Rapporti verbatim tad-dibattiti

Il-Ħamis, 11 ta' Marzu 2010 - Strasburgu

12.3. Korea t'Isfel: il-piena tal-mewt iddikjarata legali

  Der Präsident. − Als nächstes Thema folgt die Aussprache über fünf⁽¹⁾ Entschließungsanträge zum Südkorea – Todesstrafe für legal erklärt.

  Renate Weber, author. − Mr President, after 13 years without an execution in South Korea, it is deeply sad that the Constitutional Court there ruled in favour of the death penalty a few weeks ago. The ruling states that the death penalty is a legal punishment that can deter crime for the public good. That is a commonly heard argument and merely a response to emotive situations in a given country at a certain time.

It in fact means that the death penalty is being viewed as a preventive force in the hope that, when a criminal knows there is capital punishment, he or she will think twice about his or her acts. We all know that many studies have refuted that idea.

Even more important is the fact that an execution is irreversible; there is no way back. Roman law at the time of Justinian stated that it was better for a guilty person to go unpunished than for an innocent person to be deprived of their life. That was 15 centuries ago. Since the South Korean Constitutional Court itself recognised that the death penalty could be subject to errors and abuse, our concerns brought forward today might strengthen the democratic institutions of the Republic of Korea in the idea that this method of punishment should be abolished for good.

Since the Republic of South Korea acceded to the International Covenant on Civil and Political Rights in 1990, and is a signatory to most of the major human rights treaties, moving backwards would be very harmful to its international reputation.

  David Martin, author. − Mr President, the European Union in general, and this Parliament in particular, has a very proud record – an honourable tradition – of opposing the death penalty. Therefore we can do nothing other than regret the decision of the Republic of Korea’s Constitutional Court that the death penalty is not a violation of that country’s Constitution.

However, I believe we have to keep the issue in proportion. The justices ruled by a narrow margin of five votes to four. The last time they voted it was seven votes to two. They did not urge or condone the use of the death penalty but called for a political decision for the Korean Parliament to decide on the future abolition of the death penalty in that country.

We also have to note that South Korea is de facto an abolitionist country. No executions have been carried out since February 1998 and, in 2007, Amnesty International categorised South Korea as a country that has virtually abolished capital punishment.

However, the seriousness of this issue comes back to the fore when we realise that the floor leader of the Grand National Party in Korea said just recently that this de facto moratorium on capital punishment should be ended and a swift execution should take place of certain prisoners. I hope this unfortunate opportunistic voice in Korea will be ignored and that South Korea will indeed move away from being a de facto moratorium country by changing its law and becoming a de jure moratorium country.

  Martin Kastler, Verfasser. − Herr Präsident, meine lieben Kolleginnen und Kollegen! Es ist bedauerlich, dass etliche Staaten in der Welt heute noch diese unmenschliche Art der Bestrafung von Schwerverbrechern vornehmen bzw. erlauben. Meiner Meinung nach hat kein Mensch das Recht, über Leben oder Tod eines anderen Menschen zu befinden, egal, ob am Anfang oder am Ende des Lebens, und erst recht nicht, wenn es darum geht, eine Straftat zu ahnden. Diese barbarische Bestrafung durch Hinrichtung hat in der Welt von heute nichts mehr zu suchen!

Der unvergessliche, große Papst Johannes Paul II. hat vor allem darauf hingewiesen, dass die Wiedergutmachung, die Chance auf Versöhnung möglich sein müssen. Das ist bei einer irreversiblen Tat wie der Todesstrafe nicht möglich. Deshalb fordern wir gemeinsam als Fraktionen unsere Kollegen in Südkorea auf, sich dieses Themas in ihrem Parlament anzunehmen und gemeinsam mit uns Europäern für die Abschaffung der Todesstrafe zu kämpfen, als Zeichen der Menschlichkeit. Ich möchte alle Kollegen auffordern, diesen gemeinsamen Entschließungsantrag einmütig zu unterstützen.

