευταίους μήνες, ιδίως εκείνες που αφορούν την καταστολή των μαζών από ιρανικές δυνάμεις ασφάλειας. Ωστόσο, το προταθέν κείμενο δεν το πράττει με τον καλύτερο τρόπο.

Κατά τη γνώμη μας, οι ανησυχίες που απαραιτήτως εκφράζουμε σχετικά με την εξέλιξη της κατάστασης δεν μπορούν να παραβλέψουν τη σοβαρή απειλή κατά της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας του Ιράν, συμπεριλαμβανομένης της κλιμάκωσης της διπλωματικής και στρατιωτικής ανάμειξης υπό την ηγεσία της αμερικανικής κυβέρνησης, μέσω, μεταξύ άλλων, της συγκέντρωσης στρατιωτικών δυνάμεων των ΗΠΑ στην περιοχή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα στοιχεία αυτά απειλούν εξίσου τα δικαιώματα του ιρανικού λαού και τις ίδιες τις δυνάμεις που συνεχίζουν τον αγώνα για δημοκρατία, πρόοδο και κοινωνική δικαιοσύνη στο Ιράν. Το εγκριθέν κείμενο δεν κάνει καμία αναφορά σε αυτό.

Το δικαίωμα καθορισμού της μελλοντικής πορείας του Ιράν ανήκει αποκλειστικά στον ιρανικό λαό και στην πολιτική και κοινωνική του δράση. Θα θέλαμε να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στις δημοκρατικές οργανώσεις και στον λαό του Ιράν που αγωνίζονται για την κοινωνική δικαιοσύνη και την πρόοδο στη χώρα τους.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Υποστήριξα το ψήφισμα καταδικάζοντας τη στάση του Ιράν τόσο για τις προθέσεις του στον τομέα των πυρηνικών όσο και για τις επιθέσεις του κατά της ελευθερίας της έκφρασης, θύμα των οποίων είναι ο λαός σε καθημερινή βάση. Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι οι ιρανικές αρχές προσφεύγουν στη βία έναντι των διαδηλωτών, όπως απαράδεκτη είναι και η λογοκρισία του Τύπου και η παρεμπόδιση της πληροφόρησης.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η τρέχουσα κοινωνική αναταραχή στο Ιράν, η συστηματική καταστολή του λαού και εκείνων που αντιτάσσονται στο καθεστώς, οι περιορισμοί στην ελευθερία του Τύπου και την ελευθερία της έκφρασης, η μη κατάργηση της θανατικής ποινής και η συνέχιση ενός πυρηνικού προγράμματος εις βάρος της διεθνούς κοινότητας συνιστούν λόγους έντονης ανησυχίας. Ακόμα πιο ανησυχητική είναι η είδηση ότι τον τπροηγούμενο μήνα το Ιράν διεξήγαγε επιτυχώς μία δοκιμή νέου πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την περιφερειακή και παγκόσμια ασφάλεια. Η πρόσφατη ακύρωση της προγραμματισμένης επίσκεψης της αντιπροσωπείας του Κοινοβουλίου αποτελεί ένα ακόμα σαφές μήνυμα ότι αυτή η χώρα δεν είναι πρόθυμη να συνεργαστεί. Αυτό μας οδηγεί στην αποδοκιμασία των πολιτικών που ακολουθεί το ιρανικό καθεστώς.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Υπάρχουν πολλές χώρες στις οποίες η δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται σε επισφαλή κατάσταση. Η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει τις προσπάθειές της να αλλάξει αυτήν την κατάσταση μέσω προσφυγών και παρόμοιων μεθόδων. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν οι ενέργειες του Ιράν και οι προσπάθειές του να καταστεί πυρηνική δύναμη. Πρόκειται για το αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, της άστοχης πολιτικής των ΗΠΑ. Η κατάσταση μπορεί να εκτονωθεί μόνο με τη χρήση της διπλωματίας, αλλά η ΕΕ δεν πρέπει να επιτρέψει, εν προκειμένω, να πέσει θύμα εκμετάλλευσης των ΗΠΑ. Η πρόταση ψηφίσματος αναφέρει ότι δεν σημειώθηκε σημαντική πρόοδος και ότι η μόνη λύση είναι ο διάλογος. Συμφωνώ με τη θέση αυτή.

  Sławomir Witold Nitras (PPE), γραπτώς. – (PL) Θα ήθελα να εκφράσω την υποστήριξή μου για το ψήφισμα, στόχος του οποίου είναι να δηλώσει σαφώς τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με τον σεβασμό των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ιράν. Είμαι εξοργισμένος, όπως και οι περισσότεροι από εσάς, με τον τρόπο αντιμετώπισης της ιρανικής αντιπολίτευσης. Η καταδίκη σε θάνατο του Mohammed Reza Alizamani και του Arash Rahmani για πολιτική δραστηριότητα αποτελεί, κατά τη γνώμη μου, παραβίαση όλων των αρχών του σύγχρονου κόσμου. Χαίρομαι που η ΕΕ λαμβάνει πολύ σαφή θέση σχετικά με αυτό το ζήτημα. Ταυτόχρονα, θα ήθελα να εκφράσω τη λύπη μου για το γεγονός ότι δεν εκφράστηκε εξίσου έντονη αντίδραση κατά την παρεμπόδιση διαδήλωσης που διοργάνωσε η ρωσική αντιπολίτευση στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη στις 31 Ιανουαρίου 2010 και τη συνακόλουθη σύλληψη των διοργανωτών, μεταξύ των οποίων και ο Oleg Orlov, πρόεδρος της οργάνωσης «Memorial», η οποία τιμήθηκε πέρυσι με το Βραβείο Ζαχάρωφ. Θεωρώ ότι η αντίδραση της Ύπατου Εκπροσώπου της ΕΕ για αυτό το ζήτημα θα πρέπει να είναι εξίσου δυναμική με την αντίδραση στην περίπτωση του Ιράν, και θα πρέπει επίσης να συνάδει με την έντονη κριτική κατά των ρωσικών αρχών που διατυπώθηκε από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κ. Buzek.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Είναι εξαιρετικά σημαντικό για εμάς να ξεκινήσει εκ νέου ο διάλογος με το Ιράν. Συνεπώς, λυπάμαι πολύ για την αναβολή ης επίσκεψης της αντιπροσωπείας της ΕΕ στο Ιράν και ελπίζω ότι θα μπορέσει να κανονιστεί εκ νέου το συντομότερο δυνατόν. Υπάρχει σίγουρα έλλειψη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας στο Ιράν στη σημερινή του κατάσταση. Ωστόσο, οι αυστηρότερες κυρώσεις κατά του Ιράν δεν συνιστούν τη σωστή προσέγγιση. Και οι αντίπαλοι της ιρανικής κυβέρνησης αντιτίθενται στην επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων, διότι οι κύριες επιπτώσεις τους θα βαρύνουν τον λαό της χώρας. Επιπλέον, η ΕΕ εφαρμόζει για άλλη μία φορά δύο μέτρα και δύο σταθμά. Στην περίπτωση σημαντικών οικονομικών εταίρων όπως η Κίνα ή η Ινδία, αρκείται απλώς να εθελοτυφλεί. Για τους λόγους αυτούς απείχα από την ψηφοφορία.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος σχετικά με το Ιράν, ιδίως μετά τις πρόσφατες επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων των χθεσινών επιθέσεων στην ιταλική και γαλλική πρεσβεία.

Στην πραγματικότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει τον ρόλο του εκπροσώπου για την υιοθέτηση ξεκάθαρης θέσης απέναντι στο καθεστώς της Τεχεράνης. Οι ιρανικές αρχές συμβάλλουν στην αναμόχλευση αυτού του επικίνδυνου κλίματος αδιαλλαξίας και εκφοβισμού έναντι ορισμένων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επίθεση στις πρεσβείες διαπράχθηκε από εκείνους που επιθυμούν να κόψουν τα φτερά της δημοκρατίας και τάσσονται κατά της ελευθερίας.

Ελπίζω ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα θα υιοθετήσουν σαφή θέση αποδοκιμάζοντας το συντομότερο δυνατόν όσα συνέβησαν και θα λάβουν αποφάσεις σχετικά με τη λήψη διπλωματικών μέτρων όσον αφορά το Ιράν.

  Geoffrey Van Orden (ECR), γραπτώς. – (EN) Η Ομάδα ECR υποστήριξε ένα ισχυρό ψήφισμα σχετικά με το Ιράν. Στηρίζουμε τη σθεναρή διεθνή δράση που θα αντιμετωπίσει την αναπτυσσόμενη πυρηνική δύναμη του Ιράν. Ακόμα πιο λυπηρό είναι, συνεπώς, το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να υποστηρίξει διεθνείς εκκλήσεις για πρόσθετες κυρώσεις. Πρέπει επίσης να επισημανθεί το γεγονός ότι δεν υπάρχουν, ευτυχώς, «πρεσβείες της ΕΕ» στην Τεχεράνη. Υπάρχουν εθνικές πρεσβείες.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν δεν παύει να καταδικάζει την αρνητική αντιμετώπιση των μουσουλμάνων σε ολόκληρο τον κόσμο. Ωστόσο, οι μουλάδες δεν θα σταματήσουν να διώκουν χριστιανούς και δεν θα καταδικάσουν τις συνθήκες που επιφυλάσσουν για τους χριστιανούς. Ο προσηλυτισμός στο χριστιανισμό θεωρείται μορφή αποστασίας και τιμωρείται με θανατική ποινή. Δυστυχώς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν διαθέτει το σθένος να καταδικάσει την κατάσταση των χριστιανών μαρτύρων στο Ιράν. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β' είχε δηλώσει: «Η δίωξη περιλαμβάνει διάφορες μορφές διακρίσεων εις βάρος των πιστών και εις βάρος ολόκληρου του σώματος της Εκκλησίας. Τέτοιες μορφές διακρίσεων ασκούνται συχνά παρά την αναγνώριση του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας και της ελευθερίας συνειδήσεως, και τούτο στη νομοθεσία μεμονωμένων χωρών, καθώς και σε διακηρύξεων διεθνούς χαρακτήρα … Στις μέρες μας, εκτός από τη φυλακή, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και την απέλαση από μία χώρα, υπάρχουν και άλλες ποινές, λιγότερο γνωστές, αλλά πιο εξευγενισμένες: όχι βίαιος θάνατος, αλλά ένα είδος πολιτικού θανάτου, όχι μόνο απομόνωση σε φυλακές ή στρατόπεδα, αλλά και κοινωνικές διακρίσεις ή μόνιμος περιορισμός της προσωπικής ελευθερίας». Εάν το Κοινοβούλιο επιθυμεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη η έκκλησή του για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα πρέπει να τοποθετηθεί σαφέστερα υπέρ των χριστιανών που διώκονται στο Ιράν.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0021/2010

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Υεμένη απειλεί να καταστεί το νέο Αφγανιστάν: το αγαπημένο στρατόπεδο εκπαίδευσης της Αλ Κάιντα και ένα «θερμοκήπιο» για την εξάπλωση φονταμενταλιστών και τρομοκρατών σε ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο.

Η κατάσταση της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής υποβάθμισης –αν όχι η πλήρης κατάρρευση– που επισφραγίζεται από τον εμφύλιο πόλεμο και την έλλειψη οιασδήποτε κυβέρνησης που θα μπορούσε να ελέγχει αποτελεσματικά τη συνολική επικράτεια, μετέτρεψαν τη χώρα σε έναν τόπο χωρίς νόμους ή τάξη που θα μπορούσαν να ανακόψουν την εμφάνιση και την εξάπλωση των εν λόγω ξεσπασμάτων βίας και ριζοσπαστισμού.

Αυτό συνεπάγεται την ανάγκη μεγαλύτερου ενδιαφέροντος και αποφασιστικότητας εκ μέρους της διεθνούς κοινότητας όσον αφορά την αντιμετώπιση του ζητήματος της Υεμένης, και την παροχή στοχευμένης βοήθειας προς αυτήν τη χώρα για την αποτελεσματική βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης του λαού της.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η συνολική κατάσταση στην Υεμένη εγείρει σοβαρές ανησυχίες παγκοσμίως, και λαμβάνοντας υπόψη τις πρόσφατες τρομοκρατικές απειλές, η ΕΕ πρέπει να διαδραματίζει ολοένα και πιο ενεργό ρόλο, προκειμένου να αποτρέψει τον μετασχηματισμό της Υεμένης σε ένα ακόμα αποτυχημένο κράτος στο πλαίσιο της διεθνούς κοινότητας.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Το επίκεντρο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας βρίσκεται πλέον στην Υεμένη, η οποία αποτελεί «θερμοκήπιο» ισλαμιστών εξτρεμιστών. Η καταπολέμηση της φτώχειας και η αύξηση της στρατιωτικής βοήθειας δεν θα εξαλείψουν τα προβλήματα της Υεμένης. Η λύση έγκειται στην παροχή μεγαλύτερης αναπτυξιακής βοήθειας προκειμένου να υπονομευθούν τα σχέδια ορισμένων νεοσύλλεκτων της τζιχάντ. Τελικώς, η ΕΕ δεν πρέπει να επιτρέψει να αναγκαστεί να αναλάβει τον ρόλο του «διαχειριστή» των ΗΠΑ. Αντιθέτως, πρέπει να υιοθετήσει τη θέση του αμερόληπτου μεσάζοντα, ώστε να παρακινήσει τον διάλογο και να προλειάνει το έδαφος για μία μακροπρόθεσμη πολιτική λύση. Η παρούσα πρόταση ψηφίσματος υιοθετεί παρόμοια προσέγγιση και για τον λόγο αυτόν την υπερψήφισα.

  Geoffrey Van Orden (ECR), γραπτώς. – (EN) Παρότι συμφωνώ με τον κεντρική ιδέα του παρόντος ψηφίσματος –και συμμετείχα και στη σύνταξή του– σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση στην Υεμένη, δεν συμφωνώ με την αναφορά που γίνεται στον συντονιστικό ρόλο που θα διαδραματίσει η μελλοντική Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ στο ζήτημα της Υεμένης. Ζήτησα να διαγραφούν οι αναφορές στην Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης κατά το στάδιο σύνταξης, αλλά άλλες πολιτικές ομάδες αρνήθηκαν. Η Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης αποτελεί άμεσο προϊόν της Συνθήκης της Λισαβόνας, μιας Συνθήκης που δεν εγκρίνω και δεν έχει δημοκρατική νομιμότητα. Η Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης θα διαθέτει ένα δίκτυο «πρεσβειών της ΕΕ» και, υπό το άγρυπνο βλέμμα της νέας Ύπατης Εκπροσώπου/Αντιπροέδρου της Επιτροπής, θα είναι αρμόδια για τη δημιουργία και την εφαρμογή της στρατιωτικής και εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ.

Αντιτίθεμαι εδώ και πολύ καιρό στον ρόλο που καλείται να διαδραματίσει η ΕΕ σε αυτούς τους δύο τομείς πολιτικής, οι οποίοι πρέπει, κατά την ειλικρινή μου άποψη, να εξακολουθήσουν να αποτελούν αποκλειστικό προνόμιο των κυρίαρχων κρατών μελών.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0029/2010

  John Stuart Agnew, David Campbell Bannerman, Derek Roland Clark και William (The Earl of) Dartmouth (EFD), γραπτώς. – (EN) Το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου αντιτίθεται κατηγορηματικά στην εμπορία ανθρώπων, διότι αποτελεί σύγχρονη εκδοχή της δουλείας. Ζητούμε την επιβολή των υψηλότερων προστίμων στη χώρα για αυτούς τους εγκληματίες που διαπράττουν αυτό το έγκλημα, καθώς και τη λήψη σοβαρών μέτρων για την εξάλειψη αυτής της δραστηριότητας. Ωστόσο, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε την ΕΕ όταν χρησιμοποιεί την εμπορία ανθρώπων ως πρόσχημα για την εναρμόνιση των πολιτικών για τη μετανάστευση και τα σύνορα, παρακάμπτοντας τις εκλεγμένες κυβερνήσεις. Ο καθορισμός της εθνικής πολιτικής σχετικά με αυτά τα ζητήματα πρέπει να εναπόκειται στο εκλογικό σώμα μέσω της ψήφου, και στους εκλεγμένους πολιτικούς, και να μην καταχράται η ΕΕ ακόμα μία πολιτική που θα υποβαθμίσει τον δημοκρατικό έλεγχο. Η εξάλειψη του σοβαρού οργανωμένου εγκλήματος και της εμπορίας ανθρώπων θα ήταν πολύ ευκολότερη αν δεν υπήρχαν ανοιχτά σύνορα εντός της ΕΕ και κάθε χώρα είχε τη δική της πολιτική μετανάστευσης.

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Ψήφισα υπέρ της παρούσας πρότασης ψηφίσματος, διότι πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος της εμπορίας ανθρώπων και ο τρόπος χρήσης αυτής της εμπορίας ως πόρου για την αγορά εργασίας αποτελεί τόσο πρακτική όσο και ηθική προτεραιότητα.

Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τόσο την αρμοδιότητα όσο και την ευκαιρία να ενισχύσει την ευρωπαϊκή πολιτική σε σχέση με την εμπορία ανθρώπων. Όπως ανέφερα στη συζήτηση επί του ψηφίσματος, το θέμα αυτό πρέπει να κατέχει σημαντική θέση στην ημερήσια ατζέντα. Λόγω του σημαντικού ρόλου της στις παγκόσμιες εμπορικές υποθέσεις και της δέσμευσής της για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέχει ευθύνη στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, και ιδίως της παιδικής εργασίας.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (EN) Η εμπορία ανθρώπων αποτελεί ένα από τα πλέον αποτρόπαια και σοβαρά εγκλήματα. Η καταπολέμησή της δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική χωρίς συνεκτική πολιτική προσέγγιση με έμφαση στην πρόληψη, την προστασία των θυμάτων και τις αποτελεσματικές κυρώσεις για τους εμπόρους ανθρώπων. Η ελεύθερη κυκλοφορία εντός της ΕΕ απέφερε σημαντικά οφέλη στους πολίτες μας, αλλά, ταυτόχρονα, άνοιξε πολλούς δρόμους για τους εμπόρους ανθρώπων. Κάθε χρόνο, δεκάδες χιλιάδες νέες γυναίκες και παιδιά από νέα κράτη μέλη πέφτουν θύματα της εμπορίας ανθρώπων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλείται να διαδραματίσει καίριο ρόλο στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων. Καθήκον μας είναι να διασφαλίσουμε ότι δίδεται υψηλή προτεραιότητα στην πρόληψη, την προστασία κα τη στήριξη των θυμάτων στο πλαίσιο της πολιτικής ατζέντας. Πρέπει να απαιτήσουμε από τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν πλήρως τις υφιστάμενες πολιτικές της ΕΕ και άλλες πράξεις σχετικά με την εμπορία ανθρώπων και να εξασφαλίσουμε τη θέσπιση αυστηρότερων προστίμων και κυρώσεων.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του παρόντος ψηφίσματος, διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταπολεμήσει την παράνομη μετανάστευση και την εμπορία ανθρώπων. Η αυξανόμενη ανεργία συνεπάγεται αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που ενδέχεται να πέσουν θύματα εμπορίας ανθρώπων ή θύματα εκμετάλλευσης για καταναγκαστική εργασία. Κυρίως, όμως, άνθρωποι που έχασαν τη δουλειά τους στη χώρα τους, άνθρωποι που έχασαν την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, θα αναζητήσουν αλλού την επιτυχία. Αυτή η κατάσταση μπορεί να αποτελε´σει αντικείμενο εκμετάλλευσης από συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος. Ο βασικός τομέας εμπορίας ανθρώπων που περιλαμβάνει παιδιά, κατά μείζονα λόγο, κορίτσια και γυναίκες παραμένει αμετάβλητος εδώ και χρόνια. Η σεξουαλική εκμετάλλευση υπό συνθήκες που προσιδιάζουν στις συνθήκες δουλείας είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην ανατολική Ευρώπη, η οποία μοιάζει με οδό διέλευσης για την εμπορία ανθρώπων προς τις δυτικές χώρες. Πρέπει να καταρτίσουμε μία στρατηγική μέτρων για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων στην οποία θα αποδίδεται μεγαλύτερη προσοχή στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, την πρόληψη και την προστασία των θυμάτων και στις κυρώσεις. Όλα τα κράτη μέλη πρέπει να λάβουν αυστηρά μέτρα για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, διασφαλίζοντας τον συντονισμό της εθνικής τους νομοθεσίας. Πρέπει να πασχίσουμε για τη στενότερη συνεργασία μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων μερών σχετικά με το ζήτημα της εμπορίας ανθρώπων.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η σύγχρονη μορφή δουλείας σημείωσε ανησυχητική αύξηση τα τελευταία χρόνια και κατέστη η τρίτη πιο επικερδής δραστηριότητα του οργανωμένου εγκλήματος. Το 2009, τα Ηνωμένα Έθνη εκτιμούσαν ότι υπήρχαν 270.000 θύματα, ενώ η Europol δεν κατέγραψε καμία μείωση της εμπορίας γυναικών για σεξουαλική εκμετάλλευση, επισημαίνοντας, αντιθέτως, αύξηση του αριθμού των θυμάτων εμπορίας για καταναγκαστική εργασία. Αυτό είναι απαράδεκτο, και είναι ανεπίτρεπτο τα νομικά κενά να ευνοούν το φαινόμενο. Χρειαζόμαστε μία ταχεία, παγκόσμια, ολοκληρωμένη και συντονισμένη απάντηση, είτε νομοθετική είτε επιχειρησιακή. Με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, ζητώ από την Επιτροπή να υποβάλει το συντομότερο δυνατόν νέα πρόταση, περιλαμβάνοντας μεταξύ των βασικών προτεραιοτήτων της τη δημιουργία μίας συνεκτικής ευρωπαϊκής πολιτικής για την αποτελεσματική καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων. Η παρούσα πρόταση θα πρέπει να καλύπτει όλες τις πτυχές του θέματος, συμπεριλαμβανομένων των ζητημάτων που αφορούν τις χώρες προέλευσης, διέλευσης και προορισμού, τους ανθρώπους που στρατολογούν, μεταφέρουν και εκμεταλλεύονται τα θύματα, καθώς και τους λοιπούς μεσάζοντες, πελάτες και επωφελούμενους.

Ταυτόχρονα, πρέπει να εγγυηθούμε την επαρκή προστασία των θυμάτων και των μαρτύρων μέσω άμεσης ενίσχυσης. Πρέπει επίσης να καταβληθούν προσπάθειες ώστε να αξιοποιηθούν πλήρως τα μέσα που εξακολουθούν, δυστυχώς, να χρησιμοποιούνται περιορισμένα σε αυτόν τον τομέα από οργανισμούς, περιλαμβανομένης της Europol, της Eurojust και του Frontex.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Πιστεύω ακράδαντα στη δημιουργία μίας μόνιμης πλατφόρμας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης –και την υποστηρίζω–, η οποία θα εγγυάται ότι οι πολιτικές εμπορίας ανθρώπων καλύπτουν πτυχές που συνδέονται τόσο με κοινωνικά ζητήματα όσο και με την κοινωνική ένταξη, καθώς και στην έγκριση κατάλληλων και αποτελεσματικών προγραμμάτων για την υποστήριξη της κοινωνικής επανένταξης των θυμάτων, συμπεριλαμβανομένων μέτρων που αφορούν την αγορά εργασίας και το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.

  Lena Ek, Marit Paulsen και Olle Schmidt (ALDE), γραπτώς. – (SV) Θεωρούμε ότι είναι προτιμότερη η αρχική διατύπωση των παραγράφων 13 και 15 που αφορά τη διάκριση μεταξύ των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων και των παράνομων μεταναστών, καθώς και τις άδειες παραμονής ανθρώπων που έουν εκτεθεί στην εμπορία, αλλά ψηφίζουμε υπέρ των τροπολογιών των παραγράφων αυτών, ώστε να επιτευχθεί συμβιβασμός. Ως αποτέλεσμα του συμβιβασμού αυτού, θα χορηγούνται προσωρινές άδειες παραμονής στα θύματα εμπορίας ανθρώπων και οι υπηρεσίες φύλαξης των συνόρων θα ενημερώνονται καλύτερα για τα θέματα εμπορίας ανθρώπων. Αυτό είναι ένα πρώτο βήμα. Προτιμούμε να εγκριθεί σήμερα το ψήφισμα και να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση της χορήγησης μόνιμης διαμονής σε θύματα εμπορίας ανθρώπων.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων, διότι πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να ενταθεί ο αγώνας κατά της εμπορίας ανθρώπων, η οποία έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις και συνιστά σοβαρή παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το σχέδιο οδηγίας που αναμένεται να υποβληθεί σύντομα στο Κοινοβούλιο προς εξέταση πρέπει να θα καθορίζει αυστηρά μέτρα ποινών σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατά παντός ενεχόμενου σε αυτό το είδος εμπορίας. Απαιτούνται συναφείς τροπολογίες στη νομοθεσία των κρατών μελών για την εναρμόνιση των κυρώσεων, προκειμένου να διασφαλιστεί η επιβολή των μέγιστων ποινών στους εμπόρους ανθρώπων, διότι, επί του παρόντος, οι ποινές αυτές διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών.

Από αυτήν την άποψη, απαιτείται επίσης διασυνοριακή προσέγγιση για την αντιμετώπιση αυτής της μάστιγας, μέσω της ενισχυμένης συνεργασίας με χώρες προέλευσης και διέλευσης, σε ορισμένες εκ των οποίων επιβάλλονται αμελητέα μόνο πρόστιμα στους εμπόρους ανθρώπων. Ταυτόχρονα, πρέπει να παρέχεται προστασία και βοήθεια σε θύματα εμπορίας ανθρώπων, κυρίως σε γυναίκες και παιδιά, που, σύμφωνα με τα στοιχεία, αντιπροσωπεύουν το 80% περίπου επί του συνόλου των θυμάτων.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με την πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων, υποστηρίζοντας τη θέση ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει να εγγυηθούν πως η καταπολέμηση αυτής της μάστιγας θα εξακολουθεί να κατέχει εξέχουσα θέση μεταξύ των προτεραιοτήτων τους, ακόμα και σε περιόδους οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης. Τα κράτη μέλη που δεν το έχουν πράξει ακόμα, πρέπει να εφαρμόσουν πλήρως όλες τις πολιτικές της ΕΕ σχετικά με την εμπορία ανθρώπων σε εθνικό επίπεδο και να επικυρώσουν λοιπές νομικές πράξεις σε αυτόν τον τομέα το συντομότερο δυνατόν, ώστε να διασφαλιστεί μεγαλύτερη προστασία και βοήθεια για τα θύματα εμπορίας ανθρώπων.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Στις μέρες μας, η εμπορία ανθρώπων αποτελεί, για τα θύματά της, μία απάνθρωπη, σύγχρονη μορφή δουλείας. Για τους δράστες της, ήτοι τις εγκληματικές οργανώσεις που εμπλέκονται στην πορνεία και τη σεξουαλική εκμετάλλευση, την παράνομη υιοθεσία, την καταναγκαστική εργασία, την παράνομη μετανάστευση και το παράνομο εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων, αποτελεί λίαν επικερδή δραστηριότητα.

Δυστυχώς, αυτή η θλιβερή πραγματικότητα λαμβάνει χώρα και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου, ζητώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει αυστηρά και δραστικά μέτρα για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων. Η προσέγγιση θα πρέπει να είναι τρίπτυχη: (i) επαρκής προστασία για τα θύματα, που είναι κυρίως γυναίκες και παιδιά, διασφαλίζοντας τα πλέον θεμελιώδη δικαιώματά τους, όπως είναι η ζωή, η ελευθερία, η σωματική και ηθική ακεραιότητα και ο σεξουαλικός αυτοπροσδιορισμός· (ii) προληπτικά μέτρα για τη διερεύνηση και εξάρθρωση δικτύων που προωθούν την εμπορία ανθρώπων και αποκομίζουν κέρδος από αυτήν· και τέλος, (iii) αυστηρή τιμωρία της εμπορίας και της εκμετάλλευσης ανθρώπων προς οιονδήποτε ειδεχθή σκοπό, και επιβολή ποινών ανάλογων προς τα διαπραχθέντα εγκλήματα.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Όπως αναφέρεται στο εγκριθέν ψήφισμα, πρέπει να ληφθούν επείγοντα μέτρα «κατά της εμπορίας ανθρώπων βάσει ολοκληρωμένης προσέγγισης με άξονα τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία θα επικεντρώνεται στην καταπολέμηση και την πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων, καθώς και στην προστασία των θυμάτων». «Να υιοθετήσουν προσέγγιση που να επικεντρώνεται στα θύματα, ώστε να εντοπίζονται, να αποτελούν αντικείμενο στοχευμένων παρεμβάσεων και να προστατεύονται τα θύματα όλων των κατηγοριών, με ιδιαίτερη έμφαση στα παιδιά και σε άλλες ομάδες κινδύνου».

Εκφράζουμε, ωστόσο, τη λύπη μας για το γεγονός ότι απορρίφθηκαν οι τροπολογίες που προτείναμε για αυτό το ψήφισμα, αν και επικεντρώνονταν στις αιτίες της εμπορίας ανθρώπων και στους τρόπους καταπολέμησής της, ιδίως στα εξής:

- Καταπολέμηση της ανεργίας, της περιθωριοποίησης και της φτώχειας ως θεμελιωδών αιτιών εμπορίας ανθρώπων, επισημαίνοντας την επείγουσα ανάγκη για αλλαγή στην οικονομική και κοινωνική πολιτική ώστε να δοθεί προτεραιότητα στην ενίσχυση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, στις θέσεις εργασίας με δικαιώματα, στις ικανοποιητικές δημόσιες υπηρεσίες και στην οικονομική και κοινωνική πρόοδο.

