Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010 - Στρασβούργο

12. Νομοσχέδιο για τις ισραηλινές ΜΚΟ (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της προφορικής ερώτησης προς την Επιτροπή των κ. Franziska Katharina Brantner και Nicole Kiil-Nielsen, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE, των κκ. Annemie Neyts-Uyttebroeck, Alexandra Thein, Ivo Vajgl, βαρόνης Sarah Ludford και Leonidas Donskis, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE, της κ. Veronique De Keyser, εξ ονόματος της Ομάδας S&D, και της κ. Marie-Christine Vergiat, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL, σχετικά με το νομοσχέδιο για τις ισραηλινές ΜΚΟ (O-0046/2010 - B7-0319/2010).

  Franziska Katharina Brantner, συντάκτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, βρίσκομαι εδώ ως φίλη της δημοκρατίας, καθώς και ως φίλη της ισραηλινής δημοκρατίας. Ακριβώς επειδή ανησυχώ για την ισραηλινή δημοκρατία, υποβάλαμε μια ερώτηση πριν από το καλοκαίρι σχετικά με έναν νόμο που θα ισχύσει για τις ισραηλινές ΜΚΟ, ο οποίος έμοιαζε με μερικούς νόμους τους οποίους γνωρίζουμε από λιγότερο δημοκρατικά μέρη αυτού του κόσμου. Μέρος αυτού του νόμου ήταν να συμπεριληφθούν οι ΜΚΟ στο μητρώο πολιτικών κομμάτων και να τους αφαιρεθεί το καθεστώς φορολογικής απαλλαγής. Αυτό ήταν εξαιρετικά ανησυχητικό για εμάς.

Ευτυχώς, παρατηρήσαμε ότι αυτό άλλαξε και αφαιρέθηκε, αλλά, δυστυχώς, ο νόμος προβλέπει ακόμη ένα σχέδιο νόμου για την περαιτέρω αύξηση της διαφάνειας όσον αφορά τα χρήματα που προέρχονται από ξένες πολιτικές οντότητες. Δεν απαιτεί το ίδιο από ιδιώτες χορηγούς, το οποίο βρίσκουμε πολύ ανησυχητικό, και τα άτομα που υποστηρίζουν αυτόν τον νόμο αναφέρονται συγκεκριμένα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως έναν από τους χορηγούς.

Η ΕΕ είναι ένας από τους στόχους του νέου νόμου, διότι πολλοί άνθρωποι στο Ισραήλ, στους οποίους δεν αρέσει απαραίτητα η δημοκρατία ή τα ανθρώπινα δικαιώματα, πιστεύουν ότι η ΕΕ στηρίζει τα σχέδια ΜΚΟ που είναι αντίθετα προς τα συμφέροντα του Ισραήλ, χωρίς πραγματικά να καθορίζουν ποια είναι αυτά τα συμφέροντα.

Ανησυχούμε βαθιά και θα θέλαμε να γνωρίζουμε τι νομίζετε ότι θα σημάνει αυτό για τη χρηματοδότηση της ΕΕ; Πώς νομίζετε ότι θα πρέπει να αντιδράσουμε σε αυτό; Και δεν θα πρέπει τουλάχιστον να περιμένουμε τους ίδιους κανόνες διαφάνειας για κάθε χορηγό –ιδιωτικό ή δημόσιο, από την ΕΕ ή από οποιαδήποτε άλλη χώρα– σε ό,τι αφορά τις ΜΚΟ στο Ισραήλ;

  Annemie Neyts-Uyttebroeck, συντάκτρια. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εφόσον συνυπέγραψα την προφορική ερώτηση προς την Επιτροπή σχετικά με το νέο ισραηλινό «νομοσχέδιο για τη διαφάνεια των ΜΚΟ» –όπως αναφέρεται από την ισραηλινή ΜΚΟ που αποκαλείται Παρατηρητήριο ΜΚΟ– το νομοσχέδιο έχει γίνει πολύ πιο ήπιο, όπως μόλις εξήγησε η Franziska Brantner. Η Ομάδα μου και εγώ επικροτούμε αυτές τις αλλαγές. Δεν απαιτείται πλέον από όλους τους αποδέκτες ξένης χρηματοδότησης με σκοπό τις πολιτικές δραστηριότητες στο Ισραήλ να καταχωρούνται στο μητρώο «πολιτικών κομμάτων». Φαίνεται ότι αυτές οι οργανώσεις δεν κινδυνεύουν πλέον να χάσουν το καθεστώς φορολογικής απαλλαγής τους και μια πιθανή παραβίαση του νόμου θα τιμωρούνται με πρόστιμο.

Όπως είπα, αυτές οι αλλαγές πρέπει να επικροτηθούν. Στις ισραηλινές αρχές και σε έναν αριθμό ισραηλινών ΜΚΟ μπορεί να μην άρεσε η αντίδρασή μας στον αρχικό νόμο, όμως, όπως είδαμε, οι πράξεις μας είχαν αποτέλεσμα.

Τούτου λεχθέντος, ο σκοπός του παρόντος σχεδίου εξακολουθεί να προκαλεί ανησυχία. Πρώτον, φαίνεται να κατευθύνεται προς τον εκφοβισμό της ΕΕ και των κρατών μελών της. Στο ενημερωτικό σημείωμα που λάβαμε από τη ΜΚΟ την οποία ήδη ανέφερα (Ισραηλινό Παρατηρητήριο ΜΚΟ), διαβάζουμε τα εξής, και παραθέτω αυτολεξεί: «Η ΕΕ και τα κράτη μέλη διοχετεύουν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως σε μια περιορισμένη ομάδα εξαιρετικά πολιτικοποιημένων ισραηλινών ΜΚΟ μέσω αδιαφανών διαδικασιών. Ο βαθμός στον οποίο τα ευρωπαϊκά κράτη χρησιμοποιούν τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ για να επηρεάσουν της ισραηλινές πολιτικές και δημόσιες συζητήσεις δεν έχει προηγούμενο στις σχέσεις μεταξύ δημοκρατιών. Συνεπώς, η μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αφορά τη χρηματοδότηση από ξένες κυβερνήσεις είναι πρωταρχικής σημασίας για τη δημοκρατική διαδικασία του Ισραήλ και για το δικαίωμα του κοινού να γνωρίζει».

Είναι περιττό να αναφερθεί ότι μερικοί από αυτούς τους ισχυρισμούς είναι εντελώς αναληθείς, είναι, όμως, πολύ αποκαλυπτικοί. Αποκαλύπτουν πόσο έντονη είναι η δυσπιστία μεταξύ ενός αριθμού ισραηλινών διαμορφωτών της κοινής γνώμης, και η ΕΕ και εμείς πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Αποκαλύπτουν επίσης ότι σημαντικό μέρος της ισραηλινής κοινής γνώμης αισθάνεται ότι είναι σε εμπόλεμη κατάσταση, και αυτό είναι ένα θέμα που προκαλεί ανησυχία. Και τα δύο στοιχεία καθιστούν την ειρηνική λύση στη Μέση Ανατολή ακόμη πιο δύσκολη από ό,τι ήδη είναι. Η ερώτησή μου προς εσάς, κύριε Επίτροπε, είναι η εξής: τι σκοπεύετε να κάνετε για να βελτιώσετε την κατάσταση;

  Veronique De Keyser, συντάκτρια. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, η έκθεση Goldstone είχε ένα απρόσμενο αποτέλεσμα.

Η πρόθεση ήταν να εξακριβωθεί η αλήθεια για πιθανά εγκλήματα πολέμου στη διάρκεια της επιχείρησης Cast Lead τον Δεκέμβριο του 2008 και, πράγματι, προκάλεσε κατακραυγή στο Ισραήλ. Ο δικαστής Goldstone υπέστη προσωπικές επιθέσεις και οι ΜΚΟ που είχαν το θάρρος να καταθέσουν αποδεικτικά στοιχεία έγιναν στόχοι. Λίγο μετά από αυτήν τη θύελλα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εμφανίστηκε ένας αριθμός νομοσχεδίων για τον περαιτέρω έλεγχο των ΜΚΟ και την αποδυνάμωση κάθε αντίθεσης στην κυβερνητική πολιτική.

Μεταξύ αυτών υπήρχε και ένα νομοσχέδιο για τις ΜΚΟ, το οποίο αρχικά επεδίωκε να τις θεωρήσει ως πολιτικές οργανώσεις και, συνεπώς, μη εξαιρούμενες από τη φορολογία.

Δεύτερον, ένα νομοσχέδιο που ποινικοποιούσε τον εμπορικό αποκλεισμό των ισραηλινών προϊόντων, ακόμη και προϊόντων από τους οικισμούς, συμπεριλαμβανομένου του εμπορικού αποκλεισμού που έχει ζητηθεί από μια κυβέρνηση, μια οργάνωση ή έναν πολίτη ξένης προέλευσης. Για να το πούμε απλά, εάν ένας Γάλλος καλέσει σε εμπορικό αποκλεισμό προϊόντων από τους οικισμούς μέσω διαδικτύου, θα μπορούσε να τιμωρηθεί, και εάν η Παλαιστινιακή Αρχή πράξει το ίδιο, θα αντιμετωπιστεί με τον ίδιο τρόπο.

Τρίτον, ένα νομοσχέδιο σχετικά με την παγκόσμια δικαιοδοσία, το οποίο δίνει στο Ισραήλ την αρμοδιότητα να αποφασίσει σε υποθέσεις τέτοιου είδους.

Διάφορα άλλα νομοσχέδια που περιορίζουν την ελευθερία του λόγου ή την ελεύθερη κυκλοφορία βρίσκονται σε εξέλιξη. Δεν είναι δυνατόν να τα απαριθμήσουμε, όμως κινούνται όλα προς την ίδια κατεύθυνση και είναι ανησυχητικά. Συνιστούν άμεση επίθεση στην ελευθερία του λόγου, η οποία είναι αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα και αναγκαίο επακόλουθο της δημοκρατίας.

Το γεγονός ότι η Κνεσέτ τροποποίησε τον νόμο σχετικά με τις ΜΚΟ μέχρι το σημείο να γίνει σχεδόν αποδεκτός για τις ίδιες τις ΜΚΟ είναι θετικό. Ευελπιστούμε ότι τα άλλα νομοσχέδια θα έχουν την ίδια τύχη, ιδίως ο νόμος σχετικά με τον εμπορικό αποκλεισμό, ο οποίος θα υποβληθεί στην Κνεσέτ για την πρώτη ανάγνωση στις 15 Σεπτεμβρίου.

Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή της Επιτροπής στο εξής σημείο: εάν δεν μπορούμε πλέον να πούμε ότι τα προϊόντα που έχουν εισαχθεί παράνομα σύμφωνα με τους όρους των συμφωνιών μας δεν μπορούν να αγοράζονται στην Ευρώπη, είναι σαν να απαγορεύουμε τη γνωμοδότηση ενάντια στην αγορά, για παράδειγμα, προϊόντων παραποίησης/απομίμησης ή κλεμμένων ρολογιών σε έναν υπαίθριο πάγκο. Το Κοινοβούλιο θα παρακολουθεί στενά αυτό το ζήτημα.

