13. Συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με την επεξεργασία και διαβίβαση δεδομένων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών από την Ευρωπαϊκή Ένωση στις Ηνωμένες Πολιτείες στο πλαίσιο της εφαρμογής του προγράμματος παρακολούθησης της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας (συζήτηση)
Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A7-0013/2010) της κ. Hennis-Plasschaert, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, για τη σύσταση σχετικά με την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής σχετικά με την επεξεργασία και διαβίβαση δεδομένων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών από την Ευρωπαϊκή Ένωση στις Ηνωμένες Πολιτείες για τους σκοπούς της εφαρμογής του «Προγράμματος Παρακολούθησης της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας» (05305/2010 - C7-0004/2010 - 2009/0190(NLE)).
Όπως γνωρίζετε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπήρξε πολύ δραστήριο σε αυτό το ζήτημα. Το Κοινοβούλιό μας απαρτίζεται από βουλευτές που εκλέγονται άμεσα από τους ευρωπαίους πολίτες. Βασική ευθύνη μας είναι η προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών, και πρέπει να διαφυλάξουμε αυτά τα δικαιώματα. Το γνωρίζουμε κάλλιστα αυτό. Αυτή είναι η πρώτιστη και η μεγαλύτερη ευθύνη μας. Ταυτόχρονα, διαπιστώνουμε πόσο σημαντική είναι η συμφωνία SWIFT – για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Συνεπώς, η εξεύρεση της σωστής μέσης λύσης, εδώ, ήταν σημαντική. Ενώ αυτά συνέβαιναν, τους τελευταίους μήνες, η Συνθήκη της Λισαβόνας ετέθη σε ισχύ.
Τον περασμένο Νοέμβριο, απέστειλα επιστολή στον κ. Reinfeldt, ο οποίος τότε ασκούσε την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, με το αίτημα να αναβάλει τη λήψη απόφασης και να ληφθεί υπόψη η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Όπως γνωρίζετε, αυτό δεν συνέβη, και στις 30 Νοεμβρίου το Συμβούλιο έλαβε απόφαση για το ζήτημα και ενέκρινε τη συμφωνία SWIFT. Στις 21 Δεκεμβρίου, απέστειλα νέα επιστολή στον κ. Reinfeldt. Σε αυτήν την επιστολή, το Κοινοβούλιο εξέφραζε δύο προσδοκίες: να συμπεριληφθεί η θέση μας στη διαπραγματευτική εντολή για μόνιμη συμφωνία, καθώς και να ενημερώνεται πλήρως το Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια μελλοντικών διαπραγματεύσεων. Στις 21 Ιανουαρίου, απέστειλα παρόμοια επιστολή στον κ. Zapatero, ο οποίος αυτήν την περίοδο ασκεί την εκ περιτροπής Προεδρία, και απέστειλα την ίδια επιστολή στις 8 Φεβρουαρίου. Απέστειλα επίσης επιστολή, με το ίδιο περιεχόμενο, στον κ. Barroso. Επικοινώνησα επίσης με εκπροσώπους της αμερικανικής κυβέρνησης και με την κ. Clinton. Έλαβα επίσης επιστολή γι’ αυτό το θέμα, η οποία παρουσιάζει τη θέση της αμερικανικής κυβέρνησης για τη συμφωνία SWIFT.
Ίσως να τα γνωρίζετε όλα αυτά, επειδή τα έγγραφα είναι όλα διαθέσιμα – απέστειλα όλα τα έγγραφα στις πολιτικές ομάδες, έτσι ώστε να μπορείτε να κάνετε χρήση αυτών ανά πάσα στιγμή. Αυτό είναι σημαντικό. Πρέπει να έχουμε πλήρη ενημέρωση, έτσι ώστε να μπορούμε να λάβουμε υπεύθυνα αποφάσεις επί αυτού του θέματος. Τα μέτρα που έχουμε λάβει θα ενισχυθούν επίσης από τη σημερινή συζήτησή μας. Γι’ αυτό αυτή η συζήτηση σχετικά με τη συμφωνία SWIFT είναι τόσο σημαντική. Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που έχουμε μαζί μας εκπροσώπους του Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να λάβουν τον λόγο, και στη συνέχεια να έλθουμε στη συζήτηση και την ευθύνη μας για λήψη απόφασης επί του ζητήματος.
Jeanine Hennis-Plasschaert, εισηγήτρια. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, θα αρχίσω λέγοντας ότι και εγώ, επίσης, στηρίζω μια ισχυρή, εξωστρεφή ΕΕ ικανή να ενεργεί σε στενή συνεργασία ως πραγματικός εταίρος με τις ΗΠΑ, και σε αυτό το πλαίσιο, πιστεύω ότι είναι κρίσιμης σημασίας να είμαστε ανοικτοί, δίκαιοι και διαφανείς αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα του τρόπου με τον οποίο η Ευρώπη πρέπει να συνεργάζεται με τις ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, περιλαμβανομένης της χρήσης από τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου δεδομένων που συλλέγονται για εμπορικούς σκοπούς.
Χωρίς αμφιβολία, η στοχευμένη ανταλλαγή και χρήση δεδομένων για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας είναι, και θα παραμείνει, αναγκαία, αλλά επιτρέψτε μου να είμαι σαφής: οι ευρωπαίοι πολίτες πρέπει να είναι σε θέση να εμπιστεύονται τόσο την ασφάλεια όσο και τις αιτήσεις δεδομένων. Στόχος πρέπει να είναι η εξαρχής σαφής τοποθέτηση και, με όλον τον δέοντα σεβασμό, το Συμβούλιο δεν υπήρξε επαρκώς ισχυρό για να το πράξει.
Πράγματι, η προτεινόμενη προσωρινή συμφωνία συνιστά σημαντική απομάκρυνση από το ευρωπαϊκό δίκαιο όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι υπηρεσίες επιβολής του νόμου θα ελάμβαναν οικονομικά στοιχεία ατόμων, ήτοι με εγκεκριμένα από δικαστήριο εντάλματα ή κλήσεις για να εξετάσουν συγκεκριμένες συναλλαγές, αλλά με την προτεινόμενη προσωρινή συμφωνία βασιζόμαστε αντιθέτως σε ευρείες διοικητικές κλήσεις για εκατομμύρια εγγραφών ευρωπαίων πολιτών.
Από την ίδια τη φύση της η SWIFT δεν είναι δυνατόν να αναφέρεται στις επονομαζόμενες «περιορισμένες» αιτήσεις. Για τεχνικούς λόγους, η SWIFT πρέπει να μεταβιβάζει μαζικά δεδομένα, παραβιάζοντας έτσι τις βασικές αρχές της νομοθεσίας της ΕΕ για την προστασία δεδομένων όπως η αναγκαιότητα και η αναλογικότητα. Αυτό δεν μπορεί να διορθωθεί εκ των υστέρων με μηχανισμούς εποπτείας και ελέγχου.
Πρέπει πάντοτε να είναι σαφές ότι ο ρόλος του το Κοινοβουλίου δεν είναι να σημειώνει παθητικά τις ενέργειες του Συμβουλίου και της Επιτροπής. Είναι γεγονός ότι σε αυτό το Σώμα υπόσχονται λαγούς με πετραχήλια αν μπορούσαμε μόνο να κάνουμε υπομονή. Ωστόσο, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ξεγελιόμαστε με ψεύτικες υποσχέσεις για λαγούς με πετραχήλια. Χρειαζόμαστε σαφείς δεσμεύσεις τώρα, και εναπόκειται τώρα στο Συμβούλιο να ενεργήσει. Αυτό το κατέστησα σαφές την περασμένη εβδομάδα, αλλά έως τώρα το τελευταίο παρέλειψε να ενεργήσει ανάλογα.
Το Συμβούλιο επισημαίνει ότι θέλει να διασφαλίσει τον μέγιστο δυνατό σεβασμό για την ιδιωτικότητα και τα δεδομένα, αλλά παραλείπει να αντιμετωπίσει ειδικότερα τα δικαιώματα πρόσβασης, διόρθωσης, αποζημίωσης και επανόρθωσης εκτός της ΕΕ για θέματα δεδομένων. Το Συμβούλιο επισημαίνει ότι συμμερίζεται τις ανησυχίες του Κοινοβουλίου και, κατά συνέπεια, ζητεί από την Επιτροπή να εγκρίνει σχέδιο κατευθυντήριων γραμμών για τις διαπραγματεύσεις.
Γιατί κρύβεται πίσω από την Επιτροπή; Στο τέλος το Συμβούλιο δεν είναι αυτό που θα εγκρίνει τις κατευθυντήριες γραμμές για τις διαπραγματεύσεις; Γιατί οι κατευθυντήριες γραμμές δεν έχουν υποβληθεί ακόμη; Το Συμβούλιο επισημαίνει και πάλι ότι θέλει να διασφαλίσει ότι το πρόγραμμα TFTP θα συνεχιστεί. Ωστόσο, παραλείπει να ασχοληθεί με το γεγονός ότι, με αυτόν τον τρόπο, η ΕΕ εξακολουθεί να αναθέτει την υπηρεσία συλλογής χρηματοπιστωτικών πληροφοριών στις ΗΠΑ. Η έλλειψη αμοιβαιότητας δεν αντιμετωπίζεται. Η αληθινή αμοιβαιότητα θα επέτρεπε στις αρχές της ΕΕ να λάβουν παρόμοια δεδομένα που είναι αποθηκευμένα στις ΗΠΑ και, μακροπρόθεσμα, να εξετάσουν την αναγκαιότητα ανάπτυξης της δικής μας ενωσιακής ικανότητας.
Το Συμβούλιο δεν δείχνει οιαδήποτε δέσμευση να εναρμονιστεί με την υφιστάμενη νομοθεσία όπως η οδηγία για τη διατήρηση δεδομένων για τους παρόχους τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, η οποία αφορά ειδικά και στοχευμένα δεδομένα. Το Συμβούλιο παραλείπει να διευκρινίσει τον ακριβή ρόλο της δημόσιας αρχής. Ένα σύστημα «ώθησης» (push) δεν σημαίνει τίποτε αν, στην πράξη, η SWIFT πρέπει να διαβιβάσει μαζικά δεδομένα. Η διαβίβαση και αποθήκευση είναι, με άλλα λόγια, εξ ορισμού δυσανάλογη βάσει των όρων της προσωρινής συμφωνίας, και το Συμβούλιο δεν εξετάζει τη δυνατότητα ευρωπαϊκής λύσης για την εποπτεία της ανταλλαγής δεδομένων.
Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, πείτε μου σας παρακαλώ πώς θα μπορούσα να πω σε 500 εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες ότι παραιτούμαστε από σημαντικές δικλείδες ασφαλείας και αρχές μόνο και μόνο επειδή δεν είμαστε σε θέση να προβάλουμε σθεναρή αντίσταση, επειδή το Συμβούλιο δεν είναι σε θέση να οργανωθεί αποτελεσματικά. Πείτε μου σας παρακαλώ· σας ακούω.
(Χειροκροτήματα)
Alfredo Pérez Rubalcaba, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να αρχίσω την ομιλία μου με μια κατηγορηματική δήλωση: η Ισπανία έχει επιδείξει σαφή, ανεπιφύλακτη στήριξη για τη Συνθήκη της Λισαβόνας, και το έχει πράξει ευθύς εξαρχής. Το πράξαμε με τη βεβαιότητα ότι η εφαρμογή της νέας Συνθήκης θα σήμαινε, μεταξύ άλλων, ότι τα ευρωπαϊκά όργανα θα έρχονταν εγγύτερα στους πολίτες μας.
Αυτός είναι ένας στόχος τον οποίο η Συνθήκη εμπιστεύεται σε μεγάλο βαθμό στο Κοινοβούλιο. Το να δοθεί στο Κοινοβούλιο μεγαλύτερος ρόλος και μεγαλύτερη συμμετοχή σε θέματα όπως ο τομέας της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ασφάλειας είναι ο τρόπος με τον οποίο αυτή η Συνθήκη προσπάθησε να φέρει τα θεσμικά όργανα πιο κοντά στους πολίτες.
Επιτρέψτε μου να αρχίσω, λοιπόν, διαβεβαιώνοντας όλους τους αξιότιμους βουλευτές ότι το Συμβούλιο δεσμεύεται να συνεργαστεί στενά και ειλικρινά με το Κοινοβούλιο. Για την ισπανική Προεδρία, αυτή η σύναψη είναι το αποτέλεσμα της σταθερής δέσμευσής μας έναντι της Συνθήκης της Λισαβόνας και των στόχων της.
Το Συμβούλιο συμμερίζεται επίσης την ανησυχία του Κοινοβουλίου να διασφαλίσει την ασφάλεια όλων των ευρωπαίων πολιτών, διότι ασφάλεια σημαίνει εγγύηση ότι μπορούν να ασκούν πλήρως την ελευθερία τους. Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο, μαζί, καταπολεμούμε την τρομοκρατία – πάσης μορφής τρομοκρατία.
Όπως αναφέρεται στο ψήφισμα που εγκρίθηκε σε αυτήν την Αίθουσα στις 17 Σεπτεμβρίου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «υπενθυμίζει την αποφασιστικότητά του για καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την ακράδαντη πεποίθησή του στην ανάγκη να επιτευχθεί ορθή ισορροπία μεταξύ μέτρων ασφάλειας και μέτρων προστασίας των ατομικών ελευθεριών και των θεμελιωδών δικαιωμάτων». Συμφωνώ ολόψυχα με αυτήν τη δήλωση.
Αυτό είναι το πλαίσιο εντός του οποίου θα ήθελα να δω να διεξάγεται αυτή η συζήτηση· είναι ένα νέο πλαίσιο βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας, και βασίζεται στην ειλικρινή, διοργανική συνεργασία και την κοινή επιθυμία –και δεν πρόκειται για νέα επιθυμία– να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία, ενώ θα σεβόμαστε τις αρχές της αναλογικότητας και της αναγκαιότητας, οι οποίες είναι επίσης κρίσιμης σημασίας αν θέλουμε να καταπολεμήσουμε αποτελεσματικά την τρομοκρατία.
Κύριε Πρόεδρε, αναγνωρίζεται ευρέως ότι η διεθνής τρομοκρατία έχει θέσει τις κοινωνίες μας ενώπιον νέων προκλήσεων. Αυτή είναι σχετικά μια νέα μορφή τρομοκρατίας η οποία δεν έχει σαφή οργάνωση, είναι εξαιρετικά θανάσιμη και λειτουργεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Συνεπώς, για την εξάλειψή της χρειάζεται παγκόσμια προσέγγιση. Δεν έχει μια σταθερή, ιεραρχική δομή, και έτσι μπορεί να καταπολεμηθεί μόνο με εξαιρετικές προσπάθειες των υπηρεσιών πληροφοριών. Είναι τόσο θανάσιμη ώστε πρέπει να διατηρούμε το μέγιστο επίπεδο συναγερμού σε σημεία όπου συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός ανθρώπων.
Η πρόληψη, ο συντονισμός και η συλλογή πληροφοριών είναι τρεις λέξεις που συνοψίζουν τη στρατηγική μας για την αντιμετώπιση αυτής της τεράστιας απειλής.
Όλες οι χώρες έχουν καταβάλει προσπάθειες για να βελτιώσουν τον εσωτερικό και εξωτερικό συντονισμό, για να είναι καλύτερα ενημερωμένες και, τελικά, για να συνεργάζονται με αυτούς οι οποίοι είναι στρατευμένοι στον ίδιο αγώνα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επίσης αυξήσει τα κοινά όργανα και τις ομάδες ερευνών, την ανταλλαγή πληροφοριών και τη μεριζόμενη ανάλυση.
