Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010 - Στρασβούργο

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Louis Grech (A7-0132/2010)

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι ιδιαίτερα για το γεγονός ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) αναφέρθηκαν στην έκθεση για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς για τους καταναλωτές και τους πολίτες. Ορθά αναφέρεται στην παράγραφο 46 ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ΜΜΕ είναι η πρόσβαση στην χρηματοδότηση. Αυτό είναι σωστό, διότι συνεχίζει να είναι ευκολότερο να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση με εκατομμύρια ευρώ ενός αμοιβαίου κεφαλαίου υψηλού κινδύνου, παρά να πάρει δάνειο 100.000 ευρώ μια μικρή επιχείρηση.

Υπό αυτές τις συνθήκες, θα επιθυμούσα η έκθεση όχι μόνο να περιγράφει τι θα έπρεπε να συμβεί ιδανικά, αλλά και να απαιτεί από την Επιτροπή να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες.

Έκθεση: Pál Schmitt (A7-0108/2010)

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Ο στενότερος διάλογος μεταξύ των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων θα συμβάλει, κατά τη γνώμη μου, στην οικονομική ανάπτυξη. Ανησυχώ για την αυξανόμενη ανεργία μεταξύ των νέων. Η αβέβαιη κατάσταση που αντιμετωπίζει η νεολαία στον τομέα της απασχόλησης συχνά την αποθαρρύνει από το να ξεκινήσει τη δημιουργία οικογένειας ή την κάνει να το αναβάλλει υπερβολικά, γεγονός που έχει τελικά αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομική και κοινωνική σφαίρα όσον αφορά τον δημογραφικό μετασχηματισμό της Ευρώπης.

Ο διάλογος πρέπει, ως εκ τούτου, να περιλαμβάνει μέτρα για την εισαγωγή των νέων στην αγορά εργασίας ώστε να επιτρέπεται η πλήρης ανάπτυξη του δυναμικού τους. Άλλα θέματα που πρέπει να περιλαμβάνονται είναι η χρήση της εκπαίδευσης ως μέσου για την καταπολέμηση της φτώχειας, της ανισότητας και του κοινωνικού αποκλεισμού, με ιδιαίτερη προσοχή στα άτομα με αναπηρία. Για αυτούς τους λόγους, στηρίζω την προτεινόμενη έκθεση.

Έκθεση: Rebecca Harms (A7-0142/2010)

  Seán Kelly (PPE). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της εν λόγω έκθεσης γιατί αυτό ήταν το σωστό.

Όσον αφορά την πυρηνική ενέργεια εν γένει, ωστόσο, θα ήθελα να πω ότι πολλοί πολίτες δεν έχουν ξεκάθαρη εικόνα επί του θέματος, και στη δική μου χώρα οι πάντες σχεδόν είναι εναντίον της πυρηνικής ενέργειας λόγω των τεράστιων καταστροφών που συνέβησαν στο Sellafield και στο Chernobyl. Ως εκ τούτου, συνιστώ στην Επιτροπή να διερευνήσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που σχετίζονται με την πυρηνική ενέργεια και να δημοσιεύσει μια μελέτη προκειμένου να δοθεί η ευκαιρία στους πολίτες να αποφασίσουν με βάση πραγματικά δεδομένα και όχι τα συναισθήματά τους.

Τέλος, θα ήθελα να σας συγχαρώ, κύριε Πρόεδρε, για την εξαίρετη εργασία σας κατά την πρώτη ημέρα της προεδρίας σας.

  Sergej Kozlík (ALDE). – (SK) Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα παρέχει οικονομική ενίσχυση στη Λιθουανία, τη Σλοβακία και τη Βουλγαρία με σκοπό να στηρίξει τις προσπάθειες που καταβάλλουν για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους που σχετίζονται με την διακοπή της λειτουργίας των πυρηνικών αντιδραστήρων πρώτης γενιάς. Η οικονομική ενίσχυση για διακοπή της λειτουργίας αντιδραστήρων που παρασχέθηκε στη Βουλγαρία έως το 2009 προοριζόταν κυρίως για προκαταρκτικές εργασίες. Στόχος της προτεινόμενης συνέχισης παροχής της ενίσχυσης είναι να μπορέσει η Βουλγαρία να διατηρήσει σε λειτουργία και να εξασφαλίσει την ασφάλεια και τη συντήρηση...

(Ο ομιλητής διακόπτεται)

Κύριε Kozlík, δεν μπορείτε να αλλάξετε το θέμα στη δήλωσή σας.

Έκθεση: Liem Hoang Ngoc (A7-0147/2010)

  Peter van Dalen (ECR). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, μερικές από τις τροπολογίες που κατέθεσε ο εισηγητής στην έκθεσή του είναι καταπληκτικές. Ο εισηγητής πρότεινε την απόρριψη όλων των διατυπώσεων για τα υγιή δημόσια οικονομικά, τις παραβιάσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ) στις οποίες πρέπει να δοθεί ένα τέλος και τη σημασία της αυστηρής επιβολής του ΣΣΑ, ενώ 250 βουλευτές τον υποστήριξαν. Καταπληκτικό!

Στόχος του εισηγητή και των υπόλοιπων 250 βουλευτών είναι η καταστροφή της οικονομίας. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν ακόμη 250 βουλευτές που αρνούνται να προσαρμοστούν; Διακόσιοι πενήντα βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που δεν κατανοούν ότι η γη της επαγγελίας δεν υπάρχει! Όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να χύσουν πολύ αίμα, ιδρώτα και δάκρυα για να απαλλαχτούν από τα χρέη τους, να βάλουν και πάλι σε τάξη τα οικονομικά τους και να ακολουθήσουν ένα καινούργιο δρόμο.

Αυτό είναι, προφανώς, ένα σκληρό μήνυμα και δεν θα αρέσει στους ψηφοφόρους. Εντούτοις, εάν δεν καταφέρουμε να φέρουμε σε πέρας τα παραπάνω, θα χρεοκοπήσει ολόκληρη η Ευρώπη! Ο δρόμος που υπέδειξε ο εισηγητής αποτελεί συνταγή καταστροφής της βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών βραχυπρόθεσμα. Ευτυχώς, οι τροπολογίες δεν εγκρίθηκαν.

  Vicky Ford (ECR). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω την εν λόγω έκθεση για τα δημόσια οικονομικά. Συνιστά τεράστια βελτίωση σε σχέση με το πρώτο σχέδιο.

Το Ηνωμένο Βασίλειο και πολλά κράτη μέλη αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με τα υψηλά επίπεδα χρέους και ελλειμμάτων. Πρέπει να απογαλακτιστούμε από τα φορολογικά κίνητρα και την ποσοτική διευκόλυνση, τα οποία δεν πρέπει να αποτελούν τον κανόνα. Υπάρχει ανάγκη να επικεντρωθούμε τώρα στην προσπάθεια εξάλειψης των υψηλών επιπέδων ανεργίας μας και στη μείωση του φορολογικού φορτίου στην απασχόληση και στις ΜΜΕ. Οι πόροι που διαθέτουμε είναι πενιχροί και συμφωνούμε ότι, όπου υπάρχουν χρήματα, πρέπει να κατευθύνονται σε επενδύσεις που προωθούν την ανάπτυξη, όπως οι επενδύσεις στην Ε&Α και οι επενδύσεις σε πιο πράσινες, ευφυέστερες καινοτομίες. Τέλος, δεν μπορούμε να αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα της διαρκούς γήρανσης των πληθυσμών μας. Τα συνταξιοδοτικά συστήματα πρέπει να είναι διαφανή και να λαμβάνονται υπόψη όταν εξετάζουμε το δημόσιο χρέος.

Υπάρχουν ορισμένα θέματα σε αυτή την έκθεση για τα οποία είμαι επιφυλακτικός. Η μετανάστευση, για παράδειγμα, πρέπει να αντιμετωπιστεί με ευαισθησία. Μπορεί να καλύψει κάποια κενά στο εργατικό δυναμικό αλλά πρέπει να είναι ελεγχόμενη και να λαμβάνει υπόψη τους τοπικούς παράγοντες. Ναι, συμφωνώ ότι τα ευρωπαϊκά προβλήματα χρειάζονται ευρωπαϊκές λύσεις, αλλά πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη την παγκόσμια οικονομία και πρέπει να σεβόμαστε επίσης τις θεμελιώδεις εξουσίες των εθνικών μας κυβερνήσεων.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Καταψήφισα την έκθεση Hoang Ngoc κυρίως λόγω της αταραξίας με την οποία κάνει έκκληση για περισσότερη μαζική μετανάστευση προς την Ευρώπη.

Πόσο αποκομμένο μπορεί πραγματικά να καταστεί το Κοινοβούλιο από τον πραγματικό κόσμο; Οι πόλεις μας στενάζουν ήδη από το βάρος των προβλημάτων της μαζικής, ανεξέλεγκτης μετανάστευσης. Είναι καιρός να πραγματοποιήσουμε μια ανάλυση κόστους οφέλους σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με τη μετανάστευση των αλλοδαπών που έρχονται από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι κυβερνήσεις αρκετών κρατών μελών που αντιμετωπίζουν ήδη αυτό το ζήτημα έχουν αρνηθεί να υπολογίσουν το κόστος της μετανάστευσης και φαίνεται να πιστεύουν ότι δεν θα ήταν επιθυμητή η απόκτηση οποιασδήποτε γνώσης επί του θέματος. Πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;

Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη τα προβλήματα που θα δημιουργήσει αυτή η μετανάστευση στον αναπτυσσόμενο κόσμο, ο οποίος θα βιώσει μια «διαρροή εγκεφάλων» και τη μετάγγιση των ζωτικών δυνάμεων των κοινωνιών του στην Ευρώπη. Τα προβλήματα τους θα επιδεινωθούν, με αποτέλεσμα ακόμη μεγαλύτερη μετανάστευση.

Έκθεση: Vincent Peillon (A7-0133/2010)

  Diane Dodds (NI). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση πρωτοβουλίας σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο για μια σειρά λόγων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια σταθερή Μεσόγειος είναι εξαιρετικά πολύτιμη για την Ευρώπη. Ωστόσο, σε μια περίοδο κατά την οποία το οικονομικό κλίμα σε όλη την Ευρώπη είναι επικίνδυνο, είναι εντελώς ανάρμοστο το παρόν Σώμα να σκέφτεται τη δαπάνη που συνδέεται με ένα τέτοιο σχέδιο. Οι συναντήσεις κορυφής των αρχηγών κρατών, μια γραμματεία που απαρτίζεται από 40 άτομα και τα πακέτα γειτονίας δεν αποτελούν μια λιτή οικονομική πολιτική τη συγκεκριμένη περίοδο.

Επιπλέον, αντιτάχθηκα στην τροπολογία 5 βάσει της οποίας ζητείται να μην προχωρήσει η αναβάθμιση των σχέσεων ΕΕ-Ισραήλ στο πλαίσιο της Προτιμησιακής Οικονομικής Συμφωνίας Σύνδεσης. Δεδομένης της λεπτής ισορροπίας που απαιτείται να τηρήσει η Ευρώπη, τέτοιες εκκλήσεις δεν συμβάλουν διόλου στο να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στο Ισραήλ ότι το παρόν Σώμα θα διαδραματίσει ρόλο ειλικρινούς μεσάζοντα.

  Bernd Posselt (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν ήμουν νέος δημοσιογράφος, επισκέφτηκα τον βασιλιά Χασάν του Μαρόκο του οποίου η αίτηση προσχώρησης στην ΕΕ είχε μόλις απορριφθεί. Μετά την επίσκεψη, έγραψα ένα άρθρο στο οποίο απηύθυνα έκκληση για τη δημιουργία μιας μεσογειακής κοινότητας. Είχα το προνόμιο να εργαστώ για τον Otto von Habsburg εδώ, ο οποίος είπε ότι η Μεσόγειος δεν είχε ποτέ χωρίσει την Ευρώπη και τους γείτονές της, αλλά πρέπει να τους ενώνει. Στη βιογραφία του προέδρου Sarkozy, ο Jean-Paul Picaper γράφει ότι η ιδέα για την Ένωση της Μεσογείου προήλθε από το πανευρωπαϊκό κίνημα.

Γιατί το αναφέρω αυτό; Διότι θέλω να καταστήσω σαφές ότι δεν πρόκειται απλώς για γαλλική εμμονή, όπως είπαν πολλοί, και δεν αποτελεί χάσιμο χρημάτων, όπως δήλωσε ένας προηγούμενος ομιλητής. Μετά την ανατολική εταιρική σχέση, πρόκειται για το σημαντικότερο εργαλείο εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο πρέπει να διασφαλίσουμε τον ορθό σχεδιασμό της και να της προσδώσουμε πολιτική δομή. Δεν πρέπει να είναι απλώς μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, διότι γνωρίζουμε ότι η Μεσόγειος, όπως είπε ο Churchill, –και απευθύνω αυτή την αναφορά στους βρετανούς συναδέλφους μου– είναι το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν πρόκειται να συνεχίσει να είναι και στο μέλλον.

Έκθεση: Evgeni Kirilov (A7-0123/2010)

  Tunne Kelam (PPE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, στήριξα την αρχική παράγραφο 12 της εν λόγω έκθεσης όπου εκφράζεται ανησυχία για τη χρήση εθνοκάθαρσης εν είδει προοιμίου για την αναγνώριση εκ μέρους της Ρωσίας των ψευδο-οντοτήτων της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας. Η πρότασή μου ήταν να καλέσουμε τη Ρωσία να τιμήσει τις δεσμεύσεις της για εκεχειρία χωρίς καθυστέρηση και να άρει άμεσα την απαγόρευση πρόσβασης της EUMM στη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία. Θεωρώ ότι πρόκειται πραγματικά για απαράδεκτη και ταπεινωτική κατάσταση το να πρέπει οι αντιπρόσωποι της ΕΕ να ζητούν πρόσβαση σε αυτές τις οντότητες όπως είχε συμφωνηθεί. Με δεδομένα τα παραπάνω, δυστυχώς, μια έκκληση προς τη Ρωσία να σεβαστεί την κυριαρχία και την ακεραιότητα της Δημοκρατίας της Γεωργίας δεν έχει κύρος.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Louis Grech (A7-0132/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η εσωτερική αγορά και το ευρώ αντιπροσωπεύουν δύο πραγματικές ασπίδες για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεδομένης της χρηματοπιστωτικής, δημοσιονομικής, οικονομικής και κοινωνικής καταιγίδας που οι 27 προσπαθούν να ξεπεράσουν. Ψήφισα υπέρ της εν λόγω έκθεσης, διότι επαναβεβαιώνει τον βασικό ρόλο που διαδραμάτισε η εσωτερική αγορά και παρέχει μια πολύ καλή επισκόπηση των ζητημάτων που διακυβεύονται επί του παρόντος (δημοσιονομικός συντονισμός, ανάπτυξη της εκπαίδευσης και της έρευνας, ενίσχυση των ΜΜΕ, ενίσχυση και προσβασιμότητα του SOLVIT και το Ευρωπαϊκό Επιχειρηματικό Δίκτυο). Η εν λόγω έκθεση αποτελεί αιτία προβληματισμού και φύλλο πορείας που συμπληρώνει άριστα την έκθεση του καθηγητή Monti, την οποία υπέβαλε πρόσφατα με τίτλο «Μια νέα στρατηγική για την ενιαία αγορά» στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, José Manuel Barroso.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (ΕΝ) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης που θίγει τις υφιστάμενες ελλείψεις της εσωτερικής αγοράς. Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση έχει ζημιώσει ουσιαστικά τη διαδικασία ολοκλήρωσης της ενιαίας αγοράς. Είναι λυπηρό να βιώνουμε την επανεμφάνιση του οικονομικού προστατευτισμού σε εθνικό επίπεδο, γεγονός που ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα τον κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς. Μεγάλος αριθμός ΜΜΕ εγκαταλείπουν την αγορά λόγω του ότι η πρόσβασή τους στη χρηματοδότηση έχει περιοριστεί σοβαρά σε αυτή την περίοδο κρίσης. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι οι ΜΜΕ αποτελούν σημαντικό τμήμα της ραχοκοκαλιάς της ευρωπαϊκής οικονομίας και είναι οι κύριες κινητήριες δυνάμεις της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Τα κράτη μέλη πρέπει να καταβάλουν μεγαλύτερες προσπάθειες όσον αφορά την εφαρμογή της Πράξης για τις Μικρές Επιχειρήσεις και την εξάλειψη της γραφειοκρατίας και των υπόλοιπων διοικητικών και γραφειοκρατικών εμποδίων που υφίστανται για τις ΜΜΕ.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Καταψήφισα την Έκθεση γιατί προωθεί στοιχεία ιδιαίτερα επιβαρυντικά για την πραγματική βιώσιμη ανάπτυξη, τα συμφέροντα των εργαζομένων και γενικότερα των καταναλωτών στην ΕΕ. Καταρχάς, ο εισηγητής, όχι μόνο έχει συναγάγει λάθος συμπεράσματα, αλλά ξεκινάει και από εσφαλμένη βάση για τη διατύπωση των προτάσεών του, μιας και υποστηρίζει ότι «η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά μαζί με την ευρωζώνη απεικονίζουν με τον καλύτερο τρόπο την πραγματική έννοια της οικονομικής ολοκλήρωσης και της ενότητας της ΕΕ, και αποτελεί αδιαμφισβήτητα το πλέον ορατό επίτευγμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης για τους πολίτες της ΕΕ». Ξεχνάει το έλλειμμα ουσιαστικής κοινωνικής και πολιτικής ένωσης και παραβλέπει τις πραγματικές συνθήκες σε πολλές από τις χώρες της ευρωζώνης σήμερα.