Εν προκειμένω, θα ήθελα να ρωτήσω την Ευρώπη: τι κάνουμε εμείς στην Ευρώπη σε αυτήν την ισραηλινο-παλαιστινιακή ειρηνευτική διαδικασία; Πού ήταν η Ύπατη Εκπρόσωπος μας; Πού είμαστε εμείς σε αυτήν τη διαδικασία που είναι τόσο σημαντική;

  Marie-Christine Vergiat, συντάκτρια. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, στις αρχές του τρέχοντος έτους, η ισραηλινή κυβέρνηση ενέκρινε ένα νομοσχέδιο που θέτει υπό άμεση αμφισβήτηση τη χρηματοδότηση που χορηγήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ΜΚΟ στο Ισραήλ.

Εγώ προσωπικά συνυπέγραψα την παρούσα ερώτηση και είμαι ικανοποιημένη που αυτό μας επιτρέπει να αξιολογήσουμε την εξαιρετική εργασία των ισραηλινών ΜΚΟ που αγωνίζονται σε ημερήσια βάση για την ειρήνη, τη δημοκρατία και, γενικά, για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην επικράτεια του κράτους του Ισραήλ. Αυτές οι ΜΚΟ ξεχνιούνται συχνά στην ισραηλινο-παλαιστινιακή διένεξη, αν και κάνουν εξαιρετική εργασία, όπως έχω ήδη αναφέρει, και υφίστανται παρενόχληση.

Η ισραηλινή κυβέρνηση υπαναχώρησε ελαφρά υπό πίεση, ιδίως από την πλευρά μας, χωρίς όμως να αλλάξει την κατεύθυνση της πολιτικής της. Μάλιστα, οι ισραηλινές αρχές επιδιώκουν να θεσπίσουν ένα πραγματικό νομικό οπλοστάσιο προκειμένου να εμποδίσουν την οποιαδήποτε κριτική απέναντι στην πολιτική τους, ακόμη και από το εξωτερικό.

Επικεντρώνομαι και εγώ στις διατάξεις που επιδιώκουν να απαγορεύσουν τις δραστηριότητες εμπορικού αποκλεισμού και, ακόμη χειρότερα, εκείνη που θέτει υπό αμφισβήτηση την αρχή της παγκόσμιας δικαιοδοσίας που προβλέπεται σε πολλές διεθνείς συνθήκες τις οποίες το Ισραήλ έχει υπογράψει. Δυστυχώς, ωστόσο, γνωρίζουμε ότι η ισραηλινή κυβέρνηση κάποιες φορές υιοθετεί μια προσέγγιση «μεταβλητής γεωμετρίας» του διεθνούς δικαίου. Στην πραγματικότητα, γνωρίζουμε ότι αυτές οι προτάσεις αποτελούν τις αντιδράσεις της ισραηλινής κυβέρνησης απέναντι στην έκθεση Goldstone.

Κύριε Επίτροπε, η Ένωση έχει θεσπίσει μια προνομιακή εταιρική σχέση με το Ισραήλ την οποία τίποτα δεν δείχνει να μπορεί να αμφισβητήσει. Φαίνεται, όμως, σε εμάς, στο παρόν Κοινοβούλιο, ότι υπάρχουν όρια. Πρέπει να βάλουμε ένα τέλος στην παρενόχληση από την ισραηλινή κυβέρνηση των ΜΚΟ που ασκούν κριτική στην πολιτική της και ζητούμε ανεπιφύλακτα να αποσύρει αυτές τις προτάσεις που δεν είναι αντάξιες ενός κράτους που ισχυρίζεται ότι είναι δημοκρατικό.

Μπορείτε να μας διαβεβαιώσετε ότι ακόμη και εάν εγκριθεί αυτή η νομοθεσία, αν και ελπίζω να μην συμβεί αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει παρ’ όλα αυτά να χρηματοδοτεί άνευ όρων αυτές τις ΜΚΟ στο Ισραήλ; Μπορείτε να μας πείτε τι σκοπεύει να πράξει η Επιτροπή προκειμένου να πείσει την κυβέρνηση να αποσύρει αυτά τα μέτρα και να διασφαλίσει το δικαίωμα της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι, το οποίο αποτελεί θεμελιώδη πυλώνα της δημοκρατίας; Μπορείτε να μας διαβεβαιώσετε ότι θα διοριστούν στο Ισραήλ υπάλληλοι-σύνδεσμοι με αρμοδιότητα τα ανθρώπινα δικαιώματα ως μέρος της διαδικασίας ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, έτσι ώστε οι ΜΚΟ να διαθέτουν διαπραγματευτές εκεί;

  Stefan Fule, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στις ανοικτές και δημοκρατικές κοινωνίες. Το Ισραήλ έχει μια αναμφισβήτητη παράδοση μιας ελεύθερης, ανοικτής και ζωντανής κοινωνίας των πολιτών που διαδραματίζει θετικό ρόλο σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο στο Ισραήλ όσο και στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, καθώς και της επισήμανσης περιβαλλοντικών και πολιτιστικών θεμάτων.

Η ΕΕ έχει συνεργαστεί με ισραηλινές μη κυβερνητικές οργανώσεις επί πολλά χρόνια και έχει συμφέρον να συνεχίσει αυτήν την εποικοδομητική συνεργασία, εφόσον πολλές ισραηλινές ΜΚΟ έχουν τη φήμη της επαγγελματικής υπεροχής στους τομείς τους. Γι’ αυτόν τον λόγο, παρακολουθούμε με ανησυχία τη συζήτηση στην Κνεσέτ για τον νόμο σχετικά με τη «δημοσιοποίηση της χρηματοδότησης από το εξωτερικό». Γνωστοποιήσαμε επανειλημμένως αυτές τις ανησυχίες στις ισραηλινές αρχές.

Όπως εκφράστηκε στην έκθεση προόδου της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας της Επιτροπής, η πρώτη έκδοση του νόμου, τον προηγούμενο Φεβρουάριο, περιείχε νέες απαιτήσεις για τις δραστηριότητες της κοινωνίας των πολιτών που –εάν εγκρίνονταν– θα παρεμπόδιζαν σημαντικά την εργασία των ΜΚΟ στο Ισραήλ.

Μια νέα και σημαντικά αναθεωρημένη έκδοση του νόμου συζητήθηκε στη διάρκεια του καλοκαιριού από μέλη της Κνεσέτ, την κυβέρνηση και τους εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών. Τον Αύγουστο, εγκρίθηκε ένα νέο σχέδιο σε πρώτη ανάγνωση στην Κνεσέτ.

Στο τελευταίο νομοσχέδιο, οι διατάξεις που αφαιρούν τις φορολογικές απαλλαγές για τις ΜΚΟ και περιλαμβάνουν την υποχρέωση εγγραφής στο μητρώο των πολιτικών κομμάτων παραπέμφθηκαν στις καλένδες. Ασφαλώς και πρόκειται για εξαιρετικά ευπρόσδεκτες αλλαγές.

Ωστόσο, κατά τη γνώμη μας, οι υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων που επιβάλλονται στις ΜΚΟ είναι ασκόπως αυστηρές, ιδίως διότι οι υφιστάμενες διοικητικές απαιτήσεις για τις ΜΚΟ στο Ισραήλ διασφαλίζουν ήδη την επαρκή διαφάνεια της δημόσιας χρηματοδότησης. Επιπλέον, αυτά τα νέα κριτήρια διαφάνειας καλύπτουν μόνο τη δημόσια χρηματοδότηση από το εξωτερικό, ενώ οι ιδιωτικές ξένες πηγές δεν χρειάζεται να αποκαλυφθούν – όπως πολύ σωστά έχει ήδη υπογραμμιστεί. Αυτή η προσέγγιση θα συνιστούσε διακριτική μεταχείριση ενάντια σε αυτούς που εργάζονται με ξένη δημόσια χρηματοδότηση, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης από την ΕΕ.

Στο σχέδιο δράσης της ΕΠΓ, το Ισραήλ και η Ευρωπαϊκή Ένωση συμφώνησαν να κάνουν έναν τακτικό διάλογο για τα θέματα της κοινωνίας των πολιτών και να προωθήσουν τους ισραηλινο-ευρωπαϊκούς δεσμούς στην κοινωνία των πολιτών. Η πιο πρόσφατη ομάδα εργασίας ΕΕ-Ισραήλ για τα ανθρώπινα δικαιώματα συνεδρίασε στις 2 Σεπτεμβρίου και συζήτησε λεπτομερώς και το θέμα της χρηματοδότησης των ΜΚΟ.

Ο νόμος θα περάσει από περαιτέρω συζητήσεις και αναγνώσεις στην Κνεσέτ τους επόμενους μήνες. Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις.

  Hans-Gert Pottering, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Fule, κυρίες και κύριοι, η προτεινόμενη νομοθεσία για τις μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) στο Ισραήλ προκαλεί ανησυχία σε όλους μας. Ανησυχούσαμε ότι η ικανότητα των ΜΚΟ να δρουν στο Ισραήλ θα περιοριζόταν σημαντικά.

Στη διάρκεια μιας επίσκεψης από μια αντιπροσωπεία των προέδρων των επιτροπών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην οποία συμμετείχα ως πρόεδρος της ομάδας εργασίας για τη Μέση Ανατολή, εκφράσαμε την ανησυχία μας στους συναδέλφους μας στην Κνεσέτ στην Ιερουσαλήμ, ιδίως κατά τη διάρκεια μιας πολύ θετικής συνάντησης με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Dan Meridor. Θα ήθελα να δω έξυπνους, λογικούς ανθρώπους, όπως ο Dan Meridor, να διαδραματίζουν έναν πιο εξέχοντα δημόσιο ρόλο σε σχέση με τον υπουργό Εξωτερικών, για παράδειγμα, με την άποψη του οποίου δεν συμφωνούμε καθόλου.

Όπως ανέφεραν όλοι οι ομιλητές, το σχέδιο περιλαμβάνει ορισμένες βελτιώσεις. Επικροτώ θερμά όσα είπε ο κ. Fule, όμως παραμένουν ορισμένα ερωτήματα τα οποία πρέπει να απαντηθούν. Κάθε φορά που επιβάλλονται περιορισμοί στα καθήκοντα και τη σφαίρα επιρροής των οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και άλλων ΜΚΟ, πρέπει να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί. Η νομοθεσία δεν έχει εγκριθεί ακόμη και αναμένεται μια απόφαση στη διάρκεια της συνόδου της Κνεσέτ τον Οκτώβριο. Θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε στενά την κατάσταση.

Ως γνήσιος φίλος του Ισραήλ, θα ήθελα να πω ότι η ισραηλινή κυβέρνηση και το ισραηλινό κοινοβούλιο πρέπει να αντιμετωπιστούν κατά τον ίδιο τρόπο με οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση ή κοινοβούλιο. Το Ισραήλ δικαίως ισχυρίζεται ότι είναι δημοκρατία. Συνεπώς, οφείλει να δεχτεί και κριτική όταν πιστεύουμε ότι είναι σκόπιμο να την ασκήσουμε.

