Indiċi 
 Preċedenti 
 Li jmiss 
 Test sħiħ 
Proċedura : 2009/2104(INI)
Ċiklu ta' ħajja waqt sessjoni
Ċikli relatati mad-dokumenti :

Testi mressqa :

A7-0103/2010

Dibattiti :

PV 18/05/2010 - 12
CRE 18/05/2010 - 12

Votazzjonijiet :

PV 19/05/2010 - 6.10
Spjegazzjoni tal-votazzjoni
Spjegazzjoni tal-votazzjoni

Testi adottati :

P7_TA(2010)0183

Rapporti verbatim tad-dibattiti
It-Tlieta, 18 ta' Mejju 2010 - Strasburgu

12. L-istandards tal-kwalità u s-sikurezza ta' organi umani maħsuba għat-trapjant - Pjan ta' azzjoni dwar id-Donazzjoni tal-Organi u t-Trapjant (2009-2015) (dibattitu)
Vidjow tat-taħditiet
Minuti
MPphoto
 

  Die Präsidentin. − Als nächster Punkt folgt die gemeinsame Aussprache über

– den Bericht von Miroslav Mikolášik im Namen des Ausschusses für Umweltfragen, Volksgesundheit und Lebensmittelsicherheit über den Vorschlag für eine Richtlinie des Europäischen Parlaments und des Rates über Qualitäts- und Sicherheitsstandards für zur Transplantation bestimmte menschliche Organe

(KOM(2008)0818 - C6-0480/2008 - 2008/0238(COD)) (A7-0106/2010) und

– den Bericht von Andres Perello Rodriguez im Namen des Ausschusses für Umweltfragen, Volksgesundheit und Lebensmittelsicherheit über die Mitteilung der Kommission „Aktionsplan im Bereich Organspende und -transplantation (2009-2015): Verstärkte Zusammenarbeit zwischen den Mitgliedstaaten“

(2009/2104(INI)) (A7-0103/2010).

 
  
MPphoto
 

  Miroslav Mikolášik, spravodajca. − Som veľmi potešený, že mám dnes tú jedinečnú príležitosť predstúpiť pred vás a hovoriť o pokroku, ktorý sme dosiahli v rokovaniach v Parlamente, ale i v následnom trialógu v tejto veľmi dôležitej téme, ktorou je darcovstvo a transplantácia orgánov.

Nielen ako hlavný spravodajca, ale aj ako lekár, považujem ja osobne tento legislatívny návrh za nesmierne dôležitý. Pevne verím, že táto nová smernica podstatne zohľadňuje najväčšiu výzvu, ktorej v súčasnosti v procese darcovstva a transplantácie čelíme, a tou je nedostatok orgánov pre pacientov, ktorí na ne čakajú.

V kontexte čo najvyššej ochrany zdravia občanov Európskej únie je naším cieľom zabezpečiť vysokú kvalitu a bezpečnosť ľudských orgánov určených na transplantáciu.

O návrhu správy sa vo Výbore pre životné prostredie, verejné zdravie a bezpečnosť potravín hlasovalo 16. marca, kde bola jednoznačne prijatá, a v kontexte odporúčaní spravodajcu. Následne sme absolvovali tri intenzívne medziinštituciálne trialógy Parlamentu, Komisie a Rady pod vedením španielskeho predsedníctva.

Dovoľte mi teraz zvlášť vyzdvihnúť nasledujúce body, ktoré boli pre našu diskusiu kľúčové.

Po prvé, zásady platné pre darcovstvo orgánov.

Dobrovoľné a bezplatné darcovstvo je základným princípom, ktorý nemožno v žiadnom prípade a za žiadnych okolností spochybniť. Altruistická povaha darovania musí byť zachovaná, aby sme zabránili akejkoľvek komercializácii alebo finančnej motivácii darcu. Zároveň musí byť zabezpečená čo najväčšia ochrana žijúceho darcu. Tu by som sa rád zmienil o živej diskusii, ktorú vyvolalo darovanie orgánov živými darcami. Na jednej strane táto forma ostáva komplementárnou k orgánom, ktoré získavame z mŕtvych darcov, no na druhej strane je alternatívou s pozoruhodným potenciálom.

Pochopiteľne nie je naším úmyslom brániť pokroku v tejto oblasti, no musíme zabezpečiť, aby bolo darcovstvo orgánov zo žijúceho darcu, ktorý nemá genetickú či rodinnú väzbu s príjemcom, v každom prípade dobrovoľné a bezodplatné. Zásada bezodplatnosti sa nevzťahuje na prípady tzv. kompenzácie, kedy žijúci darca môže dostať príspevok súvisiaci s výdavkami súvisiacimi s darovaním. Členské štáty však musia presne definovať podmienky, za akých sa tento príspevok môže udeliť, aby sme sa vyhli akýmkoľvek finančným podnetom či ziskom pre potencionálneho darcu.

Ďalšími dôležitými otázkami v kontexte zásad sú alokačné kritériá – zabezpečenie, aby orgány neboli odobrané osobe skôr, než je podľa zákona uznaná za mŕtvu, plne informovaný súhlas darcu. Tieto sa nám podarilo obhájiť v časti úvodných ustanovení. tzv. recitales.

Druhý princíp – vysledovateľnosť, ochrana osobných údajov a dôveryhodnosť. Členské štáty musia zabezpečiť, aby všetky orgány, ktoré boli odobraté, alokované a transplantované na ich území, bolo možné vysledovať od darcu k príjemcovi a naopak. Tento koncept nahradil pôvodný návrh anonymity, ktorá je však v rozpore s bezpečnosťou tohto procesu. Osobné údaje musia zostať dôverné.

Tretie – Máme rámec pre kvalitu a bezpečnosť. Vyjadrili sme jednoznačný súhlas s tým, aby členské štáty ustanovili národný rámec, ktorý organizačne upraví všetky fázy procesu, od darovania až po transplantáciu. Štáty budú následne o aktivitách a výsledkoch uskutočnených v kontexte plnenia tohto nariadenia informovať Komisiu do troch rokov od vstupu do platnosti. Tu očakávame výrazný pokrok, najmä u krajín, kde systém nie je dostatočne dobre rozvinutý a ktoré prijatím vhodných systémových opatrení môžu významne zvýšiť počet transplantácií.

Zvlášť chcem podčiarknuť úlohu transplantačného koordinátora alebo koordinačného tímu, ktorého dôležitosť je nepopierateľná. Osvedčil sa v mnohých fungujúcich krajinách.

Rád by som sa záverom zmienil ešte o kritériách, ako je organizácia a vykonávanie odberu, určenie úloh pre kompetentné autority, angažovanosť tretích krajín, výmena orgánov s tretími krajinami a bezpečnosť procesu. V rámci ustanovení na základe Lisabonskej zmluvy sme schválili tzv. delegované akty (a už budem končiť).

Na záver by som chcel zdôrazniť, že zvýšenie informovanosti verejnosti je nesmierne dôležité, a preto vyzývam Komisiu, aby povzbudila členské štáty prostredníctvom špeciálnych programov k propagácii darcovstva orgánov. Dovoľte mi poďakovať sa všetkým, ktorí prispeli k úspešnému priebehu rokovaní, a zvlášť oceniť efektívny, konštruktívny prístup španielskeho predsedníctva.

 
  
MPphoto
 

  Andrés Perelló Rodríguez, Ponente. − Señora Presidenta, señora Ministra, señor Comisario, desde que el Dr. Christiaan Barnard dijo aquella frase de «Jesus, dit kan werk» —que en afrikáans significa «Jesús, esto va a funcionar»— mientras miraba con incredulidad cómo latía el corazón que acababa de implantar, hasta hoy, han pasado 43 años en los que trasplantar un órgano útil de un ser humano que ha dejado de necesitarlo a otro al que le hace falta para vivir se ha convertido en una práctica cotidiana.

Pero no es menos cierto que esa práctica cotidiana no ha podido evitar todavía que en estos momentos haya 56 000 europeos en lista de espera y que, de ellos, cuando terminemos este debate, posiblemente hayan muerto 12 por no tener ese órgano que necesitan. Y es ahí justo donde radica el reto de este Parlamento, que tiene que aprobar en este Pleno tanto la Directiva, que tan bien ha explicado el Dr. Mikolášik, como el plan de acción.

Se trata de ofrecer, sin ninguna duda, canales amplios, claros y eficaces a la solidaridad de los europeos para que ningún ciudadano de la Unión fallezca por falta de órganos, y que esa falta de órganos se deba a carencias en el sistema de trasplantes.

La prolongación de la edad de vida de los europeos, la aminoración de los accidentes de tráfico y los avances de la ciencia son sin duda circunstancias que celebrar, pero, por otro lado, hacen necesaria una mayor disposición de órganos por ser mayor el número de personas que los necesitan.

La respuesta de los europeos cuando se les pregunta por su voluntad de ser donantes para poder salvar la vida de un conciudadano es altamente elevada y positiva. Y si esa voluntad no se ve con frecuencia directamente reflejada en el número de trasplantes que se practican en cada país es sin duda porque necesitamos mejorar nuestro sistema de trasplantes en aspectos esenciales como la coordinación, la información, la formación profesional y la educación ciudadana en esta materia.

Ejemplos de que cuando la coordinación y la formación funcionan de manera óptima, el número de trasplantes por millón se incrementa, tenemos en algunos países. Y permítanme que cite el ejemplo de España, donde se ha consolidado un modelo de obligada referencia.

A las garantías de calidad y seguridad en los trasplantes, junto al carácter complementario, gratuito y voluntario de los trasplantes ínter vivos, que, como se ha dicho, establece la Directiva, se añaden las recomendaciones que establece el plan de acción sobre la necesidad de la formación permanente de los profesionales, la información y la educación de la sociedad en esta materia, sin la cual es difícil trabajar.

