Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010 - Βρυξέλλες

4. Η Πράσινη Βίβλος σχετικά με τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A7-0014/2010) της Maria do Céu Patrão Neves, εξ ονόματος της Επιτροπής Αλιείας, σχετικά την Πράσινη Βίβλο για τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (COM(2009)0163 - 2009/2106(INI)).

  Maria do Céu Patrão Neves, εισηγήτρια. – (PT) Επιτρέψτε μου να απευθύνω λίγα λόγια στην ομάδα των 50 αλιέων που θα πρέπει να εισέρχονται αυτήν τη στιγμή στην Αίθουσα, και οι οποίοι βρίσκονται εδώ για να παρακολουθήσουν την παρούσα συζήτηση και την ψηφοφορία επί της έκθεσης.

Νομίζω ότι μπορώ να μιλήσω εκ μέρους όλων των συναδέλφων μου στην Επιτροπή Αλιείας, οι οποίοι εργάστηκαν σκληρά για την εκπόνηση αυτής της έκθεσης, και να δηλώσω ότι χαίρομαι πολύ που έφθασε επιτέλους αυτή η ημέρα, ήτοι η ημέρα παρουσίασης της εν λόγω έκθεσης στο Κοινοβούλιο και της υποβολής της σε ψηφοφορία. Γιατί; Διότι η κοινή αλιευτική πολιτική αποτελεί μία από τις πλέον σημαντικές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η έναρξή της ήταν μάλλον δυσχερής, δεδομένου ότι εγκαινιάστηκε κατά τη δεκαετία του 1980 και υποβλήθηκε στην πρώτη της μεταρρύθμιση το 2002. Επί του παρόντος, γνωρίζουμε ορισμένα από τα κυριότερα προβλήματα που είχαν εντοπιστεί τότε (αναφέρομαι στην πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα, την υπεραλίευση και τις υπερεπενδύσεις που, κατά τα φαινόμενα, δεν κατανέμονταν ομοίως σε ολόκληρη την ΕΕ), επειδή εξακολουθούν να υφίστανται και σήμερα σε σημαντικό βαθμό.

Αυτό είναι το σημείο εκκίνησης για τη μεταρρύθμιση, μια μεταρρύθμιση η οποία πρέπει να είναι ευρεία και διεξοδική, και την οποία ο κλάδος ανέμενε από καιρό.

Ποιος θα πρέπει να είναι ο προσανατολισμός της εν λόγω μεταρρύθμισης σύμφωνα με το περιεχόμενο της έκθεσής μας; Πρώτον, όσον αφορά τις βασικές αρχές, πρέπει να υπάρχει ισορροπία μεταξύ των περιβαλλοντικών, των κοινωνικών και των οικονομικών πτυχών. Οι περιβαλλοντικές πτυχές είναι απαραίτητες για την εξασφάλιση της διατήρησης των αλιευτικών πόρων· οι κοινωνικές πτυχές για την αξιοποίηση και την αξιοπρέπεια του επαγγέλματος· και οι οικονομικές πτυχές για τη διασφάλιση της δημιουργίας εσόδων. Χωρίς αυτές τις τρεις πτυχές, δεν θα υπάρξει αλιεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή, εν πάση περιπτώσει, δεν θα υπάρξει βιώσιμη αλιεία, ικανή να αναπτυχθεί περαιτέρω, που είναι και το ζητούμενό μας.

Με ποιον τρόπο θα πρέπει να εφαρμοστούν αυτές οι γενικές αρχές, που στοχεύουν στη μείωση της αλιευτικής δραστηριότητας, στην αποκόμιση περισσότερων κερδών και στην καλύτερη διατήρηση των αλιευτικών πόρων; Η έκθεση επισημαίνει ορισμένες θεμελιώδεις πτυχές: επενδύσεις στην αποκέντρωση· προώθηση της χειραφέτησης των αλιέων και ολόκληρου του αλιευτικού κλάδου ώστε να αποκτήσουν εξουσίες λήψης αποφάσεων· μεγαλύτερη συμμετοχή των αλιέων στη διαχείριση της αλιείας, η οποία θα καταστήσει επίσης δυνατή την πολιτική συμμόρφωσης προς τους κανόνες και την ευθύνη· ανάγκη διάκρισης μεταξύ των αλιευτικών στόλων μικρής κλίμακας και των βιομηχανικών στόλων, με ειδικές διατάξεις για αμφότερους τους στόλους· ανάγκη εκτίμησης των προτύπων διαχείρισης που είναι καλύτερα προσαρμοσμένα στις διαφορετικές αλιευτικές ζώνες και στους διαφορετικούς τύπους αλιείας· σημασία της ενίσχυσης της αγοράς μέσω ενός αλιευτικού τομέα που στοχεύει σε προϊόντα προστιθέμενης αξίας και στην αύξηση των τιμών πρώτης πώλησης· σύνδεση των επιδοτήσεων με τις ορθές πρακτικές· ρύθμιση του εκσυγχρονισμού του στόλου όσον αφορά την ασφάλεια και την υγιεινή· αποφασιστική, οικολογικά βιώσιμη ανάπτυξη της υδατοκαλλιέργειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση· και ανάπτυξη άλλων τομέων που συνδέονται με τα αλιεύματα ή με τη μεταποίησή τους. Δέον είναι να μην λησμονήσουμε να επιστήσουμε την προσοχή και στον αυξανόμενο ρόλο των γυναικών στην αλιεία, καθώς και στην ανάγκη απαίτησης της υπαγωγής των αλιευτικών προϊόντων τρίτων χωρών, που εισάγονται στην ΕΕ, στις ίδιες προδιαγραφές που επιβάλλονται στους δικούς μας παραγωγούς. Αυτό σημαίνει πιστοποίηση, σήμανση, ιχνηλασιμότητα και, τέλος, ενσωμάτωση της αλιείας στην ευρωπαϊκή θαλάσσια πολιτική στο ευρύτερο πλαίσιο ενίσχυσης της ικανότητάς της.

Επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω δηλώνοντας ότι το έργο που παρουσιάζουμε σήμερα εδώ είναι αποτέλεσμα κοινής προσπάθειας εκ μέρους όλων των μελών της Επιτροπής Αλιείας, ειδικότερα δε των σκιωδών εισηγητών –μαζί με τους οποίους καταβάλαμε επίπονες προσπάθειες–, καθώς και της Επιτροπής, της Γραμματείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του συμβούλου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και λοιπών συμβούλων άλλων πολιτικών ομάδων και, ασφαλώς, εκ μέρους του γραφείου μου και του βοηθού μου σε θέματα αλιείας. Το έργο που παρουσιάζουμε σήμερα εδώ αποτυπώνει ένα πραγματικά κοινό πόνημα, και ευελπιστούμε να εγκριθεί και από το παρόν Σώμα.

  Juan Carlos Martín Fragueiro, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, και η Προεδρία εκφράζει την ικανοποίησή της για τη διεξαγωγή της παρούσας συζήτησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, διότι συμβάλλει σημαντικά στη διαδικασία ευρείας διαβούλευσης επί της Πράσινης Βίβλου, και, ως εκ τούτου, οι παρατηρήσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εν γένει πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από την Επιτροπή κατά την κατάρτιση των νομοθετικών της προτάσεων.

Το Συμβούλιο θα μελετήσει επίσης προσεκτικά όλες τις απόψεις του Κοινοβουλίου, προκειμένου να είναι σε θέση να εξετάσει και να εγκρίνει συνακολούθως τις νομοθετικές προτάσεις στο πλαίσιο της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας.

Η Πράσινη Βίβλος του Απριλίου του 2009 αναλύει διάφορους διαρθρωτικούς περιορισμούς στην κοινή αλιευτική πολιτική: την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα, την απουσία σαφών στόχων, την έκδοση βραχυπρόθεσμων αποφάσεων, την έλλειψη υπευθυνότητας στον τομέα και την πλημμελή συμμόρφωση προς τους κανόνες εν γένει.

Η Πράσινη Βίβλος καθορίζει επίσης δυνητικούς τρόπους αντιμετώπισης των εν λόγω διαρθρωτικών περιορισμών και διερευνά σημαντικά ζητήματα, όπως τα διαφοροποιημένα καθεστώτα για τους βιομηχανικούς στόλους και τους παράκτιους στόλους μικρής κλίμακας, τη σπατάλη, τη σχετική σταθερότητα, τα μεταβιβάσιμα ατομικά δικαιώματα, τον μεγαλύτερο προσανατολισμό προς τις αγορές, την ενσωμάτωση των κοινών αλιευτικών πολιτικών στο ευρύτερο πλαίσιο της θαλάσσιας πολιτικής, τη δημόσια χρηματοδότηση και την εξωτερική διάσταση της ΚΑλΠ.

Τα κράτη μέλη, τόσο μεμονωμένα όσο και από κοινού στο Συμβούλιο, μελετούν ενδελεχώς όλες τις πτυχές των συναφών ζητημάτων. Η πρώτη φάση της διαβούλευσης περατώθηκε τον Δεκέμβριο του 2009 και, μέχρι στιγμής, η Επιτροπή έχει λάβει 1.700 προτάσεις και έχει πραγματοποιήσει τουλάχιστον 125 συναντήσεις και σεμινάρια.

Στη δεύτερη φάση, η οποία θα ξεκινήσει την 1η Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους, θα διενεργηθεί ανάλυση των υποβληθεισών παρατηρήσεων και συζήτηση επί των βασικών ιδεών. Τον Ιανουάριο, η Επιτροπή διοργάνωσε σεμινάρια επί των στρατηγικών στοιχείων της μεταρρύθμισης και επί της διαχείρισης της αλιείας με βάση τα δικαιώματα· σήμερα, μάλιστα, διεξάγεται σεμινάριο σχετικά με την αλιεία μικρής κλίμακας. Η εκτίμηση των επιπτώσεων θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας και οι μελλοντικές δημοσιονομικές προοπτικές θα εξεταστούν τον ερχόμενο Απρίλιο, και έπεται η εξέταση της εξωτερικής διάστασης τον Μάιο και της σπατάλης και της επιλεκτικότητας τον Ιούνιο.

Στις 2 και 3 Μαΐου θα συνέλθει στη La Coruña η διάσκεψη που διοργανώνουν από κοινού η Προεδρία και η Επιτροπή. Θα εξετάσει τρία θεμελιώδη στοιχεία της μεταρρύθμισης, ήτοι τη διακυβέρνηση, τη διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων και τη διαφοροποίηση της αλιείας μεγάλης και μικρής κλίμακας.

Στις 4 και 5 Μαΐου, οι υπουργοί θα συνεδριάσουν στο Vigo, προκειμένου να μελετήσουν τα αποτελέσματα της διάσκεψης, και είναι πιθανόν, τον Ιούνιο, το Συμβούλιο να συμπεριλάβει στην ημερήσια διάταξή του άτυπη συζήτηση επί ενός εγγράφου εργασίας σχετικά με ενδεχόμενες τροποποιήσεις.

Κατά την τρίτη φάση –όπως προανέφερα– που θα ξεκινήσει το δεύτερο εξάμηνο του 2010, η Επιτροπή θα υποβάλει Λευκή Βίβλο και, συνακολούθως, τέσσερις νομοθετικές προτάσεις: για τον νέο βασικό κανονισμό, τη νέα κοινή οργάνωση της αγοράς (ΚΟΑ), τεχνικά μέτρα και τον νέο κανονισμό για τη χρηματοδότηση. Στόχος είναι η έναρξη ισχύος της ΚΑλΠ, με τη νέα μεταρρύθμιση, από 1ης Ιανουαρίου 2013.

Το Συμβούλιο δεν έχει υιοθετήσει ακόμα θέση εν προκειμένω· επίσημες αποφάσεις θα εκδώσει μόνο βάσει των νομοθετικών προτάσεων που θα λάβει από την Επιτροπή το 2011, και θα το πράξει σύμφωνα με τους κανόνες περί της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας.

  Μαρία Δαμανάκη, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεδομένου ότι αυτή είναι η πρώτη μου ομιλία ως Επιτρόπου στα μέλη του Σώματος, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που μου δίνετε την ευκαιρία να απευθυνθώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι τιμή να είμαι μαζί σας και να συζητώ τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, η οποία αποτελεί βασικό ζήτημα για το σύνολο του τομέα. Θέλω να συγχαρώ της εισηγήτρια κ. Neves για την εξαιρετική σύνθεση διαφόρων θέσεων σε ένα συνεκτικό έγγραφο. Συμφωνώ απολύτως ότι χρειαζόμαστε ριζική μεταρρύθμιση, ώστε να αναστρέψουμε τις διαρθρωτικές αδυναμίες της πολιτικής μας. Όπως όλοι γνωρίζετε, η τελευταία μεταρρύθμιση το 2002 δεν ήταν επαρκής.

Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε όλες τις ελλείψεις του παρελθόντος, ώστε να επιτύχουμε καλύτερα αποτελέσματα από περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική άποψη. Η δημόσια διαβούλευση κατέδειξε ότι υπάρχει ευρεία στήριξη για τη μεταρρύθμιση αυτή. Φυσικά, δεν θα είμαι σε θέση σήμερα να απαντήσω σε όλα τα θέματα που θίγονται στην έκθεσή σας, η οποία αναμένεται να ψηφιστεί σήμερα. Ωστόσο, έχοντας κατά νου ειδικά τις συμβιβαστικές τροπολογίες σας σχετικά με τη βιωσιμότητα, την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα, την αλιεία μικρής κλίμακας, την οριζόντια αποκέντρωση, τη σταδιακή εξάλειψη των απορρίψεων αλιευμάτων των νέων συμφωνιών αλιείας και την απασχόληση στον τομέα της αλιείας, είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων για την εποικοδομητική συμβολή σας.

Θα ήθελα να τονίσω δύο επιμέρους ζητήματα. Πρώτον, τη δημόσια χρηματοδότηση: πιστεύω ότι, για να επιτύχουμε καλύτερα αποτελέσματα, πρέπει να εστιάσουμε τις επιδοτήσεις μας στους στόχους της πολιτικής μας. Για παράδειγμα, αντί να στηρίξουμε την κατασκευή νέων πλοίων, θα πρέπει να υποστηρίξουμε την καινοτομία στους τομείς της επιλεκτικότητας και του περιβαλλοντικού προσανατολισμού και να βοηθήσουμε τις οργανώσεις παραγωγών να ανταποκριθούν στις μελλοντικές προκλήσεις.

Δεύτερον, συμμερίζομαι τις απόψεις σας σχετικά με την κοινωνική διάσταση: θέλουμε μια αλιεία η οποία θα δημιουργεί ελκυστικές και ασφαλείς θέσεις εργασίας. Σήμερα ανυπομονώ να ακούσω τις προτάσεις σας κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης.

Επιτρέψτε μου επίσης να σας ενημερώσω σχετικά με τα επόμενα βήματά μας. Θα συντάξουμε μία συνοπτική έκθεση για την περσινή διαβούλευση, η οποία θα μας βοηθήσει να ετοιμάσουμε τις προτάσεις για τη νέα πολιτική. Διοργανώνουμε ταυτόχρονα ομάδες εργασίας για την εξέταση ειδικών θεμάτων με τους ενδιαφερόμενους φορείς, τα θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη. Μαζί με την ισπανική Προεδρία, θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο μία ευρεία διάσκεψη για τη μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ.

Γνωρίζω –και έχει ήδη αναφερθεί– ότι υπάρχει μία ομάδα εργασίας που λειτουργεί αυτήν τη στιγμή στην Επιτροπή, με συμμετέχοντες από όλη την Ευρώπη. Λυπάμαι που δεν μπορείτε να συμμετάσχετε σε αυτήν την ομάδα εργασίας. Η διοργάνωσή της είχε προγραμματιστεί πολύ καιρό πριν. Θα προσπαθήσουμε στο μέλλον οι διάφορες εκδηλώσεις να μην συμπίπτουν, στο μέτρο του δυνατού.

Με βάση το σύνολο των απόψεων που θα διατυπωθούν, θα αρχίσουμε, περί τα τέλη του 2010, να διαμορφώνουμε τις προτάσεις μας, οι οποίες αναμένεται να εγκριθούν από την Επιτροπή την άνοιξη του 2011. Η εκτεταμένη αυτή διαδικασία διαβούλευσης θα κορυφωθεί με μια πολύ γόνιμη συζήτηση μαζί σας. Ως συννομοθέτες, θα έχετε σημαντικό ρόλο να διαδραματίσετε στη διαμόρφωση της νέας πολιτικής από κοινού με το Συμβούλιο. Αδημονώ πραγματικά να συνεργαστώ μαζί σας.

  Antonello Antinoro, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είμαι ευγνώμων στο Συμβούλιο για τις παρατηρήσεις του, και θα ήθελα να ευχαριστήσω τη νέα Επίτροπο –η οποία κάνει σήμερα την πρώτη της δημόσια εμφάνιση ενώπιον του παρόντος Σώματος– και να της ευχηθώ καλή τύχη για τις εργασίες που ετοιμαζόμαστε να εκπονήσουμε.

Φρονώ ότι αυτό που προσπαθούμε να εδραιώσουμε είναι σημαντικό, και ελπίζω ότι αυτή η Πράσινη Βίβλος, την οποία ξεκινούμε να συζητούμε σήμερα και επί της οποίας θα ψηφίσουμε αργότερα, δεν θα έχει την ίδια έκβαση με εκείνη του 2002.

Σήμερα, όμως, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βρίσκεται σε διαφορετική θέση. Έχουμε στη διάθεσή μας τη συνήθη νομοθετική διαδικασία και τη Συνθήκη της Λισαβόνας, και θεωρώ, συνεπώς, ότι πρέπει να επωφεληθούμε όλοι από αυτά τα πλεονεκτήματα για να εκπληρώσουμε τους στόχους μας.

Τα στρατηγικά σημεία έχουν περιγραφεί από την εισηγήτριά μας, την κ. Patrão Neves, στην οποία τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας για το έργο που επιτέλεσε, για τη σύνοψη που μας παρουσίασε και για όλα τα στοιχεία που σκιαγράφησε.

Ήθελα απλώς να λάβω τον λόγο και να επωφεληθώ της ευκαιρίας για να εγείρω το ζήτημα της αλιείας, με στόχο να επεκταθώ πέραν της τυπικής Πράσινης Βίβλου –και της Λευκής Βίβλου, η οποία ανακοινώθηκε ότι θα εκδοθεί τον Ιούνιο– και να θίξω τις ανάγκες που υπάρχουν σε σχέση με τις θάλασσες της Ευρώπης εν γένει και με τη Μεσόγειο ειδικότερα.