Γίνεται ιδιαίτερη επίκληση της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, ενός ασαφούς κατά τα άλλα όρου, η οποία όμως ουσιαστικά πρόκειται για την απελευθέρωση της αγοράς σε βάρος ακόμα και των τελευταίων υπολειμμάτων κοινωνικής πολιτικής. Επίσης, ο εισηγητής υιοθετεί πλήρως τη λογική της ανταγωνιστικότητας καθώς και τη Στρατηγική ΕΕ2020, η οποία όχι μόνο είναι ανεδαφική αλλά θα έχει και ακόμα πιο αρνητικές συνέπειες για τους λαούς της Ευρώπης.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Όλοι γνωρίζουμε ότι η Στρατηγική ΕΕ 2020 εγκαινιάστηκε με στόχο να βοηθήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να ξεπεράσει την τρέχουσα οικονομική κρίση και να προετοιμάσει την οικονομία της για τη νέα δεκαετία. Για αυτόν τον λόγο πιστεύω ότι η Στρατηγική ΕΕ 2020 πρέπει να θέσει ρεαλιστικούς στόχους για την επίτευξη μέχρι το 2020 μιας πράσινης, κοινωνικής οικονομίας της αγοράς με βάση τη γνώση, και βιώσιμης ανάπτυξης. Ένας άλλος στόχος είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας στον τομέα της γεωργίας και του περιβάλλοντος, δεδομένου ότι η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά πρέπει να αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο της Στρατηγικής ΕΕ 2020, αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις της οικονομικής ανάπτυξης και της προστασίας των καταναλωτών.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης διότι υποστηρίζει ότι η ενιαία αγορά δεν έχει μόνο οικονομική διάσταση. Είναι αναγκαίο να διασφαλίσουμε ότι, στο πλαίσιο της αναζωογόνησης της ενιαίας αγοράς, θα υιοθετηθεί μια ολιστική και κοινή προσέγγιση βάσει της οποίας οι καταναλωτικοί στόχοι και οι στόχοι που αφορούν τους πολίτες, ιδιαίτερα οι στόχοι που σχετίζονται με οικονομικά, κοινωνικά θέματα και θέματα υγείας και περιβάλλοντος, θα ενσωματώνονται πλήρως σε μια αναζωογονημένη ενιαία αγορά.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εσωτερική αγορά, και οι πολιτικές που σχετίζονται με αυτήν, έχουν επιτρέψει στο ευρωπαϊκό κοινό καλύτερη πρόσβαση στα αγαθά και τις υπηρεσίες, καθώς και περισσότερη ποικιλία σε χαμηλότερο κόστος. Αποτέλεσμα των αρχών της εσωτερικής αγοράς είναι ότι οι Ευρωπαίοι καταναλωτές απέκτησαν πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες και καλύτερη προστασία των δικαιωμάτων τους, αλλά αποκτούν και μεγαλύτερη επίγνωση των υποχρεώσεών τους. Για αυτόν τον λόγο η πραγματικότητα της εσωτερικής αγοράς δεν είναι στατική αλλά δυναμική. Είναι μια πραγματικότητα που μεταβάλλεται σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Πρέπει να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε τρόπους ανάπτυξής της και βελτίωσης της υλοποίησής της. Συμφωνώ με τον εισηγητή και θέλω να τονίσω τη σημασία της εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ίδια την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, για τη μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή, για την αειφόρο ανάπτυξη, για την ανταγωνιστικότητα και για την οικονομική ανάπτυξη που θα μας επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε τις μελλοντικές εξελίξεις και να ανταγωνιστούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η δημιουργία μιας ολοκληρωμένης ενιαίας αγοράς που λειτουργεί πλήρως είναι μια διαδικασία που είναι απαραίτητη για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, της κοινωνικής συνοχής, της οικονομικής ανάπτυξης και της αειφόρου ανάπτυξης της ΕΕ. Ωστόσο, η οικονομική κρίση έχει αναμφίβολα επηρεάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και των καταναλωτών στην ενιαία αγορά. Είναι σημαντικό το ευρωπαϊκό κοινό να κατανοήσει τη σημασία της ενιαίας αγοράς, τον τρόπο που λειτουργεί και, κυρίως, τα οφέλη που αυτή μπορεί να έχει για το κοινό, τους καταναλωτές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Για την αναζωογόνηση της ενιαίας αγοράς τα διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να υιοθετήσουν μια κοινή ολιστική προσέγγιση η οποία να ενσωματώνει τους στόχους των καταναλωτών και του κοινού σε μια ανανεωμένη ενιαία αγορά, ιδίως τους στόχους που συνδέονται με οικονομικά, κοινωνικά θέματα, καθώς και θέματα υγείας και περιβάλλοντος. Αυτό το νέο πρόγραμμα για την εδραίωση της ενιαίας αγοράς πρέπει να παρακολουθείται προσεκτικά ούτως ώστε να λαμβάνει υπόψη την κοινωνική δικαιοσύνη, να διασφαλίζει την ακεραιότητα της αγοράς, να τονώνει το πνεύμα καινοτομίας και να συμβάλλει στη μετάβαση σε μια νέα ψηφιακή εποχή. Αυτές οι επιτακτικές ανάγκες αναμένεται να παράσχουν στην ενιαία αγορά το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων μεγάλων οικονομιών του κόσμου. Για να δημιουργηθεί εμπιστοσύνη σε αυτήν την ενιαία αγορά, είναι απαραίτητο να διασφαλιστούν η προστασία των καταναλωτών και οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανάγκες του κοινού.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Θαυμάζω τον εισηγητή διότι κατόρθωσε να γράψει, με κάθε σοβαρότητα και χωρίς αστεϊσμούς, ότι η ενιαία αγορά και το ευρώ έχουν λειτουργήσει ως προστατευτική ασπίδα της Ευρώπης κατά τη βαθιά κρίση που περνούμε τα τελευταία δύο χρόνια. Τίποτε δεν μας έχει προστατεύσει, και λιγότερο απ’ όλα η Ευρώπη των Βρυξελλών. Αντιθέτως, δημιούργησε όλες τις συνθήκες που απαιτούνται ώστε να δεχθούμε όλο το βάρος της κρίσης: ελεύθερη παγκόσμια κυκλοφορία του κεφαλαίου, αποδιάρθρωση των δημόσιων υπηρεσιών και των συστημάτων κοινωνικής προστασίας, αυξημένη ανασφάλεια όσον αφορά την απασχόληση, και μια νομισματική πολιτική εγκαταλειμμένη στα χέρια μιας κεντρικής τράπεζας αδιάφορης στις οικονομικές ανάγκες των κρατών μελών. Αυτές είναι οι συνέπειες της διαμόρφωσης μιας ενιαίας αγοράς που παρέμεινε ανολοκλήρωτη από το 1992. Αποτέλεσε επίσης ένα στοιχείο αδράνειας, ένα επιφανειακό στοιχείο που έπρεπε να ληφθεί υπόψη όταν τα κράτη μέλη πήραν τα πράγματα στα χέρια τους. Όσον αφορά το ευρώ, πιστεύω ότι πρέπει να ρωτήσουμε όλες τις χώρες που πλήττονται από την κερδοσκοπία ποια θεωρούν ότι είναι η ικανότητα της ενιαίας αγοράς να τους προστατεύσει. Σήμερα, η ενιαία αγορά αποτελεί η ίδια παράγοντα που συμβάλει στην κρίση.

  Małgorzata Handzlik (PPE), γραπτώς. – (PL) Η κοινή ευρωπαϊκή αγορά αποτελεί ένα σημαντικό επίτευγμα της ολοκλήρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρέχει πολλές δυνατότητες στους πολίτες μας και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Σε μια έκθεση για τη στρατηγική και το μέλλον της αγοράς της ΕΕ που δημοσιεύτηκε και παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα, ο καθηγητής Mario Monti επισημαίνει με σαφήνεια το γεγονός ότι οι πολίτες και οι καταναλωτές πρέπει να συγκαταλέγονται μεταξύ των βασικών ωφελούμενων από την κοινή αγορά. Η αγορά δεν είναι πάντοτε ευνοϊκή για αυτούς. Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο της επεξεργασίας περαιτέρω νομοθετικών προτάσεων, οι ανησυχίες τους πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όσο το δυνατόν περισσότερο. Πρέπει να προσπαθήσουμε να διασφαλίσουμε ότι θέματα όπως, για παράδειγμα, η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, η ορθή εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, το ηλεκτρονικό εμπόριο, η προστασία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των καταναλωτών, αποτελούν προτεραιότητες καθώς συνεχίζουμε να οικοδομούμε την κοινή αγορά.

Όπως παρατήρησε ορθά ο καθηγητής Monti, είναι αισθητή στα κράτη μέλη μια κάποια κόπωση όσον αφορά ζητήματα της αγοράς της ΕΕ, αλλά είναι ακριβώς τώρα που χρειαζόμαστε μια ισχυρή κοινή αγορά περισσότερο από ποτέ, όπως μας έδειξε η κρίση των τελευταίων μηνών. Ως εκ τούτου, χαιρετίζω την έκθεση του κ. Grech, για την οποία είχα την ευκαιρία να εργαστώ και η οποία αποτέλεσε το σχόλιό μας στο θέμα των καταναλωτών και των πολιτών στην αγορά της ΕΕ.

  Eija-Riitta Korhola (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Η έκθεση αυτή δεν θα μπορούσε να έχει εμφανιστεί σε πιο κρίσιμη στιγμή. Η συνεχιζόμενη χρηματοπιστωτική κρίση έχει δημιουργήσει ένα αίσθημα δυσπιστίας και οδήγησε σε περισσότερες συζητήσεις σχετικά με τη λήψη μέτρων προστατευτισμού από τις κυβερνήσεις. Μακροπρόθεσμα αυτό θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία της Ευρώπης. Πιστεύω ότι υπάρχει σχέση μεταξύ των οικονομικών προβλημάτων και της έλλειψης κινήτρων για την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς. Ο κ. Grech ορθά επισημαίνει στην έκθεσή του ότι ο πολίτης είναι το πραγματικό επίκεντρο της εσωτερικής αγοράς και ότι πρέπει η οικονομία να λειτουργεί υπέρ του πολίτη και όχι το αντίστροφο. Στην έκθεσή του «Μια νέα στρατηγική για την εσωτερική αγορά» ο κ. Monti προειδοποιεί ότι η εσωτερική αγορά έχει καταστεί λιγότερο δημοφιλής από ποτέ, αλλά και περισσότερο απαραίτητη από ποτέ. Αποτελεί πεποίθησή μου ότι πρέπει να δράσουμε με τόλμη, λαμβάνοντας υπόψη τις ανησυχίες των πολιτών, προκειμένου να ενεργοποιήσουμε ξανά την εσωτερική αγορά. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Grech αν και, κατά τη γνώμη μου, αυτή θα μπορούσε να έχει υπογραμμίσει περισσότερο την κατάσταση των ΜΜΕ. Ωστόσο, μετά την έγκριση των σημαντικών τροπολογιών, το αποτέλεσμα ήταν καλά ισορροπημένο και ελπίζω ότι θα οδηγήσει σε προσεγμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες από την Επιτροπή.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς αποτελούσε πάντα και συνεχίζει να αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους της ΕΕ. Μια ενιαία αγορά που λειτουργεί σωστά αποτελεί θεμελιώδη διαδικασία για την περαιτέρω ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την κοινωνική συνοχή, την οικονομική ανάπτυξη και την αειφόρο ανάπτυξη στην Ένωση. Έχουν δημιουργηθεί αμφιβολίες σχετικά με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η ενιαία αγορά λόγω της πρόσφατης οικονομικής κρίσης: υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι επί του παρόντος είναι εύθραυστη. Εάν αυτό είναι αληθές, είναι ιδιαίτερα επιζήμιο για τη διαδικασία ολοκλήρωσης της ενιαίας αγοράς και για την ιστορία της ίδιας της Ένωσης. Είναι πολύ σημαντικό σε αυτό το στάδιο να βρούμε ένα μέσο με το οποίο θα ενημερώνεται με σαφήνεια το ευρωπαϊκό κοινό σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας της ενιαίας αγοράς, καθώς και σχετικά με τα τεράστια οφέλη που αυτή μπορεί να έχει για τους καταναλωτές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ψήφισα όπως ψήφισα.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η έκθεση κινείται προς την λάθος κατεύθυνση. Τώρα είναι η στιγμή να προστατεύσουμε τις επιχειρήσεις στα διάφορα κράτη μέλη από τις επιπτώσεις της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και να θεσπίσουμε σαφείς κανονισμούς για τους κερδοσκόπους και την ελεύθερη αγορά. Αντ’ αυτού, οι πολιτιστικές και οικονομικές διαφορές μεταξύ των αγορών, των επιχειρήσεων και των επιχειρηματικών πρακτικών θυσιάζονται υπέρ μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Για αυτούς τους λόγους καταψήφισα την εν λόγω έκθεση.

  Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Grech για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς για τους καταναλωτές και τους πολίτες. Σε αυτό το έγγραφο επιτυγχάνεται πραγματικά μια ισορροπία μεταξύ, αφενός, των στόχων μιας ανοιχτής οικονομίας που έχει τη δυνατότητα να τονώσει την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας καθώς και να παράσχει μια ολοκληρωμένη απάντηση στις μεγάλες προκλήσεις του μέλλοντος (όπως η ανταγωνιστικότητα, η έρευνα και ανάπτυξη, η βιομηχανική πολιτική και τα δημογραφικά και περιβαλλοντικά θέματα), και, αφετέρου, των στόχων ενός οικονομικού συστήματος που μπορεί να φέρει εις πέρας το έργο της προστασίας των καταναλωτών και της διαφύλαξης της κοινωνίας και του περιβάλλοντος που χρειάζονται οι πολίτες. Δεν πρέπει να λησμονούμε τον πολίτη και τον καταναλωτή στο πλαίσιο της στρατηγικής μας για την ανάκαμψη.

Η Ευρώπη πρέπει επίσης να υιοθετήσει μια ολιστική προσέγγιση που ενσωματώνει πλήρως τις ανησυχίες των πολιτών μας και άλλους τομείς οριζόντιας πολιτικής, ιδίως την υγεία, την κοινωνική προστασία και την προστασία των καταναλωτών, το εργατικό δίκαιο, το περιβάλλον, την αειφόρο ανάπτυξη και τις εξωτερικές πολιτικές. Η έκθεση παροτρύνει την Επιτροπή να καταθέσει μέχρι τον Μάιο του 2011 νομοθετική πρόταση για τη διασφάλιση της εφαρμογής ενός οικονομικού, λυσιτελούς και προσβάσιμου συστήματος συλλογικής έννομης προστασίας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπέρ του οποίου συνηγορώ.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. – (SV) Η εν λόγω έκθεση συνίσταται στην καλύτερη κενή περιεχομένου ρητορική που έχω δει φέτος και, γι’ αυτόν τον λόγο, δεν μπορώ να τη στηρίξω. Πέραν τούτου, περιέχει πράγματι καλές και κακές προτάσεις, και γι’ αυτόν τον λόγο απείχα από την ψηφοφορία.

Έκθεση: Pál Schmitt (A7-0108/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με τον διάλογο πανεπιστημίων και επιχειρήσεων, διότι, κατά τη γνώμη μου, είναι απαραίτητο να βελτιωθεί η σχέση μεταξύ εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας. Αυτό δεν σημαίνει να ευθυγραμμιστούν οι σπουδαστές με τις προσδοκίες του ιδιωτικού τομέα, αλλά να δοθεί η δυνατότητα στους νέους ανθρώπους να λαμβάνουν υπόψη τις επιπλοκές της εργασιακής ζωής. Οι σύνδεσμοι μεταξύ των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων πρέπει να ενισχυθούν ώστε να καταστεί ευκολότερη για τους σπουδαστές η πρόσβαση στην εργασία και ευκολότερο για τις επιχειρήσεις να αποδέχονται ανεπίσημα πρότυπα σταδιοδρομίας.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Στηρίζω την εν λόγω έκθεση για μια πιο ενεργό εταιρική σχέση μεταξύ των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων. Τα πανεπιστήμια διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην επιτυχή μετάβαση σε μια οικονομία με βάση τη γνώση, αλλά απαιτείται και η ενεργός συμμετοχή των άλλων ενδιαφερόμενων μερών, δηλαδή των επιχειρήσεων και των κρατικών ιδρυμάτων. Για την επίτευξη επαρκών αποτελεσμάτων, ο τομέας της εκπαίδευσης πρέπει να αναδιαρθρωθεί και να εκσυγχρονιστεί, ενώ τα προγράμματα σπουδών πρέπει να μεταρρυθμιστούν και να επικαιροποιηθούν προκειμένου να ικανοποιούν τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Όταν δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε οι απόφοιτοι να βρίσκουν εργασία στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ της προσφοράς νέων ειδικευμένων αποφοίτων και της ζήτησης της αγοράς εργασίας.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Η εν λόγω έκθεση πρωτοβουλίας περιέχει πραγματικά θετικές ιδέες για το μέλλον των πανεπιστημίων μας. Οποιαδήποτε αλλαγή στο ακαδημαϊκό εκπαιδευτικό σύστημα που συμβάλλει στον εκσυγχρονισμό των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και, πάνω απ’ όλα, φέρνει πιο κοντά τους αποφοίτους και τον κόσμο της εργασίας, πρέπει να χαιρετίζεται και να ενθαρρύνεται ιδιαιτέρως.

Σήμερα, το ευρωπαϊκό πανεπιστημιακό σύστημα, ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της καθημερινής ζωής μας με το οποίο μπορούμε να σπείρουμε τους πόρους για μια δυναμική, διαρκή οικονομική ανάκαμψη, πρέπει να ανοιχτεί στην αγορά εργασίας: η διαμόρφωση στερεών δεσμών, από την άποψη των αμοιβαίων ανταλλαγών μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων, αποτελεί προτεραιότητα για τα ιδρύματα των κρατών μελών, ενώ οι τοπικές και περιφερειακές αρχές είναι πρωτίστως εκείνες που πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο στο πλαίσιο των προσπαθειών επιτυχούς προσέγγισης του οικονομικού και του εκπαιδευτικού τομέα. Μόνο τα πανεπιστήμια που διαλέγονται με τις επιχειρήσεις στις αντίστοιχες περιφέρειές τους μπορούν να ελπίζουν ότι θα προετοιμάσουν τους νέους ανθρώπους για την είσοδο και τη μόνιμη παραμονή τους στην αγορά εργασίας.

Όλοι χρειαζόμαστε, τώρα και πάντα, σύγχρονα εκπαιδευτικά ιδρύματα τα οποία, πάνω απ’ όλα, αντικατοπτρίζουν τις περιφερειακές ανάγκες: αυτό είναι κάτι που, είμαι βέβαιη, αποτελεί επίσης συστατικό ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των περιφερειών μας. Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Σήμερα η γνώση αποτελεί προτεραιότητα περισσότερο από ποτέ. Πρέπει να γίνουν περισσότερα όσον αφορά το τρίγωνο της γνώσης, υιοθετώντας ένα πλαίσιο μεταρρυθμίσεων που είναι απαραίτητες για να καταστεί η γνώση κοινωνική αξία και ενισχύοντας τους δεσμούς μεταξύ των επιχειρήσεων και των πανεπιστημίων, όπως στην περίπτωση των κοινοτήτων γνώσης και πληροφοριών του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΙΤ). Είναι κρίσιμης σημασίας τα πανεπιστήμια να ενσωματώσουν το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον στην κύρια σφαίρα δραστηριοτήτων στο πλαίσιο των προγραμμάτων τους έρευνας και καινοτομίας. Είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί μια στρατηγική επενδύσεων για νέες πηγές ανάπτυξης που θα τονώνουν την έρευνα, την ανάπτυξη, την καινοτομία και την εκπαίδευση με σκοπό την ενίσχυση της βιομηχανικής βάσης μας, τη διαμόρφωση ενός εξαιρετικής ποιότητας τομέα υπηρεσιών και μιας σύγχρονης αγροτικής οικονομίας. Ο ρόλος των δημόσιων και ιδιωτικών ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης, των πανεπιστημίων και των πολυτεχνικών σχολών θα είναι ιδιαίτερα πολύτιμος για τη διαμόρφωση κρατικής εμπιστοσύνης προς τα εν λόγω ιδρύματα. Θα πρέπει να απολαμβάνουν αυτονομίας ούτως ώστε να έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν την απαραίτητη συμβολή τους στην ανάπτυξη της Ευρώπης. Είναι απαραίτητο να ενισχυθούν οι διεπιστημονικές όψεις των εκπαιδευτικών και των ερευνητικών προγραμμάτων καθώς και η συνεργασία μεταξύ των πανεπιστημίων. Εν προκειμένω, βασικό εργαλείο είναι οι τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνίας.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για τον διάλογο πανεπιστημίων-επιχειρήσεων: μια νέα εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων της Ευρώπης, διότι παρουσιάζει μέτρα που συμβάλλουν στην ενίσχυση της απασχολησιμότητας των ευρωπαίων σπουδαστών. Η συνεργασία μεταξύ του τομέα της εκπαίδευσης και των επιχειρήσεων είναι απαραίτητη για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της λογικής της προσφοράς αποφοίτων εκ μέρους του τομέα της εκπαίδευσης και της λογικής της ζήτησης του κόσμου της απασχόλησης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Πιστεύω ότι οι εταιρικές σχέσεις που επιτρέπουν τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων, ιδίως όσες προάγουν τη βελτίωση της εκπαίδευσης και των προσόντων των ατόμων, είναι απαραίτητες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης. Τα εν λόγω προσόντα θα αντικατοπτρίζονται στην καινοτομία, την έρευνα και την ανάπτυξη, στοιχεία κρίσιμης σημασίας για τη βιώσιμη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Οι εταιρικές σχέσεις πρέπει να εδραιωθούν μεταξύ των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων προκειμένου να διευκολυνθεί η είσοδος των εν λόγω εργαζομένων στην αγορά εργασίας, συμβάλλοντας στη μείωση των υψηλών επιπέδων ανεργίας που καταγράφονται ιδιαίτερα σήμερα. Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα επίσης να αναφερθώ ξανά στη σημασία της πολιτικής συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα κονδύλια της οποίας θα είναι εξαιρετικά χρήσιμα για αυτόν τον σκοπό.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Τον Μάρτιο του 2000 στη Λισαβόνα και τον Μάρτιο του 2002 στη Βαρκελώνη, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε τον στρατηγικό στόχο του να καταστεί η ΕΕ η πλέον ανταγωνιστική και δυναμική οικονομία με βάση τη γνώση στον κόσμο, να καταστούν τα εκπαιδευτικά συστήματα και τα συστήματα κατάρτισής της παγκόσμιο σημείο αναφοράς από την άποψη της ποιότητας, και να δημιουργηθεί ο Ευρωπαϊκός Χώρος Έρευνας και Καινοτομίας. Τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για τις πολιτικές εκπαίδευσης και κατάρτισης, ενώ ο ρόλος της ΕΕ είναι να στηρίζει τη βελτίωση των εθνικών συστημάτων με νέα μέσα σε επίπεδο ΕΕ, με την αμοιβαία μάθηση, την ανταλλαγή πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών. Η οικονομία με βάση τη γνώση και η ταχεία τεχνολογική ανάπτυξη παρουσιάζουν προκλήσεις για την ανώτατη εκπαίδευση και την έρευνα στην Ευρώπη, αλλά μπορούν επίσης να δημιουργήσουν νέες ευκαιρίες τις οποίες πρέπει να εκμεταλλευτούμε αποτελεσματικά. Από αυτή την άποψη, η δημιουργία εταιρικών σχέσεων ποιότητας μεταξύ της ανώτατης εκπαίδευσης και των επιχειρήσεων είναι ύψιστης σημασίας. Πιστεύω ότι η συνεργασία μεταξύ του τομέα της εκπαίδευσης και των επιχειρήσεων σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διακρατικό επίπεδο είναι κρίσιμης σημασίας για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της λογικής της προσφοράς του τομέα της εκπαίδευσης και της λογικής της ζήτησης του κόσμου της απασχόλησης.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση για τον διάλογο πανεπιστημίων-επιχειρήσεων υιοθετεί μια θέση η οποία δεν θεωρούμε ότι αποτελεί τον ορθό τρόπο εκσυγχρονισμού της εκπαίδευσης. Πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά τις αναφαινόμενες απειλές κατά της ελεύθερης, δημόσιας και δημοκρατικής πρόσβασης στην εκπαίδευση. Πιστεύουμε ότι πρέπει να αναγνωριστούν επειγόντως τα σφάλματα που οφείλονται στη διαδικασία της Μπολόνια και, σε αντίθεση με τα λεγόμενα του εισηγητή σχετικά με την εν λόγω διαδικασία, πρέπει να απομυθοποιήσουμε το θέμα της κινητικότητας ως μέσο προσέγγισης των κρατών μελών και ως μέσο εξίσωσής τους.

Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η διαδικασία της Μπολόνια δεν είναι ουδέτερη και περιλάμβανε μια αρχική επένδυση, ή ότι έχει ακολουθήσει, ταυτόχρονα, μια πολιτική αφαίρεσης από το κράτος της ευθύνης για τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων. Στην εν λόγω έκθεση αναφέρεται αρκετές φορές το θέμα της αυτονομίας των πανεπιστημίων, με την ιδέα μιας «εταιρικής σχέσης» μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων να προστίθεται σε αυτό το σημείο ως ένας τρόπος εξασφάλισης χρηματοδότησης για τα ιδρύματα. Αυτή η ιδέα της σχέσης πανεπιστημίων-επιχειρήσεων μας απομακρύνει από το πραγματικό νόημα και την αξία της εκπαίδευσης ως καθολικού δικαιώματος και προσεγγίζει την εκπαίδευση μέσω της εμπορευματοποίησής της, απογυμνώνοντας την από το περιεχόμενο και την ποιότητά της. Πρόκειται για νεοφιλελεύθερη προσέγγιση, στην οποία αντιτιθέμεθα.

  Filip Kaczmarek (PPE), γραπτώς. – (PL) Στήριξα την έκθεση Schmitt για τον διάλογο πανεπιστημίων-επιχειρήσεων: μια νέα εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων της Ευρώπης. Θα ήθελα να απευθύνω τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου στον εισηγητή, ο οποίος δεν αποτελεί πλέον, δυστυχώς, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Συγχαίρω θερμά τον κ. Schmitt για την εκλογή του στο Κοινοβούλιο της Ουγγαρίας καθώς και για την εκλογή του ως προέδρου. Του εύχομαι το καλύτερο.

  Jaromír Kohlíček (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Η ΕΕ βρίσκεται επί του παρόντος σε μια ιδιαίτερα σχιζοφρενική κατάσταση. Από τη μια μεριά, υπάρχει σαφής ζήτηση να εκπαιδεύουν τα πανεπιστήμια πρακτικά προσανατολισμένους επαγγελματίες εργαζόμενους στο επίπεδο των προπτυχιακών σπουδών. Από την άλλη, οι άνθρωποι που κατανοούν πραγματικά την τεχνική εκπαίδευση γνωρίζουν ότι τα τρία πρώτα έτη των κανονικών σπουδών στο πανεπιστήμιο πρέπει να παρέχουν στους σπουδαστές τις θεωρητικές βάσεις για περαιτέρω επιτυχείς σπουδές. Σε αυτό το σημείο έγκειται η ρίζα της παρεξήγησης. Ένα φόρουμ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων, όποια μορφή κι αν πάρει, θα επικεντρώνεται πάντοτε κυρίως στους «πρακτικά χρήσιμους» σπουδαστές. Ωστόσο, οι πραγματικοί φορείς της βασικής έρευνας και της σημαντικής καινοτομίας είναι κυρίως οι απόφοιτοι πολυτεχνικών σχολών, οι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων. Για να επιτύχουν σημαντικά αποτελέσματα στα αντίστοιχα πεδία τους οι εν λόγω απόφοιτοι πρέπει, φυσικά, να αποκτήσουν τις κατάλληλες βάσεις στα σημαντικότερα τεχνικά αντικείμενα κατά τα πρώτα τρία χρόνια των σπουδών τους. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα με τα μαθηματικά του λυκείου και μια επιδερμική γνώση των βασικών τεχνικών επιστημών, με συμπλήρωμα μια εξέταση στην απλή και διπλογραφική λογιστική και μια πρακτική γνώση της εκπόνησης έργων που θα υποβληθούν στα πλαίσια αιτήσεων σε οργανισμούς επιδοτήσεων. Οι υπεύθυνοι πανεπιστημιακοί λέκτορες συνηγορούν υπέρ μιας άποψης που δεν διαφέρει σημαντικά από τη δική μου, παρά τις διάφορες δηλώσεις, τα φόρουμ, τις ανακοινώσεις και τις νέες εταιρικές σχέσεις. Ως εκ τούτου, συνιστώ, όσον αφορά μελλοντικές συζητήσεις, τον σαφή διαχωρισμό μεταξύ της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης σύμφωνα με τη Διακήρυξη της Μπολόνια και της «παραδοσιακής» πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Οι νέες, επιπρόσθετες μορφές της αποκαλούμενης διά βίου μάθησης είναι, φυσικά, επίσης επιθυμητές.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο διάλογος πανεπιστημίων-επιχειρήσεων είναι απαραίτητος για την υψηλής ποιότητας εκπαίδευση στην οποία προσβλέπουν οι νέοι της ΕΕ. Η συνεργασία μεταξύ του τομέα της εκπαίδευσης και των επιχειρήσεων σε κάθε επίπεδο είναι κρίσιμης σημασίας για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της λογικής της προσφοράς του εκπαιδευτικού τομέα και της λογικής της ζήτησης του κόσμου της απασχόλησης. Οι εταιρικές σχέσεις μεταξύ των ιδρυμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης και των επιχειρήσεων είναι απαραίτητες για την ενίσχυση της απασχολησιμότητας των σπουδαστών, τη βελτίωση του επιχειρηματικού δυναμικού και τη διευκόλυνση της εξοικείωσης με τον κόσμο της εργασίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ψήφισα με τον τρόπο που ψήφισα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Στην ανακοίνωσή της, η Επιτροπή αναφέρεται στο να αποκτήσουν τα πανεπιστήμια και τα κολέγια πραγματική αυτονομία. Αυτό το είδος της αυτονομίας πρέπει να συμβαδίζει με την οικονομική αυτονομία, κάτι που είναι μη ρεαλιστικό, δεδομένης της περιόδου λιτότητας που βρίσκεται μπροστά μας. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ιδιαίτερα γόνιμης συνεργασίας μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων. Η ανάγκη ενίσχυσης του διαλόγου στο πλαίσιο της διαδικασίας της Μπολόνια δεν διατυπώνεται με αρκετή σαφήνεια και, για αυτόν τον λόγο, απείχα από την ψηφοφορία.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Πιθανώς κανένα κράτος μέλος της ΕΕ δεν θα αμφισβητούσε την αναγκαιότητα της συνεργασίας μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων. Δεδομένου ότι η κρίση ανέδειξε όχι μόνο τα προβλήματα της ανεργίας, αλλά και τη σημασία μιας εκπαίδευσης που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς, θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι με την έγκριση αυτού του εγγράφου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αγωνίζεται να ξεκινήσει τον διάλογο μεταξύ του ακαδημαϊκού και του επιχειρηματικού κόσμου. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίζεται μακροπρόθεσμα, από την έναρξη κιόλας των σπουδών στα πανεπιστήμια: ποικίλα προγράμματα ανταλλαγών, προώθηση προγραμμάτων απόκτησης εργασιακής εμπειρίας σε επιχειρήσεις, ίσως ακόμη και διαβουλεύσεις μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων κατά τον σχεδιασμό των προγραμμάτων σπουδών. Εάν οι μελλοντικοί εργοδότες ενταχθούν στο εκπαιδευτικό σύστημα από την αρχή, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να προετοιμάζουμε ειδικούς που μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα στις ανάγκες των εργοδοτών στην αγορά εργασίας.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Υπερψήφισα το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αρ. A7-0108/2010 για τον διάλογο πανεπιστημίων-επιχειρήσεων: μια νέα εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων της Ευρώπης (2009/2099 (INI)), διότι η δυναμική της σημερινής αγοράς εργασίας, η οικονομική ανάπτυξη και η αλλαγή όσον αφορά τις προτεραιότητες της ανάπτυξης απαιτούν τη συνεργασία σε πολλά επίπεδα. Η ανώτατη εκπαίδευση σε ολόκληρη την Ευρώπη αντιμετωπίζει μια τεράστια πρόκληση. Οφείλει να συμβαδίσει με έναν δυναμικά αναπτυσσόμενο κόσμο καθώς και με τις μεταβαλλόμενες προσδοκίες της αγοράς όσον αφορά τους νέους εργαζόμενους. Σήμερα, το γεγονός ότι οι ευκαιρίες στην εκπαίδευση και το επίπεδο της εκπαίδευσης δεν αντιστοιχούν στις προσδοκίες της αγοράς αποτελεί πολύ σημαντικό πρόβλημα. Η διατήρηση αυτού του συστήματος, που βρίθει ανισοτήτων, είναι ένα σφάλμα που δεν μπορούμε να δεχτούμε. Γι’ αυτό τον λόγο, οι αλλαγές που οφείλουμε να εισαγάγουμε πρέπει να αφορούν το σύνολο της εκπαίδευσης καθώς και τον τρόπο με τον οποίο οι νέοι αποδίδουν στην αγορά εργασίας. Ως πρώην πρόεδρος της βουλής των σπουδαστών της Δημοκρατίας της Πολωνίας, ενός θεσμού που εκπροσωπεί όλους τους σπουδαστές της Πολωνίας, συναντώ συχνά ανθρώπους που μόλις έχουν ξεκινήσει ή ολοκληρώνουν σε λίγο τις σπουδές τους στο πανεπιστήμιο. Οι γνώσεις τους όσον αφορά την αγορά εργασίας και τις απαιτήσεις της είναι πολύ λίγες, ενώ και το επίπεδο της εκπαίδευσης είναι εξίσου μη ικανοποιητικό. Στους πολιτικούς φορείς, όπως και στους φορείς των φοιτητών, επικρατεί η άποψη ότι αυτό που έχει σημασία είναι σε πόσες θέσεις εργασίας που παρέχουν πρακτική εξάσκηση και εργασιακή εμπειρία έχει εργαστεί κανείς, πόσα αντικείμενα έχει σπουδάσει ή πόσες γλώσσες μπορεί να μιλήσει. Ωστόσο, η αγορά χρειάζεται ποιότητα και όχι ποσότητα. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να δράσουμε ώστε να βελτιώσουμε τη συνεργασία μεταξύ των πανεπιστημίων, του ακαδημαϊκού κόσμου και των επιχειρήσεων.

  Daciana Octavia Sârbu (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την έκθεση Schmitt για την ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων. Σήμερα τα πανεπιστήμια πρέπει να συνεργαστούν στενότερα με τον κόσμο των επιχειρήσεων ούτως ώστε να ανταποκριθούν κατάλληλα στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας, ιδίως στο πλαίσιο μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Από αυτήν την άποψη, ο διάλογος και η συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων πρέπει να βασίζονται στην αμοιβαιότητα, την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό.

Αυτός ο στόχος θα μπορούσε να επιτευχθεί με την εισαγωγή ενός συστήματος αποδεικτικών γνώσης, παρόμοιου με αυτό που χρησιμοποιείται σε αρκετά κράτη μέλη επί του παρόντος, το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα, ιδιαίτερα στις ΜΜΕ, να βελτιώσουν την ερευνητική ικανότητά τους χωρίς υποβάθμιση της ανεξαρτησίας, της αυτονομίας και του δημόσιου χαρακτήρα των πανεπιστημίων. Τόσο τα πανεπιστήμια όσο και οι επιχειρήσεις μπορούν να ωφεληθούν από την από κοινού ανάπτυξη διεπιστημονικών και επιχειρηματικών ικανοτήτων καθώς και από την ευέλικτη προσαρμογή των πεδίων, των προφίλ και των ειδικοτήτων των σπουδών στις ανάγκες της οικονομίας και τις ανάγκες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την έκθεση για τον διάλογο πανεπιστημίων -επιχειρήσεων: μια νέα εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων της Ευρώπης.

Η ΕΕ πρέπει να εδραιώσει στενότερους συνδέσμους και εταιρικές σχέσεις μεταξύ των πανεπιστημίων και του επιχειρηματικού τομέα προκειμένου να αναπτυχθεί μια κοινωνία με βάση τη γνώση και την εφαρμοσμένη έρευνα και να βελτιωθεί η ένταξη των αποφοίτων στην αγορά εργασίας. Δυστυχώς, ολοένα και περισσότερο παρατηρούνται αποκλίσεις μεταξύ των ικανοτήτων των αποφοίτων και των προσόντων που απαιτούνται στην αγορά εργασίας.

Παροτρύνω την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συντάξουν μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες προβλέψεις όσον αφορά τις δεξιότητες που απαιτούνται προκειμένου να αντιστοιχιστούν τα προγράμματα σπουδών με την οικονομική ανάπτυξη. Επιπλέον, επιθυμώ να επιστήσω την προσοχή στην ανάγκη αύξησης του αριθμού των θέσεων εργασίας, η οποία αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΕ, ιδίως στη διάρκεια της τρέχουσας ύφεσης.

Ενθαρρύνουμε την Επιτροπή να προαγάγει, με τους πόρους και τα μέσα που έχει στη διάθεσή της, την ανάπτυξη μιας επιχειρηματικής κουλτούρας απλοποιώντας τις διαδικασίες και περιορίζοντας τη γραφειοκρατία προκειμένου να προωθήσει τις ανταλλαγές μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων.

Τέλος, επιθυμώ να τονίσω τη σημασία της διά βίου μάθησης, ιδίως μέσω μαθημάτων εξ αποστάσεως ειδικά προσαρμοσμένων στις νέες τεχνολογίες και επωφελών ιδίως στους άνω των 45 ετών, οι οποίοι είναι πιο ευάλωτοι και εκτεθειμένοι στον κοινωνικό αποκλεισμό.

Έκθεση: Rebecca Harms (A7-0142/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η Ευρωπαϊκή Ένωση προστατεύει τους πολίτες της. Πέραν των ευρωπαϊκών κανονισμών σχετικά με τα επικίνδυνα προϊόντα που κάποιοι προσπαθούν να εισαγάγουν στην εσωτερική αγορά, πέραν των μέτρων που λαμβάνονται από κοινού για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, πέραν των κοινών πρωτοβουλιών για τη διασφάλιση της ειρήνης στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση συμμετέχει στον παροπλισμό των πυρηνικών εργοστασίων που κατασκευάστηκαν κατά τη σοβιετική περίοδο και τα οποία θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία μας οποιαδήποτε στιγμή. Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά το φρικτό δυστύχημα στο Τσερνομπίλ, νιώθω ικανοποίηση που συνέβαλα στην ασφάλεια της ηπείρου μας υπερψηφίζοντας την εν λόγω έκθεση. Στην πραγματικότητα, είναι ζωτικής σημασίας τα μέτρα που ελήφθησαν στη Βουλγαρία στο πλαίσιο του προγράμματος Kozloduy να συνεχίσουν να εφαρμόζονται κατά την περίοδο από το 2010 έως το 2013.

  Gerard Batten, John Bufton και Derek Roland Clark (EFD), γραπτώς. – (ΕΝ) Το Κόμμα της Ανεξαρτησίας της Μεγάλης Βρετανίας (UKIP) θεωρεί την ασφάλεια της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας ζήτημα μεγάλης σημασίας, αλλά θεωρεί ότι η συνδρομή της ΕΕ προς τη Βουλγαρία, φαινομενικά για τον συγκεκριμένο λόγο, έχει πολιτικά κίνητρα (την αποτροπή της επανεπεξεργασίας σχάσιμου υλικού, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί εύκολα κοντά στη Βουλγαρία, στη γειτονική Ρωσία) και δογματικά (η επιβολή μη ρεαλιστικών πολιτικών αιολικής ενέργειας), και βασίζεται στην επιθυμία να χρηματοδοτήσει τοπικά έργα διατήρησης που αφορούν το περιβάλλον, τα οποία δεν σχετίζονται με τον παροπλισμό. Συνεπώς, τα μέλη του UKIP καταψήφισαν την πρόσθετη χρηματοδότηση που ζητείται από τη συγκεκριμένη έκθεση.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι κανόνες που ίσχυαν στις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης όσον αφορά την πυρηνική ενέργεια και τα ραδιενεργά απόβλητα πριν από την ένταξή τους ήταν λιγότερο απαιτητικοί σε σχέση με τους κανόνες που ίσχυαν εκείνη την περίοδο στην ΕΕ. Ως εκ τούτου, η παρέμβαση της ΕΕ και η χρηματοδοτική συνδρομή ήταν απαραίτητες δεδομένου ότι αποσκοπούσαν στη βελτίωση του επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η πρόταση επί της οποίας ψηφίζουμε.

Η πρόταση κανονισμού που υποβλήθηκε από την Επιτροπή αποσκοπεί στην παροχή χρηματοδοτικής συνδρομής για τον παροπλισμό των μονάδων 1 έως 4 του εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας του Kozloduy στη Βουλγαρία και στο να εξασφαλιστεί η διαχείριση των ραδιενεργών υλικών που θα προκύψουν. Σύμφωνα με τον εισηγητή, χωρίς τη συνδρομή της ΕΕ, ενδέχεται να διακυβευτεί η ασφάλεια στον βαθμό που οι αντιδραστήρες Τύπου WWER 440/230 παρουσιάζουν σοβαρά σχεδιαστικά σφάλματα τα οποία δεν θα ήταν δυνατόν να ξεπεραστούν.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η προστασία και η βελτίωση της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος αποτελούν στόχους προτεραιότητας στο πλαίσιο της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι είναι απολύτως ζωτικής σημασίας για την ΕΕ να διατηρήσει επαρκείς οικονομικούς και τεχνικούς πόρους για τον παροπλισμό των μονάδων 1 έως 4 του πυρηνικού εργοστασίου του Kozloduy στη Βουλγαρία όπως υποστηρίζει το Κοινοβούλιο στο εν λόγω ψήφισμα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Ευρώπη διακόπτει τη λειτουργία μιας μείζονος παραγωγικής μονάδας υψηλών ραδιενεργών εκπομπών και εξαλείφει τον κίνδυνο σοβαρών ατυχημάτων. Εκτός από τους όρους ασφαλείας όσον αφορά τις εργασίες παροπλισμού, είναι κρίσιμης σημασίας να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα ενεργό ρόλο στο να βοηθήσει τη Βουλγαρία να ξεπεράσει τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει ο παροπλισμός στην οικονομική ανταγωνιστικότητα, την ενεργειακή βιωσιμότητα και την κατάσταση της αγοράς εργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η στρατηγική για την παρέμβαση της ΕΕ πρέπει να διασφαλίζει τη στήριξη με σκοπό την ενθάρρυνση της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και τη διαμόρφωση βιώσιμης βιομηχανίας στις περιοχές που πλήττονται από τον παροπλισμό.

  Rebecca Harms (Verts/ALE), γραπτώς. – (ΕΝ) Το Σώμα ενέκρινε σήμερα 300 εκατομμύρια ευρώ για την περαιτέρω παροχή βοήθειας για τον παροπλισμό των πυρηνικών αντιδραστήρων 1-4 του Kozloduy. Στηρίζω αυτή την κίνηση δεδομένου ότι η περαιτέρω βοήθεια θα είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ό ασφαλής παροπλισμός των αντιδραστήρων. Το Σώμα, ωστόσο, απέρριψε τη χρηματοδότηση από τα ίδια κονδύλια εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούν λιγνίτη και ρυπαίνουν το περιβάλλον. Επίσης, απορρίφθηκε η πρόταση για χρήση μέρους των κονδυλίων για να βοηθηθεί η Βουλγαρία να λύσει το πρόβλημα της τελικής απόθεσης των πυρηνικών αποβλήτων. Αυτό με οδήγησε να καταψηφίσω την τροποποιημένη πρόταση. Εντούτοις, απείχα από την ψήφιση του νομοθετικού ψηφίσματος για την παροχή χρηματοδότησης από την ΕΕ για τον παροπλισμό.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Μόνο να χαιρόμαστε μπορούμε από οποιαδήποτε κίνηση προς την κατεύθυνση του παροπλισμού ενός εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας και την εφαρμογή ερευνητικών προγραμμάτων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τα πυρηνικά απόβλητα. Πρόκειται για ένα βήμα προς την σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας, την οποία συνυπογράφουμε. Ωστόσο, επιθυμώ να τονίσω ότι με μπερδεύει η επιμονή στην «τελική απόθεση» των πυρηνικών αποβλήτων. Αυτή η μέθοδος δεν μπορεί να παράσχει μια μακροπρόθεσμη λύση, δεδομένων των κινδύνων που εγκυμονεί για το οικοσύστημά μας.

