Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2009/2103(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A7-0121/2010

Teksty złożone :

A7-0121/2010

Debaty :

PV 05/05/2010 - 24
CRE 05/05/2010 - 24

Głosowanie :

PV 06/05/2010 - 7.6
Wyjaśnienia do głosowania
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P7_TA(2010)0152

Pełne sprawozdanie z obrad
Środa, 5 maja 2010 r. - Bruksela Wydanie Dz.U.

24. Komunikat Komisji: Walka z rakiem: Partnerstwo europejskie (debata)
zapis wideo wystąpień
Protokół
MPphoto
 

  Przewodniczący. - Następnym punktem posiedzenia jest sprawozdanie pana posła Peterlego, przygotowane w imieniu Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, w sprawie komunikatu Komisji „Walka z rakiem: Partnerstwo europejskie” (COM(2009)0291 - 2009/2103(INI)).

 
  
MPphoto
 

  Alojz Peterle, sprawozdawca. - (SL) Panie przewodniczący, panie komisarzu, panie i panowie! W przedmiotowym sprawozdaniu zajmujemy stanowisko wobec jednego z najtrudniejszych problemów stojących przed Unią Europejską. Wzrost zachorowalności na raka przybiera rozmiary epidemii, co sprawia, że nowotwory są najpowszechniejszą chorobą występującą w Unii, z którą zetknie się co trzeci jej obywatel.

Cieszę się, że na początku bieżącej kadencji nie musimy wzywać Komisji i Rady do podjęcia podstawowych kroków mających na celu walkę z rakiem, ponieważ mamy wyraźne wnioski Rady z czerwca 2008 roku oraz ambitny projekt Partnerstwa europejskiego na rzecz walki z rakiem, przedstawiony przez Komisję w sierpniu 2009 roku, którego dotyczy przedmiotowe sprawozdanie. Należy bezwzględnie zauważyć, że działania już są realizowane. Dzięki omawianemu sprawozdaniu wspieramy jeden z najbardziej ambitnych celów Komisji, czyli zobowiązanie do zmniejszenia w okresie dziesięcioletnim obciążenia związanego z chorobami nowotworowymi o 15 %.

Wyrażam również zadowolenie z tego, że przedmiotowe partnerstwo zostało utworzone zgodnie z postanowieniami naszej rezolucji w sprawie strategii w zakresie zdrowia „Razem na rzecz zdrowia: strategiczne podejście UE na lata 2009-2013”. W tej rezolucji podnieśliśmy kwestię znaczenia zdrowia dla wszystkich oraz uwzględnianie zdrowia we wszystkich strategiach politycznych a także położyliśmy olbrzymi nacisk na profilaktykę nowotworową.

Zadziwiające i niepokojące jest to, że państwa członkowskie inwestują w profilaktykę nowotworową średnio zaledwie 3 % budżetu przeznaczonego na opiekę zdrowotną. Liczba ta, choć może wydawać się błędem statystycznym, oznacza, że państwa członkowskie w swoich strategiach zdrowotnych nie traktują profilaktyki nowotworowej poważnie. Tak naprawdę potrzebna jest zmiana paradygmatu w kierunku zwiększenia roli profilaktyki w naszym podejściu strategicznym, technicznym, organizacyjnym i finansowym. Zdajemy sobie z tego sprawę i wiemy również, co zostało udowodnione, że wczesne wykrycie choroby może znacząco zmniejszyć wskaźnik śmiertelności z powodu raka.

Drugim słowem kluczowym w przedmiotowym sprawozdaniu jest nierówność, a właściwie kilka rodzajów nierówności. Nierówność o najszerszym znaczeniu jest znana jako „żelazna kurtyna między wschodem i zachodem” pod względem głównych różnic pomiędzy wskaźnikami przeżywalności u pacjentów z rakiem, ale zdajemy sobie również sprawę, że występują znaczące rozbieżności w samych państwach członkowskich. Oprócz różnic we wskaźnikach skuteczności leczenia występują także istotne różnice w odniesieniu do częstotliwości lub zakresu wczesnego wykrywania raka, zróżnicowanie opieki paliatywnej oraz różnice w zakresie skuteczności rehabilitacji pacjentów z nowotworami.

Biorąc pod uwagę, że niektóre państwa członkowskie mają programy krajowe, a inne nie, obywatele Unii Europejskiej nie potrafią pogodzić się z występowaniem takich rozbieżności w odniesieniu do poziomu organizacji walki z rakiem. Różnice występują również w zakresie gromadzenia danych dotyczących nowotworów. I choć nawet traktat lizboński jedynie pozwala Unii Europejskiej na stosowanie środków wsparcia, to jeśli mamy skutecznie walczyć z rakiem, niezwykle ważne jest przyjęcie na tym szczeblu skoordynowanego i dobrze zorganizowanego podejścia. Bez zachęty ze strony instytucji wspólnotowych nie można byłoby nawet marzyć o wymianie dobrych praktyk.

Trzecim słowem kluczowym w przedmiotowym sprawozdaniu jest partnerstwo. Zdołamy zbliżyć się do ambitnych celów Komisji tylko wtedy, gdy połączymy nasze siły, zarówno w perspektywie pionowej, jak i poziomej. Warunkiem zasadniczym jest tutaj zagwarantowanie, że walka z rakiem pozostanie zdecydowanie uwzględniona w programie politycznym instytucji europejskich i krajowych. Nie wystarczy jedynie ścisły związek między lekarzem i pacjentem. Naszym zadaniem jest przyczynienie się do zbudowania silnego partnerstwa politycznego, woli politycznej, które dadzą bodziec do zwiększenia tempa działań w całej Unii Europejskiej.