Todo ello constituye las bases de optimización de lo que podríamos denominar un sistema europeo de trasplantes armonizado y compartido por todos los Estados como un instrumento para lograr el objetivo que nos proponemos, que no es otro en este momento que alcanzar el día en el que ningún europeo fallezca por falta del órgano que necesita para vivir y que esa falta se deba a unos sistemas no perfeccionados.

No podemos permitirnos en la Europa del siglo XXI que la falta de coordinación o de sistemas optimizados haga que un órgano se pierda y que otro ser humano europeo no pueda aprovecharlo. Esto es lo que se consigue con la aprobación de esta Directiva y de este plan de acción, que es un trabajo que no ha sido casual.

Y quiero aprovechar estos momentos para destacar la buena predisposición y la buena colaboración que ha existido en todo momento tanto en los ponentes —en este caso, el señor Mikolášik— como en los ponentes alternativos, así como el fuerte impulso que la Presidencia española —representada por la Ministra de Sanidad española y por el Dr. Matesanz, como director de la Organización Nacional de Trasplantes española— ha dado a esta Directiva y al plan de acción, porque hemos podido contar con ellos en todo momento.

Insisto, es de agradecer el trabajo hecho y pido a sus Señorías que correspondan con una aprobación por unanimidad. Agradezco el trabajo como diputado y agradezco como europeo que se dé ese paso para salvar la vida de todos los ciudadanos de esta Unión que en un momento dado lo puedan necesitar.

 
  
MPphoto
 

  Trinidad Jiménez García-Herrera, Presidenta en ejercicio del Consejo. − Señora Presidenta, señor Comisario, señoras y señores diputados, es un motivo de gran satisfacción comparecer ante el Pleno de esta Cámara para participar en el debate conjunto sobre donación y trasplante de órganos.

Sin duda se trata de un debate importante, por un lado, porque tiene una incidencia directa sobre la vida de las personas, sobre la salud de miles de ciudadanos europeos y, en este sentido, quiero recordarles que, a pesar del incremento constante en los últimos años del número de donaciones y trasplantes, actualmente se estima que hay 56 000 pacientes en la Unión Europea en lista de espera para recibir un órgano adecuado y muchos de ellos fallecen sin haberlo recibido.

Y por otro lado, se trata de un debate importante porque nos permite poner en valor la generosidad y la solidaridad de nuestra sociedad. Permítanme ponerles un ejemplo: actualmente en la Unión Europea hay 18 donantes por cada millón de habitantes. Si fuésemos capaces de incrementar esta cifra hasta igualarla con la de los países con cifras más elevadas, como los 34 de España o los más de 30 de Portugal, se salvarían al año 20 000 vidas más en Europa.

De igual manera, el fomento de la donación de órganos por parte de donantes vivos en toda la Unión Europea hasta alcanzar los niveles de los países escandinavos, del Reino Unido o de Holanda, permitiría liberar de la diálisis, cada año, a otras 2 000 personas. En ningún momento debemos olvidar, Señorías, que sin donantes no hay trasplantes.

El debate de esta tarde nos va a permitir dar un impulso definitivo a la puesta en marcha de una estrategia común de la Unión para lograr la mayor estructura del mundo en materia de donación y trasplante de órganos. Además, el artículo 168 del reciente Tratado de Lisboa nos ofrece la oportunidad de crear este marco común de calidad y de seguridad en el proceso de la donación y del trasplante.

Para ello contamos hoy con dos importantes iniciativas de la Comisión; iniciativas que se presentaron en el año 2008 y sobre las que el Consejo, conjuntamente con el Parlamento Europeo, ha trabajado de manera muy intensa y muy generosa en estos últimos meses.

En primer lugar, la propuesta de Directiva que regula los aspectos relativos a la calidad y seguridad de los órganos destinados a trasplantes. Una Directiva que, como decía, establece un marco jurídico común que nos ha de permitir limitar determinados riesgos en la utilización terapéutica de órganos en todas las etapas del proceso, desde la donación al trasplante, garantizando la calidad y la seguridad en los órganos, pero también protegiendo a los donantes y a los receptores mediante la designación de las autoridades competentes.

Y en segundo lugar, tenemos también un plan de acción que contribuye a reforzar la cooperación entre los Estados miembros con un triple objetivo: en primer lugar, aumentar la disponibilidad de órganos; en segundo lugar, potenciar la eficiencia y la accesibilidad al sistema de trasplantes, y en tercer lugar, mejorar la calidad y la seguridad.

Señorías, con ambas iniciativas logramos un marco común, que es un marco europeo que incorpora no solo los mejores elementos compartidos, sino también lo mejor de las buenas prácticas organizativas y asistenciales que los diferentes Estados han ido acumulando en ese ámbito, es decir, un marco basado en la calidad, la seguridad y la innovación.

Y lo hacemos estableciendo un modelo europeo de donación y trasplante en torno a valores y principios que compartimos todos nosotros —me refiero a la solidaridad, a la equidad, a la cohesión, que son, precisamente, las señas de identidad de la Unión Europea—, contribuyendo a conseguir la autosuficiencia en la donación de órganos y, por tanto, permitiéndonos así combatir el turismo de trasplantes.

Coincidirán conmigo en que la entrada en vigor de esta Directiva y el apoyo del Parlamento Europeo al plan de acción constituyen por sí mismos un impulso para el intercambio de órganos entre los Estados miembros de la Unión y un estímulo también para la donación.

Por una parte, establecemos un marco comunitario que facilita la igualdad de los ciudadanos europeos en el acceso a la sanidad en general y a la terapia del trasplante en particular y, por otra, este marco comunitario más eficiente beneficia de manera directa a los pacientes que, por sus características, tienen menor probabilidad de encontrar un órgano adecuado a sus necesidades con la consiguiente reducción de pérdida de órganos por falta de receptor adecuado en un determinado ámbito geográfico.

Señoras y señores diputados, la Presidencia española, antes de finalizar, quiere agradecer el trabajo previo que han realizado las Presidencias checa y sueca, que iniciaron las negociaciones durante el año 2009, propiciando avances muy importantes gracias a la cooperación de los Estados miembros y la Comisión.

La Presidencia española también quiere agradecer los trabajos intensos del Parlamento Europeo y especialmente el esfuerzo de los ponentes, el señor Mikolášik y el señor Perelló, para propiciar el acuerdo y el consenso necesarios.

Precisamente gracias al trabajo conjunto de todas las instituciones comunitarias, tenemos que encontrar un acuerdo que nos permita poner en marcha un servicio europeo que va a dar cobertura a 500 millones de personas con las mayores garantías de calidad y de seguridad, por una parte y, promoviendo, por otra parte, la equidad en el acceso a los tratamientos de los que dependen tantas vidas cada año, así como también la solidaridad de nuestra sociedad. Pongamos en valor lo que hoy significa la Unión Europea.

 
  
MPphoto
 

  John Dalli, Member of the Commission. − Mr President, 56 000 Europeans are waiting for an organ transplant in Europe; for many of these people, a successful transplant is a matter of life and death. This is why we are here today: to ensure high-quality and safe organ transplantation across Europe. This is what the Commission’s proposal for a directive and the action plan are about. I would like to thank the rapporteur, Dr Mikolášik, and the shadow rapporteurs for their excellent work on the proposed directive on the quality and safety of organs. I would also like to thank Mr Perello Rodriguez for his supportive own-initiative report on the action plan on organ donation and transplantation.

Let me recall that the key objectives of these two initiatives are to improve quality and safety for human organs for transplantation, to increase organ availability and to make transplantation systems more efficient and accessible. The proposal for a directive sets the legal framework for quality and safety requirements, and the action plan focuses on increasing the availability of organs, and the efficiency of transportation systems.

The six-year action plan sets out 10 priority actions to reinforce cooperation between Member States through joint actions and the sharing of best practices. I note the wishes of Parliament to include in the action plan activities which could not become legal obligations in the directive under Article 168 of the Treaty, in particular regarding criteria for allocating organs, recording the wishes of potential donors and issues related to medical practices. The Commission is willing to support the Member States in addressing these issues of importance to Parliament.

With regard to the directive, I am very pleased that we are now close to a first-reading agreement following swift and constructive dialogue between Parliament, the Commission and the Council. I believe that this is the first agreement to be reached at first reading since the entry into force of the Lisbon Treaty.

I am convinced that the text with the amendments proposed includes Parliament’s key concerns as set out in Dr Mikolášik’s report. Allow me to comment on a few specific issues.

I strongly support strengthening the principles of voluntary and unpaid donation, which are essential for ensuring the quality and safety of organs. I also welcome clarification that the principle of non-payment shall not prevent living donors from receiving compensation, provided that this is strictly limited to covering the expenses and loss of income related to the donation. I fully share Parliament’s concern as regards combating organ trafficking. However, the scope of the proposal is limited to quality and safety as stipulated in the public health article of the Treaty. In this context I welcome the text stating that the directive will indirectly contribute to combating organ trafficking, for example through the authorisation of transplantation centres, the establishment of conditions of procurement and systems of traceability of organs.

I also understand Parliament’s concern about transparent, non-discriminatory and scientific criteria for organ allocation. Although the matter falls outside the EU’s sphere of responsibility, I can accept the inclusion of this principle in a recital. I also welcome the fact that the text proposed recognises that living donation coexists with deceased donation in most Member States. Living donation increases the number of available organs and I welcome the text strengthening the efforts to protect living donors as a means to guarantee quality and safety of organs for transplantation.