Με ανησυχεί επίσης η έλλειψη εγγυήσεων όσον αφορά την χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής με σκοπό τη διευκόλυνση της διαδικασίας παροπλισμού. Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τα 300 εκατομμύρια ευρώ δεν θα χρησιμοποιηθούν εν μέρει για τη χρηματοδότηση του νέου πυρηνικού εργοστασίου Belene στη Βουλγαρία; Δεν έχει δεσμευτεί ήδη ο Επίτροπος Oettinger να χρηματοδοτήσει το συγκεκριμένο έργο; Ψηφίζω υπέρ της εν λόγω έκθεσης με την ελπίδα να δούμε επιτέλους τον παροπλισμό των αντιδραστήρων του Kozloduy να γίνεται πραγματικότητα.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ένταξη των χωρών της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης στην ΕΕ και η χρήση εκ μέρους τους της πυρηνικής ενέργειας έχουν ως αποτέλεσμα την ανάγκη παροχής χρηματοδοτικής συνδρομής σε αυτές τις χώρες, ούτως ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα πυρηνικά απόβλητα και να είναι σε θέση να βελτιώσουν την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος. Η χρηματοδοτική συνδρομή που εγκρίνεται εδώ εντάσσεται, συνεπώς, σε αυτό το πλαίσιο. Για αυτόν τον λόγο ψήφισα με τον τρόπο που ψήφισα.

  Alajos Mészáros (PPE), γραπτώς. – (HU) Στη συμφωνία προσχώρησής της η Βουλγαρία, όπως η Σλοβακία και η Λιθουανία, συμφώνησε να παροπλίσει τμήμα της παραγωγής της πυρηνικής ενέργειας. Η χρηματοδοτική συνδρομή παρασχέθηκε μέχρι το 2009 με σκοπό τον μόνιμο παροπλισμό του εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας στο Kozloduy, αλλά υπήρξε ένα αίτημα, όπως συνέβη και με τα άλλα κράτη μέλη, παράτασης της προθεσμίας μέχρι το 2013. Για αυτόν τον σκοπό θα λάβει περίπου 860 εκατομμύρια ευρώ βοήθεια. Ωστόσο, η πλήρης διαδικασία παροπλισμού απαιτεί μακρύ χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι δεν αρκεί να αποσυνδεθεί απλά το εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας πλήρως από το πλέγμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν επιδιώκεται η διακοπή της λειτουργίας ενός εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας νωρίτερα από ό,τι είχε σχεδιαστεί, πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για την αντικατάσταση του ενεργειακού εφοδιασμού. Η Βουλγαρία δεν κατάστρεψε τον ενεργειακό εφοδιασμό της, αλλά οι γειτονικές χώρες επηρεάζονται αρνητικά, δεδομένου ότι δεν λαμβάνουν πλέον ηλεκτρική ενέργεια. Το κλείσιμο των τεσσάρων αντιδραστήρων σημαίνει απώλεια ενέργειας 1.700 MW για τη Βουλγαρία.

Η βουλγαρική κυβέρνηση δεν έχει τη δυνατότητα, χωρίς τη χρηματοδοτική συνδρομή της ΕΕ, να απορρίψει με ασφάλεια το χρησιμοποιημένο καύσιμο, μέρος του οποίου απορρίπτονταν, ούτως ή άλλως, κάπου εκτός των κρατών μελών της ΕΕ. Έχω επίσης υπόψη μου το γεγονός ότι η βουλγαρική κυβέρνηση δεν διαθέτει αποθέματα στα οποία μπορεί να υπολογίζει σε περίπτωση μόνιμου παροπλισμού και, ως εκ τούτου, πρέπει να της παράσχουμε βοήθεια. Έχουμε ήδη επενδύσει πολλά χρήματα για το μόνιμο κλείσιμο εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας, αλλά ας σκεφτούμε μήπως θα άξιζε περισσότερο εάν, αντί να κλείναμε πυρηνικά εργοστάσια, τα εκσυγχρονίζαμε. Δεν αναφέρομαι ειδικά στο Kozloduy. Πρέπει να στηρίξουμε τη βελτίωση των κανόνων ασφαλείας στις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, δεδομένου ότι τα πυρηνικά εργοστάσια πρέπει να κλείνουν ακριβώς λόγω του χαμηλού επιπέδου των εν λόγω κανόνων.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Όσο δεν υπάρχει ικανοποιητική λύση στο πρόβλημα της τελικής απόθεσης των ραδιενεργών αποβλήτων, δεν είναι απορίας άξιο ότι οι υποψήφιες χώρες δεν γνωρίζουν ποια εναλλακτική λύση πρέπει να επιλέξουν. Πρέπει να διασφαλίσουμε το ότι δεν θα παράσχουμε χρηματοδοτική συνδρομή για τη βελτίωση της προστασίας των ανθρώπων και του περιβάλλοντος για να ανακαλύψουμε κατόπιν ότι τα στοιχεία καυσίμου πωλούνται και πιθανώς χρησιμοποιούνται για στρατιωτικούς σκοπούς. Φυσικά, είναι προς το συμφέρον ολόκληρης της Ευρώπης όσον αφορά την ασφάλεια και το περιβάλλον να βρεθεί μια λύση για την τελική απόθεση. Ωστόσο, πρέπει να σταματήσει η επαναπώληση ατομικών αποβλήτων.

Δεδομένου ότι έχουμε φθάσει στο σημείο όπου ο παροπλισμός δύο μονάδων αντιδραστήρων κοστίζει 1,78 δισεκατομμύρια ευρώ, είναι σαφές ότι το παραμύθι της φθηνής, φιλικής προς το περιβάλλον πυρηνικής ενέργειας δεν ισχύει πλέον. Η εν λόγω έκθεση επισημαίνει ορισμένα από τα προβλήματα που δημιουργεί η πυρηνική ενέργεια και ο παροπλισμός των πυρηνικών αντιδραστήρων, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπερψήφισα την έκθεση.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Σεβόμενη τις δεσμεύσεις που ανέλαβε μέσω της συνθήκης προσχώρησης στην ΕΕ, η Βουλγαρία πρέπει να κλείσει τις μονάδες 1-4 του πυρηνικού εργοστασίου του Kozloduy, για το οποίο η ΕΕ χορήγησε χρηματοδοτική συνδρομή έως το 2009. Υπερψήφισα αυτή την έκθεση για την παροχή στήριξης στην ενέργεια της Βουλγαρίας να αποκτήσει επιπρόσθετο ποσό χρηματοδότησης 300 εκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2013 με σκοπό να ολοκληρώσει τον παροπλισμό του πυρηνικού εργοστασίου του Kozloduy, να καθαρίσει τον χώρο και να διαχειριστεί όλα τα απόβλητα που θα προκύψουν κατά τρόπο βιώσιμο και υπό όρους που δεν θα βλάψουν την υγεία των ανθρώπων και το περιβάλλον.

Επιπλέον, στηρίζω το αίτημα της Επιτροπής για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της υλοποίησης όλων των έργων που θα εκτελεστούν με χρήση της εν λόγω επιδότησης: έρευνα/καινοτομία με στόχο την εισαγωγή τεχνολογιών που βασίζονται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας προκειμένου να ικανοποιηθεί η απαίτηση για επίτευξη περαιτέρω μείωσης κατά 18.000 kt CO2-eq των εκπομπών που θα παραχθούν από τον παροπλισμό. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην εκ νέου κατάρτιση του εργατικού δυναμικού ώστε να αποφευχθεί η περαιτέρω αύξηση της ανεργίας καθώς και στην ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων, ιδίως κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης. Όλες οι εν λόγω διαδικασίες πρέπει να διεξαχθούν κατά τρόπο απόλυτα διαφανή όσον αφορά τους πολίτες, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις όλων των πολυμερών περιβαλλοντικών συμφωνιών στις οποίες μετέχει η Βουλγαρία (Aarhus, Espoo, κτλ.).

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (ΕΝ) Όπως ήταν αναμενόμενο, εμείς οι Πράσινοι χάσαμε την τελευταία ευκαιρία μας να τροποποιήσουμε την έκθεση Harms κατά την ψηφοφορία στην Ολομέλεια για τη χρηματοδοτική συνδρομή της Κοινότητας σχετικά με τον παροπλισμό τεσσάρων μονάδων του πυρηνικού εργοστασίου του Kozloduy στη Βουλγαρία.

Σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμφώνησε να χορηγήσει 300 εκατομμύρια ευρώ (μέχρι το 2013) στη Βουλγαρία για το τρέχον πρόγραμμά της παροπλισμού 4 πυρηνικών μονάδων στο Kozloduy. Αυτό το θετικό μήνυμα προς τη Βουλγαρία ήταν ο λόγος για τον οποίο ο εισηγητής και η Ομάδα Verts/ALE απείχαν από την ψηφοφορία της νομοθετικής πρότασης.

Χάρη στους Πράσινους, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε τελικά το γεγονός ότι η Βουλγαρία δεν διαθέτει σχεδόν καμία πολιτική όσον αφορά την τελική απόθεση των πυρηνικών αποβλήτων. Ωστόσο, η βουλγαρική κυβέρνηση –με τη βοήθεια των Ομάδων PPE και S&D– κατόρθωσε να εξαλείψει κάθε διάταξη που θα στήριζε οποιαδήποτε πραγματική πρόοδο επί του θέματος της τελικής απόθεσης. Επί του παρόντος, οι κύριοι κίνδυνοι για τους ανθρώπους και το περιβάλλον εκτοπίζονται στη Ρωσία, όπου εξάγεται το μεγαλύτερο μέρος των ακτινοβολημένων στοιχείων καυσίμου.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατόρθωσε, παρά ταύτα, να εξασφαλίσει περισσότερες διατάξεις σχετικά με τη συμμετοχή του κοινού, τη διαφάνεια, τον έλεγχο καθώς και την υποβολή εκθέσεων σε σύγκριση με την αρχική πρόταση της Επιτροπής. Μένει τώρα να δούμε εάν κάποιο από αυτά τα στοιχεία θα ενσωματωθεί από το Συμβούλιο, το οποίο έχει και τον τελικό λόγο, δεδομένου ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απλώς γνωμοδοτεί επί θεμάτων σχετικών με την πυρηνική ενέργεια.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Κυρίες και κύριοι, όπως και με το πυρηνικό εργοστάσιο του Kozloduy στη Βουλγαρία, ο παροπλισμός του πυρηνικού εργοστασίου Ignalina στη Λιθουανία ήταν ένας από τους όρους για την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο παροπλισμός του πυρηνικού εργοστασίου Ignalina το 2009 είχε σοβαρές επιπτώσεις στη Λιθουανία. Μετά την ανάκτηση της ανεξαρτησίας της Λιθουανίας το 1991, το πυρηνικό εργοστάσιο Ignalina συνέβαλε σημαντικά στην οικονομία μας και κάλυπτε την ενεργειακή κατανάλωση της χώρας μας σε ποσοστό άνω του 70%. Λόγω του παροπλισμού, αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε τη θέση μας ως ενεργειακού εξαγωγέα και να καταστούμε εισαγωγέας ενός ευρέος φάσματος τύπων ενέργειας. Το πυρηνικό εργοστάσιο Ignalina αποτελούσε μια φθηνή πηγή ενέργειας για τη βιομηχανία και τους καταναλωτές, ενώ ήταν και μία πηγή εισοδήματος χάρη στις εξαγωγές. Όπως και με τον παροπλισμό του Kozloduy, η εξαφάνιση του εργοστασίου Ignalina θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας για την τοπική κοινωνία. Η πλήρης οικονομική στήριξη εκ μέρους της ΕΕ για τα εργοστάσια του Kozloduy και της Ignalina είναι σημαντική προκειμένου να αντιμετωπιστούν ορισμένες από τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που βιώθηκαν με τον παροπλισμό των πυρηνικών εργοστασίων. Η χρηματοπιστωτική αναταραχή των τελευταίων ετών κλόνισε τη Λιθουανία και πολλά κράτη μέλη της ΕΕ, και ανέστειλε τις ελπίδες για την οικοδόμηση νέων προηγμένων πυρηνικών εργοστασίων στο κοντινό μέλλον. Ωστόσο, θα ήταν ανόητο εκ μέρους μας να εγκαταλείψουμε εντελώς τα πυρηνικά εργοστάσια. Η πυρηνική τεχνολογία δεν αποτελεί ουδόλως πανάκεια για την ενεργειακή ασφάλειά μας και τις φυσικές καταστροφές, αλλά η χρήση αποτελεσματικής και ασφαλούς πυρηνικής ενέργειας θα μπορούσε να συμβάλει στην αντιμετώπιση των μακροπρόθεσμων στρατηγικών προκλήσεων.

Έκθεση: Lambert van Nistelrooij (A7-0138/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Τα διαρθρωτικά ταμεία που υλοποιούνται στις περιφέρειές μας πρέπει να αλληλοσυνδέονται καλύτερα με τα ευρωπαϊκά δάνεια για την έρευνα και την καινοτομία. Η έκθεση van Nistelrooij περιέχει χρήσιμες συστάσεις για τη βελτίωση της χρήσης όλων αυτών των δανείων. Είναι σαφές ότι εδώ υπάρχει αναμφισβήτητο δυναμικό για χρηματοδότηση και ανάπτυξη για τις περιοχές μας. Παρομοίως, η μεγαλύτερη συνέργεια μεταξύ των διαφόρων χρηματοδοτικών μέσων μόνο επωφελής μπορεί να είναι σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία πρέπει να ενεργοποιήσουμε την οικονομική δραστηριότητα. Τέλος, τα εν λόγω ταμεία πρέπει να συμμετέχουν στο σύνολό τους στην υλοποίηση της Στρατηγικής ΕΕ 2020. Έχοντας επισημάνει την ποιότητα της έκθεσης, τη στήριξα με την ψήφο μου.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Το θέμα της καινοτομίας μπορεί να αντιμετωπιστεί κατά τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο σε περιφερειακό επίπεδο μέσω της εγγύτητας οντοτήτων όπως τα πανεπιστήμια, οι δημόσιοι οργανισμοί έρευνας ή η βιομηχανία, προωθώντας εταιρικές σχέσεις στον τομέα της μεταφοράς γνώσης και μέσω της ανταλλαγής των βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των περιφερειών. Η πολιτική συνοχής αποτελεί θεμελιώδη πυλώνα της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και μια από τις πλέον επιτυχείς πολιτικές της ΕΕ καθώς ενθαρρύνει τη σύγκλιση μεταξύ περιφερειών που παρουσιάζουν ολοένα και μεγαλύτερη απόκλιση και τονώνει την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η προώθηση και η εφαρμογή επιτυχημένων μοντέλων στο τρίγωνο της γνώσης είναι ζωτικής σημασίας, όπως είναι και η διασφάλιση της βιώσιμης ανάπτυξης των περιφερειακών στρατηγικών πλαισίων έρευνας για την καινοτομία, σε συνδυασμό με τις επιχειρήσεις, τα ερευνητικά κέντρα, τα πανεπιστήμια και τις δημόσιες αρχές. Θα ήθελα να επισημάνω το δυναμικό των περιφερειακών «ομίλων» όσων πρωτοπορούν στην ενεργοποίηση, με βάση τη γνώση, της ικανότητας περιφερειακού ανταγωνισμού, και τη συμπερίληψη της ανάπτυξης «ομίλων» στο πρόγραμμα για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία και στο έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο. Θα ήθελα επίσης να επιστήσω την προσοχή στη σημασία των κοινοτήτων γνώσης και καινοτομίας που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τη διαφάνεια, οι οποίες συνδέουν τους κύριους περιφερειακούς «ομίλους» της Ευρώπης που βασίζονται στη γνώση. Απευθύνω έκκληση για την προώθηση της ανταλλαγής γνώσης μεταξύ των περιφερειακών «ομίλων» μέσω των διαρθρωτικών ταμείων, δεδομένου ότι οι εν λόγω «όμιλοι» αντιπροσωπεύουν μια μεγάλη ευκαιρία, ιδίως για τις μειονεκτούσες περιφέρειες.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Πιστεύω ότι αρμόζει να αναλύσουμε τον τρόπο με τον οποίο το ενδεικτικό πλαίσιο των στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών της Κοινότητας 2007-2013, και ιδίως η κατευθυντήρια γραμμή 1.2 για τη βελτίωση της γνώσης και της καινοτομίας για την ανάπτυξη, ακολουθήθηκε από τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες στα εθνικά στρατηγικά πλαίσια αναφοράς (ΕΣΠΑ) τους και στα επιχειρησιακά προγράμματά τους. Αυτού του είδους η ανάλυση μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε μια πιο συγκεκριμένη άποψη του τι έχει επιτευχθεί και των προκλήσεων που απομένουν να αντιμετωπιστούν σε έναν τομέα ο οποίος περιλαμβάνεται όλο και περισσότερο στην ατζέντα. Σε καιρούς κρίσης, η αποφυγή των επικαλύψεων και της σπατάλης πόρων δεν είναι απλώς ωφέλιμη αλλά αποτελεί επείγουσα απαίτηση: πιστεύω ότι είναι σημαντικό να διεξαχθεί μια διεξοδική αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίον οι πολιτικές συνοχής, έρευνας και καινοτομίας συνδέονται με τα αντίστοιχα μέσα τους (διαρθρωτικά ταμεία, έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο ΕΤΕ και πρόγραμμα πλαίσιο για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία), ώστε αυτές να καταστούν αποτελεσματικότερες και πιο παραγωγικές.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έρευνα και η καινοτομία αποτελούν τομείς προτεραιότητας και είναι απολύτως κρίσιμης σημασίας για την ανταγωνιστικότητα και την επιτυχία της ευρωπαϊκής οικονομίας στο υφιστάμενο παγκόσμιο κλίμα κρίσης, έντονου ανταγωνισμού και αυξανόμενων προσπαθειών αντιμετώπισης των νέων προκλήσεων όπως η κλιματική αλλαγή και η εδαφική συνοχή. Η εν λόγω κρίση επιτείνει τον κίνδυνο περιφερειακών ανισορροπιών και προκαλεί επιδείνωση των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών στις πλέον μειονεκτούσες περιφέρειες. Ως εκ τούτου, στηρίζω το εν λόγω ψήφισμα, το οποίο επισημαίνει την επείγουσα ανάγκη επίτευξης μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας, ευελιξίας και απλοποίησης της πρόσβασης στα διαρθρωτικά ταμεία, ούτως ώστε να διασφαλισθεί η ταχεία πρόσβαση στους μηχανισμούς ενίσχυσης και χρηματοδότησης για νέα επιχειρηματικά σχέδια και για την αναζωογόνηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Πρόκειται για μια στρατηγική που είναι εξαιρετικά κατάλληλη και σημαντική για την εδαφική συνοχή της ΕΕ, δεδομένου ότι διασφαλίζει ταυτόχρονα το ότι η παρούσα κρίση θα αποτελέσει μια ευκαιρία κεφαλαιοποίησης των πλεονεκτημάτων και βελτίωσης της αποτελεσματικότητας όσον αφορά την απόδοση των πόρων.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την εν λόγω έκθεση, καθώς η έρευνα, η ανάπτυξη και η καινοτομία αποτελούν τα βασικά στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να βγει πιο γρήγορα και πιο ισχυρή από την τρέχουσα οικονομική κρίση, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα τους προτεινόμενους οικονομικούς αναπτυξιακούς στόχους. Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται μια συνεπής πολιτική η οποία θα είναι καλά στοχευμένη και κατάλληλα χρηματοδοτούμενη. Ωστόσο, πιστεύω ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη τα ποικίλα κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά των περιφερειών. Πρέπει να γίνουν αποδεκτά κάποια όρια και να καθοριστούν στόχοι βάσει της πραγματικής κατάστασης, ενώ οι απαιτήσεις πρέπει να προσδιοριστούν μέσω διαβούλευσης με όλους τους τοπικούς, περιφερειακούς και εθνικούς φορείς.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Οι καινοτομίες είναι σημαντικές, αλλά δεν μπορούν να υπαγορεύονται εκ των άνω, όπως επιχειρείται με την Στρατηγική Ευρώπη 2020. Ωστόσο, μπορούν να στηρίζονται μέσω προγραμμάτων επιδοτήσεων. Δεν έχει ιδιαίτερο νόημα οι αιτούντες επιδοτήσεων να αντιμετωπίζουν μια ζούγκλα διαφορετικών χρηματοδοτικών ιδρυμάτων και κανονισμών λόγω της έλλειψης συντονισμού μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών. Κάθε βήμα που κάνουμε προς την κατεύθυνση της απλοποίησης είναι καλό, υπό την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργεί ευκαιρίες κατάχρησης. Οι προσεγγίσεις που περιγράφονται στην έκθεση μου φαίνονται καλές και τις υπερψήφισα.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πολιτική συνοχής αποτελεί ουσιαστικό πυλώνα στο πλαίσιο της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και μια από τις πλέον επιτυχείς πολιτικές της ΕΕ, καθώς διευκολύνει τη σύγκλιση μεταξύ των περιφερειών και τονώνει την ανάπτυξη και την απασχόληση με χρήση χρηματοδότησης από τα διαρθρωτικά ταμεία. Στην τρέχουσα περίοδο 2007-2013, όλα τα κράτη μέλη έχουν αφιερώσει σημαντικό ποσοστό του συνόλου της δημοσιονομικής χρηματοδότησής τους σε δραστηριότητες καινοτομίας και ανάπτυξης. Πιστεύω ότι η πολιτική συνοχής είναι έτοιμη να δημιουργήσει συνέργειες με τις πολιτικές έρευνας και καινοτομίας όσον αφορά την ανάπτυξη ικανοτήτων, τη δικτύωση και τη μεταφορά γνώσης.