Θα ήθελα να προσθέσω ότι δεν κατανοώ για ποιον λόγο η ισραηλινή πρεσβεία στις Βρυξέλλες εξέδωσε κοινοποίηση στον Τύπο χθες λέγοντας ότι συζητάμε ένα ανύπαρκτο θέμα σήμερα και ότι η συζήτηση δεν θα έπρεπε να διεξαχθεί λόγω της ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή.

Θα ήθελα να απευθυνθώ στην ισραηλινή κυβέρνηση και να καταστήσω σαφές ότι διαφωνούμε με όλες τις δηλώσεις του Προέδρου του Ιράν σχετικά με την ασφάλεια του Ισραήλ, ότι είμαστε αντίθετοι με την τρομοκρατία κάθε είδους και ότι κάθε φορά που σκοτώνονται Ισραηλινοί στη Χεβρώνα, θα το καταδικάζουμε εντόνως. Ωστόσο, πρέπει επίσης να πούμε στο Ισραήλ ότι η οικοδόμηση των οικισμών δεν πρέπει να ξαναρχίσει μετά τις 26 Σεπτεμβρίου. Αντίθετα, το Ισραήλ πρέπει να θέσει τα θεμέλια για τη συνέχιση της ειρηνευτικής διαδικασίας. Το Ισραήλ φέρει μεγάλη ευθύνη σε αυτήν την περιοχή και ευελπιστούμε ότι θα υπάρξει μια σταθερή και διαρκής ειρήνη κατά την οποία τόσο το Ισραήλ όσο και το παλαιστινιακό κράτος θα έχουν ασφαλή σύνορα. Η αξιοπρέπεια τόσο των Ισραηλινών όσο και των Παλαιστινίων είναι σημαντική.

(Χειροκροτήματα)

  Richard Howitt, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κατά την εβδομάδα της επανέναρξης των απευθείας ειρηνευτικών συνομιλιών και την ημέρα που σηματοδοτεί την έναρξη της εβραϊκής Πρωτοχρονιάς –και εύχομαι shana tova σε όλους τους Εβραίους στην Ευρώπη και στον κόσμο– λυπάμαι ιδιαίτερα που η ισραηλινή Κνεσέτ εξακολουθεί να σκοπεύει να επιβάλει επαχθείς και απαράδεκτους περιορισμούς αναφοράς σε όλες τις οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα που λαμβάνουν ξένα κονδύλια, συμπεριλαμβανομένων των κονδυλίων από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ακούσαμε από τις ΜΚΟ που θίγονται, τόσο στην ομάδα εργασίας μας για τη Μέση Ανατολή όσο και στην Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Κοινοβουλίου, ότι προσφέρουν καλή τη πίστει εργασία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά δέχονται εκφοβισμούς και παρενοχλήσεις από κατηγορίες για πολιτικές προκαταλήψεις.

Παρόμοιοι περιορισμοί στη διεθνή βοήθεια για τις ΜΚΟ που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα υπάρχουν σε χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Βιρμανίας, της Τυνησίας και της Ρουάντα. Δεν θα πρέπει να θεσπιστούν σε μια χώρα όπως το Ισραήλ και είναι αντίθετοι με τις υποχρεώσεις του Ισραήλ να στηρίξει την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι υπό τις συμβάσεις της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.

Υπάρχουν ελάχιστες φωνές για την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα και στις δύο πλευρές της διένεξης στη Μέση Ανατολή. Αυτοί που επιδιώκουν τον δρόμο της βίας υπερτερούν έναντι όσων μιλούν ανοικτά.

Οι πλουραλιστικές δημοκρατικές κοινωνίες που λειτουργούν σε συνθήκες ειρήνης και σταθερότητας σέβονται την κοινωνία των πολιτών, ακόμη και εάν το μήνυμά της κάποιες φορές μπορεί να είναι δύσκολο. Όπως είπε ο George Orwell, «ελευθερία είναι το δικαίωμα να λες στους ανθρώπους αυτό που δεν θέλουν να ακούσουν».

  Chris Davies, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, αναφέρομαι στην επιστολή από τον ισραηλινό πρέσβη, κ. Curiel, προς τον πρόεδρο της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Είχα την πρόθεση να χαιρετίσω και μάλιστα να στηρίξω τη δήλωσή του ότι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να στηρίξουμε την αρχή της διαφάνειας στη χρηματοδότηση των οργανώσεων. Είναι κάτι που το περιμένουμε εδώ, γιατί όχι και στο Ισραήλ;

Τότε, το βλέμμα μου στράφηκε σε μία από τις τελευταίες παραγράφους της επιστολής του, όπου εξέφραζε τη δυσαρέσκειά του σε οποιαδήποτε σύγκριση μεταξύ της πλουραλιστικής κοινωνίας των πολιτών του Ισραήλ και κάποιων άλλων χωρών. Χρησιμοποιεί τις λέξεις: «Ξεκινώντας από έναν τόσο λανθασμένο δρόμο μπορεί να οδηγηθούμε όλοι να εμμείνουμε στα διαπιστευτήρια της Ευρώπης, τόσο τα παρελθοντικά όσο και τα σημερινά». Εάν αυτό δεν είναι αναφορά στο Ολοκαύτωμα, δεν ξέρω τι είναι. Η σημασία είναι σαφής: εσείς οι Ευρωπαίοι δεν έχετε το δικαίωμα να ασκείτε κριτική στο Ισραήλ λόγω του παρελθόντος σας. Έχετε αίμα στα χέρια σας.

Δεν ήμουν υπεύθυνος για τις πράξεις των Ναζί. Δεν είχα γεννηθεί τότε, οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους εδώ δεν είχαμε γεννηθεί τότε, και αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε για να προσπαθήσει να διασφαλίσει ότι δεν πρόκειται να ξανασυμβεί παρόμοιο κακό. Μου προκαλεί αγανάκτηση η ιδέα ότι πρέπει να αγνοήσουμε ηθελημένα την απαράδεκτη πολύ συχνά συμπεριφορά του Ισραήλ – στη Γάζα, τον οικονομικό αποκλεισμό, την κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μου προκαλεί αγανάκτηση η ιδέα ότι θα πρέπει να εξαναγκαστούμε να μην αναρωτηθούμε γιατί ένας λαός που υπέφερε τόσο τους προηγούμενους αιώνες θα πρέπει τώρα να προκαλεί τόσα δεινά στον παλαιστινιακό λαό σήμερα.

(Χειροκροτήματα)

  Nicole Kiil-Nielsen, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ορισμένοι λένε ότι η σημερινή συζήτηση δεν είναι πλέον επίκαιρη. Ωστόσο, ενώ ομάδες πίεσης επιτίθενται στην ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για τις ισραηλινές ΜΚΟ από το 2005, οι συνθήκες εργασίας της κοινωνίας των πολιτών στο Ισραήλ εξακολουθούν να επιδεινώνονται.

Μετά τη δημοσίευση της έκθεσης Goldstone, πολλοί εκπρόσωποι οργανώσεων έγιναν αντικείμενα δυσφήμησης, εκφοβισμού και συνελήφθησαν. Δεκατέσσερα νομοσχέδια είναι επί του παρόντος υπό συζήτηση. Όλα έχουν στόχο τον περιορισμό της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι οι ισραηλινοί υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν επιτρέπεται πλέον να εισέρχονται στα κατεχόμενα εδάφη χωρίς την άδεια του στρατού.

Οι ισραηλινοί δημοκράτες και ειρηνιστές, οι οποίοι κατόρθωσαν να επωφεληθούν από το ευρωπαϊκό μέσο για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ανησυχούν, διότι ακόμη και τροποποιημένο, αυτό το νομοσχέδιο στοχεύει συγκεκριμένα στη χρηματοδότηση των διεθνών οργανώσεων, ενώ δεν θίγει την ιδιωτική χρηματοδότηση.

Δεν πρόκειται πλέον να δεχτούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν το θάρρος να καταγγείλουν τις καθημερινές ταπεινώσεις που υφίστανται οι Παλαιστίνιοι, τις απελάσεις οικογενειών, την κατεδάφιση κατοικιών, την κατάσχεση γης και τη στέρηση του νερού θα πρέπει να περιοριστούν να σωπάσουν.

  Charles Tannock, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως όλα τα κυρίαρχα κράτη, το Ισραήλ έχει το απόλυτο δικαίωμα να επιβλέπει, να ελέγχει και να ρυθμίζει κατά την κρίση του τις δραστηριότητες των εγχώριων και διεθνών ΜΚΟ που λειτουργούν στην επικράτειά του, ιδίως εάν είναι πολιτικής φύσεως και μπορεί να στηρίζουν την τρομοκρατία ή να προέρχονται από χώρες που στηρίζουν την τρομοκρατία.

Το Ισραήλ είναι κοινοβουλευτική δημοκρατία, η οποία χαρακτηρίζεται από μια δυναμική κοινωνία των πολιτών στην οποία μπορούν να εκπροσωπηθούν και να συζητηθούν ανοικτά όλες οι αποχρώσεις μη βίαιων απόψεων. Οι ΜΚΟ που λειτουργούν στο Ισραήλ χαίρουν μιας ελευθερίας άνευ προηγουμένου στη Μέση Ανατολή, η οποία αποτελεί γενικά ένα κατασταλτικό περιβάλλον για την κοινωνία των πολιτών. Η Ρωσία ενέκρινε δρακόντεια νομοθεσία απέναντι στις ΜΚΟ παρά το ότι είναι μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά η Ρωσία είναι μεγάλη και διαθέτει πετρέλαιο και φυσικό αέριο, ενώ το Ισραήλ είναι μικρό και φτωχό σε πόρους, γεγονός που ίσως εξηγεί γιατί η Ρωσία διαφεύγει εν προκειμένω του ελέγχου σε μεγάλο βαθμό.

Η σημερινή συζήτηση, συνεπώς, μοιάζει κατά ύποπτο τρόπο με άλλη μία προσπάθεια να πληγεί το Ισραήλ από τους συνήθεις υπόπτους, του είδους στο οποίο πολύ συχνά ενδίδει το παρόν Κοινοβούλιο – παρά το γεγονός ότι το σχέδιο νόμου που προτάθηκε στην Κνεσέτ έχει υποστεί σημαντική τροποποίηση και βελτίωση. Με την επανέναρξη των απευθείας συνομιλιών μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων, εμείς, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κινδυνεύουμε να καταδικαστούμε στην ασημαντότητα με συζητήσεις σαν και αυτήν που δεν βοηθούν σε τίποτα.

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, το προτεινόμενο νομοσχέδιο ακολουθεί μια ευρύτερη εκστρατεία απονομιμοποίησης του αγώνα για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ισραήλ, φιμώνοντας τις αντίθετες φωνές που υπάρχουν στο εσωτερικό, ενώ παράλληλα συμπληρώνει ανάλογες πράξεις εκφοβισμού, όπως οι συλλήψεις στις διαδηλώσεις ενάντια στον πόλεμο στη Γάζα στο παρελθόν.

