Συζητήσεις

Τρίτη 20 Απριλίου 2010 - Στρασβούργο

13. Ίδρυση Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (συζήτηση

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση (A7-0118/2010), της Jean Lambert, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων σχετικά με τη θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση (16626/2/2009 – C7-0049/2010 – 2009/0027(COD)) ενόψει της έγκρισης του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την ίδρυση Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο. .

  Jean Lambert, εισηγήτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν είμαι βέβαιη ότι αυτά που θα ακουστούν χαρακτηρίζονται από έμπνευση, αλλά πρόκειται προφανώς για ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο ζήτημα για το οποίο πολλοί βουλευτές φοβήθηκαν να έλθουν να μιλήσουν, οπότε όσοι από εμάς είμαστε αρκετά θαρραλέοι για να είμαστε εδώ, πρέπει να αδράξουμε αυτή την ευκαιρία.

Θέλω να ξεκινήσω ευχαριστώντας ιδιαίτερα όλους τους σκιώδεις εισηγητές που εργάστηκαν για αυτή την έκθεση για την πολύ ενεργή ανάμειξή τους και για την ικανότητά μας να εξεύρουμε μια κοινή διαπραγματευτική θέση και να λειτουργήσουμε ως ομάδα. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τις δύο Προεδρίες που ασχολήθηκαν με το ζήτημα –την τσεχική και ιδιαίτερα τη σουηδική Προεδρία– για την πιο ανοικτή στάση τους στο θέμα αυτό σε σχέση με τη στάση που είδαμε να κρατούν σε κάποιες από τις διαπραγματεύσεις, καθώς κατορθώσαμε να διαπραγματευθούμε αντί να νιώσουμε ότι ήμασταν εκεί για να κάνουμε αυτό που ήθελε το Συμβούλιο – κάποιες φορές εν πάση περιπτώσει.

Επομένως, τι επιτύχαμε; Ο στόχος του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος υποστήριξης για το άσυλο είναι να δημιουργήσει μια συνεκτική και υψηλής ποιότητας διαδικασία λήψης αποφάσεων για τα άτομα που χρειάζονται προστασία και μπορεί πράγματι να είναι θέμα ζωής ή θανάτου για τα άτομα αυτά. Είναι ευρέως γνωστό ότι το σύστημα δεν λειτουργεί με ομοιόμορφο τρόπο σε όλα τα κράτη μέλη. Οι διαφορές είναι ενίοτε τόσο μεγάλες μεταξύ του βέλτιστου και του χείριστου κράτους μέλους ώστε να υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου εκείνοι που προσπαθούν να λάβουν αντικειμενικές αποφάσεις νιώθουν να υπονομεύονται από εκείνους που δεν το κάνουν. Και εκείνοι που υποφέρουν στο τέλος είναι τα άτομα που χρειάζονται προστασία.

Υπάρχει επίσης μια πολύ έντονη αίσθηση από μέρους ορισμένων κρατών μελών που υφίστανται ιδιαίτερη πίεση ότι υπάρχει έλλειψη αλληλεγγύης από τα άλλα κράτη, ότι η ανάγκη τους για υποστήριξη δεν λαμβάνει πραγματική, πρακτική ανταπόκριση. Στο πλαίσιο του Ταμείου Προσφύγων, υπήρχε ένα χρηματοδοτικό σκέλος για τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών που οδήγησε σε ορισμένες θετικές εξελίξεις, αλλά κατέστη επίσης σαφές ότι υπάρχουν όρια σε αυτή την πιο τμηματική προσέγγιση.

Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο δημιουργείται, ως εκ τούτου, για να παράσχει συνεχή υποστήριξη, να ενισχύσει μια συνεκτική προσέγγιση και να παράσχει ενεργή στήριξη σε χώρες που δέχονται ιδιαίτερη πίεση. Ήδη της ανατίθενται ειδικά καθήκοντα μέσω άλλης νομοθεσίας.

Τα βασικά σημεία για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων ήταν ο ρόλος του ίδιου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε σχέση με την Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο, ο τρόπος επίτευξης μεγαλύτερης αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών, και ο ρόλος της κοινωνίας των πολιτών και της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες σε σχέση με την Υπηρεσία.

Τα σχετικά με τον ρόλο του Κοινοβουλίου ζητήματα επικεντρώθηκαν στη σχέση μας με τον Διευθυντή όσον αφορά τον διορισμό του/της και τους υφιστάμενους δεσμούς. Τελικά συμφωνήσαμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πραγματοποιήσει ακρόαση με τον προτεινόμενο υποψήφιο, θα υποβάλει εμπιστευτική γνώμη και θα λάβει στη συνέχεια πληροφόρηση σχετικά με το πώς θα ληφθεί υπόψη αυτή.

Ο διευθυντής θα υποβάλλει επίσης την ετήσια έκθεση στην αρμόδια επιτροπή –δεν μπορώ να πιστέψω ότι έπρεπε να αγωνιστούμε και γι’ αυτό, και όμως– και μπορούμε επίσης να καλέσουμε τον διευθυντή να ενημερώσει σχετικά με την εκτέλεση ορισμένων δραστηριοτήτων.

Ο ρόλος του Κοινοβουλίου σε σχέση με τις υπηρεσίες είναι τώρα θέμα συζήτησης στη διοργανική ομάδα εργασίας, και τώρα συμμετέχω ως βουλευτής στην ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το θέμα αυτό – εν μέρει λόγω της εμπειρίας μου και ενός κάποιου αισθήματος απογοήτευσης από τις διαπραγματεύσεις για την Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο.

Όσον αφορά την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών, το Κοινοβούλιο ήθελε δεσμευτικούς μηχανισμούς, το Συμβούλιο ήθελε να κατοχυρώσει τον εθελοντικό χαρακτήρα της συνεργασίας, και η τελική γλωσσική διατύπωση είναι πιο ουδέτερη, αλλά προσβλέπουμε σε μια εξωτερική αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο, η οποία θα εξετάζει τον αντίκτυπο της Υπηρεσίας Υποστήριξης στην πρακτική συνεργασία για το άσυλο.

Όσον αφορά τον ρόλο του συμβουλευτικού φόρουμ, υπάρχει πολλή πραγματική εμπειρογνωμοσύνη διαθέσιμη στα κράτη μέλη, και μας φάνηκε προφανές ότι η εμπειρογνωμοσύνη αυτή θα μπορούσε να αποδειχθεί πολύτιμη. Γνωρίζουμε ότι ορισμένα κράτη μέλη έχουν δυναμικές σχέσεις με ΜΚΟ, και θέλαμε επίσης να εξασφαλίσουμε ότι οι τοπικές αρχές, που συχνά εκτελούν πολλά από αυτά που απαιτούνται στο πλαίσιο του κοινού συστήματος, θα είχαν επίσης την ευκαιρία να συμμετάσχουν. Επομένως, μας χαροποιεί το γεγονός ότι μπορέσαμε να εμφυσήσουμε περισσότερη ζωή σε αυτόν τον οργανισμό.

