Elnök. − A következő pont a Bizottság nyilatkozata a közép-európai árvizekről, különösen Lengyelországban, a Cseh Köztársaságban, Szlovákiában és Magyarországon [2010/2713(RSP)].
Kristalina Georgieva, Member of the Commission. − Mr President, indeed the floods in Central Europe are a very dramatic reminder of our vulnerability to natural disasters, and actually, as we speak in this Chamber tonight, flash floods in the South of France have so far taken the lives of 19 people. So disasters are not confined to the areas which are this evening’s subject matter (Poland, the Czech Republic, Slovakia and Hungary). Floods this year have also been hitting hard in the country where we are meeting tonight.
We are all aware that natural disasters are on the rise as climate change leads to more extreme weather events, and when faced with disasters of this magnitude the national capacity to respond is simply overwhelmed. In such cases European solidarity makes a difference in saving and protecting both lives and critical infrastructure. These floods we are discussing this evening have underlined the added value of a coordinated EU response.
Let me take us back to the beginning of the floods in Poland, Hungary, the Czech Republic and Slovakia. Very heavy rainfall and severe flooding affected the basins of the Vistula, Oder and Warta rivers in the first half of May. On Thursday 19 May Poland asked for assistance – specifically they asked for high-capacity pumps – through the EU Civil Protection Mechanism, which I am responsible for. The EU response to this request was swift and generous, with eight Member States providing exactly what was needed – Germany, the Czech Republic, France, Denmark, and the Netherlands delivered within hours high-capacity pumps and technical expertise. An EU cofinanced multinational module developed by Estonia, Latvia and Lithuania under the Preparatory Action for an EU Rapid Response Capability, which this Parliament promoted, was also deployed. In total over 55 pumps, 22 expert teams and 300 rescuers were deployed plus one liaison officer from the Monitoring and Information Centre in the Commission.
Six days later, Hungary, which had also been hit by severe flooding, requested sand-bags to reinforce its flood containment capacity. The EU Civil Protection Mechanism managed to secure more than three million sand-bags from Slovenia, Romania, the Netherlands, Bulgaria, Germany, the Czech Republic, Norway, Slovakia and Croatia.
As we speak, floods and their consequences have not yet abated. Rains continue to affect part of Central Europe. A flash flood hit France yesterday and today. We are waiting for a second-wave flood to affect the south of Poland, where nine European teams are still on the ground. The situation in Hungary is gradually improving. We are in daily contact with the Member States, monitoring the situation constantly and ready upon request to mobilise extra EU expertise.
Beyond these emergency measures, the EU Solidarity Fund could also be mobilised to cover certain expenditures linked to repairs and recovery, and the Commission is already cooperating with the affected countries, giving them guidance in preparing applications.
The floods have proven the value of the Civil Protection Mechanism as a platform for real-time information dissemination and response coordination. This Mechanism, as you recall, was also triggered for Haiti and for the oil spill in the Gulf of Mexico, and clearly shows the potential of this instrument.
By the end of this year, the Commission will adopt a communication on the reinforcement of the EU’s disaster response capacity. It will look at the response to various types of disasters within the EU as well as outside the EU.
One key issue will be improving the mobilisation of the EU’s in-kind assistance. Most – not all – but most of this assistance is already channelled through the Commission’s Monitoring and Information Centre (MIC). The system ensures that real needs are being met and that duplication is avoided. But it is based on ad hoc offers, and because of this it is simply not possible to guarantee that the right assistance will be available. So disaster hits and we pray that it won’t hit in so many Member States that we will be faced with inability to meet demands.
We propose to address this by developing reference scenarios for major types of disasters so that we can anticipate the type of help that will be needed, and by mapping out the available assets in the Member States for use when disaster strikes. And we will aim to find agreement with Member States on a voluntary pool of key assets that can be put on stand-by for immediate deployment.
To develop these ideas, we are engaging in a wide-ranging consultation and we will continue to do so with the Parliament, Member States and other stakeholders.
The recent floods are also a reminder that the EU and its Member States need to step up work on disaster prevention. This is a good moment for the affected countries to reinforce their knowledge of flood risks, to draw up risk assessments and maps, to prepare flood risk management plans, and to take all the steps necessary for effective implementation of the Floods Directive.
The increased frequency and intensity of disasters in Europe should also provide a further incentive for Member States to invest in preparedness and build up their capacity. EU solidarity has to go hand in hand with national responsibility, and preparedness will be part of the proposals the Commission will put forward.
So let me conclude, Mr President, by saying that we all recognise that emergency situations have massive human, economic and environmental cost. With the frequency and intensity of disasters on the rise, European citizens expect us to be effective in addressing them both inside and outside the EU.
We have identified disaster management as a priority, and I am personally committed to bringing forward proposals to strengthen the European disaster-response capacity.
I would like to thank Parliament for its interest and support. You have been a very strong factor in developing the capacities I reported on, and I do hope you will continue to play this critical role of driving us towards a better response capacity in the future.
Czesław Adam Siekierski, w imieniu grupy PPE. – Powódź w Europie, w tym roku wystąpiła dwukrotnie. Pierwsza fala powodziowa w połowie maja, a druga na początku czerwca. Objęła ona następujące kraje: Czechy, Polskę, Słowację, Węgry, a także Austrię oraz w pewnym zakresie Niemcy, a nawet Ukrainę i Serbię. Usłyszeliśmy dziś od pani komisarz o powodziach we Francji.
Powódź ta była jedną z największych w Polsce. Jej fala kulminacyjna była długa, trwała nawet kilka dni, wystąpiła na dwóch największych polskich rzekach, tj. Wiśle i Odrze. Objęła większość naszych regionów. Zniszczone została znaczna infrastruktura, w tym szereg urządzeń wodno-kanalizacyjnych, zalanych zostało wiele obiektów użyteczności publicznej, w tym szkoły i szpitale. Ogromne straty poniosło wiele tysięcy rodzin. Pomoc zapewniły różne służby publiczne i osoby prywatne. Otrzymaliśmy także pomoc zagraniczną od wielu państw unijnych i innych. Za to bardzo dziękujemy.
Polskie władze rządowe i samorządowe udzielają pomocy. Rozpoczęto szacowanie szkód. Ważna i oczekiwana jest pomoc finansowa ze strony Unii Europejskiej.
(Oklaski)
Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy S&D. – Panie Przewodniczący! Niedawne powodzie w Europie Środkowej i obecna we Francji ukazały ogrom żywiołu i nieprzewidywalność katastrof naturalnych. Rezolucja Parlamentu Europejskiego wyrażając współczucie ofiarom powodzi i wszystkim poszkodowanym przede wszystkim obliguje Komisję Europejską do szybkiego i sprawnego przekazania pomocy w ramach Funduszu Solidarności. Rezolucja przypomina również o działaniach prawnych niezbędnych dla ograniczenia w przyszłości negatywnych skutków powodzi. Mówiąc wprost chodzi o prawidłową implementację tzw. dyrektywy powodziowej, która zobowiązuje państwa członkowskie do stworzenia systemu zarządzania ryzykiem powodziowym wraz ze wstępną oceną ryzyka i określeniem obszarów, na których występuje duże lub prawdopodobne zagrożenie powodziowe. Państwa są poprzez wspomnianą dyrektywę zobowiązane opracować mapy zagrożenia powodziowego i stworzyć plany zarządzania ryzykiem powodziowym.
Odnosząc się do sytuacji w Polsce chciałabym zaznaczyć, że przed tegoroczną powodzią organizacje pozarządowe zajmujące się środowiskiem naturalnym wielokrotnie zwracały uwagę na niewłaściwą implementację dyrektywy powodziowej do polskiego porządku prawnego, a szczególnie na brak odpowiedniego systemu inwentaryzacji terenów zalewowych i ich niejasny status prawny. Dlatego przy okazji niniejszej rezolucji chciałabym zwrócić uwagę Komisji Europejskiej także na konieczność skutecznego egzekwowania prawa unijnego w zakresie powodzi, tak aby w przyszłości Polska i inne państwa Wspólnoty nie miały potrzeby występowania o unijne środki z Funduszu Solidarności.
Fiona Hall, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, may I join previous speakers in expressing sympathy for all those who have suffered in recent floods, including today here in France.
Such natural disasters have become all too frequent in recent years. In September 2008 heavy flooding hit north-east England, with the towns of Morpeth and Rothbury particularly badly hit. The floodwaters receded after a few hours, but the damage took many months to repair and cost millions of pounds.
Surely these floods are a wake-up call, a reminder that the cost of dealing with the consequences of climate change is far higher than the cost of getting global warming under control, as Nicholas Stern and others have pointed out.
I am very concerned that this basic fact is being overlooked. We hear some industry voices complaining about the cost of cutting CO2 emissions, so it is very important to publicise the message of this debate: that flooding is hugely damaging to communities and to the economy.
There is only one way to stop a costly increase in natural disasters, and that is to follow the road map to our emission-reduction targets for 2020 and 2050.
Bas Eickhout, namens de Verts/ALE-Fractie. – Voorzitter, onze gedachten gaan uit naar de slachtoffers van alle overstromingen in Midden-Europa, maar ook van die van vandaag in Frankrijk. Die overstromingen laten weer pijnlijk de kracht zien die de rivieren op ons kunnen uitoefenen.
Overstromingen willen we voorkomen, en daarom moeten we vooral naar de toekomst kijken. Hoe kunnen we die voorkomen? Want we weten ook dat door klimaatverandering rivieren steeds vaker in kortere tijd meer water te verwerken krijgen. Dat betekent dat we veel beter moeten onderzoeken hoe wij ruimte aan onze rivieren kunnen geven en hoe wij dit soort rampen in Europa kunnen voorkomen. Want voorkomen is beter dan genezen.
