Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010 - Στρασβούργο

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Klaus-Heiner Lehne (A7-0011/2010)

  Viktor Uspaskich (ALDE). – (LT) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ανακοινώσω ότι υποστηρίζω αυτή την απόφαση, αν και η κάρτα μου δεν λειτουργούσε, και γι’ αυτό θέλω να το ανακοινώσω αυτό. Περνάω τώρα στο υπό συζήτηση θέμα. Κυρίες και κύριοι, η πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση της οδηγίας περί των ετήσιων λογαριασμών εταιρειών ορισμένων μορφών όσον αφορά τις μικρομονάδες. Αυτό το σχέδιο προκάλεσε μια τρικυμιώδη συζήτηση σχεδόν σε όλα τα επίπεδα, στα θεσμικά όργανα τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και των κρατών μελών. Είμαι πεπεισμένος ότι πρέπει να εκπονήσουμε κοινούς κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, θέλω να τονίσω ότι μειώνοντας τον διοικητικό φόρτο στις μικρομονάδες, δεν πρέπει να παραβιάσουμε τους όρους του δίκαιου ανταγωνισμού τόσο στις εσωτερικές αγορές των κρατών μελών όσο και στην αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιστεύω ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένας ενιαίος φόρος για τις μικρομονάδες, ο οποίος υπάρχει ήδη σε ορισμένα κράτη. Αν θα μπορούσε να υπολογιστεί, θα υπολογιζόταν είτε βάσει του αριθμού των εργαζομένων είτε βάσει του κύκλου εργασιών είτε βάσει της περιοχής, ανάλογα με το είδος της επιχείρησης. Ως αποτέλεσμα, αυτές οι εταιρείες δεν θα έμπαιναν πλέον στον πειρασμό να εμπλακούν σε παράνομες δραστηριότητες.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, με την προαίρεση να απαλλαγούν οι μικρομονάδες από την υποχρέωση κατάρτισης ετήσιων λογαριασμών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήδη εκφράζει την υποστήριξή του στην κατάργηση της περιττής γραφειοκρατίας. Με μια ευρωπαϊκή αρωγή ύψους περίπου 6,3 δισ. ευρώ, παρέχουμε επίσης μια απτή ώθηση για ανάπτυξη στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις της Ευρώπης. Καθώς τα κράτη μέλη είναι σε θέση να αποφασίζουν μεμονωμένα γι’ αυτήν την εξαίρεση από την υποχρέωση κατάρτισης ετήσιων λογαριασμών, προβλέπω ότι οι περισσότερες χώρες, ειδικά η Γερμανία, θα αξιοποιήσουν αυτή την προαίρεση. Αυτή η ρύθμιση όχι μόνο θα δώσει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να εξοικονομήσουν χρόνο και κόστος που ανέρχεται σε περίπου 2.000 ευρώ ανά επιχείρηση, αλλά αποτελεί κι ένα καλό παράδειγμα για το πόσο φιλικότερη είναι προς τους πολίτες η Ευρώπη από όσο πιστεύεται ότι είναι. Θα ήταν καλό αυτό το παράδειγμα του Κοινοβουλίου να είναι το πρώτο μιας σειράς πολλών αντίστοιχων παραδειγμάτων.

  Tiziano Motti (PPE) . – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, δεν υποστήριξα το ψήφισμα Lehne. Λυπάμαι γι’ αυτό, διότι αφορούσε τις μικρομονάδες, οι οποίες είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας, αλλά πάνω απ’ όλα, πιστεύω ότι αυτό το ψήφισμα, ως έχει, δημιουργεί ανταγωνιστικές διαφορές μεταξύ των επιχειρήσεων των διαφόρων κρατών και αυτό δεν είναι κάτι που θέλουμε, ειδικά αυτή την εποχή της κρίσης. Η τήρηση λογαριασμών είναι στην πραγματικότητα αποτελεσματική και αναγκαία, για τον λόγο ότι επιτρέπει στις επιχειρήσεις να είναι ανταγωνιστικές στην αγορά και να λαμβάνουν τραπεζική πίστωση, διότι η ποιότητα της διαχείρισης εκτιμάται βάσει των λογαριασμών τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τις μικρές επιχειρήσεις.

Αντ’ αυτού πιστεύω ότι πρέπει να εργαστούμε για να βοηθήσουμε τις μικρές επιχειρήσεις να αποκτήσουν κίνητρα για περικοπή των φόρων, δίνοντας τη δυνατότητα στους νέους επιχειρηματίες και στις οικογενειακές επιχειρήσεις να γίνουν πραγματικά ανταγωνιστικοί στην αγορά και τελικά να τους επιτρέψουμε να εξασφαλίσουν πίστωση από ιδρύματα που, μέχρι τώρα, ασχολούνταν κυρίως με μεγάλες επιχειρήσεις απ’ ό,τι αντιλαμβάνομαι.

  Marian Harkin (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, με ιδιαίτερη χαρά υποστηρίζω την έκθεση Lehne, η οποία θα συμβάλει στη μείωση του διοικητικού φόρτου για τις μικρές επιχειρήσεις.

Ένα από τα θέματα που ανακύπτουν διαρκώς όταν μιλά κανείς με μικρές επιχειρήσεις είναι το θέμα της υπερβολικής ρύθμισης και των διοικητικών διαδικασιών, αλλά και το γεγονός ότι κατακλύζονται από τη γραφειοκρατία. Έχουν ένα εύλογο επιχείρημα όταν λένε ότι θα ήταν λογικό, ως μικρές επιχειρήσεις, να μην υπόκεινται στους ίδιους κανόνες και τις ρυθμίσεις των μεγαλύτερων επιχειρήσεων.

Η απόφαση που λάβαμε σήμερα είναι λογική και αποτελεί μια βάσιμη απάντηση στις ανησυχίες των αγωνιζόμενων μικρών επιχειρήσεων στην Ευρώπη. Τις περισσότερες φορές, προτείνουμε νέα νομοθεσία σε αυτό το Σώμα, αλλά σήμερα τροποποιήσαμε μια νομοθεσία. Αυτό θα οδηγήσει σε ένα καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον και σε αυξημένη ανταγωνιστικότητα για τις μικρές επιχειρήσεις και άξιζε τον κόπο.

  Vito Bonsignore (PPE). - (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Lehne για την έκθεσή του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξετάζει προσεκτικά τον κόσμο των επιχειρήσεων –όπως απέδειξε σήμερα– και, ειδικά η Ομάδα μου, η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), πάντα συμπεριελάμβανε την υποστήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στις προτεραιότητές της. Γι’ αυτούς τους λόγους, πιστεύω ότι η δράση που έχουμε αναλάβει, η οποία αποσκοπεί στη μείωση της γραφειοκρατίας και στη μείωση των δαπανών των μικρών επιχειρήσεων, είναι πολύ επίκαιρη. Αυτό το μέτρο αποτελεί μια απτή χείρα βοηθείας για τις μικρές επιχειρήσεις σε αυτή τη δύσκολη εποχή.

Τέλος, συμφωνώ με την ευελιξία του μέτρου, το οποίο παρέχει στα κράτη μέλη την ευκαιρία να εγκρίνουν την οδηγία την καταλληλότερη στιγμή. Ο σκοπός αυτού είναι να αποφευχθεί κάθε είδους παρανομία που μπορεί να προκύψει από μια ξαφνική και υπερβολική μείωση των ελέγχων.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0151/2010

  Philippe Lamberts, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι η ψηφοφορία που διεξαγάγαμε είναι αξιοσημείωτη ως προς δύο πτυχές. Πρώτον, διότι οι τρεις μεγάλες ομάδες αποφάσισαν να εκπονήσουν ένα κοινό ψήφισμα, το οποίο υπέβαλαν έξι λεπτά πριν από τη λήξη της προθεσμίας, αποτρέποντας έτσι τις άλλες ομάδες από το να καταθέσουν τροπολογίες επί αυτού. Αυτή η κλειστή στάση δεν είναι επάξια αυτού του Σώματος.

Δεύτερον, μακάρι τουλάχιστον να είχε εκπονηθεί ένα κείμενο που θα είχε νόημα! Σε μια εποχή που η Επιτροπή, με τις ίδιες πολιτικές οικογένειες, είναι ικανή να έρθει εδώ με πέντε στόχους, με έξι πολιτικές για την υποστήριξη αυτών των στόχων, το Κοινοβούλιο υποβάλει ένα ψήφισμα που δεν λέει απολύτως τίποτα, με την υποστήριξη των τριών μεγάλων πολιτικών οικογενειών.

Πιστεύω ότι το ψήφισμα γελοιοποιεί σε μεγάλο βαθμό αυτό το Σώμα, το οποίο, σε μια τόσο σημαντική συζήτηση όπως η στρατηγική «Ευρώπη 2020», δεν είναι ικανό να κάνει τίποτε άλλο παρά να δηλώσει το προφανές.

  Ramona Nicole Mănescu (ALDE). – (RO) Όπως είναι ευρέως γνωστό, η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη ήταν από τις πρώτες που ζήτησε μια πιο συγκεκριμένη προσέγγιση στη στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης. Γι’ αυτό ακριβώς θέλω να χαιρετήσω τις τροπολογίες που εισαγάγει η στρατηγική «ΕΕ 2020» σε αυτό το πλαίσιο.

Ωστόσο, εκτιμώ ότι η πρόοδος ως προς ορισμένες πτυχές δεν προχώρησε αρκετά. Ως εκ τούτου, θέλω να επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι η στρατηγική για το 2020 δεν καθιστά σαφές ποια θα είναι η σχέση μεταξύ της πολιτικής συνοχής και αυτής της στρατηγικής. Πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, ότι η πολιτική συνοχής, ως χρηματοδοτικό μέσο κυρίως για την περιφερειακή ανάπτυξη, πρέπει να παραμείνει στοχοθετημένη στις περιφέρειες.

Επιπροσθέτως, η πρόταση της Επιτροπής αναθέτει στο Συμβούλιο και στα κράτη μέλη το βασικό καθήκον της εφαρμογής και της διαχείρισης των πολιτικών που προκύπτουν από αυτή τη στρατηγική, παραβλέποντας ωστόσο τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι τοπικές αρχές στην επίτευξη συγκεκριμένων αποτελεσμάτων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

Πιστεύω ότι η επιτυχία της στρατηγικής θα εξαρτηθεί κυρίως από τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμοστεί σε εθνικό, τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.

  Petru Constantin Luhan (PPE). – (RO) Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων ενέκριναν κατά τη διάρκεια του άτυπου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 11ης Φεβρουαρίου μια δήλωση για την υποστήριξη των προσπαθειών της Ελλάδας να διορθώσει την οικονομική και χρηματοπιστωτική της κατάσταση. Επιπροσθέτως, συζητήθηκε το θέμα σχετικά με το τι θα αντιπροσωπεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση το 2020, μετά από τη στρατηγική της Λισαβόνας.

Πιστεύω ότι αυτή η ψήφος είναι μια ψήφος αλληλεγγύης, διότι, ενόψει της «ΕΕ 2020», οι καθορισμένες προτεραιότητες πρέπει να επιδιωχθούν με πολύ πιο αυστηρό τρόπο, ο οποίος θα επιτρέπει, ωστόσο, να αξιοποιηθούν τα ειδικά χαρακτηριστικά κάθε περιφέρειας και να επιλυθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε μία.

Η οικονομική ανταγωνιστικότητα πρέπει να συνεχίσει να αυξάνεται προκειμένου να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, ενώ απαιτούνται και επενδύσεις σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης και της έρευνας. Πιστεύω ακράδαντα ότι τα προβλήματα που αφορούν κάθε περιφέρεια και κάθε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αναλυθούν και θα αντιμετωπιστούν καταλλήλως, σύμφωνα με την αρχή της αλληλεγγύης, για να μπορέσουμε να επιτύχουμε τους στόχους που θα θέσουμε για το 2020.

Οι επενδύσεις στην εκπαίδευση πρέπει να υποστηριχθούν με την ύπαρξη μιας υποδομής που θα υποστηρίζει την πρακτική εφαρμογή της γνώσης, της κοινωνικής συνοχής και της παγκόσμιας ανάπτυξης της οικονομικής ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE). - Κύριε Πρόεδρε, από τα συμπεράσματα του Συμβουλίου αλλά και από τη συζήτηση που ακολούθησε στο Κοινοβούλιό μας στις Βρυξέλλες καθώς και από τις τοποθετήσεις του αρμοδίου Επιτρόπου και αρκετών αρχηγών κρατών μελών στη συνέχεια, προκύπτει ότι σε περιόδους κρίσης και όταν κάποια κράτη μέλη αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, είναι απαραίτητη, μεταξύ άλλων και στο πλαίσιο της υπάρχουσας νομισματικής ένωσης, η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, η χάραξη πολιτικών που θα διασφαλίζουν την αντιμετώπιση κερδοσκοπικών επιθέσεων κατά συγκεκριμένων κρατών μελών.

Ως εκ τούτου είναι πολύ σημαντικές οι τοποθετήσεις που γίνονται αυτή την περίοδο σε σχέση με τη δημιουργία ευρωπαϊκών θεσμών και δομών για την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων, όπως, για παράδειγμα, ενός ευρωπαϊκού νομισματικού ταμείου. Αναμένουμε πολλά από το Συμβούλιο στη συνέχεια και προσδοκούμε ότι τα προβλήματα αυτή την κρίσιμη περίοδο θα αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά.

  Viktor Uspaskich (ALDE). – (LT) Κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να μιλήσω για τη στρατηγική «ΕΕ 2020». Επί της αρχής, υποστηρίζουμε κάθε πρωτοβουλία που βελτιώνει την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει περιθώριο κριτικής και βελτίωσης. Κατά τη γνώμη μου, το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2020. Είτε το θέλουμε είτε όχι, πρέπει να απαλείψουμε λίγο τα σύνορα ανάμεσα στους οικονομικούς κανόνες των εθνικών κρατών. Φυσικά, σε αυτή την περίπτωση, δεν αναφέρομαι σε τομείς όπως ο πολιτισμός, η παράδοση ή η εθνική κληρονομιά. Εντούτοις, πρέπει να τονίσουμε ότι, με οικονομικούς όρους, η αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μια κοινή αγορά. Διαφορετικά, θα ήταν σαν να άρχιζε ένα κράτος να εφαρμόζει διαφορετικούς όρους σε διαφορετικές περιφέρειες. Συνεπώς, όσο και αν αντισταθούν τα μεγάλα και τα μικρά κράτη μέλη της ΕΕ, πρέπει να εφαρμοστεί μια τελική ημερομηνία για τους κοινούς οικονομικούς όρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χαιρετίζω επίσης την προσοχή στην ανάπτυξη της οικονομίας της γνώσης, της υψηλής τεχνολογίας, και της επιστήμης. Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι κάθε κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης …

  Πρόεδρος . – Λυπάμαι, αλλά νομίζω ότι ακούσαμε αρκετά. Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Uspaskich. Σας έχω κλείσει το μικρόφωνο.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL). - Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση γιατί η στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2020 βαδίζει στον ίδιο αποτυχημένο νεοφιλελεύθερο δρόμο της στρατηγικής της Λισαβόνας, που οδήγησε στη διεύρυνση περιφερειακών και κοινωνικών ανισοτήτων, στην αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας και αποτέλεσε βασική αιτία για την κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επομένως απαιτείται ριζική αλλαγή του πλαισίου άσκησης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, το οποίο θα έχει στο επίκεντρο την πλήρη εργασία και την ενίσχυση των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά το άτυπο Συμβούλιο, όταν ξέσπασε η κρίση, κρύφτηκαν αφήνοντας κάθε κράτος να αντιμετωπίσει μόνο του τα προβλήματα και τώρα έρχονται να επιτηρήσουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Αντιμετώπισαν την Ελλάδα ως το μαύρο πρόβατο και επιδιώκουν τη λήψη σκληρών μέτρων, που θα λαμβάνονται σε βάρος των εργαζόμενων της Ελλάδας και των άλλων χωρών.

Επομένως απαιτείται η αντικατάσταση του αντικοινωνικού και αντιαναπτυξιακού συμφώνου σταθερότητας με ένα σύμφωνο ανάπτυξης και μεγέθυνσης όπως το περιγράφει το ψήφισμα που κατέθεσε η Ευρωπαϊκή Αριστερά.

  Filip Kaczmarek (PPE). – (PL) Η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται αναμφισβήτητα μια νέα στρατηγική που θα μας βοηθήσει και θα μας επιτρέψει να διαμορφώσουμε την απάντησή μας στην οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση. Ένα σημαντικό στοιχείο της στρατηγικής πρέπει να είναι η ενίσχυση της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών και όλων των ομάδων: εργαζομένων, επιχειρηματιών, επιστημόνων, σπουδαστών, ακόμα και συνταξιούχων, και αυτό περιλαμβάνεται στο ψήφισμά μας. Ένα άλλο καλό στοιχείο είναι η μεγαλύτερη έμφαση στην υποστήριξη για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Χωρίς την ανάπτυξη αυτών των επιχειρήσεων, δεν θα είναι δυνατή η βελτίωση της κατάστασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ορισμένοι πιστεύουν ότι η στρατηγική αναφέρει πολύ λίγα για την πολιτική συνοχής. Δεν ξέρω αν ισχύει αυτό, διότι, στην πραγματικότητα, υπάρχει ένα τμήμα για τη θεμελιώδη σημασία της πολιτικής συνοχής για το μέλλον της Ένωσης. Ωστόσο, ξέρω ότι αν αυτή δεν τεθεί σε εφαρμογή, καμία στρατηγική δεν θα βελτιώσει την κατάσταση.

  Vito Bonsignore (PPE). - (IT) Κύριε Πρόεδρε, ήρθε η στιγμή να ενηλικιωθούμε πολιτικά. Η κρίση κατέδειξε ότι απαιτείται μεγαλύτερος συντονισμός και καθοδήγηση από σημαντικούς και επίσημους κοινοτικούς φορείς, απαιτούνται περισσότεροι πόροι για έργα υποδομής και περισσότερη επικέντρωση στην παροχή πραγματικής υποστήριξης για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Πρέπει να οργανώσουμε μια μεγάλη προσπάθεια για να υλοποιήσουμε πλήρως την εσωτερική αγορά και πρέπει επειγόντως να επιχειρήσουμε μια κοινή δημοσιονομική πολιτική. Στο παρελθόν, πολλοί εθελοτυφλούσαν στα σκουπίδια που έριχναν οι αμερικανικές τράπεζες στην παγκόσμια αγορά, καταφεύγοντας σε ανούσιες διατυπώσεις, ακόμα και εντός της Ένωσης. Είναι ώρα για ευθύνη και γενναιότητα. Το ψήφισμα που υπερψηφίσαμε εγώ και η ομάδα μου περιέχει κάποια από αυτά τα στοιχεία, αλλά νομίζω ότι ο Πρόεδρος Barroso, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο πρέπει να επιδείξουν περισσότερη γενναιότητα.

  Ryszard Czarnecki (ECR). – (PL) Η νέα στρατηγική της ΕΕ είναι, στην πραγματικότητα, το αδελφάκι της στρατηγικής της Λισαβόνας. Αν ακολουθήσει το παράδειγμα του μεγαλύτερου αδελφού της, δεν θα περάσει τις εξετάσεις της και δεν θα είναι κατάλληλη για τίποτα.

Την ίδια στιγμή που οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μιλούσαν για την αναγκαιότητα της έγκρισης της στρατηγικής της Λισαβόνας, τα κράτη μέλη, στην πραγματικότητα, περιόριζαν την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, καθώς και των υπηρεσιών. Η νέα στρατηγική είναι, ασφαλώς, λίγο καλύτερη από την έκδοση των προηγούμενων μηνών, στην οποία δεν υπήρχε καμία αναφορά στη συνοχή. Επί του παρόντος, ωστόσο, μοιάζει περισσότερο με ευχολόγιο. Θα επαληθεύσουμε τη στρατηγική στον επταετή προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 2014. Ελπίζω ότι θα είναι μια στρατηγική που δεν θα συμβάλει στην κυριαρχία της νέας Ευρωπαϊκής Ένωσης από τις χώρες της παλαιάς Ένωσης.

  Zoltán Balczó (NI). – (HU) Καταψήφισα τη στρατηγική «ΕΕ 2020». Την καταψήφισα διότι πρεσβεύει με σαφήνεια την πίστη στη νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική. Δηλώνει ρητά ότι καταδικάζει την προστατευτική οικονομική πολιτική, με άλλα λόγια, όταν το κράτος διαδραματίζει ρόλο στην οικονομία. Ωστόσο, η παγκόσμια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση έδειξε ότι δεν πρέπει να τα αφήνουμε όλα στις αγορές. Επιπλέον, η ιμπεριαλιστική της ιδέα είναι προφανέστατη. Ορίζει ότι οι κανόνες θα τίθενται σε εφαρμογή αυτόματα αν τα κράτη μέλη δεν τους μεταφέρουν εγκαίρως. Επιδιώκει να ιδρύσει μια ευρωπαϊκή εποπτική αρχή και, σε ορισμένα σημεία, είναι επίσης σαφές ότι προσπαθεί να χρησιμοποιήσει δεσμευτικές νομικές πράξεις για να επιτύχει αποτελέσματα αντί να προβλέπει τη λήψη αυτόνομων αποφάσεων. Γι’ αυτό την καταψηφίσαμε.

  Inés Ayala Sender (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, ως μέλος της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού, θα ήθελα να πω ότι ψήφισα, φυσικά, υπέρ της στρατηγικής «ΕΕ 2020», διότι πιστεύω ότι είναι σημαντικό να εκφράσει το Κοινοβούλιο τη γνώμη του. Έχω, ωστόσο, μια επιφύλαξη, την οποία θέλω να εξηγήσω στο Κοινοβούλιο και είναι ότι η διατύπωση της παραγράφου 18 εγείρει αμφιβολίες για κάτι που είναι ψευδές. Πρόκειται για κάτι που δεν είναι αλήθεια.

Λέει ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο επέκρινε την Επιτροπή και τα κράτη μέλη, ενώ, στην πραγματικότητα, ισχύει το αντίθετο. Και αυτό διότι η διαχείριση του 80% του προϋπολογισμού της Ένωσης δεν έχει επικριθεί. Αντ’ αυτού, φέτος, για πρώτη φορά σε 11 χρόνια, το Ελεγκτικό Συνέδριο μας συνεχάρη και μας έδωσε θετική δήλωση αξιοπιστίας για λίγο περισσότερο από το 33% του προϋπολογισμού που διαχειρίστηκαν τα κράτη μέλη, ο οποίος αφορά τις γεωργικές δαπάνες, και διότι το σύστημα εποπτείας βελτιώθηκε και τώρα λειτουργεί καλύτερα.

Συνεπώς, πιστεύω ότι η διατύπωση της παραγράφου 18 θα δημιουργήσει την παρανόηση στο ευρύ κοινό ότι το 80% του προϋπολογισμού τελεί υπό κακή διαχείριση και ότι επικριθήκαμε γι’ αυτό. Θέλω να το αποσαφηνίσω αυτό τόσο για εσάς, κυρίες και κύριοι, όσο και προς όφελος του ευρωπαϊκού κοινού.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0136/2010

  Ramona Nicole Mănescu (ALDE). – (RO) Καταψήφισα την έκθεση Goldstone μολονότι, αρχικά, αυτή η έκθεση φαινόταν να είναι μια πρωτοβουλία με καλές προθέσεις για την ενδελεχή ανάλυση της ισραηλινο-παλαιστινιακής διαμάχης και για τον προσδιορισμό των βέλτιστων λύσεων για τη διόρθωση της κατάστασης στην περιοχή.

Ωστόσο, θα ήθελα να είναι αυτή η έκθεση πιο αντικειμενική, σύμφωνα με τις διατάξεις του διεθνούς και ανθρωπιστικού δικαίου. Μάλιστα, εξεπλάγην δυσάρεστα όταν διαπίστωσα ότι σε αυτή την έκθεση, η ισραηλινή κυβέρνηση κρίνεται με τα ίδια κριτήρια που χρησιμοποιούνται για τη Χαμάς, η οποία, όπως γνωρίζουμε, είναι μια οργάνωση που περιλαμβάνεται στον κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου, δεν πιστεύω ότι αυτή η έκθεση θα συμβάλει με οποιονδήποτε τρόπο στην επίλυση της διαμάχης Ισραηλινών και Παλαιστινίων, καθώς και των εντάσεων και της γενικής κατάστασης στην περιοχή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο καταψήφισα την έκθεση.

  Alajos Mészáros (PPE). – (HU) Οι συντάκτες της έκθεσης που εκπονήθηκε από την ομάδα του Richard Goldstone είναι, κατά τη γνώμη μου, διεθνώς αναγνωρισμένοι εμπειρογνώμονες, των οποίων τις γνώσεις και την αντικειμενικότητα δεν έχουμε λόγο να αμφισβητούμε. Η έκθεση είναι μη κομματική και ισορροπημένη και, ως εκ τούτου, πρέπει να δημιουργήσουμε τις αναγκαίες συνθήκες για την εφαρμογή των συστάσεών της. Υπερψήφισα την έκθεση, αν και δεν συμφωνώ με αυτή σε κάθε σημείο, αλλά είναι καλό ότι υιοθετήσαμε τη θέση που ενέκρινε το Κοινοβούλιο σήμερα. Ας ελπίσουμε ότι θα συμβάλει στον περιορισμό των υπερβολών των αντίπαλων μερών και, μακροπρόθεσμα, θα συμβάλει στην επίτευξη της πολυπόθητης και διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή.

  Krisztina Morvai (NI). – (HU) Τον Δεκέμβριο του 2008, το Ισραήλ εξαπέλυσε βάναυση επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 1.400 άτομα, στην πλειοψηφία τους άμαχοι πολίτες, συμπεριλαμβανομένων 450 παιδιών. Χρησιμοποιώντας αντικειμενικές μεθόδους και μια ευρεία συλλογή μαρτυριών, η έκθεση Goldstone εξέθεσε αυτές τις θηριωδίες και ταξινόμησε τους κανόνες του διεθνούς δικαίου που παραβίασε το Ισραήλ με αυτή τη βάναυση πράξη. Φυσικά, η αντιπροσωπεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του Κινήματος για μια Καλύτερη Ουγγαρία (Jobbik) ψήφισε υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την αποδοχή και την εφαρμογή των συστάσεων Goldstone και, ταυτόχρονα, ζητούμε συγγνώμη από τα παλαιστινιακά θύματα διότι η ουγγρική κυβέρνηση, επαίσχυντα και σε διαμετρική αντίθεση με την ουγγρική κοινή γνώμη, υιοθετεί συνεχώς μια θέση αντίθετη στην έκθεση Goldstone στα διεθνή φόρα.

  Peter van Dalen (ECR). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση Goldstone είναι υπερβολικά μονόπλευρη. Έχουν καταλογιστεί πάρα πολλά στο Ισραήλ, ωστόσο η Χαμάς ήταν εκείνη που στόχευε κατά αμάχων και τους χρησιμοποιούσε για καταφύγια, αποθήκες όπλων και ανθρώπινες ασπίδες. Δυστυχώς, η έκθεση Goldstone δεν κάνει καμία απολύτως αναφορά σε αυτά.

Πιθανώς, αυτή η μονομέρεια οφείλεται στο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της εκπόνησης αυτής της έκθεσης από την αρμόδια επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών, την προεδρία είχαν αναλάβει χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, η Λιβύη και το Πακιστάν. Αυτές οι χώρες δεν φημίζονται παγκοσμίως για το αψεγάδιαστο ιστορικό τους στη δημοκρατία και στην ελευθερία έκφρασης. Όταν έχει κανείς σχέση με χώρες αυτού του είδους, τότε αυτό που κάνουν σε επηρεάζει. Δυστυχώς, αυτό ήταν που παρέσυρε και τον Goldstone και, γι’ αυτόν τον λόγο, καταψήφισα το κοινό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Στην πραγματικότητα, αυτό το ψήφισμα είναι εξίσου μονόπλευρο με την έκθεση Goldstone.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση Goldstone. Πιστεύω ότι είναι επαίσχυντο το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε αυτή την έκθεση, έστω και με μικρή πλειοψηφία, διότι πρόκειται για μια πολύ προκατειλημμένη κίνηση και πρέπει να πούμε ότι υπήρχε σημαντικός βαθμός εσωτερικής διαφωνίας σε αυτό το Σώμα.

Θα ήθελα να σχολιάσω ένα σημείο. Περισσότεροι από 600 βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ορθώς ψήφισαν υπέρ του χαρακτηρισμού της Χαμάς ως τρομοκρατικής οργάνωσης. Παρά το γεγονός ότι σχεδόν ομόφωνα συμφωνήσαμε ότι η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση, εμείς, ή τουλάχιστον η πλειοψηφία σε αυτό το Σώμα, ψηφίσαμε υπέρ αυτής της έκθεσης και φαίνεται πως εγκρίναμε τα μέτρα που περιλαμβάνει, όπως και τις 8.000 ρουκέτες που εξαπέλυσε η Χαμάς κατά ισραηλινών κέντρων αμάχων πολιτών.

Πιστεύω ότι το Ισραήλ απειλείται και γι’ αυτόν τον λόγο η χώρα έπρεπε να προστατεύσει τον άμαχο πληθυσμό της. Με αυτό ως δεδομένο, είναι πραγματικά λυπηρό το γεγονός ότι πέρασε αυτή η πολύ προκατειλημμένη έκθεση, έστω και με ελάχιστη πλειοψηφία. Ελπίζω να μην ξαναδούμε ένα τόσο μελανό σημείο στην ιστορία μας, αλλά ότι ως Ευρωπαίοι θα αγωνιστούμε σκληρά για τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία της γνώμης και θα κάνουμε περισσότερα για να φέρουμε τη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή.

  Ryszard Czarnecki (ECR). – (PL) Ο Δικαστής Goldstone σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί υπόδειγμα αντικειμενικότητας. Καταψήφισα αυτή την έκθεση, διότι έχω την εντύπωση ότι η έκθεση επιχειρεί να παρουσιάσει την κατάσταση στη Μέση Ανατολή σε άσπρο-μαύρο, παρουσιάζοντας το Ισραήλ σαν τον μαύρο χαρακτήρα – τον κακό. Στην πραγματικότητα, η κατάσταση είναι πολύ πιο πολύπλοκη. Εκτιμώ ότι πρέπει να αποφύγουμε αυτές τις μονόπλευρες, δογματικές κρίσεις. Εγώ, προσωπικά, επισκέφθηκα μια περιοχή που ονομάζεται Sderot –και νομίζω ότι πήγατε και εσείς εκεί, κύριε Πρόεδρε– η οποία υπήρξε στόχος πολλών εκατοντάδων πυραύλων που έριξαν οι πολεμιστές της Χαμάς, όπως είπε προ ολίγου ο κ. Takkula. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι αυτή η έκθεση δεν είναι κάτι για το οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα είναι ιδιαίτερο υπερήφανο στο μέλλον.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ακούσαμε πολλά για την αναλογικότητα σε αυτή τη συζήτηση και αναρωτιέμαι τι θα θεωρούσαν αναλογικό οι κατήγοροι του Ισραήλ. Αναρωτιέμαι αν θα προτιμούσαν να είχε πάρει απλά το εβραϊκό κράτος μια αντίστοιχη ποσότητα πυρομαχικών και να τα έριχνε τυχαία στη Γάζα. Θα ήταν αυτή μια αναλογική απάντηση;

Θα ήθελα επίσης να εξετάσω την αναλογικότητα, ή την έλλειψη αναλογικότητας, σε αυτή την έκθεση. Διαβάζοντας την έκθεση Goldstone έχει κανείς την απόκοσμη αίσθηση ότι διαβάζει για μια βίαιη επίθεση στην οποία ο συγγραφέας παρέλειψε να αναφέρει ότι τα γεγονότα έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα πυγμαχίας. Το κείμενο στερείται κάθε εννοιολογικού πλαισίου.

Δεν λέω ότι το Ισραήλ θα έπρεπε να είναι υπεράνω κριτικής ούτε ότι η επιχείρηση Cast Lead είναι υπεράνω κριτικής. Έγιναν λάθη. Το Ισραήλ θέλει να φτάσει σε μια θέση όπου θα υπάρχει μια σταθερή παλαιστινιακή οντότητα που θα είναι καλός γείτονας, αλλά αυτή η πολιτική της υποβάθμισης των υποδομών καθυστέρησε αυτόν τον στόχο. Ομοίως, η μεροληψία και ο τόνος αυτής της έκθεσης απομάκρυναν ακόμα περισσότερο την ιδέα μια λύσης δύο κρατών, σύμφωνα με την οποία η ισραηλινή και η παλαιστινιακή πλευρά συμβιώνουν δίπλα-δίπλα σαν ειρηνικοί γείτονες.

  Alexander Graf Lambsdorff (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (FDP) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταψήφισε σήμερα το ψήφισμα πολλών ομάδων για την εφαρμογή των συστάσεων της έκθεσης Goldstone. Δεν μπορείτε να ψηφίσετε υπέρ μιας έκθεσης για την οποία η ίδια η εντολή υπήρξε άκρως αμφισβητούμενη – ούτε ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν την υποστήριξε. Μια έκθεση που εξισώνει το δημοκρατικό Ισραήλ με μια ομάδα που έχει χαρακτηριστεί επίσημα από την ΕΕ ως τρομοκρατική οργάνωση και μια έκθεση που παραλείπει να εξετάσει με λογικό τρόπο τα βαθύτερα αίτια της σύγκρουσης δεν είναι μια έκθεση την οποία μπορούμε να υπερψηφίσουμε.

Η επιλογή ψήφου μας, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι θα απορρίπταμε μια διερεύνηση των γεγονότων που συνδέονται με την επιχείρηση Cast Lead. Μάλιστα, ισχύει το αντίθετο. Το Ισραήλ πρέπει πράγματι να διερευνήσει ενδελεχώς όλες τις πτυχές της επιχείρησης και αν όντως έλαβαν χώρα παραβιάσεις του νόμου, τότε πρέπει να τιμωρηθούν. Η επιλογή ψήφου μας επίσης δεν σημαίνει ότι θα υποστηρίζαμε την πολιτική της κυβέρνησης του Κράτους του Ισραήλ στην ειρηνευτική διαδικασία. Με ιδιαίτερη ικανοποίηση είδαμε ότι διεξάγονται ξανά συνομιλίες μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων, έστω και έμμεσα επί του παρόντος.

Η επίσκεψη του Αντιπροέδρου των ΗΠΑ, κ. Biden, δείχνει επίσης ότι η κυβέρνηση Obama αντιμετωπίζει σοβαρά τις προσπάθειές της για επίτευξη διαρκούς ειρήνης στην περιοχή. Έχει την υποστήριξή μας σε αυτές τις προσπάθειες. Αυτό καθιστά ακόμα δυσκολότερη την κατανόηση της προσβολής του Ισραήλ προς τον Αντιπρόεδρο, με την έγκριση της οικοδόμησης νέων οικισμών στη Δυτική Όχθη κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του – ένα μέτρο που επικρίθηκε δικαίως και όχι μόνο από τους Παλαιστινίους.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0134/2010

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Είμαι πεπεισμένος ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να στείλει ένα σαφές μήνυμα στη Λευκορωσία ότι προτίθεται να επανεξετάσει τις αμοιβαίες σχέσεις αν η Λευκορωσία δεν απόσχει από την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών αρχών και αν δεν λάβει διορθωτικά μέτρα.

Παράλληλα, θέλω να εκφράσω αποτροπιασμό για το διάταγμα του Προέδρου της Λευκορωσίας σχετικά με τον έλεγχο του διαδικτύου, το οποίο, σε πολλά σημεία, αποτελεί σαφή άρνηση της ελευθερίας του λόγου και του τύπου. Αυτές οι νομικές πράξεις περιορίζουν την ελευθερία και τη δημοκρατία στη Λευκορωσία και βαθαίνουν τη δυσπιστία των πολιτών και των άλλων χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στις κρατικές αρχές της και στους εκπροσώπους τους. Στο πλαίσιο των πρόσφατων συλλήψεων εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών και της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, είναι αδύνατον να παραβλέψει κανείς το μικρό χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στην εφαρμογή του διατάγματος τον προσεχή Ιούλιο και στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές στις αρχές του προσεχούς έτους.

  Jarosław Kalinowski (PPE). – (PL) Θέλω να ευχαριστήσω τους συναδέλφους βουλευτές για την εκπόνηση αυτού του ψηφίσματος και για την έγκρισή του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Με την έγκριση αυτού του ψηφίσματος, εκφράσαμε υποστήριξη για την προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών μειονοτήτων. Αποτελεί, ταυτόχρονα, μια πρωτοβουλία για την προάσπιση των θεμελιωδών αρχών της δημοκρατίας και της ανοχής, οι οποίες αποτελούν τα θεμέλια της Ευρώπης. Με ικανοποίησε η επίσημη θέση του Κοινοβουλίου επί αυτού του θέματος, η οποία υποστηρίζει την πολωνική μειονότητα στη Λευκορωσία.

Δράττομαι αυτής της ευκαιρίας για να επισημάνω ότι τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να δώσουν το παράδειγμα στις άλλες χώρες και στους γείτονές μας και ότι πρέπει να διασφαλίσουν τον πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων των εθνικών μειονοτήτων στα κράτη μέλη μας.

  Filip Kaczmarek (PPE). – (PL) Ψήφισα υπέρ της έγκρισης του ψηφίσματος της Λευκορωσίας. Στο ψήφισμα, απαιτούμε τη νομιμοποίηση της Ένωσης Πολωνών της Λευκορωσίας, υπό την ηγεσία της Angelika Borys, και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς όλους τους πολίτες της Λευκορωσίας, οι οποίοι δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν πλήρως τα πολιτικά δικαιώματα.

Εχθές, έλαβα μια επιστολή από τον λευκορώσο πρεσβευτή στην Πολωνία. Εκφράζει ανησυχία σχετικά με τις προθέσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ήθελαν να εγκριθεί το ψήφισμα. Κατά τη γνώμη του, αυτές οι προθέσεις προέκυψαν ως αποτέλεσμα μιας μη αντικειμενικής κάλυψης της κατάστασης από τα πολωνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι προθέσεις πίσω από το ψήφισμα είναι πολύ βαθύτερες. Αφορούν τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών, τον σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και τη διασφάλιση των ελάχιστων προτύπων και, κατά συνέπεια, αφορούν το καλό της Λευκορωσίας και το καλό των Λευκορώσων.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, υποστήριξα το ψήφισμα σχετικά με την κατάσταση της κοινωνίας των πολιτών και των εθνικών μειονοτήτων στη Λευκορωσία και σήμερα θέλω να εκφράσω για άλλη μια φορά τη μεγάλη ανησυχία μου για τις πρόσφατες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λευκορωσία εις βάρος μελών της κοινωνίας των πολιτών και εις βάρος μελών των εθνικών μειονοτήτων και των οργανώσεών τους. Θα ήθελα να δηλώσω την πλήρη αλληλεγγύη μου προς τους πολίτες που δεν μπορούν να απολαύσουν τα πλήρη πολιτικά τους δικαιώματα.

Θέλω επίσης να καταδικάσω έντονα τη σύλληψη της Angelika Borys, προέδρου της Ένωσης των Πολωνών της Λευκορωσίας, καθώς και του Anatoly Lebedko, προέδρου του Ενωμένου Πολιτικού Κόμματος της αντιπολίτευσης και ηγέτη των Ενωμένων Δημοκρατικών Δυνάμεων στη Λευκορωσία, ο οποίος έχει προσκληθεί σε αυτό το Σώμα πολλές φορές.