Korzystając z okazji, pragnę położyć szczególny nacisk na kwestię rehabilitacji pacjentów cierpiących na nowotwory. Musimy poświęcić znacznie więcej uwagi osobom, które pokonały raka. Nie wolno ich piętnować ani spisywać na straty, należy dać im szansę na pełne uczestnictwo w życiu społecznym i kontynuowanie pracy zawodowej. Obecnie kluczowym elementem walki z rakiem w Europie jest zbliżenie się do obywatela.

Chciałbym jeszcze podziękować kontrsprawozdawcom, którzy pomogli w opracowaniu przedmiotowego sprawozdania – za ich znaczący wkład w prace.

 
  
MPphoto
 

  John Dalli, komisarz. − Panie przewodniczący! Pragnę wyrazić ogromne zadowolenie, że Parlament podtrzymuje entuzjastyczne nastawienie wobec prac Komisji w zakresie profilaktyki nowotworowej i je wspiera. Wyrażam wdzięczność za wysiłki włożone w przygotowanie przedmiotowego sprawozdania, zwłaszcza przez sprawozdawcę, pana posła Peterlego.

Zdecydowane działania na szczeblu europejskim mogą wywrzeć istotny natychmiastowy wpływ na szczeblach krajowym, regionalnym i lokalnym. Podkreśla to potencjał Partnerstwa europejskiego na rzecz walki z rakiem. Powodzenie przedmiotowego partnerstwa w dużej mierze zależy od aktywnego udziału licznych i różnorodnych partnerów. Do tej pory w przygotowaniu konkretnych propozycji dotyczących działań, które należy podjąć przed końcem roku 2013, wzięli udział: państwa członkowskie, pracownicy służby zdrowia, instytucje zajmujące się problematyką nowotworową, organizacje pozarządowe, organizacje pacjentów oraz przedstawiciele przemysłu. Czas pokaże, czy te nowe środki współpracy doprowadzą do podjęcia bardziej zrównoważonych działań w walce z rakiem. Mam ogromną nadzieję, że tak.

Szerokie założenia dotyczą osiągnięcia większej liczby celów długookresowych oraz lepszego wykorzystania dostępnych zasobów. Realizacja tych celów zależy od zaangażowania wszystkich partnerów i, oczywiście, od odpowiedniego finansowania. Zasadnicze znaczenie będzie miało poparcie Parlamentu w kwestii niezbędnych środków, które należy zarezerwować w przyszłym budżecie Wspólnoty na wydatki związane ze zdrowiem. W sprawozdaniu odniesiono się do szerokiego wachlarza działań dążących do zbudowania wszechstronnego podejścia do kwestii profilaktyki nowotworowej oraz kontroli, z których wiele zostało już uwzględnionych w procesie tworzenia partnerstwa w oparciu o komunikat Komisji.

Omawiane partnerstwo składa się z pięciu głównych filarów: promocja zdrowia i profilaktyka, w tym także promocja Europejskiego kodeksu walki z rakiem; badania przesiewowe i wczesna diagnostyka, mające na celu lepsze wdrożenie zalecenia Rady w sprawie badań przesiewowych; wymiana najlepszych praktyk opieki nad pacjentami chorymi na raka; współpraca i koordynacja w zakresie badań nad rakiem oraz udostępnianie informacji i danych porównawczych dotyczących nowotworów. Głównym zadaniem partnerstwa będzie pomaganie państwom członkowskim w doskonaleniu procesu tworzenia i wdrażania planów dotyczących walki z rakiem.

Przyjęto założenie, że przed wygaśnięciem partnerstwa wszystkie państwa członkowskie zintegrują swoje plany walki z rakiem. W niektórych działaniach wykorzystane zostaną wyniki dotychczasowych prac. Z kolei inne działania będą wymagały dodatkowej pomocy. Komisja jest gotowa do zapewnienia niezbędnego wsparcia. Ponadto Komisja będzie kontynuować bliską współpracę z Międzynarodową Agencją Badań nad Rakiem odnośnie do jej wkładu w partnerstwo. Powinienem również wspomnieć o nadrzędnym celu, jaki stanowi dążenie do zagwarantowania lepszego uwzględniania czynników zdrowotnych we wszystkich naszych inicjatywach politycznych. Zamierzam poruszyć tę kwestię w rozmowach z właściwymi osobami w Komisji. Oczywiście, będziemy nadal koncentrować się na profilaktyce poprzez prowadzone strategie polityczne dotyczące uwarunkowań zdrowotnych, które stanowią część walki z rakiem. Przy ograniczonych dostępnych środkach postaramy się osiągnąć jak najwięcej, i z zadowoleniem przyjmuję silne wsparcie tych wysiłków przez Parlament Europejski.

 
  
MPphoto
 

  Gilles Pargneaux, w imieniu grupy S&D.(FR) Panie przewodniczący, panie komisarzu Dalli! Omówiony przed chwilą przez pana posła Peterlego projekt sprawozdania zawiera wytyczne przedstawione w komunikacie Komisji Europejskiej i został zainspirowany przez rezolucję Parlamentu Europejskiego z dnia 10 kwietnia 2008 r. w sprawie walki z rakiem w Unii Europejskiej.

