Συζητήσεις

Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010 - Στρασβούργο

13. Ώρα των ερωτήσεων (ερωτήσεις προς το Συμβούλιο)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την Ώρα των Ερωτήσεων (B7-0017/2010).

Οι ακόλουθες ερωτήσεις απευθύνονται στο Συμβούλιο.

Ερώτηση αριθ. 1 του κ. Γεωργίου Παπανικολάου (H-0052/10)

Θέμα: Συνεργασία ΕΕ-Τουρκίας στον τομέα της λαθρομετανάστευσης

Ο μεγαλύτερος αριθμός παράνομων μεταναστών στην ΕΕ εισέρχεται στην Ελλάδα από την Τουρκία διαμέσου των θαλασσίων συνόρων της. Στη συνέχεια προωθούνται σ' ολόκληρη την ΕΕ.

Δεδομένου ότι η Τουρκία επιθυμεί διακαώς να γίνει μέλος της ΕΕ, ποιες πρωτοβουλίες σκοπεύει να αναλάβει η Ισπανική Προεδρία προκειμένου να πείσει την Τουρκία να συνεργαστεί, καθώς η συνεργασία της είναι απαραίτητη;

Πώς κρίνει η Προεδρία την πρόοδο των διαπραγματεύσεων μεταξύ ΕΕ-Τουρκίας για την συμφωνία επανεισδοχής, καθώς και μεταξύ Τουρκίας-Frontex για την συμφωνία ανταλλαγής πληροφοριών και συμμετοχής της Τουρκίας σε κοινές επιχειρήσεις; Ενημερώνεται η Ελλάδα για την πρόοδο των διαπραγματεύσεων;

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όπως γνωρίζετε, η αυξημένη συνεργασία με τρίτες χώρες –με χώρες προέλευσης και διέλευσης στη μετανάστευση– αποτελεί βασικό στοιχείο για την Ευρωπαϊκή Ένωση ως προς την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης.

Αυτή υπήρξε μία από τις σημαντικότερες αλλαγές, εξελίξεις και προόδους που πραγματοποιήθηκαν ως αποτέλεσμα αυτού που είναι γνωστό ως σφαιρική προσέγγιση για τη μετανάστευση και του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Η συνεργασία με χώρες που αποτελούν πηγή μετανάστευσης είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της νέας μεταναστευτικής πολιτικής –πριν από το 2004, στην ουσία δεν υπήρχε μεταναστευτική πολιτική στην Ευρωπαϊκή Ένωση– και ένα από τα κύρια σημεία της πολιτικής που προέκυψε μετά τη συνάντηση του Hampton Court το 2004 είναι η συνεργασία με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης για την παράνομη μετανάστευση.

Όπως είπα, αυτό αποτελεί μέρος του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο και εν προκειμένω το Συμβούλιο επικρότησε στα συμπεράσματά του για τη διεύρυνση τον Δεκέμβριο του προηγούμενου έτους την έναρξη ενισχυμένου διαλόγου για τη μετανάστευση με την Τουρκία και ζήτησε να εγκριθούν συγκεκριμένα μέτρα, για παράδειγμα επανεισδοχή, συνοριακοί έλεγχοι κτλ.

Το πρόγραμμα της Στοκχόλμης επιβεβαίωσε εκ νέου την ανάγκη καταπολέμησης της παράνομης μετανάστευσης και επιπλέον, είναι σαφές από το πρόγραμμα της Στοκχόλμης και από τα συμπεράσματα του Συμβουλίου του Δεκεμβρίου 2009 ότι πρέπει να συνάψουμε συμφωνίες επανεισδοχής με την Τουρκία και, στο μεταξύ, να εφαρμόσουμε τις ισχύουσες διμερείς συμφωνίες.

Μπορώ να σας πω ότι ο τελευταίος γύρος διαπραγματεύσεων γι’ αυτήν τη συμφωνία επανεισδοχής πραγματοποιήθηκε μόλις τον προηγούμενο μήνα, στις 19 Φεβρουαρίου στην Άγκυρα, και το Συμβούλιο θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Επιτροπή στις προσπάθειές της να διασφαλίσει την πιο ευνοϊκή έκβαση σε αυτές τις διαπραγματεύσεις.

Πρέπει επίσης να παραθέσω τη συνεργασία μεταξύ Frontex και Τουρκίας. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2007/2004 του Συμβουλίου διευκολύνει αυτήν την επιχειρησιακή συνεργασία μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών και πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι πραγματοποιούνται διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία παρόμοια με αυτήν που αναφέρεται σε αυτόν τον κανονισμό μεταξύ Frontex και Τουρκίας.

Πρόκειται για ένα επιχειρησιακό καθήκον που περιλαμβάνει ανταλλαγή πληροφοριών, ανάλυση κινδύνων, έρευνα και συντονισμένες κοινές επιχειρήσεις του Frontex. Αυτό είναι το πλαίσιο εντός του οποίου αναπτύσσεται τώρα επιχειρησιακή συνεργασία μεταξύ του οργανισμού και των τουρκικών αρχών.

Ευελπιστούμε οι διαπραγματεύσεις αυτές να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατό με γόνιμο τρόπο και εν πάση περιπτώσει, τα κράτη μέλη θα τηρούνται ενήμερα για οποιεσδήποτε μελλοντικές εξελίξεις.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE). - Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σας. Θα ήθελα να συνεχίσω με δύο ακόμη σχόλια.

Το πρώτο είναι ότι, σήμερα ή αύριο, παράλληλα με τη συζήτηση που έχουμε σήμερα, στην Ελληνική Βουλή ψηφίζεται νομοθετική πρωτοβουλία της Ελληνικής Κυβέρνησης, η οποία καθιστά πιο ελαστική και πιο εύκολη την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας σε σχέση με το παρελθόν. Και, βεβαίως, αυτό καθιστά την Ελλάδα ακόμη πιο μεγάλο πόλο έλξης για τους μετανάστες, γιατί πιστεύουν, ειδικά οι παράνομοι, ότι κάποια στιγμή, μελλοντικά βεβαίως, θα μπορέσουν να νομιμοποιηθούν. Θα ήθελα, από στρατηγικής απόψεως, την τοποθέτηση της Προεδρίας για το κατά πόσον αυτό είναι σωστό.

Και δεύτερο, ανακοινώθηκε το Φεβρουάριο ότι η FRONTEX θα δημιουργήσει το πρώτο της παράρτημα στον Πειραιά για την ενδυνάμωση της παρουσίας της στο Αιγαίο. Υπάρχει γι’ αυτό κάποιο πιο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα;

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Αξιότιμε κύριε βουλευτά, δεν μπορώ να σας πω τώρα ποιο ακριβώς θα είναι το χρονοδιάγραμμα για αυτές τις διαπραγματεύσεις που πραγματοποιούνται. Το βέβαιο είναι ότι υπάρχει η πολιτική βούληση για την επιτυχία τους. Οι πληροφορίες στις οποίες αναφέρεστε σχετικά με την Ελλάδα υπογραμμίζουν την ανάγκη και τη δυνατότητα ενίσχυσης της καταπολέμησης της παράνομης μετανάστευσης μέσω αυτών των συμφωνιών επανεισδοχής.

Πρέπει να υποστηρίξουμε αυτές τις συζητήσεις, αυτές τις διαπραγματεύσεις, οι οποίες διεξάγονται βασικά από την Επιτροπή. Πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι πριν από το τέλος του προηγούμενου έτους, ο υπουργός κ. Billstrom, εξ ονόματος της σουηδικής Προεδρίας, και ο κ. Barrot, αντιπρόεδρος της Επιτροπής, επισκέφτηκαν την Τουρκία στις 5 Νοεμβρίου 2009.

Την επίσκεψη αυτή ακολούθησαν επαφές από την Επιτροπή. Σε ό,τι αφορά τη νέα Επιτροπή, η υπόθεση αυτή εμπίπτει ουσιαστικά στο πεδίο αρμοδιότητας της κ. Malmström, η οποία γνωρίζει πολύ καλά το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, διότι συμμετείχε στη δημιουργία και κατάρτισή του. Είμαι αισιόδοξος ότι οι πληροφορίες στις οποίες αναφέρεστε μπορούν να αντισταθμιστούν μέσω πολύ αυστηρότερων κανονισμών των συμφωνιών επανεισδοχής, πραγματικών συμφωνιών επανεισδοχής με την Τουρκία. Δεν μπορώ να σας δώσω επί του παρόντος ένα ακριβές χρονοδιάγραμμα, όμως μπορώ να σας πω ότι η Προεδρία του Συμβουλίου και η Επιτροπή επιθυμούν εντόνως να επιτευχθούν αυτές οι συμφωνίες επανεισδοχής με την Τουρκία. Επιθυμούμε συμφωνίες όχι μόνο με την Τουρκία αλλά και με άλλες χώρες οι οποίες είναι κάποιες φορές χώρες προέλευσης ή διέλευσης για την παράνομη μετανάστευση.

Πρέπει επίσης να σας πω ότι η διαχείριση των συμφωνιών του Frontex, στην προκειμένη περίπτωση με την Τουρκία, ασκείται άμεσα από τον Frontex. Σε πολλές περιπτώσεις, πρόκειται για τεχνικές και επιχειρησιακές συζητήσεις και μολονότι το Συμβούλιο ως θεσμικό όργανο δεν συμμετέχει σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, τηρείται ενήμερο και θα ενημερώσει φυσικά τα υπόλοιπα κράτη μέλη σε οποιαδήποτε περίπτωση, συμπεριλαμβανομένης ασφαλώς και της Ελλάδας.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL). - Κύριε Υπουργέ, είπατε ότι γίνονται συνομιλίες μεταξύ FRONTEX και Τουρκίας και ότι γι’ αυτές τις συνομιλίες η Επιτροπή ενημερώνει το Συμβούλιο. Θα ήθελα λοιπόν να μας ενημερώσετε, να γνωρίζω, αν η βάση αυτών των συζητήσεων μεταξύ Τουρκίας και FRONTEX είναι ο σεβασμός των συνόρων Ελλάδας-Τουρκίας, δηλαδή η αναγνώριση και ο σεβασμός των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. Θυμίζω ότι η μέχρι τώρα παρενόχληση των πτητικών μέσων της FRONTEX από την πλευρά της Τουρκίας γινόταν με βάση αυτή την αμφισβήτηση.

Να ρωτήσω επίσης αν θέτει κάποιους άλλους όρους η Τουρκία προκειμένου να συμφωνήσει με τη FRONTEX.

  Roger Helmer (ECR). – (EN) Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Υπουργό για την εξαιρετική απάντησή του και τη θαυμάσια εργασία που κάνουμε στην Ευρώπη για την προστασία των δικαιωμάτων των μεταναστών.

