Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010 - Στρασβούργο

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Seán Kelly (A7-0190/010)

  Pat the Cope Gallagher (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, με χαροποίησε ιδιαίτερα, αλλά δεν με εξέπληξε, το συντριπτικά θετικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, το οποίο υπήρξε σταθερό χαρακτηριστικό όλων των συζητήσεων σχετικά με το Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία. Βεβαίως, η ΕΕ είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που συνέβαλαν στη σύσταση του Διεθνούς Ταμείου για την Ιρλανδία το 1986, όταν δημιουργήθηκε από τις κυβερνήσεις του Λονδίνου και του Δουβλίνου με σκοπό την προαγωγή της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης των 12 κομητειών και στις δύο πλευρές των συνόρων.

(GA) Στο ταμείο έχουν καταβληθεί συνεισφορές άνω των 800 εκατομμυρίων ευρώ, και όταν ληφθεί υπόψη το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα, ισοδυναμούν με επένδυση που υπερβαίνει τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ.

Προέρχομαι και εγώ από παραμεθόρια κομητεία και είμαι εκπρόσωπος της περιοχής των συνόρων, οπότε γνωρίζω πολύ καλά τον ρόλο που έχει διαδραματίσει το Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία στην ειρηνευτική διαδικασία.

Το Διεθνές Ταμείο έχει συμβάλει στη δημιουργία άνω των 40.000 άμεσων και 16.000 έμμεσων θέσεων εργασίας, και έχει δημιουργήσει ευκαιρίες απασχόλησης σε μια οικονομικώς μειονεκτούσα περιφέρεια.

– (EN) Εν κατακλείδι, αν και έχει συμφωνηθεί μια στρατηγική σταδιακής λήξης για τη στήριξη του έργου του Διεθνούς Ταμείου για την Ιρλανδία έως το τέλος του έτους, πιστεύω ειλικρινώς ότι πρέπει να ληφθεί κάθε δυνατή μέριμνα για την παράταση της λειτουργίας αυτού του αξιόλογου και αποτελεσματικού προγράμματος. Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα αυτήν την πρωτοβουλία επειδή ο κύριος στόχος της είναι να συνεχιστεί η στήριξη της ειρηνευτικής διαδικασίας και της συμφιλίωσης στη Βόρεια Ιρλανδία και τις παραμεθόριες περιοχές της Ιρλανδίας, ούτως ώστε να δημιουργηθούν γέφυρες συμφιλίωσης και επικοινωνίας μεταξύ των πιο διχασμένων κοινοτήτων και να συνεχίσουμε, ως Ευρωπαίοι, να προασπίζουμε τις αξίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Εμείς στη Χώρα των Βάσκων, την αποκαλούμενη Euskadi, υπομένουμε ακόμη τις συνέπειες της τρομοκρατικής βίας και περιμένουμε η οργάνωση Euskadi Ta Askatasuna (ΕΤΑ) να ακούσει τη φωνή της βασκικής κοινωνίας, η οποία έχει κουραστεί να υποφέρει και της ζητά να αποκηρύξει τη βία άπαξ διά παντός. Αναμένουμε μια δήλωση οριστικής κατάπαυσης του πυρός. Υπό τις συνθήκες αυτές, αναμένω από την Ευρωπαϊκή Ένωση την ίδια αλληλεγγύη και ολόθερμη στήριξη ώστε η Euskadi να οικοδομήσει την ειρήνη και τη συμφιλίωση στην οποία προσβλέπουμε.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καμία χώρα δεν βρέθηκε σε τόσο μειονεκτική θέση από τα προγράμματα οικονομικής διάσωσης όσο η Ιρλανδία, και κανένας λαός δεν αδικήθηκε τόσο όσο ο ιρλανδικός. Ο ιρλανδός υπουργός Οικονομικών, Brian Lenihan, έλαβε όλες τις ενδεδειγμένες αποφάσεις. Όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ιρλανδία, από τον πρωθυπουργό έως τον τελευταίο υπάλληλο, ακόμη και οι αποδέκτες επιδομάτων ανεργίας, έχουν σφίξει τις ζώνες τους και έχουν δεχτεί τεράστιες περικοπές των εισοδημάτων τους. Τώρα ανακαλύπτουν ότι, αν δεν είχαν λάβει καμία από αυτές τις επώδυνες αποφάσεις –αν είχαν συνεχίσει απλώς να ξοδεύουν– μπορεί να τους δινόταν η δυνατότητα, όπως στους Έλληνες, να ενταχθούν σε δικό τους πρόγραμμα οικονομικής διάσωσης και, ακόμη χειρότερα, ανακαλύπτουν ότι υποχρεούνται να συμμετάσχουν στη διάσωση της Ελλάδας. Και, σαν να μην έφτανε αυτό, ανακαλύπτουν ότι, κατά κεφαλήν, η Ιρλανδία συνεισφέρει περισσότερο από τα περισσότερα άλλα μέλη της ευρωζώνης.

Κάθε ορθόδοξος οικονομολόγος θα πρότεινε ότι αυτό που πρέπει να κάνουμε σε τέτοιες συγκυρίες είναι να επιτρέψουμε σε ορισμένες οικονομίες της ευρωζώνης να εκδώσουν εκ νέου δικά τους νομίσματα, να προβούν σε υποτίμηση, και να εξοικονομήσουν χρόνο ώστε να εισέλθουν και πάλι με ανταγωνιστικές τιμές στην αγορά. Αντ’ αυτού, καταδικάζουμε τους λαούς της νότιας Ευρώπης σε πολυετή φτώχεια και αποπληθωρισμό και επιβαρύνουμε τους φορολογουμένους της βόρειας Ευρώπης με τεράστιο χρέος, και όλα αυτά προκειμένου να σώσουμε ορισμένα πρόσωπα. Αναμφίβολα πρόκειται για ακριβότερα πρόσωπα και από αυτό της ωραίας Ελένης, για χάρη του οποίου μπάρκαραν χίλια πλοία!

  James Nicholson (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν είχα πρόθεση να προβώ σε αιτιολόγηση ψήφου για το συγκεκριμένο θέμα, όμως κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο εισηγητής αναφέρθηκε μόνον στον δρα Paisley και τον κ. Adams, λέγοντας ότι έφεραν την ειρήνη στη Βόρεια Ιρλανδία. Λοιπόν, ο κ. Adams και ο δρ Paisley μπορεί να έφεραν πολλά πράγματα, ειρήνη πάντως δεν έφεραν ποτέ. Πολλοί άνθρωποι μπορεί να ισχυριστούν ότι συνέβαλαν στην ειρήνη στη Βόρεια Ιρλανδία, στην πραγματικότητα όμως ο David Trimble και ο John Hume ανέλαβαν το μεγαλύτερο βάρος της προσπάθειας για ειρήνευση στη Βόρεια Ιρλανδία, και ευελπιστώ ότι ο εισηγητής θα φανεί πιο ακριβής στο μέλλον. Αυτοί ήταν οι άνθρωποι που έφεραν όλο το βάρος στο παρελθόν.

Πρέπει να διευκρινίσω ότι σήμερα υπερψήφισα αυτό το κείμενο επειδή πιστεύω ότι σήμερα, στη Βόρεια Ιρλανδία, χρειαζόμαστε ακόμη στήριξη προκειμένου να διαφυλάξουμε τα όσα έχουν επιτευχθεί. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η ειρήνη θα διαρκέσει όσο υπάρχουν εκπρόσωποι και των δύο πλευρών –και τους είδαμε να έρχονται στο προσκήνιο προσφάτως– οι οποίοι επιχειρούν ακόμη να αποκαθηλώσουν τα έως τώρα επιτεύγματα.

Εκλογή Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

  Jacek Olgierd Kurski (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είμαι ένας από τους 334 βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που υποστήριξαν την υποψηφιότητα του πάστορα Tőkés για την Αντιπροεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είναι ένας από τους ήρωες της νεανικής μου ηλικίας. Ως δημοσιογράφος της Αλληλεγγύης το 1989 και δεχόμενος πυρά από την εγκληματική υπηρεσία ασφαλείας Securitate του Τσαουσέσκου, μετέδιδα ειδήσεις για την επανάσταση στη Ρουμανία, και η επανάσταση αυτή ξεκίνησε στην Timişoara με μια ομιλία του κ. Tőkés στις 16 Δεκεμβρίου 1989.

Ωστόσο, με λυπεί το γεγονός ότι, σήμερα, έπεσε θύμα αρχικώς ενός σφάλματος του ηλεκτρονικού συστήματος, το οποίο συνυπολόγισε λανθασμένα 168 ψήφους, ενώ στη συνέχεια οι 168 αυτές ψήφοι προστέθηκαν από τον προεδρεύοντα της συνεδρίασης στο γενικό σύνολο, γεγονός που προκάλεσε γενικευμένη αντιπαράθεση. Κατά συνέπεια, αν υπάρξουν άνθρωποι που θα αμφισβητήσουν τη νομιμότητα της εκλογής του κ. Tőkés ως Aντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τότε τάσσομαι υπέρ της επανάληψης της ψηφοφορίας. Είμαι βέβαιος ότι το αποτέλεσμα θα είναι ακόμα καλύτερο. Η εντολή ενός τόσο επιφανούς προσώπου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν πρέπει να αμφισβητείται από κανέναν. Εκτιμώ λοιπόν ότι είναι προς το συμφέρον του ιδίου του κ. Tőkés, αν οποιοσδήποτε σκοπεύει να εγείρει αμφιβολίες, να επαναληφθεί η ψηφοφορία.

Έκθεση: Marian-Jean Marinescu (A7-016/2010)

  Alfredo Antoniozzi (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, υπερψήφισα την έκθεση του κ. Marinescu –τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω με την παρούσα ευκαιρία– διότι πιστεύω ότι η προηγμένη, αποδοτική μεταφορά εμπορευμάτων αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση, όχι μόνον της ανταγωνιστικότητας, αλλά και της ίδιας της επιβίωσης των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Επιπλέον, στηρίζω πλήρως την επιθυμία του εισηγητή να επανεισαχθούν ορισμένα σημεία του κειμένου τα οποία είχε εγκρίνει το ίδιο το Κοινοβούλιο κατά την πρώτη ανάγνωση.

Έκθεση: David Martin (A7-0043/2010)

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όταν ξεκινήσαμε σήμερα τις ψηφοφορίες, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια διαδικασία την οποία δεν είχαμε ξανασυναντήσει ποτέ στο παρελθόν σε τούτο το Σώμα – μια διαδικασία στην οποία καταγράφονταν μόνον οι ψήφοι «υπέρ». Υποστηρίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι ήταν απλώς ζήτημα χρόνου. Αυτή ακριβώς είναι, φυσικά, η στάση την οποία τήρησε η ΕΕ σε διαδοχικά δημοψηφίσματα.

Το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα ή η Συνθήκη της Λισαβόνας απορριπτόταν διαρκώς από τους ψηφοφόρους, από το 54% των ψηφοφόρων της Γαλλίας, από το 62% των ψηφοφόρων των Κάτω Χωρών, από το 53% των ψηφοφόρων της Ιρλανδίας, αλλά η αντίδραση σε κάθε περίπτωση ήταν να προχωρά η διαδικασία ούτως ή άλλως, να αγνοούνται οι αντιρρήσεις τις οποίες μπορεί να πρόβαλλε το κοινό, να ακούγεται μόνον «ναι» εκεί όπου οι πολίτες είχαν εκφράσει ρητώς την αντίθεσή τους. Τώρα εδραιώνουμε ή κατοχυρώνουμε και θεσμικά αυτήν την προσέγγιση στις διαδικασίες του παρόντος Σώματος. Έχουμε αφαιρέσει τη δυνατότητα των αντιφρονούντων να καταγράφεται η διαφωνία τους με το εγχείρημα. Μπαίνω στον πειρασμό να παραφράσω εκείνο το παλιό σύνθημα: ποιο μέρος της λέξης «όχι» δεν καταλαβαίνετε;

  Syed Kamall (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εξετάζοντας αυτήν την έκθεση σήμερα σχετικά με τις διαδικασίες και την προσαρμογή των διαδικασιών στη Συνθήκη της Λισαβόνας, είναι ενδιαφέρουσα η διαπίστωση ότι μιλάμε με πολλούς από τους ίδιους τους βουλευτές του Κοινοβουλίου και δεν γνωρίζουν τι πραγματικά προβλέπει η Συνθήκη της Λισαβόνας και πώς επηρεάζει την καθημερινότητα των ψηφοφόρων μας.

Λάβετε ως παράδειγμα το όλο ζήτημα της οικονομικής διάσωσης της Ελλάδας. Αυτό που συζητήθηκε στο Συμβούλιο ήταν το άρθρο 122 της Συνθήκης της Λισαβόνας, το οποίο υποτίθεται ότι είναι άρθρο που αφορά την αλληλεγγύη: «Σε πνεύμα αλληλεγγύης, όταν σε ένα κράτος μέλος ανακύψουν σοβαρές δυσκολίες στον εφοδιασμό με ορισμένα προϊόντα, ιδίως στον τομέα της ενέργειας, ή όταν ένα κράτος μέλος αντιμετωπίζει δυσκολίες ή διατρέχει μεγάλο κίνδυνο να αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες, οφειλόμενες σε φυσικές καταστροφές». Τώρα το άρθρο αυτό χρησιμοποιείται ως δικαιολογία έναντι των κρατών μελών, είτε είναι μέλη της ευρωζώνης είτε όχι, ώστε να διασώσουν την οικονομία μιας χώρας η οποία περιήλθε σε κρίση με δική της υπαιτιότητα και όχι λόγω ειδικών περιστάσεων.

Πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι απέναντι στο εκλογικό σώμα όσον αφορά το τι σημαίνει η Συνθήκη της Λισαβόνας για τους ψηφοφόρους. Σημαίνει μήπως ότι θα χρησιμοποιούνται χρήματα των φορολογουμένων για την οικονομική διάσωση χωρών οι οποίες είναι ανίκανες να χειριστούν τις υποθέσεις τους;

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, το παρόν Κοινοβούλιο έχει ιδιαίτερη έφεση σε μεταρρυθμίσεις του Κανονισμού του, οι οποίες είναι πάντοτε σχεδιασμένες ούτως ώστε να ελαχιστοποιούν τα δικαιώματα της μειονότητας, ή των υπανθρώπων, Untermenschen, που είμαστε σε κάποιο βαθμό. Κατά τη διάρκεια του παρελθόντος έτους, καταστρατηγούμε κατάφορα τον κανόνα ο οποίος, δυνάμει του άρθρου 24 του Κανονισμού, επιτρέπει στους μη εγγεγραμμένους βουλευτές να καθορίζουν οι ίδιοι τον εκπρόσωπό τους.

Με μια δήλωση η οποία –μετά συγχωρήσεως– ήταν μια από τις πιο ανόητες δηλώσεις που έχω ακούσει ποτέ κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής μου σταδιοδρομίας, μόλις ισχυριστήκατε, κύριε Πρόεδρε, ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί επειδή δεν έχετε τις ίδιες με εμένα πολιτικές πεποιθήσεις. Είναι αλήθεια, εγώ είμαι μη εγγεγραμμένος για λόγους αρχής, ενώ εσείς γίνατε μη εγγεγραμμένος μόνον επειδή σας πρόδωσαν οι φίλοι σας.

Εντούτοις, υπήρχε τουλάχιστον ένας τρόπος επίλυσης αυτής της διαφωνίας, κύριε Πρόεδρε, και αυτός ήταν η ψηφοφορία. Η ψηφοφορία είναι η συνήθης διαδικασία που εφαρμόζεται σε μια δημοκρατία. Όμως όχι, τώρα οι εκπρόσωποι των μη εγγεγραμμένων θα επιλέγονται από τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου. Πρόκειται για μια ακόμη φάρσα.

Ο κ. Martin ήταν το πρόσωπο που συνέλαβε την ιδέα και σχεδίασε αυτό το σύστημα, σε συνεργασία με τους εκπροσώπους των δύο μεγάλων πολιτικών ομάδων. Μου θυμίζει άλλωστε τις προηγούμενες τροποποιήσεις του Κανονισμού, πίσω από τις οποίες βρισκόταν ο κ. Corbett, αν και τώρα έχει καταδικαστεί στην αφάνεια και ευτυχώς ηττήθηκε στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από τον φίλο μου, κ. Nick Griffin.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η τροπολογία 86 της έκθεσης Martin ορίζει ότι ο εκπρόσωπος των μη εγγεγραμμένων βουλευτών στη Διάσκεψη των Προέδρων θα αποφασίζεται όχι από τους ίδιους τους μη εγγεγραμμένους αλλά από τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου. Η αιτιολόγηση που προβάλλεται είναι η απουσία συναίνεσης μεταξύ των μη εγγεγραμμένων βουλευτών. Αναρωτιέμαι λοιπόν ποιο είναι το πρόβλημα. Κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δεν υφίσταται συναίνεση και στο ίδιο το Σώμα ως προς την εκλογή του Προέδρου του Κοινοβουλίου, και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο διεξάγουμε δημοκρατική ψηφοφορία. Ο εκπρόσωπος των μη εγγεγραμμένων βουλευτών πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικός και, γι’ αυτό, το πλέον ενδεδειγμένο είναι να διοργανώνεται ψηφοφορία.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αρχίζει να εμφανίζεται ως καρικατούρα κοινοβουλίου, όπου ο ίδιος ο Πρόεδρος του Σώματος αποφασίζει ποιος είναι αντιπροσωπευτικός ορισμένων εκ των αντιπάλων του. Αναρωτιέμαι επίσης για το ποια είναι η βάση αυτής της απόφασης. Στηρίζεται στην αντιπροσωπευτικότητα; Στηρίζεται στην προσωπική προτίμηση ή φιλία με συγκεκριμένο μη εγγεγραμμένο βουλευτή; Ποια κριτήρια θα χρησιμοποιεί ο Πρόεδρος για να ορίσει τον εκπρόσωπο των μη εγγεγραμμένων βουλευτών; Θα προτιμούσα ο Πρόεδρος να είχε προβεί σε δήλωση επί του θέματος πριν από την ψηφοφορία, δυστυχώς όμως δεν δικαιούμασταν μια τέτοια δήλωση.

  Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, με όλον τον σεβασμό προς το πρόσωπό σας και το θεσμικό όργανο στο οποίο βρισκόμαστε, η συζήτηση σχετικά με την προσαρμογή του Κανονισμού στη Συνθήκη της Λισαβόνας πρέπει να περιλαμβάνει επίσης αναφορά στο έλλειμμα του Κανονισμού το οποίο επέτρεψε τη διενέργεια μιας ψηφοφορίας όπως η σημερινή και σε ένα αποτέλεσμα όπως η εκλογή του κ. Tőkés στο αξίωμα του Αντιπροέδρου.

Δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν οι Πρόεδροι να μπορούν να αποφασίζουν επί μιας διαφιλονικούμενης ψηφοφορίας, και ως εκ τούτου επί του διαφιλονικούμενου αποτελέσματός της, και κατανοώ τη θέση των συναδέλφων μου οι οποίοι εκφράζουν αμφιβολίες σχετικά με το εάν υπολογίστηκαν σωστά οι ψήφοι. Από αυτήν την άποψη, εκτιμώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να λειτουργούν με διαφάνεια και σαφήνεια, και όταν υπάρχουν βουλευτές οι οποίοι θεωρούν ότι το ηλεκτρονικό σύστημα ψηφοφορίας χειρίστηκε διαφορετικά τις ψήφους τους, και δεν είχαν τη δυνατότητα να το ελέγξουν στις οθόνες τους, τότε η ψηφοφορία θα συνεχίσει να είναι αμφιλεγόμενη.

Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι είναι προς το συμφέρον του κ. Tőkés, και υπέρ των συμφερόντων και της αξιοπιστίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, να επανέλθουμε όντως σε αυτήν την ψηφοφορία και να ψηφίσουμε εκ νέου, ούτως ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία στο μέλλον όσον αφορά την εκλογή του Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Έκθεση: Sidonia Elżbieta Jędrzejewska (A7-0183/2010)

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο καρκίνος της Ελλάδας πραγματοποιεί μεταστάσεις σε όλη τη Μεσόγειο. Διαβάζουμε αυτήν την εβδομάδα ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ετοιμάζεται να διασώσει την οικονομία της Ισπανίας, και ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, κ. Van Rompuy, παραδέχεται ειλικρινώς ότι, εν τοιαύτη περιπτώσει, τα 750 δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν ήδη δεσμευτεί με σκοπό την επείγουσα οικονομική διάσωση θα ήταν παντελώς ανεπαρκή.

Καθώς ο κακοήθης όγκος εξαπλώνεται, αντί να εξετάζουν το ενδεχόμενο του ακρωτηριασμού, οι ηγέτες μας αποφάσισαν μια μακρά χημειοθεραπεία η οποία θα είναι δαπανηρή και οδυνηρή ενώ το αποτέλεσμά της είναι αβέβαιο. Με αυτό εννοώ ότι θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν τον μηχανισμό της επονομαζόμενης από τον κ. Van Rompuy οικονομικής διακυβέρνησης, την οποία ο προκάτοχός του αποκαλούσε δημοσιονομικό φεντεραλισμό: φορολογική εναρμόνιση, τέλος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ευρωπαϊκή υπηρεσία χρέους ή ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο. Χρησιμοποιούνται όλοι αυτοί οι μηχανισμοί μέσω των οποίων επιχειρείται η μεταφορά πόρων προκειμένου να κρατηθεί ζωντανό το οικοδόμημά τους, όταν, φυσικά, θα ήταν πολύ πιο εύκολο να απαλλαγούν οι φορολογούμενοι από το φορτίο αυτής της οικονομικής διάσωσης και να δοθεί στις πληγείσες οικονομίες η αναγκαία σημαντική ώθηση που θα τους επέτρεπε να υποτιμήσουν το νόμισμά τους και να εισέλθουν και πάλι με ανταγωνιστικές τιμές στην αγορά. Πόσο υψηλό τίμημα ζητούμε να καταβάλουν οι πολίτες μας για να ικανοποιήσουν τα καπρίτσια των ελίτ τους!

Έκθεση: Michael Cashman (A7-0165/2010)

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, με την ευκαιρία της διάσκεψης κορυφής για τη Χιλιετία το 2000, οι πλουσιότερες χώρες, περιλαμβανομένων των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανανέωσαν τη δέσμευσή τους να επιτύχουν μια σειρά συγκεκριμένων στόχων έως το 2015: να μειώσουν την πείνα και τη φτώχεια, να βελτιώσουν την εκπαίδευση και την υγεία, και να προστατεύσουν το περιβάλλον στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Σχεδόν 10 χρόνια μετά, πιστεύουμε ότι η Ευρώπη, ως ο κύριος διεθνής παράγοντας στο πεδίο της αναπτυξιακής βοήθειας, πρέπει τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να αναλάβει ηγετικό ρόλο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα τελευταία χρόνια οι αυξήσεις της αναπτυξιακής βοήθειας έχουν συμβάλει στην ανακούφιση των βασάνων εκατομμυρίων ανθρώπων. Παρότι είναι αλήθεια ότι η παροχή βοήθειας λειτουργεί, μένουν ακόμη να γίνουν πολλά, δεδομένου μάλιστα ότι η τρέχουσα διεθνής κρίση θα υποχρεώσει πολλά κράτη μέλη να μειώσουν τους προϋπολογισμούς τους όσον αφορά την παροχή βοήθειας στις χώρες αυτές.

Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα την έκθεση αυτή επειδή θεωρώ ότι στην τρέχουσα συγκυρία πρέπει να διερευνήσουμε καινοτόμους μηχανισμούς χρηματοδότησης. Τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να αρχίσουν να αντιμετωπίζουν σοβαρά τη δημιουργία στρατηγικών εταιρικών σχέσεων πολιτικού χαρακτήρα με τις χώρες αυτές. Τούτο σημαίνει ότι όλες οι πλευρές πρέπει να επιδείξουν ανανεωμένη πολιτική βούληση υπέρ της επίτευξης των στόχων προτεραιότητας, οι οποίοι εξακολουθούν να είναι: η συνεκτικότητα της πολιτικής για την ανάπτυξη, η καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος και της παγκόσμιας κρίσης, η διακυβέρνηση και τα δικαιώματα, το δικαίωμα στην τροφή, και η εκπαίδευση σε θέματα ανάπτυξης. Αυτή παραμένει η υπ’ αριθμόν ένα πρόκληση που αντιμετωπίζουμε, κύριε Πρόεδρε.

  Sonia Alfano (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, υπερψήφισα την έκθεση Cashman διότι θεωρώ ότι είναι χρέος αυτού του Σώματος και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων να τηρούν και να υποστηρίζουν τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί έναντι των ανθρώπων που ζουν σε λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, ιδίως σε χώρες της Αφρικής.

Δεν επιτρέπεται να φτάσουμε στο 2015 και να συνειδητοποιήσουμε ότι οι οκτώ στόχοι που είχαμε θέσει δεν έχουν επιτευχθεί, διότι πίσω από την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας, πίσω από αυτά τα ποσοστά –και αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε– υπάρχουν δισεκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι υποφέρουν και δεν έχουν τη δυνατότητα να ζήσουν αξιοπρεπώς.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να λειτουργήσει ως παράδειγμα προς μίμηση και να πρωτοπορήσει στο πεδίο της αναπτυξιακής βοήθειας. Η ακύρωση των δημοσίων χρεών, σε συνδυασμό με τη μεγαλύτερη προσήλωση στη διασφάλιση της αποδοτικής χρήσης της βοήθειας, είναι μία από τις καίριες πτυχές αυτού του εγχειρήματος που στηρίζεται στην αλληλεγγύη, η υλοποίηση του οποίου –πρέπει να γνωρίζουμε– δεν μπορεί να αναβληθεί χωρίς να θυσιαστούν ακόμη περισσότερες ανθρώπινες ζωές.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Εκλογή Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Καθώς ο κ. Pal Schmitt, μέχρι πρότινος Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξελέγη πρόεδρος του νεοεκλεγέντος ουγγρικού κοινοβουλίου, οι συνάδελφοί μου και εγώ κληθήκαμε να αναδείξουμε νέο Αντιπρόεδρο. Δεδομένου ότι ο κ. László Tőkés, ούγγρος βουλευτής της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), πληροί όλα τα κριτήρια που απαιτούνται για την άσκηση αυτών των καθηκόντων (ακεραιότητα, αφοσίωση, υποστήριξη του ευρωπαϊκού οικοδομήματος), ψήφισα υπέρ της υποψηφιότητάς του.

  Cătălin Sorin Ivan (S&D), γραπτώς. – (RO) Η ανάδειξη του κ. László Tőkés σε Αντιπρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποτελεί προσβολή κατά της Ρουμανίας, δεδομένου του σοβινιστικού χαρακτήρα των δηλώσεων τού εν λόγω συναδέλφου. Μάλιστα, η εκλογή του σε αυτήν τη θέση δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία λόγω της διαβλητής διαδικασίας ψηφοφορίας που ακολουθήθηκε. Μια τέτοια εκλογή δεν έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ένα βήμα το οποίο είναι υπόλογο έναντι των πολιτών της Ευρώπης. Εντούτοις, μιας και έγινε αυτό που έγινε, θα προτιμούσαμε η ψηφοφορία να είχε διεξαχθεί υπό συνθήκες που να συνάδουν πλήρως με τη συνήθη διαδικασία. Καθόσον δεν συνέβη κάτι τέτοιο, η εν λόγω εκλογή έχει αντίκτυπο στην εικόνα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ιδίως στη Ρουμανία όπου οι απλοί πολίτες ενδιαφέρονται άμεσα γι’ αυτό το ζήτημα. Το κατά πόσον ο κ. László Tőkés θα ασκήσει ή όχι ικανοποιητικά τα καθήκοντά του από τη θέση που πλέον κατέχει έχει λιγότερη σημασία στην παρούσα συγκυρία. Εκείνο που έχει πραγματική σημασία είναι το γεγονός ότι ένας ευρωπαϊκός λαός έχει δεχθεί βαρεία προσβολή.

  Ioan Mircea Paşcu (S&D), γραπτώς. – (EN) Η σημερινή ψηφοφορία για την εκλογή του κ. Tőkés ως Αντιπροέδρου του ΕΚ υπήρξε επονείδιστη. Πρώτον, οι εξηγήσεις του Προέδρου σχετικά με το πώς έπρεπε να ψηφίσουμε υπήρξαν αντιφατικές και προκάλεσαν σύγχυση. Κατά συνέπεια, κανείς δεν γνώριζε με βεβαιότητα τι ακριβώς έπρεπε να κάνει. Δεύτερον, οι συσκευές μέσω των οποίων θα ψήφιζαν αρκετοί ρουμάνοι βουλευτές του ΕΚ –οι οποίοι αναμενόταν να καταψηφίσουν την υποψηφιότητά του– όλως περιέργως δεν λειτούργησαν σωστά. Τρίτον, η ψηφοφορία πραγματοποιήθηκε ούτως ή άλλως και ο Πρόεδρος άφησε το όλο ζήτημα σε εκκρεμότητα, εγκαταλείποντας την αίθουσα. Τέταρτον, απορρίφθηκε το εύλογο αίτημα του Σώματος να επαναληφθεί η ψηφοφορία υπό ομαλές συνθήκες. Πέμπτον, απορρίφθηκε επίσης η επισήμανση ότι καταμετρήθηκαν περισσότερες ψήφοι από τους παρόντες βουλευτές! Έκτον, απεναντίας, ενημερωθήκαμε απλώς ότι η ψηφοφορία είχε επικυρωθεί ούτως ή άλλως! Έβδομον, ακόμη και έτσι, κανείς δεν μπόρεσε να εξηγήσει πώς 168 ψήφοι είναι δυνατόν να αντιστοιχούν στην «ειδική πλειοψηφία» σε ένα Κοινοβούλιο που αριθμεί 751 μέλη!

Στην πραγματικότητα, η Ομάδα PPE επέβαλε κατ’ αυτόν τον τρόπο διά της βίας τη βούλησή του σε ολόκληρο το Κοινοβούλιο! Εκφράζω τη λύπη μου για την κατάσταση αυτή, καθότι θα μπορούσαν να συμπεριφερθούν πολύ καλύτερα, ενώ και εμείς, οι υπόλοιποι βουλευτές του ΕΚ, αξίζουμε επίσης καλύτερη αντιμετώπιση!

Έκθεση: Barbara Matera (A7-0180/2010)

  Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Για λόγους πολιτικής αλληλεγγύης προς τους φίλους μου στην Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), υπερψήφισα την έκθεση της ιταλίδας συναδέλφου μου, κ. Barbara Matera (PPE, IΤ), σχετικά με την πρόταση απόφασης για την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) με σκοπό την παροχή βοήθειας ύψους περίπου 6,6 εκατομμυρίων ευρώ στην Ισπανία, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με απολύσεις στον τομέα των μη μεταλλικών ορυκτών προϊόντων. Χωρίς να αμφισβητώ επί της ουσίας την ανάλυση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής βάσει των στοιχείων που παρείχε το Βασίλειο της Ισπανίας, θεωρώ παράξενη την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση για μια κατάσταση η οποία είναι προφανώς αποτέλεσμα της κατάρρευσης της φούσκας στον τομέα των ακινήτων στην Ισπανία. Στην πραγματικότητα, η πτώση του αριθμού των εκδιδόμενων οικοδομικών αδειών και, ως εκ τούτου, της κατανάλωσης πλακιδίων και κεραμικών και μη μεταλλικών ορυκτών προϊόντων οφείλεται στη μείωση των ενυπόθηκων δανείων. Πού οδηγούμαστε με τέτοιου είδους συλλογιστική; Μπορούμε στην πραγματικότητα να ισχυριστούμε ότι το συγκεκριμένο ζήτημα είναι ζήτημα προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση; Εκτιμώ επίσης ότι το ύψος του διοικητικού κόστους, το οποίο υπερβαίνει τις 400.000 ευρώ, είναι δυσανάλογο, παρότι μια μελέτη αξίας 60.000 ευρώ, το κόστος της οποίας μοιάζει απαγορευτικό, φαίνεται να είναι η βασική αιτία της διόγκωσης αυτού του ποσού. Συνεχίζεται...

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η αύξηση της ανεργίας είναι μία από τις πλέον βλαβερές συνέπειες της πρόσφατης οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης. Η επιδείνωση της αστάθειας της αγοράς έχει συμβάλει στην όξυνση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν πολλές επιχειρήσεις οι οποίες αποδείχθηκαν λιγότερο ικανές να προσαρμοστούν στην παγκοσμιοποίηση. Στην υπό εξέταση περίπτωση, 181 επιχειρήσεις από την περιφέρεια της Comunidad Valenciana υπέστησαν τις συνέπειες αυτού του φαινομένου. Η Ισπανία έχει τεκμηριώσει με επαρκώς ικανοποιητικό τρόπο την αίτησή της για κινητοποίηση του ταμείου, και θεωρώ ότι η εν λόγω αίτηση πρέπει να υποστηριχθεί.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Πιστεύω ότι η παροχή ειδικής βοήθειας είναι άκρως σημαντική για τους εργαζόμενους που έχουν μείνει άνεργοι ή έχουν πληγεί από το τρέχον παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον, όπως συνέβη στην προκειμένη περίπτωση, όπου 2.425 άτομα απολύθηκαν από 181 επιχειρήσεις στην ισπανική περιφέρεια της Βαλένθια. Η διάθεση βοήθειας με σκοπό την επανακατάρτιση και επανενσωμάτωση αυτών των εργαζομένων στην αγορά εργασίας είναι καίριας σημασίας, όχι μόνον προκειμένου να ανακάμψει η οικονομία, αλλά και για λόγους κοινωνικής σταθερότητας. Ως εκ τούτου, υπερψηφίζω το κείμενο αυτού του ψηφίσματος. Επαναλαμβάνω τη σύσταση της Επιτροπής σύμφωνα με την οποία δεν πρέπει να μεταφερθούν πόροι από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο για την παροχή πληρωμών μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ). Οι πόροι αυτοί έχουν διαφορετικούς και συμπληρωματικούς σκοπούς, ως προς την επίτευξη των οποίων το ένα δεν μπορεί να αντικαταστήσει το άλλο. Δεδομένου ότι πρόκειται για έκτακτο μέτρο, το ΕΤΠ πρέπει να διαθέτει αυτόνομους πόρους, και αποτελεί σοβαρό σφάλμα να χρησιμοποιούνται χρηματοδοτήσεις του ΕΤΠ, που αποτελούν μέτρο έκτακτης ανάγκης, εις βάρος του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου ή οποιουδήποτε άλλου διαρθρωτικού ταμείου.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Στις 2 Σεπτεμβρίου 2009, η Ισπανία υπέβαλε αίτηση κινητοποίησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) ενόψει της απόλυσης εργαζομένων από 181 επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται στον τομέα της κατασκευής άλλων μη μεταλλικών ορυκτών προϊόντων σε μία περιφέρεια της κατηγορίας «NUTS II», την Comunidad Valenciana. Θεωρώ ότι η εν λόγω αίτηση πληροί τις προϋποθέσεις καθορισμού των χρηματοδοτικών συνεισφορών που ορίζει το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1927/2006. Κατά συνέπεια, συμφώνησα με την έκθεση αυτή και με την πρόταση της Επιτροπής να κινητοποιηθεί ποσό 6.598.735 ευρώ, διότι μόνον μέτρα τα οποία βοηθούν ανέργους να ενσωματωθούν στην αγορά εργασίας χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ), και οι πόροι τους οποίους διαθέτει το ταμείο δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε οι άνεργοι να βρουν μόνιμες ή προσωρινές θέσεις εργασίας, να συμμετάσχουν σε προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και να αποκτήσουν τις γνώσεις που απαιτούνται για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της αγοράς εργασίας, να αποκτήσουν άδεια επιχειρηματικής δραστηριότητας ή να γίνουν αυτοαπασχολούμενοι. Η Λιθουανία έχει επίσης αξιοποιήσει ήδη τις δυνατότητες στήριξης από αυτό το ταμείο.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα τις εκθέσεις για την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) διότι πιστεύω ότι είναι κρίσιμο να υπογραμμιστεί η σπουδαιότητα του εν λόγω ταμείου.

Το μέσο αυτό δημιουργήθηκε για να λαμβάνονται μέτρα στήριξης της αγοράς εργασίας με σκοπό την αποκλειστική παροχή βοήθειας σε εργαζομένους οι οποίοι απολύθηκαν λόγω διαρθρωτικών αλλαγών των βασικών τάσεων του διεθνούς εμπορίου και να διευκολύνεται η επανένταξή τους στην αγορά εργασίας.

Είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο μέσο το οποίο, από το 2007 έως σήμερα, έχει δεχθεί 55 αιτήσεις από 17 κράτη μέλη για την παροχή στήριξης σε 52.334 απολυμένους εργαζόμενους, για λογαριασμό των οποίων έχουν διατεθεί πόροι ύψους 271,9 εκατομμυρίων ευρώ.

Από την ανάλυση των στοιχείων που έχουμε στη διάθεσή μας προκύπτει, συνεπώς, ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση έχει διαθέσει 5.195 ευρώ για κάθε απολυμένο εργαζόμενο, ποσό το οποίο χρησιμοποιείται στην πράξη για τη δημιουργία εξατομικευμένων πακέτων υπηρεσιών τα οποία αποβλέπουν στην επανένταξη των συγκεκριμένων εργαζομένων στην αγορά εργασίας.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Απέχω από την ψηφοφορία σκεπτόμενος τους ισπανούς εργαζομένους της περιφέρειας της Βαλένθια, οι οποίοι θυσιάστηκαν στον βωμό της παγκοσμιοποίησης. Δεδομένης της κατάστασης στην οποία τους έχουν φέρει οι συνέπειες των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τις οποίες επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς εύλογη την καταψήφιση της ελεημοσύνης που έκρινε σκόπιμο να τους προσφέρει η ευρωπαϊκή ελίτ. Ωστόσο, έστω και το ελάχιστο ποσό που θα λάβουν ίσως να συμβάλει στην ανακούφιση των βασάνων τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πιο ανεκτή η προσέγγιση την οποία έχει υιοθετήσει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση. Υποστηρίζει τη μεταφορά επιχειρήσεων στα εξωχώρια κέντρα του Μαρόκου και της Αλγερίας η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη αυτήν την περίοδο και προστατεύει τα κέρδη των πλουσιότερων. Η καθαρή συνείδηση είναι φθηνή για την ευρωκρατική ολιγαρχία.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ είναι χώρος αλληλεγγύης, και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) εντάσσεται σε αυτήν την προσέγγιση. Η στήριξη αυτή είναι απολύτως αναγκαία προκειμένου να βοηθηθούν οι άνεργοι και τα θύματα μετεγκαταστάσεων λόγω της παγκοσμιοποίησης. Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις μετεγκαθίστανται, εκμεταλλευόμενες το μειωμένο κόστος εργασίας σε διάφορες χώρες, κυρίως στην Κίνα και την Ινδία, συχνά εις βάρος χωρών οι οποίες σέβονται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σκοπός του ΕΤΠ είναι να βοηθά εργαζόμενους οι οποίοι πέφτουν θύματα της μετεγκατάστασης επιχειρήσεων, και έχει θεμελιώδη σημασία για τη διευκόλυνση της μελλοντικής τους πρόσβασης σε νέες θέσεις εργασίας. Στο παρελθόν, το ΕΤΠ χρησιμοποιήθηκε από άλλες χώρες της ΕΕ, και τώρα είναι σε θέση να προσφέρει την ίδια βοήθεια στη Βαλένθια της Ισπανίας, λόγω της προσφάτως δημιουργηθείσας κατάστασης στην περιοχή, όπου πάνω από 2.400 εργαζόμενοι απολύθηκαν από 181 επιχειρήσεις στον τομέα της «κατασκευής άλλων μη μεταλλικών ορυκτών προϊόντων». Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση αφορά την κινητοποίηση του ΕΤΠ προς όφελος της περιφέρειας της Βαλένθια στην Ισπανία (6.598.735 ευρώ), ενόψει 2.425 απολύσεων σε 181 επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της «κατασκευής άλλων μη μεταλλικών προϊόντων». Οι πόροι θα διατεθούν απευθείας στους πληγέντες εργαζόμενους. Η έκθεση εγκρίθηκε στην Επιτροπή Προϋπολογισμών χωρίς συζήτηση. Στην Ολομέλεια, εμείς οι Πράσινοι την υποστηρίξαμε επίσης.

Έκθεση: Barbara Matera (A7-0181/2010)

  Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Για λόγους αλληλεγγύης προς την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και την Ιρλανδία, και βάσει της έκθεσης της εξαίρετης ιταλίδας συναδέλφου μου, κ. Barbara Matera, υπερψήφισα την πρόταση απόφασης για την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) με σκοπό την παροχή βοήθειας ύψους περίπου 2,7 εκατομμυρίων ευρώ στην Ιρλανδία, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με απολύσεις στον τομέα του κρυστάλλου. Οι περισσότερες από τις 600 απολύσεις αφορούν την εταιρεία «Waterford Crystal». Χωρίς να αμφισβητώ την ανάλυση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μου φαίνεται παράξενο η συγκεκριμένη εταιρεία, η οποία αντιμετωπίζει προβλήματα από το 2005, να αποτελεί την κύρια αιτία για μια προσαρμογή στην παγκοσμιοποίηση. Το 2005, ανακοίνωσε το κλείσιμο της μονάδας παραγωγής της στο Dungarvan, ούτως ώστε να συγκεντρώσει το σύνολο των δραστηριοτήτων της στην κεντρική μονάδα που βρίσκεται στην πόλη Waterford του Kilkenny, η οποία απασχολούσε 1.000 άτομα. Η κίνηση αυτή συνεπαγόταν την εξαφάνιση σχεδόν 500 εργαζομένων από το Dungarvan. Μετά το κλείσιμο της εν λόγω μονάδας στις 30 Ιανουαρίου 2009, οι πρώην εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους διοργάνωσαν διαδηλώσεις, οι οποίες τερματίστηκαν τον Μάρτιο του 2009, έπειτα από συμφωνία με τους εργαζομένους για την καταβολή 10 εκατομμυρίων ευρώ (πηγή: Wikipedia). Είναι αυτή περίπτωση προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση;

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Χαιρετίζω ειλικρινώς την αποζημίωση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση η οποία διανέμεται σε πρώην εργαζόμενους της εταιρείας «Waterford Crystal» και βοηθητικών επιχειρήσεων. Το ταμείο συστάθηκε για να συνδράμει εργαζόμενους οι οποίοι πλήττονται από διαρθρωτικές αλλαγές του παγκοσμίου εμπορικού δικτύου και θα είναι πολύ σημαντικό για την τοπική κοινότητα η οποία είχε ως επίκεντρό της τη βιομηχανία «Waterford Crystal».

Καθώς η βιομηχανία αυτή είχε κεντρική σημασία για την περιοχή, δεδομένου ότι ο τομέας του κρυστάλλου και οι βοηθητικές επιχειρήσεις απασχολούσαν πολλούς ειδικευμένους τοπικούς εργαζόμενους, και καθώς ο εν λόγω τομέας είχε ζωτική σημασία για την ταυτότητα της περιφέρειας Waterford, αυτή η χρηματοδότηση θα βοηθήσει σημαντικά τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους και θα συμβάλει στην παροχή άλλων ευκαιριών απασχόλησης στους εργαζόμενους.

Προκειμένου να διασφαλιστεί η ορθή κατανομή της εν λόγω χρηματοδότησης, πρέπει να ληφθούν μέτρα συντονισμού σε τοπικό επίπεδο. Καθώς το συγκεκριμένο εργατικό δυναμικό είναι μεγαλύτερης ηλικίας από άλλους εργαζόμενους, και καθώς εκτελούσαν εργασία που απαιτούσε υψηλή ειδίκευση, πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε η χρηματοδότηση να χρησιμοποιηθεί για την παροχή περαιτέρω κατάρτισης και εκπαίδευσης, την ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας και τη βελτίωση της πρόσβασης στην απασχόληση.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο κύριος χορηγός του Διεθνούς Ταμείου για την Ιρλανδία, προσφέροντας περίπου το 57% των ετήσιων εισφορών του.

Συνεπώς, χαιρετίζω τον ρόλο που έχει διαδραματίσει η Ευρωπαϊκή Κοινότητα για την παροχή οικονομικής και κοινωνικής βοήθειας στην Ιρλανδία, με σκοπό την ειρήνη και τη συμφιλίωση.