Chciałbym wykorzystać tę okazję i poprzeć cele Partnerstwa europejskiego przewidziane przez Komisję Europejską w celu zwiększenia skuteczności walki z rakiem, czy to pod względem znaczenia profilaktyki i wczesnego wykrywania, stworzenia nowego modelu profilaktyki nowotworowej, czy też – przede wszystkim – zmniejszenia nierówności w państwach członkowskich.

Podzielam zaniepokojenie i obawy wyrażone w komunikacie Komisji Europejskiej oraz projekcie sprawozdania. Chciałbym wyrazić uznanie sprawozdawcy, posłowi Peterlemu, za prace nad przedmiotowym sprawozdaniem oraz przedłożenie kompromisowych wniosków mających na celu uwzględnienie różnorodnych poprawek.

Chciałbym, jako kontrsprawozdawca Grupy Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim, podkreślić, między innymi, następujące kwestie: po pierwsze, wzrost (w skali roku) liczby zgonów spowodowanych nowotworami wskutek narażenia na substancje rakotwórcze w miejscu pracy, ale także znaczenie zapewnienia lepszego dostępu do informacji dotyczących leków dla pacjentów chorych na raka; wdrażanie rozporządzenia REACH oraz regularne aktualizowanie wykazu substancji budzących szczególnie poważne obawy, do których zalicza się substancje rakotwórcze; wspieranie inicjatyw mających na celu uniemożliwienie przywozu towarów zawierających substancje chemiczne powodujące raka oraz zintensyfikowanie kontroli w celu wykrywania takich substancji chemicznych w Unii Europejskiej; i wreszcie – opracowanie wytycznych dotyczących wspólnego zdefiniowania niepełnosprawności, obejmującej osoby cierpiące na choroby przewlekłe lub raka.

Chcieliśmy poruszyć właśnie te kwestie, równocześnie udzielając wsparcia przedmiotowemu projektowi sprawozdania.

 
  
MPphoto
 

  Antonyia Parvanova, w imieniu grupy ALDE. – Panie przewodniczący! Przede wszystkim chciałabym pogratulować panu Peterlemu świetnej pracy nad sprawozdaniem; to daje pewność, że walka z rakiem nadal będzie najważniejsza, będzie priorytetem w naszym programie zdrowia publicznego. Nie ma potrzeby powtarzania danych; wszyscy wiemy, jakie będą koszty zdrowotne, społeczne i gospodarcze, jeśli nie zajmiemy się tą kwestią w sposób konsekwentny i nie zapewnimy wystarczających zasobów, zwłaszcza w celu przezwyciężenia nierówności pomiędzy państwami członkowskimi.

Obciążenie związane z chorobami nowotworowymi stanowi zagrożenie dla trwałości naszych systemów zdrowia publicznego, i UE powinna zdecydowanie objąć przywództwo pod względem właściwego reagowania. Niezależnie od tego, czy mówimy o profilaktyce, diagnostyce, leczeniu, badaniach czy informowaniu, to – oczywiście – mówimy o partnerstwie, ale nasza walka z obciążeniem związanym z chorobami nowotworowymi w Europie będzie skuteczna tylko wtedy, gdy upewnimy się, że wszystkie strony zainteresowane – szczególnie grupy pacjentów – są zaangażowane w ten proces w perspektywie długookresowej, gdy zagwarantujemy skuteczną wymianę najlepszych praktyk między państwami członkowskimi i gdy zagwarantujemy ścisłą kontrolę funkcjonowania omawianego partnerstwa i jego wspieranie.

Mam nadzieję, że Komisja spełni swoje zadanie i zagwarantuje, by partnerstwo wywiązało się ze swoich zobowiązań. Chciałabym podkreślić szczególnie jeden aspekt: wezwanie Komisji do wykorzystania już istniejącego Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) oraz do rozszerzenia jego zakresu kompetencji o choroby niezakaźne. Moim zdaniem umożliwi to rozwój wiedzy specjalistycznej oraz zaleceń.

I wreszcie, należy dokładnie przyjrzeć się kwestiom związanym z terminowym i równym dostępem do profilaktyki, diagnozy oraz opieki, jeśli chcemy zagwarantować, by walka z rakiem również przyczyniła się do realizacji celu, którym jest – o czym należy pamiętać – zmniejszanie nierówności w zakresie zdrowia w Europie.

Panie komisarzu! Czekam niecierpliwie na spotkanie z panem jutro, podczas Dnia Praw Pacjenta, ponieważ ma to ogromne znaczenie dla wszystkich grup pacjentów, a pana zaangażowanie jest ważne dla nas wszystkich.

 
  
MPphoto
 

  Kartika Tamara Liotard, w imieniu grupy GUE/NGL. (NL) Dziękuję, panie przewodniczący, panie komisarzu, panie sprawozdawco! Rak jest przerażającą chorobą, której w najcięższych przypadkach nie można zaradzić. Na szczęście jednak możemy coś zrobić. Obecnie żyjemy dłużej i, niestety, im dłużej żyjemy, tym większe jest ryzyko zachorowania na raka. Im starsza populacja, tym więcej przypadków zachorowań na raka. Dlatego wszystkie państwa członkowskie muszą dołożyć wszelkich starań, aby realizować skuteczną i społecznie zorientowaną politykę zdrowotną. Nasza uwaga powinna koncentrować się na kierunkowych działaniach profilaktycznych prowadzonych w ramach profilaktycznych programów badań przesiewowych oraz na zapewnieniu niedrogich leków przeciwnowotworowych.