- Ενίσχυση της συνεργασίας και της αλληλεγγύης με τις χώρες προέλευσης των μεταναστών, ιδίως συμβάλλοντας, ιδίως, στην ανάπτυξη της οικονομίας τους, στη μεγαλύτερη πρόσβαση στη γνώση, στη διαγραφή του χρέους τους και στη φορολόγηση των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταψηφίσαμε το παρόν ψήφισμα σχετικά με την εμπορία ανθρώπων, μολονότι συνιστά ένα από τα πιο κατακριτέα εγκλήματα που υπάρχουν. Το πράξαμε, πρώτον, επειδή το εκμεταλλεύεστε πολιτικά για να ενισχύσετε τις εξουσίες της Ευρώπης των Βρυξελλών, των θεσμικών οργάνων της και των πολυάριθμων οργανισμών της που ωστόσο εξακολουθούν, ωστόσο, να επιδεικνύουν την αναποτελεσματικότητά τους. Δεύτερον, το πράξαμε κυρίως, επειδή χρησιμοποιείτε την προσοχή που θα έπρεπε κανονικά να δίδεται στα θύματα για να δημιουργήσετε έναν νέο σύστημα άντλησης πόρων όσον αφορά τη μετανάστευση: κοινωνική και νομική βοήθεια, αυτόματο δελτίο διαμονής, πρόσβαση στην αγορά εργασίας, απλοποιημένη πρόσβαση στην οικογενειακή επανένωση και κοινωνική πρόνοια. Όλα αυτά προβλέπεται να χορηγούνται ανεξαρτήτως της βούλησης των θυμάτων να συνεργαστούν με τις αρχές ώστε να τις βοηθήσουν στη σύλληψη των εμπόρων ανθρώπων και την εξάρθρωση των αντίστοιχων δικτύων. Συνεπώς, το μόνο που θα έχει να κάνει ένας παράνομος μετανάστης για να εισέλθει στην Ευρώπη είναι να δηλώσει ότι έχει πέσει θύμα ενός δικτύου που του αποσπά χιλιάδες ευρώ. Κατά συνέπεια, όπως και αν το εκλαμβάνετε εσείς, οι παράνομοι μετανάστες θα επικαλούνται αυτό το καθεστώς και την αντίστοιχη πρόνοια, και εσείς απλώς θα τους τα χορηγείτε! Είστε ανεύθυνοι!

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με την πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων που κατατέθηκε από τις αριστερές και κεντρώες ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διότι πρέπει να επιβεβαιώσουμε σθεναρά και ρητά ότι τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι γυναίκες και παιδιά, πρέπει να επωφελούνται από την άνευ όρων προστασία και βοήθεια. Αυτά τα θύματα πρέπει να δικαιούνται κατά προτεραιότητα δωρεάν νομική βοήθεια, οι ποινές κατά των εμπόρων ανθρώπων πρέπει να είναι αυστηρότερες και πρέπει να εξευρεθούν τρόποι για την αποθάρρυνση της ζήτησης των σχετικών υπηρεσιών από πελάτες. Πρόκειται για μία μορφή απαράδεκτης βίας κατά των γυναικών, και πρέπει να ληφθεί κοινή δράση για την πρόληψη αυτής της εμπορίας ανθρώπων, για την προστασία των θυμάτων από την εμπορία ανθρώπων και τη δίωξη των δραστών αυτής της βίας.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Παρότι πολλοί άνθρωποι εντός της ΕΕ διάγουν ευλόγως άνετο βίο, η πραγματικότητα είναι ότι σε ολόκληρη την ΕΕ, περιλαμβανομένων και των πλέον εύπορων περιοχών, πολλοί άνθρωποι ζουν υπό καθεστώς δουλείας. Ο ίδιος ο διασυνοριακός χαρακτήρας της εμπορίας ανθρώπων συνεπάγεται ότι αυτό αποτελεί ένα θέμα στο οποίο διαδραματίζουν βασικό ρόλο τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, και συνεπώς επιδοκιμάζω το σημερινό ψήφισμα.

  Lívia Járóka (PPE), γραπτώς. – (HU) Η εμπορία ανθρώπων αποτελεί μία από τις σοβαρότερες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μπορεί να λάβει διάφορες μορφές, από τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την καταναγκαστική εργασία έως το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων και την κατ’ οίκον υποδούλωση, με θύματα κυρίως γυναίκες και παιδιά. Το ισχύον νομικό πλαίσιο εντός της Ένωσης για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων είναι ανεπαρκές, συνεπώς είναι ουσιώδες για την Ευρωπαϊκή Ένωση να προσφύγει στην εντολή που της παρέχει η Συνθήκη της Λισαβόνας και να αναλάβει εντατικότερη δράση κατά αυτού του φαινομένου, ιδίως σε σχέση με την προστασία και βοήθεια ομάδων κινδύνου, κυρίως παιδιών. Υπό αυτήν την έννοια, η πρωτοβουλία για τον διορισμό ενός συντονιστή της ΕΕ κατά της εμπορίας ανθρώπων είναι ευπρόσδεκτη, και εξίσου θετικό είναι και το γεγονός ότι η πρόταση καλεί τα κράτη μέλη να επιβάλουν αποτρεπτικές ποινές που εκφράζουν τη σοβαρότητα του εγκλήματος. As a very important development, the motion for a resolution stipulates that the victim’s consent to exploitation is irrelevant in terms of a prosecution, and that assistance is to be provided to the victim irrespective of his or her willingness to take part in the procedure.Ως πολύ θετική εξέλιξη, η πρόταση ψηφίσματος ορίζει ότι η συγκατάθεση των θυμάτων στην εκμετάλλευσή τους δεν σχετίζεται με την άσκηση διώξεων, και ότι η παροχή βοήθειας στα θύματα διασφαλίζεται ανεξάρτητα από τη βούλησή τους να συνεργαστούν στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών.

Εξίσου σημαντική είναι η μέγιστη δυνατή συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στη θεσμική δράση για την εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων και στη διοργάνωση εκστρατειών ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τις ομάδες που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Ελπίζουμε ότι τα κράτη μέλη θα εφαρμόσουν σύντομα αυτήν την ολοκληρωμένη προσέγγιση που καλύπτει την πρόληψη, τις κυρώσεις και την προστασία των θυμάτων στην εθνική τους νομοθεσία και ότι, επικυρώνοντας τις κατάλληλες νομικές πράξεις, θα προβούν σε ένα σημαντικό προς την εξάλειψη της σύγχρονης δουλείας.

  Filip Kaczmarek (PPE), γραπτώς. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, επιδοκίμασα την έγκριση του ψηφίσματος σχετικά με την εμπορία ανθρώπων. Η εμπορία ανθρώπων αποτελεί μία από τις χειρότερες αδικοπραξίες ενός ανθρώπου προς τον συνάνθρωπό του. Είναι τρομακτική η συχνότητα εμφάνισης αυτού του τραγικού φαινομένου. Δεν μπορώ να βρω καμία δικαιολογία ή τυχόν ελαφρυντικές περιστάσεις για όσους καταστρατηγούν κατ’ αυτόν τον τρόπο όλες τις αξίες που είναι τόσο σημαντικές για εμάς. Η εμπορία ανθρώπων συνιστά άρνηση της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της ισότητας. Ελπίζω ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα συμβάλει στον περιορισμό και, μελλοντικά, στην πλήρη εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων.

  Timothy Kirkhope (ECR), γραπτώς. – (EN) Η Ομάδα ECR συμφωνεί με την άποψη ότι το εμπόριο ανθρώπων είναι ανεπίτρεπτο και πρέπει να σταματήσει. Ωστόσο, διατηρούμε σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με την επάρκεια του παρόντος ψηφίσματος όσον αφορά την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών που οδηγούν στην εμπορία ανθρώπων και, ως εκ τούτου, επιλέξαμε να το καταψηφίσουμε. Η Ομάδα ECR κρίνει ότι το παρόν ψήφισμα υιοθετεί μία «θυματοκεντρική προσέγγιση», η οποία καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο τα κράτη μέλη πρέπει να φροντίσουν τα θύματα μετά τη διακίνησή τους, υποθέτοντας έτσι ότι το φαινόμενο της εμπορίας ανθρώπων είναι αναπόφευκτο. Εντούτοις, η Ομάδα ECR, από κοινού με την Ομάδα EPP, υπέγραψε ψήφισμα ζητώντας ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, της αστυνομίας και των υπηρεσιών φύλαξης των συνόρων, στο πλαίσιο της οποίας καθίσταται δυνατή η προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και έκαστο κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει για τη φροντίδα των θυμάτων.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Όλες οι μορφές δουλείας, «σύγχρονες» ή άλλες, είναι σαφώς καταδικάσιμες. Συνεπώς, αξίζει να αναγνωριστεί στο παρόν ψήφισμα ότι προσπαθεί να προστατεύσει τα θύματα της βίας από τις απάνθρωπες ορέξεις για κέρδος και από την κοινωνική και ψυχολογική δυστυχία που δημιουργούν. Ωστόσο, είναι λυπηρό το γεγονός ότι περιορίζεται στην αντιμετώπιση των θυμάτων οργανωμένου εγκλήματος στον τομέα της παραοικονομίας, διότι η εμπορία ανθρώπων έχει και τη νομική αντιστοιχία της, η οποία είναι εξίσου κατακριτέα.

Ο νεοφιλελευθερισμός, με την εμμονή του στο κέρδος, τον συνεχή ανταγωνισμό των εργαζομένων μεταξύ τους, και τις μετεγκαταστάσεις του προκαλεί επίσης τόσο συμβολική όσο και σωματική βία στους πολίτες. Τους αναγκάζει να μεταναστεύσουν παρά τη θέλησή τους και τους προκαλεί τέτοιες δυσκολίες που αυξάνονται ολοένα οι αυτοκτονίες που αφορούν την εργασία. Η υποταγή των πολιτών κατ’ αυτόν τον τρόπο, η μεταμόρφωσή τους σε απλά εξισωτικά μεγέθη ενός αναποτελεσματικού, ανθυγιεινού συστήματος, σε εργαλεία που χρησιμοποιούνται για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των οικονομικών ελίτς, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ζωή τους και θέτοντάς την, αντιθέτως, σε κίνδυνους, τι άλλο μπορεί να είναι, άραγε, εκτός από το ισοδύναμο της ιδιοκτησίας ανθρώπων, ήτοι της δουλείας; Μολονότι πρέπει πράγματι να καταπολεμηθεί το έγκλημα, είναι εξίσου απαραίτητο να καταπολεμηθούν και οι θεσμοθετημένες επιλήψιμες πράξεις και να καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση μία ένωση για τη χειραφέτηση των πολιτών.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εμπορία ανθρώπων παραβιάζει τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα και αποτελεί μορφή δουλείας που βασίζεται στη σεξουαλική και την εργασιακή εκμετάλλευση. Σύμφωνα με διεθνείς εκτιμήσεις, η εμπορία ανθρώπων αποτελεί το τρίτο επικερδέστερο παράνομο εμπόριο. Τώρα που τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, η δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δικαστική και αστυνομική συνεργασία ενισχύθηκε σημαντικά. Η καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων πρέπει να αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο ρόλος του Κοινοβουλίου ως συννομοθέτη προϋποθέτει ότι θα πρέπει να διαδραματίσει βασικό ρόλο σε αυτό. Συνεπώς, η καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί βασική προτεραιότητα της ΕΕ, ακόμα και σε περιόδους οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Η εμπορία ανθρώπων αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες μάστιγες των αρχών αυτού του αιώνα. Δεν μπορούν να κατηγορηθούν για υπερβολή όσοι την αποκαλούν σύγχρονη μορφή δουλείας. Πρόκειται για εξαιρετικά επικερδή δραστηριότητα και ελέγχεται από επικίνδυνες συμμορίες του οργανωμένου εγκλήματος. Υποστηρίζω πλήρως την πρόταση ψηφίσματος (B7-0029/2010) σχετικά με την πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων, η οποία υποβλήθηκε από ευρύ συνασπισμό πολιτικών ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Κατά την άποψή μου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποχρεούται να αναπτύξει ένα σχέδιο δράσης για την αποτελεσματική εξάλειψη της εμπορίας ανθρώπων. Ταυτόχρονα, υποστηρίζω πλήρως την έκκληση των συντακτών του ψηφίσματος για τον διορισμό ενός συντονιστή της ΕΕ κατά της εμπορίας ανθρώπων υπό την επίβλεψη του αρμόδιου Επιτρόπου σε θέματα Δικαιοσύνης, Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και Ιθαγένειας. Ελπίζω ότι αυτό θα δώσει νέα ώθηση στην εντατικοποίηση της δράσης κατά της εμπορίας ανθρώπων.

  Daciana Octavia Sârbu (S&D), γραπτώς. – (RO) Η εμπορία ανθρώπων αποτελεί μία αναπτυσσόμενη αγορά, συγκρίσιμη σήμερα με τη διακίνηση ναρκωτικών ή όπλων, και συνιστά ένα φαινόμενο που έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά είναι οξύτερο σε υπανάπτυκτες χώρες. Σύμφωνα με την έκθεση της ομάδας εργασίας των Ηνωμένων Εθνών, τα θύματα εμπορίας ανθρώπων έχουν διαφορετική κοινωνική προέλευση, από τους πιο εύπορους έως τους φτωχότερους, από τους καλύτερα μορφωμένους έως τους τελείως αναλφάβητους, από τα μικρά παιδιά έως τις ηλικιωμένες γυναίκες. Πρέπει να συντονίσουμε καλύτερα τις πληροφορίες ώστε να καταπολεμήσουμε αποτελεσματικότερα αυτό το διογκούμενο φαινόμενο. Εν προκειμένω, θα ήταν χρήσιμη η δημοσίευση κοινής ετήσιας έκθεσης σχετικά με την εμπορία ανθρώπων από την Eurojust, την Europol και τον Frontex. Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί να ηγείται της δράσης για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρέπει να συμμετέχει πιο ενεργά στη συνεργασία με τρίτες χώρες ούτως ώστε να συμβάλει στην παύση αυτού του φαινομένου. Επιπλέον, απαιτείται καλύτερη χρηματοδότηση των προγραμμάτων που στοχεύουν στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και αποτελεσματικότερος συντονισμός μεταξύ των θεσμικών οργάνων στα κράτη μέλη που μετέχουν στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων.

  Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Η εμπορία ανθρώπων συνιστά την πιο κατάφωρη μορφή παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο αριθμός των θυμάτων αυτής της σύγχρονης μορφής δουλείας αυξάνεται κάθε χρόνο. Το ποσοστό εντοπισμού αυτού του τύπου εγκλήματος είναι πολύ χαμηλό. Ως εκ τούτου, υποστηρίζω το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την πρόληψη της εμπορίας ανθρώπων. Η εμπορία ανθρώπων πρέπει να καταπολεμηθεί με τη χρήση όλων των δυνατών μέσων, ξεκινώντας με μία ολοκληρωμένη και περιεκτική εκστρατεία πληροφόρησης για την παρουσίαση της έκτασης του φαινομένου και την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας επί αυτού του θέματος. Δεν αρκεί να παρέχονται περιστασιακές, μεμονωμένες πληροφορίες σχετικά με περιπτώσεις εμπορίας ανθρώπων που έχουν αποκαλυφθεί. Είναι σημαντικό να παρέχονται, κάθε φορά, τα στοιχεία των θεσμικών οργάνων που συμμετέχουν στην καταπολέμηση της εν λόγω πρακτικής.

Μία έκθεση που κατατέθηκε τον Ιανουάριο του 2010 από το Κέντρο Νομικής Συνδρομής και το ίδρυμα La Strada με τίτλο «Πρόληψη της εμπορίας γυναικών από την κεντρική και ανατολική Ευρώπη. Πληροφόρηση – Πρόληψη – Αναγνώριση – Παρέμβαση» επισημαίνει ότι στην Πολωνία δεν εφαρμόζονται οι διαδικασίες για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων στα θύματα εμπορίας ανθρώπων. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα συνίσταται στις παρατεταμένες εργασίες για την προσθήκη ενός σύγχρονου ορισμού της εμπορίας ανθρώπων στον ποινικό κώδικα. Το 2005, υπογράφηκε στη Βαρσοβία η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη δράση κατά της εμπορίας ανθρώπων. Οι δικηγόροι χρειάστηκαν τρία χρόνια για να την επικυρώσουν. Επί του παρόντος, εξακολουθούμε να μην διαθέτουμε δεσμευτικό ορισμό για την εμπορία ανθρώπων, γεγονός που παρακωλύει τις προπαρασκευαστικές και δικαστικές διαδικασίες, καθώς και την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Πολωνία.

  Søren Bo Søndergaard (GUE/NGL), γραπτώς. – (DA) Ωστόσο, η θετική ψήφος μου δεν πρέπει να εκληφθεί ως στήριξη προς τις τροπολογίες επί του ψηφίσματος που αφορούν τη μεταφορά περισσότερων εξουσιών από τα κράτη μέλη στην ΕΕ, όπως:

- τη δυνατότητα της ΕΕ να καθορίσει αυστηρότερες κυρώσεις στον τομέα αυτόν,

- τις παραπομπές στη Συνθήκη της Λισαβόνας ενισχύοντας τη δράση της ΕΕ σε ποινικές υποθέσεις,

- και τη θέσπιση ανώτερου νομοθετικού πλαισίου στον τομέα αυτόν.

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL) , γραπτώς. – (SV) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος B7-0029/2010 σχετικά με την εμπορία ανθρώπων, διότι αφορά ένα πολύ σημαντικό ζήτημα και επισημαίνει έναν μακρύ κατάλογο πραγμάτων που πρέπει να γίνουν για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων. Ωστόσο, η υποστήριξη μου για το ψήφισμα δεν πρέπει να εκληφθεί ως στήριξη προς τις προτάσεις προτάσεις του ψηφίσματος που αφορούν τη μεταφορά περισσότερων εξουσιών από τα κράτη μέλη στην ΕΕ, όπως τη δυνατότητα καθορισμού αυστηρότερων κυρώσεων στον τομέα αυτόν, την παραπομπή στη Συνθήκη της Λισαβόνας που ενισχύει τη δράση της ΕΕ σε ποινικές υποθέσεις και τη θέσπιση ανώτερου νομοθετικού πλαισίου στον τομέα αυτόν.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος, επειδή συμμετέχω προσωπικά στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων στη Σλοβακία. Εγώ προώθησα την εκστρατεία «Γνωρίζετε πού βρίσκεται το παιδί σας αυτήν τη στιγμή;». Επίσης, η επιτροπή γυναικών ενέκρινε τροπολογία κατά τη συζήτηση επί της διαδικασίας του προϋπολογισμού για την προώθηση πολυετούς εκστρατείας των μέσων ενημέρωσης με τίτλο «Γνωρίζετε πού βρίσκεται το παιδί σας αυτήν τη στιγμή;», σε στενή συνεργασία με τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, για την ευρύτερη ευαισθητοποίηση όσον αφορά τη γονική μέριμνα, τη βελτίωση της προστασίας των παιδιών έναντι όλων των μορφών βίας και την αποτελεσματικότερη καταπολέμηση της εμπορίας παιδιών. Το παρόν νέο ψήφισμα, το οποίο επικροτώ ολόθυμα, αναλύεται σε πέντε βασικές γραμμές: γενικές παρατηρήσεις, συλλογή πληροφοριών, πρόληψη, δίωξη και προστασία, υποστήριξη και ενίσχυση των θυμάτων. Η Επιτροπή καλείται να αναλάβει πρωτοβουλίες, ιδίως σε σχέση με τις πληροφορίες και την πρόληψη, προκειμένου να εντοπίσει τις γενεσιουργές αιτίες της εμπορίας και τους παράγοντες στις χώρες προέλευσης και προορισμού που διευκολύνουν την εμπορία ανθρώπων. Βασίζομαι στην ευαισθητοποίηση των γονέων ως προς τη σοβαρή γονική ευθύνη που υπέχουν απέναντι στα παιδιά τους, προκειμένου να αποτρέψουν το ενδεχόμενο να πέσουν τα παιδιά και οι έφηβοι θύματα της εμπορίας ανθρώπων.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0064/2010

  John Stuart Agnew και William (The Earl of) Dartmouth (EFD), γραπτώς. – (EN) Το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) πιστεύει ότι η προστασία του περιβάλλοντος είναι σημαντική. Ενώ αμφισβητούμε την επιστημονική βάση στην οποία βασίστηκαν οι συνομιλίες της Κοπεγχάγης, δεν έχουμε καμία αντίρρηση ως προς τα μέτρα που έχουν ληφθεί σε επίπεδο εθνικών κρατών με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος.

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του παρόντος ψηφίσματος, καθώς πιστεύω ότι η ΕΕ πρέπει να δημιουργήσει νέο πρότυπο ανάπτυξης, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις αλλαγές του κλίματος. Η επόμενη αναθεωρημένη έκδοση του προϋπολογισμού πρέπει να παρέχει επαρκείς πόρους για τη λήψη μέτρων που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν αυτήν τη σημαντική πρόκληση. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τη δέσμευση που έχουμε αναλάβει να καταπολεμήσουμε την αλλαγή του κλίματος. Ως Ευρωπαίοι, πρέπει να δεσμευθούμε ότι θα προβούμε σε στοχευμένη μείωση του CO2 κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 20% έως το 2010. Εξίσου σημαντική είναι και η συνεργασία και άλλων παγκόσμιων εταίρων, προκειμένου να επιτύχουμε φιλόδοξη, συνολική και νομικά δεσμευτική συμφωνία, η οποία θα συνάδει με τον στόχο της πρόληψης της υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά περισσότερο από 2 °C. Πιστεύω επίσης ότι οι πρωτοβουλίες που προτάθηκαν στο πλαίσιο της ΕΕ για την προώθηση και την ενθάρρυνση της «πράσινης» οικονομίας, της ενεργειακής ασφάλειας και της μείωσης της εξάρτησης πρέπει να παραμείνουν προτεραιότητα. Η ΕΕ θα μπορούσε να αντλήσει έμπνευση για τις πολιτικές της από την περιφέρειά μου, τις Αζόρες, της οποίας το 30% περίπου της ενέργειας προέρχεται ήδη από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Τόσο η Ευρώπη όσο και ο υπόλοιπος κόσμος επένδυσαν μεγάλες ελπίδες στη διάσκεψη της Κοπεγχάγης. Η ΕΕ ήταν έτοιμη να ηγηθεί αυτής της συνεδρίασης και να επιστρέψει με νομικά δεσμευτική συνθήκη, όμως η συνεδρίαση τερματίστηκε με μεγάλη ασάφεια ως προς τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω η καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών. Το αποτέλεσμα της συμφωνίας της Κοπεγχάγης είναι απογοητευτικό, καθώς η τελευταία δεν περιλαμβάνει ούτε φιλόδοξους στόχους ούτε κάποιες δεσμεύσεις. Εάν το ζήτημα αυτό δεν επιλυθεί σε παγκόσμιο επίπεδο, το φιλόδοξο σχέδιο «20-20-20» της ΕΕ μπορεί απλώς να παραμείνει ένα μακρινό όνειρο. Η ΕΕ, με την Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, πρέπει να αρχίσει το συντομότερο δυνατό να ηγείται της στρατηγικής σχετικά με τη διπλωματία στον τομέα των κλιματικών αλλαγών και να διασφαλίσει ότι η Ευρώπη, προπάντων, θα μιλά με μια φωνή στις συνομιλίες με άλλες χώρες και θα διατηρεί θέση που θα διέπεται από αρχές, ώστε να μπορέσει να υπάρξει υποχρεωτική διεθνής συμφωνία για την αλλαγή του κλίματος το γρηγορότερο δυνατό.

  Maria da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Χαιρετίζω την έγκριση της πρότασης ψηφίσματος σχετικά με το αποτέλεσμα της 15ης Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών (COP 15), της οποίας υπήρξα κοινή συντάκτρια, καθώς και τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων μεταξύ των διαφόρων πολιτικών ομάδων, διότι είναι αντιπροσωπευτικά του όλο και πιο γενικευμένου ενδιαφέροντος που υπάρχει για τον τομέα αυτό, με στόχο την επίτευξη βιώσιμου μέλλοντος. Για ακόμη μια φορά, θα ήθελα να εκφράσω την απογοήτευσή μου σχετικά με την έκβαση της διάσκεψης κορυφής της Κοπεγχάγης και καλώ την ΕΕ να αναλάβει εκ νέου τον ηγετικό της ρόλο όσον αφορά την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών και να συμβάλει στην επίτευξη νομικά δεσμευτικής συμφωνίας, η οποία θα περιλαμβάνει μετρήσιμους, μεταδοτικούς και επαληθεύσιμους στόχους για τη μείωση των εκπομπών στη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών COP 16, η οποία θα πραγματοποιηθεί φέτος στο Μεξικό.

Εάν θέλουμε η ευρωπαϊκή βιομηχανία να γίνει πιο ανταγωνιστική και να δημιουργήσει περισσότερες θέσεις εργασίας, είναι απαραίτητο να επενδύσουμε σε ένα βιώσιμο μέλλον που θα περικλείει την προστασία του κλίματος, την ενεργειακή ασφάλεια, τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης και την αποτελεσματική χρήση των πόρων. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, καλώ τις βιομηχανικές χώρες να επενδύσουν περισσότερους πόρους στην έρευνα για νέες τεχνολογίες, έχοντας ως στόχο τόσο τη μείωση των εκπομπών CO2 όσο και τη χρήση των φυσικών πόρων με πιο αποτελεσματικό και βιώσιμο τρόπο.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς . – Το ψήφισμα εμπεριέχει θετικά στοιχεία, όπως αναγνώριση της έλλειψης μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων στόχων και της αόριστης και πενιχρής χρηματοδότησης των αναπτυσσόμενων χωρών. Όμως, ψήφισα αποχή γιατί καταψηφίστηκαν όλες οι τροπολογίες της Ομάδας μου που ζητούσαν: • Λήψη περαιτέρω μέτρων για τη μείωση των εκπομπών του CO2 κατά τουλάχιστον 40% έως το 2020 βάσει νομικής δεσμευτικής συμφωνίας • Απόρριψη της πυρηνικής ενέργειας ως «καθαρής» ενέργειας • Μεγαλύτερη χρηματοδοτική βοήθεια προς τις φτωχές και αναπτυσσόμενες χώρες για ανάπτυξη και μεταφορά τεχνολογίας • Μια κοινωνικά βιώσιμη πράσινη οικονομία που να μπορεί να ενισχύσει τις επενδύσεις, την απασχόληση, αλλά και να βελτιώσει την ποιότητα ζωής. Επίσης, επειδή δεν εγκρίθηκε η σημαντική τροπολογία για τη θέσπιση φόρου 0,01% επί των οικονομικών συναλλαγών, που θα μπορούσε να αποφέρει 20 000 εκατομμύρια ευρώ ετησίως, ώστε να υποστηριχθούν οι αναπτυσσόμενες χώρες στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν. Στον δρόμο για το Μεξικό δεν μπορούμε να έχουμε οδηγό την ασαφή και αποκαρδιωτική συμφωνία της Κοπεγχάγης. Πρέπει να αναμορφώσουμε ριζικά την πολιτική για την κλιματική αλλαγή ώστε να υπάρξει μια κανονική συμφωνία στις επόμενες διαπραγματεύσεις. Αυτό θα επιτευχθεί μόνο αν αναγνωρίσουμε και διορθώσουμε τα λάθη της Κοπεγχάγης, κάτι που δεν γίνεται στο ψήφισμα του ΕΚ.

  Σπύρος Δανέλλης (S&D), γραπτώς. – (RO) Το γεγονός ότι η διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης περιγράφεται γενικά ως η «θλιβερή αποτυχία» μιας προσπάθειας να επιτευχθεί παγκόσμια συμφωνία σχετικά με τον περιορισμό των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, οι οποίες υπερθερμαίνουν το κλίμα της Γης, χρησιμεύει απλώς ως μέσο για να επισημάνουμε τη συνολική έλλειψη συντονισμού μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών μελών σε σχέση με τις ΗΠΑ και τις αναδυόμενες χώρες.

Η συμφωνία της Κοπεγχάγης δεν θέτει καν κάποιο στόχο από την πλευρά αποδεκτού ορίου για την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Εντούτοις, ελπίζω σε θετικό αποτέλεσμα καθώς και στην έκφραση ισχυρής ευρωπαϊκής γνώμης όσον αφορά τον περιορισμό των επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών στη συνεδρίαση που θα πραγματοποιηθεί τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους, όταν τα έθνη του κόσμου θα κληθούν να παρουσιάσουν τα σχέδιά τους σχετικά με το πώς προτίθενται να μειώσουν τις εκπομπές αερίων έως το 2020.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του κοινού ψηφίσματος σχετικά με την έκβαση της διάσκεψης της Κοπεγχάγης, καθώς συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με το περιεχόμενο των προτεινόμενων μέτρων, και με δυο συγκεκριμένα. Το πρώτο από αυτά είναι η απόλυτη αναγκαιότητα να μιλήσει η ΕΕ με μια φωνή στις διεθνείς διαπραγματεύσεις, καθώς μόνο τότε μπορούμε να εξασφαλίσουμε παγκόσμια ηγετική θέση κατά την εξέταση αυτού του σημαντικού ζητήματος. Το εν λόγω ζήτημα θα έχει επιπτώσεις για πολλές γενιές ακόμη, επομένως απαιτεί σταθερή, κατευθυντήρια, άμεση και εύλογη δράση, όπως αυτή που έχει λάβει η ΕΕ σε σχέση με άλλα ζητήματα, για παράδειγμα την οικονομική κρίση. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού απαιτείται νέα «διπλωματία για το κλίμα». Σημαντικές σε αυτήν θα είναι οι προσπάθειες τόσο της ΕΕ όσο και της Κίνας και των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως εξηγείται στα σημεία 5 και 15 του εγγράφου.

Το δεύτερο σημείο που θέλω να επισημάνω είναι η ανάγκη έγκρισης, από μέρους των αναπτυσσόμενων χωρών/αναδυόμενων οικονομιών, των κανόνων σχετικά με την αλλαγή του κλίματος που ισχύουν στα ευρωπαϊκά κράτη μέλη. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, ορισμένοι συνάδελφοί μου και εγώ συνηγορήσαμε υπέρ της εισαγωγής φόρου άνθρακα επί των εισαγόμενων από τρίτες χώρες προϊόντων, ώστε η ιδέα αυτή να μπορέσει να προχωρήσει προς την κατεύθυνση της μελλοντικής εξέτασής της, γεγονός που θεωρώ ότι αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό βήμα.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος σχετικά με το αποτέλεσμα της διάσκεψης κορυφής της Κοπεγχάγης για την αλλαγή του κλίματος. Η έκβαση της 15ης Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών (COP 15) ήταν απογοητευτική. Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταβάλει κάθε προσπάθεια στο πλαίσιο της εξωτερικής διπλωματίας και να μιλήσει με μια φωνή, ώστε να εξασφαλίσει νομικά δεσμευτική, διεθνή συμφωνία για την αλλαγή του κλίματος, η οποία θα επιτρέπει μέγιστη αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη της τάξης των 2 °C.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Έπειτα από το αδιέξοδο στη διάσκεψη της Κοπεγχάγης σχετικά με την αλλαγή του κλίματος, είναι σημαντικό το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εμμένει στην πορεία που έχει ακολουθήσει έως σήμερα όσον αφορά την ανάληψη σοβαρής δέσμευσης απέναντι στην αειφόρο ανάπτυξη και την προσπάθεια μείωσης των εκπομπών άνθρακα, χωρίς να θέτει σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή βιομηχανία.