Η τρέχουσα περίοδος λειτουργίας οδεύει προς τη λήξη της, όμως η Ευρωπαϊκή Κοινότητα είναι σημαντικό να συνεχίσει να συνεισφέρει στο Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία, εργαζόμενη για την επίτευξη των στόχων της οικοδόμησης γεφυρών, της ενοποίησης των κοινοτήτων και της προώθησης της ανάπτυξης στις περιφέρειες των δύο περιοχών της Ιρλανδίας οι οποίες έχουν υποφέρει περισσότερο λόγω της αστάθειας τα τελευταία χρόνια.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω ολόψυχα την απόφαση κινητοποίησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση για την παροχή βοήθειας στους εργαζόμενους της «Waterford Crystal». Η παγκόσμια οικονομική κρίση, σε συνδυασμό με σημαντικές μετατοπίσεις των ροών του παγκοσμίου εμπορίου, έχει οδηγήσει στην ανεργία πολλούς εργαζόμενους στην Ιρλανδία και την Ευρώπη. Απευθύνω έκκληση στην ιρλανδική κυβέρνηση να ενεργήσει ταχύτατα προκειμένου να διασφαλίσει ότι οι πόροι αυτοί θα χρησιμοποιηθούν αμέσως και αποτελεσματικά για να καλύψουν τις εξατομικευμένες ανάγκες επανακατάρτισης και εκπαίδευσης των εργαζομένων. Ο χρονικός ορίζοντας για τη χρησιμοποίηση αυτού του ταμείου είναι περιορισμένος και δεν πρέπει να χαθεί καθόλου χρόνος για την παροχή των αναγκαίων υπηρεσιών. Απαιτείται να αναθεωρηθεί ο κανονισμός που διέπει τη λειτουργία του ΕΤΠ προκειμένου να καταστεί πιο ευέλικτη η χρήση των παρεχόμενων πόρων, ιδίως όσον αφορά το χρονικό πλαίσιο.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η χώρα που είχε ονομαστεί «κελτικός τίγρης» κάποτε υπερηφανευόταν για αξιόλογα επίπεδα ανάπτυξης, όμως κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών υφίσταται τον αντίκτυπο της κρίσης και τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης. Αυτές έχουν επηρεάσει τον τομέα του κρυστάλλου στην Ιρλανδία, και σήμερα σχεδόν 600 εργαζόμενοι έχουν ανάγκη βοήθειας. Συμφωνώ με την κινητοποίηση του ταμείου.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ), ψηφίζω υπέρ της χορήγησης βοήθειας στους εργαζόμενους που απολύθηκαν από τις επιχειρήσεις της «Waterford Crystal» στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. Η βοήθεια αυτή αντιστοιχεί σε πάνω από 2,5 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία θα συμβάλουν καίρια στην ενθάρρυνση των πληγέντων ώστε να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους, δεδομένου ότι στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι άνω των 45 ετών. Ωστόσο, θα ήθελα να επισημάνω τις κατάφορες διαφορές και την ανισότητα που έχει δημιουργήσει το ΕΤΠ. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα κράτη μέλη αδυνατούν συστηματικά να αξιοποιήσουν τους διαθέσιμους πόρους, προφανώς εις βάρος των εργαζομένων που μένουν άνεργοι στις χώρες αυτές, όπως συμβαίνει στην Πορτογαλία λόγω της διαρκούς αύξησης του αριθμού των χρεοκοπιών και του ποσοστού ανεργίας.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Στις 7 Αυγούστου 2009 η Ιρλανδία υπέβαλε αίτηση για κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) όσον αφορά τις απολύσεις στην εταιρεία «Waterford Crystal» και σε τρεις προμηθευτές της ή παραγωγούς των επόμενων σταδίων του προϊόντος. Θεωρώ ότι η εν λόγω αίτηση πληροί τις προϋποθέσεις καθορισμού των χρηματοδοτικών συνεισφορών που ορίζει το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1927/2006. Κατά συνέπεια, συμφώνησα με την έκθεση αυτή και με την πρόταση της Επιτροπής να κινητοποιηθεί ποσό 2.570.853 ευρώ, διότι μόνον μέτρα τα οποία βοηθούν ανέργους να ενσωματωθούν στην αγορά εργασίας χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ), και οι πόροι τους οποίους διαθέτει το ταμείο δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε οι άνεργοι να βρουν μόνιμες ή προσωρινές θέσεις εργασίας, να συμμετάσχουν σε προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και να αποκτήσουν τις γνώσεις που απαιτούνται για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της αγοράς εργασίας, να αποκτήσουν άδεια επιχειρηματικής δραστηριότητας ή να γίνουν αυτοαπασχολούμενοι. Η Λιθουανία έχει επίσης αξιοποιήσει ήδη τις δυνατότητες στήριξης από αυτό το ταμείο.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Απέχω από την ψηφοφορία σκεπτόμενος τους εργαζόμενους της ιρλανδικής εταιρείας «Waterford Crystal», οι οποίοι θυσιάστηκαν στον βωμό της παγκοσμιοποίησης. Δεδομένης της κατάστασης στην οποία τους έχουν φέρει οι συνέπειες των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τις οποίες επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς εύλογη την καταψήφιση της ελεημοσύνης που έκρινε σκόπιμο να τους προσφέρει η ευρωπαϊκή ελίτ. Ωστόσο, έστω και το ελάχιστο ποσό που θα λάβουν ίσως να συμβάλει στην ανακούφιση των βασάνων τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πιο ανεκτή η προσέγγιση την οποία έχει υιοθετήσει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση. Υποστηρίζει τις κερδοσκοπικές δραστηριότητες που αναπτύσσουν σήμερα οι τράπεζες και προστατεύει τα κέρδη που αποκομίζουν χρηματοοικονομικές εταιρείες των ΗΠΑ όπως η «KPS Capital Partners» εις βάρος των ευρωπαίων εργαζομένων. Στο βασίλειο των ευρωκρατών, η καθαρή συνείδηση είναι φθηνή.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ είναι χώρος αλληλεγγύης, και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) εντάσσεται σε αυτήν την προσέγγιση. Η στήριξη αυτή είναι απολύτως αναγκαία προκειμένου να βοηθηθούν οι άνεργοι και τα θύματα μετεγκαταστάσεων λόγω της παγκοσμιοποίησης. Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις μετεγκαθίστανται, εκμεταλλευόμενες το μειωμένο κόστος εργασίας σε διάφορες χώρες, κυρίως στην Κίνα και την Ινδία, συχνά εις βάρος χωρών οι οποίες σέβονται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σκοπός του ΕΤΠ είναι να βοηθά εργαζόμενους οι οποίοι πέφτουν θύματα της μετεγκατάστασης επιχειρήσεων, και έχει θεμελιώδη σημασία για τη διευκόλυνση της μελλοντικής τους πρόσβασης σε νέες θέσεις εργασίας. Το ΕΤΠ έχει ήδη χρησιμοποιηθεί από άλλες χώρες της ΕΕ, πρέπει λοιπόν τώρα να χορηγήσουμε αυτήν τη βοήθεια και στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, ιδίως σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της κατασκευής προϊόντων γυαλιού και κρυστάλλου. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση αφορά την κινητοποίηση του ΕΤΠ προς όφελος των ιρλανδών εργαζομένων (2.570.853 ευρώ) ενόψει των απολύσεων στην εταιρεία «Waterford Crystal» και σε τρεις από τους προμηθευτές της που δραστηριοποιούνται στον τομέα του κρυστάλλου. Οι πόροι θα διατεθούν απευθείας στους πληγέντες εργαζόμενους. Η έκθεση εγκρίθηκε στην Επιτροπή Προϋπολογισμών χωρίς συζήτηση. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να ψηφίσω υπέρ.

Έκθεση: Barbara Matera (A7-0179/2010)

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω τις αποφάσεις κινητοποίησης του μηχανισμού χρηματοδοτικής ενίσχυσης για απολυμένους εργαζόμενους οι οποίοι έχασαν τις θέσεις εργασίας τους λόγω της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης σε τρεις συγκεκριμένες περιπτώσεις – στις ισπανικές περιφέρειες Comunidad Valenciana και Castilla-La Mancha, καθώς και στην εταιρεία παραγωγής προϊόντων κρυστάλλου «Waterford Crystal» της Ιρλανδίας. Το συνολικό ποσό της στήριξης στις περιπτώσεις αυτές ανέρχεται σε 11 εκατομμύρια ευρώ και θα αφορά 3.663 απολυμένους εργαζόμενους. Παρότι η βοήθεια από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση δεν θα λύσει όλα τα προβλήματα που προκαλεί η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, απευθύνω έκκληση στα θεσμικά όργανα της ΕΕ να αξιολογούν εγκαίρως και αποτελεσματικά τις αιτήσεις και στα κράτη μέλη να μετέχουν ενεργά στην κινητοποίηση αυτού του ταμείου.

Στη χώρα μου, τη Λιθουανία, προσφάτως χορηγήθηκε χρηματοδοτική βοήθεια για εργαζόμενους οι οποίοι έχασαν τις θέσεις εργασίας τους στις βιομηχανίες κατασκευών, επιπλοποιίας και ενδυμάτων, καθώς και για εργαζόμενους στο εργοστάσιο Snaigė της πόλης Alytus. Η στήριξη αυτή έχει εκτιμηθεί ιδιαίτερα από όσους επλήγησαν βαρύτατα από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση.

  Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Για λόγους αλληλεγγύης προς την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), και βάσει της έκθεσης της ιταλίδας συναδέλφου μου, κ. Barbara Matera (PPE, IT), υπερψήφισα την πρόταση απόφασης για την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) με σκοπό την παροχή βοήθειας ύψους περίπου 2 εκατομμυρίων ευρώ στην Ισπανία, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με απολύσεις στον τομέα της κατασκευής προϊόντων ξυλείας. Πράγματι, το Βασίλειο της Ισπανίας αιτιολογεί την αίτησή του βάσει της αρχής ότι η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση προκάλεσε αιφνίδια κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία είχε σοβαρές πολλαπλασιαστικές συνέπειες σε πολυάριθμους τομείς, κυρίως στη ζήτηση στον τομέα των κατασκευών και, κατά συνέπεια, στον τομέα των προϊόντων ξυλείας. Η αλήθεια είναι ότι η κρίση προκάλεσε την κατάρρευση της φούσκας στον τομέα των ακινήτων στην Ισπανία και πολύ δύσκολα μπορεί να θεωρηθεί δικαιολογημένη η επίκληση της προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση... Αν εξετάσουμε τι χρηματοδοτείται (για παράδειγμα, 57 προαγωγές της επιχειρηματικότητας ύψους 3.000 ευρώ η καθεμία, και συνολικού κόστους 171.000 ευρώ, 16 εργαστήρια κατάρτισης σε συνδυασμό με πρακτική άσκηση ύψους 12.500 ευρώ η καθεμία, και συνολικού κόστους 200.000 ευρώ κ.ο.κ.), πού είναι η προσαρμογή στην παγκοσμιοποίηση; Συνεχίζεται...

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο μεγάλος αριθμός τομέων και επιχειρήσεων που επηρεάζονται από την κρίση και την παγκοσμιοποίηση καθιστούν αναπόφευκτα τα ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσον θα είναι βιώσιμο και διατηρήσιμο στο μέλλον το τρέχον ευρωπαϊκό οικονομικό πρότυπο. Αν η αξία της χορήγησης βοήθειας σε εργαζόμενους οι οποίοι έχουν μείνει άνεργοι είναι αδιαφιλονίκητη, δεν μπορεί να υποστηριχθεί το ίδιο και για τη διαιώνιση μιας κατάστασης η οποία τείνει να επιδεινώνει δύσκολες καταστάσεις όπως αυτές που αντιμετωπίζουν οι υλοτόμοι και οι συλλέκτες φελλού στην Castilla-La Mancha.

Εκτός από το να προσφέρουν βοήθεια κατά περιπτώσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της πρέπει να είναι σε θέση να προάγουν έναν τύπο οικονομικού περιβάλλοντος το οποίο θα είναι απαλλαγμένο από άσκοπα γραφειοκρατικά εμπόδια, και το οποίο θα ευνοεί τους επιχειρηματίες και θα ανταμείβει την ανάληψη επιχειρηματικών κινδύνων και την καινοτομία.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της χορήγησης βοήθειας μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση λόγω του εξαιρετικά αρνητικού αντικτύπου από το κλείσιμο 36 εταιρειών ξυλείας σε χρονικό διάστημα εννέα μηνών στην ισπανική περιφέρεια Castilla-La Mancha, με αποτέλεσμα 585 άτομα να χάσουν τις θέσεις εργασίας τους. Την κατάσταση αυτή επιδεινώνει ακόμη περισσότερο το γεγονός ότι η εν λόγω περιφέρεια πάσχει από πληθυσμιακή συρρίκνωση και σχεδόν ολοκληρωτική έλλειψη κάθε άλλου είδους κατάρτισης. Θα ήθελα, ως εκ τούτου, να υπογραμμίσω την ανάγκη ιδιαίτερης εστίασης στον αρνητικό αντίκτυπο της τρέχουσας οικονομικής κρίσης στις πιο αγροτικές περιοχές.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Στις 9 Οκτωβρίου 2009, η Ισπανία υπέβαλε στην Επιτροπή αίτηση κινητοποίησης συνολικού ποσού 1.950.000 ευρώ στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ), σε σχέση με 585 εργαζόμενους οι οποίοι απολύθηκαν από 36 επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη βιομηχανία ξύλου και κατασκευής προϊόντων από ξύλο και φελλό, εκτός από έπιπλα και την κατασκευή ειδών καλαθοποιίας και σπαρτοπλεκτικής στην περιφέρεια Castilla-La Mancha κατά την εννεάμηνη περίοδο αναφορών από την 1η Νοεμβρίου 2008 έως την 31η Ιουλίου 2009. Συμφωνώ με την εκτίμηση της Επιτροπής ότι η εν λόγω αίτηση πληροί τα κριτήρια επιλεξιμότητας του κανονισμού που διέπει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) και με τη σύσταση της Επιτροπής προς τη δημοσιονομική αρχή να εγκρίνει την αίτηση, διότι μόνον μέτρα τα οποία βοηθούν ανέργους να ενσωματωθούν στην αγορά εργασίας χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ), και οι πόροι τους οποίους διαθέτει το ταμείο δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε οι άνεργοι να βρουν μόνιμες ή προσωρινές θέσεις εργασίας, να συμμετάσχουν σε προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης και να αποκτήσουν τις γνώσεις που απαιτούνται για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της αγοράς εργασίας, να αποκτήσουν άδεια επιχειρηματικής δραστηριότητας ή να γίνουν αυτοαπασχολούμενοι. Η Λιθουανία έχει επίσης αξιοποιήσει ήδη τις δυνατότητες στήριξης από αυτό το ταμείο.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Απέχω από την ψηφοφορία σκεπτόμενος τους ισπανούς εργαζομένους της περιφέρειας Castilla-La Mancha, οι οποίοι υποφέρουν από τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης. Δεδομένης της κατάστασης στην οποία τους έχουν φέρει οι συνέπειες των νεοφιλελεύθερων πολιτικών τις οποίες επέβαλε η Ευρωπαϊκή Ένωση, θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς εύλογη την καταψήφιση της ελεημοσύνης που έκρινε σκόπιμο να τους προσφέρει η ευρωπαϊκή ελίτ. Ωστόσο, έστω και το ελάχιστο ποσό που θα λάβουν ίσως να συμβάλει στην ανακούφιση των βασάνων τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πιο ανεκτή η προσέγγιση την οποία έχει υιοθετήσει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση. Υποστηρίζει την κερδοσκοπία στην αγορά ακινήτων και την κατάρρευσή της και προστατεύει τα κέρδη που προσφέρουν στις τράπεζες τα επιτόκια. Η καθαρή συνείδηση είναι φθηνή για τους τυράννους της Ευρωκρατίας.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ είναι χώρος αλληλεγγύης, και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) εντάσσεται σε αυτήν την προσέγγιση. Η στήριξη αυτή είναι απολύτως αναγκαία προκειμένου να βοηθηθούν οι άνεργοι και τα θύματα μετεγκαταστάσεων λόγω της παγκοσμιοποίησης. Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις μετεγκαθίστανται, εκμεταλλευόμενες το μειωμένο κόστος εργασίας σε διάφορες χώρες, κυρίως στην Κίνα και την Ινδία, συχνά εις βάρος χωρών οι οποίες σέβονται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σκοπός του ΕΤΠ είναι να βοηθά εργαζόμενους οι οποίοι πέφτουν θύματα της μετεγκατάστασης επιχειρήσεων, και έχει θεμελιώδη σημασία για τη διευκόλυνση της μελλοντικής τους πρόσβασης σε νέες θέσεις εργασίας. Στο παρελθόν, το ΕΤΠ χρησιμοποιήθηκε από άλλες χώρες της ΕΕ, και τώρα πρέπει να προσφέρει την ίδια βοήθεια στην Castilla-La Mancha της Ισπανίας, λόγω των 585 απολύσεων σε 36 επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη βιομηχανία ξύλου και κατασκευής προϊόντων από ξύλο και φελλό, εκτός από έπιπλα και την κατασκευή ειδών καλαθοποιίας και σπαρτοπλεκτικής. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση αφορά την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση προς όφελος της περιφέρειας Castilla-La Mancha της Ισπανίας (1.950.000 ευρώ), ενόψει 585 απολύσεων σε 36 επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται στον τομέα «βιομηχανία ξύλου και κατασκευή προϊόντων από ξύλο και φελλό, εκτός από έπιπλα· κατασκευή ειδών καλαθοποιίας και σπαρτοπλεκτικής». Οι πόροι θα διατεθούν απευθείας στους πληγέντες εργαζόμενους. Η έκθεση εγκρίθηκε στην Επιτροπή Προϋπολογισμών χωρίς συζήτηση. Εμείς, τα μέλη της Ομάδας Verts/ALE, την υποστηρίξαμε.

Έκθεση: Barbara Matera (A7-0178/2010)

  Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Για λόγους αλληλεγγύης προς την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), και βάσει της έκθεσης της συναδέλφου μου, κ. Barbara Matera, υπερψήφισα την πρόταση απόφασης για την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) με σκοπό την παροχή βοήθειας ύψους 1,1 εκατομμυρίων ευρώ για τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων τεχνικής βοήθειας μέσω του ΕΤΠ. Δυνάμει του άρθρου 8, παράγραφος 1, του κανονισμού του 2006 σχετικά με το ΕΤΠ, κάθε έτος παραμένει διαθέσιμο το 0,35% του συνολικού ποσού που διαθέτει το ταμείο (500 εκατομμύρια ευρώ) για τεχνική βοήθεια κατόπιν πρωτοβουλίας της Επιτροπής. Το ποσό αυτό ισοδυναμεί με 1.750.000 ευρώ. Κανένα ποσό δεν έχει διατεθεί ακόμη ως τεχνική βοήθεια. Για να είμαστε ειλικρινείς, η διοργάνωση δύο συνεδριάσεων 27 εμπειρογνωμόνων (1 ανά κράτος μέλος) κόστους 35.000 ευρώ η καθεμία, με συνολική δαπάνη 70.000 ευρώ, και δύο σεμιναρίων σχετικά με το ΕΤΠ κόστους 100.000 ευρώ το καθένα, όλα αυτά μοιάζουν άσκοπα, ιδίως όταν το ΕΤΠ πληρώνει όχι για την προσαρμογή στην παγκοσμιοποίηση αλλά για την κάλυψη λειτουργικών δαπανών. Και τι να πει κανείς για τις 10 μελέτες κόστους 25.000 ευρώ η καθεμία; ... Συνεχίζεται... πάντως δημιουργείται πραγματικά η εντύπωση ότι αυτές οι δραστηριότητες τεχνικής βοήθειας πραγματοποιούνται προκειμένου να ξοδευτούν χρήματα, απλώς και μόνον επειδή υφίσταται η νομική βάση.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Συμφωνώ με την έκθεση αυτή διότι πάνω από το ήμισυ των πόρων που διατίθενται στην Επιτροπή για τεχνική βοήθεια θα χρησιμοποιηθεί για τη χρηματοδότηση και την εκτέλεση μελετών και αξιολογήσεων υποθέσεων ενίσχυσης από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, αναδεικνύοντας επιτυχίες και αντλώντας διδάγματα για το μέλλον, και μέρος των τεχνικών κονδυλίων θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία μιας βάσης δεδομένων σχετικά με τη μακροπρόθεσμη επανένταξη στην αγορά εργασίας. Ζητώ επίσης μέρος τουλάχιστον αυτών των κονδυλίων να χρησιμοποιηθεί για τεχνικά μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να συμβάλουν στην επιτάχυνση της διαδικασίας αίτησης, η οποία είναι υπερβολικά χρονοβόρα σε πολλές περιπτώσεις αιτήσεων για βοήθεια. Θέλω να ενθαρρύνω τα κράτη μέλη να εξοικειωθούν και να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες που προσφέρει το ΕΤΠ για εργαζόμενους που υφίστανται μαζικές απολύσεις και να χρησιμοποιούν τους διαθέσιμους πόρους για την υποστήριξη άνεργων εργαζομένων και τη διευκόλυνση της επανόδου τους στην αγορά εργασίας. Ενθαρρύνω περαιτέρω τα κράτη μέλη να ανταλλάσσουν ευκαιρίες βέλτιστων πρακτικών και να διδάσκονται ιδίως από εκείνα τα κράτη μέλη τα οποία έχουν ήδη δημιουργήσει εθνικά δίκτυα πληροφοριών σχετικά με το ΕΤΠ με τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων και των ενδιαφερομένων σε τοπικό επίπεδο με σκοπό τη δημιουργία ικανοποιητικής υποδομής για την παροχή βοήθειας εφόσον πραγματοποιηθούν μαζικές απολύσεις.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητεί την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση προκειμένου να μπορέσει να προσφέρει κατάλληλη και επαρκή τεχνική βοήθεια ανταποκρινόμενη στα πολλά αιτήματα διαφόρων χωρών στις οποίες εμφανίζεται αύξηση του αριθμού των ανέργων εξαιτίας της διεθνούς οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, καθώς και της παγκοσμιοποίησης, οι οποίες πλήττουν τη φερεγγυότητα πολλών επιχειρήσεων. Η ομόφωνη ψηφοφορία στην κοινοβουλευτική επιτροπή καταδεικνύει τη συναίνεση που επικρατεί έναντι του αιτήματος αυτού μεταξύ των βουλευτών του ΕΚ που χειρίζονται πιο άμεσα αυτό το πρόβλημα. Κατά συνέπεια, πιστεύω ότι και η Ολομέλεια του Σώματος πρέπει να προσεγγίσει με τον ίδιο τρόπο το θέμα αυτό.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα το υπό εξέταση ψήφισμα, το οποίο προάγει τη βελτίωση της παροχής βοήθειας και των μηχανισμών παροχής βοήθειας προς απολυμένους εργαζόμενους, καθώς αναγνωρίζω τον σημαντικό ρόλο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) στην επανακατάρτιση των εργαζομένων που ασκούν χειρωνακτικές εργασίες και την άμβλυνση του κοινωνικοοικονομικού αντικτύπου της παγκόσμιας κρίσης. Πέρα από την ενίσχυση των μέτρων βελτίωσης της παρακολούθησης, του λογιστικού ελέγχου και της αξιολόγησης της εφαρμογής των σχεδίων στήριξης που έχουν εγκριθεί, θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι αναγκαίο να μεριμνήσουμε και να καταβάλουμε προσπάθειες για την προώθηση πρωτοβουλιών οι οποίες θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη και εκτενέστερη χρήση πόρων του ΕΤΠ από τα κράτη μέλη, ιδίως την Πορτογαλία.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Συμφώνησα με την έκθεση αυτή και με την πρόταση της Επιτροπής να κινητοποιηθούν 1.110.000 ευρώ μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) για τη χρηματοδότηση τεχνικής βοήθειας για την Επιτροπή. Σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφος 1, της νομικής βάσης, κάθε έτος μπορεί να διατίθεται το 0,35% του μέγιστου ετήσιου ποσού που διαθέτει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) για τεχνική βοήθεια κατόπιν πρωτοβουλίας της Επιτροπής. Κάθε έτος μπορεί να χρησιμοποιείται μέγιστο ποσό ύψους 1,75 εκατομμυρίων ευρώ για την κάλυψη των αναγκών εκτέλεσης του ταμείου. Συμφώνησα με την πρόταση της Επιτροπής βάσει της οποίας το ποσό αυτό πρέπει να καλύπτει τις ακόλουθες δραστηριότητες: δραστηριότητες που συνδέονται με την ενδιάμεση αξιολόγηση του ΕΤΠ – μελέτες παρακολούθησης και υλοποίησης, δημιουργία βάσης γνώσεων, ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών μεταξύ των κρατών μελών και εμπειρογνωμόνων και ελεγκτών της Επιτροπής, ανάπτυξη δικτύων, οργάνωση συνεδριάσεων της ομάδας εμπειρογνωμόνων του ΕΤΠ, οργάνωση σεμιναρίων για την εκτέλεση του ταμείου, καθώς και δραστηριότητες ενημέρωσης και προβολής και περαιτέρω ανάπτυξης του ιστοτόπου του ΕΤΠ και χρηματοδότησης για την έκδοση δημοσιευμάτων σε όλες τις γλώσσες της ΕΕ. Οι δραστηριότητες του ΕΤΠ διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο και σκοπός των χρημάτων που διαθέτει το ταμείο αυτό είναι η παροχή εφάπαξ στήριξης σε εργαζομένους οι οποίοι απολύθηκαν λόγω της παγκοσμιοποίησης ή της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης προκειμένου να διευκολυνθεί η επάνοδός τους στην αγορά εργασίας.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα την υπό εξέταση έκθεση έχοντας την ακλόνητη πεποίθηση ότι είναι σημαντικό οι διαδικασίες που διέπουν τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση να καταστούν πιο δυναμικές.

Με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Μαΐου 2010 ζητείται η κινητοποίηση 1.110.000 ευρώ για τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων ελέγχου και εποπτείας, πρωτίστως όμως για τη χρηματοδότηση δραστηριοτήτων ενημέρωσης και τεχνικής και διοικητικής βοήθειας σε σχέση με τη χρήση των πόρων από τα κράτη μέλη και τους κοινωνικούς εταίρους. Η παροχή σαφούς ενημέρωσης είναι θεμελιώδους σημασίας για τη μείωση της χρονικής διάρκειας των διαδικασιών, όπως και η διάθεση στην Ένωση μέσων τα οποία την φέρνουν πιο κοντά στους πολίτες είναι κρίσιμη για τη διασφάλιση της διαφάνειας και της σαφήνειας. Από την 1η Μαΐου 2009, έχει επιτραπεί επίσης η χρήση του ταμείου αυτού για τη στήριξη εργαζομένων οι οποίοι απολύθηκαν εξαιτίας των συνεπειών της οικονομικής κρίσης και της κρίσης στις χρηματοπιστωτικές αγορές, κάτι που το καθιστά ακόμη πιο χρήσιμο και αναγκαίο.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ είναι χώρος αλληλεγγύης, και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) εντάσσεται σε αυτήν την προσέγγιση. Η στήριξη αυτή είναι απολύτως αναγκαία προκειμένου να βοηθηθούν οι άνεργοι και τα θύματα μετεγκαταστάσεων λόγω της παγκοσμιοποίησης. Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις μετεγκαθίστανται, εκμεταλλευόμενες το μειωμένο κόστος εργασίας σε διάφορες χώρες, κυρίως στην Κίνα και την Ινδία, συχνά εις βάρος χωρών οι οποίες σέβονται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σκοπός του ΕΤΠ είναι να βοηθά εργαζόμενους οι οποίοι πέφτουν θύματα της μετεγκατάστασης επιχειρήσεων, και έχει θεμελιώδη σημασία για τη διευκόλυνση της μελλοντικής τους πρόσβασης σε νέες θέσεις εργασίας. Ως εκ τούτου, είναι επίσης αναγκαία η αξιολόγηση των επιδόσεων αυτού του μηχανισμού παροχής βοήθειας. Ενόψει αυτού, η Επιτροπή επιδιώκει την κινητοποίηση του ΕΤΠ προκειμένου να καλύψει τις διοικητικές δαπάνες που σχετίζονται με την προετοιμασία της ενδιάμεσης αξιολόγησης της λειτουργίας του ταμείου. Αυτή θα περιλαμβάνει μελέτες για την εκτέλεση του ΕΤΠ, την επανένταξη των εργαζομένων στην αγορά εργασίας, και την ανάπτυξη δικτύων μεταξύ των υπηρεσιών που παρέχουν τα κράτη μέλη που είναι αρμόδια για θέματα τα οποία σχετίζονται με το ΕΤΠ καθώς και την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, σε συνδυασμό με τη δημιουργία και τη λειτουργία του ιστοτόπου.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. – (IT) Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) έχει δημιουργηθεί με σκοπό να παρέχει ταχεία βοήθεια σε εργαζόμενους οι οποίοι έχουν πέσει θύματα διαρθρωτικών αλλαγών στις τάσεις του διεθνούς εμπορίου.

Στις 24 Απριλίου 2010, η Επιτροπή ενέκρινε μια νέα πρόταση για την κινητοποίηση του ΕΤΠ. Η πρόταση αυτή αφορά την αποδέσμευση 1.110.000 ευρώ από το ταμείο, ποσό το οποίο θα καλύψει τις κύριες δραστηριότητες του ΕΤΠ, οι οποίες συνίστανται στη διενέργεια μελετών παρακολούθησης και υλοποίησης, τη δημιουργία μιας βάσης γνώσεων, την ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών μεταξύ των κρατών μελών και ευρωπαίων εμπειρογνωμόνων από το ΕΤΠ, την οργάνωση σεμιναρίων, και την περαιτέρω ανάπτυξη του ιστοτόπου του ΕΤΠ και την έκδοση δημοσιευμάτων σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες.

Κατά τη γνώμη μου, η υλοποίηση του ταμείου δεν μπορεί παρά να χαιρετιστεί, καθώς παρουσιάζει το πλεονέκτημα ότι ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αξιοποιούν τις ευκαιρίες που τους προσφέρει το ΕΤΠ, ιδίως όσον αφορά τους εργαζόμενους. Εκτιμώ ότι η δημιουργία μιας βάσης γνώσεων είναι πολύ χρήσιμη, καθώς λειτουργεί ως δύναμη συνοχής μεταξύ των κρατών μελών και επομένως τα ενθαρρύνει να συνεργάζονται μεταξύ τους και να εμπνέονται από τις χώρες οι οποίες διαθέτουν μεγαλύτερη εμπειρία στον τομέα. Τέλος, θεωρώ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι τα κράτη μέλη καθοδηγούνται από μια μονάδα εμπειρογνωμόνων σε αυτήν τη διαδικασία, και ευελπιστώ ότι θα υπάρξουν περαιτέρω εξελίξεις ενόψει ενός μελλοντικού προγράμματος του ΕΤΠ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση αφορά την κινητοποίηση 1.110.000 ευρώ από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) για την παροχή βοήθειας με πρωτοβουλία της Επιτροπής. Σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής, το ποσό αυτό πρόκειται να καλύψει τις ακόλουθες δραστηριότητες: δραστηριότητες που συνδέονται με την ενδιάμεση αξιολόγηση του ΕΤΠ (άρθρο 17) – μελέτες παρακολούθησης και υλοποίησης, δημιουργία βάσης γνώσεων, ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών μεταξύ των κρατών μελών και εμπειρογνωμόνων και ελεγκτών της Επιτροπής, ανάπτυξη δικτύων, οργάνωση των συνεδριάσεων της ομάδας εμπειρογνωμόνων των συνδέσμων του ΕΤΠ, οργάνωση σεμιναρίων για την εκτέλεση του ταμείου, καθώς επίσης δραστηριότητες ενημέρωσης και προβολής (άρθρο 9) και περαιτέρω ανάπτυξης του ιστοτόπου του ΕΤΠ και έκδοσης δημοσιευμάτων σε όλες τις γλώσσες της ΕΕ. Η έκθεση εγκρίθηκε στην Επιτροπή Προϋπολογισμών χωρίς συζήτηση. Εμείς οι Πράσινοι την υποστηρίξαμε.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Ο πρόσφατος χρηματοοικονομικός σεισμός άφησε πολλούς ανθρώπους άνεργους ή υποαπασχολούμενους. Είναι θετικό το γεγονός ότι η ΕΕ έχει θεμελιωθεί επί της αρχής της αλληλεγγύης. Από τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ), το 2006, έχουν υποβληθεί σχεδόν 30 αιτήσεις για εκταμίευση ποσών που ανέρχονται σε 154 εκατομμύρια ευρώ και έχει παρασχεθεί βοήθεια για 33.000 εργαζόμενους σε όλη την Ευρώπη. Η βοήθεια αυτή έχει καλύψει πολλούς διαφορετικούς τομείς, όπως η βιομηχανία ηλεκτρονικών υπολογιστών και οι βιομηχανίες κινητής τηλεφωνίας και αυτοκινήτων.

Τα κράτη της Βαλτικής δέχθηκαν οδυνηρό πλήγμα λόγω της οικονομικής κρίσης. Μεταξύ Οκτωβρίου του 2008 και Ιουλίου του 2009, περισσότεροι από 1.600 εργαζόμενοι που απασχολούνταν από λιθουανικές κατασκευαστικές εταιρείες έχασαν τις δουλειές τους. Οι μισοί εξ αυτών δεν κατάφεραν να βρουν άλλη δουλειά ή συνταξιοδοτήθηκαν και χρειάζονταν βοήθεια. Το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών καλύπτεται από το ΕΤΠ, ενώ το υπόλοιπο καλύπτεται από το Ταμείο Απασχόλησης της Λιθουανίας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το ΕΤΠ για την παροχή βοήθειας η οποία είναι πολύ προσεκτικά επιλεγμένη και κοινωνικά υπεύθυνη. Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα: έως τον Μάιο του 2009, 651 εργαζόμενοι τους οποίους απασχολούσαν η λιθουανική εταιρεία «Snaigė» (κατασκευαστής εξοπλισμού ψύξης) και δύο από τους προμηθευτές της έχασαν τις θέσεις εργασίας τους εντός χρονικού διαστήματος πέντε μηνών. Αυτό είχε άμεσο αντίκτυπο στους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, καθώς και στην πόλη Alytus, όπου εδρεύει η εταιρεία «Snaigė». Δεδομένης της δημιουργηθείσας κατάστασης, μεγάλο μέρος των χρηματοδοτήσεων του ΕΤΠ διατέθηκε στους εργαζόμενους. Τα χρήματα που χορηγήθηκαν θα προσφέρουν στους εργαζόμενους την ευκαιρία να αναζητήσουν εργασία και να εκπαιδευτούν και επανακαταρτιστούν.

Εκθέσεις: Barbara Matera (A7-0180/2010, A7-0181/2010, A7-0179/2010)

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Το ΕΤΠ δημιουργήθηκε για να βοηθά εργαζόμενους οι οποίοι έχουν πληγεί από την παγκοσμιοποίηση. Η Επιτροπή έχει εγκρίνει προτάσεις πρόσβασης στο ταμείο προκειμένου να βοηθήσει την Ιρλανδία και την Ισπανία. Θα ήθελα να επισημάνω ότι οι πραγματικές περιπτώσεις στις οποίες απαιτούνται αυτοί οι πόροι είναι γενικώς εξαιρετικά επείγουσες, και ως εκ τούτου η διαδικασία πρόσβασης σε τέτοιες χρηματοδοτήσεις πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικές και ταχείες. Από αυτήν την άποψη, συμφώνησα με τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η εισηγήτριά μας και γι’ αυτό υπερψήφισα την έκθεση.

Εκθέσεις: Barbara Matera (A7-0180/2010, A7-0181/2010, A7-0179/2010, A7-0178/2010)

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) έχει ζωτική σημασία για την υποστήριξη της επανένταξης εργαζομένων οι οποίοι βγήκαν από την αγορά εργασίας εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης.

Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στηρίζοντας την οικονομική ανάκαμψη των κρατών μελών που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη στήριξης.

Για μια ακόμη φορά, καλώ τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να συνεργαστούν για την εκτέλεση των πιστώσεων αυτών με ταχύτητα και ευελιξία, βάσει απλουστευμένων διαδικασιών οι οποίες θα ανταποκρίνονται ταχέως στις ανάγκες των εργαζομένων που πλήττονται σοβαρότερα από την τρέχουσα οικονομική ύφεση.

Έκθεση: Μιχάλης Τρεμόπουλος (A7-0139/2010)

  Sonia Alfano (ALDE), γραπτώς. – (IT) Σύμφωνα με μελέτη την οποία δημοσίευσε η περιφέρεια της Σικελίας στα τέλη του 2009, το 75% των πολιτών πιστεύουν ότι τα ευρωπαϊκά ταμεία δεν έχουν κανέναν απολύτως, ή ελάχιστο, θετικό αντίκτυπο. Αν έπειτα λάβουμε υπόψη ότι, σύμφωνα με το Ελεγκτικό Συνέδριο, το 51% των κονδυλίων που είχαν δεσμευτεί για τη Σικελία την περίοδο προγραμματισμού 2000-2006 δεν δαπανήθηκε και ότι σημαντικό ποσοστό των κονδυλίων που χρησιμοποιήθηκαν συνοδεύονταν από ατασθαλίες, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε τη σχεδόν πλήρη έλλειψη εμπιστοσύνης του κοινού.

Κατά συνέπεια, στηρίζω πλήρως την έκθεση του συναδέλφου μου. Μόνον η πλήρης διαφάνεια με σκοπό να διασφαλιστεί ότι το κοινό θα ενημερώνεται για την αποτελεσματική χρήση των δημοσίων πόρων μπορεί να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στα θεσμικά όργανα. Ο καθένας πρέπει να γνωρίζει σε ποιους διατίθενται κονδύλια και, πάνω από όλα, για ποιους σκοπούς χρησιμοποιούνται, ενώ πρέπει να είναι συγχρόνως σε θέση να παρακολουθούν όλα τα στάδια, από τον προγραμματισμό έως την υλοποίηση των παρεμβάσεων.

Η παροχή της δυνατότητας στους πολίτες να παρακολουθούν τα ευρωπαϊκά ταμεία δεν είναι απλώς θεμελιώδης εκδήλωση της δημοκρατικής διαδικασίας αλλά αποτελεί επίσης μέσο αποθάρρυνσης κάθε μορφής υπεξαίρεσης αυτών των δημοσίων πόρων. Σας υπενθυμίζω ότι η διαφάνεια δεν ισοδυναμεί απλώς με τη δημοσιοποίηση των εγγράφων: αυτό είναι μόνον το πρώτο βήμα. Οι πληροφορίες πρέπει να είναι προσιτές και ευανάγνωστες· διαφορετικά, η παραγωγή τους θα είναι απλώς μια τεχνική διεργασία η οποία δεν εξυπηρετεί καμία σκοπιμότητα δημοκρατικού ελέγχου.

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, η οποία τάσσεται υπέρ μιας συντονισμένης και προσιτής προσέγγισης έναντι της διαπεριφερειακής ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών, με σκοπό να επιτρέπεται στους μετέχοντες στην άσκηση της πολιτικής συνοχής να αντλούν διδάγματα από τις εμπειρίες των άλλων. Εκτιμώ ότι η κυριαρχία των ζητημάτων που σχετίζονται με τη διαχείριση των προγραμμάτων από τους συμμετέχοντες στην υλοποίηση της πολιτικής συνοχής είναι κρίσιμος παράγοντας για τη βελτίωση και διευκόλυνση της διακυβέρνησης. Τα κράτη μέλη πρέπει να αποκεντρώσουν την εφαρμογή της πολιτικής συνοχής ούτως ώστε να διασφαλίσουν την ορθή λειτουργία της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, με σεβασμό των αρχών της εταιρικής σχέσης και της επικουρικότητας. Επικροτώ τη δημιουργία ενός εγχειριδίου αναφοράς για τον λογιστικό έλεγχο σε συνδυασμό με την απλούστευσή του, ιδίως για θέματα που άπτονται της επιλεξιμότητας, της χρηματοοικονομικής τεχνικής και της χρηματοοικονομικής πληροφόρησης.

Θα ήθελα να επισημάνω τα εμπόδια που αντιμετώπισαν οι πιθανοί υποψήφιοι ως προς τη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων. Παρουσιάζουν μεγαλύτερες γραφειοκρατικές επιβαρύνσεις, πολλές και σύνθετες διατάξεις, απουσία διαφάνειας σε σχέση με τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και τους κανόνες συγχρηματοδότησης, και καθυστέρηση των πληρωμών. Αν θέλουμε να υπερβούμε αυτά τα εμπόδια, πρέπει να καθοριστούν μακροπρόθεσμα κριτήρια για τα προγράμματα που συγχρηματοδοτούνται μέσω των διαρθρωτικών ταμείων, και να αναπτυχθούν ειδικά μέτρα σε συνδυασμό με νέους ποιοτικούς δείκτες για τις περιφέρειες με ειδικά γεωγραφικά χαρακτηριστικά, όπως οι άκρως απομακρυσμένες περιφέρειες.

  Alfredo Antoniozzi (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω τη θέση του κ. Winkler και ψήφισα υπέρ της αναθεώρησης της κοινοτικής πολιτικής για την καινοτομία. Συμφωνώ ιδίως με την επιθυμία δημιουργίας μιας ευρείας στρατηγικής η οποία θα αφορά όχι μόνον την τεχνολογική καινοτομία αλλά και τη διοικητική, οργανωτική και κοινωνική καινοτομία. Προς τον σκοπό αυτόν, θεωρώ ότι η συμμετοχή του χρηματοπιστωτικού κόσμου και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στον καθορισμό των μέτρων προαγωγής της καινοτομίας είναι καίριας σημασίας, όπως και η μέριμνα για την υλοποίηση πολιτικών και οικονομικών στόχων σε περιφερειακό επίπεδο.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η αρχική μορφή αυτής της έκθεσης ιδίας πρωτοβουλίας του Μιχάλη Τρεμόπουλου δεν μου ήταν καθόλου αρεστή. Γι’ αυτό, κατέθεσα δέκα τροπολογίες με σκοπό την αλλαγή του προσανατολισμού της. Έτσι, εγώ και οι συνάδελφοί μου στην Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) καταφέραμε να αποκαταστήσουμε τα γαλλικά και τα γερμανικά ως γλώσσες επικοινωνίας παράλληλα με τα αγγλικά, να περιορίσουμε τις πληροφορίες που απαιτούνται ώστε να παρέχονται πραγματικά χρήσιμες πληροφορίες, να διατηρήσουμε την αντίληψη ότι τα ευρωπαϊκά ταμεία έχουν χρησιμοποιηθεί με ορθό τρόπο και ούτω καθεξής. Η χρήση των πόρων πρέπει ασφαλώς να είναι πιο διαφανής, όμως αυτό δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία προκειμένου να καταστούν υπερβολικά επαχθείς οι διαδικασίες υποβολής αιτήσεων για ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Χάρη στην παρέμβασή μας, ναι, θα διατίθενται στους ευρωπαίους πολίτες πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τη χρήση των ευρωπαϊκών πόρων, αυτό όμως δεν θα αυξάνει τη γραφειοκρατία. Κατά συνέπεια, υπερψήφισα την έκθεση στην τροποποιημένη της μορφή.

  Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας του έλληνα συναδέλφου μου Μιχάλη Τρεμόπουλου, σχετικά με τη διαφάνεια στην περιφερειακή πολιτική και στη χρηματοδότησή της. Χαιρετίζω την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τη διαφάνεια (ΕΠΔ) την οποία ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με σκοπό τη βελτίωση της διαφάνειας, του ανοικτού χαρακτήρα και της υπευθυνότητας ως προς τη διακυβέρνηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υποστηρίζω την ανάγκη ύπαρξης μεθόδων ρύθμισης και υποβολής αιτήσεων οι οποίες θα εγγυώνται ότι οι διαδικασίες θα είναι διαφανείς, θα προσφέρουν σε δυνητικούς δικαιούχους καλύτερη πρόσβαση στα διαρθρωτικά ταμεία και θα μειώνουν τη διοικητική επιβάρυνση των συμμετεχόντων. Οι αρχές διαχείρισης στα κράτη μέλη πρέπει να παρουσιάζουν όλα τα στάδια των σχεδίων που χρηματοδοτούνται από τα διαρθρωτικά ταμεία κατά τρόπο διαφανή. Υπόσχομαι ότι τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα ενημερώνονται και θα συμμετέχουν στην υλοποίηση σχεδίων στις εκλογικές τους περιφέρειες.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης. Η αποτελεσματική χρήση των διαρθρωτικών ταμείων και του Ταμείου Συνοχής αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την ανάπτυξη των οικονομιών μας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Για να εγγυηθούμε τη διαφάνεια ως προς τη χρήση των ταμείων, η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τη διαφάνεια πρέπει να εφαρμοστεί πλήρως. Επί του παρόντος, η πληροφόρηση σχετικά με τις αποφάσεις της Επιτροπής για τη χρηματοδότηση σημαντικών σχεδίων είναι ελλιπής. Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν επίσης διαφορετικά επίπεδα της διοίκησής για να ενημερώνουν το κοινό σχετικά με τους δικαιούχους κοινοτικής ενίσχυσης. Πιστεύω ότι η διαφάνεια πρέπει να διασφαλιστεί σε όλα τα επίπεδα καθότι είναι σύμφυτη με τη διαδικασία απλούστευσης των διαδικασιών λήψης των διαρθρωτικών ταμείων και επιτρέπει τη συμμετοχή του κοινού στον διάλογο σχετικά με τον τρόπο δαπάνης του δημοσίου χρήματος ο οποίος έχει θεμελιώδη σημασία για την αποτελεσματική χρήση των πόρων της ΕΕ.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Σε μια περίοδο όπως η τωρινή, κατά την οποία η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση εμφανίζεται ως οριζόντιο φαινόμενο το οποίο σαρώνει όλους τους τομείς αδιακρίτως, ο τομέας της γεωργίας δεν αποτελεί εξαίρεση και απαιτεί έντονη χρηματοδοτική στήριξη και διαφάνεια.

Η έκθεση του κ. Τρεμόπουλου αποτελεί συνέχεια της ανακοίνωσης της Επιτροπής σχετικά με την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τη διαφάνεια, στην οποία διατυπώνονται προτάσεις με σκοπό την προαγωγή της δημοσιοποίησης δεδομένων σχετικά με δικαιούχους χρηματοδοτήσεων καθώς και της διαφάνειας στο πλαίσιο κοινής διαχείρισης και εταιρικής σχέσης. Θα ψηφίσω υπέρ της εν λόγω έκθεσης ακριβώς επειδή πιστεύω ότι η αύξηση της ενημέρωσης και, πάνω από όλα, η απλούστευση της ενημέρωσης, μπορεί να φέρει τον περίπλοκο κόσμο της πολιτικής συνοχής της ΕΕ πολύ πιο κοντά στον κόσμο των επιχειρήσεων.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τη διαφάνεια έχει τεθεί σε εφαρμογή από το 2005 οπότε και εγκρίθηκε από την Επιτροπή. Μόλις έναν χρόνο μετά, δημοσιεύθηκε η Πράσινη Βίβλος με στόχο τη βελτίωση της διαφάνειας και της υποχρέωσης λογοδοσίας της ευρωπαϊκής διακυβέρνησης. Τα έγγραφα αυτά εγκρίθηκαν ως μέτρα διασφάλισης του θεμελιώδους δικαιώματος του ευρωπαίου πολίτη να γνωρίζει ποιος λαμβάνει ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις. Καθένας τους συνεισφέρει οικονομικά στην υλοποίηση αυτών των σχεδίων σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.

Η δημοσίευση πληροφοριών στο διαδίκτυο σχετικά με σημαντικά σχέδια πριν από τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη χρηματοδότησή τους είναι κοινή πρακτική στο εσωτερικό των διεθνών χρηματοοικονομικών οργάνων. Μέχρι σήμερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποτελούσε την εξαίρεση σε αυτήν την πρακτική, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν βάσιμοι λόγοι για τους οποίους το εκτελεστικό όργανο της Κοινότητας θα έπρεπε να εφαρμόζει υποδεέστερα πρότυπα διαφάνειας. Υπό τις συνθήκες αυτές, το αίτημα του Κοινοβουλίου προς την Επιτροπή να δημοσιεύει πληροφορίες στο Διαδίκτυο εγκαίρως, έτσι ώστε να παρέχει απευθείας πρόσβαση στα κείμενα που αφορούν τα οικονομικά της Ευρώπης, εναρμονίζεται πλήρως με την πολιτική για τη διαφάνεια που έχει υιοθετηθεί σε επίπεδο ΕΕ. Είναι σημαντικό τα σχέδια που εγκρίνονται από την Επιτροπή να είναι υπεράνω πάσης υποψίας και οι πολίτες να ενημερώνονται γι’ αυτά από τα πρώτα ακόμη στάδια της υποβολής των αιτήσεων χρηματοδότησης.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η διαφάνεια σχετικά με τον τρόπο διάθεσης των πόρων από τα διαρθρωτικά ταμεία, ιδίως μέσω της εκ των υστέρων δημοσίευσης των δικαιούχων, των ονομασιών των πράξεων και του ποσού της δημόσιας χρηματοδότησης που χορηγείται στις πράξεις αυτές, είναι κεντρικής σπουδαιότητας για τον διάλογο σχετικά με τον ενδεδειγμένο τρόπο χρήσης του ευρωπαϊκού δημοσίου χρήματος.