Επί του παρόντος, πρέπει να επιβάλλουμε σε εμάς τους ίδιους τους κανόνες που ήδη επιβάλλουμε επί σειρά ετών στην οικονομία μας και στους αλιείς μας. Εντούτοις, τα παράκτια κράτη, ακόμα και εκείνα που συνορεύουν με την Ευρώπη, αγνοούν συχνά –για την ακρίβεια, πολύ συχνά– τους εν λόγω κανόνες, και καταλήξαμε να βρισκόμαστε στην παράδοξη κατάσταση όλα αυτά να επιβαρύνουν τους αλιείς μας, ενώ οι υπόλοιποι μπορούν να ενεργούν κατά το δοκούν.

Σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαδραματίζει διαφορετικό και πιο σθεναρό ρόλο· διαθέτει υπουργό Εξωτερικών και ισχυρότερο Κοινοβούλιο. Ελπίζω ότι, στο πλαίσιο της Πράσινης Βίβλου, και προτού αποδυθούμε στη Λευκή Βίβλο, θα μπορέσουμε να συνεργαστούμε με τρίτες χώρες –τις χώρες που δεν είναι μέλη της Ένωσης– με στόχο τη διατύπωση κοινών κανόνων, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι όλοι όσοι υπάγονται σε αυτούς τους κανόνες δεν θα αισθάνονται προδομένοι ή παραμελημένοι από την Ένωση και ότι δεν θα την αντιμετωπίζουν σαν εχθρό, αλλά σαν φίλο.

  Josefa Andrés Barea, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (ES) Σας ευχαριστώ, κύριε Martín Fragueiro, καλωσορίσατε, κυρία Δαμανάκη, και σας ευχαριστώ.

Και εγώ μιλώ επίσης για πρώτη φορά εδώ σχετικά με θέματα επί της αλιείας, και, πράγματι, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία σημαντική πρόκληση στον εν λόγω τομέα. Είμαστε υποχρεωμένοι, και είναι δική μας ευθύνη, να καθορίσουμε τις κατευθυντήριες γραμμές που πρόκειται να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα των θαλασσών, της αλιείας και, εν ολίγοις, του πλανήτη αυτού καθαυτόν.

Συζητούμε επίσης για ένα σημαντικό στοιχείο παραγωγής στις χώρες μας, στις ακτές μας, στις περιφέρειές μας –ένα οικονομικό και πολιτιστικό στοιχείο που περικλείει πολλές αξίες– και, όπως πολύ σωστά επισημάνατε, κυρία Δαμανάκη, υπάρχουν προβλήματα με τη μεταρρύθμιση του 2002.

Πρέπει να αναθεωρήσουμε την αρχή της σχετικής σταθερότητας και πρέπει να αναζητήσουμε νέες προσεγγίσεις διαχείρισης, πιο ευέλικτες και πιο προσαρμόσιμες, διότι υπήρξαν προβλήματα με τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα (TAC) και τις ποσοστώσεις. Υπήρξαν προβλήματα εξαιτίας του θέματος των απορρίψεων που γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά, απορρίψεις αλιευμάτων τις οποίες δεν μπορούμε να επιτρέπουμε, για το καλό των αλιέων μας και για το καλό του πλανήτη μας.

Η μελλοντική μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει να διασφαλίζει ένα βιώσιμο αλιευτικό σύστημα, και τασσόμαστε υπέρ ενός νέου συστήματος διαχείρισης βασιζόμενης στην αλιευτική προσπάθεια. Πρέπει να είμαστε περισσότερο διαλλακτικοί, πρέπει να σταθμίσουμε τα πράγματα και πρέπει να προσπαθήσουμε να προσδώσουμε μεγαλύτερη ευελιξία στη διαχείριση.

Είναι απαραίτητο να διασφαλίσουμε την εκτεταμένη καθιέρωση περιβαλλοντικών κριτηρίων και να διαφοροποιήσουμε την παράκτια αλιεία από την αλιεία ανοικτής θάλασσας. Αυτό το στοιχείο είναι σημαντικό και αυτό επιζητεί σύσσωμος ο αλιευτικός κλάδος. Πρέπει να μειώσουμε την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα ορισμένων στόλων. Πρέπει επίσης να περατώσουμε την κοινή οργάνωση της αγοράς και να βρούμε έναν τρόπο για τη σταθεροποίηση της αγοράς και για την εναρμόνισή της με τις εισαγωγές ιχθύων από τρίτες χώρες.

Η καταπολέμηση της παράνομης αλιείας, η οποία αποτέλεσε αντικείμενο επικρίσεων και έχει αποβεί ατελέσφορη μέχρι στιγμής, χρειάζεται συμπληρωματικούς πόρους, εναρμονισμένες κυρώσεις και διεθνείς συμφωνίες που να βασίζονται στις αρχές του δικαίου, στις αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στις αρχές της τήρησης των συμφωνιών.

Ένα χρηματοδοτικό πλαίσιο, το οποίο είπατε ότι οφείλει να αποδίδει καλύτερα αποτελέσματα, πρέπει να αποδώσει καλύτερα αποτελέσματα από την υφιστάμενη πολιτική.

Πάνω απ’ όλα, πρέπει να σταθμίσουμε την κοινωνική διάσταση: αναφερόμαστε σε ανθρώπους, και οφείλουμε να τους διασφαλίσουμε αξιοπρέπεια, αίσθημα επαγγελματισμού, παροχή επαγγελματικής αναγνώρισης, καθώς και την οικονομική δυνατότητα επιβίωσης.

Φυσικά, δεν πρέπει να λησμονήσουμε την ενσωμάτωση των γυναικών, οι οποίες αντιπροσωπεύουν την αθέατη πλευρά της αλιευτικής κοινότητας. Πρέπει να τις μεταφέρουμε στο προσκήνιο και να καταβάλουμε ιδιαίτερες προσπάθειες γι’ αυτές.

Η μεταρρύθμιση των αλιευτικών πολιτικών σημαίνει κάτι περισσότερο από την απλή έκδοση νομοθεσίας. Σημαίνει διαμόρφωση ενός σημαντικού μέρους της μεταρρύθμισης –εκ των έσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης– το οποίο πρόκειται να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα των θαλασσών, των αλιέων και ενός τμήματος του πλανήτη.

Κατά συνέπεια, πρέπει να φανούμε θαρραλέοι απέναντι στις προκλήσεις, και θάρρος σημαίνει διαμόρφωση μιας πολιτικής χωρίς κανέναν απολύτως φόβο. Πρέπει να αφήσουμε πίσω τους φόβους μας. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση κατά μέτωπο και να διατηρήσουμε την ισορροπία εκάστου κράτους, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ολόκληρου του κόσμου.

  Carl Haglund, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, όσοι από εμάς εργάστηκαν κοπιωδώς επί της παρούσας Πράσινης Βίβλου και της έκθεσης, αισθάνονται ιδιαίτερη ικανοποίηση για το γεγονός ότι το έργο αυτό έχει φθάσει πλέον έως τη σύνοδο Ολομέλειας. Καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, η οποία επιτέλεσε εξαίρετο έργο.

Η κοινή αλιευτική πολιτική μας χρήζει μεταρρύθμισης. Για την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, ήταν σημαντικό η εν λόγω μεταρρύθμιση να ερείδεται σε μία προσέγγιση με βάση το οικοσύστημα. Ως προς αυτό το σημείο, η διατύπωση στην έκθεση είναι ικανοποιητική. Συγχρόνως, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία κατάσταση στην οποία σοβαρά προβλήματα χρήζουν επίλυσης, όπως οι απορρίψεις αλιευμάτων, η υπερβολικά πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα που υπάρχει σε ορισμένες περιοχές και πλείστα άλλα προβλήματα πέραν αυτών. Ως εκ τούτου, χαίρομαι που κατορθώσαμε να συμφωνήσουμε επί της λήψης μέτρων για την αντιμετώπιση αυτών ειδικά των προβλημάτων. Ποιος πιστεύει πραγματικά ότι η πολιτική της ΕΕ για τις απορρίψεις αλιευμάτων είναι δικαιολογημένη; Σίγουρα όχι εγώ.

Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι η περιφερειοποίηση της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Στις ποικίλες περιοχές όπου η κατάσταση παρουσιάζει υψηλού βαθμού διαφοροποίηση, είναι ουσιώδες να παρέχεται η δυνατότητα λήψης και εφαρμογής των αποφάσεων σε περιφερειακό επίπεδο. Μία άλλη, επίσης ευπρόσδεκτη μεταρρύθμιση είναι η πρόθεση να καθιερωθεί ξεχωριστή προσέγγιση για την αλιεία μικρής κλίμακας. Πρόκειται για ζητήματα που θίξαμε επίσης στην έκθεση της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.

Δεδομένου ότι είμαι φινλανδός υπήκοος και κάτοικος περιοχής πλησίον της Βαλτικής Θάλασσας, με χαροποιεί ιδιαίτερα η δήλωση σχετικά με το ενδεχόμενο λήψης μέτρων για την αντιμετώπιση των πληθυσμών των υπερμεγεθών φωκιών και των κορμοράνων, διότι αποτελούν μία από τις σοβαρότερες απειλές για την αλιεία στη Βαλτική Θάλασσα.

Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στις αλιευτικές συμφωνίες με τρίτες χώρες. Εν προκειμένω, είναι σημαντικό η πολιτική μας να πλαισιώνεται από την πολιτική της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η συμφωνία με τη Γουινέα αποτελεί καλό παράδειγμα, διότι το Κοινοβούλιο την καταψήφισε, και τούτο υποδεικνύει την οδό που θα πρέπει να ακολουθήσουμε στο μέλλον.

Διαπιστώνω με μεγάλη χαρά τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειώσει η μεταρρύθμιση. Έχουμε στη διάθεσή μας μία άρτια Πράσινη Βίβλο, και είμαι πεπεισμένος ότι θα διαθέτουμε πολύ καλύτερη αλιευτική πολιτική από το 2013 και εξής.

  Isabella Lövin, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Δαμανάκη, κυρίες και κύριοι, παρακολουθούσα εκ του σύνεγγυς την κοινή αλιευτική πολιτική της ΕΕ και τις ολέθριες επιπτώσεις της το 2002, όταν, κατόπιν έγκρισης κατά πλειοψηφία στο σουηδικό κοινοβούλιο, η Σουηδία αποφάσισε να απαγορεύσει μονομερώς την αλίευση γάδου για ένα έτος· ωστόσο, η εφαρμογή της εν λόγω απαγόρευσης απετράπη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Παρότι η Σουηδία προτίθετο να αποζημιώσει τους επαγγελματίες αλιείς λόγω αυτής της απαγόρευσης και ερευνητές του Διεθνούς Συμβουλίου για την Εξερεύνηση των Θαλασσών (ICES) είχαν συστήσει την καθολική πολυετή κατάργηση της αλίευσης γάδου, και μολονότι τα διάφορα αποθέματα γάδου κατά μήκος των σουηδικών ακτών είχαν εξαντληθεί ή μειωθεί από 70% έως 90%, η αρχή της κοινής αλιευτικής πολιτικής ήταν σημαντικότερη. Σύμφωνα με την άποψη της Επιτροπής, εάν υπεραλιεύουν όλοι, τότε πρέπει να υπεραλιεύει και η Σουηδία. Με άλλα λόγια, η εκμετάλλευση ήταν υποχρεωτική για τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Η τελευταία μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής περατώθηκε το 2002 και δεν απεδείχθη ικανή να επιλύσει τα δύσκολα προβλήματα που ήδη αντιμετώπιζε ο αλιευτικός κλάδος προ δεκαετίας, δηλαδή το ότι υπερβολικά μεγάλος αριθμός υπερβολικά αποδοτικών πλοίων ανταγωνίζονται για υπερβολικά λίγα –και ολοένα λιγότερα– ψάρια. Τα τελευταία πλοία που αλίευσαν τόνο στη Μεσόγειο επιδοτήθηκαν από την ΕΕ μόλις το 2005. Από το 2000 έως το 2008, οι φορολογούμενοι της ΕΕ κατέβαλαν 34 εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή και τον εκσυγχρονισμό θυνναλιευτικών σε μια συγκυρία κατά την οποία τα αποθέματα βρίσκονταν στο χείλος της κατάρρευσης. Παρεμφερής λογική καταγράφεται και στη Βαλτική Θάλασσα. Τα τελευταία χρόνια, η Σουηδική Επιτροπή Αλιείας έχει καταβάλει 5,4 εκατομμύρια ευρώ για την απόσυρση ορισμένων από τα μεγαλύτερα θυνναλιευτικά – τα ίδια θυνναλιευτικά που είχαν κατασκευαστεί με την ενίσχυση από πόρους της ΕΕ.

Απαιτείται ριζική μεταρρύθμιση της αλιευτικής πολιτικής. Φρονούμε ότι πρέπει να διακοπούν όλες οι μορφές επιζήμιων επιδοτήσεων. Επί του παρόντος, πλοία της ΕΕ με αφορολόγητα καύσιμα και συμφωνίες πρόσβασης που παρέχονται από τους φορολογουμένους απομυζούν από τις αφρικανικές θάλασσες ζωτικά είδη τροφικού εφοδιασμού και επιδίδονται σε αθέμιτο ανταγωνισμό με τους αφρικανούς αλιείς, καταστρέφοντας συγχρόνως τα οικοσυστήματα.

Ενόψει της σημερινής ψηφοφορίας επί της έκθεσης σχετικά με την Πράσινη Βίβλο, θα ήθελα να απευθύνω έκκληση στους συναδέλφους μου βουλευτές να διαγράψουν τουλάχιστον μία ακατάλληλη παράγραφο από την κατά τα άλλα γενικά εξαιρετική έκθεση. Αναφέρομαι στην παράγραφο 121, η οποία ορίζει ότι η εξωτερική δράση της αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ θα πρέπει να προασπίζει τα ευρωπαϊκά αλιευτικά συμφέροντα. Δεν πιστεύω ότι αρμόζει στην ΕΕ να ακολουθήσει αυτήν την πολιτική το 2010.

  Marek Józef Gróbarczyk, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Δαμανάκη, καταρχάς, θα ήθελα να εκφράσω τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου στην κ. Patrão Neves για την κοπιώδη προσπάθειά της όσον αφορά την εκπόνηση της παρούσας έκθεσης. Χρειάζεται μεγάλη αποφασιστικότητα, καθώς και συμβιβαστικό πνεύμα, για τη σύνταξη ενός τόσο συνεκτικού εγγράφου. Ωστόσο, η παρούσα έκθεση αποτελεί μόνο τη βάση για τη διαμόρφωση της μελλοντικής κοινής αλιευτικής πολιτικής, η οποία απαιτεί διεξοδική αναμόρφωση και θεμελιώδεις αλλαγές, ούτως ώστε η μέριμνα για το φυσικό περιβάλλον να συνδυαστεί με την αξιοποίηση της ιστορικής κληρονομιάς της αλιείας. Η συγκεκριμένη πολιτική πρέπει να θεμελιώνεται στην περιφερειακότητα, η οποία θα εδράζεται, με τη σειρά της, στις συνθήκες που επικρατούν σε διαφορετικές περιφέρειες. Τούτο θα καταστήσει δυνατή την ορθή αξιολόγηση βάσει γνωμοδοτήσεων από τον ίδιο τον αλιευτικό κλάδο, αλλά και βάσει επιστημονικών γνωμοδοτήσεων, και η συμβιβαστική θέση που έχει εγκριθεί θα διασφαλίσει τη δίκαιη και ισότιμη διαχείριση της αλιείας.

Η νέα αλιευτική πολιτική πρέπει να τονώσει την ανάπτυξη του κλάδου σε μία Ευρώπη που την έχει εκπολιορκήσει η κρίση, είναι όμως εξίσου απαραίτητο να λάβει ιδιαιτέρως υπόψη τη θηρευτική βιομηχανική αλιευτική δραστηριότητα που ασκείται ειδικά στη Βαλτική Θάλασσα, όπου υγιή και πολύτιμα ψάρια μετατρέπονται σε ιχθυάλευρα προς χρήση σε πτηνοτροφικές μονάδες και κτηνοτροφικές μονάδες βοοειδών, και, σε αντιστάθμισμα, τοξικό πάνγκα από την Άπω Ανατολή σερβίρεται στα γεύματα των Ευρωπαίων. Αυτό συνιστά πλήγμα για τη βιώσιμη ευρωπαϊκή παράκτια αλιεία, έναν κλάδο στον οποίο θα έπρεπε να αποδίδεται ιδιαίτερη μέριμνα.

Καταδεικνύει επίσης την ανάγκη θέσπισης ενός εύλογου και δίκαιου συστήματος αλιευμάτων προς αντικατάσταση του ευκόλως παραποιούμενου συστήματος των ποσοστώσεων. Ο στόχος του εν λόγω συστήματος θα συνίσταται στην παροχή ίσων ευκαιριών για όλους τους αλιείς σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές στηρίζουν την έκθεση, με την ελπίδα ότι θα αλλάξει το ισχύον σύστημα.

  João Ferreira, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Στην Πράσινη Βίβλο της, η Επιτροπή επιχειρεί να καθιερώσει ένα κλιμακούμενο ή μη κλιμακούμενο κοινοτικό σύστημα μεταβιβάσιμων δικαιωμάτων αλιείας ή δικαιωμάτων ιδιωτικής ιδιοκτησίας για την πρόσβαση στη χρήση ενός δημόσιου αγαθού, ήτοι των ιχθυαποθεμάτων.

Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε κατά τη διεξαγωγή της τελευταίας μεταρρύθμισης, εντούτοις, επί δέκα χρόνια τώρα, η Επιτροπή εμμένει στη θέση της, με αποτέλεσμα να είναι πλέον προβλέψιμες οι αναπόφευκτες επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης των αλιευτικών αποθεμάτων: η συγκέντρωση της δραστηριότητας σε ομάδες μεγαλύτερης οικονομικής και χρηματοοικονομικής ισχύος και η αποδιάρθρωση σημαντικού αριθμού παράκτιων αλιευτικών δραστηριοτήτων μικρής κλίμακας. Είναι ενδεικτικό το ότι οι χώρες που επέλεξαν αυτήν την οδό, όπως η Ισλανδία, θέλουν τώρα να την εγκαταλείψουν, διότι βρίσκονται αντιμέτωπες με τις αρνητικές συνέπειες και τις διαστρεβλώσεις του συγκεκριμένου συστήματος.

