Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 18 Μαΐου 2010 - Στρασβούργο

1. Έναρξη της συνεδρίασης

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. DURANT
Αντιπροέδρου

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 09.05)

2. Συζήτηση για περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου (ανακοίνωση των προτάσεων ψηφίσματος που έχουν κατατεθεί): βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

3. Σύνθεση του Κοινοβουλίου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

4. Σύνθεση των πολιτικών Ομάδων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

5. Διορθωτικός Προϋπολογισμός 01/2010: Τμήμα Ι - Κοινοβούλιο - Κατάσταση προβλέψεων των εσόδων και δαπανών του οικονομικού έτους 2011 - Τμήμα Ι - Κοινοβούλιο (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση:

- της έκθεσης (A7-0158/2010), του κ. Maňka, εξ ονόματος της Επιτροπής Προϋπολογισμών, σχετικά με το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 1/2010 της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2010, Τμήμα Ι – Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο [2010/2045(BUD)], και

- της έκθεσης (A7-0134/2010), της κ. Trupel, εξ ονόματος της Επιτροπής Προϋπολογισμών, σχετικά με την κατάσταση προβλέψεων των εσόδων και δαπανών του Κοινοβουλίου για το οικονομικό έτος 2011 [2010/2005(BUD)].

  Vladimír Maňka, εισηγητής. – (SK) Πολλές διαδικασίες είναι πλέον περισσότερο άμεσες και διαφανείς, εξαιτίας του γεγονότος ότι τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας. Οι εξουσίες είναι σαφέστερα καθορισμένες. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαθέτει μεγαλύτερη εξουσία, και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ενισχύσει τη θέση της τόσο σε εξωτερικό όσο και σε εσωτερικό επίπεδο. Για πρώτη φορά στην ιστορία της δημοκρατίας, οι πολίτες αρκετών χωρών έχουν το δικαίωμα να επηρεάζουν γεγονότα σε υπερεθνικό επίπεδο.

Με δεδομένο το μέγεθος και την ποικιλομορφία της Ευρώπης, πρέπει να φροντίσουμε ώστε όλοι οι πολίτες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν είναι ιδιαίτερα ευκατάστατοι και δεν ανήκουν σε μεγάλους ανεγνωρισμένους οργανισμούς, να έχουν πρόσβαση σε όλα τα δημοκρατικά μέσα. Η χρήση αυτών των δημοκρατικών μέσων δεν πρέπει να εξαρτάται από την κατοχή οικονομικών πόρων μεγάλου ύψους.

Η θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας έχει συγκεκριμένο οικονομικό αντίκτυπο σε ορισμένα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Κατά τη διαδικασία του προϋπολογισμού για το 2010 συμφωνήθηκε να χρησιμοποιηθεί κατά προτίμηση διαθέσιμο αποθεματικό που περιλαμβάνεται στον τομέα 5 για τη χρηματοδότηση των πρόσθετων δαπανών που προκύπτουν άμεσα από τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Ως εκ τούτου, σήμερα, μετά την έγκριση του αρχικού προϋπολογισμού για το 2010, αντιμετωπίζουμε τις αντίστοιχες πρόσθετες δαπάνες μέσω διορθωτικού προϋπολογισμού. Κατόπιν υποβολής αιτήσεων για πρόσθετους πόρους, καταβάλαμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να εντοπίσουμε αποθέματα και να διαθέσουμε τους υπάρχοντες πόρους στο μέτρο του δυνατού.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας έχει άμεσο ή έμμεσο αντίκτυπο σε όλες τις υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ο διορθωτικός προϋπολογισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με τον οποίο συζητούμε σήμερα, θα εξασφαλίσει τους πρόσθετους δημοσιονομικούς και ανθρώπινους πόρους που θα επιτρέψουν στο Κοινοβούλιο να εκπληρώσει τον νέο του ρόλο στο πλαίσιο της διαδικασίας συναπόφασης επί ίσοις όροις με το Συμβούλιο.

Ο καθαρός δημοσιονομικός αντίκτυπος του διορθωτικού προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι μικρότερος από το αρχικό αίτημα για δημοσιονομικούς πόρους. Κατά τις διαδικασίες συνδιαλλαγής με την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κατορθώσαμε να βρούμε 4 εκατομμύρια ευρώ. Υπήρξε μια περαιτέρω μείωση της ζήτησης πόρων εξαιτίας της χρονικής συγκυρίας, καθώς εγκρίναμε τον προϋπολογισμό έναν μήνα αργότερα από ό,τι αναμενόταν αρχικά.

Οι περισσότερες εταιρείες και οργανισμοί, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, εκμεταλλεύονται την παγκόσμια οικονομική κρίση προκειμένου να βελτιώσουν την αποδοτικότητα και την ανταγωνιστικότητά τους. Αυτό αποτελεί πρόκληση για εμάς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως ακριβώς και για άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα.

Ο Γενικός Γραμματέας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει πλέον στη διάθεσή του περισσότερες βελτιώσεις όσον αφορά την εξοικονόμηση πόρων και την αποδοτικότητα, και όχι μόνο για φέτος. Ο λεπτομερής λειτουργικός έλεγχος στη ΓΔ Υποδομών και Υλικοτεχνικής Υποστήριξης (INLO) και τη μονάδα υπηρεσιών ασφαλείας, σχετικά με τον οποίο συμφωνήσαμε κατά την έγκριση του προϋπολογισμού τον Δεκέμβριο, ενδέχεται να επιφέρει σημαντική και βιώσιμη εξοικονόμηση πόρων και για μελλοντικές δημοσιονομικές περιόδους.

  Helga Trupel, εισηγήτρια. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο προϋπολογισμός του Κοινοβουλίου για το 2011 είναι ο πρώτος πραγματικός προϋπολογισμός του Κοινοβουλίου μας μετά τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Αυτό σημαίνει ότι το Κοινοβούλιο διαθέτει περισσότερες αρμοδιότητες, εμείς έχουμε περισσότερα καθήκοντα, περισσότερες ευθύνες, περισσότερα νομοθετικά καθήκοντα –με άλλα λόγια, χρειαζόμαστε μεγαλύτερη εργασιακή ικανότητα και αυτό σημαίνει ότι χρειαζόμαστε μεγαλύτερο προϋπολογισμό.

Ταυτόχρονα –και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία για εμένα– πρέπει να έχουμε επίγνωση του γεγονότος ότι βρισκόμαστε στο μέσο της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης και της κρίσης σταθερότητας του ευρώ. Στη Γερμανία, οι περικοπές για τη μείωση του χρέους θα αρχίσουν το 2011, ενώ στην Ελλάδα και σε όλους τους δημόσιους προϋπολογισμούς με υψηλό επίπεδο χρέους απαιτούνται μεγάλες περικοπές. Επομένως, πρέπει να βρούμε μια πολύ υπεύθυνη θέση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσουμε τις αυξήσεις στον προϋπολογισμό του Κοινοβουλίου σε αυτούς τους δύσκολους οικονομικά καιρούς. Ως εισηγήτρια του προϋπολογισμού για το 2011, θα εκφράσω τη θέση της πλειοψηφίας, αν και θα διατυπώσω και τη δική μου πράσινη θέση.

Είκοσι τοις εκατό για τον προϋπολογισμό του Κοινοβουλίου, βάσει του διοικητικού προϋπολογισμού, ήταν το ανώτατο όριο που καθορίσθηκε μεταξύ των θεσμικών οργάνων το 1988. Ωστόσο, η πλειοψηφία της Επιτροπής Προϋπολογισμών πιστεύει ότι αυτό δεν μπορεί να ισχύσει στον ίδιο βαθμό το 2011, καθώς η πραγματικότητα έχει αλλάξει. Έχουμε τη διεύρυνση, διαθέτουμε περισσότερες αρμοδιότητες και έχουμε περισσότερα καθήκοντα, επομένως το ποσό του 20% δεν πρέπει να θεωρείται αναγκαστικά σταθερό. Παρ’ όλα αυτά, έχει καταστεί σαφές ότι στοχεύουμε να παραμείνουμε στα όρια γύρω από το 20% για λόγους αυτοπειθαρχίας και υπευθυνότητας.

Το Προεδρείο πρότεινε ποσοστό ύψους 20,46% –με άλλα λόγια, 39 εκατομμύρια ευρώ παραπάνω από το ποσό του 2010. Μετά από αρκετές συζητήσεις –και λαμβάνοντας υπόψη τους αντικρουόμενους στόχους– συμφωνήσαμε πλέον ότι θα δαπανήσουμε μόλις 20,32% –δηλαδή, 20 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον. Υπάρχει συναίνεση ως προς το ότι χρειαζόμαστε περισσότερο προσωπικό για τη διεύρυνση, περισσότερο προσωπικό για τη βιβλιοθήκη, την ΤΠ και τις μελέτες, ότι πρέπει να δώσουμε σαφή προτεραιότητα στην προστασία του περιβάλλοντος εδώ στο Κοινοβούλιο, και ότι θα ήταν πολύ θετικό εάν υπήρχαν διαθέσιμα περισσότερα ποδήλατα στο Στρασβούργο, ούτως ώστε να μη χρειάζεται να γίνεται τόσο μεγάλη χρήση των υπηρεσιών μεταφορών.

Ωστόσο, πού έγκειται η διαφωνία; Υπάρχει διαφωνία για το ερώτημα κατά πόσον πρέπει να δοθούν περισσότερα χρήματα το 2011 –1.500 ευρώ– για βοηθούς. Επαναλαμβάνω ότι αυτό αφορά τους βοηθούς, όχι τους βουλευτές του Κοινοβουλίου. Το εν λόγω ποσό θα ανέλθει σε 13,2 εκατομμύρια ευρώ. Η πλειοψηφία της επιτροπής ψήφισε να τεθούν οι αυξήσεις αυτές για τους βοηθούς στο αποθεματικό με επιχείρημα ότι αυτό θα πρέπει να αξιολογηθεί καλύτερα και η σχετική απόφαση να ληφθεί αργότερα εντός του έτους.

Θα ήθελα να καταστήσω σαφή την πράσινη θέση ως προς το εν λόγω ζήτημα, ότι δηλαδή πρέπει να δείξουμε ευαισθησία σε σχέση με τα γενικότερα προβλήματα που άπτονται του χρέους και, ως εκ τούτου, η Ομάδα μου θεωρεί ότι πρέπει να παραιτηθούμε από αυτήν την αύξηση ύψους 1.500 ευρώ για το επόμενο έτος. Δεν πρέπει να αλλάξουμε το καθεστώς των βουλευτών αυτήν τη στιγμή –αντίθετα, πρέπει να προσπαθήσουμε να πραγματοποιούμε λιγότερες επαγγελματικές πτήσεις για μικρές αποστάσεις, ώστε να εφαρμόσουμε όντως την περιβαλλοντική προστασία, την οποία επανειλημμένα έχουμε ζητήσει από το πολιτικό βήμα, στη δική μας συμπεριφορά και στο δικό μας Κοινοβούλιο. Είναι λοιπόν πολύ ευχάριστο το ότι κατορθώσαμε να βελτιώσουμε τα δεδομένα μας σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος, για παράδειγμα τη μείωση κατά 12,9% των εκπομπών CO2 το 2008. Μειώσαμε την ενεργειακή κατανάλωση κατά 0,8%. Θα θέλαμε να δούμε τη δημιουργία μιας κάρτας προσωπικού για τις τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες. Με άλλα λόγια, θέλουμε να αποδείξουμε ότι είμαστε υπεύθυνοι τόσο από την άποψη της οικονομικής όσο και από εκείνη της περιβαλλοντικής πολιτικής.

  José Manuel Fernandes, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) είναι υπέρ της δημοσιονομικής αυστηρότητας, διαφάνειας και βιωσιμότητας. Ως εκ τούτου, επικροτούμε το έργο της διοίκησης όσον αφορά τον εντοπισμό των σταθερών και των μεταβλητών δαπανών, καθώς και το γεγονός ότι παρουσιάστηκε μια μεσοπρόθεσμη στρατηγική σχετικά με την πολιτική για τα κτίρια. Εντούτοις, θεωρούμε ότι τα έγγραφα αυτά μπορούν να βελτιωθούν στο μέλλον, και σας υπενθυμίζουμε ότι υποστηρίζουμε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για τα κτίρια.

Είμαστε φιλόδοξοι όσον αφορά τη δημοσιονομική αυστηρότητα, και για τον λόγο αυτό επιθυμούμε να σημειωθεί πρόοδος προς την επίτευξη προϋπολογισμού μηδενικής βάσης, όπου κάθε δαπάνη θα συνοδεύεται από τεκμηριωμένα αποδεικτικά στοιχεία. Για τον ίδιο σκοπό, προτείνουμε επίσης να σημειωθεί πρόοδος όσον αφορά την εκπόνηση ανάλυσης κόστους-ωφελείας των μεταβλητών δαπανών. Υποστηρίζουμε ότι υπάρχει δυναμικό εξοικονόμησης πόρων και ως εκ τούτου στηρίζουμε –για την ακρίβεια, το προτείνουμε εμείς οι ίδιοι– μειώσεις σε ορισμένες θέσεις του προϋπολογισμού.

Η νομοθετική αριστεία αποτελεί τον βασικό στόχο του Κοινοβουλίου. Όλοι γνωρίζουμε ότι η απουσία κατάλληλης νομοθεσίας ή η ύπαρξη κακής νομοθεσίας προκαλεί πάντα υψηλό κόστος· κόστος που, σε τελική ανάλυση, επιβαρύνει πάντα το ευρωπαϊκό κοινό. Για να επιτευχθεί αυτή η επιδίωξη νομοθετικής αριστείας, δεδομένων των νέων αρμοδιοτήτων που προκύπτουν από τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας, στηρίζουμε τη δυνατότητα πρόσληψης νέων ανθρωπίνων πόρων· θέλουμε να είναι υψηλής ποιότητας· για την ακρίβεια το απαιτούμε.

Σας υπενθυμίζω επίσης ότι πρόκειται να έχουμε 18 νέα μέλη και ότι και αυτοί πρέπει να είναι σε θέση να ασκήσουν την εντολή τους σωστά. Ζούμε σε πολύ απαιτητικούς καιρούς και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο· πρόκειται για ρόλο ζωτικής σημασίας, στον οποίο δεν πρέπει να αποτύχουν, και χρειάζεται ως εκ τούτου να διαθέτουν επαρκή μέσα.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τα θέματα που αφορούν τον προϋπολογισμό μπορεί πάντα να περιβάλλονται από ισχυρές δόσεις λαϊκισμού και δημαγωγίας, κάτι που εμείς αποκηρύσσουμε. Κάποιοι φτάνουν στο σημείο να υπαινίσσονται ότι οι μισθοί των βουλευτών του ΕΚ αυξάνονται, πράγμα που δεν αληθεύει. Εκείνο που επιζητούμε είναι το Κοινοβούλιο να διαθέτει επαρκή επιδόματα ώστε να εξασφαλίζει την αξιοπρέπεια που όλοι υποστηρίζουμε, και την επίτευξη του στόχου που το ευρωπαϊκό κοινό ζητεί, για την ακρίβεια απαιτεί, από εμάς: νομοθετική αριστεία.

  Derek Vaughan, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, το να συζητάς σχετικά με τον προϋπολογισμό σου αποτελεί πάντα αφορμή για διαμάχες, και αυτό το έχουμε διαπιστώσει τόσο στις συζητήσεις μας σχετικά με τον διορθωτικό προϋπολογισμό όσο και στον δικό μας προϋπολογισμό για το 2011. Ωστόσο, χαίρομαι που τα περισσότερα από τα ζητήματα που αφορούσαν το 2011 επιλύθηκαν στο πλαίσιο της ίδιας της Επιτροπής Προϋπολογισμών. Για την ακρίβεια, θεωρώ ότι τώρα υπάρχουν πολύ λίγες διαφορές μεταξύ της Επιτροπής Προϋπολογισμών και του Προεδρείου, πέρα ίσως από τρία ή τέσσερα ζητήματα. Το ένα από αυτά είναι, βεβαίως, το όριο του 20%. Ένα άλλο είναι το αποθεματικό για τα κτίρια, ένα τρίτο είναι οι θέσεις που τέθηκαν τώρα στο αποθεματικό και ένα ακόμα είναι η δεύτερη δόση των 1.500 ευρώ ανά βουλευτή σε μηνιαία βάση ως επίδομα επικουρικού προσωπικού.

Αυτές οι δύο δόσεις των 1.500 ευρώ ανά βουλευτή είναι αμφιλεγόμενες και θα αποτελούσαν δύσκολο ζήτημα σε οποιαδήποτε στιγμή, αλλά καθίστανται, βεβαίως, ακόμα περισσότερο αμφιλεγόμενες σε οικονομικά δύσκολους καιρούς. Αυτό ισχύει μολονότι όλοι αναγνωρίζουμε ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας μάς έχει αναθέσει περισσότερες ευθύνες. Για τον λόγο αυτόν, καταλήξαμε σε συμβιβασμό: να τεθεί η χρηματοδότηση για τη δεύτερη δόση των 1.500 ευρώ στο αποθεματικό και να παραμείνει εκεί μέχρις ότου καθορισθεί η πλήρης κοστολόγηση της εν λόγω πρότασης.

Θεωρώ ότι το άλλο αμφιλεγόμενο ζήτημα που παραμένει εκκρεμές είναι τα επιδόματα των αξιωματούχων. Ο συμβιβασμός που επετεύχθη εν προκειμένω αφορούσε τη μείωση του ποσού που διατίθεται σε αξιωματούχους από 1,2 εκατομμύρια ευρώ σε 400.000 ευρώ και, ασφαλώς, πρέπει να παρέχονται τεκμηριωμένες αποδείξεις για κάθε αίτημα που θα υποβάλλεται. Θεωρώ ότι πρόκειται για σημαντική αρχή, την οποία θα θέλαμε όλοι να στηρίξουμε. Οι ίδιοι οι συνάδελφοι θα αποφασίσουν κατά πόσον αποδέχονται αυτούς τους δυο συμβιβασμούς. Θεωρώ ότι η πλειοψηφία της Ομάδας S&D θα κρίνει τους συμβιβασμούς αυτούς αποδεκτούς.

Ωστόσο, κατά τις συζητήσεις μας σχετικά με τον προϋπολογισμό για το 2011 κατέστη σαφές και κάτι άλλο, και αυτό είναι ότι αν επιθυμούμε να χρηματοδοτήσουμε πρόσθετες ευθύνες στο μέλλον εξαιτίας της Συνθήκης της Λισαβόνας, πρέπει επίσης να εξοικονομήσουμε αποδοτικότητα από αλλού. Για τον προϋπολογισμό του 2011, έχουν γίνει ορισμένες απόπειρες εξοικονόμησης αυτού του είδους. Για την ακρίβεια, η συνολική αύξηση μειώθηκε από 6,5% σε περίπου 5,8%. Αυτό είναι ευχάριστο, αλλά θεωρώ ότι χρειάζεται να κάνουμε πολύ περισσότερα στο μέλλον.

Ελπίζω ότι στο μέλλον το Προεδρείο θα υποβάλει συστάσεις και προτάσεις που δεν θα αφορούν μόνο δαπάνες, αλλά και τρόπους με τους οποίους θα μπορέσουμε να επιτύχουμε εξοικονόμηση ως προς την αποδοτικότητα στο μέλλον. Ελπίζω αυτού του είδους η εξοικονόμηση να περιλαμβάνει αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούμε, και όχι μόνο περικοπές.

Θεωρώ ότι είναι σημαντικό, σε περίπτωση που το Προεδρείο υποβάλει στο μέλλον –και εύχομαι να το κάνει– προτάσεις εξοικονόμησης απόδοσης, να συζητηθούν αυτές νωρίς με τους βουλευτές. Αυτό θα δώσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη δυνατότητα να διαμορφώσει τον προϋπολογισμό, αλλά και τις προτεραιότητές μας, και να εντοπίσει το ίδιο τρόπους εξοικονόμησης, αλλά εν τω μεταξύ, θα πρέπει να εξακολουθήσουμε να εργαζόμαστε με σκοπό να διασφαλίσουμε ότι ο προϋπολογισμός μας για το 2011 θα γίνει αποδεκτός από τους βουλευτές, το Κοινοβούλιο και, ασφαλώς, και από το κοινό.

  Carl Haglund, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (SV) Κυρία Πρόεδρε, είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση σχετικά με τον προϋπολογισμό του Κοινοβουλίου για το τρέχον και το επόμενο έτος.

Θα ήθελα να ξεκινήσω ευχαριστώντας ιδιαίτερα την κ. Trupel, η οποία έκανε καλή δουλειά για την προετοιμασία του προϋπολογισμού για το επόμενο έτος. Είναι πιθανότατα περισσότερο εξισορροπημένος από όσο προβλεπόταν αρχικά.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας συνοδεύεται από νέες απαιτήσεις από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και, έχοντας αυτό υπόψη, είναι λογικό το Κοινοβούλιο να αναμένει κάποιες αυξημένες δαπάνες, διότι θα υπάρξει αύξηση των δραστηριοτήτων μας.

Ταυτόχρονα, προκαλεί μεγάλη έκπληξη το ότι αποτύχαμε πλήρως να αναδιοργανώσουμε τις ίδιες μας τις δραστηριότητες προκειμένου να ανταποκριθούμε στις νέες απαιτήσεις. Στον συγκεκριμένο τομέα πρέπει να βελτιωθούμε.

Στην Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, ασκήσαμε κριτική στις αυξήσεις των δαπανών που προτάθηκαν αρχικά από το Προεδρείο και οι οποίες, όπως αναφέρθηκε, έχουν πλέον περικοπεί εν μέρει. Παρ’ όλα αυτά, θα ήθελα να πω ότι η Ομάδα ALDE δεν δέχεται, και δεν πρόκειται να υπερψηφίσει μια περαιτέρω αύξηση ύψους 1.500 ευρώ μηνιαίως για επιδόματα προς τους βουλευτές, ώστε να μπορούν να απασχολούν περισσότερους βοηθούς. Είμαστε επίσης αντίθετοι με την ιδέα παροχής εξόδων παραστάσεως στους προέδρους των επιτροπών.

Είναι φανερό ότι οι δύο μεγάλες πολιτικές Ομάδες έχουν πλέον βρει εν προκειμένω ένα κοινό σημείο, αλλά εμείς στην Ομάδα ALDE θα αγωνιστούμε για τις απόψεις μας στο Κοινοβούλιο. Είναι σημαντικό να δείξει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι ενδιαφερόμαστε πραγματικά για το επίπεδο των δαπανών που εμείς δημιουργούμε. Δεν μπορώ να κατανοήσω τη λογική που παρουσιάστηκε εδώ νωρίτερα, σύμφωνα με την οποία δεν πρόκειται για ζήτημα αύξησης των δαπανών, αλλά για τη δυνατότητα ορθής εκτέλεσης των καθηκόντων μας. Δεν είναι καθόλου αυτό. Σε τελική ανάλυση, δεν πρόκειται παρά για αύξηση των δαπανών.

Κατ’ επέκταση, καλό θα ήταν επίσης να θυμόμαστε ότι όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός του επικουρικού προσωπικού που απασχολείται στο Κοινοβούλιο, τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι απαιτήσεις μας σε σχέση με τα κτίριά μας, και όλο αυτό θα καταστεί πολύ ακριβό σε βάθος χρόνου. Εμείς στην Ομάδα ALDE ασκούμε έντονη κριτική σε ορισμένες από τις προτάσεις αυτές και θα ψηφίσουμε αναλόγως κατά τη σχετική ψηφοφορία.

  Helga Trüpel, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω επαναλαμβάνοντας για μια ακόμα φορά τη μαγική λέξη «ισορροπία», την οποία ανέφερε μόλις ο κ. Haglund. Πιστεύω πραγματικά ότι, καθώς συζητούμε τώρα σχετικά με τον προϋπολογισμό για το 2011, πρέπει να λάβουμε ως σημείο εκκίνησης το ερώτημα: «Πώς θα μπορέσουμε να βρούμε μια σωστή και υπεύθυνη ισορροπία;»

Ο κ. Fernandes μίλησε για λαϊκισμό σε σχέση με την άποψη που εξέφρασε το Κοινοβούλιο ότι πρέπει να επιδείξει εξαιρετικά υπεύθυνη και αυτοπειθαρχημένη συμπεριφορά στο πλαίσιο του προϋπολογισμού για το 2011. Διαφωνώ κάθετα μαζί του ως προς το σημείο αυτό. Δεν θεωρώ ότι αποτελεί λαϊκισμό να καταλήγουμε από κοινού κατόπιν σκέψης στο συμπέρασμα ότι, με δεδομένες τις πολλές περικοπές που ζητούμε από άλλες χώρες, πρέπει και εμείς να εξετάσουμε πολύ προσεκτικά τον τρόπο με τον οποίο πρέπει και εμείς στο Κοινοβούλιο να επιδείξουμε αυτοπειθαρχία. Αντιθέτως, πιστεύω ότι αυτή ακριβώς είναι η πολιτική ευθύνη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υπό τις τρέχουσες συνθήκες. Με τις περικοπές που ζητούνται από την Ελλάδα και τους δημόσιους προϋπολογισμούς εν γένει, πρέπει να έχουμε το θάρρος, αφενός να νομιμοποιήσουμε τις αυξήσεις που χρειαζόμαστε προκειμένου να εκτελέσουμε το έργο μας με υπεύθυνο τρόπο και αφετέρου να θέσουμε ένα όριο και να πούμε: υπό τις παρούσες συνθήκες, ζητούμε επίσης να υπάρξει και ένας κάποιος περιορισμός, καθώς αυτό αποτελεί απλά ένα τμήμα του πολιτικού τοπίου. Αυτό πρέπει να σηματοδοτηθεί με το σύνθημα «Καταλάβαμε!» Αυτό είναι σημαντικό από πολιτική άποψη, και ως εκ τούτου καλώ για μια ακόμα φορά όλες τις Ομάδες να εξετάσουν τι μήνυμα θα στείλουμε στο κοινό με τον προϋπολογισμό για το 2011.

  Lajos Bokros, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, στη Ρουμανία, οι δημόσιοι υπάλληλοι αντιμετωπίζουν περικοπές του μισθού τους κατά 25%, στην Ισπανία, οι υπάλληλοι του δημοσίου τομέα θα δουν ποσοστό 5% ως 15% του μισθού τους να εξαφανίζεται, και στην Πορτογαλία –για να μην αναφερθώ στην Ελλάδα– η κυβέρνηση καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες για την εξοικονόμηση ανθρωπίνων πόρων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η νέα κυβέρνηση έχει ήδη αναφέρει ότι είναι αναγκαία μια μεγάλη δέσμη εξοικονόμησης δημοσιονομικών πόρων κατά το τρέχον έτος.

Υπάρχει κάποιος σε αυτό το Κοινοβούλιο που να πιστεύει ότι τώρα είναι η στιγμή να προβεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε μεγαλύτερες δαπάνες για οτιδήποτε –σε αύξηση των δαπανών, αύξηση του προσωπικού των Ομάδων, της βιβλιοθήκης, των επιτροπών, του προσωπικού ΤΠ, και ένα πρόσθετο ποσό ύψους 1.500 ευρώ για επιδόματα επικουρικού προσωπικού; Συζητούμε για τη δεύτερη δόση των 1.500 ευρώ· εγώ λέω ότι ακόμα και η πρώτη είναι εντελώς περιττή. Το θέμα δεν θα έπρεπε να είναι η αποθεματοποίηση της δεύτερης· θα έπρεπε να εξαλειφθούν και οι δύο διότι δεν είναι τώρα η κατάλληλη ώρα για αυτό. Όλοι έχουμε επίγνωση των αυξημένων αρμοδιοτήτων, αλλά οι περισσότερες αρμοδιότητες δεν απαιτούν απαραίτητα και περισσότερες δαπάνες. Απαιτούν αποδοτικότερες δαπάνες, μεγαλύτερη λογοδοσία και μεγαλύτερη υπευθυνότητα.

Συμφωνώ απολύτως με την κ. Trupel, που είπε ότι υπάρχουν τρόποι για πρόσθετη εξοικονόμηση. Δεν χρειαζόμαστε έναν στόλο αυτοκινήτων εδώ στο Στρασβούργο. Διαθέτουμε δωρεάν μέσα μεταφοράς. Εγώ χρησιμοποιώ το τραμ καθημερινά. Αντί να χρησιμοποιούμε αεροπορικά εισιτήρια διακεκριμένης θέσης, μπορούμε να χρησιμοποιούμε οικονομική θέση για να εξοικονομήσουμε χρήματα. Προσωπικά, δεν έχω ποτέ, ως θέμα αρχής, ταξιδέψει αεροπορικά σε διακεκριμένη θέση όταν έρχομαι εδώ από τη Βουδαπέστη. Σε γενικές γραμμές, αν και η συζήτηση μεταξύ του Προεδρείου και της Επιτροπής Προϋπολογισμών υπήρξε πολύ χρήσιμη εν προκειμένω, θεωρώ ότι υπάρχει τεράστιος αριθμός περαιτέρω δυνατοτήτων για εξοικονόμηση.

  Marta Andreasen, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, για μια ακόμα φορά φρίττω βλέποντας τον τρόπο με τον οποίο οι βουλευτές του Κοινοβουλίου εξακολουθούν να ζητούν αυξήσεις του προϋπολογισμού, τη στιγμή που οι άνθρωποι στα κράτη μέλη αγωνίζονται να επιβιώσουν στην παρούσα κρίση. Ωστόσο, σήμερα θα αναφερθώ στην ηθική του Κοινοβουλίου.

Στο πλαίσιο της σημερινής κατάστασης είναι αποδεκτό, τη στιγμή που απαιτούν να λάβουν την εξουσία ελέγχου των εθνικών προϋπολογισμών, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να επιθυμούν να αυξήσουν τους δικούς τους διοικητικούς προϋπολογισμούς, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Κοινοβουλίου; Είναι αποδεκτό να προσφεύγουν τα θεσμικά όργανα της ΕΕ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την απόφαση του Συμβουλίου για περιορισμό της αύξησης του μισθού των δημοσίων υπαλλήλων της ΕΕ; Είναι ηθικά αποδεκτό να σπεύδει το Κοινοβούλιο να εκφράσει την έγκρισή του σχετικά με τους λογαριασμούς του Συμβουλίου για το 2008 με αντάλλαγμα την έγκριση από το τελευταίο των αυξήσεων στον προϋπολογισμό του Κοινοβουλίου;

Επιτρέψτε μου να εξηγήσω: η Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού ψήφισε ομόφωνα κατά της έγκρισης των λογαριασμών του Συμβουλίου για το 2008 λόγω έλλειψης διαφάνειας. Συμπτωματικά, το Συμβούλιο δεν ενέκρινε τις αυξήσεις στον προϋπολογισμό του Κοινοβουλίου. Υποθέτω ότι θα δούμε το Κοινοβούλιο να ψηφίζει υπέρ της έγκρισης των λογαριασμών του Συμβουλίου αυτήν την εβδομάδα, και λίγο μετά το Συμβούλιο θα εγκρίνει πρόσθετο προϋπολογισμό για το Κοινοβούλιο. Αυτές οι ψηφοφορίες, κυρίες και κύριοι της Ευρώπης, αυτές που αφορούν τον προϋπολογισμό του Κοινοβουλίου και την απαλλαγή του Συμβουλίου, είναι ενδεικτικές της ηθικής των θεσμικών οργάνων που έχουν στόχο να μας κυβερνούν όλους.

  Angelika Werthmann (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Συνθήκη της Λισαβόνας συνοδεύτηκε από αλλαγές, μεταξύ άλλων και κάποιες που ουσιαστικά αφορούν ειδικά τη σημασία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Έχω ήδη επισημάνει μία φορά ότι το «ναι» μου στην τροποποίηση του προϋπολογισμού του Κοινοβουλίου είναι υπό όρους. Ασφαλώς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να καταβάλει προσπάθειες για νομοθετική αριστεία. Ασφαλώς, η ενίσχυση του ρόλου του Κοινοβουλίου σημαίνει ότι έχει περισσότερες υποχρεώσεις, περισσότερες ευθύνες και περισσότερη δουλειά. Ωστόσο, σε καιρό κρίσης όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα –η χειρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων 60 ετών– θα ήθελα να επισημάνω ότι, ως βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πρέπει και εμείς, για την ακρίβεια ιδίως εμείς, να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τα χρήματα που μας εμπιστεύονται. Το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποτίθεται ότι συνεργάζονται σε μεγαλύτερο βαθμό και πρέπει να το κάνουν, και αυτή η συνεργασία απαιτεί την προθυμία να αναλάβουν δράση ως εταίροι.

  Ivailo Kalfin (S&D). – (BG) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω συγχαίροντας τους εισηγητές, την κ. Trupel και τον κ. Maňka, για το εξαιρετικό έργο τους κατά την προετοιμασία των αποφάσεων που συζητούμε σήμερα. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτό μόνο εύκολο καθήκον δεν ήταν, όπως φάνηκε από τη σημερινή συζήτηση.

Αφενός πρέπει να αποτελέσουμε υποδείγματα φειδούς και απόδοσης όσον αφορά τη δαπάνη των χρημάτων των ευρωπαίων φορολογουμένων. Αφετέρου, ωστόσο, πρέπει να δώσουμε στο Κοινοβούλιο την ευκαιρία να εκπληρώσει όλα τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που του έχουν αναθέσει οι ίδιοι φορολογούμενοι πολίτες μέσω της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Γεγονός είναι ότι η νέα Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλει τις περισσότερες αλλαγές και νέα καθήκοντα στο θεσμικό μας όργανο. Ένα από τα πλέον σοβαρά ζητήματα που προκάλεσε πολλές συζητήσεις είναι ο βαθμός στον οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο λαμβάνει υπόψη τη δύσκολη οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη και αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο σε σχέση με τον περιορισμό των δαπανών και την αύξηση της αποτελεσματικότητάς του.

Οι κοινοβουλευτικές αποφάσεις που συζητούμε σήμερα σχετίζονται με την οικονομική κατάσταση. Μια ελάχιστη αύξηση ύψους 5,5% των δαπανών μάς επιτρέπει να αυξήσουμε το προσωπικό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προσλαμβάνοντας 18 νέους υπαλλήλους. Χρειαζόμαστε να λάβουμε εξειδικευμένη υποστήριξη από τη διοίκηση σε τομείς που έχουν αυξηθεί σημαντικά, όπου οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν ζωτική σημασία.

Παρέχουμε στους βουλευτές του ΕΚ τη δυνατότητα να έχουν περισσότερη επαφή με τους ψηφοφόρους τους, να περάσουν από εξειδικευμένη κατάρτιση σε περισσότερους τομείς και να εκπληρώσουν τα νέα καθήκοντα που τους ανατέθηκαν μέσω της Συνθήκης της Λισαβόνας. Αποτελούμε υποδείγματα φειδούς, καθώς ανταποκρινόμαστε σε όλες τις νέες λειτουργίες με αύξηση των δαπανών μόλις κατά 0,28% σε σχέση με τη συμφωνία που συνήφθη πριν από πολλά χρόνια, ούτως ώστε οι δαπάνες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να μην υπερβαίνουν το 20% των διοικητικών δαπανών του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού.

Ταυτόχρονα, πρέπει να δηλώσουμε ξεκάθαρα ότι η παλιά συμφωνία χρήζει εκ νέου διαπραγμάτευσης στο μέλλον, ώστε να αντικατοπτρίζει, σε μεγάλο βαθμό, τις αλλαγές στις λειτουργίες των θεσμικών οργάνων και ιδίως την ενίσχυση του ρόλου και, κατά συνέπεια, των προσδοκιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Συνάδελφοι, εξακολουθούμε να διαθέτουμε αποθεματικά. Στο μέλλον, πρέπει να αυξήσουμε τις προσπάθειές μας για την αποδοτικότερη λειτουργία του Κοινοβουλίου, για παράδειγμα, με το να μην βασιζόμαστε στα κτίρια αλλά στις νέες τεχνολογίες, δίνοντας το παράδειγμα όσον αφορά τα θεσμικά και περιβαλλοντικά πρότυπα και αναλύοντας προσεκτικά τον αντίκτυπο κάθε δαπάνης αλλά και μην επιτρέποντας την αυτόματη αύξηση του προϋπολογισμού, όπως συνηθίζεται με κάθε μορφή γραφειοκρατίας. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι είμαστε υπόλογοι για κάθε ενέργειά μας απέναντι στους ψηφοφόρους μας, οι οποίοι αυτήν τη στιγμή αντιμετωπίζουν δυσκολίες.

  Alexander Alvaro (ALDE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, ιδίως σε καιρούς κυρίως κρίσης, οι πολιτικοί πρέπει να είναι σε θέση να διαχωρίζουν τη λογική από το συναίσθημα, ιδίως όταν πρόκειται για ζητήματα προϋπολογισμού και χρημάτων. Έχω την αίσθηση ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας και τα δημοσιονομικά ζητήματα που σχετίζονται με αυτήν θυμίζουν λίγο την πρόβλεψη του καιρού –ποτέ δεν ξέρεις πώς ακριβώς θα είναι τα πράγματα το πρωί. Το δελτίο προβλέπει βροχή, οπότε παίρνεις ομπρέλα, και στο τέλος μπορεί να ψιχαλίσει λίγο, αλλά σίγουρα δεν είναι πραγματική βροχή.

Το ίδιο ισχύει και με τη Συνθήκη της Λισαβόνας: δεν γνωρίζουμε με ποιον τρόπο θα αλλάξει ο όγκος εργασίας του Κοινοβουλίου με τη Συνθήκη.

Αναρωτιέμαι με ποιον τρόπο εργάζονταν στις επιτροπές και τα προεδρεία στο παρελθόν οι βουλευτές για τους οποίους δεν θα υπάρξει αλλαγή ως απόρροια της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Η συζήτηση σχετικά με την αύξηση των 1.500 ευρώ για το επίδομα γραμματειακής υποστήριξης έχει συμβολική σημασία για το κατά πόσον θα μπορέσουμε να περιορίσουμε τις δομές μας, να εξοικονομήσουμε πόρους και να καταστήσουμε τις διαδικασίες εργασίας μας περισσότερο αποδοτικές. Το να λάβουμε αυτά τα τρία στοιχεία υπόψη θα έχει μεγαλύτερο όφελος για εμάς από το να συζητούμε όλο και πιο πολύ σχετικά με τον τομέα της χρηματοδότησης. Πρώτα από όλα, ο πραγματικός αντίκτυπος της Συνθήκης της Λισαβόνας στο έργο μας θα γίνει αισθητός μόλις το ερχόμενο έτος.

  Ryszard Czarnecki (ECR). – (PL) Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο διαθέτει περισσότερες ευθύνες και θα διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο μετά την επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας, πρέπει, όπως είναι πολύ φυσικό, να διαθέτει μεγαλύτερους οικονομικούς πόρους προκειμένου να είναι σε θέση να εκπληρώσει τον ρόλο αυτόν. Ο προηγούμενος ομιλητής έχει δίκιο. Δεν γνωρίζουμε πόσο θα αυξηθεί ο ρόλος αυτός στην πράξη, αλλά γνωρίζουμε ότι θα αυξηθεί. Σε συνάρτηση με αυτό, είναι απόλυτα φυσικό να είναι μεγαλύτερες και οι προσδοκίες των πολιτών και των ψηφοφόρων μας από εμάς. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το αίτημα για αύξηση της χρηματοδότησης, για παράδειγμα, για τους βοηθούς των βουλευτών, είναι αδιαμφισβήτητα δικαιολογημένο τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο.

Γνωρίζουμε ότι αυτήν τη στιγμή υπάρχει τεράστια κρίση στην Ελλάδα και γενικότερα στις χώρες της νοτίου Ευρώπης, κάτι που συνιστά προφανώς πρόβλημα πολιτικής φύσης, αλλά όταν περιορίζουμε το κόστος, δεν πρέπει να ακρωτηριάζουμε ορισμένες λειτουργίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι ο προϋπολογισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρέπει να αυξηθεί σημαντικά.

  Daniël van der Stoep (NI). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, το σχέδιο προϋπολογισμού του Κοινοβουλίου για το 2011 είναι 1,7 δισ. ευρώ. Αυτό αντιστοιχεί σε 2,3 εκατομμύρια ευρώ ανά βουλευτή του ΕΚ ετησίως, 200.000 ευρώ μηνιαίως και στο συγκλονιστικό ποσό των 6.400 ευρώ ανά βουλευτή του ΕΚ καθημερινώς· και υπάρχουν 736 βουλευτές στο παρόν Κοινοβούλιο.

Κυρία Πρόεδρε, τα 6.400 ευρώ είναι τεράστιο χρηματικό ποσό. Μπορώ να σκεφτώ εκατοντάδες πράγματα για τα οποία θα ήταν καλύτερο να διατεθεί από ό,τι σε αυτό το κουκλοθέατρο. Κυρίως, ωστόσο, οι ίδιοι οι πολίτες πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνουν τέτοιου είδους αποφάσεις. Ας σταματήσουμε σήμερα τις εργασίες στις Βρυξέλλες, το Λουξεμβούργο και, κυρίως, το Στρασβούργο. Ας τους βγάλουμε όλους απλώς από τα κτίρια, ας κλειδώσουμε τις πόρτες και ας πετάξουμε τα κλειδιά και ας δώσουμε αυτά τα 1,7 δισ. ευρώ πίσω στους πολίτες που τα κέρδισαν με το αίμα, τον ιδρώτα και τα δάκρυά τους.

Κάθε μέλος του παρόντος Κοινοβουλίου πρέπει να ξυπνά και να κοιμάται κάθε μέρα με τη σκέψη ότι θα στοιχίσει ή στοίχισε στον φορολογούμενο πολίτη 6.400 ευρώ εκείνη τη μέρα. Κάθε βουλευτής πρέπει επίσης να δει ως καθήκον του την καθημερινή μείωση αυτού του ποσού, καθώς όλα όσα δαπανώνται εδώ για ανοησίες είναι χρήματα των φορολογούμενων που παράχθηκαν από πολίτες μέσω τρομερά σκληρής δουλειάς.

Αυτό είναι εκείνο που θα έπρεπε να συμβεί, αλλά δεν συμβαίνει. Στο παρόν Κοινοβούλιο, το περισσότερο είναι πάντα καλύτερο. Μέσα από χειραψίες, γνωριμίες, σκιώδεις συμφωνίες στο παρασκήνιο, δεκάδες εκατομμύρια προστίθενται στον προϋπολογισμό. Η ελίτ αποφασίζει και το κοινό τα δίνει. Όλοι πρέπει να το σκέφτονται αυτό τη νύχτα προτού κοιμηθούν, και θα ήθελα να ζητήσω από όλους να το κάνουν απόψε: να αναρωτηθούν «Κόστισα 6.400 ευρώ;» Εάν δεν το κάνουν, θα πρέπει να ντρέπονται, διότι δεν θα αξίζουν τίποτα ως βουλευτές του ΕΚ.

  Ingeborg Gräßle (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να πω το εξής στον κ. van der Stoep: Εγώ τα αξίζω τα χρήματά μου, και θα στηρίξω αυτή μου τη θέση. Αν εσείς δεν αξίζετε τα δικά σας, τότε λυπάμαι για σας. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι δεν θα ωφεληθούμε καθόλου εάν δημιουργήσουμε συνθήκες εργασίας στο Κοινοβούλιο που θα καταστήσουν αδύνατη την εκτέλεση των εργασιών μας. Υποστηρίζω την αύξηση του επιδόματος γραμματειακής υποστήριξης –και μάλιστα και στα δύο επίπεδα– και το θεωρώ απολύτως δικαιολογημένο.

Όποιος εργάζεται στο παρόν Κοινοβούλιο χρειάζεται προσωπικό. Όσοι δεν επιθυμούν να εργασθούν δεν πρέπει να εμποδίζουν όσους το επιθυμούν και πρέπει να εργαστούν. Κανείς δεν θα υποχρεωθεί να χρησιμοποιήσει την αύξηση του επιδόματος γραμματειακής υποστήριξης – μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε, δεν είστε υποχρεωμένοι να το κάνετε. Αν οι βουλευτές του ΕΚ δεν χρησιμοποιήσουν το επίδομα, τόσο το καλύτερο για τους φορολογουμένους, που θα πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Προσωπικά, μπορώ να μιλήσω μόνο για τον εαυτό μου όταν λέω ότι αξίζω τα χρήματα και το ίδιο ισχύει και για το προσωπικό μου. Ωστόσο, πρέπει να θέσουμε κάτω από το μικροσκόπιο δραστηριότητες που εκτελούνταν στο παρελθόν μέσω του πλεονάσματος αυτού του προϋπολογισμού. Πρέπει επομένως να εξετάσουμε εάν επιθυμούμε και εάν είμαστε σε θέση να συνεχίσουμε αυτές τις δραστηριότητες. Εν προκειμένω, σκέφτομαι κυρίως την υπηρεσία διαδικτυακής τηλεόρασης. Θεωρώ ότι πρέπει να αναλάβουμε δράση, ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε τα πάντα ως έχουν.

Πέραν αυτού, έχουμε πραγματοποιήσει πολλές μεταρρυθμίσεις από κοινού με το Προεδρείο και πρέπει να τους επιτρέψουμε να καρποφορήσουν. Η Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να επισημάνει τα σημεία όπου υπάρχουν προβλήματα.

  Geoffrey Van Orden (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, σε ολόκληρη την Ευρώπη, κυβερνήσεις και δημόσιοι οργανισμοί βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανάγκη για περικοπές, αλλά το παρόν Κοινοβούλιο εξακολουθεί να ζει σε έναν κόσμο παραμυθιού. Ακούω ωραία λόγια σχετικά με την ανάγκη εξοικονόμησης και απόδοσης, αλλά ο προϋπολογισμός για το 2011 που ανέρχεται σε περισσότερα από 1,7 δισ. ευρώ συνιστά αύξηση που ανέρχεται σε ποσοστό σχεδόν 6%. Αυτό είναι τελείως απαράδεκτο. Θα έπρεπε να μιλούμε για τεράστια εξοικονόμηση, όχι για αυξήσεις. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους θα μπορούσε να επιτευχθεί αυτό.

Καταρχάς, θα έπρεπε να μειώσουμε τις άσκοπες σπατάλες και δαπάνες. Το Κοινοβούλιο θα έπρεπε να απαιτήσει από το Συμβούλιο να βάλει τέλος στο τσίρκο του Στρασβούργου και να εξοικονομήσει πόρους που ανέρχονται σε ύψος άνω των 200 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως. Άλλα 50 εκατομμύρια ευρώ θα εξοικονομούνταν σε ετήσια βάση κλείνοντας τα γραφεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε καθεμία από τις χώρες μας. Πρέπει να εξορθολογίσουμε τη γραφειοκρατία: ο αριθμός των αξιωματούχων που απασχολούνται στο Κοινοβούλιο αυξήθηκε κατά 14% φτάνοντας τους 6.000 σε τρία μόλις χρόνια. Οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός θα ανταποκρινόταν σε δύσκολες εποχές αντισταθμίζοντας τις νέες προτεραιότητες με μειώσεις σε άλλους τομείς. Φαίνεται να θεωρούμε ότι ζούμε σε έναν διαφορετικό κόσμο. Πρέπει να προβούμε στις αναγκαίες ενέργειες για να επιτύχουμε πραγματικές αλλαγές και περικοπές στον προϋπολογισμό του Κοινοβουλίου.

  Bart Staes (Verts/ALE). – (NL) Θα ήθελα να επανέλθω στην ιδέα της εις διπλούν πρόσθεσης 1.500 ευρώ μηνιαίως για το επίδομα γραμματειακής υποστήριξης. Είναι αλήθεια ότι η Λισαβόνα μάς αναθέτει πολλά πρόσθετα καθήκοντα, επομένως σε καμία περίπτωση δεν θα αντιταχθώ στην ιδέα του περισσότερου προσωπικού για τις κοινοβουλευτικές επιτροπές στις οποίες ανατίθενται πρόσθετα καθήκοντα από τη Λισαβόνα, όπως η Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου και η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων.

Ούτε θα αντιταχθώ στην ύπαρξη μεγαλύτερου προσωπικού για τις Ομάδες, που θα τους επιτρέψει να υποστηρίξουν καλύτερα αυτό το είδος των καθηκόντων, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, κυρίες και κύριοι: είναι τρελό και λάθος να δώσουμε σε κάθε βουλευτή του ΕΚ επιπλέον 1.500 ευρώ φέτος και άλλα τόσα του χρόνου.

Εγώ ο ίδιος εργάζομαι στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων εδώ και δέκα χρόνια. Η επιτροπή αυτή διαθέτει πολλά νομοθετικά καθήκοντα στο πλαίσιο της διαδικασίας συναπόφασης ή της απλής νομοθετικής διαδικασίας. Εκπλήρωνα πάντα τα καθήκοντά μου με τρεις βοηθούς, και υποθέτω ότι και οι βουλευτές εκείνοι του ΕΚ που εργάζονται σήμερα ή πρόκειται να εργαστούν στην Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου και στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων μπορούν και αυτοί να εκτελέσουν τα δικά τους καθήκοντα με τρεις βοηθούς. Η πρότασή σας, κυρία Gräßle –να δοθεί πρόσθετο προσωπικό σε όσους επιθυμούν να εργαστούν αλλά όχι σε όσους δεν το επιθυμούν– είναι λαϊκισμός στην ύψιστη μορφή του.

  Vladimír Maňka, εισηγητής. – (SK) Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι εξέφρασαν την άποψή τους. Χαίρομαι που επιθυμείτε όλοι να εκτελέσετε το νομοθετικό σας έργο όσο το δυνατόν καλύτερα, και να χρησιμοποιήσετε τους πόρους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Καθένας από εμάς έχει τη δική του άποψη σχετικά με το πού και το πώς μπορούν να βελτιωθούν τα πράγματα. Η σημερινή συζήτηση το αποδεικνύει. Θα ήθελα να πω στον κ. Bokros ότι υπάρχει τρόπος να επιτευχθεί εξοικονόμηση μέσω αντικειμενικών μεθόδων. Ο τρόπος αυτός αποκλείσθηκε πέρσι, μεταξύ άλλων και από μέλη της δικής σας πολιτικής Ομάδας.

Από τον Ιανουάριο, είμαι επικεφαλής ενός περιφερειακού φορέα στη χώρα μου. Μετά την ανάληψη αυτής της θέσης, το πρώτο μου βήμα ήταν η διεξαγωγή ανεξάρτητης εξωτερικής μελέτης όλων των διαδικασιών που εκτελούνται στο πλαίσιο του φορέα μου. Αυτός ο έλεγχος θα εξαλείψει την επικάλυψη των καθηκόντων και θα μειώσει το διοικητικό κόστος κατά περισσότερο από 15%. Εάν επιθυμούμε να αναλύσουμε τη δυνατότητα εξοικονόμησης και να αναδιοργανώσουμε τους υπάρχοντες πόρους στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, μια αντικειμενική και ανεξάρτητη εξωτερική μελέτη αποτελεί την καλύτερη λύση.

Εκείνοι που είχαν το θάρρος να κάνουν αυτό το βήμα κατόρθωσαν να αξιοποιήσουν με βέλτιστο τρόπο τους πόρους και να μειώσουν σημαντικά τα διοικητικά τους έξοδα. Κατά τις επόμενες ημέρες θα συζητήσουμε και θα ψηφίσουμε σχετικά με τον διορθωτικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής και της Επιτροπής των Περιφερειών για το 2010.

Τα εν λόγω θεσμικά όργανα διευρύνουν εμφανώς τις δραστηριότητές τους, αναλαμβάνοντας μεγαλύτερες εξουσίες και μεγαλύτερο όγκο εργασίας. Θα ήθελα επίσης να ζητήσω από το Συμβούλιο να οριστικοποιήσουμε αυτούς τους προϋπολογισμούς όσο το δυνατόν συντομότερα, ούτως ώστε αμφότερα τα θεσμικά όργανα να μπορέσουν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους με υπεύθυνο και αποδοτικό τρόπο στους νέους ή τους διευρυμένους τομείς που καθιερώθηκαν μέσω της Συνθήκης της Λισαβόνας.

  Helga Trupel, εισηγήτρια. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ακούσατε όλοι πόσες διαφωνίες εκφράστηκαν στη συζήτηση σχετικά με τον παρόντα προϋπολογισμό για το 2011. Και δεν είναι άξιον απορίας, δεδομένου ότι, ουσιαστικά, αφορά μεν πραγματικές αυξήσεις και περικοπές, αλλά επίσης –όπως συμβαίνει πάντα στην πολιτική– και συμβολικού χαρακτήρα ζητήματα.

Ως εισηγήτρια, θα ήθελα να σημειώσω τα ακόλουθα. Είδατε εδώ το πλήρες φάσμα των απόψεων, από την κ. Gräßle της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), που ευνοεί σαφώς αυτές τις αυξήσεις –συμπεριλαμβανομένων των 1.500 ευρώ– προκειμένου να διασφαλισθεί η ικανότητά του να εργάζεται, ως τα άλλα μέλη που είπαν: «Δεν το χρειαζόμαστε αυτό» ή «Πρέπει να αξιολογήσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να αιτιολογηθούν οι αυξήσεις και να έχουμε μια επισκόπηση, που θα περιλαμβάνει και κάθε επιτροπή και τομέα εργασίας του παρόντος Κοινοβουλίου».

Ως εισηγήτρια, θα ήθελα να επισημάνω ότι η πλειοψηφία στην Επιτροπή Προϋπολογισμών αποφάσισε να θέσει τα πρόσθετα χρήματα στο αποθεματικό –δεν έχει επομένως συμφωνηθεί ακόμα από την Επιτροπή Προϋπολογισμών– και να ζητήσει μια ακριβή αξιολόγηση. Ως εκ τούτου, μένει να πραγματοποιηθούν όλα αυτά. Πρέπει να έχουμε στη διάθεσή μας την εν λόγω αξιολόγηση, και στη συνέχεια, το φθινόπωρο πρέπει να εξετάσουμε για μια ακόμα φορά με σοβαρότητα τα αποτελέσματα αυτά ώστε να είμαστε σε θέση να προχωρήσουμε σε περαιτέρω διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο τον Οκτώβριο στο πλαίσιο της νέας διαδικασίας προϋπολογισμού, και ώστε να μπορέσουμε να καταλήξουμε σε μια θέση της πλειοψηφίας στο εσωτερικό του Κοινοβουλίου. Στην παρούσα φάση, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις, ότι υπάρχουν πολύ διαφορετικές απόψεις και ότι υπάρχει η άποψη της πλειοψηφίας, σύμφωνα με την οποία πρέπει να εξετάσουμε για μια ακόμα φορά πολύ προσεκτικά τα αριθμητικά στοιχεία.

Σας ευχαριστώ για τις συμβουλές σας, και εύχομαι να επιδείξουμε όλοι σύνεση καθώς θα προχωρούμε.

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστώ, κυρία Trupel. Ωστόσο, εδώ τελειώνει η κοινή συζήτηση σχετικά με τον προϋπολογισμό. Σας ευχαριστώ για τις παρεμβάσεις σας. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία επί της έκθεσης του κ. Maňka θα διεξαχθεί αύριο, και η ψηφοφορία επί της έκθεσης της κ. Trupel θα διεξαχθεί σήμερα στις 12.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Γεώργιος Σταυρακάκης (S&D). - γραπτώς. O διορθωτικός προϋπολογισμός είναι αποτέλεσμα της έναρξης ισχύος της Συνθήκης της Λισσαβόνας. Το Κοινοβούλιο έχει έρθει αντιμέτωπο με νέες προκλήσεις και έτσι πρέπει να έχει τα μέσα για να ανταποκριθεί με επιτυχία σε αυτές τις νέες ευθύνες και προκλήσεις. Θα επιθυμούσα να υπογραμμίσω ότι οι ευρωπαίοι πολίτες απαιτούν από το Κοινοβούλιο να ασκεί άριστα τα καθήκοντά του και, για να εξασφαλιστεί αυτό, είναι σημαντικό να παρέχονται στα μέλη, τις επιτροπές και τις πολιτικές Ομάδες του τα απαραίτητα μέσα. Επιπλέον, πιστεύουμε ότι η δημοσιονομική πειθαρχία και η αναζήτηση της περικοπής δαπανών είναι απαραίτητες την περίοδο αυτή περισσότερο από κάθε άλλη φορά - και πολύ σωστά οι ευρωπαίοι πολίτες το περιμένουν από εμάς– και, για τον λόγο αυτόν, καταρτίσαμε ένα προϋπολογισμό που εγγυάται δημοσιονομική αυστηρότητα και διαφάνεια.

Επιμένουμε επίσης στην ανάγκη για μακροπρόθεσμο προγραμματισμό στην πολιτική των κτηρίων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με σκοπό την εξασφάλιση μιας ικανής δημοσιονομικής υποστήριξης τόσο τώρα όσο και στα επόμενα χρόνια. Είμαστε σίγουροι ότι αυτά τα μέτρα θα μας βοηθήσουν να είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε στις ανησυχίες, τις προσδοκίες και τα αιτήματα των πολιτών της Ευρώπης.

Κλείνοντας, θα ήθελα να συγχαρώ τον συνάδελφο Vladimir Manka για την εξαιρετική δουλειά του στην έκθεση αυτή.