Europa heeft daarin echt een grote rol te spelen. Allereerst moeten landen veel meer grensoverschrijdend samenwerken. Als een land iets doet aan zijn riviergebied en een ander land niet, dan schieten we er niets mee op. De samenwerking tussen landen in het aanpakken van rivieren hebben we nodig. Ten tweede moet de EU ook met haar eigen fondsen in de toekomst verantwoordelijkheid nemen. Nog te vaak gaan nu EU-structuurfondsen naar projecten die het gevaar op overstromingen alleen maar vergroten. We moeten ervoor zorgen dat toekomstige projecten van de EU die wij betalen, niet dit soort risico's vergroten. Dat is een belangrijke opdracht.
Tot slot moeten we als EU ook onderzoeken hoe we beter de natuurlijke buffercapaciteit van rivieren kunnen gebruiken om deze overstromingen te voorkomen. Beton en meer beton vergroot alleen maar het risico op nog meer overstromingen. Dus ja, we hebben ruimte voor rivieren nodig en we moeten de natuurlijke buffercapaciteit gebruiken. Alleen zo kunnen we toekomstige overstromingen voorkomen. Dat moet ons grootste doel ook zijn voor de toekomst. Voorkomen is beter dan genezen.
Tomasz Piotr Poręba, w imieniu grupy ECR. – Katastrofalna powódź, która w ostatnich tygodniach dotknęła Polskę, ale też inne kraje regionu: Węgry, Czechy, Słowację, spowodowała niewyobrażalne szkody zarówno w infrastrukturze przemysłowej, publicznej, jak i cywilnej, odbierając tysiącom ludzi dorobek całego życia. Widziałem to na własne oczy na Podkarpaciu, gdzie dwie nadchodzące po sobie olbrzymie, niespotykane tam dotychczas fale, zabierały dobytek mieszkańców kolejnych wsi i miast tego regionu. Zalane zostały Gorzyce, Tarnobrzeg, Jasło, powiat mielecki, następnie województwo małopolskie, lubelskie, świętokrzyskie, Mazowsze, centralna Polska, Warszawa – to tereny, gdzie powódź dewastowała w sposób brutalny i tragiczny.
Dlatego dzisiaj tu, w Parlamencie Europejskim, zwracam się do Unii Europejskiej, do Komisji Europejskiej o jak najszybsze uruchomienie wszelkich możliwych środków, zarówno tych technicznych, jak i finansowych po to, aby pomóc Polsce i innym krajom regionu, dotkniętym przez tę tragiczną powódź w usuwaniu jej skutków. Myślę tutaj szczególnie o uruchomieniu środków z Europejskiego Funduszu Solidarności, który powstał właśnie po to, aby pomagać krajom członkowskim w przypadku tego typu kataklizmu.
Widząc ogrom tragedii, która dotknęła Polskę, Węgry, Czechy, Słowację wiemy, że bez tej europejskiej solidarności, bez pomocy Unii Europejskiej będzie nam bardzo trudno przywrócić normalne życie na dotkniętych powodzią terenach. Dlatego dziękując już za te działania, które zostały podjęte – zarówno pomoc techniczną, ludzką, jak i wyrazy współczucia, które dotarły do Polski – prosimy o to, aby to był początek kolejnych działań, kolejnego wsparcia dla naszego kraju, dla Polski, dla pozostałych krajów po to, abyśmy się nie czuli pozostawieni sami sobie w usuwaniu tragicznych skutków tej wielkiej i strasznej powodzi.
(Oklaski)
Jaroslav Paška, za skupinu EFD. – V priebehu mája a začiatkom júna 2010 spôsobili mimoriadne nepriaznivé meteorologické podmienky extrémne povodne, ktoré zasiahli Poľsko, Českú republiku, Maďarsko, ako aj celé územie Slovenskej republiky.
Vznik povodňovej situácie predznamenal apríl 2010, ktorý bol z hľadiska priemernej globálnej teploty vzduchu zatiaľ najteplejším aprílom od roku 1880. Výpary z hladiny oceánov a morí spôsobili, že sa do atmosféry dostalo vzhľadom na ročnú dobu nadpriemerne veľké množstvo vodnej pary, a bolo len otázkou času, kedy a kde dôjde k jej kondenzácii a padaniu na zem vo forme dažďa. Stalo sa tak nad strednou Európou, nad územím Česka, Poľska, Slovenska a Maďarska. Trvalé zrážky sa potom nad Slovenskom striedali s intenzívnymi búrkami prakticky viac ako mesiac, od 12. apríla až do 5. júna 2010. Výdatný dážď spôsobil výrazné vzostupy hladín vo všetkých vodných tokoch na území Slovenskej republiky. Príčinou rýchleho vzostupu hladín vody však neboli len samotné zrážky, ale aj vývoj povodňovej situácie, ktorý významne zosilnila a urýchlila mimoriadne vysoká nasýtenosť pôdy vodou z dlhotrvajúcich dažďov. Príroda už nebola schopná zadržiavať vodu a väčšina zrážok odtekala na povrchu terénu, teda nie do vodných tokov, a zaplavovala obývané územia, výrobné areály či cesty a železničné komunikácie.
Extrémne hodnoty vodných stavov a prietoku vody boli zaznamenané prakticky vo všetkých vodomerných staniciach a v mimoriadnych prípadoch prekročila veľkosť prietoku vody vodné stavy, ktoré sa zvyknú opakovať priemerne raz za 100 až 500 rokov. Nespútaný vodný živel sa najskôr vylieval z korýt riek, potom začal trhať vodné hrádze, zaplavovať polia, ničiť cesty, búrať mosty, podmývať železničné trate. Postupne zaplavil polia, zalial obce, mestá a ničil ľudské obydlia. Rozbúrená voda brala nielen mosty, cesty, domy, ale aj ľudské životy. Neďaleko Košíc na východe Slovenska sa dokonca dala do pohybu celá obec, 11 – 20 metrov hrubá vrstva podmáčanej zeminy s rodinnými domami sa pomaly zosúva po šmykovej ploche a takmer 190 poškodených domov sa každým dňom blíži ku skaze. Po dažďoch zostalo na Slovensku zaplavených 300-tisíc hektárov poľnohospodárskej pôdy. Preto bude iste na mieste aktivizovať v tejto situácii aj využitie Fondu solidarity na úhradu povodňových škôd a výdavkov. Priebežný odhad celkových škôd na Slovensku je viac ako 260 miliónov EUR.
Csanád Szegedi (NI). - Tisztelt Tőkés alelnök úr! Tisztelt képviselőtársaim! Először is engedjék meg, hogy megragadjam az alkalmat és gratuláljak Tőkés Lászlónak a megválasztásához. Minden magyar embernek, pártállástól függetlenül nagy öröm, hogy egy erdélyi magyar testvérünk töltheti be ezt a nagyon fontos pozíciót az Európai Parlamentben. Az elmúlt hetekben Közép-Európában hatalmas területeket sújtott a pusztító árvíz. Különösen tragikus, hogy ez a több országot érintő természeti katasztrófa emberéleteket is követelt. Magyarországon ezekben a napokban is vannak még olyan településrészek, amelyek víz alatt vannak. Magyarországon tovább nehezíti a helyzetet, hogy hazámban éppen a legszegényebb megyékben okozta a legnagyobb kárt az árvíz.
A Jobbik nevében ezúton is szeretném megköszönni mindazoknak, akik részt vettek az árvízi védekezésben. Én Borsod-Abaúj-Zemplén megyéből származom, így volt lehetőségem szermélyesen is tapasztalatot gyűjteni a katasztrófáról. Az árvízi védekezést tekintve két fontos tanulság van. Az egyik, hogy a tűzoltókat leszámítva, siralmas volt az állami szervek szervezettsége. A pozitív tapasztalat viszont a civileknek az összefogása és a Magyar Nemzeti Gárdának a szervezettsége. A Magyar Nemzeti Gárdának köszönhető, hogy nagyobb baj nem történt Magyarországon. Ezúton szeretnék külön köszönetet mondani a gárdistáknak az egész Európai Parlament nevében, innen Strasbourgból.
Az Európai Uniónak minél gyorsabban kell segítséget nyújtania, de felügyelve a pénzek felhasználását. Félő ugyanis, hogy lesznek olyanok, akik jogtalanuk kívánják felhasználni majd a szolidaritási alapból folyósított összegeket. Nem szabad támogatni azokat a többségükben cigány származású embereket, akik nem vettek részt az árvízi védekezésben, hanem különböző segélyekre ácsingózva hátrahagyták házaikat abban bízva, hogy az újjáépítés során ingyenesen új házakba fognak költözni.
A Jobbik Magyarországért Mozgalom eddig mintegy 10 millió forintnyi adományt juttatott el a rászorulóknak, biztosítva azt, hogy nem hagyjuk magukra az embereket. A Jobbikra a továbbiakban is számíthatnak.
Elnök. − Most pedig a bejegyzett felszólalók sora következik. Együttérzésemet fejezem ki mind a magyar, mind a cigány kárvallottakkal szemben, és elsőként a kárvallott országok képviselői sorából felkérem Deutsch Tamás képviselő urat a szólásra.
Tamás Deutsch (PPE). - Mélyen tisztelt Elnök úr! Tisztelt Biztos asszony! Engedjék meg kedves képviselőtársaim, hogy elsőként ne a témához szóljak. Ha húsz és fél esztendővel ezelőtt valaki azt mondta volna nekem, hogy Tőkés László püspök úr az Európai Parlament alelnökeként fog Deutsch Tamás európai parlamenti képviselőnek szót adni, akkor hitetlenkedve hallgattam volna mindezt, de a sors és a Teremtő útjai kifürkészhetetlenek. Hálás szívvel gondolok arra, hogy elnök úrral közösen dolgozhatok itt az Európai Parlamentben.