Το Κοινοβούλιο θα πρέπει να λάβει σαφή θέση απορρίπτοντας την εν λόγω πρόταση. Παρεμπιπτόντως, αυτή η λύση δεν παρέχει καμία απολύτως διασφάλιση όσον αφορά την προστασία της βιωσιμότητας των ιχθυαποθεμάτων, δεδομένου ότι η μείωση και η συγκέντρωση των δικαιωμάτων σε λίγους μόνο φορείς εκμετάλλευσης δεν συνεπάγεται απαραιτήτως τη μείωση της αλιευτικής προσπάθειας, αλλά απλώς τη συγκέντρωση της εκμετάλλευσης των αλιευτικών αποθεμάτων.

Η προστασία της βιωσιμότητας των αλιευτικών πόρων απαιτεί άλλα μέτρα, όπως τη διασφάλιση δίκαιης απόδοσης εντός του αλιευτικού κλάδου. Τούτο προϋποθέτει, με τη σειρά του, παρεμβάσεις στην αγορά και βελτιωμένες συνθήκες εμπορίας στον τομέα, μέσω της βελτίωσης των τιμών πρώτης πώλησης, της αύξησης της αμοιβής των αλιέων για την εργασία τους, της μείωσης των περιθωρίων των μεσαζόντων και της προώθησης της δίκαιης κατανομής προστιθέμενης αξίας σε ολόκληρη την αλυσίδα αξιών του συγκεκριμένου τομέα.

Η πραγματικότητα του αλιευτικού κλάδου στην ΕΕ είναι σύνθετη και ποικιλόμορφη. Υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις, η ευρέως αναγνωρισμένη σημασία της τοπικής διακυβέρνησης αντιβαίνει ευθέως στο θεσμικό πλαίσιο που θεσπίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία ορίζει ότι η διατήρηση των βιολογικών θαλάσσιων πόρων εμπίπτει αποκλειστικά στο πεδίο αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Χρειαζόμαστε μία διαχείριση η οποία θα τεκμηριώνεται από επιστημονικές γνώσεις και θα λαμβάνει υπόψη την πραγματικότητα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά εκάστης χώρας, εκάστης αλιευτικής ζώνης, εκάστου στόλου, καθώς και τους αλιευτικούς πόρους αυτούς καθαυτούς. Αυτό συνεπάγεται τη συμμετοχή των αλιέων στη διαδικασία εξεύρεσης και εφαρμογής λύσεων. Διαφέρει δε κατά πολύ από την απλή αποκεντρωμένη εφαρμογή μίας κεντρικά σχεδιασμένης πολιτικής.

  John Bufton, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να απευθύνω έκκληση στην κυρία Δαμανάκη να επιδείξει ευαισθησία απέναντι στη Βρετανία στο πλαίσιο της αναθεώρησης της κοινής αλιευτικής πολιτικής, η οποία επιδιώκει την υπαγωγή της ερασιτεχνικής αλιείας στη ρύθμιση και τον έλεγχο της θαλάσσιας αλιείας.

Θεωρούσα ότι το ζητούμενο των ποσοστώσεων ήταν απλώς η ανάσχεση της μείωσης των ιχθυαποθεμάτων. Η ευρωπαϊκή αλιευτική πολιτική απέβη τόσο ανεπαρκής στην επίτευξη του στόχου της βιωσιμότητας, ώστε το 91% της αλιευτικής δραστηριότητας οδεύει σταθερά προς την ταξινόμησή της στην κατηγορία της υπεραλίευσης έως το 2015.

Εντούτοις, το πρόβλημα έγκειται στον τρόπο αλίευσης των υδάτων και όχι στους αλιείς. Η άνευ διακρίσεων αλιεία με τράτες και η νυχτερινή αλιεία με παραγάδια απομυζούν από τις θάλασσές μας την υδρόβια χλωρίδα και πανίδα. Ωστόσο, η απόρριψη στη θάλασσα νεκρών ψαριών που έχουν ήδη αλιευθεί και είναι κατάλληλα προς βρώση βρίσκεται αναμφίβολα στον αντίποδα της βιωσιμότητας.

Απεναντίας, βιώσιμη είναι η ερασιτεχνική αλιεία, την οποία απολαμβάνουν περί το ένα εκατομμύριο πολίτες στο Ηνωμένο Βασίλειο, και η οποία στηρίζει επιχειρήσεις εκτιμώμενης αξίας περίπου 2 δισεκατομμυρίων ευρώ μόνο στον τομέα της εμπορίας συνέργων αλιείας σε ολόκληρη την ήπειρο.

Χάρη στον κλάδο της ερασιτεχνικής αλιείας, περίπου 19.000 άνθρωποι απασχολούνται κατά προσέγγιση σε 1.300 επιχειρήσεις στην Αγγλία και την Ουαλία. Οι ερασιτέχνες αλιείς θαλάσσης αλιεύουν και απομακρύνουν από τα ύδατα μόνο ό,τι σκοπεύουν να καταναλώσουν, αφήνοντας τα μικρά νεαρά ψάρια να αναπτυχθούν και να αναπαραχθούν, και απορρίπτοντας στη θάλασσα οτιδήποτε δεν ανταποκρίνεται αυστηρά στις ανάγκες τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα, προβαίνουν προηγουμένως στην αναγνωριστική σήμανση των ψαριών, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο σε προγράμματα διατήρησης.

Εάν η Επιτροπή επιβάλει τη θέση της, θα είναι αναγκασμένοι να εκφορτώνουν όλα τα αλιεύματά τους στην ξηρά και να υπολογίζουν την ποσόστωσή τους έναντι της εθνικής ποσόστωσης.

Η ερασιτεχνική αλιεία στηρίζει την οικολογικά ορθή αυτάρκεια η οποία, εάν εφαρμοστεί από περισσότερους ανθρώπους, ενδέχεται να μειώσει τη ζήτηση που τροφοδοτεί επί του παρόντος την άνευ διακρίσεων εμπορική αλιεία και θέτει σε κίνδυνο ολόκληρους πληθυσμούς ειδών της θαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας.

Η κοινή αλιευτική πολιτική ήταν ανέκαθεν δυσμενώς διακείμενη απέναντι στον βρετανικό στόλο, στον οποίο επιτρέπεται επί του παρόντος η αλίευση μόνο του 7% επί της ποσόστωσης γάδου στη Μάγχη και μόνο του ενός πέμπτου επί της ποσόστωσης στα εθνικά μας χωρικά ύδατα.

Η Επίτροπος θα κρίνει ενδεχομένως σκόπιμο να ευνοήσει τις ανάγκες των ακίνδυνων ερασιτεχνών αλιέων στο Ηνωμένο Βασίλειο με τον ίδιο τρόπο που ο προκάτοχός της επέδειξε ειλικρινή ευαισθησία στις ανάγκες των αλιέων της γενέτειράς του, όταν αντιτάχθηκε σε απαγόρευση της πώλησης τόνου, ενός κλάδου ο οποίος απέφερε ετησίως στη χώρα του, τη Μάλτα, έσοδα ύψους 100 εκατομμυρίων ευρώ.

Η ΚΑλΠ έχει ήδη εξαντλήσει το μεγαλύτερο τμήμα εκείνου που θα έπρεπε να αποτελεί μείζονα ανανεώσιμο αλιευτικό πόρο. Οι ερασιτέχνες αλιείς αντιπροσωπεύουν ενδεχομένως το 1% των συνολικών εναπομεινάντων αλιευμάτων. Η Επιτροπή διστάζει να προστατεύσει ένα σχεδόν επαπειλούμενο είδος, αλλά κρίνει σκόπιμο να ρυθμίσει την αλιευτική δραστηριότητα ως ψυχαγωγική ενασχόληση. Κάτι τέτοιο θα αποκαλύψει απλώς πού βρίσκονται τα συμφέροντα της Επιτροπής.

  Diane Dodds (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, για εμένα και τους πολίτες της εκλογικής μου περιφέρειας στη Βόρεια Ιρλανδία, ο αλιευτικός κλάδος και τα 27 έτη της κοινής αλιευτικής πολιτικής συνοψίζονται στην παράγραφο 138 της παρούσας έκθεσης η οποία επαναλαμβάνει ότι ένας από τους ελάχιστους τομείς τους οποίους η ΚΑλΠ σημείωσε σχετική επιτυχία ήταν αυτός που τελούσε υπό τον έλεγχο των κρατών μελών.

Το ιδεατό για εμάς θα ήταν είτε η απόρριψη της ΚΑλΠ είτε η αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από αυτήν, επιτρέποντας κατά τον τρόπο αυτόν στα κράτη μέλη να ανακτήσουν τον έλεγχο των εθνικών υδάτων τους.

Δυστυχώς, δεν ζούμε σε αυτόν τον ιδεατό κόσμο. Η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ θα οδηγήσει αναπόδραστα σε μία ακόμα λύση δεύτερης διαλογής για τους αλιείς της Βόρειας Ιρλανδίας, μία λύση δεύτερης διαλογής η οποία χαρακτηρίζεται, κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, από αδικαιολόγητη πτωτική τάση του αλιευτικού κλάδου μας, καθώς και από αναπάντητα ερωτήματα γύρω από το καθεστώς των ιχθυαποθεμάτων από τα οποία εξαρτάται ο κλάδος μας.

Και τούτο καταδείχθηκε σαφώς από την παταγώδη αποτυχία που περιέβαλε το Συμβούλιο Αλιείας του προηγούμενου Δεκεμβρίου και τις αποφάσεις επί των ποσοστώσεων.

Μολονότι συνιστά καταφανώς λύση δεύτερης διαλογής, τάσσομαι σθεναρά υπέρ της περιφερειοποίησης της ΚΑλΠ, όπως καθορίζεται από την εισηγήτρια. Τάσσομαι υπέρ της άποψης ότι η ΚΑλΠ θα πρέπει να ακολουθήσει τους τρεις βασικούς άξονες της περιβαλλοντικής, της κοινωνικής και της οικονομικής διάστασης. Και ελπίζω εκθύμως ότι θα μπορέσουμε να φέρουμε εις πέρας μία πολιτική που θα αντιστρέψει τις ολέθριες επιπτώσεις της ΚΑλΠ.

Φοβούμαι, όμως, ότι οι ριζικές αλλαγές που έχουν υποσχεθεί ορισμένοι στο πλαίσιο αυτής της αναθεώρησης θα οδηγήσουν σε μία ακόμα χαμένη ευκαιρία για τον αλιευτικό κλάδο μας και τα αλιευτικά μας αποθέματα.

  Carmen Fraga Estévez (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, όλα διακυβεύονται σε αυτήν τη μεταρρύθμιση. Εάν δεν φανούμε θαρραλέοι τώρα, δεν θα υπάρξει άλλη ευκαιρία να δημιουργήσουμε μία πραγματική αλιευτική πολιτική, και θα είμαστε εν μέρει υπεύθυνοι για την αποτυχία της.

Επί σειρά ετών, η ΚΑλΠ αποτέλεσε αντικείμενο ολοένα πιο δικαιολογημένων επικρίσεων και θα ήταν αποθαρρυντικό –παρότι μας δίδεται μία τελευταία ευκαιρία– αν το Κοινοβούλιο δεν ήταν σε θέση να προτείνει εναλλακτικές λύσεις σε όσα έχουμε επανειλημμένως επικρίνει, ιδίως δε την προφανή αποτυχία του συστήματος διατήρησης και διαχείρισης, όπως καταδεικνύεται τόσο από την κατάσταση των πόρων όσο και από την παρακμή του αλιευτικού τομέα.

Μου είναι απλώς αδύνατον να κατανοήσω οιαδήποτε επιφυλακτικότητα ως προς τη σαφή πρόταση εναλλακτικών λύσεων, κάτι που είχε συζητηθεί σε αυτό το Σώμα το 1996, όπως τα συστήματα μεταβιβάσιμων ποσοστώσεων ή τη διαχείριση που βασίζεται στην αλιευτική προσπάθεια, η οποία είχε πολύ θετικά αποτελέσματα και θα μπορούσε ενδεχομένως να συμβάλει στη διατήρηση τουλάχιστον των πλέον βιομηχανικών στόλων.

Η έκθεση αναφέρει ότι δεν είναι δυνατή μία ενιαία λύση, αλλά αποκλείει ταυτόχρονα το ενδεχόμενο εξεύρεσης άλλων λύσεων. Δεν καταλαβαίνω αυτήν την αντίφαση, ούτε και τον λόγο για τον οποίο η λύση πρέπει να συνίσταται στην καθολική απαγόρευση ενός μέσου σε περίπτωση που κάποιος, μεμονωμένα, δεν θελήσει να το χρησιμοποιήσει.

Αυτό δεν είναι προστασία των ασθενέστερων· είναι φόβος εκ μέρους ορισμένων κλάδων οι οποίοι θεωρούν ως λύσεις μόνο τις μόνιμες επιδοτήσεις.

Η ΚΑλΠ θα πρέπει επίσης να διασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης των αλιευτικών προϊόντων. Η αγορά για τα προϊόντα αυτά θα συνεχίσει αδιαμφισβήτητα την περαιτέρω ανάπτυξή της, αλλά φαίνεται ότι θα αναπτυχθεί χωρίς εμάς.

Οι πολιτικές εντός της Ένωσης πρέπει να είναι συνεκτικές, και οφείλουμε να διασφαλίσουμε ότι η εμπορική πολιτική και οι κανόνες περί προέλευσης, όπως εκείνοι που προέκυψαν στο πλαίσιο των νέων συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης, δεν καταστρέφουν την ανταγωνιστικότητα της κοινοτικής αλιείας υπό τη μορφή απλώς και μόνο διαβημάτων προς τρίτες χώρες· ειδάλλως, θα πληγεί τελικά ο δικός μας αλιευτικός κλάδος.

Κύριε Πρόεδρε, η συμβιβαστική λύση είναι θετική όταν οδηγεί στην πρόοδο, αλλά όχι όταν παραμένουμε αδρανείς απέναντι σε προβλήματα· και έχουμε πολλά προβλήματα να επιλύσουμε.

  Ulrike Rodust (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, καλωσορίζω θερμά όλους τους αλιείς –άνδρες και γυναίκες– που παρίστανται στην Αίθουσα! Η σημερινή ψηφοφορία αποτελεί σημείο καμπής για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Για πρώτη φορά μετά την κύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας, μας δίδεται η ευκαιρία να εκφράσουμε τις απόψεις μας σχετικά με τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑλΠ). Τα αμέσως επόμενα χρόνια, η εξουσία και οι ευθύνες μας θα αυξηθούν σημαντικά. Η παρούσα έκθεση είναι αποδεκτή και θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Patrão Neves και την κ. Andrés Barea για το κοπιώδες έργο τους.

Κατορθώσαμε να ενσωματώσουμε στην έκθεση σημαντικές σοσιαλδημοκρατικές ανησυχίες, περιλαμβανομένης της ιδιαίτερης στήριξης προς την αλιεία μικρής κλίμακας. Οι ενδιαφερόμενοι παράγοντες θα συμμετέχουν πλέον στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Στήριξης χρήζουν ειδικότερα οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις. Η παρουσία τους στις παράκτιες περιφέρειες δεν παρέχει μόνο θέσεις εργασίας, αλλά αυξάνει και την τουριστική ελκυστικότητα σε πολλές από αυτές τις περιοχές. Ορισμένα χωρία της εν λόγω έκθεσης επιδέχονται περαιτέρω βελτίωσης, και έχουμε καταθέσει τροπολογίες προς τον σκοπό αυτόν. Οι Σοσιαλδημοκράτες θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι ένα από τα καίρια προβλήματα έγκειται στην ανεπίλυτη πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα. Είναι γεγονός ότι η περιβαλλοντική βιωσιμότητα αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για την οικονομική επιβίωση των αλιέων. Κατά συνέπεια, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στο περιβάλλον.

Ένα τρίτο σημαντικό σημείο αφορά τις εξωτερικές πτυχές της ΚΑλΠ και τις συμφωνίες εταιρικής σχέσης με τρίτες χώρες. Εισηγούμαστε τη διαγραφή της παραγράφου 121, η οποία προσδίδει αδικαιολόγητη έμφαση στα ευρωπαϊκά αλιευτικά συμφέροντα. Θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε εκτός των ευρωπαϊκών υδάτων με τον ίδιο τρόπο που συμπεριφερόμαστε και εντός της Ένωσης. Αυτό σημαίνει προώθηση της βιωσιμότητας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας σε ολόκληρο τον κόσμο και διασφάλιση ότι τα έσοδα από τις συμφωνίες εταιρικής σχέσης δεν εξανεμίζονται για να γεμίσουν τον κορβανά διεφθαρμένων δικτατοριών.

Τέλος, θα ήθελα να θίξω ένα ακόμα καίριο σημείο. Η ευρωπαϊκή αλιευτική πολιτική συνιστά ακανθώδες πρόβλημα, διότι αφορά υπερβολικά μεγάλο αριθμό ισχυρών εθνικών συμφερόντων. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι αυτά ακριβώς τα συμφέροντα οδήγησαν σε έντονες αντιπαραθέσεις τις τελευταίες εβδομάδες. Ευτυχώς, όλοι κατορθώσαμε να καταλήξουμε σε αποτελεσματικές συμβιβαστικές λύσεις. Εντούτοις, πρέπει να εστιαστούμε περισσότερο σε αυτό το ζήτημα κατά τη νομοθετική διαδικασία απ’ ό,τι στο πλαίσιο της παρούσας συζήτησης, και να διατυπώσουμε ορισμένες κοινές ευρωπαϊκές λύσεις. Οφείλουμε να αφήσουμε τα επουσιώδη προβλήματα εθνικής απληστίας στη δικαιοδοσία του Συμβουλίου.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς επιτρέψτε μου να καλωσορίσω στην Αίθουσα την Επίτροπο, στο πλαίσιο της πρώτης της ομιλίας ενώπιον του Κοινοβουλίου, και να της ευχηθώ καλή τύχη στη νέα της θητεία. Επιτρέψτε μου επίσης να συγχαρώ τη συνάδελφό μας, την κ. Neves, για τη σύνταξη της παρούσας έκθεσης.

(GA) Η νέα κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να έχει σαφέστερους, καλύτερους στόχους, οι οποίοι υιοθετούν οικολογικές, οικονομικές και κοινωνικές αρχές. Πρέπει να διενεργηθεί ριζική επανεξέταση και, ασφαλώς, πρέπει να λάβουν μέρος όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς.