Εν κατακλείδι, αισθανόμαστε ότι η Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν εξαιρετικά πολύτιμο ρόλο στην ανάπτυξη ενός κοινού συστήματος. Ελπίζουμε ότι θα είναι υψηλής ποιότητας –παρόλο που δεν μπορέσαμε να το συμπεριλάβουμε αυτό στο τελικό κείμενο– και θα συμβάλει στη δημιουργία ενός αισθήματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης και υποστήριξης. Θα ήθελα επίσης να ζητήσω από τα εμπλεκόμενα κράτη μέλη να είναι πιο ανοικτά σε αυτό που μπορούν να συνεισφέρουν άλλα θεσμικά όργανα, εκλεγμένες αρχές και η κοινωνία των πολιτών γιατί, ενώ αυτό αφορά τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, δεν έχει απολύτως διακυβερνητικό χαρακτήρα. Είναι ένα ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο το οποίο δημιουργούμε.

  Cecilia Malmström, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που είμαστε πλέον κοντά στην τελική έγκριση του κανονισμού για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο. Η Επιτροπή είχε υποβάλει τη σχετική πρόταση τον Φεβρουάριο του 2009 και το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο επέδειξαν εξαιρετική δέσμευση ως προς αυτό.

Η δημιουργία ενός κοινού συστήματος ασύλου υπήρξε ένας από τους σκοπούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για πολλά χρόνια και τόσο η Επιτροπή όσο και εγώ προσωπικά παραμένουμε πολύ δεσμευμένοι σε αυτόν τον σκοπό.

Πρέπει να θεσπίσουμε ένα σύστημα που θα είναι δίκαιο και αποτελεσματικό και θα βασίζεται σε κοινά πρότυπα και κοινές αρχές. Το σύστημα αυτό θα πρέπει επίσης να βασίζεται στην αλληλεγγύη, και αυτό σημαίνει αλληλεγγύη με τους μετανάστες, με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης, και σημαίνει επίσης αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών. Προκειμένου να ενισχυθεί η αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών, είναι σημαντική η πρακτική συνεργασία μεταξύ των διαφόρων αρχών στον τομέα του ασύλου στο πλαίσιο της διαμόρφωσης του ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου. Προκειμένου να ενισχυθεί αυτή η πρακτική συνεργασία, η ίδρυση της Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο ζητήθηκε στο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο του 2008 και συμφωνήθηκε στο Πρόγραμμα της Στοκχόλμης το 2009. Η Υπηρεσία Υποστήριξης θα αποτελέσει, ως εκ τούτου, ακρογωνιαίο λίθο στην οικοδόμηση ενός κοινού συστήματος ασύλου.

Η έδρα της Υπηρεσίας Υποστήριξης, όπως όλοι γνωρίζετε, θα είναι στη Valletta. Η Υπηρεσία θα παρέχει συγκεκριμένη και επιχειρησιακή στήριξη στις αρχές των κρατών μελών και θα διευκολύνει την ανάπτυξη της αναγκαίας συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών και την ανάπτυξη κοινών πρακτικών. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω της κατάρτισης των ατόμων που ασχολούνται με τις αιτήσεις ασύλου και μέσω της ανταλλαγής πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών. Η Υπηρεσία Υποστήριξης θα παράσχει επίσης βοήθεια στα κράτη μέλη που υπόκεινται σε ισχυρές πιέσεις αποστέλλοντας ομάδες εμπειρογνωμόνων που μπορούν να βοηθήσουν στην καταχώρηση των αιτήσεων ασύλου.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και όλους τους αρμόδιους για το θέμα εισηγητές –την κ. Jean Lambert, φυσικά, για το έργο της, καθώς και τον κ. Moraes για τις απαραίτητες τροποποιήσεις στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων, και όλους τους συνεισηγητές και τους σκιώδεις εισηγητές. Η πλήρης και σταθερή σας υποστήριξη υπήρξε εξαιρετικά πολύτιμη και προσβλέπω στη συνεργασία μαζί σας στο τελικό στάδιο πριν από την έναρξη λειτουργίας αυτής της Υπηρεσίας –που ελπίζουμε ότι θα συμβεί πολύ σύντομα.

  Simon Busuttil, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (MT) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα επίσης να ξεκινήσω συγχαίροντας την κ. Jean Lambert για την έκθεσή της και για την επιτυχία αυτού του φακέλου, καθώς και για την καλοπιστία που επέδειξε κατά τη συνεργασία με εμάς, τους σκιώδεις εισηγητές, όσον αφορά το θέμα αυτό. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα βλέπει με θετικό τρόπο την ίδρυση της Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο, καθώς θεωρεί ότι αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προόδου για τη θέσπιση και εφαρμογή μιας κοινής πολιτικής ασύλου στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε προσωπικό επίπεδο, ως βουλευτής του ΕΚ προερχόμενος από τη Μάλτα, προφανώς δεν είμαι μόνο ικανοποιημένος, αλλά και υπερήφανος που η έδρα της υπηρεσίας αυτής θα είναι στην πρωτεύουσα της χώρας μου, τη Valletta. Θα ήθελα να επισημάνω ότι η υπηρεσία αυτή πρέπει να αναγνωρίσει ότι μια κοινή πολιτική ασύλου πρέπει να οικοδομηθεί πάνω σε μία λέξη, όπως έχει ήδη αναφερθεί, και αυτή είναι η λέξη «αλληλεγγύη»: αλληλεγγύη προς τους αιτούντες άσυλο που ταξιδεύουν στην Ευρώπη και δικαιούνται προστασίας, την οποία πρέπει να εξασφαλίσει η εν λόγω υπηρεσία, και, όπως ορθά δηλώθηκε από την Επιτροπή, αλληλεγγύη προς τις χώρες εκείνες που επωμίσθηκαν το βάρος μόνες τους χωρίς καμία βοήθεια. Ως εκ τούτου, η έννοια της αλληλεγγύης πρέπει να γίνει κατανοητή στην ολότητά της· πράγματι, όταν δείχνουμε αλληλεγγύη προς εκείνους που δικαιούνται προστασίας και αλληλεγγύη προς εκείνα τα κράτη μέλη που επωμίζονται δυσανάλογο βάρος, είναι σαν να κοιτάζουμε τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Θα ήθελα να πω ότι, μέχρι στιγμής, φαίνεται ότι το μήνυμα για τη σημασία της αλληλεγγύης έχει γίνει κατανοητό. Ωστόσο, δεν έχουμε προχωρήσει πέρα από αυτό. Θα ήθελα τώρα να δω τα λόγια να μεταφράζονται σε πράξεις και να δω την αρχή αυτή να εφαρμόζεται σε πρακτικό επίπεδο. Σε αυτό η Υπηρεσία Υποστήριξης θα διαδραματίσει μείζονα ρόλο – θα αναπτύξει αυτή την αρχή, θα την εφαρμόσει και θα διασφαλίσει ότι οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που θα αναλάβει θα επιτύχουν πράγματι να προσφέρουν την αλληλεγγύη σε όλους εκείνους που τη χρειάζονται. Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι η Υπηρεσία αυτή θα τεθεί σε λειτουργία το συντομότερο δυνατό και θα ήθελα να διαβεβαιώσω τους πάντες ότι εμείς, ως μέλη του Κοινοβουλίου, θα παρακολουθούμε εκ του σύνεγγυς τη μέθοδο λειτουργίας της κατά τους ερχόμενους μήνες και έτη.