Εντούτοις, επικρατεί ασάφεια ως προς τον ορισμό των «δικαιούχων» και το προς δημοσίευση ποσό της δημόσιας χρηματοδότησης που χορηγείται στους δικαιούχους (ποσά που δεσμεύονται έναντι ποσών που πράγματι χορηγούνται).

Χαιρετίζω τις συστάσεις που περιλαμβάνονται σε αυτήν την έκθεση δεδομένου ότι συνεισφέρουν στην καλλιέργεια νοοτροπίας αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων, κάτι που θα οδηγήσει στην καλύτερη χρήση των ευρωπαϊκών πόρων.

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Υπάρχουν πολλά ταμεία στην ΕΕ τα οποία είναι στη διάθεση των πολιτών καθώς και άλλων φορέων. Πολλοί διαμαρτύρονται υποστηρίζοντας ότι οι διαδικασίες πρόσβασης σε τέτοιου είδους ταμεία είναι περίπλοκες και υπερβολικά γραφειοκρατικές. Απαιτείται σαφέστερη ενημέρωση σχετικά με τις διαδικασίες που αφορούν τα ταμεία αυτού του είδους και μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αφορά τον τρόπο αξιοποίησης των κονδυλίων τους. Συμφωνώ με τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε ο εισηγητής και γι’ αυτό αποφάσισα να υπερψηφίσω αυτήν την έκθεση.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ των μέτρων που προτείνονται στην έκθεση αυτή διότι πιστεύω ότι η διαφάνεια πρέπει να αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επίτευξη των γενικών στόχων όλων των πολιτικών, και κυρίως των πολιτικών υπέρ της συνοχής.

Οι διαφορές ως προς την παρουσίαση και τους όρους πρόσβασης στα δεδομένα οι οποίες προκύπτουν λόγω προφανών διαφορών μεταξύ των κρατών μελών και των αρχών διαχείρισης όσον αφορά την ερμηνεία των ελάχιστων προϋποθέσεων της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τη διαφάνεια καθιστούν αδύνατη την ολοκληρωμένη σύγκριση σε επίπεδο ΕΕ. Ως εκ τούτου, χαιρετίζω ολόψυχα τη θέσπιση σαφέστερων κανόνων όσον αφορά τη γνωστοποίηση των πληροφοριών σχετικά με τους δικαιούχους χρηματοδοτήσεων στο πλαίσιο της κοινής διαχείρισης. Η μείωση της γραφειοκρατίας, η απλούστευση της διαδικασίας εκταμίευσης των πόρων και η δυνατότητα μεγαλύτερου ελέγχου της οικονομικής διαχείρισης είναι θετικά βήματα.

Πιστεύω επίσης ότι η πρόταση που αφορά τη διγλωσσία στις επίσημες πληροφορίες που παρέχουν τα κράτη μέλη στο κοινό σχετικά με τη διαδικασία διάθεσης των κονδυλίων είναι καλή ιδέα.

Τέλος, θεωρώ ότι η Επιτροπή πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα ορθής συμπεριφοράς εφαρμόζοντας πρακτικές οι οποίες προάγουν τη διαφάνεια. Αυτό πρέπει να συμβεί ιδίως σε σχέση με το θέμα της χρηματοδότησης σημαντικών σχεδίων της ΕΕ, όπου κανείς δεν κατανοεί γιατί τα πρότυπα διαφάνειας παραμένουν χαμηλότερα από αυτά που ισχύουν για παρόμοιους οργανισμούς όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ή η Παγκόσμια Τράπεζα.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με τη διαφάνεια στην περιφερειακή πολιτική και στη χρηματοδότησή της προκειμένου να διασφαλιστεί ο καλύτερος έλεγχος του τρόπου διάθεσης των δημοσίων πόρων. Εκτός από τις ισχύουσες ελάχιστες προϋποθέσεις, απαιτείται επειγόντως να διασφαλιστεί ότι οι κατάλογοι δικαιούχων των διαρθρωτικών ταμείων που δημοσιεύονται στον ιστότοπο της Επιτροπής θα περιλαμβάνουν λεπτομερέστερες πληροφορίες, ούτως ώστε να ενισχυθεί η διαφάνεια. Ορισμένες τέτοιες λεπτομέρειες θα μπορούσαν να είναι πληροφορίες σχετικά με την τοποθεσία, περιλήψεις των εγκεκριμένων σχεδίων, μορφές στήριξης καθώς και περιγραφή των εταίρων του εκάστοτε σχεδίου.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η περιφερειακή πολιτική και το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν θεμελιώδη σημασία για την αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών. Είναι σημαντικό οι σχετικοί πόροι να χρησιμοποιούνται αποτελεσματικά και εστιασμένα, και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη των περιοχών στις οποίες διατίθενται. Η διαφάνεια κατά τη χρήση αυτών των ταμείων είναι μια σημαντική ευθύνη των κρατών μελών, και οι κυρώσεις λόγω κακοδιαχείρισης θα οδηγήσουν σε περαιτέρω μείωση των ανισορροπιών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου του μεγέθους και της περιφερειακής πολυμορφίας της Ευρώπης, σε συνδυασμό με τη σπουδαιότητα της αξιοπιστίας των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, ψήφισα υπέρ, διότι πιστεύω ότι η ανταλλαγή πληροφοριών δημοσίου χαρακτήρα και η τυποποίηση των διαδικασιών είναι εξαιρετικά σημαντικές προκειμένου να διασφαλιστεί η αναγκαία διαφάνεια κατά την εφαρμογή και τη χρηματοδότηση των περιφερειακών πολιτικών, με σκοπό την οικονομική και κοινωνική συνοχή και την ενίσχυση της δικαιοσύνης στην Ευρώπη. Θέλω δε να υπογραμμίσω ότι η διασφάλιση της συμμόρφωσης με κοινούς κανόνες και η δημοσίευση αντικειμενικών πληροφοριών σχετικά με τις δημόσιες επενδύσεις δεν πρέπει να δημιουργούν περισσότερη γραφειοκρατία. Απεναντίας, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να μειωθεί η γραφειοκρατία ούτως ώστε να βελτιωθεί η διαφάνεια και η αποτελεσματικότητα των ευρωπαϊκών πολιτικών.

  Lorenzo Fontana (EFD), γραπτώς. – (IT) Η διαφάνεια της περιφερειακής πολιτικής και της χρηματοδότησής της είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα θέματα τα οποία απασχολούν σε μεγάλο βαθμό την περιοχή την οποία εκπροσωπώ.

Δυνάμει των όρων της πολιτικής συνοχής για την περίοδο 2007-2013, η περιφέρεια Veneto και οι λοιπές περιφέρειες της βόρειας και κεντρικής Ιταλίας υπάγονται στον στόχο 2: «περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση», στον οποίο διοχετεύεται το 16% των διαθέσιμων πόρων. Το μεγαλύτερο μέρος των πόρων (83%) διοχετεύεται σε περιφέρειες η ανάπτυξη των οποίων υστερεί και σε αυτές περιλαμβάνονται οι περιφέρειες της νότιας Ιταλίας.

Συμφωνώ με τη θέση του εισηγητή ότι η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τη διαφάνεια (ΕΠΔ) της Επιτροπής πρέπει να υποστηριχθεί μέσω παραμέτρων αναφοράς οι οποίες θα είναι ίδιες για όλους, ούτως ώστε να επιτευχθεί ενιαίο και αποτελεσματικό επίπεδο διαφάνειας. Ο καθορισμός του τύπου των εγγράφων που πρέπει να προσκομίζονται, η διασφάλιση της πρόσβασης στα εν λόγω έγγραφα, κυρίως στην περίπτωση των «σημαντικών σχεδίων», και η δημιουργία ενός κοινού προτύπου το οποίο πρέπει να γίνεται σεβαστό θα αποτρέψουν τη σπατάλη και την αδιαφάνεια των διαδικασιών. Η θέσπιση σαφών και λεπτομερέστερων κοινών κανόνων οι οποίοι, ωστόσο, δεν θα επηρεάζουν αρνητικά τη διοικητική αποδοτικότητα θα ανταμείβει τις ενάρετες περιφέρειες και θα τιμωρεί όσες δεν καθορίζουν με ικανοποιητική ακρίβεια τις απαιτήσεις και τα σχέδιά τους.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση Τρεμόπουλου λαμβάνει ως σημείο εκκίνησης την ιδέα ότι η διαφάνεια είναι αναγκαία προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων της πολιτικής συνοχής και στηρίζω πλήρως τις εκκλήσεις για ενίσχυση της διαφάνειας στην περιφερειακή πολιτική. Στην έκθεση καλούνται επίσης τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν την πλήρη συμμετοχή των περιφερειακών και τοπικών αρχών στην εφαρμογή των πολιτικών και είμαι βέβαιος ότι, όταν η Σκωτία ανεξαρτητοποιηθεί, η κυβέρνηση της Σκωτίας θα διασφαλίζει την πλήρη συμμετοχή όλων των περιφερειών της χώρας σε αυτές τις υποθέσεις.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Η ενημέρωση του κοινού σχετικά με τους αποδέκτες των κονδυλίων της ΕΕ αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τη διαφάνεια (ΕΠΔ). Πιστεύω ότι η απαίτηση του δημοσιονομικού κανονισμού να παρέχουν τα κράτη μέλη πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο κατανομής των κονδυλίων της ΕΕ στο πλαίσιο της κοινής διαχείρισης, ιδίως μέσω της εκ των υστέρων δημοσιοποίησης των δικαιούχων, είναι ανεπαρκής. Ο ρόλος της Επιτροπής περιορίζεται στην πρόταση ενός κοινού ενδεικτικού προτύπου για τη δημοσιοποίηση των δεδομένων και στην παροχή προς τους ευρωπαίους πολίτες, μέσω του ιστοτόπου της ΓΔ Περιφερειακής Πολιτικής, συνδέσμων για τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις όπου τα κράτη μέλη δημοσιοποιούν τα απαιτούμενα δεδομένα για τους δικαιούχους του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και του Ταμείου Συνοχής. Καθώς τα προαναφερθέντα ταμεία εφαρμόζουν το σύστημα «κοινής διαχείρισης», οι εν λόγω σύνδεσμοι και το περιεχόμενό τους αποτελούν αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών και βασίζονται σε πληροφορίες που παρέχουν οι αρχές διαχείρισης. Οι διαφορές στην παρουσίαση και στις προϋποθέσεις πρόσβασης σε δεδομένα δεν επιτρέπουν την πλήρη σύγκριση σε επίπεδο ΕΕ. Ως εκ τούτου, συμφωνώ με τις προτάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να καταστούν οι βάσεις δεδομένων των κρατών μελών απολύτως συμβατές και να είναι δυνατή η αναζήτηση σε αυτές, προκειμένου να διευκολυνθεί η απόκτηση μιας πανευρωπαϊκής εικόνας των δεδομένων που παρουσιάζονται και να διασφαλιστεί ότι η εμφάνιση και διαχείριση των δεδομένων που συλλέγονται θα είναι διαρθρωμένη και συγκρίσιμη, ούτως ώστε τα δεδομένα αυτά να είναι απολύτως εύχρηστα. Η υλοποίηση των προτάσεων αυτών θα συμβάλει στην ΕΠΔ.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Θεωρώ θετικό το έργο που ανέλαβαν η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο σχετικά με τη διαφάνεια στην περιφερειακή πολιτική και στη χρηματοδότησή της. Πρόκειται για έναν τομέα ο οποίος απορροφά τη μερίδα του λέοντος του προϋπολογισμού της ΕΕ, επομένως οι φορολογούμενοι δικαιούνται να γνωρίζουν πώς χρησιμοποιούνται τα χρήματά τους και πρέπει να έχουν απεριόριστη πρόσβαση σε αυτήν τη γνώση.

Θέλω επίσης να εκφράσω την ελπίδα ότι τα μέτρα που λαμβάνονται θα έχουν ως αποτέλεσμα τη θέσπιση νέων κανόνων και τη δημοσίευση δεδομένων τα οποία θα στηρίζονται στην παρατήρηση, χάρη στα οποία οι διαδικασίες εφαρμογής θα καταστούν απλούστερες και διαφανέστερες.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Προκειμένου να φέρει τα θεσμικά όργανα και τις υπηρεσίες της Ευρώπης πιο κοντά στους πολίτες τους οποίους υπηρετούν και να υπογραμμίσει τη συμβολή τους στην κοινωνική και οικονομική συνοχή, καθώς και στη βιώσιμη ανάπτυξη στην Ευρώπη, ένα από τα βασικά μελήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το πώς θα αυξήσει τη διαφάνειά της.

Ψήφισα υπέρ της έκθεσης αυτής διότι υποστηρίζω την προσπάθεια της Επιτροπής να προωθήσει μια τυποποιημένη, καθορισμένη επιλογή για την παροχή πρόσβασης σε πληροφορίες σχετικά με τους αποδέκτες των κοινοτικών ταμείων. Αυτό θα μας επιτρέψει να εξαλείψουμε τις ανακολουθίες στον τρόπο δημοσίευσης αυτών των πληροφοριών από τα κράτη μέλη. Έτσι θα αποκτήσουμε ολοκληρωμένη εικόνα σε ευρωπαϊκό επίπεδο σχετικά με τα δεδομένα που υποβάλλονται, ενώ συγχρόνως θα επιτύχουμε αυξημένο βαθμό αξιοπιστίας και λογοδοσίας ενώπιον των πολιτών της Ευρώπης.

  Iosif Matula (PPE), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση διότι πιστεύω ότι η ανάγκη διαφάνειας στις περιφερειακές πολιτικές με σκοπό την αύξηση της πρόσβασης των δυνητικών δικαιούχων στη βάση δεδομένων της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τη διαφάνεια (ΕΠΔ) έχει ιδιαίτερη σημασία. Πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να επιτύχουμε τη συμμετοχή των τοπικών και περιφερειακών αρχών όσον αφορά τη διαφάνεια των περιφερειακών πολιτικών, εφόσον είναι καθήκον τους να επιτελούν διττό ρόλο σε αυτόν τον τομέα. Αφενός, θα απολαύουν τα οφέλη της ΕΠΔ διευκολύνοντας τη μέγιστη δυνατή πρόσβαση στην εν λόγω βάση δεδομένων σχετικά με τους δικαιούχους των κονδυλίων, η οποία μπορεί να προσφέρει συγκεκριμένα παραδείγματα ορθών πρακτικών όσον αφορά τις περιφερειακές χρηματοδοτήσεις. Συγχρόνως, οι τοπικές και περιφερειακές αρχές θα διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην προαγωγή αυτής της βάσης δεδομένων μέσω των καταλληλότερων δυνατών μέσων ούτως ώστε οι πληροφορίες να είναι όσο το δυνατόν πιο προσιτές στους πολίτες.

Πρέπει να δημιουργηθούν επίσης συστήματα μέτρησης του επιπέδου πρόσβασης στη βάση δεδομένων της ΕΠΔ, ούτως ώστε να διαθέτουμε τη σαφέστερη δυνατή εικόνα για το επίπεδο πρόσβασης στις πληροφορίες που περιλαμβάνει αυτή η βάση δεδομένων. Αν διαπιστωθεί μειωμένη συχνότητα χρήσης, οι αρχές που την διαχειρίζονται σε κατώτερο επίπεδο θα πρέπει να βρουν πιο αποτελεσματικές μεθόδους προώθησης της χρήσης της.

  Erminia Mazzoni (PPE), γραπτώς. – (IT) Η ανιχνευσιμότητα των δικαιούχων, των κονδυλίων που διατίθενται και των σχεδίων είναι μια κρίσιμη πτυχή των μέσων που διέπουν τη χρήση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης, του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου και του Ταμείου Συνοχής, προκειμένου να διασφαλιστεί η διαφάνεια των δαπανών. Η ύπαρξη διαφανούς συστήματος βελτιστοποιεί τις επενδύσεις και μειώνει το κόστος. Αυτός ο βαθμός σπουδαιότητας σημαίνει ότι αξίζει να αυξηθούν οι κυρώσεις για τις παραβιάσεις των υποχρεώσεων κοινοποίησης και δημοσιότητας, να προαχθεί η δημιουργία ενός πιο σύγχρονου και λειτουργικού δικτύου μεταξύ των αρχών διαχείρισης, να καθοριστεί μια κοινή βάση για την τυποποίηση της συμπεριφοράς των επιμέρους κρατών και να διασυνδεθούν μεταξύ τους η δημοσιότητα, η παρακολούθηση και ο λογιστικός έλεγχος. Οι ενέργειες αυτές πρέπει να ενσωματωθούν στη δέσμη μέτρων για την καταπολέμηση της κρίσης. Παρόμοια σύσταση διατύπωσε και το Κοινοβούλιο την περίοδο της ψηφοφορίας για την «Προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Κοινοτήτων και την καταπολέμηση της απάτης – Ετήσια έκθεση», ενόψει του γεγονότος ότι η απαίτηση για εφαρμογή διαφανών διαδικασιών λειτουργεί αποτρεπτικά για την κακοδιαχείριση.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η διαφάνεια ως προς τη χρήση των κοινοτικών πόρων και η ενημέρωση του κοινού σχετικά με τους δικαιούχους κονδυλίων της ΕΕ είναι αναγκαία παράμετρος της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για τη διαφάνεια (ΕΠΔ). Η κοινοποίηση αυτών των στοιχείων καθιστά δυνατή την αξιολόγηση του τρόπου χρησιμοποίησης των κονδυλίων, η οποία έχει ζωτική σημασία για την υγεία της δημοκρατίας και τη συνετή διαχείριση των ολοένα και πιο περιορισμένων πόρων. Εντούτοις, σε αυτήν την περίοδο κρίσης, χρειαζόμαστε άλλους μηχανισμούς οι οποίοι να προσφέρουν μεγαλύτερη διαφάνεια, και κυρίως εκ των προτέρων ενημέρωση από την Επιτροπή σχετικά με τις αποφάσεις που αφορούν τη χρηματοδότηση σημαντικών σχεδίων. Συνεπώς, είναι σημαντικό να συνεχιστεί η ανάπτυξη όλων των διαθέσιμων μηχανισμών οι οποίοι οδηγούν σε αυξημένη διαφάνεια για όλους τους δικαιούχους κονδυλίων της ΕΕ. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Miroslav Mikolášik (PPE), γραπτώς. – (SK) Η δημοσίευση πληροφοριών σχετικά με τη χρηματοδότηση σχεδίων από τα ευρωπαϊκά ταμεία είναι σαφές ότι επιτρέπει στους πολίτες των κρατών μελών να συμμετέχουν στον διάλογο για την καλύτερη χρήση των δημοσίων πόρων.

Η ενίσχυση της διαφάνειας, κατά τη γνώμη μου, προϋποθέτει τη θέσπιση σαφών κανόνων για τη δημοσίευση των πληροφοριών, οι οποίοι δεν πρέπει, ωστόσο, να οδηγήσουν σε υπέρμετρη διοικητική επιβάρυνση των δυνητικών αποδεκτών χρηματοδοτήσεων, οι οποίοι πασχίζουν ήδη να ανταποκριθούν στις περίπλοκες διοικητικές απαιτήσεις.

Θα επικροτούσα ολόψυχα την έγκαιρη δημοσίευση στο διαδίκτυο των πληροφοριών σχετικά με τα σημαντικά σχέδια, κατά τρόπο που να επιτρέπει την απευθείας πρόσβαση σε έγγραφα σχεδίων, και ιδίως σε εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων, οι οποίες είναι μεγάλης σημασίας αλλά συχνά υποβαθμίζονται ή ακόμη και παρακάμπτονται από τους εμπλεκόμενους. Η κοινωνία των πολιτών θα είχε έτσι τη δυνατότητα να διατυπώνει τις απόψεις της στον ιστότοπο της Επιτροπής, συμβάλλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στον δημοκρατικό έλεγχο και τη βελτίωση της ποιότητας των σχεδίων.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τη διαφάνεια εγκαινιάστηκε πριν από αρκετά χρόνια, αλλά έχει σημειώσει περιορισμένη πρόοδο. Η δημοσίευση των ονομάτων των αποδεκτών γεωργικών επιδοτήσεων, λόγου χάρη, αποκάλυψε το γεγονός ότι, συχνά, τα κονδύλια αυτά διατίθενται σε μεγάλες επιχειρήσεις, βασιλικούς οίκους και ούτω καθεξής. Αν η ΕΕ αντιμετωπίζει με σοβαρότητα τη διαφάνεια, τότε αυτή πρέπει να εφαρμόζεται με συνέπεια στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Όπως και στο παρελθόν, η πρωτοβουλία για τη διαφάνεια είναι εν πολλοίς λόγια κενά περιεχομένου, και γι’ αυτό απείχα από την ψηφοφορία.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η συλλογή πληροφοριών σχετικά με το πώς δαπανώνται στην πράξη οι δημόσιες ενισχύσεις και ποιος πραγματικά επωφελείται από αυτά τα χρήματα είναι σημαντική και αποτελεί άλλωστε ορθή επιλογή. Εντούτοις, αυτό δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα να δοθούν στην Επιτροπή τόσο εκτεταμένες αρμοδιότητες ώστε να μην μπορούν πλέον τα κράτη μέλη να επιλέγουν τα ίδια, παραδείγματος χάριν, τα προς χρηματοδότηση σχέδια και εταίρους. Ως εκ τούτου, απείχα από την ψηφοφορία.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Η οικονομική διαφάνεια των δημοσίων φορέων είναι ένα από τα θεμέλια της σύγχρονης δημοκρατίας. Οι πολίτες πρέπει να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες σχετικά με το πώς δαπανάται κάθε ευρώ – διότι κάθε ευρώ προέρχεται από φόρους τους οποίους έχουν καταβάλει. Δεν είναι μυστικό ότι η ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για τη διαφάνεια, την οποία ενέκρινε η Επιτροπή το 2005, εμφανίζει τώρα τα πρώτα της αποτελέσματα. Χαιρετίζω αυτήν την εξέλιξη. Από την άλλη πλευρά, μένουν ακόμη να γίνουν πολλά. Με λύπη μου διαπιστώνω ότι τα πρότυπα διαφάνειας που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά την υλοποίηση της περιφερειακής πολιτικής είναι κατώτερα αυτών που εφαρμόζουν άλλοι φορείς, κυρίως αυτών που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Δεν υπάρχει λόγος να συνεχιστεί μια τέτοια κατάσταση. Συμμερίζομαι την ικανοποίηση που εκφράζεται στο ψήφισμα για την πρόοδο όσον αφορά τον κοινωνικό έλεγχο της κατανομής των πόρων για την υλοποίηση στόχων της περιφερειακής πολιτικής. Θεωρώ επίσης πολύ θετική την έμφαση που δίνεται στο ψήφισμα στον ρόλο του θεσμού της κοινωνίας των πολιτών στο σύστημα προγραμματισμού της πολιτικής συνοχής. Είμαι βέβαιος ότι τα μέτρα που προτείνονται στο ψήφισμα θα συμβάλουν στην αύξηση της αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων και στη νομιμοποίηση της πολιτικής συνοχής της ΕΕ. Ενόψει των παραγόντων αυτών, αποφάσισα να εγκρίνω το ψήφισμα.

  Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του κ. Τρεμόπουλου, η οποία περιλαμβάνει διατάξεις που αποβλέπουν στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της διαφάνειας της ευρωπαϊκής περιφερειακής πολιτικής. Αν θέλουμε να προσφέρουμε καλύτερη πρόσβαση στους διαθέσιμους πόρους για τους δυνητικούς δικαιούχους των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών ταμείων, θεωρώ ότι πρέπει να καταστούν λιγότερο δύσκαμπτοι οι διοικητικοί περιορισμοί που σχετίζονται με τις αιτήσεις χρηματοδότησης και πιο διαφανείς οι διαδικασίες αξιολόγησης των κοινοτικών χρηματοδοτήσεων. Αν καταστούν σαφέστεροι και αμεσότεροι οι κανόνες και η εφαρμογή τους, θα γίνουν πιο αποδοτικές αυτές οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις. Θεωρώ επίσης ότι είναι αναγκαίο να είναι καλύτερα ενημερωμένοι οι πολίτες σχετικά με τα σχέδια τα οποία υλοποιεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως όσα σχετίζονται με τη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων. Κατά συνέπεια, τάσσομαι υπέρ της δημοσίευσης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή περισσότερων πληροφοριών προς όφελος του ευρύτερου κοινού σχετικά με τα σημαντικά σχέδια που υλοποιούνται με τη χρήση αυτών των ταμείων και το κατά πόσον τα σχέδια αυτά έχουν ολοκληρωθεί ή βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Χαιρετίζω και συγχαίρω τον συνάδελφό μου των ελλήνων Πρασίνων, κ. Μιχάλη Τρεμόπουλο, για τη σημερινή έγκριση της έκθεσής του για τη διαφάνεια στην περιφερειακή πολιτική και στη χρηματοδότησή της. Το αποτέλεσμα, 629 ψήφοι υπέρ και μόλις 6 κατά, καταδεικνύει πόσο καλά χειρίστηκε την εν λόγω έκθεση.

  Marie-Thérèse Sanchez-Schmid (PPE), γραπτώς. – (FR) Υποστήριξα και υπερψήφισα την έκθεση Τρεμόπουλου βάσει της οποίας καλούνται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι εθνικές αρχές διαχείρισης να εφαρμόσουν μεγαλύτερη διαφάνεια ως προς την κατανομή και χρήση των διαρθρωτικών ταμείων. Είναι σημαντικό να διαθέτουμε συγκρίσιμα δεδομένα σχετικά με τη διαχείριση των πόρων από το σύνολο της Ένωσης, ούτως ώστε οι άμεσα εμπλεκόμενοι στα σχέδια και οι πολίτες εν γένει να γνωρίζουν ποιες είναι οι χρηματοδοτικές προτεραιότητες της ΕΕ, ποιοι ενδιαφερόμενοι έχουν ήδη λάβει χρηματοδοτήσεις, πώς έχουν χρησιμοποιηθεί τα κονδύλια και ποιες διαδικασίες και χρονοδιαγράμματα εφαρμόζονται στα επιμέρους έργα. Στόχος αυτής της προσπάθειας είναι να ενημερώνονται περισσότερο οι δυνητικοί δικαιούχοι για τα ταμεία αυτά, και να παρακολουθείται αποτελεσματικότερα η χρήση τους.

Ωστόσο, ήταν σημαντικό να μην καταλήξουμε σε υπερβολική διαφάνεια και επιβάρυνση των αρχών διαχείρισης των πόρων και των άμεσα εμπλεκόμενων στα σχέδια με απαιτήσεις πληροφόρησης οι οποίες είναι άσκοπες, αναποτελεσματικές και αντιπαραγωγικές.

Γι’ αυτό εγώ και οι συνάδελφοί μου στην προεδρική πλειοψηφία της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης τροποποιήσαμε το αρχικό κείμενο προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι ο στόχος της διαφάνειας δεν θα επιτυγχανόταν εις βάρος του στόχου της πολιτικής συνοχής για απλούστευση, διότι σε αυτές ακριβώς τις δύο σημαντικές ανάγκες, την απλότητα και τη διαφάνεια, πρέπει να ανταποκρίνεται η πολιτική συνοχής.

  Nicole Sinclaire (NI), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα το μέτρο αυτό όχι επειδή τάσσομαι κατά της διαφάνειας – το αντίθετο μάλιστα! Ως μία από τις ελάχιστες γυναίκες βουλευτές του ΕΚ από το Ηνωμένο Βασίλειο που έχουν διενεργήσει λογιστικό έλεγχο επί λογαριασμών, πιστεύω στην ενίσχυση της διαφάνειας. Όμως αυτή η ψηφοφορία είναι χαρακτηριστική των μεθόδων τις οποίες μετέρχεται η ΕΕ: υποκρινόμενη ότι είναι διαφανής, δημιουργεί μεγαλύτερη γραφειοκρατία εις βάρος των συμφερόντων των φορολογουμένων. Οι ψηφοφόροι μου αξίζουν καλύτερη αντιμετώπιση.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Στην έκθεση αυτή περιγράφεται η διαφάνεια ως εγκάρσια κατευθυντήρια αρχή στη διαδικασία προγραμματισμού και τη λήψη αποφάσεων στο πεδίο της πολιτικής συνοχής, και διατυπώνονται ποικίλες τεχνικές και διοικητικές προτάσεις οι οποίες έχουν αποδειχθεί χρήσιμες για την ενίσχυση της αποδοτικότητας στην ανάπτυξη της περιφερειακής πολιτικής. Εκτός από τα θέματα που σχετίζονται με την ευρύτερη γνωστοποίηση των δεδομένων σχετικά με τους δικαιούχους, την ανάγκη για λιγότερη γραφειοκρατία και την επιτάχυνση των διαδικασιών, στόχος του εγγράφου, το οποίο στηρίζω με την ψήφο μου, είναι η εφαρμογή της διαφάνειας στην εταιρική σχέση μεταξύ περιφερειών, κρατών μελών και Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Λόγω του μελήματος αυτού και βάσει μιας τροπολογίας την οποία έχω υπογράψει, έχει συμπεριληφθεί αναφορά στην ανάγκη πιο εστιασμένης, τακτικής και έγκαιρης ενημέρωσης των συνεργαζόμενων φορέων, κυρίως μέσω αύξησης της τεχνικής βοήθειας και της κατάρτισης. Αυτό είναι αναμφίβολα χρήσιμο για τους εταίρους στις πιο απομακρυσμένες περιφέρειες της ΕΕ, όπως στην περίπτωση των εξόχως απόκεντρων περιοχών.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η διαφάνεια είναι πολύ σημαντική για μια χώρα όπως η δική μου, η Λιθουανία. Ταμεία της ΕΕ όπως τα διαρθρωτικά ταμεία και το Ταμείο Συνοχής έχουν συμβάλει στον καθορισμό της οικονομικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής ανάπτυξης της Λιθουανίας και θα συνεχίσουν να την καθορίζουν για αρκετό ακόμη καιρό. Κατά συνέπεια, είναι σημαντικό να παρέχεται στους πολίτες η δυνατότητα να γίνονται μάρτυρες και να επηρεάζουν την κατανομή αυτών των πόρων. Για να επιτευχθεί αυτό, είναι αναγκαία η συμμετοχή της κοινωνίας. Η συμμετοχή της κοινωνίας μπορεί να πραγματοποιηθεί με ποικίλους τρόπους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων – ως προς την κατανομή των πόρων των ταμείων της ΕΕ και την εκτέλεση των συναφών πιστώσεων. Η μεγαλύτερη συμμετοχή της κοινωνίας θα μείωνε το επίπεδο διαφθοράς και θα αύξανε την αποτελεσματική χρήση των ταμείων, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική για μια χώρα όπως η Λιθουανία. Είναι επίσης σημαντικό να δημοσιεύονται τα ονόματα των αποδεκτών κονδυλίων της ΕΕ. Αυτό θα ενθάρρυνε συζητήσεις σχετικά με τη χρήση του δημοσίου χρήματος στη χώρα, κάτι που αποτελεί επίσης μία από τις θεμελιώδεις αρχές για την ομαλή λειτουργία ενός δημοκρατικού κράτους. Θα ήθελα επίσης να υπογραμμίσω την ανάγκη συμμετοχής των περιφερειακών και τοπικών φορέων και, πάνω από όλα, των απλών πολιτών. Η έκθεση περιλαμβάνει ορισμένες παρατηρήσεις σχετικά με μια ολοκληρωμένη διαδικτυακή πλατφόρμα η οποία θα συνέβαλλε στην αναθεώρηση και τον καλύτερο έλεγχο των υφιστάμενων ταμείων. Αυτή είναι μια καλή αρχή, όμως πρέπει να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για τη συμμετοχή πολιτών από όλα τα κοινωνικά στρώματα – φτωχών και πλουσίων, κατοίκων μεγάλων πόλεων και μικρών χωριών. Η κοινωνία των πολιτών και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις θα μπορούσαν να συμβάλουν επίσης στην προαγωγή της αποτελεσματικότητας των προγραμμάτων και της βελτίωσης της λογοδοσίας κατά την εφαρμογή τους.

  Kerstin Westphal (S&D), γραπτώς. – (EN) Εξ ονόματος της Ομάδας S&D, θέλω να εκφράσω την εν γένει συμφωνία μας με αυτήν την έκθεση. Είναι σημαντικό να αγωνίζεται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για μεγαλύτερη διαφάνεια στην περιφερειακή πολιτική, όμως απορρίπτουμε τη λεγόμενη πρακτική της «κατονομασίας και διαπόμπευσης», η οποία προτείνεται στο σημείο 16 αυτής της έκθεσης. Ασφαλώς συμφωνούμε με την υιοθέτηση αυστηρότερης στάσης ως προς τις απαιτήσεις επικοινωνίας και ενημέρωσης, όμως ο στόχος της αύξησης της διαφάνειας –τον οποίο και εμείς υποστηρίζουμε– δεν πρέπει να επιδιώκεται με λάθος μέσα. Φοβούμαστε ότι, όταν εφαρμοστεί η κατονομασία και διαπόμπευση, θα καταλήξουμε σε ένα «κυνήγι μαγισσών». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν πρέπει να μετατραπεί σε αρχή δεοντολογίας η οποία θα εξασφαλίζει τη μαζική πειθαρχία κατονομάζοντας, διαπομπεύοντας ή προσάπτοντας κατηγορίες. Απορρίπτουμε επίσης αυτήν την προσέγγιση και για τον πρόσθετο λόγο ότι θα μπορούσε να περιπλέξει ακόμη περισσότερο τα πράγματα και να οδηγήσει σε μη εφαρμογή στα κράτη μέλη. Παρά τις προαναφερθείσες ανησυχίες, συμφωνούμε –όπως δήλωσα προηγουμένως– με τη γενική προσέγγιση της έκθεσης και θεωρούμε ότι είναι πολύ χρήσιμη.

Έκθεση: Seán Kelly (A7-0190/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα αποτελεί όραμα των ιδρυτών της Ευρώπης με σκοπό την εξασφάλιση της ειρήνης στην Ευρώπη. Παρότι εξακολουθούν να υπάρχουν εντάσεις στη Βόρεια Ιρλανδία, η σύγχρονη Ευρώπη πρέπει να συνεχίσει να παρέχει οικονομική βοήθεια για τη στήριξη της συμφιλίωσης μεταξύ των δύο κοινοτήτων οι οποίες μάχονται η μία την άλλη για τόσο μεγάλο διάστημα. Έτσι, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να μεριμνήσει για τη συνέχιση της χρηματοδότησης συγκεκριμένων σχεδίων τα οποία επιτρέπουν τη σφυρηλάτηση των αναγκαίων δεσμών για την επίτευξη μακροπρόθεσμης ειρήνης. Καθώς, για λόγους νομικής βάσης, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακύρωσε προσφάτως τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1968/2006, ο οποίος σωστά επέτρεπε αυτές τις οικονομικές συνεισφορές, οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έπρεπε να εγκρίνουν έναν νέο κανονισμό με την κατάλληλη νομική βάση. Κατά συνέπεια, ψήφισα υπέρ αυτού του νέου κανονισμού.

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Υπερψήφισα την έκθεση αυτή σχετικά με τη συνέχιση των εισφορών της ΕΕ στο Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταβάλει 15 εκατ. ευρώ στο ταμείο για την περίοδο 2007-2010. Η χρηματοδότηση της ΕΕ (η οποία αντιστοιχεί στο 57% των συνολικών πόρων του) είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματικότητα του ταμείου.

Το ταμείο επηρέασε θετικά την κατάσταση τόσο στην Ιρλανδία όσο και στη Βόρεια Ιρλανδία, και έχει στηρίξει και συμβάλει σε πολλές διασυνοριακές πρωτοβουλίες από τη σύστασή του, το 1986. Το ταμείο υποστήριξε την ειρήνη και τη συμφιλίωση· προήγαγε την καλλιέργεια των σχέσεων και τη συμμετοχή· και ενίσχυσε την οικονομική και κοινωνική πρόοδο. Το ταμείο είχε σαφή και σημαντικό αντίκτυπο στις εμπλεκόμενες κοινότητες, και έχει συμβάλει σημαντικά στις προσπάθειες επίτευξης μόνιμης ειρήνης, ιδίως όσον αφορά τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται σε συνεργασία με το πρόγραμμα PEACE στη Βόρεια Ιρλανδία και τις παραμεθόριες κομητείες.

  Alain Cadec (PPE), γραπτώς. – (FR) Το Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία είναι ένα καλό παράδειγμα υπερεθνικής και διεθνούς συνεργασίας. Το εν λόγω ταμείο, το οποίο διοικείται από ανεξάρτητο διεθνή φορέα, χρηματοδοτείται από αρκετές χώρες: την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία. Τόσο στη Βόρεια Ιρλανδία όσο και στην Ιρλανδική Δημοκρατία, τα εφαρμοζόμενα προγράμματα προάγουν τις επαφές, τον διάλογο και τη συμφιλίωση μεταξύ εθνικιστών και ενωτικών. Αυτή η διεθνής στήριξη θα τερματιστεί, εντούτοις, το 2010. Πρέπει λοιπόν να εξετάσουμε πώς μπορούν να χρηματοδοτηθούν στο μέλλον οι προτεραιότητες δράσης του ταμείου, ιδίως αυτές που σχετίζονται με την προώθηση της οικονομικής και κοινωνικής προόδου και την ενθάρρυνση του ειρηνευτικού διαλόγου.

Τα προγράμματα που καλύπτει το Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία συμπληρώνουν ήδη τις παρεμβάσεις στο πλαίσιο των προγραμμάτων PEACE της ΕΕ. Θα ήταν χρήσιμο να μελετηθεί ποια θα είναι η τύχη αυτών των προγραμμάτων ενόψει του επικείμενου δημοσιονομικού σχεδιασμού της ΕΕ. Καλώ συνεπώς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναζητήσει τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να συνεχιστεί η στήριξη του ρόλου του Διεθνούς Ταμείου για την Ιρλανδία μέσω των διαρθρωτικών Ταμείων, ιδίως στο πλαίσιο του στόχου της «ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας».

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Μετά από μια πολυετή περίοδο αστάθειας στην Ιρλανδία, συστήθηκε το αποκαλούμενο Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία (IFI) για τη διασφάλιση της οικονομικής και δημοσιονομικής σταθερότητας στην περιοχή. Βλέπουμε ότι στην έκθεση εξετάζονται τα μελλοντικά σχέδια όσον αφορά το ταμείο και προσδιορίζονται ορισμένοι κεντρικοί στόχοι οι οποίοι πρέπει να υλοποιηθούν. Συμφωνώ με τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε ο εισηγητής και γι’ αυτό αποφάσισα να υπερψηφίσω αυτήν την έκθεση.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα την έκθεση Kelly σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που αφορά τις χρηματοδοτικές συνεισφορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία (IFI).

Τέτοια σχέδια διαπεριφερειακής συνεργασίας και συμφιλίωσης πρέπει να υποστηρίζονται, συγκεκριμένα, με στόχο την προαγωγή της κοινωνικής και οικονομικής προόδου. Το IFI αποτελεί βασικό παράγοντα της συμφιλίωσης μεταξύ των κοινοτήτων, πρέπει δε να αναγνωριστεί ο καίριος ρόλος της ΕΕ στον τομέα αυτόν. Μπορούν να αντληθούν χρήσιμα διδάγματα από τις επιτυχίες των πρωτοβουλιών του IFI, οι οποίες θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και σε άλλες περιοχές της Ένωσης στις οποίες εμφανίζονται φαινόμενα περιθωριοποίησης κοινοτήτων και εντάσεων.

Η χρήση κονδυλίων της ΕΕ για την υποστήριξη του προγράμματος «Ποδόσφαιρο για την ειρήνη» του IFI είναι μια παράμετρος την οποία θέλω να υπογραμμίσω. Η προαγωγή της συμφιλίωσης και αλληλοκατανόησης μεταξύ των νέων με μέσο τον αθλητισμό αποτελεί αξιέπαινη πρωτοβουλία. Άλλωστε, δεν πρέπει να υποτιμάται η σπουδαιότητα της χρήσης του αθλητισμού για τη χειραφέτηση ατόμων και την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ειρηνευτική διαδικασία στη Βόρεια Ιρλανδία είναι ένα παράδειγμα επιτυχίας η οποία άξιζε, και πρέπει να συνεχίσει να αξίζει, τη στήριξη των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Όπως και με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, σε περιόδους μετά από συγκρούσεις όπως αυτή, η πορεία προς τη σταθερότητα μπορεί να προαχθεί μέσω της καλλιέργειας μορφών αλληλεγγύης στην πράξη οι οποίες διευκολύνουν και ενισχύουν τις διασυνοριακές και διακοινοτικές σχέσεις. Ευελπιστώ ότι και άλλες περιοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες πλήττονται από το φαινόμενο της αποσχιστικής τρομοκρατίας θα στρέψουν το βλέμμα στη διαδικασία που ακολουθείται στην Ιρλανδία και θα αντλήσουν από αυτή διδάγματα τα οποία θα τους επιτρέψουν να εξαλείψουν τη βία και να δημιουργήσουν μια κοινωνία στην οποία όλοι θα μπορούν να αισθάνονται ότι ανήκουν, με σεβασμό προς τους νόμους, τις παραδόσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της παράτασης της λειτουργίας του Διεθνούς Ταμείου για την Ιρλανδία, καθότι πιστεύω ότι είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί η αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπέρ της ειρήνης μεταξύ λαών και κοινοτήτων ως κεντρικός παράγοντας προώθησης της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, καθώς και για την ενίσχυση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ποιότητας ζωής των πολιτών. Αυτό είναι εμφανές στην ιδιαίτερη περίπτωση της Ιρλανδίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνεχίσει να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στη διατήρηση της ειρήνης και την εξάλειψη των περιφερειακών, εθνοτικών και πολιτισμικών εντάσεων, υποστηρίζοντας έτσι τις προϋποθέσεις για την κοινωνική και οικονομική πρόοδο.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Μετά την ίδρυσή του το 1986, το Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία έχει συμβάλει στην προαγωγή της οικονομικής και κοινωνικής προόδου και στην ενθάρρυνση του διαλόγου και της συμφιλίωσης μεταξύ των εθνικιστών και των ενωτικών σε όλη την Ιρλανδία. Η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να στηρίζει την ειρηνευτική διαδικασία στην Ιρλανδία συνεισφέροντας στο Διεθνές Ταμείο για την Ιρλανδία, όπως έχει πράξει από το 1989 και ύστερα. Η δε αναβάθμιση αυτής της στήριξης θα ενισχύσει την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών και των πολιτών τους. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

Σύσταση για δεύτερη ανάγνωση: Marian-Jean Marinescu (A7-0162/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η ψηφοφορία αυτή αφορούσε τη δεύτερη ανάγνωση του κανονισμού σχετικά με το ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο για ανταγωνιστικές εμπορευματικές μεταφορές. Ψήφισα υπέρ των συμβιβασμών στους οποίους κατέληξαν το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της ΕΕ. Οι εν λόγω συμβιβασμοί αναμένεται, στην πράξη, να επιτρέψουν την προαγωγή των προϋποθέσεων για την καλύτερη διακυβέρνηση κατά την κατανομή των δυνατοτήτων πρόσβασης και τη διαχείριση των μειζόνων διευρωπαϊκών σιδηροδρομικών εμπορευματικών διαδρόμων. Μετά την έγκρισή του, ο κανονισμός αυτός αναμένεται να βελτιώσει την αποδοτικότητα των μεγάλων σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών μέσω των ευρωπαϊκών διαδρόμων, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση της ρύπανσης λόγω των μεταφορών. Για όλους αυτούς τους λόγους, υπερψήφισα το κείμενο που προέκυψε από τη διαπραγμάτευση με το Συμβούλιο προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία κατά τη δεύτερη ανάγνωση.

  Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα τη σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση που περιλαμβάνεται στην έκθεση του ρουμάνου φίλου μου Marian-Jean Marinescu σχετικά με τη θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση για την έγκριση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με το ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο για ανταγωνιστικές εμπορευματικές μεταφορές. Υποστηρίζω τις τροπολογίες που κατατέθηκαν σχετικά με την οργάνωση των διεθνών σιδηροδρομικών διαδρόμων έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο για την ανταγωνιστική μεταφορά εμπορευμάτων. Υποστηρίζω επίσης την ιδέα της «μονοαπευθυντικής θυρίδας» που θεσπίζεται με τη μορφή μιας κοινής αρχής που συγκροτείται από το διοικητικό συμβούλιο του εμπορευματικού διαδρόμου και παρέχει στους αιτούντες τη δυνατότητα να ζητούν σε ένα μόνο τόπο και με μία μόνο ενέργεια χρονοδιάδρομο για διαδρομή που διασχίζει τουλάχιστον μία μεθόριο.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Υποστηρίζω αυτόν τον κανονισμό σχετικά με τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού δικτύου για τις ανταγωνιστικές εμπορευματικές μεταφορές, η υλοποίηση του οποίου, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα προσφέρει προστιθέμενη αξία στο σύνολο της Κοινότητας, καθώς η Ευρώπη θα συνδέεται μέσω ενός κοινού σιδηροδρομικού δικτύου. Έτσι θα διασφαλιστεί η αποτελεσματική κυκλοφορία ανθρώπων και εμπορευμάτων μεταξύ των περιφερειών της Ευρώπης. Ο κανονισμός αυτός συνοδεύεται επίσης από μια απόφαση για την εφαρμογή των χρονοδιαγραμμάτων δημιουργίας των σιδηροδρομικών διαδρόμων. Έχει υιοθετηθεί η πιο μακροχρόνια 5ετής περίοδος που είναι ευνοϊκή για τη Λιθουανία, εντός της οποίας πρέπει να κατασκευαστούν ευρωπαϊκές σιδηροδρομικές γραμμές στη Λιθουανία. Τώρα, καθώς η χώρα υφίσταται τις οδυνηρές συνέπειες της οικονομικής κρίσης, η απόφαση αυτή είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή καθώς η Λιθουανία, όπως και άλλες χώρες που πλήττονται σοβαρά από την κρίση, διαθέτει περιορισμένους οικονομικούς πόρους προς επένδυση για τη δημιουργία σιδηροδρομικών υποδομών στο εγγύς μέλλον.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ο τομέας των σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών σε επίπεδο ΕΕ μπορεί να προσφέρει τεράστιες δυνατότητες σε μια περίοδο κατά την οποία παρουσιάζει σταθερή ανάπτυξη. Υπό τις συνθήκες αυτές, μοιάζει παράδοξο το γεγονός ότι όλο και λιγότερες επιχειρήσεις επιλέγουν τις σιδηροδρομικές μεταφορές. Μόλις το 10% των εμπορευμάτων που διακινούνται ανά την Ευρωπαϊκή Ένωση μεταφέρονται σιδηροδρομικώς. Στην πραγματικότητα, ο όγκος των σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών έχει μειωθεί στο ήμισυ του αντίστοιχου όγκου πριν από 20 χρόνια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αναγνωρίσει τον βασικό ρόλο που διαδραματίζουν οι σιδηροδρομικές εμπορευματικές μεταφορές από το 2001.