Αυτό είναι το πλαίσιο για τη συμφωνία που εξετάζουμε σήμερα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με τη διαβίβαση δεδομένων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Η ανταλλαγή δεδομένων χωρίς συμφωνία λειτούργησε αδιάλειπτα για πολλά χρόνια.
Όταν προ δύο εβδομάδων εμφανίστηκα ενώπιον της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, αρκετοί βουλευτές με ρώτησαν σχετικά με τα αποτελέσματα της ανταλλαγής δεδομένων. Είναι ένα σχετικό ζήτημα με το οποίο πιστεύω ότι έχουμε αρχίσει να ασχολούμαστε και στο οποίο δίδεται απάντηση στη δεύτερη έκθεση του δικαστή Bruguière, που παραπέμφθηκε στο Σώμα και απ’ όπου παραθέτω: «κατά τη διάρκεια του 2009, το πρόγραμμα TFTP αποτέλεσε ιδιαίτερα πολύτιμο εργαλείο που χρησιμοποιήθηκε από τις υπηρεσίες συλλογής πληροφοριών και τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου για να βοηθήσει στην χαρτογράφηση των δικτύων τρομοκρατών, να συμπληρώσει τα κενά των ερευνών, να επιβεβαιώσει την ταυτότητα υπόπτων, να εντοπίσει τη φυσική παρουσία υπόπτων και να ταυτοποιήσει νέους υπόπτους, καθώς και να ανακόψει επιχειρούμενες τρομοκρατικές επιθέσεις». Θα προσέθετα επίσης ότι αυτό δεν ισχύει μόνο για το 2009 αλλά και νωρίτερα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και ολόκληρο τον κόσμο: στη Βαρκελώνη τον Ιανουάριο 2008, στη Γερμανία το καλοκαίρι του 2007, στο Λονδίνο μετά τις επιθέσεις της 7ης Ιουλίου και στις έρευνες για τις επιθέσεις της 11ης Μαρτίου στη Μαδρίτη, τις δολοφονίες στην Μπανγκόκ του Απριλίου του 2005 και τις βομβιστικές ενέργειες του Μπαλί του 2002. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα τα οποία ο δικαστής Bruguière αναφέρει στην έκθεσή του.
Η ανταλλαγή δεδομένων έχει, κατά συνέπεια, αποδώσει θετικά αποτελέσματα. Μας έχει επιτρέψει να ερευνήσουμε και να αποτρέψουμε επιθέσεις. Μας έχει δώσει τη δυνατότητα να συλλάβουμε τρομοκράτες αφού αυτοί διέπραξαν επιθέσεις και, το σημαντικότερο, πριν κατορθώσουν να τις διαπράξουν.
Παρόλο που η SWIFT ανέφερε το 2007 ότι είχε λάβει απόφαση να αλλάξει τις βάσεις δεδομένων της, στην πραγματικότητα δεν το έπραξε παρά μόλις πριν από μερικούς μήνες. Αυτό σήμαινε ότι έπρεπε να εξετάσουμε τα πρωτόκολλα τα οποία, έως τότε, μας είχαν δώσει τη δυνατότητα να ανταλλάσσουμε χρηματοπιστωτικά δεδομένα. Αυτό έπρεπε να γίνει σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Η εντολή εγκρίθηκε από το Συμβούλιο το καλοκαίρι του 2009, όταν υπήρχε ακόμη αβεβαιότητα όσον αφορά τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας.
Η απόφαση που ελήφθη είναι ευρέως γνωστή. Υπογράψαμε μια προσωρινή εννεάμηνη συμφωνία η οποία θα πρέπει να επικυρωθεί από το Σώμα: μια προσωρινή συμφωνία διάρκειας εννέα μηνών, κατά τη διάρκεια της οποίας το παρόν Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα πρέπει να καταρτίσουν νέα διαπραγματευτική διαδικασία για τη σύναψη νέας συμφωνίας. Αυτή ήταν η απόφαση που ελήφθη.
Ενδέχεται να μην ήταν η καλύτερη απόφαση. Ωστόσο, είναι σημαντικό να πούμε με σαφήνεια στο Σώμα ότι, όσον αφορά την προστασία της ιδιωτικότητας, η υπογραφείσα συμφωνία ad referendum την οποία συζητούμε εδώ σήμερα συνιστά σημαντική βελτίωση όσον αφορά τα πρωτόκολλα που εφαρμόζονταν πριν από αυτήν τη συμφωνία.
Αποτελεί βελτίωση επειδή, μεταξύ άλλων στοιχείων, αυτή η προσωρινή συμφωνία περιέχει πρόσθετες εγγυήσεις, τις οποίες συνέστησε το Κοινοβούλιο και περιλαμβάνει η εισηγήτρια στην έκθεση που μας παρουσίασε σήμερα.
Σε αυτό το στάδιο, θα ήθελα να πω ότι η ισπανική Προεδρία του Συμβουλίου έλαβε πλήρως υπόψη τα ψηφίσματα που ενέκρινε το Κοινοβούλιο και τις επιστολές που απέστειλε ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου, καθώς και την έκθεση που συνέταξε η κ. Hennis-Plasschaert και επί της οποίας διεξήχθη ψηφοφορία στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στις 4 Φεβρουαρίου. Γι’ αυτόν τον λόγο, το Συμβούλιο ενέκρινε δήλωση η οποία απεστάλη στο Κοινοβούλιο χθες και της οποίας τα κύρια σημεία τώρα θα σας συνοψίσω.
Πρώτον, το Συμβούλιο δεσμεύεται να ενσωματώσει σε οριστική συμφωνία τις ορθές εγγυήσεις οι οποίες θα ενισχύσουν την κατάλληλη προστασία, τη διαγραφή δεδομένων και τη μεγαλύτερη ακρίβεια όσον αφορά την ανταλλαγή δεδομένων που λαμβάνονται με το πρόγραμμα TFTP από εθνικές αρχές και τρίτες χώρες.
Δεσμευόμαστε επίσης, φυσικά, να ενισχύσουμε τις εγγυήσεις που περιέχονται στην τρέχουσα συμφωνία· αυτές θα πρέπει να παραμείνουν –και να ενισχυθούν– στην οριστική συμφωνία, όπως επίσης και ένας αυστηρός περιορισμός όσον αφορά την τελική χρήση των δεδομένων και η απόλυτη απαγόρευση της απόσπασης δεδομένων και της χρήσης ιδιαίτερων χαρακτηριστικών.
Τέλος, το Συμβούλιο, σε απάντηση στο νέο περιβάλλον που δημιουργείται με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, δεσμεύεται να διαπραγματευτεί μια διοργανική συμφωνία, προκειμένου να καταστήσει ευκολότερη την πρόσβαση σε διαβαθμισμένα έγγραφα που αφορούν διεθνείς συμφωνίες.
Ως προς αυτό, και επιθυμώ να το επαναλάβω με τον σαφέστερο δυνατό τρόπο, η ισπανική Προεδρία δεσμεύεται απόλυτα όσον αφορά τη Συνθήκη της Λισαβόνας και τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδιαίτερα το άρθρο 8, και αναγνωρίζει πλήρως τις εύλογες ανησυχίες που εξέφρασε το Κοινοβούλιο.
Τώρα γνωρίζουμε ότι η δέσμευση την οποία μόλις ανέλαβα είναι δυνατή. Σε επιστολή προς τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου από την υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών, Hillary Clinton, και τον υπουργό Οικονομικών, Timothy Geithner, η αμερικανική κυβέρνηση εξέφρασε τη δέσμευσή της να ενσωματώσει τις απαιτούμενες εγγυήσεις σύμφωνα με τη θέση που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Κυρίες και κύριοι, ενδεχομένως, κατά τη διαδικασία έγκρισης της συμφωνίας που συζητούμε σήμερα, το Συμβούλιο θα μπορούσε να είχε ενεργήσει καλύτερα. Ωστόσο, αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι από αυτήν τη διαδικασία το Συμβούλιο έχει αντλήσει διδάγματα και έχει λάβει δεόντως υπόψη τις ανησυχίες του Κοινοβουλίου. Είναι επίσης βέβαιο ότι η συμφωνία που συζητούμε σήμερα έχει συμβάλει –και ελπίζω ότι θα εξακολουθήσει να συμβάλει– στη βελτίωση της ασφάλειας των πολιτών σε ολόκληρο τον κόσμο και, φυσικά, στην Ευρώπη.
Πρόεδρος. Σας ευχαριστώ, κύριε Rubalcaba. Θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους, όπως είπα προηγουμένως, ότι έχω λάβει απάντηση από το Συμβούλιο στις επιστολές που απέστειλα. Είναι διαθέσιμες στις πολιτικές ομάδες για να τις δείτε ανά πάσα στιγμή. Στην απάντησή του, το Συμβούλιο έχει ανταποκριθεί στις προσδοκίες μας, τις προσδοκίες του Κοινοβουλίου. Σας ευχαριστώ, κύριε Rubalcaba, που κάνατε αυτήν τη δήλωση και που εξηγήσατε τη θέση του Συμβουλίου επί αυτού του θέματος. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς.
Cecilia Malmström, Μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να αρχίσω ευχαριστώντας όλους εσάς που πιστέψατε σε εμάς και σ’ εμένα και μας εμπιστευθήκατε ψηφίζοντας «ναι» για τη νέα Επιτροπή.
Είναι μια ενδιαφέρουσα πρώτη ημέρα στη δουλειά και είμαι ευγνώμων που συζητώ μαζί σας το σημαντικό θέμα του μερισμού πληροφοριών με τις ΗΠΑ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αυτήν τη φορά σε σχέση με το Πρόγραμμα Παρακολούθησης της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας (TFTP).
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει, φυσικά, επιδείξει μεγάλο ενδιαφέρον γι’ αυτό το θέμα. Είναι απολύτως σωστό, δεδομένου ότι το πρόγραμμα TFTP μας θέτει εκ νέου αντιμέτωπους με την πρόκληση να συμφιλιώσουμε τον μερισμό δεδομένων με την προστασία δεδομένων και, αν αντιμετωπίσουμε αυτήν την πρόκληση, αυτό μάς βοηθά να εξασφαλίσουμε στους πολίτες ασφάλεια, ιδιωτικότητα και προστασία δεδομένων.
Ένας από τους στόχους της προσωρινής συμφωνίας είναι να διασφαλιστεί η εφαρμογή των προϋποθέσεων που περιέχονται στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του Σεπτεμβρίου του 2009. Εμείς προτιθέμεθα σθεναρά να ενισχύσουμε περαιτέρω το μέρος της προστασίας δεδομένων κατά τη διαπραγμάτευση της μακροπρόθεσμης συμφωνίας, ιδιαίτερα δε όσον αφορά το δικαίωμα λήψης πληροφοριών σχετικά με τον αν τα δικαιώματα κάποιου έχουν γίνει σεβαστά βάσει της συμφωνίας, καθώς και ισχυρότερες εγγυήσεις σχετικά με την αποτελεσματική επανόρθωση, τη νόμιμη επεξεργασία δεδομένων και τη διαγραφή δεδομένων.
Η δεύτερη έκθεση Bruguière κατέστη διαθέσιμη στους βουλευτές του ΕΚ τη Δευτέρα της περασμένης εβδομάδας και δείχνει τη σημασία και την αξία του TFTP όσον αφορά την έρευνα και αναχαίτιση της τρομοκρατίας, περιλαμβανομένης και αυτής που λαμβάνει χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η έκθεση επιβεβαιώνει ότι το TFTP έχει χρησιμοποιηθεί για την ταυτοποίηση και σύλληψη ατόμων τα οποία μετέπειτα καταδικάστηκαν για τρομοκρατία στα κράτη μέλη μας. Η έκθεση επισημαίνει επίσης ότι το TFTP είναι μια πολύτιμη πηγή αξιόπιστων πληροφοριών απαραίτητων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Στην έκθεση αναφέρονται συγκεκριμένα παραδείγματα και το Συμβούλιο αναφέρθηκε σε μερικά εξ αυτών.
Γνωρίζουμε ότι η απειλή της τρομοκρατίας σε ορισμένα από τα κράτη μέλη μας παραμένει μεγάλη όσο ποτέ, και είμαι βέβαιη ότι μπορείτε να κατανοήσετε ότι η απόρριψη της προσωρινής συμφωνίας από το Σώμα θα συνιστούσε σοβαρό πλήγμα στην ασφάλεια της ΕΕ.
Ορισμένα από τα κράτη μέλη μας έχουν καταστήσει σαφές ότι θέλουν τη συνέχιση του TFTP επειδή έχουν επωφεληθεί από αυτό στο παρελθόν και θα συνεχίσουν να επωφελούνται. Μας είπαν ότι οι αξιόπιστες πληροφορίες που παρέχει το TFTP για γνωστή και υποπτευόμενη τρομοκρατία αποτελεί σημαντική πηγή νόμιμων πληροφοριών που χρειάζονται για την αντιμετώπιση της σύνθετης απειλής, κυρίως από την τρομοκρατία που εμπνέεται από την Αλ Κάιντα. Η προσωρινή συμφωνία δεν είναι μόνο εκδούλευση προς στις ΗΠΑ· είναι προς το κοινό μας συμφέρον.
Πολλά έχουν ειπωθεί σχετικά με το επίπεδο προστασίας δεδομένων στην προσωρινή συμφωνία, και αυτή είναι, φυσικά, μια καίριας σημασίας ανησυχία. Παροτρύνω τους βουλευτές –και είμαι βέβαιη ότι οι περισσότεροι το έχετε ήδη κάνει– να εξετάσουν προσεκτικά την προσωρινή συμφωνία. Θα δείτε ότι περιέχει σημαντικές και αναλυτικές νομικά δεσμευτικές δεσμεύσεις όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ μπορεί να επεξεργάζεται δεδομένα βάσει της συμφωνίας. Για παράδειγμα, αυτές οι δεσμεύσεις περιλαμβάνουν αυστηρό περιορισμό όσον αφορά τον σκοπό της επεξεργασίας, η οποία περιορίζεται στην έρευνα, τον εντοπισμό και τη δίωξη της τρομοκρατίας. Περιλαμβάνει την απόλυτη απαγόρευση όσον αφορά την εξόρυξη δεδομένων – οι αναζητήσεις στη βάση δεδομένων μπορούν να πραγματοποιούνται μόνο όπου είναι δυνατόν να προβληθεί λόγος που στοιχειοθετεί ότι το αντικείμενο της αναζήτησης εμπλέκεται στην τρομοκρατία.
Αυτό σημαίνει ότι τα δεδομένα που τηρούνται στη βάση δεδομένων του TFTP είναι πραγματικά ανώνυμα. Μόνο αν υπάρχει λόγος να πιστεύει κανείς ότι το ταυτοποιημένο άτομο είναι τρομοκράτης, μπορεί κανείς να δει τα δεδομένα αυτού του ατόμου και να αποσπαστούν από τη βάση δεδομένων. Αυτό είναι σημαντικό. Η προσωρινή συμφωνία υποχρεώνει το Υπουργείο Οικονομικών να διαγράψει δεδομένα εντός πέντε ετών από τη λήψη τους – περίοδος η οποία εναρμονίζεται με την περίοδο διατήρησης δεδομένων που ισχύει στη νομοθεσία της ΕΕ σχετικά με τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας. Η συμφωνία προβλέπει επίσης αναλυτικό έλεγχο της ΕΕ στον οποίο θα συμμετέχουν ορισμένες από τις δικές μας αρχές προστασίας δεδομένων για να διασφαλίζεται ότι τηρούνται αυτές και πολλές άλλες υποχρεώσεις προστασίας δεδομένων.