Moving on, as regards the provisions dealing with consent systems and certification of death, these issues are governed by national law. However, in the spirit of compromise, the Commission can accept the additional clarifications proposed. I also note Parliament’s wish to include in the action plan activities which cannot be covered by the directive, in particular regarding criteria for allocating organs, recording the wishes of potential donors and issues relating to medical practices. The Commission is willing to support the Member States to address these issues.

Let me also raise another issue: adopting a law is the first step. What really matters is that the law is implemented. This is why the Commission insists that Member States report how they transpose directives into national law: the ‘correlation tables’. Parliament has always supported this. I regret that for the very first time, Parliament does not support inclusion in the directive of the obligation for Member States to report on transposition.

Finally, several amendments align the proposals to the comitology provisions of the Lisbon Treaty. I welcome the possibility granted to the Commission to adopt, in clearly defined cases, delegated acts under the urgency procedure in this regard. I declare that the European Commission undertakes to keep the European Parliament and the Council fully informed on the possibility of a delegated act being adopted under the urgency procedure. As soon as the Commission services foresee that a delegated act might be adopted under the urgency procedure, they will informally warn the secretariats of the European Parliament and the Council.

I also declare on behalf of the Commission that the provisions of this directive shall be without prejudice to any future position of the institutions as regards the implementation of Article 290 of the Treaty on the Functioning of the European Union, or individual legislative acts containing such provisions.

To conclude, let me state that the Commission is prepared to support the compromise package.

 
  
MPphoto
 

  Cecilia Wikström, föredragande av yttrande från utskottet för rättsliga frågor. − Fru talman! Inledningsvis vill jag tacka Miroslav Mikolášik för vårt utmärkta och fina samarbete kring detta viktiga betänkande.

Utmaningarna på området donation och transplantation av mänskliga organ är många. Vi har ett ansvar och måste leva upp till de förväntningar som finns hos väldigt många människor som lever i oviss väntan från dag till dag, i längtan efter det nya liv som ett nytt organ kan tillföra. Skillnaden mellan liv och död blir aldrig tydligare än så.

Europaparlamentets uppdrag innebär också att föra en bestämd kamp mot den avskyvärda handeln med mänskliga organ. Det gör vi också. Vi kan genom tydliga etiska och säkerhetsmässiga regler bättre säkerställa människans självklara rätt till sin kropp, sin integritet och sitt självbestämmande. Jag är glad över att de synpunkter som utskottet för rättsliga frågor tagit upp har beaktats.

Det är svårt att tänka sig en vackrare bild för vårt gemensamma uppdrag än att värna människors liv runt om i våra medlemsstater. Den bilden blir tydlig genom detta betänkande.

 
  
MPphoto
 

  Eva Lichtenberger, Verfasserin der Stellungnahme des mitberatenden Rechtsausschusses. − Frau Präsidentin, meine Damen und Herren! Ja, es ist richtig, es handelt sich um eine Frage von Leben und Tod. Genau deswegen ist die Debatte so hochemotional aufgeladen.

In den Ländern Europas existieren völlig unterschiedliche Systeme für die Organtransplantation und dafür, wie man seinen Konsens oder Dissens erklärt, ob die eigenen Organe verwendet werden dürfen, bzw. ob Angehörige einer Transplantation zustimmen können. In Zukunft sollten sich die Länder mit sehr restriktiven Systemen auf der Grundlage dieses Berichts durchaus einmal die Beispiele anderer Länder genau anschauen, um auch die positiven Auswirkungen zu sehen. Denn wenn so viele Menschen auf Transplantationen warten, dann muss uns das auch ein Signal sein, nicht nur mehr Möglichkeiten und Zugänglichkeit zu schaffen, sondern eben auch Qualität, Sicherheit und Zugänglichkeit zu garantieren. Das würde ein wichtiges Instrument auch gegen den wirklich unwürdigen Handel mit Organen bieten und eine bessere Regelung für Lebendtransplantationen ermöglichen, die wirklich ohne Bezahlung stattfinden sollen.

 
  
MPphoto
 

  Peter Liese, im Namen der PPE-Fraktion. – Frau Präsidentin, Frau Ratspräsidentin, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Spanien ist Europameister im Fußball, das wissen die meisten Menschen, das ist schön, aber nicht so wichtig wie dieser Bereich: Spanien ist auch Europameister bei Organtransplantationen.

Der Schlüssel für das spanische Modell, das sollten wir alle genau verstehen, ist die Organisation in den Krankenhäusern. In anderen Ländern Europas gehen leider Organe verloren, nicht weil die Angehörigen nicht bereit wären, zuzustimmen, oder weil der Betroffene keinen Organspendeausweis hat oder gar widersprochen hat, sondern die meisten Organe in Europa gehen schlicht und einfach verloren, weil Ärzte nicht genügend Zeit haben, sich um das Thema zu kümmern.

Dies hat Spanien durch die Transplantationskoordinatoren sehr viel besser organisiert. Überall dort, wo man dieses System übernimmt, können mehr Menschen gerettet werden, können mehr Menschen ein gesundes Leben – unabhängig von Dialyse und anderen Beschwernissen – führen. Deswegen sollten wir diesen Punkt im Bericht Perello den Mitgliedstaaten ganz dringend ans Herz legen.

In der Richtlinie geht es vor allen Dingen um Qualität und Sicherheit, aber auch das hat Auswirkungen auf die Menschen, die auf ein Organ warten. Denn heute wird teilweise ein Organ in einem Mitgliedsland nicht verwendet, weil man auf die Schnelle keinen passenden Empfänger findet. Wenn wir gemeinsame Qualitäts- und Sicherheitsstandards haben, können wir auch den grenzüberschreitenden Organaustausch verbessern, um den Menschen zu helfen. Deswegen ist auch das ein wichtiger Punkt.

Ganz wichtig in der Richtlinie ist, dass wir den Organhandel bekämpfen. Das ist ein Thema, vor dem wir nicht die Augen verschließen dürfen. Deswegen habe ich auch für morgen mit einigen Kollegen einen Experten eingeladen, der den Organhandel und die bewusste Tötung von Menschen zum Zwecke der Organentnahme in China untersucht hat. Ich bitte alle Kolleginnen und Kollegen, sich auch für dieses Thema zu interessieren.

Wir haben mit der Richtlinie und dem Aktionsplan ein klares Signal gesetzt, die freiwillige, unentgeltliche Spende ist rechtlich verbindlich festgeschrieben, und ich danke allen, die daran mitgewirkt haben, dass wir diese Ziele erreicht haben.

 
  
MPphoto
 

  Karin Kadenbach, im Namen der S&D-Fraktion. – Frau Präsidentin, Frau Ratspräsidentin, Herr Kommissar, liebe Kolleginnen und Kollegen! Auch ich möchte mich den Vorrednern anschließen und mit einem Satz beginnen, der da lautet: Das Leben ist schön! Diesen Satz höre ich immer wieder von einem ehemaligen Kollegen, Landeshauptmannstellvertreter Ernst Höger, der durch einen Zeckenbiss schwer herzkrank wurde und im Dezember 2004 das Glück hatte, eine passende Herzspende zu erhalten. Ernst Höger ist heute noch unterwegs, er ist unter uns, voll des Lebens, voll der Kraft und er sagt uns: „Das Leben ist schön.“

Wir haben heute die Zahlen gehört: 55 000, 60 000 Europäerinnen und Europäer warten darauf, wie Ernst Höger auch in Zukunft sagen zu können: „Das Leben ist schön“. Zwölf von ihnen gehen täglich von uns, weil unsere Systeme einfach noch nicht so weit sind, dass wir denen, die die Organe brauchen, die Organe, die anderswo zur Verfügung stünden, rechtzeitig liefern können. Deshalb haben wir die Aufgabe, das umzusetzen. Ich bin der Meinung, dass dieser Aktionsplan etwas ganz Wichtiges ist, dass wir für die Sicherheit der Organspenden und für die Sicherheit der Transplantationen sorgen müssen, dass wir andererseits aber auch den Lebendspendern, die wir genauso brauchen – ich denke da nur an die vielen Dialysepatienten –, die Sicherheit geben müssen, den besten medizinischen Standard zu erfahren, und dass wir ganz vehement gegen den Organhandel ankämpfen müssen, d. h., dass die freiwillige und entgeltlose Spende das ganz Wesentliche ist.

Wir müssen garantieren, dass die Spender einverstanden sind. Wir müssen die Systeme in Europa auch dahingehend entwickeln, dass wir die großen Unterschiede zwischen einer Spende pro eine Million Bürger in manchen Mitgliedstaaten und nahezu 40 Spenden, wie uns Europameister Spanien vorgibt, überwinden können. Wir sollten gemeinsam mit unseren nationalen Gesundheitssystemen danach trachten, die vorliegenden Aktionspläne schnellstmöglich umzusetzen, und den höchsten Standard zu garantieren, damit die 55 000, die jetzt warten, sagen können: „Das Leben ist schön“.

 
  
MPphoto
 

  Frédérique Ries, au nom du groupe ALDE. – Madame la Présidente, nous attendons donc demain cette directive sur le don et la transplantation d'organes, qui est essentielle, une législation qui est attendue depuis des années par quelque 60 000 patients en Europe en attente d'un cœur, d'un poumon, d'un foie, d'un rein. Douze d'entre eux meurent chaque jour parce qu'ils ont attendu trop longtemps.

Je voudrais, comme les orateurs précédents, souligner l'excellent résultat que nous avons obtenu, ce qui n'aurait pas été le cas sans la collaboration entre nos rapporteurs, M. Perello et M. Mikolášik, les rapporteurs fictifs dont je suis, et la Présidence espagnole. J'en profite pour lancer un coup de chapeau à notre Docteur Matesanz qui fut notre guide d'excellence lors de notre visite à Madrid.

