Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010 - Στρασβούργο

1. Έναρξη της συνεδρίασης

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ROUČEK
Αντιπροέδρου

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 10.05)

2. Ευρώπη 2020 (προτάσεις ψηφίσματος που έχουν κατατεθεί ): βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

3. Ένωση για τη Μεσόγειο (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης του κ. Vincent Peillon, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο [2009/2215(INI)] (Α7-0133/2010). Θα δώσω τον λόγο στον εισηγητή μας για τέσσερα λεπτά.

  Vincent Peillon, εισηγητής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω εκφράζοντας τις θερμές ευχαριστίες μου σε όλους τους συναδέλφους μου που ασχολήθηκαν με την παρούσα έκθεση· πρόκειται πραγματικά για συλλογικό έργο. Καταλήξαμε σε 28 συμβιβασμούς· συμβιβασμούς που εμπλούτισαν και δεν αποδυνάμωσαν το στρατηγικό όραμα που θέλαμε να προσδώσουμε σε αυτήν την έκθεση, στη δέσμευσή μας για τη Μεσόγειο. Θα ήθελα, λοιπόν, να ευχαριστήσω θερμά την κ. Μαριέττα Γιαννάκου από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), τον κ. Ivo Vajgl από την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, την κ. Hélène Flautre και τις συντάκτριες των γνωμοδοτήσεων της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, την κ. De Sarnez, και της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, την κ. Τζαβέλα.

Το σημαντικό για εμάς ήταν να κάνουμε κατανοητό ότι διακυβεύονται στρατηγικά ζητήματα για την Ευρώπη. Το ζήτημα, μάλιστα, δεν είναι απλώς να σκεφτόμαστε ότι ο Νότος μάς χρειάζεται· χρειαζόμαστε και εμείς τον Νότο, ειδικά σε αυτήν την περίοδο κρίσης που διανύουμε. Αν θέλουμε να έχουμε μακροπρόθεσμο όραμα, αν θέλουμε αειφόρο ανάπτυξη σε έναν πολυπολικό κόσμο, τότε χρειαζόμαστε και τον Νότο.

Υπό το πρίσμα αυτό, η Ευρώπη πρέπει να δεσμευτεί ότι θα καταστήσει την Ένωση για τη Μεσόγειο χώρο ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας για τα 800 εκατομμύρια κατοίκους της και ότι θα αντιμετωπίσει αυτό το έργο ως μακροπρόθεσμη προτεραιότητα. Αυτή η κοινή βούληση μάς επέτρεψε να συνενωθούμε, διότι γνωρίζουμε ότι οι οικονομικοί κίνδυνοι, οι δημογραφικοί κίνδυνοι, οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι που αντιμετωπίζουμε, όπως και οι κοινωνικοί και πολιτιστικοί κίνδυνοι, προϋποθέτουν ότι είμαστε σε θέση να συνεργαστούμε με την άλλη πλευρά της Μεσογείου. Για εμάς, διακυβεύονται και ζητήματα κουλτούρας και πολιτισμού.

Το γνωρίζουμε αυτό, το Κοινοβούλιο εργάστηκε έχοντας επίγνωση των δυσκολιών της ίδρυσης της Ένωσης για τη Μεσόγειο για δύο χρόνια. Δεν αποφύγαμε την αντιμετώπιση του ζητήματος των διενέξεων που υπάρχουν στον Νότο, θέλαμε όμως να επιβεβαιώσουμε με ιδιαίτερα κατηγορηματικό τρόπο ότι αυτή ακριβώς η προσέγγιση της Ένωσης για τη Μεσόγειο, με συγκεκριμένα έργα, ισότητα μεταξύ Βορρά και Νότου στους φορείς λήψης αποφάσεων και την πιθανότητα, παραδείγματος χάριν, της συγκέντρωσης Ισραηλινών και Παλαιστίνιων γύρω από το ίδιο τραπέζι, ήταν η σωστή μέθοδος για τη συμβολή στην επίλυση των εν λόγω διενέξεων και ότι, επιπλέον, η Ένωση για τη Μεσόγειο δεν θα έπρεπε να καλείται να επιδιώκει ταυτόχρονα όλους τους στόχους και ότι έπρεπε να εστιάσει σε αυτές τις συγκεκριμένες δραστηριότητες.

Στο έργο αυτό –και ελπίζω πραγματικά ότι η δεύτερη σύνοδος κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων θα διεξαχθεί στη Βαρκελώνη στις 7 Ιουνίου– εμείς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θέλαμε να στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων λέγοντας τους ότι πρέπει να αναλάβουν δεσμεύσεις, διότι αυτή η σύνοδος κορυφής πρέπει να στεφθεί με επιτυχία. Στο πλαίσιο αυτό, επισημάναμε τις προσεγγίσεις που θεωρούμε ότι είναι απαραίτητες σήμερα. Καταρχάς, πρέπει να εξαλείψουμε ορισμένα εμπόδια, τα οποία, ασφαλώς, περιλαμβάνουν τις χρηματοπιστωτικές και οικονομικές συνθήκες.

Για αυτόν τον λόγο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ελπίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα προβεί σε χρηματοπιστωτική δέσμευση ανάλογη προς τα όσα διακυβεύονται, πρωτίστως όσον αφορά το υπόλοιπο των δημοσιονομικών προοπτικών για την περίοδο 2007-2013, και ότι, στις δημοσιονομικές προοπτικές για την περίοδο 2014-2020, η δέσμευση της Ένωσης θα είναι πολύ μεγαλύτερη ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η ολοκλήρωση των έξι μεγάλων σχεδίων που βρίσκονται επί τάπητος. Πρέπει να βελτιώσουμε το οικονομικό και νομικό περιβάλλον. Πρέπει να βελτιώσουμε την περιφερειακή ολοκλήρωση Νότου-Νότου. Χρειαζόμαστε, επίσης, εκτός από τις οικονομικές συνθήκες, νέες πολιτικές συνθήκες, και για αυτό αποδώσαμε έμφαση στην πολιτιστική ολοκλήρωση, στην εκπαίδευση, στα πολιτιστικά έργα και στα δικαιώματα ανδρών και γυναικών.

Συμπερασματικά: η Ευρώπη, εν τω μέσω αυτής της κρίσης, πρέπει να έχει μακρινή και διευρυμένη προοπτική. Δεν πρέπει να θυσιάσουμε τον μακροπρόθεσμο ορίζοντα για τον βραχυπρόθεσμο. Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Η Ευρώπη χρειάζεται τον Νότο.

  Štefan Füle, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που σας μιλάω σήμερα για την Ένωση για τη Μεσόγειο και την έκθεση που εκπονήθηκε από τον κ. Vincent Peillon. Αυτή η πολύτιμη συμβολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι ιδιαιτέρως επίκαιρη καθώς σκιαγραφεί ορισμένες κρίσιμες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ένωση για τη Μεσόγειο τους προσεχείς μήνες – και, παρεμπιπτόντως, κύριε Peillon, συμφωνώ απόλυτα με την εισαγωγή της έκθεσής σας για αυτό το ζήτημα.

Με τη Συνθήκη της Λισαβόνας πλέον σε ισχύ, η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει σήμερα ενισχυμένη και συνεκτικότερη θεσμική ταυτότητα καθώς και εντολή για αποτελεσματικότερη δράση στην παγκόσμια σκηνή. Ταυτόχρονα, οι περισσότερες κυβερνήσεις των μεσογειακών χωρών ακολουθούν μια φιλόδοξη ατζέντα οικονομικών μεταρρυθμίσεων και η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας μεταμορφώνει τις σχέσεις μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των γειτονικών της χωρών της Μεσογείου.

Από το 2004, αυξήθηκαν οι πολιτικές επαφές ως προς την παρουσία και τη σφοδρότητα. Το εμπόριο σημείωσε άνοδο αγγίζοντας διψήφια νούμερα με τη βοήθεια μιας σταθερής διαδικασίας ελευθέρωσης και κανονιστικής σύγκλισης. Η συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης προσαρμόστηκε στις μεταρρυθμιστικές ανάγκες των εταίρων και αυξήθηκε σημαντικά το μέγεθός της στο τρέχον δημοσιονομικό πλαίσιο.

Αυτά ήταν τα επιτεύγματά μας στις διμερείς μας σχέσεις. Στη Μεσόγειο, ωστόσο, πολύ περισσότερο από αλλού, το δίκτυο διμερών σχέσεών μας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιμέρους γειτονικών χωρών της Μεσογείου πρέπει να συμπληρωθεί με την ολοκλήρωση και τη συνεργασία Νότου-Νότου καθώς και με τη δημιουργία ενός πραγματικά περιφερειακού οικονομικού χώρου. Η περιφερειακή ολοκλήρωση μπορεί να συμβάλλει εξίσου σημαντικά με τις εθνικές μεταρρυθμίσεις στην τόνωση των επενδύσεων και της ανάπτυξης, μειώνοντας τον άνισο καταμερισμό του πλούτου μεταξύ της Ευρώπης και των γειτονικών της χωρών της Μεσογείου και διασφαλίζοντας, παράλληλα, μεγαλύτερη σύγκλιση γύρω από τις κοινές μας αξίες και στις δημοκρατικές πρακτικές μας.

Τα έργα ολοκλήρωσης Νότου-Νότου και διαπεριφερειακής ολοκλήρωσης, όπως η συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών του Αγαδίρ, είναι επίσης μείζονος σημασίας για τη δημιουργία των πέντε εκατομμυρίων θέσεων εργασίας που απαιτούνται ετησίως για την εκπλήρωση των αναγκών των νέων της περιοχής. Η ίδρυση της Ένωσης για τη Μεσόγειο στο Παρίσι το 2008 έδωσε νέα ώθηση στην ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση, έκανε δυναμική παρέμβαση όσον αφορά την συνιδιοκτησία και τον επιμερισμό των ευθυνών μέσω ενός συστήματος συμπροεδρίας, επικεντρώθηκε περισσότερο σε συγκεκριμένα σχέδια και παρείχε μια τεχνική γραμματεία για την προώθηση της περιφερειακής ολοκλήρωσης και την τόνωση των επενδύσεων.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, η εφαρμογή της επιβραδύνθηκε από την αυξημένη ένταση στη Μέση Ανατολή, αλλά με την έναρξη των εκ του σύνεγγυς συνομιλιών μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής έχει σημειωθεί πρόοδος. Υπάρχει πλέον περιθώριο να ελπίζουμε, με επιφυλάξεις, ότι οι πολιτικές συνθήκες στην περιοχή θα ευνοήσουν περισσότερο τη συνεργασία.

Στο πλαίσιο των μειζόνων παγκόσμιων προκλήσεων όπως η διεθνής οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, η κλιματική αλλαγή και η ενεργειακή ασφάλεια, η Ένωση για τη Μεσόγειο θα κληθεί να αντιμετωπίσει την πολιτική κατάσταση στη Μέση Ανατολή, να ξεκινήσει την επιχειρησιακή λειτουργία της Γραμματείας της Ένωσης για τη Μεσόγειο και να καταγράψει την πρόοδο που σημείωσε η εταιρική σχέση από τον Ιούλιο του 2008.

Πρόκειται για μια ευκαιρία συλλογικής αναμόρφωσης της δέσμευσης και της πολιτικής μας βούλησης για τη δημιουργία ενός χώρου ειρήνης, σταθερότητας και κοινής ευημερίας στη Μεσόγειο. Για να επιτευχθεί αυτό, οι εταίροι θα πρέπει επίσης να εξετάσουν συγκεκριμένα τη μελλοντική εξέλιξη της Ένωσης και τι μπορεί να προσφέρει στην περιοχή από άποψη έργων, θέσεων εργασίας και ανάπτυξης.

Η περιοχή της Μεσογείου είναι ιδιαίτερα δυναμική και η νέα γενιά ζητεί περισσότερες θέσεις εργασίας και καλύτερες ευκαιρίες. Ζητεί μεγαλύτερη λογοδοσία και δημοκρατική εκπροσώπηση, καλύτερη εκπαίδευση και ευκολότερη κινητικότητα για ταξίδια και σπουδές. Οι απαιτήσεις της δεν είναι πάντα εύκολο να ικανοποιηθούν, αλλά σε τελική ανάλυση, η νέα γενιά είναι αυτή που πρέπει να επωφεληθεί από τη συλλογική μας δράση.

Η υλοποίηση πρακτικών έργων, όπως πρόσβαση σε νερό, τρόφιμα και πηγές ενέργειας, και βελτιωμένων δυνατοτήτων πολιτικής προστασίας θα είναι προς όφελος των λαών μας.

Στόχος της Ένωσης για τη Μεσόγειο είναι να θέτει τους ανθρώπους, τους επιχειρηματίες, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, τα πανεπιστήμια και, πάνω από όλα, τους νέους στο προσκήνιο της κοινωνίας των πολιτών, της συνεργασίας και της οικονομικής ανάπτυξης. Η βελτίωση της συμμετοχής των πολιτών θα πρέπει να επιτυγχάνεται επίσης μέσω της πλήρους συμμετοχής και ανάμειξης των εκλεγμένων αντιπροσώπων.

Για αυτό η Επιτροπή πιστεύει ακράδαντα ότι μια δυναμική και ισχυρή κοινοβουλευτική διάσταση ενισχύει τη δημοκρατική νομιμότητα της εταιρικής σχέσης. Θα πρέπει να εδραιωθεί περαιτέρω ο ρόλος της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης και να συντονιστεί καλύτερα το έργο της με τα υπόλοιπα όργανα της εταιρικής σχέσης.

Όλοι θέλουμε η Ένωση να παράγει αποτελέσματα και όλοι γνωρίζουμε ότι θα κριθεί βάσει της ικανότητάς της να παράσχει συγκεκριμένα σχέδια για την περιοχή. Οι ενεργειακές διασυνδέσεις, οι θαλάσσιες αρτηρίες για τη σύνδεση των λιμενικών εγκαταστάσεων της νότιας Μεσογείου με τις ευρωπαϊκές λιμενικές εγκαταστάσεις και το μεσογειακό σχέδιο ηλιακής ενέργειας είναι τομείς που παρουσιάζουν σημαντικό δυναμικό όσον αφορά τις επενδύσεις, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ενίσχυση των εμπορικών σχέσεων. Αν θέλουμε να εκμεταλλευτούμε αυτό το δυναμικό, απαιτείται συνεργασία του ιδιωτικού τομέα με τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Και για να συμβεί αυτό, χρειαζόμαστε έναν καταλύτη, και αυτός είναι η Γραμματεία της Ένωσης για τη Μεσόγειο.

Μετά από πολλούς μήνες σκληρής δουλειάς από τους 43 ευρωμεσογειακούς εταίρους, κατορθώσαμε τελικά να υιοθετήσουμε το νομικό καθεστώς της γραμματείας, να διορίσουμε τον γενικό γραμματέα και να εγκρίνουμε έναν προσωρινό προϋπολογισμό για τη λειτουργία της γραμματείας. Στο επίκεντρο των σχέσεών μας με τις χώρες εταίρους της Μεσογείου είναι η επιθυμία μας να προωθήσουμε την ασφάλεια, την ανάπτυξη και τη σταθερότητα στην περιοχή. Υπάρχει, όμως, και η διαρκής πεποίθηση ότι συμμετέχουμε σε ένα ακόμη πιο φιλόδοξο έργο: στην οικοδόμηση μιας περιοχής ειρήνης και στην επιβεβαίωση των κοινών μας στόχων και αξιών.

Είμαι βέβαιος ότι μαζί με τη δέσμευση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και με τα κοινοβούλια των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εταίρων μας, καθώς και με ισχυρή ώθηση από την Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση, θα ανταποκριθούμε σε αυτήν την πρόκληση.

  Marielle De Sarnez, συντάκτρια της γνωμοδότησης της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, χωρίς αμφιβολία, η διεξαγωγή της συνόδου κορυφής της Βαρκελώνης είναι αβέβαιη. Χωρίς αμφιβολία, η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση έχει ισχυρό απόηχο, δεν πειράζει όμως. Η ΕγΜ είναι η μοναδική δυνατή απάντηση που έχουμε στη διάθεσή μας για την επίσπευση της ανάπτυξης στις νότιες χώρες, την ενίσχυση των μεταξύ τους δεσμών και τη βελτίωση του διαλόγου και στις δύο πλευρές της Μεσογείου. Η περιοχή χρειάζεται αύξηση των συμφωνιών οικονομικής ανάπτυξης και των πολιτιστικών ανταλλαγών. Χρειάζεται συγκεκριμένα σχέδια για το μέλλον που θα κινητοποιήσουν την ενέργεια και θα περιλαμβάνουν περισσότερες χώρες.

Λαμβανομένου υπόψη αυτού, θα πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προωθήσουμε τις ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να καταστεί πιο ενεργή και να ενισχύσει τον ρόλο της ως επενδυτή. Θα πρέπει επίσης να λαμβάνει καλύτερα υπόψη τις επιπτώσεις της διαδικασίας ελευθέρωσης κατά την κατάρτιση της νέας γενιάς συμφωνιών σύνδεσης.

Τέλος, η συμφωνία του Αγαδίρ θα πρέπει να επεκταθεί προκειμένου να βελτιωθεί η ανάπτυξη των ανταλλαγών Νότου-Νότου. Όσον αφορά τη γεωργική πολιτική, θα πρέπει να διατηρηθεί η ανάγκη επισιτιστικής κυριαρχίας και, όπως όλοι γνωρίζουμε, η ενέργεια αποτελεί τομέα κρίσιμης σημασίας. Είναι σημαντικό να υλοποιηθούν σχέδια πρωτίστως προς όφελος αυτών των χωρών, ούτως ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους και να συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους, παρά τις δυσκολίες, ή μάλλον, εξαιτίας των δυσκολιών. Η επανενεργοποίηση της ΕγΜ είναι πιο επείγουσα από ποτέ.

  Νίκη Τζαβέλα, Εισηγήτρια της γνωμοδότησης της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας. − Κύριε Πρόεδρε, στην έκθεσή μας για την ευρωμεσογειακή αγορά βεβαιωθήκαμε ότι εισηγούμαστε τη διατήρηση και ανάπτυξη των βασικών υποδομών που συνθέτουν μία οικονομία ενιαία και συνεκτική, και είναι ενδιαφέρον ότι τώρα με την οικονομική κρίση η συγκυρία επιδεικνύει πολύ εμφανώς ότι υπάρχει μία συνοχή καθώς και κοινά χαρακτηριστικά στο Νότο. Αυτό ας το κρατήσουμε στο μυαλό μας για κάποιες μελλοντικές εξελίξεις.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην έκθεσή μου στο LNG, το οποίο πολύ βραχυπρόθεσμα μπορεί να αποτελέσει την κινητήρια οικονομική δύναμη για την οικονομία της ευρωμεσογειακής αγοράς, όχι μόνο για προμήθεια αλλά και για πώληση, καθώς και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μία άλλη μορφή οικονομίας για την ευρωμεσόγειο, οι οποίες όμως είναι πιο βραχυπρόθεσμες. Μία παρατήρηση: η στρατηγική και η πολιτική της Ένωσης όσον αφορά την ενέργεια για τη Βόρεια Ευρώπη είναι πολύ καλά τεκμηριωμένη. Έχουμε, κύριε Επίτροπε, μεγάλη αδυναμία στην πολιτική και στρατηγική για την ενέργεια στο Νότο της Ευρώπης.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Μαριέττα Γιαννάκου, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – Κύριε Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ τον κύριο Vincent Peillon, καθώς και τις εισηγήτριες από τις άλλες επιτροπές την κυρία De Sarnez και την κυρία Τζαβέλα για την εισήγησή τους. Η έκθεση για την Ένωση για τη Μεσόγειο είναι σημαντική γιατί επικεντρώνεται σε άμεσους και μετρήσιμους στόχους. Τα αποτελέσματά τους μπορεί να είναι πολύ συγκεκριμένα, αφού το Κοινοβούλιο ζητά μέσω της έκθεσης να δοθεί συγκεκριμένος προϋπολογισμός μέσω των δημοσιονομικών προοπτικών, να βοηθηθεί η Γραμματεία της Ένωσης για τη Μεσόγειο, η οποία βρίσκεται στη Βαρκελώνη, και βεβαίως οι διάφορες συγκρούσεις που υπάρχουν να μην μπορούν να επηρεάσουν τον καθαυτό στόχο της ένωσης, που είναι η ανάπτυξη, η προσπάθεια για τα ατομικά και ανθρώπινα δικαιώματα, οι πολιτιστικές ανταλλαγές, τα ζητήματα της ενέργειας και ό,τι μπορεί να συνδέσει στη λεκάνη της Μεσογείου τους λαούς, οι οποίοι ζουν εκεί.

Βέβαια εδώ, σήμερα, κύριε Πρόεδρε, λείπει το Συμβούλιο και η Ισπανική Προεδρία, η οποία υποθέτω ότι έχει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μεσογειακή ένωση, και πρέπει να σημειώσω ότι αυτό με εκπλήσσει. Γιατί το Συμβούλιο θα έπρεπε να ακούσει όσα είπε ο εισηγητής και οι συνεισηγήτριες, αλλά και όσα τονίζονται εδώ, ότι είναι δηλαδή μία προσπάθεια, είναι μία υπέρβαση των συγκεκριμένων δυσκολιών λόγω των οποίων τα προγράμματα δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν όπως θα έπρεπε.

Η διαμάχη μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών βεβαίως δεν λύεται μέσω της Ένωσης για τη Μεσόγειο, αλλά οπωσδήποτε η παρουσία αξιωματούχων στη Γραμματεία δίνει μία ελπίδα ότι δεν θα υπάρχει η πίεση των συγκρούσεων στην προσπάθειά μας να προχωρήσει η Ένωση για τη Μεσόγειο με τα κριτήρια που ελέχθησαν προηγουμένως.

Κύριε Πρόεδρε, έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ένωση για τη Μεσόγειο να δώσει, επίσης, ένα μήνυμα για τη δημοκρατική εξέλιξη, την ισότητα ανδρών και γυναικών και την προσπάθεια για κοινωνία των πολιτών και στις χώρες της Βορείου Αφρικής.

  Raimon Obiols i Germà, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, αυτό που μου άρεσε περισσότερο σε αυτήν την έκθεση –και θα ήθελα να συγχαρώ τον συντάκτη της, κ. Vincent Peillon– είναι ότι είναι ακριβής και συγκεκριμένη. Μακάρι η ακρίβεια της έκθεσης να επεκτεινόταν και στο θέμα της, την Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ).

Και αυτό γιατί το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι στην ΕγΜ υπάρχει επί του παρόντος φανερή έλλειψη σαφήνειας. Πιστεύω ότι οι αρχηγοί, που πρόκειται να συναντηθούν –ελπίζουμε– στις 7 Ιουνίου στη Βαρκελώνη, θα ήταν καλό να ακολουθήσουν τις συγκεκριμένες, ακριβείς προτεραιότητες που ορίζονται στην έκθεση Peillon.

Καταρχάς, το πολιτικό πλαίσιο. Η ΕγΜ δεν μπορεί να εξακολουθήσει να κωλύεται ή να παραλύει από το Μεσανατολικό, ταυτόχρονα, όμως, δεν μπορεί και να το αγνοήσει. Πρέπει να συμβάλει θετικά στην επίλυση της σύγκρουσης, στο μέτρο των δυνατοτήτων της.

Δεύτερον, πρέπει να καταρτιστούν καλά σχέδια και να αναπτυχθούν με επαγγελματικό και έξυπνο τρόπο.

Τρίτον, πρέπει να εξευρεθούν επαρκείς πόροι και χρηματοπιστωτικές δεσμεύσεις.

Τέταρτον, πρέπει να σημειωθεί πρόοδος όσον αφορά τη δημιουργία μιας θετικής σχέσης που αποφεύγει τα εμπόδια και τις συγκρούσεις και η οποία απεναντίας επιδιώκει συνεργίες μεταξύ της ΕγΜ και των μεσογειακών δομών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πρέπει να επιδιώξουμε διευκρινίσεις και δεσμεύσεις σε αυτά τα τέσσερα κεντρικά σημεία, αυτές τις τέσσερις βασικές προκλήσεις, και πιστεύω πως η παρούσα έκθεση συνιστά αξιόλογο μέσο, έναν καλό οδικό χάρτη, που θα μας βοηθήσει να επιδιώξουμε αυτήν τη συμφωνία.

  Ivo Vajgl, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (SL) Κύριε Αντιπρόεδρε, κύριε Füle, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή, κ. Peillon, για την εποικοδομητική, ανοικτή και δημιουργική συμμετοχή του η οποία κατέληξε στην παρούσα έκθεση. Ελπίζω ότι θα ενδιαφέρει όχι μόνο όσους από εμάς συνέβαλαν στη σύνταξή της, αλλά και άλλους. Η έκθεση ασχολείται με μια περιοχή η οποία ανέκαθεν συνιστούσε δυναμικό κέντρο πολιτιστικής και πνευματικής ζωής καθώς και οικονομικής και εμπορικής καινοτομίας. Σήμερα, δυστυχώς, αποτελεί πηγή πολυάριθμων προβλημάτων που αφορούν όλους εμάς, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο, και τα οποία θα θέλαμε να επιλυθούν.

Η Ένωση για τη Μεσόγειο είναι σημαντικό έργο, αλλά δυστυχώς δεν εξελίχθηκε όσο γρήγορα θα θέλαμε. Θα ήθελα τη συγκρότηση της γραμματείας στη Βαρκελώνη να ακολουθήσει ταχεία πρόοδος ως προς την υλοποίηση των σχεδίων προτεραιότητας. Τα σχέδια πρέπει να αποτελούν την κινητήρια δύναμη, ή τον σκοπό, του έργου της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Ταυτόχρονα, ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν κάποια διαρκή ζητήματα πολιτικής φύσης, ιδιαίτερα το ζήτημα της Παλαιστίνης και το απροσδιόριστο καθεστώς της Δυτικής Σαχάρας, και ότι αυτά παρακώλυσαν την απαιτούμενη πρόοδο. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να καταβάλλουμε προσπάθειες για περισσότερο διάλογο, μεγαλύτερη ανοχή και οικοδόμηση εμπιστοσύνης στην περιοχή.

Εν προκειμένω, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορούσε ασφαλώς να διαδραματίσει πολύ σημαντικό και ενεργό ρόλο και ελπίζω ότι όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη θα καλωσορίσουν αυτό το Σώμα ως έναν από τους παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν στην επίλυση του προβλήματος.

Τέλος, επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι επιβάλλεται να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή στις επόμενες γενιές, να προωθήσουμε τις ανταλλαγές μαθητών στο πλαίσιο της Ένωσης για τη Μεσόγειο και να υποστηρίξουμε το ευρωμεσογειακό πανεπιστήμιο, τη συμμετοχή ανώτερων ιδρυμάτων καθώς και την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τα πολιτιστικά φόρουμ. Αυτό θα μας βοηθήσει να αυξήσουμε το επίπεδο αμοιβαίας κατανόησης και διασύνδεσης.

  Malika Benarab-Attou, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ένωση για τη Μεσόγειο δεν είχε ποτέ τόσο καίρια σημασία για το μέλλον μας όσο έχει σήμερα. Μαζί προσπαθήσαμε, στην έκθεση σχετικά με την ΕγΜ, να υποστηρίξουμε ένα διαφορετικό όραμα για τη Μεσόγειό μας. Περισσότερο από μια απλή ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, είναι μια Ένωση που βασίζεται στον κοινό πολιτισμό ανθρώπων που μοιράζονται θεμελιώδεις αξίες.

Θα ήθελα να αναφερθώ στο σοβαρότερο εμπόδιο για τις μεσογειακές μας φιλοδοξίες· τη βία που υφίσταται ο λαός της Παλαιστίνης, που κατακτάται, εκδιώκεται και σκοτώνεται από το Ισραήλ, ενώ η Ευρώπη αδυνατεί να αναλάβει την ιστορική της ευθύνη σε αυτήν τη σύγκρουση και να αναλάβει πραγματική δράση για την ειρήνη αναγνωρίζοντας το κράτος της Παλαιστίνης σύμφωνα με τη διεθνή νομοθεσία που αποτελεί θεμέλιο των δημοκρατιών μας.

Την προσεχή εβδομάδα, επίσημη αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου θα μεταβεί στη Λωρίδα της Γάζας σε μια απόπειρα να κατανοήσει για ποιον λόγο η βοήθεια ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που στέλνουν οι Ευρωπαίοι στους Παλαιστίνιους δεν φτάνει στα σχολεία και στα νοσοκομεία της Γάζας, τα οποία επισκέφτηκα τον Ιανουάριο. Με εξέπληξε και με θορύβησε το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων αποφάσισε, χωρίς να ενημερώσει τα μέλη της επιτροπής του –στην οποία συμμετέχω και εγώ– ή τους συμπροέδρους της εν λόγω αντιπροσωπείας, να μην επισκεφτεί τη Γάζα με την αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου κατόπιν εντολών από την ισραηλινή πρεσβεία.

Μποϊκοτάροντας την αντιπροσωπεία του Κοινοβουλίου στη Γάζα, ο Πρόεδρος της Επιτροπής μας απαξιώνει ολόκληρο το Κοινοβούλιο, το οποίο ενέκρινε ψήφισμα σχετικά με την έκθεση Goldstone καταδικάζοντας το γεγονός ότι ο ισραηλινός στρατός παρεμπόδιζε επαφές με τον λαό της Γάζας και ζητώντας άμεση άρση του αποκλεισμού. Πρέπει να θυμηθούμε αυτό το ψήφισμα και τη θέση του Κοινοβουλίου.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, ζητώ την παραίτηση του κ. Albertini από το αξίωμα του Προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, της οποίας είμαι μέλος, για αδυναμία εκπλήρωσης των απαιτήσεων της θέσης του.

Τι νόημα έχει να χρηματοδοτούμε και να εποπτεύουμε τις εκλογές αν στη συνέχεια αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε αυτούς που επέλεξαν την κάλπη από τα όπλα;

Τέλος, ένα άλλο εμπόδιο για την ύπαρξη μιας πραγματικά αδελφικής Ένωσης για τη Μεσόγειο είναι τα θύματα που πνίγονται στη θάλασσα ερχόμενα από τη νότια πλευρά της Μεσογείου, εν μέρει λόγω του γεγονότος ότι τα ευρωπαϊκά σύνορα είναι παντελώς κλειστά για τα άτομα αυτά. Η υφιστάμενη μεταναστευτική πολιτική μας δεν είναι πλέον αποδεκτή. Πρέπει να είμαστε σε θέση, όπως συνιστά το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη, να διασφαλίσουμε ίση κινητικότητα πολιτών από τον Νότο με τη δική μας κινητικότητα προς τον Νότο. Πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στο σχέδιο και στις αξίες μας. Τα παιδιά μας θα μας ευχαριστούν για αυτό και θα μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι εκπρόσωποι των λαών μας.

  Willy Meyer, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, η Ένωση για τη Μεσόγειο αντιμετωπίζει πραγματικά εμπόδια και αυτό που ζητώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση, από όλα τα θεσμικά όργανα και από το Κοινοβούλιο, είναι αποφασιστικότητα, πολύ περισσότερη αποφασιστικότητα, όσον αφορά τις προσπάθειες υπέρβασης των εν λόγω εμποδίων.

Το πρώτο και κύριο εμπόδιο –δεν υπάρχει αμφιβολία επ’ αυτού και το ζήτημα εθίγη και από άλλους βουλευτές– είναι οι συγκρούσεις: η παλαιστινιακή σύγκρουση, ενόψει της στάσης της ισραηλινής κυβέρνησης που περιφρονεί συστηματικά το διεθνές δίκαιο και τις ίδιες τις συμφωνίες που έχει υπογράψει, όπως η συμφωνία της Ανάπολης για τους εποικισμούς· η διένεξη της Δυτικής Σαχάρας και, βέβαια, η στρατιωτική κατοχή της Βόρειας Κύπρου. Αυτά συνιστούν προφανώς σαφή εμπόδια για κάθε θεσμικό όργανο που επιθυμεί να έχει μια τέτοιου είδους σχέση μεταξύ των δύο ακτών της Μεσογείου. Έως ότου επιλυθούν, οι διενέξεις αυτές συνιστούν πραγματικό φραγμό.

Η Ομάδα που εκπροσωπώ ζητεί περισσότερη δέσμευση, μεγαλύτερο δυναμισμό όσον αφορά όλους εκείνους τους παράγοντες που ευθύνονται για την περιφρόνηση του διεθνούς δικαίου.

Εντούτοις, δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι αντιμετωπίζουμε και ένα άλλο πρόβλημα, τις οικονομικές και κοινωνικές ανισορροπίες, δηλαδή, που υφίστανται σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Πιστεύω ότι οποιαδήποτε λύση επιδιώκει να αντιμετωπίσει αυτές τις ανισορροπίες σε σχέση με το εμπόριο προτείνοντας απλώς και ευθέως συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών δεν βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Ο σωστός δρόμος θα ήταν να λαμβάνονται υπόψη αυτές οι ανισορροπίες και να επιχειρείται η επίτευξη εμπορικών συμφωνιών με βάση τη συμπληρωματικότητα και την αλληλεγγύη. Το θέμα είναι ότι σε πολλές παράκτιες χώρες της Μεσογείου επικρατούν συνθήκες απόλυτης φτώχειας και πλήρους στέρησης.

Εντούτοις, και επιμένω στο σημείο αυτό, η μεγαλύτερη δέσμευση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς τις εν λόγω διενέξεις που σήμερα καλά κρατούν θα ήταν ουσιώδης· αναφέρομαι στην Παλαιστίνη και στη Δυτική Σαχάρα. Υπάρχουν μάλιστα διενέξεις, όπως η διένεξη στη Δυτική Σαχάρα, για τις οποίες η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κάνει απολύτως τίποτα. Όχι μόνο δεν κάνει τίποτα, αλλά αναβαθμίζει τη σχέση προηγμένου καθεστώτος που απολαύει επί του παρόντος το Μαρόκο και επιδιώκει παράλληλα, στην περίπτωση του Ισραήλ, να αναβαθμίσει τη συμφωνία σύνδεσης σε συμφωνία σχέσης προηγμένου καθεστώτος.

  Νικόλαος Σαλαβράκος, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – Κύριε Πρόεδρε, οφείλω να συγχαρώ το συντάκτη της έκθεσης, κύριο Peillon, για την αξιόλογη έκθεση που μας παρουσίασε. Είναι γνωστό ότι η λεκάνη της Μεσογείου είναι ένα σημείο συνάντησης πολλών πολιτισμών, αλλά είναι ταυτόχρονα μία περιοχή νευραλγικής σημασίας και ένα «καζάνι» που βράζει και μάλιστα βράζει εδώ και πολλά χρόνια. Η κλιματική αλλαγή, η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, η μετανάστευση, η ρύπανση, η υπεραλίευση, η υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος είναι κάποια από τα προβλήματα που ταλανίζουν τους ευρωπαίους και μη κατοίκους της μεσογειακής λεκάνης.

Ιδιαίτερα, πρέπει να δοθεί σημασία στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, στον αποτελεσματικό έλεγχο των συνόρων των χωρών της λεκάνης της Μεσογείου, κυρίως δε της Ελλάδας και της Ιταλίας, που αποτελούν θύρες εισόδου λαθρομεταναστών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μία καθημερινή μάχη δίδεται στα σύνορα των χωρών αυτών. Έμφαση, επίσης, πρέπει να δοθεί στην ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της ενέργειας, στην αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και μάλιστα στην αξιοποίηση του μεσογειακού προγράμματος ηλιακής ενέργειας για την οικονομική ανάπτυξη των νοτίων χωρών της Μεσογείου.

(O Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Louis Bontes (NI). – (NL) Το 2008, ο γάλλος Πρόεδρος, Nicolas Sarkozy, ανακοίνωσε ότι είχε ένα όνειρο για την Ένωση για τη Μεσόγειο. Αυτή η Ένωση υποτίθεται ότι θα έδινε νέα ώθηση στους στόχους της ευρωμεσογειακής συνεργασίας, στόχους που βασίζονται στην αμοιβαία αναγνώριση κοινών αξιών, όπως η δημοκρατία, το κράτος δικαίου, η χρηστή διακυβέρνηση και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αναρωτιέμαι πώς μπορείτε να μιλάτε για κοινές αξίες όταν σε μια χώρα όπως η Μαυριτανία δεν υπάρχει καμία θρησκευτική ελευθερία, καθώς, εκεί, κυριαρχεί το Ισλάμ για περισσότερα από χίλια χρόνια. Σύμφωνα με το σύνταγμα της χώρας, η Συρία αποτελεί επισήμως λαϊκό δημοκρατικό και σοσιαλιστικού προσανατολισμού ενιαίο κράτος. Στην πράξη, ωστόσο, η Συρία αποτελεί δικτατορία. Το Μαρόκο καταλαμβάνει τη Δυτική Σαχάρα και στην Τυνησία παραβιάζονται τακτικά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θα μπορούσα να απαριθμήσω έναν μακρύ κατάλογο αυτών των χωρών, αλλά οφείλω να λάβω υπόψη μου τον περιορισμένο χρόνο αγόρευσης που διαθέτω.

Αυτές είναι οι χώρες με τις οποίες θέλουμε περισσότερες πολιτιστικές ανταλλαγές; Αυτές είναι οι χώρες με τις οποίες θέλουμε να δημιουργήσουμε ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, που θα ακολουθηθεί από την προώθηση της ελεύθερης κυκλοφορίας ατόμων μεταξύ των δύο ακτών της Μεσογείου; Το αποτέλεσμα θα είναι ακόμη περισσότερο Ισλάμ στην Ευρώπη. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στην Ευρώπη να καταστεί Ευραραβία: ούτε τώρα, ούτε ποτέ! Προτού μετατραπεί αυτό το όνειρο σε εφιάλτη, πρέπει να ζητήσουμε να σταματήσει αυτή η διαδικασία.

Είχαμε και ένα άλλο όνειρο σχετικά με τη Μεσόγειο το 1995, το οποίο πήρε τη μορφή της Δήλωσης της Βαρκελώνης, και έπειτα κάναμε πάλι το ίδιο το 2005. Πέραν του ότι κόστισαν αρκετά δισεκατομμύρια στους ευρωπαίους φορολογούμενους, αυτά τα σχέδια δεν οδήγησαν πουθενά. Σταματήστε να σπαταλάτε τα χρήματα των φορολογούμενων και σταματήστε να ονειρεύεστε! Τα σέβη μου, ωστόσο, στον κ. Albertini που τήρησε γενναία θέση. Έχει την υποστήριξη της Ομάδας μου.

  Salvatore Iacolino (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η ευρωμεσογειακή περιφέρεια συνιστά στρατηγική περιοχή για την πολιτική της ΕΕ: δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε θεμελιώδη ζητήματα όπως το περιβάλλον, οι θρησκευτικές αξίες, ο πολιτισμός, οι υποδομές, η γεωργία, η ενέργεια, η ασφάλεια και τα μεταναστευτικά ρεύματα χωρίς την υπεύθυνη συνδρομή των τρίτων χωρών της λεκάνης της Μεσογείου.

Εντούτοις, το πλαίσιο συνεργασίας έχει ακόμη να διανύσει μια μακρά πορεία: από τη Βαρκελώνη ως τη Βαρκελώνη, θα λέγαμε, και ακόμη παραπέρα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενισχύσει τη δέσμευσή της στη διαδικασία ανανέωσης και επιβεβαίωσης των επιμέρους συμφωνιών σύνδεσης με τις τρίτες χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο και πρέπει να χρηματοδοτήσει τα μεγάλα στρατηγικά σχέδια, τα σχέδια για τις υποδομές και τα λιμάνια.

Αφετέρου, πρέπει να προστατεύσουμε δυναμικά συγκρίσιμους τομείς παραγωγής στις δύο ακτές της Μεσογείου, ιδίως δε τη γεωργία, προκειμένου να διασφαλίσουμε την αειφόρο ανάπτυξη και ένα όσο το δυνατόν πιο ενιαίο κανονιστικό πλαίσιο. Ελπίζουμε, συνεπώς, ότι θα ενισχυθεί ο διακυβερνητικός ρόλος της ΕΕ όσον αφορά τις χώρες της Μεσογείου προκειμένου να βεβαιωθεί μια θεμελιώδης αρχή, ήτοι η συνεργασία, η οποία αντιπροσωπεύει πολιτική επιτυχία, επιχειρηματική επιτυχία, σε ένα πλαίσιο εργασίας που ενισχύεται από εγγυήσεις για την προστασία των ατόμων.

Θα ήθελα επίσης να απευθύνω μια σύσταση στην κ. Benarab-Attou: επιτεθείτε, βεβαίως, στον κ. Albertini, ο οποίος παρέχει ισχυρή ηγεσία της επιτροπής, αλλά παρουσία του, ώστε να μπορέσει να υπερασπίσει τον εαυτό του. Αυτό είναι ουσιώδες γνώρισμα κάθε δημοκρατικά εκλεγμένης συνέλευσης.

  Pier Antonio Panzeri (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι κάνουμε ένα εξαιρετικά σημαντικό βήμα εγκρίνοντας την παρούσα έκθεση και αυτό θα είναι πολύ χρήσιμο ενόψει της συνόδου κορυφής της Βαρκελώνης στις 7 Ιουνίου, μιας συνόδου κορυφής η οποία, όπως γνωρίζουμε, πρόκειται να είναι δύσκολη δεδομένου του αδιέξοδου στο οποίο έχουν καταλήξει οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, καθώς και λόγω διαφόρων αβεβαιοτήτων και δυσκολιών όσον αφορά τον ορισμό της διοικητικής συγκρότησης της νέας γραμματειακής δομής.

Ενόψει αυτών των προβλημάτων, η έκθεση Peillon συντάχθηκε με τον μοναδικό δυνατό τρόπο, επισημαίνοντας, αφενός, ότι οι διενέξεις δεν πρέπει να παρεμποδίζουν την απτή πρόοδο προς την επίτευξη πολυμερούς συνεργασίας σε συγκεκριμένους τομείς, αναγνωρίζοντας παράλληλα, αφετέρου, ότι η Ένωση για τη Μεσόγειο δεν θα είναι απόλυτα επιτυχής αν δεν επιλυθούν οι εν λόγω διενέξεις.

Ως εκ τούτου, η πραγματική πρόκληση ενέχει πλέον μια σαφή, δυναμική πολιτική δέσμευση που πρέπει να επιτευχθεί στη σύνοδο κορυφής της Βαρκελώνης, παρέχοντας τελικά τη δυνατότητα στις δομές του νέου θεσμικού οργάνου να λειτουργήσουν και να αφοσιωθούν στην παροχή των απαραίτητων πόρων για τα μεγάλα σχέδια που αποτελούν τον βασικό της στόχο. Η Ευρώπη πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να στρέψει τις πολιτικές και οικονομικές της προσπάθειες και τα συμφέροντά της προς τον Νότο, διότι εκεί μπορεί να βρει λύσεις σε πολλά προβλήματα που την ταλανίζουν.

  Niccolò Rinaldi (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, επί σειρά ετών, ένας ανεξάρτητος ερευνητής, ο Gabriele Del Grande, αναρτά στο Διαδίκτυο τον αριθμό των ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους αποπειρώμενοι να διασχίσουν τη Μεσόγειο σε σκάφη που διαχειρίζονται ομάδες οργανωμένου εγκλήματος. Η σχολαστική του καταμέτρηση έχει αγγίξει τα 4.200 θύματα, 18 από τα οποία πέθαναν τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους: πρόκειται για πραγματική σφαγή.

Εδώ και πολλά χρόνια στη Lampedusa, ο ηλικιωμένος φύλακας του νεκροταφείου παρέχει οικειοθελώς σε κάθε σορό, από τις λίγες που ανακτώνται, αξιοπρεπή ταφή με έναν σταυρό και ένα λουλούδι. Αυτοί οι δύο ευρωπαίοι πολίτες ενεργούν και για λογαριασμό μας· ενεργούν για να αντισταθμίσουν την πολιτική μας αποτυχία. Οι αυθόρμητες ενέργειές τους επισημαίνουν την επείγουσα ανάγκη νέας πολιτικής αρχιτεκτονικής και ουσίας, σε αντίθεση με τις αναγκαστικές επιστροφές στη θάλασσα που εφαρμόζει η ιταλική κυβέρνηση παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο, οι οποίες εντείνουν μόνο την απελπισία του λαού.

Η Ένωση για τη Μεσόγειο θα πρέπει, συνεπώς, να αντιπροσωπεύει μια νέα ανθρωπιά, λαμβάνοντας υπόψη ότι μας τελειώνει ο χρόνος. Σήμερα, πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού από το Μαρόκο έως την Τουρκία είναι κάτω των 18 ετών. Η Μεσόγειος πρόκειται, λοιπόν, να αλλάξει γρήγορα.

  Τάκης Χατζηγεωργίου (GUE/NGL). - Θέλω να ευχαριστήσω κατ’ αρχήν τον κύριο Peillon για την εργασία που έχει φέρει σε πέρας. Η έκθεση καλεί τις κυβερνήσεις των κρατών μελών της Ένωσης για τη Μεσόγειο να εγκαθιδρύσουν έναν ανοικτό διάλογο, στο πλαίσιο του αμοιβαίου σεβασμού και της αλληλοκατανόησης με την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών και αυτό είναι κάτι που στηρίζουμε. Την ίδια ώρα, όμως, δεν περιλαμβάνει καμιά ουσιαστική πρόταση για την αντιμετώπιση των υφιστάμενων πολιτικών προβλημάτων που ταλανίζουν την περιοχή. Κατανοώ τη λογική του συναδέλφου κυρίου Peillon, που υπάρχει πίσω από αυτό το λεκτικό, και που μάλλον θεωρείται υποβοηθητική στο ξεκίνημα της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Από την άλλη όμως, το να κάνουμε τους τυφλούς και να προσποιούμαστε ότι δεν «τρέχει» τίποτα στη Γάζα, για παράδειγμα, είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος που μας κάνει να ζούμε με την σκόνη πάνω από τα προβλήματα.

Φοβούμαι, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σιγά-σιγά, εκπαιδευόμαστε να ζούμε με τα προβλήματα αντί να τα λύουμε. Πρέπει να μπαίνουμε πιο δυναμικά πάνω στα ουσιώδη ζητήματα που μας απασχολούν. Απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στην ανάγκη το Ισραήλ να προχωρήσει σε μία άμεση, δίκαιη και βιώσιμη διευθέτηση του παλαιστινιακού. Απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στην ανάγκη η Τουρκία να δείξει τον αναγκαίο σεβασμό προς όλα ανεξαιρέτως τα κράτη μέλη της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Η υπόδειξη του χρέους για απόσυρση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων από ένα κράτος μέλος είναι μια αναγκαία πράξη σεβασμού, ως ένα μίνιμουμ –θα έλεγα– ευρωπαϊκής δικαιοσύνης.

Η Μεσόγειος, αγαπητοί φίλοι, βρέχει μερικές χιλιάδες πόλεις και χωριά, διαφορετικούς πολιτισμούς με ενοποιητικά στοιχεία την ίδια θάλασσα για δέκα και πλέον χιλιάδες χρόνια. Μόνο μία πόλη όμως, από αυτές τις χιλιάδες πόλεις και χωριά που βρίσκονται στις παραλίες της Μεσογείου, μόνο μία πόλη είναι ακατοίκητη. Αντί ανθρώπων την κατοικούν ποντίκια, σαύρες και φίδια. Τα σπίτια των ανθρώπων μαζί με τις μνήμες έχουν διαβρωθεί. Μένουν μόνο τα όνειρα χιλιάδων ανθρώπων πολλοί από τους οποίους έχουν πεθάνει πρόσφυγες. Δεν αποτελεί το ελάχιστο που οφείλουμε στους ζωντανούς, να επιστραφεί δηλαδή η πόλη της Αμμοχώστου στους κατοίκους της; Έπρεπε αυτό να ήταν βασική απαίτηση της έκθεσης για την Ένωση για τη Μεσόγειο, γιατί δουλεύουμε για την ένωση, και όχι για τη διχοτόμηση στη Μεσόγειο.

(O Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Gerard Batten (EFD). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, οι εκθέσεις πρωτοβουλίας συνιστούν συνήθως απλώς λόγια του αέρα· αν εγκριθούν, όμως, συνιστούν έκφραση της πολιτικής βούλησης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η παρούσα έκθεση προτείνει τη συγκρότηση μιας ένωσης 17 χωρών που δεν ανήκουν στην ΕΕ με μια κοινοβουλευτική συνέλευση και μια γραμματεία που θα λαμβάνει χρηματοδότηση για πραγματικά φιλόδοξα σχέδια. Η χρηματοδότηση των εν λόγω συστημάτων θα ανερχόταν σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που ασφαλώς θα καλούνταν να καταβάλουν οι πολίτες της Ευρώπης. Δεν αναφέρεται από πού θα προέλθουν αυτά τα χρήματα· δεν επιτρέπεται στην πραγματικότητα να εισβάλει στη φαντασία.

Αυτή η έκθεση είναι πραγματικά τρελή! Αλλά προτού βάλουμε τα γέλια, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι, δυνάμει της Συνθήκης της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει το νομικό δικαίωμα να υπογράφει συνθήκες τέτοιου τύπου όπως αυτές που προβλέπονται εδώ. Η εν λόγω έκθεση προτείνει τη συγκρότηση μιας Ένωσης μη ευρωπαϊκών χωρών που θα μπορούσε μεταγενέστερα να απορροφηθεί από την Ένωση· αυτό είναι το πραγματικό αντικείμενο αυτής της έκθεσης.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, όταν ιδρύθηκε η Ένωση για τη Μεσόγειο πριν από δύο χρόνια σχεδόν, σκοπός ήταν, όπως γνωρίζουμε, να συνδεθεί με τη διαδικασία της Βαρκελώνης προκειμένου να δημιουργηθεί στενότερη σχέση μεταξύ των χωρών της Μεσογείου και της ΕΕ. Εντούτοις, η διαδικασία αυτή προφανώς έφθασε σε τέλμα λόγω της διένεξης μεταξύ των αραβικών κρατών και του Ισραήλ. Η ΕΕ σύναψε συμφωνία σύνδεσης με το Ισραήλ και παρείχε οικονομική ενίσχυση, συμπεριλαμβανομένων 440 εκατομμυρίων ευρώ ως βοήθεια ανασυγκρότησης για τη Λωρίδα της Γάζας. Οι πολίτες της ΕΕ δικαίως ρωτούν για ποιον λόγο παρέχονται οι φόροι τους στη Λωρίδα της Γάζας όταν τα πάντα εκεί βομβαρδίζονται ξανά ανά τακτά χρονικά διαστήματα και ζητούν να εξαχθούν συμπεράσματα από αυτό. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να επωφελείται η Χαμάς από αυτήν τη βοήθεια.

Όλα αυτά τα χρόνια, η ΕΕ δεν κατόρθωσε να ενεργήσει ως αμερόληπτος διαμεσολαβητής στη Λωρίδα της Γάζας. Τώρα, η σύνοδος κορυφής της Ένωσης για τη Μεσόγειο στη Βαρκελώνη, που προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί στις αρχές Ιουνίου, πιθανόν θα καταρρεύσει επίσης λόγω της διένεξης μεταξύ του Ισραήλ και των αραβικών κρατών. Ιδίως σε περιόδους κρίσης, είναι σημαντικό, κατά την άποψή μου, να αξιολογούνται πιο προσεκτικά τα σχέδια και, εφόσον απαιτείται, να αναβάλλονται επ’ αόριστον. Κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης, δεν θα έχουμε την οικονομική δυνατότητα να εκτελέσουμε έργα που αφορούν απλώς το γόητρο ή έργα που αποτελούν απλώς καταβόθρες χρημάτων.

  Dominique Baudis (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, σε συνέχεια της διαδικασίας της Βαρκελώνης, η Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί ευκαιρία ανάπτυξης των σχέσεών μας με τις χώρες που βρίσκονται ανατολικά και νότια της λεκάνης της Μεσογείου. Όπως επισημαίνει η άριστη έκθεση του κ. Vincent Peillon, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ούτε το δυναμικό της εν λόγω περιοχής ούτε τους κινδύνους που αυτό επιφέρει.

Ας έχουμε τουλάχιστον τη διαύγεια να αναγνωρίσουμε ότι, από τον βομβαρδισμό της Γάζας και με τον διαρκή αποικισμό των παλαιστινιακών εδαφών, η Ένωση για τη Μεσόγειο βρίσκεται σε αδιέξοδο. Η πολιτική πτυχή είναι αποκλεισμένη. Δεν είμαστε καν σίγουροι αν η προγραμματισμένη σύνοδος κορυφής της Βαρκελώνης θα πραγματοποιηθεί όντως τον Ιούνιο. Δεν θα με εξέπληττε αν μαθαίναμε τις προσεχείς ημέρες ή ώρες ότι αναβλήθηκε επ’ αόριστον. Εντούτοις, δεν πρέπει να παραιτηθούμε· η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη στην αναζήτηση πολιτικής λύσης. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στις Ηνωμένες Πολιτείες να μονοπωλήσουν τη διαχείριση πολιτικής κρίσης στην εν λόγω περιοχή, τη δική μας περιοχή, και εμείς να περιοριστούμε στην ανάπτυξή της. Η ασφάλεια και η ανάπτυξή μας εξαρτώνται από την ανάπτυξη και τη σταθερότητα της Μεσογείου, γι’ αυτό η Ένωση για τη Μεσόγειο παραμένει το καλύτερο όργανο που έχουμε στη διάθεσή μας.

  Μαρία-Ελένη Κοππά (S&D). - Κύριε Πρόεδρε, θέλω αρχικά να συγχαρώ τον εισηγητή για την πληρέστατη έκθεσή του. Η Ένωση για τη Μεσόγειο μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη δημιουργία μιας ισορροπημένης ευρωμεσογειακής σχέσης καθώς και στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης ανάμεσα στις χώρες της περιοχής. Η Μεσόγειος πρέπει να είναι μία περιοχή ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας, όπου οι δημοκρατικές αρχές και τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνονται πλήρως σεβαστά. Οι κοινωνικές και οικονομικές διαφορές μεταξύ των μεσογειακών χωρών είναι δεδομένες. Το στοίχημα είναι ακόμη μεγαλύτερο λόγω της οικονομικής κρίσης. Αφορά την ουσιαστική προσέγγιση της Ένωσης με τις μεσογειακές χώρες μέσω της ανάπτυξης, της συνεργασίας και του εμπορίου. Η ενεργειακή ασφάλεια, η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, το θαλάσσιο περιβάλλον είναι επίσης επιβεβλημένα πεδία στενής συνεργασίας.

Η Ένωση για τη Μεσόγειο δεν είναι φυσικά το πλαίσιο για να αντιμετωπισθούν οι περιφερειακές συγκρούσεις. Όμως, η καλλιέργεια πνεύματος συνεργασίας, ο πολιτικός διάλογος και η κοινή προσπάθεια σε συγκεκριμένους στόχους συμβάλλουν καθοριστικά στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης, κάτι που είναι αναγκαίο για την επίτευξη βιώσιμων λύσεων. Για να γίνουν όμως όλα αυτά και να πετύχει η Ένωση για τη Μεσόγειο χρειάζονται απαραίτητα τα κατάλληλα δημοσιονομικά μέσα και αυτή τη φορά δεν πρέπει να ολιγωρήσουμε.

  Bastiaan Belder (EFD). – (NL) Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που βρήκατε χρόνο και μου επιτρέπετε να μιλήσω, καθώς καθυστέρησα λόγω μιας έκτακτης συνεδρίασης του Διευρυμένου Προεδρείου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. Σας ευχαριστώ για την κατανόηση.

Κύριε Πρόεδρε, η παράγραφος 5 της έκθεσης του κ. Peillon ορθώς στέκεται στην ανάγκη εξεύρεσης δίκαιης και βιώσιμης λύσης στην αραβοϊσραηλινή σύγκρουση. Ο εισηγητής καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης για τη Μεσόγειο να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τον σκοπό αυτόν. Ως Πρόεδρος της ισραηλινής αντιπροσωπείας, υποστηρίζω τέτοιου είδους ειρηνευτικές προσπάθειες, αλλά θεωρώ ότι θα είναι αποτελεσματικές μόνον εφόσον πληρούνται δύο προϋποθέσεις, και αυτές είναι: α) η προτεινόμενη λύση των δύο κρατών πρέπει σαφώς να σημαίνει τη συνύπαρξη ενός εβραϊκού κράτους, του Ισραήλ, και ενός παλαιστινιακού, και β) τα κράτη μέλη της ΕΕ και τα κράτη μέλη της Ένωσης για τη Μεσόγειο πρέπει να προωθήσουν ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των συγκρουόμενων μερών στη Μέση Ανατολή. Στο σημείο αυτό, ο κοινός αγώνας ενάντια στο ενδημικό κακό του αντισημιτισμού, όποια μορφή και αν λαμβάνει (συμπεριλαμβανομένης της μορφής του αντισιωνισμού) κατέχει κεντρικό ρόλο. Θα μπορούσατε επίσης να διορίσετε τον ίδιο αριθμό Ισραηλινών και Παλαιστινίων στη γραμματεία σας, αλλά θα έπρεπε και πάλι να πολεμήσουμε για να κερδίσουμε αμοιβαία εμπιστοσύνη. Αυτή είναι η κυριότερη δοκιμασία.