Η συμφωνία δεν αφορά τη διαβίβαση όλων ουσιαστικά των δεδομένων της SWIFT στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι μόνο κλάσμα των δεδομένων της SWIFT θα διαβιβάζεται βάσει της προσωρινής συμφωνίας. Με κανέναν τρόπο δεν θίγει τις εξουσίες των αρχών προστασίας δεδομένων σχετικά με τις δραστηριότητες επεξεργασίας που εκτελούνται στην ΕΕ από τη SWIFT ή τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Η άρνηση συγκατάθεσης θα θέσει τέλος στην προσωρινή συμφωνία, μεταξύ άλλων και στη σημαντική δικλείδα ασφαλείας για την προστασία δεδομένων που περιέχει. Αν οι ΗΠΑ είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση στα δεδομένα με άλλα μέσα –για παράδειγμα μέσω διμερών σχέσεων με τις Κάτω Χώρες– αυτές οι δικλείδες ασφαλείας δεν θα ισχύουν πλέον. Αν η προσωρινή συμφωνία παύσει να ισχύει, είναι πιθανόν να χρειαστεί σημαντικός χρόνος πριν καταστεί δυνατόν να εφαρμοστεί εναλλακτική λύση. Γι’ αυτό η άρνηση συγκατάθεσης κινδυνεύει να έχει ως αποτέλεσμα τόσο ένα κενό προστασίας δεδομένων όσο και ένα κενό ασφάλειας.
Τέλος, η προσωρινή συμφωνία είναι μόνο μια προσωρινή συμφωνία. Μπορεί να μην είναι η καλύτερη συμφωνία στον κόσμο. Μπορεί όμως να βελτιωθεί, και θα βελτιωθεί. Η Επιτροπή οριστικοποιεί τώρα το σχέδιο εντολής και τις κατευθυντήριες γραμμές για τη μακροπρόθεσμη συμφωνία και θα τις υιοθετήσουμε χωρίς καθυστέρηση.
Αναλαμβάνω προσωπική δέσμευση απέναντί σας να διασφαλίσω ότι η ανησυχία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα ληφθεί υπόψη και ότι στη νέα συμφωνία θα επιδιώξουμε την ισχυρή προστασία της ιδιωτικότητας και την προστασία δεδομένων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ενημερώνεται πλήρως σε όλα τα στάδια αυτής της διαδικασίας. Ελπίζω ότι αυτή η δέσμευση απαντά σε αρκετές από τις ερωτήσεις σας.
Πρόεδρος . Σας ευχαριστώ, κυρία Malmström, για τις εξηγήσεις σας. Ήταν, πραγματικά, πολύ σημαντικές για εμάς. Το Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν μόλις προβεί σε ορισμένες δηλώσεις σε σχέση με τις προσδοκίες μας για τη διαπραγματευτική εντολή και σχετικά με το ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα τηρείται ενήμερο.
Σε αυτό που κάνουμε υπάρχει επίσης ένα άλλο σημαντικό σημείο: το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει καταστεί από κοινού αρμόδιο για την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Είμαστε επίσης αρμόδιοι για τις διεθνείς συμφωνίες, όπως η συμφωνία SWIFT, και στέλνουμε ένα ισχυρό μήνυμα ότι η κατάσταση έχει αλλάξει, τώρα που η Συνθήκη της Λισαβόνας έχει τεθεί σε ισχύ. Αυτό είναι σημαντικό. Πιστεύω ότι τα πρόσφατα μηνύματα από την αμερικανική κυβέρνηση δείχνουν ότι έχει καταστεί σαφές ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σήμερα είναι πλήρως αρμόδιο για τη νομοθεσία. Θέλαμε αυτό να είναι ένα ισχυρό μήνυμα. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι είμαστε υπεύθυνοι έναντι των πολιτών μας. Είμαστε απευθείας εκλεγμένοι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η ευθύνη μας να προασπίζουμε τα δικαιώματα των πολιτών είναι θεμελιώδους σημασίας και δεν θα παραλείπουμε να το τονίζουμε.
Ernst Strasser, εξ ονόματος της Ομάδας PPE.– (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς, θα ήθελα να σας καλωσορίσω στην πρώτη εργάσιμη ημέρα σας και να σας διαβεβαιώσω ότι έχετε την πλήρη συνεργασία της πολιτικής ομάδας μας. Στην αρχή αυτής της συζήτησης, θα θέλαμε να πούμε ότι θέλουμε μια καλή εταιρική σχέση με τους Αμερικανούς, ιδιαίτερα όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Δεύτερον, στηρίζουμε σθεναρά την ασφάλεια για τους πολίτες μας, καθώς επίσης και την προστασία των δικαιωμάτων των πολιτών μας και την προστασία δεδομένων. Τρίτον, έχουμε εργαστεί πολύ σκληρά για να διασφαλίσουμε ότι οι κατευθυντήριες γραμμές για τις διαπραγματεύσεις και η θέση μας είχαν διατυπωθεί ήδη από τα μέσα Σεπτεμβρίου και τώρα θέλουμε να τις δούμε να εφαρμόζονται. Τέταρτον, κυρία Malmström, θα ήθελα να πω με σεβασμό ότι δεν είναι ότι το Κοινοβούλιο είχε ισχυρό συμφέρον σε αυτόν τον τομέα, αλλά μάλλον θεωρούμε τη νομοθετική εξουσία ως αρμοδιότητά μας, όπως είπε ο Πρόεδρος, και θέλουμε να συμμετέχουμε σε αυτήν τη διαδικασία ισότιμα με το Συμβούλιο και την Επιτροπή.
Η απάντησή μας στο κείμενο για τις διαπραγματεύσεις είναι να κάνουμε δύο σαφείς επισημάνσεις. Πρώτον, δεν μπορούμε να δεχθούμε τον τρόπο με τον οποίο αυτό το κείμενο έχει εκπονηθεί. Δεύτερον, παρόλο που το Συμβούλιο ισχυρίζεται ότι «οι επισημάνσεις από το ψήφισμα του Κοινοβουλίου έχουν ληφθεί πλήρως υπόψη», στην πραγματικότητα, ορισμένα από τα σημεία δεν έχουν περιληφθεί, ειδικότερα δε το δικαίωμα ανάληψης δικαστικής δράσης, η διαγραφή δεδομένων και ορισμένα άλλα. Αυτοί είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους είπαμε στην Υποεπιτροπή Ασφάλειας και Άμυνας ότι το θεωρούσαμε απαράδεκτο. Έγινε επίσης σαφές ότι μόνο μετά από αυτήν την επισήμανση τα πράγματα άρχισαν να κινούνται. Η υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ δεν συμφώνησε σε τίποτε, εκτός αν το Συμβούλιο έχει λάβει πληροφορίες οι οποίες είναι διαφορετικές από τις πληροφορίες που έχουν δοθεί στο Κοινοβούλιο. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό εικάζεται ότι συνέβη. Το Συμβούλιο έστειλε ενθαρρυντικά μηνύματα αυτήν την εβδομάδα, αλλά δεν έχει δώσει οιεσδήποτε εγγυήσεις. Θα ήθελα αυτό να το καταστήσω σαφές. Γι’ αυτό λέμε ότι θέλουμε να το συζητήσουμε περαιτέρω, ότι θέλουμε μια καλή συμφωνία και ότι είμαστε ιδιαίτερα υπέρ της διεξαγωγής περισσοτέρων συζητήσεων, αν υπάρχει εγγύηση ότι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα μια καλή συμφωνία.
Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας S&D G. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ο ιρλανδός συγγραφέας Jonathan Swift στο διάσημο βιβλίο του «Τα ταξίδια του Γκιούλιβερ» έστειλε τον ήρωά του Γκιούλιβερ στη χώρα των Λιλιπούτειων, της οποίας οι κάτοικοι είχαν ύψος μόνο πέντε ίντσες. Ωστόσο, ο Γκιούλιβερ πίστευε ότι είχε φθάσει στη χώρα των γιγάντων. Σε σχέση με το θέμα που συζητούμε, αισθάνομαι ωσάν η αμερικανική διπλωματία να ακολούθησε τον Γκιούλιβερ και πιστεύει ότι μπορεί να μεταχειρίζεται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σαν να επρόκειτο για οργάνωση λιλιπούτειων. Αυτό είναι λάθος.
Κυρία Malmström, θα ήθελα να σας συγχαρώ για την εκλογή σας και τη μετακίνησή σας από το έδρανο της βουλευτού στο έδρανο της Επιτρόπου. Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζετε ότι δεν ήταν μόνο ένα λάθος που διέπραξαν οι αμερικανοί διπλωμάτες, αλλά το διέπραξαν επίσης και οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες πίστεψαν ότι μια συμφωνία αυτού του είδους μπορούσε να περάσει μέσω του Κοινοβουλίου και δεν αντιλήφθηκαν ότι δεν μπορούμε να υπερψηφίσουμε μια τέτοια προβληματική συμφωνία. Αυτή η συμφωνία ενσαρκώνει το πνεύμα της ιδεολογίας της ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, αλλά δεν ενσαρκώνει την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, την οποία εμείς ως βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οφείλουμε να εγγυόμαστε στους ευρωπαίους πολίτες.
Η δυνατότητα διαβίβασης μεγάλων όγκων δεδομένων χωρίς προδιαγραφές και χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία για συγκεκριμένες υποθέσεις αντιτίθεται ριζικά στη νομοθεσία περί προστασίας δεδομένων που έχουμε εγκρίνει στην Ευρώπη σε όλα τα κοινοβούλιά μας, περιλαμβανομένων των εθνικών κοινοβουλίων. Στα σοβαρά προβλήματα σχετικά με την προστασία δεδομένων έχει ήδη γίνει αναφορά. Έχετε αναφερθεί και εσείς. Για πόσο χρονικό διάστημα θα αποθηκεύονται τα δεδομένα; Ποιος τα αποθηκεύει; Ποιος τα διαβιβάζει σε ποιον; Τι επιλογές έχω για να διαπιστώσω τι συμβαίνει σχετικά με τα δικά μου δεδομένα, ποιος έχει πρόσβαση σε αυτά και αν αυτά είναι ακριβή; Τι νομική προστασία έχω για να διασφαλίσω ότι δεν μπορούν να συλλέγονται ανακριβή δεδομένα σχετικά με το άτομό μου και να διαβιβάζονται σε τρίτους, όποιοι και αν είναι αυτοί; Πότε τα δικά μου δεδομένα θα διαγραφούν, αν αυτά έχουν συλλεγεί και αποθηκευτεί; Βάσει ποίων όρων του νόμου περί εσωτερικής ασφάλειας μπορούν τα δεδομένα να αποθηκεύονται έως 90 χρόνια; Αν αυτό περιλαμβάνει εγγύηση ότι θα φθάσω στην ηλικία των 90 ετών, τότε είμαι ευτυχής να το συζητήσω. Αξίζει να επαναλάβω ότι αυτά τα δεδομένα μπορούν να αποθηκευτούν έως 90 έτη! Όλοι αυτοί οι παράγοντες αντιπροσωπεύουν σοβαρές παραλείψεις σε αυτήν τη συμφωνία.
Γι’ αυτόν τον λόγο, κύριε Rubalcaba, πρέπει να σας πω ότι αυτή είναι μια κακή συμφωνία και δεν μπορούμε να την υπερψηφίσουμε, συνεπώς είναι δικό σας έργο να διαπραγματευτείτε μια νέα και καλύτερη συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες η οποία θα σέβεται τα συμφέροντα της ασφάλειας αλλά, ταυτόχρονα, θα σέβεται και τα συμφέροντα ασφάλειας των πολιτών σχετικά με την ελευθερία τους. Αν μπορείτε να το κάνετε, θα στηρίξουμε τη νέα συμφωνία. Σκοπός ενός νέου γύρου διαπραγματεύσεων πρέπει να είναι η εξεύρεση συμβιβασμού μεταξύ αυτών των δύο πραγμάτων.
Δεν μπορώ να συστήσω στους βουλευτές της πολιτικής ομάδας μου να υπερψηφίσουν αυτήν τη συμφωνία αυτήν τη στιγμή και με αυτήν τη μορφή. Απόψε, θα προτείνω η πολιτική ομάδα μου να καταψηφίσει αυτήν τη συμφωνία.
Sophia in 't Veld, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να καλωσορίσω την πρώην συνάδελφο και καλή μου φίλη, Cecilia Malmström. Είμαι ευτυχής που σας βλέπω εδώ.
Αυτή είναι η πρώτη καίριας σημασίας απόφαση που πρόκειται να λάβει το Κοινοβούλιο με τις νέες εξουσίες του βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας και οι προσδοκίες είναι μεγάλες, όμως χρειάζεται να διατηρήσουμε καθαρό μυαλό. Το οφείλουμε στους πολίτες μας να λάβουμε απόφαση κατόπιν ώριμης σκέψης, απαλλαγμένη από έξωθεν πιέσεις ή τακτικές εκφοβισμού όπως ανακριβείς ισχυρισμοί για κενό ασφάλειας, επειδή τα δεδομένα, και το γνωρίζουμε αυτό, μπορούν ακόμη να τα λαμβάνουν οι ΗΠΑ χωρίς διαφωνία. Ας μην ξεχνούμε ότι ούτε και μεταξύ των κρατών μελών υπήρχε ομοφωνία σχετικά με αυτήν τη συμφωνία. Μπορούμε να εγκρίνουμε μια συμφωνία μόνο αν αυτή έχει πλήρη δημοκρατική νομιμότητα, για λόγους ουσίας και διαδικασίας. Δεν πρόκειται για πόλεμο βουλήσεων μεταξύ του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ούτε πρόκειται για διαντλαντικές σχέσεις. Πρόκειται για το δικαίωμα των ευρωπαίων πολιτών να έχουν την αρμόζουσα δημοκρατική και διαφανή διαδικασία.
Οι απαντήσεις του Συμβουλίου έως τώρα είναι παντελώς ανεπαρκείς, και τα δημοκρατικά δικαιώματα των ευρωπαίων πολιτών δεν μπορούν να είναι αντικείμενο παζαριών με υποσχέσεις ταξιδιών στις ΗΠΑ ή με ασαφείς υποσχέσεις από το Συμβούλιο για μελλοντικές συμφωνίες. Το Συμβούλιο είχε αναρίθμητες ευκαιρίες από το 2007 να χειριστεί το θέμα με τον ενδεδειγμένο τρόπο και να διασφαλίσει την ασφάλεια, καθώς και την προστασία των προσωπικών δεδομένων και των πολιτικών ελευθεριών, ή να διασφαλίσει τον ενδεδειγμένο δημοκρατικό έλεγχο από τα εθνικά κοινοβούλια ή, από την 1η Δεκεμβρίου, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· όμως το Συμβούλιο έδειξε απίστευτο πείσμα. Το Κοινοβούλιο δεν μπορεί και δεν πρέπει να λάβει απόφαση αν δεν έχει πρόσβαση σε όλα τα σχετικά στοιχεία και έγγραφα. Οι ψηφοφόροι μας έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν ότι εξετάζουμε πολύ σοβαρά όλα τα στοιχεία και ότι δεν εγκρίνουμε απλώς βιαστικά αποφάσεις του Συμβουλίου.
Τέλος, η θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπήρξε σαφής επί χρόνια σχετικά με τις ανησυχίες και τις προσδοκίες του και, αντί να έλθει με περισσότερες αόριστες υποσχέσεις, το Συμβούλιο θα πρέπει τελικά να μας δώσει τη γνωμοδότηση της νομικής υπηρεσίας του και τις αιτούμενες πληροφορίες που αποδεικνύουν τη χρήση των δεδομένων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Δεν θεωρώ ότι η δεύτερη έκθεση Bruguière είναι επαρκής. Γι’ αυτό, αν το Συμβούλιο θέλει τη συγκατάθεση του Σώματος, πρέπει να ικανοποιήσει τα αιτήματά μας. Αυτός, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, είναι ο μόνος τρόπος.