Τότε, ως προθεσμία για τη Λευκή Βίβλο σχετικά με την ευρωπαϊκή πολιτική μεταφορών είχε οριστεί το 2010. Η αγορά σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών πρέπει τώρα να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που δημιουργεί η ανάγκη βελτίωσης της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών λόγω της έλλειψης συμμόρφωσης, η οποία δημιουργεί εμπόδια στον ανταγωνισμό με άλλους τρόπους μεταφοράς εμπορευμάτων. Είναι αδύνατον να αιτιολογηθεί η υποβάθμιση του τομέα των σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών όταν υπάρχουν τρεις δέσμες νομοθετικών μέτρων για τους σιδηροδρόμους. Δεν είναι επαρκώς εναρμονισμένες με την εθνική νομοθεσία, ενώ και τα σιδηροδρομικά συστήματα δεν είναι συνδεδεμένα σε διασυνοριακό επίπεδο. Δεδομένης της κατάστασης αυτής, ο κανονισμός που προτείνεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει σκοπό να καταστήσει πιο αποτελεσματικές τις σιδηροδρομικές εμπορευματικές μεταφορές προάγοντας την εναρμόνιση μεταξύ των κρατών μελών και των αρχών διοίκησης των υποδομών.

  Bairbre de Brún (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω τις προσπάθειες να καταστεί πιο αποδοτική η σιδηροδρομική μεταφορά εμπορευμάτων, λόγω των περιβαλλοντικών της πλεονεκτημάτων σε σύγκριση με τις οδικές μεταφορές. Εντούτοις, θέλω να καταστήσω σαφές ότι τάσσομαι κατά της συνεχιζόμενης ελευθέρωσης των σιδηροδρόμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ευθύνεται για τον κατακερματισμό, την απουσία επενδύσεων και την αναποτελεσματικότητα των σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών σήμερα. Αυτός ο συμβιβασμός με το Συμβούλιο εντάσσεται σε μια προσπάθεια βελτίωσης της κατάστασης· γι’ αυτό, τον υπερψήφισα. Εντούτοις, χρησιμοποιεί ως βάση την ελευθέρωση στην οποία αντιτίθεμαι σθεναρά. Παρ’ όλα αυτά, η παρούσα ψηφοφορία δεν αφορά την απορρύθμιση, η οποία προβλέπεται ήδη στη Συνθήκη.

  Cornelis de Jong (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω όλες τις προσπάθειες να καταστεί πιο αποδοτική η σιδηροδρομική μεταφορά εμπορευμάτων, λόγω των περιβαλλοντικών της πλεονεκτημάτων σε σύγκριση με τις οδικές μεταφορές.

Εντούτοις, θέλω να καταστήσω σαφές ότι τάσσομαι κατά της συνεχιζόμενης ελευθέρωσης των σιδηροδρόμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ευθύνεται για τον κατακερματισμό και την αναποτελεσματικότητα των σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών σήμερα, καθώς και για την απουσία επενδύσεων σε αυτόν τον τομέα.

Αυτός ο συμβιβασμός με το Συμβούλιο αποτελεί προσπάθεια βελτίωσης της κατάστασης. Επομένως, ψηφίζω υπέρ, αν και το κείμενο χρησιμοποιεί ως βάση την ελευθέρωση στην οποία αντιτίθεμαι σθεναρά. Η παρούσα ψηφοφορία δεν αφορά την απορρύθμιση, η οποία προβλέπεται ήδη στη Συνθήκη.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Το σχέδιο κανονισμού καθορίζει διαδρόμους σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών, με άλλα λόγια διαδρόμους που διασχίζουν αρκετά κράτη μέλη στα οποία οι διαχειριστικοί φορείς συντονίζουν τη διαχείριση και λειτουργία των υποδομών. Αυτό προσφέρει πραγματική ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία, καθώς ο κανονισμός αυτός θα βελτιώσει τη διαφάνεια ως προς την κατανομή και τη διαχείριση των χρόνων χρήσης και θα προαγάγει τον υπερεθνικό συντονισμό σε όλα τα επίπεδα: διαθέσιμες δυνατότητες, επενδύσεις, έργα υποδομής, επιχειρησιακή διαχείριση και ούτω καθεξής. Η δημιουργία μονοαπευθυντικής θυρίδας για κάθε διάδρομο θα επιτρέψει επίσης στις επιχειρήσεις να απευθύνονται σε ένα μόνο σημείο επαφής. Αυτό συμβολίζει την ένταξη της διαχείρισης των διαδρόμων σε ευρωπαϊκή προοπτική. Επομένως, ο εν λόγω κανονισμός αποτελεί ισχυρό μήνυμα υπέρ μιας πραγματικά ευρωπαϊκής πολιτικής μεταφορών και υποδομών. Είναι ένα θεμελιώδες βήμα για την εξασφάλιση ταχύτερων και πιο αξιόπιστων σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών οι οποίες, ως εκ τούτου, θα αποτελούν αξιόπιστη και οικολογική εναλλακτική λύση έναντι των οδικών μεταφορών μεγάλων αποστάσεων. Μια πραγματικά ευρωπαϊκή προσέγγιση είχε καταστεί ακόμη πιο αναγκαία, καθότι σε αυτό ακριβώς το επίπεδο παρέχει προστιθέμενη αξία η αγορά σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση που συμβάλλει στη δημιουργία ενός πιο ανταγωνιστικού ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού δικτύου εμπορευματικών μεταφορών. Η μεταβλητότητα του τομέα των μεταφορών τις τελευταίες δεκαετίες και το αυξανόμενο άνοιγμα των εθνικών σιδηροδρομικών αγορών (που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα λόγω έλλειψης συμβατότητας) καθιστούν αναγκαία την εφαρμογή των μέτρων αυτών, τα οποία θα συμβάλουν στη δημιουργία ενός αποδοτικού δικτύου μεταφορών μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Τις τελευταίες δεκαετίες, το μερίδιο της αγοράς εμπορευματικών μεταφορών που αντιστοιχεί στους σιδηροδρόμους μειώνεται διαρκώς και το 2005 αντιστοιχούσε μόλις στο 10% των μεταφορών αυτού του είδους. Προσπαθώντας να ανταποκριθεί στην πρόκληση αυτή, η Επιτροπή έχει υιοθετήσει την ιδέα της αποτελεσματικότερης αντιμετώπισης του ζητήματος. Τον Δεκέμβριο του 2008 πρότεινε έναν κανονισμό σχετικά με τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού δικτύου για την ανταγωνιστική μεταφορά προϊόντων.

Τον Απρίλιο του 2009 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε την πρώτη ανάγνωση της πρότασης αυτής, παρέχοντας τη στήριξή του στην Επιτροπή. Το Συμβούλιο κατέληξε επίσης σε πολιτική συμφωνία επί του εν λόγω κανονισμού, αν και με ορισμένες τροποποιήσεις. Χωρίς να αμφισβητώ τη σημασία των σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών και την ανάγκη για ευρωπαϊκό συντονισμό αυτών των μεταφορών, και ενώ υποστηρίζω τη δημιουργία των αποκαλούμενου εμπορευματικών διαδρόμων, γεγονός είναι ότι, υπό το πρίσμα του τρέχοντος οικονομικού και δημοσιονομικού περιβάλλοντος στις χώρες της ΕΕ, η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος εμπορευματικών μεταφορών προϋποθέτει οπωσδήποτε πολύ αυξημένες επενδύσεις από τα κράτη μέλη, και δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ότι είναι σε θέση να υποσχεθούν ή να διαθέσουν τέτοιου είδους επενδύσεις. Ως εκ τούτου, χωρίς να υπονομεύουμε τους στόχους αυτού του κανονισμού, αν επιθυμούμε παρ’ όλα αυτά να τον εγκρίνουμε, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το τρέχον περιβάλλον λιτότητας θα έχει αναπόδραστες συνέπειες ως προς την υλοποίηση οιουδήποτε σχεδίου.

  Carlo Fidanza (PPE), γραπτώς. – (IT) Χαιρετίζω την ψηφοφορία στην Ολομέλεια βάσει της οποίας υιοθετήθηκε η σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση για την έγκριση κανονισμού σχετικά με το ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο για ανταγωνιστικές εμπορευματικές μεταφορές.

Η έκθεση προβλέπει την υλοποίηση εννέα εμπορευματικών διαδρόμων μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη δημιουργία μιας μονοαπευθυντικής θυρίδας για κάθε διάδρομο, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η παροχή σε όλες τις δημόσιες και ιδιωτικές σιδηροδρομικές εταιρείες των αναγκαίων πληροφοριών σχετικά με την κατανομή των δυνατοτήτων μεταφοράς κάθε διαδρόμου. Υπογραμμίζει δε τη διαλειτουργικότητα των εμπορευματικών μεταφορών, προβλέποντας συνδέσεις με θαλάσσιους λιμένες και πλωτούς εσωτερικούς διαύλους.

Ο κανονισμός αυτός αναμφίβολα αντιπροσωπεύει ένα σπουδαίο βήμα προόδου για τον συντονισμό των ευρωπαϊκών σιδηροδρομικών μεταφορών, προς το παρόν μόνο για τα εμπορεύματα, και συμπληρώνει την ελευθέρωση της σιδηροδρομικής αγοράς, που αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα στο πλαίσιο αυτού του τομέα.

Με θλίβει η απόπειρα ορισμένων βουλευτών του ΕΚ να υπονομεύσουν το έργο προτεραιότητας για τη δημιουργία του διαδρόμου Στοκχόλμης-Νάπολης μέσω της υποβολής τροπολογίας με την οποία εξαιρούνταν η πόλη Brenner από τη διαδρομή. Αυτή η ανεύθυνη απόπειρα απέτυχε χάρη στην οξυδέρκεια των ιταλών βουλευτών του ΕΚ. Για τους λόγους αυτούς, υποστήριξα ανεπιφύλακτα τη σύσταση για δεύτερη ανάγνωση.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα αυτό το κείμενο με ενθουσιασμό. Αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προόδου για τα εμπορεύματα και τις μεταφορές στην Ευρώπη, οι οποίες θα είναι πλέον πιο ανταγωνιστικές και λιγότερο δαπανηρές. Η Ευρώπη οδεύει προς τη μεγαλύτερη διασύνδεση μεταξύ των ευρωπαϊκών σιδηροδρομικών δικτύων, εμπορευματικών διαδρόμων και θαλάσσιων και ποτάμιων λιμένων. Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα για τη βιώσιμη ανάπτυξη του τομέα των σιδηροδρομικών μεταφορών στην Ευρώπη, ο οποίος θα μπορέσει έτσι, επιτέλους, να αποτελέσει πραγματική εναλλακτική λύση έναντι των εναέριων και οδικών μεταφορών. Εφεξής, τους διεθνείς διαδρόμους που συνδέουν τα κράτη μέλη θα τους διευθύνουν διασυνοριακές αρχές οι οποίες θα συντονίζουν τη διαχείριση των υποδομών και την κατανομή των χρόνων χρήσης. Όλα αυτά θα συμπληρωθούν από τη δημιουργία μιας μονοαπευθυντικής θυρίδας για κάθε σιδηροδρομικό διάδρομο, τη θέσπιση της οποίας υπερασπίστηκα σθεναρά. Αυτή η καινοτομία επιτρέπει στην Ευρώπη να κινηθεί προς τα εμπρός και χαρακτηρίζει τη βούλησή της να επιτύχει την καλύτερη συνεργασία και τη μεγαλύτερη ολοκλήρωση του τομέα των μεταφορών. Χαιρετίζω την έγκριση της έκθεσης αυτής, η οποία ενισχύει τις βάσεις του μεγάλου ευρωπαϊκού δικτύου σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών τη δημιουργία του οποίου ζητώ επί σειρά ετών.

  Kartika Tamara Liotard (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Αιτιολόγηση ψήφου για την έκθεση Marinescu (A7-0162/2010). Υποστηρίζω τις προσπάθειες να καταστεί πιο αποδοτική η σιδηροδρομική μεταφορά εμπορευμάτων, λόγω των περιβαλλοντικών της πλεονεκτημάτων σε σύγκριση με τις οδικές μεταφορές. Εντούτοις, θέλω να καταστήσω σαφές ότι τάσσομαι κατά της συνεχιζόμενης ελευθέρωσης των σιδηροδρόμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ευθύνεται για τον κατακερματισμό, την απουσία επενδύσεων και την αναποτελεσματικότητα των σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών σήμερα. Αυτός ο συμβιβασμός με το Συμβούλιο αποτελεί απόπειρα βελτίωσης της κατάστασης, γι’ αυτό τον υπερψήφισα, όμως χρησιμοποιεί ως βάση την ελευθέρωση στην οποία αντιτίθεμαι σθεναρά. Παρ’ όλα αυτά, η παρούσα ψηφοφορία δεν αφορά την απορρύθμιση, η οποία προβλέπεται ήδη στη Συνθήκη.

  Thomas Mann (PPE), γραπτώς. – (DE) Μόλις καταψήφισα την τροπολογία επί της έκθεσης Marinescu η οποία αποβλέπει στη δημιουργία ενός κεντρικού φορέα συντονισμού ο οποίος θα λειτουργήσει ως μονοαπευθυντική θυρίδα για τη διαχείριση των εμπορευματικών μεταφορών. Άλλοι 162 από τους συναδέλφους μου ψήφισαν με τον ίδιο τρόπο, κατόπιν έκκλησης στην προώθηση της οποίας συνέβαλα και εγώ. Τασσόμαστε υπέρ της ποιότητας και της ανταγωνιστικότητας στο πεδίο των εμπορευματικών μεταφορών. Θέλουμε ευέλικτες και αποδοτικές λύσεις, ενώ πιστεύουμε εξάλλου στην προαγωγή των σιδηροδρομικών μεταφορών για περιβαλλοντικούς λόγους. Ωστόσο, δεν πρέπει να επηρεαστούν με κανέναν τρόπο οι τοπικές και μεγάλων αποστάσεων επιβατικές μεταφορές. Το εξαιρετικά περίπλοκο κείμενο της έκθεσης δεν περιλαμβάνει καμία σαφή δήλωση αυτού του είδους. Δυστυχώς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της σύστασης της Επιτροπής και της πλειοψηφίας του Συμβουλίου να ανατεθεί στο μέλλον η διαχείριση των χρονοδιαδρόμων σε έναν πρόσθετο κεντρικό συντονιστικό φορέα. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τον κατακερματισμό των αρχών διαχείρισης, με σοβαρές συνέπειες όσον αφορά τον καθορισμό των χρονοδιαγραμμάτων. Στη Γερμανία, η οποία είναι παραδοσιακά χώρα διαμετακόμισης, το σιδηροδρομικό δίκτυο λειτουργεί ήδη στο μέγιστο όριο των δυνατοτήτων του. Και οι τρεις σχεδιαζόμενοι διάδρομοι περνούν μέσα από σημαντικά πληθυσμιακά κέντρα. Στο ομόσπονδο κράτος της Έσσης, τέτοια κέντρα είναι οι πόλεις Fulda και Φρανκφούρτη, οι οποίες βρίσκονται στη διαδρομή από τη Στοκχόλμη ως το Παλέρμο. Σήμερα υπέστη πλήγμα η καλή φήμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως του κύριου φορέα προστασίας των συμφερόντων των καταναλωτών στην Ευρώπη. Τα κράτη μέλη θα χάσουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με τα σιδηροδρομικά τους δίκτυα και όλοι οι πολίτες της Ευρώπης θα υποστούν τις συνέπειες των συνακόλουθων καθυστερήσεων στα δρομολόγια.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση αυτή επιβεβαιώνει την εικόνα μιας Ευρώπης η οποία είναι το αντίθετο της Ευρώπης της αλληλεγγύης και της συνεργασίας την οποία η τρέχουσα συγκυρία καθιστά περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Η εδαφική ανάπτυξη πρέπει να πραγματοποιείται βάσει του γενικού συμφέροντος των λαών της Ευρώπης, όχι σύμφωνα με τα ατομικά συμφέροντα επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα. Η ιδιωτικοποίηση της πολιτικής μεταφορών υπηρετεί τα συμφέροντα της Ευρωκρατίας και αποβαίνει εις βάρος των συμπολιτών μου. Καταψηφίζω αυτό το βλαβερό κείμενο.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ύπαρξη ενός ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού δικτύου για ανταγωνιστικές εμπορευματικές μεταφορές έχει ζωτική σημασία προκειμένου να επιτύχει η ΕΕ τους στόχους που έχουν τεθεί στη στρατηγική της ΕΕ για την απασχόληση και την ανάπτυξη. Ως εκ τούτου, η δημιουργία σιδηροδρομικών διαδρόμων που να επιτρέπουν την ταχεία και αποτελεσματική διασύνδεση των εθνικών δικτύων θα επιτρέψει τη βελτίωση των όρων χρήσης των υποδομών. Επιβάλλεται να εγκρίνουμε τον υπό εξέταση κανονισμό έτσι ώστε να καταστήσουμε τις σιδηροδρομικές εμπορευματικές μεταφορές πιο ανταγωνιστικές σε σύγκριση με τις τρέχουσες συνθήκες. Αυτό δεν θα επιφέρει μόνο οικονομικά αλλά και περιβαλλοντικά οφέλη, καθώς οι σιδηροδρομικές μεταφορές είναι φιλικές για το περιβάλλον. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Καταψήφισα τις συμβιβαστικές προτάσεις όσον αφορά τον κανονισμό σχετικά με το ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο για ανταγωνιστικές εμπορευματικές μεταφορές. Θα αφαιρέσει αρμοδιότητες από τις εθνικές αρχές υποδομών οι οποίες έχουν εργαστεί πολύ αποδοτικά και αποτελεσματικά έως σήμερα, μεταξύ άλλων και σε διεθνές επίπεδο. Τα προτεινόμενα μέτρα θα δημιουργήσουν άλλωστε αυξημένη γραφειοκρατία, και δεν μπορεί να επιδιώκουμε κάτι τέτοιο. Αυτή η διόγκωση θα μειώσει την αποδοτικότητα. Θα παρουσιαστούν φαινόμενα αναξιοποίητης χωρητικότητας. Κατά τη γνώμη μου, όλα αυτά θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη λειτουργία των σιδηροδρόμων στο σύνολο της Ευρώπης.

Αν η ΕΕ επιθυμεί πραγματικά να ενθαρρύνει τη μεταφορά μεγαλύτερου όγκου εμπορευματικών μεταφορών στο σιδηροδρομικό δίκτυο, τότε πρέπει να θέσει προτεραιότητες κατά την υλοποίηση των διευρωπαϊκών δικτύων μεταφορών. Η πλήρης επέκταση του νοτίου διαδρόμου μέσω της αποκαλούμενης σήραγγας «Koralm», λόγου χάρη, θα οδηγήσει σε πρωτόγνωρη στροφή προς το σιδηροδρομικό δίκτυο. Πρέπει να προάγουμε τις σιδηροδρομικές εμπορευματικές μεταφορές, όχι την περαιτέρω συγκέντρωση.

  Justas Vincas Paleckis (S&D), γραπτώς. – (EN) Αποφάσισα να υπερψηφίσω τη σύσταση για δεύτερη ανάγνωση, εφόσον η πρόσφατη σειρά άτυπων τριμερών διαλόγων με την ισπανική Προεδρία καταλήξει σε συμφωνία. Εκτιμώ ότι είναι σημαντικό να μην χαθεί η διαμορφωθείσα δυναμική. Κατά την πρώτη ανάγνωση τον Απρίλιο του 2009, η Ομάδα μου υποστήριξε τον στόχο ενός ανταγωνιστικού δικτύου σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών μέσω της δημιουργίας διαδρόμων στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ορίζεται στην πρόταση της Επιτροπής που κατατέθηκε τον Δεκέμβριο του 2008. Η τοποθέτησή μου υπέρ αυτής της συμφωνίας ενισχύεται επίσης από τη σπουδαιότητα του σιδηροδρομικού δικτύου στη Λιθουανία και τις οικονομικές προοπτικές που προσφέρει στη χώρα μου. Έχει τεράστια σημασία –όχι μόνο για τη Λιθουανία, αλλά και για την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά– να σταματήσει η μείωση του μεριδίου των σιδηροδρόμων στην αγορά εμπορευματικών μεταφορών. Είμαι πεπεισμένος ότι η αγορά σιδηροδρομικών μεταφορών θα ωφεληθεί από αυτήν τη συμφωνία. Θα συμβάλει στη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών και θα δημιουργήσει συνεργίες μεταξύ των εθνικών σιδηροδρομικών συστημάτων.

  Vilja Savisaar (ALDE), γραπτώς. – (ET) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, δυστυχώς, δεν μπόρεσα να υποστηρίξω την ομάδα των τεσσάρων συμβιβαστικών τροπολογιών, διότι η Εσθονία και η Λετονία έμειναν εκτός του σιδηροδρομικού διαδρόμου που περιγράφεται στο Παράρτημα I, σημείο 8. Λαμβάνοντας υπόψη το μέλλον των σιδηροδρόμων εν γένει, καθώς και το σχέδιο «Rail Baltica», θα περίμενε κανείς ο εν λόγω διάδρομος να περιλάμβανε επίσης το Ταλίν και τη Ρίγα. Δυστυχώς, οι εγκριθείσες τροπολογίες έχουν περιορίσει τις επιλογές μας –τις επιλογές της Εσθονίας και της Λετονίας– και, ως εκ τούτου, δεν βρισκόμαστε πιο κοντά στη διασύνδεση όλων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο ενός ενιαίου σιδηροδρομικού συστήματος.

  Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω τις προσπάθειες να καταστεί πιο αποδοτική η σιδηροδρομική μεταφορά εμπορευμάτων, λόγω των περιβαλλοντικών της πλεονεκτημάτων σε σύγκριση με τις οδικές μεταφορές. Εντούτοις, θέλω να καταστήσω σαφές ότι τάσσομαι κατά της συνεχιζόμενης ελευθέρωσης των σιδηροδρόμων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ευθύνεται για τον κατακερματισμό, την απουσία επενδύσεων και την αναποτελεσματικότητα των σιδηροδρομικών εμπορευματικών μεταφορών σήμερα. Αυτός ο συμβιβασμός με το Συμβούλιο εντάσσεται σε μια προσπάθεια βελτίωσης της κατάστασης· γι’ αυτό, τον υπερψήφισα. Εντούτοις, χρησιμοποιεί ως βάση την ελευθέρωση στην οποία αντιτίθεμαι σθεναρά. Παρ’ όλα αυτά, η παρούσα ψηφοφορία δεν αφορά την απορρύθμιση, η οποία προβλέπεται ήδη στη Συνθήκη.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Καίτοι οι σιδηροδρομικές εμπορευματικές μεταφορές ακολουθούν επί σειρά ετών πτωτική πορεία, από τις διάφορες εναλλακτικές λύσεις έναντι των οδικών μεταφορών, παραμένουν ο μόνος τρόπος που προσφέρει το υψηλότερο επίπεδο ασφάλειας και αποδοτικότητας. Η έκθεση αυτή αποβλέπει στην αύξηση του ποσοστού των σιδηροδρομικών μεταφορών μέσω της δημιουργίας διαδρόμων μεταξύ τουλάχιστον δύο κρατών μελών, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η ταχεία μεταφορά των εμπορευμάτων.

Έχοντας διαβάσει την έκθεση, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η δημιουργία αυτών των διαδρόμων δεν θα θεσπίσει μια διαδρομή προτεραιότητας για τη μεταφορά προϊόντων εις βάρος των μεταφορών επιβατών, καθώς δεν νομίζω ότι αντιμετωπίζονται με διαφορετικό τρόπο οι δύο αυτοί τύποι σιδηροδρομικών μεταφορών. Η μονοαπευθυντική θυρίδα θα έχει στρατηγική σημασία για τον συντονισμό, καθώς μέσω αυτής θα επιτευχθεί η διαχείριση των απαιτούμενων διαδρομών. Κατά τους σχεδιασμούς του Συμβουλίου, έχει υποβαθμιστεί σε απλό θάλαμο πληροφοριών, όμως συμμερίζομαι την άποψη του εισηγητή, ο οποίος θεωρεί ότι έχει καίρια σημασία για την επιθυμητή ροή των εμπορευμάτων.

Αυτό το δίκτυο διαδρόμων θα καταστήσει δυνατό τον καλύτερο συγχρονισμό των ευρωπαϊκών σιδηροδρομικών υπηρεσιών. Θα δημιουργήσει σημεία σύνδεσης μεταξύ διαφορετικών μεταφορικών μέσων και θα προσφέρει νέα ώθηση για επενδύσεις στον τομέα αυτόν. Για τον λόγο αυτόν, θεωρώ ότι το κείμενο είναι άξιο της ψήφου μου.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. – (DE) Απορρίπτω κατηγορηματικώς αυτήν την έκθεση, παρότι, δυστυχώς, δεν επιτρέπεται η διενέργεια τελικής ψηφοφορίας κατά τη δεύτερη ανάγνωση. Για την Deutsche Bahn, η στρατηγική της μονοαπευθυντικής θυρίδας θα σημαίνει ότι, καθώς είναι ο μόνος παράγοντας που αντιμετωπίζει ανταγωνισμό σε ένα ελευθερωμένο γερμανικό δίκτυο, το μέτρο αυτό θα ισοδυναμεί με απαλλοτρίωση και θα έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ανταγωνιστικού μειονεκτήματος το οποίο δεν μπορεί να αντισταθμιστεί, δεδομένου ότι στη Γερμανία το επιβατικό και εμπορευματικό δίκτυο είναι μικτό και δεν υφίστανται χωριστά δίκτυα υψηλής ταχύτητας. Συστήνω επειγόντως στην Deutsche Bahn να εξετάσει τις δυνατότητες νομικής προσφυγής κατά αυτής της απόφασης.

  Artur Zasada (PPE), γραπτώς. – (PL) Είμαι βέβαιος ότι η ιδέα της δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού δικτύου για τις ανταγωνιστικές εμπορευματικές μεταφορές είναι δικαιολογημένη και αναγκαία. Υπάρχουν, ωστόσο, σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την ερμηνεία του άρθρου 12, παράγραφος 2 α, το οποίο προβλέπει τη δημιουργία «μονοαπευθυντικών θυρίδων». Οι επιφυλάξεις αυτές αφορούν, συγκεκριμένα, τις αρμοδιότητες λήψης αποφάσεων σχετικά με τις δυνατότητες χρήσης συγκεκριμένων σιδηροδρομικών δικτύων. Επιπλέον, την κατάσταση περιπλέκει το γεγονός ότι ορισμένα κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη απορρυθμίσει την πρόσβαση στη σιδηροδρομική τους αγορά.

Βάσει των προαναφερθέντων, καταψήφισα το δεύτερο σκέλος της τροπολογίας 83.

Έκθεση: David Martin (A7-0043/2009)

  Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της απόφασης σχετικά με την προσαρμογή του Κανονισμού του Κοινοβουλίου μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Οι τροποποιήσεις τις οποίες ενέκρινε η Ολομέλεια τίθενται σε ισχύ την 1η Δεκεμβρίου 2010. Η τροποποίηση των διατάξεων του Κανονισμού ήταν αναγκαία προκειμένου να ληφθεί υπόψη η είσοδος 18 νέων βουλευτών, η αύξηση των νομοθετικών αρμοδιοτήτων και η νέα δημοσιονομική διαδικασία η οποία καθιστά το Κοινοβούλιο ισότιμο με το Συμβούλιο. Οι άλλες αλλαγές αφορούν την τήρηση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την αρχή της επικουρικότητας, λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη επιρροή των εθνικών κοινοβουλίων· το δικαίωμα του Κοινοβουλίου να προτείνει τροποποιήσεις των Συνθηκών· τη διαδικασία διορισμού του Προέδρου της Επιτροπής, δεδομένου ότι το Κοινοβούλιο έχει αυξημένες αρμοδιότητες στον τομέα αυτόν· τη δυνατότητα απόσυρσης ενός κράτους μέλους από την Ένωση και, τέλος, την παραβίαση των βασικών αρχών από ένα κράτος μέλος. Λυπούμαι που οι νέες διατάξεις του Κανονισμού δεν έχουν εξεταστεί από καμία ανώτερη νομική αρχή για να διασφαλιστεί ότι συνάδουν με ιεραρχικώς ανώτερα κείμενα, ιδίως δε με τις Συνθήκες και τα Συντάγματα των κρατών μελών.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ αυτής της πρότασης για την προσαρμογή του Κανονισμού του Κοινοβουλίου στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Η αύξηση των αρμοδιοτήτων του Κοινοβουλίου πρέπει να συνοδεύεται και από αυξημένη υπευθυνότητα. Η Συνθήκη της Λισαβόνας έχει θεμελιώδη σημασία, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση την έχει ανάγκη προκειμένου να συνδυάσει τη διεύρυνση με την εμβάθυνση. Με την εν λόγω Συνθήκη, κατόρθωσε να επιτύχει τον στόχο αυτόν κατά τρόπο ισορροπημένο, αξιόπιστο και δίκαιο, βελτιώνοντας τη συνέπεια, τη νομιμότητα, τη δημοκρατία, την αποτελεσματικότητα και τη διαφάνεια ως προς τη λήψη αποφάσεων, διευκρινίζοντας την κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών, και συμβάλλοντας στη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των σχέσεων εντός και μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ.

Οι αλλαγές ως προς τις υποχρεώσεις του Σώματος που επιτυγχάνονται με αυτήν την προσαρμογή του Κανονισμού στη Συνθήκη της Λισαβόνας είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα των προσπαθειών της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να διασαφηνίσει και να απλουστεύσει τη διαδικασία λήψης αποφάσεων στο Κοινοβούλιο και σε σχέση με τα εθνικά κοινοβούλια.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η μεγάλη παραγωγή νομοθετικών κειμένων από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και η συμμετοχική μέθοδος με την οποία εκπονείται αυτή η νομοθεσία, η πληθώρα εγγράφων που προκύπτει συχνά, καθώς και το γεγονός ότι οι ιεραρχήσεις μεταξύ πηγών και νομικών προτύπων δεν είναι πάντα σαφείς, καθιστούν αναγκαίο να μειώσει το Κοινοβούλιο αυτούς τους κινδύνους εργαζόμενο προς την κατεύθυνση της ικανοποιητικής συμμόρφωσής τους προς την πρόσφατη Συνθήκη της Λισαβόνας. Εκτιμώ ότι αυτό είναι αναγκαίο για χάρη της σαφήνειας των διαδικασιών και της ασφάλειας δικαίου.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Καθώς έχει τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, το Κοινοβούλιο πρέπει να αποδείξει ότι έχει προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες λειτουργίας και στον επιμερισμό των ευθυνών όσον αφορά τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Θέλω να επισημάνω τον αντίκτυπο της ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων του Κοινοβουλίου, τη νέα διάρθρωση της εθνικής εκπροσώπησης και τη σύναψη στενότερων σχέσεων με τα εθνικά κοινοβούλια. Συμφωνώ με τις αλλαγές του Κανονισμού που προτείνονται σήμερα, λαμβάνοντας επίσης υπόψη την απλούστευση και τον σαφή καθορισμό των ρυθμιστικών διαδικασιών, έτσι ώστε να ενισχυθεί περαιτέρω η δυνατότητα ανταπόκρισης στις ανάγκες των πολιτών, των θεσμικών οργάνων και των κρατών μελών, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την αποτελεσματική υλοποίηση των ευρωπαϊκών πολιτικών.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα την τροπολογία 110, η οποία προβλέπει συνεργασία του Σώματος με τα κοινοβούλια των κρατών μελών, αλλά όχι με κοινοβούλια σε επίπεδο κατώτερο του κράτους μέλους. Αυτό αγνοεί τις συνταγματικές πραγματικότητες ορισμένων κρατών μελών· λόγου χάρη, ενώ η Φλάνδρα πραγματοποίησε αυτήν την εβδομάδα ένα ιστορικό βήμα προς την κατεύθυνση της ανεξαρτησίας, το βελγικό ομοσπονδιακό κοινοβούλιο παραμένει προς το παρόν το «εθνικό» κοινοβούλιο κατά τους όρους της ΕΕ. Παρ’ όλα αυτά, υπό τους όρους του Συντάγματος του Βελγίου, το φλαμανδικό κοινοβούλιο διαθέτει πλήρη αρμοδιότητα για ορισμένα θέματα που άπτονται της ΕΕ. Η τροπολογία αγνοεί επίσης τις πολιτικές πραγματικότητες σε άλλα κράτη μέλη: είναι γελοίο να μην μπορεί να συνεργαστεί πλήρως αυτό το Σώμα με το κοινοβούλιο της Σκωτίας για θέματα όπως η αλιεία, ως προς την οποία η Σκωτία έχει τα μεγαλύτερα συμφέροντα στο Ηνωμένο Βασίλειο.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας έχει αναθέσει νέες αρμοδιότητες στο Κοινοβούλιο, και αυτό σημαίνει ότι είναι αναγκαίο να προσαρμόσει στις νέες διατάξεις τον Κανονισμό του. Ως εκ τούτου, αυτή η διαδικασία επιτρέπει στον Κανονισμό του Κοινοβουλίου να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις που δημιουργεί η Συνθήκη της Λισαβόνας. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η τρέχουσα προσαρμογή του Κανονισμού καθίσταται αναγκαία εν μέρει λόγω της έναρξης ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Κατ’ αυτήν την έννοια, αποτελεί τυπική πράξη. Εντούτοις, στη διάρκεια της διαδικασίας αυτών των τροποποιήσεων, οι δύο μεγάλες πολιτικές Ομάδες –η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο– επιχειρούν να περιστείλουν τα δικαιώματα των βουλευτών που δεν ανήκουν σε μια από τις μεγάλες πολιτικές Ομάδες. Αυτό είναι μεγάλο λάθος, και άδικο, μιας και ήταν αναμενόμενο να χαθεί στη συζήτηση σχετικά με τις σημαντικές προσαρμογές στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Παραδείγματος χάριν, προτείνεται να μην μπορούν να αποφασίζουν πλέον οι ίδιοι οι μη εγγεγραμμένοι βουλευτές για το ποιος θα τους εκπροσωπεί, όπως ισχύει σήμερα. Αυτό είναι πρωτοφανές από δημοκρατική άποψη και εντελώς απαράδεκτο. Σε οιοδήποτε δημοκρατικό κοινοβούλιο άξιο αυτού του χαρακτηρισμού, κάθε πολιτική ομάδα δικαιούται να αποφασίζει η ίδια τους εκπροσώπους της σε ορισμένες επιτροπές.

Εντούτοις, εν προκειμένω προτείνεται να αποφασίζει ο Πρόεδρος –ο οποίος είναι μέλος ενός από τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα– ποιος από τους μη εγγεγραμμένους βουλευτές θα τους εκπροσωπεί στη Διάσκεψη των Προέδρων. Με άλλα λόγια, οι πολιτικοί τους αντίπαλοι θα μπορούν να επιλέγουν έναν εκπρόσωπο η πολιτική του οποίου είναι πλησιέστερη στη δική τους. Αυτό είναι σκανδαλώδες. Κατά την άποψή μου, ο εκπρόσωπος των μη εγγεγραμμένων βουλευτών μπορεί να επιλέγεται μόνο κατόπιν ψηφοφορίας στην οποία θα μετέχει το σύνολο των μη εγγεγραμμένων. Ως εκ τούτου, καταψήφισα την εν λόγω πρόταση τροπολογίας.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Οι φυσικές καταστροφές οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια των μέσων διαβίωσης και των περιουσιών πολλών ανθρώπων γίνονται ολοένα και συχνότερο φαινόμενο. Οι άνθρωποι των οποίων τα σπίτια πλημμυρίζουν πλήττονται ιδιαίτερα σοβαρά, καθώς συχνά βλάπτεται ή καταστρέφεται το σύνολο των περιεχομένων του σπιτιού. Επιπλέον, προκαλούνται σοβαρές ζημιές σε γεωργικές εκτάσεις, η αποκατάσταση των οποίων κοστίζει τεράστια χρηματικά ποσά. Οι πληγέντες συχνά δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σε αυτό το κόστος ή απλώς αδυνατούν τελείως να το καλύψουν. Ψήφισα υπέρ του κειμένου του ψηφίσματος διότι είναι σημαντικό να προσφέρουμε βοήθεια στους ανθρώπους που πλήττονται από καταστροφές.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. – (IT) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποφάσισε σχετικά με την προσαρμογή του Κανονισμού του στις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας. Μεταξύ των τροποποιήσεων του Κανονισμού του Κοινοβουλίου που έχουν προταθεί από τους βουλευτές του ΕΚ, υπάρχουν ορισμένες οι οποίες καλύπτουν την ένταξη 18 νέων βουλευτών από 12 κράτη μέλη, την ενίσχυση των νομοθετικών αρμοδιοτήτων και τη θέσπιση νέας δημοσιονομικής διαδικασίας, καθιστώντας έτσι το Κοινοβούλιο ισότιμο με το Συμβούλιο. Οι τροποποιήσεις του Κανονισμού λαμβάνουν επίσης υπόψη τις διατάξεις που αφορούν τον προϋπολογισμό, εφόσον το Κοινοβούλιο θα λαμβάνει αποφάσεις για το θέμα αυτό σε συνεργασία με το Συμβούλιο. Συγκεκριμένα, οι τροποποιήσεις αφορούν το τριετές δημοσιονομικό πλαίσιο, το οποίο θα καταστεί νομοθετική πράξη η οποία θα απαιτεί την έγκριση του Κοινοβουλίου, τα έγγραφα που τίθενται στη διάθεση των βουλευτών, την εξέταση του σχεδίου προϋπολογισμού, τη δημοσιονομική συνδιαλλαγή, καθώς και την οριστική έγκριση του προϋπολογισμού.

Επιπλέον, ορισμένες αλλαγές τις οποίες θεωρώ άκρως σημαντικές σχετίζονται με την τήρηση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το δικαίωμα των βουλευτών του ΕΚ να προτείνουν τροποποιήσεις των Συνθηκών, τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Επιτροπής και, πάνω από όλα, τη διαγραφή συγκεκριμένων διατάξεων που σχετίζονται με τον διορισμό του Ύπατου Εκπροσώπου για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας. Ευελπιστώ ότι οι αλλαγές αυτές θα μεταφερθούν σύντομα στο κείμενο της Συνθήκης, δεδομένης της θεμελιώδους καινοτομίας που αντιπροσωπεύουν για το σύνολο της Ένωσης.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης του David Martin μετά από μακρά περίοδο διαπραγματεύσεων στις οποίες μετείχαν όλα τα μέλη της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στην Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων, της οποίας είμαι μέλος. Η έκθεση εστιάζεται στις αλλαγές που απαιτούνται στον Κανονισμό του Κοινοβουλίου μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Μετά από μια αρχική ψηφοφορία στη σύνοδο του Νοεμβρίου, η οποία διασφάλισε τις αναγκαίες αλλαγές που σχετίζονταν άμεσα με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι υπόλοιπες τροποποιήσεις έχουν αναβληθεί προκειμένου να μεσολαβήσει μια εκτενέστερη περίοδος μελέτης. Η PPE, η πολιτική Ομάδα στην οποία ανήκει το πορτογαλικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (PSD), έχει υπογράψει διάφορες συμβιβαστικές τροπολογίες, ιδίως όσον αφορά την ώρα των ερωτήσεων προς τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής ή τον Ύπατο Εκπρόσωπο για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας και τον πρόεδρο της Ευρωομάδας, την εφαρμογή του καθεστώτος των βουλευτών, την αναθεώρηση των Συνθηκών και τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις. Επιθυμώ, εντούτοις, να υπογραμμίσω τις τροπολογίες που σχετίζονται με τη διακοινοβουλευτική συνεργασία, τη σχέση μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων κατά τη νομοθετική διαδικασία και τη σύνθεση της αντιπροσωπείας του Κοινοβουλίου στην COSAC – τρία ζητήματα για τα οποία, ως αντιπρόεδρος της PPE αρμόδιος για τις σχέσεις με το εθνικό κοινοβούλιο, χρειάστηκε να αφιερώσω ιδιαίτερη προσοχή.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίζει σχετικά με την αναγκαία προσαρμογή του Κανονισμού του μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Μετά την ψηφοφορία στη σύνοδο του Νοεμβρίου, η ψηφοφορία σχετικά με τις πρόσθετες τροποποιήσεις οι οποίες δεν σχετίζονται άμεσα με τη Συνθήκη αναβλήθηκε για την τρέχουσα σύνοδο. Δώδεκα τροπολογίες υπογράφηκαν ως δέσμευση της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στο οποίο ανήκω, σχετικά με διάφορα ζητήματα: την ώρα των ερωτήσεων προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής και τον Ύπατο Εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις γραπτές ερωτήσεις προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή, την τακτική διακοινοβουλευτική συνεργασία, την εφαρμογή του καθεστώτος των βουλευτών, την αντιπροσωπεία στη διάσκεψη των οργάνων που ασχολούνται ειδικά με τα κοινοτικά θέματα, την αναθεώρηση των Συνθηκών και την εξουσία ανάθεσης νομοθετικού έργου.

Ψηφίζω υπέρ των περαιτέρω αλλαγών στο έγγραφο, μεταξύ των οποίων θέλω να υπογραμμίσω τη θέσπιση διάταξης σχετικά με την επικουρικότητα και την αναλογικότητα κατά την αξιολόγηση της νομοθεσίας και τη σχέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τα εθνικά κοινοβούλια κατά τη νομοθετική διαδικασία.

  Rafał Trzaskowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Αυτός ο δεύτερος γύρος τροπολογιών ολοκληρώνει τη μακρά διαδικασία προσαρμογής του Κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις αλλαγές που εισήγαγε η Συνθήκη της Λισαβόνας. Αν και οι τροπολογίες που ψηφίστηκαν σήμερα αφορούν, σε λιγότερο βαθμό, τις θεμελιώδεις αλλαγές που σχετίζονται με τη Συνθήκη και έχουν ενισχύσει τη θέση του Κοινοβουλίου στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, αποτελούν σημαντική προσθήκη στις αλλαγές του Κανονισμού και μας επιτρέπουν να αξιοποιήσουμε πλήρως τις νέες δυνατότητες. Όπως και με κάθε αλλαγή, ιδίως όταν αυτές αφορούν σημαντικές τροποποιήσεις της θεμελιώδους νομοθεσίας, πάρα πολλά πράγματα εξαρτώνται από τον τρόπο εκτέλεσής τους.

Το πρόβλημα είναι στις λεπτομέρειες, και γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό να παρακολουθούμε προσεκτικά αυτήν τη διαδικασία μέχρι τέλους.

Έκθεση: Sidonia Elżbieta Jędrzejewska (A7-0183/2010)

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Ένας από τους θεμελιώδεις στόχους για το 2011 θα είναι η διατήρηση, προαγωγή και εξασφάλιση της χρηματοδότησης για την τεχνολογική έρευνα και ανάπτυξη στην ΕΕ, η διάθεση ικανοποιητικής χρηματοδότησης στο πρόγραμμα πλαίσιο και, ως εκ τούτου, η ενίσχυση της στρατηγικής «Ευρώπη 2020».

Η αύξηση του αριθμού των αιτήσεων χρηματοδότησης είναι ανάλογη της αύξησης των ελεγκτικών μηχανισμών που έχουν δημιουργηθεί κατά την προσπάθεια να διασφαλιστεί η ορθή αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων.

Η εσωτερική γραφειοκρατία και η θέσπιση όλο και περισσότερων κανόνων και διοικητικών διαδικασιών μειώνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στη διαδικασία. Μικρότεροι φορείς, όπως ΜΜΕ, νεοσυσταθείσες επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας, μικρότερα ινστιτούτα, πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, δυσκολεύονται ιδιαίτερα να αντεπεξέλθουν στην περιπλοκότητα της διαδικασίας.

Απευθύνω έκκληση να διευκολυνθεί η πρόσβαση στη χρηματοδότηση της έρευνας. Πρέπει να καλλιεργηθεί πνεύμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης, με τη συμμετοχή όλων των ενδιαφερομένων. Έτσι θα προαχθεί η έρευνα και η καινοτομία, καθιστώντας την Ευρώπη πιο ελκυστικό τόπο διαβίωσης και εργασίας.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Το σχέδιο προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2011 δεν ανταποκρίνεται στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη. Ενώ έχουμε αναλήψεις υποχρεώσεων ύψους 142 δισ. ευρώ –με άλλα λόγια, 1,15% του ΑΕΕ της Ευρώπης– η Επιτροπή προτείνει να χρηματοδοτηθούν οι νέες προτεραιότητες, καθώς και προγράμματα που περιλαμβάνονται ήδη στο δημοσιονομικό πλαίσιο για τα έτη 2007-2013, μέσω της άντλησης πόρων από τα κονδύλια υφιστάμενων προγραμμάτων και από ένα δημοσιονομικό περιθώριο που έχει περιοριστεί σε μηδενικά σχεδόν επίπεδα. Η ατζέντα 2020 για την ανάπτυξη και την απασχόληση, η οποία υποτίθεται ότι αποτελεί τον οδικό χάρτη της Ένωσης για την προσεχή δεκαετία, και η προσπάθεια καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθούν χωρίς χρηματοδοτικούς πόρους. Είναι απαράδεκτο να χρηματοδοτείται το μελλοντικό μέσο συνεργασίας με τις εκβιομηχανισμένες χώρες με την αφαίρεση πόρων από την αναπτυξιακή βοήθεια. Δεν είναι ρεαλιστικό να μειώνεται κατά ένα τρίτο η ευρωπαϊκή οικονομική βοήθεια υπέρ της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή. Δεν είναι σοβαρή μια τέτοια προσέγγιση. Περιμέναμε μεγαλύτερη τόλμη από την Επιτροπή. Εντούτοις, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο περιμένει ακόμη το σχέδιο ενδιάμεσης αναθεώρησης των δημοσιονομικών προοπτικών, κάτι που είναι απολύτως αναγκαίο για την Ευρώπη. Το ζήτημα αυτό πρέπει να αποκτήσει κεντρική θέση στις επικείμενες δημοσιονομικές διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο. Η αντιπροσωπεία του Δημοκρατικού Κινήματος στο Κοινοβούλιο θα αγωνιστεί προς την κατεύθυνση αυτή.