  Francisco José Millán Mon (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, μια προκαταρκτική διευκρίνιση: κατά την άποψή μου, ένας εκπρόσωπος της Προεδρίας του Συμβουλίου, ή ενδεχομένως της τωρινής γαλλικής συμπροεδρίας της Ένωσης για τη Μεσόγειο (ΕγΜ), θα έπρεπε να είχε μιλήσει στη σημερινή συζήτηση· η απουσία τους με λυπεί ιδιαιτέρως.

Κυρίες και κύριοι, είναι προτεραιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διασφαλίσει ότι οι πλησιέστεροι γείτονές της θα διαμορφώσουν έναν χώρο ειρήνης, ευημερίας, ελευθερίας και ασφάλειας. Αυτός θα πρέπει να είναι ο πρωταρχικός στόχος της ΕγΜ, που ελπίζω ότι θα πραγματοποιήσει τη δεύτερη σύνοδο κορυφής της τον επόμενο μήνα.

Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Peillon και να εκφράσω τις ευχαριστίες μου, ιδιαίτερα για τη διαλλακτική και άκρως εποικοδομητική του προσέγγιση.

Παρά την εγγύτητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις νότιες ακτές της Μεσογείου, μας χωρίζουν σημαντικές διαφορές από οικονομική, πολιτική, κοινωνική, δημογραφική και πολιτιστική άποψη, και ούτω καθεξής. Ορισμένες από αυτές τις διαφορές οφείλονται σε σοβαρές ανεπάρκειες που υπάρχουν στα γειτονικά μας κράτη.

Είναι κρίσιμη η προώθηση στενού διαλόγου και συνεργασίας στο πλαίσιο της ΕγΜ και η πρόοδος αυτών των μεγάλων κοινών σχεδίων που εντόπισε, καθώς και της διμερούς διάστασης των συμφωνιών σύνδεσης, με στόχο την ενίσχυση της σχέσης μεταξύ των δύο ακτών και τη μείωση των εν λόγω διαφορών. Για να το επιτύχουμε αυτό, πρέπει να εφαρμόσουν και οι γείτονές μας μεταρρυθμίσεις. Η απραγία δεν είναι επιλογή.

Θα ήθελα να διατυπώσω εν συντομία τρεις ακόμη παρατηρήσεις. Πρώτον, είναι πολύ σημαντικό να τεθεί σε πλήρη λειτουργία η γραμματεία της ΕγΜ στη Βαρκελώνη το συντομότερο δυνατόν.

Δεύτερον, και πολύ σχετικό με την προηγούμενη παρατήρηση, η ΕγΜ δεν πρέπει να τεθεί σε κατάσταση ομηρίας λόγω διενέξεων, όπως αυτή στη Μέση Ανατολή. Η ΕγΜ μπορεί να διευκολύνει την εξεύρεση λύσης, αλλά δεν αξιώνει ότι είναι το μέσο για την εξεύρεση λύσης και δεν θα πρέπει να εμποδίζεται από αυτές τις αντιπαραθέσεις.

Τρίτον, η ΕγΜ πρέπει να δώσει επίσης ιδιαίτερη προσοχή στο λεγόμενο τέταρτο κεφάλαιο της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης: μετανάστευση, ασφάλεια, κοινωνική ένταξη και δικαιοσύνη.

  Πρόεδρος. – Επιτρέψτε μου να απολογηθώ για το Συμβούλιο. Ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου δεν μπορούσε να παρευρεθεί σήμερα διότι είναι Πέμπτη πρωί και η συζήτηση για την παρούσα έκθεση ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τη Δευτέρα.

  Bernd Posselt (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σας καλώ να ζητήσετε να εκπροσωπείται πάντα ο τριμερής διάλογος για το Συμβούλιο τα πρωινά της Πέμπτης. Σε ορισμένες Προεδρίες του Συμβουλίου, και δεν θα τις κατονομάσω από σεμνότητα, ο εκπρόσωπος βρισκόταν εδώ ακόμη και Πέμπτη απόγευμα. Θεωρώ ότι το Συμβούλιο θα έπρεπε να παρίσταται στο μεγαλύτερο μέρος της συνόδου Ολομέλειας.

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστώ, θα το κάνω. Προσπαθούσα απλώς να διευκρινίσω τα λεγόμενα του Συμβουλίου. Θα το κάνω. Σας ευχαριστώ πολύ.

  Josefa Andrés Barea (S&D). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, εξ ονόματος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. De Sarnez για τον τρόπο με τον οποίο συνεργάστηκε μαζί μας.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητη η Ένωση για τη Μεσόγειο, η υποστήριξη μεγάλων σχεδίων και η θεσμική ανάπτυξη. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητη η εξεύρεση λύσεων για την κρίση, την έρευνα, την κλιματική αλλαγή, το νερό, τα νέα ενεργειακά μοντέλα, την αειφόρο ανάπτυξη. Πρέπει, συνεπώς, να προωθήσουμε και να συνάψουμε εμπορικές και οικονομικές σχέσεις στον χώρο, με βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα μέτρα, μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, άρση των δασμολογικών φραγμών και το άνοιγμα των αγορών Βορρά-Νότου και Νότου-Νότου.

Στη σύνοδο κορυφής της Βαρκελώνης, η ισπανική Προεδρία θα προσφέρει τη δυνατότητα μιας νέας συμφωνίας, μιας νέας κατάστασης, μιας νέας συνεργασίας, εκδημοκρατισμού, οικονομικών και κοινωνικών απαντήσεων. Η σύνοδος κορυφής της Βαρκελώνης μπορεί να μας δώσει τη δυνατότητα να αναλάβουμε την ηγεσία της Μεσογείου.

  Mario Mauro (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, στις μέρες μας η γειτνίαση των λαών της Μεσογείου είναι φανερή ιδίως, όπως επεσήμανε ο κ. Rinaldi, όσον αφορά το κρίσιμο φαινόμενο της μετανάστευσης.

Αυτό θα πρέπει να θεωρηθεί παράγοντας προτεραιότητας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι τα μεταναστευτικά ρεύματα μπορούν να προκαλέσουν και έχουν προκαλέσει προβλήματα σε ανθρωπιστικό, κοινωνικό, πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο τα οποία θα επηρεάσουν το μέλλον αυτό καθαυτό των δύο αντικρινών ακτών της Μεσογείου. Η αμοιβαία γειτνίαση των λαών της Μεσογείου είναι επίσης φανερή στην οικονομική και κοινωνική συνεργασία στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο και μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μεσογειακών χωρών.

Στο πλαίσιο αυτό, η βαθειά ριζωμένη παρουσία μας στην περιοχή σε όλα τα επίπεδα πρέπει να μας δώσει τη δυνατότητα να αναλάβουμε ηγετικό ρόλο ούτως ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη των ασυνεπειών της Βαρκελώνης από την Ένωση για τη Μεσόγειο. Πόσα λάθη σημειώθηκαν, πόσες φορές σκεφτήκαμε ότι προχωρούμε μπροστά, ενώ στην πραγματικότητα οπισθοχωρούσαμε;

Αυτό που χρειαζόμαστε, λοιπόν, πρώτα από όλα είναι η εκκίνηση κοινωνικού, πολιτιστικού και ανθρωπιστικού διαλόγου βάσει αμοιβαίας κατανόησης και προώθησης των θετικών αξιών στις οποίες εδράζεται ο πολιτισμός μας, αλλά αυτός ο απαραίτητος παράγοντας εξαρτάται από την επιτυχή συνεργασία, πρωτίστως σε οικονομικό επίπεδο.

Στην πραγματικότητα, ο πολλαπλασιασμός των συμφωνιών και των συναλλαγών έχει ευνοήσει, και θα συνεχίσει να ευνοεί, την ανάπτυξη ισορροπημένων οικονομικών και κοινωνικών σχέσεων μεταξύ των μερών. Επίσης, από πολιτική άποψη, πρέπει επειγόντως να συνεχίσουμε την αδιάκοπη επιδίωξη διαλόγου για την πολιτική ασφαλείας, προκειμένου να αναπτυχθούν ακόμη ισχυρότερες σχέσεις μεταξύ των εν λόγω χωρών.

  Πρόεδρος. – Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ τηρείτε τον χρόνο σας. Είναι 10.57 και στις 12.00 έχουμε τις ψηφοφορίες.

  Mario Pirillo (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η επικείμενη σύνοδος κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων στις 7-8 Ιουνίου στη Βαρκελώνη αποτελεί σαφώς μια σημαντική ευκαιρία για την πρακτική ενεργοποίηση της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Συνιστά, ως εκ τούτου, μια εκπληκτική ευκαιρία να τεθούν τα θεμέλια μιας πραγματικής και ισχυρότερης συνεργασίας για την ειρήνη και την ασφάλεια.

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, πρέπει να αξιοποιήσουμε στο έπακρον την ευκαιρία αυτή για να καταρτίσουμε μια αναπτυξιακή στρατηγική και για να καθορίσουμε σχέδια για την αναζωογόνηση της περιοχής και την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης. Ελπίζω ότι η συνάντηση θα ενισχύσει πρωτοβουλίες όπως οι Solar for Peace (Ηλιακή ενέργεια για την ειρήνη) και Desertec, που συνιστούν σημαντικά μέσα για τη δημιουργία μιας αλληλεξαρτώμενης περιφερειακής αγοράς ενέργειας.

Τέλος, η ΕγΜ πρέπει να προωθήσει την επιστημονική και τεχνολογική έρευνα και καινοτομία, χρησιμοποιώντας τα υφιστάμενα ερευνητικά ινστιτούτα για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των τοπικών επιχειρήσεων που είναι υπερβολικά αδύναμες για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της παγκόσμιας αγοράς. Είμαι βέβαιος ότι η ανάπτυξη της Ένωσης μπορεί να ενισχύσει την ενότητα της Ευρώπης.

  Cristian Dan Preda (PPE). – (RO) Θα ήθελα να πω ότι, σχεδόν δύο χρόνια μετά την ίδρυση της Ένωσης για τη Μεσόγειο, έχει έρθει η στιγμή να καταγράψουμε την πρόοδο αυτού του νέου κοινού σχεδίου και να αναλογιστούμε τις προοπτικές ανάπτυξής του. Από αυτήν την άποψη, πιστεύω πως η έκθεση που συντάχθηκε από τον κ. Peillon είναι καλοδεχούμενη και θα ήθελα και εγώ να συγχαρώ τον συντάκτη.

Προσμένοντας τη σύνοδο κορυφής της Βαρκελώνης τον Ιούνιο, θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να επαναβεβαιώσουμε τη δέσμευση του Κοινοβουλίου για την επιτυχία αυτού του έργου σε μια περιοχή η οποία, όπως όλοι γνωρίζουμε, βρίσκεται στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων και η οποία είναι προφανώς σημαντική για την Ευρώπη από γεωστρατηγική και πολιτιστική άποψη. Με ανησυχεί κάπως ο σκεπτικισμός του κ. Baudis όσον αφορά την πιθανότητα αναβολής της εν λόγω συνόδου κορυφής. Ελπίζω ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο και ότι θα χρησιμοποιήσουμε όλους τους διαθέσιμους θεσμικούς πόρους μας για να διασφαλίσουμε τη διεξαγωγή αυτής της συνόδου κορυφής. Η σύνοδος θα αποτελέσει ευκαιρία για προβληματισμό, αλλά και θεσμική επιτυχία, διότι η Ένωση για τη Μεσόγειο πρέπει να ξεπεράσει τα πολιτικά αδιέξοδα και τις θεσμικές δυσκολίες κατά τη διαδικασία υλοποίησης των έξι στρατηγικών σχεδίων που ενσαρκώνουν την ουσία του θεσμικού οργάνου.

Η διατηρησιμότητα και η αξιοπιστία της Ένωσης για τη Μεσόγειο εξαρτώνται από την ικανότητα λειτουργίας της. Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται όχι μόνο επαρκή χρηματοδότηση για την υλοποίηση των σχεδίων και τη λειτουργία της γραμματείας, αλλά θεωρώ ότι απαιτείται και μεγαλύτερη συμμετοχή από την κοινωνία των πολιτών και τις εθνικές και κοινοβουλευτικές ομάδες, καθώς και από την Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση (ΕΜΚΣ) για τη διασφάλιση της δημοκρατικής νομιμότητας της Ένωσης για τη Μεσόγειο.

  Roberta Angelilli (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μία από τις πολιτικές προτεραιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρέπει να είναι η συμβολή στην απόλυτη επιτυχία της επικείμενης συνόδου κορυφής της Βαρκελώνης, έπειτα από αδιέξοδο δύο χρόνων από τη σύνοδο κορυφής του Παρισιού το 2008. Υπάρχουν πολλοί στόχοι, οι οποίοι αναφέρθηκαν σήμερα, από την αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης μέχρι την καταπολέμηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά υπάρχει και μια σημαντική οικονομική πτυχή: η Μεσόγειος προσφέρει τεράστιο δυναμικό, πρώτα από όλα με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Αντίστοιχα, πρέπει να υποστηρίξουμε πλήρως το μεσογειακό σχέδιο ηλιακής ενέργειας και τις βιομηχανικές πρωτοβουλίες όπως η Desertec, που περιλαμβάνουν επιχειρήσεις και πανεπιστήμια και αποσκοπούν στην ανάπτυξη σχεδίων πρακτικής συνεργασίας. Στην πραγματικότητα, η ειρηνευτική διαδικασία, που συνιστά προτεραιότητα, πρέπει να συνοδεύεται από μια διαδικασία οικονομικής ανάπτυξης, για να διασφαλιστεί ακριβώς η απαιτούμενη κοινωνική συνοχή που μπορεί να συμβάλει στην επίλυση των συγκρούσεων.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. VIDAL-QUADRAS
Αντιπροέδρου

  Olga Sehnalová (S&D). – (CS) Η Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί αναμφίβολα θαρραλέο διαπολιτισμικό έργο, η επιτυχία του οποίου εξαρτάται, μεταξύ άλλων, από την προθυμία υπέρβασης διαφορετικών πολιτιστικών και κοινωνικών παραδόσεων. Η πολιτιστική πολυμορφία οδηγεί σε αμοιβαίο εμπλουτισμό εφόσον τα κίνητρά της γίνονται ευρέως αντιληπτά ως ευκαιρία και όχι ως απειλή. Μία από αυτές τις ευκαιρίες είναι η προσέγγιση της ισότητας των φύλων στην κοινωνία. Πρόκειται για έναν τομέα που αντιμετωπίζεται με μια κάποια ευαισθησία στην εν λόγω περιοχή. Η Ένωση για τη Μεσόγειο πρέπει συνεπώς να αποδώσει δέουσα προσοχή στον εν λόγω τομέα, και όχι μόνο λόγω των σχετικών δεσμεύσεων της υπουργικής διάσκεψης του Μαρακές τον Νοέμβριο του 2009 για την υποστήριξη του πνεύματος και του γράμματος της ισότητας των φύλων και την ενίσχυση του ρόλου των γυναικών στην κοινωνία, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής τους στη δημόσια ζωή, καθώς και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Πρόκειται για έναν καίριο τομέα που μπορεί να κινητοποιήσει και να προσφέρει τεράστιο ανθρώπινο δυναμικό για ολόκληρη την περιοχή, η οποία μόνο να επωφεληθεί μπορεί. Τα δυο μέτρα και δυο σταθμά και η απροθυμία για αλλαγή, που συχνά υποστηρίζεται κυρίως με το πρόσχημα των εθίμων και της παράδοσης, δεν μπορούν να γίνονται αποδεκτά αλλά, απεναντίας, πρέπει να απορρίπτονται ως εμπόδιο στην ανάπτυξη της περιοχής της Μεσογείου.

  Lara Comi (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να παράσχει μεγαλύτερη υποστήριξη στο σχέδιο Ένωση για τη Μεσόγειο τόσο από πολιτική όσο και από οικονομική άποψη. Η σύνοδος κορυφής των 43 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Ένωσης για τη Μεσόγειο θα πραγματοποιηθεί στις 7 Ιουνίου στη Βαρκελώνη και, ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πρέπει να ελπίζουμε ότι η συνάντηση αυτή θα στεφθεί με επιτυχία όσον αφορά την ίδρυση των θεσμικών οργάνων της ΕγΜ και την υλοποίηση των σχεδίων. Ως σκιώδης συντάκτρια, εξ ονόματος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), της γνωμοδότησης της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, επέστησα την προσοχή σε πτυχές που θεωρώ σημαντικές, όπως η δημιουργία μιας μεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών, η συμμετοχή του κλάδου της έρευνας και της εκπαίδευσης, η ανάπτυξη ευρυζωνικής τεχνολογίας και τεχνολογίας της πληροφορίας καθώς και η αύξηση των ευκαιριών για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ειδικότερα, όσον αφορά το τελευταίο σημείο, οι ΜΜΕ και η επιχειρηματική ανάπτυξη αποτελούν ήδη έναν από τους στρατηγικούς τομείς. Τα μεγάλα σχέδια πρέπει να λαμβάνουν επαρκή στήριξη από τα ευρωπαϊκά και τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και, συνεπώς, τα νέα σχέδια θα πρέπει να επιδιώκουν τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων ευρωπαίων εταίρων.

  Charles Tannock (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η πρόταση του Προέδρου Sarkozy για μια Ένωση για τη Μεσόγειο υπήρξε το αποκορύφωμα της γαλλικής Προεδρίας της ΕΕ. Από τότε, φαίνεται ότι έχει χάσει τμήμα της λάμψης της. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, διότι η ίδια η ΕΕ αναπτύσσει μια ισχυρή και επιτυχή νότια διάσταση της πολιτικής γειτονίας της. Και αυτό έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες από την ανάπτυξη της διαδικασίας της Βαρκελώνης και του πολιτικού μηχανισμού της.

Οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι δικαίως έχουν κακή γνώμη για την αλληλεπικάλυψη των προσπαθειών και τη σπατάλη των πόρων και επικρατεί σύγχυση όσον αφορά όλες αυτές τις ανταγωνιστικές διαδικασίες· αλλά όποια και αν είναι η μοίρα της Ένωσης για τη Μεσόγειο στη σύνοδο κορυφής στις 8 Ιουνίου, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να καθυστερήσει η ανατολική διάσταση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας. Δυστυχώς, δεν έχουμε αναπτύξει τη λεγόμενη Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ-Ανατολικών Γειτόνων κατά τον ίδιο τρόπο με την Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση, η οποία δραστηριοποιείται εδώ και πολύ καιρό. Αυτό οφείλεται κυρίως στα προβλήματα που αφορούν τη συμμετοχή της Λευκορωσίας.

Τέλος, η Ομάδα ECR υποστηρίζει πλήρως την απόφαση του κ. Albertini, ως Προέδρου της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, να μην ηγηθεί της επίσκεψης στη Μέση Ανατολή. Επρόκειτο για σημείο αντιπαράθεσης και συζητήθηκε σήμερα το πρωί στο Διευρυμένο Προεδρείο. Αντιτιθέμεθα σε κάθε ψήφο δυσπιστίας προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων από τη Σοσιαλιστική Ομάδα.

  Franz Obermayr (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η Μεσόγειος υπήρξε το λίκνο του ευρωπαϊκού πολιτισμού και η κινητήρια δύναμη για χιλιετίες και, ως εκ τούτου, χαιρετίζω ιδιαίτερα αυτήν την κοινή προσέγγιση.

Εντούτοις, η περιοχή της Μεσογείου αποτελεί επίσης γέφυρα για σχεδόν χωρίς περιορισμούς μετανάστευση στην ΕΕ. Κατά τη γνώμη μας, ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα στην περιοχή της Μεσογείου, η παράνομη μετανάστευση με άλλα λόγια, αποτελεί μέρος των έξι κύριων στρατηγικών σχεδίων και, ως εκ τούτου, πρέπει επειγόντως να συμπεριληφθεί. Μόνο μια κοινή προσέγγιση στις μεσογειακές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των χωρών της Βόρειας Αφρικής, μπορεί να συμβάλλει στην επιβράδυνση του κύματος της παράνομης μετανάστευσης. Μόνον έτσι μπορούμε να αναχαιτίσουμε το κύμα των προσφύγων στην αφετηρία του. Εκτός από την καταπολέμηση της οργανωμένης διακίνησης λαθρομεταναστών, η ΕΕ πρέπει επίσης να εστιάσει ολοένα και περισσότερο στην καταπολέμηση της φτώχειας, στην ευαισθητοποίηση και στην παροχή πληροφοριών στις χώρες από τις οποίες προέρχονται οι μετανάστες. Πρέπει να διευκρινιστεί με σαφήνεια σε αυτούς τους ανθρώπους που θέλουν να μεταναστεύσουν ότι οι δρόμοι της Ευρώπης δεν είναι στρωμένοι με χρυσάφι, ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να παράσχει θέσεις εργασίας, ευημερία και άσυλο σε όλους και ότι πολλές από αυτές τις τραυματικές διαδρομές καταλήγουν σε κράτηση και απέλαση.

  Raffaele Baldassarre (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, παρά τη δημιουργία της Ένωσης και τη διεξαγωγή της συνόδου κορυφής αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, εξακολουθεί να μην υπάρχει σαφής ορισμός της μεσογειακής πολιτικής της ΕΕ και μακροπρόθεσμο στρατηγικό όραμα για την ανάπτυξη και τη σταθεροποίηση της περιοχής.

Παρ’ όλα αυτά, η Μεσόγειος διαθέτει τεράστιο δυναμικό: το ένα τρίτο της παγκόσμιας ναυσιπλοΐας διέρχεται πλέον από τα μεσογειακά ύδατα, με αφετηρία την Κίνα, την Ασία, τις χώρες της Ευρώπης, την Ινδία, αποκτώντας πρόσβαση στα ύδατά μας μέσω της Διώρυγας του Σουέζ. Οι παράκτιες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής συνιστούν προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες και, για εμάς, είναι ζωτικής σημασίας σε ορισμένους θεμελιώδεις τομείς, μεταξύ των οποίων τα μεταναστευτικά ρεύματα.

Πρέπει, συνεπώς, να προσδιορίσουμε καλύτερα τη λειτουργική δομή των θεσμικών οργάνων της Ένωσης για τη Μεσόγειο, παρέχοντας στη γραμματεία χρηματοοικονομικούς πόρους και κριτήρια για την προσχώρηση μελών και την υλοποίηση σχεδίων. Τα βασικά σημεία περιλαμβάνουν τη γεωργία, τις μεταφορές, τις θαλάσσιες αρτηρίες, τους διεθνείς διαδρόμους, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και το σχέδιο ηλιακής ενέργειας. Όπως είπε ο κ. Paul Morand, γάλλος διπλωμάτης και συγγραφέας, η Μεσόγειος είναι, πάνω από όλα, η αντι-έρημος του πολιτισμού. Ας επιβεβαιώσουμε αυτά τα λόγια.

  Diane Dodds (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα αφήσω κατά μέρος το πλέον συναφές ζήτημα της σημερινής συζήτησης, το οποίο είναι το εξής: πώς στο καλό θα πληρώσουν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι για όλους τους μηχανισμούς και τη γραμματεία για την οποία συζητάμε και την οποία προτείνουμε σε αυτό το Σώμα σήμερα; Θέλω να καταθέσω την άποψή μου ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η σταθερότητα στη Μεσόγειο είναι σίγουρα θετικό πράγμα για την ευρύτερη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εντούτοις, η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεπάγεται ευθύνη εκ μέρους των ίδιων των χωρών που επιθυμούν να επωφεληθούν από τα θεσμικά όργανα και τις ενισχυμένες οικονομικές δυνατότητες. Θέλω να επικεντρωθώ πολύ γρήγορα σε μία πτυχή, στην απόρριψη εκ μέρους των αρχών του Μαρόκου χιλιάδων τόνων σπόρων γεώμηλων από τη Βόρεια Ιρλανδία κατά το τρέχον έτος· μια εμπορική συναλλαγή που λαμβάνει χώρα για περισσότερα από 20 έτη· πατάτες που είχαν ελεγχθεί σύμφωνα με τους συνήθεις κανόνες προτού εξέλθουν από τη χώρα μου και στη συνέχεια απορρίφθηκαν από τις αρχές του Μαρόκου δυνάμει ενός διαφορετικού συστήματος.

Αντιλαμβάνομαι –και σέβομαι– ότι ο Επίτροπος De Gucht εξετάζει το ζήτημα, θα ήθελα όμως να τονίσω ότι χρειαζόμαστε ανάληψη ευθυνών από εκείνους που ελπίζουν να ωφεληθούν.

  Štefan Füle, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, επρόκειτο πραγματικά για μια πολύ καλή και προτρεπτική συζήτηση. Συμφωνώ με όσους ανέφεραν ότι χάσαμε πολύ χρόνο, ιδιαίτερα όσον αφορά τη δημιουργία της γραμματείας. Θα ασχοληθώ με αυτό το ζήτημα σε πολύ λίγο.

Αντιμετωπίζουμε ακόμη ορισμένα πολύ σημαντικά ζητήματα: πώς θα διασφαλίσουμε ότι ό,τι συμβαίνει σε σχέση με τη διαδικασία στη Μέση Ανατολή δεν θα θέτει την Ένωση για τη Μεσόγειο σε κατάσταση ομηρίας· πώς θα διασφαλίσουμε ότι θα πραγματοποιηθεί η σύνοδος κορυφής και θα δημιουργήσει την ώθηση για την οποία συζητάμε· και πώς θα επιλύσουμε το ζήτημα της διακυβερνητικής προσέγγισης έναντι της κοινοτικής προσέγγισης όσον αφορά την Ένωση για τη Μεσόγειο. Θα προβώ σε πέντε πολύ σύντομες παρατηρήσεις.

Πρώτον, θα ήθελα να εκφράσω την εκτίμησή μου για την ισπανική Προεδρία. Εργαστήκαμε πολύ σκληρά με την ισπανική Προεδρία τους τελευταίους μήνες. Εγκαινιάσαμε μαζί τη γραμματεία στις 4 Μαρτίου και η ισπανική Προεδρία εργάζεται πολύ σκληρά για να διασφαλίσει τη διεξαγωγή της συνόδου κορυφής της Βαρκελώνης.

Η δεύτερη παρατήρησή μου είναι ότι είναι πολύ σημαντικό όχι μόνο να ξεκινήσει η γραμματεία τις εργασίες της, αλλά και να λαμβάνει χρηματοδότηση. Μέχρι στιγμής, χρηματοδοτείται μόνο από την Επιτροπή. Θα αποστείλουμε έναν εμπειρογνώμονα για να διασφαλίσει τη συμβατότητα μεταξύ του σχεδίου και της πολιτικής της ΕΕ. Η γραμματεία θα είναι μικρού μεγέθους –40 περίπου άτομα, πάνω κάτω– και θα είναι το όργανο που καθιστά δυνατή την ύπαρξη ολοένα και περισσότερων σχεδίων προς όφελος των μελών της Ένωσης για τη Μεσόγειο.

Είναι επίσης σημαντικό να αναφέρουμε εν προκειμένω ότι πραγματοποιούνται πολλές τομεακές συναντήσεις οι οποίες θα επιφέρουν οφέλη. Την επόμενη εβδομάδα, είναι προγραμματισμένη η συνάντηση των Υπουργών Οικονομικών στη Μασσαλία, και τον επόμενο μήνα, οι Υπουργοί Γεωργίας θα συναντηθούν στο Κάιρο.

Ενώ η Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί πολύ σημαντικό τμήμα της πολιτικής γειτονίας μας, ο κύριος όγκος της εργασίας μας με αυτές τις χώρες αφορά τη διμερή σχέση όπου πολλοί νότιοι εταίροι θα ήθελαν να αποκτήσουν προηγμένο καθεστώς. Προηγμένο καθεστώς, κατά την άποψή μου, σημαίνει επίσης προηγμένη δέσμευση από τους εταίρους μας γενικά, συμπεριλαμβανομένων των τομέων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της κινητικότητας, που αποτελούν επίσης πολύ σημαντικά ζητήματα. Συμφωνώ με τους αξιότιμους βουλευτές που μας ζήτησαν να διασφαλίσουμε μεγαλύτερη συνεργία μεταξύ των διμερών και των πολυμερών προσεγγίσεων.

Η τελευταία παρατήρησή μου είναι ότι είμαστε αποφασισμένοι να συνεργαστούμε με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μία από τις προσεχείς ευκαιρίες που θα μας δοθούν θα είναι η συζήτηση για τη δέσμη μέτρων για τη γειτονία κατά την οποία θα αξιολογήσουμε τόσο το διμερές όσο και το πολυμερές πλαίσιο της γειτονίας μας.

  Vincent Peillon, εισηγητής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να κάνω τρεις σύντομες παρατηρήσεις.

Πρώτον, δεν έχουμε επιδείξει έλλειψη σεβασμού προς κανέναν, ιδίως δε άτομα που έχουν πέσει ενδεχομένως θύματα, αλλά θεωρούμε ότι η συμπόνια, η ηθική αγανάκτηση και οι προσβολές δεν διαμορφώνουν πολιτικές.

Δεύτερον, δεν αγνοούμε, ασφαλώς, τις διενέξεις που υφίστανται είτε στην Κύπρο είτε στη Σαχάρα ή, φυσικά, στα παλαιστινιακά εδάφη. Σοβαρά, όμως, σκεφτήκαμε, στο πλαίσιο της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας ή των διαφόρων διαπραγματεύσεων που έχουν λάβει χώρα, ότι η ΕγΜ ήταν αρμόδια να ασχοληθεί με αυτά τα θέματα; Δεν μπορείς να είσαι τα πάντα για όλους και η πνευματική σύγχυση δεν οδηγεί σε αποτελεσματικότητα.

Τρίτον, λυπάμαι και εγώ για την απουσία του Συμβουλίου. Δεν είναι καλό σημάδι να διαπιστώνει κανείς ότι αυτή η έλλειψη πολιτικής βούλησης μάς δίνει λόγους να πιστέψουμε –έχει δίκιο ο Dominique Baudis– ότι είναι αβέβαιη η διεξαγωγή της συνόδου κορυφής στις 7 Ιουνίου. Εν πάση περιπτώσει, το Κοινοβούλιο θα έχει αναλάβει τις ευθύνες του. Οι άνθρωποι που οικοδόμησαν την Ευρώπη το έκαναν έχοντας μακροπρόθεσμο όραμα και έντονη αίσθηση –έπειτα από τους αδελφοκτόνους πολέμους που μας χώρισαν– της σημασίας των συγκεκριμένων πολιτικών. Αυτό το ίδιο πνεύμα θέλουμε να αναπτύξουμε με τη Μεσόγειο στην παρούσα έκθεση.

Τη στιγμή όπου η Ευρώπη διανύει μια σοβαρή κρίση, πρέπει να είμαστε σε θέση να καθορίσουμε μια στρατηγική ανάπτυξης, όπως προανέφερα. Πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι δεν θα κλειστούμε στον εαυτό μας. Όταν κλείνεσαι στον εαυτό σου, όταν σταματάς τις συναλλαγές με τον έξω κόσμο, τότε αρχίζεις να πεθαίνεις. Για αυτό πιστεύω ότι αυτό το συλλογικό έργο είναι σημαντικό και ελπίζω ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων –που δεν ανταποκρίθηκαν πρόσφατα στην ιστορική τους ευθύνη– θα ακούσουν και θα προσέξουν.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα, στις 12.00.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Η Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ) και η ανατολική εταιρική σχέση είναι δύο πρωτοβουλίες συνεργασίας που αποσκοπούν στην ενίσχυση της πολιτικής γειτονίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πιστεύω ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις ως προς αυτές τις πρωτοβουλίες, ειδικότερα στην παρούσα συγκυρία όπου επαναπροσδιορίζεται η παγκόσμια γεωπολιτική και οικονομική ισορροπία. Η πρωτοβουλία αυτή θα συμβάλλει στην προώθηση ενός κατάλληλου κλίματος εμπιστοσύνης για την επίτευξη κοινών στόχων: οικονομικών, πολιτιστικών, εκπαιδευτικών ή σχετικών με την περιφερειακή ασφάλεια.

Θέλω να τονίσω ότι πραγματική πρόοδος όσον αφορά μια ισχυρή, περιφερειακή συνεργασία θα επιτευχθεί μόνο με την υλοποίηση σχεδίων μεγάλης κλίμακας και τη διεξαγωγή διαλόγου σε κάθε επίπεδο. Εκτός από τους έξι στρατηγικούς τομείς επενδύσεων που προσδιορίζονται, θεωρώ ότι πρέπει να υλοποιηθούν νέα σχέδια σε τομείς όπως τα τρόφιμα, η γεωργία και ο πολιτισμός.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Η διαδικασία της Βαρκελώνης ακινητοποιήθηκε για πολιτικούς λόγους, πρωτίστως λόγω των περιφερειακών συγκρούσεων στην περιοχή της Μεσογείου, αλλά τεχνικά, εξακολουθεί να υφίσταται, όπως φαίνεται από τα μεγάλα σχέδια ολοκλήρωσης που υποστηρίζει η Ένωση με δική της χρηματοδότηση και από την πρόοδο που έχει σημειωθεί ως προς τον προσδιορισμό της θεσμικής δομής της ΕγΜ. Από τη δημιουργία της στη Νάπολη το 2003, η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση διεξήγαγε τις δραστηριότητες συντονισμού και δημοκρατικού ελέγχου της επί της υλοποίησης των εν λόγω σχεδίων, που συνδέονται με πλήθος μειζόνων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η περιοχή: απορρύπανση της θάλασσας, μεταφορές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εκπαίδευση, μικρομεσαίες επιχειρήσεις και πολιτική προστασία. Εντούτοις, η πολιτική ώθηση που απαιτείται για να απογειωθεί η ευρωμεσογειακή στρατηγική δεν υπάρχει. Το ψήφισμα σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί σημαντική πολιτική πράξη η οποία, μετά από περισσότερες από δύο δεκαετίες κατά τις οποίες πολλή ενέργεια αφιερώθηκε στην επέκταση προς ανατολάς, εφιστά την προσοχή του Συμβουλίου, της Επιτροπής και των κρατών μελών στην ανάγκη τροποποίησης των γεωπολιτικών τους βλέψεων και τοποθέτησης της λεκάνης της Μεσογείου στο επίκεντρο της εξωτερικής πολιτικής τους, ξεκινώντας με την έγκριση μιας κοινής θέσης για το Μεσανατολικό.

  Tokia Saïfi (PPE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο σηματοδοτεί ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενδιαφέρεται και επενδύει στον διάλογο μεταξύ των δύο πλευρών της Μεσογείου. Η εγκαινίαση της έδρας της ΕγΜ στη Βαρκελώνη και ο διορισμός του πρώτου Γενικού Γραμματέα της αποτελούν καίρια βήματα για τον προσδιορισμό των σχεδίων που πρόκειται να υλοποιηθούν στο πλαίσιο της εν λόγω Ένωσης. Εντούτοις, η ΕγΜ αντιμετωπίζει, παρ’ όλα αυτά, ορισμένες πολιτικές εντάσεις. Η ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση εξακολουθεί να εμποδίζει την ανάπτυξή της: η διακοπή της διαδικασίας έπειτα από τα γεγονότα στη Γάζα, το μποϊκοτάζ της προηγούμενης συνόδου κορυφής στην Κωνσταντινούπολη· υπάρχουν πολλά παραδείγματα. Σε αυτό το δύσκολο πλαίσιο, ελπίζουμε πραγματικά ότι η δεύτερη σύνοδος κορυφής της ΕγΜ που προγραμματίζεται να διεξαχθεί στη Βαρκελώνη στις 7 Ιουνίου θα δώσει νέα ώθηση και νέα δυναμική στην Ένωση και στις αποστολές που καλείται να φέρει σε πέρας. Αναμφίβολα, οι συνεχιζόμενες περιφερειακές συγκρούσεις θα καταστήσουν δύσκολη την αποστολή της αν δεν επιλυθούν, ζητούμε όμως από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων των κρατών μελών της ΕγΜ να ανταποκριθούν στις πολιτικές και ιστορικές τους ευθύνες. Η συνάντηση στη Βαρκελώνη θα σηματοδοτήσει τη δέσμευσή μας για τη Μεσόγειο.

  Richard Seeber (PPE), γραπτώς. – (DE) Η Ένωση για τη Μεσόγειο, που ιδρύθηκε πριν από δύο μόλις χρόνια βάσει της διαδικασίας της Βαρκελώνης και υπό την ηγεσία της Γαλλίας, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις. Ο πολιτικός διάλογος μεταξύ της ΕΕ και των νότιων γειτόνων της δεν περιορίζεται απλώς στα θέματα της μετανάστευσης και των οικονομικών συμφωνιών. Περιλαμβάνει και τομείς όπως ο έλεγχος καταστροφών, η ενέργεια και το περιβάλλον.

Οι περιοχές της Μεσογείου πλήττονται σοβαρά από λειψυδρία και ξηρασία. Το 2007, το ένα τρίτο των Ευρωπαίων ζούσαν σε περιοχές με λειψυδρία. Το πρόβλημα αυτό είναι ακόμη εντονότερο στις χώρες του Μαγκρέμπ, που δεν διαθέτουν τους απαιτούμενους τεχνικούς και οικονομικούς πόρους για την αποδοτικότερη χρήση του νερού. Σε περίπτωση απροσδόκητων, δυνατών βροχοπτώσεων, οι πλημμύρες μπορούν να προκαλέσουν ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή λόγω των προβλημάτων υποδομής των εν λόγω περιοχών.

Το νερό αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο της ζωής και, ως εκ τούτου, πρέπει να ενισχύσουμε τη χρηματοπιστωτική και οικονομική μας συνεργασία. Σχέδια που βελτιώνουν την περιβαλλοντική προστασία μπορούν να υλοποιηθούν μόνον εφόσον βελτιωθεί η συνεργασία μεταξύ των χωρών της Μεσογείου.

4. Η αναγκαιότητα μιας στρατηγικής της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης του κ. Kirilov, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την αναγκαιότητα μιας στρατηγικής της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο (2009/2216 (INI)) (A7-0123/2010).

  Evgeni Kirilov, εισηγητής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αρχικά, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους σκιώδεις εισηγητές και όλους τους συναδέλφους που συνεισέφεραν στην εκπόνηση αυτής της σημαντικής έκθεσης, η οποία περιγράφει την ανάγκη για μια στρατηγική της ΕΕ για την περιοχή του Νότιου Καυκάσου. Ο Νότιος Καύκασος δεν είναι μόνο μια περιοχή που γειτνιάζει άμεσα με την Ένωση –η Ρουμανία και η Βουλγαρία έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα με την εν λόγω περιοχή–, αλλά και μια περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για την Ένωση όσον αφορά πολιτικές και οικονομικές πτυχές και πτυχές ασφάλειας.

Συνεπώς, ο βασικός στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι να συμμετάσχει ενεργά στη σταθεροποίηση της περιοχής και να ενθαρρύνει την ανάπτυξη της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Γεωργίας προς τη σταθερότητα και τη δημοκρατία· να εγκαθιδρύσει σχέσεις καλής γειτονίας και να συμβάλει στην ενσωμάτωση στις πολιτικές της ΕΕ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στηρίζει σθεναρά όλες τις πρωτοβουλίες που αυξάνουν την παρουσία της ΕΕ στην περιοχή και, συγκεκριμένα, την πιο πρόσφατη από αυτές τις πρωτοβουλίες, την Ανατολική Εταιρική Σχέση. Προσφέρει ένα πολύτιμο πλαίσιο για αυξημένη περιφερειακή συνεργασία, θέσπιση ταξιδιών χωρίς θεώρηση στην Ένωση και σύναψη ολοκληρωμένων συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών. Πρόκειται για μια αμφίδρομη διαδικασία που απαιτεί προσπάθειες και αφοσίωση και από τις δύο πλευρές· αποτελεί ζωτικό συμφέρον των τριών χωρών να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους προς τον περαιτέρω εκδημοκρατισμό.

Η χρηστή διακυβέρνηση, ο πολιτικός πλουραλισμός, το κράτος δικαίου και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι υψίστης σημασίας για τον καθορισμό των μελλοντικών σχέσεων των χωρών αυτών με την Ένωση. Συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνεχίσει να παρέχει οικονομική και τεχνική βοήθεια προς αυτές προκειμένου να προωθηθούν οι εν λόγω αρχές στο πλαίσιο της πολιτικής αιρεσιμότητας. Η στρατηγική γεωπολιτική θέση της περιοχής, η αυξανόμενη σημασία της ως ενεργειακού, μεταφορικού και επικοινωνιακού διαδρόμου που συνδέει την περιοχή της Κασπίας και της Κεντρικής Ασίας με την Ευρώπη και η αυξανόμενη ανησυχία της ΕΕ για την ενεργειακή ασφάλεια απαιτούν πιο ενεργή συμμετοχή στα ενεργειακά σχέδια στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της ολοκλήρωσης του σχεδίου του αγωγού Nabucco.

Ωστόσο, αυτές οι φιλόδοξες πολιτικές της ΕΕ είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθούν όταν υπάρχει ένα μεγάλο σύννεφο πάνω από την περιοχή: οι ανεπίλυτες συγκρούσεις στη Γεωργία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ, που αποτελούν επίσης σοβαρό εμπόδιο στον εκδημοκρατισμό, την πολιτική σταθερότητα και την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Δυστυχώς, χρειάστηκε ο πόλεμος του 2008 στη Γεωργία για να συνειδητοποιήσει η Ένωση ότι πρέπει να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο στην περιοχή όσον αφορά την πρόληψη και τη διαχείριση των συγκρούσεων. Η αδιέξοδη κατάσταση λόγω αυτών των συγκρούσεων και η θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας δικαιολογούν μια ολοένα και πιο προορατική πολιτική της ΕΕ. Αυτό ισχύει ιδιαιτέρως για τη σύγκρουση του Ναγκόρνο Καραμπάχ, όπου η Ένωση είναι πρακτικά απούσα. Στο παρόν στάδιο, το να εκφράζει η ΕΕ απλώς τη στήριξή της για τις εργασίες της Ομάδας του Μινσκ δεν είναι αρκετό εάν λαμβάνει σοβαρά τον νέο, πιο ενεργό ρόλο της στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.

Η Ένωση είναι ο διεθνής μεσολαβητής ο οποίος είναι αποδεκτός και από τις δύο πλευρές και του οποίου η παρουσία δεν προκαλεί αντιπαραθέσεις. Είναι αναγκαίο να ηγηθεί η Ένωση των διεθνών προσπαθειών ανοικοδόμησης και αποκατάστασης σε αυτήν την περιοχή που πλήττεται από συγκρούσεις, δρομολογώντας σχέδια συμφιλίωσης, προγράμματα διαπροσωπικών σχέσεων και επαφών, και οργανώνοντας μια αποστολή στην περιοχή μόλις βρεθεί πολιτική λύση.

Οι συγκρούσεις στην περιοχή απαιτούν επίσης ειδικές προσπάθειες όσον αφορά την κατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων εκτοπισμένων ατόμων, η οποία έχει σοβαρές ανθρωπιστικές συνέπειες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει τα μέσα και την εμπειρία να συνεισφέρει στη δημιουργία κλίματος μεγαλύτερης ανοχής στον Νότιο Καύκασο. Πρέπει επίσης να αντλήσει διδάγματα από τη δική της ιστορική εμπειρία και να δείξει στους λαούς της περιοχής ότι μπορούν να ζουν μαζί ειρηνικά και με ευημερία και ότι μπορούν να αποκαταστήσουν τις καλές σχέσεις και την εμπιστοσύνη που είχαν αναπτύξει ιστορικά. Αποτελεί βασικό καθήκον της Ένωσης να προσπαθήσει να πείσει τους ηγέτες και τους λαούς –την καρδιά και το μυαλό των ανθρώπων– της περιοχής να υποστηρίζουν τις ειρηνευτικές πρωτοβουλίες, και όχι τις απειλές ή τις εντάσεις. Επομένως, το μέλλον είναι ευοίωνο εάν προσπαθήσουμε γι’ αυτό όλοι μαζί.

  Štefan Füle, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που συμμετέχω σε αυτήν την ανταλλαγή απόψεων με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία, τις τρεις χώρες του Νότιου Καυκάσου. Είχα ήδη μια πολύ καλή συζήτηση για τον Νότιο Καύκασο με τα μέλη της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων στις 28 Απριλίου, αμέσως μετά την επίσκεψή μου στην περιοχή.

Χαιρετίζω αυτήν την έκθεση ως μια πολύτιμη συνεισφορά προκειμένου να αποτυπωθεί το πώς η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να αναπτύξει μια ακόμη πιο ισχυρή και ευρεία σχέση με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι έχουμε ένα σταθερό πλαίσιο δέσμευσης, συγκεκριμένα την επαρκώς εδραιωμένη Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας και την Ανατολική Εταιρική Σχέση, που δρομολογήθηκε πέρυσι. Η πρώτη εξακολουθεί να αποτελεί μία από τις κύριες προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τις εξωτερικές σχέσεις της. Η επιτυχής υλοποίηση της δεύτερης, με την ενεργή συμμετοχή των χωρών εταίρων, θα ενισχύσει περαιτέρω τις σχέσεις μας επί τη βάσει κοινών αξιών.

Θα ήθελα να υπογραμμίσω δύο πολύ σημαντικά ορόσημα σε αυτήν την πορεία.

Την περασμένη εβδομάδα, η Επιτροπή δημοσίευσε την τρίτη ετήσια έκθεση προόδου της για τις χώρες του Νότιου Καυκάσου. Τα σχέδια δράσης της ΕΠΓ και η τακτική αξιολόγηση της εφαρμογής τους παραμένουν ένα μέσο καίριας σημασίας για την προώθηση των πολιτικών και οικονομικών μεταρρυθμίσεων σε αυτές τις χώρες, καθώς και για τη συνεργασία τους με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτήν τη φορά επιλέξαμε μια πενταετή αξιολόγηση για τη δέσμη για την Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας. Ο βασικός στόχος είναι ότι επιθυμούμε να χρησιμοποιήσουμε τα πορίσματα ως βάση για εκτενείς διαβουλεύσεις με τα κράτη μέλη, με εσάς εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και με τους εταίρους μας στη γειτονική περιοχή, ώστε να λάβουμε τα δικά σας –και τα δικά τους– σχόλια και παρατηρήσεις σχετικά με το εάν διαθέτουμε τα σωστά εργαλεία και μέσα, εάν η ποσότητα και η κατανομή των πόρων είναι κατάλληλη, και εάν η ταχύτητα και το πεδίο των προσπαθειών μας είναι ορθά και κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.

Τα αποτελέσματα θα παρουσιαστούν στο πλαίσιο της δέσμης του επόμενου έτους, η οποία θα πρέπει να καταστήσει την πολιτική μας πιο συνεκτική και η οποία, χωρίς αμφιβολία, θα οδηγήσει σε μεγαλύτερο βαθμό ανάληψης ευθύνης από τους γείτονές μας. Θα αποτελέσει επίσης ιδανική ευκαιρία για να προβάλουμε πολύ δυναμικά τον στόχο της παροχής επαρκών πόρων έως τις επόμενες δημοσιονομικές προοπτικές.

Το δεύτερο ορόσημο είναι η έγκριση από το Συμβούλιο, και πάλι την προηγούμενη εβδομάδα, της έναρξης των διαπραγματεύσεων για τη σύναψη συμφωνιών σύνδεσης με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία. Η έγκριση αυτών των οδηγιών διαπραγμάτευσης αποτελεί σαφή ένδειξη της ισχυρής δέσμευσής μας για την περαιτέρω εμβάθυνση των σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών του Νότιου Καυκάσου βάσει κοινών αξιών και αρχών, περιλαμβανομένης της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η Επιτροπή προετοιμάζεται ήδη για αυτές τις διαπραγματεύσεις, οι οποίες αναμένεται να ξεκινήσουν εντός των επόμενων μηνών. Αυτοί οι δύο τομείς καταδεικνύουν σαφώς ότι η ΕΕ διαθέτει ήδη μια καλά τεκμηριωμένη και ολοκληρωμένη στρατηγική για τον Νότιο Καύκασο, τις δυνατότητες του οποίου επιδιώκουμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο, μια στρατηγική η οποία θα φέρει την περιοχή αυτήν πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υπό το πρίσμα της έκθεσης του κ. Kirilov, η οποία αποτελεί μια ιδιαίτερα πολύτιμη συνεισφορά που τυγχάνει υψηλής εκτίμησης, συνάγω το συμπέρασμα ότι οι απόψεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συγκλίνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό με αυτές τις Επιτροπής σε πολλά σημεία. Η σταθερότητα και η ασφάλεια του Νότιου Καυκάσου έχουν άμεσο αντίκτυπο στην Ευρώπη. Συνεπώς, η Ευρωπαϊκή Ένωση μοιράζεται την ευθύνη για στήριξη της ειρηνικής επίλυσης των συγκρούσεων και την οικοδόμηση εμπιστοσύνης. Ο Νότιος Καύκασος έχει σημασία για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα λόγω των συνδέσεων ενέργειας και μεταφορών που διαθέτει. Η βελτιωμένη διακυβέρνηση και ένα ισχυρότερο σύστημα κράτους δικαίου θα διευκολύνουν το εμπόριο και τις επενδύσεις, καθώς και την κινητικότητα των προσώπων. Οι νέες συμφωνίες σύνδεσης θα διευρύνουν τις εμπορικές διατάξεις των συμφωνιών εταιρικής σχέσης και συνεργασίας.

Πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στον σωστό δρόμο για την ενίσχυση των σχέσεων με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία. Ωστόσο, θα ήθελα να τονίσω ότι η ευθύνη για τη δημιουργία ενός εποικοδομητικού πλαισίου δέσμευσης αποτελεί κοινή προσπάθεια. Η δέσμευση των εταίρων μας του Νότιου Καυκάσου για προσέγγιση με την Ευρώπη πρέπει να μεταφραστεί σε περαιτέρω πρόοδο προς τη δημοκρατία, την οικονομία της αγοράς και την πολιτική σταθερότητα στην περιοχή. Συνεπώς, καλώ την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία να εντείνουν τις προσπάθειές τους προς μια σύγχρονη, χωρίς αποκλεισμούς, πλουραλιστική, δημοκρατική και ευημερούσα κοινωνία που θα ζει ειρηνικά με τις γειτονικές χώρες.

  Metin Kazak, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου. – (BG) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ως συντονιστής της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, είχα την ευκαιρία να παρουσιάσω τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου σχετικά με την ανάγκη για μια ευρωπαϊκή στρατηγική για τον Νότιο Καύκασο. Γνωρίζω ότι η συγκεκριμένη έκθεση είναι σύνθετη και ευαίσθητη σε πολλούς τομείς.

Η στρατηγική είναι ζωτικής σημασίας για τη διασφάλιση μιας συνεπούς πολιτικής καλής γειτονίας. Επιβεβαιώνει τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως παγκόσμιου παράγοντα στην περιοχή όσον αφορά τη γενική εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Η συνεργασία με τον Νότιο Καύκασο στον τομέα της ενέργειας και για την ενίσχυση της δημοκρατίας και της χρηστής διακυβέρνησης πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στις βασικές προτεραιότητες της ΕΕ.

Αυτό είναι σημαντικό και για την περιφερειακή συνεργασία, καθώς και λόγω της γεωπολιτικής κατάστασης της Αρμενίας, της Γεωργίας και του Αζερμπαϊτζάν, αφενός, και της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας ως υποψήφιας χώρας προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφετέρου. Οι εμπορικοί φραγμοί πρέπει να αρθούν, και οι εμπορικοί και οικονομικοί δεσμοί μεταξύ της ΕΕ και του Νότιου Καυκάσου πρέπει να ενισχυθούν. Αυτό θα ενισχύσει την πολιτική σταθερότητα και τον σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα δημιουργήσει βιώσιμη ανάπτυξη και ευημερία στην περιοχή.

Αυτός είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο η υπογραφή συμφωνίας σύνδεσης και οι ολοκληρωμένες συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών πρέπει να αποτελέσουν βασικό στόχο στην εξωτερική πολιτική μας για τον Νότιο Καύκασο. Αυτό θα συμβάλλει στην επίλυση των παγωμένων συγκρούσεων, θα επιτρέψει στο Αζερμπαϊτζάν να προσχωρήσει πολύ σύντομα στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και θα βελτιώσει τις διοικητικές και θεσμικές δυνατότητες των χωρών αυτών. Στο πλαίσιο αυτό, ζητώ από την Επιτροπή να δεσμευτεί σε μεγαλύτερο βαθμό για την επίτευξη των στόχων αυτών.

  Anna Ibrisagic, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (SV) Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται να ψηφίσουμε σήμερα επί μιας έκθεσης σχετικά με την ανάγκη για μια στρατηγική της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό ζήτημα. Δεδομένης της επικρατούσας πολιτικής κατάστασης στην περιοχή, είναι σημαντικό να αναλάβει η ΕΕ πιο ενεργό πολιτικό ρόλο.

Ως σκιώδης εισηγήτρια της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), εργάστηκα πολύ σκληρά συγκεκριμένα για να υπογραμμιστεί ο ρόλος της ΕΕ στον Νότιο Καύκασο και να προσδιοριστεί ποια συγκεκριμένα μέτρα μπορούμε να λάβουμε εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να βοηθήσουμε τις πληγείσες χώρες και να τις φέρουμε πιο κοντά στην ΕΕ, την κάθε μία με τον δικό της ρυθμό βάσει των ιδιαίτερων συνθηκών της. Η έκθεση προτείνει δύο σημαντικά μέτρα που πρέπει να λάβει άμεσα η ΕΕ προκειμένου να μπορέσει να υλοποιήσει τη στρατηγική – αύξηση του ρυθμού των διαπραγματεύσεων σχετικά με την απελευθέρωση των θεωρήσεων και δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και του Νότιου Καυκάσου.

Όλες οι χώρες στην περιοχή –Γεωργία, Αρμενία και Αζερμπαϊτζάν– είναι πρώην σοβιετικά κράτη, και η Ρωσία συνεχίζει να ασκεί επιρροή στην περιοχή, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από όσο αντιλαμβάνονται ορισμένοι. Ως εκ τούτου, για να είναι εφικτή η διατήρηση της ασφάλειας, της σταθερότητας και της ειρήνης στο μέλλον, η παρουσία της ΕΕ στην περιοχή πρέπει να είναι εντονότερη από τη σημερινή παρουσία της. Είναι πολύ σημαντικό να έχουν οι πολίτες αυτών των χωρών καλύτερες προοπτικές ένταξης στην ΕΕ και είναι καίριας σημασίας να κατανοήσει η ΕΕ τη σημασία της σταθερότητας στον Καύκασο.

Ανυπομονώ επίσης να λάβω σαφείς εκθέσεις σχετικά με τους μακροχρόνιους ανταγωνισμούς στην περιοχή και τον πανταχού παρόντα κίνδυνο να εξελιχθούν σε ένοπλες συγκρούσεις. Συνεπώς, είμαι πολύ ευχαριστημένη που το κείμενο επαναλαμβάνει σαφώς την άνευ όρων υποστήριξη προς την εδαφική ακεραιότητα και το απαραβίαστο των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της Γεωργίας και καταδικάζει απερίφραστα ως αντιβαίνουσα στο διεθνές δίκαιο την αναγνώριση της ανεξαρτησίας των αποσχισθεισών γεωργιανών περιοχών της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας από τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Η έκθεση επί της οποίας ψηφίζουμε σήμερα έλαβε ευρεία πολιτική στήριξη στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, κάτι που ήταν πολύ ευχάριστο. Θα ήθελα να ζητήσω από όλους τη θετική ψήφο σας στις τροπολογίες που κατέθεσε η Ομάδα PPE από κοινού με την Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας.

  Hannes Swoboda, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, αρχικά, θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τον κ. Kirilov για την ολοκληρωμένη εργασία του, η οποία, όπως αναφέρθηκε ήδη, αποτελεί μια πολύτιμη συνεισφορά για τη διαμόρφωση της στρατηγικής μας στη συγκεκριμένη περιοχή.

Κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου στην περιοχή, στην Τιφλίδα, κάποιος από μια άλλη χώρα της περιοχής ανέφερε ότι η περιφερειακή συνεργασία είναι μια έννοια που επιβλήθηκε στην περιοχή από την Ευρώπη. Αυτό καταδεικνύει τη στάση πολλών πολιτικών και προσώπων σε θέσεις ευθύνης στη συγκεκριμένη περιοχή. Στην πραγματικότητα, δεν επιθυμούμε καθόλου να συνεργαστούμε, αλλά εάν η Ευρώπη θέλει να συνεργαστούμε, τότε μάλλον δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Πρέπει να καταστήσουμε απολύτως σαφές ότι στην Ευρώπη η περιφερειακή συνεργασία αποτέλεσε τη βάση για τον συνασπισμό μας και την ειρηνική ανάπτυξη, και το ίδιο πρέπει να συμβεί στην εν λόγω περιοχή. Πολλές από τις αρνητικές εξωτερικές επιρροές που ασκούνται στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της πίεσης από τον πρώην μεγάλο αδελφό, τη Ρωσία, θα είχαν αναμφίβολα μικρότερο αντίκτυπο εάν οι χώρες της περιοχής μπορούσαν να συνεργαστούν.