  Marie-Christine Vergiat, auteur. − Monsieur le Président, lors du 4ème congrès mondial contre la peine de mort, fin février dernier à Genève, le courant abolitionniste s'est félicité du nombre grandissant de pays ayant aboli ou suspendu la peine de mort. La Corée du Sud semblait s'être engagée dans cette voie, aucune condamnation à mort n'ayant été exécutée depuis décembre 1997.

La récente décision de la Cour constitutionnelle de Corée ne peut que nous inquiéter, nous ne pouvons que la déplorer. Nous souhaitons donc que la Commission et le Conseil considèrent l'abolition de la peine de mort, violation du droit à la vie et crime d'État, comme un élément essentiel des relations de l'Union européenne avec les pays tiers.

Nous souhaitons qu'ils interpellent le gouvernement coréen et le président de la République, lui–même condamné à mort en 1981, pour qu'ils s'engagent fermement sur la voie de l'abolition, décident d'un moratoire, conformément à la décision de l'ONU, et s'inquiètent de la situation des 59 condamnés à mort dans ce pays, dont certains prisonniers politiques, et qu'ils demandent que leur condamnation soit commuée.

  Barbara Lochbihler, Verfasserin. − Herr Präsident! Die Politik zur Abschaffung der Todesstrafe ist ein sehr erfolgreicher Teil europäischer Außenpolitik. Das zeigt sich bei Beitrittsverhandlungen, bei bilateralen Gesprächen und auch innerhalb der Vereinten Nationen, wo immer mehr Staaten der Weltgemeinschaft sich dazu entschließen, ein Moratorium auszusprechen oder die Todesstrafe ganz abzuschaffen. Die Republik Südkorea gehörte bis vor Kurzem zu den Staaten, die diese entwürdigende und erniedrigende Strafe in der Praxis nicht mehr angewandt haben.

Diese heutige Entschließung ist Ausdruck unserer Sorge, dass mit der Entscheidung des südkoreanischen Verfassungsgerichts, Hinrichtungen seien mit der Verfassung rechtlich vereinbar, nun eine Situation entstanden ist, die durchaus eine Wiederanwendung der Todesstrafe ermöglicht. Deshalb appellieren wir an die Regierung von Südkorea, alles dafür zu tun, zuerst ein rechtlich verbindliches Moratorium anzunehmen, das es verbietet, Hinrichtungen durchzuführen – es sitzen ja noch über 55 Menschen in den Todeszellen –, worauf in einem zweiten Schritt das südkoreanische Parlament ein Gesetz zur Abschaffung der Todesstrafe verabschieden sollte.

Es ist sehr positiv zu bewerten, dass auch innerhalb der südkoreanischen Gesellschaft eine Bewegung entstanden ist, die sich dafür einsetzt, dass letztendlich mit einem Gesetz zur Abschaffung der Todesstrafe beigetragen wird. Diese Bewegung sollten wir hier unterstützen.

  Jarosław Leszek Wałęsa, w imieniu grupy PPE. – Panie Przewodniczący! W czasach, kiedy powiększa się grono krajów, które odchodzą od wykonywania kary śmierci, decyzję trybunału konstytucyjnego Korei Południowej należy przyjąć co najmniej ze zdziwieniem.

Kara śmierci jest wyraźnym pogwałceniem praw człowieka, bo przecież życie ludzkie jest wartością, którą powinno chronić prawo, a system prawa, który dopuszcza karę śmierci, godzi w swoje własne podstawy i jest swoistą hipokryzją. Istnieje wiele argumentów przeciw stosowaniu tego sposobu wymierzania sprawiedliwości. Dla mnie najważniejszym jest jego nieodwracalność. Kara śmierci jest bądź co bądź karą ostateczną. Odbiera się komuś tą jedyną, najwspanialszą rzecz, którą kiedykolwiek będzie posiadał. Poza tym pozostaje odpowiedzialność moralna na wykonawcach tego czynu, ponieważ zawsze istnieje ryzyko egzekucji niewinnej osoby.