6. Ευρωπαϊκό ταμείο για τους πρόσφυγες για την περίοδο 2008-2013 (τροποποίηση της απόφασης αριθ. 573/2007/ΕΚ του Συμβουλίου) - Μετάβαση από το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS 1+) στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς (SIS II) (τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1104/2008) - Μετάβαση από το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS 1+) στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς (SIS II) (τροποποίηση της απόφασης 2008/839/ΔΕΥ) - Η θέσπιση κοινού ευρωπαϊκού προγράμματος επανεγκατάστασης (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση:

- της έκθεσης (A7-0125/2010), του κ. Tavares, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την πρόταση απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση της απόφασης αριθ. 573/2007/ΕΚ σχετικά με τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων για την περίοδο 2008 έως 2013 ως μέρος του γενικού προγράμματος «Αλληλεγγύη και διαχείριση των μεταναστευτικών ροών» και για την κατάργηση της απόφασης 2004/904/ΕΚ του Συμβουλίου (COM(2009)0456 – C7-0123/2009 – 2009/0127(COD)),

- της έκθεσης (A7-0126/2010), του κ. Coelho, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1104/2008 του Συμβουλίου σχετικά με τη μετάβαση από το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS 1+) στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς (SIS II) (COM(2009)0508 – C7-0244/2009 – 2009/0136(NLE)),

- της έκθεσης (A7-0127/2010) του κ. Coelho, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά την τροποποίηση της απόφασης 2008/839/ΔΕΥ σχετικά με τη μετάβαση από το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS 1+) στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς (SIS II) (COM(2010)0015 – 2010/0006(NLE)), και

- της έκθεσης (A7-0131/2010), του κ. Tavares, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με τη θέσπιση κοινού ευρωπαϊκού προγράμματος επανεγκατάστασης (2009/2240(INI)).

  Carlos Coelho, εισηγητής. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ξεκινήσω υπενθυμίζοντάς σας ότι το Κοινοβούλιο έχει ήδη ασκήσει κριτική στις τεράστιες καθυστερήσεις κατά την υλοποίηση του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς (SIS II). Στις 22 Οκτωβρίου 2009 εγκρίναμε ψήφισμα σχετικά με το SIS II και το σύστημα πληροφοριών για τις θεωρήσεις. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέφρασε για μια ακόμα φορά την έντονη ανησυχία του σχετικά με τις καθυστερήσεις κατά την έναρξη των επιχειρήσεων και ζήτησε πληροφορίες από την Επιτροπή και το Συμβούλιο σχετικά με τα αποτελέσματα των τεχνικών δοκιμών, απαιτώντας πλήρη διαφάνεια αναφορικά με τη διαδικασία υλοποίησης του SIS II.

Το SIS II έπρεπε να είχε τεθεί σε λειτουργία το 2007. Βρισκόμαστε τώρα στο 2010 και κανείς δεν είναι σε θέση να παράσχει οριστική απάντηση σχετικά με το πότε θα ολοκληρωθεί. Όσον αφορά τη δέσμη των προτάσεων που εξετάζουμε, προκύπτουν τέσσερα θεμελιώδη ερωτήματα. Πρώτον, πότε θα πραγματοποιηθεί αυτή η μετάβαση; Προτού μπορέσει να τεθεί σε λειτουργία το SIS II, πρέπει να πραγματοποιηθούν δοκιμές για να ελεγχθεί ατομικά κατά πόσον το σύστημα είναι ικανό να λειτουργήσει σύμφωνα με τις τεχνικές και τις επιχειρησιακές απαιτήσεις που έχουν καθορισθεί από τα αντίστοιχα νομικά μέσα. Μόνο μετά την επιτυχή ολοκλήρωση όλων αυτών των δοκιμών μπορεί να πραγματοποιηθεί η μετάβαση από το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν πρώτης γενιάς στο SIS II.

Δεύτερον, έχουν ολοκληρωθεί αυτές οι δοκιμές; Όχι. Αντιμέτωπο με τεράστιες καθυστερήσεις στο πλαίσιο του έργου, και εξαιτίας όλων των προβλημάτων και των δυσκολιών που αντιμετώπισε, το Συμβούλιο αποφάσισε τη διεξαγωγή δύο δοκιμών «ορόσημου»: την πρώτη κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2009 και τη δεύτερη το καλοκαίρι του 2010. Ωστόσο, η πρώτη δοκιμή έπρεπε να αναβληθεί μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου καθώς δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις. Η δοκιμή πραγματοποιήθηκε μεταξύ 21 και 24 Ιανουαρίου 2010: το σύστημα φαίνεται ότι λειτούργησε κατά τις πρώτες 25 ώρες, αλλά επέδειξε ιδιαίτερη αστάθεια κατά το υπόλοιπο της δοκιμής. Η δοκιμή αυτή πραγματοποιήθηκε ξανά μεταξύ 2 και 5 Μαρτίου, και η τελική αξιολόγηση και επαλήθευση της δεύτερης σειράς δοκιμών πραγματοποιήθηκε στις 6 Απριλίου.

Παρόλο που τα κράτη μέλη ή η συμβαλλόμενη εταιρεία δεν τήρησαν στο έπακρο τους όρους της δοκιμής, και παρά το γεγονός ότι ο περιορισμένος αριθμός διαβιβάσεων δεν συμμορφωνόταν προς τους απαιτούμενους χρόνους απόκρισης, η μεγάλη πλειονότητα των κρατών μελών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αποκλίσεις ήταν αμελητέες και ότι είχαν εκπληρωθεί οι βασικοί στόχοι των δοκιμών. Το νέο γενικό χρονοδιάγραμμα και ο νέος δημοσιονομικός σχεδιασμός αναμένεται να εγκριθούν κατά την επόμενη συνεδρίαση του Συμβουλίου τον Ιούνιο ή το αργότερο τον Οκτώβριο του 2010.

Κρίθηκε επίσης ουσιαστικής σημασίας να εκπληρωθούν οι ακόλουθες προϋποθέσεις προτού τεθεί σε λειτουργία το σύστημα. Η δοκιμή ορόσημο II πρέπει να εκτελεστεί με επιτυχία και να τηρηθούν πλήρως οι συνθήκες λειτουργίας. Η γενική δοκιμή που προβλέπεται στο άρθρο 55 του κανονισμού πρέπει να εκτελεσθεί επίσης με επιτυχία και να διασφαλισθεί πλήρως η ασφάλεια του δικτύου.

Τρίτο ερώτημα: γιατί είναι τόσο επείγουσα η έγκριση αυτών των πρωτοβουλιών; Αν και οι συνθήκες που είναι αναγκαίες για να προχωρήσει η μετάβαση δεν έχουν εκπληρωθεί όλες, ούτε και προβλέπεται πότε θα γίνει αυτό, η εντολή που δόθηκε στην Επιτροπή για την ανάπτυξη του SIS II θα εκπνεύσει και πάλι στις 30 Ιουνίου 2010. Ως εκ τούτου, πρέπει να τροποποιήσουμε τις ρήτρες κατάργησης των μέσων μετάβασης που εγκρίθηκαν το 2008 προκειμένου να αποφύγουμε την εκπνοή της ισχύος τους.

Το τέταρτο και τελικό μου ερώτημα είναι: ποιες πτυχές των προτάσεων επεδίωξα να τροποποιήσω; Καταρχάς, όσον αφορά την εισαγωγή μιας ρήτρας κατάργησης που δεν είχε προτείνει η Επιτροπή. Προτείνουμε να ορισθεί για τις 31 Δεκεμβρίου 2013. Με δεδομένες τις σημαντικές καθυστερήσεις, είναι επίσης πολύ σημαντικό να οριστεί στη νομική βάση ότι η λύση που θα επιλεγεί, όποια και αν είναι αυτή, πρέπει να βασίζεται στη διαθέσιμη τεχνολογία, να ακολουθεί ένα εύλογο χρονοδιάγραμμα και να είναι αποδεκτή από άποψη κόστους-αποτελεσματικότητας.

Πρέπει επίσης να συσταθεί το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνολικού Προγράμματος και να ενταχθεί επίσημα στη διαχείριση του SIS II. Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι εάν ο εν λόγω φορέας υπήρχε εξαρχής, θα είχαμε κατορθώσει να έχουμε καλύτερο συντονισμό, θα γνωρίζαμε περισσότερα και θα ήμασταν αποτελεσματικότεροι.

Τέλος, θεωρώ ζωτικής σημασίας να τεθεί η διαδικασία μετάβασης υπό κοινοβουλευτικό έλεγχο. Το Κοινοβούλιο δεν είναι υπεύθυνο μόνο για τη νομική βάση: ως αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή, διασφαλίζει επίσης την εποπτεία των ενεργειών που χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό της Ένωσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, μαζί με τον συνάδελφο κ. Alvaro, υποβάλαμε τροπολογία για την τοποθέτηση πόρων σε αποθεματικό. Υπέβαλα επίσης τροπολογία από κοινού με τους συναδέλφους μου, τον κ. Alvaro, την κ. Ludford, τον κ. Enciu και την κ. Hohlmeir, ζητώντας διενέργεια ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους για την εξαιρετικά συνεργάσιμη στάση τους.

  Πρόεδρος. – Δεν μπορώ να παραχωρήσω το βήμα στον κ. Tavares αυτήν τη στιγμή, καθώς αντιμετωπίζει κάποια μικρά προβλήματα μετακίνησης, εξαιτίας ενός συγκεκριμένου ηφαιστείου. Μόλις έρθει, θα του παραχωρήσω τον λόγο.

  Alexander Alvaro, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Προϋπολογισμών. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, το SIS II είναι μια ιστορία προσπαθειών, αποτυχιών και νέων προσπαθειών που διαρκούν πολλά χρόνια. Αυτές οι προσπάθειες, οι αποτυχίες και οι νέες προσπάθειες έχουν μέχρι στιγμής στοιχίσει συνολικά 90 εκατομμύρια ευρώ –90 εκατομμύρια που, στα μάτια πολλών ανθρώπων, φαίνεται να κατασπαταλήθηκαν.

Από δημοσιονομικής άποψης, προσυπογράφω κάθε πρόταση του κ. Coelho, κάθε του λέξη και κάθε του προσπάθεια. Συνεργαζόμαστε πολύ στενά και πολύ καλά ως προς αυτό. Είναι προς το κοινό συμφέρον όλων να λειτουργήσει το SIS II. Ωστόσο, ορισμένες φορές, πρέπει να παραδεχθεί κανείς –όπως ισχύει για πολλά πράγματα στη ζωή– ότι η κατάσταση δεν αποδίδει και να εξετάσει εναλλακτικές λύσεις.

Εμείς, ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν είμαστε έτοιμοι να εγκαταλείψουμε από τώρα αυτό το σχέδιο και θα στηρίξουμε την Επίτροπο Malmström, που αποδέχτηκε τη δύσκολη αυτή κληρονομιά, με όποιον τρόπο μπορούμε. Πρέπει, ωστόσο, να καταστεί σαφές –και αυτό το καθορίσαμε στην Επιτροπή Προϋπολογισμών και το συνιστούμε και στην Ολομέλεια– ότι οι συνεισφορές για το SIS II πρέπει να τεθούν στο αποθεματικό, ούτως ώστε να μπορούμε να έχουμε μεγαλύτερο έλεγχο όσον αφορά τη χρήση των εν λόγω πόρων. Προσωπικά, περιμένω ότι υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο για την περίπτωση που θα παραδεχτούμε, κάποια ημέρα, ότι δεν είμαστε σε θέση να επιτύχουμε όσα θέλαμε να επιτύχουμε.

  Πρόεδρος. – Απουσία του κ. Tavares, παραχωρώ τον λόγο στην Επίτροπο Malmström.

  Cecilia Malmström, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Coelho και τον κ. Alvaro για τη συνεισφορά τους, και σας ευχαριστώ για την πολύ εποικοδομητική συνεργασία που είχαμε σχετικά με αυτόν τον εξαιρετικά πολύπλοκο φάκελο που κληρονόμησα. Είναι ιδιαίτερα πολύπλοκος, αλλά είμαι αποφασισμένη να συνεργαστώ μαζί σας για να τον φέρουμε σε πέρας με διαφανή τρόπο και να δούμε το έργο να ολοκληρώνεται.

Η ψηφοφορία που θα διεξαχθεί αύριο πραγματοποιείται σε πολύ κατάλληλη στιγμή για το έργο SIS II. Το Συμβούλιο επιβεβαίωσε ότι η δοκιμή ορόσημο I ήταν επιτυχής και ότι η ανάπτυξη του SIS II πρέπει να συνεχιστεί στη βάση σημερινών τεχνικών λύσεων.

Οι νομοθετικές προτάσεις ενώπιόν σας περιέχουν τρία ουσιαστικά στοιχεία: ο κ. Coelho αναφέρθηκε σε αυτά και αυτό θα αλλάξει την εξέλιξη του έργου. Καταρχάς, όπως είπε ο κ. Coelho, η αρχική ημερομηνία εκπνοής των πράξεων –στις 30 Ιουνίου του τρέχοντος έτους– κατέστη μη ρεαλιστική και για τον λόγο αυτόν θα αλλάξει. Αυτό θα επιτρέψει τη συνέχιση του έργου SIS II με δεδομένες τις τεχνικές απαιτήσεις και ένα συνολικό χρονοδιάγραμμα που βρίσκονται επί του παρόντος σε φάση επανακαθορισμού από τους εμπειρογνώμονες των κρατών μελών. Θα τεθεί στη διάθεση του Συμβουλίου στις 3 και 4 Ιουνίου.

Ο εισηγητής ζητεί να ορισθεί συγκεκριμένη προθεσμία για την ανάπτυξη του SIS II. Λυπούμαι που πρέπει να σας πω ότι η Επιτροπή δεν είναι ακόμα σε θέση να δεχτεί αυτήν την πρόταση. Οι εμπειρογνώμονες της Επιτροπής, μαζί με όλα τα κράτη μέλη, βρίσκονται σε διαδικασία οριστικοποίησης της προσαρμογής των απαιτήσεων και του νέου συνολικού χρονοδιαγράμματος. Μόλις γίνει αυτό, η Επιτροπή θα υποβάλει κατάλληλες προτάσεις σύμφωνα με το νέο συνολικό χρονοδιάγραμμα που θα παρουσιαστεί στο επόμενο Συμβούλιο «Δικαιοσύνη και Εσωτερικές Υποθέσεις» σε δύο εβδομάδες.

Δεύτερον, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνολικού Προγράμματος είναι μια ομάδα εμπειρογνωμόνων σε θέματα τεχνολογίας που παρέχουν συμβουλές για την ανάπτυξη του SIS II και πρέπει να επισημοποιηθεί. Το διοικητικό συμβούλιο του συνολικού προγράμματος έχει ήδη αποδειχθεί πολύ καλό μέσο συνεργασίας και τεχνικής ανάλυσης μεταξύ των εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής και των κρατών μελών. Η πρόταση θα διασφαλίσει ότι αυτό θα συνεχιστεί με παράλληλο εξορθολογισμό του ρόλου, της σύνθεσης και των διαδικασιών του συμβουλίου. Για τον λόγο αυτόν –ότι είναι ένας φορέας καθαρά τεχνικής φύσης– δεν θα ήταν συνετό να ανοίξει το συμβούλιο σε βουλευτές του ΕΚ και άλλους κοινοβουλευτικούς αξιωματούχους. Θα εξακολουθήσουμε να σημειώνουμε πρόοδο όσον αφορά το SIS II με διαφανή τρόπο από κοινού με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αλλά πρέπει να διατηρήσουμε μια σαφή διάκριση μεταξύ του τεχνικού έργου και της πολιτικής διαφάνειας. Ωστόσο, στο πνεύμα αυτό, η Επιτροπή είναι πρόθυμη να παρέχει πλήρεις τεχνικές πληροφορίες στους βουλευτές του Κοινοβουλίου θέτοντας στη διάθεση του Κοινοβουλίου τις εκθέσεις του συμβουλίου, σύμφωνα με τα όσα προτείνει ο κ. Coelho.

Τρίτον, πρέπει να προβλεφθεί η αναγκαία νομική ευελιξία για την εκτέλεση της ανάπτυξης μέσω ενός εναλλακτικού τεχνικού σεναρίου και πιστεύω ότι όλοι συμφωνούμε ως προς τη λογική αυτού.

Όσον αφορά τις δημοσιονομικές πτυχές της συνέχισης της ανάπτυξης του SIS II, η Επιτροπή συμμερίζεται τον στόχο του εισηγητή για την πλέον αποδοτική χρήση των χρημάτων των φορολογούμενων πολιτών. Στο πλαίσιο αυτό, η έκθεση ζητεί τη διατήρηση του δικαιώματος του Κοινοβουλίου να τοποθετήσει πόρους για την ανάπτυξη του SIS II για το 2011 στο αποθεματικό του προϋπολογισμού. Αυτό επαφίεται βεβαίως απολύτως στη διακριτική ευχέρεια της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής. Από την άποψη της εκτέλεσης του προϋπολογισμού, θα ήθελα απλώς να ρωτήσω τον κ. Alvaro εάν θα μπορούσε να υπάρξει κάποιου είδους σαφής και αποδοτική διαδικασία αποδέσμευσης για την περίπτωση που χρειαστούμε τα χρήματα. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, τον κ. Coelho και τον εισηγητή της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού, κ. Alvaro, για την εξαιρετική συνεργασία τους σχετικά με τον παρόντα φάκελο.

Λυπούμαι που δεν είναι ακόμα εδώ ο κ. Tavares. Θα είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε μαζί του σχετικά με το πρόγραμμα επανεγκατάστασης της ΕΕ – ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Όπως γνωρίζετε, η μεγάλη πλειονότητα των προσφύγων σε παγκόσμιο επίπεδο φιλοξενείται σε χώρες στην Ασία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Πολλοί από αυτούς τους πρόσφυγες βρίσκονται σε καταστάσεις τύπου «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα»: δεν μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους, ούτε μπορούν να ενταχθούν σε τοπικό επίπεδο στη χώρα πρώτου ασύλου, καθώς πολλές από αυτές τις χώρες είναι οι ίδιες θύματα συγκρούσεων ή φτώχειας. Για αυτές τις ομάδες προσφύγων, η επανεγκατάσταση είναι η μόνη δυνατή λύση.

Μέσω της επανεγκατάστασης, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να επιδείξουν απτή αλληλεγγύη απέναντι σε αυτές τις συχνά υπερβολικά επιβαρυμένες χώρες πρώτου ασύλου, προστατεύοντας ταυτόχρονα κάποιους από τους πλέον ευάλωτους πρόσφυγες υπό βιώσιμες και ανθρώπινες συνθήκες. Σήμερα, επανεγκατάσταση πραγματοποιείται, αλλά δεν υπάρχει διαρθρωτικός συντονισμός σε επίπεδο ΕΕ. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η ΕΕ μπορεί να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο και να είναι περισσότερο ενεργή ως προς την επανεγκατάσταση, ενισχύοντας τον ρόλο της Ένωσης σε παγκόσμιο επίπεδο και επιδεικνύοντας αλληλεγγύη έναντι των περιοχών που πλήττονται περισσότερο. Η πρόταση που υποβλήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2009 στοχεύει στη βελτίωση της κατάστασης. Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από την ιδιαίτερα θετική αντίδραση του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου έναντι της πρότασης. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδίως τον κ. Tavares για το λαμπρό έργο του για το ζήτημα αυτό, και επιδοκιμάζω την ισχυρή πολιτική συναίνεση που υπάρχει εν προκειμένω μεταξύ των διαφόρων ομάδων.

Η κεντρική ιδέα της πρότασης είναι ότι η ΕΕ, σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), θα συμβάλει σε μια περισσότερο στρατηγική χρήση της επανεγκατάστασης βάσει ετήσιας απόφασης σχετικά με τις κοινές προτεραιότητες επανεγκατάστασης. Συγκεντρώνοντας τις εθνικές ποσοστώσεις, η ΕΕ μπορεί να βοηθήσει στην άμβλυνση των πλέον δύσκολων συγκρούσεων στον κόσμο και καταστάσεων που αφορούν τους πρόσφυγες. Το πρόγραμμα αφήνει σε κάθε κράτος μέλος την τελική επιλογή όσον αφορά τον αριθμό των προσφύγων που θα επανεγκατασταθούν, αν και θα καθιστά δυνατό τον συντονισμό και την ανταλλαγή εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών. Μέσω της ετήσιας απόφασης, η ΕΕ θα είναι σε θέση να αντιδρά καλύτερα στις εξελισσόμενες αλλαγές και τις γενικές ανάγκες των προσφύγων προκειμένου να καταστήσει περισσότερο αποτελεσματική τη χρήση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων από τα κράτη μέλη. Το πρόγραμμα θα βοηθήσει επίσης στο πλαίσιο ενός περισσότερο στοχευμένου και πρακτικού σχεδίου συνεργασίας μέσω της Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο, συνεργαζόμενο τόσο με τις εθνικές διοικήσεις όσο και με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. Στηρίζω στο έπακρο την ιδέα του εισηγητή σχετικά με τη δημιουργία μιας ειδικής μονάδας στην υπηρεσία που θα έχει έδρα στη Μάλτα.

Το κοινό ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης συζητείται σε μια ζωτικής σημασίας στιγμή: από το 2007, πέντε κράτη μέλη –πέραν των όσων διέθεταν ήδη προγράμματα– αποφάσισαν να ξεκινήσουν εθνικά προγράμματα επανεγκατάστασης. Αρκετά άλλα κράτη μέλη προέβησαν το περασμένο έτος σε επανεγκατάσταση ιρακινών προσφύγων στο πλαίσιο δέσμευσης που ανελήφθη σε επίπεδο ΕΕ το 2008. Έχει πολύ μεγάλη σημασία να διατηρηθεί αυτή η θετική ορμή και να μην καθυστερήσει η έγκριση της πρότασης.

Ωστόσο, λυπούμαστε διότι ορισμένες αποκλίσεις και διαδικαστικά ζητήματα εμποδίζουν την ταχεία έγκριση της εν λόγω πρότασης. Η πρόταση αυτή έχει μεγάλη πολιτική σημασία. Η απόφαση της Επιτροπής για θέσπιση ετησίων προτεραιοτήτων όσον αφορά την επανεγκατάσταση συνιστά εκτελεστική απόφαση, και αποτελεί μέρος της δημοσιονομικής διαχείρισης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων. Όσον αφορά τις διαδικασίες των «κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων», ανησυχούμε μήπως η διαδικασία καθυστερήσει σημαντικά, καθιστώντας τη διαχείριση του ταμείου πολύ δύσκολη.

Αυτό αποτελεί το πρώτο βήμα προς μια κοινή προσέγγιση. Θα υπάρξει, βεβαίως, ανασκόπηση της εμπειρίας, και υπάρχουν σχέδια για την προώθηση περισσότερο φιλόδοξων πρωτοβουλιών στο πλαίσιο του προγράμματος της Στοκχόλμης.

  Γεώργιος Παπανικολάου, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – Κυρία Επίτροπε, σας ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωσή σας. Παρότι ο κύριος Tavares δεν είναι μαζί μας, θέλω να τον ευχαριστήσω για τη συνεργασία που είχαμε μέχρι σήμερα και να εκφράσω από την πλευρά της πολιτικής μας Ομάδας και τη δική μας επίσης θετική τοποθέτηση σε σχέση με το πρόγραμμα επανεγκατάστασης.

Αναφερόμαστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε ένα ενιαίο χώρο για το άσυλο και σε μια ολοκληρωμένη πολιτική διαχείρισης προσφύγων την οποία πρέπει να έχουμε. Και, βεβαίως, το χρηματοδοτικό εργαλείο για να στηρίξει αυτήν την προσπάθεια είναι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων το οποίο είναι αλήθεια ότι μέχρι σήμερα, δεν έχουμε εξαντλήσει επαρκώς και υπάρχουν περιθώρια για να κάνουμε ακόμη πιο σημαντικά πράγματα.

Η ευρωπαϊκή ανταπόκριση στις παγκόσμιες ανάγκες για την επανεγκατάσταση μέχρι σήμερα είναι επαρκής. Υπενθυμίζω ότι η συμμετοχή των κρατών μελών είναι σε εθελοντική βάση και, μέχρι σήμερα, μαζί με τις δύο χώρες που έλαβαν μέρος στη συγκεκριμένη επανεγκατάσταση, έχουμε μόνο 12 από τα 27 κράτη μέλη να συμμετέχουν σε αυτήν την προσπάθεια, τα δε αριθμητικά στοιχεία που προκύπτουν από αυτήν δεν είναι μέχρι τώρα ιδιαίτερα ενθαρρυντικά: 6.896 πρόσφυγες το 2009 έφθασαν στην Ευρώπη με το πρόγραμμα επανεγκατάστασης, ένας αριθμός που αντιπροσωπεύει μόνο το 8,2% επί του συνόλου.

Άρα λοιπόν, χρειαζόμαστε σίγουρα καλύτερο συντονισμό και αυτό που προσπαθήσαμε να κάνουμε, μέσα από αυτήν την έκθεση και τη διαβούλευση που είχαμε, ήταν να δώσουμε κίνητρα, να εξηγήσουμε στα κράτη μέλη ότι έχουμε κάθε λόγο να προχωρήσουμε στην εφαρμογή και υιοθέτηση αυτού του προγράμματος.

Βεβαίως, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η έμπρακτη αλληλεγγύη μας προς τις τρίτες χώρες αποτελεί στόχο πρώτης προτεραιότητας, πρέπει όμως να γίνει αντιληπτό ότι ένα ακόμη επιχείρημα για το οποίο όλα τα κράτη μέλη έχουν λόγους να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα αυτό είναι γιατί, μέσα από αυτό το πρόγραμμα, μπορούμε να δώσουμε, σε όλους εκείνους που έχουν ανάγκη, το μήνυμα ότι έχουν κάθε λόγο να επιλέγουν νόμιμες οδούς στην προσπάθειά τους να φθάσουν στην Ευρώπη, στο ευρωπαϊκό έδαφος, για μια καλύτερη τύχη.

Θέλω να πω ότι η παράνομη μετανάστευση θα μπορούσε έμμεσα να αντιμετωπισθεί και μέσα από τα προγράμματα επανεγκατάστασης δεδομένου ότι, εφόσον υπάρχουν τέτοια προγράμματα, ο πρόσφυγας δεν θα επιλέξει παράνομες οδούς αλλά θα περιμένει να ενταχθεί στα προγράμματα αυτά.

Τέλος, θέλω να αναφέρω ότι καταθέσαμε μια τροπολογία σε σχέση με την εσωτερική επανεγκατάσταση προσφύγων, η οποία δεν προχώρησε. Κάποια στιγμή, κυρία Επίτροπε, αναμένουμε πρωτοβουλία της Επιτροπής σε ό,τι αφορά το ζήτημα αυτό. Το Δουβλίνο ΙΙ έχει επιβαρύνει κάποιες χώρες και είναι πολύ σημαντικό να προχωρήσουμε στο πρόγραμμα για την επανεγκατάσταση με τη βοήθεια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων.

  Antonio Masip Hidalgo, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Malmström που βρίσκεται εδώ. Θα ήθελα να εκφράσω την υποστήριξή μου για την έκθεση και για το πνεύμα του έργου που εκπόνησε ο κ. Tavares, διότι το έργο του όσον αφορά τη συνεργασία με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, και την τήρηση του συγκριτικού δικαίου από το εξωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι πολύ σημαντικό.

Αυτές οι εμπειρίες είναι θεμελιώδους σημασίας και έχοντας υπάρξει μέλος τοπικού συμβουλίου, πιστεύω επίσης ότι όλα τα συμβούλια της Ευρώπης πρέπει να αναλάβουν δέσμευση για το ζήτημα αυτό.

Αυτό οφείλεται στο ότι, αν και βρισκόμαστε στο μέσο κρίσης, η βαθύτερη κρίση ήταν η κρίση των προσφύγων, η οποία ήταν κρίση συλλογικής αμνησίας. Στην Ευρώπη και στις πλούσιες χώρες έχουμε ξεχάσει ότι οι πόλεμοι που δημιουργούν πρόσφυγες είναι πόλεμοι για τους οποίους υπεύθυνοι είμαστε εμείς, για τους οποίους υπεύθυνες είναι οι χώρες και οι κυβερνήσεις μας. Πρέπει να ξεπεράσουμε αυτήν τη συλλογική αμνησία.

Συμφωνώ με όσα είπε η κ. Malmström σχετικά με την ανάληψη δέσμευσης και, ασφαλώς, πρέπει να το κάνουμε. Επιτροπή του Κοινοβουλίου επισκέφθηκε τους Παλαιστινίους στο Ιράκ. Και βέβαια το έκαναν: πρέπει να αναλάβουμε δέσμευση έναντι αυτών των προσφύγων.

Θα ήθελα, ωστόσο, να πω το ακόλουθο στην κ.Malmström, με όλο τον σεβασμό: πρέπει να ξεπεραστούν οι διαφορές μεταξύ του Κοινοβουλίου –έχει και η ίδια υπάρξει βουλευτής του– και της Επιτροπής όσον αφορά τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις. Δεν θα ήθελα η έκθεση αυτή, που φαίνεται σήμερα να έχει μια γενικά καλή υποδοχή, να καταλήξει να απορριφθεί επειδή η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο δεν συμφωνούν σχετικά με τις πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ROTH-BEHRENDT
Αντιπροέδρου

  Nadja Hirsch, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, αυτό που είπαμε όλοι σε σχέση με το συγκεκριμένο θέμα είναι ότι πρέπει οπωσδήποτε να πείσουμε περισσότερα κράτη μέλη να συμμετάσχουν σε αυτό το πρόγραμμα. Θεωρώ ότι μπορούν να επιτευχθούν πολλά εν προκειμένω εξηγώντας το πρόγραμμα και επισημαίνοντας τα οφέλη του, καθώς όσοι συμμετέχουν έχουν μέχρι στιγμής πει ότι θα συνεχίσουν να το κάνουν και ότι επικροτούν το πρόγραμμα.

Είναι πολύ σημαντικό να καταστήσουμε σαφές ποιους αφορά. Αφορά τους ανθρώπους που δεν διαθέτουν οι ίδιοι τη δυνατότητα να έρθουν στην Ευρώπη. Πρόκειται για γυναίκες, παιδιά, αρρώστους, οι οποίοι βρίσκονται σε καταυλισμούς προσφύγων εκτός της ΕΕ και χρειάζονται τη βοήθειά μας. Θεωρώ πολύ θετικό ότι θα αποφασίσουμε να διαθέσουμε μεγαλύτερο μέρος του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων στο μέλλον.

Ταυτόχρονα, πιστεύω επίσης ότι είναι πολύ σημαντικό τα χρήματα αυτά, εάν διατεθούν στα εθνικά κοινοβούλια, στα εθνικά κράτη με άλλα λόγια, να μην εξαφανιστούν στον προϋπολογισμό, αλλά να χρησιμοποιηθούν πραγματικά για την οικοδόμηση μιας ανθεκτικής δομής, να δοθούν ουσιαστικά ακόμα και στις τοπικές αρχές και τους δήμους και τις κοινότητες όπου συντελείται στην πραγματικότητα η ένταξη, όπου παρέχονται βρεφικοί σταθμοί και στέγαση. Είναι πολύ σημαντικό οι δήμοι και οι κοινότητες, καθώς και οι τοπικές αρχές να συμμετάσχουν, ως σύμμαχοί μας, σε αυτήν τη συζήτηση.

Τα κράτη μέλη τείνουν ίσως περισσότερο από τις τοπικές αρχές να το απορρίψουν βραχυπρόθεσμα. Θεωρώ την προβλεψιμότητα που θα επιφέρει αυτό ένα σημαντικό στοιχείο που συνδέει εμάς –την ΕΕ– με εκείνους που υλοποιούν επί τόπου την ένταξη. Όλα αυτά μαζί μπορούν σίγουρα να δώσουν ώθηση στο πρόγραμμα επανεγκατάστασης, κάτι που θεωρώ πολύ θετικό. Πάνω από όλα, υπάρχει κάτι που πρέπει να ειπωθεί ξεκάθαρα, και αυτό είναι ότι οι πολίτες δεν μπορούν να αγνοηθούν – πρέπει να βρεθούν άτομα και οργανώσεις που θα διευκολύνουν την πορεία των ανθρώπων οι οποίοι επιθυμούν να ξεκινήσουν μια νέα ζωή σε τοπικό επίπεδο και που θα τους δείξουν πώς λειτουργεί η νέα τους κοινότητα ή πού βρίσκεται η πιο κοντινή πισίνα.

Χρειαζόμαστε τη συναίνεση ολόκληρης της κοινωνίας για το ότι επιθυμούμε να συμμετάσχουμε σε πρόγραμμα επανεγκατάστασης, ότι αποτελεί καλή λύση, και ότι οι άνθρωποι θα επιτύχουν πράγματι την ένταξη σε τοπικό επίπεδο.

  Hélène Flautre, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα προτιμούσα να είχα ακούσει την ομιλία του εισηγητή, κ. Tavares, αλλά τέλος πάντων· τώρα βρίσκεται επιτέλους μαζί μας και αυτό είναι το σημαντικότερο. Θεωρώ ότι το έργο που κατόρθωσε να εκτελέσει για την επίτευξη συναίνεσης σχετικά με τη χρήση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων, αποστολή του οποίου είναι να χρηματοδοτεί και να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αναπτύξουν το δικό τους πρόγραμμα για την επανεγκατάσταση των προσφύγων, αποτελεί εξαιρετικά θετικό έργο, το οποίο ενθαρρύνει σθεναρά η Επίτροπος Malmström, και χαίρομαι ιδιαίτερα που το βλέπω αυτό.

Πρέπει εντούτοις να λάβουμε υπόψη ορισμένα αριθμητικά στοιχεία, που θα μας επιτρέψουν να θέσουμε στη σωστή προοπτική το πεδίο εφαρμογής αυτού του ταμείου. Αν επρόκειτο να διαθέσουμε ολόκληρο το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων –κάτι που δεν επιθυμώ διότι θα ήταν αναπόφευκτα καταστροφικό για τη χρηματοδότηση των συνθηκών υποδοχής των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη– δεν θα κατορθώναμε να επανεγκαταστήσουμε περισσότερους από 20.000 πρόσφυγες στην Ευρώπη, αριθμό που απέχει πάρα πολύ από το αίτημα της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, η οποία έχει διαπιστώσει ότι υπάρχουν περισσότεροι από 470.000 πρόσφυγες σε παγκόσμιο επίπεδο οι οποίοι χρήζουν επανεγκατάστασης, δηλαδή άνθρωποι που διαθέτουν πραγματικές, συγκεκριμένες ανάγκες, τρωτά σημεία, αδυναμίες και που δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους. Ως εκ τούτου πρέπει να είμαστε λογικοί.

Για εμένα, το δεύτερο μέτρο προστασίας που πρέπει να λάβουμε –επειδή το έχουμε βιώσει αυτό στη χώρα μου, τη Γαλλία– αφορά την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης της επανεγκατάστασης ορισμένων προσφύγων σαν δέντρο φιλανθρωπίας που κρύβει το δάσος των καταχρήσεων, διότι την ίδια στιγμή, η χώρα αυτή, η Γαλλία, καταδικάστηκε μόλις από την Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών κατά των βασανιστηρίων για επιστροφή αιτούντων άσυλο σε τρίτες χώρες, όπου κινδυνεύουν να έρθουν αντιμέτωποι με απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση.

Πιστεύω –και αυτό είναι το τελευταίο σημείο που θα θίξω– ότι αυτά είναι τα μέτρα προστασίας που πρέπει να λάβουμε υπόψη.

  Marie-Christine Vergiat, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν. Σήμερα, πρέπει να εξετάσουμε το νομικό πλαίσιο εντός του οποίου μπορεί να πραγματοποιηθεί η μετάβαση από το SIS I στο SIS II. Θα έλεγα ότι εν προκειμένω όλα τα προειδοποιητικά φωτάκια αναβοσβήνουν. Κυρία Επίτροπε, το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι οι δοκιμές δεν κατέληξαν σε οριστικό συμπέρασμα ως προς αυτό.

Εντούτοις, παρά την αντίδραση τριών από τα μεγαλύτερα κράτη μέλη –της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Αυστρίας– η Επιτροπή επιμένει. Όπως γνωρίζετε, εμείς στη Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών είμαστε εξίσου επίμονοι, θα έλεγα, όταν πρόκειται για τις επιφυλάξεις μας σχετικά με ζητήματα αποθήκευσης και τους κινδύνους που ενέχει αυτό όσον αφορά την προστασία των δεδομένων. Θεωρώ ότι ζούμε σε μια μάλλον σουρεαλιστική περίοδο, όπου οι καταχρήσεις και οι κίνδυνοι που συνδέονται με κάθε άποψη της ασφάλειας καταδικάζονται ολοένα συχνότερα από εμπειρογνώμονες, που γνωρίζουν τι λένε. Πρέπει να λάβουμε μέτρα προφύλαξης στον τομέα της προστασίας των δεδομένων για όλους τους πολίτες, όποιοι και αν είναι αυτοί. Πρέπει να αναλάβουμε μια ελάχιστη δέσμευση όσον αφορά τους κινδύνους σύνδεσης των αρχείων. Εμείς στη Γαλλία έχουμε πλήρη επίγνωση των καταχρήσεων που μπορεί να προκύψουν εξαιτίας της σύνδεσης των αρχείων.

Κυρία Επίτροπε, υπό τις ισχύουσες συνθήκες, η Ομάδα GUE/NGL δεν μπορεί να υποστηρίξει μια τέτοια μετάβαση.

  Gerard Batten, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Βρετανία δεν έχει υπογράψει τη συνθήκη Σένγκεν, επομένως από τεχνική άποψη η εν λόγω πρόταση δεν πρέπει να ισχύει για το Ηνωμένο Βασίλειο. Η παλιά κυβέρνηση των Εργατικών δεν επέλεξε να συμμετάσχει και η νέα κυβέρνηση συνασπισμού των Φιλελεύθερων Δημοκρατών/Συντηρητικών πρέπει να ακολουθήσει την ίδια γραμμή. Ένα τέτοιο σχέδιο θα ενθάρρυνε απλώς περισσότερους πρόσφυγες, γνήσιους ή όχι, να έρθουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Φανταστείτε αν η Τουρκία γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης: μπορούμε να περιμένουμε όχι απλώς 72 εκατομμύρια Τούρκους να αποκτούν αυτομάτως δικαίωμα εισόδου στις ευρωπαϊκές χώρες και τη Βρετανία, αλλά ορδές προσφύγων από μέρη όπως το Ιράν και το Ιράκ ενδέχεται να διασχίσουν τα σύνορα, να εισέλθουν στην Τουρκία και μετά να ζητήσουν επανεγκατάσταση στην Ευρώπη! Η Βρετανία δεν είναι υποχρεωμένη να συμμετάσχει σε αυτό το σχέδιο, αλλά το να παρακολουθήσουμε τη νέα μας κυβέρνηση να παλεύει με τέτοια ζητήματα θα έχει ενδιαφέρον. Το ήμισυ αυτής, το κόμμα των Συντηρητικών, προσποιείται ότι είναι ευρωσκεπτικιστές, ό,τι και αν αυτό σημαίνει, ενώ το άλλο ήμισυ, το κόμμα των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, είναι ανεπιφύλακτα φιλοευρωπαίοι. Ωστόσο, ο νέος μας πρωθυπουργός, ο κ. Cameron, μπορεί να επιλύσει τέτοιου είδους προβλήματα με μια κίνηση, όπως περιέγραψα εδώ χθες.

Η αύξηση του αριθμού των βουλευτών του Κοινοβουλίου απαιτεί μια πλήρη εκ νέου επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας. Ο κ. Cameron μπορεί απλώς να επιλέξει να μην την επικυρώσει εκ νέου, ή μπορεί να επιλέξει να τηρήσει με καθυστέρηση την ακλόνητη διαβεβαίωσή του και να παράσχει στον βρετανικό λαό το δημοψήφισμα σχετικά με τη Συνθήκη της Λισαβόνας που του αρνήθηκαν.

  Rui Tavares, εισηγητής. – (PT) Κυρίες και κύριοι, υπάρχουν στον κόσμο πρόσφυγες που δεν μπορούν ούτε να επιστρέψουν στις χώρες τους επειδή η κατάσταση εκεί είναι υπερβολικά ασταθής, ούτε να παραμείνουν σε μια χώρα διέλευσης διότι αυτή δεν έχει υπογράψει τις Συμβάσεις της Γενεύης και δεν μπορούν, για παράδειγμα, να εργαστούν στην εν λόγω χώρα.

Οι αριθμοί είναι σχετικά περιορισμένοι: 200.000 ετησίως, και το πρόβλημα έχει ήδη λυθεί για κάποιους από τους πρόσφυγες αυτούς –μοναδική επιλογή των οποίων είναι να τους δοθεί μια νέα ζωή σε μια τρίτη χώρα– μέσω παραγόντων της διεθνούς σκηνής που επανεγκαθιστούν πρόσφυγες: 80.000 από τις ΗΠΑ και κάποιοι από τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Βραζιλία και τη Χιλή. Ποιος λείπει από αυτόν τον κατάλογο; Η Ευρώπη, αυτή λείπει.

Κατά τη σουηδική Προεδρία, το Συμβούλιο παραδέχτηκε επιδεικνύοντας σύνεση ότι ήταν αναγκαίο να αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των προσφύγων που επανεγκαθίστανται στην Ευρώπη, φτάνοντας σε σημείο να κάνει λόγο για 100.000. Η Επιτροπή εξέτασε και αυτή με σύνεση ορισμένες δηλώσεις του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων για να καταστήσει δυνατή μια συστηματικότερη και περισσότερο σθεναρή πολιτική επανεγκατάστασης των προσφύγων.

Αυτήν τη στιγμή έχω δύο εκθέσεις εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων: μια έκθεση συναπόφασης και μια έκθεση πρωτοβουλίας. Στην έκθεση συναπόφασης έχουμε τέσσερις νέες προσθήκες για να διορθώσουμε τις πολιτικές που ισχύουν αυτήν τη στιγμή· δύο από αυτές, ωστόσο, έχουν διαδικαστικό χαρακτήρα.

Η πρώτη νέα προσθήκη είναι μια διμερής προσέγγιση. Η πρόταση της Επιτροπή πάνω στην οποία εργαζόμαστε υποστηρίζει κυρίως περιφερειακές προτεραιότητες και στη συνέχεια, στο πλαίσιο των περιφερειακών, προτεραιότητες τις οποίες θα αποκαλούσα «ανθρωπιστικού χαρακτήρα». Θεωρήσαμε σωστό να διατηρήσουμε τις προτεραιότητες αυτές, αλλά να τους παράσχουμε αυτονομία. Με άλλα λόγια, θεωρούμε ότι η Ευρώπη πρέπει να διαθέτει στρατηγικές παρέμβασης όσον αφορά την επανεγκατάσταση των προσφύγων, που είναι πολύ σημαντικές από την άποψη της εξωτερικής πολιτικής. Οι στρατηγικές αυτές πρέπει ορισμένες φορές να επιτρέπουν τις επεμβάσεις σε ορισμένες περιοχές του κόσμου, να ανοίγουν πόρτες σε μια συγκεκριμένη χώρα ή να εδραιώνουν σχέσεις εμπιστοσύνης σε ορισμένες περιοχές του κόσμου. Πρέπει, ωστόσο, να παρέχουν στα κράτη μέλη την ελευθερία να ανταποκρίνονται σε καταστάσεις στον υπόλοιπο κόσμο που αποτελούν προτεραιότητα από ανθρωπιστική άποψη.

Ποιες καταστάσεις αποτελούν προτεραιότητα; Για παράδειγμα, τα θύματα βασανιστηρίων, οι γυναίκες και τα παιδιά που αποτελούν θύματα σεξουαλικής βίας ή οι άνθρωποι που χρήζουν επανεγκατάστασης εξαιτίας σοβαρών λόγων υγείας.

Το δεύτερο νέο χαρακτηριστικό είναι η διαφοροποίηση. Αυτή στοχεύει στο να ξεφύγουμε από τα 10 μόλις κράτη μέλη που εφαρμόζουν σήμερα την επανεγκατάσταση προσφύγων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να προσπαθήσουμε να διασφαλίσουμε ότι τα υπόλοιπα 27 κράτη μέλη θα αρχίσουν να τους επανεγκαθιστούν. Για να επιτευχθεί αυτό, προτείναμε να αυξηθεί το ποσό που θα διατίθεται σε κάθε πρόσφυγα στα νέα κράτη μέλη κατά το πρώτο έτος, μειώνοντάς το λίγο κατά το δεύτερο και φέροντάς το στο ίδιο επίπεδο με εκείνο στα άλλα κράτη μέλη που επανεγκαθιστούν πρόσφυγες από το τρίτο έτος και εφεξής· για να γίνει αυτό, έπρεπε να υπάρχει ένα αυξημένο ποσό για τα πρώτα έτη, που είναι τα έτη όπου κοστίζει περισσότερο η έναρξη ενός νέου προγράμματος επανεγκατάστασης, το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη ενός βιώσιμου προγράμματος επανεγκατάστασης.

Τα άλλα δύο νέα χαρακτηριστικά είναι διαδικαστικής φύσης. Το ένα παρέχει στην Επιτροπή τη δυνατότητα να ξεκινήσει διαδικασία έκτακτης ανάγκης για την επανεγκατάσταση προσφύγων από μια δεδομένη περιοχή του κόσμου –όπου υπήρξε ανθρωπιστική καταστροφή ή κατάσταση κρίσης– διότι η διαδικασία που διαθέταμε εκτελούνταν σε ετήσια βάση και είναι προφανές ότι οι καταστροφές και οι ανθρωπιστικές κρίσεις δεν ακολουθούν χρονοδιάγραμμα. Το τέταρτο νέο χαρακτηριστικό είναι εκείνο των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, και εδώ πρέπει να σας πω ξεκάθαρα, κυρία Malmström, ότι το Κοινοβούλιο μπορεί να τακτοποιήσει πολύ αποτελεσματικά ζητήματα που αφορούν το χρονοδιάγραμμα και ζητήματα διαδικαστικού χαρακτήρα, και υποσχόμαστε να μην καθυστερούμε πολύ να απαντήσουμε σχετικά με τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις. Υποσχόμαστε επίσης ότι η προγενέστερη διαβούλευση και συζήτηση που προτείναμε, για παράδειγμα με την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και την Επιτροπή Ανάπτυξης, θα μπορεί να αποτρέψει τυχόν διαφορές απόψεων μεταξύ του Κοινοβουλίου και της Επιτροπής αναφορικά με τις περιοχές που αποτελούν προτεραιότητες επανεγκατάστασης.

Εκείνο που δεν μπορούμε να δεχτούμε είναι η Επιτροπή, ως θεματοφύλακας των Συνθηκών, να μας λέει ότι οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, επί των οποίων δεν έχει καμία νομική αντίρρηση, δεν πρέπει να εγκριθούν στο πλαίσιο της απόφασης αυτής, που είναι τόσο σημαντική από άποψη εξωτερικής πολιτικής και από ανθρωπιστική άποψη, απλά και μόνο επειδή οι πράξεις φαίνονται στην Επιτροπή γραφειοκρατικές, την στιγμή που εμείς λέμε ότι δεν είναι.

Εκείνο που συμβαίνει είναι ότι, κατά τη δική μας άποψη και κατά την άποψη της νομικής υπηρεσίας, η παρούσα απόφαση αποτελεί τμήμα των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων και, ως εκ τούτου, πιστεύουμε ότι αποτελεί αρμοδιότητα της Επιτροπής να υποστηρίξει εν προκειμένω την έγκριση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, ως θεματοφύλακας των Συνθηκών, και να μην προβάλει αντιρρήσεις που έχουν, επί του παρόντος, απλώς διαδικαστικό χαρακτήρα. Πάνω από όλα, θεωρούμε ότι κανένα από τα ζητήματα αυτά δεν πρέπει να μας εμποδίσει να επιτύχουμε τον κοινό μας στόχο: την επανεγκατάσταση περισσότερων προσφύγων στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Simon Busuttil (PPE). – (MT) Κυρία Πρόεδρε, αυτό το πρόγραμμα επανεγκατάστασης που συγκροτείται καλύπτει ένα σημαντικό κενό που υπάρχει εδώ και καιρό. Έχω εκπλαγεί πραγματικά που το πρόγραμμα αυτό δεν υπήρχε σε ευρωπαϊκό επίπεδο παλαιότερα. Υπάρχουν χώρες που έχουν δώσει ήδη το παράδειγμα, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, που εφαρμόζουν ήδη πολύ αποδοτικά προγράμματα επανεγκατάστασης, έχοντας αποκτήσει σημαντική εμπειρία στον εν λόγω τομέα. Μπορούμε να μάθουμε πολλά από αυτούς.

Τέτοιου είδους προγράμματα είναι σημαντικά διότι φανερώνουν την προθυμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δείξει την ανθρώπινη πλευρά της έναντι των προσφύγων σε παγκόσμιο επίπεδο. Ωστόσο, ο άλλος σημαντικός στόχος τους είναι να μετριάσουν την εισροή παράνομων μεταναστών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, συμπεριλαμβανομένων όσων χρήζουν προστασίας.

Ως εκ τούτου, εάν το πρόγραμμα επανεγκατάστασης που πρόκειται να συγκροτηθεί σήμερα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επανεγκατάσταση αιτούντων διεθνή προστασία στη Λιβύη, τότε οι άνθρωποι αυτοί αναμφίβολα δεν θα έχουν πολλούς λόγους να διασχίσουν τη Μεσόγειο και να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους κάνοντάς το. Με αυτόν τον τρόπο, βοηθούμε τόσο αυτούς όσο και τις χώρες εκείνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επωμίζονται δυσανάλογη επιβάρυνση.

Αναμφίβολα, το πρόγραμμα αυτό πρέπει να χρησιμοποιηθεί παράλληλα με ένα άλλο πρόγραμμα, που θα έχει ως στόχο να βοηθήσει τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που επωμίζονται δυσανάλογη επιβάρυνση λόγω των τρεχουσών μεταναστευτικών ροών τους. Πρέπει να αποδείξουμε στις χώρες αυτές ότι είμαστε πρόθυμοι να θεσπίσουμε ένα πρόγραμμα που θα επιτρέπει τη μεταφορά ανθρώπων, στους οποίους παρέχεται διεθνής προστασία, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Μέχρι στιγμής, πρόκειται απλώς για ένα σχέδιο σε πιλοτική μορφή, που αφορά τη Μάλτα. Ωστόσο, θα ήθελα να δω το σχέδιο αυτό να γίνεται μόνιμο, και να το δω να επεκτείνεται προς τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκές Ένωσης που το χρειάζονται.

  Ioan Enciu (S&D). – (RO) Ως εισηγητής της Ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το ζήτημα του SIS, θα μιλήσω για αυτό ακριβώς το ζήτημα. Καταρχάς, θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Coelho για την τεράστια προσπάθεια που επένδυσε σε αυτό και, ιδίως, για τη συνέπεια που επέδειξε κατά την ολοκλήρωση αυτών των δύο εκθέσεων. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την Επίτροπο Malmström διότι, από τότε που ανέλαβε τη θέση της, η Επιτροπή έχει αρχίσει να επιδεικνύει μια κάποια διαφάνεια.

Εκείνο που μας έχει προκαλέσει και εξακολουθεί να μας προκαλεί ανησυχία είναι η αδυναμία τήρησης των προθεσμιών για την υλοποίηση του SIS II. Το Κοινοβούλιο έχει εκφράσει σε αρκετές περιπτώσεις τη θέση του αναφορικά με τις καθυστερήσεις, ιδίως όσον αφορά την αδυναμία της Επιτροπής να ορίσει μια ακριβή ημερομηνία για την έναρξη της λειτουργίας του. Το γεγονός ότι δεν γνωρίζουμε ούτε καν τώρα με βεβαιότητα εάν οι δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν ήταν επιτυχείς ή όχι εγείρει σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης του έργου.

Με δεδομένο ότι αποτελεί καθήκον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να παρακολουθεί τον τρόπο με τον οποίο δαπανώνται τα κοινοτικά κονδύλια, η πρόταση διατήρησης σε αποθεματικό των πόρων που πρόκειται να διατεθούν στην ανάπτυξη του SIS II κατά το δημοσιονομικό έτος 2011 αποτελεί φυσιολογικό μέτρο προστασίας. Το Κοινοβούλιο πρέπει να ενημερώνεται συνεχώς και να ζητείται η γνώμη του σχετικά με την πρόοδο του έργου SIS II, το οποίο δεν μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο λόγω έλλειψης πολιτικής βούλησης ή ικανότητας διαχείρισης. Πρέπει να πληροί τις τρέχουσες απαιτήσεις, να στηρίζει την προστασία των δεδομένων και να συμμορφώνεται προς την αρχή κόστους/ωφελείας, με την ανάπτυξή του να πραγματοποιείται εντός των συγκεκριμένων χρονικών ορίων που έχουν τεθεί για την υλοποίησή του.

  Tatjana Ždanoka (Verts/ALE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα μιλήσω και εγώ για το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν. Καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Coelho για το εξαιρετικό έργο του, και θα ήθελα να τονίσω ότι η Oμάδα μου είχε –ευθύς εξαρχής– μεγάλες επιφυλάξεις για την έγκριση του SIS II, εξαιτίας των πολλών επιπτώσεων για την προστασία των δεδομένων.

Τώρα φαίνεται ότι το μεγάλο έπος του SIS II απέχει πολύ από την ολοκλήρωσή του. Διαπιστώνουμε χρονικές καθυστερήσεις και υπερβάσεις κόστους· δεν διαθέτουμε θετικά αποτελέσματα. Δεν διαθέτουμε καν συμφωνία σχετικά με την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων των δοκιμών – καθώς η Αυστρία, η Γερμανία και η Γαλλία δεν τα κρίνουν επιτυχή. Κατά την άποψή μας, η προσέγγιση του εισηγητή είναι απολύτως σωστή. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να παραδεχτούμε ότι το τρέχον έργο ενδέχεται να αποτύχει, και πρέπει να συζητήσουμε τις εναλλακτικές. Πρέπει επίσης να εξετάσουμε με προσοχή τους λόγους της εν λόγω αποτυχίας· αν πρέπει να επενδύσουμε 30 εκατομμύρια ευρώ επιπλέον, το Κοινοβούλιο πρέπει να διαθέτει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για συναίνεση μετά από ενημέρωση.

Πρέπει επίσης να διατηρήσουμε μια ρήτρα κατάργησης. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να επενδύουμε χρήματα σε ένα διά βίου έργο. Ασφαλώς, πρέπει να υπάρχει μια κάποια ευελιξία, αλλά πρέπει να διαθέτουμε σαφή κριτήρια για την αξιολόγηση και για να αντιδράσουμε σύντομα εάν, και πάλι, κάτι πάει στραβά.

  Cornelia Ernst (GUE/NGL). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να πω ότι θεωρώ –και εν προκειμένω αναφέρομαι στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν– ότι η ΕΕ δεν πρέπει να εφαρμόζει μια πολιτική που θα βασίζεται στις επιθυμίες, αλλά μια πολιτική που θα βασίζεται στην πραγματικότητα. Όσον αφορά το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι οι δοκιμές –που αποκλήθηκαν «ορόσημο Ι»– απέτυχαν.

Μετά από οκτώ χρόνια πρόχειρων διορθώσεων, γνωρίζουμε ότι ο στόχος του μέτρου που προτείνεται από την Επιτροπή –η μετάβαση από το SIS 1+ στο SIS II– είναι ανέφικτος για τα κράτη μέλη, τόσο από τεχνικής όσο και από νομικής άποψης. Αυτή δεν είναι η δική μου αξιολόγηση –είναι η αξιολόγηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Αυτή είναι η θέση που επικρατεί στην πατρίδα μου, και είναι μια θέση την οποία, παρεμπιπτόντως, συμμερίζομαι απόλυτα. 90 εκατομμύρια ευρώ έχουν σπαταληθεί μέχρι στιγμής για το σχέδιο αυτό, και η Επιτροπή θα ήθελε να δαπανήσει και άλλα. Δεν επιθυμούμε να παραταθεί η προθεσμία ως το 2013· θέλουμε να καταστεί αυτό πολύ ξεκάθαρο. Αντιθέτως, επιθυμούμε να εγκαταλείψουμε αυτό το σύστημα και να αρχίσουμε να αναζητούμε εναλλακτική λύση.

Δεύτερον, το γερμανικό κόμμα της Αριστεράς ασκεί ουσιαστική κριτική στο SIS II –θα ήθελα να το επισημάνω και αυτό στο σημείο αυτό– καθώς η πρόσβαση στο σύστημα διευρύνεται σε δραματικό βαθμό, για παράδειγμα και προς τις μυστικές υπηρεσίες. Στη Γερμανία υπάρχει απαίτηση για διαχωρισμό των μυστικών υπηρεσιών από την αστυνομία. Έτσι, οποιαδήποτε ανάμειξη των δεδομένων των μυστικών υπηρεσιών και της αστυνομίας θα σημάνει ότι ολόκληρο το σύστημα θα προσαχθεί ενώπιον του γερμανικού Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου. Αυτό είναι κάτι που ήθελα να αναφέρω, τουλάχιστον από τη γερμανική οπτική. Είμαστε επίσης αντίθετοι προς το SIS II, διότι περιλαμβάνει τη συλλογή τεράστιων ποσοτήτων δεδομένων και τη συλλογή και καταγραφή βιομετρικών δεδομένων. Αυτό είναι και άσκοπο και δυσανάλογο.

  Salvatore Iacolino (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ο στόχος του καθορισμού ενός πλαισίου συνεκτικών στρατηγικών με σκοπό την έκφραση πραγματικής αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών αποτελεί ένα βήμα προς τον συντονισμό των κοινοτικών πολιτικών που αφορούν τις μεταναστευτικές ροές. Ωστόσο, το μέτρο αυτό αποτελεί επίσης τμήμα μιας ευρύτερης διαδικασίας, σκοπός της οποίας είναι η διεθνής προστασία των προσφύγων. Εάν η κοινωνία των πολιτών μπορεί να συμμετάσχει με χρήσιμο τρόπο στη διαδικασία αυτή, τότε το εν λόγω μέτρο φαίνεται να συνδέεται στενά με την επικείμενη ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο.