Οι νέες πολιτικές για το κλίμα, ιδιαίτερα στο πλαίσιο της γενικής κρίσης, δεν πρέπει να χάσουν τον στόχο της οικονομικής αποδοτικότητας και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να θέσουν υπό αμφισβήτηση την οικονομική βιωσιμότητα των ευρωπαϊκών εθνών. Γι’ αυτόν τον λόγο, συνιστώ νέα προσέγγιση στην ενεργειακή πολιτική· μια προσέγγιση που θα βασίζεται στην καθαρή ενέργεια, στην αποτελεσματικότερη χρήση των φυσικών πόρων που βρίσκονται στη διάθεσή μας, καθώς και στη γενναία επένδυση στην έρευνα και πιο φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες, ώστε να διατηρήσουμε την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα και να επιτρέψουμε τη δημιουργία θέσεων εργασίας σε πλαίσιο αειφόρου ανάπτυξης.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ κατείχε πάντοτε ηγετική θέση στις διεθνείς διαπραγματεύσεις σχετικά με την αλλαγή του κλίματος. Εντούτοις, παρά τις προσδοκίες της, η τελευταία διάσκεψη για το κλίμα στην Κοπεγχάγη ήταν αποτυχία για όλους εκείνους οι οποίοι ήταν αποφασισμένοι να καταλήξουν σε δεσμευτική συμφωνία. Το αποτέλεσμα αυτό απέχει πολύ από τη θέση της ΕΕ σχετικά με το εν λόγω ζήτημα και απέχει εξίσου από αυτό που χρειαζόμαστε για την προστασία του κλίματος. Δεδομένης της απογοητευτικής έκβασης της διάσκεψης κορυφής στην Κοπεγχάγη, το Κοινοβούλιο επιθυμεί να στείλει στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη και στον κόσμο το ξεκάθαρο μήνυμα ότι παραμένει προσηλωμένη στην καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών. Τώρα, προετοιμάζουμε τον δρόμο για την επόμενη διάσκεψη στο Μεξικό, στην οποία πρέπει να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες προς την κατεύθυνση της ανάληψης δεσμεύσεων από όλα τα συμβαλλόμενα μέρη. Δεν μπορούμε να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη που συνέβησαν στην Κοπεγχάγη. Πρέπει να αναρωτηθούμε τι πήγε στραβά κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων εκείνων και να αναλογιστούμε με ποιο τρόπο θα προχωρήσουμε, εάν πρόκειται να συμπεριλάβουμε τις ΗΠΑ, την Κίνα και την Ινδία.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το ψήφισμα που βρίσκεται υπό συζήτηση δεν προβαίνει στην κριτική αξιολόγηση των λόγων που οδήγησαν στην αποτυχία της Κοπεγχάγης, κάτι που είναι απαραίτητο. Αντί να εξετάσει σοβαρά τον ρόλο που διαδραμάτισε στην αποτυχία αυτή η ίδια η ΕΕ, η πλειονότητα του Σώματος επιμένει να αναζητά τον αποδιοπομπαίο τράγο, όπως την Κίνα (της οποίας η κατά κεφαλήν ατμοσφαιρικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα είναι λιγότερες από τις μισές της ΕΕ) και τώρα τις χώρες της Μπολιβαριανής Συμμαχίας για τους Λαούς της Αμερικής Μας. Η θέση αυτή βασίζεται αποκλειστικά στην εθελοτυφλία και τον κομματισμό των επιφανέστερων πολιτικών, ενώ υπονομεύει και ανατρέπει όσα πραγματικά συνέβησαν στην Κοπεγχάγη. Κυρίως, επιμένει στην αποτελεσματικότητα των εργαλείων της αγοράς, όπως είναι η εμπορία των δικαιωμάτων εκπομπών, ενώ αγνοεί την αναποτελεσματικότητά τους και την πλάνη που έχει ήδη καταστεί εμφανής κατά τη χρήση τους. Για μια ακόμη φορά, παραμερίζεται ο απαραίτητος διάλογος σχετικά με τους λεγόμενους ευέλικτους μηχανισμούς, όπως ο μηχανισμός καθαρής ανάπτυξης.

Την ίδια στιγμή, απορρίπτεται η ανάγκη σεβασμού της κυριαρχίας των αναπτυσσόμενων χωρών ως προς τον καθορισμό και την εφαρμογή των λεγόμενων στρατηγικών προσαρμογής. Καμία δίκαιη και βιώσιμη λύση στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής ή άλλων περιβαλλοντικών προβλημάτων δεν μπορεί να προκύψει από αυτό το παράλογο σύστημα που τα δημιούργησε εξαρχής. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα άλλο οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο που θα είναι αντίθετο προς τον καπιταλισμό.

  Adam Gierek (S&D), γραπτώς. – (PL) Το παρόν ψήφισμα μαρτυρεί το γεγονός ότι οι «πιστεύοντες» στις απόψεις της διακυβερνητικής επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος (IPCC) δεν έχουν κατανοήσει ένα πράγμα. Η κύρια αδυναμία της διάσκεψης των COP 15 υπήρξε αποτυχία, προκειμένου να αντιληφθούμε: την ευαισθησία των τρίτων και των αναπτυσσόμενων χωρών, καθώς και ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών, απέναντι στη «δικαιοσύνη του κλίματος»· το γεγονός ότι οι δύο μεγαλύτερες υπερδυνάμεις, οι ΗΠΑ και η Κίνα, ανταγωνίζονται η μια την άλλη τόσο από οικονομικής όσο και από στρατιωτικής πλευράς· και το γεγονός ότι τα «φιλόδοξα» σχέδια για περιορισμό των εκπομπών CO2 βασίστηκαν στο πρότυπο της ανθρωπογενούς αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, κάτι που στερείται ιδιαίτερης επιστημονικής αξιοπιστίας. Οι ανησυχητικές δηλώσεις της IPCC πρέπει να θεωρηθούν ιδιαίτερα ανεύθυνες, διότι οι πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις που βασίζονται σε αυτές θα επηρεάσουν πολλές μελλοντικές γενιές. Ως εκ τούτου, οι εν λόγω αποφάσεις δεν πρέπει να βασίζονται στις απόψεις ανθρώπων οι οποίοι θέτουν σε εφαρμογή μια θέση που έχει εδραιωθεί εκ των προτέρων – τη θεωρία ότι η ανθρωπότητα είναι αυτή που προκαλεί την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η επιστημονική αξιοπιστία της IPCC υπονομεύεται από πράγματα όπως η υπόθεση «κλίμα-γκέιτ», η διαστρέβλωση των τάσεων της θερμοκρασίας του πλανήτη (Ρωσία και Αυστραλία) και το «σκάνδαλο για τους παγετώνες».

Ως εκ τούτου, πρέπει να επανεξετασθούν αμέσως όλοι οι νομικοί κανονισμοί οι οποίοι είναι δυσμενείς σε σχέση με την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας και βασίζονται σε δηλώσεις της IPCC. Ως προς το ζήτημα της αλλαγής του κλίματος, το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό για το σύνολο του πολιτισμού, έχει έρθει η στιγμή να βασίσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις ενέργειές της στη δική της μετα-ανάλυση για την έρευνα του κλίματος, η οποία πρέπει να διεξαχθεί από ομάδα ειδικών για το κλίμα που θα είναι ανεξάρτητη από τις απόψεις της Επιτροπής και απαλλαγμένη από όλες τις πολιτικές πιέσεις. Οι δύο αυτοί τελευταίοι όροι απουσιάζουν από το ψήφισμα, και, για τον λόγο αυτό, ψήφισα κατά της έγκρισής του.

  Robert Goebbels (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα κατά του ψηφίσματος, διότι εμπεριέχει πάρα πολλούς ευσεβείς πόθους. Στην Κοπεγχάγη είδαμε με ποιο τρόπο εκλαμβάνει ο υπόλοιπος κόσμος την «ηγετική θέση» της Ένωσης σε ό,τι αφορά την αλλαγή του κλίματος. Η λεγόμενη συμφωνία της Κοπεγχάγης ήταν αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων του Προέδρου Ομπάμα με την Κίνα, την Ινδία, τη Βραζιλία, τη Νότια Αφρική και κάποιους άλλους, τους Μπαρόζο, τους Σαρκοζί και Σία, οι οποίοι δεν είχαν καν προσκληθεί. Αντί να επιβάλουμε νέα βάρη στις οικονομίες και τους πολίτες μας, ας επενδύσουμε στις τεχνολογίες του μέλλοντος. Πέρυσι, η Κίνα ήταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας εξοπλισμού ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών κυττάρων παγκοσμίως. Η Ευρώπη πρέπει να συμμετάσχει σε αυτήν την τεχνολογική μάχη, αντί να επιβάλει στον εαυτό της ένα είδος συλλογικής τιμωρίας, η οποία δεν εντυπωσιάζει κανέναν έξω από την Ευρώπη και δεν θα προσελκύσει κανέναν οπαδό.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Η ψήφος μου για το εν λόγω ψήφισμα εξέφρασε την απογοήτευσή μου αναφορικά με τη συμφωνία που επιτεύχθηκε τελικά στην Κοπεγχάτη στα τέλη του 2009· μια συμφωνία, η οποία θεωρώ ότι είναι ανεπαρκής, μετριοπαθής και στερούμενη οιασδήποτε ποσοτικοποιημένης δέσμευσης. Επίσης, λυπάμαι για το γεγονός ότι δεν έγινε δεκτή η τροπολογία που κατέθεσε η Ομάδα μου σχετικά με την εισαγωγή φόρου της τάξης του 0.01% ετησίως επί των οικονομικών συναλλαγών, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν οι προσπάθειες για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος στις φτωχότερες και τις κατά αμεσότερο τρόπο πληγείσες χώρες με το ποσό των 20 δισ. ευρώ. Τέλος, εάν η ΕΕ πρόκειται να έχει κάποιο βάρος στις διεθνείς διαπραγματεύσεις, όπως οι συγκεκριμένες, πρέπει να μάθει να μιλά με μια φωνή, ώστε να μην χάνει την ευκαιρία να διαδραματίζει βασικό ρόλο στην παγκόσμια αλλαγή του κλίματος. Αυτό μπορεί να γίνει με τον καθορισμό φιλόδοξων στόχων για τη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου σε ποσοστό μεγαλύτερο του 20% έως το 2020.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης ήταν κατά κύριο λόγο μια χαμένη ευκαιρία όσον αφορά τις προσπάθειες να αντιμετωπιστεί η αλλαγή του κλίματος. Η χώρα μου, η Σκοτία, έχει εγκρίνει την πιο φιλόδοξη νομοθεσία παγκοσμίως όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος, ενώ η πρόσφατη συνεργασία της κυβέρνησης της Σκοτίας με την κυβέρνηση των Μαλδίβων χρησιμεύει ως πρότυπο για τη σύναψη διεθνών συμφωνιών. Το σημερινό ψήφισμα ζητά την πραγματοποίηση «διμερών συνεδριάσεων μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων», προκειμένου να διευκολυνθεί η κατανόηση· ελπίζω ότι το εθνικό κοινοβούλιο της Σκοτίας θα συμμετάσχει σε αυτές τις συνεδριάσεις, δεδομένης της παγκοσμίως ηγετικής του στάσης.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Το παρόν ψήφισμα περιλαμβάνει κάποιες σημαντικές εξελίξεις από την πλευρά των πολιτικών ομάδων της Δεξιάς που το υπέγραψαν: την αναφορά στο έργο της διακυβερνητικής επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος (IPCC), η οποία κάνει λόγο για την αλλαγή του κλίματος, το αίτημα για μεγαλύτερη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στο έργο της διάσκεψης στο Μεξικό, το αίτημα προς την ΕΕ να δώσει ώθηση στους στόχους της για μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, υπερβαίνοντας το ποσοστό του 20% που προτάθηκε για το 2020. Εντούτοις, όλα αυτά δεν είναι αρκετά, και ο έπαινος προς την αγορά του άνθρακα σημαίνει ότι χάνουν κάθε αληθοφάνεια. Η βοήθεια που προσφέρθηκε στις χώρες του Νότου, απέναντι στις οποίες έχουμε κλιματικό χρέος, δεν είναι αρκετή.

Ομοίως, ο προτεινόμενος στόχος της μείωσης των εκπομπών των αερίων θερμοκηπίου κατά 30% έως το 2020 απέχει πολύ από τον στόχο του 40% που προτάθηκε από την IPCC. Επιπλέον, δεν γίνεται καμία αναφορά στην πρωτοβουλία του βολιβιανού Προέδρου Evo Morales Ayma για παγκόσμια διάσκεψη των λαών για την αλλαγή του κλίματος. Εντούτοις, η πρωτοβουλία αυτή είναι η μόνη μέχρι σήμερα που προτείνει στους λαούς του κόσμου να αναγνωρίσουν τα δικαιώματά τους στο οικοσύστημα και να καθιερώσουν δικαστήριο για τη δικαιοσύνη του κλίματος.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι μεγάλες ελπίδες που περιέβαλλαν την περιβόητη διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης εκμηδενίστηκαν. Οι χώρες που φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη σε σχέση με το ζήτημα αυτό δεν κατέληξαν σε συναίνεση αναφορικά με τις μειώσεις των εκπομπών των αερίων θερμοκηπίου. Το πρόβλημα αυτό, το οποίο αποτελεί αντικείμενο προβληματισμού σε ολόκληρο τον κόσμο, πρέπει να επιλυθεί άμεσα. Στη 16η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 16) στο Μεξικό, πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη διαφάνεια και μεγαλύτερη συμβολή από μέρους της κοινωνίας των πολιτών. Η ΕΕ πρέπει να είναι ικανή να αναλάβει ηγετικό ρόλο στον αγώνα κατά της αλλαγής του κλίματος. Όλες οι χώρες, από τις ΗΠΑ έως τις λεγόμενες αναδυόμενες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, οι οποίες ευθύνονται σε μεγάλο ποσοστό για τη ρύπανση, πρέπει επίσης να αποδεχθούν τις ευθύνες τους σε έναν αγώνα που αφήνει όλο και λιγότερα περιθώρια για νέες ευκαιρίες. Αυτό που διακυβεύεται εδώ είναι το βιώσιμο μέλλον της ανθρωπότητας. Εάν δεν λάβουμε μέτρα εγκαίρως, θα μπορούσαμε να φθάσουμε σε ένα σημείο από το οποίο δεν θα υπάρχει επιστροφή.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Απείχα από την ψηφοφορία για το ψήφισμα RC-B7-0064/2010 σχετικά με το αποτέλεσμα της διάσκεψης κορυφής της Κοπεγχάγης για την αλλαγή του κλίματος, διότι πιστεύω ότι ήταν αποτυχία, λαμβάνοντας υπόψη ότι η συμφωνία της Κοπεγχάγης δεν είναι νομικά δεσμευτική και δεν καθιερώνει παγκόσμιους στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων. Στη διάσκεψη κορυφής, οι ανεπτυγμένες χώρες δεν αναγνώρισαν το κλιματικό χρέος που οφείλουν στις αναπτυσσόμενες χώρες, ούτε επέδειξαν μεταμέλεια για τις επιβλαβείς συνέπειες των υφιστάμενων μηχανισμών της αγοράς (εμπορία άνθρακα). Με την αποχή μου, επιθυμώ να εκφράσω τη βαθύτατη απογοήτευσή μου όσον αφορά το αποτέλεσμα της διάσκεψης κορυφής, το οποίο ήταν πολύ κατώτερο των προσδοκιών των πολιτών μας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει, μια και δια παντός, την ευθύνη και να κάνει ό,τι είναι δυνατό, προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές CO2 κατά 40% έως το 2020. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι πρέπει να προτείνουμε ένα νέο οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο με στόχο την αμφισβήτηση του καπιταλισμού. Χαιρετίζω την απόφαση του Προέδρου της Βολιβίας, Evo Morales, να πραγματοποιήσει παγκόσμια διάσκεψη των λαών για την αλλαγή του κλίματος και τα δικαιώματα της Μητέρας Γης.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Η διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης για το κλίμα δικαίως θεωρήθηκε από τους περισσότερους παρατηρητές ως αποτυχία. Είναι δύσκολο να αντισταθούμε στην εντύπωση ότι, στην Κοπεγχάγη, οι παγκόσμιοι ηγέτες έπαιζαν ένα ριψοκίνδυνο παιχνίδι και δεν προσπαθούσαν να επιτύχουν την καλύτερη δυνατή συμφωνία, αλλά να επιρρίψουν στην άλλη πλευρά την ευθύνη για την αδυναμία επίτευξης συμφωνίας. Είναι ανησυχητικό το ότι η ΕΕ, παρά το γεγονός ότι είχε επεξεργαστεί κοινή θέση, δεν μπόρεσε να την χρησιμοποιήσει ως πλατφόρμα για την επίτευξη συμφωνίας με άλλες χώρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δρομολογήσει προσπάθειες, προκειμένου να διασφαλίσει ότι η διάσκεψη των COP 16 στο Μεξικό θα ολοκληρωθεί με επιτυχία. Η συμφωνία για το κλίμα που πρέπει να προωθήσει η ΕΕ πρέπει να διαθέτει τρία βασικά χαρακτηριστικά: πρέπει να είναι νομικά δεσμευτική, να επιδεικνύει αλληλεγγύη και να είναι φιλόδοξη. Η απόφαση που ελήφθη κατά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ στη Σεβίλλη, σύμφωνα με την οποία η ΕΕ δεν θα περιορίσει τις εκπομπές αερίων το 2020 σε ποσοστό μεγαλύτερο του 20% σε σύγκριση με το 1990, πρέπει να θεωρηθεί ανησυχητική.

Η προϋπόθεση για την αύξηση του στόχου μείωσης των εκπομπών αερίων στο 30%, η οποία είναι να προβούν πρώτα και άλλες χώρες σε ανάλογη δήλωση, διατυπώθηκε εκ νέου. Εντούτοις, έτσι όπως έχει η διεθνής κατάσταση προς στιγμήν, η ΕΕ φαίνεται σαν να είναι η μόνη που μπορεί να παράσχει την ώθηση για την πραγματοποίηση σημαντικότερων μειώσεων. Κανείς δεν πρόκειται να πάρει τη θέση της, και η ΕΕ δεν πρέπει να παραιτηθεί από τον ρόλο του παγκόσμιου συνηγόρου της λήψης ριζοσπαστικών μέτρων για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η ΕΕ πρέπει να διαθέσει 7,2 δισ. ευρώ και να δεσμευθεί να τα χρησιμοποιήσει υπέρ των χωρών που είναι οι πιο υποανάπτυκτες και απειλούνται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Να διδαχθεί από την αποτυχία της διάσκεψης κορυφής στην Κοπεγχάγη: αυτή είναι η προτεραιότητα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε σχέση με το ψήφισμα αυτό, που υπερψήφισα. Γνωρίζουμε τι δεν πάει καλά: η μέθοδος του ΟΗΕ δεν λειτουργεί πλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα συμπεριφέρθηκαν ως αντίπαλοι στον αγώνα κατά της απορρύθμισης του κλίματος, και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ήταν σε θέση να μιλήσει με μια φωνή. Και ενώ γνωρίζουμε τι δεν πάει καλά, εξακολουθούμε να πρέπει να σκεφτούμε επανορθωτικά μέτρα, ώστε να μπορέσουμε να επιτύχουμε συμφωνία τον Νοέμβριο του 2010 στο Κανκούν.

Προκειμένου να διατηρήσει την ηγετική της θέση, η Ευρώπη πρέπει να ακολουθήσει καινοτόμο προσέγγιση σε σχέση με το κλιματικό ζήτημα και να προσφέρει κάτι άλλο πέρα από τον αποκλειστικό στόχο της παγκόσμιας μείωσης των εκπομπών αερίων διαμέσου του ιδιαίτερα κερδοσκοπικού συστήματος της αγοράς για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, ένα εργαλείο που η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει, συν τοις άλλοις, απορρίψει. Έχει έρθει η ώρα να στραφούμε σε διαφορετική μέθοδο και να προτείνουμε «τεχνολογική» γέφυρα μεταξύ των βιομηχανικών χωρών και των περιοχών και κρατιδίων που είναι κατά κύριο λόγο εκτεθειμένα στην αλλαγή του κλίματος. Μόνο με την προσθήκη φιλόδοξων μέτρων σε σχέση με τις καθαρές τεχνολογίες, την ενεργειακή απόδοση στα κτίρια και στα συστήματα μεταφορών και την προώθηση «πράσινων» θέσεων εργασίας θα μπορέσουμε να αυξήσουμε τις ελπίδες για το αύριο, τις ελπίδες για την επίτευξη συμφωνίας στην επερχόμενη διάσκεψη κορυφής στο Κανκούν, τις μεγαλύτερες ελπίδες για κοινό, παγκόσμιο όραμα.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η διάσκεψη της Κοπεγχάγης σχετικά με την αλλαγή του κλίματος δεν παρήγαγε καμία λύση και δεν κατόρθωσε να συμφωνήσει σε κάποιες οριστικές αποφάσεις όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής και την κλίμακα των περιορισμών επί των εκπομπών αερίων ή των οικονομικών μέτρων που θα χρησιμοποιηθούν προς τον σκοπό αυτό. Εντούτοις, δεν πιστεύω ότι επρόκειτο για ήττα, παρά το γεγονός ότι σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες της ΕΕ. Οι προσδοκίες αυτές ήταν παράλογες, τόσο από την πλευρά της έκτασης της προτεινόμενης μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου όσο και από την πλευρά των οικονομικών προσδοκιών που συνδέονται με την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών. Εκτός αυτού, υπήρχε και μικρός βαθμός αλαζονείας σε σχέση με τη διεκδίκηση ηγετικού ρόλου στο πλαίσιο της διαδικασίας καταπολέμησης των κλιματικών αλλαγών. Κατά την άποψή μου, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε σε ένα στάδιο στο οποίο δεν ενδείκνυται η λήψη δεσμευτικών και οριστικών αποφάσεων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, μεταξύ άλλων λόγων, εξακολουθούμε να μην διαθέτουμε αξιόπιστα επιστημονικά στοιχεία όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος και τον ρόλο που έχει διαδραματίσει η ανθρωπότητα σε αυτήν τη διαδικασία. Πρόσφατα, υπήρξαμε μάρτυρες της διαφωνίας που υπάρχει επί του θέματος μεταξύ των εμπειρογνωμόνων και των επιστημόνων, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι δεν συμμερίζονται όλοι τις ίδιες απόψεις σε σχέση με τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ένα επιπλέον επιχείρημα υπέρ της αναβολής λήψης οριστικής απόφασης είναι η οικονομική κρίση, η οποία αναγκάζει τις χώρες να προβαίνουν σε αποταμιεύσεις και περικοπές δαπανών. Στους δύσκολους καιρούς της οικονομικής ύφεσης, κοινωνικά ζητήματα όπως η καταπολέμηση της ανεργίας και της κοινωνικής φτώχειας, η στήριξη της επιχειρηματικής δραστηριότητας και άλλων μέτρων για την επιτάχυνση της οικονομικής ανάπτυξης απαιτούν να δοθεί προτεραιότητα στη λήψη επανορθωτικών μέτρων.

  Peter Skinner (S&D), γραπτώς. – (EN) Προφανώς, ενώ η διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης θεωρήθηκε απογοητευτική ως προς το τελικό της αποτέλεσμα, πολλά είναι αυτά που συνιστούν την πραγματοποιήση περαιτέρω προσπαθειών. Πολύ απλά, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στην ανάληψη συλλογικής δράσης σε σχέση με το παρόν ζήτημα.

Καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει να διαδραματίζει καίριο ρόλο στην πορεία προς την επόμενη διάσκεψη στο Μεξικό, πρέπει να διασφαλιστεί κάθε προσπάθεια για την επίτευξη πολιτικής αποδοχής σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα ζητήματα, επί των οποίων οι πολίτες αποφασίζουν να στηρίξουν τις προτάσεις για την αλλαγή του κλίματος, είναι αυτά που περιγράφονται από πολλούς επιστήμονες και άλλους παρατηρητές. Εκείνοι που απλώς βασίζονται στη δημιουργία κλίματος φόβου και εχθρικότητας κάνουν ελάχιστα για να αναπτύξουν τα επιχειρήματα υπέρ τους.

Η γραμμή που υιοθετήθηκε από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, υπό την καθοδήγηση του υπουργού Ed Miliband, έχει κερδίσει στήριξη και έχει προσφέρει πραγματικές ελπίδες για την επίτευξη συμφωνίας. Το Κοινοβούλιο πρέπει να συνεχίσει να στηρίζει την προσέγγιση αυτή.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Ψήφισα υπέρ του παρόντος ψηφίσματος, καθώς ζητά να λάβουμε σταθερότερη θέση στις διαπραγματεύσεις αναφορικά με την πολιτική για την αλλαγή του κλίματος. Επιπλέον, η έλλειψη διεθνούς συμφωνίας δεν αποτελεί λόγο για την περαιτέρω αναβολή λήψης μέτρων κοινοτικής πολιτικής, με στόχο την υλοποίηση προηγούμενων υποσχέσεων της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών μας κατά 20% έως το 2020.

Το Κοινοβούλιο επαναλαμβάνει τον στόχο της αύξησης της εν λόγω μείωσης στο 30%. Είναι θετικό το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο επισημαίνει ρητά ότι οι πρωτοβουλίες που έχουν ληφθεί, με στόχο την προώθηση και την ενθάρρυνση της «πράσινης» οικονομίας, της ενεργειακής ασφάλειας και του περιορισμού της ενεργειακής εξάρτησης, θα καθιστούν όλο και ευκολότερη την ανάληψη δέσμευσης με στόχο την επίτευξη μείωσης κατά 30%.

Είναι σημαντικό να διδαχθούμε από την αποτυχία στην Κοπεγχάγη. Κατά συνέπεια, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη σημαντική αυτοκριτική ότι, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, η ΕΕ δεν κατόρθωσε, διαμέσου συγκεκριμένων, προηγούμενων υποσχέσεων για διεθνή δημόσια χρηματοδότηση μέτρων για την αλλαγή του κλίματος στις αναπτυσσόμενες χώρες, να οικοδομήσει κλίμα εμπιστοσύνης. Επομένως, είναι εξίσου σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η συλλογική συνεισφορά της ΕΕ στις προσπάθειες για την επίτευξη της μείωσης των εκπομπών και τη χρηματοδότηση των αναγκών προσαρμογής των αναπτυσσόμενων χωρών για το 2020 δεν μπορεί να είναι κατώτερη από το ποσό των 30 δισ. ευρώ ετησίως. Ελπίζω ότι η έκβαση της διάσκεψης κορυφής στο Μεξικό θα είναι επιτυχής.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα κατά του ψηφίσματος. Δυστυχώς, απορρίφθηκαν πολλές καλές τροπολογίες. Η συναίσθηση της πραγματικότητας που έχουν οι πολίτες όσον αφορά την προστασία του κλίματος φαίνεται να έχει πάει περίπατο. Ενώ απέρριψαν τα κριτικά σχόλια και το ορθό επιστημονικό έργο όσον αφορά την προστασία του κλίματος, έδωσαν στην Ευρώπη την έγκριση να προχωρήσει μόνη. Κατά την άποψή μου, αυτό δεν συνιστά υπεύθυνη πολιτική για τους πολίτες μας.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Απείχα από την ψηφοφορία για το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη διάσκεψη κορυφής στην Κοπεγχάγη, διότι δεν αποδεικνύεται αντάξιο της αποτυχίας αυτής της διάσκεψης κορυφής, ακόμη και αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταδίκασε ρητά τις αδυναμίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Ομολογουμένως, εγκρίθηκαν κάποια θετικά μέτρα, όπως για παράδειγμα αυτά που καλούν την Επιτροπή να είναι πιο φιλόδοξη όσον αφορά τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και να παράσχει επαρκή χρηματοδότηση για την εξάλειψη των εν λόγω αερίων.

Άλλες τροπολογίες είναι απαράδεκτες, καθώς εναποθέτουν στην αγορά την ευθύνη να προβεί σε ρυθμίσεις μέσω των αδειών εκπομπής αερίων, των μηχανισμών καθαρής ανάπτυξης και ούτω καθεξής. Επιπλέον, τέθηκε το αίτημα να εισέλθει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε διαπραγματεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες με στόχο τη δημιουργία διατλαντικής αγοράς άνθρακα.

Τέλος, λυπούμαι για το γεγονός ότι απορρίφθηκε το αίτημα για τη δημιουργία οικολογικού φόρου Tobin, τα έσοδα του οποίου θα βοηθούσαν τις αναπτυσσόμενες χώρες να καταπολεμήσουν την αλλαγή του κλίματος.

Καμία μόνιμη, σοβαρή και συνεκτική λύση για την αλλαγή του κλίματος δεν μπορεί να βρεθεί στο σκεπτικό που βρίσκεται πίσω από το σύστημα που την δημιούργησε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καθήκον να προχωρήσει μπροστά και να δώσει το παράδειγμα, ανεξάρτητα από τη στάση των άλλων κρατών. Αυτό θα μπορέσει να το κάνει, εάν κατορθώσει να εφοδιαστεί με τους απαραίτητους πόρους.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Η διάσκεψη της Κοπεγχάγης ήταν αποτυχία. Εντούτοις, η εν λόγω συμφωνία ενσαρκώνει ένα πρώτο βήμα προς την προσέγγιση των περισσότερων συμβαλλόμενων μερών και την παροχή βάσης για την ανάληψη δεσμεύσεων σχετικά με τη μείωση, τη χρηματοδότηση, τη μέτρηση, την κοινοποίηση και την επαλήθευση των δράσεων που έχουν ως στόχο τον μετριασμό της αλλαγής του κλίματος και την καταπολέμηση της αποψίλωσης των δασών. Με το να στηρίξω το ψήφισμα, εξέφρασα την επιθυμία μου για την καθιέρωση, σε διεθνές επίπεδο, «διπλωματίας για το κλίμα», με πρωταρχικό στόχο την προστασία της πλάσης. Το Κοινοβούλιο ανακοίνωσε επίσης ότι η συλλογική συνεισφορά της Ένωσης προς την κατεύθυνση των προσπαθειών που έχουν ως στόχο να μετριάσουν την αλλαγή του κλίματος και να βοηθήσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες να προσαρμοστούν, δεν πρέπει να είναι μικρότερη από το ποσό των 30.000 εκατ. ευρώ ετησίως μεταξύ του σήμερα και του 2020, γνωρίζοντας ότι το νούμερο αυτό ενδέχεται να αυξηθεί, καθώς νέα δεδομένα έρχονται στο φως όσον αφορά τη σοβαρότητα της αλλαγής του κλίματος και του κόστους που συνεπάγεται. Πέρα από οποιονδήποτε περιβαλλοντικό ρομαντισμό, δεν πρέπει να ξεχνούμε την ευρωπαϊκή βιομηχανία. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, θεωρώ ότι είναι σημαντικό για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας να πραγματοποιηθούν ανάλογες προσπάθειες και από άλλα βιομηχανικά έθνη εκτός της ΕΕ και να δεσμευθούν οι αναπτυσσόμενες χώρες και οι αναδυόμενες οικονομίες για την πραγματοποίηση εύλογων μειώσεων. Οι στόχοι της μείωσης πρέπει να είναι μετρήσιμοι, σημαντικοί και επαληθεύσιμοι για όλους, εάν επιθυμούμε να υπάρξει κλιματική δικαιοσύνη.