  Sylvie Guillaume, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα και εγώ να ξεκινήσω συγχαίροντας τόσο την κ. Lambert όσο και τον κ. Moraes για το εξαίρετο έργο τους, το οποίο θα μας επιτρέψει να εγκρίνουμε επίσημα τις επόμενες ημέρες –μόλις εξομαλυνθεί η κατάσταση στον εναέριο χώρο– τον κανονισμό για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο. Φαντάζομαι, ως εκ τούτου, ότι θα συμφωνήσουμε σε ένα σημείο: ότι χαιρετίζουμε την επικείμενη δημιουργία της υπηρεσίας αυτής.

Έχοντας ως σταθερό στόχο την πρακτική συνεργασία, η υπηρεσία θα συμβάλει στη μείωση των σημαντικών κενών που εξακολουθούν να υπάρχουν μεταξύ των πρακτικών ασύλου των διαφόρων κρατών μελών, παρά μια πρώτη, λεγόμενη φάση εναρμόνισης που ξεκίνησε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Τάμπερε. Αυτός ο οργανισμός θα μας επιτρέψει να διασφαλίσουμε τη συνέπεια που λείπει από την τρέχουσα πρακτική.

Θέλω επίσης να τονίσω τον σημαντικό ρόλο που θα διαδραματίσει η κοινωνία των πολιτών σε αυτή την υπηρεσία, μέσω της συμμετοχής της σε συμβουλευτικά φόρουμ. Η συμμετοχή των οργανώσεων βάσης της κοινωνίας των πολιτών θα παράσχει σαφέστερη εικόνα των δυσχερειών που αντιμετωπίζουν οι αιτούντες άσυλο και των αδυναμιών των εθνικών συστημάτων.

Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το θέμα αυτό αφήνει μια ελαφρώς πικρή γεύση στο στόμα. Για το Κοινοβούλιο, είναι η θλίψη για το γεγονός ότι δεν είναι σε θέση να διαδραματίσει έναν πλήρη ρόλο στον διορισμό του Διευθυντή της Υπηρεσίας, για παράδειγμα, και για την ίδια την υπηρεσία, είναι η αδυναμία συμβολής στην καθιέρωση ενός συστήματος υποχρεωτικής αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών που θα ανακουφίσει τις χώρες οι οποίες βρίσκονται στις πύλες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από πρακτικής απόψεως, αυτή η προαιρετική αλληλεγγύη είναι κενή σημασίας. Το θέμα είναι: αν αρνηθούμε ακόμη και την αναφορά σε ένα πιο δεσμευτικό σύστημα, πώς θα μπορέσουμε να το αποκτήσουμε κάποτε; Αυτό παραμένει ένα επίκαιρο θέμα στις συζητήσεις μας και θα συνεχίσουμε να το υπενθυμίζουμε αυτό στους εταίρους μας, το Συμβούλιο και την Επιτροπή.

Η δημιουργία αυτής της Υπηρεσίας καταδεικνύει με άψογο τρόπο την ανάγκη θέσπισης ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου. Όλα τα κράτη μέλη επικροτούν απολύτως την ιδέα αυτή όταν πρόκειται για δηλώσεις όπως το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο του 2008. Παραδόξως, ωστόσο, τα ίδια κράτη μέλη δείχνουν να υποφέρουν από κενά μνήμης όταν πρόκειται να περάσουν από τα λόγια στις πράξεις και να μετατρέψουν τις δεσμεύσεις τους σε κοινούς κανόνες σε κείμενα.

Είναι άκρως θλιβερό, για παράδειγμα, να βλέπουμε με πόση προθυμία το Συμβούλιο υιοθετεί μια ολόκληρη σειρά μέτρων για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, όπως έκανε κατά τη διάρκεια του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Φεβρουαρίου. Ωστόσο, αποδεικνύεται πιο επιφυλακτικό κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τη δέσμη μέτρων για το άσυλο, η οποία έχει περιπέσει σε αδράνεια εδώ και αρκετούς μήνες. Αντί να παρουσιάζουν μια αμιγώς πολιτική εικόνα που τους ευνοεί και έχει επιτευχθεί διαμέσου κατασταλτικών μέτρων, καλώ τα κράτη μέλη να οικοδομήσουν μια αληθινή Ευρώπη αλληλεγγύης.

Από τη μια πλευρά, γνωρίζουμε ότι αυτά τα κατασταλτικά μέτρα αποτελούν σημαντική απειλή για το δικαίωμα ασύλου στην Ευρώπη για άτομα που, εξαιτίας της αύξησης των ελέγχων και άλλων εμποδίων, πραγματοποιούν ταξίδια που γίνονται ολοένα πιο επικίνδυνα. Από την άλλη πλευρά, η Ευρώπη θα μπορούσε επιτέλους να καυχηθεί για πραγματικά εναρμονισμένες διαδικασίες ασύλου βασισμένες στην παροχή των κατάλληλων εγγυήσεων στους αιτούντες άσυλο.

Μπορούμε να δούμε ότι τα κράτη μέλη αντιστέκονται σθεναρά στη δέσμη μέτρων για το άσυλο και ότι υπάρχει τάση διατήρησης των εθνικών πρακτικών. Η αντίδραση αυτή αντικατοπτρίζεται έντονα στα επιχειρήματα σχετικά με τις δημοσιονομικές δαπάνες μιας τέτοιας κοινής πολιτικής, που θα φαίνονταν δυσβάσταχτες σε πλαίσιο κρίσης. Μολαταύτα, η Ευρώπη έχει τεράστια ευθύνη όσον αφορά το άσυλο.