Kolejnym aspektem, z którym możemy coś zrobić, jest duża liczba substancji rakotwórczych w środowisku. W naszych domach wszędzie są substancje toksyczne: pomyślmy tylko o azbeście, sprzęcie kuchennym, a nawet o substancjach toksycznych w żywności. Unia Europejska musi chronić obywateli przed takimi substancjami toksycznymi, nawet jeśli odbędzie się to ze szkodą dla interesów przemysłu. Najważniejsze są dobro i zdrowie obywateli!

 
  
MPphoto
 

  Anna Rosbach, w imieniu grupy EFD. (DA) Panie przewodniczący! Choroby nowotworowe są szeroko rozpowszechnione, ale dzięki prowadzeniu intensywnych badań wiemy o nich coraz więcej. Wiemy, że osoba może być genetycznie uwarunkowana do zachorowania na raka, a w powstaniu choroby istotny jest co najmniej jeden enzym. Raka mogą powodować także stres, styl życia, substancje chemiczne oraz wirusy. Szacuje się, że tylko w bieżącym roku z powodu raka umrą prawie dwa miliony Europejczyków. Nowotwór nie zatrzymuje się na granicach między krajami. W związku z tym cieszę się, że Komisja podjęła inicjatywę dotyczącą opracowania ambitnego planu walki z rakiem na szczeblu europejskim. Chciałabym zadać dwa pytania. Jakie jest stanowisko Komisji w odniesieniu do badań? Czy przeznaczone na ten cel środki finansowe wystarczą, aby zagwarantować skuteczność badań, i jak będzie ustalana kolejność działań? Komisja zauważa, że zakres badań przesiewowych jest zbyt mały w porównaniu z zaleceniem Rady. Dlatego moje drugie pytanie brzmi: jak ten ambitny cel przełoży się na sytuację prawdziwych pacjentów w naszych krajach? Czy możemy realnie podwoić skuteczność badań przesiewowych w całej Europie?

 
  
MPphoto
 

  Claudiu Ciprian Tănăsescu (NI).(RO) Na początku chciałbym podziękować panu posłowi Peterlemu za wysiłki włożone w przygotowanie sprawozdania.

Z danych medycznych wynika, że choroby nowotworowe stanowią drugą co do częstości przyczynę zgonów w Europie, dotyczącą w jednakowym stopniu mężczyzn i kobiet. Zaangażowanie Komisji Europejskiej w partnerstwo utworzone w celu wspierania walki z rakiem daje osobom dotkniętym tą straszliwą chorobą i ich bliskim nową szansę na życie. Musimy koniecznie nadal łączyć wysiłki, aby zbudować stałą współpracę, zarówno pod względem rozszerzenia wiedzy specjalistycznej, jak i opracowywania rozwiązań dla nowych wyzwań pojawiających się w takich przypadkach.

W związku z tym Partnerstwo europejskie na rzecz walki z rakiem musi zapewnić właściwe wykorzystanie środków, umiejętności, nie mówiąc już o wykorzystaniu funduszy dostępnych dla wszystkich państw członkowskich. Musi zapewnić, by cała Europa miała dostęp do rezultatów osiągniętych w wyniku postępu w walce z rakiem w poszczególnych krajach Unii Europejskiej.

 
  
MPphoto
 

  Edite Estrela (S&D).(PT) Panie przewodniczący, panie komisarzu! Walka z rakiem musi być naszym priorytetem. Poprzez wczesne wykrywanie i leczenie można zapobiec rakowi i ograniczyć jego skutki w prawie 30 % przypadków. Niektóre rodzaje nowotworów w odmienny sposób wpływają na kobiety i na mężczyzn. W Unii Europejskiej co roku ponad 275 tysięcy kobiet choruje na raka piersi, a zachorowalność rośnie nawet w grupie młodszych kobiet. Każdego roku u 50 tysięcy Europejek diagnozuje się raka szyjki macicy, a 25 tysięcy umiera na tę chorobę.

Niemniej jednak zachorowalność na raka szyjki macicy można praktycznie wykluczyć, zapewniając dostęp do szczepień i programów badań przesiewowych. I dlatego wszystkie państwa członkowskie powinny niezwłocznie rozszerzyć programy szczepień i badań przesiewowych na wszystkie kobiety z tych grup wiekowych, zapewniając im skuteczną ochronę. Państwa członkowskie powinny również wspierać kampanie edukacyjne w zakresie zdrowia, uświadamiać opinię publiczną o znaczeniu wczesnej diagnostyki oraz informować obywateli o dostępnych programach i usługach. Dlatego też z zadowoleniem przyjmuję przedmiotową inicjatywę Komisji.

 
  
MPphoto
 

  Elena Oana Antonescu (PPE).(RO) Ja także chciałabym podziękować panu sprawozdawcy za dobrze wykonaną pracę. Z komunikatu Komisji dla Parlamentu wynika, że liczba przeprowadzonych w Unii Europejskiej badań przesiewowych jest o ponad połowę mniejsza niż minimalna liczba badań, które można by rocznie wykonać. Moim zdaniem trzeba zagwarantować dostępność badań przesiewowych w kierunku raka dla jak największej liczby osób, tak aby osiągnięcie założonego progu było wykonalne.