Köszöntöm Önt, mind az Európai Parlament alelnökét, egy olyan embert, aki Jerzy Buzek mellett két nagyon fontos európai értéket, az emberek személyes méltóságát csorbító diktatúrák elleni fellépést és a közös keresztény európai értékekhez való hűséget fémjelzi. Tisztelt képviselőtársaim! Engedjék meg, hogy én magam is együttérzésemet fejezzem ki a közép-európai árvízi katasztrófák áldozatainak és kárvallottjainak és természetesen a franciaországi katasztrófák áldozatainak.
Ugyanakkor a köszönet hangján is szólni kell. Köszönet mindazoknak, akik személyesen vettek részt az árvízi védekezésben és köszönet azoknak az európai polgártársainknak, akik már a személyes anyagi eszközeiket mozgósítva, önkéntes felajánlásokkal segítették a védekezést és segítik a helyreállítást. Sajátos helyzetnek köszönhető, a köszönet persze egy pontatlan kifejezés, sajátos helyzet az okozója a magyarországi árvizeknek, hiszen Magyarországon jelentős mértékben olyan folyók, kisebb patakok léptek ki a medrükből, amelyek korábban ilyen katasztrófákat nem okoztak. Ez is aláhúzza azt, hogy a hagyományos árvízi védekezés eszközei immár nem elégségesek.
Szeretném elismerésemet kifejezni a tekintetben, hogy az Európai Bizottság gyorsan és hatékonyan működtette az európai intézményeket a védekezés során, és szeretném a reményemet kifejezni, hogy az Európai Parlamenthez hasonlóan gyorsan és hatékonyan fog dönteni az Európai Bizottság a szükséges, a helyreállítást segítő anyagi segítségnyújtásról.
Adam Gierek (S&D). - Panie Przewodniczący! Ryzyko powodzi można minimalizować i jest ono tym mniejsze, im przepływy są precyzyjniej symulowane i monitorowane. Klęska żywiołowa w Polsce to początkowo podtopienia na skutek braku kanalizacji burzowej i małej retencji, a następnie kolejne duże fale powodziowe. Zbiorniki retencyjne i nowoczesne wały zmniejszają prawdopodobieństwo powodzi, są niezbędne, lecz ograniczona wyłącznie do rynku neoliberalna polityka taniego państwa, niskiego budżetu i małych podatków opóźnia drogie inwestycje hydrotechniczne.
Duża rzeka w centrum Europy – Wisła jest rzeką dziką, co może cieszyć jedynie ekologów, ale jest sprawą wstydliwą dla mojego kraju. Z przyczyn politycznych zarzucono realizację rozpoczętego w latach 70tych programu Wisła, którego celem było ucywilizowanie tej pięknej rzeki. Władzom PRL z tych lat 70tych ich następcy zarzucili gigantomanię, teraz mamy gigantyczne straty i nieszczęścia. Niezbędne są nowoczesne inwestycje w oparciu o fundusze spójności.
Sergej Kozlík (ALDE). - Už opakovane sa rôznymi časťami Európy prehnali prírodné katastrofy v podobe záplav. V nedávnom období sa záplavy opätovne objavili v centrálnej Európe na územiach Poľska, Čiech, Slovenska a Maďarska. Spôsobili obrovské škody, ktoré si vyžadujú zapojenie finančných prostriedkov z Fondu solidarity Európskej únie.
Ničivé záplavy však zasahujú stále rozsiahlejšie územia Európy. Ukazuje sa, že popri opatreniach na pružnejšie a efektívnejšie poskytovanie pomoci musí Európa prehodnotiť svoje priority, pokiaľ ide o vynakladanie združených európskych prostriedkov. Realizácia spoločných investícií zameraných na prevenciu záplav, investície na zabezpečenie dostatku vody pre zásobovanie pitnou vodou, ale aj na účely zavlažovania a výrobu elektrickej energie sa musia stať programovou prioritou výstavby infraštruktúry na úrovni členských štátov, ale aj Európskej únie ako celku.
Elisabeth Schroedter (Verts/ALE). - Herr Präsident! Herzlichen Glückwunsch zu Ihrem neuen Amt!
Statistiken zu den Schäden der Fluten ermessen nicht das menschliche Leid, welches die Betroffenen ertragen müssen. Manche haben im Osten Europas und heute in Frankreich alles verloren, was sie ihr ganzes Leben lang erarbeitet haben. Sie stehen praktisch vor dem Ruin. Manche haben sogar liebe Menschen verloren. Diese Erfahrungen sind zu bitter, als dass sie sich ständig wiederholen sollten. Deshalb gibt es aus der Sicht der Grünen nur eine Antwort, die darauf gegeben werden muss – mein Kollege Bas Eickhout hat es schon gesagt: Lasst den Flüssen endlich ihren Raum und ihre natürliche Tiefe! Das bedeutet beispielsweise für die Oder, dass sowohl die polnische Seite als auch die deutsche Seite Ausbaupläne stoppen muss. Das heißt, dass dafür gesorgt werden muss, dass nicht nur Dämme gebaut werden, sondern dass Überflutungspoldern endlich auch Raum gegeben werden muss, damit Vorbeugung das entscheidende Wort bleibt. Das ist der einzige Grund, warum wir Grüne dieser Entschließung zustimmen, weil durch unsere Verhandlungen die Prävention in diesem Text an Bedeutung gewonnen hat.
Aber es gibt klare Schwachpunkte: Der Kampf gegen den Klimawandel hat nämlich keinen Raum in dieser Entschließung gefunden, und wenn wir die Studie „Regionen 2020“ sehen, dann sehen wir, dass in Zukunft 150 Millionen Menschen ihre Heimat verlassen müssen, wenn wir nicht jetzt etwas gegen den Klimawandel tun. Deswegen müssen wir im Sinne der Prävention von Flutkatastrophen den Klimawandel ins Zentrum künftigen der europäischen Regionalpolitik stellen!
Oldřich Vlasák (ECR). - Vážené dámy, vážení pánové, problematika povodní je bezpochyby nejzávažnějším tématem, které zde ve Štrasburku tento týden řešíme. Pro naše spoluobčany se záplavy stávají opakovanou hrozbou, která má reálné dopady na jejich majetek a samozřejmě na jejich zdraví.
Evropská unie, která symbolizuje soudržnost, podporu a spolupráci, pomáhá postiženým oblastem prostřednictvím Fondu solidarity. Tento fond umožňuje poskytnutí finanční podpory státům za předpokladu, že odhadovaná škoda přesahuje 3 miliardy EUR nebo činí více než 0,6 % HDP členského státu. Nedávné záplavy ve střední Evropě nicméně ukázaly, že navzdory celkovým škodám, které těžké deště způsobily, některé státy, zejména menší státy, nejsou jednotlivě schopny naplnit stanovené limity, a proto nemohou získat podporu. Protože by Fond solidarity měl v prvé řadě sloužit obnově postiženého evropského území, je třeba zajistit větší flexibilitu při předkládání společných žádostí, které by odrážely celkové škody, a nejen škody dílčí zaznamenané v jednotlivých členských státech. Rád bych proto vyzval Komisi, aby v tomto ohledu podnikla kroky k revizi příslušného nařízení.
Jan Březina (PPE). - Vážený pane předsedají, kolegyně, kolegové, předstupuji před vás jako zástupce země, která byla v uplynulých týdnech zasažena povodněmi. Přestože jejich devastující účinek nebyl v České republice takový, jako v sousedním Polsku, zanechaly svou ničivou stopu zejména v moravských regionech. Jsem proto rád, že i na základě mého upozornění se v usnesení, které projednáváme, nehovoří pouze o Polsku, ale o celém regionu střední Evropy. Myšlenka solidarity je jedním z nejzářivějších projevů evropské spolupráce a právě na ni bych chtěl nyní apelovat. Jako Evropané bychom měli být vždy připraveni spojit síly a pomoct těm, kdo to potřebují. Že nám osud postižených přírodními katastrofami není lhostejný, jsme dokázali již v roce 2002, kdy byl zřízen Fond solidarity jako odezva na rozsáhlé povodně v zemích střední Evropy.
Roční rozpočet tohoto fondu ve výši zhruba miliardy EUR by měl stačit i na pokrytí letošních povodňových škod. O evropskou pomoc však musejí postižené státy požádat. Chci v této souvislosti upozornit na nelehkou výchozí pozici České republiky plynoucí z toho, že dosud vyčíslené povodňové škody nedosahují požadovaných minimálních 0,6 % HDP. Jedinou naději, jak získat příspěvek z Fondu solidarity pro Českou republiku představuje využití čl. 2 odst. 2 druhého pododstavce nařízení o Fondu solidarity, podle něhož může o příspěvek výjimečně požádat i sousedící členský stát, který byl zasažen přírodní katastrofou v menším měřítku. Souvislost mezi povodněmi v Polsku a Česku je přece zřejmá. Vždyť řeky, které se v obou státech vylily z břehů, pramení v České republice. Času není nazbyt. Žádost o pomoc Fondu solidarity musí být podána ve lhůtě 10 týdnů od vzniku první škody, což v našem případě znamená do konce července. To není mnoho, zvláště v situaci, kdy v Česku probíhají jednání o sestavení vlády. Závěrem mi dovolte poděkovat předsedovi Evropského parlamentu Jerzymu Buzkovi, že osobně navštívil postižená území na východě naší země.
Joanna Senyszyn (S&D). - Parlament wielokrotnie apelował do Komisji Europejskiej o sprawniejsze uruchamianie środków na pomoc dla ofiar klęsk żywiołowych.