Ne nous trompons pas d'objectif ici. Réduire la pénurie d'organes sur le territoire européen est bien la priorité des priorités et donc, évidemment, parallèlement, sensibiliser les Européens et les Européennes au don, car les disparités sont parlantes, elles sont même criantes – 34 donneurs morts par million d'habitants en Espagne, 27 dans mon pays, la Belgique, et un donneur seulement en Roumanie –, éduquer donc à cette question du don, permettre aux donneurs potentiels d'accéder à l'information, faire tomber aussi les barrières administratives – c'est essentiel – établir dans les vingt-sept États membres une autorité nationale en charge du contrôle de la qualité et de la sécurité des organes, du prélèvement sur le donneur à la greffe, et puis s'inspirer aussi – cela a été dit – des meilleurs exemples d'organisation, l'Espagne encore, pour ne pas la citer, où les progrès sont liés à une sorte d'alerte précoce, d'alerte permanente sur toute la chaîne, du décès du donneur jusqu'à la transplantation.

Notre compromis de directive, notre fameux amendement 106 qui résume tous nos travaux délivre le bon message aux patients, celui de l'espoir, en autorisant – et ce fut parfois au terme de discussions très pointues – le recours à un organe non optimal en cas d'extrême urgence, surtout en encourageant le don du vivant quand celui-ci est possible bien entendu. Je parle essentiellement de don de rein ou de foie, un don qui est nécessaire, qui est en pleine expansion, qui est encouragé par les praticiens et les spécialistes et qui ne représente encore, pour le moment, que 5 % de la moyenne des dons.

Faire plus et coopérer mieux, c'est la raison d'être du plan d'action qui a été cornaqué par M.  Perello. Un exemple: ma proposition d'inscription en ligne dans un registre, dans un registre national ou européen de donneurs, avec l'idée d'apposer sur la carte d'identité ou sur le permis de conduire du donneur une mention qui permet de l'identifier comme tel et donc d'aller plus vite en cas de nécessité.

Je résume juste une seconde pour dire que nous avons fait de l'excellent travail et nous avons préféré l'éthique de l'espoir à l'éthique de l'interdit.

 
  
MPphoto
 

  Satu Hassi, Verts/ALE-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, hyvät kollegat, suuri kiitos esittelijöille Mikolášik ja Perello aivan erinomaisesta työstä. Vaikein kysymys neuvotteluissa koski eläviä luovuttajia. Yhtäällä on pitkät potilasjonot munuaissiirtoon, toisaalla on tarve suojella eläviä luovuttajia ja estää laiton elinkauppa ja siihen liittyvä köyhien ihmisten äärimmäinen hyväksikäyttö.

Emme päässeet aivan niin hyvään tulokseen kuin me vihreät olisimme halunneet. Luovuttajien ihmisoikeuksien kannalta turvallisinta olisi vaatia jäsenvaltioilta tiukkaa kansallista järjestelmää laittoman elinkaupan poissulkemiseksi, jos luovutukset eläviltä sallitaan laajemmalti kuin perheenjäsenten ja läheisten ihmisten kesken. Vaikka neuvoteltu lakiteksti onkin jonkin verran heikompi, toivon, että kaikki EU-maat ryhtyvät todellakin tiukkoihin toimiin laittoman elinkaupan kitkemiseksi. Euroopan neuvoston mukaanhan 5–10 prosenttia siirretyistä munuaisista tulee laittomasta elinkaupasta, ja se tarkoittaa tuhansia uhreja vuodessa. Vapaaehtoinen ja maksuton luovutus on turvallisinta myös elinten vastaanottajalle.

Tällainen elinkaupparikollisuus ei voi toimia, ellei ole kysyntää ja välittäjiä. On ollut järkyttävää lukea raportteja siitä, miten elimiä ostetaan köyhistä maista, kuten Afrikasta, Aasiasta ja myös itäisestä Euroopasta. Järkyttävimpiä ovat olleet raportit suoranaisesta ihmisten tappamisesta. Esimerkiksi Australian elinsiirtokirurgit ovat tuominneet Kiinan käytännön vankien surmaamisesta elinten saamiseksi. Meidän Euroopassa tulee tehdä kaikkemme, jotta emme muodostaisi markkinaa tälle rikollisuudelle.

 
  
MPphoto
 

  Marisa Matias, em nome do Grupo GUE/NGL. – Senhora Presidente, Senhora Ministra, Senhor Comissário, a escassez de órgãos para transplante é um problema maior. Já foi referido aqui várias vezes e é um problema maior que nos coloca questões, quer de saúde pública, quer questões associadas, como o reforço do mercado paralelo e do tráfico de órgãos, que em nada engrandece os nossos sistemas de saúde e nem os nossos cidadãos. Portanto, temos que combater este crime, e combatê-lo através de uma legislação e propostas como aquelas que estamos aqui a discutir é uma forma, parece-me a mim, mais do que importante e mais do que relevante e, por isso, quero focar-me nas dimensões e nas questões mais importantes levantadas por estas duas propostas.

Porque o sistema que temos até agora, não tendo estas duas propostas, é um sistema de enormes desigualdades. Desigualdades entre Estados-Membros, desigualdades entre sistemas existentes, desigualdades de acesso aos órgãos, desigualdades entre cidadãos, que, parece-me a mim, que não poderemos suportar. Portanto é importante reforçar que essas desigualdades se diminuam. E estas propostas visam colmatar precisamente isso. Eu penso que um sistema europeu que mantém, contudo, algumas especificidades de alguns dos países para que não sejam obrigados a ter sistemas mais restritos, é a resposta para este problema e o trabalho que foi desenvolvido pelos relatores, pelo Sr. Mikolášik e pelo Sr. Perello Rodriguez, são trabalhos de extrema importância e de contributo para este problema que enfrentamos.

Se estamos a falar de propostas que têm como base e como suporte questões como a dádiva, o voluntariado, a gratuidade, a confidencialidade, a salvaguarda dos dados, a rastreabilidade, a responsabilidade - e aqui penso que é importante o lado do Parlamento que vai até à recuperação do paciente e não apenas até à doação - e a cooperação entre Estados-Membros, penso que estamos no caminho certo.

Devo só referir, no entanto, e em relação às doações entre os vivos, alegra-me a inclusão e este alargamento feito com direitos. Obviamente garantir todos os direitos e todas as condições, mas muito importante que se tenha ido para além do ciclo restrito da família convencional porque, senão, seria mais uma forma de termos outras formas de desigualdade. Portanto, promover a dádiva como fonte principal de transplantes e proteger os dados e a segurança dos pacientes parece-me a mim que são razões mais do que suficientes para estarmos todos juntos amanhã e votarmos favoravelmente estas duas propostas de extrema importância para a União Europeia.

 
  
MPphoto
 

  Anna Rosbach, for EFD-Gruppen. – Fru formand! Jeg håber, at ingen af de her tilstedeværende nogensinde får brug for dette direktiv! 27 EU-lande lig 27 forskellige regelsæt plus ulovligt indslusede personer fra lande uden for Unionen, som i deres fattigdom er villige til at donere en nyre for ganske få penge. Desværre har vi i de seneste år set en række eksempler på fusk, som er gået ud over såvel patient som donor. Derfor har vi brug for en koordinering og samordning på EU-plan, og selvfølgelig skal både modtager og donor sikres bedst muligt. I et par EU-lande er man født donor, mens man i de fleste lande kun kan donere ved en aktiv personlig beslutning. Her står vi altså med 27 forskellige lovgivningsregelsæt og forsikringsordninger, hvilket ikke just fremmer samarbejdsmulighederne.

Det er et yderst kompliceret emne, vi her taler om, for vi skal jo også sikre, at kvaliteten af organer er i top. Alene af sundhedsmæssige hensyn er det vigtigt, at vi tager illegal donation op, da vi ofte ikke kender donor og dermed heller ikke dennes sundhedstilstand. Vi skulle jo nødigt ende med at stå med nyrer og hjerter osv., der kommer fra donorer med smitsomme sygdomme, infektionssygdomme, leukæmi og det, der er værre. Derfor er det nødvendigt at screene de pågældende organer, inden de bruges. Vi må have sikkerhed for, at indgrebene sker på betryggende vis, altså at det er fagligt veluddannet personale, der står for selve operationen, og at opfølgningen sker på højeste plan.

 
  
MPphoto
 

  Pilar Ayuso (PPE). - Señora Presidenta, señor Comisario, señora Ministra, ante todo quiero destacar el trabajo de los ponentes —señor Mikolášik y señor Perelló— y todos los esfuerzos que han realizado para alcanzar el mejor compromiso posible en favor de una política de trasplantes en la Unión Europea.

También quiero destacar la aportación de la Presidencia española y del Dr. Matesanz, director de la Organización Nacional de Trasplantes de España, porque España es actualmente el líder mundial en donaciones, con 34,4 donaciones por cada millón de habitantes. Y ello se debe exclusivamente a la mejora constante de la organización y a las medidas que se han tomado para sensibilizar a la población sobre la donación de órganos.

Hay que conseguir lo mismo para toda la Unión Europea: aumentar el número de donaciones, asegurarnos de que todos los trasplantes se hacen dentro de los mismos estándares de calidad y, además, promover la colaboración entre todos los Estados miembros de la Unión.

Hay que asegurarse también de que toda donación sea voluntaria y no retribuida, con las excepciones que ha apuntado el Comisario Dalli, para luchar así contra el tráfico de órganos, que está totalmente ligado a la escasez de los mismos. A ello puede contribuir el plan de acción ayudando a solventar la falta de órganos y mejorando el acceso de los ciudadanos a los trasplantes.