(Χειροκροτήματα)
Rebecca Harms, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, θα ήθελα να κάνω κάποιο σχόλιο σχετικά με τις συνεδριάσεις με τους εμπειρογνώμονες και τον αμερικανό πρεσβευτή. Στις δύο συνεδριάσεις στις οποίες προήδρευσα, με κανέναν τρόπο δεν αισθάνθηκα ότι με έβλεπαν ως ανθρωπάκι από την Ευρώπη, το αντίθετο μάλιστα. Κατά τη διάρκεια αυτών των συνεδριάσεων με τους εμπειρογνώμονες από τις ΗΠΑ, έμαθα πάρα πολλά σχετικά με τα πολύ διαφορετικά νομικά συστήματα που αφορούν την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς τους Αμερικανούς για τη συμμετοχή σε αυτόν τον ευρύτατο διάλογο. Μου έγινε σαφής η φύση του έργου που έχουμε μπροστά μας. Στο παρελθόν το Συμβούλιο αδίκησε αυτό το έργο. Η φύση του έργου με το οποίο είναι αντιμέτωποι οι Ευρωπαίοι μού έχει επίσης γίνει σαφής, αν θέλουμε να συνδυάσουμε στην ίδια συμφωνία την αποτελεσματική καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την αποτελεσματική προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Για την ακρίβεια θεωρώ ότι προκαλεί αμηχανία το γεγονός ότι οι άνθρωποι έπρεπε να έλθουν έως την άλλη πλευρά του Ατλαντικού για να μας εξηγήσουν αυτόν τον αμφιλεγόμενο τομέα και το γεγονός ότι το Συμβούλιο έως τώρα δεν κατόρθωσε να έχει μια ειλικρινή συζήτηση αυτού του είδους με το Κοινοβούλιο. Η εισηγήτρια έχει καταστήσει απολύτως σαφές σε ποιους τομείς τα θεμελιώδη δικαιώματα, τα οποία χαίρουν μεγαλύτερης προστασίας στην Ευρώπη, θα παραβιαστούν. Θα ήθελα να κάνω μια επιπρόσθετη επισήμανση που θεωρώ σημαντικό πρόβλημα από νομική και πολιτική άποψη, αν δούμε το ζήτημα αναλυτικότερα. Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη έχουν εντελώς διαφορετικούς ορισμούς της τρομοκρατίας και αυτό είναι ένα πρόβλημα το οποίο διαποτίζει αυτήν τη συμφωνία.
Όπως ορθά έχει ήδη ειπωθεί, οι βουλευτές αυτού του Σώματος έχουν χρέος έναντι των ευρωπαίων πολιτών να διασφαλίζουν ότι τα δικαιώματά τους προστατεύονται. Κατά τη γνώμη μου, δεν θα πρέπει να υπερψηφίσουμε μια συμφωνία για την οποία πολλοί εξ ημών, περιλαμβανομένου του κ. Weber, του κ. Langen, ο οποίος δεν είναι εδώ αυτήν τη στιγμή, και του κ. Schulz, έχουν πει επανειλημμένως δημόσια ότι παραβιάζει την ισχύουσα νομοθεσία. Πρέπει να λάβουμε μέτρα τώρα. Υποσχεθήκαμε στους ευρωπαίους πολίτες κατά τη διάρκεια της δημόσιας συζήτησης ότι θα το κάνουμε. Πρέπει να καταψηφίσουμε την προσωρινή συμφωνία και δεν πρέπει να αναβάλουμε τη σχετική ψηφοφορία.
Το Κοινοβούλιο δεν πρέπει να αποφύγει και πάλι τις ευθύνες του όπως το έπραξε τον Νοέμβριο. Τότε είχαμε την επιλογή να σταματήσουμε κάθε διαδικασία, όμως η πλειοψηφία δεν ήθελε να το κάνει. Τώρα πρέπει να δράσουμε –το λέγω αυτό μετά τις διαβουλεύσεις με τους Αμερικανούς– αυτό θα μας φέρει σε καλύτερη διαπραγματευτική θέση και θα είμαστε επί ίσοις όροις, πράγμα το οποίο θα μας δώσει τη δυνατότητα να βελτιώσουμε την ασφάλεια και τα δικαιώματα των πολιτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ίσως ακόμη και στις ΗΠΑ.
Timothy Kirkhope, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, όπως οι συνάδελφοί μου σε αυτήν την Αίθουσα, έτσι και εγώ έχω απογοητευτεί και θυμώσει με τη μεταχείριση και την υποβαθμισμένη διαβούλευση του Συμβουλίου με αυτό το Σώμα σχετικά με τη συμφωνία. Η κοινοβουλευτική διαβούλευση και έγκριση δεν θα πρέπει να είναι εργαλείο αναδρομικής ισχύος. Η αμοιβαιότητα της προστασίας δεδομένων θα πρέπει να είναι υπεράνω μομφής, και ο τρόπος διαπραγμάτευσης και σύναψης της συμφωνίας δεν πρέπει να επαναληφθεί.
Ωστόσο, με έχουν καθησυχάσει τουλάχιστον οι αρχές των ΗΠΑ και τα πολλαπλών επιπέδων συστήματα ασφάλειας δεδομένων και οι δικαστικές δικλείδες ασφάλειας που εφαρμόζονται μέσω αυτής της προσωρινής συμφωνίας. Έτσι η κακή μεταχείρισή μας εκ μέρους του Συμβουλίου δεν πρέπει να θέσει σε κίνδυνο τη συμφωνία της ΕΕ με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τυχόν μελλοντικές συμφωνίες σχετικά με την ασφάλεια της Ευρώπης. Τώρα λαμβάνουμε πλήθος διαβεβαιώσεων και υποσχέσεων από το Συμβούλιο και την Επιτροπή. Δεν μπορώ, ωστόσο, να κρίνω αν αυτές απαντούν σε όλες τις εύλογες απαιτήσεις που έχουμε θέσει, γι’ αυτό κατά τη γνώμη μου, χρειαζόμαστε τώρα κάποιο χρόνο πριν εξετάσουμε περαιτέρω αυτό το ζωτικής σημασίας μέτρο.
Lothar Bisky, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η διαπραγμάτευση της συμφωνίας SWIFT έγινε βάσει μιας αμφίβολης διαδικασίας, και η συμφωνία γρήγορα εγκρίθηκε μία μόλις ημέρα πριν από τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, προκειμένου να παρακαμφθεί το Κοινοβούλιο. Ωστόσο, θα ήθελα να εστιάσω την προσοχή ειδικά στο περιεχόμενο της συμφωνίας. Έχουμε τη μικρή αδελφή του μεγάλου αδελφού που περιμένει την έγκρισή μας. Η κ. Clinton πιστεύει ότι μπορεί να πείσει τους βουλευτές αυτού του Σώματος να κάνουν κάτι το οποίο δεν θα δεχόμασταν να κάνουμε αν το ζητούσαν οι δικές μας κυβερνήσεις.
Κατά την άποψή μου, είναι θεμελιώδες λάθος οι ανακριτές σε εικαζόμενες υποθέσεις τρομοκρατίας να έχουν τέτοια ευρεία πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων, διότι κάτι τέτοιο υπονομεύει τον αυτοπροσδιορισμό των ανθρώπων όσον αφορά τα δικά τους προσωπικά δεδομένα. Τα προσωπικά δεδομένα θα αποθηκεύονται για δεκαετίες και ουδείς θα έχει οιοδήποτε έλεγχο όσον αφορά τον τρόπο χρησιμοποίησής τους. Επιπλέον, τα δεδομένα μπορούν ακόμη να διατηρούνται και μετά τη λήξη της συμφωνίας. Δεν θα είναι δυνατή η κίνηση ένδικης διαδικασίας για να αποκαλυφθεί η τύχη των δεδομένων ή για να απαιτηθεί αποζημίωση για την παράνομη χρήση τους από τρίτες χώρες. Αυτό δίδει στο κράτος προτεραιότητα έναντι των πολιτών του, οι οποίοι όλοι θα καθίστανται αντικείμενα υποψίας. Έμμεσα, μέσω της ΕΕ τα κράτη μέλη επιτρέπουν σε άλλες κυβερνήσεις να κατασκοπεύουν τους πολίτες μας.
Για να δώσω μερικά παραδείγματα, στη Γερμανία, θα πρέπει να εξακολουθούν να ανησυχούν η Deutsche Telekom, η Deutsche Bahn ή η αλυσίδα φαρμακείων Schlecker σχετικά με τη συλλογή πληροφοριών για τους υπαλλήλους τους; Μήπως τώρα θα γίνει κανόνας η γερμανική κυβέρνηση να αγοράζει δεδομένα φορολογικών ερευνητών που έχουν συλλεχθεί παράνομα; Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση στην οποία το Κοινοβούλιο πρέπει να προασπίσει τις πεποιθήσεις του και να λάβει μια απόφαση. Γιατί θα πρέπει η Google να είναι σε θέση να ορίζει ανώτατα όρια δεδομένων στο μέλλον; Είναι σημαντική η καταπολέμηση της τρομοκρατίας και, ιδιαίτερα, των αιτίων της, και πιστεύω ότι θα συμφωνήσουμε σε αυτό, αλλά όχι με τίμημα τα θεμελιώδη δικαιώματα. Σε αυτό το πλαίσιο, άκουσα πολλές ομιλίες οι οποίες αναφέρονται στην ΕΕ ως κοινότητα αξιών. Βρισκόμαστε ακριβώς στο σημείο να καταργήσουμε μία από αυτές τις αξίες με κεκαλυμμένο τρόπο, και η πολιτική ομάδα μου δε μπορεί να υπερψηφίσει κάτι τέτοιο.
Simon Busuttil (PPE). – (MT) Επιτρέψτε μου να καταστήσω σαφές ότι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είναι υπέρ αυτής της συμφωνίας. Στηρίζει ανεπιφύλακτα τη συμφωνία SWIFT και αύριο θα την υπερψηφίσει. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω γιατί: το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα παρέχει τη στήριξή του επειδή πρώτιστη ανησυχία είναι η ασφάλεια του πληθυσμού, η ασφάλεια των πολιτών μας.
Ως αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας η ασφάλεια των πολιτών μας θα βελτιωθεί, και γι’ αυτό την στηρίζουμε. Αυτήν τη γνώμη δεν την συμμερίζομαι μόνο εγώ, αλλά και εμπειρογνώμονες που είχαν ως ειδικό καθήκον να ερευνήσουν και να αξιολογήσουν αν αυτή η συμφωνία βελτιώνει ή όχι την ασφάλεια των πολιτών τους οποίους όλοι εμείς, σε αυτήν την Αίθουσα, εκπροσωπούμε.
Θα υπάρξει βελτίωση στο επίπεδο της ασφάλειας σε ολόκληρη την Ευρώπη και αυτή θα επεκταθεί στην ασφάλεια άλλων πολιτών παγκοσμίως, περιλαμβανομένων των πολιτών των Ηνωμένων Πολιτειών. Τώρα συμφωνώ με αυτούς οι οποίοι δήλωσαν ότι το Συμβούλιο δεν ενήργησε με τον ενδεδειγμένο τρόπο έναντι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά πιστεύω ότι το μήνυμα που εστάλη από την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων την περασμένη εβδομάδα έδωσε στο Συμβούλιο ένα μάθημα, ένα μάθημα που έγινε πλήρως κατανοητό. Συμμερίζομαι επίσης τις ανησυχίες των συναδέλφων μου βουλευτών σχετικά με το θέμα της ιδιωτικότητας, αλλά εδώ πρέπει εκ νέου να υπενθυμίσουμε ότι αυτή η συμφωνία είναι προσωρινή συμφωνία. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να καταρτιστεί νέα συμφωνία η οποία θα παρέχει καλύτερες εγγυήσεις όσον αφορά την ασφάλεια.
Κύριε Πρόεδρε, στην εισαγωγή σας αναφέρατε τον όρο ευθύνη. Καλώ τους συναδέλφους μου βουλευτές να χρησιμοποιήσουν τις εξουσίες αυτού του Κοινοβουλίου, τις νέες εξουσίες που έχουμε, με πλήρη υπευθυνότητα, προκειμένου να είμαστε πραγματικά σε θέση να αντικρύσουμε 500 εκατομμύρια πολίτες και να τους πούμε ότι υπερασπιζόμαστε την ασφάλειά τους. Αν είναι δυνατόν, προκειμένου να διατηρηθεί μεγαλύτερη ενότητα στο Σώμα, η αυριανή ψηφοφορία πρέπει να αναβληθεί. Είμαστε έτοιμοι να εξετάσουμε το ενδεχόμενο αναβολής της ψηφοφορίας, αλλά αν αυτή δεν δοθεί, τότε πρέπει να ψηφίσουμε υπέρ της προσωρινής συμφωνίας.
Claude Moraes (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, και εμείς, επίσης, οι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, θέλουμε να αγωνιστούμε για τους ευρωπαίους πολίτες και θέλουμε να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία, γι’ αυτό και θα συστήσουμε, όπως είπε ο αρχηγός μου, αύριο να ψηφίσουν «όχι» για να διασφαλίσουμε ότι καταψηφίζουμε σε αυτό το Κοινοβούλιο στην πρώτη διαδικασία έγκρισης βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας μια κακή συμφωνία για ολόκληρο το Κοινοβούλιο.
Εμείς θεωρούμε ότι αυτό το ζήτημα δεν είναι σεχταριστικό, αλλά πραγματικό ζήτημα. Είναι ένα ζήτημα σχετικά με το αν μια κακοσυνταγμένη συμφωνία εξυπηρετεί τα συμφέροντα ασφάλειας και καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Όπως είπε ένας από τους συμβούλους μου –και είναι δικηγόρος, ήμουν δικηγόρος όπως δικηγόρος ήταν και ο κ. Kirkhope επίσης– παραθέτοντας ρήση του Benjamin Franklin: όποιος θέτει την ασφάλεια πριν από την ελευθερία δεν αξίζει ούτε τη μία ούτε την άλλη.
Γι’ αυτό συμφωνούμε όλοι ότι αυτό που θέλουμε για τους πολίτες της ΕΕ είναι μια καλή συμφωνία. Τώρα στο Coreper, είναι απολύτως ακριβές ότι το Συμβούλιο ήλθε με όλα τα θέματα τα οποία εμείς ως πολιτική ομάδα θεωρούμε σημαντικά. Και η κ. Clinton, επίσης, στην επιστολή της αναγνώριζε ότι το Κοινοβούλιο είχε δίκιο, όμως κανένα από αυτά τα έγγραφα δεν προχωρούσε περαιτέρω και δεν μας έδινε ένα προσχέδιο για την επίλυση αυτού του προβλήματος, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κατά την άποψή μας ένα «όχι» θα προωθήσει μια καλύτερη συμφωνία για ολόκληρο το Κοινοβούλιο.
Γι’ αυτό, εμείς, στην πολιτική ομάδα μας, καλούμε όλες τις πτέρυγες του Κοινοβουλίου, και όχι μόνο τη δική μας πολιτική ομάδα, να στηρίξουν την εισηγήτρια σε αυτό το οποίο προσπαθεί να κάνει, μια καλύτερη δηλαδή συμφωνία για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Εδώ, ουδείς έχει το ηθικό πλεονέκτημα· θέλουμε αποτελεσματική καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αυτό σημαίνει καλύτερη συμφωνία και αυτό θα συστήσουμε στους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες απόψε στην πολιτική ομάδα μας.