Pora wreszcie wprowadzić elastyczny model udzielania pomocy z Funduszu Solidarności. Niezbędna jest intensyfikacja prewencji. Fundusze strukturalne powinny odgrywać ważniejszą rolę w finansowaniu zapobiegania klęskom żywiołowym i zarządzania ich skutkami. Pula środków na ten cel musi zawierać znaczące fundusze na badania naukowe, zarządzanie ryzykiem, obronę cywilną, monitoring zagrożeń. Trzeba w większym zakresie włączyć do działań prewencyjnych Europejską Agencję Środowiska.
Współczując wszystkim ofiarom powodzi, serdecznie dziękuję obywatelom państw Unii za pomoc, której udzielili Polsce. Ja również z moimi przyjaciółmi – rolnikami z gmin Puck i Reda – zorganizowałam 22 tony zboża paszowego dla głodnych zwierząt z zalanego województwa świętokrzyskiego. Pomoc indywidualna jest szybsza i lepiej adresowana od instytucjonalnej. Trzeba wreszcie wyciągnąć z tego naukę.
Zbigniew Ziobro (ECR). - Panie Przewodniczący! Widząc ogrom szkód, jaki spowodowała powódź w Polsce i Europie Środkowej (tysiące ludzi, którzy stracili czasami dorobek całego życia; tylko w Polsce ponad 300 tysięcy mieszkańców uległo podtopieniu, 40 tysięcy ludzi trzeba było ewakuować), wraz z grupą kolegów z ECR-u wystąpiłem z inicjatywą, by Parlament Europejski zajął się tym strasznym dramatem, tą katastrofą żywiołową, poświęcając sprawie debatę i rezolucję. Chciałem podziękować tym wszystkim, w tym przewodniczącym wszystkich grup parlamentarnych, którzy przyczynili się do uznania tej inicjatywy, gdyż jest to wyraz naszej solidarności z tymi wszystkimi, którzy ucierpieli, także solidarności z krajami, które zostały dotknięte, ale przede wszystkim z ludźmi, którzy ponieśli największe straty. Przede wszystkim naszym celem jest skłonienie Komisji Europejskiej, aby okazała jak najdalej idącą pomoc ludziom i krajom potrzebującym, aby ta pomoc była elastyczna i w miarę możliwości dostosowana do potrzeb poszczególnych regionów. Jeszcze raz bardzo dziękuję.
Anna Záborská (PPE). - V tomto Parlamente radi používame slová ako spoločná Európa, európska jednota alebo Európa pre občanov.
Každoročne otvárame brány Parlamentu tisíckam návštevníkom zo všetkých členských štátov. Prostredníctvom legislatívy sa snažíme presadzovať ideál Európy ako jednotného spoločenstva národov. Ale všetky tieto krásne slová a vznešené ideály by mali len váhu teplého vzduchu a popísaného papiera, ak by sme ich nedokázali podoprieť praktickými činmi. Prírodná katastrofa, ktorá postihla stredoeurópsky región, Nemecko a po včerajšom dni aj Francúzsko, ohrozila životy a napáchala obrovské škody. A my už dnes vieme, že ľudia žijúci na týchto miestach sa nedokážu vyrovnať s následkami povodní sami. Právom očakávajú pomoc od vlastného štátu a solidaritu od svojich susedov, pretože oni sami by v podobnej situácii nekonali inak. Človek nedokáže rozkázať prírodným živlom. Spoločenstvo ľudí, ktorých spája puto solidarity, sa však dokáže vyrovnať s každou prírodnou katastrofou.
Prijatím predkladaného uznesenia vyšleme jasný signál, že Európa nie je len právna konštrukcia či neosobný trh, ale predovšetkým fungujúce spoločenstvo národov, ktoré si pomáhajú v núdzi. Bude to signál, že Európa má nielen hlavu, ale aj ľudské srdce.
Dámy a páni, keď hovorím tieto slová, na Slovensku opäť vytrvalo prší.
Olga Sehnalová (S&D). - Vážený pane předsedající, paní komisařko,vážené kolegyně a kolegové, nedávné povodně ve střední Evropě zanechaly obrovské škody, stály lidské životy. Pomoc Evropské unie, pokud bude poskytnuta, a já věřím tomu, že ano, by měla být spolu s národními zdroji zaměřena nejen na obnovu zničené infrastruktury, ale v dlouhodobém horizontu primárně na realizaci protipovodňových opatření v úzké přeshraniční koordinaci. Všechna opatření musí směřovat k tomu, aby se obdobné katastrofy již neopakovaly, a pokud ano, aby jejich dopad byl co nejmenší. Vždyť stejně ničivou povodeň zažívá Morava, východní část České republiky, znovu po 13 letech od své obnovy.
Povodně jsou však také příležitostí k důsledné rozvaze o tom, jaký typ protipovodňových opatření bude nejefektivnější, šetrný k přírodě a obyvatelům. Záplavy se staly celoevropským problémem, včera střední Evropa, dnes jižní Francie. Je proto namístě zamyslet se nad evropskou protipovodňovou strategií. Evropská unie by měla být nezávislým moderátorem této diskuse a konzultantem napomáhajícím nalézt co neúčinnější řešení.
Ryszard Czarnecki (ECR). - W Polsce, Panie Przewodniczący, Pani Komisarz, były dwie fale powodzi. Pierwsza zabrała ludziom majątek, druga nadzieję, ale można powiedzieć słowami Ernesta Hemingwaya: „nie pytaj, komu bije dzwon, bije on tobie”. Bije także Niemcom, bije też dzisiaj Francuzom.
Chciałbym powiedzieć bardzo jasno: wielokrotnie Unia Europejska wspomagała cyklicznie objęte plagami suszy kraje Europy Południowej: Francję, Hiszpanię, Włochy, Portugalię, Grecję. W Europie Środkowo-Wschodniej cyklicznie występują powodzie. Dzisiaj Unia Europejska zdaje egzamin z solidarności, solidarności, która nie może być tylko sloganem, banałem, ale musi również nabrać konkretnej treści finansowej, pewnego instrumentu, na który liczą Polacy, Czesi, Węgrzy i Słowacy.
(Oklaski)
Joachim Zeller (PPE). - Herr Präsident, Frau Kommissarin, Kolleginnen und Kollegen! Noch vor wenigen Tagen sahen wir mit Erschütterung in den Fernsehbildern, wie weite Landstriche Polens und anderer mitteleuropäischer Länder vom Wasser überflutet waren. Menschen sind in den Fluten umgekommen, und den Angehörigen gehört unser volles Mitgefühl!
Dörfer, Städte und landwirtschaftliche Nutzflächen und Infrastruktur wurden zerstört. Die Bilder im Fernsehen sind bereits von anderen Bildern abgelöst worden. Die gewaltigen Schäden müssen aber erst mühsam beseitigt werden. Bei der Beseitigung der Schäden dieses Ausmaßes sollen diese Länder auch die Solidarität der Länder der Europäischen Union erfahren. Nach der Flutkatastrophe von 1997 sind Polen und diesmal auch andere mitteleuropäische Staaten wieder von einer Hochwasserkatastrophe betroffen. Das Wetter können wir noch nicht regulieren, und Hochwasser gehören zu bestimmten Zeiten zur Eigenart von Flüssen. Aber die Fragen, die wir stellen müssen, sind, ob im Bewusstsein dessen, dass es diese Naturereignisse immer geben kann, die richtigen Maßnahmen zur Vorbeugung gegen Schäden von derartigen Naturereignissen getroffen wurden und ob zum Beispiel bei der Landschaftsplanung die Fragen eines nachhaltigen Katastrophenschutzes gebührende Berücksichtigung fanden.
Wenn Hilfe gewährt wird, dann sollte diese zunächst einmal den unmittelbar von der Naturkatastrophe Betroffenen zur Existenzsicherung zugute kommen. Dann aber sollte auch in internationaler Zusammenarbeit – denn Naturkatastrophen machen an Staatsgrenzen nicht Halt – mehr für die Vorbeugung von Schäden durch Naturkatastrophen durch die Mitgliedstaaten, koordiniert auf der europäischen Ebene, getan werden. Dass gemeinsam betriebene Vorsorgemaßnahmen Schutz bieten können, zeigt der Hochwasserschutz an der Oder, der bisher dort gemeinsam von polnischen und deutschen Behörden aufgebaut wurde. Allerdings sind wir da noch nicht am Ende.
Wir brauchen zwar keinen europäischen Katastrophenschutz. Der Schutz eines Landes vor Katastrophen sollte vornehmliche Aufgabe der Regierung eines Landes sein, wozu auch die Aufstellung von Katastrophenplänen gehören sollte. Aber eine Koordination der Hilfeleistung im Schadens- und Ereignisfall sollte auch eine effiziente europäische Koordinierung erfahren, und diejenigen Organisationen, die auf freiwilliger Basis schnell und unbürokratisch Hilfe leisten, sollten nicht auf ihren Unkosten sitzenbleiben. Von daher unterstütze ich die Pläne der Kommissarin Georgieva, damit wir dies auch schnell in die Realität umsetzen können.
Monika Smolková (S&D). - Záplavy, ktoré postihli skoro celú východnú Európu, boli pre tieto krajiny katastrofálne.
Na Slovensku bolo najviac postihnuté východné Slovensko, kde bývam, a na vlastné oči som videla, ako voda ničila celoživotné úsilie ľudí. Zničila cesty, domy, mosty, úrodu na poliach, ale žiaľ, vodný živel si vyžiadal aj ľudské životy. V priebehu jedného mesiaca spadol úhrn celoročných zrážok. Pre také množstvo vody jednoducho ani protipovodňové opatrenia neboli účinné. Len v Košickom samosprávnom kraji bolo viac ako 4-tisíc rodinných domov pod vodou. Malé mestečko Kežmarok, ktoré má 17-tisíc obyvateľov, bolo takmer celé zaplavené. Ľudia sa z tejto katastrofy spamätávajú len veľmi ťažko. Hrozba vody ešte celkom nepominula a už hrozia ďalšie.