Η καλύτερη χρήση των κονδυλίων θα έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της έρευνας, της απόκτησης γνώσης και της ικανότητας καινοτομίας στις διάφορες περιφέρειες, με την ενίσχυση της εδαφικής πτυχής των εταιρικών σχέσεων για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή των δημόσιων πολιτικών. Η εν λόγω έκθεση είναι μια πρωτοβουλία την οποία στηρίζω διότι πιστεύω ότι είναι απαραίτητη η διαμόρφωση συνεργειών μεταξύ των διαρθρωτικών ταμείων που αφορούν την έρευνα και την καινοτομία και του έβδομου προγράμματος πλαισίου για την έρευνα και την καινοτομία, με σκοπό την επίτευξη μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας στην επίτευξη του στόχου της κοινωνίας της γνώσης.

Έκθεση: Liem Hoang Ngoc (A7-0147/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα το ψήφισμα, όπως αυτό εγκρίθηκε από την Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών μας είναι θεμελιώδους σημασίας σήμερα για την αξιοπιστία της ευρωπαϊκής οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής. Αυτό το απέδειξε η ελληνική κρίση. Αντιμέτωπες με τις αγορές και τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, οι δημόσιες εξουσίες πρέπει να αποδείξουν ότι είναι υπεύθυνες. Πρόκειται επίσης για μια αναγκαιότητα που επιβάλλεται από την υφιστάμενη δημογραφική πραγματικότητα καθώς και αυτή των επόμενων ετών. Ως εκ τούτου, απέρριψα με πεποίθηση τις θέσεις υπέρ των οποίων συνηγόρησε ο εισηγητής, κ. Liem Hoang Ngoc, προτείνοντας τη διατήρηση της πολιτικής δημόσιου ελλείμματος. Πρέπει σήμερα να υποθέσουμε ότι τα δημόσια οικονομικά πολλών κρατών μελών δεν είναι βιώσιμα, και πρέπει να έχουμε το θάρρος να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα. Η βάρκα μας μπάζει νερά. Αν και δεν βυθίζεται ακόμα, είναι καιρός να ξεκινήσουμε τις παρεμβάσεις διάσωσης.

  Françoise Castex (S&D), γραπτώς. – (FR) Κατά την ψηφοφορία της Πέμπτης 20 Μαΐου για την έκθεση του σοσιαλιστή βουλευτή Liem Hoang Ngoc σχετικά με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, οι Ομάδες UMP και Modem στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψήφισαν με ενθουσιασμό ένα κείμενο το οποίο η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη είχαν τροποποιήσει γραμμή προς γραμμή, προκειμένου να το μετατρέψουν σε ένα νεοφιλελεύθερο μανιφέστο. Καταψήφισα το συγκεκριμένο κείμενο που αποτελεί προσβολή προς τους πολίτες της Ευρώπης. Οι Ομάδες UMP και Modem χρησιμοποιούν το φάσμα των μη βιώσιμων ελλειμμάτων για να δικαιολογήσουν τη λήψη μέτρων λιτότητας άνευ προηγουμένου σε ολόκληρη την Ευρώπη από το 2011. Προτείνουν τον μετασχηματισμό του Συμφώνου Σταθερότητας σε Σύμφωνο Κοινωνικής Οπισθοδρόμησης. Σε αυτό το κείμενο, η δεξιά φθάνει μέχρι του σημείου να απορρίψει τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού οργανισμού αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, ενώ οι ιδιωτικοί οργανισμοί συνεχίζουν να καθοδηγούν κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά των κρατών που ανήκουν στην ευρωζώνη. Ωστόσο, ξεχνά ότι η αύξηση των ελλειμμάτων είναι κατά κύριο λόγο αποτέλεσμα της κρίσης, των πακέτων διάσωσης των τραπεζών και της αποτυχίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Σήμερα, η δεξιά δίνει το τιμολόγιο στους πολίτες.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Τα υψηλά ελλείμματα και το υψηλό χρέος πολλών κρατών μελών της ΕΕ, αποτελεί όντως ένα σημαντικό πρόβλημα, έχοντας δημιουργήσει τη δημοσιονομική κρίση που διανύουμε και οφείλουμε όλοι να διαχειριστούμε. Ωστόσο, οι αιτίες αυτών των δημοσιονομικών παρεκκλίσεων δεν είναι αυτές που διαπιστώνει ο εισηγητής. Οι κρατικοί προϋπολογισμοί εκτροχιάστηκαν επειδή: α) σε κάθε κρίση αυξάνονται οι κρατικές δαπάνες (κοινωνικές, αναπτυξιακές) β) διασώθηκαν οι εμπορικές τράπεζες γ) εντάθηκε ο φορολογικός ανταγωνισμός με σαφή μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων κατά την περασμένη εικοσαετία. Επομένως, η δική μας ανάλυση της πραγματικότητας είναι τελείως διαφορετική από αυτή του εισηγητή, ο οποίος θεωρεί ότι οι κυβερνήσεις είναι αυτές που ευθύνονται για τους δημοσιονομικούς εκτροχιασμούς.

  George Sabin Cutaş (S&D), γραπτώς. – (RO) Την περασμένη χρονιά το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος στην ευρωζώνη ανέρχονταν στο 6,3% και στο 78,7% του ΑΕγχΠ αντίστοιχα, επίπεδο πολύ υψηλότερο από αυτό που είχε καθορισθεί στο Σύμφωνο Ανάπτυξης και Σταθερότητας. Η τρέχουσα κρίση έχει αναδείξει τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, δεδομένου ότι το Σύμφωνο δεν αποτέλεσε επαρκές μέσο για την εναρμόνιση των εθνικών οικονομιών. Συνεπώς, στηρίζω μια αναθεώρηση του Συμφώνου και την αναζήτηση εναλλακτικών μηχανισμών για την αποκατάσταση της σύγκλισης των οικονομιών εντός της ΕΕ, καθώς και τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δημόσιου οργανισμού αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας και τον στενότερο συντονισμό των δημοσιονομικών και νομισματικών πολιτικών των κρατών μελών. Στην πραγματικότητα, θεωρώ την απόφαση που έλαβε την περασμένη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αγοράσει ομόλογα που εκδίδουν οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης ως θετικό βήμα. Αποφάσισα να καταψηφίσω την τελική έκθεση για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, δεδομένου ότι από την έκθεση αφαιρέθηκαν οι πτυχές τις οποίες θεωρώ θεμελιώδεις για τη διασφάλιση της σταθερότητας της ευρωπαϊκής αγοράς και τη διατήρηση ενός σύγχρονου κράτους πρόνοιας στην Ευρώπη.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Στους καιρούς κρίσης που βιώνουμε, στο πλαίσιο της οποίας πολλές χώρες αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες με τα δημόσια οικονομικά τους, είναι απαραίτητο να ληφθούν πολιτικά μέτρα που οδηγούν στην οικονομική και κοινωνική σταθερότητα, αλλά κυρίως μέτρα που τονώνουν την ανάπτυξη. Το επίπεδο του δημόσιου χρέους, όπως και αυτό του ελλείμματος, πρέπει να αναλυθεί και να υιοθετηθούν οι βέλτιστες πρακτικές στο θέμα αυτό, κατά τρόπον ώστε να καταστεί εφικτή η διαμόρφωσης μιας σταθερότερης κατάστασης και να αποφευχθεί η επανάληψη των ίδιων σφαλμάτων στο μέλλον. Επίσης, θεωρώ απαραίτητη την υιοθέτηση λογικών κριτηρίων για την ιδέα της ανάκαμψης της οικονομίας, δεδομένου ότι οι καταστάσεις στα κράτη μέλη είναι διαφορετικές. Τέλος, θέλω να τονίσω την ανάγκη μιας ανταγωνιστικής φορολογικής πολιτικής, όχι μόνο για την ΕΕ, αλλά και όσον αφορά τις επενδύσεις τρίτων χωρών.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Όπως έδειξε η παρούσα κρίση, με τις βαθιές επιπτώσεις της στην οικονομική ανάπτυξη, την ποιότητα της ζωής των πολιτών και την κοινωνική σταθερότητα, η βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών αποτελεί προαπαιτούμενο για την οικονομική ανάκαμψη και την αξιοπιστία της ανάπτυξης. Σαφής έχει επίσης καταστεί και η ανεπάρκεια της αναθεώρησης του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Θα ήθελα, ως εκ τούτου, να επαναλάβω ότι υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης των μηχανισμών των οργάνων της ΕΕ με σκοπό τη βελτίωση της ολοκλήρωσης και της εδαφικής συνοχής, ούτως ώστε να διασφαλιστεί η αύξηση της ικανότητας παρέμβασης και προστασίας για την αντιμετώπιση των κινδύνων και των αποκλίσεων από την κοινή πολιτική. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω τις κοινωνικές ανησυχίες που τονίζονται σε αυτήν την έκθεση, η οποία προειδοποιεί για τις ευρείες ανισότητες μεταξύ των εισοδημάτων των πολιτών. Πρόκειται για μια κατάσταση που υπονομεύει την παραγωγικότητα και την οικονομική ανταγωνιστικότητα. Συμφωνώ, ως εκ τούτου, με την ανάγκη να ενθαρρυνθούν τα κράτη μέλη να προβούν στις κατάλληλες μεταρρυθμίσεις για να αντιμετωπίσουν αυτές τις ανισότητες. Η φορολογική δικαιοσύνη και οι αποτελεσματικές δημόσιες δαπάνες εκ μέρους της κυβέρνησης είναι απαραίτητες για τη διαδικασία της ανάκαμψης της οικονομίας και της κοινωνικής συνοχής. Η μείωση της φτώχειας, η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και η τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης και παραγωγικότητας αποτελούν αναμφισβήτητες προτεραιότητες στην ΕΕ, ενώ είναι βέβαιο ότι στην επίτευξη των εν λόγω στόχων θα συμβάλει η σταδιακή μείωση του φορολογικού βάρους που φέρουν οι θέσεις εργασίας και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Συμφωνώ με την έκθεση: τα υφιστάμενα επίπεδα δημόσιου χρέους και ελλειμμάτων θα αποτελέσουν δύσκολο πρόβλημα για τις μελλοντικές γενιές, αλλά συνιστούν μείζον πρόβλημα και σήμερα. Ωστόσο, διαφωνώ με τις προτεινόμενες λύσεις. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή μια έκθεση που παραλείπει τον λόγο για την πρόσφατη έκρηξη του χρέους και του ελλείμματος. Πρέπει, αντιθέτως, να επισημανθεί ότι είναι ακριβώς το γεγονός ότι τα ιδιωτικά χρέη των τραπεζών και του χρηματοπιστωτικού τομέα αναλήφθηκαν από τα κράτη μέλη, και, συνεπώς, από τους πολίτες και τους φορολογούμενους της Ευρώπης, που έχει προκαλέσει την αύξηση των εν λόγω ελλειμμάτων σε αυτόν τον βαθμό. Πρέπει να επαναλαμβάνουμε συνεχώς το γεγονός ότι η ΕΕ και η Ευρωομάδα προβαίνουν σε ενέργειες μόνο και μόνο για να ευχαριστήσουν αυτές τις αγορές που πιστεύετε ότι είναι ορθολογικές και αποτελεσματικές, αλλά οι οποίες πανικοβάλλονται όταν το έλλειμμα μεγαλώνει υπερβολικά, και πανικοβάλλονται ξανά διότι φοβούνται ότι τα μέτρα που λαμβάνονται για τη μείωση του ενδέχεται να εμποδίσουν έστω και μια φαινομενική ανάκαμψη της οικονομίας. Περιδρόμιασαν χρεώνοντας υψηλή τιμή για έναν κίνδυνο που ανέλαβαν αναφορικά με το ελληνικό χρέος τον οποίο μόλις απομακρύνατε μέσω της υιοθέτησης των τελευταίων μέτρων. Κέρδισαν σε όλα τα μέτωπα, αυξάνοντας τα κέρδη τους ακόμη περισσότερο. Ποιος νοιάζεται για τις συνέπειες στην πραγματική οικονομία και στους ανθρώπους.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Υποχρεώθηκα να καταψηφίσω την έκθεση του συναδέλφου μου, Liem Hoang Ngoc, την οποία οι ευρωπαίοι δεξιοί και φιλελεύθεροι συμπλήρωσαν κατά τρόπο που της στέρησαν την ουσία της, υπερασπιζόμενοι απλώς τη δογματική συμμόρφωση προς το Σύμφωνο Σταθερότητας και, ως εκ τούτου, προς τις πολιτικές λιτότητας. Η δημοσιονομική πολιτική δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Είναι ένα εργαλείο για την εφαρμογή πολιτικών στόχων. Η προτεραιότητα δεν πρέπει να είναι η λιτότητα, διαφορετικά θα καταπνίξουμε την όποια υπάρχουσα ανάπτυξη. Αυτό που πρέπει να υπερασπιστούμε είναι μια φιλοσοφία ανάπτυξης της απασχόλησης. Γι’ αυτόν τον λόγο, πρέπει να δοθούν στην ΕΕ οι πόροι για να δράσει, γεγονός που σημαίνει να παράσχουμε στους εαυτούς μας τα εργαλεία για να κατευθύνουμε την οικονομία, πέραν της εμβέλειας των εργαλείων που έχουμε στη διάθεσή μας βάσει του Συμφώνου Σταθερότητας, τα οποία είναι ανεπαρκή.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Το παρόν έγγραφο αποτελεί απόδειξη της επιθυμίας δημιουργίας ενός συστήματος αναδιανομής που καλύπτει τις ανάγκες της κοινωνίας στο σύνολό της. Οι θετικές προτάσεις του αφορούν τις πολιτικές μετανάστευσης. Απορρίπτει τις «αδιάκριτες περικοπές» που έχουν εφαρμοστεί στις δημόσιες επενδύσεις στο όνομα της κρίσης. Πέραν τούτου, ωστόσο, σε συγκεκριμένες προτάσεις εισάγει μια αντίστροφη λογική.

Αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης, αποδοχή ενός Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης ως λύσης στην κρίση, παρά το γεγονός ότι το ίδιο το Σύμφωνο αποτελεί σαφώς μια από τις αιτίες της κρίσης, συγχαρητήρια προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τη διάσωση του τραπεζικού τομέα, και προώθηση μιας κοινωνικής οικονομίας με βάση μια βιώσιμη, ανταγωνιστική αγορά – τόσα νεοφιλελεύθερα δόγματα επαναλαμβάνονται σε ολόκληρο το κείμενο. Η κρίση δεν θα φέρει καμιά αλλαγή: η Ευρώπη είναι τυφλωμένη από τον δογματισμό της και κωφεύει στα αιτήματα των πολιτών της. Καταψηφίζω την εν λόγω έκθεση.

  Claudio Morganti (EFD), γραπτώς. – (IT) Παρά το γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση επηρεάζει αρνητικά τη βιωσιμότητα των εθνικών προϋπολογισμών σε ανησυχητικό βαθμό, η έκθεση που εξετάζει το Σώμα περιέχει εδάφια που με αποτρέπουν από το την υπερψηφίσω.

Πρώτα απ’ όλα, στην παράγραφο 59 αναφέρεται ότι μπορούμε να συμβάλλουμε στο ξεπέρασμα της κρίσης αυξάνοντας τα επίπεδα της απασχόλησης και προτείνει την υιοθέτηση πολιτικών υπέρ της μετανάστευσης από χώρες εκτός της ΕΕ, ακόμη και τη χορήγηση ιθαγένειας. Από τη μια μεριά, το κείμενο συγχέει αδικαιολόγητα το θέμα της οικονομίας με αυτό της πολιτικής για τη μετανάστευση, παραβλέποντας, ειδικότερα, το ήδη υψηλό ποσοστό της ανεργίας.

Από την άλλη μεριά, δεν πιστεύω ότι η Ευρώπη πρέπει να προωθήσει τη χορήγηση ιθαγένειας. Επιπλέον, ορισμένες από τις προτεινόμενες τροπολογίες επιδιώκουν τη δημιουργία φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού οργανισμού αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Είναι σίγουρο ότι με την εισαγωγή ενός νέου φόρου δεν μπορούμε να επιτύχουμε βελτίωση της ρύθμισης της χρηματοπιστωτικής αγοράς.

Τέλος, όσον αφορά τη δημιουργία ενός δημόσιου οργανισμού αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, η τροπολογία που κατατέθηκε δεν είναι προσφυής, διότι ο καλύτερος πρακτικός τρόπος διαφύλαξης της εμπιστοσύνης των επενδυτών είναι η διασφάλιση της αμεροληψίας και της ανεξαρτησίας των οργανισμών αξιολόγησης, και όχι το να υπόκεινται σε πολιτικές επιρροές.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (ΕΝ) Λυπούμαι ιδιαίτερα για το γεγονός ότι η δεξιά «απήγαγε» τελικά αυτήν την έκθεση για τα δημόσια οικονομικά και άλλαξε ολοκληρωτικά τον κύριο στόχο της, καθιστώντας την μια ιδιαίτερα νεοφιλελεύθερη έκθεση. Χαιρετίζω την απόφαση του εισηγητή, Hoang Ngoc, να αποσύρει το όνομά του από αυτήν.

  Marc Tarabella (S&D), γραπτώς. – (FR) Είναι απλώς απαράδεκτο το γεγονός ότι η εν λόγω έκθεση εγκρίθηκε από την πλειοψηφούσα Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ευθυγραμμιζόμενη με τον εισηγητή μας, κ. Hoang Ngoc, η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταψήφισε την έκθεση. Το Σώμα καταψήφισε την έκθεση. Πώς μπορεί κανείς να επιθυμεί να επιβάλει στους συμπολίτες μας να πληρώσουν για μια κρίση για την οποία σε μεγάλο βαθμό είναι υπεύθυνες οι τράπεζες και οι κερδοσκόποι; Τα μέτρα υπέρ των οποίων συνηγόρησαν οι Ομάδες PPE και ALDE, δηλαδή η ταχεία εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, οι περικοπές των δημόσιων δαπανών, ιδίως των συντάξεων και της υγειονομικής περίθαλψης, και η άνευ όρων εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, θα έχουν καταστροφικές μακροπρόθεσμες συνέπειες στις κοινωνίες μας. Οδεύουμε κατευθείαν προς την καταστροφή, εάν δεν καθιερώσουμε ένα φόρο για τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, όπως πρότεινε ο κ. Hoang Ngoc, και εάν δεν λάβουμε βιώσιμα μέτρα για την ανάκαμψη. Ας μην επιτρέψουμε να λυγίσουν οι πολίτες της Ευρώπης από το βάρος των μέτρων.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο κύριος σκοπός αυτής της έκθεσης ήταν η ανάλυση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με στόχο την ανάκαμψη της οικονομίας της. Η συζήτηση επ’ αυτού του θέματος στην Ολομέλεια δεν θα μπορούσε να είχε πραγματοποιηθεί σε καταλληλότερη στιγμή, δεδομένης της άνευ προηγουμένου οικονομικής και χρηματοπιστωτικής συμφωνίας στην οποία κατέληξαν την περασμένη εβδομάδα οι ευρωπαίοι ηγέτες. Από τη μια μεριά, το πακέτο των μέτρων που υιοθετήθηκαν –ειδικότερα η αποδέσμευση της βοήθειας για την Ελλάδα, η επιταχυνθείσα αναδιάρθρωση των δημόσιων οικονομικών των κρατών μελών, και η δημιουργία ενός μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης– αποδεικνύουν την ύπαρξη ισχυρής αλληλεγγύης. Ωστόσο, καθιστούν ορατή μια περίοδο θυσιών, η οποία θα επηρεάσει όλους τους Ευρωπαίους. Οι εν λόγω θυσίες πρέπει να κατανεμηθούν κατά τρόπο δίκαιο και ισόρροπο. Πρόκειται για μια χρονική στιγμή λήψης θαρραλέων αποφάσεων σε εθνικό επίπεδο, με μακροπρόθεσμη προοπτική και χωρίς στρογγυλοποιήσεις. Τα δημόσια οικονομικά ισοσκελίζονται με την περικοπή δαπανών και την αύξηση των εσόδων, ή με την εφαρμογή και των δύο ταυτόχρονα.