Es muy importante la solución a la que se ha llegado para los casos de donantes vivos, ya que no podemos olvidar que las donaciones en vida son complementarias y han demostrado su efectividad incluso cuando no existe una relación genética entre el donante y el receptor.

 
  
MPphoto
 

  Gilles Pargneaux (S&D). - Madame la Présidente, Monsieur le Commissaire, stimuler, coordonner, encadrer le don d'organes, voilà nos objectifs, et voilà pourquoi il est très important que nous soyons réunis ici pour permettre de développer le don d'organes et les transplantations en Europe.

Actuellement, 60 000 personnes, Européennes/Européens, sont en attente de greffe en Europe et, selon nos estimations, douze personnes meurent chaque jour faute de transplantation car, si 81 % des Européens se disent favorables à la carte de donneur d'organes, seuls 12 % la possèdent. Il s'agit donc d'abord d'harmoniser les pratiques en prenant d'ailleurs exemple sur l'Espagne, le bon élève des Vingt-sept. Le taux des dons d'organes varie considérablement d'un pays à l'autre. Il s'agit donc d'harmoniser.

L'enjeu est aussi de créer un réseau européen des donneurs d'organes, comme vous l'avez indiqué tout à l'heure, Monsieur le Commissaire, qui permettrait de mieux répondre aux besoins des citoyens européens.

Il s'agit également d'améliorer la coopération tous les États membres. Il faut faire en sorte que nous puissions mettre en place des autorités nationales qui auront en charge le contrôle de la qualité et de la sécurité des organes, du prélèvement sur le donneur à la greffe. Par exemple, en ce qui concerne la France, une personne en attente de greffe de foie pourrait ainsi bénéficier d'un organe compatible venu d'Allemagne ou d'Italie, tout en sachant que des normes minimales communes sont appliquées dans toute l'Europe.

Il s'agit aussi de réaffirmer, comme cela a été indiqué, le caractère gratuit et volontaire du don, une manière de lutter plus efficacement contre le trafic d'organes et contre le tourisme de transplantation et d'éviter ainsi que des patients riches partent à l'étranger – par exemple en Chine – pour recevoir une greffe.

Enfin, je salue le plan d'action destiné à développer les greffes en Europe, sur lequel nous nous prononçons également aujourd'hui, et je me félicite des travaux des rapporteurs et notamment du rapport d'Andres Perello Rodriguez.

 
  
MPphoto
 

  Miroslav Ouzký, za skupinu ECR. – Dovolte mi nejprve, abych vyjádřil svůj údiv nad tím, že zástupce mé skupiny byl v tom úvodním kole vystoupení jménem skupin přeskočen. Zřejmě došlo pouze k nějakému omylu.

Já bych chtěl ve své řeči vyzdvihnout práci obou zpravodajů a považuji ji za velmi přínosnou. Jestliže existuje téma, které je skutečně evropské ve zdravotnictví a ochraně veřejného zdraví, pak jsou to jistě transplantace. Tato norma je logickým a velmi vítaným krokem. Také velmi oceňuji, že zpravodajové vynechali ten etický rozměr, který samozřejmě bude nadále patřit do působnosti členských států. Jak zde již zaznělo, existuje rozdílný přístup, v mé zemi je např. zmiňovaný institut předpokládaného souhlasu. Některé země naopak vyžadují explicitní souhlas.

Považuji to za základní stavební kámen, který může povýšit a rozšířit možnosti stávajícího Intertransplantu, a jestliže zde bylo řečeno, že to je zřejmě první norma po přijetí Lisabonské smlouvy, která může být přijata v prvním čtení, tak mě to těší. Ale ještě více mě těší, že je to téma, které je skutečně evropské. A to velmi oceňuji.

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. − Was die Rednerliste angeht, so wird gerade überprüft, was die Ursache ist.

 
  
MPphoto
 

  Oreste Rossi (EFD). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, aumentare la disponibilità di organi, migliorarne l'accessibilità e la sicurezza, sensibilizzare l'opinione pubblica, è quanto ha chiesto la commissione ambiente e sanità del Parlamento europeo per accorciare le liste d'attesa per i trapianti.

Occorre pertanto promuovere la ricerca biotecnologica e la circolazione degli organi nell'Unione europea, ma bisogna anche istituire una Carta europea dei donatori, prevenire il turismo da trapianti e rafforzare la lotta al traffico illegale di organi, sanzionando severamente i responsabili. Al fine di scongiurare le pratiche illegali, la donazione da vivente deve essere considerata solo come una extrema ratio, allorquando non siano percorribili altre strade come la donazione post-mortem. Per questo non deve essere prevista alcuna forma di remunerazione al donatore vivente, ma soltanto un indennizzo che copre i disagi a seguito dell'intervento subito, la cui entità sarà stabilita da normative nazionali.

Gli Stati membri dovrebbero inoltre approvare o mantenere disposizioni giuridiche rigorose in relazione ai trapianti e ai donatori viventi non consanguinei, allo scopo di rendere il sistema trasparente ed escludere la possibilità di vendite illecite di organi o di coercizione di donatori. D'altra parte devono garantire il rimborso dei costi sociali per i donatori viventi e preservare dalle discriminazioni, in particolare da parte dei sistemi assicurativi.

Il Parlamento tuttavia sottolinea che la donazione da vivente dovrebbe essere considerata come complementare alla donazione dopo la morte. È necessario che le donazioni di organi permangano rigorosamente non commerciali, appoggiando le misure volte a proteggere i donatori e garantendo che la donazione di organi sia effettuata in modo altruistico e volontario.

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. − Zu Herrn Ouzký: Nochmals herzlichen Dank für Ihren Hinweis. Wir sind dem nachgegangen. Es war ein Problem in der Zuordnung durch das Computersystem. Sie werden dann im Protokoll aufgeführt als derjenige, der für Ihre Fraktion gesprochen hat. Ich hoffe, dass damit das Problem geklärt ist. Danke für den Hinweis!

 
  
MPphoto
 

  Elisabetta Gardini (PPE). - Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, ci troviamo oggi a parlare del trapianto di organi che sicuramente rappresenta uno degli aspetti più positivi del progresso in ambito sanitario, ma dall'altro apre tutta una serie di problemi rispetto ai diritti del donatore e del paziente, che vanno affrontati sul piano etico, sociale, giuridico ed economico.

Si tratta di attivare un percorso virtuoso che affronti il grave squilibrio tra necessità e quantità di organi disponibili, senza però ledere il principio di donazione libera e volontaria, impedendo quindi ogni forma di commercializzazione e di traffico illegale, garantendo la qualità e la sicurezza degli organi destinati ai trapianti con misure che sappiano coniugare la riservatezza con la tracciabilità. Va da sé che in un contesto di scambi transfrontalieri e di sensibili differenze tra i sistemi di trapianto adottati nei diversi Stati membri, tali obiettivi possano essere raggiunti solo promuovendo il coordinamento e la cooperazione.

A tale proposito credo che sarebbe molto importante istituire una banca dati europea e adottare standard di qualità e di sicurezza comuni. Dobbiamo stare attenti però a non introdurre forme inutili di rigidità o creare ulteriori oneri burocratici che compromettano ciò che attualmente viene svolto in maniera corretta ed efficace. Ecco, sarebbe non solo contrario ai nostri obiettivi

(La Presidente interrompe l'oratore)

 
  
MPphoto
 

  Кристиан Вигенин (S&D). - Г-жо Председател, г-н Комисар, колеги, обсъждаме тема, която сама по себе си засяга пряко ограничен брой хора в сравнение с други важни за здравеопазването на Европейския съюз проблеми. От друга страна тя е обект на повишен интерес по две основни причини. Първо, защото трансплантациите се възприемат като върхово достижение на съвременната медицина и второ, защото на практика всеки гражданин е потенциален донор и това повдига много въпроси от различно естество.

Заедно с това искам да подчертая, че човешкият живот няма цена и всяко усилие, което може да спаси такъв живот, трябва да бъде направено. Статистиката показва, че ситуацията е много различна в различните страни-членки. Има страни, в които е създадена добра организация по цялата верига, има други страни, където здравните системи изпитват огромни трудности и трансплантациите са по-скоро в графата "медицинска екзотика". Там нуждаещите се са принудени да прибягват до трансплантационен туризъм с ясното съзнание за високия риск, за нарушаването на закона и етиката, затова че техният живот често е спасен с цената на друг насилствено отнет или разбит живот.

Важно е да се избегне комерсиализацията на донорството и да се гарантира, че даряването на органи от живи донори е напълно безплатно, като разбира се се гарантират всички необходими грижи и компенсации за пропуснати доходи. От особено значение е да се установи ясна система за проследяване на органите в рамките на Европейския съюз, включително и след трансплантацията.

Смятам, че предложената директива ще подобри достъпа на нуждаещите се европейски граждани до органи за трансплантация, ще повиши доверието в системата за донорство и ще насърчи обмена на добри практики, които да бъдат прилагани на наднационално равнище.

 
  
MPphoto
 

  Marina Yannakoudakis (ECR). - Madam President, we all support directives that help save lives, and I would like to congratulate the rapporteur on his work with a report that seems simple in principle but is in fact complicated in detail.

In the area of post-mortem donations, there are issues of a delicate nature to be addressed, such as ethics, the deceased family’s positioning, the question of whether donor cards should be compulsory and, indeed, whether there should be a European donor card. All these areas need to be treated with respect as there is no right or wrong approach.

The area of living donations has been the most challenging. There is an important red line that cannot be crossed and this line ensures that living donations can be made freely and with no financial gain.

The directive has achieved the balance between ensuring a good quality of post mortem donations, while recognising the need for living donations. Its strength is in its recognition that post-mortem donations alone cannot achieve the supply of organs needed and therefore has set up controls and guidelines to ensure that when living donations are made they are done in a correct manner, protecting both donor and recipient and ensuring that it is done on a free and voluntary basis.