Po povodni ostali zaplavené čističky odpadových vôd, znečistené sú zdroje pitnej vody, vplyvom teplého počasia hrozí kalamita z premnoženia komárov, mnohé cesty a mosty sú stále neprejazdné. Vplyvom mnohých zosuvov pôdy bolo zničených veľa rodinných domov, v ktorých je ďalšie bývanie nemožné. Aj napriek solidarite ľudí a pomoci štátu je požiadavka čerpania finančných prostriedkov z Fondu solidarity EÚ naliehavá. Čím skôr postihnutým oblastiam pomôžeme, tým skôr zmiernime utrpenie ľudí žijúcich na týchto územiach. Veľký priestor je aj pri čerpaní finančných prostriedkov z Kohézneho fondu. Spoločný návrh uznesenia skupiny poslancov všetky riešenia pomoci ponúka.
Jacek Olgierd Kurski (ECR). - Panie Przewodniczący! Dobrze, że odbywa się ta debata, którą zaproponował na posiedzeniu wszystkich polskich posłów poseł Zbigniew Ziobro. Dobrze, dlatego że to, co się zdarzyło w Polsce, na Węgrzech, w Czechach i na Słowacji, wymaga interwencji i pomocy Unii Europejskiej. Kiedy dzieje się tragedia, kiedy jest powódź, media epatują obrazami domów wypłukanych z ludzi, korzenie drzew sterczą w niebo, łzy, płacz, są kamery, jest współczucie, nawet mobilizacja i pomoc. Ale prawdziwy dramat zaczyna się po powodzi. Wtedy ludzie zostają sami ze swoim nieszczęściem. Są w Polsce takie gminy jak Wilków, gdzie 90% terytorium jest pod wodą. Są takie gminy jak Lanckorona, gdzie 50 domów rozsypało się w wyniku tzw. osuwisk. Unia Europejska musi reagować wtedy, kiedy dzieje się krzywda, kiedy jest susza, kiedy jest powódź czy trzęsienie ziemi. Jeśli umieliśmy pomóc Haiti, tym bardziej musimy pomóc naszym krajom członkowskim. Jest takie polskie przysłowie „Prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie”. Dlatego apeluję o maksymalną pomoc dla Polski i dla wszystkich innych krajów dotkniętych tym nieszczęściem.
Jarosław Kalinowski (PPE). - Powódź to wielka tragedia, powódź to ofiary śmiertelne, zniszczona infrastruktura, zniszczony dorobek całego życia dziesiątków tysięcy rodzin. Ten dramat dotknął mieszkańców miast i obszarów wiejskich. W przypadku rolników zostały zniszczone zbiory, uszkodzone maszyny, budynki, likwidacji uległ warsztat pracy, pozostały zaciągnięte kredyty, a uratowane zwierzęta zostały bez pasz.
Władze Polski, jak również władze innych państw dotkniętych klęską powodzi, podjęły działania pomocowe, ale ważne, by z działaniami pomocowymi przyszła Unia Europejska. Im szybciej to nastąpi, tym lepszy będzie odbiór i ocena działań Unii Europejskiej.
Korzystając z okazji, bardzo dziękuję wszystkim rządom, państwom, naszym sąsiadom, którzy przyszli nam z pomocą, i jeszcze serdeczniej dziękuję za zwykłą międzyludzką solidarność okazywaną przy tej tragedii.
(Oklaski)
Monika Flašíková Beňová (S&D). - Dnes večer tu hovoríme o desiatkach miliónov ľudí.
Hovoríme o ľuďoch, ktorí v priebehu posledných týždňov prišli z minúty na minútu o všetku svoju existenciu, o svoje majetky, o svoje bývanie, o všetko, na čo si celý život sporili. Hovoríme tiež o poľnohospodároch, ktorí prišli o svoju pôdu, ale prišli aj o úrodu, ktorá bola jediným príjmom ich živobytia na celý tento rok. Všetci títo ľudia dnes večer pozerajú na náš Parlament a čakajú, aké rozhodnutia prijmeme. Chceli by sme im pomôcť aj z našich štátnych rozpočtov, ale naše štátne rozpočty sú vyčerpané, sú vyčerpané tým, že sme museli riešiť dosah ekonomickej a finančnej krízy, a sú vyčerpané tým, že sme viazaní dodržiavaním pravidiel Paktu rastu a stability. Preto tá nádej, s ktorou sa obracajú na Európsky parlament.
A hovoríme tu aj o jednej veci, ktorú zatiaľ nikto nespomínal, a tou sú poisťovne, komerčné poisťovne, ktoré odmietali mnohokrát poistiť domy týchto ľudí, pretože sa nachádzali v takzvaných záplavových oblastiach. Bola by som rada, keby sa aj poisťovniam v tomto smere venovala väčšia pozornosť a keby sme hľadali riešenia, ako poisťovne donútiť, aby poisťovali týchto ľudí, a aby takéto poistky neboli na hranici úžery.
Kinga Göncz (S&D). - Magyarország az egyik árvíz által súlyosan érintett ország. Elsőként szeretném megköszönni az eddigi szolidaritást és segítséget, és elmondani, hogy Magyarországon leginkább a szegény vidékeket és szegény családokat sújtotta az árvíz és a belvíz. Nagyon sokan közülük roma családok. Ők azok, akik a településeknek a kevéssé biztonságos és a legrosszabb helyzetben, leginkább árvíznek kitett helyzetű részein élnek. Ezért nagyon fontos, hogy velük külön szolidaritást vállaljunk.
Több javaslat elhangzott, hogy hogyan lehetne gyorsan eljuttatni a segítséget. Néhány javaslatom lenne ezzel kapcsolatban. Egyrészt a tagállamoknak dönteniük kellene a szolidaritási alap forrásainak a bővítéséről, gyorsabb és flexibilisebb felhasználásáról. A Tanács asztalán van hosszú ideje az a módosítása a javaslatnak, amelynek most éppen nagyon nagy jelentősége lenne. Ebben a spanyol elnökség segítségünkre lehetne. Ezen kívül jó lenne, hogy ha a közösségi forrásokból át lehetne csoportosítani erre a célra, illetőleg az agrárpolitikai forrásokat is lehetne arra a célra használni, hogy a súlyos károkat szenvedő gazdák is kaphassanak kárpótlást.
Ildikó Gáll-Pelcz (PPE). - Köszönöm a Bizottság nyilatkozatát, amivel egyetértek. Engedjék meg, hogy néhány kiegészítést fűzzek hozzá. Magyarországon az elmúlt évszázad legnagyobb áradásáról beszélhetünk. Nagyon sok ház dőlt össze, több száz ház dőlt össze. Több mint 4000 embert kellett kitelepíteni. Ma is sokan fedél nélkül maradnak. Az épen álló házaknak a statikai állapota is megkérdőjelezhető. Jelenleg folyik a kárelhárítás, takarítás, fertőtlenítés. A fertőzésveszély elhárítása érdekében védőoltásokat adnak. Az emberéletek megóvása érdekében óriási mezőgazdasági területeket árasztottak el, aminek a nagyságrendje, kára felbecsülhetetlen.
Nagyon örülök az Európai Unió új programjának, annak a programnak, ami lehetővé teszi a katasztrófák előrejelzését. Ugyanakkor szeretném Biztos asszony figyelmét felhívni arra, hogy a katasztrófák egyre gyakoribbak, ezért a katasztrófakezelés gyorsítása sürgető kérdés. Nagyon nagy az összefogás Magyarországon, de európai szintű összefogásra van szükség, hogy az Európai Unió egyik legfontosabb alapelve, a szolidaritás megnyilvánulhasson, és ennek az egyik formája a szolidaritási alapnak a megnyitása.
Ioan Enciu (S&D). - Dezbaterea situaţiei managementului şi amenajării bazinelor hidrografice din Europa în contextul actual este binevenită. Europa trece printr-o perioadă grea din punct de vedere socio-economic, iar dezastrele naturale, în aceste momente, au un impact amplificat asupra societăţii. Este clar că, în perioada actuală, nu se pot derula investiţii în proiectele de amenajare a bazinelor hidrografice numai de către statele membre. La fel ca ţările afectate astăzi de inundaţii, România şi Bulgaria sunt ţări afectate an de an de inundaţii. Numai Dumnezeu ne-a scăpat anul acesta.
Doresc ca, la fel ca şi pentru strategia pentru Dunăre, Comisia să realizeze un plan de acţiune pentru ajutorarea statelor membre în amenajarea bazinelor râurilor interioare în ţările expuse.
Aş dori să întreb Comisia dacă are în vedere alocarea de fonduri dedicate special proiectelor de amenajare a bazinelor hidrografice, atât a râurilor transfrontaliere, cât şi a celor interioare, în vederea evitării, pe viitor, a inundaţiilor.
Mirosław Piotrowski (ECR). - W ostatnim czasie Polskę nawiedziły dwie groźne fale powodziowe, pozbawiając tysiące osób dobytku i dachu nad głową. Zalanych zostało wiele obszarów, w tym szczególnie ucierpiała Lubelszczyzna, a do rangi symbolu urosła całkowicie zalana gmina Wilków. Straty są tak ogromne i dotkliwe, że poszkodowani z wielką nadzieją przyjęli zapowiedź pana Barroso o przyznaniu unijnej pomocy w ramach Funduszu Solidarności. Aby nie zawieść zaufania, Komisja Europejska powinna podjąć szybkie i zdecydowane działania.