Η περιοχή δεν είναι σημαντική μόνο για την Ευρώπη, αλλά, φυσικά, και για τους γείτονές της. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στην Τουρκία, η οποία είναι μια γειτονική χώρα με την οποία μπορούμε να συνεργαστούμε πολύ στενά στην εν λόγω περιοχή. Θα ήθελα να βρεθεί μια κοινή λύση στο εγγύς μέλλον για τα δύο προβλήματα για τα οποία η Τουρκία είναι ή ενδέχεται να είναι εν μέρει υπεύθυνη, δηλαδή για τα προβλήματα που σχετίζονται με τη γείτονα χώρα της, την Αρμενία, αφενός, και το Ναγκόρνο Καραμπάχ, αφετέρου.

Δεν υπάρχει τίποτα που να αποτρέπει τα στρατεύματα της Αρμενίας από το να αποχωρήσουν τουλάχιστον από τις επαρχίες του Αζερμπαϊτζάν που δεν αποτελούν τμήμα του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Αυτό θα έθετε τα θεμέλια για τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ της Αρμενίας και της Τουρκίας.

Τα μέλη της Ομάδας αυτής, και ιδίως ο κ. Severin και εγώ ο ίδιος, έχουμε εκφράσει επανειλημμένα την ιδέα μιας ένωσης μεταξύ της ΕΕ και των χωρών της Μαύρης Θάλασσας, καθώς πιστεύουμε ότι η συνεργασία μεταξύ της περιοχής αυτής και της ΕΕ, αλλά και με τις γειτονικές χώρες της Τουρκίας και της Ρωσίας, είναι ιδιαίτερα σημαντική. Πιστεύω ότι το περιεχόμενο της έκθεσης αυτής θα μπορούσε να αποτελέσει την απαρχή μιας ένωσης αυτού του είδους. Προς το παρόν, αυτό παραμένει ένα όραμα, αλλά ευελπιστώ ότι σύντομα θα γίνει πραγματικότητα.

  Norica Nicolai, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (RO) Ως σκιώδης εισηγήτρια της Ομάδας της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, πιστεύω ότι η συγκεκριμένη έκθεση αποτελεί ένα σημαντικό σημείο εκκίνησης για μια συνεκτική προσέγγιση στην περιοχή του Καυκάσου και ότι παρέχει μια κοινή βάση ποιότητας για τις εκθέσεις που θα εκπονήσουμε στο μέλλον. Για τον λόγο αυτόν, θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Kirilov και πιστεύω ότι οι προσπάθειες που κατέβαλαν όλες οι πολιτικές ομάδες είχαν ως αποτέλεσμα μια πλήρως συνεκτική προσέγγιση για τη συγκεκριμένη περιοχή.

Κατά την άποψή μου, το 2010 μπορεί να αποτελέσει μια ευκαιρία τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στις χώρες της εν λόγω περιοχής, καθώς η πιο ενεργή συμμετοχή της ευρωπαϊκής διπλωματίας στους τρεις σημαντικούς φακέλους που αφορούν συγκρούσεις –και αναφέρομαι στην Αμπχαζία και την Οσετία, το Ναγκόρνο Καραμπάχ και τη διαμάχη μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας– μπορεί να συμβάλει ώστε να σημειωθεί σημαντική πρόοδος.

Το συμπέρασμα της παρούσας έκθεσης, που δίνει έμφαση σε έναν καίριο παράγοντα για την ενεργειακή ασφάλειά μας, είναι ότι εμείς, η Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να συμμετάσχουμε περισσότερο προκειμένου να εξομαλύνουμε την κατάσταση στην περιοχή όσον αφορά την ασφάλεια. Πιστεύω ότι η προσέγγιση που πρέπει να υιοθετήσουμε είναι η διεύρυνση της εμπορικής εταιρικής σχέσης. Ωστόσο, αυτή πρέπει να συνοδεύεται, ταυτόχρονα, από σημαντικές προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να φέρει τη δημοκρατία και τη σταθερότητα στην περιοχή, καθώς ο πειρασμός του ολοκληρωτισμού εξακολουθεί να ασκεί έντονη επιρροή στην περιοχή, και επίσης διαπιστώνεται γενική έλλειψη δημοκρατίας.

Πρέπει να καταρτίσουμε μείζονες, επαρκώς υποστηριζόμενες πολιτικές και σχέδια, ώστε οι παράγοντες που χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη περιοχή, ιδίως η έλλειψη διακυβέρνησης, η εξάπλωση στάσεων σύγκρουσης και, τέλος, η διαφθορά να μπορέσουν να εξαλειφθούν. Ωστόσο, για να επιτευχθεί αυτό, απαιτείται δημοκρατική βούληση και από εμάς και από τις κυβερνήσεις στην περιοχή.

Η έκθεση αναφέρει όλα αυτά τα σημεία για τα οποία μίλησα, και πολλά άλλα που είναι σημαντικά για την προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναφέρομαι στα ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες. Πιστεύω ακόμη ότι είναι ζωτικής σημασίας να εξετάσουν η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της το ενδεχόμενο μιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης.

  Ulrike Lunacek, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, όπως οι προηγούμενοι ομιλητές, θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω τον εισηγητή, τον κ. Kirilov, για την καλή εργασία του και την υψηλή ποιότητα της έκθεσης, η οποία είναι εξαιρετικά περιεκτική.

Θα ήθελα να αναφερθώ σε μερικά σημεία που δεν έχουν τονιστεί ακόμη, αλλά τα οποία θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικά. Πρόκειται, δυστυχώς, για το γεγονός ότι οι τρεις παγωμένες συγκρούσεις στην εν λόγω περιοχή συνιστούν ένα τεράστιο εμπόδιο όχι μόνο για την πλήρη ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, αλλά και για την ανάπτυξη των ίδιων των χωρών. Όταν υπάρχει ένας πραγματικός ή υποτιθέμενος εξωτερικός εχθρός, τα πράγματα είναι σχετικά απλά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι κυβερνήσεις και τα κράτη δίνουν συχνά ελάχιστη βαρύτητα στην καταπολέμηση της φτώχειας, στη λήψη μέτρων για τους πληθυσμούς τους και στην ανάληψη ευθυνών έναντι των πολιτών τους. Αυτό σημαίνει ότι η ανάγκη μετατόπισης από τα υψηλά επίπεδα στρατιωτικών δαπανών, τα οποία επικρίνονται στην παρούσα έκθεση και έχουν αυξηθεί τα τελευταία έτη, προς δαπάνες στις κοινωνικές υπηρεσίες, τον πολιτισμό και το περιβάλλον, κάτι που ωφελεί τον πληθυσμό, αποτελεί κεντρικό στοιχείο της παρούσας έκθεσης και χαίρομαι που συμπεριλήφθηκε.

Άλλη μια πτυχή που επισημάνθηκε, για παράδειγμα, στην έκθεση Tagliavini σχετικά με τη σύγκρουση μεταξύ της Γεωργίας και της Ρωσίας, είναι η ανάγκη αφοπλισμού σε ένα πνευματικό και γλωσσικό επίπεδο ώστε να καταπολεμηθούν οι εμπρηστικές δηλώσεις και η παραποίηση της ιστορίας. Όλα αυτά είναι απαραίτητα προκειμένου να σημειώσουμε πραγματική πρόοδο όσον αφορά την επίτευξη ειρήνης στη συγκεκριμένη περιοχή.

Άλλοι παράγοντες περιλαμβάνουν την ανάγκη για περισσότερη δημοκρατία, τη στήριξη της κοινωνίας των πολιτών, την προστασία των εθνοτικών, σεξουαλικών και θρησκευτικών μειονοτήτων και ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όλα αυτά εξακολουθούν να είναι σημαντικά. Ένα παράδειγμα από το Αζερμπαϊτζάν αφορά τους δύο νεαρούς μπλόγκερ που είχαν το θάρρος να ασκήσουν κριτική στην κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να βρίσκονται στη φυλακή εδώ και έξι μήνες και να μην έχουν αποφυλακιστεί ακόμη. Η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης αποτελεί πρόβλημα σε όλες τις χώρες. Ευτυχώς, όλες αυτές οι πτυχές καλύπτονται στη συγκεκριμένη έκθεση, για την οποία η άποψή μου ταυτίζεται με αυτήν των προηγούμενων ομιλητών. Η περιφερειακή διάσταση και η διασυνοριακή συνεργασία είναι σημαντικές. Συνεπώς, υποστηρίζουμε τις συνεχείς κοινές δραστηριότητες της Επιτροπής στον τομέα αυτόν.

  Charles Tannock, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως καθιστά σαφές η έκθεση Kirilov, οι χώρες του Νότιου Καυκάσου είναι σημαντικές από στρατηγική άποψη για την Ένωσή μας, τουλάχιστον όσον αφορά την ενεργειακή ασφάλεια, π.χ. την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Κασπία και τη διαμετακόμισή τους μέσω των χωρών της περιοχής. Δυστυχώς, ωστόσο, αυτή η περιοχή έχει παραλύσει από τις παγωμένες συγκρούσεις, με πιο πρόσφατη, φυσικά, την de facto κατοχή από τη Ρωσία της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας, οι οποίες θεωρούμε ότι αποτελούν γεωργιανά εδάφη. Δεν μπορούμε, στο πλαίσιο των σχέσεων ΕΕ-Ρωσίας, να προσποιούμαστε απλώς ότι αυτό δεν συνέβη.

Μέσω των μηχανισμών της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης της ΕΠΓ, πρέπει τώρα, φυσικά, να διπλασιάσουμε τις προσπάθειές μας ώστε να επιβραβεύσουμε τις αποφασιστικές προσπάθειες της Γεωργίας να εκπληρώσει τις ευρωατλαντικές προσδοκίες της, και η Ομάδα μου και εγώ στηρίζουμε πλήρως τη δημιουργία εντέλει μίας ζώνης ελεύθερων συναλλαγών, την ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων και τη σύναψη συμφωνιών σύνδεσης για όλες τις χώρες του Νότιου Καυκάσου. Καθότι είμαι θερμός φίλος της Αρμενίας, χαίρομαι που η τελική έκδοση της έκθεσης είναι πιο ισορροπημένη από τις αρχικές. Ωστόσο, εξακολουθούν να με προβληματίζουν τα στοιχεία της έκθεσης που φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με την επίσημη θέση της ΕΕ σχετικά με το ψήφισμα για το ζήτημα του Ναγκόρνο Καραμπάχ και τη θέση της Ομάδας του Μινσκ συγκεκριμένα.

Η Αρμενία καταβάλλει πλέον γενναίες προσπάθειες για την επίλυση του επί μακρόν αδιεξόδου του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Επεδίωξε επίσης να εξομαλύνει τις σχέσεις της με την Τουρκία, μια κίνηση που θα πρέπει να δράσει σταθεροποιητικά στον Νότιο Καύκασο. Θα ήταν ευτυχές εάν η ίδια η Τουρκία ανταποκρινόταν με παρόμοιο εποικοδομητικό τρόπο χωρίς να θέτει προϋποθέσεις. Το άνοιγμα αυτών των συνόρων θα συνεπαγόταν όχι μόνο την άρση του εμπορικού αποκλεισμού στην πολύπαθη Αρμενία, ο οποίος έχει διατηρηθεί για πολύ μεγάλο διάστημα, αλλά και την οικονομική ευημερία σε μια πολύ φτωχή και υπανάπτυκτη περιοχή της ανατολικής Τουρκίας. Επομένως, η Τουρκία έχει ιδιαίτερο ίδιο συμφέρον να προχωρήσει με αυτό το ζήτημα. Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι λογικό να μπορεί η Τουρκία να δικαιολογεί το μόνιμο κλείσιμο αυτών των συνόρων με την Αρμενία λόγω της αποκαλούμενης αλληλεγγύης της προς την αποκαλούμενη αδελφή χώρα τουρκικής εθνοτικής προέλευσης, το Αζερμπαϊτζάν, αναφορικά με την ανεπίλυτη διαμάχη του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Αυτό είναι τόσο λογικό όσο το να υποστηρίζεται ότι η Ελλάδα πρέπει να κλείσει τα σύνορά της με την Τουρκία στη Θράκη ως ένδειξη αλληλεγγύης προς τους Ελληνοκυπρίους για την τουρκική κατοχή της Κύπρου. Εμείς στην ΕΕ πιστεύουμε στα ανοικτά σύνορα και το ελεύθερο εμπόριο ως απαραίτητες προϋποθέσεις για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ήπειρό μας καθώς και στον Νότιο Καύκασο.

  Fiorello Provera, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα και εγώ να συγχαρώ τον κ. Kirilov για την εξαιρετική εργασία του σε έναν τομέα γεμάτο δυσκολίες, αλλά και ευκαιρίες, όπως ο τομέας των σχέσεων μεταξύ των χωρών της ΕΕ και των χωρών του Νότιου Καυκάσου.

Η Ευρώπη ξεκίνησε ένα ενδιαφέρον σχέδιο, αυτό της Ευρωπαϊκής Ανατολικής Σχέσης, το οποίο έλαβε τη στήριξη και προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Αρμενίας, της Γεωργίας και του Αζερμπαϊτζάν. Ωστόσο, οι προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν είναι πολλές και αφορούν ενεργειακά, οικονομικά και πολιτικά ζητήματα, και ιδίως ζητήματα ασφάλειας, όπως στην περίπτωση της Γεωργίας, το ζήτημα του Ναγκόρνο Καραμπάχ και οι εντάσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Αρμενίας.

Η ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτών των τριών χωρών θα είναι πολύ πιο αποτελεσματική εάν εδραιωθεί ένα κλίμα αμοιβαίας συνεργασίας μεταξύ της Αρμενίας, της Γεωργίας και του Αζερμπαϊτζάν, σύμφωνα με την αρχή της εδαφικής ακεραιότητας και με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών που συνιστούν τη βάση για τον τερματισμό των ανεπίλυτων συγκρούσεων στην περιοχή. Είναι σημαντικό να τονιστεί η πολιτική του απαραβίαστου των συνόρων ενός κράτους, την οποία η ΕΕ υποστήριζε ανέκαθεν: συνόρων που δεν μπορούν, σε καμία απολύτως περίπτωση, να τροποποιούνται μέσω στρατιωτικής δύναμης.

  Dimitar Stoyanov (NI). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ξεκινήσω ενημερώνοντας σας ότι οι εισηγητές κ. Kirilov και κ. Kazak ανήκουν σε κόμματα τα οποία στην Εθνοσυνέλευση της Βουλγαρίας ψηφίζουν αυτομάτως κατά της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Αρμενίων. Στο πλαίσιο αυτό, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι, όπως ανέφερε ο κ. Tannock πριν από εμένα, αυτή η έκθεση παρεκκλίνει από ορισμένες από τις θέσεις που έχουν προταθεί μέχρι στιγμής. Πολλές ευυπόληπτες οργανώσεις Αρμενίων επικοινώνησαν μαζί μου, ιδίως για το ζήτημα του Ναγκόρνο Καραμπάχ, και με ενημέρωσαν ότι η έκθεση δεν αναφέρει, για παράδειγμα, ότι δεν διεξήχθησαν διαβουλεύσεις με ηγετικές προσωπικότητες στην Ομάδα του Μινσκ. Επίσης, παρότι η έκθεση αναφέρει τα κριτήρια της Μαδρίτης, αποκλίνει από αυτά.

Γι’ αυτόν τον λόγο, θα ήθελα να κάνω αυτήν την εποικοδομητική κριτική στον κ. Kirilov, γιατί πιστεύω ότι η μονομερής εκπροσώπηση δεν θα βελτιώσει την κατάσταση ούτε θα συμβάλει στην επίλυση των συγκρούσεων. Απαιτείται μια ευέλικτη προσέγγιση η οποία να εξετάζει τα πράγματα από όλες ανεξαιρέτως τις οπτικές γωνίες. Διαφορετικά, το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι να εντείνουμε τις συγκρούσεις αντί να τις επιλύσουμε.

  Iuliu Winkler (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι ο εκδημοκρατισμός, η χρηστή διακυβέρνηση, το κράτος δικαίου και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους στους οποίους πρέπει να βασιστούν οι μελλοντικές σχέσεις μας με την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία. Η διασυνοριακή συνεργασία σε περιφερειακό επίπεδο στον Νότιο Καύκασο θα αυξήσει επίσης την ενδεχόμενη συνεργασία της εν λόγω περιοχής με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υπάρχουν αρκετές πολύ σημαντικές διαστάσεις στην οικονομική συνεργασία μας, και μια εξ αυτών είναι η ενεργειακή συνεργασία και ασφάλεια, ιδίως στο πλαίσιο των πολύτιμων σχεδίων που υποστηρίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή – όπως το σχέδιο του αγωγού Nabucco. Οι περιοχές της Κασπίας και της Μαύρης Θάλασσας είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και η στρατηγική της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο αναγνωρίζει ορθώς τα στοιχεία αυτά.

Θα ήθελα να υπογραμμίσω εν συντομία τρία πολύ συγκεκριμένα σημεία. Ένα από αυτά είναι η συμμετοχή των τοπικών αρχών στη διασυνοριακή συνεργασία, καθώς χρειαζόμαστε μια ισχυρή περιφερειακή συνεργασία στον Νότιο Καύκασο· το άλλο αφορά την προσχώρηση του Αζερμπαϊτζάν στον ΠΟΕ. Πιστεύω ότι η Επιτροπή θα παράσχει στο Αζερμπαϊτζάν την απαραίτητη τεχνική συνδρομή και κάθε είδους βοήθεια που χρειάζεται για να πραγματοποιήσει αυτήν την προσχώρηση.

Το τρίτο και τελευταίο σημείο είναι ο μηχανισμός τεχνικής βοήθειας που θα μπορούσαμε ενδεχομένως να παράσχουμε προκειμένου να ενισχυθεί το τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα στα κράτη του Νότιου Καυκάσου. Αυτό θα προσφέρει πολύ καλές προοπτικές στο επιχειρηματικό περιβάλλον και τους επενδυτές.

  Adrian Severin (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση του κ. Kirilov αναφέρεται στην ανάγκη για μια στρατηγική της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο. Πράγματι, πιστεύω ότι μια στρατηγική είναι απαραίτητη, αλλά μια στρατηγική χρειάζεται στόχους και οι στόχοι προϋποθέτουν μια σαφή γεωπολιτική ταυτότητα. Ίσως να πρέπει να ασχοληθούμε περισσότερο με τη γεωπολιτική μας ταυτότητα ώστε να την προσδιορίσουμε καλύτερα. Ποιοι είναι οι στόχοι μας στον Νότιο Καύκασο; Με δύο λόγια, σταθερότητα, ανοικτό πνεύμα στην περιοχή και διαλειτουργικότητα, νομοθετική, δημοκρατική, πολιτική κ.ο.κ.

Πρέπει να αναγνωριστεί η ιδιαιτερότητα της περιοχής στο πλαίσιο της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης και να υιοθετηθεί μια προσέγγιση γι’ αυτήν ακριβώς την ιδιαιτερότητα. Πρέπει να αναγνωριστεί η ιδιαιτερότητα κάθε χώρας της περιοχής και να αντιμετωπιστεί καταλλήλως. Πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αξιολογήσουμε τον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή και να χρησιμοποιήσουμε τις διαπραγματεύσεις μας με την Τουρκία ως πλαίσιο για την ανάπτυξη μιας εταιρικής σχέσης ΕΕ-Τουρκίας για την αντιμετώπιση των τοπικών και περιφερειακών προκλήσεων. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η Τουρκία –και είμαι βέβαιος γι’ αυτό– θα μπορούσε να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο από αυτήν την άποψη.

Πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι η περιοχή είναι μέρος της κοινής γειτονίας μας με τη Ρωσία, και πρέπει να προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπους προώθησης κοινών πολιτικών σε αυτήν την κοινή γειτονία. Τα ζητήματα της ασφάλειας σίγουρα, και ίσως ορισμένα ζητήματα σχετικά με την ενέργεια, θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν σε τριμερή βάση. Αυτό ίσως μας βοηθήσει να προωθήσουμε λύσεις για τις τοπικές, τις αποκαλούμενες παγωμένες συγκρούσεις. Εν προκειμένω, πρέπει να δεχτούμε ότι αυτές οι συγκρούσεις είναι απλώς μέρη ενός συνολικού, ευρύτερου και πιο σύνθετου προβλήματος με μεγαλύτερη, παγκόσμια σημασία. Συνεπώς, ίσως να πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο μιας δέσμης συμφωνιών. Παρομοίως, πιστεύω ότι πρέπει να απαλλαγούμε από ορισμένες αμφισημίες και να κατανοήσουμε ότι οι αρχές της αυτοδιάθεσης και της εδαφικής ακεραιότητας δεν μπορούν να εφαρμόζονται πάντα μαζί.

Τέλος, πιστεύω ότι πρέπει να εξετάσουμε το ενδεχόμενο να συγκληθεί διάσκεψη για την ασφάλεια και τη συνεργασία στον Νότιο Καύκασο με σκοπό την ανάπτυξη ενός συμφώνου σταθερότητας για τη συγκεκριμένη περιοχή.

  Tomasz Piotr Poręba (ECR). – (PL) Ως μόνιμος εισηγητής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την Αρμενία, θα ήθελα να τονίσω την ανάγκη να καταρτίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση μια σαφή και αποτελεσματική στρατηγική για τον Νότιο Καύκασο. Τρέφουμε υψηλές ελπίδες για την περιοχή αυτή όσο χτίζουμε μια ελεύθερη και δημοκρατική Ευρώπη. Για να το πράξουμε αυτό, πρέπει να στηρίζουμε με συνέπεια τις χώρες της εν λόγω περιοχής και να τις ενθαρρύνουμε να προβούν σε περαιτέρω μεταρρυθμίσεις ελεύθερης αγοράς.

Στο πλαίσιο αυτό, θεμελιώδους σημασίας είναι να ολοκληρωθεί, το συντομότερο δυνατό, η διαπραγματευτική διαδικασία για τη σύναψη μιας νέου τύπου συμφωνίας σύνδεσης μεταξύ των χωρών του Νότιου Καυκάσου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτές οι συμφωνίες θα αποτελέσουν ένα κίνητρο ώστε να συνεχίσει η περιοχή τις προσπάθειες για τη θέσπιση δημοκρατικών προτύπων. Το παράδειγμα της Γεωργίας δείχνει ότι αυτές οι μεταρρυθμίσεις έχουν ήδη αποφέρει αποτελέσματα. Στη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας Doing Business 2010, που περιλαμβάνει μια κατάταξη κρατών φιλικών προς τις επιχειρήσεις, η Γεωργία βρίσκεται στην ενδέκατη θέση, κάτι που σημαίνει ότι σε τέσσερα έτη μετακινήθηκε 101 θέσεις. Η οργάνωση Διεθνής Διαφάνεια ανέφερε ότι, λόγω της μείωσης της γραφειοκρατίας που επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια της θητείας του Προέδρου Saakashvili, ο Δείκτης Αντίληψης της Διαφθοράς για τη Γεωργία μειώθηκε στο μισό.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εκτιμήσει το γεγονός ότι ο Πρόεδρος Saakashvili εφαρμόζει με συνέπεια μια πολιτική ελεύθερης αγοράς, και οι μεταρρυθμίσεις του αποτελούν ένα καλό παράδειγμα για τα υπόλοιπα κράτη του Καυκάσου.

  Bernd Posselt (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, στις 9 Μαΐου, ο Πρόεδρος Buzek και 20.000 άνθρωποι γιόρτασαν την 60ή επέτειο της δήλωσης του Robert Schuman εδώ στο Στρασβούργο. Στο πλαίσιο αυτό, θα ήθελα να πω ότι ο Νότιος Καύκασος είναι αντιμέτωπος με δύο εναλλακτικές. Η μία είναι να γίνει κάτι σαν τα Βαλκάνια πριν από τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα, και η άλλη είναι να γίνει κάτι σαν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην έκθεση Kirilov, επιλέγουμε τη δεύτερη από τις δύο αυτές επιλογές.

Συμφωνώ με τον κ. Swoboda ότι, εάν τα τρία κράτη στον Νότιο Καύκασο συνεργάζονταν πιο στενά, ο αντίκτυπος των εξωτερικών επιρροών, όπως της Ρωσίας, θα μπορούσε να μειωθεί. Συνεπώς, είναι προς το συμφέρον και των τριών χωρών να συνασπιστούν. Στηρίζω την Αρμενία στις προσπάθειές της να επιτύχει την αναγνώριση της γενοκτονίας που διέπραξε η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ωστόσο, η Αρμενία θα ήταν πολύ πιο αξιόπιστη εάν εντέλει απομάκρυνε τα στρατεύματά της από το Αζερμπαϊτζάν. Χρειαζόμαστε επειγόντως μια ειρηνική λύση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ και τις κατεχόμενες περιοχές του Αζερμπαϊτζάν. Εξίσου σημαντική είναι η ανάγκη για περισσότερη σταθερότητα στη Γεωργία, γιατί εάν η Γεωργία διασπαστεί, όπως επιθυμούν πολλοί στη Μόσχα, τότε ολόκληρη η περιοχή θα αποσταθεροποιηθεί.

Για τον λόγο αυτόν, τα βασικά ζητήματα είναι οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, μια λύση για τις εθνοτικές συγκρούσεις και, πάνω απ’ όλα, η επιστροφή των εκτοπισθέντων στα σπίτια τους. Τον 21ο αιώνα, ο εκτοπισμός δεν πρέπει να συνεχίζει να χρησιμοποιείται ως πολιτικό μέσο. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να προσπαθούν να διατηρούν τη διαδικασία του εκτοπισμού. Χρειαζόμαστε πολύ περισσότερη ευαισθησία και πολύ περισσότερη δράση στον τομέα αυτόν.

  Justas Vincas Paleckis (S&D). – (LT) Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον συνάδελφό μου κ. Evgeni Kirilov για τη διεξοδική και πολύ σημαντική έκθεσή του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση καλεί την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία να πράξουν ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα γίνουν σταθερά, ειρηνικά και πραγματικά δημοκρατικά κράτη, όπου παρέχονται εγγυήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα των μειονοτήτων και όπου υπάρχει πολιτισμένος ανταγωνισμός μεταξύ της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης.

Δεν είναι εύκολο να ομιλούμε για περιφερειακή συνεργασία όταν γνωρίζουμε πολύ καλά ότι και οι τρεις χώρες πλήττονται από παγωμένες ή εντελώς «φρέσκες» συγκρούσεις. Παρ’ όλα αυτά, η ευρωπαϊκή εμπειρία (συγκεκριμένα, εάν θυμηθούμε την προέλευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά από αιματηρούς πολέμους) αποτελεί μια πειστική απόδειξη ότι η μόνη λύση είναι ο διάλογος, η διαπραγμάτευση, η επούλωση των πληγών και η δράση με γνώμονα το μέλλον και όχι το παρελθόν. Οι χώρες του Νότιου Καυκάσου θα αποκτήσουν σαφέστερη ευρωπαϊκή προοπτική εάν μπορέσουν να συνεργαστούν μεταξύ τους και στην ευρύτερη περιοχή. Σαφώς, αυτό εξαρτάται επίσης και από τη συμπεριφορά των γειτονικών χωρών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τη δυνατότητα να διαδραματίσει πιο ενεργό πολιτικό ρόλο στον Νότιο Καύκασο προκειμένου να διασφαλίσει, πάνω απ’ όλα, την υλοποίηση προγραμμάτων για τη μείωση της φτώχειας, την άμβλυνση της κοινωνικής απομόνωσης, την ισότητα των φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών, καθώς και τις επενδύσεις στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη.

Είναι σημαντικό να επιταχυνθεί η ανάπτυξη άμεσων επαφών μεταξύ των πολιτών του Νότιου Καυκάσου και των πολιτών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συγκεκριμένα, πρέπει να αυξήσουμε τον αριθμό των φοιτητών, των καθηγητών και των ερευνητών που συμμετέχουν σε προγράμματα κινητικότητας.

Πρόκειται για κοινό συμφέρον όλων μας.

  Ryszard Czarnecki (ECR). – (PL) Αυτή η έκθεση αποτελεί ένα σημαντικό βήμα ώστε να ανοίξει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τις πόρτες του σε έθνη που είναι προφανώς ευρωπαϊκά, όπως οι Γεωργιανοί και οι Αρμένιοι. Για να μιλήσουμε ειλικρινά, πρόκειται για ένα βήμα που αναμφίβολα καθυστέρησε. Είναι κρίμα που δεν συνέβη πριν από δύο έτη, όταν η Γεωργία δέχτηκε τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση. Εντούτοις, συνιστά ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ελπίζω ότι θα του δοθεί ειδικό πολιτικό περιεχόμενο και επίσης ότι η Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ-Ανατολικών Γειτόνων θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο ως μέσο στήριξης των φιλοδοξιών αυτών των κρατών που είναι προφανές ότι διαθέτουν ευρωπαϊκή προοπτική.

Τέλος, θα ήθελα όσοι από εμάς μιλούν σήμερα για δημοκρατικό έλλειμμα στις χώρες της περιοχής αυτής, να μιλήσουν το ίδιο ξεκάθαρα για το δημοκρατικό έλλειμμα σε έναν γείτονα των χωρών αυτών, και αναφέρομαι στη Ρωσία, ώστε να αποφύγουμε τα δύο μέτρα και δύο σταθμά.

  Krzysztof Lisek (PPE). – (PL) Η Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν και η Γεωργία είναι αναμφίβολα ευρωπαϊκά κράτη, είναι αναμφίβολα ευρωπαϊκά έθνη. Τα κράτη αυτά είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης και συμμετέχουν σε πολλές διεθνείς αποστολές σε συνεργασία με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναγνωρίσει το θεμελιώδες δικαίωμα όλων των κρατών στην αυτοδιάθεση και το δικαίωμα των εθνών να αποφασίζουν τα ίδια για το μέλλον τους. Δεν μπορούμε να δεχτούμε την παρωχημένη αρχή των περιφερειών και των σφαιρών επιρροής.

Θα ήθελα να αφιερώσω λίγα δευτερόλεπτα στο ζήτημα της εδαφικής ακεραιότητας της Γεωργίας. Είναι πολύ καλό το ότι η Ένωση δήλωσε τη στήριξή της επ’ αυτού του ζητήματος. Η Ένωση θεωρείται, όχι μόνο σε άλλες χώρες της υφηλίου, αλλά –το σημαντικότερο– και σε αυτές τις χώρες εγγυητής της ασφάλειας στην περιοχή. Πρέπει να το θυμόμαστε αυτό. Δυστυχώς, ορισμένα τμήματα των συμφωνιών κατάπαυσης του πυρός της 12ης Αυγούστου και της 8ης Σεπτεμβρίου 2008 δεν έχουν εφαρμοστεί. Κατανοώ ότι βρίσκονται σε εξέλιξη οι συνομιλίες στη Γενεύη, αλλά ίσως να πρέπει να επιστήσουμε την προσοχή σε αυτό το ζήτημα για άλλη μια φορά στο πλαίσιο των διμερών συνομιλιών μας με τη Ρωσική Ομοσπονδία.

Ένα δεύτερο ζήτημα είναι αυτό των θεωρήσεων. Συμφωνώ με την κ. Malmström, που ανέφερε ότι αυτός είναι ο τρόπος να φέρουμε σε επαφή τους ανθρώπους και να επιτρέψουμε στους πολίτες της Ευρώπης να ταξιδεύουν. Αυτό πρέπει, χωρίς αμφιβολία, να εφαρμοστεί και στη Γεωργία, την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν.

  George Sabin Cutaş (S&D). – (RO) Έχοντας κατά νου τη σημασία της γεωπολιτικής κατάστασης που επικρατεί στην Αρμενία, τη Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Τουρκία, ως υποψήφια προς ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση χώρα, τη Ρωσία και το Ιράν, είναι απαραίτητο να καταρτίσουμε μια στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον Νότιο Καύκασο, η οποία θα επικεντρώνεται στην προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης και της πολιτικής σταθερότητας, καθώς και στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το εμπόριο είναι ένα από τα βασικά μέσα που διαθέτει η ΕΕ για την επίτευξη των στόχων αυτών. Η σύναψη συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών με αυτά τα κράτη θα προωθήσει τις ξένες επενδύσεις, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και θα ενθαρρύνει την οικονομική ανάπτυξη στην περιοχή. Η εγγύηση της ενεργειακής ασφάλειας αποτελεί κοινή μέριμνα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και την περιοχή του Νότιου Καυκάσου.

Η συνεργασία στον τομέα της ενέργειας πρέπει να ενισχυθεί, συγκεκριμένα ολοκληρώνοντας το σχέδιο Nabucco το συντομότερο δυνατόν και παρέχοντας τη στήριξη της ΕΕ για ενεργειακά σχέδια που προωθούν την ενεργειακή απόδοση και την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας στον Νότιο Καύκασο.

  Paweł Robert Kowal (ECR). – (PL) Η Γεωργία και η Αρμενία, και αυτό τονίζεται από τους συντάκτες της έκθεσης, εφαρμόζουν δυναμικά και επιτυχώς μια ευρωπαϊκή στρατηγική, μια στρατηγική πολιτικής γειτονίας. Πρέπει να ανταποκριθούμε σε αυτό και πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να λάβουμε υπόψη τον ειδικό χαρακτήρα συγκεκριμένων χωρών στον Νότιο Καύκασο. Αυτή η στρατηγική, για κάθε μια από τις χώρες, πρέπει να περιλαμβάνει τομείς όπως οι μεταφορές, το φυσικό περιβάλλον, ο πολιτισμός και η κοινωνία.

Κύριε Πρόεδρε, σχετικά με τον Νότιο Καύκασο, αναφέρονται συχνά οι παγωμένες συγκρούσεις και τα εθνικά προβλήματα. Είναι πολύ καλό ότι τα συζητάμε. Ωστόσο, η σωστή αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα προβλήματα του Νότιου Καυκάσου πρέπει να είναι η έμφαση στον εκσυγχρονισμό και στην αλλαγή αυτών των χωρών ώστε οι συγκρούσεις να μην διαδραματίζουν τόσο σημαντικό ρόλο.

Στο πλαίσιο της παρούσας συζήτησης, πολύ συχνά ξεχνάμε ότι η Γεωργία μόλις βγήκε από έναν πόλεμο. Σκεφτόμαστε τι να κάνουμε γι’ αυτό. Εάν επιθυμούμε έναν Νότιο Καύκασο χωρίς πολέμους, πρέπει να προωθήσουμε τον εκσυγχρονισμό, γιατί η Γεωργία τουλάχιστον, αλλά και η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν έχουν επιτύχει τόσο υψηλή οικονομική ανάπτυξη τα τελευταία έτη που αξίζουν την υποστήριξή μας. Σας ευχαριστώ.

  Andrey Kovatchev (PPE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ την έκθεση του κ. Kirilov, η οποία υπογραμμίζει την ανάγκη να διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση πιο ενεργό ρόλο στον Νότιο Καύκασο, μια περιοχή μεγάλης γεωπολιτικής σημασίας. Η θετική ανάπτυξη στον Νότιο Καύκασο είναι προς όφελος και της γειτονικής περιοχής του Εύξεινου Πόντου, για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση ακόμη δεν διαθέτει, δυστυχώς, μια σαφή στρατηγική την οποία να μπορούμε να αναμένουμε ότι θα συζητήσουμε κάποια στιγμή σύντομα, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά.

Θα ήθελα να εκφράσω την ανησυχία μου για την καθυστέρηση που παρατηρείται στη διαδικασία επικύρωσης των πρωτοκόλλων που υπογράφηκαν μεταξύ της Τουρκίας και της Αρμενίας τον περασμένο Οκτώβριο. Πιστεύω ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν πρέπει να θέσει προϋποθέσεις για την επικύρωση αυτών των πρωτοκόλλων, που είναι προς όφελος και του τουρκικού και του αρμενικού λαού. Όπως σημειώνεται ορθά στην έκθεση, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Αρμενίας και της Τουρκίας για το άνοιγμα των συνόρων και την εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων, καθώς και οι διαπραγματεύσεις που διεξάγονται στην Ομάδα του Μινσκ του ΟΑΣΕ πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ξεχωριστά ζητήματα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει σίγουρα να αναλάβει μια πιο ενεργή δέσμευση στη μελλοντική επίλυση της σύγκρουσης του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Βάσει της εμπειρίας μας στα Βαλκάνια, καθώς και της πρόσφατης εμπειρίας από τη Γεωργία, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε καλή θέση ώστε να διαδραματίσει καίριο ρόλο στη συγκεκριμένη περιοχή. Ένας σταθερός, ασφαλής Νότιος Καύκασος, ένας Νότιος Καύκασος που ευημερεί είναι προς το συμφέρον μας και είναι πλέον καιρός να αναλάβουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας παρέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση το πλαίσιο για να καταστεί ένας πραγματικός παγκόσμιος παράγοντας. Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα αυτού θα ήταν η συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως επίσημου μέλους της Ομάδας του Μινσκ, και όχι η συμμετοχή ορισμένων μόνο μεμονωμένων κρατών μελών στην ομάδα αυτήν.

  Πρόεδρος. – Κυρίες και κύριοι, έχουν ληφθεί οκτώ αιτήματα για παρεμβάσεις με τη διαδικασία «catch the eye». Δεν υπάρχει χρόνος για όλους, καθώς πρέπει να προχωρήσουμε στην ψηφοφορία. Ως εκ τούτου, θα επιτρέψω μόνο σε έξι βουλευτές να λάβουν τον λόγο.

  Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Η έκθεση σχετικά με τον Νότιο Καύκασο είναι μια καλή έκθεση. Θα ήθελα να τονίσω ότι στην έκθεση έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μεσολαβητή και φορέα προώθησης αξιών, αλλά, πρωτίστως, ως φορέα προώθησης της συνεργασίας μεταξύ των χωρών της περιοχής. Τα προβλήματα που πρέπει να επιλύσουμε αφορούν, πρωτίστως, την εδαφική ακεραιότητα αυτών των χωρών, αλλά και το πώς θα τις ενισχύσουμε οικονομικά. Ως Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορούμε να βοηθήσουμε αυτές τις χώρες εδώ.

Θα ήθελα να τονίσω ότι ένα από τα βασικά προβλήματα είναι το ανεπίλυτο ζήτημα των προσφύγων. Ο κ. Posselt μίλησε γι’ αυτό. Πιστεύω ότι είναι πραγματικά απαράδεκτο το γεγονός ότι σήμερα και στην εποχή μας δεν μπορεί να επιλυθεί αυτό το πρόβλημα. Πιστεύω ότι μια συγκεκριμένη έλλειψη είναι το γεγονός ότι η έκθεση δεν αναφέρεται στη σύμβαση πλαίσιο για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων, παρότι όλες οι χώρες της περιοχής την υπέγραψαν εντέλει. Σας ευχαριστώ πολύ.

  Ioan Mircea Paşcu (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συζητάμε σήμερα μια πολύ σημαντική και προσεγμένη έκθεση σχετικά με μια σημαντική περιοχή κοντά στην ΕΕ, τον Νότιο Καύκασο. Η περιοχή ταιριάζει ιδανικά στις γενικές συστάσεις της στρατηγικής ασφάλειας της ΕΕ. Βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο· επιτρέπει τη μεταφορά του πετρελαίου και του φυσικού αερίου της Κασπίας προς την ΕΕ· και διαθέτει δικά της, σημαντικά αποθέματα. Αυτό απαιτεί τη συνολική προσοχή και τη βούλησή μας να δράσουμε. Ωστόσο, ακριβώς επειδή η περιοχή είναι σημαντική από στρατηγικής και ενεργειακής άποψης, τη διεκδικούν ξένες δυνάμεις που εκμεταλλεύονται τις εσωτερικές διαιρέσεις και συγκρούσεις της, είτε πρόκειται για «παγωμένες» είτε για «αποψυγμένες» συγκρούσεις.

Εάν η ΕΕ ενδιαφέρεται να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητες του Νότιου Καυκάσου, πρέπει να δράσει συλλογικά, και όχι μεμονωμένα, με πιο αποφασιστικές ενέργειες, ακόμη και εάν αυτό δυσαρεστεί κάποιους άλλους. Γι’ αυτόν τον λόγο, χρειαζόμαστε μια στρατηγική.

  Graham Watson (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, συγχαίρω τον κ. Kirilov και τον κ. Kazak για την εργασία τους.

Εάν οι σχέσεις μας ιδωθούν αμιγώς υπό το πρίσμα της ανάγκης μας για πετρέλαιο και φυσικό αέριο, θα επιδεινώσουμε τις εντάσεις και δεν θα μπορέσουμε να επιτύχουμε ασφάλεια σε άλλα επίπεδα. Η ανάγκη για ειρήνη και οικονομική ανάπτυξη του Νότιου Καυκάσου πρέπει να καθοδηγεί την πολιτική μας· αυτό σημαίνει επαφές με το ΝΑΤΟ προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η νέα στρατηγική αντίληψη το περιλαμβάνει αυτό, επαφές με τη Ρωσία και την Τουρκία ως δυνάμεις στην περιοχή προκειμένου να επιδιωχθεί η μεγιστοποίηση των πεδίων της συμφωνίας, καθώς και να τείνουμε πραγματικά χείρα φιλίας στους ανθρώπους μέσω συμφωνιών σύνδεσης και ρυθμίσεων χορήγησης θεώρησης.

Οφείλουμε να επικροτήσουμε τη δήλωση του κ. Medvedev και του κ. Yanukovich για τη Μολδαβία, η οποία δείχνει πόσα μπορούν να επιτευχθούν μέσω της διπλωματίας, και συγχαίρω τον Επίτροπο Füle για τη μέχρι στιγμής ανάπτυξη της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης. Προσβλέπω, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση αναπτύσσει μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, σε πιο ενεργή δέσμευση της Ένωσης για όλες τις πτυχές των σχέσεών της με την περιοχή του Εύξεινου Πόντου.

  Cristian Dan Preda (PPE). – (RO) Θα ήθελα κι εγώ να συγχαρώ τον κ. Kirilov και να τον ευχαριστήσω για τη συνεργασία του κατά τη σύνταξη της έκθεσης. Θέλω να τονίσω δύο σημεία. Το πρώτο αφορά το ζήτημα της δημοκρατίας. Ο Bernd Posselt ανέφερε νωρίτερα ότι οι χώρες σε αυτήν την περιοχή πρέπει να συνεργαστούν. Αυτές οι χώρες μπορούν να συνεργαστούν εάν το Αζερμπαϊτζάν, η Γεωργία και η Αρμενία διέπονται από το κράτος δικαίου και γίνουν προβλέψιμες και πλουραλιστικές. Εάν συμβεί αυτό, η ΕΕ θα έχει να κερδίσει κάτι.

Το δεύτερο σημείο αφορά φυσικά το ζήτημα της ενέργειας. Θέλω να τονίσω στο σημείο αυτό τον ρόλο της Γεωργίας και του Αζερμπαϊτζάν ως χώρες διαμετακόμισης για τους ενεργειακούς πόρους και τη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού. Ωστόσο, θα ήθελα να αναφέρω ότι είναι θετικό το γεγονός ότι η Αρμενία θα συμμετάσχει επίσης σε αυτά τα σχέδια, συμπεριλαμβανομένων των σχεδίων που αφορούν τις μεταφορές. Εν προκειμένω, η λέξη κλειδί είναι η «διαφάνεια».

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, προκειμένου να μειωθεί η εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία όσον αφορά τον ενεργειακό εφοδιασμό της, το φυσικό αέριο πρέπει να μεταφέρεται από τη λεκάνη της Κασπίας μέσω του Νότιου Καυκάσου στην ΕΕ. Μέσω αυτού, ο Καύκασος θα αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτή η περιοχή δεν είναι μόνο το μεγαλύτερο παγκοσμίως σημείο διαμετακόμισης για το εμπόριο φυσικού αερίου και πετρελαίου. Είναι επίσης το μέρος όπου συγκρούονται τα συμφέροντα της Ρωσίας και της Δύσης και όπου ακόμη και η Τουρκία θέλει να εμπλακεί. Εκτός από τις συμβάσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου, η Τουρκία επιδιώκει να συνάψει σύμφωνο σταθερότητας και συνεργασίας.

Η σταθερότητα στον Καύκασο είναι αναμφίβολα επίσης προς το συμφέρον της ΕΕ, αλλά δεν πρέπει να αφήσουμε την ευθύνη γι’ αυτό το σχέδιο στην Τουρκία, διαφορετικά θα προκύψουν νέες εξαρτήσεις και ακόμη και πιέσεις κατά την ενταξιακή διαδικασία. Όπως καταδεικνύει το παράδειγμα της Κύπρου, η Άγκυρα δεν εξαντλεί την επιείκειά της. Οι συνεχείς ενεργειακές μάχες για τον εφοδιασμό της Ευρώπης με φυσικό αέριο έχουν ήδη προκαλέσει καθυστέρηση στην κατασκευή του μεγάλης κλίμακας σχεδίου του αγωγού Nabucco, το οποίο βρίσκεται στο στάδιο του σχεδιασμού εδώ και πολύ καιρό. Ελπίζω ότι η ολοκλήρωση του σχεδίου South Stream θα στεφθεί με μεγαλύτερη επιτυχία, ώστε οι πόροι από την περιοχή της Κασπίας να μην χαθούν στην Κίνα.

  Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Εκπρόσωποι της κυβέρνησης της Αρμενίας με προειδοποίησαν εχτές ότι η έκθεση σχετικά την ανάγκη για μια στρατηγική της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο, στην ενότητα που αφορά τη σύγκρουση του Ναγκόρνο Καραμπάχ, περιλαμβάνει διατυπώσεις που δεν συνάδουν με την επίσημη θέση της ΕΕ όπως ορίζεται στις διατάξεις της δήλωσης που ενέκριναν οι υπουργοί εξωτερικών όλων των κρατών του ΟΑΣΕ, και τις διατάξεις της δήλωσης που εξέδωσαν οι υπουργοί του ΟΑΣΕ στην Αθήνα στις 2 Δεκεμβρίου 2009.

Τα σημεία 8 και 10 συγκεκριμένα περιλαμβάνουν διατυπώσεις που δεν αντιστοιχούν στις αρχές της Μαδρίτης, οι οποίες συμφωνήθηκαν μεταξύ των μερών της Ομάδας του Μινσκ του ΟΑΣΕ. Εάν αυτά τα σημεία εγκριθούν με την προτεινόμενη διατύπωση, θα αποτελέσουν σοβαρό εμπόδιο στην περαιτέρω πρόοδο της διαδικασίας για την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης του Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα επανεξέτασης των προαναφερθέντων προβληματισμών, θα ήθελα να προτείνω να εξετάσουμε μία από τις δύο επιλογές που αναφέρθηκαν προηγουμένως: είτε να διαγραφούν οι επίμαχες διατάξεις από την έκθεση είτε να αναβληθεί η ψηφοφορία επί της έκθεσης για μεταγενέστερη ημερομηνία, ώστε να δώσουμε χρόνο στους φίλους μας στον Καύκασο να εξηγήσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη θέση τους σχετικά με την έκθεση.

  Štefan Füle, Μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο τελευταίος ομιλητής, ο κ. Paška, έκανε μια πολύ σημαντική επισήμανση. Θα ήθελα να διατυπώσω τρεις πολύ σύντομες παρατηρήσεις.

Αρχικά, πιστεύω ότι διαθέτουμε μια στρατηγική, μέσω της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης, για να φέρουμε αυτές τις τρεις χώρες πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση – και, πράγματι, επιθυμούν να έρθουν «όσο το δυνατόν πιο κοντά».

Δεύτερον, νομίζω ότι διαθέτουμε τα μέσα για να το πετύχουμε αυτό: συμφωνίες σύνδεσης, συμφωνίες οικονομικής ολοκλήρωσης, κινητικότητα (το ζήτημα των θεωρήσεων) και, τέλος, μια διαφορετική Ευρωπαϊκή Ένωση – μια Ευρωπαϊκή Ένωση που θα μπορούσε να συνδυάσει την κοινοτική προσέγγιση με την προσέγγιση της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας.

Η τρίτη παρατήρησή μου είναι ότι αναμένω να διεξαγάγουμε μια συζήτηση με τους αξιότιμους βουλευτές σχετικά με τη δέσμη για την πολιτική γειτονίας, στο πλαίσιο της οποίας θα μπορούσαμε να συζητήσουμε επίσης το ζήτημα του εάν πρέπει να υπάρχει ένας θεσμικός ορισμός για την έννοια του «όσο το δυνατόν πιο κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

  Evgeni Kirilov, εισηγητής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, για ακόμη μία φορά, σας ευχαριστώ ιδιαιτέρως για τα σχόλια και τη γόνιμη συνεργασία που είχαμε καθ’ όλη τη διαδικασία. Σας ευχαριστώ για όλα τα σχόλια και για τη στήριξη που έλαβα από την πλειονότητα των συναδέλφων που παρενέβησαν.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον συντάκτη γνωμοδότησης της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, τον κ. Kazak, για τις εποικοδομητικές ιδέες που παρουσίασε η επιτροπή του, καθώς και την Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας για τη συνεισφορά της – πολλές προτάσεις της συμπεριλήφθηκαν στην έκθεση. Είμαι επίσης ευγνώμων προς τη γραμματεία της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, καθώς και προς τους πολυάριθμους εμπειρογνώμονες, ΜΚΟ και άλλους οργανισμούς που εργάζονται ενεργά στην περιοχή και οι οποίοι συνεισέφεραν τις πολύτιμες πληροφορίες και τη στήριξή τους.

Θα ήθελα να πω ένα πράγμα. Πρέπει να εφαρμόζουμε τις ίδιες αρχές. Άκουσα κάποιες επικρίσεις από ορισμένους συναδέλφους. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι το Σώμα σίγουρα δεν θα μας στήριζε εάν μιλούσαμε για εδαφική ακεραιότητα και αυτοδιάθεση για τη Γεωργία. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η καθολική εφαρμογή των αρχών αποτελεί τη βέλτιστη βάση για να ξεκινήσουμε και να αναπτύξουμε σχέσεις. Ελπίζω ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα λάβουν υπόψη αυτήν τη σύσταση του Κοινοβουλίου στο συγκεκριμένο κείμενο και θα καταρτίσουν μια ολοκληρωμένη στρατηγική της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο. Θα ήθελα να επισημάνω επίσης ότι ο Επίτροπος Füle πραγματοποίησε μια πολύ επίκαιρη επίσκεψη στην εν λόγω περιοχή.

Θα ήθελα να απευθύνω έκκληση στη βαρόνη Ashton να πράξει το ίδιο και να προσπαθήσει να αναλάβει δράση για την πρόληψη των συγκρούσεων στην περιοχή. Επιτρέψτε μου να αναφέρω επίσης ότι επικροτούμε και στηρίζουμε την απόφαση που έλαβε το Συμβούλιο την περασμένη εβδομάδα να εγκρίνει τις διαπραγματευτικές οδηγίες για τις μελλοντικές συμφωνίες σύνδεσης με τις τρεις χώρες, και ότι πιστεύουμε πως η αναβάθμιση των συμβατικών σχέσεων με τις τρεις χώρες αποτελεί ένα σημαντικό βήμα. Είναι η κατάλληλη στιγμή να εντείνουμε τις προσπάθειές μας με μέτρα για την αποτροπή των αρνητικών εξελίξεων στην περιοχή και της κλιμάκωσης των εντάσεων. Διαφορετικά, διατρέχουμε τον κίνδυνο να παρέμβουμε για άλλη μία φορά όταν θα είναι ήδη αργά. Δεν πρέπει να περιμένουμε να συμβεί αυτό ξανά.

Το μεγάλο δίδαγμα που άντλησε η Ευρώπη είναι το δίδαγμα της ολοκλήρωσης. Αυτός είναι ο μόνος βιώσιμος τρόπος συμφιλίωσης με το παρελθόν και επένδυσης σε ένα καλύτερο μέλλον.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την ψηφοφορία.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Εγκρίνοντας τη συγκεκριμένη έκθεση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επαναβεβαιώνει την ιδιαίτερη σημασία του Νότιου Καυκάσου για την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και την ανάγκη να καταρτιστεί μια στρατηγική για τη συγκεκριμένη περιοχή. Οι τρεις χώρες στην περιοχή του Νότιου Καυκάσου, η Γεωργία, η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, αποτελούν τμήμα και της Παρευξείνιας Συνεργασίας και της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης. Συνεπώς, διαθέτουμε το πλαίσιο και τα μέσα για να επιτρέψουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση να συμμετάσχει πιο ενεργά στην περιοχή.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να αναπτύξει ειδικές πρωτοβουλίες συνεργασίας στους εξής τομείς: ενεργειακή ασφάλεια, μεταφορές, οικονομική ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος. Η περιοχή του Νότιου Καυκάσου είναι ιδιαιτέρως σημαντική για τον νότιο διάδρομο και, κατά συνέπεια, για την ενεργειακή ασφάλεια ολόκληρης της Ευρώπης. Η Ρουμανία συμμετέχει σε ειδικά προγράμματα με στόχο την ανάπτυξη του νότιου διαδρόμου.

Εν προκειμένω, εκπρόσωποι της χώρας μου, της Γεωργίας και του Αζερμπαϊτζάν υπέγραψαν τη συμφωνία AGRI. Η συμφωνία αυτή προβλέπει την κατασκευή δύο τερματικών σταθμών υγροποιημένου φυσικού αερίου σε δύο λιμένες της Μαύρης Θάλασσας, έναν στη Γεωργία και τον άλλο στην Κωστάντζα της Ρουμανίας. Θα ήθελα να τονίσω ότι δεν μπορούμε να παραβλέπουμε τις παγωμένες συγκρούσεις στην περιοχή, καθώς η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί, κάτι που θα προκαλούσε αποσταθεροποίηση στην περιοχή.

  Tunne Kelam (PPE), γραπτώς. – (EN) Η κατάσταση στην περιοχή του Νότιου Καυκάσου απαιτεί ειδικά τώρα μια προορατική προσέγγιση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τη Συνθήκη της Λισαβόνας να παρέχει στην ΕΕ την εντολή να συμμετάσχει πολύ περισσότερο και να έχει εντονότερη παρουσία στην περιοχή. Η ρωσική στρατιωτική εισβολή πλήρους κλίμακας σε μεγάλα τμήματα της επικράτειας της Γεωργίας τον Αύγουστο του 2007 κατέδειξε με δραματικό τρόπο ότι οι αποκαλούμενες παγωμένες συγκρούσεις μπορούν εύκολα να γίνουν πηγές καταστροφικών περιφερειακών συγκρούσεων εάν μεγάλες δυνάμεις όπως η ΕΕ δεν συμμετέχουν ενεργά στην περιοχή. Το 2007 και η ΕΕ και το NATO ήταν σαφώς μη προετοιμασμένα να αντιμετωπίσουν τη νέα κατάσταση. Στο πλαίσιο της πολιτικής της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης, η ΕΕ είναι σε θέση να αναλάβει εξέχοντα ρόλο συνεισφέροντας στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης, στην ανασυγκρότηση και την αποκατάσταση. Αρχικά, αυτό σημαίνει ενίσχυση της παρουσίας της ΕΕ στην περιοχή. Στηρίζουμε πλήρως την εποικοδομητική αποστολή του ειδικού εκπροσώπου μας Peter Semneby. Ωστόσο, δεν μπορούμε να περιοριζόμαστε σε αποστολές επιτήρησης. Επιπλέον, κατά παράβαση των συμφωνιών του 2007, εξακολουθεί να μην επιτρέπεται στην αποστολή επιτήρησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUMM) η πρόσβαση στις αποσχισθείσες περιοχές που τελούν υπό ρωσικό έλεγχο. Αυτή η κατάσταση είναι και απαράδεκτη και ταπεινωτική. Μπορούμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας με τις ρωσικές αρχές μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα τηρήσουν πλήρως τις δεσμεύσεις τους.

  Marek Siwiec (S&D), γραπτώς. – (PL) Οι συγκρούσεις στον Νότιο Καύκασο έφτασαν σε ένα πολύ επικίνδυνο σημείο, όπου συνηθίσαμε στην ιδέα ότι πρόκειται για ανεξέλεγκτες συγκρούσεις. Όσες προσπάθειες και εάν γίνονται –πραγματικές ή προσποιητές– έχουν ως μοναδικό σκοπό να δημιουργήσουν μια ομιχλώδη ατμόσφαιρα στις διαπραγματεύσεις, που σίγουρα δεν θα οδηγήσει σε επίλυση των συγκρούσεων. Αυτό ισχύει για τις εδαφικές διαφορές μεταξύ της Γεωργίας και της Ρωσίας και, επίσης, με έναν ιδιαίτερο τρόπο, για το Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Κατά την άποψή μου, η εξέλιξη της κατάστασης μεταξύ δύο από τις χώρες –της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, που στο πλαίσιο της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης και της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας είναι εταίροι μας– αποτελεί μια απαράδεκτη πολιτική συναίνεσης για το γεγονός ότι αυτές οι συγκρούσεις είναι ανεξέλεγκτες.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ενεργώντας σε συμφωνία με τη Ρωσία, που είναι ένας πολύ σημαντικός εταίρος εν προκειμένω, πρέπει να δημιουργήσει μια κατάσταση όπου θα εκφραστούν με σαφήνεια οι θέσεις. Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει, πρωτίστως, την αποστολή ενός σαφούς μηνύματος στις χώρες που επιδιώκουν την ένταξή τους στην ΕΕ ότι η επίλυση των εδαφικών προβλημάτων και η τουλάχιστον εν μέρει επίλυση του ζητήματος των προσφύγων αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για τη σοβαρή εξέταση της ένταξής τους στο εγγύς ή το απώτερο μέλλον.