Δυστυχώς, οι πολίτες της Λευκορωσίας δεν είναι σε θέση να επωφεληθούν από τα πολλά σχέδια και τις προτάσεις που χρηματοδοτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο της πολιτικής ανατολικής γειτονίας.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, όσον αφορά την κατάσταση στη Λευκορωσία, θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι, ως Ευρωπαίοι, θυμόμαστε ποιες είναι οι αξίες μας.

Θέλω να επιστήσω την προσοχή σας σε αυτό λόγω του πρόσφατου λυπηρού αποτελέσματος της ψηφοφορίας επί της έκθεσης Goldstone και διότι σε όλα τα θέματα, είτε σχετίζονται με τη Λευκορωσία, είτε με τη Μέση Ανατολή, την Άπω Ανατολή ή την Αφρική, πρέπει να θυμόμαστε τις θεμελιώδεις αξίες που μας καθοδηγούν. Είναι η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ελευθερία της γνώμης. Αυτό είναι το δικαίωμα όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης: οι αξίες που μας ενώνουν και που πασχίζουν να προωθήσουν αυτούς τους στόχους. Πρέπει να περάσουμε αυτό το μήνυμα στη Λευκορωσία. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα δικαιώματα των μειονοτήτων θα λαμβάνονται υπόψη εκεί και ότι οι θρησκευτικές μειονότητες, οι οποίες υπέστησαν διώξεις με διάφορους τρόπους, θα αναγνωριστούν, όπως και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους και η θρησκευτική ελευθερία τους.

Είναι πολύ σημαντικό να διασφαλίσουμε, ως Ευρωπαίοι, τη μεταφορά του ευρωπαϊκού μηνύματος στη Λευκορωσία, δίνοντας έτσι μια προοπτική ελπίδας εκεί.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αν και υποστηρίζω μεγάλο μέρος της διατύπωσης αυτού του ψηφίσματος, αναρωτιέμαι αν είμαστε οι κατάλληλοι για να κάνουμε διάλεξη στη Λευκορωσία για τις ελλείψεις της δημοκρατίας της. Διαμαρτυρόμαστε για το γεγονός ότι η Λευκορωσία έχει ένα αδύναμο, αμελητέο κοινοβούλιο, αλλά δείτε γύρω σας. Εδώ απλώς εγκρίνουμε τις αποφάσεις του πολιτικού γραφείου των 27 κρατών μας. Διαμαρτυρόμαστε για το γεγονός ότι, αν και διενεργούν εκλογές, τις νοθεύουν. Εμείς, από την άλλη πλευρά, διενεργούμε δημοψηφίσματα, τα διενεργούμε με τιμιότητα, αλλά αγνοούμε το αποτέλεσμα. Διαμαρτυρόμαστε για την επιβίωση του μηχανισμού της Σοβιετικής Ένωσης εκεί και ωστόσο διατηρούμε την κοινή γεωργική πολιτική μας, το κοινωνικό μας κεφάλαιο, την εβδομάδα των 48 ωρών μας και τον υπόλοιπο μηχανισμό του ευρωπαϊκού κορπορατισμού.

Δεν είναι να απορεί κανείς για το γεγονός ότι τα παλιά συστημικά κομμουνιστικά κόμματα των κρατών της COMECON ηγούνταν των εκστρατειών υπέρ της ένταξης των χωρών τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάποια από αυτά, στην πραγματικότητα, αισθάνονταν σαν στο σπίτι τους. Θυμάμαι τις παράξενες τελευταίες σελίδες της Φάρμας των Ζώων όπου τα ζώα κοιτούν από γουρούνι σε άνθρωπο και από άνθρωπο σε γουρούνι και δεν βρίσκουν πλέον διαφορά.

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, πέρα από την αμφισβήτηση του περιεχομένου αυτού του ψηφίσματος, θέλω να θέσω υπό αμφισβήτηση και την αρχή του.

Οι γάλλοι, φλαμανδοί, ούγγροι, γερμανοί και αυστριακοί πατριώτες γίνονται αντικείμενο συνεχούς νομικής, επαγγελματικής και πολιτικής δίωξης και αυτό εν μέσω της αδιαφορίας, και μάλιστα με την υποστήριξη, αυτού του Σώματος, το οποίο ισχυρίζεται ότι δίνει το παράδειγμα σχεδόν σε όλο τον κόσμο και ειδικά σε εκείνους έξω από τα σύνορά του.

Επί παραδείγματι, την περασμένη εβδομάδα εγκρίναμε ένα ψήφισμα για την Ουκρανία, το οποίο περιελάμβανε μια διάταξη που πολλοί ουκρανοί πατριώτες δικαίως θεωρούν προσβλητική για τον εθνικό τους ήρωα, τον Stepan Bandera. Ομολογουμένως, προσπάθησε, υπό εξαιρετικά δύσκολες περιστάσεις, να χαράξει έναν δρόμο μεταξύ δύο μορφών ολοκληρωτισμού: του Hitler και των Σοβιετικών. Αυτό δεν τον καθιστά λιγότερο ήρωα για πολλούς Ουκρανούς, οι οποίοι αισθάνονται δικαίως ότι εξευτελίζονται από την πλειοψηφία αυτού του Σώματος.

Τυγχάνει γενικά οι εθνικοί ήρωες να έχουν αγωνιστεί κατά των γειτόνων τους. Προσβάλλεται ο φίλος μου, Nick Griffin, ένας αληθινός βρετανός πατριώτης, από το γεγονός ότι, για εμάς η Ιωάννα της Λωραίνης είναι εθνική ηρωίδα; Ασφαλώς όχι! Προσωπικά, θα ήθελα το Κοινοβούλιό μας να εκφράζει τις ίδιες επιφυλάξεις για τους ήρωες άλλων ξένων χωρών.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0133/2010

  Kay Swinburne, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Ομάδα ECR αναγνωρίζει ότι ο κλάδος των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών δεν μπορεί να περιμένει ότι θα ξεφύγει από την κρίση. Έχει γίνει τεράστια ζημιά από επιπόλαιες συμπεριφορές και το κόστος της τακτοποίησης της ζημιάς πρέπει να το αναλάβουν οι εμπλεκόμενοι. Επιπλέον, πρέπει να εφαρμοστούν νέα συστήματα για να διασφαλιστεί ότι αυτό δεν θα συμβεί ξανά και ότι υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι για επείγοντες σκοπούς για τη σταθεροποίηση των συστημικών αποτυχιών.

Πιθανόν να έχει έρθει η ώρα, στο πλαίσιο διεθνούς συμφωνίας, για έναν φόρο στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές. Όποιες και αν είναι οι αμφιβολίες σχετικά με τα πρακτικά ζητήματα της εφαρμογής ενός τέτοιου συστήματος, δεν πρέπει να αποκλειστεί κανένα μέτρο εφόσον έχει την υποστήριξη του συνόλου της διεθνούς κοινότητας και εφόσον υπάρχουν διασφαλίσεις ότι λειτουργεί και δεν μπορεί να αποφευχθεί.

Το μεγαλύτερο τμήμα του σημερινού ψηφίσματος έχει την υποστήριξή μας, με εξαίρεση όμως την παράγραφο 7 για δύο λόγους. Καταρχάς, διαφωνούμε με τις νέες φοροεισπρακτικές εξουσίες για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η παράγραφος –όσο προσεκτικά διατυπωμένη και αν είναι– υποδηλώνει ότι αυτό είναι ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Δεύτερον, το όλο νόημα ενός φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών δεν θα έπρεπε να είναι η συγκέντρωση χρημάτων για προτιμώμενα έργα, ανεξαρτήτως της αξίας τους. Αντ’ αυτού, πρέπει να είναι η διασφάλιση της μελλοντικής χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και η προστασία έναντι κάθε γεγονότος που προκάλεσε το πρόσφατο οικονομικό χάος.

Αυτό το ψήφισμα, ως έχει, είναι υπερβολικά εστιασμένο σε μια λύση χρηματοπιστωτικού φόρου, συνεπάγεται εξουσίες φορολόγησης σε επίπεδο ΕΕ και όχι σε επίπεδο κρατών μελών, υποδεικνύει την αξιοποίηση των χρημάτων που συγκεντρώνονται για τη χρηματοδότηση έργων για την ανάπτυξη και την αλλαγή του κλίματος αντί για τη σταθεροποίηση του χρηματοπιστωτικού τομέα και, τέλος, προτείνει ότι ένας κοινοτικός φόρος είναι εφικτός χωρίς παγκόσμια συμμετοχή. Γι’ αυτούς τους λόγους, καταψηφίσαμε αυτή την πρόταση ψηφίσματος.

  Joe Higgins (GUE/NGL). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, απείχα από την ψηφοφορία επί του ψηφίσματος σχετικά με τη φορολογία των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών διότι είναι υπερβολικά ανεπαρκές για την αντιμετώπιση της αισχρής αντικοινωνικής κερδοσκοπίας ανά τον κόσμο από τα τεράστια αμοιβαία κεφάλαια υψηλού επιχειρηματικού κινδύνου και τις τράπεζες «κύρους» όπως η Goldman Sachs.

Η εφημερίδα The Wall Street Journal δημοσίευσε πρόσφατα ένα άρθρο σχετικά με ένα ιδιωτικό δείπνο στη Νέα Υόρκη στις 8 Φεβρουαρίου, στο οποίο συμμετείχαν 18 μεγάλα αμοιβαία κεφάλαια υψηλού επιχειρηματικού κινδύνου, όπου συζητήθηκε η κερδοσκοπία εις βάρος του ευρώ. Εδώ και μήνες τώρα, αυτοί οι χρηματοπιστωτικοί καρχαρίες, γνωστοί ως αμοιβαία κεφάλαια υψηλού επιχειρηματικού κινδύνου (hedge funds), οι οποίοι ελέγχουν πάνω από 2.000 δισ. ευρώ, κερδοσκοπούν εσκεμμένα εις βάρος του ευρώ, και συγκεκριμένα εις βάρος της Ελλάδας, για να εξασφαλίσουν δισεκατομμύρια για ίδιο όφελος.

Το παράδοξο είναι ότι η Επιτροπή της ΕΕ όχι μόνο δεν κινεί ούτε το δάχτυλό της για να τους σταματήσει, αλλά στην πραγματικότητα συνωμοτεί με αυτούς τους χρηματοπιστωτικούς εγκληματίες εκφοβίζοντας τους εργαζομένους και τους φτωχούς της Ελλάδας, και ζητώντας να θυσιαστεί το βιοτικό τους επίπεδο για να πληρωθούν τα λύτρα που απαιτούν αυτά τα παράσιτα.

Δεν χρειαζόμαστε φόρο στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η κρατική ιδιοκτησία και ο δημοκρατικός έλεγχος αυτών των αμοιβαίων κεφαλαίων υψηλού επιχειρηματικού κινδύνου και των μεγάλων τραπεζών προκειμένου να χρησιμοποιήσουμε τους τεράστιους πόρους τους για επενδύσεις που θα θέσουν τέλος στη φτώχεια και θα ωφελήσουν την κοινωνία, αντί να καταστρέφουν την κοινωνία προς όφελος της ιδιωτικής απληστίας.

  Mario Borghezio (EFD). - (IT) Κύριε Πρόεδρε, απείχαμε από την ψηφοφορία, αλλά ο κύριος στόχος μου ήταν να πάρω μια θέση έναντι της σαφούς πρόθεσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Επιτροπής να εισαγάγουν έναν φόρο, όπως επιδεικνύουν οι πρόσφατες δηλώσεις του Επιτρόπου Šemeta στην εφημερίδα European Voice σχετικά με την υποτιθέμενη επικείμενη εισαγωγή ενός ελάχιστου φόρου επί των εκπομπών.

Είμαστε κατά της ιδέας της εκχώρησης αρμοδιότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβάλλει άμεσους φόρους, ένα αντισυνταγματικό δικαίωμα σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη, διότι παραβιάζει την αρχή της μη φορολόγησης χωρίς αντιπροσώπευση. Θα αντισταθούμε με κάθε δυνατό τρόπο σε οποιαδήποτε ενέργεια για την εισαγωγή ενός άμεσου φόρου, αντλώντας ισχύ από την απόφαση του γερμανικού συνταγματικού δικαστηρίου του Ιουνίου 2009.

Θέλω να σας υπενθυμίσω ότι ο Πρόεδρος Van Rompuy το υπονόησε αυτό όταν, σε μια μυστηριώδη συνάντηση που διεξήχθη μια εβδομάδα πριν από τον διορισμό του με τη λέσχη Bilderberg, η οποία δεν είναι και η πιο διαφανής ομάδα στον κόσμο, ανακοίνωσε –και μάλιστα δεσμεύτηκε για– την πρόταση ενός ευρωπαϊκού άμεσου φόρου επί των εκπομπών CO2, ο οποίος θα μπορούσε να προκαλέσει άμεση αύξηση της τιμής των καυσίμων, των υπηρεσιών, κλπ., και θα ήταν επιζήμιος για τους ευρωπαίους πολίτες.

Αυτή η πρόταση για έναν κοινοτικό φόρο είναι αντισυνταγματική.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν είμαι πεπεισμένος για τη λογική ενός φόρου στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, αλλά δέχομαι τα ειλικρινή κίνητρα των υποστηρικτών της πρότασης. Πρόκειται για ένα θέμα επί του οποίου άνθρωποι με καλοπροαίρετη διάθεση μπορούν να οδηγηθούν σε διαφορετικά συμπεράσματα.

Γι’ αυτό που δεν υπάρχει καμία λογική είναι η επιβολή αυτού του φόρου αποκλειστικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένας φόρος Tobin που θα ισχύει μόνο τοπικά θα οδηγήσει σε απομάκρυνση του κεφαλαίου προς εκείνες τις δικαιοδοσίες όπου δεν θα ισχύει ένας τέτοιος νόμος. Γιατί, λοιπόν, αυτό το Σώμα μόλις ψήφισε με τόσο μεγάλη πλειοψηφία υπέρ ενός συστήματος που θα θέσει σε μειονεκτική θέση την Ευρωπαϊκή Ένωση;

Η απάντηση είναι ότι είναι κατάλληλο για ένα συγκεκριμένο είδος βουλευτών αυτού του Σώματος. Επιτίθεται στους τραπεζίτες, επιτίθεται στο City του Λονδίνου και, πάνω απ’ όλα, παρέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση μια ανεξάρτητη ροή εσόδων, κάτι που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Σε συνδυασμό με τις διάφορες άλλες προτάσεις που βλέπουμε να έρχονται για την εναρμόνιση της χρηματοπιστωτικής εποπτείας, την οδηγία για τις εταιρείες διαχείρισης εναλλακτικών επενδύσεων και ούτω καθεξής, βλέπουμε μια επική απειλή προς το City του Λονδίνου και βλέπουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να καταλήγει στη φτώχεια και στην ασυνάφεια.

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όποιος και αν δει την πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση θα αναρωτηθεί πώς επιτρέψαμε η ρύθμιση και η εποπτεία να οδηγήσουν σε μια κατάσταση όπου καταλήξαμε να θεωρούνται οι τράπεζες υπερβολικά μεγάλες για να χρεοκοπήσουν και να χρησιμοποιούνται δισεκατομμύρια ευρώ των φορολογουμένων για να υποστηριχθούν αυτές οι τράπεζες.

Συνεπώς, αν σκεφτεί κανείς αυτή την ιδέα ενός παγκόσμιου φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, μπορεί να φαίνεται εύλογη αν θέλουμε να βοηθήσουμε τα θύματα της χρηματοπιστωτικής κρίσης και επίσης να βοηθήσουμε τους ανθρώπους στις φτωχότερες χώρες.

Αν σκεφτούμε πώς θα επιβληθεί στην πραγματικότητα αυτός ο φόρος, και τις πραγματικές επιπτώσεις, και παρακολουθήσουμε την εφαρμογή του σε όλη την αλυσίδα των χρηματοπιστωτικών αγορών, στην πραγματικότητα, θα διαπιστώσουμε ότι οι τράπεζες θα μετακυλήσουν αυτό το κόστος στους πελάτες τους. Θα επηρεάσει επίσης σοβαρά όσους από εμάς θέλουν να έχουν εμπορικές συναλλαγές με τις αναπτυσσόμενες χώρες ή με επιχειρηματίες σε αναπτυσσόμενες χώρες που θέλουν να έχουν εμπορικές συναλλαγές με τον υπόλοιπο κόσμο, και θα πλήξει το κόστος της ασφάλειας, το οποίο είναι ένα τόσο ζωτικό μέρος του διεθνούς εμπορίου.

Αν θέλουμε πραγματικά να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα, δεν πρέπει να παραδίδουμε τα δισεκατομμύρια ευρώ των φορολογουμένων σε διεφθαρμένες ή ανίκανες κυβερνήσεις. Θα έπρεπε να διασφαλίζουμε την άρση των δασμολογικών φραγμών τόσο στην ΕΕ όσο και στις φτωχές χώρες, την παροχή βοήθειας στους επιχειρηματίες στις φτωχότερες χώρες για να δημιουργηθεί πλούτος και να βγουν οι πολίτες από τη φτώχεια.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0132/2010

  Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Εκτιμώ τις προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την εισαγωγή ενός ενιαίου καθεστώτος για τις τραπεζικές συναλλαγές στην ευρωζώνη.

Από την άλλη πλευρά, προβλέπω ότι θα γίνει κατάχρηση αυτής της εισαγωγής των νέων κανόνων από τις τράπεζες για να αυξηθούν τα τέλη που χρεώνουν στους πελάτες τους. Αν, αφενός, οι τράπεζές μας, υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσαρμόσουν τις πληρωμές για τις διασυνοριακές μεταφορές ΕΧΠΕ εντός της ευρωζώνης ώστε να είναι στο ίδιο επίπεδο με τις εσωτερικές μεταφορές, θα αυξηθούν ταυτόχρονα και τα τέλη για την κατάθεση και ανάληψη χρημάτων στα υποκαταστήματα. Είναι σαφές σε όλους μας ότι οι χρεώσεις στις τράπεζες για τη διαχείριση μετρητών στα υποκαταστήματα σε σχέση με τους νέους κανόνες δεν έχουν αλλάξει στο παραμικρό.

Και, ως εκ τούτου, πρέπει να φωνάξουμε ότι η εκμετάλλευση των νέων κανόνων από τις τράπεζες, οι οποίοι εισήχθησαν στην ευρωζώνη προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους εις βάρος των πολιτών μας, είναι καταφανής ηλιθιότητα. Συνεπώς, θα έπρεπε να είναι καθήκον μας η προσεκτική παρακολούθηση του τρόπου εφαρμογής των νέων κανονισμών για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0154/2010

  Jarosław Kalinowski (PPE). – (PL) Ψήφισα υπέρ της έγκρισης του ψηφίσματος, διότι, ως αντιπρόσωπος του ανθρώπων που με εξέλεξαν, δεν μπορώ να δεχθώ ότι θα μπορούσε να συμφωνηθεί κάτι πίσω από την πλάτη τους και παρά τη θέλησή τους. Η Συνθήκη της Λισαβόνας έδωσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο νέες αρμοδιότητες, και γι’ αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να είναι σε θέση να περιφρουρεί τα δικαιώματα των πολιτών του.

Συμφωνώ με τους συντάκτες του ψηφίσματος, οι οποίοι επικρίνουν το γεγονός ότι οι διαπραγματεύσεις της Επιτροπής σχετικά με την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης τηρούνται μυστικές, καθώς και την έλλειψη συνεργασίας με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επί αυτού του θέματος. Αυτή η δράση κατευθύνεται κατά του κοινοτικού δικαίου σχετικά με την καθολική πρόσβαση στις πληροφορίες σχετικά με τις δραστηριότητες των δημόσιων αρχών και είναι επίσης δράση που περιορίζει το δικαίωμα στον ιδιωτικό βίο. Ως εκ τούτου, είναι καλό ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ασχολείται με το θέμα της διαφάνειας των διαπραγματεύσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, καθώς και με το θέμα της παραποίησης/απομίμησης και της πρόληψής της.

  Marian Harkin (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όσον αφορά την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης (ACTA), οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις στερούνται παντελώς διαφάνειας. Η χρήση του τρέχοντος διαπραγματευτικού προτύπου για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας συμφωνίας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις διαφανείς και δημοκρατικές διαδικασίες που πρέπει να περιμένουμε από τους νομοθέτες μας. Ανεξαρτήτως του περιεχομένου της συμφωνίας, είναι απαράδεκτο να αποφεύγεται ο δημόσιος έλεγχος κατά την κατάρτιση πολιτικών που θα επηρεάσουν άμεσα τόσους πολλούς ευρωπαίους πολίτες.

Όσον αφορά το περιεχόμενο, πρέπει να δώσουμε αμέριστη προσοχή στον Ευρωπαίο Επόπτη Προστασίας Δεδομένων, ο οποίος εξέδωσε μια πολύ έντονα διατυπωμένη γνωμοδότηση σχετικά με τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις. Ενθαρρύνει θερμά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καθιερώσει έναν δημόσιο και διαφανή διάλογο σχετικά με την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης (ACTA). Δηλώνει επίσης ότι, ενώ η πνευματική ιδιοκτησία είναι σημαντική για την κοινωνία και πρέπει να προστατεύεται, δεν πρέπει να τίθεται πάνω από τα θεμελιώδη δικαιώματα των ατόμων στην πειρατεία, την προστασία δεδομένων και άλλα δικαιώματα όπως το τεκμήριο αθωότητας, η αποτελεσματική δικαστική προστασία και η ελευθερία της έκφρασης. Τέλος, δηλώνει ότι μια πολιτική διακοπής της πρόσβασης στο διαδίκτυο μετά από τρεις παραβάσεις θα περιορίσει σοβαρά τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών της ΕΕ.

Αυτό είναι πολύ σημαντικό θέμα για όλους τους πολίτες της ΕΕ και ο τρόπος με τον οποίο θα ασχοληθούν με αυτό το θέμα η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο θα δείξει πολλά για την υπευθυνότητα και τη διαφάνεια.

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ένα από τα σημαντικά στοιχεία αυτής της πρότασης ψηφίσματος ήταν το γεγονός ότι καταφέραμε να επιτύχουμε μια συμμαχία σε όλο το Σώμα.

Ένας τομέας κοινής συμφωνίας ήταν το γεγονός ότι, απουσία κάθε ουσιαστικής ενημέρωσης σχετικά με αυτές τις διαπραγματεύσεις, αυτά που βλέπαμε στην ιστολογιόσφαιρα και παντού ήταν φήμες που κάνουν προτάσεις όπως την κατάσχεση των φορητών υπολογιστών και των συσκευών αναπαραγωγής αρχείων MP3 στα σύνορα. Αυτό που κατέστη αρκετά σαφές στο Σώμα ήταν ότι θέλαμε ενημέρωση και περισσότερη διαφάνεια στις διαπραγματεύσεις για την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης.

Ο Επίτροπος χθες βράδυ έλαβε το μήνυμα δυνατά και καθαρά και είμαι πολύ ικανοποιημένος διότι δεσμεύτηκε να μας δώσει περισσότερες πληροφορίες. Αν η Επιτροπή διαπραγματεύεται εξ ονόματος των 27 κρατών μελών και εξ ονόματος της ΕΕ, τότε είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ποια είναι η διαπραγματευτική θέση και επίσης ότι υπάρχει μια πλήρης εκτίμηση των επιπτώσεων της πρότασης που θα εξετάζει πώς αυτή θα επηρεάσει τη βιομηχανία της ΕΕ.

Χαιρετίζω τα σχόλια που έγιναν χθες βράδυ από τον Επίτροπο και προσβλέπω σε περισσότερη διαφάνεια.

  Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Αυτό που με ανησυχεί είναι η πρακτική και η διαδικασία διαπραγμάτευσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης (ACTA).

Οι διαπραγματεύσεις λαμβάνουν χώρα μυστικά, πίσω από κλειστές πόρτες, χωρίς την κατάλληλη ενημέρωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των βουλευτών, οι οποίοι θα πρέπει, στο τέλος, να εγκρίνουν αυτό το έγγραφο. Πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουμε τις διαδικασίες σχετικά με το πότε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή περιμένει από το Κοινοβούλιο να αναλάβει ευθύνη για τις συμφωνίες που υποβάλλονται σε αυτό. Και δεν θα είναι καλό σημάδι ούτε για το ευρωπαϊκό κοινό ούτε για τον έξω κόσμο αν χρειάζεται επανειλημμένα να αναπέμπουμε τις διεθνείς συνθήκες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για επανεξέταση. Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι ένδειξη καλής επικοινωνίας μεταξύ των πιο σημαντικών θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0181/2010

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως πολλοί γνωρίζετε, το σύστημα ΣΓΠ είναι υπό αναθεώρηση και το ισχύον σύστημα πλησιάζει στο τέλος του.

Ένα από τα στοιχεία που είναι πολύ σημαντικά όταν εξετάζουμε τα συστήματα ΣΓΠ και ΣΓΠ+ είναι ότι, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων των συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης, υπήρχαν πολλά μεμονωμένα κράτη στις προτεινόμενες περιοχές που ήταν κατά της σύναψης μιας συμφωνίας με την ΕΕ.

Ένα από τα στοιχεία που πάντα επέκρινα στις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης είναι ότι ακολουθούν μια γενικευμένη προσέγγιση στο εμπόριο. Ένα άλλο ανησυχητικό ζήτημα, κατά τη διάρκεια της συζήτησης με την Επιτροπή, ήταν ότι ένας από τους αξιωματούχους ανακοίνωσε ότι οι συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης δεν αφορούσαν μόνο το εμπόριο αλλά και την εξαγωγή του μοντέλου περιφερειακής ολοκλήρωσης της ΕΕ.

Υπάρχουν μεμονωμένες χώρες που θέλουν να συνάψουν συμφωνίες με την ΕΕ και θέλουν να μπορούν να εξάγουν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους προς εμάς σε προτιμησιακή βάση. Ως εκ τούτου, αυτό που πρέπει να προτείνουμε είναι να προσφέρουμε σε εκείνες τις χώρες που θέλουν μια εμπορική συμφωνία, αλλά δεν ανταποκρίνονται στα κριτήρια των συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης, το ΣΓΠ+ ως εναλλακτική λύση και πρέπει να φανούμε πιο ευέλικτοι.

Ας ελπίσουμε ότι έτσι θα βοηθήσουμε τους επιχειρηματίες να δημιουργήσουν πλούτο και ότι θα βγάλουμε τους φτωχούς από τη φτώχεια σε πολλές από αυτές τις χώρες.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χωρίς να γίνεται αισθητό, η Νότια Αμερική και η Κεντρική Αμερική περνούν σε μια μορφή απολυταρχίας – ένα είδος neo-caudillismo. Στη Νικαράγουα, τη Βενεζουέλα, τον Ισημερινό και τη Βολιβία είδαμε την εμφάνιση καθεστώτων που, αν δεν είναι ακριβώς δικτατορικά, σίγουρα δεν υποστηρίζουν την κοινοβουλευτική δημοκρατία –άνθρωποι που, αν και νόμιμα εκλεγμένοι, αρχίζουν στη συνέχεια να καταργούν κάθε έλεγχο της εξουσίας τους: την εκλογική επιτροπή, το Ανώτατο Δικαστήριο, τις βουλές του Κοινοβουλίου τους και, σε πολλές περιπτώσεις, καταργούν τα συντάγματά τους και τα ξαναγράφουν– «επανιδρύοντας», όπως λένε, τα κράτη τους σύμφωνα με σοσιαλιστικές αρχές.

Καθώς συμβαίνουν όλα αυτά, ποιον επέλεξε να κατακρίνει η Αριστερά σε αυτή την περιοχή του κόσμου; Ένα από τα λίγα καθεστώτα που χαίρει πραγματικά λαϊκής υποστήριξης – αυτό του Álvaru Uribe στην Κολομβία, ο οποίος έχει την υποστήριξη άνω των τριών τετάρτων του πληθυσμού διότι επανέφερε την τάξη σε αυτή τη δυστυχή χώρα και πάταξε τους παραστρατιωτικούς τόσο της Αριστεράς όσο και της Δεξιάς. Το γεγονός ότι ορισμένοι σε αυτό το Σώμα επέλεξαν να τα βάλουν με αυτό το άτομο φανερώνει τις εξαιρετικές προτεραιότητές τους. Ντροπή τους.

(ES) Είναι λάθος να διευκολύνουμε τους παραστρατιωτικούς, τι ντροπή!

Έκθεση: Gabriele Albertini (A7-0023/2010)

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ τον συνάδελφό μου, κ. Albertini, για το εξαιρετικό έργο που επιτέλεσε σχετικά με αυτό το κεντρικό θέμα στην ευρωπαϊκή πολιτική. Με την θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, η Ένωση επωμίστηκε μεγαλύτερη ευθύνη για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας και πιστεύω ότι πολλοί από εμάς εδώ ελπίζουμε ότι αυτό το θεσμικό όργανο στο οποίο ανήκουμε θα αναλάβει ακόμη μεγαλύτερη αρμοδιότητα και θα συμμετέχει ακόμα περισσότερο στις εξωτερικές υποθέσεις.

Ειδικότερα, συμφωνώ ότι η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΚΕΠΠΑ πρέπει να διαβουλευτεί με τη σχετική επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με διορισμούς που θα κάνει σε ανώτερες θέσεις στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, η οποία δημιουργείται επί του παρόντος, και ότι πρέπει να διασφαλίσει την πρόσβαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθώς και του Συμβουλίου, σε ευαίσθητες πληροφορίες.

Πιστεύω λοιπόν ότι η κατεύθυνση που ακολουθούμε με αυτή την έκθεση αποτελεί ένα πρώτο, σημαντικό βήμα προς τη δημιουργία μιας ισχυρής ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, αποφασισμένης να διεκδικήσει τον ρόλο της και το πολιτικό της βάρος στη διεθνή σκηνή.

  Nicole Sinclaire (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα τις τροπολογίες 17Δ και 19, οι οποίες επιτίθεντο στο ΝΑΤΟ και ζητούσαν το κλείσιμο των βάσεων του ΝΑΤΟ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα από τα τελευταία επιχειρήματα εκείνων που πιστεύουν σε αυτό το ευρωπαϊκό σχέδιο είναι ότι η ΕΕ έχει διατηρήσει την ειρήνη στην Ευρώπη τα τελευταία 50 ή 60 χρόνια. Λοιπόν, εγώ θα έλεγα ότι αυτό είναι ψέμα και τούτο διότι στην πραγματικότητα το ΝΑΤΟ ήταν εκείνο που διατήρησε την ειρήνη στην Ευρώπη με τις δυνάμεις του.

Πιστεύω ότι είναι ντροπή γι’ αυτό το Σώμα να επιτρέπει την ψηφοφορία επί μιας τέτοιας τροπολογίας. Πρόσεξα ότι η Ομάδα που πρότεινε αυτή την τροπολογία αποτελεί κατάλοιπο μιας αποτυχημένης ιδεολογίας που κρατούσε τους ανθρώπους πίσω από τοίχους και παραβίαζε τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους. Οι δυνάμεις του NATO ήταν εκείνες που προστάτευσαν την υπόλοιπη Ευρώπη από αυτόν τον εφιάλτη. Θέλω να καταγραφεί στα πρακτικά η ευγνωμοσύνη μου προς τις ΗΠΑ και τον Καναδά και τα υπόλοιπα έθνη του ΝΑΤΟ που μας γλίτωσαν από αυτόν τον εφιάλτη. Πιστεύω ότι είναι προς όφελος του ΗΒ να συνεργαστεί με όλες αυτές τις χώρες έναντι μιας νέας μορφής ολοκληρωτισμού που αποτελεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Έκθεση: Arnaud Danjean (A7-0026/2010)

  Alfredo Antoniozzi (PPE). - (IT) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ διότι ήθελα να τονίσω ότι η ελπίδα της αύξησης της πολιτικής και στρατιωτικής συνέργειας και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της, σεβόμενοι ταυτόχρονα και ορισμένες μη ευθυγραμμισμένες ή ουδέτερες θέσεις, είναι μια θέση που μπορούμε όλοι να συμμεριστούμε.

Θεωρώ επίσης σημαντική τη δημιουργία ενός θεσμικού οργάνου για τον συντονισμό των μηχανισμών, όπως ένα μόνιμο κέντρο επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα τεθεί υπό την εποπτεία της Ύπατης Εκπροσώπου της ΚΕΠΠΑ, και το οποίο θα επιτρέψει τον αποτελεσματικό συντονισμό του κοινού σχεδιασμού των πολιτικών και στρατιωτικών επιχειρήσεων. Σκοπός αυτού θα είναι η εξάλειψη των προβλημάτων, των διαταραχών και των καθυστερήσεων, οι οποίες, δυστυχώς, εξακολουθούν να προκύπτουν στο πλαίσιο του ισχύοντος συστήματος.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL). - Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστώ για την υπομονή σας. Καταψήφισα τη σχετική έκθεση γιατί επαναλαμβάνει τις επικίνδυνες κατευθύνσεις που έδινε η Συνθήκη της Λισαβόνας για την ευρωπαϊκή στρατηγική άμυνας και ασφάλειας. Απαιτεί δηλαδή τη στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, νομιμοποιεί τις στρατιωτικές επεμβάσεις, αναγνωρίζει την πρωτοκαθεδρία του ΝΑΤΟ και τη στενή σχέση μαζί του και ακόμη ωθεί, και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης και μεγάλων κοινωνικών αναγκών, στην αύξηση των στρατιωτικών δαπανών.

Κατά την άποψή μου, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει, περισσότερο από κάθε άλλη στιγμή, δηλαδή τώρα που κρίνεται η αρχιτεκτονική του κόσμου, να ακολουθήσει φιλειρηνική πολιτική και μια άλλη πολιτική αντίληψη για την ασφάλεια, να ακολουθήσει ανεξάρτητη εξωτερική και αμυντική πολιτική, χειραφετημένη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, να επιδιώκει τη διευθέτηση των διεθνών διαφορών με πολιτικά μέσα και να πρωτοστατεί στο σεβασμό του διεθνούς δικαίου και του ενισχυμένου ρόλου του ΟΗΕ.

Αυτή η πολιτική νομίζω ότι εκφράζει καλύτερα τους Ευρωπαίους πολίτες.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Klaus-Heiner Lehne (A7-0011/2010)

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η έγκριση αυτής της έκθεσης από μια μεγάλη πλειοψηφία υποδεικνύει το ενδιαφέρον που πρέπει να επιδείξουμε για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Επί του παρόντος, 5,4 εκατομμύρια πολύ μικρές επιχειρήσεις υποχρεούνται να καταρτίζουν ετήσιους λογαριασμούς, έστω και αν η δραστηριότητά τους έχει μια εμβέλεια που περιορίζεται στην περιφερειακή και τοπική αγορά. Αν αυτές οι εταιρείες δεν ασκούν διασυνοριακή δραστηριότητα ή δεν δραστηριοποιούνται καν σε εθνικό επίπεδο, αυτή η υποχρέωση δημοσίευσης λογαριασμών το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί άσκοπο διοικητικό φόρτο, δημιουργώντας δαπάνες γι’ αυτές τις εμπορικές επιχειρήσεις (ύψους περίπου 1.170 ευρώ).

Γι’ αυτό, η παρούσα έκθεση συνιστά την άρση από τα κράτη μέλη των υποχρεώσεων κατάρτισης και δημοσίευσης ετήσιων λογαριασμών για τις εμπορικές επιχειρήσεις που πληρούν δύο από τα παρακάτω κριτήρια χαρακτηρισμού ως μικρομονάδες: τα συνολικά περιουσιακά στοιχεία πρέπει να είναι κάτω των 500.000 ευρώ, ο καθαρός κύκλος εργασιών πρέπει να είναι κάτω του 1 εκατ. ευρώ ή/και πρέπει να έχουν κατά μέσο όρο 10 υπαλλήλους καθόλη τη διάρκεια του οικονομικού έτους. Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις θα συνεχίσουν ασφαλώς να τηρούν λογαριασμούς που απεικονίζουν τις επιχειρηματικές δοσοληψίες και τη χρηματοοικονομική κατάσταση της εταιρείας, σύμφωνα με τους εθνικούς νόμους κάθε κράτους μέλους.

Κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης που βιώνει η Ευρώπη, ο ιδιωτικός τομέας που αποτελείται από μικρές και μεσαίες εταιρείες (συμπεριλαμβανομένων, συνεπώς, και των πολύ μικρών επιχειρήσεων) πρέπει να ενθαρρυνθεί, αλλά και να θεωρηθεί ταυτόχρονα, σε αυτό το δύσκολο κλίμα, ένας τομέας απορρόφησης του εργατικού δυναμικού που απολύεται από τον κρατικό ή ιδιωτικό εταιρικό τομέα.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης Lehne σχετικά με τους λογαριασμούς των μικρών επιχειρήσεων διότι υποστηρίζω τα ενεργά μέτρα για την απο-γραφειοκρατικοποίηση και όσα υποστηρίζουν τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες, στην Πορτογαλία και στην Ευρώπη, είναι υπεύθυνες για το μεγαλύτερο ποσοστό θέσεων εργασίας. Εγείρω το θέμα της δημιουργίας μελλοντικών ανισοτήτων στην εσωτερική αγορά. Καθώς τα κράτη μέλη θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν αν θα εφαρμόσουν αυτό το μέτρο ή όχι, θα έχουμε χώρες με διαφορετικούς κανόνες για τις ίδιες εταιρείες.

Θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα έχουμε αρνητικές συνέπειες από τον τρόπο μεταφοράς αυτών των κανόνων σε σχέση με τις συνεχιζόμενες προσπάθειες να καταπολεμηθεί η απάτη και η φοροδιαφυγή, καθώς επίσης και με την καταπολέμηση του οικονομικού και χρηματοπιστωτικού εγκλήματος (είτε σε εθνικό, είτε σε ευρωπαϊκό ή διεθνές επίπεδο). Θα πρέπει επίσης να υπάρξει μέριμνα για την προστασία των μετόχων και των πιστωτών.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Οι τελευταίοι δύο γύροι της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης επέφεραν πολλά οφέλη τόσο στα παλιά όσο και στα νέα κράτη μέλη, θέτοντας ταυτόχρονα και αρκετές προκλήσεις. Πιστεύω ότι η απόφαση να χορηγηθούν ορισμένες διευκολύνσεις στις μικρομονάδες πρέπει να ρυθμιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο και όχι να υπόκειται στην αρμοδιότητα κάθε κράτους μέλους. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για τον επιτυχή περιορισμό της γραφειοκρατίας για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και για την επίτευξη ισορροπίας. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην άρση όλων εκείνων των δυσκολιών που εμποδίζουν τη δραστηριότητα των πολύ μικρών επιχειρήσεων και αποθαρρύνουν τους πολίτες από το να λάβουν χρηματοδοτική βοήθεια από την ΕΕ.

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Την Τετάρτη, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε μια πρόταση για την κατάργηση της υποχρέωσης των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων να δημοσιεύουν τους ετήσιους λογαριασμούς τους. Σε μια προσπάθεια να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε οι χώρες που το επιθυμούν να εξαιρούν τις ΜΜΕ τους από αυτή την ετήσια υποχρέωση δημοσίευσης των λογαριασμών τους που επιβάλλεται από την ισχύουσα ευρωπαϊκή νομοθεσία. Ήμουν κατά αυτής της κατάργησης, διότι, ως αποτέλεσμα της πρότασης της Επιτροπής, το ευρωπαϊκό ρυθμιστικό και εναρμονισμένο πλαίσιο θα χαθεί για πάνω από το 70% των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.

Η προαίρεση να εξαιρεθούν οι μικρομονάδες από την υποχρέωση να καταρτίζουν και να δημοσιεύουν τους ετήσιους λογαριασμούς τους δεν θα συμβάλει στη μείωση του διοικητικού φόρτου. Ο φόβος μου τώρα είναι ότι αν τα κράτη μέλη δεν είναι συνεπή στην εφαρμογή της προαίρεσης για εξαίρεση των μικρομονάδων, αυτό θα οδηγήσει σε διχασμό της ενιαίας αγοράς.