Οφείλουμε να διαχειριστούμε τα αλιευτικά αποθέματα με βιώσιμο τρόπο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να διασφαλίσουμε συγχρόνως έναν εφικτό και βιώσιμο τρόπο διαβίωσης για τους αλιείς της Ευρώπης.

(EN) Ανησυχώ ιδιαιτέρως για τους αλιείς που δραστηριοποιούνται στον τομέα της παράκτιας αλιείας και τους αλιείς των μικρών παράκτιων νήσων. Αυτές οι αλιευτικές δραστηριότητες μικρής κλίμακας είναι υψίστης σημασίας για τις περιφερειακές ζώνες στις οποίες δεν υφίσταται εναλλακτική κοινωνική απασχόληση, και, σήμερα, αναπτερώνονται οι ελπίδες μου ακούγοντας την Επίτροπο να αναφέρεται σε αυτήν τη μορφή αλιείας.

Στην πλειονότητά τους, τα αλιευτικά στις εν λόγω περιοχές έχουν μήκος μικρότερο των 15 μέτρων, τα αλιεύματα και οι ποσότητες των αλιευμάτων τους έχουν αμελητέο αντίκτυπο στα ιχθυαποθέματα και, φυσικά, πολλά από αυτά αποτελούν αλιευτικά είδη εκτός ποσοστώσεων. Το σημαντικότερο είναι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πηγή απασχόλησης για πολλούς από αυτούς τους ανθρώπους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κατέθεσα τροπολογία με την οποία η Επιτροπή καλείται να αναγνωρίσει ειδικώς αυτές τις απομακρυσμένες κοινότητες.

Η περιφερειοποίηση και η συγκρότηση Περιφερειακών Γνωμοδοτικών Συμβουλίων ήταν επιτυχής, επομένως οι διαρθρώσεις περιφερειοποιημένης διαχείρισης αναμένεται να έχουν πολλές θετικές επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης ευθύνης εκ μέρους των ενδιαφερομένων φορέων και της καθιέρωσης μίας νέας κοινής αλιευτικής πολιτικής, η οποία θα επιδεικνύει μεγαλύτερη ευαισθησία για τις τοπικές ανησυχίες.

Με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας μετά το δημοψήφισμα στη γενέτειρά μου πέρυσι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει πλέον μεγαλύτερη νομοθετική ευθύνη. Βεβαίως, η Επίτροπος το αναγνώρισε αυτό, και προσβλέπω στη συνεργασία της.

Εν κατακλείδι, ευελπιστώ οι βασικές διατάξεις της παρούσας έκθεσης να συμπεριληφθούν στις ουσιώδεις μεταρρυθμίσεις στο μέλλον.

  Ian Hudghton (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η εισηγήτριά μας δήλωσε σχετικά με την ΚΑλΠ ότι τα αρχικά προβλήματα εξακολουθούν να υφίστανται σε μεγάλο βαθμό. Συμφωνώ μαζί της, και τα 27 έτη εφαρμογής της ΚΑλΠ στη Σκωτία αποτέλεσαν δυσάρεστη εμπειρία. Εάν θέλουμε να μεταβούμε σε ένα επιτυχημένο σύστημα διαχείρισης της αλιείας –και πιστεύω ότι όλοι το θέλουμε– τότε πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να ενστερνιστούμε μία ριζικά διαφορετική προσέγγιση.

Η υπέρ το δέον κεντρική, άκαμπτη ΚΑλΠ έχει αποτύχει παταγωδώς, και πρέπει να το αποδεχτούμε. Πρέπει, όμως, και να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Αντιθέτως, η Επιτροπή δηλώνει ότι, μέχρι στιγμής, η τοπική διαχείριση εντός της ζώνης των 12 ναυτικών μιλίων αποδείχθηκε εν γένει επιτυχής· οφείλουμε να διδαχθούμε κάτι από αυτό.

Έχω καταθέσει τροπολογίες για τις οποίες ζητώ την υποστήριξη των συναδέλφων. Στις τροπολογίες αυτές εισηγούμαι την ανάθεση πραγματικών εξουσιών στα αλιευτικά κράτη της Ευρώπης· για την ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ αλιευτικών κρατών και ενδιαφερομένων φορέων σε μία εύλογη βάση θαλάσσιας λεκάνης· για την ενθάρρυνση της δημιουργίας κινήτρων στο πλαίσιο των μέτρων βιώσιμης διαχείρισης που λαμβάνονται σε εθνικό και τοπικό επίπεδο, και για την αναγνώριση και διατήρηση των ιστορικών δικαιωμάτων και των οφελών που αποκομίζονται από την αρχή της σχετικής σταθερότητας.

Πιστεύω ακράδαντα ότι εκείνοι που έχουν να αποκομίσουν περισσότερα από την επιτυχή διατήρηση των ιχθυαποθεμάτων, ήτοι οι αλιευτικές μας κοινότητες και τα αλιευτικά κράτη αυτά καθαυτά, είναι οι πλέον κατάλληλοι να λαμβάνουν πραγματικές αποφάσεις επί των σχεδίων διαχείρισης και να τα εφαρμόζουν στις αλιευτικές τους δραστηριότητες, συνεργαζόμενοι μεταξύ τους σε περιφερειακή βάση. Πέραν του ότι αποδείχθηκε ασυνεπής όσον αφορά τον αλιευτικό κλάδο και τα αλιευτικά αποθέματα, στην πραγματικότητα, η ΚΑλΠ συνέβαλε ουσιαστικά στην αρνητική στάση της κοινής γνώμης απέναντι στην ΕΕ στο σύνολό της, κάτι που επίσης διακυβεύεται. Εάν δεν εφαρμόσουμε σωστά την παρούσα μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ …

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Struan Stevenson (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς επιτρέψτε μου να συγχαρώ την εισηγήτρια, κ. Patrão Neves, για το εξαιρετικά δύσκολο έργο που επιτέλεσε στο πλαίσιο της παρούσας έκθεσης. Σήμερα μας παρέχεται η δυνατότητα να διαφοροποιηθούμε και να αλλάξουμε τον προσανατολισμό μιας πολιτικής η οποία, κατά κοινή ομολογία, απέβη κατώτερη των προσδοκιών μας. Για να υλοποιήσουμε, όμως, αυτήν τη ριζική αλλαγή, δεν πρέπει να επαναλάβουμε σφάλματα του παρελθόντος.

Αρκετά με την κεντρική μικροδιαχείριση· αρκετά με το «εκ των άνω προς τα κάτω» ρυθμιστικό πλαίσιο· αρκετά με την ενιαία προσέγγιση της πολιτικής. Οιαδήποτε μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει να περιλαμβάνει τον τερματισμό των παταγωδώς αποτυχημένων απορρίψεων αλιευμάτων. Πρέπει να συμπεριλαμβάνει τους ενδιαφερόμενους φορείς στην καθημερινή διαχείριση των αλιευτικών πόρων. Πρέπει να διασφαλίζει την εναρμόνιση της αλιευτικής ικανότητας των στόλων με τα επίπεδα των ιχθυαποθεμάτων. Πρέπει να τοποθετήσουμε τη βιωσιμότητα και τη διατήρηση στο επίκεντρο του προγράμματός μας. Πρέπει να θέσουμε τέρμα στην παράνομη, λαθραία και άναρχη (ΠΛΑ) αλιεία και να διασφαλίσουμε αξιοπρεπή βιοπορισμό για όλους τους εργαζόμενους του τομέα. Εάν μπορέσουμε να προσδώσουμε πραγματική ουσία στις καίριες αξίες της ΚΑλΠ με στόχο τη διατήρηση των θέσεων απασχόλησης και τη διατήρηση των ιχθυαποθεμάτων, τότε θα έχουμε σημειώσει αληθινή πρόοδο.

  Anna Rosbach (EFD). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, η μεταρρύθμιση της αλιευτικής πολιτικής μας αναμενόταν από καιρό. Εντούτοις, θα προτιμούσα να ήταν περισσότερο φιλόδοξη – ιδίως σε ό,τι αφορά τη μελλοντική ύπαρξη βιώσιμων αλιευτικών αποθεμάτων στις θάλασσές μας. Μου συμβαίνει εξαιρετικά σπάνια να δηλώνω ότι συμφωνώ απολύτως με την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, οφείλω να ομολογήσω ότι όντως συμφωνώ απολύτως μαζί της. Πράγματι, οι τροπολογίες της είναι συνεπείς και απαραίτητες για το μέλλον του αλιευτικού κλάδου μας.

Η ερώτησή μου προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή είναι μία ερώτηση που σίγουρα δεν θα ήθελαν να ακούσουν οι καλεσμένοι μας σήμερα εδώ, αλλά θα είναι καίριας σημασίας για το μέλλον. Η ερώτησή μου, λοιπόν, είναι η εξής: με ποιον τρόπο μπορούμε να θεσπίσουμε την πανευρωπαϊκή απαγόρευση αλίευσης παντός είδους ψαριών και οστρακοειδών κατά τη διάρκεια των αντίστοιχων περιόδων αναπαραγωγής τους; Όλοι γνωρίζουμε ότι κάθε φορά που αλιεύεται ένας και μόνο γάδος ο οποίος φέρει σπερματοφόρο σάκο (με άλλα λόγια, είναι γεμάτος με αυγά), αλιεύουμε ουσιαστικά όλες τις μελλοντικές γενιές του γάδου. Τούτο καθιστά σχεδόν αδύνατη τη διασφάλιση σταθερών αποθεμάτων γάδου, για να αναφέρω απλώς ένα επίκαιρο παράδειγμα.

Με χαροποιεί το ότι η νέα Πράσινη Βίβλος προτίθεται να δώσει πολύ μεγαλύτερη έμφαση στην παράκτια αλιεία. Κάτι τέτοιο δεν θα ωφελήσει μόνο το περιβάλλον, αλλά θα συμβάλει επίσης στη διαφύλαξη των τοπικών θέσεων απασχόλησης. Εξίσου θετικό είναι το ότι η Πράσινη Βίβλος προσδίδει σημασία στη βιώσιμη υδατοκαλλιέργεια, ούτως ώστε να μπορέσουμε να αποφύγουμε την εξάντληση των θαλάσσιων αποθεμάτων γύρω από τις παράκτιες περιοχές τρίτων χωρών. Ομοίως, θα πρέπει να τερματίσουμε και την αλίευση εξωτικών και επαπειλούμενων ειδών ψαριών απλώς και μόνο επειδή το σούσι έχει γίνει «της μόδας».

  Andrew Henry William Brons (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το κόμμα μας φρονεί ότι η διατήρηση των ιχθυαποθεμάτων θα πρέπει να αποτελεί ευθύνη εκάστου κράτους μέλους, του οποίου οι αλιείς θα πρέπει να έχουν πλήρη πρόσβαση στα οικεία χωρικά ύδατα.

Μολαταύτα, αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει πανευρωπαϊκό, για την ακρίβεια παγκόσμιο, πρόβλημα υπεραλίευσης και μη βιώσιμων αλιευτικών πόρων.

Απαιτείται η αναθεώρηση της ισχύουσας πολιτικής στο πλαίσιο της οποίας οι αλιείς υποχρεούνται να επιστρέφουν τις πλεονάζουσες ποσότητες ακόμα και των μικροσκοπικών ψαριών στη θάλασσα, παρότι είναι ήδη νεκρά ή πεθαίνουν συνεπεία βλάβης της νηκτικής τους κύστης λόγω της ταχείας ανάδυσής τους προς την επιφάνεια.

Πρέπει να επιστρατευθούν νέες τεχνολογίες. Για παράδειγμα, ένας πολίτης της εκλογικής μου περιφέρειας ονόματι Jeff Stockdale, από το Hull, πρώην αλιέας, εφηύρε έναν επαναστατικό κιούρτο, ο οποίος ενθαρρύνει μεν τα ψάρια να εισέλθουν στο εσωτερικό του προκειμένου να διαφύγουν το παλιρροϊκό κύμα, αλλά επιτρέπει στα μικρά ψάρια να εξέλθουν και στα μεγαλύτερα να ελευθερωθούν προτού φθάσουν στην επιφάνεια, εφόσον παραστεί ανάγκη να αποφευχθεί η υπέρβαση της ποσόστωσης του εκάστοτε αλιέα.

Συνιστώ στην Επιτροπή, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, να λάβει υπόψη αυτήν την εφεύρεση.

  Alain Cadec (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, σε αντίθεση με ορισμένους, θεωρώ ότι η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την Πράσινη Βίβλο αποτελεί σημαντική, ακόμα δε και θεμελιώδη, συμβολή στη διαμόρφωση της μελλοντικής κοινής αλιευτικής πολιτικής. Πρόκειται για μία περιεκτική έκθεση, η οποία άπτεται όλων των πτυχών της εν λόγω πολιτικής, και, ειδικότερα, της προστασίας των πόρων, της ολοκληρωμένης προσέγγισης όσον αφορά τη διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων και της αποκεντρωμένης διακυβέρνησης. Όλα αυτά τα στοιχεία μου φαίνονται απολύτως συναφή και λίαν αποφασιστικά.

Θέλω να εκφράσω σήμερα, ενώπιον του παρόντος Σώματος, την ικανοποίηση της Γαλλίας όσον αφορά τη συμβολή του Κοινοβουλίου –επί της οποίας εργαστήκαμε συλλογικά– και να ευχαριστήσω την κ. Patrão Neves για το έργο που επιτέλεσε. Η παρούσα έκθεση επισημαίνει την ανάγκη ενίσχυσης της επιστημονικής πραγματογνωμοσύνης στον τομέα της αλιείας, ούτως ώστε οι αποφάσεις που λαμβάνονται να μην επιδέχονται αμφισβήτηση.

Ναι, πρέπει να διατηρήσουμε τους πόρους και να προαγάγουμε τη βιώσιμη αλιεία, αλλά ας είμαστε επιφυλακτικοί ώστε να μην στιγματίσουμε ένα επάγγελμα το οποίο έχει προ καιρού αντιληφθεί ότι η επιβίωσή του εξαρτάται από τη συμμόρφωσή του προς τους κανόνες. Ναι, πρέπει να εξελιχθούμε σε μια οικονομία της αγοράς. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε τα οργανωμένα ρυθμιστικά μέσα. Επιδοκιμάζω ιδιαιτέρως τις συμβιβαστικές λύσεις που επιτεύχθηκαν κατόπιν των διαβουλεύσεών μας στην επιτροπή.

Πράγματι, δεν γίνεται καμία ρητή αναφορά στα μεταβιβάσιμα ατομικά δικαιώματα. Αυτός ο τύπος διαχείρισης θεωρείται από ορισμένους εργαλείο διαχείρισης το οποίο ανταποκρίνεται στους περιβαλλοντικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς στόχους του τομέα. Δεν συμμερίζομαι αυτήν την άποψη. Σήμερα δεν είναι επιθυμητή μία ευρωπαϊκή αγορά που απολαύει δικαιωμάτων επί μίας άναρχης παραγωγής. Κάτι τέτοιο συνεπάγεται ανεξέλεγκτη κερδοσκοπική δραστηριότητα και συγκέντρωση των ατομικών δικαιωμάτων.

Πιο συγκεκριμένα, μολονότι είναι αδιαμφισβήτητα ζωτικής σημασίας η εφαρμογή νέων μεθόδων διαχείρισης για τη βιομηχανική αλιεία –συμφωνώ, εν προκειμένω, με τη συνάδελφό μου, κ. Fraga Estévez–, εμμένω στην πεποίθησή μου ότι η υπερβολικά ευρεία εφαρμογή του εν λόγω συστήματος θα σηματοδοτούσε το οριστικό τέλος της ευρωπαϊκής αλιείας μικρής κλίμακας, η οποία μας είναι ιδιαίτερα πολύτιμη.

Κυρία Δαμανάκη, υπολογίζουμε σε εσάς.

  Κρίτων Αρσένης (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Fragueiro, η σημερινή κοινή αλιευτική πολιτική έχει αποτύχει. Τα περισσότερα αλιευτικά αποθέματα καταρρέουν. Το 88% των αλιευτικών αποθεμάτων αλιεύονται πέρα από το μέγιστο βιώσιμο επίπεδο. Το 30% των αλιευτικών αποθεμάτων βρίσκονται εκτός ασφαλών βιολογικών ορίων, που σημαίνει ότι έχουν πολύ χαμηλές πιθανότητες να αποκατασταθούν. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του μπακαλιάρου στη Βόρεια Θάλασσα, ο οποίος αλιεύεται ακόμη και σε ηλικίες πριν ξεκινήσει η αναπαραγωγική διαδικασία. Η συζητούμενη λοιπόν αναθεώρηση είναι εντελώς απαραίτητη.

Η προστασία των αλιευμάτων είναι προϋπόθεση για την προστασία των αλιέων. Για να αποτρέψουμε την κατάρρευση της ευρωπαϊκής αλιείας, είμαστε υποχρεωμένοι να μειώσουμε την αλιευτική προσπάθεια και τον ευρωπαϊκό αλιευτικό στόλο. Η οικοσυστημική προσέγγιση θα πρέπει να αποτελέσει την πρωτεύουσα αρχή της νέας μας κοινής αλιευτικής πολιτικής και να συνοδευτεί με το μακροχρόνιο σχεδιασμό, τις συμμετοχικές διαδικασίες και την εφαρμογή της αρχής της πρόληψης. Αυτή η μακροπρόθεσμη προσέγγιση για τη διατήρηση των ειδών θα πρέπει να εφαρμοστεί και σε όλες μας τις διεθνείς αλιευτικές συμφωνίες.

Αγαπητοί συνάδελφοι σας καλώ να αποφασίσουμε αυτές τις βασικές αρχές, προκειμένου να αναδειχθεί ένα αποκεντρωμένο και συμμετοχικό σύστημα όπου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται στο χαμηλότερο δυνατόν επίπεδο με τη συμμετοχή των αλιέων και το σεβασμό στις ανάγκες των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.

  Britta Reimers (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, πρόκειται για ένα μόνο βήμα προόδου στη μακρά πορεία προς τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια για την έκθεσή της και τον συντονιστή μας για το λίαν αποτελεσματικό έργο του.