Mamy nadzieję, że przekazana suma nie będzie kwotą symboliczną. W tym wypadku należy usunąć wszelkie bariery, natychmiast uelastyczniając procedury, przekazując znaczne środki, które trafią bezpośrednio do ofiar klęski żywiołowej w regionach najbardziej poszkodowanych.
Uchwalenie przez nasz Parlament rezolucji da mocny mandat przewodniczącemu Barroso do podjęcia natychmiastowych działań.
(Oklaski)
Angelika Werthmann (NI). - Herr Präsident! Zunächst möchte ich den Opfern und den Betroffenen mein Mitgefühl aussprechen. In Österreich spricht man nicht nur von einem Hochwasser, sondern von einem Jahrtausendhochwasser in Osteuropa. Für Tausende Menschen wurde diese Flut in der Slowakei, in Polen und in Ungarn bedrohlich, ja lebensbedrohlich. Es stellt sich hier die Frage und die Notwendigkeit der unmittelbaren Hilfe, aber auch jene der Schulung und Sensibilisierung, etwa wie man sich bei Hochwasser richtig verhält, um Opfer zu vermeiden. Und last but not least stellt sich die Frage der Prävention, vor allem die der Ursache. Hier kann ich nur zu Schutz unter Achtung unserer Umwelt von uns allen mahnen.
Andrzej Grzyb (PPE). - Panie Przewodniczący! Korzystając z okazji składam gratulacje w związku z objęciem przez Pana funkcji wiceprzewodniczącego, lecz chciałbym zwrócić się do Pani Komisarz i do całej Komisji Europejskiej. Te straty, zarówno ludzkie, materialne, jak i środowiskowe, wymagają rzeczywistej solidarności europejskiej. To jest sprawdzian, czy Unia Europejska umie reagować i umie odpowiedzieć na potrzeby obywateli. To nie jest pusty slogan, bowiem drugą naszą zasadą jest zasada subsydiarności. Państwa członkowskie nie są w stanie poradzić sobie z tą sytuacją, więc potrzebują solidarności i subsydiarności europejskiej. Fundusz Solidarności może pomóc w odbudowie infrastruktury, refundacji kosztów akcji ratunkowych, w odbudowie sprzętu, który został zniszczony. Ale są także potrzeby ludzkie. Wymaga to pewnej korekty, jeżeli chodzi o fundusze rozwoju regionalnego, fundusz na wspólnotową politykę rolną, żeby z tych funduszy można było wspomóc ludzi, którzy ponieśli straty związane z powodzią, stracili dobytek, częstokroć całe warsztaty pracy i nie będą mieli w najbliższym czasie z czego żyć.
Piotr Borys (PPE). - Powódź, jak widać, nie zna granic. Dotknęła po raz kolejny, po trzynastu latach, kilka państw Europy Środkowo-Wschodniej. Chcę zapewnić, że w wymiarze ludzkim, w działaniu skuteczności służb przynajmniej polskie służby zrobiły wszystko, aby ratować dobytek tam, gdzie się dało. Wiele powiatów, w tym na Dolnym Śląsku, zdało ten egzamin znakomicie.
Chcę powiedzieć o trzech kwestiach. Po pierwsze powinno się zmniejszyć obciążenia administracyjne związane z Funduszem Solidarności po to, aby pomoc trafiła skutecznie do wszystkich ofiar tak tragicznie poszkodowanych w czasie tej powodzi, we wszystkich krajach dotkniętych powodzią. Po drugie powinniśmy skutecznie zadbać o instrumenty prawne, tak jak chociażby instrumenty opcjonalne, finansowe, które dają obowiązek ubezpieczeń. Wówczas te ubezpieczenia obowiązkowe byłyby znacznie tańsze, a pomoc dodatkowa szłaby do wszystkich osób, które ucierpiały w potencjalnych powodziach dzisiaj i w przyszłości. Po trzecie Fundusz Spójności powinien wspierać w przyszłych latach budowę zbiorników retencyjnych i polderów zalewowych, bo jest to główny problem w Europie: przeciwdziałania właśnie powodziom. Myślę, że nowa agenda finansowa powinna temu służyć w sposób bezwzględny.
(Oklaski)
Róża Gräfin von Thun und Hohenstein (PPE). - Panie Przewodniczący! Przyłączam się do gratulacji kolegów.
Wszystkim Państwu dziękuję w imieniu moich wyborców. Południowa Polska, która tak strasznie i boleśnie została dotknięta tymi powodziami, to mój okręg wyborczy. Z radością zawiozę im te piękne słowa solidarności, które w tej naszej nocnej debacie dzisiaj od Państwa słyszę. A to, co się tam stało i ten ogrom ludzkiego nieszczęścia rzeczywiście trudno sobie wyobrazić. Byłam w wielu tych miejscowościach i widziałam tych ludzi, którzy zostali bez dachu nad głową i tak jak mówili koledzy, bez miejsca pracy, bo ich świeżo wybudowane zakłady spłynęły z wodą. Ale to wszystko wydarzyło się w dodatku w tych częściach Europy, które niedawno stanęły na nogi, w których z ogromnym nakładem pracy zbudowano nową infrastrukturę, też dzięki właśnie solidarności europejskiej. Część z tego uległa zniszczeniu, ale to, co nie zostało zniszczone, to zaufanie do solidarności europejskiej. Nie uległa też zniszczeniu ich wola walki, nie uległa zniszczeniu ich wola poprawy bytu ani przedsiębiorczość. Ci ludzie są dzielni i gotowi do ciężkiej pracy. Pani Komisarz, wyciągnijmy do nich czym prędzej pomocną rękę, a oni szybko i sprawnie odbudują zniszczone części wspólnej Unii Europejskiej.
Jacek Protasiewicz (PPE). - Ja z kolei pochodzę z innego południowego regionu Polski, z Dolnego Śląska, który w ostatnich latach był wielokrotnie doświadczany przez klęskę powodzi.
Wielka powódź była 13 lat temu, rok temu nieco mniejsza i w tym roku ponownie region został zalany. Jest różnica nie tylko w skali rozlewów, w skali powodzi, w skali tego żywiołu, który miał miejsce 13 lat temu i w tym roku, ale również w tym fakcie, że wtedy Polska nie była członkiem Unii Europejskiej, a dzisiaj już nim jest. Ważne jest zatem, aby ofiary tegorocznej powodzi, inaczej niż 13 lat temu, doświadczały pomocy ze strony europejskich instytucji. Naprawdę ważne jest zatem, aby w tych dramatycznych okolicznościach obywatele unijni, tacy jak mieszkańcy Dolnego Śląska i innych regionów Polski, widzieli, że Unia działa i niesie pomoc, nie tylko korporacjom przemysłowym, nie tylko bankom, nie tylko państwom, które mają kłopoty finansowe, ale także zwykłym ludziom wtedy, kiedy są w potrzebie. I nie ma to znaczenia, czy to jest Europa Środkowa czy Europa Zachodnia – tak jak Francja w tym roku – i nie ma znaczenia, czy to będzie Fundusz Solidarności, Fundusz Spójności czy Fundusz Rozwoju Regionalnego.
Unia musi być tam, gdzie ludzie potrzebują pomocy i wsparcia.
(Oklaski)
Miroslav Mikolášik (PPE). - V prvom rade by som chcel vyjadriť súcit a spolupatričnosť s postihnutým regiónmi v Poľsku, Česku, Maďarsku, ale aj v Rakúsku, Nemecku a oddnes aj vo Francúzsku, ako aj v mojom rodnom Slovensku a taktiež vyjadriť sústrasť rodinám obetí.
Povodne v strednej Európe spôsobili vysoké materiálne škody, poškodili celkovú infraštruktúru, zobrali tisícom ľudí strechu nad hlavou, vyžiadali si mnohé obete na životoch. Avšak nariadenie, ktorým sa zriaďuje Fond solidarity EÚ, v súčasnom znení prestavuje mnohé nedostatky. Fond bol pôvodne určený na veľké prírodné katastrofy a doteraz získané skutočnosti svedčia o tom, že je potrebné tento nástroj ďalej modernizovať. Týka sa to najmä nedostatočnej rýchlosti poskytovania financovania a transparentnosti kritérií. Preto vyzývam Komisiu, aby zobrala do úvahy potrebu jeho modernizácie.
A keďže mobilizovanie prostriedkov z Fondu solidarity je podmienené súhlasom Európskeho parlamentu, osobne s mojimi kolegami sa budem zasadzovať o to, aby takýto súhlas bol v čo najkratšej dobe udelený.
Bogusław Sonik (PPE). - Panie Przewodniczący! Tylko na terenie województwa małopolskiego, jednego z zalanych województw, woda pochłonęła aż dziewięć ofiar śmiertelnych. Zalała 645 miejscowości, ponad 2 tysiące domów, które nie nadają się do użytku. Podczas powodzi szczególnie ucierpiały tereny górskie i podgórskie, które na co dzień borykają się z trudnościami wynikającymi ze specyficznego ukształtowania terenu i słabej infrastruktury. Klęska żywiołowa, jaka nawiedziła ten region, dodatkowo pogłębiła jeszcze istniejące problemy, zalewając kilometry dróg, torów kolejowych, zrywając mosty, zalewając szkoły, gospodarstwa, firmy prywatne, domy mieszkalne. W wyniku powodzi uaktywniło się w tym specyficznym regionie ponad tysiąc osuwisk, które dodatkowo powiększyły straty, zabierając niekiedy całe wsie.
W obliczu tej klęski żywiołowej zwracam się z apelem do Komisji Europejskiej, aby uruchamiając środki z Funduszu Solidarności, uwzględniła specyfikę poszczególnych regionów dotkniętych klęską, tak by jak najlepiej przyjść z pomocą ofiarom tego żywiołu.