Τον περασμένο Μάιο, η Γενική Διεύθυνση Εξωτερικών Υποθέσεων διαπίστωνε διολίσθηση των συνθηκών των ΜΚΟ στο Ισραήλ. Ωστόσο, από τότε μέχρι σήμερα, ποτέ η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει καταδικάσει δημοσίως τις αποφάσεις για την προτεινόμενη νομοθεσία, ούτε κάλεσε δημοσίως το Ισραήλ να σεβασθεί την ελευθερία έκφρασης των πολιτών του. Δεν μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να δηλώνει πίστη στο κράτος δικαίου, να αναγνωρίζει τους κινδύνους, αλλά να εθελοτυφλεί μπροστά στον μη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οφείλει να τοποθετηθεί δημόσια, καλώντας το Ισραήλ να αποσύρει το νομοσχέδιο.

Σε μια εποχή όπου οι ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υπό επίθεση και η κοινοτική χρηματοδοτική τους στήριξη υπονομεύεται, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να συνεχίσει να ενισχύει τις σχέσεις της με το Ισραήλ. Θα πρέπει να θέσει προϋποθέσεις για τη συνέχιση των εμπορικών δραστηριοτήτων και να αναστείλει τη Συμφωνία Σύνδεσης έως ότου το κράτος του Ισραήλ σεβασθεί την ελευθερία της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι. Το Ισραήλ άλλωστε οφείλει να σεβασθεί το άρθρο 2 της Συμφωνίας Σύνδεσης που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και να αποσύρει την προτεινόμενη νομοθεσία.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. ΣΤΑΥΡΟΥ ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΗ
Αντιπροέδρου

  Bastiaan Belder, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται για μια περίεργη συζήτηση, με πολλούς τρόπους. Για να συνοψίσουμε σε μία πρόταση: βάσει απαρχαιωμένων κοινοβουλευτικών ερωτήσεων, συζητάμε μια υφιστάμενη ισραηλινή νομική διαδικασία που επιδιώκει να διασφαλίσει ότι οι ισραηλινές ΜΚΟ θα είναι όσο το δυνατόν περισσότερο διαφανείς από οικονομικής πλευράς. Παρακαλώ να λάβετε υπόψη ότι το νομοσχέδιο που είναι υπό αμφισβήτηση σταθμίζει προσεκτικά το δικαίωμα των οργανώσεων να λειτουργούν ελεύθερα σε μια δημοκρατία με το δικαίωμα των ισραηλινών πολιτών να γνωρίζουν ποιος χρηματοδοτεί τις δραστηριότητες των εν λόγω ΜΚΟ. Επί πολλά χρόνια, η διαφάνεια υπήρξε ένα ευρωπαϊκό πολιτικό σύνθημα. Υπάρχει λόγος γιατί αυτή η τόσο συχνά δηλωμένη αρχή δεν θα πρέπει να εφαρμοστεί ανάλογα σε μια κατάσταση όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της χορηγούν σημαντικά χρηματικά ποσά σε ισραηλινές ΜΚΟ; Εάν το Κοινοβούλιο είναι αντίθετο με αυτό, τότε, κατά τη γνώμη μου, η απόδοσή του δεν είναι καλή ούτε εδώ στο Κοινοβούλιο ούτε στο εβραϊκό κράτος. Με μια τόσο ύποπτη πολιτικά συμπεριφορά, θα αποξενώσετε ασφαλώς τους σωστά σκεπτόμενους πολίτες της Ευρώπης, ήτοι τους φορολογούμενους.

  Diane Dodds (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μου προκαλούν βαθιά ανησυχία το περιεχόμενο και ο τόνος ορισμένων παρατηρήσεων στη σημερινή συζήτηση. Καθώς οι απευθείας συνομιλίες μεταξύ του Ισραήλ και της Παλαιστινιακής Αρχής έχουν ξεκινήσει παραπαίοντας, θα παρότρυνα το Κοινοβούλιο να είναι προσεκτικό στα σχόλιά του σε μια περίοδο μεγάλης ευαισθησίας στη Μέση Ανατολή.

Από την εμπειρία της δικής μου εκλογικής περιφέρειας της Βορείου Ιρλανδίας, μπορώ να βεβαιώσω την αστάθεια παρόμοιων συνομιλιών. Η εξωτερική ανάμειξη συχνά είναι αντιπαραγωγική και αποσταθεροποιητική για την πρόοδο. Όλα αυτά γίνονται ακόμη πιο σοβαρά λόγω της άνευ διακρίσεων επίθεσης την προηγούμενη εβδομάδα, κατά την οποία σκοτώθηκαν τέσσερις ισραηλινοί πολίτες. Είμαι βέβαιη ότι οι βουλευτές θα καταδικάσουν αυτήν την επίθεση και, μάλιστα, ότι θα επιδοκιμάσουν το Ισραήλ για τη δέσμευσή του στις συνομιλίες.

Για να επανέλθουμε στην εν λόγω νομοθεσία, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η ισραηλινή κυβέρνηση έχει εργαστεί με το κοινοβούλιό της για να αντιμετωπίσει τις ανησυχίες. Ο νόμος που θα περάσει από την Κνεσέτ έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές. Αυτές οι αλλαγές αποτυπώνουν τη δράση και την ανταπόκριση της ισραηλινής δημοκρατίας στη λογική και μετρημένη κριτική. Τα υπόλοιπα μέτρα επικεντρώνονται στην εφαρμογή των αρχών του ανοικτού χαρακτήρα, της λογοδοσίας και της διαφάνειας στον τομέα των ΜΚΟ. Οι ΜΚΟ σε ολόκληρο τον κόσμο προασπίζονται συχνά τις αρχές αυτές ως βασικές για τον υγιή δημόσιο βίο σε μια δημοκρατική κοινωνία.

Επιπλέον, η απαίτηση να αναγνωρίζεται η στήριξη ξένων κυβερνήσεων σε δημόσιες διαφημιστικές εκστρατείες και ιστοτόπους μπορεί να συγκριθεί με την απαίτηση χρηματοδότησης της ΕΕ να αναγνωρίζει και να προωθεί την είσπραξη ευρωπαϊκής χρηματοδότησης. Θα εξέφραζα την άποψη ότι αυτό καθιστά την αντίθεση των ΜΚΟ –και ορισμένων εντός του Κοινοβουλίου– σε αυτές τις προτάσεις τόσο παράλογη όσο και υποκριτική.

Αυτή η συζήτηση συνιστά παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κράτους εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για ένα ζήτημα το οποίο έχει ήδη αντιμετωπιστεί. Πολλοί στο Ισραήλ θα συμπεράνουν ότι το κίνητρο γι’ αυτήν προέρχεται από αντι-ισραηλινά αισθήματα όταν, σε μια περίοδο διεξαγωγής ειρηνικών διαπραγματεύσεων, θα πρέπει να αποτελούμε πηγή ενθάρρυνσης γι’ αυτούς τους διαπραγματευτές.

  Chris Davies (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Dodds. Θα δεχόταν η αξιότιμη βουλευτής ότι είναι σχετικά νέα στο Κοινοβούλιο; Ότι ορισμένοι από εμάς που βρισκόμαστε εδώ για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως φαίνεται, και έχουμε περάσει έναν αριθμό ισραηλινο-παλαιστινιακών απευθείας ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, έχουμε ανακαλύψει ότι το να σιωπούμε δεν συμβάλλει απαραίτητα στη διαδικασία;

  Diane Dodds (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ασφαλώς και θα δεχτώ ότι είμαι σχετικά νέα στο Κοινοβούλιο, όμως θα περίμενα από τους αξιότιμους βουλευτές να αναγνωρίσουν ότι δεν είμαι νέα σε καταστάσεις συρράξεων ή στην αντιμετώπιση μιας κατάστασης τρομοκρατίας, εντός της εκλογικής μου περιφέρειας της Βόρειας Ιρλανδίας.

Στην πραγματικότητα, έχω προσωπική εμπειρία από τέτοιου είδους τρομοκρατία και, έχοντας λάβει μέρος στις διαπραγματεύσεις που οδήγησαν σε ένα πιο ειρηνικό δημοκρατικό μέλλον για τον λαό μου στη Βόρειο Ιρλανδία, η εμπειρία μου είναι ότι η εξωτερική παρέμβαση, και ιδιαίτερα η εξαιρετικά διαστρεβλωμένη εξωτερική παρέμβαση, είναι λανθασμένη και δεν βοηθά.

(Η ομιλήτρια δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας, σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein (PPE) . – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ακούγοντας αυτήν τη συζήτηση θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ότι για πολλά χρόνια ήμουν γενική διευθύντρια μιας πολωνικής ΜΚΟ που προωθούσε την ένταξη της Πολωνίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υποστήριζε το «ναι» στο δημοψήφισμα και εφάρμοζε πολλά προγράμματα για την πολιτική εκπαίδευση, τη δημοκρατία κλπ.

Είχαμε και εμείς τους χορηγούς μας στην Πολωνία και το εξωτερικό. Ήταν ιδιώτες, επιχειρήσεις και πολιτικά ιδρύματα, καθώς και διάφορα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, φυσικά, ήμασταν υποχρεωμένοι να δηλώνουμε τις πηγές των χρημάτων και τα ποσά που λαμβάναμε. Αυτό ίσχυε και για όλα τα χρήματα που λάβαμε από τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Δεν θα μου πέρναγε ποτέ από το μυαλό η ιδέα να το θεωρήσω ως διακριτική μεταχείριση οποιουδήποτε είδους ή ως εμπόδιο σε καμία περίπτωση.

Σε ό,τι αφορά αυτήν τη συζήτηση, μετά λύπης μου λέω ότι χανόμαστε σε συζητήσεις που βασίζονται σε απαρχαιωμένα έγγραφα. Δεν βλέπουμε την ευρύτερη εικόνα και αυτό είναι που πραγματικά χρειαζόμαστε. Πρόκειται για πρότυπα, πρόκειται για τη δημοκρατία, τη δημοκρατία που βασίζεται σε ενεργούς πολίτες που συχνά οργανώνονται σε ζωντανές, δυναμικές ΜΚΟ.

Η διαφάνεια αποτελεί πρότυπο της δημοκρατίας, και ένας νόμος ή οποιοδήποτε νομικό έγγραφο απαιτεί διαφάνεια για οποιαδήποτε ιδιωτική ή δημόσια χρηματοδότηση θα πρέπει να επαινείται στο Κοινοβούλιο και όχι να καταδικάζεται.

Αντιθέτως, θα έπρεπε μάλλον να ενθαρρύνουμε την αναφορά και για ιδιώτες χορηγούς. Γιατί θα πρέπει η διαφάνεια να παρεμποδίζει τη δραστηριότητα, να αποδυναμώσει την κατάσταση των ΜΚΟ, να συνιστά διακριτική μεταχείριση; Γιατί χρειαζόμαστε τη διαφάνεια; Αυτά είναι τα ερωτήματα που θα πρέπει να θέσουμε στους εαυτούς μας για οποιαδήποτε οργάνωση στηρίζουμε στον κόσμο.