Τάσσομαι υπέρ της θεμελιώδους μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Εντούτοις, εάν δεν έχουμε την απαιτούμενη γενναιότητα για να το πράξουμε, προσωπικά θεωρώ σημαντικό να διατηρηθεί η αρχή της σχετικής σταθερότητας. Επιπλέον, θα ήθελα να αναφέρω ειδικά το μείζον πρόβλημα που συνιστούν οι αδηφάγοι κορμοράνοι και το σχέδιο διαχείρισης το οποίο έχει ήδη ζητήσει το Κοινοβούλιο.

Ο κλάδος της αλιείας είναι καίριας οικονομικής και πολιτιστικής σημασίας για τις παράκτιες περιφέρειές μας. Ως εκ τούτου, η επιτυχής εξισορρόπηση της οικονομίας και του περιβάλλοντος είναι, κατ’ εμέ, εξαιρετικά σημαντική στο πλαίσιο της επικείμενης μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής.

  Peter van Dalen (ECR). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η βιωσιμότητα αποτελεί τη βασική έννοια της Πράσινης Βίβλου, και δικαίως άλλωστε: βιωσιμότητα με την έννοια τόσο της διασφάλισης της μελλοντικής παραγωγής για την αλιεία όσο και των θετικών επιπτώσεων για το περιβάλλον. Οι στόχοι που καθορίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι νέοι, αλλά, μέχρι στιγμής, η Ευρώπη δεν έχει κατορθώσει να τους υλοποιήσει. Τούτο καθιστά ακόμα πιο επείγουσα την ανάγκη της μεταρρύθμισης.

Στηρίζω τον κεντρικό άξονα της λύσης που προτείνει η Επιτροπή: περιφερειοποίηση. Πρέπει να διευρυνθεί το πεδίο δραστηριοτήτων του αλιευτικού τομέα αυτού καθαυτόν, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τις περιβαλλοντικές πτυχές. Η ισχύουσα πολιτική είναι υπερβολική, υπέρ το δέον λεπτομερής και, εν τέλει, αναποτελεσματική.

Επιπροσθέτως, η συμμόρφωση προς τους κανόνες είναι επί του παρόντος πλημμελής. Οι «καλοί» είναι τα θύματα των «κακών». Αισθάνομαι υπερήφανος για τους ολλανδούς αλιείς: αυτοί και οι δανοί συνάδελφοί τους είναι οι μοναδικοί που τηρούν τις αρμόζουσες αλιευτικές ποσοστώσεις. Πρέπει να ενθαρρύνουμε τον ευρωπαϊκό αλιευτικό κλάδο να καταστεί πιο δραστήριος και να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη, κατά το ολλανδικό μοντέλο. Με χαρά διαπίστωσα αυτό το στοιχείο στην Πράσινη Βίβλο· πρόκειται για τη μοναδική οδό προς ένα βιώσιμο μέλλον για τον τομέα της αλιείας.

  Bastiaan Belder (EFD). – (NL) Η σημερινή ΚΑλΠ αποδείχτηκε ανεπαρκής· απαιτείται μία δραματική αλλαγή για να αντιστραφεί η κατάσταση. Αυτή είναι η αρκετά εμφαντική διατύπωση που χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην εισαγωγή της Πράσινης Βίβλου της. Και είναι εντυπωσιακή. Όχι ότι θέλω να την αμφισβητήσω· το αντίθετο, μάλιστα.

Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι ο κύριος λόγος για την αποτυχία της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑλΠ) δεν έγκειται στο ότι μία τέτοια πολιτική είναι εσφαλμένη, αλλά στην ευρέως πλημμελή εφαρμογή και επιβολή της. Πολλά μπορούμε να διδαχθούμε εν προκειμένω. Η πολιτική πρέπει να προσφέρεται για εφαρμογή, πράγμα που συνεπάγεται και τη δέουσα απλοποίηση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο με χαροποιεί η κατεύθυνση που υποδεικνύει η Επιτροπή: περιφερειοποίηση, μεγαλύτερη συμμετοχή του τομέα και, ιδίως, συμμόρφωση προς τους κανόνες.

Η έκθεση σχετικά με την Πράσινη Βίβλο, την οποία συνέταξε η συνάδελφος βουλευτής από την Πορτογαλία, επισημαίνει τις σημαντικές αποκλίσεις μεταξύ διαφόρων στόλων και αλιευτικών δραστηριοτήτων· και πολύ εύλογα. Δεν μπορούμε να αναφερόμαστε με γενικούς όρους στην πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα, στην υπεραλίευση ή στην πλημμελή συμμόρφωση προς τους κανόνες. Μία περιφερειακή, τομεακή προσέγγιση χρήζει εν προκειμένω λεπτών εννοιολογικών αποχρώσεων στη γλώσσα. Το προηγούμενο Σάββατο, συγκεκριμένα, πραγματοποίησα εκτενείς συζητήσεις με εκπροσώπους του τομέα, οι οποίοι με πληροφόρησαν ότι αλιείς και επιστήμονες συνεργάζονται με ολοένα και μεγαλύτερη επιτυχία. Πράγματι, η πληροφορία αυτή μου φαίνεται ότι αποτελεί παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο μπορούν να εξελιχθούν τα πράγματα. Η δυνατότητα των αλιέων να προσφέρουν τη δική τους τεχνογνωσία και να συνδράμουν στη διαμόρφωση πολιτικής διευρύνει σημαντικά τη βάση για τη συγκεκριμένη πολιτική, και μπορεί να μας θέσει στη σωστή τροχιά. Τέλος, θα ήθελα να απευθύνω στην εισηγήτρια τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου γι’ αυτήν την εξαιρετική έκθεση.

  Ιωάννης Α. Τσουκαλάς (PPE). - Κύριε Πρόεδρε, να καλωσορίσω και εγώ την Επίτροπο κυρία Δαμανάκη και να ευχαριστήσω, ιδιαιτέρως, τη συνάδελφο κυρία Maria do Céu Patrão Neves για την εξαντλητική και εξαιρετική της εργασία.

Όλα τα σημαντικά έχουν ήδη λεχθεί. Σε τρία σημεία θα εστιάσω την προσοχή μου: ένα σχετικά με την υπεραλίευση. Η υπεραλίευση αποτελεί αδιαμφισβήτητο γεγονός. Πράγματι, όπως είπε και ο κύριος Αρσένης, εκτιμάται σήμερα ότι έως και το 88% των πληθυσμών στις ευρωπαϊκές θάλασσες απειλούνται από την υπεραλίευση, δηλαδή αλιεύονται σε βαθμό που δεν επιτρέπει την ανανέωσή τους.

Η διαχρονική υπεραλίευση έχει οδηγήσει την ευρωπαϊκή αλιεία σε ολοένα και μικρότερες αποδόσεις με ταυτόχρονη απώλεια θέσεων εργασίας. Τα ψάρια που αλιεύονται είναι όλο και μικρότερα, πολλά πριν φτάσουν καν σε αναπαραγωγική ηλικία, ενώ είναι όλο και πιο δύσκολο να εντοπιστούν.

Δύο, η Ευρώπη αλιεύει πολύ λιγότερα ψάρια σήμερα από ό,τι πριν από 15 χρόνια –περίπου 25% λιγότερα– ενώ, ταυτόχρονα, έχει αυξηθεί η προσπάθεια και το κόστος αλιείας. Όμως, κατά τη λήψη μέτρων, δεν θα πρέπει να προβούμε σε υπερβολικές αντιδράσεις που ενδέχεται να οδηγήσουν σε δυσμενή αποτελέσματα καθώς, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, σαφώς και έχουμε υπεραλίευση, δεν μιλάμε όμως για κατάρρευση των αποθεμάτων.

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνούμε είναι ότι η βιωσιμότητα έχει τρεις διαστάσεις που τονίζει και η έκθεση Neves: την κοινωνική, την οικονομική και την οικολογική. Μια αλιευτική πολιτική που θα στοχεύει στη βιώσιμη ανάπτυξη δεν πρέπει μόνο να ασχολείται με τα ψάρια, αλλά πρέπει να έχει στο επίκεντρό της και τον άνθρωπο.

Τα ψάρια, ο άνθρωπος, οι κορμοράνοι και οι φώκιες αποτελούν ανταγωνιστικά συστήματα του ίδιου όμως οικολογικού περιβάλλοντος.

Τέλος, θα πρέπει να τονίσω την εμμονή μου, όπως και διάφοροι άλλοι συνάδελφοι ανέφεραν, για την ενίσχυση της αλιευτικής έρευνας. Και δεν είναι δική μου εμμονή, είναι μία πραγματικότητα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε στα πλαίσια όσων είπε και ο συνάδελφος κύριος Cadec.

  Catherine Trautmann (S&D). – (FR) Κύριοι Πρόεδροι, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω όλους τους εισηγητές για την εξαιρετική συνεργασία τους και για το τεράστιο καθήκον που διεκπεραίωσαν, παρά τα αντικρουόμενα συμφέροντα που κατά διαστήματα αντιμετώπισαν.

Το πρώτο αποτέλεσμα των προσπαθειών μας είναι ότι το Κοινοβούλιο δύναται πλέον να ανακοινώσει τον προσανατολισμό που προτίθεται να προσδώσει στη μελλοντική κοινή αλιευτική πολιτική.

Το δεύτερο αποτέλεσμα είναι ότι, κατά τις διαπραγματεύσεις, προτεραιότητά μας ήταν να διασφαλίσουμε ότι το κείμενο ανταποκρίνεται στις ανησυχίες που εξέφρασαν οι αλιείς. Ως προς αυτό επιτύχαμε τα εξής: διαγράφηκαν οι διατάξεις σχετικά με τα μεταβιβάσιμα ατομικά δικαιώματα και διατηρήθηκε η στήριξη προς την αλιεία μικρής κλίμακας και την παράκτια αλιεία.

Το τρίτο προβλεπόμενο αποτέλεσμα είναι ότι το επικείμενο έγγραφο πρέπει να οδηγεί σε μία συμμετοχική και «εκ των κάτω προς τα άνω» προσέγγιση, ήτοι σε διαβούλευση με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στον τομέα. Πρέπει επίσης να ενσωματώνει τα στοιχεία που είναι ουσιώδη για την Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ιδίως δε την ανθρώπινη και κοινωνική διάσταση ολόκληρου του τομέα, η οποία πρέπει να συνδυάζεται αποτελεσματικά με την προώθηση βιώσιμων αλιευτικών πρακτικών και με τη διατήρηση των ιχθυαποθεμάτων στο πλαίσιο μιας οικοσυστημικής προσέγγισης.

Θα ήθελα να προσθέσω ότι, εάν θέλουμε να υλοποιήσουμε επιτυχώς μία φιλόδοξη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής, πρέπει να διαθέσουμε αποκλειστικά προς τον σκοπό αυτόν έναν προϋπολογισμό ο οποίος θα ανταποκρίνεται στις δηλωμένες φιλοδοξίες μας. Η πολιτική μας δέσμευση θα κριθεί συναρτήσει των πόρων που της χορηγούμε. Προσδοκούμε από την Επιτροπή …

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κύριε Martín Fragueiro, κυρία Δαμανάκη, πρέπει να έχουμε σαφείς στόχους, πρέπει να είμαστε θαρραλέοι και πρέπει να αποφύγουμε μία νέα αποτυχία· ως εκ τούτου, η συμμετοχή είναι ουσιώδης.

Οι κλάδοι της αλιείας και της μεταποίησης αποτελούν τους δύο πλέον ενδιαφερόμενους τομείς όσον αφορά την καθιέρωση βιώσιμης αλιείας· αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο εμπλέκονται ή συμμετέχουν στις προπαρασκευαστικές εργασίες της μεταρρύθμισης, όπως, για παράδειγμα, στην αναθεώρηση ενός κανονισμού ελέγχου το 2009, η οποία θα έπρεπε να είχε καταρτιστεί με πιο ανοικτό τρόπο. Η απάντηση σχετικά με την εκπλήρωση των στόχων της μεταρρύθμισης είναι απλή: διασφάλιση ενός βιώσιμου και επικερδούς τομέα και εξασφάλιση του εφοδιασμού.

Οι υπόλοιπες λέξεις κλειδιά είναι η περιφερειοποίηση, η υπευθυνότητα, η σταθερότητα και η δικαιοσύνη. Περιφερειοποίηση: εξέταση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών εκάστης ζώνης και εκάστου τύπου αλιευτικής δραστηριότητας και διαφοροποίηση μεταξύ της αλιείας μικρής κλίμακας και της βιομηχανικής αλιείας· υπευθυνότητα: εστίαση στις ορθές πρακτικές και στις προηγούμενες προσπάθειες για τη μείωση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας· σταθερότητα: μέσω μακροπρόθεσμων σχεδίων διαχείρισης με βάση την ολοένα πιο αξιόπιστη επιστημονική δραστηριότητα· και δικαιοσύνη: αναθεώρηση της ΚΟΑ και δυνατότητα διενέργειας επιθεωρήσεων και ελέγχων τρίτων χωρών για την προώθηση της βιώσιμης συμπεριφοράς στον τομέα. Επιπλέον, δικαιοσύνη και για τις γυναίκες που δραστηριοποιούνται στη θάλασσα, οι οποίες μονίμως λησμονούνται· χωρίς τη δική τους συμβολή, η αλιευτική δραστηριότητα σε πολλές περιοχές θα ήταν αδύνατη.

  Oldřich Vlasák (ECR). – (CS) Εκφράζω την ικανοποίησή μου για την υποβολή της Πράσινης Βίβλου σχετικά με τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Υιοθετώντας τη θέση της Τσεχικής Δημοκρατίας στο Συμβούλιο Υπουργών, στηρίζω το επίπονο εγχείρημα για τη βελτίωση, την απλοποίηση και την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του νομοθετικού πλαισίου που ρυθμίζει τον συγκεκριμένο τομέα. Η προσπάθεια της Επιτροπής για την εισαγωγή μίας πολυετούς προσέγγισης στη στρατηγική για τη διατήρηση των αλιευτικών αποθεμάτων και την απόδοση μεγαλύτερης έμφασης στην εξεύρεση κατάλληλης συμβιβαστικής λύσης μεταξύ της αλιείας και του περιβάλλοντος είναι ιδιαίτερα πολύτιμη.

Πρέπει να εκλάβουμε την Πράσινη Βίβλο ως το πρώτο βήμα προς τη μεταρρύθμιση του αλιευτικού τομέα. Θα χαιρόμουν μάλιστα ακόμα περισσότερο αν διαπίστωνα ότι δίδεται μεγαλύτερη έμφαση στον κλάδο της υδατοκαλλιέργειας στο πλαίσιο μελλοντικών προτάσεων. Η αναζωογόνηση τόσο της θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας όσο και της υδατοκαλλιέργειας γλυκέων υδάτων θα συνδράμει στη στήριξη της ανάπτυξης παράκτιων και αγροτικών περιοχών, ενώ θα αποφέρει οφέλη και στους καταναλωτές, υπό τη μορφή φιλικών προς το περιβάλλον προϊόντων διατροφής. Με αυτήν την προοπτική, τάσσομαι υπέρ όλων των προταθεισών τροπολογιών.

  Jarosław Leszek Wałęsa (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, ο τομέας της αλιείας είναι θεμελιώδους σημασίας ως πηγή βιοπορισμού στις ευρωπαϊκές παράκτιες περιφέρειες και ως πηγή διατροφής για τους πολίτες της Ευρώπης. Δυστυχώς, υπό την παρούσα μορφή της, η κοινή αλιευτική πολιτική δεν ανταποκρίνεται στις προκλήσεις που συνδέονται με την εμφάνιση πλείστων προβλημάτων, όπως η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των ιχθυοτόπων ή η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα. Ο πλήρης μετασχηματισμός της θαλάσσιας πολιτικής είναι ουσιώδους σημασίας. Βρισκόμαστε στην αρχή αυτής της διαδικασίας, η οποία θα πρέπει να περατωθεί με διεξοδικές αλλαγές στην ισχύουσα, ατελέσφορη αλιευτική πολιτική της Κοινότητας.

Σας ευχαριστώ, κυρία Patrão Neves, για την περιεκτική σας έκθεση, που προσδιορίζει τα στοιχειώδη μέτρα στα οποία θα πρέπει να βασίζεται η εν λόγω μεταρρύθμιση. Πρώτον, μείωση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας. Πρόκειται για καίριο πρόβλημα, το οποίο θα πρέπει να επιλυθεί με τη θέσπιση και παρακολούθηση ενδεδειγμένων μηχανισμών της αγοράς. Αναφέρομαι εν προκειμένω σε ένα σύστημα ποσοστώσεων, τις αποκαλούμενες ατομικές μεταβιβάσιμες ποσοστώσεις. Πιστεύω ότι αποτελούν ένα είδος «οικονομικής φαρμακευτικής αγωγής» για την προσαρμογή του μεγέθους του στόλου στους διαθέσιμους πόρους και για τη διασφάλιση της κερδοφορίας του αλιευτικού κλάδου. Δεύτερον, αποκέντρωση και ευρύτερη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων μερών και των γνωμοδοτικών οργανισμών στη διαδικασία. Στόχος αυτού του μέτρου είναι η αυξημένη συμμετοχή των αλιέων και η κατάρτιση εμπεριστατωμένων κανονισμών, οι οποίοι αναμένεται να ενισχύσουν την εμπιστοσύνη μεταξύ των αλιέων και των οργανισμών στους οποίους υπάγεται η αλιευτική δραστηριότητα.

Η Πράσινη Βίβλος ορθώς αξιολογεί την ισχύουσα αλιευτική πολιτική, επισημαίνοντας τις πλείστες ατέλειές της. Η έκθεση της κ. Patrão Neves αναλύει τις δυνατότητες διευθέτησης της αρνητικής κατάστασης που παρουσιάζει ο αλιευτικός κλάδος στην Ευρώπη. Παρά ταύτα, οι προτάσεις χρήζουν οπωσδήποτε περαιτέρω συζητήσεων. Εάν δεν συμβεί αυτό, η Κοινότητά μας κινδυνεύει να ψηφίσει κάποια άλλη μεταρρύθμιση, η οποία δεν θα επιλύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ευρωπαϊκός αλιευτικός κλάδος.

  Iliana Malinova Iotova (S&D). – (BG) Είναι η πρώτη φορά που συζητούμε την κοινή αλιευτική πολιτική μετά την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας, έχοντας πλήρη επίγνωση των σημαντικών ευθυνών που έχουμε αναλάβει ως αποτέλεσμα των ενισχυμένων εξουσιών του Κοινοβουλίου. Υπήρξαν εντονότατες αντιπαραθέσεις επί της Πράσινης Βίβλου, και θα ήθελα να ευχαριστήσω ειλικρινά τους εισηγητές για το έργο που επιτέλεσαν.