  Göran Färm, Olle Ludvigsson και Marita Ulvskog (S&D), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες, επιλέξαμε να ψηφίσουμε υπέρ της χορήγησης εντολής για τις διαπραγματεύσεις σχετικά με τον προϋπολογισμό του 2011. Εν πολλοίς συμφωνούμε με τις προτεραιότητες που περιγράφονται στην έκθεση. Παραδείγματος χάριν, θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να επενδύσουμε στη νεολαία, την έρευνα και την καινοτομία και την πράσινη τεχνολογία. Πιστεύουμε επίσης ότι είναι σημαντικό να διατεθεί επαρκής χρηματοδότηση για τη νέα στρατηγική «Ευρώπη 2020» για την ανάπτυξη και την απασχόληση, προκειμένου ώστε να επιτύχει τους στόχους της.

Ωστόσο, θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι δεν θεωρούμε αναγκαία την αύξηση των άμεσων γεωργικών ενισχύσεων. Επιπλέον, διαφωνούμε με την παροχή μόνιμης στήριξης στην αγοράς από την ΕΕ στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο ρόλος του Κοινοβουλίου στη διαπραγμάτευση του προϋπολογισμού της ΕΕ έχει ενισχυθεί από τότε που τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας. Κατά την τρέχουσα περίοδο χρηματοπιστωτικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, η διάθεση πόρων με σκοπό την προαγωγή της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει κρίσιμη σημασία. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ενισχυθεί το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ, υπό την προϋπόθεση ότι θα χρησιμοποιείται αποδοτικά από τις κυβερνήσεις έτσι ώστε να αντισταθμίσει τις συνέπειες της κρίσης αυτής στις φτωχότερες περιφέρειες.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπενθυμίζω ότι η δημοσιονομική διαδικασία για το 2011 ήταν η πρώτη του είδους της αφότου τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, και ότι αναμφίλεκτα απαιτεί μεγαλύτερη συνεργασία και συντονισμό με το δεύτερο σκέλος της δημοσιονομικής αρχής. Θέλω να τονίσω το ενδιαφέρον και τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί ώστε να εξασφαλιστεί η επαρκής χρηματοδότηση των στρατηγικών κατευθύνσεων της ΕΕ για την ανάπτυξη, ιδίως στους τομείς της νεολαίας και της καινοτομίας, σε συνδυασμό με την ενεργειακή απόδοση, την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος και την προαγωγή της απασχόλησης και της ισότητας των φύλων. Εκτιμώ επίσης ότι έχει ζωτική σημασία να διασφαλιστεί η σταθερότητα των μηχανισμών που εγγυώνται τη βιωσιμότητα του γεωργικού τομέα. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στον τομέα των γαλακτοκομικών προϊόντων. Βάσει της τρέχουσας κρίσης και των έντονων πιέσεων που ασκούνται στα δημόσια οικονομικά των κρατών μελών, υπογραμμίζω ότι είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί η δημοσιονομική βιωσιμότητα στην ΕΕ, έτσι ώστε να επιτευχθεί ο κεντρικός στόχος της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής. Εντούτοις, φρονώ ότι είναι σημαντικό το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2011 να αντικατοπτρίζει εξαρχής τον δημοσιονομικό αντίκτυπο των εμβληματικών πρωτοβουλιών που περιλαμβάνει η στρατηγική «ΕΕ 2020». Ορισμένες εξ αυτών είναι και οι ακόλουθες: «Ένωση της καινοτομίας», «Νεολαία σε κίνηση», «Μια Ευρώπη που χρησιμοποιεί αποτελεσματικά τους πόρους», «Νέες δεξιότητες και θέσεις εργασίας» και «Μια βιομηχανική πολιτική για την εποχή της παγκοσμιοποίησης».

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Καταψηφίσαμε αυτήν την έκθεση σχετικά με το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2011, διότι δεν ανταποκρίνεται ούτε στο ελάχιστο στις σημερινές ανάγκες χρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου η δημιουργία της ζώνης του ευρώ έχει οξύνει τις κοινωνικές και εδαφικές ανισότητες, και δεν λαμβάνει ικανοποιητικά υπόψη την αρχή της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής.

Κατά την τρέχουσα περίοδο κρίσης, είναι ακόμη μεγαλύτερη η ανάγκη για έναν διαφορετικό κοινοτικό προϋπολογισμό ο οποίος θα διαθέτει τους διπλάσιους τουλάχιστον πόρους, έτσι ώστε τουλάχιστον ο μισός προϋπολογισμός (υπολογιζόμενος με βάση το 2% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος της ΕΕ) να είναι αφιερωμένος στον παραγωγικό τομέα και στη στήριξη των κοινωνικών πολιτικών των κρατών μελών. Αυτό θα δημιουργούσε περισσότερες θέσεις εργασίας με δικαιώματα, θα καταπολεμούσε τη φτώχεια και θα μείωνε τις περιφερειακές ανισότητες, με σκοπό την προαγωγή της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής.

Από την άλλη πλευρά, είναι επίσης απαραίτητο να αυξηθούν τα ποσοστά συγχρηματοδότησης από την ΕΕ για χώρες με πιο αδύναμες οικονομίες, ιδίως όσον αφορά τα κοινωνικά προγράμματα και τις παραγωγικές επενδύσεις.

Τέλος, επιβάλλεται να μειωθούν σημαντικά τα ποσά που διατίθενται για στρατιωτικές δαπάνες και να μεταβληθούν οι κεντρικοί στόχοι του προϋπολογισμού, έτσι ώστε να επιτευχθεί ισορροπημένη ανάπτυξη και κοινωνική πρόοδος.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2011 θα είναι το πρώτο μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, και κατά την κατάρτισή του απαιτείται μεγαλύτερη συνεργασία και συντονισμός μεταξύ όλων των συμμετεχόντων στις διαπραγματεύσεις, προκειμένου να σταθεί δυνατόν να επιτευχθεί συμφωνία επί των συνολικών δαπανών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Ο τριμερής διάλογος που πρόκειται να διεξαχθεί τον Ιούλιο πρέπει να προετοιμάζει με πολύ ξεκάθαρο τρόπο το έδαφος, ώστε να καθοριστούν εκ των προτέρων τα σημεία στα οποία απαιτείται μεγαλύτερη συναίνεση. Οι βασικές πτυχές που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι ο δημοσιονομικός αντίκτυπος του ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθεροποίησης, η στρατηγική «ΕΕ 2020» και τα προγράμματα που αφορούν τη νεολαία.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Ο προϋπολογισμός του 2011 περιλαμβάνει πολλά σημεία τα οποία χρήζουν σοβαρής κριτικής. Παραδείγματος χάριν, αυξάνεται ο προϋπολογισμός του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων, το οποίο, μεταξύ άλλων, προωθεί τη μετεγκατάσταση των αιτούντων άσυλο στην ΕΕ, ενώ περικόπτεται η χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για τη Διαχείριση της Επιχειρησιακής Συνεργασίας στα Εξωτερικά Σύνορα (Frontex). Η οικονομική βοήθεια προς την Παλαιστίνη επίσης μειώνεται, όμως ο προϋπολογισμός για τις υποψήφιες προς ένταξη στην ΕΕ χώρες, όπως λόγου χάρη η Τουρκία, αυξάνεται σημαντικά. Κατά συνέπεια, καταψήφισα την έκθεση σχετικά με τον προϋπολογισμό του 2011.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η Ομάδα μας, η Verts/ALE, δεν διαφώνησε με τις προτεραιότητες της εισηγήτριας όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις του τριμερούς διαλόγου. Καταθέσαμε ορισμένες λεπτομερέστερες τροπολογίες με σκοπό το «πρασίνισμα» των διαρθρωτικών Ταμείων, της περιφερειακής ανάπτυξης και της γεωργικής πολιτικής οι οποίες, όπως ήταν αναμενόμενο, απορρίφθηκαν στο σύνολό τους, όμως μπορούν να προταθούν εκ νέου κατά την πιο λεπτομερή 1η ανάγνωση του προϋπολογισμού στο Κοινοβούλιο τον Σεπτέμβριο. Οι πράσινοι βουλευτές του ΕΚ που μετέχουν σε άλλες κοινοβουλευτικές επιτροπές έχουν συνυπογράψει τροπολογίες εξ ονόματος των αντίστοιχων επιτροπών. Και πάλι, λόγω της απόφασης της εισηγήτριας να μην διογκώσει άσκοπα το κείμενο, οι περισσότερες εξ αυτών καταψηφίστηκαν.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Υποστηρίζω τη θέση της πολιτικής μου Ομάδας έναντι αυτού του κειμένου του Κοινοβουλίου σχετικά με το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2011 που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Θεωρούμε ότι είναι αδύνατον να καθοριστεί με σαφήνεια ο αντίκτυπος του σχεδίου προϋπολογισμού όσον αφορά τις εμβληματικές πρωτοβουλίες, και ότι απαιτούνται περισσότερες και καλύτερης ποιότητας πληροφορίες.

Χαίρομαι επίσης για τη συμπερίληψη του προγράμματος για τη νεολαία ως μίας από τις προτεραιότητες κατά το προσεχές έτος στο σχέδιο της Επιτροπής, θεωρώ ωστόσο απογοητευτικό το γεγονός ότι η αύξηση της χρηματοδότησης υπήρξε συμβολική, δεδομένου ότι υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες προσδοκίες σε σχέση με αυτές τις πρωτοβουλίες. Έχω υποστηρίξει μια τροπολογία σε συνεργασία με τους βουλευτές που εκπροσωπούν εξόχως απόκεντρες περιοχές, καθώς θεωρούμε απαράδεκτη τη μείωση, σε σύγκριση με το 2010, του προϋπολογισμού του 2011 για τα προγράμματα ειδικών μέτρων λόγω του απομακρυσμένου και νησιωτικού χαρακτήρα ορισμένων περιφερειών, ιδίως σε μια περίοδο κατά την οποία η σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της ΕΕ και της Κολομβίας και του Περού θα έχει σοβαρό αντίκτυπο στην παραγωγή μπανάνας, ζάχαρης και ρουμιού. Στο πλαίσιο αυτό, καλούμε επίσης την Επιτροπή να προωθήσει μια μελέτη σχετικά με τον αντίκτυπο της κατάστασης αυτής στις εν λόγω περιφέρειες το ταχύτερο δυνατόν.

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein (PPE), γραπτώς. – (PL) Η έκθεση σχετικά με την εντολή για τον τριμερή διάλογο επί του σχεδίου προϋπολογισμού του 2011, η οποία εγκρίθηκε σήμερα κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αναφέρει έξι προτεραιότητες για τις διαπραγματεύσεις επί του προϋπολογισμού του 2011. Μία από αυτές είναι τα προγράμματα για τη νεολαία, όπως τα προγράμματα «Νεολαία σε κίνηση», «Διά βίου μάθηση», «Νεολαία εν δράσει» και «Erasmus Mundus». Στο στοιχείο 12 των γενικών παρατηρήσεων, στο κείμενο της έκθεσης επισημαίνεται ότι η αύξηση των πιστώσεων του σχεδίου προϋπολογισμού για τα προγράμματα αυτά, παρά το πολύ υψηλό τρέχον ποσοστό εκτέλεσής τους (μεταξύ 95%-100% κάθε χρόνο στην περίοδο 2007-2009), είναι ανεπαρκής. Χαιρετίζω το γεγονός ότι στο κείμενο που έχει εγκριθεί ζητείται η αύξηση αυτών των πιστώσεων, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η εφαρμογή των προγραμμάτων για τη νεολαία κατά τρόπο ανάλογο της σπουδαιότητάς τους για την κοινωνία των πολιτών στην Ευρώπη.

Παρά την οικονομική κρίση, η οποία έχει υποχρεώσει τα κράτη μέλη να προβούν σε εκτεταμένες εξοικονομήσεις πόρων, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να επεκτείνει το εύρος των δραστηριοτήτων της. Εντούτοις, αυτό πρέπει να γίνει διασφαλίζοντας παράλληλα το ενδεδειγμένο επίπεδο χρηματοδότησης των προγραμμάτων που υφίστανται ήδη. Στην έκθεση της κ. Jędrzejewska επισημαίνεται αυτή η πτυχή, η οποία, κατά την άποψή μου, ορθώς έχει αναγνωριστεί ως προτεραιότητα για τις διαπραγματεύσεις επί του προϋπολογισμού.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Κυρίες και κύριοι, η εντολή για τον τριμερή διάλογο έχει τεράστια σημασία για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς καθορίζει τη διαπραγματευτική θέση του Σώματος. Ο προϋπολογισμός του 2011 επηρεάζεται σοβαρότατα από την κρίση και την ύφεση, και το γεγονός αυτό είναι εμφανές, μεταξύ άλλων, λόγω των πολύ στενών περιθωρίων. Εντούτοις, υπάρχουν και ορισμένες θετικές ενδείξεις. Μία από αυτές είναι η προτεραιότητα που δίνεται στα προγράμματα που αφορούν τη νεολαία. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί να βρει βιώσιμη δίοδο εξόδου από την κρίση, επιβάλλεται να επενδύσει στους νέους, διότι εκπροσωπούν το μέλλον μας. Επιπλέον, δεδομένης της οικονομικής κατάστασης της Ευρώπης, πρέπει να υποστηρίξουμε μια εντολή που θα τάσσεται υπέρ ενός κοινωνικά ισορροπημένου προϋπολογισμού της ΕΕ ο οποίος θα λαμβάνει επίσης υπόψη την ανταγωνιστικότητα. Σας ευχαριστώ.

Έκθεση: Werner Langen (A7-0187/2010)

  Alfredo Antoniozzi (PPE), γραπτώς. – (IT) Όπως έδειξε ξεκάθαρα η πρόσφατη οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, πρέπει να εφαρμόσουμε μια καλύτερα ρυθμισμένη και πιο διαφανή στρατηγική για τις αγορές παραγώγων προϊόντων έτσι ώστε να αποτραπούν οι ακραίες περιπτώσεις κερδοσκοπίας. Συγκεριμένα, χαιρετίζω την πρόταση του εισηγητή να ανατεθεί ο κεντρικός έλεγχος στην ΕΑΚΑΑ, την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών, καθώς και την πρόταση το κόστος της υποδομής των αγορών στο μέλλον να βαρύνει τους συμμετέχοντες στην αγορά και όχι τους φορολογούμενους. Για τους λόγους αυτούς, υπερψήφισα την έκθεση.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Με αυτό το ψήφισμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί την αυστηρότερη εποπτεία των αγορών παραγώγων. Το υποστήριξα επειδή θεωρώ ότι είναι κρίσιμο να απευθύνει το Κοινοβούλιο σαφές μήνυμα προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή έτσι ώστε να ληφθούν νομοθετικά μέτρα. Στόχος είναι να αποφευχθεί η υπέρμετρη κερδοσκοπία μέσω της θέσπισης μιας τυποποιημένης διαδικασίας και εποπτικών φορέων, καθώς και μέσω της χρήσης κοινού μητρώου συναλλαγών.

  Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας του εξαίρετου γερμανού συναδέλφου μου Werner Langen σχετικά με τις αγορές παραγώγων, η οποία εκπονήθηκε ως απάντηση στην ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με το ίδιο θέμα. Υποστηρίζω την πρωτοβουλία της Επιτροπής με στόχο τη βελτίωση του ρυθμιστικού συστήματος που διέπει τα παράγωγα προϊόντα. Είναι επιβεβλημένο να δοθεί στη μελλοντική Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑΑ) κεντρικός ρόλος ως προς την αδειοδότηση των οργανισμών συμψηφισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αναθέτοντάς της την εποπτεία τους.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα την έκθεση αυτή επειδή θεωρώ ότι πρέπει να ενισχύσουμε τη διαφάνεια στην αγορά παραγώγων (συναλλαγές επί μελλοντικών συμβάσεων) και να διασφαλίσουμε την αυστηρότερη ρύθμιση αυτής της αγοράς. Τα παράγωγα προϊόντα μπορούν να διαδραματίσουν χρήσιμο ρόλο επιτρέποντας τη μεταφορά χρηματοοικονομικών κινδύνων στο εσωτερικό μιας οικονομίας· λόγω όμως της έλλειψης διαφάνειας και ρυθμίσεων, λειτούργησαν ως παράγοντας όξυνσης της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Χαιρετίζω την πρωτοβουλία της Επιτροπής υπέρ της καλύτερης ρύθμισης των παραγώγων και, κυρίως, των εξωχρηματιστηριακών συναλλαγών, με σκοπό τη μείωση του αντικτύπου των κινδύνων στη σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών συνολικά, καθώς και υπέρ της τυποποίησης των συμβάσεων παραγώγων προϊόντων, της χρήσης κεντρικής αποθήκευσης δεδομένων και της χρήσης οργανωμένων χώρων διαπραγμάτευσης.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Στην έκθεση του κ. Langen προτείνεται μια σειρά μέτρων τα οποία αποβλέπουν να καταστεί διαφανέστερη η αγορά παράγωγων χρηματοπιστωτικών προϊόντων. Δεδομένου του τρόπου κατά τον οποίο εξελίχθηκε η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και της αστάθειας που επέβαλαν στις αγορές τα σύνθετα προϊόντα αυτού του είδους, πρόκειται αναμφίλεκτα για ενθαρρυντικό μέτρο ενίσχυσης της σταθερότητας και της διαφάνειας. Κατά συνέπεια, υπερψήφισα την έκθεση Langen.

Παρ’ όλα αυτά, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε μια ακόμη παράμετρο, η οποία αποτελεί βασική αρχή σε κάθε συζήτηση για την οικονομία, την οικονομική κρίση και την αγορά. Πέρα από τα διάφορα παράγωγα προϊόντα και την επινόηση σύνθετων χρηματοπιστωτικών προϊόντων, η κρίση του 2008, η οποία ήταν καθοριστική για αρνητικές πολλαπλασιαστικές συνεπειών οι οποίες βαραίνουν ακόμη σημαντικά την κοινωνία μας, ήταν αποτέλεσμα του γεγονότος ότι πιστέψαμε λανθασμένα για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα ότι δεν ήταν αναγκαίο να λαμβάνουμε υπόψη την πραγματική οικονομία. Κατά συνέπεια, επιδοκιμάζω όλα τα τρέχοντα μέτρα που αποβλέπουν στην προαγωγή της διαφάνειας των χρηματοπιστωτικών αγορών και των προϊόντων που προσφέρουν οι τράπεζες και οι αγορές μετοχών, όμως πρέπει όλοι να θυμόμαστε ότι πρέπει να επανεξετάσουμε επειγόντως το οικονομικό σύστημα στο οποίο στηρίζονται οι διεθνείς αγορές. Η επιλογή μας πρέπει, επομένως, να κλίνει υπέρ της ενίσχυσης της πραγματικής οικονομίας, της μόνης βέβαιης πηγής πλούτου και βιώσιμης σταθερότητας.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Θέλω καταρχάς να συγχαρώ τον φίλο και συνάδελφό μου κ. Langen για το σχέδιο έκθεσης που υποβλήθηκε σήμερα σε ψηφοφορία στο Σώμα.

Υπό το πρίσμα της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης, διαπιστώσαμε τους κινδύνους που δημιουργούν ορισμένα χρηματοπιστωτικά προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούνται αναίσχυντα από τις αγορές χωρίς να υπόκεινται σε κανενός είδους κανόνες ή περιορισμούς. Πολλοί πολίτες και διάφορες τοπικές αρχές, μεταξύ άλλων και στην Ιταλία, έπεσαν θύματα τέτοιων προϊόντων υψηλού κινδύνου, και τώρα αντιμετωπίζουν ανησυχητικά δημοσιονομικά ελλείμματα.

Προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιες ατυχείς καταστάσεις, εκτιμώ ότι είναι ενδεδειγμένη, επιβεβλημένη μάλλον, η κατάλληλη ρύθμιση των παραγώγων, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια πιο σταθερή και ασφαλής αγορά που να επιτρέπει στους παράγοντές της και τους καταναλωτές να λαμβάνουν αποφάσεις βάσει πληροφόρησης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταστεί υπέρμαχος της ριζοσπαστικής αλλαγής της χρηματοοικονομικής πολιτικής του παρελθόντος και να εκπέμψει ισχυρά μηνύματα μέσω των οποίων να αφαιρείται από προϊόντα όπως τα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα η δυνατότητα υπονόμευσης ολόκληρης της χρηματοπιστωτικής αγοράς στο μέλλον.

Τέλος, στηρίζω τις κατευθυντήριες γραμμές τις οποίες περιγράφει ο κ. Langen στο κείμενο που εγκρίθηκε σήμερα, δεδομένου ιδίως ότι τα χρηματοπιστωτικά παράγωγα δεν είναι προνόμιο μόνο των επαγγελματιών του τομέα, αλλά αποτελούν προϊόντα μαζικής χρήσης στην αγορά. Για τον λόγο αυτόν, η θέσπιση αυστηρότερης νομοθεσίας θα εξασφαλίσει μεγαλύτερη διαφάνεια, επιτρέποντας στην «αγορά να αποτιμά δεόντως τους κινδύνους».

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η αυστηρότερη ρύθμιση των αγορών παραγώγων πρέπει να λάβει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των επιχειρήσεων, οι οποίες πρέπει να συνεχίσουν να διασφαλίζουν την υπό ευνοϊκούς όρους κάλυψη των οικονομικών και επιχειρησιακών κινδύνων τους και, κατά κάποιον τρόπο, την προσαρμογή τους με τη βοήθεια παράγωγων προϊόντων.

Οι επιχειρήσεις που δεν εμπίπτουν στον χρηματοπιστωτικό τομέα χρησιμοποιούν τα μέσα αυτά για την κάλυψη κινδύνων που σχετίζονται με το νόμισμα, τα επιτόκια και τις πρώτες ύλες. Η προστασία αυτή, η οποία δεν έχει κερδοσκοπικό χαρακτήρα, έχει συμβάλει στη σταθερότητα και την ανάπτυξη της απασχόλησης και των επενδύσεων.

Εντούτοις, τα προτεινόμενα ρυθμιστικά μέτρα δεν πρέπει να οδηγήσουν σε προφανή υποβάθμιση της κάλυψης των επιχειρήσεων έναντι κινδύνων.

Ζητώ λοιπόν να εφαρμοστούν εξαιρέσεις και μειωμένες κεφαλαιακές απαιτήσεις στην περίπτωση των διμερών παραγώγων, ιδίως για τις ΜΜΕ.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Ψήφισα «κατά» γιατί ναι μεν στην Έκθεση υπάρχουν θετικά σημεία και προσπάθειες ώστε να μπουν κάποιοι ελάχιστοι περιορισμοί και κανόνες στην αγορά παραγώγων, αλλά στην πραγματικότητα δεν αντιμετωπίζεται ουσιαστικά το θέμα. Βασική αιτία της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής αστάθειας είναι, εκτός των άλλων, η ανάπτυξη και η αύξηση των εξωτραπεζικών συναλλαγών, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν τα Ασφάλιστρα Κινδύνου και άλλα χρηματοπιστωτικά παράγωγα.

Η πρόσφατη κατάρρευση των χρηματαγορών και η κερδοσκοπία εις βάρος των ελληνικών ομολόγων κατέδειξαν πως το χρηματοπιστωτικό σύστημα χρειάζεται όχι μόνο αυστηρή ρύθμιση, αλλά και την απαγόρευση συγκεκριμένων συναλλαγών, όπως για παράδειγμα των συναλλαγών Ασφαλίστρων Κινδύνου. Κατά την άποψή μου, θα ήταν λάθος και ανεπαρκές να στρέψουμε την προσοχή μας μόνο σε «ρυθμιστικές πολιτικές», όπως αυτές που παρουσιάζονται στην έκθεση, οι οποίες ούτε βάζουν το πρόβλημα στις σωστές διαστάσεις ούτε προσφέρουν επαρκείς λύσεις.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η αγορά παραγώγων, όπως έχει αποδείξει η οικονομική, χρηματοπιστωτική και κοινωνική κρίση την οποία βιώνουμε, χρήζει αποτελεσματικής ρύθμισης η οποία να καθιστά δυνατή την αυξημένη διαφάνεια των συναλλαγών που αφορούν τέτοιου είδους χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Τα εν λόγω προϊόντα πρέπει να υπόκεινται σε πιο αποτελεσματική εποπτεία, έτσι ώστε οι συναλλαγές που τα αφορούν να μην επηρεάζουν αρνητικά την αγορά. Λόγω της ποικιλίας των παραγώγων και της ανάγκης προστασίας των επενδυτών, υποστηρίζω επίσης τη θέσπιση αυστηρότερων κανόνων όσον αφορά τις παρεχόμενες πληροφορίες.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Χαιρετίζω την παρέμβαση των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων με στόχο τη διασφάλιση της μεγαλύτερης δυνατής αποτελεσματικότητας, ασφάλειας και αξιοπιστίας των αγορών παραγώγων, αναγνωρίζοντας τη σημασία της για τη βιωσιμότητα της οικονομικής ανάπτυξης, σε συνδυασμό με την ανάγκη διασφάλισης της ρύθμισης και πιστοποίησης των διαδικασιών και διαπραγματεύσεων που σχετίζονται με τη διάθεση αυτών των χρηματοπιστωτικών προϊόντων στην αγορά ή τις συναφείς συναλλαγές. Λόγω του μεγέθους της αγοράς παραγώγων και του αντικτύπου της στην παγκόσμια οικονομία, όπως αποκαλύφθηκε κατά την τρέχουσα οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση –και της εκθετικής αύξησης του στοιχείου του κινδύνου στην παγκόσμια αγορά– πιστεύω ότι είναι κρίσιμο να διασφαλιστεί η διαφάνεια. Έχει ζωτική σημασία όχι μόνο για την αποτελεσματική εποπτεία των αγορών, αλλά και για τη θέσπιση σαφών, συνεπών και ολοκληρωμένων προτύπων αναφοράς. Η χρησιμοποίηση «συμβάσεων αντιστάθμισης κινδύνου πιστοληπτικής ικανότητας» των δημόσιων εκδοτών από κερδοσκόπους οδήγησαν σε αδικαιολόγητα υψηλά επίπεδα αρκετών εθνικών «spread». Η κατάσταση αυτή αναδεικνύει ιδιαίτερα έντονα την ανάγκη διαφάνειας στην αγορά και ενίσχυσης των ευρωπαϊκών ρυθμιστικών κανόνων όσον αφορά τη διαπραγμάτευση «συμβάσεων αντιστάθμισης κινδύνου πιστοληπτικής ικανότητας», ιδίως όσων συνδέονται με δημόσια χρέη. Ας ελπίσουμε ότι η μελλοντική νομοθεσία δεν θα επιφέρει απλώς τη διαφάνεια στις αγορές παραγώγων, αλλά και ότι θα αποτελεί ορθή νομοθεσία. Τονίζω, τέλος, ότι το κόστος της υποδομής των αγορών στο μέλλον πρέπει να βαρύνει τους συμμετέχοντες στην αγορά και όχι τους φορολογούμενους.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Αντί να προτείνει την κατάργηση της αγοράς παραγώγων, η πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο περιορίστηκε να υπερασπιστεί την απαγόρευση των κερδοσκοπικών συναλλαγών επί «συμβάσεων αντιστάθμισης κινδύνου πιστοληπτικής ικανότητας» (CDS) δημόσιου χρέους. Απευθύνουν έκκληση στην Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο επιβολής ανωτάτων ορίων κινδύνου για τα παράγωγα, ιδίως τα «CDS», και να συνάψει συμφωνία στον τομέα αυτόν με τους διεθνείς εταίρους της. Εντούτοις, με βάση τις έως τώρα δηλώσεις, η Επιτροπή μπορεί να παρουσιάσει την πρότασή της σχετικά με τις αγορές παραγώγων μόνο τον Σεπτέμβριο, και το Κοινοβούλιο θα νομοθετήσει βάσει της εν λόγω πρότασης υπό καθεστώς ισότιμο με το Συμβούλιο.

Όλη αυτή η αναμονή είναι ατυχής αν ληφθούν υπόψη οι δραστικές αυξήσεις των επιτοκίων που συνεπάγονται οι υποχρεώσεις των δημόσιων εκδοτών σε ορισμένες χώρες της ευρωζώνης, οι οποίες διαμορφώνουν τα επιτόκια σε μη βιώσιμα επίπεδα, γνωρίζοντας τον αρνητικό αντίκτυπο των «CDS» στην όλη διαδικασία. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουμε να επιτρέπουμε την έκδοση κερδοσκοπικών ομολόγων με βάση δημόσιο χρέος.

Είναι αλήθεια ότι το Κοινοβούλιο τάχθηκε σήμερα υπέρ της απαγόρευσης των «CDS» –τα οποία αντιπροσωπεύουν αμιγώς κερδοσκοπικές συναλλαγές και στοιχηματίζουν υπέρ της αφερεγγυότητας του οφειλέτη– στη συνέχεια όμως περιορίστηκε να ζητήσει μεγαλύτερες περιόδους διακράτησης για τις ακάλυπτες πωλήσεις τίτλων και παράγωγων προϊόντων. Εμείς, από την πλευρά μας, υποστηρίξαμε τις θετικές προτάσεις, όμως καταγγέλλουμε την οπισθοδρόμηση και την τεράστια καθυστέρηση ως προς τη ρύθμιση των αγορών κεφαλαίου.

  Astrid Lulling (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση Langen σχετικά με τις αγορές παραγώγων διότι, όπως και ο εισηγητής, είμαι πεπεισμένη ότι ο τομέας αυτός πρέπει να ρυθμιστεί και ότι απαιτείται περισσότερη διαφάνεια στις αγορές παράγωγων προϊόντων. Συμφωνώ ιδιαίτερα με την ιδέα της υποχρεωτικής δημιουργίας οργανισμών συμψηφισμού κεντρικού αντισυμβαλλομένου (ΣΚΑ) για τη διαχείριση των συναλλαγών επί παραγώγων μεταξύ των παραγόντων της αγοράς. Με την τυποποίηση των συναλλαγών και τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας των οργανισμών συμψηφισμού, θα επιτευχθεί πολύ σημαντική πρόοδος.

Εντούτοις, οι ρυθμιστικοί μηχανισμοί που πολύ σύντομα θα θεσπιστούν χάρη στη συνεργασία μεταξύ της Επιτροπής, του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου δεν πρέπει να περιορίσουν πλήρως τις αγορές παραγώγων, οι οποίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διεθνή οικονομία. Είναι σημαντικό να γίνει διάκριση –και ο εισηγητής κάνει αυτήν τη διάκριση– μεταξύ των παραγώγων προϊόντων τα οποία χρησιμοποιούνται για την κάλυψη κινδύνων που σχετίζονται άμεσα με τις δραστηριότητες των επιχειρήσεων και όσων χρησιμοποιούνται με αποκλειστικά κερδοσκοπικά κίνητρα. Μόνον τα δεύτερα είναι δυνατόν να δημιουργήσουν συστημικό κίνδυνο και πρέπει να εποπτεύονται κατά τον ενδεδειγμένο τρόπο, ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη του είδους των κρίσεων που βιώσαμε προσφάτως.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Στο παρελθόν, τα παράγωγα προϊόντα διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο μέσω της μεταφοράς κινδύνων στο εσωτερικό της οικονομίας. Ωστόσο, η έλλειψη διαφάνειας και ρύθμισης των αγορών παραγώγων επηρέασε με εξαιρετικά επιζήμιο τρόπο τη χρηματοπιστωτική κρίση. Ένα από τα προϊόντα που επηρέασαν σε μεγαλύτερο βαθμό τις ευρωπαϊκές οικονομίες και οδήγησαν στην αύξηση των επιτοκίων επί του δημοσίου χρέους ήταν τα «CDS» (συμβάσεις αντιστάθμισης κινδύνου πιστοληπτικής ικανότητας). Ο κανονισμός αυτός υποστηρίζει την απαγόρευση των κερδοσκοπικών συναλλαγών μέσω τέτοιων προϊόντων, καθώς μπορούν να δημιουργήσουν στρεβλώσεις στις αγορές δημόσιου χρέους. Είναι εξέχουσας σημασίας να γίνει διάκριση μεταξύ των παράγωγων προϊόντων που χρησιμοποιούνται ως μέσα διαχείρισης κινδύνων για την κάλυψη των πραγματικών κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις και των παραγώγων που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά με σκοπό την κερδοσκοπία. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Χαίρομαι που διατηρήθηκαν στο κείμενο οι βασικές παράγραφοι του ψηφίσματος, ιδίως οι παράγραφοι 33, 34, 35 και 36, καθώς και οι αιτιολογικές σκέψεις ΙΑ, ΙΘ και ΚΔ. Γι’ αυτό ψηφίσαμε υπέρ του κειμένου. Διαφορετικά, αν έστω και μία από τις χωριστές ψηφοφορίες είχε απορριφθεί, εμείς οι Πράσινοι θα είχαμε καταψηφίσει την έκθεση.

  Peter Skinner (S&D), γραπτώς. – (EN) Οι βασικές πτυχές της έκθεσης του κ. Langen είναι αποδεκτές. Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην αρμόδια επιτροπή, έγινε πολύς λόγος για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει ο τομέας. Είναι προφανές ότι η έκταση των δραστηριοτήτων που αφορούν παράγωγα προϊόντα εγείρει ερωτήματα σχετικά με το πώς πρέπει να ρυθμιστεί ο εν λόγω τομέας· επομένως, η διαφάνεια και η εναρμονισμένη προσέγγιση της εποπτείας θεωρούνται πολύ σημαντικοί παράγοντες. Ταυτόχρονα, είναι περιττό να αυξηθεί το κόστος των συναλλαγών εμμένοντας στη συγκέντρωση της εκκαθάρισης τέτοιων συναλλαγών σε ενιαία χρηματιστήρια. Ευτυχώς, ο κ. Langen γνωρίζει πολύ καλά τα όρια μιας τέτοιας προσέγγισης, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε δεκαπλασιασμό του κόστους των συναλλαγών. Πρέπει επίσης να μεριμνήσουμε ώστε να διατηρηθούν τα αποκαλούμενα εξατομικευμένα παράγωγα προϊόντα τα οποία επιτρέπουν σε επιχειρήσεις να προφυλάσσονται έναντι μελλοντικών αυξήσεων στις αγορές προϊόντων. Πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε τη συμβατότητα των μέτρων σε διεθνές επίπεδο – ιδίως με τις ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη αγορά τέτοιων προϊόντων.

Έκθεση: Maria Badia i Cutchet (A7-0154/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η ταχεία ανάπτυξη του Ίντερνετ οδηγεί στον πολλαπλασιασμό των διασυνδεδεμένων αντικειμένων που διατίθενται και ανταλλάσσονται στο Ίντερνετ. Κατά τον τρόπο αυτόν, δημιουργείται ένα «Ίντερνετ των πραγμάτων» το οποίο περιλαμβάνει τα πάντα, από βιβλία έως αυτοκίνητα, καθώς και ηλεκτρικές συσκευές και τρόφιμα. Αυτή η έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποτελεί απάντηση στην ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία περιλαμβάνει 14 μέτρα τα οποία πρέπει να ληφθούν για να διασφαλιστεί ο ηγετικός ρόλος της ΕΕ στην ανάπτυξη των νέων αυτών δικτύων διασυνδεδεμένων αντικειμένων. Η έκθεση του Κοινοβουλίου εστιάζεται ιδιαίτερα στο θέμα του σεβασμού της ιδιωτικής ζωής, στους τρόπους με τους οποίους μπορεί το Ίντερνετ των πραγμάτων να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ευρωπαίων καταναλωτών, και στη δυνατότητα πρόσβασης όλων των πολιτών της Ένωσης και στον ανοικτό χαρακτήρα του Ίντερνετ των πραγμάτων. Καθώς συμφωνώ πλήρως με τις προαναφερθείσες προτεραιότητες, υπερψήφισα αυτήν την έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Οι εξελίξεις στην τεχνολογία των πληροφοριών και των επικοινωνιών (ΤΠΕ) έχουν επιφέρει πραγματική επανάσταση στο πεδίο της γνώσης τα τελευταία 20 χρόνια, κυρίως λόγω της αυξανόμενης εξοικείωσης του κοινού με το Ίντερνετ και τον Παγκόσμιο Ιστό.

Τώρα που έχουμε μεταφέρει τη γνώση στο Ίντερνετ και έχουμε εξαλείψει τις συνέπειες της απόστασης κατά την ανταλλαγή πληροφοριών, το τελευταίο όριο αυτής της τεχνολογίας είναι η δυνατότητα συνδυασμού ενός νέου συστήματος ραδιοσυχνικής αναγνώρισης με προϊόντα, ώστε να είναι δυνατόν τα προϊόντα να μεταδίδουν απευθείας πληροφορίες στους καταναλωτές.

Υποστηρίζω την εφαρμογή πρότυπων έργων για την εξέταση των ηθικών και κοινωνικών συνεπειών αυτού του νέου μέσου ψηφιακής τεχνολογίας, το οποίο μπορεί στο μέλλον να δημιουργήσει έναν νέο κλάδο απασχόλησης, και ως εκ τούτου υποστηρίζω την έκθεση της κ. Badia i Cutchet.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Χαιρετίζω τον γενικό προσανατολισμό της ανακοίνωσης την οποία παρουσίασε η Επιτροπή. Η ανάπτυξη νέων εφαρμογών και η ίδια η λειτουργία του «Ίντερνετ των πραγμάτων», παράλληλα με τον τεράστιο αντίκτυπο που θα έχει στην καθημερινή ζωή και τις συνήθειες των ευρωπαίων πολιτών, είναι πολύ στενά συνδεδεμένη με την εμπιστοσύνη που έχουν οι ευρωπαίοι καταναλωτές στο σύστημα.

Είναι θέμα προτεραιότητας να διασφαλιστεί η θέσπιση νομικού και ρυθμιστικού πλαισίου το οποίο, αφενός να προστατεύει τον ευρωπαίο καταναλωτή και αφετέρου να προάγει τις δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις στον τομέα του «Ίντερνετ των πραγμάτων».

Το «Ίντερνετ των πραγμάτων» αντιπροσωπεύει μια τεράστια ευκαιρία από οικονομική άποψη, καθώς θα μας επιτρέψει να βελτιστοποιήσουμε τις διαδικασίες παραγωγής και την κατανάλωση ενέργειας, αλλά και να δημιουργήσουμε νέες θέσεις εργασίας και νέες υπηρεσίες για ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό ευρωπαίων πολιτών και επιχειρήσεων.

Αν η ΕΕ επιθυμεί πραγματικά να εξασφαλίσει ηγετική θέση σε αυτήν την αγορά, πρέπει να υιοθετήσει μια ενεργητική προσέγγιση στο συγκεκριμένο πεδίο, προωθώντας την έρευνα και την υλοποίηση πρότυπων προγραμμάτων.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ταχεία και διαρκής ανάπτυξη του Ίντερνετ είχε ως αποτέλεσμα να είναι σήμερα 1,5 δισ. άνθρωποι συνδεδεμένοι μέσω υπολογιστών και φορητών συσκευών. Το επόμενο βήμα είναι η στροφή προς τον προοδευτικό μετασχηματισμό του δικτύου διασυνδεδεμένων υπολογιστών σε δίκτυο διασυνδεδεμένων αντικειμένων –το Ίντερνετ των πραγμάτων– από τα βιβλία έως τα αυτοκίνητα, από τις οικιακές συσκευές έως τα τρόφιμα. Για παράδειγμα, ένα ψυγείο μπορεί να προγραμματιστεί έτσι ώστε να αναγνωρίζει τα προϊόντα που έχουν λήξει ή πρόκειται σύντομα να λήξουν. Αυτές οι τεχνολογικές καινοτομίες μπορούν να συμβάλουν στην ικανοποίηση των ποικίλων προσδοκιών της κοινωνίας και των πολιτών, καθώς και να λειτουργήσουν ως καταλύτης υπέρ της ανάπτυξης και της καινοτομίας, προσφέροντας οφέλη για την οικονομία και την κοινωνική ευημερία.

Εντούτοις, πρέπει να υπόκεινται σε ειδικούς και λεπτομερείς κανονισμούς οι οποίοι να επιτρέπουν σε αυτό το Ίντερνετ των πραγμάτων να ανταποκρίνεται στις διάφορες προκλήσεις που αφορούν την εμπιστοσύνη, την αποδοχή και την ασφάλεια. Είναι ζωτική αναγκαιότητα να διασφαλιστούν ο πλήρης σεβασμός της ιδιωτικής ζωής και η προστασία των προσωπικών δεδομένων. Πρέπει να εφαρμοστούν επαρκή μέτρα προστασίας των δεδομένων τα οποία να προφυλάσσουν έναντι πιθανών καταχρήσεων και άλλων κινδύνων που σχετίζονται με τα προσωπικά δεδομένα. Για τον λόγο αυτόν, υποστηρίζω αυτήν την ενεργητική προσέγγιση, χωρίς να λησμονώ ότι το Ίντερνετ των πραγμάτων έχει ως πρώτιστο στόχο την ωφέλεια των πολιτών.

  Lara Comi (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Η ανάπτυξη του Ίντερνετ των πραγμάτων συνιστά μια σπουδαία ευκαιρία για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα και ταυτόχρονα οδηγεί σε σημαντικές κοινωνικές αλλαγές, οι οποίες θα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη συμπεριφορά των πολιτών. Για τον λόγο αυτόν, χαιρετίζω την πρόθεση της Επιτροπής να δημοσιεύσει ανακοίνωση το 2010 σχετικά με τον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και την εμπιστοσύνη στην κοινωνία της πληροφορίας, καθώς, κατά την άποψή μου, έχει κρίσιμη σημασία να παρακολουθούνται διαρκώς οι πτυχές που σχετίζονται με την προστασία των προσωπικών δεδομένων.

Εξίσου σημαντική είναι η συζήτηση σχετικά με τις τεχνικές και νομικές πτυχές του δικαιώματος στη «σιωπή των πλινθίων». Επιπλέον, βάσει των ριζικών αλλαγών που θα επιφέρει το Ίντερνετ των πραγμάτων, επιβάλλεται να μεριμνήσουμε για την ομοιόμορφη ανάπτυξη των τεχνολογιών σε περιφερειακό επίπεδο, έτσι ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία χασμάτων τα οποία θα είναι ακόμη μεγαλύτερα από τα υφιστάμενα σήμερα, και να εξασφαλίσουμε την ορθή συμμετοχή των κυβερνήσεων σε αυτήν τη διαδικασία λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις ανάγκες των εξόχως απόκεντρων περιοχών.

Τέλος, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αυξηθεί η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για το Ίντερνετ των πραγμάτων στο πλαίσιο ερευνητικών προγραμμάτων που εντάσσονται στο έβδομο πρόγραμμα πλαίσιο, καθώς και πρότυπων προγραμμάτων που εντάσσονται στο πρόγραμμα πλαίσιο για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία, και επίσης να εστιάσουμε την προσοχή μας στην ανάπτυξη των ευρυζωνικών υποδομών, την επέκταση της ευρυζωνικής τεχνολογίας και την περαιτέρω μείωση του κόστους περιαγωγής για δεδομένα.

  George Sabin Cutaş (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την «έκθεση σχετικά με το Ίντερνετ των πραγμάτων» διότι θεώρησα ότι η έγκριση της έκθεσης αυτής θα προωθήσει την ανάπτυξη μιας καινοτόμου τεχνολογίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό θα δημιουργήσει επιχειρηματικές ευκαιρίες για τις ευρωπαϊκές εταιρείες και θα προσφέρει οφέλη στους τομείς της καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος και της βελτίωσης της διαχείρισης της ενέργειας και των μεταφορών.

Ως σκιώδης εισηγητής, κατέθεσα τροπολογίες οι οποίες θα συμβάλουν στην προστασία των προσωπικών δεδομένων, ώστε να αποτραπεί η χρήση τους για άλλους σκοπούς από τις επιχειρήσεις που έχουν πρόσβαση σε αυτά. Κατά συνέπεια, η έκθεση περιλαμβάνει σημαντικές διατάξεις για την προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Το Ίντερνετ των πραγμάτων είναι μια ιδέα του μέλλοντος η οποία έχει ρίζες στο παρόν. Το κατά πόσον θα «λειτουργήσει» προς όφελος όλων των πολιτών με εναρμονισμένο και αποτελεσματικό τρόπο εξαρτάται από την άποψη του καθενός μας. Το νέο σύστημα ενσωμάτωσης των τεχνολογιών στην καθημερινή ζωή πρέπει να εφαρμοστεί κατά τρόπο που να σέβεται πλήρως τα δικαιώματα προστασίας της ιδιωτικής ζωής των πολιτών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να βρίσκεται σε διαρκή διαβούλευση με την ομάδα εργασίας για την προστασία των δεδομένων και όχι μόνο όταν το κρίνει απαραίτητο. Μιλάμε για συσκευές και τεχνολογίες οι οποίες μπορούν να μεταδίδουν πληροφορίες για τη γεωγραφική τοποθεσία, τα χαρακτηριστικά και την ταυτότητα ενός αντικειμένου. Παράλληλα με το δικαίωμα στη σιωπή, οι μηχανισμοί αυτοί πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο μετά από αίτημα του χρήστη και όχι ως βασικό χαρακτηριστικό των προϊόντων. Ταυτόχρονα, η Επιτροπή πρέπει να λαμβάνει υπόψη, κατά τη λήψη αποφάσεων για την εφαρμογή σχεδίων που σχετίζονται με το Ίντερνετ των πραγμάτων, ποιο δίκτυο θα επιλεγεί για τη σύνδεση αυτών των αντικειμένων. Επί του παρόντος, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με πολυάριθμες επιθέσεις στον κυβερνοχώρο. Κατά την άποψή μου, η χρήση του Παγκόσμιου Ιστού για τη σύνδεση με το Ίντερνετ των πραγμάτων ενδέχεται να δημιουργήσει κινδύνους ασφάλειας και να επιβαρύνει σημαντικά το υφιστάμενο δίκτυο. Η ανάπτυξη ενός παράλληλου δικτύου για τη σύνδεση των αντικειμένων μπορεί να προσφέρει τη λύση στην τρέχουσα κατάσταση μέσω της κατανομής του ψηφιακού φάσματος και μερίσματος.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Badia i Cutchet για την υποστήριξη της δημιουργίας ενός Ίντερνετ των πραγμάτων. Πιστεύω ότι οι νέες τεχνολογίες των πληροφοριών προσφέρουν σημαντικά οφέλη στην κοινωνία μας, είναι όμως σημαντικό να διασφαλιστεί ότι θα ληφθούν υπόψη οι δυνητικές συνέπειες για την υγεία και το περιβάλλον, σε συνδυασμό με τις πτυχές που σχετίζονται με την προστασία της ιδιωτικής ζωής.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Το Ίντερνετ έχει γίνει μέρος της καθημερινής ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων, και σήμερα ο ρόλος του είναι αναντικατάστατος ως μέσο επικοινωνίας και ως δίαυλος μετάδοσης πληροφοριών και γνώσεων. Η εκθετική αύξηση του περιεχομένου στο Ίντερνετ το έχει μετατρέψει σε εργαλείο πολλών χρήσεων, και οι χρήσεις αυτές πολλαπλασιάζονται. Ταυτόχρονα, όμως, έχει μετατραπεί και σε χώρο εκδήλωσης ενός νέου τύπου εγκλήματος το οποίο εκμεταλλεύεται την ταχύτητα και την αποϋλοποίηση της ροής πληροφοριών και τον τεράστιο όγκο των προσωπικών δεδομένων που αναρτούν οι χρήστες στο Ίντερνετ.