Πρέπει να τονίσουμε το γεγονός ότι, σήμερα, οι τρίτες χώρες, που είναι λιγότερο εύπορες από εμάς, είναι συνήθως εκείνες που έχουν διαδραματίσει τον ρόλο τους στην υποδοχή των προσφύγων. Ας ελπίσουμε, επομένως, ότι αυτή η δέσμη μέτρων για το άσυλο θα είναι τόσο επιτυχημένη όσο και η υπηρεσία και ότι αυτό θα συμβεί γρήγορα, καθώς είναι επειγόντως αναγκαίο να δράσουμε.

  Marie-Christine Vergiat, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, το δικαίωμα ασύλου είναι μία από τις θεμελιώδεις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κανείς δεν τολμάει να το αμφισβητήσει δημοσίως στην ομιλία του. Εντούτοις, η πραγματικότητα των ευρωπαϊκών πολιτικών και των κρατών μελών σε αυτόν τον τομέα εγείρει ερωτήματα.

Το 1999 η Ευρωπαϊκή Ένωση άρχισε να εναρμονίζει τις πολιτικές της στο θέμα αυτό, και σήμερα φαίνεται να υπάρχει ένα αίσθημα ικανοποίησης για τη θεαματική μείωση του αριθμού των αιτούντων άσυλο. Εμείς, στη Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών, θα μπορούσαμε επίσης να είμαστε ευχαριστημένοι με αυτή την εξέλιξη αν ο αριθμός αυτός αντανακλούσε μια βελτίωση στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο. Γνωρίζουμε όλοι ότι δεν συμβαίνει τίποτα τέτοιο. Οι συζητήσεις μας που θα πραγματοποιηθούν το απόγευμα της Πέμπτης θα το αποδείξουν, αν χρειαστεί.

Από το 2004, ειδικότερα, βλέπουμε την εναρμόνιση προς τα κάτω των διαδικασιών και των όρων υποδοχής. Υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των πρακτικών των χωρών, και γνωρίζουμε ότι η διεκπεραίωση μέρους των αιτήσεων έχει ανατεθεί εξωτερικά και ότι, σήμερα, κάποιοι αιτούντες άσυλο δεν έχουν πλέον ούτε την ευκαιρία να καταθέσουν τις αιτήσεις τους. Για μία ακόμη φορά, το βραβείο για τη μεγαλύτερη μείωση στον αριθμό των αιτήσεων χορήγησης ασύλου απονέμεται στη Γαλλία. Ως ακτιβίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Γαλλία, είμαι σε θέση να γνωρίζω καλά σε τι οφείλονται αυτά τα αποτελέσματα. Αρκεί να έχει συνοδέψει κανείς έναν αιτούντα άσυλο έστω και μία φορά στις υπηρεσίες του Γαλλικού Γραφείου Προστασίας Προσφύγων και Απάτριδων για να γνωρίζει την αιτία. Είναι αφόρητο να παρακολουθεί κανείς τον τρόπο με τον οποίο αυτοί οι άνδρες και γυναίκες καλούνται να υποβάλουν αποδεικτικά στοιχεία των πράξεων βασανισμού που έχουν υποστεί.

Η πρόταση που εξετάζουμε σήμερα φαίνεται ως εκ τούτου ότι αποτελεί νέα πνοή. Συμβάλλει στη βελτίωση της εφαρμογής ενός ευρωπαϊκού συστήματος για το δικαίωμα ασύλου. Έχει ως στόχο την προώθηση της πρακτικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, ειδικότερα, βελτιώνοντας την πρόσβαση σε ακριβή πληροφόρηση για τις χώρες προέλευσης, και αυτό είναι θετικό. Η πλειονότητα των προτάσεων που υπέβαλε το Κοινοβούλιο σε πρώτη ανάγνωση εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο. Γνωρίζουμε ότι αυτό το αποτέλεσμα το οφείλουμε κυρίως στη σουηδική Προεδρία και της είμαστε ευγνώμονες. Θέλω να προσθέσω ότι, κατά τη γνώμη μου, η Σουηδία είναι, ούτως ειπείν, υπόδειγμα και θα ήθελα πάρα πολύ τα άλλα κράτη να ευθυγραμμιστούν μαζί της σε αυτόν τον τομέα.

Υποστηρίξαμε την εισηγήτριά μας κατά την πρώτη και κατά τη δεύτερη ανάγνωση στην επιτροπή, και θέλω και εγώ να την συγχαρώ και να την ευχαριστήσω. Θα κάνουμε το ίδιο στην Ολομέλεια και θα εκφράσουμε την ειλικρινή μας ελπίδα ότι αυτό το μικρό βήμα προόδου θα αποτελέσει ένα νέο σημείο καμπής στην ευρωπαϊκή πολιτική για το θέμα αυτό. Ελπίζουμε ότι, αντί η Ευρώπη να περιχαρακωθεί σε αυτό που εμείς, στο Κοινοβούλιο, τολμούμε να αποκαλέσουμε οχυρό Ευρώπη, θα μπορέσουμε να καλωσορίσουμε τους άνδρες και τις γυναίκες που έχουν δικαίωμα στο άσυλο, όπως διακηρύσσεται στις διεθνείς συνθήκες και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, την οποία θα επικυρώσουμε σύντομα.

  Mario Borghezio, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, άκουσα να λέγεται ότι το μέτρο αυτό στηρίζεται στην αλληλεγγύη. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, κάτι άλλο λείπει – και αυτό το κάτι είναι η ασφάλεια.

Ωστόσο, αρκεί να συνομιλήσει κανείς με όσους εμπλέκονται σε αυτά τα ζητήματα, για παράδειγμα, την αστυνομία – στην προκειμένη περίπτωση, είχα την τύχη να ταξιδεύω με μέλη των υπηρεσιών επιβολής του νόμου, αξιωματικούς καραμπινιέρους από το γραφείο προμηθειών στο Τορίνο, τα ονόματα των οποίων θα ήθελα να αναφέρω, Romanini και Tavano. Μου επιβεβαίωσαν ότι σε πολλές περιπτώσεις, αυτοί οι αιτούντες άσυλο δείχνουν ψεύτικες ταυτότητες και έγγραφα· ανάλογες περιπτώσεις έχουν αναφερθεί από διάφορες αστυνομικές δυνάμεις και άλλα σώματα.