Agustín Díaz de Mera García Consuegra (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, απορρίπτω τις μεθόδους και τον χρόνο που χρησιμοποιήθηκαν γι’ αυτήν τη συμφωνία. Ο ρόλος του Κοινοβουλίου είναι ουσιαστικό τμήμα της Συνθήκης της Λισαβόνας και πρέπει να είναι σεβαστός από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Προχωρώντας τώρα στην ουσία αυτού του θέματος: η μεγαλύτερη ζημία την οποία μια δημοκρατική κοινωνία μπορεί να κάνει στην τρομοκρατία είναι να αποκλείσει τις χρηματοδοτικές πηγές της. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η προσωρινή συμφωνία θα πρέπει να παραμείνει σε ισχύ, ενώ θα διαπραγματευόμαστε επειγόντως την οριστική συμφωνία. Σε τουλάχιστον εννέα αποδεδειγμένες περιπτώσεις, η SWIFT και το TFTP έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητα και την αξία τους όσον αφορά την πρόληψη και την καταστολή τρομοκρατικών δραστηριοτήτων σε Ευρώπη, Ασία, Αφρική και Αμερική, σε σχέση με το κείμενο της προσωρινής συμφωνίας και την προστασία δεδομένων.
Ποια έκθεση θα πρέπει να υπερισχύσει, κυρίες και κύριοι; Η έκθεση του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων ή οι εκθέσεις του ειδικού δικαστή, διότι αμφότερες είναι επαρκώς τεκμηριωμένες αν και αντιφατικές. Όχι, κυρίες και κύριοι, δεν έχουμε διεξαγάγει συζήτηση ούτε καταλήξει σε λύση γι’ αυτό το θέμα. Η διατύπωση της προσωρινής συμφωνίας εγγυάται δικαιώματα. Αναφέρει ότι τα παρεχόμενα δεδομένα θα υφίστανται επεξεργασία αποκλειστικά για την πρόληψη της τρομοκρατίας ή της χρηματοδότησής της· ότι δεν θα δημιουργούνται αντίγραφα δεδομένων· ότι τα παρεχόμενα δεδομένα δεν θα διασυνδέονται με οιαδήποτε άλλη βάση δεδομένων· και ότι πρόσβαση στα δεδομένα θα έχουν μόνο οι αρχές δημόσιας ασφάλειας.
Εμπιστεύομαι την αμερικανική κυβέρνηση και τη μεγάλη δημοκρατία από την οποία συγκροτείται. Έχουμε υποχρέωση να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας με αυτήν τη χώρα, διότι είμαστε φυσικοί, αμοιβαία αξιόπιστοι εταίροι.
Για όλους αυτούς τους λόγους, στηρίζω μια ψήφο του Κοινοβουλίου υπέρ της προσωρινής συμφωνίας και χαιρετίζω την πολύ θετική κίνηση στην οποία προέβη το Κοινοβούλιο για να επιβεβαιώσει την εξουσία του, και το γεγονός ότι η κ. Clinton και ο κ. Geithner έχουν αναγνωρίσει αυτήν την εξουσία ως ουσιώδες στοιχείο τώρα και στο μέλλον.
Τέλος, κύριε Πρόεδρε, το Συμβούλιο και η Επιτροπή γνωρίζουν τι αναμένουμε από αυτά. Επειγόντως χρειάζεται διοργανική συμφωνία.
Σταύρος Λαμπρινίδης (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα αρκούσε μια απλή επιστολή από το Συμβούλιο ότι οι κατευθυντήριες γραμμές για τις διαπραγματεύσεις θα περιέχουν πλήρως τις ανησυχίες του Κοινοβουλίου, ότι οι διαπραγματεύσεις θα αρχίσουν αμέσως με τις Ηνωμένες Πολιτείες και όχι σε κάποιο χρονικό σημείο στο μέλλον, και ότι το Κοινοβούλιο θα συμμετέχει πλήρως σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, και δεν θα ήταν τόσο δύσκολο να σταλεί για να αμβλυνθούν οι ανησυχίες του Κοινοβουλίου σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο του συμπεριφέρθηκαν, το αγνόησαν και το ενέπαιξαν στο παρελθόν.
Όμως σήμερα δεν μπορείτε να κάνετε ούτε αυτό. Η Επίτροπος είπε ότι η μαζική διαβίβαση δεδομένων δεν είναι πρόβλημα. Θα διαβιβάζονται μόνο ορισμένα δεδομένα. Η SWIFT μας λέει ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Η αμερικανική κυβέρνηση μας λέει ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία γι’ αυτά που λέτε σε αυτήν τη δήλωση.
Αναφέρατε τις κατευθυντήριες γραμμές για τις διαπραγματεύσεις που έχετε σχεδόν ολοκληρώσει. Πού είναι αυτές; Δεδομένης της πίεσης που υπάρχει σήμερα, γιατί δεν μας λέτε ακριβώς πού συμφωνείτε και πού διαφωνείτε με το Κοινοβούλιο, αντί να κάνετε γενικές δηλώσεις;
Εκτιμώ ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να καταπολεμήσουμε μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες την τρομοκρατία. Καλώ τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Συμβούλιο να συνεργαστούν πολύ σοβαρά μαζί μας μετά την αυριανή ψηφοφορία μας, και να μην επιλέξουν διμερείς οδούς ούτε να φανταστούν να παραβιάσουν την αλληλεγγύη, αλλά να συνεργαστούμε για να προστατεύσουμε τα θεμελιώδη δικαιώματα ενώ θα προστατεύουμε την ασφάλεια.
Birgit Sippel (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, όποιος παρακολούθησε τις πολλές συζητήσεις σχετικά με τη SWIFT τις τελευταίες εβδομάδες θα αποκόμισε την εντύπωση ότι χωρίς τη SWIFT θα οδηγηθούμε στο χάος και ότι η απόρριψη της συμφωνίας θα φέρει το τέλος των διατλαντικών σχέσεων και του κοινού πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Αυτές τις απόπειρες να μας απειλήσουν μπορεί κανείς να τις περιγράψει με μία λέξη: γελοίες. Οι ΗΠΑ και το Συμβούλιο δεν προσπαθούν να διασώσουν ένα ουσιώδες εργαλείο· απλώς διασώζουν το γόητρό τους.
Εφαρμόζονται πολλές συμφωνίες και μέτρα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Η SWIFT θα μπορούσε να είναι μια χρήσιμη προσθήκη σε αυτά. Η αποτυχημένη επίθεση της 25ης Δεκεμβρίου σαφώς απέδειξε με σαφήνεια ότι αυτά που μας λείπουν δεν είναι δεδομένα, αλλά η ικανότητα να κάνουμε αποτελεσματική χρήση των δεδομένων που διαθέτουμε ήδη. Σκοπός είναι να αποσπαστεί η προσοχή από αυτό το γεγονός. Η προσωρινή συμφωνία απλώς δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερη. Είναι γεμάτη από αντιφάσεις και ανακολουθίες. Αντί να λαμβάνονται οι κατάλληλες προφυλάξεις για να διασφαλίζεται ότι θα διαβιβάζονται μόνο δεδομένα που σχετίζονται με άτομα για τα οποία πραγματικά υπάρχουν υπόνοιες, τεράστιοι όγκοι δεδομένων θα αποστέλλονται στις ΗΠΑ κάθε μήνα. Η συμφωνία αντιπροσωπεύει κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων των πολιτών, της προστασίας δεδομένων και των αρχών του κράτους δικαίου. Αν το Συμβούλιο και οι ΗΠΑ ήταν πραγματικά διατεθειμένοι να λάβουν υπόψη αυτήν την κριτική και να ενσωματώσουν αυτά τα σημεία σε μια νέα συμφωνία, τότε δεν θα υπήρχε ανάγκη να δεχθούμε αυτήν τη φρικτή συμφωνία. Προς το συμφέρον των πολιτών, πρέπει να πούμε όχι στην προσωρινή συμφωνία και πρέπει να αρχίσουμε αμέσως νέες διαπραγματεύσεις, έτσι ώστε να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε μια πραγματικά καλή συμφωνία η οποία θα ενεργεί ως πρόσθετο, αποτελεσματικό εργαλείο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και η οποία προστατεύει τα θεμελιώδη δικαιώματά μας.
Juan Fernando López Aguilar (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, η Συνθήκη της Λισαβόνας άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο γι’ αυτό το Κοινοβούλιο, αλλά και για το Συμβούλιο και την Επιτροπή.
Στην ομιλία του, ο Προεδρεύων του Συμβουλίου σημείωσε ότι το παρόν Κοινοβούλιο θα πρέπει να εισακούεται και οι ανησυχίες και τα αιτήματά του θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.
Σημείωσε επίσης ότι η διαπραγμάτευση αυτής της συμφωνίας δεν διεξήχθη πολύ καλά ή αρκετά καλά. Προπαντός, ωστόσο, πρότεινε μια μελλοντική δέσμευση: να διαπραγματευτούμε επειγόντως μια οριστική συμφωνία η οποία θα ικανοποιεί τα αιτήματα που αναφέρονται στην έκθεση της εισηγήτριας, τα οποία περιλαμβάνουν το αίτημα για ένα εγγυημένο δικαίωμα στην προσφυγή, στην ενημέρωση και στη μετέπειτα τροποποίηση ή διαγραφή ιδιωτικών δεδομένων.
Κατά συνέπεια, πρέπει να επιτύχουμε μια νέα ισορροπία μεταξύ ιδιωτικότητας, ελευθερίας των πολιτών και ασφάλειας, η οποία είναι επίσης θεμελιώδες δικαίωμα των πολιτών που εκπροσωπούμε σε αυτό το Κοινοβούλιο.
Γι’ αυτό, οποιαδήποτε και αν είναι η έκβαση της συζήτησης, το Κοινοβούλιο παροτρύνει τον υπουργό να αρχίσει τη διαπραγμάτευση το συντομότερο δυνατόν και έτσι να ικανοποιήσει τις διατάξεις της Συνθήκης της Ρώμης και του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και τα 500 εκατομμύρια πολίτες που εκπροσωπεί αυτό το Κοινοβούλιο, οι οποίοι έχουν το θεμελιώδες δικαίωμα στην ασφάλεια.
Axel Voss (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, στην εποχή της κινητικότητας, δεν μπορούμε να έχουμε ασφάλεια χωρίς αποτελεσματική και ταχεία ανταλλαγή δεδομένων, και έργο μας είναι να προστατεύουμε τους πολίτες μας από τρομοκρατικές επιθέσεις. Κατά συνέπεια, πρέπει να βρούμε μια ισορροπία μεταξύ ασφάλειας και ιδιωτικότητας. Αυτή η ισορροπία πρέπει να αντανακλάται στη συμφωνία που συζητούμε αυτήν τη στιγμή.
Ωστόσο, δεδομένης της σημασίας αυτού του ζητήματος, το Συμβούλιο έχει υιοθετήσει μια πραγματικά ερασιτεχνική προσέγγιση σε αυτήν την υπόθεση. Κατά συνέπεια, θα ήθελα να δω να γίνονται περισσότερες παραχωρήσεις στην εισηγήτρια, περιλαμβάνοντας κάποια ειδική βοήθεια, έτσι ώστε να μπορέσουμε ίσως να πετύχουμε πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο.
Αν δεν το έχουμε αυτό, τότε το Πρόγραμμα Παρακολούθησης της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας θα παραμείνει ένα ενιαίο κεντρικό πρόγραμμα και θα είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε ότι η SWIFT διαβιβάζει μόνο ατομικά στοιχεία δεδομένων. Αν αυτό δεν το πετύχουμε, τότε η πλήρης συμφωνία είναι η ορθή λύση και η τρέχουσα συμφωνία παραμένει σημαντική. Συνεπώς, πιστεύω ότι πρέπει να έχουμε στόχο την αναβολή και ύστερα τελικά ….
(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)
Πρόεδρος. – Κύριοι συνάδελφοι, αυτή είναι μια πολύ σημαντική συζήτηση. Δεν θέλω να σας ενοχλήσω, αλλά όλοι ομιλείτε μισό λεπτό περισσότερο από το κανονικό. Στον κατάλογο ομιλητών υπάρχουν ακόμη έντεκα βουλευτές. Αν όλοι ομιλείτε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα τότε δεν θα μπορέσω να δώσω τον λόγο στους άλλους.
Jörg Leichtfried (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ουδείς έχει οιεσδήποτε σοβαρές αμφιβολίες όσον αφορά την ανάγκη καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Ωστόσο, το ερώτημα για τις προηγμένες δημοκρατίες που βασίζονται στο κράτος δικαίου αφορά πάντοτε το τι πρέπει να γίνει και το πώς πρέπει να γίνει. Σε αυτήν την περίπτωση, αυτό το ερώτημα είναι εύκολο να απαντηθεί. Δεν πρέπει να ενεργήσουμε με τρόπο ώστε 500 εκατομμύρια άνθρωποι να θεωρούνται ύποπτοι και να υπάρξει μαζική παραβίαση των δικαιωμάτων τους χωρίς να τους δίδεται δυνατότητα προσφυγής σε νομική προστασία. Ιδιαίτερα δε, αυτά τα μέτρα δεν πρέπει να εφαρμοστούν με παντελή περιφρόνηση προς τους υφιστάμενους δημοκρατικούς κανονισμούς.
Τώρα το Κοινοβούλιο είναι αναγκασμένο να υποστεί τις συνέπειες των ενεργειών της αλαζονικής σουηδικής Προεδρίας. Δεν πρέπει να το κάνουμε αυτό. Συνεπώς, είμαι υπέρ της καταψήφισης αυτής της συμφωνίας στην αυριανή ψηφοφορία.
Carl Schlyter (Verts/ALE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να πω ότι τίποτε δεν μπορεί να εμποδιστεί –καμία τρομοκρατική ενέργεια δεν μπορεί να εμποδιστεί– με αυτήν την πρόταση. Καμία από τις τέσσερις επιθέσεις που ανέφερε η Προεδρία του Συμβουλίου δεν θα είχε εμποδιστεί, αν και ίσως οι μετέπειτα έρευνες θα είχαν γίνει ευκολότερες. Αυτή η συμφωνία μειώνει την ασφάλεια με τον ίδιο τρόπο που οιαδήποτε συνολική νομοθεσία επιτήρησης στο Διαδίκτυο μειώνει την ασφάλεια, διότι, αν υπάρχει συνολική επιτήρηση, ο άνθρωποι θα προσπαθήσουν να την αποφύγουν – ακόμη και οι έντιμοι πολίτες. Τότε στον παγκόσμιο ιστό δημιουργούνται υπηρεσίες ανωνυμοποίησης, ακριβώς όπως τώρα δημιουργούνται παρόμοιες στον τραπεζικό τομέα. Αν οι τρομοκράτες μπορούν να κρύβονται ανάμεσα στους απλούς πολίτες, η ασφάλεια μειώνεται. Αυτή είναι μια κακή συμφωνία.
Αντίθετα ζητώ την πλήρη αναθεώρηση όλων αυτών των αντιτρομοκρατικών νόμων. Ποιο είναι το κόστος τους και ποια η συλλογική επίπτωσή τους στην ιδιωτικότητα και την ελευθερία; Μόνο τότε μπορεί να εξετάσω το ενδεχόμενο να υπερψηφίσω ακόμη περισσότερους αντιτρομοκρατικούς νόμους. Δείξτε μας πόσο αποτελεσματικά αυτά τα μέτρα χρησιμοποιούν ανοικτά έγγραφα, όχι μυστικά έγγραφα.