Συμμερίζομαι τις ανησυχίες που εκφράζονται στο ψήφισμα σχετικά με την ανάγκη αντιμετώπισης των περιορισμών της πρόσβασης στο Ίντερνετ για πολιτικούς λόγους, αλλά και ενίσχυσης της ασφάλειας για τα παιδιά και τους εφήβους κατά τη χρήση του Ίντερνετ. Συμφωνώ με την άποψη ότι η χρήση και η καθημερινή διαχείριση του δικτύου πρέπει να βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών, θεωρώ όμως ότι τα κράτη μέλη δεν επιτρέπεται να αποκλείουν την παρουσία και την ενεργό παρέμβασή τους ασκώντας ρυθμιστικό ρόλο. Σκοπός της παρέμβασης αυτής πρέπει να είναι πρωτίστως η πρόληψη των καταχρήσεων και των παραβιάσεων των δικαιωμάτων των πολιτών.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο αντίκτυπος της νέας τεχνολογίας στην ασφάλεια και την ποιότητα ζωής των πολιτών είναι αδιαμφισβήτητος, και το γεγονός αυτό αναδεικνύει τόσο τα οφέλη όσο και τους κινδύνους που συνεπάγεται. Επομένως, το «Ίντερνετ των πραγμάτων» προσφέρει μια νέα σειρά πλεονεκτημάτων στους πολίτες, χωρίς να αποκλείεται ο εντοπισμός δυνητικών κινδύνων, τους οποίους είναι αυτονόητο να παρουσιάζει ένα μέσο με τεράστιες δυνατότητες. Θέλω να υπογραμμίσω την αξία της προσέγγισης η οποία συνίσταται στην προώθηση της έρευνας και τη δρομολόγηση πρότυπων προγραμμάτων, σε συνδυασμό με την πλήρη αξιοποίηση των ευκαιριών που δημιουργούνται, ιδίως όσον αφορά τη βελτιστοποίηση της εξοικονόμησης ενέργειας, τις διαδικασίες παραγωγής, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την ανταπόκριση στις προκλήσεις. Ωστόσο, η ΕΕ επιβάλλεται να διαθέτει κοινό πλαίσιο αναφοράς για την ενίσχυση των διατάξεων που σχετίζονται με την εποπτεία του συστήματος, την εμπιστευτικότητα, την ασφάλεια των πληροφοριών, τη δεοντολογική διαχείριση, τον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής, τη συλλογή και την αποθήκευση των προσωπικών δεδομένων, καθώς και την ενημέρωση των καταναλωτών. Η ταχεία εξέλιξη του «Ίντερνετ των πραγμάτων» απαιτεί τη διακυβέρνησή του κατά τρόπο ασφαλή, διαφανή και πολυμερή. Ως εκ τούτου, συμμερίζομαι τις ανησυχίες που εκφράζει η Επιτροπή σχετικά με την ασφάλεια, την προστασία των προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικής ζωής των πολιτών, σε συνδυασμό με τη διακυβέρνηση του «Ίντερνετ των πραγμάτων» με στόχο τον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και την προστασία των προσωπικών δεδομένων.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το «Ίντερνετ των πραγμάτων» είναι ένα εγχείρημα το οποίο ξεκίνησε το 1999 στις ΗΠΑ. Η δημοτικότητά του αυξάνεται διαρκώς, και τα προσεχή 10 έως 15 χρόνια αναμένεται να αποτελέσει πραγματική επανάσταση στον τομέα της αλληλεπίδρασης μεταξύ των προσώπων και των αντικειμένων και μεταξύ των ίδιων των αντικειμένων, χάρη στην αυξανόμενη χρησιμοποίηση της τεχνολογίας ραδιοσυχνικής αναγνώρισης (RFID).

Η διαδικασία ανάπτυξης του Ίντερνετ των πραγμάτων, με όλες τις καινοτομίες και τις θετικές αλλαγές που μπορεί να φέρει στην καθημερινότητά μας, χαρακτηρίζεται επίσης από μεγάλα περιθώρια αβεβαιότητας, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε τεχνικό επίπεδο, τα οποία χρήζουν προσοχής. Η τεχνολογία στην οποία στηρίζεται αυτή η εξέλιξη, η RFID, αποκαλείται «ετικέτα»: πρόκειται για μια ηλεκτρονική συσκευή αποτελούμενη από ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα και μια κεραία. Το ολοκληρωμένο κύκλωμα, το οποίο είναι μήκους ελαχίστων χιλιοστών, μπορεί να αποθηκεύει, να λαμβάνει και να μεταδίδει πληροφορίες χωρίς ενσύρματη σύνδεση. Αυτό εγείρει ποικίλα ζητήματα ιδιοκτησίας, διαχείρισης και προστασίας της ιδιωτικής ζωής, μεταξύ άλλων.

Ως προς το θέμα της προστασίας της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων, η εισηγήτρια επισημαίνει ότι «είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι όλα τα θεμελιώδη δικαιώματα, και όχι μόνο ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής, θα προστατεύονται κατά τη διαδικασία ανάπτυξης του Ίντερνετ των πραγμάτων», και θεωρούμε θετική αυτήν την προσέγγιση. Εντούτοις, διατηρούμε σοβαρές αμφιβολίες όσον αφορά τη διαχείριση αυτών των δεδομένων. Οι μελλοντικές εξελίξεις παραμένουν ασαφείς, γι’ αυτό επιλέξαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Καθώς η τεχνολογία εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, είναι σημαντικό η ΕΕ και άλλοι φορείς διαμόρφωσης πολιτικής να ενημερώνονται για τις εξελίξεις. Η έκθεση αυτή καλύπτει μια σειρά σημαντικών ζητημάτων όπως ζητήματα ιδιωτικής ζωής και υγείας, ενώ συμφωνώ πλήρως με την έκκληση της εισηγήτριας υπέρ της προορατικής δράσης της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι αποκαλούμενες τεχνολογίες των πληροφοριών και των επικοινωνιών (ΤΠΕ) έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προαγωγή της κοινωνικής ανάπτυξης, της οικονομικής μεγέθυνσης, της έρευνας, της καινοτομίας και της δημιουργικότητας φορέων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα στην Ευρώπη. Οι ταχύτατες εξελίξεις στον χώρο του Ίντερνετ τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργήσει νέες πηγές ανησυχίας και καθιστούν αναγκαίο να αποκτήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση ένα κοινό πλαίσιο αναφοράς για την ενίσχυση των υφιστάμενων διατάξεων σχετικά με τη διαχείριση του συστήματος, ιδίως όσον αφορά την εμπιστευτικότητα, την ασφάλεια των πληροφοριών, τη δεοντολογική διαχείριση, τον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής, τη συλλογή και την αποθήκευση των προσωπικών δεδομένων, καθώς και την ενημέρωση των καταναλωτών. Ως εκ τούτου, έχει ζωτική σημασία η αρχή που θα είναι αρμόδια για το Ίντερνετ των πραγμάτων να τηρεί τις απαιτήσεις ασφάλειας, προστασίας των δεδομένων και σεβασμού της ιδιωτικής ζωής όλων των χρηστών του, καθώς μόνο μια τέτοια προσέγγιση μπορεί να προσφέρει οφέλη στους πολίτες της ΕΕ. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Ενάμισι δισεκατομμύριο άτομα έχουν ήδη πρόσβαση και χρησιμοποιούν το Ίντερνετ. Το Ίντερνετ συνιστά την επέλαση ενός νέου τύπου τεχνολογίας δικτύωσης η οποία αποβλέπει να διαμορφωθεί κάποιου είδους επικοινωνία μεταξύ προσώπων και αντικειμένων, καθώς και μεταξύ αντικειμένων. Θα μπορούν να αποθηκεύονται, να λαμβάνονται και να αποστέλλονται πληροφορίες σχετικά με προϊόντα. Υπάρχει, ωστόσο, ο εύλογος φόβος ότι όλα τα πλεονεκτήματα που θα προσφέρει η νέα τεχνολογία θα υποσκελιστούν από τα μειονεκτήματα. Πρέπει να διασφαλιστεί ότι η ιδιωτική σφαίρα θα παραμείνει προστατευμένη και ότι δεν θα μπορεί να γίνεται κατάχρηση των προσωπικών δεδομένων. Εντούτοις, πιθανολογείται ότι οι μελλοντικοί χρήστες του Ίντερνετ θα είναι ακόμη πιο ευάλωτοι από ό,τι είναι ήδη. Υπερψήφισα την έκθεση επειδή τα μέτρα που προτείνει η εισηγήτρια για την προστασία της ιδιωτικής ζωής και των προσωπικών δεδομένων είναι σαφώς απαραίτητα.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Είναι πάντα σημαντικό, με τις νέες τεχνολογικές εξελίξεις, εν προκειμένω του αποκαλούμενου Ίντερνετ των πραγμάτων, να εξετάζονται τα ζητήματα δεοντολογίας παράλληλα με τα δυνητικά πλεονεκτήματα και να προστατεύονται τα δικαιώματα του ατόμου. Η παρούσα έκθεση κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση, και γι’ αυτό την υπερψήφισα.

  Justas Vincas Paleckis (S&D), γραπτώς. – (LT) Το Ίντερνετ, το οποίο άρχισε να χρησιμοποιείται ευρύτερα μόλις πριν από δύο δεκαετίες, έχει μετατραπεί σε αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας όπως το τηλέφωνο ή το ραδιόφωνο. Σήμερα, 1,5 δισεκατομμύριο άτομα είναι συνδεδεμένα στο Ίντερνετ και, σε λίγα χρόνια, ο αριθμός αυτός θα διπλασιαστεί. Σύντομα, η τελευταία τεχνολογία θα καταστήσει δυνατή τη σύνδεση στο Ίντερνετ όχι μόνο των υπολογιστών, αλλά και των αυτοκινήτων, ή ακόμη και των βιβλίων, των τροφίμων και άλλων προϊόντων. Με τη σύνδεση ενός αυτοκινήτου στο Ίντερνετ, θα είναι δυνατόν να παρέχονται στον οδηγό πληροφορίες σχετικά με την πίεση των ελαστικών, λόγου χάρη. Τα ψυγεία που θα διαθέτουν το κατάλληλο πρόγραμμα θα μπορούν να αναγνωρίζουν ότι ένα προϊόν έχει υπερβεί την ημερομηνία λήξης του. Υπερψήφισα την έκθεση αυτή διότι το Ίντερνετ των πραγμάτων θα αναζωογονήσει την οικονομία η οποία έχει περιέλθει σε τέλμα λόγω της κρίσης και θα συμβάλει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και νέων υπηρεσιών για αυξανόμενο αριθμό πολιτών και επιχειρήσεων της ΕΕ. Αυτό θα μας επιτρέψει επίσης να βελτιστοποιήσουμε τις διαδικασίες παραγωγής και να εξοικονομήσουμε ενέργεια, παράμετρος πολύ σημαντική για την προσπάθεια καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Εμείς οι Πράσινοι υποστηρίξαμε με θέρμη τη συγκεκριμένη έκθεση της σοσιαλίστριας συναδέλφου μας Badia i Cutchet. Αφορά μια νέα σημαντική εφαρμογή της τεχνολογίας του Ίντερνετ. Τα προσεχή 10-15 έτη, προβλέπεται ότι το Ίντερνετ των πραγμάτων θα γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας. Χρησιμοποιεί τεχνολογία ραδιοσυχνικής αναγνώρισης (RFID) για την ασύρματη λήψη και διαβίβαση πληροφοριών. Λειτουργεί μέσω ενός μικροσκοπικού κυκλώματος το οποίο έχει δυνατότητα αποθήκευσης μεγάλου όγκου πληροφοριών σχετικά με το αντικείμενο ή το πρόσωπο στο οποίο έχει τοποθετηθεί. Στον τομέα των γεωργικών τροφίμων, λόγου χάρη, η τεχνολογία RFID καθιστά δυνατή την καλύτερη και ταχύτερη ανιχνευσιμότητα των προϊόντων, και παρέχει πληροφορίες σχετικά με το περιεχόμενο: χημικά χαρακτηριστικά, επίπεδα γλουτένης κ.ο.κ. Παρόμοιες εφαρμογές χρησιμοποιούνται ήδη, όπως το ολοκληρωμένο κύκλωμα που μπορεί να μεταδίδει στον οδηγό ενός οχήματος πληροφορίες σχετικά με την πίεση των ελαστικών σε πραγματικό χρόνο. Αυτή η νέα τεχνολογία θα μεταβάλει ριζικά και θα διευρύνει την αλληλεπίδραση των προσώπων με τα αντικείμενα και των αντικειμένων μεταξύ τους. Η καινοτομία έγκειται στη σχέση μεταξύ αντικειμένων. Το παράδειγμα αυτής της τεχνολογίας που αναφέρεται συνηθέστερα αφορά τα ψυγεία, τα οποία θα μπορούν, με τον κατάλληλο προγραμματισμό, να εντοπίζουν κάθε προϊόν το οποίο έχει υπερβεί, ή πλησιάζει, την ημερομηνία λήξης του.

Έκθεση: Francisco Sosa Wagner (A7-0185/2010)

  Alexander Alvaro, Jorgo Chatzimarkakis, Jürgen Creutzmann, Wolf Klinz, Silvana Koch-Mehrin, Britta Reimers και Michael Theurer (ALDE), γραπτώς. – (DE) Η καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας έχει ζωτική σημασία. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνάμεις ώστε να καταπολεμήσουμε τη διαθεσιμότητα υλικού παιδικής πορνογραφίας σε δίκτυα επικοινωνιών. Ο διαρκής και αποτελεσματικός έλεγχος της κακοποίησης ανηλίκων αποτελεί πολιτική υποχρέωση, αλλά και επιταγή του κράτους δικαίου. Η αντιπροσωπεία του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι της άποψης ότι είναι αναγκαία η εξάλειψη αυτού του εγκληματικού περιεχομένου το ταχύτερο δυνατόν.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης ιδίας πρωτοβουλίας, η οποία σκοπό έχει να επηρεάσει το επικείμενο φόρουμ για τη διακυβέρνηση του Ίντερνετ, το οποίο θα διεξαχθεί στο Βίλνιους από τις 25 έως τις 29 Σεπτεμβρίου. Το Κοινοβούλιο ζητεί από το φόρουμ αφενός να αυξήσει τη συμμετοχή των αναπτυσσόμενων χωρών κατά τη διεξαγωγή των εργασιών του και αφετέρου να συντονίσει το έργο του με τα εθνικά και περιφερειακά φόρουμ. Καλεί επίσης την ΕΕ να αναπτύξει μια στρατηγική σχετικά με τις θεμελιώδεις πτυχές της διακυβέρνησης του Ίντερνετ, καθώς και να ενθαρρύνει τη μεταρρύθμιση της ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers – Φορέας του Ίντερνετ για την Εκχώρηση Ονομάτων και Αριθμών).

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Δεν έχω άλλη εναλλακτική λύση πέρα από το να υπερψηφίσω την έκθεση του κ. Sosa Wagner σχετικά με την ανάγκη διασφάλισης της δεοντολογικής και ασφαλούς διακυβέρνησης του Ίντερνετ.

Το μέσο αυτό, το οποίο έχει εξαλείψει τους χρόνους και τις αποστάσεις στο πεδίο των επικοινωνιών, προσφέρει τεράστια δυνητικά οφέλη· εντούτοις, αποτελεί ταυτόχρονα καθημερινή πηγή κινδύνων τόσο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων όσο και για τα παιδιά. Επιβάλλεται να διασφαλίσουμε την ελεύθερη διακίνηση των πληροφοριών και τις ελεύθερες επικοινωνίες, έχοντας όμως τη βεβαιότητα ότι τα πιο ευάλωτα πρόσωπα και τα πιο ευαίσθητα δεδομένα θα συνεχίσουν να τυγχάνουν κατάλληλης προστασίας. Μόνο έτσι μπορεί το Ίντερνετ να συνεχίσει να αποτελεί κινητήρια δύναμη για θετική κοινωνική αλλαγή και να προστατεύει την αξιοπρέπεια όλων των προσώπων.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Το Ίντερνετ είναι «παγκόσμιο δημόσιο αγαθό», του οποίου η μονομερής διαχείριση και ο μονομερής έλεγχος, ασκούμενα από συγκεκριμένη κυβέρνηση, προκαλούν πολλές και εύλογες επικρίσεις.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναπτύξει μια στρατηγική η οποία θα απηχεί μια συναινετική θεώρηση των θεμελιωδών πτυχών της διακυβέρνησης του Ίντερνετ και θα μπορεί να υποστηριχθεί με σθένος στα διεθνή φόρουμ και στις διμερείς σχέσεις της με τις ΗΠΑ.

Υποστηρίζω τη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπέρ του υφιστάμενου μοντέλου διαχείρισης, το οποίο βασίζεται στον ηγετικό ρόλο του ιδιωτικού τομέα.

Θέλω επίσης να απευθύνω έκκληση για μεγαλύτερη συμμετοχή των αναπτυσσόμενων χωρών, ιδίως μέσω της χρηματοδότησης για τη συμμετοχή τους.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Το Ίντερνετ έχει τεράστιο επίδραση στην κοινωνία και τον δημόσιο βίο την τελευταία 20ετία. Η ΕΕ είναι ένα καλό παράδειγμα αυτού, καθώς ο πληθυσμός της είναι λίγο μεγαλύτερος από το 7% του παγκόσμιου πληθυσμού, όμως αντιστοιχεί σχεδόν στο 19% των χρηστών του Ίντερνετ σε παγκόσμιο επίπεδο. Η διακυβέρνηση του Ίντερνετ αποτελεί ζήτημα κορυφαίας προτεραιότητας στο πεδίο της δημόσιας πολιτικής, και έχει ως στόχο να διασφαλίσει ότι το κοινό θα μπορεί να απολαμβάνει πλήρως τις δυνατότητες που προσφέρει, αναζητώντας ταυτόχρονα τις πλέον ενδεδειγμένες λύσεις στο πρόβλημα του ακατάλληλου ή παράνομου περιεχομένου, σε συνδυασμό με την επαρκή προστασία των καταναλωτών και την επίλυση προβλημάτων δικαιοδοσίας στον παγκόσμιο επιγραμμικό χώρο.

Συμφωνώ πλήρως με την ιδέα ότι το Ίντερνετ είναι παγκόσμιο δημόσιο αγαθό το οποίο πρέπει πάντοτε να προστατεύει και να σέβεται το δημόσιο συμφέρον. Η ΕΕ επιβάλλεται να χαράξει μια στρατηγική σχετικά με τις θεμελιώδεις πτυχές της διακυβέρνησης του Ίντερνετ, και γι’ αυτό υποστηρίζω την πρωτοβουλία της ισπανικής Προεδρίας υπέρ της κατάρτισης ενός «Ευρωπαϊκού Χάρτη των Δικαιωμάτων των Χρηστών του Ίντερνετ». Είναι σημαντικό να προωθήσουμε την εσωτερική μεταρρύθμιση του Φορέα του Ίντερνετ για την Εκχώρηση Ονομάτων και Αριθμών, έτσι ώστε να αποκτήσει πιο αντιπροσωπευτική δομή και να μπορεί να ασκείται μεγαλύτερος έλεγχος από τη διεθνή κοινότητα, αλλά και να ενισχυθούν οι υποχρεώσεις λογοδοσίας και η διαφάνειά του.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για τη διακυβέρνηση του Ίντερνετ, η οποία καλύπτει ευαίσθητα ζητήματα όπως η προστασία και η διασφάλιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, η πρόσβαση στο Ίντερνετ και η χρήση του και το έγκλημα στον κυβερνοχώρο. Η πρόταση της ισπανικής Προεδρίας για την κατάρτιση Ευρωπαϊκού Χάρτη των Δικαιωμάτων των Χρηστών του Ίντερνετ και την αναγνώριση μιας πέμπτης θεμελιώδους ελευθερίας (της ελευθερίας πρόσβασης στο Ίντερνετ) θα μπορούσε να προσφέρει στην ΕΕ πιο αποτελεσματικά μέσα τα οποία θα της επέτρεπαν να εγγυάται αυξημένη προστασία σε θέματα που αφορούν αφενός της ασφάλεια και αφετέρου την ευρεία και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στο Ίντερνετ .

  Göran Färm, Olle Ludvigsson και Marita Ulvskog (S&D), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες, επιλέξαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία σχετικά με τη διατύπωση που αφορά τον αποκλεισμό ιστοτόπων. Θεωρούμε ότι τα μέτρα αυτά είναι δικαιολογημένα υπό ορισμένες συνθήκες, όπως λόγου χάρη όταν πρόκειται για εγκλήματα όπως η παιδική πορνογραφία, αλλά η επίμαχη αναφορά του κειμένου στον αποκλεισμό ιστοτόπων σε περιπτώσεις εγκλημάτων του κυβερνοχώρου ήταν υπερβολικά ευρεία και γι’ αυτό δεν μπορούσαμε να την υπερψηφίσουμε.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι το Ίντερνετ διαδραματίζει σήμερα δημόσιο ρόλο, καθώς επηρεάζει όχι μόνο την καθημερινή ζωή, αλλά και μαζικά κινήματα, πολιτικές ιδέες και στρατηγικές επικοινωνίας. Είναι αλήθεια ότι το Ίντερνετ έχει αποκτήσει αναντικατάστατο ρόλο στα δημόσια πράγματα, και αυτό δεν μπορεί να αγνοηθεί από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να ζητήσουν μεγαλύτερη πρόσβαση και συμμετοχή στη διακυβέρνηση του Ίντερνετ, χωρίς να υπονομεύεται ο πρωταγωνιστικός ρόλος της ιδιωτικής χρήσης και καθημερινής διαχείρισης του Ίντερνετ σε αυτό το πλαίσιο, καθώς έχει αποδειχθεί θεμελιώδους σημασίας για τη ζωτικότητα και την ανάπτυξη του Ίντερνετ. Ο ρόλος των κρατών μελών καθίσταται ολοένα και πιο σημαντικός, όπως και τα ζητήματα που σχετίζονται με το έγκλημα στον κυβερνοχώρο και την προστασία της ασφάλειας των χρηστών και της ιδιωτικής τους ζωής, παράλληλα με την ελευθερία πρόσβασης των πολιτών και έκφρασής τους μέσω του Ίντερνετ.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπό το πρίσμα της διαρκώς αυξανόμενης κυριαρχίας του Ίντερνετ στην καθημερινότητα των πολιτών και των δημοσίων θεσμών, ακόμη και στη διακυβέρνηση διαφόρων χωρών, σε συνδυασμό με τον αντίκτυπό του στην οικονομική, πολιτισμική, κοινωνική και ανθρώπινη ανάπτυξη, η διακυβέρνηση του Ίντερνετ είναι ζήτημα υψίστης σημασίας σε διεθνές επίπεδο. Αυτό σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να διασφαλίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση τους όρους της ενεργού παρέμβασής της σε αυτόν τον τομέα, αλλά και προστασίας του κοινού καλού και των αξιών και αρχών της. Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ της υπό εξέταση έκθεσης, υπογραμμίζοντας τη σημασία της διεύρυνσης της εκπροσώπησης της παγκόσμιας ποικιλομορφίας στα όργανα που ελέγχουν σήμερα την αγορά του Ίντερνετ όπως ο Φορέας του Ίντερνετ για την Εκχώρηση Ονομάτων και Αριθμών (ICANN) και η Αρχή του Ίντερνετ για την Εκχώρηση Αριθμών (IANA).

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση αυτή είναι απόρροια του σημαντικού ρόλου που διαδραματίζει το Ίντερνετ, το οποίο έχει καταστεί απαραίτητο μέσο για την προώθηση δημοκρατικών πρωτοβουλιών, πολιτικού διαλόγου και ψηφιακής κατάρτισης, καθώς και για τη διάδοση της γνώσης. Η πρόσβαση στο Ίντερνετ ταυτόχρονα διασφαλίζει και εξαρτάται από την άσκηση μιας σειράς θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως ο σεβασμός της ιδιωτικής ζωής, η προστασία των προσωπικών δεδομένων, η ελευθερία της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι, η ελευθεροτυπία, η απαγόρευση των διακρίσεων, η εκπαίδευση και η πολιτισμική και γλωσσική πολυμορφία.

Ως εκ τούτου, στην έκθεση επισημαίνεται ότι τα θεσμικά όργανα και οι ενδιαφερόμενοι φορείς σε όλα τα επίπεδα έχουν γενική ευθύνη να συμβάλλουν στη διασφάλιση της δυνατότητας άσκησης του δικαιώματος συμμετοχής στην κοινωνία της πληροφορίας για όλους.

Λαμβάνεται επίσης υπόψη ότι το έγκλημα στον κυβερνοχώρο συνιστά απειλή για τις κοινωνίες που χρησιμοποιούν την τεχνολογία των πληροφοριών και των επικοινωνιών, ενώ επισημαίνεται η αύξηση της παρακίνησης για τρομοκρατικές επιθέσεις, εγκληματικές πράξεις μίσους και παιδική πορνογραφία. Η κατάσταση αυτή θέτει σε κίνδυνο τους πολίτες, περιλαμβανομένων των παιδιών, και στο κείμενο της έκθεσης αναφέρεται ότι «πρέπει να ενισχυθεί και ο ρόλος των δημόσιων φορέων στη χάραξη της γενικής στρατηγικής». Τέλος, επιδεικνύεται ενδιαφέρον για τη διάρθρωση του Φορέα του Ίντερνετ για την Εκχώρηση Ονομάτων και Αριθμών (ICANN), το οποίο είναι ελάχιστα αντιπροσωπευτικό, και για τον περιορισμένο έλεγχο που είναι σε θέση να ασκεί η διεθνής κοινότητα, περιλαμβανομένης της ΕΕ, επί του ICANN.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Στο κείμενο αυτής της έκθεσης αναγνωρίζεται η σπουδαιότητα του Ίντερνετ για την προώθηση της πολιτισμικής πολυμορφίας και την ενθάρρυνση της άσκησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων του πολίτη. Η προώθηση των δημοκρατικών αξιών, ωστόσο, προϋποθέτει ότι οι κυβερνήσεις δεν επιβάλλουν μέτρα λογοκρισίας και, ως εκ τούτου, χαιρετίζω τις διατάξεις της παραγράφου 13.

  Iosif Matula (PPE), γραπτώς. – (RO) Η συζήτηση σχετικά με τη διακυβέρνηση του Ίντερνετ έχει σίγουρα ιδιαίτερη σημασία σε μια περίοδο κατά την οποία το εν λόγω μέσο επικοινωνίας έχει καταστεί απολύτως απαραίτητο σε πολλές χώρες, τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική ζωή των ανθρώπων. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, αποτελεί, αν μη τι άλλο, ένδειξη έλλειψης φαντασίας το γεγονός ότι αφήνουμε τις στρατηγικές αποφάσεις που αφορούν το Ίντερνετ αποκλειστικά στα χέρια μιας ιδιωτικής εταιρείας με έδρα τις ΗΠΑ.

Η έκθεση επί της οποίας ψηφίσαμε σήμερα έχει ζωτική σημασία για τη δημιουργία ενός προτύπου διακυβέρνησης στο οποίο θα μετέχουν και οι τελικοί καταναλωτές. Φρονώ ότι πρέπει να ενθαρρύνουμε τη συνεργασία μεταξύ των πανεπιστημίων και του κόσμου των επιχειρήσεων, μεταξύ άλλων σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Ταυτόχρονα, πρέπει επίσης να επιδιώξουμε τη συμμετοχή των παραγόντων στην ασιατική αγορά, λαμβάνοντας υπόψη τους εξαιρετικά γοργούς ρυθμούς ανάπτυξης σε αυτήν την περιοχή. Επιπλέον, είναι σημαντικό να μεριμνήσουμε ιδιαίτερα για την εξεύρεση της κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ της προστασίας της ιδιωτικής ζωής των χρηστών και της καταγραφής προσωπικών δεδομένων σε διάφορους ιστοτόπους, όχι μόνο λόγω της εξάπλωσης των κοινωνικών δικτύων, αλλά και λόγω της ανάπτυξης της επιγραμμικής αγοράς προϊόντων. Ένα άλλο άκρως σημαντικό γεγονός είναι ότι το Ίντερνετ αποτελεί εξαιρετικά πρόσφορο μέσο προαγωγής της πολιτισμικής κληρονομιάς και των αξιών της Ευρώπης, καθώς και κινητήρια δύναμη καινοτομίας, η οποία μας επιτρέπει να γεφυρώσουμε το χάσμα που υφίσταται σε σχέση με άλλες περιοχές του κόσμου.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Χαιρετίζω τις αιτιολογικές σκέψεις αυτής της έκθεσης, βάσει των οποίων το Ίντερνετ είναι παγκόσμιο δημόσιο αγαθό η διακυβέρνηση του οποίου πρέπει να αποβλέπει στο κοινό καλό. Στην έκθεση υπογραμμίζεται η σπουδαιότητα του Ίντερνετ για τον πολιτικό διάλογο. Για χάρη αυτών ακριβώς των πολύ εύστοχα διατυπωμένων αρχών καταψήφισα αυτό το κείμενο. Πράγματι, πώς είναι δυνατόν να διατεινόμαστε ότι σεβόμαστε το κοινό συμφέρον όταν ταυτόχρονα επιδιώκουμε ένα είδος κοινής δημόσιας και ιδιωτικής διακυβέρνησης το οποίο δεν εμποδίζει τον ελεύθερο ανταγωνισμό; Αν και το κείμενο παρουσιάζει το πλεονέκτημα ότι επισημαίνει τη σπουδαιότητα του κοινού συμφέροντος, επιτυγχάνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Ο ευρωφιλελεύθερος δογματισμός είναι ολέθριος για την Ευρώπη.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Σήμερα το Ίντερνετ είναι ένα παγκόσμιο εργαλείο, επομένως η διακυβέρνησή του πρέπει να λαμβάνει υπόψη το κοινό συμφέρον. Σήμερα, το Ίντερνετ είναι ένα από τα κύρια μέσα διάδοσης των δημοκρατικών αξιών σε όλο τον κόσμο, και αποτελεί απαραίτητο μέσο για την προαγωγή όλων των ιδεών και του πολιτικού διαλόγου, καθώς και για τη διάδοση της γνώσης. Ως εκ τούτου, έχει κρίσιμη σημασία να αναπτύσσεται το Ίντερνετ κατά τέτοιον τρόπο ώστε όλοι εντός της ΕΕ να έχουν πιο ισότιμη πρόσβαση σε αυτό. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας να είναι ασφαλές για όλους τους χρήστες, ιδίως για τα παιδιά, τα οποία είναι λιγότερο ικανά να προστατεύονται έναντι των δυνητικών κινδύνων που προκύπτουν κατά τη χρήση του. Αν θέλουμε να διαφυλάξουμε το Ίντερνετ ως παγκόσμιο δημόσιο αγαθό, πρέπει να αποφύγουμε την κυριαρχία ενός μόνο φορέα ή ομάδας φορέωνσε αυτό. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Ως προς το θέμα του Ίντερνετ, οφείλουμε να υπερασπιστούμε την αρχή της ελευθερίας της έκφρασης, καταπολεμώντας όμως ταυτόχρονα το κυβερνοέγκλημα και τις καταχρήσεις της ελευθερίας αυτής στο Ίντερνετ. Εντούτοις, δεν πρέπει να φτάσουμε να αποθηκεύουμε δεδομένα στο όνομα της καταπολέμησης του εγκλήματος και της τρομοκρατίας όπου δεν υπάρχουν βάσιμες υποψίες. Το Ίντερνετ έχει δημιουργήσει συγκεκριμένα νέα προβλήματα, όπως της προστασίας των δεδομένων σε ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης ή σε σχέση με προγράμματα όπως το «Google Street View». Τα προβλήματα που δημιουργούν οι τελευταίες εξελίξεις στο Ίντερνετ δεν εξετάστηκαν σχεδόν καθόλου, και γι’ αυτό επέλεξα να απόσχω από την ψηφοφορία.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Το Ίντερνετ είναι παγκόσμιο δημόσιο αγαθό και πρέπει να λειτουργεί με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Είναι απαραίτητη η δημιουργία μιας συγκεκριμένης υποδομής στη διακυβέρνηση του Ίντερνετ ώστε να εξασφαλίζονται η ασφάλεια, η ακεραιότητα και η ανθεκτικότητά του και να μειώνονται οι πιθανότητες επιθέσεων στον κυβερνοχώρο. Η ανοιχτή παγκόσμια συνεργασία για τη διακυβέρνηση του Ίντερνετ κρίνεται απαραίτητη και οφείλουμε να επιδιώξουμε την κατάρτιση ενός Ευρωπαϊκού Χάρτη των Δικαιωμάτων των Χρηστών του Ίντερνετ αλλά και την αναγνώριση της πέμπτης θεμελιώδους ελευθερίας της ΕΕ, της πρόσβασης στο Ίντερνετ. Για το λόγο αυτό υπερψήφισα σήμερα την έκθεση της Επιτροπής Βιομηχανίας Έρευνας και Ενέργειας σχετικά με τη διακυβέρνηση του Ίντερνετ σημειώνοντας πως η ΕΕ πρέπει να καθιερώσει μια στρατηγική που θα περιλαμβάνει πρόσβαση στο Ίντερνετ χωρίς διακρίσεις, εξασφάλιση της ουδετερότητας του Ίντερνετ, σεβασμό του ιδιωτικού βίου, προστασία των δεδομένων, ελευθερία της έκφρασης και προστασία των ανηλίκων. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην ομάδα αυτή του πληθυσμού που είναι περισσότερο ευάλωτη από επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και να επιβληθούν οι αναγκαίοι περιορισμοί για την προστασία των ανηλίκων στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό, αλλά και να προωθηθεί η διεθνής συνεργασία στον αγώνα για την καταπολέμηση του παράνομου και επιβλαβούς περιεχομένου του Ίντερνετ.

  Fiorello Provera (EFD), γραπτώς. – (IT) Το Ίντερνετ έχει πλέον καταστεί απαραίτητο μέσο για την ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς, η οποία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της μεγέθυνσης και ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, πάνω από το 60% του ευρωπαϊκού πληθυσμού έχει σήμερα πρόσβαση στον κόσμο της τεχνολογίας των πληροφοριών. Κρίνεται αναγκαίο, επομένως, να ηγηθεί η Ένωση της συζήτησης σχετικά με τη διακυβέρνηση του Ίντερνετ, διασφαλίζοντας έτσι ότι μια υπηρεσία η οποία έχει καταστεί απαραίτητη για τις κοινωνικές και εμπορικές σχέσεις θα αντικατοπτρίζει δεόντως τις αξίες της Ένωσης, όπως η προστασία των καταναλωτών και των ανηλίκων. Για τον λόγο αυτόν, υποστηρίζω το περιεχόμενο και τις προτάσεις της έκθεσης του κ. Sosa Wagner.

  Teresa Riera Madurell (S&D), γραπτώς. – (ES) Καταρχάς, συγχαρητήρια στον εισηγητή για την έκθεσή του και τον εξαιρετικά επίκαιρο χαρακτήρα της ενόψει της επικείμενης συνεδρίασης του Φόρουμ για τη Διακυβέρνηση του Ίντερνετ (IGF), η επόμενη συνεδρίαση του οποίου θα διεξαχθεί για πρώτη φορά στην ΕΕ.

Η ΕΕ συμμετέχει στο εν λόγω φόρουμ από τη σύστασή του, το γεγονός όμως ότι συνεδριάζει στο Βίλνιους καθιστά ακόμη πιο ουσιαστικό τον ρόλο της αντιπροσωπείας μας. Το Φόρουμ για τη Διακυβέρνηση του Ίντερνετ συστήθηκε πριν από μια πενταετία και, σύμφωνα με την ατζέντα της Τύνιδας, θα κληθεί να αποφασίσει για το κατά πόσον πρέπει να συνεχιστεί ή όχι. Η αντιπροσωπεία της ΕΕ έχει ήδη εκφράσει στο Sharm-el-Sheikh τη συμφωνία της με τη συνέχιση της λειτουργίας του φόρουμ στην παρούσα του μορφή, λόγω του σημαντικού ρόλου που διαδραματίζει ως βήμα ανοικτού διαλόγου μεταξύ όλων των παραγόντων που συμμετέχουν στη διακυβέρνηση του Ίντερνετ.

Αυτή πρέπει να συνεχίσει να είναι η θέση μας και στις συζητήσεις που θα διεξαχθούν στο Βίλνιους. Όσον αφορά τα υπόλοιπα θέματα, όπως η ανάπτυξη του Φορέα του Ίντερνετ για την Εκχώρηση Ονομάτων και Αριθμών, που αναμφίβολα θα απασχολήσει σε μεγάλο βαθμό τις επικείμενες συζητήσεις του Φόρουμ, στην έκθεση του κ. Sosa Wagner καθίσταται σαφής η συμφωνηθείσα θέση την οποία θα υποστηρίξουμε από κοινού ως εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων στο Φόρουμ Διακυβέρνησης του Ίντερνετ.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα το κείμενο αυτής της έκθεσης κατά την τελική ψηφοφορία, επειδή περιλάμβανε την προώθηση των κυβερνητικών παρεμβάσεων στη διακυβέρνηση του Ίντερνετ, η οποία δεν ανταποκρίνεται ακριβώς στη θέση την οποία υποστηρίζουν οι Πράσινοι.

  Alexandra Thein (ALDE), γραπτώς. Η καταπολέμηση της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας έχει ζωτική σημασία. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να αποτρέψουμε τη διάθεση υλικού παιδικής πορνογραφίας στο Ίντερνετ. Η διαρκής και αποτελεσματική πρόληψη της κακοποίησης ανηλίκων αποτελεί τόσο πολιτική υποχρέωση όσο και αρχή του κράτους δικαίου. Οι βουλευτές του γερμανικού Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι της άποψης ότι το εγκληματικό περιεχόμενο αυτού του είδους πρέπει να διαγράφεται το ταχύτερο δυνατόν.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης του Sosa Wagner καθώς η ΕΕ οφείλει να αναλάβει ισχυρό ηγετικό ρόλο σε σχέση με όλες τις πτυχές της διακυβέρνησης του Ίντερνετ στον διεθνή χώρο. Η έκθεση αυτή παραμένει πιστή στην έμφαση που δίνει η ΕΕ στην ανάγκη ασφάλειας και σταθερότητας στο διεθνές Ίντερνετ, σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας της έκφρασης και της ιδιωτικής ζωής, προστασίας των προσωπικών δεδομένων και προαγωγής της πολιτισμικής και γλωσσικής πολυμορφίας.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με τη διακυβέρνηση του Ίντερνετ, όμως επέλεξα να απόσχω από την ψηφοφορία επί της παραγράφου στην οποία ζητείται να δοθεί προτεραιότητα στην προστασία των κατόχων δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας αντιμετωπίζοντάς τους ισότιμα με τους καταναλωτές.

Η χρηστή διακυβέρνηση του Ίντερνετ πρέπει, στην πραγματικότητα, να εγγυάται την πρόσβαση όλων στους πόρους, και ειδικότερα τους πολιτιστικούς πόρους, στο πλαίσιο ψηφιακού περιβάλλοντος, αλλά αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί εις βάρος των δικαιωμάτων των δημιουργών, και κυρίως των συγγραφέων. Τα δικαιώματα αυτά δεν επιτρέπεται να αντιμετωπίζονται ως απλά δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας· οι δημιουργοί πρέπει να μπορούν να επιλέγουν οι ίδιοι τον τρόπο με τον οποίο θέλουν να έχει πρόσβαση το κοινό στα έργα τους.

Επιπλέον, πρέπει να διασφαλίζονται επίσης η ιδιωτική ζωή των χρηστών και η δημιουργικότητα.

Κατά συνέπεια, έχει κρίσιμη σημασία να επιτευχθεί η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ των δικαιωμάτων των χρηστών και των δικαιωμάτων των δημιουργών, έτσι ώστε τα άτομα να μπορούν να αναπτύσσονται ως ενημερωμένοι πολίτες, καταναλωτές και δημιουργοί.

Έκθεση: Hermann Winkler (A7-0143/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Αν και υπερψήφισα το κείμενο αυτού του ψηφίσματος, παρατήρησα τις επιφυλάξεις που διατυπώνονται σχετικά με ορισμένες περιφέρειες, συγκεκριμένα τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, όσον αφορά την πρόσβαση στην καινοτομία. Οι δυσκολίες που σχετίζονται με την έλλειψη κρίσιμης μάζας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, προκειμένου να ενθαρρύνεται η καλύτερη αξιοποίηση του δυναμικού σε τομείς όπως η έρευνα και η καινοτομία σε αυτές τις περιφέρειες. Τα μοναδικά γεωγραφικά και κλιματικά χαρακτηριστικά των εξόχως απόκεντρων περιοχών αντιστοιχούν σε ειδικά πλεονεκτήματα όσον αφορά την ανάπτυξη συγκεκριμένων δραστηριοτήτων στους τομείς της βιοποικιλότητας, των θαλάσσιων πόρων, της αλλαγής του κλίματος, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, του νερού, του περιβάλλοντος, των φυσικών πόρων, της υγείας και των νέων τεχνολογιών.

Όσον αφορά τους φυσικούς πόρους και τη βιοποικιλότητα, ειδικότερα, οι εξόχως απόκεντρες περιοχές επιτρέπουν στην ευρωπαϊκή έρευνα προνομιακή πρόσβαση σε τροπικά οικοσυστήματα τα οποία διαθέτουν μοναδικούς τύπους βιοποικιλότητας και γεωργίας. Αυτό καθιστά δυνατή τη διεξαγωγή ερευνών εντός του ευρωπαϊκού χώρου έρευνας με τη χρήση «φυσικών εργαστηρίων». Πρόκειται επίσης για τοποθεσίες πρόσφορες για τη διεξαγωγή πειραμάτων. Παρά τις δυνατότητες πολλών περιφερειών και παρ’ όλες τις προσπάθειες που καταβάλλονται σε αυτές, πολλές εξ αυτών συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες δυσκολίες από άλλες περιφέρειες ως προς τη βελτίωση των παραμέτρων που συμβάλλουν στην ανταγωνιστικότητα, τη μεγέθυνση και την απασχόληση, όπως προβλέπει η στρατηγική της Λισαβόνας, ιδίως στο πλαίσιο της έρευνας και ανάπτυξης.

  Alfredo Antoniozzi (PPE), γραπτώς. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, υποστηρίζω τη θέση του κ. Winkler και ψήφισα υπέρ της αναθεώρησης της πολιτικής της ΕΕ για την προαγωγή της καινοτομίας. Συμφωνώ ιδίως με την επιθυμία δημιουργίας μιας ευρείας στρατηγικής η οποία θα αφορά όχι μόνο την τεχνολογική καινοτομία, αλλά και τη διοικητική, οργανωτική και κοινωνική καινοτομία. Προς τον σκοπό αυτόν, θεωρώ ότι η συμμετοχή του χρηματοπιστωτικού κόσμου και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στον καθορισμό των μέτρων προαγωγής της καινοτομίας είναι καίριας σημασίας, όπως και η μέριμνα για την υλοποίηση πολιτικών και οικονομικών στόχων σε περιφερειακό επίπεδο.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Σε αυτήν την έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας εξετάζονται τα κοινοτικά μέτρα που λαμβάνονται στον τομέα της πολιτικής για την καινοτομία και καθορίζεται σειρά προτεραιοτήτων για τη χάραξη μιας νέας πολιτικής για την καινοτομία. Μεταξύ αυτών, το Κοινοβούλιο εκφράζει την επιθυμία να μην περιοριστεί η καινοτομία μόνο στις τεχνολογικές πτυχές, αλλά να καλύπτει και τις διοικητικές, οργανωτικές και κοινωνικές καινοτομίες. Δίνει επίσης έμφαση στην ανάπτυξη νέων δεικτών καινοτομίας καλύτερα προσαρμοσμένων σε οικονομίες που βασίζονται ολοένα και περισσότερο στη γνώση. Τέλος, και θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική αυτήν την πτυχή, η έκθεση τάσσεται υπέρ της βελτίωσης των αποτελεσμάτων των συνεργιών μεταξύ των διαρθρωτικών Ταμείων και των προγραμμάτων πλαισίων για την έρευνα και την καινοτομία. Καθώς συμφωνώ πλήρως με τους προσανατολισμούς που υποστηρίζονται σε αυτήν την έκθεση, την υποστήριξα κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας.

  Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας του γερμανού συναδέλφου μου Hermann Winkler, η οποία αποτελεί απάντηση στην ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τίτλο «Επανεξέταση της κοινοτικής πολιτικής για την καινοτομία σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο». Η καινοτομία είναι αποφασιστικός παράγοντας προκειμένου να ανταποκριθεί επιτυχώς η Ένωση στις μείζονες κοινωνικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα και να επιτύχει τους στρατηγικούς πολιτικούς της στόχους. Δεν θα επιτύχουμε τους στόχους μας για την ενέργεια και το κλίμα έως το 2020 αν δεν επιταχύνουμε την ανάπτυξη και τη γενικευμένη εφαρμογή κατάλληλων, βιώσιμων και αποδοτικών ενεργειακών τεχνολογιών. Υποστηρίζω την ενίσχυση του διαλόγου μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων. Όσον αφορά τις δημοσιονομικές πτυχές, βάσει της στατικής χρηματοδότησης του δημοσίου τομέα, πρέπει να επιδιώξουμε η πολιτική για την καινοτομία να έχει περισσότερο ως βάση την Κοινότητα.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Υποστήριξα αυτήν την έκθεση. Η επιστημονική έρευνα και καινοτομία έχουν ζωτική σημασία για την επιτυχή ανταπόκριση στις τρέχουσες μείζονες κοινωνικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ και για την επίτευξη των στρατηγικών της πολιτικών στόχων σε τομείς όπως η ανταγωνιστικότητα, η αλλαγή του κλίματος, η απασχόληση, η δημογραφική αλλαγή και πολλοί άλλοι. Για να παραμείνει ανταγωνιστική, η ΕΕ πρέπει να επενδύσει σε βιώσιμες τεχνολογίες, διασφαλίζοντας τη ότι θα λάβουν την απαιτούμενη χρηματοδότηση. Μέχρι στιγμής, η Ευρώπη παρουσιάζει πολύ μεγάλη υστέρηση στο πεδίο της επιστημονικής έρευνας και καινοτομιών, επειδή ο τομέας αυτός είναι πολύ κατακερματισμένος και υπάρχουν διαφορές μεταξύ επιστημονικής έρευνας και καινοτομιών και αναπαραγωγής στην αγορά. Εκτιμώ ότι το μελλοντικό σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις καινοτομίες πρέπει να διευθετήσει τα ζητήματα που άπτονται της χρηματοδότησης της επιστημονικής έρευνας και των καινοτομιών από τον ιδιωτικό τομέα, κάτι που θα επέτρεπε στις επιχειρήσεις να δημιουργήσουν καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες και να τα προσαρμόσουν στην αγορά.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Είτε αφορούν προϊόντα είτε διαδικασίες, είτε είναι ριζοσπαστικές είτε σταδιακές, οι καινοτομίες αποτελούν σήμερα την κινητήρια δύναμη για την ανταγωνιστικότητα των προηγμένων οικονομικών και επιχειρηματικών συστημάτων τα οποία επιδιώκουν την αποτελεσματικότητα και τη βιωσιμότητά τους. Η έρευνα στην οποία στηρίζεται κάθε καινοτομία και ανακάλυψη πρέπει συνεπώς να υποστηρίζεται, ιδίως όταν καταφέρνει να συμφιλιώσει τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις με τον κόσμο των νέων τεχνολογιών.

Για τον λόγο αυτόν, δεν μπορώ παρά να υποστηρίξω την έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας του κ. Winkler, η οποία εισηγείται έναν τρίτο παράγοντα για το κλείσιμο του τριγώνου της γνώσης, με άλλα λόγια τους καταναλωτές. Χρειαζόμαστε σταθερά σημεία αναφοράς στην κατάσταση διαρκούς ρευστότητας που βιώνουμε σήμερα στην καθημερινότητά μας. Επομένως, είναι σημαντικό η ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα του οικονομικού και κοινωνικού συστήματος να παραμένουν πάντοτε στα ανθρώπινα μέτρα.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Επί του παρόντος, λιγότερο από το 1% του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης διατίθεται υπέρ της καινοτομίας. Αυτή είναι η σημερινή κατάσταση, σε μια περίοδο κατά την οποία η Ευρώπη έχει συνειδητοποιήσει ότι το μέλλον της εξαρτάται ευθέως από το τρίγωνο της γνώσης: έρευνα-καινοτομία-εκπαίδευση. Υπό τις συνθήκες αυτές, το αίτημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να αυξηθούν τα κονδύλια που διατίθενται για την καινοτομία είναι απολύτως εύλογο. Πλησιάζουμε την περίοδο κατά την οποία θα επανεξεταστούν οι δημοσιονομικές προβλέψεις για την περίοδο 2014-2020, οπότε αυτό το αίτημα πρέπει να ληφθεί υπόψη. Ο μετασχηματισμός της ευρωπαϊκής οικονομίας σε βιώσιμη οικονομία πρέπει να καταστήσει τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις πιο ανταγωνιστικές και να διευκολύνει τη δημιουργία νέων ευκαιριών για τις εθνικές οικονομίες εξαιτίας των οικονομικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων τις οποίες αντιμετωπίζει η Ευρώπη.

Επιπλέον, και ιδίως υπό το πρίσμα της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης, είναι κρίσιμο για τη διασφάλιση του δυναμικού καινοτομίας των επιχειρήσεων να διατεθεί αυξημένη χρηματοδότηση τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε εθνικό επίπεδο και να δημιουργηθούν κατάλληλα χρηματοδοτικά μέσα. Η κατανομή των πόρων σε πληθώρα διαφορετικών στόχων και μια σειρά ειδικών πρωτοβουλιών της ΕΕ δεν έχουν προσφέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα μέχρι σήμερα. Η χρηματοδότηση πρέπει να κατευθύνεται στους τομείς στους οποίους είναι ισχυρότερο το ανάστροφο αποτέλεσμα. Το αποφασιστικό κριτήριο εν προκειμένω πρέπει να είναι η προστιθέμενη αξία για την Ευρώπη.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Θέλω καταρχάς να συγχαρώ τον εισηγητή κ. Winkler για το εξαίρετο έργο του.

Η καινοτομία και η έρευνα, όπως η εκπαίδευση και η κατάρτιση, είναι οι κρίσιμες παράμετροι που θα επιτρέψουν στην Ευρώπη να ανταγωνίζεται με θετικά αποτελέσματα σε έναν ανταγωνιστικότερο από τεχνολογική άποψη κόσμο. Εντούτοις, μέχρι στιγμής, μόνο το 1% του προϋπολογισμού της ΕΕ έχει αφιερωθεί σε αυτόν τον τομέα, ποσοστό το οποίο δεν επαρκεί για την αντιμετώπιση των δύσκολων προκλήσεων στις οποίες καλείται να ανταποκριθεί η Ευρώπη. Είναι καιρός να επενδύσει περισσότερο η Ευρωπαϊκή Ένωση στο πεδίο της έρευνας και της καινοτομίας. Έχω την πεποίθηση ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση και η διάθεση περισσότερων πόρων είναι ένας τρόπος για να το επιτύχουμε.

Πιστεύω επίσης ότι είναι σημαντικό να παρέχονται κίνητρα και να ενθαρρύνονται οι ιδιωτικές επενδύσεις στην τεχνολογική καινοτομία, καθώς μόνο μέσω της διεξαγωγής έρευνας θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε μια ανταγωνιστική αγορά που να είναι ανθεκτική στον αυξανόμενο αριθμό των μετεγκαταστάσεων. Τέλος, υποστηρίζω τα σχέδια για τη δημιουργία «μέσων προσαρμοσμένων στις ανάγκες των αποδεκτών» και τη μείωση της γραφειοκρατίας για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, μέτρα τα οποία αναμένεται να προωθήσουν αποφασιστικές τεχνολογικές καινοτομίες.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πολιτική για την καινοτομία πρέπει να ανταποκρίνεται στα σοβαρά κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, μέσω της συνεργασίας όλων των ενδιαφερομένων.

Επιβάλλεται να επενδύσουμε στη γνώση και σε μεταρρυθμίσεις οι οποίες προάγουν την τεχνολογική πρόοδο, την έρευνα, την καινοτομία, την εκπαίδευση και την κατάρτιση, έτσι ώστε να προωθηθούν η ευημερία, η ανάπτυξη και η απασχόληση σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Ο αγώνας απέναντι στις νέες προκλήσεις απαιτεί καινοτόμο προσέγγιση ως προς την εφαρμογή νέων τεχνολογιών, σε συνδυασμό με καινοτόμο προσέγγιση των κοινωνικών ζητημάτων σε οργανωτικό επίπεδο.

Απευθύνω έκκληση να ενταθούν οι προσπάθειες ώστε να μεταβούμε από την τεχνολογική στην κοινωνική καινοτομία – την καινοτομία στις δημόσιες υπηρεσίες και τις διάφορες περιφέρειες.

  Lara Comi (PPE), γραπτώς. – (IT) Η ευφυής ανάπτυξη με βάση την οικονομία της καινοτομίας και της γνώσης απαιτεί συγκεκριμένα μέτρα από μέρους των υπερεθνικών και εθνικών οργάνων.

Οι ενισχυμένες πολιτικές στήριξης των επιχειρηματιών στον τομέα της έρευνας πρέπει να συνοδεύονται από πολιτικές ενθάρρυνσης των επενδύσεων για τη διεξαγωγή νέων πειραμάτων, σε μια προσπάθεια να διασφαλιστεί, μεταξύ άλλων, ότι θα υπάρχουν ειδικευμένοι εργαζόμενοι οι οποίοι θα είναι έτοιμοι να ανταγωνιστούν στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας. Εκτός από το να καλούμε τις χώρες να επενδύσουν περισσότερο στην έρευνα, πρέπει να τους προσφέρουμε και ένα ευρωπαϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο το οποίο θα είναι ταυτόχρονα γενικό και εξειδικευμένο, με κοινές, συντονισμένες κατευθυντήριες γραμμές ανάπτυξης και μέσα παρακολούθησης του κατά πόσον επιφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα οι χρηματοδοτήσεις.

Συνιστώ και στηρίζω τη ρύθμιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο των μέτρων που αφορούν την πρακτική άσκηση, την κατάρτιση και την επαγγελματική ειδίκευση, τα οποία ορισμένες χώρες έχουν εντάξει ήδη στα εκπαιδευτικά τους συστήματα, καθώς και τα μέτρα σχετικά με τα «δικαιώματα και τις υποχρεώσεις» στον τομέα της εκπαίδευσης. Εάν, ωστόσο, θέλουμε να επιτύχουμε τον στόχο της διάθεσης του 3% του ΑΕγχΠ για τη χρηματοδότηση της έρευνας, η πανεπιστημιακή κοινότητα πρέπει να παράσχει περισσότερες εγγυήσεις όσον αφορά, λόγου χάρη, την ακαδημαϊκή παραγωγικότητα των καθηγητών, ενώ πρέπει να αποτρέψουμε την αποσπασματική διάθεση πόρων, η οποία τα τελευταία χρόνια οδήγησε σε ακατάλληλη και δυσανάλογη χρήση των ήδη περιορισμένων κονδυλίων, παράγοντας μη ικανοποιητικά αποτελέσματα.

Συμφωνώ, τέλος, ότι είναι αναγκαίο να εργαστούμε για τη δημιουργία ενιαίου συστήματος δικαιοδοσίας για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, έτσι ώστε να είναι δυνατή η τυποποίηση των δικαιωμάτων σε υπερεθνικό επίπεδο.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Η καινοτομία διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη σύγχρονη κοινωνία. Μια κοινωνία που στηρίζεται στην καινοτομία έχει τη δυνατότητα να αποφεύγει πιθανές κρίσεις, είτε κοινωνικοοικονομικής είτε περιβαλλοντικής φύσεως. Κατά συνέπεια, οι πολιτικές για την καινοτομία είναι απαραίτητο να μπορούν να διευκολύνουν την πρόοδο της κοινωνίας και να μην την οδηγούν σε στασιμότητα λόγω της χρήσης ποικίλων γραφειοκρατικών μηχανευμάτων. Όπως διευκρινίζει ο κ. Winkler στην έκθεσή του, η καινοτομία πρέπει σήμερα να λαμβάνει επίσης υπόψη την κοινωνική αξία που αντιπροσωπεύει. Πιστεύω ότι οι καινοτομίες του 21ου αιώνα πρέπει να λαμβάνουν ταυτόχρονα υπόψη τον αντίκτυπό τους στο άτομο και την κοινωνία εν γένει. Οι καινοτομίες όπως το «Ίντερνετ των πραγμάτων», λόγου χάρη, πρέπει να λαμβάνουν υπόψη και να σέβονται το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και την προστασία των προσωπικών δεδομένων του ατόμου. Η ευρωπαϊκή κοινωνία δεν πρέπει να μετατραπεί σε κοινωνία του «Μεγάλου Αδελφού». Απεναντίας, οι εφαρμοζόμενες καινοτομίες πρέπει να βοηθούν τους πολίτες να επικοινωνούν ελεύθερα σε μια ανοικτή κοινωνία. Κατ’ ουσίαν, η συνεισφορά των τεχνολογικών και κοινωνικών καινοτομιών αποτελεί τη βάση της προόδου μας. Γι’ αυτό ζητώ από την Επιτροπή να εφαρμόσει τη μέγιστη δυνατή λογοδοσία κατά την επεξεργασία αυτού του θέματος και να παρουσιάσει τις σκέψεις της για την κατάρτιση ενός σχεδίου δράσης για την καινοτομία στο μέλλον.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η σημασία της γνώσης και της καινοτομίας αποκτά ολοένα και περισσότερο κυρίαρχη θέση ως μέρος της πολιτικής στρατηγικής και του πολιτικού λεξιλογίου, και είναι λίγοι σήμερα αυτοί που τολμούν να αμφισβητήσουν τη σπουδαιότητα των επενδύσεων σε αυτόν τον τομέα και την ανάγκη διασύνδεσης της γνώσης, της καινοτομίας, των επιχειρήσεων και των θέσεων εργασίας.

Ο κίνδυνος που δημιουργεί η ομοφωνία σχετικά με την έννοια αυτή, εντούτοις, είναι το ενδεχόμενο υποβάθμισής της, όπως συνέβη και με άλλες λέξεις της μόδας, όπως το περιβάλλον, η οικονομική βιωσιμότητα ή η στήριξη της επιχειρηματικότητας. Τα θέματα αυτά καλύπτουν σελίδες προεκλογικών διακηρύξεων και προγραμμάτων και σχεδόν πάντοτε καταλήγουν να χάνουν κάθε διακριτικό χαρακτηριστικό που μπορεί να είχαν στο παρελθόν, και καταντούν απλές διαπιστώσεις. Κατ’ αυτήν την έννοια, παρά τις σοβαρές προσπάθειες που έχει καταβάλει η κυβέρνηση σχετικά με ορισμένες πτυχές, οφείλω να επιστήσω την προσοχή στον αρνητικό τεχνολογικό λαϊκισμό από τον οποίο φαίνεται να πάσχει ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας. Θα ήταν προτιμότερο να εστιαστούμε περισσότερο στο περιεχόμενο και λιγότερο σε διακηρύξεις περί βελτίωσης των εργασιακών συνθηκών και της επιστημονικής παραγωγής, και να θυμόμαστε ότι, ενώ η ανταγωνιστική προσπάθεια απαιτεί φιλοδοξία, πρέπει επίσης να είναι ρεαλιστική.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Σήμερα είναι καθολικά αποδεκτό ότι η καινοτομία έχει ζωτική σημασία για την επιτυχία και τη βιωσιμότητα της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και την επιτυχία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η σπουδαιότητα της καινοτομίας, η οποία πρέπει πάντοτε να συνδυάζεται με την έρευνα και την εκπαίδευση, έχει καταστεί ακόμη πιο εμφανής ενόψει του επιταχυνόμενου ρυθμού εξέλιξης της παγκόσμιας και ανθρώπινης πραγματικότητας. Ως εκ τούτου, υποστηρίζω αυτήν την έκθεση σχετικά με την αναθεώρηση της πολιτικής της ΕΕ για την καινοτομία, υπογραμμίζοντας την επείγουσα ανάγκη εστίασης των προσπαθειών της ΕΕ στην αξιοποίηση των πόρων της στον συγκεκριμένο τομέα. Θέλω επίσης να επισημάνω τη σπουδαιότητα της ανάπτυξης κινήτρων για τον ιδιωτικό τομέα και της εφαρμογής μιας συνολικής, διατομεακής στρατηγικής για την κατά προτεραιότητα υλοποίηση της ευρωπαϊκής πολιτικής για την καινοτομία.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Συμφωνούμε με διάφορες πτυχές αυτής της έκθεσης, αν και η διατύπωση του κειμένου δεν εστιάζεται πάντοτε στα σημαντικότερα ζητήματα. Παραδείγματος χάριν, συμφωνούμε με τη θέση ότι η καινοτομία είναι ένα μόνο από τα στοιχεία που απαιτούνται για την ανταπόκριση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε παγκόσμιο περιβαλλοντικό επίπεδο, και ότι υπάρχουν άλλοι τομείς οι οποίοι είναι εξίσου σημαντικοί για την κοινωνία.

Εντούτοις, η προτεραιότητα που δίνεται σε καθέναν από τους τομείς που περιλαμβάνονται στη λεγόμενη στρατηγική «Ευρώπη 2020», όπως η επιχειρηματική δραστηριότητα, η απασχόληση, η δημογραφική αλλαγή και η δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς, είναι τέτοια ώστε το έγγραφο και η ανάλυση όσον αφορά την αναγκαία καινοτομία σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο υπολείπονται κατά πολύ των πραγματικών απαιτήσεων ως προς την προαγωγή της πραγματικής οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, της ανάπτυξης της παραγωγικότητας, της δημιουργίας θέσεων εργασίας και της ανάκαμψης των μισθών στα κράτη μέλη, πτυχές που θεωρούμε ότι είναι όλες καίριας σπουδαιότητας. Γι’ αυτό επιλέξαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία.

Στην ανακοίνωση με τίτλο «Επανεξέταση της κοινοτικής πολιτικής για την καινοτομία σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο», η οποία δημοσιεύθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή περιγράφει τις εξελίξεις από το 2005 και μετά στον τομέα της πολιτικής της ΕΕ για την καινοτομία. Τώρα αναμένεται ότι ορισμένες πτυχές του προτεινόμενου σχεδίου δράσης για την καινοτομία που πρόκειται να παρουσιαστεί προσεχώς θα επανεξεταστούν και θα υλοποιηθούν.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), γραπτώς. – (PL) Η έκθεση σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καινοτομία είναι ένα πολύ χρήσιμο έγγραφο το οποίο θίγει τις σημαντικότερες πτυχές αυτού του ζητήματος. Μαζί με τους συναδέλφους μου της Ομάδας S&D, υποστήριξα την έκθεση, περιλαμβανομένης της τροπολογίας αριθ. 46, με την οποία καλούνται η Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συντονίσουν τις προσπάθειές τους για την επίτευξη συμφωνίας σχετικά με ένα κοινοτικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, καθώς και ένα ενιαίο σύστημα δικαιοδοσίας για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Το θέμα αυτό εκκρεμεί για πολλά χρόνια, και για πολλά χρόνια επαναλαμβάνονται τα ίδια επιχειρήματα υπέρ ενός κοινού διπλώματος ευρεσιτεχνίας, παράλληλα με τα ίδια επίμαχα ζητήματα (παραδείγματος χάριν, σε πόσες γλώσσες πρέπει να μεταφράζονται τα ευρωπαϊκά διπλώματα ευρεσιτεχνίας;). Αφότου τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, έχουν διευκρινιστεί ορισμένα νομικής φύσεως ζητήματα. Θα έχουμε δύο κανονισμούς: ο ένας θα αφορά το ίδιο το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, και ο δεύτερος θα αφορά το σύστημα σχετικά με τη γλώσσα.

Εκτός αυτού, ωστόσο, υπάρχει και το ζήτημα του ενιαίου συστήματος δικαιοδοσίας για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, η θέσπιση του οποίου θα απαιτήσει τη ρύθμιση της σχέσης μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας με τρόπο σύμφωνο με τις αρμοδιότητες των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, περιλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Χωρίς να υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες σχετικά με το σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, το οποίο, αναμφίβολα, θα αποτελέσει θέμα πολυάριθμων συζητήσεων, θέλω να υπογραμμίσω ότι το ζήτημα αυτό είναι μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά την τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο. Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι σε κάθε βήμα πρέπει να καλούμε τα υπόλοιπα θεσμικά όργανα να αναπτύσσουν εποικοδομητική συνεργασία σε αυτόν τον τομέα, και αυτό ακριβώς κάνει η έκθεση του κ. Winkler.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η έκθεση Winkler θίγει μια σειρά σημαντικών ζητημάτων, περιλαμβανομένης της οικολογικής καινοτομίας και της πράσινης επιχειρηματικότητας. Ενόψει των προκλήσεων που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας, είναι σαφές ότι η καινοτομία σε αυτούς τους τομείς έχει ζωτική σημασία. Η χώρα μου, η Σκωτία, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή πολλών πτυχών της οικολογικής καινοτομίας, ιδίως στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Η κυβέρνηση της Σκωτίας έχει θεσπίσει το βραβείο Saltire, αξίας 10 εκατομμυρίων λιρών στερλινών, το οποίο αποβλέπει στην προώθηση της καινοτομίας όσον αφορά την κυματική και παλιρροϊκή ενέργεια, και η προσπάθεια αυτή συνδυάζεται θαυμάσια με τις ευρύτερες προσπάθειες της ΕΕ για τη διαμόρφωση μιας κατάλληλης πολιτικής σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Εξαιτίας του διεθνούς ανταγωνισμού για την προσέλκυση επενδύσεων, μετεγκαθίστανται ολοένα και συχνότερα σε τρίτες χώρες όχι μόνο ορισμένες παραγωγικές μονάδες, αλλά και οι δυνατότητες έρευνας και ανάπτυξης που σχετίζονται με αυτές. Η τάση αυτή συνιστά θεμελιώδους σημασίας απειλή για την Ευρώπη ως έδρα βιομηχανικής δραστηριότητας. Πρέπει λοιπόν να καταπολεμηθεί, μέσω της αποφασιστικής προαγωγής του δυναμικού καινοτομίας, προτού καταστεί μη αντιστρέψιμη. Σύμφωνα με την Επιτροπή, λιγότερο από το 1% του προϋπολογισμού της ΕΕ δαπανάται σήμερα απευθείας για την εκτέλεση μέτρων που σχετίζονται με την καινοτομία. Ενόψει των κοινωνικών προκλήσεων που μας περιμένουν στο εγγύς μέλλον, το ποσοστό αυτό είναι ανεπαρκές. Επομένως, συμφωνώ με τις εκκλήσεις για αύξηση του προϋπολογισμού της ΕΕ όσον αφορά την καινοτομία. Αυτό πρέπει να αντικατοπτρίζεται στη διαδικασία σχεδιασμού των δημοσιονομικών προοπτικών για την περίοδο 2014-2020. Επιπλέον, και ιδίως με βάση την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, είναι κρίσιμο για τη διασφάλιση του δυναμικού καινοτομίας των επιχειρήσεων να διατεθεί αυξημένη χρηματοδότηση τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε εθνικό επίπεδο, και να δημιουργηθούν ειδικά χρηματοδοτικά μέσα τα οποία να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των χρηστών τους. Προκειμένου να καταστεί πιο αποτελεσματική η πολιτική για την καινοτομία, τα διάφορα μέτρα στήριξης πρέπει να είναι καλύτερα συντονισμένα και καταλλήλως συνδεδεμένα, και να χαρακτηρίζονται από πιο ευέλικτη διοικητική διάρθρωση· με άλλα λόγια, η χρηματοδοτική στήριξη πρέπει να είναι καλύτερα στοχευμένη.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Χωρίς τη συνεχή εισαγωγή καινοτομιών, δεν υπάρχει δυνατότητα ανάπτυξης. Απαιτούνται καινοτόμα μέτρα σε όλους τους τομείς της οικονομίας και της κοινωνικής ζωής – από σύγχρονες θεραπευτικές μεθόδους και διαρκώς ταχύτερα μέσα επικοινωνίας έως νέες ιδέες στη βιομηχανία και την επιστήμη και εναλλακτικές μεθόδους άντλησης ενέργειας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό ενόψει της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και του προβλήματος της γήρανσης της κοινωνίας. Θέλω να επισημάνω ότι, εκτός από τον διατομεακό χαρακτήρα της πολιτικής για την καινοτομία, εξίσου σημαντική είναι και η πρωτοβουλία των πολιτών.

Η δυνατότητα καινοτομίας των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, καθώς και των αγροκτημάτων, είναι αναγκαία παράμετρος για τη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής οικονομίας. Καθώς μεριμνούμε για την ταχεία ανάπτυξη της οικονομίας, η οποία περιλαμβάνει και τη μέριμνα για το περιβάλλον, δεν πρέπει να λησμονούμε τους ανθρώπους και την έλλειψη κοινωνικής ισότητας, καθώς οι διαφορές αυτές μπορεί να οξυνθούν ακόμη περισσότερο και να λειτουργήσουν αντίθετα προς τα μέτρα ανάπτυξης.

  Clemente Mastella (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα την έκθεση αυτή διότι πιστεύω ότι ο τρέχων μετασχηματισμός της ευρωπαϊκής οικονομίας σε βιώσιμη οικονομία πρέπει να καταστήσει πιο ανταγωνιστικές τις ευρωπαϊκές μας επιχειρήσεις. Οι οικονομικές προκλήσεις επιβάλλεται να μετατραπούν σε νέες ευκαιρίες για τις εθνικές οικονομίες. Η καταπολέμηση της αύξησης των μετεγκαταστάσεων προς τρίτες χώρες, όχι μόνο των παραγωγικών μονάδων, αλλά και των δυνατοτήτων έρευνας και καινοτομίας των μονάδων αυτών, πρέπει να αποτελέσει έναν από τους στόχους μας.

Παράλληλα με τον στόχο της ανταγωνιστικότητας, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να αντεπεξέλθει σε άλλες μείζονες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι κοινωνίες μας, όπως η αλλαγή του κλίματος και η δημογραφική αλλαγή. Μέχρι στιγμής, λιγότερο από το 1% του προϋπολογισμού της ΕΕ δαπανάται απευθείας για την εκτέλεση μέτρων που σχετίζονται με την καινοτομία. Ενόψει των κοινωνικών προκλήσεων που μας περιμένουν στο εγγύς μέλλον, πιστεύουμε ότι το ποσοστό αυτό είναι ανεπαρκές.

Για τον λόγο αυτόν, υποστήριξα τη θέση του εισηγητή μας, ο οποίος ζητεί η επικείμενη διαδικασία σχεδιασμού σε σχέση με τις νέες δημοσιονομικές προοπτικές της περιόδου 2014-2020 να περιλαμβάνει την αύξηση του προϋπολογισμού της ΕΕ για την καινοτομία. Οι πρωτοβουλίες πρέπει οπωσδήποτε να είναι προσανατολισμένες στην υλοποίηση συγκεκριμένων στόχων και να εντοπίζουν και να καλλιεργούν συντονισμένες συνδέσεις μεταξύ των μέσων υποστήριξης των νέων τεχνολογιών και του βελτιωμένου συντονισμού μεταξύ των σχετικών μερών. Παράλληλα με την παροχή ενισχύσεων από δημόσιους πόρους, πρέπει να ενθαρρυνθούν και να προαχθούν οι επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα για την καινοτομία.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Σε συνδυασμό με την έρευνα και την κατάρτιση, η καινοτομία είναι μία από τις σημαντικότερες παραμέτρους για την ανάπτυξη της γνώσης στο εσωτερικό της ΕΕ. Η εφαρμογή κοινοτικής πολιτικής για την καινοτομία είναι πολύ σημαντική για την επίτευξη των στόχων που καθορίζονται στη στρατηγική «ΕΕ 2020». Εντούτοις, η καινοτομία απαιτεί χρηματοδοτικούς πόρους, οι οποίοι απουσιάζουν, ιδίως μεταξύ των επιχειρήσεων, και η εξασφάλισή τους δεν είναι καθόλου εύκολη για τις επιχειρήσεις, κυρίως δε για τις ΜΜΕ. Επομένως, η έγκριση αυτού του κανονισμού αποτελεί σημαντικό μέτρο στήριξης των επιχειρηματιών, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την κινητήρια δύναμη της καινοτομίας στην Ευρώπη.

  Miroslav Mikolášik (PPE), γραπτώς. – (SK) Θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι ο παγκόσμιος οικονομικός ανταγωνισμός έχει δημιουργήσει μια κατάσταση στην οποία μετεγκαθίστανται σε τρίτες χώρες όχι μόνο οι παραγωγικές μονάδες, αλλά και οι αντίστοιχοι πόροι για την έρευνα και ανάπτυξη.

Η τάση αυτή πρέπει να καταπολεμηθεί αποφασιστικά μέσω μιας τολμηρής και εντατικής πολιτικής για την καινοτομία, η οποία θα εγγυάται την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη μετάβαση σε μια οικονομία της γνώσης με μειωμένες εκπομπές άνθρακα.

Για τον λόγο αυτόν, το μέγεθος της χρηματοδότησης της ΕΕ υπέρ της καινοτομίας είναι, κατά την άποψή μου, ανεπαρκές, καθώς αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 1% του προϋπολογισμού της ΕΕ, και συμφωνώ με τη θέση του εισηγητή ότι αυτό το έλλειμμα πρέπει να διορθωθεί στις δημοσιονομικές προοπτικές για την περίοδο 2014–2020, η επεξεργασία των οποίων θα ξεκινήσει πριν από το τέλος του τρέχοντος έτους.

Ταυτόχρονα, είναι αναγκαίο, δεδομένου ότι η χρηματοπιστωτική κρίση έχει συμβάλει στο πάγωμα της πίστωσης για καινοτόμα επιχειρηματικά σχέδια, να εξετάσουν επίσης σοβαρά τα κράτη μέλη τις δυνατότητες σαφούς αύξησης της χρηματοδότησης για την έρευνα και την καινοτομία, κατά τρόπο που να εγγυάται τη μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητά τους και να συνεισφέρει στη διάσωση και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η έρευνα, η καινοτομία και η εκπαίδευση είναι σημαντικές παράμετροι για την ανταγωνιστικότητα μιας χώρας. Για να συνεχίσουν να είναι σε θέση να καινοτομούν, οι επιχειρήσεις πρέπει να επενδύσουν μεγάλα χρηματικά ποσά – κάτι που αποτελεί συχνά πρόβλημα, ιδίως υπό το πρίσμα της πιστωτικής στενότητας. Σε περιόδους κατά τις οποίες οι πόροι γίνονται σπανιότεροι, καθίσταται απαραίτητη η επέκταση και προώθηση βιώσιμων τεχνολογιών. Για μια ακόμη φορά, ενώ πρέπει να στηρίξουμε τις αγροτικές περιφέρειες προωθώντας την επέκταση του ευρυζωνικού δικτύου προς τις συγκεκριμένες περιοχές, οι υποδομές τους υφίστανται περικοπές λόγω της ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρομικών δικτύων, των ταχυδρομείων και ούτω καθεξής.

Ενώ μιλούμε για τη σπουδαιότητα των πανεπιστημίων και των ερευνητικών εγκαταστάσεων, η χρηματοδότηση των φορέων αυτών στην πραγματικότητα μειώνεται. Όπως πάντα, υπογραμμίζουμε τη σπουδαιότητα των ΜΜΕ σε αυτό το πλαίσιο, όμως δεν είναι ακόμη βέβαιο ότι τα λόγια θα ακολουθηθούν από πράξεις. Η έκθεση συνίσταται κατ’ ουσίαν στην αναδιατύπωση παλαιότερων μέτρων, γι’ αυτό επέλεξα να απόσχω από την ψηφοφορία.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Η στρατηγική για την επόμενη δεκαετία (ΕΕ 2020) θέτει ως δεύτερο βασικότερο στόχο την αύξηση των επενδύσεων στην έρευνα και την ανάπτυξη στο 3% του ΑΕΠ μέχρι το 2020. Η παρούσα έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας καλεί την Επιτροπή για συγκεκριμένες και φιλόδοξες πρωτοβουλίες υπό το βάρος της αποτυχίας της στρατηγικής της Λισαβόνας στον συγκεκριμένο τομέα.

Σημειώνεται ότι σήμερα στην Ευρώπη η δαπάνη για Ε&Α είναι χαμηλότερη του 2%, σε σύγκριση με 2,6% στις ΗΠΑ και 3,4% στην Ιαπωνία, κυρίως λόγω των χαμηλότερων επιπέδων ιδιωτικών επενδύσεων. Η αλλαγή που συντελείται στην αγορά εργασίας εξαιτίας της υπάρχουσας οικονομικής κρίσης και της μεταβαλλόμενης παραγωγικής διαδικασίας καθιστά αναγκαία την ανάπτυξη του τομέα της καινοτομίας που θα αποφέρει όχι μόνο τεχνολογική, αλλά και κοινωνική προστιθέμενη αξία.

  Robert Rochefort (ALDE), γραπτώς. – (FR) Οι καινοτομίες του αύριο είναι εκείνες που θα επιτρέψουν στην Ευρώπη να ανταποκριθεί στις μείζονες οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές προκλήσεις των προσεχών δεκαετιών. Πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την υλοποίηση μιας φιλόδοξης πολιτικής για την καινοτομία στην Ευρώπη. Αυτή είναι η λογική στην οποία βασίζεται η έκθεση του κ. Winkler, η οποία έχει τη στήριξή μου. Πρώτον, πρέπει να αυξήσουμε τις χρηματοδοτικές ενισχύσεις που προορίζονται για την προώθηση αυτής της πολιτικής. Το μερίδιο του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού που είναι αφιερωμένο στην καινοτομία πρέπει να αυξηθεί σημαντικά, και ευελπιστώ ότι οι προσεχείς δημοσιονομικές προοπτικές της περιόδου 2014-2020 θα κινηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Τα κράτη μέλη πρέπει επίσης να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την επίτευξη του στόχου της Βαρκελώνης το ταχύτερο δυνατόν, αφιερώνοντας τουλάχιστον το 3% του ΑΕγχΠ τους στην έρευνα και την καινοτομία. Ζωτική σημασία έχει και η βελτίωση του συντονισμού των ευρωπαϊκών και εθνικών πολιτικών. Για να είναι αποτελεσματική, η πολιτική καινοτομίας πρέπει οπωσδήποτε να είναι σχεδιασμένη κατά τρόπο εμπεριστατωμένο και συνεκτικό, και να έχει μακροπρόθεσμη προοπτική. Επιπλέον, πρέπει να ενισχυθεί ο διάλογος μεταξύ του τομέα της έρευνας και του οικονομικού τομέα. Κατ’ αυτήν την έννοια, χαιρετίζω την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας, το οποίο θα συμβάλει στην προώθηση των σχέσεων μεταξύ των δύο αυτών κόσμων.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Εκφράζω τη λύπη μου διότι δεν ευδοκίμησε η χωριστή ψηφοφορία την οποία ζήτησαν οι Πράσινοι για την αφαίρεση του αιτήματος δημιουργίας ενός ευρωπαϊκού δικαστηρίου διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, οπότε αυτό έχει, δυστυχώς, συμπεριληφθεί. Εντούτοις, η έκθεση αυτή ζητεί να χρησιμοποιηθούν συνενώσεις ευρεσιτεχνιών, κοινές πλατφόρμες ευρεσιτεχνίας και άδειες χρήσης πλήρων δικαιωμάτων, ενώ υπογραμμίζει τη σπουδαιότητα της ποιότητας των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.

Έκθεση: Michael Cashman (A7-0165/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση αυτή διότι πιστεύω ότι η εξάλειψη της φτώχειας είναι ζήτημα υψίστης σημασίας. Η εξάλειψη της φτώχειας είναι ο κύριος στόχος που ορίζει η Συνθήκη της Λισαβόνας για τις πολιτικές συνεργασίας και ανάπτυξης της ΕΕ· δεδομένου δε ότι πρόκειται για ηθική επιταγή της οποίας η μακροπρόθεσμη χρησιμότητα για τα συμφέροντα της ΕΕ είναι ζωτική, εκτιμώ ότι είναι κρίσιμο να δοθεί προτεραιότητα σε αυτόν τον στόχο στο πλαίσιο της εξωτερικής μας πολιτικής. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, παρά την οξεία οικονομική κρίση την οποία βιώνει η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να παραμελήσουμε την εξωτερική βοήθεια, καθώς είναι αναγκαία για τη δημιουργία ενός κόσμου με μεγαλύτερη δικαιοσύνη και αλληλεγγύη.

Δεδομένου ότι οι στόχοι που καθορίστηκαν στη σύνοδο κορυφής της Χιλιετίας το 2000, κατά την οποία δεσμευτήκαμε να αυξήσουμε τη συνεισφορά μας υπέρ της καταπολέμησης της φτώχειας, απέχουν ακόμη πολύ από την υλοποίησή τους, και δεδομένου ότι πλησιάζουμε όλο και περισσότερο το έτος 2015 –το έτος έως το οποίο έπρεπε να επιτευχθούν οι εν λόγω στόχοι– πρέπει να εξετάσουμε διαφορετικούς παράγοντες οι οποίοι θα έχουν σκοπό να μεγιστοποιήσουν τα αποτελέσματα τωνΑΣΧ ως θέμα επείγοντος χαρακτήρα. Ως εκ τούτου, ευχαριστώ τον εισηγητή για το έγγραφο που εκπόνησε και εκφράζω τη στήριξή μου προς αυτό το εγχείρημα.

  Roberta Angelilli (PPE), γραπτώς. – (IT) Σχεδόν οκτώ εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο πριν από την ηλικία των πέντε ετών. Τριάμισι εκατομμύρια πεθαίνουν αμέσως μετά τον τοκετό λόγω επιπλοκών κατά την εγκυμοσύνη. Περίπου τέσσερα εκατομμύρια πεθαίνουν σε πέντε μόνο χώρες: την Ινδία, τη Νιγηρία, τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το Πακιστάν και την Κίνα.

Πολλοί από αυτούς τους θανάτους θα μπορούσαν να αποτραπούν εύκολα μέσω απλών ενεργειών όπως ο μητρικός θηλασμός, η χρήση κουνουπιέρων εμποτισμένων με εντομοκτόνα και ο εμβολιασμός, κυρίως κατά της πνευμονίας και της ελονοσίας. Πολλές μητέρες δεν γνωρίζουν τη σπουδαιότητα του εμβολιασμού ή, αν τη γνωρίζουν, είναι τόσο φτωχές που δεν διαθέτουν τα απαραίτητα χρήματα για να καλύψουν τα έξοδα μετακίνησής τους προς τη σχετική κλινική ή νοσοκομείο.

Δεν απαιτούνται τεράστιες επενδύσεις προκειμένου να έχουν μέλλον αυτά τα παιδιά· απαιτείται μόνο να παρασχεθούν στις χώρες αυτές φάρμακα τα οποία κοστίζουν ελάχιστα και τα οποία, για εμάς, είναι μέρος της καθημερινής προληπτικής ιατρικής, να δημιουργηθούν πηγάδια για την άντληση πόσιμου νερού, να παρασχεθούν απλές κουνουπιέρες και να διασφαλιστεί ότι οι προμήθειες καταλήγουν στον προβλεπόμενο προορισμό τους.

Πάνω από όλα, λοιπόν, χρειαζόμαστε την αναγκαία πολιτική αποφασιστικότητα ώστε να αναλάβουμε δράση για τη σωτηρία πολλών ανθρώπινων ζωών, για τον τερματισμό αυτής της σιωπηρής σφαγής αθώων παιδιών των οποίων το μόνο έγκλημα ήταν ότι γεννήθηκαν σε φτωχές χώρες.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση την οποία κατέθεσε ο κ. Cashman διότι θεωρώ ότι το Κοινοβούλιο όφειλε να τοποθετηθεί ξεκάθαρα υπέρ της υλοποίησης των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Η τρέχουσα οικονομική κρίση δεν πρέπει να οδηγήσει σε αμφισβήτησή τους. Οι στόχοι αυτοί, οι οποίοι εγκρίθηκαν κατά τη σύνοδο κορυφής της Χιλιετίας το 2000, απέχουν ακόμη πολύ από την επίτευξή τους. Αφορούν τη μείωση της ακραίας φτώχειας και της πείνας, την εξασφάλιση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για όλους, την προαγωγή της σεξουαλικής ισότητας, τη μείωση της παιδικής θνησιμότητας, τη βελτίωση της μητρικής υγείας, την καταπολέμηση του HIV/AIDS, της ελονοσίας και της φυματίωσης, τη διατήρηση του περιβάλλοντος κατά τρόπο βιώσιμο και τη δημιουργία μιας παγκόσμιας εταιρικής σχέσης για την ανάπτυξη. Τον Σεπτέμβριο του 2010, όλα τα κράτη μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών συναντήθηκαν θέτοντας ως στόχο τον καθορισμό της διαδικασίας και τη βελτίωση των αποτελεσμάτων. Εγκρίνοντας αυτό το ψήφισμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δηλώνει στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων ότι παραμένει προσηλωμένο στην προσπάθεια επίτευξης των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. – (LT) Υποστηρίζω αυτήν την έκθεση. Η μείωση της φτώχειας είναι ένας από τους κύριους στόχους της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ. Εντούτοις, οι αρνητικές συνέπειες της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής ύφεσης έχουν επιβραδύνει την πρόοδο της ανάπτυξης, και στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες ακόμη περισσότερο. Κατά συνέπεια, τα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να καταβάλουν εξαιρετικές προσπάθειες ώστε να διασφαλίσουν τη θέσπιση συγκεκριμένων μέτρων αναπτυξιακής βοήθειας το ταχύτερο δυνατόν, τα οποία να καλύπτουν τους τομείς του εμπορίου, της αναπτυξιακής συνεργασίας και της κοινής γεωργικής πολιτικής. Πρέπει να προσπαθήσουμε επίσης να διευκολύνουμε την ενσωμάτωση των αναπτυσσόμενων χωρών στην παγκόσμια οικονομία και να προωθήσουμε την ανάπτυξη του εμπορίου στις χώρες αυτές. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εγγυηθεί την αποτελεσματική διαχείριση των μέτρων ενίσχυσης των αναπτυσσόμενων και των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών και τη διαφάνεια και αποτελεσματικότητα ως προς την κατανομή της οικονομικής βοήθειας.

  Gerard Batten, John Bufton, David Campbell Bannerman, Trevor Colman και Nigel Farage (EFD), γραπτώς. – (EN) Το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου δεν υποστηρίζει την ακύρωση του χρέους δεδομένου ότι είναι οικονομικώς άστοχη για τους ακόλουθους λόγους: 1. Οι πιστώτριες χώρες είναι συνήθως και χρεώστριες χώρες. Για παράδειγμα, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι σημαντικός χορηγός βοήθειας προς τρίτες χώρες. Εντούτοις, το Ηνωμένο Βασίλειο, και ως εκ τούτου οι φορολογούμενοί του, είναι συνήθως απρόθυμος χορηγός βοήθειας ενώ συσσωρεύεται το χρέος της «Ηνωμένο Βασίλειο ΑΕ». 2. Η ακύρωση του χρέους εμποδίζει τις χρεώστριες χώρες του Τρίτου Κόσμου να προσελκύσουν περαιτέρω πόρους από τη διεθνή αγορά. Επομένως, ένα τέτοιο μέτρο δεν είναι προς το συμφέρον της χρεώστριας χώρας. 3. Η ακύρωση του χρέους δημιουργεί ηθικό κίνδυνο. Τι θα απογίνουν οι χώρες του Τρίτου Κόσμου οι οποίες ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις εξόφλησης του χρέους τους, οι οποίες είναι πολλές; 4. Η ακύρωση ισοδυναμεί με έμμεση επικρότηση της απάτης, της διαφθοράς και της κατάχρησης των δανείων, φαινομένων ενδημικών στις αφρικανικές χρεώστριες χώρες. 5. Δεδομένου του τεράστιου χρέους που έχουν συσσωρεύσει πλέον οι περισσότερες οικονομίες σε διεθνές επίπεδο, ποιος θα αποφασίζει για το πού είναι ενδεδειγμένη η ακύρωση; Επιπλέον ηθικός κίνδυνος.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση του κ. Cashman σχετικά με την πρόοδο ως προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας που είχαν καθοριστεί το έτος 2000. Όλα φαίνεται να δείχνουν ότι οι στόχοι αυτοί δεν πρόκειται να επιτευχθούν. Η ΕΕ έχει τεράστια ευθύνη στον βαθμό που είναι η κύρια πηγή χρηματοδότησης της βοήθειας προς φτωχές χώρες και, ως εκ τούτου, οι τοποθετήσεις της έχουν κύρος στο διεθνές προσκήνιο όταν πρόκειται για ζητήματα που άπτονται της ανάπτυξης. Η έκθεση Cashman αξιολογεί πολύ δίκαια την κατάσταση της προόδου ως προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας, με έμφαση στην ακραία φτώχεια, την κατάσταση των γυναικών, την υγεία, την εκπαίδευση και το περιβάλλον. Η έκθεση αυτή μας υπενθυμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να μεριμνά για τη συνεκτικότητα των αναπτυξιακών πολιτικών. Οι γεωργικές, αλιευτικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες μιας χώρας δεν πρέπει να έρχονται σε αντίθεση με την ανάπτυξή της. Σε όλο το κείμενο της έκθεσης, το Κοινοβούλιο επιδιώκει ενεργά την προώθηση νέων μορφών χρηματοδότησης οι οποίες πρέπει να εφαρμοστούν με πιο γενικευμένο τρόπο. Η έκθεση που είχε καταρτιστεί κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της Χιλιετίας το 2000 είναι σήμερα σημαντικότερη από κάθε άλλη φορά. Είναι καθήκον των ηγετών μας να υλοποιήσουν αυτούς τους ρεαλιστικούς και εφικτούς στόχους το ταχύτερο δυνατόν. Πάνω από όλα, πρόκειται για ζήτημα βούλησης.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Υπερψήφισα την έκθεση αυτή διότι η επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί βασικό στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επίτευξη των ΑΣΧ, παρά τις λίγες πιθανότητες επιτυχίας, αποτελεί τεράστια και επείγουσα πρόκληση τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και σε διεθνές επίπεδο. Η ΕΕ και η διεθνής κοινότητα πρέπει να εστιάσουν τις προσπάθειές τους και να λάβουν συγκεκριμένα μέτρα ενίσχυσης των πιθανοτήτων επιτυχίας των ΑΣΧ. Θέλω να υπογραμμίσω ότι τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για την εξοικονόμηση σε βάρος των ασθενών και των λιμοκτονούντων. Ως εκ τούτου, πρέπει να μεριμνήσουμε ιδιαίτερα για τομείς όπως η υγεία, οι γυναίκες και τα παιδιά καθώς και η καταπολέμηση της φτώχειας, και να προσέξουμε περισσότερο το θέμα της απασχόλησης και της αξιοπρεπούς εργασίας. Επισημαίνω δε ότι η μείωση της φτώχειας μέσω της επίτευξης των ΑΣΧ πρέπει να αναγνωριστεί ως ο γενικός στόχος της πολιτικής της ΕΕ, και η Ευρώπη πρέπει να ηγηθεί της διεθνούς κοινότητας σε μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια υλοποίησης των υποσχέσεων της ΕΕ προς τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη. Συμφωνώ με την έκκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να διατεθεί το μεγαλύτερο μέρος της οικονομικής βοήθειας της ΕΕ στις ομάδες με τις μεγαλύτερες ανάγκες, εστιάζοντας ιδιαίτερα στις γυναίκες, τα παιδιά και τα άτομα με αναπηρίες, και σε όλους όσοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη αυτήν τη βοήθεια. Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να ληφθεί για την ισότητα των φύλων, τα δικαιώματα των μειονοτήτων και την καταπολέμηση των διακρίσεων.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Χαιρετίζω τον ρόλο που έχει διαδραματίσει η Ευρώπη ως ο μεγαλύτερος χορηγός αναπτυξιακής βοήθειας παγκοσμίως.