Για εμένα, το μέλλον και ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η σύγκρουση του Ναγκόρνο Καραμπάχ αποτελούν τη λυδία λίθο για το τι επιθυμούν να δείξουν οι πλευρές επί ευρωπαϊκών ζητημάτων και πώς επιδεικνύουν την αξιοπιστία τους στη συγκεκριμένη περιοχή.

  Indrek Tarand (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Ήταν πλέον καιρός να συζητήσουμε μια στρατηγική για τον Καύκασο, και αυτή η στρατηγική δεν πρέπει να εθελοτυφλεί μπροστά στις δυσάρεστες διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Η υπόθεση αφορά την παράταση της μίσθωσης της ναυτικής βάσης της Σεβαστούπολης έως το 2050. Οι δηλώσεις ρώσων ηγετών ότι ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας δεν θα χρησιμοποιηθεί ποτέ ξανά κατά γειτονικών χωρών της Ρωσίας δεν ακούγονται τόσο ειλικρινείς. Τότε, γιατί βρίσκεται εκεί ο στόλος – για να ψυχαγωγεί τα παιδιά και τους ηλικιωμένους στην Κριμαία; Ceterum censeo, η Γαλλία αποφάσισε να πουλήσει ένα πολεμικό πλοίο τύπου Mistral στη Ρωσία· πιστεύουμε ότι πρόκειται να το μετανιώσει ειλικρινά.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. BUZEK
Προέδρου

5. Ανακοίνωση της Προεδρίας

  Πρόεδρος. – Αρχικά, θα ήθελα να σας ενημερώσω για τη δύσκολη κατάσταση στην Πολωνία. Λαμβάνοντας υπόψη τις τραγικές πλημμύρες στην Πολωνία, όπου σημαντικό τμήμα της χώρας έχει πληγεί και άνθρωποι έχασαν ολόκληρες περιουσίες, θα ήθελα, εξ ονόματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και όλων ημών, να εκφράσω τη στήριξη και την αλληλεγγύη μας προς τους Πολωνούς και την ειλικρινή συμπαράστασή μας προς όλους όσοι υποφέρουν, σήμερα.

(Χειροκροτήματα)

Θα διεξαχθεί συζήτηση επ’ αυτού στην επόμενη περίοδο συνόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις 16 Ιουνίου 2010. Είμαι βέβαιος ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επιδείξει αλληλεγγύη και θα ανταποκριθεί θετικά στο αίτημα των πολωνικών αρχών για οικονομική στήριξη. Διαθέτουμε το δικό μας Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο είναι τόσο σημαντικό σε φυσικές καταστροφές αυτού του είδους.

6. Τροποποίηση της ημερήσιας διάταξης

  Πρόεδρος. – Κυρίες και κύριοι, σήμερα το πρωί, διεξήχθη συνεδρίαση της Διάσκεψης των Προέδρων. Ολοκληρώσαμε τη συνεδρίαση πριν από 10 λεπτά. Συζητήσαμε εκτενέστατα τα ζητήματα διοργάνωσης της ψηφοφορίας επί των ψηφισμάτων σχετικά με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020». Όπως γνωρίζετε πολύ καλά, πρόκειται για μια στρατηγική που αποσκοπεί να φέρει στους πολίτες μας θέσεις εργασίας, ευημερία και σταθερότητα σε ολόκληρη την Ένωση για μια ολόκληρη δεκαετία. Επομένως, πρόκειται για μια ζωτικής σημασίας στρατηγική για τη μελλοντική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και εκτός της Ένωσης, καθώς μπορούμε να είμαστε ισχυροί μόνο εάν είμαστε ισχυροί εσωτερικά.

Σχετικά με τη συζήτηση κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Διάσκεψης των Προέδρων, διατυπώθηκαν επιχειρήματα υπέρ του να ψηφίσουμε επί των ψηφισμάτων σχετικά με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020» σήμερα, γιατί επιθυμούμε να τα έχουμε στη διάθεσή μας το ταχύτερο δυνατό ώστε να μπορούμε να συμμετέχουμε υπεύθυνα στη συζήτηση που διεξάγεται επί του ζητήματος αυτού με άλλα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Ωστόσο, εκφράστηκαν επίσης επιχειρήματα προβάλλοντας την ανάγκη για μια στρατηγική που θα εγκριθεί με συντριπτική πλειοψηφία. Εάν επιθυμούμε να επηρεάσουμε την κατάσταση στην Ένωση, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα ψηφίσματα στηρίζονται από μεγάλη πλειοψηφία βουλευτών.

Υπάρχει ο φόβος ότι μπορεί να μην επιτευχθεί αυτή η πλειοψηφία σήμερα. Επομένως, αφενός, χρειαζόμαστε τη στρατηγική το ταχύτερο δυνατόν και, αφετέρου, χρειαζόμαστε ένα ισχυρό ψήφισμα. Αυτό χρειαζόμαστε.

Σχετικά με αυτήν την υπεύθυνη συζήτηση μεταξύ των προέδρων των πολιτικών ομάδων μας, αποφάσισα να υποβάλω την πρόταση να αναβληθεί η συζήτηση. Αυτό είναι σύμφωνο με το άρθρο 140 του Κανονισμού μας.

Θα το επαναλάβω: η απόφαση είναι πολύ σημαντική, γιατί κατανοούμε ότι χρειαζόμαστε το ψήφισμα γρήγορα, αλλά χρειαζόμαστε ένα ψήφισμα με ισχυρή υποστήριξη, και αυτά τα ζητήματα είναι εξαιρετικής σημασίας.

  Joseph Daul, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ για τη δήλωσή σας. Θα ήθελα να προσθέσω ότι οι ούγγροι φίλοι μας βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με τους πολωνούς φίλους μας όσον αφορά τις πλημμύρες. Επομένως, οι σκέψεις μας για τους ούγγρους συμπολίτες μας είναι ίδιες με αυτές για τους πολωνούς συμπολίτες μας.

(Χειροκροτήματα)

Επικροτώ την παρουσίασή σας. Σε μια κατάσταση κρίσης, οι δημοκρατικές δυνάμεις πρέπει να συνασπίζονται. Έχοντας αυτό κατά νου πρότεινα στη Διάσκεψη των Προέδρων, πριν από αυτήν τη σύνοδο στο Στρασβούργο, να αναβληθεί αυτή η απόφαση για τον Ιούνιο, επειδή παρατήρησα ορισμένες ανακολουθίες και αμφισημίες. Δεν πέτυχα πλειοψηφία στη Διάσκεψη των Προέδρων –είμαστε ένα δημοκρατικό Κοινοβούλιο εδώ– και, ως εκ τούτου, προσπαθήσαμε να προετοιμάσουμε αυτό το ψήφισμα.

Κατά τη διάρκεια του χθεσινού γεύματος, στο πλαίσιο συζητήσεων στις αντίστοιχες ομάδες μας, συνειδητοποιήσαμε ότι δεν υπήρχε χρόνος. Δεν θέλω να πω ότι η εργασία ήταν πρόχειρη, καθώς αυτό θα σήμαινε ότι αρνούμαι να αναγνωρίσω το έργο που επιτέλεσαν οι υπηρεσίες μας, οι αντιπρόεδροί μας και οι υπεύθυνοι για την εκπόνηση της συγκεκριμένης εργασίας. Σκεφτήκαμε, πριν από όλους ή ορισμένους επικεφαλής αντιπροσωπειών, ότι ενδεχομένως να ήταν καλύτερο, για την εικόνα του Κοινοβουλίου, να αποσύρουμε το κείμενο και να διεξαγάγουμε την ψηφοφορία την επόμενη φορά· η κρίση, επιτρέψτε μου να παρατηρήσω, δεν πρόκειται να τερματιστεί μέχρι τον Ιούνιο. Συζητήσαμε το ζήτημα και αποφασίσαμε να ζητήσουν οι επικεφαλής των μεγάλων Ομάδων την αναβολή της ψηφοφορίας μέχρι τον Ιούνιο.

Ο Martin Schulz μου είπε –και ήταν ο μόνος που το έκανε– ότι πρωτίστως χρειαζόμουν την πλειοψηφία της Ομάδας, αλλά όλοι χρειάζονται την πλειοψηφία της Ομάδας. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν συζητήσαμε τροποποιήσεις στην Ομάδα μας εχθές το απόγευμα, ούτε συζητήσαμε το ψήφισμα σήμερα, καθώς η Ομάδα ήταν υπέρ της αναβολής, προκειμένου να βρεθεί μια λύση, κάτι που το Κοινοβούλιο θεωρεί απαραίτητο έναντι των συμπολιτών μας.

Εν τω μεταξύ, λάβαμε μια επιστολή από τον Guy Verhofstadt· αυτό μας έκανε να αποφασίσουμε να ζητήσουμε μια απλή αναβολή τριών εβδομάδων. Σε αυτήν την κατάσταση κρίσης, σας ζητώ να εγκρίνετε την αναβολή αυτήν ώστε εμείς, το Κοινοβούλιο, να αποδείξουμε στους συμπολίτες μας ότι είμαστε ένα ισχυρό όργανο και υπεύθυνοι άνδρες και γυναίκες.

  Πρόεδρος. – Ο κ. Schulz επιθυμεί να εκφράσει τη διαφωνία του για την πρόταση.

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, στην αρχή της ομιλίας του, ο κ. Daul αναφέρθηκε στη δύσκολη κατάσταση στην Ουγγαρία. Πολλές χώρες αντιμετωπίζουν προβλήματα επί του παρόντος. Για παράδειγμα, οι πολίτες της Σλοβακίας έχουν πληγεί σοβαρά από τις πλημμύρες. Αισθανόμαστε βαθιά αλληλεγγύη προς τους πολίτες όλων των χωρών που περνούν δοκιμασίες αυτού του είδους, συμπεριλαμβανομένης της Ουγγαρίας, της Πολωνίας και της Σλοβακίας.

Κύριε Πρόεδρε, εσείς και ο κ. Daul περιγράψατε την κατάσταση στη Διάσκεψη των Προέδρων, καθώς και εχθές και σήμερα το πρωί. Δεν έχω να προσθέσω τίποτα επί διαδικαστικών θεμάτων. Ωστόσο, εξ ονόματος του κ. Cohn-Bendit, του κ. Bisky και εμού, θα ήθελα να εξηγήσω γιατί δεν ψηφίσαμε υπέρ της πρότασής σας για αναβολή της ψηφοφορίας σήμερα το πρωί στη Διάσκεψη των Προέδρων, καθώς πιστεύουμε ότι πρέπει και, εντέλει, μπορούμε να ψηφίσουμε σήμερα.

Εκφράστηκε η επιθυμία να εγκριθεί ένα ψήφισμα αυτού του είδους στο Κοινοβούλιο σε ένα ευρύτερο επίπεδο και με ευρύτερη πλειοψηφία απ’ ό,τι συνέβη τον Φεβρουάριο. Αυτό που συνέβη τις τελευταίες ημέρες δεν σχετίζεται με τη διαδικασία, αλλά με το περιεχόμενο. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι απολύτως σαφές. Υπήρξε μια απομάκρυνση από το περιεχόμενο επί του οποίου επιτεύχθηκε γενική συναίνεση τον Φεβρουάριο και, δεδομένης της σοβαρότητας της κρίσης, αυτό δεν προκαλεί έκπληξη. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές λύσεις. Υπάρχουν λύσεις που ορισμένοι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι καλές, και αυτό είναι θεμιτό από δημοκρατικής άποψης, και υπάρχουν οι δικές μας λύσεις, οι οποίες διαφέρουν από αυτές και οι οποίες πιστεύουμε ότι είναι καλύτερες. Δεν μπορούμε να εξαντλήσουμε όλες τις δυνάμεις μας αναζητώντας τη συναίνεση. Ήρθε πλέον η ώρα να υιοθετήσουμε σταθερές θέσεις. Μπορείτε να υιοθετήσετε σταθερές θέσεις και το ίδιο θα κάνουμε και εμείς. Επιχειρήσαμε να βρούμε μια συναινετική λύση, αλλά δεν το πετύχαμε. Κατά συνέπεια, πρέπει να προσπαθήσουμε τώρα να επιτύχουμε πλειοψηφία υπέρ της μίας ή της άλλης θέσης.

Εάν επιτευχθεί πλειοψηφία υπέρ της αναβολής, πρέπει να δηλώσω στο σημείο αυτό ότι εμείς, η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα παραμείνουμε, φυσικά, ανοικτοί σε νέες διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, το σημείο εκκίνησης για αυτές τις διαπραγματεύσεις θα είναι το κείμενο που υποβάλαμε μαζί με τους συνάδελφους βουλευτές της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία. Συνεπώς, κύριε Πρόεδρε, είμαι της άποψης ότι πρέπει να ψηφίσουμε σήμερα.

(Το Σώμα εγκρίνει το αίτημα)

  Πρόεδρος. – Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τον κ. Daul και τον κ. Schulz οι οποίοι επέστησαν την προσοχή στο γεγονός ότι σήμερα πλήττονται από πλημμύρες και άλλα μέρη της Ευρώπης. Έχετε απόλυτο δίκιο, η έκφραση αλληλεγγύης απευθύνεται σε όλες τις πληγείσες χώρες και σε όλους τους πολίτες της Ευρώπης που διατρέχουν σήμερα κίνδυνο.

  Jan Březina (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το νερό που κατέκλυσε την Πολωνία προήλθε από την Τσεχική Δημοκρατία, όπου προκάλεσε τεράστιες ζημίες στο πρώτο στάδιο των πλημμυρών αυτών. Η Τσεχική Δημοκρατία ανήκει επίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Πρόεδρος. – Κυρίες και κύριοι, το ανέφερα αυτό πριν από ένα λεπτό, όταν ευχαρίστησα τον κ. Daul και τον κ. Schulz. Σας ευχαριστώ κι εσάς, κύριε Březina, που επιστήσατε την προσοχή σε αυτό το ζήτημα. Αντιμετωπίζουμε καταστροφικές πλημμύρες. Σας ευχαριστώ πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. WIELAND
Αντιπροέδρου

7. Ώρα των ψηφοφοριών

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την Ώρα των Ψηφοφοριών.

(Για τα αποτελέσματα και λοιπές πληροφορίες σχετικά με την ψηφοφορία: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά)

7.1. Υλοποίηση μιας ενιαίας αγοράς για τους καταναλωτές και τους πολίτες (A7-0132/2010, Louis Grech) (ψηφοφορία)

7.2. Διάλογος Πανεπιστημίων-Επιχειρήσεων: Μια νέα εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων (A7-0108/2010, Pál Schmitt) (ψηφοφορία)

7.3. Χρηματοδοτική συνδρομή της Κοινότητας για την αποξήλωση των αντιδραστήρων 1 έως 4 του πυρηνικού σταθμού του Kozloduy στη Βουλγαρία «Πρόγραμμα Kozloduy» (A7-0142/2010, Rebecca Harms) (ψηφοφορία)

7.4. Υλοποίηση των συνεργειών των διαθέσιμων πόρων για την έρευνα και την καινοτομία στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1080/2006 για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και το έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα και ανάπτυξη (A7-0138/2010, Lambert van Nistelrooij) (ψηφοφορία)

- Πριν από την ψηφοφορία:

  Lambert van Nistelrooij, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (NL) Δεν υπάρχουν προβλήματα με τη συγκεκριμένη έκθεση. Εξ ονόματος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), θα ήθελα να ζητήσω τη διεξαγωγή ηλεκτρονικής ψηφοφορίας.

  Πρόεδρος. – Ο χρόνος έχει στην πραγματικότητα τελειώσει, αλλά, δεδομένων των περιορισμένων επιλογών όσον αφορά τις μεταφορές αυτή την εβδομάδα και υπό την προϋπόθεση ότι το Σώμα συμφωνεί, προτείνω τη διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας. Έχει κάποιος ένσταση; Κανείς δεν εξέφρασε ένσταση, οπότε μπορούμε να ψηφίσουμε.

7.5. Μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών για μια οικονομία σε φάση ανάκαμψης (A7-0147/2010, Liem Hoang Ngoc) (ψηφοφορία)

- Μετά την ψηφοφορία:

  Liem Hoang Ngoc, εισηγητής. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση επί της οποίας μόλις ψηφίσαμε αποτελεί σοβαρό πλήγμα για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι, κατά την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη, θα έπρεπε να πληρώσουν τον λογαριασμό για αυτή τη νεοφιλελεύθερη κρίση.

(Χειροκροτήματα)

Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν μπορώ να επιτρέψω να συνδεθεί το όνομά μου ή το όνομα της Ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με το εν λόγω έγγραφο. Ως εκ τούτου, σας ζητώ να αποσύρετε την υπογραφή μου.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. – Κύριε Hoang Ngoc, η δήλωσή σας θα σημειωθεί στα Συνοπτικά Πρακτικά.

7.6. Συμβολή της πολιτικής για τη συνοχή στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας και των στόχων της ΕΕ για το 2020 (A7-0129/2010, Ricardo Cortés Lastra) (ψηφοφορία)

- Μετά την ψηφοφορία:

  Patrizia Toia (S&D). – (IT) Ήθελα απλώς να σας ενημερώσω ότι το μηχάνημά μου υποβολής ψήφου δεν λειτουργούσε για την έκθεση Hoang Ngoc. Καταψήφισα την έκθεση.

7.7. Ένωση για τη Μεσόγειο (A7-0133/2010, Vincent Peillon) (ψηφοφορία)

7.8. Η αναγκαιότητα μιας στρατηγικής της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο (A7-0123/2010, Evgeni Kirilov) (ψηφοφορία)

  Πρόεδρος. – Η Ώρα των Ψηφοφοριών έληξε.

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Louis Grech (A7-0132/2010)

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι ιδιαίτερα για το γεγονός ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) αναφέρθηκαν στην έκθεση για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς για τους καταναλωτές και τους πολίτες. Ορθά αναφέρεται στην παράγραφο 46 ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ΜΜΕ είναι η πρόσβαση στην χρηματοδότηση. Αυτό είναι σωστό, διότι συνεχίζει να είναι ευκολότερο να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση με εκατομμύρια ευρώ ενός αμοιβαίου κεφαλαίου υψηλού κινδύνου, παρά να πάρει δάνειο 100.000 ευρώ μια μικρή επιχείρηση.

Υπό αυτές τις συνθήκες, θα επιθυμούσα η έκθεση όχι μόνο να περιγράφει τι θα έπρεπε να συμβεί ιδανικά, αλλά και να απαιτεί από την Επιτροπή να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες.

Έκθεση: Pál Schmitt (A7-0108/2010)

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Ο στενότερος διάλογος μεταξύ των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων θα συμβάλει, κατά τη γνώμη μου, στην οικονομική ανάπτυξη. Ανησυχώ για την αυξανόμενη ανεργία μεταξύ των νέων. Η αβέβαιη κατάσταση που αντιμετωπίζει η νεολαία στον τομέα της απασχόλησης συχνά την αποθαρρύνει από το να ξεκινήσει τη δημιουργία οικογένειας ή την κάνει να το αναβάλλει υπερβολικά, γεγονός που έχει τελικά αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομική και κοινωνική σφαίρα όσον αφορά τον δημογραφικό μετασχηματισμό της Ευρώπης.

Ο διάλογος πρέπει, ως εκ τούτου, να περιλαμβάνει μέτρα για την εισαγωγή των νέων στην αγορά εργασίας ώστε να επιτρέπεται η πλήρης ανάπτυξη του δυναμικού τους. Άλλα θέματα που πρέπει να περιλαμβάνονται είναι η χρήση της εκπαίδευσης ως μέσου για την καταπολέμηση της φτώχειας, της ανισότητας και του κοινωνικού αποκλεισμού, με ιδιαίτερη προσοχή στα άτομα με αναπηρία. Για αυτούς τους λόγους, στηρίζω την προτεινόμενη έκθεση.

Έκθεση: Rebecca Harms (A7-0142/2010)

  Seán Kelly (PPE). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της εν λόγω έκθεσης γιατί αυτό ήταν το σωστό.

Όσον αφορά την πυρηνική ενέργεια εν γένει, ωστόσο, θα ήθελα να πω ότι πολλοί πολίτες δεν έχουν ξεκάθαρη εικόνα επί του θέματος, και στη δική μου χώρα οι πάντες σχεδόν είναι εναντίον της πυρηνικής ενέργειας λόγω των τεράστιων καταστροφών που συνέβησαν στο Sellafield και στο Chernobyl. Ως εκ τούτου, συνιστώ στην Επιτροπή να διερευνήσει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που σχετίζονται με την πυρηνική ενέργεια και να δημοσιεύσει μια μελέτη προκειμένου να δοθεί η ευκαιρία στους πολίτες να αποφασίσουν με βάση πραγματικά δεδομένα και όχι τα συναισθήματά τους.

Τέλος, θα ήθελα να σας συγχαρώ, κύριε Πρόεδρε, για την εξαίρετη εργασία σας κατά την πρώτη ημέρα της προεδρίας σας.

  Sergej Kozlík (ALDE). – (SK) Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα παρέχει οικονομική ενίσχυση στη Λιθουανία, τη Σλοβακία και τη Βουλγαρία με σκοπό να στηρίξει τις προσπάθειες που καταβάλλουν για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους που σχετίζονται με την διακοπή της λειτουργίας των πυρηνικών αντιδραστήρων πρώτης γενιάς. Η οικονομική ενίσχυση για διακοπή της λειτουργίας αντιδραστήρων που παρασχέθηκε στη Βουλγαρία έως το 2009 προοριζόταν κυρίως για προκαταρκτικές εργασίες. Στόχος της προτεινόμενης συνέχισης παροχής της ενίσχυσης είναι να μπορέσει η Βουλγαρία να διατηρήσει σε λειτουργία και να εξασφαλίσει την ασφάλεια και τη συντήρηση...

(Ο ομιλητής διακόπτεται)

Κύριε Kozlík, δεν μπορείτε να αλλάξετε το θέμα στη δήλωσή σας.

Έκθεση: Liem Hoang Ngoc (A7-0147/2010)

  Peter van Dalen (ECR). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, μερικές από τις τροπολογίες που κατέθεσε ο εισηγητής στην έκθεσή του είναι καταπληκτικές. Ο εισηγητής πρότεινε την απόρριψη όλων των διατυπώσεων για τα υγιή δημόσια οικονομικά, τις παραβιάσεις του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ) στις οποίες πρέπει να δοθεί ένα τέλος και τη σημασία της αυστηρής επιβολής του ΣΣΑ, ενώ 250 βουλευτές τον υποστήριξαν. Καταπληκτικό!

Στόχος του εισηγητή και των υπόλοιπων 250 βουλευτών είναι η καταστροφή της οικονομίας. Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν ακόμη 250 βουλευτές που αρνούνται να προσαρμοστούν; Διακόσιοι πενήντα βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που δεν κατανοούν ότι η γη της επαγγελίας δεν υπάρχει! Όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να χύσουν πολύ αίμα, ιδρώτα και δάκρυα για να απαλλαχτούν από τα χρέη τους, να βάλουν και πάλι σε τάξη τα οικονομικά τους και να ακολουθήσουν ένα καινούργιο δρόμο.

Αυτό είναι, προφανώς, ένα σκληρό μήνυμα και δεν θα αρέσει στους ψηφοφόρους. Εντούτοις, εάν δεν καταφέρουμε να φέρουμε σε πέρας τα παραπάνω, θα χρεοκοπήσει ολόκληρη η Ευρώπη! Ο δρόμος που υπέδειξε ο εισηγητής αποτελεί συνταγή καταστροφής της βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών βραχυπρόθεσμα. Ευτυχώς, οι τροπολογίες δεν εγκρίθηκαν.

  Vicky Ford (ECR). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω την εν λόγω έκθεση για τα δημόσια οικονομικά. Συνιστά τεράστια βελτίωση σε σχέση με το πρώτο σχέδιο.

Το Ηνωμένο Βασίλειο και πολλά κράτη μέλη αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με τα υψηλά επίπεδα χρέους και ελλειμμάτων. Πρέπει να απογαλακτιστούμε από τα φορολογικά κίνητρα και την ποσοτική διευκόλυνση, τα οποία δεν πρέπει να αποτελούν τον κανόνα. Υπάρχει ανάγκη να επικεντρωθούμε τώρα στην προσπάθεια εξάλειψης των υψηλών επιπέδων ανεργίας μας και στη μείωση του φορολογικού φορτίου στην απασχόληση και στις ΜΜΕ. Οι πόροι που διαθέτουμε είναι πενιχροί και συμφωνούμε ότι, όπου υπάρχουν χρήματα, πρέπει να κατευθύνονται σε επενδύσεις που προωθούν την ανάπτυξη, όπως οι επενδύσεις στην Ε&Α και οι επενδύσεις σε πιο πράσινες, ευφυέστερες καινοτομίες. Τέλος, δεν μπορούμε να αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα της διαρκούς γήρανσης των πληθυσμών μας. Τα συνταξιοδοτικά συστήματα πρέπει να είναι διαφανή και να λαμβάνονται υπόψη όταν εξετάζουμε το δημόσιο χρέος.

Υπάρχουν ορισμένα θέματα σε αυτή την έκθεση για τα οποία είμαι επιφυλακτικός. Η μετανάστευση, για παράδειγμα, πρέπει να αντιμετωπιστεί με ευαισθησία. Μπορεί να καλύψει κάποια κενά στο εργατικό δυναμικό αλλά πρέπει να είναι ελεγχόμενη και να λαμβάνει υπόψη τους τοπικούς παράγοντες. Ναι, συμφωνώ ότι τα ευρωπαϊκά προβλήματα χρειάζονται ευρωπαϊκές λύσεις, αλλά πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη την παγκόσμια οικονομία και πρέπει να σεβόμαστε επίσης τις θεμελιώδεις εξουσίες των εθνικών μας κυβερνήσεων.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Καταψήφισα την έκθεση Hoang Ngoc κυρίως λόγω της αταραξίας με την οποία κάνει έκκληση για περισσότερη μαζική μετανάστευση προς την Ευρώπη.

Πόσο αποκομμένο μπορεί πραγματικά να καταστεί το Κοινοβούλιο από τον πραγματικό κόσμο; Οι πόλεις μας στενάζουν ήδη από το βάρος των προβλημάτων της μαζικής, ανεξέλεγκτης μετανάστευσης. Είναι καιρός να πραγματοποιήσουμε μια ανάλυση κόστους οφέλους σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με τη μετανάστευση των αλλοδαπών που έρχονται από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι κυβερνήσεις αρκετών κρατών μελών που αντιμετωπίζουν ήδη αυτό το ζήτημα έχουν αρνηθεί να υπολογίσουν το κόστος της μετανάστευσης και φαίνεται να πιστεύουν ότι δεν θα ήταν επιθυμητή η απόκτηση οποιασδήποτε γνώσης επί του θέματος. Πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;

Πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη τα προβλήματα που θα δημιουργήσει αυτή η μετανάστευση στον αναπτυσσόμενο κόσμο, ο οποίος θα βιώσει μια «διαρροή εγκεφάλων» και τη μετάγγιση των ζωτικών δυνάμεων των κοινωνιών του στην Ευρώπη. Τα προβλήματα τους θα επιδεινωθούν, με αποτέλεσμα ακόμη μεγαλύτερη μετανάστευση.

Έκθεση: Vincent Peillon (A7-0133/2010)

  Diane Dodds (NI). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, καταψήφισα την έκθεση πρωτοβουλίας σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο για μια σειρά λόγων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια σταθερή Μεσόγειος είναι εξαιρετικά πολύτιμη για την Ευρώπη. Ωστόσο, σε μια περίοδο κατά την οποία το οικονομικό κλίμα σε όλη την Ευρώπη είναι επικίνδυνο, είναι εντελώς ανάρμοστο το παρόν Σώμα να σκέφτεται τη δαπάνη που συνδέεται με ένα τέτοιο σχέδιο. Οι συναντήσεις κορυφής των αρχηγών κρατών, μια γραμματεία που απαρτίζεται από 40 άτομα και τα πακέτα γειτονίας δεν αποτελούν μια λιτή οικονομική πολιτική τη συγκεκριμένη περίοδο.

Επιπλέον, αντιτάχθηκα στην τροπολογία 5 βάσει της οποίας ζητείται να μην προχωρήσει η αναβάθμιση των σχέσεων ΕΕ-Ισραήλ στο πλαίσιο της Προτιμησιακής Οικονομικής Συμφωνίας Σύνδεσης. Δεδομένης της λεπτής ισορροπίας που απαιτείται να τηρήσει η Ευρώπη, τέτοιες εκκλήσεις δεν συμβάλουν διόλου στο να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στο Ισραήλ ότι το παρόν Σώμα θα διαδραματίσει ρόλο ειλικρινούς μεσάζοντα.

  Bernd Posselt (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν ήμουν νέος δημοσιογράφος, επισκέφτηκα τον βασιλιά Χασάν του Μαρόκο του οποίου η αίτηση προσχώρησης στην ΕΕ είχε μόλις απορριφθεί. Μετά την επίσκεψη, έγραψα ένα άρθρο στο οποίο απηύθυνα έκκληση για τη δημιουργία μιας μεσογειακής κοινότητας. Είχα το προνόμιο να εργαστώ για τον Otto von Habsburg εδώ, ο οποίος είπε ότι η Μεσόγειος δεν είχε ποτέ χωρίσει την Ευρώπη και τους γείτονές της, αλλά πρέπει να τους ενώνει. Στη βιογραφία του προέδρου Sarkozy, ο Jean-Paul Picaper γράφει ότι η ιδέα για την Ένωση της Μεσογείου προήλθε από το πανευρωπαϊκό κίνημα.

Γιατί το αναφέρω αυτό; Διότι θέλω να καταστήσω σαφές ότι δεν πρόκειται απλώς για γαλλική εμμονή, όπως είπαν πολλοί, και δεν αποτελεί χάσιμο χρημάτων, όπως δήλωσε ένας προηγούμενος ομιλητής. Μετά την ανατολική εταιρική σχέση, πρόκειται για το σημαντικότερο εργαλείο εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον οποίο πρέπει να διασφαλίσουμε τον ορθό σχεδιασμό της και να της προσδώσουμε πολιτική δομή. Δεν πρέπει να είναι απλώς μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, διότι γνωρίζουμε ότι η Μεσόγειος, όπως είπε ο Churchill, –και απευθύνω αυτή την αναφορά στους βρετανούς συναδέλφους μου– είναι το μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν πρόκειται να συνεχίσει να είναι και στο μέλλον.

Έκθεση: Evgeni Kirilov (A7-0123/2010)

  Tunne Kelam (PPE). – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, στήριξα την αρχική παράγραφο 12 της εν λόγω έκθεσης όπου εκφράζεται ανησυχία για τη χρήση εθνοκάθαρσης εν είδει προοιμίου για την αναγνώριση εκ μέρους της Ρωσίας των ψευδο-οντοτήτων της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας. Η πρότασή μου ήταν να καλέσουμε τη Ρωσία να τιμήσει τις δεσμεύσεις της για εκεχειρία χωρίς καθυστέρηση και να άρει άμεσα την απαγόρευση πρόσβασης της EUMM στη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία. Θεωρώ ότι πρόκειται πραγματικά για απαράδεκτη και ταπεινωτική κατάσταση το να πρέπει οι αντιπρόσωποι της ΕΕ να ζητούν πρόσβαση σε αυτές τις οντότητες όπως είχε συμφωνηθεί. Με δεδομένα τα παραπάνω, δυστυχώς, μια έκκληση προς τη Ρωσία να σεβαστεί την κυριαρχία και την ακεραιότητα της Δημοκρατίας της Γεωργίας δεν έχει κύρος.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Louis Grech (A7-0132/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η εσωτερική αγορά και το ευρώ αντιπροσωπεύουν δύο πραγματικές ασπίδες για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεδομένης της χρηματοπιστωτικής, δημοσιονομικής, οικονομικής και κοινωνικής καταιγίδας που οι 27 προσπαθούν να ξεπεράσουν. Ψήφισα υπέρ της εν λόγω έκθεσης, διότι επαναβεβαιώνει τον βασικό ρόλο που διαδραμάτισε η εσωτερική αγορά και παρέχει μια πολύ καλή επισκόπηση των ζητημάτων που διακυβεύονται επί του παρόντος (δημοσιονομικός συντονισμός, ανάπτυξη της εκπαίδευσης και της έρευνας, ενίσχυση των ΜΜΕ, ενίσχυση και προσβασιμότητα του SOLVIT και το Ευρωπαϊκό Επιχειρηματικό Δίκτυο). Η εν λόγω έκθεση αποτελεί αιτία προβληματισμού και φύλλο πορείας που συμπληρώνει άριστα την έκθεση του καθηγητή Monti, την οποία υπέβαλε πρόσφατα με τίτλο «Μια νέα στρατηγική για την ενιαία αγορά» στον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, José Manuel Barroso.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (ΕΝ) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης που θίγει τις υφιστάμενες ελλείψεις της εσωτερικής αγοράς. Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση έχει ζημιώσει ουσιαστικά τη διαδικασία ολοκλήρωσης της ενιαίας αγοράς. Είναι λυπηρό να βιώνουμε την επανεμφάνιση του οικονομικού προστατευτισμού σε εθνικό επίπεδο, γεγονός που ενδέχεται να έχει ως αποτέλεσμα τον κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς. Μεγάλος αριθμός ΜΜΕ εγκαταλείπουν την αγορά λόγω του ότι η πρόσβασή τους στη χρηματοδότηση έχει περιοριστεί σοβαρά σε αυτή την περίοδο κρίσης. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι οι ΜΜΕ αποτελούν σημαντικό τμήμα της ραχοκοκαλιάς της ευρωπαϊκής οικονομίας και είναι οι κύριες κινητήριες δυνάμεις της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Τα κράτη μέλη πρέπει να καταβάλουν μεγαλύτερες προσπάθειες όσον αφορά την εφαρμογή της Πράξης για τις Μικρές Επιχειρήσεις και την εξάλειψη της γραφειοκρατίας και των υπόλοιπων διοικητικών και γραφειοκρατικών εμποδίων που υφίστανται για τις ΜΜΕ.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Καταψήφισα την Έκθεση γιατί προωθεί στοιχεία ιδιαίτερα επιβαρυντικά για την πραγματική βιώσιμη ανάπτυξη, τα συμφέροντα των εργαζομένων και γενικότερα των καταναλωτών στην ΕΕ. Καταρχάς, ο εισηγητής, όχι μόνο έχει συναγάγει λάθος συμπεράσματα, αλλά ξεκινάει και από εσφαλμένη βάση για τη διατύπωση των προτάσεών του, μιας και υποστηρίζει ότι «η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά μαζί με την ευρωζώνη απεικονίζουν με τον καλύτερο τρόπο την πραγματική έννοια της οικονομικής ολοκλήρωσης και της ενότητας της ΕΕ, και αποτελεί αδιαμφισβήτητα το πλέον ορατό επίτευγμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης για τους πολίτες της ΕΕ». Ξεχνάει το έλλειμμα ουσιαστικής κοινωνικής και πολιτικής ένωσης και παραβλέπει τις πραγματικές συνθήκες σε πολλές από τις χώρες της ευρωζώνης σήμερα.

Γίνεται ιδιαίτερη επίκληση της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, ενός ασαφούς κατά τα άλλα όρου, η οποία όμως ουσιαστικά πρόκειται για την απελευθέρωση της αγοράς σε βάρος ακόμα και των τελευταίων υπολειμμάτων κοινωνικής πολιτικής. Επίσης, ο εισηγητής υιοθετεί πλήρως τη λογική της ανταγωνιστικότητας καθώς και τη Στρατηγική ΕΕ2020, η οποία όχι μόνο είναι ανεδαφική αλλά θα έχει και ακόμα πιο αρνητικές συνέπειες για τους λαούς της Ευρώπης.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D), γραπτώς. – (RO) Όλοι γνωρίζουμε ότι η Στρατηγική ΕΕ 2020 εγκαινιάστηκε με στόχο να βοηθήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να ξεπεράσει την τρέχουσα οικονομική κρίση και να προετοιμάσει την οικονομία της για τη νέα δεκαετία. Για αυτόν τον λόγο πιστεύω ότι η Στρατηγική ΕΕ 2020 πρέπει να θέσει ρεαλιστικούς στόχους για την επίτευξη μέχρι το 2020 μιας πράσινης, κοινωνικής οικονομίας της αγοράς με βάση τη γνώση, και βιώσιμης ανάπτυξης. Ένας άλλος στόχος είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας στον τομέα της γεωργίας και του περιβάλλοντος, δεδομένου ότι η ενιαία ευρωπαϊκή αγορά πρέπει να αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο της Στρατηγικής ΕΕ 2020, αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις της οικονομικής ανάπτυξης και της προστασίας των καταναλωτών.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης διότι υποστηρίζει ότι η ενιαία αγορά δεν έχει μόνο οικονομική διάσταση. Είναι αναγκαίο να διασφαλίσουμε ότι, στο πλαίσιο της αναζωογόνησης της ενιαίας αγοράς, θα υιοθετηθεί μια ολιστική και κοινή προσέγγιση βάσει της οποίας οι καταναλωτικοί στόχοι και οι στόχοι που αφορούν τους πολίτες, ιδιαίτερα οι στόχοι που σχετίζονται με οικονομικά, κοινωνικά θέματα και θέματα υγείας και περιβάλλοντος, θα ενσωματώνονται πλήρως σε μια αναζωογονημένη ενιαία αγορά.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εσωτερική αγορά, και οι πολιτικές που σχετίζονται με αυτήν, έχουν επιτρέψει στο ευρωπαϊκό κοινό καλύτερη πρόσβαση στα αγαθά και τις υπηρεσίες, καθώς και περισσότερη ποικιλία σε χαμηλότερο κόστος. Αποτέλεσμα των αρχών της εσωτερικής αγοράς είναι ότι οι Ευρωπαίοι καταναλωτές απέκτησαν πρόσβαση σε περισσότερες πληροφορίες και καλύτερη προστασία των δικαιωμάτων τους, αλλά αποκτούν και μεγαλύτερη επίγνωση των υποχρεώσεών τους. Για αυτόν τον λόγο η πραγματικότητα της εσωτερικής αγοράς δεν είναι στατική αλλά δυναμική. Είναι μια πραγματικότητα που μεταβάλλεται σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Πρέπει να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε τρόπους ανάπτυξής της και βελτίωσης της υλοποίησής της. Συμφωνώ με τον εισηγητή και θέλω να τονίσω τη σημασία της εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ίδια την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, για τη μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή, για την αειφόρο ανάπτυξη, για την ανταγωνιστικότητα και για την οικονομική ανάπτυξη που θα μας επιτρέψει να αντιμετωπίσουμε τις μελλοντικές εξελίξεις και να ανταγωνιστούμε σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η δημιουργία μιας ολοκληρωμένης ενιαίας αγοράς που λειτουργεί πλήρως είναι μια διαδικασία που είναι απαραίτητη για την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, της κοινωνικής συνοχής, της οικονομικής ανάπτυξης και της αειφόρου ανάπτυξης της ΕΕ. Ωστόσο, η οικονομική κρίση έχει αναμφίβολα επηρεάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και των καταναλωτών στην ενιαία αγορά. Είναι σημαντικό το ευρωπαϊκό κοινό να κατανοήσει τη σημασία της ενιαίας αγοράς, τον τρόπο που λειτουργεί και, κυρίως, τα οφέλη που αυτή μπορεί να έχει για το κοινό, τους καταναλωτές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Για την αναζωογόνηση της ενιαίας αγοράς τα διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να υιοθετήσουν μια κοινή ολιστική προσέγγιση η οποία να ενσωματώνει τους στόχους των καταναλωτών και του κοινού σε μια ανανεωμένη ενιαία αγορά, ιδίως τους στόχους που συνδέονται με οικονομικά, κοινωνικά θέματα, καθώς και θέματα υγείας και περιβάλλοντος. Αυτό το νέο πρόγραμμα για την εδραίωση της ενιαίας αγοράς πρέπει να παρακολουθείται προσεκτικά ούτως ώστε να λαμβάνει υπόψη την κοινωνική δικαιοσύνη, να διασφαλίζει την ακεραιότητα της αγοράς, να τονώνει το πνεύμα καινοτομίας και να συμβάλλει στη μετάβαση σε μια νέα ψηφιακή εποχή. Αυτές οι επιτακτικές ανάγκες αναμένεται να παράσχουν στην ενιαία αγορά το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων μεγάλων οικονομιών του κόσμου. Για να δημιουργηθεί εμπιστοσύνη σε αυτήν την ενιαία αγορά, είναι απαραίτητο να διασφαλιστούν η προστασία των καταναλωτών και οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανάγκες του κοινού.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Θαυμάζω τον εισηγητή διότι κατόρθωσε να γράψει, με κάθε σοβαρότητα και χωρίς αστεϊσμούς, ότι η ενιαία αγορά και το ευρώ έχουν λειτουργήσει ως προστατευτική ασπίδα της Ευρώπης κατά τη βαθιά κρίση που περνούμε τα τελευταία δύο χρόνια. Τίποτε δεν μας έχει προστατεύσει, και λιγότερο απ’ όλα η Ευρώπη των Βρυξελλών. Αντιθέτως, δημιούργησε όλες τις συνθήκες που απαιτούνται ώστε να δεχθούμε όλο το βάρος της κρίσης: ελεύθερη παγκόσμια κυκλοφορία του κεφαλαίου, αποδιάρθρωση των δημόσιων υπηρεσιών και των συστημάτων κοινωνικής προστασίας, αυξημένη ανασφάλεια όσον αφορά την απασχόληση, και μια νομισματική πολιτική εγκαταλειμμένη στα χέρια μιας κεντρικής τράπεζας αδιάφορης στις οικονομικές ανάγκες των κρατών μελών. Αυτές είναι οι συνέπειες της διαμόρφωσης μιας ενιαίας αγοράς που παρέμεινε ανολοκλήρωτη από το 1992. Αποτέλεσε επίσης ένα στοιχείο αδράνειας, ένα επιφανειακό στοιχείο που έπρεπε να ληφθεί υπόψη όταν τα κράτη μέλη πήραν τα πράγματα στα χέρια τους. Όσον αφορά το ευρώ, πιστεύω ότι πρέπει να ρωτήσουμε όλες τις χώρες που πλήττονται από την κερδοσκοπία ποια θεωρούν ότι είναι η ικανότητα της ενιαίας αγοράς να τους προστατεύσει. Σήμερα, η ενιαία αγορά αποτελεί η ίδια παράγοντα που συμβάλει στην κρίση.

  Małgorzata Handzlik (PPE), γραπτώς. – (PL) Η κοινή ευρωπαϊκή αγορά αποτελεί ένα σημαντικό επίτευγμα της ολοκλήρωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρέχει πολλές δυνατότητες στους πολίτες μας και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Σε μια έκθεση για τη στρατηγική και το μέλλον της αγοράς της ΕΕ που δημοσιεύτηκε και παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα, ο καθηγητής Mario Monti επισημαίνει με σαφήνεια το γεγονός ότι οι πολίτες και οι καταναλωτές πρέπει να συγκαταλέγονται μεταξύ των βασικών ωφελούμενων από την κοινή αγορά. Η αγορά δεν είναι πάντοτε ευνοϊκή για αυτούς. Ως εκ τούτου, στο πλαίσιο της επεξεργασίας περαιτέρω νομοθετικών προτάσεων, οι ανησυχίες τους πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όσο το δυνατόν περισσότερο. Πρέπει να προσπαθήσουμε να διασφαλίσουμε ότι θέματα όπως, για παράδειγμα, η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, η ορθή εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες, το ηλεκτρονικό εμπόριο, η προστασία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των καταναλωτών, αποτελούν προτεραιότητες καθώς συνεχίζουμε να οικοδομούμε την κοινή αγορά.

Όπως παρατήρησε ορθά ο καθηγητής Monti, είναι αισθητή στα κράτη μέλη μια κάποια κόπωση όσον αφορά ζητήματα της αγοράς της ΕΕ, αλλά είναι ακριβώς τώρα που χρειαζόμαστε μια ισχυρή κοινή αγορά περισσότερο από ποτέ, όπως μας έδειξε η κρίση των τελευταίων μηνών. Ως εκ τούτου, χαιρετίζω την έκθεση του κ. Grech, για την οποία είχα την ευκαιρία να εργαστώ και η οποία αποτέλεσε το σχόλιό μας στο θέμα των καταναλωτών και των πολιτών στην αγορά της ΕΕ.

  Eija-Riitta Korhola (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Η έκθεση αυτή δεν θα μπορούσε να έχει εμφανιστεί σε πιο κρίσιμη στιγμή. Η συνεχιζόμενη χρηματοπιστωτική κρίση έχει δημιουργήσει ένα αίσθημα δυσπιστίας και οδήγησε σε περισσότερες συζητήσεις σχετικά με τη λήψη μέτρων προστατευτισμού από τις κυβερνήσεις. Μακροπρόθεσμα αυτό θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομία της Ευρώπης. Πιστεύω ότι υπάρχει σχέση μεταξύ των οικονομικών προβλημάτων και της έλλειψης κινήτρων για την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς. Ο κ. Grech ορθά επισημαίνει στην έκθεσή του ότι ο πολίτης είναι το πραγματικό επίκεντρο της εσωτερικής αγοράς και ότι πρέπει η οικονομία να λειτουργεί υπέρ του πολίτη και όχι το αντίστροφο. Στην έκθεσή του «Μια νέα στρατηγική για την εσωτερική αγορά» ο κ. Monti προειδοποιεί ότι η εσωτερική αγορά έχει καταστεί λιγότερο δημοφιλής από ποτέ, αλλά και περισσότερο απαραίτητη από ποτέ. Αποτελεί πεποίθησή μου ότι πρέπει να δράσουμε με τόλμη, λαμβάνοντας υπόψη τις ανησυχίες των πολιτών, προκειμένου να ενεργοποιήσουμε ξανά την εσωτερική αγορά. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Grech αν και, κατά τη γνώμη μου, αυτή θα μπορούσε να έχει υπογραμμίσει περισσότερο την κατάσταση των ΜΜΕ. Ωστόσο, μετά την έγκριση των σημαντικών τροπολογιών, το αποτέλεσμα ήταν καλά ισορροπημένο και ελπίζω ότι θα οδηγήσει σε προσεγμένες νομοθετικές πρωτοβουλίες από την Επιτροπή.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς αποτελούσε πάντα και συνεχίζει να αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους της ΕΕ. Μια ενιαία αγορά που λειτουργεί σωστά αποτελεί θεμελιώδη διαδικασία για την περαιτέρω ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την κοινωνική συνοχή, την οικονομική ανάπτυξη και την αειφόρο ανάπτυξη στην Ένωση. Έχουν δημιουργηθεί αμφιβολίες σχετικά με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται η ενιαία αγορά λόγω της πρόσφατης οικονομικής κρίσης: υπάρχουν εκείνοι που υποστηρίζουν ότι επί του παρόντος είναι εύθραυστη. Εάν αυτό είναι αληθές, είναι ιδιαίτερα επιζήμιο για τη διαδικασία ολοκλήρωσης της ενιαίας αγοράς και για την ιστορία της ίδιας της Ένωσης. Είναι πολύ σημαντικό σε αυτό το στάδιο να βρούμε ένα μέσο με το οποίο θα ενημερώνεται με σαφήνεια το ευρωπαϊκό κοινό σχετικά με τον τρόπο λειτουργίας της ενιαίας αγοράς, καθώς και σχετικά με τα τεράστια οφέλη που αυτή μπορεί να έχει για τους καταναλωτές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ψήφισα όπως ψήφισα.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η έκθεση κινείται προς την λάθος κατεύθυνση. Τώρα είναι η στιγμή να προστατεύσουμε τις επιχειρήσεις στα διάφορα κράτη μέλη από τις επιπτώσεις της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης και να θεσπίσουμε σαφείς κανονισμούς για τους κερδοσκόπους και την ελεύθερη αγορά. Αντ’ αυτού, οι πολιτιστικές και οικονομικές διαφορές μεταξύ των αγορών, των επιχειρήσεων και των επιχειρηματικών πρακτικών θυσιάζονται υπέρ μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Για αυτούς τους λόγους καταψήφισα την εν λόγω έκθεση.

  Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Grech για τη δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς για τους καταναλωτές και τους πολίτες. Σε αυτό το έγγραφο επιτυγχάνεται πραγματικά μια ισορροπία μεταξύ, αφενός, των στόχων μιας ανοιχτής οικονομίας που έχει τη δυνατότητα να τονώσει την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας καθώς και να παράσχει μια ολοκληρωμένη απάντηση στις μεγάλες προκλήσεις του μέλλοντος (όπως η ανταγωνιστικότητα, η έρευνα και ανάπτυξη, η βιομηχανική πολιτική και τα δημογραφικά και περιβαλλοντικά θέματα), και, αφετέρου, των στόχων ενός οικονομικού συστήματος που μπορεί να φέρει εις πέρας το έργο της προστασίας των καταναλωτών και της διαφύλαξης της κοινωνίας και του περιβάλλοντος που χρειάζονται οι πολίτες. Δεν πρέπει να λησμονούμε τον πολίτη και τον καταναλωτή στο πλαίσιο της στρατηγικής μας για την ανάκαμψη.

Η Ευρώπη πρέπει επίσης να υιοθετήσει μια ολιστική προσέγγιση που ενσωματώνει πλήρως τις ανησυχίες των πολιτών μας και άλλους τομείς οριζόντιας πολιτικής, ιδίως την υγεία, την κοινωνική προστασία και την προστασία των καταναλωτών, το εργατικό δίκαιο, το περιβάλλον, την αειφόρο ανάπτυξη και τις εξωτερικές πολιτικές. Η έκθεση παροτρύνει την Επιτροπή να καταθέσει μέχρι τον Μάιο του 2011 νομοθετική πρόταση για τη διασφάλιση της εφαρμογής ενός οικονομικού, λυσιτελούς και προσβάσιμου συστήματος συλλογικής έννομης προστασίας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπέρ του οποίου συνηγορώ.

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. – (SV) Η εν λόγω έκθεση συνίσταται στην καλύτερη κενή περιεχομένου ρητορική που έχω δει φέτος και, γι’ αυτόν τον λόγο, δεν μπορώ να τη στηρίξω. Πέραν τούτου, περιέχει πράγματι καλές και κακές προτάσεις, και γι’ αυτόν τον λόγο απείχα από την ψηφοφορία.

Έκθεση: Pál Schmitt (A7-0108/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με τον διάλογο πανεπιστημίων και επιχειρήσεων, διότι, κατά τη γνώμη μου, είναι απαραίτητο να βελτιωθεί η σχέση μεταξύ εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας. Αυτό δεν σημαίνει να ευθυγραμμιστούν οι σπουδαστές με τις προσδοκίες του ιδιωτικού τομέα, αλλά να δοθεί η δυνατότητα στους νέους ανθρώπους να λαμβάνουν υπόψη τις επιπλοκές της εργασιακής ζωής. Οι σύνδεσμοι μεταξύ των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων πρέπει να ενισχυθούν ώστε να καταστεί ευκολότερη για τους σπουδαστές η πρόσβαση στην εργασία και ευκολότερο για τις επιχειρήσεις να αποδέχονται ανεπίσημα πρότυπα σταδιοδρομίας.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Στηρίζω την εν λόγω έκθεση για μια πιο ενεργό εταιρική σχέση μεταξύ των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων. Τα πανεπιστήμια διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην επιτυχή μετάβαση σε μια οικονομία με βάση τη γνώση, αλλά απαιτείται και η ενεργός συμμετοχή των άλλων ενδιαφερόμενων μερών, δηλαδή των επιχειρήσεων και των κρατικών ιδρυμάτων. Για την επίτευξη επαρκών αποτελεσμάτων, ο τομέας της εκπαίδευσης πρέπει να αναδιαρθρωθεί και να εκσυγχρονιστεί, ενώ τα προγράμματα σπουδών πρέπει να μεταρρυθμιστούν και να επικαιροποιηθούν προκειμένου να ικανοποιούν τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Όταν δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε οι απόφοιτοι να βρίσκουν εργασία στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ της προσφοράς νέων ειδικευμένων αποφοίτων και της ζήτησης της αγοράς εργασίας.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Η εν λόγω έκθεση πρωτοβουλίας περιέχει πραγματικά θετικές ιδέες για το μέλλον των πανεπιστημίων μας. Οποιαδήποτε αλλαγή στο ακαδημαϊκό εκπαιδευτικό σύστημα που συμβάλλει στον εκσυγχρονισμό των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και, πάνω απ’ όλα, φέρνει πιο κοντά τους αποφοίτους και τον κόσμο της εργασίας, πρέπει να χαιρετίζεται και να ενθαρρύνεται ιδιαιτέρως.

Σήμερα, το ευρωπαϊκό πανεπιστημιακό σύστημα, ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της καθημερινής ζωής μας με το οποίο μπορούμε να σπείρουμε τους πόρους για μια δυναμική, διαρκή οικονομική ανάκαμψη, πρέπει να ανοιχτεί στην αγορά εργασίας: η διαμόρφωση στερεών δεσμών, από την άποψη των αμοιβαίων ανταλλαγών μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων, αποτελεί προτεραιότητα για τα ιδρύματα των κρατών μελών, ενώ οι τοπικές και περιφερειακές αρχές είναι πρωτίστως εκείνες που πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο στο πλαίσιο των προσπαθειών επιτυχούς προσέγγισης του οικονομικού και του εκπαιδευτικού τομέα. Μόνο τα πανεπιστήμια που διαλέγονται με τις επιχειρήσεις στις αντίστοιχες περιφέρειές τους μπορούν να ελπίζουν ότι θα προετοιμάσουν τους νέους ανθρώπους για την είσοδο και τη μόνιμη παραμονή τους στην αγορά εργασίας.