Φοβάμαι ότι μερικές φορές αδυνατούμε να προστατεύσουμε τα δικαιώματα των δικών μας πολιτών όταν μετακινούνται από μία χώρα σε άλλη. Αναφέρομαι συγκεκριμένα σε κάποιους από τους πολίτες της εκλογικής μου περιφέρειας East Midlands οι οποίοι δαπάνησαν τις συνταξιοδοτικές τους αποταμιεύσεις σε μία οικία στην Ισπανία για να ανακαλύψουν, αφού έζησαν εκεί επί δύο ή τρία χρόνια, ότι έχουν τους εκσκαφείς στην πόρτα τους και ότι τα δικαιώματά τους ιδιοκτησίας και εφαρμογής του συμβολαίου απλώς παραβλέπονται από τα ισπανικά δικαστήρια και τις ισπανικές αρχές.

Θα ήμουν ευγνώμων εάν ο κ. Υπουργός μπορούσε να μας εξηγήσει γιατί συμβαίνει αυτό και ποια δράση θα αναλάβει η Ισπανία προκειμένου να επιλυθεί αυτό το πρόβλημα για τους ευρωπαίους πολίτες στη χώρα του.

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, όσον αφορά την ερώτηση για την Ελλάδα, φυσικά, τα σύνορα των κρατών μελών της Ένωσης πρέπει να γίνονται σεβαστά. Ο καθαυτός στόχος αυτών των συμφωνιών είναι ο σεβασμός των συνόρων.

Όταν υπάρχει συμφωνία με μια τρίτη χώρα μέσω της οποίας μπορεί να περάσει η παράνομη μετανάστευση και υπάρχει συμφωνία επανεισδοχής –η οποία είναι ο στόχος– και συνεπώς, οι συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αυτήν την τρίτη χώρα έχουν ενισχυθεί –πράγμα που αποτελεί τη σφαιρική προσέγγιση και τη φιλοσοφία του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση– αυτό που συμβαίνει είναι ότι ενισχύονται τα σύνορα των κρατών μελών της Ένωσης. Αυτή είναι η συνέπεια. Εάν δεν έχουμε αποτελεσματικό έλεγχο της παράνομης μετανάστευσης, διότι υπάρχει ανεπαρκής συνεργασία με άλλες χώρες, διότι δεν υπάρχουν συμφωνίες επανεισδοχής, τα σύνορα αυτά στην πράξη αποδυναμώνονται. Στόχος αυτών των διαπραγματεύσεων και των συμφωνιών επανεισδοχής, συνεπώς, είναι σαφώς να ενισχυθούν τα σύνορα, στα οποία ασφαλώς περιλαμβάνονται και τα σύνορα της Ελλάδας.

Όσον αφορά την ερώτηση του αξιότιμου βουλευτή σχετικά με τους βρετανούς πολίτες που μετακόμισαν στην Ισπανία και επένδυσαν κάποιες από τις αποταμιεύσεις τους εκεί, πρέπει να πω ότι προφανώς εδώ δεν εκπροσωπώ την Ισπανία ως χώρα στις δικαστικές της σχέσεις με πολίτες που διαμένουν σε αυτήν, αλλά το Συμβούλιο της Ένωσης. Οι σχέσεις αυτές ή οποιαδήποτε προβλήματα μπορεί να υπάρχουν διευθετούνται στα ανεξάρτητα δικαστήρια του ισπανικού κράτους. Θα αποφύγω συνεπώς να μιλήσω εξ ονόματος μίας συγκεκριμένης χώρας για συγκεκριμένα ζητήματα που δεν είναι συναφή με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Πρόεδρος. – Ερώτηση αριθ. 2 της κ. Marian Harkin (H-0053/10)

Θέμα: Ενδοοικογενειακή βία

Στις δηλώσεις της κατά τη διάρκεια της περιόδου συνόδου του Ιανουαρίου 2010 η Ισπανική Προεδρία τόνισε την αποφασιστική της πρόθεση να καταπολεμήσει την βία κατά των γυναικών, να υποβάλει νομοθετικές προτάσεις για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και να ιδρύσει ένα Παρατηρητήριο Ενδοοικογενειακής Βίας. Μπορεί να αναφέρει η Προεδρία ποια είναι τα συγκεκριμένα σχέδιά της στον τομέα αυτό και πότε μπορούμε να αναμένουμε την υλοποίηση τέτοιων πρωτοβουλιών;

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, είναι ευρέως γνωστό ότι μία από τις προτεραιότητες της ισπανικής Προεδρίας του Συμβουλίου της Ένωσης είναι η καταπολέμηση της βίας που συνδέεται με το φύλο, με άλλα λόγια η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δεν έχει επιτευχθεί πλήρως 50 χρόνια μετά τη δημιουργία της Ένωσης. Η βία κατά των γυναικών είναι πρωτίστως η μεγαλύτερη μορφή διάκρισης, η μεγαλύτερη μάστιγα της ευρωπαϊκής και άλλων κοινωνιών στον κόσμο, ουσιαστικά, δυστυχώς, σχεδόν όλων των κοινωνιών.

Πρόκειται για έναν σημαντικό στόχο για την Προεδρία, διότι πιστεύουμε ότι είναι ένας σημαντικός στόχος για την Ευρώπη. Γι’ αυτόν τον λόγο, εφόσον είναι στόχος για την Ευρώπη, ένα πρόβλημα με ευρωπαϊκή διάσταση, για να καταπολεμήσουμε αυτό το φαινόμενο, χρειαζόμαστε επίσης μια ευρωπαϊκή στρατηγική. Αυτή έχει συμπεριληφθεί όχι μόνο στο πρόγραμμα της ισπανικής Προεδρίας αλλά και στο 18μηνο πρόγραμμα των τριών Προεδριών, με το Βέλγιο και την Ουγγαρία.

Χαιρόμαστε που το Κοινοβούλιο είναι ένα θεσμικό όργανο το οποίο διαδραματίζει πάντοτε εξαιρετικά ενεργό ρόλο στον τομέα αυτό και έχει απευθύνει εν προκειμένω αλλεπάλληλες εκκλήσεις για τη λήψη μέτρων ενάντια στη βία που συνδέεται με το φύλο. Για παράδειγμα, σε ψήφισμα που ενέκρινε τον Νοέμβριο του προηγούμενου έτους, το Κοινοβούλιο προέτρεπε την Επιτροπή να συντάξει μια γενική οδηγία σχετικά με μέτρα για την πρόληψη και καταπολέμηση όλων των μορφών βίας που σχετίζεται με το φύλο. Το Κοινοβούλιο προέτρεπε επίσης τα κράτη μέλη να παράσχουν πιο λεπτομερή στατιστικά στοιχεία για τη βία που σχετίζεται με το φύλο.

Απηχώντας τη θέση του Κοινοβουλίου, η ισπανική Προεδρία, όπως είπα, το θεώρησε ζήτημα ζωτικής σημασίας. Πιο συγκεκριμένα, δρομολόγησε τη δημιουργία ενός παρατηρητηρίου για τη βία που σχετίζεται με το φύλο από το Συμβούλιο «Απασχόληση, Κοινωνική Πολιτική, Υγεία και Καταναλωτές» (EPSCO), το οποίο ενέκρινε σχετικά συμπεράσματα στις 8 Μαρτίου, παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, η οποία ήταν τη Δευτέρα. Συντάσσεται επίσης η οδηγία σχετικά με τα μέτρα προστασίας ενάντια στη βία που σχετίζεται με το φύλο. Αυτά είναι δύο πολύ σημαντικά, θεμελιώδη ζητήματα τα οποία ευελπιστούμε ότι μπορούν να αναπτυχθούν και να ολοκληρωθούν πριν από το τέλος της εξάμηνης θητείας της ισπανικής Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

  Marian Harkin (ALDE). – (EN) Σας ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ, και συγχαίρω την ισπανική Προεδρία που επεσήμανε το ζήτημα της βίας με βάση το φύλο. Πολύ συχνά, το θέμα αυτό παραμένει κυριολεκτικά κεκλεισμένων των θυρών, διότι εκεί υφίσταται η περισσότερη βία: στην οικογενειακή κατοικία. Πιστεύω ότι η πρωτοβουλία σας θα οδηγήσει ασφαλώς σε μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του κοινού σε ολόκληρη την ΕΕ.

Μιλήσατε για το ψήφισμα που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Νοέμβριο του 2009. Ένα από τα πράγματα που ζητούσε το εν λόγω ψήφισμα ήταν το ενδεχόμενο διαμόρφωσης μιας σαφούς νομικής βάσης στον τομέα αυτό. Διερωτώμαι εάν θα υποστηρίζατε τη σύνταξη μιας συνολικής οδηγίας από την Επιτροπή σχετικά με τη δράση για την πρόληψη της βίας που σχετίζεται με το φύλο και ποια είναι η γνώμη σας για τη διαμόρφωση σαφούς νομικής βάσης.

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Harkin, όπως γνωρίζετε, η Συνθήκη της Λισαβόνας επιφέρει αλλαγές στις νομικές βάσεις του ευρωπαϊκού δικαίου –για κανονισμούς και οδηγίες– διότι συγκεντρώνει στον κοινοτικό πυλώνα όσα προηγουμένως ήταν τρεις διαφορετικοί πυλώνες: ο κοινοτικός πυλώνας, η εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας και η δικαιοσύνη και οι εσωτερικές υποθέσεις.

Όλα αυτά συγκεντρώθηκαν σε έναν ενιαίο πυλώνα και σε μια ενιαία νομική προσωπικότητα και αυτό σημαίνει ότι η συνήθης, παραδοσιακή κοινοτική μέθοδος εφαρμόζεται για την εξωτερική πολιτική και για τον πιο συγκεκριμένο τομέα των δικαστικών υποθέσεων –δικαστική συνεργασία σε αστικές και ποινικές υποθέσεις– και για την αστυνομική συνεργασία. Αυτό σημαίνει ότι η Επιτροπή καθώς και το Κοινοβούλιο θα έχουν μεγαλύτερη παρουσία στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στο Λουξεμβούργο.

Στον τομέα της συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις, εξακολουθεί να υπάρχει η δυνατότητα να μπορεί να λάβει πρωτοβουλίες το ένα τέταρτο των κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό συνέβη με την οδηγία για τη βία που σχετίζεται με το φύλο. Δώδεκα κυβερνήσεις υπέβαλαν μια πρωτοβουλία σχετικά με την οποία το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο θα πρέπει να λάβουν μια τελική απόφαση, διότι πρόκειται για ένα ζήτημα συνήθους νομοθετικής διαδικασίας.

Η οδηγία αυτή προετοιμάζεται ήδη ως απάντηση στη δυνατότητα που θεσπίστηκε από τη συνθήκη να λάβουν οι κυβερνήσεις αυτήν την πρωτοβουλία και η οποία, κατά τη γνώμη μας, διαθέτει σωστή, επαρκή νομική βάση, διότι αφορά τη δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις.