Θέλω να επισημάνω μία συγκεκριμένη πτυχή της προταθείσας μεταρρύθμισης η οποία είναι υψίστης σημασίας για την ανάπτυξη ολόκληρου του τομέα. Η μεταρρύθμιση πρέπει να λάβει υπόψη τον τρόπο με τον οποίο άλλαξε η κατάσταση μετά τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2004 και το 2007, καθώς και τα νέα κράτη μέλη. Το υφιστάμενο σύστημα για τη διενέργεια ερευνών και αναλύσεων, αλλά και για τη λήψη αποφάσεων, πρέπει να συνυπολογίσει τις νέες υδάτινες οδούς και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Θα ήθελα να τονίσω στο σημείο αυτό την ανάγκη της απόδοσης ιδιαίτερης προσοχής στη Μαύρη Θάλασσα και της συγκρότησης οργανισμών ειδικά για τη διαχείρισή της. Οφείλουμε να λάβουμε υπόψη τα συμφέροντα των κατοίκων των αντίστοιχων παράκτιων περιοχών, τα οικολογικά ζητήματα και τον αλιευτικό κλάδο. Τούτο το αναφέρω επίσης σε σχέση με το προσεχές δημοσιονομικό πλαίσιο 2014-2020, κατά τη διάρκεια του οποίου πρέπει να χρηματοδοτηθεί η παρούσα μεταρρύθμιση.

Τέλος, δεν θεωρώ ότι θα πρέπει να στηρίξουμε την πρόταση για τη μείωση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας του στόλου, η οποία ενδέχεται να επισύρει αρνητικές συνέπειες στην αλιεία σε μία συγκυρία σοβαρής χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης.

  Chris Davies (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ευελπιστώ η ψηφοφορία που διεξαγάγαμε αυτόν τον μήνα σχετικά με τον τόνο να ενθάρρυνε την Επίτροπο. Θεωρώ ότι ήταν ιδιαίτερα ενδεικτική της έντονης ευαισθησίας του παρόντος Σώματος, αλλά επίσης έδειξε, ενδεχομένως, ότι μπορείτε να βασίζεστε στην ψήφο πολλών βουλευτών του ΕΚ υπέρ μίας μάλλον δραστικής μεταρρύθμισης.

Εχθές, μεγάλος αριθμός βουλευτών παρακολούθησε ένα σεμινάριο που διοργάνωσα, και, συγκεκριμένα, μία παρουσίαση από το Συμβούλιο Ναυτιλιακής Επιμελητείας (Marine Stewardship Council – MSE). Αυτός ο οργανισμός με ενδιέφερε ανέκαθεν. Δημιουργήθηκε προ δεκαετίας περίπου, από τη συνεργασία επιχειρήσεων και περιβαλλοντολόγων, συνεργασία που είναι, πιστεύω, θετική από κάθε άποψη. Ξεκίνησε με βραδείς ρυθμούς, αλλά, έως το τέλος του τρέχοντος έτους, εκτιμά ότι περίπου το 10% της παγκόσμιας αλιείας θα φέρει την πιστοποίηση MSE.

Θεωρώ ότι τούτο προσδίδει αξιοπιστία στους εμπόρους λιανικής πώλησης που στηρίζουν το MSE. Θεωρώ ότι εμπνέει εμπιστοσύνη στους καταναλωτές και θεωρώ ότι όχι μόνο αποφέρει μεγαλύτερα έσοδα στους αλιείς που λαμβάνουν πιστοποίηση βιωσιμότητας για τα αλιεύματά τους, αλλά τους δίδει και ένα αίσθημα υπερηφάνειας. Έχουν στην κατοχή τους ένα έγγραφο το οποίο μπορούν να επιδεικνύουν στις οικογένειες και τις κοινότητές τους, και το οποίο καταδεικνύει ότι η σκληρή δουλειά τους δεν καταστρέφει τις προοπτικές επιβίωσης των ιχθυαποθεμάτων στο μέλλον.

Τούτο είναι εντελώς συμπληρωματικό σε όλες τις δράσεις της Επιτροπής και ελπίζω ότι η Επίτροπος θα στηρίξει αυτό το έργο κατά τη διάρκεια της θητείας της, διότι καθορίζει τον «χρυσό κανόνα».

  Mairead McGuinness (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να συγχαρώ την εισηγήτρια για το ιδιαίτερα επιμελημένο και εμπεριστατωμένο έργο της επί του φακέλου αυτού.

Μετά την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας, το παρόν Σώμα θα αντιμετωπίσει δύο μείζονες μεταρρυθμίσεις σε δύο πολιτικές: τη γεωργία και την αλιεία. Τα ζητήματα είναι παρεμφερή. Όλοι θέλουμε το καλύτερο για τους τομείς αυτούς και προσπαθούμε να τους μεταρρυθμίσουμε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να επιτευχθούν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Εκφράζω κάποιες ανησυχίες, διότι –όπως επισημαίνει και η εισηγήτρια στην αιτιολογική της έκθεση– είχαμε τις καλύτερες προθέσεις και το 2002, ωστόσο, η μεταρρύθμιση απέτυχε στον αλιευτικό τομέα και απέτυχε επίσης όσον αφορά τα κριτήρια βιωσιμότητας.

Εντούτοις, οι ελπίδες μου αναπτερώνονται από τη λίαν πρακτική προσέγγισή της στα προβλήματα, ήτοι τις τρεις αρχές που πρέπει να εξετάσουμε –την περιβαλλοντική, την κοινωνική και την οικονομική– και, κατόπιν, τις πρακτικές που απαιτούνται για την εφαρμογή αυτών των αρχών. Πρόκειται για τα τοπικά και περιφερειακά ζητήματα και το ενδιαφέρον για τους ανθρώπους που αυτά αφορούν. Μου αρέσει ιδιαιτέρως η ιδέα ότι θα μπορούσαμε να αλιεύουμε λιγότερο και να κερδίζουμε περισσότερα. Εάν το επιτύχουμε αυτό, μπορούμε ενδεχομένως να ακολουθήσουμε την ίδια γραμμή και στη γεωργία.

  Luis Manuel Capoulas Santos (S&D). – (PT) Όπως ανέφεραν ήδη διάφοροι ομιλητές, ο στόχος που προσπαθούμε να υλοποιήσουμε με την κοινή αλιευτική πολιτική, χωρίς επιτυχία μέχρι στιγμής, είναι η περιβαλλοντικά βιώσιμη, οικονομικά εφικτή και κοινωνικά αξιόλογη αλιεία. Η Πράσινη Βίβλος της Επιτροπής παρέχει ικανοποιητική αξιολόγηση της κατάστασης στον τομέα και θέτει πολλά ερωτήματα, εντούτοις υπολείπεται ως προς την πρόταση λύσεων. Η έκθεση καθορίζει επίσης μεγάλο αριθμό αρχών και από κοινού συμφωνηθεισών οδών. Όλα αυτά θα πρέπει πλέον να μετασχηματιστούν σε συγκεκριμένα μέτρα, προκειμένου να καταστεί εφικτή η συντομότερη δυνατή επίτευξη του εν λόγω στόχου.

Δέον είναι να αναδειχθούν οι προσπάθειες της εισηγήτριας, κυρίως δε η προσπάθειά της να εισηγηθεί μέτρα και ιδιαίτερα η προθυμία της να αποδεχθεί συμβιβαστικές λύσεις, οι οποίες συνίσταντο στη διαγραφή των πλέον αμφιλεγόμενων θεμάτων από την αρχική της έκθεση. Εναπόκειται πλέον στην Επιτροπή η τεράστια ευθύνη να μας παρουσιάσει συγκεκριμένα διαβήματα στη νομοθετική της πρόταση τα οποία θα επιτρέψουν την εφαρμογή των αρχών που περιλαμβάνονται στην παρούσα έκθεση. Είμαι βέβαιος ότι θα υπερψηφίσουμε την έκθεση με μεγάλη πλειοψηφία.

  Antolín Sánchez Presedo (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής διακυβεύεται σημαντικό τμήμα του μέλλοντος της Ευρώπης.

Ο τομέας της αλιείας αποτελεί πηγή και τρόπο ζωής στις παράκτιες περιοχές μας, και συνιστά τη βάση για τη βιομηχανία κονσερβοποίησης και τη θαλάσσια έρευνα στην Ευρώπη. Είναι δε ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια, την ποιότητα και την τιμολόγηση του εφοδιασμού τροφίμων των καταναλωτών μας. Είναι εξίσου καίριας σημασίας για τις εξωτερικές σχέσεις και την ανάπτυξη.

Η μεταρρύθμιση πρέπει να εστιάζεται στην υπεύθυνη, βιώσιμη και ανταγωνιστική αλιεία. Πρέπει να προβάλλει την κοινωνική διάσταση, να δίδει προτεραιότητα στο οικοσύστημα και να ενσωματώνεται στη θαλάσσια πολιτική.

Είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η διατήρηση και η αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων, καθώς και η αναθεώρηση της αρχής της σχετικής σταθερότητας. Η πολιτική διαχείρισης με βάση τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα (TAC) και τις ποσοστώσεις πρέπει να αφήνει περιθώριο για τη διαχείριση που βασίζεται στην αλιευτική προσπάθεια. Εξίσου ουσιώδης είναι η επιτάχυνση των ελέγχων και ο τερματισμός του αθέμιτου ανταγωνισμού.

Ο αλιευτικός στόλος μικρής κλίμακας και οι περιοχές που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την αλιεία χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης και απαιτούν μεγαλύτερη κοινωνικοοικονομική στήριξη. Οι δραστηριότητες αλίευσης οστρακοειδών πρέπει να ενσωματωθούν πλήρως στην κοινή αλιευτική πολιτική.

Στηρίζω την έκθεση και συγχαίρω την εισηγήτρια και τους σκιώδεις εισηγητές για τις συμβιβαστικές λύσεις που επέτυχαν. Απευθύνω έκκληση στην Επιτροπή και την Προεδρία του Συμβουλίου να λάβουν σοβαρά υπόψη την έκθεση στις μελλοντικές εργασίες τους.

  Ole Christensen (S&D). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, φρονώ ότι η ευρωπαϊκή κοινή αλιευτική πολιτική είναι σημαντική. Εξίσου σημαντική, ωστόσο, είναι και η στήριξη που πρέπει να λάβει η αλιευτική πολιτική από τους πολίτες της Ευρώπης και από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη εντός του αλιευτικού κλάδου. Κατά συνέπεια, η μοναδική επιλογή μας είναι η μεγαλύτερη περιφερειοποίηση, ούτως ώστε να αποκεντρωθεί η ευθύνη για τη συμμόρφωση με το ευρωπαϊκό πλαίσιο και τους ευρωπαϊκούς στόχους. Η απόρριψη αλιευμάτων πρέπει να μειωθεί στο ελάχιστο, αλλά για να καταστεί αυτό εφικτό, πρέπει να αλλάξει η πολιτική που βρίσκεται πίσω από τις απορρίψεις. Η παράνομη αλιεία πρέπει να σταματήσει – είναι εξαιρετικά επιζήμια για τους νομοταγείς αλιείς. Πρέπει να καθιερωθεί αυστηρότερος και ενιαίος έλεγχος στα κράτη μέλη. Η παράκτια αλιεία πρέπει να ενισχυθεί ώστε τα μικρότερα πλοία να αποκτήσουν ειδικό καθεστώς. Η εκφόρτωση στην ξηρά και η επιστροφή στη θάλασσα την ίδια ημέρα συνεπάγεται φρέσκα ψάρια, ψάρια που πωλούνται σε καλή τιμή, και μέριμνα για το περιβάλλον και τα αλιευτικά αποθέματα. Ελπίζω ότι αυτά τα στοιχεία θα κατοχυρώνονται στην οριστική μεταρρύθμιση. Αυτό είναι το ζητούμενο.

  Marie-Thérèse Sanchez-Schmid (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να επικροτήσω τα σχόλια της εισηγήτριας επί της παρούσας Πράσινης Βίβλου, τα οποία ακολουθούν τη σωστή τακτική. Η νέα στρατηγική πρέπει να προωθεί την αλιεία σε τοπικό επίπεδο, και θα ήθελα να επισημάνω ότι η υδατοκαλλιέργεια αποτελεί σημαντικό τμήμα αυτού του στόχου, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύει αξιόλογο ποσοστό των πόρων και δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίες. Η Ευρώπη χρειάζεται ισχυρές, βιώσιμες και υψηλής ποιότητας υδατοκαλλιέργειες.

Θα ήθελα, ειδικότερα, να επιστήσω την προσοχή στις οστρακοκαλλιέργειες, οι οποίες υπόκεινται σε ειδικούς περιορισμούς που απαιτούν ρεαλιστικές και κατάλληλες λύσεις. Σε αυτόν τον τύπο εκτροφής δραστηριοποιούνται συχνά μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες έχουν πληγεί σοβαρά από την κρίση. Η ρύπανση και οι περιβαλλοντικές μεταβολές οδηγούν σε ολοένα πιο ευαίσθητη και ασταθή μορφή παραγωγής. Οι παραγωγοί προσδοκούν από την Ευρώπη να τους παράσχει ουσιαστική βοήθεια, ήτοι βραχυπρόθεσμα, με έκτακτη χρηματοδοτική ενίσχυση που θα τους επιτρέψει να συνεχίσουν τον βιοπορισμό τους μέσω της παραγωγής τους· μεσοπρόθεσμα, με μεταβατική ενίσχυση που θα διασφαλίσει στα είδη τον βιολογικό χρόνο που απαιτείται για την αναπαραγωγή τους· και, μακροπρόθεσμα …

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Luís Paulo Alves (S&D). – (PT) Θα ήθελα να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου στην εισηγήτρια και στους αλιείς από τις Αζόρες οι οποίοι παρίστανται σήμερα εδώ. Εκφράζω και εγώ την ικανοποίησή μου για την παρούσα έκθεση, διότι αποτελεί σημαντική αλλαγή σε σχέση με την ισχύουσα κοινή αλιευτική πολιτική και περιλαμβάνει μέτρα τα οποία αφορούν ιδιαιτέρως τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, όπως η διάκριση μεταξύ των στόλων μικρής κλίμακας και των βιομηχανικών στόλων και η οριοθέτηση βιογεωγραφικών ζωνών. Θεωρώ επίσης θετική τη συμπερίληψη των τροπολογιών που κατέθεσε η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, διότι οι τροπολογίες αυτές μετριάζουν την αρχική θέση της εισηγήτριας σχετικά με την προστασία των ατομικών μεταβιβάσιμων ποσοστώσεων, όπως συνέστησαν οι οργανώσεις αλιέων από τις Αζόρες.

Ομοίως, τηρήθηκαν και οι τροπολογίες που κατέθεσε η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπέρ της αρχής της σχετικής σταθερότητας. Φρονούμε ότι, όσον αφορά τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, θα πρέπει να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες στο πλαίσιο της οριοθέτησης βιογεωγραφικών ζωνών, χρησιμοποιώντας τες ως προτιμώμενο μοντέλο διαχείρισης, συναρτήσει των υφιστάμενων πόρων. Επιπλέον, προκειμένου να διατηρούνται ορθές περιβαλλοντικές συνθήκες στις θαλάσσιες ζώνες και να τηρείται η αρχή της προφύλαξης, είναι απαραίτητη η επανεκτίμηση του ορίου των 100 ναυτικών μιλίων γύρω από τα νησιά, δεδομένου ότι είναι καίρια η ανάκτηση των 200 μιλίων ούτως ώστε …

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  George Lyon (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ, με τη σειρά μου, να ξεκινήσω απευθύνοντας τα συγχαρητήριά μου στην εισηγήτρια. Η κοινή αλιευτική πολιτική είναι μία αμφισβητούμενη πολιτική, και η παρούσα μεταρρύθμιση μάς παρέχει τη δυνατότητα να κάνουμε μία νέα αρχή. Έχω την εντύπωση ότι, εάν θέλουμε η ΚΑλΠ να ανακτήσει την αξιοπιστία της, πρέπει πρωτίστως να επικεντρώνεται στη βιωσιμότητα· εάν δεν υπάρχουν ψάρια, δεν υπάρχει μέλλον για τον κλάδο. Δεύτερον, σταθερότητα και προβλεψιμότητα για τις αλιευτικές μας κοινότητες και για τους αλιείς μας. Τρίτον, αντιμετώπιση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας· πρέπει να βρούμε λύση για την πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα. Τέταρτον, αναγνώριση των προηγούμενων προσπαθειών – είναι και το σημαντικότερο. Χρειαζόμαστε επίσης μία πολιτική που θα προτείνει πραγματική λύση στο πρόβλημα των απορρίψεων.

Καταρχήν, η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ πρέπει να παράσχει μελλοντικές προοπτικές στις αλιευτικές μας κοινότητες και στους αλιείς μας. Καταρχήν, θεωρώ ότι η στρατηγική λύση για την ΚΑλΠ …

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ να επωφεληθώ της ευκαιρίας για να τονίσω τα σημεία που ορισμένοι από εμάς κρίνουμε θεμελιώδη στην οριστική έκθεση επί της οποίας πρόκειται να διεξαγάγουμε ψηφοφορία.

Τα σημεία αυτά περιλαμβάνουν: την αρχή της προφύλαξης, η οποία είναι θεμελιώδης και ουσιαστική· τη μείωση της αλιευτικής ικανότητας, η οποία είναι κατεπείγουσα· τον περιορισμό της πολιτικής κρατικών επιδοτήσεων· και τη βελτίωση των ελέγχων και των διώξεων, απηνώς και ελαφρά τη συνειδήσει, των αδικημάτων που διαπράττουν όσοι ενεργούν εσφαλμένα και ενθαρρύνουν και άλλους να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους. Πρέπει, ωστόσο, να προωθήσουμε τον βιώσιμο εξοπλισμό και τη βιώσιμη αλίευση, που σημαίνει ότι πρέπει να βελτιώσουμε περαιτέρω τον ορισμό της αλιείας μικρής κλίμακας, ο οποίος χρήζει αδιαμφισβήτητα μεγαλύτερης αποσαφήνισης.

Θέλω επίσης να αναφερθώ στον ρόλο των γυναικών και στην αναγνώριση της αξίας του έργου τους, μία πτυχή για την οποία έχουμε επίσης καταθέσει τροπολογίες.