Silvia-Adriana Ţicău (S&D). - Îmi exprim solidaritatea cu victimele inundaţiilor care au afectat Polonia, Republica Cehă, Slovacia şi Ungaria. Şi în România nivelul Dunării a crescut foarte mult, ameninţând cu inundaţii mai multe localităţi, inclusiv din Delta Dunării.
Schimbările climatice conduc la deşertificări şi la intensificarea fenomenelor extreme, precum furtuni, ploi torenţiale şi inundaţii. Dezvoltarea unui sistem european eficient de prevenire şi gestionare a riscurilor de inundaţii este obligatorie. Conform Directivei europene specifice, statele membre trebuie să evalueze, până în 2011, riscurile de inundaţii în bazinele hidrografice şi să elaboreze, până în 2013, hărţi ale zonelor inundabile.
Solicit Comisiei să se asigure că planurile şi strategiile pentru reducerea inundaţiilor nu vor rămâne doar pe hârtie. De asemenea, solicit Comisiei să elaboreze o politică comună în domeniul apelor interne, care să abordeze, în mod integrat, dezvoltarea economică şi socială în bazinele hidrografice europene, protecţia mediului, calitatea apei, prevenirea şi gestionarea riscului de inundaţii.
Kristalina Georgieva, Member of the Commission. − Mr President, I would like to thank all who have spoken this evening. I will be travelling to Poland next week, and many of your comments give me a much deeper understanding of what I will be looking for.
Let me take first the issue that has been put brought up most frequently by all speakers. This is the ability of the Commission not only to mobilise emergency assistance and deploy teams when we are fighting a disaster, but also to alleviate the pain and suffering of people, post-disaster, by providing access to the Solidarity Fund. I would like to make two points on this.
First, what do we have today? Many of the speakers have clearly been engaged and interested in how the Solidarity Fund operates, so let me just recap what people have said so far. There is a threshold of 0.6% of GDP or at least EUR 3 billion in damages. Just by way of illustration, for Poland this is a damages threshold of EUR 2.1 billion; for Hungary it is EUR 591 million; for the Slovak Republic, EUR 378 million. Only after that threshold has been passed is there access to the Fund.
The submission has to be made 10 weeks after the disaster and then, on the basis of the submission, the Solidarity Fund is triggered. As many of you have probably noticed in the past, sometimes the response period – the time it takes for money to reach the beneficiaries – while intended to be shorter, can sometimes stretch into the future. So that is the reality today.
My second point is that the Commission has made a proposal to the Council which was also strongly supported – even before these very serious floods – by Parliament. The proposal aims precisely to increase flexibility, accelerate speed, and allow local circumstances to be better factored into the response.
However, this proposal has been stuck in the Council, mostly because of financial considerations in the context of the crisis. In the Commission we are very hopeful that the floods will flush it through, and our intention is to take into account the experience of the floods and improve the proposal further. I would certainly be very grateful to Parliament for your support. We will echo the words we have heard this evening on what you would like to see by way of solidarity. So a friend in need can be a friend indeed.
We believe that is really essential and we are very much in favour of pursuing it. We will, given the circumstances and given the messages we have heard this evening, do everything possible within the current parameters of the Solidarity Fund to pursue the delivery of assistance as expeditiously as we can. The Fund is not my area of responsibility but I will work with Commissioner Hahn who, like me, is very keen to see the Fund being flexible and agile so that we can deliver now but also deliver better in the future.
Secondly, comments were made – in addition to the Solidarity Fund – on being able to tap into the Structural Funds and the Cohesion Fund. Yes, indeed the EU financial instruments can cofinance a wide range of risk management measures. They can cofinance many of the things people talked about – such as reconstruction of river beds, afforestation, allowing a natural flow of water to return, planning, and multi-country studies.
Just as an illustration of what kind of funding is currently available: for Poland EUR 700 million are available and for the Slovak Republic, EUR 120 million. Obviously it is very important to look into current allocation and opportunities to use these funds in a flexible manner to provide relief to those who are affected.
Thirdly, there has been quite an important discussion on the Floods Directive. It is regrettable to say that some countries that are most severely hit by the floods have not transposed it yet. There are infringement procedures open, including against Poland, and I do hope that what has happened is a wake-up call so that we will see Member States moving very prudently on the implementation of the Floods Directive. Dates have been mentioned of 2011, 2013 and 2015, where very critical deadlines have to be met.
I have heard a number of speakers raise the issue of prevention, which is really much better than cure. In our communication which will appear at the end of this year we will be taking this comprehensive approach of combining prevention measures with response and feedback mechanisms through rehabilitation. Without this kind of approach I think we will be sitting in this room in the future discussing the same issues the same way we are doing tonight.
That takes me to the much broader issue, namely adaptation to climate variability and climate change. Climate change is here to stay. Honourable Members have talked about mosquitoes returning. This sounds like an impossibility. Were they not supposed to be gone? Well, with climate change we may see the return of malaria even to the European continent. Of course the only way to cope is to very prudently assess what the trends are and what we can do to be best prepared for those trends. Climate systems are not linear. In other words we have to be prepared for a wide variety of scenarios and this is what in my team we would like to bring forward so that our action can be as effective as possible.
Let me raise one more point, on insurance schemes. Regions of the world that have been at risk of climate variability for longer than us in Europe – especially Latin America and the Caribbean – have invented insurance schemes for risk mitigation that I believe are of interest to our region. As we think of advances in the financial industry in Europe, I think it is important to encourage innovation that would allow us to package risk better, reduce it and provide more assurances to those who suffer from disasters. Today we are talking about floods. I would not be at all surprised if later in the summer we were talking about forest fires. All those risks require us to think in a way that collectively reduces the burden of risk on those that are most exposed.
In the next months I will certainly come to Parliament as we evolve our thinking on how we can best prepare and equip Europe to respond to disasters. I will be sure to come to Parliament often because what I have heard this evening – which incidentally relates to my country, Romania and Bulgaria are not entirely off the hook, with the Danube river being higher than it normally is at this time of the year – is a tremendous level of concern that has to translate into reciprocity of an equally high level of action.
May I just conclude, since many of the speakers have turned to you, Mr President, by congratulating you on your election, and say that I am very honoured to be the first Commissioner to stand in front of you in your new capacity.
Elnök. − Hat állásfoglalásra irányuló indítványt(1) juttattak el hozzám, melyeket az eljárási szabályzat 110. cikkének (2) bekezdésével összhangban nyújtottak be.
A vitát lezárom.
A szavazásra csütörtökön, 2010. június 17-én kerül sor.
Írásbeli nyilatkozatok (149. cikk)
János Áder (PPE), írásban. – Tisztelt Elnök úr! Tavaly a koppenhágai klímakonferenciáról szóló viták során gyakran elhangzott a jóslat, miszerint a klímaváltozás egyik elkerülhetetlen következménye a szélsőséges időjárási jelenségek gyakoribbá válása lesz. Nem kellett soká várnunk, hogy mindaz, amiről hosszú ideje csak beszélünk, közeli valósággá váljon. Közép-Európa országait soha nem látott áradás sújtotta az elmúlt hetekben. Magyarországon emberemlékezet óta nem volt ilyen nagy területre kiterjedő, intenzív esőzés, melynek során négy nap alatt az egész havi csapadékhozam kétszeresének, sőt néhol a háromszorosának is megfelelő mennyiségű eső zúdult az országra. A problémát tovább fokozza, hogy a hatalmas tömegű víz nem a nagy folyókon érkezett, hanem olyan korábban szelídnek vélt kis- és középvízfolyásokon, amelyeken az elmúlt években nem építettek ki megfelelő védműveket.
Az árvíz okozta hatalmas károk és a helyi polgárok elkeseredett küzdelme arra figyelmezteti a döntéshozókat, hogy sürgősen meg kell valósítani mindazokat a vízvédelmi beruházásokat, amelyek hasonló katasztrófák megelőzéséhez szükségesek. „Bajban ismerkszik meg a barát” - tartja egy régi mondás. Az európai népek közötti szolidaritásra épülő Unió azzal váltja valóra az alapító atyák álmát, hogy az ilyen nehéz helyzetekben segítséget nyújt a bajba jutottaknak. Ezért javaslom, hogy a Bizottság vizsgálja meg annak a lehetőségét, hogyan lehetne megfelelő pénzügyi eszközökkel felgyorsítani az árvízi tározók és egyéb vízvédelmi létesítmények megépítését ezekben az országokban.
Filip Kaczmarek (PPE), na piśmie. – Panie Przewodniczący! Mieszkam nad rzeką Wartą i obserwowałem, jak ze wzrostem poziomu rzeki rósł niepokój, lęk mieszkańców miejscowości położonych nad tą rzeką. Ten lęk był dodatkowo powiększony relacjami z terenów zalanych wcześniej.
Polscy powodzianie doświadczyli wsparcia i empatii ze strony wielu osób, organizacji i instytucji. Otrzymali również pomoc z zagranicy. W akcję pomocy włączyło się też moje ugrupowanie – Platforma Obywatelska – i nasz kandydat na prezydenta RP – Bronisław Komorowski.
Europa jest solidarna sama z siebie, na podstawie własnych zasad, a nie dlatego, że wzywa do tego polska opozycja. Fundusz Solidarności i jego mechanizmy działają niezależnie od debaty i polityków. I bardzo dobrze, że ten mechanizm pomocowy jest niezależny.
Lena Kolarska-Bobińska (PPE), na piśmie. – Po raz kolejny Polskę dotknęła fala powodzi. Ucierpiało wiele osób i gospodarstw domowych, między innymi wiele położonych na reprezentowanej przeze mnie Lubelszczyźnie. W najbliższych miesiącach naszym priorytetem będzie naprawa powstałych szkód i zniszczeń. Już teraz musimy zastanowić się, jak zapobiec podobnym sytuacjom w przyszłości.