Pod tym względem poczyniono postępy w badaniach, jeśli chodzi o zmniejszanie kosztów badań oraz poprawę dokładności badań przesiewowych w kierunku raka dzięki zastosowaniu markerów biologicznych. Niedawne odkrycie, które otrzymało nagrodę podczas Międzynarodowej Wystawy Wynalazków w Genewie, umożliwia przeprowadzenie badań przesiewowych w kierunku określonych rodzajów nowotworów w czasie krótszym niż sześć minut i przy koszcie nieprzekraczającym kwoty jednego euro. Mowa tu o wynalezionym przez rumuńskiego badacza, Raluka-Ioana van Stadego, czujniku, który pozwala przeprowadzać badania przesiewowe w kierunku raka przed wystąpieniem symptomów, co zapewnia najdokładniejszą metodę dostępną na rynku, ułatwiając tym samym osiągnięcie wyższego wskaźnika terapii zakończonej powodzeniem.

Mam nadzieję, że Komisja wykaże, poprzez Wspólne Centrum Badawcze, zainteresowanie tym wynalazkiem i dzięki temu zostanie on zakwalifikowany do metod, których wprowadzenie do programów diagnostycznych jest zalecane.

 
  
MPphoto
 

  Petru Constantin Luhan (PPE).(RO) Utworzone w ubiegłym roku przez Komisję Europejską partnerstwo stanowi bardzo ważne narzędzie, biorąc pod uwagę, że rak jest, po chorobach układu krążenia, drugą co do częstotliwości przyczyną zgonów. Niestety, pomiędzy państwami członkowskimi występują poważne rozbieżności pod względem jakości opieki medycznej oraz dostępności leczenia. Z niektórych ostatnich danych statystycznych wynika, że mężczyźni żyjący w krajach Europy południowo-wschodniej są dwukrotnie bardziej narażeni na śmierć spowodowaną nowotworami niż – na przykład – mężczyźni żyjący w krajach skandynawskich.

Moim zdaniem na szczeblu europejskim potrzeba korzystnej dla obywateli interwencji, która będzie zapobiegać rozbieżnościom pod względem diagnostyki i leczenia występującym w państwach członkowskich UE. Komisja Europejska musi przeznaczyć fundusze na badania w tym obszarze. Należy popierać i w pełni wykorzystywać innowacje, takie jak wynalazek rumuńskiego badacza Raluka-Ioana van Stadego, czyli czujnik wykrywający w ludzkim organizmie obecność raka już na poziomie molekularnym, bezpośrednio z próbki krwi, przy wykorzystaniu prostej procedury nieprzekraczającej sześciu minut.

 
  
MPphoto
 

  Olga Sehnalová (S&D). – (CS) Tak jak wspomniało już wielu moich przedmówców, skuteczna walka z rakiem musi obejmować pełen wachlarz środków, od profilaktyki po badania przesiewowe, a także diagnostykę, leczenie specjalistyczne oraz opiekę paliatywną. Chciałabym jednak wspomnieć o jeszcze jednym bardzo ważnym aspekcie tej choroby – o rodzinach pacjentów, którzy przegrywają walkę z rakiem. Rodzina powinna być dla swoich członków miejscem zapewniającym ulgę, wsparcie oraz zachętę do działania. Jednakże stawianie czoła postępującej chorobie jest niezmiernie trudne, i nie należy zostawiać rodziny samej w tak trudnym położeniu. W związku z tym, mówiąc o walce z rakiem, musimy także myśleć o zapewnieniu warunków godnej śmierci. Powinna to być zarówno systematyczna opieka oraz poradnictwo dla rodzin, które stoją w obliczu długotrwałej, żmudnej opieki w domu, jak i system łatwo dostępnych specjalistycznych budynków, gdzie zapewni się pacjentom na ostatnim etapie choroby opiekę specjalistyczną i, przede wszystkim, humanitarną.

 
  
MPphoto
 

  Pat the Cope Gallagher (ALDE). - Panie przewodniczący! Szacuje się, że każdego roku chorobę nowotworową wykrywa się u 3,2 miliona europejskich obywateli, a w związku ze starzeniem się społeczeństwa Europy obecne tendencje pozwalają zakładać, że liczba osób z diagnozą w skali roku może – niestety – na przestrzeni najbliższych 20 lat wzrosnąć dwukrotnie.

Musimy, oczywiście, zająć się problemem plagi nowotworów. Raka może spowodować wiele czynników. Pragnę podkreślić to, w co wierzę: do czynników sprzyjających należą palenie, otyłość, niewielkie spożycie owoców i warzyw, brak aktywności fizycznej oraz nadmierne spożycie alkoholu. Należy koniecznie wzmocnić strategie na rzecz promocji zdrowia na szczeblu europejskim, a także, oczywiście, na szczeblu krajowym oraz zapewnić właściwe zasoby na ich realizację. Kluczowe znaczenie ma wczesne wykrywanie raka; wiemy, jak jest ważne, ponieważ tak wiele osób wciąż żyje tylko dzięki wczesnej diagnozie.

Unia Europejska może odegrać zasadniczą rolę dzięki badaniom nad rakiem; co ważne, na badania nad rakiem w ramach siódmego programu ramowego przeznaczono kwotę 750 milionów euro i mam nadzieję, że w nadchodzących latach możliwe będzie udostępnienie jeszcze większych funduszy. Na zakończenie pragnę wyrazić uznanie wobec tych, którzy pacjentom chorym na raka zapewniają tak wyjątkową opiekę, szczególnie w mojej ojczyźnie.