Janusz Władysław Zemke (S&D). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σε δύο θέματα, τα οποία, κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ σημαντικά. Είναι αναμφισβήτητο ότι πρέπει να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία, όμως η συζήτηση αφορά τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να γίνει αυτό και τι είδους συμφωνίες πρέπει να υπογραφούν με τους Αμερικανούς γι’ αυτό το ζήτημα. Θα ήθελα να επισημάνω δύο θέματα. Το πρώτο από αυτά είναι ότι η συμφωνία επηρεάζει μόνο το ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη – πρόκειται δηλαδή για μονόπλευρη συμφωνία. Σκεφτήκαμε μήπως το ενδεχόμενο οι αρμόδιες αρχές στα ευρωπαϊκά κράτη να μπορούσαν και αυτές επίσης να λαμβάνουν δεδομένα από τις ΗΠΑ, και ότι αυτό θα διευκόλυνε την καταπολέμηση της τρομοκρατίας εδώ στην Ευρώπη; Το δεύτερο θέμα – η βασική ένσταση αφορά το ότι θα είναι δυνατόν να λαμβάνονται όλα τα χρηματοπιστωτικά δεδομένα. Επισημαίνω ιδιαίτερα τη λέξη «όλα». Πιστεύω ότι θα πρέπει να καταβάλουμε προσπάθειες ώστε να επιτρέψουμε σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές αρχές να λαμβάνουν δεδομένα μόνο από εκείνες τις οντότητες οι οποίες θεωρούνται ύποπτες.
Marian-Jean Marinescu (PPE). – (RO) Το Συμβούλιο έστειλε τη συμφωνία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πολύ αργά, γεγονός εξαιρετικό. Ελπίζω ότι δεν θα υπάρξει επανάληψη παρόμοιου συμβάντος. Από την άλλη πλευρά, εξεπλάγην ευχάριστα από την εντατική συνεργασία μεταξύ των αμερικανικών αρχών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Απροσδόκητα, αυτό το όργανο εισακούστηκε, κάτι που ελπίζω να επαναληφθεί στο μέλλον.
Αναμένω το ίδιο επίπεδο ενδιαφέροντος από τις αμερικανικές αρχές και όσον αφορά την ίση μεταχείριση των κρατών μελών σε σχέση με το πρόγραμμα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν ακόμη θεσπίσει σαφή, διαφανή κριτήρια για την άρνηση θεώρησης σε ορισμένα κράτη μέλη. Παρά ταύτα, πιστεύω ότι η προσωρινή συμφωνία πρέπει να στηριχτεί, επειδή θα συμβάλει στην ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών. Ωστόσο, η έγκριση αυτής της συμφωνίας δεν πρέπει να σταματήσει τις διαπραγματεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες για μια μακροπρόθεσμη συμφωνία, η οποία θα περιλαμβάνει όλες τις ενστάσεις που έχει εγείρει αυτό το Κοινοβούλιο.
Eva Lichtenberger (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα, το Συμβούλιο παραδέχθηκε ότι τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων ενδέχεται να μην είναι τόσο καλά όσο θα μπορούσαν να ήταν. Πρέπει να σταθούμε σε αυτό και να επωφεληθούμε της ευκαιρίας για να βελτιώσουμε τη συμφωνία. Ωστόσο, η απλή αναβολή ψηφοφορίας επί αυτών των θεμάτων δεν θα βοηθήσει, διότι η διαδικασία αναβολής δεν διέπεται από οιεσδήποτε προϋποθέσεις. Κατά συνέπεια θα βρεθούμε εκ νέου στην ίδια ακριβώς κατάσταση κατά τη διάρκεια της επόμενης συνόδου Ολομέλειας. Δεν πιστεύω ότι αυτό θα αλλάξει οτιδήποτε.
Δεύτερον, θα ήθελα να πω ότι είχαμε ήδη αρκετές υποσχέσεις ότι τα πράγματα θα είναι καλύτερα στον επόμενο γύρο διαπραγματεύσεων χωρίς τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου. Είχαμε ήδη λάβει υποσχέσεις πριν από αυτήν τη συμφωνία ότι αυτήν τη φορά τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Και πάλι δηλώνω ότι η αναβολή δεν θα βοηθήσει. Το μόνο πράγμα που θα βοηθήσει σε αυτήν την περίπτωση είναι να σταλεί ένα σαφές μήνυμα.
Τρίτον, τα κενά ασφάλειας τα οποία ορισμένοι έχουν επανειλημμένα ισχυριστεί ότι θα δημιουργηθούν αν δεν υπερψηφίσουμε την προσωρινή συμφωνία δεν υφίστανται καθόλου. Έχουμε νομικές εκθέσεις που το αποδεικνύουν αυτό και έχουμε συμφωνίες για αμοιβαία νομική συνδρομή.
Sajjad Karim (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η ασφάλεια των πολιτών μας για όλους εμάς είναι ζήτημα ύψιστης σημασίας και είναι πάρα πολύ εύκολο να μας κατηγορούν για έλλειψη σθένους όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, όταν παίρνουμε θέση και ζητούμε την προστασία των πολιτικών δικαιωμάτων των πολιτών μας. Έχω ακούσει επανειλημμένα να διατυπώνεται μια τέτοια άποψη από πολλούς βουλευτές εθνικών κοινοβουλίων όταν αναφέρονται σε μέτρα που λαμβάνει αυτό το Σώμα.
Η SWIFT έχει, φυσικά, πολλά παραδείγματα επιτυχίας, και στηρίζουμε όλα αυτά τα παραδείγματα, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να επικεντρώσουμε την προσοχή μας και στις περιπτώσεις εκείνες όπου η SWIFT έχει αποτύχει ή μας απογοήτευσε. Έχουν υπάρξει πολλές αποτυχημένες ή κακές έρευνες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην εκλογική μου περιφέρεια μόνον δώδεκα άτομα κρατήθηκαν και δεν ήταν δυνατή η απαγγελία κατηγορίας. Την ίδια περίοδο που κρατούνταν, μας ενημέρωσαν ότι χρηματοπιστωτικές συναλλαγές ήταν μέρος των ουσιαστικών αποδεικτικών στοιχείων εις βάρος τους.
Τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτές τις κακές περιπτώσεις; Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, ας επιστρέψουμε στην αρχή της διαδικασίας διαπραγμάτευσης συμφωνίας. Έχουμε χρόνο. Δεν είμαστε με την πλάτη στον τοίχο. Υπάρχει τρόπος να προχωρήσουμε. Ας την καθυστερήσουμε. Κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, επιστρέψτε στο σημείο εκκίνησης· κάντε το αυτό με τον αρμόζοντα τρόπο – όχι χάριν του Σώματος, αλλά χάριν των πολιτών μας.
Carlos Coelho (PPE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, στη χώρα μου, αν ένας αστυνομικός επιθυμεί να έχει πρόσβαση σε τραπεζικό λογαριασμό, πρέπει να έχει ένταλμα. Δεν μπορώ να δεχθώ μια συμφωνία με την οποία χιλιάδες ή εκατομμύρια τραπεζικά στοιχεία διαβιβάζονται σε αμερικανό αστυνομικό για διεξοδική έρευνα χωρίς να απαιτείται η άδεια δικαστηρίου. Η προσωρινή συμφωνία η οποία υπήρξε αντικείμενο διαπραγμάτευσης στερείται προστασίας δεδομένων. Η προστασία δεδομένων δεν είναι πολυτέλεια – είναι προαπαιτούμενο της ελευθερίας μας. Υπάρχει έλλειψη αμοιβαιότητας και έλλειψη αναλογικότητας. Αυτό δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε.
Ελπίζουμε βεβαίως ότι θα υπάρξει διαπραγμάτευση της τελικής συμφωνίας με τον αρμόζοντα τρόπο. Πώς μπορεί να γίνει αυτή η διαπραγμάτευση; Από χαμηλή βάση ή λογική βάση; Πιστεύω ότι είναι καλύτερα να μην έχουμε μια κακή προσωρινή βάση παρά οιαδήποτε συμφωνία. Αν αρνηθούμε την προσωρινή συμφωνία, σημαίνει ότι έχουμε μια καλή βάση για να διαπραγματευθούμε την τελική συμφωνία.
Monika Flašíková Beňová (S&D). – (SK) Λέγεται ότι οι καλές συμφωνίες γίνονται από ισότιμους εταίρους. Ωστόσο, η συμφωνία που καταρτίζεται αυτήν τη στιγμή, δεν δείχνει ότι είμαστε ισότιμος εταίρος, αλλά μάλλον ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μάς υποβάλλουν αιτήματα και αναμένουν να συμμορφωνόμαστε με τις απόψεις τους.
Ωστόσο, μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει πολύ μεγαλύτερες εξουσίες και το έργο των βουλευτών του ΕΚ είναι πράγματι να προασπίζουν τα συμφέροντα και τα δικαιώματα, τα θεμελιώδη δικαιώματα, των 500 εκατομμυρίων πολιτών των κρατών μελών της ΕΕ. Συνεπώς, στηρίζω επίσης την πρόταση να υποστεί αυτή η συμφωνία νέα επεξεργασία και να ενσωματώσει τις προτάσεις τις οποίες εμείς, οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι οποίοι είμαστε οι μόνοι άμεσα εκλεγμένοι εκπρόσωποι σε όλα τα όργανα της ΕΕ, αναμένουμε να ενσωματωθούν στη συμφωνία.
Γνωρίζω ότι υπάρχουν χώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση που αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα με την τρομοκρατία. Τέλος, η Ισπανία είναι μία από τις χώρες οι οποίες καταπολεμούν την τρομοκρατία για μεγάλο χρονικό διάστημα και πιστεύω ότι, σε αυτήν την περίπτωση, το Συμβούλιο θα είναι εταίρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και όχι εταίρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Alfredo Pérez Rubalcaba, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς, θα ήθελα να πω ότι άκουσα με μεγάλο ενδιαφέρον και εκτίμηση όλες τις ομιλίες που έκαναν οι αξιότιμοι βουλευτές, ομιλίες τόσο στήριξης όσο και κριτικής, αν και παραδέχομαι ότι οι τελευταίες ήταν η πλειοψηφία, όμως τις χαιρετίζω όλες.
Θα ήθελα καταρχάς να πω ότι είμαι πολύ ευτυχής που έχω επιβεβαιώσει ακόμη μία φορά κατά τη διάρκεια της συζήτησης σε αυτήν την Αίθουσα ότι το Κοινοβούλιο, η Επιτροπή και το Συμβούλιο συμφωνούν όταν πρόκειται να υπερασπιστούν τις κοινές αξίες μας και, όπως είπα στην ομιλία μου, να υιοθετήσουν αποφασιστική στάση έναντι κάθε είδους τρομοκρατίας. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η συναίνεση είναι εξαιρετικά σημαντική, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνούμε.
Θέλω να κάνω μια διάκριση μεταξύ των δύο ριζικά αντίθετων ρευμάτων κριτικής που ακούσαμε σχετικά με τη συμφωνία SWIFT την οποία εξετάσαμε σήμερα το απόγευμα: την κριτική για λόγους διαδικασίας και την κριτική για λόγους ουσίας.
Είναι αληθές ότι υπήρξε συνεχής κριτική της ουσίας αυτής της συμφωνίας, ακόμη και από τους βουλευτές οι οποίοι ρητά στήριξαν μια συμφωνία όπως αυτή. Επαναλαμβάνω αυτό που είπα στην προηγούμενη ομιλία μου, ότι τα πράγματα θα μπορούσαν πιθανόν να είχαν γίνει καλύτερα· στην πραγματικότητα, θα μπορούσαν βεβαίως να είχαν γίνει καλύτερα. Ωστόσο, είπα επίσης, και το επαναλαμβάνω επίσης, ότι, όπως γνωρίζουν καλά οι αξιότιμοι βουλευτές, τα χρονικά όρια ήταν αυτά που ήταν, και γι’ αυτό το Συμβούλιο και η Επιτροπή έπρεπε να λάβουν μέτρα εντός περιορισμένου χρονικού πλαισίου. Σε κάθε περίπτωση, επιτρέψτε μου να καταστήσω απολύτως σαφές ότι, όπως είπα ενωρίτερα σήμερα το απόγευμα, επιθυμία του Συμβουλίου είναι τα πράγματα εφεξής να γίνονται με διαφορετικό τρόπο, και όχι όπως γίνονταν στο παρελθόν.
Ορισμένοι βουλευτές είπαν, πιθανώς με βάση την εμπειρία τους, ότι αυτή είναι μια υπόσχεση, μια δέσμευση, η οποία έχει επανειλημμένα παραβιαστεί σε αυτήν την Αίθουσα. Θα ήθελα να πω προς υποστήριξη του Συμβουλίου ότι είναι μια δέσμευση γεννημένη από μια θεμελιώδη δέσμευση που ενυπάρχει στη Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία θέτει έναν κεντρικό στόχο ότι το Σώμα θα πρέπει να διαδραματίσει ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στη θεσμική ζωή της Ευρώπης, έτσι ώστε οι πολίτες να αισθάνονται ότι εκπροσωπούνται καλύτερα.
Αυτή η δέσμευση από τη χώρα μου, η οποία είναι θεμελιώδης δέσμευση στη Συνθήκη της Λισαβόνας, είναι ο λόγος για τον οποίο θέλω να δηλώσω εδώ κατηγορηματικά ότι, κατά τη διάρκεια της ισπανικής Προεδρίας, το Συμβούλιο θα χειρίζεται τα ζητήματα διαφορετικά.
Στην περίπτωση που ορισμένοι δεν εμπιστεύονται τον λόγο του Συμβουλίου και θα ήταν δικαίωμά τους να μην τον εμπιστεύονται, πρέπει να θυμούνται ότι η Συνθήκη μας αναγκάζει να χειριζόμαστε τα ζητήματα διαφορετικά. Συνεπώς, αν η πολιτική βούληση του Συμβουλίου δεν αρκεί, η Συνθήκη είναι σε θέση στο πλαίσιο της νομοθεσίας να διασφαλίσει ότι τα πράγματα στο μέλλον θα γίνονται διαφορετικά. Στηρίζεται στη συνεργασία του Σώματος με την Επιτροπή, και φυσικά στο πνεύμα σύμπνοιας που επιδεικνύεται εδώ από τους βουλευτές μας, ένα πνεύμα που αναζητεί μια ισορροπία μεταξύ της προάσπισης της ασφάλειας και της διατήρησης των βασικών αξιών μας· είναι ένα πανευρωπαϊκό πνεύμα, με το οποίο το Συμβούλιο συμφωνεί πλήρως.
Θα ήθελα να κάνω τρία σχόλια σχετικά με το ίδιο το ζήτημα. Δεν θα ασχοληθώ με ορισμένα από τα πιο ειδικά θέματα που αποτέλεσαν αντικείμενο κριτικής, μέρος της οποίας είναι κατά τη γνώμη μου αβάσιμη. Για παράδειγμα, ειπώθηκε σε διάφορες περιπτώσεις ότι η συμφωνία SWIFT, όπως βρίσκεται τώρα ενώπιον του Σώματος, επιτρέπει τη μαζική διαβίβαση δεδομένων. Παρότι δεν έχει ειπωθεί, πρέπει ωστόσο να δηλωθεί με σαφήνεια, ότι δεν είναι αυτή η λογική που διέπει τη συμφωνία, και ότι η μαζική διαβίβαση επιτρέπεται από τη συμφωνία SWIFT μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, πάντοτε και μόνο όταν υπάρχουν νόμιμες υποψίες (άρθρο 4, παράγραφος 6, της συμφωνίας. Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Υπήρξαν και άλλες κάπως επιφανειακές κατηγορίες σχετικά με το περιεχόμενο της συμφωνίας, οι οποίες θα μπορούσαν να απορριφθούν αν ελέγχονταν, αλλά σε αυτό το σημείο δεν θα ασχοληθώ με αυτές.