Συζητάμε για εγκλήματα που περιλαμβάνουν κακοποίηση, βία κατά ενός ατόμου, το οποίο συνιστά έγκλημα σε όλες τις χώρες της Ένωσης. Πρόκειται συνεπώς για την προστασία των θυμάτων αυτού του εγκλήματος. Η νομική της βάση έγκειται στη συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις και κατανοούμε ότι είναι συνεπώς δυνατόν –όπως αναφέρουν οι νομικές υπηρεσίες του Συμβουλίου– να εφαρμοστεί μέσω αυτού του νομικού κειμένου, το οποίο θα πρέπει να εξεταστεί και να συζητηθεί στο Κοινοβούλιο.

Ευελπιστώ ότι αυτό θα γίνει γρήγορα, διότι πιστεύω ότι αυτό αναμένουν εκατομμύρια γυναίκες και άνδρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αναμένουν αυτήν την προστασία, η οποία –όπως ορθώς αναφέρατε– πρέπει τώρα να εξέλθει των κεκλεισμένων θυρών όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πρέπει να αποτελέσει μέρος της ευρωπαϊκής ατζέντας. Αυτός είναι ο στόχος της πρωτοβουλίας που υπέβαλαν δώδεκα κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  David Martin (S&D). – (EN) Θα ήθελα, όπως και η κ. Harkin, να συγχαρώ κι εγώ με τη σειρά μου την ισπανική Προεδρία που έδωσε στη βία κατά των γυναικών κορυφαία θέση στην πολιτική της ατζέντα.

Διερωτώμαι εάν η Προεδρία θα εξέταζε μια εμπειρία 20 ετών. Το δημοτικό συμβούλιο του Εδιμβούργου, με χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, διενήργησε μια εκστρατεία με την ονομασία «μηδενική ανοχή» σχετικά με τη βία κατά των γυναικών.

Το συμπέρασμά της ήταν ότι το ζήτημα αυτό χρήζει σφαιρικής προσέγγισης. Απαιτεί πολιτική πληροφόρησης, καθώς και τη συνεργασία των στεγαστικών αρχών, της αστυνομίας και των δικαστικών αρχών.

Προτίθεται το Συμβούλιο να εξετάσει το έργο αυτό προκειμένου να δει ποια διδάγματα μπορούν να αντληθούν;

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε López Garrido, αναφέρατε εν συντομία ότι η ενδοοικογενειακή βία δεν στρέφεται ασφαλώς μόνο ενάντια στις γυναίκες αλλά και ενάντια στα παιδιά και αποτελεί ένα ζήτημα που σχετίζεται και με τη φροντίδα για τους ηλικιωμένους ως αποτέλεσμα υπερβολικών απαιτήσεων. Κατά πόσον πρόκειται οι τομείς αυτοί της ενδοοικογενειακής βίας να υπαχθούν στο πεδίο αρμοδιότητας του σχεδιαζόμενου Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Ενδοοικογενειακής Βίας;

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Martin, ασφαλώς, η υποκείμενη φιλοσοφία πίσω από αυτήν την πρωτοβουλία –η οποία έχει την υποστήριξη του Κοινοβουλίου, όσον αφορά τον κανονισμό, σε αυτήν την περίπτωση μέσω νομικών διαύλων, μέσω των πλέον αποτελεσματικών διαύλων, των δικαστικών διαύλων ενός δημοκρατικού κράτους– είναι αυτό που ορθώς αποκαλείται «μηδενική ανοχή» της βίας που σχετίζεται με το φύλο. Περιλαμβάνει τη θεώρηση της βίας που σχετίζεται με το φύλο ως κάτι το οποίο επί αιώνες υπήρξε βαθιά ενσωματωμένο, και από πολιτιστικής άποψης, στις κοινωνικές δομές των κοινωνιών μας.

Χρειαζόμαστε συνεπώς μια σφαιρική προσέγγιση, μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στην καταπολέμηση της βίας που σχετίζεται με το φύλο προκειμένου να είναι αποτελεσματική, διότι πρόκειται για μια μορφή βίας που είναι πολύ δύσκολο να εξαλειφθεί, εξαιρετικά δύσκολο να εξαλειφθεί. Γι’ αυτόν τον λόγο, παρά την πρόοδο που σημειώθηκε στην καταπολέμηση αυτού του είδους της βίας σε εθνικό επίπεδο, εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε συστηματικά αυτήν τη μάστιγα, η οποία συχνά αποτελεί απλώς την κορυφή του παγόβουνου, διότι καταγγέλλεται μόνο ένα μικρό ποσοστό της βίας που ασκείται πραγματικά, επομένως, συνεχίζει να υφίσταται.

Χρειαζόμαστε συνεπώς μια σφαιρική, ολοκληρωμένη προσέγγιση, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα νομικά μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας, να ευαισθητοποιήσουμε τα μέσα ενημέρωσης και να διασφαλίσουμε ότι τα εκπαιδευτικά συστήματα λαμβάνουν υπόψη το πρόβλημα. Τη Δευτέρα, το Συμβούλιο «Απασχόληση, Κοινωνική Πολιτική, Υγεία και Καταναλωτές» (EPSCO) ενέκρινε αυτήν την ολοκληρωμένη, σφαιρική προσέγγιση στην καταπολέμηση της βίας που σχετίζεται με το φύλο, με άλλα λόγια, τη «μηδενική ανοχή».

Όσον αφορά την ερώτηση που έθεσε ο αξιότιμος βουλευτής σχετικά με την ύπαρξη βίας κατά των παιδιών και των ηλικιωμένων, νομίζω ότι συζητάμε για τη βία κατά των ευάλωτων· των πλέον ευάλωτων. Όπως στην έκφραση «επιβίωση του ισχυρότερου» που υπάρχει σε πολλές χώρες, στη χώρα μου φυσικά αυτό εκδηλώνεται με αυτήν τη βία που συνδέεται με την ευάλωτη θέση του πιο αδύναμου ατόμου , η οποία με τη σειρά της καταδεικνύει και εκφράζει τη δειλία του ατόμου που είναι βίαιο προς κάποιον πιο ευάλωτο, είτε αυτός είναι γυναίκα είτε παιδί. Αυτό είναι το φαινόμενο που σχετίζεται με αυτήν την κατάσταση.

Το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο κάλεσαν την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο μιας πρωτοβουλίας για ένα ευρωπαϊκό έτος καταπολέμησης της βίας κατά των παιδιών, των νέων και των γυναικών. Αυτό έχει τεθεί στο πλαίσιο του προγράμματος Daphne III. Είναι έκφραση της ανάγκης, αξιότιμε κύριε βουλευτά, να επεκταθεί η προστασία αυτή σε όλα τα ευάλωτα άτομα, στα οποία ασφαλώς συμπεριλαμβάνονται τα παιδιά και οι ηλικιωμένοι, οι δύο ομάδες στις οποίες αναφερθήκατε.

  Πρόεδρος. – Ερώτηση αριθ. 3 του κ. Bernd Posselt (H-0054/10)

Θέμα: Στρατηγική για την περιοχή του Δούναβη

Τι μέτρα προγραμματίζει το Συμβούλιο ούτως ώστε, όπως προβλέπεται, να μπορεί να υποβληθεί ήδη κατά το τρέχον έτος το σχέδιο στρατηγικής για την περιοχή του Δούναβη; Ποιο είναι το σχετικό χρονοδιάγραμμα και ποιές θα είναι οι προτεραιότητες από πλευράς περιεχομένου;

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Posselt, η στρατηγική για την περιοχή του Δούναβη είναι ένα από τα στοιχεία του προγράμματος των τριών Προεδριών της Ισπανίας, του Βελγίου και της Ουγγαρίας. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, ήταν πρωτοβουλία της Ουγγαρίας να ενταχθεί η στρατηγική στο πρόγραμμα.

Οι τρεις χώρες έχουν δεσμευτεί συνεπώς να βοηθήσουν στην ανάπτυξη αυτής της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την περιοχή του Δούναβη και εν προκειμένω, τον Ιούνιο του προηγούμενου έτους, το Συμβούλιο παρότρυνε την Επιτροπή να την παρουσιάσει πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους. Αναμένουμε από την Επιτροπή να την υποβάλει.

Αυτό που έκανε η Επιτροπή είναι να δρομολογήσει μια δημόσια διαβούλευση. Μια δημόσια διαβούλευση που θα διαρκέσει έως τον Μάρτιο του τρέχοντος έτος και στη συνέχεια, η Επιτροπή, αφού εξετάσει τα αποτελέσματα της διαβούλευσης, θα προτείνει τη στρατηγική η οποία ευελπιστούμε ότι θα μπορέσει να εγκριθεί τον Δεκέμβριο του τρέχοντος έτους υπό τη μορφή ανακοίνωσης της Επιτροπής. Πρέπει να περιμένουμε την υποβολή αυτής της ανακοίνωσης.

Σε κάθε περίπτωση, θέλω να πω ότι στις 25 Φεβρουαρίου διεξήχθη στη Βουδαπέστη μια σημαντική συνεδρίαση με τις κυβερνήσεις της Αυστρίας, της Βουλγαρίας, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Γερμανίας, της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Σλοβακίας και της Σλοβενίας, στην οποία σημειώθηκε πρόοδος σχετικά με το πιθανό περιεχόμενο της στρατηγικής και εγκρίθηκαν σημαντικά συμπεράσματα που υποδεικνύουν ποια πρέπει να είναι τα βασικά στοιχεία αυτής της μελλοντικής στρατηγικής. Οι χώρες αυτές πρόκειται να ενώσουν τις δυνάμεις τους εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με την κάλυψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χρησιμοποιώντας ευρωπαϊκούς πόρους, αλλά με έναν οικονομικά ουδέτερο τρόπο, προκειμένου να επιτύχουν στόχους προόδου και σημαντικής οικονομικής, κοινωνικής και τουριστικής ανάπτυξης.

Συνεπώς αναμένουμε –επαναλαμβάνω– ανακοίνωση από την Επιτροπή σχετικά με αυτό, μόλις ολοκληρωθεί η διαβούλευση. Εν συνεχεία, το Συμβούλιο θα υιοθετήσει μια θέση μόλις έχει στη διάθεσή του την ανακοίνωση της Επιτροπής.