 
  
MPphoto
 

  Angelika Werthmann (NI).(DE) Panie przewodniczący, panie i panowie! Zdrowie jest wartością, którą należy bezwzględnie chronić. Nowotwory stanowią problem globalny, który pomimo postępów w medycynie wciąż nas nęka. Z szacunkowych danych Światowej Organizacji Zdrowia wynika, że 13 % wszystkich zgonów w roku 2004 zostało spowodowanych nowotworami. W Unii Europejskiej każdego roku rak rozwija się u około 3,2 miliona osób. Do głównych rodzajów raka należą rak płuc, rak jelita grubego oraz rak piersi. Ważną rolę w zachowaniu zdrowia odgrywają również badania przesiewowe, szczególnie, im jesteśmy starsi. Prawdziwa okazała się zasada, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Badania przesiewowe są strategią najbardziej skuteczną pod względem kosztów i dającą najlepsze perspektywy na wyleczenie.

 
  
MPphoto
 

  Seán Kelly (PPE). (GA) Panie przewodniczący! Rak jest bez wątpienia straszną chorobą i, jak mówi się w moim kraju, rak zabija kraj, ponieważ codziennie na nowotwory umierają zarówno młodzi, jak i starzy ludzie. Dane statystyczne, według których co trzecia osoba może zachorować na raka, mogą przerazić każdego. Równocześnie profesorowie, pielęgniarki oraz lekarze zajmujący się tą chorobą poczynili ogromne postępy. W przyszłości należy jednakże wydawać większe kwoty, szczególnie na badania.

Unia Europejska ma do odegrania ważną rolę w odniesieniu do następujących aspektów: przede wszystkim musi zapewnić środki finansowe na badania, po drugie – zorganizować te badania, a w szczególności powinna zachęcać do współpracy instytuty prowadzące takie badania. Dzięki temu w przyszłości osiągniemy jeszcze większy postęp, a na raka zachoruje i z jego powodu umrze mniejsza liczba osób.

 
  
MPphoto
 

  Krisztina Morvai (NI). (HU) Proszę mi wybaczyć wyjątkowo osobistą uwagę, ale chciałabym powiedzieć, że podczas naszej dyskusji w sprawie programu walki z rakiem, gdy wielu posłów podkreślało, jak straszna jest to choroba i jak wiele osób z jej powodu umiera, nie mogłam powstrzymać się od wspomnień, ponieważ cztery lata temu sama zachorowałam na raka, i wydaje mi się, że właśnie w tym momencie zdołałam ustanowić swoisty rekord, zgodnie z danymi z oddziału onkologicznego. Moje ciało było podłączone do czternastu różnych rurek, spędziłam długie tygodnie na oddziale intensywnej terapii; lecz teraz jestem tutaj, jestem posłem do Parlamentu Europejskiego, wychowuję trójkę dzieci i mogę żyć pełnią życia. Chciałabym wykorzystać moją historię w celu zachęcenia szczególnie kobiet, ale także – ogólnie – wszystkich Europejczyków, do badań przesiewowych. Wszystkim cierpiącym na tę chorobę, ich przyjaciołom i rodzinom oraz lekarzom chciałabym w oparciu o moje własne doświadczenia powiedzieć, aby nigdy nie rezygnowali z nadziei. Życzę im wszystkiego najlepszego i jestem całym sercem z nimi.

 
  
MPphoto
 

  John Dalli, komisarz. – (MT) Panie przewodniczący! Pragnę wyrazić ogromne zadowolenie z entuzjastycznego nastawienia pokazanego dziś w Parlamencie wobec idei zjednoczenia sił we wspólnej walce z rakiem. Chciałbym podziękować panu komisarzowi Peterlemu za przygotowane sprawozdanie, i chciałbym także podziękować pani poseł Morvai, która przemawiała przed chwilą, za podzielenie się z nami nadzieją, za pokazanie nam pozytywnych aspektów; nie wszystko jest stracone, gdy ktoś zapada na tę chorobę. Poruszono wiele kwestii; w komunikacie Komisji uwzględniono liczne przemyślenia, wyrażone dziś w Parlamencie, i zapewniam państwa, że propozycje przedłożone podczas debaty oraz przedstawione w sprawozdaniu zostaną wzięte pod uwagę w trakcie przygotowania naszego programu działań.

Nawiązując do aspektu środowiskowego, pragnę powiedzieć, że w walce z rakiem środowisko naturalne naprawdę jest ważnym czynnikiem, w zasadzie czynnikiem decydującym. Należy jednak również zaznaczyć, że wymagające normy, które obecnie obowiązują w Europie, bardzo pomagają w procesie zmniejszania zachorowalności na raka. W związku z tym powinniśmy zwiększyć wysiłki, dążąc do utrzymania tych wymagających norm środowiskowych. Musimy także nieustannie podkreślać znaczenie prowadzonych badań. Teraz, gdy do mojego zakresu obowiązków na stanowisku komisarza należy przemysł farmaceutyczny, za który jestem odpowiedzialny, będę miał więcej okazji do pracy z przedstawicielami tej gałęzi przemysłu, i być może także do lepszej koordynacji badań, co pozwoli zapewnić ich skuteczność.

