Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010 - Βρυξέλλες

13. Κοινωνικές διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με τις κοινωνικές διατάξεις στη Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Philippe Courard, ασκών την Προεδρία του Συμβουλίου. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να μιλήσω εξ ονόματος της κ. Onkelinx, της αντιπροέδρου της βελγικής κυβέρνησης, σχετικά με διάφορες νέες προοπτικές επί κοινωνικών ζητημάτων που προσφέρει η Συνθήκη της Λισαβόνας.

Πιστεύω πραγματικά ότι πρέπει να εξετάσουμε τις κοινωνικές εξελίξεις στο ευρωπαϊκό δίκαιο. Συγκεκριμένα, το άρθρο 9 της Συνθήκης προβλέπει μία οριζόντια διάταξη κοινωνικής προστασίας που υποχρεώνει τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να συνεκτιμούν τις απαιτήσεις που συνδέονται με την προαγωγή υψηλού επιπέδου απασχόλησης, με τη διασφάλιση της κατάλληλης κοινωνικής προστασίας, με την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού καθώς και με υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, κατάρτισης και προστασίας της ανθρώπινης υγείας.

Αυτή η απαίτηση ακολουθεί τη δήλωση στο άρθρο 3, παράγραφος 3, της Συνθήκης, σύμφωνα με την οποία η εσωτερική αγορά οικοδομείται μέσω πολιτικών που βασίζονται σε μια κοινωνική οικονομία της αγοράς, η οποία είναι άκρως ανταγωνιστική και προσανατολίζεται προς την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική πρόοδο.

Συνεπώς, το άρθρο 9 ζητεί από τώρα και στο εξής τη συνεκτίμηση της κοινωνικής διάστασης κατά τον καθορισμό όλων των ευρωπαϊκών πολιτικών. Αυτό συνεπάγεται τη δίκαιη εξισορρόπηση των πτυχών που θα πρέπει να υλοποιήσουμε στην πράξη. Αυτός είναι ένας εγκάρσιος στόχος προτεραιότητας για τη βελγική Προεδρία.

Στο μέλλον, λοιπόν, θα πρέπει να δίνουμε πολύ μεγαλύτερη προσοχή στις κοινωνικές επιπτώσεις των πολιτικών που αναπτύσσονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μολονότι πρέπει να μεγιστοποιήσουμε την οικονομική ανάπτυξη εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει επίσης να ενθαρρύνουμε τη δίκαιη κατανομή των καρπών αυτής της ανάπτυξης, και πρέπει να εστιάσουμε ιδιαιτέρως την προσοχή μας στην τύχη των πλέον ευάλωτων ανθρώπων.

Πρέπει επίσης να συνεκτιμήσουμε την κοινωνική διάσταση στη στρατηγική «Ευρώπη 2020», η οποία, όπως γνωρίζετε, εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου. Αυτή η στρατηγική, η οποία στοχεύει στην απασχόληση και την ανάπτυξη, συμπεριλαμβάνει τις οικονομικές, κοινωνικές, εργασιακές και περιβαλλοντικές διαστάσεις. Βασίζεται σε περιορισμένο αριθμό ποσοτικοποιημένων στόχων και σε ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές.

Από τους πέντε καθορισμένους στόχους, ο ένας αφορά ειδικά την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Τίθεται ο στόχος να εξέλθουν από τη φτώχεια τουλάχιστον 20 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρωπαϊκή Ένωση έως το 2020. Μαζί με την κατευθυντήρια γραμμή 10, συνιστά τον κοινωνικό πυλώνα της στρατηγικής.

Παρόλο που μπορεί να μας απογοητεύει η έλλειψη φιλοδοξίας της, η στρατηγική επιδεικνύει βούληση να επιτύχει έναν συγκεκριμένο και σαφώς προσδιορίσιμο στόχο, ο οποίος είναι νέος σε αυτόν τον τομέα, και εισάγει νέα δυναμική την οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναφέρουν κάθε έτος, στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων τους, την πρόοδο που σημείωσαν αναφορικά με την εφαρμογή του συγκεκριμένου στόχου.

Ανέκαθεν θεωρούσα ότι πρέπει να μεγιστοποιήσουμε το όφελος αυτής της κοινωνικής διάστασης της στρατηγικής ΕΕ 2020. Επιθυμώ η βελγική Προεδρία να αποτελέσει κατ’°εξοχήν κοινωνική Προεδρία. Στο πλαίσιο αυτό, η στρατηγική «Ευρώπη 2020» προσφέρει μία δυνατότητα προβολής: μια ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική. Αυτή θα είναι μια γνήσια πρόκληση, καθώς τα κράτη μέλη είναι απασχολημένα με τον καθορισμό των προγραμμάτων μεταρρυθμίσεών τους, και συνεπώς τις πολιτικές τους για την επίτευξη των ποσοτικοποιημένων στόχων, και, ταυτόχρονα, είναι απασχολημένα με τους εθνικούς προϋπολογισμούς τους, που περιορίζουν τη δημοσιονομική ελευθερία τους.

Επιπλέον, η χρηματοπιστωτική κρίση είναι ακόμα πρόσφατη, και η οικονομική ανάκαμψη γίνεται αισθητή με βραδείς ρυθμούς. Επομένως, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η δημοσιονομική εξυγίανση δεν θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στις πολιτικές απασχόλησης και τις κοινωνικές πολιτικές. Η στρατηγική ανάπτυξης ΕΕ 2020 πρέπει να είναι βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς. Δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται από ανάπτυξη χωρίς θέσεις εργασίας· πρέπει να επιδιώκει την καταπολέμηση της εργασιακής ανασφάλειας. Κατά συνέπεια, η καταπολέμηση της φτώχειας πρέπει πραγματικά να μας απασχολεί έντονα.

Στο Συμβούλιο, η βελγική Προεδρία εργάζεται σκληρά για να καταστεί αποτελεσματική αυτή η δυναμική, αλλά επίσης θεωρεί ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει η Επιτροπή στο πλαίσιο αυτό. Θα παροτρύναμε πραγματικά την Επιτροπή υιοθετήσει δυναμική στάση επί του συγκεκριμένου ζητήματος. Σκέφτομαι εδώ τις εμβληματικές πρωτοβουλίες που πρέπει να εγκρίνει, ιδίως την πλατφόρμα για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, που πρέπει να προσφέρουν μια ευρύτερη προοπτική επί των κοινωνικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.

Μεταξύ άλλων, η Επιτροπή πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτήν τη μέθοδο για να προτείνει τρόπους για να εφαρμόσουμε συγκεκριμένα τη νέα οριζόντια κοινωνική ρήτρα του άρθρου 9 της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Όπως βλέπετε, η βελγική Προεδρία έχει πολλές φιλοδοξίες, αλλά πιστεύω πραγματικά ότι θα καλύψει τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των συμπολιτών μας. Χωρίς κοινωνική διάσταση, το ευρωπαϊκό εγχείρημα είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Καλείστε δε και εν προκειμένω να διαδραματίσετε τον δικό σας ρόλο στη συνέχιση της συζήτησης σχετικά με τη στρατηγική αυτήν, όχι μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά επίσης τονίζοντας την κοινωνική διάσταση στις επιμέρους χώρες σας.