Πρέπει να θεσπίσουμε άμεσα κατάλογο προτεραιοτήτων και στόχων που πρέπει να επιτευχθούν, με χρονοδιάγραμμα και συγκεκριμένα μέτρα ενθάρρυνσης. Πρέπει επίσης να διαθέσουμε συγκεκριμένη χρηματοδότηση για την αύξηση του αριθμού των μελών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, που σήμερα ανέρχονται σε μόλις δέκα. Ούτε και πρέπει να ξεχνούμε την ανάγκη για υγειονομική προστασία, που θα συμπληρώσει την κοινωνική προστασία που παρέχεται σε άτομα συχνά εξαντλημένα από μια κατάσταση ακραίας αδυναμίας.

Μια μηχανογραφημένη βάση δεδομένων θα επιτρέψει επίσης την ανιχνευσιμότητα κάθε διαδικασίας που υλοποιείται με σκοπό την προστασία της οικογένειας όσο βρίσκεται σε διαδικασία επανεγκατάστασης. Στο πλαίσιο αυτό, η συνεργασία με τα κράτη μέλη μπορεί να έχει αποφασιστική σημασία για τη διασφάλιση απλοποιημένων και ευέλικτων διαδικασιών. Επιθυμούμε μια δικαιότερη και πιο ρεαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση που θα λαμβάνει υπόψη τις προσπάθειες των κρατών μελών της νότιας, ιδίως, Ευρώπης.

Είναι ζωτικής σημασίας η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει την ευθύνη για τον καθορισμό των συμφωνιών συνεργασίας με τρίτες χώρες, όπως έκανε πρόσφατα η Ιταλία με τη Λιβύη και τον Νίγηρα. Πιστεύουμε ότι αυτός είναι ο τρόπος, ο μοναδικός τρόπος, για να μεταβούμε από μια μορφή αλληλεγγύης που μέχρι στιγμής δεν ήταν συχνά παρά ένα προκάλυμμα, σε ουσιαστική αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της συνολικής διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών.

  Monika Flašíková Beňová (S&D). – (SK) Καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Tavares για το έργο του στον τομέα της πολιτικής για τους πρόσφυγες, και στο σημείο αυτό θα ήθελα επίσης να εκφράσω την απογοήτευσή μου διότι λιγότερα από τα μισά από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαθέτουν επίσημα προγράμματα επανεγκατάστασης προσφύγων από τρίτες χώρες.

Επιπλέον, όπως αναφέρθηκε εδώ πολλές φορές, τα προγράμματα αυτά δεν διαθέτουν επαρκή συντονισμό, και ως αποτέλεσμα του χαμηλού επιπέδου συντονισμού και συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών της Ένωσης, το κόστος που σχετίζεται με την επανεγκατάσταση είναι επίσης υψηλό, κάτι που φυσικά δεν κάνει αυτήν την ιδέα ιδιαίτερα θελκτική.

Ωστόσο, πιστεύω ακράδαντα ότι εάν υπάρχει επαρκής πολιτική βούληση, εμείς οι Ευρωπαίοι θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ένα αποτελεσματικό, δίκαιο και ενοποιημένο πρόγραμμα επανεγκατάστασης. Για τον σκοπό αυτόν, θα έχει πολύ μεγάλη σημασία η δημιουργία όχι μόνο του ιδίου του προγράμματος, αλλά και ενός ειδικού ταμείου για την επανεγκατάσταση των προσφύγων στην Ένωση. Το πακέτο αυτό θα χρηματοδοτούσε τη δημιουργία εθνικών προγραμμάτων επανεγκατάστασης όπου δεν υπάρχουν ήδη, καθώς και τον συντονισμό των δραστηριοτήτων σε κεντρικό επίπεδο. Κατά τη γνώμη μου, ο ιδανικός συντονιστής φαίνεται να είναι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο.

  Indrek Tarand (Verts/ALE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι εργάστηκαν πολύ σκληρά για την ιστορία του SIS II, που φαίνεται να μην έχει τέλος: τον κ. Coelho και τους υπολοίπους στον εν λόγω τομέα.

Το ζήτημα των επαναλαμβανόμενων καθυστερήσεων και υπερβάσεων του κόστους είναι πολύ ανησυχητικό και, αν όχι αυτό, τι άλλο θα μπορούσε να μαρτυρά περισσότερα για τις ικανότητες διαχείρισης του κ. Barroso κατά την πρώτη του Επιτροπή; Θεωρώ ότι σήμερα πρέπει να πάρουμε τα διδάγματα που μπορούν να αντληθούν εδώ και να τα συμπεριλάβουμε στη δημιουργία μιας νέας υπηρεσίας ΤΠ, που θα μπορούσε να έχει έδρα στο Ταλίν. Αυτό θα οδηγούσε σε μια κατάσταση αμοιβαίου οφέλους: ενώ οι γάλλοι συνάδελφοι θα μπορούσαν να διατηρήσουν τα συστήματα εξυπηρέτησης στο Στρασβούργο, το νέο έργο προγραμματισμού θα γινόταν στο Ταλίν από ικανούς ειδικούς με χαμηλό κόστος διαχείρισης, αποφεύγοντας έτσι τη δημιουργία μονοπωλίου και προωθώντας την ιδέα της ολοκλήρωσης της ΕΕ, αλλά και παρέχοντας μια εγγύηση της προστασίας των δεδομένων.

Τέλος, θα ήθελα να εκφράσω την εμπιστοσύνη μου στην ικανότητα της Επιτρόπου Malmström να επιλύει τέτοιου είδους περίπλοκα ζητήματα.

  Agustín Díaz de Mera García Consuegra (PPE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, θα εξηγήσω τη θέση μου εν συντομία.

Θα ήθελα καταρχάς να συγχαρώ τον κ. Coelho. Η διαδικασία υποτίθεται ότι θα είχε ολοκληρωθεί πριν από τις 30 Σεπτεμβρίου, επομένως οι ρυθμιστικές πράξεις πρέπει να τροποποιηθούν προτού εκπνεύσουν.

Δεύτερον, δεν υπάρχει καμία πρόταση από την Επιτροπή για ορισμό προθεσμίας ή για αφαίρεση της ρήτρας κατάργησης από τις αρχικές προτάσεις.

Τρίτον, πρέπει να ορισθεί περίοδος προφύλαξης για τη μετάβαση που, αν καταστεί αναγκαίο, θα μπορεί να παραταθεί μέσω της επιτροπολογίας.

Τέταρτον, η διαδικασία δεν υπόκειται σε έλεγχο από το Κοινοβούλιο, κάτι που θεωρώ πολύ αρνητικό.

Πέμπτον, δεν γνωρίζουμε τα αποτελέσματα των δοκιμών του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς, και το Κοινοβούλιο πρέπει να ενημερωθεί.

Έκτον, βάσει των όσων είπα, υποστηρίζω τις προτάσεις του εισηγητή και την προειδοποίηση για επέμβαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου σε περίπτωση αποτυχίας του έργου.

Όσον αφορά τις εκθέσεις του κ. Tavares σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων και την επανεγκατάσταση, θα ήθελα να συγχαρώ και τον κ. Tavares. Το βασικό πρόβλημα είναι η έλλειψη αλληλεγγύης στο εσωτερικό της Ένωσης. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όσον αφορά τη χρηματοδοτική βοήθεια για τα κράτη μέλη που επιτρέπουν την είσοδο προσφύγων για πρώτη φορά, ιδίως λόγω των δυσμενών διακρίσεων. Τα μέτρα αυτά, τα οποία στηρίζω ως προς την αρχή τους, κύριε Tavares, απαιτούν λεπτομερή πρότερη χρηματοοικονομική μελέτη.

  Sylvie Guillaume (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, από πολλές απόψεις έχει πολύ μεγάλη σημασία να υπερψηφίσουμε αύριο την αναθεώρηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων, και σε αυτό είναι που θέλω να επικεντρώσω την ομιλία μου, συγχαίροντας ταυτόχρονα τους κυρίους Coelho και Tavares για τις διαβουλεύσεις και το έργο τους.

Η ψηφοφορία σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων θα ρίξει φως στην ανάγκη να διαδραματίσουν τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο έπακρο τον ρόλο τους όσον αφορά την επανεγκατάσταση, προκειμένου να καλύψουν το διπλό χάσμα που υπάρχει σε σχέση τόσο με τον αριθμό των χωρών που έχουν δεσμευτεί για το πρόγραμμα όσο και με την ικανότητα υποδοχής της κάθε χώρας. Ας υπενθυμίσουμε ότι εν προκειμένω μιλούμε για πρόσφυγες που συχνά γίνονται μόλις και μετά βίας ανεκτοί στις χώρες που τους υποδέχθηκαν και οι συνθήκες διαβίωσης των οποίων μπορεί ορισμένες φορές να λάβουν τραγική τροπή εάν δεν βρεθούν σύντομα λύσεις.

Χάρη σε αυτές τις νέες πράξεις, μπορούμε να παράσχουμε σε αυτούς τους ιδιαίτερα ευάλωτους ανθρώπους μεγαλύτερη ασφάλεια, στον βαθμό που –και το τονίζω– κάθε κράτος μέλος που συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων χρησιμοποιεί τους εν λόγω πόρους σωστά και με διαφάνεια, πράγμα που γνωρίζω ότι σας απασχολεί ιδιαίτερα, κυρία Malmström. Θα είναι δύσκολο να ανταποκριθούμε στην πρόκληση όταν γνωρίζουμε τη χλιαρή υποδοχή που επιφυλάσσουν τα κράτη μέλη στο νέο αυτό μέτρο, και εδώ θα ήθελα και πάλι, κυρία Επίτροπε, να υπογραμμίσω την αποφασιστικότητά σας.

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι η ένταξη των προσφύγων αποτελεί ένα από τα κλειδιά της επιτυχίας του εν λόγω εγχειρήματος. Όσο περισσότερο προετοιμαστούμε και εξηγήσουμε την άφιξη των προσφύγων, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να γίνει δεκτή και να πραγματοποιηθεί υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, και τόσο περισσότερο θα αποδείξουν –ελπίζουμε– τα κράτη μέλη τη δέσμευσή τους έναντι της επανεγκατάστασης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Κοινοβούλιο πρέπει να ψηφίσει με συντριπτική πλειοψηφία υπέρ των τροπολογιών αυτών για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων.

  Franz Obermayr (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, σε πολλά κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της πατρίδας μου της Αυστρίας, οι άνθρωποι δεν ξέρουν πλέον πού να βάλουν τους αιτούντες άσυλο, και ο πληθυσμός αντιτίθεται, και δικαίως, στην ιδέα νέων κέντρων υποδοχής. Πώς γίνεται, παρ’ όλα αυτά, να προωθείται η επανεγκατάσταση των προσφύγων στην ΕΕ; Επομένως, το σχέδιο να επιτραπεί στους αιτούντες άσυλο στην ΕΕ που έχουν ήδη φύγει σε γειτονική τρίτη χώρα, όπως η Ουκρανία, επειδή το επίπεδο διαβίωσης εδώ είναι υψηλότερο, είναι τελείως ακατανόητο. Ιδιαίτερα σε τέτοιες εποχές οικονομικής κρίσης, προτάσεις όπως αυτή μας κάνουν απλά να κουνάμε το κεφάλι.

Ολόκληρη η έννοια του ασύλου στην ΕΕ αποτελεί, για εμένα, καταστροφή. Σύμφωνα με την έννοια αυτή, ένας αιτών άσυλο που συλλαμβάνεται για πρώτη φορά στη Ρουμανία μπορεί στη συνέχεια να αποσταλεί εκ νέου εκεί για εκτίμηση και διαδικασία χορήγησης ασύλου. Η ιδέα της παροχής βασικής πρόνοιας σε αιτούντες άσυλο στο ίδιο επίπεδο κοινωνικής ασφάλειας με αυτό που απολαμβάνουν οι υπήκοοι του εκάστοτε κράτους μέλους είναι μη ρεαλιστική και οικονομικά απρόσιτη. Η ΕΕ πρέπει να παράσχει την προστασία του ασύλου σε όλους όσοι την χρειάζονται πραγματικά, σε όσους έχουν πραγματικά ανάγκη, αλλά δεν πρέπει να ανοίξει διάπλατα τις πύλες της στους οικονομικούς μετανάστες.

Εκείνο που χρειαζόμαστε είναι μεγαλύτερη προστασία των εξωτερικών συνόρων, ταχείες μη γραφειοκρατικές διαδικασίες και, ασφαλώς, μια συνεκτική στρατηγική επαναπατρισμού.

  Petru Constantin Luhan (PPE). – (RO) Η βασική αρχή που διέπει τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα ασύλου είναι η διασφάλιση ενός υψηλότερου επιπέδου συνεργασίας και αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί εντός μεμονωμένων χωρών. Η έγκριση μιας κοινής πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπαγορεύεται από την αυξημένη στρατηγική χρήση της επανεγκατάστασης. Απαιτείται ένα υγιές, καλά στοχευμένο πρόγραμμα, το οποίο θα είναι αποτελεσματικό και καλής ποιότητας. Το πρόγραμμα αυτό θα παράσχει ένα κατάλληλο πλαίσιο που θα διασφαλίζει ότι τα κράτη μέλη θα συμμετάσχουν στη διαδικασία επανεγκατάστασης των προσφύγων.

Οι προσπάθειες που καταβάλλονται από τα κράτη μέλη για την έγκριση εισόδου στους πρόσφυγες πρέπει να υποστηριχθούν και να ενθαρρυνθούν με πρόσθετα χρηματοδοτικά κίνητρα. Τα μέτρα αυτά θα μας επιτρέψουν να επιδείξουμε μεγαλύτερη αλληλεγγύη ως ΕΕ σε σχέση με το παγκόσμιο ζήτημα των προσφύγων. Θα ενθαρρύνουμε επίσης τη συμμετοχή σημαντικού αριθμού κρατών μελών στη διαδικασία αυτή.

  Marian-Jean Marinescu (PPE). – (RO) Θα ήθελα καταρχάς να ξεκινήσω με ένα σχόλιο για τον συνάδελφο από την αριστερά. Θεωρώ ότι και το αντίθετο παράδειγμα είναι επίσης ορθό: όταν ένας Άγγλος ή ένας Ιρλανδός διαπράττει έγκλημα στη χώρα μου, θα έπρεπε να είναι εφικτό να τον στείλουμε πίσω.

Η διαδικασία υλοποίησης του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς έχει καθυστερήσει και φαίνεται ότι δεν θα πραγματοποιηθεί πριν από τα τέλη του 2011. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να ρωτήσω την Επιτροπή ποιες είναι οι επιπτώσεις αυτού στο χρονοδιάγραμμα που αφορά τις χώρες που δεν έχουν ακόμα ενταχθεί στον χώρο Σένγκεν, αλλά πρόκειται να το κάνουν.

Είναι απαράδεκτο ότι, αυτήν τη στιγμή, η Επιτροπή δεν μπορεί να προσδιορίσει ακριβή ημερομηνία έναρξης της λειτουργίας του SIS II, δημιουργώντας έτσι σοβαρές αμφιβολίες αναφορικά με τη διαχείριση του εν λόγω έργου. Το επιπλέον κόστος και η ανάγκη νέων επενδύσεων, σε περίπτωση που η μετάβαση στο SIS II αποτύχει και συμπεριληφθεί στο σχέδιο έκτακτης ανάγκης SIS 1+RE, σημαίνουν ότι απαιτείται πολύ αυστηρότερος δημοσιονομικός έλεγχος, ιδίως όσον αφορά τη νέα υπηρεσία που θα είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση και τον συντονισμό της υλοποίησης των SIS, VIS και Eurodac.

  Morten Messerschmidt (EFD). – (DA) Κυρία Πρόεδρε, πριν από έναν χρόνο, όλοι οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου βρισκόμασταν στη δίνη μιας προεκλογικής εκστρατείας προσπαθώντας είτε να λάβουμε είτε να ανανεώσουμε την εντολή μας, και γνωρίζω ότι σε πολλές χώρες, ιδίως το ζήτημα του χώρου Σένγκεν διαδραμάτισε εξαιρετικά σημαντικό ρόλο κατά την προεκλογική εκστρατεία. Υπάρχει μεγάλη απογοήτευση μεταξύ του εκλογικού μας σώματος, των πολιτών της Ευρώπης, σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται η ΕΕ αυτά τα ζητήματα: η έλλειψη ελέγχων των εσωτερικών συνόρων, οι εξαιρετικά ελλιπείς έλεγχοι των εξωτερικών συνόρων, ο τελείως ανεπαρκής έλεγχος της μετανάστευσης και το φάσμα που μας περιμένει σε διάστημα ενός μόλις έτους αναφορικά με το αν η Επιτροπή θα εγκρίνει την είσοδο της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στον χώρο Σένγκεν.

Ακούω ανθρώπους να λένε ότι πρέπει να δείξουμε αλληλεγγύη, αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς, σε ποιον να δείξουμε αλληλεγγύη; Ποιος πρέπει να δείξει αλληλεγγύη; Όταν διαπιστώνουμε την τεράστια εκμετάλλευση του συστήματος που έχει συγκροτηθεί τόσο από την ΕΕ όσο και από τα κράτη μέλη, είναι ίσως καιρός να δείξουμε αλληλεγγύη απέναντι στους πολίτες, οι οποίοι ζουν με την αποτυχημένη πολιτική που άσκησε η Επιτροπή και τα κράτη μέλη της.

  Roberta Angelilli (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η δημιουργία μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου και πολιτικής επανεγκατάστασης σημαίνει διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, ταυτόχρονα, περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης.

Ως εκ τούτου, ευχαριστώ τους ομιλητές και την Επίτροπο Malmström, καθώς διαθέτουμε πλέον ένα πολύτιμο εργαλείο, ειδικά για χώρες με ακτές στη Μεσόγειο: χώρες όπως η Ιταλία που, μέχρι τώρα, δεν μπορούσαν να βασιστούν ούτε σε πραγματική αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών ούτε σε δίκαιο καταμερισμό των αρμοδιοτήτων. Οι πολιτικές αυτές πρέπει να υποστηρίζονται από κατάλληλο προϋπολογισμό, αλλά και από αξιόπιστους ελέγχους των προγραμμάτων που υλοποιούνται, με δέουσα μετέπειτα παρακολούθηση και εντοπισμό ορθών πρακτικών.

Τα τελευταία λόγια που θα ήθελα να πω όσον αφορά το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στους πλέον ευάλωτους, στους ανηλίκους, στις γυναίκες που είναι θύματα εμπορίας ανθρώπων, εκμετάλλευσης και βίας, συμπεριλαμβανομένων των θυμάτων ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων, αλλά γνωρίζω ότι η Επίτροπος Malmström έχει την κατάσταση υπό έλεγχο.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, επί του παρόντος, η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να έχει πρόσβαση σε απίστευτους χρηματοδοτικούς πόρους. Μετά το πακέτο στήριξης ύψους 750 δισ. ευρώ, τώρα, για μια ακόμα φορά, ξοδεύουμε τεράστια ποσά για το ζήτημα της μετανάστευσης, αλλά όχι, για παράδειγμα, για μέτρα επαναπατρισμού ή ακόμα και για την ασφάλεια των συνόρων – των, υποτίθεται, ασφαλών συνόρων του χώρου Σένγκεν, που σε κάθε περίπτωση αποδεικνύεται ότι έχουν τόσες τρύπες όσες και ένα ελβετικό τυρί. Όχι, 6.000 ευρώ ανά άτομο πρόκειται να διατεθούν για την εθελοντική αποδοχή προσφύγων από τρίτες χώρες.

Εάν η ΕΕ διαθέτει πράγματι τα αναγκαία ψιλά εδώ και εκεί, την παρακαλώ να στηρίξει τις ευρωπαϊκές οικογένειες – ίσως τότε να αποκτήσουμε ανοδικό ποσοστό γεννήσεων. Τότε, το επιχείρημα ότι χρειαζόμαστε τη μετανάστευση για να αντιμετωπίσουμε την έλλειψη παιδιών θα αποδεικνυόταν επιτέλους περιττό. Αντί να ανοίξουμε απλώς διάπλατα τις πύλες στη μετανάστευση, πρέπει να εφαρμοσθεί επιτέλους με σωστό τρόπο η σύμβαση της Γενεύης για το καθεστώς των προσφύγων, και αυτή, βεβαίως, δεν αφορά τις ορδές των οικονομικών μεταναστών. Εάν θέλουμε πράγματι να δαπανήσουμε πολλά εκατομμύρια, θα μπορούσαμε να τα δαπανήσουμε για τον οργανισμό προστασίας των συνόρων FRONTEX, αντί για την καταβόθρα χρημάτων που είναι το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν.

  Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Θα ήθελα να μιλήσω σχετικά με το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν. Γνωρίζουμε ότι το εν λόγω σύστημα χρειάστηκε αρκετό καιρό για να αναπτυχθεί και κόστισε πολλά χρήματα, και ότι πέραν αυτού το κόστος υλοποίησής του αυξάνεται διαρκώς και τα αποτελέσματα των δοκιμών δεν είναι γνωστά.

Ίσως θα ήταν συνετό να διεξαχθεί έλεγχος των εργασιών που έχουν εκτελεσθεί μέχρι στιγμής σε σχέση με το εν λόγω σύστημα, για να εξετασθεί εάν αυτό είναι βιώσιμο και κατά πόσον γνωρίζουμε πώς να επιτύχουμε την ολοκλήρωσή του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αποβεί χρήσιμο για την Ευρώπη, και μετά να αποφασίσουμε πώς θα κινηθούμε στη συνέχεια.

Όσον αφορά το πρόγραμμα επανεγκατάστασης, συμφωνώ ότι είναι αναγκαίο να ορίσουμε ένα νομοθετικό πρότυπο που θα περιορίσει την παράνομη μετανάστευση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα καθορίσει τις προϋποθέσεις της νόμιμης μετανάστευσης.

Ωστόσο, ίσως πρέπει να βασιστούμε στην εμπειρία των συναδέλφων μας από τις αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίοι λένε ότι δεν οφείλεται το σύνολο της μετανάστευσης, δεν οφείλονται όλα τα ταξίδια των συμπατριωτών τους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση στους περιορισμούς ασφαλείας με τους οποίους έρχονται αντιμέτωποι αυτοί οι άνθρωποι, αλλά και σε οικονομικούς λόγους.

  Martin Ehrenhauser (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα απλώς να βγάλω από μέσα μου ένα-δυο σχόλια σχετικά με την έκθεση Maňka. Το συμφώνησα νωρίτερα με τον συνάδελφό σας. Θα ήθελα να εκφράσω ξεκάθαρα την αντίθεσή μου στην αύξηση του επιδόματος γραμματειακής υποστήριξης, ιδιαίτερα το προβλεπόμενο ποσό των 1.500 ευρώ. Επιπλέον, θα ήθελα επίσης να αντιταχθώ σε οποιαδήποτε αύξηση του προσωπικού του Κοινοβουλίου. Σε περίπτωση που αποφασισθεί μετά από περαιτέρω αξιολόγηση να διατεθούν 1.500 ευρώ επιπλέον μηνιαίως για επίδομα γραμματειακής υποστήριξης, αυτό θα ήταν πολύ απλά κοροϊδία απέναντι στους φορολογούμενους.

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Πρόεδρος. – Κύριε Ehrenhauser, νομίζω ότι μιλάτε για λάθος θέμα. Αυτή είναι η κοινή συζήτηση σχετικά με τη Συμφωνία Σένγκεν. Λυπάμαι που δεν είχατε τη δυνατότητα να μιλήσετε σχετικά με την έκθεση Maňka, αλλά φοβάμαι ότι πρέπει να προχωρήσουμε.

  Piotr Borys (PPE). – (PL) Θα ήθελα πρωτίστως να συγχαρώ τον κ. Coelho για δύο ακόμα επιτυχημένες εκθέσεις. Δεύτερον, σήμερα δεν μπορεί να υπάρξει πισωγύρισμα από το SIS II. Εάν θέλουμε να εξετάσουμε ένα ασφαλές σύστημα, τότε πρέπει να εισαχθεί το SIS II, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θεωρώ ότι πρέπει να συνεχίσουμε αυτά τα μέτρα και να στηρίξουμε την Επιτροπή ως προς αυτό. Θα υπενθυμίσω σε όλους ότι ο νέος κώδικας θεωρήσεων ορίζει ότι στο σύστημα πρέπει να εμφανίζονται βιομετρικά δεδομένα. Το SIS 1+ δεν παρέχει αυτήν την εγγύηση. Το SIS II θα επιτρέψει την ταχεία επιβεβαίωση των δεδομένων στο μέλλον. Επομένως, σε αυτόν τον τομέα της ασφάλειας, δεν πρέπει να σταματήσουμε να εργαζόμαστε για το SIS II. Ασφαλώς, μπορεί να επιθυμούσαμε το έργο αυτό να ήταν πιο αποτελεσματικό και πιο επιτυχημένο.

Υπενθυμίζω σε όλους ότι πριν από λίγο καιρό εγκρίναμε επίσης μέτρα που διευκολύνουν τις μετακινήσεις σε ολόκληρο τον χώρο Σένγκεν με θεώρηση μακράς διάρκειας. Σε συνάρτηση με αυτό, πρέπει να συνεχιστούν οι εργασίες για το SIS II. Θέλουμε να στηρίξουμε την Επιτροπή σε αυτό, με την ελπίδα ότι το έργο της θα προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς και θα είναι περισσότερο αποτελεσματικό, και ευχόμαστε στην Επιτροπή καλή επιτυχία γι’ αυτό. Σας ευχαριστώ.

  Cecilia Malmström, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους βουλευτές για την υποστήριξη και τα σχόλιά τους σε σχέση με τα δύο αυτά διαφορετικά, αλλά πολύ σημαντικά, ζητήματα.

Ξεκινώντας με το SIS II, αυτό αποτέλεσε βεβαίως πολύ μεγάλη ιστορία, όπως είπε κάποιος – και είμαι η πρώτη που θα το αναγνωρίσει. Πρόκειται για έναν πολύπλοκο και πολύ δύσκολο φάκελο. Ενδεχομένως να υπήρχαν πράγματα που θα μπορούσαν να είχαν γίνει καλύτερα στο παρελθόν, αλλά από τότε που ανέλαβα εγώ αυτήν τη θέση, προσπάθησα πραγματικά να ασχοληθώ με αυτό με πολύ διαφανή και διεξοδικό τρόπο. Η Επιτροπή ακολούθησε κατά γράμμα τον οδικό χάρτη που χαράχθηκε από το Συμβούλιο, και το Συμβούλιο κατέληξε σε συμπεράσματα κατά την τελευταία συνεδρίαση. Ορισμένα κράτη μέλη είχαν αμφιβολίες, αλλά συμφώνησαν τελικά με το συμπέρασμα ότι η δοκιμή ορόσημο 1 ήταν επιτυχής. Αυτήν τη στιγμή συνεργαζόμαστε με τους διάφορους εμπειρογνώμονες με σκοπό να αξιολογήσουμε και να καθορίσουμε τις τελικές προϋποθέσεις προκειμένου τα κράτη μέλη να καλύψουν τις λειτουργικές ανάγκες τους και να καθορίσουμε ένα πιο συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και μια πιο συγκεκριμένη πορεία. Θα υποβάλω αυτήν την πρόταση στις 3 και 4 Ιουνίου στους υπουργούς προς συζήτηση και θα υπάρξει μια ακόμα αξιολόγησή της μετά το καλοκαίρι. Θα επιδείξουμε, ασφαλώς, διαφάνεια, και θα συνεργαζόμαστε διαρκώς με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τον εισηγητή.

Για να απαντήσω στην ερώτηση σχετικά με τα νέα κράτη μέλη, η προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας θα γίνει μέσω του SIS I για όλους. Στο μεταξύ, πραγματοποιούνται ρυθμίσεις που αφορούν τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Προετοιμαζόμαστε για μια –επιτυχημένη, ελπίζουμε– δοκιμή ορόσημο 2 του SIS αργότερα φέτος το φθινόπωρο. Μέχρις ότου αυτή ολοκληρωθεί με επιτυχία, διατηρούμε επαφές και τρόπους για να διατηρηθεί το σχέδιο έκτακτης ανάγκης για το μέλλον. Ευχόμαστε να μην χρειαστεί, αλλά έχουμε προετοιμαστεί και για αυτό. Εν τω μεταξύ, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα μέλη, ιδίως τον κ. Coelho, για την υποστήριξη και να σας διαβεβαιώσω για τη μέγιστη διαφάνεια και δέσμευση από την πλευρά της Επιτροπής έναντι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τον παρόντα φάκελο.

Όσον αφορά το ζήτημα της επανεγκατάστασης, συμφωνώ απολύτως με τον κ. Busuttil που είπε ότι εξεπλάγη που αυτό δεν υπήρχε προηγουμένως. Η συγκέντρωση των πόρων των κρατών μελών και η ενθάρρυνση περαιτέρω συμμετοχής στο παγκόσμιο σκηνικό αποτελεί ασφαλώς πολύ καλή πρωτοβουλία, προκειμένου να αρθεί η πίεση από τους καταυλισμούς προσφύγων μετά από μια κρίση ή μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση. Μπορούμε να εμπνεύσουμε τα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τους πόρους τους με πιο έξυπνο τρόπο και να συντονίσουν τη χρήση αυτή με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Αυτό είναι, βεβαίως, κάτι που θα μπορούσε πραγματικά να ενισχύσει τον ρόλο μας στο παγκόσμιο σκηνικό, αλλά και να αλλάξει ουσιαστικά την πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι. Η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες εκτιμά ότι, μόνο πέρσι, υπήρξε ανάγκη επανεγκατάστασης 747.000 ανθρώπων. Όπως είπε η κ. Flautre, αυτά που μπορούμε να κάνουμε είναι μια βοήθεια, αλλά οι ανάγκες είναι τεράστιες. Θεωρώ ότι υπάρχει ευρεία συμφωνία ως προς τον στόχο και τον σκοπό του ταμείου αυτού και ελπίζω ότι θα βρούμε πολύ σύντομα λύση για τα διαδικαστικά ζητήματα, ούτως ώστε η πρόταση να μπορέσει να εγκριθεί χωρίς καθυστέρηση.

Αρκετά μέλη αναφέρθηκαν στην εσωτερική αλληλεγγύη. Και αυτό έχει βεβαίως σχέση αλλά είναι ένα κάπως διαφορετικό ζήτημα. Αναγνωρίζω την ανάγκη και για αυτό. Η Επιτροπή έχει ήδη υποβάλει προτάσεις εν προκειμένω. Προτείναμε μηχανισμό προσωρινής αναστολής στο πλαίσιο του κανονισμού του Δουβλίνου και θεσπίσαμε την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης που θα ανοίξει στη Μάλτα αργότερα εντός του έτους. Έχουμε το πιλοτικό σχέδιο της Μάλτας και το αξιολογούμε. Συμφωνώ ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπους για να γίνει διαρκέστερο και να συμμετέχουν σε αυτό περισσότερα κράτη μέλη. Αυτό εξαρτάται, βεβαίως, από την προθυμία των κρατών μελών να συμβάλουν, αλλά η Επιτροπή θα το εξετάσει και θα εξετάσουμε επίσης έναν γενικό μηχανισμό αλληλεγγύης για ολόκληρη την ΕΕ που θα τον παρουσιάσουμε του χρόνου. Επομένως, μπορούμε να επανέλθουμε στη συζήτηση αυτή, που είναι λίγο διαφορετική από το πρόγραμμα επανεγκατάστασης της ΕΕ, αλλά εξακολουθεί να είναι πολύ σημαντική.

Ευχαριστώ πάρα πολύ τους κ.κ. Coelho, Tavares και Alvaro για το έργο τους σε σχέση με αυτούς τους δύο πολύ σημαντικούς φακέλους. Αναμένω με ανυπομονησία να συνεργαστώ μαζί σας για την ολοκλήρωσή τους όσο το δυνατόν συντομότερα.

  Carlos Coelho, εισηγητής. – (PT) Ευχαριστώ θερμά για τα θετικά σχόλια των διαφόρων συναδέλφων. Κυρία Malmström, ήθελα να γνωρίζετε ότι το Κοινοβούλιο έχει επίγνωση του ότι κληρονομήσατε αυτήν τη διαδικασία και έχουμε εμπιστοσύνη στις ικανότητες και την ευφυία σας για να την φέρετε σε πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εκτιμούμε επίσης τις προσπάθειες που έχετε καταβάλει για την επίτευξη διαφάνειας, κάτι που ο συνάδελφος, κ. Enciu, επεσήμανε πράγματι πολύ σωστά.

Όσον αφορά την προθεσμία, δίνουμε λάθος μηνύματα εάν οι νέες πράξεις που αφορούν τη μετανάστευση δεν έχουν κάποια προθεσμία. Μετά από όλες τις καθυστερήσεις, η επ’ αόριστον παράταση της εντολής της Επιτροπής δεν έχει κανένα νόημα. Αντιλαμβάνομαι ότι η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να δεσμευθεί ως προς τον στόχο που πρότεινε το Κοινοβούλιο, αλλά εμείς θα τον θέσουμε και εάν για οποιονδήποτε λόγο η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι τότε, μπορείτε να επανέλθετε στο Κοινοβούλιο και να ζητήσετε παράταση και να εξηγήσετε τους λόγους για αυτήν. Η παράταση της εντολής της Επιτροπής χωρίς καμία προθεσμία αποτελεί πολύ κακό μήνυμα μετά από αυτές τις καθυστερήσεις, τόσο για τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα όσο και για το ευρωπαϊκό κοινό.

Συμφωνώ με την ιδέα σας ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνολικού Προγράμματος δεν πρέπει να αποτελεί συνέλευση. Ως εκ τούτου, αντιλαμβάνομαι τις επιφυλάξεις της Επιτροπής σχετικά με τον περιορισμό της πρόσβασης στις εργασίες του: συμφωνώ απόλυτα. Η πρόταση του Κοινοβουλίου συνιστά αποτέλεσμα ενός λιγότερο ευνοϊκού σχεδίου της αρχικής πρότασης της Επιτροπής, διότι η Επιτροπή παράλληλα με τον περιορισμό της σύνθεσης του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνολικού Προγράμματος, επέτρεπε τη συμμετοχή σε οποιονδήποτε αξιωματούχο της Επιτροπής, του Συμβουλίου ή των κρατών μελών. Αυτό θέτει ένα εύλογο ερώτημα: γιατί να μπορούν να συμμετάσχουν αξιωματούχοι της Επιτροπής και των κρατών μελών και όχι του Κοινοβουλίου; Εάν περιορίσουμε τον εν λόγω φορέα στις λειτουργίες του, πιστεύω ότι θα συμφωνήσουμε όλοι, ιδίως με τις εγγυήσεις που έχει παράσχει η Επίτροπος αναφορικά με τη μεγαλύτερη διαφάνεια.

  Rui Tavares, εισηγητής. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ τα μέλη που συμμετείχαν στη συζήτηση, καθώς και την Επίτροπο. Θεωρώ ότι εάν υπάρχει οποιαδήποτε συμφωνία για το τι επιθυμούμε σε σχέση με το ζήτημα της επανεγκατάστασης των προσφύγων, αυτό οφείλεται στο ότι αντιλαμβανόμαστε πως, κατ’ εξαίρεση, στο πλαίσιο της συζήτησης σχετικά με τη μετανάστευση –και όλοι γνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι αυτό στην Ευρώπη, παράλληλα με τη συζήτηση για το άσυλο και τους πρόσφυγες– αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα που μπορούμε να επιλύσουμε. Μπορούμε να το επιλύσουμε τόσο για εμάς όσο και για τους πρόσφυγες, διότι όποιος έχει επισκεφτεί καταυλισμούς προσφύγων, γνωρίζει ότι εκεί υπάρχουν παιδιά που χάνουν ένα, δύο ή και τρία χρόνια των σπουδών που θα μπορούσαν να παρακολουθούν στην Ευρώπη. Πιστεύω ότι αυτό μας δείχνει τον σωστό βαθμό επείγοντος για την παρούσα συζήτηση.

Ελπίζω επίσης να ξεπεραστούν σύντομα τα διαδικαστικά ζητήματα, σύμφωνα με όσα είναι γραμμένα στις Συνθήκες, διότι όλοι γνωρίζουμε ότι αυτά που διαθέτουμε δεν επαρκούν και όλοι γνωρίζουμε ότι η απλή μεταβίβαση μέρους του προϋπολογισμού εξακολουθεί να μην αποτελεί γνήσιο πρόγραμμα επανεγκατάστασης των προσφύγων. Πραγματικά, αυτό είναι το είδος των ζητημάτων στο οποίο στοχεύει η έκθεση πρωτοβουλίας που συζητούμε μεταξύ άλλων σήμερα και αφορά την ποιότητα: η ποιότητα έχει ζωτική σημασία για την ένταξη των προσφύγων και απαιτεί μια πολυμερή προσέγγιση που θα περιλαμβάνει μη κυβερνητικές οργανώσεις, τοπικούς παράγοντες και τοπικές αρχές. Η προσέγγιση αυτή πρέπει επίσης να επιλύσει πολλά από τα γραφειοκρατικά προβλήματα συντονισμού που αντιμετωπίζουμε σήμερα.

Εάν η διαδικασία που αφορά αυτά τα παιδιά, τα οποία βρίσκονται σε καταυλισμούς προσφύγων αντί να μελετούν και που θα είχαν το δικαίωμα σε επανεγκατάσταση, είναι πολύ χρονοβόρα, οι παράγοντες στις συνοριακές υπηρεσίες αρκετών κρατών μελών μάς λένε ότι αυτό οφείλεται στο ότι παίρνει πολύ χρόνο στα κράτη μέλη να συντονίσουν και να επικυρώσουν τα ταξιδιωτικά έγγραφα, για παράδειγμα, κάτι που μπορεί να γίνει κυρίως χρησιμοποιώντας μια μόνο πράξη, που στην έκθεση πρωτοβουλίας προτείναμε να υλοποιηθεί από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης του Ασύλου (EASO). Η EASO αποτελεί μονάδα επανεγκατάστασης με περιορισμένο αριθμό αξιωματούχων, αλλά με άτομα που εργάζονται μόνιμα στον τομέα της επανεγκατάστασης και γνωρίζουν πώς να ανταλλάσσουν βέλτιστες πρακτικές, πώς να εισαγάγουν τα νέα κράτη μέλη στους μηχανισμούς επανεγκατάστασης και πώς να συντονίσουν τις ενέργειές τους ακόμα και με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης προκειμένου να διευκολύνουν τις διαδικασίες επανεγκατάστασης.

Όταν έχουμε ήδη αποφασίσει ότι οι άνθρωποι αυτοί πρόκειται να επανεγκατασταθούν, δεν έχουμε λόγο να καθυστερούμε αντιμετωπίζοντας θέματα γραφειοκρατίας, προτού μπορέσουμε να ασχοληθούμε με την ένταξή τους στο ευρωπαϊκό έδαφος.

  Πρόεδρος. – Η κοινή συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα, στις 12.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Σταύρος Λαμπρινίδης (S&D). - γραπτώς. Ψηφίζουμε σήμερα για τη θέσπιση ενός κοινού ευρωπαϊκού προγράμματος επανεγκατάστασης δικαιούχων ασύλου από τρίτες χώρες με προβλήματα σε χώρες της ΕΕ. Υπάρχει όμως μια άλλη συζήτηση που πρέπει να διεξαχθεί. Εδώ και πάνω από μια δεκαετία η ίδια η Ευρώπη γίνεται δέκτης μεγάλου αριθμού προσφύγων και κυμάτων μετανάστευσης. Ο ευρωπαϊκός Νότος έχει αφεθεί να σηκώσει μόνος του όλο το βάρος του ευρωπαϊκού ανθρωπισμού και εδώ και καιρό έφτασε πια στα όριά του. Και ενώ η Ευρώπη έχει -και δικαίως- έτοιμο το ταμείο για τρίτες χώρες, για τα κράτη μέλη της δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη.

Η έκθεση του εισηγητή αναγνωρίζει, αν μη τι άλλο, το πρόβλημα. Άλλες εκθέσεις, όπως η σχετική με την ίδρυση Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο, καθιστούν, τουλάχιστον στα λόγια, υποχρέωσή της τη στήριξη κρατών τα οποία, λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, δέχονται ιδιαίτερη πίεση στα συστήματα χορήγησης ασύλου και υποδοχής. Ρητά αναφέρεται ως στόχος να υποστηριχθεί η ανάπτυξη μηχανισμών αλληλεγγύης, όπως η μεταφορά δικαιούχων διεθνούς προστασίας μέσα στην Ε.Ε.

Ας ελπίσουμε ότι η Ευρώπη ανακαλύπτει σιγά-σιγά την αλληλεγγύη. Ας έχουμε στο μυαλό μας ότι και εδώ κάθε καθυστέρηση ζημιώνει τους πιο αθώους συνανθρώπους μας.

  Jiří Maštálka (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Σε σχέση με το ζήτημα του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν, θα ήθελα να επισημάνω και πάλι το γεγονός ότι οι κρατικές αρχές στην Τσεχική Δημοκρατία, καθώς και οι τοπικές αρχές και μεμονωμένοι πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένων βουλευτών του ΕΚ, έρχονται διαρκώς αντιμέτωποι με καταγγελίες από τσέχους πολίτες σχετικά με τους άσκοπους και εξευτελιστικούς ελέγχους της αστυνομίας στους οποίους υπόκεινται συχνά όταν ταξιδεύουν στη Γερμανία, τόσο στην περιοχή κοντά στα σύνορα μεταξύ των δύο χωρών όσο και στις ευρύτερες γερμανικές μεθοριακές περιοχές. Η προσέγγιση αυτήν της αστυνομίας και των τελωνειακών αρχών της Γερμανίας, που εφαρμόζεται με μεγάλη συχνότητα και επιδεξιότητα, έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο όχι μόνο στις σχέσεις μεταξύ Τσεχίας και Γερμανίας, αλλά κυρίως στη στάση των τσέχων πολιτών έναντι της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Μετά την προσχώρηση της Τσεχικής Δημοκρατίας στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν, οι τσέχοι πολίτες πληροφορήθηκαν ότι είχαν δυνατότητα ελεύθερων και ανεμπόδιστων μετακινήσεων στην επικράτεια της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, όπως ακριβώς προβλέπει και εγγυάται το σύστημα Σένγκεν. Κατά την άποψή μου, η συμπεριφορά των γερμανικών κρατικών αρχών έναντι των ατόμων που ταξιδεύουν από την Τσεχική Δημοκρατία είναι αδικαιολόγητη στη σαφή πλειονότητα των περιπτώσεων και αντίθετη προς τις διακηρύξεις περί ελεύθερης κυκλοφορίας προσώπων.

7. Ειδικά μέτρα για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης (τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006) (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A7-0054/2010), του κ. Alves, εξ ονόματος της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006 περί καθορισμού ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης(COM(2009)0510 - C7-0255/2009 - 2009/0138(COD)).

  Luís Paulo Alves, εισηγητής. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου να επισημάνω το γεγονός ότι συζητούμε την πρώτη έκθεση της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου που υπάγεται στη συνήθη νομοθετική διαδικασία βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας. Πρόκειται για ιστορική στιγμή και, εάν το Σώμα ψηφίσει σύμφωνα με τα όσα προτείνω, η νέα αυτή περίοδος επιμερισμού των αρμοδιοτήτων όσον αφορά τη γεωργία στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα ξεκινήσει με τον καλύτερο τρόπο.

Η Ένωση το επιτυγχάνει αυτό ακριβώς νομοθετώντας από κοινού με τις εξόχως απόκεντρες περιοχές της, αποδεικνύοντας στην πράξη τη βούληση για την οικοδόμηση μιας Ένωσης ενισχυμένης από τη συνοχή, σε ένα πνεύμα ενεργού αλληλεγγύης όσον αφορά τις ιδιαιτερότητες και τις διαφορές των μερών της, πνεύμα που αποτελεί τη μοναδική βιώσιμη οδό για την οικοδόμηση του κοινού ευρωπαϊκού μας έργου.

Το επιτυγχάνει επίσης θεσπίζοντας βασικούς κανονισμούς με στόχο να καταστεί ο τομέας της ζάχαρης στις Αζόρες –γεγονός που επιδοκιμάζω ιδιαίτερα, δεδομένου ότι πρόκειται για την περιοχή από όπου προέρχομαι– πιο βιώσιμος, καθώς πρόκειται για τομέα με ιστορία πολλών αιώνων. Επιπλέον, συμβάλλει στην υγιή διαφοροποίηση της γεωργίας σε μια περιοχή της οποίας η συμβολή στον τομέα των γαλακτοκομικών προϊόντων της Πορτογαλίας είναι, όπως γνωρίζουμε, αναντικατάστατη. Είναι ένας τομέας την θέση του οποίου πρέπει να εδραιώσουμε και τον οποίο πρέπει να καταστήσουμε βιώσιμο.

Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Επίτροπο Cioloş, καθώς και τους ανώτερους αξιωματούχους της Επιτροπής, με τους οποίους συνεργαστήκαμε και διαπραγματευτήκαμε, για το ανοιχτό πνεύμα και την ευελιξία που επέδειξαν. Η ισπανική Προεδρία κατέβαλε κάθε προσπάθεια ώστε η κοινή επιθυμία μας να καταλήξουμε σε συμφωνία κατά την πρώτη ανάγνωση να γίνει πραγματικότητα. Θα ήθελα, βεβαίως, να ευχαριστήσω επίσης τους σκιώδεις εισηγητές των άλλων πολιτικών Ομάδων, καθώς και τους εξαίρετους υπαλλήλους της γραμματείας της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου , η συνεργασία των οποίων μας επέτρεψε να επιτύχουμε ένα αποτέλεσμα το οποίο θεωρώ ιδιαίτερα θετικό.

Θα ήθελα επίσης να επισημάνω την αποφασιστικής σημασίας συμβολή της Γεωργικής Ένωσης των Αζορών, καθώς και της περιφερειακής κυβέρνησης και της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Πορτογαλίας. Συμμετείχαν σε μεγάλο βαθμό και διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην εξεύρεση λύσης για τη ζάχαρη των Αζορών.

Η πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου κατατέθηκε στις 2 Οκτωβρίου στην Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία η προοπτική να τεθεί να ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας ήταν ανύπαρκτη, καθώς συνέχιζε να εκκρεμεί η επικύρωσή της από τα κράτη μέλη. Σε αυτό το πλαίσιο, η αρχική ιδέα της Επιτροπής και του Συμβουλίου ήταν η πρόταση να εγκριθεί βάσει της απλοποιημένης διαδικασίας χωρίς τροπολογίες, με σκοπό να τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου 2010.

Με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, και παρά το γεγονός ότι η κυρίαρχη στις υπόλοιπες πολιτικές Ομάδες και στο Συμβούλιο άποψη ήταν ότι η πρόταση έπρεπε να συνεχίσει να υπόκειται στην απλοποιημένη διαδικασία –διότι πίστευαν ότι η πρόταση δεν έχρηζε τροποποιήσεων και έπρεπε να τεθεί σύντομα σε ισχύ– τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και εγώ κατανοούμε ότι το Κοινοβούλιο έπρεπε να εκφράσει τη γνώμη του σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας και να αναλάβει τον ρόλο του ως συννομοθέτης.

Αυτό το κάναμε την κατάλληλη στιγμή, διότι ως αποτέλεσμα παρουσιάστηκαν νέες δυνατότητες, πρώτον με τη συμβολή της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης και τη γνωμοδότηση του κ. Teixeira –τον οποίο θα ήθελα, επί τη ευκαιρία, να συγχαρώ και να ευχαριστήσω για τη βοήθεια που πάντα παρείχε καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας– και, δεύτερον, με την έκθεσή μου που παρουσίασε τις νέες δυνατότητες για τον τομέα της ζάχαρης στις Αζόρες, καθώς και με τη συμβολή και υποστήριξη των συναδέλφων μου στην Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου.

Τέλος, θα ήθελα να πω σε αυτήν την πρώτη ομιλία ότι δεν κατορθώσαμε να γίνουν αποδεκτές οι τροπολογίες που πρότεινε η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης και η Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, τις οποίες υποστήριξα ο ίδιος, στον συμβιβασμό που επιτεύχθηκε μετά από τριμερή διάλογο. Η επίτευξη συμβιβασμού κατά την πρώτη ανάγνωση ήταν απαραίτητη διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο διασφαλίστηκαν οι βελτιώσεις που είχαν ήδη επιτευχθεί καθώς και η απαραίτητη έναρξη ισχύος της πρότασης σε σύντομο χρονικό διάστημα προκειμένου να μην τεθεί σε κίνδυνο η αναδρομικότητά της από τον Ιανουάριο της φετινής χρονιάς. Ωστόσο, δεδομένου ότι η Επιτροπή συντάσσει ένα έγγραφο αναθεώρησης για το POSEI, σύντομα θα έχουμε σίγουρα μια ακόμη ευκαιρία να συζητήσουμε.

  Πρόεδρος. – Όπως είδατε, αλλάξαμε το όνομα στην οθόνη. Δυστυχώς, ο εν λόγω Επίτροπος δεν κατόρθωσε να είναι μαζί μας εγκαίρως, γεγονός για το οποίο λυπούμαι, καθώς δεν υπάρχει νέφος τέφρας αυτήν τη στιγμή και η ώρα είναι ήδη 11.00.

Ίσως κάποια στιγμή η Επιτροπή θα μπορούσε να συζητήσει την υποχρέωση των αρμόδιων Επιτρόπων να παρευρίσκονται. Αυτό είναι ένα θέμα που αποτελεί επίσης αντικείμενο της συμφωνίας πλαίσιο. Είμαι βέβαιη ότι η κυρία Malmström θα είναι μια θαυμάσια εκπρόσωπος.

  Cecilia Malmström, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ για την κατανόηση. Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη εξ ονόματος του συναδέλφου μου, κ. Cioloş, ο οποίος καθυστέρησε και ο οποίος προσπαθεί να έλθει εδώ το συντομότερο δυνατόν για να συζητήσει μαζί σας. Μου ζήτησε να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Alves, και τους σκιώδεις εισηγητές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την εξαιρετική εργασία στο πλαίσιο έγκρισης αυτής της πρότασης.

Η έγκριση της πρότασης είναι σημαντική διότι πρόκειται για το πρώτο κείμενο που εγκρίνεται στο πλαίσιο της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας σχετικά με τη γεωργία και την ανάπτυξη της υπαίθρου μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Αυτούς τους μήνες εδραιώθηκε μια πολύ καλή συνεργασία μεταξύ του Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, γεγονός που δημιούργησε τις συνθήκες για την ταχεία έγκριση αυτής της πρότασης κατά την πρώτη ανάγνωση.

Η πρώτη αυτή εμπειρία της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας υπήρξε ιδιαίτερα διδακτική για τον συνάδελφό μου, Επίτροπο Cioloş, και τις υπηρεσίες του, ενώ δημιούργησε και ένα εξαιρετικό προηγούμενο για τις μελλοντικές εργασίες. Η έγκριση αυτού του κανονισμού είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές διότι επιβάλλει τεχνικές απλοποιήσεις, καθώς και παρεκκλίσεις προς όφελος διαφόρων τομέων: του τομέα γαλακτοκομικών προϊόντων στις Κανάριες Νήσους, τη Μαδέρα και τη Ρεουνιόν, του τομέα ζάχαρης για τις Αζόρες και τον αμπελοοινικό τομέα για τη Μαδέρα και τις Αζόρες.

Όσον αφορά τις Αζόρες, θεωρώ ότι οι παρούσες συνθήκες δικαιολογούν μια πρόσθετη και κοινή προσπάθεια από όλους μας –τους πολίτες, τις περιφερειακές κυβερνήσεις, τις εθνικές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Ένωση– προκειμένου να διευκολύνουμε τη διαφοροποίηση των γεωργικών δραστηριοτήτων σε αυτήν την περιοχή. Η διαφοροποίηση πρέπει πραγματικά να αποτελέσει μια από τις βασικές προτεραιότητες των εξόχως απόκεντρων περιοχών, στις οποίες η συνθήκη έχει αναγνωρίσει ένα ιδιαίτερο καθεστώς λόγω των συγκεκριμένων μειονεκτημάτων τους. Η διαφοροποίηση πρέπει να επιτρέψει τοπική ανάπτυξη που θα δημιουργήσει σταθερότητα και ευημερία στις εν λόγω περιοχές. Για αυτόν τον λόγο, μετά τις διαβεβαιώσεις που λάβαμε από τις πορτογαλικές αρχές, οι οποίες δεσμεύτηκαν ότι θα στηρίξουν τον τομέα του ζαχαρότευτλου στις Αζόρες, μπορώ να συμφωνήσω με την επέκταση μιας παρέκκλισης που έχει ήδη παραχωρηθεί κατά το παρελθόν προς όφελος της βιομηχανίας ζάχαρης στις Αζόρες.

Θα ακούσω τις παρατηρήσεις σας επί του συγκεκριμένου κειμένου και θα προσπαθήσω, όσο μπορώ, να απαντήσω στις ερωτήσεις σας εξ ονόματος του συναδέλφου μου.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MARTÍNEZ MARTÍNEZ
Αντιπροέδρου

  Nuno Teixeira, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, θα ήθελα, καταρχάς, να συγχαρώ τον συνάδελφό μου εισηγητή κ. Alves για την εργασία του, ιδίως για την ικανότητά που επέδειξε ως προς την ενσωμάτωση των ποικίλων συνεισφορών που έλαβε και οι οποίες συνιστούν απλώς σεβασμό των συμφερόντων των διαφόρων εξόχως απόκεντρων περιοχών που καλύπτονται.

Υπό την ιδιότητά μου του συντάκτη της γνωμοδότησης της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης επιδοκιμάζω το γεγονός ότι όλες οι τροπολογίες που προτάθηκαν έγιναν πλήρως αποδεκτές από τον εισηγητή, καθώς και ότι η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης τις υπερψήφισε όλες. Πρόκειται για προτάσεις που στοχεύουν αντικειμενικά στη βελτίωση και διόρθωση πτυχών του εν ισχύι κανονισμού που είναι ανεπαρκείς και αναχρονιστικές. Ως μία από αυτές τις πτυχές θα επισήμαινα το γεγονός ότι οι μέγιστες ποσότητες που αφορούν τις εξαγωγές και την αποστολή οποιουδήποτε μεταποιημένου προϊόντος και οι οποίες έχουν επιδοτηθεί με επιδοτήσεις POSEI υπολογίζονται τώρα βάσει του μέσου όρου μεταξύ 1989 και 1991.

Εάν υποθέσουμε ότι η έκθεση εγκρίνεται, ελπίζω ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα μπορέσουν να αναγνώσουν τη θέση του Κοινοβουλίου και δεν θα χρησιμοποιήσουν μια πιθανή μελλοντική αναθεώρηση των κανονισμών του προγράμματος POSEI ως δικαιολογία για να μην αποδεχτούν τις θέσεις του Κοινοβουλίου καθώς και τις προτεινόμενες τροπολογίες, οι οποίες έχουν υπέρτατη σημασία για τις επηρεαζόμενες περιοχές.

  Maria do Céu Patrão Neves, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (PT) Λόγω των μόνιμων φυσικών μειονεκτημάτων τους, είναι αναγκαίο για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές να εξετάσει η Ευρωπαϊκή Ένωση ειδικά ποιες είναι οι καλύτερες συνθήκες για να διεκπεραιώνουν τις οικονομικές δραστηριότητές τους.

Στην περίπτωση περιοχών όπως οι Αζόρες, που εξαρτώνται σε σημαντικό βαθμό από τη γεωργία, είναι απαραίτητο να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στον συγκεκριμένο τομέα. Σε αυτό το πλαίσιο χαιρετίζουμε αυτήν την έκθεση περί ειδικών μέτρων για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές. Η έκδοση που ψηφίστηκε από την Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου ήταν αρκούντως ικανοποιητική. Η έκδοση που προέκυψε από τον τριμερή διάλογο πλήττει αναπόδραστα τις συνθήκες εργασίας στον τομέα της ζάχαρης, του οποίου η επιδότηση είναι σχεδόν απλά συμβολική.

Σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία η διαφοροποίηση της γεωργίας καθίσταται όλο και περισσότερο αποδεκτή ως ένας από τους τρόπους ελαχιστοποίησης των επαναλαμβανόμενων κρίσεων του τομέα, είναι λυπηρό το ότι η εν λόγω έκθεση δεν εκφράζει την εμπιστοσύνη και την ενθάρρυνση που χρειάζονται η παραγωγή ζαχαρότευτλων και η συναφής βιομηχανία στο São Miguel.

  Vasilica Viorica Dăncilă, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (RO) Θα ήθελα, πρώτα απ’ όλα, να συγχαρώ τον εισηγητή για τους αναφερόμενους στόχους όσον αφορά τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές. Το καθεστώς στήριξης της γεωργίας για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές της ΕΕ παρέχει ένα σημαντικό μηχανισμό για τη διατήρηση της γεωργίας και την προστασία του αγροτικού τοπίου.

Στηρίζω την παρούσα αναθεώρηση της οριοθέτησης των εν λόγω περιοχών με σκοπό την εξάλειψη τυχόν ασυνεπειών σε αυτήν. Πιστεύω ότι η εφαρμογή ομοιόμορφων κριτηρίων θα απλοποιήσει την υλοποίηση του προγράμματος πληρωμών για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα παράσχει μεγαλύτερη διαφάνεια και θα εξασφαλίσει την ομοιόμορφη αντιμετώπιση των δικαιούχων αυτών των συστημάτων στήριξης. Όλοι γνωρίζουμε πόσο βασικό ρόλο διαδραματίζει η γεωργία στην τοπική οικονομία.

Από αυτήν την άποψη, πιστεύω ότι είναι ορθό να υπάρχουν μέτρα για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα οποία έχουν ως στόχο να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα του γεωργικού τομέα και να προαγάγουν τη διαφοροποίησή του. Στηρίζω και συμφωνώ απολύτως με τους βασικούς στόχους του καθεστώτος για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, το οποίο θεωρώ σημαντικό και έχει αποδειχθεί ότι συνιστά ένα αποτελεσματικό μέσο για τη διατήρηση της γεωργίας στις εν λόγω περιοχές.