  Iva Zanicchi (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ των προτάσεων ψηφίσματος σχετικά με την έκβαση της διάσκεψης της Κοπεγχάγης για την αλλαγή του κλίματος, αν και με κάποια σύγχυση.

Στην Κοπεγχάγη, όπου παρευρέθηκα ως εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, επιτεύχθηκε μη δεσμευτική, από νομικής πλευράς, συμφωνία. Η εν λόγω συμφωνία όχι μόνο αδυνατεί να προσφέρει κατάλληλη απάντηση στον διεθνή αγώνα κατά της αλλαγής του κλίματος, αλλά επίσης αποτυγχάνει να επιλύσει το πρόβλημα των διαστρεβλωμένων όρων του διεθνούς ανταγωνισμού. Οι όροι αυτοί λειτουργούν εις βάρος των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, οι οποίες, σε αντίθεση με τους κύριους ανταγωνιστές τους από άλλες χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα, πρέπει ήδη να συμμορφωθούν με φιλόδοξους στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων.

Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εργαστεί, προκειμένου να καθορίσει αποτελεσματική στρατηγική με στόχο τις επερχόμενες διεθνείς συνομιλίες· μια στρατηγική που θα αποβλέπει στην προώθηση των οικολογικών τεχνολογιών, της ενεργειακής απόδοσης και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας· μια στρατηγική που θα εισάγει πραγματικά αποτελεσματικό παγκόσμιο σύστημα καταπολέμησης των κλιματικών αλλαγών – ένα σύστημα που δεν θα παρέχει αρωγή στις στρεβλώσεις του διεθνούς ανταγωνισμού.

Έκθεση: Leonardo Domenici (A7-0007/2010)

  Nessa Childers (S&D), γραπτώς. – (EN) Απείχα από την ψηφορία σχετικά με την έκθεση Domenici, παρά το γεγονός ότι οι προτάσεις που περιείχε ήταν στη συντριπτική πλειονότητά τους συνετές. Υπάρχει ανάγκη για συνεχιζόμενη, ενδελεχή συζήτηση σχετικά με τα διάφορα ζητήματα που θέτει. Αφενός, είναι αναγκαίο να διασφαλίσουμε ότι τα διάφορα εταιρικά φορολογικά καθεστώτα δεν θα επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να αποφεύγουν τις ευθύνες τους για στήριξη της κοινωνίας, παρέχοντας μερίδιο από τα κέρδη τους μέσω δίκαιου εταιρικού φορολογικού καθεστώτος. Εντούτοις, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις αρνητικές επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει η κοινή ενοποιημένη φορολογική βάση για τις εταιρείες (ΚΕΦΒΕ) σε μικρές χώρες, όπως η Ιρλανδία, η ευημερία και τα επίπεδα απασχόλησης της οποίας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητά της να προσελκύει ξένες επενδύσεις.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την προώθηση της χρηστής διακυβέρνησης στον φορολογικό τομέα, η οποία είναι βασική για την ανοικοδόμηση της παγκόσμιας οικονομίας. Η εν λόγω διακυβέρνηση απαιτεί διαφάνεια, ανταλλαγή πληροφοριών, διασυνοριακή συνεργασία και θεμιτό φορολογικό ανταγωνισμό. Θα μπορούσε να αποθαρρύνει τη φοροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή προς το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των επιχειρήσεων που συμμορφώνονται με τη φορολογική νομοθεσία, και να περιορίσει τις πιέσεις που δέχονται οι κυβερνήσεις για μείωση των φορολογικών συντελεστών των εταιρειών, γεγονός που μετακυλίζει το φορολογικό βάρος στους εργαζομένους και τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος, ενώ επιβάλλει την πραγματοποίηση περικοπών στις δημόσιες υπηρεσίες. Οιαδήποτε ευρωπαϊκή συμφωνία σχετικά με την κοινή ενοποιημένη φορολογική βάση για τις εταιρείες (ΚΕΦΒΕ) πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες των γεωγραφικά περιθωριακών περιφερειών της ΕΕ, όπως η Ιρλανδία, καθώς και την ικανότητά τους να προσελκύουν ξένες άμεσες επενδύσεις. Η ΚΕΦΒΕ δεν αφορά τον κοινό φορολογικό συντελεστή. Η φορολόγηση των εταιρειών ανήκει στην αποκλειστική ευθύνη κάθε κράτους μέλους. Το σκεπτικό της ΚΕΦΒΕ είναι να καθιερώσει κοινή νομική βάση για τον υπολογισμό των κερδών των εταιρειών που διαθέτουν παραρτήματα σε δύο τουλάχιστον κράτη μέλη. Σε σχέση με την ΚΕΦΒΕ, η παρούσα έκθεση επισημαίνει το εξής: «Υπενθυμίζει ότι η καθιέρωση μιας κοινής ενοποιημένης φορολογικής βάσης για τις εταιρείες θα βοηθούσε να αντιμετωπιστούν, εντός της ΕΕ, τα ζητήματα διπλής φορολογίας και μεταφοράς τιμών εντός ενοποιημένων ομίλων»· χαιρετίζω την πρόταση της ιρλανδικής κυβέρνησης που περιέχεται στο φετινό ιρλανδικό φορολογικό νομοσχέδιο για ρύθμιση των μεταβιβαστικών τιμολογήσεων μέσω διεθνικών επιχειρήσεων.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Χαιρετίζουμε τη ρητή δήλωση που περιέχεται στην έκθεση ότι: «καταδικάζει απερίφραστα τον ρόλο των φορολογικών παραδείσων στην ενθάρρυνση και κερδοσκοπική εκμετάλλευση της φοροαποφυγής, της φοροδιαφυγής και της παράνομης φυγής κεφαλαίων και προτρέπει συνεπώς τα κράτη μέλη να αποδώσουν ύψιστη προτεραιότητα στην καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων, της φοροδιαφυγής και της παράνομης φυγής κεφαλαίων».

Επίσης, στηρίζουμε τη δήλωση ότι, με «τις προσπάθειες που καταβάλλονται στο πλαίσιο πρωτοβουλιών υπό την αιγίδα του ΟΟΣΑ», «τα αποτελέσματα παραμένουν ανεπαρκή για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτουν οι φορολογικοί παράδεισοι και τα εξωχώρια κέντρα και πρέπει να ακολουθηθούν από αποφασιστικές, αποτελεσματικές και συνεπείς δράσεις», και ακόμη ότι και «οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί μέχρι στιγμής από την G-20 δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση των προκλήσεων τις οποίες θέτουν η φοροδιαφυγή, οι φορολογικοί παράδεισοι και τα εξωχώρια κέντρα».

Το σημαντικότερο, ωστόσο, δεν ήταν να υποβαθμίσουμε απλώς το γεγονός αυτό στο επίπεδο των καλών προθέσεων, αλλά περισσότερο να καταπολεμήσουμε και να εξαλείψουμε αποτελεσματικά τους φορολογικούς παραδείσους και τα εξωχώρια κέντρα, ιδιαίτερα όταν υπάρχει, όπως σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, ορισμένος βαθμός δραματικότητας γύρω από το δημόσιο έλλειμμα, ο οποίος έχει ως στόχο να επιδιώξει και ακόμη και να ενισχύσει τις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που, για ακόμη μια φορά, αφήνουν τους εργαζομένους και τον λαό να πληρώσουν τα σπασμένα για την κρίση.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Για εσάς, η χρηστή διακυβέρνηση στον φορολογικό τομέα δεν έχει να κάνει με την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, την ανεκτή φορολογία ή την ορθή χρήση των δημόσιων κονδυλίων. Έχει να κάνει με τη συστηματική καταδίωξη του φορολογούμενου, κυρίως του ευρωπαίου φορολογούμενου, και την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τους τραπεζικούς του λογαριασμούς, χωρίς ο τελευταίος να έχει διαπράξει κάποιο αδίκημα. Επιπλέον, δεν μιλώ στην περίπτωση αυτήν για τις μεγάλες εταιρείες ή τους πολύ εύπορους ανθρώπους, οι οποίοι θα έχουν πάντοτε τα μέσα να ξεγλιστρούν, αλλά για τον μέσο Ευρωπαίο.

Η ομιλία σας για τους φορολογικούς παραδείσους κρύβει υποκρισία: καταφέρεστε εναντίον του Λιχτενστάιν και της Καραϊβικής, όμως δεν λέτε κουβέντα για τον μεγαλύτερο φορολογικό παράδεισο της Ευρώπης, το Σίτι, ή τους φορολογικούς παραδείσους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ούτε λέτε κουβέντα για τους παράγοντες που επιτρέπουν την ύπαρξη των παραδείσων αυτών: τις φορολογικές κολάσεις που χαρακτηρίζουν πλέον την πλειονότητα των ευρωπαϊκών κρατών μελών, τα οποία έχουν σακατευτεί από τα χρέη και τα ελλείμματα. Επειδή οι δημόσιες δαπάνες έχουν εκραγεί, προκειμένου να αντέξουν τις κοινωνικές συνέπειες των οικονομικών σας πολιτικών και το εξωφρενικό κόστος της μαζικής μετανάστευσης. Επειδή τα κράτη μέλη δεν μπορούν πλέον να χρηματοδοτήσουν το χρέος τους, εκτός εάν καταφύγουν στις αγορές και ακολουθήσουν τους δικούς τους όρους, γεγονός που σημαίνει ότι, σήμερα, το 15-20% των δημοσιονομικών δαπανών ενός κράτους, όπως η Γαλλία, καλύπτει μόνο την πληρωμή των τόκων. Δεν θα μας χρησιμοποιήσετε ως ηθικό άλλοθι για μια τέτοια πολιτική.

  Marian Harkin (ALDE), γραπτώς. – (EN) Το να χρησιμοποιήσουμε την ΚΕΦΒΕ για την καταπολέμηση της διπλής φορολογίας είναι σαν να χρησιμοποιούμε μια βαριοπούλα για να σπάσουμε ένα καρύδι. Υπάρχουν πολύ πιο αποτελεσματικοί τρόποι για την καταπολέμηση του ζητήματος της διπλής φορολογίας. Για τον λόγο αυτόν, καταψήφισα την αιτιολογική σκέψη 25.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η σημερινή οικονομική κρίση έχει επισημάνει σειρά τομέων ζωτικής σημασίας, στους οποίους πρέπει να πραγματοποιηθούν μεταρρυθμίσεις τόσο στο πλαίσιο της Ευρώπης όσο και στον ευρύτερο κόσμο. Η χρηστή διακυβέρνηση στον φορολογικό τομέα αποτελεί σε μεγάλο βαθμό σημαντικό στοιχείο μιας υγιούς οικονομίας, και η ΕΕ πρέπει να διαδραματίσει βασικό ρόλο στην προώθηση της χρηστής διακυβέρνησης στον εν λόγω τομέα σε διεθνές επίπεδο.

  Arlene McCarthy (S&D), γραπτώς. – (EN) Η φοροδιαφυγή και η φοροαποφυγή συντελούν σε εκτιμώμενη απώλεια της τάξης των 200 δισ. ευρώ ετησίως – χρήματα που έχουν κλαπεί από τους φορολογούμενους στον πλούσιο κόσμο και τους φτωχότερους στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτήν τη μάστιγα, και η αντιπροσωπεία μου στηρίζει την παρούσα έκθεση, καθώς στέλνει το ηχηρό μήνυμα ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν θα ανεχθεί να μείνουν ατιμώρητα η φοροδιαφυγή, η φοροαποφυγή ή οι φορολογικοί παράδεισοι.

Συγκεκριμένα, χαιρετίζω τη ρητή δήλωση ότι στόχος μας πρέπει να είναι η καθιέρωση της αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών ως γενικού κανόνα. Μελέτες δείχνουν ότι αυτός είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και την προστασία των εσόδων. Όσοι είναι αντίθετοι στα αιτήματα αυτά ενεργούν προς το συμφέρον μιας πολύ μικρής ελίτ εύπορων ανθρώπων και εταιρειών που χρησιμοποιούν τους φορολογικούς παραδείσους, και ενάντια στους πολλούς που πληρώνουν τους φόρους και βασίζονται στις υπηρεσίες που τους παρέχονται ως αντάλλαγμα.

Η έκθεση κάνει αναφορά στην επερχόμενη εκτίμηση επιπτώσεων της προτεινόμενης κοινής ενοποιημένης φορολογικής βάσης για τις εταιρείες. Ενώ δεν είμαστε αντίθετοι στην περαιτέρω εξέταση της εν λόγω πρότασης, η αντιπροσωπεία μου ζητά την παρουσίαση ισχυρών υποστηρικτικών στοιχείων για να μπορέσει να εξετάσει το ενδεχόμενο στήριξής της. Η έκθεση ζητά επίσης να εξεταστούν οι ενδεχόμενες επιλογές για την επιβολή κυρώσεων κατά των φορολογικών παραδείσων, τις οποίες θα στηρίξουμε χωρίς προκατάληψη σε τελική θέση.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η χρηστή φορολογική διακυβέρνηση είναι ουσιώδους σημασίας για την παροχή εγγυήσεων σε ορισμένους εξαιρετικά σημαντικούς τομείς, όπως είναι οι αρχές της διαφάνειας, της ανταλλαγής πληροφοριών και του θεμιτού φορολογικού ανταγωνισμού. Η οικονομική κρίση ασκεί όλο και μεγαλύτερες πιέσεις σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής, καθώς και την καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων. Σε μια περίοδο κατά την οποία εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο υποφέρουν από τις επιπτώσεις της κρίσης, θα ήταν ανώφελο να αγωνιστούμε ενάντια σε όσους δεν ανταποκρίνονται στις ευθύνες τους. Η παρούσα πρωτοβουλία σηματοδοτεί ένα σημαντικό μήνυμα από μέρους της ΕΕ προς τις τρίτες χώρες, επισημαίνοντας ότι καταπολεμεί αποτελεσματικά οτιδήποτε έχει να κάνει με τους φορολογικούς παραδείσους. Η καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων σε ολόκληρο τον κόσμο δεν αποτελεί αποκλειστικά ζήτημα φορολογικής δικαιοσύνης αλλά, προπάντων, ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Πρέπει να εφαρμόσουμε πολιτική χρηστής διακυβέρνησης, τόσο εντός όσο και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυρίως προκειμένου να αντιταχθούμε στον αθέμιτο φορολογικό ανταγωνισμό, ιδιαίτερα με τις χώρες που αντιπροσωπεύουν τους φορολογικούς παραδείσους. Η διαφάνεια και η φυσική ανταλλαγή πληροφοριών συνιστούν τα θεμέλια του θεμιτού ανταγωνισμού και της δίκαιης κατανομής του φορολογικού βάρους.

Επιπλέον, η χρηστή φορολογική διακυβέρνηση αποτελεί σημαντική προϋπόθεση για τη διατήρηση της ακεραιότητας των χρηματοπιστωτικών αγορών. Οι προτάσεις σχετικά με τη διοικητική συνεργασία και την αμοιβαία συνδρομή για ανάκαμψη, τις οποίες εγκρίνουμε στη σημερινή σύνοδο της Ολομέλειας, μας οδηγούς προς την κατεύθυνση αυτή. Σε διεθνές επίπεδο, ένα από τα μέσα που μπορεί να χρησιμοποιήσει η ΕΕ για την προώθηση της χρηστής φορολογικής διακυβέρνησης σε τρίτες χώρες είναι η διαπραγμάτευση, με τις χώρες αυτές, συμφωνιών για τη φοροδιαφυγή, οι οποίες θα περιλαμβάνουν ρήτρα για την ανταλλαγή πληροφοριών.

Οι δηλώσεις των πέντε χωρών με τις οποίες η ΕΕ έχει υπογράψει συμφωνία για τις αποταμιεύσεις (Μονακό, Ελβετία, Λιχτενστάιν, Ανδόρα και Άγιος Μαρίνος) αποτελούν σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση του τερματισμού μιας κατάστασης πλήρους ανισορροπίας. Εντούτοις, οι δηλώσεις αυτές πρέπει να ακολουθηθούν από τη σύναψη νομικά δεσμευτικών συμφωνιών. Η ΕΕ πρέπει να ενεργήσει επίσης ως κινητήρια δύναμη στον τομέα αυτό, θέτοντας ένα καλό παράδειγμα και φέρνοντας εις πέρας όσα έχει ήδη δρομολογήσει η διάσκεψη κορυφής της ομάδας G-20.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το θέμα της χρηστής φορολογικής διακυβέρνησης ήταν πάντοτε πολύ σημαντικό, έχει όμως γίνει ακόμη πιο σχετικό από τη στιγμή της μεγάλης οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης που έπληξε την ήπειρό μας πριν από δύο χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια, το θέμα αυτό έχει συζητηθεί κατά τη διάρκεια ευρωπαϊκών και διεθνών διασκέψεων κορυφής, ιδιαίτερα όσον αφορά την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και των φορολογικών παραδείσων. Οπωσδήποτε, υπάρχουν ενδείξεις σχετικά με τη δέσμευση και τη βούληση της Επιτροπής, πρέπει όμως αναμφίβολα να εφαρμόσουμε σοβαρή πολιτική για την πρόληψη της φοροδιαφυγής από εταιρείες-βιτρίνα που διαφεύγουν τη φορολογική νομοθεσία με ένα απλό κλικ του ποντικιού μέσω του Διαδικτύου.

Είμαι βέβαιος ότι η αρχή της χρηστής διακυβέρνησης, η οποία στηρίζεται στην αρχή της διαφάνειας και της ανταλλαγής πληροφοριών, μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την επιδίωξη του πρωταρχικού στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι η καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων, της φοροδιαφυγής και της παράνομης φυγής κεφαλαίων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να μιλήσει διεθνώς με μια φωνή και να αγωνιστεί για τη βελτίωση των προτύπων του ΟΟΣΑ, προκειμένου να επιτύχει την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών αντί για την ανταλλαγή πληροφοριών κατόπιν σχετικού αιτήματος. Και, για τον λόγο αυτό, θα ψηφίσω υπέρ της έκθεσης.

  Evelyn Regner (S&D), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης που προωθεί τη χρηστή διακυβέρνηση στον φορολογικό τομέα, διότι είμαι της άποψης ότι η αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής είναι ύψιστης σημασίας. Επιπλέον, πρέπει να υπερβούμε τον αποκλεισμό που υφίσταται σε σχέση με τα φορολογικά ζητήματα στο Συμβούλιο των Υπουργών και να ενισχύσουμε τη χρηστή διακυβέρνηση στον τομέα της φορολογίας.

Εκθέσεις: Magdalena Alvarez (A7-0006/2010), Leonardo Domenici (A7-0007/2010)

  Robert Goebbels (S&D), γραπτώς. – (FR) Είμαι υπέρ της διεθνούς συνεργασίας στον τομέα της φοροδιαφυγής, όμως έχω αμφιβολίες ότι η διοικητική συνεργασία που οδηγεί στην αυτόματη ανταλλαγή όλων των δεδομένων όσον αφορά τα στοιχεία ενεργητικού των ευρωπαίων πολιτών είναι ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη φορολογικής ισοτιμίας. Η παρακράτηση στην πηγή επί όλων των οικονομικών συναλλαγών θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματική μέθοδος.

Αυτή η παρακράτηση στην πηγή πρέπει να αποτελεί τελικό φόρο. Θα μπορούσε να αποτελέσει ευρωπαϊκό πόρο. Η λεγόμενη «χρηστή διακυβέρνηση», την οποία συνιστά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αφήνει έκθετη κάθε πτυχή της ιδιωτικής ζωής των πολιτών. Καταστρέφει την προστασία των προσωπικών δεδομένων, την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί παραδόξως να διαφυλάξει στον φάκελο της SWIFT. Για τους λόγους αυτούς, δεν ψήφισα υπέρ των εν λόγω εκθέσεων.

Εκθέσεις: Magdalena Alvarez (A7-0006/2010), Theodor Dumitru Stolojan (A7-0002/2010), Leonardo Domenici (A7-0007/2010)

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Ενώ πρέπει να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η φοροδιαφυγή από μόνη της δεν θα είχε ποτέ οδηγήσει στην οικονομική κρίση που βιώνουμε σήμερα. Η κρίση αυτή αποτελεί διαρθρωτική κρίση του καπιταλισμού και έχει τις ρίζες της στην ίδια τη λογική του συστήματος αυτού, τις αρετές του οποίου εγκωμιάζουν τυφλά οι ευρωπαϊκές ελίτ. Ψηφίζω υπέρ του παρόντος κειμένου, διότι καταδικάζω την επιδίωξη του προσωπικού οφέλους εις βάρος του κοινού καλού. Η λογική αυτή αποτελεί εξίσου μέρος της φοροδιαφυγής όπως και ο ευρωπαϊκός νεοφιλελευθερισμός, ο οποίος ευθύνεται πολύ περισσότερο από ό,τι η φοροδιαφυγή για την αποτυχία των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας, όσο άτολμοι και αν είναι αυτοί.

Ο ΦΠΑ, τον οποίο επίσης στηρίζει το παρόν κείμενο, συνιστά μια από τις ανωμαλίες του συστήματος αυτού. Πρόκειται για τον πιο άδικο φόρο στον κόσμο, καθώς υποβάλλει όλους τους πολίτες στον ίδιο φορολογικό συντελεστή, παρά τις τεράστιες διαφορές στο εισόδημα που αποτελούν σήμα κατατεθέν του νεοφιλελευθερισμού. Είναι κρίμα ότι το κείμενο δεν αντιμετωπίζει το βασικό πρόβλημα ή δεν επιχειρεί να θέσει επιτέλους στην ευρωπαϊκή πολιτική ατζέντα το ζήτημα της δίκαιης κατανομής του πλούτου που έχει παραχθεί για το κοινό καλό.

Έκθεση: Marc Tarabella (A7-0004/2010)

  John Stuart Agnew και William (The Earl of) Dartmouth (EFD), γραπτώς. – (EN) Αν και το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου πιστεύει στην ισότητα ανδρών και γυναικών, απορρίπτουμε οποιαδήποτε προσπάθεια από την ΕΕ να νομοθετήσει σε αυτόν τον τομέα. Πιστεύουμε ότι τα μέτρα σε εθνικό επίπεδο είναι πιο κατάλληλα σε αυτόν τον τομέα.

  Luis Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Tarabella, διότι πιστεύω ότι η ισότητα ανδρών και γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως αναγνωρίζεται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί θεμελιώδη αρχή, η οποία εξακολουθεί να μην εφαρμόζεται με ενιαίο τρόπο.

Παρά τη διαφορά στις αμοιβές μεταξύ ανδρών και γυναικών, τον επαγγελματικό διαχωρισμό και τα στερεότυπα που σχετίζονται με το φύλο, η έκθεση έχει ως στόχο να δώσει έμφαση στην αρχή της ισότητας της αμοιβής για όμοια εργασία, όπως προβλέπεται στις κοινοτικές συνθήκες από το 1957. Τονίζει ότι η οικονομική, χρηματοπιστωτική και κοινωνική κρίση που πλήττει την Ευρωπαϊκή Ένωση και ολόκληρο τον κόσμο έχει σαφείς επιπτώσεις στις γυναίκες, τις συνθήκες εργασίας τους, τη θέση τους στην κοινωνία και την ισότητα γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  John Attard-Montalto (S&D), γραπτώς. – (EN) Θα ήθελα να εξηγήσω το πρότυπο με το οποίο ψήφισα σε σχέση με την έκθεση Tarabella με τίτλο «Ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση – 2009». Υπήρξαν ορισμένες τροπολογίες οι οποίες αναφέρονταν άμεσα ή έμμεσα στη διακοπή της κύησης. Η Μάλτα είναι κατά της διακοπής της κύησης. Τα κυριότερα πολιτικά κόμματα συμφωνούν πλήρως για το θέμα αυτό. Το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας επίσης συμφωνεί με αυτήν την άποψη. Επιπλέον, οι θρησκευτικές και ηθικές πτυχές αποτελούν σημαντικό στοιχείο.

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Στην έκθεσή της σχετικά με την ισότητα ανδρών και γυναικών στην ΕΕ το 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επισημαίνει ότι ο συνδυασμός της οικογενειακής με την επαγγελματική ζωή, ο επαγγελματικός και τομεακός διαχωρισμός με βάση το φύλο, οι μισθολογικές διαφορές και το χαμηλό ποσοστό απασχόλησης των γυναικών συνιστούν τις βασικές διαφορές μεταξύ των φύλων. Αυτές οι διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών επιτείνονται από την τρέχουσα οικονομική, χρηματοπιστωτική και κοινωνική κρίση. Καταψήφισα την έκθεση, καθώς πιστεύω ότι διαστρεβλώθηκε με τη συμπερίληψη θεμάτων όπως η πρόσβαση στη διακοπή της κύησης και η δωρεάν πρόσβαση σε συμβουλές σχετικές με τη διακοπή της κύησης. Αυτά είναι εξαιρετικά ευαίσθητα θέματα και, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, εμπίπτουν αποκλειστικά στην αρμοδιότητα των κρατών μελών.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, διότι, με την περίπλοκη οικονομική, χρηματοπιστωτική και κοινωνική κατάσταση, είναι πιο σημαντικό από ποτέ να εφαρμοστεί μία από τις πλέον σημαντικές θεμελιώδεις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης – η ισότητα ανδρών και γυναικών. Κάθε κράτος μέλος πρέπει να διασφαλίσει ότι οι εργαζόμενοι και των δύο φύλων λαμβάνουν ίση αμοιβή για εργασία της αυτής αξίας. Προκειμένου να προωθήσουμε την ισότητα ανδρών και γυναικών, πρέπει να διασφαλίσουμε την ίση συμμετοχή ανδρών και γυναικών στις οικογενειακές και οικιακές ευθύνες. Είναι πολύ σημαντικό να κατοχυρωθεί η άδεια πατρότητας νωρίτερα στην οδηγία για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη συμβολή των πατέρων στη φροντίδα του παιδιού. Τα θύματα της εμπορίας ανθρώπων είναι κυρίως γυναίκες. Συνεπώς, καλώ τα κράτη μέλη που δεν έχουν επικυρώσει ακόμη τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων να το κάνουν χωρίς καθυστέρηση.

  Carlo Casini (PPE), γραπτώς. – (IT) Καταψήφισα το ψήφισμα σχετικά με την ισότητα γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2009), παρά το γεγονός ότι συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό με το περιεχόμενό του, διότι δεν μπορούμε να ζητάμε ισότητα για συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων χωρίς να την αρνούμαστε σε άλλη.

Αναφέρομαι στην παράγραφο 38, η οποία ισχυρίζεται ότι εγγυάται τα δικαιώματα των γυναικών εξασφαλίζοντάς τους εύκολη πρόσβαση στη διακοπή κύησης. Η καταστροφή των μικρότερων και πλέον ανυπεράσπιστων ατόμων υπό τη μορφή αγέννητων παιδιών δεν μπορεί να θεωρηθεί τρόπος επιβεβαίωσης της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των γυναικών. Μια συνωμοσία κατά της ζωής βρίσκεται σε εξέλιξη, η οποία χρησιμοποιεί δοκιμασμένους τρόπους για να μας παραπλανήσει. Πρέπει να την αποκαλύψουμε ως αυτό που είναι.

Το να τοποθετούμε μαζί δίκαια αιτήματα με εξαιρετικά άδικους ισχυρισμούς και να διαστρεβλώνουμε τις έννοιες των λέξεων είναι τεχνάσματα που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά στη διάρκεια ψηφοφοριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όμως εγώ δεν πρόκειται να έχω καμία σχέση με αυτό. Δεν μπορούμε να μιλάμε για το δράμα της άμβλωσης, το οποίο αξίζει την προσοχή τόσο των πολιτικών όσο και των ηθικολόγων, χωρίς να αναγνωρίζουμε τα δικαιώματα των νεογέννητων ή τουλάχιστον να ζητάμε την κατάλληλη εκπαίδευση όσον αφορά τον σεβασμό προς τη ζωή και να οργανώνουμε μορφές στήριξης για τις δύσκολες ή ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, ώστε να τους επιτρέπεται να φτάσουν στη φυσική τους κατάληξη.

  Francoise Castex (S&D), γραπτώς. – (FR) Επικροτώ την έγκριση αυτής της έκθεσης σχετικά με την ισότητα ανδρών και γυναικών στην ΕΕ. Η έκθεση αυτή υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη για μια κοινοτική πρωτοβουλία για την αποτελεσματική καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Επίσης, η έγκριση αυτού του ψηφίσματος ενσωματώνει δύο διαστάσεις τις οποίες θεωρώ θεμελιώδεις. Πρώτον, τη σύσταση για άδεια πατρότητας σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Εάν πρόκειται να υπάρξει ισότητα στην απασχόληση, πρέπει να υπάρξει ισότητα και στην κοινωνική και οικογενειακή ζωή. Αυτό το ψήφισμα υπογραμμίζει την ευθύνη της Επιτροπής να νομοθετήσει σε αυτόν τον τομέα. Ωστόσο, η πραγματική μεγάλη νίκη αυτής της ψηφοφορίας είναι ότι επιβεβαιώνει το δικαίωμα στη διακοπή της κύησης. Κανένα ευρωπαϊκό κείμενο δεν έχει επιβεβαιώσει αυτό το δικαίωμα από το 2002 λόγω της επιφυλακτικότητας δεξιού ευρωπαϊκού κόμματος. Οι γυναίκες πρέπει να έχουν τον έλεγχο των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών τους δικαιωμάτων. Υπάρχουν ασφαλώς πολύ περισσότερα που πρέπει να γίνουν όσον αφορά την πρόσβαση στην ενημέρωση, την αντισύλληψη και τη διακοπή της κύησης, όμως η έκθεση Tarabella πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως βασικό σημείο στήριξης για την παρουσίαση ευρωπαϊκής νομοθεσίας σε αυτόν τον τομέα.

  Nessa Childers (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα σήμερα υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία είναι προοδευτικής φύσεως, καθώς στοχεύει στην προώθηση της ισότητας ανδρών και γυναικών, συμπεριλαμβανομένων των τομέων της γονικής άδειας, της παιδικής μέριμνας, της ενδοοικογενειακής βίας και της διαφοράς στις αμοιβές. Προωθεί επίσης πολύ ευρύτερη ενημέρωση σε θέματα σεξουαλικής υγείας τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες. Ωστόσο, δεν πρόκειται για νομοθετική πρόταση. Πρόκειται κατά κύριο λόγο για δήλωση αρχών, την οποία αισθάνομαι άνετα να στηρίξω. Είναι συνεπής με τις αρχές που στηρίζουν το Εργατικό και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πρέπει να σημειωθεί ότι η παροχή υπηρεσιών διακοπής της κύησης εμπίπτει πλήρως και αποκλειστικά στην αρμοδιότητα των κρατών μελών . Η έκθεση αυτή δεν αλλάζει και δεν μπορεί να αλλάξει αυτήν τη θέση.