  László Andor, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, η οριζόντια κοινωνική ρήτρα που περιέχεται στο άρθρο 9 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρει: «Κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή των πολιτικών και των δράσεων της, η Ένωση συνεκτιμά», μεταξύ άλλων, «τις απαιτήσεις που συνδέονται με την προαγωγή υψηλού επιπέδου απασχόλησης, με τη διασφάλιση της κατάλληλης κοινωνικής προστασίας» και «με την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού». Η Επιτροπή έχει δεσμευτεί να εφαρμόσει αυτήν τη ρήτρα, μεταξύ άλλων, μέσω της ενίσχυσης της εκτίμησης των κοινωνικών επιπτώσεων, στο πλαίσιο του συνολικού συστήματος εκτίμησης επιπτώσεων που διαθέτει.

Σχετικά με την ειδική κατάσταση των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος (ΚΥΓΕ), η Επιτροπή πιστεύει ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ασφάλεια δικαίου για τις δημόσιες αρχές στα κράτη μέλη. Ωστόσο, η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι είναι απαραίτητο, στο παρόν στάδιο, να συσταθεί πολυμερής ομάδα δράσης για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν ορισμένοι φορείς παροχής ΚΥΓΕ αναφορικά με την ερμηνεία των κανόνων της ενιαίας αγοράς.

Η Επιτροπή γνωρίζει ότι σημαντικός αριθμός δημόσιων αρχών και ενδιαφερόμενων μερών θεωρεί ότι οι κανόνες της ΕΕ που εφαρμόζονται στις κοινωνικές υπηρεσίες παρεμποδίζουν την οργάνωση και τη χρηματοδότηση αυτών των υπηρεσιών. Ωστόσο, οι διαβουλεύσεις με τις δημόσιες αρχές και τα ενδιαφερόμενα μέρη καταδεικνύουν ότι οι υφιστάμενοι κανόνες λαμβάνουν εν γένει υπόψη τις ιδιαιτερότητες των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος. Τα αναφερόμενα προβλήματα οφείλονται πολύ συχνά στην έλλειψη ενημέρωσης και πληροφόρησης σχετικά με τους κανόνες, ή σε αμφιβολίες για τον τρόπο με τον οποίο αυτοί οι κανόνες πρέπει να εφαρμόζονται.

Για τον λόγο αυτόν, η Επιτροπή έχει θέσει σε εφαρμογή μια στρατηγική, συμπεριλαμβανομένων ενός διαλογικού συστήματος πληροφόρησης, των εγγράφων σχετικά με συχνές ερωτήσεις, και της πρωτοβουλίας επιμόρφωσης των τοπικών δημόσιων αρχών. Η Επιτροπή βρίσκεται σε διαδικασία ενημέρωσης των εγγράφων συχνών ερωτήσεων. Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή, η Επιτροπή θα τα παρουσιάσει στα κράτη μέλη και τα ενδιαφερόμενα μέρη στο πλαίσιο της επιτροπής κοινωνικής προστασίας.

Άλλο ένα φόρουμ συζήτησης με τα κράτη μέλη είναι η συμβουλευτική επιτροπή για τις δημόσιες συμβάσεις. Μόλις ολοκληρώθηκε μια δημόσια διαβούλευση σχετικά με τη δέσμη για τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, με στόχο την αποσαφήνιση και την απλούστευση της εφαρμογής των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις. Η Επιτροπή θα δημοσιεύσει τις διαπιστώσεις της σχετικά με τις συνεισφορές του Κοινοβουλίου, της Επιτροπής των Περιφερειών, της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής και των κρατών μελών. Όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα η Επιτροπή, οι ιδιαιτερότητες των κοινωνικών υπηρεσιών θα ληφθούν δεόντως υπόψη κατά την αναθεώρηση της δέσμης.

Επιπλέον, η Επιτροπή διεξήγαγε την τελευταία πενταετία γόνιμο διάλογο με τους κύριους ενδιαφερόμενους φορείς σχετικά με τις ενδεχόμενες προσαρμογές των υφιστάμενων κανόνων της ΕΕ – συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της Επιτροπής Κοινωνικής Προστασίας και της διακομματικής ομάδας του Κοινοβουλίου για τις δημόσιες υπηρεσίες. Τον Ιούλιο, η Επιτροπή συμμετείχε σε σεμινάριο που διοργάνωσε η βελγική Προεδρία με τα κράτη μέλη και διάφορους ενδιαφερόμενους φορείς. Για άλλη μία φορά, αυτές οι συζητήσεις κατέδειξαν ότι, παρά το έντονο και έννομο συμφέρον για κατάλληλο συντονισμό, δεν συντρέχουν πραγματικοί λόγοι για την τροποποίηση της θεμελιώδους δομής των υφιστάμενων κανόνων της ΕΕ, προκειμένου να προσαρμοστούν στις ιδιαιτερότητες των ΚΥΓΕ. Τούτου λεχθέντος, η Επιτροπή γνωρίζει ότι η βελγική Προεδρία προέβη σε ορισμένες συστάσεις με σκοπό να αποσαφηνιστούν και να προσαρμοστούν οι υφιστάμενοι κανόνες. Η Επιτροπή εξετάζει προσεκτικά τις προτάσεις αυτές.

Υπενθυμίζω επίσης ότι το τρίτο φόρουμ για τις κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, που πρόκειται να διοργανωθεί στις 26 και 27 Οκτωβρίου υπό την αιγίδα της βελγικής Προεδρίας, θα παράσχει τη δυνατότητα να συζητηθούν αυτές οι προτάσεις και ενδεχομένως και άλλες.

Τέλος, η Επιτροπή εργάζεται στο πλαίσιο της Επιτροπής Κοινωνικής Προστασίας επί ενός εθελοντικού πλαισίου ποιότητας για τις κοινωνικές υπηρεσίες. Κατά την κατάρτιση αυτού του πλαισίου, η Επιτροπή συνεργάστηκε πολύ στενά με τους κύριους ενδιαφερόμενους φορείς, τους κοινωνικούς εταίρους, τις τοπικές αρχές, τους φορείς παροχής υπηρεσιών και τους χρήστες.

Συνοπτικά, η Επιτροπή έχει αναλάβει τη δέσμευση να εφαρμόσει τη νέα οριζόντια κοινωνική ρήτρα, μεταξύ άλλων, και στις ΚΥΓΕ.

Όπως διευκρίνισα, υπάρχουν πολλά φόρουμ συζήτησης και διαλόγου με τα ενδιαφερόμενα μέρη όσον αφορά τις ΚΥΓΕ. Συνεπώς, η Επιτροπή, δεν θεωρεί ότι συντρέχει λόγος να συγκροτήσει επιπρόσθετη ομάδα δράσης. Ωστόσο, η Επιτροπή δεσμεύεται να εξαλείψει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ορισμένοι φορείς παροχής ΚΥΓΕ όσον αφορά την εφαρμογή των κανόνων της ενιαίας αγοράς, συμπεριλαμβανομένης της επικείμενης «Πράξης για την ενιαία αγορά», η οποία αναμένεται να εγκριθεί από την Επιτροπή πριν από τα τέλη Οκτωβρίου.