  Riikka Manner, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (FI) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα, πρώτον, να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τον εισηγητή, κ. Alves, για την εξαίρετη εργασία του για αυτήν την έκθεση. Η Ομάδα μας στηρίζει πλήρως αυτόν τον συμβιβασμό, διότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό και προφανές το γεγονός ότι η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των εξόχως απόκεντρων περιοχών της ΕΕ καθορίζεται σε σημαντικό βαθμό από την περιφερειακή θέση τους, τις δυσχερείς κλιματικές συνθήκες και τη γεωγραφία, καθώς και από την οικονομική εξάρτησή τους από ένα περιορισμένο φάσμα αγαθών και υπηρεσιών. Είναι πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα στη σημερινή εποχή κρίσης, να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην ισορροπημένη ανάπτυξη των περιφερειών της Ευρώπης και στην επίτευξη περιφερειακής και κοινωνικής συνοχής.

Εμείς και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διασφαλίσουμε ότι είμαστε αυτάρκεις όσον αφορά τη γεωργία παντού στην Ευρώπη. Αυτό είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για την ασφάλεια και τη βιοποικιλότητα. Τα μέτρα που προτείνονται σε αυτήν την έκθεση πρέπει τώρα να εφαρμοστούν στην πράξη προκειμένου να παραγάγουν μόνιμα και, πάνω απ’ όλα, μακροπρόθεσμα αποτελέσματα παντού στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών περιοχών της.

  James Nicholson, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα, πρώτα απ’ όλα, να συγχαρώ τον εισηγητή για την πολύ καλή ποιότητα της εργασίας του. Η Ομάδα μου μπόρεσε επίσης να στηρίξει τη συμφωνία στο πλαίσιο του τριμερούς διαλόγου και πιστεύω ότι επιτεύχθηκε ένας καλός συμβιβασμός.

Πιστεύω ότι οι εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ευρώπης πρέπει να τύχουν της απαιτούμενης στήριξης, όπου αυτό είναι εφικτό, προκειμένου να αντισταθμιστεί το μειονέκτημα της θέσης τους και οι δυσχέρειες που αυτό επιφέρει. Οι εν λόγω περιοχές έχουν μόνιμα μειονεκτήματα και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αναγνωρίσουμε. Η οικονομική κρίση και η κρίση στον τομέα των γαλακτοκομικών προϊόντων έχουν επηρεάσει αρνητικά αυτές τις περιοχές κατά τρόπο δυσανάλογο σε σχέση με το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης Ευρώπης, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι εν λόγω περιοχές αξίζουν κάποιας ιδιαίτερης προσοχής.

Συναισθάνομαι ιδιαίτερα τη δύσκολη κατάσταση στις Αζόρες, όπου ο τομέας γαλακτοκομικών προϊόντων είναι πολύ σημαντικός και αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες. Το να επιτραπεί στις Αζόρες να εξάγουν σχετικά μικρές ποσότητες ζάχαρης στην ΕΕ αποτελεί οπωσδήποτε μια καλή απόφαση για το οικονομικό μέλλον της συγκεκριμένης περιοχής.

  João Ferreira, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, η δικαιολόγηση της παράτασης της δυνατότητας επανεξαγωγής ζάχαρης με χρήση των μοντέλων που προτείνονται επί του παρόντος, με την σταδιακή κατάργηση του συστήματος των ποσοστώσεων επί του γάλακτος, είναι επικίνδυνη και απαράδεκτη. Αυτή η κατάργηση – κατά της οποίας αγωνιστήκαμε και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, στηρίζοντας τον αγώνα των παραγωγών γάλακτος – θα έχει πολύ σοβαρές συνέπειες για έναν παραγωγικό τομέα που είναι θεμελιώδους σημασίας για την οικονομία των Αζορών. Σε αντίθεση με τα προτεινόμενα, δεν θα είναι δυνατόν να μετριάσουμε αυτές τις συνέπειες μέσω των μέτρων που προτείνονται σχετικά με τη βιομηχανία επεξεργασίας της ζάχαρης, πόσο μάλλον όταν προτείνεται επίσης η σταδιακή κατάργησή της. Τι θα έχει απομείνει όταν παρέλθουν αυτά τα πέντε χρόνια;

Από την άλλη, είναι σημαντικό να ληφθεί υπόψη ότι η διαδικασία της μετατροπής των αμπελώνων έχει καθυστερήσει σημαντικά, και στη Μαδέρα, και θα μπορούσε ακόμη και να διακυβευθεί πλήρως, εάν δεν ενισχυθούν τα κίνητρα. Οι περιορισμοί και οι φραγμοί που αντιμετωπίζουν οι εξόχως απόκεντρες περιοχές είναι μόνιμοι. Για αυτόν τον λόγο, το πρακτικό αποτέλεσμα της αναγνώρισης του ιδιαίτερου χαρακτήρα των εν λόγω περιοχών πρέπει να είναι ένα σύνολο μόνιμων μέτρων ενίσχυσης, μέτρων όχι ασύνδετων και χρονικά περιορισμένων. Είναι σημαντικό να διατηρηθεί η ενίσχυση από την Ένωση προς τον γεωργικό τομέα των εξόχως απόκεντρων περιοχών, πόσο μάλλον υπό το παρόν κοινωνικο-οικονομικό κλίμα.

  Gabriel Mato Adrover (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, έχουμε να κάνουμε με μια μεταρρύθμιση που είναι απλή, αλλά εξαιρετικά σημαντική για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία η κρίση πλήττει τους πάντες, αλλά πλήττει τις συγκεκριμένες περιοχές κατά τρόπο ριζικό, λόγω του ότι αντιμετωπίζουν μόνιμα διαρθρωτικά προβλήματα, γεγονός που σημαίνει ότι χρειάζονται αυτές τις αλλαγές.

Θα μιλήσω για τις Κανάριες Νήσους. Στην περίπτωση των Κανάριων Νήσων, η σημαντικότερη αλλαγή αφορά τις προσφερόμενες ποσότητες παρασκευασμάτων με βάση το γάλα που προορίζονται για βιομηχανική μεταποίηση. Μιλάμε για τη σκόνη αποβουτυρωμένου γάλακτος με φυτικό λίπος που αποτελεί παραδοσιακό προϊόν για τους ντόπιους καταναλωτές και πωλείται στις Κανάριες Νήσους για περισσότερα από 40 χρόνια. Μετά από μεγάλες προσπάθειες και παρά τις πολλές δυσκολίες, δημιουργήθηκε μια τοπική βιομηχανία που δημιουργεί θέσεις εργασίας και προφανή προστιθέμενη αξία. Αυτό είναι κάτι που θα ήθελα να τονίσω διότι, στη σημερινή εποχή και ιδιαίτερα στα νησιά μας, που πλήττονται από εξαιρετικά υψηλή ανεργία, η στήριξη μιας μικρής βιομηχανίας που δημιουργεί θέσεις εργασίας δεν αποτελεί απλώς αναγκαιότητα, αλλά υποχρέωση.

Η πρόταση είναι να παραμείνουν οι προσφερόμενες ποσότητες αυτού του προϊόντος, το οποίο χρησιμοποιείται για τοπική κατανάλωση, μικρές ποσότητες των 800 τόνων το χρόνο. Κάτι τέτοιο θα εξάλειφε τον μεταβατικό χαρακτήρα του μέτρου, το οποίο έχει μικρή σημασία στο παγκόσμιο πλαίσιο, και, ως εκ τούτου, θα εξασφάλιζε τη σταθερότητα για τη συγκεκριμένη βιομηχανία.

Όπως είπα και προηγουμένως, οι εξόχως απόκεντρες περιοχές παρουσιάζουν σημαντικά μειονεκτήματα, αλλά πρέπει να θεωρηθούν ως μια ευκαιρία για την Ευρώπη. Οι διάφορες συμφωνίες σύνδεσης που τελούν υπό επεξεργασία και συζητούνται επί του παρόντος, όπως οι συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών με την Κολομβία, το Περού, και άλλες επί των οποίων ξεκινούν διαπραγματεύσεις, όπως με τη Mercosur, συνιστούν σαφή απειλή για τον γεωργικό τομέα μας. Έχω κατά νου πολλά προϊόντα: τις ντομάτες, τις μπανάνες και τον κτηνοτροφικό τομέα.

Το έχω πει πολλές φορές: οι εν λόγω συμφωνίες πρέπει να επιτυγχάνουν μια ισορροπία, βάσει της οποίας ο καθένας θα εκχωρεί κάτι, ούτως ώστε να κερδίζουν όλοι. Ωστόσο, δεν πρέπει κατά κανένα τρόπο ένα προϊόν ή ένας συγκεκριμένος τομέας να υποχρεώνεται να επωμισθεί το σύνολο του κόστους των συμφωνιών.

Τέλος, θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή, κ. Alves, και να ευχαριστήσω την Επιτροπή και το Συμβούλιο που μαζί με το Κοινοβούλιο πέτυχαν να καταλήξουν σε συμφωνία στο πλαίσιο αυτού του πρώτου τριμερούς διαλόγου για τη γεωργία.

  Patrice Tirolien (S&D). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όταν αυτό το κείμενο παρουσιάστηκε ενώπιον της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης, επέτυχα να εισαγάγω την ιδέα μιας παράτασης της εξαίρεσης βάσει της οποίας παρέχεται η άδεια παραγωγής ανασυσταθέντος γάλακτος στη Μαρτινίκα και τη Γουαδελούπη, βάσει του παραδείγματος του μοντέλου αειφόρου ανάπτυξης που καταξιώθηκε στη Μαδέρα.

Δυστυχώς, δεν υπήρξε συναίνεση επ’ αυτής της θέσης κατά τον τελευταίο τριμερή διάλογο. Αυτό είναι λυπηρό για δύο λόγους. Πρώτον, όσον αφορά την ουσία, η γαλακτοκομική παραγωγή στα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα θα πρόσφερε πολλαπλές ευκαιρίες που δεν πρέπει να χαθούν: την ενίσχυση της εκτροφής βοοειδών, την αυτάρκεια όσον αφορά ένα βασικό τρόφιμο και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Δεύτερον, όσον αφορά το περιεχόμενο, το Κοινοβούλιό μας στο σύνολό του δεν κατάφερε να καταλήξει στη λήψη μιας απόφασης αναφορικά με την πρότασή μου, δεδομένου ότι ήθελε να εγκριθεί το εν λόγω κείμενο κατά την πρώτη ανάγνωση μέσω μιας ανεπίσημης διαδικασίας στην οποία αντιτίθεμαι.

Ακόμη και αν έχουν έτσι τα πράγματα, η εργασία μας σχετικά με αυτόν τον κανονισμό POSEI θα συνεχιστεί πολύ σύντομα κατά την ενδιάμεση αναθεώρηση του εν λόγω κανονισμού. Τότε, θα ζητήσω ξανά να υπάρξει εξαίρεση στα άλλα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα.

  Albert Deß (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, χαίρομαι για το γεγονός ότι η έκθεση για τα ειδικά μέτρα για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης συζητήθηκε σε τόσο εγκάρδια ατμόσφαιρα στο Κοινοβούλιο.

Κατά την τελευταία κοινοβουλευτική περίοδο ήμουν ο σκιώδης εισηγητής για τη μεταρρύθμιση της αγοράς ζάχαρης. Τότε, η Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου επισκέφτηκε το νησί Ρεουνιόν όπου επισκέφθηκα μια μικρή γεωργική εκμετάλλευση που καλλιεργεί ζαχαροκάλαμα. Χωρίς την υποστήριξή μας αυτή η μικρή γεωργική εκμετάλλευση δεν θα μπορούσε να επιβιώσει. Ως άνθρωπος της ηπειρωτικής ενδοχώρας παρατήρησα επίσης ότι οι εν λόγω αγρότες των εξόχως απόκεντρων περιοχών της Ένωσης αντιμετωπίζουν πράγματι ιδιαίτερες συνθήκες.

Είναι απαραίτητο να διασφαλίσουμε, μέσω συγκεκριμένων κανόνων για τις εξαιρέσεις, ότι παρέχουμε στους εν λόγω αγρότες όλων αυτών των περιοχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μελλοντικές προοπτικές, καθώς και ότι θα έχουν τη δυνατότητα να εγγυηθούν την επισιτιστική ασφάλεια –στο μεγαλύτερο μέρος της τουλάχιστον– σε αυτές τις περιοχές. Εξαρτάται από όλους μας να συμβάλουμε στο να διασφαλιστεί ότι η γεωργία θα έχει –και μέσω των εν λόγω κανόνων για τις εξαιρέσεις – μελλοντικές προοπτικές και ότι θα διαφυλαχτεί η ασφάλεια εφοδιασμού για τον ντόπιο πληθυσμό. Ο τρόπος με τον οποίο έχει συνταχθεί τώρα η έκθεση διασφαλίζει την ύπαρξη πρόσφορων όρων για την επίτευξη αυτών των στόχων. Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους όσοι συμμετείχαν.

  Giovanni La Via (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, οι εξόχως απόκεντρες περιοχές χαρακτηρίζονται από κοινωνικοοικονομικές και διαρθρωτικές ιδιαιτερότητες που καθορίζονται από την απόστασή τους από τις αγορές, την απομόνωσή τους, τη μικρή έκτασή τους, την τοπογραφία τους, τις δύσκολες κλιματικές συνθήκες και την οικονομική εξάρτησή τους από ορισμένα προϊόντα. Υπάρχουν τρεις ιδιαίτερα σημαντικοί γεωργικοί τομείς: τα ζαχαρότευτλα, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και η αμπελοοινική παραγωγή.

Το οικονομικό σύστημα αυτών των περιοχών εξαρτάται από την ορθή λειτουργία των συστημάτων παραγωγής καθενός από τους προαναφερθέντες τομείς, αλλά θα χρειαστεί πολλή δουλειά για την αποκατάσταση των ισορροπιών που διαταράχθηκαν με την πάροδο του χρόνου, καθώς και για να εξασφαλιστούν οι παρεκκλίσεις που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή των κατάλληλων μέσων της αγοράς.

Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, μαθαίνουμε με μεγάλη ανησυχία για τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις με τις χώρες Mercosur. Εάν οι εν λόγω διαπραγματεύσεις δεν συνοδεύονται από τα κατάλληλα αντισταθμιστικά μέτρα, η εν λόγω συμφωνία θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο όχι μόνο τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, αλλά και πολλούς τομείς της ευρωπαϊκής γεωργίας.

  Elie Hoarau (GUE/NGL). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να πω ότι ο συμβιβασμός για τη ζάχαρη, όπως αυτός προέκυψε από τις διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο του τριμερούς διαλόγου, υπολείπεται όσων είχαμε προτείνει στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης και στην Επιτροπή Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου, κάτι για το οποίο λυπούμαι ιδιαίτερα.

Ωστόσο, όσον αφορά τη Νήσο Ρεουνιόν, αυτό το κείμενο είναι σημαντικό για τους αγρότες οι οποίοι περιμένουν την ταχεία εφαρμογή της εξαίρεσης που δόθηκε για το γάλα. Για αυτούς, η εξαίρεση αυτή θα διασφαλίσει τη βιωσιμότητα του κλάδου. Εντούτοις, θα προτιμούσα να είχαν διατηρηθεί οι ασφαλιστικές δικλείδες που προτάθηκαν στην επιτροπή.

Και πάλι όσον αφορά το γάλα, συμφωνώ με τον συνάδελφό, τον κ. Tirolien. Θα θέλαμε να υπάρχει μια μελέτη για τη Μαρτινίκα και τη Γουαδελούπη με σκοπό τη διατήρηση μιας βιομηχανίας σε αυτές τις περιοχές. Ωστόσο, τα εν λόγω ζητήματα θα επανέλθουν στο τραπέζι στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων του POSEI και θα έχουμε την ευκαιρία να τα συζητήσουμε εκ νέου.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, παρατηρούμε εδώ και χρόνια ένα φαινόμενο το οποίο φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, δηλαδή το κλείσιμο ενός τεράστιου ποσοστού αγροκτημάτων, γεγονός που υπονομεύει την αυτάρκεια των κρατών μελών της ΕΕ. Είναι σαφές ότι τα αγροκτήματα που πλήττονται περισσότερο είναι όσα βρίσκονται σε μειονεκτούσες περιοχές, όπως οι εξόχως απόκεντρες περιοχές, αλλά πλήττονται και αγρότες σε ορεινές περιοχές, όπως αυτές της Αυστρίας.

Δυστυχώς, πρόκειται για μια συνέπεια της κοινής γεωργικής πολιτικής, μιας πολιτικής που υφίσταται για πολλά χρόνια κριτική και η οποία αναθεωρείται διαρκώς, χωρίς, ωστόσο, ακόμη να λειτουργεί σωστά. Ωστόσο, έχουμε φτάσει σε ένα σημείο καμπής. Σε καταστάσεις κρίσης –είτε αυτές οφείλονται στη μείωση της αξίας του ευρώ είτε απλώς στο γεγονός ότι ένα ηφαίστειο στην Ισλανδία έχει παραλύσει την εναέρια κυκλοφορία και, μαζί με αυτήν, τον εφοδιασμό με εύκολα αλλοιώσιμα προϊόντα– τα κράτη μέλη πρέπει να στηριχθούν στους εαυτούς τους. Αυτό το βιώσαμε πιο πρόσφατα την τελευταία φορά που η Ρωσία διέκοψε την παροχή του φυσικού αερίου.

Όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, τα πάντα εξαρτώνται από την αυτάρκεια μιας χώρας, και αυτό είναι που πρέπει να διαφυλάξουμε στην ΕΕ, σε εκείνες τις χώρες και τις περιφέρειες με μειονεκτούσες περιοχές, καθώς και στις εξόχως απόκεντρες περιοχές. Πιστεύω ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο εάν η γεωργία επανεθνικοποιηθεί σε κάποιο βαθμό.

  Diogo Feio (PPE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, στο πλαίσιο της παρούσας συζήτησης για τα ειδικά μέτρα για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, θα ήθελα να ξεκινήσω συγχαίροντας τον εισηγητή και όλους όσοι εργάστηκαν επί του θέματος. Θα ήθελα επίσης να πω ότι οι τροπολογίες, οι οποίες είναι συχνά τεχνικού και ειδικού χαρακτήρα, δεν οδηγούν σε σημαντικές αλλαγές.

Ωστόσο, το να επιστήσουμε την προσοχή στο θέμα της ζάχαρης και της παραγωγής ζάχαρης στις Αζόρες σημαίνει ότι εφιστούμε την προσοχή και σε ένα βαθύτερο πρόβλημα. Οι εξόχως απόκεντρες περιοχές όπως οι Αζόρες, τις οποίες είχα πρόσφατα την ευκαιρία να επισκεφτώ, συνδέονται πολύ στενά με τον γεωργικό τομέα. Συγκεκριμένα, στις Αζόρες, το θέμα των ποσοστώσεων γάλακτος είναι πολύ σημαντικό. Η παραγωγή γάλακτος και ο τρόπος ρύθμισης της είναι εξαιρετικά σημαντικό θέμα για εκατοντάδες παραγωγών και μεγάλο αριθμό ανθρώπων στις Αζόρες και για αυτόν ακριβώς τον λόγο, επιθυμώ τώρα, εδώ στο Κοινοβούλιο, να επιστήσω την προσοχή στην ανάγκη εξεύρεσης λύσεων που θα λαμβάνουν υπόψη τη συγκεκριμένη κατάσταση των εν λόγω περιοχών.

  Diane Dodds (NI). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι για την έκθεση για την παροχή βοήθειας στη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ευρώπης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η γεωγραφική θέση, η απόσταση από τις αγορές και άλλοι παρόμοιοι παράγοντες δημιουργούν πολλές δυσκολίες. Η οικονομική κρίση είχε επίσης συνέπειες. Οι διακυμάνσεις των τιμών διαδραμάτισαν πολύ σημαντικό ρόλο και είχαν επιζήμιες, πραγματικά αποσταθεροποιητικές, επιπτώσεις στη γεωργία, όχι μόνο στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, αλλά σε όλες τις περιοχές της Ευρώπης. Ωστόσο, θέλω να θίξω σήμερα στην Επιτροπή μόνο ένα πολύ ειδικό σημείο , και αυτό είναι ότι η Επιτροπή πρέπει να είναι προσεκτική στις ενέργειες της προκειμένου να μην θέσει σε μειονεκτική θέση τον ευρωπαίο αγρότη και τον ευρωπαϊκό γεωργικό τομέα.

Στη Βόρειο Ιρλανδία, η βιομηχανία γαλακτοκομικών προϊόντων και βόειου κρέατος έχει υποστεί σημαντικές αρνητικές συνέπειες από τις εισαγωγές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τις διακυμάνσεις των τιμών και μεγάλες οικονομικές απώλειες για τους αγρότες. Την περασμένη εβδομάδα, παρέστην στην Βασιλική Αγροτική Έκθεση στη Βόρειο Ιρλανδία. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση του είδους της στην επαρχία, και ο ένας αγρότης μετά τον άλλο εξέφρασαν τις πολύ σοβαρές ανησυχίες τους όσον αφορά τη στάση της Επιτροπής η οποία προέβη σ επανέναρξη των εμπορικών συνομιλιών με τη Mercosur. Η Επιτροπή πρέπει οπωσδήποτε, όπως και εμείς στο Σώμα, να είναι ιδιαίτερα προσεκτική ώστε να μην θυσιάσει τον γεωργικό τομέα της Ευρώπης για να αποκομίσει κάποια άλλα αποκαλούμενα «οφέλη» σε άλλους τομείς.

  Seán Kelly (PPE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, επιδοκιμάζω τις προτάσεις για την παροχή βοήθειας στις εξόχως απόκεντρες περιοχές. Πρώτον, η γεωργία αποτελεί έναν τομέα που φέρνει κυρίως το φαγητό στο τραπέζι –χωρίς το οποίο θα πεθαίναμε όλοι– αλλά χωρίς τη γεωργία θα πέθαιναν και οι εν λόγω περιοχές, τόσο από οικονομική άποψη όσο και από την άποψη της πιθανής εγκατάλειψής τους από τον πληθυσμό. Ως εκ τούτου, επιδοκιμάζω οποιαδήποτε πρόταση να τις βοηθήσουμε.

Επιθυμώ επίσης να ενώσω τη φωνή μου με όσους εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις προτάσεις που αφορούν τη Mercosur. Οι εν λόγω προτάσεις θα μπορούσαν να. επιφέρουν τεράστια ζημιά στις εξόχως απόκεντρες περιοχές και, στην πραγματικότητα, σε κάθε περιοχή.

Πιστεύω ότι είναι καιρός η Ευρωπαϊκή Ένωση να επιδείξει περισσότερη δύναμη και δικαιοσύνη σε ό,τι αφορά τους αγρότες της. Ποτέ δεν ήταν προορισμός μας να γίνουμε ο αστυφύλακας για τους αγρότες εντός της Ένωσης και ο φύλακας άγγελος των αγροτών στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό είναι που συμβαίνει εδώ: θα υπήρχαν λιγότερο αυστηροί κανόνες, λιγότερη διαφάνεια και λιγότερη λογοδοσία για τα τρόφιμα που εισάγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση από ό,τι για τα τρόφιμα που παράγονται σε αυτήν, και κάτι τέτοιο θα ήταν άδικο για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, καθώς και για όλες τις περιοχές.

  Dacian Cioloş, μέλος της Επιτροπής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία να παραστώ σε αυτήν τη συζήτηση, δεδομένου ότι είναι η πρώτη μου και αφορά την πρώτη απόφαση στο πλαίσιο της διαδικασίας συναπόφασης στον τομέα της γεωργίας. Θα ήθελα να χαιρετίσω και να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά τον κ. Alves και όλες τις υπηρεσίες του Κοινοβουλίου για το πνεύμα συνεργασίας που επέδειξαν και τον αποτελεσματικό τρόπο που συνεργάστηκαν με την Επιτροπή και με το Συμβούλιο για τη λήψη αυτής της απόφασης.

Επιθυμούσαμε την ταχεία λήψη μιας απόφασης ακριβώς για να μπορούν τα μέτρα που προβλέπονται στην εν λόγω έκθεση να εφαρμοστούν γρήγορα στις εν λόγω περιοχές. Ορισμένες αποφάσεις θα εφαρμοστούν ακόμη και αναδρομικά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο –και εδώ απαντώ και στον κ. Tirolien– δεν παρουσιάσαμε άλλες τροποποιήσεις. Στην πραγματικότητα, όπως για ορισμένες άλλες προτάσεις, θα χρειαζόμασταν πρόσθετες αιτιολογήσεις και ανάλυση προκειμένου να προσδιορίσουμε τον τρόπο με τον οποίο αυτές θα πρέπει να καθιερωθούν. Προτιμήσαμε να κινηθούμε γρήγορα, και είχα αρκετές συζητήσεις με τον κ. Alves επί του θέματος. Ως εκ τούτου, χαίρομαι ιδιαίτερα για τη στήριξη που απολαμβάνει η εν λόγω πρόταση και ελπίζω ότι θα μπορέσουμε και στο μέλλον να εργαστούμε κατά τον ίδιο τρόπο με το Κοινοβούλιο και σε άλλα θέματα. Επιπλέον, είμαι βέβαιος ότι θα μπορέσουμε να το κάνουμε.

Ως Επίτροπος Γεωργίας μπορώ επίσης να διαβεβαιώσω όλους τους ομιλητές ότι οι διαπραγματεύσεις με τη Mercosur αναφέρθηκαν αρκετές φορές. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω, όπως το έπραξα και στο πλαίσιο προηγούμενων συζητήσεων εντός οργάνων της Επιτροπής σχετικά με την επανέναρξη των εν λόγω διαπραγματεύσεων, ότι θα ελέγχω με μεγάλη προσοχή αν αυτές οι διαπραγματεύσεις συνεχίζουν να διεξάγονται προς όφελος της ευρωπαϊκής γεωργίας. Πρέπει, φυσικά, να εξετάσουμε αυτές τις διαπραγματεύσεις πιο διεξοδικά, χωρίς να τις περιορίσουμε στη γεωργία, αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι κατά τους ερχόμενους μήνες και χρόνια των διαπραγματεύσεων, θα διασφαλίσω ότι το ευρωπαϊκό γεωργικό μοντέλο, που βασίζεται στην ποιότητα, την ποικιλομορφία και τη χρήσης της γης, θα διατηρηθεί είτε μέσω των αποτελεσμάτων των εν λόγω διαπραγματεύσεων είτε μέσω των μέτρων που θα ληφθούν μετά το πέρας των διαπραγματεύσεων.

Ετέθη επίσης το ερώτημα γιατί θα πρέπει να εφαρμοστεί προοδευτική μείωση, γιατί δεν προτιμούμε ποσότητες όπως αυτές που εφαρμόζονται μέχρι σήμερα στις Αζόρες για τη ζάχαρη. Στην τελευταία περίπτωση, συμφωνήσαμε συγκεκριμένα με τις με τις πορτογαλικές αρχές και με τις τοπικές αρχές των Αζορών να θεσπίσουμε ένα οικονομικό μέσο που παρέχει τη δυνατότητα στον εν λόγω τομέα να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό μέσω οικονομικών επενδυτικών μέτρων. Χαίρομαι για την υποστήριξη που διαπίστωσα, καθώς και για τις δεσμεύσεις της πορτογαλικής κυβέρνησης να στηρίξει τον τομέα σε αυτήν την πορεία και ελπίζω ότι, κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα έχουμε τη δυνατότητα να προσφέρουμε μια εναλλακτική λύση στους παραγωγούς των Αζορών.

Ο κ. Mölzer δήλωσε ότι η κοινή γεωργική πολιτική δεν ήταν επαρκώς δυναμική, ότι δεν λειτουργούσε καλά και ότι χρειαζόμαστε επανεθνικοποίηση. Θα ήθελα να σας θέσω ένα απλό ερώτημα: δείτε το εισόδημα των αγροτών σήμερα, δείτε σε ποιο ποσοστό αυτό το εισόδημα αποτελεί ενίσχυση από την ΚΓΠ και διερωτηθείτε πώς θα μπορούσαν οι αγρότες να τα βγάλουν πέρα σήμερα, εάν δεν είχαμε την κοινή γεωργική πολιτική. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρξει προσαρμογή της ΚΓΠ. Πρέπει να υποστεί σημαντικές προσαρμογές προκειμένου να ληφθούν υπόψη ακριβώς αυτές οι αλλαγές που αντιμετωπίζει η ευρωπαϊκή γεωργία. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι θα καταβληθεί κάθε προσπάθεια στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης της ΚΓΠ το 2013 ώστε να ληφθεί περισσότερο υπόψη η σημερινή πραγματικότητα. Φυσικά, η προσπάθεια αυτή θα περιοριστεί στους πόρους που το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο θα διαθέσουν για αυτήν την πολιτική. Ελπίζω ότι οι εν λόγω πόροι θα σχετίζονται άμεσα με τις φιλοδοξίες που τρέφουν οι Ευρωπαίοι και η Ευρώπη για τη γεωργία τους. Δεν πιστεύω ότι η επανεθνικοποίηση αποτελεί λύση διότι, κατά τη γνώμη μου, τα κράτη μέλη δεν θα είχαν τα μέσα να εξασφαλίσουν τη λήψη ειδικών μέτρων στις εν λόγω εξόχως απόκεντρες περιοχές, εάν δεν διαθέταμε την κοινή γεωργική πολιτική και μια κοινοτική προσέγγιση.

Ως εκ τούτου, θα ολοκληρώσω σε αυτό το σημείο με την ελπίδα ότι όταν θα έρθει η στιγμή της αναδιατύπωσης του κανονισμού POSEI, θα μπορέσουμε να σημειώσουμε πρόοδο σε ορισμένα θέματα που εθίγησαν σήμερα και ότι, γενικά, σε όλες τις αποφάσεις που σχετίζονται με την κοινή γεωργική πολιτική, θα μπορέσουμε να εργαστούμε το ίδιο αποτελεσματικά όπως και με τον συγκεκριμένο κανονισμό.

  Luís Paulo Alves, εισηγητής. – (PT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, σε αυτήν την τελευταία ομιλία θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της επικαιροποίησης του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006. Η αλλαγή που έλαβε χώρα μετά την έγκρισή του το 2006 –τόσο στο πεδίο της νομοθεσίας όσο και από την άποψη της εφαρμογής του, καθώς και στην ίδια την επικρατούσα κατάσταση– επέβαλε την εισαγωγή τροποποιήσεων ούτως η επικαιροποιημένη εκδοχή του να μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί σημαντικό μέσο στο πλαίσιο της υλοποίησης συγκεκριμένων γεωργικών πολιτικών της Ένωσης που αφορούν τα ειδικά χαρακτηριστικά των εξόχως απόκεντρων περιοχών, όπως θεσπίζεται στα άρθρα 349 και 107 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επιτρέψτε μου να απαριθμήσω εν συντομία τις βελτιώσεις που επιτεύχθηκαν. Στις Κανάριες Νήσους, η παρέκκλιση βάσει της οποίας επιτρέπονται τα παρασκευάσματα με βάση το γάλα που θεωρούνται «παραδοσιακό προϊόν για τους ντόπιους καταναλωτές» πρόκειται να παραταθεί προσωρινά. Στη Ρεουνιόν θα είναι πλέον εφικτή η παραγωγή γάλακτος UHT ανασυσταθέντος από σκόνη γάλακτος κάτω από τα όρια που έχει καθορίσει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, ενώ καταργείται και η υποχρέωση καθορισμού του επιπέδου του ενσωματωμένου γάλακτος υπό μορφή σκόνης. Στη Μαδέρα, η ίδια εξαίρεση ανανεώνεται με χρήση των εν λόγω μοντέλων, ενώ στην περιοχή υπάρχει η δυνατότητα κατανάλωσης κρασιού που παράγεται από αμπελώνες με αυτοπαράγωγα υβρίδια. Στις Αζόρες, η παρέκκλιση για την επανεξαγωγή ζάχαρης τίθεται εκ νέου σε ισχύ και επεκτείνεται, όσον αφορά τόσο την ποσότητα όσο και τα χρονικά όρια. Η περιοχή ωφελείται επίσης από τις διατάξεις για το κρασί που έχουν ήδη αναφερθεί για τη Μαδέρα.

Πρόκειται για μέτρα που θα εφαρμοστούν αναδρομικά από την 1η Ιανουαρίου 2010 και τα οποία δεν αποτελούν εμπόδιο για τον ελεύθερο ανταγωνισμό στην ενιαία αγορά μας, ενώ συνιστούν σημαντική συμβολή στις οικονομίες των εν λόγω περιοχών, των οποίων οι φυσικές αδυναμίες τις καθιστούν πιο ευάλωτες σε περίοδο βαθειάς κρίσης. Τέλος, θα ήθελα να πω ότι, πέραν της ευκαιρίας που παρέχεται στην γεωργική ποικιλομορφία, η έγκριση αυτής της έκθεσης σημαίνει ότι η απαγόρευση της επανεξαγωγής ορισμένων προϊόντων έχει αρθεί. Επίσης, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι χάρη στην έγκρισή της θα συμβάλουμε αποφασιστικά στην αναδιάρθρωση και τη διατήρηση αρκετών δεκάδων θέσεων εργασίας στις Αζόρες, καθώς και της τεχνογνωσίας που σχετίζεται με τις δραστηριότητες του αγροτοβιομηχανικού τομέα της ζάχαρης, σε μια χρονική περίοδο εξαιρετικά σκληρής οικονομικής κρίσης.

  Πρόεδρος. – Χαίρομαι ιδιαίτερα διότι μπορώ να ενημερώσω τον κ. Alves και όλους εσάς ότι σε 8 ή 10 ημέρες θα διεξαχθεί μεγάλης κλίμακας διάσκεψη σχετικά με τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, της οποίας χορηγός θα είναι η ισπανική Προεδρία. Ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου όρισε εμένα, μαζί με τον κ. Durão Barroso, τον κ. Rodríguez Zapatero και τον πρόεδρο της κυβέρνησης των Καναρίων Νήσων, ομιλητές κατά την έναρξη της διάσκεψης.

Θα χρησιμοποιήσω οπωσδήποτε το αποτέλεσμα αυτής της συζήτησης καθώς και την έκθεση του κ. Alves ως κύριες πηγές έμπνευσης για την εν λόγω ομιλία μου.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα στις 12.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Daciana Octavia Sârbu (S&D), γραπτώς. – (RO) Οι νησιωτικές και οι εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιμετωπίζουν αυτήν τη στιγμή μια σειρά προβλημάτων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο απαιτείται η λήψη ειδικών μέτρων για την προώθηση της μελλοντικής κοινωνικής και οικονομικής τους ανάπτυξης. Επιδοκιμάζω τα πρόσθετα μέτρα που προτάθηκαν από το Κοινοβούλιο και την Επιτροπή και αποσκοπούν στη βελτίωση της κατάστασης της γεωργίας στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, ειδικά υπό το πρίσμα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι Αζόρες και η Μαδέρα.

Το γάλα αποτελεί το κύριο γεωργικό προϊόν των Αζορών. Ωστόσο, δεδομένου ότι μια σειρά κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιμετώπισαν πρόσφατα κρίση γάλακτος, είναι αναγκαία η αλλαγή του γεωργικού προφίλ των εν λόγω νησιών. Σε αυτό το σημείο συμφωνώ με τον εισηγητή, ο οποίος εκφράζει την άποψη ότι τα ζαχαρότευτλα είναι η καλύτερη εναλλακτική λύση για την παραγωγή γάλακτος, τόσο από την άποψη της οικονομικής απόδοσης όσο και από την άποψη της προστασίας του περιβάλλοντος. Επιθυμώ να τονίσω ότι πρέπει να συνεχίσουμε να ενθαρρύνουμε την αποστολή των μέγιστων δυνατών ποσοτήτων ζαχαρότευτλων στην Ευρώπη.

Συμπερασματικά, επιθυμώ να επισημάνω ότι, στις παρούσες συνθήκες οικονομικής κρίσης, το δημοσιονομικό πλαίσιο μετά το 2013 πρέπει να βασίζεται κυρίως στην αλληλεγγύη, ενώ θα πρέπει και να συνεχίζει να στοχεύει σε υψηλά πρότυπα εδαφικής και κοινωνικής συνοχής.

  Πρόεδρος. – (Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 11.35 και επαναλαμβάνεται στις 12.05)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. WALLIS
Αντιπροέδρου

8. Ώρα των ψηφοφοριών

  Πρόεδρος. - Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την Ώρα των Ψηφοφοριών.

(Για τα αποτελέσματα και άλλες λεπτομέρειες της ψηφοφορίας: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά)

8.1. Αίτημα για διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή: Προς έναν ευρωπαϊκό χώρο οδικής ασφάλειας: στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για την οδική ασφάλεια έως το 2020 (ψηφοφορία)

8.2. Ίδρυση Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (A7-0118/2010, Jean Lambert) (ψηφοφορία)

8.3. Ενεργειακή απόδοση των κτιρίων (αναδιατύπωση) (A7-0124/2010, Silvia-Adriana Ţicău) (ψηφοφορία)

8.4. Ευρωπαϊκό ταμείο για τους πρόσφυγες για την περίοδο 2008-2013 (τροποποίηση της απόφασης αριθ. 573/2007/ΕΚ του Συμβουλίου) (A7-0125/2010, Rui Tavares) (ψηφοφορία)

8.5. Μετάβαση από το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS 1+) στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς (SIS II) (τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1104/2008) (A7-0126/2010, Carlos Coelho) (ψηφοφορία)

8.6. Μετάβαση από το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν (SIS 1+) στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς (SIS II) (τροποποίηση της απόφασης 2008/839/ΔΕΥ) (A7-0127/2010, Carlos Coelho) (ψηφοφορία)

8.7. Η θέσπιση κοινού ευρωπαϊκού προγράμματος επανεγκατάστασης (A7-0131/2010, Rui Tavares) (ψηφοφορία)

8.8. Βασικές ικανότητες για έναν κόσμο που αλλάζει: εφαρμογή του προγράμματος εργασίας «Εκπαίδευση και κατάρτιση 2010» (A7-0141/2010, Maria Badia i Cutchet) (ψηφοφορία)

8.9. Ζητήματα δεοντολογίας σχετικά με τη διοίκηση των επιχειρήσεων (A7-0135/2010, Klaus-Heiner Lehne) (ψηφοφορία)

– Πριν από την ψηφοφορία:

  Derek Roland Clark (EFD). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ενόψει της επόμενης ψηφοφορίας επί της έκθεσης Lehne σχετικά με ζητήματα δεοντολογίας, μπορώ να μάθω τον λόγο διεξαγωγής αυτής της ψηφοφορίας; Επρόκειτο να συζητηθεί χθες βράδυ σύμφωνα με τη διαδικασία εκτάκτων παρεμβάσεων. Η διαδικασία ακυρώθηκε και εμείς καλούμαστε να ψηφίσουμε επί ενός θέματος που δεν έχει συζητηθεί, μολονότι αυτό δεν προβλέπεται. Προς ενημέρωσή σας, κυρία Πρόεδρε, όταν αυτή η έκθεση εξετάστηκε από την Επιτροπή Απασχόλησης πριν από λίγο καιρό, κανείς σε αυτήν την επιτροπή δεν γνώριζε τι σημαίνει δεοντολογία μέχρι να τους το εξηγήσω – ούτε καν η πρόεδρος! Ως εκ τούτου, εκτιμώ ότι δεν είναι σωστό να προχωρήσουμε σε ψηφοφορία επί αυτής της άγνωστης πρότασης ψηφίσματος, η οποία δεν έχει συζητηθεί.

  Πρόεδρος. – Μπορώ να σας πω ότι συζητήθηκε στην Επιτροπή Νομικών Θεμάτων, από την οποία και προέρχεται, και έχει περάσει από όλες τις δέουσες διαδικασίες, γι’ αυτό σκοπεύω να προχωρήσω στην ψηφοφορία.

8.10. Μια στρατηγική της ΕΕ για τη νεολαία – Επένδυση και ενδυνάμωση (A7-0113/2010, Γεώργιος Παπανικολάου) (ψηφοφορία)

– Πριν από την ψηφοφορία:

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE). – Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, διανύουμε μια περίοδο κρίσιμη για όλη την Ευρώπη. Μέλλον για την Ευρώπη –γι’ αυτό πήρα τον λόγο– σημαίνει πάνω απ’ όλα οι γενιές που έρχονται. Αισιοδοξία για το μέλλον της Ευρώπης σημαίνει νέοι με ευκαιρίες, με δεξιότητες και προσόντα.

Αυτή η έκθεση, και κάθε άλλη σχετική πρωτοβουλία, δεν θα έχει στο μέλλον καμία αξία αν όλοι εμείς, ιδίως εμείς που εκλεγόμαστε άμεσα από τους ευρωπαίους πολίτες, δεν αναδεικνύουμε σε κάθε πολιτική, σε κάθε πυλώνα των δράσεων μας, την προτεραιότητα και την έμφαση που πρέπει να δίνουμε στους νέους. Σε αυτές τις δυσκολίες που περνάμε, και στην Ελλάδα και σ’ άλλες χώρες, πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουμε. Θα τα καταφέρουμε με σκληρή προσπάθεια μαζί με τους νέους μας οι οποίοι, αν έχουν τα εφόδια, αν έχουν τις ευκαιρίες, θα πάρουν το μέλλον στα χέρια τους, θα μας οδηγήσουν σε ένα καλύτερο αύριο.

Ευχαριστώ πολύ τους σκιώδεις εισηγητές από τις άλλες Ομάδες για τη συνεργασία και την ομοφωνία στην οποία καταλήξαμε.

(Χειροκροτήματα)

8.11. Ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα (A7-0146/2010, Astrid Lulling) (ψηφοφορία)

8.12. Ονομασίες και συναφής επισήμανση κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων (A7-0122/2010, Toine Manders) (ψηφοφορία)

8.13. Μακροοικονομική χρηματοδοτική συνδρομή στην Ουκρανία (A7-0058/2010, Vital Moreira) (ψηφοφορία)

– Πριν από την ψηφοφορία:

  Vital Moreira, εισηγητής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα εξηγήσω εν συντομία το θέμα επί του οποίου πρόκειται να ψηφίσουμε.

Τον Νοέμβριο του 2009, εδώ στο Στρασβούργο, όταν συζητούσαμε σχετικά με την έγκριση τεσσάρων προηγούμενων προτάσεων μακροοικονομικής χρηματοδοτικής συνδρομής προς άλλες χώρες, η Επιτροπή μας υποσχέθηκε ότι, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας και μέχρι να εγκριθεί ένας κανονισμός-πλαίσιο για τη μακροοικονομική χρηματοδοτική συνδρομή, όλες οι μεμονωμένες μελλοντικές προτάσεις συνδρομής θα υπόκειντο σε διαδικασία συναπόφασης από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Τώρα, μόλις έξι μήνες μετά, έχετε ανά χείρας όχι απλώς μια πρόταση συναποφασισμένης απόφασης, αλλά και μια συμφωνία σε πρώτη ανάγνωση με το Συμβούλιο. Στην προσπάθεια επίτευξης αυτής της συμφωνίας, ενεργήσαμε βάσει ενός πολύ πιεστικού χρονοδιαγράμματος. Ως εκ τούτου, θέλω να εκφράσω τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη μου προς την ισπανική Προεδρία, το Συμβούλιο και την Επιτροπή, καθώς και προς τους σκιώδεις εισηγητές της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και όλους όσοι συμμετείχαν, για τη θετική και εποικοδομητική τους προσέγγιση.

Στο πλαίσιο της πρότασης απόφασης, η Ουκρανία μπορεί να πάρει δάνειο έως και 500 εκατ. ευρώ προκειμένου να χρηματοδοτήσει το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών της και να καλύψει τις ανάγκες της για εξωτερική χρηματοδότηση. Αυτό το δάνειο θα συμπληρώσει την ενίσχυση εκ μέρους του ΔΝΤ και την ενωσιακή συνδρομή ύψους 110 εκατ. ευρώ, η οποία συμφωνήθηκε το 2002 αλλά δεν έχει εκταμιευτεί ακόμα.

Κατά τη διάρκεια των άτυπων τριμερών διαπραγματεύσεών μας, το Κοινοβούλιο επέμεινε να διατηρηθούν οι αναφορές σε ορισμένους όρους εκταμίευσης που είναι σημαντικοί για εμάς, όπως η αποτελεσματικότητα, η διαφάνεια και η υπευθυνότητα της συνδρομής. Επιμείναμε επίσης στη σημασία της δέουσας ενημέρωσης του Κοινοβουλίου σχετικά με την πρακτική εφαρμογή της συνδρομής.

(Χειροκροτήματα)

Για την προστασία των θεσμικών μας δικαιωμάτων, προβάλαμε επίσης αντίσταση στις απαιτήσεις εισαγωγής μιας διαδικασίας επιτροπής διαχείρισης για την εφαρμογή των μέτρων, έτσι ώστε, εντέλει, μια συμβουλευτική επιτροπή…

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

8.14. Ειδικά μέτρα για τη γεωργία στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης (τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 247/2006) (A7-0054/2010, Luis Paulo Alves) (ψηφοφορία)

8.15. Κατάσταση προβλέψεων των εσόδων και δαπανών του οικονομικού έτους 2011 - Τμήμα Ι - Κοινοβούλιο (A7-0134/2010, Helga Trupel) (ψηφοφορία)

– Πριν από την ψηφοφορία:

  Jutta Haug (S&D). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, είναι κάπως ασυνήθιστο αυτό, αλλά πρέπει να ενημερώσω την Oμάδα μου ότι η κατάσταση ψηφοφορίας μας για την έκθεση Trupel δεν είναι σωστή με τη μορφή που την καταρτίσαμε. Έχει γίνει παρεξήγηση. Απορρίπτουμε όλες τις τροπολογίες, εκτός από τις δικές μας.

  Πρόεδρος. – Κυρία Haug, σας ευχαριστώ για τη διευκρίνιση. Φαίνεται πως η ηγεσία της Ομάδας σας έχει πλήρη επίγνωση της κατάστασης.

8.16. Απλοποίηση της ΚΓΠ (A7-0051/2010, Richard Ashworth) (ψηφοφορία)

8.17. Νέες εξελίξεις στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων (A7-0151/2010, Heide Ruhle) (ψηφοφορία)

8.18. Συνοχή των αναπτυξιακών πολιτικών της EE και «επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια ”συν”» (A7-0140/2010, Franziska Keller) (ψηφοφορία)

– Πριν από την ψηφοφορία επί της παραγράφου 34:

  Filip Kaczmarek, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, προτείνω μετά τη φράση «εισαγωγή ενός διεθνούς φόρου για τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές» να προστεθεί η φράση «σε παγκόσμιο επίπεδο». Νομίζω ότι έτσι θα έχει περισσότερο νόημα. Σας ευχαριστώ πολύ.

(Το Σώμα απορρίπτει την προφορική τροπολογία)

8.19. Κυρώσεις για σοβαρές παραβάσεις των κοινωνικών κανόνων στον τομέα των οδικών μεταφορών (A7-0130/2010, Hella Ranner) (ψηφοφορία)

9. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Rui Tavares (A7-0125/2010)

  Philip Claeys (NI). – (NL) Καταψήφισα την έκθεση Tavares, διότι η θέσπιση ενός κοινού προγράμματος επανεγκατάστασης αποτελεί το πολλοστό βήμα προς μια απολύτως ομοιόμορφη ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για να μπορέσει να προβλέψει ακόμα και τώρα ότι μια ομοιόμορφη πολιτική ασύλου θα οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση του αριθμού των αιτούντων άσυλο στα κράτη μέλη. Η αιτιολογική σκέψη στην έκθεση που δηλώνει ότι η θέσπιση ενός κοινού προγράμματος επανεγκατάστασης θα καθιστούσε την παράνομη μετανάστευση λιγότερο ελκυστική είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη. Αυτό το υποκριτικό ψευδεπιχείρημα επανεμφανίζεται ξανά και ξανά κατά τη διάρκεια των ψηφοφοριών σε αυτό το Σώμα επί κειμένων που αφορούν τη μετανάστευση ή το άσυλο. Ρίχνει στάχτη στα μάτια του κόσμου. Σε χώρες όπως το Βέλγιο, η παράνομη μετανάστευση συνήθως προκύπτει όταν οι άνθρωποι μετά τη διαδικασία χορήγησης ασύλου χάνονται στον υπόκοσμο και στη συνέχεια ανταμείβονται με νομιμοποίηση.

Αυτές οι πρακτικές πρέπει να παταχθούν και ένα κοινό πρόγραμμα επανεγκατάστασης σε καμία περίπτωση δεν προσφέρει μια λύση.

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Εγκρίναμε μια οδηγία που αναμφίβολα θα προσφέρει περαιτέρω ευκαιρίες για έρευνα στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων και θα συμβάλει στην εξοικονόμηση ενέργειας όσον αφορά τη θέρμανση των κτιρίων. Φυσικά, το πρόβλημα είναι κυρίως τα παλιά κτίρια και όχι μόνο τα συγκροτήματα διαμερισμάτων. Εχθές, ο συνάδελφός μου, κ. Marian-Jean Marinescu, αναφέρθηκε σε ένα ειδικό ταμείο. Η παροχή πρόσθετων πόρων εν καιρώ κρίσης είναι ένα θέμα αμφιλεγόμενο. Συνεπώς, πρέπει να γίνει καλύτερη χρήση των υφισταμένων πόρων –οι οποίοι ανέρχονται στο 4% για την περίοδο 2010-2014.

Έκθεση: Carlos Coelho (A7-0126/2010)

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Ήθελα να παρέμβω ξανά σχετικά με την έκθεση για το ταμείο για τους πρόσφυγες και γι’ αυτό ζήτησα τον λόγο. Θέλω να πω ότι ο μηχανισμός της ψηφοφορίας έδειξε ότι δεν συμμετείχα. Θέλω να δηλώσω, ωστόσο, ότι υποστηρίζω την κοινή ευθύνη για πιο αξιοπρεπείς συνθήκες για τους νόμιμους αιτούντες άσυλο και ότι ήμουν υπέρ. Από την άλλη, πρέπει να καταπολεμήσουμε με πιο αποτελεσματικό τρόπο την παράνομη μετανάστευση.

Τώρα, θέλω να αναφερθώ στο θέμα Σένγκεν, αν μου επιτρέπετε. Σήμερα, εγκρίναμε περαιτέρω βήματα για την έναρξη του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς, το οποίο ενισχύει τις εγγυήσεις ασφάλειας για όλους τους Ευρωπαίους που ζουν σε έναν ενιαίο χώρο χωρίς σύνορα.

Ωστόσο, οι ενέργειες της γερμανικής και της αυστριακής αστυνομίας αμαυρώνουν την ιδέα του χώρου Σένγκεν και της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, ενώ πολλοί τσέχοι πολίτες υποβάλλονται σε περιττούς, προσωπικούς και εξευτελιστικούς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα. Έθεσα αυτό το πρόβλημα, μαζί με άλλα θέματα, πριν από δύο χρόνια σε μια ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αλλά η κατάσταση δεν έχει επιλυθεί ακόμα με ικανοποιητικό τρόπο. Συνιστά σαφή παραβίαση των κανόνων και, στην περίπτωση των τσέχων πολιτών, συμπεριλαμβανομένων επιχειρηματιών και εργαζομένων, περιορίζει την ελεύθερη κυκλοφορία, η οποία αποτελεί μία από τις βασικές ελευθερίες που εγγυάται ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έκθεση: Rui Tavares (A7-0131/2010)

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, μια μεταναστευτική πολιτική που θέλει να είναι δίκαιη και ρεαλιστική, απαιτεί υποχρεωτικά την έγκριση κοινών ευρωπαϊκών κανονισμών για το άσυλο και πρέπει επίσης να προβλέπει ένα πρόγραμμα επανεγκατάστασης που θα είναι αποτελεσματικό, ποιοτικό και βιώσιμο. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να τονίσω ότι η επανεγκατάσταση δεν εξυπηρετεί μόνον ανθρωπιστικό σκοπό, αλλά έχει και τον πολιτικό και οικονομικό στόχο της ανακούφισης των τρίτων χωρών από τα βάρη της φιλοξενίας μεγάλου αριθμού προσφύγων και από το εξίσου μεγάλο βάρος του επιμερισμού του κόστους και των οικονομικών ευθυνών.

Πιστεύουμε, ωστόσο, ότι μια γραμμή προϋπολογισμού και μια μορφή οικονομικής στήριξης δεν επαρκούν και γι’ αυτό παροτρύνουμε τα κράτη μέλη να ενθαρρύνουν την εισαγωγή μηχανισμών ιδιωτικής χρηματοδότησης, ενθαρρύνοντας μια συνεργασία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα με ΜΚΟ και άλλους κοινωνικούς εταίρους, όπως θρησκευτικές και εθνοτικές οργανώσεις, προκειμένου να προωθηθεί η εθελοντική εργασία στον τομέα αυτόν. Όσον αφορά στις νέες δημοσιονομικές προοπτικές, εκτιμούμε ότι θα ήταν καλή ιδέα, για παράδειγμα, να καθιερωθεί μια ειδική ad hoc χρηματοδότηση, ίσως με τη μορφή ενός νέου ταμείου αφιερωμένου σε αυτόν τον σκοπό.

Τέλος, προτείνουμε την ανάληψη ρητής δέσμευσης εκ μέρους όλων των εμπλεκόμενων οντοτήτων ώστε να παρέχεται στους πρόσφυγες, και ιδίως στους πιο ευάλωτους, πρόσβαση σε κατάλληλη στέγαση, υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση, μαθήματα γλώσσας και ψυχολογική βοήθεια, αλλά και πρόσβαση στην αγορά εργασίας, που είναι σημαντικά για να εξασφαλισθεί η επιτυχημένη ένταξή τους.

Σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση: Astrid Lulling (A7-0146/2010)

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένη από το γεγονός ότι η έκθεση της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων έλαβε τόσο ευρεία υποστήριξη στη σημερινή ψηφοφορία. Αναγνωρίζω ότι η διασφάλιση κοινωνικών συνθηκών για τις γυναίκες επιχειρηματίες ισότιμων με αυτές που απολαμβάνουν οι γυναίκες υπάλληλοι αποτελεί κυρίως ευθύνη των κρατών μελών. Ωστόσο, αυτή η έκθεση παρέχει σαφείς γενικές γραμμές που θα πρέπει να ακολουθήσουν οι χώρες. Δεν το θεωρώ αυτό παραβίαση της επικουρικότητας, αλλά αν κάποιος έχει αμφιβολίες, μπορεί να ζητήσει επανεξέταση. Ακόμα και τα τοπικά κοινοβούλια μπορούν να το κάνουν αυτό, χάρη στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Είμαι περίεργη να δω αν θα εκμεταλλευτούν αυτήν την κριτική ή απλώς θα αναλωθούν σε ατελείωτες κενές συζητήσεις.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE). – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης και θεωρώ σημαντικό να τονίσουμε ότι, κατά μέσο όρο, οι γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθούν να αμείβονται λιγότερο για κάθε ώρα εργασίας – 17,4% λιγότερο από τους άνδρες. Αυτή η ανισότητα μειώθηκε ελάχιστα τα τελευταία 15 χρόνια, ενώ σε ορισμένες χώρες έχει επιδεινωθεί. Συμφωνώ με την έκκληση του Κοινοβουλίου για την εκπόνηση τακτικών εκθέσεων σχετικά με το χάσμα των αμοιβών ανάμεσα στα φύλα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και υποστηρίζω όλα τα μέτρα που θα συμβάλουν στη μείωση των διακρίσεων εις βάρος των γυναικών στην ΕΕ.

Έκθεση: Toine Manders (A7-0122/2010)

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Εγκρίναμε την αντιφατική πρόταση διότι η Επιτροπή Εσωτερικής Αγοράς και Προστασίας των Καταναλωτών τη διεύρυνε και την ενίσχυσε καθιερώνοντας την ένδειξη της χώρας καταγωγής και για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ιταλοί βουλευτές υπέβαλαν περαιτέρω προτάσεις στη σημερινή σύνοδο της Ολομέλειας, όπως τη διεύρυνση του κανονισμού ώστε να περιλαμβάνει και τα υποδήματα. Υποστηρίζω σθεναρά αυτήν την ιδέα εδώ και αρκετό καιρό, αλλά πρέπει να καταρτιστεί βάσει υψηλών προτύπων από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Πρόκειται για ένα θέμα επίλυσης των τεχνικών ορισμών, το οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν μπορεί να αντιμετωπίσει πολύ καλά μόνο του. Ως εκ τούτου, δεν ψήφισα υπέρ της έκθεσης, αλλά ταυτόχρονα θέλω να ζητήσω από την Επιτροπή να ξεκινήσει το έργο άμεσα και να υποβάλει την πρόταση.

  Morten Løkkegaard (ALDE) . – (DA) Κυρία Πρόεδρε, θέλω απλώς να πω ότι καταψήφισα εκείνα τα τμήματα της έκθεσης που αφορούν την επισήμανση «κατασκευάσθηκε σε», διότι δεν πιστεύω ότι υπάρχουν στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι τα πλεονεκτήματα είναι περισσότερα από τα μειονεκτήματα. Πιστεύω ότι αυτό τείνει προς τον προστατευτισμό και γι’ αυτό μου είναι δύσκολο να ψηφίσω υπέρ. Ως εκ τούτου, καταψήφισα τα εν λόγω τμήματα.