Όλοι χρειαζόμαστε, τώρα και πάντα, σύγχρονα εκπαιδευτικά ιδρύματα τα οποία, πάνω απ’ όλα, αντικατοπτρίζουν τις περιφερειακές ανάγκες: αυτό είναι κάτι που, είμαι βέβαιη, αποτελεί επίσης συστατικό ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των περιφερειών μας. Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της έκθεσης.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Σήμερα η γνώση αποτελεί προτεραιότητα περισσότερο από ποτέ. Πρέπει να γίνουν περισσότερα όσον αφορά το τρίγωνο της γνώσης, υιοθετώντας ένα πλαίσιο μεταρρυθμίσεων που είναι απαραίτητες για να καταστεί η γνώση κοινωνική αξία και ενισχύοντας τους δεσμούς μεταξύ των επιχειρήσεων και των πανεπιστημίων, όπως στην περίπτωση των κοινοτήτων γνώσης και πληροφοριών του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Τεχνολογίας (ΕΙΤ). Είναι κρίσιμης σημασίας τα πανεπιστήμια να ενσωματώσουν το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον στην κύρια σφαίρα δραστηριοτήτων στο πλαίσιο των προγραμμάτων τους έρευνας και καινοτομίας. Είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί μια στρατηγική επενδύσεων για νέες πηγές ανάπτυξης που θα τονώνουν την έρευνα, την ανάπτυξη, την καινοτομία και την εκπαίδευση με σκοπό την ενίσχυση της βιομηχανικής βάσης μας, τη διαμόρφωση ενός εξαιρετικής ποιότητας τομέα υπηρεσιών και μιας σύγχρονης αγροτικής οικονομίας. Ο ρόλος των δημόσιων και ιδιωτικών ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης, των πανεπιστημίων και των πολυτεχνικών σχολών θα είναι ιδιαίτερα πολύτιμος για τη διαμόρφωση κρατικής εμπιστοσύνης προς τα εν λόγω ιδρύματα. Θα πρέπει να απολαμβάνουν αυτονομίας ούτως ώστε να έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν την απαραίτητη συμβολή τους στην ανάπτυξη της Ευρώπης. Είναι απαραίτητο να ενισχυθούν οι διεπιστημονικές όψεις των εκπαιδευτικών και των ερευνητικών προγραμμάτων καθώς και η συνεργασία μεταξύ των πανεπιστημίων. Εν προκειμένω, βασικό εργαλείο είναι οι τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνίας.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για τον διάλογο πανεπιστημίων-επιχειρήσεων: μια νέα εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων της Ευρώπης, διότι παρουσιάζει μέτρα που συμβάλλουν στην ενίσχυση της απασχολησιμότητας των ευρωπαίων σπουδαστών. Η συνεργασία μεταξύ του τομέα της εκπαίδευσης και των επιχειρήσεων είναι απαραίτητη για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της λογικής της προσφοράς αποφοίτων εκ μέρους του τομέα της εκπαίδευσης και της λογικής της ζήτησης του κόσμου της απασχόλησης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Πιστεύω ότι οι εταιρικές σχέσεις που επιτρέπουν τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων, ιδίως όσες προάγουν τη βελτίωση της εκπαίδευσης και των προσόντων των ατόμων, είναι απαραίτητες για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης. Τα εν λόγω προσόντα θα αντικατοπτρίζονται στην καινοτομία, την έρευνα και την ανάπτυξη, στοιχεία κρίσιμης σημασίας για τη βιώσιμη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Οι εταιρικές σχέσεις πρέπει να εδραιωθούν μεταξύ των πανεπιστημίων και των επιχειρήσεων προκειμένου να διευκολυνθεί η είσοδος των εν λόγω εργαζομένων στην αγορά εργασίας, συμβάλλοντας στη μείωση των υψηλών επιπέδων ανεργίας που καταγράφονται ιδιαίτερα σήμερα. Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα επίσης να αναφερθώ ξανά στη σημασία της πολιτικής συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα κονδύλια της οποίας θα είναι εξαιρετικά χρήσιμα για αυτόν τον σκοπό.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Τον Μάρτιο του 2000 στη Λισαβόνα και τον Μάρτιο του 2002 στη Βαρκελώνη, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενέκρινε τον στρατηγικό στόχο του να καταστεί η ΕΕ η πλέον ανταγωνιστική και δυναμική οικονομία με βάση τη γνώση στον κόσμο, να καταστούν τα εκπαιδευτικά συστήματα και τα συστήματα κατάρτισής της παγκόσμιο σημείο αναφοράς από την άποψη της ποιότητας, και να δημιουργηθεί ο Ευρωπαϊκός Χώρος Έρευνας και Καινοτομίας. Τα κράτη μέλη είναι υπεύθυνα για τις πολιτικές εκπαίδευσης και κατάρτισης, ενώ ο ρόλος της ΕΕ είναι να στηρίζει τη βελτίωση των εθνικών συστημάτων με νέα μέσα σε επίπεδο ΕΕ, με την αμοιβαία μάθηση, την ανταλλαγή πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών. Η οικονομία με βάση τη γνώση και η ταχεία τεχνολογική ανάπτυξη παρουσιάζουν προκλήσεις για την ανώτατη εκπαίδευση και την έρευνα στην Ευρώπη, αλλά μπορούν επίσης να δημιουργήσουν νέες ευκαιρίες τις οποίες πρέπει να εκμεταλλευτούμε αποτελεσματικά. Από αυτή την άποψη, η δημιουργία εταιρικών σχέσεων ποιότητας μεταξύ της ανώτατης εκπαίδευσης και των επιχειρήσεων είναι ύψιστης σημασίας. Πιστεύω ότι η συνεργασία μεταξύ του τομέα της εκπαίδευσης και των επιχειρήσεων σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διακρατικό επίπεδο είναι κρίσιμης σημασίας για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της λογικής της προσφοράς του τομέα της εκπαίδευσης και της λογικής της ζήτησης του κόσμου της απασχόλησης.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση για τον διάλογο πανεπιστημίων-επιχειρήσεων υιοθετεί μια θέση η οποία δεν θεωρούμε ότι αποτελεί τον ορθό τρόπο εκσυγχρονισμού της εκπαίδευσης. Πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά τις αναφαινόμενες απειλές κατά της ελεύθερης, δημόσιας και δημοκρατικής πρόσβασης στην εκπαίδευση. Πιστεύουμε ότι πρέπει να αναγνωριστούν επειγόντως τα σφάλματα που οφείλονται στη διαδικασία της Μπολόνια και, σε αντίθεση με τα λεγόμενα του εισηγητή σχετικά με την εν λόγω διαδικασία, πρέπει να απομυθοποιήσουμε το θέμα της κινητικότητας ως μέσο προσέγγισης των κρατών μελών και ως μέσο εξίσωσής τους.

Επιπλέον, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η διαδικασία της Μπολόνια δεν είναι ουδέτερη και περιλάμβανε μια αρχική επένδυση, ή ότι έχει ακολουθήσει, ταυτόχρονα, μια πολιτική αφαίρεσης από το κράτος της ευθύνης για τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων. Στην εν λόγω έκθεση αναφέρεται αρκετές φορές το θέμα της αυτονομίας των πανεπιστημίων, με την ιδέα μιας «εταιρικής σχέσης» μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων να προστίθεται σε αυτό το σημείο ως ένας τρόπος εξασφάλισης χρηματοδότησης για τα ιδρύματα. Αυτή η ιδέα της σχέσης πανεπιστημίων-επιχειρήσεων μας απομακρύνει από το πραγματικό νόημα και την αξία της εκπαίδευσης ως καθολικού δικαιώματος και προσεγγίζει την εκπαίδευση μέσω της εμπορευματοποίησής της, απογυμνώνοντας την από το περιεχόμενο και την ποιότητά της. Πρόκειται για νεοφιλελεύθερη προσέγγιση, στην οποία αντιτιθέμεθα.

  Filip Kaczmarek (PPE), γραπτώς. – (PL) Στήριξα την έκθεση Schmitt για τον διάλογο πανεπιστημίων-επιχειρήσεων: μια νέα εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων της Ευρώπης. Θα ήθελα να απευθύνω τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου στον εισηγητή, ο οποίος δεν αποτελεί πλέον, δυστυχώς, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Συγχαίρω θερμά τον κ. Schmitt για την εκλογή του στο Κοινοβούλιο της Ουγγαρίας καθώς και για την εκλογή του ως προέδρου. Του εύχομαι το καλύτερο.

  Jaromír Kohlíček (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Η ΕΕ βρίσκεται επί του παρόντος σε μια ιδιαίτερα σχιζοφρενική κατάσταση. Από τη μια μεριά, υπάρχει σαφής ζήτηση να εκπαιδεύουν τα πανεπιστήμια πρακτικά προσανατολισμένους επαγγελματίες εργαζόμενους στο επίπεδο των προπτυχιακών σπουδών. Από την άλλη, οι άνθρωποι που κατανοούν πραγματικά την τεχνική εκπαίδευση γνωρίζουν ότι τα τρία πρώτα έτη των κανονικών σπουδών στο πανεπιστήμιο πρέπει να παρέχουν στους σπουδαστές τις θεωρητικές βάσεις για περαιτέρω επιτυχείς σπουδές. Σε αυτό το σημείο έγκειται η ρίζα της παρεξήγησης. Ένα φόρουμ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων, όποια μορφή κι αν πάρει, θα επικεντρώνεται πάντοτε κυρίως στους «πρακτικά χρήσιμους» σπουδαστές. Ωστόσο, οι πραγματικοί φορείς της βασικής έρευνας και της σημαντικής καινοτομίας είναι κυρίως οι απόφοιτοι πολυτεχνικών σχολών, οι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών τίτλων. Για να επιτύχουν σημαντικά αποτελέσματα στα αντίστοιχα πεδία τους οι εν λόγω απόφοιτοι πρέπει, φυσικά, να αποκτήσουν τις κατάλληλες βάσεις στα σημαντικότερα τεχνικά αντικείμενα κατά τα πρώτα τρία χρόνια των σπουδών τους. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι θα μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα με τα μαθηματικά του λυκείου και μια επιδερμική γνώση των βασικών τεχνικών επιστημών, με συμπλήρωμα μια εξέταση στην απλή και διπλογραφική λογιστική και μια πρακτική γνώση της εκπόνησης έργων που θα υποβληθούν στα πλαίσια αιτήσεων σε οργανισμούς επιδοτήσεων. Οι υπεύθυνοι πανεπιστημιακοί λέκτορες συνηγορούν υπέρ μιας άποψης που δεν διαφέρει σημαντικά από τη δική μου, παρά τις διάφορες δηλώσεις, τα φόρουμ, τις ανακοινώσεις και τις νέες εταιρικές σχέσεις. Ως εκ τούτου, συνιστώ, όσον αφορά μελλοντικές συζητήσεις, τον σαφή διαχωρισμό μεταξύ της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης σύμφωνα με τη Διακήρυξη της Μπολόνια και της «παραδοσιακής» πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Οι νέες, επιπρόσθετες μορφές της αποκαλούμενης διά βίου μάθησης είναι, φυσικά, επίσης επιθυμητές.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο διάλογος πανεπιστημίων-επιχειρήσεων είναι απαραίτητος για την υψηλής ποιότητας εκπαίδευση στην οποία προσβλέπουν οι νέοι της ΕΕ. Η συνεργασία μεταξύ του τομέα της εκπαίδευσης και των επιχειρήσεων σε κάθε επίπεδο είναι κρίσιμης σημασίας για τη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της λογικής της προσφοράς του εκπαιδευτικού τομέα και της λογικής της ζήτησης του κόσμου της απασχόλησης. Οι εταιρικές σχέσεις μεταξύ των ιδρυμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης και των επιχειρήσεων είναι απαραίτητες για την ενίσχυση της απασχολησιμότητας των σπουδαστών, τη βελτίωση του επιχειρηματικού δυναμικού και τη διευκόλυνση της εξοικείωσης με τον κόσμο της εργασίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ψήφισα με τον τρόπο που ψήφισα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Στην ανακοίνωσή της, η Επιτροπή αναφέρεται στο να αποκτήσουν τα πανεπιστήμια και τα κολέγια πραγματική αυτονομία. Αυτό το είδος της αυτονομίας πρέπει να συμβαδίζει με την οικονομική αυτονομία, κάτι που είναι μη ρεαλιστικό, δεδομένης της περιόδου λιτότητας που βρίσκεται μπροστά μας. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ιδιαίτερα γόνιμης συνεργασίας μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων. Η ανάγκη ενίσχυσης του διαλόγου στο πλαίσιο της διαδικασίας της Μπολόνια δεν διατυπώνεται με αρκετή σαφήνεια και, για αυτόν τον λόγο, απείχα από την ψηφοφορία.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Πιθανώς κανένα κράτος μέλος της ΕΕ δεν θα αμφισβητούσε την αναγκαιότητα της συνεργασίας μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων. Δεδομένου ότι η κρίση ανέδειξε όχι μόνο τα προβλήματα της ανεργίας, αλλά και τη σημασία μιας εκπαίδευσης που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της αγοράς, θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι με την έγκριση αυτού του εγγράφου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αγωνίζεται να ξεκινήσει τον διάλογο μεταξύ του ακαδημαϊκού και του επιχειρηματικού κόσμου. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίζεται μακροπρόθεσμα, από την έναρξη κιόλας των σπουδών στα πανεπιστήμια: ποικίλα προγράμματα ανταλλαγών, προώθηση προγραμμάτων απόκτησης εργασιακής εμπειρίας σε επιχειρήσεις, ίσως ακόμη και διαβουλεύσεις μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων κατά τον σχεδιασμό των προγραμμάτων σπουδών. Εάν οι μελλοντικοί εργοδότες ενταχθούν στο εκπαιδευτικό σύστημα από την αρχή, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να προετοιμάζουμε ειδικούς που μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα στις ανάγκες των εργοδοτών στην αγορά εργασίας.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Υπερψήφισα το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αρ. A7-0108/2010 για τον διάλογο πανεπιστημίων-επιχειρήσεων: μια νέα εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων της Ευρώπης (2009/2099 (INI)), διότι η δυναμική της σημερινής αγοράς εργασίας, η οικονομική ανάπτυξη και η αλλαγή όσον αφορά τις προτεραιότητες της ανάπτυξης απαιτούν τη συνεργασία σε πολλά επίπεδα. Η ανώτατη εκπαίδευση σε ολόκληρη την Ευρώπη αντιμετωπίζει μια τεράστια πρόκληση. Οφείλει να συμβαδίσει με έναν δυναμικά αναπτυσσόμενο κόσμο καθώς και με τις μεταβαλλόμενες προσδοκίες της αγοράς όσον αφορά τους νέους εργαζόμενους. Σήμερα, το γεγονός ότι οι ευκαιρίες στην εκπαίδευση και το επίπεδο της εκπαίδευσης δεν αντιστοιχούν στις προσδοκίες της αγοράς αποτελεί πολύ σημαντικό πρόβλημα. Η διατήρηση αυτού του συστήματος, που βρίθει ανισοτήτων, είναι ένα σφάλμα που δεν μπορούμε να δεχτούμε. Γι’ αυτό τον λόγο, οι αλλαγές που οφείλουμε να εισαγάγουμε πρέπει να αφορούν το σύνολο της εκπαίδευσης καθώς και τον τρόπο με τον οποίο οι νέοι αποδίδουν στην αγορά εργασίας. Ως πρώην πρόεδρος της βουλής των σπουδαστών της Δημοκρατίας της Πολωνίας, ενός θεσμού που εκπροσωπεί όλους τους σπουδαστές της Πολωνίας, συναντώ συχνά ανθρώπους που μόλις έχουν ξεκινήσει ή ολοκληρώνουν σε λίγο τις σπουδές τους στο πανεπιστήμιο. Οι γνώσεις τους όσον αφορά την αγορά εργασίας και τις απαιτήσεις της είναι πολύ λίγες, ενώ και το επίπεδο της εκπαίδευσης είναι εξίσου μη ικανοποιητικό. Στους πολιτικούς φορείς, όπως και στους φορείς των φοιτητών, επικρατεί η άποψη ότι αυτό που έχει σημασία είναι σε πόσες θέσεις εργασίας που παρέχουν πρακτική εξάσκηση και εργασιακή εμπειρία έχει εργαστεί κανείς, πόσα αντικείμενα έχει σπουδάσει ή πόσες γλώσσες μπορεί να μιλήσει. Ωστόσο, η αγορά χρειάζεται ποιότητα και όχι ποσότητα. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να δράσουμε ώστε να βελτιώσουμε τη συνεργασία μεταξύ των πανεπιστημίων, του ακαδημαϊκού κόσμου και των επιχειρήσεων.

  Daciana Octavia Sârbu (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την έκθεση Schmitt για την ενθάρρυνση της συνεργασίας μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων. Σήμερα τα πανεπιστήμια πρέπει να συνεργαστούν στενότερα με τον κόσμο των επιχειρήσεων ούτως ώστε να ανταποκριθούν κατάλληλα στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας, ιδίως στο πλαίσιο μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Από αυτήν την άποψη, ο διάλογος και η συνεργασία μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων πρέπει να βασίζονται στην αμοιβαιότητα, την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό.

Αυτός ο στόχος θα μπορούσε να επιτευχθεί με την εισαγωγή ενός συστήματος αποδεικτικών γνώσης, παρόμοιου με αυτό που χρησιμοποιείται σε αρκετά κράτη μέλη επί του παρόντος, το οποίο θα δώσει τη δυνατότητα, ιδιαίτερα στις ΜΜΕ, να βελτιώσουν την ερευνητική ικανότητά τους χωρίς υποβάθμιση της ανεξαρτησίας, της αυτονομίας και του δημόσιου χαρακτήρα των πανεπιστημίων. Τόσο τα πανεπιστήμια όσο και οι επιχειρήσεις μπορούν να ωφεληθούν από την από κοινού ανάπτυξη διεπιστημονικών και επιχειρηματικών ικανοτήτων καθώς και από την ευέλικτη προσαρμογή των πεδίων, των προφίλ και των ειδικοτήτων των σπουδών στις ανάγκες της οικονομίας και τις ανάγκες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την έκθεση για τον διάλογο πανεπιστημίων -επιχειρήσεων: μια νέα εταιρική σχέση για τον εκσυγχρονισμό των πανεπιστημίων της Ευρώπης.

Η ΕΕ πρέπει να εδραιώσει στενότερους συνδέσμους και εταιρικές σχέσεις μεταξύ των πανεπιστημίων και του επιχειρηματικού τομέα προκειμένου να αναπτυχθεί μια κοινωνία με βάση τη γνώση και την εφαρμοσμένη έρευνα και να βελτιωθεί η ένταξη των αποφοίτων στην αγορά εργασίας. Δυστυχώς, ολοένα και περισσότερο παρατηρούνται αποκλίσεις μεταξύ των ικανοτήτων των αποφοίτων και των προσόντων που απαιτούνται στην αγορά εργασίας.

Παροτρύνω την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συντάξουν μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες προβλέψεις όσον αφορά τις δεξιότητες που απαιτούνται προκειμένου να αντιστοιχιστούν τα προγράμματα σπουδών με την οικονομική ανάπτυξη. Επιπλέον, επιθυμώ να επιστήσω την προσοχή στην ανάγκη αύξησης του αριθμού των θέσεων εργασίας, η οποία αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΕ, ιδίως στη διάρκεια της τρέχουσας ύφεσης.

Ενθαρρύνουμε την Επιτροπή να προαγάγει, με τους πόρους και τα μέσα που έχει στη διάθεσή της, την ανάπτυξη μιας επιχειρηματικής κουλτούρας απλοποιώντας τις διαδικασίες και περιορίζοντας τη γραφειοκρατία προκειμένου να προωθήσει τις ανταλλαγές μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων.

Τέλος, επιθυμώ να τονίσω τη σημασία της διά βίου μάθησης, ιδίως μέσω μαθημάτων εξ αποστάσεως ειδικά προσαρμοσμένων στις νέες τεχνολογίες και επωφελών ιδίως στους άνω των 45 ετών, οι οποίοι είναι πιο ευάλωτοι και εκτεθειμένοι στον κοινωνικό αποκλεισμό.

Έκθεση: Rebecca Harms (A7-0142/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η Ευρωπαϊκή Ένωση προστατεύει τους πολίτες της. Πέραν των ευρωπαϊκών κανονισμών σχετικά με τα επικίνδυνα προϊόντα που κάποιοι προσπαθούν να εισαγάγουν στην εσωτερική αγορά, πέραν των μέτρων που λαμβάνονται από κοινού για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, πέραν των κοινών πρωτοβουλιών για τη διασφάλιση της ειρήνης στην Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Ένωση συμμετέχει στον παροπλισμό των πυρηνικών εργοστασίων που κατασκευάστηκαν κατά τη σοβιετική περίοδο και τα οποία θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία μας οποιαδήποτε στιγμή. Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά το φρικτό δυστύχημα στο Τσερνομπίλ, νιώθω ικανοποίηση που συνέβαλα στην ασφάλεια της ηπείρου μας υπερψηφίζοντας την εν λόγω έκθεση. Στην πραγματικότητα, είναι ζωτικής σημασίας τα μέτρα που ελήφθησαν στη Βουλγαρία στο πλαίσιο του προγράμματος Kozloduy να συνεχίσουν να εφαρμόζονται κατά την περίοδο από το 2010 έως το 2013.

  Gerard Batten, John Bufton και Derek Roland Clark (EFD), γραπτώς. – (ΕΝ) Το Κόμμα της Ανεξαρτησίας της Μεγάλης Βρετανίας (UKIP) θεωρεί την ασφάλεια της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας ζήτημα μεγάλης σημασίας, αλλά θεωρεί ότι η συνδρομή της ΕΕ προς τη Βουλγαρία, φαινομενικά για τον συγκεκριμένο λόγο, έχει πολιτικά κίνητρα (την αποτροπή της επανεπεξεργασίας σχάσιμου υλικού, η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί εύκολα κοντά στη Βουλγαρία, στη γειτονική Ρωσία) και δογματικά (η επιβολή μη ρεαλιστικών πολιτικών αιολικής ενέργειας), και βασίζεται στην επιθυμία να χρηματοδοτήσει τοπικά έργα διατήρησης που αφορούν το περιβάλλον, τα οποία δεν σχετίζονται με τον παροπλισμό. Συνεπώς, τα μέλη του UKIP καταψήφισαν την πρόσθετη χρηματοδότηση που ζητείται από τη συγκεκριμένη έκθεση.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι κανόνες που ίσχυαν στις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης όσον αφορά την πυρηνική ενέργεια και τα ραδιενεργά απόβλητα πριν από την ένταξή τους ήταν λιγότερο απαιτητικοί σε σχέση με τους κανόνες που ίσχυαν εκείνη την περίοδο στην ΕΕ. Ως εκ τούτου, η παρέμβαση της ΕΕ και η χρηματοδοτική συνδρομή ήταν απαραίτητες δεδομένου ότι αποσκοπούσαν στη βελτίωση του επιπέδου προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η πρόταση επί της οποίας ψηφίζουμε.

Η πρόταση κανονισμού που υποβλήθηκε από την Επιτροπή αποσκοπεί στην παροχή χρηματοδοτικής συνδρομής για τον παροπλισμό των μονάδων 1 έως 4 του εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας του Kozloduy στη Βουλγαρία και στο να εξασφαλιστεί η διαχείριση των ραδιενεργών υλικών που θα προκύψουν. Σύμφωνα με τον εισηγητή, χωρίς τη συνδρομή της ΕΕ, ενδέχεται να διακυβευτεί η ασφάλεια στον βαθμό που οι αντιδραστήρες Τύπου WWER 440/230 παρουσιάζουν σοβαρά σχεδιαστικά σφάλματα τα οποία δεν θα ήταν δυνατόν να ξεπεραστούν.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η προστασία και η βελτίωση της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος αποτελούν στόχους προτεραιότητας στο πλαίσιο της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι είναι απολύτως ζωτικής σημασίας για την ΕΕ να διατηρήσει επαρκείς οικονομικούς και τεχνικούς πόρους για τον παροπλισμό των μονάδων 1 έως 4 του πυρηνικού εργοστασίου του Kozloduy στη Βουλγαρία όπως υποστηρίζει το Κοινοβούλιο στο εν λόγω ψήφισμα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο η Ευρώπη διακόπτει τη λειτουργία μιας μείζονος παραγωγικής μονάδας υψηλών ραδιενεργών εκπομπών και εξαλείφει τον κίνδυνο σοβαρών ατυχημάτων. Εκτός από τους όρους ασφαλείας όσον αφορά τις εργασίες παροπλισμού, είναι κρίσιμης σημασίας να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα ενεργό ρόλο στο να βοηθήσει τη Βουλγαρία να ξεπεράσει τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει ο παροπλισμός στην οικονομική ανταγωνιστικότητα, την ενεργειακή βιωσιμότητα και την κατάσταση της αγοράς εργασίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η στρατηγική για την παρέμβαση της ΕΕ πρέπει να διασφαλίζει τη στήριξη με σκοπό την ενθάρρυνση της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και τη διαμόρφωση βιώσιμης βιομηχανίας στις περιοχές που πλήττονται από τον παροπλισμό.

  Rebecca Harms (Verts/ALE), γραπτώς. – (ΕΝ) Το Σώμα ενέκρινε σήμερα 300 εκατομμύρια ευρώ για την περαιτέρω παροχή βοήθειας για τον παροπλισμό των πυρηνικών αντιδραστήρων 1-4 του Kozloduy. Στηρίζω αυτή την κίνηση δεδομένου ότι η περαιτέρω βοήθεια θα είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί ό ασφαλής παροπλισμός των αντιδραστήρων. Το Σώμα, ωστόσο, απέρριψε τη χρηματοδότηση από τα ίδια κονδύλια εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούν λιγνίτη και ρυπαίνουν το περιβάλλον. Επίσης, απορρίφθηκε η πρόταση για χρήση μέρους των κονδυλίων για να βοηθηθεί η Βουλγαρία να λύσει το πρόβλημα της τελικής απόθεσης των πυρηνικών αποβλήτων. Αυτό με οδήγησε να καταψηφίσω την τροποποιημένη πρόταση. Εντούτοις, απείχα από την ψήφιση του νομοθετικού ψηφίσματος για την παροχή χρηματοδότησης από την ΕΕ για τον παροπλισμό.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Μόνο να χαιρόμαστε μπορούμε από οποιαδήποτε κίνηση προς την κατεύθυνση του παροπλισμού ενός εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας και την εφαρμογή ερευνητικών προγραμμάτων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τα πυρηνικά απόβλητα. Πρόκειται για ένα βήμα προς την σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας, την οποία συνυπογράφουμε. Ωστόσο, επιθυμώ να τονίσω ότι με μπερδεύει η επιμονή στην «τελική απόθεση» των πυρηνικών αποβλήτων. Αυτή η μέθοδος δεν μπορεί να παράσχει μια μακροπρόθεσμη λύση, δεδομένων των κινδύνων που εγκυμονεί για το οικοσύστημά μας.

Με ανησυχεί επίσης η έλλειψη εγγυήσεων όσον αφορά την χορήγηση κοινοτικής χρηματοδοτικής συνδρομής με σκοπό τη διευκόλυνση της διαδικασίας παροπλισμού. Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τα 300 εκατομμύρια ευρώ δεν θα χρησιμοποιηθούν εν μέρει για τη χρηματοδότηση του νέου πυρηνικού εργοστασίου Belene στη Βουλγαρία; Δεν έχει δεσμευτεί ήδη ο Επίτροπος Oettinger να χρηματοδοτήσει το συγκεκριμένο έργο; Ψηφίζω υπέρ της εν λόγω έκθεσης με την ελπίδα να δούμε επιτέλους τον παροπλισμό των αντιδραστήρων του Kozloduy να γίνεται πραγματικότητα.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ένταξη των χωρών της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης στην ΕΕ και η χρήση εκ μέρους τους της πυρηνικής ενέργειας έχουν ως αποτέλεσμα την ανάγκη παροχής χρηματοδοτικής συνδρομής σε αυτές τις χώρες, ούτως ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα πυρηνικά απόβλητα και να είναι σε θέση να βελτιώσουν την προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος. Η χρηματοδοτική συνδρομή που εγκρίνεται εδώ εντάσσεται, συνεπώς, σε αυτό το πλαίσιο. Για αυτόν τον λόγο ψήφισα με τον τρόπο που ψήφισα.

  Alajos Mészáros (PPE), γραπτώς. – (HU) Στη συμφωνία προσχώρησής της η Βουλγαρία, όπως η Σλοβακία και η Λιθουανία, συμφώνησε να παροπλίσει τμήμα της παραγωγής της πυρηνικής ενέργειας. Η χρηματοδοτική συνδρομή παρασχέθηκε μέχρι το 2009 με σκοπό τον μόνιμο παροπλισμό του εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας στο Kozloduy, αλλά υπήρξε ένα αίτημα, όπως συνέβη και με τα άλλα κράτη μέλη, παράτασης της προθεσμίας μέχρι το 2013. Για αυτόν τον σκοπό θα λάβει περίπου 860 εκατομμύρια ευρώ βοήθεια. Ωστόσο, η πλήρης διαδικασία παροπλισμού απαιτεί μακρύ χρονικό διάστημα, δεδομένου ότι δεν αρκεί να αποσυνδεθεί απλά το εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας πλήρως από το πλέγμα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν επιδιώκεται η διακοπή της λειτουργίας ενός εργοστασίου πυρηνικής ενέργειας νωρίτερα από ό,τι είχε σχεδιαστεί, πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για την αντικατάσταση του ενεργειακού εφοδιασμού. Η Βουλγαρία δεν κατάστρεψε τον ενεργειακό εφοδιασμό της, αλλά οι γειτονικές χώρες επηρεάζονται αρνητικά, δεδομένου ότι δεν λαμβάνουν πλέον ηλεκτρική ενέργεια. Το κλείσιμο των τεσσάρων αντιδραστήρων σημαίνει απώλεια ενέργειας 1.700 MW για τη Βουλγαρία.

Η βουλγαρική κυβέρνηση δεν έχει τη δυνατότητα, χωρίς τη χρηματοδοτική συνδρομή της ΕΕ, να απορρίψει με ασφάλεια το χρησιμοποιημένο καύσιμο, μέρος του οποίου απορρίπτονταν, ούτως ή άλλως, κάπου εκτός των κρατών μελών της ΕΕ. Έχω επίσης υπόψη μου το γεγονός ότι η βουλγαρική κυβέρνηση δεν διαθέτει αποθέματα στα οποία μπορεί να υπολογίζει σε περίπτωση μόνιμου παροπλισμού και, ως εκ τούτου, πρέπει να της παράσχουμε βοήθεια. Έχουμε ήδη επενδύσει πολλά χρήματα για το μόνιμο κλείσιμο εργοστασίων πυρηνικής ενέργειας, αλλά ας σκεφτούμε μήπως θα άξιζε περισσότερο εάν, αντί να κλείναμε πυρηνικά εργοστάσια, τα εκσυγχρονίζαμε. Δεν αναφέρομαι ειδικά στο Kozloduy. Πρέπει να στηρίξουμε τη βελτίωση των κανόνων ασφαλείας στις χώρες της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης, δεδομένου ότι τα πυρηνικά εργοστάσια πρέπει να κλείνουν ακριβώς λόγω του χαμηλού επιπέδου των εν λόγω κανόνων.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Όσο δεν υπάρχει ικανοποιητική λύση στο πρόβλημα της τελικής απόθεσης των ραδιενεργών αποβλήτων, δεν είναι απορίας άξιο ότι οι υποψήφιες χώρες δεν γνωρίζουν ποια εναλλακτική λύση πρέπει να επιλέξουν. Πρέπει να διασφαλίσουμε το ότι δεν θα παράσχουμε χρηματοδοτική συνδρομή για τη βελτίωση της προστασίας των ανθρώπων και του περιβάλλοντος για να ανακαλύψουμε κατόπιν ότι τα στοιχεία καυσίμου πωλούνται και πιθανώς χρησιμοποιούνται για στρατιωτικούς σκοπούς. Φυσικά, είναι προς το συμφέρον ολόκληρης της Ευρώπης όσον αφορά την ασφάλεια και το περιβάλλον να βρεθεί μια λύση για την τελική απόθεση. Ωστόσο, πρέπει να σταματήσει η επαναπώληση ατομικών αποβλήτων.

Δεδομένου ότι έχουμε φθάσει στο σημείο όπου ο παροπλισμός δύο μονάδων αντιδραστήρων κοστίζει 1,78 δισεκατομμύρια ευρώ, είναι σαφές ότι το παραμύθι της φθηνής, φιλικής προς το περιβάλλον πυρηνικής ενέργειας δεν ισχύει πλέον. Η εν λόγω έκθεση επισημαίνει ορισμένα από τα προβλήματα που δημιουργεί η πυρηνική ενέργεια και ο παροπλισμός των πυρηνικών αντιδραστήρων, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπερψήφισα την έκθεση.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Σεβόμενη τις δεσμεύσεις που ανέλαβε μέσω της συνθήκης προσχώρησης στην ΕΕ, η Βουλγαρία πρέπει να κλείσει τις μονάδες 1-4 του πυρηνικού εργοστασίου του Kozloduy, για το οποίο η ΕΕ χορήγησε χρηματοδοτική συνδρομή έως το 2009. Υπερψήφισα αυτή την έκθεση για την παροχή στήριξης στην ενέργεια της Βουλγαρίας να αποκτήσει επιπρόσθετο ποσό χρηματοδότησης 300 εκατομμυρίων ευρώ μέχρι το 2013 με σκοπό να ολοκληρώσει τον παροπλισμό του πυρηνικού εργοστασίου του Kozloduy, να καθαρίσει τον χώρο και να διαχειριστεί όλα τα απόβλητα που θα προκύψουν κατά τρόπο βιώσιμο και υπό όρους που δεν θα βλάψουν την υγεία των ανθρώπων και το περιβάλλον.

Επιπλέον, στηρίζω το αίτημα της Επιτροπής για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της υλοποίησης όλων των έργων που θα εκτελεστούν με χρήση της εν λόγω επιδότησης: έρευνα/καινοτομία με στόχο την εισαγωγή τεχνολογιών που βασίζονται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας προκειμένου να ικανοποιηθεί η απαίτηση για επίτευξη περαιτέρω μείωσης κατά 18.000 kt CO2-eq των εκπομπών που θα παραχθούν από τον παροπλισμό. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην εκ νέου κατάρτιση του εργατικού δυναμικού ώστε να αποφευχθεί η περαιτέρω αύξηση της ανεργίας καθώς και στην ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων, ιδίως κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης. Όλες οι εν λόγω διαδικασίες πρέπει να διεξαχθούν κατά τρόπο απόλυτα διαφανή όσον αφορά τους πολίτες, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις όλων των πολυμερών περιβαλλοντικών συμφωνιών στις οποίες μετέχει η Βουλγαρία (Aarhus, Espoo, κτλ.).

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (ΕΝ) Όπως ήταν αναμενόμενο, εμείς οι Πράσινοι χάσαμε την τελευταία ευκαιρία μας να τροποποιήσουμε την έκθεση Harms κατά την ψηφοφορία στην Ολομέλεια για τη χρηματοδοτική συνδρομή της Κοινότητας σχετικά με τον παροπλισμό τεσσάρων μονάδων του πυρηνικού εργοστασίου του Kozloduy στη Βουλγαρία.

Σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμφώνησε να χορηγήσει 300 εκατομμύρια ευρώ (μέχρι το 2013) στη Βουλγαρία για το τρέχον πρόγραμμά της παροπλισμού 4 πυρηνικών μονάδων στο Kozloduy. Αυτό το θετικό μήνυμα προς τη Βουλγαρία ήταν ο λόγος για τον οποίο ο εισηγητής και η Ομάδα Verts/ALE απείχαν από την ψηφοφορία της νομοθετικής πρότασης.

Χάρη στους Πράσινους, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναγνώρισε τελικά το γεγονός ότι η Βουλγαρία δεν διαθέτει σχεδόν καμία πολιτική όσον αφορά την τελική απόθεση των πυρηνικών αποβλήτων. Ωστόσο, η βουλγαρική κυβέρνηση –με τη βοήθεια των Ομάδων PPE και S&D– κατόρθωσε να εξαλείψει κάθε διάταξη που θα στήριζε οποιαδήποτε πραγματική πρόοδο επί του θέματος της τελικής απόθεσης. Επί του παρόντος, οι κύριοι κίνδυνοι για τους ανθρώπους και το περιβάλλον εκτοπίζονται στη Ρωσία, όπου εξάγεται το μεγαλύτερο μέρος των ακτινοβολημένων στοιχείων καυσίμου.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατόρθωσε, παρά ταύτα, να εξασφαλίσει περισσότερες διατάξεις σχετικά με τη συμμετοχή του κοινού, τη διαφάνεια, τον έλεγχο καθώς και την υποβολή εκθέσεων σε σύγκριση με την αρχική πρόταση της Επιτροπής. Μένει τώρα να δούμε εάν κάποιο από αυτά τα στοιχεία θα ενσωματωθεί από το Συμβούλιο, το οποίο έχει και τον τελικό λόγο, δεδομένου ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απλώς γνωμοδοτεί επί θεμάτων σχετικών με την πυρηνική ενέργεια.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Κυρίες και κύριοι, όπως και με το πυρηνικό εργοστάσιο του Kozloduy στη Βουλγαρία, ο παροπλισμός του πυρηνικού εργοστασίου Ignalina στη Λιθουανία ήταν ένας από τους όρους για την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο παροπλισμός του πυρηνικού εργοστασίου Ignalina το 2009 είχε σοβαρές επιπτώσεις στη Λιθουανία. Μετά την ανάκτηση της ανεξαρτησίας της Λιθουανίας το 1991, το πυρηνικό εργοστάσιο Ignalina συνέβαλε σημαντικά στην οικονομία μας και κάλυπτε την ενεργειακή κατανάλωση της χώρας μας σε ποσοστό άνω του 70%. Λόγω του παροπλισμού, αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε τη θέση μας ως ενεργειακού εξαγωγέα και να καταστούμε εισαγωγέας ενός ευρέος φάσματος τύπων ενέργειας. Το πυρηνικό εργοστάσιο Ignalina αποτελούσε μια φθηνή πηγή ενέργειας για τη βιομηχανία και τους καταναλωτές, ενώ ήταν και μία πηγή εισοδήματος χάρη στις εξαγωγές. Όπως και με τον παροπλισμό του Kozloduy, η εξαφάνιση του εργοστασίου Ignalina θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας για την τοπική κοινωνία. Η πλήρης οικονομική στήριξη εκ μέρους της ΕΕ για τα εργοστάσια του Kozloduy και της Ignalina είναι σημαντική προκειμένου να αντιμετωπιστούν ορισμένες από τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που βιώθηκαν με τον παροπλισμό των πυρηνικών εργοστασίων. Η χρηματοπιστωτική αναταραχή των τελευταίων ετών κλόνισε τη Λιθουανία και πολλά κράτη μέλη της ΕΕ, και ανέστειλε τις ελπίδες για την οικοδόμηση νέων προηγμένων πυρηνικών εργοστασίων στο κοντινό μέλλον. Ωστόσο, θα ήταν ανόητο εκ μέρους μας να εγκαταλείψουμε εντελώς τα πυρηνικά εργοστάσια. Η πυρηνική τεχνολογία δεν αποτελεί ουδόλως πανάκεια για την ενεργειακή ασφάλειά μας και τις φυσικές καταστροφές, αλλά η χρήση αποτελεσματικής και ασφαλούς πυρηνικής ενέργειας θα μπορούσε να συμβάλει στην αντιμετώπιση των μακροπρόθεσμων στρατηγικών προκλήσεων.

Έκθεση: Lambert van Nistelrooij (A7-0138/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Τα διαρθρωτικά ταμεία που υλοποιούνται στις περιφέρειές μας πρέπει να αλληλοσυνδέονται καλύτερα με τα ευρωπαϊκά δάνεια για την έρευνα και την καινοτομία. Η έκθεση van Nistelrooij περιέχει χρήσιμες συστάσεις για τη βελτίωση της χρήσης όλων αυτών των δανείων. Είναι σαφές ότι εδώ υπάρχει αναμφισβήτητο δυναμικό για χρηματοδότηση και ανάπτυξη για τις περιοχές μας. Παρομοίως, η μεγαλύτερη συνέργεια μεταξύ των διαφόρων χρηματοδοτικών μέσων μόνο επωφελής μπορεί να είναι σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία πρέπει να ενεργοποιήσουμε την οικονομική δραστηριότητα. Τέλος, τα εν λόγω ταμεία πρέπει να συμμετέχουν στο σύνολό τους στην υλοποίηση της Στρατηγικής ΕΕ 2020. Έχοντας επισημάνει την ποιότητα της έκθεσης, τη στήριξα με την ψήφο μου.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Το θέμα της καινοτομίας μπορεί να αντιμετωπιστεί κατά τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο σε περιφερειακό επίπεδο μέσω της εγγύτητας οντοτήτων όπως τα πανεπιστήμια, οι δημόσιοι οργανισμοί έρευνας ή η βιομηχανία, προωθώντας εταιρικές σχέσεις στον τομέα της μεταφοράς γνώσης και μέσω της ανταλλαγής των βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των περιφερειών. Η πολιτική συνοχής αποτελεί θεμελιώδη πυλώνα της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και μια από τις πλέον επιτυχείς πολιτικές της ΕΕ καθώς ενθαρρύνει τη σύγκλιση μεταξύ περιφερειών που παρουσιάζουν ολοένα και μεγαλύτερη απόκλιση και τονώνει την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η προώθηση και η εφαρμογή επιτυχημένων μοντέλων στο τρίγωνο της γνώσης είναι ζωτικής σημασίας, όπως είναι και η διασφάλιση της βιώσιμης ανάπτυξης των περιφερειακών στρατηγικών πλαισίων έρευνας για την καινοτομία, σε συνδυασμό με τις επιχειρήσεις, τα ερευνητικά κέντρα, τα πανεπιστήμια και τις δημόσιες αρχές. Θα ήθελα να επισημάνω το δυναμικό των περιφερειακών «ομίλων» όσων πρωτοπορούν στην ενεργοποίηση, με βάση τη γνώση, της ικανότητας περιφερειακού ανταγωνισμού, και τη συμπερίληψη της ανάπτυξης «ομίλων» στο πρόγραμμα για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία και στο έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο. Θα ήθελα επίσης να επιστήσω την προσοχή στη σημασία των κοινοτήτων γνώσης και καινοτομίας που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τη διαφάνεια, οι οποίες συνδέουν τους κύριους περιφερειακούς «ομίλους» της Ευρώπης που βασίζονται στη γνώση. Απευθύνω έκκληση για την προώθηση της ανταλλαγής γνώσης μεταξύ των περιφερειακών «ομίλων» μέσω των διαρθρωτικών ταμείων, δεδομένου ότι οι εν λόγω «όμιλοι» αντιπροσωπεύουν μια μεγάλη ευκαιρία, ιδίως για τις μειονεκτούσες περιφέρειες.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Πιστεύω ότι αρμόζει να αναλύσουμε τον τρόπο με τον οποίο το ενδεικτικό πλαίσιο των στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών της Κοινότητας 2007-2013, και ιδίως η κατευθυντήρια γραμμή 1.2 για τη βελτίωση της γνώσης και της καινοτομίας για την ανάπτυξη, ακολουθήθηκε από τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες στα εθνικά στρατηγικά πλαίσια αναφοράς (ΕΣΠΑ) τους και στα επιχειρησιακά προγράμματά τους. Αυτού του είδους η ανάλυση μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε μια πιο συγκεκριμένη άποψη του τι έχει επιτευχθεί και των προκλήσεων που απομένουν να αντιμετωπιστούν σε έναν τομέα ο οποίος περιλαμβάνεται όλο και περισσότερο στην ατζέντα. Σε καιρούς κρίσης, η αποφυγή των επικαλύψεων και της σπατάλης πόρων δεν είναι απλώς ωφέλιμη αλλά αποτελεί επείγουσα απαίτηση: πιστεύω ότι είναι σημαντικό να διεξαχθεί μια διεξοδική αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίον οι πολιτικές συνοχής, έρευνας και καινοτομίας συνδέονται με τα αντίστοιχα μέσα τους (διαρθρωτικά ταμεία, έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο ΕΤΕ και πρόγραμμα πλαίσιο για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία), ώστε αυτές να καταστούν αποτελεσματικότερες και πιο παραγωγικές.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έρευνα και η καινοτομία αποτελούν τομείς προτεραιότητας και είναι απολύτως κρίσιμης σημασίας για την ανταγωνιστικότητα και την επιτυχία της ευρωπαϊκής οικονομίας στο υφιστάμενο παγκόσμιο κλίμα κρίσης, έντονου ανταγωνισμού και αυξανόμενων προσπαθειών αντιμετώπισης των νέων προκλήσεων όπως η κλιματική αλλαγή και η εδαφική συνοχή. Η εν λόγω κρίση επιτείνει τον κίνδυνο περιφερειακών ανισορροπιών και προκαλεί επιδείνωση των οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών στις πλέον μειονεκτούσες περιφέρειες. Ως εκ τούτου, στηρίζω το εν λόγω ψήφισμα, το οποίο επισημαίνει την επείγουσα ανάγκη επίτευξης μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας, ευελιξίας και απλοποίησης της πρόσβασης στα διαρθρωτικά ταμεία, ούτως ώστε να διασφαλισθεί η ταχεία πρόσβαση στους μηχανισμούς ενίσχυσης και χρηματοδότησης για νέα επιχειρηματικά σχέδια και για την αναζωογόνηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Πρόκειται για μια στρατηγική που είναι εξαιρετικά κατάλληλη και σημαντική για την εδαφική συνοχή της ΕΕ, δεδομένου ότι διασφαλίζει ταυτόχρονα το ότι η παρούσα κρίση θα αποτελέσει μια ευκαιρία κεφαλαιοποίησης των πλεονεκτημάτων και βελτίωσης της αποτελεσματικότητας όσον αφορά την απόδοση των πόρων.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την εν λόγω έκθεση, καθώς η έρευνα, η ανάπτυξη και η καινοτομία αποτελούν τα βασικά στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση να βγει πιο γρήγορα και πιο ισχυρή από την τρέχουσα οικονομική κρίση, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα τους προτεινόμενους οικονομικούς αναπτυξιακούς στόχους. Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται μια συνεπής πολιτική η οποία θα είναι καλά στοχευμένη και κατάλληλα χρηματοδοτούμενη. Ωστόσο, πιστεύω ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη τα ποικίλα κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά των περιφερειών. Πρέπει να γίνουν αποδεκτά κάποια όρια και να καθοριστούν στόχοι βάσει της πραγματικής κατάστασης, ενώ οι απαιτήσεις πρέπει να προσδιοριστούν μέσω διαβούλευσης με όλους τους τοπικούς, περιφερειακούς και εθνικούς φορείς.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Οι καινοτομίες είναι σημαντικές, αλλά δεν μπορούν να υπαγορεύονται εκ των άνω, όπως επιχειρείται με την Στρατηγική Ευρώπη 2020. Ωστόσο, μπορούν να στηρίζονται μέσω προγραμμάτων επιδοτήσεων. Δεν έχει ιδιαίτερο νόημα οι αιτούντες επιδοτήσεων να αντιμετωπίζουν μια ζούγκλα διαφορετικών χρηματοδοτικών ιδρυμάτων και κανονισμών λόγω της έλλειψης συντονισμού μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών. Κάθε βήμα που κάνουμε προς την κατεύθυνση της απλοποίησης είναι καλό, υπό την προϋπόθεση ότι δεν δημιουργεί ευκαιρίες κατάχρησης. Οι προσεγγίσεις που περιγράφονται στην έκθεση μου φαίνονται καλές και τις υπερψήφισα.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πολιτική συνοχής αποτελεί ουσιαστικό πυλώνα στο πλαίσιο της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και μια από τις πλέον επιτυχείς πολιτικές της ΕΕ, καθώς διευκολύνει τη σύγκλιση μεταξύ των περιφερειών και τονώνει την ανάπτυξη και την απασχόληση με χρήση χρηματοδότησης από τα διαρθρωτικά ταμεία. Στην τρέχουσα περίοδο 2007-2013, όλα τα κράτη μέλη έχουν αφιερώσει σημαντικό ποσοστό του συνόλου της δημοσιονομικής χρηματοδότησής τους σε δραστηριότητες καινοτομίας και ανάπτυξης. Πιστεύω ότι η πολιτική συνοχής είναι έτοιμη να δημιουργήσει συνέργειες με τις πολιτικές έρευνας και καινοτομίας όσον αφορά την ανάπτυξη ικανοτήτων, τη δικτύωση και τη μεταφορά γνώσης.

Η καλύτερη χρήση των κονδυλίων θα έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της έρευνας, της απόκτησης γνώσης και της ικανότητας καινοτομίας στις διάφορες περιφέρειες, με την ενίσχυση της εδαφικής πτυχής των εταιρικών σχέσεων για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή των δημόσιων πολιτικών. Η εν λόγω έκθεση είναι μια πρωτοβουλία την οποία στηρίζω διότι πιστεύω ότι είναι απαραίτητη η διαμόρφωση συνεργειών μεταξύ των διαρθρωτικών ταμείων που αφορούν την έρευνα και την καινοτομία και του έβδομου προγράμματος πλαισίου για την έρευνα και την καινοτομία, με σκοπό την επίτευξη μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας στην επίτευξη του στόχου της κοινωνίας της γνώσης.

Έκθεση: Liem Hoang Ngoc (A7-0147/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα το ψήφισμα, όπως αυτό εγκρίθηκε από την Επιτροπή Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών μας είναι θεμελιώδους σημασίας σήμερα για την αξιοπιστία της ευρωπαϊκής οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής. Αυτό το απέδειξε η ελληνική κρίση. Αντιμέτωπες με τις αγορές και τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, οι δημόσιες εξουσίες πρέπει να αποδείξουν ότι είναι υπεύθυνες. Πρόκειται επίσης για μια αναγκαιότητα που επιβάλλεται από την υφιστάμενη δημογραφική πραγματικότητα καθώς και αυτή των επόμενων ετών. Ως εκ τούτου, απέρριψα με πεποίθηση τις θέσεις υπέρ των οποίων συνηγόρησε ο εισηγητής, κ. Liem Hoang Ngoc, προτείνοντας τη διατήρηση της πολιτικής δημόσιου ελλείμματος. Πρέπει σήμερα να υποθέσουμε ότι τα δημόσια οικονομικά πολλών κρατών μελών δεν είναι βιώσιμα, και πρέπει να έχουμε το θάρρος να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα. Η βάρκα μας μπάζει νερά. Αν και δεν βυθίζεται ακόμα, είναι καιρός να ξεκινήσουμε τις παρεμβάσεις διάσωσης.

  Françoise Castex (S&D), γραπτώς. – (FR) Κατά την ψηφοφορία της Πέμπτης 20 Μαΐου για την έκθεση του σοσιαλιστή βουλευτή Liem Hoang Ngoc σχετικά με τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, οι Ομάδες UMP και Modem στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερψήφισαν με ενθουσιασμό ένα κείμενο το οποίο η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη είχαν τροποποιήσει γραμμή προς γραμμή, προκειμένου να το μετατρέψουν σε ένα νεοφιλελεύθερο μανιφέστο. Καταψήφισα το συγκεκριμένο κείμενο που αποτελεί προσβολή προς τους πολίτες της Ευρώπης. Οι Ομάδες UMP και Modem χρησιμοποιούν το φάσμα των μη βιώσιμων ελλειμμάτων για να δικαιολογήσουν τη λήψη μέτρων λιτότητας άνευ προηγουμένου σε ολόκληρη την Ευρώπη από το 2011. Προτείνουν τον μετασχηματισμό του Συμφώνου Σταθερότητας σε Σύμφωνο Κοινωνικής Οπισθοδρόμησης. Σε αυτό το κείμενο, η δεξιά φθάνει μέχρι του σημείου να απορρίψει τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού οργανισμού αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, ενώ οι ιδιωτικοί οργανισμοί συνεχίζουν να καθοδηγούν κερδοσκοπικές επιθέσεις κατά των κρατών που ανήκουν στην ευρωζώνη. Ωστόσο, ξεχνά ότι η αύξηση των ελλειμμάτων είναι κατά κύριο λόγο αποτέλεσμα της κρίσης, των πακέτων διάσωσης των τραπεζών και της αποτυχίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Σήμερα, η δεξιά δίνει το τιμολόγιο στους πολίτες.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Τα υψηλά ελλείμματα και το υψηλό χρέος πολλών κρατών μελών της ΕΕ, αποτελεί όντως ένα σημαντικό πρόβλημα, έχοντας δημιουργήσει τη δημοσιονομική κρίση που διανύουμε και οφείλουμε όλοι να διαχειριστούμε. Ωστόσο, οι αιτίες αυτών των δημοσιονομικών παρεκκλίσεων δεν είναι αυτές που διαπιστώνει ο εισηγητής. Οι κρατικοί προϋπολογισμοί εκτροχιάστηκαν επειδή: α) σε κάθε κρίση αυξάνονται οι κρατικές δαπάνες (κοινωνικές, αναπτυξιακές) β) διασώθηκαν οι εμπορικές τράπεζες γ) εντάθηκε ο φορολογικός ανταγωνισμός με σαφή μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων κατά την περασμένη εικοσαετία. Επομένως, η δική μας ανάλυση της πραγματικότητας είναι τελείως διαφορετική από αυτή του εισηγητή, ο οποίος θεωρεί ότι οι κυβερνήσεις είναι αυτές που ευθύνονται για τους δημοσιονομικούς εκτροχιασμούς.

  George Sabin Cutaş (S&D), γραπτώς. – (RO) Την περασμένη χρονιά το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος στην ευρωζώνη ανέρχονταν στο 6,3% και στο 78,7% του ΑΕγχΠ αντίστοιχα, επίπεδο πολύ υψηλότερο από αυτό που είχε καθορισθεί στο Σύμφωνο Ανάπτυξης και Σταθερότητας. Η τρέχουσα κρίση έχει αναδείξει τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, δεδομένου ότι το Σύμφωνο δεν αποτέλεσε επαρκές μέσο για την εναρμόνιση των εθνικών οικονομιών. Συνεπώς, στηρίζω μια αναθεώρηση του Συμφώνου και την αναζήτηση εναλλακτικών μηχανισμών για την αποκατάσταση της σύγκλισης των οικονομιών εντός της ΕΕ, καθώς και τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δημόσιου οργανισμού αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας και τον στενότερο συντονισμό των δημοσιονομικών και νομισματικών πολιτικών των κρατών μελών. Στην πραγματικότητα, θεωρώ την απόφαση που έλαβε την περασμένη εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να αγοράσει ομόλογα που εκδίδουν οι κυβερνήσεις της ευρωζώνης ως θετικό βήμα. Αποφάσισα να καταψηφίσω την τελική έκθεση για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών, δεδομένου ότι από την έκθεση αφαιρέθηκαν οι πτυχές τις οποίες θεωρώ θεμελιώδεις για τη διασφάλιση της σταθερότητας της ευρωπαϊκής αγοράς και τη διατήρηση ενός σύγχρονου κράτους πρόνοιας στην Ευρώπη.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Στους καιρούς κρίσης που βιώνουμε, στο πλαίσιο της οποίας πολλές χώρες αντιμετωπίζουν σοβαρές δυσκολίες με τα δημόσια οικονομικά τους, είναι απαραίτητο να ληφθούν πολιτικά μέτρα που οδηγούν στην οικονομική και κοινωνική σταθερότητα, αλλά κυρίως μέτρα που τονώνουν την ανάπτυξη. Το επίπεδο του δημόσιου χρέους, όπως και αυτό του ελλείμματος, πρέπει να αναλυθεί και να υιοθετηθούν οι βέλτιστες πρακτικές στο θέμα αυτό, κατά τρόπον ώστε να καταστεί εφικτή η διαμόρφωσης μιας σταθερότερης κατάστασης και να αποφευχθεί η επανάληψη των ίδιων σφαλμάτων στο μέλλον. Επίσης, θεωρώ απαραίτητη την υιοθέτηση λογικών κριτηρίων για την ιδέα της ανάκαμψης της οικονομίας, δεδομένου ότι οι καταστάσεις στα κράτη μέλη είναι διαφορετικές. Τέλος, θέλω να τονίσω την ανάγκη μιας ανταγωνιστικής φορολογικής πολιτικής, όχι μόνο για την ΕΕ, αλλά και όσον αφορά τις επενδύσεις τρίτων χωρών.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Όπως έδειξε η παρούσα κρίση, με τις βαθιές επιπτώσεις της στην οικονομική ανάπτυξη, την ποιότητα της ζωής των πολιτών και την κοινωνική σταθερότητα, η βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών αποτελεί προαπαιτούμενο για την οικονομική ανάκαμψη και την αξιοπιστία της ανάπτυξης. Σαφής έχει επίσης καταστεί και η ανεπάρκεια της αναθεώρησης του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Θα ήθελα, ως εκ τούτου, να επαναλάβω ότι υπάρχει ανάγκη ενίσχυσης των μηχανισμών των οργάνων της ΕΕ με σκοπό τη βελτίωση της ολοκλήρωσης και της εδαφικής συνοχής, ούτως ώστε να διασφαλιστεί η αύξηση της ικανότητας παρέμβασης και προστασίας για την αντιμετώπιση των κινδύνων και των αποκλίσεων από την κοινή πολιτική. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω τις κοινωνικές ανησυχίες που τονίζονται σε αυτήν την έκθεση, η οποία προειδοποιεί για τις ευρείες ανισότητες μεταξύ των εισοδημάτων των πολιτών. Πρόκειται για μια κατάσταση που υπονομεύει την παραγωγικότητα και την οικονομική ανταγωνιστικότητα. Συμφωνώ, ως εκ τούτου, με την ανάγκη να ενθαρρυνθούν τα κράτη μέλη να προβούν στις κατάλληλες μεταρρυθμίσεις για να αντιμετωπίσουν αυτές τις ανισότητες. Η φορολογική δικαιοσύνη και οι αποτελεσματικές δημόσιες δαπάνες εκ μέρους της κυβέρνησης είναι απαραίτητες για τη διαδικασία της ανάκαμψης της οικονομίας και της κοινωνικής συνοχής. Η μείωση της φτώχειας, η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και η τόνωση της οικονομικής ανάπτυξης και παραγωγικότητας αποτελούν αναμφισβήτητες προτεραιότητες στην ΕΕ, ενώ είναι βέβαιο ότι στην επίτευξη των εν λόγω στόχων θα συμβάλει η σταδιακή μείωση του φορολογικού βάρους που φέρουν οι θέσεις εργασίας και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Συμφωνώ με την έκθεση: τα υφιστάμενα επίπεδα δημόσιου χρέους και ελλειμμάτων θα αποτελέσουν δύσκολο πρόβλημα για τις μελλοντικές γενιές, αλλά συνιστούν μείζον πρόβλημα και σήμερα. Ωστόσο, διαφωνώ με τις προτεινόμενες λύσεις. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να θεωρηθεί σοβαρή μια έκθεση που παραλείπει τον λόγο για την πρόσφατη έκρηξη του χρέους και του ελλείμματος. Πρέπει, αντιθέτως, να επισημανθεί ότι είναι ακριβώς το γεγονός ότι τα ιδιωτικά χρέη των τραπεζών και του χρηματοπιστωτικού τομέα αναλήφθηκαν από τα κράτη μέλη, και, συνεπώς, από τους πολίτες και τους φορολογούμενους της Ευρώπης, που έχει προκαλέσει την αύξηση των εν λόγω ελλειμμάτων σε αυτόν τον βαθμό. Πρέπει να επαναλαμβάνουμε συνεχώς το γεγονός ότι η ΕΕ και η Ευρωομάδα προβαίνουν σε ενέργειες μόνο και μόνο για να ευχαριστήσουν αυτές τις αγορές που πιστεύετε ότι είναι ορθολογικές και αποτελεσματικές, αλλά οι οποίες πανικοβάλλονται όταν το έλλειμμα μεγαλώνει υπερβολικά, και πανικοβάλλονται ξανά διότι φοβούνται ότι τα μέτρα που λαμβάνονται για τη μείωση του ενδέχεται να εμποδίσουν έστω και μια φαινομενική ανάκαμψη της οικονομίας. Περιδρόμιασαν χρεώνοντας υψηλή τιμή για έναν κίνδυνο που ανέλαβαν αναφορικά με το ελληνικό χρέος τον οποίο μόλις απομακρύνατε μέσω της υιοθέτησης των τελευταίων μέτρων. Κέρδισαν σε όλα τα μέτωπα, αυξάνοντας τα κέρδη τους ακόμη περισσότερο. Ποιος νοιάζεται για τις συνέπειες στην πραγματική οικονομία και στους ανθρώπους.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Υποχρεώθηκα να καταψηφίσω την έκθεση του συναδέλφου μου, Liem Hoang Ngoc, την οποία οι ευρωπαίοι δεξιοί και φιλελεύθεροι συμπλήρωσαν κατά τρόπο που της στέρησαν την ουσία της, υπερασπιζόμενοι απλώς τη δογματική συμμόρφωση προς το Σύμφωνο Σταθερότητας και, ως εκ τούτου, προς τις πολιτικές λιτότητας. Η δημοσιονομική πολιτική δεν αποτελεί αυτοσκοπό. Είναι ένα εργαλείο για την εφαρμογή πολιτικών στόχων. Η προτεραιότητα δεν πρέπει να είναι η λιτότητα, διαφορετικά θα καταπνίξουμε την όποια υπάρχουσα ανάπτυξη. Αυτό που πρέπει να υπερασπιστούμε είναι μια φιλοσοφία ανάπτυξης της απασχόλησης. Γι’ αυτόν τον λόγο, πρέπει να δοθούν στην ΕΕ οι πόροι για να δράσει, γεγονός που σημαίνει να παράσχουμε στους εαυτούς μας τα εργαλεία για να κατευθύνουμε την οικονομία, πέραν της εμβέλειας των εργαλείων που έχουμε στη διάθεσή μας βάσει του Συμφώνου Σταθερότητας, τα οποία είναι ανεπαρκή.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Το παρόν έγγραφο αποτελεί απόδειξη της επιθυμίας δημιουργίας ενός συστήματος αναδιανομής που καλύπτει τις ανάγκες της κοινωνίας στο σύνολό της. Οι θετικές προτάσεις του αφορούν τις πολιτικές μετανάστευσης. Απορρίπτει τις «αδιάκριτες περικοπές» που έχουν εφαρμοστεί στις δημόσιες επενδύσεις στο όνομα της κρίσης. Πέραν τούτου, ωστόσο, σε συγκεκριμένες προτάσεις εισάγει μια αντίστροφη λογική.

Αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης, αποδοχή ενός Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης ως λύσης στην κρίση, παρά το γεγονός ότι το ίδιο το Σύμφωνο αποτελεί σαφώς μια από τις αιτίες της κρίσης, συγχαρητήρια προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για τη διάσωση του τραπεζικού τομέα, και προώθηση μιας κοινωνικής οικονομίας με βάση μια βιώσιμη, ανταγωνιστική αγορά – τόσα νεοφιλελεύθερα δόγματα επαναλαμβάνονται σε ολόκληρο το κείμενο. Η κρίση δεν θα φέρει καμιά αλλαγή: η Ευρώπη είναι τυφλωμένη από τον δογματισμό της και κωφεύει στα αιτήματα των πολιτών της. Καταψηφίζω την εν λόγω έκθεση.

  Claudio Morganti (EFD), γραπτώς. – (IT) Παρά το γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση επηρεάζει αρνητικά τη βιωσιμότητα των εθνικών προϋπολογισμών σε ανησυχητικό βαθμό, η έκθεση που εξετάζει το Σώμα περιέχει εδάφια που με αποτρέπουν από το την υπερψηφίσω.

Πρώτα απ’ όλα, στην παράγραφο 59 αναφέρεται ότι μπορούμε να συμβάλλουμε στο ξεπέρασμα της κρίσης αυξάνοντας τα επίπεδα της απασχόλησης και προτείνει την υιοθέτηση πολιτικών υπέρ της μετανάστευσης από χώρες εκτός της ΕΕ, ακόμη και τη χορήγηση ιθαγένειας. Από τη μια μεριά, το κείμενο συγχέει αδικαιολόγητα το θέμα της οικονομίας με αυτό της πολιτικής για τη μετανάστευση, παραβλέποντας, ειδικότερα, το ήδη υψηλό ποσοστό της ανεργίας.

Από την άλλη μεριά, δεν πιστεύω ότι η Ευρώπη πρέπει να προωθήσει τη χορήγηση ιθαγένειας. Επιπλέον, ορισμένες από τις προτεινόμενες τροπολογίες επιδιώκουν τη δημιουργία φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού οργανισμού αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Είναι σίγουρο ότι με την εισαγωγή ενός νέου φόρου δεν μπορούμε να επιτύχουμε βελτίωση της ρύθμισης της χρηματοπιστωτικής αγοράς.

Τέλος, όσον αφορά τη δημιουργία ενός δημόσιου οργανισμού αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, η τροπολογία που κατατέθηκε δεν είναι προσφυής, διότι ο καλύτερος πρακτικός τρόπος διαφύλαξης της εμπιστοσύνης των επενδυτών είναι η διασφάλιση της αμεροληψίας και της ανεξαρτησίας των οργανισμών αξιολόγησης, και όχι το να υπόκεινται σε πολιτικές επιρροές.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (ΕΝ) Λυπούμαι ιδιαίτερα για το γεγονός ότι η δεξιά «απήγαγε» τελικά αυτήν την έκθεση για τα δημόσια οικονομικά και άλλαξε ολοκληρωτικά τον κύριο στόχο της, καθιστώντας την μια ιδιαίτερα νεοφιλελεύθερη έκθεση. Χαιρετίζω την απόφαση του εισηγητή, Hoang Ngoc, να αποσύρει το όνομά του από αυτήν.

  Marc Tarabella (S&D), γραπτώς. – (FR) Είναι απλώς απαράδεκτο το γεγονός ότι η εν λόγω έκθεση εγκρίθηκε από την πλειοψηφούσα Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και την Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ευθυγραμμιζόμενη με τον εισηγητή μας, κ. Hoang Ngoc, η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταψήφισε την έκθεση. Το Σώμα καταψήφισε την έκθεση. Πώς μπορεί κανείς να επιθυμεί να επιβάλει στους συμπολίτες μας να πληρώσουν για μια κρίση για την οποία σε μεγάλο βαθμό είναι υπεύθυνες οι τράπεζες και οι κερδοσκόποι; Τα μέτρα υπέρ των οποίων συνηγόρησαν οι Ομάδες PPE και ALDE, δηλαδή η ταχεία εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών, οι περικοπές των δημόσιων δαπανών, ιδίως των συντάξεων και της υγειονομικής περίθαλψης, και η άνευ όρων εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, θα έχουν καταστροφικές μακροπρόθεσμες συνέπειες στις κοινωνίες μας. Οδεύουμε κατευθείαν προς την καταστροφή, εάν δεν καθιερώσουμε ένα φόρο για τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, όπως πρότεινε ο κ. Hoang Ngoc, και εάν δεν λάβουμε βιώσιμα μέτρα για την ανάκαμψη. Ας μην επιτρέψουμε να λυγίσουν οι πολίτες της Ευρώπης από το βάρος των μέτρων.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο κύριος σκοπός αυτής της έκθεσης ήταν η ανάλυση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με στόχο την ανάκαμψη της οικονομίας της. Η συζήτηση επ’ αυτού του θέματος στην Ολομέλεια δεν θα μπορούσε να είχε πραγματοποιηθεί σε καταλληλότερη στιγμή, δεδομένης της άνευ προηγουμένου οικονομικής και χρηματοπιστωτικής συμφωνίας στην οποία κατέληξαν την περασμένη εβδομάδα οι ευρωπαίοι ηγέτες. Από τη μια μεριά, το πακέτο των μέτρων που υιοθετήθηκαν –ειδικότερα η αποδέσμευση της βοήθειας για την Ελλάδα, η επιταχυνθείσα αναδιάρθρωση των δημόσιων οικονομικών των κρατών μελών, και η δημιουργία ενός μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθεροποίησης– αποδεικνύουν την ύπαρξη ισχυρής αλληλεγγύης. Ωστόσο, καθιστούν ορατή μια περίοδο θυσιών, η οποία θα επηρεάσει όλους τους Ευρωπαίους. Οι εν λόγω θυσίες πρέπει να κατανεμηθούν κατά τρόπο δίκαιο και ισόρροπο. Πρόκειται για μια χρονική στιγμή λήψης θαρραλέων αποφάσεων σε εθνικό επίπεδο, με μακροπρόθεσμη προοπτική και χωρίς στρογγυλοποιήσεις. Τα δημόσια οικονομικά ισοσκελίζονται με την περικοπή δαπανών και την αύξηση των εσόδων, ή με την εφαρμογή και των δύο ταυτόχρονα.

Σε περίοδο οικονομικής ύφεσης, δεν έχουμε άλλη εναλλακτική λύση στη διάθεσή μας παρά να μειώσουμε ουσιαστικά τις δημόσιες δαπάνες περικόπτοντας τη σπατάλη και βελτιστοποιώντας τις εργασίες του κράτους. Μετά από αρκετές τροποποιήσεις, το τελικό περιεχόμενο της εν λόγω πρότασης ψηφίσματος επικεντρώνεται σε ορισμένες από αυτές τις προκλήσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο την υπερψήφισα.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Κυρίες και κύριοι, το 2009, η Λιθουανία και μερικά από τα γειτονικά μας κράτη μέλη της ΕΕ έπιασαν πάτο. Ίσως να μην πετούν πάνω από τα κεφάλια μας όρνεα, αλλά δεν αισθανόμαστε ακόμη ασφαλείς: το ΑΕγχΠ της Λιθουανίας σημείωσε μείωση κατά 4,1% από τρίμηνο σε τρίμηνο και στο πρώτο τρίμηνο του 2010. Οι περισσότεροι Λιθουανοί κατανοούν ότι η ανάγκη να υπάρξουν επώδυνα θύματα και αυστηρά μέτρα δεν θα εκλείψει σε μια μέρα. Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών είναι απαραίτητη για την επίτευξη σταθερότητας και ανάπτυξης. Η λύση είναι η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος. Στην έκθεση παρατηρείται με ακρίβεια ότι τα υψηλά επίπεδα χρέους και ελλείμματος απειλούν τη βιωσιμότητα και θα μπορούσαν να έχουν καταστροφικές συνέπειες στην απασχόληση, τη δημόσια υγεία και τις συντάξεις. Η απόφαση που πρέπει να πάρουμε δεν είναι εύκολη – το αυξανόμενο κρατικό έλλειμμα καθίσταται τεράστιο βάρος για τις μελλοντικές γενιές. Η χρηματοπιστωτική σταθερότητα είναι σημαντική για την ανάκαμψη της λιθουανικής και των ευρωπαϊκών οικονομιών. Ως εκ τούτου, συμφωνώ με τα μέτρα που συζητήθηκαν αυτή την εβδομάδα, για παράδειγμα, τις προτάσεις για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικού Κινδύνου και το Ευρωπαϊκό Σύστημα Χρηματοπιστωτικής Εποπτείας. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, χρειαζόμαστε απρόσκοπτο συντονισμό των αγορών και των αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου και καλύτερη εποπτεία. Πρέπει επίσης να συνεχίσουμε να υλοποιούμε σοβαρά τις διεθνείς δεσμεύσεις μας. Κυρίως είναι απαραίτητο να κερδίσουμε ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών και να αποκαταστήσουμε την οικονομική εμπιστοσύνη καθεμιάς από τις χώρες μας στον εαυτό της. Αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε διασφαλίζοντας τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών, μιλώντας χωρίς περιστροφές και όντας διαφανείς σε οτιδήποτε κάνουμε.

Έκθεση: Ricardo Cortés Lastra (A7-0129/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση για τη συμβολή της πολιτικής συνοχής στην επίτευξη των στόχων της Λισαβόνας και της Στρατηγικής ΕΕ 2020 είναι θεμελιώδους σημασίας από την άποψη ότι απεικονίζει τον βαθμό στον οποίο η εν λόγω πολιτική μπορεί να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο για το μέλλον της Ένωσης. Τα διαρθρωτικά ταμεία, που διασφαλίζουν τη συνοχή των ευρωπαϊκών εδαφών και χρηματοδοτούν την καινοτομία, βοηθούν στη διαμόρφωση πρωτοβουλιών οι οποίες, αναμφίβολα, παράγουν ανάπτυξη στις περιφέρειες. Πιστεύω ειλικρινά ότι η πολιτική συνοχής θα αποτελέσει μέσο ζωτικής σημασίας για την επίτευξη των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ 2020, λόγος για τον οποίο υπερψήφισα αυτή την έκθεση.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Οι δυσκολίες που πάντα αναδεικνύονται από την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ποικιλομορφία της ευρωπαϊκής κληρονομιάς –ως μέρος μιας μεγάλης περιοχής η οποία, ωστόσο, παρουσιάζει διαφορές– έχουν ως αποτέλεσμα, από τη δεκαετία του ογδόντα, την ανάπτυξη της πολιτικής συνοχής. Κατά κυκλικό τρόπο, περνώντας από τη μια περίοδο προγραμματισμού στην επόμενη, η Ευρώπη έχει έλθει αντιμέτωπη με την ανάγκη να επικαιροποιήσει τους στόχους της σχετικά με τη συνοχή. Αυτό το έπραξε ανανεώνοντας τόσο τα μέσα, για τα οποία τα διαρθρωτικά ταμεία ήταν, είναι και θα συνεχίσουν να είναι η ουσιαστική οικονομική βάση κάθε κοινοτικής πολιτικής που επιδιώκει τη βελτίωση της εσωτερικής συνοχής, όσο και τους σκοπούς, βάσει των οποίων οι διάφοροι στόχοι και οι μεμονωμένες ενέργειες αναπροσανατολίζονται διαρκώς σε αντιστοιχία με τις απαιτήσεις των καιρών. Τάσσομαι υπέρ της έκθεσης πρωτοβουλίας του κ. Cortés Lastra: η Στρατηγική ΕΕ 2020 πρέπει να περιλαμβάνεται μεταξύ των στόχων της πολιτικής συνοχής για την περίοδο 2007-2013, στηριζόμενη από τον στόχο της εδαφικής συνοχής και από την πραγματιστική προσέγγιση της κοινής συμμετοχής στους στόχους σε τοπικό επίπεδο. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αποφύγουμε τον κίνδυνο η Στρατηγική ΕΕ 2020 να σμικρυνθεί σε μια στρατηγική όπου θα κυριαρχεί η ευρωγραφειοκρατία, όπως συνέβη με τη Στρατηγική της Λισαβόνας.

  Alain Cadec (PPE), γραπτώς. – (FR) Τα διαρθρωτικά ταμεία διαδραματίζουν ρόλο ζωτικής σημασίας στην εφαρμογή της Στρατηγικής ΕΕ 2020 στον βαθμό που συνιστούν ένα ισχυρό μέσο για την οικονομική ανάπτυξη όλων των περιφερειών της Ευρώπης. Στην έκθεση του κ. Cortes Lastra επισημαίνεται ορθά ότι η Στρατηγική της Λισαβόνας παρουσίασε συγκεκριμένα αποτελέσματα μόνο όταν συνδέθηκε με την πολιτική συνοχής. Ως εκ τούτου, συμφωνώ με τις συστάσεις του εισηγητή σχετικά με τις βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν στο σύστημα διακυβέρνησης στο πλαίσιο της Στρατηγικής ΕΕ 2020 σε σχέση με την Στρατηγική της Λισαβόνας. Είναι ζωτικής σημασίας να εδραιωθούν στενότεροι δεσμοί μεταξύ των τοπικών και των περιφερειακών αρχών και των ενδιαφερόμενων μερών της κοινωνίας των πολιτών στο πλαίσιο μιας πολυεπίπεδης διακυβέρνησης. Θα συμφωνήσω με τον εισηγητή όσον αφορά την επισήμανση της σημασίας μιας απλοποιημένης προσέγγισης της χρήσης των διαρθρωτικών ταμείων στο μελλοντικό ρυθμιστικό πλαίσιο. Στο κάτω-κάτω, η απλότητα είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της αποτελεσματικότητας.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Τάσσομαι αναφανδόν υπέρ των προτάσεων που κατατέθηκαν στην εν λόγω έκθεση και οι οποίες επιδιώκουν τη συμπερίληψη στην πολιτική συνοχής προκειμένου να επιδιωχθούν οι στόχοι που έχουν καθοριστεί για την Στρατηγική ΕΕ 2020. Η νέα Συνθήκη της Λισαβόνας ενισχύει την αρχή της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής, και χωρίς αυτή τη ρήτρα αλληλεγγύης δεν έχει νόημα η ίδια η ΕΕ! Ο απώτερος στόχος της πολιτικής συνοχής είναι ο περιορισμός των διαφορών μεταξύ των επιπέδων οικονομικής ανάπτυξης των διαφόρων περιφερειών και η αντιμετώπιση της διαρθρωτικής οπισθοδρόμησης των πλέον μειονεκτουσών και των εξόχως απόκεντρων περιοχών. Στο πλαίσιο της προσέγγισης της Στρατηγικής ΕΕ 2020, η οποία αποσκοπεί στην προώθηση της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η πολιτική συνοχής μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μέσο για την επιτυχή επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στην στρατηγική.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο απώτερος στόχος της πολιτικής συνοχής είναι ο περιορισμός των διαφορών μεταξύ των επιπέδων οικονομικής ανάπτυξης των διαφόρων περιφερειών, κατευθύνοντας τους πόρους ειδικά προς την ανάπτυξη και την απασχόληση. Η Στρατηγική ΕΕ 2020 παρουσιάζει σημαντικές και φιλόδοξες προκλήσεις για την Ευρώπη σε πέντε τομείς που θεωρούνται στρατηγικής σημασίας: (i) απασχόληση, (ii) καινοτομία και έρευνα, (iii) κλιματική αλλαγή και ενέργεια, (iv) εκπαίδευση, και (v) καταπολέμηση της φτώχιας. Όπως έχω πει, πρόκειται για μια φιλόδοξη και τολμηρή στρατηγική. Συμφωνώ με τον εισηγητή ότι αυτή η στρατηγική πρέπει να σχεδιαστεί έτσι ώστε να εναρμονίζεται με τη μελλοντική πολιτική συνοχής, καθώς και ότι η Στρατηγική ΕΕ 2020 πρέπει επίσης να εφαρμοστεί σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, κάτι που δεν κατέστη εφικτό με τη Στρατηγική της Λισαβόνας. Αυτό είναι ένα θέμα κρίσιμης σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη των διαφόρων περιφερειών. Καθώς προέρχομαι από μια περιφέρεια της Πορτογαλίας, της οποίας τα συμφέροντα και οι επιθυμίες συχνά παραβλέπονται εξαιτίας της κεντρικής εξουσίας, πιστεύω, όπως έχω δηλώσει ήδη δημοσίως, ότι η υλοποίηση των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ 2020 σε περιφερειακό επίπεδο μπορεί να αποβεί περισσότερο σε όφελος μιας πιο ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού σχεδίου ανάπτυξης υπάρχει μεγάλο περιθώριο προόδου όσον αφορά την εδαφική συνοχή, η οποία είναι κρίσιμης σημασίας για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, την προώθηση της απασχόλησης και της αειφόρου ανάπτυξης, καθώς και για την κοινωνική συνοχή. Δεν έχω καμία αμφιβολία για το ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην επιτυχία του εγχειρήματος της οικοδόμησης της Ευρώπης. Ως εκ τούτου, στηρίζω τις συστάσεις που περιλαμβάνονται στην εν λόγω έκθεση, όπως η ανάγκη απλοποίησης των κανόνων πρόσβασης και διαχείρισης της χορήγησης των διαθέσιμων κεφαλαίων προκειμένου να ενθαρρυνθεί η χρήση και η αποτελεσματική υλοποίησή τους, καλύπτοντας το σύνολο του εδάφους της ΕΕ. Οι περιφέρειες υλοποιούν περισσότερο από το ένα τρίτο των δημοσίων επενδύσεων στην ΕΕ, ενώ οι δαπάνες των διαρθρωτικών ταμείων επικεντρώνονται ολοένα και περισσότερο σε στόχους που σχετίζονται με την ανάπτυξη και την απασχόληση. Πιστεύω ότι είναι απαραίτητο για την ΕΕ να προβεί σε άμεσες ενέργειες και να λάβει συγκεκριμένα μέτρα «για την ικανοποίηση των ιδιαίτερων αναγκών των περιφερειών με σοβαρά φυσικά ή δημογραφικά μειονεκτήματα μόνιμου χαρακτήρα, όπως οι παράκτιες περιοχές, τα νησιά, οι ορεινές, οι μεθοριακές και οι εξόχως απόκεντρες περιφέρειες». Θα ήθελα επίσης να επαναλάβω ότι «η εκπαίδευση και η κατάρτιση αποτελούν θεμελιώδεις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της ΕΕ και μπορούν να την καταστήσουν ανταγωνιστικότερη απέναντι στις διεθνείς προκλήσεις».

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ο εισηγητής θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι η Στρατηγική ΕΕ 2020 δεν έχει ενσωματώσει δεόντως μια αξιολόγηση της Στρατηγικής της Λισαβόνας, άποψη με την οποία συμφωνώ. Οι δεδηλωμένοι στόχοι της Στρατηγικής της Λισαβόνας –οικονομική ανάπτυξη, απασχόληση και κοινωνική συνοχή– δεν έχουν επιτευχθεί. Αντιθέτως, η κατάσταση σε αυτούς τους τομείς έχει επιδεινωθεί. Όπως έχουμε ξαναπεί, αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας, και μάλιστα τι στόχων! Πολύ συγκεκριμένα: απελευθερώσεις, ιδιωτικοποιήσεις και μετάλλαξη της νομοθεσίας για την απασχόληση σε μια νομοθεσία λιγότερο ρυθμισμένη και περισσότερο ευέλικτη. Αυτές οι επιλογές, τα μέσα και οι στόχοι έχουν τώρα αναληφθεί ξανά από την Στρατηγική ΕΕ 2020. Στην ίδια γραμμή, ο εισηγητής υποστηρίζει την ολοκλήρωση της «ελεύθερης, ανοιχτής και λειτουργικής εσωτερικής αγοράς». Μα ήταν ακριβώς αυτή η «ελεύθερη, ανοιχτή και λειτουργική εσωτερική αγορά» που είχε ως αποτέλεσμα, στις περισσότερες περιπτώσεις, τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό στην ΕΕ, και υπονόμευσε την εδαφική συνοχή της. Συνεπώς, δεν αποδεχόμαστε την ευθυγράμμιση της πολιτικής συνοχής με τη Στρατηγική ΕΕ 2020 για να υπερασπιστούμε τον πραγματικό στόχο της: περιορισμός των διαφορών στα επίπεδα ανάπτυξης των διαφόρων περιφερειών, και εμπέδωση πραγματικής οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Ο κύριος στόχος της πολιτικής συνοχής είναι οι προσπάθειες για την επίτευξη ομοιογενούς βαθμού ανάπτυξης σε όλες τις περιφέρειες της ΕΕ. Χάρη στα πολυετή προγράμματα και τις στρατηγικές που έχουν εφαρμοστεί ως μέρος της εν λόγω πολιτικής, οι μεμονωμένες περιφέρειες και, ιδιαίτερα, οι φτωχότερες εξ αυτών, έχουν την ευκαιρία βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης, αύξησης της ανταγωνιστικότητας και δημιουργίας θέσεων εργασίας. Πάνω από το ήμισυ όλων των επενδύσεων στον δημόσιο τομέα πραγματοποιούνται σε περιφερειακό επίπεδο, με αποτέλεσμα οι τοπικές αρχές να καθίστανται οι κύριοι συμμετέχοντες στην υλοποίηση της τρέχουσας Στρατηγικής της Λισαβόνας, και της μελλοντικής Στρατηγικής ΕΕ 2020. Πρέπει να παράσχουμε την πλήρη στήριξή μας στην υλοποίηση των έργων που περιλαμβάνονται στην πολιτική συνοχής, ενθυμούμενοι ότι οι περισσότερο ωφελούμενοι θα είναι κυρίως οι αγροτικές περιοχές, ενώ η προώθηση εκ μέρους του συντάκτη της προσέγγισης εταιρικής σχέσης καθιστά εφικτή την αποτελεσματική ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τους στόχους και τα αποτελέσματα των έργων που έχουν αναληφθεί.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Φαίνεται ότι παρέχουμε χρηματοδότηση για μειονεκτούσες περιοχές, η οποία, κατόπιν, καταλήγει να δαπανάται σε σχετικά ευημερούσες περιοχές. Υπάρχουν προβλήματα όσον αφορά την πολιτική επιδοτήσεων σε ολόκληρη την ΕΕ. Από τη μια μεριά, επενδύονται χρήματα για την αναγέννηση χωριών με σκοπό την αποτροπή της εξαφάνισης αγροτικών κοινοτήτων και, από την άλλη, οι εν λόγω προσπάθειες υπονομεύονται από κανονισμούς για ιδιωτικοποίηση και απορρύθμιση.

Δεν έχει νόημα να υπάρχει ένα ζωντανό κέντρο του χωριού, εάν το χωριό είναι σχεδόν αποκομμένο από το δίκτυο δημόσιων συγκοινωνιών και το ταχυδρομείο έχει κλείσει. Η έκθεση δεν επικεντρώνεται αρκετά αναλυτικά στα προβλήματα της πολιτικής συνοχής και, ως εκ τούτου, την καταψήφισα.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Το παρόν ψήφισμα αποτελεί σημαντικό έγγραφο, διότι προσδιορίζει την καλύτερη πορεία για τη σύνδεση που απαιτείται μεταξύ της πολιτικής συνοχής και της Στρατηγικής ΕΕ 2020. Σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία εξετάζεται ιδιαίτερα το μέλλον της ευρωπαϊκής πολιτικής συνοχής μετά το 2013, είναι πράγματι σημαντικό να παρουσιάσουμε την εν λόγω πολιτική ως απολύτως απαραίτητο εργαλείο συμμόρφωσης με την Στρατηγική ΕΕ 2020, επαναλαμβάνοντας τη δήλωση ότι οι πολιτικές συνοχής είναι απαραίτητες για την εφαρμογή του αρχικού σχεδίου ολοκλήρωσης της ΕΕ. Η πολιτική συνοχής είναι σημαντική διότι δημιούργησε μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ των ευρωπαϊκών περιφερειών, ενώ τώρα θεωρείται κρίσιμης σημασίας, μέσω της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και του τοπικού δυναμικού, για το ξεπέρασμα της τρέχουσας χρηματοπιστωτικής κρίσης που βιώνει η ΕΕ. Σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία ο προϋπολογισμός της ΕΕ δεν αναμένεται να αυξηθεί και κατά την οποία ο προϋπολογισμός της πολιτικής συνοχής (κατά προσέγγιση 45% του προϋπολογισμού της ΕΕ) υφίσταται πιέσεις, πιστεύουμε ότι ένας καλός σύνδεσμος μεταξύ των στόχων της πολιτικής συνοχής και των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ 2020 είναι απαραίτητος για την ενίσχυση της συνοχής και, ταυτόχρονα, για τη συμβολή σε μια θετική απόκριση όλων των περιφερειών και των μελών του κοινού στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (ΕΝ) Είναι κρίμα που απορρίφθηκε το εναλλακτικό ψήφισμα μας για την πολιτική συνοχής και τη Στρατηγική ΕΕ 2020. Εμείς, η Ομάδα Verts/ALE, αποφασίσαμε, ως εκ τούτου, να απέχουμε κατά την τελική ψηφοφορία επί του ψηφίσματος Cortés Lastra.

  Elisabeth Schroedter (Verts/ALE), γραπτώς. – (DE) Ο εισηγητής, κ. Cortés Lastra, συνέταξε αρχικά μια πολύ ισορροπημένη έκθεση για τη σχέση μεταξύ της πολιτικής συνοχής και της Στρατηγικής ΕΕ 2020. Στόχος της ήταν η διόρθωση της εκτεταμένης στοχοθέτησης των πόρων της πολιτικής συνοχής που πραγματοποιήθηκε από την πρώτη Επιτροπή Barroso. Στην έκθεση τίθεται δικαιολογημένα το ερώτημα εάν η πολιτική συνοχής αποτελεί εργαλείο της Στρατηγικής της Λισαβόνας και της νέας Στρατηγικής ΕΕ 2020 ή εάν έχει αυτόνομη σημασία και αξία. Ο εισηγητής πέτυχε μια ισορροπία μεταξύ αυτών των δύο πτυχών. Πρέπει να του είμαστε ευγνώμονες για το ότι προώθησε την ανεξαρτησία της πολιτικής συνοχής. Στηρίξαμε την προσέγγισή του. Δυστυχώς, οι τροπολογίες, οι οποίες κατατέθηκαν κατά κύριο λόγο από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), περιόρισαν σοβαρά την αρχική πρόθεση της έκθεσης. Εμείς στην Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία λυπούμαστε ιδιαίτερα για αυτό. Για αυτόν τον λόγο, υποβάλαμε την έκθεση ξανά στην Ολομέλεια ως εναλλακτικό ψήφισμα, σε μεγάλο βαθμό στην αρχική της μορφή.

Δυστυχώς, δεν πλειοψήφησε. Αυτό δεν ήταν απορίας άξιο, δεδομένης της ψηφοφορίας στην επιτροπή. Ωστόσο, ο στόχος μας ήταν να χρησιμοποιήσουμε το εν λόγω εναλλακτικό ψήφισμα για να καταστήσουμε σαφές ότι υπάρχει μια μειοψηφική άποψη στο Κοινοβούλιο η οποία επιθυμεί να παράσχει στις περιφέρειες περισσότερα δικαιώματα ανεξάρτητης ανάπτυξης σε σχέση με τα δικαιώματα που παρείχε το μοντέλο στοχοθέτησης των πόρων της τρέχουσας περιόδου υλοποίησης των διαρθρωτικών ταμείων.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πολιτική συνοχής είναι απαραίτητη για την υλοποίηση των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ 2020: την προώθηση της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της έρευνας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την οικονομική ανάπτυξη. Μετά τις αποτυχίες της Στρατηγικής της Λισαβόνας όσον αφορά τον στόχο της συνοχής, και οπωσδήποτε μετά την έλλειψη επαρκούς διαβούλευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και συμμετοχής των περιφερειακών και τοπικών αρχών, η έκθεση υπογραμμίζει τη σημασία της συμβολής της πολιτικής συνοχής στους μελλοντικούς στρατηγικούς στόχους. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να προχωρήσουμε προς μια ευρύτερη αίσθηση ιδιοκτησίας των στόχων της στρατηγικής μεταξύ των τοπικών και περιφερειακών αρχών και φορέων.

Οι περιφέρειες έχουν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο ως το όχημα για την προσέγγιση των οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων, ειδικότερα, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Δεδομένης της οριζόντιας προσέγγισής της, ο στόχος της προώθησης της ανάπτυξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της Ένωσης ενόψει των παγκόσμιων προκλήσεων μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω μιας ισχυρής και κατάλληλα χρηματοδοτούμενης πολιτικής συνοχής. Η περιφερειακή διάσταση της Ευρώπης πρέπει να ενισχυθεί με μια στρατηγική που λαμβάνει υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά των διαφόρων περιφερειών ή των ομάδων αυτών, όπως οι εξόχως απόκεντρες περιοχές. Για τους παραπάνω λόγους, θεωρώ την πολιτική συνοχής ουσιαστικό εργαλείο για την υλοποίηση των στόχων της Στρατηγικής ΕΕ 2020, και γι’ αυτό υπερψήφισα την έκθεση.

Έκθεση: Vincent Peillon (A7-0133/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ) είναι ένα θαυμάσιο σχέδιο που απαιτεί έντονη πολιτική συμμετοχή από την πλευρά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Υπερψήφισα την εν λόγω έκθεση, διότι περιέχει τις ακόλουθες τρεις ιδέες που είναι πολύ σημαντικές: 1) η νέα θεσμική δομή πρέπει να καταστεί αποτελεσματική γρήγορα, προκειμένου να καταστεί η ΕγΜ λειτουργική, 2) η επαρκής χρηματοδότηση είναι ζωτικής σημασίας, εάν πρόκειται η ΕγΜ να επιτύχει τους στόχους της και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να αποσαφηνίσει τα έξι μείζονα στρατηγικά έργα (απορρύπανση της Μεσογείου, μεταφορές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εκπαίδευση, ΜΜΕ, πολιτική προστασία), 3) η επιτυχία της ΕγΜ εξαρτάται από την επίλυση των περιφερειακών συγκρούσεων στη λεκάνη της Μεσογείου.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Η Ένωση για τη Μεσόγειο αποτελεί ένα φιλόδοξο σχέδιο με μια σειρά αναμφισβήτητα θετικών πτυχών, ειδικότερα όσον αφορά τη μελλοντική δυνατότητα ενίσχυσης, μέσω της εν λόγω πολιτικής και οικονομικής εταιρικής σχέσης, των μέσων για τον έλεγχο της μετανάστευσης και την καταπολέμηση των ροών παράνομων μεταναστών που πλήττουν τη Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια. Αυτός είναι ένας ακόμη λόγος που αποδεικνύει ότι η Ευρώπη μπορεί να ωφεληθεί από την προοπτική ενός φόρουμ διαλόγου με τις μεσογειακές χώρες, οι οποίες αποτελούν σχεδόν πάντα χώρες διαμετακόμισης για την πλειονότητα των παράνομων μεταναστών που φθάνουν στις νότιες ακτές της Ευρώπης.

Φυσικά, ο δίαυλος διαλόγου που θα ανοίξει δεν πρέπει να εκληφθεί ως μέσο για τη διευκόλυνση των ροών, αλλά ως μέσο για τη ρύθμιση και την καταπολέμηση της παρανομίας. Οι οικονομικές συναλλαγές είναι αυτές, σε συνδυασμό με τη γενική ειρήνευση της περιοχής της Μέσης Ανατολής –προς την κατεύθυνση της οποίας η ΕγΜ θα χρειαστεί να καταβάλει προσπάθειες ενεργού συμβολής– που θα προωθήσουν την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη στις χώρες προέλευσης των μεταναστών. Ως εκ τούτου, εάν η Ένωση για τη Μεσόγειο οικοδομηθεί σε στέρεες πολιτικές βάσεις και διαθέτει συγκεκριμένους στόχους, θα μας δώσει τη δυνατότητα να βοηθήσουμε, εντός των δικών τους χωρών, αυτούς τους ανθρώπους που θα επιθυμούσαν σήμερα να φθάσουν μαζικά στις ακτές της νότιας Ευρώπης. Με την ελπίδα ότι θα δοθεί μεγαλύτερη σημασία στη μετανάστευση στο πλαίσιο των επικείμενων συνόδων κορυφής της Ένωσης για τη Μεσόγειο, υπερψηφίζω την έκθεση.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Ψηφίζοντας υπέρ της έκθεσης Peillon, αναγνωρίσαμε όλοι μας ότι η λεκάνη της Μεσογείου είναι μια περιοχή βασικής σημασίας, και ότι σε έναν πολυπολικό αλληλοεξαρτώμενο κόσμο οι μεγάλες περιφερειακές ολοκληρώσεις, όπως αυτή της Μεσογείου, θα βρίσκονται σε καλύτερη θέση για να αντιμετωπίσουν τις κοινωνικές, πολιτιστικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές, δημογραφικές, πολιτικές προκλήσεις και τις προκλήσεις που σχετίζονται με την ασφάλεια.

Η Μεσόγειος εγκολπώνεται ταυτόχρονα όλες αυτές τις προκλήσεις, οι οποίες είναι κρίσιμες για τη σταθερότητα ολόκληρης της περιοχής, και οι οποίες χρήζουν συντονισμένης, αποφασιστικής δράσης.

Κατά την επικείμενη συνάντηση στη Βαρκελώνη, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων του ευρωμεσογειακού χώρου θα συνεδριάσουν ξανά για να αξιολογήσουν την πρόοδο που έχει επιτευχθεί από την Ένωση για τη Μεσόγειο.

Κατά τη γνώμη μου, στο πλαίσιο αυτής της συνάντησης πρέπει να εξεταστούν τρία πολιτικά σημεία:

α) ο χρόνος που χρειάστηκε για να σημειωθεί πρόοδος μετά τη δημιουργία του θεσμού, η οποία αποφασίστηκε στο Παρίσι, και η αποτυχία να εκμεταλλευτούμε όσο το δυνατόν περισσότερο την κοινοβουλευτική διάσταση που παρέχει η Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση,

β) η ανεπάρκεια των χρησιμοποιηθέντων χρηματοδοτικών πόρων και των συνεργειών. Παρά την αναγνώριση της προόδου και των σημαντικών, απτών δεσμεύσεων στις οποίες προέβησαν ορισμένες από τις χώρες μας, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, ο συνολικός αντίκτυπος της Ένωσης για τη Μεσόγειο όσον αφορά τη δημιουργία ενός χώρου οικονομικής ευημερίας παραμένει περιορισμένος,

γ) η δυσκολία αποφασιστικής αντιμετώπισης θεμάτων όπως η ειρήνη, η σταθερότητα και η ασφάλεια, που αποτελούν ουσιαστικό όρο προκειμένου να προσλάβει η Ένωση για τη Μεσόγειο πολιτική διάσταση και ενότητα σκοπού.

  John Bufton (EFD), γραπτώς. – (ΕΝ) Αντιτιθέμεθα στην Ένωση για τη Μεσόγειο. Αυτή η Ένωση θα διευκόλυνε τη μαζική μετανάστευση από τις φτωχές χώρες της Βόρειας Αφρικής. Θα επέτρεπε επίσης στα στελέχη της Αλ Κάιντα της Βόρειας Αφρικής σε αυτές τις χώρες να εισέρχονται ευκολότερα στην Ευρώπη και να πραγματοποιούν τρομοκρατικές επιθέσεις. Επισημαίνουμε επίσης τον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ εκχωρεί στο Μαρόκο προνομιακό οικονομικό καθεστώς, παρά τη βίαιη κατοχή από την εν λόγω χώρα της Δυτικής Σαχάρας και τη λεηλασία των πόρων της.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Η συνεργασία των Ευρωπαϊκών χωρών με τις υπόλοιπες χώρες του Μεσογείου για να αποτελέσει αποτελεσματικό μοχλό στην οικοδόμηση της ειρήνης και της ευημερίας καθώς και στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να βασίζεται στις αρχές της ισότιμης και αμοιβαίας κοινωφελούς συνεργασίας για τους λαούς της περιοχής. Θα πρέπει να συμβάλλει στη λύση διεθνών και διμερών προβλημάτων στη βάση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη δίκαιης και βιώσιμης λύσης για την Παλαιστίνη, τη Δυτική Σαχάρα και την Κύπρο. Αυτά δυστυχώς δεν αναφέρονται στην Έκθεση, όπως επίσης δεν γίνεται αναφορά στις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης χιλιάδων ανθρώπων, που ταξιδεύουν χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, σε νησιά και πόλεις τις Μεσογείου πλήττοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια όλων μας. Για να υπάρξει πραγματική συνεργασία πρέπει να ενισχύονται οι διαδικασίες διαλόγου και κατανόησης, να λαμβάνονται υπόψη οι ασυμμετρίες της περιοχής, σε όλες τις εμπορικές συμφωνίες, ώστε να εξασφαλίζεται η ισότητα μεταξύ όλων των κρατών. Μια τέτοια συνεργασία θα πρέπει να δυναμώνει και να προωθεί τις κοινωνικές και πολιτιστικές ανταλλαγές, να συμβάλλει στη διαμόρφωση κοινών πολιτικών και ενεργειών για την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

  Anna Maria Corazza Bildt, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE), γραπτώς. – (SV) Οι σουηδοί Συντηρητικοί καταψήφισαν σήμερα την έκθεση A7-0133/2010 σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο (2009/2215(INI)). Αυτό το πράξαμε διότι δεν μπορούμε να στηρίξουμε τη συμβολή της ΕΕ σε έργα που αποτελούν μέρος μιας Ένωσης για τη Μεσόγειο και στα οποία χορηγούνται σημαντικά αυξημένοι πόροι στο πλαίσιο των νέων δημοσιονομικών προοπτικών της ΕΕ για την περίοδο 2014-2020. Είναι πολύ σημαντικό να διατηρούμε εποικοδομητική συνεργασία με τις χώρες της Μεσογείου βάσει των αρχών της ίσης μεταχείρισης, της αλληλεγγύης, του διαλόγου και του σεβασμού των διαφορών και των ειδικών χαρακτηριστικών κάθε χώρας. Η περιφερειακή συνεργασία με την ΕΕ στο πλαίσιο της Ένωσης για τη Μεσόγειο δεν πρέπει, όπως θα ήθελαν κάποιες δυνάμεις, να υποκαταστήσει την ενσωμάτωση στην ΕΕ και τη συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, είναι κρίσιμης σημασίας για την ΕΕ να αναλάβει τις ευθύνες της και να διατηρήσει την αξιοπιστία της, δηλαδή να μην υπόσχεται χρήματα για ποικίλους σκοπούς χωρίς βιώσιμη χρηματοδότηση.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Μετά τη Δήλωση του Παρισιού της 13ης Ιουλίου 2008, η οποία δημιούργησε μια νέα Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ), η προηγούμενη διαδικασία της Βαρκελώνης θα έπρεπε να έχει αναγνωρίσει μια νέα δυναμική, όπως αυτή εκφράζεται στη Δήλωση: «μια ανανέωση των προσπαθειών για τον μετασχηματισμό της περιοχής της Μεσογείου σε χώρο ειρήνης, δημοκρατίας, συνεργασίας και ευημερίας». Ωστόσο, για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το 2009 ήταν χρονιά μεγάλων αλλαγών (ευρωπαϊκές εκλογές για τον Πρόεδρο της Επιτροπής, έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, προσπάθειες για την αντιμετώπιση της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, κτλ.) που καθυστέρησαν την υλοποίηση της ΕγΜ. Πιστεύω ότι η εν λόγω έκθεση ορθά προσδιορίζει τα επόμενα βήματα για την επίτευξη των στόχων που σκιαγραφήθηκαν κατά τη δημιουργία της ΕγΜ. Προσδοκώ με αδημονία επίσης την πραγματοποίηση της δεύτερης συνόδου κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, που έχει προγραμματιστεί για φέτος στις 7 Ιουνίου στη Βαρκελώνη. Η ενίσχυση των μεσογειακών σχέσεων της Ένωσης είναι απαραίτητη, και πιστεύω ότι μόνο ο πολιτικός διάλογος και η βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ της Ένωσης και των άλλων μεσογειακών χωρών θα ενεργοποιήσουν τη δημιουργία ενός χώρου ελευθερίας, δικαιοσύνης, ειρήνης και βιώσιμης και διαρκούς ευημερίας.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (ΕΝ) Στήριξα την εν λόγω έκθεση σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ). Η Ευρώπη και η Μεσόγειος μοιράζονται πολλές διασυνοριακές προκλήσεις που μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα μέσω μιας διαδικασίας περιφερειακής ολοκλήρωσης, με αποτελεσματικά όργανα που μπορούν να υπερβούν τα όρια της διμερούς συνεργασίας. Τέτοιες προκλήσεις καθίστανται ολοένα και πιο οξείες στο πλαίσιο της κρίσης, και είναι προς το συμφέρον της ΕΕ να αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες αποκλίσεις μεταξύ των δύο περιοχών, συμβάλλοντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο, σε ένα βιώσιμο και ασφαλές μέλλον για τους λαούς της Μεσογείου. Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις εντός της ΕγΜ πρέπει να θέσουν σε προτεραιότητα τη δημιουργία των οργάνων της και να τους παράσχουν μια συνεκτική πολιτική στρατηγική που θα διατηρεί στον πυρήνα της την προώθηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών δικαιωμάτων. Εάν οι εν λόγω στόχοι πρόκειται να προωθηθούν σοβαρά, πρέπει να συναφθούν ειρηνευτικές συμφωνίες μεταξύ γειτόνων στη Μέση Ανατολή. Αυτό απαιτεί τη διακοπή της πολιορκίας της Γάζας από το Ισραήλ και της πολιτικής εποικισμού, καθώς και τη δέσμευση των Παλαιστινίων για τη μη βία και το πρόγραμμα οικοδόμησης κράτους, σε συνδυασμό με αμοιβαίο σεβασμό των συνόρων του 1967. Θα συνεχίσω να αντιτίθεμαι στην αναβάθμιση της συμφωνίας σύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ, μέχρις ότου το Ισραήλ συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ) διότι συνηγορεί υπέρ της μεγαλύτερης συμμετοχής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην εν λόγω περιφερειακή πρωτοβουλία. Για να επιτύχει η σύνοδος κορυφής που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο στη Βαρκελώνη μετά από δύο δύσκολα χρόνια προετοιμασίας της, είναι απαραίτητο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να είναι σε θέση να πραγματοποιήσει τη δική του συμβολή, διότι το αποτέλεσμα έχει τεράστια σημασία για την επιτυχία της ΕγΜ.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Οποιοσδήποτε αμερόληπτος παρατηρητής θα διαπίστωνε ότι η ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση δεν έχει σημειώσει όση πρόοδο θα ήταν επιθυμητή, και ότι υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν πριν λάβει πραγματικά σχήμα και αποκτήσει πραγματικό και παραγωγικό περιεχόμενο. Ιστορικά, η Μεσόγειος θάλασσα ένωνε μάλλον παρά χώριζε τους λαούς. Οι πολιτισμοί που αναδύθηκαν στις ακτές της αποτέλεσαν τον πυρήνα αυτού που υπήρξε ο δυτικός πολιτισμός, ενώ και οι δύο πλευρές συνέβαλαν στη δημιουργία ταυτοτήτων με σαφείς συγγένειες. Οι θρησκευτικοί πόλεμοι αντικατέστησαν τη γέφυρα που υπήρχε με ένα χάσμα, αλλά κατά τέτοιον τρόπον ώστε η γέφυρα συνεχίζει να υπάρχει. Ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τους εταίρους της, θα προβεί σε πραγματικές ενέργειες προς την κατεύθυνση της προώθησης και της δόμησης μιας ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης ικανής να κυριαρχήσει επί του φόβου, των διαφορών και της δυσπιστίας, και να επιβιώσει στο μέλλον χωρίς να καταρρεύσει. Και οι δύο πλευρές μιας θάλασσας που υπήρξε κάποτε η λίμνη ενός ισχυρού πολιτισμού έχουν να κερδίσουν τα πάντα από αυτήν την εξέλιξη.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένης της επισφαλούς κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης στις νότιες χώρες, η εμβάθυνση των σχέσεων με τις χώρες της Μεσογείου είναι σήμερα ακόμη σημαντικότερη. Από αυτή την άποψη, πιστεύω ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη να προχωρήσουμε κατά τρόπο συγκεκριμένο και αποτελεσματικό στην εμπέδωση της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Η ενίσχυση των ευρωμεσογειακών σχέσεων καθίσταται ακόμη πιο πιεστική λόγω του αντίκτυπου που είναι βέβαιο ότι θα έχει στην εδραίωση ενός χώρου ειρήνης και πολιτιστικής, οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Θα ήθελα, ωστόσο, να τονίσω τις ανησυχίες που προκύπτουν αναφορικά με καταστάσεις που σχετίζονται με τα δικαιώματα των γυναικών, την ισότητα των φύλων και τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού: τομείς όπου η ενίσχυση της ευρωπαϊκής επιρροής μπορεί να αποτελέσει παράγοντα θετικών αλλαγών. Από την άλλη, το τεράστιο δυναμικό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην περιοχή της Μεσογείου αποτελεί παράδειγμα των κερδών που θα μπορούσε να απολαύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση και να χρησιμοποιήσει για να επιτύχει αποτελεσματικές ενεργειακές πολιτικές, πέραν της διεύρυνσης του χώρου εμπορικών συναλλαγών της ΕΕ σε 800 εκατομμύρια ανθρώπους.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Διαφωνούμε εντελώς με τις κατευθυντήριες γραμμές που καθορίζονται στην εν λόγω έκθεση, οι οποίες αποσκοπούν κατ’ ουσίαν στην αύξηση της οικονομικής κυριαρχίας των μεγάλων επιχειρήσεων της ΕΕ επί του νότιου τμήματος της Μεσογείου. Πρόσβαση στους φυσικούς πόρους και έλεγχός τους, ειδικότερα της ενέργειας, εκμετάλλευση του εργατικού δυναμικού και καταπίεση των μεταναστών. Είναι αξιοσημείωτο ότι η πλειονότητα των βουλευτών του Κοινοβουλίου μοιάζει να ζει σε πύργο από ελεφαντόδοντο, καθώς βρίσκεται σε απόλυτη άγνοια των επιπτώσεων του αποκαλούμενου «ελεύθερου εμπορίου». Εμμένουν σε αυτές τις πολιτικές και, ως εκ τούτου, συμβάλουν στην επιδείνωση της κατάστασης. Για παράδειγμα, στην Πορτογαλία, περισσότερες από 100.000 θέσεις εργασίας χάνονται στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας, διότι χιλιάδες επιχειρήσεις πτωχεύουν, γεγονός που οφείλεται, με τη σειρά του, στον αυξημένο εξωτερικό ανταγωνισμό.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον απαιτείται η εγκατάλειψη αυτής της οδού της σταδιακής ελευθέρωσης του διεθνούς εμπορίου. Αυτή η οδός μας οδήγησε στις επιθέσεις κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της κυριαρχίας των λαών, στην ιδιοποίηση των φυσικών πόρων και της βιοποικιλότητας από τις μεγάλες πολυεθνικές, στην καταστροφή του περιβάλλοντος, στην αύξηση της ανεργίας, στην καταστροφή εκατομμυρίων μικρών αγροτών, και στην υπονόμευση της επισιτιστικής αυτάρκειας και της ασφάλειας. Απαιτούμε την καθιέρωση δίκαιων οικονομικών σχέσεων που εξυπηρετούν τους λαούς και τις χώρες και στις δύο περιοχές.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Στήριξα την έκθεση που εκπόνησε ο γάλλος σοσιαλιστής συνάδελφός μου, Vincent Peillon, διότι η Ένωση για τη Μεσόγειο (ΕγΜ) αποσκοπεί στην προώθηση της διαδικασίας της ευρωμεσογειακής συνεργασίας μέσω ειδικών στρατηγικών μέτρων τόσο για την Ευρώπη στο σύνολό της όσο και για τη ζώνη της Μεσογείου. Στην πραγματικότητα, η περιφερειακή ολοκλήρωση είναι απαραίτητη για την προώθηση της ειρήνης, ενός από τα κύρια ζητήματα που διακυβεύονται σε αυτή τη συνεργασία, και, ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητη η ενίσχυση της. Πιστεύω ότι η ΕγΜ αποτελεί ένα εξαιρετικό μέσο στιβαρής παρέμβασης στις συγκρούσεις που συνεχίζουν να υφίστανται σε αυτήν τη ζώνη καθώς ακόμη και για την επίλυση αυτών. Ελπίζω ότι η επόμενη σύνοδος κορυφής στη Βαρκελώνη θα είναι επιτυχής, ότι τα κράτη μέλη θα αναζωογονήσουν πραγματικά την ΕγΜ και ότι, αφού συσταθεί η γραμματεία στη Βαρκελώνη, θα μπορέσουν να λάβουν σάρκα και οστά μια σειρά έργων προς το συμφέρον όλων.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η εν λόγω έκθεση έχει την αρετή ότι τονίζει το επείγον της αναγνώρισης δύο κρατών, του παλαιστινιακού κράτους και του κράτους του Ισραήλ, που θα ζουν εν ειρήνη και ασφάλεια, και ότι αγωνίζεται υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και κατά των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Ωστόσο, η αρετή της σταματά εδώ. Αυτό το κείμενο αποτελεί ουσιαστικά δέσμευση προς τους υφιστάμενους και τους εν δυνάμει ιδιώτες επενδυτές στην περιοχή, όπως αποδεικνύεται από τις πολυάριθμες ασφαλιστικές δικλίδες που αφορούν την απαιτούμενη προστασία και οικονομική ασφάλεια των επενδύσεων. Αυτό το κείμενο στηρίζει επίσης τη διαδικασία της Βαρκελώνης και τη δημιουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών που αντιβαίνουν πλήρως στους ρυθμιστικούς στόχους που απαιτεί η κατάσταση.

Καταψηφίζω αυτήν την έκθεση. Πιστεύω ότι τα συμφέροντα των ευρωπαίων πολιτών και των πολιτών της Μεσογείου πρέπει πάντα να υπερισχύουν των συμφερόντων των κεφαλαιούχων. Ο ρόλος των εκλεγμένων εκπροσώπων είναι να αγωνίζονται για το κοινό καλό. Είναι λυπηρό το ότι όσοι εκπόνησαν αυτό το κείμενο δεν είχαν αυτή την προτεραιότητα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η Ένωση για τη Μεσόγειο θεωρείται από κάποιους ανθρώπους στην Ευρώπη ως ένα έργο γοήτρου που ξεκίνησε με πρωτοβουλία λίγων πολιτικών ηγετών. Ωστόσο, πιστεύω ότι η διεύρυνση της συνεργασίας μεταξύ των χωρών που βρίσκονται στις ακτές της Μεσογείου είναι σε μεγάλο βαθμό κάτι το θετικό. Ιδίως σε ό,τι αφορά την αυξανόμενη εισροή μεταναστών από την Αφρική, είναι απαραίτητο τα εν λόγω κράτη να συντονίσουν τα μέτρα που λαμβάνουν για να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο. Οι δομές της Ένωσης για τη Μεσόγειο παρέχουν τα ιδανικά μέσα για τη στήριξη του έργου του Frontex και, ειδικότερα, για τη συμμετοχή των αφρικανικών κρατών σε έργα, ούτως ώστε να ενθαρρύνονται οι οικονομικοί μετανάστες να παραμένουν στην Αφρική.

Επίσης, ιδιαίτερα θετικά είναι τα διάφορα έργα που σχεδιάζονται, όπως η αύξηση των ανταλλαγών των φοιτητών και τα πολυάριθμα οικονομικά προγράμματα που αποσκοπούν στην προώθηση των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και των αφρικανικών κρατών. Ωστόσο, δεν πρέπει να πιέζουμε αυτές τις χώρες να συμφωνήσουν σε μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών, διότι κάτι τέτοιο ενέχει σοβαρό κίνδυνο πρόκλησης μεγάλης ζημιάς στις τοπικές και περιφερειακές αγορές. Αν και δεν συμφωνώ πλήρως με ορισμένες από τις παρατηρήσεις που έγιναν για τους λόγους που αναφέρθηκαν, η έκθεση είναι ισορροπημένη και γι’ αυτόν τον λόγο την υπερψήφισα.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Ενόψει της εποικοδομητικής ανάπτυξης των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών, στήριξα την έκθεση σχετικά με την Ένωση για τη Μεσόγειο. Για να ενισχύσουμε τη συνεργασία, πρέπει να στηρίξουμε τη διαδικασία της Βαρκελώνης, η οποία κατέστη λιγότερο ενεργή τελευταία. Ωστόσο, η σύνοδος κορυφής των κρατών για την Ένωση για τη Μεσόγειο που έχει προγραμματιστεί για τις 7 Ιουνίου 2010 στη Βαρκελώνη αποτελεί τέλεια ευκαιρία για την εφαρμογή των υφιστάμενων δηλώσεων, διότι η ΕΕ δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό της να απολέσει τη σημασία της στην περιοχή, με την οποία διατηρεί παραδοσιακούς δεσμούς. Οι θεσμικές δομές, όπως η συμπροεδρία, πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την εντατικοποίηση των μέτρων για ευρύτερη ολοκλήρωση των κοινωνιών και των οικονομιών και των δύο πλευρών της Μεσογείου.

  Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων και στις δύο πλευρές της Μεσογείου θα συναντηθούν στη Βαρκελώνη στις 7 Ιουνίου 2010. Είναι ζωτικής σημασίας η εν λόγω συνάντηση να παρουσιάσει πραγματική πρόοδο – αναφέρομαι ειδικότερα στη δημιουργία των οργάνων της Ένωσης για τη Μεσόγειο, αλλά και στην πρόοδο στους τομείς της οικονομίας και του εμπορίου, της απασχόλησης, της μείωσης της φτώχειας, των αγροτικών θεμάτων, της επισιτιστικής ασφάλειας, των υδάτων και της αγροτικής ανάπτυξης. Είναι επίσης ουσιαστικής σημασίας να αφιερωθούν περισσότεροι πόροι στην Ένωση για τη Μεσόγειο, κάτι που θα αποτελέσει το κύριο θέμα στο πλαίσιο των επικείμενων δημοσιονομικών διαπραγματεύσεων για την περίοδο 2014-2020.