  Andreas Schwab, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Συνθήκη της Λισαβόνας δεν εκχώρησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ουσιαστικές νέες εξουσίες στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής. Το άρθρο 9 –ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου αναφέρθηκε ήδη σε αυτό– επεκτείνει τις υφιστάμενες εξουσίες στο πλαίσιο της βασικής αρχής για την κοινωνική οικονομία της αγοράς, μίας αρχής την οποία θεωρεί πολύ σημαντική η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), και την οποία συμπεριλάβαμε στην Ευρωπαϊκή Συνέλευση, η οποία ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο για τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

Η δεύτερη παρατήρησή μας αφορά το γεγονός ότι, με την έκθεση του πρώην Επιτρόπου κ. Mario Monti με τίτλο «Οι πολίτες στην καρδιά της Ένωσης», η συνεισφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν ενδιαφέρουσα και πολύτιμη όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να επιτύχουμε τον συνδυασμό των μεγάλων θετικών ωθήσεων της εσωτερικής αγοράς με κοινωνικά στοιχεία της κοινής καταναλωτικής αγοράς. Για τον λόγο αυτόν, κύριε Andor, αναμένουμε με ανυπομονησία την αποκαλούμενη «Πράξη για την ενιαία αγορά», επί της οποίας εργάζεται επί του παρόντος ο Επίτροπος κ. Barnier. Πιστεύουμε ότι τούτη μπορεί πραγματικά να συνδυαστεί εποικοδομητικά με τη δέσμη μέτρων Monti-Kroes. Ωστόσο, εκφράζουμε επιφυλάξεις για το εάν το άνοιγμα των οδηγιών για τις δημόσιες συμβάσεις και η θέσπιση οδηγίας για τις συμβάσεις παραχώρησης θα μας βοηθήσει, εντέλει, να θέσουμε την εσωτερική ευρωπαϊκή αγορά στη σωστή τροχιά, καθόσον τασσόμαστε, προφανώς, κατά οιασδήποτε διόγκωσης του δημόσιου τομέα.

Ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου έκανε ήδη σχετική μνεία, αλλά ιδιαίτερης σημασίας, ήτοι εξίσου βαρύνουσας σημασίας με την κοινωνική σταθεροποίηση –και το δηλώνω αυτό ως μέλος της νεότερης γενιάς στο Κοινοβούλιο– είναι και η συμπερίληψη όλων των σκιωδών προϋπολογισμών –ο καθηγητής Bernd Raffelhüschen που βρίσκεται στο Freiburg έχει μιλήσει για το γεγονός ότι διαθέτουμε μία σειρά κρυφών προϋπολογισμών όσον αφορά τις συνταξιοδοτικές οφειλές– στην εξέταση της κοινωνικής σταθεροποίησης, καθώς και η εφαρμογή μίας πολιτικής που θα παράσχει και στη νεότερη γενιά ίσες ευκαιρίες κατά την προσεχή δεκαετία.

Συνεπώς, πιστεύω ότι αντιμετωπίζουμε από κοινού –και ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου αναφέρθηκε ήδη σε αυτό– μεγάλες προκλήσεις· ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ομάδα PPE διαμορφώνουν κοινή άποψη για την πρόκληση αυτήν∙ και ότι πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να στηρίξουμε το έργο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφορικά τόσο με την εν λόγω δέσμη μέτρων για την εσωτερική αγορά όσο και με τα κοινωνικά μέτρα που πρέπει να συμπληρώνουν την εσωτερική αγορά, στο πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς. Ως εκ τούτου, αδημονώ για τη διεξαγωγή περαιτέρω συζητήσεων, και σας είμαι ευγνώμων για την προσοχή σας.

  Proinsias De Rossa, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω το Συμβούλιο και την Επιτροπή για τις σημερινές δηλώσεις τους, καθώς και την Ομάδα ALDE, την Ομάδα Verts/ALE και την Ομάδα GUE/NGL για τη στήριξη που παρείχαν προκειμένου να συμπεριληφθεί το ζήτημα αυτό στη σημερινή ημερήσια διάταξη.

Οι νέες κοινωνικές διατάξεις δεν διέπουν αποκλειστικά τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, όπως άφησε να εννοηθεί ο βουλευτής της Ομάδας PPE στην παρέμβασή του νωρίτερα σήμερα το απόγευμα, και, όσον αφορά τις κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος (ΚΥΓΕ), πρέπει να καταλήξουμε σε συμπεράσματα για όλα τα θέματα που ακούμε να συζητούνται πλέον επί σειρά ετών, και να μην αναμασούμε παλαιά επιχειρήματα.

Ως εισηγητής της έκθεσης σχετικά με το μέλλον των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος, προσβλέπω στη συνεργασία με όλες τις Ομάδες που αναγνωρίζουν την ανάγκη για την καθιέρωση ισχυρής κοινωνικής οικονομίας της αγοράς και ευελπιστώ να υποβάλουμε συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση των διλημμάτων των φορέων παροχής ΚΥΓΕ.

Όπως αναμφίβολα γνωρίζετε, οι πολίτες της Ευρώπης έχουν υψηλές προσδοκίες όσον αφορά την ανάπτυξη πιο συνεκτικής και δυναμικής κοινωνικής διάστασης στις ευρωπαϊκές πολιτικές και την ευρωπαϊκή νομοθεσία μετά την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας. Πράγματι, μια από τις σημαντικές συζητήσεις που διεξήχθησαν στην Ιρλανδία στο πλαίσιο των δημοψηφισμάτων για τη Συνθήκη της Λισαβόνας αφορούσε τις νέες κοινωνικές διατάξεις, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 3, του άρθρου 9, του άρθρου 14 και του κοινωνικού πρωτοκόλλου, καθώς και πολλών άλλων διατάξεων σχετικά με την αναπηρία και την ισότητα.

Είναι πάντα σημαντικό να ανταποκρινόμαστε στις προσδοκίες των πολιτών. Τούτο δε αποκτά διπλάσια σημασία εν μέσω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, διότι πολλά εκατομμύρια πολίτες μας έχουν ήδη χάσει, και πολλοί περισσότεροι πρόκειται να χάσουν, τις θέσεις εργασίας τους, τις κατοικίες, τις αποταμιεύσεις και τις συντάξεις τους, τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας που τους παρέχονται, καθώς και τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες που προσφέρονται στα παιδιά τους, εξαιτίας της κρίσης και των αντισταθμιστικών μέτρων που εφαρμόζονται.

Εάν το Σώμα των Επιτρόπων και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καταλήξουν εντέλει στην άποψη ότι τα εν λόγω νέα άρθρα της Συνθήκης δεν επιφέρουν καμία απολύτως αλλαγή και συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν τους κοινωνικούς στόχους ως δευτερεύοντες σε σχέση με τους στόχους της αγοράς, θα προκληθεί βαθύτατη αποσταθεροποίηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε περίπτωση που αποτύχουμε να αρθούμε στο ύψος των ευθυνών μας, καιροφυλακτούν πολιτικά κόμματα ακραίας ξενοφοβικής και αδιάλλακτης ιδεολογίας, τα οποία είναι πρόθυμα να εκμεταλλευτούν την οργή και τη δυσαρέσκεια που επικρατεί στην κοινωνία.

Σήμερα, λοιπόν, ζητώ συγκεκριμένα από την Επιτροπή, αλλά και από το Συμβούλιο, να αναγνωρίσουν ότι χρειαζόμαστε μία δυναμική διαδικασία, ούτως ώστε να σημειώσουμε πρόοδο στον τομέα των υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος, ιδίως των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος.

Με λυπεί η σημερινή δήλωση του κ. Επιτρόπου. Αισιοδοξώ ότι, κατά τους προσεχείς μήνες, θα τον πείσουμε ότι σφάλλει, ότι χρειαζόμαστε πράγματι μία δυναμική διαδικασία, ότι χρειαζόμαστε μία ομάδα δράσης υψηλού επιπέδου, στην οποία δεν θα συμμετέχουν μόνο ο ίδιος και άλλες ΓΔ, αλλά και μέλη της κοινωνίας των πολιτών, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, το Συμβούλιο και η Επιτροπή των Περιφερειών.