Δεν θα ήταν καλή ιδέα να εξετάσουμε το ζήτημα αυτό και από τη σκοπιά της ασφάλειας; Δεν νομίζω ότι το ζήτημα της ασφάλειας είναι πολύ ευδιάκριτο σε αυτό το έγγραφο, ωστόσο είναι πολύ σημαντικό, γιατί πρέπει να αποφύγουμε τη βεβήλωση μιας σημαντικής αρχής, ενός σημαντικού θεσμού με τόσο μεγάλη ανθρωπιστική αξία, με άλλα λόγια το δικαίωμα στο άσυλο, από τα βρώμικα συμφέροντα εκείνων που διακινούν παράνομους μετανάστες και που συχνά χρησιμοποιούν το άσυλο ως μέθοδο διείσδυσης ατόμων που δεν έχουν κανένα δικαίωμα και καμία σχέση με εκείνους που πραγματικά διώκονται.

Δεύτερον, το άρθρο 2 του κανονισμού δηλώνει ότι η Υπηρεσία θα διευκολύνει, συντονίζει και ενισχύει την πρακτική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών σε θέματα ασύλου, υπό τις διάφορες μορφές τους, ώστε να συμβάλλει στην καλύτερη εφαρμογή του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, συμπεριλαμβανομένων και των εξωτερικών του πτυχών. Το άρθρο 7 θα έπρεπε να διευκρινίζει το σημείο αυτό, αλλά το κάνει με πολύ αόριστο τρόπο λέγοντας ότι η Υπηρεσία μπορεί να καθορίσει μορφές συνεργασίας με τις τρίτες χώρες, ως προς τις τεχνικές πτυχές.

Πιστεύω ότι πρέπει να προχωρήσουμε πολύ περισσότερο, και αναρωτιέμαι γιατί –παρά το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και εμείς, το προτείνουν– κανείς δεν μιλάει ούτε εξετάζει την πρόταση εγκατάστασης αυτών των υπηρεσιών και σε τρίτες χώρες; Τι το εμποδίζει αυτό; Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να γίνεται ξεκαθάρισμα, εν μέρει προκειμένου να μειώσουμε τον όγκο εργασίας και να βελτιώσουμε την κατάσταση χωρών που υποχρεούνται να ασχοληθούν πιο άμεσα με το θέμα αυτό. Κάποιος μίλησε για τις ανάγκες αυτών των χωρών, όμως οι χώρες αυτές πρέπει να υποστηριχθούν, και πιστεύω ότι θα πρέπει να εγκαθίστανται υπηρεσίες σε τρίτες χώρες, για παράδειγμα στη Βόρεια Αφρική, στην υποσαχάρια περιοχή, όπου υπάρχει συσσώρευση αιτήσεων ασύλου και αιτούντων άσυλο.

Εδώ πρέπει να γίνει επιλογή, χρησιμοποιώντας ίσως την Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διεξάγοντας επιχειρήσεις που θα περιλαμβάνουν την ανάληψη κάποιας ευθύνης από ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες· πρέπει να τους δώσουμε ένα αίσθημα ευθύνης όσον αφορά το ζήτημα του ασύλου.

Πιστεύω ότι τα ζητήματα αυτά είναι πολύ σημαντικά και ότι δεν θα πρέπει να τα παραβλέπουμε, ούτε να αγνοούμε τις ανάγκες των ευρωπαϊκών χωρών της Μεσογείου που επηρεάζονται από αυτά τα θέματα, μιλώντας απλά για αυτές ή στέλνοντας μερικούς αξιωματούχους· έχουμε ήδη τους δικούς μας γραφειοκράτες στην Ιταλία. Αυτό που χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση είναι χρήματα, πόρους, και αληθινή στήριξη.

Λέγεται ότι στη Σουηδία τα πράγματα πάνε πολύ καλά. Αυτό μπορεί να αληθεύει, αλλά η Σουηδία απέχει πολύ από τις ανάγκες της Μάλτας, της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Μεσογείου: εκεί έγκειται το πρόβλημα και πρέπει να αντιμετωπιστεί – και πρέπει να καταστήσουμε τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπεύθυνες γι’ αυτό. Τα προνόμια και τα βάρη πάνε χέρι-χέρι, και εφόσον εμείς έχουμε το βάρος, θα πρέπει και να έχουμε και τα μέσα για να το χειριστούμε.

  Franz Obermayr (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, αναμφίβολα δεν είναι κακή ιδέα να εφαρμοστούν οι κανονισμοί για το άσυλο με ομοιόμορφο τρόπο προκειμένου να μειωθεί η δευτερογενής μετανάστευση στο εσωτερικό της ΕΕ και να υποστηριχθούν τα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλη εισροή αιτούντων άσυλο. Ωστόσο, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με το κατά πόσον είναι αναγκαίο να ιδρυθεί αυτή η υπηρεσία υποστήριξης για να επιτευχθούν βελτιώσεις και κατά πόσον η υπηρεσία θα παρεμβαίνει υπερβολικά στις εξουσίες των κρατών μελών.

Η ίδρυση αυτής της υπηρεσίας είναι ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της συγκέντρωσης της ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου. Ο στόχος είναι να επιτευχθεί υψηλό επίπεδο προστασίας βάσει των ενεργειών των πιο μεγαλόψυχων κρατών μελών, όπως η Αυστρία. Οι υπάρχουσες διαφορές πρέπει να εξαλειφθούν, με τις πιο γενναιόδωρες χώρες να παραμένουν στην ίδια πορεία και τις υπόλοιπες να προβαίνουν στις αναγκαίες αλλαγές. Όλα αυτά είναι πολύ καλά, αλλά η ίδρυση μεγάλου αριθμού νέων οργανισμών της ΕΕ (ο αριθμός έχει τριπλασιαστεί από το 2000) και η επέκταση των πεδίων αρμοδιοτήτων τους αντιβαίνει σαφώς στις προσπάθειες της στρατηγικής της Λισαβόνας να καθιερώσει περισσότερη απορρύθμιση και επικουρικότητα.

Πιστεύω ότι ο ευρέως συζητούμενος στόχος της κυκλικής μετανάστευσης –λίγο εδώ, λίγο εκεί και περιστασιακά κάπου αλλού– είναι εντελώς λανθασμένος. Δεν λειτουργεί στην πράξη και η κυκλική μετανάστευση μετατρέπεται συχνά σε μόνιμη μετανάστευση. Υπάρχουν, φυσικά, και άλλες επικρίσεις που μπορούν να διατυπωθούν. Θεσπίζονται μη ρεαλιστικοί όροι για την κράτηση εν αναμονή απέλασης εις βάρος της ασφάλειας και εις βάρος των εκτελεστικών μας οργάνων. Η διεύρυνση της έννοιας της οικογένειας ώστε να καλύπτει τους πάντες, συμπεριλαμβανομένων των γιαγιάδων, θα καταλήξει σε περαιτέρω εισροή και η βελτιωμένη πρόσβαση στην αγορά εργασίας σε μια περίοδο υψηλής ανεργίας είναι δυσβάσταχτη.