Το Ισραήλ είναι ένα δημοκρατικό κράτος. Διεξήχθη μια ζωηρή συζήτηση στην Κνεσέτ σχετικά με το εν λόγω νομοσχέδιο, η οποία κατέληξε στον νόμο του προηγούμενου Αυγούστου. Συνεπώς, αφού εκφράσω τις ευχαριστίες μου στον Επίτροπο για όλες τις πληροφορίες που μας παρείχε, θα ήθελα να ευχηθώ στον ίδιο, στην Επιτροπή και σε όλους εμάς μια διαρκή, αναπτυσσόμενη, καλή συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ισραήλ.

  Proinsias De Rossa (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να απαντήσω στην αναφορά ότι η εξωτερική παρέμβαση είναι κατά κάποιον τρόπο ζημιογόνος για τις ειρηνευτικές διαδικασίες. Εάν ακολουθούσαμε αυτήν τη λογική, η Ευρωπαϊκή Ένωση, και μάλιστα ο κόσμος γενικά, θα έπρεπε να αγνοήσουμε κάθε διένεξη σε ολόκληρο τον κόσμο και να υποκριθούμε ότι δεν μας αφορά. Πρόκειται για ένα ανόητο επιχείρημα, κυρία Dodds, και σας συνιστώ να αναθεωρήσετε την άποψή σας επ’ αυτού.

Είναι απολύτως θεμιτό για το Κοινοβούλιο να εξετάζει πιθανές απειλές για την ελευθερία του λόγου και του συνεταιρίζεσθαι σε οποιοδήποτε κράτος με το οποίο έχουμε εμπορική σχέση. Οι συνθήκες μας μάς υποχρεώνουν να εμπλεκόμαστε σε συναλλαγές επάνω σε μια ηθική βάση. Το Ισραήλ, το οποίο έχει μια πολύ στενή εμπορική σχέση με την ΕΕ, δεν μπορεί να εξαιρεθεί από αυτόν τον έλεγχο.

Επικροτώ τις αλλαγές που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα στον νόμο περί χρηματοδότησης των ΜΚΟ στη νομική επιτροπή της Κνεσέτ, οι οποίες οφείλονται αναμφίβολα στη διεθνή πίεση που έχει ασκηθεί, αλλά παραμένει μόνο στο πρώτο στάδιο. Πρέπει να επιστρέψει στην επιτροπή και να περάσει από ένα δεύτερο και ένα τρίτο στάδιο. Δεν γνωρίζουμε ακόμη πώς θα είναι η τελική έκδοση.

Ωστόσο, ο νόμος ως έχει είναι ένας δρακόντειος και μη ισορροπημένος νόμος, ο οποίος θα κάνει διακρίσεις υπέρ των ιδιωτικών δωρεών από ξένες οντότητες που δεν θα υποχρεούνται να αποκαλύπτουν την πηγή ή τον σκοπό των εν λόγω δωρεών. Ο νόμος αυτός είτε αφορά τη διαφάνεια είτε όχι. Εάν την αφορά, τότε η διαφάνεια πρέπει να είναι πλήρης.

Έχω αμφιβολίες σχετικά με το τελικό αποτέλεσμα και πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο, η Επιτροπή και το Συμβούλιο οφείλουν να διατηρήσουν την επαγρύπνησή τους και να καταστήσουν σαφές ότι μια νομοθεσία, η οποία υπερβαίνει τις ισορροπημένες απαιτήσεις περί διαφάνειας, εάν εγκριθεί, θα έχει αντίκτυπο στις σχέσεις μας.

Θα ήθελα να σχολιάσω εν συντομία την προτεινόμενη νομοθεσία περί εμπορικού αποκλεισμού, η οποία επιχειρεί να ποινικοποιήσει όποιον υποστηρίζει τον εμπορικό αποκλεισμό της πώλησης στην Ευρώπη προϊόντων που έχουν κατασκευαστεί παράνομα στους παράνομους οικισμούς. Θα το θεωρούσα ως παραβίαση του δικαιώματος πολιτικής δράσης.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας, σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Bastiaan Belder (EFD). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, πριν από λίγο, ο συνάδελφός μου βουλευτής κ. De Rossa είπε ότι έχει ήδη διεξαχθεί μια συζήτηση σχετικά με το νομοσχέδιο που αμφισβητείται και ότι έγιναν τροποποιήσεις στον νόμο. Μου επιτρέπετε να επισημάνω ότι η συζήτηση συνεχίζεται; Ως πρόεδρος της αντιπροσωπείας για τις σχέσεις με το Ισραήλ, το πληροφορήθηκα νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, όμως αυτό που με εκπλήσσει –και στο σημείο αυτό έχω μια ερώτηση για εσάς– είναι ότι αναφέρετε πως αυτές οι τροποποιήσεις υπήρξαν αποτέλεσμα εξωτερικής πίεσης. Υπονοείτε ότι οι συνάδελφοί μας στην Κνεσέτ δεν δικαιούνται να αλλάξουν γνώμη, όπως έκανε ο πρόεδρος της εν λόγω επιτροπής όταν πρότεινε να συμπεριληφθούν και οι ιδιώτες χορηγοί στον νόμο περί διαφάνειας; Ασφαλώς, αυτό είναι το αντίθετο της εξωτερικής πίεσης. Με άλλα λόγια, θεωρείτε ότι η εξωτερική πίεση είναι το μόνο που μπορεί να κάνει τα μέλη της ισραηλινής Κνεσέτ να αλλάξουν γνώμη; Θεωρώ αυτήν την πεποίθηση αρκετά μεροληπτική.

  Proinsias De Rossa (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν θα έκανα την παράλογη δήλωση ότι μόνο η εξωτερική πίεση μπορεί να ενθαρρύνει τους βουλευτές να αλλάξουν γνώμη, όμως είναι προφανές ότι η διεθνής πίεση πράγματι βοηθάει στην αλλαγή απόψεων. Γνωρίζω ότι αυτό συνέβη στην Ιρλανδία. Κατά την ειρηνευτική διαδικασία στην Ιρλανδία, βοήθησε να αλλάξουμε τη γνώμη του IRA και του Sinn Féin. Προφανώς, στην Ιρλανδία, ασκήσαμε και εσωτερική πίεση, όμως η διεθνής πίεση είναι και αυτή, ασφαλώς, ένα σημαντικό μέρος της δημοκρατικής διαδικασίας. Ανήκουμε εξάλλου σε έναν κόσμο.

  Frédérique Ries (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, εκπλήσσομαι κάποιες φορές από την κατεύθυνση που παίρνουν ορισμένες από τις συζητήσεις μας εδώ στο Κοινοβούλιο. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα.

Για ποιο πράγμα συζητάμε; Ποιο θέμα είναι στην ημερήσια διάταξη; Δεν είναι η έκθεση Goldstone. Δεν είναι οι οικισμοί. Δεν είναι η επιχείρηση «Cast Lead». Όχι, ο τίτλος της συζήτησης είναι «νομοσχέδιο για τις ισραηλινές ΜΚΟ», ένας νόμος που είναι ακόμη υπό συζήτηση στην Κνεσέτ και ο οποίος δεν έχει ψηφιστεί ακόμη.

Συνεπώς, το Κοινοβούλιό μας ζήτησε, τον Απρίλιο, να συζητηθεί άμεσα αυτό το θέμα αφού είχε τεθεί από την ισραηλινή κυβέρνηση και πριν ακόμη οι ισραηλινοί βουλευτές μπορέσουν να το συζητήσουν. Η στάση μας γίνεται όλο και πιο συγκαταβατική –λυπάμαι, αλλά αυτή είναι η μόνη λέξη γι’ αυτήν– δεδομένου ότι ο εν λόγω νόμος, και αυτό έχει ήδη αναφερθεί, έχει τροποποιηθεί τώρα σε σημαντικό βαθμό. Πραγματικά, αποτελεί προσβολή απέναντι στην εργασία των συναδέλφων μας στην Κνεσέτ να θεωρούμε ότι αυτό που άλλαξε τα πράγματα ήταν η δική μας προφορική ερώτηση, εδώ, στο Κοινοβούλιο. Καταδεικνύει μια πλήρη έλλειψη κατανόησης της ισραηλινής νοοτροπίας και της ζωτικότητας της δημοκρατικής διαδικασίας, των ΜΚΟ και των ισραηλινών βουλευτών.

Ο κ. Pöttering ανέφερε μια επίσκεψη που έκανε στο Ισραήλ. Και εγώ επέστρεψα από το Ισραήλ, το Σάββατο. Συνάντησα εκλεγμένους αντιπροσώπους από το Kadima, το Εργατικό Κόμμα και ορισμένους από το Likud και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι εργάζονται με τις ΜΚΟ επί μήνες επάνω σε αυτό το θέμα. Δεν περίμεναν εμάς. Επομένως, δεν καταλαβαίνω: κάθε δημοκρατία στον κόσμο –και αυτό επίσης ειπώθηκε– κινείται προς την κατεύθυνση μεγαλύτερης διαφάνειας, ηθικής συμπεριφοράς και ελέγχου στα δημόσια αξιώματα. Αυτό ισχύει για κυβερνήσεις, πολιτικά κόμματα –προφανώς– τη δημόσια διοίκηση, τα κράτη μέλη επίσης, την Επιτροπή και το Κοινοβούλιο μας· όλα ακολουθούν την ίδια διαδικασία διαφάνειας, μια διαδικασία που γίνεται όλο και πιο αναγκαία και κατανοητή στην περίπτωση μιας περιοχής τόσο ταραγμένης όπως αυτή από την τραγική διένεξη που λαμβάνει χώρα εκεί.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας, σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Nicole Kiil-Nielsen (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα απλώς να ζητήσω από την κ. Ries, εφόσον δεν πιστεύει ότι υπήρξε αντίκτυπος στην Κνεσέτ ή τις ισραηλινές αρχές, να εξηγήσει το ανακοινωθέν από την ισραηλινή πρεσβεία για στο οποίο μόλις αναφερθήκαμε, καθώς και συγκεκριμένα μηνύματα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας τα οποία λάβαμε τις τελευταίες ημέρες.

  Frédérique Ries (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, δεν είπα ότι δεν επηρεάστηκαν, όπως και ο κ. De Rossa, αναμφίβολα, δεν πιστεύει ότι ήταν το δικό μας έργο και μόνο αυτό που άλλαξε την πορεία των γεγονότων σε αυτήν τη χώρα. Αυτό το οποίο λέω έχοντας συζητήσει το θέμα μόλις την προηγούμενη εβδομάδα με τους βουλευτές αυτής της χώρας είναι ότι ξεκίνησαν τη διαδικασία της συζήτησης και τροποποίησης αυτού του νόμου αρκετά πριν και ανεξάρτητα από την παρέμβασή μας. Θεωρώ ότι ορισμένα από τα σχόλια που κάνουμε εδώ είναι ιδιαίτερα συγκαταβατικά και θα ήμουν εξαιρετικά απρόθυμη να μιλήσω για τον πρέσβη που έστειλε το ανακοινωθέν χθες. Δεν πιστεύω ότι είναι η θέση μου να το κάνω αυτό.