Χρειαζόμαστε έναν μηχανισμό που θα οδηγήσει στην αλλαγή που όλοι αναγνωρίζουν ότι πρέπει να επέλθει. Κύριε Επίτροπε, σας άκουσα να δηλώνετε –και την ίδια δήλωση έχω ακούσει και από τον κ. Barroso– ότι οι ενδιαφερόμενοι φορείς σάς διαβεβαιώνουν πως δεν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα. Εγώ όμως δεν λαμβάνω ανάλογη διαβεβαίωση εκ μέρους τους. Το τελευταίο εξάμηνο, έχω πραγματοποιήσει συναντήσεις με δεκάδες ενδιαφερόμενους φορείς. Μου δηλώνουν ότι υπάρχουν διοικητικά και νομικά προβλήματα, τα οποία χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Κρίνοντας δε από τις σημερινές σας δηλώσεις, αλλά και από τις δηλώσεις του Συμβουλίου, ενώπιον του παρόντος Σώματος, φοβούμαι ότι δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν επειγόντως. Ευελπιστώ, πάντως, να μπορέσω να σας πείσω να αλλάξετε γνώμη κατά τους προσεχείς μήνες. Ωστόσο, συνιστά επιτακτική ανάγκη η θέσπιση ενός μηχανισμού υψηλού επιπέδου, ο οποίος θα περιλαμβάνει τους ενδιαφερόμενους φορείς και θα διασφαλίζει ότι θα λαμβάνονται και θα υλοποιούνται οι απαιτούμενες αποφάσεις.

Θεωρώ εξαιρετικής σημασίας τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στην εν λόγω διαδικασία. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οφείλουμε να εγκύπτουμε στους προβληματισμούς και να αποδεικνύουμε ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει σοβαρά τη δημιουργία κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, και όχι απλώς και μόνο μίας ενιαίας αγοράς.

  Marian Harkin, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κρατώ ανά χείρας ένα ταλαιπωρημένο από τη χρήση, με πολλές υπογραμμίσεις, σχόλια και λεκέδες από τσάι, αντίγραφο της Συνθήκης της Λισαβόνας. Επί 12 μήνες, με συντρόφευε διαρκώς κατά τις μετακινήσεις μου, όταν προσπαθούσα να πείσω τους ιρλανδούς πολίτες να ψηφίσουν υπέρ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Όταν οι ιρλανδοί πολίτες με ρωτούσαν γιατί πρέπει να ψηφίσουν «ναι», ένας από τους πρώτους πέντε λόγους που τους ανέφερα ήταν ότι αυτή η Συνθήκη θα δημιουργήσει μία πιο κοινωνική Ευρώπη.

Επικυρώσαμε την παρούσα Συνθήκη πριν από 12 μόλις μήνες, και τώρα εμείς, ως πολιτικοί, καλούμαστε να τηρήσουμε τις υποσχέσεις μας. Συζητήσαμε για τη νέα οριζόντια κοινωνική ρήτρα –το άρθρο 9– η οποία υποχρεώνει την Ένωση να συνεκτιμά τις κοινωνικές επιπτώσεις των αποφάσεων που λαμβάνει κατά τη χάραξη των πολιτικών της. Πρόκειται για διατομεακό στόχο, ο οποίος μας παρέχει περισσότερες δυνατότητες φιλοδοξίας κατά τη θέσπιση, τροποποίηση ή εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας, αλλά το άρθρο 9 δεν εγγυάται τα επιθυμητά αποτελέσματα πολιτικής. Αποτελεί ισχυρό μέσο που τίθεται στη διάθεσή μας, ωστόσο πρέπει να διερωτηθούμε εάν το χρησιμοποιούμε πραγματικά ή εάν η χρήση του είναι απλώς διακοσμητική.

Η κοινωνική πολιτική είχε αναπτυχθεί ελάχιστα στις αρχικές Συνθήκες, αλλά πιστεύω ότι είναι σαφώς ισχυρότερη στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Εκτός από το πρωτόκολλο σχετικά με τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος, αναφέρθηκε και το άρθρο 14 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει σαφώς την κοινή ευθύνη των κρατών μελών και της ΕΕ όσον αφορά τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος. Προς το παρόν, η ΕΕ έχει εφαρμόσει κανόνες της εσωτερικής αγοράς, αλλά το άρθρο 14 ορίζει ότι, κατά την εφαρμογή των Συνθηκών, «η Ένωση και τα κράτη μέλη […] μεριμνούν ούτως ώστε οι υπηρεσίες αυτές να λειτουργούν βάσει αρχών και προϋποθέσεων, ιδίως οικονομικών και δημοσιονομικών, οι οποίες επιτρέπουν την εκπλήρωση του σκοπού τους». Πρόκειται για αλλαγή της κοινοτικής πολιτικής, η οποία πρέπει να αντικατοπτρίζεται στις ανακοινώσεις και τις προτάσεις της Επιτροπής.

Επιπλέον, η εφαρμογή της οδηγίας για την απαγόρευση των διακρίσεων εξακολουθεί να παρεμποδίζεται στο πλαίσιο του Συμβουλίου. Η εν λόγω οδηγία αποτελεί σημαντική νομοθετική πράξη, και η εφαρμογή της πρέπει να τεθεί σε ισχύ. Συνεπώς, μολονότι στη Συνθήκη της Λισαβόνας θεσπίζονται οι θεμελιώδεις αρχές και κατοχυρώνεται η νομοθεσία για την κοινωνική πολιτική, δεν έχει καθοριστεί επακριβώς η μελλοντική κατεύθυνση της κοινωνικής πολιτικής. Εμείς –η Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο– μπορούμε, και οφείλουμε, να αξιοποιήσουμε τα μέσα που μας παρέχει η Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Karima Delli (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Courard, κύριε Επίτροπε, ο βασικός στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένας στόχος που αναφέρεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, είναι η ανάπτυξη κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, η οποία προσανατολίζεται προς τον στόχο της πλήρους απασχόλησης και της κοινωνικής προόδου. Συνεπώς, η Συνθήκη περιέχει οριζόντια κοινωνική ρήτρα, η οποία ορίζει ότι η προαγωγή υψηλού επιπέδου απασχόλησης, η κατάλληλη κοινωνική προστασία και η καταπολέμηση του αποκλεισμού πρέπει να καθοδηγούν τον καθορισμό και την εφαρμογή όλων των πολιτικών της ΕΕ.

Η αναγνώριση κοινωνικών δικαιωμάτων και, συγκεκριμένα, του δικαιώματος πρόσβασης σε υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, καθίσταται δεσμευτική στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Ο Χάρτης περιέχει δικαιώματα και αρχές, όπως το δικαίωμα πρόσβασης σε παροχές κοινωνικής ασφάλισης, επιδόματα στέγασης και κοινωνικές υπηρεσίες.

Την παραμονή του τρίτου φόρουμ για τις κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, μία πρωτοβουλία που δρομολόγησε το Κοινοβούλιο, πώς μπορείτε να ισχυρίζεστε ότι, κατά την εφαρμογή των διατάξεων της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι εν λόγω κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος πρέπει να διέπονται μόνο από τους κανόνες του ανταγωνισμού και της εσωτερικής αγοράς, χωρίς καμία προσαρμογή στους ειδικούς τρόπους οργάνωσης και χρηματοδότησής τους;

Δεν αληθεύει ότι η οδηγία για τις υπηρεσίες, επί παραδείγματι, θέτει υπό αμφισβήτηση τον ρόλο των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντοςμε ισχυρή τοπική βάση, συγκροτούμενες δε από μέλη της κοινότητας που δεν στοχεύουν στο οικονομικό κέρδος; Πότε θα σταματήσετε να στρουθοκαμηλίζετε και θα αναλάβετε επιτέλους την ευθύνη που σας αναλογεί ως συννομοθετών, σύμφωνα με τις διατάξεις του νέου άρθρου 14 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

  Lothar Bisky, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, οφείλω να παραδεχτώ ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας και οι κοινωνικές δεσμεύσεις της διατυπώνονται σωστά. Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες έχουν κατεβεί στους δρόμους, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, διαμαρτυρόμενοι κατά της άσκησης εσφαλμένης και αντικοινωνικής πολιτικής απέναντι στην κρίση.