Γι’ αυτό και οι βέλγοι βουλευτές του ΕΚ και η βελγική κυβέρνηση είναι κατηγορηματικά αντίθετοι προς την ευρωπαϊκή πρόταση (το Βέλγιο συγκέντρωσε επίσης μια μειοψηφία αρνησικυρίας στο Συμβούλιο των Υπουργών, όπου η πρόταση δεν έχει ψηφιστεί ακόμα).

  Robert Dušek (S&D), γραπτώς. – (CS) Η έκθεση σχετικά με την πρόταση οδηγίας για τους ετήσιους λογαριασμούς των εταιρειών επιλύει το πλαίσιο και διευρύνει την υποχρέωση υποβολής λογαριασμών στην περίπτωση των μικρομονάδων. Ο στόχος αυτού του μέτρου είναι να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος και, ως εκ τούτου, να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και η οικονομική ανάπτυξη των μικρομονάδων. Χαιρετίζω την πρόταση του εισηγητή, η οποία παρέχει στα κράτη μέλη μια ελεύθερη επιλογή και τους επιτρέπει να εξαιρέσουν τις μικρομονάδες από την υποχρέωση υποβολής ετήσιων λογαριασμών, δηλαδή να τις εξαιρέσουν από το πεδίο εφαρμογής αυτής της οδηγίας. Οι μονάδες των οποίων η επιχειρηματική δραστηριότητα περιορίζεται στην περιφερειακή και τοπική αγορά, χωρίς να έχει διασυνοριακό πεδίο, δράσης, δεν θα έπρεπε να επιβαρύνονται με περαιτέρω υποχρεώσεις που προκύπτουν από την ευρωπαϊκή νομοθεσία που ισχύει για την ευρωπαϊκή αγορά. Για τους παραπάνω λόγους, συμφωνώ με τη διατύπωση της έκθεσης.

  Françoise Grossetête (PPE), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα την έκθεση Lehne, διότι η κατάργηση των υποχρεώσεων λογιστικής καταγραφής γι’ αυτές τις μικρομονάδες δεν θα μειώσει τα πραγματικά κόστη των επιχειρήσεων και θα δημιουργήσει μεγάλη νομική αβεβαιότητα. Αυτή η εξαίρεση θα υπονομεύσει την εμπιστοσύνη που απαιτείται για τις σχέσεις μεταξύ των πολύ μικρών επιχειρήσεων και τρίτων (πελατών, προμηθευτών, τραπεζών).

Προκειμένου να χορηγούνται πιστώσεις, πρέπει να τηρούνται αξιόπιστες πληροφορίες. Χωρίς λογιστικό πλαίσιο, οι τραπεζίτες και άλλοι ενδιαφερόμενοι φορείς, οι οποίοι θα εξακολουθούν να ζητούν πληροφορίες, ενδέχεται να βρουν μια αφορμή για να μειώσουν τον δανεισμό τους. Αυτή η κατάσταση θα είναι επιζήμια για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις.

  Astrid Lulling (PPE), γραπτώς. – (DE) Σήμερα, καταψήφισα την έκθεση Lehne, καθώς πιστεύω ότι η μείωση των διοικητικών δαπανών για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις πρέπει να γίνει στο πλαίσιο μιας ομοιόμορφης και ολοκληρωμένης προσέγγισης για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αν εφαρμοστεί αυτή η πρόταση, πάνω από το 70% των ευρωπαϊκών εταιρειών –και μάλιστα πάνω από το 90% στο Λουξεμβούργο– θα εξαιρεθούν από την υποχρέωση υποβολής τυποποιημένων ετήσιων λογαριασμών.

Ως αποτέλεσμα, θα χαθεί ένα σημαντικό μέσο λήψης αποφάσεων για την υπεύθυνη διοίκηση των ενδιαφερόμενων εταιρειών.

Αν τα κράτη μέλη δεν εφαρμόσουν αυτή την εξαίρεση για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις με ομοιόμορφο τρόπο –πράγμα πολύ πιθανό– αυτό θα οδηγήσει σε κατακερματισμό της κοινής αγοράς.

Συνεπώς, αυτό το μέτρο είναι ακατάλληλο. Ειδικά οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο διασυνοριακό εμπόριο θα βρεθούν σε μειονεκτική θέση. Η μόνη λογική λύση είναι να απλουστευθούν οι κανόνες για όλες τις πολύ μικρές επιχειρήσεις στην Ευρώπη σε κοινοτικό επίπεδο.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ειδικά σε μια εποχή όπου η οικονομική κρίση έχει πλήξει σοβαρά τις μικρές επιχειρήσεις, είναι καθήκον μας να προσπαθήσουμε να τους παράσχουμε κάθε διευκόλυνση που θα τις βοηθήσει να ανακάμψουν και να υποστηρίξουν και πάλι την ευρωπαϊκή οικονομία. Ο περιορισμός της γραφειοκρατίας είναι σημαντικός σε αυτό το πλαίσιο. Χαιρετίζω την απόφαση που εγκρίθηκε σήμερα. Ελπίζω ότι όσο το δυνατόν περισσότερα κράτη μέλη θα την εφαρμόσουν με ιδανικό και αποτελεσματικό τρόπο, προς όφελος των μικρών επιχειρηματιών και της οικονομίας εν γένει.

  Γεώργιος Παπαστάμκος (PPE), γραπτώς. – Ψήφισα υπέρ της Έκθεσης Lehne, καθώς παρέχει τη διακριτική ευχέρεια στα κράτη μέλη να λαμβάνουν υπόψη τις διαφορετικές επιπτώσεις που ενδέχεται να έχει στο εσωτερικό τους η εφαρμογή της οδηγίας, ιδίως όσον αφορά στον αριθμό των επιχειρήσεων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της. Εξάλλου η δραστηριότητα των «μικρομονάδων» έχει αμελητέα διασυνοριακή αναφορά. Πέραν τούτου, η δημοσίευση των ετήσιων λογαριασμών διασφαλίζει τη διαφάνεια και αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την πρόσβαση των «μικρομονάδων» στη χρηματοπιστωτική αγορά, στις δημόσιες συμβάσεις και στις διεπιχειρηματικές τους σχέσεις.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα την έκθεση Lehne και την πρόταση της Επιτροπής. Αποτελούν ένα βήμα προς τα πίσω όσον αφορά την εσωτερική αγορά και ενέχουν έναν προφανή κίνδυνο στρέβλωσης του ανταγωνισμού μεταξύ των μικρών ευρωπαϊκών ΜΜΕ.

Ας είμαστε σαφείς, οι συνέπειες αυτής της πρότασης έχουν υποτιμηθεί τραγικά. Επιπλέον, δεν έχει ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι, ελλείψει ευρωπαϊκής οδηγίας, κάθε κράτος μέλος θα επιβάλει τους δικούς του κανόνες για το θέμα. Συνεπώς, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι όλες οι οργανώσεις ΜΜΕ, οι ευρωπαϊκοί οργανισμοί –και οι βελγικοί στην περίπτωσή μου: η Ένωση Μεσαίων Τάξεων και η Ομοσπονδία Επιχειρήσεων στο Βέλγιο– είναι διαμετρικά αντίθετοι σε αυτή την πρόταση.

Ναι, χίλιες φορές ναι στη μείωση του διοικητικού φόρτου για τις επιχειρήσεις, και ειδικά για τις ΜΜΕ, αλλά μια συνεπή μείωση, η οποία θα επιτευχθεί μέσω μιας πρότασης γενικής αναθεώρησης της τέταρτης και της έβδομης οδηγίας για το δίκαιο των εταιρειών.

  Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η πρόταση που υποβλήθηκε στο Σώμα συνεπάγεται την παροχή δυνατότητας στα κράτη μέλη να εξαιρούν ορισμένες επιχειρήσεις (μικρομονάδες) από την υποχρέωση να καταρτίζουν και να δημοσιεύουν τους ετήσιους λογαριασμούς τους. Ασφαλώς, είμαι απολύτως υπέρ της μείωσης του διοικητικού φόρτου για τις επιχειρήσεις, ειδικά για τις ΜΜΕ και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Ωστόσο, η πρόταση της Επιτροπής χάνει βάναυσα το νόημα: πρώτον, δεν είναι σαφές αν το προτεινόμενο σύστημα θα μειώσει πραγματικά τον διοικητικό φόρτο γι’ αυτές τις επιχειρήσεις (τα στατιστικά δεδομένα που συγκεντρώνονται επί του παρόντος θα πρέπει να συλλέγονται με άλλον τρόπο) και, δεύτερον, αυτό το κείμενο, που αφήνει στα κράτη μέλη την προαίρεση να αποφασίσουν αν θα εφαρμόσουν την εξαίρεση ή όχι, κινδυνεύει να κατακερματίσει την εσωτερική αγορά (στην πολύ πιθανή περίπτωση που ορισμένα κράτη μέλη θα εφαρμόσουν την εξαίρεση και άλλα όχι). Αυτή η πρόταση θα έπρεπε να είχε αποσυρθεί και θα έπρεπε να εξεταστεί το θέμα της απλούστευσης του διοικητικού φόρτου αυτών των μικρών επιχειρήσεων (δίκαιο των εταιρειών, απλούστευση των απαιτήσεων χρηματοοικονομικής πληροφόρησης, λογιστική, ελεγκτική, και ούτω καθεξής) στο πλαίσιο μιας συνολικής αναθεώρησης της τέταρτης και της έβδομης οδηγίας για το δίκαιο των εταιρειών, η οποία έχει προγραμματιστεί για το εγγύς μέλλον. Ως εκ τούτου, καταψήφισα την έκθεση του κ. Lehne σχετικά με τους ετήσιους λογαριασμούς ορισμένων μορφών εταιρειών όσον αφορά τις μικρομονάδες.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρόθεση της παρούσας πρότασης είναι να απλοποιήσει το επιχειρηματικό περιβάλλον και, συγκεκριμένα, τις υποχρεώσεις των μικρομονάδων σχετικά με τη χρηματοοικονομική πληροφόρηση προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητά τους και το αναπτυξιακό δυναμικό τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, χαιρετίζω τις αλλαγές που περιλαμβάνονται στην έκθεση σχετικά με τη μείωση του διοικητικού φόρτου για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, καθώς πιστεύω ότι αποτελεί ένα σημαντικό μέτρο για την τόνωση της ευρωπαϊκής οικονομίας και την καταπολέμηση της κρίσης. Και αυτό διότι οι δραστηριότητες των πολύ μικρών επιχειρήσεων περιορίζονται σε μεμονωμένες τοπικές και περιφερειακές αγορές στις οποίες η δημοσίευση ετήσιων λογαριασμών συνιστά μια επαχθή και πολύπλοκη διαδικασία.

Ωστόσο, δεν υποστηρίζω την ιδέα της εξαίρεσης των πολύ μικρών επιχειρήσεων από την υποχρέωση υποβολής ετήσιων λογαριασμών. Η έγκριση αυτής της απόφασης, στην πραγματικότητα, εναπόκειται στα κράτη μέλη, καθώς θα μπορούσε να έχει άμεσες επιπτώσεις στην πάταξη της απάτης και της φοροδιαφυγής και στην καταπολέμηση του οικονομικού και χρηματοπιστωτικού εγκλήματος, καθώς και στην προστασία των μετόχων και των πιστωτών.

Ως εκ τούτου, υποστηρίζω την εξεύρεση ισορροπημένων λύσεων όσον αφορά την προσαρμογή του τρόπου εφαρμογής αυτού του μέτρου, αντί να προβλέπεται μια ειδική υποχρέωση στο έγγραφο για την τήρηση λογαριασμών σχετικά με τις εμπορικές δραστηριότητες και τη χρηματοοικονομική κατάσταση. Συνεπώς, ψηφίζω με επιφυλάξεις υπέρ της παρούσας έκθεσης.

  Marianne Thyssen (PPE), γραπτώς. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η έγκριση του νόμου για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από το Κοινοβούλιο τον Μάρτιο του 2009 έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα για μια σειρά προτάσεων πολιτικής προσανατολισμένες προς τη δημιουργία ενός πιο φιλικού προς τις ΜΜΕ επιχειρηματικού περιβάλλοντος στην Ευρώπη, μέσω της διοικητικής απλούστευσης, μεταξύ άλλων μέσων. Η κατάργηση του λογιστικού συστήματος για τις «μικρομονάδες» φαίνεται, με μια πρώτη ματιά, ότι αποτελεί σημαντική διοικητική απλούστευση, αλλά, δεδομένης της σημασίας της χρηματοοικονομικής πληροφόρησης προς όλους τους ενδιαφερόμενους, συμπεριλαμβανομένων των δανειστών, των φορολογικών αρχών και των εμπορικών εταίρων, αυτή η κατάργηση, αντιθέτως, θα ανοίξει, στην πραγματικότητα, την πόρτα σε περισσότερη γραφειοκρατία και σε υψηλότερα κόστη. Επιπροσθέτως, οι εταιρείες θα στερηθούν ένα χρήσιμο εργαλείο για την εσωτερική επιχειρηματική διαδοχή.

Ωστόσο, υποστηρίζω το αίτημα της Επιτροπής Οικονομικής Πολιτικής να αξιολογηθούν διεξοδικά οι επιπτώσεις της σημασίας κάθε εξαίρεσης που παρέχεται στις μικρομονάδες και να τεθεί στο πλαίσιο μιας γενικής αναθεώρησης της τέταρτης και της έβδομης οδηγίας. Κατά τη γνώμη μου, αυτή η πρόταση δεν περιέχει τα απαιτούμενα μέσα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας.

Γι’ αυτούς τους λόγους, ψήφισα για την απόρριψη της πρότασης της Επιτροπής. Δεδομένου ότι η έκθεση του εκλεκτού συναδέλφου μου, κ. Lehne, βασίζεται στις ίδιες αρχές με την πρόταση της Επιτροπής, δεν ήμουν σε θέση να υποστηρίξω ούτε τη δική του έκθεση. Προσβλέπω σε μια συνετή και καλά μελετημένη απόφαση του Συμβουλίου.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της πρότασης εξαίρεσης των μικρομονάδων (μικρών εταιρειών) από το κοινοτικό δίκαιο για τα λογιστικά πρότυπα. Πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική πρόταση, καθώς θα μειώσει τον περιττό φόρτο της γραφειοκρατίας για τις μικρές επιχειρήσεις και θα βοηθήσει πάνω από πέντε εκατομμύρια εταιρείες να εξοικονομήσουν περίπου 1.000 στερλίνες έκαστη. Η ΕΕ ανέλαβε μια δέσμευση να μειώσει τον φόρτο των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων κατά 25% μέχρι το 2012 και αυτός ο νόμος αποτελεί ένα ζωτικό βήμα προς την επίτευξη αυτού του στόχου. Αυτές οι μικρές εταιρείες αποτελούν συχνά το πρώτο βήμα σε μια κλίμακα επιτυχημένων εργοδοτών του μέλλοντος και πρέπει να αναπτυχθούν, ειδικά σε καιρούς ύφεσης.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Lehne σχετικά με τους ετήσιους λογαριασμούς των μικρομονάδων, διότι, αν και η αξιολόγηση επιπτώσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι, κατά τη γνώμη μου, ατελής και ανεπαρκής, ήθελα να εγκρίνω μια θέση που θα ήταν υπέρ της απλούστευσης των λογιστικών υποχρεώσεων που επιβάλλονται στις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Από οικονομική και κοινωνική άποψη, δεν έχει νόημα να υπόκεινται οι πολύ μικρές επιχειρήσεις στους ίδιους διοικητικούς περιορισμούς με τις πολύ μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις ανέρχονται σε πάνω από το 85% των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Με άλλα λόγια, αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας μας, η οποία χρειάζεται επειγόντως τόνωση. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι μια εναρμονισμένη μείωση των υποχρεώσεών τους ακολουθεί τη σωστή κατεύθυνση, αλλά με μια διασφάλιση ότι αυτό δεν θα εμποδίσει την πρόσβασή τους σε πιστώσεις. Συνεπώς, η εκτίμηση πρέπει να διεξαχθεί σε γενικό πλαίσιο, λαμβάνοντας υπόψη το συνολικό οικονομικό περιβάλλον των πολύ μικρών επιχειρήσεων, των σχέσεών τους με τις τράπεζες, με τα κέντρα διαχείρισης –στην περίπτωση των γαλλικών επιχειρήσεων– και, φυσικά, με τους πελάτες τους. Ας μην σκεφτόμαστε πάντα βάσει των υποχρεώσεων, αλλά ας δείξουμε πίστη στους επιχειρηματίες μας και στους τεχνίτες μας που μας χρειάζονται για να μειώσουν τον διοικητικό τους φόρτο.

  Françoise Caste (S&D), γραπτώς. − (FR) Καταψήφισα αυτή την έκθεση διότι διατρέχει τον κίνδυνο, μακροπρόθεσμα, να στραφεί εναντίον των ΜΜΕ και, μειώνοντας την πρόσβασή τους σε πιστώσεις, να τους στερήσει τις συνθήκες διαφάνειας και εμπιστοσύνης που είναι απολύτως απαραίτητες για τη διαχείρισή τους και για τον δυναμισμό των δραστηριοτήτων τους. Δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος, αφενός, να ζητά μεγαλύτερη διαφάνεια από τις τράπεζες επικρίνοντάς τις για την έλλειψη διαφάνειας των χρηματοπιστωτικών αγορών, η οποία οδήγησε στη σημερινή κρίση, και, αφετέρου, να προσπαθεί να καταργήσει τα μέσα διαφάνειας που είναι καίριας σημασίας για τους ίδιους τους οικονομικούς φορείς και για τις οικονομικές ρυθμιστικές πολιτικές που θέλουμε να εφαρμόσουμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η απλούστευση των λογιστικών υποχρεώσεων για τις ΜΜΕ, ειδικά για τις μικρότερες, παραμένει μια επιτακτική προϋπόθεση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει άμεσα να αναθεωρήσει την τέταρτη και την έβδομη οδηγία για το δίκαιο των εταιρειών, οι οποίες μπορούν να παράσχουν μια ολοκληρωμένη, δίκαιη και συνεπή λύση.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Χαιρετίζω την έγκριση της έκθεσης Lehne που σίγουρα θα συμβάλει στη μείωση του διοικητικού φόρτου για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Οι μικρές επιχειρήσεις συχνά διαμαρτύρονται για τις υπερβολικές ρυθμίσεις, τις διοικητικές επιβαρύνσεις και τη γραφειοκρατία που συχνά θέτουν σε κίνδυνο την οικονομική τους επιβίωση. Οι πολύ μικρές επιχειρήσεις ορθώς υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να υπόκεινται στους ίδιους κανόνες και κανονισμούς με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις. Ας ελπίσουμε ότι οι κανόνες που προτείνονται σε αυτή την έκθεση θα οδηγήσουν σε υψηλότερο κύκλο εργασιών και μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Αυτή η έκθεση εξακολουθεί να παρέχει στα κράτη μέλη την ευελιξία να μεταφέρουν την οδηγία την καταλληλότερη στιγμή προκειμένου να αποφευχθεί κάθε δυσκολία που ενδέχεται να προκύψει από τη μείωση της ρύθμισης. Ωστόσο, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις θα μπορούν να συνεχίζουν να καταρτίζουν ετήσιους λογαριασμούς σε εθελοντική βάση, να τους υποβάλλουν για έλεγχο και να τους αποστέλλουν στο εθνικό μητρώο. Εν πάση περιπτώσει, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να διατηρούν τα μητρώα πωλήσεων και συναλλαγών τους για διοικητικούς σκοπούς και για φορολογική ενημέρωση. Η Επιτροπή προβλέπει συνολική εξοικονόμηση από 5,9 έως 6,9 δισ. ευρώ για τις 5.941.844 πολύ μικρές επιχειρήσεις αν όλα τα κράτη μέλη εγκρίνουν αυτή την εξαίρεση. Στην Πορτογαλία, 356.140 πορτογαλικές επιχειρήσεις θα καλυφθούν από αυτή την εξαίρεση αν εγκριθεί από την πορτογαλική κυβέρνηση.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα την πρόταση οδηγίας σχετικά με τους ετήσιους λογαριασμούς ορισμένων μορφών εταιρειών που εγκρίθηκε την Τετάρτη, 10 Μαρτίου 2010. Αν και είμαι υπέρ μιας σημαντικής μείωσης του διοικητικού φόρτου που βαρύνει τις ΜΜΕ, ωστόσο πιστεύω ότι οι λογιστικές απαιτήσεις συνιστούν επίσης σημαντικά διαχειριστικά μέσα για τους εξωτερικούς εταίρους τους (τραπεζίτες, πελάτες, προμηθευτές, και ούτω καθεξής). Μειώνοντας την πρόσβασή τους σε πιστώσεις, αυτή η πρόταση διατρέχει τον κίνδυνο, μακροπρόθεσμα, να στερήσει από τις ΜΜΕ τις συνθήκες διαφάνειας και εμπιστοσύνης που είναι απολύτως απαραίτητες για τη διαχείρισή τους και για τον δυναμισμό των δραστηριοτήτων τους. Είναι παράδοξο, αφενός, να ζητάμε μεγαλύτερη διαφάνεια από τις τράπεζες επικρίνοντάς τις για την έλλειψη διαφάνειας των χρηματοπιστωτικών αγορών, η οποία οδήγησε στη σημερινή κρίση, και, αφετέρου, να προσπαθούμε να καταργήσουμε τα μέσα διαφάνειας που είναι καίριας σημασίας για τους ίδιους τους οικονομικούς φορείς και για τις οικονομικές ρυθμιστικές πολιτικές που υποστηρίζω σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, υποστηρίζει τον στόχο που θέλει να επιτύχει η Επιτροπή υποβάλλοντας αυτή την πρωτοβουλία, η οποία συνεπάγεται την εξαίρεση των πολύ μικρών επιχειρήσεων από τις διοικητικές και λογιστικές απαιτήσεις, οι οποίες είναι δαπανηρές και εντελώς δυσανάλογες προς τις ανάγκες και τις εσωτερικές διαρθρώσεις των μικρομονάδων και των κυρίων χρηστών των χρηματοοικονομικών πληροφοριών, προκειμένου να τους επιτρέψουμε να ανταποκριθούν στις πολλές διαρθρωτικές προκλήσεις που ενυπάρχουν σε μια σύνθετη εταιρεία, χάρη στην πλήρη εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Χάρτη για τις Μικρές Επιχειρήσεις και σύμφωνα με μια διαδικασία ενσωματωμένη στη στρατηγική της Λισαβόνας. Θεωρώ θετική την πρόταση της Επιτροπής για απλούστευση. Στόχος της είναι να διασφαλίσει ότι το ρυθμιστικό πλαίσιο θα συμβάλει στην τόνωση του πνεύματος της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας στις πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικές και να αξιοποιήσουν με τον καλύτερο τρόπο την εσωτερική αγορά. Εντούτοις, οι μικρομονάδες πρέπει να εξακολουθούν να υπόκεινται στην υποχρέωση να τηρούν λογαριασμούς που απεικονίζουν τις επιχειρηματικές δοσοληψίες και τη χρηματοοικονομική κατάσταση της εταιρείας, ως ελάχιστο πρότυπο στο οποίο τα κράτη μέλη διατηρούν την ευχέρεια να προσθέσουν περαιτέρω υποχρεώσεις. Σε τελική ανάλυση, πιστεύω ότι βοηθάμε τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις μειώνοντας τη γραφειοκρατία, και χαιρετίζω αυτή την προσπάθεια.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0151/2010

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος διότι προωθεί την ενίσχυση του οικονομικού συντονισμού μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, τη μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης και άλλων ευρωπαϊκών στρατηγικών, την εφαρμογή μιας φιλόδοξης κοινωνικής ατζέντας για την καταπολέμηση της ανεργίας, μεγαλύτερη ευελιξία σχετικά με την ηλικία συνταξιοδότησης και την προώθηση των ΜΜΕ.

Τονίζω επίσης το γεγονός ότι η μεταρρύθμιση απαιτεί να αναπτύξει η Επιτροπή νέα κίνητρα για τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν τη στρατηγική «ΕΕ 2020», τιμωρώντας στο μέλλον όσους δεν συμμορφώνονται. Αυτό είναι σημαντικό για την επιτυχία της στρατηγικής, δεδομένου ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι κοινά και απαιτούν μια λύση σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Χαιρετίζω επίσης την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τον μεγαλύτερο στρατηγικό ρεαλισμό της, ο οποίος της προσφέρει μεγαλύτερη σαφήνεια και λιγότερους αλλά ποσοτικοποιημένους στόχους.

Τέλος, δεν πρέπει να παραλείψω να αναφέρω τη συμπερίληψη της γεωργίας σε αυτή τη στρατηγική διότι δεν προβλεπόταν στην αρχική πρόταση και είναι, αναμφίβολα, ένας ουσιαστικός στόχος προκειμένου να επιτύχει η Ευρώπη τους στόχους της, είτε από πλευράς οικονομίας, τροφίμων και περιβάλλοντος, είτε από πλευράς καλύτερης ποιότητας ζωής για τις αγροτικές ζώνες της, οι οποίες θα δημιουργήσουν απασχόληση.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η στρατηγική «ΕΕ 2020» πρέπει να επιλύσει τα προβλήματα που προκλήθηκαν από την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση μέσω μέτρων που θα στοχεύουν απευθείας στα ευαίσθητα σημεία των οικονομιών των κρατών μελών. Αν η στρατηγική της Λισαβόνας δεν ήταν απολύτως επιτυχής επειδή τέθηκε ένας υπερβολικά μεγάλος αριθμός στόχων, η στρατηγική για την έξοδο από την κρίση πρέπει να επικεντρωθεί σε λίγους, σαφείς και ποσοτικοποιήσιμους στόχους όπως: η παροχή λύσεων για την αποτελεσματική καταπολέμηση της ανεργίας, ειδικά μεταξύ των νέων, η προώθηση και η παροχή υποστήριξης για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες δημιουργούν τις περισσότερες θέσεις εργασίας και τις καινοτομίες, καθώς και μια αύξηση στο ποσοστό που διατίθεται υπέρ της έρευνας και της ανάπτυξης από τον κοινοτικό προϋπολογισμό και τους προϋπολογισμούς των κρατών μελών έως 3%.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι το περιθώριο ελιγμών για τις κοινωνικές πολιτικές στην Ευρώπη θα μειωθεί στο μέλλον λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, ενώ η αύξηση της παραγωγικότητας θα μπορεί να επέλθει μόνο από την αύξηση των επενδύσεων στην τεχνολογία και την εκπαίδευση. Αν θέλουμε μια ανταγωνιστικότερη αγορά εργασίας, πρέπει να αναδιαρθρώσουμε τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και να υποστηρίξουμε πιο ευέλικτες εργασιακές πρακτικές. Παράλληλα, αυτή η στρατηγική πρέπει να υποστηρίξει την ανάπτυξη τρόπων παραγωγής που θα σέβονται το περιβάλλον και την υγεία των ανθρώπων.

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Στις 3 Μαρτίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε τη στρατηγική «ΕΕ 2020»: «Στρατηγική για έξυπνη, αειφόρο και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη». Πρόκειται για μια πρόταση που συμφωνεί με τους πέντε ποσοτικοποιήσιμους στόχους για την Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι το 2020, οι οποίοι θα παράσχουν ένα πλαίσιο για τη διαδικασία και οι οποίοι πρέπει να μετατραπούν σε εθνικούς στόχους: απασχόληση, έρευνα και καινοτομία, αλλαγή του κλίματος και ενέργεια, εκπαίδευση και καταπολέμηση της φτώχειας.

Πρόκειται για μια στρατηγική που εστιάζει σε συγκεκριμένους, ρεαλιστικούς και ποσοτικοποιημένους στόχους: αύξηση της απασχόλησης από 69% σε τουλάχιστον 75%, αύξηση στις δαπάνες για την έρευνα και την ανάπτυξη (Ε&Α) στο 3% του ΑΕγχΠ, μείωση της φτώχειας κατά 25%, μείωση του ποσοστού πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου από το σημερινό 15% σε 10% και αύξηση από 31% σε 40% των νέων ατόμων ηλικίας 30 ετών με πτυχίο ανώτατης εκπαίδευσης.

Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με τη στρατηγική «ΕΕ 2020», διότι οι στόχοι που ανακοινώνει χαράσσουν την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει η Ευρώπη και διότι ανταποκρίνεται με σαφή και αντικειμενικό τρόπο στα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, όσον αφορά την ανεργία, τη χρηματοπιστωτική ρύθμιση και την καταπολέμηση της φτώχειας. Αυτά τα προβλήματα θα αποτελέσουν ένα σημείο αναφοράς, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να αξιολογούμε την πρόοδο που σημειώνεται.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος. Εφόσον δεν θα είμαστε σε θέση να επιλύσουμε τα τρέχοντα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα σε εθνικό επίπεδο, πρέπει να τα επιλύσουμε σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Η στρατηγική «ΕΕ 2020» πρέπει, πάνω απ’ όλα, να αποτελέσει ένα αποτελεσματικό μέτρο για την αντιμετώπιση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, καθώς ο στόχος αυτής της στρατηγικής είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας και η οικονομική ανάπτυξη.

Η τεράστια ανεργία στην Ευρώπη αποτελεί το σημαντικότερο θέμα στις τρέχουσες συζητήσεις, καθώς τα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν μια πρωτοφανή αύξηση της ανεργίας με πάνω από 23 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες χωρίς δουλειά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ύπαρξη μεγάλων κοινωνικών και βιοτικών δυσκολιών. Ως εκ τούτου, στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και στην καταπολέμηση της κοινωνικής απομόνωσης.

Επιπλέον, το Κοινοβούλιο απευθύνει έκκληση στην Επιτροπή να μην λάβει υπόψη μόνο το πρόβλημα της ανεργίας και τα κοινωνικά προβλήματα, αλλά να προτείνει αποτελεσματικά μέτρα για την επίλυσή τους, έτσι ώστε αυτή η νέα στρατηγική να έχει πραγματικές συνέπειες στη ζωή των πολιτών. Θέλω να επιστήσω την προσοχή σας στο γεγονός ότι η Ευρώπη έχει ήδη διδαχθεί από τα λάθη της, καθώς φάνηκε ανίκανη να εφαρμόσει πλήρως τους στόχους που έθεσε στη στρατηγική της Λισαβόνας στο παρελθόν. Συνεπώς, η νέα στρατηγική για την προσεχή δεκαετία πρέπει να βασίζεται σε ένα ισχυρό σύστημα διαχείρισης και πρέπει να διασφαλίζει την υπευθυνότητα. Ως εκ τούτου, υπερψηφίζοντας αυτό το ψήφισμα σήμερα, ζητώ από την Επιτροπή και από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να επικεντρωθούν στα κύρια κοινωνικά προβλήματα της Ευρώπης και να θέσουν λιγότερους, αλλά πιο ρεαλιστικούς στόχους, η επίτευξη των οποίων θα είναι εφικτή.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Χαιρετίζω τις πρόσφατες συζητήσεις που διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια του άτυπου Συμβουλίου της 11ης Φεβρουαρίου σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για την «ΕΥΡΩΠΗ 2020», τη νέα στρατηγική για την Ευρώπη. Συγχαίρω την Επιτροπή για την πρωτοβουλία της και ζητώ μεγαλύτερη συνεργασία με το Κοινοβούλιο σε ένα τόσο σημαντικό θέμα για το μέλλον της Ευρώπης. Είναι σημαντικό να επενδύσουμε στη γνώση και σε μεταρρυθμίσεις που ενισχύουν την τεχνολογική πρόοδο, την καινοτομία, την εκπαίδευση και την κατάρτιση για να προωθήσουμε την ευημερία, την ανάπτυξη και την απασχόληση τόσο μεσοπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Θέλω επίσης να επισημάνω τη σημασία συγκεκριμένων ιδεών γι’ αυτή τη στρατηγική, όπως η ψηφιακή ατζέντα. Είναι σημαντικό να αξιοποιήσουμε στο μέγιστο αυτή τη δυναμική προκειμένου η Ευρώπη να ανακάμψει από την οικονομική κρίση με αειφόρο τρόπο. Η πολιτική συνοχής είναι εξίσου σημαντική για την υποστήριξη της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Συνεπώς, η «ΕΥΡΩΠΗ 2020», στην περιφερειακή της διάσταση, πρέπει να περιλαμβάνει αυτή την προτεραιότητα ως έναν από τους πυλώνες για μια πλουσιότερη, πιο ευημερούσα και πιο δίκαιη κοινωνία. Επικαλούμαι την ανάγκη ανάπτυξης μηχανισμών χρηματοδότησης και διακυβέρνησης με πρακτικές συνέπειες για την επίτευξη αυτής της στρατηγικής.

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Είχαμε μεγάλες προσδοκίες για τη στρατηγική της Λισαβόνας, της οποίας οι οικονομικοί, κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί στόχοι ήταν τόσο απαραίτητοι όσο και φιλόδοξοι. Η στρατηγική που τη διαδέχεται, η ονομαζόμενη στρατηγική «ΕΕ 2020», επί της οποίας ψηφίσαμε σήμερα, μου φαίνεται πολύ λιγότερο φιλόδοξη. Μολονότι διατηρεί ορισμένους στόχους προς επίτευξη, όπως το 3% του ΑΕγχΠ για την έρευνα και η διατήρηση του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης (3%), είναι λυπηρό το γεγονός ότι η απασχόληση και η περιβαλλοντική διάσταση (που μειώθηκε σημαντικά) δεν καταλαμβάνουν οριζόντια θέση σε αυτή τη στρατηγική. Απέχουμε ακόμα πολύ από μια πραγματική, παγκόσμια στρατηγική αειφόρου ανάπτυξης.

Εντούτοις, υποστήριξα αυτή την πρόταση διότι είναι σαφές ότι, μπροστά στην κρίση και στις πολλές συνέπειές της, ειδικά για την απασχόληση, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να μένουμε αδρανείς. Χαιρετίζω την έγκριση των παραγράφων σχετικά με μια φιλόδοξη κοινωνική ατζέντα και τη βελτίωση της υποστήριξης για τις ΜΜΕ. Εν συντομία, απαιτείται μια νέα μίσθωση ζωής. Ας ελπίσουμε ότι η στρατηγική «ΕΕ 2020» θα την παράσχει. Πάνω απ’ όλα, ας ελπίσουμε ότι τα 27 κράτη μέλη θα κάνουν ό,τι μπορούν για να εφαρμόσουν αυτή τη στρατηγική.

  Harlem Désir (S&D), γραπτώς. – (FR) Η στρατηγική για το 2020 υποτίθεται ότι θα αντικαταστήσει τη στρατηγική της Λισαβόνας. Κινδυνεύει, πάνω απ’ όλα, να παρατείνει τις ελλείψεις, να καταλήξει στην ίδια έλλειψη αποτελεσμάτων και να προκαλέσει την ίδια απογοήτευση. Δεν είναι ούτε μια πραγματική στρατηγική ανάκαμψης ούτε μια νέα προοπτική για τις οικονομικές, κοινωνικές, δημοσιονομικές και οικονομικές πολιτικές της Ένωσης. Οι μυριάδες καλές προθέσεις αντιστοιχούν μόνο στην απουσία νέων μέσων με τα οποία θα εφαρμοστούν.

Η Ευρώπη χρειάζεται διαφορετική φιλοδοξία, οι πολίτες περιμένουν πιο πειστικές απαντήσεις. Από την αρχή της κρίσης, ο δείκτης της ανεργίας αυξήθηκε κατά επτά εκατομμύρια. Οι τράπεζες κερδοσκοπούν ξανά, τα αμοιβαία κεφάλαια υψηλού επιχειρηματικού κινδύνου δεν έχουν ρυθμιστεί, οι πολίτες καλούνται να σφίξουν το ζωνάρι, γίνονται δραστικές περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες και η κοινωνική προστασία μειώνεται. Η ελληνική κρίση αποκάλυψε την έλλειψη αλληλεγγύης μας.

Γι’ αυτό η Ευρώπη πρέπει να συζητήσει για μια διαφορετική άποψη του μέλλοντός της, η οποία θα βασίζεται σε πραγματικό οικονομικό συντονισμό, μια ανάκαμψη που θα χαρακτηρίζεται από αλληλεγγύη, μια στρατηγική πράσινης ανάπτυξης, μια ενεργειακή κοινότητα, έναν προϋπολογισμό συνοχής, ίδιους πόρους, την επένδυση στην εκπαίδευση, την έρευνα, τη δημοσιονομική και κοινωνική εναρμόνιση, την καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων και την φορολόγηση των διεθνών χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της κοινής πρότασης ψηφίσματος σχετικά με τη συνέχεια του άτυπου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 11ης Φεβρουαρίου 2010. Για να επιτύχει μια κοινωνική οικονομία της αγοράς που θα είναι αειφόρος, πιο έξυπνη και πιο πράσινη, η Ευρώπη πρέπει να προσδιορίσει τις προτεραιότητές της, συμφωνώντας από κοινού σε αυτές. Κανένα κράτος μέλος δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις σε αυτές τις προκλήσεις ενεργώντας μόνο του. Η πολιτική της ΕΕ δεν πρέπει να είναι απλώς το σύνολο 27 εθνικών πολιτικών. Εργαζόμενοι από κοινού για έναν κοινό στόχο, το αποτέλεσμα θα είναι ανώτερο από το σύνολο των μερών του.

Αυτό θα επιτρέψει στην ΕΕ να αναπτύξει έναν ρόλο ως παγκόσμιος ηγέτης, αποδεικνύοντας ότι είναι εφικτός ο συνδυασμός του οικονομικού δυναμισμού με την κοινωνική και περιβαλλοντική μέριμνα. Θα επιτρέψει στην ΕΕ να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας σε τομείς όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι αειφόρες μεταφορές και η ενεργειακή απόδοση. Γι’ αυτόν τον λόγο, πρέπει να διατεθούν οι κατάλληλοι χρηματοδοτικοί πόροι που θα επιτρέψουν να αξιοποιηθούν οι ευκαιρίες και οι νέες πηγές παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας από την ΕΕ.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσίευσε τη στρατηγική «Ευρώπη 2020», η οποία αντικαθιστά την ανεπιτυχή στρατηγική της Λισαβόνας και παρέχει σημαντικές και φιλόδοξες προκλήσεις για την Ευρώπη. Αυτές οι προκλήσεις αφορούν, ουσιαστικά, πέντε τομείς που θεωρούνται στρατηγικοί από την Επιτροπή: (i) απασχόληση, (ii) έρευνα και καινοτομία, (iii) αλλαγή του κλίματος και ενέργεια, (iv) εκπαίδευση και (v) καταπολέμηση της φτώχειας.

Αυτοί οι τομείς, στην πραγματικότητα, είναι θεμελιώδεις αν θέλει η Ευρώπη να ξεπεράσει την κρίση και να επαναβεβαιώσει τον ρόλο της ως σημαντικός εταίρος στην παγκόσμια αγορά, με υψηλό επίπεδο ανάπτυξης και μια ανταγωνιστική οικονομία ικανή να παράγει πλούτο, απασχόληση και καινοτομία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πράγματι χρειάζεται φιλοδοξία για να νικήσει τις προκλήσεις που θέτει η κρίση, αλλά αυτή η φιλοδοξία δεν πρέπει να προκαλεί προβλήματα στην προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης που απαιτείται από τα κράτη μέλη, λόγω της αδυναμίας των δημόσιων οικονομικών τους και των υπερβολικών ελλειμμάτων τους. Για τον ίδιο λόγο, θεωρώ σημαντικό να ενισχυθούν οι στόχοι της στρατηγικής «ΕΕ 2020».