  Mario David (PPE), γραπτώς. – (PT) Καταψήφισα την έκθεση σχετικά με την ισότητα ανδρών και γυναικών στην ΕΕ το 2009, καθώς πιστεύω ότι στρεβλώθηκε με τη συμπερίληψη θεμάτων όπως η πρόσβαση στη διακοπή της κύησης και η δωρεάν πρόσβαση σε συμβουλές σχετικές με τη διακοπή της κύησης. Αυτά είναι εξαιρετικά ευαίσθητα θέματα και, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, εμπίπτουν αποκλειστικά στην αρμοδιότητα των κρατών μελών.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (EN) Στηρίζω σθεναρά αυτήν την έκθεση. Η ισότητα γυναικών και ανδρών αποτελεί εδώ και πολύ καιρό θεμελιώδη αρχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί σε αυτόν τον τομέα, εξακολουθούν να υφίστανται πολλές ανισότητες. Η διαφορά στα ποσοστά απασχόλησης μεταξύ γυναικών και ανδρών μειώνεται, αλλά οι γυναίκες είναι πιθανότερο να έχουν θέσεις εργασίας μερικής απασχόλησης και/ή συμβάσεις ορισμένου χρόνου και, ουσιαστικά, να παραμένουν εγκλωβισμένες σε κακοπληρωμένες θέσεις. Τέσσερις φορές περισσότερες γυναίκες απ’ ό,τι άνδρες σε ολόκληρη την Ευρώπη εργάζονται με μερική απασχόληση. Η διαφορά στις αμοιβές μεταξύ των δύο φύλων –17,4%– έχει μειωθεί ελάχιστα από το 2000. Προκειμένου να κερδίσει όσα ένας άνδρας κατά μέσο όρο στη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους, μια γυναίκα πρέπει να εργάζεται κατά μέσο όρο έως τα τέλη Φεβρουαρίου του επόμενου έτους, συνολικά 418 ημέρες. Λόγω της παγκόσμιας οικονομικής, χρηματοπιστωτικής και κοινωνικής κρίσης, οι γυναίκες κινδυνεύουν να θιγούν διπλά. Οι τομείς στους οποίους οι γυναίκες αντιπροσωπεύονται περισσότερο ανήκουν στον δημόσιο τομέα (π.χ. εκπαίδευση, υγεία και κοινωνική πρόνοια), ο οποίος συγκεκριμένα έχει γίνει στόχος για την απώλεια θέσεων εργασίας. Επιπλέον, λόγω των περικοπών υπηρεσιών, οι γυναίκες που επωφελούνταν υπηρεσιών φύλαξης παιδιών, παροχής βοήθειας σε ηλικιωμένους, σχολικής στήριξης κτλ. αναγκάζονται να θυσιάσουν τη δική τους εργασία για να αντεπεξέλθουν.

  Robert Dusek (S&D), γραπτώς. – (CS) Η έκθεση του Marc Tarabella τονίζει σαφώς το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ισότητα των φύλων. Γνωρίζω ότι μερικά κράτη μέλη δεν λαμβάνουν στα σοβαρά το θέμα της ανισότητας των φύλων και τις διακρίσεις κατά των γυναικών που σχετίζονται με αυτήν. Ωστόσο, γνωρίζω αυτές τις επιπλοκές. Η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει επιδεινώσει την κατάσταση, και φαίνεται ότι οι γυναίκες θα «θυσιαστούν» ως αποτέλεσμα φορολογικών πολιτικών μείωσης του κόστους μέσω περικοπών στα επιδόματα μητρότητας και στις δαπάνες για τις κοινωνικές υπηρεσίες. Καθώς οι γυναίκες κατά παράδοση απειλούνται περισσότερο από τη φτώχεια και τα χαμηλά εισοδήματα, διότι διακόπτουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα, προκειμένου να δημιουργήσουν οικογένεια, δίνουν προτεραιότητα στη σταδιοδρομία του συζύγου τους ή φροντίζουν τα παιδιά και τους ηλικιωμένους, ο εισηγητής προτείνει επαρκή μέσα ενίσχυσης. Ο κ. Tarabella επισημαίνει ορθώς ότι η αρχή «ίση αμοιβή για ίση εργασία», σε ισχύ στις συνθήκες από το 1957, δεν τηρείται, και οι γυναίκες σε ορισμένα κράτη μέλη εξακολουθούν να μην αμείβονται το ίδιο με τους άνδρες για την ίδια εργασία.

Εκτός αυτού, υπάρχουν ορισμένες κοινοτικές πολιτικές που αποσκοπούν στη στήριξη οικογενειών με παιδιά, οι οποίες, ωστόσο, δεν αναφέρουν τις ανύπαντρες μητέρες ή τους πατέρες που ζουν με τα παιδιά. Η απαίτηση να νομοθετηθεί άδεια πατρότητας μετ’ αποδοχών σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι επίσης σωστή. Δίκαιος καταμερισμός των οικογενειακών και οικιακών ευθυνών μεταξύ γυναικών και ανδρών θα συμβάλει στη διευθέτηση της κατάστασης. Για τους λόγους που αναφέρθηκαν, συμφωνώ με τις εκτιμήσεις της έκθεσης 2009/2010 και, ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της έγκρισής της.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Tarabella σχετικά με την ισότητα ανδρών και γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2009, καθώς προτείνει συγκεκριμένα και καινοτόμα μέτρα και πολιτικές όσον αφορά την ισότητα των φύλων. Η κατάρτιση οδηγίας για την πρόληψη και καταπολέμηση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών και η καθιέρωση άδειας πατρότητας στην ευρωπαϊκή νομοθεσία είναι μερικές από τις προτάσεις που θεωρώ ουσιαστικές για την προώθηση της ισότητας των φύλων και τη διασφάλιση πιο ισότιμης κατανομής των οικογενειακών υποχρεώσεων μεταξύ ανδρών και γυναικών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Κάτι δεν πάει καλά, όταν το Κοινοβούλιο ζητά σεβασμό, αλλά δεν μπορεί να τον απαιτήσει.

Συναφή και σοβαρά ζητήματα όπως αυτά αξίζουν προσοχή, συζήτηση και αναζήτηση του μέγιστου κοινού παρονομαστή. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Εντούτοις, η συνωμοτική και ύπουλη συμπερίληψη διχαστικών ζητημάτων υπό το πρόσχημα αυτών των θεμάτων μετατρέπεται σε λυπηρή συνήθεια. Για άλλη μια φορά, το Κοινοβούλιο συμβάλλει στη μετάδοση των πλέον ακραίων προγραμμάτων δράσης.

Δεν μπορώ παρά να απορρίψω κατηγορηματικά αυτήν την προσπάθεια προώθησης της ελευθέρωσης των αμβλώσεων και της περιφρόνησης της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας που αυτή συνεπάγεται, υπό το πρόσχημα της στήριξης της ισότητας ανδρών και γυναικών, καθώς και την παράνομη προσπάθεια σύνδεσης αυτών των δύο σκοπών και χειραγώγησης των εξουσιών των κρατών μελών σε τέτοια ζητήματα.

Αυτή η εμμονή να επεκταθεί η έννοια της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας για να συμπεριλάβει την διακοπή της κύησης σε συνδυασμό με την υποχρέωση να εφαρμοστεί παντού καταδεικνύει τις ύπουλες μεθόδους που χρησιμοποιούν όσοι προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την πραγματικότητα. Αυτοί οι ευφημισμοί που έχουν σκοπό να παραλύσουν τη συνείδηση δεν μπορούν να το κάνουν λιγότερο βάναυσο, τη βία κατά των γυναικών λιγότερο σκληρή ή αυτήν τη στρατηγική λιγότερο απαράδεκτη.

  Jose Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) «Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πλέον επαίσχυντη παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων... Δεν γνωρίζει σύνορα γεωγραφικά, πολιτιστικά ή πλούτου. Όσο συνεχίζει να υφίσταται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι σημειώνουμε πραγματική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη». Αυτά είναι τα λόγια του πρώην Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Κόφι Ανάν, και, δυστυχώς, ισχύουν όσο ποτέ. Οι διακρίσεις λόγω φύλου εξακολουθούν να υφίστανται σήμερα στον αναπτυγμένο κόσμο και την Ευρώπη, διότι πρόκειται για διαρθρωτικό πρόβλημα με σοβαρές συνέπειες όσον αφορά την ανισότητα ευκαιριών. Σήμερα, εξακολουθούν να υπάρχουν διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών στην εκπαίδευση, τη γλώσσα, την κατανομή των οικιακών εργασιών, την πρόσβαση στην εργασία και την άσκηση επαγγελματικών καθηκόντων. Πιστεύω ότι η πρόσβαση και πρόοδος στην εργασία και το να εργάζεται κανείς είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα ή ακόμη και στην πολιτική πρέπει να βασίζεται στις ικανότητες και τα προσόντα κάθε ατόμου, ανεξαρτήτως φύλου. Ωστόσο, καταψήφισα το ψήφισμα λόγω της συμπερίληψης ευαίσθητων ζητημάτων, όπως η πρόσβαση στη διακοπή της κύησης, τα οποία εμπίπτουν αποκλειστικά στην αρμοδιότητα των κρατών μελών.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έγκριση αυτού του ψηφίσματος στο Κοινοβούλιο υπήρξε ζωτικής σημασίας, παρά την επιθυμία της συντηρητικής Δεξιάς να το ακυρώσει, καθώς κατοχυρώνει σημαντικά δικαιώματα για τις γυναίκες. Παρά κάποιες αδυναμίες, η έκθεση κατάφερε να υπογραμμίσει σημαντικά σημεία όπως την ανάγκη άδειας πατρότητας που συνδέεται με την άδεια μητρότητας, το θέμα των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων και την ανάγκη ενίσχυσης της καταπολέμησης της ανισότητας και των διακρίσεων στον χώρο εργασίας, της βίας και της εμπορίας γυναικών και κοριτσιών, καθώς και να καταγγείλει τη φτώχεια και την επισφαλή, κακοπληρωμένη εργασία στην οποία υπόκεινται πολλές γυναίκες.

Ήταν σημαντικό να επιδοκιμαστεί για άλλη μια φορά η ιδέα ότι «οι γυναίκες θα πρέπει να έχουν τον έλεγχο των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών τους δικαιωμάτων, χάρη στην εύκολη πρόσβαση στην αντισύλληψη και τη διακοπή της κύησης».

Αυτό το ψήφισμα έχει ιδιαίτερη απήχηση ενόψει των εκατονταετών εορτασμών της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας και των 15 ετών από την πλατφόρμα δράσης του Πεκίνου. Ας ελπίσουμε ότι θα εφαρμοστεί στην πραγματικότητα.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Ναι, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν συγκεκριμένες δυσκολίες. Ωστόσο, όπως γίνεται συνήθως στο Κοινοβούλιο, η αρχική πρόθεση ήταν καλή, αλλά οδήγησε σε διαστρεβλωμένη ανάλυση και παράλογες προτάσεις.

Αυτή η έκθεση απεικονίζει καρικατούρα μιας ευρωπαϊκής κοινωνίας που χαρακτηρίζεται από την καθημερινή και συστηματική εχθρότητα έναντι των γυναικών: οι πολιτικές ανάκαμψης είναι προφανώς σεξιστικές, διότι τείνουν να βοηθούν ανδροκρατούμενους τομείς εργασίας, όπως και οι αυστηρές δημοσιονομικές πολιτικές, διότι επηρεάζουν τους δημόσιους τομείς, όπου κυριαρχούν οι γυναίκες... Αντίθετα, αποσιωπούνται πλήρως οι επιπτώσεις της ισχυρότατης παρουσίας στην Ευρώπη μεταναστευτικών πληθυσμών, των οποίων ο πολιτισμός και οι πρακτικές εγκλωβίζουν τις γυναίκες σε κατώτερο καθεστώς, έτη φωτός μακριά από τις αξίες και τις ιδέες μας.

Αποσιωπούνται επίσης οι αρνητικές συνέπειες των λόγων σας περί πλήρους ισότητας: οι γυναίκες χάνουν σταδιακά συγκεκριμένα και νόμιμα κεκτημένα κοινωνικά δικαιώματα σε αναγνώριση του ρόλου τους ως μητέρες. Τέλος, αποσιωπούνται και οι αποδοχές των γονέων, οι οποίες αποτελούν τον μόνο τρόπο να δοθεί στις γυναίκες επιλογή μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής ή συνδυασμού των δύο.

Τέλος, όταν βλέπω πολλούς από τους συναδέλφους μας να παρασύρονται από την υστερία και να επιβάλλουν τη γενική, μαζική και υποχρεωτική διακοπή της κύησης, η οποία έχει ανυψωθεί στη θέση θεμελιώδους αξίας για μια Ευρώπη που βρίσκεται καθ’ οδόν προς τη συλλογική αυτοκτονία, παρά τα πιστεύω μου, αρχίζω να λυπάμαι που οι μητέρες τους δεν έπεσαν θύματα διακοπής της κύησης.

  Jacky Hénin (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Αν και είμαι κατηγορηματικά αντίθετος σε όλα τα αρνητικά μέτρα της ΕΕ –και υπάρχουν πολλά από αυτά– τα στηρίζω, όταν τα πράγματα πηγαίνουν όπως πρέπει. Επομένως, σε αυτήν την έκθεση, γίνεται έκκληση (ιδιαίτερα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή) σχετικά με την άνιση μεταχείριση που υφίστανται οι γυναίκες, την καθιέρωση άδειας πατρότητας, τη θέσπιση έτους κατά της βίας εις βάρος των γυναικών και το δικαίωμα στην εύκολη πρόσβαση στην αντισύλληψη και τη διακοπή της κύησης. Η έκθεση τονίζει επίσης ότι οι γυναίκες πρέπει να έχουν δωρεάν πρόσβαση σε συμβουλές σχετικές με τη διακοπή της κύησης.

Ο λόγος για τη θετική μου ψήφο, συνεπώς, είναι η βελτίωση που επετεύχθη, όμως πρόκειται για βελτίωση που πρέπει να γίνει πιο σαφής στην πράξη.

Ακόμη περισσότερο, εφόσον μόνο να λυπηθώ μπορώ για την άρνηση της πλειοψηφίας του Κοινοβουλίου να στηρίξει τη δημιουργία ευρωπαϊκού χάρτη για τα δικαιώματα των γυναικών, ευρωπαϊκού κέντρου παρακολούθησης της βίας μεταξύ των φύλων και «διεθνούς ημέρας ίσης αμοιβής». Παρομοίως, το Κοινοβούλιο δεν κατέβαλε καμία προσπάθεια για να αντιμετωπίσει τα βαθιά αίτια αυτών των ανισοτήτων, τα οποία βρίσκονται στο οικονομικό σύστημα των κανόνων της αγοράς και μόνο, τους οποίους η Ευρώπη εφαρμόζει καθημερινά.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Αν και η ισότητα των φύλων αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα εντός της ΕΕ, το οποίο αναγνωρίζεται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξακολουθούν να υφίστανται απαράδεκτα επίπεδα ανισότητας σε μεγάλο αριθμό τομέων. Είναι σαφές ότι εξακολουθούν να υπάρχουν τεράστια προβλήματα, επομένως είναι επιτακτική ανάγκη τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να εργαστούν για να εντοπίσουν με βεβαιότητα και να αναζητήσουν λύσεις σε αυτά τα ζητήματα, όπου και εάν υφίστανται στην Ένωση.

  Gunnar Hokmark, Christofer Fjellner και Anna Ibrisagic (PPE), γραπτώς. – (SV) Σήμερα, 10 Φεβρουαρίου 2010, οι σουηδοί Συντηρητικοί καταψήφισαν την έκθεση σχετικά με την ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών – 2009 (A7-0004/2010). Αν και συμμεριζόμαστε την επιθυμία του εισηγητή για τη βελτίωση της ισότητας γυναικών και ανδρών στην Ευρώπη, δεν πιστεύουμε ότι η παρέμβαση στην κυριαρχία των κρατών μελών μέσω απαιτήσεων για ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου στον προϋπολογισμό, παροτρύνοντας τα κράτη μέλη να μην μειώσουν τα κοινωνικά επιδόματα και επιβάλλοντας ποσοστώσεις μέσω νομοθεσίας είναι ο σωστός δρόμος. Η ισότητα πρέπει να επιτευχθεί σε ατομικό επίπεδο με την επέκταση των δυνατοτήτων να επηρεάσει κανείς την κατάστασή του – όχι μέσω νομοθεσίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο και με πολιτικές χειρονομίες όπως ειδικά σχεδιασμένες ημέρες, επιπλέον ευρωπαϊκές αρχές και ευρωπαϊκό χάρτη για τα δικαιώματα των γυναικών. Υπάρχει ήδη ευρωπαϊκός χάρτης πολιτικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο οποίος ενισχύθηκε με τη Συνθήκη της Λισαβόνας και καλύπτει και τις γυναίκες. Πρέπει να υπερασπιστούμε την αρχή της επικουρικότητας. Κατά την τελική ψηφοφορία, συνεπώς, καταψηφίσαμε την έκθεση, αν και υπάρχουν ασφαλώς σημεία στα οποία διακείμεθα θετικά· στηρίζουμε πλήρως τη δήλωση ότι οι γυναίκες πρέπει να έχουν τον έλεγχο των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων τους, για παράδειγμα.

  Monica Luisa Macovei (PPE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της αιτιολογικής σκέψης ΚΔ και του μεγαλύτερου μέρους της παραγράφου 38, για τους εξής λόγους:

Ως βασική αρχή, τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών πρέπει να γίνονται σεβαστά, ιδίως στο πλαίσιο της ισότητας ανδρών και γυναικών, η οποία διασφαλίζεται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (άρθρο 23).

Ωστόσο, πιστεύω ότι οι γυναίκες πρέπει να μάθουν να προστατεύονται από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες· με άλλα λόγια, όπου υπάρχει εύκολη πρόσβαση στην αντισύλληψη και εξειδικευμένες συμβουλές, η διακοπή της κύησης είναι πιο δύσκολο να δικαιολογηθεί.

Πολλοί από τους ψηφοφόρους μου στη Ρουμανία θα απογοητεύονταν, αν ψήφιζα διαφορετικά. Επιπλέον, το παρελθόν εξακολουθεί να είναι ζωντανό στο μυαλό μας –όπως επισημάνθηκε στην έκθεση του 2006 που ανατέθηκε από τον Πρόεδρο της Ρουμανίας– όταν το κομμουνιστικό κόμμα έλαβε δρακόντεια μέτρα κατά των αμβλώσεων, προκειμένου να διασφαλίσει τον έλεγχο του κόμματος στην ιδιωτική ζωή των γυναικών. Πολλές γυναίκες απεβίωσαν ως αποτέλεσμα παράνομων αμβλώσεων που πραγματοποιήθηκαν χωρίς ιατρική βοήθεια.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Στηρίζω πλήρως το πνεύμα που καθοδηγεί αυτό το ψήφισμα, το οποίο έχει το πλεονέκτημα ότι βασίζεται στην υπόθεση ότι η συζήτηση για τις δημογραφικές μεταβολές συνδέεται με τη συζήτηση για τα μέτρα που είναι αναγκαία για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης στην αγορά εργασίας.

Εκτιμώντας ότι η ανάλυσή μας της προόδου στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας δεν είναι ενθαρρυντική, επικροτούμε την έκκληση που εκφράζεται στο ψήφισμα να επιταχυνθούν οι νομοθετικές αλλαγές στα κράτη μέλη, να γίνουν πιο αυστηρές οι διαδικασίες επί παραβάσει και να ενθαρρυνθεί η μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών σε βασικούς τομείς της αγοράς εργασίας, η οποία αντανακλά τους στόχους που επιτεύχθηκαν όσον αφορά την κατάρτιση.

Τούτου λεχθέντος, πρέπει να εκφράσω την πλήρη αποδοκιμασία μου, την οποία εξέφρασα ήδη κατά το στάδιο της ψηφοφορίας, για αυτήν την επιζήμια πρόθεση προώθησης μιας κοινωνίας αμβλώσεων με την παροχή κινήτρων για την ελεύθερη πρόσβαση στη διακοπή της κύησης.

Η υπόθεση ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι σε θέση να επιτυγχάνουν πιο εύκολες αμβλώσεις, προκειμένου να ανακτούν το δικαίωμά τους στη σεξουαλική ελευθερία, όχι μόνο δεν συνάδει με τα γενικά, κοσμικά ήθη, αλλά αντιβαίνει και στις αρχές που κατοχυρώνονται στην αιτιολογική σκέψη ΚΣΤ, όπου αναφέρεται ότι η προώθηση «ενός καλύτερου συντελεστή γεννητικότητας προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι μελλοντικές απαιτήσεις» έχει κεντρική σημασία στην ευρωπαϊκή δράση. Παραμένω σταθερή στη δέσμευσή μου για την προώθηση υπεύθυνης σεξουαλικής νοοτροπίας.

  Jean-Luc Melenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Οι γυναίκες αποτελούν τα κύρια θύματα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που δημιούργησαν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λόγω της κρίσης, ο αριθμός των επισφαλών εργασιών και οι θέσεις υποχρεωτικής μερικής απασχόλησης αυξάνονται. Η πατριαρχία εξακολουθεί να διαπνέει πλήρως τις κοινωνίες μας. Είναι σημαδεμένες τώρα με τη δυναμική επιστροφή του στιγματισμού για θρησκευτικούς λόγους, και οι γυναίκες αποτελούν πάντοτε τα κύρια θύματα αυτών των αλλαγών.

Ως εκ τούτου, είναι ευχάριστο να βλέπω το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να θέτει ένα τόσο κρίσιμο θέμα όπως η ισότητα ανδρών και γυναικών στην ημερήσια διάταξη. Είναι λυπηρό, ωστόσο, ότι το κείμενο δεν επικεντρώνεται στην εγγενώς άνιση φύση του νεοφιλελευθερισμού. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι υπεύθυνος για πολλά από τα προβλήματα που πλήττουν τις γυναίκες και, με την αύξηση των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων, βρίσκει ακόμη τρόπο να αναπτυχθεί.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών σε διάφορα επίπεδα, είτε λόγω επαγγέλματος, τομέα ή διαφορετικών στερεοτύπων, έχουν γίνει δυσδιάκριτες τα τελευταία χρόνια. Η ισότητα ανδρών και γυναικών στην ΕΕ γίνεται όλο και περισσότερο πραγματικότητα, και, αν και εξακολουθούν να υφίστανται περιπτώσεις διακρίσεων, αρχίζουμε να βλέπουμε πολύ θετικές εξελίξεις.

  Andreas Molzer (NI), γραπτώς. – (DE) Αν και έχουν υπάρξει πολλές βελτιώσεις στον τομέα της ισότητας των ευκαιριών για τις γυναίκες, απομένουν ακόμη πολλά που πρέπει να γίνουν. Ένα από τα πιο επείγοντα ζητήματα είναι η παροχή μεγαλύτερης στήριξης για τον συνδυασμό της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή, κάτι που για πολλές γυναίκες, ιδίως ανύπαντρες μητέρες, αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο. Το γεγονός ότι εξακολουθεί να είναι πιο πιθανό να ανατεθούν σε άνδρες θέσεις ευθύνης αποδεικνύει ότι η ισότητα στην εργασία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με αλλαγή στις στάσεις και όχι με την επιβολή ποσοστώσεων, κυρίως επειδή οι ποσοστώσεις είναι αμφιλεγόμενες και μπορούν εύκολα να οδηγήσουν σε σύγκρουση. Δεδομένου ότι αυτή η έκθεση αδυνατεί να αντιμετωπίσει την κριτική ότι η ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου μπορεί να κινηθεί και προς την άλλη κατεύθυνση, την καταψήφισα.

  Mariya Nedelcheva (PPE), γραπτώς. – (FR) Το ψήφισμα σχετικά με την ισότητα γυναικών και ανδρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση μου φαίνεται πλήρως ισορροπημένο, και επικροτώ την εργασία που πραγματοποίησε ο κ. Tarabella για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα. Κατάφωρες ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών εξακολουθούν να υφίστανται σήμερα στον τομέα της απασχόλησης, ιδίως σε ό,τι αφορά τις διαφορές στις αμοιβές ή ακόμη και στον συνδυασμό της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή. Πρέπει να καταβληθούν επιπλέον προσπάθειες σε αυτόν τον τομέα.

Επιπλέον, όσον αφορά την προστασία των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, είναι απαραίτητο να έχουν πρόσβαση οι γυναίκες στην αντισύλληψη και τη διακοπή της κύησης. Οι γυναίκες πρέπει να είναι σε θέση να έχουν πλήρη σωματική αυτονομία. Γι’ αυτόν τον λόγο ψήφισα υπέρ των μέτρων που σχετίζονται με την προστασία αυτών των δικαιωμάτων.

Τέλος, καταψήφισα την πρόταση να δημιουργηθεί ευρωπαϊκός χάρτης για τα δικαιώματα των γυναικών, διότι, από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, στον οποίο περιλαμβάνονται τα δικαιώματα των γυναικών, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των συνθηκών. Ο Χάρτης αυτός είναι νομικά δεσμευτικός και καθιστά δυνατό να προστατεύονται οι γυναίκες κατά τον ίδιο τρόπο με τους άνδρες.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Στη Ρουμανία εγκρίθηκε το 1967 διάταγμα για την απαγόρευση των αμβλώσεων, το οποίο σήμαινε ότι οι γυναίκες απώλεσαν το δικαίωμα να αποφασίζουν μεταξύ της συνέχισης ή της διακοπής της κύησης. Αυτή η απαγόρευση είχε βαθιά τραυματικές συνέπειες στη ρουμανική κοινωνία, κάνοντάς μας να συνειδητοποιήσουμε πόσο επικίνδυνη είναι μια τέτοια απόφαση.

Οι γυναίκες πρέπει να έχουν τον έλεγχο των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών τους δικαιωμάτων. Γι’ αυτόν τον λόγο, ψήφισα υπέρ όλων των πτυχών που άπτονται της εύκολης πρόσβασης στην αντισύλληψη και τη διακοπή της κύησης που καλύπτει η έκθεση Tarabella και, εντέλει, υπέρ της έκθεσης στο σύνολό της.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η πολυπλοκότητα της έκθεσης που είναι σήμερα υπό εξέταση υπήρξε προφανής κατά τη διάρκεια των εργασιών στην Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, όπου αστεία πλειοψηφία τριών ψήφων και μαζική απουσία των βουλευτών του ΕΚ επέτρεψαν την έγκριση αυτού του κειμένου.

Πιστεύω ότι υφίσταται αποτελεσματική νομοθεσία για την προστασία των γυναικών από το 1975. Αντί να αγωνιζόμαστε να διατυπώσουμε νέες οδηγίες, πιστεύω, συνεπώς, ότι πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι ισχύοντες νόμοι εφαρμόζονται πλήρως από τις κυβερνήσεις.

Γι’ αυτόν τον λόγο, αν και δεν επιθυμώ να καταψηφίσω την έκθεση, η οποία ασφαλώς διαθέτει κάποιες θετικές πτυχές, προτιμώ να διαχωρίσω τη θέση μου από άλλες πτυχές για να τονίσω την αποδοκιμασία μου για ορισμένα μέρη, ιδίως εκείνα που αφορούν τη διακοπή της κύησης, σχετικά με τα οποία εμείς οι καθολικοί είμαστε, φυσικά, απρόθυμοι να συμβιβαστούμε.

  Cristian Dan Preda (PPE), γραπτώς. – (RO) Αν και δεν είμαι κατά των αμβλώσεων, καταψήφισα την παράγραφο 38, διότι μπορεί να ερμηνευθεί ως ενθάρρυνση αυτής της πρακτικής. Είμαι επίσης υπέρ της διευκόλυνσης της πρόσβασης στην αντισύλληψη και την εκπαίδευση σχετικά με αυτά τα ζητήματα, διότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθούν ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες. Από την άλλη πλευρά, πιστεύω ότι υπάρχουν κοινότητες οι οποίες για διάφορους λόγους επιθυμούν να διατηρήσουν την εξουσία του ελέγχου των αμβλώσεων σε εθνικό επίπεδο, και πρέπει να τους επιτραπεί να το κάνουν. Πρόκειται για τομέα όπου πρέπει να εφαρμοστεί η αρχή της επικουρικότητας. Δεν πιστεύω ότι η συζήτηση αυτού του θέματος στην έκθεση σχετικά με την ισότητα ανδρών και γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η καλύτερη λύση.

  Evelyn Regner (S&D), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την ισότητα ανδρών και γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι συμφωνεί με τη θεμελιώδη πεποίθησή μου ότι οι γυναίκες έχουν απεριόριστο δικαίωμα στην αυτονομία, ιδίως όσον αφορά τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά τους δικαιώματα, καθώς και την εύκολη πρόσβαση στην αντισύλληψη και τη διακοπή της κύησης. Αυτά τα δικαιώματα αποτελούν ουσιαστικό μέρος της έννοιας και της αυτοαντίληψης μίας σύγχρονης ευρωπαϊκής κοινωνίας.