Έκθεση: Luis Paulo Alves (A7-0054/2010)

  Marek Józef Gróbarczyk (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, αποφάσισα να υποστηρίξω αυτήν την πρωτοβουλία, η οποία δίνει σε ορισμένες περιφέρειες στην Ευρώπη την ευκαιρία για ανάπτυξη. Πρέπει να επιστήσουμε την προσοχή στο γεγονός ότι, από οικονομική άποψη, ορισμένες περιοχές στην ίδια την Ευρώπη καθίστανται επίσης εξόχως απόκεντρες περιφέρειες. Συνεπώς, προγράμματα όπως αυτό έχουν ως στόχο, μεταξύ άλλων, την ανάπτυξη περιοχών στην Ευρώπη και ελπίζω ότι θα προωθήσουν την ανάπτυξη μέσω της γεωργίας, αλλά και της αλιείας.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω να εκφράσω την ανησυχία μου σχετικά με την κατάσταση των παραγωγών μπανάνας στις Κανάριες Νήσους, τη Γουαδελούπη, τη Μαρτινίκα και τη Μαδέρα, οι οποίες σύμφωνα με τη συνθήκη περιλαμβάνονται στις εξόχως απόκεντρες περιοχές.

Η κατάστασή τους έχει καταστεί δυσκολότερη ειδικά από τότε που η ΕΕ, στο πλαίσιο του ΠΟΕ, συνήψε συμφωνία με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής για τη μείωση των δασμών για τις εισαγωγές μπανάνας από αυτήν την περιοχή. Θέλω να επιστήσω προσοχή στο γεγονός ότι το 2006 η ΕΕ μεταρρύθμισε την κοινή οργάνωση της αγοράς της για τις μπανάνες. Δέσμευσε δημοσιονομικούς πόρους για ενισχύσεις στους παραγωγούς μπανάνας σε αυτές τις περιφέρειες. Μετά τη μεταρρύθμιση, η ΕΕ διαθέτει 208 εκατ. ευρώ ετησίως για την ενίσχυση των παραγωγών μπανάνας στις Κανάριες Νήσους, στις Γαλλικές Αντίλες, στη Μαδέρα και, σε μικρότερο βαθμό, στις Αζόρες.

Μολονότι χαιρετίζουμε αυτήν την υποστήριξη, για πολλούς μπανανοπαραγωγούς αυτή η ενίσχυση δεν θα είναι επαρκής. Γι’ αυτό θέλω να ενθαρρύνω τα αρμόδια όργανα να εγκρίνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν ότι οι παραδοσιακοί κλάδοι της οικονομίας στην ΕΕ δεν θα μπουν σε δεύτερη μοίρα για πιο στρατηγικούς εμπορικούς στόχους.

  Mairead McGuinness (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, υποστηρίζω αυτήν την έκθεση διότι αφορά το θέμα της πολυμορφίας και της γεωργικής μας πολιτικής μεταξύ των περιφερειών. Ωστόσο, θέλω να σχολιάσω τις ανακεφαλαιωτικές παρατηρήσεις του Επιτρόπου Cioloş. Απάντησε στις ανησυχίες που εκφράστηκαν σχετικά με την επανέναρξη των συνομιλιών με τις χώρες της Mercosur και, μολονότι τα λόγια του ανακούφισαν κάπως όσους τον άκουσαν –διότι είπε ότι θα διασφαλίσει τη διαφύλαξη των συμφερόντων της κοινοτικής γεωργίας και του κοινοτικού προτύπου γεωργικών εκμεταλλεύσεων– φοβάμαι ότι δεν με καθησύχασε.

Είναι σαφέστατο από τα έγγραφα της Επιτροπής ότι οι παραγωγοί βοδινού κρέατος, οι παραγωγοί κρέατος πουλερικών και οι παραγωγοί χοιρινού κρέατος της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα επηρεαστούν δυσμενώς αν συναφθεί συμφωνία. Έχουμε αυτήν την επανέναρξη των συνομιλιών σε μια περίοδο μεταρρύθμισης της γεωργικής μας πολιτικής. Ο προϋπολογισμός απειλείται. Μπορεί να μην έχουμε επαρκή προϋπολογισμό και παρ’ όλα αυτά αντιμετωπίζουμε περαιτέρω διαταραχή των γεωργικών τιμών και των εισοδημάτων. Αυτό δεν είναι λογικό και ελπίζω ο Επίτροπος να ακούσει αυτές τις απόψεις.

Έκθεση: Richard Ashworth (A7-0051/2010)

  Krisztina Morvai (NI). – (HU) Υποστηρίζω αυτήν την έκθεση διότι απλουστεύει τον τεράστιο διοικητικό και γραφειοκρατικό φόρτο που επιβαρύνει επί του παρόντος τους αγρότες. Είμαι βέβαιη ότι ως αποτέλεσμα της έκθεσης, θα προκύψει μια νέα μορφή σχέσης μεταξύ των αρμοδίων για την εφαρμογή της κοινής γεωργικής πολιτικής στα κράτη μέλη, ειδικά στα μετακομουνιστικά κράτη όπως η Ουγγαρία, και των αγροτών. Έτσι, θα τεθεί τέλος στην πρακτική που εφαρμόζεται μέχρι τώρα, η οποία συστηματικά τιμωρούσε, επέβαλε ποινές και τρομοκρατούσε τους αγρότες. Ελπίζω, επίσης, ότι θα αναπτυχθεί επιτέλους και μια νέα μορφή συνεργασίας μεταξύ των αρμοδίων αρχών και των δικαιούχων. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό η ευθύνη να μην εναπόκειται μόνο στους αγρότες, οι οποίοι μέχρι τώρα υποχρεούντο να πληρώνουν πρόστιμα για κάθε ασήμαντο περιστατικό, αλλά να αναλαμβάνει ευθύνη και το κράτος, όπως όταν η υπηρεσία καθυστερεί να καταβάλει στους αγρότες αυτά που τους οφείλει. Η καταβολή αυτών των πληρωμών πρέπει να μπορεί να διεκδικηθεί δικαστικά τόσο από τους αγρότες όσο και από τους δικαιούχους.

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Ashworth διότι πιστεύω ότι η απλούστευση και η μείωση του διοικητικού φόρτου που σχετίζεται με την ΚΓΠ, την κοινή γεωργική πολιτική, δεν είναι μόνο επιθυμητή, αλλά και αναγκαία προκειμένου οι ευρωπαίοι αγρότες να εκμεταλλευτούν πλήρως τα οφέλη της και όχι, όπως συμβαίνει συχνά, να συναντούν διοικητικές δυσκολίες και καθυστερήσεις.

Πιστεύω επίσης ότι πολλοί συμμερίζονται την επιθυμία να διασφαλιστεί μια πιο σαφής και κατανοητή νομοθεσία, τόσο για τις αρμόδιες αρχές όσο και για τους αγρότες, να καταργηθούν όλες οι περιττές ρυθμίσεις και να προωθηθεί η ανταλλαγή καλών πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών και των τοπικών αρχών.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, η κοινή γεωργική πολιτική πρέπει να ελέγχεται διαρκώς ως προς την εφαρμοσιμότητά της, καθώς η περιττή γραφειοκρατία κοστίζει σε εμάς και, πρωτίστως, στους αγρότες μας πολλά χρήματα και χρόνο. Τα στοιχεία που δεν είναι εύλογα και κατάλληλα πρέπει να καταργηθούν και να απλουστευθούν. Αυτό ισχύει, ειδικά, για τις πολύ συχνά πολύπλοκες και αμφισβητούμενες ρυθμίσεις διασταυρούμενης συμμόρφωσης.

Ο στόχος μας είναι να καταστήσουμε τη γεωργική πολιτική απλούστερη και διαφανέστερη. Οι αγρότες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να μπορούν να αφιερώσουν και πάλι περισσότερο χρόνο στα χωράφια αντί στα γραφεία. Ελπίζω πραγματικά ότι η Επιτροπή θα λάβει υπόψη αυτό το σημαντικό μήνυμα της έκθεσής μας και θα αναλάβει δράση για να το πραγματοποιήσει.

  Diane Dodds (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, όπως πολλοί άλλοι που έχουν ενεργή επαφή με αγρότες στις περιφέρειές τους. Ένα από τα βασικά στοιχεία για το οποίο ακούμε διαρκώς είναι η γραφειοκρατία σε αυτόν τον τομέα. Συνεπώς, μια βασική πτυχή της νέας ΚΓΠ πρέπει να είναι η μείωση της έκτασης της γραφειοκρατίας. Η νομοθεσία πρέπει να είναι κατανοητή στους αγρότες και δεν πρέπει να τους περιορίζει στην παραγωγή τροφίμων. Ωστόσο, δεν είναι σημαντική μόνο η ορθολογική οργάνωση της νομοθεσίας, αλλά και η ευελιξία για τα κράτη μέλη και, κυρίως, σε σχέση με την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο.

Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο έχει επιδείξει ελάχιστη ευελιξία, ή έστω κοινή λογική, κατά την επιβολή ποινών. Αυτή η νομοθεσία χρήζει άμεσης προσοχής και απαιτείται περισσότερη κοινή λογική. Απαιτείται επίσης μια δημοσιονομική αναθεώρηση για να εκτιμηθεί το κόστος των επιθεωρήσεων των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και το ποσό των χρημάτων που συγκεντρώνεται από την επιβολή κυρώσεων, προκειμένου να δούμε αν όντως υπάρχει καλή σχέση κόστους-ωφέλειας για τους φορολογούμενους.

  Mairead McGuinness (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, νομίζω πως, όταν καθιερώσαμε την αποσύνδεση, ελάχιστοι από εμάς συνειδητοποιούσαν τις επιπτώσεις της ένταξης της διασταυρούμενης συμμόρφωσης στη δέσμη οδηγιών με την οποία πρέπει τώρα να συμμορφωθούν οι αγρότες. Νομίζω ότι αναφέρεται σε 17 διαφορετικές οδηγίες. Ίσως πρέπει να αναρωτηθούμε σε αυτό το Σώμα πόσο καλά νομοθετούμε για την απλούστευση.

Ωστόσο, υπάρχει ένας συγκεκριμένος τομέας για τον οποίο θέλω να μιλήσω και αυτός είναι ο τομέας των επιθεωρήσεων. Έχουμε την πρωταρχική επιθεώρηση από τις αρμόδιες αρχές για τη διασταυρούμενη συμμόρφωση, αλλά οι αγρότες αντιμετωπίζουν όλο και περισσότερα επίπεδα επιθεωρήσεων από επιχειρήσεις μεταποίησης, από εμπόρους λιανικής πώλησης, από κάθε είδους ομάδες. Χρειαζόμαστε λίγο συντονισμό και όχι επικαλύψεις των επιθεωρήσεων. Δεν προσθέτουν αξία ούτε κάποιον βαθμό ασφάλειας ή προστασίας στο τελικό προϊόν, αλλά προσθέτουν τεράστιο βαθμό γραφειοκρατίας και απογοήτευσης για τους παραγωγούς που καλούνται να δεχθούν όλους αυτούς τους επιθεωρητές. Επικροτώ αυτήν την έκθεση.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς θέλω να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Ashworth, για την εξαιρετική έκθεσή του. Κατά τη γνώμη μου, τώρα έχουμε έναν πολύ σοβαρό λόγο να εστιάσουμε την προσοχή μας στην ικανότητά μας να απλουστεύσουμε τις διαδικασίες που σχετίζονται με τη γεωργία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μπορούμε να πούμε ότι η ζούγκλα των πληρωμών είναι τόσο μεγάλη που ο απλός αγρότης, είτε από τη βόρεια ή την ανατολική Φινλανδία, είτε από οπουδήποτε στην Ευρώπη γενικά, είναι απρόθυμος να μπει μέσα. Χρειαζόμαστε λοιπόν σαφή, πρακτικά και κατανοητά πρότυπα. Χρειαζόμαστε επίσης εμπιστοσύνη μεταξύ του αγροτικού πληθυσμού και της κυβέρνησης προκειμένου να μπορέσουμε να σημειώσουμε πρόοδο.

Επί του παρόντος, η γεωργική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι τόσο χαοτική, με τις 27 διαφορετικές χώρες και τις 27 διαφορετικές κουλτούρες, που είναι δύσκολο να δούμε ένα σαφές μέλλον χωρίς την απλούστευση και την αποσαφήνιση των συστημάτων. Αυτή η έκθεση του κ. Ashworth αποτελεί ένα εξαιρετικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση και ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε σε αυτήν την πορεία: σαφείς, απλές οδηγίες και κατευθυντήριες γραμμές για τη γεωργία τώρα και στο μέλλον.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, είναι αναζωογονητικό να συζητάμε στο Κοινοβούλιο σήμερα σχετικά με μια έκθεση που ο τίτλος της αρχίζει με τη λέξη «απλούστευση». Φυσικά, αυτό από μόνο του δεν θα έπρεπε να είναι αναγκαίο, αλλά υποδηλώνει ότι μέχρι τώρα η νομοθεσία ήταν υπερβολικά περίπλοκη.

Καθετί που αφορά μια εκπαιδευτική προσέγγιση για ένα συγκεκριμένο θέμα θα έπρεπε να αφορά την απλούστευση και όχι την πολυπλοκότητα. Είχαμε υπερβολικά πολλή πολυπλοκότητα μέχρι τώρα, όπως γνωρίζουν όσοι συμμετείχαν σε συναντήσεις αγροτών. Οι αγρότες εξαγριώνονται από τον αριθμό εντύπων που πρέπει να συμπληρώσουν και από τις υπεροπτικές επιτροπές επιθεωρήσεων που πρέπει να ανεχθούν.

Γι’ αυτό, επιδοκιμάζω αυτήν την πρόταση. Φυσικά, πρέπει να πούμε ότι το τι κάνει κανείς με τα έντυπα δεν καθορίζει στην πραγματικότητα το πώς θα διαχειριστεί τη γεωργική του εκμετάλλευση. Ο τρόπος που μεγαλώνουν οι αγρότες τα ζώα τους και ο τρόπος που καλλιεργούν τη γη τους είναι αυτός που θα μας δώσει την ανιχνευσιμότητα και την ασφάλεια και ποιότητα των τροφίμων που χρειαζόμαστε.

Συνεπώς, αυτό αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ελπίζω ότι θα δούμε πολλά τέτοια βήματα και ότι σύντομα δεν θα υπάρχει ανάγκη καθιέρωσης της λέξης «απλούστευση», διότι η απλούστευση θα υπάρχει αυτόματα.

Έκθεση: Helga Trupel (A7-0134/2010)

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της έκθεσης, αλλά ψήφισα λάθος στο πολύ σημαντικό άρθρο 34 της τροπολογίας 5. Είναι πολύ σημαντικό να διευκρινίσουμε το μέγεθος του αποτυπώματος άνθρακα και, επιπροσθέτως, να διαπιστώσουμε το κόστος του. Είναι καιρός πλέον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συνεδριάζει σε μια μόνο πόλη και χαίρομαι πολύ που η νέα κυβέρνηση στο Ηνωμένο Βασίλειο αποφάσισε να συμπεριλάβει αυτό το θέμα στο πρόγραμμά της. Ελπίζω ότι θα ασχοληθούν με αυτό και άλλα κράτη μέλη. Είναι θέμα περιβάλλοντος, αλλά και θέμα δαπανών. Όσο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι σε θέση να δαπανά τόσο πολλά χρήματα όσα δαπανά τώρα για ένα τέτοιου είδους ράλυ, θα συνεχίσουμε να αγνοούμε την οικονομική κρίση.

Σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση: Silvia-Adriana Ţicău (A7-0124/2010)

  Sonia Alfano (ALDE). – (IT) Όσον αφορά στην έκθεση Ţicău, ψήφισα υπέρ της κοινής θέσης για την επικαιροποίηση της οδηγίας σχετικά με την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, διότι ο στόχος είναι, από το τέλος του 2020, όλα τα νέα κτίρια να έχουν μηδενικό ενεργειακό ισοζύγιο, στόχος που τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα πρέπει να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να επιτευχθεί. Η Ευρώπη έχει αναλάβει μια κοινή δέσμευση και είναι βαθύτατα πεπεισμένη ότι στο εγγύς μέλλον δεν θα είναι απαραίτητη η παραγωγή περισσότερης ενέργειας, αλλά η καλύτερη χρήση της ήδη παραγόμενης ενέργειας.

Η εξοικονόμηση ενέργειας και η ενεργειακή απόδοση αποτελούν ουσιαστικά μια πηγή παραγωγής ενέργειας. Δεν χρειάζεται να περιμένουμε δέκα χρόνια για να κινηθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση· αντ’ αυτού, τα κράτη μέλη πρέπει να δεσμευθούν από τώρα να επιτύχουν στόχους ενεργειακής απόδοσης χρησιμοποιώντας χρηματοοικονομικούς πόρους που μέχρι σήμερα διοχετεύονταν στην παραγωγή μεγαλύτερων ποσοτήτων ενέργειας.

Σας υπενθυμίζω συγκεκριμένα την παράνομη έναρξη του πυρηνικού προγράμματος στην Ιταλία, το οποίο έβλαψε και έθεσε σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών και το περιβάλλον. Δαπανήθηκε μια τεράστια ποσότητα δημόσιων πόρων γι’ αυτήν την έναρξη για να παραχθεί, σε λιγότερο από είκοσι χρόνια, η ίδια ποσότητα ενέργειας που θα μπορούσαμε να αποφύγουμε αν επενδύαμε αυτήν τη στιγμή τους ίδιους πόρους στην ενεργειακή απόδοση. Θέλουμε πράσινες επενδύσεις για τα παιδιά μας, όχι ραδιενεργά απόβλητα!

Θα περάσω τώρα στην αιτιολόγηση ψήφου για την έκθεση Ruhle.

Έκθεση: Heide Ruhle (A7-0151/2010)

  Sonia Alfano (ALDE). – (IT) Ψήφισα υπέρ διότι πιστεύω ότι είναι σημαντικό να υποστηρίξει το Κοινοβούλιο την απλούστευση και τον εξορθολογισμό της νομοθεσίας για τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων. Αυτό θα καταστήσει απλούστερο το έργο τόσο των διοικητικών οργάνων όσο και των επιχειρήσεων, ειδικά των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, για τις οποίες θα είναι ευκολότερη η συμμετοχή στις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων.

Θεωρώ σημαντική την αναφορά στη χρήση της ανάθεσης δημόσιων συμβάσεων ως μέσου ενθάρρυνσης τρόπων αειφόρου ανάπτυξης, με την καθιέρωση περιβαλλοντικών και κοινωνικών κριτηρίων στο πλαίσιο των προσκλήσεων υποβολής προσφορών. Πιστεύω επίσης ότι είναι καθήκον του Κοινοβουλίου και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων να συνεχίσουν να ασκούν πίεση για διαφάνεια σε όλους τους τομείς που αφορούν τη χρήση δημόσιου χρήματος, ειδικά σε σχέση με τις δημόσιες συμβάσεις, χρησιμοποιώντας κάθε δυνατό μέσο και ειδικά το διαδίκτυο.

Ο έλεγχος από τους πολίτες αποτελεί καίρια συμβολή στη χρήση των δημόσιων πόρων με έναν τρόπο που είναι πραγματικά υπέρ του συλλογικού συμφέροντος και, όπως μας υπενθυμίζει η Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης, στην καταπολέμηση της διαφθοράς που κυριαρχεί στις τοπικές και περιφερειακές αρχές.

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Οι δημόσιες συμβάσεις είναι δυστυχώς ένας τομέας που πλήττεται από ένα από τα υψηλότερα επίπεδα διαφθοράς. Με χαρά υποστήριξα την έκθεση της Heide Ruhle που ζητεί την απλούστευση των διαδικασιών που διέπουν τις δημόσιες συμβάσεις. Ταυτόχρονα, ωστόσο, θέλω να επισημάνω ότι μέχρι να δημιουργήσει η Επιτροπή μια δημόσια διαδικτυακή πύλη η οποία θα παρέχει πληροφορίες σχετικά με τις συνθήκες ύποπτων συμβάσεων που χρηματοδοτούνται από την Ένωση, δεν θα αλλάξουν πολλά. Ο ανταγωνισμός δεν θα είναι αποτελεσματικός, δίκαιος και προσβάσιμος στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Αναφέρομαι στην εποπτεία και στην ανάλυση, σε μια τιμή αναφοράς για ένα χιλιόμετρο αυτοκινητοδρόμου, επί παραδείγματι, στη δημοσίευση των ονομάτων των πραγματικών ιδιοκτητών των εταιρειών που κερδίζουν τους διαγωνισμούς, συμπεριλαμβανομένων των θυγατρικών των μητρικών εταιρειών, καθώς και των ονομάτων των εταιρειών που κερδίζουν επανειλημμένως, προκειμένου να μπορούν να διερευνηθούν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και από το κοινό.

Έκθεση: Franziska Keller (A7-0140/2010)

  Mairead McGuinness (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ήθελα και εγώ να μιλήσω για την ενεργειακή απόδοση, αλλά προφανώς, σύμφωνα με τον Κανονισμό, αν δεν υπάρχουν τροπολογίες, δεν γίνεται προφορική αιτιολόγηση ψήφου, γι’ αυτό θα καταθέσω γραπτή.

Σχετικά με την έκθεση Keller, θέλω να είμαι απολύτως σαφής ότι την απορρίπτω επί τη βάσει των παραγράφων 44 και 45 και της αιτιολογικής σκέψης I. Θεωρώ την παράγραφο 44 ιδιαιτέρως ανησυχητική.

Επίσης, ποια είναι η άποψη του Κοινοβουλίου; Πέρυσι και πρόπερσι, πιέσαμε την Επιτροπή να αναλάβει δράση για να βοηθήσει τους γαλακτοπαραγωγούς σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση οι οποίοι είχαν βρεθεί σε δύσκολη κατάσταση. Η Επιτροπή ανταποκρίθηκε με επιστροφές κατά την εξαγωγή ως μέτρο έκτακτης ανάγκης. Οι μόνοι που μου εξέφρασαν διαμαρτυρίες προέρχονται από τη Νέα Ζηλανδία, η οποία δεν είναι αναπτυσσόμενη χώρα. Πιστεύω ότι η εισαγωγή αυτών των παραγράφων σε αυτήν την κατά τα άλλα καλή έκθεση αδικεί το Κοινοβούλιο και τους παραγωγούς μας σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίοι αγωνίζονται. Μειώνουμε την παραγωγή στην Ευρώπη. Αυτό έχει συνέπειες για τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Πρέπει να το λάβουμε υπόψη αυτό.

  Πρόεδρος. – Κυρία McGuinness, είχατε απόλυτο δίκιο για τον Κανονισμό. Πίστευα ότι η κ. Alfano θα συνέχιζε στο ίδιο πνεύμα με την κ. Jaatteenmaki, αλλά, τελικά, αυτή η έκθεση δεν θα έπρεπε να έχει καμία αιτιολόγηση ψήφου. Έχετε δίκιο.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θέλω απλώς να πω ότι συμφωνώ με τη συνάδελφό μου κ. McGuinness. Είχαμε δυσκολίες με ορισμένες από τις προτάσεις εδώ και γι’ αυτόν τον λόγο, δεν ακολουθήσαμε τη γραμμή του PPE, κάτι που κανονικά θα θέλαμε να κάνουμε. Νομίζω ότι η κ. McGuinness εξήγησε τον λόγο. Κατανοώ πλήρως και επίσης συμφωνώ με όσα είπε και ελπίζω το PPE να τα κατανοήσει επίσης.

Έκθεση: Hella Ranner (A7-0130/2010)

  Peter van Dalen (ECR). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της έκθεσης Ranner διότι προσφέρει μια καλή λύση στο πρόβλημα των ωρών οδήγησης και των περιόδων ανάπαυσης στις οδικές μεταφορές. Αυτό το ψήφισμα βασίζεται στην εναρμόνιση και στην ερμηνεία της νομοθεσίας. Αυτό αναφέρεται στην παράγραφο 17, όπως τροποποιήθηκε.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε συνεργασία με την CORTE (συνομοσπονδία οργανώσεων για την επιβολή κανόνων στον τομέα των οδικών μεταφορών), το δίκτυο TISPOL (ευρωπαϊκό δίκτυο των οργάνων της τροχαίας) και τον οργανισμό Euro Controle Route (ευρωπαϊκός οργανισμός των ελεγκτών οδικής κυκλοφορίας), πρέπει να εργαστεί για τη διατύπωση μιας άρθρο προς άρθρο ερμηνείας της εφαρμογής της νομοθεσίας. Επιπροσθέτως, αυτή η ερμηνεία πρέπει να είναι σαφής και γνωστή σε όλους όσοι συμμετέχουν στην εφαρμογή της νομοθεσίας στις ευρωπαϊκές οδούς.

Επιδοκιμάζω επίσης την τροποποιημένη παράγραφο 27 και απευθύνω έκκληση στους οδηγούς να απευθύνονται στην υπηρεσία καταγγελιών δυσανάλογων προστίμων που συγκρότησε ο οργανισμός Euro Controle Route. Οδηγοί, τα πράγματα στην Ευρώπη πρέπει να αλλάξουν όσον αφορά στους χρόνους οδήγησης και ανάπαυσης και γι’ αυτό απαιτούνται αποδείξεις. Ως εκ τούτου, σας προτρέπω να υποβάλλετε τις καταγγελίες σας σε αυτήν την υπηρεσία του οργανισμού Euro Controle Route.

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, η έκθεση της συναδέλφου μου τονίζει με ακρίβεια ότι εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές διαφορές στον τρόπο αντιμετώπισης των σοβαρών οδικών παραβάσεων μεταξύ των κρατών μελών. Ως εκ τούτου, είμαι υπέρ των προτεινόμενων μέτρων για την εναρμόνιση και την εξίσωση των παραβάσεων και των συναφών ευρωπαϊκών ποινών και για την πιθανή δημιουργία ενός μέσου συντονισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Αίτημα για διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή: Προς έναν ευρωπαϊκό χώρο οδικής ασφάλειας: στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές για την οδική ασφάλεια έως το 2020

  Andreas Molzer (NI), γραπτώς. – (DE) Εξακολουθούν να γίνονται υπερβολικά πολλά ατυχήματα στους δρόμους της Ευρώπης. Αυτό συνδέεται με τον αυξανόμενο όγκο κυκλοφορίας, αλλά και με τις υπερβολικές απαιτήσεις για τους χρήστες των οδών λόγω επαγγελματικού ή προσωπικού στρες και υπερβολικής κόπωσης, καθώς και λόγω του μεγάλου αριθμού πινακίδων κυκλοφορίας και διαφημιστικών πινακίδων κ.λπ. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι, ειδικά στην περίπτωση των ατυχημάτων που οδηγούν σε απώλεια ζωής ή σοβαρούς τραυματισμούς, η αυξημένη οδική κυκλοφορία διαδραματίζει αρνητικό ρόλο.

Για χάρη του περιβάλλοντος, πρέπει επιτέλους να εφαρμόσουμε ιδέες που μέχρι τώρα περιορίζονται μόνο στα λόγια, όπως η μετατόπιση των εμπορευματικών μεταφορών στους σιδηροδρόμους, αλλά πρέπει επίσης να εφαρμόσουμε έξυπνες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις όπως οι φάσεις των φωτεινών σηματοδοτών. Οι ζώνες ήπιας κυκλοφορίας, η απαγόρευση κυκλοφορίας στο κέντρο των πόλεων και άλλα παρόμοια μέτρα δεν έχουν διερευνηθεί ακόμα επαρκώς και συνεπώς δεν πρέπει να εφαρμοστούν σε μεγάλη κλίμακα. Υπάρχουν πολλά προβλήματα τα οποία αυτή η έκθεση δεν αναλύει επαρκώς και γι’ αυτό την καταψήφισα.

Σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση: Jean Lambert (A7-0118/2010)

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η πρόταση αποτελεί μέρος των νομοθετικών προσπαθειών της Ένωσης για την ίδρυση ενός ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου. Αυτή η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο πρέπει, ως εκ τούτου, να παρέχει στα κράτη μέλη τεχνογνωσία και να συμβάλει στην εφαρμογή μιας συνεκτικής, υψηλής ποιότητας, κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής στον τομέα του ασύλου.

Η δημιουργία αυτής της νέας υπηρεσίας θα προσδώσει, χωρίς αμφιβολία, προστιθέμενη αξία για την ανάπτυξη της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και τον επιμερισμό των ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών. Πρέπει να διευκολύνει τις ανταλλαγές πληροφοριών, αναλύσεων και εμπειριών μεταξύ τους, να οργανώνει δραστηριότητες κατάρτισης και να αναπτύξει τη συγκεκριμένη συνεργασία μεταξύ των διοικήσεων που θα είναι επιφορτισμένες με την ανάλυση των αιτήσεων χορήγησης ασύλου. Είναι σημαντικό να αντιμετωπιστούν οι σημαντικές αποκλίσεις στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων των 27 κρατών μελών σχετικά με τις αιτήσεις διεθνούς προστασίας και να επιτευχθεί επιτυχώς ένας βαθμός σύγκλισης στον τρόπο με τον οποίο τα κράτη μέλη αναλύουν και απαντούν σε αυτές τις αιτήσεις.

Υποστηρίζω την πρόταση του εισηγητή να συμπεριληφθεί η προσφορά υποστήριξης για την επανεγκατάσταση. Συμφωνώ ότι οι αναγκαίες δημοσιονομικές αλλαγές στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων θα παράσχουν την απαραίτητη χρηματοδότηση για τη νέα υπηρεσίας στις αρχικές της φάσεις.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Τα θέματα που σχετίζονται με τη μετανάστευση, και ειδικά το δικαίωμα στο άσυλο, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα. Η παροχή ή όχι αυτού του δικαιώματος σε άτομα που δεν είναι πολίτες της ΕΕ θα μπορούσε να έχει δραματική επίπτωση στη ζωή τους, γι’ αυτό η απόφαση πρέπει να λαμβάνεται με σοβαρότητα και ανθρωπιά και μετά από προσεκτική σκέψη. Πιστεύω ότι, βάσει κοινής λογικής, μια πολιτική ανοιχτών θυρών –χωρίς κριτήρια που θα περιορίζουν την πρόσβαση στην επικράτεια της Ένωσης– είναι απαράδεκτη, αλλά και μια πολιτική απόλυτης απαγόρευσης εισόδου είναι ανεπίτρεπτη. Απαιτείται μια ισορροπία που θα συμβιβάζει τα έννομα συμφέροντα και τις ανησυχίες των πολιτών των κρατών μελών με τις ανάγκες εκείνων που τα αποζητούν.

Η ίδρυση μιας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της υιοθέτησης βέλτιστων πρακτικών σε αυτόν τον τομέα, προσφέροντας μεγαλύτερη αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών και οδηγώντας στη βελτιωμένη ανταλλαγή πληροφοριών.

Παρά ταύτα, πρέπει να τονίσω ότι τα κράτη μέλη πρέπει να συνεχίσουν να έχουν ελευθερία κινήσεων σχετικά με το αν θα δέχονται ή όχι την είσοδο των αιτούντων άσυλο εντός των συνόρων τους. Τονίζω επίσης ότι η ΕΕ δεν πρέπει να κρύβει το γεγονός ότι τα συμφέροντα των κρατών μελών της σε αυτόν τον τομέα δεν συγκλίνουν απολύτως.

  Jose Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο στόχος της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο είναι η παροχή της τεχνογνωσίας που είναι απαραίτητη για την εφαρμογή μιας συνεκτικής, υψηλής ποιότητας, κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής στον τομέα του ασύλου. Αυτή η υπηρεσία επιτρέπει την ανάπτυξη της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και τον επιμερισμό των ευθυνών και θα είναι υπεύθυνη για τον συντονισμό των ανταλλαγών πληροφοριών και άλλων δράσεων που αναλαμβάνονται σχετικά με την επανεγκατάσταση των προσφύγων από τα κράτη μέλη. Ως υποστηρικτής των αξιών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, οι οποίες συνιστούν βασικά στοιχεία της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης, στο πλαίσιο του σημερινού παγκόσμιου τοπίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποτελεί πρωτοπόρο και παράδειγμα προς μίμηση σχετικά με το άσυλο. Η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής υπηρεσίας, με σκοπό την υποστήριξη των κρατών μελών σε αυτόν τον τομέα παρέμβασης σχετικά με τους πολίτες τρίτων χωρών, θα αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα για την εφαρμογή ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου και της αλληλεγγύης των κρατών μελών με συνεπή δράση που ανταποκρίνεται στις αξίες και τις αρχές του σχεδίου οικοδόμησης της Ευρώπης. Απευθύνω έκκληση για την άμεση διασφάλιση των μηχανισμών και των πόρων που απαιτούνται για τη δημιουργία της Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο με την ελπίδα ότι θα προσδώσει προστιθέμενη αξία σε ένα ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου που σήμερα είναι σαφώς ελλιπές. Ασφαλώς, θα ήθελα η εντολή αυτής της Υπηρεσίας να είναι πιο φιλόδοξη και να αποτελέσει το μέσο με το οποίο θα καθιερωθεί επιτέλους η υποχρεωτική αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών, έτσι ώστε να τεθεί τέλος στη λαχειοφόρο αγορά του δικαιώματος στο άσυλο. Μέχρι να εγκριθούν κοινές διαδικασίες ασύλου αυτό θα παραμείνει ευσεβής πόθος. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η υπηρεσία θα έχει τουλάχιστον το πλεονέκτημα να συμβάλει στη βελτίωση της επισήμανσης των θεμάτων και των προβλημάτων ασύλου, προκειμένου να διασφαλιστεί η καλύτερη δυνατή προστασία των ατόμων που πέφτουν θύματα δίωξης και αναζητούν καταφύγιο στη χώρα μας.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Ψήφισα υπέρ της ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο διότι, στην περίπτωση των κρατών μελών των οποίων το εθνικό σύστημα ασύλου υφίσταται πίεση, η υπηρεσία μπορεί να υποστηρίξει την εφαρμογή μηχανισμών αλληλεγγύης με σκοπό την προώθηση της καλύτερης επανεγκατάστασης των δικαιούχων διεθνούς προστασίας από αυτά τα κράτη μέλη σε άλλα, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι δεν θα γίνεται κατάχρηση των συστημάτων ασύλου. Χαιρετίζω το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο θα συντονίζει τις κοινές δράσεις βοήθειας των κρατών μελών που αντιμετωπίζουν συγκεκριμένες καταστάσεις, όπως μεγάλες εισροές μεταναστών τρίτων χωρών που αιτούνται διεθνούς προστασίας.

Είναι ζωτικής σημασίας για εμάς να εναρμονίσουμε τόσο τους νόμους όσο και τις πρακτικές ασύλου. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο θα προσδιορίζει τις καλές πρακτικές, θα οργανώνει προγράμματα κατάρτισης σε ευρωπαϊκό επίπεδο και θα βελτιώσει την πρόσβαση σε ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις χώρες προέλευσης. Επιπλέον, πιστεύω ότι οι δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν την χάραξη κατευθυντήριων γραμμών με στόχο τη διευκόλυνση μιας δικαιότερης αξιολόγησης των αιτήσεων χορήγησης ασύλου, καθώς και την παρακολούθηση της συμμόρφωσης και της επιβολής της συναφούς κοινοτικής νομοθεσίας.

  Clemente Mastella (PPE), γραπτώς. – (IT) Είμαστε πεπεισμένοι για την προστιθέμενη αξία που θα δώσει η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο στην ανάπτυξη αμοιβαίας εμπιστοσύνης και στον επιμερισμό των πολιτικών και οικονομικών ευθυνών. Τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν έχουν επιτύχει ακόμα τελική συμφωνία σχετικά με την αντιμετώπιση των προσφύγων, τα χαρακτηριστικά των ατόμων στους οποίους θα πρέπει να χορηγείται καθεστώς πρόσφυγα και πρέπει, πάνω απ’ όλα, να ξεπεράσουν τις επιφυλάξεις ορισμένων κυβερνήσεων όσον αφορά στο πιθανό κόστος.

Αυτή η υπηρεσία θα είναι υπεύθυνη για την παροχή τεχνογνωσίας. Ο ρόλος της θα περιλαμβάνει τον συντονισμό, την ανταλλαγή πληροφοριών και δράσεις σχετικά με την επανεγκατάσταση των προσφύγων. Θα οργανώνει προγράμματα κατάρτισης για τους υπεύθυνους γι’ αυτόν τον τομέα σε κάθε χώρα, συμβάλλοντας στη μεγαλύτερη εναρμόνιση των διαφόρων πρακτικών. Εμείς οι βουλευτές του ΕΚ διατηρούμε το θεμελιώδες δικαίωμα να διορίζουμε τον διευθύνοντα σύμβουλό της.

Θεωρώ καθήκον μου να τονίσω την έκκλησή μας να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή λειτουργία της νέας υπηρεσίας. Το μεγαλύτερο πολιτικό ζήτημα εξακολουθεί να είναι η σχέση μεταξύ της ανθρώπινης αλληλεγγύης και του επιμερισμού του οικονομικού φόρτου: η ΕΕ καλείται να προσφέρει αποτελεσματική υποστήριξη στα κράτη που δέχονται τη μεγαλύτερη πίεση από μεταναστευτικές εισροές και από μεγάλο αριθμό αιτούντων άσυλο και οι οποίες αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες και συχνά δυσανάλογες πιέσεις λόγω του σχετικά μικρού μεγέθους τους.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα, το οποίο σχετίζεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο είναι σημαντική για την παροχή εξειδικευμένης βοήθειας σε επίπεδο ΕΕ για τον καθορισμό μιας συνεκτικής, υψηλής ποιότητας, κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής στον τομέα του ασύλου. Γι’ αυτό ψήφισα έτσι.

  Andreas Molzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πολύ χρήσιμο όργανο, ειδικά αν αναλάβει έναν συντονιστικό ρόλο σε σχέση με τον επαναπατρισμό και συνεπώς αν επιταχύνει τα μέτρα επαναπατρισμού. Ως αποτέλεσμα, η υποστήριξη θα ήταν επίσης χρήσιμη για την επανεγκατάσταση. Η ανά χείρας έκθεση αναφέρεται σε αυτό το στοιχείο, το οποίο θεωρώ πολύ σημαντικό, μόνο ως δευτερεύον θέμα. Αντ’ αυτού, περιέχει πολλές γραφειοκρατικές προτάσεις που θα οδηγήσουν σε έναν διογκωμένο μηχανισμό και σε μια αργή εφαρμογή των μέτρων. Ως εκ τούτου, δεν συμμετείχα στην ψηφοφορία.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Εκφράζω την υποστήριξή μου για την πρόταση δημιουργίας μιας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο. Ο ρόλος αυτής της υπηρεσίας, η οποία αρχικά θα χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων, θα είναι να παράσχει την αναγκαία εξειδικευμένη βοήθεια για την ενεργοποίηση μιας κοινής πολιτικής ασύλου και να συντονίζει τις ανταλλαγές πληροφοριών και άλλων δράσεων που αναλαμβάνονται σχετικά με την επανεγκατάσταση των προσφύγων. Το έργο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα είναι να διορίζει τον διευθύνοντα σύμβουλό της, εφαρμόζοντας τις αρχές της διαφάνειας και του δημοκρατικού ελέγχου. Η αλληλεγγύη στην κοινότητα θα διασφαλιστεί μέσω μιας συμφωνίας μεταξύ των κρατών μελών με τη συναίνεση των ενδιαφερόμενων κύκλων. Υποστηρίζω επίσης τη δημιουργία ενός συμβουλευτικού φόρουμ, που είναι αποτέλεσμα άσκησης πίεσης από εμάς τους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο θα εξασφαλίζει τον εκ του σύνεγγυς διάλογο μεταξύ της Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο και των ενδιαφερόμενων κύκλων.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Δώσαμε σήμερα το πράσινο φως για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο. Τα οφέλη είναι πολλαπλά. Η Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο θα συντελέσει καθοριστικά στην ολοκλήρωση ενός ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου ασύλου. Θα θέσει ταχέως σε λειτουργία έναν επιχειρησιακό οργανισμό που θα συντονίζει και θα ενισχύει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών σε θέματα ασύλου προωθώντας την προσέγγιση μεταξύ των διαφόρων εθνικών πρακτικών. Η υπηρεσία θα συμβάλει επίσης στη σύγκλιση των κανονιστικών ρυθμίσεων που ισχύουν στην ΕΕ στον τομέα του δικαιώματος ασύλου. Έχοντας υπόψη όλα αυτά τα οφέλη, αλλά και την συναίνεση που έχουν επιδείξει τόσο τα κράτη μέλη όσο και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Γραφείου, υπερψήφισα με μεγάλη χαρά την πρόταση για την δημιουργία του.

Σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση: Silvia-Adriana Ţicău (A7-0124/2010)

  Alfredo Antoniozzi (PPE), γραπτώς. – (IT) Μολονότι η θετική ψήφος επί αυτής της έκθεσης είναι απλά τυπική, καθώς η εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας επέβαλε ορισμένες προσαρμογές κυρίως όσον αφορά τη νομική βάση και τις πράξεις κατ’ εξουσιοδότηση, θα ήθελα παρ’ όλα αυτά να επισημάνω τη σημασία της ενεργειακής απόδοσης στον οικοδομικό τομέα όσον αφορά την επίτευξη του κοινοτικού στόχου της μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας και των εκπομπών CO2 κατά 20% και την αύξηση της παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές κατά 20% μέχρι το 2020. Όπως γνωρίζουμε, η επίτευξη των στόχων της ενεργειακής απόδοσης και της μείωσης των εκπομπών στα αστικά κέντρα εξαρτάται κυρίως από τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των υφιστάμενων κτιρίων και των κτιρίων υπό κατασκευή.

Ωστόσο, εξακολουθώ να πιστεύω ότι η οδηγία θέτει πολύ φιλόδοξους στόχους που οι τοπικές διοικήσεις θα δυσκολευτούν να επιτύχουν αν δεν λάβουν οικονομική ενίσχυση, συμπεριλαμβανομένης ενίσχυσης από την ΕΕ. Αναφέρομαι ειδικά στο τεράστιο έργο που απαιτείται για την ανάκτηση ενέργειας στα υφιστάμενα κτίρια, όπως οι εργατικές κατοικίες, όπου η ενεργειακή ανακαίνιση (η οποία θα βοηθήσει τις οικογένειες να μειώσουν τις δαπάνες για την παροχή κοινωφελών υπηρεσιών) θα απαιτήσει σημαντική χρηματοοικονομική δέσμευση από τις τοπικές αρχές.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Ο στόχος αυτού του φιλόδοξου κειμένου είναι να ενθαρρύνει την κατασκευή/ανακαίνιση κτιρίων σύμφωνα με πρότυπα πιο φιλικά προς το περιβάλλον, καθώς είναι ενεργειακώς περισσότερο αποδοτικά. Ψήφισα αποφασιστικά υπέρ της έγκρισής του. Με αυτήν την πρωτοβουλία, η Ευρωπαϊκή Ένωση καθιστά φανερό τον ρόλο της ως ηγέτιδας στον τομέα της αειφόρου ανάπτυξης. Αυτή η οδηγία αποτελεί έναν καλό συμβιβασμό μεταξύ της ενθάρρυνσης και του περιορισμού όσον αφορά στην περιβαλλοντικά υπεύθυνη κατασκευή.

  Maria Da Graca Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο οικοδομικός τομέας είναι υπεύθυνος για το 40% της ενεργειακής κατανάλωσης της ΕΕ και για το 35% των εκπομπών της. Αυτή η νομοθεσία ορίζει ότι μέχρι το 2020 τα νέα κτίρια πρέπει να έχουν σχεδόν μηδενικό ενεργειακό ισοζύγιο και ότι τα ανακαινισμένα υφιστάμενα κτίρια πρέπει να πληρούν ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης. Ως εκ τούτου, αυτή η νομοθεσία θα συμβάλει στη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης στην Ευρώπη, μειώνοντας τις εκπομπές CO2, βελτιώνοντας την ποιότητα του εσωτερικού και εξωτερικού αέρα και αυξάνοντας την ποιότητα ζωής στις πόλεις. Το κίνητρο για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων αποτελεί επίσης μια ευκαιρία επαναχαρακτηρισμού των πόλεών μας, συμβάλλοντας στον τουρισμό, στη δημιουργία θέσεων εργασίας και στην αειφόρο οικονομική ανάπτυξη στην ΕΕ. Ωστόσο, ο επαναχαρακτηρισμός απαιτεί αυξημένες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις. Εξετάζουμε τις άμεσες δημόσιες επενδύσεις με άμεση επίπτωση στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης και στη συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων· ένα πρόγραμμα αστικής ανάπλασης θα είναι κατάλληλο για την οικονομική ανάκαμψη. Απευθύνω λοιπόν έκκληση στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη να χρησιμοποιήσουν τα διαρθρωτικά ταμεία για τον επαναχαρακτηρισμό των κτιρίων από περιβαλλοντική και ενεργειακή άποψη, χρησιμοποιώντας αυτήν τη χρηματοδότηση ως καταλύτη για την ιδιωτική χρηματοδότηση. Απευθύνω επίσης έκκληση για εξεύρεση του κατάλληλου χρηματοδοτικού μοντέλου για την ανακαίνιση των υφιστάμενων κτιρίων.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Περνούμε το 50% της ζωής μας στο σπίτι μας. Σήμερα, το 30% των υφιστάμενων κατοικιών στην Ευρώπη είναι ανθυγιεινές, παρόλο που υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των κρατών μελών. Συνεπώς, είναι σημαντικό όχι μόνο να προάγουμε τα νέα βιώσιμα κτίρια, αλλά και να προχωρήσουμε σε βιώσιμη ανακαίνιση. Χαιρετίζω αυτήν τη νέα νομοθεσία, η οποία θα βοηθήσει τους καταναλωτές να μειώσουν τους λογαριασμούς κατανάλωσης ενέργειας και το σύνολο της ΕΕ να επιτύχει τους κλιματικούς της στόχους για τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά 20% σε 10 χρόνια. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσαρμόσουν τους οικοδομικούς κανονισμούς ώστε όλα τα κτίρια που κατασκευάζονται από τα τέλη του 2020 θα συμμορφώνονται με υψηλά ενεργειακά πρότυπα. Τα υφιστάμενα κτίρια θα πρέπει να βελτιωθούν κατά το δυνατόν. Για τη Δημοκρατική Κίνηση, το θέμα της στέγασης αποτελεί επίσης ζήτημα αστικής ανάπτυξης και ποιότητας κατασκευής. Πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζονται τα σπίτια μας. Πρέπει συνεπώς να ενθαρρύνουμε την αποκατάσταση των υφιστάμενων κτιρίων μας, επί παραδείγματι μέσω της διαφοροποίησης των φόρων ιδιοκτησίας ανάλογα με την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων. Ως εκ τούτου, απευθύνουμε έκκληση στα κράτη μέλη να αναπτύξουν ένα σύστημα φορολόγησης με νέο προσανατολισμό προς την ενθάρρυνση όλων των εμπλεκόμενων φορέων να συμπεριφέρονται με πιο υπεύθυνο περιβαλλοντικά τρόπο.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Εκτιμώ ότι αυτή η έκθεση είναι ευεργετική για το μέλλον του ενεργειακού τομέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο μέτρο που οι στόχοι της είναι εφικτοί και συμβατοί με την οικονομική κατάσταση όλων των κρατών μελών. Χαιρετίζω τους στόχους που εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο στις 14 Απριλίου 2010 σχετικά με την ανάγκη μείωσης των σημαντικών διαφορών μεταξύ των κρατών μελών ως προς τη θερμική απόδοση των κτιρίων, καθώς και τον προτεινόμενο στόχο επίτευξης μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας για όλα τα κτίρια μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2020, μέσω βαθμιαίων ενεργειών από τα κράτη μέλη το 2015 και το 2018. Ωστόσο, η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει να λάβουν υπόψη ότι πολλά κράτη μέλη αντιμετωπίζουν ακόμα οικονομική ύφεση και θα χρειαστούν χρηματοοικονομική και υλικοτεχνική υποστήριξη για την επίτευξη των προτεινόμενων στόχων. Η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει για το μέλλον την κατάρτιση ενός σχεδίου οικονομικής παρέμβασης με βάση τη χορήγηση αναπτυξιακών κονδυλίων που θα υποστηρίξουν τα κράτη μέλη τα οποία δεν είναι σε θέση να χορηγήσουν τα αναγκαία κονδύλια, ειδικά για το έργο της ανακαίνισης. Αυτό το μέτρο πρέπει να θεωρηθεί ευεργετικό για τους πολίτες, καθώς αυτοί είναι που καλούνται να επωμιστούν ένα μέρος του κόστους ανακαίνισης.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της σύστασης σχετικά με την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, διότι υποβάλλει φιλόδοξες και εφικτές προτάσεις για μια μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και των εκπομπών CO2 κατά 20% στους τομείς που δεν καλύπτονται από το σύστημα εμπορίας εκπομπών μέχρι το 2020. Αυτή η οδηγία θα έχει άμεσο αντίκτυπο στη ζωή των ευρωπαίων πολιτών, καθώς θα βοηθήσει τους καταναλωτές να μειώσουν τις ενεργειακές τους δαπάνες και, παράλληλα, μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία εκατομμυρίων θέσεων εργασίας σε όλη την επικράτεια της ΕΕ μέσω των προγραμματισμένων επενδύσεων στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και στη χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Το 2008 η ΕΕ δεσμεύτηκε για μείωση κατά 20% στην κατανάλωση ενέργειας έως το 2020 και για μερίδιο 20% της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στη συνολική κατανάλωση ενέργειας. Η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων αποτελεί τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο για να μειωθούν κατά 20% η κατανάλωση ενέργειας και οι εκπομπές στους τομείς εκτός του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών. Επιπλέον, στα ενεργειακώς αποδοτικά κτίρια επιτυγχάνεται κατά μέσο όρο 30% περισσότερη εξοικονόμηση ενέργειας από ό,τι στα συμβατικά.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε στις 13 Νοεμβρίου 2008 την πρότασή της για την τροποποίηση της οδηγίας 2009/91/ΕΚ σχετικά με την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων. Αυτές οι τροπολογίες θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη ζωή των ευρωπαίων πολιτών, δεδομένου ότι επηρεάζουν άμεσα τα κτίρια στα οποία ζουν και θα δημιουργήσουν την ανάγκη για έρευνα και ανάπτυξη αποδοτικότερων τεχνολογιών στον οικοδομικό τομέα. Επίσης, αυτή η στρατηγική θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα συμβάλει στην αειφόρο ανάπτυξη. Δεδομένου ότι το ανά χείρας σχέδιο βασίζεται στη συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου τον Νοέμβριο του 2009, υποστηρίζω την πρόταση της εισηγήτριας.

  Jose Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έγκριση αυτής της οδηγίας σχετικά με την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της μείωσης των εκπομπών CO2 και της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης. Αυτοί οι παράγοντες γίνονται όλο και πιο καθοριστικοί για την ποιότητα ζωής των ευρωπαίων πολιτών και για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και της κοινωνικής μας οργάνωσης. Δεδομένου ότι στον οικοδομικό τομέα αναλογεί το 40% της κατανάλωσης ενέργειας και το 35% του συνόλου των εκπομπών CO2, η αυτάρκεια και η βελτιωμένη ενεργειακή απόδοση των ανακαινισμένων κτιρίων αποκτούν αποφασιστική σημασία για την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιτύχει, έως το 2020, τον στόχο της μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας κατά 20% και της αύξησης της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της ενεργειακής απόδοσης κατά 20%. Εκτός από τη συμβολή στη μείωση των δαπανών για την ενέργεια τόσο για τους ιδιώτες όσο και για τις δημόσιες υπηρεσίες, ελπίζουμε ότι η εφαρμογή αυτής της νέας νομοθεσίας θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της κρίσης στον τομέα των κατασκευών και ότι αυτό θα συμβάλει στην ανάπτυξη προγραμμάτων αστικής ανάπλασης, πράγμα που θα έχει θετικό αντίκτυπο στη βελτίωση της ποιότητας ζωής και στην ευημερία των πολιτών.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων είναι ιδιαίτερα σημαντική για την αύξηση της γενικής ενεργειακής απόδοσης της ΕΕ και για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να επιτύχει τους στόχους που προτείνει, επιδιώκοντας τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά 20%, τη διασφάλιση ότι το 20% της κατανάλωσης ενέργειας θα προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές και την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης κατά 20% πριν από το 2020, θα πρέπει να αναλάβει μια σημαντική δέσμευση για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων.

Η πολιτική συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου οδήγησε στη διασαφήνιση των τεχνικών πτυχών, στον καθορισμό ελάχιστων απαιτήσεων ενεργειακής απόδοσης που εξαρτώνται από την ηλικία ενός κτιρίου και από το αν έχει ανακαινιστεί ή όχι, στην αξιολόγηση του ρόλου των τοπικών και περιφερειακών αρχών και στην υποστήριξη των δημόσιων αρχών κατά την υλοποίηση των συστάσεων.

Παρά ταύτα, εξακολουθούμε να έχουμε ορισμένες ανησυχίες σχετικά με τον ισχυρότερο ρόλο της Επιτροπής στην αξιολόγηση των εθνικών σχεδίων και των εκθέσεων των επιθεωρήσεων, καθώς και με τις προσαρμογές στη Συνθήκη της Λισαβόνας, οι οποίες προσδίδουν περισσότερη εξουσία στην Επιτροπή μέσω των επονομαζόμενων «πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση».

  Adam Gierek (S&D), γραπτώς. – (PL) Οι βασικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ενεργειακή απόδοση είναι: 1. Η μετατροπή μιας μορφής ενέργειας σε μια άλλη έτσι ώστε να τεθεί σε συγκεκριμένη χρήση. Όσο μεγαλύτερη είναι η αλυσίδα μετατροπών, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι απώλειες. Πρακτικά, αυτό αφορά κυρίως τη ροή θερμικής ενέργειας που απελευθερώνεται από πρωτογενείς ενεργειακές πηγές. Ένα μεγάλο μέρος της διοχετεύεται στο περιβάλλον. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να μειωθεί με διαδικασίες συμπαραγωγής, οι οποίες μπορούν να επιτύχουν ένα ποσοστό απόδοσης που ανέρχεται έως το 90%. 2. Η ηλεκτρική αντίσταση, ή αντίσταση Ohm, η οποία έχει σημασία για τη μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας. 3. Θερμική αντίσταση. Η χαμηλή αντίσταση είναι σημαντική στους εναλλάκτες θερμότητας, ενώ η υψηλή αντίσταση είναι σημαντική λόγω της χαμηλής θερμικής αγωγιμότητας των μονωτικών υλικών. Η χρήση αυτών των μονωτικών υλικών –όπως το πολυστυρένιο, ο πετροβάμβακας και το κυψελοειδές σκυρόδεμα– μειώνει σημαντικά τις απαιτήσεις θερμικής ενέργειας των κατοικιών. Επί του παρόντος, αυτές είναι αρκετά υψηλές – ανέρχονται περίπου στο 40% της συνολικής ενέργειας που χρησιμοποιείται. 4. Τριβή σε αντιτριβικές διεργασίες, όπως στα ρουλεμάν, και σε διεργασίες τριβής όπως στα φρένα. Αυτό αφορά κυρίως τα αυτοκίνητα και τις αναταράξεις στα αεροπλάνα. Οι απώλειες λόγω τριβής αντιστοιχούν περίπου στο 30% της συνολικής ενέργειας.

Ψήφισα υπέρ του κανονισμού χωρίς τις τροπολογίες, διότι οι απώλειες ενέργειας στις κατοικίες –μαζί με τις απώλειες μετατροπής– είναι οι μεγαλύτερες, ενώ η εξοικονόμηση θα βοηθήσει τους φτωχούς. Στην περίπτωση της Πολωνίας, ο θερμικός εκσυγχρονισμός, παράλληλα με την συμπαραγωγή, μπορούν να έχουν οικονομικά, κοινωνικά και οικολογικά οφέλη. Σε αυτόν τον τομέα, θα πρέπει να δοθεί μια κάποια προτεραιότητα στην υλοποίηση, διότι οι νέοι κανονισμοί συχνά επιβραδύνουν την εφαρμογή των προηγούμενων.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ των σχεδίων των αναθεωρημένων οδηγιών σχετικά με την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, διότι πιστεύω ότι τα νέα κτίρια πρέπει να τηρούν την αρχή της εξοικονόμησης ενέργειας και ότι πρέπει να ισχύουν δεσμευτικά πρότυπα σε αυτόν τον τομέα έτσι ώστε να τηρούνται αποτελεσματικά από όλους. Η αρχή θα γίνει με τα δημόσια κτίρια από το 2018, δίνοντας στις δημόσιες αρχές περισσότερη βαρύτητα και νομιμοποίηση στις ενημερωτικές εκστρατείες τους για τους πολίτες. Αυτά τα κείμενα ορίζουν επίσης ότι η εξοικονόμηση ενέργειας πρέπει να αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο στην ανακαίνιση των κτιρίων. Ως εκ τούτου, θα ήθελα αυτά τα μέτρα να δώσουν στις ΜΜΕ νέα ώθηση και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν τα προγράμματα κατάρτισης για το εργατικό δυναμικό που θα είναι υπεύθυνο για να αποκτήσουν τα κτίρια ενεργειακή απόδοση. Ομοίως, όσον αφορά στην επισήμανση ενεργειακής απόδοσης των προϊόντων που καταναλώνουν ενέργεια, πιστεύω ότι οι καταναλωτές πρέπει να γνωρίζουν τα ενεργειακά χαρακτηριστικά του προϊόντος που αγοράζουν.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Το θέμα της ενεργειακής απόδοσης είναι καίριας σημασίας για τη στρατηγική 2020. Με την έγκριση αυτής της σύστασης, η οποία αποσκοπεί σε κτίρια με μηδενικό ενεργειακό ισοζύγιο έως το 2020, έγινε ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας για τα προσεχή έτη. Η προσπάθεια πρέπει να γίνει όχι μόνο κατά την κατασκευή νέων κτιρίων, αλλά και με μεγάλα έργα ανακαίνισης στα ήδη υφιστάμενα κτίρια. Θα είναι επίσης σημαντικό να δοθεί ένα καλό παράδειγμα με τα δημόσια κατασκευαστικά έργα. Γι’ αυτό ψήφισα με αυτόν τον τρόπο.