  Bernd Posselt (PPE). – (DE) Σας ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ, για αυτήν την ορθή και διεξοδική απάντηση. Έχω απλώς δύο σύντομες συμπληρωματικές ερωτήσεις. Πρώτον, κατά πόσον η στρατηγική για τον Δούναβη σχετίζεται με τους τομείς των μεταφορών και του πολιτισμού; Θεωρώ ότι και οι δύο αυτοί τομείς είναι ιδιαίτερα σημαντικοί σε ό,τι αφορά τη διασυνοριακή συνεργασία. Δεύτερον, υπάρχει ήδη ένας τελικός κατάλογος των χωρών που συμπεριλαμβάνονται ή αυτό δεν έχει αποφασιστεί ακόμη, καθώς το Κοινοβούλιο έχει προτείνει επέκταση;

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, αυτός ο κατάλογος των χωρών δεν είναι κάτι –όπως θα καταλάβετε– το οποίο μπορεί να αποφασίσει η Προεδρία του Συμβουλίου. Οι κυβερνήσεις που ανέφερα πριν από λίγο ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη αυτής της στρατηγικής και πρέπει να περιμένουμε την Επιτροπή να δημοσιεύσει την ανακοίνωσή της.

Θέλω να πω ότι αυτές οι χώρες θεωρούν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο σε αυτήν τη στρατηγική, ιδίως η Επιτροπή, διευκολύνοντας τη συνεργασία στην περιοχή του Δούναβη.

Η δήλωση, στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως, η οποία έγινε στις 25 Φεβρουαρίου, αναφέρει πώς πρέπει να χρησιμοποιηθεί η στρατηγική για την περιοχή του Δούναβη προκειμένου να αυξηθεί η ευημερία, η ασφάλεια και η ειρήνη για τους ανθρώπους που ζουν στην περιοχή μέσω διαπεριφερειακής και διακρατικής συνεργασίας καθώς και συντονισμού σε αυτό το επίπεδο.

Θεωρεί επίσης ότι οι παρακάτω τομείς στρατηγικής πολιτικής πρέπει να συμπεριληφθούν στη στρατηγική: υποδομές, καινοτομία, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες, βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, τουρισμός, ασφάλεια των τροφίμων, οικονομία, συνεργασία όσον αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, έρευνα και ανάπτυξη, μετανάστευση, αθλητισμός, εκπαίδευση, απασχόληση, υγεία, κοινωνικές υποθέσεις μαζί με άλλους τομείς τους οποίους καλύπτει το έγγραφο με εκτενή και φιλόδοξο τρόπο.

Πιστεύω ότι η στρατηγική για την περιοχή του Δούναβη είναι ένα σημαντικό έγγραφο και κατά συνέπεια, σας ευχαριστώ για την ερώτησή σας, η οποία μου έδωσε την ευκαιρία να το αναφέρω. Νομίζω ότι πρόκειται για έναν φιλόδοξο στόχο και επί του παρόντος αναμένουμε –το επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά– να διεξαχθεί αυτή η διαβούλευση καθώς και την ανακοίνωση της Επιτροπής, όμως η πολιτική βούληση ασφαλώς υφίσταται. Τα τρία μέλη των τριών Προεδριών και η Προεδρία του Συμβουλίου έχουν την πολιτική βούληση να εγκαινιάσουν αυτήν τη στρατηγική για την περιοχή του Δούναβη.

  Paul Rübig (PPE). – (DE) Ο Δούναβης είναι ποταμός και με τους ποταμούς πρέπει κανείς να δίνει προσοχή στο πόσο καθαροί είναι. Κατά συνέπεια, θα θεωρούσα σημαντικό να ανακαλύψουμε ποιες μονάδες επεξεργασίας υδάτων και λυμάτων εξετάζονται προκειμένου να βελτιωθεί αναλόγως η ποιότητα των υδάτων του ποταμού. Για εμάς, ο στόχος θα ήταν ο Δούναβης να αποκτήσει ποιότητα πόσιμου νερού από την πηγή έως τις εκβολές του. Η δεύτερη ερώτησή μου είναι πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί καλύτερα η υδροηλεκτρική ενέργεια για την παραγωγή ενέργειας καθώς επίσης, και κυρίως, για την αποθήκευση υδάτων, ώστε να μπορούμε να αποκτήσουμε μεγαλύτερη ασφάλεια προμηθειών στην Ευρώπη σε σχέση με την ενέργεια;

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). – (RO) Η επιτυχία της στρατηγικής για τον Δούναβη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα εξαρτηθεί από ένα φιλόδοξο σχέδιο δράσης καθώς και από την αναγνώριση ορισμένων ειδικών σχεδίων τα οποία θα βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών στην περιοχή του Δούναβη.

Θα ήθελα να μάθω εάν έχει αρχίσει η διαδικασία για τη αναγνώριση αυτών των στρατηγικών σχεδίων για την ανάπτυξη της περιοχής του Δούναβη και ποια κριτήρια θα χρησιμοποιηθούν ως βάση επιλογής αυτών των σχεδίων.

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, φυσικά, είμαι πεπεισμένος ότι ο στόχος στον οποίο αναφέρθηκε ο κ. Rübig πρόκειται να συμπεριληφθεί σε αυτήν τη στρατηγική για την περιοχή του Δούναβη, για τις διαστάσεις της οποίας έχω ήδη μιλήσει.

Οι στόχοι αυτής της στρατηγικής είναι πράγματι σημαντικοί και σχετίζονται με έναν μεγάλο αριθμό ζητημάτων που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή των ανθρώπων που ζουν στην περιοχή. Σχετίζονται συνεπώς με την οικονομία, τις πολιτιστικές διαστάσεις και την προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων, στους οποίους προφανώς περιλαμβάνεται το νερό.

Όπως αναφέρθηκε, αυτό το φυσικό περιβάλλον συνδέεται στενά με την περιοχή και είμαι πεπεισμένος ότι θα συμπεριληφθεί σαφώς σε αυτήν τη στρατηγική, την οποία πρέπει να κατευθύνουν οι χώρες που την προωθούν. Πρόκειται για τις χώρες που ανέφερα, οι οποίες συναντήθηκαν πριν από λίγες μέρες στη Βουδαπέστη για να σημειώσουν πρόοδο στον καθορισμό στόχων και την αποσαφήνιση της στρατηγικής, καθώς δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη επαρκώς.

Συνεπώς, νομίζω ότι είναι πρόωρο –και αναφέρομαι στην ομιλία του δεύτερου βουλευτή– να συζητάμε για τα κριτήρια επιλογής για τα σχέδια ή την επιλεξιμότητα των σχεδίων, μερικά από τα οποία έχω αναφέρει. Θα μπορούσαν να προστεθούν και άλλα, για παράδειγμα, το ζήτημα της πλοήγησης, της ενεργειακής ασφάλειας, της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής, των επιπτώσεων των μεταβολών στις χρηματοπιστωτικές αγορές και, γενικά, σε όλους τους τομείς όπου η στρατηγική αυτή και η εφαρμογή της μπορούν αναμφίβολα να βελτιωθούν.

Νομίζω ότι πρέπει όλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση να συνεργαστούμε, διότι συζητάμε για μια στρατηγική σε ευρωπαϊκή κλίμακα που επηρεάζει το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις κυριότερες πολιτικές της. Είμαι βέβαιος, για παράδειγμα, ότι η πολιτική συνοχής θα είναι το επίκεντρο της προσοχής, όχι μόνο η κοινωνική συνοχή αλλά και μια νέα πτυχή που περιλαμβάνεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία είναι η εδαφική συνοχή. Πρόκειται για μια μορφή συνοχής, μια διάσταση της συνοχής στη Συνθήκη της Λισαβόνας η οποία εναρμονίζεται πολύ καλά με αυτήν την πρωτοβουλία σχετικά με τη στρατηγική για την περιοχή του Δούναβη.

  Πρόεδρος. – Δεδομένου ότι αναφέρονται στο ίδιο θέμα, οι ακόλουθες ερωτήσεις θα εξεταστούν από κοινού:

Ερώτηση αριθ. 4 του κ. Κωνσταντίνου Πουπάκη (H-0055/10)

Θέμα: Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο και αντιμετώπιση της φτώχειας

Σε περιόδους οικονομικής ύφεσης και κρίσης, οι άνεργοι αλλά και οι χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες δυσχέρειες στη διασφάλιση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης. Η κινητοποίηση τόσο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, όσο και του Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση δεν έχει αποδειχθεί επαρκής καθώς 80 εκατομμύρια συμπολιτών μας διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας. Το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο δε βασίζεται μόνο στην καλή οικονομική απόδοση αλλά επίσης και σε υψηλού επιπέδου κοινωνική προστασία.

Πώς προτίθεστε, λοιπόν, να ενισχύσετε, στο πλαίσιο μιας κοινής πολιτικής σε συνεργασία με τις επερχόμενες προεδρίες, τα χαμηλότερα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα προκειμένου να διευκολυνθεί η επιβίωσή τους και παράλληλα να προασπίσετε τις ομάδες συμπολιτών μας που κινδυνεύουν από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, προκειμένου να διασφαλιστεί η ουσία της κοινωνικής Ευρώπης;

Ερώτηση αριθ. 5 του κ. Liam Aylward (H-0102/10)

Θέμα: Ευρωπαϊκό Έτος για την Καταπολέμηση της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού

Έχει προβλεφτεί η διάθεση 17 εκατομμυρίων ευρώ για το 2010 - Ευρωπαϊκό Έτος για την Καταπολέμηση της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού. Μολονότι το εν λόγω ευρωπαϊκό έτος θα προαγάγει τη μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση για τα ιδιαίτερα αυτά θέματα, είναι ανάγκη να αναληφθεί αποτελεσματική κοινή δράση για επιτευχθεί σημαντική διαφορά στη ζωή εκατομμυρίων πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υποφέρουν από την φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Τι ενέργειες προτίθεται να αναλάβει το Συμβούλιο που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην υιοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους; Θα μπορούσε να αναφέρει το Συμβούλιο με ποιο τόπο θα συμβάλει αποτελεσματικά αυτό το ευρωπαϊκό έτος , και ο συναφής προϋπολογισμός του, στην επίτευξη μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων;

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, η Προεδρία συμμερίζεται τις απόψεις των βουλευτών για τον στόχο της παροχής υψηλού επιπέδου κοινωνικής προστασίας –ιδίως, σε σχέση με ομάδες που απειλούνται από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό– που αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε μια εποχή οικονομικής ύφεσης.

Ανεργία: επί του παρόντος, θεωρείται ότι μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι από πέντε εκατομμύρια άνεργοι σε σχέση με την αρχή της οικονομικής κρίσης. Αυτό σημαίνει ότι πολλά σπίτια είδαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται και πολλοί εκτίθενται στη φτώχεια και τα υπερβολικά χρέη. Είναι επίσης πιθανό η ανεργία να εξακολουθήσει να βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα και, κατά συνέπεια, η μακροπρόθεσμη αυτή ανεργία να οδηγήσει σε κοινωνικό αποκλεισμό.