  Alf Svensson (PPE), γραπτώς. – (SV) Κατά τη χθεσινή ψηφοφορία, καταψήφισα την έκθεση σχετικά με την ισότητα γυναικών και ανδρών. Αυτό συνέβη, διότι, κατά τη γνώμη μου, πολλά σημεία στην έκθεση αντιβαίνουν στην αρχή της επικουρικότητας, όπως στο θέμα των ποσοστώσεων. Απείχα από την ψηφοφορία για την αιτιολογική σκέψη ΚΔ και την παράγραφο 38 που αφορούν την πρόσβαση των γυναικών στη διακοπή της κύησης. Κατά τη γνώμη μου, η τρέχουσα διατύπωση θα παραβίαζε την αρχή της επικουρικότητας. Θεωρώ ως γενική αρχή ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε σε ευρωπαϊκό επίπεδο με θέματα σχετικά με τα οποία τα επιμέρους κράτη μέλη έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν αποφάσεις σε εθνικό επίπεδο. Φυσικά, στηρίζω τη σουηδική θέση επί του θέματος – δηλαδή ότι η απόφαση για τη διακοπή της κύησης είναι εντέλει απόφαση της ενδιαφερόμενης γυναίκας και όχι θέμα των νομοθετών.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Ένωση διέρχεται επί του παρόντος διαδικασία μαζικής οικονομικής, χρηματοπιστωτικής και κοινωνικής κρίσης, η οποία έχει σοβαρές επιπτώσεις στην επαγγελματική και ιδιωτική ζωή των γυναικών. Ο επαγγελματικός διαχωρισμός με βάση το φύλο, η διαφορά στις αμοιβές και οι δυσκολίες στον συμβιβασμό της επαγγελματικής με την προσωπική ζωή αποτελούν εμπόδια στην πλήρη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας. Παρά τις βελτιώσεις στον χώρο εργασίας και τον αυξανόμενο αριθμό γυναικών σε θέσεις ευθύνης, εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη μεγαλύτερης ευαισθητοποίησης για την ίση μεταχείριση. Πρέπει να επικροτήσουμε αυτήν την έκθεση, καθώς μας δίνει την ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την εξάλειψη των ανισοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών στην αγορά εργασίας. Μόνο τότε μπορεί η ΕΕ να επιτύχει τους στόχους της ανάπτυξης, της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Η συμπερίληψη διατάξεων σχετικά με «τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα» είναι, δυστυχώς, ατυχής σε μια έκθεση η οποία παρουσιάζεται εντός πλαισίου οικονομικής κρίσης και ασχολείται κατά κύριο λόγο με τις επιπτώσεις αυτής της κρίσης στις συνθήκες εργασίας των γυναικών και τη θέση των γυναικών στην κοινωνία. Για τους παραπάνω λόγους, και εφόσον οι προτεινόμενες τροπολογίες επί της παραγράφου 38, τις οποίες στήριζα και θεωρούσα ουσιαστικές για την οικονομία του εγγράφου, δεν εγκρίθηκαν, καταψήφισα την έκθεση σχετικά με την ισότητα ανδρών και γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Καταψήφισα την έκθεση, διότι οι θεμελιώδεις πεποιθήσεις μου δεν μου επιτρέπουν να αποδεχτώ το απεριόριστο δικαίωμα στη διακοπή της κύησης και την αναπαραγωγική ελευθερία. Θεωρώ ότι το δικαίωμα στη ζωή είναι θεμελιώδες δικαίωμα, το οποίο πρέπει να χαίρει στήριξης και σεβασμού σε κάθε περίπτωση. Τα άλλα μέρη της έκθεσης είναι πλήρως αποδεκτά και αποδεικνύουν ότι η Ευρώπη έχει σημειώσει πρόοδο προς την ισότητα για τις γυναίκες. Ένα ακόμη θετικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι αποδίδεται πολύ μεγαλύτερη σημασία στη δέσμευση απέναντι στην οικογένεια.

  Marina Yannakoudakis (ECR), γραπτώς. – (EN) Η Ομάδα ECR είναι οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της ισότητας ανδρών και γυναικών και ιδίως της αρχής της ισότητας των αμοιβών και των ίσων ευκαιριών στον χώρο εργασίας. Η Ομάδα ECR αποφάσισε να ψηφίσει υπέρ των παραγράφων που στηρίζουν την ισότητα με αυτόν τον τρόπο. Εντούτοις, η Ομάδα ECR καταψήφισε αυτό το ψήφισμα για δύο συγκεκριμένους λόγους. Πρώτον, είμαστε αντίθετοι σε κάθε νομοθεσία που υποθέτει ότι η υγεία, η εκπαίδευση και τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών δεν είναι αρμοδιότητα των κρατών μελών αλλά της ΕΕ. Δεύτερον, αν και η Ομάδα ECR στηρίζει πλήρως την ανάγκη περί διατάξεων μητρότητας και πατρότητας, επιλέξαμε να απέχουμε από παρόμοιες αναφορές σε αυτήν την έκθεση, διότι είμαστε αντίθετοι στην υπαγόρευση οποιασδήποτε οικογενειακής πολιτικής σε ευρωπαϊκό επίπεδο· πρόκειται για ζήτημα που εμπίπτει στην αρμοδιότητα των εθνικών κυβερνήσεων.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα αυτό το ψήφισμα. Χωρίζει περισσότερο παρά ενώνει τους άνδρες και τις γυναίκες. Δεν υπάρχει τίποτα αθώο σχετικά με τη διατύπωση της παραγράφου 36: «οι γυναίκες θα πρέπει να έχουν τον έλεγχο των σεξουαλικών και αναπαραγωγικών τους δικαιωμάτων, κυρίως χάρη στην εύκολη πρόσβαση στην αντισύλληψη και τη διακοπή της κύησης». Ο εισηγητής επιμένει επίσης ότι οι γυναίκες πρέπει να έχουν δωρεάν πρόσβαση σε συμβουλές σχετικές με τη διακοπή της κύησης. Ωστόσο, η διακοπή της κύησης εμπίπτει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα των κρατών μελών. Δεδομένου ότι αυτό το ψήφισμα δεν έχει δεσμευτική νομική ισχύ, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, ώστε να ασκήσει πίεση για την απελευθέρωση των αμβλώσεων. Στη συνέχεια, το Κοινοβούλιο ζητεί την καταπολέμηση των στερεοτύπων που σχετίζονται με το φύλο, ιδίως όσον αφορά την εργασία που επιτελείται από άνδρες και γυναίκες εντός της οικογένειας. Το ψήφισμα υπογραμμίζει τη σημασία της παροχής προσχολικής παιδικής μέριμνας, των υπηρεσιών φύλαξης παιδιών και της παροχής βοήθειας σε ηλικιωμένα και άλλα εξαρτώμενα άτομα. Συνεπώς, το Κοινοβούλιο έχει στόχο την καταστροφή της φυσικής οικογένειας ως χώρο κοινωνικοποίησης και αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών. Αυτό το ψήφισμα δεν προσφέρει καμία προστιθέμενη αξία στις γυναίκες ή στους άνδρες ή στην Ένωση. Είναι κρίμα, διότι ο σεβασμός για τους ανθρώπους που είναι διαφορετικοί και η προώθηση της ισότητας ευκαιριών για άνδρες και γυναίκες συνιστούν πραγματική κοινωνική πρόκληση.

  Artur Zasada (PPE), γραπτώς. – (PL) Καταψήφισα το ψήφισμα. Ο εισηγητής, κ. Tarabella, δεν έλαβε υπόψη το εθνικό πλαίσιο. Η ηθική αποτελεί μέρος της αντίληψης για τον κόσμο που έχει ενσωματωθεί στο νομικό σύστημα μιας χώρας. Η προσπάθεια να εισαχθεί στην πολωνική νομοθεσία η δυνατότητα απεριόριστης πρόσβασης στη διακοπή της κύησης είναι κάτι μη φυσικό, και είναι προφανές ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις. Ενεργώντας σύμφωνα με τη συνείδησή μου και λαμβάνοντας υπόψη τις νομικές διατάξεις που ισχύουν στην Πολωνία, καταψήφισα το ψήφισμα. Με αυτόν τον τρόπο, δίνω το σαφές μήνυμα ότι, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, οι μόνοι νομοθέτες όσον αφορά τόσο ευαίσθητα ζητήματα είναι καθένα από τα 27 κράτη μέλη.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0069/2010

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Γενικά, ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος σχετικά με τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ για την 15η συνεδρίαση της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξάλειψη Άγριων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας (CITES). Επίσης, ενέκρινα τις τροπολογίες που πρότειναν να συμπεριληφθεί ο τόνος BFT (Thunnus thynnus) στο παράρτημα II της CITES, σύμφωνα με τις πρόσφατες συστάσεις της ειδικής επιτροπής του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) των Ηνωμένων Εθνών, η οποία στήριζε την αναγγελία της συμπερίληψης του τόνου BFT (Thunnus thynnus) στο παράρτημα II της CITES. Στη συνέχεια, η Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT) όρισε ως στόχο την αξιοσημείωτη μείωση της αλίευσης του τόνου BFT (Thunnus thynnus) κατά 13 500 τόνους, και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επανέλαβε τον προβληματισμό της αναφορικά με τη μείωση των αποθεμάτων τόνου και δεσμεύτηκε να πραγματοποιήσει πιο αξιόπιστες επιστημονικές μελέτες.

Αντιλαμβάνομαι ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας αποτελεί σοβαρό πρόβλημα παγκοσμίως και πιστεύω ότι και άλλα ζώα πρέπει να τεθούν στο επίκεντρο άλλων προτάσεων με στόχο τη διατήρησή τους. Θεωρώ ότι η διάσκεψη αυτή είναι κρίσιμης σημασίας για την επιβίωση και τη βιωσιμότητα πολλών ειδών. Τέλος, πιστεύω ότι η συνολική απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου τόνου –δηλαδή η συμπερίληψή του στο παράρτημα I– θα συνιστούσε πρόωρο μέτρο, καθώς θα μπορούσε να πυροδοτήσει κρίση στον τομέα, χωρίς να βασίζεται σε οιαδήποτε συγκεκριμένα στοιχεία.

  John Attard-Montalto (S&D), γραπτώς. – (EN) Αναφορικά με το ψήφισμα σχετικά με τους βασικούς στόχους της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξάλειψη Αγρίων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας (CITES), ψήφισα κατά της κατάργησης της αλίευσης του τόνου BFT (Thunnus thynnus). Ο λόγος είναι ότι κάτι τέτοιο θα επηρεάσει τα μέσα βιοπορισμού των μαλτέζων αλιέων με πολύ αρνητικό τρόπο. Η συντριπτική πλειονότητα των αλιέων της Μάλτας δεν είναι σε θέση να αλιεύουν εναλλακτικά είδη και σε εναλλακτικές αλιευτικές περιοχές, εξαιτίας του παραδοσιακού τρόπου με τον οποίο διεξάγεται η αλιεία. Επίσης, πιστεύω ότι, στην περίπτωση του τόνου BFT (Thunnus thynnus), δεν πληρούνται τα κριτήρια για την καταχώρισή του στη CITES.

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για τη σύμβαση CITES. Τα είδη πανίδας και χλωρίδας εξαφανίζονται με ρυθμό χίλιες φορές ταχύτερο από τον φυσικό. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες επιταχύνουν αυτόν τον ρυθμό εξαφάνισης και θέτουν σε κίνδυνο τη βιοποικιλότητα. Η CITES συνιστά κεντρικής σημασίας εργαλείο για τη διεθνή προσπάθεια να καταπολεμηθούν οι πρωταρχικοί κίνδυνοι που απειλούν τη βιοποικιλότητα, να καταπολεμηθεί το παράνομο εμπόριο και να θεσπιστεί κατάλληλος κανονισμός αναφορικά με το εμπόριο των άγριων ειδών.

Στηρίζω όσους επιθυμούν τη μεγαλύτερη συμμετοχή των διεθνών οργάνων επιβολής του νόμου στην προσπάθεια να δοθεί τέλος στα εγκλήματα κατά των άγριων ειδών και να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που θα μπορούσαν να προκύψουν από το ηλεκτρονικό εμπόριο. Ομοίως, στηρίζω επίσης τη σύσταση να ενισχυθεί η μονάδα που είναι αρμόδια για τα εγκλήματα κατά του περιβάλλοντος.

Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στις επιπτώσεις που θα έχουν τα μέτρα της CITES στα επαγγέλματα των φτωχών αγροτικών κοινοτήτων και όσους εξαρτώνται από το εμπόριο ορισμένων ειδών για να βγάλουν τα προς το ζην. Πρέπει να συνεχίσουμε να βοηθάμε τις χώρες αυτές να εφαρμόσουν τον κατάλογο της CITES, ώστε να μπορέσουμε να συνεργαστούμε με όσους εξαρτώνται από τα άγρια είδη που διαβιούν στις περιοχές τους.

  Christine De Veyrac (PPE), γραπτώς. – (FR) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά την πλήρη απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου του τόνου BFT (Thunnus thynnus). Ως εκλεγμένη αντιπρόσωπος στη λεκάνη της πόλης Sète, καταψήφισα το εν λόγω μέτρο: μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει καμία συμφωνία για την εν λόγω απαγόρευση, είτε μεταξύ των επιστημόνων είτε, επιτρέψτε μου να προσθέσω, μεταξύ των περιβαλλοντικών ενώσεων. Εάν, ωστόσο, τέτοια ριζική απαγόρευση επρόκειτο να αποφασιστεί τον Μάρτιο στη διεθνή διάσκεψη της Ντόχα, θα καλούσα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μην εμποδίσει την οικονομική αποζημίωση που ενδεχομένως πρέπει να καταβάλουν τα κράτη μέλη στους αλιείς. Τα τελευταία χρόνια, οι αλιείς έχουν καταβάλει αξιοσημείωτες προσπάθειες, τηρώντας τις όλο και πιο περιοριστικές ποσοστώσεις, εκσυγχρονίζοντας τους στόλους τους και ούτω καθεξής. Θα ήταν λάθος να τους αναγκάσουμε να αλλάξουν στο μέλλον το επάγγελμά τους, χωρίς να τους παράσχουμε σημαντική οικονομική στήριξη.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος με τίτλο «Βασικοί στόχοι για τη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών στη CITES», καθώς η προστασία της βιοποικιλότητας πρέπει να ενισχυθεί στο πλαίσιο της επόμενης Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξάλειψη Αγρίων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας. Η βιολογική ποικιλότητα είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία και την επιβίωση της ανθρωπότητας. Πρέπει να είμαστε φιλόδοξοι και να απαιτήσουμε την προστασία όλων των ειδών που κινδυνεύουν με εξάλειψη.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξάλειψη Αγρίων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας (CITES) συνιστά τη βασική συμφωνία που υφίσταται παγκοσμίως αναφορικά με τη διατήρηση των άγριων ειδών. Στόχος της είναι να αποτρέψει την υπέρμετρη εκμετάλλευση των ειδών αυτών για λόγους διεθνούς εμπορίου. Ως εκ τούτου, είναι κρίσιμης σημασίας να συμμετάσχει η Ευρωπαϊκή Ένωση εποικοδομητικά στη 15η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών τον επόμενο Μάρτιο.

Αναγνωρίζω τη σημασία που έχει η διατήρηση των απειλούμενων με εξάλειψη ειδών για τη διαφύλαξη της βιοποικιλότητας του πλανήτη και την οικολογική ισορροπία και παραδέχομαι ότι η αειφόρος ανάπτυξη προϋποθέτει την εύλογη χρήση των φυσικών πόρων, χωρίς να παρεμποδίζει τις δραστηριότητες που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη.

Ως εκ τούτου, σε μια περίοδο κατά την οποία βρίσκονται υπό συζήτηση οι αλλαγές στα παραρτήματα της CITES, αναγνωρίζω πόσο εξίσου σημαντικό είναι να διασφαλίσουμε την επαρκή προστασία των απειλούμενων με εξάλειψη άγριων ειδών, χωρίς να θέτουμε σε κίνδυνο ή να παραδίδουμε στη λήθη οιεσδήποτε δραστηριότητες διασφαλίζουν την οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα πολλών κοινοτήτων.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η Σύμβαση για το Διθενές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξάλειψη Αγρίων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας (CITES) λειτουργεί ως σημαντικό εργαλείο για τη διαφύλαξη των απειλούμενων με εξάλειψη ειδών πανίδας και χλωρίδας, ιδιαίτερα των ειδών που προσελκύουν το εμπορικό ενδιαφέρον και, κατά συνέπεια, πρέπει να προστατευθούν και να εμπλουτιστούν. Αντιλαμβανόμαστε ότι οι αποφάσεις για την πραγματοποίηση τροποποιήσεων στην εν λόγω σύμβαση, συμπεριλαμβανομένων των παραρτημάτων της, είναι σημαντικές, καθώς μας επιτρέπουν να αναγνωρίζουμε και να λαμβάνουμε δεόντως υπόψη τις αποδεδειγμένες αλλαγές που έχουν πραγματοποιηθεί στο καθεστώς διατήρησης των ειδών. Οι τροποποιήσεις αυτές πρέπει να βασίζονται σε υποστηρικτικά στοιχεία και τεκμηριωμένες επιστημονικές απόψεις. Λαμβάνοντας υπόψη τα διαθέσιμα στοιχεία, δεν πιστεύουμε ότι η πρόταση να συμπεριληφθεί ο τόνος BFT (Thunnus thynnus) στο παράρτημα I της CITES είναι αιτιολογημένη. Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι, στην τελευταία συνεδρίαση της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT) τον Νοέμβριο του 2009, οι ειδικοί εξέφρασαν την άποψη ότι υπήρχε υπεραλίευση του συγκεκριμένου είδους, το γεγονός όμως αυτό δεν κατέτεινε στην συνολική απαγόρευση της αλίευσής του. Οι συστάσεις κατέτειναν σε σημαντική μείωση των αλιευμάτων, τα οποία περιορίστηκαν μεταξύ των 8.000 και των 15.000 τόνων, με ανώτατο όριο τους 13.500 τόνους. Υπό τις συνθήκες αυτές, πιστεύουμε ότι πρέπει να αναμένουμε τις εκτιμήσεις και τις συστάσεις των εμπειρογνωμόνων, παρακολουθώντας στενά την κατάσταση το 2010.

  Françoise Grossetête (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του παρόντος ψηφίσματος. Ένας από τους στόχους του είναι η διατήρηση του τόνου BFT (Thunnus thynnus), ο οποίος αποτελεί ουσιαστικό μέρος της ισορροπίας της βιοποικιλότητας του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Η απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου του τόνου BFT (Thunnus thynnus) θα μας δώσει τη δυνατότητα να διατηρήσουμε τα αποθέματα του συγκεκριμένου τόνου, τα οποία απειλούνται με υπεραλίευση.

Παρόλα αυτά, η Ευρώπη πρέπει να ελέγξει τα μέτρα που έχουν ληφθεί από τρίτες χώρες, διότι πώς θα εξηγήσουμε στους αλιείς της Ευρώπης ότι οι ιάπωνες, λιβύοι ή τυνήσιοι τρατάρηδες λεηλατούν νόμιμα τα αποθέματα του τόνου BFT;

Πρέπει επίσης να επικεντρωθούμε στη διαπραγμάτευση της οργάνωσης αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, η οποία θα επιτρέψει τη συνέχιση της μικρής κλίμακας αλιείας, καθώς η τελευταία δεν απειλεί τους πόρους.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της απαγόρευσης του εμπορίου του τόνου BFT (Thunnus thynnus) και, κατά συνέπεια, της παροχής αποζημιώσεων στη βιομηχανία του τόνου, όπως προβλέπεται στην τροπολογία, την οποία συνυπέγραψα και η οποία εγκρίθηκε εν μέρει. Επομένως, ο τόνος BFT (Thunnus thynnus) πρέπει να καταχωρηθεί στο παράρτημα I της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξάλειψη Αγρίων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας (CITES), υποκείμενος σε γενική παρέκλιση για το εγχώριο εμπόριο, ώστε να μπορέσει να συνεχιστεί η παράκτια αλιεία μικρής κλίμακας και να επιβληθούν αυστηρότεροι έλεγχοι στην παράνομη αλιεία. Δεν πρέπει να αντιμετωπίσουμε απλώς το ζήτημα αυτού του απειλούμενου είδους, τα αποθέματα του οποίου έχουν μειωθεί κατά 60% τα τελευταία 10 χρόνια, αλλά επίσης να μεριμνήσουμε για την ουσιαστική ενίσχυση των αλιέων και των ιδιοκτητών σκαφών που θα θιγούν από το μέτρο αυτό. Κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο.

  Danuta Jazłowiecka (PPE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της καταχώρισης του τόνου BFT (Thunnus thynnus) στο παράρτημα I της CITES, καθώς η πλειονότητα της ειδικής συμβουλευτικής επιτροπής εμπειρογνωμόνων του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) θεώρησε ότι τα διαθέσιμα στοιχεία στήριζαν την πρόταση για τη συμπερίληψή του σε αυτό. Το συγκεκριμένο είδος έχει υποστεί χαρακτηριστική μείωση, αποτελεί αντικείμενο υπεραλίευσης και απειλείται με υπερεκμετάλλευση για λόγους διεθνούς εμπορίου. Ως εκ τούτου, πληροί τα κριτήρια για την καταχώρισή του στο παράρτημα I της CITES.

  Oriol Junqueras Vies (Verts/ALE), γραπτώς. – (ES) Η σημερινή κατάσταση αναφορικά με τον τόνο BFT (Thunnus thynnus) δεν μπορεί να συνεχιστεί, και η επιβίωσή του μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσω της θέσπισης μειώσεων στις ποσοστώσεις· θα ήθελα να προσθέσω ότι οι ποσοστώσεις αυτές υπερέβαιναν πάντοτε τα όρια που συνέστηνε η επιστημονική κοινότητα. Η συμπερίληψη του τόνου BFT (Thunnus thynnus) στο παράρτημα I της Σύμβασης για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξάλειψη Αγρίων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας (CITES) και η επακόλουθη απαγόρευση επί του διεθνούς εμπορίου του εν λόγω είδους αποτελεί τη λύση που εγγυάται με τον καλύτερο τρόπο την αποκατάσταση του είδους αυτού. Παρόλα αυτά, πρέπει να επισημανθεί ότι ορισμένοι τομείς της αλιευτικής βιομηχανίας έχουν ενεργήσει με υπεύθυνο τρόπο, έχουν σεβαστεί τις ποσοστώσεις και έχουν προσαρμοστεί σε όλες τις απαιτήσεις που έχουν οριστεί τα τελευταία χρόνια. Γι’ αυτόν τον λόγο, ψήφισα υπέρ του να εξαρτηθεί η συμπερίληψη του τόνου BFT (Thunnus thynnus) στο παράρτημα I της CITES από τους ακόλουθους όρους, όπως τελικά έγινε δεκτό: την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 338/97 του Συμβουλίου, ο οποίος θεσπίζει γενική παρέκκλιση για το εγχώριο εμπόριο, την οικονομική στήριξη των ιδιοκτητών σκαφών που θίγονται από μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την επιβολή αυστηρότερων ελέγχων και κυρώσεων με στόχο την καταπολέμηση της παράνομης και άναρχης αλιείας. Επίσης, ψήφισα υπέρ του να αναβληθεί η συμπερίληψη του τόνου BFT (Thunnus thynnus) στο παράρτημα I κατά 18 μήνες, υποκείμενη σε ανεξάρτητη επιστημονική έκθεση. Η εν λόγω πρόταση δεν έγινε δεκτή.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Σήμερα, στις 10 Φεβρουαρίου 2010, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κλήθηκε να εκφράσει τις απόψεις του όσον αφορά τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ για τη 15η συνεδρίαση της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξάλειψη Αγρίων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας (CITES), που θα διεξαχθεί στην Ντόχα (Κατάρ) από τις 13 έως τις 25 Μαρτίου 2010. Παρά το γεγονός ότι ο ρόλος του Κοινοβουλίου είναι απλώς συμβουλευτικός, θεώρησα σημαντικό να υπογράψω και να ψηφίσω την τροπολογία που επιδιώκει να αποκλείσει τη συμπερίληψη του ερυθρού κοραλλίου στο παράρτημα II της Σύμβασης, κάτι που θα είχε προκαλέσει τη σημαντική μείωση της αλίευσης και του εμπορίου του ερυθρού κοραλλίου ως απειλούμενου με εξάλειψη είδους. Η συμπερίληψη του Corallium spp στο παράρτημα II φαίνεται στην πραγματικότητα να είναι υπερεπιφυλακτική και όχι κατάλληλα τεκμηριωμένη από τα επιστημονικά στοιχεία. Επιπλέον, οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει η συμπερίληψή του στην οικονομία της Ιταλίας και, συγκεκριμένα, σε ορισμένες περιοχές της νότιας Ιταλίας μου προκάλεσαν σοβαρές ανησυχίες και με οδήγησαν να ψηφίσω υπέρ της εν λόγω τροπολογίας. Στην πραγματικότητα, θεώρησα σκοπιμότερο να δώσουμε περισσότερο χρόνο στις επιχειρήσεις μας που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό να αναδιαρθρώσουν την παραγωγή τους και, ως εκ τούτου, να παραμείνουν ανταγωνιστικές στην αγορά.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Ο τόνος BFT (Thunnus thynnus) απειλείται με εξαφάνιση ως αποτέλεσμα της αδυναμίας να ελεγχθεί η υπεραλίευση του συγκεκριμένου πόρου. Πλέον, η απαγόρευση του εμπορίου του μοιάζει αναπόφευκτη. Ως στόχο έχει να προστατεύσει το είδος αυτό. Έχοντας επίγνωση του προβλήματος, πολλοί αλιείς, ιδιαίτερα οι Γάλλοι, κάνουν εδώ και χρόνια ό,τι μπορούν, προκειμένου να συμμορφώσουν τα σκάφη τους με τους κανονισμούς και να τηρήσουν τις αλιευτικές ποσοστώσεις που είναι απαραίτητες για τη διασφάλιση της επιβίωσης του τόνου BFT (Thunnus thynnus). Οι αλιείς αυτοί, οι οποίοι έχουν ήδη θιγεί σημαντικά από την κρίση, θα είναι τα κύρια θύματα ενός τέτοιου μέτρου, το οποίο έχει καταστεί αναγκαίο εξαιτίας της παράνομης αλιείας και των παράνομων βιομηχανικών δικτύων. Οι προσπάθειες που έχουν καταβάλει οι αλιείς αυτοί δεν μπορούν να βαρύνουν μόνο τους δικούς τους ώμους.

Δεν μπορούμε να τους ζητήσουμε να θυσιαστούν για το συμφέρον του πλανήτη, ενώ οι δυνάμεις που θα συγκεντρωθούν στην Κοπεγχάγη έχουν δείξει ότι έχουν παραμερίσει το ζήτημα. Ως εκ τούτου, πρέπει να ισχύσει η αρχή των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την κοινή ευθύνη για τα περιβαλλοντικά προβλήματα, και η προσπάθεια των αλιέων πρέπει να αποζημιωθεί μέσω συνεισφοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, η δημιουργία από μέρους της Γαλλίας πραγματικά αποκλειστικής οικονομικής ζώνης στη Μεσόγειο θα καθιστούσε δυνατή τη δημιουργία καταφυγίου για τους πόρους, ενώ θα διατηρούσε ζωντανή τη μικρής κλίμακας αλιεία που σέβεται τις οικολογικές ισορροπίες.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ πρέπει να είναι παρούσα στη 15η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξάλειψη Αγρίων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας (CITES) με σαφώς καθορισμένους στόχους για τα είδη τα οποία κινδυνεύουν με εξαφάνιση και πρέπει να προστατευθούν. Η CITES είναι κρίσιμης σημασίας για τη διατήρηση των άγριων ειδών και έχει ως στόχο να αποφύγει την υπερεκμετάλλευση των άγριων ειδών πανίδας και χλωρίδας για λόγους εξωτερικού εμπορίου.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Απείχα από την ψηφοφορία σχετικά με το ψήφισμα B7-0069/2010 όσον αφορά τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ για τη 15η συνεδρίαση της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξάλειψη Αγρίων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας (CITES), διότι πιστεύω ότι ο τόνος BFT (Thunnus thynnus) δεν πρέπει να συμπεριληφθεί στο παράρτημα 1 της CITES. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε το τέλος των παραδοσιακών, βιώσιμων τεχνικών αλιείας, όταν στην πραγματικότητα τα βιομηχανικά αλιευτικά σκάφη με γρίπους είναι αυτά που ευθύνονται για την εξάντληση των αποθεμάτων. Ζητώ να αναγνωριστεί ο ρόλος που έχουν διαδραματίσει όλες οι αλιευτικές μέθοδοι στην ανησυχητική κατάσταση αναφορικά με τον τόνο BFT (Thunnus thynnus), καθώς και τη θέσπιση νέας, δικαιότερης κατανομής ποσοστώσεων και αυστηρότερων μέτρων.

Γι’ αυτόν τον λόγο, πρέπει να ενθαρρυνθούν οι παραδοσιακές μέθοδοι αλιείας· αυτές παρέχουν σε χιλιάδες ανθρώπους τα προς το ζην και είναι πολύ πιο επιλεκτικές. Πρέπει να είμαστε δίκαιοι: υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στη βιομηχανική αλιεία και τις παραδοσιακές αλιευτικές τεχνικές. Θέλω να επισημάνω τη σημασία της προστασίας του τόνου BFT (Thunnus thynnus), πρέπει όμως επίσης να επιτύχουμε ισορροπία που θα διασφαλίζει τη συνέχιση των ειδών, χωρίς να τιμωρούνται οι μεσογειακές μέθοδοι αλιείας, όπως η τεχνική almadraba (δίχτυ-ενέδρα).

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Το κύριο σκεπτικό του ψηφίσματος αυτού σχετικά με τη Σύμβαση CITES, η οποία επικεντρώνεται στα είδη που απειλούνται με εξάλειψη, είναι θεμελιώδους σημασίας: η επίτευξη ευρωπαϊκής συναίνεσης όσον αφορά την απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου του τόνου BFT (Thunnus thynnus). Αντιμέτωποι με ιδιαίτερα εχθρικούς προς την απαγόρευση αυτή αλιείς, οι εμπειρογνώμονες σε επιστημονικά και περιβαλλοντικά ζητήματα κρούουν τον κώδωνα. Με τους σημερινούς ρυθμούς, και παρά τις σημαντικές προσπάθειες που έχουν καταβληθεί κατά τα τελευταία χρόνια, ο τόνος BFT (Thunnus thynnus) θα μπορούσε απλά και ξεκάθαρα να εξαφανιστεί μέσα σε διάστημα τριών ετών. Η Ιταλία έχει ήδη προβεί σε μια χειρονομία, υιοθετώντας προσωρινή απαγόρευση από το 2010. Η Γαλλία έχει κάνει το ίδιο, με πολύ πιο διφορούμενο όμως τρόπο, διότι συζητά για 18μηνη περίοδο με στόχο «να αξιολογηθεί η κατάσταση των πόρων». Όσο για την Ισπανία και τη Μάλτα, η σιωπή τους είναι αξιοκατάκριτη. Εντούτοις, η πίεση χρόνου υφίσταται, και μόνο η λήψη ριζικών μέτρων μπορεί να επιτρέψει την ανανέωση των αποθεμάτων. Αυτός είναι επίσης ο μόνος τρόπος να προστατευθούν τα βιοποριστικά μέσα των αλιέων στο μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο μέλλον.