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η αρχή της αλληλεγγύης πρέπει να αποτελεί τη βάση για τη στρατηγική «ΕΕ 2020»: αλληλεγγύη μεταξύ πολιτών, γενεών, περιφερειών και κυβερνήσεων. Με αυτόν τον τρόπο, θα καταφέρουμε να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια και να διασφαλίσουμε την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή, μέσω της αειφόρου οικονομικής ανάπτυξης. Αυτή η αρχή της αλληλεγγύης πρέπει να αποτελεί την εγγύηση του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου.

Πρέπει να μελετήσουμε την αναδιάρθρωση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και τη διασφάλιση ελάχιστων κοινωνικών δικαιωμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο που θα διευκολύνουν την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων, του ειδικευμένου προσωπικού, των επιχειρηματιών, των ερευνητών, των σπουδαστών και των συνταξιούχων. Η αποδοτική χρήση πόρων καθίσταται αναγκαία λόγω αυτής της αρχής και προκύπτει από την ανάγκη αειφορίας.

Αυτή η στρατηγική πρέπει να ενισχύσει τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι η ΕΕ έχει κατά προσέγγιση 23 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες χωρίς εργασία. Συνεπώς, είναι θεμελιώδους σημασίας να υποστηρίξουμε την επιχειρηματικότητα και τη γραφειοκρατική και δημοσιονομική ανακούφιση για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσουμε τη βιομηχανία ή τη γεωργία. Πρέπει να ολοκληρώσουμε την επαναβιομηχανοποίηση της Ευρώπης. Η αειφόρος γεωργία με παραγωγή υψηλής ποιότητας πρέπει επίσης να είναι στόχος μας. Για να το επιτύχουμε αυτό, πρέπει να προάγουμε την αειφόρο ανάπτυξη του πρωτογενούς μας τομέα και να αναλάβουμε πρωτοβουλίες στους τομείς της επιστημονικής έρευνας, της γνώσης και της καινοτομίας.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η στρατηγική «Ευρώπη 2020», η αναγνωρισμένη διάδοχος της στρατηγικής της Λισαβόνας, πρέπει να ξεκινήσει με μια ορθή αξιολόγηση των μεθόδων της προκατόχου της. Αν γίνει αυτό, θα διαπιστωθεί ότι οι προσεγγίσεις που εφάρμοσε –δηλαδή, η ελευθέρωση σημαντικών οικονομικών τομέων και η κατάργηση των ρυθμίσεων και η αυξημένη ευελιξία των εργατικών νομοθεσιών– αποτέλεσαν τις αιτίες των αποτελεσμάτων της στην πράξη: αυξημένη ανεργία, ανασφάλεια, φτώχεια και κοινωνικός αποκλεισμός, οικονομική στασιμότητα και ύφεση.

Η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο προσπαθούν τώρα να ακολουθήσουν τις ίδιες προσεγγίσεις. Η προτεινόμενη κατεύθυνση είναι σαφής και ούτε η κοινωνική ούτε η περιβαλλοντική ρητορεία που προσπαθεί να περιγράψει αρκούν για να κρύψουν τα εξής: πλήρης έμφαση στην ενιαία αγορά, επιδίωξη της ελευθέρωσης, εμπορευματοποίηση ολοένα περισσότερων πτυχών της κοινωνικής ζωής, έλλειψη εργασιακής ασφάλειας και διαρθρωτική ανεργία.

Η συναίνεση που υπάρχει μεταξύ της Δεξιάς και των Σοσιαλδημοκρατών όσον αφορά αυτές τις προσεγγίσεις κατέστη απολύτως σαφής. Σε τελική ανάλυση, μαζί υπήρξαν οι πιστοί πρωταγωνιστές της τα τελευταία χρόνια. Αυτή η στρατηγική, ουσιαστικά, δεν είναι τίποτα περισσότερο από την απάντηση των δύο τάσεων στο πλαίσιο ενός ενιαίου συστήματος στη διαρθρωτική κρίση αυτού του συστήματος. Ακολουθώντας αυτή την προσέγγιση, η ίδια η στρατηγική θα αποτελέσει την πηγή νέων και βαθύτερων κρίσεων. Ακολουθώντας αυτή την προσέγγιση, η στρατηγική αναπόφευκτα θα βρει αντίσταση και θα καταπολεμηθεί από τους εργαζόμενους και τους πολίτες.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η απόρριψη της πρότασης ψηφίσματος που καταθέσαμε είναι λυπηρή. Σε αυτή, όχι μόνο προτείναμε μια ευρεία διαδικασία συζήτησης σχετικά με τις προτάσεις που ήδη υποβλήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της στρατηγικής της Λισαβόνας, με στόχο την εξαγωγή αποτελεσμάτων για τη νέα στρατηγική «Ευρώπη 2020», αλλά υποβάλαμε και ένα σύνολο νέων προτάσεων δίνοντας προτεραιότητα στην αυξημένη παραγωγικότητα και στη δημιουργία απασχόλησης με δικαιώματα, στην επίλυση του προβλήματος της ανεργίας και της φτώχειας και στη διασφάλιση της ισότητας στην κοινωνική πρόοδο. Οι νέες προτάσεις θα δημιουργούσαν ένα νέο μακροοικονομικό πλαίσιο για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης, την ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης και τον σεβασμό του περιβάλλοντος, με βάση τις βελτιώσεις σε αμοιβές, την πλήρη απασχόληση με δικαιώματα και την οικονομική και κοινωνική συνοχή.

Καταψηφίσαμε το κοινό ψήφισμα που εγκρίθηκε διότι δεν φτάνει στη ρίζα του προβλήματος, δεν προτείνει μέτρα εναλλακτικά στο σύμφωνο σταθερότητας, ούτε προτείνει ένα τέλος στην ελευθέρωση ή στην ευελιξία της αγοράς εργασίας, η οποία οδήγησε σε αύξηση της ανασφάλειας για την εργασία και σε χαμηλές αμοιβές. Με αυτόν τον τρόπο, επιτρέπετε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συνεχίσει να υποστηρίζει την ίδια περίπου προσέγγιση, η οποία έχει ήδη οδηγήσει στην ανεργία πάνω από 23 εκατομμύρια ανθρώπους και έχει αφήσει πάνω από 85 εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), γραπτώς. – (PL) Κύριε Πρόεδρε, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν επιτυχής σε πολλούς τομείς, από τρεις φιλόδοξες διευρύνσεις μέχρι την εισαγωγή του κοινού νομίσματος, του ευρώ. Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εργάζονται λιγότερο από τους Αμερικανούς ή τους Ιάπωνες (10% λιγότερες ώρες ετησίως) και συνταξιοδοτούνται νωρίτερα. Η διατήρηση αυτών των κεκτημένων στο σημερινό επίπεδο δεν είναι εύκολη κατά τη διάρκεια μιας κρίσης, γι’ αυτό είμαι ικανοποιημένη από τα αποφασιστικά μέτρα που άκουσα από την πλευρά του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα οποία αποσκοπούν στην καθιέρωση μιας ολοκληρωμένης οικονομικής στρατηγικής – της Ευρώπης 2020.

Ταυτόχρονα, πριν από τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια του Μαρτίου και του Ιουνίου του τρέχοντος έτους που θα δώσουν στη στρατηγική την τελική της μορφή, υπάρχουν πολλές αμφιβολίες σχετικά με το έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που υπεβλήθη στις 3 Μαρτίου του τρέχοντος έτους. Πρώτον, τι είδους δεδομένα θα χρησιμοποιηθούν ως βάση για τον καθορισμό εθνικών στόχων για τα 27 διαφορετικά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ποιες κυρώσεις ή ανταμοιβές περιμένουν εκείνα τα κράτη μέλη που, αντιστοίχως, θα συμμορφωθούν ή δεν θα συμμορφωθούν με τους στόχους που θα επιβάλει η στρατηγική; Τέλος, ποιος ρόλος στην όλη διαδικασία έχει κρατηθεί για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς, μέχρι στιγμής, η στρατηγική «Ευρώπη 2020» υπήρξε ένα έργο καθοδηγούμενο αποκλειστικά από το Συμβούλιο και την Επιτροπή; Πρέπει να βρούμε απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου. Διαφορετικά, για να χρησιμοποιήσω μια φράση του κ. Barroso, η Ένωση θα χάσει τη «στιγμή της αλήθειας» της.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μετά την πικρή αποτυχία της στρατηγικής της Λισαβόνας, η οποία σκοπό είχε να καταστήσει την Ευρώπη την πιο ανταγωνιστική βασισμένη στη γνώση οικονομία το 2010, έχουμε τώρα τη στρατηγική «ΕΕ 2020», η οποία αποτελεί ακριβώς την επέκταση αυτής της στρατηγικής. Η ευελιξία της αγοράς εργασίας συνεπάγεται εργασιακή ανασφάλεια για τους εργαζομένους, αυξημένο ανταγωνισμό σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, φιλελεύθερη μεταρρύθμιση των εθνικών συστημάτων κοινωνικής προστασίας και απόλυτο σεβασμό για το ανόητο σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης …

Υπάρχουν όλα τα στοιχεία που θα καταστήσουν αυτή τη στρατηγική μια στρατηγική εθνικής και κοινωνικής αποσύνθεσης, όπως και η στρατηγική της Λισαβόνας πριν από αυτή. Οι μόνες καινοτομίες είναι εμπνευσμένες από τις νέες ιδιοτροπίες σας: να καταστεί η ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση υποχρεωτική και δεσμευτική, μολονότι η Ευρώπη των Βρυξελλών αποδείχθηκε απολύτως αναποτελεσματική μπροστά στην παγκόσμια κρίση και η τάση προς μια παγκόσμια διακυβέρνηση στο όνομα της λεγόμενης υπερθέρμανσης του πλανήτη, η οποία φαίνεται διαρκώς ότι αποτελεί μια ιδεολογική πρόφαση. Θα καταψηφίσουμε το ανά χείρας κείμενο.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα αυτό το ψήφισμα διότι δεν δίνει αρκετή έμφαση στον στόχο της πλήρους απασχόλησης. Δεύτερον, οι προτεραιότητές μας πρέπει να είναι περισσότερο επικεντρωμένες στην καταπολέμηση της φτώχειας και στην αειφόρο ανάπτυξη. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επίσης αφήνει να περάσει ανεκμετάλλευτη η ευκαιρία να δοθεί έμφαση στην ανάγκη καταπολέμησης κάθε μορφής επισφαλούς απασχόλησης, μέσω μιας οδηγίας σχετικά με την εργασία μερικής απασχόλησης, την εισαγωγή μιας δέσμης κοινωνικών δικαιωμάτων που θα είναι εγγυημένα ανεξαρτήτως του είδους εργασιακής σύμβασης και τα μέτρα για την καταπολέμηση της κατάχρησης των υπεργολαβιών, ακόμα και της μη αμειβόμενης εργασιακής εμπειρίας. Τέλος, αυτό το ψήφισμα επιλέγει να παραβλέψει την ανάγκη για εναρμόνιση της φορολογικής βάσης, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχασε μια σπουδαία ευκαιρία εδώ όσον αφορά τη δημιουργία μιας κοινωνικής και αειφόρου Ευρώπης.

  Cătălin Sorin Ivan (S&D), γραπτώς. – (RO) Η αλήθεια που όλοι συνειδητοποιήσαμε είναι ότι η στρατηγική για το 2020 δεν περιλαμβάνει καν αρκετές πράσινες ή κοινωνικές πολιτικές. Μια άλλη συναφής παρατήρηση είναι ότι οι στόχοι είναι αόριστοι και η οικονομική κρίση δεν αντιμετωπίζεται με τρόπο ανάλογο της σοβαρότητάς της. Γι’ αυτό πιστεύω ότι ο ρόλος του ψηφίσματος επί του οποίου ψηφίσαμε στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι να συμβάλει σημαντικά στο ευρωπαϊκό όραμα για τα προσεχή 10 έτη.

Μολονότι ο ρόλος μας ως βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περιορίζεται στο γράμμα της συνθήκης, μπορούμε παρ’ όλα αυτά να έχουμε ουσιαστική συμβολή. Ωστόσο, πρέπει να περιμένουμε από τα κράτη μέλη να επιδείξουν πολιτική βούληση και να εξετάσουν τη θέση μας με εποικοδομητικό τρόπο.

Στόχοι όπως «μια κοινωνική οικονομία της αγοράς» και «ένας προϋπολογισμός για μια έξυπνη και αειφόρο ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς» είναι ζωτικής σημασίας για να ξεπεραστούν οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.

Η επένδυση στην εκπαίδευση, η ενθάρρυνση της κινητικότητας των σπουδαστών και η κατάρτιση για την ανάπτυξη νέων ικανοτήτων που ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας αποτελούν πορείες δράσης για τις οποίες πρέπει να χαράξουμε ρεαλιστικά σχέδια δράσης.

  Peter Jahr (PPE), γραπτώς. – (DE) Στο πλαίσιο της στρατηγικής «ΕΕ 2020», η γεωργία θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη μελλοντική επιτυχία της Ευρώπης. Ειδικά όσον αφορά την αειφόρο ανάπτυξη και την απασχόληση, καθώς και την αλλαγή του κλίματος, η ευρωπαϊκή γεωργική πολιτική είναι εξαιρετικά σημαντική, διότι μπορεί να διαδραματίσει απαραίτητο ρόλο στη διατήρηση θέσεων εργασιών στις γεωργικές και περιαστικές περιοχές. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η γεωργία προμηθεύει 500 εκατομμύρια Ευρωπαίους με τρόφιμα υψηλής ποιότητας, παρέχει 40 εκατομμύρια θέσεις εργασίας και είναι υπεύθυνη για έναν ετήσιο κύκλο εργασιών ύψους 1,3 τρισ. ευρώ περίπου. Η παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας παρέχει επιπρόσθετες θέσεις εργασίας και συμβάλλει στη μείωση των εκπομπών CO2 και της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα. Η γεωργία είναι καινοτόμος, δημιουργεί αξία και αποτελεί την πραγματική πηγή των αειφόρων περιφερειακών οικονομικών κύκλων. Συνεπώς, πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στην ευρωπαϊκή γεωργική πολιτική στο πλαίσιο αυτής της νέας στρατηγικής.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Θέλω να επιστήσω προσοχή σε μια ασυνέπεια μεταξύ των στόχων της στρατηγικής για το 2020 και των επιπτώσεων που θα αποτελέσουν τη συνέπεια των προτεινόμενων αλλαγών στις προτεραιότητες του προϋπολογισμού για την περίοδο 2014-2020. Ένας από αυτούς τους στόχους είναι η βελτίωση των περιβαλλοντικών συνθηκών. Η αλλαγή των προτεραιοτήτων του προϋπολογισμού συνεπάγεται έναν περιορισμό στους διαθέσιμους πόρους για την κοινή γεωργική πολιτική, πράγμα που σημαίνει ότι, το 2020, η γεωργία θα πρέπει να είναι άκρως αποδοτική ή ακόμα και απολύτως βιομηχανική. Αυτό σημαίνει ότι θα αποτελεί απειλή για το περιβάλλον και αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει ότι η ΕΕ θα πρέπει να απομακρυνθεί από το ευρωπαϊκό μοντέλο γεωργίας, το οποίο δίνει ιδιαίτερη προσοχή στο περιβάλλον, στο τοπίο, στη βιοποικιλότητα, στην ευημερία των ζώων, στην αειφόρο ανάπτυξη και στις κοινωνικές και πολιτιστικές αξίες του αγροτικού περιβάλλοντος. Υπάρχει ένα παλιό και πρακτικό γνωμικό που λέει ότι «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο». Πρέπει να προσέξουμε μήπως, από το ενδιαφέρον μας για το περιβάλλον, τελικά βλάψουμε το περιβάλλον.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Ο στόχος της μελλοντικής στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να δεχθεί τις σημερινές και μελλοντικές προκλήσεις και να τις αντιμετωπίσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στο πλαίσιο της στρατηγικής «ΕΕ 2020», ο γεωργικός τομέας, ειδικά, θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο όσον αφορά τις νέες κοινοτικές προκλήσεις, όπως η προστασία του περιβάλλοντος και του κλίματος, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η βιοποικιλότητα και η αειφόρος ανάπτυξη και η απασχόληση, ειδικά στις αγροτικές περιοχές. Η Ευρώπη πρέπει να γνωρίζει ότι περίπου 40 εκατομμύρια θέσεις εργασίας εξαρτώνται από τη γεωργία, άμεσα ή έμμεσα.

Η πρώτη προτεραιότητα, ωστόσο, πρέπει να συνεχίσει να είναι η ασφάλεια της παροχής υψηλής ποιότητας τροφίμων για 500 εκατομμύρια Ευρωπαίους, ειδικά στο πλαίσιο του διπλασιασμού της παραγωγής τροφίμων μέχρι το 2050. Συνεπώς, πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στην ευρωπαϊκή γεωργική πολιτική στο πλαίσιο αυτής της νέας στρατηγικής.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η στρατηγική «ΕΕ 2020» είναι η τελευταία ευκαιρία για να εδραιωθεί η ΕΕ ως παγκόσμια οικονομική δύναμη, μετά την αποτυχία της στρατηγικής της Λισαβόνας. Στο πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η στρατηγική «ΕΕ 2020» πρέπει να αποτελέσει το πρότυπο που πρέπει να ακολουθήσουν όλα τα κράτη μέλη για να οδηγηθούμε σε μια νέα εποχή, με νέα παραδείγματα που θα προωθούν την αειφόρο ανάπτυξη με βάση την ορθή πρακτική.

Μετά την απώλεια πολλών εκατομμυρίων θέσεων εργασίας σε όλη την ΕΕ, η καταπολέμηση της ανεργίας πρέπει να αποτελεί τη λυδία λίθο της. Πρέπει να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας και να καταρτίσουμε και να εκπαιδεύσουμε καλύτερα το εργατικό δυναμικό μας. Αυτό θα καταστεί δυνατό μόνο με την πλήρη υποστήριξη των ΜΜΕ, οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία των περισσότερων θέσεων εργασίας. Ωστόσο, για να είναι επιτυχής η στρατηγική «ΕΕ 2020», δεν πρέπει να κάνουμε τα ίδια λάθη που έγιναν με τη στρατηγική της Λισαβόνας, ειδικά την έλλειψη δέσμευσης και ευθύνης από την πλευρά των κρατών μελών.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Ψήφισα υπέρ της κοινής πρότασης ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (RC-B7-0151/2010). Η στρατηγική «ΕΕ 2020» πρόκειται να θέσει νέους στόχους, όχι μόνο για πολιτική δράση, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε. Για να επιτύχουμε μια καλή ανάκαμψη από την κρίση, πρέπει να δημιουργήσουμε κοινά μέσα και μηχανισμούς που όχι μόνο θα εξαλείψουν τις επιπτώσεις της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, αλλά και θα μας επιτρέψουν να αντιδράσουμε σωστά σε μελλοντικές κρίσεις ή ακόμα και να τις αποτρέψουμε. Η Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ πρέπει να θυμηθούν ότι αποτελεί προτεραιότητα για εκείνους να εργάζονται για το κοινό καλό των πολιτών της Ευρώπης. Τα προβλήματα των πολιτών είναι εκείνα που, για εμάς, είναι τα πιο σημαντικά και οι πολίτες είναι εκείνοι που πρέπει να υπηρετούμε δίνοντας συμβουλές, προσφέροντας βοήθεια και αναλαμβάνοντας δράση. Στο πλαίσιο της κρίσης, προβλήματα όπως η ανεργία, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός είναι στην ημερήσια διάταξη. Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε μια σύγχρονη, πλήρως καινοτόμα, συνεκτική Ευρώπη βασισμένη στην ανάπτυξη, πρέπει να εγγυηθούμε στους πολίτες μας ένα αίσθημα ασφάλειας στο μέλλον. Απογοητεύτηκα διότι, στις αρχικές προτάσεις σχετικά με τη στρατηγική «ΕΕ 2020», παραλείφθηκε η γεωργία. Η οικονομική αναδιάρθρωση και η υλοποίηση των στόχων της περιβαλλοντικής πολιτικής περιλαμβάνονται στη γεωργική πολιτική. Χωρίς την ένταξη αυτής της πολιτικής στη στρατηγική «ΕΕ 2020», καθώς και σε κάθε διαδοχική στρατηγική, δεν έχουμε καμία πιθανότητα να επιτύχουμε τους στόχους, όχι μόνο στους τομείς που ανέφερα, αλλά και σε πολλούς άλλους.

  Γεώργιος Παπαστάμκος (PPE), γραπτώς. – Ψήφισα κατά του δευτέρου τμήματος της παραγράφου 6 του Κοινού Ψηφίσματος σχετικά με τη στρατηγική «EE 2020», καθώς υποδηλώνει πρόταση περαιτέρω άμβλυνσης του παραδοσιακά δομημένου ευρωπαϊκού κράτους πρόνοιας. Η ΕΕ θα πρέπει να καταστήσει περισσότερο ορατή την κοινωνική της ένωση, αντικρούοντας την ανταγωνιστική πίεση που υφίσταται στο διεθνές οικονομικό πεδίο από δυνάμεις που είτε έχουν προβεί σε εμφανή αποψίλωση των παροχών και δομών κοινωνικής πρόνοιας, είτε εφαρμόζουν κοινωνικό ντάμπινγκ. Φαίνεται ότι η κοινωνική πολιτική και η πολιτική απασχόλησης προσαρμόζονται κατά τρόπο επιλεκτικό και εύκαμπτο προς τη δυναμική της αγοράς.

Η ενοποιητική στρατηγική τείνει να διεκδικήσει θεσμική πληρότητα σε ό, τι έχει σχέση με τις δυνάμεις της αγοράς, εμφανίζεται όμως ατελής κατά την πολιτική ρύθμιση επιπτώσεων και φαινομένων απο-ενοποίησης (λ.χ. ανεργία, περιφερειακές ανισότητες, έλλειψη κοινωνικής συνοχής). Τα σημεία των καιρών προτρέπουν περισσότερο από ποτέ για περισσότερη κοινωνική Ευρώπη.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, καθώς πιστεύω ότι η στρατηγική «ΕΕ 2020» πρέπει να δώσει μια αποτελεσματική απάντηση στην οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση και να δώσει νέα ώθηση και ευρωπαϊκή συνοχή στη διαδικασία ανάκαμψης στην ΕΕ κινητοποιώντας και συντονίζοντας τα εθνικά και ευρωπαϊκά όργανα.

Υποστηρίζω την ανάγκη για καλύτερη συνεργασία με τα εθνικά κοινοβούλια και την κοινωνία των πολιτών, καθώς η συμμετοχή περισσότερων φορέων θα αυξήσει την πίεση στις εθνικές διοικήσεις προκειμένου να φέρουν αποτελέσματα.

Παράλληλα, πιστεύω ότι η ευρωπαϊκή βιομηχανία πρέπει να χρησιμοποιήσει τον πρωτοπόρο ρόλο της στην αειφόρο οικονομία και στις τεχνολογίες πράσινης κινητικότητας εκμεταλλευόμενη το δυναμικό των εξαγωγών της. Έτσι θα μειωθεί η εξάρτηση από τους πόρους και θα διευκολυνθεί η συμμόρφωση με τους απαραίτητους στόχους του 20-20-20 για την αλλαγή του κλίματος.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η Ευρώπη δεν είναι η πιο ανταγωνιστική οικονομία του κόσμου το 2010. Πόρρω απέχει: με το ΑΕγχΠ μειωμένο κατά 4% και με 23 εκατομμύρια πολίτες άνεργους, η κατάσταση της υγείας της δεν είναι ακριβώς άψογη. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται ένα σοβαρό ηλεκτροσόκ για να επαναφέρει την οικονομία και την απασχόληση σε έναν ενάρετο κύκλο, πρέπει να το κάνει με παρόμοιους στόχους αλλά χρησιμοποιώντας μια μέθοδο τελείως διαφορετική από εκείνη της στρατηγικής της Λισαβόνας. Πρέπει επίσης να λάβει υπόψη τις προσεχείς διαπραγματεύσεις στους τομείς της ενέργειας, της αλλαγής του κλίματος, της βιομηχανίας και της γεωργίας. Γι’ αυτό υποστηρίζω την αποφασιστικότητα σε συνδυασμό με τον ρεαλισμό της νέας στρατηγικής για το 2020. Η διασφάλιση ότι το 75% των ατόμων σε ηλικία εργασίας θα έχει μια θέση εργασίας και ότι το ρίσκο της επένδυσης του 3% του ΑΕγχΠ στην έρευνα αποδίδει αποτελούν, τώρα περισσότερο από ποτέ, στόχους που πρέπει να επιτύχει η Ευρώπη. Το αν θα συνεργαστούν οι 27 κυβερνήσεις είναι άλλο θέμα, ωστόσο. Γι’ αυτό ζητάμε την πρόβλεψη κυρώσεων και κινήτρων για τους καλούς και τους κακούς μαθητές της στρατηγικής για το 2020 (τμήμα 14). Κυρώσεις αφενός και κίνητρα αφετέρου. Καρότο και μαστίγιο. Είναι παμπάλαια μέθοδος, αλλά αποδίδει.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα «όχι» στην πρόταση ψηφίσματος RC7-0151/2010 που υποβλήθηκε σήμερα για ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο για τον ίδιο λόγο που εμείς οι Πράσινοι δεν ψηφίσαμε υπέρ της Επιτροπής Barroso II: λόγω έλλειψης φιλοδοξίας. Σε αυτή την περίπτωση, είναι σειρά των μεγαλύτερων πολιτικών ομάδων του Κοινοβουλίου να απογοητεύσουν εγκρίνοντας ένα ψήφισμα που αποτελεί προσποιητή στάση – δεν περιλαμβάνει ούτε μία οικονομική, κοινωνική ή περιβαλλοντική πρόταση. Πιστεύω ότι οι Ευρωπαίοι περιμένουν περισσότερα από αυτό το Κοινοβούλιο.

Το Κοινοβούλιο της ΕΕ παραγκωνίστηκε κατά τη διάρκεια του σχεδιασμού της στρατηγικής ΕΕ 2020. Τώρα που το Κοινοβούλιο έχει έστω και αργοπορημένα μια ευκαιρία να αντιδράσει, οι μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες του συνωμοτούν να υποβάλουν ένα κενό ψήφισμα. Πρόκειται για μια χαμένη ευκαιρία να μπει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην καρδιά της συζήτησης για την ουσία και στην κεντρική σκηνή ως θεσμικό όργανο.

  Richard Seeber (PPE), γραπτώς. – (DE) Το ερώτημα για το πού θα πρέπει να βρίσκεται η ΕΕ σε σχέση με την απασχόληση και την οικονομική ανάπτυξη το 2020 είναι καίριας σημασίας. Ειδικά σε καιρούς οικονομικής κρίσης όπως αυτοί που διανύουμε, η στρατηγική «ΕΕ 2020» πρέπει να αποτελέσει την κινητήριο δύναμη που θα μας οδηγήσει μακριά από την ανασφάλεια. Αυτό καθιστά πιο σημαντική την επιλογή των στόχων με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσουν πραγματικά να επιτευχθούν. Η πολιτική δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά έχει τον σκοπό της δημιουργίας ρεαλιστικών προγραμμάτων με τα οποία ο πληθυσμός και η οικονομία θα μπορούν να συμβαδίσουν. Η αειφόρος οικονομία πρέπει να αποτελέσει σημαντικό σημείο για τη χάραξη του άμεσου μέλλοντος.

Πρόκειται για έναν στόχο που πρέπει να επιτύχουμε βήμα-βήμα, και ειδικά λόγω της αλλαγής του κλίματος. Το θέμα της ασφάλειας των πρώτων υλών θα απασχολεί, επίσης, στο μέλλον, την Ευρώπη όλο και περισσότερο και γι’ αυτό πρέπει να προετοιμάσουμε το έδαφος για την αειφόρο χρήση των πόρων τώρα και να στρέψουμε την ευρωπαϊκή πολιτική προς αυτήν την κατεύθυνση.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Καταψήφισα το κοινό ψήφισμα, διότι οι τρεις μεγάλες ομάδες προφανώς το χρησιμοποιούν για να υποστηρίξουν την προσέγγιση της Επιτροπής Barroso II, βάσει της οποίας πρέπει να συνεχίσουμε να λειτουργούμε όπως στο παρελθόν. Τα μέλη της εκλογικής μου περιφέρειας περιμένουν μια διαφορετική προσέγγιση και θέλουν η στρατηγική «Ευρώπη 2020» να αποτελέσει τον προπομπό μιας πράσινης νέας συμφωνίας, μιας πράσινης επανάστασης του 21ου αιώνα, η οποία θα συμφιλιώσει την ανθρώπινη ανάπτυξη με τους φυσικούς περιορισμούς της γης.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να υποστηρίζει θερμά την πολιτική της άκριτης αύξησης της ανάπτυξης βάσει του ΑΕγχΠ. Ωστόσο, οι οικολόγοι και οι υπέρμαχοι του περιβάλλοντος θέλουν να μετατρέψουν τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» από μια στρατηγική που αποσκοπεί αποκλειστικά στην αύξηση του ΑΕγχΠ σε μια ευρύτερη πολιτική έννοια του μέλλοντος της ΕΕ ως μια κοινωνική και αειφόρος Ένωση που θα θέσει τους ανθρώπους και την περιβαλλοντική προστασία στο επίκεντρο των πολιτικών της, θα προσπαθήσει να διασφαλίσει την ευημερία των πολιτών και να δημιουργήσει τις καλύτερες δυνατές ευκαιρίες για όλους. Κατά την άποψή μας, το ΑΕγχΠ πρέπει να περιλαμβάνει μια δέσμη δεικτών για τη μέτρηση της ευημερίας, καθώς και δείκτες που θα λαμβάνουν υπόψη γενικούς εξωτερικούς οικονομικούς παράγοντες και τις περιβαλλοντικές πιέσεις. Ως εκ τούτου, η Ομάδα μου υπέβαλε ένα έγγραφο οκτώ σελίδων που εξηγεί λεπτομερώς την εναλλακτική μας προσέγγιση. Προτιμώ αυτό το κείμενο παρά τον συμβιβασμό των τριών μεγάλων Ομάδων.

  Marc Tarabella (S&D), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα το ψήφισμα σχετικά με τη στρατηγική «ΕΕ 2020» διότι εγκρίθηκε η παράγραφος 6, η οποία αναφέρει την αναδιάρθρωση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και μιλά για την παροχή μεγαλύτερης ευελιξίας στους εργαζομένους. Επιπλέον, το ψήφισμα είναι περισσότερο ένα συνονθύλευμα σχετικά καλών προθέσεων εις βάρος των ακριβών ποσοτικών και ποιοτικών στόχων. Ως εκ τούτου, θα δοθεί η εντύπωση ότι δεν έχει ληφθεί υπόψη η σχεδόν πλήρης αποτυχία της στρατηγικής της Λισαβόνας για το 2010.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η στρατηγική «Ευρώπη 2020» στοχεύει στη χάραξη ενός σχεδίου για το μέλλον με σκοπό να επιτευχθεί οικονομική ανάπτυξη και η προώθηση των θέσεων εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η προσέγγισή της πρέπει να γίνει με βάση τους στόχους που αναφέρονται σε μια αειφόρο κοινωνική οικονομία της αγοράς, στην αειφόρο κοινωνία της γνώσης και στον ρόλο των ΜΜΕ για την προώθηση της απασχόλησης.

Κεντρικό στοιχείο αυτής της στρατηγικής πρέπει να είναι μια ισχυρή, σύγχρονη και ευέλικτη πολιτική συνοχής. Ενσωματωμένη στη νέα Συνθήκη της Λισαβόνας, η πολιτική συνοχής, μέσω οριζόντιας εφαρμογής, έχει έναν ουσιαστικό ρόλο στην αντιμετώπιση των νέων προκλήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε αυτό το πλαίσιο, ο στόχος της ευρωπαϊκής εδαφικής συνοχής μπορεί να θεωρηθεί θεμελιώδης.

Οι προτεραιότητες για την ευρωπαϊκή συνοχή δεν πρέπει να στοχεύουν μόνο στην προώθηση της ανταγωνιστικότητας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, μέσω της αποτελεσματικής χρηματοδότησης, αλλά και στην παροχή βοήθειας στις λιγότερο ευνοημένες περιφέρειες προκειμένου να ξεπεράσουν τις κοινωνικές και οικονομικές δυσκολίες τους και να μειώσουν τις υφιστάμενες ανισότητες.

Ο ενεργός ρόλος των ευρωπαϊκών περιφερειών στην προώθηση αυτής της στρατηγικής πρέπει επίσης να επισημανθεί. Η σημασία της διακυβέρνησης σε διάφορα επίπεδα αξίζει να τονιστεί. Θα είναι επιθυμητό να έχουμε έναν βαθύ διαμοιρασμό στόχων, καθηκόντων και ευθυνών σχετικά με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στα κράτη μέλη και στις τοπικές και περιφερειακές αρχές.

Για τους παραπάνω λόγους, υπερψήφισα την προαναφερθείσα πρόταση ψηφίσματος.

  Marianne Thyssen (PPE), γραπτώς. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η εφαρμογή μιας στρατηγικής εξόδου από την κρίση είναι σημαντική βραχυπρόθεσμα, αλλά μεσοπρόθεσμα απαιτείται κάτι περισσότερο. Αν θέλουμε πραγματικά να δώσουμε στην κοινωνική οικονομία της αγοράς, στο κοινωνικό μας μοντέλο, μια ευκαιρία, χρειαζόμαστε περισσότερη οικονομική ανάπτυξη, πράσινη ανάπτυξη, που θα μας κάνει πιο ανταγωνιστικούς και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Η πραγματοποίηση περαιτέρω επενδύσεων στην έρευνα και την ανάπτυξη, στα καινοτόμα προϊόντα, στις διαδικασίες παραγωγής και στις υπηρεσίες, είναι καίριας σημασίας προκειμένου να διατηρήσουμε το βιοτικό μας επίπεδο στην παγκόσμια οικονομία.

Αυτή η ώθηση προς μια διαρθρωτική μεταρρύθμιση αντικατοπτρίζεται στη στρατηγική για το 2020 που πρότεινε η Επιτροπή. Είναι επίσης σημαντικό να αλλάξει η Επιτροπή πορεία και να εστιάσει σε πολλούς μικρότερους στόχους μετρήσιμους και προσαρμοσμένους στα μεμονωμένα κράτη μέλη. Όπως ορθά αναφέρει το ψήφισμα, η στρατηγική δεν θα είναι επαρκής για να διασφαλίσει ότι οι καθορισμένοι στόχοι είναι εφικτοί. Η απουσία ενός πραγματικού μηχανισμού επιβολής κυρώσεων όταν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι ή ακόμα και όταν καταβάλλονται ανεπαρκείς προσπάθειες γι’ αυτόν τον σκοπό, σημαίνει ότι η στρατηγική για το 2020 είναι προβληματική όπως και η προκάτοχός της.

Το κοινό ψήφισμα παρέχει μια καλή βάση για περαιτέρω συζητήσεις με την Επιτροπή, το Συμβούλιο και τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Ως εκ τούτου, ψήφισα εμφατικά υπέρ αυτού του ψηφίσματος.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), γραπτώς. – Το κοινό ψήφισμα Λαϊκού Κόμματος Σοσιαλδημοκρατών και Φιλελεύθερων για τη στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020» εκφράζει την κοινή απόφαση του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου να υλοποιήσει με κάθε μέσο την άγρια επίθεση και τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς των μονοπωλίων ενάντια στην εργατική τάξη, τους εργαζόμενους σε ολόκληρη την ΕΕ. Η στρατηγική «Ευρώπη 2020» δίνει συνέχεια και εμβαθύνει την αντιλαϊκή «Στρατηγική της Λισαβόνας», καθορίζοντας τους στρατηγικούς στόχους και σχεδιασμούς του μονοπωλιακού κεφαλαίου, καθώς θέτει στην κλίνη του Προκρούστη θεμελιώδη μισθολογικά και κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων και συγκεκριμένα: Γενικευμένη εφαρμογή της διαβόητης «ευελφάλειας» σε συνδυασμό με την «διά βίου μάθηση», την «κατάρτιση και επανακατάρτιση» και την «κινητικότητα» των εργαζομένων, κατάργηση των Σ. Σ. Εργασίας, εκ περιτροπή δουλειά, δραστική μείωση των μισθών και των συντάξεων, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και γενικότερα σαρωτικές αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση, στην υγεία, την πρόνοια, την εκπαίδευση. Παρέχει επίσης στο κεφάλαιο άφθονο χρήμα από τα κρατικά ταμεία με τη μορφή επιδοτήσεων και κινήτρων στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης». Το ΚΚΕ καταψηφίζει το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020».

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (FR) Πριν από καιρό, ο Jacques Delors συνήθιζε να λέει ότι δεν μπορεί κανείς να ερωτευτεί μια ενιαία αγορά ή ένα ενιαίο νόμισμα. Εγώ είμαι ερωτευμένη με μια Ένωση που λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις πραγματικές ανάγκες των οικογενειών στα κράτη μέλη, αυστηρώς σύμφωνα με τις εθνικές και ευρωπαϊκές αρμοδιότητες. Ωστόσο, διαβάζοντας τη στρατηγική «ΕΕ 2020» και το κοινοβουλευτικό μας ψήφισμα, διαπιστώνω ότι οι φιλοδοξίες μας περιορίζονται σε ένα επιφυλακτικό φλερτ με την οικονομία ελεύθερης αγοράς. Δεν υπάρχει καμία αναγνώριση στην επένδυση των πολιτών στην κοινωνική συνοχή ή στην αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών. Δεν πρέπει να αλλάξουμε την προοπτική μας σχετικά με τις εργασιακές σχέσεις και τη δημιουργία της προστιθέμενης αξίας από την οποία ωφελείται η κοινωνία εν γένει; Η Επιτροπή προτείνει έναν ποσοτικοποιημένο στόχο για την καταπολέμηση της φτώχειας. Αυτή η κίνηση θα επαναφέρει αναπόφευκτα τη διαδικασία της απομόνωσης, η οποία σίγουρα δεν βοηθά τους φτωχότερους πολίτες. Η απουσία ενός καταλόγου δεικτών φτώχειας ακούσια επιδεικνύει μια έλλειψη κατανόησης του τι σημαίνει φτώχεια. Φτώχεια σημαίνει πολλά περισσότερα από το να είναι κάποιος απλά άνεργος και όσοι βιώνουν συνθήκες ακραίας φτώχειας σε καθημερινή βάση δεν αναζητούν απλώς μια θέση εργασίας, θέλουν πρόσβαση σε ισχύοντα δικαιώματα. Η στρατηγική «Ευρώπη 2020» πρέπει να ανταποκριθεί σε αυτή την κατάσταση με μεγαλύτερο ενθουσιασμό και αποφασιστικότητα. Απείχα από την ψηφοφορία.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0136/2010

  Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Διάβασα τόσο την έκθεση του Δικαστή Richard Goldstone όσο και τα συμπεράσματα της πρεσβευτού Dora Hold, τα οποία καταρρίπτουν πολλά από τα επιχειρήματα που παρουσιάζονται στην έκθεση της Επιτροπής του ΟΗΕ με επικεφαλής τον Δικαστή Goldstone. Συγκρίνοντας τα, παρατήρησα τον προκατειλημμένο τόνο της έκθεσης Goldstone και, κατά συνέπεια, δεν υποστήριξα το ψήφισμα σχετικά με την εφαρμογή των συστάσεων από την έκθεση Goldstone για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη.