  Andreas Molzer (NI), γραπτώς. – (DE) Κατά το παρελθόν, έχουν εφαρμοστεί πολλές φορές εύκολα εφαρμόσιμα μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας και είναι δύσκολο να εκτιμηθεί το μέγεθος του εύκολα επιτεύξιμου δυναμικού (δηλαδή το αποτέλεσμα που είναι δυνατόν να επιτευχθεί χωρίς υπερβολικά εκτεταμένο έργο ανακαίνισης) για την εξοικονόμηση ενέργειας. Εν πάση περιπτώσει, όλα αυτά δεν πρέπει να βγουν εκτός ελέγχου στον βαθμό που τα κτίρια που θα έχουν υποβληθεί σε άριστες εργασίες ανακαίνισης για εξοικονόμηση ενέργειες θα μένουν άδεια λόγω της υπερβολικής αύξησης των ενοικίων. Γενικά, έστω και αν πρόκειται για την προστασία του περιβάλλοντος, δεν πρέπει να παρέμβουμε υπερβολικά στα δικαιώματα ιδιοκτησίας των πολιτών όσον αφορά τις ανακαινίσεις.

Τα μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας είναι, καταρχάς, πολύ δαπανηρά και δεν αφορούν πάντα απολύτως ώριμη τεχνολογία, γι’ αυτό δεν πρέπει να ορίσουμε απλώς κάτι· πρέπει να παράσχουμε κίνητρα μέσω επιδοτήσεων. Λαμβάνοντας υπόψη τις περικοπές μισθών και κοινωνικής ασφάλισης που αντιμετωπίζουμε, πρέπει να βεβαιωθούμε απόλυτα ότι οι νέες ρυθμίσεις δεν θα οδηγήσουν τους απλούς εργολάβους οικοδομών ή τους ιδιοκτήτες κατοικιών στον όλεθρο και την καταστροφή. Ο αντίκτυπος των ενεργειακών απαιτήσεων δεν μπορεί να εκτιμηθεί με σαφήνεια, γι’ αυτόν τον λόγο ψήφισα «όχι».

  Justas Vincas Paleckis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ο οικοδομικός τομέας χαρακτηρίστηκε από την ΕΕ ωςμια από τις αγορές με τις μεγαλύτερες δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας. Στα ενεργειακώς αποδοτικά κτίρια επιτυγχάνεται κατά μέσο όρο 30% περισσότερη εξοικονόμηση ενέργειας από ό,τι στα συμβατικά. Στα νέα κράτη μέλη της ΕΕ, περιλαμβανομένης της Λιθουανίας, σε πολλά συγκροτήματα διαμερισμάτων χάνεται περίπου το 60% της θερμικής ενέργειας. Μόνο στη Λιθουανία, υπάρχουν περισσότερα από 35.000 συγκροτήματα διαμερισμάτων. Οι κάτοικοί τους όχι μόνο πληρώνουν τεράστια ποσά για θέρμανση, αλλά είναι υπεύθυνοι και για τόνους εκπομπών CO2. Η κυβέρνηση των Συντηρητικών στη Λιθουανία δεν είναι ικανή να ξεκινήσει τη μόνωση των κτιρίων. Μετά από σχεδόν δύο έτη δεσμεύσεων ότι οι ανακαινίσεις θα ξεκινήσουν άμεσα, δεν έχει ανακαινιστεί ούτε ένα κτίριο.

Ψήφισα υπέρ αυτής της σύστασης για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, διότι προάγει τον στόχο να αποκτήσουμε κτίρια με σχεδόν μηδενικό ενεργειακό ισοζύγιο. Αυτή η προσπάθεια θα διασφαλίσει ότι, εν καιρώ, τα κτίρια της ΕΕ θα καταστούν βιώσιμα από ενεργειακή άποψη. Με την εφαρμογή αυτής της οδηγίας, θα ξεκινήσουμε τη διαδικασία μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας στην ΕΕ κατά το ένα πέμπτο έως το 2020. Οι επενδύσεις για την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης θα δημιουργήσουν εκατομμύρια θέσεις εργασίας και θα συμβάλουν στην ανάπτυξη της οικονομίας της ΕΕ.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Εκφράζω την υποστήριξή μου στη σύσταση για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων. Ενεργειακή απόδοση δεν σημαίνει μόνο εξοικονόμηση ενέργειας, αλλά και μείωση των εκπομπών CO2 και των αερίων του θερμοκηπίου. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, πρέπει να περιορίσουμε την οικιακή απώλεια ενέργειας, η οποία αυξήθηκε λόγω μιας τεχνολογίας που μετατόπισε το ενεργειακό κόστος από την κατασκευή στη συντήρηση. Η έρευνα στον οικοδομικό τομέα προσανατολίζεται προς μια πιο οικολογική προσέγγιση της οικοδομής.

Σήμερα, τα μεγαλύτερα έργα επικεντρώνονται στις εύκρατες χώρες, όπου αυτού του είδους η τεχνολογία εξαπλώνεται με ρυθμό που υποδεικνύει ότι θα έχουμε βιώσιμες πόλεις στο όχι και τόσο απώτερο μέλλον. Στις μεσογειακές χώρες, αυτές οι νέες τεχνολογίες δεν εξαπλώνονται με τον ίδιο ρυθμό. Μολονότι το πρόβλημα της διάχυσης της θερμότητας είναι λιγότερο σοβαρό σε αυτές τις περιοχές, τα κτίρια δεν είναι περισσότερο βιώσιμα από περιβαλλοντική άποψη.

Η αυξανόμενη χρήση συστημάτων κλιματισμού, τα οποία είναι ευρέως διαδεδομένα στις κατοικίες, απαιτεί στην πραγματικότητα μεγάλα ποσά ενέργειας. Συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εφαρμόσει εκστρατείες ενημέρωσης και να αναλάβει δράση χρησιμοποιώντας κοινοτικούς πόρους, κίνητρα και εκστρατείες ενημέρωσης και εφαρμόζοντας και ερευνώντας νέες τεχνολογίες παραγωγής.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Η επίτευξη του στόχου 20-20-20 έως το 2020, δηλαδή η μείωση κατά 20% στην κατανάλωση ενέργειας, η αύξηση του μεριδίου 20% της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στη συνολική κατανάλωση ενέργειας και η αύξηση της ενεργειακής απόδοσης κατά 20%, απαιτεί συντονισμένες και στοχευόμενες ενέργειες τόσο από την ΕΕ όσο και από τα κράτη μέλη. Ειδικότερα, η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων αποτελεί τον αποτελεσματικότερο τρόπο για να μειωθούν κατά 20% η κατανάλωση ενέργειας και οι εκπομπές στους τομείς εκτός ΣΕΔΕ (Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών). Συγκεκριμένα, στα ενεργειακώς αποδοτικά κτίρια μπορεί να επιτευχθεί κατά μέσο όρο 30% περισσότερη εξοικονόμηση ενέργειας από ό,τι στα συμβατικά. Επιπρόσθετα, τα ενεργειακώς αποδοτικά κτίρια χρησιμοποιούν λιγότερο νερό και έχουν μικρότερο κόστος συντήρησης και παροχής κοινωφελών υπηρεσιών. Υπερψήφισα λοιπόν την οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, γιατί αναμένεται να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη ζωή των ευρωπαίων πολιτών, δεδομένου ότι επηρεάζει άμεσα τα κτίρια στα οποία ζουν και τα οποία χρησιμοποιούν. Επιπλέον, οι επενδύσεις για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα δημιουργήσουν εκατομμύρια θέσεις εργασίας και θα συμβάλουν στη οικονομική ανάπτυξη της ΕΕ ενώ, ταυτόχρονα, θα συμβάλουν και στην εξοικονόμηση αναγκαίων οικονομικών πόρων που αυτήν τη στιγμή σπαταλούνται για τη συντήρηση ενεργοβόρων κτιρίων.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Τα κτίρια είναι υπεύθυνα για το ήμισυ περίπου των εκπομπών CO2 που δεν περιλαμβάνονται στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της ΕΕ, διαθέτουν δε μεγαλύτερο δυναμικό μείωσης αυτών των εκπομπών, με αρνητικό ή χαμηλό κόστος περιορισμού των εκπομπών. Η νέα οδηγία για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων ορίζει μια δέσμη ελάχιστων δεικτών/απαιτήσεων για την ενεργειακή απόδοση των νέων κτιρίων προκειμένου να επιτύχουν έως το 2020 μηδενικό ενεργειακό ισοζύγιο με μεγάλο μέρος της ενέργειας να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές. Αυτό αφορά επίσης την εφαρμογή αυτών των απαιτήσεων στα υφιστάμενα κτίρια.

Είναι σημαντικό να ενημερωθούν οι πολίτες γι’ αυτές τις απαιτήσεις και να ενθαρρύνονται, ακόμα και κατά την ανακαίνιση των κτιρίων, να εισαγάγουν ευφυή συστήματα μέτρησης (για αντικατάσταση των συστημάτων ζεστού νερού και κλιματισμού με ενεργειακά αποδοτικές εναλλακτικές λύσεις, όπως οι αναστρέψιμες αντλίες θερμότητας). Θα παρέχεται μερική χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό της ΕΕ για την ενθάρρυνση των μέτρων ενεργειακής απόδοσης. Τα κράτη μέλη πρέπει να υιοθετήσουν κατάλληλα μέτρα για να εφαρμόσουν αυτήν την οδηγία άμεσα. Ψήφισα υπέρ αυτής της νέας έκθεσης, διότι η νέα νομοθεσία θα βοηθήσει τους καταναλωτές να μειώσουν τις δαπάνες τους για ενέργεια, επιτρέποντας έτσι στην ΕΕ να εκπληρώσει τον στόχο της επίτευξης μιας μείωσης κατά 20% στην κατανάλωση ενέργειας έως το 2020.

  Teresa Riera Madurell (S&D), γραπτώς. – (ES) Ψήφισα υπέρ αυτής της σημαντικής οδηγίας λόγω της ανάγκης να βελτιωθεί η ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, τα οποία αποτελούν έναν από τους τομείς που έχει τις μεγαλύτερες δυνατότητες να συμβάλει στην επίτευξη των γενικών στόχων της ΕΕ σχετικά με την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης κατά 20% έως το 2020. Σύμφωνα με το κείμενο που συμφωνήθηκε μεταξύ του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, μέχρι τα τέλη του 2020, όλα τα νέα κτίρια πρέπει να έχουν μηδενικό ενεργειακό ισοζύγιο, παράγοντας ίση ποσότητα ενέργειας με αυτή που καταναλώνουν. Τα δημόσια κτίρια πρέπει να δώσουν το παράδειγμα συμμορφούμενα με αυτήν τη νομοθεσία μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2013. Ο προϋπολογισμός της ΕΕ θα χρηματοδοτήσει μέρος του κόστους των μεταρρυθμίσεων. Επιπροσθέτως, τα υφιστάμενα κτίρια θα πρέπει να συμμορφωθούν με πολύ υψηλά ενεργειακά πρότυπα, τα οποία θα υπολογιστούν από τα κράτη μέλη με βάση ένα κοινό πλαίσιο που ορίζεται στην οδηγία. Ο δείκτης για τη μέτρηση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων πρέπει να περιλαμβάνεται στις ανακοινώσεις πώλησης ή ενοικίασης που δημοσιεύονται στα μέσα ενημέρωσης. Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι η συμπερίληψη ευφυών μετρητών και συστημάτων ελέγχου και διαχείρισης που αποσκοπούν στην εξοικονόμηση ενέργειας. Η οδηγία θα αναθεωρηθεί πριν από το 2017.

  Raul Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (FR) Η σημερινή ψηφοφορία επί των κανόνων της ΕΕ σχετικά με την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προόδου στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης. Ωστόσο, μας λυπεί βαθύτατα το γεγονός ότι η νομοθεσία δεν λαμβάνει υπόψη τις απαιτήσεις ανακαίνισης των υφιστάμενων κτιρίων, στα οποία αναλογεί το 40% της κατανάλωσης ενέργειας και το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρώπη. Αντί να καθορίσει μια φιλόδοξη πολιτική για την ενεργειακή απόδοση με μεγάλες επενδύσεις στην ανακαίνιση των κτιρίων, η ΕΕ επικεντρώνεται αποκλειστικά στα νέα κτίρια. Αφήνει να χαθεί η ευκαιρία για τη δημιουργία εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, τη μείωση της ενεργειακής μας εξάρτησης από τους γείτονές μας και την ουσιαστική καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Ο οικοδομικός τομέας έχει τεράστιες δυνατότητες εξοικονόμησης ενέργειας. Στον τομέα αυτόν αναλογεί το 40% της κατανάλωσης ενέργειας και το 35% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

Η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας και των εκπομπών.

Αυτή η συμφωνία αξίζει την πλήρη υποστήριξή μας. Έως την 31η Δεκεμβρίου 2020 το αργότερο, όλα τα νέα κτίρια πρέπει να έχουν σχεδόν μηδενικό ενεργειακό ισοζύγιο. Όλα τα κτίρια του δημόσιου τομέα πρέπει να το επιτύχουν αυτό δύο χρόνια νωρίτερα. Οι ελάχιστες απαιτήσεις ενεργειακής απόδοσης θα ισχύουν ήδη από τώρα κατά την ανακαίνιση των παλαιότερων κτιρίων. Τα κτίρια με σχεδόν μηδενικό ενεργειακό ισοζύγιο είναι κτίρια με πολύ υψηλή ενεργειακή απόδοση. Επιπροσθέτως, η αμελητέα ή η πολύ μικρή ποσότητα ενέργειας που θα καταναλώνουν πρέπει να προέρχεται, σε πολύ μεγάλο βαθμό, από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Πρέπει να επικροτηθεί το γεγονός ότι η οδηγία δίνει προσοχή στην παροχή χρηματοδοτικών μέσων που θα επιτρέψουν αυτήν τη μετάβαση. Τα κράτη μέλη πρέπει να καταρτίσουν έναν κατάλογο μέτρων για την επίτευξη των στόχων αυτής της οδηγίας το αργότερο μέχρι τις 30 Ιουνίου 2011. Τέλος, η Επιτροπή πρέπει να αξιολογήσει τη λειτουργία της οδηγίας εν ευθέτω χρόνω, δηλαδή έως την 1η Ιανουαρίου 2017 το αργότερο. Αυτή η οδηγία αποτελεί σημαντική συνδρομή στην καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος.

Έκθεση: Rui Tavares (A7-0125/2010)

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Το πρόγραμμα της Στοκχόλμης προβλέπει τη δημιουργία μιας αξιόπιστης και βιώσιμης κοινής πολιτικής ασύλου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, προκειμένου να εφαρμοστούν και να διασφαλιστούν οι στόχοι της πολιτικής ασύλου, πρέπει να ενθαρρύνουμε τα κράτη μέλη να συμμετάσχουν εθελουσίως στο κοινό πρόγραμμα επανεγκατάστασης προσφύγων της ΕΕ. Γι’ αυτό, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σκοπεύει να παράσχει σε όσο το δυνατόν περισσότερα κράτη μέλη την ευκαιρία να συμμετάσχουν στα κοινοτικά προγράμματα επανεγκατάστασης προσφύγων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστηρίζει την πρόταση της Επιτροπής και είναι της άποψης ότι η επανεγκατάσταση των προσφύγων θα πρέπει να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στις εξωτερικές πολιτικές περί ασύλου της ΕΕ. Η επανεγκατάσταση θα πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω και να επεκταθεί έτσι ώστε να καταστεί ένα αποτελεσματικό μέσο προστασίας που θα χρησιμοποιεί η ΕΕ.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψηφίζοντας υπέρ αυτής της έκθεσης, η Ευρώπη έκανε ένα βήμα προς την επίτευξη μιας κοινής πολιτικής για το άσυλο. Η πολιτική αυτή θα καταστήσει δυνατή την αποτελεσματικότερη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, ταυτόχρονα, τον περιορισμό της παράνομης μετανάστευσης.

Η ΕΕ πρέπει να κάνει τη φωνή της να ακουστεί όσον αφορά στα θέματα της μετανάστευσης και της ενσωμάτωσης. Πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τον καθορισμό ευρωπαϊκών κανόνων και για τη συνδρομή στις δαπάνες των χωρών της ΕΕ που δέχονται μεταναστευτικές εισροές. Η επανεγκατάσταση, ωστόσο, δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποκοπεί από μια κοινή γραμμή δράσης κατά της παράνομης μετανάστευσης. Αυτή η δράση απαιτεί τη συμφωνία όχι μόνο των γειτονικών χωρών, αλλά και των χωρών από τις οποίες θα έρθουν οι μελλοντικοί παράνομοι μετανάστες.

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Η επανεγκατάσταση των προσφύγων είναι μια διαδικασία με την οποία, κατόπιν αιτήματος της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR), καθίσταται δυνατή η επανεγκατάσταση ενός προσώπου όταν θεωρείται ότι υπάρχει ανάγκη για την παροχή διεθνούς προστασίας στο πρόσωπο αυτό. Αυτή είναι μια από τις «επιλέξιμες δράσεις» του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων (ΕΤΠ). Αυτή η διαδικασία μπορεί να αποτελέσει ιδανική λύση για πρόσφυγες των οποίων η προστασία δεν μπορεί να διασφαλιστεί επαρκώς σε χώρες της πρώτης παροχής ασύλου.

Συμφωνώ με τα συμπεράσματα του εισηγητή και γι’ αυτό αποφάσισα να ψηφίσω υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Μόνο μέσω μιας κοινής πολιτικής ασύλου και ενός κοινού προγράμματος επανεγκατάστασης μπορούμε να ασκήσουμε μια σωστή πολιτική ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ΕΕ. Η επανεγκατάσταση αποτελεί, χωρίς αμφιβολία, μια από τις βιώσιμες λύσεις για πρόσφυγες των οποίων η προστασία δεν μπορεί να διασφαλιστεί σε χώρες της πρώτης παροχής ασύλου. Είναι σημαντικό να διατεθούν επαρκείς πόροι, μολονότι η παροχή απλώς μέρους του προϋπολογισμού δεν μπορεί να θεωρηθεί πραγματικό πρόγραμμα επανεγκατάστασης προσφύγων.

Δεν έχουμε αμφιβολία για τη σημασία αυτής της τροποποίησης του Ταμείου Προσφύγων, η οποία καθιστά δυνατή την κάλυψη ενός κενού που υπάρχει σε διάφορα κράτη μέλη και βελτιώνει τις δυνατότητές τους για επανεγκατάσταση. Με χαρά διαπιστώνω ότι ο αριθμός των κρατών μελών που συμμετέχουν σε αυτό το πρόγραμμα έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Είναι σημαντικό να μπορέσουμε να παροτρύνουμε και τις άλλες χώρες να συμμετάσχουν. Η ανάπτυξη και η επέκταση αυτού του μέσου επανεγκατάστασης από την ΕΕ πρέπει να συνεχιστεί προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότερη δυνατή προστασία.

Έτσι, η Επιτροπή θα μπορεί να προσδιορίζει ετησίως τις κοινές κοινοτικές προτεραιότητες όσον αφορά τα άτομα προς επανεγκατάσταση. Αυτές οι προτεραιότητες μπορεί να σχετίζονται με γεωγραφικές περιφέρειες, ιθαγένειες ή ορισμένες ειδικές κατηγορίες προσφύγων προς επανεγκατάσταση, μολονότι συμφωνώ ότι πρέπει να υπάρχουν περιθώρια ευελιξίας για ανταπόκριση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.

  Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Η πίεση των μεταναστευτικών ροών εντείνεται και πρέπει να γίνει κατανοητή η ανησυχία πολλών χωρών που αποτελούν μεταναστευτικό στόχο για αυτό το φαινόμενο. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να λειτουργήσει το πρόγραμμα επανεγκατάστασης, διότι θα διευκόλυνε τον δίκαιο επιμερισμό της ευθύνης για τη συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις για την προστασία των προσφύγων, και θα μείωνε το βάρος που επωμίζονται οι χώρες οι οποίες φιλοξενούν μεγάλο αριθμό προσφύγων.

Ένα θετικό βήμα θα ήταν η έναρξη λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο, η οποία μπορεί να παράσχει υποστήριξη στα κράτη μέλη για την εφαρμογή πρωτοβουλιών επανεγκατάστασης, κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους. Ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία θα επανεγκατασταθούν οι πρόσφυγες, το σημαντικό είναι να έχουν άμεση πρόσβαση σε μαθήματα γλώσσας και πολιτισμού σχετικά με τη χώρα εγκατάστασης, καθώς και σε άλλες διευκολύνσεις θρησκευτικού χαρακτήρα και σε ψυχολογική συμβουλευτική, αν χρειάζεται.

Πιστεύω ότι η βιωσιμότητα πρέπει να είναι το κύριο χαρακτηριστικό αυτού του προγράμματος, το οποίο έχει διασφαλίσει μια πιο μακροπρόθεσμη δημοσιονομική προοπτική ως αποτέλεσμα αυτής της απόφασης. Οι δικαιούχοι έχουν ήδη υποστεί τραύμα από την απομάκρυνση από τον πολιτισμό και τις παραδόσεις της χώρας καταγωγής τους. Πρέπει να δημιουργήσουν μια νέα ταυτότητα για τους εαυτούς τους και αυτή είναι μια τραυματική διαδικασία που δεν χρειάζεται να επιδεινώνεται από την αβέβαιη και επισφαλή φύση του μέλλοντός τους.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ανάγκη επανεγκατάστασης των προσφύγων καθίσταται όλο και σημαντικότερη σε μια Ευρώπη που δεν θέλει να αποκοπεί από τον έξω κόσμο ή να εθελοτυφλεί για το τι συμβαίνει εκεί έξω. Η φιλόξενη φύση και η αλληλεγγύη για όσους υποφέρουν είναι τα δύο ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά που πηγάζουν από τη χριστιανοσύνη και θα ήταν καλό να επανέλθουν πλήρως στο προσκήνιο. Ωστόσο, αυτό πρέπει να γίνει χωρίς να αγνοούνται τα νόμιμα όρια που έχουν θέσει τα κράτη μέλη. Οι κοινές ετήσιες προτεραιότητες της ΕΕ σχετικά με γεωγραφικές περιφέρειες και με ειδικές κατηγορίες προσφύγων προς επανεγκατάσταση πρέπει να λαμβάνουν πραγματικά υπόψη τις ανάγκες των κρατών μελών και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Η συμμετοχή των κρατών μελών σε δράσεις επανεγκατάστασης πρέπει να ενθαρρύνεται.

  Jose Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Μία από τις «επιλέξιμες δράσεις» του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων (ΕΤΠ) είναι η επανεγκατάσταση. Το πρόγραμμα της Στοκχόλμης αναφέρει ότι η ΕΕ πρέπει να ενεργεί σε σύμπραξη και συνεργασία με τρίτες χώρες που φιλοξενούν μεγάλους πληθυσμούς προσφύγων. Η Επιτροπή προσδιορίζει ετησίως τις κοινές κοινοτικές προτεραιότητες όσον αφορά τα άτομα προς επανεγκατάσταση και αυτές οι ετήσιες προτεραιότητες πρέπει να διαθέτουν αρκετή ευελιξία ώστε να ανταποκρίνονται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα θύματα των πιο καταπιεστικών πολιτιστικών, κοινωνικών και πολιτικών συστημάτων. Ο αριθμός των κρατών μελών που συμμετέχουν στα κοινοτικά προγράμματα επανεγκατάστασης αυξήθηκε και πρέπει να επεκταθεί στον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό κρατών μελών. Θέλω να τονίσω τον θετικό αντίκτυπο της εισαγωγής πόρων για την υποστήριξη της επανεγκατάστασης, με μεγαλύτερα ποσά για το πρώτο και το δεύτερο έτος της διαδικασίας. Αυτοί οι πόροι ανταποκρίνονται στις αυξημένες δαπάνες που προκύπτουν φυσικά από τη δημιουργία μηχανισμών και δομών, καθώς και στη σημασία της διασφάλισης των συνθηκών που θα εγγυηθούν τη μεγαλύτερη βιωσιμότητα και ποιότητα της διαδικασίας επανεγκατάστασης προσφύγων.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Με δεδομένη τη μάλλον κακή απόδοσή της, η Ευρώπη πρέπει να συμβάλει περισσότερο στην προσπάθεια επανεγκατάστασης των προσφύγων των οποίων η ζωή απειλείται στις χώρες που τους υποδέχθηκαν. Για να δοθεί κίνητρο στα κράτη μέλη να συμμετάσχουν σε αυτήν την κίνηση συλλογικής αλληλεγγύης, ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, η οποία αποσκοπεί να ενθαρρύνει την υποδοχή και την επανεγκατάσταση των προσφύγων στην Ευρώπη. Οι καλές προθέσεις δεν αρκούν πλέον· πρέπει να περάσουμε από τα λόγια στις πράξεις και, συγκεκριμένα, να δώσουμε προτεραιότητα στις γυναίκες και τα παιδιά που πέφτουν θύματα βίας ή εκμετάλλευσης, στους ασυνόδευτους ανηλίκους, στα άτομα που υπήρξαν θύματα βασανιστηρίων και στα άτομα με σοβαρές ασθένειες.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Μόνο 10 κράτη μέλη της ΕΕ, περιλαμβανομένης της Πορτογαλίας, δέχονται πρόσφυγες για επανεγκατάσταση. Ως επανεγκατάσταση νοείται η διαδικασία με την οποία, κατόπιν αιτήματος της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες με βάση την ανάγκη ενός προσώπου για την παροχή διεθνούς προστασίας, οι υπήκοοι τρίτων χωρών ή οι απάτριδες μεταφέρονται από τρίτη χώρα προς ένα κράτος μέλος. Η έγκριση αυτής της σύστασης αποσκοπεί στην αύξηση του αριθμού των κρατών μελών που επανεγκαθιστούν πρόσφυγες και γι’ αυτόν τον σκοπό εκείνα τα κράτη μέλη που το πράττουν για πρώτη φορά, θα έχουν αυξημένη οικονομική υποστήριξη για τα δύο πρώτα έτη. Η επανεγκατάσταση των ακόλουθων κατηγοριών πρέπει να έχει προτεραιότητα, ανεξαρτήτως των γεωγραφικών προτεραιοτήτων που μπορεί να έχει ορίσει η ΕΕ για μια δεδομένη περίοδο: παιδιά και γυναίκες που βρίσκονται σε κίνδυνο, ιδίως λόγω ψυχολογικής, σωματικής ή γενετήσιας βίας ή εκμετάλλευσης, ασυνόδευτοι ανήλικοι, πρόσωπα με σοβαρές ιατρικές ανάγκες, επιζώντες βίας και βασανιστηρίων και πρόσωπα χρήζοντα επείγουσας και επιτακτικής επανεγκατάστασης λόγω αναγκών νομικού χαρακτήρα και προστασίας.

  Andreas Molzer (NI), γραπτώς. – (DE) Στα επιλέξιμα μέτρα υποστήριξης στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων (ΕΤΠ) περιλαμβάνεται η επανεγκατάσταση προσφύγων από τρίτες χώρες. Ως επανεγκατάσταση νοείται η διαδικασία με την οποία, κατόπιν αιτήματος της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες με βάση την ανάγκη ενός προσώπου για την παροχή διεθνούς προστασίας, οι υπήκοοι τρίτων χωρών ή οι απάτριδες μεταφέρονται από τρίτη χώρα προς ένα κράτος μέλος στο οποίο του χορηγείται άδεια παραμονής α) με το καθεστώς του πρόσφυγα ή β) με καθεστώς που παρέχει τα ίδια δικαιώματα και οφέλη με το καθεστώς του πρόσφυγα βάσει του εθνικού και κοινοτικού δικαίου.

Τα μέτρα που προτείνει η έκθεση θα καταστήσουν την ΕΕ –η οποία ήδη έχει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της μαζικής μετανάστευσης– ελκυστικότερη για τους μετανάστες. Τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες το επιβεβαιώνουν αυτό. Ενώ το 2008 επανεγκαταστάθηκαν περίπου 5.000 άτομα σε όλη την ΕΕ, επί του παρόντος υπάρχουν περισσότεροι από 750.000 άνθρωποι στον κόσμο που έχουν αυτήν την ανάγκη. Γι’ αυτόν τον λόγο καταψήφισα αυτήν την έκθεση.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Σε πολλά κράτη μέλη, περιλαμβανομένης της πατρίδας μου της Αυστρίας, η δυνατότητα αποδοχής προσφύγων βρίσκεται ήδη σε οριακό σημείο και ο πληθυσμός ορθώς αντιδρά στα νέα κέντρα υποδοχής και παρόμοιες εγκαταστάσεις. Συνεπώς, η έκθεση σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων, η οποία ζητά την επανεγκατάσταση προσφύγων στην ΕΕ, είναι ακόμα πιο ακατανόητη. Ως εκ τούτου, καταψήφισα αυτήν την έκθεση.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Το πρόβλημα των προσφύγων είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα και η διαχείρισή του δεν πρέπει να αφεθεί στα εθνικά κράτη, ειδικά δεδομένων των γεωγραφικών και οικονομικών διαφορών τους. Γι’ αυτό υποστηρίζω τη δημιουργία ενός ταμείου σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η δημιουργία αυτού του ταμείου πρέπει να εξυπηρετεί δύο σκοπούς: πρέπει να υποστηρίζει τους πρόσφυγες που φτάνουν στις χώρες μας, συχνά στις ακτογραμμές μας, ζητώντας βοήθεια, καθώς και εκείνα τα κράτη που δέχονται τους μεγαλύτερους αριθμούς αυτών των απελπισμένων ανθρώπων λόγω της γεωγραφικής θέσης τους. Το πρόβλημα είναι, και πρέπει να είναι, ευρωπαϊκό και δεν πρέπει να αφήσουμε ορισμένα κράτη να το διαχειριστούν μόνα τους. Ελπίζω ότι το ταμείο θα είναι μόνο η αρχή μιας πορείας προς την ανάπτυξη μιας πιο ευρωπαϊκής και ενωμένης προσέγγισης στο όλο θέμα.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Δεδομένης της ανάγκης να βοηθήσουμε τους πρόσφυγες στην Ευρώπη, πιστεύω ότι η απόφαση που έλαβε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γι’ αυτό το θέμα είναι εξαιρετικά σημαντική. Ο κύριος στόχος του ταμείου είναι να υποστηρίξει τα μέτρα που λαμβάνονται από τα κράτη μέλη, τα οποία πολύ συχνά περιλαμβάνουν πρόσθετες δαπάνες. Αυτά τα μέτρα αποσκοπούν στη διασφάλιση αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων και αφορούν επίσης τη νομική ρύθμιση της διαμονής τους σε χώρες της Ένωσης. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αυξηθεί η οικονομική υποστήριξη για τις χώρες που βοηθούν τους πρόσφυγες.

Δεν πρέπει να δώσουμε έρεισμα να ακουστεί η επίκριση ότι, ως αναπτυγμένες χώρες, αντί να προστατεύουμε τους πρόσφυγες με κάθε τίμημα, προσπαθούμε να τους εμποδίσουμε να έρθουν στην Ευρώπη. Οι πρόσφυγες που έρχονται στην Ευρώπη από τον αναπτυσσόμενο κόσμο και που συχνά έχουν αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα, όπως η βία, η έλλειψη των πόρων διαβίωσης και η έλλειψη πρόσβασης σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πρέπει να τυγχάνουν φροντίδας οργανωμένης με τον καλύτερο τρόπο από τα κράτη μέλη της ΕΕ.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (SK) Κυρίες και κύριοι, στην επιτροπή τέθηκαν σε ψηφοφορία πολλές προτάσεις τροπολογιών οι οποίες αποσκοπούσαν στην επισήμανση της σημασίας των εκκλησιαστικών και θρησκευτικών ομάδων κατά την επίλυση του προβλήματος των προσφύγων. Όλες αυτές οι προτάσεις τροπολογιών απορρίφθηκαν. Όταν οι φιλελεύθεροι και οι αριστεροί πολιτικοί δηλώνουν ότι το καθημερινό έργο με τους πρόσφυγες καλύπτεται επαρκώς από μη κυβερνητικές οργανώσεις και κρατική χρηματοδότηση, αποκαλύπτεται ο κοντόφθαλμος κυνισμός και η υποκρισία τους. Στην πραγματικότητα, ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι τα κράτη δέχονται συχνά επικρίσεις για το γεγονός ότι οι συνθήκες στους καταυλισμούς προσφύγων είναι, ως επί το πλείστον, αναξιοπρεπείς; Θα ήταν άτοπο να μιλήσουμε ανοιχτά για την υποκρισία κρατών όπως η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία ή η Μάλτα; Οι κυβερνήσεις αποτυγχάνουν στην υποδοχή και τη φροντίδα των προσφύγων. Η δυστυχία αυτών των πάμπτωχων ανθρώπων αποτελεί προσβολή για την εύπορη Ευρώπη και γι’ αυτό τους επιστρέφουμε. Λόγω πολιτικής ορθότητας, αγνοούμε το γεγονός ότι στη βαθύτατη δυστυχία αυτών των καταυλισμών υποδοχής, όπου οι πολιτικώς ορθές μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν ήδη εγκαταλείψει τον αγώνα, τώρα τα σεμνά τάγματα των καθολικών μοναχών είναι τα μόνα που εργάζονται με ενθουσιασμό. Χάρη στο μαλτέζικο τάγμα, την υπηρεσία προσφύγων των Ιησουιτών και πολλές χριστιανικές οργανώσεις, οι κυβερνήσεις αναγνωρίζουν την υποχρέωσή τους να ασχοληθούν με την τύχη των προσφύγων. Οι χριστιανικές οργανώσεις αποτελούν αγκάθι στο μάτι της συνείδησής μας. Γι’ αυτό, αξίζουν ένα ευχαριστώ από εμάς – ακόμα και τώρα που λαμβάνουν πολύ περιορισμένη χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό της ΕΕ και δεν αναφέρονται καν στην έκθεση πρωτοβουλίας επί αυτού του θέματος.

Έκθεση: Carlos Coelho (A7-0126/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση σχετικά με το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν και τον εκσυγχρονισμό του συμβάλλει σε αυτήν τη θαυμάσια επανάσταση στην ελεύθερη διευρωπαϊκή κυκλοφορία. Καθώς αντιμετωπίζουμε αυξανόμενη κυκλοφορία ατόμων μεταξύ των κρατών μελών στον χώρο Σένγκεν, καθώς και τη διεύρυνση αυτού του χώρου, πρέπει να βελτιώσουμε τη διαχείριση των δεδομένων για να διασφαλίσουμε ότι αυτή η ελευθερία ασκείται με πλήρη ασφάλεια. Η έκθεση Coelho συμβάλλει στην αναζήτηση μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας στην κυκλοφορία των πληροφοριών, καθώς και στον αναγκαίο σεβασμό για τις ατομικές ελευθερίες που εγγυάται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ψήφισα, όπως ήταν λογικό, υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ο στόχος αυτής της πρότασης είναι να διασφαλίσει τη μετάβαση από το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν, η τρέχουσα μορφή του οποίου είναι το SIS 1+, στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς (SIS II). Είναι πράγματι λυπηρό το γεγονός ότι η έναρξη αυτού του συστήματος έχει καθυστερήσει. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έκανε ό,τι μπορούσε για να διασφαλίσει ότι αυτό το σύστημα θα ξεκινούσε να λειτουργεί το συντομότερο δυνατόν και ότι η διαδικασία εφαρμογής του SIS II θα ήταν απολύτως διαφανής. Ωστόσο, πρέπει να εξασφαλιστεί η έγκριση όλων των θεσμικών οργάνων. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι η Επιτροπή θα πρέπει να εφαρμόσει ένα εναλλακτικό πρόγραμμα αν το σχέδιο SIS II αποτύχει και ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να συμπεριληφθεί στη διαδικασία λήψης αποφάσεων όσον αφορά στη μετάβαση. Πριν από τη μετάβαση στο νέο σύστημα SIS II, το Κοινοβούλιο πρέπει να ενημερωθεί πλήρως από την Επιτροπή για τα αποτελέσματα των δοκιμών και να έχει την ευκαιρία να εκδώσει μια γνωμοδότηση.

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Πριν από τη μετάβαση στο νέο σύστημα SIS, πρέπει να διεξαχθούν οι κατάλληλες δοκιμές και να υπάρχουν οι αναγκαίες εγγυήσεις. Αν και πιστεύω ότι τα παραπάνω πρέπει να γίνουν με επαγγελματικό και συστηματικό τρόπο, συμμερίζομαι επίσης την απογοήτευση του εισηγητή σχετικά με τις εκτεταμένες καθυστερήσεις που εμποδίζουν τη μετάβαση στο νέο σύστημα.

  Mario David (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα γενικά υπέρ των προτεινόμενων τροπολογιών σε αυτόν τον κανονισμό. Η φάση μετάβασης των δεδομένων είναι η τελευταία εργασία στο πλαίσιο της εντολής ανάπτυξης του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς (SIS II). Αυτό, συνεπώς, δικαιολογεί την ανάγκη να δοθεί στην Επιτροπή μια έγκυρη εντολή για την ανάπτυξη του συστήματος μέχρι να καταστεί απόλυτα λειτουργικό. Λαμβάνοντας υπόψη τις σοβαρές καθυστερήσεις που έχουν ήδη επιβεβαιωθεί και τις υπερβάσεις κόστους του σχεδίου SIS II, κατανοώ ότι η ρήτρα κατάργησης πρέπει να παραμείνει. Η νέα εντολή που εκχωρείται στην Επιτροπή πρέπει να καθοριστεί σύμφωνα με την ημερομηνία που προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία το σύστημα SIS II, στα τέλη του 2011.

Ωστόσο, η Επιτροπή πρέπει να έχει κάποια ευελιξία προσαρμογής των ημερομηνιών μέσω της επιτροπολογίας έτσι ώστε να προσαρμοστεί το νομικό πλαίσιο σε ένα εναλλακτικό σενάριο, εάν το σχέδιο SIS II δεν στεφθεί με επιτυχία. Το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να προτείνει ενδεχόμενη ημερομηνία για την έναρξη της λειτουργίας του SIS II είναι απαράδεκτο, καθώς από αυτό εξαρτάται η βελτίωση των εγγυήσεων της ασφάλειας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης στον ευρωπαϊκό χώρο. Επίσης δημιουργεί αμφιβολίες σχετικά με την έλλειψη διαφάνειας στον τρόπο χειρισμού της διαδικασίας.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ιδιαίτερη ευαισθησία αυτού του θέματος δικαιολογεί την ανάθεση της έκθεσης σε έναν από τους βουλευτές αυτού του Σώματος που αφοσιώθηκε τα μέγιστα σε αυτό το θέμα, τον συνάδελφό μου, κ. Coelho. Θέλω να τον συγχαρώ για το έργο του. Οι καθυστερήσεις σε αυτήν τη διαδικασία είναι λυπηρές, αλλά συμμερίζομαι την προσοχή που δίνει στην επιτυχία της διαδικασίας μετάβασης και την ανησυχία του για το δικαίωμα του Κοινοβουλίου να ενημερώνεται για τις εξελίξεις.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Το έπος της μετάβασης από το SIS I στο SIS II έχει απλά διαρκέσει υπερβολικά. Γι’ αυτό ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης: για να επισημανθεί η ανάγκη για σεβασμό στις καθορισμένες προθεσμίες και για να τεθεί τέλος σε μια διαδικασία που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, μετά από πολλά άκαρπα αποτελέσματα και δεδομένων των πόρων που κατανεμήθηκαν για να επιτευχθεί ο στόχος της εν λόγω μετάβασης –μέχρι στιγμής χωρίς επιτυχία– κακοδιαχείριση. Η μπάλα βρίσκεται στην «περιοχή» της Επιτροπής, αλλά ως αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να χρησιμοποιήσει τις αρμοδιότητές του και να επιφυλαχθεί του δικαιώματός του να ζητήσει από το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο να προχωρήσει σε λεπτομερή έλεγχο της διαχείρισης του σχεδίου και του οικονομικού αντίκτυπου που θα είχε μια αποτυχία στον προϋπολογισμό της ΕΕ.

  Jean-Luc Melenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Διαπιστώνω μια μικρή πρόοδο στις τροπολογίες της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων που περιλαμβάνονται σε αυτήν την έκθεση. Η επιτροπή ουσιαστικά απαιτεί τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και υποδεικνύει ότι είναι απαραίτητη η ευνοϊκή του γνωμοδότηση πριν από οποιαδήποτε μετάβαση στη δεύτερη γενιά του συστήματος πληροφοριών Σένγκεν. Ωστόσο, αυτή η έκθεση εξακολουθεί να είναι απαράδεκτη. Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε ατιμώρητα το ενδεχόμενο μετάβασης στο SIS II – το νέο μέσο για την επίτευξη «πλήρους ασφάλειας».

Με αυτό το σύστημα θα μπορούν να συλλέγονται όλο και περισσότερα προσωπικά δεδομένα, και μάλιστα για λόγους των οποίων η εγκυρότητα υπόκειται σε ερμηνεία. Πώς μπορεί να θεωρηθεί έγκυρη η υποψία της πρόθεσης για τη διάπραξη μιας τρομοκρατικής πράξης; Και το χειρότερο είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν πρόσβαση σε αυτά τα δεδομένα. Σε αυτήν την ώρα της κρίσης, η κρατούσα ευρωκρατία εξακολουθεί να οικοδομεί μια Ευρώπη που χαρακτηρίζεται από τον ανταγωνισμό και από μια υπερβολική έμφαση στην έννομη τάξη. Ωστόσο, τώρα περισσότερο από ποτέ, είναι καιρός να οικοδομήσουμε την Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνεργασίας που χρειαζόμαστε.

  Andreas Molzer (NI), γραπτώς. – (DE) Έχουμε ένα σύστημα πληροφοριών Σένγκεν που λειτουργεί και έχει δυνατότητα επέκτασης και έχουμε ένα έργο γοήτρου που κοστίζει εκατομμύρια και φαίνεται ότι θα έχει αποτυχημένη έκβαση. Είναι καιρός να σταματήσουμε να ρίχνουμε χρήματα στα σκουπίδια και να περισώσουμε ό,τι μπορεί ακόμα να σωθεί. Αν η ΕΕ θέλει πραγματικά να δαπανήσει και άλλα εκατομμύρια, πρέπει να τα δαπανήσει για την προστασία των συνόρων ή τη βοήθεια των εδώ οικογενειών. Αντί να καταβάλλει απλώς επιδοτήσεις για την υποδοχή προσφύγων, πρέπει επιτέλους να εφαρμοστεί με ακρίβεια η Συνθήκη της Γενεύης σχετικά με το καθεστώς των προσφύγων που, φυσικά, δεν ισχύει για το πλήθος των οικονομικών μεταναστών.

Τέλος, δεν χρειαζόμαστε μια νέα Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο για να επεκταθεί περισσότερο η ζούγκλα του ασύλου και το τέλμα των υπηρεσιών της ΕΕ που καταβροχθίζουν εκατομμύρια. Μέχρι να αποκτήσουμε ένα λειτουργικό σύστημα πληροφοριών Σένγκεν, ο χώρος Σένγκεν δεν πρέπει να επεκταθεί. Οι νέες προτάσεις δεν είναι μόνο κακώς μελετημένες, αλλά είναι απλά αντιπαραγωγικές και γι’ αυτό δεν συμμετείχα στην ψηφοφορία.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Εκφράζω την αμέριστη υποστήριξή μου στην έκθεση του κ. Coelho. Το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν αποδείχθηκε ένα άριστο και έγκυρο μέσο διαχείρισης και ελέγχου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, χρειάστηκε ρύθμιση και προσαρμογή κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του, καθώς και ενόψει περαιτέρω απαιτήσεων που κατέστησαν προφανείς.

Η πρόταση του εισηγητή συμφωνεί σε μεγάλο βαθμό με αυτήν την άποψη: η μετάβαση στο σύστημα δεύτερης γενιάς δεν μπορεί πλέον να αναβληθεί ή να καθυστερήσει άλλο. Χρειαζόμαστε αποτελεσματικά και αποδοτικά μέσα για τον συντονισμό των πληροφοριών και τον έλεγχο των ατόμων που εισέρχονται και ταξιδεύουν στο πλαίσιο του συστήματος Σένγκεν. Γι’ αυτόν τον λόγο, συντάσσομαι με τον κ. Coelho στην επισήμανση της ανάγκης να εφαρμόσει η Επιτροπή το νέο σύστημα SIS δεύτερης γενιάς το συντομότερο δυνατόν.

Έκθεση: Carlos Coelho (A7-0127/2010)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Πριν από τη μετάβαση στο νέο σύστημα SIS, πρέπει να διεξαχθούν οι κατάλληλες δοκιμές και να υπάρχουν οι αναγκαίες εγγυήσεις. Αν και πιστεύω ότι τα παραπάνω πρέπει να γίνουν με επαγγελματικό και συστηματικό τρόπο, συμμερίζομαι επίσης την απογοήτευση του εισηγητή σχετικά με τις εκτεταμένες καθυστερήσεις που εμποδίζουν τη μετάβαση στο νέο σύστημα.

Επιπροσθέτως, εκτιμώ ότι είναι αναγκαίο να ζητηθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο να εξετάσει εις βάθος τη διαχείριση αυτού του θέματος.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο αυξημένος αριθμός κρατών μελών περιέπλεξε σοβαρά τη διαδικασία της μετάβασης και της μεταφοράς από το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς. Το Κοινοβούλιο ζητούσε ακριβή και επικαιροποιημένη ενημέρωση σχετικά με την πρόοδο αυτής της έκθεσης και ορθώς το έπραττε. Ελπίζω ότι η μετάβαση θα ολοκληρωθεί με τον πιο αποτελεσματικό δυνατό τρόπο, ότι αυτή η αλλαγή δεν θα ζημιώσει με κανέναν τρόπο την ασφάλεια της Ευρώπης, και ότι θα έχει ικανοποιητική έκβαση.

Έκθεση: Rui Tavares (A7-0131/2010)

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης διότι το ζήτημα των προσφύγων στην Κοινότητα εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα επίκαιρο. Επί του παρόντος, το θέμα της επανεγκατάστασης των προσφύγων στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν συντονίζεται σωστά και μόνο 10 κράτη μέλη επανεγκαθιστούν τους πρόσφυγες σε ετήσια βάση, με αποτέλεσμα να μην χρησιμοποιείται στρατηγικά η επανεγκατάσταση ως εργαλείο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ. Επιδοκιμάζω την απόφαση της Επιτροπής να ιδρύσει την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο, η οποία θα μπορεί να παρέχει υποστήριξη στα κράτη μέλη για την υλοποίηση πρωτοβουλιών επανεγκατάστασης, διασφαλίζοντας παράλληλα τον συντονισμό των πολιτικών εντός της ΕΕ.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η ΕΕ συμμετέχει πολύ λιγότερο από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά στην υποδοχή και επανεγκατάσταση προσφύγων από τρίτες χώρες. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη θέσπιση κοινού ευρωπαϊκού προγράμματος επανεγκατάστασης. Το Κοινοβούλιο απαιτεί τη θέσπιση ενός φιλόδοξου και βιώσιμου προγράμματος επανεγκατάστασης στην ΕΕ και προτείνει την παροχή οικονομικής υποστήριξης για τα κράτη μέλη που προτίθενται να συμμετάσχουν σε αυτό.

Αυτή η έκθεση υποδεικνύει επίσης τη διαφωνία μας με το όραμα του Συμβουλίου. Το Συμβούλιο θέλει να χρησιμοποιείται η ιθαγένεια των προσφύγων ως βάση για να αποφασίζεται ποιος θα έχει προτεραιότητα για επανεγκατάσταση. Εκτός από τη γεωγραφική προέλευση των προσφύγων, ζητούμε την καθιέρωση μιας κατηγορίας «ευάλωτων προσφύγων» (γυναίκες και παιδιά εκτεθειμένα σε βία και εκμετάλλευση, ασυνόδευτοι ανήλικοι, πρόσωπα με ανάγκη ιατρικής μέριμνας, θύματα βασανιστηρίων και ούτω καθεξής). Αυτή η κατηγορία πρέπει να έχει πάντα προτεραιότητα.

  Maria Da Graca Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Είναι σημαντικό να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση μια δίκαιη και ρεαλιστική πολιτική μετανάστευσης. Γι’ αυτό επιδοκιμάζω αυτό το αποτελεσματικό, ποιοτικό και βιώσιμο πρόγραμμα επανεγκατάστασης, το οποίο παρέχει μια βιώσιμη λύση στους πρόσφυγες που δεν μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα καταγωγής τους. Το πρόγραμμα επανεγκατάστασης μπορεί να βοηθήσει ώστε η παράνομη μετανάστευση να γίνει λιγότερο ελκυστική για όσους πρόσφυγες προσπαθούν να εισέλθουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η επιτυχία ενός αποτελεσματικού προγράμματος επανεγκατάστασης προϋποθέτει την πρόσβαση των ενηλίκων σε ευκαιρίες απασχόλησης και την άμεση ένταξη των ανηλίκων σε σχολεία. Γι’ αυτό και είναι σημαντική η πρόσβαση των προσφύγων σε υπηρεσίες εκπαιδευτικού και επαγγελματικού προσανατολισμού.

Τα μέτρα παρακολούθησης πρέπει να υλοποιηθούν από διάφορους φορείς του δημόσιου τομέα (π.χ. τους δήμους) και την κοινωνία των πολιτών, καθώς και από ΜΚΟ, φιλανθρωπικές οργανώσεις, σχολεία και κοινωνικές υπηρεσίες· είναι σημαντικό να προωθηθεί η συνεργασία μεταξύ αυτών των φορέων.

Παροτρύνω τα κράτη μέλη να ενθαρρύνουν την εισαγωγή μηχανισμών ιδιωτικής χρηματοδότησης και την γενικότερη σύμπραξη δημόσιας και ιδιωτικής πρωτοβουλίας προκειμένου να ενισχυθεί το ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Είναι θετικό το γεγονός ότι ο αριθμός των κρατών μελών που συμμετέχουν σε αυτά τα προγράμματα επανεγκατάστασης αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Εντούτοις, μόνο 10 κράτη μέλη επανεγκαθιστούν πρόσφυγες σε ετήσια βάση, χωρίς κανέναν συντονισμό μεταξύ τους ή ένα κοινό ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης. Είναι σημαντικό τα κράτη μέλη να επιδείξουν αλληλεγγύη μεταξύ τους και να επιμεριστούν δίκαια την ευθύνη για τη συμμόρφωση προς τις διεθνείς υποχρεώσεις.

Ένα αποτελεσματικό και βιώσιμο ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης θα έχει οφέλη τόσο για τους πρόσφυγες που επανεγκαθίστανται, όσο και για τα κράτη μέλη και για την ίδια την ΕΕ δίνοντάς της εξέχοντας ρόλο στα διεθνή ανθρωπιστικά ζητήματα. Είναι επιθυμητή μια πολυμερής προσέγγιση με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων φορέων σε τοπικό επίπεδο και χωρίς να ξεχνάμε τον θεμελιώδη ρόλο που διαδραματίζει η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες.

Ένα αποτελεσματικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης πρέπει να προσφέρει βιώσιμη προστασία και λύσεις, καθώς και τη δημιουργία μηχανισμών για τη συνεργασία και τον συντονισμό μεταξύ των κρατών μελών. Αυτό το πρόγραμμα πρέπει να επιτρέπει την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, να δημιουργήσει μια κοινή στρατηγική και να μειώσει το κόστος των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την επανεγκατάσταση. Υποστηρίζω την πρόταση του εισηγητή, κ. Tavares, τον οποίο συγχαίρω για μια άριστη έκθεση, για τη δημιουργία μιας μονάδας επανεγκατάστασης που θα καταστήσει δυνατό τον συντονισμό και τη διευκόλυνση των διαδικασιών επανεγκατάστασης.

  Robert Dusek (S&D), γραπτώς. – (CS) Το σχέδιο κανονισμού σχετικά με το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για τη διαχείριση και τη ρύθμιση της επανεγκατάστασης των προσφύγων θα επιλύσει, κατά προτεραιότητα, το θέμα της προσαρμογής και ένταξης των προσφύγων στο νέο περιβάλλον τους. Οι ανθρωπιστικές καταστροφές και άλλα απρόβλεπτα γεγονότα μπορούν να προκαλέσουν ένα κύμα προσφύγων, στο οποίο πρέπει να είμαστε σε θέση να ανταποκριθούμε από κοινού, σε ευρωπαϊκό πλαίσιο. Ωστόσο, απορρίπτω πλήρως τους πρόσφυγες που αναζητούν άσυλο για πολιτικούς λόγους στην ΕΕ. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα ήταν νομικώς αποδεκτή σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της ΕΕ η άσκηση δίωξης εις βάρος ενός πολίτη για πολιτικούς λόγους. Η συμμετοχή των τοπικών αρχών σε ένα πρόγραμμα επανεγκατάστασης πρέπει να είναι πάντα εθελοντική, όπως είναι και η συμμετοχή των κρατών μελών.

Ορισμένες χώρες έχουν συνηθίσει την παρουσία αυξημένων αριθμών αλλοδαπών στον τοπικό πληθυσμό, αλλά για άλλες αυτό είναι, φυσικά, κάτι νέο. Για να αποφύγουμε τις φοβίες και τις ανησυχίες για τους αλλοδαπούς σε ορισμένες χώρες ή περιφέρειες, πρέπει να σεβαστούμε το ενδιαφέρον τους ή την έλλειψη ενδιαφέροντός τους να συμμετάσχουν. Θα ήταν επίσης σωστό, για τη διασφάλιση της συνοχής και της συμπληρωματικότητας μεταξύ του ευρωπαϊκού προγράμματος επανεγκατάστασης και άλλων πολιτικών της ΕΕ για το άσυλο, να συντονιστεί το προτεινόμενο πρόγραμμα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο. Παρά τις προαναφερόμενες επιφυλάξεις, υποστηρίζω το σύνολο της έκθεσης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η επανεγκατάσταση των προσφύγων αποδείχθηκε αναγκαία σε περιπτώσεις που οι τρίτες χώρες υποδοχής δεν μπορούν να διασφαλίσουν την προστασία και τη συντήρησή τους προκειμένου να εγκατασταθούν εκεί. Γι’ αυτό πολλές οντότητες που δραστηριοποιούνται σε τοπικό επίπεδο αισθάνονται την ανάγκη να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και το κοινό ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης που προτείνει η Επιτροπή θα μπορούσε να αποτελέσει το κατάλληλο μέσο γι’ αυτήν την προσπάθεια. Ανεξάρτητα από το ποιο μοντέλο θα επικρατήσει τελικά, είναι σαφής η επιτακτική ανάγκη μεγαλύτερης συνεργασίας των κρατών μελών μεταξύ τους και με τις χώρες πρώτης εγκατάστασης προκειμένου να παρασχεθεί μια σταθερή, βιώσιμη και διασυνδεδεμένη λύση σε αυτό το σοβαρό ανθρωπιστικό πρόβλημα.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Οι ευρωπαίοι πολίτες δεν πρέπει να παραπλανηθούν από τον τίτλο αυτής της έκθεσης: από την επανεγκατάσταση. Δεν μιλάμε για κάποιο πακέτο βοήθειας για τον επαναπατρισμό των μεταναστών, αλλά για την υποδοχή, σε ευρωπαϊκό έδαφος, κατόπιν σύστασης του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, ανθρώπων που έχουν ήδη ζητήσει άσυλο σε μια τρίτη χώρα – την πρώτη χώρα ασύλου ή καταφυγής, η οποία, για κάποιον λόγο, δεν τους ταιριάζει ή δεν αρέσει στα Ηνωμένα Έθνη. Πρόκειται για ένα απίστευτο νέο κίνητρο κοινωνικοοικονομικής μετανάστευσης συγκαλυμμένο από μια αίτηση για διεθνή προστασία, ενώ η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο θα είναι υπεύθυνη για την κατανομή των αιτούντων σε όλη την ΕΕ, είτε το θέλουμε είτε όχι. Πώς μπορούμε να εμπιστευθούμε την οργάνωση αυτού του ελέγχου στα Ηνωμένα Έθνη και στις πρώτες χώρες ασύλου; Πώς μπορούμε να ανεχθούμε το γεγονός ότι μια ευρωπαϊκή υπηρεσία θα υποδεικνύει στα κράτη μέλη ποιον θα πρέπει να δεχθούν στην επικράτειά τους και με ποιο καθεστώς; Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες, υπάρχουν 750.000 άνθρωποι στον κόσμο που θα μπορούσαν να ζητήσουν άσυλο. Πρέπει να υποδεχθούμε όλους αυτούς τους ανθρώπους στις χώρες μας, κατόπιν εντολής αυτού του οργανισμού; Αυτό είναι απολύτως ανεύθυνο.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Μόνο 10 κράτη μέλη της ΕΕ, περιλαμβανομένης της Πορτογαλίας, δέχονται πρόσφυγες για επανεγκατάσταση. Αυτή η κατάσταση πρέπει να αλλάξει και πρέπει να βρεθούν λύσεις και κίνητρα για να αρχίσει η πλειοψηφία των κρατών μελών να δέχεται την επανεγκατάσταση των προσφύγων. Η δημιουργία αυτού του προγράμματος συνιστά ένα σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Θα συμβάλει επίσης στην αύξηση της συμμετοχής της ΕΕ στην επανεγκατάσταση σε παγκόσμιο επίπεδο και, ως εκ τούτου, θα έχει θετικό αντίκτυπο στη φιλοδοξία της ΕΕ να διαδραματίσει εξέχοντα ρόλο στα παγκόσμια ανθρωπιστικά ζητήματα και στη διεθνή σκηνή.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Επιτρέψτε μου να εκφράσω την υποστήριξή μου για την έκθεση του κ. Tavares. Όπως τόνισα σχετικά με τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Ταμείου για τους Πρόσφυγες, το πρόβλημα απαιτεί μια ευρωπαϊκή γραμμή δράσης και προσέγγισης.