  Heidi Hautala (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, προσωπικά, έχω αφιερώσει μεγάλο μέρος της πολιτικής μου σταδιοδρομίας στην προώθηση της διαφάνειας στη λήψη πολιτικών αποφάσεων, όμως μπορώ πολύ εύκολα να δω ότι αυτό το νομοσχέδιο είναι πολύ επιλεκτικό στις προσπάθειές του να δημιουργήσει διαφάνεια.

Στην Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τον Ιούνιο, είχαμε στην πραγματικότητα ΜΚΟ από το Ισραήλ και τις ρωτήσαμε γι’ αυτόν τον νόμο. Ανησυχούσαν. Ακούσαμε και άλλες απόψεις και προσωπικά είχα αλληλογραφία με τον ισραηλινό πρέσβη στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τον εν λόγω νόμο.

Επομένως, θα έλεγα ότι η εργασία που έχουμε κάνει στο Κοινοβούλιο σχετικά με αυτήν την προφορική ερώτηση στην υποεπιτροπή βοήθησε στη δημιουργία των προϋποθέσεων για μια υγιή δημόσια συζήτηση, η οποία θα έχει αντίκτυπο.

Όμως, πάνω απ’ όλα, αυτό που με εντυπωσίασε σε εκείνη την ακρόαση στην υποεπιτροπή ήταν το θετικό πνεύμα με το οποίο συνεργάζονταν οι ισραηλινές με τις παλαιστινιακές ΜΚΟ. Πιστεύω ότι πρέπει να βρούμε νέους τρόπους να στηρίξουμε τη συνεργασία τους, διότι αυτό θα μπορούσε να διαδραματίσει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην ειρηνευτική διαδικασία.

  Fiorello Provera (EFD). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αυτή η συζήτηση επιβεβαιώνει πολλές προκαταλήψεις σχετικά με το Ισραήλ, οι οποίες εξακολουθούν να επηρεάζουν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μέση Ανατολή.

Σήμερα, συζητάμε έναν νόμο στην Κνεσέτ, ο οποίος πλέον δεν υφίσταται, εφόσον έχει τροποποιηθεί σημαντικά. Ο νέος νόμος ζητεί πλήρη διαφάνεια σχετικά με τη χρηματοδότηση από το εξωτερικό μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) που λειτουργούν στο Ισραήλ, ορισμένες από τις οποίες, πρέπει να ειπωθεί, εμπλέκονται περισσότερο στην πολιτική παρά στην ανθρωπιστική βοήθεια.

Η απαίτηση αυτή για διαφάνεια δεν μου φαίνεται να περιορίζει την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι των ανθρώπων, όμως σήμερα συζητάμε σαν να την περιόριζε. Δεν θα έπρεπε να μας προκαλεί έκπληξη, λοιπόν, η διστακτικότητα των ισραηλινών πολιτικών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, και αυτό μπορεί να εξηγεί για ποιον λόγο δεν καθόμαστε στο τραπέζι των ισραηλινο-παλαιστινιακών διαπραγματεύσεων, αν και είμαστε ο κύριος χορηγός στην περιοχή.

Αντ’ αυτού, θα έπρεπε τώρα να συζητάμε πώς να βελτιώσουμε τη διαφάνεια και την ιχνηλασιμότητα των διαδικασιών μας για τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ και των υπηρεσιών των Ηνωμένων Εθνών που λειτουργούν στην περιοχή. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα απομακρύναμε οποιαδήποτε αμφιβολία από τις πολιτικές μας θέσεις.

Θα ολοκληρώσω με μια πρόταση: αντί να συζητάμε τον εν λόγω νόμο, γιατί δεν οργανώνουμε μια συζήτηση για τον αυξανόμενο αντισημιτισμό στην Ευρώπη, ιδίως μετά τις δηλώσεις του κ. De Gucht;

  Franz Obermayr (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, τον Φεβρουάριο του 2010, η Κνεσέτ ψήφισε έναν νόμο που καταργούσε τη φορολογική απαλλαγή την οποία απολάμβαναν όλες οι οργανώσεις που εργάζονται με ξένες ομάδες. Ακολούθησε τον Απρίλιο ένας νόμος που σκοπεύει να απαγορεύσει όλες τις μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) που εμπλέκονται σε δικαστικές διαδικασίες στο εξωτερικό ενάντια σε ισραηλινούς αξιωματούχους. Είναι προφανές ότι οι επικριτές του συστήματος σύντομα θα γίνουν ο υπ’ αριθμόν ένα δημόσιος εχθρός στο Ισραήλ. Το Νέο Ισραηλινό Μέτωπο κατηγορείται δημόσια ότι κατέστρεψε τα θεμέλια του ισραηλινού κράτους, απλώς επειδή βοήθησε να συνταχθεί η έκθεση Goldstone.

Η ΕΕ πρέπει να λάβει σαφή θέση σε σχέση με αυτήν την αυξανόμενη μισαλλοδοξία. Στο Ισραήλ και στο παλαιστινιακό κράτος, οι ΜΚΟ αποτελούν σημαντικό μέρος της ανάμειξης των πολιτών στην πολιτική και, συνεπώς, χρήζουν προστασίας ως μέρος ενός δημοκρατικού συστήματος. Περιμένουμε οποιαδήποτε χώρα η οποία, όπως το Ισραήλ, επιθυμεί να δημιουργήσει μια στενότερη σχέση με την ΕΕ, να ακολουθεί τους ευρωπαϊκούς κανόνες και να σέβεται τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

  Ria Oomen-Ruijten (PPE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, με έκπληξή μου έμαθα ότι το Ισραήλ προσπαθεί να κρατήσει αυτό το ζήτημα εκτός της ευρωπαϊκής ατζέντας. Πρεσβεύω πάντοτε την αρχή ότι, εάν πιστεύεις στη νομοθεσία σου, δεν θα πρέπει να φοβάσαι μια συζήτηση και αυτή η συζήτηση μπορεί να διαμορφώσει ένα κλίμα μέσα στο οποίο οι ΜΚΟ, οι οποίες είναι και το θέμα εδώ, θα μπορέσουν να συνεχίσουν την εργασία τους στο Ισραήλ χωρίς παρακώλυση. Συνεπώς, μια συζήτηση στο Κοινοβούλιο μπορεί να βοηθήσει να διασκεδασθούν οι ανησυχίες.

Κύριε Πρόεδρε, με ικανοποίηση παρατηρώ ότι πολλά συνέβησαν στην περίοδο που μεσολάβησε μεταξύ της υποβολής από την κ. Heidi Hautala μιας προφορικής ερώτησης στις 27 Απριλίου και της σημερινής συζήτησης. Κατανοώ από την επιστολή του πρέσβη και τη μετάφραση του νομοσχεδίου ότι έχουν γίνει σημαντικές τροποποιήσεις. Χαίρομαι που συμβαίνει αυτό. Ωστόσο, αυτό που με ανησυχεί είναι το πώς θα εφαρμοστεί η νέα νομοθεσία και το ερώτημα εάν θα εφαρμοστεί ή όχι επιλεκτικά. Κατά τη γνώμη μου, η διαφάνεια των ΜΚΟ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος κάθε δημοκρατίας και, γι’ αυτόν τον λόγο, είναι σημαντικό και το Ισραήλ να διασφαλίσει ότι δεν υφίστανται παράλογοι περιορισμοί στις δραστηριότητές τους. Θα ήθελα να θέσω αυτήν την ερώτηση στον κ. Füle: έχουμε εγγυήσεις ότι όλες οι ΜΚΟ στο Ισραήλ θα απολαύουν ίσης μεταχείρισης και ότι αυτή η νέα νομοθεσία δεν θα οδηγήσει σε περιοριστικά μέτρα για τις ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται, πλήρως ή εν μέρει, από το εξωτερικό;

Η τρίτη μου παρατήρηση αφορά τη διαφάνεια, η οποία χρησιμοποιείται ως επιχείρημα –και αυτό είναι καλό και θετικό– αλλά αυτό που δεν κατανοώ είναι γιατί οι ιδιωτικές χορηγίες δεν εμπίπτουν σε αυτήν τη νομοθεσία. Όπως το βλέπω εγώ, πρόκειται για μια σημαντική παράλειψη.

Κύριε Πρόεδρε, σε όλα τα άλλα σημεία, συμφωνώ με τις παρατηρήσεις του συναδέλφου μου κ. Pöttering σχετικά με την πολιτική των εποικισμών.

  Monika Flašíková Beňová (S&D). – (SK) Πρέπει να πω ότι με εκπλήσσει ο τόνος αυτής της συζήτησης. Σήμερα υποτίθεται ότι συζητάμε τις προτάσεις και τις απόψεις μας σχετικά με έναν νόμο που ακόμη τροποποιείται και όπου μπορεί να προτείνουμε στους συναδέλφους μας από την ισραηλινή Κνεσέτ, οι οποίοι είναι εκλεγμένοι ακριβώς όπως και εμείς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τη συμβουλή ή την πολύτιμη εμπειρία μας κατά την έγκριση ενός τέτοιου είδους νόμου.

Δυστυχώς, η συζήτηση αυτή έχει εκφυλιστεί σε ένα είδος μάχης από ένα τμήμα του Κοινοβουλίου ενάντια στο Ισραήλ γενικά. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το Ισραήλ βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση και κατάσταση, ότι είναι το μόνο δημοκρατικό κράτος στην περιοχή και ότι αντιμετωπίζει επιθέσεις από όλους σχεδόν τους γείτονές του. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα, και για να ξεδιαλύνω οποιεσδήποτε αμφιβολίες, κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, υπήρξα αντιπρόεδρος της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τις σχέσεις με το Ισραήλ. Συνεπώς, έχω κάποια εμπειρία, και μάλιστα πολύ καλή, πρέπει να πω, με συναδέλφους από την ισραηλινή Κνεσέτ και ποτέ δεν είχα την αίσθηση, όταν επισκεφτήκαμε το Ισραήλ και είχαμε ερωτήσεις οι οποίες πιθανόν να μην τους ήταν ευχάριστες, ότι δεν ήθελαν να τις απαντήσουν. Τέλος, πολλοί από εσάς που βρίσκεστε εδώ στην παρούσα συζήτηση εργαστήκατε μαζί μου σε εκείνη την αντιπροσωπεία ή εργάζεστε σε αυτήν ακόμη και σήμερα. Ας προχωρήσουμε, επομένως, ας υποβάλουμε μερικές καλές προτάσεις και, κατά τη γνώμη μου, οι συνάδελφοί μας από την Κνεσέτ θα τις ενστερνιστούν και θα χαρούν να εγκρίνουν τον νόμο κατ’ αυτόν τον τρόπο.