(The President cut off the speaker.)

 
  
MPphoto
 

  Horst Schnellhardt (PPE). - Frau Präsidentin, Herr Kommissar, meine Damen und Herren! Ich habe selbst einen Mitarbeiter, der auf eine Organtransplantation angewiesen war. Ich habe gesehen, wie er sich gefreut hat, als er diese Leistung erfahren durfte. Ich habe aber auch gesehen, wie er gewartet hat und wie seine Lebensqualität eingeschränkt war. Deshalb ist es wichtig, dass wir diese Vorlage jetzt verabschieden. Immer noch, und das ist eine Tatsache, sterben auch in Deutschland im Jahr 1 000 Patienten, weil kein Organ zur Verfügung steht, und deswegen ist es wichtig, diesen Mangel zu beheben und die Qualität zu sichern. Das hat eine hohe gesellschaftliche Relevanz!

Wir haben in Europa doch aufgrund der Existenz des Binnenmarktes und der Europäischen Institutionen die besten Voraussetzungen, hier eine wesentliche Verbesserung zu erreichen. Lassen Sie uns das nutzen! Ich bin sehr froh darüber, dass wir in der Richtlinie die Freiwilligkeit und Unentgeltlichkeit der Spenden durchgesetzt haben. Dies gebietet die Achtung der menschlichen Würde.

Was den Rückgang der Spender angeht, möchte ich die Kommission doch bitten – sie hat es schon mehrmals bewiesen –, eine Diskussions- und Informationskultur in Europa zu entfachen, damit die Akzeptanz bei den Bürgern gestärkt wird. Ich halte nichts davon, dass wir die unterschiedlichen Systeme harmonisieren. Hier kommt es darauf an, sie zu koordinieren, und ich denke, die Einsetzung eines Transplantationskoordinators in den Krankenhäusern ist ein wichtiger Ansatz.

(Die Präsidentin entzieht dem Redner das Wort.)

 
  
MPphoto
 

  António Fernando Correia De Campos (S&D). - Senhora Presidente, Ministra e Comissário, a capacidade de substituir órgãos humanos deteriorados por órgãos de outra pessoa, prevenindo a sua rejeição, é um dos grandes sucessos da medicina contemporânea. O benchmarking europeu revela diferenças, revela que países médios como Portugal qualificam muito bem em tais comparações e países de maior dimensão, como a Espanha, são hoje reconhecidos como líderes organizativos e de boas práticas.

Alguns princípios e práticas a salvaguardar. Em primeiro lugar o reforço do conhecimento científico e informação que conduzam cada vez mais dadores à doação em vida e a generalizar a doação post mortem; em segundo lugar a proibição da comercialização da dádiva não só nos Estados-Membros como fora deles, impedindo o turismo de transplantação e combatendo o tráfico de órgãos; em terceiro lugar, a promoção pró-activa da doação em hospitais como forma de ultrapassar a escassez.

Finalmente, Senhora Presidente, garantir a igualdade de acesso ao transplante a todos os que dele necessitam e para ele qualificam em critérios clínicos harmonizados, obedecendo ao princípio da universalidade do acesso à saúde, paradigma da Europa social de que nos orgulhamos. Felicito os relatores pelo trabalho realizado.

 
  
MPphoto
 

  James Nicholson (ECR). - Madam President, first of all I would like to thank both rapporteurs, who have worked very hard on these reports and have produced between them an excellent body of work and, within, a real plan for organ donation and transplantation throughout Europe.

We are all well aware of the figures – thousands of people across Europe require organ transplants every year. In light of this I am glad to see that we are going to make concerted efforts to boost the numbers of organ-donor registers by encouraging different forms of registration schemes and strengthening our cross-border cooperation so that the best matches between donors and recipients can be made. For me, the key issue is raising awareness and I believe these reports will help achieve this.

Can I also say that I am glad to see that we have highlighted in these reports the key principles that organ donation should always be altruistic, voluntary and unpaid. This is important if we are to encourage people to donate and ensure the quality and safety of the system as a whole. Many lives have been saved. Many more can be. I commend this report.

 
  
MPphoto
 

  Θεόδωρος Σκυλακάκης (PPE). - Κυρία Πρόεδρε, η οδηγία την οποία συζητούμε σήμερα θα αφορά στα επόμενα χρόνια όλο και περισσότερους ανθρώπους, καθώς η ιατρική τεχνολογία και η γενετική θα προοδεύουν. Δεν μπορούμε σήμερα να προβλέψουμε στην κυριολεξία τον αριθμό των μεταμοσχεύσεων που κάποια στιγμή θα περιλαμβάνει αυτή η οδηγία, η οποία μπορεί να γίνει πολύ σημαντικότερη απ' ό,τι φανταζόμαστε.

Για τον λόγο αυτό, είναι πολύ καλό ότι το κείμενο που έχουμε θέτει στέρεες βάσεις, στηριζόμενο στον αλτρουισμό και στον εθελοντισμό, και υποχρεώνει τα κράτη μέλη να θέτουν πολύ αυστηρές διαδικασίες για όλη αυτή την προσπάθεια. Όμως, είναι ένα μειονέκτημα του συμβιβασμού τον οποίο θα κληθούμε να ψηφίσουμε το γεγονός ότι αποδυναμώνει, σε σχέση με το κείμενο που αρχικά είχαμε ψηφίσει, τον έλεγχο, λέγοντας ότι είτε θα υπάρχει έλεγχος είτε "audit", ενώ το αρχικό κείμενο προέβλεπε και έλεγχο και αξιολόγηση των οργανισμών που θα κάνουν τις σχετικές μεταμοσχεύσεις, και θα παρέχουν τα όργανα. Αυτή είναι μία αδυναμία, ελπίζω και πιστεύω ότι δεν είναι καίρια, θεωρώ όμως ότι είναι σημαντικό να την επισημάνω γιατί η διαφάνεια είναι κλειδί στην υπόθεση των μεταμοσχεύσεων.

 
  
MPphoto
 

  Zbigniew Ziobro (ECR). - Pani Przewodnicząca, transplantacja i transplantologia wymagają od nas dużego wsparcia, a w pierwszej kolejności lepszej organizacji i koordynacji w ramach służby zdrowia. Jednak niezwykle istotne jest też zwiększenie społecznego zaufania do tej gałęzi medycyny. Zwłaszcza, że do wiadomości opinii publicznej w Europie przebijają się co jakiś czas informacje o różnych nieprawidłowościach, w tym o nielegalnym handlu organami pochodzącymi z nieznanych źródeł.

Jako prokurator generalny nadzorowałem w Polsce śledztwo, w którym stwierdzono szereg nieprawidłowości w pozyskiwaniu organów, w tym nielegalne płacenie lekarzom, których w ten sposób motywowano do pozyskiwania informacji o dawcach, których podejrzewano o śmierć mózgu. Za przekazanie informacji o pojedynczym dawcy lekarz mógł zarobić więcej, niż przez jeden miesiąc swojej pracy w Polsce.

W sprawie transplantacji społeczeństwo musi mieć pewność, że wszystko dzieje się zgodnie z prawem, transparentnie i bezinteresownie, że nie kryją się za tym szlachetnym procederem medycznym inne względy, niż ratowanie życia ludzkiego. Zaufanie jest absolutnie konieczne.

 
  
MPphoto
 

  Françoise Grossetête (PPE). - Madame la Présidente, Madame la Ministre, Monsieur le Commissaire, nous avons un débat aujourd'hui qui montre bien que le constat est alarmant et que, pour répondre à ce défi, l'échange transfrontalier d'organes doit être renforcé pour faire le lien entre les donneurs et les receveurs, et qu'en l'absence d'une telle action, vu la longueur des listes d'attente, il y a très peu de chances que les patients reçoivent les organes dont ils ont besoin.

Cette amélioration des échanges transfrontaliers et l'augmentation du taux de donation nécessitent absolument l'adoption de normes communes contraignantes concernant la qualité et la sécurité des donations dans les vingt-sept États membres. C'est là tout l'intérêt d'un cadre européen en la matière.

Bien sûr, nous devons être extrêmement vigilants sur la question du trafic illégal d'organes. Tous les moyens doivent être mis en œuvre pour lutter contre les filières mafieuses et le tourisme de la transplantation. Mais attention à ne pas entraver les dons du vivant qui doivent faire l'objet d'un choix libre et assumé. Le principe de gratuité doit être garanti et toute pression sur un donneur potentiel doit être écartée.

Il faut donc encourager les patients qui le souhaitent à donner librement leurs organes pour sauver des vies, car les risques de rejet sont nettement inférieurs lors de ces greffes que dans les cas d'organes provenant de personnes décédées.

Je mets en garde aussi ceux qui, pour des raisons éthiques, voudraient limiter les dons d'organes du vivant en Europe en prenant comme argument les risques de trafic. Le don d'organes du vivant doit être surtout très encadré et c'est la seule solution.

 
  
MPphoto
 

  David Casa (PPE). - Sur President. Kif qalilna l-Kummissarju għandna madwar 56,000 persuna jistennew sabiex isirilhom trapjant ta’ organu fl-Unjoni Ewropea. Ħafna minn dawn il-każijiet, kif diġà ntqal, jagħmlu differenza bejn ħajja u mewt u għalhekk naħseb li dawn l-iżviluppi huwa importanti li wieħed jitkellimhom. Però l-miżuri mhux se jżidu direttament l-ammont ta’ organi li se jkunu trapjantati, iżda l-implimentazzjoni ta’ prassi komuni fi ħdan il-pajjiżi membri għandha żżid l-affidabilità u l-fiduċja bejn l-istess pajjiżi u għaldaqstant jiżdiedu d-donazzjonijiet ta' organi f'pajjiż u anke donazzjonijiet minn u lejn pajjiżi membri oħrajn.