Οι δράσεις πρέπει να αναλυθούν με διαφανή και αμερόληπτο τρόπο και από τις δύο πλευρές αυτής της σύγκρουσης. Η έκθεση Goldstone παραλείπει να αναφέρει τον λόγο που πυροδότησε την ισραηλινή επιχείρηση στη Γάζα: σχεδόν 12.000 επιθέσεις με ρουκέτες και όλμους εναντίον ισραηλινών άμαχων πολιτών. Μετά την απόσυρση των ισραηλινών δυνάμεων από τη Γάζα, ο αριθμός των επιθέσεων με ρουκέτες αυξήθηκε κατά 500%. Ενώ το 2004 και το 2005 εξαπολύθηκαν 281 και 179 επιθέσεις με ρουκέτες αντίστοιχα εναντίον ισραηλινών εδαφών, μετά την απόσυρση των Ισραηλινών από τη Γάζα (τον Σεπτέμβριο του 2005), ο αριθμός των επιθέσεων αυξήθηκε σε 946 το 2006, 783 το 2007 και 1.730 επιθέσεις το 2008.

Ούτε ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν ψήφισε υπέρ της έγκρισης της έκθεσης Goldstone ως μέλος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών. Η συμμόρφωση με τη διεθνή νομοθεσία πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές.

  Andrew Henry William Brons (NI), γραπτώς. – (EN) Αποφασίσαμε να απόσχουμε από όλες τις ψηφοφορίες για την Παλαιστίνη και το Ισραήλ. Δεν θα μπορούσαμε να ψηφίσουμε υπέρ ψηφισμάτων που σκοπό έχουν να δώσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση την εξουσία να διεξάγει εξωτερική πολιτική ή που είναι ασυνεπή με την πολιτική ουδετερότητάς μας σχετικά με την εν λόγω σύγκρουση. Κρατάμε πράγματι ουδέτερη θέση πολιτικής μεταξύ του Ισραήλ, των Παλαιστινίων και άλλων αραβικών και μουσουλμανικών κρατών. Ωστόσο, η πολιτική μας δεν είναι η ουδετερότητα της αδιαφορίας. Συγκεκριμένα, αναγνωρίζουμε ότι οι επιθέσεις κατά πολιτών είτε από κράτη είτε από οργανώσεις είναι εντελώς απαράδεκτες. Επιπροσθέτως, θα βλέπαμε με ικανοποίηση μια προσπάθεια να τεθεί τέλος στη σύγκρουση μέσω μιας έντιμης συμφωνίας.

  Nessa Childers (S&D), γραπτώς. – (EN) Έχοντας επισκεφθεί τη Γάζα νωρίτερα φέτος, είδα κατ’ ιδίαν πόσο σημαντικό είναι να δράσει το Κοινοβούλιο σε αυτή την περιοχή. Οι συστάσεις Goldstone πρέπει να εφαρμοστούν πλήρως και θα παρακολουθώ αυτό το θέμα τους προσεχείς μήνες.

  Derek Roland Clark (EFD), γραπτώς. – (EN) Μολονότι αναγνωρίζω ότι η σύγκρουση στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη είναι μια ανθρωπιστική τραγωδία, οι ψήφοι μου δεν υποστηρίζουν την ύπαρξη διεθνούς επιρροής των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων καθώς δεν αναγνωρίζω την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ψήφοι μου στο Κοινοβούλιο στις 10 Μαρτίου 2010 αντικατοπτρίζουν τη συνείδησή μου επί αυτού του θέματος.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστήριξα αυτό το ψήφισμα το οποίο τονίζει ότι ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου παραμένει ουσιαστική προϋπόθεση για την επίτευξη δίκαιης και διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή· εκφράζει ανησυχία για τις πιέσεις που ασκούνται στις ΜΚΟ από τους Ισραηλινούς και τις αρχές της Γάζας, διότι συνεργάστηκαν με την έρευνα Goldstone· απευθύνει έκκληση να τερματιστεί άνευ όρων ο αποκλεισμός της Γάζας και ζητά από την Ευρώπη να παροτρύνει δημόσια το Ισραήλ και τους Παλαιστινίους να εφαρμόσουν τις συστάσεις Goldstone. Η ίδια η έκθεση Goldstone καταλήγει ότι το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό θνησιμότητας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων 300 παιδιών, προέκυψε από μια ισραηλινή πολιτική εσκεμμένης χρήσης δυσανάλογης δύναμης που αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο. Κατέληξε επίσης ότι η πολιορκία της Γάζας ισοδυναμεί με συλλογική τιμωρία του πληθυσμού των 1,5 εκατομμυρίων πολιτών, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο. Συστήνει στα κράτη μέλη των Συμβάσεων της Γενεύης (συμπεριλαμβανομένης και της Ιρλανδίας) να ασκήσουν διώξεις εις βάρος των υπευθύνων γι’ αυτές τις πολιτικές και την εφαρμογή τους. Επί του παρόντος ετοιμάζω μια επίσημη καταγγελία στην ιρλανδική αστυνομία βασισμένη στα ευρήματα της έκθεσης Goldstone, προκειμένου να μπορέσει ο Διευθυντής Δημόσιας Δίωξης να εξετάσει το ενδεχόμενο άσκησης διώξεων στην Ιρλανδία κατά των υπευθύνων.

  Göran Färm, Anna Hedh, Olle Ludvigsson, Marita Ulvskog και Åsa Westlund (S&D), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες, δεν πιστεύουμε ότι η Χαμάς πρέπει να περιλαμβάνεται στον κοινοτικό κατάλογο τρομοκρατικών οργανώσεων. Επικρίνουμε τη Χαμάς και ειδικά τις επιθέσεις της κατά ισραηλινού άμαχου πληθυσμού, αλλά, ταυτόχρονα, ανησυχούμε μήπως η άνευ όρων καταδίκη από την ΕΕ επιδεινώσει την κατάσταση και προκαλέσει τη Χαμάς να απομονωθεί ακόμα περισσότερο. Δεν συμμεριζόμαστε την άποψη ότι η απόφαση της ΕΕ να συνεχίσει την πολιτική απομόνωση της Χαμάς μετά την επιτυχία της στις ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές είναι η σωστή. Πιστεύουμε ότι η ΕΕ πρέπει να συγκρίνει την πιθανότητα επίτευξης επιτυχίας μέσω της απομόνωσης και των κυρώσεων με τη χρήση κριτικού διαλόγου και συνεργασίας.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όποιος έχει παρακολουθήσει για πολλά χρόνια τη σύγκρουση μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, όπως εγώ, δεν μπορεί παρά να καταλήξει με λύπη του στο συμπέρασμα ότι πολλές από τις ειλικρινείς προσπάθειες για διαρκή ειρήνη εξακολουθούν να είναι ανεπαρκείς για να πείσουν και να παροτρύνουν εκείνους που έχουν επιλέξει τη βία να την εγκαταλείψουν για πάντα. Η εκλογική νίκη της Χαμάς και η διχοτόμηση των παλαιστινιακών εδαφών, με το καθένα υπό τη δική του αρχή, επιδείνωσαν σημαντικά μια ήδη επιβαρυμένη κατάσταση.

Εφόσον η Χαμάς δεν δέχεται τη νόμιμη ύπαρξη του Κράτους του Ισραήλ, ο διάλογος δεν θα είναι παρά προσποιητός. Από την πλευρά του, το Ισραήλ θα πρέπει να προσέξει ώστε η στάση που θα υιοθετήσει να είναι ορθή και αναλογική, έτσι ώστε να μην θέσει σε κίνδυνο τη διεθνή νομιμότητα που έχει επί του παρόντος. Όπως ο Yitzhak Rabin, πιστεύω κι εγώ ότι η διπλωματική ειρήνη δεν είναι αυθεντική ειρήνη, αλλά ένα ουσιαστικό βήμα προς αυτή. Είναι απαραίτητο να εργαστούμε προς αυτή την κατεύθυνση και να άρουμε τα εμπόδια που αναστέλλουν τα βήματα προς την αυθεντική ειρήνη. Η έκθεση του Δικαστή Goldstone επισημαίνει ορισμένα εμπόδια που μπαίνουν και από τις δύο πλευρές σε αυτή τη διαδικασία, όπως τις παραβιάσεις και τα σοβαρά εγκλήματα που πρέπει να διερευνηθούν, να δικαστούν και να τιμωρηθούν.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Πρέπει να δοθεί προσοχή στην ένοπλη σύρραξη στη Γάζα που άρχισε στις 27 Δεκεμβρίου 2008 και έληξε στις 18 Ιανουαρίου 2009, στοιχίζοντας τη ζωή σε περισσότερους από 1.400 Παλαιστίνιους και σε 13 Ισραηλινούς. Η απώλεια ανθρώπινων ζωών συνδυάστηκε με την καταστροφή των περισσότερων μη στρατιωτικών υποδομών.

Η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και τα κράτη μέλη πρέπει να εργαστούν για τη διαμόρφωση μιας κοινής θέσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την έκθεση της εξεταστικής αποστολής για τη σύρραξη στη Λωρίδα της Γάζας και στο Νότιο Ισραήλ.

Θέλω να τονίσω ότι ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου αποτελεί ουσιαστική συνιστώσα για την επίτευξη μιας δίκαιης και διαρκούς ειρήνης στη Μέση Ανατολή.

Συμφωνώ με την έκκληση προς την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και προς τα κράτη μέλη να ελέγχουν την εφαρμογή των συστάσεων που παρατίθενται στην έκθεση Goldstone, μέσω διαβούλευσης με τις εξωτερικές αποστολές της ΕΕ και τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έγκριση αυτού του ψηφίσματος από το Κοινοβούλιο σχετικά με τη σύρραξη στη Γάζα αποτελεί ένα θετικό βήμα διότι αναγνωρίζει τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από το Ισραήλ. Αυτό αποδεικνύει την επίδραση που έχει η έκθεση Goldstone στην ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή κάνοντας γνωστές στο Κοινοβούλιο τις διαρκείς παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου που διαπράχθηκαν από το Ισραήλ.

Η αλήθεια είναι ότι η έκθεση Goldstone περιέχει σαφείς αποδείξεις των παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που διεπράχθησαν από τις ισραηλινές δυνάμεις στα παλαιστινιακά εδάφη κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεών τους το 2008.

Γι’ αυτόν τον λόγο, θέλουμε να εγκριθούν άμεσα τα συμπεράσματα αυτής της έκθεσης και να τεθούν σε εφαρμογή οι συστάσεις της. Παράλληλα, ζητούμε από τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διασφαλίσουν ότι δεν θα ενισχυθεί η συμφωνία σύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ εφόσον δεν τεθεί τέλος στις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εξακολουθεί να διαπράττει το Ισραήλ στα κατεχόμενα εδάφη της Παλαιστίνης.

  Charles Goerens (ALDE), γραπτώς. – (FR) Έχουμε εδώ άλλη μια αναδρομική αποτίμηση των λαθών που έγιναν από κάθε πλευρά που ενεπλάκη στη σύρραξη. Αν οι ίδιες αιτίες προκαλούν τα ίδια αποτελέσματα, εύλογα αμφισβητούμε τις αιτίες καθώς τα αποτελέσματα είναι πάντα καταστροφικά. Οι ίδιες αιτίες είναι η εκτόξευση ρουκετών πάνω από ισραηλινές πόλεις. Οι ίδιες αιτίες είναι η δυσανάλογη αντεπίθεση από το Κράτος του Ισραήλ. Οι ίδιες αιτίες είναι η άθλια κατάσταση των κατοίκων της Γάζας. Οι ίδιες αιτίες είναι επίσης η εκμετάλλευση της δυστυχίας τους από τις πιο ριζοσπαστικές φατρίες. Να σας δώσω μια ιδέα: γιατί δεν αρχίζουμε να υποστηρίζουμε μόνο εκείνες τις ομάδες στα δύο στρατόπεδα που έχουν επιλέξει πραγματικά την ειρήνη; Αυτές οι δυνάμεις υπάρχουν και στις δύο πλευρές και πολύ συχνά κατηγορούνται ότι προδίδουν τους συμπατριώτες τους, καθώς ονειρεύονται ένα σενάριο στο οποίο θα είναι δυνατή η υπέρβαση των ορίων διχοτόμησης σε μια περιοχή που αποτέλεσε το σκηνικό μίας από τις πιο επικίνδυνες συρράξεις στον πλανήτη.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος που ζητά την εφαρμογή των συστάσεων Goldstone διότι είναι πολύ σημαντικό να εξασφαλίσουμε μια δέσμευση από τις αρχές του Ισραήλ και της Παλαιστίνης ότι θα διενεργήσουν αμερόληπτες και διαφανείς έρευνες για την τραγωδία της Γάζας την περίοδο 2008-2009, όχι με επιθετικό αλλά με αποφασιστικό τρόπο. Τα κράτη μέλη, από την πλευρά τους, πρέπει να εργαστούν ακόμα σκληρότερα για να κρατήσουν μια ισχυρή θέση και πρέπει να αφοσιωθούν στην τήρηση αυτών των απαιτήσεων από τους ισραηλινούς και τους παλαιστίνιους εταίρους. Το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο πρέπει να τηρείται από όλα τα μέρη που εμπλέκονται στη σύρραξη και ο στόχος της ΕΕ πρέπει να είναι η διασφάλιση του σεβασμού προς αυτές τις αρχές.

  Joe Higgins (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος καθώς τονίζει τις φρικτές συνθήκες διαβίωσης της μεγάλης πλειοψηφίας του παλαιστινιακού πληθυσμού στη Γάζα σήμερα και, συγκεκριμένα, ζητά το «άμεσο» και «άνευ όρων» άνοιγμα όλων των διαύλων της Γάζας. Υποστηρίζω πλήρως το δικαίωμα του παλαιστινιακού πληθυσμού στην αυτοδιάθεση και το δικαίωμά τους να προστατευθούν από τις επανειλημμένες επιθέσεις του ισραηλινού στρατού και των κρατικών δυνάμεων. Ωστόσο, διαφωνώ κάθετα με τις ιδέες του δεξιού πολιτικού Ισλάμ και της Χαμάς. Διαφωνώ επίσης με τις μεμονωμένες επιθέσεις εναντίον εβραίων εργαζομένων που διχάζουν ακόμα περισσότερο τους ανθρώπους της εργατικής τάξης του Ισραήλ και της Παλαιστίνης. Αυτό δίνει μια αφορμή στην ισραηλινή κυβέρνηση και σε άλλες ομάδες της άκρας δεξιάς στο Ισραήλ να εξαπολύσουν και άλλες επιθέσεις κατά του παλαιστινιακού πληθυσμού. Η ισραηλινή κυβέρνηση δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των παλαιστινιακών μαζών, ούτε της ισραηλινής εργατικής τάξης. Οι επιθέσεις κατά των συνθηκών διαβίωσης και των δημοκρατικών δικαιωμάτων πρέπει να υπερνικηθούν από τους ισραηλινούς και τους παλαιστίνιους εργαζομένους από κοινού. Η μόνη λύση που μπορεί να επιτύχει διαρκή ειρήνη στην περιοχή είναι ένα σοσιαλιστικό Ισραήλ, δίπλα σε μια σοσιαλιστική Παλαιστίνη, στην οποία τα σύνορα θα έχουν συμφωνηθεί και από τις δύο κοινότητες και θα αποτελούν μέρος μιας δημοκρατικής σοσιαλιστικής συνομοσπονδίας της Μέσης Ανατολής.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω θερμά τα ευρήματα της έκθεσης Goldstone και χαίρομαι που το Κοινοβούλιο ενέκρινε τις συστάσεις της. Ελπίζω ότι η διαδικασία της διαρκούς ειρήνης μέσω μιας λύσης δύο κρατών θα υποστηριχθεί από τα ευρήματα της έκθεσης Goldstone.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ πρέπει να ανησυχεί σοβαρά για την επίλυση της σύρραξης Ισραηλινών και Παλαιστινίων, η οποία, εκτός από τα θύματα που προκάλεσε, έχει δημιουργήσει, εδώ και δεκαετίες, μεγάλη αστάθεια στην περιοχή και στον κόσμο.

Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε αυτό που κάνει το Ισραήλ, ως δημοκρατικό και κυρίαρχο κράτος το οποίο συμμερίζεται και προάγει τις βασικές αξίες των δυτικών κοινωνιών, και τα ακραία κινήματα, όπως η Χαμάς, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις αρνείται να αναγνωρίσει την ύπαρξη του Κράτους του Ισραήλ. Αυτό αποτελεί εμπόδιο στην πλήρη επίλυση της σύρραξης.

Αυτό δεν μας εμποδίζει να καταδικάσουμε, σε κάθε περίπτωση, τις πράξεις βίας που διαπράχθηκαν και από τις δύο πλευρές της σύρραξης, οι οποίες συγκλόνισαν τον κόσμο και οι οποίες μόνο να μας παρακινήσουν μπορούν και να μας κάνουν να δεσμευτούμε ακόμη περισσότερο για να βρούμε τρόπους προώθησης της κατανόησης.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η σημερινή κοινή πρόταση ψηφίσματος σχετικά με την έκθεση Goldstone εκφράζει για άλλη μια φορά την προσπάθεια της ΕΕ για μια δίκαιη αποτίμηση και επανεξέταση των γεγονότων κατά τη διάρκεια της σύρραξης στη Γάζα. Στις 26 Φεβρουαρίου 2010, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών επανέλαβε την έκκλησή της και προς τις δύο πλευρές να διενεργήσουν αξιόπιστες έρευνες και να υποβάλουν περαιτέρω εκθέσεις εντός πέντε μηνών. Οι παλαιστινιακές αρχές συγκρότησαν ήδη μια ανεξάρτητη επιτροπή ερευνών, και αυτό αποτελεί καλό νέο. Οι δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διεθνή σκηνή πρέπει να επικεντρωθούν στην αυστηρή τήρηση των αρχών και των στόχων του Χάρτη του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου. Ομοίως, η τήρηση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και των κανόνων της διεθνούς νομοθεσίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα από το Ισραήλ και τους Παλαιστινίους αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για την ειρηνευτική διαδικασία, η οποία θα οδηγήσει σε δύο κράτη που θα συνυπάρχουν με ειρήνη και ασφάλεια. Με αυτό το ψήφισμα, η ΕΕ προσπαθεί να επιτύχει τη διαμόρφωση μιας σταθερής κοινής θέσης σχετικά με τα μέτρα που θα προκύψουν από την έκθεση της διερευνητικής αποστολής των Ηνωμένων Εθνών για τη σύρραξη στη Γάζα και το Νότιο Ισραήλ με επικεφαλής τον Δικαστή Goldstone. Η έκθεση ζητά επίσης δημόσια την εφαρμογή των συστάσεων της έκθεσης και τη λογοδοσία για όλες τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, περιλαμβανομένων των εικαζόμενων εγκλημάτων πολέμου, και γι’ αυτό ψήφισα υπέρ.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η κοινή πρόταση ψηφίσματος σχετικά με την έκθεση Goldstone εκφράζει την επιθυμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για μια δίκαιη και λεπτομερή διερεύνηση των γεγονότων που σχετίζονται με τη σύρραξη στη Γάζα. Στις 26 Φεβρουαρίου 2010, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ επανέλαβε την έκκλησή της για διενέργεια έρευνας εντός πέντε μηνών σχετικά με τα περιστατικά και τις εικαζόμενες σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, μέχρι στιγμής, μόνο η παλαιστινιακή πλευρά έχει συμμορφωθεί, γεγονός που είναι πολύ λυπηρό. Κατά τη γνώμη μου, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να υποστηρίξει ενεργά στις διεθνείς οργανώσεις και επιτροπές τη συμμόρφωση και την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου. Αυτός ο ίδιος σεβασμός για τη συμμόρφωση με το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και τους κανόνες του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και από τις δύο πλευρές της σύρραξης θα αποτελούσε βασική προϋπόθεση στη μεσανατολική σύρραξη για ορατή πρόοδο στην ειρηνευτική διαδικασία, η οποία μπορεί τώρα να υποστεί σοβαρή καθυστέρηση, για άλλη μια φορά, ως αποτέλεσμα της σχεδιασμένης κατασκευής οικισμών του Ισραήλ. Το κοινό ψήφισμα ζητά να εφαρμοστούν οι συστάσεις της έκθεσης της διερευνητικής αποστολής των Ηνωμένων Εθνών για τη σύρραξη στη Γάζα και το Νότιο Ισραήλ με επικεφαλής τον Δικαστή Goldstone, και γι’ αυτό ψήφισα «ναι».

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να είναι σεβαστά από όλες τις πλευρές της σύρραξης στη Μέση Ανατολή. Κάθε υποψία παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από οποιαδήποτε πλευρά πρέπει να διερευνηθεί. Εδώ, ωστόσο, πρέπει να χρησιμοποιηθεί ίδια προσέγγιση για όλα τα μέρη που εμπλέκονται στη σύρραξη. Η έκθεση Goldstone είναι ένα έγγραφο που προκάλεσε έντονα συναισθήματα και διαφωνίες. Αποτέλεσε αντικείμενο πολλών κατηγοριών για μεροληψία. Πολλοί επεσήμαναν ότι η έκθεση δεν εξετάζει εξίσου όλους τους παράγοντες που οδήγησαν στη σύγκρουση. Η διεθνής κοινότητα δεν πρέπει, ωστόσο, να γυρίσει την πλάτη της στη σύρραξη. Οι συστάσεις Goldstone περιλαμβάνουν μια πρόταση για διενέργεια διεθνών ερευνών σχετικά με τα εγκλήματα που εικάζεται ότι διαπράχθηκαν είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά στη σύρραξη. Τα δεδομένα της σύρραξης στη Μέση Ανατολή θέτουν υπό αμφισβήτηση την πιθανότητα να γίνει αυτό. Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να μην καταφέρει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να παρακολουθήσει τις δράσεις που αναλαμβάνει η Χαμάς, αλλά μόνο εκείνες του Ισραήλ. Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις συνθήκες, αποφάσισα να καταψηφίσω την έγκριση του κοινού ψηφίσματος στην τελική ψηφοφορία.

  Zuzana Roithová (PPE), γραπτώς. – (CS) Δεν υποστήριξα το κοινό ψήφισμα των σοσιαλιστών, των φιλελευθέρων, της αριστεράς και των Πρασίνων σχετικά με την εφαρμογή των συστάσεων της έκθεσης Goldstone για το Ισραήλ. Αυτή η έκθεση εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον περασμένο Νοέμβριο, από 5 μόλις από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι η έκθεση δεν αναλύθηκε υπεύθυνα στο επίπεδο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και, συνεπώς, η Γενική Συνέλευση ψήφισε επί μιας μη ισορροπημένης έκθεσης που περιγράφει το Ισραήλ ως τρομοκρατική οργάνωση. Ανήκω σε εκείνους τους πολιτικούς που πασχίζουν για μια αντικειμενική και αδιάλλακτη έρευνα για όλες τις περιπτώσεις εικαζόμενων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη σύρραξη της Γάζας. Αυτό που διακυβεύεται, ωστόσο, είναι η αξιοπιστία των συμπερασμάτων της έρευνας. Δεν είναι αποδεκτό να επιτρέπουμε την πολιτικοποίηση μιας εν εξελίξει έρευνας, η οποία δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Εξάλλου, ο στόχος θα πρέπει να είναι η επίτευξη μιας ειρηνικής λύσης στην ισραηλινο-παλαιστινιακή σύρραξη και η μελλοντική ευημερία δύο ανεξάρτητων κρατών, του Ισραήλ και της Παλαιστίνης, και όχι ένας αγώνας ισχύος ανάμεσα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ για την επιρροή σε αυτή την περιοχή.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος RC7-0136/2010 σχετικά με τις συστάσεις Goldstone, κυρίως επειδή επιμένει να ζητά μια ισχυρή θέση της ΕΕ σχετικά με την παρακολούθηση της έκθεσης Goldstone και τη δημόσια απαίτηση για εφαρμογή των συστάσεών της και λογοδοσία για όλες τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου. Ζητά από όλα τα μέρη να διενεργήσουν συμβατές με τα διεθνή πρότυπα έρευνες εντός πέντε μηνών και απαιτεί την ενεργή παρακολούθηση της εφαρμογής της έκθεσης από την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και Αντιπρόεδρο της Επιτροπής καθώς και από τα κράτη μέλη της ΕΕ. Επίσης, προσθέτει νέα στοιχεία σε αυτά που έχει ήδη δηλώσει το Κοινοβούλιο στο παρελθόν, όπως ότι ζητά από την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας/Αντιπρόεδρο της Επιτροπής να αξιολογήσει τα πορίσματα των διερευνήσεων από όλα τα μέρη και να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπογραμμίζει ότι η ευθύνη και η αξιοπιστία της ΕΕ και των κρατών μελών της απαιτούν ανελλιπή παρακολούθηση των ερευνών και εκφράζει ανησυχία για την πίεση που ασκείται στις ΜΚΟ οι οποίες συμμετέχουν στη σύνταξη της έκθεσης Goldstone και στις έρευνες για τη συνέχεια, συμπεριλαμβανομένης της αναφοράς σε περιοριστικά μέτρα που θα επιβληθούν στις δραστηριότητές τους.

  Olle Schmidt και Cecilia Wikström (ALDE), γραπτώς. – (SV) Δεν είναι καλή στιγμή για την έγκριση ενός ψηφίσματος σχετικά με το Ισραήλ. Σύντομα θα λάβουμε μια πλήρη αξιολόγηση της έκθεσης Goldstone και πιστεύω ότι δεν πρέπει να την προδικάζουμε. Η κατάσταση είναι ευαίσθητη και η σύρραξη μεταξύ των πλευρών έχει πολωθεί. Δεν πρέπει να επιδεινώσουμε την κατάσταση εγκρίνοντας ένα ψήφισμα που σίγουρα θα θεωρηθεί μη ικανοποιητικό από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Επίσης θεωρώ παράξενο το ότι η ΕΕ μπορεί να εγκρίνει ένα ψήφισμα σχετικά με μια εντολή που δεν υποστηρίχθηκε από κανένα κράτος μέλος της ΕΕ στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

  Marek Siwiec (S&D), γραπτώς. – (PL) Δεν πιστεύω ότι το κοινό ψήφισμα σχετικά με την εφαρμογή των συστάσεων Goldstone για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη αντικατοπτρίζει πλήρως τις απόψεις που εκφράστηκαν από τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά τη διάρκεια της συζήτησης που έλαβε χώρα στις Βρυξέλλες στις 24 Φεβρουαρίου. Το ψήφισμα δεν εκφράζει επαρκώς τη θέση της πλειοψηφίας των πολιτικών ομάδων που συνέβαλαν στη δημιουργία του εγγράφου. Η έκθεση στην οποία αναφέρεται το ψήφισμα –η έκθεση Goldstone– είναι προκατειλημμένη και δεν εξετάζει ισότιμα όλους τους παράγοντες που οδήγησαν στη σύρραξη. Επιπροσθέτως, το κοινό ψήφισμα δεν αναφέρει τις συνθήκες που οδήγησαν στη σύρραξη, ούτε περιέχει οποιαδήποτε αναφορά στις 8.000 επιθέσεις κατά ισραηλινών πολιτών από τη Χαμάς και άλλες ένοπλες ομάδες. Ούτε υπάρχει οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τον τρόπο που η Χαμάς αγνόησε την κατάπαυση πυρός.

Το σημείο 7 του εγγράφου στο οποίο αναφέρομαι δείχνει απλά ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν θα μπορεί να παρακολουθήσει τις δράσεις που αναλαμβάνει η Χαμάς, αλλά μόνο εκείνες του Ισραήλ. Αυτή η θέση μειώνει την αξιοπιστία του δικαστικού συστήματος του Ισραήλ, καθώς και των ισραηλινών θεσμών, και υπονομεύει την ικανότητά τους να διενεργήσουν έρευνες. Ως εκ τούτου, στην τελική ψηφοφορία καταψήφισα την έγκριση του κοινού ψηφίσματος.

  Catherine Soullie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η υποβάθμιση της σύρραξης Ισραήλ­Παλαιστίνης σε μια απλή σύγκριση του αριθμού των θανάτων στα δύο στρατόπεδα μπορεί μόνο να στρεβλώσει την άποψή μας γι’ αυτόν τον πόλεμο, ο οποίος συνεχίζεται εδώ και υπερβολικά πολύ καιρό. Όλοι συμφωνούμε ότι είναι δύσκολο να βρεθεί μια λύση σε αυτή τη σύρραξη, καθώς οι αιτίες είναι σύνθετες και βαθιά ριζωμένες. Συνεπώς, η αντιμετώπιση των πραγμάτων ως μαύρα ή άσπρα είναι αδύνατη σε αυτή την περιοχή του κόσμου.

Η αποστολή με επικεφαλής τον Δικαστή Goldstone είχε αναλάβει αποκλειστικά την καταγραφή των παραβιάσεων του διεθνούς δικαίου. Αν και δεν είναι αδικαιολόγητα όλα τα συμπεράσματα σε αυτή την έκθεση, θεώρησα ότι η πιο ειλικρινής και ευφυής επιλογή θα ήταν να καταψηφίσω αυτά τα ψηφίσματα, τα οποία ενέκριναν την προσέγγιση και τα συμπεράσματα ενός κειμένου που πιστεύω ότι εκπονήθηκε με προκατειλημμένο τρόπο, αλλά, πάνω απ’ όλα, βάσει ατελών στόχων.

Ναι, πράγματι πρέπει να αποκηρύξουμε και να σταματήσουμε τις παραβιάσεις που διέπραξε η μία ή η άλλη αντιμαχόμενη πλευρά σε αυτή την περιοχή, αλλά πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όσον αφορά τη διαδικασία που θα χρησιμοποιηθεί αν θέλουμε να εδραιωθεί η δικαιοσύνη στην περιοχή προκειμένου να οδηγηθούμε προς την κατεύθυνση μιας διαρκούς ειρήνης.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Ψήφισα υπέρ του κοινού ψηφίσματος σχετικά με την έκθεση Goldstone, κυρίως επειδή αναγνωρίζει ότι ο λαός της Γάζας εξακολουθεί να ζει υπό φρικτές συνθήκες ως συνέπεια του αποκλεισμού και διότι ζητά το άμεσο, διαρκές και άνευ όρων άνοιγμα των διαύλων. Το εγκεκριμένο κείμενο ασκεί πίεση για την εφαρμογή των συστάσεων της έκθεσης Goldstone και τη λογοδοσία για όλες τις παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, περιλαμβανομένων των εικαζόμενων εγκλημάτων πολέμου. Η έκθεση είναι το αποτέλεσμα μιας ισόρροπης και διεξοδικής έρευνας, η οποία βασίστηκε σε επιτόπιες επισκέψεις και συνεντεύξεις μαρτύρων.

Σύμφωνα με την έκθεση, τα εμπλεκόμενα μέρη διέπραξαν παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Η έκθεση καταλογίζει στους αξιωματικούς του ισραηλινού στρατού τα εξής: άνευ διακρίσεων χρήση λευκού φωσφόρου, καμία διάκριση μεταξύ άμαχων πολιτών και πολεμιστών, τις ανθρώπινες συνέπειες του αποκλεισμού, ο οποίος αποτελεί ένα μέσο συλλογικής τιμωρίας, και την παραβίαση του στρατιωτικού νόμου.

Η έκθεση περιέχει αρκετά στοιχεία για να ζητήσει από τον Γενικό Γραμματέα και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να κινήσουν νομικές διαδικασίες, καθώς αυτός θα είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλιστεί η εξάλειψη κάθε αμφιβολίας και συζήτησης σχετικά με τα γεγονότα στη Γάζα. Θεωρώ λυπηρό το γεγονός ότι η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) δεν έριξε βάρος σε αυτό το κείμενο.

  Charles Tannock (ECR), γραπτώς. – (EN) Η Ομάδα ECR δεν αναγνωρίζει ένα σημαντικό τμήμα της έκθεσης Goldstone και γι’ αυτό δεν ψηφίσαμε υπέρ της πρότασης ψηφίσματος της Ομάδας PPE και της κοινής πρότασης ψηφίσματος. Η Ομάδα ECR έχει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη νομιμότητα και τον προκατειλημμένο χαρακτήρα της έκθεσης που εκπόνησε ο Δικαστής Goldstone και, κυρίως, δεν θέλουμε να δούμε μέλη των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων ή πολιτικούς να κατηγορούνται για εγκλήματα πολέμου. Υποστηρίζουμε τις συνεχιζόμενες συνομιλίες για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή, υποστηρίζουμε μια λύση δύο κρατών και αναγνωρίζουμε τα ανθρωπιστικά ζητήματα που προέκυψαν από τη διαρκή σύρραξη στην περιοχή.

  Róża Gräfin Von Thun Und Hohenstein (PPE), γραπτώς. – (PL) Ως παγκόσμιος εταίρος, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να έχει υπόψη της όχι μόνο το καλό των πολιτών της, αλλά και να μην παραλείπει να διατηρεί μια παγκόσμια προοπτική. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι αποφάσεις που λαμβάνονται από τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρέπει να βασίζονται σε μια πραγματικότητα που ξεπερνά τα ευρωπαϊκά πλαίσια. Η ψηφοφορία επί του ψηφίσματος για την εφαρμογή των συστάσεων της έκθεσης του Δικαστή Goldstone, πριν από την έγκριση της έκθεσης από τον ΟΗΕ, είναι λάθος.

Παραβλέποντας το γεγονός ότι δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για να συζητηθεί η έκθεση, δεν μας έγινε μια παρουσίαση της έκθεσης που να περιλαμβάνει ολοκληρωμένη κάλυψη των αντεπιχειρημάτων. Σε μια κατάσταση στην οποία τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επιδεικνύουν τη βούληση να αναλάβουν συνεπή δράση για το Ισραήλ και την Παλαιστίνη, η έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο οποιουδήποτε ψηφίσματος δεν συμβάλλει στην ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή.

Γι’ αυτούς τους λόγους, απείχα από την ψηφοφορία επί του ψηφίσματος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και καταψήφισα το κοινό ψήφισμα που υπέβαλαν τα άλλα κόμματα. Έχω ιδιαίτερες επιφυλάξεις σχετικά με τα σημεία Ι και 10 του κοινού ψηφίσματος, τα οποία, μολονότι τονίζουν την τραγική κατάσταση των κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας, δεν εξηγούν ότι αυτή αποτελεί άμεσο αποτέλεσμα της κυριαρχίας της Χαμάς – μιας ομάδας που θεωρείται από τη διεθνή κοινότητα ότι είναι τρομοκρατική οργάνωση. Επίσης, δεν μπορώ να συμφωνήσω με τα σημεία 2 και 4 του κοινού ψηφίσματος, τα οποία απευθύνουν έκκληση για την εφαρμογή των συστάσεων Goldstone, αν και δεν είναι όλες νόμιμες.

  Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Χάρη στην έκθεση Goldstone, κατέστη δυνατή η επισήμανση της ανάγκης για άμεση διενέργεια ανεξάρτητων ερευνών προκειμένου να διαπιστωθεί η αλήθεια των γεγονότων και η ευθύνη των εμπλεκόμενων μερών και να εξαχθούν συμπεράσματα από κάθε παραβίαση του διεθνούς δικαίου και του ανθρωπιστικού δικαίου που διαπράχθηκε κατά τη διάρκεια της σύρραξης στη Γάζα. Αυτές οι έρευνες πρέπει να διενεργηθούν με ειλικρινή τρόπο από τις παλαιστινιακές και τις ισραηλινές δημόσιες αρχές. Ελπίζω ότι έτσι θα μπορέσουν να διευκολύνουν την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και, ως εκ τούτου, υποστηρίζω ανεπιφύλακτα την αρχή των ερευνών. Θέλω επίσης να τονίσω ότι αυτή η σύρραξη στη Γάζα προκάλεσε την καταστροφή πολλών έργων που χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και σκοπό είχαν να μετριάσουν την ανθρωπιστική κρίση που βιώνει ο πληθυσμός, ο οποίος αποτελεί το θύμα της έλλειψης βασικών αγαθών και της έλλειψης πρόσβασης σε βασικές δημόσιες υπηρεσίες. Ο πληθυσμός στην περιοχή χρειάζεται ελπίδα και να συνεχίσει να πιστεύει σε μια ταχεία επίλυση του προβλήματος μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης. Μόνο υπό αυτές τις συνθήκες θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη ανάμεσα σε ένα παλαιστινιακό κράτος και σε ένα ισραηλινό κράτος που θα αποτελούν βιώσιμους, ασφαλείς και ειρηνικούς γείτονες.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0134/2010

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που υπενθύμισα στο Κοινοβούλιο ότι οι εκλογές δεν είναι ελεύθερες στη Λευκορωσία, ότι η ελευθερία του λόγου, του συνέρχεσθαι και της διαμαρτυρίας δεν υπάρχει και ότι σημειώνεται ένας αυξανόμενος αριθμός κατασταλτικών ενεργειών από τις αρχές. Επίσης, οι πολιτικοί κρατούμενοι δεν έχουν απελευθερωθεί ακόμα, η θανατική ποινή δεν έχει καταργηθεί και δεν υπάρχει καμία εγγύηση ούτε για τη διάκριση των εξουσιών, συγκεκριμένα, την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας, ούτε για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η πρόσφατη χρήση αστυνομικής δύναμης κατά της Ένωσης Πολωνών της Λευκορωσίας και η άρνηση των δικαιωμάτων που διεκδικούσαν είναι άλλα δύο επεισόδια που μειώνουν την ευρωπαϊκή εμπιστοσύνη στη λευκορωσική δικτατορία. Απαιτείται από όλους τους ευρωπαίους δημοκράτες, ειδικά τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, να είναι σε επαγρύπνηση και να αντιδράσουν σταθερά και συντονισμένα στις αρχές του Μινσκ, οι οποίες εξακολουθούν να μένουν πιστές στις χειρότερες αρχές του κομμουνισμού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να είναι ο εταίρος μιας Λευκορωσίας που δεν σέβεται ούτε τους υπηκόους της ούτε το διεθνές δίκαιο. Όπως λέει και μια παροιμία στη χώρα μου: «καλύτερα μόνος παρά με κακή παρέα!».

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να αναγνωρίσει τη νομιμότητα του λευκορωσικού κοινοβουλίου μέχρι να διεξαχθούν ελεύθερες εκλογές σε αυτή τη χώρα. Ως εκ τούτου, απευθύνω έκκληση στις αρχές της Λευκορωσίας να προβούν σε ενδελεχή μεταρρύθμιση της εκλογικής νομοθεσίας σύμφωνα με τις συστάσεις του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη /του Γραφείου των Δημοκρατικών Θεσμών και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Οι ενέργειες των αρχών της Λευκορωσίας κατά των μελών της οργάνωσης που εκπροσωπεί την πολωνική εθνική μειονότητα είναι απολύτως καταδικαστέες, όπως και οι πολιτικά υποκινούμενες δίκες και το γεγονός ότι οι δικαστικές αρχές προφανώς παίρνουν εντολές από την εκτελεστική εξουσία. Η ΕΕ δεν μπορεί να συμφωνήσει με την απόφαση των αρχών της Λευκορωσίας να περιορίσουν την πρόσβαση στο διαδίκτυο ή με την έλλειψη εγγυήσεων της ελευθερίας του τύπου, της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι και της θρησκευτικής ελευθερίας εκκλησιών άλλων από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Λευκορωσίας, καθώς και των λοιπών πολιτικών δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών.