Συνεπώς, οι κοινωνικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης πρόκειται να αποτελέσουν σημαντικό θέμα της ευρωπαϊκής πολιτικής ατζέντας τους επόμενους μήνες και, ασφαλώς, της ευρωπαϊκής ατζέντας των τριών Προεδριών χωρίς καμία αμφιβολία.

Διαθέτουμε ένα μέσο, ένα εργαλείο γι’ αυτόν τον σκοπό, το οποίο είναι η ανακήρυξη του 2010 ως Ευρωπαϊκού Έτους για την Καταπολέμηση της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού, το οποίο έχει τέσσερις συγκεκριμένους στόχους: αναγνώριση του δικαιώματος των ανθρώπων στην αξιοπρέπεια και στο να διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στην κοινωνία· δέσμευση της κοινής γνώμης σε πολιτικές κοινωνικής ένταξης· μια κοινωνία μεγαλύτερης συνοχής· και, φυσικά, μια μακροπρόθεσμη προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Η προσπάθεια αυτή πρέπει να στοχεύει ιδιαίτερα στην προστασία των πλέον ευάλωτων –μια έννοια που χρησιμοποίησα όταν απάντησα σε προηγούμενη ερώτηση– οι οποίοι είναι τελικά αυτοί που πλήττονται περισσότερο από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Αυτό ισχύει για τα παιδιά, τις γυναίκες και τους ηλικιωμένους.

Κατά συνέπεια, πρόκειται ασφαλώς να υποστηρίξουμε τις διάφορες πρωτοβουλίες που μπορεί να υπάρχουν σε σχέση με τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό και την καταπολέμησή τους, και πρέπει να πω ότι ευελπιστώ να γίνει αυτό κεντρικός στόχος της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Ένας από τους στόχους που θέτει το έγγραφο που παρουσίασε η Επιτροπή στις 3 Μαρτίου είναι η μείωση του αριθμού των ατόμων που κινδυνεύουν να πέσουν κάτω από το όριο της φτώχειας κατά 20 εκατομμύρια.

  Κωνσταντίνος Πουπάκης (PPE). - Kύριε Υπουργέ, ευχαριστώ για την απάντησή σας.

Ωστόσο με δεδομένα σήμερα ότι η ανεργία, όπως είπατε και εσείς, το 2009 άγγιξε το 10%, ότι το 45% των Ευρωπαίων ανέργων παραμένει εκτός αγοράς εργασίας για παραπάνω από ένα χρόνο και ότι σημειώνεται άναρχη επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης με την έλλειψη σαφούς θεσμικού πλαισίου, με αποτέλεσμα να έχουν προκύψει 19 εκατομμύρια φτωχοί άνεργοι, θα θέλαμε να ενημερωθούμε –γιατί είστε συγκεκριμένος μέχρι σήμερα και χαίρομαι γι’ αυτό– ποια συγκεκριμένα άμεσα μέτρα, ενεργητικές και παθητικές πολιτικές απασχόλησης, πρόκειται να υιοθετήσετε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έτσι ώστε να αντιμετωπισθεί ουσιαστικά το ζήτημα των φτωχών εργαζομένων και των ανέργων, ειδικότερα των μακροχρόνιων ανέργων, γιατί θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα ακόμα και άμεσης επιβίωσης· πάντα με μέτρα σύμφωνα με τις αρχές και το πνεύμα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου.

  Liam Aylward (ALDE). – (EN) Μπορεί το Συμβούλιο να γνωστοποιήσει πώς σκοπεύει να διασφαλίσει ότι η σύσταση για την ενεργητική ένταξη, η οποία αποτελεί εργαλείο για την καταπολέμηση της οικογενειακής φτώχειας και η οποία έχει εγκριθεί από το Συμβούλιο «Απασχόληση, Κοινωνική Πολιτική, Υγεία και Καταναλωτές», θα ενταχθεί στη στρατηγική της ΕΕ για το 2020 και θα εφαρμοστεί ώστε να διασφαλίσει την πρόοδο στη μείωση της φτώχειας;

  Diego López Garrido Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να πω για άλλη μια φορά ότι αυτή είναι η πρώτη φορά που υπάρχει πρόθεση για μια τόσο φιλόδοξη ευρωπαϊκή στρατηγική για το πρόβλημα αυτό. Με άλλα λόγια, μια στρατηγική για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και ειδικά για την ενεργή συμπερίληψη των μακροχρόνια ανέργων και των ηλικιωμένων, συνεπώς, για άλλη μια φορά επανερχόμαστε στην έννοια των πλέον ευάλωτων στην κοινωνία.

Καταρχάς, ως αντίδραση στην οικονομική κρίση που βιώνουμε, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υλοποιήσει μια συντονισμένη πολιτική, μια άμεση βραχυπρόθεσμη αντιμετώπιση που περιλαμβάνει την παροχή δημόσιου χρήματος στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αυτό πυροδότησε αυτό που οι οικονομολόγοι αποκαλούν αυτόματους σταθεροποιητές και αποτελούν την κοινωνική προστασία που παρέχουν τα κράτη πρόνοιας. Αυτό σήμαινε ότι υπήρξε μια αντίδραση που είχε τουλάχιστον κατευναστικές συνέπειες για τους άνεργους και εκείνους για τους οποίους είναι δύσκολο, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, να βρουν νέα απασχόληση.

Με άλλα λόγια, υπήρξε μια αντίδραση που πρέπει να ληφθεί υπόψη, διότι πρόκειται για μια υφιστάμενη, τωρινή, άμεση, βραχυπρόθεσμη αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκτός αυτού, η Ευρωπαϊκή Ένωση εξετάζει μια στρατηγική για την καταπολέμηση της φτώχειας που απορρέει από τη μακροπρόθεσμη ανεργία, η οποία βασίζεται στην κατάρτιση, την εξειδίκευση, την επανακατάρτιση ή την εκπαίδευση –η οποία δεν τελειώνει όταν ένα άτομο είναι νέο– προκειμένου να δημιουργηθούν προϋποθέσεις απασχολησιμότητας. Αυτό αποτελεί πολύ σημαντικό μέρος της στρατηγικής της ΕΕ για το 2020 που ανέφερα προηγουμένως και συμπεριλήφθηκε στα συμπεράσματα της συνεδρίασης του Συμβουλίου «Απασχόληση, Κοινωνική Πολιτική, Υγεία και Καταναλωτές» την οποία ανέφερα πολλές φορές και η οποία πραγματοποιήθηκε αυτήν την εβδομάδα.

Είναι μια ευρωπαϊκή στρατηγική που περιλαμβάνεται μεταξύ των στόχων στους οποίους πρόκειται να δώσει προτεραιότητα η Ένωση και οι οποίοι είναι αυτοί που θεσπίστηκαν στη στρατηγική της ΕΕ για το 2020. Ένας από αυτούς τους ποσοτικοποιημένους στόχους –και θα δούμε εάν εγκριθούν στις 25 και 26 Μαρτίου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο πρέπει να εξετάσει την ανακοίνωση της Επιτροπής– είναι η μείωση κατά 25% του αριθμού των ατόμων που κινδυνεύουν να πέσουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Ας μην ξεχνάμε ότι η Ευρώπη έχει 80 εκατομμύρια άτομα που κινδυνεύουν να βρεθούν κάτω από το όριο της φτώχειας· η μείωση αυτού του αριθμού κατά 20 εκατομμύρια και, ταυτόχρονα, η αύξηση του ενεργού πληθυσμού είναι μεσοπρόθεσμοι στόχοι που αποτελούν μέρος της στρατηγικής και θα διαμορφώσουν, κατά συνέπεια, μια ολόκληρη σειρά συντονισμένων ευρωπαϊκών στρατηγικών.

Εντέλει, κυρίες και κύριοι, ο συντονισμός της πολιτικής απασχόλησης και των κοινωνικών μας πολιτικών είναι καίριας σημασίας. Η Συνθήκη τη Λισαβόνας το δηλώνει σαφώς: πρέπει να συντονίσουμε την πολιτική απασχόλησης και τις κοινωνικές μας πολιτικές.

Αυτό ξεκινάει να πράττει η Ευρωπαϊκή Ένωση, επιταχυνόμενη από την κρίση. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος αντίδρασης σε αυτήν την κατάσταση, χρησιμοποιώντας προφανώς τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα οποία αποτελούν στοιχεία της, όπως η εσωτερική αγορά ή τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία.

  Vicky Ford (ECR). – (EN) Οι οικονομικές συνέπειες είναι προφανώς χειρότερες σε κάποια κράτη μέλη απ’ ό,τι σε άλλα. Σας ευχαριστώ που μιλήσατε για τους συνταξιούχους. Αντιλαμβάνομαι ότι η Επιτροπή έχει την ικανότητα να αναστείλει τα διαρθρωτικά ταμεία εάν τα κράτη μέλη δεν συμμορφώνονται με τη νομοθεσία της ΕΕ.

Θα μπορούσε η Προεδρία να αναλάβει να ερευνήσει εάν έχουν τηρηθεί οι συστάσεις της έκθεσης Auken, που ψηφίστηκε μέσω του Κοινοβουλίου τον προηγούμενο Μάρτιο; Αυτές αφορούν τους ιδιοκτήτες ακινήτων στην Ισπανία. Αυτό είχε καταστροφικές επιπτώσεις στους ευρωπαίους συνταξιούχους οδηγώντας κάποιους από αυτούς στη φτώχεια και τον αποκλεισμό.

  Ádám Kósa (PPE). – (HU) Έχω μόνο μία ερώτηση. Η φτώχεια πλήττει κυρίως δύο κοινωνικές ομάδες: τους εργαζόμενους με χαμηλό επίπεδο εξειδίκευσης και αυτούς που ζουν με αναπηρίες. Στην ερώτηση δηλώνεται ότι δύο δημοσιονομικές διευκολύνσεις δεν ήταν επαρκείς για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος αυτών των δύο ομάδων. Η ερώτησή μου είναι η εξής: επιθυμεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να επιληφθεί του ζητήματος πώς θα μπορέσει να βοηθήσει πιο αποτελεσματικά τις δύο αυτές κοινωνικές ομάδες και την κατάστασή τους;

  Diego López Garrido Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, η πρώτη ερώτηση για τους συνταξιούχους που έχουν ιδιοκτησία στην Ισπανία είναι παρόμοια με άλλη ερώτηση που μου τέθηκε προηγουμένως και η απάντηση είναι παρόμοια με αυτήν που ήδη έδωσα.

Αυτό στο οποίο πρέπει να αναφερθώ είναι ζήτημα αποσαφήνισης της εφαρμογής εσωτερικής νομοθεσίας σε ένα κράτος μέλος. Δεν μπορώ να μιλήσω εξ ονόματος του Συμβουλίου σχετικά με το εν λόγω ζήτημα το οποίο έχει νομικούς διαύλους εντός ενός κράτους μέλους. Εάν είχε συμβεί σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος, είμαι σίγουρος ότι θα είχε αντιμετωπιστεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο: μέσω εσωτερικών νομικών διαύλων.