Δεν έχουμε προλάβει ακόμα να εξέλθουμε από αυτήν την κατάσταση, τη χειρότερη των κρίσεων, και ακούμε ήδη από πολλές κυβερνήσεις ότι τα εθνικά χρέη πρέπει να περιοριστούν. Τα αλεξίπτωτα έκτακτης ανάγκης, δηλαδή τα σχέδια διάσωσης, πρέπει να ανοίξουν, δηλώνουν, και επενδυτικά προγράμματα πρέπει να καταργηθούν. Η Επιτροπή ζητεί να καταστεί αυστηρότερο το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης. Πρόκειται να επιβληθούν κυρώσεις σε κράτη όπου καταβάλλονται λογικές αμοιβές και μισθοί, όπου η αγορά εργασίας εξακολουθεί να τηρεί κανόνες ή όπου τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης είναι υπερβολικά «κοινωνικά» – που σημαίνει υπερβολικά δαπανηρά. Οι τραπεζίτες-γκάγκστερ συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους σαν να μην συνέβη τίποτα. Οι συντάξεις και οι μισθοί πρόκειται να περικοπούν, οι φόροι κατανάλωσης ενδέχεται να αυξηθούν. Οι εισφορές στα συστήματα ασφάλισης υγείας αυξάνονται, ενώ οι υπηρεσίες μειώνονται.

Υπό το πρίσμα των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στις υποθέσεις Viking, Laval και Rueffert, δεν ανησυχούν μόνο οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ότι η κοινωνική ισορροπία στην Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε επισφαλή θέση. Η έκκληση των συνδικαλιστικών οργανώσεων για την εφαρμογή ρήτρας κοινωνικής προστασίας αξίζει την πλήρη υποστήριξή μας. Τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα δικαιώματα των συνδικαλιστικών οργανώσεων και η ανάγκη κοινωνικής προστασίας πρέπει να τύχουν της ίδιας σημασίας που αποδίδεται στην εσωτερική αγορά και την ελευθερία παροχής υπηρεσιών – ή να καταστούν ακόμα και προτεραιότητα έναντι των τελευταίων. Αυτό πρέπει να προσδιοριστεί με σαφήνεια στο πρωτογενές δίκαιο. Επισημαίνω αυτά τα γεγονότα, διότι οι σχετικές παράγραφοι φαίνονται απλώς ικανοποιητικές– στην πραγματικότητα, δεν επιφέρουν καμία αλλαγή.

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν μπορεί να διασφαλιστεί χωρίς ελάχιστα κοινωνικά πρότυπα. Η θέσπιση διάταξης κοινωνικής προόδου θα μπορούσε να βελτιώσει τη φήμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία έχει πληγεί έντονα, μεταξύ των απλών πολιτών και να συμβάλει στην εξάλειψη των κοινωνικών φόβων.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαπιστώνεται μία ανησυχητική, κατ’ εμέ, εξέλιξη, στο πλαίσιο της οποίας ολοένα περισσότεροι πολίτες εξωθούνται στην ανεύρεση εργασίας μέσω πρακτορείων προσωρινής απασχόλησης, στην ψευδή αυτοαπασχόληση και σε χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας σύντομης διάρκειας, και όπου τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων φαίνεται να μπαίνουν στο περιθώριο. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όχι μόνο φαίνεται να περιορίζει τα πρότυπα προστασίας των εργαζομένων στη νομολογία του, αλλά επίσης αποκλείει επιχειρηματίες με κοινωνική δραστηριότητα κατά την ανάθεση δημόσιων συμβάσεων.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας επρόκειτο να βελτιώσει τα πάντα, όπως μας είχαν υποσχεθεί, αλλά, προσωπικά, δεν έχω δει καμία κοινωνική ανάκαμψη. Έχουν γίνει προσπάθειες, για παράδειγμα, να μειωθούν οι οικονομικές και κοινωνικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Πλην όμως, η πρόκληση προβλημάτων από τον έλεγχο και την εκτέλεση έργων σε πολλές περιοχές σημαίνει ότι το εν λόγω ταμείο δεν εκπληρώνει την αποστολή του. Θα ήθελα να επισημάνω παρεμπιπτόντως ότι οι ελευθερίες της εσωτερικής αγοράς περιλαμβάνουν πολύ συχνά τις ελευθερίες των πολυεθνικών κοινοπραξιών, οι οποίες συντρίβουν τους τοπικούς εργοδότες, δηλαδή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πιστεύω ότι αυτό πρέπει να αλλάξει το συντομότερο δυνατόν.

  Jean-Paul Gauzès (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η Συνθήκη της Λισαβόνας αναμφίβολα θέτει στην Ευρώπη νέους κοινωνικούς στόχους. Η αειφόρος ανάπτυξη στην Ευρώπη βασίζεται στην υψηλή ανταγωνιστικότητα της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, η οποία σημαίνει πλήρη απασχόληση και κοινωνική πρόοδο, καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και των διακρίσεων, προώθηση της δικαιοσύνης και εξάλειψη της φτώχειας. Η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβεβαιώνει τον ρόλο των κοινωνικών εταίρων και προωθεί τον κοινωνικό διάλογο μεταξύ των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών ενώσεων και των ενώσεων εργοδοτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Επί αυτών των ποικίλων θεμάτων, η πραγματική κατάσταση σίγουρα δεν είναι αυτή που περιέγραψαν ορισμένοι ομιλητές σήμερα. Επί του παρόντος, μπορούμε να δραματοποιούμε την κατάσταση· είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ανησυχητικές καταστάσεις, ότι η κρίση δεν έχει τελειώσει ακόμα, ότι έχει επιφέρει επιπτώσεις. Ωστόσο, η Ευρώπη λαμβάνει μέτρα στον τομέα αυτόν –τα οποία πρέπει να εξηγήσουμε στους πολίτες μας– ώστε να αποκατασταθεί η τάξη, ειδικότερα, στον χρηματοπιστωτικό τομέα, και, εν προκειμένω, είμαστε από τους πρώτους που καταβάλλουν προσπάθειες για την οργάνωση του συγκεκριμένου τομέα, βάσει του έργου μας.

Επιτρέψτε μου να προβώ σε ορισμένες σύντομες παρατηρήσεις. Σχετικά με τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος συγκεκριμένα, δηλώνω ξεκάθαρα ότι πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη ορισμένες ειδικές εθνικές ιδιαιτερότητες, διότι είναι αλήθεια ότι ορισμένοι συμπολίτες μας ανησυχούν κατά κάποιον τρόπο –αναφέρομαι, για παράδειγμα, στους Γάλλους–, σκεπτόμενοι, εσφαλμένα, ότι η Ευρώπη θέτει σε κίνδυνο τις δημόσιες υπηρεσίες που αποτελούν παράδοση στη Γαλλία. Ομοίως, σχετικά με τις δημόσιες συμβάσεις, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μεμονωμένες περιστάσεις, και ιδίως αυτές που επιτρέπουν τη συνεργασία μεταξύ αρκετών δημόσιων αρχών.