Υποστηρίζω ότι το επίπεδο κοινοτικής συνεργασίας με τις αρχές της Λευκορωσίας πρέπει να είναι απευθείας ανάλογο του επιπέδου σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε αυτή τη χώρα. Εξακολουθώ να συμμερίζομαι τις ανησυχίες σχετικά με τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας για την καταπίεση της πολωνικής εθνικής μειονότητας, η οποία ήταν αδύναμη και καθυστερημένη.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, οι σχέσεις μεταξύ της Λευκορωσίας και της Δύσης προχωρούν προς την ανάπτυξη μιας νέας συμφωνίας και η Ευρωπαϊκή Ένωση αναπτύσσει έναν θετικό διάλογο όσον αφορά την παροχή στη Λευκορωσία κινήτρων για επίτευξη προόδου σχετικά με τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Παρά ταύτα, η ΕΕ δεν μπορεί να δεχθεί ενέργειες που έρχονται σε αντίφαση με τις διεθνείς αρχές και με τη νομοθεσία σχετικά με τα δικαιώματα των εθνικών μειονοτήτων. Η ΕΕ δεν μπορεί να εκφράζει σχετικές απόψεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

  Kristiina Ojuland (ALDE), γραπτώς. – (ET) Κύριε Πρόεδρε, ως από κοινού συντάκτης του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την κατάσταση της κοινωνίας των πολιτών και των εθνικών μειονοτήτων στη Λευκορωσία, υπερψήφισα το ψήφισμα. Αν και το καθεστώς Lukashenko ελευθέρωσε πέρυσι τους πολιτικούς κρατουμένους και έγινε κάπως ηπιότερο, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να εθελοτυφλεί μπροστά στις πρόσφατες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αφορούν μέλη της Ένωσης Πολωνών Λευκορωσίας. Η επέκταση των πλεονεκτημάτων της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης της ΕΕ στους πολίτες της Λευκορωσίας είναι εφικτή μόνο αν η κυβέρνηση της Λευκορωσίας εγγυηθεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες των Λευκορώσων και ξεκινήσει τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Οι παραχωρήσεις που έγιναν από το καθεστώς μέχρι στιγμής υπήρξαν ανεπαρκείς και η σύλληψη της ηγέτιδας της Ένωσης Πολωνών της Λευκορωσίας, Angelika Borys, καθώς και η άρνηση να καταχωρήσει το κίνημα σε μητρώο και η δέσμευση των περιουσιακών του στοιχείων αποτελούν άλλο ένα πλήγμα στις σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά τη γνώμη μου, μετά τη συνεχή παραβίαση των αρχών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει άλλη επιλογή από το να εξετάσει την εκ νέου επιβολή κυρώσεων στην κυβέρνηση της Λευκορωσίας.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Ψήφισα υπέρ της έγκρισης της κοινής πρότασης ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (RC-B7-0134/2010). Πριν από αρκετούς μήνες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ένα ψήφισμα που ζητούσε από τις αρχές της Λευκορωσίας να θέσει τέλος στη χρήση της θανατικής ποινής για τους πολίτες της. Σήμερα, για άλλη μια φορά, συζητάμε σχετικά με τη Λευκορωσία, τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις αρχές της κοινωνίας των πολιτών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανοίχθηκε στη Λευκορωσία. Εφαρμόσαμε τα σωστά μέτρα, όπως τη συμπερίληψη της Λευκορωσίας στην Ανατολική Εταιρική Σχέση. Η εμπιστοσύνη που δείξαμε στη Λευκορωσία υποτίθεται ότι θα ενίσχυε μια στροφή προς τον δρόμο του εκδημοκρατισμού και του σεβασμού των πολιτικών δικαιωμάτων. Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι αυστηρή και να εγκρίνει μια πιο ισχυρή θέση όσον αφορά τις σχέσεις με τη Λευκορωσία και πρέπει να αναλάβει αποτελεσματική δράση που θα διασφαλίσει τον σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Ελπίζω ότι το σημερινό ψήφισμα θα οδηγήσει σε αλλαγές προς την επιθυμητή κατεύθυνση. Αν δεν συμβεί αυτό, περιμένω μια αναθεώρηση της προσέγγισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Λευκορωσία και την επιβολή των κατάλληλων κυρώσεων. Κάθε αναποτελεσματική λύση θα αποτελεί απόδειξη της αδυναμίας μας.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος, το οποίο είναι ένα κείμενο που συμφωνήθηκε από όλες τις μεγάλες ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας. Το ψήφισμα εγκρίθηκε ομόφωνα.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η απουσία ελευθερίας του λόγου, τα προβλήματα με την καταχώρηση σε μητρώο πολιτικών, ακόμα και κοινωνικών, οργανώσεων και η χρήση των κρατικών μέσων μαζικής ενημέρωσης για προπαγανδιστικούς σκοπούς είναι χαρακτηριστικά μιας εξαιρετικά απολυταρχικής λειτουργίας του κράτους. Η Ένωση έτεινε χείρα βοηθείας στη Λευκορωσία εντάσσοντάς τη στην Ανατολική Εταιρική Σχέση, ένα πρόγραμμα που αποσκοπεί στην ενίσχυση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Οι ενέργειες των αρχών της Λευκορωσίας δεν τηρούν τα διεθνή πρότυπα για τους κανόνες που διέπουν τη συμπεριφορά προς την αντιπολίτευση και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις ή τα πρότυπα σχετικά με την προστασία των εθνικών μειονοτήτων. Είναι σημαντικό να βρούμε έναν κατάλληλο τρόπο εξόδου από αυτή την κατάσταση, μέσω του οποίου η Ένωση θα εκφράζει την αποδοκιμασία της για συγκεκριμένα μέτρα, όπως τις κυρώσεις ή τους περιορισμούς στις θεωρήσεις, αλλά ταυτόχρονα δεν πρέπει να απομονώσουμε τη Λευκορωσία από την υπόλοιπη Ευρώπη, διότι θα υποφέρει το σύνολο της κοινωνίας της Λευκορωσίας και όχι οι αρχές που καταδικάζονται από την Ένωση. Πρέπει να δείξουμε στη Λευκορωσία πόσο πολύ μπορεί να επωφεληθεί από τη συνεργασία με την ΕΕ και να ορίσουμε ότι ο βαθμός στον οποίο η Λευκορωσία θα συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις της ΕΕ θα αντικατοπτρίζεται στην υποστήριξη που μπορεί να περιμένει η Λευκορωσία.

  Artur Zasada (PPE), γραπτώς. – (PL) Ικανοποιήθηκα με τα αποτελέσματα της σημερινής ψηφοφορίας. Εγκρίναμε ένα ψήφισμα στο οποίο καταδικάζουμε τις πρόσφατες καταστολές εις βάρος της πολωνικής μειονότητας στη Λευκορωσία. Η έγκριση του εγγράφου δια βοής έχει ειδική βαρύτητα. Πρόκειται για μια ψήφο του συνόλου του Κοινοβουλίου, όλων των πολιτικών ομάδων και των αντιπροσώπων των 27 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν φαντάζομαι ότι η Λευκορωσία θα επωφεληθεί από αυτά που προσφέρει η Ανατολική Εταιρική Σχέση χωρίς προηγουμένως να μονιμοποιήσει εκ νέου την Ένωση Πολωνών της Λευκορωσίας και, επιπροσθέτως, χωρίς την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, όπως του Andrei Bandarenko, του Ivan Mikhailau και του Arystom Dubski. Σήμερα, στείλαμε στη Λευκορωσία ένα σαφές μήνυμα. Τώρα περιμένουμε απάντηση.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0133/2010

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τόνισε τη σπουδαιότητα της ανανέωσης του οικονομικού και κοινωνικού συμβολαίου μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και της κοινωνίας που υπηρετούν και της διασφάλισης ότι το κοινό θα αποκομίζει οφέλη όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές και θα προστατεύεται από τους κινδύνους. Στο πλαίσιο αυτό, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενθάρρυνε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να εξετάσει όλο το φάσμα των δυνατοτήτων κατά τη διενέργεια αναθεώρησης, συμπεριλαμβανομένης και μιας παγκόσμιας εισφοράς επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Υποστηρίζω αυτό το ψήφισμα και πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επιτύχει συμφωνία σχετικά με μια κοινή θέση επί αυτού του θέματος.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εκπονήσει μια αξιολόγηση των επιπτώσεων ενός γενικού φόρου των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο και να διερευνήσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Συμφωνώ επίσης με τη διάταξη του ψηφίσματος σύμφωνα με την οποία πρέπει να αναλύσουμε σε κοινοτικό επίπεδο το πώς θα πρέπει ο χρηματοπιστωτικός τομέας να προσφέρει μια δίκαιη συνεισφορά στην αποζημίωση τυχόν επιβαρύνσεων που προκάλεσε στην οικονομία ή που συνδέεται με κυβερνητικές παρεμβάσεις για τη σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η σημερινή πρόταση ψηφίσματος, η οποία έρχεται μετά τις συζητήσεις της G20 που διεξήχθησαν στο πλαίσιο της συνόδου κορυφής στο Πίτσμπουργκ και μετά από αίτημα ορισμένων διεθνών οργανισμών, όπως το ΔΝΤ, μπορεί να παράσχει μια λύση τόσο για την αποφυγή τυχόν νέων χρηματοπιστωτικών καταστροφών όσο και για την ανάκτηση των ποσών που διατέθηκαν στις τράπεζες για να σωθούν από την κατάρρευση. Εν πάση περιπτώσει, χαιρετίζεται η έγκριση αυτής της νομοθεσίας, σε πνεύμα πρωτοπορίας, στη Γαλλία και στο Βέλγιο (με το Ηνωμένο Βασίλειο να εξετάζει επίσης τη δυνατότητα θέσπισης παρόμοιας νομοθεσίας) και περιμένουμε να δούμε τα αποτελέσματά της.

Σύμφωνα με τις γαλλικές εκτιμήσεις, ο φόρος 0,005% θα αντλήσει περισσότερα από 20 δισ. ευρώ από τα ταμεία των γαλλικών τραπεζών. Όμως, πώς θα απαντήσει ο τραπεζικός τομέας; Θα περιορίσει τον αριθμό των κερδοσκοπικών συναλλαγών, οι οποίες θεωρούνται επιζήμιες, ή θα εκμεταλλευτεί την κυκλοφορία των κεφαλαίων και θα συνεχίσει να διεξάγει συναλλαγές μέσω τραπεζικών καταστημάτων σε κράτη όπου δεν υφίσταται αυτός ο φόρος;

Γι’ αυτό πιστεύω ότι η επιτυχία αυτών των φόρων απαιτεί μια παγκόσμια προσέγγιση και αυτό συνεπάγεται επίσης την παρουσίασή του σε διεθνή όργανα όπως ο ΟΗΕ. Έστω κι έτσι, όμως, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι μπορεί να επιτευχθεί κοινή παγκόσμια δράση (συγκρίνετε τους νόμους για τις υπεράκτιες εταιρείες).

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Υποστηρίζοντας το ψήφισμα που εγκρίθηκε σήμερα με πολύ μεγάλη πλειοψηφία (536 ψήφοι έναντι 80, με 33 αποχές), η γαλλική αντιπροσωπεία της Δημοκρατικής Κίνησης επανέλαβε την επιθυμία της για μια αξιολόγηση επιπτώσεων και για πρακτικές προτάσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τη δημιουργία φόρων επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Ζητούμε από την Επιτροπή να εκπονήσει μια πρόταση προκειμένου να συμφωνηθεί μια κοινή ευρωπαϊκή θέση που θα υποβληθεί στη σύνοδο κορυφής της G20 τον Ιούνιο. Θα ήταν επίσης καλή ιδέα να αξιολογηθεί ο βαθμός στον οποίο ένας φόρος αυτού του είδους θα συνέβαλε στη σταθεροποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών. Οι ερωτήσεις στις οποίες θα πρέπει να παράσχει απαντήσεις η Επιτροπή αφορούν τη χρήση αυτού του φόρου για τη στήριξη της προσαρμογής των αναπτυσσόμενων χωρών στην αλλαγή του κλίματος και για τη χρηματοδότηση της αναπτυξιακής συνεργασίας, αλλά και τους μοχλούς που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η Επιτροπή για να πείσει τους εταίρους της να εφαρμόσουν και εκείνοι αυτόν τον φόρο ώστε να αποτραπεί η μετανάστευση κεφαλαίων. Ωστόσο, πάνω απ’ όλα, πρέπει να διενεργηθεί μια ενδελεχής αξιολόγηση επιπτώσεων προκειμένου να διασφαλιστεί ότι αυτός ο φόρος δεν θα μειώσει την ανταγωνιστικότητα ή τις βιώσιμες επενδύσεις της Ένωσης, ούτε θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στις ΜΜΕ και στους μεμονωμένους επενδυτές.

  Harlem Désir (S&D), γραπτώς. – (FR) Το 2000, κατέθεσα με τη διακομματική ομάδα για την παγκοσμιοποίηση το πρώτο ψήφισμα που ζητούσε από την Επιτροπή να εξετάσει τη σκοπιμότητα ενός φόρου επί των κερδοσκοπικών κεφαλαιακών εισροών. Το ψήφισμα δεν εγκρίθηκε, διότι δεν έλαβε τις απαιτούμενες ψήφους. Δέκα χρόνια μετά, η ομάδα των κρατών της G20, όπως και πολλά κράτη μέλη, δεν αποκλείουν πλέον την ιδέα ενός αντίστοιχου φόρου και, κυρίως, η χρηματοπιστωτική κρίση μας θύμισε τη ζημιά που μπορούν να προκαλέσουν οι άστατες χρηματοπιστωτικές αγορές.

Γι’ αυτό, χαιρετίζω την έγκριση του ψηφίσματος σχετικά με τη φορολογία των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών από μια ευρεία πλειοψηφία. Πρόκειται μόνο για ένα μικρό βήμα, αλλά το μήνυμα είναι σαφές. Το Κοινοβούλιο ζητά από την Επιτροπή να εξετάσει επιτέλους το θέμα και να εργαστεί για ένα σχέδιο εφαρμογής. Ένας φόρος όπως αυτός θα έχει το διπλό πλεονέκτημα της συμβολής στη σταθεροποίηση των αγορών και της διασφάλισης τεράστιων εσόδων για τη συνδρομή στη χρηματοδότηση της προσαρμογής των αναπτυσσόμενων χωρών στην αλλαγή του κλίματος και στην καταπολέμηση της φτώχειας.

Οι διαφωνούντες μάς λένε ότι θα είναι αποτελεσματικός μόνο αν είναι παγκόσμιος, αλλά πρέπει να κάνουμε την αρχή, όπως έκαναν ορισμένες χώρες με τον φόρο των αεροπορικών εισιτηρίων. Μια πολιτική αναμονής δεν θα μας οδηγήσει πουθενά. Πρέπει να δείξουμε τον δρόμο.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο χρηματοπιστωτικός τομέας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του για την οικονομική κρίση που εξακολουθεί να μας μαστίζει. Μέχρι στιγμής, η πραγματική οικονομία, οι φορολογούμενοι, οι καταναλωτές, οι δημόσιες υπηρεσίες και η κοινωνία εν γένει είναι εκείνοι που επιβαρύνονται με το ουσιαστικό κόστος και τις συνέπειες της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Πολλά κράτη μέλη ζήτησαν την εφαρμογή ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.

Το πολιτικό και κανονιστικό πλαίσιο σε αυτόν τον τομέα είναι διαφορετικό σήμερα. Υπάρχουν νέες κανονιστικές πρωτοβουλίες, όπως η δράση κατά των φορολογικών παραδείσων, η κατάργηση των νομικών κενών στις εκτός ισολογισμού υποχρεώσεις, οι απαιτήσεις για την χρηματιστηριακή διαπραγμάτευση και η χρήση κεντρικών μητρώων δεδομένων για την καταχώρηση παραγώγων προϊόντων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εγκρίνει μια κοινή θέση στο διεθνές πλαίσιο των συνεδριάσεων της G20. Για να επιτευχθεί αυτό, η Επιτροπή οφείλει να προβεί σε αξιολόγηση των επιπτώσεων ενός φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο πριν από την επόμενη σύνοδο κορυφής της G20.

Αυτή η αξιολόγηση πρέπει να διερευνά συγκεκριμένα τις συνέπειες της εισαγωγής του φόρου των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών μόνο στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε σύγκριση με την εισαγωγή του σε παγκόσμιο επίπεδο. Πρέπει να καθοριστεί το κόστος, καθώς και ο βαθμός στον οποίο θα συνέβαλε αυτός ο φόρος στη σταθεροποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Οι δηλώσεις που έγιναν στο προοίμιο του ψηφίσματος που εγκρίθηκε τώρα από μια πλειοψηφία του Κοινοβουλίου είναι ενθαρρυντικές. Αυτό ισχύει ειδικά για τη δήλωση ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας πρέπει να συμβάλει δίκαια στην οικονομική ανάκαμψη και ανάπτυξη, εφόσον μέχρι στιγμής το ουσιαστικό κόστος και οι συνέπειες της χρηματοπιστωτικής κρίσης επιβαρύνουν την πραγματική οικονομία, τους φορολογούμενους, τους καταναλωτές, τις δημόσιες υπηρεσίες και την κοινωνία γενικά. Ωστόσο, πέρα από αυτό, υπήρχε σχεδόν απογοήτευση για κάθε ενέργεια που θα μπορούσε να οδηγήσει στην εφαρμογή ενός πιθανού φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, λόγω της ύπαρξης πολλών περιορισμών στην εφαρμογή του ψηφίσματος. Για τον λόγο αυτό απείχαμε από την ψηφοφορία.

Δυστυχώς, παρατηρήθηκε καθυστέρηση στην εφαρμογή νέων κανονιστικών πρωτοβουλιών και στην προώθηση της υποσχόμενης δράσης κατά των φορολογικών παραδείσων, της κατάργησης των νομικών παραλείψεων στις εκτός ισολογισμού υποχρεώσεις, των απαιτήσεων για την χρηματιστηριακή διαπραγμάτευση και της χρήσης κεντρικών εμπορικών μητρώων δεδομένων για την καταχώρηση παραγώγων προϊόντων. Πρέπει να σημειώσουμε αποφασιστική πρόοδο και να μην συνεχίσουμε να παραμένουμε σε αυτά τα θολά νερά που εξυπηρετούν μόνο τους χρηματοπιστωτικούς κερδοσκόπους και τα μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω την επιβολή ενός φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος για την υποστήριξη που έχει αυτή η πρωτοβουλία. Προκειμένου αυτός ο φόρος να είναι αποτελεσματικός, πρέπει να εφαρμοστεί σε παγκόσμιο επίπεδο και υποστηρίζω τα μέτρα για την εισαγωγή αυτής της χρέωσης επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.

  Arlene McCarthy (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψηφίσαμε σήμερα με μεγάλη πλειοψηφία υπέρ της διατήρησης της πολιτικής δυναμικής πίσω από έναν φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι σαφές ότι ήρθε η στιγμή για ριζικές δράσεις προκειμένου να διασφαλιστεί ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας θα συμβάλει στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση και ο φόρος χρηματοπιστωτικών συναλλαγών θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντικό μέσο προς αυτόν τον σκοπό. Υποστηρίζεται σθεναρά από το κοινό και από τις ΜΚΟ και τις Ενώσεις ανά την Ευρώπη. Ένας φόρος χρηματοπιστωτικών συναλλαγών μπορεί να συμβάλει στη μείωση των ασταθών και επικίνδυνων χρηματοπιστωτικών συναλλαγών συγκεντρώνοντας ταυτόχρονα δισεκατομμύρια για την αντιμετώπιση των συνεπειών της αλλαγής του κλίματος και την παροχή βοήθειας στις αναπτυσσόμενες χώρες που επλήγησαν εντονότερα από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Αυτό το ψήφισμα καλεί την Επιτροπή να αναλύσει τις εναλλακτικές επιλογές ενός τέτοιου φόρου και στέλνει ένα σαφές μήνυμα ότι η Ευρώπη θα ασκήσει πίεση για μια παγκόσμια συμφωνία που θα ανταποκρίνεται στην απαίτηση του κοινού για δράση. Είναι απογοητευτικό ότι η Ομάδα ECR και οι Συντηρητικοί βουλευτές της, οι οποίοι είναι σαφώς αντίθετοι σε έναν φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, επέλεξαν στις δηλώσεις τους να παρερμηνεύσουν εσκεμμένα τη σημερινή ψηφοφορία ως έκκληση για έναν φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών μόνο για την ΕΕ. Αν η Ευρώπη δεν αναλάβει δράση και δεν εκφράσει άποψη, τότε θα μείνουμε έξω από τον διεθνή διάλογο – αντ’ αυτού, η ψήφος μας σήμερα αποτελεί εντολή για την Ευρώπη να ηγηθεί αυτού του διαλόγου.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Το πορτογαλικό κόμμα του Δημοκρατικού και Κοινωνικού Κέντρου είναι, κατά κανόνα, κατά της εφαρμογής ευρωπαϊκών φόρων. Υπάρχει επίσης το γεγονός ότι οι φόροι αποτελούν σημαντικά μέσα στη διάθεση των κρατών μελών, ακόμα περισσότερο σε δύσκολους καιρούς, όπως στη σημερινή κρίση. Τέλος, οι διαφορετικές επιλογές φορολόγησης, είτε μέσω φόρων είτε μέσω συνδρομών, οι οποίες εφαρμόζονται στα κράτη μέλη, θα προσέδιδαν στον εν λόγω φόρο χαρακτήρα ποινικοποίησης, δημιουργώντας αδικίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο και αυτό δεν θα είχε νόημα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Κατά τη γνώμη μου, αποτελεί αναπόφευκτη αλήθεια το ότι ο χρηματοπιστωτικός τομέας πρέπει να συμβάλει δίκαια στην οικονομική ανάκαμψη και ανάπτυξη, ιδίως εφόσον το ουσιαστικό κόστος και οι συνέπειες της χρηματοπιστωτικής κρίσης επιβαρύνουν την πραγματική οικονομία, τους φορολογούμενους, τους καταναλωτές, τον δημόσιο τομέα και την κοινωνία γενικά. Ένας ενδεχόμενος φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών θα μπορούσε να μειώσει τον τεράστιο όγκο κερδοσκοπικού κεφαλαίου που είχε ξανά επιζήμιες συνέπειες στην πραγματική οικονομία πρόσφατα και, ως εκ τούτου, αποτελεί ένα βήμα προς την αειφόρο ανάπτυξη. Ωστόσο, πριν εξετάσουμε το ενδεχόμενο εισαγωγής ενός φόρου, πρέπει να αναλύσουμε προσεκτικά τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα. Αυτή η διαδικασία είναι ακριβώς αυτό που ζητά το προτεινόμενο ψήφισμα από την Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής και γι’ αυτό ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος. Ένα καίριο θέμα που αναφέρεται μόνο παρενθετικά στο κείμενο, αλλά που πρέπει να καθοριστεί με σαφήνεια προτού ληφθεί μια απόφαση, είναι η δυνητική χρήση του κεφαλαίου που θα μπορούσε να προκύψει από αυτόν τον φόρο. Πιστεύω ότι ο φόρος πρέπει να εισπράττεται εκεί όπου λαμβάνει χώρα η συναλλαγή και πρέπει επίσης, με άλλα λόγια, να ωφελεί τα κράτη στην επικράτεια των οποίων βρίσκονται τα αντίστοιχα χρηματιστήρια. Ο ακριβής τρόπος υπολογισμού δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα. Αν η ΕΕ επιμείνει να εισπράττει η ίδια τον φόρο, πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να αντισταθμίζεται στο πλαίσιο της ακαθάριστης συνδρομής του εν λόγω κράτους μέλους. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιτραπεί να οδηγήσει αυτός ο φόρος σε φορολογική αρμοδιότητα της ΕΕ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα σήμερα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος B7-0133/2010 σχετικά με τη φορολογία των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος διότι, για πρώτη φορά, το Κοινοβούλιο απαίτησε τη διενέργεια μιας αξιολόγησης της σκοπιμότητας και των επιπτώσεων της εισαγωγής ενός φόρου χρηματοπιστωτικών συναλλαγών σε κοινοτικό επίπεδο. Πρόκειται για σημαντική πρόοδο. Τώρα πρέπει να ασκηθεί πίεση στην Επιτροπή για να προτείνει συγκεκριμένα μέτρα. Οι ευρωπαίοι πολίτες περιμένουν να αναληφθεί το κόστος της χρηματοπιστωτικής κρίσης από εκείνους στις χρηματοπιστωτικές αγορές που τη δημιούργησαν. Συνεπώς, δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με μια μινιμαλιστική λύση σύμφωνα με την πρόταση των ΗΠΑ, η οποία θα αποφέρει λίγα δισεκατομμύρια ευρώ – ένα σχετικά μικρό έσοδο σε σχέση με τα τεράστια κόστη. Η μείωση της φτώχειας, η καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος και η αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης απατούν πρόσθετα έσοδα πολλών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. Ένας φόρος χρηματοπιστωτικών συναλλαγών σχεδιασμένος με ευφυή τρόπο θα μπορούσε να παράσχει αυτά τα έσοδα, ενώ ταυτόχρονα θα μειώσει την κερδοσκοπία στις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Πρόταση ψηφίσματος B7-0132/2010

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με την υλοποίηση του Ενιαίου Χώρου Πληρωμών σε Ευρώ (ΕΧΠΕ) που αποσκοπεί στην προώθηση της δημιουργίας μιας ολοκληρωμένης αγοράς για υπηρεσίες πληρωμών σε ευρώ, η οποία θα υπόκειται σε ουσιαστικό ανταγωνισμό και όπου δεν θα υπάρχει διάκριση μεταξύ διασυνοριακών πληρωμών και εθνικών πληρωμών σε ευρώ.

Ο ΕΧΠΕ εξακολουθεί να λειτουργεί με ατελή τρόπο και δεν καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες των χρηστών του. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα πρέπει να ορίσει μια κατάλληλη και δεσμευτική προθεσμία σχετικά με τη χρήση των μηχανισμών ΕΧΠΕ, μετά το πέρας της οποίας όλες οι πληρωμές σε ευρώ θα πρέπει να πραγματοποιούνται με τη χρησιμοποίηση των προτύπων αυτού του συστήματος. Είναι εξίσου σημαντικό να διασφαλιστεί ότι η έγκριση αυτού του συστήματος δεν θα οδηγήσει σε περαιτέρω κόστος για τους ευρωπαίους πολίτες.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η δημιουργία του Ενιαίου Χώρου Πληρωμών σε Ευρώ (ΕΧΠΕ) είναι θεμελιώδης για τη μεγαλύτερη ολοκλήρωση της αγοράς για τις υπηρεσίες πληρωμών. Θα αυξήσει τον ανταγωνισμό αντιμετωπίζοντας τις διασυνοριακές πληρωμές και τις εθνικές πληρωμές σε ευρώ με τον ίδιο τρόπο και μπορεί να έχει άμεσο θετικό αντίκτυπο στη ζωή των ευρωπαίων πολιτών.

Ως εκ τούτου, είναι επιτακτική ανάγκη να εφαρμόσουν οι εθνικές κυβερνήσεις τις υπηρεσίες ΕΧΠΕ και να καταστήσουν επαρκείς τους κανόνες που διέπουν αυτή την πρωτοβουλία ώστε να υπάρχει πραγματική απλούστευση της ισχύουσας θέσης σχετικά με τις υπηρεσίες πληρωμών και μια μείωση του κόστους προς όφελος των καταναλωτών.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο Χώρος Ενιαίων Πληρωμών σε Ευρώ (ΕΧΠΕ) πρόκειται να είναι μια ολοκληρωμένη αγορά για υπηρεσίες πληρωμών, η οποία θα υπόκειται σε ουσιαστικό ανταγωνισμό και όπου δεν θα υπάρχει διάκριση μεταξύ διασυνοριακών πληρωμών και εθνικών πληρωμών σε ευρώ. Θα έπρεπε να έχουμε θέσει μια νομικώς δεσμευτική τελική προθεσμία για τη μετάβαση στα προϊόντα ΕΧΠΕ. Η μετάβαση των δημόσιων διοικήσεων στον ΕΧΠΕ δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας.

Συνεπώς, είναι σημαντικό όλοι οι ενδιαφερόμενοι –νομοθέτες, ο τραπεζικός τομέας και οι χρήστες των υπηρεσιών πληρωμών– να συμμετάσχουν στην επίτευξη του ΕΧΠΕ. Η συνεχής νομική ισχύς υφιστάμενων εντολών άμεσης χρέωσης πρέπει να διασφαλιστεί σε όλα τα κράτη μέλη, επειδή θα ήταν επαχθής η υποχρέωση προσυπογραφής νέων εντολών κατά τη μετάβαση από τα εθνικά συστήματα άμεσης χρέωσης στο σύστημα άμεσης χρέωσης του ΕΧΠΕ.

Ως εκ τούτου, η Επιτροπή πρέπει να θέσει μια σαφή, κατάλληλη και νομικώς δεσμευτική τελική προθεσμία, η οποία δεν θα πρέπει να υπερβαίνει την 31η Δεκεμβρίου 2012, για τη μετάβαση στα προϊόντα ΕΧΠΕ, μετά την οποία ημερομηνία όλες οι πληρωμές σε ευρώ θα πρέπει να πραγματοποιούνται με τη χρησιμοποίηση προτύπων ΕΧΠΕ. Η Επιτροπή πρέπει να βοηθήσει τις δημόσιες διοικήσεις στη διαδικασία μετάβασης μέσω της κατάρτισης ενοποιημένων και συγχρονισμένων εθνικών σχεδίων μετάβασης.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο Ενιαίος Χώρος Πληρωμών σε Ευρώ (ΕΧΠΕ) πρέπει να μετατραπεί γρήγορα σε ολοκληρωμένη αγορά για υπηρεσίες πληρωμών. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν για να επιτευχθεί αυτό και, παρά την ύπαρξη οδηγιών που προβλέπουν το πλαίσιο για κάρτες του ΕΧΠΕ και το σύστημα άμεσης χρέωσης του ΕΧΠΕ, η αλήθεια είναι ότι αυτά τα συστήματα δεν έχουν τεθεί ακόμα σε λειτουργία. Είναι λοιπόν αναγκαίο να υπερβούμε όλα τα εμπόδια για την εφαρμογή του συστήματος ΕΧΠΕ έτσι ώστε να μπορέσει να ξεκινήσει να λειτουργεί πλήρως το συντομότερο δυνατό. Είναι σημαντικό η μεταβατική περίοδος να μην υπερβεί την ημερομηνία της 21ης Οκτωβρίου 2012.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Ο Ενιαίος Χώρος Πληρωμών σε Ευρώ (ΕΧΠΕ) είναι μια ιδέα, η εισαγωγή της οποίας θα κάνει ευκολότερη τη ζωή για εκατομμύρια Ευρωπαίους. Ανεξάρτητα από το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκονται, θα μπορούν εύκολα να πραγματοποιούν ταχείες και φθηνές πληρωμές σε άτομα ή εταιρείες σε άλλο κράτος μέλος με το ίδιο κόστος όπως οι πληρωμές που πραγματοποιούνται εντός των συνόρων της χώρας τους. Σε μια εποχή ηλεκτρονικής τραπεζικής, αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ των τραπεζών και αυτό θα είναι προς όφελος των πελατών. Η εισαγωγή του ΕΧΠΕ αποτελεί το επόμενο βήμα στη διαδικασία υλοποίησης των τεσσάρων θεμελιωδών ελευθεριών της κοινής αγοράς – της ελεύθερης κυκλοφορίας κεφαλαίου. Αυτό που είναι εξαιρετικά σημαντικό είναι ότι ο ΕΧΠΕ θα οδηγήσει σε μια οικονομική προσέγγιση μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης και των χωρών που, αν και είναι κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν αποτελούν μέλη της ευρωζώνης, καθώς και των υπολοίπων χωρών της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών.

Ως εκ τούτου, υποστηρίζω πλήρως το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την εφαρμογή του Ενιαίου Χώρου Πληρωμών σε Ευρώ (ΕΧΠΕ). Παράλληλα, απευθύνω έκκληση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δώσει προτεραιότητα στα συμφέροντα των πελατών της λιανικής τραπεζικής και στα θέματα της ασφάλειας του συστήματος, εποπτεύοντας ταυτόχρονα και το έργο για την εισαγωγή του συστήματος ΕΧΠΕ.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0154/2010

  Kader Arif (S&D), γραπτώς. – (FR) Το ψήφισμα σχετικά με την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης (ACTA), το οποίο εγκρίθηκε σήμερα και του οποίου είμαι κι εγώ ένας από τους πρωτεργάτες, είναι εξαιρετικά συμβολικό επειδή είναι ομόφωνο. Αποτελεί ένα σαφές μήνυμα προς την Επιτροπή, η οποία διαπραγματεύεται αυτή τη συμφωνία με απόλυτη μυστικότητα εδώ και δύο χρόνια. Το Κοινοβούλιο απαιτεί πλήρη διαφάνεια όσον αφορά τις υπό εξέλιξη διαπραγματεύσεις, καθώς και σεβασμό των συνθηκών, οι οποίες αναγνωρίζουν το δικαίωμά του να έχει στη διάθεσή του τις ίδιες πληροφορίες με το Συμβούλιο. Είτε ως προς τη μέθοδο είτε ως προς την ουσία, απ’ όσα γνωρίζουμε, διαφωνώ με τον τρόπο διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων σχετικά με την ACTA. Έχουμε πολλούς φόβους σχετικά με την θέση υπό αμφισβήτηση του κοινοτικού κεκτημένου. Πέρα από τον κίνδυνο της εκ νέου εισαγωγής της «ευέλικτης» ανταπόκρισης, θα μπορούσε να τεθεί υπό αμφισβήτηση ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών, ως προς την ελευθερία της έκφρασης και την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων, και η αρχή της μη ευθύνης των παρόχων υπηρεσιών διαδικτύου και κεντρικών υπολογιστών. Το Κοινοβούλιο ενέκρινε ήδη τη δέσμευσή του σε αυτές τις αρχές και αν η Επιτροπή δεν αλλάξει τη στρατηγική της, θα ηγηθώ μιας εκστρατείας κατά της επικύρωσης της συμφωνίας ACTA από το Κοινοβούλιο, όπως καταφέραμε ήδη να κάνουμε σε σχέση με τη συμφωνία SWIFT.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος. Αναμφισβήτητα, η καλύτερη προστασία των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας και η καταπολέμηση της παραποίησης και της πειρατείας αποτελούν πολύ σημαντικά θέματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παγκοσμίως και χαιρετίζω θερμά το άνοιγμα των διαπραγματεύσεων σε διεθνές επίπεδο για την ενίσχυση των ΔΔΙ και την αποτελεσματικότερη καταπολέμηση της παραποίησης και της πειρατείας. Ωστόσο, είμαι πολύ απογοητευμένος από τον τρόπο διεξαγωγής των διαπραγματεύσεων.

Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να ενημερώνεται άμεσα και πλήρως από την Επιτροπή σε όλα τα στάδια των διεθνών συμφωνιών και αυτό δεν συμβαίνει με τη συμφωνία ACTA. Επιπλέον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να δώσει τη συγκατάθεσή του για τη Συνθήκη ACTA πριν αυτή τεθεί σε ισχύ στην ΕΕ. Πώς θα μπορέσουμε να το πράξουμε αυτό αν μας κρατούν στο σκοτάδι; Ελπίζω πραγματικά ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εκπληρώσει το καθήκον της και θα παράσχει κάθε απαραίτητη πληροφορία σχετικά με την κατάσταση των διαπραγματεύσεων.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη διαφάνεια και την τρέχουσα κατάσταση των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία ACTA, διότι συμμερίζομαι τις αμφιβολίες των συντακτών σχετικά με την πρόοδο των διαπραγματεύσεων μέχρι στιγμής. Οι διαπραγματεύσεις αυτές λαμβάνουν χώρα υπό ένα καθεστώς «περιορισμού», πράγμα που σημαίνει ότι μόνο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν πρόσβαση στα διαπραγματευτικά έγγραφα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι εντελώς αποκλεισμένο, αλλά η συγκατάθεσή του αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για να τεθεί σε εφαρμογή η συμφωνία. Εκτιμώ ότι το ψηφιακό περιεχόμενο και η διαχείρισή του δεν πρέπει να συμπεριληφθεί στο κείμενο της συμφωνίας και, αν συμπεριληφθεί, οι εν λόγω διατάξεις δεν θα πρέπει να έχουν κατασταλτικό χαρακτήρα. Πιστεύω ακράδαντα ότι η συμφωνία ACTA δεν πρέπει να υπερβεί το πλαίσιο των νόμων περί διανοητικής ιδιοκτησίας που ισχύουν επί του παρόντος και ότι τυχόν ποινικές κυρώσεις για την αντιγραφή ψηφιακού περιεχομένου πρέπει να αφεθούν στη διακριτική ευχέρεια των μεμονωμένων κρατών. Η προστασία της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων πρέπει να παραμείνει πυλώνας της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ο οποίος δεν θα υπονομευτεί από τις διεθνείς νομικές συμφωνίες. Είμαι υπέρ μιας συμφωνίας ACTA που θα καταπολεμάει την παραποίηση, η οποία αποτελεί πραγματικό κίνδυνο για την οικονομία και τον καταναλωτή και αναμφίβολα παραβιάζει τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας. Αφετέρου, η αντιγραφή που γίνεται αποκλειστικά για προσωπικές ανάγκες πρέπει να μείνει εκτός του πλαισίου της συμφωνίας. Η συμπερίληψη αυτής της παραμέτρου, κατά τη γνώμη μου, έρχεται σε αντίθεση με το δικαίωμα στην προσωπική ελευθερία και στην πληροφόρηση. Εν συντομία, η παραποίηση και η αντιγραφή δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο.

  Derek Roland Clark (EFD), γραπτώς. – (EN) Μολονότι εμείς, ως Ομάδα, καταψηφίσαμε το ψήφισμα για την ACTA την Τετάρτη, 10 Μαρτίου 2010, το πράξαμε σύμφωνα με την αρχή ότι δεν θα έπρεπε να υπάρχει η ίδια η συνθήκη ACTA υπό οποιαδήποτε μορφή. Πρόκειται για καταστροφική παραβίαση της ατομικής ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Αν είχαμε ψηφίσει υπέρ του ψηφίσματος, θα αναγνωρίζαμε την ύπαρξη αυτής της νομοθεσίας, αλλά αποφασίσαμε επί αυτής της βάσης να μην αναγνωρίσουμε τη συνθήκη.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Παρά τη Συνθήκη της Λισαβόνας και τη συναπόφαση σε θέματα διεθνούς εμπορίου, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη εμποδίζουν τη διεξαγωγή μιας δημόσιας συζήτησης σχετικά με την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης (ACTA). Αυτή η έλλειψη διαφάνειας γεννά πραγματική καχυποψία, η οποία μπορεί να εξαλειφθεί μόνο μέσω της διαβούλευσης με το κοινό και με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μολονότι η καταπολέμηση της παραποίησης είναι πράγματι εύλογη και αναγκαία, η Συνθήκη ACTA θα καταστήσει τα συγγραφικά δικαιώματα και τα αποκλειστικά δικαιώματα (copyright) πιο ισχυρά. Πρέπει να επιτρέπεται στους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου να ελέγχουν τις ανταλλαγές ψηφιακών αρχείων και να επιβάλλουν ποινικές κυρώσεις στους χρήστες, περιλαμβανομένης της διακοπής της σύνδεσής τους στο διαδίκτυο; Το κόστος αυτής της παρακολούθησης θα ήταν υπέρογκο για τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου και οι έλεγχοι πολύπλοκοι. Επιπροσθέτως, η πειρατεία στο διαδίκτυο δεν έχει χαρακτηριστεί ακόμα ως έγκλημα σε καμία ευρωπαϊκή ή διεθνή νομοθεσία. Συνεπώς, η ιδέα της συστηματικής επιβολής ποινικών κυρώσεων σε τόσο μεγάλη κλίμακα είναι αδικαιολόγητη, ειδικά δεδομένου ότι η πρόσβαση στο διαδίκτυο, στο όνομα του δικαιώματος στην πληροφόρηση, εξακολουθεί να αποτελεί θεμελιώδη ελευθερία. Η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει στο Κοινοβούλιο ένα έγγραφο που θα περιγράφει τις διαπραγματεύσεις και όλες τις θέσεις υπό συζήτηση. Αν δεν το πράξει, το Κοινοβούλιο θα μπορούσε να απορρίψει αυτό το κείμενο που αποτελεί αποτέλεσμα μυστικής διαπραγμάτευσης, όπως απορρίφθηκε η συμφωνία SWIFT.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με τη διαφάνεια και την πορεία των διαπραγματεύσεων της Εμπορικής Συμφωνίας για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης (ACTA) διότι υποστηρίζω μια διαφανή διαδικασία κατά τη διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων.