Το παρόν ψήφισμα δεν καταλήγει στην πλήρη απαγόρευση της αλίευσης του τόνου BFT (Thunnus thynnus), ούτε επιτρέπει την εξαφάνισή του από το πιάτο μας. Η αλιεία μικρής κλίμακας καθώς και η ερασιτεχνική αλιεία θα εξακολουθήσουν να επιτρέπονται. Το μέτρο για την απαγόρευση του διεθνούς εμπορίου πρέπει να είναι αρκετό, ώστε να διαφυλάξει το συγκεκριμένο είδος, δεδομένου ότι το 80% του τόνου BFT (Thunnus thynnus) που αλιεύεται στη Μεσόγειο εξάγεται κατευθείαν στην Ιαπωνία.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Ψήφισα «ναι», παρά το γεγονός ότι πιστεύω ότι το πρωτότυπο κείμενο της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων ήταν καλύτερο, ιδιαίτερα ως προς το γεγονός ότι έκανε αναφορά στον τόνο BFT (Thunnus thynnus). Εντούτοις, είναι σημαντικό το γεγονός ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή έλαβαν από το Κοινοβούλιο το μήνυμα ότι στηρίζουμε τη συμπερίληψη του τόνου BFT (Thunnus thynnus) στο παράρτημα Ι της CITES. Θα προτιμούσα να μην είχαν συμπεριληφθεί οι τρεις όροι που έθεσε η Ολομέλεια, στήριξα όμως την τροπολογία που πρότεινε την παροχή στήριξης προς τις πληγείσες αλιευτικές κοινότητες.

Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη έχουν επίσης τη στήριξή μας στην προσπάθειά τους να μεταφέρουν την πολική αρκούδα από το παράρτημα ΙΙ στο παράρτημα Ι της CITES.

Μια πολύ σημαντική διάταξη όσον αφορά την Επιτροπή και τα κράτη μέλη είναι ότι θέτουν τέλος στις προσπάθειες της Τανζανίας και της Ζάμπια να μεταφέρουν τον αφρικανικό ελέφαντα από το παράρτημα Ι στο παράρτημα ΙΙ της CITES, έχοντας ως στόχο το εμπόριό του. Το Κοινοβούλιο θα ήθελε επίσης την απόρριψη όλων των προτάσεων να μετακινηθούν οι αφρικανικοί ελέφαντες σε κατώτερο παράρτημα, τουλάχιστον ωσότου καταστεί δυνατό να λάβουμε σωστή αξιολόγηση σχετικά με τις επιπτώσεις που είχε η μεμονωμένη πώληση από μέρους της Μποτσουάνα, της Ναμίμπια, της Νότιας Αφρικής και της Ζιμπάμπουε τον Νοέμβριο του 2008, καθώς υπάρχουν αυξανόμενα σημάδια ότι το παράνομο και οργανωμένο εμπόριο των προϊόντων που προέρχονται από τα ζώα αυτά σημειώνει ανοδική πορεία σε ολόκληρη την Αφρική.

  Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Οι επιστημονικές εκθέσεις όσον αφορά τη σημερινή βιομάζα του τόνου BFT (Thunnus thynnus) είναι ανησυχητικές: η ανεξέλεγκτη αλιεία βιομηχανικής κλίμακας έχει μειώσει σημαντικά τα αποθέματα. Αυτή η βιομηχανική και διεθνής αλιεία απειλεί την παραδοσιακή παράκτια αλιεία στη Μεσόγειο. Προκειμένου να αποφύγουμε την οικολογική καταστροφή, η οποία επιδεινώνεται εις διπλούν από την οικονομική κρίση στον τομέα της αλιείας, είναι επείγουσας σημασίας να θεσπίσουμε πολιτική για τη διεθνή απαγόρευση της βιομηχανικής αλιείας του τόνου BFT (Thunnus thynnus). Το αίτημά μου είναι να συμφιλιώσουμε δύο μείζονος σημασίας ζητήματα: την αποτελεσματική προστασία του τόνου BFT (Thunnus thynnus), με στόχο να καταστεί δυνατή η επιβίωσή του και η μελλοντική διάθεσή του στην αγορά, και τη στήριξη των ευρωπαίων παράκτιων αλιέων, των οποίων το εισόδημα εξαρτάται εν μέρει από το εμπόριο αυτό. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, στηρίζω την καταχώριση του τόνου BFT (Thunnus thynnus) στο παράρτημα Ι της CITES, ώστε να αποφευχθεί η εκμετάλλευσή του και να εμποδιστεί η εξαφάνισή του, υπό τους ακόλουθους όμως όρους: να υπάρχουν συνεχείς επιστημονικές εκτιμήσεις, προκειμένου να εξακριβωθεί η ακριβής βιομάζα του συγκεκριμένου είδους, να παρασχεθεί οικονομική και κοινωνική στήριξη στους ευρωπαϊκούς φορείς που δραστηριοποιούνται στον τομέα της αλιείας και, προπάντων, να θεσπιστεί παρέκκλιση όσον αφορά το εγχώριο εμπόριο του τόνου BFT (Thunnus thynnus), ώστε να βοηθήσουμε τις βιομηχανίες μικρής κλίμακας και, κατά συνέπεια, να αποτρέψουμε την εξάλειψη της παράκτιας αλιείας μικρής κλίμακας, η οποία αποτελεί παραδοσιακή δραστηριότητα στην περιοχή της Μεσογείου.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Η Σύμβαση της Ουάσινγκτον για το Διεθνές Εμπόριο των Απειλούμενων με Εξάλειψη Αγρίων Ειδών Πανίδας και Χλωρίδας, γνωστή με το ακρώνυμο CITES, αποτελεί διεθνή συμφωνία μεταξύ κρατών. Όλα τα κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα μέρη της. Στόχος της είναι να διασφαλίσει ότι το διεθνές εμπόριο των απειλούμενων με εξάλειψη ειδών άγριας πανίδας και χλωρίδας δεν απειλεί την επιβίωση των ειδών στην οποία ανήκουν. Εκτιμάται ότι η αξία του διεθνούς εμπορίου των απειλούμενων με εξάλειψη ειδών ανέρχεται σε δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, και ότι αυτό περιλαμβάνει εκατοντάδες εκατομμύρια είδη φυτών και ζώων. Δυστυχώς, η ΕΕ αποτελεί μια από τις κύριες αγορές για το παράνομο εμπόριο των άγριων ειδών. Η ύπαρξη συμφωνίας που εγγυάται το βιώσιμο εμπόριο είναι σημαντική, εάν θέλουμε να διατηρήσουμε τους πόρους αυτούς και για τις μελλοντικές γενιές. Στο πλαίσιο της ΕΕ, οι εθνικές νομοθεσίες ποικίλλουν από το ένα κράτος μέλος στο άλλο. Προκειμένου να βελτιώσουμε την προστασία των άγριων ειδών, πρέπει να επιταχύνουμε τον συντονισμό των προσπαθειών οι οποίες καταβάλλονται από τα κράτη μέλη και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και έχουν ως στόχο να διασφαλίσουν τον σεβασμό της κοινοτικής νομοθεσίας όσον αφορά το εμπόριο των άγριων ειδών. Η Ένωση πρέπει επίσης να ορθώσει το ανάστημά της και στα άλλα συμβαλλόμενα μέρη της CITES. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, ψήφισα υπέρ του παρόντος ψηφίσματος.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0067/2010

  Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ του να εγκριθεί η έκθεση προόδου για την Κροατία για το 2009. Θεωρώ ότι πρόκειται για ισορροπημένη έκθεση, η οποία περιγράφει την πρόοδο που έχει σημειώσει η Κροατία στην προσπάθειά της να ικανοποιήσει τα κριτήρια για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έπειτα από περίοδο αδιεξόδου, η οποία διήρκεσε περισσότερο από εννέα μήνες, οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις συνεχίστηκαν τον Οκτώβριο του 2009. Η Κροατία πρέπει να συνεχίσει τη μεταρρυθμιστική διαδικασία και την έγκριση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, προκειμένου να ολοκληρώσει επιτυχώς τις διαπραγματεύσεις έως το τέλος του τρέχοντος έτους. Η έκθεση σημειώνει επίσης σειρά ζητημάτων τα οποία επηρεάζουν τη διαδικασία ενσωμάτωσης της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενθαρρύνει τις κροατικές αρχές να υπερβούν τα εμπόδια αυτά και να επιταχύνουν τις προσπάθειές τους, προκειμένου να επιλύσουν όλες τις συνοριακές διαφορές τους με τις γειτονικές χώρες. Η έκθεση που εγκρίθηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περιλαμβάνει τροπολογίες τις οποίες κατέθεσα η ίδια. Οι εν λόγω τροπολογίες ενθαρρύνουν την Κροατία να συνεχίσει τις προσπάθειές της, προκειμένου να προωθήσει την πολιτισμική πολυμορφία. Οι τροπολογίες μου περιλαμβάνουν επίσης τροπολογία σχετικά με την παροχή στήριξης στην ανάπτυξη, από μέρους της Κροατίας, σχεδίων διασυνοριακής συνεργασίας, σχεδιασμένα με στόχο την εδραίωση της κοινωνικής, οικονομικής και εδαφικής συνοχής και την άνοδο του επιπέδου διαβίωσης των πολιτών που ζουν στις παραμεθόριες περιοχές.

  Philip Claeys (NI) , γραπτώς. – (NL) Μα, πραγματικά, αυτό το Κοινοβούλιο δεν έχει μάθει τίποτε από τα λάθη του παρελθόντος; Οι εκθέσεις για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία επεσήμαναν και αυτές επανειλημμένως ότι η διαφθορά ήταν πανταχού παρούσα, και ότι η δύναμη της αστυνομίας και των δικαστών ήταν εντελώς ανεπαρκής. Παρόλα αυτά, η προσχώρηση των χωρών αυτών ψηφίστηκε, και όλοι γνωρίζουμε τις συνέπειες. Η συμμετοχή στην ΕΕ και οι συνεπακόλουθες μαζικές ροές χρηματοδότησης εδραίωσαν περαιτέρω τη διαφθορά που υφίστατο ήδη.

Κατά τη γνώμη μου, μπορούμε να δώσουμε στην Κροατία τη δυνατότητα να προσχωρήσει, αποκλειστικά και μόνο όμως όταν θα είναι έτοιμη, και όταν η κοινωνία δεν θα βρίσκεται υπό το κράτος της διαφθοράς. Μόλις προσχωρήσει η Κροατία –και, όπως ακούσατε, δεν νομίζω ότι αυτό θα γίνει πολύ σύντομα– πρέπει να δοθεί τέλος στη διεύρυνση. Η προσχώρηση όλων των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, όπως προβλέπεται από την έκθεση αυτή, είναι κάτι που εγώ θεωρώ απαράδεκτο.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εφαρμογή της δημοκρατίας είναι μακρόχρονη διαδικασία, που απαιτεί την ισχυρή δέσμευση της κυβέρνησης και της κοινωνίας των πολιτών. Πρόκειται για δύσβατο δρόμο γεμάτο με δυσκολίες – εμείς οι Πορτογάλοι το γνωρίζουμε πολύ καλά αυτό. Όταν αυτό συνδυάζεται με την κατάρρευση μιας χώρας, η οποία, παρά το γεγονός ότι ήταν ομοσπονδιακή, ήταν ιδιαίτερα συγκεντρωτική, και η διακυβέρνηση της οποίας βρισκόταν στα χέρια ενός δικτατορικού καθεστώτος που κατέρρευσε, γεγονός που οδήγησε σε φρικτό πόλεμο, ο οποίος δεν θα ξεχαστεί εύκολα από τις μελλοντικές γενιές, μπορούμε πραγματικά με πολύ μεγάλη χαρά να ψηφίσουμε, όπως έκανα και εγώ, υπέρ του ψηφίσματος αυτού, το οποίο μας φέρνει ευχάριστα νέα σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειώσει η Κροατία. Γνωρίζω, ωστόσο, ότι πολλά μένουν ακόμη να γίνουν και αντιλαμβάνομαι ότι, χωρίς ελεύθερο και ανεξάρτητο δικαστικό σύστημα, ούτε το κράτος δικαίου ούτε τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι δυνατό να διασφαλιστούν, καθώς δεν θα υπάρχουν ξένες επενδύσεις ούτε πρόοδος.

Αυτό ισχύει τόσο για την Κροατία όσο και για οιαδήποτε άλλη εν δυνάμει υποψήφια χώρα. Επίσης, εκτιμώ το γεγονός ότι η ταχύτητα, με την οποία προχωρεί η Κροατία προς την ΕΕ, έχει καθοριστεί από την ίδια την Κροατία, καθώς οι κανόνες σχετικά με την προσχώρηση στην Ένωση είναι διαφανείς και γνωστοί. Γνωρίζω ότι η Κροατία μπορεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της. Ελπίζουμε ότι οι διαπραγματεύσεις θα μπορέσουν να ολοκληρωθούν εντός του τρέχοντος έτους. Από την πλευρά μας, η Κροατία μπορεί να υπολογίζει στην πλήρη στήριξή μας.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος σχετικά με την έκθεση προόδου για την Κροατία για το 2009, καθώς πιστεύω ότι το Ζάγκρεμπ θα κατορθώσει να ξεπεράσει τις προκλήσεις που βρίσκονται ενώπιόν του και να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις για την προσχώρηση της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2010. Για τον λόγο αυτό, είναι ζωτικής σημασίας να προχωρήσει στην πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων σε διάφορους τομείς του κοινοτικού κεκτημένου, καθώς και σε συνεργασία με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Κροατία έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο σε πολλούς διαφορετικούς τομείς, γεγονός που την καθιστά όχι απλώς αξιόπιστο εταίρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και ισχυρή υποψήφια χώρα για συμμετοχή στην Ένωση. Παρά τις προσωπικές τραγωδίες και τις υλικές καταστροφές που ρήμαξαν τη χώρα κατά τη διάρκεια της αιματηρής σύγκρουσης η οποία προκλήθηκε από την κατάρρευση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, οι προσπάθειες ανοικοδόμησης της χώρας και η σταθερή χάραξη πορείας προς την κατεύθυνση της σύγκλισης με την ΕΕ υπήρξαν αξιοσημείωτες.

Παρά το γεγονός ότι μένουν πολλά ακόμη να γίνουν, ιδιαίτερα σε τομεακά πεδία, είναι προφανές ότι η Κροατία έχει κάνει αρκετά, ώστε να αξίζει μια θέση δίπλα στα κράτη μέλη, και ελπίζω ότι θα μπορέσει να ενταχθεί στην ΕΕ το συντομότερο δυνατό.

Ελπίζω ότι η ενδεχόμενη είσοδος της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα θεωρηθεί στα Βαλκάνια ως σημάδι ελπίδας, και ότι και οι άλλες χώρες στην περιοχή, ιδιαίτερα η Σερβία, θα αναγνωρίσουν τα εθνικά και διεθνή πλεονεκτήματα και οφέλη που συνεπάγεται η προτίμηση προς την Ευρώπη.

Ελπίζω επίσης ότι τα συνοριακά ζητήματα με τη Σλοβενία θα επιλυθούν άμεσα, καθώς καταστρέφουν τη διαδικασία αυτή, και ότι κάτι τέτοιο θα γίνει με μέγιστη σοβαρότητα, σχολαστικότητα και καλοπιστία.

  Lívia Járóka (PPE), γραπτώς. – (EN) Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε μια πτυχή σχετικά με την αξιολόγηση της προόδου των εν λόγω χωρών, η οποία επισημαίνεται σπανίως: την κατάσταση των Ρομ. Αντιλαμβανόμενη τη σημασία της καθιέρωσης νομικού πλαισίου κατά των διακρίσεων έως το 2004, η ΕΕ κατόρθωσε να επιβάλει ορισμένες πραγματικές βελτιώσεις, καθιστώντας αυστηρότερους τους όρους προσχώρησης για τα νέα κράτη μέλη. Με χαροποιεί το γεγονός ότι οι εκθέσεις προόδου είναι μάλλον επικριτικές ως προς τα επιτεύγματα αυτών των τριών χωρών, αποκαλύπτοντας ότι μόνο η Κροατία μπόρεσε να επιτύχει κάποιες μικρές βελτιώσεις στον τομέα της προώθησης της κοινωνικής ένταξης των Ρομ.

Οι υποψήφιες χώρες έπρεπε μέχρι σήμερα να έχουν ασχοληθεί με την ενσωμάτωση των Ρομ που επιδιώκεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης παρέχουν μοναδική ευκαιρία να πυροδοτηθεί ουσιαστική μεταβολή στη στάση των κυβερνήσεων απέναντι στην παροχή ισότιμης πρόσβασης των Ρομ στην απασχόληση, την εκπαίδευση, τη στέγαση και την ιατρική περίθαλψη, προωθώντας την πολιτική συμμετοχή τους και ενισχύοντας το πολιτικό κίνημα των Ρομ. Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες –τα σημερινά και μελλοντικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης– πρέπει να επιδοθούν σε συντονισμένη προσπάθεια, προκειμένου να υπερβούν τον ιστορικό και κοινωνικό αποκλεισμό της μεγαλύτερης εθνοτικής μειονότητας της ηπείρου και να συμμετάσχουν σε ένα κοινοτικό σχέδιο δράσης, το οποίο θα παρέχει την κατάλληλη νομική μόχλευση με στόχο να αναγκάσει τους συμμετέχοντες να συμμορφωθούν με τις ίδιες τους τις υποσχέσεις.

  Monica Luisa Macovei (PPE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της τροπολογίας 6, διότι συμφωνώ με το ότι η κυβέρνηση της Κροατίας πρέπει να καταβάλει συμπληρωματικές προσπάθειες, προκειμένου να μειώσει τις προκαταλήψεις και να καταπολεμήσει τις διακρίσεις για οιουσδήποτε λόγους, συμπεριλαμβανομένου και του σεξουαλικού προσανατολισμού (ένας από τους λόγους για μη διακριτική μεταχείριση, σύμφωνα με το άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ).

Η προσέγγισή μου όσον αφορά το ζήτημα των διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού, καθώς και όσον αφορά τις διακρίσεις απέναντι σε οιαδήποτε μειονότητα, συμβαδίζει με την κοινοτική νομοθεσία και άλλες διεθνείς νομοθεσίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και τις απόψεις πολλών πολιτών από την εκλογική μου περιφέρεια στη Ρουμανία, όπως επίσης και με τις πεποιθήσεις μου.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Με το να καταψηφίσω αυτήν την έκθεση προόδου, δεν εκφράζω την αντίθεσή μου απέναντι στην Κροατία. Οι πολίτες της Κροατίας δεν αξίζουν να εξοστρακίζονται με κανένα τρόπο. Εντούτοις, καταδικάζω το ευρω-φιλελεύθερο φιρμάνι, στο οποίο υπόκεινται τόσο τα κράτη μέλη της ΕΕ όσο και οι υποψήφιες χώρες. Η οικονομική πτυχή των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, η ελευθέρωση των αγορών που απαιτεί, θέτει σε κίνδυνο τα κοινωνικά δικαιώματα των υποψήφιων χωρών. Θα στηρίξω τη συμμετοχή των νέων κρατών στην Ένωση μόνο, όταν η ΕΕ πραγματοποιήσει έργο στον τομέα της περιφερειακής ολοκλήρωσης προς όφελος όλων των πολιτών που την απαρτίζουν και όχι προς το συμφέρον του κεφαλαίου, από το οποίο κυριαρχείται σήμερα και το οποίο της παρέχει πλαίσιο ολοκλήρωσης, επί του οποίου οι πολίτες δεν έχουν κανέναν έλεγχο.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Παρά το εννιάμηνο αδιέξοδο κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, εξαιτίας των συνοριακών διαφορών της με τη Σλοβενία, η Κροατία έχει πραγματοποιήσει σημαντικές προσπάθειες προς την κατεύθυνση της προσχώρησής της στην ΕΕ. Ως προς τα κριτήρια πολιτικής, οικονομικής και περιφερειακής συνεργασίας, επιδεικνύει μεγάλη ικανότητα συμμόρφωσης με τους απαιτούμενους όρους που διατυπώθηκαν στο παρελθόν. Παρά το γεγονός ότι έχουμε να διανύσουμε μεγάλη απόσταση σε αυτόν τον δύσκολο δρόμο προς τη διεύρυνση, χαιρετίζω την πρόοδο που έχει σημειωθεί κατά τη διαδικασία προσχώρησης της Κροατίας, έστω και ως τρόπο να επιβληθεί ειρήνη στην περιοχή των Βαλκανίων.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η Κροατία είναι αναμφίβολα η χώρα μεταξύ των υποψήφιων προς προσχώρηση κρατών που έχει σημειώσει μέχρι σήμερα τη μεγαλύτερη πρόοδο. Ως εκ τούτου, η δίκαιη προσέγγιση θα ήταν να επιταχυνθεί ο ρυθμός των διαπραγματεύσεων, ώστε να υπάρξει το ενδεχόμενο ολοκλήρωσής τους μέσα στο έτος. Η εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου αποτελεί, φυσικά, ουσιαστική προϋπόθεση στο πλαίσιο αυτό. Η έκθεση στηρίζει τους στόχους της Κροατίας, και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο την υπερψήφισα.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η Κροατία έχει σημειώσει εκτεταμένη πρόοδο από πολλές απόψεις, τόσο ως προς την εσωτερική όσο και ως προς την εξωτερική πολιτική της. Γι’ αυτόν τον λόγο, ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος και στηρίζω την ταχεία προσχώρηση της Κροατίας στην ΕΕ.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Εγκρίναμε ένα σημαντικό ψήφισμα, το οποίο αξιολογεί την κατάσταση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Κροατία. Είναι σημαντικό το γεγονός ότι το ψήφισμα καταδεικνύει ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν, προκειμένου να επιταχυνθούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις, ώστε να μπορέσουν να ολοκληρωθούν μέσα στο 2010 οι τεχνικές λεπτομέρειες. Οι κροατικές αρχές πρέπει να αφιερώσουν περισσότερη προσοχή στην καλύτερη ενημέρωση της κοινωνίας σχετικά με τα οφέλη που παρέχει η συμμετοχή στην ΕΕ. Η λειτουργία της Κροατίας στο πλαίσιο ενιαίας, κοινής ευρωπαϊκής αγοράς θα επιφέρει την ανάπτυξη των εμπορικών συναλλαγών, την εισροή επενδύσεων και τη γενικότερη οικονομική ανάπτυξη.

Εξίσου σημαντική είναι η στήριξη από μέρους των κοινοτικών ταμείων για τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας της Κροατίας, την οικοδόμηση των υποδομών της και την αναδιάρθρωση της γεωργίας της. Στο σημείο αυτό μπορούν να δοθούν πολλά παραδείγματα σχετικά με τα οφέλη που έχουν αποκομίσει οι χώρες οι οποίες προσχώρησαν κατά τις δύο τελευταίες διευρύνσεις. Το ίδιο το γεγονός της συμμετοχής σε μια ενωμένη Ευρώπη είναι, οπωσδήποτε, σημαντικό. Οι διαπραγματεύσεις στον τομέα της αλιείας, του περιβάλλοντος και της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας πρέπει να συνεχιστούν το συντομότερο δυνατό.

Αναμένω από την Προεδρία και την Επιτροπή να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα στον τομέα αυτό. Έως σήμερα, έχουμε εξηγήσει ότι η περαιτέρω διεύρυνση μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μετά από την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η Συνθήκη βρίσκεται πλέον σε ισχύ, και πρέπει να επιταχύνουμε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις σχετικά με την προσχώρηση της Κροατίας στην Ένωση, παράλληλα με τις προετοιμασίες για τη διεύρυνση της Ένωσης προκειμένου να συμπεριληφθούν και άλλα βαλκανικά κράτη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για την επίτευξη σταθεροποίησης στην περιοχή.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Απείχα από την ψηφοφορία για την έκθεση σχετικά με την Κροατία, διότι η πίεση του χρόνου που αναφέρεται στην έκθεση, προκειμένου να καταστεί η Κροατία έτοιμη για προσχώρηση κατά το πρώτο μισό του 2010, δεν είναι, κατά την άποψή μου, απαραίτητη. Δεν υπάρχει καμία ανάγκη βιασύνης και καμία πίεση χρόνου που να δικαιολογεί τη διαδικασία αυτή.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Το ψήφισμα για την Κροατία αποτελεί πολιτικό ψήφισμα με καμία δεσμευτική νομική ισχύ. Το υπερψήφισα, διότι η Κροατία πρέπει να καταστεί κράτος μέλος στο άμεσο μέλλον. Εάν δεν είχε πραγματοποιηθεί ο πόλεμος στα Βαλκάνια, η Κροατία θα είχε ενταχθεί το 2004. Στην Ολομέλεια εισήχθη η παράγραφος 21 σχετικά με τη «μειονότητα των λεσβίων, ομοφυλόφιλων, αμφισεξουαλικών και τρανσέξουαλ (LGBT)», η οποία είναι όχι μόνο αμφιλεγόμενη αλλά και ανώφελη. Καταψήφισα την εν λόγω παράγραφο. Η Κροατία είναι συμβαλλόμενο μέρος τόσο της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών όσο και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ως εκ τούτου, δεν υφίσταται κανένας λόγος να υποψιαζόμαστε ότι η Κροατία είναι ένα έθνος εχθρικό προς τη μειονότητα των LGBT. Παρόλη τη συμβολική πίεση, η Κροατία διατηρεί πλήρεις εθνικές εξουσίες στους τομείς που συνδέονται με την κατάργηση των διακρίσεων. Για τον λόγο αυτό, απηύθυνα έκκληση στις οικογενειακές ενώσεις της Κροατίας, με τις οποίες συναντήθηκα προσφάτως κατά τη διάρκεια επίσκεψης στη χώρα τους, με στόχο να συνεχιστεί το εξαίρετο έργο προς όφελος του κοινού καλού του έθνους τους και καλύτερου μέλλοντος για όλους τους πολίτες της Ευρώπης. Η ικανότητα ενός κράτους να αναλαμβάνει υποχρεώσεις οι οποίες προκύπτουν από την προσχώρηση στην Ένωση και την ευθυγράμμιση με το κοινοτικό κεκτημένο δεν πρέπει να συντελεί στην άρνηση της παραδοσιακής εθνικής κουλτούρας των μελλοντικών κρατών μελών.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0065/2010

  Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης προόδου του 2009 για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, διότι πιστεύω ότι πρόκειται για σημαντική έκθεση, η οποία θα έχει θετική επίδραση στη διαδικασία προσχώρησης της εν λόγω χώρας. Η προοπτική της συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί τον κύριο παράγοντα που εγγυάται την ύπαρξη σταθερότητας και τη συνέχιση της μεταρρυθμιστικής διαδικασίας στα Δυτικά Βαλκάνια, συμπεριλαμβανομένης της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Η έκθεση επισημαίνει την πρόοδο που έχει σημειώσει η χώρα αυτή σε σχέση με την έγκριση της νομοθεσίας που απαιτείται για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πιστεύω ότι, κατά τη διάρκεια της επόμενης περιόδου, οι αρχές της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας πρέπει να επιστήσουν ιδιαίτερη προσοχή στην εφαρμογή των κανόνων που εγκρίθηκαν. Επιπλέον, πρέπει να καταβάλουν προσπάθειες, προκειμένου να βελτιώσουν τις διεθνοτικές σχέσεις και τον διάλογο με τις γειτονικές χώρες, καθώς και να ευθυγραμμίσουν τη νομοθεσία της χώρας με τους κανόνες για την προστασία του περιβάλλοντος. Η έκθεση που εγκρίθηκε σήμερα περιλαμβάνει τροπολογίες τις οποίες κατέθεσα η ίδια και οι οποίες συνιστούν τη σταθεροποίηση της ικανότητας της χώρας να διαχειριστεί τα προενταξιακά κονδύλια που έχει παράσχει η Ευρωπαϊκή Ένωση και να στηρίξει την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται ως μέρος της ενταξιακής διαδικασίας.

  Göran Färm, Anna Hedh, Olle Ludvigsson, Marita Ulvskog και Åsa Westlund (S&D), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες, ψηφίσαμε κατά της τροπολογίας 4, διότι θεωρούμε ότι αποτελεί μέρος ευρύτερου συμβιβασμού. Για την Ομάδα μας, ήταν σημαντικότερο να επιδείξουμε ευρεία συμφωνία αναφορικά με τη στήριξη της προσχώρησης της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας παρά να επισημάνουμε για ακόμη μια φορά τη θέση ότι δεν θεωρούμε ότι οι διαφωνίες ανάμεσα στη χώρα αυτή και τους γείτονές της πρέπει να επηρεάσουν την ευκαιρία της εν λόγω χώρας να συμμετάσχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας αποτελεί καλό παράδειγμα μωσαϊκού συμφερόντων και εθνοτήτων, όχι πάντοτε ειρηνικών ή σε αρμονία μεταξύ τους, που χαρακτηρίζει την περιοχή των Βαλκανίων.

Όλοι οι βασικοί πολιτικοί παράγοντες συμφωνούν ότι η πορεία προς την Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να προχωρήσει μπροστά η χώρα, υπάρχουν όμως πολλά εμπόδια για την προσχώρησή της στην Ένωση.

Ορισμένα από αυτά είναι υλικής φύσεως, ενώ άλλα έχουν περισσότερο ιστορικό ή πολιτικό χαρακτήρα. Τα τελευταία, ένα από τα οποία είναι και η πραγματική ονομασία της νέας χώρας, προκαλούν εντάσεις με τους γείτονες της χώρας, ιδιαίτερα την Ελλάδα, επομένως απαιτείται σοβαρή και επίμονη συλλογική προσπάθεια για να ξεπεραστούν.

Η σταθεροποίηση του κράτους δικαίου, η πραγματοποίηση τακτικών, ελεύθερων και δίκαιων εκλογών και η επιβεβαίωση της δημοκρατίας σε όλες της τις πτυχές, συμπεριλαμβανομένης της εφαρμογής των αρχών της επικουρικότητας και της αποκέντρωσης, συνιστούν προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, εάν επιθυμεί να επιμείνει στην προσπάθειά της να καταστεί μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ελπίζω ειλικρινά ότι θα το καταφέρει.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Πιστεύω ότι η κυβέρνηση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας σημείωσε σημαντική πρόοδο το 2009, όπως επισημαίνεται και στο ψήφισμα σχετικά με την έκθεση δραστηριοτήτων για το 2009. Ψηφίζοντας υπέρ της εν λόγω έκθεσης, ήθελα να επικροτήσω ιδιαιτέρως τις ακόλουθες πτυχές: την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης, τη συμμετοχή στις πολιτικές και στρατιωτικές αποστολές της ΕΕ, τη διαπίστευση εθνικών αρχών για τις συνιστώσες «περιφερειακή ανάπτυξη» και «αγροτική ανάπτυξη» του μέσου προενταξιακής βοήθειας (ΜΠΒ), καθώς και την πρόοδο που σημειώθηκε κατά τις προετοιμασίες για την ανάληψη της διαχείρισης των κονδυλίων, τα οποία έχουν παρασχεθεί ως μέρος του μέσου προενταξιακής βοήθειας (ΜΠΒ). Ελπίζω ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις θα ξεκινήσουν σύντομα, και ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα επιβεβαιώσει, κατά τη σύνοδο κορυφής τον Μάρτιο, ότι αποδέχεται τη σύσταση της Επιτροπής για έναρξη των διαπραγματεύσεων. Όσον αφορά το ζήτημα της ονομασίας, συμφωνώ με τη θέση του εισηγητή, δηλαδή ότι η Ελλάδα και η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας πρέπει να επιταχύνουν τις προσπάθειές τους στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, προκειμένου να βρουν αμοιβαία αποδεκτή λύση υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Πιστεύω επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να παράσχει βοήθεια, ως μέρος της διαπραγματευτικής διαδικασίας.