Jednym z filarów, na których w nadchodzących pięciu latach chciałbym oprzeć mą pracę, jest zapewnienie jak najszerszej dostępności lekarstw na rynku; jednym z największych problemów w Europie, o którym już tu dziś wspomniano, jest nierówność w sektorze zdrowia. Przede wszystkim musimy zapewnić jedno: dostęp do leków pojawiających się na rynku. Chciałbym raz jeszcze podziękować państwu. Na zakończenie pragnę powtórzyć, że musimy dołożyć wszelkich starań, aby przekonać społeczeństwo o znaczeniu profilaktyki, na przykład badań przesiewowych w kierunku raka piersi, o czym wielokrotnie dziś mówiono. Ponieważ te badania są dostępne w wielu, jeśli nie we wszystkich częściach Europy, musimy koniecznie zachęcać kobiety, aby z nich korzystały.

 
  
MPphoto
 

  Alojz Peterle, sprawozdawca. - (SL) Muszę przyznać, że z radością wysłuchałem dzisiejszej debaty, i chciałbym państwu podziękować za wsparcie i ciepłe słowa. Cieszy mnie, że w tak dużym stopniu mówiliśmy tym samym językiem, i że mamy te same cele. Mamy wspólną świadomość szerszego kontekstu i przyczyn tej choroby, podobnie jak mamy świadomość konieczności prowadzenia w ramach partnerstwa wspólnej walki z rakiem.

Ze względu na ograniczenie czasu wypowiedzi, poprzednio nie mogłem sobie pozwolić na powiedzenie kilku słów na temat zdrowego trybu życia. Jestem mocno przekonany, że my, politycy, możemy odegrać ważną rolę, dając przykład innym, i dlatego musimy propagować zdrowy styl życia. Pragnę serdecznie pogratulować pani poseł Morvai zwycięstwa nad chorobą, tym bardziej, że miałem podobną diagnozę. Uważam, że w ten sposób pokazujemy, iż rak niekoniecznie musi oznaczać wyrok śmierci.

Chciałbym podziękować komisarzowi Dalliemu szczególnie za uwagę poświęconą temu problemowi, za podjęcie bardziej aktywnych działań, ponieważ rak rozwija się dynamicznie, i dlatego my także musimy działać dynamicznie. Polecam się panu komisarzowi i wyrażam chęć bliskiej współpracy również w przyszłości. Sądzę, że nasza dotychczasowa współpraca była wzorowa, i że razem możemy osiągnąć znacznie więcej.

Chciałbym również powiedzieć, że wkrótce wznowimy działanie grupy poselskiej zajmującej się walką z rakiem, która w poprzedniej kadencji była znana pod skrótem MAC (Posłowie do PE przeciwko rakowi). Myślę, że tym razem, być może dzięki jeszcze silniejszej grupie, położymy szczególny nacisk na profilaktykę i dynamikę prowadzonej walki. Dziękuję państwu i dobranoc.

 
  
MPphoto
 

  Przewodniczący. − Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się jutro.

Oświadczenia pisemne (art. 149 regulaminu)

 
  
MPphoto
 
 

  Cristian Silviu Buşoi (ALDE), na piśmie. – Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko z zadowoleniem przyjąć wniosek Komisji w sprawie Partnerstwa na rzecz walki z rakiem; jest to poważny problem zdrowotny w UE. W pełni popieram podejście sprawozdawcy, który kładzie szczególny nacisk na działania profilaktyczne. W związku z tym głęboko wierzę, że wszechstronne krajowe plany walki z rakiem są bardzo pożądane. Jestem również zwolennikiem współpracy w zakresie badań. Musimy wyraźnie określić główne przyczyny tej choroby, tak aby możliwe było także wskazanie podstawowych elementów, na których należy skoncentrować działania dotyczące profilaktyki. Jest to bezwzględnie konieczne, jeśli profilaktyka ma być skuteczna. Uważam również, że rozsądnie byłoby budować przyszłe działania, korzystając z istniejących inicjatyw jako dobrej podstawy działań, takich jak Europejski kodeks walki z rakiem lub zalecenia Rady w sprawie badań przesiewowych w kierunku raka piersi, raka szyjki macicy i raka jelita grubego. Oczywiście, bez właściwych środków finansowych profilaktyka nie jest możliwa. W związku z tym wzywam państwa członkowskie do przeznaczenia niezbędnych funduszy na rzecz planów w zakresie profilaktyki, tak aby cel, jakim jest zmniejszenie zachorowań o 15 %, pozostał realny.

 
  
MPphoto
 
 

  Nessa Childers (S&D), na piśmie. – Z zadowoleniem przyjmuję przedmiotową inicjatywę i możliwości, jakie stwarza milionom Europejczyków, co do których istnieje prawdopodobieństwo zachorowania na raka w nadchodzących latach. Jednym z najważniejszych celów przedstawionych w sprawozdaniu jest drastyczne ograniczenie obciążenia związanego z chorobami nowotworowymi, poprzez objęcie do 2015 roku 100 % populacji programem przesiewowym w kierunku raka piersi, raka szyjki macicy i raka jelita grubego, poprzez zapewnienie obywatelom Unii Europejskiej co roku 125 milionów badań. Na nas, jako na posłach do PE, musi spoczywać obowiązek wykorzystywania dostępu do mediów i do naszych wyborców, błagania mieszkańców Europy, by korzystali z tych niezwykle ważnych badań. Niewiedza, zarówno na temat zagrożenia chorobami nowotworowymi, jak i możliwości skorzystania z badań przesiewowych w kierunku raka, jest wciąż alarmująca. Jedynie nieustanna edukacja społeczeństwa zapewni przedmiotowej inicjatywie powodzenie, którego tak bardzo potrzebują i omawiane partnerstwo, i obywatele Europy.