  Margrete Auken (Verts/ALE). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, η προηγούμενη ομιλία μού θύμισε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που λάβαμε πριν απλό λίγο καιρό από μια οργάνωση αμερικανο-ισραηλινής φιλίας, που έλεγε ότι έχει έρθει ο καιρός οι άνθρωποι να αρχίσουν αντιμετωπίζουν το Ισραήλ ως δημοκρατία. Μου θύμισε την πασίγνωστη ιστορία σχετικά με τον Γκάντι, τον οποίον ρώτησαν κάποτε τι πιστεύει για τον δυτικό πολιτισμό. Απάντησε: «Θα ήταν μια καλή ιδέα». Πιστεύω ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε το Ισραήλ ως δημοκρατία και να απαιτούμε αυτά που είναι απαραίτητα προκειμένου να είναι μια καλή δημοκρατία.

Έχει επισημανθεί σαφώς σήμερα ότι δεν μπορούμε απλώς να είμαστε ικανοποιημένοι με τη διαφάνεια όσον αφορά τη δημόσια χρηματοδότηση όταν αυτή δεν ισχύει για την ιδιωτική, ακόμη και εάν όλοι γνωρίζουν από πού προέρχεται αυτή. Δεν μπορούμε να λάβουμε σοβαρά υπόψη το Ισραήλ όταν αναφέρεται στη δίωξη των Εβραίων και στο ολοκαύτωμα ως δικαιολογία για να φέρεται άσχημα σε άλλους. Αυτή η υποτίμηση των δεινών των Εβραίων είναι, κατά τη γνώμη μου, ίσως ένα από τα πλέον επαίσχυντα πράγματα που ακούσαμε σε αυτήν τη συζήτηση. Αυτές οι βίαιες πράξεις που διαπράχθηκαν δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται ως παράλογη δικαιολογία για τη μη συμμόρφωση με σημαντικούς βασικούς κανόνες της δημοκρατίας. Πρέπει να προβάλουμε τις ανάλογες απαιτήσεις στο Ισραήλ και να μην το αντιμετωπίζουμε σαν μια κατασκήνωση για ευαίσθητα παιδιά ή να κάνουμε εξαιρέσεις γι’ αυτό σαν να είναι κατά κάποιον τρόπο ανάπηρο.

  Zuzana Roithová (PPE). – (CS) Η παρούσα ερώτηση προς την Επιτροπή από τους βουλευτές στα αριστερά απομακρύνεται, που λέει ο λόγος, από την επίσημη γραμμή και είναι, γι’ αυτόν τον λόγο, παράλογη. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ο νόμος τον οποίον θα ψηφίσει η Κνεσέτ τον επόμενο μήνα έχει επί του παρόντος διαφορετική μορφή. Πιστεύω ακράδαντα ότι μια χώρα που λειτουργεί δημοκρατικά, όπως το Ισραήλ, έχει το δικαίωμα να ψηφίζει νόμους, αρκεί να μην είναι αντίθετοι με το διεθνές δίκαιο, και αυτό δεν συνέβη ούτε με την αρχική κυβερνητική πρόταση. Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι στη χώρα μου αποτελεί συνήθη πρακτική για τις εθελοντικές οργανώσεις να κατονομάζουν τις πηγές τους, συμπεριλαμβανομένων των πηγών από ξένους και ιδιωτικούς χορηγούς.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση συγχρηματοδοτεί μη κυβερνητικές οργανώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και δεν είμαστε πάντοτε σίγουροι για ποιους σκοπούς χρησιμοποιείται τελικά η στήριξη. Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει συνεπώς να επιδοκιμάζουμε το γεγονός ότι η ισραηλινή κυβέρνηση και το κοινοβούλιο προσπαθούν να επιτύχουν μεγαλύτερη διαφάνεια σε σχέση με τα ποσά που εισρέουν από το εξωτερικό στα πολιτικά κινήματα και τις πολιτικά ενεργές μη κυβερνητικές οργανώσεις. Θα έπρεπε να ανησυχούμε μάλλον ότι κάποιες από αυτές χρησιμοποιούν πόρους από τρομοκρατικές οργανώσεις του εξωτερικού για να υπονομεύσουν τις ειρηνευτικές προσπάθειες και να απειλήσουν την ασφάλεια των ισραηλινών πολιτών.

Λυπάμαι που ορισμένοι βουλευτές στα αριστερά ενοχλούνται με την ιδέα των καλών σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προτεραιότητά μας, ωστόσο, είναι η ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ του Ισραήλ και του μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους και όχι η διάδοση της προκατάληψης και της κακολογίας. Ωστόσο, αυτό που με ενοχλεί είναι το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν προσκλήθηκε στις διακυβερνητικές διαπραγματεύσεις, και η ερώτησή μου προς την Επιτροπή είναι: μπορείτε να αλλάξετε αυτήν την κατάσταση;

  Pier Antonio Panzeri (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ασφαλώς θα μπορούσε κανείς να είναι αντίθετος με τους λόγους που οδήγησαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο να συζητήσει και να εκδώσει απόφαση επί μιας νομοθετικής πράξης που εγκρίνει ένα δημοκρατικά εκλεγμένο κοινοβούλιο, όπως η ισραηλινή Κνεσέτ.

Παρόμοιες αντιρρήσεις είναι κατανοητές, όμως υπάρχουν τουλάχιστον δύο βασικοί λόγοι γιατί αυτή η συζήτηση είναι αναγκαία. Ο πρώτος είναι ο μοναδικός χαρακτήρας της κατάστασης στη Μέση Ανατολή, που προκύπτει από μια διένεξη που διαρκεί υπερβολικά πολύ και δεν αφορά μόνο το Ισραήλ. Ο δεύτερος είναι ο σημαντικός ρόλος που διαδραματίζουν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) σε αυτήν την περιοχή, τόσο από πλευράς ανθρωπιστικής βοήθειας όσο και σε σχέση με πολιτικές αναπτυξιακής συνεργασίας. Επιπλέον, οι ίδιες οι ισραηλινές αρχές θα έπρεπε να αξιολογήσουν πιο προσεκτικά αυτόν τον ρόλο, διότι χωρίς την εργασία που γίνεται από όλες τις ΜΚΟ οι εντάσεις στην περιοχή θα ήταν μεγαλύτερες και πολύ πιο σοβαρές.

Γι’ αυτόν τον λόγο, θα είναι απολύτως φυσικό να προτείνουμε στην Κνεσέτ, όταν σκοπεύει να νομοθετήσει επ’ αυτού του θέματος, να καθορίσει δύο σαφείς στόχους εκτός από τις αλλαγές που έγιναν ήδη: να διασφαλίσει τη διαφάνεια στη χρηματοδότηση που θα ισχύει για όλους χωρίς προκαταλήψεις, συμπεριλαμβανομένων των οργανώσεων όπως είναι οι ΜΚΟ των εποίκων, για παράδειγμα· και να καταστήσει δυνατή τη λειτουργία των ΜΚΟ στην πράξη, εφόσον το έργο τους είναι σημαντικό, ιδίως για το μέλλον των ίδιων των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων.

  Sari Essayah (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η αρχή του νομοσχεδίου είναι ότι η χρηματοδότηση των ΜΚΟ από ξένες κυβερνήσεις θα πρέπει να διέπεται από πλήρη διαφάνεια.

Έχουμε πρόβλημα με τη διαφάνεια; Ας ελπίσουμε πως όχι. Στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ έχουμε νομοθεσία σχετικά με τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ και τη διαφάνειά της, καθώς και σχετικά με τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων. Στη Φινλανδία, για παράδειγμα, ψηφίσαμε πρόσφατα έναν νόμο για τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων, μέσω του οποίου θέλαμε να απαγορεύσουμε όλα τα είδη ξένης χρηματοδότησης εκτός από αυτήν από ευρωπαϊκά αδελφά κόμματα. Δεν θέλουμε ξένες δυνάμεις να είναι σε θέση να εξαγοράζουν επιρροή στη φινλανδική πολιτική ζωή.

Όλοι εμείς οι πολιτικοί θα ήμασταν κατάπληκτοι εάν μια κυβέρνηση ενός κράτους μέλους της ΕΕ άρχιζε να χρηματοδοτεί τις εθνικές μας ΜΚΟ για πολιτικές εκστρατείες. Θα θέλαμε τουλάχιστον να γνωρίζουμε την πηγή των χρημάτων και τα πιθανά κίνητρα.

Ο εκπρόσωπος της Τετραμερούς Διάσκεψης, Tony Blair, επισήμανε στην ομιλία του στην Herzliya την προηγούμενη εβδομάδα τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που εφαρμόζονται συχνά στην ευρωπαϊκή στάση απέναντι στο Ισραήλ. Είπε: μην εφαρμόζετε στην κυβέρνηση του Ισραήλ κανόνες τους οποίους ούτε που θα ονειρευόσασταν να εφαρμόσετε στη δική σας χώρα.

Επομένως, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να στηρίξει τους ισραηλινούς νομοθέτες προκειμένου να διασφαλίσουν τη διαφάνεια παρά να τους επιτίθεται με ψευδείς κατηγορίες και να μην παρεμβαίνει σε μια δημοκρατική νομοθετική διαδικασία.

Γνωρίζουμε, ως Ευρωπαίοι, ότι τα έργα των ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από την ΕΕ δεν προάγουν πάντοτε την ειρήνη, αλλά εργάζονται μάλλον ενάντια στην αμοιβαία κατανόηση και δημιουργούν περισσότερη δυσπιστία και εχθρότητα μεταξύ των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων;

Συνεπώς, αυτή η νέα νομοθεσία είναι σημαντική και για τους ευρωπαίους φορολογούμενους, προκειμένου να γνωρίζουμε πώς δαπανώνται τα χρήματά μας σε αυτόν τον τομέα.

  Marek Siwiec (S&D). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, λένε ότι πριν υπογράψεις μια συμφωνία με μια τράπεζα, θα πρέπει να διαβάσεις τα μικρά γράμματα στο κάτω μέρος. Στην ερώτηση που συζητάμε σήμερα είναι σημαντικό να διαβάσουμε όσα λέγονται στο τέλος της ερώτησης. Οι συντάκτες ρωτούν πώς θα επηρεάσει το εν λόγω θέμα το μέλλον των σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και του Ισραήλ. Η απάντησή μου είναι ότι θα έχει πολύ θετική επιρροή, διότι λέμε σήμερα ότι έχουμε έναν εταίρο στη Μέση Ανατολή που είναι δημοκρατική χώρα και ότι υπάρχουν άτομα εκεί που θέλουν να είναι προσεκτικά με τα ευρωπαϊκά χρήματα και επιθυμούν να μεριμνήσουν σχετικά με το πώς δαπανώνται αυτά τα χρήματα. Είναι η μόνη χώρα στην περιοχή που είναι τόσο προσεκτική με τα ευρωπαϊκά χρήματα. Όχι μακριά από αυτήν τη χώρα, εκατομμύρια ευρώ εξαφανίζονται χωρίς ίχνη και δεν γνωρίζουμε πώς δαπανώνται αυτά τα χρήματα. Εάν σήμερα μπορούμε να αισθανθούμε μια στιγμή ικανοποίησης, είναι επειδή προάγουμε τη δημοκρατία στο Ισραήλ. Λέμε ότι είναι δημοκρατική χώρα και ότι οικοδομεί μια δημοκρατία σύμφωνα με τα δικά μας πρότυπα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πέτυχε κάτι εξαιρετικό με αυτήν τη συζήτηση. Καλή τη πίστει, υπερασπιστήκαμε τις μη κυβερνητικές οργανώσεις στο Ισραήλ –οργανώσεις που δεν αισθάνονται ότι κινδυνεύουν– και τις προστατεύουμε από μια νομοθεσία που δεν έχει τεθεί ακόμα σε ισχύ. Θα ήθελα αυτό να θεωρηθεί ως θετικό μήνυμα από αυτήν τη συζήτηση.