Τέλος, θεωρώ ότι είναι σημαντικό να επισημανθεί και να ζητηθεί η μεγαλύτερη συνεκτικότητα και ευθύνη στο πλαίσιο των αλιευτικών συμφωνιών με τρίτες χώρες· αυτό απαιτείται, για παράδειγμα, στις συμφωνίες με το Μαρόκο και τη Γουινέα.

  Werner Kuhn (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καταρχάς θα ήθελα να ευχηθώ κάθε επιτυχία στην Επίτροπο, την κυρία Δαμανάκη. Ανυπομονούμε να συνεργαστούμε μαζί της. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την κ. Patrão Neves, η οποία επιτέλεσε εξαίρετο έργο κατά τη διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων.

Είναι σημαντική η εκπροσώπηση και των χωρών με βιομηχανική αλιευτική δραστηριότητα μικρής κλίμακας. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η σχετική σταθερότητα διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη Γερμανία. Ασφαλώς, είμαστε όλοι πεπεισμένοι για τη σημασία της προστασίας των ιχθυαποθεμάτων και τη διασφάλιση της βιωσιμότητάς τους, ούτως ώστε να παραμείνουν σε ένα επίπεδο που θα εξασφαλίσει την ύπαρξη του αλιευτικού κλάδου μας στο μέλλον. Ωστόσο, δεν πρέπει να συζητούμε μόνο για τις περιβαλλοντικές και τις οικονομικές πτυχές. Πρέπει να εξετάσουμε επίσης την υπερβολική προστασία που παρέχεται σε ορισμένα είδη, όπως έχει ήδη αναφερθεί, για παράδειγμα στους κορμοράνους και τις φώκιες.

Η παράκτια ζώνη της Ευρώπης εκτείνεται κατά μήκος χιλιάδων χιλιομέτρων και διαθέτει παραδοσιακή αλιεία μικρής κλίμακας σε πολλές περιοχές. Από αυτήν την αλιευτική δραστηριότητα εξαρτάται ο βιοπορισμός πολλών οικογενειών. Ο τουρισμός διαδραματίζει εξίσου σημαίνοντα ρόλο εν προκειμένω. Πρέπει να συνυπολογίσουμε όλα αυτά τα στοιχεία. Πιστεύω ότι η Πράσινη Βίβλος αποτελεί πολύ καλή λύση, η οποία θα μας επιτρέψει να αναπτύξουμε περαιτέρω τα θέματα με την Επιτροπή …

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Czesław Adam Siekierski (PPE). – (PL) Η κοινή αλιευτική πολιτική πρέπει να συνδυάσει τους οικολογικούς και περιβαλλοντικούς στόχους με τα μεγέθη των αλιευμάτων, καθώς και με τα ζητήματα της απασχόλησης και του βιοτικού επιπέδου των οικογενειών των αλιέων. Η αλιευτική ικανότητα θα πρέπει να προσαρμοστεί στο επίπεδο των πόρων, επίπεδο που οριοθετείται σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες γνώσεις των επιστημόνων και των εμπειρογνωμόνων. Ο προσδιορισμός βιώσιμων αλιευτικών ποσοστώσεων πρέπει να πραγματοποιηθεί σε συνάρτηση με τη διαδικασία στήριξης προς την αλιευτική κοινότητα σε διάφορους τομείς, όπως επενδύσεις, εκσυγχρονισμός και κοινωνικά ζητήματα, μεταξύ άλλων και με μακροπρόθεσμες προοπτικές.

Δέον είναι η κοινή αλιευτική πολιτική να λάβει υπόψη τις ειδικές συνθήκες που επικρατούν σε διαφορετικές περιφέρειες και θάλασσες. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητη η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των Περιφερειακών Γνωμοδοτικών Συμβουλίων, τα οποία θα πρέπει να συνεργάζονται στενά με τις αλιευτικές διοικητικές αρχές των κρατών μελών και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τέλος, απαιτείται ισχυρότερη οργάνωση εκ μέρους των αλιέων και βελτίωση της αλυσίδας από την αλίευση έως την πώληση, με στόχο την καθιέρωση αλιευτικών προϊόντων ποιότητας και υψηλών προδιαγραφών.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κατά τη διάρκεια της επταετούς εμπειρίας μου ως βουλευτή του ΕΚ, ουδέποτε συνάντησα πιο οργισμένους ανθρώπους από τους άνδρες και τις γυναίκες αλιείς που γνώρισα στην εκλογική μου περιφέρεια.

Είναι προφανές ότι γι’ αυτούς τους ανθρώπους η κοινή αλιευτική πολιτική αποδείχθηκε ανεπαρκής. Για τον λόγο αυτόν, η μεταρρύθμιση είναι απολύτως ευπρόσδεκτη. Νομίζω πως όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να διατηρήσουμε τα αλιευτικά αποθέματα και ότι πρέπει επίσης να διατηρήσουμε τις παράκτιες κοινότητες, και το ένα δεν αποκλείει απαραιτήτως το άλλο. Πρέπει να ακουστεί η φωνή των μικρών αλιέων, ανδρών και γυναικών.

Επιπροσθέτως, όπως επεσήμανε ο κ. Brons, τα αλιευτικά σκάφη πρέπει να εξοπλιστούν με νέες τεχνολογίες, ιδίως εκείνες που αναφέρθηκε ότι ενδέχεται να διευκολύνουν τις απορρίψεις αλιευμάτων. Κάτι τέτοιο θα διαφοροποιούσε καταφανώς την κατάσταση.

Και τέλος, πρέπει να εξεταστεί καθ’ ολοκληρίαν το ζήτημα της έρευνας. Κάθε φορά που ακούμε για έρευνα ή επιστημονική τεκμηρίωση, διαπιστώνεται η τάση να την δεχόμαστε ασυζητητί. Όπως είπε ο κ. Cadec, πρέπει να είναι αδιαμφισβήτητη, πρέπει να είναι αντικειμενική και πρέπει να είναι ενημερωμένη.

  Juan Carlos Martín Fragueiro, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω την κ. Patrão Neves για το έργο της.

Όσον αφορά τις μέχρι στιγμής συζητήσεις στο Συμβούλιο, μπορώ να δηλώσω ότι οι υπουργοί τάχθηκαν ομόφωνα υπέρ της ανάγκης για τη μεταρρύθμιση –η οποία περιλαμβάνει την απλοποίηση των κανόνων, την ενίσχυση του ρόλου των περιφερειών και την αποκέντρωση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων, εξαιρουμένων των στρατηγικών στοιχείων και αρχών– και συμφωνούν ότι είναι ουσιώδης η μείωση των απορρίψεων αλιευμάτων, της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας και της υπεραλίευσης.

Τα συγκεκριμένα σημεία επί των οποίων υπάρχει συμφωνία προς το παρόν είναι τα εξής: διατήρηση των ισχυόντων κανόνων περί της πρόσβασης στη ζώνη των 12 ναυτικών μιλίων· μακροπρόθεσμη διαχείριση των πόρων· μεγαλύτερη συμμετοχή των επαγγελματιών του τομέα της αλιείας· κίνητρα της αγοράς –όπως επισήμανση και πιστοποιητικά– για την τόνωση του μεριδίου των αλιέων επί των συνολικών εσόδων· χρήση επιδοτήσεων αποκλειστικά ως έκτακτων μέτρων για τη μείωση της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας· η σημασία της έρευνας στην αλιευτική πολιτική· ενσωμάτωση της υδατοκαλλιέργειας· η σχέση μεταξύ της ΚΑλΠ και της ολοκληρωμένης θαλάσσιας πολιτικής· και ανάγκη διατήρησης και ενίσχυσης της δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διεθνές επίπεδο.

Προς το παρόν, οι διαβουλεύσεις έχουν αναδείξει διαφορετικές θέσεις επί των ακόλουθων πτυχών: σχετική σταθερότητα· το ισχύον σύστημα των συνολικά επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC) και των ποσοστώσεων και η χρήση μεταβιβάσιμων ποσοστώσεων· περιορισμός της αλιευτικής προσπάθειας ως μέσου διαχείρισης· οι μέθοδοι για τη μείωση των απορρίψεων αλιευμάτων, της πλεονάζουσας αλιευτικής ικανότητας και της υπεραλίευσης· συνολική χρηματοδότηση και κατανομή αυτής· και αύξηση της ενίσχυσης προς την αλιεία μικρής κλίμακας και τις παράκτιες κοινότητες.

Όπως ανέφερα στην αρχική μου παρέμβαση, το Συμβούλιο δεν έχει υιοθετήσει ακόμα θέση και δεν προτίθεται να εγκρίνει καμία επίσημη απόφαση φέτος, ήτοι έως ότου η Επιτροπή υποβάλει επισήμως τις νομοθετικές προτάσεις της.

Τέλος, θα ήθελα και εγώ να καλωσορίσω τους εκπροσώπους από τον αλιευτικό τομέα που βρίσκονται σήμερα μαζί μας στην Αίθουσα.

  Μαρία Δαμανάκη, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους βουλευτές για τις παρεμβάσεις τους. Είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική η εκφώνηση τόσο πολλών ομιλιών.

Παρατήρησα ότι η λέξη που αναφέρθηκε περισσότερο ήταν η βιωσιμότητα· συνεπώς, η βιωσιμότητα αποτελεί κοινή συμφωνία, ένα πλαίσιο κοινής συμφωνίας. Δεν μπορώ να απαντήσω σε όλα τα θέματα που θίχτηκαν, αλλά θα ήθελα να επισημάνω ορισμένες προτεραιότητες.

Η αλιεία μικρής κλίμακας και οι παράκτιες περιφέρειες συνιστούν προτεραιότητα. Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω όλους ότι θα λάβω πολύ σοβαρά υπόψη τις παρατηρήσεις σας. Θα ήθελα επίσης να σας διαβεβαιώσω ότι δεν έχω καμία πρόθεση να εισηγηθώ αυστηρά μέτρα και κανόνες για τους ερασιτέχνες αλιείς.

Δεύτερη προτεραιότητα: η περιφερειοποίηση. Θα ήθελα πάρα πολύ να συζητήσω μαζί σας διεξοδικότερα τις ακριβείς ενέργειες στις οποίες προβαίνουμε για την εφαρμογή αυτής της αρχής, διότι, εν προκειμένω, έχουμε να πούμε πολλά.

Μεταβιβάσιμα δικαιώματα αλιείας: απ’ ό,τι έχω ήδη αντιληφθεί, πρόκειται για μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με πλείστες αντιπαραθέσεις. Δεν ξέρω τι θα συμβεί κατά την ψηφοφορία, αλλά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε αυτό το ζήτημα. Πολλά κράτη μέλη εφαρμόζουν ήδη αυτό το σύστημα. Αυτό που προτείνω, λοιπόν, είναι να διεξαγάγουμε μία σαφή συζήτηση, στο πλαίσιο ενδεχομένως της Επιτροπής Αλιείας. Εφόσον δεν ολοκληρώνεται εδώ ο διάλογος, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μία σαφή συζήτηση επί των ατομικών μεταβιβάσιμων ποσοστώσεων –βλέπω ότι παρίσταται η κ. Fraga–, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μία γόνιμη συζήτηση ώστε να κατανοήσουμε πλήρως το ζήτημα.

Επιτρέψτε μου να αναφέρω και κάποιες άλλες προτεραιότητες: σαφείς όροι ισότιμου ανταγωνισμού για τη Μεσόγειο και τις λοιπές περιοχές όσον αφορά τους αλιείς από άλλες χώρες – τούτο είναι σωστό· πρέπει να θέσουμε αυτούς τους όρους για να διασφαλίσουμε συνθήκες θεμιτού ανταγωνισμού για τους αλιείς μας, άνδρες και γυναίκες· σταδιακή κατάργηση των απορρίψεων αλιευμάτων· επισήμανση.

Αυτές είναι οι προτεραιότητές μας. Θα ήθελα να ολοκληρώσω υπογραμμίζοντας την ανάγκη να δοθεί νέα μορφή στις αλιευτικές συμφωνίες· μία νέα μορφή που θα περιλαμβάνει ρήτρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σας ευχαριστώ για τις παρεμβάσεις σας. Φρονώ ότι το σημείο αυτό δεν σηματοδοτεί τη λήξη του διαλόγου, αλλά την έναρξη ενός πολύ θετικού διαλόγου μεταξύ μας.

  Maria do Céu Patrão Neves, εισηγήτρια. – (PT) Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι παρευρέθηκαν σήμερα στο Κοινοβούλιο και εξακολουθούν να παρέχουν την πολύτιμη στήριξή τους στην παρούσα διαδικασία, η οποία είναι χρονοβόρα, και την οποία, όπως μόλις ανέφερε η Επίτροπος, πρέπει να ακολουθήσουμε εάν προσβλέπουμε στην επίτευξη των στόχων μας.

Με απόλυτη ειλικρίνεια, αντιλαμβανόμαστε πλήρως ότι μία έκθεση δεν μπορεί να είναι ευάρεστη σε όλους. Πολλοί θα δηλώσουν ότι δεν υπεισήλθε επαρκώς σε ορισμένες πτυχές, ενώ άλλοι θα πουν ότι ενέκυψε υπερβολικά σε κάποιες άλλες ή ακόμα και στις ίδιες. Θεωρώ ότι, αυτήν τη στιγμή, προέχει να επισημάνουμε ότι, με την παρούσα έκθεση, κατορθώσαμε να επιτύχουμε ορθή ισορροπία μεταξύ των βασικών ζητημάτων, ήτοι ευρεία συμβιβαστική λύση, και ότι, συνολικά, η έκθεση είναι ικανή και μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς στις ανάγκες –ή, για την ακρίβεια, στις απαιτήσεις– του τομέα.

Ελπίζω ότι θα μπορέσουμε πλέον να συνεχίσουμε στην επιτροπή, κατά τον ίδιο τρόπο, το έργο που ξεκινήσαμε στην Επιτροπή Αλιείας, υπό την προεδρεία της κ. Fraga Estévez, και, σε ευρύτερη κλίμακα, σε συνεργασία με το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ούτως ώστε να προχωρήσουμε στις εργασίες κατάρτισης νομοθετικών προτάσεων, οι οποίες θα είναι εξίσου εντατικές.

Πιστεύω ότι εάν συνεχίσουμε να εργαζόμαστε κατ’ αυτόν τον τρόπο, με ομαδικό πνεύμα και με γνώμονα την ανάγκη να εξετάσουμε όλα τα ζητήματα που είναι σημαντικά για διαφορετικές ζώνες της ευρείας Ευρωπαϊκής Ένωσης, και εάν προσπαθήσουμε να ανταποκριθούμε αποτελεσματικά σε όλες τις ανάγκες του αλιευτικού τομέα σε ολόκληρη την ευρεία αποκλειστική οικονομική ζώνη, τότε θα εργαζόμαστε πράγματι αποτελεσματικά για τον εν λόγω τομέα. Στο πλαίσιο αυτό, δεσμευόμαστε να καθορίσουμε τις συνθήκες υπό τις οποίες ο τομέας της αλιείας θα καταστεί πραγματικά βιώσιμος και θα μπορέσει να αναπτυχθεί περαιτέρω σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα, στις 11.30.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149)

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Πρωτίστως και κατ’ εξοχήν, συγχαίρουμε την εισηγήτρια, την κ. Patrão Neves, για το εξαιρετικό έργο που έχει επιτελέσει μέχρι στιγμής και για το θετικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας.

Ευελπιστούμε η Πράσινη Βίβλος, η οποία αναμένεται να υποβληθεί σύντομα στην επιτροπή, να αποτελέσει το προοίμιο της ταχείας υποβολής της Λευκής Βίβλου στη σύνοδο Ολομέλειας. Η Ευρώπη ενδιαφερόταν ανέκαθεν για τον τομέα της αλιείας. Εντούτοις, φρονούμε ότι είναι ουσιώδες να προνοήσουμε για την ενίσχυση των επενδύσεων στον τομέα της επιστημονικής έρευνας, ιδίως στον αλιευτικό τομέα, μεταξύ άλλων και εντός του προσεχούς προγράμματος πλαισίου. Θεωρούμε δε εξίσου ουσιώδη τη βελτίωση της επίγνωσης των κανόνων στον τομέα, μέσω μεγαλύτερης ευελιξίας του συστήματος των ποσοστώσεων και της αυξημένης ευθύνης σε σχέση με τον έλεγχο και τα αποθέματα.

Θέλουμε επίσης ισχυρότερες εταιρικές σχέσεις με τρίτες χώρες, προκειμένου να καταπολεμήσουμε την παράνομη αλιεία, και υψηλότερου βαθμού συνεργασία με τις χώρες της Μεσογείου, ούτως ώστε να μπορέσουμε να ρυθμίσουμε πιο αποφασιστικά την αλιευτική δραστηριότητα σε μία θάλασσα όπως η Μεσόγειος, η οποία αποτελούσε ανέκαθεν το λίκνο διαφόρων πολιτισμών και παραδόσεων.

Τέλος, συμφωνούμε με τις διατάξεις της παραγράφου 23 περί του εκσυγρονισμού, ειδικότερα δε του στόλου μικρής κλίμακας, παρότι θα θέλαμε περαιτέρω λεπτομέρειες επί αυτού του θέματος. Όσον αφορά τις παραγράφους 62 και 63 σχετικά με τα επαγγελματικά προσόντα των φορέων του τομέα, θα επιθυμούσαμε περαιτέρω αποσαφηνίσεις, ιδίως αναφορικά με την αλιεία μικρής κλίμακας, η οποία ενδέχεται εν τέλει να ζημιωθεί περισσότερο, εάν οι κανόνες περί της διαχείρισης στόλου καταστούν αυστηρότεροι.

  Nessa Childers (S&D), γραπτώς. – (EN) Μολονότι η ερασιτεχνική αλιεία αντιπροσωπεύει μικρό μόνο ποσοστό του αλιευτικού κλάδου της Ευρώπης, αποτελεί αναπόσπαστο οικονομικό και κοινωνικό στοιχείο πλείστων περιοχών της ΕΕ, ιδίως στην ανατολική Ιρλανδία. Η ερασιτεχνική αλιεία έχει μακρά και σημαντική ιστορία στα ανατολικά της Ιρλανδίας, με εικόνες ερασιτεχνών αλιέων σε ποταμούς όπως ο Slaney ή σε όχθες της ανατολικής ακτής· πρόκειται για λαϊκές απεικονίσεις της ιρλανδικής παράδοσης. Αυτή η φήμη της ερασιτεχνικής αλιείας έχει επίσης καίριο αντίκτυπο στον τουρισμό πολλών περιοχών της Ιρλανδίας, τόσο του εγχώριου όσο και του διεθνούς, με τον Tiger Woods να αποτελεί τακτικό επισκέπτη του ποταμού Liffey στην κομητεία Kildare. Λόγω της μείωσης των ιχθυαποθεμάτων, διαπιστώνεται μία προσπάθεια επιβολής ελέγχων στην παράκτια ερασιτεχνική αλιεία και αφαίρεσης των εν λόγω αλιευμάτων από τις ποσοστώσεις του εμπορικού αλιευτικού κλάδου.