Επί αυτού του θέματος θα ήθελα να κάνω δύο επισημάνσεις. Πρώτον, μαζί με την Επιτροπή και ορισμένους από τους βουλευτές του Σώματος, θα ήθελα να επισημάνω ότι η συμφωνία υπήρξε χρήσιμη όσον αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Έχω αναφέρει ορισμένα παραδείγματα, και υπάρχουν περισσότερα στην έκθεση του δικαστή Bruguière, η οποία έχει δοθεί στους βουλευτές. Μπορώ να αναφέρω άλλο ένα παράδειγμα, ή ακόμη καλύτερα, δύο, στα οποία αναφέρθηκα προηγουμένως από τη δική μου χώρα.
Είναι αληθές ότι η συμφωνία SWIFT χρησιμοποιήθηκε για να ερευνήσει τις επιθέσεις της 11ης Μαρτίου στη Μαδρίτη, με θετικά αποτελέσματα. Αξίζει επίσης να θυμηθούμε ότι η συμφωνία SWIFT χρησιμοποιήθηκε για να προλάβει επιθέσεις στη Βαρκελώνη πριν από ακριβώς έναν χρόνο και οι δράστες αυτών των επιθέσεων εκτίουν αυτήν τη στιγμή ποινές στις ισπανικές φυλακές.
Κατά συνέπεια μπορούμε να πούμε ότι ναι, λειτούργησε, και ναι, μας επέτρεψε να έχουμε αποτελέσματα. Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, τότε βεβαίως οι αξιότιμοι βουλευτές θα συμφωνήσουν μαζί μου ότι η αναστολή της συμφωνίας στην πραγματικότητα θα σημαίνει τουλάχιστον ελαφρά υποβάθμιση των προτύπων ασφάλειας για τους ευρωπαίους πολίτες. Βεβαίως, πρέπει να δεχθείτε ότι αν η συμφωνία λειτουργεί, και κατά τη γνώμη μου έχει λειτουργήσει, τότε η αναστολή της θα μας άφηνε κατά κάποιο τρόπο λιγότερο ασφαλείς, και επιλέγω προσεκτικά τα λόγια μου έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να κατηγορήσει το Συμβούλιο ότι δραματοποιεί υπερβολικά. Θα ήμασταν βεβαίως κατά τι λιγότερο ασφαλείς· είναι τόσο απλό.
Γι’ αυτό θέλω να επισημάνω εξ ονόματος του Συμβουλίου, και πιστεύω ότι η Επιτροπή συμφωνεί επίσης, ότι είναι ζωτικής σημασίας να μην αναστείλουμε αυτήν τη συμφωνία. Μπορεί αυτή η συμφωνία να επιδέχεται κριτική, και θέλω να υπογραμμίσω και πάλι ότι λαμβάνουμε υπόψη τη σκληρή κριτική που ακούσαμε εδώ σήμερα το απόγευμα. Ωστόσο, οι αξιότιμοι βουλευτές του ΕΚ συμφωνούν βεβαίως μαζί μου όταν λέω ότι αυτή η συμφωνία είναι πολύ καλύτερη από το πρωτόκολλο για την ανταλλαγή δεδομένων με το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ όφειλαν να συμμορφώνονται επί χρόνια.
Η σύμβαση που συζητούμε σήμερα πιθανόν να μην είναι τέλεια. Θα μπορούσαν βεβαίως να γίνουν βελτιώσεις, και μπορώ ακόμη και να συμφωνήσω με ορισμένες από τις κριτικές που διατυπώθηκαν από ορισμένες πλευρές, όμως σας ζητώ να αναγνωρίσετε, όπως εγώ, ότι συνιστά βελτίωση σε σύγκριση με ό,τι είχαμε πριν. Η ΕΕ, το Συμβούλιο, και η Επιτροπή έχουν εισαγάγει αρκετές προτάσεις στη συμφωνία, που προκαλούν ανησυχία σε ορισμένους βουλευτές, οι οποίοι προσπαθούν πρωτίστως να εγγυηθούν ότι η ασφάλεια δεν θα είναι εις βάρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών· και καλά κάνουν.
Γι’ αυτό θέλω να επαναλάβω αυτό που είπε η Επίτροπος, ότι είναι σημαντικό να μην ανασταλεί η σύμβαση. Θέλω επίσης να επαναλάβω στο Κοινοβούλιο ότι η ειλικρινής επιθυμία του Συμβουλίου είναι να διαπραγματευτεί μια νέα συμφωνία –η οποία θα είναι η οριστική– μια συμφωνία η οποία θα ενσωματώνει πολλά από τα θέματα που αναφέρθηκαν εδώ σήμερα το απόγευμα, θέματα με τα οποία το Συμβούλιο συμφωνεί και θα ήθελε δημόσια να αποδεχθεί. Το Συμβούλιο αναλαμβάνει τη δέσμευση ότι θα το κάνει. Γεγονός είναι ότι ο Προεδρεύων του Συμβουλίου έχει ήδη αναλάβει αυτήν τη δέσμευση σε επιστολή προς τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου, όμως θα πρέπει και να την τηρήσουμε όταν θα έλθει η στιγμή να διαπραγματευτούμε.
Κατά συνέπεια, συζητούμε μια προσωρινή συμφωνία σήμερα η οποία βελτιώνει την ισχύουσα κατάσταση. Συζητούμε μια συμφωνία η οποία θα διαρκέσει εννέα μήνες, που είναι ο χρόνος τον οποίο θα χρειαστούν η Επιτροπή, το Συμβούλιο, και το Κοινοβούλιο για να καταλήξουν σε νέα συμφωνία –η οποία θα είναι η οριστική– μια συμφωνία η οποία ασφαλώς θα θίγει όλα τα πολύ εύλογα μέτρα προφύλαξης που συζητήσαμε σήμερα το απόγευμα στο Κοινοβούλιο.
Το Συμβούλιο δεν μπορεί να αγνοήσει αυτήν την απογευματινή συζήτηση. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι αυτή η συμφωνία συνοδεύεται από έντονη κριτική. Όπως είπα, μέρος της κριτικής ήταν βεβαίως περισσότερο τεκμηριωμένο από άλλα, όμως κριτική υπήρξε, και πιστεύω ότι αυτό αξίζει σοβαρής εξέτασης. Εξ ονόματος του Συμβουλίου ζητώ από το Κοινοβούλιο να μας δώσει χρόνο για περίσκεψη.
Χρόνο, φυσικά, για να αναλύσουμε και να συζητήσουμε αυτήν τη συζήτηση με τους συναδέλφους μου στο Συμβούλιο, χρόνο για να την συζητήσω με την Επιτροπή, και χρόνο, ουσιαστικά, για να διερευνήσω τη δυνατότητα σύναψης καλύτερης συμφωνίας με τις ΗΠΑ, η οποία πιστεύω είναι μια πραγματική πιθανότητα. Ζητούμε χρόνο, κυρίες και κύριοι, κύριε Πρόεδρε, που θα μας επιτρέψει να επιστρέψουμε στο Κοινοβούλιο σε λίγες εβδομάδες, λίγους μήνες, για να μπορέσουμε να εγγυηθούμε ότι έχουμε δημιουργήσει τις βάσεις για την υπογραφή οριστικής συμφωνίας η οποία θα ανταποκρίνεται επαρκώς στις ανησυχίες που εξέφρασαν ορισμένοι αξιότιμοι βουλευτές σήμερα. Ανησυχίες, οι οποίες, επαναλαμβάνω, σε πολλές περιπτώσεις απηχούν τις ανησυχίες του Συμβουλίου.
Cecilia Malmström, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η αποψινή συζήτηση ήταν εξαιρετικά σημαντική. Και αυτό διότι συζητούμε για τόσο σημαντικά ζητήματα όπως για το πώς μπορούμε να διατηρήσουμε την ασφάλεια των πολιτών μας, αλλά και να διατηρήσουμε επίσης καλά συστήματα ενημέρωσης και ανταλλαγής με υψηλό επίπεδο προστασίας δεδομένων.
Υπήρξαν, όπως είπε ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, μερικά ερωτήματα και μερικές παρανοήσεις. Ορισμένα εξ αυτών απαντώνται στην έκθεση Bruguière, γι’ αυτό θα σας παρότρυνα να την διαβάσετε. Όμως πιστεύω, χρειάζεται να κατανοήσουμε και να θυμηθούμε γιατί έχουμε μια προσωρινή συμφωνία. Γιατί άραγε; Λοιπόν, έχουμε μια προσωρινή συμφωνία διότι η SWIFT μετακινήθηκε και βρεθήκαμε σε μια κατάσταση όπου δεν είχαμε κανονισμό για τη διαβίβαση δεδομένων, γι’ αυτό το Συμβούλιο και η Επιτροπή κινήθηκαν ταχύτατα για να συντάξουν κάτι. Πετύχαμε ορισμένες παραχωρήσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες και ορισμένους πολύ καλούς μηχανισμούς προστασίας δεδομένων. Επίσης, δύο ενδιαφερόμενα κράτη μέλη ζήτησαν από την Επιτροπή να συμμετάσχουν, προκειμένου να υπάρξει ευρωπαϊκή προσέγγιση σε αυτό το θέμα και να αποφευχθούν διμερείς συμφωνίες. Είναι σημαντικό να το υπενθυμίσουμε αυτό.
Τώρα, όπως είπα, αυτή είναι μια προσωρινή συμφωνία, η οποία μπορεί να βελτιωθεί και θα βελτιωθεί. Σαφής πρόθεση της Επιτροπής και του Συμβουλίου είναι να συμμετάσχει στη μόνιμη συμφωνία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας. Χρειάζεται να έχουμε περισσότερες διευκρινίσεις σχετικά με την επανόρθωση, τη νόμιμη επεξεργασία δεδομένων και τη διαγραφή δεδομένων. Η μόνιμη συμφωνία θα περιλαμβάνει επίσης εγγυήσεις διόρθωσης, πρόσβασης στις πληροφορίες.
Ο κ. Λαμπρινίδης ρώτησε γιατί η Επιτροπή δεν τα έχει αυτά. Λοιπόν, κύριε Λαμπρινίδη, η Επιτροπή ανέλαβε τα καθήκοντά της μόλις προ 16 ωρών και 20 λεπτών. Αυτή είναι μια εξαιρετικά σημαντική διαπραγματευτική εντολή. Πρέπει να μπορέσουμε να συζητήσουμε αυτό το θέμα μαζί, στους κόλπους της νέας Επιτροπής, πριν διατυπώσουμε την πλήρη διαπραγματευτική εντολή για να συζητήσουμε με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μόλις προ ολίγου αναλάβαμε καθήκοντα, γι’ αυτό δεν μπορείτε να περιμένετε από εμάς να έχουμε κάνει κάτι τέτοιο. Όμως θα διασφαλίσουμε –και ο κ. Barroso το εξέφρασε αυτό σαφέστατα στην επιστολή προς τον κ. Buzek– ότι θα επεξεργαστούμε τη διαπραγματευτική εντολή· θα την παρουσιάσουμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το συντομότερο δυνατόν και θα διασφαλίσουμε ότι θα ενημερώνεστε πλήρως και σε όλα τα στάδια σχετικά με αυτή.
Η αναβολή της ψηφοφορίας θα μπορούσε να είναι μια καλή ιδέα και ενδεχομένως χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο για να συζητήσουμε την εντολή. Θα δείτε τη διαπραγματευτική εντολή· θα έχετε τον χρόνο να εξετάσετε τα έγγραφα, τις εκθέσεις και ούτω καθεξής, και η Επιτροπή είναι διατεθειμένη, όπως είπα, να συνεργαστεί μαζί σας και με το Συμβούλιο για μια καλή –και πολύ καλύτερη– μόνιμη συμφωνία στο θέμα αυτό.
Πρόεδρος. – Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο κανόνας της γαλάζιας κάρτας δεν λειτουργεί κατά τη διάρκεια παρουσιάσεων από το Συμβούλιο και την Επιτροπή, όμως αυτή είναι μια εξαιρετικά σημαντική συζήτηση. Πρέπει να λάβουμε απόφαση αύριο.
Το αίτημα δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό, αλλά θα σας ζητούσα, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, να απαντήσετε σε δύο μικρές –και υπογραμμίζω μικρές– ερωτήσεις από τον κ. Schulz και τον κ. Λαμπρινίδη– τίποτε περισσότερο, δεδομένου ότι θα μπορούσαμε να συζητούμεμε για δύο ώρες ακόμη.
Martin Schulz (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Rubalcaba, άκουσα προσεκτικά όσα είπατε, μαζί με όλους τους βουλευτές του Σώματος. Χρησιμοποιήσατε τις ακόλουθες λέξεις: «Δώστε μου περισσότερο χρόνο για να το συζητήσω με τα άλλα μέλη του Συμβουλίου. Δώστε μου περισσότερο χρόνο για να επανέλθω με μια καλύτερη συμφωνία». Θα ήθελα, κατά συνέπεια, να σας ρωτήσω πολύ συγκεκριμένα αν όντως το Συμβούλιο δεν επιμένει πλέον όσον αφορά αυτήν τη συμφωνία και για την ψηφοφορία επί αυτής της συμφωνίας και αν θέλετε να έχετε χρόνο για να διαπραγματευτείτε με τις ΗΠΑ για μια νέα και βελτιωμένη συμφωνία. Κατάλαβα καλά αυτά που είπατε;
Σταύρος Λαμπρινίδης (S&D). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, γνωρίζει το Συμβούλιο ότι στο παρελθόν η SWIFT ουδέποτε διαβίβασε συγκεκριμένα δεδομένα επειδή δεν μπορεί να αποσπάσει δεδομένα, και πάντοτε διαβίβαζε μαζικά δεδομένα;
Γνωρίζει το Συμβούλιο ότι, ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, υπάρχει συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και της SWIFT η οποία διατηρεί προσωπικό της στο αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι τα μαζικά δεδομένα που λαμβάνει το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών δεν ερευνώνται μαζικά;
Γνωρίζει το Συμβούλιο ότι η προσωρινή συμφωνία δεν περιλαμβάνει ούτε την ελάχιστη παραχώρηση στο Κοινοβούλιο; Αν έχω δίκιο –πράγμα που εύχομαι– δεσμεύονται το Συμβούλιο και η Επιτροπή να αντιμετωπίσουν το θέμα των μαζικών δεδομένων εξαιρετικά σοβαρά στη διαπραγματευτική εντολή;
Alfredo Pérez Rubalcaba, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, το Συμβούλιο θα ήθελε να επαναλάβει και πάλι πόσο σημαντικό είναι να μην διακόψουμε τη ροή ανταλλαγής χρηματοπιστωτικών δεδομένων μεταξύ της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ωστόσο, το Συμβούλιο έχει επίσης υπόψη του ότι τα μέτρα προφύλαξης, η κριτική, οι προτάσεις των αξιότιμων βουλευτών πρέπει να εξεταστούν σοβαρά.
Γι’ αυτόν τον λόγο, ζήτησα χρόνο για να συνεργαστώ με όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με όλα τα κράτη μέλη, για να εξετάσουμε αν χρειάζεται να ενσωματώσουμε αυτό το θέμα στη νέα συμφωνία. Ακόμη σημαντικότερο, ζήτησα χρόνο για διαβουλεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πιστεύω ότι οι ΗΠΑ είναι διατεθειμένες να ενσωματώσουν στη νέα συμφωνία πολλά από τα μέτρα προφύλαξης, τις επιφυλάξεις και τους περιορισμούς που εκφράστηκαν εδώ σήμερα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εν ολίγοις, είναι διατεθειμένες να αναζητήσουν μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ ασφάλειας και ελευθερίας στην οριστική συμφωνία, η οποία είναι ουσιαστικά αυτό για το οποίο συζητούμε σήμερα.