Δεδομένου ότι έχει τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, προκειμένου η Συμφωνία ACTA να ισχύσει στην ΕΕ, θα πρέπει προηγουμένως να εγκριθεί το κείμενό της από το Κοινοβούλιο. Η συνδρομή του Κοινοβουλίου είναι αποφασιστικής σημασίας προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η εκτέλεση των μέτρων επιβολής των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας δεν θα εμποδίσει την καινοτομία, τον ανταγωνισμό, την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και την ελεύθερη ροή των πληροφοριών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η παραποίηση/απομίμηση συνιστά μία από τις κύριες πληγές της παγκόσμιας οικονομίας και παρά τις προσπάθειες καταπολέμησής της, είναι προφανές ότι υπάρχει μια έκδηλη ανικανότητα των μεμονωμένων κρατών να επιτύχουν σε αυτή την προσπάθεια. Σήμερα είναι σαφείς οι κίνδυνοι για την υγεία και την ασφάλεια των καταναλωτών που μπορεί να ενέχονται στην αγορά ορισμένων προϊόντων.

Από εμπορικής και βιομηχανικής πλευράς, αυτή η παράλληλη βιομηχανία, η οποία τρέφεται από τη δημιουργικότητα και τη φήμη των άλλων, αποδυναμώνει την αξία των εμπορικών σημάτων και καθιστά τον ιδιαίτερο ρόλο τους λιγότερο αποτελεσματικό. Με αυτόν τον τρόπο, μολονότι είναι σημαντικό να καθιερωθεί μια ανοιχτή, ελεύθερη και δίκαιη αγορά, αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν η παραποίηση γενικά απορριφθεί και καταπολεμηθεί από τους βασικούς παραγωγούς. Η συμφωνία για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης μπορεί να είναι μια οδός που αξίζει να ακολουθήσουμε, αλλά πρέπει να γίνει κατανοητή και να συζητηθεί με διαφανή τρόπο εκ των προτέρων, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει μέχρι στιγμής.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Το 2008, η Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις σχετικά με τη σύναψη νέας πολυμερούς συμφωνίας για την ενίσχυση της επιβολής των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΔΔΙ) και την καταπολέμηση της απομίμησης και της πειρατείας (Εμπορική συμφωνία για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης (ACTA)). Συμφώνησαν, από κοινού, στη θέσπιση μιας ρήτρας εμπιστευτικότητας. Οποιαδήποτε συμφωνία σχετική με την ACTA συνάψει η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι συμβατή με τις νομικές υποχρεώσεις της ΕΕ στο πλαίσιο της νομοθεσίας για την πειρατεία και την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, και συγκεκριμένα με τις διατάξεις της οδηγίας 95/46/ΕΚ και της οδηγίας 2002/58/ΕΚ, και με τις νομολογίες του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Δικαστηρίου της ΕΕ. Δεδομένου ότι έχει τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, προκειμένου η Συμφωνία ACTA να ισχύσει στην ΕΕ, θα πρέπει προηγουμένως να εγκριθεί το κείμενό της από το Κοινοβούλιο. Επιπροσθέτως, η Επιτροπή έχει δεσμευτεί να παρέχει άμεση και πλήρη ενημέρωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε κάθε στάδιο των διαπραγματεύσεων επί διεθνών συμφωνιών. Συνεπώς, θα έπρεπε να είχε δημιουργηθεί μια νομική βάση πριν από την έναρξη των διαπραγματεύσεων της ACTA και το Κοινοβούλιο έπρεπε να είχε εγκρίνει μια διαπραγματευτική εντολή. Η Επιτροπή πρέπει να υποβάλει προτάσεις πριν από τον προσεχή γύρο διαπραγματεύσεων.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η γενική καταδίκη του Κοινοβουλίου για την απόκρυψη πληροφοριών από την Επιτροπή σχετικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων της εμπορικής συμφωνίας για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης (ACTA) και οι περιορισμοί που επιχείρησε να επιβάλει η Επιτροπή, ενεργώντας με αυτόν τον τρόπο, στον δημοκρατικό έλεγχο υπήρξαν σαφέστατοι. Γι’ αυτόν τον λόγο, πιστεύουμε ότι είναι σημαντική η επισήμανση του ψηφίσματος ότι η Επιτροπή «έχει νομική υποχρέωση να παρέχει πλήρη και άμεση ενημέρωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε όλα τα στάδια των διεθνών διαπραγματεύσεων».

Οι δημοκρατικές και διαφανείς διαδικασίες κατά τη διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων είναι απαραίτητες, καθώς και η δημόσια συζήτηση επί του περιεχομένου τους, κάτι που πρέπει να θεωρούμε θετικό. Επίσης, τονίζουμε την ανάγκη σεβασμού «των θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως η ελευθερία της έκφρασης και η ιδιωτικότητα, και της πλήρους τήρησης της αρχής της επικουρικότητας», καθώς και της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Γι’ αυτό ψηφίσαμε υπέρ.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Αυτό το σχέδιο εμπορικής συμφωνίας για την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης, γνωστή ως ACTA, μπορεί να είναι καλή ιδέα· τόσο μεγάλο είναι το πλήγμα στην ευρωπαϊκή οικονομία και στις ευρωπαϊκές θέσεις εργασίας ως αποτέλεσμα αυτών των αθέμιτων πρακτικών στον κόσμο του υπερβολικού ελεύθερου εμπορίου που μας επιβάλλετε. Ωστόσο, όπως συμβαίνει πάντα όταν υπάρχει κάτι θεμελιωδώς επιζήμιο σε μια συμφωνία που διαπραγματεύεται η Επιτροπή, όλα γίνονται με μυστικότητα.

Ως παράδειγμα μπορώ να αναφέρω τη συμφωνία Blair House, η οποία θυσίασε την ευρωπαϊκή γεωργία στον βωμό των αμερικανικών πολυεθνικών αγροτικών ειδών διατροφής. Μπορώ να αναφέρω επίσης τη σκανδαλώδη ΠΣΕ, την πολυμερή συμφωνία για τις επενδύσεις, η οποία σκοπό είχε να εξαιρέσει τις πολυεθνικές από τους ισχύοντες νόμους στις χώρες όπου δραστηριοποιούνταν. Ευτυχώς, αυτή η συμφωνία δεν βγήκε ποτέ στο φως. Σε αυτή την περίπτωση, τίθεται υπό αμφισβήτηση το τμήμα της ACTA που αφορά το διαδίκτυο· κυριολεκτικά συνοψίζεται στην εισαγωγή ενός τερατώδους παγκόσμιου νόμου Hadopi.

Οι τελωνειακοί θα μπορούν να ψάχνουν τις συσκευές αναπαραγωγής αρχείων MP3, τα κινητά τηλέφωνα και τους φορητούς υπολογιστές κάθε πολίτη που είναι ύποπτος για παράνομη μεταφόρτωση ενός αρχείου. Οι πάροχοι διαδικτύου θα υποχρεώνονται να διακόπτουν τη σύνδεση των πελατών τους ή να παράσχουν πληροφορίες γι’ αυτούς. Αυτό είναι απαράδεκτο και γι’ αυτό ψηφίσαμε υπέρ αυτού του ψηφίσματος, το οποίο ζητά πλήρη διαφάνεια στις διαπραγματεύσεις και απειλεί να προσφύγει στο Δικαστήριο κατά της Επιτροπής αν αυτή αρνηθεί.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Υποστήριξα το ψήφισμα για τη διασφάλιση πλήρους διαφάνειας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με το θέμα των διαπραγματεύσεων για την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης (ACTA), οι οποίες διεξάγονται επί του παρόντος με μυστικότητα. Πέρα από τον κίνδυνο της εκ νέου εισαγωγής της «ευέλικτης ανταπόκρισης», θα μπορούσε να τεθούν υπό αμφισβήτηση εδώ ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών, ως προς την ελευθερία της έκφρασης και την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων, και η αρχή της μη ευθύνης των παρόχων υπηρεσιών διαδικτύου και κεντρικών υπολογιστών. Είναι λογικό ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως φωνή των ευρωπαίων πολιτών, δεν μπορεί να αποκλείεται από τις διαπραγματεύσεις και πρέπει να λαμβάνει τις ίδιες πληροφορίες που παρέχονται και στο Συμβούλιο· πρόκειται για δημοκρατική απαίτηση. Τέλος, η συμφωνία ACTA δεν πρέπει να υπονομεύσει την πρόσβαση σε γενόσημα φάρμακα. Σε αυτό το πλαίσιο, λαμβάνοντας υπόψη, σε αυτό το στάδιο, τόσο τη μέθοδο όσο και τις ανησυχητικές φήμες που κυκλοφορούν για την ουσία της, δεν μπορώ παρά να ψηφίσω υπέρ ενός ψηφίσματος που επικρίνει αυτή τη συμφωνία.

  Małgorzata Handzlik (PPE), γραπτώς. – (PL) Στο ψήφισμα που εγκρίθηκε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δήλωσε με σαφήνεια την υποστήριξή του για μεγαλύτερη διαφάνεια στις διαπραγματεύσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης. Η πειρατεία και η απομίμηση αποτελούν εντεινόμενο πρόβλημα για την ευρωπαϊκή οικονομία και για άλλες οικονομίες του κόσμου.

Οι οικονομίες των αναπτυσσόμενων χωρών γίνονται σταδιακά οικονομίες βασισμένες στη γνώση. Ως εκ τούτου, χρειαζόμαστε επίσης σαφείς και αποτελεσματικές αρχές για την προστασία των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας που δεν θα παρεμβαίνουν στην καινοτομία και τον ανταγωνισμό, δεν θα αποτελούν αδικαιολόγητο εμπόδιο στο νόμιμο εμπόριο και θα προστατεύουν την ιδιωτικότητα και τα θεμελιώδη δικαιώματά μας, όπως την ελευθερία της έκφρασης. Γι’ αυτό το σημερινό ψήφισμα δεν αντίκειται στην ιδέα σύναψης της ίδιας της συμφωνίας. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις που διεξάγονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν είναι ανοιχτές.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και οι ευρωπαίοι πολίτες δεν τηρούνται ενήμεροι για την πορεία των διαπραγματεύσεων. Αυτή η απουσία ενημέρωσης προκαλεί ανησυχία. Θέλουμε μεγαλύτερη διαφάνεια από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Θέλουμε να μάθουμε, τώρα, ποιες υποχρεώσεις αποδέχονται οι διαπραγματευτές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εξ ονόματος 500 εκατομμυρίων πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Οι διαπραγματεύσεις για την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης (ACTA) σχετικά με διατάξεις του νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων και την καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης και της πειρατείας προϊόντων και διαδικτύου αποτελούν, χωρίς αμφιβολία, ένα σημαντικό βήμα για την προστασία της διανοητικής ιδιοκτησίας. Δυστυχώς, η πολιτική ενημέρωσης της Επιτροπής σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις είναι ανεπαρκέστατη.

Η έλλειψη διαφάνειας σχετικά με την πορεία των διαπραγματεύσεων καθιστά δύσκολο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο στην κατάρτιση των διατάξεων και στη διασφάλιση, εκ των προτέρων, ότι δεν θα υπάρξει καμία περικοπή των πολιτικών δικαιωμάτων των Ευρωπαίων και καμία παραβίαση των οδηγιών σχετικά με την προστασία των δεδομένων. Υποστηρίζω την πρόταση ψηφίσματος (RC7-0154/2010) και, κατά συνέπεια, την έκκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Επιτροπή να δημιουργήσει ένα πιο διαφανές, ολοκληρωμένο και ολιστικό πλαίσιο για την πολιτική ενημέρωσης που ακολουθεί σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις για την ACTA.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (ΕΝ) Η διαφάνεια των διαπραγματεύσεων για την ACTA είναι ζωτικής σημασίας και χαίρομαι που το Κοινοβούλιο ζήτησε πλήρη διαφάνεια με τόσο μεγάλη πλειοψηφία. Αν και χαίρομαι που ακούω διαβεβαιώσεις ότι οι πολίτες δεν θα ποινικοποιούνται για προσωπική χρήση και ότι η συμφωνία ACTA δεν θα χρησιμοποιηθεί για να αποτραπεί η πρόσβαση των γενόσημων φαρμάκων στις αναπτυσσόμενες χώρες, ελπίζω ότι το Κοινοβούλιο θα καταφέρει να αποκτήσει πρόσβαση σε όλα τα έγγραφα και να παρακολουθήσει τις διαπραγματεύσεις έτσι ώστε να διασφαλίσει την τήρηση αυτών των δεσμεύσεων.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έλλειψη διαφάνειας στις διαπραγματεύσεις για την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης (ACTA) αντίκειται στο πνεύμα της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Συμβούλιο και η Επιτροπή πρέπει αμέσως να θέσουν στη διάθεση του Κοινοβουλίου όλα τα έγγραφα που αποτελούν τη βάση των διαπραγματεύσεων. Η μη συμμόρφωση με αυτή τη βασική υποχρέωση της Επιτροπής και του Συμβουλίου μπορεί να οδηγήσει στην προσφυγή του Κοινοβουλίου σε ένδικα μέσα για να αποκτήσει πρόσβαση σε αυτά τα έγγραφα, κάτι που θα αποτελούσε πλήγμα για το κύρος των εμπλεκόμενων ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.

  Zuzana Roithová (PPE), γραπτώς. – (CS) Θέλω να ευχαριστήσω τους εισηγητές και όλους τους βουλευτές που είναι υπεύθυνοι για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε σαφώς την αδιαπραγμάτευτη θέση του με τόσο μεγάλη πλειοψηφία κατά της έλλειψης διαφάνειας στις διαπραγματεύσεις για μια τόσο σημαντική διεθνή συμφωνία. Ελπίζουμε ότι η συμφωνία θα ανοίξει μια νέα διεθνή διάσταση στην καταπολέμηση της παραποίησης/απομίμησης, αλλά χωρίς να περιορίζει το δικαίωμα των ευρωπαίων πολιτών στην ιδιωτικότητα.

Διαβλέπω επίσης ένα πρόβλημα στο γεγονός ότι η Κίνα δεν προσκλήθηκε στις διαπραγματεύσεις. Στη χθεσινή συζήτηση, η Επιτροπή μου ανέφερε ότι το θεωρεί και αυτό στρατηγικό λάθος. Η ιδέα ότι η Κίνα, η οποία αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή παραποιημένων προϊόντων στον κόσμο, θα υπογράψει εκ των υστέρων μια συμφωνία που έχει ήδη περάσει από διαπραγμάτευση είναι μη ρεαλιστική. Ελπίζω ότι η επικριτική έκθεσή μας σήμερα θα πείσει την Επιτροπή να επανεξετάσει την προσέγγισή της στο Κοινοβούλιο, το οποίο έχει αρμοδιότητες συναπόφασης σε νέους τομείς, περιλαμβανομένης της εξωτερικής πολιτικής, χάρη στη Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Υποστήριξα το ψήφισμα RC7-0154/2010 σχετικά με την Εμπορική Συμφωνία για την Καταπολέμηση της Παραποίησης/Απομίμησης και χαίρομαι που το ίδιο έκανε και μια μεγάλη πλειοψηφία του Κοινοβουλίου. Η συμφωνία ACTA κινδυνεύει να γίνει γνωστή ως η «συμφωνία απουσίας διαφάνειας από την Επιτροπή». Στις διαπραγματεύσεις για την ACTA, η Επιτροπή πρέπει να τηρεί τις αρχές της διαφάνειας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του νόμιμου δικαιώματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην ενημέρωση. Αντ’ αυτού, η Επιτροπή αποτυγχάνει σε αυτή τη δοκιμασία της λυδίας λίθου ως προς την συμμόρφωσή της με την υποχρέωση ενημέρωσης του Κοινοβουλίου δυνάμει της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η ΕΕ δεν πρέπει να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις επί της ACTA εφόσον οι πολίτες δεν επιτρέπεται να λάβουν μέρος στη διαδικασία.

Επίσης είναι απολύτως παράλογη και απαράδεκτη η κατάσταση κατά την οποία οι βουλευτές του ΕΚ υποχρεούνται να ρωτούν την Επιτροπή, πίσω από κλειστές πόρτες, σχετικά με το περιεχόμενο των συμφωνιών επί τις οποίες πρόκειται να ψηφίσουμε. Επιπλέον, το Κοινοβούλιο της ΕΕ έδειξε ότι δεν δέχεται τη μυστικότητα και ότι επιθυμεί ένα ανοιχτό διαδίκτυο για όλους. Οι βουλευτές έδειξαν επίσης ότι το Κοινοβούλιο δεν θα δεχθεί να αντιμετωπίζεται σαν υποτακτικός. Η Επιτροπή κλήθηκε με αυστηρό τρόπο να μας ενημερώνει άμεσα και πλήρως σχετικά με τις διαπραγματεύσεις της συμφωνίας ACTA.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0181/2010

  Harlem Désir (S&D), γραπτώς. – (FR) Το ισχύον σύστημα γενικευμένων δασμολογικών προτιμήσεων (ΣΓΠ) σύντομα θα ολοκληρωθεί. Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος, ένας συγκεκριμένος στόχος του οποίου είναι να συμμετάσχει πλήρως το Κοινοβούλιο στην αναθεώρησή του μέχρι το 2012. Αυτό το εμπορικό καθεστώς επιτρέπει σε 176 αναπτυσσόμενες χώρες και περιφέρειες να ωφεληθούν από την προτιμησιακή πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά υπό την προϋπόθεση της κύρωσης των συμβάσεων της ΔΟΕ για τα κοινωνικά δικαιώματα και των συμβάσεων του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Ωστόσο, η εφαρμογή του δεν είναι ικανοποιητική. Γι’ αυτό ζητούμε, πριν από την αναθεώρηση, μια έκθεση σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση επικύρωσης, εφαρμογής των συμβάσεων, μια αξιολόγηση του αντίκτυπου του ΣΓΠ κατά τη διάρκεια της περιόδου 2006-2009, τη συμπερίληψη ενός όρου που θα προβλέπει την εφαρμογή και των 27 θεμελιωδών συμβάσεων του ΟΗΕ και μεγαλύτερη διαφάνεια στις διαδικασίες διερεύνησης – περιλαμβανομένης, ειδικά, τακτικής διαβούλευσης με το Κοινοβούλιο.

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια αυτής της ψηφοφορίας, απορρίφθηκε λόγω διαφωνίας της δεξιάς πτέρυγας μια τροπολογία που ζητούσε τη διενέργεια έρευνας σχετικά με τις δολοφονίες συνδικαλιστών στην Κολομβία και την αποκάλυψη στην περιοχή La Macarena μαζικών τάφων με εκατοντάδες σορούς ανθρώπων που δολοφονήθηκαν.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο μεγαλύτερος πάροχος ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας στον κόσμο. Γνωρίζουμε ότι, κάθε χρόνο, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη δίνουν εκατομμύρια σε προγράμματα συνεργασίας και ανάπτυξης, ότι αυτή η βοήθεια είναι αναγκαία και ότι, σε πολλές περιπτώσεις, κάνει τη διαφορά.

Ωστόσο, ως υποστηρικτής της οικονομίας της αγοράς, πιστεύω ότι η αναπτυξιακή βοήθεια μπορεί (και πρέπει) να παρέχεται μέσω εμπορικών πολιτικών που ωφελούν τις αναπτυσσόμενες χώρες. Πιστεύω ότι, σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχει ένας ρόλος για το σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων, το οποίο επιτρέπει στις αναπτυγμένες χώρες να προσφέρουν μη αμοιβαία προτιμησιακή μεταχείριση σε προϊόντα που εισάγονται από αναπτυσσόμενες χώρες.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε, όπως αναφέρεται στο ψήφισμα, ότι το ισχύον σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων (ΣΓΠ) είναι ένας μηχανισμός ο οποίος επιδιώκει να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες. Αυτός ο μηχανισμός έχει συνέπειες που εντείνουν την οικονομική εξάρτηση αυτών των χωρών, καθώς οδηγεί σε εξαγωγική παραγωγή εις βάρος της εσωτερικής αγοράς τους. Σε μεγάλο βαθμό, εκείνοι που ωφελούνται από αυτό το σύστημα είναι οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, και από χώρες της ΕΕ, παρά οι πολίτες των αναπτυσσόμενων χωρών.

Συνεπώς, κάποιες από τις προθέσεις που αποτελούν τη βάση του ΣΓΠ έρχονται σε αντίθεση με τα πραγματικά του αποτελέσματα.

Από την άλλη πλευρά, στο πλαίσιο της αυξανόμενης πίεσης για την ελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου, είναι προφανές ότι η ΕΕ χρησιμοποιεί τον στόχο αυτού του κανονισμού ως μορφή εκβιασμού για να εξασφαλίσει την αποδοχή των προαναφερόμενων συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου μέσω ενός απαράδεκτου βαθμού διπλωματικής και οικονομικής πίεσης σε αυτές τις χώρες.

Προκειμένου το ΣΓΠ να γίνει ένας μηχανισμός αναπτυξιακής βοήθειας, πρέπει, όπως προτείνουμε, να καταργηθεί και να τεθεί εκ νέου υπό διαπραγμάτευση, όπως και άλλες πολιτικές αναπτυξιακής βοήθειας, επιτυγχάνοντας πραγματική αλληλεγγύη και καταπολεμώντας την οικονομική εξάρτηση και την εκμετάλλευση του λαού και των φυσικών πόρων από οικονομικές ομάδες της ΕΕ.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι δράσεις που έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα από το 1971 σε σχέση με τις αναπτυσσόμενες χώρες μέσω εμπορικών προτιμήσεων στο πλαίσιο του συστήματος γενικευμένων προτιμήσεων αποτελούν έναν τρόπο επίτευξης πιο δίκαιου παγκόσμιου εμπορίου και, ταυτόχρονα, παροχής βοήθειας σε αυτές τις χώρες για την πρόοδο και την οικονομική τους ανάπτυξη.

Ο τρέχων κανονισμός εκπνέει το 2011 και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεκινήσουμε να εργαζόμαστε άμεσα με σκοπό τη θέσπιση ενός νέου μέσου που θα μπορέσει να διατηρήσει και, ει δυνατόν, να αυξήσει τα οφέλη που προσφέρει αυτό το σύστημα στα αναπτυσσόμενα κράτη, κάτι που είναι ακόμα πιο σημαντικό στο πλαίσιο της προσπάθειας εξόδου από τη διεθνή κρίση. Ωστόσο, αν θέλουμε να αποφύγουμε την αδικία, είναι σημαντικό ο νέος κατάλογος χωρών που θα ωφεληθούν από αυτό το σύστημα να είναι ρεαλιστικός ως προς την οικονομική τους κατάσταση.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Τελικά, ψήφισα υπέρ του κοινού ψηφίσματος σχετικά με τις γενικευμένες δασμολογικές προτιμήσεις (ΣΓΠ) (RC7-0181/2010), αν και απογοητεύτηκα ιδιαίτερα και ενοχλήθηκα από το γεγονός ότι η πρεσβεία της Κολομβίας κατάφερε να πείσει ορισμένους συναδέλφους μας να αποφύγουν κάθε αναφορά στην ανάγκη διερεύνησης των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κολομβία και της λήψης απόφασης με βάση τα ευρήματα προκειμένου να καθοριστεί αν θα αποσυρθούν οι δασμολογικές προτιμήσεις για τα προϊόντα της Κολομβίας.

Έκθεση: Gabriele Albertini (A7-0023/2010)

  Χαράλαμπος Αγγουράκης (GUE/NGL), γραπτώς. – H έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της ΕΕ, σε συνδυασμό με την αντίστοιχη Έκθεση για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας, προϊόντα του αντιλαϊκού συνασπισμού Συντηρητικών-Σοσιαλδημοκρατών και Φιλελεύθερων στο Ευρωκοινοβούλιο, αποτυπώνει τη σταθερή στήριξη των πολιτικών εκφραστών του κεφαλαίου στην προώθηση της ακόμη μεγαλύτερης στρατιωτικοποίησης της ΕΕ, ιδιαίτερα μετά τη θέση σε ισχύ της αντιδραστικής Συνθήκης της Λισσαβόνας, καθώς και τον ενεργό ρόλο τους στην προώθηση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της ΕΕ, των επεμβάσεων και των πολέμων που εξαπολύει ενάντια σε τρίτες χώρες και λαούς σε κάθε γωνιά του πλανήτη, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα και την κυριαρχία του μονοπωλιακού κεφαλαίου, σε συνθήκες όξυνσης των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Η έκθεση καλεί:

α) σε αποτελεσματική οργάνωση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ (που ιδρύεται με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας), του νέου αυτού πολιτικο-στρατιωτικού βραχίονα οργάνωσης, στήριξης και εκτέλεσης των ιμπεριαλιστικών παρεμβάσεων της ΕΕ·

β) σε αύξηση των δαπανών από τον προϋπολογισμό της ΕΕ για τις στρατιωτικές και πολιτικές επεμβάσεις της·

γ) σε καλύτερη σύμπλεξη των πολιτικών και στρατιωτικών δυνατοτήτων της ΕΕ, ενώ θεωρεί κομβικό σημείο την ενίσχυση της διασύνδεσης ΕΕ-ΝΑΤΟ, για την αποτελεσματικότερη άσκηση των ιμπεριαλιστικών της επεμβάσεων με στρατιωτικά μέσα.

Το ΚΚΕ καταψηφίζει και καταγγέλλει την απαράδεκτη αυτή έκθεση που μόνο ως εγχειρίδιο ιμπεριαλιστικών επιθέσεων κατά των λαών μπορεί να χαρακτηρισθεί.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναπτύξει τη στρατηγική αυτονομία της μέσω μιας ισχυρής και αποτελεσματικής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και άμυνας προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντά της σε παγκόσμια επίπεδο, να διασφαλίσει την ασφάλεια των πολιτών της και να προάγει τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών αξιών σε όλο τον κόσμο. Με την επίτευξη αποτελεσματικότερων ευρωπαϊκών συμφωνιών ασφάλειας, τα κράτη μέλη πρέπει να επιδείξουν δεκτικότητα προς την προσπάθεια να καταστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση μεγαλύτερος φορέας στη διεθνή σκηνή.

Πιστεύω ότι η προσεχής ετήσια έκθεση του Συμβουλίου σχετικά με την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) πρέπει να αναφέρεται άμεσα στην εφαρμογή της στρατηγικής εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς της, καθώς και να προσφέρει τις προϋποθέσεις για την καθιέρωση ενός ειδικού, άμεσου διαλόγου με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με στόχο την ανάπτυξη μιας περισσότερο στρατηγικής προσέγγισης στην ΚΕΠΠΑ.

  John Attard-Montalto (S&D), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα την τροπολογία 18 διότι, κατά τη γνώμη μου, περιλαμβάνει ένα παράδοξο. Εκφράζει λύπη για τη λογική της στρατικοποίησης στην εισαγωγή της και καταλήγει ότι «η ΚΕΠΠΑ πρέπει να βασίζεται σε ειρηνικές αρχές και στην αποστρατικοποίηση της ασφάλειας». Η προσωπική μου θέση είναι ανάλογη με τη διεθνή θέση ουδετερότητας της χώρας μου και, ως εκ τούτου, δεδομένου ότι η τροπολογία δεν είναι καθόλου σαφής, αποφάσισα ότι δεν μπορούσα να ψηφίσω υπέρ ή να απόσχω.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Υποστηρίζω αυτή την έκθεση, διότι πιστεύω ότι μια σαφής και συντονισμένη Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην ενίσχυση των δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διεθνές επίπεδο. Αναμφίβολα, ένα από τα σημαντικότερα θέματα της ΚΕΠΠΑ είναι η αυξανόμενη ενεργειακή εξάρτηση της ΕΕ από πηγές εφοδιασμού και διαύλους διαμετακόμισης και η ανάγκη να περιοριστεί η ενεργειακή εξάρτησή της ΕΕ από τρίτες χώρες. Θέλω να καλέσω την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής και Ύπατη Εκπρόσωπο, κ. Catherine Ashton, να ακολουθήσει με αποφασιστικότητα τις συστάσεις του Κοινοβουλίου για την ανάπτυξη μιας συνεκτικής και συντονισμένης πολιτικής, ιδίως προωθώντας τη συνοχή της ΕΕ στο πλαίσιο εποικοδομητικού διαλόγου με χώρες που είναι προμηθευτές ενέργειας, και ιδίως με τη Ρωσία, και χώρες διαμετακόμισης, υποστηρίζοντας προτεραιότητες της ΕΕ στον τομέα της ενέργειας και προασπίζοντας τα κοινά συμφέροντα των κρατών μελών, με την ανάπτυξη αποτελεσματικής διπλωματίας σε θέματα ενέργειας και αποτελεσματικότερων μέτρων για αντιμετώπιση καταστάσεων κρίσης και, τέλος, προωθώντας τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού, την χρήση βιώσιμης ενέργειας και την ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Είμαι πεπεισμένος ότι μόνο μια κοινή προσέγγιση σε επίπεδο ΕΕ θα μπορούσε, στο μέλλον, να διασφαλίσει τον αδιάκοπο και ασφαλή εφοδιασμό των κρατών μελών με φυσικό αέριο και πετρέλαιο και θα μπορούσε να αυξήσει την ενεργειακή ανεξαρτησία της ΕΕ στο σύνολό της.

  Göran Färm, Anna Hedh, Olle Ludvigsson, Marita Ulvskog και Åsa Westlund (S&D), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες, είμαστε της άποψης ότι η εταιρική σχέση μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ δεν πρέπει να αναπτυχθεί μόνο επί τη βάσει του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Ως εκ τούτου, πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να περιλαμβάνεται στη διατύπωση η προοπτική των κρατών μελών επί αυτού του ζητήματος και να ληφθούν υπόψη οι διαφορετικές παραδόσεις και θέσεις των κρατών μελών σχετικά με την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας και άμυνας.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Όπως πολλά κράτη μέλη (αν όχι όλα), έτσι και η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν προϋπολογισμό που είναι πολύ μικρότερος από τις φιλοδοξίες της και σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί για όλα όσα θα ήθελε να κάνει. Ο κατάλογος των πολλαπλών ευρωπαϊκών αξιών και προσδοκιών επί αυτού του θέματος τονίζει ακόμα περισσότερο αυτή την ασυμμετρία.

Το γεγονός ότι, για να επιτευχθεί υπεροχή, η πολιτική είναι μια δραστηριότητα που πρέπει να προβλέπει και να λαμβάνει μέτρα αποκτά ιδιαίτερη συνάφεια όταν τα εν λόγω ζητήματα είναι θέματα τόσο σημαντικά για την κοινή μας ζωή, όπως η εξωτερική πολιτική και η πολιτική ασφάλειας.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας και η επακόλουθη δημιουργία μιας θέσης Ύπατης Εκπροσώπου υποδεικνύουν την πεποίθηση των κρατών μελών ότι υπάρχει πραγματική ανάγκη για αμεσότητα, συντονισμό και σύγκλιση της ευρωπαϊκής δράσης σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας. Μόνο μετά από πρακτική δράση θα μπορέσουμε να δούμε αν οι διατάξεις της συνθήκης είναι επαρκείς και κατά ποσό το περιεχόμενο αυτού του κειμένου θα διαδραματίσει τον ρόλο του με επιτυχία.

Ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταφέρει να ανταποκριθεί αποτελεσματικά σε αυτή τη σημαντική πρόκληση.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας είναι ένα ετήσιο έγγραφο του Κοινοβουλίου που αξιολογεί την ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας και υποβάλει προτάσεις για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της ορατότητας αυτής της πολιτικής. Με τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, η εξωτερική δράση της ΕΕ αποκτά νέα διάσταση και σημασία. Το Κοινοβούλιο διαδραματίζει θεμελιώδη ρόλο εδώ ως θεματοφύλακας της δημοκρατικής νομιμότητας της εξωτερικής δράσης. Η δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης θα αποτελέσει ένα διπλωματικό σώμα και μέσο για την Ένωση, η οποία, μέχρι τώρα, στηριζόταν μόνο στην εθνική εκπροσώπηση. Ωστόσο, είναι σημαντικό να έχει η ΕΕ στη διάθεσή της τους απαραίτητους δημοσιονομικούς πόρους για να επιτύχει τους στόχους της εξωτερικής εκπροσώπησης.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Θέλω να αναφερθώ σε ορισμένα σημεία του υποκεφαλαίου «Δυτικά Βαλκάνια» της έκθεσης σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας το 2008.

Πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων του Φεβρουαρίου 2008, ελήφθη η απόφαση ότι κάθε κράτος μέλος της ΕΕ θα αποφάσιζε, σύμφωνα με την εθνική πρακτική και το διεθνές δίκαιο, τη σχέση του με το Κοσσυφοπέδιο.

Ταυτόχρονα, το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους αναμένεται η γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου για την υπόθεση σχετικά με τη συμμόρφωση με το διεθνές δίκαιο της μονομερούς δήλωσης ανεξαρτησίας από τα προσωρινά όργανα αυτοδιοίκησης του Κοσσυφοπεδίου.

Πρέπει να διατηρηθεί μια ισόρροπη προσέγγιση στην εκτίμηση των εξελίξεων στη διαδικασία σταθεροποίησης του Κοσσυφοπεδίου, λαμβάνοντας υπόψη ότι παρατηρήθηκαν ορισμένες έντονες καταστάσεις το 2009, όπως κατά τη διάρκεια της εκλογικής περιόδου τον Νοέμβριο. Σε αυτό το πλαίσιο, πιστεύω ότι πρέπει να ξεπεραστούν πολλές προκλήσεις, ειδικά όσον αφορά την επιβολή της νομοθεσίας, την καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος, την προστασία των Σέρβων και άλλων μειονοτήτων, τη συμφιλίωση μεταξύ των κοινοτήτων και την υλοποίηση οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Συνθήκη της Λισαβόνας έφερε στο Κοινοβούλιο νέες ευθύνες σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας και είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε αυτές τις ευθύνες και να συμβάλουμε στην επιλογή τόσο των πολιτικών όσο και των ατόμων που θα εκπροσωπήσουν αυτές τις πολιτικές σε όλο τον κόσμο, μέσω του ενδελεχούς ελέγχου των διορισμένων στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης, περιλαμβανομένων και των ειδικών αντιπροσώπων της ΕΕ. Η ΕΕ πρέπει να δείξει στη διεθνή κοινότητα ότι έχει μια εξωτερική πολιτική που καθίσταται όλο και πιο αντιπροσωπευτική, συνεκτική, συστηματική και αποτελεσματική. Η ΕΕ πρέπει να καταστεί προοδευτικά ο κύριος μοχλός οικοδόμησης της παγκόσμιας ειρήνης.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Καταψήφισα την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) το 2008, διότι πιστεύω ότι ο στόχος της ΚΕΠΠΑ πρέπει να είναι η χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ και όχι η προάσπιση των εδαφών της. Δεν συμφωνώ με τη σύνδεση μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που θεσπίζεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Αντ’ αυτού, υποστηρίζω την αποστρατιωτικοποίηση και τη διακοπή των εξοπλισμών. Καταδικάζω τη λογική της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ, η οποία ενισχύθηκε με την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας, και τις αλλαγές που εισήγαγε, όπως η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και ο ρόλος της Ύπατης Εκπροσώπου. Αυτή τη στιγμή γινόμαστε μάρτυρες του μεγαλύτερου βαθμού στρατιωτικοποίησης στην ιστορία. Οι εξοπλιστικές δαπάνες είναι υψηλότερες από ό,τι κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών ζητά την αποχώρηση όλων των στρατιωτικών βάσεων που ανήκουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες χώρες και βρίσκονται σε εδάφη των κρατών μελών της ΕΕ και ζητούμε να χρησιμοποιηθούν οι στρατιωτικές δαπάνες για μη στρατιωτικούς σκοπούς προκειμένου να επιτευχθούν οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Αυτή η έκθεση επιχειρεί να παρουσιάσει την ΕΕ ως ισχυρότερο παγκόσμιο φορέα. Σε αυτή την προσπάθεια, ωστόσο, δεν καθορίζει με σαφήνεια τους στόχους ή την κατεύθυνση της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ). Συνεπώς, σε αυτό το πλαίσιο, το αίτημα για ισχυρότερη χρηματοοικονομική βάση πρέπει να απορριφθεί. Στο μέλλον, οι διεθνείς δεσμεύσεις θα πρέπει να αξιολογούνται για το πόσο εύλογες είναι και τι οφέλη έχουν για την ΕΕ. Τελικά, πρέπει να αναπτυχθεί μια στρατηγική προσέγγιση στην ΚΕΠΠΑ. Αισθάνομαι ότι πρέπει να διαφωνήσω απερίφραστα με τον στόχο της κατάργησης της αρχής της ομοφωνίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν, όπως αναφέρθηκε πολλές φορές, ο στόχος είναι μια στενότερη εταιρική σχέση με το ΝΑΤΟ. Η ΕΕ πρέπει να καταφέρει να δημιουργήσει τις δικές της δομές και, φυσικά, πρέπει να έχει στη διάθεσή της τους απαιτούμενους πόρους γι’ αυτές τις δομές. Όσον αφορά τις πολυάριθμες επιχειρήσεις και αποστολές, πολλές από τις τρέχουσες 23 διαφορετικές δράσεις στις οποίες συμμετέχει η ΕΕ πρέπει να επανεξεταστούν. Στο Αφγανιστάν, συγκεκριμένα, η στρατηγική που ακολουθείται εκεί υπό την ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει να θεωρηθεί αποτυχημένη.

Ως εκ τούτου, πρέπει να επανεξεταστεί η συμμετοχή της ΕΕ σε αυτή χωρίς καθυστέρηση. Στο πλαίσιο της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης, αξίζει να επισημάνουμε, και πάλι, ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντα της Ρωσίας για ιστορικούς, πολιτιστικούς και γεωγραφικούς λόγους και ότι πρέπει να αποφευχθεί η μονομερής δράση από την ΕΕ. Δεδομένου ότι η έκθεση δεν λαμβάνει πραγματικά υπόψη αυτή την πτυχή, και επειδή είναι ανεπαρκής και σε άλλους τομείς, την καταψήφισα.

  María Muñiz De Urquiza (S&D), γραπτώς. – (ES) Όσον αφορά τις εκθέσεις Albertini και Danjean σχετικά με την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας και άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θέλω να καταστήσω σαφές ότι οι ψήφοι της ισπανικής αντιπροσωπείας της Ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιβεβαιώνουν τη μη αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου ως ανεξάρτητου κράτους. Το Κοσσυφοπέδιο δεν έχει αναγνωριστεί από την Ισπανία και από άλλα τέσσερα κράτη μέλη της ΕΕ, καθώς και από 100 άλλα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών.