Ωστόσο, η κοινωνική πολιτική εξαρτάται από την υγεία της οικονομίας και από την οικονομική ανάπτυξη. Αυτός είναι ο βασικός στόχος της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς.

  Elizabeth Lynne (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σε αντίθεση με ορισμένους άλλους ομιλητές, δεν πιστεύω ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας επιφέρει τόσες αλλαγές στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής όσο σε ορισμένους άλλους τομείς.

Ακολουθούσαμε τη διαδικασία συναπόφασης στον τομέα της απασχόλησης επί σειρά ετών, αλλά, βάσει των διατάξεων γενικής εφαρμογής του Τίτλου ΙΙ, στο άρθρο 9 γίνεται αναφορά, μεταξύ άλλων, στην προστασία της ανθρώπινης υγείας. Μία οδηγία με αντίκτυπο στον εν λόγω τομέα είναι η οδηγία για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, και γνωρίζω ότι η Επιτροπή εξετάζει το συγκεκριμένο θέμα. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επί της οδηγίας για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία στο πλαίσιο της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, πρέπει να διασφαλίσουμε –και ευελπιστώ να συμφωνήσουν τα κράτη μέλη– τη δυνατότητα χρήσης μαγνητικών τομογράφων τελευταίας τεχνολογίας.

Το άρθρο 10 στον Τίτλο II καλύπτει την καταπολέμηση των διακρίσεων. Όπως ανέφεραν αρκετοί ομιλητές, είναι εξαιρετικά σημαντικό να διασφαλίσουμε την αποδέσμευση από το Συμβούλιο της διαδικασίας έγκρισης της οριζόντιας οδηγίας σχετικά με την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες, καθώς και την άρση των ενστάσεων εκ μέρους των κρατών μελών που παρεμποδίζουν την εφαρμογή της, ούτως ώστε να μπορέσουμε να αποκτήσουμε μία οδηγία για την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες η οποία καταργεί πραγματικά τις διακρίσεις.

  Patrick Le Hyaric (GUE/NGL) . – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, δέον είναι να επισημανθεί ότι αυτό που κυριαρχεί στην εφαρμογή της Συνθήκης του Μάαστριχτ απέχει μακράν από αυτό που περιγράφετε: ούτε το άρθρο 9 ούτε το άρθρο 14 επιτυγχάνουν την προστασία των δημόσιων υπηρεσιών. Αντιθέτως, αυτό που επικρατεί είναι οι αρχές του ανταγωνισμού, της απεριόριστης ελεύθερης εμπορευματοποίησης, της αποδυνάμωσης της κοινωνικής προστασίας, της σύνθλιψης των συντάξεων και των μισθών και της απόρριψης της δίκαιης δημοσιονομικής εναρμόνισης.

Για παράδειγμα, το 2010 έχει ανακηρυχθεί «Ευρωπαϊκό έτος καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού». Κύριοι εκπρόσωποι της Επιτροπής και του Συμβουλίου, επιτρέψτε μας να επισημάνουμε επακριβώς τι έχετε πράξει, ερχόμενοι σε σύγκρουση με αυτούς τους στόχους. Οι αποφάσεις που ελήφθησαν τα δύο τελευταία έτη και που μάς εξωθούν σε υπερβολική λιτότητα, καθώς και το γεγονός ότι η Επιτροπή αναλαμβάνει ρόλο πραγματικού δικαστηρίου για την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας, έρχονται σε αντίθεση με κάθε κοινωνικό εγχείρημα. Αντί της πεποίθησης ότι η λιτότητα και ο κοινωνικός αναχρονισμός θα βγάλουν την Ευρωπαϊκή Ένωση από την κρίση, θεωρώ ότι πρέπει να ακολουθήσουμε τελείως διαφορετική συλλογιστική· εκ διαμέτρου αντίθετη, για την ακρίβεια. Η κοινωνική πρόοδος αποτελεί ισχυρό μέσο για τον τερματισμό της κρίσης.

Ως εκ τούτου, θα ήθελα να σας υποβάλω μία πρόταση, την οποία καταθέτω για περαιτέρω εξέταση. Η πρόταση περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός νέου συστήματος, το οποίο θα επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να εξαγοράζει –μεταξύ άλλων, και μέσω της δημιουργίας χρήματος, όπως κάνουν όλες οι τράπεζες ανά τον κόσμο σήμερα– εξ ολοκλήρου ή εν μέρει το χρέος των κρατών μελών, όταν παρίσταται ανάγκη, δημιουργώντας, ταυτόχρονα, ένα ευρωπαϊκό ταμείο για την ανθρώπινη, την κοινωνική και την οικολογική ανάπτυξη.

Με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, αυτό το ταμείο θα πρέπει να επιτρέψει στις δημόσιες υπηρεσίες –ή τις κοινοτικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, εάν προτιμάτε– να επεκταθούν, και θα πρέπει να ενισχύει τη βιομηχανία, την έρευνα και την κατάρτιση.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). – (PT) Οι πιέσεις που ασκούνται από την Επιτροπή και τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης στις χώρες με πιο εύθραυστη οικονομία και υψηλότερα επίπεδα φτώχειας έρχονται σε αντίθεση με όλες τις αρχές οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, στις οποίες αναφέρθηκε η βελγική Προεδρία σήμερα, στο όνομα της αποκαλούμενης «κοινωνικής ρήτρας» της Συνθήκης της Λισαβόνας – του άρθρου 9.

Η αλήθεια είναι ότι η απόκλιση από τα παράλογα κριτήρια του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης κατέστη δυνατή μόνο, όταν αυτό κρίθηκε απαραίτητο για την παροχή στήριξης από τα κράτη μέλη προς τις τράπεζες, λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν από τα τοξικά προϊόντα που είχαν δημιουργήσει. Τώρα που οι τράπεζες έχουν απορροφήσει δισεκατομμύρια ευρώ από κρατικές ενισχύσεις και τα δημόσια χρέη των χωρών με τις μεγαλύτερες δυσκολίες έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, οι πιέσεις για τη μείωση των χρεών και των ελλειμμάτων επέστρεψαν, χωρίς καμία μέριμνα για την απασχόληση, την κοινωνική ενσωμάτωση ή τα οικουμενικά δικαιώματα της δημόσιας εκπαίδευσης και της υγειονομικής περίθαλψης, της στέγασης ή των μισθών και συντάξεων που εξασφαλίζουν αξιοπρεπή διαβίωση. Στο όνομα της βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών, τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται σε ορισμένες χώρες, όπως στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, πολλαπλασιάζονται, οι κοινωνικές αδικίες αυξάνονται και η διαρκώς αυξανόμενη ανεργία, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός απειλούν 120 εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εάν εφαρμοστεί το νέο πρόγραμμα λιτότητας που ανακοίνωσε η πορτογαλική κυβέρνηση, η Πορτογαλία θα διολισθήσει στην ύφεση, γεγονός που εγείρει αρκετά ερωτήματα. Τι είδους κοινωνική Ευρώπη είναι αυτή; Διανύοντας το «Ευρωπαϊκό έτος καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού», πού είναι οι διασφαλίσεις ελάχιστου εισοδήματος με τις οποίες θα αντιμετωπιστεί η φτώχεια; Πού σταματά η ενσωμάτωση των κοινωνικών στόχων και των στόχων κοινωνικής βιωσιμότητας στη μακροοικονομική πολιτική; Πού είναι η προστασία και η προώθηση των δημόσιων υπηρεσιών; Πότε θα υπάρξει διατομεακή κοινωνική κατευθυντήρια γραμμή και αποτελεσματική εκτίμηση των κοινωνικών επιπτώσεων, των πολιτικών του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης, της πολιτικής ανταγωνισμού, της εσωτερικής αγοράς, της δημοσιονομικής και φορολογικής πολιτικής ή της νομισματικής πολιτικής; Αυτός είναι ο στόχος των αγώνων των εργαζομένων, οι οποίοι πολλαπλασιάζονται σε ολόκληρη την Ευρώπη.