Δεν θα είναι δυνατόν να χρηματοδοτηθεί η επέκταση της παροχής βασικής κοινωνικής πρόνοιας στα επίπεδα χωρών όπως η Αυστρία και η Γερμανία. Η νέα υπηρεσία υποστήριξης για το άσυλο δεν εξυπηρετεί, ως εκ τούτου, τον επιδιωκόμενο στόχο και δεν θα πρέπει να συσταθεί. Πρέπει να αναπτύξουμε μια κοινή στρατηγική για το άσυλο από την αρχή, γιατί αυτό που προτείνετε δεν θα εξυπηρετήσει τις πληγείσες χώρες.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE). - Κύριε Πρόεδρε, πράγματι είναι εξαιρετικά σημαντική η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο, και έτσι, συμβολικά, θεωρώ ως σημαντικό το γεγονός ότι αυτή πραγματοποιείται στην Μάλτα, σε μια χώρα του ευρωπαϊκού νότου που δέχεται μεγάλες πιέσεις τόσο από εκείνους που αιτούνται άσυλο, όσο και στα πλαίσια των θεμάτων της παράνομης μετανάστευσης.

Είναι πολύ σημαντικό να ενισχυθεί, να συντονιστεί ακόμη περισσότερο η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών σε θέματα ασύλου και τελικά να προσπαθήσουμε να καταλήξουμε σε μια ενιαία προσέγγιση ανάμεσα σε διαφορετικές εθνικές πρακτικές, τη στιγμή μάλιστα που όλοι αναγνωρίζουμε τις μεγάλες διαφορές που υπάρχουν. Για παράδειγμα, και αυτά τα στοιχεία είναι στη διάθεση και της Επιτροπής, αλλά πιστεύω ότι ήδη τα γνωρίζει, ένας Ιρακινός που αιτείται άσυλο μπορεί να έχει 71% πιθανότητα να γίνει δεκτή αυτή η αίτηση σε ένα κράτος μέλος, ενώ σε κάποιο άλλο κράτος μέλος για το ίδιο άτομο οι πιθανότητες αυτές μπορεί να είναι μόνο 2%, ενώ βεβαίως υπάρχουν και διαφορετικά προβλήματα ανάμεσα στα κράτη μέλη.

Η συμφωνία Δουβλίνο 2 είναι δεδομένο επίσης ότι επιβαρύνει περισσότερο κάποια κράτη μέλη σε σχέση με άλλα, και βεβαίως αυτή η υπηρεσία για το άσυλο έρχεται να υποστηρίξει και τους μηχανισμούς αλληλεγγύης που προσφέρονται και μέσα από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων. Αναφέρομαι, στη μεταφορά και στην επανεγκατάσταση προσφύγων τόσο σε ό, τι αφορά τους πρόσφυγες από τρίτες χώρες στην Ευρώπη, όσο βεβαίως και στο αποκαλούμενο «re-allocation» την εσωτερική επανεγκατάσταση προσφύγων.

Σε ό, τι αφορά την επανεγκατάσταση από τρίτες χώρες κάνουμε μικρά μεν βήματα, αλλά προσπαθούμε. Σε ό, τι αφορά όμως –και αυτό θέλω να το τονίσω στην αξιότιμη κύρια Επίτροπο– την εσωτερική επανεγκατάσταση προσφύγων, παρά το γεγονός ότι όλοι αναγνωρίζουμε ότι υπάρχουν μεγαλύτερα βάρη σε κάποια κράτη μέλη, κυρίως στον ευρωπαϊκό νότο, σε σχέση με κάποια άλλα, δεν έχουμε κάνει καμία ειδική πρόταση, δεν έχουμε πάρει καμιά πρωτοβουλία για τα θέματα αυτά. Αναμένουμε τις προτάσεις της Επιτροπής, έχουμε στείλει και σχετική επιστολή στα πλαίσια της Επιτροπής LIBE και αν μη τι άλλο πρέπει να δείξουμε μεγαλύτερη τόλμη σ' αυτά τα θέματα γιατί οι πιέσεις είναι πολύ μεγάλες.

Κλείνοντας κύριε Πρόεδρε θέλω να καταλήξω με το εξής: Είναι πολύ σημαντικό να αναπτύξουμε μηχανισμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την υποδοχή προσφύγων, για την αποδοχή αιτήσεων για άσυλο. Όχι μόνο για ανθρωπιστικούς λόγους καθώς και για λόγους που έχουν αναφερθεί ήδη από τους άλλους συναδέλφους, αλλά και για να καταπολεμήσουμε την παράνομη μετανάστευση. Πρέπει να δώσουμε σε όλους εκείνους που ψάχνουν μια καλύτερη πατρίδα, ένα καλύτερο μέλλον, το μήνυμα ότι στην Ευρώπη, αναζητώντας κανείς τις νόμιμες οδούς, έχει τελικά καλύτερες πιθανότητες, παρά να επιλέξει την οδό της παράνομης μετανάστευσης που δυστυχώς ασκεί πολύ μεγάλες πιέσεις.

  John Bufton (EFD). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο αντιβαίνει εντελώς στη δυνατότητα αυτοεξαίρεσης της Βρετανίας σε θέματα μετανάστευσης και έρχεται σε αντίθεση με την απόρριψη του κεκτημένου του Σένγκεν από το Ηνωμένο Βασίλειο. Η πρόταση να δαπανηθούν 40 εκατομμύρια ευρώ για την ίδρυση και τη στελέχωση μιας ολόκληρης υπηρεσίας στη Μάλτα που θα ασχολείται με τους αιτούντες άσυλο σε όλη την ΕΕ υποδηλώνει ότι αυτή η Επιτροπή θέλει να λαμβάνει τις αποφάσεις που κανονικά πρέπει να εναπόκεινται στις εθνικές κυβερνήσεις.

Οποιαδήποτε κοινή ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου απειλεί τη βρετανική κυριαρχία επί των συνοριακών ελέγχων. Οι επανειλημμένες εκκλήσεις προκειμένου να δοθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο η διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει ποιος θα εισέλθει και θα εξέλθει από τη χώρα, και ποιος μπορεί να φιλοξενηθεί, προκύπτουν από το γεγονός ότι έχουμε ένα τεράστιο πληθυσμιακό πρόβλημα το οποίο δημιουργεί μια κατάσταση που δεν απαντάται πουθενά αλλού στην Ευρώπη.