  Monica Luisa Macovei (PPE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της τροπολογίας 18, διότι η έγκριση των διατάξεων για την καταπολέμηση των διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού αποτελεί προϋπόθεση για την προσχώρηση στην ΕΕ, και διότι η αυξημένη νομιή προστασία κατά των διακρίσεων αποτελεί μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση στο σύνολο της κοινωνίας σχετικά με την αξία όλων των μελών της κοινωνίας. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός αποτελεί έναν από τους λόγους για μη διακριτική μεταχείριση, σύμφωνα με το άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Η προσέγγισή μου όσον αφορά το ζήτημα των διακρίσεων για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού, καθώς και όσον αφορά τις διακρίσεις απέναντι σε οιαδήποτε μειονότητα, συμβαδίζει με την κοινοτική νομοθεσία και άλλες διεθνείς νομοθεσίες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και τις απόψεις πολλών πολιτών από την εκλογική μου περιφέρεια στη Ρουμανία, όπως επίσης και με τις πεποιθήσεις μου.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Με το να καταψηφίσω αυτήν την έκθεση προόδου, δεν εκφράζω την αντίθεσή μου απέναντι στην ΠΓΔΜ. Οι πολίτες της ΠΓΔΜ δεν αξίζουν να εξοστρακίζονται με κανένα τρόπο. Εντούτοις, καταδικάζω το ευρω-φιλελεύθερο φιρμάνι, στο οποίο υπόκεινται τόσο τα κράτη μέλη της ΕΕ όσο και οι υποψήφιες χώρες. Η οικονομική πτυχή των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, η ελευθέρωση των αγορών που απαιτεί, θέτει σε κίνδυνο τα κοινωνικά δικαιώματα των υποψήφιων χωρών. Θα στηρίξω τη συμμετοχή των νέων κρατών στην Ένωση μόνο, όταν η ΕΕ πραγματοποιήσει έργο στον τομέα της περιφερειακής ολοκλήρωσης προς όφελος όλων των πολιτών που την απαρτίζουν και όχι προς το συμφέρον του κεφαλαίου, από το οποίο κυριαρχείται σήμερα και το οποίο της παρέχει πλαίσιο ολοκλήρωσης, επί του οποίου οι πολίτες δεν έχουν κανέναν έλεγχο.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Από την τελευταία έκθεση προόδου, η Πρώην Γιιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο. Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι η προοπτική της προσχώρησης στην ΕΕ αποτέλεσε μια από τις κινητήριες δυνάμεις για την ανάπτυξη και την πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων στις χώρες της περιοχής των Βαλκανίων. Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας πρέπει τώρα να αποδεχθεί και να ικανοποιήσει τα κριτήρια ένταξης που έχει επιβάλει η ΕΕ, καθώς και τα ζητήματα σχετικά με την πολιτική, οικονομική και περιφερειακή συνεργασία, εάν πρόκειται να καταστεί σύντομα μέλος της ΕΕ.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Κατά την άποψή μου, πρέπει να στηρίξουμε τις προσδοκίες για προσχώρηση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, διότι αναμφίβολα η χώρα ανήκει στο ευρωπαϊκό, δυτικό πολιτισμικό υπόβαθρο και έχει σημειώσει πρόοδο σε πολλούς τομείς κατά τους τελευταίους μήνες και χρόνια. Η έκθεση παρέχει πολύ καλή περιγραφή των βημάτων που πρέπει να πραγματοποιηθούν στη συνέχεια. Αναμφίβολα, η Μακεδονία πρέπει να βελτιώσει ακόμη περισσότερο τις σχέσεις της με τους γείτονές της και, συγκεκριμένα, πρέπει να καταβάλει κάθε προσπάθεια, προκειμένου να επιλύσει τις διαφορές της με την Ελλάδα σχετικά με την ονομασία. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης, διότι παρέχει ισορροπημένη περιγραφή όλων των εμπλεκόμενων παραγόντων.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Ως αποτέλεσμα της προφανούς προόδου που έχει σημειώσει η Μακεδονία, ψήφισμα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος.

  Justas Vincas Paleckis (S&D), γραπτώς. – (LT) Κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, εργάστηκα στην αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με τη Μακεδονία (την πρώην Γιουγκολαβική Δημοκρατία) και επισκέφτηκα τη χώρα αυτή. Ως εκ τούτου, είμαι ικανοποιημένος με τα επιτεύγματά της. Το 2009 ήταν επιτυχημένη χρονιά για τη Μακεδονία. Η ΕΕ εισήγαγε καθεστώς απαλλαγής από τις θεωρήσεις με το κράτος αυτό. Το γεγονός αυτό συγκεκριμένα προωθεί την ανάπτυξη των επαφών μεταξύ των πολιτών. Το περασμένο έτος, η Μακεδονία οριοθέτησε τα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο και βελτίωσε τις σχέσεις της με την Ελλάδα. Στο ψήφισμα σχετικά με την πρόοδο της Μακεδονίας για το 2009 ως προς την εφαρμογή των κριτηρίων ένταξης στην ΕΕ, επιστήσαμε την προσοχή στο γεγονός ότι η κυβέρνηση της χώρας πρέπει να ευαισθητοποιηθεί περισσότερο στα ζητήματα των εθνοτικών μειονοτήτων και να αγωνιστεί για την επίτευξη μεγαλύτερης διαφάνειας στα μέσα ενημέρωσης. Απευθύναμε έκκληση στα κοινοτικά θεσμικά όργανα να βοηθήσουν στην επίλυση της διαφοράς μεταξύ των Σκοπίων και της Αθήνας όσον αφορά το ζήτημα της ονομασίας του μακεδονικού κράτους.

Καλέσαμε επίσης το Συμβούλιο των Υπουργών της ΕΕ να αποδεχθεί την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη Μακεδονία τον Μάρτιο. Η πρόοδος που σημείωσε η Μακεδονία το 2009 οφειλόταν επίσης στη μαγνητική έλξη της ΕΕ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η προοπτική προσχώρησης στην ΕΕ ωθεί τη Μακεδονία να αλλάξει προς το καλύτερο. Η χώρα αυτή υλοποιεί σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος, το οποίο επαινεί τις μεταρρυθμίσεις αυτές, ενώ παράλληλα χαράσσει χάρτη πορείας για περαιτέρω πρόοδο.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, στηρίζω την πρόταση ψηφίσματος σχετικά με την έκθεση προόδου για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Συμφωνώ πλήρως με την προσέγγιση του ψηφίσματος, η οποία συνάδει με τη σύσταση της Επιτροπής και στηρίζει την έναρξη των διαπραγματεύσεων με την ΠΓΔΜ, με την πεποίθηση ότι κάτι τέτοιο συνιστά ουσιαστικό βήμα για την ανάπτυξη της χώρας αυτής και τη σταθερότητα μιας περιοχής η οποία είναι κρίσιμης σημασίας για τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Προτάσεις ψηφίσματος B7-0067/2010, B7-0065/2010

  Andrew Henry William Brons (NI), γραπτώς. – (EN) Απείχα από τις ψηφοφορίες σχετικά με τις εκθέσεις πρόοδου για την Κροατία και τη Μακεδονία. Δεν το έκανα αυτό, επειδή έκρινα ότι καθεμιά από τις χώρες αυτές δεν είναι κατάλληλη για να αποτελέσει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ήταν πιο ακριβές να πω ότι έκρινα ότι η ΕΕ αποτελεί οργανισμό ακατάλληλο για να συμμετάσχει καθεμιά από τις χώρες αυτές. Η προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση συνεπάγεται σοβαρή εγκατάλειψη της κυριαρχίας, καθώς και την ανεπιθύμητη εισβολή της νομοθεσίας της στην καθημερινή ζωή. Καταστρέφει όλο και περισσότερο την ελευθερία του λόγου, της συγγραφής και ακόμη και της σκέψης. Και οι δύο χώρες κέρδισαν την ανεξαρτησία τους από τη γιουγκοσλαβική ομοσπονδία και τώρα ετοιμάζονται να παραδώσουν την κυριαρχία τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0068/2010

  Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της έγκρισης της έκθεσης προόδου για την Τουρκία για το 2009. Παρά το γεγονός ότι οι ενταξιακές διαπαργματεύσεις με την Τουρκία ξεκίνησαν στις 3 Οκτωβρίου 2005, έχουν σημειώσει ελάχιστη πρόοδο μέχρι σήμερα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει την αίσθηση ότι η Τουρκία εξακολουθεί να μην ικανοποιεί τα πολιτικά κριτήρια της Κοπεγχάγης. Είναι αναγκαία η πραγματοποίηση εκτεταμένων συνταγματικών μεταρρυθμίσεων, προκειμένου να διασφαλιστεί ο μεγαλύτερος σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σημείωσε ότι, κατά τη διάρκεια του 2009, η Τουρκία σημείωσε κάποια πρόοδο, αν και περιορισμένη, σε σχέση με τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Η κατάσταση στην Τουρκία έχει βελτιωθεί από την πλευρά της ελευθερίας της έκφρασης των μειονοτικών γλωσσών.

Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνεχίσει τον διάλογο με την Τουρκία και να επιδείξει ευθύτητα προς τη χώρα αυτή. Η Τουρκία είναι εξαιρετικά σημαντική για την Ευρώπη, τόσο από την πλευρά των οικονομικών και πολιτικών δεσμών όσο και από την πλευρά της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η χώρα μου επιθυμεί να αναπτύξει την εταιρική σχέση με την Τουρκια, τόσο ως μέρος της Συνέργειας για τη Μαύρη Θάλασσα όσο και ως μέρος των προγραμμάτων γειτονίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Philip Claeys (NI) , γραπτώς. – (NL) Τελικά, ψήφισα κατά του παρόντος ψηφίσματος, καθώς, έπειτα από την τροποποίησή του στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και στην Ολομέλεια, καταλήξαμε με ένα κείμενο που συμπεραίνει εκ προοιμίου την προσχώρηση της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα ήταν καλύτερο να επισημάνουμε ότι οι διαπραγματεύσεις δεν είναι ανοικτές επ’ αόριστον, γεγονός που θα άνοιγε τον δρόμο για πιο ρεαλιστικές εναλλακτικές λύσεις, όπως, για παράδειγμα, προτιμησιακό καθεστώς εταιρικής σχέσης. Εξάλλου, είναι προφανές ότι η Τουρκία δεν ικανοποιεί τους όρους προσχώρησης στην ΕΕ, και ότι κάτι τέτοιο θα ισχύει και σε 10, 15 ή 20 χρόνια.

  Lara Comi (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αποφάσισα να απόσχω από την τελική ψηφοφορία όσον αφορά το ψήφισμα σχετικά με την έκθεση πρόοδου για την Τουρκία για το 2009.

Παρά το γεγονός ότι το κείμενο επικρίνει την ικανότητα της χώρας αυτής να επωμιστεί τις ευθύνες που συνεπάγεται η συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η αποχή μου εκφράζει ακόμη πιο συνετή στάση.

Η τρέχουσα κατάσταση στην Τουρκία όσον αφορά τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των μειονοτήτων εξακολουθεί να απέχει πολύ από τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στο τουρκικό εκλογικό σύστημα, το οποίο δεν σέβεται την πολυφωνία, στη νομοθεσία σχετικά με την απαγόρευση των πολιτικών κομμάτων, στην επέμβαση του στρατού στον πολιτικό βίο, στο ζήτημα των Κούρδων και στους συνεχιζόμενους περιορισμούς όσον αφορά τα δικαιώματα των μειονοτήτων, τη θρησκευτική ελευθερία και την ελευθερία του Τύπου. Για εμάς, όλα αυτά συνιστούν ουσιαστικές αξίες και αρχές που αντιπροσωπεύουν τον ακρογωνιαίο λίθο της ευρωπαϊκής διαδικασίας ολοκλήρωσης.

Είναι αλήθεια ότι η είσοδος της χώρας αυτής στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να επιφέρει μείζονος σημασίας οικονομικά πλεονεκτήματα, ιδιαίτερα για τις επιχειρήσεις μας, πιστεύω όμως ότι η συμμόρφωση με τα κριτήρια της Κοπεγχάγης αποτελεί πρωταρχική προϋπόθεση, την οποία η Ένωση πρέπει να παρακολουθήσει αυστηρά.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Είναι απολύτως κατανοητό ότι οι πολιτικές, οικονομικές και πολιτισμικές ελίτ της Τουρκίας φιλοδοξούν να συμμετάσχουν στην ΕΕ. Εντούτοις, οι αξίες, οι παραδόσεις και οι κανόνες με τα οποία λειτουργούμε αποτελούν κοινό τόπο, και δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε, ώστε να μπορεί απλώς να συμμετέχει ο οποιοσδήποτε. Η αποδοχή τους εξαρτάται από την υποψήφια χώρα και, εν τέλει, έπειτα από την απόκτηση της ιδιότητας του μέλους, πρέπει να προσπαθήσει να ζήσει σύμφωνα με αυτά, μόνο τότε όμως. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης διαδικασίας των διαπραγματεύσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη με την ΕΕ, ο τουρκικός λαός έχει την αίσθηση ότι του επιβάλλεται η παραβίαση των συνηθειών και των εθίμων του –τα οποία, πρέπει να πούμε, δεν τηρούνται καν– απλώς και μόνο για να του απαγορευθεί η συμμετοχή στα δημοψηφίσματα που σίγουρα θα πραγματοποιηθούν στα κράτη μέλη, ακόμη και αν οι πολιτικοί καταλήξουν σε συμφωνία.

Παρόλα αυτά, η Τουρκία είναι ένα φιλικό έθνος με πολύ πλούσια ιστορία και πολύ πλούσιο πολιτισμό. Είναι εταίρος μας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και αξίζει να της συμπεριφερόμαστε ανάλογα. Λαμβάνοντας αυτά υπόψη, θα πρότεινα, ακόμη και σε αυτό το προχωρημένο στάδιο, να πραγματοποιηθεί στην Τουρκία δημοψήφισμα στο οποίο οι πολίτες θα ερωτηθούν εάν αναγνωρίζουν και επιθυμούν να υιοθετήσουν τις αρχές και τις αξίες μας ή εάν θα προτιμούσαν να ξεκινήσουν τώρα διαπραγματεύσεις για νέα και βαθύτερη, ειδική εταιρική σχέση με την ΕΕ.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος όσον αφορά την έκθεση προόδου για την Τουρκία για το 2009, καθώς θεωρώ ότι είναι προς το συμφέρον τόσο της ΕΕ όσο και της Τουρκίας να συνεχιστεί η πρόοδος της διαδικασίας προσχώρησης. Πιστεύω ότι η ΕΕ πρέπει να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι στην Τουρκία. Από την πλευρά της, η Τουρκία πρέπει να δεσμευτεί περαιτέρω απέναντι στη μεταρρυθμιστική διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Τουρκία εξακολουθεί να απέχει πολύ από την ικανοποίηση των κριτηρίων που η ίδια όρισε στη διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης, και όχι μόνο φαίνεται ότι είναι λιγότερο αφοσιωμένη σε αυτά, αλλά και ότι ενδιαφέρεται λιγότερο να τα ικανοποιήσει.

Από την άποψη αυτή, το 2009 ήταν δύσκολη χρονιά, καθώς κατέστη σαφές ότι ένα τεράστιο κενό εξακολουθεί να χωρίζει την Τουρκία από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πάνω σε ζητήματα που έχουν σχέση με την πολιτική, τη νομοθεσία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, της έκφρασης και της πληροφόρησης και πολλούς άλλους τομείς.

Ανεξάρτητα από το πώς θα είναι στο μέλλον οι σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας, ελπίζω ότι θα συγκλίνουν και θα ακολουθήσουν τον δρόμο του διαλόγου και της αποτελεσματικής συνεργασίας, και ότι, για το δικό της καλό, η Τουρκία θα συνεχίσει προς την κατεύθυνση της ελευθερίας και της δημοκρατίας, σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Επιπρόσθετα προς την οικονομική, πολιτική και κοινωνική της σημασία, η προσχώρηση της Τουρκίας στην ΕΕ συνιστά πρόκληση και για τις δύο πλευρές και κατέχει μεγάλη συμβολική σημασία, ως εν δυνάμει γέφυρα μεταξύ της Ανατολής και της Δύσης. Στην παγκόσμια σκηνή, η Ευρωπαϊκή Ένωση γίνεται αντιληπτή ως πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης, ως πολυπολιτισμική περιφέρεια που ενθαρρύνει τον σεβασμό για τις μειονότητες και τα ίσα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, εθνικότητας ή θρησκείας. Αυτά συνιστούν αναφαίρετες αξίες του σχεδίου της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και αντιπροσωπεύουν μια ευκαιρία για τον τουρκικό λαό και την ειρηνική ενίσχυση της εθνοτικής και πολιτισμικής του πολυμορφίας. Παρόλα αυτά, η διαδικασία υποβολής αίτησης για προσχώρηση στην ΕΕ τραβά επί μακρόν, χωρίς να σημειώνεται κάποια πραγματική πρόοδος, επισημαίνοντας τη μακρόχρονη πορεία από το επίσημο αίτημα για προσχώρηση το 1987, το οποίο οδήγησε στο άνοιγμα των διαπραγματεύσεων το 2005.

Ως εκ τούτου, λαμβάνοντας υπόψη την αποτελεσματικότητα της εν λόγω διαδικασίας, πιστεύω ότι είναι κρίσιμης σημασίας να δοθεί προτεραιότητα στην προώθηση δημοψηφίσματος στην Τουρκία, με στόχο να δοθεί στην κοινή γνώμη η ευκαιρία να εκφράσει ανοικτά τις απόψεις της όσον αφορά την αποδοχή της πλήρους συμμετοχής στην ΕΕ και όλων των συνεπειών που θα έχει αυτή στις κοινωνικές και πολιτισμικές αρχές και αξίες, ή εάν θα προτιμούσε καλύτερα βαθύτερη εταιρική σχέση με την ΕΕ.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Με το να καταψηφίσω αυτήν την έκθεση προόδου, δεν εκφράζω την αντίθεσή μου απέναντι στην Τουρκία. Οι πολίτες της Τουρκίας δεν αξίζουν να εξοστρακίζονται με κανένα τρόπο. Εντούτοις, καταδικάζω το ευρω-φιλελεύθερο φιρμάνι, στο οποίο υπόκεινται τόσο τα κράτη μέλη της ΕΕ όσο και οι υποψήφιες χώρες. Η οικονομική πτυχή των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, η ελευθέρωση των αγορών που απαιτεί, θέτει σε κίνδυνο τα κοινωνικά δικαιώματα των υποψήφιων χωρών. Θα στηρίξω τη συμμετοχή των νέων κρατών στην Ένωση μόνο, όταν η ΕΕ πραγματοποιήσει έργο στον τομέα της περιφερειακής ολοκλήρωσης προς όφελος όλων των πολιτών που την απαρτίζουν και όχι προς το συμφέρον του κεφαλαίου, από το οποίο κυριαρχείται σήμερα και το οποίο της παρέχει πλαίσιο ολοκλήρωσης, επί του οποίου οι πολίτες δεν έχουν κανέναν έλεγχο.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου σχετικά με την προσχώρηση της Τουρκίας στην ΕΕ. Η συνεχιζόμενη κατοχή τμήματος της Κύπρου, η άρνησή της να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμια στην περιοχή, η παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτικών, θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων, οι διακρίσεις κατά των γυναικών, ο αποκλεισμός των πολιτικών κομμάτων και η ανάκληση των νόμων που περιορίζουν τη δικαιοδοσία των στρατιωτικών δικαστηρίων αποτελούν ορισμένα παραδείγματα που το αποδεικνύουν. Υπάρχουν και άλλα βασικά ζητήματα. Το μεγαλύτερο τμήμα της Τουρκίας δεν αποτελεί γεωγραφικά μέρος της Ευρώπης. Η Τουρκία διαθέτει ισλαμική ταυτότητα, η οποία διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από την εβραιο-χριστιανική ταυτότητα των περισσότερων χωρών της ΕΕ. Στρατηγικά μιλώντας, θα ήταν προβληματικό για την ΕΕ να συνορεύει με το ιρακινό Κουρδιστάν. Η κοσμικότητα της χώρας διατηρείται μόνο μέσω στρατιωτικής δύναμης. Τέλος, η μετακίνηση ανθρώπων από τη χώρα που θα διέθετε τον μεγαλύτερο πληθυσμό στην ΕΕ, θα δημιουργούσε μεγάλες ανισορροπίες στην αγορά εργασίας. Κανένα από τα παραπάνω δεν αποκλείει την αναγνώριση των προσπαθειών που έχει καταβάλει η Τουρκία κατά τα τελευταία χρόνια, προκειμένου να ικανοποιήσει ορισμένα κριτήρια που απαιτούνται από την ΕΕ, ενώ αναγνωρίζεται ο πολύτιμος ρόλος που διαδραματίζει η χώρα αυτή στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Ίσως να ήταν πολύ καλύτερο να εγγυηθούμε στην Τουρκία προνομιακό και προτιμησιακό καθεστώς εταιρικής σχέσης με την ΕΕ, παρά να δημιουργήσουμε ψεύτικες προσδοκίες και ελπίδες για την προσχώρησή της, κάτι που θα συμβιβαζόταν πολύ δύσκολα με τα γεγονότα και τις περιστάσεις.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Απείχα από την ψηφοφορία σχετικά με το ψήφισμα B7-0068/2010 όσον αφορά την έκθεση προόδου για την Τουρκία για το 2009, διότι πιστεύω ότι η Τουρκία διαδραματίζει ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις μεταξύ του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και των εκπροσώπων της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Η Τουρκία δεν συμμορφώνεται με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και παραβιάζει το διεθνές δίκαιο: διατηρεί 40.000 στρατιώτες στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, η πόλη της Αμμοχώστου συνεχίζει να είναι σφραγισμένη και να βρίσκεται υπό την κατοχή στρατευμάτων, και η Τουρκία εξακολουθεί να στέλνει εποίκους στο βόρειο τμήμα του νησιού.

Κατά την άποψή μου, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να παρακολουθεί τις διαπραγματεύσεις και να στείλει ξεκάθαρο μήνυμα στην Τουρκία: εάν διατηρήσει τη σημερινή της θέση, δεν θα μπορέσει ποτέ να προσχωρήσει στην ΕΕ, καθώς θα συνεχίζει να διατηρεί υπό κατοχή τα εδάφη της Κύπρου, κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου, η πλήρης αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από τη Δημοκρατία της Κύπρου και η επιστροφή της πόλης της Αμμοχώστου αποτελούν εκ των ων ουκ άνευ προϋποθέσεις για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η Τουρκία έχει πραγματοποίησει μεγάλο έργο ως προς την προσπάθειά της να συμμορφωθεί με τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Σημαντική πρόοδος έχει σημειωθεί από πλευράς συμμόρφωσης με τα πρότυπα της οικονομίας της αγοράς. Εάν, ωστόσο, μιλούμε για αλλαγές στους τομείς της πολιτικής, της δημοκρατίας ή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε, αν και έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στον τομέα της θέσπισης νομοθεσίας, η εφαρμογή της τελευταίας δεν υπήρξε τόσο επιτυχημένη. Αυτό είναι κάτι που πρέπει επίσης να κατανοήσουμε, καθώς προϋποθέτει αλλαγές στην κοινωνική συνείδηση, και αυτό είναι κάτι που πραγματοποιείται με αργούς ρυθμούς. Εντούτοις, πρέπει να ικανοποιηθούν τα ευρωπαϊκά πρότυπα στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων των γυναικών και της μεταχείρισης των κρατουμένων, καθώς και στον τομέα των εθνικών και θρησκευτικών μειονοτήτων.

Ορισμένοι αντίπαλοι της τουρκικής ένταξης καθοδηγούνται από λόγους που δεν συνδέονται με την ουσία του ζητήματος, ενώ άλλοι από φόβους ότι η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα που θα ασκεί μεγάλη επιρροή στις κοινοτικές αποφάσεις, διότι, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, ο αριθμός των ψήφων κάθε κράτους μέλους εξαρτάται από το μέγεθος του πληθυσμού του. Οπωσδήποτε, η συμμετοχή της Τουρκίας θα είναι τεράστιο βάρος για τον κοινοτικό προϋπολογισμό, πρέπει όμως να έχουμε υπόψη ότι πρόκειται για μεγάλη αγορά που είναι σημαντική για την Ένωση. Η Τουρκία είναι σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ και σημαντικός εταίρος των ΗΠΑ και πολλών ευρωπαϊκών κρατών μελών. Αποτελεί επίσης μια επικράτεια η οποία θα μπορούσε να παράσχει οδούς για τη μεταφορά πηγών ενέργειας προς την Ευρώπη.

Τέλος, ας θυμηθούμε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να αποτελέσει γέφυρα για τον διαθρησκευτικό διάλογο, καθώς και για τον πολιτισμικό και ακόμη και τον μακρο-περιφερειακό διάλογο. Η παρουσία της Τουρκίας στην Ένωση θα μπορούσε να βοηθήσει στη σταθεροποίηση αυτής της τεράστιας και σημαντικής περιφέρειας του κόσμου. Η Τουρκία πρέπει να κατανοήσει ότι δεν μπορεί να αλλάξει το παρελθόν της. Πρέπει να παραδεχόμαστε τα λάθη μας. Τότε, είναι ευκολότερο να συμβιώσουμε και να εδραιώσουμε καλές σχέσεις με τους γείτονές μας.

  Renate Sommer (PPE), γραπτώς. – (DE) Σε αντίθεση με την Επιτροπή και το Συμβούλιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατόρθωσε να περιγράψει τα πολλά προβλήματα που υφίστανται στην Τουρκία, καθώς και όσα σχετίζονται ξεκάθαρα με αυτήν. Η απαγόρευση του φιλο-κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Κοινωνίας (DTP) συνιστά επίθεση κατά της νηπιακής δημοκρατίας της χώρας και, συγκεκριμένα, κατά της κουρδικής μειονότητας, η οποία αντιπροσωπεύει περίπου το 20% του πληθυσμού. Το γεγονός ότι αυτή είναι η 27η απαγόρευση κατά κομμάτων σε διάστημα 10 ετών παρέχει ξεκάθαρη εικόνα σχετικά με τον τρόπο που η Τουρκία αντιλαμβάνεται τη δημοκρατία. Η κατάργηση της νομοθεσίας που περιορίζει τη δικαιοδοσία των στρατιωτικών δικαστηρίων αποτελεί μια ακόμη ένδειξη για τον διχασμό στο εσωτερικό της χώρας. Μόλις η τουρκική κυβέρνηση σχεδιάζει κάποια μικρή υποχώρηση απέναντι στην ΕΕ, εκτίθεται από την εθνικιστική αντιπολίτευση.

Σχεδόν σε κάθε τομέα, η πρόοδος έχει περιέλθει σε τέλμα, ή τα πράγματα οπισθοδρομούν. Η τουρκική κυβέρνηση επιχειρεί να καταπνίξει την κριτική εν τη γενέσει της, προβαίνοντας σε αντίποινα κατά των εχθρικών δημοσιογράφων και των οργανισμών των μέσων ενημέρωσης. Σε σχέση με τη θρησκευτική ελευθερία εφαρμόζονται διπλά μέτρα και σταθμά. Ο πρωθυπουργός επιθυμεί να άρει την απαγόρευση για τη χρήση της μαντίλας και το όριο ηλικίας για τα κορανικά σχολεία, ενώ την ίδια στιγμή προβαίνει σε διακρίσεις κατά των θρησκευτικών μειονοτήτων και τις διώκει σε διαρκή βάση. Όλα αυτά αποτελούν τρομακτικές εξελίξεις. Στο πλαίσιο αυτό, φαίνεται πολύ λογικό το γεγονός ότι ο τούρκος επικεφαλής των διαπραγματεύσεων, κ. Bagis, δεν παίρνει στα σοβαρά το ψήφισμά μας και, κατά συνέπεια, τις δημοκρατικές δομές μας για τη λήψη αποφάσεων. Η Τουρκία έχει καταδείξει με μεγάλη σαφήνεια ότι εξακολουθεί να απέχει γενιές από την ένταξή της στην ΕΕ.

  Ernst Strasser (PPE), γραπτώς. – (DE) Οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων με την Τουρκία είναι η πλήρης εφαρμογή του πρωτοκόλλου της Άγκυρας και η αναγνώριση του ευρωπαϊκού κράτους μέλους της Κύπρου.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η αίτηση της Τουρκίας για προσχώρηση στην ΕΕ έχει καταστεί μακρόσυρτη διαδικασία, η έκβαση της οποίας εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη. Η Τουρκία έχει δεσμευθεί να εισαγάγει μεταρρυθμίσεις, διατηρώντας καλές σχέσεις με τους γείτονες της και ευθυγραμμιζόμενη προοδευτικά με το κοινοτικό κεκτημένο. Εντούτοις, πρέπει να επιταχύνει τις προσπάθειες αυτές, προκειμένου να ικανοποιήσει πλήρως τα κριτήρια που ορίστηκαν στη διάσκεψη κορυφής της Κοπεγχάγης, και να εφαρμόσει το δικαστικό και εκλογικό σύστημα και τη σχετική νομοθεσία.

Η σημείωση προόδου προς την κατεύθυνση πραγματικών μεταρρυθμίσεων τελμάτωσε το 2009, και ζητήματα, όπως το κλείσιμο των λιμανιών και των αεροδρομίων στην Κύπρο, είναι πιθανό να επηρεάσουν τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Κατά τον ίδιο τρόπο, η απόφαση του τουρκικού Συνταγματικού Δικαστηρίου να απαγορεύσει το φιλο-κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Κοινωνίας και η ανάκληση της νομοθεσίας που περιορίζει τη δικαιοδοσία των στρατιωτικών δικαστηρίων συνεπάγονται καθυστέρηση της διαδικασίας.

Στην πραγματικότητα, οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες και επείγουσες, όπως επιτάσσει το ψήφισμα του Κοινοβουλίου. Εντούτοις, σε ένα πλαίσιο στο οποίο απαιτούνται μεγαλύτερες προσπάθειες για την ικανοποίηση των κριτηρίων της διαδικασίας αίτησης για προσχώρηση, η πρόταση πραγματοποίησης δημοψηφίσματος είναι ουσιαστική. Το εν λόγω δημοψήφισμα θα ρωτά τον τουρκικό λαό εάν αναγνωρίζει πραγματικά και επιθυμεί να υιοθετήσει τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες ή εάν προτιμά νέα και βαθύτερη, ειδική εταιρική σχέση με την ΕΕ.