Nie możemy dopuścić, by w przyszłości dotknęła nas podobna fala zniszczeń. Doświadczenia ostatnich lat pokazują bowiem, że ilość kataklizmów w Europie nasila się i również Polska będzie w sposób szczególny zagrożona powodziami. Okazuje się, że Polska wykorzystała tylko kilkadziesiąt milionów z 2 miliardów euro, które Unia Europejska przyznała nam na ochronę przeciwpowodziową. Wciąż jeszcze nie mamy opracowanego planu tego typu ochrony przed kataklizmami.
Wiele krajów członkowskich nie wdrożyło w pełni Dyrektywy Powodziowej Unii Europejskiej. Obecnie trzeba to zrobić jak najszybciej. Komisja Europejska musi być elastyczna we wspomaganiu regionów dotkniętych tragedią, które będą przygotowywać plany usuwania skutków i rekonstrukcji po powodzi. Powinna też we współpracy z państwami członkowskimi przyjrzeć się planom zarządzania ryzykiem powodziowym i sposobom zapobiegania katastrofom, podobnie jak wydawaniu unijnych funduszy na ten cel.
Ádám Kósa (PPE), írásban. – A mostani közép-kelet-európai árvíz is megmutatta, hogy sok esetben nem emberhiánytól, hanem leginkább egy központi és egységes logisztikai rendszer, szolgáltatás hiánya miatt szenvedtek az emberek. Tudomásul kell venni, hogy a polgári védelem, illetve katasztrófavédelem területén eddig kiépített protokollok se nem elégségesek, se nem megfelelőek. Egy, a polgárok élet- és vagyonbiztonságát garantáló védelmi rendszernek a modern infokommunikációs eszközöket és szolgáltatásokat egyaránt tudnia kell kezelnie. A fogyatékkal élők információhoz való hozzáférése katasztrófa esetén még mindig korlátozott - hasonlóan az izlandi vulkánkitöréssel és az azt követő légiforgalmi káosznál előállt helyzethez. Ehhez szemléletváltásra van szükség. Elengedhetetlen, hogy valamennyi média hozzáférhető, akadálymentes (feliratozással, jól látható képi információkkal ellátott) módon közvetítse és segítse az embereket katasztrófahelyzetben, továbbá a mobilszolgáltatóknak is közre kellene működniük a kívánságra és személyre szabottan regisztrált előfizetők lehetőleg ingyenes és akut tájékoztatása céljából. Mindezek eléréséhez szükséges, hogy az Európai Bizottság határozott kezdeményezésekkel működjön együtt a nemzeti kormányokkal az egységes protokollok továbbfejlesztése érdekében.
Krzysztof Lisek (PPE), na piśmie. – Panie Przewodniczący! Powodzie, których skutki boleśnie odczuliśmy nie tylko w Polsce, ale i na Węgrzech, w Republice Czeskiej i na Słowacji, spowodowały ogromne straty. Kolejny kataklizm ukazujący jak bezbronni jesteśmy wobec sił natury zmusza nas do podjęcia szybkich i skutecznych działań. Jest wielu poszkodowanych, niektórzy stracili najbliższych, dorobek całego życia – proszę ich o przyjęcie kondolencji i wyrazów mojego współczucia.
W tym szczególnie trudnym czasie mobilizowane są wszystkie siły, jakimi dysponujemy. Liczne są przykłady przeprowadzania akcji ratunkowych przez służące temu jednostki oraz z inicjatywy obywatelskiej. Ten trudny moment powinien dać nam do myślenia i zmotywować do szybkich działań w sferze dokładnych ustaleń, co do postępowania w przypadku analogicznych scenariuszy. Warto zorganizować takie jednostki, które mimo niskich nakładów zapewniałyby szybką reakcję w momencie zagrożenia. Ponadto powinniśmy również dopilnować, aby mogły one współpracować ze sobą w ramach UE.
Z zadowoleniem przyjmuję przyjęcie sprawozdania dotyczącego europejskiego programu obserwacji Ziemi (GMES), który umożliwi lepszą kontrolę nad usuwaniem skutków katastrof naturalnych. Zarządzanie kryzysowe będzie sprawniejsze, gdyż wszystkie służby na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym będą mieć bezpłatny dostęp do zgromadzonych przez GMES danych. Pragnę wyrazić moją nadzieję, że mimo trudnej sytuacji finansowej w EU, zostaną przyznane środki na pomoc państwom dotkniętym kataklizmem.
Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), na piśmie. – Powódź, która w maju i czerwcu przeszła przez Polskę w szczególny sposób dotknęła województwo, w którym mieszkam, Podkarpacie. Straty są ogromne. Ludzie zostali pozbawieni dorobku życiowego: domów, budynków gospodarczych, upraw rolnych, zwierząt hodowlanych. Tragedii tych ludzi nie da się opisać żadnymi słowami.
Wyrażając współczucie moim rodakom chciałabym, w kontekście dzisiejszej debaty, podkreślić wagę i rozmiar ludzkiego nieszczęścia i nadzieję na otrzymanie pomocy ze strony UE. W tych trudnych chwilach widać ludzką solidarność, dlatego też chciałabym podziękować tym wszystkim osobom z kraju i z zagranicy, którzy pospieszyli z pomocą. Najbardziej priorytetowa jest jednak pomoc finansowa dla poszkodowanych obszarów na odbudowę zniszczonej infrastruktury, dlatego tak ważna dla Polski i Polaków jest pomoc i solidarność całej UE oraz możliwość pozyskania środków z Funduszu Solidarności.
Wojciech Michał Olejniczak (S&D), na piśmie. – Polska stała się w ostatnich tygodniach ofiarą powodzi, która pochłonęła życie 20 osób. Tysiące domostw zostało zniszczonych, pozostawiając ludność zalanych obszarów bez środków do życia i wielokrotnie bez nadziei na wyjście z tej dramatycznej sytuacji. Mając doświadczenia z tzw. powodzi tysiąclecia z 1997 roku, liczono na poprawę infrastruktury zabezpieczającej, która jednak okazała się niewystarczająca. Dotychczasowe dwie fale powodziowe zniszczyły domy, całe osiedla i miasta, ale również doprowadziły do ogromnych strat w rolnictwie. Szacuje się, że na południu kraju ponad 50% zbiorów pomidorów i ogórków zostało bezpowrotnie utraconych, utrudniony lub niemożliwy stał się transport towarów przez zalane tereny, co przyczynia się do widocznego już wzrostu cen żywności. Według szacunków obecna sytuacja może przyczynić się do spadku PKB aż o 0,2%. Wszyscy zdajemy sobie sprawę z tego, że z takimi żywiołami trudno jest walczyć. Można im jednak przeciwdziałać. Należy opracować skuteczne systemy ochrony przeciwpowodziowej, w konsultacji z różnymi grupami, gdyż jest to problem dotykający wielu sektorów. Nie należy się skupiać na wyłącznie krajowym wymiarze takich rozwiązań, gdyż powodzie są zjawiskami mogącymi przekraczać granice państwowe. Niezbędne jest ponadpaństwowe podejście do działań zabezpieczających i ostrzegających. Konieczne są również przemyślane inwestycje infrastrukturalne, gdyż bez skutecznych zabezpieczeń i odpowiedzialnego planowania przestrzennego nie będziemy w stanie oprzeć się kolejnym falom.
Richard Seeber (PPE), schriftlich. – Die aktuelle Hochwassersituation in Ost- und Zentraleuropa hat enorme Schäden verursacht und tausende Menschen gezwungen, fluchtartig ihre Häuser zu verlassen. Bereits Ende Mai war die Weichsel über die Ufer getreten. Naturkatastrophen solchen Ausmaßes haben für die betroffenen Länder nicht nur humanitäre und ökologische, sondern auch wirtschaftlich drastische Auswirkungen. Bei der Bewältigung dieser Katastrophen kann die Regierung des betroffenen Landes gemäß der im Vertrag von Lissabon verankerten Solidaritätsklausel um Hilfe bei den Mitgliedsstaaten und der EU ersuchen. Tritt ein solcher Fall ein, soll die Europäische Union den entscheidenden Vorteil einer auf Solidarität basierenden Gemeinschaft unter Beweis stellen und rasche, unbürokratische und effiziente Hilfe leisten. Die bereits vorhandenen Finanzinstrumente der Europäischen Union – wie beispielsweise der Solidaritätsfonds – können herangezogen werden, um die betroffenen Gebiete beim Wiederaufbau zu unterstützen. Die Kompetenz über den Katastrophenschutz sollte allerdings den Mitgliedsstaaten selbst überlassen beleiben, da sie die speziellen Erfordernisse ihrer Regionen kennen und so schneller und angemessener reagieren können.
Jarosław Leszek Wałęsa (PPE), in writing. – Honourably members, Let me begin by expressing my gratitude and appreciation for the men and women of the search and rescue units that have been working tirelessly throughout the affected areas of a Central Europe. I would also like to thank the various member states that have offered their assistance and support during this time of need. As a Member of the European Parliament elected from one of the countries affected by devastating flooding I strongly support the Joint Motion for Resolution on the floods in Central European countries. The recent floods have brought into clear focus the need to respond to such situations in a more proactive manner. Therefore, I agree with the resolution in calling for the creation a new EUSF regulation capable of responding to natural disasters in a more flexible and effective manner. Just as natural disasters strike quickly and without warning, they are not limited to one geographical location, I believe we should be prepared to respond just as quickly to help those affected. The people that elected us need to know that we are there for them when they need us the most. Thank you!