Η Επιτροπή δεν προσφέρει βοήθεια και υποστήριξη όταν το Ηνωμένο Βασίλειο παλεύει με τα προβλήματά του. Απεναντίας, θα πάρει τα χρήματα των βρετανών φορολογούμενων για να καλύψει το κόστος της λήψης των αποφάσεων μας για λογαριασμό μας. 40 εκατομμύρια ευρώ θα ήταν καλύτερο να διατεθούν για την οικοδόμηση νέων σχολείων, νοσοκομείων και κατοικιών στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών κρίσιμης σημασίας όπως το καθαρό νερό, που είναι εξαιρετικά αναγκαίες αν θέλουμε να συνεχίσουμε να παρέχουμε μια αξιοπρεπή ποιότητα διαβίωσης Πρώτου Κόσμου για όλους.

Στη μία στις τέσσερις γεννήσεις οι μητέρες δεν έχουν γεννηθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο, ποσοστό που αναλογεί σε 170.000 γεννήσεις τον χρόνο. Πού είναι τα χρήματα που θα βοηθήσουν τον βρετανό φορολογούμενο να αντεπεξέλθει σε όλα αυτά; Στην τσέπη σας, ή δαπανήθηκαν για την ίδρυση μιας νέας υπηρεσίας για το άσυλο που θα συσσωρεύσει αναμφίβολα μεγαλύτερη πίεση στο Ηνωμένο Βασίλειο;

Στις προεκλογικές εκστρατείες μας, όλα τα κόμματα στο Ηνωμένο Βασίλειο υπόσχονται να κάνουν κάτι για τη μετανάστευση γιατί οι άνθρωποι στην πατρίδα μας απαιτούν να γίνει κάτι. Όμως τι μπορεί να κάνει το Westminster όσο είμαστε στην ΕΕ, καθώς την ίδια ακριβώς στιγμή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιθυμεί όλες οι εξουσίες σε σχέση με τους αιτούντες άσυλο να διαβιβαστούν σε αυτήν;

Κατ’ επανάληψη, η Επιτροπή δεν έχει επιδείξει παρά περιφρόνηση για τις επιθυμίες και τις ανάγκες των πολιτών του Ηνωμένου Βασιλείου. Είναι πρόθεση της Επιτροπής να καταργήσει το δικαίωμα αυτοεξαίρεσης του Ηνωμένου Βασιλείου και σε αυτόν τον τομέα; Οι πολίτες της χώρας μου δικαιούνται εντιμότητα από μέρους σας γιατί το ζήτημα αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για εκείνους. Υποτίθεται ότι τους εκπροσωπείτε και δικαιούνται να γνωρίζουν τι έχετε σχεδιάσει.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, δεν πρέπει να συγκαλύπτουμε με την αλληλεγγύη μια υπηρεσία που πρέπει να υποστηρίξει μια διαδικασία για τη διαπίστωση των πραγματικών συνθηκών σχετικά με τους αιτούντες άσυλο.

Πιστεύουμε ότι αυτό είναι σημαντικό και χρήσιμο, αλλά ότι πρέπει να διασφαλίσει, αφενός, ότι το δικαίωμα ασύλου θα χορηγείται γρηγορότερα σε εκείνους που το δικαιούνται πραγματικά και, αφετέρου, ότι εκείνοι που δεν έχουν τα απαραίτητα δικαιώματα και επιχειρούν να καταχραστούν το σύστημα αυτό θα τυγχάνουν σθεναρής αντιμετώπισης, διότι είναι σαφές ότι το δικαίωμα ασύλου δεν χορηγείται σε όλους εκείνους που το δικαιούνται.

Θα ήθελα, εν συντομία, να επαναλάβω τις δηλώσεις του κ. Borghezio: ορισμένες χώρες, όπως η Ιταλία, και ιδιαίτερα η νότια Ιταλία, από την οποία κατάγομαι, παρέχουν φυσικές οδούς εισόδου για τη μετανάστευση και επηρεάζονται ιδιαίτερα από αιτήσεις ασύλου λόγω των ιστορικών παραδόσεων της υποδοχής μεταναστών.

Η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει αυτή την ευθύνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επικεντρώσει την προσοχή και τις προσπάθειές της, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών προσπαθειών της, στις περιοχές εκείνες που δέχονται τους περισσότερους μετανάστες.

  Cecilia Malmström, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είμαι ευγνώμων για την ισχυρή υποστήριξη της πλειοψηφίας αυτής της Ολομέλειας για τη δημιουργία αυτής της υπηρεσίας. Όπως γνωρίζετε, υπήρξε ένα ομόφωνο αίτημα από τα κράτη μέλη για τη δημιουργία αυτής της υπηρεσίας, ακόμη και από εκείνα που απολαμβάνουν τη δυνατότητα αυτοεξαίρεσης, τα οποία γνωρίζουν ότι η Επιτροπή δεν έχει πρόθεση να επιβάλει καμία αλλαγή στη δυνατότητα αυτοεξαίρεσης του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτή είναι η απόφαση του λαού του Ηνωμένου Βασιλείου.

Υπήρξε όμως και ισχυρή υποστήριξη σε αυτή την Ολομέλεια για μια υπηρεσία, και χαίρομαι ιδιαίτερα που πρόκειται να δημιουργηθεί τώρα. Γνωρίζουμε ότι, ιδιαίτερα σε ορισμένες εποχές, οι χώρες της Μεσογείου δέχονται μεγάλες πιέσεις, και η υπηρεσία αυτή μπορεί να προσφέρει βοήθεια και στήριξη. Υπάρχουν επίσης μετανάστες που έρχονται στη βόρεια, την ανατολική, τη δυτική και την κεντρική Ευρώπη, επομένως πρόκειται για μια υπηρεσία για το σύνολο της Ευρώπης, ακόμη και αν δεν αποτελεί σύμπτωση το γεγονός ότι βρίσκεται στην Valetta.

Δεν είναι απλά μία ακόμη υπηρεσία. Είναι, στην πραγματικότητα ένας ακρογωνιαίος λίθος για την οικοδόμηση ενός κοινού συστήματος ασύλου και θα αποτελέσει σημαντικό μέσο που θα υποστηρίξει τα κράτη μέλη, θα τα βοηθήσει να αναπτύξουν πρακτικές και κοινά πρότυπα και θα υποστηρίξει τα κράτη μέλη που δέχονται ιδιαίτερες πιέσεις. Θα συγκεντρώνει πληροφορίες, θα δημιουργήσει μια πύλη, θα έχει εμπειρογνώμονες κλπ. Τελικά, εναπόκειται πάντα στα κράτη μέλη να αποφασίσουν ποιος μπορεί να μείνει, αλλά υπάρχουν ορισμένες διαδικασίες που χρήζουν εναρμόνισης.