Οι προτάσεις αυτές ενδέχεται να επιφέρουν σοβαρές επιπτώσεις στα τουριστικά έσοδα από την ερασιτεχνική αλιεία, και να έχουν επίσης αρνητικό πολιτιστικό αντίκτυπο σε πολλές περιοχές της Ιρλανδίας. Κατά συνέπεια, είναι απαραίτητο αφενός το παρόν Σώμα να αναγνωρίσει όλες τις μορφές ερασιτεχνικής αλιείας ως σημαντικό ενδιαφερόμενο φορέα του αλιευτικού κλάδου και αφετέρου η μεταρρυθμισμένη κοινή αλιευτική πολιτική να λάβει υπόψη τα οικονομικά και κοινωνικά οφέλη της στην οικεία Λευκή Βίβλο.

  Robert Dušek (S&D), γραπτώς. – (CS) Η έκθεση σχετικά με την Πράσινη Βίβλο για τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής αποβλέπει στη δρομολόγηση δημόσιου διαλόγου στα θεσμικά όργανα της ΕΕ και των κρατών μελών. Η αλιευτική πολιτική, ακριβώς όπως και η κοινή γεωργική πολιτική, αποτελεί ένα στρατηγικό πρόγραμμα δράσης το οποίο επηρεάζει άμεσα όλους τους πολίτες της ΕΕ, και για το οποίο πρέπει να ληφθεί απόφαση σύμφωνα με τις τρεις καίριες αρχές, ήτοι την οικονομική αποδοτικότητα της αλιείας, την προστασία και διατήρηση των αλιευτικών πόρων και τη διατήρηση ενός αποδεκτού βιοτικού επιπέδου για τους απασχολούμενους στον τομέα της αλιείας. Εάν δεν επιτευχθεί ισορροπία μεταξύ όλων αυτών των αρχών στο σχέδιο νομοθετικής πράξης, ενέχεται κίνδυνος οικονομικής ύφεσης στις παράκτιες περιφέρειες, πλήρους αλίευσης ορισμένων ειδών ή ανεξέλεγκτης αύξησης της παράνομης αλιείας. Έχοντας υπόψη ότι το 88% του πληθυσμού των ιχθύων αλιεύεται πέραν των μεγίστων βιώσιμων επιπέδων και ότι το 80% των συνολικών αλιευμάτων απορρίπτονται, κρίνεται αναγκαίος ο καθορισμός ορίων που θα επιτρέψουν την αναγέννηση των πληθυσμών των ιχθύων, αυξάνοντας, επομένως, δραστικά τα μελλοντικά αλιεύματα, διατηρώντας ταυτόχρονα τη βιωσιμότητα. Η εισηγήτρια ορθώς επισημαίνει ότι, εξαιτίας της διαταραχής της ισορροπίας μεταξύ παραγωγών και αγοραστών από την παρεμβολή μεσαζόντων –των αλυσίδων λιανικής πώλησης– παρατηρείται πτώση στις τιμές των ιχθύων, η οποία θέτει την κατάσταση του αλιευτικού τομέα σε ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο. Η υποβληθείσα έκθεση λαμβάνει υπόψη και τις τρεις προαναφερθείσες βασικές αρχές της αλιείας και εισηγείται συγκεκριμένες λύσεις για τη βιωσιμότητα, και, ως εκ τούτου, αποτελεί, για όλους εμάς, ένα καλό ξεκίνημα για την προστασία της αλιείας.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Patrão Neves για το έργο της και για την έκθεση επί της οποίας έχει πλέον διεξαχθεί ψηφοφορία. Το θέμα της αλιείας είναι προφανώς ευαίσθητο ζήτημα για εμάς τους Πορτογάλους, διότι έχουμε αρκετές αλιευτικές κοινότητες, και αποτελεί απολύτως καίριο ζήτημα για το Δημοκρατικό και Κοινωνικό Κέντρο/Λαϊκό Κόμμα (CDS-PP).

Εκτιμώ ότι χρειαζόμαστε ένα νέο ρυθμιστικό πλαίσιο για την κοινή αλιευτική πολιτική (ΚΑλΠ), περισσότερο αποδοτικό και καλύτερα προσαρμοσμένο στην κατάσταση των αντίστοιχων εδαφών. Για τον λόγο αυτόν, επικροτώ την πρόθεση εστίασης στις αρχές της περιφερειακότητας και της επικουρικότητας, εκχωρώντας κατά τον τρόπο αυτόν μεγαλύτερη αυτονομία στα κράτη μέλη και προβλέποντας μεγαλύτερη ευελιξία για την ΚΑλΠ. Παράλληλα, δεδομένου ότι οι περιβαλλοντικές προκλήσεις δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στους αλιευτικούς πόρους, θεωρώ ότι είναι ζωτικής σημασίας η νέα ΚΑλΠ να καταστήσει δυνατή την οικολογικά βιώσιμη και οικονομικά εφικτή αλιεία. Δεν παραμένουμε αδιάφοροι στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αλιείς, και συνιστούμε η νέα ΚΑλΠ να παρέχει επαρκή προστασία όσον αφορά την αλιευτική ικανότητα των κοινοτήτων που εξαρτώνται από την αλιεία.

Θεωρώ εξίσου ζωτικής σημασίας η νέα ΚΑλΠ να διασφαλίσει την ποιότητα των ιχθύων, και σε επαρκείς ποσότητες, ώστε να διατηρηθεί η πλούσια σε ψάρια ανθρώπινη διατροφή, η οποία γνωρίζουμε πλέον ότι είναι ιδιαίτερα ισορροπημένη και ωφέλιμη για έναν υγιεινό τρόπο ζωής.

Θα παρακολουθώ τη μελλοντική μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ με ενδιαφέρον και ιδιαίτερη προσοχή, και θα υπερασπίζομαι πάντα τα πορτογαλικά συμφέροντα σε αυτόν τον στρατηγικό τομέα.

  Alan Kelly (S&D), γραπτώς. – (EN) Από πρακτική σκοπιά, επικροτώ τις προτεινόμενες εξελίξεις όσον αφορά τη μακροπρόθεσμη προστασία των θαλάσσιων πόρων, τόσο για περιβαλλοντικούς όσο και για οικονομικούς σκοπούς· την αναβάθμιση των αλιευτικών τεχνολογιών και την έμφαση που δίδεται μέσω αυτής στην ανάγκη επαγγελματικών προσόντων στον εν λόγω τομέα. Ειδικότερα, με χαροποιεί η σύσταση σχετικά με τη σταδιακή εισαγωγή οιωνδήποτε υποχρεωτικών αλλαγών και την απαίτηση αρχικής μεταβατικής περιόδου, προκειμένου να παραχωρηθεί επαρκής χρόνος στον κλάδο, και, ιδίως, στους επιμέρους αλιείς, για να ανταπεξέλθουν στις πρόσθετες δαπάνες σε έναν κλάδο που παρουσιάζει ήδη δυσπραγία. Εντούτοις, παρόλο που αναγνωρίζω ότι η έκθεση σκιαγραφεί τη διαφορετική μεταχείριση που προβλέπεται για την αλιεία ανοικτής θάλασσας και την αλιεία μικρότερης κλίμακας, είναι λυπηρό να επιβάλλονται περισσότερες δαπάνες ειδικά στην τελευταία. Η αλιεία δεν συνιστά μόνο οικονομική δραστηριότητα, αλλά αποτελεί επίσης κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα, και πρέπει να διαφυλαχθεί ο τρόπος ζωής των μικρών αλιέων. Έως σήμερα, ο βιοπορισμός τους ήταν συνυφασμένος με τις ιστορικές διεκδικήσεις των τοπικών κοινοτήτων τους επί των δικαιωμάτων αλιείας των ακτών τους. Υπό αυτό το πρίσμα, δεν θα πρέπει επ’ ουδενί λόγω να λησμονήσουμε την υπόσχεση που δίνεται στην έκθεση, ήτοι «να διασφαλιστεί (στον πληθυσμό που ζει από την αλιεία) ένα δίκαιο βιοτικό επίπεδο».

  James Nicholson (ECR), γραπτώς. – (EN) Είναι πλέον ευρέως αποδεκτό ότι η μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής του 2002 απέτυχε παταγωδώς και η κατάσταση στον αλιευτικό κλάδο εξακολουθεί να επιδεινώνεται παρά να βελτιώνεται. Η ΚΑλΠ μετατράπηκε σε γραφειοκρατικό εφιάλτη, με τις υπερβολικές ρυθμιστικές διατάξεις και τη μικροδιαχείριση να ταλανίζουν τον κλάδο και να επιτυγχάνονται, εν τω μεταξύ, ελάχιστα θετικά αποτελέσματα. Η επικείμενη μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ παρέχει στην αλιευτική πολιτική τη δυνατότητα να στραφεί προς νέα κατεύθυνση, μακριά από την υπερβολική γραφειοκρατία, και να επιτύχει σε όλες τις πτυχές για τις οποίες έχει σχεδιαστεί – περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά. Ο καίριος στόχος της μεταρρυθμισμένης ΚΑλΠ πρέπει να είναι η εγγύηση ότι οι αλιείς δύνανται να εξασφαλίσουν τον αξιοπρεπή βιοπορισμό τους, επιτυγάνοντας συγχρόνως τη βιωσιμότητα του περιβάλλοντος. Η πρόκληση συνίσταται στη χάραξη μίας κοινής αλιευτικής πολιτικής, ικανής να διατηρήσει ταυτόχρονα τις θέσεις απασχόλησης και τα αλιευτικά αποθέματα. Η μεταρρυθμισμένη ΚΑλΠ θα πρέπει να εξαλείψει την κεντρική υπερβολική ρύθμιση των Βρυξελλών και να εστιαστεί, αντιθέτως, σε ιδέες σχετικά, π.χ., με το πώς μπορούν να ανταποκρίνονται οι ενδιαφερόμενοι παράγοντες στην καθημερινή διαχείριση των αποθεμάτων σε τοπικό επίπεδο.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Η Πράσινη Βίβλος για την κοινή αλιευτική πολιτική καταρρακώνει τόσο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και τα κράτη μέλη. Αποδεικνύει αδιάσειστα ότι δεν στέφονται με επιτυχία όλα τα σχέδια και όλες οι μεταρυθμίσεις που υλοποιούνται στο πλαίσιο της Ένωσης. Ως εκ τούτου, οφείλουμε να συναγάγουμε τα σωστά συμπεράσματα όσον αφορά αμφότερες τις θεσμικές και τις πρακτικές λύσεις.

Ένα από τα θεμελιώδη σφάλματα της μεταρρύθμισης του 2002 ήταν η υπερβολική κεντρική διαχείριση. Η ποικιλομορφία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των διαφόρων περιφερειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μάς υποχρεώνουν να προβούμε στην περιφερειοποίησή της. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν πρέπει να αντιμετωπίζει επί ίσοις όροις τη Βαλτική Θάλασσα και τον Ατλαντικό ή τη Μεσόγειο Θάλασσα. Η περιφερειοποίηση της αλιευτικής πολιτικής θα πρέπει να συνοδεύεται από συγκεκριμένα μέτρα σχετικά με κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα. Κατά την άποψη των ανθρώπων που ζουν σε περιοχές εξαρτώμενες από την αλιεία, ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος δράσης είναι η οικονομική και κοινωνική διαφοροποίηση και αναδιάρθρωση, περιλαμβανομένης της δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης εκτός του τομέα της αλιείας. Δεδομένου ότι δεν είναι δυνατή η αύξηση των αλιευμάτων και της απασχόλησης στον αλιευτικό τομέα της Βαλτικής, θα πρέπει να εφαρμοστούν τα προαναφερθέντα μέτρα. Τούτο ανταποκρίνεται στις κοινωνικές προσδοκίες και ανάγκες.

Έρευνες καταδεικνύουν ότι τα δύο τρίτα των ευρωπαϊκών αλιευτικών αποθεμάτων είναι επαπειλούμενα, συμπεριλαμβανομένων ευρέως γνωστών ειδών, όπως η γλώσσα, η χωματίδα και ο γάδος. Αναλύσεις που εκπονήθηκαν από το WWF αναφέρουν απερίφραστα ότι, εάν δεν επέλθουν συγκεκριμένες τροποποιήσεις, ο αναπαραγωγικός πληθυσμός του μεσογειακού τόνου και πλείστων άλλων ειδών θα έχει αφανιστεί έως το 2012.

  Sirpa Pietikäinen (PPE), γραπτώς. – (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εδώ και δεκαετίες, η κοινή αλιευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης ελέγχει την αλιευτική δραστηριότητα εντός της Κοινότητας, καθώς και στα χωρικά ύδατα τρίτων χωρών.

Δυστυχώς, πρόκειται για έναν από τους πλέον αποτυχημένους τομείς πολιτικής, και έχει οδηγήσει σε μία κατάσταση που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κρίση, και δικαιολογημένα. Η κατάσταση όσον αφορά τα αλιευτικά αποθέματα είναι άκρως ανησυχητική: τα δύο τρίτα των εμπορικά εκμεταλλεύσιμων ιχθύων της ΕΕ έχουν μειωθεί δραματικά. Η φθίνουσα κερδοφορία και η τεράστια μείωση των αλιευτικών πεδίων καταδεικνύουν ότι ο κλάδος της αλιείας διατρέχει σοβαρό κίνδυνο. Οι υπερβολικές αλιευτικές ποσοστώσεις και η παράνομη αλιεία εξαντλούν τα αλιευτικά αποθέματα σε ανησυχητικό βαθμό.

Η κρίση αυτή οφείλεται στο ότι, επί μακρόν, υπήρχε παντελής αδιαφορία για τα προβλήματα που συσσωρεύτηκαν εξαιτίας της υπεραλίευσης και της παράνομης αλιείας. Επιπροσθέτως, οι καταστρεπτικές αλιευτικές μέθοδοι αφανίζουν επίσης το υπόλοιπο θαλάσσιο περιβάλλον. Μία από τις πλέον επιβλαβείς μεθόδους είναι η χρήση τράτας βυθού.

Η ΕΕ οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψη την κρίση στον τομέα των ιχθυαποθεμάτων. Εν προκειμένω, υπάρχει στενή σύνδεση με τις εξωτερικές προοπτικές, διότι η Ένωση εισάγει από το εξωτερικό σχεδόν το ένα τρίτο των ιχθύων που πουλά. Καίρια συνιστώσα της νέας κοινής αλιευτικής πολιτικής θα αποτελέσει η τοποθέτηση των συμφωνιών που διατηρούμε με τους εταίρους μας στον τομέα της αλιείας σε περισσότερο βιώσιμη βάση. Οι βασικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να αφορούν την αντιμετώπιση της πλεονάζουσας ικανότητας των αλιευτικών πλοίων και την αποτελεσματικότερη παρακολούθηση με στόχο την εξάλειψη της παράνομης αλιείας.

Οι κύριοι θεμέλιοι λίθοι της μεταρρύθμισης της αλιευτικής πολιτικής, όπως προτείνεται από την Επιτροπή στην Πράσινη Βίβλο της, πρέπει να καθιστούν σημείο εκκίνησης το οικοσύστημα και την αρχή της προφύλαξης. Στο επίκεντρο της πολιτικής πρέπει να βρίσκεται η πραγματικά βιώσιμη αλιεία για έκαστο αλιευτικό είδος, και για την επίτευξη αυτού του στόχου, έκαστο κράτος πρέπει να διαθέτει τη δική του στρατηγική διαχείρισης και προστασίας. Εάν παραστεί ανάγκη, η Ένωση πρέπει να είναι επίσης διατεθειμένη να υιοθετήσει λύσεις για τη διασφάλιση της ανάκτησης των αποθεμάτων, επιβάλλοντας πλήρη απαγόρευση της αλιείας και του εμπορίου αλιευτικών ειδών.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Πράσινη Βίβλος για τη μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑλΠ) παρέχει τη δυνατότητα αναθεώρησης της εν λόγω ευρωπαϊκής πολιτικής στις διάφορες πτυχές της (οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές), επαναπροσδιορίζοντας νέες προσεγγίσεις, με στόχο την επίλυση των προβλημάτων που εξακολουθούν να υπάρχουν στον τομέα. Η μεταρρύθμιση της ΚΑλΠ εστιάζεται ιδιαίτερα στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες, όπου η αλιεία είναι εξαιρετικά σημαντική για την τοπική ανάπτυξη και τον βιοπορισμό των ανθρώπων.

Η έκθεση σχετικά με την Πράσινη Βίβλο εμμένει σε μεταρρυθμίσεις οι οποίες είναι, πιστεύω, απαραίτητες για την καλύτερη εφαρμογή της εν λόγω πολιτικής σε περιφερειακό επίπεδο, ειδικότερα δε στην αποκέντρωση της διαχείρισης της αλιείας, προκειμένου να ληφθούν υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά εκάστης περιφέρειας και να συναρτηθεί η βιωσιμότητα του τομέα μέσω της διατήρησης των ειδών. Στη Μαδέρα, απαιτείται επειγόντως ο εκσυγχρονισμός των σκαφών και η προώθηση μέτρων για τη διασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας της αλιείας. Θα ήθελα να επαναλάβω ότι η αύξηση της αποδοτικότητας όσον αφορά τη διαχείριση των αλιευτικών πόρων και μία στρατηγική χρηματοδοτικής στήριξης για τους εργαζόμενους του τομέα αποτελούν βασικές προτεραιότητες στο πλαίσιο αυτής της μεταρρύθμισης, και πρέπει να εφαρμοστούν σε περιφερειακό επίπεδο.

Η μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής σηματοδοτεί ένα νέο στάδιο στην ανάπτυξη του τομέα, με πιο ενεργό συμμετοχή από όλους τους ενεχόμενους παράγοντες σε εθνικό, περιφερειακό και κλαδικό επίπεδο.