Wyrok trybunału konstytucyjnego jest dodatkowo rozczarowujący, ponieważ wiemy, że w Korei od lat nie przeprowadzono żadnej egzekucji. Mam nadzieję, że ta decyzja nie wpłynie na ilość wydawanych wyroków. Co więcej, wzywam do całkowitego zaprzestania orzekania kary śmierci w tym kraju.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy S&D. – Korea Południowa jest jednym z kluczowych partnerów handlowych Unii Europejskiej. To także państwo, z którym Komisja Europejska zakończyła negocjacje umowy o wolnym handlu, dającej obu stronom bardzo szeroki dostęp do ich rynków. Wobec tak zacieśnionych więzi gospodarczych dziwi mnie, że Unia i Korea tak bardzo rozmijają się pod względem respektowania praw człowieka.

Wszystkie państwa członkowskie Unii są sygnatariuszami 13. protokołu do Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, który zakazuje stosowania kary śmierci. Co więcej, na arenie międzynarodowej Unia deklaruje, iż stawia sobie za cel działać na rzecz powszechnego zniesienia kary śmierci. Zgodnie z tą deklaracją Unia powinna wyrazić zdecydowane poparcie dla działającego w Korei ruchu na rzecz zniesienia kary śmierci. Liczymy, że w pierwszej kolejności zostanie wprowadzone moratorium na jej wykonywanie oraz, że rząd Korei aktywnie włączy się w działanie na rzecz zniesienia kary śmierci, prowadzone na forum ONZ.

Jako Parlament Europejski, w ramach nowych uprawnień w dziedzinie polityki handlowej, mamy prawo i obowiązek domagać się zniesienia kary śmierci we wszystkich krajach partnerskich Unii Europejskiej.

  Zbigniew Ziobro, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Gdyby dzisiejsze poglądy na karę śmierci obowiązywały w Europie za czasów działania Trybunału Norymberskiego, żaden z sądzonych przez ten trybunał zbrodniarzy nazistowskich odpowiedzialnych za okrutną śmierć milionów niewinnych ludzi nie zostałby skazany na karę śmierci. Nie słyszałem, aby ktokolwiek w Europie wytykał niesprawiedliwe orzeczenia Trybunałowi Norymberskiemu.

Europa coraz bardziej odchodzi od istoty kary sprawiedliwej jaką jest odpowiedź proporcjonalna do zła wyrządzonego przez sprawcę i winy jaką on ponosi. Kiedy mówimy o morderstwie, zabójstwie wielu osób, np. w akcie terrorystycznym, czy ludobójstwie milionów ludzi, co miało miejsce przecież również w Europie, to rodzi się pytanie o karę proporcjonalną. Faktem jest, że również w Europie w środowiskach naukowych trwa jednak dyskusja na temat skuteczności w zakresie prewencyjnego oddziaływania tej kary i ochrony niewinnych ludzkich istnień. Nie to jest jednak tutaj chyba kluczowym argumentem.

Europa dziś odeszła od stosowania kary śmierci, jest to demokratyczny wybór, chcemy dla niego szacunku. Ale też powinniśmy szanować wybór innych, i dlatego jestem za dyskusją na ten temat, również dyskusją z ludźmi w Korei Południowej. Jest to demokratyczne państwo, demokratyczny kraj.

  Marek Henryk Migalski (ECR). - Uważam, że nie powinniśmy w tej sprawie się wypowiadać, nie powinniśmy ingerować w tej materii co najmniej z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że Korea Południowa jest demokratycznym krajem, a orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego jest orzeczeniem prawnego organu tego państwa. Wobec tego nie ma niebezpieczeństwa, że kara ta będzie orzekana w kwestiach politycznych czy nieistotnych – będzie ona orzekana wobec przestępców i morderców. Po drugie, kara śmierci odstrasza. Nie da się oczywiście empirycznie tego udowodnić, ale jeśli założymy prawdziwość sylogizmu, że kara cięższa odstrasza bardziej, to znaczy, że kara najcięższa odstrasza najbardziej, a to oznacza, że kara śmierci odstręcza najbardziej. Wobec tego, stosując karę śmierci, w istocie ratujemy życie niewinnych ludzi. Dlatego Unia Europejska, Parlament Europejski nie powinny w tej sprawie ingerować w stosunku do władz Korei Południowej.