Σε περίοδο οικονομικής ύφεσης, δεν έχουμε άλλη εναλλακτική λύση στη διάθεσή μας παρά να μειώσουμε ουσιαστικά τις δημόσιες δαπάνες περικόπτοντας τη σπατάλη και βελτιστοποιώντας τις εργασίες του κράτους. Μετά από αρκετές τροποποιήσεις, το τελικό περιεχόμενο της εν λόγω πρότασης ψηφίσματος επικεντρώνεται σε ορισμένες από αυτές τις προκλήσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο την υπερψήφισα.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Κυρίες και κύριοι, το 2009, η Λιθουανία και μερικά από τα γειτονικά μας κράτη μέλη της ΕΕ έπιασαν πάτο. Ίσως να μην πετούν πάνω από τα κεφάλια μας όρνεα, αλλά δεν αισθανόμαστε ακόμη ασφαλείς: το ΑΕγχΠ της Λιθουανίας σημείωσε μείωση κατά 4,1% από τρίμηνο σε τρίμηνο και στο πρώτο τρίμηνο του 2010. Οι περισσότεροι Λιθουανοί κατανοούν ότι η ανάγκη να υπάρξουν επώδυνα θύματα και αυστηρά μέτρα δεν θα εκλείψει σε μια μέρα. Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών είναι απαραίτητη για την επίτευξη σταθερότητας και ανάπτυξης. Η λύση είναι η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Στην έκθεση παρατηρείται με ακρίβεια ότι τα υψηλά επίπεδα χρέους και ελλείμματος απειλούν τη βιωσιμότητα και θα μπορούσαν να έχουν καταστροφικές συνέπειες στην απασχόληση, τη δημόσια υγεία και τις συντάξεις. Η απόφαση που πρέπει να πάρουμε δεν είναι εύκολη – το αυξανόμενο κρατικό έλλειμμα καθίσταται τεράστιο βάρος για τις μελλοντικές γενιές. Η χρηματοπιστωτική σταθερότητα είναι σημαντική για την ανάκαμψη της λιθουανικής και των ευρωπαϊκών οικονομιών. Ως εκ τούτου, συμφωνώ με τα μέτρα που συζητήθηκαν αυτή την εβδομάδα, για παράδειγμα, τις προτάσεις για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου και το Ευρωπαϊκό Σύστημα Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε απρόσκοπτο συντονισμό των αγορών και των αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου και καλύτερη εποπτεία. Πρέπει επίσης να συνεχίσουμε να υλοποιούμε σοβαρά τις διεθνείς δεσμεύσεις μας. Κυρίως είναι απαραίτητο να κερδίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών και να αποκαταστήσουμε την οικονομική εμπιστοσύνη καθεμιάς από τις χώρες μας στον εαυτό της. Αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε διασφαλίζοντας τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών, μιλώντας χωρίς περιστροφές και όντας διαφανείς σε οτιδήποτε κάνουμε.

Έκθεση: Ricardo Cortés Lastra (A7-0129/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση για τη συμβολή της πολιτικής συνοχής στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας και της Στρατηγικής ΕΕ 2020 είναι θεμελιώδους σημασίας από την άποψη ότι απεικονίζει τον βαθμό στον οποίο η εν λόγω πολιτική μπορεί να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο για το μέλλον της Ένωσης. Τα διαρθρωτικά ταμεία, που διασφαλίζουν τη συνοχή των ευρωπαϊκών εδαφών και χρηματοδοτούν την καινοτομία, βοηθούν στη διαμόρφωση πρωτοβουλιών οι οποίες, αναμφίβολα, παράγουν ανάπτυξη στις περιφέρειες. Πιστεύω ειλικρινά ότι η πολιτική συνοχής θα αποτελέσει μέσο ζωτικής σημασίας για την επίτευξη των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ 2020, λόγος για τον οποίο υπερψήφισα αυτή την έκθεση.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Οι δυσκολίες που πάντα αναδεικνύονται από την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ποικιλομορφία της ευρωπαϊκής κληρονομιάς –ως μέρος μιας μεγάλης περιοχής η οποία, ωστόσο, παρουσιάζει διαφορές– έχουν ως αποτέλεσμα, από τη δεκαετία του ογδόντα, την ανάπτυξη της πολιτικής συνοχής. Κατά κυκλικό τρόπο, περνώντας από τη μια περίοδο προγραμματισμού στην επόμενη, η Ευρώπη έχει έλθει αντιμέτωπη με την ανάγκη να επικαιροποιήσει τους στόχους της σχετικά με τη συνοχή. Αυτό το έπραξε ανανεώνοντας τόσο τα μέσα, για τα οποία τα διαρθρωτικά ταμεία ήταν, είναι και θα συνεχίσουν να είναι η ουσιαστική οικονομική βάση κάθε κοινοτικής πολιτικής που επιδιώκει τη βελτίωση της εσωτερικής συνοχής, όσο και τους σκοπούς, βάσει των οποίων οι διάφοροι στόχοι και οι μεμονωμένες ενέργειες αναπροσανατολίζονται διαρκώς σε αντιστοιχία με τις απαιτήσεις των καιρών. Τάσσομαι υπέρ της έκθεσης πρωτοβουλίας του κ. Cortés Lastra: η Στρατηγική ΕΕ 2020 πρέπει να περιλαμβάνεται μεταξύ των στόχων της πολιτικής συνοχής για την περίοδο 2007-2013, στηριζόμενη από τον στόχο της εδαφικής συνοχής και από την πραγματιστική προσέγγιση της κοινής συμμετοχής στους στόχους σε τοπικό επίπεδο. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αποφύγουμε τον κίνδυνο η Στρατηγική ΕΕ 2020 να σμικρυνθεί σε μια στρατηγική όπου θα κυριαρχεί η ευρωγραφειοκρατία, όπως συνέβη με τη Στρατηγική της Λισαβόνας.

  Alain Cadec (PPE), γραπτώς. – (FR) Τα διαρθρωτικά ταμεία διαδραματίζουν ρόλο ζωτικής σημασίας στην εφαρμογή της Στρατηγικής ΕΕ 2020 στον βαθμό που συνιστούν ένα ισχυρό μέσο για την οικονομική ανάπτυξη όλων των περιφερειών της Ευρώπης. Στην έκθεση του κ. Cortes Lastra επισημαίνεται ορθά ότι η Στρατηγική της Λισαβόνας παρουσίασε συγκεκριμένα αποτελέσματα μόνο όταν συνδέθηκε με την πολιτική συνοχής. Ως εκ τούτου, συμφωνώ με τις συστάσεις του εισηγητή σχετικά με τις βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν στο σύστημα διακυβέρνησης στο πλαίσιο της Στρατηγικής ΕΕ 2020 σε σχέση με την Στρατηγική της Λισαβόνας. Είναι ζωτικής σημασίας να εδραιωθούν στενότεροι δεσμοί μεταξύ των τοπικών και των περιφερειακών αρχών και των ενδιαφερόμενων μερών της κοινωνίας των πολιτών στο πλαίσιο μιας πολυεπίπεδης διακυβέρνησης. Θα συμφωνήσω με τον εισηγητή όσον αφορά την επισήμανση της σημασίας μιας απλοποιημένης προσέγγισης της χρήσης των διαρθρωτικών ταμείων στο μελλοντικό ρυθμιστικό πλαίσιο. Στο κάτω-κάτω, η απλότητα είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της αποτελεσματικότητας.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Τάσσομαι αναφανδόν υπέρ των προτάσεων που κατατέθηκαν στην εν λόγω έκθεση και οι οποίες επιδιώκουν τη συμπερίληψη στην πολιτική συνοχής προκειμένου να επιδιωχθούν οι στόχοι που έχουν καθοριστεί για την Στρατηγική ΕΕ 2020. Η νέα Συνθήκη της Λισαβόνας ενισχύει την αρχή της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής, και χωρίς αυτή τη ρήτρα αλληλεγγύης δεν έχει νόημα η ίδια η ΕΕ! Ο απώτερος στόχος της πολιτικής συνοχής είναι ο περιορισμός των διαφορών μεταξύ των επιπέδων οικονομικής ανάπτυξης των διαφόρων περιφερειών και η αντιμετώπιση της διαρθρωτικής οπισθοδρόμησης των πλέον μειονεκτουσών και των εξόχως απόκεντρων περιοχών. Στο πλαίσιο της προσέγγισης της Στρατηγικής ΕΕ 2020, η οποία αποσκοπεί στην προώθηση της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η πολιτική συνοχής μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μέσο για την επιτυχή επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στην στρατηγική.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο απώτερος στόχος της πολιτικής συνοχής είναι ο περιορισμός των διαφορών μεταξύ των επιπέδων οικονομικής ανάπτυξης των διαφόρων περιφερειών, κατευθύνοντας τους πόρους ειδικά προς την ανάπτυξη και την απασχόληση. Η Στρατηγική ΕΕ 2020 παρουσιάζει σημαντικές και φιλόδοξες προκλήσεις για την Ευρώπη σε πέντε τομείς που θεωρούνται στρατηγικής σημασίας: (i) απασχόληση, (ii) καινοτομία και έρευνα, (iii) κλιματική αλλαγή και ενέργεια, (iv) εκπαίδευση, και (v) καταπολέμηση της φτώχιας. Όπως έχω πει, πρόκειται για μια φιλόδοξη και τολμηρή στρατηγική. Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι αυτή η στρατηγική πρέπει να σχεδιαστεί έτσι ώστε να εναρμονίζεται με τη μελλοντική πολιτική συνοχής, καθώς και ότι η Στρατηγική ΕΕ 2020 πρέπει επίσης να εφαρμοστεί σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, κάτι που δεν κατέστη εφικτό με τη Στρατηγική της Λισαβόνας. Αυτό είναι ένα θέμα κρίσιμης σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη των διαφόρων περιφερειών. Καθώς προέρχομαι από μια περιφέρεια της Πορτογαλίας, της οποίας τα συμφέροντα και οι επιθυμίες συχνά παραβλέπονται εξαιτίας της κεντρικής εξουσίας, πιστεύω, όπως έχω δηλώσει ήδη δημοσίως, ότι η υλοποίηση των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ 2020 σε περιφερειακό επίπεδο μπορεί να αποβεί περισσότερο σε όφελος μιας πιο ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού σχεδίου ανάπτυξης υπάρχει μεγάλο περιθώριο προόδου όσον αφορά την εδαφική συνοχή, η οποία είναι κρίσιμης σημασίας για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, την προώθηση της απασχόλησης και της αειφόρου ανάπτυξης, καθώς και για την κοινωνική συνοχή. Δεν έχω καμία αμφιβολία για το ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην επιτυχία του εγχειρήματος της οικοδόμησης της Ευρώπης. Ως εκ τούτου, στηρίζω τις συστάσεις που περιλαμβάνονται στην εν λόγω έκθεση, όπως η ανάγκη απλοποίησης των κανόνων πρόσβασης και διαχείρισης της χορήγησης των διαθέσιμων κεφαλαίων προκειμένου να ενθαρρυνθεί η χρήση και η αποτελεσματική υλοποίησή τους, καλύπτοντας το σύνολο του εδάφους της ΕΕ. Οι περιφέρειες υλοποιούν περισσότερο από το ένα τρίτο των δημοσίων επενδύσεων στην ΕΕ, ενώ οι δαπάνες των διαρθρωτικών ταμείων επικεντρώνονται ολοένα και περισσότερο σε στόχους που σχετίζονται με την ανάπτυξη και την απασχόληση. Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο για την ΕΕ να προβεί σε άμεσες ενέργειες και να λάβει συγκεκριμένα μέτρα «για την ικανοποίηση των ιδιαίτερων αναγκών των περιφερειών με σοβαρά φυσικά ή δημογραφικά μειονεκτήματα μόνιμου χαρακτήρα, όπως οι παράκτιες περιοχές, τα νησιά, οι ορεινές, οι μεθοριακές και οι εξόχως απόκεντρες περιφέρειες». Θα ήθελα επίσης να επαναλάβω ότι «η εκπαίδευση και η κατάρτιση αποτελούν θεμελιώδεις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της ΕΕ και μπορούν να την καταστήσουν ανταγωνιστικότερη απέναντι στις διεθνείς προκλήσεις».

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ο εισηγητής θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι η Στρατηγική ΕΕ 2020 δεν έχει ενσωματώσει δεόντως μια αξιολόγηση της Στρατηγικής της Λισαβόνας, άποψη με την οποία συμφωνώ. Οι δεδηλωμένοι στόχοι της Στρατηγικής της Λισαβόνας –οικονομική ανάπτυξη, απασχόληση και κοινωνική συνοχή– δεν έχουν επιτευχθεί. Αντιθέτως, η κατάσταση σε αυτούς τους τομείς έχει επιδεινωθεί. Όπως έχουμε ξαναπεί, αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας, και μάλιστα τι στόχων! Πολύ συγκεκριμένα: απελευθερώσεις, ιδιωτικοποιήσεις και μετάλλαξη της νομοθεσίας για την απασχόληση σε μια νομοθεσία λιγότερο ρυθμισμένη και περισσότερο ευέλικτη. Αυτές οι επιλογές, τα μέσα και οι στόχοι έχουν τώρα αναληφθεί ξανά από την Στρατηγική ΕΕ 2020. Στην ίδια γραμμή, ο εισηγητής υποστηρίζει την ολοκλήρωση της «ελεύθερης, ανοιχτής και λειτουργικής εσωτερικής αγοράς». Μα ήταν ακριβώς αυτή η «ελεύθερη, ανοιχτή και λειτουργική εσωτερική αγορά» που είχε ως αποτέλεσμα, στις περισσότερες περιπτώσεις, τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό στην ΕΕ, και υπονόμευσε την εδαφική συνοχή της. Συνεπώς, δεν αποδεχόμαστε την ευθυγράμμιση της πολιτικής συνοχής με τη Στρατηγική ΕΕ 2020 για να υπερασπιστούμε τον πραγματικό στόχο της: περιορισμός των διαφορών στα επίπεδα ανάπτυξης των διαφόρων περιφερειών, και εμπέδωση πραγματικής οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Ο κύριος στόχος της πολιτικής συνοχής είναι οι προσπάθειες για την επίτευξη ομοιογενούς βαθμού ανάπτυξης σε όλες τις περιφέρειες της ΕΕ. Χάρη στα πολυετή προγράμματα και τις στρατηγικές που έχουν εφαρμοστεί ως μέρος της εν λόγω πολιτικής, οι μεμονωμένες περιφέρειες και, ιδιαίτερα, οι φτωχότερες εξ αυτών, έχουν την ευκαιρία βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, αύξησης της ανταγωνιστικότητας και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Πάνω από το ήμισυ όλων των επενδύσεων στον δημόσιο τομέα πραγματοποιούνται σε περιφερειακό επίπεδο, με αποτέλεσμα οι τοπικές αρχές να καθίστανται οι κύριοι συμμετέχοντες στην υλοποίηση της τρέχουσας Στρατηγικής της Λισαβόνας, και της μελλοντικής Στρατηγικής ΕΕ 2020. Πρέπει να παράσχουμε την πλήρη στήριξή μας στην υλοποίηση των έργων που περιλαμβάνονται στην πολιτική συνοχής, ενθυμούμενοι ότι οι περισσότερο ωφελούμενοι θα είναι κυρίως οι αγροτικές περιοχές, ενώ η προώθηση εκ μέρους του συντάκτη της προσέγγισης εταιρικής σχέσης καθιστά εφικτή την αποτελεσματική ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τους στόχους και τα αποτελέσματα των έργων που έχουν αναληφθεί.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Φαίνεται ότι παρέχουμε χρηματοδότηση για μειονεκτούσες περιοχές, η οποία, κατόπιν, καταλήγει να δαπανάται σε σχετικά ευημερούσες περιοχές. Υπάρχουν προβλήματα όσον αφορά την πολιτική επιδοτήσεων σε ολόκληρη την ΕΕ. Από τη μια μεριά, επενδύονται χρήματα για την αναγέννηση χωριών με σκοπό την αποτροπή της εξαφάνισης αγροτικών κοινοτήτων και, από την άλλη, οι εν λόγω προσπάθειες υπονομεύονται από κανονισμούς για ιδιωτικοποίηση και απορρύθμιση.

Δεν έχει νόημα να υπάρχει ένα ζωντανό κέντρο του χωριού, εάν το χωριό είναι σχεδόν αποκομμένο από το δίκτυο δημόσιων συγκοινωνιών και το ταχυδρομείο έχει κλείσει. Η έκθεση δεν επικεντρώνεται αρκετά αναλυτικά στα προβλήματα της πολιτικής συνοχής και, ως εκ τούτου, την καταψήφισα.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Το παρόν ψήφισμα αποτελεί σημαντικό έγγραφο, διότι προσδιορίζει την καλύτερη πορεία για τη σύνδεση που απαιτείται μεταξύ της πολιτικής συνοχής και της Στρατηγικής ΕΕ 2020. Σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία εξετάζεται ιδιαίτερα το μέλλον της ευρωπαϊκής πολιτικής συνοχής μετά το 2013, είναι πράγματι σημαντικό να παρουσιάσουμε την εν λόγω πολιτική ως απολύτως απαραίτητο εργαλείο συμμόρφωσης με την Στρατηγική ΕΕ 2020, επαναλαμβάνοντας τη δήλωση ότι οι πολιτικές συνοχής είναι απαραίτητες για την εφαρμογή του αρχικού σχεδίου ολοκλήρωσης της ΕΕ. Η πολιτική συνοχής είναι σημαντική διότι δημιούργησε μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών, ενώ τώρα θεωρείται κρίσιμης σημασίας, μέσω της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και του τοπικού δυναμικού, για το ξεπέρασμα της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης που βιώνει η ΕΕ. Σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία ο προϋπολογισμός της ΕΕ δεν αναμένεται να αυξηθεί και κατά την οποία ο προϋπολογισμός της πολιτικής συνοχής (κατά προσέγγιση 45% του προϋπολογισμού της ΕΕ) υφίσταται πιέσεις, πιστεύουμε ότι ένας καλός σύνδεσμος μεταξύ των στόχων της πολιτικής συνοχής και των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ 2020 είναι απαραίτητος για την ενίσχυση της συνοχής και, ταυτόχρονα, για τη συμβολή σε μια θετική απόκριση όλων των περιφερειών και των μελών του κοινού στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (ΕΝ) Είναι κρίμα που απορρίφθηκε το εναλλακτικό ψήφισμα μας για την πολιτική συνοχής και τη Στρατηγική ΕΕ 2020. Εμείς, η Ομάδα Verts/ALE, αποφασίσαμε, ως εκ τούτου, να απέχουμε κατά την τελική ψηφοφορία επί του ψηφίσματος Cortés Lastra.

  Elisabeth Schroedter (Verts/ALE), γραπτώς. – (DE) Ο εισηγητής, κ. Cortés Lastra, συνέταξε αρχικά μια πολύ ισορροπημένη έκθεση για τη σχέση μεταξύ της πολιτικής συνοχής και της Στρατηγικής ΕΕ 2020. Στόχος της ήταν η διόρθωση της εκτεταμένης στοχοθέτησης των πόρων της πολιτικής συνοχής που πραγματοποιήθηκε από την πρώτη Επιτροπή Barroso. Στην έκθεση τίθεται δικαιολογημένα το ερώτημα εάν η πολιτική συνοχής αποτελεί εργαλείο της Στρατηγικής της Λισαβόνας και της νέας Στρατηγικής ΕΕ 2020 ή εάν έχει αυτόνομη σημασία και αξία. Ο εισηγητής πέτυχε μια ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο πτυχών. Πρέπει να του είμαστε ευγνώμονες για το ότι προώθησε την ανεξαρτησία της πολιτικής συνοχής. Στηρίξαμε την προσέγγισή του. Δυστυχώς, οι τροπολογίες, οι οποίες κατατέθηκαν κατά κύριο λόγο από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), περιόρισαν σοβαρά την αρχική πρόθεση της έκθεσης. Εμείς στην Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία λυπούμαστε ιδιαίτερα για αυτό. Για αυτόν τον λόγο, υποβάλαμε την έκθεση ξανά στην Ολομέλεια ως εναλλακτικό ψήφισμα, σε μεγάλο βαθμό στην αρχική της μορφή.

