Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010 - Στρασβούργο

7.9. Προσαρμογή του Κανονισμού στη συνθήκη της Λισαβόνας (A7-0043/2009, David Martin) (ψηφοφορία)

- Πριν από την ψηφοφορία:

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, διαπιστώνω ότι, αντίθετα με τον Πρόεδρο Buzek, δεν φαίνεται να πάσχετε από κακή πλευρική όραση και μπορέσατε να με δείτε.

Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου μια πολύ σύντομη παρατήρηση επί της διαδικασίας. Η έκθεση του κ. Martin σκοπό έχει τη διευθέτηση προβλημάτων τα οποία σχετίζονται με την προσαρμογή στη Συνθήκη της Λισαβόνας, μεταξύ όμως των διαφόρων τροπολογιών επί των οποίων καλούμαστε να ψηφίσουμε, υπάρχει μία η οποία δεν σχετίζεται καθόλου με τη Συνθήκη της Λισαβόνας και, κατά τη γνώμη μου, έρχεται σε αντίθεση με τις γενικές αρχές της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Είναι η τροπολογία η οποία αφαιρεί από τους μη εγγεγραμμένους βουλευτές τη δυνατότητα να διορίζουν οι ίδιοι τους εκπροσώπους τους.

Κυρίες και κύριοι, το θέμα αυτό είναι εξαιρετικά σοβαρό ανεξαρτήτως των πολιτικών σας αντιλήψεων. Το να ανατίθεται η αρμοδιότητα στον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου, όσο αμερόληπτος και αν είναι αυτός, να επιλέγει τον βουλευτή που θα εκπροσωπεί τα μη εγγεγραμμένα μέλη στη Διάσκεψη των Προέδρων, βάσει ποιος ξέρει τι είδους κριτηρίων, αντί για τα ίδια τα μη εγγεγραμμένα μέλη, πιστεύω πραγματικά ότι αντιβαίνει στις γενικές αρχές του δικαίου και στη νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Για τον λόγο αυτόν, κύριε Πρόεδρε, θεωρώ ότι η τροπολογία αυτή πρέπει να αποσυρθεί από τον κατάλογο των τροπολογιών επί των οποίων ψηφίζουμε σήμερα.

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστώ, κ. Gollnisch. Θα θυμάστε ίσως ότι, για αρκετούς μήνες, υπήρξα μη εγγεγραμμένος βουλευτής και, αν μου επιτρέπετε, οι πολιτικές μου απόψεις είναι τόσο διαφορετικές από τις δικές σας ώστε αυτό να αποδεικνύει απλώς τη θέση ότι οι μη εγγεγραμμένοι βουλευτές δεν απαρτίζουν πολιτική ομάδα, και δεν μπορούν ποτέ να γίνουν.

- Στο τέλος της ψηφοφορίας:

  David Martin, εισηγητής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν θέλω να καθυστερήσω τις εργασίες του Σώματος, προτού όμως ολοκληρώσουμε τη συζήτηση αυτού του θέματος, υπάρχουν δύο ζητήματα τεχνικής φύσεως που πρέπει να εξεταστούν.

Όπως γνωρίζετε, αυτή η διαδικασία ξεκίνησε τον περασμένο Νοέμβριο. Πρέπει να προσθέσουμε μια νέα παραπομπή προκειμένου να συνδέσουμε την ψηφοφορία του περασμένου Νοεμβρίου με τη σημερινή, καλώ δε το Σώμα να συμφωνήσει να προστεθεί η φράση «έχοντας υπόψη την απόφασή του της 25ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με την προσαρμογή του Κανονισμού του Κοινοβουλίου στη Συνθήκη της Λισαβόνας». Πρόκειται, όπως προανέφερα, για απλό ζήτημα τεχνικής φύσεως.

Το δεύτερο παρόμοιο ζήτημα είναι ότι επί του παρόντος δηλώνουμε ότι ο Κανονισμός αυτός πρέπει να τεθεί σε ισχύ την 1η Δεκεμβρίου 2009. Είναι σαφές ότι αυτό είναι αδύνατον, και γι’ αυτό ζητώ να εφαρμόσουμε το προηγούμενο άρθρο 212, παράγραφος 3, πράγμα που σημαίνει ότι ο νέος Κανονισμός θα τεθεί σε ισχύ την πρώτη ημέρα της προσεχούς περιόδου συνόδου.

  Πρόεδρος. – Κύριε Martin, σας ευχαριστώ για όλες τις προσπάθειές σας σε αυτόν και σε άλλους τομείς.