Όσον αφορά την ερώτηση για τα ευάλωτα άτομα, συμφωνώ απολύτως ότι πρέπει να αποδοθεί ιδιαίτερη έμφαση στις δύο ομάδες στις οποίες αναφέρθηκε ο αξιότιμος βουλευτής. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο δεδομένου ότι τώρα έχουμε ένα ακόμη εργαλείο να χρησιμοποιήσουμε: τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στον βαθμό που αναφέρεται στα δικαιώματα ειδικά των ευάλωτων ατόμων, είτε είναι ηλικιωμένα είτε με αναπηρία, στην αξιοπρέπεια και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική και πολιτιστική ζωή. Σε κάθε περίπτωση, μιλά για την προστασία τους, την προστασία της σωματικής τους αξιοπρέπειας και της πνευματικής τους ακεραιότητας ενάντια στην ταπεινωτική ή απάνθρωπη μεταχείριση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναπτύξει διάφορα μέσα για την καταπολέμηση αυτής της κατάστασης, συμπεριλαμβανομένης μίας λεπτομερούς μελέτης της κατάστασης. Θα ήθελα να αναφέρω ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα του Ευρωβαρόμετρου του 2007, σύμφωνα με το οποίο το ήμισυ των Ευρωπαίων θεωρούν ότι οι ηλικιωμένοι, που είναι τα πλέον ευάλωτα άτομα, υφίστανται ακατάλληλη μεταχείριση, ακόμη και κακομεταχείριση όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο καλύπτονται οι ανάγκες τους. Σχεδόν οι μισοί Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία αντιμετωπίζει αυτά τα άτομα είναι αρνητικός, ακριβώς επειδή είναι ευάλωτα.

Τα κράτη μέλη και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν εφαρμόσει τη μέθοδο ανοικτού συντονισμού για την ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ των κρατών μελών σχετικά με το εν λόγω ζήτημα. Επί του θέματος, πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, συζητάμε για θέματα που αντιμετωπίζονται στην εθνική νομοθεσία. Είναι ζητήματα που εμπίπτουν στην εθνική αρμοδιότητα και, κατά συνέπεια, τα κράτη μέλη είναι εκείνα που πρέπει να τα αντιμετωπίσουν στη βάση, μεταξύ άλλων, της αρχής της επικουρικότητας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να υποστηρίξει αυτές τις πολιτικές, όμως δεν μπορεί να τις αντικαταστήσει πλήρως. Μπορεί να τις υποστηρίξει, όμως νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που συνδέεται και με την κοινωνική διάσταση, η οποία έχει ήδη αναφερθεί. Επανέρχομαι σε αυτό ακόμη μία φορά, διότι πιστεύω ότι είναι σημαντικό. Η κοινωνική διάσταση της στρατηγικής για την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας κατέχει κεντρική θέση στο έγγραφο που παρουσίασε η Επιτροπή και θα συζητηθεί από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων.

Πιστεύω ότι αυτή η κοινωνική διάσταση πρέπει να έχει περιθώριο για τα προβλήματα στα οποία αναφερθήκατε και τα οποία δεν είχαν τόσο κεντρική θέση στην προηγούμενη στρατηγική. Θεωρώ ότι στο μέλλον –δεδομένου ότι βιώνουμε μια κρίση με κοινωνικό αντίκτυπο– πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τον κοινωνικό αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης.

  Robert Atkins (ECR). – (EN) Τι πρόκειται να κάνει ο κ. Υπουργός που εκπροσωπεί την Προεδρία προκειμένου να προστατεύσει ομάδες συμπολιτών μας που κινδυνεύουν από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό ως άμεσο αποτέλεσμα της ισπανικής πολιτικής απέναντι σε Βρετανούς και πολίτες άλλων κρατών μελών που διαμένουν σε διάφορες περιοχές της Ισπανίας, των οποίων οι ιδιοκτησίες απαλλοτριώνονται και οι οποίοι υποφέρουν από αμφιλεγόμενες πολιτικές σχεδιασμού; Ο κ. Υπουργός εξ ονόματος της Προεδρίας δεν μπορεί να αποφεύγει πλέον αυτό το ζήτημα, πρέπει να επιδιώξει την επαφή με την ισπανική κυβέρνηση και να την καλέσει να αναλάβει την απαραίτητη δράση.

  Daniel Hannan (ECR). – (ES) Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας εδώ, κύριε López Garrido. Η ερώτησή μου αφορά τη φτώχεια των ευρωπαίων πολιτών που βρίσκονται σε ορισμένες περιοχές της Ισπανίας. Κατανοώ ότι βρίσκεστε εδώ εκπροσωπώντας την εκτελεστική εξουσία και όχι την ισπανική δικαιοσύνη και ότι δεν είστε εκπρόσωπος της Αυτόνομης Κοινότητας της Βαλένθια, όμως χρειαζόμαστε μια απάντηση. Υφίσταται κατάχρηση η οποία δεν έχει σχέση με τον γραπτό νόμο αλλά μάλλον με την εφαρμογή του νόμου και αυτό είναι ένα πρόβλημα στο οποίο υπάρχει λύση. Δεν σας ζητώ τίποτα περισσότερο από μία έρευνα της ισπανικής κυβέρνησης στις καταχρήσεις που έχουν εντοπιστεί.

  Πρόεδρος. – Τα ισπανικά σας είναι εντυπωσιακά, κύριε Hannan. Για άλλη μια φορά θα το αφήσω στη διακριτική ευχέρεια του κ. Υπουργού εάν θέλει να ασχοληθεί με αυτό.

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, δεν επιθυμώ να καταχραστώ τη θέση μου ως Προεδρεύων του Συμβουλίου προκειμένου να υπερασπιστώ μια συγκεκριμένη κυβέρνηση ή ένα συγκεκριμένο εθνικό νομοθέτημα. Δεν επιθυμώ να καταχραστώ αυτήν τη θέση, διότι είμαι βέβαιος ότι θα με επέκριναν επειδή χρησιμοποίησα αυτήν την πλατφόρμα για να υπερασπιστώ τις πράξεις ενός συγκεκριμένου κράτους μέλους ή μίας κεντρικής ή περιφερειακής κυβέρνησης μίας συγκεκριμένης χώρας.

Έχετε πλήρη επίγνωση ότι πρόκειται για ένα ζήτημα που αντιμετωπίζεται σε εθνικό επίπεδο, για το οποίο υπάρχουν δίαυλοι σε εθνικό επίπεδο. Όχι μόνο η Ισπανία αλλά και τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν κράτος δικαίου και επαρκείς δικαστικούς διαύλους για να διευθετήσουν αυτού του είδους την υποτιθέμενη κατάχρηση.

Αυτοί οι δικαστικοί δίαυλοι λειτουργούν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και είμαι βέβαιος ότι –και δεν αναφέρομαι μόνο στην περίπτωση της Ισπανίας– και άλλες ευρωπαϊκές χώρες όπου ασφαλώς θα υπάρχουν καταχρήσεις και παραβιάσεις του νόμου διαθέτουν τους διαύλους του κράτους δικαίου για να τις διευθετήσουν.

Αυτό γίνεται σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα συμβεί κάτι παρόμοιο. Δεν επιθυμώ να αποφύγω να δώσω μια απάντηση ούτε θέλω απλά να πω ότι δεν θα απαντήσω, όμως γνωρίζετε καλά ότι εάν θέσετε μια ερώτηση στο Κοινοβούλιο, είναι δυνατόν να μην επιθυμώ να χρησιμοποιήσω τη θέση μου ως Προεδρεύων του Συμβουλίου για μια ερώτηση που είναι εσωτερική ενός κράτους μέλους της Ένωσης.

  Πρόεδρος. – Η ερώτηση αριθ. 6 αποσύρεται.

Δεδομένου ότι αναφέρονται στο ίδιο θέμα, οι ακόλουθες ερωτήσεις θα εξεταστούν από κοινού:

Ερώτηση αριθ. 7 του κ. Justas Vincas Paleckis (H-0057/10)

Θέμα: Το καθεστώς των θεωρήσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας

Η Ισπανική Προεδρία του Συμβουλίου θα μεριμνήσει για την κατάργηση της υποχρεωτικής θεώρησης διαβατηρίων για τους ευρωπαίους και τους ρώσους πολίτες. Η διαδικασία αυτή ενδέχεται να αποδειχθεί χρονοβόρα, η δε επιτυχία της θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα της Ρωσίας να θέσει δεόντως σε εφαρμογή το σχέδιο δράσης που έχει προετοιμασθεί για την επίτευξη του σκοπού αυτού.

Το άνοιγμα της ΕΕ προς τη ρωσική περιοχή του Καλίνινγκραντ, και αντιστρόφως, είναι ενδεικτικό των προσπαθειών που καταβάλλουν η ΕΕ και η Ρωσία για την «κατεδάφιση του τείχους των θεωρήσεων διαβατηρίων». Η πολιτική καταπολέμησης της απομόνωσης της περιοχής του Καλίνινγκραντ και οι αρχές της διασυνοριακής συνεργασίας απασχολούν τόσο τη Ρωσία όσο και την ΕΕ. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού, οι γειτονικές χώρες, Πολωνία και Λιθουανία, έχουν διαπραγματευτεί τη διευκόλυνση της διέλευσης από τα σύνορα για τους κατοίκους των παραμεθόριων περιοχών, αλλά τα σχετικά μέτρα δεν έχουν ακόμη τεθεί σε εφαρμογή.

Ποια είναι η άποψη του Συμβουλίου σχετικά με την ειδική κατάσταση της περιοχής του Καλίνινγκραντ στο πλαίσιο του διαλόγου μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας για το θέμα των θεωρήσεων; Με ποιον τρόπο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ο διάλογος αυτός ενόψει της υπογραφής των συμφωνιών για την τοπική κυκλοφορία μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ (της Λιθουανίας και της Πολωνίας) αφενός και της Ρωσικής Ομοσπονδίας αφετέρου και, συνεπώς, της διευκόλυνσης των διαδικασιών που σχετίζονται με τη διέλευση από τα σύνορα για τους κατοίκους των παραμεθόριων περιοχών;

Ερώτηση αριθ. 8 της κ. Laima Liucija Andrikiene (H-0080/10)

Θέμα: Σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης - Ρωσίας: Η ατζέντα της ισπανικής Προεδρίας

Η ισπανική Προεδρία της ΕΕ έχει καθορίσει φιλόδοξη ατζέντα σε σχέση με τις σχέσεις ΕΕ - Ρωσίας· θα ήθελε να επιτευχθούν η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία για τη νέα Συμφωνία Εταιρικής Σχέσης και Συνεργασίας (ΣΕΣΣ), συμφωνία με τη Ρωσία για απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης διαβατηρίου καθώς και πρόοδος στη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου μεταξύ της ΕΕ και της Ρωσίας.