  Bogusław Sonik (PPE). - Panie Przewodniczący! Ze smutkiem trzeba przyjąć orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego Korei Południowej o zgodności kary śmierci z konstytucją. Decyzja ta to krok wstecz w stosunku do trendów, jakie panują w tym kraju, gdzie od dekady nie przeprowadzono kary śmierci. Ostatnia egzekucja została wykonana 13 lat temu. Aktualnie w celach śmierci oczekuje na wykonanie wyroku aż 57 skazanych. Trzeba krytycznie podejść do decyzji trybunału Korei Południowej. Kraj ten jako lider gospodarczy regionu powinien szczególnie dawać przykład w kwestii przestrzegania praw do życia każdej jednostki. Kara śmierci nie jest zgodna ze współczesnym systemem sądownictwa karnego i wbrew obiegowym opiniom wcale nie prowadzi do spadku przestępczości.

  Jaroslav Paška (EFD). - Trest smrti je téma, ktorá bude živá dovtedy, kým sa v ľudskej spoločnosti budú skrývať beštie, vrahovia žijúci s vedomím, že oni môžu ľudí mučiť, týrať a vraždiť, lebo slabá a impotentná spoločnosť si nedokáže poradiť s ich zverským konaním.

Každá z obetí týchto netvorov mala rovnaké právo na život ako my všetci, až do chvíle, kým im neskrížila cestu takáto obluda, zločinec, ktorý len podľa svojej zvrhlej chuti naložil s jej osudom človeka bez práva na milosť či obhajobu. Kórejský ústavný súd vyriekol stanovisko, že trest smrti nie je v rozpore s kórejskou ústavou. Vecne tak zhodnotil právny stav. To, že sa politické elity v Európe v našom mene takejto cesty zriekli, však neznamená, že aj my sme sa stali lepšími ľuďmi alebo že naša spoločnosť je humánnejšia. Nie. Hnusné vraždenie slušných ľudí brutálnymi netvormi v Európe, rovnako ako ani v Kórey, neprestalo. Rozdiel je len v tom, že európske beštie sa hrdelného trestu obávať nemusia.

Vážení, ja rešpektujem náš model vychádzajúci z Európskeho dohovoru o ľudských právach, ale som presvedčený, že skôr, ako ho budeme vnucovať okolitému svetu, mali by sme sa uistiť, že je pre slušných ľudí naozaj lepším riešením a že aj...

Rečník bol prerušený predsedom.

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE). - Pragnę zwrócić uwagę, że rozczarowująca i niepokojąca jest decyzja Trybunału Konstytucyjnego w Korei Południowej. Pomimo, iż ostatnie egzekucje w tym kraju miały miejsce w 1997 r. trybunał orzekł 25 lutego, że kara śmierci jest formą kary, która nie przekracza konstytucyjnego prawa do życia. Jest to już drugie orzeczenie trybunału o tej samej treści. Pierwsze orzeczenie zostało wydane w 1996 r., wtedy też trybunał stwierdził, że nie ma klimatu społecznego na zniesienie kary śmierci. Można więc wywnioskować, że wciąż tego klimatu nie ma, a szkoda, bo państwo, które jest liderem ekonomicznym powinno być przykładem dla innych państw w respektowaniu podstawowego prawa człowieka, jakim jest prawo do życia.

(Oklaski)

  Janez Potočnik, Member of the Commission. − Mr President, the fight against the death penalty lies at the heart of the EU’s human rights policy. The EU considers that capital punishment is a cruel and inhuman punishment which fails to deter criminal behaviour, while the abolition of capital punishment contributes to the enhancement of human dignity.

We have been able to welcome a number of recent positive developments in the fight against the death penalty. In January this year, Mongolia announced a moratorium on the death penalty. During 2009 Burundi, Togo and the US State of New Mexico all abolished the death penalty. In 2007 the UN General Assembly for the first time adopted a resolution calling on states to establish a moratorium on executions with a view to abolishing the death penalty; a further resolution in 2008 reaffirmed this call.