  Zoran Thaler (S&D). – (SL) Η τάση της περιοριστικής νομοθεσίας στο Ισραήλ καταδεικνύει την ολοένα μεγαλύτερη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ του ιδανικού του Ισραήλ ότι είναι η μόνη αληθινή δημοκρατία στη Μέση Ανατολή, όπως μας αρέσει να επισημαίνουμε με υπερηφάνεια, και της πραγματικής κατάστασης, η οποία, παρά αυτήν την αναντίρρητη δημοκρατία, περιλαμβάνει επίσης την καταστολή των νόμιμων δικαιωμάτων του γειτονικού παλαιστινιακού λαού για αυτοδιάθεση, καθώς και για τη δική τους χώρα και ελευθερία.

Εφόσον αυτή είναι η πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης, όποιος είναι αντίθετος με αυτήν, είτε μεμονωμένο άτομο είτε μη κυβερνητική οργάνωση, αργά ή γρήγορα θα γίνει εχθρός της δικτατορίας της. Είναι δύσκολο, αδύνατο, να είσαι δημοκρατία πίσω από ψηλά τείχη και παράλληλα να καταπιέζεις άλλους. Πρόκειται για ψευδαίσθηση.

Γι’ αυτόν τον λόγο, το Ισραήλ πρέπει να επιλέξει μεταξύ του να παραμείνει δημοκρατία και να αναπτυχθεί δημοκρατικά –υπό την έννοια του να αναγνωρίσει και να επιτρέψει στον γειτονικό του πληθυσμό, τους Παλαιστινίους, να ασκήσουν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα– και να διατηρήσει τη σημερινή πολιτική του της υπονόμευσης αυτών των δικαιωμάτων και της περιστασιακής ολίσθησης σε μη δημοκρατική συμπεριφορά, έλλειψη διαφάνειας, μικρόνοια, ξενοφοβία και καταπίεση της κοινωνίας των πολιτών. Δυστυχώς, το αναπόφευκτο τίμημα μιας τέτοιας πολιτικής έναντι των Παλαιστινίων θα είναι η καταστροφή της ίδιας της δημοκρατίας του Ισραήλ.

  Ulrike Lunacek (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Επίτροπο Füle για τα όσα ανέφερε με σαφήνεια σχετικά με την κοινωνία των πολιτών του Ισραήλ –η οποία είναι εξαιρετικά ζωντανή, όπως όλοι γνωρίζουμε– αλλά και για την κριτική του στον νόμο που άλλαξε.

Ένα από τα σημεία που βρήκα πολύ θετικά στη διαδικασία που εξελίσσεται είναι ότι ορισμένα από τα πολύ αρνητικά μέρη του νόμου έχουν αλλάξει. Ωστόσο, εξακολουθούν να υφίστανται κάποια θέματα που μπορεί να χρειάζονται στενότερη επανεξέταση από τα μέλη της Κνεσέτ. Αναφέρατε ένα από αυτά – το γεγονός ότι η ιδιωτική χρηματοδότηση δεν αποτελεί μέρος του νόμου όπου απαιτείται διαφάνεια. Γνωρίζουμε πολύ καλά –και στις δικές μας χώρες– ότι υπάρχει ιδιωτική χρηματοδότηση και θα πρέπει να υπάρχει διαφάνεια. Κάποιος άλλος είπε ότι τα πολιτικά κόμματα θα πρέπει να είναι ανοικτά σχετικά με το ποιοι ιδιώτες, εταιρείες κλπ. τα χρηματοδοτούν. Στη χώρα μου υπάρχουν προβλήματα στον τομέα αυτόν.

Πρόκειται για ένα θέμα που, παρά τη φιλία με την Κνεσέτ και το Ισραήλ, ευελπιστώ ότι θα αλλάξει, έτσι ώστε η κοινωνία των πολιτών στο Ισραήλ να είναι όσο το δυνατόν πιο διαφανής, αλλά και ενεργή στο μέλλον για την ειρήνη στην περιοχή.

  Ivo Vajgl (ALDE). – (SL) Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το Ισραήλ είναι ένα δημοκρατικό κράτος, όμως κανένα δημοκρατικό κράτος δεν έχει ανοσία στις μη δημοκρατικές πράξεις ή πιέσεις.

Σε αυτήν την περίπτωση, που αφορά την πίεση που ασκείται σε μη κυβερνητικές οργανώσεις στο Ισραήλ, είμαστε αντιμέτωποι με μη δημοκρατικές πράξεις και, μάλιστα, μας προειδοποίησαν γι’ αυτές κατά την επίσκεψή μας στο Ισραήλ ως αντιπροσωπεία. Επιπλέον, τώρα που έχω μιλήσει σε κάποιες επαφές στις Βρυξέλλες, πιστεύω ακλόνητα ότι συνέβησαν.

Σήμερα, εδώ, συζητάμε έναν συγκεκριμένο νόμο. Ωστόσο, υπάρχουν στην πραγματικότητα τρεις νόμοι που ο καθένας με τον τρόπο του ουσιαστικά τοποθετεί τις ΜΚΟ και όσους συνεργάζονται με αυτές σε αμφίσημη θέση. Αυτό δεν είναι καλό για καμία δημοκρατία. Εφόσον η συζήτησή μας θα έχει αντίκτυπο στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, πρέπει να πω ότι μέχρι τώρα η μεγαλύτερη βλάβη που προκλήθηκε στις ειρηνευτικές συνομιλίες ήταν η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών του Ισραήλ, κ. Lieberman, ότι το Ισραήλ θα συνεχίσει να οικοδομεί οικισμούς στα κατεχόμενα εδάφη.

  Alexandra Thein (ALDE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω το Ισραήλ που έλαβε σοβαρά υπόψη του τις πολλές ανησυχίες για την προτεινόμενη νομοθεσία του, καθώς και για το γεγονός ότι μετρίασε ελαφρά τις διατάξεις.

Από τις μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) απαιτείται, επί πολλά χρόνια, να αποκαλύπτουν τις πηγές χρηματοδότησής τους με διαφανή τρόπο, ακόμη και να δημοσιεύουν αυτές τις πληροφορίες στους ιστοτόπους τους. Η σχεδιαζόμενη νομοθεσία, ακόμη και στη μετριασμένη μορφή της, στοχεύει σε τελική ανάλυση μόνο σε συγκεκριμένες ΜΚΟ: πρώτον, σε οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και, δεύτερον, σε αυτές που λαμβάνουν δημόσια χρηματοδότηση. Αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, δημόσιο χρήμα από τα Ηνωμένα Έθνη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αντιθέτως, ακροδεξιές ομάδες ή μη κυβερνητικές οργανώσεις που χρηματοδοτούνται ιδιωτικά και οι οποίες, για παράδειγμα, στηρίζουν την οικοδόμηση παράνομων οικισμών, δεν υπόκεινται σε κανέναν νομικό περιορισμό και δεν είναι υποχρεωμένες να δημοσιοποιούν τις πηγές χρηματοδότησής τους. Το πρόβλημα με την προτεινόμενη χρηματοδότηση είναι αυτή η άνιση μεταχείριση.

  Stefan Füle, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η συζήτηση σήμερα κατέδειξε για ακόμη μία φορά τη σπουδαιότητα που αποδίδουμε όλοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην κοινωνία των πολιτών. Μια ελεύθερη και ενεργή κοινωνία των πολιτών υπογραμμίζει την ανάπτυξη μιας υγιούς δημοκρατίας.

Έχω λάβει γνώση των πολλών παρατηρήσεων που κάνατε σήμερα και θα τις διαβιβάσω στους ισραηλινούς εταίρους μας. Θα βρω επίσης τρόπο να ενημερώσω την Ύπατη Εκπρόσωπο και Αντιπρόεδρο για συγκεκριμένες πτυχές των συζητήσεών μας, καθώς είναι η εκπρόσωπός μας στην Τετραμερή Διάσκεψη και διασφαλίζει αποτελεσματικά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί να διαδραματίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή.

Προτού ολοκληρώσω, επιτρέψτε μου να διατυπώσω δύο εξαιρετικά σημαντικές παρατηρήσεις. Η πρώτη είναι ότι θα συνεχίσουμε να παρέχουμε χρηματοδότηση στις ΜΚΟ για επιλέξιμα έργα που ανταποκρίνονται στους στόχους μας. Δεύτερον, θα συνεχίσουμε τον διάλογο με τις ισραηλινές αρχές στο πλαίσιο των υφιστάμενων πολιτικών συνθηκών. Ο διάλογος πρέπει να παραμείνει ανοικτός με αυτόν τον πολύ σημαντικό εταίρο σε όλα τα επίπεδα και μέσω όλων των διαύλων.

Επιτρέψτε μου να σας διαβεβαιώσω, εν κατακλείδι, ότι η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρακολουθεί αυτό το ζήτημα και να υποστηρίζει στους ισραηλινούς εταίρους μας την ανάγκη προώθησης και περαιτέρω διευκόλυνσης, παρά περιορισμού, του έργου ενός ενεργού τομέα ΜΚΟ.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Olga Sehnalovα (S&D), γραπτώς. – (CS) Οι εθελοντικές οργανώσεις αποτελούν ένα νόμιμο και ουσιαστικό στοιχείο της κοινωνίας των πολιτών σε μια φυσιολογική δημοκρατική χώρα. Ωστόσο, είναι εξίσου δημοκρατικό να απαιτείται διαφάνεια σε σχέση με τα οικονομικά τους, τόσο από δημόσιες όσο και από ιδιωτικές πηγές. Το ερώτημα που χρήζει αντιμετώπισης, συνεπώς, είναι το επίπεδο και η συγκεκριμένη νομοθεσία για να εξασφαλιστεί αυτή η διαφάνεια. Θα ήταν, συνεπώς, καλό να προσεγγίσουμε το ερώτημα αυτό ψύχραιμα, χωρίς προκατάληψη, και δείχνοντας εμπιστοσύνη στους δημοκρατικά εκλεγμένους συναδέλφους μας στην ισραηλινή Κνεσέτ.