Ċerti problemi msemmija fir-rapport, bħat-traffikar ta’ organi, ma jistgħux jiġi indirizzati direttament, iżda napprezza l-isforz tar-rapporteur sabiex tinħoloq aktar kuxjenza f’dan ir-rigward u nawgura li jkunu annessi mad-dokument finali b’mod li ma jkunux jorbtu. Nagħlaq billi nfaħħar kemm lill-Kummissarju Dalli kif ukoll lir-rapporteurs għal dan ix-xogħol siewi li wettqu f’dan is-suġġett sensittiv.

 
  
MPphoto
 

  Daciana Octavia Sârbu (S&D). - Transplantul şi donarea de organe salvează şi prelungesc vieţile a mii de cetăţeni europeni în fiecare an. Este regretabil că mii de alţi pacienţi mor aşteptând transplantul, deşi există donatori compatibili în Uniunea Europeană. Este o problemă controversată şi dificilă, care ridică întrebări importante. Munca Parlamentului cu acest raport confirmă viziunea comună asupra faptului că orice element comercial în acest proces, care poate conduce la vânzarea şi cumpărarea de organe, este ilegal.

Este esenţial să aprobăm şi să implementăm un sistem eficient cât mai repede, nu numai pentru că vom salva vieţile pacienţilor, dar şi pentru că un asemenea sistem va reduce cererea de organe care, altfel, va fi asigurată ilegal pentru profit şi chiar împotriva voinţei donatorilor.

 
  
MPphoto
 

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). - Señora Presidenta, quiero felicitar a todos por la iniciativa porque significa mejorar la esperanza de vida de mucha gente y convertir la solidaridad y la fraternidad en algo más que palabras.

El País Vasco —Euskadi— tiene el récord mundial en donación de órganos. En el año 2009, tuvimos una tasa del 38,5 % de donaciones por cada millón de habitantes. Gracias a ello, realizamos anualmente 60 trasplantes de riñón y 30 de hígado por cada millón de habitantes. En los Estados Unidos, las cifras son del 54,7 % y del 21,4 %; en Europa, del 35,1 % y del 13,4 %; y en España del 48,8 % y del 24,6 %.

El éxito se debe al protocolo que se aplica en los hospitales para captar donaciones y a una trayectoria de organización y concienciación —las dos ideas por las que se debe apostar—, así como al trabajo iniciado ya en 1986 con la creación del sistema regional de coordinación de trasplantes: otro ejemplo sobre cómo las regiones pueden aportar su contribución a Europa.

 
  
MPphoto
 

  Frieda Brepoels (Verts/ALE). - Ongeveer twee jaar geleden keurde het Europees Parlement met een overweldigende meerderheid het verslag Adamou goed, waarin voor het eerst de beleidsacties op EU-vlak op het gebied van orgaandonatie en -transplantatie werden besproken. Als een van de schaduwrapporteurs heb ik daar ook met heel veel plezier aan meegewerkt.

Vandaag stel ik met veel voldoening vast dat de rapporteur Mikolášik met zijn schaduwrapporteurs schitterend werk heeft geleverd en zelfs op deze korte termijn erin is geslaagd om een akkoord in eerste lezing met de Raad te bereiken. De belangrijkste punten van het verslag van twee jaar geleden zijn grotendeels overgenomen en verder uitgewerkt. Ik hoop dan ook dat deze richtlijn en het actieplan ertoe zullen leiden dat het aantal orgaandonoren in de Europese Unie zal toenemen, waardoor patiënten niet langer op wachtlijsten terecht hoeven te komen.

 
  
MPphoto
 

  Krisztina Morvai (NI). - Madam President, I would like to have some guidance from the rapporteur on two issues. One is the issue of the ‘presumption of consent’ system and the ‘presumption of the lack of consent’ system. As I understand it, these two systems still coexist in Member States. In one system it is presumed that the deceased donor would have consented to the transplantation. It seems to be quite obvious that this is a much more effective system from the point of view of the number of transplantations made available. Should it not be recommended to every Member State to use the presumption of consent system?

The other thing is anonymity versus traceability. There seems to be a kind of controversy between the two. What are the issues here? What is anonymity and traceability?

 
  
MPphoto
 

  Alf Svensson (PPE). - Fru talman! Cirka 95 procent av oss människor vill ha ett organ transplanterat till oss om det förlänger livet. Men inte mer än ungefär hälften av oss är beredda att släppa till organ. Här krävs det alltså politisk opinionsbildning.

Kan samordningen förbättras? Ja, absolut! Ett hjärta som opererats ut ur den avlidnes kropp är enbart dugligt under fyra timmar. Så har det varit. Men idag är det dugligt upp till 24 timmar om vi vill använda modern medicinsk teknik som finns för transplantation.

Idag finns det också medicinsk kunskap att, enkelt uttryckt, tvätta eller rekonditionera lungor och göra dessa möjliga för transplantation på ett helt annat sätt än tidigare. Lungorna lever som bekant två timmar efter det att döden inträtt.

Låt oss driva på att faktisk kunskap blir praktiskt nyttjad. Det är en grundförutsättning menar jag för att samordningen ska kunna bli reell och inte bara något som vi pratar om.

 
  
MPphoto
 

  Janusz Władysław Zemke (S&D). - Chciałbym bardzo podziękować za możliwość zabrania głosu i chciałbym wrócić do – moim zdaniem – fundamentalnej sprawy.

Otóż w poszczególnych państwach Unii Europejskiej są bardzo różne modele, jeśli chodzi o dawców potencjalnych. W jednych krajach wymagana jest pisemna zgoda dawcy potencjalnego, w innych krajach przyjmuje się, że jeżeli nie ma sprzeciwu, to wówczas można od tego dawcy pobrać organ. Te rozwiązania mają oczywiście zasadniczy wpływ na liczbę dawców. Chciałbym się w związku z tym zapytać przedstawiciela Komisji Europejskiej, czy Komisja nie powinna aktywniej wspierać to drugie rozwiązanie, gdzie nie jest potrzebna pisemna zgoda? Wystarczy taka sytuacja, że ktoś nie wyraża sprzeciwu, wówczas liczba dawców byłaby radykalnie większa.

 
  
MPphoto
 

  Angelika Werthmann (NI). - Frau Präsidentin, sehr geehrte Kolleginnen und Kollegen! Mehr als 55 000 Patienten stehen auf der Warteliste für ein Organtransplantat. Täglich sterben fast zehn Menschen während dieser Zeit.

Organtransplantation – ja natürlich, doch wirklich nur freiwillig, mit einer Einverständniserklärung und unentgeltlich, um so dem illegalen Organhandel entgegenwirken zu können, und natürlich unter dem Gesichtspunkt der höchsten Qualität und Sicherheit für die Betroffenen!

 
  
MPphoto
 

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). - Cieszę się, że kwestia dawstwa i transplantacji organów jest jednym z priorytetów prezydencji hiszpańskiej, gdyż można powiedzieć, że jest to temat życia i śmierci. Pomimo że co roku zwiększa się ilość przeszczepów, to liczba oczekujących na przeszczep nie maleje.

Mimo wzrastającej świadomości społecznej zauważalna jest ogromna dysproporcja pomiędzy krajami członkowskimi w obszarze dawstwa i transplantologii. Dlatego też oprócz stworzenia europejskiego modelu dawstwa i przeszczepu, gdzie wykorzystane zostaną najlepsze praktyki, najlepsze rozwiązania, bardzo ważna jest społeczna świadomość i akceptacja. Dlatego też cieszę się, że wzorcem dla proponowanych rozwiązań jest Hiszpania, która osiąga najlepsze efekty, zarówno jeżeli chodzi o ilość dawców i wykonanych przeszczepów, jak również o uzyskanie ogromnego społecznego poparcia dla idei transplantologii i dawstwa organów.

 
  
MPphoto
 

  Ricardo Cortés Lastra (S&D). - Señora Presidenta, señora Ministra, permítanme que empiece mi intervención diciéndoles que provengo de Cantabria, una pequeña región española con un índice de 61 donaciones por millón de habitantes, el más alto de España y de Europa. Me gustaría felicitar al señor Perelló y al señor Mikolášik por este informe y por apoyar esta propuesta de Directiva que nace para dar respuesta a la escasez de órganos en la Unión Europea.

El éxito del caso español es un modelo que puede ser útil para el resto de la Unión Europea con elementos como las autoridades nacionales competentes, la trazabilidad de los órganos o las donaciones entre vivos.

Asimismo, me gustaría felicitar a la Presidencia española por el apoyo decidido a este tema como una de sus prioridades.

Señorías, ustedes saben que casi 56 000 pacientes están actualmente en listas de espera. Los índices de donación y la disponibilidad de órganos varían considerablemente entre los países de Europa. La falta de órganos es un factor clave que afecta a los programas de trasplante. Las buenas prácticas que pueden alcanzarse producen beneficios mucho mayores en unos Estados miembros que en otros. Por este motivo —y termino—, la aprobación de este informe es esencial para mejorar esa situación en todos los Estados miembros.

 
  
MPphoto
 

  Salvatore Iacolino (PPE). - Signora Presidente, Presidenza spagnola, signor Commissario, onorevoli colleghi, oggi spesso il trapianto è un diritto negato. Forse non vi è patologia così problematica sul piano socioassistenziale, anche per i risvolti psicologici, rimane però un cronico divario tra le persone in lista d'attesa e i pazienti che beneficiano del trapianto. Peraltro la procedura di donazione è molto delicata sul piano giuridico-sanitario e spesso indebolita da procedure generalmente poco snelle e poco veloci, che andrebbero invece rafforzate sul piano della risposta assistenziale.