Θα ήθελα χρόνο για να διερευνήσω αυτήν τη δυνατότητα έτσι ώστε να επανέλθω στο Κοινοβούλιο και να πω, σε μια σύνοδο όπως αυτή, πριν από τη διενέργεια ψηφοφορίας, ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο έχουν λάβει δέσμευση από τις Ηνωμένες Πολιτείες να ενσωματώσουν αυτές τις προτάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη νέα συμφωνία.
Υπό αυτές τις συνθήκες, πιστεύω ότι θα είχαμε μια διαφορετική συζήτηση από αυτήν που έχουμε σήμερα το απόγευμα εδώ.
Manfred Weber (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, αυτό είναι πολύ χρήσιμο. Σας ευχαριστώ πολύ που το καταστήσατε δυνατό. Αν κατάλαβα καλά, επειδή το θέμα που συζητούμε είναι ένα ευαίσθητο θέμα, τότε ο κ. Rubalcaba δεν μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι η υφιστάμενη συμφωνία δεν θα τεθεί σε ισχύ. Με άλλα λόγια, αν αναβάλουμε τα πράγματα και δώσουμε στον εαυτό μας περισσότερο χρόνο, αυτή θα τεθεί σε ισχύ.
Κατά συνέπεια, η επόμενη ερώτησή μου είναι η εξής: μπορεί ο κ. Rubalcaba να μας διαβεβαιώσει ότι, για παράδειγμα, μια μακροχρόνια συμφωνία θα εφαρμοστεί εντός ενός μηνός με υψηλότερα πρότυπα ή το Συμβούλιο μας λέει ότι πρέπει να αναμείνουμε ακόμη εννέα μήνες έως το τέλος της περιόδου; Είναι πολύ δύσκολο το Κοινοβούλιο να δεχθεί μια άνευ όρων διαβεβαίωση. Συνεπώς, πρέπει να έχουμε σαφείς προϋποθέσεις σχετικά με τη διαβεβαίωση του Συμβουλίου, προκειμένου να είμαστε σε θέση να αποφασίσουμε αύριο σχετικά με μια πιθανή αναβολή.
Agustín Díaz de Mera García Consuegra (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που εφαρμόσατε τον Κανονισμό του Κοινοβουλίου με γενναιοδωρία, και επιτρέψατε στους δύο εκπροσώπους να λάβουν τον λόγο, πρώτα από την Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, και δεύτερον από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, (Χριστιανοδημοκράτες).
Κύριε Rubalcaba, το έχετε διαπιστώσει. Τα περισσότερα από τα επιχειρήματα που προτάθηκαν για συζήτηση στο Σώμα υπήρξαν λογικά. Έχω μεγάλο σεβασμό για οτιδήποτε ελέχθη. Ωστόσο, αυτά τα λόγια πρέπει να έχουν μια τεκμηριωτική και ενημερωτική συνιστώσα, με πλήρη γνώση των γεγονότων, και ειλικρινά εξεπλάγην που άκουσα ορισμένες δηλώσεις που υπονοούν διαφορετικά πράγματα. Τέτοιες δηλώσεις δίνουν την εντύπωση ότι πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν πραγματικά διαβάσει τη συμφωνία την οποία επικρίνουν, δεδομένου ότι αν την είχαν διαβάσει, δεν θα μπορούσαν να διατυπώσουν ορισμένα από αυτά τα επιχειρήματα.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σας θέτουμε την ερώτηση, κύριε Rubalcaba, σχετικά με το θέμα που ανέφεραν οι συνάδελφοί μου, ο κ. Manfred Weber, και η κ. Hennis-Plasschaert στην επιστολή της (όπως ήδη γνωρίζετε είμαι υπέρ της διατήρησης της προσωρινής συμφωνίας, ενώ διαπραγματεύεστε μια νέα συμφωνία). Στην επιστολή της, η κ. Hennis-Plasschaert έθεσε την ίδια ερώτηση που έθεσε και ο κ. Manfred Weber. Μπορεί το Συμβούλιο να εγγυηθεί στο Κοινοβούλιο ότι, με τη συμμετοχή του Σώματος, θα υποβάλει το τελικό κείμενο της νέας συμφωνίας στην επιτροπή τον Ιούνιο και στην Ολομέλεια τον Ιούλιο;
Alfredo Pérez Rubalcaba, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, ορισμένοι από τους αξιότιμους βουλευτές ζητούν μια προσωρινή συμφωνία και άλλοι μια μόνιμη συμφωνία.
Όσον αφορά τον χρόνο, είναι σαφές ότι άλλο είναι να φέρει κανείς στο Σώμα τις βάσεις μιας οριστικής συμφωνίας, ή με άλλα λόγια να φέρει μια δέσμευση από τις Ηνωμένες Πολιτείες που θα περιλαμβάνει ορισμένα από τα μέτρα προφύλαξης και τις προτάσεις που κατατέθηκαν από το Σώμα, και άλλο να καταθέσει στο τραπέζι μια νέα συμφωνία.
Αν ο αξιότιμος βουλευτής με ρωτά αν μπορούμε να φέρουμε μια νέα συμφωνία ενώπιον του Σώματος εντός ενός μηνός, η απάντηση είναι όχι. Αν ρωτάτε αν, εντός προθεσμίας μερικών μηνών, μπορούμε να φέρουμε ενώπιον του Σώματος τα αποτελέσματα διαλόγου μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών και του Κοινοβουλίου, του οποίου η συμμετοχή είναι πολύ σημαντική, έτσι ώστε να μπορούμε να συζητήσουμε αν ορθά εκτιμούμε ότι η οριστική συμφωνία θα είναι πολύ καλύτερη από την παρούσα, η απάντησή μου είναι ναι. Κατά τη γνώμη μου, είμαστε σε θέση να το πετύχουμε.
Αυτό ακριβώς ζητώ. Συνεπώς, δεν αναφέρομαι ειδικά στην πρόταση της εισηγήτριας, την οποία παραδέχομαι ότι δεν εξέτασα σοβαρά αυτό το απόγευμα μετά την εκτίμηση της γενικής διάθεσης και των πολλαπλών ενεργειών και ομιλιών κατά της υπογραφής της προσωρινής συμφωνίας. Επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι τα πράγματα όντας ως έχουν, είναι ρεαλιστικότερη η επιλογή να ζητήσω από το Σώμα προθεσμία ας πούμε τριών μηνών, για να μας δοθεί χρόνος να θέσουμε προς συζήτηση στο Κοινοβούλιο τις βάσεις μιας συμφωνίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με άλλα λόγια, αυτή η συμφωνία θα περιλάμβανε τα στοιχεία τα οποία εμείς στην ΕΕ (Επιτροπή, Συμβούλιο και Κοινοβούλιο) και οι Ηνωμένες Πολιτείες πιστεύουμε ότι θα πρέπει να ενσωματωθούν στην οριστική συμφωνία την οποία στη συνέχεια θα διαπραγματευτούμε.
Πιστεύω ότι υπό αυτές τις συνθήκες, η συζήτηση που έχουμε σήμερα θα ήταν ριζικά διαφορετική.
Jeanine Hennis-Plasschaert, εισηγήτρια. – (EN ) Κύριε Πρόεδρε, ειπώθηκαν πολλά. Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω στον κ. Busuttil και στον κύριο Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, ειδικότερα, ότι με το να μην παράσχουμε την έγκρισή μας για την προσωρινή συμφωνία, η ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών δεν κινδυνεύει. Πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα αθέμιτο να χρησιμοποιείται αυτό ως μορφή επιχειρήματος. Παραμένουν διαθέσιμα άλλα νομικά μέσα για τη στοχευμένη διατλαντική ανταλλαγή δεδομένων και, όπως δήλωσε ο Claude Moraes, εδώ ουδείς έχει το ηθικό πλεονέκτημα.
Όσον αφορά την επιστολή προς τις ΗΠΑ, αυτή η επιστολή προφανώς εκτιμάται, δεν υπάρχει αμφιβολία περί αυτού, αλλά η δήλωση ότι οι απόψεις του Κοινοβουλίου θα εισακουστούν, θα ληφθούν υπόψη και θα λάβουν απάντηση είναι λίγο ασθενής, δεν είναι; Είναι πολύ ασαφής. Δηλώνεται, επίσης, ότι αυτό ισχύει μόνο υπό τον όρο ότι αυτή η προσωρινή συμφωνία θα είναι σε ισχύ, πράγμα που θεωρώ καθαρό εκβιασμό. Θυμώνω και λυπάμαι γι’ αυτό, όμως αυτή η συζήτηση αρχίζει να με εκνευρίζει.
Το TFTP δεν συνάδει, και δεν μπορεί να συνάδει με τις ισχυρότερες ευρωπαϊκές παραδόσεις όσον αφορά τις πολιτικές ελευθερίες. Αυτό το πρόγραμμα πρέπει να εκληφθεί, και θέλω να αναγνωριστεί, ως απομάκρυνση από το ευρωπαϊκό δίκαιο και την ευρωπαϊκή πρακτική. Το είπα και προηγουμένως και θέλω να το ακούσω εκ νέου καθαρά. Θέλω επίσης να πω ότι ουδείς αμφιβάλλει για την αναγκαιότητα για μια συνεχή και ισχυρότερη συνεργασία μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ, παρότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη, στο Συμβούλιο ιδιαίτερα, πρέπει να τηρούν σθεναρή στάση όταν θέτουν τους δικούς τους στόχους. Ως προς αυτό, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο δεν έχουν ακόμη συντονιστεί.
Τέλος, επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω ότι πρόκειται κυρίως για ευρωπαϊκή ευθύνη, και πρέπει να βρεθεί ευρωπαϊκή λύση. Οι Κάτω Χώρες και το Βέλγιο δεν μπορούν να καταλήξουν να είναι τα «κορόιδα» της υπόθεσης. Άκουσα προσεκτικά τις δηλώσεις σας, το αίτημα για περισσότερο χρόνο, και είμαι διατεθειμένη να παραπέμψω αυτό το αίτημα στη Διάσκεψη των Προέδρων, αλλά δεν μου παρείχατε τις διαβεβαιώσεις που ζητούσα: ήταν πολύ ασαφείς. Ωστόσο, θα παραπέμψω το αίτημά σας στη Διάσκεψη των Προέδρων η οποία θα συνεδριάσει αργότερα σήμερα το απόγευμα.
Πρόεδρος. - Η συζήτηση έληξε.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2010.
Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)
Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας είναι σημαντική, αλλά όχι με κάθε τίμημα. Η συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με τη διαβίβαση χρηματοπιστωτικών στοιχείων σημαίνει μάλλον το άνοιγμα και την ανάγνωση της προσωπικής αλληλογραφίας όλων των ευρωπαίων πολιτών ή την παρακολούθηση όλων των ανταλλαγών ηλεκτρονικών μηνυμάτων τους με το πρόσχημα ότι οι τρομοκράτες είναι πιθανόν να στέλνουν μεταξύ τους επιστολές και ηλεκτρονικά μηνύματα. Η συμφωνία για την οποία συζητούμε δεν εγγυάται τον σεβασμό των προσωπικών δεδομένων και ακόμη λιγότερο τη χρήση για την οποία αυτά ενδέχεται να προορίζονται. Ο κίνδυνος ανάμειξης στην προσωπική ζωή εκατομμυρίων αθώων πολιτών ή στις εντελώς νόμιμες χρηματοοικονομικές συναλλαγές ευρωπαϊκών εταιρειών, απλώς με βάση τις εντολές μιας υπηρεσίας, είναι απαράδεκτη. Θυμάμαι ακόμη την υπόθεση «Echelon», αυτό το σύστημα ακρόασης το οποίο φερόταν ότι προοριζόταν για στρατιωτικούς σκοπούς και σκοπούς ασφάλειας και το οποίο αποδείχθηκε ότι είναι ένα ανησυχητικό δυνητικό εμπορικό και πολιτικό κατασκοπευτικό σύστημα που στρεφόταν κατά των συμμάχων. Μπορούμε να δεχθούμε ανταλλαγή, δηλαδή την αμοιβαία διαβίβαση, στοχευμένων δεδομένων κατόπιν αιτήματος από δικαστική αρχή σε συγκεκριμένο πλαίσιο. Θέλουμε βεβαίως να βοηθήσουμε τη SWIFT να βρει λύση στο τεχνικό αδιέξοδο το οποίο δεν της επιτρέπει να εκτελεί οτιδήποτε άλλο παρά μόνο μαζική διαβίβαση δεδομένων. Ωστόσο, δεν μπορούμε να δεχθούμε αυτήν τη συμφωνία.
Indrek Tarand (Verts/ALE), γραπτώς. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, συνιστούμε στους συναδέλφους μας βουλευτές να καταψηφίσουν αυτήν την έκθεση με σκοπό να δώσουν στα μέλη του Συμβουλίου και την Επιτροπή την ευκαιρία να προβούν σε ορισμένες προσαρμογές και να αλλάξουν έτσι τη θέση τους. Ελπίζουμε πάρα πολύ να αδράξουν αυτήν την ευκαιρία. Για τα υπόλοιπα, η Γαλλία μόλις αποφάσισε να πωλήσει πολεμικό πλοίο κλάσης Mistral στη Ρωσία· πιστεύουμε ότι ειλικρινά θα μετανιώσει γι’ αυτήν την ενέργειά της.
Zbigniew Ziobro (ECR), γραπτώς. – (PL) Η απειλή της τρομοκρατίας δεν βαίνει μειούμενη. Η πρόσφατη απόπειρα από βομβιστή αυτοκτονίας να ανατινάξει αεροσκάφος που πετούσε από την Ευρώπη στις ΗΠΑ δείχνει ότι αυτά τα άτομα είναι έτοιμα να σκοτώσουν εκατοντάδες αθώους ανθρώπους στο όνομα φανατικών πεποιθήσεων. Θα ήταν, ωστόσο, λάθος να δούμε τις τρομοκρατικές πράξεις αποκλειστικά ως πράξεις απελπισμένων ατόμων. Διότι πίσω από όλους τους τρομοκράτες υπάρχει μια οργάνωση η οποία τους εκπαίδευσε, τους προμήθευσε εκρηκτικά και τους χρηματοδότησε. Η τρομοκρατία για να επιβιώσει πρέπει να είναι καλά οργανωμένη, και γι’ αυτό χρειάζεται κυρίως χρήματα. Δεν πρέπει να σταματήσουμε τις προσπάθειές μας για την παρακολούθηση χρηματοπιστωτικών κινήσεων και το εντοπισμό της πηγής κεφαλαίων που χρησιμοποιούνται για την στήριξη της τρομοκρατίας. Η αποτελεσματική ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ κυβερνήσεων και η αμοιβαία συνδρομή στην ταυτοποίηση υπόπτων ατόμων και οργανώσεων είναι θέμα μέγιστης σημασίας για τη διασφάλιση της ασφάλειας για τους πολίτες μας. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να διασφαλίσουμε ότι η τελική συμφωνία εγγυάται την αναγκαία προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε, ωστόσο, ότι πρώτιστος σκοπός μας πρέπει να είναι ο περιορισμός της τρομοκρατίας, επειδή η τρομοκρατία εξακολουθεί να είναι πραγματική απειλή, και για την Ευρώπη. Όταν μιλούμε για ασφάλεια, τα πολιτικά παιχνίδια θα πρέπει να παραμερίζονται. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν θα πρέπει να κάνει επίδειξη της εξουσίας του απορρίπτοντας την προσωρινή συμφωνία με τις ΗΠΑ σχετικά με την επεξεργασία δεδομένων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, επειδή αυτή η συμφωνία βελτιώνει την ασφάλεια της ηπείρου μας.