Έχοντας κατά νου τα παραπάνω, πρέπει να θυμόμαστε ότι θα πρέπει να καταστεί εφικτός ο συνδυασμός των κοινοτικών ενισχύσεων με ιδιωτικά κεφάλαια, καθώς και ο συντονισμός με τα κεφάλαια που προσφέρει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και επενδυτικά ταμεία όπως το InfraMed. Επιπλέον, η ενίσχυση των εμπορικών συναλλαγών Νότου-Νότου και η δημιουργία μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελευθέρων συναλλαγών αποτελούν απαραίτητα στοιχεία για την οικονομική ανάπτυξη και τον περιορισμό της φτώχειας στις χώρες της νότιας ακτής. Τα μέτρα αυτά αναφέρονται με σαφήνεια στο ψήφισμα που υποβλήθηκε στο Κοινοβούλιο, και, ως εκ τούτου, το στηρίζω.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – Δεν υπήρξαν μεγάλες εκπλήξεις στις τροπολογίες που κατέθεσε η Ομάδα GUE/NGL (απορρίφθηκαν όλες) εκτός του πρώτου μέρους της τροπολογίας 6 (Δυτική Σαχάρα).

Επιθυμώ να καταστήσω σαφές ότι υπερψήφισα την τροπολογία 6, η οποία τονίζει την ευθύνη του Μαρόκο όσον αφορά την κατάσταση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Δυτική Σαχάρα.

Το δεύτερο μέρος της τροπολογίας 1 ( που υπογραμμίζει την ανάγκη αύξησης της χρηματοδότησης για την ΕγΜ) που κατέθεσε ο κ. Brok, απορρίφθηκε επίσης.

Υπερψηφίσαμε την έκθεση στο σύνολό της (εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία).

Έκθεση: Evgeni Kirilov (A7-0123/2010)

  George Sabin Cutaş (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα το ψήφισμα σχετικά με την «Ανάγκη για μια στρατηγική της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο». Ο Νότιος Καύκασος είναι στρατηγικά σημαντικός για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ταυτόχρονα, η ΕΕ μπορεί και πρέπει να βοηθήσει αυτήν την ταραγμένη περιοχή να αναπτυχθεί οικονομικά και εμπορικά. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την εμπορική πολιτική για να προωθήσουμε τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ενεργειακή ασφάλεια, τη δημοκρατία και την χρηστή διακυβέρνηση. Υπό την ιδιότητά μου επίσης ως σκιώδη εισηγητή της πολιτικής ομάδας μου για το εν λόγω ψήφισμα, παροτρύνω τη σύναψη συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών με τη Γεωργία, την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν. Πιστεύω ότι αυτές οι συμφωνίες θα προαγάγουν την οικονομική ανάπτυξη στην περιοχή προωθώντας τις επενδύσεις και δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας που θα μειώσουν το επίπεδο της φτώχειας.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ απολύτως με την εν λόγω έκθεση, δεδομένου ότι πιστεύω ότι μετά την κοινή δήλωση της διάσκεψης κορυφής της Πράγας για την ανατολική εταιρική σχέση, η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει της εταιρικές σχέσεις της στην Ανατολή, ιδίως με τις τρεις χώρες του Νότιου Καυκάσου, μέσω μιας σαφούς και καλοσχεδιασμένης στρατηγικής. Η διατήρηση της ειρήνης, η σταθερότητα των συνόρων και η επίλυση των συνοριακών διαφορών, η πρόοδος προς την κατεύθυνση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, και η προώθηση της περιφερειακής συνεργασίας αποτελούν ουσιαστικά στοιχεία για την ανάπτυξη σε αυτήν την περιοχή του κόσμου. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι η δράση της ΕΕ πρέπει να χαρακτηρίζεται από την ενθάρρυνση της αειφόρου ανάπτυξης, βάσει των αρχών της χρηστής διακυβέρνησης, του απόλυτου σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών καλής γειτονίας, καθώς και να έχει ως βασική προτεραιότητα την ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ των εν λόγω χωρών και των γειτόνων τους. Από αυτή την άποψη, θα ήθελα να τονίσω τον σημαντικό ρόλο που θα κληθεί να διαδραματίσει η Κοινοβουλευτική Συνέλευση της ΕΕ – χώρες της ανατολικής γειτονιάς. Η γεωστρατηγική σημασία της περιοχής, ιδίως όσον αφορά τον εφοδιασμό και τη μεταφορά πρώτων υλών μεταξύ Ανατολής και Δύσης, πρέπει να αποτελεί σημαντικό παράγοντα στο πλαίσιο σύναψης μελλοντικών συμφωνιών μεταξύ της ΕΕ και αυτών των χωρών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρόσφατη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας –μιας χώρας η οποία διακηρύττει ότι επιθυμεί να ενταχθεί στην ΕΕ και ότι μοιράζεται τα ιδανικά της ΕΕ– καθιστά σαφές ότι πρέπει να προσδιοριστεί μια στρατηγική για την περιοχή του Νότιου Καύκασου. Ιστορικά ταλαιπωρημένος από αιματηρές συγκρούσεις και απόλυτα εντός της σφαίρας επιρροής της Ρωσίας, ο Νότιος Καύκασος κάνει κάποια διστακτικά βήματα προς την κατεύθυνση της σταθεροποίησης. Ωστόσο, τα εν δυνάμει αίτια των συγκρούσεων παραμένουν και πρέπει να αντιμετωπιστούν με τη μεγαλύτερη δυνατή σοβαρότητα και προσοχή. Η τεταμένη σχέση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν αποτελεί απτή απόδειξη αυτού του γεγονότος. Ελπίζω ότι η ΕΕ θα αναπτύξει όσα ήδη γνώριζε σχετικά με τη συγκεκριμένη περιοχή και θα συμβάλει στην ειρήνη και την πρόοδο μεταξύ των λαών του Νοτίου Καυκάσου. Ελπίζω επίσης ότι η ΕΕ θα συμβάλει στη υιοθέτηση και τον γενικευμένο σεβασμό της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των θεμελιωδών δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στην περιοχή.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πολιτική της διεύρυνσης και της ενίσχυσης των εμπορικών, πολιτικών και πολιτιστικών σχέσεων της ΕΕ με τρίτες χώρες υπογραμμίζει τη στρατηγική σημασία των χωρών του Νοτίου Καυκάσου: Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν και Γεωργία. Λαμβάνοντας υπόψη τη γεωστρατηγική θέση των εν λόγω χωρών, που συνορεύουν με την ισχυρή Ρωσία, την Τουρκία και το Ιράν, η ΕΕ μπορεί και πρέπει να υιοθετήσει μια προσέγγιση επιρροής και έναν ρόλο συνεργασίας που μπορεί να προωθήσει την ειρήνη και την ασφάλεια σε αυτή την περιοχή. Αυτό θα είναι κρίσιμης σημασίας για τη διασφάλιση των βέλτιστων συνθηκών οικονομικής ανάπτυξης, τόσο των πολιτιστικών όσο και των κοινωνικών, σε συνδυασμό με τον εκδημοκρατισμό αυτής της περιοχής, που θα περιλαμβάνει επίσης τον Εύξεινο Πόντο και την Κασπία Θάλασσα. Η διαδικασία της εμβάθυνσης των σχέσεων με σκοπό την ένταξη των εν λόγω χωρών στην ΕΕ είναι βέβαιο ότι θα συμβάλει στη βελτίωση των επιπέδων δικαιοσύνης, ελευθερίας και προόδου όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στηρίζω επίσης, τη σημασία μιας στρατηγικής για την ανάπτυξη ενεργειακής αγοράς της ΕΕ, όπως υποστηρίζεται και στην εν λόγω έκθεση.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση αυτή σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ για τον Καύκασο αποτελεί ένα ακόμη μέρος της διαδικασίας διεύρυνσης μιας στενής θεώρησης προκειμένου να συγκαλυφθούν τα οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα στην περιοχή. Η εν λόγω θεώρηση είναι πολύ επικεντρωμένη στη σύγκρουση του 2008 μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας, καθώς και σε εδαφικά θέματα και στην κυριαρχία της Ρωσίας επί της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας.

Όπως δηλώνει και ο ίδιος ο εισηγητής, αυτό που διακυβεύεται είναι ότι ο ρόλος των τριών χωρών του Καυκάσου είναι ουσιώδης για τη «διέλευση ενεργειακών πόρων» και τις «ενεργειακές προμήθειες της ΕΕ» –από τις οποίες εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η Ένωση– και για τις συμφωνίες «ελεύθερων συναλλαγών» που καθιστούν την «οικονομία ελκυστικότερη για τους ξένους επενδυτές».

Είναι υπό το φως των εν λόγω συμφερόντων που πρέπει να γίνει κατανοητή η υποκρυπτόμενη υποστήριξη στον επανεκκινηθέντα αγώνα εξοπλισμών και τον στρατιωτικό εκσυγχρονισμό στην περιοχή. Η ΕΕ συμμετέχει σε αυτή τη διαδικασία εμπλεκόμενη στην απειλή πολέμου μεταξύ των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας. Οι περισσότεροι βουλευτές του Κοινοβουλίου συμμετέχουν σε αυτήν την υποκρισία: το Κοινοβούλιο έχει ενδυθεί τον μανδύα του ιππότη με την αστραφτερή πανοπλία που υπερασπίζεται την εδαφική ακεραιότητα των κρατών τώρα που το θέμα αφορά τη Γεωργία, αλλά προώθησε, στήριξε και συνεχίζει να στηρίζει της διαδικασία απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία.

  Jaromír Kohlíček (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Ο Νότιος Καύκασος είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή που αποτελεί διαρκές θέμα συζήτησης στην Ευρώπη εδώ και 200 χρόνια. Αυτή η περιοχή αποτελεί σημείο σύγκρουσης συμφερόντων μεταξύ της Ρωσίας, του Ιράν και της Τουρκίας καθόλη αυτή την περίοδο. Το κακοτράχαλο τοπίο και η πλούσια ιστορία δίνουν μια γεύση των τεράστιων εθνοτικών και θρησκευτικών περιπλοκών. Τώρα ανακάλυψε την περιοχή και η ΕΕ. Είναι πραγματικά θαυμάσιος ο τρόπος με τον οποίον η κ. Tagliavini απέκτησε τέλεια γνώση ολόκληρης της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των ιστορικών και σημερινών πλαισίων, βάσει των διαπραγματεύσεων στην Γεωργία. Πράγματι, υποκλίνομαι βαθιά μπροστά της. Είναι εξαιρετικό το γεγονός ότι οι συντάκτες μιας έκθεσης για την ανάγκη ανάπτυξης μιας νέας στρατηγικής της ΕΕ για τον Νότιο Καύκασο έλαβαν υπόψη τους την παρουσία ενός οργανισμού όπως ο ΟΑΣΕ. Είναι κρίμα που προφανώς δεν κατάφεραν να παρατηρήσουν τις σχέσεις μεταξύ των κρατών στην περιοχή και του Ιράν, καθώς και των συγκεκριμένων προθέσεων της Τουρκίας στην περιοχή. Οι συντάκτες σαφώς λησμόνησαν την «ένδοξη» ανακήρυξη του ανεξάρτητου κράτους του Κοσσυφοπεδίου, ενώ οι απροκάλυπτες επιθέσεις τους στη Ρωσία και η άρνηση αναγνώρισης των τοπικών εκλογών στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία περιλαμβάνουν τη διατύπωση «de facto όργανα των κατεχόμενων εδαφών». Αυτό μου θυμίζει έντονα τα πορίσματα της αποστολής κάποιου Λόρδου Runciman στην προπολεμική Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας. Παρά ταύτα, πιστεύω ότι στο εγγύς μέλλον θα καταστεί εφικτό να βελτιώσουν οι οικείοι βουλευτές τις γνώσεις τους σχετικά με αυτό το τμήμα της Ευρώπης και η επόμενη σύνοδος θα είναι πιο ισόρροπη. Για τους παραπάνω λόγους, η Ομάδα GUE/NGL θα απέχει από την τελική ψηφοφορία επί του ψηφίσματος.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Δυστυχώς, η εν λόγω έκθεση σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ δεν είναι ισορροπημένη, κάτι που έχω ήδη αναφέρει στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων. Παρά το γεγονός ότι η επιτροπή έλαβε υπόψη ορισμένες από τις τροπολογίες μου, συνεχίζω να πιστεύω ότι η έκθεση στρέφεται προς εσφαλμένη κατεύθυνση. Αντί να τηρήσει ουδέτερη και ισορροπημένη στάση στο θέμα της Γεωργίας, χρησιμοποιεί τη διατύπωση της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ που αποσκοπεί στην αποδυνάμωση και απομόνωση της Ρωσίας. Όσον αφορά τη σχέση με την Αρμενία και, ειδικότερα, την κατάσταση στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, η ΕΕ έχει μεταβάλει τη θέση της. Αυτό είναι εντελώς ακατανόητο και πρέπει να καταδικαστεί. Ο εισηγητής δεν έχει προφανώς επισκεφθεί ποτέ την περιοχή και, ως εκ τούτου, δεν θα μπορούσε να διαμορφώσει ιδία άποψη της κατάστασης. Για αυτούς τους λόγους καταψήφισα την έκθεση Kirilov.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Καταψήφισα την τροπολογία 7 διότι αφαιρεί ουσιαστικό τμήμα του κειμένου της έκθεσης, όπου το Κοινοβούλιο καλεί τη Ρωσία να σεβαστεί την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Δημοκρατίας της Γεωργίας καθώς και το απαραβίαστο των διεθνώς αναγνωρισμένων συνόρων της. Επίσης καταδικάζει την αναγνώριση εκ μέρους της Ρωσικής Ομοσπονδίας των αποσχισθεισών περιοχών της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας ως παραβιάζουσα το διεθνές δίκαιο. Η σθεναρή προβολή αυτής της στάσης θα συμβάλει στην αποφυγή δημιουργίας παρόμοιου προηγούμενου στο μέλλον.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Χαίρομαι για το γεγονός ότι όλα όσα επιθυμούσαμε εγκρίθηκαν στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων καθώς και για το ότι οι διορθώσεις που κατατέθηκαν από τις Ομάδες S&D, PPE και τους Πράσινους εγκρίθηκαν στο σύνολό τους. Η τελική ψηφοφορία, η οποία ήταν θετική, υπήρξε ιδιαίτερα εύκολη για εμάς.

9. Διορθώσεις και προθέσεις ψήφου: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

(Η συνεδρίαση διακόπτεται στις 13.05 και συνεχίζεται στις 15.00)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. WALLIS
Αντιπροέδρου

10. Θέση του Συμβουλίου κατά την 1η ανάγνωση: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

11. Έγκριση των Συνοπτικών Πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

12. Συζήτηση για περιπτώσεις παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου

12.1. Θρησκευτική ελευθερία στο Πακιστάν

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση επί των επτά προτάσεων ψηφίσματος σχετικά με τη θρησκευτική ελευθερία στο Πακιστάν⁽¹⁾.

  Charles Tannock, συντάκτης. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η αδυναμία του Πακιστάν να αναπτύξει μια ισχυρή και ανθεκτική δημοκρατία έχει αντίκτυπο –κατά τη γνώμη μου αρκετά σοβαρό– στη θρησκευτική ελευθερία σε αυτήν τη χώρα. Οι διαδοχικοί ηγέτες έχουν χρησιμοποιήσει το Ισλάμ για να δικαιολογήσουν την καταπίεση των μειονοτήτων και να αιτιολογήσουν τον αυταρχισμό, ιδιαίτερα δε τον αυταρχισμό στρατιωτικής φύσης παρότι πρέπει να αναγνωριστούν οι πρόσφατες προσπάθειες της κυβέρνησης για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση.

Το σύνταγμα του Πακιστάν, παρότι ονομαστικά υποστηρίζει τη θρησκευτική ελευθερία, εξακολουθεί να επιτρέπει νόμους όπως η νομοθεσία περί βλασφημίας, που κάνουν διακρίσεις εις βάρος των μη Μουσουλμάνων, και ο διωγμός των μειονοτήτων Shia και Ahmadiyya είναι κοινός τόπος. Η έμφαση στη θρησκευτική ταυτότητα που ήταν η βάση για την ίδρυση του Πακιστάν, και τη δημιουργία του, δυστυχώς φαίνεται να υποθάλπει ένα κλίμα μισαλλοδοξίας και συχνά ακόμη και βίας έναντι αυτών που βρίσκονται έξω από την πλειοψηφούσα θρησκεία.

Η εξάπλωση των μαδράς Deobandi, οι οποίες κηρύσσουν μηνύματα μίσους κατά της Δύσης, έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον στο οποίο ο εξτρεμισμός και ο φονταμενταλισμός ανθούν και πάρα πολλοί πολίτες της ΕΕ –περιλαμβανομένων από τη χώρα μου, το ΗΒ– έχουν υποκύψει στην επιρροή τους. Η σαφέστερη εκδήλωση αυτής της κατάστασης είναι οι πακιστανοί Ταλιμπάν, ένα τρομοκρατικό κίνημα του οποίου οι προθέσεις έγιναν εκ νέου σαφέστατες πρόσφατα στην, ευτυχώς, αποτυχημένη βομβιστική συνομωσία στην Times Square στη Νέα Υόρκη.

Φοβάμαι προσωπικά ότι τίποτα δεν θα αλλάξει στο Πακιστάν έως ότου η χώρα αναπτύξει ένα εκπαιδευτικό και πολιτικό σύστημα το οποίο θα υποστηρίζει πραγματικά τις αρχές της θρησκευτικής ελευθερίας, της ανεκτικότητας και της ισότητας.

  Anneli Jäätteenmäki, συντάκτρια. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η πολιτική ομάδα μου, ALDE, χαιρετίζει τα μέτρα που ελήφθησαν προς το συμφέρον των θρησκευτικών μειονοτήτων από την πακιστανική κυβέρνηση από τον Νοέμβριο του 2008, και στηρίζει τις προσπάθειες του ομοσπονδιακού υπουργού για τις μειονότητες για τη δημιουργία δικτύου τοπικών επιτροπών διαθρησκευτικής αρμονίας για την προαγωγή του διαλόγου μεταξύ των θρησκευμάτων.

Παρά ταύτα, πολλά χρειάζεται να γίνουν στην πορεία προς μια πραγματική θρησκευτική ελευθερία στο Πακιστάν. Οι εκθέσεις και οι έρευνες που διενεργήθηκαν από ανεξάρτητες υπηρεσίες αποκαλύπτουν ότι οι μειονότητες στο Πακιστάν στερούνται βασικών πολιτικών ελευθεριών και ίσων ευκαιριών στην εργασία, την εκπαίδευση και την πολιτική εκπροσώπηση.

Οι νομοθετικές διατάξεις είναι επικίνδυνα ασαφείς και εξακολουθούν να είναι ανοικτές στην κακή χρήση, η οποία επηρεάζει άτομα όλων των θρησκειών στο Πακιστάν. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι γυναίκες στο Πακιστάν αντιμετωπίζουν οικιακή βία, περιλαμβανομένης της φυσικής και ψυχολογικής κακοποίησης. Συνεπώς, πολλά ακόμη απομένουν να γίνουν.

  Eija-Riitta Korhola, συντάκτρια. – (FI) Κυρία Πρόεδρε, το ψήφισμά μας για το Πακιστάν εγείρει με συνέπεια ορισμένες ανησυχίες, τις οποίες βλέπουμε να προκύπτουν ειδικά από τη νομοθεσία περί βλασφημίας. Ταυτόχρονα, ωστόσο, θέλουμε πολύ να αναγνωρίσουμε τις εξαιρετικές εξελίξεις που έχουν λάβει χώρα υπό την παρούσα κυβέρνηση στο Πακιστάν, και ενθαρρύνουμε τη χώρα να συνεχίσει τη δημοκρατική πολιτική μεταρρυθμίσεων η οποία σέβεται τα δικαιώματα των μειονοτήτων.

Ο Shahbaz Bhatti, ο πρώτος υπουργός για θέματα μειονοτήτων στην ιστορία του Πακιστάν, ήταν προσκεκλημένος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) αυτήν την εβδομάδα. Εκτιμούμε πάρα πολύ το έργο του και τις μεταρρυθμίσεις που έχει πραγματοποιήσει η κυβέρνηση. Η λίστα βελτιώσεων είναι εντυπωσιακή: ποσόστωση 5% των θέσεων στο δημόσιο για τις μειονότητες, αναγνώριση των εορτών των μειονοτήτων και έδρες στη μελλοντική γερουσία που θα κατέχουν εκπρόσωποι μειονοτήτων.

Το πλέον εμπνευσμένο σχέδιο είναι οι λαϊκές επιτροπές διαθρησκευτικής αρμονίας, αν επιτύχουν να αμβλύνουν τις εντάσεις μεταξύ των διαφόρων ομάδων στη χώρα και να προλαμβάνεται έτσι η στρατολόγηση τρομοκρατών. Είναι μια σημαντική ειρηνευτική πράξη της οποίας ο αντίκτυπος θα έχει μεγάλη και ευρεία απήχηση. Αυτό το άοπλο ειρηνευτικό έργο είναι ο καλύτερος δυνατός πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, επειδή αντιμετωπίζει τις βαθύτατες αιτίες της. Αν αυτό το έργο στεφθεί με επιτυχία, θα αξίζει βραβείο ειρήνης. Θα ήθελα να πω στον κ. Tannock ότι αυτό είναι, ταυτόχρονα, ακριβώς το εκπαιδευτικό σύστημα που ζήτησε.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, συντάκτρια. – (PL) Ως εκπρόσωποι μιας κοινότητας που βασίζεται στην ελευθερία, την ισότητα και την ανεκτικότητα, είμαστε υποχρεωμένοι να καταδικάσουμε τις πρακτικές διακριτικής μεταχείρισης ακόμη και αν συμβαίνουν πολύ μακριά από τα σύνορα της Ένωσης. Η διαγραφή εκπροσώπων θρησκευτικών μειονοτήτων από το εκλογικό μητρώο, όπως έγινε το 2007 στο Πακιστάν, είναι βεβαίως μια τέτοια πρακτική. Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 260 του συντάγματος του Πακιστάν, οι πολίτες της χώρας χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: στους Μουσουλμάνους και του μη Μουσουλμάνους. Μια απαίτηση που θεσπίστηκε πρόσφατα επιβάλει την αναγραφή της θρησκευτικής ταυτότητας στα διαβατήρια. Μια ομάδα η οποία υποφέρει ιδιαίτερα από τις διακρίσεις στο Πακιστάν είναι η κοινότητα Ahmadiyya, στην οποία οι πακιστανικές αρχές δεν επιτρέπουν ακόμη και να συμμετέχει σε δημόσιες συνελεύσεις ή να προβαίνει σε δημοσιεύσεις.

Η νομοθεσία περί του αδικήματος της βλασφημίας και η ποινή του θανάτου που αυτό συνεπάγεται πλήττει επίσης ιδιαίτερα τις μειονότητες. Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να θέσει αυτό το θέμα στην ημερήσια διάταξη για τις σχέσεις με το Ισλαμαμπάντ ως θέμα επείγοντος χαρακτήρα. Στο κάτω-κάτω, βάσει της Συμφωνίας Συνεργασίας που υπογράφηκε προ έξι ετών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Πακιστάν για τα έτη 2007-2013, το Πακιστάν λαμβάνει 200 εκατομμύρια ευρώ από τον προϋπολογισμό της ΕΕ.

Τα πρόσφατα γεγονότα στο Πακιστάν έδειξαν ότι η χώρα είναι έτοιμη για βαθιές τομές στο σύστημά της. Ελπίζω ότι όπως και στην από μακρού αναμενόμενη αναθεώρηση του συντάγματος, η οποία τελικά έλαβε χώρα, θα είναι σύντομα επίσης δυνατόν να τροποποιηθούν και άλλοι νόμοι οι οποίοι σαφώς κάνουν διακρίσεις εις βάρος των μειονοτήτων του Πακιστάν.

  Nicole Kiil-Nielsen, συντάκτρια. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η θρησκευτική ελευθερία δεν είναι εγγυημένη στο Πακιστάν. Το 2009, παρατηρήθηκε αύξηση των βίαιων επιθέσεων κατά θρησκευτικών μειονοτήτων, και αυτή η αύξηση περιλαμβάνει και φόνους.

Επιπλέον, σχεδόν το 80% των ατόμων από μειονοτικές ομάδες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα όσον αφορά την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Πακιστάν: άλλα θέματα περιλαμβάνουν τον περιορισμό της ελευθερίας του συνέρχεσθαι, απειλές κατά οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, τη σύλληψη συνδικαλιστών, τις απαγωγές και τον φόνο δημοσιογράφων.

Από τότε που το Πακιστάν δήλωσε την στήριξή του για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας που διεξάγουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, άτομα για τα οποία υπήρχαν υποψίες ότι συνδέονται με τρομοκρατικές ομάδες κρατούνται αυθαίρετα: συλλήψεις χωρίς ένταλμα, κρατήσεις χωρίς νομική βάση ή πρόσβαση σε δικηγόρο, κρατήσεις σε μη προσδιορισμένες τοποθεσίες, εξαναγκασμένες εξαφανίσεις, κακοποίηση και βασανιστήρια.

Στη μοναδική φυλακή στη Λαχώρη, το 2009 κρατούνταν 4.651 φυλακισμένοι, ενώ η χωρητικότητά της είναι μόνο για 1.050 κρατούμενους. Η βία εις βάρος τω γυναικών εξακολουθεί να αυξάνεται: βιασμοί, αυτοκτονίες, επιθέσεις με οξύ και γυναίκες που καίγονται. Θα χρειαζόμουν όχι δύο λεπτά ή δύο ώρες αλλά δύο ολόκληρες ημέρες για να περιγράψω τα δεινά που υποφέρουν τα κορίτσια και οι γυναίκες στο Πακιστάν.

Σε αυτό το πλαίσιο το Σώμα, το οποίο ενδιαφέρεται για τον σεβασμό προς τις γυναίκες, την ελευθερία της συνείδησης και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει τη νέα του εξουσία αρνησικυρίας για τη σύναψη συμφωνίας επανεισδοχής μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Πακιστάν, ζητώντας έτσι πρόσθετες εγγυήσεις για τις προϋποθέσεις εφαρμογής μιας τέτοιας συμφωνίας για την επανεισδοχή των πακιστανών και αφγανών υπηκόων οι οποίοι έχουν διέλθει από το Πακιστάν.

  Joe Higgins, συντάκτης. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ως διεθνής σοσιαλιστής, υπερασπίζομαι σθεναρά το δικαίωμα κάθε ατόμου στην ελευθερία της θρησκευτικής πίστης και πρακτικής, υπό την προϋπόθεση ότι δεν παραβιάζονται τα θεμελιώδη δικαιώματα των άλλων. Ο πακιστανικός λαός, και ακόμη περισσότερο οι θρησκευτικές μειονότητες, βρίσκονται, σήμερα, εγκλωβισμένοι ανάμεσα στη θεσμική μισαλλοδοξία του πακιστανικού κράτους, και σε ορισμένες περιοχές, στις υπερσυντηρητικές και σκοταδιστικές δυνάμεις των Ταλιμπάν.

Υπάρχει, φυσικά, μια θεμελιώδης αντίφαση στις δεξιές πολιτικές ομάδες σε αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Πακιστάν, ενώ στηρίζουν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν ο οποίος έχει σοβαρό αντίκτυπο στο Πακιστάν με πολύ επιζήμιες συνέπειες. Αυτή η σφαγή αμάχων στο Αφγανιστάν από νατοϊκές δυνάμεις και από εξοπλισμούς που προμηθεύει η Δύση στο Πακιστάν, πέραν από το γεγονός ότι είναι εγκληματική καθαυτή, μπορεί να ωθήσει ορισμένους αμάχους στα χέρια των αντιδραστικών ομάδων.

Στον πυρήνα της κρίσης στο Πακιστάν βρίσκονται οι φεουδαρχικές καπιταλιστικές δομές υπό τις οποίες ευδοκιμούν σήμερα τεράστια επίπεδα φτώχειας. Ούτε η διεφθαρμένη ελίτ στο Πακιστάν, που εκπροσωπείται από την παρούσα κυβέρνηση, ούτε το κυριότερο κόμμα της αντιπολίτευσης, έχουν απαντήσεις για τον λαό. Οι ανεξάρτητες οργανώσεις που εκπροσωπούν τον εργαζόμενο λαό και τους φτωχούς είναι κρίσιμης σημασίας. Η Ομοσπονδία Προοδευτικών Εργαζόμενων (Progressive Workers Federation) είναι μια τέτοια οργάνωση της οποίας το μισό εκατομμύριο μέλη προσπαθούν να ανοικοδομήσουν ισχυρές κοινωνικές παραδόσεις για να ενώσουν τον εργαζόμενο λαό, να υπερβούν εθνικές και θρησκευτικές γραμμές, και να ενώσουν άνδρες και γυναίκες. Αυτή είναι η μελλοντική κατεύθυνση την οποία πρέπει να ακολουθήσει το Πακιστάν.

  Bernd Posselt, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, πρέπει να υιοθετήσουμε μια επικριτική αλλά επίσης πολύ αντικειμενική και διακριτική προσέγγιση έναντι του Πακιστάν, το οποίο είναι ένας σημαντικός σύμμαχος. Το Πακιστάν είναι μια ισλαμική χώρα και πρέπει να το σεβαστούμε αυτό. Ιδρύθηκε από τους Μουσουλμάνους από τη βρετανική Ινδία λόγω του θρησκευτικού δόγματος στο οποίο ανήκουν, με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο η Ινδία ιδρύθηκε από τους Ινδουιστές. Αμφότερες οι χώρες είχαν μειονότητες από την αρχή και αμφότερες έχουν αναπτύξει μακρά παράδοση ανεκτικότητας. Αυτός ο σεβασμός για όλες τις θρησκευτικές μειονότητες και, ιδιαίτερα, για τους Χριστιανούς, πρέπει να ενισχυθεί. Πιστεύω ότι μπορούμε να δώσουμε έμφαση σε αυτό. Ποιος θα στηρίξει την υπόθεση των Χριστιανών, αν η Ευρώπη, μια ήπειρος η οποία σχεδόν εξολοκλήρου ανήκει στη χριστιανική θρησκεία, δεν το κάνει;

Έχουμε μια πολύ ειδική υποχρέωση αλλά, ταυτόχρονα, πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι σεβόμαστε τον ηγετικό και συχνά εποικοδομητικό ρόλο τον οποίο το Πακιστάν έχει διαδραματίσει και μπορεί να εξακολουθήσει να διαδραματίζει στον ισλαμικό κόσμο.

  Marietje Schaake, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η νομοθεσία περί βλασφημίας στο Πακιστάν, όπως διάφοροι συνάδελφοι έχουν επισημάνει, εύκολα χρησιμοποιείται καταχρηστικά από τους εξτρεμιστές ως πρόσχημα για τη χρήση βίας εις βάρος θρησκευτικών ή μη θρησκευτικών μειονοτήτων. Φυσικά η θρησκευτική ελευθερία είναι σημαντική, αλλά η ελευθερία από τη θρησκεία είναι επίσης σημαντική.

Αυτή η νομοθεσία περί βλασφημίας σε μια κοινωνία στην οποία η ελευθερία της έκφρασης καταπιέζεται στο όνομα της θρησκείας θέτει άλλον ένα κίνδυνο· την περασμένη Τετάρτη, δικαστήριο στο Πακιστάν απαγόρευσε τον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Facebook στη χώρα. Η πακιστανική αρχή τηλεπικοινωνιών διέταξε όλους τους παρόχους Διαδικτύου να μπλοκάρουν τον ιστότοπο. Το μέτρο ελήφθη για να εμποδίζεται ο κόσμος να μαθαίνει σχετικά με εικαζόμενα υβριστικά σχόλια για το Ισλάμ ή για τον προφήτη Μωάμεθ. Ένας σκιτσογράφος πήρε την πρωτοβουλία να ζητήσει από τους ανθρώπους να παρουσιάσουν σχέδια του Μωάμεθ για να αντισταθούν σε πιέσεις όπως αυτές που ασκούνται στη δημοφιλή σειρά South Park, οι οποίες οδήγησαν σε διορθώσεις στο πρόγραμμα.

Το Facebook, καθώς και οι επιγραμμικές υπηρεσίες και πλατφόρμες, προσφέρουν μια σημαντική εικονική διέλευση στον υπόλοιπο κόσμο. Ανοίγει πηγές πληροφόρησης και επαφής για τους Πακιστανούς και τους επιτρέπει να επιδίδονται σε ανταλλαγή ιδεών· ειδικά δε η νέα γενεά των Πακιστανών μπορεί να διαφωτίζεται μέσω του Διαδικτύου, καθώς το σχολικό υλικό συχνά περιέχει γλώσσα που κάνει διακρίσεις και είναι μονόπλευρη. Η ποινικοποίηση του ελεύθερου λόγου δεν είναι αποτελεσματικός τρόπος για να δοθεί η δυνατότητα στην πακιστανική κοινωνία να αντιμετωπίσει την ποικιλομορφία. Οι σκιτσογράφοι, οι δημοσιογράφοι και οι πολίτες πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εκφράζουν τη σκέψη τους ελεύθερα ακόμη και αν αυτό σημαίνει προσβολή ορισμένων ανθρώπων.

Οι προκλήσεις για την ελευθερία του λόγου δεν υφίστανται αποκλειστικά στο Πακιστάν· και στην Ευρώπη αντιμετωπίζουμε σοβαρές προκλήσεις για τον ανοικτό διάλογο. Οι απειλές σε δημοσιογράφους, σκιτσογράφους και καλλιτέχνες γίνονται συχνότερες και απειλούν τις φιλελεύθερες, δημοκρατικές κοινωνίες μας. Η αυτολογοκρισία καθίσταται συχνότερη και οι πολιτικοί, οι σκιτσογράφοι και οι δημοσιογράφοι χρειάζονται τώρα προστασία από απειλές θανάτου.

Ας εμπνευστούμε να υπερασπιζόμαστε την ελευθερία της έκφρασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και στο Πακιστάν και ολόκληρο τον κόσμο. Είναι το καλύτερο φάρμακο κατά του εξτρεμισμού.

  Tomasz Piotr Poręba, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (PL) Οι εκλογές του 2008 απεκατέστησαν τη δημοκρατία και την πολιτική κυβέρνηση στο Πακιστάν, παρότι αυτή η δημοκρατία δεν είναι εντελώς σταθερή.

Αρκετές από τις αποφάσεις που έλαβαν οι πακιστανικές αρχές σε θέματα θρησκευτικών ελευθεριών είναι άξιες σεβασμού, αλλά φαίνεται ότι τώρα είναι αναγκαία περαιτέρω μέτρα. Η δυνατότητα για άτομα από θρησκευτικές μειονότητες να αναλαμβάνουν εργασία στο δημόσιο τομέα, η αναγνώριση των εορτών τους και η καθιέρωση Ημέρας Εθνικών Μειονοτήτων είναι ένα βήμα προς τη σταθεροποίηση και τον εκδημοκρατισμό της χώρας. Θα πρέπει, ωστόσο, να επισημανθεί ότι εξακολουθούν να μην υπάρχουν επακριβώς θεσπισμένα δικαιώματα τα οποία να προστατεύουν τις μειονότητες, γεγονός το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε περίεργες καταστάσεις όπως η επιβολή ποινής 25ετούς κάθειρξης σε ζεύγος Χριστιανών γιατί άγγιξε το ιερό Κοράνι με ακάθαρτα χέρια.

Ορισμένες θρησκευτικές κοινότητες εξακολουθούν να διώκονται, και είναι επίσης ανησυχητικό το γεγονός ότι διαπιστώνεται αποτελεσματική εφαρμογή κανονισμών που βασίζονται στον νόμο της Σαρίας στις αγροτικές περιοχές, ειδικά στο βόρειο τμήμα της χώρας. Πρέπει να συνεχίσουμε να παρέχουμε οικονομική στήριξη στους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Πακιστάν και να παροτρύνουμε τις πακιστανικές αρχές να δώσουν στους πολίτες τους πλήρη δικαιώματα στη θρησκευτική ελευθερία.

  Eva-Britt Svensson, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (SV) Κυρία Πρόεδρε, συμφωνώ με πολλά από αυτά που ειπώθηκαν σε σχέση με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Πακιστάν.

Θα ήθελα ιδιαίτερα να επισημάνω την κατάσταση των Μουσουλμάνων Ahmadiyya και τις διώξεις στις οποίες υπόκεινται. Αυτές οι διώξεις λαμβάνουν τη μορφή συνήθους διωγμού, εν ψυχρώ δολοφονίας, διακρίσεων και παρενόχλησης σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας. Εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα, παρά το γεγονός ότι υπήρξαν υποσχέσεις για βελτιώσεις τόσο από την προηγούμενη όσο και από την παρούσα κυβέρνηση. Τέτοιες βελτιώσεις δεν έχουν υπάρξει και οι διώξεις συνεχίζονται.

Είναι καιρός η διεθνής κοινότητα και η ΕΕ να αφυπνιστούν και να αναλάβουν δράση για να θέσουν τέλος στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι οποίες συνεχώς λαμβάνουν χώρα στο Πακιστάν.

  Bastiaan Belder, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (NL) Όταν ιδρύθηκε το πακιστανικό κράτος το 1947, ο ιδρυτής του, Mohammad Ali Jinnah, είπε αυτά τα μνημειώδη λόγια: «Ξεκινάμε με τη θεμελιώδη αρχή ότι όλοι είμαστε πολίτες και ίσοι πολίτες ενός κράτους». Σήμερα αυτά τα λόγια είναι κενά περιεχομένου, ειδικά δε για τα εκτιμώμενα 15 εκατομμύρια Χριστιανών που ζουν στο Πακιστάν. Περιβάλλονται από μια διάχυτη ατμόσφαιρα εκφοβισμού και απειλών τόσο στις πόλεις όσο και στην ύπαιθρο, και ακόμη και στην πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ.

Δυστυχώς, το πακιστανικό νομικό σύστημα αποδέχεται την επισφαλή θέση των αυτοχθόνων χριστιανών της χώρας. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της ιστορικής διαδικασίας της αθόρυβης ισλαμοποίησης της πακιστανικής κοινωνίας από τα τέλη της δεκαετίας του ’70 η οποία οδήγησε στην ανησυχητική επιδείνωση της νομικής υπόστασης της χριστιανικής κοινότητας του Πακιστάν.

Συγκεκριμένα, μιλούμε για τη νομοθεσία περί μαρτυρικών καταθέσεων και βλασφημίας της δεκαετίας του ’80, νομικά μέσα τα οποία έχουν στην πραγματικότητα θέσει εκτός νόμου τον Χριστιανισμό, καθώς η κατάθεση που δίνει ένας μη Μουσουλμάνος σε μια δίκη αξίζει μόνο το ήμισυ της κατάθεσης που δίνει ένας Μουσουλμάνος – και αυτό συμβαίνει αν καταρχάς ο δικαστής επιθυμεί να ακούσει αποδεικτικά στοιχεία από Χριστιανό!

Οι νόμοι περί βλασφημίας θέτουν έναν ακόμη κίνδυνο για τους πακιστανούς Χριστιανούς. Προβλέπουν ισόβια κάθειρξη για βεβήλωση του Κορανίου και τη θανατική καταδίκη για υποτιμητικά σχόλια σχετικά με το Ισλάμ και τον Προφήτη Μωάμεθ. Εν ολίγοις, ένας Χριστιανός στο Πακιστάν μπορεί ξαφνικά να καταλήξει στο κελί των μελλοθανάτων αν οιοσδήποτε Μουσουλμάνος καταθέσει εις βάρος του!

Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει μια σχεδόν ανυπόφορο κλίμα φόβου και αβεβαιότητας. Εκατοντάδες πακιστανών Χριστιανών φυτοζωούν στη φυλακή επί χρόνια χωρίς πρόσβαση σε οιαδήποτε νόμιμη διαδικασία. Συνεπώς παροτρύνω το Συμβούλιο και την Επιτροπή να συνδέσουν οιαδήποτε μορφή βοήθειας προς την πακιστανική κυβέρνηση με την κατεπείγουσα κατάργηση αυτών των επιζήμιων διακρίσεων εις βάρος των θρησκευτικών μειονοτήτων της χώρας.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, το σύνταγμα του Πακιστάν κάνει διάκριση μεταξύ Μουσουλμάνων και μη Μουσουλμάνων, καθιστώντας έτσι δυνατή τη διάκριση βάσει της θρησκείας. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να θυμηθούμε ότι το Δεκέμβριο του 2009, ο Πρόεδρος Asif Ali Zardari επανέλαβε την δέσμευση του Λαϊκού Κόμματος του Πακιστάν για ισότιμη αντιμετώπιση όλων των μειονοτήτων και σεβασμό των δικαιωμάτων τους.

Δυστυχώς, οι εκθέσεις και οι έρευνες τις οποίες διενήργησαν ανεξάρτητοι οργανισμοί αποκαλύπτουν ότι οι μειονότητες στο Πακιστάν στερούνται των βασικών πολιτικών ελευθεριών και των ίσων ευκαιριών στην εργασία, την εκπαίδευση και την πολιτική εκπροσώπηση. Έτσι, η συνολική εικόνα που αφορά τη θρησκευτική ελευθερία στο Πακιστάν, ακόμη και χωρίς να υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες, είναι αμφιλεγόμενη και μας δίνει ισχυρούς λόγους για ανησυχία.

Θα ήθελα επίσης να τονίσω την αντίφαση μεταξύ της δέσμευσης που ανέλαβε η κυβέρνηση του Πακιστάν για τη θρησκευτική ελευθερία αφενός και, αφετέρου, του ηγετικού ρόλου που είχε στο πλαίσιο του οργανισμού ισλαμικών κρατών για την υιοθέτηση της ατζέντας περί «καταπολέμησης της δυσφήμισης της θρησκείας» στα Ηνωμένα Έθνη. Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα να υπενθυμίσω τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της ΕΕ της 16ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη σχέση μεταξύ του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, το οποίο προστατεύει άτομα και ομάδες ατόμων, και της έννοιας της δυσφήμισης της θρησκείας.

  Πρόεδρος. – Κύριοι συνάδελφοι, θέλω να υπενθυμίσω σε όλους σας ότι θα έχουμε έλλειψη χρόνου αυτό το απόγευμα, και οιοσδήποτε ο οποίος υπερβαίνει τον χρόνο μειώνει τον αριθμό των εκτάκτων παρεμβάσεων του ενός λεπτού που θα μπορέσουμε να δεχθούμε.

  Ryszard Czarnecki (ECR). – (PL) Υπάρχει μια αμερικανική ρήση που λέγει ότι δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Εν τω μεταξύ, πρέπει να πούμε ότι η βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να δίδεται δωρεάν και δεν μπορούμε να δίδουμε 200 εκατομμύρια ευρώ χωρίς να θέλουμε τίποτε σε ανταπόδοση. Ας θελήσουμε κάτι! Πρέπει τουλάχιστον να θέλουμε σεβασμό, για παράδειγμα, για παρόμοια πρότυπα με αυτά τα οποία είναι, για εμάς, ένα είδος ηθικού και πολιτικού φάρου. Η κατάσταση κατά την οποία επί πολλά χρόνια στο Πακιστάν υπήρχαν διώξεις ανθρώπων που ανήκαν σε θρήσκευμα άλλο από το Ισλάμ –και οι περισσότεροι είναι Χριστιανοί– είναι εντελώς απαράδεκτη. Συχνά μιλούμε για υποθέσεις διαφόρων μειονοτήτων, όχι απαραίτητα θρησκευτικών μειονοτήτων, στην Ευρώπη και τον κόσμο. Ας υπερασπιστούμε τώρα τη χριστιανική μειονότητα και τις άλλες θρησκευτικές μειονότητες στο Πακιστάν παρότι, φυσικά, αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει μια χώρα η οποία σπαράσσεται από σοβαρές πολιτικές συγκρούσεις και η οποία, δυστυχώς, αντιμετωπίζει την προοπτική της αποσταθεροποίησης.

  Csaba Sógor (PPE). – (HU) Αν εξετάσουμε την κατάσταση στο Πακιστάν, βρισκόμαστε μπροστά σε δύο αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Πρώτον, το Πακιστάν είναι ένας κομβικός στρατηγικός παράγοντας στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Πρέπει να κάνουμε οτιδήποτε είναι δυνατόν για να διασφαλίσουμε ότι η ασφάλεια των ευρωπαίων πολιτών δεν βρίσκεται σε κίνδυνο. Δεύτερον, το Πακιστάν έχει διαφορετική άποψη για τις θρησκευτικές και εθνοτικές μειονότητες εν συγκρίσει με την άποψη που βασίζεται στις αξίες που επικρατούν στην Ευρώπη και σε προηγμένες φιλελεύθερες δημοκρατίες. Η Ευρώπη δεν μπορεί να παραμείνει σιωπηρή αν άλλα κράτη παραβιάζουν ασύστολα τα ανθρώπινα δικαιώματα και, κατά συνέπεια, πρέπει να εκφράσουμε την ανησυχία μας ακόμη και αν πρόκειται για έναν από τους στρατηγικούς εταίρους μας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να κάνει αξιόπιστα βήματα όσον αφορά τρίτες χώρες μόνον αν αντιμετωπίζει ικανοποιητικά τα προβλήματα των θρησκευτικών και εθνοτικών μειονοτήτων στη δική της επικράτεια. Πρέπει να είναι σαφές σε ολόκληρο τον κόσμο ότι μια από τις βασικές αξίες της ΕΕ είναι το υψηλό επίπεδο προστασίας που παρέχεται στα ανθρώπινα δικαιώματα και στα δικαιώματα των μειονοτήτων, τα οποία η Ένωση θεωρεί καταρχάς ότι είναι δεσμευτικά για την ίδια, ή θα έλεγα ότι οφείλει να τα θεωρεί δεσμευτικά για την ίδια. Μόνον τότε μπορούμε να ζητήσουμε αποτελεσματικά από τους εταίρους μας να κάνουν παρόμοιες προόδους ή βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.

  Zbigniew Ziobro (ECR). – (PL) Χαιρετίζουμε το γεγονός ότι το Πακιστάν είναι στρατευμένο στην καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας, αλλά αυτό το γεγονός δεν πρέπει να συγκαλύπτει άλλα, πολύ σημαντικά δεδομένα, τα οποία δείχνουν ότι σε αυτήν τη χώρα, διαπράττονται σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων των θρησκευτικών μειονοτήτων, και ειδικά των Χριστιανών.

Κάθε τόσο, στην πραγματικότητα πολύ συχνά, μάς έρχονται πληροφορίες για περαιτέρω επιθέσεις, ξυλοδαρμούς, απειλές και ακόμη και φόνους, περιλαμβανομένης της καύσης ζωντανών Χριστιανών μόνο και μόνο επειδή είναι Χριστιανοί, περιλαμβανομένων γυναικών και παιδιών. Αυτού του είδους οι πληροφορίες εγείρουν ερωτήματα. Γιατί συμβαίνουν αυτά σε μια χώρα η οποία παίζει ένα τόσο σημαντικό ρόλο στις διεθνείς σχέσεις και στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας; Λοιπόν, αυτά συμβαίνουν επειδή δυστυχώς, οι πακιστανικές αρχές είναι, σε σημαντικό βαθμό, υπεύθυνες για τη δημιουργία ατμόσφαιρας η οποία ενθαρρύνει τέτοια πράγματα, με ακατάλληλη νομοθεσία για τη βλασφημία και με το να μην αντιδρά σε ανάρμοστες ενέργειες των υπηρεσιών εφαρμογής του νόμου και του δικαστικού συστήματος στο Πακιστάν.

Πρέπει να αναμένουμε θεμελιώδη αλλαγή στάσης, μεταξύ άλλων και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα θεσμικά της όργανα, σε σχέση με μια τέτοια συμπεριφορά.

  Martin Kastler (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, περίπου το 75% έως 80% όλων αυτών οι οποίοι υφίστανται θρησκευτικές διώξεις παγκοσμίως είναι Χριστιανοί. Εμείς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αγωνιζόμαστε ειδικά για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Κατ’ εμέ, η θρησκευτική ελευθερία είναι μια κεντρική έννοια της πολιτικής μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Συνεπώς, λυπάμαι για το γεγονός ότι αυτοί στην αριστερά και τη φιλελεύθερη αριστερά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συχνά ενώνουν τις δυνάμεις τους για να τηρούν σιγή σχετικά με τη μοίρα των Χριστιανών.

Ταυτόχρονα, είμαι ευτυχής που καταθέτουμε από κοινού πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τη φοβερή κατάσταση στο Πακιστάν. Από τα 156 εκατομμύρια κατοίκων στο Πακιστάν, το 95% είναι Μουσουλμάνοι, περίπου το 3% Χριστιανοί και περίπου το 2% Ινδουιστές. Ως Χριστιανός, θα ήθελα να εστιάσω ακόμη μια φορά στην κατάσταση των πακιστανών Χριστιανών, οι οποίοι υπόκεινται σε σοβαρές διώξεις. Οιοσδήποτε επιτρέπει να λαμβάνουν χώρα βίαιες επιθέσεις εις βάρος Χριστιανών πρέπει να λαμβάνει απάντηση από τον πολιτισμένο κόσμο. Συνεπώς, η ΕΕ πρέπει να εισάγει ένα κριτήριο στην αναπτυξιακή πολιτική και την οικονομική συνεργασία της το οποίο να καλύπτει αυτό το θέμα και να επιτρέπει την επιβολή κυρώσεων αν αυτό είναι απαραίτητο.

  Πρόεδρος. – Τώρα προχωρούμε στη διαδικασία «catch-the-eye». Είχα πολύ περισσότερα αιτήματα από εκείνα που μπορούμε να ικανοποιήσουμε. Έχουμε μόνο δυο λεπτά. Θα δώσω τον λόγο σε τέσσερις ομιλητές.

  Michael Gahler (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, στην περίπτωση οιασδήποτε χώρας, είναι σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψη την προέλευσή της και το αν οι εξελίξεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Ως επικεφαλής της αποστολής παρακολούθησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά τη διάρκεια των τελευταίων εκλογών προ δύο ετών, έκανα ορισμένες συστάσεις και είμαι ευτυχής που βλέπω ότι η χώρα έχει αρχίσει να υλοποιεί ορισμένες από αυτές. Αυτές περιλαμβάνουν την επικύρωση του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά δικαιώματα –αυτό όχι μόνο υπογράφηκε, αλλά προφανώς έχει επίσης επικυρωθεί τώρα– καθώς και της Σύμβασης των ΗΕ κατά των Βασανιστηρίων. Είναι θετικό το γεγονός ότι τώρα υπάρχει υπουργός ο οποίος είναι αρμόδιος ex officio για θέματα μειονοτήτων και ο οποίος βαθμιαία θα προσπαθήσει να υπερβεί τις διακρίσεις.

Μεταξύ άλλων θεμάτων, έχει επίσης εγερθεί το ζήτημα των Αχμαντί. Μια από τις συστάσεις μου ήταν την επόμενη φορά να βγουν από τους χωριστούς εκλογικούς καταλόγους τους και να ενσωματωθούν στους βασικούς εκλογικούς καταλόγους. Πιστεύω ότι αυτό θα ήταν ένα συγκεκριμένο μέτρο το οποίο θα βοηθούσε να τεθεί τέλος στις διακρίσεις εις βάρος αυτής της μειονότητας.

  Heidi Hautala (Verts/ALE). – (FI) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να πω ότι, και εγώ, επίσης, συνάντησα τον υπουργό για θέματα μειονοτήτων εδώ αυτήν την εβδομάδα. Είμαι βέβαιη ότι προσπαθούσε να εδραιώσει μια αμοιβαία κατανόηση μεταξύ των θρησκευτικών ομάδων. Ωστόσο, δεν μπόρεσε ούτε κι εκείνος να απαντήσει στην ερώτηση γιατί το Πακιστάν, παρότι είναι στα ΗΕ και είναι μέλος του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έχει υπερασπιστεί πολύ σθεναρά, στους κόλπους του οργανισμού ισλαμικών κρατών, έναν νέο διεθνή κώδικα για την καταπολέμηση της βλασφημίας και τη δυσφήμιση της θρησκείας. Αυτός βεβαίως δεν μπορεί να είναι ο ιδανικός τρόπος για την προαγωγή της αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ των θρησκευτικών ομάδων.

Θέλω να ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αναλάβει σθεναρότερη δράση διεθνώς σε αυτό το ζήτημα για να προλαμβάνει τέτοιους νόμους, οι οποίοι θέτουν σε κίνδυνο την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε αυτό το ζήτημα οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής υπήρξαν πολύ πιο δραστήριες από ό,τι η Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Jacek Olgierd Kurski (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η κατάσταση στο Πακιστάν εξελίσσεται δυναμικά και λαμβάνουμε αντικρουόμενες πληροφορίες, και πρέπει να παρατηρούμε την κατάσταση εκεί πολύ προσεκτικά ώστε να μην διαπράξουμε λάθη. Είναι θετικό το γεγονός ότι η πακιστανική κυβέρνηση έχει υιοθετήσει ορισμένα μέτρα προς όφελος των θρησκευτικών μειονοτήτων, όπως η εγγύηση στις μειονότητες του 5% των θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα. Είναι θετικό το γεγονός ότι η πακιστανική κυβέρνηση έχει κρατήσει, ή έχει υποσχεθεί να κρατήσει, έδρες στη Γερουσία για τις μειονότητες, περιλαμβάνοντας γυναίκες που εκπροσωπούν ομάδες μειονοτήτων.

Παρά ταύτα, κάτι πρέπει να γίνει. Τόσο η κυβέρνηση όσο και οι αρχές στο Πακιστάν πρέπει να κάνουν κάτι σχετικά με τη νομοθεσία περί βλασφημίας, η οποία επιφέρει την θανατική ποινή στο Πακιστάν και συχνά χρησιμοποιείται για να αιτιολογεί τη λογοκρισία, την ποινικοποίηση, τις διώξεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, τη δολοφονία μελών πολιτικών, φυλετικών και θρησκευτικών μειονοτήτων. Οι αρχές στο Πακιστάν πρέπει να κάνουν κάτι σχετικά με τον Ποινικό Κώδικα, ο οποίος προβλέπει την ποινή του θανάτου για όλα τα άτομα που έχουν κριθεί ένοχα και έχουν καταδικαστεί για βλασφημία.

Σε μια χώρα η οποία λαμβάνει βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και τον 21ο αιώνα, ο φόνος ανθρώπων με αυτόν τον τρόπο δεν πρέπει να επιτρέπεται. Ευχαριστώ πολύ.

  Elena Băsescu (PPE). – (RO) Μετά από σχεδόν εννέα χρόνια στρατιωτικής δικτατορίας, οι εκλογές που διεξήχθησαν στο Πακιστάν το 2008 σηματοδότησαν την αρχή μιας διαδικασίας εκδημοκρατισμού σε αυτήν τη χώρα. Δυστυχώς, η Benazir Bhutto δολοφονήθηκε μερικές εβδομάδες πριν από τις εκλογές. Το Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν, του οποίου ήταν ηγέτης, κέρδισε αυτές τις εκλογές. Παρότι οι μειονότητες στο Πακιστάν αντιμετωπίζουν αριθμό προβλημάτων, αρκετά θετικά μέτρα έχουν ξεκινήσει υπό την ηγεσία της παρούσας κυβέρνησης. Ο διαπολιτισμικός διάλογος προωθείται, μια ποσόστωση 5% έχει οριστεί για τις μειονότητες στην ομοσπονδιακή διοίκηση και ορισμένες μουσουλμανικές δημόσιες αργίες έχουν αναγνωριστεί. Η δέσμευση της πακιστανικής κυβέρνησης να παραχωρήσει έδρες της Γερουσίας σε μειονότητες πρέπει να επαινεθεί. Τέλος θέλω να τονίσω τον ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε το Πακιστάν στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού.

  Antonio Tajani, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολουθεί στενά την κατάσταση σχετικά με τις θρησκευτικές μειονότητες στο Πακιστάν. Το σύνταγμα του Πακιστάν αναγνωρίζει τη θρησκευτική ελευθερία και προβλέπει ότι το κράτος θα προστατεύει τα δικαιώματα των μειονοτήτων.