  Othmar Karas (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, οι πολιτικοί στόχοι είναι σαφείς. Επιθυμούμε μια Ευρώπη με βιώσιμη κοινωνική οικονομία της αγοράς, θεμελιώδη δικαιώματα, κατάργηση κάθε είδους διάκρισης, πλήρη απασχόληση, ολοκληρωμένη κοινωνική ρήτρα, κοινωνική συνοχή και υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, που πρόκειται να καθοριστούν μέσω της επικουρικότητας. Αυτός είναι ο στόχος μας. Ωστόσο, διαθέτουμε ελάχιστα μέσα σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να επιτύχουμε τον στόχο αυτόν. Τα περισσότερα μέσα τίθενται στη διάθεση των κρατών μελών. Χρειαζόμαστε ισορροπία μεταξύ της οικονομικής πολιτικής, της πολιτικής ανταγωνισμού και των κοινωνικών μέσων, ούτως ώστε να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε αυτούς τους στόχους σε ολόκληρη την Ευρώπη. Συνεπώς, πρέπει να διευρύνουμε τη νομισματική ένωση σε οικονομική και κοινωνική ένωση. Πρέπει επίσης να προβούμε σε δημόσια δήλωση και να παραδεχτούμε ξεκάθαρα ότι χρειαζόμαστε περισσότερες πράξεις αλληλεγγύης και ότι η κατάρτιση, η δημιουργία εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, η ανάπτυξη και η απασχόληση δεν είναι στοιχεία που πρέπει να αντιπαρατίθενται στην κοινωνική πλευρά της Ευρώπης· απεναντίας, αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση εάν επιδιώκουμε την καταπολέμηση της φτώχειας και του αποκλεισμού, καθώς και τον τερματισμό των δεινών που υφίστανται οι φτωχοί εργαζόμενοι.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, μόλις βγήκα από μια συνεδρίαση της διακομματικής ομάδας για τις δημόσιες υπηρεσίες. Μερικές φορές αναρωτιέμαι εάν απευθυνόμαστε στους ίδιους ανθρώπους. Για εσάς, όλα είναι μια χαρά. Στην καλύτερη περίπτωση, οι περισσότεροι συμμετέχοντες είτε δεν κατανοούν τίποτα από την ευρωπαϊκή νομοθεσία είτε την κατανοούν απλώς υπερβολικά καλά.

Μιλάτε για μέτρηση των κοινωνικών επιπτώσεων των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ιδού, λοιπόν, η πρότασή μου: πρόκειται για ενδιαφέροντα τομέα εργασίας – προχωρήστε, σας προκαλώ! Εάν, όπως υποστηρίζετε, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τις δημόσιες υπηρεσίες και, συγκεκριμένα, με τις τοπικές δημόσιες υπηρεσίες, τότε δεσμευθείτε για τη διεξαγωγή ορθής, εκ των βάθρων αναθεώρησης της ελευθέρωσης των δημόσιων υπηρεσιών σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο ελεύθερος και θεμιτός ανταγωνισμός υποτίθεται ότι θα μείωνε τις τιμές. Είμαι Γαλλίδα. Θα σας παραθέσω απλώς ορισμένα παραδείγματα, τα οποία εξηγούν ενδεχομένως γιατί οι Γάλλοι εκφράζουν κάποια δυσπιστία προς την Ευρώπη εν προκειμένω: οι τιμές των ταχυδρομικών υπηρεσιών, των σιδηροδρομικών μεταφορών, των αεροπορικών μεταφορών και των πλωτών/θαλάσσιων μεταφορών, οι οποίες ανατέθηκαν σε ιδιωτικές εταιρείες, έχουν αυξηθεί εκθετικά.

Η έννοια της καθολικής υπηρεσίας υποτίθεται ότι θα διασφάλιζε την πρόσβαση στις πλέον βασικές υπηρεσίες για όλους. Στην πραγματικότητα, για τους φτωχότερους πολίτες, είναι σχεδόν απρόσιτες, και τα κρούσματα διακρίσεων αυξάνονται συνεχώς. Τι απέγινε η μεγαλεπήβολη ιδέα σας για ανακατανομή του πλούτου, όταν γνωρίζουμε ότι οι ανισότητες μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων πολιτών συνεχίζουν να αυξάνονται παντού στην Ευρώπη;

Επομένως, ναι, κύριε Επίτροπε, όπως πολλοί βουλευτές σας ρώτησαν ήδη, πότε θα αποφασίσει η Επιτροπή να λάβει υπόψη τις επιπτώσεις των άρθρων 9 και 14 των Συνθηκών, καθώς και το πρωτόκολλο σχετικά με τις κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος; Με άλλα λόγια, πότε η Επιτροπή θα σεβαστεί τα δικαιώματα του Κοινοβουλίου; Τι φοβάστε επιτέλους;

  László Andor, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Επιτροπή στο σύνολό της, όπως και εγώ, πιστεύουμε ότι στόχος μας είναι η ανάπτυξη κοινωνικής οικονομίας της αγοράς. Μπορώ να δηλώσω, όσον αφορά εμένα προσωπικά και το χαρτοφυλάκιό μου, ότι, σε αυτήν τη φράση, η λέξη «κοινωνική» είναι σημαντικότερη από τη λέξη «αγορά». Εντέλει, η Επιτροπή πρέπει ασφαλώς να προτείνει, να παρουσιάσει και να εφαρμόσει λίαν ισορροπημένη προσέγγιση. Ωστόσο, ανέκαθεν εκπροσωπούσα τον τομέα των κοινωνικών στόχων, και λαμβάνουμε αυτόν τον τομέα σοβαρά υπόψη.

Επίσης, σημείωσα κατά τη διάρκεια της συζήτησης ότι το Κοινοβούλιο θα απογοητευόταν από την επικείμενη «Πράξη για την ενιαία αγορά» σε περίπτωση που δεν θα περιελάμβανε πολύ ισχυρή κοινωνική διάσταση. Επ’°αυτού ακριβώς του θέματος εργαζόμαστε: να διασφαλίσουμε ότι αυτό το πολύ σημαντικό έγγραφο θα είναι ισχυρό όσον αφορά κοινωνικά ζητήματα. Συμμετείχα στην αρμόδια ομάδα των Επιτρόπων και διασφάλισα τη συμπερίληψη στοιχείων που αφορούν τις συντάξεις και άλλα ζητήματα που είναι πολύ σημαντικά όσον αφορά την ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλά άλλα θέματα. Τάσσομαι αναμφισβήτητα κατά οιασδήποτε προσέγγισης προβλέπει μόνο ένα συγκεκριμένο είδος λύσης, π.χ. την ίδρυση ενός ακόμα οργάνου υψηλού επιπέδου, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα επιτύχουμε αποτελέσματα επί κοινωνικών ζητημάτων.

Τίποτα στην απάντησή μου δεν υποδηλώνει αντίθεση προς την εφαρμογή δυναμικής διαδικασίας για τις κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος (ΚΥΓΕ). Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε ήδη σε δυναμική διαδικασία για τις ΚΥΓΕ ενόψει της διάσκεψης της βελγικής Προεδρίας τον Οκτώβριο. Θα παρίσταμαι και στην έναρξη και στα συμπεράσματα αυτής της διάσκεψης και ευελπιστώ ότι θα τεθούν πολλά θέματα που σχετίζονται με τις ΚΥΓΕ και θα καθοδηγήσουν τα επόμενα βήματά μας.