Πιστεύω ότι οι διαδικασίες για τη χορήγηση καθεστώτος πρόσφυγα πρέπει να εναρμονιστούν για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός. Δεν πρέπει να έχουμε διαφορές γι’ αυτόν τον ορισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μια κοινή έννοια θα αποτρέψει τη «μετανάστευση» των προσφύγων μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών, επιτρέποντας παράλληλα την καλύτερη διαχείριση. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι ένα κοινό πρόγραμμα θα μας οδηγήσει στη σωστή κατεύθυνση. Τέλος, ένα αποτελεσματικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης πρέπει να προβλέπει προστασία και μόνιμες λύσεις όχι μόνο για μακροπρόθεσμες προσφυγικές καταστάσεις, αλλά και για την ανάγκη για ταχείες και επαρκείς αποκρίσεις σε επείγουσες ή απρόβλεπτες περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Η έγκριση του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Επανεγκατάστασης προσφύγων από τρίτες χώρες σε κράτη μέλη της ΕΕ αποτελεί βήμα προς την σωστή κατεύθυνση και βεβαίως υπερψήφισα την σχετική έκθεση στην οποία και υπήρξα εισηγητής για λογαριασμό του PPE. Πράγματι, η οικοδόμηση αλληλεγγύης μεταξύ της ΕΕ και των τρίτων χωρών για θέματα προσφύγων είναι πολύ σημαντική. Οφείλουμε όμως σύντομα με τόλμη να αναδείξουμε την ίδια αλληλεγγύη και εντός της ΕΕ με την δημιουργία προγράμματος εσωτερικής επαναπροώθησης προσφύγων προκειμένου να αμβλυνθούν οι δυσανάλογες πιέσεις που υφίστανται κάποια κράτη μέλη σε σχέση με άλλα. Το πιλοτικό πρόγραμμα στη Μάλτα αποτελεί ένα πολύ καλό παράδειγμα προς αυτήν την κατεύθυνση.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Είναι θετική η θέσπιση ενός κοινού ευρωπαϊκού προγράμματος επανεγκατάστασης. Ο αριθμός των προσφύγων που πρέπει να επανεγκατασταθούν αυξάνεται, σε αντίθεση με τον αριθμό των χωρών που είναι διαθέσιμες για να τους υποδεχθούν. Ωστόσο, τα κράτη μέλη που υποδέχονται πρόσφυγες ανήκουν συχνά στα φτωχότερα κράτη και οι πόροι τους δεν τους επιτρέπουν να υποδεχθούν μεγάλο αριθμό προσφύγων. Η επανεγκατάσταση πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ύστατη λύση – η μόνη λύση όταν οι πρόσφυγες δεν μπορούν να επιστρέψουν στη χώρα τους και δεν μπορούν να βρουν ασφαλές καταφύγιο σε μια τρίτη χώρα. Τα κράτη μέλη πρέπει να εγκρίνουν ένα πιο φιλόδοξο πρόγραμμα που θα διασφαλίσει την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα της επανεγκατάστασης.

Πρέπει να υποστηρίξουμε τη δημιουργία μηχανισμών ιδιωτικής χρηματοδότησης και την έγκριση συχνότερων δημόσιων και νομικών πρωτοβουλιών προκειμένου να ενισχυθεί το ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να αποδοθεί στους ανθρώπινους πόρους που απαιτούνται για το τωρινό ή μελλοντικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης, προκειμένου να καταστεί δυνατή η καθιέρωση μιας διαδικασίας η οποία θα επιτρέπει την εφαρμογή ορθών πρακτικών προσαρμογής και ένταξης των προσφύγων στην κοινωνία υποδοχής.

Στόχος είναι η θέσπιση ενός κοινού ευρωπαϊκού προγράμματος επανεγκατάστασης, έτσι ώστε, μέσω της στενότερης συνεργασίας των κυβερνήσεων των κρατών μελών της ΕΕ, να αυξηθεί ο αριθμός των ατόμων που επανεγκαθίστανται και να βελτιωθεί η κατάστασή τους στην ΕΕ. Πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια προκειμένου να αυξηθεί ο αριθμός των κρατών μελών της ΕΕ που συμμετέχουν στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα επανεγκατάστασης, το οποίο θα αποτελέσει το έναυσμα για πολιτική και πρακτική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών για τη μόνιμη προστασία των αλλοδαπών.

Εκθέσεις: Rui Tavares (A7-0125/2010 - A7-0131/2010), Carlos Coelho (A7-0126/2010 - A7-0127/2010)

  Raul Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτών των εκθέσεων, όπως συμφωνήθηκε και με τους εισηγητές κατά τη διάρκεια των συζητήσεών μας στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών.

Έκθεση: Maria Badia i Cutchet (A7-0141/2010)

  Maria Badia i Cutchet (S&D). γραπτώς. – (ES) Η έκθεση, την οποία ελπίζω ότι θα υπερψηφίσει η μεγάλη πλειοψηφία του Κοινοβουλίου, αποτελεί μια αξιολόγηση της προόδου που σημειώθηκε στην Ευρώπη σχετικά με τις πολιτικές εκπαίδευσης και κατάρτισης σε ευρωπαϊκό επίπεδο την περίοδο 2007-2009. Η έκθεση αναφέρεται επίσης στις προκλήσεις που εντοπίστηκαν από την πρωτοβουλία «Νέες δεξιότητες για νέες θέσεις εργασίας». Το αποτέλεσμα δείχνει ότι υπάρχουν ακόμα υπερβολικά πολλές ελλείψεις στην κατάρτιση των νέων μας, τόσο ως προς την προετοιμασία για τους νέους τομείς της οικονομίας όσο και ως προς την παροχή των δεξιοτήτων για να αναπτυχθούν σε ένα πλαίσιο στο οποίο η Ευρώπη και ο κόσμος ανοίγονται όλο και περισσότερο και καθίστανται όλο και πιο αλληλένδετοι. Η στρατηγική ΕΚ 2020 αντικατοπτρίζει τη σημασία της κατάρτισης και της εκπαίδευσης για την επιτυχή ανταπόκριση στις κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουμε την προσεχή δεκαετία. Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο μιας ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης, θέλω να τονίσω τη σημασία της διατήρησης των προϋπολογισμών για την εκπαίδευση και την κατάρτιση σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Υποστήριξα αυτήν την έκθεση, διότι πιστεύω ότι πρέπει να βελτιώσουμε την ποιότητα της εκπαίδευσης και της κατάρτισης στην ΕΕ. Δυστυχώς, οι κατευθυντήριες γραμμές που προσδιορίστηκαν στη στρατηγική της Λισαβόνας δεν θα εφαρμοστούν μέχρι τα τέλη του 2010. Παρά την πρόοδο των τελευταίων ετών, πολλοί ευρωπαίοι πολίτες εξακολουθούν να έχουν ανεπαρκή επίπεδα δεξιοτήτων και το ένα τρίτο του ευρωπαϊκού πληθυσμού διαθέτει τίτλους σπουδών πολύ χαμηλού επιπέδου. Επίσης είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι ένας αυξανόμενος αριθμός νέων εγκαταλείπει πρόωρα το σχολείο και δεν αποκτά κανέναν τίτλο σπουδών αργότερα. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε το συντομότερο δυνατόν μια πολιτική που θα αποβλέπει στην αύξηση της ποιότητας της εκπαίδευσης και της κατάρτισης στα κράτη μέλη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα κράτη μέλη και οι εργοδότες πρέπει να συνεργαστούν στενά με τους παρόχους εκπαίδευσης και κατάρτισης, προκειμένου να διασφαλίσουν ένα υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης και ένα ευρύτερο πεδίο δράσης ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες των επαγγελματικών τομέα και της αγοράς εργασίας.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την εφαρμογή του προγράμματος εργασίας «Εκπαίδευση και κατάρτιση 2010» διότι η έκθεση περιλαμβάνει ορισμένα πολύ σημαντικά εδάφια, τα οποία ελπίζω ότι θα τύχουν συγκεκριμένης εφαρμογής στη σφαίρα των πολιτικών της ΕΕ και στη συνέχεια θα εφαρμοστούν πλήρως από τα κράτη μέλη.

Αναφέρομαι συγκεκριμένα στα σημεία για την επαγγελματική κατάρτιση και τη σύνδεση μεταξύ των εκπαιδευτικών διαδικασιών και των αναγκών της αγοράς εργασίας. Από αυτήν την άποψη, για το μέλλον τόσο του εκπαιδευτικού όσο και του οικονομικού μας συστήματος, το οποίο απαρτίζεται σχεδόν ολοκληρωτικά από τις ΜΜΕ, ελπίζουμε ότι θα αναγνωριστεί η ανάγκη ενίσχυσης της σύνδεσης μεταξύ των ιδρυμάτων, ειδικά των ιδρυμάτων επαγγελματικής κατάρτισης, και του επιχειρηματικού κόσμου.

Η ιδέα της ενθάρρυνσης της καθιέρωσης μορφών εταιρικής σχέσης μεταξύ επιχειρήσεων εθνικής και τοπικής παραγωγής αφενός και του τομέα της κατάρτισης αφετέρου είναι αναμφίβολα καλή· αυτό θα επιτρέψει στα σχολεία να συντονίσουν με περισσότερη επιτυχία τα προγράμματα κατάρτισης με τις πραγματικές τοπικές ανάγκες και τον οικονομικό κόσμο που αντικατοπτρίζει αυτές τις ανάγκες, για να μην αναφέρουμε το γεγονός ότι αυτή η ιδέα θα βοηθήσει επίσης τα σχολεία να ξεπεράσουν το μόνιμο πρόβλημα της εξεύρεσης κατάλληλων πόρων για την παροχή υψηλής ποιότητας κατάρτισης στους νέους, οι οποίοι θα μπορούν να την αξιοποιήσουν άμεσα σε επαγγελματικό επίπεδο.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, διότι είναι η κατάλληλη στιγμή να αναθεωρήσουμε τους στόχους εκπαίδευσης και κατάρτισης που τέθηκαν στη στρατηγική της Λισαβόνας και να αξιολογήσουμε ό,τι δεν ήταν επιτυχές σε αυτόν τον τομέα. Χαίρομαι για το γεγονός ότι ένας από τους σημαντικότερους στόχους στη νέα στρατηγική «Ευρώπη 2020» είναι η βελτίωση του επιπέδου εκπαίδευσης, η μείωση του αριθμού των νέων που εγκαταλείπουν το σχολείο χωρίς τίτλο σπουδών και η αύξηση του αριθμού των ατόμων με τριτοβάθμια εκπαίδευση ή αντίστοιχο επίπεδο σπουδών. Πρώτον, θέλω να επισημάνω το γεγονός ότι, λόγω της ραγδαίας εξέλιξης της τεχνολογίας των πληροφοριών και των νέων τεχνολογιών, το εκπαιδευτικό περιβάλλον καθίσταται ολοένα και πιο περίπλοκο και ετερογενές και είναι απαραίτητη η προσαρμογή στις νέες ανάγκες σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο. Ως εκ τούτου, είναι ανάγκη να μεταρρυθμιστούν και να βελτιωθούν τα εκπαιδευτικά προγράμματα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες της μεταβαλλόμενης αγοράς. Δεύτερον, απευθύνω έκκληση για την καταβολή περισσότερων προσπαθειών για την αύξηση του αλφαβητισμού και την ενθάρρυνση της αναβάθμισης των δεξιοτήτων των ατόμων από μειονεκτικό περιβάλλον. Ένας από τους πιο σημαντικούς στόχους αυτού του προγράμματος είναι ο εκσυγχρονισμός της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΕΕΚ) και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Με άλλα λόγια, η ανάπτυξη στενότερων σχέσεων με τον επιχειρηματικό κόσμο καθίσταται όλο και πιο αναγκαία και είναι σημαντική η ανάπτυξη νέων ελκυστικότερων προοπτικών απόκτησης προσόντων και ευκαιριών κινητικότητας για τους εκπαιδευόμενους που συμμετέχουν στην ΕΕΚ. Είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένη διότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην ανάγκη διευκόλυνσης της ενσωμάτωσης ατόμων με αναπηρίες στην εκπαίδευση και την κατάρτιση. Επίσης, συμφωνώ ότι πρέπει να παράσχουμε την απαραίτητη χρηματοδότηση για να διασφαλίσουμε την ενσωμάτωση των ατόμων με αναπηρίες στον τομέα της κατάρτισης.

  Maria Da Graca Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ποιοτική εκπαίδευση και κατάρτιση αποτελεί απαραίτητο στοιχείο της προσωπικής ανέλιξης του ατόμου, της ισότητας, της καταπολέμησης του κοινωνικού αποκλεισμού και της φτώχειας, της ενεργού συμμετοχής του πολίτη και της κοινωνικής συνοχής. Είναι σημαντική η βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης και της κατάρτισης για όλους τους σπουδαστές, προκειμένου να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα και δεξιότητες. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να εφαρμοστεί η ανανεωμένη κοινωνική ατζέντα για ευκαιρίες, πρόσβαση και αλληλεγγύη και για να δημιουργηθούν περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας. Η κινητικότητα μεταξύ των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, του επιχειρηματικού κόσμου και της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης πρέπει να ενισχυθεί προκειμένου να προωθηθεί η μάθηση με επίκεντρο τους μαθητές και η απόκτηση ικανοτήτων, όπως η επιχειρηματικότητα, η διαπολιτισμική κατανόηση, η κριτική σκέψη και η δημιουργικότητα. Καλώ επίσης τα κράτη μέλη να εκσυγχρονίσουν την ατζέντα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και, ειδικότερα, να συντονίσουν τα προγράμματα σπουδών με τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας.

  Mario David (PPE), γραπτώς. – (PT) Μετά την έγκριση της στρατηγικής της Λισαβόνας, έχει δοθεί αυξημένη σημασία στην πολιτική εκπαίδευσης και κατάρτισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τον λόγο αυτό, επιδοκιμάζω αυτήν την έκθεση γενικά και, ειδικότερα, την ανακοίνωση της Επιτροπής «Βασικές ικανότητες για έναν κόσμο που αλλάζει». Εντούτοις, με προβληματίζει η αναντιστοιχία μεταξύ των επιπέδων δεξιοτήτων που αποκτώνται στο σχολείο και των απαιτήσεων της αγοράς εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μια σαφής δέσμευση στην επαγγελματική κατάρτιση και στη διά βίου μάθηση θα συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην επιτυχία της πρωτοβουλίας «νέες δεξιότητες για νέες θέσεις εργασίας», το ίδιο και η ανάπτυξη εγκάρσιων βασικών ικανοτήτων όπως η ψηφιακή ικανότητα, η ικανότητα μάθησης, οι κοινωνικές ικανότητες και οι ικανότητες που σχετίζονται με την ιδιότητα του πολίτη, οι αθλητικές και καλλιτεχνικές ικανότητες, η αίσθηση επιχειρηματικότητας και η πολιτισμική συνείδηση.

Ως εκ τούτου πιστεύω ότι προκειμένου να καταφέρουν οι επόμενες γενιές να ξεπεράσουν το σημερινό χάσμα μεταξύ των αποκτηθεισών δεξιοτήτων και των αναγκών της αγοράς, είναι σημαντικό η προσχολική εκπαίδευση ως μέσο για την πρώιμη απόκτηση βασικών δεξιοτήτων να είναι υψηλής ποιότητας. Θεωρώ επίσης σημαντικό να εστιάζει η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην ανάπτυξη πιο συγκεκριμένων δεξιοτήτων, επί παραδείγματι, στην εκμάθηση ξένων γλωσσών και στην προσαρμογή στις ανάγκες των κοινοτήτων στις οποίες βρίσκονται τα σχολεία. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση που είναι συντονισμένη με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, των εταιρειών και της κοινωνίας εν γένει είναι επίσης σημαντική.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με τις βασικές ικανότητες για έναν κόσμο που αλλάζει: εφαρμογή του προγράμματος εργασίας «Εκπαίδευση και κατάρτιση 2010». Παρά ορισμένες βελτιώσεις, απέχουμε πολύ ακόμα από την επίτευξη των στόχων για την εκπαίδευση και την κατάρτιση που ορίζονται στη στρατηγική της Λισαβόνας. Αυτή η έκθεση αναλύει τι δεν πήγε καλά και παρουσιάζει προκλήσεις που πρέπει ακόμα να ξεπεραστούν, όπως η καλύτερη σύνδεση μεταξύ των συστημάτων εκπαίδευσης, επαγγελματικής κατάρτισης και διά βίου μάθησης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Έχοντας εμπειρία σε κυβερνητική θέση στον τομέα της εκπαίδευσης στη χώρα μου, λυπούμαι βαθύτατα όταν τον βλέπω να ταξινομείται διαρκώς λάθος σε όλους σχεδόν τους δείκτες που σχετίζονται με αυτά τα θέματα. Φοβάμαι ότι αυτά τα δυσμενή αποτελέσματα είναι, σε μεγάλο βαθμό, το αποτέλεσμα μιας ιδεολογίας μάθησης που φαίνεται ότι απουσιάζει πλήρως από την ανακοίνωση της Επιτροπής και από το ψήφισμα του Κοινοβουλίου: σε αυτά τα έγγραφα δεν αναφέρονται ούτε μια φορά οι λέξεις «αξία», «αυστηρότητα», «προσπάθεια»και «πειθαρχία» και οι έννοιες της «μεταφοράς γνώσεων» και της «απομνημόνευσης» θεωρούνται λιγότερο σημαντικές από τα θέματα των «ικανοτήτων» και των «στάσεων» με βάση τις «βασικές ικανότητες».

Θα ήταν χρήσιμο αν οι κυβερνήσεις σταματούσαν να ανησυχούν για τα στατιστικά στοιχεία και ασχολούνταν αντί γι’ αυτό με τη ρίζα του προβλήματος, αφήνοντας κατά μέρος τις μεθόδους που συμπεριλαμβάνουν πολλή συζήτηση, αφαιρώντας την ευθύνη από όλα τα άτομα που συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία και στη στατιστική συγκάλυψη. Αντ’ αυτού, πρέπει να εγκρίνουν μεθόδους εστιασμένες, πάνω απ’ όλα, στο επιστημονικό περιεχόμενο και στις γνωστικές διαδικασίες, στην αποτελεσματική μάθηση και διδασκαλία. Πρέπει να υπάρχει μικρότερη εστίαση σε δηλώσεις κοινών θέσεων που είναι τόσο κενές όσο καλές είναι οι προθέσεις τους. Λαμβάνοντας υπόψη το συνολικά θετικό περιεχόμενο του ψηφίσματος, θα το υπερψηφίσω, αλλά όχι χωρίς να εκφράσω τη βαθιά διαφωνία μου με αυτήν την ερμηνεία του πώς θα έπρεπε να είναι το εκπαιδευτικό σύστημα.

  Joao Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Τα θέματα εκπαίδευσης και κατάρτισης είναι ασφαλώς ύψιστης σημασίας, λαμβάνοντας υπόψη τη διαρκή πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας και την αυξανόμενη ενσωμάτωση της επιστημονικής και τεχνολογικής γνώσης στις παραγωγικές διαδικασίες. Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο η υπό συζήτηση έκθεση θεωρεί «απαραίτητη την εφαρμογή πολιτικών που θα αποβλέπουν στην αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης και της κατάρτισης». Φυσικά, συμμεριζόμαστε αυτήν την ανησυχία.

Ωστόσο, εκφράζοντας αυτήν την ανησυχία, δεν κάνει καν την απαραίτητη μνεία στη σημασία των δημόσιων σχολείων για την επίτευξη αυτού του στόχου, ούτε γίνεται αναφορά στις συνέπειες της έλλειψης επενδύσεων στα δημόσια σχολεία ή στον αποκλεισμό πολλών νέων από την πρόσβαση στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση· αντ’ αυτού, επιλέγει να κάνει μια λανθασμένη και ασαφή αναφορά στην αύξηση της «συνεργασίας του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα». Όσον αφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η διαδικασία της Μπολόνια δεν προτείνει καμία λύση για τις αναγκαίες βελτιώσεις στην εκπαίδευση, αντιθέτως, σε χώρες όπως η Πορτογαλία, την επιδείνωσε, ειδικά το κρατικό σύστημα.

Δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε και να μην καταδικάσουμε την υποστήριξη της «ευελιξίας», η οποία ωθεί τους νέους σε επισφαλή, αβέβαιη, διαλείπουσα και ανεπαρκώς αμειβόμενη εργασία. Επίσης, διαφωνούμε με την ιδέα της εθελοντικής εργασίας ως υποκατάστατο των θέσεων απασχόλησης, η οποία εντείνει την εκμετάλλευση των νέων που προσπαθούν να μπουν στον κόσμο της εργασίας.

  Emma McClarkin (ECR), γραπτώς. – (EN) Τόσο εγώ όσο και οι βρετανοί Συντηρητικοί συνάδελφοί μου συμφωνούμε με πολλά σημεία αυτής της έκθεσης. Εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε τις προσπάθειες ανάπτυξης στρατηγικών διά βίου μάθησης και προώθησης της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΕΕΚ) και της καλύτερης ενσωμάτωσης βασικών ικανοτήτων όπως η εκμάθηση ξένων γλωσσών, τα μαθηματικά και οι επιστήμες. Και πιστεύουμε ότι το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η διασφάλιση ότι οι αγορές εργασίας είναι αρκετά ευέλικτες ώστε να εξασφαλίσουν πως οι νέοι να μπορούν να αποκτήσουν απασχόληση.

Ωστόσο, δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε την αναφορά σε αυτήν την έκθεση για τη διδασκαλία όλων των παιδιών των μεταναστών στη μητρική τους γλώσσα. Πιστεύουμε ότι αυτό θα είναι ανεφάρμοστο, δαπανηρό και αναποτελεσματικό, ειδικά σε σχολεία που έχουν παιδιά από πολλά διαφορετικά γλωσσικά περιβάλλοντα, και ελάχιστα θα συνέβαλε στην προώθηση της ενσωμάτωσης των μεταναστών στις τοπικές κοινωνίες. Επιπροσθέτως, η εκπαιδευτική πολιτική είναι, και πρέπει να παραμείνει, στην αρμοδιότητα των μεμονωμένων κρατών μελών. Γι’ αυτόν τον λόγο, καταψηφίσαμε αυτήν την έκθεση.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Μετά την έγκριση της στρατηγικής της Λισαβόνας το 2000, εφαρμόστηκε μια σειρά πρωτοβουλιών που αποσκοπούσαν στην επίτευξη του στρατηγικού στόχου που έθεσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να καταστεί η Ευρώπη «η ανταγωνιστικότερη και δυναμικότερη οικονομία της γνώσης ανά την υφήλιο έως το 2010». Η ανάληψη δέσμευσης για την εκπαίδευση και την κατάρτιση είναι σημαντική και πρέπει να περιλαμβάνει τη βελτίωση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας των εκπαιδευτικών συστημάτων στην Ευρώπη. Πρέπει να αναληφθεί δέσμευση για την κατάρτιση των δασκάλων και των εκπαιδευτικών, την παροχή πρόσβασης στα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης για όλους, τη βελτίωση της διδακτικής διαδικασίας ώστε να γίνει πιο ελκυστική, το άνοιγμα των συστημάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης στον υπόλοιπο κόσμο και την προώθηση ισχυρότερων δεσμών με τον κόσμο της εργασίας. Η τυποποίηση των στόχων σε ένα πλαίσιο για βασικές ικανότητες αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα προς την επίτευξη των προτεινόμενων στόχων για το 2010, οι οποίοι, ωστόσο, δεν επετεύχθησαν πλήρως. Από την άποψη της αναθεώρησης και της αξιολόγησης του μέχρι τώρα έργου, αυτό το έγγραφο καθίσταται ακόμα πιο σημαντικό αν εξεταστεί από τη σκοπιά της εκπόνησης στρατηγικών ανάκαμψης για την επίτευξη των στόχων που προτάθηκαν αρχικά για τον εκπαιδευτικό τομέα, λαμβάνοντας υπόψη τη νέα πρόταση για στρατηγική πλαισίωση της ευρωπαϊκής συνεργασίας σε αυτόν τον τομέα: Εκπαίδευση και κατάρτιση 2020.

  Andreas Molzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η εκπαίδευση είναι σημαντική, αλλά η αλήθεια είναι ότι μια καλή εκπαίδευση και κατάρτιση έχει πάψει εδώ και πολύ καιρό να αποτελεί εγγύηση απασχόλησης, πολύ δε περισσότερο μια καλής θέσης εργασίας. Αντί να επενδύονται χρήματα σε κατάλληλα προγράμματα απόκτησης τίτλων σπουδών, το σχέδιο είναι να γεμίσει η ΕΕ με προσωπικό με χαμηλού επιπέδου προσόντα χρησιμοποιώντας κάθε είδους κάρτα, με τις μεταβατικές προθεσμίες στην αγορά εργασίας να απορρίπτονται ως περιττές. Στο πλαίσιο των βασικών προϋποθέσεων που αναφέρονται, το πρόγραμμα κατάρτισης δεν είναι επαρκές, γι’ αυτό ψήφισα «όχι».

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Η παραδοχή ότι η εκπαίδευση και η κατάρτιση είναι ουσιώδεις για μια κοινωνία της γνώσης και για τη μελλοντική οικονομία δεν αποτελεί πλέον μύθο. Αυτά τα στοιχεία αποτελούν τη βάση της κοινωνίας μας και τα θεμέλια για το μέλλον το δικό μας και των επερχόμενων γενεών.

Η εκπαίδευση (προσχολική, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια) και η ποιοτική επαγγελματική κατάρτιση είναι απαραίτητες αν θέλουμε να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη, και στο πλαίσιο της στρατηγικής ΕΕ 2020. Υποστηρίζω το σύστημα της ανακοίνωσης που αναφέρει διάφορες στρατηγικές που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν, όπως η στήριξη της ανάπτυξης των ικανοτήτων των εκπαιδευτικών, η επικαιροποίηση των μεθόδων αξιολόγησης και η καθιέρωση νέων τρόπων οργάνωσης της μάθησης. Εκφράζω την υποστήριξή μου και συγχαίρω την εισηγήτρια για την ευαισθησία που επέδειξε στην εκπόνηση της έκθεσης.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με τις βασικές ικανότητες για έναν κόσμο που αλλάζει: εφαρμογή του προγράμματος εργασίας «Εκπαίδευση και κατάρτιση 2010». Το κείμενο παρουσιάζει μια σφαιρική προσέγγιση για την αναβάθμιση και προσαρμογή της εκπαίδευσης στις σύγχρονες απαιτήσεις. Η αναζήτηση των αιτιών που οδήγησαν στην αποτυχία του στόχου της διαδικασίας της Μπολόνια για την σύγκλιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μεταξύ των κρατών μελών, η σημασία προσαρμογής των εκπαιδευτικών συστημάτων έτσι ώστε να προετοιμάσει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες για την έξοδο από την οικονομική κρίση και την επαναφορά στην βιώσιμη ανάπτυξη, καθώς και η σημασία της διείσδυσης των νέων τεχνολογιών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, αποτελούν σημεία κλειδιά για το εκπαιδευτικό σύστημα του αύριο. Για αυτόν τον λόγο είχα καταθέσει στην Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας σχετικές τροπολογίες οι οποίες και υπερψηφίστηκαν.

  Raul Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Χαίρομαι ιδιαίτερα που εγκρίναμε σήμερα την έκθεση της καταλανής συναδέλφου μου από την Ομάδα S&D, Maria Badia i Cutchet, σχετικά με το πολύ σημαντικό θέμα της αντιμετώπισης της εκπαίδευσης και της κατάρτισης ως βασικών ικανοτήτων για έναν κόσμο που αλλάζει.

  Marie-Therese Sanchez-Schmid (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης και θέλω να υπενθυμίσω τη σημασία των βασικών ικανοτήτων που πρέπει να αποκτήσει κάθε Ευρωπαίος. Ο αριθμός των νέων που δεν μπορούν να διαβάσουν σωστά στην ηλικία των 15 ετών αυξάνεται σταθερά (21,3% το 2000 και 24,1% το 2006). Με μια ευρωπαϊκή στρατηγική επικεντρωμένη στις ποιοτικές θέσεις εργασίας και σε μια έξυπνη οικονομία, αυτό το γνωστικό χάσμα είναι κάτι που θα περιθωριοποιήσει ένα ακόμα μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού. Τα κράτη μέλη πρέπει να ενσωματώσουν αυτήν την προτεραιότητα για την απόκτηση βασικών ικανοτήτων (ανάγνωση, γραφή, αριθμητική) στα εκπαιδευτικά τους προγράμματα πριν από την εξειδίκευση των μαθητών τους. Επιπροσθέτως, η εκμάθηση ξένων γλωσσών είναι καίριας σημασίας. Ως καθηγήτρια της αγγλικής γλώσσας, το γνωρίζω ιδιαίτερα αυτό. Το γεγονός ότι ορισμένες χώρες έχουν μείνει πίσω στη διδασκαλία ξένων γλωσσών κλείνει πολλές πόρτες στους μαθητές, σε μια εποχή που οι θέσεις εργασίας αποκτούν έναν όλο και πιο διεθνή χαρακτήρα. Τέλος, η προσαρμογή των εκπαιδευτικών προτύπων στα νέα επαγγέλματα της πράσινης οικονομίας ή της ψηφιακής οικονομίας αποτελεί μεγάλη πρόκληση για την εκπαίδευση στην Ευρώπη. Γι’ αυτόν τον λόγο, η στήριξη της διά βίου μάθησης αποτελεί το κλειδί για μια σταδιοδρομία ευέλικτη και προσαρμοσμένη στις θέσεις εργασίας του μέλλοντος.

  Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Υποστήριξα την έκθεση για το πρόγραμμα «Εκπαίδευση και κατάρτιση 2010» με χαρά και με την ελπίδα για ταχεία εφαρμογή των ιδεών του προγράμματος. Ως ακαδημαϊκός και καθηγήτρια με πολυετή εμπειρία, δίνω ιδιαίτερη σημασία στην ανάγκη ενίσχυσης της κινητικότητας μεταξύ των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, του επιχειρηματικού κόσμου και της επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης.

Η σύγχρονη τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να προετοιμάζει συστηματικά τους σπουδαστές για την είσοδό τους στην αγορά εργασίας. Παράλληλα με την απόκτηση των κατάλληλων γνώσεων, ικανότητες όπως η επιχειρηματικότητα, η διαπολιτισμική κατανόηση και η δημιουργικότητα καθίστανται ιδιαίτερα σημαντικές και διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο, σε ισότιμη βάση με την τυπική κατάρτιση, στην επίτευξη επαγγελματικής επιτυχίας.

Από αυτήν την άποψη, λοιπόν, η εκπαίδευση είναι πολύ σημαντική. Επίσης, είναι σημαντικό να εγκριθούν μέτρα για την αύξηση της εκπροσώπησης των γυναικών στις επιστήμες και στην επιστημονική έρευνα. Επί αυτού του θέματος, ζήτησα ήδη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εκπονήσει γνωμοδότηση και να εξετάσει το ενδεχόμενο ανάπτυξης ειδικών προγραμμάτων για τη δημιουργία ίσων ευκαιριών για τις γυναίκες στον τομέα των επιστημών.

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία σχετικά με τα τυπικά προσόντα των Ευρωπαίων –μεταξύ άλλων και του γεγονότος ότι 77 εκατομμύρια άνθρωποι, ή σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού της Ευρώπης ηλικίας 25-64 ετών, δεν διαθέτουν καθόλου ή διαθέτουν χαμηλού επιπέδου τυπικά προσόντα– θεωρώ αυτήν την έκθεση εξαιρετικά σημαντική για την προώθηση της επιστήμης και την αύξηση των επαγγελματικών προσόντων. Σε αυτό το πλαίσιο, απευθύνω έκκληση στα κράτη μέλη της ΕΕ και στην Επιτροπή για αποτελεσματική υλοποίηση των ιδεών του προγράμματος.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η εκπαίδευση έχει σημαντικές κοινωνικές λειτουργίες, ανοίγει πόρτες και προσφέρει προοπτικές για ένα καλύτερο μέλλον. Συνεπώς, πρέπει να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να συμβάλουμε στην εκπαίδευση των νέων μέσω κοινοτικών προγραμμάτων και επιχορηγήσεων σε συνδυασμό με εθνικά μέτρα. Σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης, αυξημένου ανταγωνισμού και ραγδαίων αλλαγών, η συμμετοχή στη διά βίου μάθηση είναι σημαντική.

Χάρη στις ανταλλαγές φοιτητών, όπως το πρόγραμμα Erasmus, οι νέοι μας δεν εμπλουτίζουν μόνο τις γνώσεις τους σε συγκεκριμένους θεματικούς τομείς, αλλά διευρύνουν και τους ορίζοντές τους. Η γνωριμία με νέους πολιτισμούς και γλώσσες και η ανάπτυξη διεθνών επαφών οδηγεί στη δημιουργία πιο στέρεων δεσμών στην Ευρώπη και συμβάλλει στη δημιουργία της ευρωπαϊκής ταυτότητας. Η φιλοδοξία της Ευρώπης είναι να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της έρευνας και της ανάπτυξης, της καινοτομίας και των νέων τεχνολογικών λύσεων που επιτρέπουν την καλύτερη διαχείριση των ενεργειακών πόρων.

Οι ελπίδες μας εναποτίθενται στους νέους, γι’ αυτό πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα σε αυτήν την ομάδα. Οι νέοι που ολοκληρώνουν την πανεπιστημιακή τους εκπαίδευση δυσκολεύονται να μπουν στην αγορά εργασίας διότι οι εργοδότες πολύ συχνά δίνουν έμφαση στην επαγγελματική εμπειρία, την οποία οι νέοι δεν διαθέτουν σε αυτό το στάδιο της ζωής τους. Γι’ αυτόν τον λόγο, πρέπει να προαγάγουμε τον διάλογο μεταξύ των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων, να προσαρμόσουμε τα προγράμματα σπουδών στις ανάγκες της αγοράς εργασίας και να δώσουμε έμφαση στις περιόδους πρακτικής άσκησης και στην πρακτική εμπειρία που θα καταστήσουν ευκολότερη την εύρεση εργασίας.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Κυρίες και κύριοι, το σφίξιμο της ζώνης σε όλη την Ευρώπη –ως επώδυνο και αυστηρό μέτρο– αρχίζει να έχει επιπτώσεις. Τα θύματα και οι συμβιβασμοί έχουν γίνει ήδη μέρος της καθημερινής ζωής σε πολλούς τομείς της ΕΕ, αλλά είναι σημαντικό (ειδικά κατά τη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης) να μην αμελούμε τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει σε τόσο θεμελιώδεις τομείς πολιτικής όσο η εκπαίδευση. Όπως έχει δείξει η ιστορία, η εκπαίδευση είναι ένας λόγος για τον οποίο αξίζει να αγωνιστεί κανείς – είτε στα μυστικά εκπαιδευτικά ιδρύματα της κατεχόμενης από τους Ναζί Ευρώπης, είτε στο «ιπτάμενο πανεπιστήμιο» των αντιφρονούντων την εποχή του Στάλιν. Η παγκόσμια οικονομική κρίση μας υποχρεώνει να προσαρμοστούμε για άλλη μια φορά. Η επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση πρέπει να προσαρμοστεί στις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Το ποσοστό αλφαβητισμού της Ευρώπης πρέπει να βελτιωθεί, καθώς σε αυτόν τον τομέα η Ευρώπη είναι πολύ πίσω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία. Πρέπει να καλύψουμε αυτήν την απόσταση. Είναι σημαντικό να αυξήσουμε το ποσοστό αλφαβητισμού, μαθηματικού γραμματισμού και γνώσης των υπολογιστών στους νέους, αλλά και στους άνεργους ενήλικες που ανήκουν στην κατώτερη κοινωνικοοικονομική τάξη. Η διά βίου μάθηση από την αρχή έως το τέλος της ζωής μας, καθώς και τα προγράμματα «δεύτερης ευκαιρίας» για τους ενήλικες με περιορισμένες ικανότητες, δεν είναι σημαντικά μόνο για την τόνωση της οικονομίας και της αγοράς εργασίας, αλλά και για την κοινωνική ένταξη και την ενεργή συμμετοχή του πολίτη. Είναι καθήκον μας να αναβαθμίσουμε την ποιότητα της κατάρτισης σε όλη την Ευρώπη και να καταστήσουμε ελκυστικότερη την εκπαίδευση. Πρόκειται για μακροχρόνιο αγώνα, αλλά είναι κάτι για το οποίο αξίζει να αγωνιστεί κανείς.

Έκθεση: Klaus-Heiner Lehne (A7-0135/2010)

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η διοίκηση και διαχείριση των εμπορικών επιχειρήσεων είναι ένας τομέας που εγείρει νέες ανησυχίες, ειδικά κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης, μολονότι υπόκειται σε διαρκή ρύθμιση. Μάλιστα, το να καταστήσουμε τους διευθυντές υπεύθυνους για τις αποφάσεις τους, και δεν αναφέρομαι εδώ μόνο στα διοικητικά στελέχη, είναι απόλυτα αναγκαίο στο πλαίσιο της πρόθεσής μας να μειώσουμε τους συστημικούς κινδύνους. Στην περίπτωση των εταιρειών που δραστηριοποιούνται σε στρατηγικούς τομείς, με μεγάλο κύκλο εργασιών ή σημαντικό μερίδιο της αγοράς, τα χρηματοοικονομικά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσουν αυτές οι εταιρείες προφανώς υπερβαίνουν τα απλά συμφέροντα των μετόχων, περνώντας στη σφαίρα των «ενδιαφερόμενων φορέων», με άλλα λόγια, των πιστωτών, των εργαζομένων, των καταναλωτών, του συναφούς τομέα ή του κράτους.

Σε αυτήν την κατάσταση, η τροπολογία που προτείνω για να καταστούν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου υπεύθυνα για τις αποφάσεις τους κάνοντας υποχρεωτικό ένα ποσοστό μελών αυτού του σώματος να είναι επαγγελματίες ενισχύει τη μείωση των συστημικών κινδύνων, καθώς επί του παρόντος δεν είναι πλέον αρκετό να είναι κανείς εκπρόσωπος του μετόχου εφόσον, ακριβώς όπως έδειξα, το όφελος για τη χρηματοοικονομική υγεία και σταθερότητα ορισμένων εταιρειών ξεπερνά το αυστηρό επενδυτικό όφελος υπό τη μορφή κυριότητας ή μετοχικού κεφαλαίου. Επιπροσθέτως, προκειμένου να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των μετόχων σε αυτές τις εταιρείες, η οποία είναι παθητική σε πολλές περιπτώσεις όταν το ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου είναι πολύ μικρό, πρέπει να ρυθμιστεί η ηλεκτρονική ψηφοφορία.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η διοίκηση των εταιρειών και η ηθική τους είναι καίριο ζήτημα, ειδικά στην παρούσα κατάσταση κατά την οποία πολλοί μέτοχοι έχουν απώλειες στις επενδύσεις τους λόγω των παραβιάσεων ορισμένων από αυτές τις αρχές. Τα καλά διευθυντικά στελέχη που είναι υπεύθυνα και η συμπεριφορά τους διέπεται από ηθικές αρχές είναι κεντρικής σημασίας για την ισόρροπη διαδικασία λήψης αποφάσεων που καθιστά τις εταιρείες ανταγωνιστικές. Όταν μιλάμε για ρύθμιση ορισμένων ηθικών πρακτικών, δεν πρέπει να ξεχνάμε την αρχή της ιδιωτικής αυτονομίας και ότι πρέπει να υπάρχει ένα όριο μέχρι το οποίο πρέπει να ρυθμίζονται ορισμένες πρακτικές.

Θεωρώ επίσης σημαντικό να συμμετέχουν οι μέτοχοι περισσότερο, και να αναλαμβάνουν μεγαλύτερη ευθύνη, στη διασφάλιση ότι τα καλά διοικητικά στελέχη ανταμείβονται από την αγορά και ότι τα λιγότερο ηθικά στελέχη τιμωρούνται, έτσι ώστε οι πρακτικές τους να μην βλάπτουν τα δικαιώματα των μετόχων ούτε να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο σύνολο της αγοράς.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση ενέτεινε την ανάγκη εξέτασης των δεοντολογικών ζητημάτων που σχετίζονται με την διοίκηση επιχειρήσεων με πιο υπεύθυνο τρόπο. Τα ζητήματα που αφορούν το δομή των αποδοχών και τη διακυβέρνηση στον τομέα των αποδοχών των διοικητικών και διευθυντικών στελεχών των εισηγμένων εταιρειών πρέπει να διέπονται από ηθικές και δεοντολογικές αρχές που δεν επιτρέπουν καταστάσεις όπως αυτές που είδαμε κατά το πρόσφατο παρελθόν, με τη διανομή μπόνους στα διευθυντικά στελέχη εταιρειών που αμέσως μετά κηρύσσουν πτώχευση ή αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά χρηματοοικονομικά προβλήματα. Η ΕΕ χρειάζεται ένα παραγωγικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό μοντέλο με μακροπρόθεσμο ορίζοντα και σεβασμό στα συμφέροντα όλων: εταιρειών, μετόχων και εργαζομένων. Γι’ αυτό ψήφισα με αυτόν τον τρόπο.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Εκφράζω την υποστήριξή μου για την έκθεση του κ. Lehne. Η πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση κατέδειξε την ανάγκη να αναλυθούν τα ζητήματα που σχετίζονται με τις πολιτικές αποδοχών των διευθυντικών στελεχών των εταιρειών. Συμφωνώ με τον εισηγητή που προτείνει μια μέθοδο βασισμένη σε δεσμευτικά μέτρα, με σκοπό να αποφευχθεί μια κατάσταση κατά την οποία το μεταβλητό στοιχείο των αποδοχών (μπόνους, μερίδια κ.λπ.) οδηγεί σε επενδυτικές πολιτικές υπερβολικά επικίνδυνες και υπερβολικά μακριά από την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας.

Προς τον σκοπό αυτόν φαίνεται ότι απαιτούνται νομοθετικά μέτρα που θα μας επιτρέψουν να λύσουμε το πρόβλημα των διαφορετικών εθνικών κανόνων στον τομέα των αποδοχών για τις εταιρείες, ιδίως σε περιπτώσεις διασυνοριακών συγχωνεύσεων. Ειδικά όσον αφορά στον χρηματοπιστωτικό τομέα, τα ηθικά ζητήματα πρέπει να τεθούν στο επίκεντρο, όχι μόνο από ηθική, αλλά και, πάνω απ’ όλα, από κοινωνική σκοπιά. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να καθιερώσουμε ομοιόμορφες και σφαιρικές κατευθυντήριες γραμμές.

  Evelyn Regner (S&D), γραπτώς. – (DE) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης πρωτοβουλίας σχετικά με ζητήματα δεοντολογίας που σχετίζονται με τη διοίκηση των εταιρειών διότι υποστηρίζω πρωτίστως την έκκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να ενθαρρυνθεί η προώθηση περισσότερων γυναικών σε διευθυντικές θέσεις και την έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει μια πρόταση καθιέρωσης συστήματος σχετικά με τη σύνθεση των οργάνων λήψης απόφασης των επιχειρήσεων, καθώς και άλλων οργανισμών και υπηρεσιών γενικότερα. Ταυτόχρονα, ωστόσο, με λυπεί το γεγονός ότι η τροπολογία μου, η οποία θα καθιστούσε υποχρεωτική αυτήν την πρόταση, δεν εισήχθη στο τελικό ψήφισμα.

Θα ήθελα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να είχε προβάλει πιο φιλόδοξες απαιτήσεις. Αναφορικά με την πολιτική αποδοχών, θέλω να επισημάνω τις σοβαρές διαφορές που κυριαρχούν στην πραγματικότητα και να τονίσω ότι οι αρχές που καθιερώνονται από τις ευρωπαϊκές οδηγίες όσον αφορά τη μισθολογική ισότητα και την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών πρέπει να τηρούνται και να υποστηρίζονται. Συμφωνώ να καταστούν αυτές οι θεμελιώδεις αρχές υποχρεωτικές σε κάθε κράτος μέλος και πιστεύω ότι πρέπει να καθιερωθεί ένα σύστημα επιβολής κυρώσεων για περιπτώσεις μη συμμόρφωσης.

Έκθεση: Γεώργιος Παπανικολάου (A7-0113/2010)

  Alfredo Antoniozzi (PPE), γραπτώς. – (IT) Υποστήριξα την έκθεση του κ. Παπανικολάου διότι γνωρίζω ότι οι συνέπειες της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης έχουν ήδη αγγίξει και επηρεάσει τον ιστό της κοινωνίας, ειδικά τους νέους της Ευρώπης, εκθέτοντάς τους σε ανησυχητικά ποσοστά ανεργίας.

Πιστεύω λοιπόν ότι είναι καθήκον των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων να αναπτύξουν μια καλοσχεδιασμένη στρατηγική που θα αξιοποιήσει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα υφιστάμενα προγράμματα κατάρτισης και κινητικότητας (όπως τα Comenius, Erasmus και Leonardo da Vinci), ενισχύοντας ταυτόχρονα τον συσχετισμό μεταξύ της παροχής κατάρτισης, των ικανοτήτων και των απαιτήσεων και των αναγκών της αγοράς εργασίας, προκειμένου να γίνει η απαραίτητη μετάβαση από την επαγγελματική κατάρτιση στην αγορά εργασίας ομαλότερα και με περισσότερη ασφάλεια.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Συμφωνώ με αυτό το ψήφισμα διότι κατά τη διαμόρφωση των σύγχρονων πολιτικών, έχουμε μεγάλη ευθύνη έναντι των νέων και των μελλοντικών γενεών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει σημαντικά εργαλεία όσον αφορά τις πολιτικές για τους νέους, ωστόσο τα εργαλεία αυτά πρέπει να αξιοποιούνται πλήρως, να γνωστοποιούνται και να ενσωματώνονται. Με ανησυχεί ο αυξανόμενος αριθμός των νέων που πλήττονται από την ανεργία, την υποαπασχόληση ή την εργασιακή ανασφάλεια, ιδίως στο πλαίσιο της τρέχουσας οικονομικής κρίσης. Είναι πολύ σημαντικό να διασφαλιστεί μια προοπτική για τη νεολαία στη στρατηγική της Λισαβόνας μετά το 2010 και στη στρατηγική για την Ευρώπη του 2020. Υποστηρίζω επίσης την πρόταση για την ανάπτυξη κατάλληλων μέτρων για τους νέους στα προγράμματα ανάκαμψης που καταρτίζονται στο πλαίσιο των σχεδίων για την αντιμετώπιση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης και για τη διασφάλιση της καλύτερης ενσωμάτωσης των νέων στην αγορά εργασίας.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Η έκθεση, την οποία υπερψήφισα, περιέχει ενδιαφέρουσες σκέψεις και συστάσεις για την ανάπτυξη εποικοδομητικών πολιτικών που έχουν ως στόχο να δώσουν ένα αίσθημα ευθύνης στους νέους της σημερινής κοινωνίας.

Οι νέοι αντιμετωπίζουν σήμερα πολλές προκλήσεις στην προσπάθειά τους να ενταχθούν στην αγορά εργασίας και στην κοινωνία. Συμφωνώ με τον βασικό συλλογισμό της έκθεσης: το Κοινοβούλιο θα μπορούσε να αποτελέσει ένα χρήσιμο μέσο για την εφαρμογή ευρωπαϊκών στρατηγικών για τη νεολαία, δεδομένων των δημοκρατικών ριζών του και της δυνατότητάς του να συγκεντρώνει τα αιτήματα των νέων επιτόπου και εντός των κρατών μελών και να τα θέτει υπόψη της Ευρώπης.

Επαναλαμβάνω, όπως ειπώθηκε και σε προηγούμενες παρεμβάσεις, τη σημασία της διασφάλισης ότι οι επιλογές κατάρτισης θα αντικατοπτρίζουν τις τάσεις των τοπικών επιχειρήσεων· μόνο έτσι μπορούμε να βοηθήσουμε τους σημερινούς και τους αυριανούς νέους να ενταχθούν στην αγορά εργασίας ευκολότερα και με μεγαλύτερη ικανοποίηση. Σήμερα, οι θέσεις εργασίας εξακολουθούν να αποτελούν το βασικό πρόβλημα εκατομμυρίων νέων στην Ευρώπη, ειδικά κατά τη διάρκεια της τρέχουσας οικονομικής κρίσης, εξαιτίας της οποίας το ποσοστό της ανεργίας ξεπέρασε το 20%.

Επίσης συμφωνώ απόλυτα με την έμφαση που δίνει η έκθεση στην κοινωνική και ανθρώπινη σημασία της συμμετοχής των νέων σε εθελοντικές δραστηριότητες ως παράγοντα που τους βοηθά να επιτύχουν προσωπική και συλλογική ανάπτυξη.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, διότι η εκπόνηση και η εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ για τη νεολαία είναι πολύ σημαντική, ειδικά αυτήν την εποχή που η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση είχε αρνητικό αντίκτυπο στην απασχόληση των νέων και εξακολουθεί να απειλεί τη μελλοντική ευημερία τους. Οι νέοι είναι το μέλλον της Ευρώπης, γι’ αυτό είναι καθήκον μας να τους βοηθήσουμε εφαρμόζοντας μια καλοσχεδιασμένη στρατηγική για τη νεολαία. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη πρέπει πρωτίστως να διασφαλίσουν το δικαίωμα όλων των παιδιών και των νέων στη δημόσια εκπαίδευση και πρέπει να προσφέρουν σε όλους ίσες ευκαιρίες εκπαίδευσης, ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης και οικονομικής κατάστασης. Θέλω να επιστήσω προσοχή στο γεγονός ότι, όπως προβλέπεται στη νέα στρατηγική «Ευρώπη 2020», πρέπει να ληφθούν μέτρα το συντομότερο δυνατόν για να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών που εγκαταλείπουν πρόωρα το σχολείο. Μόνο με τη δημιουργία πιο ευέλικτων συνθηκών μάθησης για όλους τους νέους και με την προστασία του δικαιώματος όλων στη μάθηση και στις σπουδές μπορούμε να δημιουργήσουμε ευκαιρίες ώστε να εδραιωθούν οι νέοι στην αγορά εργασίας. Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι πρέπει να εκπονήσουμε συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές πολιτικής για την εφαρμογή της πολιτικής για την απασχόληση και την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων. Είναι πολύ σημαντικό να τονώσουμε το επιχειρηματικό πνεύμα μεταξύ των νέων και να παράσχουμε στη νεολαία πιο ευέλικτες συνθήκες για να αξιοποιήσει τα μικροπιστωτικά και μικροχρηματοδοτικά μέσα.

  Maria Da Graca Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η χρηματοπιστωτική κρίση έχει σοβαρό αντίκτυπο στη ζωή των νέων. Γι’ αυτό επιδοκιμάζω την ανανεωμένη στρατηγική για τη νεολαία, η οποία τοποθετεί την ευημερία των μελλοντικών γενεών στην πολιτική ατζέντα. Καθώς το τρίγωνο της γνώσης είναι κομβικό στοιχείο για την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, θέλω να τονίσω τη σημασία της δημιουργίας περισσότερων ευκαιριών για τη νεολαία στην εκπαίδευση και την απασχόληση μέσω της ενίσχυσης της αλληλεπίδρασης μεταξύ της εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας. Οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην προώθηση των ευρωπαϊκών πολιτικών για τη νεολαία στα κράτη μέλη. Εφιστώ την προσοχή σας στο πρόβλημα της εγκατάλειψης του σχολείου και στην ανάγκη να διασφαλισθεί ότι ένα μεγαλύτερο ποσοστό νέων θα ολοκληρώνει την περίοδο της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαδραματίζει επίσης ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση, εφαρμογή, παρακολούθηση και αξιολόγηση της στρατηγικής για τη νεολαία. Είναι σημαντικό τα προγράμματα και οι πόροι της Ένωσης να αντικατοπτρίζουν τις φιλοδοξίες της Ευρώπης για τους νέους και οι πολιτικές, τα προγράμματα και οι δράσεις της ΕΕ να συντονίζονται λαμβάνοντας υπόψη μια στρατηγική της ΕΕ για τη νεολαία.

  Nessa Childers (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ διότι, παρά το γεγονός ότι η στρατηγική της ΕΕ για τη νεολαία είναι, εκ φύσεως, ένα ευρύ και σφαιρικό έγγραφο, είναι σημαντικό να επαναληφθεί ότι κάθε νέα στρατηγική πρέπει να θέτει την εκπαίδευση στο επίκεντρο της φιλοδοξίας και της πολιτικής της. Στο παρελθόν, μια τέτοια εκπαιδευτική πολιτική θα έδινε ορθώς έμφαση στην ανάγκη ολοκλήρωσης της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από όλους τους μαθητές της ΕΕ. Ευτυχώς, έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο όπου έχουμε τη δυνατότητα να στρέψουμε την προσοχή μας σε πιο φιλόδοξους στόχους. Τις δύο προηγούμενες δεκαετίες δοκιμάστηκαν πολλές πρωτοβουλίες που αποσκοπούσαν στην ώθηση προς τα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εκείνων των δημογραφικών ομάδων που παραδοσιακά δείχνουν απροθυμία να στραφούν προς το πανεπιστήμιο. Κάποιες από αυτές τις πρωτοβουλίες αποδείχθηκαν πιο επιτυχείς από άλλες, αλλά, σε γενικές γραμμές, οι κοινωνικές ομάδες που απαρτίζουν τη μαζική πλειοψηφία των σπουδαστών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης παραμένουν οι ίδιες. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτό. Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε πραγματικά τη φτώχεια που υπάρχει, αλλά συχνά περνά απαρατήρητη στην ΕΕ, πρέπει να επιτευχθεί ένα αποτελεσματικό σύστημα μέσω του οποίου θα αρχίσουν να εκπροσωπούνται πραγματικά σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης οι ομάδες της κοινωνίας που έχουν τη μικρότερη τάση γι’ αυτό.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Υποστηρίζω την έκθεση του κ. Παπανικολάου «Μια στρατηγική της ΕΕ για τη νεολαία – Επένδυση και ενδυνάμωση». Συμφωνώ με την έκκλησή του προς τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν πλήρως τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας στον τομέα της πολιτικής για τη νεολαία, όπως η προώθηση της συμμετοχής των νέων στο δημοκρατικό βίο, η ειδική μέριμνα για τους νέους αθλητές και τις αθλήτριες και η νομική εκτέλεση του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Θέλω να τονίσω τον σημαντικό ρόλο των προγραμμάτων Comenius, Erasmus και Leonardo da Vinci στην ανάπτυξη των ευρωπαϊκών πολιτικών στους τομείς της εκπαίδευσης και κατάρτισης. Παροτρύνω την Επιτροπή να δώσει προτεραιότητα στα μέσα που βελτιώνουν τα προσόντα των νέων και αυξάνουν τις ευκαιρίες απασχόλησης και, ιδίως, να αναπτύξει το πρόγραμμα «Erasmus first job». Συμφωνώ με την καταπολέμηση της χρήσης των ναρκωτικών, των αλκοολούχων ποτών, του καπνίσματος και άλλων μορφών εξάρτησης, συμπεριλαμβανομένων των τυχερών παιχνιδιών.

Υπογραμμίζω τον ρόλο της ενημέρωσης των νέων για θέματα σεξουαλικής αγωγής για την προάσπιση της υγείας τους. Τονίζω τη σημασία των εθελοντικών δραστηριοτήτων και, όπως πάντα υποστήριζε το πορτογαλικό σοσιαλδημοκρατικό κίνημα (JSD), την παροχή στους νέους κεντρικών αρμοδιοτήτων για την ανάπτυξη και εφαρμογή πολιτικών για τη νεολαία σε ευρωπαϊκό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο.

  Mario David (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι επενδύσεις σε δράσεις για τους νέους έχουν ζωτική σημασία για το μέλλον των ευρωπαϊκών κοινωνιών, ιδίως σε περιόδους κατά τις οποίες το ποσοστό των νέων στο σύνολο του πληθυσμού μειώνεται συνεχώς. Χαιρετίζω τη «Στρατηγική της ΕΕ για τη νεολαία», στην οποία περιλαμβάνονται για πρώτη φορά στοιχεία για την κατάσταση των νέων στην Ευρώπη, καθώς και τις τρεις προτεραιότητες για τη νεολαία που έθεσε η Επιτροπή.

Η δημιουργία περισσότερων ευκαιριών για τους νέους στον τομέα της εκπαίδευσης και απασχόλησης, η βελτίωση της πρόσβασης και της πλήρους συμμετοχής όλων των νέων στα κοινά η ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης και της αλληλεγγύης μεταξύ της κοινωνίας και των νέων είναι θεμελιώδεις στόχοι για μια αποτελεσματική ευρωπαϊκή πολιτική για τη νεολαία, ικανή να συμβάλει στην ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής νοοτροπίας. Εντούτοις, η ύπαρξη διαφορετικών ορισμών της έννοιας «νεολαία» στα επιμέρους κράτη μέλη, καθώς και το γεγονός ότι η πολιτική για τη νεολαία διέπεται από την αρχή της επικουρικότητας, φανερώνουν τα προβλήματα που σχετίζονται με την αποτελεσματική εφαρμογή των μέσων της πολιτικής για τη νεολαία. Η ισχυρή βούληση και η μεγάλη δέσμευση εκ μέρους των κυβερνήσεων των κρατών μελών αποτελούν προϋποθέσεις για μια ανανεωμένη ευρωπαϊκή συνεργασία στον τομέα της νεολαίας προκειμένου να επιτευχθούν συγκεκριμένα αποτελέσματα, όπως η επείγουσα ενίσχυση της ανοικτής μεθόδου συντονισμού.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με «Μια στρατηγική της ΕΕ για τη νεολαία – Επένδυση και ενδυνάμωση». Η χρηματοπιστωτική κρίση υποθηκεύει, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, το επαγγελματικό μέλλον εκατομμυρίων νέων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, κυρίως λόγω της αυξημένης δυσκολίας ένταξης στην αγορά εργασίας. Πρέπει να διασφαλίσουμε άμεσα ότι τα μέτρα στον τομέα της κατάρτισης θα διασφαλίζουν μια καλύτερη αντιστοιχία των δεξιοτήτων και των απαιτήσεων της αγοράς εργασίας, προάγοντας έτσι την αυτονομία και την οικονομική ανεξαρτησία των νέων. Διαφορετικά, διατρέχουμε τον κίνδυνο διασπάθισης του ταλέντου των νέων.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Σε μια εποχή που η Ευρώπη προσπαθεί να ξεπεράσει τη μεγαλύτερη και σοβαρότερη οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, είναι σημαντικό η υπό συζήτηση ευρωπαϊκή στρατηγική για τη νεολαία να είναι επικεντρωμένη στα προβλήματα που προκάλεσε αυτή η κρίση και που επηρεάζουν ειδικά τους νέους. Από αυτά τα προβλήματα, τονίζουμε το υψηλό ποσοστό ανεργίας στους νέους, τη δυσκολία ένταξης στην αγορά εργασίας, τις χαμηλές αμοιβές, την ανεπάρκεια της τυπικής κατάρτισης που προσφέρεται από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια για τις απαιτήσεις της εργασιακής ζωής και τη δυσκολία συμφιλίωσης της έναρξης της εργασιακής ζωής, που είναι πάντα δύσκολη, με την οικογενειακή ζωή.

Αυτά είναι τα μελήματα που πρέπει να περιλαμβάνονται σε κάθε ευρωπαϊκή στρατηγική για τη νεολαία. Πρέπει επίσης να αναζητηθούν πολιτικές και στρατηγικές που θα βοηθήσουν τους Ευρωπαίους να προσαρμοστούν καλύτερα και ταχύτερα στις προκλήσεις του εικοστού πρώτου αιώνα – ειδικά σε μια κατάσταση κρίσης. Τονίζω ειδικά τη σημασία των μέτρων που προσδίδουν στην εκπαίδευση τη δέουσα σημασία της, που αποσκοπούν στην απόκτηση νέων δεξιοτήτων και που ενισχύουν τη δημιουργικότητα και το επιχειρηματικό πνεύμα. Τέλος, πιστεύω ότι για να επιτευχθούν απόλυτα οι προτεινόμενοι στόχοι, πρέπει να ενισχυθεί ο συντονισμός μεταξύ των διαφόρων παραγόντων που συμμετέχουν στην εφαρμογή της στρατηγικής για τη νεολαία.

  Jose Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ανάληψη δέσμευσης προς τους νέους γίνεται μέσω ενός καλού εκπαιδευτικού συστήματος που δίνει απόλυτη προτεραιότητα στα προβλήματα της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου και του αναλφαβητισμού και που υποστηρίζει την ισότιμη πρόσβαση όλων των νέων σε υψηλού επιπέδου εκπαίδευση και κατάρτιση σε όλα τα επίπεδα. Επίσης υποστηρίξαμε την προαγωγή των ευκαιριών διά βίου μάθησης. Λαμβάνοντας υπόψη τα υψηλά ποσοστά ανεργίας στα οποία είναι εκτεθειμένοι οι νέοι της Ευρώπης και δεδομένου ότι οι νέοι με λιγότερα προσόντα πλήττονται σε μεγαλύτερο ποσοστό από την ανεργία, είναι σημαντικό να διασφαλισθεί ότι οι νέοι λαμβάνουν την καλύτερη δυνατή κατάρτιση, πράγμα που τους εξασφαλίζει άμεση πρόσβαση και μακροπρόθεσμη συμμετοχή στην αγορά εργασίας. Η πρώτη θέση εργασίας είναι πολύ σημαντική. Γι’ αυτό προτείναμε το πρόγραμμα «Erasmus first job», το οποίο εγκρίθηκε και περιμένουμε από την Επιτροπή να παρακολουθήσει αυτήν την πρόταση. Η ΕΕ πρέπει να ενημερώσει, να αναπτύξει και να εφαρμόσει καλύτερα τα μέσα που έχει ήδη στη διάθεσή της. Οι νέοι πρέπει να ενθαρρυνθούν σε μεγαλύτερη συμμετοχή, ειδικά στην οικοδόμηση της «κοινωνίας που ανακυκλώνει» και στον στόχο της καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος, στον οποίο, μάλιστα, ήδη συμβάλλουν γενναιόδωρα.

  Joao Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Πιστεύουμε ότι αυτή η έκθεση προσεγγίζει από τη σωστή οπτική γωνία τα προβλήματα των νέων, τα οποία τέμνουν πολλούς τομείς της κοινωνίας. Με αυτόν τον τρόπο, εντοπίζει συγκεκριμένα προβλήματα σε διάφορους τομείς: εκπαίδευση και κατάρτιση, απασχόληση, υγεία, ευημερία και περιβάλλον, πολιτισμός, και άλλα. Αυτά τα προβλήματα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα εξής: πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου, εργασιακή ανασφάλεια και αβεβαιότητα, μη αμειβόμενες περιόδους πρακτικής άσκησης, διαρροή εγκεφάλων, υποβάθμιση του περιβάλλοντος, εξάρτηση από τα ναρκωτικά και κοινωνικό αποκλεισμό.

Μολονότι ο εισηγητής υποβάλλει ορισμένες προτάσεις για την επίλυση αυτών των προβλημάτων που τις θεωρούμε θεμιτές και αξίζουν την υποστήριξή μας, υπάρχουν άλλες που είναι σαφώς ανεπαρκείς, κάποιες που είναι ακόμα και διφορούμενες και άλλες που είναι έως και αντιφατικές. Δεν μπορούμε να δεχθούμε, επί παραδείγματι, ότι μια στρατηγική «Ευρώπη 2020» που θα «επικεντρωθεί περισσότερο στους νέους» μπορεί να υιοθετεί την εργασιακή ανασφάλεια ή τη διαλείπουσα εργασία ως «στρατηγικές» λύσεις για τους νέους· και οι δύο αυτές έννοιες είναι παρούσες στην προαναφερθείσα στρατηγική, η οποία υποστηρίζει επίσης την ανταγωνιστικότητα ως πιθανή διέξοδο από την κρίση.

Όπως και σε άλλους τομείς, αυτό που απαιτείται εδώ είναι εναρμόνιση που επιτυγχάνεται μέσω της κοινωνικής προόδου και όχι με το να καταλήγουν όλοι στο ίδιο, χαμηλό επίπεδο διαβίωσης. Ορισμένες χώρες –όπως η Πορτογαλία– έχουν συμπεριλάβει ένα ευρύ φάσμα δικαιωμάτων των νέων στα συντάγματά τους· είναι σημαντικό αυτά να εφαρμόζονται και όχι να περιορίζονται.

  Elisabetta Gardini (PPE), γραπτώς. – (IT) Ανεργία, προσωρινή εργασία, πρακτική άσκηση. Τι είδους προοπτικές περιμένουν τη νεότερη γενεά; Ποιες προσδοκίες ζωής; Πώς πρέπει να αισθάνονται όταν είναι υποχρεωμένοι να μένουν στο σπίτι και να υποστηρίζονται οικονομικά από τους γονείς τους, και να μην μπορούν καν να σκεφτούν να δημιουργήσουν οικογένεια; Διαλείπουσα απασχόληση, συχνά ανεπαρκώς αμειβόμενη, και θέσεις εργασίας πολύ χαμηλότερου επιπέδου από το επίπεδο εκπαίδευσής τους. Καμία προοπτική για σύνταξη. Τι μπορούν να περιμένουν από το μέλλον;

Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι νέοι άνθρωποι είναι αυτοί που επωμίζονται το βάρος αυτής της κρίσης.

Δεν τρέφουν αυταπάτες και ανησυχούν για την πιθανότητα να αποκοπούν από την αγορά εργασίας. Δεν έχει νόημα να κρυβόμαστε πίσω από καλές προθέσεις και υποσχέσεις. Οι νέοι ζητούν από εμάς στοιχεία. Και είναι καθήκον μας να τους δώσουμε σωστές απαντήσεις.

Πρέπει να επενδύσουμε, πρέπει να παράσχουμε βεβαιότητα, να προσφέρουμε ευκαιρίες. Ο κόσμος της εργασίας αλλάζει και πρέπει να δημιουργήσουμε συνθήκες μέσω των οποίων οι νέοι θα είναι οι πρώτοι που θα προσαρμοστούν σε αυτές τις αλλαγές, αξιοποιώντας κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη νέα τεχνολογία και ακολουθώντας εκπαιδευτικές οδούς που είναι κατάλληλες για τις νέες ανάγκες.

Πρέπει να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας, πρέπει να θέσουμε τους νέους στο κέντρο των ευρωπαϊκών πολιτικών μας. Αν δεν υπάρχει μέλλον για τους νέους, δεν υπάρχει μέλλον για το σύνολο της κοινωνίας.

  Tunne Kelam (PPE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με τη νέα στρατηγική για τη νεολαία, διότι πιστεύω ότι το μέλλον της Ευρώπης είναι οι σημερινοί νέοι. Πρέπει να λάβουμε μέτρα τώρα για να διασφαλίσουμε ότι οι νέοι μας είναι απόλυτα προετοιμασμένοι για τη ζωή που είναι μπροστά τους και κατάλληλα εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις.

Καλώ τα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα τη νέα στρατηγική για τη νεολαία και να εφαρμόσουν τα προτεινόμενα μέτρα με σθένος. Η στρατηγική για τη νεολαία πρέπει να τροφοδοτεί την προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη κάθε νέου ατόμου στην Ευρώπη παρέχοντας τα μέσα για σπουδές στη χώρα του και στο εξωτερικό, μέσω τυπικής, μη τυπικής και άτυπης εκπαίδευσης. Η στρατηγική πρέπει επίσης να συμβάλει στην ενδυνάμωση των νέων και στην προώθηση της συμμετοχής τους στην κοινωνία.

Επιπροσθέτως, καμία πολιτική δεν μπορεί να λειτουργήσει πραγματικά χωρίς διατομεακή εφαρμογή. Όλοι οι συναφείς φορείς σε όλους τους τομείς πρέπει να εργαστούν από κοινού για την επιτυχία της στρατηγικής. Μολονότι η πολιτική για τη νεολαία στην Ευρώπη εφαρμόζεται σε εθνικό επίπεδο, πρέπει να διδαχθούμε ο ένας από τον άλλο και να προσφέρουμε παραδείγματα προς μίμηση. Η δημοσιοποίηση των εθνικών εκθέσεων αποτελεί καίριο βήμα για την προσέγγιση των νέων πολιτών, αλλά και για να διδαχθούμε οι μεν από τους δε μέσω βέλτιστων πρακτικών και πιθανών προκλήσεων.

  Iosif Matula (PPE), γραπτώς. – (RO) Η παγκόσμια οικονομική κρίση είναι ένας από τους παράγοντες που συμβάλλουν σε μια αλλαγή της συμπεριφοράς και των συνθηκών διαβίωσης των νέων στην Ευρώπη. Αυτό πρέπει να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου τόσο για τα κράτη μέλη όσο και για την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά.

Εδώ και αρκετό καιρό, βιώνουμε στην Ευρώπη μια μείωση του πληθυσμού, με τις δραματικές συνέπειες που αυτή συνεπάγεται για τις οικονομίες μας και τα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας. Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι οι νέοι παντρεύονται όλο και πιο αργά και κάνουν όλο και λιγότερα παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία. Παράλληλα, δεν τους παρέχονται επαρκείς συνθήκες για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων τους και για την ενεργή συμμετοχή τους στην κοινωνία.

Η εκπαίδευση, η απασχόληση, η κοινωνική ένταξη και η υγεία αποτελούν τα σημαντικότερα ζητήματα για τις νέες γενεές, αλλά τα θέματα αυτά δημιουργούν προκλήσεις για τα κράτη μέλη. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ψήφισα υπέρ του σχεδίου έκθεσης που εκπόνησε ο κ. Παπανικολάου. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι τροπολογίες που προτείναμε θα συμβάλουν σημαντικά στο έργο της ανάπτυξης πολιτικών για τους νέους, επιτρέποντάς τους να λαμβάνουν αποφάσεις με ανεξαρτησία και υποστηρίζοντας τις προσωπικές πρωτοβουλίες τους, την ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση για τους μειονεκτούντες νέους και τη μετέπειτα ένταξή τους στην αγορά εργασίας.

Πιστεύω ότι η εταιρική σχέση με τα μέσα μαζικής επικοινωνίας με στόχο να προβληθούν τα ευρωπαϊκά προγράμματα και σχέδια για τους νέους αποτελεί βασικό παράγοντα που θα μας βοηθήσει να επιτύχουμε τους στόχους μας.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η στρατηγική της ΕΕ για τους νέους έχει αποκτήσει αυξανόμενη σημασία και πρέπει τώρα να αντιμετωπιστεί ως μια από τις πολιτικές προτεραιότητες της Ένωσης, δεδομένου ότι οι νέοι αντιστοιχούν στο 20% του συνολικού πληθυσμού. Οι στόχοι είναι σαφείς και καθορισμένοι και σχετίζονται με τομείς τόσο σημαντικούς όσο η δημιουργία περισσότερων ευκαιριών απασχόλησης ή η ενθάρρυνση των νέων να διαδραματίσουν πιο ενεργό ρόλο στην κοινωνία. Στην κατάσταση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης που βιώνουμε σήμερα, σε συνδυασμό με το πρόβλημα της γήρανσης του πληθυσμού, οι νέοι είναι μια από τις πλέον ευάλωτες ομάδες. Κατά συνέπεια, υποστηρίζω την ανάληψη ακόμα μεγαλύτερης δέσμευσης στις πολιτικές για τη νεολαία σε επίπεδο ΕΕ. Γι’ αυτό ψήφισα με αυτόν τον τρόπο.

  Andreas Molzer (NI), γραπτώς. – (DE) Ειδικά οι νέοι υφίστανται ιδιαίτερα σκληρό πλήγμα από τη σημερινή κρίση. Δεδομένης της αυξανόμενης ανεργίας των νέων, είναι σημαντικό να βελτιώσουμε τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες. Ενώ εμείς σε επίπεδο ΕΕ μιλάμε ακόμα για προώθηση, τα κράτη μέλη προχωρούν ήδη σε περικοπές της χρηματοδότησης για τα πανεπιστήμια.

Αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε τη νεολαία, πρέπει να περιορίσουμε το φαινόμενο των «αιώνιων ασκούμενων». Αυτά τα μέτρα είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μια δήλωση προθέσεων, αλλά δεδομένων των συνθηκών αυτής της εποχής της κρίσης, δεν επαρκούν για να επιτευχθεί οτιδήποτε. Ως εκ τούτου, απείχα της ψήφου.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου καθώς ανήκω και εγώ σε αυτήν την ίδια νεότερη γενιά που διαμορφώνει το μέλλον της ΕΕ και ανησυχώ για το τι μέλλον περιμένει εμένα και τους ανθρώπους της γενιάς μου. Σήμερα, η ανεργία είναι ένα από τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι στη χώρα μου τη Λιθουανία και σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ και ήδη αρχίζουμε να αναφερόμαστε στους σημερινούς νέους ως χαμένη γενιά αυτής της εποχής. Ένα άλλο πρόβλημα είναι η ασυμβατότητα του εκπαιδευτικού συστήματος με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Αν και συμφωνούμε με την ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τη νεολαία, φοβάμαι ότι, όπως συμβαίνει με πολλές άλλες στρατηγικές που έχουμε εγκρίνει, δεν θα αποτελέσει ποτέ κάτι περισσότερο από ένα σύνολο ωραίων δηλώσεων στο χαρτί. Εμείς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ, τα κράτη μέλη, πρέπει να κατανοήσουμε ότι αν δεν μεριμνήσουμε για τους νέους σήμερα, ενδέχεται να μην εφαρμοστεί ποτέ καμία από τις άλλες στρατηγικές μας, περιλαμβανομένης και της ΕΕ 2020, διότι δεν θα έχει απομείνει κανείς για να τις εφαρμόσει. Γι’ αυτό, ζητώ από την Επιτροπή, τα άλλα αρμόδια θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα το συντομότερο δυνατόν για να υλοποιηθεί αυτή η στρατηγική.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος αριθ. A7-0113/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με «Μια στρατηγική της ΕΕ για τη νεολαία – Επένδυση και ενδυνάμωση» (2009/2159(INI)), διότι η χάραξη μιας στρατηγικής για τους νέους είναι εξαιρετικά σημαντική σήμερα. Η νεολαία της ευρωπαϊκής κοινωνίας καλείται να ανταποκριθεί σε πολλές προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν στο εγγύς μέλλον. Η οικονομική κρίση και η γήρανση της κοινωνίας είναι αναμφίβολα σημαντικά και επείγοντα ζητήματα και αφορούν κυρίως εκείνους που θα οικοδομήσουν το μέλλον. Αυτό που οφείλουμε να κάνουμε, και αυτό που πρέπει πραγματικά να κάνουμε, είναι να δημιουργήσουμε ίσες ευκαιρίες και ισότιμη πρόσβαση για όλους εκείνους που θα ξεκινήσουν την ενήλικη ζωή τους σε λίγα χρόνια και για εκείνους που μπαίνουν στην ενήλικη ζωή σήμερα. Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί νέοι και ταλαντούχοι άνθρωποι που, για πολλούς λόγους, έμειναν πίσω. Σε αυτούς πρέπει να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία. Μέτρα όπως η οικονομική στήριξη για άτομα που έχουν ολοκληρώσει το πανεπιστήμιο είναι σημαντικά για μια ομαλή μετάβαση στην αγορά εργασίας. Δυστυχώς, το ποσοστό ανεργίας στους νέους είναι υψηλό και οι ανισότητες στην αγορά εργασίας εξακολουθούν να υπάρχουν. Υπάρχουν ασφαλώς περισσότερα προβλήματα από αυτά που ανέφερα. Γι’ αυτό, συμφωνώ απόλυτα με τον εισηγητή ότι «η παρούσα έκθεση αποτελεί ένα περαιτέρω βήμα στο πλαίσιο μιας συνεχούς προσπάθειας. Προσπάθεια που αποτελεί υποχρέωσή μας. Μια υποχρέωση χωρίς όρια για τις μελλοντικές γενεές». Αυτό περιμένουν από εμάς σήμερα και αυτό είναι που πρέπει να κάνουμε.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Συμφωνώ με την άποψη που εξέφρασε ο κ. Παπανικολάου. Η δημιουργία μιας νέας στρατηγικής της ΕΕ για τη νεολαία είναι καίριας σημασίας. Ο κύριος στόχος της νέας στρατηγικής για τη νεολαία πρέπει να είναι η αποτελεσματικότερη χρήση των υφιστάμενων μέσων και η προώθηση της γνώσης. Πρόοδος μπορεί να επιτευχθεί με την παρότρυνση των κυβερνήσεων να συνεργασθούν στενότερα στον τομέα της νεολαίας παρά τις διαφορές που υπάρχουν στις εθνικές πολιτικές για τη νεολαία.

Αυτός είναι ουσιαστικός παράγοντας στην προσπάθεια δημιουργίας ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος για τις μελλοντικές γενεές Ευρωπαίων. Η οικονομική κρίση έχει βαθιές επιπτώσεις στους νέους και συνιστά απειλή για τη μελλοντική ευημερία τους. Η γήρανση του πληθυσμού θα έχει επίσης ισχυρό αντίκτυπο στο μέλλον τους. Λαμβάνοντας υπόψη τις πολλές πιέσεις που υφίστανται οι νέοι, το επακόλουθο καθήκον για υποστήριξή τους μέσω μιας αποτελεσματικής στρατηγικής για τη νεολαία, το γεγονός ότι οι πολιτικές που ευνοούν τους νέους διέπονται από την αρχή της επικουρικότητας και το γεγονός ότι η συνεργασία των κρατών μελών σε αυτόν τον τομέα είναι οικειοθελής, είναι πολύ σημαντικό να ξεπεράσει αυτή η νέα στρατηγική τα αδύνατα σημεία της προηγούμενης στρατηγικής και να έχει συγκεκριμένα αποτελέσματα.

  Ioan Mircea Paşcu (S&D), γραπτώς. – (EN) Η εκπαίδευση των νέων είναι ένα έργο καίριας σημασίας διότι αν γίνονται λάθη και δεν διορθώνονται εγκαίρως, αυτά τείνουν να έχουν γενικευμένες συνέπειες και είναι πιθανόν να επαναληφθούν, οδηγώντας έτσι σε περαιτέρω υποβάθμιση. Το πρόβλημα με τις «στρατηγικές» μας είναι ότι, μόλις εκπονηθούν, μας γίνεται έμμονη ιδέα η εφαρμογή και έτσι αμελούμε την ανάγκη τακτικής επανεξέτασης και προσαρμογής τους.

Η σημερινή στρατηγική για τη νεολαία, η οποία ουσιαστικά εκπονήθηκε πριν από τη σημερινή κρίση, αντιμετωπίζει ήδη αρκετές προκλήσεις: πώς θα προστατεύσουμε τους νέους από τις αρνητικές ψυχολογικές συνέπειες της σημερινής κρίσης, πώς θα τους προετοιμάσουμε για τον αυριανό κόσμο, όχι για τον σημερινό, πώς θα διασφαλίσουμε ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση ανεξαρτήτως εισοδήματος, πώς θα διαχωριστεί η «κινητικότητα» από τη «διαρροή εγκεφάλων», και πώς θα εξισορροπήσουμε την «εικονική δημιουργία δεσμών» μέσω του διαδικτύου με την πραγματική δημιουργία δεσμών και το ομαδικό πνεύμα μέσω της συλλογικής δράσης.

Αυτές είναι οι «στρατηγικές» προκλήσεις που χρήζουν της «στρατηγικής» προσοχής των φορέων λήψης αποφάσεων σε όλες τις χώρες της ΕΕ.

  Marie-Therese Sanchez-Schmid (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης, καθώς στόχος της είναι να προωθήσει την ενεργή συμμετοχή στα κοινά, την κοινωνική ένταξη και την αλληλεγγύη όλων των νέων. Όσον αφορά την πολιτική για τη νεολαία, όπου η επικουρικότητα αποτελεί τον κανόνα, πρέπει να παροτρύνουμε τα κράτη μέλη να καθορίσουν κοινούς στόχους και ατζέντες και να βελτιώσουν τη συνεργασία τους και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών. Πρόκειται για ένα επιτακτικό ζήτημα διότι γνωρίζουμε ότι στην Ευρώπη ο 1 στους 4 δεκαπεντάχρονους δεν μπορεί να διαβάσει καλά. Καθώς συζητάμε τον προϋπολογισμό για το 2011, με ανησυχεί το χάσμα μεταξύ των φιλοδοξιών της έκθεσης επί της οποίας μόλις ψηφίσαμε και της μείωσης κατά 3,4% στον προϋπολογισμό του προγράμματος «Νεολαία σε δράση». Γιατί να κάνουμε περικοπές σε ένα πρόγραμμα που αποσκοπεί ακριβώς στην ανάπτυξη ενός αισθήματος συμμετοχής στα κοινά, αλληλεγγύης και ανοχής μεταξύ των νέων της Ευρώπης; Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι η στρατηγική 2020, η οποία βασίζεται σε μια έξυπνη, αειφόρο οικονομία χωρίς αποκλεισμούς, θα οδηγήσει σε φιλόδοξες χρηματοδοτικές δεσμεύσεις για την εκπαίδευση και την κατάρτιση της νεολαίας, διότι σε αυτήν την εποχή της συστημικής κρίσης, η μεσοπρόθεσμη επιβίωση της ΕΕ εξαρτάται από νέους που εκπαιδεύονται και κινητοποιούνται από το ευρωπαϊκό σχέδιο.

  Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Υποστήριξα τη στρατηγική της ΕΕ για τη νεολαία με πλήρη βεβαιότητα, και με σιγουριά για την επιτυχία της. Πρόκειται για έναν από τους βασικούς τομείς εργασίας της Επιτροπής Πολιτισμού και Παιδείας, της οποίας είμαι μέλος. Είναι πολύ σημαντικό να βελτιώσουμε την κατάσταση των νέων και τις εκπαιδευτικές και επαγγελματικές ευκαιρίες τους. Σε αυτό το πλαίσιο, τρία είναι τα καίρια ζητήματα.

1. Οι νέοι στην ΕΕ, καθώς και στην Πολωνία, αξιοποιούν πολύ καλά τα προγράμματα της ΕΕ, όπως το Comenius, το Erasmus και το Leonardo da Vinci. Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να αυξηθεί η χρηματοδότηση αυτών των προγραμμάτων και να αναγνωριστούν ως βάση για την ανάπτυξη μιας πολυετούς στρατηγικής της ΕΕ για τη νεολαία. Στο μέλλον, αυτά τα προγράμματα πρέπει να λαμβάνουν μεγαλύτερη χρηματοδοτική στήριξη. Η επένδυση στην εκπαίδευση των νέων είναι η καλύτερη δυνατή χρήση του προϋπολογισμού της ΕΕ. Επίσης ζητώ τη βελτίωση και την πλήρη εφαρμογή του προγράμματος Erasmus Mundus.

2. Ως σοσιαλίστρια, τονίζω επίσης την ανάγκη να δημιουργηθούν ίσες ευκαιρίες για τους νέους ως προς την πρόσβαση τους στην εκπαίδευση. Είναι σημαντικό να παρέχεται οικονομική στήριξη σε εκείνους που δεν μπορούν για οικονομικούς λόγους να ολοκληρώσουν την τριτοβάθμια εκπαίδευσή τους. Επίσης είναι σημαντικό να βοηθήσουμε τους νέους καθιστώντας ευκολότερη την πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας.

3. Λαμβάνοντας υπόψη την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, θέλω να επιστήσω προσοχή στις υποχρεώσεις των κρατών μελών σχετικά με την εφαρμογή της στρατηγικής, η οποία περιλαμβάνει την προώθηση της συμμετοχής των νέων στον δημοκρατικό βίο, την ειδική μέριμνα για τους νέους αθλητές και τις αθλήτριες και τη νομική εκτέλεση του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η έκθεση που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί μια εις βάθος ανάλυση του πολυδιάστατου ζητήματος της νεολαίας –ζητήματος που πολλές φορές φαίνεται ότι δεν συζητείται επαρκώς ή ωθείται στο περιθώριο. Οι σημερινοί νέοι θα δημιουργήσουν την Ευρώπη του μέλλοντος, γι’ αυτό πρέπει να διασφαλίσουμε τη σωστή ανάπτυξή τους και πρέπει να τους βοηθήσουμε να αξιοποιήσουν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις ευκαιρίες που τους προσφέρει η Ένωση. Οι νέοι αποτελούν ένα ιδιαίτερο είδος προστιθέμενης αξίας –φέρνουν φρεσκάδα και καινοτομία και μπορούν να υλοποιήσουν το κοινωνικό όραμα της Ευρώπης με βάση την ανοχή, τη διαφορετικότητα και την ισότητα. Το ζήτημα των νέων προσλαμβάνει ακόμα μεγαλύτερη σημασία στο πλαίσιο της σημερινής κατάστασης –της οικονομικής κρίσης και των δημογραφικών παραγόντων στην Ευρώπη.

Οι νέοι είναι πιο ευάλωτοι στις αρνητικές επιπτώσεις της σημερινής οικονομικής κατάστασης. Το ποσοστό ανεργίας σε αυτήν την ομάδα είναι σχεδόν διπλάσιο από το γενικό ποσοστό και η οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι νέοι συχνά τους υποχρεώνει να εγκαταλείψουν την εκπαίδευσή τους, πράγμα που μπορεί στη συνέχεια να οδηγήσει στη φτώχεια και τον αποκλεισμό.

Στο πλαίσιο της γήρανσης του πληθυσμού, πρέπει να βρεθούν μέσα που θα ενθαρρύνουν τους νέους να δημιουργήσουν οικογένεια. Συχνά αναβάλλουν αυτήν την απόφαση λόγω της δυσμενούς οικονομικής τους κατάστασης, των προβλημάτων στην εξεύρεση εργασίας ή της ανάγκης συμβιβασμού εργασιακής και ιδιωτικής ζωής. Ως προς τα θέματα της οργάνωσης και των δομών της συνεργασίας στον τομέα των νέων, πρέπει να γίνουμε πιο σαφείς και συγκεκριμένοι. Το ζήτημα των νέων είναι σύνθετο και απαιτεί τη συμμετοχή πολλών τομέων πολιτικής.

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE), γραπτώς. – (PL) Το ψήφισμα που εγκρίθηκε σήμερα σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής «Μια στρατηγική της ΕΕ για τα νεολαία» μας στρέφει προς τη σωστή κατεύθυνση βάσει μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης των προβλημάτων και των αναγκών των νέων. Ελπίζουμε ότι ο συνυπολογισμός των συμφερόντων των νέων και των μελλοντικών γενεών κατά τη χάραξη στρατηγικών πολιτικής σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής θα διασφαλίσει την αποδοτική και αποτελεσματική επίλυση των πιο επιτακτικών ζητημάτων. Επί παραδείγματι, το μόνιμα υψηλό ποσοστό ανεργίας σε αυτήν την κοινωνική ομάδα υποδεικνύει έλλειψη λύσεων διαρθρωτικών προβλημάτων, όπως λάθη στα εκπαιδευτικά συστήματα, τα οποία εκπαιδεύουν τους νέους χωρίς καμία συνάφεια με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας.

Πρέπει να ενθαρρύνουμε τους νέους να είναι ενεργοί στην κοινωνία των πολιτών, να είναι πολιτικά ενεργοί και να αναπτύξουμε το επιχειρηματικό τους πνεύμα. Πρέπει να δημιουργήσουμε τις συνθήκες ώστε να είναι δημιουργικοί στον τομέα του πολιτισμού και να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον τους για την τέχνη, την επιστήμη και τις νέες τεχνολογίες. Από την άλλη, πρέπει να διασφαλίσουμε την προστασία των νέων από τη διακριτική μεταχείριση και να οργανώσουμε εκστρατείες που θα προάγουν ιδέες υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος, χωρίς όμως να ξεχνάμε και την καταπολέμηση των ναρκωτικών ή άλλων μορφών εξάρτησης στις οποίες οι νέοι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι. Γι’ αυτό, σήμερα υποστήριξα με χαρά το ψήφισμα που εκπόνησε ο κ. Παπανικολάου.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Τα 96 εκατομμύρια νέων Ευρωπαίων ηλικίας 15-29 ετών αντιστοιχούν περίπου στο 20% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ποσοστό ανεργίας στους νέους έφτασε στο 20% στις αρχές του έτους, λόγω της οικονομικής κρίσης, ενώ το ποσοστό εγκατάλειψης του σχολείου έφθασε το 17%, με τους νέους στις αγροτικές περιοχές να πλήττονται κυρίως από αυτό. Επιπλέον, όλο και συχνότερα προτείνονται στους νέους συμβάσεις προσωρινής απασχόλησης, μειώνοντας έτσι τις ευκαιρίες τους να επιτύχουν οικονομική σταθερότητα και να αγοράσουν ένα σπίτι. Οι νέοι είναι το μέλλον μας και πρέπει να προωθήσουμε τη μεγαλύτερη συμμετοχή τους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Εκείνοι είναι που θα έπρεπε να χαράζουν και να εφαρμόζουν στρατηγικές μαζί μας, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Ζητώ από την Επιτροπή και από τα κράτη μέλη να εγκρίνουν άμεσα μια ειδική στρατηγική και μέτρα που θα προωθήσουν τη μεγαλύτερη συμμετοχή των πολιτών στην κοινωνία. Αυτά τα μέτρα πρέπει να έχουν τους ακόλουθους στόχους: παροχή πρόσβασης χωρίς διακρίσεις στην εκπαίδευση που θα επιτρέψει στους νέους να αποκτήσουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να βρουν μια θέση εργασίας, η οποία θα τους προσφέρει μια αξιοπρεπή διαβίωση, παροχή προσβάσιμων υπηρεσιών παιδικής μέριμνας για τη διευκόλυνση της ισορροπίας μεταξύ εργασιακής και ιδιωτικής ζωής και παροχή υποστήριξης για τη διευκόλυνση της ένταξης των νέων στην αγορά εργασίας και την παροχή κοινωνικής στέγασης στους νέους.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Η παγκόσμια οικονομική κρίση υπήρξε οδυνηρό πλήγμα για όλους μας. Πιο θλιβερό είναι το γεγονός ότι το ισχυρότερο πλήγμα το δέχθηκαν εκείνοι από τους οποίους εξαρτάται το μέλλον. Το χρηματοπιστωτικό τσουνάμι των τελευταίων ετών οδήγησε τους περισσότερους νέους στην ανεργία ή στην υποαπασχόληση. Βάσει αυτής της έκθεσης, το ποσοστό της ανεργίας των νέων στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ είναι σχεδόν διπλάσιο από το αντίστοιχο του οικονομικά ενεργού πληθυσμού. Τώρα έχουμε τη δυνατότητα να μετατρέψουμε αυτήν την κρίση σε ευκαιρία. Το χρωστάμε στις μελλοντικές γενεές των Ευρωπαίων.

Είναι σημαντικό για τη χώρα μου, τη Λιθουανία, αλλά και για τους περισσότερους γείτονές της, να σταματήσει η αυξανόμενη διαρροή εγκεφάλων ειδικευμένων εργαζόμενων. Όπως δηλώνει και ο τίτλος της έκθεσης, μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό με επενδύσεις και παροχή ευκαιριών. Η εκπαίδευση και η απασχόληση είναι οι πρωταρχικοί τομείς από πλευράς επενδύσεων. Πρέπει να διευκολύνουμε την ομαλότερη μετάβαση από την εκπαίδευση στην αγορά εργασίας. Ωστόσο, η επίδραση αυτής της ουσιαστικής επένδυσης θα είναι περιορισμένη αν δεν παρέχουμε ευκαιρίες στους νέους μας. Πρέπει να ενθαρρύνουμε τους νέους μας να γίνουν πιο ενεργοί πολίτες τόσο κοινωνικά όσο και πολιτικά. Η προσέλευση των νέων στις εκλογικές κάλπες είναι πολύ χαμηλή στην Ανατολική Ευρώπη. Επομένως, πρέπει να αποκαταστήσουμε το ενδιαφέρον τους για την πολιτική διαδικασία.

Η κοινωνία των πολιτών και οι αντίστοιχες μη κυβερνητικές οργανώσεις μπορούν να υποστηρίξουν τα συμφέροντα της ΕΕ· επί παραδείγματι, το σχέδιο «Η ψήφος μου», το οποίο χρησιμοποίησε καινοτόμες τεχνολογίες του διαδικτύου, συνέβαλε στην πολιτική ευαισθητοποίηση των νέων. Επιπροσθέτως, πρέπει να ξεκινήσουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο με τους νέους και τις οργανώσεις νεολαιών στην Ευρώπη, μακριά από τα δίχτυα της γραφειοκρατίας και της τεχνικής ορολογίας.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστήριξα την έκθεση σχετικά με μια ευρωπαϊκή στρατηγική για τη νεολαία διότι πιστεύω ότι θα διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στην προσπάθεια να αποκτήσουν οι νέοι πλήρη απασχόληση τα προσεχή έτη. Με 5,5 εκατομμύρια Ευρωπαίων ηλικίας κάτω των 25 ετών χωρίς εργασία, είναι σαφές ότι απαιτείται μια αποτελεσματική στρατηγική για την καταπολέμηση του προβλήματος.

Το πρόβλημα της ανεργίας στους νέους δεν οφείλεται μόνο στην οικονομική κρίση· οι εργοδότες αναζητούν άτομα με επαγγελματική εμπειρία. Συμφωνώ απόλυτα με την πρόταση για πιο αποτελεσματική σύνδεση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών είναι βασικό στοιχείο για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ανεργίας των νέων, η οποία μπορεί να έχει πολύ σοβαρό κοινωνικό και οικονομικό κόστος.

Σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση: Astrid Lulling (A7-0146/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Ήταν σημαντικό να ενισχυθεί η προστασία των αυτοαπασχολούμενων γυναικών. Η έκθεση της κ. Lulling για την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα αποτελεί ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Προβλέπει άδεια μητρότητας 14 εβδομάδων και κάλυψη κοινωνικής ασφάλισης για τις συμβοηθούσες συζύγους, κάτι που δεν ίσχυε μέχρι σήμερα. Γιαμια ακόμη φορά το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγγυάται την προστασία των γυναικών στην εργασία τους. Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης, καθώς συμμερίζομαι αυτό το όραμα.

  Regina Bastos (PPE), γραπτώς. – (PT) Λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη κατάργησης της οδηγίας 86/613/ΕΟΚ σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών που ασκούν ανεξάρτητη δραστηριότητα, η προτεινόμενη τροποποίηση συνιστά ένα σημαντικό βήμα προόδου, και για την κατάσταση των συζύγων των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων.

Όσον αφορά την κοινωνική προστασία, προτείνεται ότι όπου υπάρχει σύστημα κοινωνικής προστασίας για τους αυτοαπασχολούμενους εργαζόμενους, το κράτος μέλος λαμβάνει τα αναγκαία μέτρα ώστε οι σύζυγοι να μπορούν να επωφελούνται από την κοινωνική προστασία σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία. Μολονότι η κοινωνική προστασία των συζύγων δεν είναι υποχρεωτική, η πρόταση αυτή αποτελεί ένα σημαντικό βήμα, εφόσον σε πολλά κράτη μέλη, οι σύζυγοι δεν απολαμβάνουν καμία μορφή κοινωνικής προστασίας, υποχρεωτική ή προαιρετική.

Τέλος, σε αυτήν την πρόταση υπάρχει πρόβλεψη για προστασία της μητρότητας, μολονότι δεν προβλέπεται οι συμβοηθούσες σύζυγοι των αυτοαπασχολούμενων εργαζόμενων να έχουν άδεια μητρότητας ίσης διάρκειας με αυτή των μισθωτών εργαζομένων. Ωστόσο, θα έχουν δικαίωμα σε κατάλληλη αποζημίωση που θα τους δίνει την δυνατότητα να διακόπτουν τις δραστηριότητές τους για 14 τουλάχιστον εβδομάδες και/ή να ζητούν υπηρεσία προσωρινής αντικατάστασης. Για τους ανωτέρω λόγους, ψήφισα υπέρ αυτής της πρότασης.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Για να αντιμετωπιστεί η οικονομική ύφεση, είναι πολύ σημαντικό να επενδύσουμε σε ανθρώπινο κεφάλαιο και κοινωνικές υποδομές, δημιουργώντας τις συνθήκες ώστε άνδρες και γυναίκες να εκμεταλλευτούν όλες τους τις ευκαιρίες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πλησιάσει τώρα τον στόχο της στρατηγικής της Λισαβόνας για επίτευξη ποσοστού απασχόλησης 60% για τις γυναίκες ως το 2010, όμως τα ποσοστά απασχόλησης των γυναικών στα κράτη μέλη είναι πολύ άνισα. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη πρέπει να λάβουν αποτελεσματικά μέτρα για να εφαρμόσουν το συντομότερο δυνατό την οδηγία για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα. Το ζήτημα της προστασίας της μητρότητας για τις γυναίκες που ασκούν ανεξάρτητη δραστηριότητα, καθώς και για τις συμβοηθούσες συζύγους ή τις αναγνωρισμένες συντρόφους συμβίωσης είναι πολύ σημαντικό. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι είναι απαραίτητο να τους χορηγείται αποζημίωση που θα τους επιτρέπει να διακόπτουν τη δραστηριότητά τους για επαρκές χρονικό διάστημα ώστε να εξασφαλίζεται η ομαλή πορεία μιας κανονικής εγκυμοσύνης και η φυσική αποκατάσταση της μητέρας μετά από ένα κανονικό τοκετό, και ότι το επίδομα μητρότητας που χορηγείται στις γυναίκες θα πρέπει να είναι επαρκές. Ως εκ τούτου, συμφωνώ ιδιαιτέρως με τη γνώμη της εισηγήτριας για τις προτάσεις στη δεύτερη ανάγνωση αυτής της οδηγίας. Επιπλέον, στις διαβουλεύσεις της Επιτροπής για τη νέα στρατηγική 2020, δεν δίνεται επαρκής προσοχή στο ζήτημα της ισότητας των φύλων. Πρέπει να ενισχύσουμε και να ενσωματώσουμε τα ζητήματα που αφορούν τη διάσταση της ισότητας των φύλων στη νέα στρατηγική.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Χαιρετίζω την έγκριση αυτής της οδηγίας για τη θέσπιση πλαισίου σχετικά με την εφαρμογή στα κράτη μέλη της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα, ή που συμβάλλουν στη διεξαγωγή τέτοιας δραστηριότητας. Η μειωμένη συμμετοχή των γυναικών σε αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα συνιστά ανισότητα, στον βαθμό που οι οικογενειακές υποχρεώσεις φαίνονται να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην επιχειρηματικότητα των γυναικών σε σύγκριση με τους άνδρες. Όσον αφορά τις συμβοηθούσες συζύγους, η έλλειψη κάλυψης κοινωνικής ασφάλισης και η μη αναγνώριση της συνεισφοράς τους σε οικογενειακές επιχειρήσεις παρέχει ένα αθέμιτο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε μερικές εταιρείες, επομένως η πρωτοβουλία αυτή θα διασφάλιζε ίσους όρους στην Ευρώπη. Είναι σημαντικό να υιοθετηθούν μέτρα για την εξάλειψη των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων στην επιχειρηματικότητα, προκειμένου να συνδυαστεί καλύτερα η προσωπική με την επαγγελματική ζωή. Καλώ τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν πλήρη ισότητα στην πράξη μεταξύ γυναικών και ανδρών στην επαγγελματική ζωή, με σκοπό την προώθηση πρωτοβουλιών επιχειρηματικότητας μεταξύ των γυναικών.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η οδηγία του Δεκεμβρίου του 1986 αποδείχτηκε αναποτελεσματική, καθώς δεν είχε αρκετά ικανοποιητικά αποτελέσματα σύμφωνα με τις εκθέσεις εφαρμογής της. Για τον λόγο αυτόν είναι επείγουσα ανάγκη να προβούμε στην ενίσχυση της προστασίας της μητρότητας για τις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες και να διασφαλίσουμε την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών που αυτοαπασχολούνται, συμπεριλαμβανομένων των συμβοηθουσών συζύγων τους.

Στην Ευρώπη, 16% του ενεργού πληθυσμού είναι αυτοαπασχολούμενοι, εκ των οποίων μόνο ένα τρίτο είναι γυναίκες. Ο αριθμός αυτός είναι αναμφισβήτητα αποτέλεσμα των αναρίθμητων εμποδίων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες επιχειρηματίες, ιδίως όσον αφορά τον συνδυασμό της οικογενειακής και της επαγγελματικής τους ζωής. Ωστόσο, παρόλο που η οδηγία του 1986 δεν πέτυχε τους στόχους της, η παρούσα πρόταση στερείται επίσης φιλοδοξίας.

Είναι θλιβερό που το δυναμικό της οδηγίας αυτής μειώθηκε προκειμένου να επιτευχθεί πολιτικός συμβιβασμός στο Συμβούλιο. Εντούτοις, μπορεί να θεωρηθεί ένα πρώτο βήμα προς τη βελτίωση της παρούσας κατάστασης όσον αφορά την κοινωνική προστασία που παρέχεται στους αυτοαπασχολούμενους εργαζόμενους και στις συμβοηθούσες συζύγους. Δημιουργήθηκαν ελάχιστοι κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους, για πρώτη φορά, το δικαίωμα παροχών μητρότητας θα αναγνωρίζεται σε επίπεδο Ένωσης, δίνοντας στις γυναίκες τη δυνατότητα να διακόπτουν την εργασία τους για 14 τουλάχιστον εβδομάδες.

  Anna Maria Corazza Bildt, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark, Anna Ibrisagic και Alf Svensson (PPE), γραπτώς. – (SV) Η σουηδική αντιπροσωπεία της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) καταψήφισε χθες (18 Μαΐου 2010) τη σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση σχετικά με την κοινή θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση ενόψει της έκδοσης της οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα και για την κατάργηση της οδηγίας 86/613/ΕΟΚ (A7-0146/2010). Είναι κρίσιμης σημασίας τα κράτη μέλη να συνεργαστούν για να διασφαλίσουν την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών έτσι ώστε περισσότερες γυναίκες να μπορέσουν να γίνουν αυτοαπασχολούμενες. Από την άλλη πλευρά, δεν πιστεύουμε ότι η ΕΕ είναι αρμόδια για να λαμβάνει αποφάσεις σχετικά με την πολιτική για την ισότητα των φύλων, οι οποίες έχουν εκτεταμένο αντίκτυπο στα δημόσια οικονομικά των κρατών μελών. Όλα τα κράτη μέλη πρέπει να μπορούν να λαμβάνουν μόνα τους αυτού του είδους τις αποφάσεις. Επίσης, δεν πιστεύουμε ότι οι γυναίκες και οι άνδρες τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης αν οι παροχές και η γονική άδεια είναι εγγυημένα μόνο για τις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες (και όχι τους άνδρες) όταν γίνονται γονείς. Τέλος, θα θέλαμε να υπογραμμίσουμε το γεγονός ότι η μεγαλύτερη ισότητα είναι μια από τις μείζονες προκλήσεις για την ΕΕ, και σε αυτό το θέμα η Σουηδία θα μπορούσε να εμπνεύσει τα υπόλοιπα κράτη μέλη της Ένωσης. Στην παρούσα οικονομική κρίση, έχει εξέχουσα σημασία οι αυτοαπασχολούμενοι να υποστηρίζονται και να ενθαρρύνονται.

  Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Έχουν περάσει περισσότερα από δύο χρόνια από τη συζήτηση της έκθεσης για την κατάσταση των γυναικών στις αγροτικές περιοχές, στη διάρκεια της οποίας ζητήσαμε να γίνουν οι αναγκαίες ενημερώσεις στη νομοθεσία περί κοινωνικής προστασίας. Το Συμβούλιο μας υποβάλλει τώρα έναν νέο τύπο οδηγίας, το πεδίο εφαρμογής της οποίας, ωστόσο, περιορίζεται μόνο στη γεωργία. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν λόγοι γι’ αυτόν τον περιορισμό. Η κατάσταση των γυναικών στις αγροτικές περιοχές είναι εξαιρετικά δύσκολη, ιδίως στα νέα κράτη μέλη, και πρέπει να ασχολούμαστε ενεργά και αδιάκοπα με το θέμα αυτό. Ωστόσο, όταν μιλάμε για αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα, δεν πρέπει να παραβλέπουμε εκείνους που ασκούν προσοδοφόρα δραστηριότητα στη βιοτεχνία, το εμπόριο, τις ΜΜΕ και τα ελεύθερα επαγγέλματα.

Επιπλέον, πιστεύω ότι πρέπει να αποφύγουμε εκείνες τις διατάξεις που προτείνονται από το Συμβούλιο και θα μπορούσαν να επιτρέψουν στα κράτη μέλη να περιορίσουν την πρόσβαση σε συστήματα κοινωνικής προστασίας. Σύμφωνα με τις αρχές της αναλογικότητας και της επικουρικότητας, η οδηγία, στην τροποποιημένη μορφή της που προτείνεται από το Κοινοβούλιο, παρέχει το απαραίτητο πλαίσιο που μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των ανισοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών στην αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα. Από αυτήν την άποψη, πιστεύω ότι, αφενός, η προστασία της μητρότητας είναι ζωτικής σημασίας, βάσει του δικαιώματος σε άδεια τουλάχιστον 14 εβδομάδων και σε παροχές μητρότητας. Το δικαίωμα των συζύγων ή των συντρόφων συμβίωσης, αφετέρου, να συστήνουν νόμιμα εταιρεία είναι εξίσου ζωτικής σημασίας.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ως πιστός υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της αρχής της ισότητας, δεν θα υπονόμευα πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στην προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών στην αγορά εργασίας, όπως συμβαίνει με την έκθεση της αγαπητής συναδέλφου μου, κ. Lulling. Όπως έχω ήδη πει, «Οι γυναίκες και οι άνδρες πρέπει να έχουν δίκαιη μεταχείριση, που να τους δίνει τα ίδια δικαιώματα αλλά να λαμβάνει υπόψη τις αντίστοιχες ανάγκες τους. Στην περίπτωση των γυναικών, αυτό ισχύει ιδιαίτερα σε τομείς όπως η στήριξη της μητρότητας, ο συνδυασμός της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής…».

Για τον λόγο αυτόν επιδοκιμάζω το γεγονός ότι βρίσκω στην έκθεση αυτή, μεταξύ άλλων πραγμάτων, ενδιαφέρον για την προστασία της μητρότητας για τις αυτοαπασχολούμενες εργαζόμενες. Εντούτοις, είμαι επίσης πιστός υποστηρικτής της αρχής της επικουρικότητας και πιστεύω ότι πολλά από τα θέματα που συζητούνται πρέπει να παραμένουν στη δικαιοδοσία των κρατών μελών.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Χαιρετίζω τις προσπάθειες που καταβάλλει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να ενισχύσει τους μηχανισμούς κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας των φύλων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πέραν του ότι αποτελεί μια αδιαφιλονίκητη αρχή του πολιτισμένου κόσμου, και ιδίως σε μια Ευρώπη που θεωρεί ότι είναι πολιτιστικά και κοινωνικά ανεπτυγμένη, η διασφάλιση της ίσης μεταχείρισης των αυτοαπασχολούμενων ανδρών και γυναικών –ιδίως όσον αφορά την πρόσβαση σε μηχανισμούς κοινωνικής προστασίας, πρωτίστως αυτούς που αφορούν τη μητρότητα– καθίσταται ολοένα και πιο επείγουσα και προφανής κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς περιόδου της βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Θα ήθελα να επισημάνω ότι αποτελεί μέλημά μας να εξαλειφθούν οι διαφορές στη μεταχείριση μεταξύ διαφόρων τομέων δραστηριότητας, ενόψει των πολύ γνωστών εξελίξεων στα επίπεδα τόσο της οργάνωσης όσο και των εργαλείων και των μηχανισμών εργασίας ή παραγωγής. Οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν τα ίδια κριτήρια για την πρόσβαση σε δημόσια συστήματα κοινωνικής προστασίας, ιδίως όσον αφορά τις συνεισφορές και τα προνόμια. Θα ήθελα επίσης να υπογραμμίσω ότι η σύσταση αυτή θα ενισχύσει οπωσδήποτε τα κίνητρα για την γυναικεία επιχειρηματικότητα. Η ευρωπαϊκή οικονομία έχει ακόμη να κερδίσει πολλά και να περάσει από πολλές φάσεις ανάπτυξης, ως αποτέλεσμα της ισχυρότερης και χωρίς αποκλεισμούς συμμετοχής των γυναικών.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Ως άτομο με ιδιαίτερες ευαισθησίες για τα ζητήματα της ισότητας των φύλων και της ισότητας εν γένει, συμπεριλαμβανομένης της ισότητας των κοινωνικών δικαιωμάτων, επιδοκιμάζω την έγκριση αυτής της έκθεσης. Πράγματι, κατά την άποψή μου, είναι θεμελιώδες τα κράτη μέλη να εγγυώνται κοινωνική προστασία για τις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες και τις συμβοηθούσες συζύγους και ότι αυτή η προστασία θα πρέπει να είναι αντίστοιχη με αυτή των μισθωτών γυναικών. Το μέτρο αυτό αφορά την τόνωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας των γυναικών στην Ευρώπη, η οποία είναι ακόμη υπερβολικά συγκρατημένη· και, πάνω απ’ όλα, το μέτρο έχει ως στόχο να επιτρέψει στις γυναίκες αυτές να επωφεληθούν από άδεια μητρότητας με τον ίδιο τρόπο με τις γυναίκες που κάνουν άλλου είδους δουλειά. Η άδεια μητρότητας πρέπει να είναι εγγυημένη σε όλα τα κράτη μέλη και για όλες τις γυναίκες, ανεξαρτήτως της απασχόλησής τους. Εφόσον το μέτρο αυτό υπόκειται στην αρχή της επικουρικότητας, ας ελπίσουμε ότι τα κράτη μέλη θα κάνουν ό,τι χρειάζεται για να διασφαλίσουν ότι αυτοί οι άνδρες και οι γυναίκες θα μπορούν να συνδυάσουν την οικογενειακή και επαγγελματική ζωή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και πιο εύκολα.

  Lívia Járóka (PPE), γραπτώς. – (HU) Θα ήθελα να συγχαρώ τη συνάδελφό μου, κ. Astrid Lulling, για την έγκριση της έκθεσής της, η οποία αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προόδου στην επίλυση ενός εξαιρετικά μακροχρόνιου προβλήματος. Η κατάσταση των συζύγων και των συντρόφων συμβίωσης αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων –που συνεισφέρουν στις δραστηριότητες και τα έσοδα των επιχειρήσεων χωρίς να έχουν καθεστώς υπαλλήλου ή συνεταίρου της επιχείρησης– δεν μπόρεσε να αντιμετωπιστεί ικανοποιητικά στην οδηγία του Συμβουλίου του 1986. Ως εκ τούτου, ήταν καιρός να καταργηθεί η προαναφερθείσα νομοθεσία και να καταρτιστεί μια νέα οδηγία που θα αναγνωρίζει το έργο των συμβοηθουσών συζύγων και θα τις τοποθετεί σε ίση μοίρα από την άποψη της προστασίας κοινωνικής ασφάλισης με τους αυτοαπασχολούμενους εργαζόμενους.

Επιπλέον, ένα σημαντικό επίτευγμα της εισηγήτριας και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι ότι, σε σύγκριση με την αρχική σύσταση του Συμβουλίου, το πεδίο εφαρμογής δεν περιορίζεται πλέον αποκλειστικά σε κερδοσκοπικές αυτοτελείς επαγγελματικές δραστηριότητες στον γεωργικό τομέα, καθώς αυτή η ομάδα-στόχος εργάζεται επίσης σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, για παράδειγμα, ή στο λιανικό εμπόριο, όπου αποτελεί την πλειονότητα. Μολονότι το Συμβούλιο δεν δέχτηκε αρκετές σημαντικές συστάσεις που έγιναν από την εισηγήτρια και το Κοινοβούλιο –αφήνοντας την παροχή ίσης κοινωνικής προστασίας για τις συζύγους και τις συντρόφους συμβίωσης στα κράτη μέλη και επιτρέποντας στα κράτη μέλη να διατηρήσουν περιοριστικές διατάξεις σχετικά με ορισμένα συστήματα ή επίπεδα προστασίας κοινωνικής ασφάλισης– ωστόσο, η πρόταση οδηγίας στο σύνολό της αποτελεί ένα σημαντικό βήμα.

  Barbara Matera (PPE), γραπτώς. – (IT) Επικροτώ την έγκριση της πρότασης οδηγίας για την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών που ασκούν αυτοτελή επαγγελματική δραστηριότητα. Επιτέλους, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζει μια γνώμη για την εφαρμογή αυτής της αρχής, τόσο συμβολική για την κοινωνική και οικονομική πρόοδο!

Ενώ σέβομαι τα κρατικά προνόμια, πιστεύω ότι υπάρχει ανάγκη όχι μόνο να διαμορφωθεί ένα ελάχιστο πρότυπο προστασίας για τις αυτοαπασχολούμενες μητέρες, καθώς και για τις συμβοηθούσες συζύγους και τις αναγνωρισμένες συντρόφους συμβίωσης, αλλά και να γίνει ο βαθμός προστασίας τους ίσος με αυτόν τον γυναικών-μητέρων που είναι μισθωτές και όχι αυτοαπασχολούμενες.

Εκφράζεται η ελπίδα ότι η διακήρυξη αυτών των δικαιωμάτων θα ακολουθηθεί από de facto σεβασμό προς αυτά και ότι τα κράτη θα δεσμευτούν για τη θέσπιση των κατάλληλων μέτρων, ιδίως για την προστασία των αυτοαπασχολούμενων γυναικών και των συμβοηθουσών συζύγων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της μητρότητας. Πρέπει να καταπολεμήσουμε τις διακρίσεις στον χώρο εργασίας σε όλες τους τις μορφές προκειμένου να υποστηρίξουμε τη χειραφέτηση των γυναικών όπως και των ανδρών.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρόταση της Επιτροπής επιδιώκει να εξασφαλίσει την ίση μεταχείριση των αυτοαπασχολούμενων γυναικών και ανδρών. Συνεπώς, βλέπω την έγκριση του κειμένου αυτού ως ένα σημαντικό και πολύ θετικό βήμα στην προσέγγιση στην ισχύουσα ευρωπαϊκή νομοθεσία για τους μισθωτούς εργαζόμενους, καθώς τα θεμελιώδη δικαιώματα της ισότητας και της κοινωνικής προστασίας προστατεύονται ήδη, και οι προτεινόμενες τροποποιήσεις του αρχικού κειμένου κινούνται προς την κατεύθυνση της γενικής βελτίωσης όσον αφορά την προστασία των συζύγων των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων, ειδικότερα όσον αφορά το επίδομα μητρότητας που δίνεται στις αυτοαπασχολούμενες γυναίκες και συζύγους ή αναγνωρισμένες συντρόφους των αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων. Για τον λόγο αυτόν ψήφισα με αυτόν τον τρόπο.