Δυστυχώς, δεν πλειοψήφησε. Αυτό δεν ήταν απορίας άξιο, δεδομένης της ψηφοφορίας στην επιτροπή. Ωστόσο, ο στόχος μας ήταν να χρησιμοποιήσουμε το εν λόγω εναλλακτικό ψήφισμα για να καταστήσουμε σαφές ότι υπάρχει μια μειοψηφική άποψη στο Κοινοβούλιο η οποία επιθυμεί να παράσχει στις περιφέρειες περισσότερα δικαιώματα ανεξάρτητης ανάπτυξης σε σχέση με τα δικαιώματα που παρείχε το μοντέλο στοχοθέτησης των πόρων της τρέχουσας περιόδου υλοποίησης των διαρθρωτικών ταμείων.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πολιτική συνοχής είναι απαραίτητη για την υλοποίηση των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ 2020: την προώθηση της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της έρευνας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την οικονομική ανάπτυξη. Μετά τις αποτυχίες της Στρατηγικής της Λισαβόνας όσον αφορά τον στόχο της συνοχής, και οπωσδήποτε μετά την έλλειψη επαρκούς διαβούλευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και συμμετοχής των περιφερειακών και τοπικών αρχών, η έκθεση υπογραμμίζει τη σημασία της συμβολής της πολιτικής συνοχής στους μελλοντικούς στρατηγικούς στόχους. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να προχωρήσουμε προς μια ευρύτερη αίσθηση ιδιοκτησίας των στόχων της στρατηγικής μεταξύ των τοπικών και περιφερειακών αρχών και φορέων.

Οι περιφέρειες έχουν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο ως το όχημα για την προσέγγιση των οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων, ειδικότερα, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Δεδομένης της οριζόντιας προσέγγισής της, ο στόχος της προώθησης της ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της Ένωσης ενόψει των παγκόσμιων προκλήσεων μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω μιας ισχυρής και κατάλληλα χρηματοδοτούμενης πολιτικής συνοχής. Η περιφερειακή διάσταση της Ευρώπης πρέπει να ενισχυθεί με μια στρατηγική που λαμβάνει υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά των διαφόρων περιφερειών ή των ομάδων αυτών, όπως οι εξόχως απόκεντρες περιοχές. Για τους παραπάνω λόγους, θεωρώ την πολιτική συνοχής ουσιαστικό εργαλείο για την υλοποίηση των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ 2020, και γι’ αυτό υπερψήφισα την έκθεση.

Έκθεση: Vincent Peillon (A7-0133/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ) είναι ένα θαυμάσιο σχέδιο που απαιτεί έντονη πολιτική συμμετοχή από την πλευρά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Υπερψήφισα την εν λόγω έκθεση, διότι περιέχει τις ακόλουθες τρεις ιδέες που είναι πολύ σημαντικές: 1) η νέα θεσμική δομή πρέπει να καταστεί αποτελεσματική γρήγορα, προκειμένου να καταστεί η ΕγΜ λειτουργική, 2) η επαρκής χρηματοδότηση είναι ζωτικής σημασίας, εάν πρόκειται η ΕγΜ να επιτύχει τους στόχους της και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να αποσαφηνίσει τα έξι μείζονα στρατηγικά έργα (απορρύπανση της Μεσογείου, μεταφορές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εκπαίδευση, ΜΜΕ, πολιτική προστασία), 3) η επιτυχία της ΕγΜ εξαρτάται από την επίλυση των περιφερειακών συγκρούσεων στη λεκάνη της Μεσογείου.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Η Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί ένα φιλόδοξο σχέδιο με μια σειρά αναμφισβήτητα θετικών πτυχών, ειδικότερα όσον αφορά τη μελλοντική δυνατότητα ενίσχυσης, μέσω της εν λόγω πολιτικής και οικονομικής εταιρικής σχέσης, των μέσων για τον έλεγχο της μετανάστευσης και την καταπολέμηση των ροών παράνομων μεταναστών που πλήττουν τη Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που αποδεικνύει ότι η Ευρώπη μπορεί να ωφεληθεί από την προοπτική ενός φόρουμ διαλόγου με τις μεσογειακές χώρες, οι οποίες αποτελούν σχεδόν πάντα χώρες διαμετακόμισης για την πλειονότητα των παράνομων μεταναστών που φθάνουν στις νότιες ακτές της Ευρώπης.

Φυσικά, ο δίαυλος διαλόγου που θα ανοίξει δεν πρέπει να εκληφθεί ως μέσο για τη διευκόλυνση των ροών, αλλά ως μέσο για τη ρύθμιση και την καταπολέμηση της παρανομίας. Οι οικονομικές συναλλαγές είναι αυτές, σε συνδυασμό με τη γενική ειρήνευση της περιοχής της Μέσης Ανατολής –προς την κατεύθυνση της οποίας η ΕγΜ θα χρειαστεί να καταβάλει προσπάθειες ενεργού συμβολής– που θα προωθήσουν την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη στις χώρες προέλευσης των μεταναστών. Ως εκ τούτου, εάν η Ένωση για τη Μεσόγειο οικοδομηθεί σε στέρεες πολιτικές βάσεις και διαθέτει συγκεκριμένους στόχους, θα μας δώσει τη δυνατότητα να βοηθήσουμε, εντός των δικών τους χωρών, αυτούς τους ανθρώπους που θα επιθυμούσαν σήμερα να φθάσουν μαζικά στις ακτές της νότιας Ευρώπης. Με την ελπίδα ότι θα δοθεί μεγαλύτερη σημασία στη μετανάστευση στο πλαίσιο των επικείμενων συνόδων κορυφής της Ένωσης για τη Μεσόγειο, υπερψηφίζω την έκθεση.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψηφίζοντας υπέρ της έκθεσης Peillon, αναγνωρίσαμε όλοι μας ότι η λεκάνη της Μεσογείου είναι μια περιοχή βασικής σημασίας, και ότι σε έναν πολυπολικό αλληλοεξαρτώμενο κόσμο οι μεγάλες περιφερειακές ολοκληρώσεις, όπως αυτή της Μεσογείου, θα βρίσκονται σε καλύτερη θέση για να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές, πολιτιστικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές, δημογραφικές, πολιτικές προκλήσεις και τις προκλήσεις που σχετίζονται με την ασφάλεια.

Η Μεσόγειος εγκολπώνεται ταυτόχρονα όλες αυτές τις προκλήσεις, οι οποίες είναι κρίσιμες για τη σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής, και οι οποίες χρήζουν συντονισμένης, αποφασιστικής δράσης.

Κατά την επικείμενη συνάντηση στη Βαρκελώνη, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων του ευρωμεσογειακού χώρου θα συνεδριάσουν ξανά για να αξιολογήσουν την πρόοδο που έχει επιτευχθεί από την Ένωση για τη Μεσόγειο.

Κατά τη γνώμη μου, στο πλαίσιο αυτής της συνάντησης πρέπει να εξεταστούν τρία πολιτικά σημεία:

α) ο χρόνος που χρειάστηκε για να σημειωθεί πρόοδος μετά τη δημιουργία του θεσμού, η οποία αποφασίστηκε στο Παρίσι, και η αποτυχία να εκμεταλλευτούμε όσο το δυνατόν περισσότερο την κοινοβουλευτική διάσταση που παρέχει η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση,

β) η ανεπάρκεια των χρησιμοποιηθέντων χρηματοδοτικών πόρων και των συνεργειών. Παρά την αναγνώριση της προόδου και των σημαντικών, απτών δεσμεύσεων στις οποίες προέβησαν ορισμένες από τις χώρες μας, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, ο συνολικός αντίκτυπος της Ένωσης για τη Μεσόγειο όσον αφορά τη δημιουργία ενός χώρου οικονομικής ευημερίας παραμένει περιορισμένος,

γ) η δυσκολία αποφασιστικής αντιμετώπισης θεμάτων όπως η ειρήνη, η σταθερότητα και η ασφάλεια, που αποτελούν ουσιαστικό όρο προκειμένου να προσλάβει η Ένωση για τη Μεσόγειο πολιτική διάσταση και ενότητα σκοπού.

  John Bufton (EFD), γραπτώς. – (ΕΝ) Αντιτιθέμεθα στην Ένωση για τη Μεσόγειο. Αυτή η Ένωση θα διευκόλυνε τη μαζική μετανάστευση από τις φτωχές χώρες της Βόρειας Αφρικής. Θα επέτρεπε επίσης στα στελέχη της Αλ Κάιντα της Βόρειας Αφρικής σε αυτές τις χώρες να εισέρχονται ευκολότερα στην Ευρώπη και να πραγματοποιούν τρομοκρατικές επιθέσεις. Επισημαίνουμε επίσης τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ εκχωρεί στο Μαρόκο προνομιακό οικονομικό καθεστώς, παρά τη βίαιη κατοχή από την εν λόγω χώρα της Δυτικής Σαχάρας και τη λεηλασία των πόρων της.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Η συνεργασία των Ευρωπαϊκών χωρών με τις υπόλοιπες χώρες του Μεσογείου για να αποτελέσει αποτελεσματικό μοχλό στην οικοδόμηση της ειρήνης και της ευημερίας καθώς και στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να βασίζεται στις αρχές της ισότιμης και αμοιβαίας κοινωφελούς συνεργασίας για τους λαούς της περιοχής. Θα πρέπει να συμβάλλει στη λύση διεθνών και διμερών προβλημάτων στη βάση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη δίκαιης και βιώσιμης λύσης για την Παλαιστίνη, τη Δυτική Σαχάρα και την Κύπρο. Αυτά δυστυχώς δεν αναφέρονται στην Έκθεση, όπως επίσης δεν γίνεται αναφορά στις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης χιλιάδων ανθρώπων, που ταξιδεύουν χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, σε νησιά και πόλεις τις Μεσογείου πλήττοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια όλων μας. Για να υπάρξει πραγματική συνεργασία πρέπει να ενισχύονται οι διαδικασίες διαλόγου και κατανόησης, να λαμβάνονται υπόψη οι ασυμμετρίες της περιοχής, σε όλες τις εμπορικές συμφωνίες, ώστε να εξασφαλίζεται η ισότητα μεταξύ όλων των κρατών. Μια τέτοια συνεργασία θα πρέπει να δυναμώνει και να προωθεί τις κοινωνικές και πολιτιστικές ανταλλαγές, να συμβάλλει στη διαμόρφωση κοινών πολιτικών και ενεργειών για την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

  Anna Maria Corazza Bildt, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE), γραπτώς. – (SV) Οι σουηδοί Συντηρητικοί καταψήφισαν σήμερα την έκθεση A7-0133/2010 σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο (2009/2215(INI)). Αυτό το πράξαμε διότι δεν μπορούμε να στηρίξουμε τη συμβολή της ΕΕ σε έργα που αποτελούν μέρος μιας Ένωσης για τη Μεσόγειο και στα οποία χορηγούνται σημαντικά αυξημένοι πόροι στο πλαίσιο των νέων δημοσιονομικών προοπτικών της ΕΕ για την περίοδο 2014-2020. Είναι πολύ σημαντικό να διατηρούμε εποικοδομητική συνεργασία με τις χώρες της Μεσογείου βάσει των αρχών της ίσης μεταχείρισης, της αλληλεγγύης, του διαλόγου και του σεβασμού των διαφορών και των ειδικών χαρακτηριστικών κάθε χώρας. Η περιφερειακή συνεργασία με την ΕΕ στο πλαίσιο της Ένωσης για τη Μεσόγειο δεν πρέπει, όπως θα ήθελαν κάποιες δυνάμεις, να υποκαταστήσει την ενσωμάτωση στην ΕΕ και τη συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, είναι κρίσιμης σημασίας για την ΕΕ να αναλάβει τις ευθύνες της και να διατηρήσει την αξιοπιστία της, δηλαδή να μην υπόσχεται χρήματα για ποικίλους σκοπούς χωρίς βιώσιμη χρηματοδότηση.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Μετά τη Δήλωση του Παρισιού της 13ης Ιουλίου 2008, η οποία δημιούργησε μια νέα Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ), η προηγούμενη διαδικασία της Βαρκελώνης θα έπρεπε να έχει αναγνωρίσει μια νέα δυναμική, όπως αυτή εκφράζεται στη Δήλωση: «μια ανανέωση των προσπαθειών για τον μετασχηματισμό της περιοχής της Μεσογείου σε χώρο ειρήνης, δημοκρατίας, συνεργασίας και ευημερίας». Ωστόσο, για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το 2009 ήταν χρονιά μεγάλων αλλαγών (ευρωπαϊκές εκλογές για τον Πρόεδρο της Επιτροπής, έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, προσπάθειες για την αντιμετώπιση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, κτλ.) που καθυστέρησαν την υλοποίηση της ΕγΜ. Πιστεύω ότι η εν λόγω έκθεση ορθά προσδιορίζει τα επόμενα βήματα για την επίτευξη των στόχων που σκιαγραφήθηκαν κατά τη δημιουργία της ΕγΜ. Προσδοκώ με αδημονία επίσης την πραγματοποίηση της δεύτερης συνόδου κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, που έχει προγραμματιστεί για φέτος στις 7 Ιουνίου στη Βαρκελώνη. Η ενίσχυση των μεσογειακών σχέσεων της Ένωσης είναι απαραίτητη, και πιστεύω ότι μόνο ο πολιτικός διάλογος και η βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ της Ένωσης και των άλλων μεσογειακών χωρών θα ενεργοποιήσουν τη δημιουργία ενός χώρου ελευθερίας, δικαιοσύνης, ειρήνης και βιώσιμης και διαρκούς ευημερίας.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (ΕΝ) Στήριξα την εν λόγω έκθεση σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ). Η Ευρώπη και η Μεσόγειος μοιράζονται πολλές διασυνοριακές προκλήσεις που μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα μέσω μιας διαδικασίας περιφερειακής ολοκλήρωσης, με αποτελεσματικά όργανα που μπορούν να υπερβούν τα όρια της διμερούς συνεργασίας. Τέτοιες προκλήσεις καθίστανται ολοένα και πιο οξείες στο πλαίσιο της κρίσης, και είναι προς το συμφέρον της ΕΕ να αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες αποκλίσεις μεταξύ των δύο περιοχών, συμβάλλοντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο, σε ένα βιώσιμο και ασφαλές μέλλον για τους λαούς της Μεσογείου. Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις εντός της ΕγΜ πρέπει να θέσουν σε προτεραιότητα τη δημιουργία των οργάνων της και να τους παράσχουν μια συνεκτική πολιτική στρατηγική που θα διατηρεί στον πυρήνα της την προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών δικαιωμάτων. Εάν οι εν λόγω στόχοι πρόκειται να προωθηθούν σοβαρά, πρέπει να συναφθούν ειρηνευτικές συμφωνίες μεταξύ γειτόνων στη Μέση Ανατολή. Αυτό απαιτεί τη διακοπή της πολιορκίας της Γάζας από το Ισραήλ και της πολιτικής εποικισμού, καθώς και τη δέσμευση των Παλαιστινίων για τη μη βία και το πρόγραμμα οικοδόμησης κράτους, σε συνδυασμό με αμοιβαίο σεβασμό των συνόρων του 1967. Θα συνεχίσω να αντιτίθεμαι στην αναβάθμιση της συμφωνίας σύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ, μέχρις ότου το Ισραήλ συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ) διότι συνηγορεί υπέρ της μεγαλύτερης συμμετοχής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην εν λόγω περιφερειακή πρωτοβουλία. Για να επιτύχει η σύνοδος κορυφής που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο στη Βαρκελώνη μετά από δύο δύσκολα χρόνια προετοιμασίας της, είναι απαραίτητο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να είναι σε θέση να πραγματοποιήσει τη δική του συμβολή, διότι το αποτέλεσμα έχει τεράστια σημασία για την επιτυχία της ΕγΜ.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Οποιοσδήποτε αμερόληπτος παρατηρητής θα διαπίστωνε ότι η ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση δεν έχει σημειώσει όση πρόοδο θα ήταν επιθυμητή, και ότι υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν πριν λάβει πραγματικά σχήμα και αποκτήσει πραγματικό και παραγωγικό περιεχόμενο. Ιστορικά, η Μεσόγειος θάλασσα ένωνε μάλλον παρά χώριζε τους λαούς. Οι πολιτισμοί που αναδύθηκαν στις ακτές της αποτέλεσαν τον πυρήνα αυτού που υπήρξε ο δυτικός πολιτισμός, ενώ και οι δύο πλευρές συνέβαλαν στη δημιουργία ταυτοτήτων με σαφείς συγγένειες. Οι θρησκευτικοί πόλεμοι αντικατέστησαν τη γέφυρα που υπήρχε με ένα χάσμα, αλλά κατά τέτοιον τρόπον ώστε η γέφυρα συνεχίζει να υπάρχει. Ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τους εταίρους της, θα προβεί σε πραγματικές ενέργειες προς την κατεύθυνση της προώθησης και της δόμησης μιας ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης ικανής να κυριαρχήσει επί του φόβου, των διαφορών και της δυσπιστίας, και να επιβιώσει στο μέλλον χωρίς να καταρρεύσει. Και οι δύο πλευρές μιας θάλασσας που υπήρξε κάποτε η λίμνη ενός ισχυρού πολιτισμού έχουν να κερδίσουν τα πάντα από αυτήν την εξέλιξη.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένης της επισφαλούς κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης στις νότιες χώρες, η εμβάθυνση των σχέσεων με τις χώρες της Μεσογείου είναι σήμερα ακόμη σημαντικότερη. Από αυτή την άποψη, πιστεύω ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να προχωρήσουμε κατά τρόπο συγκεκριμένο και αποτελεσματικό στην εμπέδωση της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Η ενίσχυση των ευρωμεσογειακών σχέσεων καθίσταται ακόμη πιο πιεστική λόγω του αντίκτυπου που είναι βέβαιο ότι θα έχει στην εδραίωση ενός χώρου ειρήνης και πολιτιστικής, οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Θα ήθελα, ωστόσο, να τονίσω τις ανησυχίες που προκύπτουν αναφορικά με καταστάσεις που σχετίζονται με τα δικαιώματα των γυναικών, την ισότητα των φύλων και τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού: τομείς όπου η ενίσχυση της ευρωπαϊκής επιρροής μπορεί να αποτελέσει παράγοντα θετικών αλλαγών. Από την άλλη, το τεράστιο δυναμικό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην περιοχή της Μεσογείου αποτελεί παράδειγμα των κερδών που θα μπορούσε να απολαύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και να χρησιμοποιήσει για να επιτύχει αποτελεσματικές ενεργειακές πολιτικές, πέραν της διεύρυνσης του χώρου εμπορικών συναλλαγών της ΕΕ σε 800 εκατομμύρια ανθρώπους.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Διαφωνούμε εντελώς με τις κατευθυντήριες γραμμές που καθορίζονται στην εν λόγω έκθεση, οι οποίες αποσκοπούν κατ’ ουσίαν στην αύξηση της οικονομικής κυριαρχίας των μεγάλων επιχειρήσεων της ΕΕ επί του νότιου τμήματος της Μεσογείου. Πρόσβαση στους φυσικούς πόρους και έλεγχός τους, ειδικότερα της ενέργειας, εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού και καταπίεση των μεταναστών. Είναι αξιοσημείωτο ότι η πλειονότητα των βουλευτών του Κοινοβουλίου μοιάζει να ζει σε πύργο από ελεφαντόδοντο, καθώς βρίσκεται σε απόλυτη άγνοια των επιπτώσεων του αποκαλούμενου «ελεύθερου εμπορίου». Εμμένουν σε αυτές τις πολιτικές και, ως εκ τούτου, συμβάλουν στην επιδείνωση της κατάστασης. Για παράδειγμα, στην Πορτογαλία, περισσότερες από 100.000 θέσεις εργασίας χάνονται στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας, διότι χιλιάδες επιχειρήσεις πτωχεύουν, γεγονός που οφείλεται, με τη σειρά του, στον αυξημένο εξωτερικό ανταγωνισμό.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον απαιτείται η εγκατάλειψη αυτής της οδού της σταδιακής ελευθέρωσης του διεθνούς εμπορίου. Αυτή η οδός μας οδήγησε στις επιθέσεις κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της κυριαρχίας των λαών, στην ιδιοποίηση των φυσικών πόρων και της βιοποικιλότητας από τις μεγάλες πολυεθνικές, στην καταστροφή του περιβάλλοντος, στην αύξηση της ανεργίας, στην καταστροφή εκατομμυρίων μικρών αγροτών, και στην υπονόμευση της επισιτιστικής αυτάρκειας και της ασφάλειας. Απαιτούμε την καθιέρωση δίκαιων οικονομικών σχέσεων που εξυπηρετούν τους λαούς και τις χώρες και στις δύο περιοχές.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Στήριξα την έκθεση που εκπόνησε ο γάλλος σοσιαλιστής συνάδελφός μου, Vincent Peillon, διότι η Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ) αποσκοπεί στην προώθηση της διαδικασίας της ευρωμεσογειακής συνεργασίας μέσω ειδικών στρατηγικών μέτρων τόσο για την Ευρώπη στο σύνολό της όσο και για τη ζώνη της Μεσογείου. Στην πραγματικότητα, η περιφερειακή ολοκλήρωση είναι απαραίτητη για την προώθηση της ειρήνης, ενός από τα κύρια ζητήματα που διακυβεύονται σε αυτή τη συνεργασία, και, ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητη η ενίσχυση της. Πιστεύω ότι η ΕγΜ αποτελεί ένα εξαιρετικό μέσο στιβαρής παρέμβασης στις συγκρούσεις που συνεχίζουν να υφίστανται σε αυτήν τη ζώνη καθώς ακόμη και για την επίλυση αυτών. Ελπίζω ότι η επόμενη σύνοδος κορυφής στη Βαρκελώνη θα είναι επιτυχής, ότι τα κράτη μέλη θα αναζωογονήσουν πραγματικά την ΕγΜ και ότι, αφού συσταθεί η γραμματεία στη Βαρκελώνη, θα μπορέσουν να λάβουν σάρκα και οστά μια σειρά έργων προς το συμφέρον όλων.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η εν λόγω έκθεση έχει την αρετή ότι τονίζει το επείγον της αναγνώρισης δύο κρατών, του παλαιστινιακού κράτους και του κράτους του Ισραήλ, που θα ζουν εν ειρήνη και ασφάλεια, και ότι αγωνίζεται υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και κατά των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Ωστόσο, η αρετή της σταματά εδώ. Αυτό το κείμενο αποτελεί ουσιαστικά δέσμευση προς τους υφιστάμενους και τους εν δυνάμει ιδιώτες επενδυτές στην περιοχή, όπως αποδεικνύεται από τις πολυάριθμες ασφαλιστικές δικλίδες που αφορούν την απαιτούμενη προστασία και οικονομική ασφάλεια των επενδύσεων. Αυτό το κείμενο στηρίζει επίσης τη διαδικασία της Βαρκελώνης και τη δημιουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών που αντιβαίνουν πλήρως στους ρυθμιστικούς στόχους που απαιτεί η κατάσταση.

Καταψηφίζω αυτήν την έκθεση. Πιστεύω ότι τα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών και των πολιτών της Μεσογείου πρέπει πάντα να υπερισχύουν των συμφερόντων των κεφαλαιούχων. Ο ρόλος των εκλεγμένων εκπροσώπων είναι να αγωνίζονται για το κοινό καλό. Είναι λυπηρό το ότι όσοι εκπόνησαν αυτό το κείμενο δεν είχαν αυτή την προτεραιότητα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η Ένωση για τη Μεσόγειο θεωρείται από κάποιους ανθρώπους στην Ευρώπη ως ένα έργο γοήτρου που ξεκίνησε με πρωτοβουλία λίγων πολιτικών ηγετών. Ωστόσο, πιστεύω ότι η διεύρυνση της συνεργασίας μεταξύ των χωρών που βρίσκονται στις ακτές της Μεσογείου είναι σε μεγάλο βαθμό κάτι το θετικό. Ιδίως σε ό,τι αφορά την αυξανόμενη εισροή μεταναστών από την Αφρική, είναι απαραίτητο τα εν λόγω κράτη να συντονίσουν τα μέτρα που λαμβάνουν για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο. Οι δομές της Ένωσης για τη Μεσόγειο παρέχουν τα ιδανικά μέσα για τη στήριξη του έργου του Frontex και, ειδικότερα, για τη συμμετοχή των αφρικανικών κρατών σε έργα, ούτως ώστε να ενθαρρύνονται οι οικονομικοί μετανάστες να παραμένουν στην Αφρική.

Επίσης, ιδιαίτερα θετικά είναι τα διάφορα έργα που σχεδιάζονται, όπως η αύξηση των ανταλλαγών των φοιτητών και τα πολυάριθμα οικονομικά προγράμματα που αποσκοπούν στην προώθηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και των αφρικανικών κρατών. Ωστόσο, δεν πρέπει να πιέζουμε αυτές τις χώρες να συμφωνήσουν σε μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, διότι κάτι τέτοιο ενέχει σοβαρό κίνδυνο πρόκλησης μεγάλης ζημιάς στις τοπικές και περιφερειακές αγορές. Αν και δεν συμφωνώ πλήρως με ορισμένες από τις παρατηρήσεις που έγιναν για τους λόγους που αναφέρθηκαν, η έκθεση είναι ισορροπημένη και γι’ αυτόν τον λόγο την υπερψήφισα.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Ενόψει της εποικοδομητικής ανάπτυξης των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών, στήριξα την έκθεση σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο. Για να ενισχύσουμε τη συνεργασία, πρέπει να στηρίξουμε τη διαδικασία της Βαρκελώνης, η οποία κατέστη λιγότερο ενεργή τελευταία. Ωστόσο, η σύνοδος κορυφής των κρατών για την Ένωση για τη Μεσόγειο που έχει προγραμματιστεί για τις 7 Ιουνίου 2010 στη Βαρκελώνη αποτελεί τέλεια ευκαιρία για την εφαρμογή των υφιστάμενων δηλώσεων, διότι η ΕΕ δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να απολέσει τη σημασία της στην περιοχή, με την οποία διατηρεί παραδοσιακούς δεσμούς. Οι θεσμικές δομές, όπως η συμπροεδρία, πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την εντατικοποίηση των μέτρων για ευρύτερη ολοκλήρωση των κοινωνιών και των οικονομιών και των δύο πλευρών της Μεσογείου.

  Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων και στις δύο πλευρές της Μεσογείου θα συναντηθούν στη Βαρκελώνη στις 7 Ιουνίου 2010. Είναι ζωτικής σημασίας η εν λόγω συνάντηση να παρουσιάσει πραγματική πρόοδο – αναφέρομαι ειδικότερα στη δημιουργία των οργάνων της Ένωσης για τη Μεσόγειο, αλλά και στην πρόοδο στους τομείς της οικονομίας και του εμπορίου, της απασχόλησης, της μείωσης της φτώχειας, των αγροτικών θεμάτων, της επισιτιστικής ασφάλειας, των υδάτων και της αγροτικής ανάπτυξης. Είναι επίσης ουσιαστικής σημασίας να αφιερωθούν περισσότεροι πόροι στην Ένωση για τη Μεσόγειο, κάτι που θα αποτελέσει το κύριο θέμα στο πλαίσιο των επικείμενων δημοσιονομικών διαπραγματεύσεων για την περίοδο 2014-2020.

Έχοντας κατά νου τα παραπάνω, πρέπει να θυμόμαστε ότι θα πρέπει να καταστεί εφικτός ο συνδυασμός των κοινοτικών ενισχύσεων με ιδιωτικά κεφάλαια, καθώς και ο συντονισμός με τα κεφάλαια που προσφέρει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και επενδυτικά ταμεία όπως το InfraMed. Επιπλέον, η ενίσχυση των εμπορικών συναλλαγών Νότου-Νότου και η δημιουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών αποτελούν απαραίτητα στοιχεία για την οικονομική ανάπτυξη και τον περιορισμό της φτώχειας στις χώρες της νότιας ακτής. Τα μέτρα αυτά αναφέρονται με σαφήνεια στο ψήφισμα που υποβλήθηκε στο Κοινοβούλιο, και, ως εκ τούτου, το στηρίζω.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – Δεν υπήρξαν μεγάλες εκπλήξεις στις τροπολογίες που κατέθεσε η Ομάδα GUE/NGL (απορρίφθηκαν όλες) εκτός του πρώτου μέρους της τροπολογίας 6 (Δυτική Σαχάρα).

Επιθυμώ να καταστήσω σαφές ότι υπερψήφισα την τροπολογία 6, η οποία τονίζει την ευθύνη του Μαρόκο όσον αφορά την κατάσταση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Δυτική Σαχάρα.

Το δεύτερο μέρος της τροπολογίας 1 ( που υπογραμμίζει την ανάγκη αύξησης της χρηματοδότησης για την ΕγΜ) που κατέθεσε ο κ. Brok, απορρίφθηκε επίσης.

Υπερψηφίσαμε την έκθεση στο σύνολό της (εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία).

Έκθεση: Evgeni Kirilov (A7-0123/2010)

  George Sabin Cutaş (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα το ψήφισμα σχετικά με την «Ανάγκη για μια στρατηγική της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο». Ο Νότιος Καύκασος είναι στρατηγικά σημαντικός για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ταυτόχρονα, η ΕΕ μπορεί και πρέπει να βοηθήσει αυτήν την ταραγμένη περιοχή να αναπτυχθεί οικονομικά και εμπορικά. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εμπορική πολιτική για να προωθήσουμε τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ενεργειακή ασφάλεια, τη δημοκρατία και την χρηστή διακυβέρνηση. Υπό την ιδιότητά μου επίσης ως σκιώδη εισηγητή της πολιτικής ομάδας μου για το εν λόγω ψήφισμα, παροτρύνω τη σύναψη συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών με τη Γεωργία, την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν. Πιστεύω ότι αυτές οι συμφωνίες θα προαγάγουν την οικονομική ανάπτυξη στην περιοχή προωθώντας τις επενδύσεις και δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας που θα μειώσουν το επίπεδο της φτώχειας.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ απολύτως με την εν λόγω έκθεση, δεδομένου ότι πιστεύω ότι μετά την κοινή δήλωση της διάσκεψης κορυφής της Πράγας για την ανατολική εταιρική σχέση, η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει της εταιρικές σχέσεις της στην Ανατολή, ιδίως με τις τρεις χώρες του Νότιου Καυκάσου, μέσω μιας σαφούς και καλοσχεδιασμένης στρατηγικής. Η διατήρηση της ειρήνης, η σταθερότητα των συνόρων και η επίλυση των συνοριακών διαφορών, η πρόοδος προς την κατεύθυνση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, και η προώθηση της περιφερειακής συνεργασίας αποτελούν ουσιαστικά στοιχεία για την ανάπτυξη σε αυτήν την περιοχή του κόσμου. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι η δράση της ΕΕ πρέπει να χαρακτηρίζεται από την ενθάρρυνση της αειφόρου ανάπτυξης, βάσει των αρχών της χρηστής διακυβέρνησης, του απόλυτου σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών καλής γειτονίας, καθώς και να έχει ως βασική προτεραιότητα την ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των εν λόγω χωρών και των γειτόνων τους. Από αυτή την άποψη, θα ήθελα να τονίσω τον σημαντικό ρόλο που θα κληθεί να διαδραματίσει η Κοινοβουλευτική Συνέλευση της ΕΕ – χώρες της ανατολικής γειτονιάς. Η γεωστρατηγική σημασία της περιοχής, ιδίως όσον αφορά τον εφοδιασμό και τη μεταφορά πρώτων υλών μεταξύ Ανατολής και Δύσης, πρέπει να αποτελεί σημαντικό παράγοντα στο πλαίσιο σύναψης μελλοντικών συμφωνιών μεταξύ της ΕΕ και αυτών των χωρών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρόσφατη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας –μιας χώρας η οποία διακηρύττει ότι επιθυμεί να ενταχθεί στην ΕΕ και ότι μοιράζεται τα ιδανικά της ΕΕ– καθιστά σαφές ότι πρέπει να προσδιοριστεί μια στρατηγική για την περιοχή του Νότιου Καύκασου. Ιστορικά ταλαιπωρημένος από αιματηρές συγκρούσεις και απόλυτα εντός της σφαίρας επιρροής της Ρωσίας, ο Νότιος Καύκασος κάνει κάποια διστακτικά βήματα προς την κατεύθυνση της σταθεροποίησης. Ωστόσο, τα εν δυνάμει αίτια των συγκρούσεων παραμένουν και πρέπει να αντιμετωπιστούν με τη μεγαλύτερη δυνατή σοβαρότητα και προσοχή. Η τεταμένη σχέση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν αποτελεί απτή απόδειξη αυτού του γεγονότος. Ελπίζω ότι η ΕΕ θα αναπτύξει όσα ήδη γνώριζε σχετικά με τη συγκεκριμένη περιοχή και θα συμβάλει στην ειρήνη και την πρόοδο μεταξύ των λαών του Νοτίου Καυκάσου. Ελπίζω επίσης ότι η ΕΕ θα συμβάλει στη υιοθέτηση και τον γενικευμένο σεβασμό της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των θεμελιωδών δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στην περιοχή.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πολιτική της διεύρυνσης και της ενίσχυσης των εμπορικών, πολιτικών και πολιτιστικών σχέσεων της ΕΕ με τρίτες χώρες υπογραμμίζει τη στρατηγική σημασία των χωρών του Νοτίου Καυκάσου: Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν και Γεωργία. Λαμβάνοντας υπόψη τη γεωστρατηγική θέση των εν λόγω χωρών, που συνορεύουν με την ισχυρή Ρωσία, την Τουρκία και το Ιράν, η ΕΕ μπορεί και πρέπει να υιοθετήσει μια προσέγγιση επιρροής και έναν ρόλο συνεργασίας που μπορεί να προωθήσει την ειρήνη και την ασφάλεια σε αυτή την περιοχή. Αυτό θα είναι κρίσιμης σημασίας για τη διασφάλιση των βέλτιστων συνθηκών οικονομικής ανάπτυξης, τόσο των πολιτιστικών όσο και των κοινωνικών, σε συνδυασμό με τον εκδημοκρατισμό αυτής της περιοχής, που θα περιλαμβάνει επίσης τον Εύξεινο Πόντο και την Κασπία Θάλασσα. Η διαδικασία της εμβάθυνσης των σχέσεων με σκοπό την ένταξη των εν λόγω χωρών στην ΕΕ είναι βέβαιο ότι θα συμβάλει στη βελτίωση των επιπέδων δικαιοσύνης, ελευθερίας και προόδου όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στηρίζω επίσης, τη σημασία μιας στρατηγικής για την ανάπτυξη ενεργειακής αγοράς της ΕΕ, όπως υποστηρίζεται και στην εν λόγω έκθεση.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση αυτή σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τον Καύκασο αποτελεί ένα ακόμη μέρος της διαδικασίας διεύρυνσης μιας στενής θεώρησης προκειμένου να συγκαλυφθούν τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα στην περιοχή. Η εν λόγω θεώρηση είναι πολύ επικεντρωμένη στη σύγκρουση του 2008 μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας, καθώς και σε εδαφικά θέματα και στην κυριαρχία της Ρωσίας επί της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας.

Όπως δηλώνει και ο ίδιος ο εισηγητής, αυτό που διακυβεύεται είναι ότι ο ρόλος των τριών χωρών του Καυκάσου είναι ουσιώδης για τη «διέλευση ενεργειακών πόρων» και τις «ενεργειακές προμήθειες της ΕΕ» –από τις οποίες εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η Ένωση– και για τις συμφωνίες «ελεύθερων συναλλαγών» που καθιστούν την «οικονομία ελκυστικότερη για τους ξένους επενδυτές».

Είναι υπό το φως των εν λόγω συμφερόντων που πρέπει να γίνει κατανοητή η υποκρυπτόμενη υποστήριξη στον επανεκκινηθέντα αγώνα εξοπλισμών και τον στρατιωτικό εκσυγχρονισμό στην περιοχή. Η ΕΕ συμμετέχει σε αυτή τη διαδικασία εμπλεκόμενη στην απειλή πολέμου μεταξύ των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας. Οι περισσότεροι βουλευτές του Κοινοβουλίου συμμετέχουν σε αυτήν την υποκρισία: το Κοινοβούλιο έχει ενδυθεί τον μανδύα του ιππότη με την αστραφτερή πανοπλία που υπερασπίζεται την εδαφική ακεραιότητα των κρατών τώρα που το θέμα αφορά τη Γεωργία, αλλά προώθησε, στήριξε και συνεχίζει να στηρίζει της διαδικασία απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία.

  Jaromír Kohlíček (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Ο Νότιος Καύκασος είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή που αποτελεί διαρκές θέμα συζήτησης στην Ευρώπη εδώ και 200 χρόνια. Αυτή η περιοχή αποτελεί σημείο σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας καθόλη αυτή την περίοδο. Το κακοτράχαλο τοπίο και η πλούσια ιστορία δίνουν μια γεύση των τεράστιων εθνοτικών και θρησκευτικών περιπλοκών. Τώρα ανακάλυψε την περιοχή και η ΕΕ. Είναι πραγματικά θαυμάσιος ο τρόπος με τον οποίον η κ. Tagliavini απέκτησε τέλεια γνώση ολόκληρης της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των ιστορικών και σημερινών πλαισίων, βάσει των διαπραγματεύσεων στην Γεωργία. Πράγματι, υποκλίνομαι βαθιά μπροστά της. Είναι εξαιρετικό το γεγονός ότι οι συντάκτες μιας έκθεσης για την ανάγκη ανάπτυξης μιας νέας στρατηγικής της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο έλαβαν υπόψη τους την παρουσία ενός οργανισμού όπως ο ΟΑΣΕ. Είναι κρίμα που προφανώς δεν κατάφεραν να παρατηρήσουν τις σχέσεις μεταξύ των κρατών στην περιοχή και του Ιράν, καθώς και των συγκεκριμένων προθέσεων της Τουρκίας στην περιοχή. Οι συντάκτες σαφώς λησμόνησαν την «ένδοξη» ανακήρυξη του ανεξάρτητου κράτους του Κοσσυφοπεδίου, ενώ οι απροκάλυπτες επιθέσεις τους στη Ρωσία και η άρνηση αναγνώρισης των τοπικών εκλογών στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία περιλαμβάνουν τη διατύπωση «de facto όργανα των κατεχόμενων εδαφών». Αυτό μου θυμίζει έντονα τα πορίσματα της αποστολής κάποιου Λόρδου Runciman στην προπολεμική Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας. Παρά ταύτα, πιστεύω ότι στο εγγύς μέλλον θα καταστεί εφικτό να βελτιώσουν οι οικείοι βουλευτές τις γνώσεις τους σχετικά με αυτό το τμήμα της Ευρώπης και η επόμενη σύνοδος θα είναι πιο ισόρροπη. Για τους παραπάνω λόγους, η Ομάδα GUE/NGL θα απέχει από την τελική ψηφοφορία επί του ψηφίσματος.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Δυστυχώς, η εν λόγω έκθεση σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ δεν είναι ισορροπημένη, κάτι που έχω ήδη αναφέρει στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων. Παρά το γεγονός ότι η επιτροπή έλαβε υπόψη ορισμένες από τις τροπολογίες μου, συνεχίζω να πιστεύω ότι η έκθεση στρέφεται προς εσφαλμένη κατεύθυνση. Αντί να τηρήσει ουδέτερη και ισορροπημένη στάση στο θέμα της Γεωργίας, χρησιμοποιεί τη διατύπωση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ που αποσκοπεί στην αποδυνάμωση και απομόνωση της Ρωσίας. Όσον αφορά τη σχέση με την Αρμενία και, ειδικότερα, την κατάσταση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, η ΕΕ έχει μεταβάλει τη θέση της. Αυτό είναι εντελώς ακατανόητο και πρέπει να καταδικαστεί. Ο εισηγητής δεν έχει προφανώς επισκεφθεί ποτέ την περιοχή και, ως εκ τούτου, δεν θα μπορούσε να διαμορφώσει ιδία άποψη της κατάστασης. Για αυτούς τους λόγους καταψήφισα την έκθεση Kirilov.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Καταψήφισα την τροπολογία 7 διότι αφαιρεί ουσιαστικό τμήμα του κειμένου της έκθεσης, όπου το Κοινοβούλιο καλεί τη Ρωσία να σεβαστεί την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Δημοκρατίας της Γεωργίας καθώς και το απαραβίαστο των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της. Επίσης καταδικάζει την αναγνώριση εκ μέρους της Ρωσικής Ομοσπονδίας των αποσχισθεισών περιοχών της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας ως παραβιάζουσα το διεθνές δίκαιο. Η σθεναρή προβολή αυτής της στάσης θα συμβάλει στην αποφυγή δημιουργίας παρόμοιου προηγούμενου στο μέλλον.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Χαίρομαι για το γεγονός ότι όλα όσα επιθυμούσαμε εγκρίθηκαν στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων καθώς και για το ότι οι διορθώσεις που κατατέθηκαν από τις Ομάδες S&D, PPE και τους Πράσινους εγκρίθηκαν στο σύνολό τους. Η τελική ψηφοφορία, η οποία ήταν θετική, υπήρξε ιδιαίτερα εύκολη για εμάς.