In this light, the EU was naturally disappointed at the judgment of the Constitutional Court of the Republic of Korea on 25 February – by a split vote of five to four – that the death penalty was in accordance with the provisions of the Constitution. We note, however, that this case revolved around the interpretation of the Korean Constitution; this was not a political decision on retention of the death penalty. We also particularly note the further views expressed by three of the five judges who found that the death penalty was in line with the Constitution. Judge Lee Kang-Kook and Judge Min Hyung-Ki made clear the need to limit the use of the death penalty and to reduce the number of crimes subject to capital punishment, while Judge Song Doo-hwan argued that any decision on the death penalty should be the subject of a public debate and action by the legislature.

Although the courts continue to pass death sentences, the Republic of Korea has maintained a moratorium on executions since 1997. There is no indication at present that the judgment of the Constitutional Court will affect this moratorium. We welcome Korea’s determination to maintain the moratorium on the implementation of executions.

At the same time, as the UN General Assembly resolution has noted, a moratorium should be seen not as an end in itself but as a step on the path towards complete abolition. Accordingly, the EU urges the Korean National Assembly to take steps as quickly as possible to abolish the death penalty. The Republic of Korea has long been a regional leader on human rights issues in Asia. Abolition of the death penalty would thus only confirm the Republic of Korea’s commitment to the protection and promotion of human rights.

  Der Präsident. − Die Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet im Anschluss an die Aussprache statt.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 149)

  Gerard Batten (EFD), in writing. – Congratulations to the South Korean Constitutional Court for upholding the death penalty. They intend to retain the death penalty for the worst criminal offenders. For example, for a Mr Kang Ho-soon, who has reportedly confessed to killing seven women. The Justice Ministry has recently released figures that show more than 60% support for the death penalty. If a similar question were asked in Britain it would produce at least the same result. In British prisons we have various assorted serial killers, rapists, child-murdering paedophiles, necrophiles and cannibals serving life sentences. The last example just last week was that of pervert Peter Chapman who lured an innocent 17-year-old victim, Ashleigh Hall, to her death and was sentenced to 35 years. This is an inadequate sentence. He and his kind should be executed. This would also save millions of pounds every year currently wasted on keeping such criminals in prison for life that could be better spent on the old and the sick. So well done South Korea: go on executing your worst criminals.

  Monica Luisa Macovei (PPE), in writing. – ‘Every person shall have the right to life. If not, the killer unwittingly achieves a final and perverse moral victory by making the state a killer too, thus reducing social abhorrence at the conscious extinction of human beings’ (Amnesty International, 1998). Morality, deterrence and fairness are key in the debate on the death penalty. The ‘crime control’ approach seeks repression of criminal conduct, while the ‘human rights/due process’ model emphasises individual rights. The former considers the death penalty moral because the defendant took a life (retribution), a deterrent because those who might kill refrain from doing so fearing for their life, while fairness is unimportant or unproven. The latter model claims that death penalty is immoral because the state should not take a life, is not a deterrent – as shown by statistics – and is unfairly administered, sometimes people on death row being innocent and their trials involving irregularities. I believe in the human rights model, as reflected by the international community in hard and soft law, and by the increasing number of countries abolishing the death penalty. I urge the Republic of Korea to show a clear political will abolishing the death penalty, and, until then, to immediately adopt a moratorium on its application.

  Cristian Dan Preda (PPE), în scris. – Orientările UE privind pedeapsa cu moartea datează din 1998. Tot în acel an, a început o perioadă de moratoriu neoficial cu privire la pedeapsa cu moartea în Coreea de Sud. În acest interval, parlamentul sud-coreean a discutat trei propuneri de scoatere în afara legii a pedepsei cu moartea. În cursul lunii trecute, Curtea Constituţională din această ţară a reafirmat cu o majoritate strânsă constituţionalitatea pedepsei cu moartea.

Deplâng această decizie şi sper că Parlamentul va introduce o rezoluţie care să interzică pedeapsa cu moartea.

Trecerea Coreei de Sud în rândul ţărilor aboliţioniste ar fi un semnal puternic pentru întreg continentul asiatic.

(1) Siehe Protokoll.