Για να συναφθεί συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με την ΕΕ, η Ρωσία πρέπει πρώτα να ενταχθεί στον ΠΟΕ. Υπάρχουν απτές προοπτικές να ενταχθεί η Ρωσία στον ΠΟΕ στο εγγύς μέλλον; Έχει το Συμβούλιο συγκεκριμένη στρατηγική για το πώς να εξαναγκάσει τη Ρωσία να ενταχθεί στον ΠΟΕ;

Διαβλέπει το Συμβούλιο ουσιαστική πρόοδο σε ό,τι αφορά τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για τη νέα ΣΕΣΣ;

Θεωρεί το Συμβούλιο ότι η ιδέα ενός καθεστώτος ελεύθερου εμπορίου με τη Ρωσία λαμβάνει δεόντως υπόψη τη σχετική διάσταση απόψεων εντός της ΕΕ; Θεωρεί επίσης το Συμβούλιο τη Ρωσία πιο προετοιμασμένη για απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης σε σχέση με άλλους εταίρους της ΕΕ, όπως η Ουκρανία, η Μολδαβία και η Γεωργία;

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για δύο ερωτήσεις, μία εκ των οποίων αναφέρεται στις θεωρήσεις, την υποχρέωση θεώρησης για ρώσους και ευρωπαίους πολίτες και η άλλη στις σχέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας μετά τη διάσκεψη κορυφής της Στοκχόλμης και στην ένταξη της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Αυτές είναι οι δύο ερωτήσεις, όπως τις αντιλαμβάνομαι, κυρία Πρόεδρε.

Σε ό,τι αφορά το θέμα των θεωρήσεων, θα ήθελα να επισημάνω ότι το 2003, το Συμβούλιο ενέκρινε κανονισμούς που θέσπισαν ένα ειδικό έγγραφο διέλευσης και ένα έγγραφο διευκόλυνσης της σιδηροδρομικής διέλευσης. Τρία χρόνια αργότερα, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η θέση σε ισχύ αυτού του συστήματος κυλούσε ομαλά και ότι και οι δύο εταίροι ήταν ικανοποιημένοι.

Από μια μακροπρόθεσμη προοπτική –συζητάμε για την περιοχή του Καλίνινγκραντ σε σχέση με την υπόλοιπη Ρωσική Ομοσπονδία– το καθεστώς διευκόλυνσης της διέλευσης, όπως αποκαλείται, θα εξαρτάται από τη μελλοντική εφαρμογή των συμφωνιών σχετικά με τις πολιτικές θεώρησης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Σε μια κοινή δήλωση μετά τη συνεδρίαση του Μονίμου Συμβουλίου Εταιρικής Σχέσης ΕΕ-Ρωσίας σχετικά με τη δικαιοσύνη και τις εσωτερικές υποθέσεις στις 2 Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους, οι συμμετέχοντες αποφάσισαν να συζητήσουν πιθανές μεταβολές στη συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Ρωσία για τη χορήγηση θεωρήσεων, προκειμένου να κάνουν πιο προσιτό το ταξίδι για τους ευρωπαίους και ρώσους πολίτες, ιδίως για τους κατοίκους της περιοχής του Καλίνινγκραντ.

Σύμφωνα με την ίδια κοινή δήλωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ρωσία ευελπιστούσαν να διαπραγματευτούν και να συνάψουν συμφωνίες τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας μεταξύ της Ρωσίας και των γειτονικών κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μπορεί να ενδιαφέρονταν για κάτι τέτοιο. Στο πλαίσιο αυτό, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1931/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που θεσπίζει κανόνες για την τοπική διασυνοριακή κυκλοφορία στα εξωτερικά χερσαία σύνορα των κρατών μελών και τροποποιεί τις διατάξεις της σύμβασης του Σένγκεν εξουσιοδοτεί τα κράτη μέλη να συνάπτουν διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες προκειμένου να εφαρμόσουν τους κανόνες τοπικής διασυνοριακής κυκλοφορίας.

Η διαπραγμάτευση αυτών των συμφωνιών είναι, σε αυτήν την περίπτωση, ζήτημα που αποτελεί ευθύνη των εμπλεκόμενων κρατών μελών και της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Το Συμβούλιο, σε κάθε περίπτωση, σημειώνει ότι διαπραγματεύσεις βρίσκονται επίσης σε εξέλιξη μεταξύ Λιθουανίας και Ρωσίας καθώς και μεταξύ Πολωνίας και Ρωσίας.

Σε ό,τι αφορά την ερώτηση σχετικά με τις στρατηγικές σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας, το Συμβούλιο μπορεί να ενημερώσει το Κοινοβούλιο ότι μετά τη διάσκεψη κορυφής με τη Ρωσία που πραγματοποιήθηκε στη Στοκχόλμη τον Νοέμβριο θα πραγματοποιηθεί άλλη μία διάσκεψη κορυφής στη διάρκεια της εξάμηνη θητείας της ισπανικής Προεδρίας. Θα πραγματοποιηθεί στη Ρωσία, μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας, το οποίο σημαίνει ότι υπάρχει νέα ώθηση στις σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών.

Προφανώς υφίσταται πάντα η πιθανότητα να υπάρξουν πολύπλοκες δυσκολίες σε αυτές τις σχέσεις, και μπορεί να υπάρξουν επίσης διαφωνίες, όμως η σχέση μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας είναι ευρεία και πολύπλευρη. Έχουμε αυξανόμενους οικονομικούς και εμπορικούς δεσμούς και –οφείλουμε να το παραδεχτούμε– υψηλό επίπεδο αλληλεξάρτησης όσον αφορά την ενέργεια, κοινά συμφέροντα σε άλλους τομείς που σχετίζονται με προβλήματα που υπερβαίνουν ακόμη και τις αντίστοιχες χώρες μας και προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων παγκόσμιων προκλήσεων, τις οποίες πρέπει να αντιμετωπίσουμε και μάλιστα όσο το δυνατόν περισσότερο από κοινού.

Συνεπώς, θα είναι πάντοτε επωφελές για μας να αναζητούμε ευκαιρίες να ενισχύουμε τις σχέσεις μας με τη Ρωσία, ενώ θα παραμένουμε πάντοτε σταθεροί στις αρχές μας και στις αξίες επάνω στις οποίες ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Όσον αφορά την ένταξη της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση την υποστηρίζει, όμως η Ρωσία είναι αυτή που πρέπει να λάβει τα μέτρα για να σημειώσει πρόοδο στο θέμα αυτό.

Αναφορικά με τη νέα συμφωνία μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας, και τα δύο μέρη συμφωνούν ότι θα ήταν καλό να υπάρξει μία ευρεία νέα συμφωνία. Η συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας, η οποία έγινε αντικείμενο διαπραγμάτευσης τη δεκαετία του 1990, είναι από πολλές απόψεις παρωχημένη. Πολλά έχουν συμβεί και πολλά έχουν αλλάξει από τη δεκαετία του 1990 και πρέπει να προχωρήσουμε προς αυτήν τη νέα συμφωνία, για την οποία είμαστε φιλόδοξοι. Έχουμε θέσει ψηλά τον πήχη και ει δυνατόν, επιθυμούμε να καλύψουμε όλους τους τομείς των σχέσεων ΕΕ-Ρωσίας.

Έχει σημειωθεί πρόοδος σε κάποιους τομείς αυτών των διαπραγματεύσεων. Άλλοι τομείς προχωρούν πιο αργά, όπως συμβαίνει με το εμπόριο και τις επενδύσεις. Σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ σημαντικό για μας ότι υπάρχουν στέρεες ρήτρες και στέρεες συμφωνίες με τη Ρωσία για το εμπόριο, τις επενδύσεις και την ενέργεια.

Όσον αφορά τις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών, συμφωνούμε να διαπραγματευτούμε μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μόλις η Ρωσία ενταχθεί στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, εάν και όταν συμβεί αυτό.

Σχετικά με την απελευθέρωση των θεωρήσεων, πρόκειται για ζήτημα μείζονος πολιτικής σημασίας που επηρεάζει άμεσα τους πολίτες της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Νομίζω ότι σχετικά με το θέμα αυτό, συμμεριζόμαστε την πρόθεση διευκόλυνσης των θεωρήσεων όταν αυτό καταστεί δυνατό.

Το ιδανικό θα ήταν η απελευθέρωση των θεωρήσεων, με άλλα λόγια, η κατάργηση της υποχρέωσης θεώρησης, όμως φυσικά εν προκειμένω παραμένουν πολλά που πρέπει να γίνουν. Επιπλέον, πρέπει να εξισορροπήσουμε τα στοιχεία του ενεργητικού που κινδυνεύουν, τα οποία αφορούν την ασφάλεια, και επίσης, αυτό πρέπει πάντοτε να γίνεται στη βάση της αμοιβαιότητας.

Αναφορικά με την Ουκρανία, τη Μολδαβία και τη Γεωργία, σε κάθε μία από αυτές τις χώρες ισχύει μια ιδιαίτερη κατάσταση σε ό,τι αφορά την πολιτική θεωρήσεων και επί του παρόντος δεν μπορούμε να προβλέψουμε την πρόοδο που θα σημειωθεί σε αυτές τις τρεις χώρες σε σύγκριση με τον διάλογο περί θεωρήσεων που διεξάγουμε με τη Ρωσία.

  Bernd Posselt (PPE). – (DE) Θα ήθελα να εγείρω τα δύο κρισιμότερα θέματα για άλλη μια φορά. Το πρώτο αφορά τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτές είναι οι μεγαλύτερες ανεπάρκειες. Πόσο εντατικός είναι ο διάλογος για τα κρίσιμα αυτά θέματα; Έχουμε την αίσθηση ότι οι εξελίξεις εν προκειμένω οπισθοδρομούν μάλλον παρά σημειώνουν πρόοδο.

Το δεύτερο θέμα αφορά την ενεργειακή ασφάλεια. Πώς έχουν τα πράγματα συγκεκριμένα στις διαπραγματεύσεις για την ενέργεια;

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμε κύριε βουλευτά, όπως γνωρίζετε, μία από τις προτεραιότητες ή τους στρατηγικούς κεντρικούς στόχους της Ένωσης είναι η ενεργειακή ασφάλεια. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση –ειδικά εφόσον πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επλήγησαν άμεσα από την κρίση του φυσικού αερίου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας στις αρχές του 2009– αποδίδουμε εξαιρετικά μεγάλη αξία στην ενεργειακή ασφάλεια και τη θεωρούμε σαφώς έναν από τους μεγαλύτερους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έναν στόχο που συνδέεται φυσικά με τον σημαντικό στόχο της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής.