Η αναπτυξιακή βοήθεια έχει συμβάλει στην άμβλυνση της φτώχειας για εκατομμύρια ανθρώπους στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν υπό συνθήκες ακραίας φτώχειας έχει μειωθεί από 1,8 σε 1,4 δισεκατομμύρια. Σχεδόν το 90% των φτωχών παιδιών πηγαίνουν πλέον στο σχολείο. Έχει επιτευχθεί τεράστια πρόοδος ως προς την καταπολέμηση της ελονοσίας και της φυματίωσης, ενώ τα ποσοστά παιδικής θνησιμότητας μειώνονται δραστικά.

Εντούτοις, οι πρόσφατες κρίσεις στους τομείς των τροφίμων και των καυσίμων, καθώς και η παγκόσμια οικονομική κρίση, έχουν ακυρώσει μεγάλο μέρος της προόδου που επιτεύχθηκε κατά την τελευταία δεκαετία.

Οι πλούσιες χώρες ευθύνονται για την τρέχουσα χρηματοπιστωτική, οικονομική και κλιματική κρίση, αλλά οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι εκείνες που πλήττονται πιο πολύ από το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Αυτό σημαίνει ότι έχει ζωτική σημασία να ενισχύσουμε όλα τα μέτρα που λαμβάνουμε για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος, όπως η παροχή κατάλληλης τεχνολογίας.

Απευθύνω έκκληση να διατεθούν πρόσθετοι πόροι υπέρ των αναπτυσσόμενων χωρών. Οι πόροι αυτοί πρέπει να είναι βιώσιμοι σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα και να προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα, από την αγορά άνθρακα, καθώς και από τον δημόσιο τομέα των εκβιομηχανισμένων χωρών ή των πιο οικονομικά προηγμένων αναπτυσσόμενων χωρών.

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Καταψήφισα την έκθεση αυτή λόγω της αμφιλεγόμενης διατύπωσης της παραγράφου 42 σχετικά με την άμβλωση. Διαφωνώ για λόγους ηθικής με την άμβλωση και δεν μπορώ να αποδεχθώ μια τέτοια ρήτρα. Παρ’ όλα αυτά, οφείλω επίσης να δηλώσω ότι θεωρώ εξαιρετικό το έργο του εισηγητή ως προς όλα τα υπόλοιπα ζητήματα.

  Carlo Casini (PPE), γραπτώς. – (IT) Είναι πολύ λυπηρό το γεγονός ότι, επί σειρά πολλών ετών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αδυνατεί να επιλύσει μια τραγική αντίφαση. Σε κάθε έγγραφο στο οποίο προτείνονται αξιέπαινα μέτρα καταπολέμησης της φτώχειας, της πείνας και της βίας στον κόσμο, ορισμένοι κατορθώνουν να συμπεριλάβουν μια δήλωση, είτε με άμεσο είτε με έμμεσο τρόπο, για το λεγόμενο δικαίωμα στην άμβλωση ως όχημα προαγωγής της υγείας και της ανάπτυξης των πληθυσμών.

Αυτή η πρωτοβουλία ορισμένων συναντά αφενός την ουσιαστική αδιαφορία της πλειοψηφίας και αφετέρου τη διαλλακτικότητα της μειοψηφίας. Εντούτοις, η αντίφαση και ο τραγικός της χαρακτήρας είναι προφανείς. Η αρχή της ίσης αξιοπρέπειας όλων των ανθρώπινων όντων και της ειδικής, δικαιωματικής αλληλεγγύης προς τα νεότερα μέλη της κοινωνίας εγκαταλείπεται την ίδια στιγμή που υποτίθεται ότι προσπαθούμε να επιτύχουμε τους στόχους της καταπολέμησης των διακρίσεων και της προστασίας της υγείας.

Το ίδιο συνέβη και σήμερα στην περίπτωση της έκθεσης Cashman, η παράγραφος 42 της οποίας, ερχόμενη σε αντίφαση με όλο το υπόλοιπο κείμενο, υποχρέωσε εμένα και ορισμένους άλλους βουλευτές του ΕΚ να απορρίψουμε εντέλει το σύνολο της έκθεσης. Κατ’ ουσίαν, όταν τα σταθμίσουμε, τα αρνητικά στοιχεία που προωθούνται, δυστυχώς, υποσκελίζουν τα θετικά στοιχεία που εντοπίζονται σε άλλα σημεία του κειμένου.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ) αποτελεί προτεραιότητα της αναπτυξιακής πολιτικής. Λίγους μόνο μήνες πριν από τη συνεδρίαση υψηλού επιπέδου στον ΟΗΕ, παρά τη σημαντική πρόοδο ως προς την επίτευξη ορισμένων από τους ΑΣΧ, η αλήθεια είναι ότι απέχουμε πολύ από την πραγμάτωση όσων ελπίζαμε. Πρέπει να γίνουν περισσότερα. Τα κράτη μέλη πρέπει να τηρήσουν τη δέσμευση που είχαν αναλάβει σχετικά με την επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια (ΕΑΒ). Πρέπει να αναζητηθούν νέοι χρηματοδοτικοί μηχανισμοί οι οποίοι να μην συνεπάγονται την αύξηση της φορολογίας κατά τη διάρκεια της τρέχουσας περιόδου κρίσης. Πάνω από όλα, είναι κρίσιμο να επιτευχθεί η συνεκτικότητα των αναπτυξιακών πολιτικών (προς την κατεύθυνση που προτείνεται στο ψήφισμα που εγκρίθηκε φέτος τον Μάιο σχετικά με τη συνεκτικότητα των αναπτυξιακών πολιτικών της ΕΕ και την έννοια της αυξημένης δημόσιας αναπτυξιακής βοήθειας).

Χαιρετίζω το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο έθεσε ως στόχους προτεραιότητας στο πλαίσιο των ΑΣΧ την υγεία, την εκπαίδευση, τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και την εξάλειψη της φτώχειας με τη χρήση συγκεκριμένων μέσων της επιχειρηματικής, γεωργικής και αλιευτικής πολιτικής. Το ίδιο επιδιώκεται και μέσω της έκκλησης για μια νέα παγκόσμια διακυβέρνηση η οποία θα δίνει μεγαλύτερο δικαίωμα έκφρασης στις αναπτυσσόμενες χώρες και θα προάγει τη δημοκρατία, την ειρήνη και το κράτος δικαίου στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ωστόσο, διαφωνώ με την άποψη ότι η άμβλωση αποτελεί μέσο αντισύλληψης.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο Scott McKenzie τραγουδούσε κάποτε «If you’re going to San Francisco, be sure to wear some flowers in your hair, If you’re going to San Francisco, you’re gonna meet some gentle people there». Ωστόσο, ο κόσμος δεν λειτουργεί έτσι, και το μήνυμα αυτό δεν μπορεί να εφαρμοστεί στη σύνθετη οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα του σημερινού κόσμου. Ως εκ τούτου, καταψήφισα την έκθεση αυτή, χωρίς βεβαίως να αμφισβητώ τις καλές προθέσεις στις οποίες στηρίζονται οι στόχοι της. «Imagine there’s no countries, it isn’t hard to do, nothing to kill or die for, and no religion too. Imagine all the people living life in peace». Όμως ο ίδιος ο John Lennon είχε προσθέσει: «You may say I’m a dreamer». Δυστυχώς, η πραγματική ζωή δεν είναι έτσι. Από εμάς εξαρτάται, ωστόσο, να κάνουμε τον κόσμο πιο δίκαιο και ασφαλή, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να ζουν σε αυτόν υπό στοιχειωδώς αξιοπρεπείς συνθήκες.

Οι προτάσεις που διατυπώνονται σε αυτήν την έκθεση προσπαθούν να επιτύχουν πολλαπλούς στόχους, χωρίς να εστιάζονται στον καθορισμό αποτελεσματικών προτεραιοτήτων. Αν προσπαθούμε να επιτύχουμε τα πάντα ταυτόχρονα, κανένας από τους στόχους αυτούς δεν θα είναι εφικτός. Τέλος, έχω την αίσθηση ότι είναι υπερβολικά κρατιστικοί και εστιάζονται υπέρμετρα στην κεντρική κυβέρνηση. Διαφωνώ με αυτήν την προσέγγιση. Πιστεύω, απεναντίας, ότι πρέπει να γίνουν επενδύσεις στο πλαίσιο των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας για σχέδια με επίκεντρο την Ένωση όπως τα «Χωριά της Χιλιετίας», με ενεργό συμμετοχή όλων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (EN) Υποστηρίζω ένθερμα αυτήν την έκθεση σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειωθεί ως προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Η ΕΕ χρειάζεται άλλα 20 δισ. ευρώ για να τηρήσει τις χρηματοδοτικές της δεσμεύσεις, σε μια περίοδο κατά την οποία τα κράτη περικόπτουν τους προϋπολογισμούς τους για την παροχή βοήθειας. Τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν πρέπει να διστάζουν όσον αφορά την τήρηση των δεσμεύσεών τους στο πλαίσιο της «ευρωπαϊκής κοινής αντίληψης για την ανάπτυξη». Επιπλέον, οι ΑΣΧ πρέπει να προσεγγίζονται ως μέσα που καθιστούν δυνατή την ανάπτυξη, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν και καταπολεμούν τις βασικές αιτίες της φτώχειας. Τα κράτη μέλη πρέπει να διαθέσουν το 0,7% του ΑΕΕ τους για την παροχή βοήθειας έως το 2015, όπως έχουν υποσχεθεί, αντί να μειώσουν αυτό το ποσοστό, κάτι που είναι διπλά ανησυχητικό σε περιόδους κρίσης, καθώς τότε το ίδιο το ΑΕΕ μειώνεται. Εξάλλου, δεν επιτρέπεται να διευρύνει η ΕΕ τον ορισμό της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας ώστε να συμπεριλάβει και άλλες χρηματοοικονομικές ροές όπως τα εμβάσματα ή τα μέτρα ακύρωσης χρέους. Προκειμένου να λύσει το πρόβλημα της υπανάπτυξης, ο ανεπτυγμένος κόσμος πρέπει να καταπολεμήσει δραστικά τους φορολογικούς παραδείσους και τις παράνομες ροές κεφαλαίων που στερούν από τις αναπτυσσόμενες χώρες τους πόρους τους οποίους χρειάζονται απεγνωσμένα. Πιστεύω ότι η ευθύνη για την ανάπτυξη πρέπει να παραμείνει στα χέρια του αρμόδιου Επιτρόπου, ο οποίος πρέπει να ασκήσει πίεση υπέρ της βελτίωσης της συνεκτικότητας των πολιτικών, ιδίως όσον αφορά την εμπορική και την κοινή γεωργική και αλιευτική πολιτική.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Το Κοινοβούλιο στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα μέσω της έγκρισης ενός ψηφίσματος σχετικά με την πρόοδο ως προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Αυτό καταδεικνύει πόσο σημαντική θεωρεί η Ευρώπη την εξάλειψη της φτώχειας, της πείνας, των ασθενειών και της παιδικής και μητρικής θνησιμότητας έως το 2015. Στις παραμονές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το μήνυμα είναι σαφές. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ πρέπει να τηρήσουν τις χρηματοδοτικές δεσμεύσεις τους ακόμη και τώρα –ίσως μάλιστα τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά–, σε αυτήν την περίοδο παγκόσμιας οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης. Αυτό που απαιτείται είναι η συνεισφορά του 0,7% του ΑΕΠ των κρατών μελών. Για να ανταποκριθεί στις χρηματοδοτικές δεσμεύσεις της, η Ευρώπη πρέπει να δημιουργήσει νέους μηχανισμούς χρηματοδότησης, όπως ο φόρος 0,05% επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Δεδομένου του σημερινού όγκου των εν λόγω συναλλαγών –προσφάτως αντιστοιχούσαν σε 70 φορές το παγκόσμιο ΑΕΠ– ένας τέτοιος φόρος θα μπορούσε να εξασφαλίσει έως και 10 δισ. ευρώ ετησίως. Επιπλέον, θα είχε το πλεονέκτημα ότι θα υποχρέωνε τον χρηματοπιστωτικό τομέα να συνεισφέρει. Αυτό μοιάζει δίκαιο, δεδομένου ότι ο εν λόγω τομέας έχει λάβει τεράστια ποσά κρατικών ενισχύσεων προκειμένου να επιβιώσει της πρωτόγνωρης κρίσης την οποία ο ίδιος είχε προκαλέσει. Μια μονομερής πρωτοβουλία της ΕΕ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως καταλύτης σε παγκόσμιο επίπεδο.

  Anne Delvaux (PPE), γραπτώς. – (FR) Χαιρετίζω την ψηφοφορία επί της έκθεσης του κ. Cashman σχετικά με την πρόοδο ως προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας: ενδιάμεση αξιολόγηση στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη συνάντηση υψηλού επιπέδου του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2010. Απλούστατα, έπρεπε να εγκριθεί! Μόλις πέντε χρόνια πριν από την προθεσμία του 2015 που είχε τεθεί για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ), προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία στη διεθνή κοινότητα ώστε να εντείνει τις προσπάθειές της για την επίτευξη των στόχων αυτών. Η κατάσταση είναι κρίσιμη και απαιτεί επείγουσα δράση. Απαιτούνται νέες προσπάθειες διαγραφής των χρεών των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών και υιοθέτησης μιας πορείας η οποία θα άρει το βάρος του χρέους που ταλανίζει τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Τάσσομαι επίσης υπέρ της λήψης ενισχυμένων μέτρων για την παρακολούθηση της τήρησης της αναληφθείσας δέσμευσης να αφιερωθεί το 0,7% του ΑΕΕ στην επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια (ΕΑΒ) έως το 2015. Η χρηματοδότηση των ΑΣΧ πρέπει να ξεκινήσει σε εθνικό επίπεδο, και οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να δημιουργούν και να διαθέτουν ίδιους πόρους για την επίτευξη αυτών των στόχων, αλλά η κοινότητα των δωρητών πρέπει να τηρήσει την υπόσχεσή της και να αυξήσει ουσιαστικά την παρεχόμενη ΕΑΒ. Οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί πρέπει οπωσδήποτε να τηρηθούν στη συνεδρίαση του Σεπτεμβρίου.

  Harlem Désir (S&D), γραπτώς. – (FR) Η επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας έως το 2015 είναι μια θεμελιώδης δέσμευση της διεθνούς κοινότητας, η οποία, ωστόσο, δεν έχει εξασφαλίσει τους πόρους που απαιτούνται για την εκπλήρωση αυτής της δέσμευσης. Στα δύο τρίτα της διαδρομής, είναι σαφές ότι πολλές από τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ) δεν θα μπορέσουν να επιτύχουν κανέναν από τους στόχους ως προς την εξάλειψη της φτώχειας ή την παροχή πρόσβασης σε εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη, καθώς και ότι οι περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες θα απέχουν επίσης πολύ από την επίτευξή τους. Η Ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος δωρητής βοήθειας παγκοσμίως· δεδομένου, όμως, ότι διαθέτει το 0,4% του ΑΕΕ της, δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένη από το γεγονός ότι απέχει τόσο πολύ από τον στόχο της διάθεσης του 0,56% για επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια (ΕΑΒ) το 2010, τον οποίο η ίδια είχε θέσει. Γεγονός είναι ότι οι ανάγκες για χορήγηση βοήθειας είναι μεγαλύτερες από κάθε άλλη φορά, ιδίως στους τομείς της επισιτιστικής ασφάλειας, της καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος, της εκπαίδευσης, της υγείας –ιδίως όσον αφορά τους πάσχοντες από HIV– και της μητρικής και αναπαραγωγικής υγείας. Με την έκθεση Cashman, η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 17ης Ιουνίου να αποδεχτεί την πρόταση επιβολής φόρου 0,05% στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, ο οποίος μπορεί να αποφέρει 10 δισ. ευρώ, και να θέσει ως στόχο την επίτευξη του 0,63% του ευρωπαϊκού ΑΕΕ το 2012, με απώτερο στόχο την αύξησή του στο 0,7%.

  Leonidas Donskis (ALDE), γραπτώς. – (LT) Ως σκιώδης εισηγητής για την έκθεση αυτή, την υπερψήφισα με θέρμη, καθώς έχει ως στόχο να διασφαλίσει την επιτυχή υλοποίηση των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Στηρίζω πλήρως τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι συνάδελφοί μου προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η φωνή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως προς το θέμα αυτό θα είναι ενιαία και προοδευτική. Ωστόσο, δεν μπόρεσα να υποστηρίξω τις δύο τροπολογίες που κατατέθηκαν, το περιεχόμενο των οποίων θεωρώ απαράδεκτο ως φιλελεύθερος. Ως εκ τούτου, καταψήφισα το αίτημα να επιβάλει η ΕΕ μονομερώς φόρο επί των συναλλαγών σε νόμισμα και παράγωγα προϊόντα προκειμένου να χρηματοδοτηθούν παγκόσμια δημόσια αγαθά, περιλαμβανομένων των ΑΣΧ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να επιβάλλει πρόσθετες φορολογικές επιβαρύνσεις στους πολίτες της, ιδίως μέσω φόρων οι μηχανισμοί και ο αντίκτυπος των οποίων δεν έχουν ακόμη μελετηθεί ολοκληρωμένα. Δεν συμφωνώ επίσης με την άποψη ότι τα μέτρα αναπτυξιακής βοήθειας πρέπει να είναι νομικώς δεσμευτικά.

Είναι σημαντικό να εκπληρώσουν τα κράτη μέλη τις υποχρεώσεις τους ως προς την αύξηση του ποσού της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας (ΕΑΒ), αλλά η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να επιβάλει νομικές κυρώσεις στα κράτη μέλη της λόγω μερικής αδυναμίας τήρησης ορισμένων υποχρεώσεων στο μεταβαλλόμενο πλαίσιο της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Δεν επηρεάστηκαν κατά τον ίδιο τρόπο από την κρίση όλα τα κράτη μέλη, και δεν θα μπορέσουν να επιτύχουν όλα τον στόχο του 0,7%. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να τα ενθαρρύνει με πιο ήπια και αποδεκτά μέσα, και όχι με αυστηρά νομικά μέτρα.

  Lena Ek (ALDE), γραπτώς. – (SV) Είναι ανησυχητικός ο αριθμός των βουλευτών του Σώματος που ψήφισαν κατά του να δοθεί στις γυναίκες στις αναπτυσσόμενες χώρες η δυνατότητα ελέγχου των σωμάτων τους και της αναπαραγωγικής τους υγείας, ψηφίζοντας υπέρ της διαγραφής της παραγράφου 42 της έκθεσης. Αυτό είναι ενδεικτικό μιας πολύ ανησυχητικής τάσης μεταξύ των πολεμίων της άμβλωσης στην Ευρώπη, οι οποίοι χρησιμοποιούν το πρόγραμμα εξωτερικής βοήθειας για τη δημοσίευση των απόψεών τους. Η διαθεσιμότητα του οικογενειακού προγραμματισμού είναι ένας σημαντικός παράγοντας που επιτρέπει στις γυναίκες σε αναπτυσσόμενες χώρες να ελέγχουν τις ζωές τους και, κατά συνέπεια, να ξεφεύγουν από τη φτώχεια.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση Cashman διότι απομένει ακόμη πολύς δρόμος προτού μπορέσουμε να επιτύχουμε τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας. Είναι αναγκαίο να ενισχυθούν τα υφιστάμενα μέτρα έτσι ώστε να είναι δυνατό να υλοποιηθούν έως το 2015, ιδίως μέσω της εκπλήρωσης των δεσμεύσεων τις οποίες ανέλαβαν τα κράτη μέλη για την παροχή βοήθειας στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Χαιρετίζω την έγκριση της παραγράφου 42, διά της οποίας το Σώμα «καλεί όλα τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να αντιστρέψουν την ανησυχητική μείωση της χρηματοδότησης της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και δικαιωμάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες και να στηρίξουν πολιτικές για τον εθελοντικό οικογενειακό προγραμματισμό, τις ασφαλείς αμβλώσεις, τη θεραπεία σεξουαλικά μεταδιδόμενων μολύνσεων και την προμήθεια σκευασμάτων αναπαραγωγικής υγείας που παρασκευάζονται από φάρμακα που σώζουν ανθρώπινες ζωές και αντισυλληπτικών, συμπεριλαμβανομένων και των προφυλακτικών».

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η εξάλειψη της φτώχειας και η μείωση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών είναι σημαντικοί στόχοι, και όλες οι κυβερνήσεις πρέπει να ενδιαφερθούν και να διαθέσουν πόρους για την επίτευξή τους. Ο ΟΗΕ τους ενέκρινε κατά τη σύνοδο κορυφής της Χιλιετίας το 2000 ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως ο μεγαλύτερος δωρητής βοήθειας παγκοσμίως, είναι υπεύθυνη για μεγάλο μέρος των αποτελεσμάτων αυτής της συλλογικής προσπάθειας.

Παρ’ όλες τις προσπάθειες που έχουν καταβάλει οι αναπτυσσόμενες χώρες, πολλές από τις οποίες αντιμετωπίζουν κρίσεις οι οποίες μπορεί να υπονομεύσουν τις δεσμεύσεις τους, η ευθύνη ανήκει στις χώρες που είναι αποδέκτριες βοήθειας για το αν θα ανταποκριθούν στα καθήκοντά τους όσον αφορά τη χρηστή διακυβέρνηση, το κράτος δικαίου και τις θεμελιώδεις ατομικές ελευθερίες. Δεν μπορώ παρά να εκφράσω την απογοήτευσή μου για το γεγονός ότι, υπό το πρόσχημα των δεδηλωμένων καλών του προθέσεων, ο εισηγητής επιχειρεί να κάνει το Σώμα να εγκρίνει ένα ψήφισμα το οποίο, παραβιάζοντας ευθέως τις αρμοδιότητες των κρατών μελών και των τρίτων κρατών στα θέματα αυτά, υποστηρίζει την προώθηση της άμβλωσης ως μέσου επίτευξης των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Η τακτική αυτή δεν είναι καινοφανής, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο δόλια ή καταδικαστέα.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η διεθνής κοινότητα έχει αναλάβει τη θεμελιώδη δέσμευση να υλοποιήσει τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας (ΑΣΧ). Η Ευρώπη είναι ο μεγαλύτερος πάροχος βοήθειας παγκοσμίως. Αυτή η χρηματοδότηση υπέρ των αναπτυσσόμενων χωρών έχει συμβάλει στην άμβλυνση της φτώχειας, στη μείωση των ποσοστών θνησιμότητας και στη βελτίωση των δεξιοτήτων εκατομμυρίων ατόμων. Στην πράξη, η ακραία φτώχεια έχει μειωθεί, σχεδόν το 90% των φτωχών παιδιών πηγαίνουν στο σχολείο, ενώ η παιδική θνησιμότητα μειώνεται δραστικά. Απομένουν να γίνουν ακόμη πολλά, και πρέπει να δοθούν πολύ περισσότερες ενισχύσεις προκειμένου να μπορέσουν οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες να επιτύχουν τους ΑΣΧ ως προς την εξάλειψη της φτώχειας και την παροχή πρόσβασης στην εκπαίδευση και σε υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης. Η Ευρώπη, ως υπέρμαχος των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με βασική αρχή της την αλληλεγγύη, και ως ο μεγαλύτερος δωρητής αναπτυξιακής βοήθειας παγκοσμίως, οφείλει να αναλάβει ηγετικό ρόλο σε αυτόν τον τομέα, ιδίως κατά την προσεχή ενημέρωση του ΟΗΕ, η οποία θα διεξαχθεί τον Σεπτέμβριο. Θέλω, ωστόσο, να εκφράσω την απογοήτευσή μου για το γεγονός ότι στην έκθεση αυτή έχουν αναμιχθεί άστοχα ευγενείς στόχοι με ευαίσθητα ζητήματα τα οποία άπτονται της ατομικής συνειδήσεως, όπως η άμβλωση. Η προαγωγή πολιτικών υποστήριξης της άμβλωσης δεν συμβάλλει στην επίτευξη των ΑΣΧ. Κατά συνέπεια, καταψήφισα αυτήν την έκθεση.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ο αρχικός στόχος της δήλωσης της Χιλιετίας το 2000 ήταν να μειωθεί κατά το ήμισυ το ποσοστό του πληθυσμού που ζει υπό συνθήκες ακραίας φτώχειας, να προσφερθεί καθαρό νερό και εκπαίδευση σε όλους, και να ανατραπεί η εξάπλωση του HIV/AIDS. Στην υπό εξέταση έκθεση αναγνωρίζεται ότι απέχουμε πάρα πολύ από την επίτευξη αυτών των στόχων, οι οποίοι ήταν εξαρχής περιορισμένοι. Η ΕΕ ως σύνολο μειώνει τον προϋπολογισμό της για την παροχή βοήθειας, ενώ οι χώρες της έχουν ήδη δαπανήσει χιλιάδες εκατομμύρια δολάρια για τη διάσωση των τραπεζών τους, βάζοντας τους πολίτες να πληρώσουν τον λογαριασμό και αφήνοντας άθικτους τους οικονομικούς και χρηματοπιστωτικούς ομίλους που τις ελέγχουν.

Ωστόσο, το κείμενο περιλαμβάνει ορισμένες αντιφάσεις τις οποίες θεωρούμε σκόπιμο να επισημάνουμε, δεδομένου μάλιστα ότι επικρίνει την ελευθέρωση του εμπορίου ενώ ταυτόχρονα υποστηρίζει το άνοιγμα του εμπορίου μέσω της ολοκλήρωσης του γύρου της Ντόχα, στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, και αποδέχεται τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης και τις ζώνες ελευθέρων συναλλαγών. Η ελευθέρωση του εμπορίου εντείνει τις ανισότητες, αυξάνοντας την εκμετάλλευση των εργαζομένων και των φυσικών πόρων, καθώς και τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, ενώ ενισχύει τις σχέσεις εξάρτησης μεταξύ των χωρών. Όταν θυσιάζεται η αναπτυξιακή βοήθεια για την επίτευξη αυτών των στόχων, κάτι που έχουν πράξει η ΕΕ και οι ΗΠΑ, αυτό σημαίνει ότι οι στόχοι της Χιλιετίας δεν θα επιτευχθούν έως το 2015.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση αυτή, επειδή υποστηρίζω την επιδίωξη ενός σημαντικού στόχου της αναπτυξιακής πολιτικής, που είναι η μείωση της φτώχειας. Τα κράτη μέλη έχουν μεγάλη ευθύνη και πρέπει να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους σε αυτόν τον τομέα, ενώ εμείς οφείλουμε να τους το θυμίσουμε ξανά. Αν και η πρόοδος που έχει σημειωθεί μέχρι στιγμής είναι ενθαρρυντική, ιδίως η αυξημένη συμμετοχή των φτωχών παιδιών στο σχολείο ή η καταπολέμηση της ελονοσίας και της φυματίωσης, απαιτούνται ακόμη σημαντικές προσπάθειες προκειμένου να εκπληρωθούν οι δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί από όλες τις πλευρές έως το 2015, και αυτό πρέπει να επιτευχθεί παρά την υφιστάμενη κρίση. Υποστηρίζω επίσης την επιβολή φορολογίας επί των συναλλαγματικών συναλλαγών και των συναλλαγών παραγώγων, καθώς και τη μείωση του χρέους των αναπτυσσόμενων χωρών και την ακύρωση του χρέους των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών. Τέλος, υπερψήφισα επίσης αρκετές τροπολογίες με σκοπό την προώθηση μέτρων στο πεδίο της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας, διότι έχουν ζωτική σημασία για την καταπολέμηση του AIDS και τη μείωση της μητρικής θνησιμότητας. Τα μέτρα αυτού του είδους δεν πρέπει να αγνοούνται.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Στην έκθεση Cashman διατυπώνονται σημαντικές εκκλήσεις προς την ΕΕ και τα κράτη μέλη για την εφαρμογή σειράς πολιτικών στο πεδίο της διεθνούς ανάπτυξης, τις οποίες επικροτώ ολόψυχα. Πρέπει δε να προστεθεί ότι παρεμβάσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν και σε άλλα επίπεδα, πέραν του επιπέδου της ΕΕ και των κρατών μελών της. Η Σκωτία, λόγου χάρη, μπορεί να συνεισφέρει με ιδιαίτερο τρόπο στη συνεργασία με αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ η κυβέρνηση της Σκωτίας έχει δημοσιεύσει μια πολιτική για τη διεθνή ανάπτυξη η οποία αποσκοπεί να συμβάλει στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας.

  Eija-Riitta Korhola (PPE), γραπτώς. – (FI) Θέλω να αναφερθώ στο σημείο 14 της έκθεσης σχετικά με την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας, στο οποίο το Κοινοβούλιο καλεί την ΕΕ να παράσχει σημαντική χρηματοδότηση προκειμένου να βοηθήσει τις φτωχές χώρες να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος και της οικονομικής κρίσης και, επιπλέον, επιμένει αυτοί οι πόροι να είναι πραγματικά συμπληρωματικοί προς τις υπάρχουσες δεσμεύσεις για βοήθεια.

Η αλλαγή του κλίματος είναι γεγονός, και πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί της. Ένα από τα σοβαρά σφάλματα που διέπραξε το περιβαλλοντικό κίνημα ως προς την αξιολόγηση της κατάστασης είναι η επί μακρόν άρνησή του να συζητήσει το θέμα της προσαρμογής. Αυτό ήταν ένα είδος πολυτέλειας στη Δύση, καθώς τα μέτρα προσαρμογής και η απαιτούμενη χρηματοδότηση για την εκτέλεσή τους δεν ήταν μια επιλογή στην οποία να μπορούν να ανταποκριθούν οι φτωχοί του πλανήτη. Η Κοπεγχάγη μπορεί να επαινεθεί για την ίδρυση του κλιματικό ταμείο για τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Η σπουδαιότητα της αλλαγής του κλίματος μεταξύ των προβλημάτων που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν πρέπει, ωστόσο, να μεγαλοποιείται. Δημιουργείται η εντύπωση ότι η αλλαγή του κλίματος υποσκελίζει όλα τα υπόλοιπα προβλήματα στη φαντασία μας. Ορισμένοι έχουν πειστεί ότι, αν μειώσουμε τις εκπομπές, όλα τα υπόλοιπα προβλήματα απλώς θα εξαφανιστούν. Τίποτε δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν θα εμποδίσουμε, στο όνομα της αλλαγής του κλίματος, την πρόσβαση εκατοντάδων εκατομμυρίων παιδιών σε εμβόλια ή εκπαίδευση, και ότι δεν θα θέσουμε σε κίνδυνο την καταπολέμηση της διάβρωσης του εδάφους ή άλλων περιβαλλοντικών προβλημάτων η επίλυση των οποίων είναι δυνατή.

Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσουμε το κλίμα είναι να βοηθήσουμε τους ανθρώπους να ξεφύγουν από τη φτώχεια, διότι η φτώχεια, αν μη τι άλλο, ωθεί τους ανθρώπους να καταφεύγουν σε επιζήμιες για το περιβάλλον λύσεις. Για τον λόγο αυτόν, πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να δηλώνεται ρητώς στην έκθεση ότι τα κονδύλια που διατίθενται για την καταπολέμηση και την προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος δεν πρέπει να προέρχονται από άλλες δεσμεύσεις της ΕΕ για την παροχή αναπτυξιακής βοήθειας.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει ορισμένα θετικά σημεία. Σε αυτές περιλαμβάνεται η έμφαση που δίνεται στο περιβαλλοντικό χρέος των χωρών του Βορρά προς τις χώρες του Νότου και το αίτημα για παροχή πρόσθετης βοήθειας σε αυτόν τον τομέα. Υποστηρίζω επίσης το αίτημα η διαγραφή του εθνικού χρέους να πάψει να θεωρείται αναπόσπαστο τμήμα της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας

Το ίδιο ισχύει για το αίτημα περί καθιέρωσης της δίκαιης κατανομής του πλούτου, υποστήριξης των τοπικών γεωργικών εκμεταλλεύσεων και λήψης μέτρων για την προώθηση της πρόσβασης στη γη, το νερό και άλλους πόρους βιοποικιλότητας. Εντούτοις, είναι λυπηρό το γεγονός ότι, ενώ διατυπώνει τέτοιες προτάσεις, το κείμενο της έκθεσης τάσσεται επίσης υπέρ των συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης, του γύρου της Ντόχα και όλων των συμφωνιών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου· με άλλα λόγια, υποστηρίζει τα αντίθετα από τις αρχές που διατείνεται ότι προάγει. Για τον λόγο αυτόν, θα απόσχω από την ψηφοφορία.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ εξακολουθεί να είναι η βασική κινητήρια δύναμη για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας (ΑΣΧ), ενώ είναι επίσης η μεγαλύτερη πάροχος αναπτυξιακής βοήθειας παγκοσμίως. Τούτο σημαίνει ότι πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της και να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στη συνάντηση υψηλού επιπέδου του ΟΗΕ η οποία θα διεξαχθεί τον Σεπτέμβριο του 2010. Η υλοποίηση των ΑΣΧ, ιδίως του στόχου της εξάλειψης της φτώχειας, είναι κρίσιμη για τον τερματισμό της δυστυχίας εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι, για μια ακόμη φορά, χρησιμοποιώντας δολίως ως πρόσχημα την καταπολέμηση της φτώχειας, γίνεται προσπάθεια ύπουλης εισαγωγής αναφορών σε ζητήματα τα οποία είναι άκρως διχαστικά, ιδίως όσον αφορά τις πολιτικές των αναπτυσσόμενων χωρών για την άμβλωση, χωρίς να τους δίνεται η απαιτούμενη προβολή.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η μείωση της φτώχειας είναι ένας από τους βασικούς στόχους της αναπτυξιακής πολιτικής από αμνημονεύτων χρόνων. Ωστόσο, ελάχιστα έχουν επιτευχθεί τις τελευταίες δεκαετίες· απεναντίας, οι πρωτοβουλίες στο πεδίο της αναπτυξιακής πολιτικής έχουν συχνά κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί το γεγονός ότι, σε πολλά κράτη, οι πόροι των βιομηχανικών χωρών έχουν χρησιμοποιηθεί για τη διατήρηση στην εξουσία δικτατόρων ή κυρίαρχων τάξεων και την καταπίεση των φτωχών μαζών. Ακόμη και τα προγράμματα για την καταπολέμηση της πείνας έχουν προφανώς χρησιμεύσει απλώς στην εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού. Εν πάση περιπτώσει, αν θέλουμε να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια, είναι απαραίτητο να εμποδίσουμε την κερδοσκοπία στον τομέα των τροφίμων και να αναθεωρήσουμε την αναπτυξιακή πολιτική.

Τα μικροδάνεια είναι σαφώς μια καλή προσέγγιση για την παροχή αυτοβοήθειας. Πρέπει, ωστόσο, να μπορούμε να απαιτούμε από τα κράτη τα οποία λαμβάνουν αναπτυξιακή βοήθεια να δέχονται την επανεισδοχή μεταναστών οι οποίοι εισήλθαν παρανόμως στις χώρες μας. Είναι απίθανο να επιτύχουμε τους στόχους που έχουν τεθεί χωρίς προηγουμένως να αναθεωρηθεί εκ βάθρων η αναπτυξιακή βοήθεια. Κατά συνέπεια, απέρριψα την έκθεση.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να διαγραφεί από το σημείο 22 η δήλωση με την οποία καλείται η ΕΕ να τερματίσει τις αγροτικές επιδοτήσεις εξαγωγών. Ο συντάκτης της έκθεσης και οι συνάδελφοι που υποστηρίζουν αυτήν την ιδέα γνωρίζουν πολύ καλά ότι το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι οι εξαγωγικές επιδοτήσεις – οι οποίες υποστηρίζουν τη γεωργική παραγωγή στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης. Εντούτοις, επέλεξα να απόσχω από την τελική ψηφοφορία επειδή πιστεύω ότι η έκθεση αυτή πρέπει να ερείδεται περισσότερο στην πραγματικότητα και να είναι πιο ρεαλιστική και λιγότερο ιδεολογικά φορτισμένη.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η έκθεση αυτή δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι η ΕΕ μπορεί να προσφέρει βοήθεια σε τρίτους μόνο εάν διαθέτει η ίδια επαρκώς υγιή οικονομικά θεμέλια. Όσο συντομότερα ξεπεράσει η ΕΕ τις συνέπειες της κρίσης τόσο γρηγορότερα θα είναι σε θέση να εφαρμόσει πολιτικές μακροπρόθεσμης και βιώσιμης αναπτυξιακής βοήθειας. Η έκθεση σχετικά με τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας δεν λαμβάνει επαρκώς υπόψη αυτήν την πτυχή, και γι’ αυτό την καταψήφισα.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Βάσει των υποχρεώσεων των κρατών μελών τςη ΕΕ και της ανάγκης συμμόρφωσης προς τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας, αποφάσισα να υπερψηφίσω την έκθεση σχετικά με την πρόοδο ως προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας: ενδιάμεση αξιολόγηση στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη συνάντηση υψηλού επιπέδου του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2010. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι η μεγαλύτερη δωρήτρια αναπτυξιακής βοήθειας παγκοσμίως, πρέπει να αναλάβει δράση για την πρακτική εφαρμογή των προτεραιοτήτων της, όπως η μείωση και η εξάλειψη της φτώχειας. Επ’ αυτού, αναμένουμε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να υιοθετήσει κοινή θέση σχετικά με το θέμα στη διάσκεψη κορυφής του Ιουνίου του 2010, αρκετούς μήνες πριν από την υψηλού επιπέδου συνεδρίαση του ΟΗΕ για την αξιολόγηση της προόδου ως προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Άλλωστε, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αναπτυσσόμενες χώρες, όπως φτώχεια, πείνα, υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση, πρέπει να καταπολεμηθούν με συνέπεια.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Χαίρομαι που εγκρίναμε σήμερα την έκθεση Cashman σχετικά με τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας. Όσο διασφαλίζουμε την παροχή αποτελεσματικής βοήθειας, θα σώζονται ζωές και θα εξαλείφεται η φτώχεια. Τον Σεπτέμβριο του 2010, όλα τα κράτη μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών θα συναντηθούν στη Νέα Υόρκη για να συζητήσουν την πρόοδο ως προς την επίτευξη των ΑΣΧ και να συμφωνήσουν για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν προκειμένου να διασφαλιστεί η υλοποίησή τους.

Η έκθεση την οποία υιοθετήσαμε σήμερα είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό κείμενο το οποίο συμβάλλει στον καθορισμό μιας φιλόδοξης θέσης της ΕΕ επί του θέματος ενόψει της συνόδου κορυφής του Σεπτεμβρίου και ασκεί πολιτική πίεση στα κράτη μέλη της ΕΕ. Η έγκριση της έκθεσης αυτής από τη συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών του ΕΚ στέλνει στους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ πριν από τη συνάντησή τους στις 17 Ιουνίου στις Βρυξέλλες το σαφές και διακομματικό πολιτικό μήνυμα ότι η ΕΕ πρέπει να παραμείνει ισχυρή και πλήρως προσηλωμένη στην υλοποίηση των ΑΣΧ, ιδίως σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης.

  Catherine Soullie (PPE), γραπτώς. – (FR) Αυτή η έκθεση σχετικά με την πρόοδο ως προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας έχει εξελιχθεί σε ένα κείμενο το οποίο αδυνατώ να υποστηρίξω: Θεώρησα σημαντικό να καταψηφίσω την έκθεση Cashman συνολικά, μετά την έγκριση του δεύτερου σκέλους της παραγράφου 42 του σχεδίου έκθεσης του κ. Cashman, το οποίο τέθηκε σε ψηφοφορία. Η ασάφεια που περιβάλλει την ιδέα που εκφράζεται με τη φράση «ασφαλείς αμβλώσεις» ήταν αδύνατον να αγνοηθεί. Η άμβλωση, καίτοι αναγκαία σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μέθοδος αντισύλληψης. Επιπλέον, όπως και όλες οι ιατρικές πράξεις, δεν είναι ποτέ εντελώς ακίνδυνη. Δεν πρέπει λοιπόν να υποβαθμίζουμε τη σημασία της. Η ανάπτυξη εξαρτάται πρωτίστως από τον σεβασμό της ζωής.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Σταδιακώς καθίσταται σαφές ότι απαιτούνται εντονότερες προσπάθειες για να επιτύχει ο κόσμος τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας. Κατά συνέπεια, υποστηρίζω το ψήφισμα σχετικά με τη δέσμευση της Ένωσης υπέρ μιας πιο αποτελεσματικής, πιο συνεκτικής πολιτικής για τη μείωση κατά το ήμισυ της φτώχειας και της πείνας, την παροχή καθολικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, την εξάλειψη των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων και τη βελτίωση της κατάστασης της υγείας πολλών ανθρώπων.

Επιθυμώ να δω την Ευρώπη να αναλαμβάνει τις ευθύνες της, ξεκινώντας από τον στόχο του 0,7%. Απαιτείται επίσης μια πιο συνεκτική αναπτυξιακή πολιτική. Οι γεωργικές επιδοτήσεις τις οποίες προσφέρουμε στους ευρωπαίους αγρότες σημαίνουν ότι οι αγρότες των αναπτυσσόμενων χωρών δεν μπορούν να εξασφαλίσουν καλές τιμές για τα προϊόντα τους. Η εξάλειψη της φτώχειας ξεκινά από το δίκαιο εμπόριο.

Επιθυμώ επίσης την επιβολή φόρου στις συναλλαγματικές συναλλαγές και τις συναλλαγές παραγώγων, και αναμένω από την G20 και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών να λειτουργήσουν ως πλαίσιο για την κατάργηση, επιτέλους, των φορολογικών παραδείσων, της φοροδιαφυγής και των παράνομων χρηματοοικονομικών ροών. Είναι καιρός να ενισχυθεί η διαφάνεια και να δημοσιεύονται αυτομάτως τα αποκομιζόμενα κέρδη και οι καταβαλλόμενοι φόροι. Είμαι επί μακρόν υποστηρικτής ενός συστήματος υποβολής εκθέσεων ανά χώρα, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στις αναπτυσσόμενες χώρες να διατηρήσουν τους πόρους τους για την ανάπτυξή τους.

  Viktor Uspaskich (ALDE), γραπτώς. – (LT) Ο στόχος που παρουσιάζεται στο πρόγραμμα των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας είναι ιδιαίτερα αξιέπαινος και νομίζω ότι πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την επίτευξή του. Η Λιθουανία είναι μια μικρή χώρα με περιορισμένο προϋπολογισμό για τη διμερή αναπτυξιακή βοήθεια. Οι παγκόσμιοι στόχοι είναι περίπλοκοι και ενίοτε ανέφικτοι για εμάς. Το μεγαλύτερο μέρος της διμερούς βοήθειας που προσφέρουμε (περίπου 50%) προορίζεται για χώρες οι οποίες υπάγονται στην ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας. Δεν συμβαίνει αυτό επειδή δήθεν ενδιαφερόμαστε λιγότερο για τους πληθυσμούς της Αφρικής ή της Καραϊβικής από όσο για τους γείτονές μας. Για τη Λιθουανία και τις χώρες που βρίσκονται σε αντίστοιχη θέση, εκείνο που έχει σημασία δεν είναι το περιορισμένο ύψος των κονδυλίων, αλλά η αποτελεσματικότητά τους. Στο μέτρο του δυνατού, πρέπει να επιτυγχάνουμε καλύτερα αποτελέσματα με σχετικά λιγοστούς πόρους, και αυτό δεν είναι πάντοτε εφικτό σε απομακρυσμένες χώρες. Θεωρούμε σημαντικό να μπορούμε να βοηθούμε όπου μας είναι δυνατόν, αν όχι μέσω της χρηματοδότησης, έστω μέσω της μετάδοσης των εμπειριών μας ως προς την οικονομική ολοκλήρωση και άλλες μορφές έρευνας που μπορεί να φανούν χρήσιμες. Η μείωση της φτώχειας, είτε στη Λιθουανία είτε στην πλέον απομακρυσμένη γωνιά της Αφρικής, πρέπει να είναι μία από τις ύψιστες προτεραιότητές μας. Η καταπολέμηση της διαφθοράς και η παροχή βοήθειας στους φτωχότερους – αυτό είναι το καθήκον μας και το μακροπρόθεσμο συμφέρον της ΕΕ. Έχει σημειωθεί αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που υποαπασχολούνται ή εργάζονται σε επισφαλείς θέσεις εργασίας και, ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να προσανατολίσουμε όλες τις προσπάθειές μας στην προστασία, πρωτίστως, των συμφερόντων των πιο ευάλωτων ομάδων.

Πρόταση απόφασης σχετικά με τη σύσταση και την αριθμητική σύνθεση της αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση CARIFORUM-ΕΕ

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Τη Συνέλευση CARIFORUM-ΕΕ, η οποία αντιπροσωπεύει μια εταιρική σχέση μεταξύ των χωρών της Ευρώπης και ορισμένων κρατών της Καραϊβικής, πρέπει προφανώς να τη στηρίξουμε. Η ανάπτυξη, η καταπολέμηση της φτώχειας, η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η εξάλειψη των παγκόσμιων απειλών κατά της ειρήνης, η ασφάλεια και η σταθερότητα είναι οι βασικοί πυλώνες επί των οποίων πρέπει να ενισχυθεί η περιοχή της Καραϊβικής. Εντούτοις, δεν θεωρώ ότι είναι χρήσιμο να συσταθεί μια αντιπροσωπεία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση ειδικά για τον σκοπό αυτόν, ιδίως αν δεν πρόκειται να συμπεριλάβει μη εγγεγραμμένους βουλευτές. Επομένως, καταψήφισα αυτήν την πρόταση.