 
  
MPphoto
 
 

  Elisabetta Gardini (PPE), na piśmie.(IT) Wysiłki mają wymiar globalny. Walka z rakiem nadal jest jednak nieustannym wyzwaniem, pomimo ciągłego poszerzania wiedzy i postępu w leczeniu. Musimy sprostać temu wyzwaniu poprzez zapewnienie najlepszych środków, ponieważ skutki tej choroby są druzgocące, nie tylko ze względu na wskaźnik śmiertelności, ale także z powodu powiązanych z nią aspektów psychologicznych, społecznych i gospodarczych.

Bez wątpienia należy przyjąć podejście globalne, nie tylko w odniesieniu do badań i leczenia, ale także w odniesieniu do profilaktyki. Musimy osiągnąć masę krytyczną, tworząc warunki pozwalające zagwarantować, by wyniki jednej osoby stały się spuścizną całego społeczeństwa. Dlatego tak ważne jest utworzenie Partnerstwa europejskiego na rzecz walki z rakiem, które ułatwi wymianę informacji oraz koordynowanie działań pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi. Działania prowadzone w ramach grup powinny dotyczyć nie tylko badań i zdrowia, ale również edukacji, odżywiania, przekazywania informacji oraz kwestii środowiska. Należy dążyć do tego, aby poprzez przedstawianie obywatelom zdrowych nawyków i zdrowego stylu życia, społeczeństwo obywatelskie uczestniczyło w tych działaniach i przyczyniało się do ich realizacji. Ambitny cel Komisji, którym jest zmniejszenie do roku 2020 obciążenia związanego z chorobami nowotworowymi o 15 %, stanie się możliwy do osiągnięcia tylko wówczas, gdy omawiana metodologia będzie stosowana i wspierana odpowiednim dofinansowaniem.

 
  
MPphoto
 
 

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE), na piśmie. – (FI) Sprawozdanie w sprawie komunikatu Komisji pt. „Walka z rakiem: Partnerstwo europejskie” ma duże znaczenie i dotyczy spraw bieżących. Obecnie rak jest drugą co do częstotliwości przyczyną zgonów i chorób w Europie. Bardzo duże znaczenie mają współpraca oraz zapewnienie środków na badania nad rakiem oraz profilaktykę. Państwa członkowskie muszą wycofać z rynku rakotwórcze substancje chemiczne i zastąpić je substancjami nieszkodliwymi dla zdrowia. Profilaktyczne badania przesiewowe są niezbędne i skuteczne, dlatego należy przeznaczyć na nie stosowne kwoty. Ponadto kampanie informacyjne powinny koncentrować się na instytucjach zajmujących się edukacją. W walce z rakiem potrzebne są wyraźne cele, nad realizacją których Komisja musi współpracować z państwami członkowskimi. Komisja oraz państwa członkowskie muszą się odważyć i zobowiązać do przyszłych inwestycji, badań nad rakiem oraz działań profilaktycznych, ponieważ w długim okresie pozwoli to zaoszczędzić pieniądze i ludzkie życie.

 
  
MPphoto
 
 

  Siiri Oviir (ALDE), na piśmie. – (ET) Rak jest dla społeczeństwa niezwykle kosztowną chorobą, która staje się coraz droższa do zdiagnozowania i leczenia i która często powoduje długotrwałą niepełnosprawność, zniedołężnienie oraz przedwczesną śmierć. Pomimo licznych osiągnięć medycyny rozprzestrzenianie się chorób nowotworowych na świecie obecnie przybiera rozmiary epidemii. Rak zostanie zdiagnozowany u co trzeciego Europejczyka, a co czwarty Europejczyk umrze w wyniku tej choroby. Państwa członkowskie, a zwłaszcza ich krajowa strategia zapobiegania nowotworom, mają do odegrania ogromną rolę w procesie powstrzymywania rozprzestrzeniania się tej choroby. Ponieważ w odniesieniu do walki z rakiem osiągnięcie rezultatów przedstawionych w przedmiotowej strategii będzie możliwe wyłącznie poprzez prowadzenie działań długotrwałych i spójnych, wzywam państwa członkowskie, aby w czasach kryzysu gospodarczego nie obcinały środków finansowych na walkę z rakiem i na potrzeby związane z profilaktyką pierwotną i wtórną. Dzisiejsze skąpstwo może doprowadzić do zwiększenia różnego rodzaju jutrzejszych wydatków. W walce z rakiem dużą rolę odgrywają metody działań profilaktycznych, ponieważ dzięki nim można uniknąć wystąpienia jednej trzeciej zachorowań na raka. Moim zdaniem kolejną ważną kwestią w odniesieniu do profilaktyki jest zwiększanie świadomości na temat nowotworów typowych dla danej płci; musimy zwiększyć normy w zakresie profilaktyki a także zwiększyć zakres odpowiednich badań przesiewowych. Na zakończenie wypowiedzi pragnę wyrazić aprobatę, jeżeli chodzi o wniosek Komisji w sprawie ponownego uruchomienia inicjatywy partnerstwa europejskiego na rzecz działań przeciw nowotworom na lata 2009-2013 w celu wsparcia działań przeciwnowotworowych podejmowanych przez państwa członkowskie. Osiągniemy sukces w walce z rakiem tylko dzięki wspólnym wysiłkom.

 
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności