Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης του κ. Vincent Peillon, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο [2009/2215(INI)] (Α7-0133/2010). Θα δώσω τον λόγο στον εισηγητή μας για τέσσερα λεπτά.
Vincent Peillon, εισηγητής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω εκφράζοντας τις θερμές ευχαριστίες μου σε όλους τους συναδέλφους μου που ασχολήθηκαν με την παρούσα έκθεση· πρόκειται πραγματικά για συλλογικό έργο. Καταλήξαμε σε 28 συμβιβασμούς· συμβιβασμούς που εμπλούτισαν και δεν αποδυνάμωσαν το στρατηγικό όραμα που θέλαμε να προσδώσουμε σε αυτήν την έκθεση, στη δέσμευσή μας για τη Μεσόγειο. Θα ήθελα, λοιπόν, να ευχαριστήσω θερμά την κ. Μαριέττα Γιαννάκου από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), τον κ. Ivo Vajgl από την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, την κ. Hélène Flautre και τις συντάκτριες των γνωμοδοτήσεων της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, την κ. De Sarnez, και της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, την κ. Τζαβέλα.
Το σημαντικό για εμάς ήταν να κάνουμε κατανοητό ότι διακυβεύονται στρατηγικά ζητήματα για την Ευρώπη. Το ζήτημα, μάλιστα, δεν είναι απλώς να σκεφτόμαστε ότι ο Νότος μάς χρειάζεται· χρειαζόμαστε και εμείς τον Νότο, ειδικά σε αυτήν την περίοδο κρίσης που διανύουμε. Αν θέλουμε να έχουμε μακροπρόθεσμο όραμα, αν θέλουμε αειφόρο ανάπτυξη σε έναν πολυπολικό κόσμο, τότε χρειαζόμαστε και τον Νότο.
Υπό το πρίσμα αυτό, η Ευρώπη πρέπει να δεσμευτεί ότι θα καταστήσει την Ένωση για τη Μεσόγειο χώρο ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας για τα 800 εκατομμύρια κατοίκους της και ότι θα αντιμετωπίσει αυτό το έργο ως μακροπρόθεσμη προτεραιότητα. Αυτή η κοινή βούληση μάς επέτρεψε να συνενωθούμε, διότι γνωρίζουμε ότι οι οικονομικοί κίνδυνοι, οι δημογραφικοί κίνδυνοι, οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε, όπως και οι κοινωνικοί και πολιτιστικοί κίνδυνοι, προϋποθέτουν ότι είμαστε σε θέση να συνεργαστούμε με την άλλη πλευρά της Μεσογείου. Για εμάς, διακυβεύονται και ζητήματα κουλτούρας και πολιτισμού.
Το γνωρίζουμε αυτό, το Κοινοβούλιο εργάστηκε έχοντας επίγνωση των δυσκολιών της ίδρυσης της Ένωσης για τη Μεσόγειο για δύο χρόνια. Δεν αποφύγαμε την αντιμετώπιση του ζητήματος των διενέξεων που υπάρχουν στον Νότο, θέλαμε όμως να επιβεβαιώσουμε με ιδιαίτερα κατηγορηματικό τρόπο ότι αυτή ακριβώς η προσέγγιση της Ένωσης για τη Μεσόγειο, με συγκεκριμένα έργα, ισότητα μεταξύ Βορρά και Νότου στους φορείς λήψης αποφάσεων και την πιθανότητα, παραδείγματος χάριν, της συγκέντρωσης Ισραηλινών και Παλαιστίνιων γύρω από το ίδιο τραπέζι, ήταν η σωστή μέθοδος για τη συμβολή στην επίλυση των εν λόγω διενέξεων και ότι, επιπλέον, η Ένωση για τη Μεσόγειο δεν θα έπρεπε να καλείται να επιδιώκει ταυτόχρονα όλους τους στόχους και ότι έπρεπε να εστιάσει σε αυτές τις συγκεκριμένες δραστηριότητες.
Στο έργο αυτό –και ελπίζω πραγματικά ότι η δεύτερη σύνοδος κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων θα διεξαχθεί στη Βαρκελώνη στις 7 Ιουνίου– εμείς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θέλαμε να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων λέγοντας τους ότι πρέπει να αναλάβουν δεσμεύσεις, διότι αυτή η σύνοδος κορυφής πρέπει να στεφθεί με επιτυχία. Στο πλαίσιο αυτό, επισημάναμε τις προσεγγίσεις που θεωρούμε ότι είναι απαραίτητες σήμερα. Καταρχάς, πρέπει να εξαλείψουμε ορισμένα εμπόδια, τα οποία, ασφαλώς, περιλαμβάνουν τις χρηματοπιστωτικές και οικονομικές συνθήκες.
Για αυτόν τον λόγο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ελπίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα προβεί σε χρηματοπιστωτική δέσμευση ανάλογη προς τα όσα διακυβεύονται, πρωτίστως όσον αφορά το υπόλοιπο των δημοσιονομικών προοπτικών για την περίοδο 2007-2013, και ότι, στις δημοσιονομικές προοπτικές για την περίοδο 2014-2020, η δέσμευση της Ένωσης θα είναι πολύ μεγαλύτερη ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η ολοκλήρωση των έξι μεγάλων σχεδίων που βρίσκονται επί τάπητος. Πρέπει να βελτιώσουμε το οικονομικό και νομικό περιβάλλον. Πρέπει να βελτιώσουμε την περιφερειακή ολοκλήρωση Νότου-Νότου. Χρειαζόμαστε, επίσης, εκτός από τις οικονομικές συνθήκες, νέες πολιτικές συνθήκες, και για αυτό αποδώσαμε έμφαση στην πολιτιστική ολοκλήρωση, στην εκπαίδευση, στα πολιτιστικά έργα και στα δικαιώματα ανδρών και γυναικών.
Συμπερασματικά: η Ευρώπη, εν τω μέσω αυτής της κρίσης, πρέπει να έχει μακρινή και διευρυμένη προοπτική. Δεν πρέπει να θυσιάσουμε τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα για τον βραχυπρόθεσμο. Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Η Ευρώπη χρειάζεται τον Νότο.
Štefan Füle, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που σας μιλάω σήμερα για την Ένωση για τη Μεσόγειο και την έκθεση που εκπονήθηκε από τον κ. Vincent Peillon. Αυτή η πολύτιμη συμβολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι ιδιαιτέρως επίκαιρη καθώς σκιαγραφεί ορισμένες κρίσιμες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ένωση για τη Μεσόγειο τους προσεχείς μήνες – και, παρεμπιπτόντως, κύριε Peillon, συμφωνώ απόλυτα με την εισαγωγή της έκθεσής σας για αυτό το ζήτημα.
Με τη Συνθήκη της Λισαβόνας πλέον σε ισχύ, η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει σήμερα ενισχυμένη και συνεκτικότερη θεσμική ταυτότητα καθώς και εντολή για αποτελεσματικότερη δράση στην παγκόσμια σκηνή. Ταυτόχρονα, οι περισσότερες κυβερνήσεις των μεσογειακών χωρών ακολουθούν μια φιλόδοξη ατζέντα οικονομικών μεταρρυθμίσεων και η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας μεταμορφώνει τις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των γειτονικών της χωρών της Μεσογείου.
Από το 2004, αυξήθηκαν οι πολιτικές επαφές ως προς την παρουσία και τη σφοδρότητα. Το εμπόριο σημείωσε άνοδο αγγίζοντας διψήφια νούμερα με τη βοήθεια μιας σταθερής διαδικασίας ελευθέρωσης και κανονιστικής σύγκλισης. Η συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσαρμόστηκε στις μεταρρυθμιστικές ανάγκες των εταίρων και αυξήθηκε σημαντικά το μέγεθός της στο τρέχον δημοσιονομικό πλαίσιο.
Αυτά ήταν τα επιτεύγματά μας στις διμερείς μας σχέσεις. Στη Μεσόγειο, ωστόσο, πολύ περισσότερο από αλλού, το δίκτυο διμερών σχέσεών μας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιμέρους γειτονικών χωρών της Μεσογείου πρέπει να συμπληρωθεί με την ολοκλήρωση και τη συνεργασία Νότου-Νότου καθώς και με τη δημιουργία ενός πραγματικά περιφερειακού οικονομικού χώρου. Η περιφερειακή ολοκλήρωση μπορεί να συμβάλλει εξίσου σημαντικά με τις εθνικές μεταρρυθμίσεις στην τόνωση των επενδύσεων και της ανάπτυξης, μειώνοντας τον άνισο καταμερισμό του πλούτου μεταξύ της Ευρώπης και των γειτονικών της χωρών της Μεσογείου και διασφαλίζοντας, παράλληλα, μεγαλύτερη σύγκλιση γύρω από τις κοινές μας αξίες και στις δημοκρατικές πρακτικές μας.
Τα έργα ολοκλήρωσης Νότου-Νότου και διαπεριφερειακής ολοκλήρωσης, όπως η συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών του Αγαδίρ, είναι επίσης μείζονος σημασίας για τη δημιουργία των πέντε εκατομμυρίων θέσεων εργασίας που απαιτούνται ετησίως για την εκπλήρωση των αναγκών των νέων της περιοχής. Η ίδρυση της Ένωσης για τη Μεσόγειο στο Παρίσι το 2008 έδωσε νέα ώθηση στην ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση, έκανε δυναμική παρέμβαση όσον αφορά την συνιδιοκτησία και τον επιμερισμό των ευθυνών μέσω ενός συστήματος συμπροεδρίας, επικεντρώθηκε περισσότερο σε συγκεκριμένα σχέδια και παρείχε μια τεχνική γραμματεία για την προώθηση της περιφερειακής ολοκλήρωσης και την τόνωση των επενδύσεων.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, η εφαρμογή της επιβραδύνθηκε από την αυξημένη ένταση στη Μέση Ανατολή, αλλά με την έναρξη των εκ του σύνεγγυς συνομιλιών μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής έχει σημειωθεί πρόοδος. Υπάρχει πλέον περιθώριο να ελπίζουμε, με επιφυλάξεις, ότι οι πολιτικές συνθήκες στην περιοχή θα ευνοήσουν περισσότερο τη συνεργασία.
Στο πλαίσιο των μειζόνων παγκόσμιων προκλήσεων όπως η διεθνής οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, η κλιματική αλλαγή και η ενεργειακή ασφάλεια, η Ένωση για τη Μεσόγειο θα κληθεί να αντιμετωπίσει την πολιτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή, να ξεκινήσει την επιχειρησιακή λειτουργία της Γραμματείας της Ένωσης για τη Μεσόγειο και να καταγράψει την πρόοδο που σημείωσε η εταιρική σχέση από τον Ιούλιο του 2008.
Πρόκειται για μια ευκαιρία συλλογικής αναμόρφωσης της δέσμευσης και της πολιτικής μας βούλησης για τη δημιουργία ενός χώρου ειρήνης, σταθερότητας και κοινής ευημερίας στη Μεσόγειο. Για να επιτευχθεί αυτό, οι εταίροι θα πρέπει επίσης να εξετάσουν συγκεκριμένα τη μελλοντική εξέλιξη της Ένωσης και τι μπορεί να προσφέρει στην περιοχή από άποψη έργων, θέσεων εργασίας και ανάπτυξης.
Η περιοχή της Μεσογείου είναι ιδιαίτερα δυναμική και η νέα γενιά ζητεί περισσότερες θέσεις εργασίας και καλύτερες ευκαιρίες. Ζητεί μεγαλύτερη λογοδοσία και δημοκρατική εκπροσώπηση, καλύτερη εκπαίδευση και ευκολότερη κινητικότητα για ταξίδια και σπουδές. Οι απαιτήσεις της δεν είναι πάντα εύκολο να ικανοποιηθούν, αλλά σε τελική ανάλυση, η νέα γενιά είναι αυτή που πρέπει να επωφεληθεί από τη συλλογική μας δράση.
Η υλοποίηση πρακτικών έργων, όπως πρόσβαση σε νερό, τρόφιμα και πηγές ενέργειας, και βελτιωμένων δυνατοτήτων πολιτικής προστασίας θα είναι προς όφελος των λαών μας.
Στόχος της Ένωσης για τη Μεσόγειο είναι να θέτει τους ανθρώπους, τους επιχειρηματίες, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, τα πανεπιστήμια και, πάνω από όλα, τους νέους στο προσκήνιο της κοινωνίας των πολιτών, της συνεργασίας και της οικονομικής ανάπτυξης. Η βελτίωση της συμμετοχής των πολιτών θα πρέπει να επιτυγχάνεται επίσης μέσω της πλήρους συμμετοχής και ανάμειξης των εκλεγμένων αντιπροσώπων.
Για αυτό η Επιτροπή πιστεύει ακράδαντα ότι μια δυναμική και ισχυρή κοινοβουλευτική διάσταση ενισχύει τη δημοκρατική νομιμότητα της εταιρικής σχέσης. Θα πρέπει να εδραιωθεί περαιτέρω ο ρόλος της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης και να συντονιστεί καλύτερα το έργο της με τα υπόλοιπα όργανα της εταιρικής σχέσης.
Όλοι θέλουμε η Ένωση να παράγει αποτελέσματα και όλοι γνωρίζουμε ότι θα κριθεί βάσει της ικανότητάς της να παράσχει συγκεκριμένα σχέδια για την περιοχή. Οι ενεργειακές διασυνδέσεις, οι θαλάσσιες αρτηρίες για τη σύνδεση των λιμενικών εγκαταστάσεων της νότιας Μεσογείου με τις ευρωπαϊκές λιμενικές εγκαταστάσεις και το μεσογειακό σχέδιο ηλιακής ενέργειας είναι τομείς που παρουσιάζουν σημαντικό δυναμικό όσον αφορά τις επενδύσεις, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ενίσχυση των εμπορικών σχέσεων. Αν θέλουμε να εκμεταλλευτούμε αυτό το δυναμικό, απαιτείται συνεργασία του ιδιωτικού τομέα με τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Και για να συμβεί αυτό, χρειαζόμαστε έναν καταλύτη, και αυτός είναι η Γραμματεία της Ένωσης για τη Μεσόγειο.
Μετά από πολλούς μήνες σκληρής δουλειάς από τους 43 ευρωμεσογειακούς εταίρους, κατορθώσαμε τελικά να υιοθετήσουμε το νομικό καθεστώς της γραμματείας, να διορίσουμε τον γενικό γραμματέα και να εγκρίνουμε έναν προσωρινό προϋπολογισμό για τη λειτουργία της γραμματείας. Στο επίκεντρο των σχέσεών μας με τις χώρες εταίρους της Μεσογείου είναι η επιθυμία μας να προωθήσουμε την ασφάλεια, την ανάπτυξη και τη σταθερότητα στην περιοχή. Υπάρχει, όμως, και η διαρκής πεποίθηση ότι συμμετέχουμε σε ένα ακόμη πιο φιλόδοξο έργο: στην οικοδόμηση μιας περιοχής ειρήνης και στην επιβεβαίωση των κοινών μας στόχων και αξιών.
Είμαι βέβαιος ότι μαζί με τη δέσμευση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και με τα κοινοβούλια των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εταίρων μας, καθώς και με ισχυρή ώθηση από την Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση, θα ανταποκριθούμε σε αυτήν την πρόκληση.
Marielle De Sarnez, συντάκτρια της γνωμοδότησης της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, χωρίς αμφιβολία, η διεξαγωγή της συνόδου κορυφής της Βαρκελώνης είναι αβέβαιη. Χωρίς αμφιβολία, η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση έχει ισχυρό απόηχο, δεν πειράζει όμως. Η ΕγΜ είναι η μοναδική δυνατή απάντηση που έχουμε στη διάθεσή μας για την επίσπευση της ανάπτυξης στις νότιες χώρες, την ενίσχυση των μεταξύ τους δεσμών και τη βελτίωση του διαλόγου και στις δύο πλευρές της Μεσογείου. Η περιοχή χρειάζεται αύξηση των συμφωνιών οικονομικής ανάπτυξης και των πολιτιστικών ανταλλαγών. Χρειάζεται συγκεκριμένα σχέδια για το μέλλον που θα κινητοποιήσουν την ενέργεια και θα περιλαμβάνουν περισσότερες χώρες.
Λαμβανομένου υπόψη αυτού, θα πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προωθήσουμε τις ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να καταστεί πιο ενεργή και να ενισχύσει τον ρόλο της ως επενδυτή. Θα πρέπει επίσης να λαμβάνει καλύτερα υπόψη τις επιπτώσεις της διαδικασίας ελευθέρωσης κατά την κατάρτιση της νέας γενιάς συμφωνιών σύνδεσης.
Τέλος, η συμφωνία του Αγαδίρ θα πρέπει να επεκταθεί προκειμένου να βελτιωθεί η ανάπτυξη των ανταλλαγών Νότου-Νότου. Όσον αφορά τη γεωργική πολιτική, θα πρέπει να διατηρηθεί η ανάγκη επισιτιστικής κυριαρχίας και, όπως όλοι γνωρίζουμε, η ενέργεια αποτελεί τομέα κρίσιμης σημασίας. Είναι σημαντικό να υλοποιηθούν σχέδια πρωτίστως προς όφελος αυτών των χωρών, ούτως ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους και να συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους, παρά τις δυσκολίες, ή μάλλον, εξαιτίας των δυσκολιών. Η επανενεργοποίηση της ΕγΜ είναι πιο επείγουσα από ποτέ.
Νίκη Τζαβέλα, Εισηγήτρια της γνωμοδότησης της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας. − Κύριε Πρόεδρε, στην έκθεσή μας για την ευρωμεσογειακή αγορά βεβαιωθήκαμε ότι εισηγούμαστε τη διατήρηση και ανάπτυξη των βασικών υποδομών που συνθέτουν μία οικονομία ενιαία και συνεκτική, και είναι ενδιαφέρον ότι τώρα με την οικονομική κρίση η συγκυρία επιδεικνύει πολύ εμφανώς ότι υπάρχει μία συνοχή καθώς και κοινά χαρακτηριστικά στο Νότο. Αυτό ας το κρατήσουμε στο μυαλό μας για κάποιες μελλοντικές εξελίξεις.
Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην έκθεσή μου στο LNG, το οποίο πολύ βραχυπρόθεσμα μπορεί να αποτελέσει την κινητήρια οικονομική δύναμη για την οικονομία της ευρωμεσογειακής αγοράς, όχι μόνο για προμήθεια αλλά και για πώληση, καθώς και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μία άλλη μορφή οικονομίας για την ευρωμεσόγειο, οι οποίες όμως είναι πιο βραχυπρόθεσμες. Μία παρατήρηση: η στρατηγική και η πολιτική της Ένωσης όσον αφορά την ενέργεια για τη Βόρεια Ευρώπη είναι πολύ καλά τεκμηριωμένη. Έχουμε, κύριε Επίτροπε, μεγάλη αδυναμία στην πολιτική και στρατηγική για την ενέργεια στο Νότο της Ευρώπης.
(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)
Μαριέττα Γιαννάκου, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – Κύριε Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ τον κύριο Vincent Peillon, καθώς και τις εισηγήτριες από τις άλλες επιτροπές την κυρία De Sarnez και την κυρία Τζαβέλα για την εισήγησή τους. Η έκθεση για την Ένωση για τη Μεσόγειο είναι σημαντική γιατί επικεντρώνεται σε άμεσους και μετρήσιμους στόχους. Τα αποτελέσματά τους μπορεί να είναι πολύ συγκεκριμένα, αφού το Κοινοβούλιο ζητά μέσω της έκθεσης να δοθεί συγκεκριμένος προϋπολογισμός μέσω των δημοσιονομικών προοπτικών, να βοηθηθεί η Γραμματεία της Ένωσης για τη Μεσόγειο, η οποία βρίσκεται στη Βαρκελώνη, και βεβαίως οι διάφορες συγκρούσεις που υπάρχουν να μην μπορούν να επηρεάσουν τον καθαυτό στόχο της ένωσης, που είναι η ανάπτυξη, η προσπάθεια για τα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα, οι πολιτιστικές ανταλλαγές, τα ζητήματα της ενέργειας και ό,τι μπορεί να συνδέσει στη λεκάνη της Μεσογείου τους λαούς, οι οποίοι ζουν εκεί.
Βέβαια εδώ, σήμερα, κύριε Πρόεδρε, λείπει το Συμβούλιο και η Ισπανική Προεδρία, η οποία υποθέτω ότι έχει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μεσογειακή ένωση, και πρέπει να σημειώσω ότι αυτό με εκπλήσσει. Γιατί το Συμβούλιο θα έπρεπε να ακούσει όσα είπε ο εισηγητής και οι συνεισηγήτριες, αλλά και όσα τονίζονται εδώ, ότι είναι δηλαδή μία προσπάθεια, είναι μία υπέρβαση των συγκεκριμένων δυσκολιών λόγω των οποίων τα προγράμματα δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν όπως θα έπρεπε.
Η διαμάχη μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών βεβαίως δεν λύεται μέσω της Ένωσης για τη Μεσόγειο, αλλά οπωσδήποτε η παρουσία αξιωματούχων στη Γραμματεία δίνει μία ελπίδα ότι δεν θα υπάρχει η πίεση των συγκρούσεων στην προσπάθειά μας να προχωρήσει η Ένωση για τη Μεσόγειο με τα κριτήρια που ελέχθησαν προηγουμένως.
Κύριε Πρόεδρε, έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ένωση για τη Μεσόγειο να δώσει, επίσης, ένα μήνυμα για τη δημοκρατική εξέλιξη, την ισότητα ανδρών και γυναικών και την προσπάθεια για κοινωνία των πολιτών και στις χώρες της Βορείου Αφρικής.
Raimon Obiols i Germà, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, αυτό που μου άρεσε περισσότερο σε αυτήν την έκθεση –και θα ήθελα να συγχαρώ τον συντάκτη της, κ. Vincent Peillon– είναι ότι είναι ακριβής και συγκεκριμένη. Μακάρι η ακρίβεια της έκθεσης να επεκτεινόταν και στο θέμα της, την Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ).
Και αυτό γιατί το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι στην ΕγΜ υπάρχει επί του παρόντος φανερή έλλειψη σαφήνειας. Πιστεύω ότι οι αρχηγοί, που πρόκειται να συναντηθούν –ελπίζουμε– στις 7 Ιουνίου στη Βαρκελώνη, θα ήταν καλό να ακολουθήσουν τις συγκεκριμένες, ακριβείς προτεραιότητες που ορίζονται στην έκθεση Peillon.
Καταρχάς, το πολιτικό πλαίσιο. Η ΕγΜ δεν μπορεί να εξακολουθήσει να κωλύεται ή να παραλύει από το Μεσανατολικό, ταυτόχρονα, όμως, δεν μπορεί και να το αγνοήσει. Πρέπει να συμβάλει θετικά στην επίλυση της σύγκρουσης, στο μέτρο των δυνατοτήτων της.
Δεύτερον, πρέπει να καταρτιστούν καλά σχέδια και να αναπτυχθούν με επαγγελματικό και έξυπνο τρόπο.
Τρίτον, πρέπει να εξευρεθούν επαρκείς πόροι και χρηματοπιστωτικές δεσμεύσεις.
Τέταρτον, πρέπει να σημειωθεί πρόοδος όσον αφορά τη δημιουργία μιας θετικής σχέσης που αποφεύγει τα εμπόδια και τις συγκρούσεις και η οποία απεναντίας επιδιώκει συνεργίες μεταξύ της ΕγΜ και των μεσογειακών δομών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρέπει να επιδιώξουμε διευκρινίσεις και δεσμεύσεις σε αυτά τα τέσσερα κεντρικά σημεία, αυτές τις τέσσερις βασικές προκλήσεις, και πιστεύω πως η παρούσα έκθεση συνιστά αξιόλογο μέσο, έναν καλό οδικό χάρτη, που θα μας βοηθήσει να επιδιώξουμε αυτήν τη συμφωνία.
Ivo Vajgl, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (SL) Κύριε Αντιπρόεδρε, κύριε Füle, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Peillon, για την εποικοδομητική, ανοικτή και δημιουργική συμμετοχή του η οποία κατέληξε στην παρούσα έκθεση. Ελπίζω ότι θα ενδιαφέρει όχι μόνο όσους από εμάς συνέβαλαν στη σύνταξή της, αλλά και άλλους. Η έκθεση ασχολείται με μια περιοχή η οποία ανέκαθεν συνιστούσε δυναμικό κέντρο πολιτιστικής και πνευματικής ζωής καθώς και οικονομικής και εμπορικής καινοτομίας. Σήμερα, δυστυχώς, αποτελεί πηγή πολυάριθμων προβλημάτων που αφορούν όλους εμάς, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο, και τα οποία θα θέλαμε να επιλυθούν.
Η Ένωση για τη Μεσόγειο είναι σημαντικό έργο, αλλά δυστυχώς δεν εξελίχθηκε όσο γρήγορα θα θέλαμε. Θα ήθελα τη συγκρότηση της γραμματείας στη Βαρκελώνη να ακολουθήσει ταχεία πρόοδος ως προς την υλοποίηση των σχεδίων προτεραιότητας. Τα σχέδια πρέπει να αποτελούν την κινητήρια δύναμη, ή τον σκοπό, του έργου της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Ταυτόχρονα, ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν κάποια διαρκή ζητήματα πολιτικής φύσης, ιδιαίτερα το ζήτημα της Παλαιστίνης και το απροσδιόριστο καθεστώς της Δυτικής Σαχάρας, και ότι αυτά παρακώλυσαν την απαιτούμενη πρόοδο. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να καταβάλλουμε προσπάθειες για περισσότερο διάλογο, μεγαλύτερη ανοχή και οικοδόμηση εμπιστοσύνης στην περιοχή.
Εν προκειμένω, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορούσε ασφαλώς να διαδραματίσει πολύ σημαντικό και ενεργό ρόλο και ελπίζω ότι όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη θα καλωσορίσουν αυτό το Σώμα ως έναν από τους παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν στην επίλυση του προβλήματος.
Τέλος, επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι επιβάλλεται να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στις επόμενες γενιές, να προωθήσουμε τις ανταλλαγές μαθητών στο πλαίσιο της Ένωσης για τη Μεσόγειο και να υποστηρίξουμε το ευρωμεσογειακό πανεπιστήμιο, τη συμμετοχή ανώτερων ιδρυμάτων καθώς και την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τα πολιτιστικά φόρουμ. Αυτό θα μας βοηθήσει να αυξήσουμε το επίπεδο αμοιβαίας κατανόησης και διασύνδεσης.
Malika Benarab-Attou, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ένωση για τη Μεσόγειο δεν είχε ποτέ τόσο καίρια σημασία για το μέλλον μας όσο έχει σήμερα. Μαζί προσπαθήσαμε, στην έκθεση σχετικά με την ΕγΜ, να υποστηρίξουμε ένα διαφορετικό όραμα για τη Μεσόγειό μας. Περισσότερο από μια απλή ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, είναι μια Ένωση που βασίζεται στον κοινό πολιτισμό ανθρώπων που μοιράζονται θεμελιώδεις αξίες.
Θα ήθελα να αναφερθώ στο σοβαρότερο εμπόδιο για τις μεσογειακές μας φιλοδοξίες· τη βία που υφίσταται ο λαός της Παλαιστίνης, που κατακτάται, εκδιώκεται και σκοτώνεται από το Ισραήλ, ενώ η Ευρώπη αδυνατεί να αναλάβει την ιστορική της ευθύνη σε αυτήν τη σύγκρουση και να αναλάβει πραγματική δράση για την ειρήνη αναγνωρίζοντας το κράτος της Παλαιστίνης σύμφωνα με τη διεθνή νομοθεσία που αποτελεί θεμέλιο των δημοκρατιών μας.
Την προσεχή εβδομάδα, επίσημη αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου θα μεταβεί στη Λωρίδα της Γάζας σε μια απόπειρα να κατανοήσει για ποιον λόγο η βοήθεια ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που στέλνουν οι Ευρωπαίοι στους Παλαιστίνιους δεν φτάνει στα σχολεία και στα νοσοκομεία της Γάζας, τα οποία επισκέφτηκα τον Ιανουάριο. Με εξέπληξε και με θορύβησε το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων αποφάσισε, χωρίς να ενημερώσει τα μέλη της επιτροπής του –στην οποία συμμετέχω και εγώ– ή τους συμπροέδρους της εν λόγω αντιπροσωπείας, να μην επισκεφτεί τη Γάζα με την αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου κατόπιν εντολών από την ισραηλινή πρεσβεία.
Μποϊκοτάροντας την αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου στη Γάζα, ο Πρόεδρος της Επιτροπής μας απαξιώνει ολόκληρο το Κοινοβούλιο, το οποίο ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την έκθεση Goldstone καταδικάζοντας το γεγονός ότι ο ισραηλινός στρατός παρεμπόδιζε επαφές με τον λαό της Γάζας και ζητώντας άμεση άρση του αποκλεισμού. Πρέπει να θυμηθούμε αυτό το ψήφισμα και τη θέση του Κοινοβουλίου.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων, ζητώ την παραίτηση του κ. Albertini από το αξίωμα του Προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, της οποίας είμαι μέλος, για αδυναμία εκπλήρωσης των απαιτήσεων της θέσης του.
Τι νόημα έχει να χρηματοδοτούμε και να εποπτεύουμε τις εκλογές αν στη συνέχεια αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε αυτούς που επέλεξαν την κάλπη από τα όπλα;
Τέλος, ένα άλλο εμπόδιο για την ύπαρξη μιας πραγματικά αδελφικής Ένωσης για τη Μεσόγειο είναι τα θύματα που πνίγονται στη θάλασσα ερχόμενα από τη νότια πλευρά της Μεσογείου, εν μέρει λόγω του γεγονότος ότι τα ευρωπαϊκά σύνορα είναι παντελώς κλειστά για τα άτομα αυτά. Η υφιστάμενη μεταναστευτική πολιτική μας δεν είναι πλέον αποδεκτή. Πρέπει να είμαστε σε θέση, όπως συνιστά το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη, να διασφαλίσουμε ίση κινητικότητα πολιτών από τον Νότο με τη δική μας κινητικότητα προς τον Νότο. Πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στο σχέδιο και στις αξίες μας. Τα παιδιά μας θα μας ευχαριστούν για αυτό και θα μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι εκπρόσωποι των λαών μας.
Willy Meyer, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, η Ένωση για τη Μεσόγειο αντιμετωπίζει πραγματικά εμπόδια και αυτό που ζητώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από όλα τα θεσμικά όργανα και από το Κοινοβούλιο, είναι αποφασιστικότητα, πολύ περισσότερη αποφασιστικότητα, όσον αφορά τις προσπάθειες υπέρβασης των εν λόγω εμποδίων.
Το πρώτο και κύριο εμπόδιο –δεν υπάρχει αμφιβολία επ’ αυτού και το ζήτημα εθίγη και από άλλους βουλευτές– είναι οι συγκρούσεις: η παλαιστινιακή σύγκρουση, ενόψει της στάσης της ισραηλινής κυβέρνησης που περιφρονεί συστηματικά το διεθνές δίκαιο και τις ίδιες τις συμφωνίες που έχει υπογράψει, όπως η συμφωνία της Ανάπολης για τους εποικισμούς· η διένεξη της Δυτικής Σαχάρας και, βέβαια, η στρατιωτική κατοχή της Βόρειας Κύπρου. Αυτά συνιστούν προφανώς σαφή εμπόδια για κάθε θεσμικό όργανο που επιθυμεί να έχει μια τέτοιου είδους σχέση μεταξύ των δύο ακτών της Μεσογείου. Έως ότου επιλυθούν, οι διενέξεις αυτές συνιστούν πραγματικό φραγμό.
Η Ομάδα που εκπροσωπώ ζητεί περισσότερη δέσμευση, μεγαλύτερο δυναμισμό όσον αφορά όλους εκείνους τους παράγοντες που ευθύνονται για την περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου.
Εντούτοις, δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι αντιμετωπίζουμε και ένα άλλο πρόβλημα, τις οικονομικές και κοινωνικές ανισορροπίες, δηλαδή, που υφίστανται σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Πιστεύω ότι οποιαδήποτε λύση επιδιώκει να αντιμετωπίσει αυτές τις ανισορροπίες σε σχέση με το εμπόριο προτείνοντας απλώς και ευθέως συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών δεν βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Ο σωστός δρόμος θα ήταν να λαμβάνονται υπόψη αυτές οι ανισορροπίες και να επιχειρείται η επίτευξη εμπορικών συμφωνιών με βάση τη συμπληρωματικότητα και την αλληλεγγύη. Το θέμα είναι ότι σε πολλές παράκτιες χώρες της Μεσογείου επικρατούν συνθήκες απόλυτης φτώχειας και πλήρους στέρησης.
Εντούτοις, και επιμένω στο σημείο αυτό, η μεγαλύτερη δέσμευση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τις εν λόγω διενέξεις που σήμερα καλά κρατούν θα ήταν ουσιώδης· αναφέρομαι στην Παλαιστίνη και στη Δυτική Σαχάρα. Υπάρχουν μάλιστα διενέξεις, όπως η διένεξη στη Δυτική Σαχάρα, για τις οποίες η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κάνει απολύτως τίποτα. Όχι μόνο δεν κάνει τίποτα, αλλά αναβαθμίζει τη σχέση προηγμένου καθεστώτος που απολαύει επί του παρόντος το Μαρόκο και επιδιώκει παράλληλα, στην περίπτωση του Ισραήλ, να αναβαθμίσει τη συμφωνία σύνδεσης σε συμφωνία σχέσης προηγμένου καθεστώτος.
Νικόλαος Σαλαβράκος, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – Κύριε Πρόεδρε, οφείλω να συγχαρώ το συντάκτη της έκθεσης, κύριο Peillon, για την αξιόλογη έκθεση που μας παρουσίασε. Είναι γνωστό ότι η λεκάνη της Μεσογείου είναι ένα σημείο συνάντησης πολλών πολιτισμών, αλλά είναι ταυτόχρονα μία περιοχή νευραλγικής σημασίας και ένα «καζάνι» που βράζει και μάλιστα βράζει εδώ και πολλά χρόνια. Η κλιματική αλλαγή, η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, η μετανάστευση, η ρύπανση, η υπεραλίευση, η υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος είναι κάποια από τα προβλήματα που ταλανίζουν τους ευρωπαίους και μη κατοίκους της μεσογειακής λεκάνης.
Ιδιαίτερα, πρέπει να δοθεί σημασία στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, στον αποτελεσματικό έλεγχο των συνόρων των χωρών της λεκάνης της Μεσογείου, κυρίως δε της Ελλάδας και της Ιταλίας, που αποτελούν θύρες εισόδου λαθρομεταναστών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μία καθημερινή μάχη δίδεται στα σύνορα των χωρών αυτών. Έμφαση, επίσης, πρέπει να δοθεί στην ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της ενέργειας, στην αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μάλιστα στην αξιοποίηση του μεσογειακού προγράμματος ηλιακής ενέργειας για την οικονομική ανάπτυξη των νοτίων χωρών της Μεσογείου.
(O Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)
Louis Bontes (NI). – (NL) Το 2008, ο γάλλος Πρόεδρος, Nicolas Sarkozy, ανακοίνωσε ότι είχε ένα όνειρο για την Ένωση για τη Μεσόγειο. Αυτή η Ένωση υποτίθεται ότι θα έδινε νέα ώθηση στους στόχους της ευρωμεσογειακής συνεργασίας, στόχους που βασίζονται στην αμοιβαία αναγνώριση κοινών αξιών, όπως η δημοκρατία, το κράτος δικαίου, η χρηστή διακυβέρνηση και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αναρωτιέμαι πώς μπορείτε να μιλάτε για κοινές αξίες όταν σε μια χώρα όπως η Μαυριτανία δεν υπάρχει καμία θρησκευτική ελευθερία, καθώς, εκεί, κυριαρχεί το Ισλάμ για περισσότερα από χίλια χρόνια. Σύμφωνα με το σύνταγμα της χώρας, η Συρία αποτελεί επισήμως λαϊκό δημοκρατικό και σοσιαλιστικού προσανατολισμού ενιαίο κράτος. Στην πράξη, ωστόσο, η Συρία αποτελεί δικτατορία. Το Μαρόκο καταλαμβάνει τη Δυτική Σαχάρα και στην Τυνησία παραβιάζονται τακτικά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θα μπορούσα να απαριθμήσω έναν μακρύ κατάλογο αυτών των χωρών, αλλά οφείλω να λάβω υπόψη μου τον περιορισμένο χρόνο αγόρευσης που διαθέτω.
Αυτές είναι οι χώρες με τις οποίες θέλουμε περισσότερες πολιτιστικές ανταλλαγές; Αυτές είναι οι χώρες με τις οποίες θέλουμε να δημιουργήσουμε ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, που θα ακολουθηθεί από την προώθηση της ελεύθερης κυκλοφορίας ατόμων μεταξύ των δύο ακτών της Μεσογείου; Το αποτέλεσμα θα είναι ακόμη περισσότερο Ισλάμ στην Ευρώπη. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στην Ευρώπη να καταστεί Ευραραβία: ούτε τώρα, ούτε ποτέ! Προτού μετατραπεί αυτό το όνειρο σε εφιάλτη, πρέπει να ζητήσουμε να σταματήσει αυτή η διαδικασία.
Είχαμε και ένα άλλο όνειρο σχετικά με τη Μεσόγειο το 1995, το οποίο πήρε τη μορφή της Δήλωσης της Βαρκελώνης, και έπειτα κάναμε πάλι το ίδιο το 2005. Πέραν του ότι κόστισαν αρκετά δισεκατομμύρια στους ευρωπαίους φορολογούμενους, αυτά τα σχέδια δεν οδήγησαν πουθενά. Σταματήστε να σπαταλάτε τα χρήματα των φορολογούμενων και σταματήστε να ονειρεύεστε! Τα σέβη μου, ωστόσο, στον κ. Albertini που τήρησε γενναία θέση. Έχει την υποστήριξη της Ομάδας μου.
Salvatore Iacolino (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η ευρωμεσογειακή περιφέρεια συνιστά στρατηγική περιοχή για την πολιτική της ΕΕ: δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε θεμελιώδη ζητήματα όπως το περιβάλλον, οι θρησκευτικές αξίες, ο πολιτισμός, οι υποδομές, η γεωργία, η ενέργεια, η ασφάλεια και τα μεταναστευτικά ρεύματα χωρίς την υπεύθυνη συνδρομή των τρίτων χωρών της λεκάνης της Μεσογείου.
Εντούτοις, το πλαίσιο συνεργασίας έχει ακόμη να διανύσει μια μακρά πορεία: από τη Βαρκελώνη ως τη Βαρκελώνη, θα λέγαμε, και ακόμη παραπέρα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενισχύσει τη δέσμευσή της στη διαδικασία ανανέωσης και επιβεβαίωσης των επιμέρους συμφωνιών σύνδεσης με τις τρίτες χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο και πρέπει να χρηματοδοτήσει τα μεγάλα στρατηγικά σχέδια, τα σχέδια για τις υποδομές και τα λιμάνια.
Αφετέρου, πρέπει να προστατεύσουμε δυναμικά συγκρίσιμους τομείς παραγωγής στις δύο ακτές της Μεσογείου, ιδίως δε τη γεωργία, προκειμένου να διασφαλίσουμε την αειφόρο ανάπτυξη και ένα όσο το δυνατόν πιο ενιαίο κανονιστικό πλαίσιο. Ελπίζουμε, συνεπώς, ότι θα ενισχυθεί ο διακυβερνητικός ρόλος της ΕΕ όσον αφορά τις χώρες της Μεσογείου προκειμένου να βεβαιωθεί μια θεμελιώδης αρχή, ήτοι η συνεργασία, η οποία αντιπροσωπεύει πολιτική επιτυχία, επιχειρηματική επιτυχία, σε ένα πλαίσιο εργασίας που ενισχύεται από εγγυήσεις για την προστασία των ατόμων.
Θα ήθελα επίσης να απευθύνω μια σύσταση στην κ. Benarab-Attou: επιτεθείτε, βεβαίως, στον κ. Albertini, ο οποίος παρέχει ισχυρή ηγεσία της επιτροπής, αλλά παρουσία του, ώστε να μπορέσει να υπερασπίσει τον εαυτό του. Αυτό είναι ουσιώδες γνώρισμα κάθε δημοκρατικά εκλεγμένης συνέλευσης.
Pier Antonio Panzeri (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι κάνουμε ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα εγκρίνοντας την παρούσα έκθεση και αυτό θα είναι πολύ χρήσιμο ενόψει της συνόδου κορυφής της Βαρκελώνης στις 7 Ιουνίου, μιας συνόδου κορυφής η οποία, όπως γνωρίζουμε, πρόκειται να είναι δύσκολη δεδομένου του αδιέξοδου στο οποίο έχουν καταλήξει οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, καθώς και λόγω διαφόρων αβεβαιοτήτων και δυσκολιών όσον αφορά τον ορισμό της διοικητικής συγκρότησης της νέας γραμματειακής δομής.
Ενόψει αυτών των προβλημάτων, η έκθεση Peillon συντάχθηκε με τον μοναδικό δυνατό τρόπο, επισημαίνοντας, αφενός, ότι οι διενέξεις δεν πρέπει να παρεμποδίζουν την απτή πρόοδο προς την επίτευξη πολυμερούς συνεργασίας σε συγκεκριμένους τομείς, αναγνωρίζοντας παράλληλα, αφετέρου, ότι η Ένωση για τη Μεσόγειο δεν θα είναι απόλυτα επιτυχής αν δεν επιλυθούν οι εν λόγω διενέξεις.
Ως εκ τούτου, η πραγματική πρόκληση ενέχει πλέον μια σαφή, δυναμική πολιτική δέσμευση που πρέπει να επιτευχθεί στη σύνοδο κορυφής της Βαρκελώνης, παρέχοντας τελικά τη δυνατότητα στις δομές του νέου θεσμικού οργάνου να λειτουργήσουν και να αφοσιωθούν στην παροχή των απαραίτητων πόρων για τα μεγάλα σχέδια που αποτελούν τον βασικό της στόχο. Η Ευρώπη πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να στρέψει τις πολιτικές και οικονομικές της προσπάθειες και τα συμφέροντά της προς τον Νότο, διότι εκεί μπορεί να βρει λύσεις σε πολλά προβλήματα που την ταλανίζουν.
Niccolò Rinaldi (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, επί σειρά ετών, ένας ανεξάρτητος ερευνητής, ο Gabriele Del Grande, αναρτά στο Διαδίκτυο τον αριθμό των ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους αποπειρώμενοι να διασχίσουν τη Μεσόγειο σε σκάφη που διαχειρίζονται ομάδες οργανωμένου εγκλήματος. Η σχολαστική του καταμέτρηση έχει αγγίξει τα 4.200 θύματα, 18 από τα οποία πέθαναν τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους: πρόκειται για πραγματική σφαγή.
Εδώ και πολλά χρόνια στη Lampedusa, ο ηλικιωμένος φύλακας του νεκροταφείου παρέχει οικειοθελώς σε κάθε σορό, από τις λίγες που ανακτώνται, αξιοπρεπή ταφή με έναν σταυρό και ένα λουλούδι. Αυτοί οι δύο ευρωπαίοι πολίτες ενεργούν και για λογαριασμό μας· ενεργούν για να αντισταθμίσουν την πολιτική μας αποτυχία. Οι αυθόρμητες ενέργειές τους επισημαίνουν την επείγουσα ανάγκη νέας πολιτικής αρχιτεκτονικής και ουσίας, σε αντίθεση με τις αναγκαστικές επιστροφές στη θάλασσα που εφαρμόζει η ιταλική κυβέρνηση παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο, οι οποίες εντείνουν μόνο την απελπισία του λαού.
Η Ένωση για τη Μεσόγειο θα πρέπει, συνεπώς, να αντιπροσωπεύει μια νέα ανθρωπιά, λαμβάνοντας υπόψη ότι μας τελειώνει ο χρόνος. Σήμερα, πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού από το Μαρόκο έως την Τουρκία είναι κάτω των 18 ετών. Η Μεσόγειος πρόκειται, λοιπόν, να αλλάξει γρήγορα.
Τάκης Χατζηγεωργίου (GUE/NGL). - Θέλω να ευχαριστήσω κατ’ αρχήν τον κύριο Peillon για την εργασία που έχει φέρει σε πέρας. Η έκθεση καλεί τις κυβερνήσεις των κρατών μελών της Ένωσης για τη Μεσόγειο να εγκαθιδρύσουν έναν ανοικτό διάλογο, στο πλαίσιο του αμοιβαίου σεβασμού και της αλληλοκατανόησης με την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών και αυτό είναι κάτι που στηρίζουμε. Την ίδια ώρα, όμως, δεν περιλαμβάνει καμιά ουσιαστική πρόταση για την αντιμετώπιση των υφιστάμενων πολιτικών προβλημάτων που ταλανίζουν την περιοχή. Κατανοώ τη λογική του συναδέλφου κυρίου Peillon, που υπάρχει πίσω από αυτό το λεκτικό, και που μάλλον θεωρείται υποβοηθητική στο ξεκίνημα της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Από την άλλη όμως, το να κάνουμε τους τυφλούς και να προσποιούμαστε ότι δεν «τρέχει» τίποτα στη Γάζα, για παράδειγμα, είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος που μας κάνει να ζούμε με την σκόνη πάνω από τα προβλήματα.
Φοβούμαι, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σιγά-σιγά, εκπαιδευόμαστε να ζούμε με τα προβλήματα αντί να τα λύουμε. Πρέπει να μπαίνουμε πιο δυναμικά πάνω στα ουσιώδη ζητήματα που μας απασχολούν. Απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στην ανάγκη το Ισραήλ να προχωρήσει σε μία άμεση, δίκαιη και βιώσιμη διευθέτηση του παλαιστινιακού. Απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στην ανάγκη η Τουρκία να δείξει τον αναγκαίο σεβασμό προς όλα ανεξαιρέτως τα κράτη μέλη της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Η υπόδειξη του χρέους για απόσυρση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων από ένα κράτος μέλος είναι μια αναγκαία πράξη σεβασμού, ως ένα μίνιμουμ –θα έλεγα– ευρωπαϊκής δικαιοσύνης.
Η Μεσόγειος, αγαπητοί φίλοι, βρέχει μερικές χιλιάδες πόλεις και χωριά, διαφορετικούς πολιτισμούς με ενοποιητικά στοιχεία την ίδια θάλασσα για δέκα και πλέον χιλιάδες χρόνια. Μόνο μία πόλη όμως, από αυτές τις χιλιάδες πόλεις και χωριά που βρίσκονται στις παραλίες της Μεσογείου, μόνο μία πόλη είναι ακατοίκητη. Αντί ανθρώπων την κατοικούν ποντίκια, σαύρες και φίδια. Τα σπίτια των ανθρώπων μαζί με τις μνήμες έχουν διαβρωθεί. Μένουν μόνο τα όνειρα χιλιάδων ανθρώπων πολλοί από τους οποίους έχουν πεθάνει πρόσφυγες. Δεν αποτελεί το ελάχιστο που οφείλουμε στους ζωντανούς, να επιστραφεί δηλαδή η πόλη της Αμμοχώστου στους κατοίκους της; Έπρεπε αυτό να ήταν βασική απαίτηση της έκθεσης για την Ένωση για τη Μεσόγειο, γιατί δουλεύουμε για την ένωση, και όχι για τη διχοτόμηση στη Μεσόγειο.
(O Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)
Gerard Batten (EFD). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, οι εκθέσεις πρωτοβουλίας συνιστούν συνήθως απλώς λόγια του αέρα· αν εγκριθούν, όμως, συνιστούν έκφραση της πολιτικής βούλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Η παρούσα έκθεση προτείνει τη συγκρότηση μιας ένωσης 17 χωρών που δεν ανήκουν στην ΕΕ με μια κοινοβουλευτική συνέλευση και μια γραμματεία που θα λαμβάνει χρηματοδότηση για πραγματικά φιλόδοξα σχέδια. Η χρηματοδότηση των εν λόγω συστημάτων θα ανερχόταν σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που ασφαλώς θα καλούνταν να καταβάλουν οι πολίτες της Ευρώπης. Δεν αναφέρεται από πού θα προέλθουν αυτά τα χρήματα· δεν επιτρέπεται στην πραγματικότητα να εισβάλει στη φαντασία.
Αυτή η έκθεση είναι πραγματικά τρελή! Αλλά προτού βάλουμε τα γέλια, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι, δυνάμει της Συνθήκης της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει το νομικό δικαίωμα να υπογράφει συνθήκες τέτοιου τύπου όπως αυτές που προβλέπονται εδώ. Η εν λόγω έκθεση προτείνει τη συγκρότηση μιας Ένωσης μη ευρωπαϊκών χωρών που θα μπορούσε μεταγενέστερα να απορροφηθεί από την Ένωση· αυτό είναι το πραγματικό αντικείμενο αυτής της έκθεσης.
Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, όταν ιδρύθηκε η Ένωση για τη Μεσόγειο πριν από δύο χρόνια σχεδόν, σκοπός ήταν, όπως γνωρίζουμε, να συνδεθεί με τη διαδικασία της Βαρκελώνης προκειμένου να δημιουργηθεί στενότερη σχέση μεταξύ των χωρών της Μεσογείου και της ΕΕ. Εντούτοις, η διαδικασία αυτή προφανώς έφθασε σε τέλμα λόγω της διένεξης μεταξύ των αραβικών κρατών και του Ισραήλ. Η ΕΕ σύναψε συμφωνία σύνδεσης με το Ισραήλ και παρείχε οικονομική ενίσχυση, συμπεριλαμβανομένων 440 εκατομμυρίων ευρώ ως βοήθεια ανασυγκρότησης για τη Λωρίδα της Γάζας. Οι πολίτες της ΕΕ δικαίως ρωτούν για ποιον λόγο παρέχονται οι φόροι τους στη Λωρίδα της Γάζας όταν τα πάντα εκεί βομβαρδίζονται ξανά ανά τακτά χρονικά διαστήματα και ζητούν να εξαχθούν συμπεράσματα από αυτό. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να επωφελείται η Χαμάς από αυτήν τη βοήθεια.
Όλα αυτά τα χρόνια, η ΕΕ δεν κατόρθωσε να ενεργήσει ως αμερόληπτος διαμεσολαβητής στη Λωρίδα της Γάζας. Τώρα, η σύνοδος κορυφής της Ένωσης για τη Μεσόγειο στη Βαρκελώνη, που προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί στις αρχές Ιουνίου, πιθανόν θα καταρρεύσει επίσης λόγω της διένεξης μεταξύ του Ισραήλ και των αραβικών κρατών. Ιδίως σε περιόδους κρίσης, είναι σημαντικό, κατά την άποψή μου, να αξιολογούνται πιο προσεκτικά τα σχέδια και, εφόσον απαιτείται, να αναβάλλονται επ’ αόριστον. Κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης, δεν θα έχουμε την οικονομική δυνατότητα να εκτελέσουμε έργα που αφορούν απλώς το γόητρο ή έργα που αποτελούν απλώς καταβόθρες χρημάτων.
Dominique Baudis (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, σε συνέχεια της διαδικασίας της Βαρκελώνης, η Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί ευκαιρία ανάπτυξης των σχέσεών μας με τις χώρες που βρίσκονται ανατολικά και νότια της λεκάνης της Μεσογείου. Όπως επισημαίνει η άριστη έκθεση του κ. Vincent Peillon, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ούτε το δυναμικό της εν λόγω περιοχής ούτε τους κινδύνους που αυτό επιφέρει.
Ας έχουμε τουλάχιστον τη διαύγεια να αναγνωρίσουμε ότι, από τον βομβαρδισμό της Γάζας και με τον διαρκή αποικισμό των παλαιστινιακών εδαφών, η Ένωση για τη Μεσόγειο βρίσκεται σε αδιέξοδο. Η πολιτική πτυχή είναι αποκλεισμένη. Δεν είμαστε καν σίγουροι αν η προγραμματισμένη σύνοδος κορυφής της Βαρκελώνης θα πραγματοποιηθεί όντως τον Ιούνιο. Δεν θα με εξέπληττε αν μαθαίναμε τις προσεχείς ημέρες ή ώρες ότι αναβλήθηκε επ’ αόριστον. Εντούτοις, δεν πρέπει να παραιτηθούμε· η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη στην αναζήτηση πολιτικής λύσης. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες να μονοπωλήσουν τη διαχείριση πολιτικής κρίσης στην εν λόγω περιοχή, τη δική μας περιοχή, και εμείς να περιοριστούμε στην ανάπτυξή της. Η ασφάλεια και η ανάπτυξή μας εξαρτώνται από την ανάπτυξη και τη σταθερότητα της Μεσογείου, γι’ αυτό η Ένωση για τη Μεσόγειο παραμένει το καλύτερο όργανο που έχουμε στη διάθεσή μας.
Μαρία-Ελένη Κοππά (S&D). - Κύριε Πρόεδρε, θέλω αρχικά να συγχαρώ τον εισηγητή για την πληρέστατη έκθεσή του. Η Ένωση για τη Μεσόγειο μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη δημιουργία μιας ισορροπημένης ευρωμεσογειακής σχέσης καθώς και στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης ανάμεσα στις χώρες της περιοχής. Η Μεσόγειος πρέπει να είναι μία περιοχή ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας, όπου οι δημοκρατικές αρχές και τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται πλήρως σεβαστά. Οι κοινωνικές και οικονομικές διαφορές μεταξύ των μεσογειακών χωρών είναι δεδομένες. Το στοίχημα είναι ακόμη μεγαλύτερο λόγω της οικονομικής κρίσης. Αφορά την ουσιαστική προσέγγιση της Ένωσης με τις μεσογειακές χώρες μέσω της ανάπτυξης, της συνεργασίας και του εμπορίου. Η ενεργειακή ασφάλεια, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, το θαλάσσιο περιβάλλον είναι επίσης επιβεβλημένα πεδία στενής συνεργασίας.
Η Ένωση για τη Μεσόγειο δεν είναι φυσικά το πλαίσιο για να αντιμετωπισθούν οι περιφερειακές συγκρούσεις. Όμως, η καλλιέργεια πνεύματος συνεργασίας, ο πολιτικός διάλογος και η κοινή προσπάθεια σε συγκεκριμένους στόχους συμβάλλουν καθοριστικά στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης, κάτι που είναι αναγκαίο για την επίτευξη βιώσιμων λύσεων. Για να γίνουν όμως όλα αυτά και να πετύχει η Ένωση για τη Μεσόγειο χρειάζονται απαραίτητα τα κατάλληλα δημοσιονομικά μέσα και αυτή τη φορά δεν πρέπει να ολιγωρήσουμε.
Bastiaan Belder (EFD). – (NL) Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που βρήκατε χρόνο και μου επιτρέπετε να μιλήσω, καθώς καθυστέρησα λόγω μιας έκτακτης συνεδρίασης του Διευρυμένου Προεδρείου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Σας ευχαριστώ για την κατανόηση.
Κύριε Πρόεδρε, η παράγραφος 5 της έκθεσης του κ. Peillon ορθώς στέκεται στην ανάγκη εξεύρεσης δίκαιης και βιώσιμης λύσης στην αραβοϊσραηλινή σύγκρουση. Ο εισηγητής καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης για τη Μεσόγειο να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τον σκοπό αυτόν. Ως Πρόεδρος της ισραηλινής αντιπροσωπείας, υποστηρίζω τέτοιου είδους ειρηνευτικές προσπάθειες, αλλά θεωρώ ότι θα είναι αποτελεσματικές μόνον εφόσον πληρούνται δύο προϋποθέσεις, και αυτές είναι: α) η προτεινόμενη λύση των δύο κρατών πρέπει σαφώς να σημαίνει τη συνύπαρξη ενός εβραϊκού κράτους, του Ισραήλ, και ενός παλαιστινιακού, και β) τα κράτη μέλη της ΕΕ και τα κράτη μέλη της Ένωσης για τη Μεσόγειο πρέπει να προωθήσουν ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των συγκρουόμενων μερών στη Μέση Ανατολή. Στο σημείο αυτό, ο κοινός αγώνας ενάντια στο ενδημικό κακό του αντισημιτισμού, όποια μορφή και αν λαμβάνει (συμπεριλαμβανομένης της μορφής του αντισιωνισμού) κατέχει κεντρικό ρόλο. Θα μπορούσατε επίσης να διορίσετε τον ίδιο αριθμό Ισραηλινών και Παλαιστινίων στη γραμματεία σας, αλλά θα έπρεπε και πάλι να πολεμήσουμε για να κερδίσουμε αμοιβαία εμπιστοσύνη. Αυτή είναι η κυριότερη δοκιμασία.
Francisco José Millán Mon (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, μια προκαταρκτική διευκρίνιση: κατά την άποψή μου, ένας εκπρόσωπος της Προεδρίας του Συμβουλίου, ή ενδεχομένως της τωρινής γαλλικής συμπροεδρίας της Ένωσης για τη Μεσόγειο (ΕγΜ), θα έπρεπε να είχε μιλήσει στη σημερινή συζήτηση· η απουσία τους με λυπεί ιδιαιτέρως.
Κυρίες και κύριοι, είναι προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διασφαλίσει ότι οι πλησιέστεροι γείτονές της θα διαμορφώσουν έναν χώρο ειρήνης, ευημερίας, ελευθερίας και ασφάλειας. Αυτός θα πρέπει να είναι ο πρωταρχικός στόχος της ΕγΜ, που ελπίζω ότι θα πραγματοποιήσει τη δεύτερη σύνοδο κορυφής της τον επόμενο μήνα.
Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Peillon και να εκφράσω τις ευχαριστίες μου, ιδιαίτερα για τη διαλλακτική και άκρως εποικοδομητική του προσέγγιση.
Παρά την εγγύτητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις νότιες ακτές της Μεσογείου, μας χωρίζουν σημαντικές διαφορές από οικονομική, πολιτική, κοινωνική, δημογραφική και πολιτιστική άποψη, και ούτω καθεξής. Ορισμένες από αυτές τις διαφορές οφείλονται σε σοβαρές ανεπάρκειες που υπάρχουν στα γειτονικά μας κράτη.
Είναι κρίσιμη η προώθηση στενού διαλόγου και συνεργασίας στο πλαίσιο της ΕγΜ και η πρόοδος αυτών των μεγάλων κοινών σχεδίων που εντόπισε, καθώς και της διμερούς διάστασης των συμφωνιών σύνδεσης, με στόχο την ενίσχυση της σχέσης μεταξύ των δύο ακτών και τη μείωση των εν λόγω διαφορών. Για να το επιτύχουμε αυτό, πρέπει να εφαρμόσουν και οι γείτονές μας μεταρρυθμίσεις. Η απραγία δεν είναι επιλογή.
Θα ήθελα να διατυπώσω εν συντομία τρεις ακόμη παρατηρήσεις. Πρώτον, είναι πολύ σημαντικό να τεθεί σε πλήρη λειτουργία η γραμματεία της ΕγΜ στη Βαρκελώνη το συντομότερο δυνατόν.
Δεύτερον, και πολύ σχετικό με την προηγούμενη παρατήρηση, η ΕγΜ δεν πρέπει να τεθεί σε κατάσταση ομηρίας λόγω διενέξεων, όπως αυτή στη Μέση Ανατολή. Η ΕγΜ μπορεί να διευκολύνει την εξεύρεση λύσης, αλλά δεν αξιώνει ότι είναι το μέσο για την εξεύρεση λύσης και δεν θα πρέπει να εμποδίζεται από αυτές τις αντιπαραθέσεις.
Τρίτον, η ΕγΜ πρέπει να δώσει επίσης ιδιαίτερη προσοχή στο λεγόμενο τέταρτο κεφάλαιο της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης: μετανάστευση, ασφάλεια, κοινωνική ένταξη και δικαιοσύνη.
Πρόεδρος. – Επιτρέψτε μου να απολογηθώ για το Συμβούλιο. Ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου δεν μπορούσε να παρευρεθεί σήμερα διότι είναι Πέμπτη πρωί και η συζήτηση για την παρούσα έκθεση ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τη Δευτέρα.
Bernd Posselt (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σας καλώ να ζητήσετε να εκπροσωπείται πάντα ο τριμερής διάλογος για το Συμβούλιο τα πρωινά της Πέμπτης. Σε ορισμένες Προεδρίες του Συμβουλίου, και δεν θα τις κατονομάσω από σεμνότητα, ο εκπρόσωπος βρισκόταν εδώ ακόμη και Πέμπτη απόγευμα. Θεωρώ ότι το Συμβούλιο θα έπρεπε να παρίσταται στο μεγαλύτερο μέρος της συνόδου Ολομέλειας.
Πρόεδρος. – Σας ευχαριστώ, θα το κάνω. Προσπαθούσα απλώς να διευκρινίσω τα λεγόμενα του Συμβουλίου. Θα το κάνω. Σας ευχαριστώ πολύ.
Josefa Andrés Barea (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, εξ ονόματος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. De Sarnez για τον τρόπο με τον οποίο συνεργάστηκε μαζί μας.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητη η Ένωση για τη Μεσόγειο, η υποστήριξη μεγάλων σχεδίων και η θεσμική ανάπτυξη. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητη η εξεύρεση λύσεων για την κρίση, την έρευνα, την κλιματική αλλαγή, το νερό, τα νέα ενεργειακά μοντέλα, την αειφόρο ανάπτυξη. Πρέπει, συνεπώς, να προωθήσουμε και να συνάψουμε εμπορικές και οικονομικές σχέσεις στον χώρο, με βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα μέτρα, μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, άρση των δασμολογικών φραγμών και το άνοιγμα των αγορών Βορρά-Νότου και Νότου-Νότου.
Στη σύνοδο κορυφής της Βαρκελώνης, η ισπανική Προεδρία θα προσφέρει τη δυνατότητα μιας νέας συμφωνίας, μιας νέας κατάστασης, μιας νέας συνεργασίας, εκδημοκρατισμού, οικονομικών και κοινωνικών απαντήσεων. Η σύνοδος κορυφής της Βαρκελώνης μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα να αναλάβουμε την ηγεσία της Μεσογείου.
Mario Mauro (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, στις μέρες μας η γειτνίαση των λαών της Μεσογείου είναι φανερή ιδίως, όπως επεσήμανε ο κ. Rinaldi, όσον αφορά το κρίσιμο φαινόμενο της μετανάστευσης.
Αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί παράγοντας προτεραιότητας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι τα μεταναστευτικά ρεύματα μπορούν να προκαλέσουν και έχουν προκαλέσει προβλήματα σε ανθρωπιστικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο τα οποία θα επηρεάσουν το μέλλον αυτό καθαυτό των δύο αντικρινών ακτών της Μεσογείου. Η αμοιβαία γειτνίαση των λαών της Μεσογείου είναι επίσης φανερή στην οικονομική και κοινωνική συνεργασία στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο και μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μεσογειακών χωρών.
Στο πλαίσιο αυτό, η βαθειά ριζωμένη παρουσία μας στην περιοχή σε όλα τα επίπεδα πρέπει να μας δώσει τη δυνατότητα να αναλάβουμε ηγετικό ρόλο ούτως ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη των ασυνεπειών της Βαρκελώνης από την Ένωση για τη Μεσόγειο. Πόσα λάθη σημειώθηκαν, πόσες φορές σκεφτήκαμε ότι προχωρούμε μπροστά, ενώ στην πραγματικότητα οπισθοχωρούσαμε;
Αυτό που χρειαζόμαστε, λοιπόν, πρώτα από όλα είναι η εκκίνηση κοινωνικού, πολιτιστικού και ανθρωπιστικού διαλόγου βάσει αμοιβαίας κατανόησης και προώθησης των θετικών αξιών στις οποίες εδράζεται ο πολιτισμός μας, αλλά αυτός ο απαραίτητος παράγοντας εξαρτάται από την επιτυχή συνεργασία, πρωτίστως σε οικονομικό επίπεδο.
Στην πραγματικότητα, ο πολλαπλασιασμός των συμφωνιών και των συναλλαγών έχει ευνοήσει, και θα συνεχίσει να ευνοεί, την ανάπτυξη ισορροπημένων οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων μεταξύ των μερών. Επίσης, από πολιτική άποψη, πρέπει επειγόντως να συνεχίσουμε την αδιάκοπη επιδίωξη διαλόγου για την πολιτική ασφαλείας, προκειμένου να αναπτυχθούν ακόμη ισχυρότερες σχέσεις μεταξύ των εν λόγω χωρών.
Πρόεδρος. – Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ τηρείτε τον χρόνο σας. Είναι 10.57 και στις 12.00 έχουμε τις ψηφοφορίες.
Mario Pirillo (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η επικείμενη σύνοδος κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στις 7-8 Ιουνίου στη Βαρκελώνη αποτελεί σαφώς μια σημαντική ευκαιρία για την πρακτική ενεργοποίηση της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Συνιστά, ως εκ τούτου, μια εκπληκτική ευκαιρία να τεθούν τα θεμέλια μιας πραγματικής και ισχυρότερης συνεργασίας για την ειρήνη και την ασφάλεια.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, πρέπει να αξιοποιήσουμε στο έπακρον την ευκαιρία αυτή για να καταρτίσουμε μια αναπτυξιακή στρατηγική και για να καθορίσουμε σχέδια για την αναζωογόνηση της περιοχής και την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης. Ελπίζω ότι η συνάντηση θα ενισχύσει πρωτοβουλίες όπως οι Solar for Peace (Ηλιακή ενέργεια για την ειρήνη) και Desertec, που συνιστούν σημαντικά μέσα για τη δημιουργία μιας αλληλεξαρτώμενης περιφερειακής αγοράς ενέργειας.
Τέλος, η ΕγΜ πρέπει να προωθήσει την επιστημονική και τεχνολογική έρευνα και καινοτομία, χρησιμοποιώντας τα υφιστάμενα ερευνητικά ινστιτούτα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των τοπικών επιχειρήσεων που είναι υπερβολικά αδύναμες για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της παγκόσμιας αγοράς. Είμαι βέβαιος ότι η ανάπτυξη της Ένωσης μπορεί να ενισχύσει την ενότητα της Ευρώπης.
Cristian Dan Preda (PPE). – (RO) Θα ήθελα να πω ότι, σχεδόν δύο χρόνια μετά την ίδρυση της Ένωσης για τη Μεσόγειο, έχει έρθει η στιγμή να καταγράψουμε την πρόοδο αυτού του νέου κοινού σχεδίου και να αναλογιστούμε τις προοπτικές ανάπτυξής του. Από αυτήν την άποψη, πιστεύω πως η έκθεση που συντάχθηκε από τον κ. Peillon είναι καλοδεχούμενη και θα ήθελα και εγώ να συγχαρώ τον συντάκτη.
Προσμένοντας τη σύνοδο κορυφής της Βαρκελώνης τον Ιούνιο, θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να επαναβεβαιώσουμε τη δέσμευση του Κοινοβουλίου για την επιτυχία αυτού του έργου σε μια περιοχή η οποία, όπως όλοι γνωρίζουμε, βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων και η οποία είναι προφανώς σημαντική για την Ευρώπη από γεωστρατηγική και πολιτιστική άποψη. Με ανησυχεί κάπως ο σκεπτικισμός του κ. Baudis όσον αφορά την πιθανότητα αναβολής της εν λόγω συνόδου κορυφής. Ελπίζω ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο και ότι θα χρησιμοποιήσουμε όλους τους διαθέσιμους θεσμικούς πόρους μας για να διασφαλίσουμε τη διεξαγωγή αυτής της συνόδου κορυφής. Η σύνοδος θα αποτελέσει ευκαιρία για προβληματισμό, αλλά και θεσμική επιτυχία, διότι η Ένωση για τη Μεσόγειο πρέπει να ξεπεράσει τα πολιτικά αδιέξοδα και τις θεσμικές δυσκολίες κατά τη διαδικασία υλοποίησης των έξι στρατηγικών σχεδίων που ενσαρκώνουν την ουσία του θεσμικού οργάνου.
Η διατηρησιμότητα και η αξιοπιστία της Ένωσης για τη Μεσόγειο εξαρτώνται από την ικανότητα λειτουργίας της. Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται όχι μόνο επαρκή χρηματοδότηση για την υλοποίηση των σχεδίων και τη λειτουργία της γραμματείας, αλλά θεωρώ ότι απαιτείται και μεγαλύτερη συμμετοχή από την κοινωνία των πολιτών και τις εθνικές και κοινοβουλευτικές ομάδες, καθώς και από την Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση (ΕΜΚΣ) για τη διασφάλιση της δημοκρατικής νομιμότητας της Ένωσης για τη Μεσόγειο.
Roberta Angelilli (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μία από τις πολιτικές προτεραιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρέπει να είναι η συμβολή στην απόλυτη επιτυχία της επικείμενης συνόδου κορυφής της Βαρκελώνης, έπειτα από αδιέξοδο δύο χρόνων από τη σύνοδο κορυφής του Παρισιού το 2008. Υπάρχουν πολλοί στόχοι, οι οποίοι αναφέρθηκαν σήμερα, από την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης μέχρι την καταπολέμηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά υπάρχει και μια σημαντική οικονομική πτυχή: η Μεσόγειος προσφέρει τεράστιο δυναμικό, πρώτα από όλα με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Αντίστοιχα, πρέπει να υποστηρίξουμε πλήρως το μεσογειακό σχέδιο ηλιακής ενέργειας και τις βιομηχανικές πρωτοβουλίες όπως η Desertec, που περιλαμβάνουν επιχειρήσεις και πανεπιστήμια και αποσκοπούν στην ανάπτυξη σχεδίων πρακτικής συνεργασίας. Στην πραγματικότητα, η ειρηνευτική διαδικασία, που συνιστά προτεραιότητα, πρέπει να συνοδεύεται από μια διαδικασία οικονομικής ανάπτυξης, για να διασφαλιστεί ακριβώς η απαιτούμενη κοινωνική συνοχή που μπορεί να συμβάλει στην επίλυση των συγκρούσεων.
ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. VIDAL-QUADRAS Αντιπροέδρου
Olga Sehnalová (S&D). – (CS) Η Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί αναμφίβολα θαρραλέο διαπολιτισμικό έργο, η επιτυχία του οποίου εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από την προθυμία υπέρβασης διαφορετικών πολιτιστικών και κοινωνικών παραδόσεων. Η πολιτιστική πολυμορφία οδηγεί σε αμοιβαίο εμπλουτισμό εφόσον τα κίνητρά της γίνονται ευρέως αντιληπτά ως ευκαιρία και όχι ως απειλή. Μία από αυτές τις ευκαιρίες είναι η προσέγγιση της ισότητας των φύλων στην κοινωνία. Πρόκειται για έναν τομέα που αντιμετωπίζεται με μια κάποια ευαισθησία στην εν λόγω περιοχή. Η Ένωση για τη Μεσόγειο πρέπει συνεπώς να αποδώσει δέουσα προσοχή στον εν λόγω τομέα, και όχι μόνο λόγω των σχετικών δεσμεύσεων της υπουργικής διάσκεψης του Μαρακές τον Νοέμβριο του 2009 για την υποστήριξη του πνεύματος και του γράμματος της ισότητας των φύλων και την ενίσχυση του ρόλου των γυναικών στην κοινωνία, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής τους στη δημόσια ζωή, καθώς και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Πρόκειται για έναν καίριο τομέα που μπορεί να κινητοποιήσει και να προσφέρει τεράστιο ανθρώπινο δυναμικό για ολόκληρη την περιοχή, η οποία μόνο να επωφεληθεί μπορεί. Τα δυο μέτρα και δυο σταθμά και η απροθυμία για αλλαγή, που συχνά υποστηρίζεται κυρίως με το πρόσχημα των εθίμων και της παράδοσης, δεν μπορούν να γίνονται αποδεκτά αλλά, απεναντίας, πρέπει να απορρίπτονται ως εμπόδιο στην ανάπτυξη της περιοχής της Μεσογείου.
Lara Comi (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να παράσχει μεγαλύτερη υποστήριξη στο σχέδιο Ένωση για τη Μεσόγειο τόσο από πολιτική όσο και από οικονομική άποψη. Η σύνοδος κορυφής των 43 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ένωσης για τη Μεσόγειο θα πραγματοποιηθεί στις 7 Ιουνίου στη Βαρκελώνη και, ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πρέπει να ελπίζουμε ότι η συνάντηση αυτή θα στεφθεί με επιτυχία όσον αφορά την ίδρυση των θεσμικών οργάνων της ΕγΜ και την υλοποίηση των σχεδίων. Ως σκιώδης συντάκτρια, εξ ονόματος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), της γνωμοδότησης της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, επέστησα την προσοχή σε πτυχές που θεωρώ σημαντικές, όπως η δημιουργία μιας μεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών, η συμμετοχή του κλάδου της έρευνας και της εκπαίδευσης, η ανάπτυξη ευρυζωνικής τεχνολογίας και τεχνολογίας της πληροφορίας καθώς και η αύξηση των ευκαιριών για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ειδικότερα, όσον αφορά το τελευταίο σημείο, οι ΜΜΕ και η επιχειρηματική ανάπτυξη αποτελούν ήδη έναν από τους στρατηγικούς τομείς. Τα μεγάλα σχέδια πρέπει να λαμβάνουν επαρκή στήριξη από τα ευρωπαϊκά και τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και, συνεπώς, τα νέα σχέδια θα πρέπει να επιδιώκουν τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων ευρωπαίων εταίρων.
Charles Tannock (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η πρόταση του Προέδρου Sarkozy για μια Ένωση για τη Μεσόγειο υπήρξε το αποκορύφωμα της γαλλικής Προεδρίας της ΕΕ. Από τότε, φαίνεται ότι έχει χάσει τμήμα της λάμψης της. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, διότι η ίδια η ΕΕ αναπτύσσει μια ισχυρή και επιτυχή νότια διάσταση της πολιτικής γειτονίας της. Και αυτό έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες από την ανάπτυξη της διαδικασίας της Βαρκελώνης και του πολιτικού μηχανισμού της.
Οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι δικαίως έχουν κακή γνώμη για την αλληλεπικάλυψη των προσπαθειών και τη σπατάλη των πόρων και επικρατεί σύγχυση όσον αφορά όλες αυτές τις ανταγωνιστικές διαδικασίες· αλλά όποια και αν είναι η μοίρα της Ένωσης για τη Μεσόγειο στη σύνοδο κορυφής στις 8 Ιουνίου, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να καθυστερήσει η ανατολική διάσταση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας. Δυστυχώς, δεν έχουμε αναπτύξει τη λεγόμενη Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ-Ανατολικών Γειτόνων κατά τον ίδιο τρόπο με την Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση, η οποία δραστηριοποιείται εδώ και πολύ καιρό. Αυτό οφείλεται κυρίως στα προβλήματα που αφορούν τη συμμετοχή της Λευκορωσίας.
Τέλος, η Ομάδα ECR υποστηρίζει πλήρως την απόφαση του κ. Albertini, ως Προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, να μην ηγηθεί της επίσκεψης στη Μέση Ανατολή. Επρόκειτο για σημείο αντιπαράθεσης και συζητήθηκε σήμερα το πρωί στο Διευρυμένο Προεδρείο. Αντιτιθέμεθα σε κάθε ψήφο δυσπιστίας προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων από τη Σοσιαλιστική Ομάδα.
Franz Obermayr (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η Μεσόγειος υπήρξε το λίκνο του ευρωπαϊκού πολιτισμού και η κινητήρια δύναμη για χιλιετίες και, ως εκ τούτου, χαιρετίζω ιδιαίτερα αυτήν την κοινή προσέγγιση.
Εντούτοις, η περιοχή της Μεσογείου αποτελεί επίσης γέφυρα για σχεδόν χωρίς περιορισμούς μετανάστευση στην ΕΕ. Κατά τη γνώμη μας, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα στην περιοχή της Μεσογείου, η παράνομη μετανάστευση με άλλα λόγια, αποτελεί μέρος των έξι κύριων στρατηγικών σχεδίων και, ως εκ τούτου, πρέπει επειγόντως να συμπεριληφθεί. Μόνο μια κοινή προσέγγιση στις μεσογειακές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των χωρών της Βόρειας Αφρικής, μπορεί να συμβάλλει στην επιβράδυνση του κύματος της παράνομης μετανάστευσης. Μόνον έτσι μπορούμε να αναχαιτίσουμε το κύμα των προσφύγων στην αφετηρία του. Εκτός από την καταπολέμηση της οργανωμένης διακίνησης λαθρομεταναστών, η ΕΕ πρέπει επίσης να εστιάσει ολοένα και περισσότερο στην καταπολέμηση της φτώχειας, στην ευαισθητοποίηση και στην παροχή πληροφοριών στις χώρες από τις οποίες προέρχονται οι μετανάστες. Πρέπει να διευκρινιστεί με σαφήνεια σε αυτούς τους ανθρώπους που θέλουν να μεταναστεύσουν ότι οι δρόμοι της Ευρώπης δεν είναι στρωμένοι με χρυσάφι, ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να παράσχει θέσεις εργασίας, ευημερία και άσυλο σε όλους και ότι πολλές από αυτές τις τραυματικές διαδρομές καταλήγουν σε κράτηση και απέλαση.
Raffaele Baldassarre (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, παρά τη δημιουργία της Ένωσης και τη διεξαγωγή της συνόδου κορυφής αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, εξακολουθεί να μην υπάρχει σαφής ορισμός της μεσογειακής πολιτικής της ΕΕ και μακροπρόθεσμο στρατηγικό όραμα για την ανάπτυξη και τη σταθεροποίηση της περιοχής.
Παρ’ όλα αυτά, η Μεσόγειος διαθέτει τεράστιο δυναμικό: το ένα τρίτο της παγκόσμιας ναυσιπλοΐας διέρχεται πλέον από τα μεσογειακά ύδατα, με αφετηρία την Κίνα, την Ασία, τις χώρες της Ευρώπης, την Ινδία, αποκτώντας πρόσβαση στα ύδατά μας μέσω της Διώρυγας του Σουέζ. Οι παράκτιες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής συνιστούν προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες και, για εμάς, είναι ζωτικής σημασίας σε ορισμένους θεμελιώδεις τομείς, μεταξύ των οποίων τα μεταναστευτικά ρεύματα.
Πρέπει, συνεπώς, να προσδιορίσουμε καλύτερα τη λειτουργική δομή των θεσμικών οργάνων της Ένωσης για τη Μεσόγειο, παρέχοντας στη γραμματεία χρηματοοικονομικούς πόρους και κριτήρια για την προσχώρηση μελών και την υλοποίηση σχεδίων. Τα βασικά σημεία περιλαμβάνουν τη γεωργία, τις μεταφορές, τις θαλάσσιες αρτηρίες, τους διεθνείς διαδρόμους, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και το σχέδιο ηλιακής ενέργειας. Όπως είπε ο κ. Paul Morand, γάλλος διπλωμάτης και συγγραφέας, η Μεσόγειος είναι, πάνω από όλα, η αντι-έρημος του πολιτισμού. Ας επιβεβαιώσουμε αυτά τα λόγια.
Diane Dodds (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα αφήσω κατά μέρος το πλέον συναφές ζήτημα της σημερινής συζήτησης, το οποίο είναι το εξής: πώς στο καλό θα πληρώσουν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι για όλους τους μηχανισμούς και τη γραμματεία για την οποία συζητάμε και την οποία προτείνουμε σε αυτό το Σώμα σήμερα; Θέλω να καταθέσω την άποψή μου ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η σταθερότητα στη Μεσόγειο είναι σίγουρα θετικό πράγμα για την ευρύτερη Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εντούτοις, η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεπάγεται ευθύνη εκ μέρους των ίδιων των χωρών που επιθυμούν να επωφεληθούν από τα θεσμικά όργανα και τις ενισχυμένες οικονομικές δυνατότητες. Θέλω να επικεντρωθώ πολύ γρήγορα σε μία πτυχή, στην απόρριψη εκ μέρους των αρχών του Μαρόκου χιλιάδων τόνων σπόρων γεώμηλων από τη Βόρεια Ιρλανδία κατά το τρέχον έτος· μια εμπορική συναλλαγή που λαμβάνει χώρα για περισσότερα από 20 έτη· πατάτες που είχαν ελεγχθεί σύμφωνα με τους συνήθεις κανόνες προτού εξέλθουν από τη χώρα μου και στη συνέχεια απορρίφθηκαν από τις αρχές του Μαρόκου δυνάμει ενός διαφορετικού συστήματος.
Αντιλαμβάνομαι –και σέβομαι– ότι ο Επίτροπος De Gucht εξετάζει το ζήτημα, θα ήθελα όμως να τονίσω ότι χρειαζόμαστε ανάληψη ευθυνών από εκείνους που ελπίζουν να ωφεληθούν.
Štefan Füle, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επρόκειτο πραγματικά για μια πολύ καλή και προτρεπτική συζήτηση. Συμφωνώ με όσους ανέφεραν ότι χάσαμε πολύ χρόνο, ιδιαίτερα όσον αφορά τη δημιουργία της γραμματείας. Θα ασχοληθώ με αυτό το ζήτημα σε πολύ λίγο.
Αντιμετωπίζουμε ακόμη ορισμένα πολύ σημαντικά ζητήματα: πώς θα διασφαλίσουμε ότι ό,τι συμβαίνει σε σχέση με τη διαδικασία στη Μέση Ανατολή δεν θα θέτει την Ένωση για τη Μεσόγειο σε κατάσταση ομηρίας· πώς θα διασφαλίσουμε ότι θα πραγματοποιηθεί η σύνοδος κορυφής και θα δημιουργήσει την ώθηση για την οποία συζητάμε· και πώς θα επιλύσουμε το ζήτημα της διακυβερνητικής προσέγγισης έναντι της κοινοτικής προσέγγισης όσον αφορά την Ένωση για τη Μεσόγειο. Θα προβώ σε πέντε πολύ σύντομες παρατηρήσεις.
Πρώτον, θα ήθελα να εκφράσω την εκτίμησή μου για την ισπανική Προεδρία. Εργαστήκαμε πολύ σκληρά με την ισπανική Προεδρία τους τελευταίους μήνες. Εγκαινιάσαμε μαζί τη γραμματεία στις 4 Μαρτίου και η ισπανική Προεδρία εργάζεται πολύ σκληρά για να διασφαλίσει τη διεξαγωγή της συνόδου κορυφής της Βαρκελώνης.
Η δεύτερη παρατήρησή μου είναι ότι είναι πολύ σημαντικό όχι μόνο να ξεκινήσει η γραμματεία τις εργασίες της, αλλά και να λαμβάνει χρηματοδότηση. Μέχρι στιγμής, χρηματοδοτείται μόνο από την Επιτροπή. Θα αποστείλουμε έναν εμπειρογνώμονα για να διασφαλίσει τη συμβατότητα μεταξύ του σχεδίου και της πολιτικής της ΕΕ. Η γραμματεία θα είναι μικρού μεγέθους –40 περίπου άτομα, πάνω κάτω– και θα είναι το όργανο που καθιστά δυνατή την ύπαρξη ολοένα και περισσότερων σχεδίων προς όφελος των μελών της Ένωσης για τη Μεσόγειο.
Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε εν προκειμένω ότι πραγματοποιούνται πολλές τομεακές συναντήσεις οι οποίες θα επιφέρουν οφέλη. Την επόμενη εβδομάδα, είναι προγραμματισμένη η συνάντηση των Υπουργών Οικονομικών στη Μασσαλία, και τον επόμενο μήνα, οι Υπουργοί Γεωργίας θα συναντηθούν στο Κάιρο.
Ενώ η Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί πολύ σημαντικό τμήμα της πολιτικής γειτονίας μας, ο κύριος όγκος της εργασίας μας με αυτές τις χώρες αφορά τη διμερή σχέση όπου πολλοί νότιοι εταίροι θα ήθελαν να αποκτήσουν προηγμένο καθεστώς. Προηγμένο καθεστώς, κατά την άποψή μου, σημαίνει επίσης προηγμένη δέσμευση από τους εταίρους μας γενικά, συμπεριλαμβανομένων των τομέων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κινητικότητας, που αποτελούν επίσης πολύ σημαντικά ζητήματα. Συμφωνώ με τους αξιότιμους βουλευτές που μας ζήτησαν να διασφαλίσουμε μεγαλύτερη συνεργία μεταξύ των διμερών και των πολυμερών προσεγγίσεων.
Η τελευταία παρατήρησή μου είναι ότι είμαστε αποφασισμένοι να συνεργαστούμε με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μία από τις προσεχείς ευκαιρίες που θα μας δοθούν θα είναι η συζήτηση για τη δέσμη μέτρων για τη γειτονία κατά την οποία θα αξιολογήσουμε τόσο το διμερές όσο και το πολυμερές πλαίσιο της γειτονίας μας.
Vincent Peillon, εισηγητής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να κάνω τρεις σύντομες παρατηρήσεις.
Πρώτον, δεν έχουμε επιδείξει έλλειψη σεβασμού προς κανέναν, ιδίως δε άτομα που έχουν πέσει ενδεχομένως θύματα, αλλά θεωρούμε ότι η συμπόνια, η ηθική αγανάκτηση και οι προσβολές δεν διαμορφώνουν πολιτικές.
Δεύτερον, δεν αγνοούμε, ασφαλώς, τις διενέξεις που υφίστανται είτε στην Κύπρο είτε στη Σαχάρα ή, φυσικά, στα παλαιστινιακά εδάφη. Σοβαρά, όμως, σκεφτήκαμε, στο πλαίσιο της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας ή των διαφόρων διαπραγματεύσεων που έχουν λάβει χώρα, ότι η ΕγΜ ήταν αρμόδια να ασχοληθεί με αυτά τα θέματα; Δεν μπορείς να είσαι τα πάντα για όλους και η πνευματική σύγχυση δεν οδηγεί σε αποτελεσματικότητα.
Τρίτον, λυπάμαι και εγώ για την απουσία του Συμβουλίου. Δεν είναι καλό σημάδι να διαπιστώνει κανείς ότι αυτή η έλλειψη πολιτικής βούλησης μάς δίνει λόγους να πιστέψουμε –έχει δίκιο ο Dominique Baudis– ότι είναι αβέβαιη η διεξαγωγή της συνόδου κορυφής στις 7 Ιουνίου. Εν πάση περιπτώσει, το Κοινοβούλιο θα έχει αναλάβει τις ευθύνες του. Οι άνθρωποι που οικοδόμησαν την Ευρώπη το έκαναν έχοντας μακροπρόθεσμο όραμα και έντονη αίσθηση –έπειτα από τους αδελφοκτόνους πολέμους που μας χώρισαν– της σημασίας των συγκεκριμένων πολιτικών. Αυτό το ίδιο πνεύμα θέλουμε να αναπτύξουμε με τη Μεσόγειο στην παρούσα έκθεση.
Τη στιγμή όπου η Ευρώπη διανύει μια σοβαρή κρίση, πρέπει να είμαστε σε θέση να καθορίσουμε μια στρατηγική ανάπτυξης, όπως προανέφερα. Πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι δεν θα κλειστούμε στον εαυτό μας. Όταν κλείνεσαι στον εαυτό σου, όταν σταματάς τις συναλλαγές με τον έξω κόσμο, τότε αρχίζεις να πεθαίνεις. Για αυτό πιστεύω ότι αυτό το συλλογικό έργο είναι σημαντικό και ελπίζω ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων –που δεν ανταποκρίθηκαν πρόσφατα στην ιστορική τους ευθύνη– θα ακούσουν και θα προσέξουν.
Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα, στις 12.00.
Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)
Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Η Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ) και η ανατολική εταιρική σχέση είναι δύο πρωτοβουλίες συνεργασίας που αποσκοπούν στην ενίσχυση της πολιτικής γειτονίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιστεύω ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις ως προς αυτές τις πρωτοβουλίες, ειδικότερα στην παρούσα συγκυρία όπου επαναπροσδιορίζεται η παγκόσμια γεωπολιτική και οικονομική ισορροπία. Η πρωτοβουλία αυτή θα συμβάλλει στην προώθηση ενός κατάλληλου κλίματος εμπιστοσύνης για την επίτευξη κοινών στόχων: οικονομικών, πολιτιστικών, εκπαιδευτικών ή σχετικών με την περιφερειακή ασφάλεια.
Θέλω να τονίσω ότι πραγματική πρόοδος όσον αφορά μια ισχυρή, περιφερειακή συνεργασία θα επιτευχθεί μόνο με την υλοποίηση σχεδίων μεγάλης κλίμακας και τη διεξαγωγή διαλόγου σε κάθε επίπεδο. Εκτός από τους έξι στρατηγικούς τομείς επενδύσεων που προσδιορίζονται, θεωρώ ότι πρέπει να υλοποιηθούν νέα σχέδια σε τομείς όπως τα τρόφιμα, η γεωργία και ο πολιτισμός.
Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Η διαδικασία της Βαρκελώνης ακινητοποιήθηκε για πολιτικούς λόγους, πρωτίστως λόγω των περιφερειακών συγκρούσεων στην περιοχή της Μεσογείου, αλλά τεχνικά, εξακολουθεί να υφίσταται, όπως φαίνεται από τα μεγάλα σχέδια ολοκλήρωσης που υποστηρίζει η Ένωση με δική της χρηματοδότηση και από την πρόοδο που έχει σημειωθεί ως προς τον προσδιορισμό της θεσμικής δομής της ΕγΜ. Από τη δημιουργία της στη Νάπολη το 2003, η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση διεξήγαγε τις δραστηριότητες συντονισμού και δημοκρατικού ελέγχου της επί της υλοποίησης των εν λόγω σχεδίων, που συνδέονται με πλήθος μειζόνων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η περιοχή: απορρύπανση της θάλασσας, μεταφορές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εκπαίδευση, μικρομεσαίες επιχειρήσεις και πολιτική προστασία. Εντούτοις, η πολιτική ώθηση που απαιτείται για να απογειωθεί η ευρωμεσογειακή στρατηγική δεν υπάρχει. Το ψήφισμα σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί σημαντική πολιτική πράξη η οποία, μετά από περισσότερες από δύο δεκαετίες κατά τις οποίες πολλή ενέργεια αφιερώθηκε στην επέκταση προς ανατολάς, εφιστά την προσοχή του Συμβουλίου, της Επιτροπής και των κρατών μελών στην ανάγκη τροποποίησης των γεωπολιτικών τους βλέψεων και τοποθέτησης της λεκάνης της Μεσογείου στο επίκεντρο της εξωτερικής πολιτικής τους, ξεκινώντας με την έγκριση μιας κοινής θέσης για το Μεσανατολικό.
Tokia Saïfi (PPE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο σηματοδοτεί ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενδιαφέρεται και επενδύει στον διάλογο μεταξύ των δύο πλευρών της Μεσογείου. Η εγκαινίαση της έδρας της ΕγΜ στη Βαρκελώνη και ο διορισμός του πρώτου Γενικού Γραμματέα της αποτελούν καίρια βήματα για τον προσδιορισμό των σχεδίων που πρόκειται να υλοποιηθούν στο πλαίσιο της εν λόγω Ένωσης. Εντούτοις, η ΕγΜ αντιμετωπίζει, παρ’ όλα αυτά, ορισμένες πολιτικές εντάσεις. Η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση εξακολουθεί να εμποδίζει την ανάπτυξή της: η διακοπή της διαδικασίας έπειτα από τα γεγονότα στη Γάζα, το μποϊκοτάζ της προηγούμενης συνόδου κορυφής στην Κωνσταντινούπολη· υπάρχουν πολλά παραδείγματα. Σε αυτό το δύσκολο πλαίσιο, ελπίζουμε πραγματικά ότι η δεύτερη σύνοδος κορυφής της ΕγΜ που προγραμματίζεται να διεξαχθεί στη Βαρκελώνη στις 7 Ιουνίου θα δώσει νέα ώθηση και νέα δυναμική στην Ένωση και στις αποστολές που καλείται να φέρει σε πέρας. Αναμφίβολα, οι συνεχιζόμενες περιφερειακές συγκρούσεις θα καταστήσουν δύσκολη την αποστολή της αν δεν επιλυθούν, ζητούμε όμως από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων των κρατών μελών της ΕγΜ να ανταποκριθούν στις πολιτικές και ιστορικές τους ευθύνες. Η συνάντηση στη Βαρκελώνη θα σηματοδοτήσει τη δέσμευσή μας για τη Μεσόγειο.
Richard Seeber (PPE), γραπτώς. – (DE) Η Ένωση για τη Μεσόγειο, που ιδρύθηκε πριν από δύο μόλις χρόνια βάσει της διαδικασίας της Βαρκελώνης και υπό την ηγεσία της Γαλλίας, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις. Ο πολιτικός διάλογος μεταξύ της ΕΕ και των νότιων γειτόνων της δεν περιορίζεται απλώς στα θέματα της μετανάστευσης και των οικονομικών συμφωνιών. Περιλαμβάνει και τομείς όπως ο έλεγχος καταστροφών, η ενέργεια και το περιβάλλον.
Οι περιοχές της Μεσογείου πλήττονται σοβαρά από λειψυδρία και ξηρασία. Το 2007, το ένα τρίτο των Ευρωπαίων ζούσαν σε περιοχές με λειψυδρία. Το πρόβλημα αυτό είναι ακόμη εντονότερο στις χώρες του Μαγκρέμπ, που δεν διαθέτουν τους απαιτούμενους τεχνικούς και οικονομικούς πόρους για την αποδοτικότερη χρήση του νερού. Σε περίπτωση απροσδόκητων, δυνατών βροχοπτώσεων, οι πλημμύρες μπορούν να προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή λόγω των προβλημάτων υποδομής των εν λόγω περιοχών.
Το νερό αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της ζωής και, ως εκ τούτου, πρέπει να ενισχύσουμε τη χρηματοπιστωτική και οικονομική μας συνεργασία. Σχέδια που βελτιώνουν την περιβαλλοντική προστασία μπορούν να υλοποιηθούν μόνον εφόσον βελτιωθεί η συνεργασία μεταξύ των χωρών της Μεσογείου.