Πρόσφατα, το Πακιστάν σημείωσε πρόοδο: αυτή περιλαμβάνει την έγκριση συνταγματικών τροποποιήσεων, την ενίσχυση του ρόλου των εκλεγμένων συνελεύσεων στο Πακιστάν, και θεσμικές εξελίξεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ειδικότερα την ίδρυση υπουργείου ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπουργείου μειονοτήτων. Επιπλέον, συστήνεται ανεξάρτητη Εθνική Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Επιπλέον, το Πακιστάν επικύρωσε το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και τη Σύμβαση κατά των βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας των Ηνωμένων Εθνών. Αυτό είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, υπό τον όρο ότι αυτά τα μέσα εφαρμόζονται αποτελεσματικά. Παρά ταύτα, το Πακιστάν πρέπει να διπλασιάσει τις προσπάθειές του για να διασφαλίσει καλύτερη ένταξη των θρησκευτικών μειονοτήτων, περιλαμβανομένης της χριστιανικής μειονότητας, εντός των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών θεσμών. Η διεθνής φήμη του Πακιστάν έχει αμαυρωθεί από γεγονότα όπως αυτά που έλαβαν χώρα το παρελθόν έτος στην Gojra, όπου επτά Χριστιανοί κάηκαν ζωντανοί όταν εξτρεμιστές επιτέθηκαν σε εκκλησία και στα σπίτια των ανθρώπων, καθώς και επιθέσεις σε Μουσουλμάνους Σιίτες και διακρίσεις εις βάρος των Αχμαντί.

Όσον αφορά τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων, η ΕΕ έχει χρησιμοποιήσει με συνέπεια τον πολιτικό διάλογο με το Πακιστάν προκειμένου να εγείρει θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και έχει προβεί σε διπλωματικά βήματα σε αρκετές περιπτώσεις. Επιπλέον αυτών, από το 2007 η ΕΕ διατηρεί διάλογο για τα ανθρώπινα δικαιώματα εντός του πλαισίου της Συμφωνίας Συνεργασίας με το Πακιστάν, η οποία προβλέπει τακτικό διάλογο για τη διακυβέρνηση και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Κατά τη διάρκεια αυτών των συζητήσεων, η ΕΕ έδινε πάντοτε έμφαση στον σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Ως μέρος αυτού του διαλόγου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ΕΕ έχει επίσης επανειλημμένα εγείρει το θέμα της εφαρμογής της νομοθεσίας περί βλασφημίας με την πακιστανική κυβέρνηση. Σε απόλυτους αριθμούς, φαίνεται ότι οι περισσότεροι κατηγορούμενοι είναι Μουσουλμάνοι, αλλά γνωρίζω ότι η νομοθεσία περί βλασφημίας έχει συχνά χρησιμοποιηθεί εναντίον των θρησκευτικών μειονοτήτων, και ότι γίνονται ψευδείς κατηγορίες ως τρόπος ρύθμισης προσωπικών διαφορών ή για λόγους οικονομικής απληστίας. Η τελευταία συνεδρίαση της Κοινής Επιτροπής έλαβε χώρα στις 25 Μαρτίου 2010, ενώ προηγήθηκε την προηγούμενη ημέρα η συνεδρίαση υποομάδας για τη διακυβέρνηση, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη μετανάστευση.

Σε αυτήν την ευκαιρία ηγέρθη το θέμα των μειονοτήτων στο Πακιστάν. Ταυτόχρονα, δεν διστάσαμε να αναφερθούμε στις πακιστανικές ανησυχίες για την κατάσταση σχετικά με τις θρησκευτικές μειονότητες εδώ στην πατρίδα μας, στην Ευρώπη.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζει επίσης να εγείρει αυτά τα θέματα στην επόμενη συνεδρίαση με το Πακιστάν, στις 4 Ιουνίου του τρέχοντος έτους. Η πλειονότητα των Πακιστανών δεν έχει πρόσβαση στην εκπαίδευση και αγνοεί τους βασικούς κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς. Μέσω της βοήθειας για τη συνεργασία που παρέχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχει δοθεί προτεραιότητα στη βελτίωση της πρόσβασης στην βασική εκπαίδευση στο πλαίσιο της πακιστανικής πολιτικής και εκπαίδευσης. Ευελπιστώ ότι μεσοπρόθεσμα, αυτό θα οδηγήσει σε μια ανεκτικότερη στάση έναντι της έννοιας της θρησκευτικής ελευθερίας.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί εντός ολίγου.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Monica Luisa Macovei (PPE), γραπτώς. – (ΕΝ) Λέγεται ότι το Πακιστάν έχει την σκληρότερη νομοθεσία περί βλασφημίας στον κόσμο. Η άσκηση των δικαιωμάτων της ελεύθερης έκφρασης και θρησκείας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη φυλάκιση και τον θάνατο. Το άρθρο 295Β και Γ του πακιστανικού Ποινικού Κώδικα ποινικοποιεί υποτιμητικά σχόλια σχετικά με το Κοράνι και τον Προφήτη, προβλέποντας ποινές ισόβιας κάθειρξης και θανάτου αντίστοιχα. Το άρθρο 298 τιμωρεί την σκόπιμη προσβολή των θρησκευτικών αισθημάτων και τα άρθρα 298 Α, Β, και Γ ποινικοποιούν υποτιμητικά σχόλια για ιερά πρόσωπα και τόπους και θέτουν εκτός νόμου τις θρησκευτικές ομάδες των Αχμαντί (οι οποίοι θεωρούν τον εαυτό τους Μουσουλμάνο). Η ελευθερία θρησκείας περιλαμβάνει την ελευθερία να πιστεύει κανείς σε οιαδήποτε θρησκεία και την ελευθερία να μην πιστεύει κανείς σε καμία θρησκεία. Ο πακιστανός υπουργός για θέματα μειονοτήτων ανακοίνωσε χθες ότι ετοιμάζονται τροπολογίες για να σταματήσει η κατάχρηση της νομοθεσίας περί βλασφημίας. Πιστεύω ότι αυτή η νομοθεσία πρέπει να καταργηθεί, καθώς οιοδήποτε τροποποιημένο κείμενο θα είναι μόνον παρακαταθήκη του παρελθόντος και θα επιτρέπει τη συνέχιση της βίας και των διακρίσεων.

  Cristian Dan Preda (PPE), γραπτώς. – (RO) Τα τελευταία χρόνια, η πακιστανική κυβέρνηση έχει εγκρίνει σειρά μέτρων τα οποία σαφώς αποδεικνύουν μια ορισμένη ευαισθησία για την κατάσταση των εθνικών μειονοτήτων. Αυτά περιλαμβάνουν τον διορισμό του Shahbaz Bhatti ως ομοσπονδιακού υπουργού για τις μειονότητες, ποσόστωση 5% για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα και τη δέσμευση για εκπροσώπηση των θρησκευτικών μειονοτήτων στη Γερουσία, για να αναφέρουμε μόνο μερικά. Αυτές οι προσπάθειες πρέπει να ενθαρρυνθούν. Ωστόσο, πολλά ακόμη βήματα χρειάζεται να γίνουν για να βελτιωθεί η κατάσταση των θρησκευτικών μειονοτήτων.

Πιστεύω ότι ένα κρίσιμο στοιχείο σε αυτό είναι η αναθεώρηση των διατάξεων για αδικήματα που διαπράττονται εις βάρος θρησκειών, γνωστές ως νομοθεσία περί βλασφημίας. Η δυνατότητα κατάχρησης των διατάξεων αυτής της νομοθεσίας έχει δημιουργήσει ένα κλίμα μισαλλοδοξίας το οποίο έχει ενθαρρύνει τη θρησκευτική βία, τις διακρίσεις, τον εκφοβισμό και τις διώξεις των θρησκευτικών μειονοτήτων. Πέραν της νομικής πτυχής, είναι σημαντικό η κυβέρνηση να εγκρίνει αποφασιστικά μέτρα για την πρόληψη της βίας. Η προαγωγή της ανεκτικότητας είναι το κλειδί για την προστασία των θρησκευτικών μειονοτήτων στο Πακιστάν.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (SK) Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός όπως τον γνωρίζουμε σήμερα δεν θα ήταν δυνατός χωρίς θρησκευτική ελευθερία. Η αναζήτηση για κάτι το οποίο υπερβαίνει το άτομο πρέπει να συμβαδίζει με την ανεκτικότητα. Ο δρόμος προς τον Θεό –καθώς και ο δρόμος από τον Θεό– είναι διαφορετικός και μοναδικός για κάθε άτομο. Αν μη τι άλλο, αυτό το έχουμε μάθει κατά τη διάρκεια των δύο χιλιάδων ετών Χριστιανισμού στην Ευρώπη. Αυτή η εμπειρία υπήρξε μακρά και επώδυνη, με τίμημα τη ζωή εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων. Συνεπώς, εμείς οι Ευρωπαίοι έχουμε το δικαίωμα να πούμε στους άλλους να μην ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο. Κατά συνέπεια, πάντοτε, και σε κάθε χώρα, θα καταδικάζουμε τη διάπραξη βίας και τη δολοφονία αθώων ανθρώπων, ειδικά τώρα, όταν αυτό αφορά ένα σύμμαχο και φίλο μας.

(1) Βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

12.2. Κατάσταση στην Ταϊλάνδη

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση επί των έξι προτάσεων ψηφίσματος για την Ταϊλάνδη⁽¹⁾.

  Marietje Schaake, συντάκτρια. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Ταϊλάνδη διέρχεται μια βίαιη κρίση με τους διαδηλωτές που αποκαλούνται «κόκκινα πουκάμισα» αφενός, και τον στρατό και τους διαδηλωτές που αποκαλούνται «κίτρινα πουκάμισα» αφετέρου. Περίπου 80 άτομα έχουν ήδη χάσει τη ζωή τους και σχεδόν 2.000 έχουν τραυματιστεί. Η δημοκρατία απειλείται και η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης που έχει κηρύξει η κυβέρνηση.

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης έχει ως αποτέλεσμα τη λογοκρισία. Οι πηγές των μέσων ενημέρωσης όπως η τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το Διαδίκτυο έχουν φιμωθεί. Το να τεθεί τέλος στη βία είναι σημαντικό, και ενθαρρύνουμε όλα τα μέρη να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση σε αυτήν τη διαδικασία, όμως στην επιδίωξη αποκατάστασης της ηρεμίας δεν θα πρέπει να γίνεται κατάχρηση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης για να περιοριστούν τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες. Η λογοκρισία πρέπει να σταματήσει και η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και της έκφρασης πρέπει να αποκατασταθούν. Αυτές οι αξίες είναι σημαντικές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην πολύτιμη σχέση του με την Ταϊλάνδη.

  Cristian Dan Preda, συντάκτρια. – (RO) Όπως έχουμε όλοι παρατηρήσει, επειδή ήταν το βασικό θέμα της επικαιρότητας, από τις αρχές Απριλίου, η Ταϊλάνδη βιώνει μια ατμόσφαιρα πολιτικής βίας που δεν είχε γνωρίσει την τελευταία δεκαετία. Θα ήθελα καταρχάς να εκφράσω την αλληλεγγύη μου στις οικογένειες των θυμάτων της βίας στους δρόμους. Πιστεύω ότι εδώ έχουμε αυτό που θα περιέγραφα ως μια συμβατική αντιπαράθεση μεταξύ της ελευθερίας της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι, αφενός, και της ανάγκης η κυβέρνηση να διατηρήσει τη δημόσια τάξη αφετέρου. Η διαδοχή των γεγονότων υπήρξε ταχύτατη τις τελευταίες ημέρες και ώρες. Η σχετική ηρεμία φαίνεται να έχει επανέλθει στην Μπανγκόκ, παρότι η πρωτεύουσα ήταν στις φλόγες το περασμένο βράδυ μετά την επέμβαση των κυβερνητικών δυνάμεων.

Ας ελπίσουμε ότι μια νέα κλιμάκωση της βίας μπορεί να αποφευχθεί. Ωστόσο, για να διασφαλιστεί αυτό, χρειάζεται να επιδείξουμε μετριοπάθεια διότι η δημοκρατία δεν μπορεί να επικρατήσει μέσω της βίας. Πιστεύω ότι η κυβέρνηση πρέπει να εφαρμόσει τον οδικό χάρτη τον οποίο παρουσίασε στις 3 Μαΐου. Πιστεύω επίσης ότι η έρευνα για τα πρόσφατα γεγονότα και η τιμωρία των ενόχων είναι μέτρα που απαιτούνται για να διασφαλιστεί η συμφιλίωση.

  Véronique De Keyser, συντάκτρια. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, οι διαδηλώσεις των «κόκκινων πουκάμισων» κατεστάλησαν με λουτρό αίματος. Θα ήθελα να πω τα εξής, χωρίς να επιθυμώ να ρίξω λάδι στη φωτιά, δεδομένου ότι μια διαδικασία κατεπείγοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απαιτεί από εμάς να κατευνάζουμε μια κρίση και να αναζητούμε λύσεις παρά να πυροδοτούμε τη λαϊκή οργή. Πρώτον, οιοσδήποτε πολίτης μπορεί νόμιμα να προσβλέπει σε ελεύθερες και έντιμες εκλογές. Αυτό είναι ένα αναμφισβήτητο δικαίωμα, και ένα δικαίωμα το οποίο πρέπει να δοθεί σε ολόκληρο τον λαό της Ταϊλάνδης. Αυτή η επιλογή προτάθηκε κάποια στιγμή από τον πρωθυπουργό Vejjajiva, στη συνέχεια απορρίφθηκε από τους διαδηλωτές που αποκαλούνται «κόκκινα πουκάμισα». Πρέπει τώρα να επιστρέψουμε σε αυτή.

Δεύτερον, καταδικάζω τη χρήση πραγματικών πυρών κατά των διαδηλωτών και τη βάναυση καταστολή των τελευταίων ημερών η οποία, σύμφωνα με επίσημες πηγές, προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον 12 ανθρώπων, περιλαμβανομένου ενός ιταλού δημοσιογράφου, και τον τραυματισμό πολλών άλλων. Είναι καιρός να σταματήσει η βία η οποία έχει εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη χώρα.

Με αυτό, δεν υποστηρίζω να πάρουμε το μέρος της μιας ή της άλλης πλευράς, αλλά ζητώ από την κυβέρνηση της Ταϊλάνδης να θέσει σε προτεραιότητα την εξεύρεση λύσης κατόπιν διαπραγματεύσεων, για να διασφαλιστεί ότι η κηρυχθείσα κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν περιορίζει τις ατομικές ελευθερίες ή την ελευθερία της έκφρασης, γεγονός που το μόνο που θα έκανε θα ήταν να οξύνει τις εντάσεις, και ζητώ από αυτήν ιδιαίτερα να εξετάσει την επιστροφή στις κάλπες.

Η τρέχουσα αναταραχή ενέχει τον κίνδυνο διχασμού της χώρας. Στα βορειοανατολικά, αγροτική περιοχή με λαοτιανό πολιτισμό, φαίνεται να υπήρξε μια σχεδόν στασιαστική αντιπολίτευση κατά της κεντρικής περιοχής, Μπανγκόκ και του νότου, περιοχή στην οποία βρίσκονται όλα τα δημοκρατικά προπύργια. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στην εμφάνιση οιονεί τρομοκρατικών κινημάτων, επιτιθέμενων σε αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί γραφειοκρατία και ελίτ που είναι τα προπύργια της εξουσίας.

Είναι απόλυτη ανάγκη η επιστροφή στις εκλογές, σε διαπραγματεύσεις, και στο τέλος της βίας, ενώ θα διατηρούνται οι ελευθερίες. Φυσικά, αυτά είναι απλά λόγια, και ίσως μάλλον απλοϊκά σχέση με τη σύγχρονη βία. Αυτό το κοινοβουλευτικό ψήφισμα επελέγη σκόπιμα για να αποτραπεί οιαδήποτε έκρηξη βίας στην Ταϊλάνδη και να δημιουργηθεί περιθώριο για διάλογο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να απευθύνουμε κάθε έκκληση για δημοκρατία.

  Barbara Lochbihler, συντάκτρια. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, οι εικόνες του θυμού, της βίας και της καταστροφής στην Μπανγκόκ είναι ακόμη νωπές. Παρότι η προσοχή έχει τώρα μετακινηθεί, σε κάποιο βαθμό, από την ιδιαίτερα ηλεκτρισμένη κατάσταση στην πρωτεύουσα της Ταϊλάνδης, ο κίνδυνος περαιτέρω βίαιων συγκρούσεων επ’ ουδενί έχει παρέλθει. Η βίαιη σύγκρουση μεταξύ των αποκαλούμενων «κόκκινων πουκαμίσων» και της κυβέρνησης, η οποία υποστηρίζεται από τον στρατό, είχε ήδη ως αποτέλεσμα τον θάνατο πλέον των 70 ανθρώπων και τον τραυματισμό περίπου 2.000 ατόμων. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα διεξάγει έρευνες γι’ αυτούς τους θανάτους και αυτοί οι οποίοι συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες πρέπει επίσης να περιληφθούν σε αυτές τις έρευνες.

Είναι σημαντικό να εξεταστούν οι θεμελιώδεις αιτίες αυτών των επαναλαμβανόμενων διαδηλώσεων και συγκρούσεων προκειμένου να βρεθεί μια βιώσιμη πολιτική λύση. Τμήμα του πληθυσμού της Ταϊλάνδης βρίσκεται σε ιδιαίτερα μειονεκτική κατάσταση και είναι κοινωνικά αποκλεισμένοι. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ επικριτικοί για την άδικη μεταχείρισή τους και την έλλειψη δικαιωμάτων. Μάχονται κατά του συγκριτικά χαμηλού βιοτικού επιπέδου τους. Άλλοι παράγοντες περιλαμβάνουν την αισθητή και ευρέως εκτεταμένη διαφθορά εντός της πολιτικής ηγεσίας, αλλά επίσης και μεταξύ των ατόμων με θέσεις ευθύνης εντός της κοινωνίας των πολιτών. Αυτά τα διαρθρωτικά προβλήματα πρέπει να εκτεθούν και να επιλυθούν, αν πρόκειται να βρεθεί μια μόνιμη λύση, και όχι να τεθεί μόνο τέλος στις εχθροπραξίες.

Καλούμε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη της σύγκρουσης να διαδραματίσουν σοβαρό και εποικοδομητικό ρόλο στην εξεύρεση λύσης σε αυτήν τη σοβαρή κρίση. Ωστόσο, αμφότερες οι πλευρές πρέπει να χρησιμοποιήσουν μόνο ειρηνικά και δημοκρατικά μέσα για να επιφέρουν αυτήν τη λύση και, γι’ αυτό, χρειάζονται την στήριξη της ΕΕ.

  Marie-Christine Vergiat, συντάκτρια. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, επί αρκετές εβδομάδες τώρα, το λαϊκό κίνημα των «κόκκινων πουκάμισων» διαδηλώνει στην Μπανγκόκ ζητώντας σεβασμό για τη δημοκρατία. Ας θυμηθούμε ότι η σημερινή κυβέρνηση, παρόλο που ο Πρόεδρος είναι στην εξουσία μόνο από το Δεκέμβριο του 2008, είναι ωστόσο αποτέλεσμα στρατιωτικού πραξικοπήματος που έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο του 2006.

Τι ζητούν οι διαδηλωτές που αποκαλούνται «κόκκινα πουκάμισα»; Την παραίτηση του πρωθυπουργού, τη διάλυση του κοινοβουλίου, τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών – εν ολίγοις, δημοκρατία. Στις 4 Μαΐου 2010, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε σχέδιο συμφιλίωσης βασισμένο σε αυτές τις περίφημες πρόωρες εκλογές, όμως η δολοφονία, στις 13 Μαΐου, του στρατηγού Khattiya, διοικητή των «κόκκινων πουκάμισων», έθεσε τέλος στις διαπραγματεύσεις.

Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο εκπονήθηκε το ψήφισμα που έχουμε ενώπιόν μας σήμερα. Χθες επενέβη ο στρατός, σκοτώνοντας αρκετά άτομα περιλαμβανομένου ενός ιταλού δημοσιογράφου. Για εμάς, είναι ουσιώδες το ψήφισμα επί του οποίου θα ψηφίσουμε να λαμβάνει υπόψη αυτά τα γεγονότα, ιδιαίτερα δε δεδομένου ότι οι κυριότεροι ηγέτες του κινήματος των «κόκκινων πουκάμισων» παραδόθηκαν αμέσως και κάλεσαν τον πληθυσμό να παραμείνει ήρεμος.

Στην πραγματικότητα, αυτό που αμφισβητείται είναι το θέμα της διαδοχής του βασιλιά. Ο βασιλιάς παρέμεινε περίεργα σιωπηλός. Το μήνυμα που πρέπει να στείλουμε είναι ότι η δημοκρατία δεν μπορεί να επιβάλλεται με τη βία, και ότι δεν είναι αποδεκτό να καταπνίγονται οι διαδηλώσεις με την επέμβαση του στρατού με εντολές χρήσης όπλων. Το ψήφισμα δεν καταδικάζει καν τη βία. Δεν θα το υπερψηφίσουμε. Ο λαός της Ταϊλάνδης έχει δικαίωμα στη δημοκρατία, και πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να αποφευχθεί άλλο ένα στρατιωτικό πραξικόπημα.

  Adam Bielan, συντάκτης. – (PL) Η Ταϊλάνδη –μια χώρα η οποία, έως πρόσφατα, θεωρείτο προπύργιο της δημοκρατίας και σταθερότητας στην Νότιο-Ανατολική Ασία– γνώρισε πρόσφατα τα δραματικότερα γεγονότα της σε σχεδόν μισό αιώνα.

Οι εχθροπραξίες συνεχίζονται στη σύγκρουση μεταξύ των υποστηρικτών του πρώην πρωθυπουργού Thaksin Shinawatra, γνωστών ως «κόκκινα πουκάμισα», και της κυβέρνησης και του στρατού. Έχουν σκοτωθεί άνω των 60 ατόμων, περιλαμβανομένων ξένων υπηκόων, και μεταξύ αυτών, πολιτών χωρών της ΕΕ, σχεδόν 2.000 άτομα έχουν τραυματιστεί, και η πρωτεύουσα, Μπανγκόκ, έχει υποστεί σημαντικές ζημιές.

Φυσικά, οι οικογένειες των θυμάτων αξίζουν την έκφραση της συμπάθειας, των συλλυπητηρίων και της αλληλεγγύης μας, όμως πρέπει επίσης να γνωρίζουμε ότι το ταϊλανδέζικο έθνος, σήμερα, είναι πολύ διχασμένο. Τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως η ελευθερία του συνέρχεσθαι και η ελευθερία του λόγου είναι σημαντικά περιορισμένα, και η σύγκρουση θα είναι δύσκολο να επιλυθεί με ειρηνικά και πολιτικά μέσα.

Κατά συνέπεια, χρειάζεται άσκηση πίεσης –διεθνούς πίεσης, μεταξύ άλλων και από την Ευρωπαϊκή Ένωση– σε αμφότερες τις πλευρές της σύγκρουσης έτσι ώστε να ξαναρχίσουν τις συνομιλίες και να προσπαθήσουν να επιλύσουν τη διαμάχη τους με πολιτικά μέσα, και όχι με τη βία.

  Thomas Mann, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, στις οδομαχίες οι οποίες τείνουν να μοιάζουν με εμφύλιο πόλεμο, 75 άτομα έχουν σκοτωθεί και πλέον των 1.800 έχουν τραυματιστεί μόνο από την περασμένη εβδομάδα. Μετά τη μεγάλη επέμβαση του στρατού, οι ηγέτες των διαδηλωτών παραδόθηκαν. Ωστόσο, η κλιμάκωση της κατάστασης στην Μπανγκόκ συνεχίζεται. Έλαβα τηλεφωνικές κλίσεις σχετικά με αυτό τόσο χθες όσο και σήμερα. Έως τώρα, ορισμένες περιοχές της πρωτεύουσας δεν έχουν επηρεαστεί από τη σύγκρουση, αλλά αυτό έχει αλλάξει. Η κατάσταση στα βορειοανατολικά είναι επίσης χαοτική. Οι δραματικές εικόνες στέλνουν ένα σαφές μήνυμα. Ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι φορούν κόκκινα, μαύρα, κίτρινα ή πράσινα πουκάμισα, πρέπει να σταματήσουν τη βία και να μην επιτρέψουν η κατάσταση να κλιμακωθεί περαιτέρω.

Η θέση της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) είναι σαφής. Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση σε αντικειμενικές συζητήσεις. Όλα τα συμβάντα πρέπει να ερευνηθούν από ανεξάρτητη επιτροπή. Χαιρετίζουμε ιδιαίτερα το σχέδιο για την προώθηση των βουλευτικών εκλογών. Κύριε Tajani, η ΕΕ πρέπει να αναλάβει ενεργό ρόλο και να δράσει ως διαμεσολαβητής. Έχουμε τα διπλωματικά μέσα για να ανακόψουμε την κλιμάκωση της βίας και να αρχίσουμε τη διαδικασία εποικοδομητικού διαλόγου. Κύριε Tajani, πρέπει να δράσουμε, επειδή η Ταϊλάνδη σείεται εκ θεμελίων.

  Corina Creţu, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (RO) Και εγώ, επίσης, επιθυμώ να εκφράσω την αλληλεγγύη μου στις οικογένειες της Ταϊλάνδης που θρηνούν μετά τις βίαιες συγκρούσεις στην Μπανγκόκ. Η κατάσταση είναι ακόμη περισσότερο ανησυχητική καθώς δεν διαφαίνονται προοπτικές επίλυσης της εσωτερικής σύγκρουσης. Τα αντίποινα στους δρόμους της πρωτεύουσας της Ταϊλάνδης, τα οποία έχουν προκαλέσει δεκάδες θανάτους και εκατοντάδες τραυματίες, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά με οιονδήποτε τρόπο ως μέσο επίλυσης υφιστάμενων προβλημάτων.

Η χρήση ωμής βίας και η επιβολή λογοκρισίας, η οποία απαγορεύει στα τηλεοπτικά δίκτυα να εκπέμπουν οτιδήποτε άλλο εκτός από τα προγράμματα που εγκρίνει η κυβέρνηση, συνιστούν παραβιάσεις των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα, είναι καθήκον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ολόκληρου του πολιτισμένου κόσμου να καταδικάσουν τη χρήση ένοπλης βίας κατά αμάχων και να ζητήσουν την απελευθέρωση όσων συνελήφθησαν παράνομα, καθώς και την όσο το δυνατόν αμερόληπτη έρευνα για τους θανάτους που σημειώθηκαν. Αν μη τι άλλο, οι απώλειες ανθρώπινων ζωών δεν χρησιμεύουν παρά μόνο για να σκληραίνει η αδιαλλαξία της αντιπολίτευσης και να τροφοδοτούν τη βία η οποία έχει επίσης εξαπλωθεί στα βορειοανατολικά της χώρας.

Υπάρχει ο κίνδυνος αυτές οι οδομαχίες να εκφυλιστούν σε εμφύλιο πόλεμο. Πιστεύω ότι οι διεθνείς οργανισμοί, κυρίως ο ΟΗΕ, πρέπει να επέμβουν το συντομότερο δυνατό για να προλάβουν μια ακόμη σοβαρότερη επιδείνωση της κατάστασης και να μεσολαβήσουν για να αρχίσει ένας απαραίτητος διάλογος μεταξύ των αρχών και της αντιπολίτευσης, ως η μόνη δημοκρατική επιλογή για την αντιμετώπιση της παρούσας κρίσης με ειρηνικό τρόπο.

  Joe Higgins, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, καταδικάζω τη σκληρή καταστολή από την κυβέρνηση και το κράτος της Ταϊλάνδης κατά των διαδηλωτών στη Μπανγκόκ και αλλού στην Ταϊλάνδη. Παρά την προπαγάνδα ότι αυτοί ήσαν τρομοκράτες, στην πραγματικότητα ήσαν στην πλειονότητά τους ενδεείς γεωργοί από τον βορρά και γύρω από την Μπανγκόκ, τμήματα της εργατικής τάξης των πόλεων, και οι οικογένειές τους, οι οποίοι είδαν τη διαμαρτυρία τους ως αγώνα κατά της τεράστιας φτώχειας και των στερήσεων που υφίστανται.

Δυστυχώς, αυτοί οι καταπιεσμένοι άνθρωποι προσβλέπουν για λύση στον δισεκατομμυριούχο και πρώην πρωθυπουργό, Thaksin Shinawatra. Παρά τα κάποια δημαγωγικά μέτρα κατά της φτώχειας όταν ήταν στην κυβέρνηση, ο κ. Thaksin εκπροσωπεί την καπιταλιστική ελίτ και εξαπατά τις μάζες. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει ο σημερινός πρωθυπουργός Abhisit και το κόμμα του, ο οποίος εκπροσωπεί άλλα τμήματα της ελίτ.

Πιστεύω ότι οι φτωχές μάζες της υπαίθρου και η εργατική τάξη των πόλεων στην Ταϊλάνδη χρειάζονται επειγόντως τη δική τους ανεξάρτητη οργάνωση για να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους, και ελπίζω η επόμενη κινητοποίηση στην Ταϊλάνδη να είναι ένας ενωμένος αγώνας των εργαζομένων, των φτωχών γεωργών, των φοιτητών και της νεολαίας, αφιερωμένος στην ανατροπή όλων των διεφθαρμένων ελίτ και στην υπαγωγή του σημαντικότερου πλούτου της Ταϊλάνδης στη δημόσια ιδιοκτησία και τον δημοκρατικό έλεγχο και, σε μια σοσιαλιστική Ταϊλάνδη, στον μετασχηματισμό της ζωής του λαού της καθώς και στον αγώνα για τα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων.

  Monica Luisa Macovei (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, καταδικάζω τη χρήση πυρών κατά των διαδηλωτών στην Ταϊλάνδη: χιλιάδες πολίτες έχασαν τη ζωή τους και εκατοντάδες τραυματίστηκαν. Όπως ανέφερε η Διεθνής Αμνηστία, αναφορές αυτοπτών μαρτύρων και καταγραφές βίντεο δείχνουν καθαρά ότι οι στρατιωτικοί πυροβολούν κατά άοπλων ανθρώπων οι οποίοι δεν αποτελούν οιονδήποτε κίνδυνο για τους στρατιώτες ή για άλλους. Μεταξύ των νεκρών, υπάρχουν γιατροί και παιδιά.

Οι ταϊλανδοί στρατιώτες πρέπει να σταματήσουν να πυροβολούν. Η βία κατά των διαδηλωτών δεν μπορεί να οδηγήσει, και δεν θα οδηγήσει, σε δημοκρατική λύση. Η κυβέρνηση πρέπει να γνωρίζει ότι η καταστολή των διαδηλωτών μπορεί να ελευθερώσει τους δρόμους προσωρινά αλλά δεν θα επιλύσει το πρόβλημα που έβγαλε τον κόσμο στους δρόμους, και ότι πάνω απ’ όλα είναι η ανθρώπινη ζωή, γι’ αυτό οι πυροβολισμοί πρέπει να σταματήσουν.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Οι διαδηλώσεις στην Ταϊλάνδη συνεχίζονται δυστυχώς για αρκετές εβδομάδες. Ο άμαχος πληθυσμός υποφέρει από τη βία καθώς είναι τα άμεσα θύματα της αιματηρής αντιπαράθεσης μεταξύ ενόπλων αντικυβερνητικών διαδηλωτών και των κρατικών δυνάμεων. Συνεπώς θα ήθελα να εκφράσω τη συμπάθειά μου προς αυτούς οι οποίοι έχασαν μέλη της οικογένειάς τους.

Θεωρώ ότι είναι απόλυτη προτεραιότητα σε αυτήν την τεταμένη κατάσταση αμφότερες οι πλευρές να καταδικάσουν τη σωματική βία και να προλαμβάνουν περαιτέρω απώλειες ζωών. Στηρίζω επίσης την έκκληση για άμεσο τερματισμό της συνεχιζόμενης βίας και για την έναρξη εποικοδομητικού διαλόγου, με σκοπό τη ρύθμιση της κρίσης με ειρηνικά και δημοκρατικά μέσα. Ταυτόχρονα, καλώ την κυβέρνηση της Ταϊλάνδης να μην καταφύγει σε μη αναγκαίες και αδικαιολόγητες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της κηρυχθείσας κατάστασης έκτακτης ανάγκης.

  Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Η πολιτική σύγκρουση στην Ταϊλάνδη εξελίχθηκε γρήγορα σε σοβαρή πολιτική αναταραχή, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο πολλών διαδηλωτών μετά την επέμβαση των δυνάμεων καταστολής. Αν οι κρατικές αρχές κάνουν χρήση ωμής βίας και ανεξέλεγκτης καταστολής κατά των πολιτών της ίδιας τους της χώρας, το γεγονός αυτό πρέπει να καταδικαστεί.

Κατά συνέπεια, κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιήσει την πολιτική επιρροή της επί όλων των μερών που εμπλέκονται στη σύγκρουση και να ζητήσει την ειρηνική επίλυση του πολιτικού προβλήματος με τρόπο ώστε οι ταϊλανδοί πολίτες να μην καταβάλουν το τίμημα για τις πολιτικές διαμάχες μεταξύ ηγετών μεμονωμένων ομάδων. Η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης ειδικότερα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για την εξασφάλιση μιας ήρεμης και ειρηνικής λύσης σε αυτήν τη σύγκρουση.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, κατάπαυση του πυρός και τέλος στη λογοκρισία: πιστεύω ότι αυτές είναι οι δύο πτυχές της δράσης την οποία η Επιτροπή, με τη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, αλλά επίσης και με τη μεγαλύτερη συνέπεια, μαζί με τις αξίες τις οποίες αυτό το Κοινοβούλιο θεωρεί αναπαλλοτρίωτες, πρέπει να προσπαθήσει να πετύχει.

Σε ένα κλίμα εμφύλιου πολέμου όπως αυτό που επικρατεί στην Ταϊλάνδη, η επιστροφή στη δημοκρατία μέσω ελεύθερων εκλογών –οι οποίες αρχικά συζητήθηκαν, αρχικά υπήρξε ελπίδα διεξαγωγής τους, αλλά τώρα υπάρχει κάποια αμφιβολία γι’ αυτές– απαιτεί κρίσιμα βήματα, ήτοι, ευαισθητοποίηση της στήριξης της διεθνούς κοινότητας για τον λαό της Ταϊλάνδης και για την επιστροφή της χώρας στην πλήρη δημοκρατία.

Για να επιτραπεί η συμμετοχή της διεθνούς κοινότητας σε αυτήν τη φάση, ο κρίσιμος παράγοντας είναι η ενημέρωση, και γι’ αυτό η κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν πρέπει να είναι μια μορφή κεκαλυμμένης λογοκρισίας. Το Διαδίκτυο, οι εφημερίδες και τα μέσα ενημέρωσης πρέπει να είναι σε θέση να ενημερώνουν τη διεθνή κοινότητα για τη δυναμική που εξελίσσεται στην Ταϊλάνδη, έτσι ώστε η διεθνής κοινότητα, με όσο το δυνατόν περισσότερη ευαισθητοποίηση για τα γεγονότα, να είναι σε θέση να είναι υποστηρικτική αυτήν τη στιγμή για την αποκατάσταση της δημοκρατίας.

  Antonio Tajani, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, η Ταϊλάνδη διέρχεται μια τραγική φάση της πολιτικής ιστορίας της. Η χώρα, γνωστή για τον οικονομικό και κοινωνικό δυναμισμό της, πλήττεται αυτήν τη στιγμή από βαθειά κρίση η οποία θα μπορούσε να απειλήσει την σταθερότητα αν δεν βρεθεί λύση στην τρέχουσα σύγκρουση.

Πράγματι, αυτή η κρίση χτυπά τον πυρήνα της χώρας: μεγάλο μέρος του πληθυσμού φαίνεται να έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στους θεσμούς που τον κυβερνούν. Με τη σειρά της, η κυβέρνηση προσπαθεί να εφαρμόσει τις λύσεις που απαιτούν οι παρούσες συνθήκες. Η πολιτική αστάθεια προήλθε από αυτήν την κατάσταση, οδηγώντας σε βίαιες συγκρούσεις και επιθετικές πράξεις οι οποίες πλήττουν άμεσα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα θεμελιώδη δικαιώματα. Υπάρχει μια επίμονη αβεβαιότητα σχετικά με το μέλλον της χώρας. Σε αυτές τις περιστάσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, όπως ο ιταλός δημοσιογράφος Fabio Polenghi, ο οποίος σκοτώθηκε χθες το πρωί κατά τη διάρκεια συγκρούσεων μεταξύ διαδηλωτών και στρατιωτών. Καμία πολιτική ή ιδεολογική κρίση δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτό το γεγονός, ούτε η ένοπλη αντιπαράθεση.

Ήδη, σε δύο περιπτώσεις, η Ύπατη Εκπρόσωπος της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας υπενθύμισε στα εμπόλεμα μέρη να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση. Ακόμη και μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης δεν μπορεί να επιτραπεί να έχει ως αποτέλεσμα υπερβολικά μέτρα όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα και το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης. Αυτά τα δικαιώματα απειλούνται από τη δυσανάλογη χρήση βίας.

Για να προληφθεί η περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης, είναι κρίσιμης σημασίας η επανάληψη των διαπραγματεύσεων. Η Επιτροπή έχει λάβει υπόψη τον χάρτη πορείας τον οποίο πρότεινε ο πρωθυπουργός Abhisit Vejjajiva. Η Ταϊλάνδη δεν θα εξέλθει από την κρίση παρά μόνον αν αντιμετωπίσει τα μείζονα διαρθρωτικά προβλήματά της. Είναι ουσιώδες οι νόμιμες απαιτήσεις των μειονεκτουσών κοινωνικών ομάδων να αναγνωριστούν από όλα τα μέρη που εμπλέκονται στη διακυβέρνηση της χώρας. Αυτό είναι ένα απαραίτητο βήμα προς την εθνική συμφιλίωση. Είναι, συνεπώς, επιβεβλημένο η Ταϊλάνδη να πετύχει συναίνεση με όλα τα μέρη όσον αφορά τον τρόπο που θα κινηθεί προς μια πιο οξυδερκή κοινωνία.

Ως εταίρος της Ταϊλάνδης, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έτοιμη να στηρίξει όσο περισσότερο μπορεί τη χώρα κατά τη διάρκεια αυτής της περίπλοκης διαδικασίας.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί εντός ολίγου.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Η Ταϊλάνδη διέρχεται μια πολύ σοβαρή περίοδο στην ιστορία της. Η «Χώρα των Χαμόγελων» έχει γίνει χώρα δακρύων, αίματος και, ίσως αύριο, χώρα εμφυλίου πολέμου μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των αποκαλούμενων «κόκκινων πουκάμισων». Πώς έφτασαν τα πράγματα σε αυτό το σημείο όπου μια διαδήλωση με αίτημα τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών κατέληξε σε δεκάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες, στην πολιτική δολοφονία ενός ηγέτη της αντιπολίτευσης, σε σκηνές ανταρτοπόλεμου των πόλεων, στην έναρξη εξέγερσης σε αρκετές επαρχίες και στην επιβολή κατάστασης έκτακτης ανάγκης και απαγόρευσης της κυκλοφορίας; Ο βασιλιάς, παρά το γεγονός ότι είναι μια φυσιογνωμία που χαίρει μεγάλου σεβασμού στη χώρα, εντούτοις δεν φαίνεται να είναι σε θέση να μειώσει τις εντάσεις. Οι συνεχιζόμενες αβεβαιότητες σχετικά με τη διαδοχή του δείχνουν ότι αυτή η αστάθεια θα συνεχιστεί. Η βία πρέπει να σταματήσει. Η παρούσα κυβέρνηση ήλθε βεβαίως στην εξουσία μέσω εκλογών, αλλά εκλογών που διεξήχθησαν μετά από πραξικόπημα και τη διάλυση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Αυτή η αδικία πρέπει να σταματήσει. Η λύση βρίσκεται μόνο στην ταχεία διοργάνωση γενικών εκλογών και στην προηγούμενη αποκατάσταση της πολιτικής ελευθερίας όλων των εμπλεκόμενων μερών, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι οι εκλογές είναι δημοκρατικές. Η ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιήσει τις οικονομικές και πολιτικές σχέσεις της με την Ταϊλάνδη για να επιφέρει αυτήν τη λύση.

(1) Βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

12.3. Βιρμανία

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση επί των επτά προτάσεων ψηφίσματος σχετικά με την Βιρμανία/Μιανμάρ⁽¹⁾.

  Anneli Jäätteenmäki, συντάκτρια. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, με αυτό το ψήφισμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί από την κυβέρνηση της Βιρμανίας να θέσει τέλος στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να αρχίσει πραγματικό διάλογο με την αντιπολίτευση και τους εθνοτικούς εκπροσώπους της Βιρμανίας/Μιανμάρ, καθώς και με τη διεθνή κοινότητα, και να λάβει συγκεκριμένα μέτρα προς την ειρηνική μετάβαση σε ένα δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης.

Η Βιρμανία/Μιανμάρ θα διενεργήσει εκλογές αυτό το έτος για πρώτη φορά σε 30 χρόνια. Δυστυχώς, η εκλογική νομοθεσία που δημοσιεύτηκε εξασφαλίζει δίκαιες και ελεύθερες εκλογές. Η αντιπολίτευση δεν συμμετέχει στη διαδικασία και πολλοί από τους ηγέτες της αντιπολίτευσης βρίσκονται ακόμη σε κατ’ οίκον περιορισμό. Πολλοί πολιτικοί ακτιβιστές βρίσκονται στη φυλακή και το κόμμα της αντιπολίτευσης αποφάσισε να μποϋκοτάρει εντελώς τις εκλογές.

Το τελευταίο πράγμα που θέλω να πω είναι ότι ο Ειδικός Εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για τη Βιρμανία/Μιανμάρ έχει καταδικάσει τις κατάφωρες και συστηματικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ελπίζω ότι Κοινοβούλιο θα πράξει το ίδιο.

  Filip Kaczmarek, συντάκτης. – (PL) Η κατάσταση στη Βιρμανία/Μιανμάρ μας αναγκάζει να στρέψουμε επανειλημμένα την προσοχή μας σε αυτήν τη χώρα.

Σήμερα, καταδικάζουμε την πρόθεση να διεξαχθούν εκλογές υπό εντελώς μη δημοκρατικές συνθήκες και βάσει αρχών οι οποίες έχουν αποκλείσει το κυριότερο κόμμα της αντιπολίτευσης και στερούν από εκατοντάδες χιλιάδες Βιρμανούς το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Πρόκειται για μια εμφανή προσπάθεια να τηρηθεί η αντιπολίτευση εκτός εκλογικής διαδικασίας. Σε τέτοιες συνθήκες, ακόμη και η ίδια η έκφραση «εκλογές» δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.

Καταδικάζουμε επίσης το γεγονός ότι βάσει του νέου συντάγματος, ο στρατός θα κρατήσει τουλάχιστον το 25% των εδρών στο κοινοβούλιο και θα έχει την εξουσία να αναστείλει τις πολιτικές ελευθερίες και τη λειτουργία του νομοθετικού σώματος κάθε φορά που κρίνει ότι είναι απαραίτητο προς όφελος της εθνικής ασφάλειας.

Καταδικάζουμε τη συνεχιζόμενη και συστηματική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των θεμελιωδών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων του βιρμανικού λαού, αλλά απευθύνουμε επίσης έκκληση στις κυβερνήσεις των άλλων χωρών –της Κίνας, της Ινδίας και της Ρωσίας– να πράξουν ό,τι μπορούν ασκώντας οικονομική και πολιτική πίεση στις αρχές της Βιρμανίας για να επέλθει αλλαγή σε αυτήν τη χώρα.

  Véronique De Keyser, συντάκτρια. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, το έναυσμα γι’ αυτό το ψήφισμα είναι η σχεδόν mezza voce διάλυση του κόμματος του οποίου ηγείτο η Aung San Suu Kyi, στην οποία έχει απονεμηθεί το Βραβείο Ζαχάρωφ και η οποία βρίσκεται επί πολλά έτη σε κατ’ οίκον περιορισμό. Με τη διάλυση του κόμματός της, του Εθνικού Συνδέσμου για τη Δημοκρατία, νικητή των τελευταίων εκλογών, η στρατιωτική χούντα προσπαθεί να εξαλείψει ένα ολόκληρο τμήμα της αντιπολίτευσης πριν από τις εκλογές του προσεχούς Οκτωβρίου. Ωστόσο, για να τεθεί το κερασάκι στην τούρτα σε αυτό που δεν θα είναι τόσο μια δημοκρατική ψηφοφορία όσο μια πλήρης εκλογική φάρσα, οι πολιτικοί κρατούμενοι και οι μοναχοί αποκλείονται τώρα επίσης από την ψηφοφορία. Η χούντα συνεχίζει να κάνει κατάχρηση εξουσίας, οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες εξακολουθούν να επωφελούνται από τις συμβάσεις τους με τη χούντα, και η Επιτροπή έχει μειώσει τη βοήθεια για τους πρόσφυγες που κατέφυγαν στα σύνορα με την Ταϊλάνδη.

Δυστυχώς, έχουμε σειρά παραδειγμάτων χωρών και περιοχών όπου η διεθνής κοινότητα είναι αδύναμη να αποκαταστήσει τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Η Βιρμανία είναι μια εξ αυτών, με τη δική της στρατιά μαχητών και μαρτύρων της αντίστασης, εκ των οποίων η Aung San Suu Kyi, είναι η διασημότερη φυσιογνωμία. Είναι υπερβολικό να ζητάμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έλεγα σχεδόν από ευπρέπεια, να μην διακόψει τη βοήθεια για τους πρόσφυγες στη μεθόριο Ταϊλάνδης και Βιρμανίας, και να αρχίσει αμέσως να χρηματοδοτεί διασυνοριακή βοήθεια, ιδιαίτερα δε ιατρική βοήθεια; Δεν είναι θέμα κατεπείγοντος η Ύπατη Εκπρόσωπος κ. Ashton και τα κράτη μέλη να στηρίξουν τις συστάσεις του Ειδικού Εισηγητή του ΟΗΕ για τη Βιρμανία/Μιανμάρ, να δημιουργηθεί μια επιτροπή για να ερευνήσει τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, η οποία θα μπορούσε να περιληφθεί σε ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών αυτό το έτος;

Ας κάνουμε την Βιρμανία/Μιανμάρ μια υποδειγματική υπόθεση, μια υπόθεση η οποία να δείχνει τη δυνατότητά μας να προωθούμε τη δημοκρατία χωρίς τη χρήση βομβών και τεθωρακισμένων.

  Barbara Lochbihler, συντάκτρια. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, το 1990, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απένειμε το Βραβείο Ζαχάρωφ στην βιρμανή ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα Aung San Suu Kyi. Στα χρόνια πριν και μετά από αυτήν την ημερομηνία, η κρίσιμη κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Βιρμανία υπήρξε αντικείμενο πολλών κοινοβουλευτικών ψηφισμάτων. Παρομοίως, άλλες διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν ασχοληθεί με την κατάσταση που επικρατεί εκεί. Παρότι έχουν γίνει βελτιώσεις σε μεμονωμένες περιπτώσεις, η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Βιρμανία/Μιανμάρ παραμένει εξαιρετικά άσχημη.

Με βάση το πλαίσιο μιας πολύ καλής και περιεκτικής έκθεσης, ο Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για τη Βιρμανία ζητεί τώρα τη σύσταση διεθνούς επιτροπής έρευνας η οποία θα έχει την εντολή να διερευνήσει εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Η Ύπατη Εκπρόσωπος για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, βαρόνη Ashton, πρέπει να ασχοληθεί και να στηρίξει αυτό το αίτημα, για παράδειγμα, στην προσεχή Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών.

Οι εκλογές αναμένεται να διεξαχθούν στη Βιρμανία/Μιανμάρ στα τέλη του 2010 και η κυβέρνηση έχει τώρα εφαρμόσει μέτρα τα οποία στερούν από πολλούς πολίτες το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Αυτό ισχύει, ιδιαίτερα, για τους πολιτικούς κρατουμένους και τους βουδιστές μοναχούς, οι οποίοι ανέρχονται συνολικά σε 400.000 άτομα. Διαμαρτυρόμαστε κατά αυτής της κατάστασης και ζητούμε από την Ύπατη Εκπρόσωπο να εκφράσει αυτήν την κριτική με σαφήνεια στις διμερείς και πολυμερείς συνομιλίες της.

Τέλος, υπό το φως των σύνθετων προβλημάτων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Βιρμανία, είναι ακατανόητο το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει περικόψει την οικονομική βοήθεια για τους πρόσφυγες στη μεθόριο Ταϊλάνδης-Βιρμανίας. Αυτό δεν είναι αποδεκτό και ζητούμε από την Επιτροπή να αντιστρέψει αυτές τις περικοπές και να αρχίσει να παρέχει εκ νέου διασυνοριακή βοήθεια στους βιρμανούς πρόσφυγες.

  Marie-Christine Vergiat, συντάκτρια. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, είναι η δεύτερη φορά από την έναρξη του έτους που συζητούμε την κατάσταση στην Βιρμανία/Μιανμάρ. Οι ανησυχίες που εκφράσαμε στις 10 Μαρτίου του τρέχοντος έτους όσον αφορά την αποκαλούμενη εκλογική διαδικασία που κίνησε η χούντα της Βιρμανίας έχουν απλά επιβεβαιωθεί. Οι προϋποθέσεις που επιβάλλει η εκλογική νομοθεσία έχουν οδηγήσει το κόμμα του Εθνικού Συνδέσμου για τη Δημοκρατία να αρνηθεί να συμμετάσχει στη διαδικασία. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η εκλογική νομοθεσία απαγορεύει στους φυλακισμένους να ψηφίσουν και, κατά συνέπεια, αποκλείει εκατοντάδες πολιτικούς κρατούμενους.

Έκτοτε, ο Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία έχει τεθεί εκτός νόμου. Χαιρετίζουμε τον τόνο αυτού του ψηφίσματος με το οποίο ζητείται η επιβολή αυξημένων οικονομικών κυρώσεων. Λυπούμαστε επίσης για τη μείωση της ανθρωπιστικής βοήθειας για τους πρόσφυγες. Προσωπικά, θα ήθελα να προχωρούσαμε περισσότερο και, όπως έχουν πράξει ο πρόεδρος Obama και οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση να απαγορεύσει οιαδήποτε επένδυση σε ευρώ στην Βιρμανία. Ωστόσο, ορισμένοι σημαντικοί οικονομικοί όμιλοι στην Ευρώπη έχουν μεγάλα συμφέροντα σε αυτήν τη χώρα. Χαίρομαι που ζητούμε διεθνές εμπάργκο όπλων, και ελπίζω ειλικρινά η ΕΕ να μπορέσει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στο να επιτύχει παγκόσμια συναίνεση επί αυτού του θέματος.

Κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να μας ενημερώσετε για τη θέση σας επί αυτού του θέματος, είτε σήμερα είτε αργότερα.

  Charles Tannock, συντάκτης. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, τι μπορούμε να πούμε για τη Βιρμανία/Μιανμάρ το οποίο να μην έχει ήδη ειπωθεί, περιλαμβανομένης της νέας έκκλησης για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων όπως η Aung San Suu Kyi η οποία έχει γίνει παγκόσμιο σύμβολο στον αγώνα για την ελευθερία; Αυτό το ψήφισμα, όπως πολλά πριν από αυτό που εγκρίθηκαν στο Κοινοβούλιο, αποτελούν το χρονικό της σκληρής καταστολής του βιρμανικού λαού από μια στρατιωτική χούντα την οποία ουδέποτε εξέλεξαν και αγωνίζονται σκληρά πολλά χρόνια για να απαλλαγούν από αυτή.

Ο τρόπος με τον οποίο αυτή η χούντα προσπαθεί τώρα κυνικά να διεξάγει εκλογές παρωδία όπως το να εξασφαλίσει ότι η αντιπολίτευση θα είναι φιμωμένη είναι εντελώς χαρακτηριστικός αυτών των στρατηγών και ο τρόπος με τον οποίο περιφρονούν αλαζονικά τη γνώμη όχι μόνο του βιρμανικού λαού –του δικού τους λαού– αλλά και των δημοκρατικών ηγετών σε ολόκληρο τον ελεύθερο κόσμο.

Παρά την εστίαση αυτού του ψηφίσματος στα άμεσα γεγονότα που συμβαίνουν στη Βιρμανία/Μιανμάρ, καλώ μετ’ επιτάσεως το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εξετάσουν δεόντως ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος παροχής στήριξης στη Βιρμανία/Μιανμάρ όταν και πάλι αυτή τελικά θα είναι ελεύθερη και δημοκρατική. Η Βιρμανία/Μιανμάρ θα χρειαστεί τη βοήθειά μας, κυρίως δε για να αναπτυχθεί μια ισχυρή κοινωνία των πολιτών και ένα νομικό σύστημα το οποίο θα εστιάζει στη μεταβατική δικαιοσύνη για τα πολλά εγκλήματα που έχει διαπράξει η χούντα. Όλα αυτά μπορεί να φαίνονται μακρινά, αλλά αν ο θαρραλέος λαός της Βιρμανίας/Μιανμάρ μπορεί να διδαχθεί οτιδήποτε από εμάς σε αυτό το Κοινοβούλιο στην Ευρώπη, αυτό είναι ότι το φως της ελευθερίας δεν μπορεί ποτέ να σβήσει από την τυραννία και ότι η ελευθερία που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμά του κάποια μέρα θα γίνει δική του.

  Elena Băsescu, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (RO) Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βιρμανία αποτελεί ιδιαίτερο λόγο ανησυχίας. Αυτή η χώρα έχει κυβερνηθεί για πολλές δεκαετίες από στρατιωτική δικτατορία η οποία καταπιέζει βίαια τους αντιπάλους του καθεστώτος. Οι αρχές έχουν ανακοινώσει τη διεξαγωγή εκλογών κατά τη διάρκεια αυτού του έτους για πρώτη φορά από το 1990. Ωστόσο, αυτές θα διεξαχθούν βάσει ενός μη δημοκρατικού πλαισίου. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες δεν θα έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, και τουλάχιστον το 25% των βουλευτών θα προέρχεται από τον στρατό.

Το κυριότερο κόμμα της αντιπολίτευσης του οποίου ηγείται η Aung San Suu Kyi, βραβευμένη με το Βραβείο Νόμπελ και το Βραβείο Ζαχάρωφ, δεν θα συμμετάσχει στις εκλογές. Καλώ μετ’ επιτάσεως την Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω της Ύπατης Αρμοστή, και τη διεθνή κοινότητα να εντείνουν τις προσπάθειές τους για να αποκατασταθεί η δημοκρατία στη Βιρμανία και να διασφαλιστεί το συντομότερο δυνατό η απελευθέρωση της Aung San Suu Kyi. Αυτή βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό από το 2003 και αποτελεί σημαντικό σύμβολο του αγώνα για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

  Ana Gomes, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, διοργανώνοντας εκλογές παρωδία και αρνούμενοι τον εθνικό διάλογο με τη συμμετοχή όλων των πολιτικών και εθνοτικών ομάδων, η χούντα δείχνει ότι η «πραγματική» δέσμευση με αυτήν ουδόλως λειτουργεί. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να αναλάβει δράση κατά των καταπιεστών του βιρμανικού λαού.

Η ΕΕ μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα από το να ανανεώνει μόνο κυρώσεις επί του καθεστώτος. Πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να ενισχύσει την κοινωνία των πολιτών και να βοηθήσει αυτούς οι οποίοι αντιστέκονται στην καταπίεση στη Βιρμανία/Μιανμάρ. Πρέπει να εργαστεί για να κινητοποιήσει τον ΟΗΕ, τον ASEAN και τις ΗΠΑ προκειμένου να ασκήσουν πίεση στην Κίνα και την Ινδία ώστε αυτές να θέσουν τέλος στην στήριξή τους στο βιρμανικό καθεστώς και να σταματήσουν τη συνέχιση του εμπορίου όπλων, συγκεκριμένα με τη Βόρεια Κορέα.

Ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βιρμανία/Μιανμάρ κατέληξε στο συμπέρασμα τον περασμένο Μάρτιο ότι «οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι αποτέλεσμα κρατικής πολιτικής στην οποία συμμετέχουν αρχές από την εκτελεστική, τη στρατιωτική και τη δικαστική εξουσία σε όλα τα επίπεδα» και ότι αυτές οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων «μπορεί να συνεπάγονται κατηγορίες εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας ή εγκλήματα πολέμου βάσει των όρων του Καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου». Ο προκάτοχός του είχε ήδη ζητήσει από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να διενεργήσει έρευνα για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στη Βιρμανία, όπως έκανε στη Ρουάντα, τη Βοσνία και το Νταρφούρ.

Τι περιμένουν τα κράτη μέλη της ΕΕ για να ζητήσουν από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να παραπέμψει τους εγκληματίες που είναι στην εξουσία στη Βιρμανία στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο;

  Marietje Schaake, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτό το έτος η Βιρμανία/Μιανμάρ θα διοργανώσει ψευδο-εκλογές. Ωστόσο, αυτές δεν μπορούν να είναι ελεύθερες και έντιμες αν οι βουδιστές μοναχοί αποκλείονται από την ψηφοφορία και η αντιπολίτευση δεν συμμετέχει καν. Ο Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία διαλύθηκε δια νόμου αυτόν τον μήνα και η Aung San Suu Kyi, πολιτική κρατούμενη και βραβευμένη με το Βραβείο Ζαχάρωφ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ελευθερία της σκέψης, δεν μπορεί να συμμετάσχει στις εκλ