L'Unione europea deve allora impegnarsi per garantire una solidarietà effettiva e una volontarietà che non rinuncia al rigore nelle procedure, valorizzando le professionalità e la cultura stessa della donazione. Bene, allora l'adozione di standard di qualità comuni è senz'altro un passo avanti che va registrato con favore in una prospettiva nella quale l'Organizzazione mondiale della sanità può dare un ulteriore contributo.

 
  
MPphoto
 

  Karin Kadenbach (S&D). - Frau Präsidentin! Ich habe die Diskussion sehr intensiv verfolgt. Worte zeichnen Bilder in den Köpfen. Heute ist immer wieder vom illegalen Organhandel gesprochen worden, von etwas Illegalem und von Handel. Ich glaube, diese Richtlinie sagt schon ganz klar, dass der Handel mit Organen selbst etwas Illegales ist. Wir dürfen nicht das Signal setzen, dass Organhandel eventuell legal sein könnte.

Ich würde die Kolleginnen und Kollegen ersuchen, auch im Auftritt gegenüber den Medien zu betonen: Wir wollen Organspenden, also etwas, wo auf der anderen Seite nichts zurückkommt außer Dankbarkeit, und auf der einen Seite der Wille besteht, jemandem zu einem längeren Leben zu verhelfen. Es kann also keinen illegalen Organhandel geben, weil es keinen Organhandel geben darf! Es gibt nur Organspenden!

 
  
MPphoto
 

  Trinidad Jiménez García-Herrera, Presidenta en ejercicio del Consejo. − Señora Presidenta, señor Comisario, Señorías, quisiera agradecer a todos los grupos políticos, a todas las personas que han intervenido, el apoyo y el tono constructivo de sus intervenciones y mostrar mi satisfacción porque con este acuerdo que estamos logrando hoy aquí, en este debate, culminamos un proceso.

Más allá de la dificultad de legislar aspectos técnicos que pueden variar con la evolución científica, hemos tenido que afrontar las dificultades prácticas de la aplicación del Tratado de Lisboa en este semestre. Por ello, la Presidencia española quiere agradecer muy sinceramente la colaboración de todas las instituciones europeas –el Parlamento, la Comisión y el Consejo de la Unión– y también la de todos los Estados miembros para llevar a cabo este ejercicio de flexibilidad y adaptación, por una parte, y de responsabilidad y voluntad de consenso expresada esta tarde, por otra.

Señorías, hemos logrado hacer la Unión más efectiva y relevante para los ciudadanos y debemos felicitarnos por ello. Pero también saben que el esfuerzo no termina con la aprobación de esa Directiva. Todo lo contrario: tenemos que continuar trabajando para conseguir mantener, en su trasposición, el espíritu de protección de la salud de los ciudadanos que hemos perseguido y que hemos logrado.

Tenemos que seguir trabajando para generar más solidaridad y mantener el valor social buscado por todos los que hemos participado en su creación y puesta en marcha. Nos queda también una gran labor por realizar en el contexto del plan de acción, el cual nos ofrece una oportunidad única de aprendizaje, adaptación y mejora continuos.

Gracias de nuevo a todos los grupos parlamentarios por su apoyo, por su tono, por su actitud constructiva. Entre todos lo vamos a conseguir. Lo hemos conseguido ya.

 
  
MPphoto
 
 

  John Dalli, Member of the Commission. − Madam President, following the very good collaboration between the Commission, Parliament and Council, I am convinced that we have now reached agreement on all the key issues. I would like to again congratulate and thank Dr Mikolášik and Mr Perello Rodriguez for their contribution.

I believe that by ensuring high quality and safety standards for human organs the proposed directive will be of great benefit to European patients. The directive will provide a comparable safety standard across the Union and increased trust in transplantation systems. I am convinced that the proposed directive strikes the right balance between citizens’ data protection and organ traceability, and indirectly contributes to the fight against organ trafficking.

This is not the solution to all the problems in the area of organ transplantation; this directive provides the framework, clarifies the boundaries of responsibilities and sets some standards. However, more needs to be done in the area of organising our hospitals, collecting and disseminating information, proper characterisation of organs and action against illegal trafficking. In the latter context, traceability will go some way to redress this, but this depends on the enforcement exercised in Member States.

Member States are being given a great deal of flexibility, and we hope that all Member States will give this issue the importance it deserves. The competent authorities that they need to set up should be adequately equipped and resourced to ensure proper data collection and control, traceability, supervised standards, characterisation of organs and in transplantation and conduct effective vigilance to report adverse events and reactions which will help all of us to minimise risk in the future.

President, Minister-in-Office of the Council, honourable Members, from the contributions of the honourable Members during this debate it is evident that the compromise text which is on the table today responds to everybody’s concerns. Thank you for your input, your cooperation and your support.

(COM(2008)0818 – C6-0480/2008 – 2008/0238(COD))

Rapporteur: Mr Miroslav Mikolasik (EPP/ED)

Amendments:

Directly acceptable: amendment 106 (Text as a whole, Block No 1, compromise amendment). The Commission is in favour of the adoption of the compromise text by the co-legislators

 
  
MPphoto
 

  Miroslav Mikolášik, spravodajca. − Ďakujem za vaše príspevky k tejto diskusii a vyslovujem hlboké presvedčenie, ktoré, si myslím, zdieľali sme spolu počas rokovaní všetci, že táto smernica presahuje politické kontroverzie, pretože je o ľuďoch, je o pacientoch a je v prospech záchrany života.

Verím, že viac orgánov a viac úspešne liečených pacientov pomôže vrátiť viac ľudí do plného života, pre ich rodiny, pre ich nové miesto alebo opätovné miesto v pracovnom procese a zmení ich kvalitu života rozhodujúcim spôsobom.

Otvorenosť, prístupnosť, bezpečnosť, kvalita, disponibilita, altruizmus, viac živých darcov, bezodplatnosť a dobrovoľnosť - to sú všetko princípy, ktoré sme v tejto direktíve zohľadnili všetci spoločne.

Verím, že táto direktíva poskytne viac orgánov aj vďaka posilnenej spolupráci a výmene medzi jednotlivými krajinami ponad hranice a že toto bude európske členské štáty opäť rozhodujúcim spôsobom spájať.

Verím, že vďaka tejto direktíve všetci prinesieme niečo, čo sme si predsavzali na začiatku, viac konsenzu, viac lásky, viac spolupráce a hlavne viac šťastných pacientov.

 
  
MPphoto
 

  Andrés Perelló Rodríguez, Ponente. − Señora Presidenta, que, en momentos de dificultad y crisis como los que atraviesan Europa y el mundo, este Parlamento haya sido capaz de aprobar en primera lectura la primera directiva después de la entrada en vigor del Tratado de Lisboa habla mucho de la sensibilidad de este Parlamento, refuerza la confianza en las instituciones democráticas y da a entender que los diputados de esta Cámara queremos avanzar y progresar al mismo paso que lo hace la ciencia y con el mismo grado de voluntad e intensidad solidaria que lo hace la sociedad europea.

No sé si hemos hecho todo demasiado bien o podíamos haber hecho alguna cosa más, pero sí que quiero despejar las dudas que puedan haberse suscitado. De lo que estoy bien seguro es de que, si cumplimos todo lo que vamos a aprobar en esta Cámara, estaremos dando más vida y estaremos evitando que en la Unión pueda cometerse algún delito de tráfico de órganos, como puede cometerse en cualquier otra latitud del planeta, lo que no es, en absoluto, el caso de la Unión Europea.

Por eso, si de alguna intervención se ha podido quedar en la mente de alguien —y lo han dicho otros compañeros— alguna de esas dudas, quiero despejarla. No ha sido ese nuestro trabajo. Hemos intentado respetar la conciencia de cada uno, las dosis de ética, las dosis de moral, sin perder de vista el objetivo fundamental: que ni un solo europeo se quede sin su trasplante para poder vivir, porque podemos lograr que haya más y, por tanto, menos tráfico de órganos.

Por tanto —y concluyo—, no sé si hemos logrado con nuestro trabajo salvar todas las conciencias, pero sí que estoy convencido plenamente de que vamos a salvar muchas vidas. Y ese era nuestro trabajo y así lo hemos hecho.

 
  
MPphoto
 

  Die Präsidentin. − Die gemeinsame Aussprache ist geschlossen.

Die Abstimmung findet am Mittwoch, 19. Mai 2010, statt.

(Die Sitzung wird von 16h25 bis 16h30 unterbrochen.)

Schriftliche Erklärungen (Artikel 149)

 
  
MPphoto
 
 

  Jim Higgins (PPE), in writing. – I welcome the new legislation to regulate quality and safety standards of organ donation in the EU. In particular the introduction of practical measures to help ensure that live saving organs are not wasted, such as the creation of a pan European organ database. The new law will save many lives and optimise the organs donated by allowing member states to share organs. Before this legislation if there was no suitable recipient in a particular member state the organ went unused now the organ can be given to one of the 56,000 EU citizens awaiting transplants. This regulation constitutes an important framework which needs to be developed upon by the respective member states. With reference to Ireland, we need an independent body to monitor the transplantation and harvesting of donated organs. At present Ireland and Malta are the only two countries in EU without a national transplant authority to maximise organ usage. In order to eliminate transplant patient waiting list, one of the primary aims of the resolution, we need to raise the profile of organ donation among EU citizens - in Ireland this could be done by the introduction of a government supported awareness programme.

 
  
  

PRESIDENZA DELL'ON. ROBERTA ANGELILLI
Vicepresidente

 
Avviż legali - Politika tal-privatezza