Ως εκ τούτου, τόσο στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων όσο και σήμερα σε αυτό το Σώμα, υποστηρίξαμε τις τροπολογίες που ευθυγραμμίζονται με την άποψή μας. Η θέση της ισπανικής σοσιαλιστικής αντιπροσωπείας, ωστόσο, είναι θετική ως προς τη διαδικασία σταθεροποίησης και διεύρυνσης στην οποία συμμετέχουν τώρα οι χώρες των δυτικών Βαλκανίων, της Τουρκίας και της Ισλανδίας.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα τελικά υπέρ της έκθεσης A7-0023/2010, γνωστής και ως ετήσιας έκθεσης για την ΚΕΠΠΑ, κυρίως επειδή εγκρίθηκαν δύο από τις πέντε τροπολογίες μας (εκείνη για τον Διάλογο των Διατλαντικών Νομοθετών και εκείνη σχετικά με την προσδοκία για την ανάπτυξη στρατηγικών σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και της Κίνας). Τελικά, δεν υπήρχαν σημαντικές αλλαγές στο αρχικό σχέδιο ούτε εκπλήξεις σχετικά με τις τροπολογίες που εγκρίθηκαν. Η έκθεση έλαβε 592 ψήφους υπέρ (μεταξύ των οποίων ήταν και οι δικές μας) και 66 ψήφους κατά.

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL) , γραπτώς. – (SV) Καταψήφισα την έκθεση, η οποία δηλώνει ότι οι αξίες και τα συμφέροντα της ΕΕ πρέπει να προωθηθούν σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω της εμβάθυνσης του συλλογικού στρατηγικού προβληματισμού της Ένωσης. Αυτή η στρατηγική μοιάζει νέο-αποικιοκρατική. Σύμφωνα με τον κ. Albertini, η αρμοδιότητα της ΕΕ πρέπει να καλύπτει όλους τους τομείς εξωτερικής πολιτικής και όλα τα θέματα που έχουν σχέση με την ασφάλεια της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης μιας κοινής αμυντικής πολιτικής που θα οδηγήσει ενδεχομένως σε μια κοινή άμυνα. Η Ευρώπη είναι διχασμένη σε αυτό το θέμα. Το Κοινοβούλιο ζητά επίσης αυξημένες πιστώσεις του προϋπολογισμού από τα κράτη μέλη, ειδικά όσον αφορά την ανάγκη για ταχεία και αποτελεσματική εδραίωση της παρουσίας της ΕΕ στα ΗΕ με ενιαία φωνή. Τα κράτη μέλη της ΕΕ θα διατηρήσουν, ασφαλώς, τις έδρες τους στα ΗΕ, αλλά η ΕΕ με την ενιαία φωνή της, θα ασκεί σημαντική επιρροή σε αυτά. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πιστεύει επίσης ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να αναπτύξουν εντατικότερη και αποτελεσματικότερη εταιρική σχέση. Αυτή η προσέγγιση αντίκειται στην πολιτική μη ευθυγράμμισης της χώρας μου. Οι πολίτες της Ευρώπης ποτέ δεν είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν την άποψή τους επί αυτού του θέματος διότι ορισμένα κράτη μέλη αρνούνται να πραγματοποιήσουν δημοψηφίσματα για τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

Έκθεση: Arnaud Danjean (A7-0026/2010)

  Χαράλαμπος Αγγουράκης (GUE/NGL), γραπτώς. – H Έκθεση του ΕΚ για την ΚEΠΠΑ της ΕΕ αποτελεί κάλεσμα για γενικευμένο πόλεμο του ιμπεριαλιστικού κέντρου της ΕΕ με στόχο τους λαούς. Σηματοδοτεί νέα όξυνση του ανταγωνισμού με τα άλλα κέντρα του ιμπεριαλισμού.

Η έκθεση:

Χαιρετίζει τα 70 000 μέλη των 23 στρατιωτικών και «πολιτικών» αποστολών της ΕΕ παντού στον κόσμο, στις περισσότερες περιπτώσεις σε συνεργασία με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.

Χαιρετίζει την ιμπεριαλιστική ναυτική επιτήρηση της Σομαλίας από τις ναυτικές δυνάμεις της ΕΕ. Ζητά τη συγκρότηση από την ΕΕ «κρατικού μηχανισμού», ακτοφυλακής και τακτικού στρατού του Σουδάν στο εξωτερικό «που όμως δεν θα πρέπει να ανατρέψει την κυβέρνηση της χώρας» (!!).

Στηρίζει τη «σύσταση πολιτικο-στρατιωτικής διεύθυνσης διαχείρισης κρίσεων και σχεδιασμού» και τη «δημιουργία ενός μόνιμου κέντρου επιχειρήσεων της Ένωσης».

Καλεί σε ένταση της κρατικής τρομοκρατίας και του στραγγαλισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» και της «ριζοσπαστικοποίησης».

Προωθεί την γρήγορη οργάνωση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης με πολιτικο-στρατιωτικές αρμοδιότητες.

Καλεί στην οργάνωση στρατιωτικών - πολιτικών επεμβάσεων ακόμη και στα κράτη μέλη της ΕΕ, στα πλαίσια της δήθεν αμοιβαίας αρωγής που προβλέπει η «ρήτρα αλληλεγγύης» της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Μοναδικό συμφέρον των λαών είναι η ρήξη με το σύνολο της ιμπεριαλιστικής και αντιλαϊκής πολιτικής και το ίδιο το οικοδόμημα της ΕΕ.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλαβε, μέσω της ψήφου των πολιτών της ΕΕ, περισσότερες αρμοδιότητες σχετικά με θέματα όπως ο προϋπολογισμός και ο έλεγχος της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας. Υπό αυτές τις συνθήκες, οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρέπει να περιλαμβάνονται από τα άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και στον διορισμό του προσωπικού που θα εκπροσωπεί την ΕΕ σε διεθνές επίπεδο. Οι αρμοδιότητες που ανέλαβε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέσω της Συνθήκης της Λισαβόνας αποσκοπούν στην αύξηση της νομιμότητας των αποφάσεων σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας και άμυνας.

Αυτό δικαιολογεί το αίτημα ίδρυσης ενός Συμβουλίου Άμυνας στο πλαίσιο του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων, καθώς και τη δημιουργία ενός μόνιμου κέντρου επιχειρήσεων της ΕΕ, του οποίου η αποστολή θα είναι ο επιχειρησιακός σχεδιασμός και η διεξαγωγή των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Οι συζητήσεις σχετικά με την αντιπυραυλική ασπίδα, υπό τη νέα μορφή που σχεδιάζεται από την αμερικανική κυβέρνηση, πρέπει να λάβουν χώρα σε όλη την ΕΕ με την ενεργή συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ωστόσο, πρέπει να καταστεί σαφές ότι η ΕΕ έχει αποκλειστικά δικαιώματα για τον καθορισμό της πολιτικής άμυνας και ασφάλειας και οι παρεμβάσεις τρίτων κρατών δεν δικαιολογούνται. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασίζει πώς θα εγγυηθεί με τον καλύτερο τρόπο την ασφάλεια των πολιτών της, και αυτό πρέπει να γίνει βάσει μιας συναίνεσης μεταξύ των κρατών μελών και χωρίς καμία συμμετοχή μη κρατών μελών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ έχει χαρακτηριστεί ως οικονομικός γίγαντας και ως πολιτικός νάνος και αυτό σημαίνει ότι δεν είχε στη διάθεσή της τα απαραίτητα μέσα για να επιδιώξει με επιτυχία τους στόχους της, ειδικά, σε σχέση με την εξωτερική της πολιτική. Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις που υπέδειξαν την έλλειψη ομοφωνίας βούλησης και δράσης μεταξύ των κρατών μελών.

Αμφιβάλω αν αυτή η κατάσταση μπορεί να αλλάξει βραχυπρόθεσμα. Αντίθετα, πιστεύω ότι αυτή η κατάσταση είναι απολύτως αναμενόμενη, δεδομένου του αριθμού των κρατών που αποτελούν την Ένωση και των ιδιαίτερων ιστοριών και συμφερόντων τους. Το θέμα της κοινής αμυντικής πολιτικής, το οποίο άπτεται της ουσίας των κυρίαρχων δυνάμεων, προκαλεί, κατά παράδοση, δυσπιστία στις ευρωπαϊκές χώρες και ακόμα και σήμερα, εύλογα, χρήζει ιδιαίτερης προσοχής.

Αυτό δεν πρέπει να μας εμποδίσει να επιδιώξουμε μια βαθύτερη συνεργασία και έναν συντονισμό με στόχο τη βελτίωση της κοινής ασφάλειας και άμυνάς μας. Παρά τη φύση της ως ήπια δύναμη, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να γίνει ένας αληθινός δεύτερος πυλώνας σε μια ατλαντική συμμαχία που δεν μπορεί να συνεχίσει να απαιτεί από τις ΗΠΑ να κάνει όλες τις θυσίες.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αυτή η έκθεση, η οποία φέρνει κοντά τη συντηρητική δεξιά και τους σοσιαλδημοκράτες, αποτελεί ένα επικίνδυνο σύμπτωμα αυτού που πολλές φορές καταδικάσαμε σχετικά με τη Συνθήκη της Λισαβόνας: της συνδρομής της στην εμβάθυνση του νεοφιλελευθερισμού, με βάση τον φεντεραλισμό και τον μιλιταρισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως ευρωπαϊκού πυλώνα του ΝΑΤΟ.

Με διαταγή των μεγάλων δυνάμεων, η ΕΕ έχει σκοπό να πνίξει τις διαφωνίες της και να επαναπροσδιορίσει τη θέση της στο πλαίσιο μιας διαδικασίας τακτοποίησης δυνάμεων σε διεθνές επίπεδο, βάσει ενός οράματος που περιλαμβάνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των δυνάμεων για τους φυσικούς πόρους και τις αγορές και της μεγαλύτερης βεβαίωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό μπλοκ με φιλοδοξίες για παγκόσμιο παρεμβατισμό.

Εδώ, η πλειοψηφία αυτού του Σώματος εξέφρασε τις απόψεις που υποστηρίζει εδώ και χρόνια:

- τη στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων και της εσωτερικής ασφάλειας βάσει της προαναφερθείσας καταπολέμησης της τρομοκρατίας·

- την αύξηση των προϋπολογισμών σε αυτούς τους τομείς και τη δημιουργία νέων στρατιωτικών δυνατοτήτων που θα συμβάλουν σε έναν νέο ανταγωνισμό εξοπλισμών·

- την προσαρμογή στην ιδέα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σχετικά με τους προληπτικούς πολέμους και την αύξηση της παρέμβασής της σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων μπορεί να είναι περισσότερες συγκρούσεις, εκμετάλλευση και φτώχεια σε απάντηση της κρίσης στην οποία ο καπιταλισμός βύθισε τον κόσμο.

Η οδός της ειρήνης απαιτεί απομάκρυνση από αυτές τις πολιτικές.

  Charles Goerens (ALDE), γραπτώς. – (FR) Υπό την προϋπόθεση των ακόλουθων παρατηρήσεων, ψήφισα υπέρ της έκθεσης Danjean. 1) Η έκθεση ζητά την κατάργηση της Συνέλευσης της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ). Μάταια λοιπόν αναζητά κανείς την παραμικρή αναφορά στην έκθεση στο έργο της Συνέλευσης για την προώθηση της περαιτέρω ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Κρίμα για το έργο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όταν επιδοκιμάζονται διαρκώς στοιχεία του, αν και συχνά υστερούν έναντι των ιδεών που έχει προτείνει μέχρι στιγμής η Συνέλευση στο Παρίσι. 2) Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος των ευρωπαϊκών αμυντικών θεμάτων θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τη συνδρομή των εθνικών κοινοβουλίων. Πράγματι, τα εθνικά κοινοβούλια είναι εκείνα από τα οποία θα εξαρτάται η απόφαση να διαθέσουν εθνικά στρατεύματα και δυναμικό στην ΕΕ για στρατιωτικές επιχειρήσεις της ΕΕ και μάλιστα για πολύ καιρό. Το ίδιο ισχύει για τη χρηματοδότηση των στρατιωτικών επιχειρήσεων, οι οποίες πληρώνονται από τους εθνικούς προϋπολογισμούς. Η επιθυμία να αποτραπεί κάθε δημοκρατικό έλλειμμα στα ευρωπαϊκά αμυντικά θέματα πρέπει να είναι οδηγός μας στην αναζήτηση μιας θεσμικής λύσης που θα είναι πραγματικά αποδεκτή σε κοινοβουλευτικό επίπεδο.

  Richard Howitt (S&D), γραπτώς. – (EN) Οι Εργατικοί βουλευτές χαιρετίζουν αυτή την ετήσια αναθεώρηση της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας και της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας, ειδικά υπό το πρίσμα των αλλαγών που επέφερε η επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας και, σε αυτό το πλαίσιο, χαιρετίζουμε ιδιαίτερα τον ρόλο της Ύπατης Εκπροσώπου, βαρόνης Cathy Ashton, στη σχετική συζήτηση στο Κοινοβούλιο.

Μολονότι ψηφίσαμε υπέρ της έκθεσης στο σύνολό της, αποφασίσαμε να καταψηφίσουμε την παράγραφο 20, η οποία προτείνει τη δημιουργία ενός μόνιμου κέντρου επιχειρήσεων της ΕΕ. Η μακροχρόνια θέση μας είναι ότι η βρετανική κυβέρνηση δεν χρειάζεται ένα τέτοιο κέντρο, το οποίο θα αντιγράψει, χωρίς να υπάρχει ανάγκη, υφιστάμενες δομές. Επιλέξαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 20 διότι, μολονότι χαιρετίζουμε θερμά τις κινήσεις προς έναν κόσμο απαλλαγμένο από πυρηνικά όπλα, διαπιστώνουμε την ανακρίβεια σε αυτή την τροπολογία καθώς τα όπλα των ΗΠΑ σε αυτό το πλαίσιο υποδηλώνουν το ΝΑΤΟ, αντί για την ικανότητα των ΗΠΑ, και, γι’ αυτόν τον λόγο, πιστεύουμε ότι το θέμα της απομάκρυνσης των πυρηνικών κεφαλών από τη Γερμανία ή αλλού είναι μια συζήτηση που πρέπει να διεξαχθεί από τους συμμάχους του ΝΑΤΟ, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ. Δεν είναι μια συζήτηση για την ΕΕ ως ξεχωριστή πολυμερή οντότητα.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας και η Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας είναι δύο θεμελιώδεις πυλώνες που επιτρέπουν στην ΕΕ να γίνει ο κύριος παράγοντας της διεθνούς κοινότητας στην καταπολέμηση των προκλήσεων και των απειλών που αναγνωρίστηκαν στην ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας.

Παρά το γεγονός ότι η ΕΕ θεωρεί το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ως τον πρωταρχικό αρμόδιο φορέα για την τήρηση και τη διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας, η ΕΕ πρέπει να έχει αποτελεσματικές πολιτικές κοινές μεταξύ όλων των κρατών μελών ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί αποτελεσματικά σε αυτές τις προκλήσεις και απειλές που έχουν παγκόσμιο χαρακτήρα.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Καταψήφισα την έκθεση Danjean διότι προτείνει μια μελλοντική Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας εστιασμένη στην προώθηση της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ και του παρεμβατισμού της. Δεν προτείνει κανέναν μη στρατιωτικό και ειρηνικό στόχο ή λύση στις συγκρούσεις, εστιάζοντας αντ’ αυτού στην άμυνα και τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ. Διαφωνώ επίσης με αυτό το κείμενο διότι αναφέρεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας και στην εφαρμογή της. Προάγεται έτσι μια κίνηση προς τη συγκέντρωση των δυνάμεων, χωρίς μηχανισμό κοινοβουλευτικού ελέγχου, η οποία θα μετατρέψει την ΕΕ σε στρατιωτικό παράγοντα στη διεθνή σκηνή. Αντί για τη μόνιμη, δομημένη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που υποστηρίζει αυτή η έκθεση, εγώ υποστηρίζω τη διεξαγωγή όλων των δραστηριοτήτων αυστηρά στο πλαίσιο του Χάρτη των ΗΕ και του διεθνούς δικαίου, με αυστηρό διαχωρισμό μεταξύ των δύο οργανισμών.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η έκθεση του κ. Danjean σχετικά με την εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας και την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας είναι πολύ ολοκληρωμένη και ασχολείται με πολλά θέματα που είναι σημαντικά για την Ευρώπη. Ωστόσο, υπάρχει μια έλλειψη σαφούς εστίασης στη θεμελιώδη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ τα προσεχή έτη, καθώς επίσης και μια έλλειψη αυστηρής γραμμής πολιτικής. Αφενός, η έκθεση προσπαθεί να ενισχύσει την αυτονομία της ΕΕ σε σχέση με άλλους παγκόσμιους εταίρους, συγκεκριμένα, σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, μέσω μιας ισχυρής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και άμυνας, και αυτό είναι κάτι που χαιρετίζω. Ωστόσο, η έκθεση εκφράζει ξανά την υποστήριξή της στην ισχυρή συνεργασία μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ και θέλει, για παράδειγμα, να δημιουργήσει κοινές θεσμικές δομές. Συνεπώς, θα ήταν φρόνιμη η έκκληση για την εκπόνηση μιας Λευκής Βίβλου σχετικά με την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας (ΚΠΑΑ) που θα προσδιορίζει τους στόχους της πολιτικής με σαφήνεια. Όσο και αν επικρίνω τον αυξανόμενο συγκεντρωτισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υποστηρίζω τη δημιουργία ενός μόνιμου κέντρου επιχειρήσεων της ΕΕ.

Αυτό το κέντρο θα μας δώσει τη δυνατότητα τόσο να σχεδιάζουμε όσο και να εκτελούμε επιχειρήσεις πιο αποτελεσματικά. Επίσης, η αποφυγή αλληλεπικάλυψης του έργου θα οδηγήσει σε εξοικονόμηση κόστους. Η ρήτρα αλληλεγγύης σχετικά με τις φυσικές καταστροφές που αναφέρεται, όπως η σύσταση μιας ευρωπαϊκής δύναμης πολιτικής προστασίας, αξίζει αναμφισβήτητα να συζητηθεί και είναι κάτι για το οποίο πρέπει να προσπαθήσουμε. Εντούτοις, υπό το πρίσμα της ασαφούς θέσης σε διάφορους τομείς, ήμουν υποχρεωμένος να απόσχω από την ψηφοφορία.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Τελικά απείχα στην τελική ψηφοφορία επί της ετήσιας έκθεσης για την εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής ασφάλειας (A7-0026/2010). Η έκθεση αυτή ήταν ιδιαίτερα σύνθετη και ευαίσθητη για εμάς, αλλά τη χειριστήκαμε καλά. Εγκρίθηκαν δυόμιση από τις 11 τροπολογίες μας (με μια πολύ σημαντική που καλούσε την Αντιπρόεδρο/Ύπατη Εκπρόσωπο να υπερβεί την έλλειψη ισορροπίας μεταξύ των ικανοτήτων πολιτικού και στρατιωτικού σχεδιασμού). Δεν ψηφίστηκαν άλλες σημαντικές αλλαγές. Η έκθεση έλαβε 480 ψήφους υπέρ και 111 ψήφους κατά. Εγώ, όπως είπα, απείχα από την ψηφοφορία μαζί με την υπόλοιπη ομάδα μου.

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL) , γραπτώς. – (SV) Καταψήφισα την έκθεση. Αυτό το έγγραφο είναι ένα από τα πιο μιλιταριστικά έγγραφα που έχω διαβάσει σε όλη μου τη θητεία στο Κοινοβούλιο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά την ίδρυση ενός μόνιμου κέντρου επιχειρήσεων που θα είναι υπεύθυνο για τον επιχειρησιακό σχεδιασμό και τη διεξαγωγή των στρατιωτικών επιχειρήσεων και για την ενίσχυση της συνεργασίας με το ΝΑΤΟ. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας θα αναπτύξει τη δυνατότητα στρατιωτικής εποπτείας του διαστήματος. Επίσης, θα αναπτυχθεί η δυνατότητα θαλάσσιας εποπτείας η οποία, μεταξύ άλλων, θα περιορίσει την «παράνομη» μετανάστευση. Η έκθεση ζητεί επίσης να συμμετέχουν στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της ΕΕ περισσότερα κράτη μέλη από ό,τι στο παρελθόν. Η ΕΕ και το Κοινοβούλιο θα συμμετάσχουν στις συζητήσεις για μια στρατηγική αντίληψη για το ΝΑΤΟ. Ως πολίτης μιας αδέσμευτης χώρας, δεν μπορώ να υποστηρίξω αυτή την μεγαλεπήβολη έκθεση.

  Traian Ungureanu (PPE), γραπτώς. – (RO) Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους μου βουλευτές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την υποστήριξη που μου πρόσφεραν στην ολομέλεια, ψηφίζοντας υπέρ της τροπολογίας 34 στην έκθεση Danjean για την ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας.

Ξεκίνησα την τροπολογία 34 με σκοπό να τροποποιηθεί το κείμενο στην παράγραφο 87 αυτής της έκθεσης, η οποία αναφερόταν στην ανάπτυξη μιας αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη μετά από μια διμερή συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των κρατών μελών, περιλαμβανομένης της Ρουμανίας. Η τροπολογία προτείνει τη διαγραφή της σύστασης για την ανάπτυξη αυτού του συστήματος «σε διάλογο με τη Ρωσία» αντικαθιστώντας αυτή τη φράση με την πιο ισορροπημένη διατύπωση «με διάλογο πανευρωπαϊκής κλίμακας». Το νέο σχέδιο των ΗΠΑ που περιλαμβάνει την ανάπτυξη ενός συστήματος αντιπυραυλικής προστασίας είναι αυστηρά αμυντικού χαρακτήρα και εγγυάται την ασφάλεια όλης της Ανατολικής Ευρώπης και των Δυτικών Βαλκανίων. Το σχέδιο δεν εστιάζει κατά της Ρωσίας. Κατά συνέπεια, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν λόγοι να καταστήσουμε τη Ρωσία συμμέτοχο και, ενδεχομένως, φορέα λήψης αποφάσεων στην ανάπτυξη του σχεδίου.

Αυτές οι σκέψεις αποτέλεσαν τη βάση της τροπολογίας 34. Χαίρομαι που εγκρίθηκε αυτή η τροπολογία με 358 ψήφους υπέρ. Ο αριθμός των θετικών ψήφων υποδεικνύει ότι η υποστήριξη που δόθηκε υπερβαίνει τα σύνορα των πολιτικών ομάδων και των εθνικών συμμαχιών, αποδεικνύοντας τη σημασία της πρότασης ψηφίσματος και της ύπαρξης μιας ευρωπαϊκής πλειοψηφίας που συμμερίζεται την ίδια άποψη.

Πρόταση ψηφίσματος RC-B7-0137/2010

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Θεωρώ πως είναι απόλυτης προτεραιότητας και σπουδαιότητας η ενδυνάμωση των προσπαθειών ενάντια στη διάδοση των πυρηνικών όπλων, προς ένα κόσμο ελεύθερο από πυρηνικά όπλα. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η ενδυνάμωση της Συνθήκης για τη Μη Διασπορά των Πυρηνικών Όπλων (ΝΡΤ) μέσα από την υπογραφή και εφαρμογή της από όλα τα κράτη μέλη. Επέλεξα να ψηφίσω αποχή στο συγκεκριμένο ψήφισμα, γιατί σε αυτό συμπεριλαμβάνεται ένα βασικό σημείο στο οποίο είμαι αντίθετος και το οποίο προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να αλλάξει η ευρωομάδα της Αριστεράς. Αναφέρομαι στη φράση και το ουσιαστικό περιεχόμενο της άποψης ότι η ΕΕ μπορεί να «χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της με στόχο την πρόληψη, αποτροπή, παύση και, ει δυνατόν, την εξάλειψη των προγραμμάτων διασποράς», η οποία δημιουργεί σοβαρά προβλήματα. Πιο συγκεκριμένα, η χρήση ή η απειλή χρήσης πολεμικών και στρατιωτικών μέσων, και ιδίως όσον αφορά το Ιράν, όχι μόνο είναι εξαιρετικά επικίνδυνη, δεν θα έχει θετικά αποτελέσματα για την ειρήνη, αλλά και είναι αντίθετη με την αντίληψη της Αριστεράς για την ανάληψη στρατιωτικών ενεργειών και δράσεων της ΕΕ.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι αρχές που διέπουν την υπογραφή της Συνθήκης μη διασποράς των πυρηνικών και που χρονολογούνται από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου εξακολουθούν να είναι και σήμερα συναφείς και είναι ακόμα πιο επιτακτικές. Η κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ οδήγησε στη διασπορά πυρηνικού υλικού σε διάφορα κράτη και το τέλος του ενοποιημένου ελέγχου της χρήσης του και της αποθήκευσής του εγείρει φόβους για την ανεύθυνη χρήση ή ακόμα και για τη φθορά του, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την υγεία και την ασφάλεια στην περιοχή.

Η αύξηση του αριθμού των μελών του «κλαμπ των πυρηνικών», η απειλή της τρομοκρατίας και η σχετική ευκολία με την οποία μπορούν να κατασκευαστούν όπλα μαζικής καταστροφής σήμερα συνδυάζονται για να εντείνουν το κλίμα ανησυχίας στο οποίο ζούμε τώρα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταφέρει να λάβει μια κοινή και συνεκτική θέση επί αυτών των ζητημάτων, με στόχο τη δημιουργία ενός κόσμου ασφαλέστερου και απαλλαγμένου από τη χρήση όπλων.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι διεθνείς αλλαγές προσφέρουν νέες ευκαιρίες για το θέμα της μη διασποράς. Στην αρχή της θητείας του, ο Πρόεδρος Obama εξέφρασε τη φιλοδοξία του για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα και δεσμεύτηκε να επιδιώξει ενεργά την επικύρωση μιας πλήρους απαγόρευσης των πυρηνικών δοκιμών από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ένωση πρέπει να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της μη διασποράς των πυρηνικών, ειδικά εκείνων που θέτουν το Ιράν και η Βόρεια Κορέα που συνεχίζουν να αποτελούν τις μεγαλύτερες απειλές της διεθνούς ασφάλειας. Όσον αφορά τη μείωση των πυρηνικών οπλοστασίων, αποτελεί προτεραιότητα η συνέχιση της μείωσης των δύο κυρίων οπλοστασίων, δηλαδή της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες κατέχουν το 95% των πυρηνικών όπλων παγκοσμίως σήμερα. Το Κοινοβούλιο περιμένει μια κοινή και φιλόδοξη θέση από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά την προσεχή διάσκεψη για την αναθεώρηση της Συνθήκης μη διασποράς των πυρηνικών όπλων από τα μέλη της.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ο πυρηνικός αφοπλισμός σε διεθνές επίπεδο είναι ζωτικής σημασίας. Αυτό δικαιολογεί την ανάγκη προώθησης και ενίσχυσης της Συνθήκης μη διασποράς (ΣΜΔ) και διασφάλισης της επικύρωσής της από όλα τα κράτη. Στο σημερινό διεθνές κλίμα, ο κίνδυνος μιας νέας κούρσας πυρηνικών εξοπλισμών αποτελεί λόγο ειλικρινούς ανησυχίας.

Η επιβολή του αφοπλισμού και του τέλους της ανάπτυξης, της παραγωγής και της αποθήκευσης νέων πυρηνικών όπλων αποτελεί τη βάση του πνεύματος και του γράμματος της ΣΜΔ. Η συνεχής διαμάχη για τα πυρηνικά προγράμματα του Ιράν απαιτεί μια ειρηνική λύση, βασισμένη σε διαπραγματεύσεις που θα είναι σημαντικό να ολοκληρωθούν. Κάθε στρατιωτική ενέργεια ή απειλή χρήσης βίας θα είναι αντιπαραγωγική και θα έχει συνέπειες που θα είναι δυνητικά επικίνδυνες για την περιοχή. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να εκφράσουμε τη σαφή μας αντίθεση στα σχέδια που θα μπορούσαν, με οποιονδήποτε τρόπο, να αφήσουν περιθώριο για τη δικαιολόγηση μιας στρατιωτικής παρέμβασης, όπως στην παράγραφο Ζ του προοιμίου του εγκριθέντος κοινού ψηφίσματος.

  Charles Goerens (ALDE), γραπτώς. – (FR) Το ιρανικό πρόβλημα βρίσκεται στο επίκεντρο της συζήτησης ενόψει της διάσκεψης αναθεώρησης της Συνθήκης μη διασποράς πυρηνικών όπλων (ΣΜΔ). Για να ανακεφαλαιώσουμε: το Ιράν, αποδεχόμενο τη ΣΜΔ, εγκατέλειψε τη δυνατότητα εξοπλισμού του με πυρηνικά όπλα. Αν η Δημοκρατία του Ιράν σταματούσε πλέον να τηρεί τις δεσμεύσεις της, θα είχαμε δύο προβλήματα. Βραχυπρόθεσμα, αυτό θα συνιστούσε απειλή για τη σταθερότητα σε μια περιοχή στην οποία οι περισσότεροι παράγοντες έχουν την τάση να υιοθετούν ακραίες θέσεις. Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, η άρνηση του Ιράν να σεβαστεί τις διατάξεις της ΣΜΔ θα δημιουργούσε ένα σοβαρό προηγούμενο όσον αφορά την ασφάλεια της περιοχής, αλλά και παγκοσμίως. Θα ήταν σαφές ότι ο εκνευρισμός των μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, που έχουν δικαίωμα αρνησικυρίας, συν τη Γερμανία, δεν είναι πλέον αρκετός για να ταράξει τα νερά. Ένα ισχυρό μήνυμα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Ρωσία που θα υποδεικνύει ότι προτίθενται και οι δύο μονομερώς να μειώσουν το πυρηνικό τους οπλοστάσιο θα μπορούσε να συμβάλει στο να αποκτήσουν ένα αίσθημα ευθύνης οι μεσαίες πυρηνικές δυνάμεις που είναι επίσης έτοιμες να προχωρήσουν σε αφοπλισμό. Τέλος, μια ηχηρή κίνηση από τις μεγάλες δυνάμεις θα μπορούσε ίσως να πείσει τις χώρες που αποκτούν επί του παρόντος πυρηνική τεχνογνωσία να εγκαταλείψουν τα σχέδιά τους.

  Richard Howitt (S&D), γραπτώς. – (EN) Οι Εργατικοί βουλευτές θέλουμε να εκφράσουμε τη βαθύτατη δέσμευσή μας στον στόχο ενός κόσμου χωρίς πυρηνικά όπλα. Είμαστε υπερήφανοι για το γεγονός ότι η Βρετανία ως πυρηνική δύναμη ηγείται των προσπαθειών για μια συμφωνία μη διασποράς των πυρηνικών τον Μάιο στη Νέα Υόρκη που θα συγκεντρώσει παγκόσμια συναίνεση. Υποστηρίξαμε αυτό το ψήφισμα με τον σαφή στόχο να σταλεί το μήνυμα ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και οι βουλευτές του Εργατικού Κόμματος θα υποστηρίξουν κάθε προσπάθεια για να αφήσουμε πίσω μας τις παλιές κακές εποχές των πυρηνικών αναμετρήσεων και της αμοιβαίως εγγυημένης καταστροφής.

Αποφασίσαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία επί της τροπολογίας 2, διότι πιστεύουμε ότι το στρατιωτικό δόγμα είναι κάτι που πρέπει να αποφασίσουν οι εθνικές κυβερνήσεις και δεν αποτελεί προνόμιο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Συνταχθήκαμε επίσης με την πολιτική μας ομάδα για να υποστηρίξουμε την τροπολογία 3, καθώς πιστεύουμε ότι όλα τα κράτη έχουν δικαίωμα να αναπτύξουν μη στρατιωτική πυρηνική δύναμη, αλλά αυτά τα κράτη έχουν την ευθύνη να απορρίψουν τη δημιουργία πυρηνικών όπλων. Οι βουλευτές του Εργατικού Κόμματος θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν τον αφοπλισμό στα κράτη που έχουν πυρηνικά όπλα, την αποτροπή της διασποράς σε νέα κράτη και τελικά την επίτευξη ενός κόσμου χωρίς πυρηνικά όπλα.

  Sabine Lösing (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Γνωρίζω πολύ καλά ότι ο διεθνής πυρηνικός αφοπλισμός, και ως εκ τούτου η ενίσχυση της ΣΜΔ και η επικύρωσή της από όλα τα κράτη, είναι ζωτικής σημασίας και ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να εφαρμοστεί πλήρως η συνθήκη. Για να διασφαλιστούν οι αποτελεσματικές πολυμερείς προσπάθειες, πρέπει να ενταχθούν σε ένα ορθώς αναπτυγμένο όραμα επίτευξης ενός κόσμου χωρίς πυρηνικά όπλα το συντομότερο δυνατόν. Πρέπει να επιμείνουμε για τη δέσμευση των κρατών που έχουν πυρηνικά όπλα σύμφωνα με το άρθρο VI της ΣΜΔ να προχωρήσουν σε πλήρη αφοπλισμό, καθώς αυτό αποτελούσε βασική δέσμευση και τόσες πολλές χώρες υπέγραψαν τη ΣΜΔ και έτσι αποποιήθηκαν τα πυρηνικά όπλα οριστικά. Διαφωνούμε με τη φράση του κοινού ψηφίσματος (αιτιολογική σκέψη Ζ): «... να κάνει χρήση όλων των μέσων που έχει στη διάθεσή της με στόχο την πρόληψη ...».

Προειδοποιώ, ειδικά για το Ιράν, ότι κάθε στρατιωτική ενέργεια για την αποτροπή της διασποράς είναι απολύτως αντιπαραγωγική και άκρως επικίνδυνη. Είμαι πεπεισμένη ότι ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της διασποράς θα ήταν η ολοκληρωτική και οριστική κατάργηση της ατομικής ενέργειας, καθώς και η μη στρατιωτική χρήση της ενέχει μεγάλους κινδύνους και, επιπροσθέτως, δεν μπορεί να αποκλειστεί με επαρκή βεβαιότητα το ενδεχόμενο χρήσης της μη στρατιωτικής πυρηνικής τεχνολογίας για στρατιωτικούς σκοπούς.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η διασπορά των όπλων μαζικής καταστροφής αποτελεί πραγματικά σοβαρή απειλή για την ανθρωπότητα, την ειρήνη και τη διεθνή ασφάλεια. Η ακραία τρομοκρατία, ανεξέλεγκτη και συχνά φονταμενταλιστική, κάνει τον κόσμο να φοβάται και να προσπαθεί να εμποδίσει ομάδες και κυβερνήσεις με αδίστακτους ηγέτες να αποκτήσουν αυτή την τεχνολογία.

Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό οι κυβερνήσεις που έχουν αυτού του είδους τα όπλα να δείξουν προοδευτικά ότι προτίθενται να μειώσουν τα οπλοστάσιά τους, δίνοντας το καλό παράδειγμα. Η προσεχής διάσκεψη κορυφής, τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, θα μπορούσε να έχει πολύ σημαντική συνδρομή σε αυτό το θέμα και υπάρχουν υψηλές προσδοκίες για μεγαλύτερη αυστηρότητα και έλεγχο της παράνομης εμπορίας πυρηνικών υλικών.

Ας ελπίσουμε ότι οι ΗΠΑ και η Κίνα θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στον πυρηνικό αφοπλισμό της Χερσονήσου της Κορέας. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να μην απομακρυνθούν τα κράτη από τη Συνθήκη για τη μη διασπορά των πυρηνικών όπλων, καθώς μας αφορά όλους, όχι μόνο ορισμένους.

  Zuzana Roithová (PPE), γραπτώς. – (CS) Χαίρομαι που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ξεκάθαρα την έκθεση σχετικά με τη μη διασπορά των πυρηνικών όπλων. Ως χριστιανή, χαιρετίζω το γεγονός ότι οι εκπρόσωποι των δυτικών πολιτισμών, 60 και πλέον χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, συνειδητοποίησαν ότι η ύπαρξη πυρηνικών όπλων αποτελούσε τεράστιο παγκόσμιο κίνδυνο και έκαναν προσπάθειες για να τα μειώσουν. Το γεγονός ότι το Ιράν και η Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας δεν προτίθενται να υπογράψουν τη Συνθήκη μη διασποράς των πυρηνικών όπλων συνιστά τεράστιο κίνδυνο. Αυτές οι χώρες δεν εκπληρώνουν ούτε τις διεθνείς υποχρεώσεις στον τομέα της πυρηνικής ασφάλειας. Το γεγονός ότι το Ιράν αρνείται την πρόσβαση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του στους επιθεωρητές του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας συνιστά πραγματικό κίνδυνο για την ασφάλεια, όχι μόνο για τα κράτη της άμεσης γειτονίας του, αλλά και για τη ΕΕ. Εν κατακλείδι, θέλω να ευχαριστήσω τους βουλευτές για την προσπάθειά τους να κάνουν το κείμενο του ψηφίσματος όσο το δυνατόν πιο ισορροπημένο.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Τελικά υπερψήφισα αυτό το σύνθετο ψήφισμα (RC7-0137/2010) σχετικά με τη Συνθήκη μη διασποράς των πυρηνικών όπλων. Βασικά, χαίρομαι που το αρχικό κείμενο που υποβλήθηκε από την Ομάδα PPE, τους Σοσιαλιστές, την Ομάδα ALDE και την Ομάδα Verts/ALE επιβεβαιώθηκε και που μία από τις τέσσερις τροπολογίες μας εγκρίθηκε (με 331 ψήφους υπέρ και 311 κατά), ειδικά καθώς, όλως παραδόξως, επρόκειτο για μια τροπολογία που ζητούσε από όλα τα μέρη να αναθεωρήσουν το στρατιωτικό τους δόγμα προκειμένου να αποποιηθούν την επιλογή του πρώτου κτυπήματος. Οι προσπάθειες της Ομάδας PPE να διαγραφεί η παράγραφος σχετικά με τις ζώνες χωρίς πυρηνικά, και στη Μέση Ανατολή, δεν ευοδώθηκαν.

  Geoffrey Van Orden (ECR), γραπτώς. – (EN) Υπάρχουν πολλά στοιχεία στο ψήφισμα με τα οποία μπορούμε να συμφωνήσουμε. Είμαστε υπέρ μιας ισχυρής και αποτελεσματικής Συνθήκης μη διασποράς των πυρηνικών. Ωστόσο, το ψήφισμα ως έχει περιλαμβάνει ορισμένα μη χρήσιμα στοιχεία και, ως εκ τούτου, η Ομάδα ECR απείχε από την ψηφοφορία. Η αιτιολογική σκέψη ΙΒ θέτει υπό αμφισβήτηση την ύπαρξη τακτικών πυρηνικών όπλων σε πέντε ευρωπαϊκά κράτη που δεν διαθέτουν πυρηνικά όπλα. Είμαστε υπέρ της συνεχούς παρουσίας αυτών των όπλων καθώς συμβάλουν στην κατανομή των βαρών και στην εγγύηση της στρατιωτικής δέσμευσης των ΗΠΑ στην ευρωπαϊκή ασφάλεια. Σε πολλά σημεία, υπάρχουν υπαινιγμοί επικρίσεων για τους στενούς συμμάχους, ενώ οι επικρίσεις μας θα έπρεπε να κατευθύνονται σε εκείνους που αποτελούν απειλή για τη διεθνή ασφάλεια. Ούτε το ΗΒ ούτε η Γαλλία, και σίγουρα ούτε οι ΗΠΑ, παράγουν τώρα σχάσιμα υλικά για όπλα. Είναι άλλο να λέμε ότι οι εγκαταστάσεις παραγωγής σχάσιμων υλικών θα έπρεπε, σε αυτό το στάδιο, να κλείσουν. Η έκκληση για τη δημιουργία μιας ζώνης χωρίς πυρηνικά στη Μέση Ανατολή προφανώς απευθύνεται στο Ισραήλ. Το Ισραήλ αντιμετωπίζει μια υπαρξιακή απειλή από τους γείτονές του, πολλοί από τους οποίους έχουν ιστορικό ανάπτυξης πυρηνικών και άλλων όπλων μαζικής καταστροφής και μάλιστα τουλάχιστον ένας, το Ιράν, συνεχίζει προς αυτή την κατεύθυνση.