Η στρατηγική του Συμβουλίου και της Προεδρίας του Συμβουλίου σχετικά με την ενέργεια και την ενεργειακή ασφάλεια είναι η ανάγκη να κινηθούμε προς μια μεγαλύτερη διαφοροποίηση από την άποψη των προμηθευτών και των πηγών ενέργειας και της διανομής της. Πρέπει, συνεπώς, να επεκτείνουμε τις δυνατότητες, αποφεύγοντας τα ολιγοπώλια ή την υπερβολική εξάρτηση.

Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ένα επίπεδο ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία που είναι σαφώς υπερβολικό και το οποίο συνδέεται και με το γεγονός ότι η Ευρώπη επί μεγάλο διάστημα του 20ού αιώνα ήταν διαιρεμένη καθώς και με το γεγονός ότι σε κάποιες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν άμεσες διασυνδέσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών.

Όταν συνέβη η κρίση εκείνη, είδαμε ότι κάποιες χώρες που δεν επλήγησαν από αυτήν δεν μπορούσαν να βοηθήσουν τις χώρες που επλήγησαν, διότι δεν υπήρχαν διασυνδέσεις. Κατά συνέπεια, οι ενεργειακοί στόχοι στην Ευρώπη είναι εξαιρετικά σημαντικοί, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, επομένως είμαστε υπέρ της διαφοροποίησης των πηγών ενέργειας και της προώθησης σχεδίων όπως το σχέδιο Nabucco ή τα σχέδια Nord Stream ή South Stream, τα οποία σχετίζονται με τη Ρωσία, και της επίτευξης ενός πράγματος που επί του παρόντος δεν υπάρχει στην Ευρώπη: μίας ενιαίας αγοράς ενέργειας. Προκειμένου να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, οι οποίοι διευκολύνονται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας που εισάγει αυτήν την αρμοδιότητα σχετικά με την ενέργεια, η οποία δεν υπήρχε προηγουμένως, είναι θεμελιώδες και ουσιαστικό να διαμορφώσουμε μια στρατηγική σχέση με τη Ρωσία όσον αφορά την ενέργεια και άλλα ζητήματα.

Επιπλέον, έχουμε άλλα εργαλεία στη Συνθήκη της Λισαβόνας που συνδέονται με την εξωτερική πολιτική. Η Συνθήκη της Λισαβόνας ενισχύει την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική: υπάρχει Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και Ύπατος Εκπρόσωπος, ενώ θα υπάρξει και Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης. Με άλλα λόγια, έχει ενισχυθεί το εξωτερικό όραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο θα ενισχύσει τις διαπραγματεύσεις μας σε όλους τους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της οικονομίας και της ενέργειας, με άλλες χώρες. Αυτό είναι συνεπώς το όραμα που μπορώ να σας δώσω για τις σχέσεις με τη Ρωσία.

Διαπραγματευόμαστε μια συμφωνία στην οποία το θέμα της ενέργειας είναι ουσιαστικό· οι διαπραγματεύσεις αυτές ξεκινάνε και έχουμε τις καλύτερες προοπτικές γι’ αυτές, όμως προφανώς, όπως όλες οι συμφωνίες, είναι κάτι που εξαρτάται από εξαιρετικά πολύπλοκες διαπραγματεύσεις, οι οποίες με τη σειρά τους αποτελούν μέρος μιας σειράς διαπραγματεύσεων σχετικά με αυτήν τη συμφωνία συνεργασίας που επιθυμούμε να ενημερώσουμε –όπως είπα– διότι πολλά έχουν συμβεί στην Ευρώπη τα τελευταία 15 ή 20 χρόνια. Ένα από αυτά είναι η ουσιαστική σχέση που χρειάζεται να έχουμε με τη Ρωσία, η οποία, όπως όλοι γνωρίζουν, είναι μία από τις χώρες που βίωσαν τις περισσότερες μεταβολές τα τελευταία χρόνια.

  Bogusław Sonik (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, αναφορικά με την ερώτηση αριθ. 9, την οποία επρόκειτο να θέσω εξ ονόματος της συναδέλφου μου βουλευτή κ. Morkūnaitė-Mikulėnienė, και η οποία σχετίζεται με την προηγούμενη ερώτηση, η Ρωσία σκοπεύει να εγκαταστήσει πυρηνικό σταθμό κοντά στα ανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην επαρχία του Καλίνινγκραντ, και η Λευκορωσία έχει παρόμοια σχέδια. Λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία του Τσερνομπίλ, τα σχέδια αυτά προκαλούν ανησυχίες σχετικά με τον ενεχόμενο κίνδυνο. Προτίθεται το Συμβούλιο να επιληφθεί του ζητήματος της περιβαλλοντικής ασφάλειας στον επόμενο γύρο συνομιλιών με τη Ρωσία; Κατά τη γνώμη μας, αυτό είναι πολύ σημαντικό.

  Janusz Władysław Zemke (S&D). – (PL) Θα ήθελα να επιστρέψω στις ερωτήσεις αριθ. 7 και 8 και στις σχέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας. Ο κ. López Garrido ορθώς ανέφερε ότι αυτές οι σχέσεις πρέπει να βασίζονται σε αξίες, όμως εάν ισχύει αυτό, τότε η Ένωση έχει συγκεκριμένες υποχρεώσεις έναντι των προασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία.

Σχετικά με το θέμα αυτό, θα ήθελα να θέσω την εξής ερώτηση: δεν πρέπει η πολιτική των κρατών μελών της ΕΕ και ολόκληρης της ΕΕ να περιλαμβάνει ειδικούς κανόνες αναφορικά με τις θεωρήσεις για τους προασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Ρωσία; Αυτό θα διευκόλυνε τους ανθρώπους αυτούς να λαμβάνουν θεωρήσεις σχετικά εύκολα.

  Diego López Garrido, Προεδρεύων του Συμβουλίου. – (ES) Σε ό,τι αφορά την παρέμβαση για το θέμα της πυρηνικής ασφάλειας, πρέπει να πω ότι η ευθύνη, η οποία στον τομέα αυτόν είναι εθνική, προβλέπεται στις διεθνείς συμφωνίες του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, με άλλα λόγια, στη σύμβαση για την πυρηνική ασφάλεια στην οποία είναι συμβαλλόμενα μέρη η Λευκορωσία, η Ρωσία, η Ευρατόμ και τα περισσότερα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Συμβούλιο κατανοεί ότι πρέπει να ερωτηθούν συμβαλλόμενα μέρη που βρίσκονται κοντά σε μια προτεινόμενη πυρηνική εγκατάσταση, καθώς θα μπορούσαν να επιβαρυνθούν από αυτήν. Κατά συνέπεια, η συμφωνία που συνάπτεται επί του παρόντος μεταξύ της Ευρατόμ και της Ρωσίας σε σχέση με την ειρηνική εφαρμογή της πυρηνικής ενέργειας θα πρέπει να εμπεριέχει διατάξεις περί αντικειμενικών απαιτήσεων για την πυρηνική ασφάλεια και την προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. Θα ήθελα επίσης να σας θυμίσω ότι το θέμα αυτό αντιμετωπίζεται περιοδικά στο πλαίσιο του διαλόγου μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας για την ενέργεια.

Σε ό,τι αφορά την εκτίμηση των επιπτώσεων σε διεθνές πλαίσιο, το Συμβούλιο παρατηρεί ότι η Λευκορωσία είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση Espoo για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε διασυνοριακό πλαίσιο, η οποία εμπεριέχει δεσμευτικές υποχρεώσεις με στόχο την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και των πιθανών περιβαλλοντικών κινδύνων. Σε αυτήν την περίπτωση, ωστόσο, το Συμβούλιο αναφέρει ότι η ευθύνη για την οργάνωση περιβαλλοντικής εκτίμησης ανήκει σε μεγάλο βαθμό στους εργολήπτες.

Η Ρωσική Ομοσπονδία δεν είναι συμβαλλόμενο μέρος στην εν λόγω Σύμβαση. Θα θέλαμε σε κάθε περίπτωση η Ρωσία να εφαρμόσει εθελοντικά τη Σύμβαση Espoo. Το πράττει αυτό εδώ και αρκετό καιρό σε σχέση με τους υπάρχοντες πυρηνικούς σταθμούς.

Τέλος, όσον αφορά την ερώτηση που έθεσε ο αξιότιμος βουλευτής σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα αναφορικά με τη Ρωσία, υπήρξε προηγούμενη συζήτηση όπου τέθηκαν ερωτήσεις σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και νομίζω ότι τα κριτήρια για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή την αναφορά παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ισχύουν όπου και εάν συμβαίνουν. Κατά συνέπεια, καμία χώρα δεν εξαιρείται από τις παραβιάσεις που καταδικάζονται σύμφωνα με το δίκαιο –θα έλεγα ακόμη και από ηθική υποχρέωση– και εμείς καταδικάζουμε και πρέπει να καταδικάζουμε αυτές τις παραβιάσεις όταν συμβαίνουν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε κάποια από τις χώρες της.

Η σχέση μεταξύ αυτού και της πολιτικής θεωρήσεων συνιστά ένα άλμα το οποίο επί του παρόντος μπορεί δύσκολα να εξακριβωθεί ή να οριστεί Οι γενικές διαπραγματεύσεις για τις θεωρήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη. Νομίζω ότι στο πλαίσιο αυτών των γενικών διαπραγματεύσεων για τις θεωρήσεις θα μπορούσε κανείς να προτείνει ένα άλλο είδος συγκεκριμένου διαύλου για τη διευκόλυνση των θεωρήσεων, όμως, επί του παρόντος, όπως είπα, βρισκόμαστε σε ευρείες διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για τις θεωρήσεις και πιστεύω ότι σε αυτό πρέπει να επικεντρωθούμε: στην οργάνωση των θεωρήσεων σε γενικές γραμμές.

Αυτό ισχύει, διότι είναι αυτό που μπορεί να έχει τον καλύτερο αντίκτυπο από την άποψη της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων και ακόμη, θα έλεγα, προσφέρει την καλύτερη ευκαιρία όσον αφορά τους Ευρωπαίους και την Ευρώπη ως σύνολο να βιωθούν οι αξίες τους και να τις ασπαστούν και άλλα μέλη του κοινού και σε μέρη εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Πρόεδρος. – Οι ερωτήσεις που δεν απαντήθηκαν λόγω έλλειψης χρόνου θα απαντηθούν γραπτώς (βλ. Παράρτημα).

Η Ώρα των Ερωτήσεων έληξε.