Όπως είπαν ορισμένοι από εσάς, η δημιουργία αυτής της υπηρεσίας αποτελεί μέρος της ανάπτυξης ενός κοινού συστήματος ασύλου στην Ευρώπη. Αυτό είναι μόνο ένα στοιχείο: όπως είπε νομίζω και η εισηγήτρια, έχουμε περιέλθει σε τέλμα όσον αφορά το υπόλοιπο της δέσμης μέτρων για το άσυλο. Η Επιτροπή υπολογίζει στη βοήθεια και την υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να σημειώσει πρόοδο στα ζητήματα αυτά έτσι ώστε, στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, να μπορέσουμε πράγματι να θεσπίσουμε μια κοινή πολιτική ασύλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Jean Lambert, εισηγήτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα απλώς να επωφεληθώ της ευκαιρίας να ξεκαθαρίσω ένα-δυο ζητήματα που προέκυψαν, αν και είναι κρίμα που κάποιοι από εκείνους που έθεσαν τις ερωτήσεις δεν βρίσκονται εδώ για να ακούσουν τις απαντήσεις.

Οι υποχρεώσεις του ασύλου καθορίζονται με σαφήνεια στο πλαίσιο διεθνών συμβάσεων τις οποίες έχουν υπογράψει μεμονωμένα όλα τα κράτη μέλη. Αυτό δεν είναι το ίδιο με τη μεταναστευτική πολιτική, και οι άνθρωποι πρέπει πραγματικά να αναγνωρίζουν τη διαφορά.

Σε όσους ανησυχούν για τα χρήματα –αν μου επιτρέπετε να κάνω μια παρατήρηση που άπτεται της κομματικής πολιτικής και της εθνικής πολιτικής– αν κάποια από τα κράτη μέλη μας σταματήσουν να δημιουργούν αιτούντες άσυλο από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, είμαι βέβαιος ότι θα μπορούσαμε να εξοικονομήσουμε πολλά χρήματα και πράγματι να σώσουμε ανθρώπους από πολύ περισσότερη δυστυχία.

Όσον αφορά κάποια από τα άλλα σημεία που τέθηκαν, ελπίζουμε ότι η βελτίωση της ποιότητας του συστήματος σε ορισμένα κράτη μέλη θα μπορέσει να αυξήσει την εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών και να ξεμπλοκάρει κάποια από τα άλλα στοιχεία του συστήματος του ασύλου, καθώς και να βοηθήσει τα κράτη μέλη να νιώσουν ότι λαμβάνουν υποστήριξη όταν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα βάρη. Όπως επεσήμαναν άλλοι, ενώ κάποια από τα κράτη μέλη μας δέχονται αξιοσημείωτες γεωγραφικές πιέσεις από τις ροές μεταναστών που φτάνουν, πολλές από τις υπερβολικά επιβαρυμένες χώρες δεν βρίσκονται καν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αλλού.

Άκουσα με μεγάλο ενδιαφέρον έναν συνάδελφο να επιχειρηματολογεί υπέρ της αύξησης της στήριξης εκεί, όσον αφορά την Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο, αλλά φοβάμαι ότι δεν έλαβα γνώση των τροπολογιών που κατέθεσε σε αυτό το θέμα.

Επιθυμώ επίσης να είμαι σαφής ως προς το ότι η Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο δεν δημιουργείται για να καθορίζει το καθεστώς· δεν αναλαμβάνει τον ρόλο των κρατών μελών σε αυτό το πεδίο.

Γενικά, χαιρετίζω τα ευγενικά σχόλια που έκαναν οι συνάδελφοι, χαιρετίζω την ενεργή στήριξη εκείνων που με βοήθησαν πάρα πολύ σε αυτή την έκθεση, και είμαι βέβαιη ότι περιμένουμε όλοι με μεγάλο ενδιαφέρον –ή οι περισσότεροι από εμάς εν πάση περιπτώσει– να βρεθούμε στη Valletta όταν θα κοπεί η κορδέλα για τα εγκαίνια της Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο και να μπορέσουμε να αρχίσουμε να εργαζόμαστε.

  Πρόεδρος. – Θα κηρύξω τη λήξη της συζήτησης. Πριν από αυτό, ωστόσο, θέλω να δηλώσω με μεγάλη συναισθηματική φόρτιση τη συγκίνησή μου για το γεγονός ότι το άτομο που προήδρευσε σε αυτή τη συζήτηση απόλαυσε το δικαίωμα του ασύλου χάρη στη μεγαλοψυχία και την φιλοξενία των κυβερνήσεων και του λαού της Γαλλίας, της Αυστρίας και του Βελγίου, στους οποίους θα ήθελα να αποτίσω ευχαριστήριο φόρο τιμής εδώ σήμερα, καθώς δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός για την ευγνωμοσύνη, παρά το γεγονός ότι αυτό συνέβη πριν από περισσότερα από 40 χρόνια.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί κατά τη διάρκεια της περιόδου συνόδου την πρώτη εβδομάδα του Μαΐου.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Η ίδρυση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα για τη θέσπιση ενός ευρωπαϊκού κοινού συστήματος ασύλου, όπως προβλέπεται στο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο και στο Πρόγραμμα της Στοκχόλμης.

Η υπηρεσία θα συμβάλει στην αύξηση της συνεργασίας μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, των αρχών τοπικής αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας των πολιτών, και θα προσδιορίσει κοινές πρακτικές σε θέματα ασύλου. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό θα ευθυγραμμίσει τις θέσεις των κρατών μελών σε σχέση με τις συναφείς με το άσυλο πολιτικές. Το θέμα αυτό συνιστά απόλυτη αναγκαιότητα, δεδομένου ότι ορισμένα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν μεγάλες εισροές αιτούντων άσυλο. Η συνεργασία και η αλληλεγγύη είναι επίσης απαραίτητες μεταξύ των κρατών μελών όχι μόνο για να βοηθήσουν αυτές τις χώρες να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους, αλλά και για να βελτιώσουν το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου.

Πρέπει να αναφέρω ότι το σύστημα αυτό θα βασίζεται, από νομική και πρακτική άποψη, στην πλήρη, συνολική εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.