Το θέμα των ΚΥΓΕ αντιμετωπίζεται πολύ σοβαρά στην επικείμενη ευρωπαϊκή πλατφόρμα κατά της φτώχειας, που θα δημοσιευτεί στο τέλος του έτους. Ο κ. Courard, ο υφυπουργός κοινωνικής ενσωμάτωσης και καταπολέμησης της φτώχειας του Βελγίου, αναφέρθηκε επίσης σε αυτό στην εισαγωγική ομιλία του.

Είμαι ανοικτός στη λήψη περαιτέρω μέτρων. Ωστόσο, θα ήθελα αρχικά να δω τις αντιδράσεις που θα προκαλέσουν αυτές οι εκδηλώσεις και τα έγγραφα στο ευρύτερο φάσμα των ενδιαφερόμενων μερών της Ευρώπης. Θα ήθελα να τονίσω ότι, παρόλο που επισήμως διαπιστώνεται κάποια ανάκαμψη, διανύουμε μία πολύ δύσκολη φάση της οικονομικής κρίσης και υπάρχουν ακόμα πολλά προβλήματα που προκαλούνται, όχι μόνο από την ίδια την κρίση, αλλά και από τα μέτρα για την έξοδο από αυτήν.

Η Επιτροπή ζητεί επίμονα να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντα των κοινωνικών υπηρεσιών και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Τις τελευταίες εβδομάδες, εκφώνησα πολλούς λόγους και ζήτησα να δοθεί προσοχή στις μακροοικονομικές πολιτικές των κρατών μελών.

Η δημοσιονομική εξυγίανση είναι αναπόφευκτη, διότι ορισμένες χώρες έχουν συσσωρεύσει υψηλά χρέη. Ωστόσο, η λιτότητα –ιδιαίτερα η αστόχαστη λιτότητα– και οι κοντόφθαλμες περικοπές δαπανών δεν είναι αναπόφευκτες. Όλα τα κράτη μέλη, ακόμα και αυτά που δέχονται πιέσεις από τις αγορές, έχουν περιθώρια να εξετάσουν πώς θα επιτύχουν συνετή δημοσιονομική εξυγίανση. Όλοι έχουν τη δυνατότητα να εξισορροπήσουν τις διάφορες επιλογές –περικοπές δαπανών ή αυξήσεις των εσόδων–, και μπορούν να υιοθετήσουν αμερόληπτη προσέγγιση· μπορούν να λάβουν υπόψη τα συμφέροντα των ευάλωτων ομάδων. Αυτό είναι το αίτημα της Επιτροπής.

Ακόμα και σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, ζητούμε κοινωνική ευαισθησία. Σε αυτό μας έχει βοηθήσει πολύ το ευρωπαϊκό έτος. Επρόκειτο για εκστρατεία ευαισθητοποίησης και, στο πλαίσιο αυτό, στέφθηκε με επιτυχία, διότι βοήθησε να επιτευχθούν οι δύο πολύ σημαντικοί στόχοι της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Χωρίς αυτήν την εκστρατεία δεν θα μπορούσαμε να επιτύχουμε αποτελέσματα αναφορικά με τους πολύ φιλόδοξους στόχους της αύξησης των επιπέδων απασχόλησης και της μείωσης της φτώχειας στην Ευρώπη.

Φυσικά, κανείς δεν πιστεύει ότι αυτά μπορούν να επιτευχθούν εν μία νυκτί. Πρέπει να βελτιώσουμε τα μέσα μας. Δέχομαι όλα όσα ανέφεραν οι αξιότιμοι βουλευτές για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ). Δεν λειτουργεί τέλεια, αλλά βρισκόμαστε σε διαδικασία διερεύνησης των σημείων στα οποία το ΕΚΤ πρέπει να βελτιωθεί όσον αφορά την καινοτομία, τα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίζει και τον τρόπο που πρέπει να χρησιμοποιείται. Όλα αυτά είναι μέρος μιας διαδικασίας. Διεξάγεται σειρά διασκέψεων για τη συζήτηση όλων αυτών των στοιχείων, ιδίως στο πλαίσιο του τρόπου αντιμετώπισης της κατάστασης του πληθυσμού των Ρομά, μεταξύ άλλων θεμάτων. Η βελγική Προεδρία πραγματοποιεί διάσκεψη ειδικά για το πώς το ΕΚΤ θα μπορούσε να συμβάλλει περισσότερο στη μείωση της φτώχειας.

Διατηρώ επιφυλάξεις για την ίδρυση ενός νέου ταμείου. Πιστεύω ότι πρώτα πρέπει να διερευνήσουμε πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί το Κοινωνικό Ταμείο, με τα διαθέσιμα μέσα, για τη βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών. Εν προκειμένω, θα ήθελα να υπογραμμίσω τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων όσον αφορά την ανάπτυξη των υποδομών και των υπηρεσιών στην Ευρώπη.

Κανείς δεν ζητεί την ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών. Πρόκειται πρωτίστως για αρμοδιότητες των κρατών μελών. Ωστόσο, εάν οι κανόνες της ΕΕ σχετικά με τις δημόσιες συμβάσεις ή τις κρατικές ενισχύσεις, για παράδειγμα, εφαρμοστούν ορθά, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις σημαντικές παραμέτρους, θα διασφαλίσουν ποιότητα, αποδοτικότητα ως προς το κόστος και διαφάνεια. Αυτοί είναι πολύ σημαντικοί στόχοι και δεν πρέπει να τους υπονομεύουμε, ιδίως τη διαφάνεια, ενώ προσπαθούμε να επιτύχουμε άλλους στόχους, όσο σημαντικοί ή σχετικοί και εάν είναι αυτοί.

Ελπίζω οι παρατηρήσεις αυτές να είναι πειστικές και οι επικείμενες εκδηλώσεις, ιδίως η επόμενη διάσκεψη για τις ΚΥΓΕ και τη φτώχεια, να προσφέρουν πολλές ευκαιρίες για τη συζήτηση των επόμενων βημάτων μας. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η μείωση της φτώχειας και η βελτίωση των κοινωνικών προτύπων στην Ευρώπη βρίσκονται στο επίκεντρο των εργασιών της Επιτροπής, καθώς και στο επίκεντρο της προσωπικής μου ατζέντας.

  Philippe Courard, ασκών την Προεδρία του Συμβουλίου. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους βουλευτές για την ποιότητα των παρεμβάσεών τους.

Το Συμβούλιο ζήτησε από την Επιτροπή να αναπτύξει μία πλατφόρμα, η οποία δεν θα περιορίζεται στη φτώχεια, αλλά θα διαμορφώνει πραγματικά μία ευρύτερη δυναμική σχετικά με την καταπολέμηση του αποκλεισμού και τον ρόλο της κοινωνικής πρόνοιας.

Θα ήθελα επίσης να δηλώσω ότι, κατά τη λήψη των μέτρων λιτότητας, στα οποία μόλις αναφέρθηκε ο κ. Επίτροπος, ήταν προφανώς σημαντικό να εξεταστούν τα μέτρα που επρόκειτο να ληφθούν προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η λιτότητα δεν θα οδηγήσει τους πολίτες σε περαιτέρω φτώχεια. Η καταπολέμηση της φτώχειας πραγματικά δεν πρέπει να λησμονηθεί σήμερα.

Ακόμα, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή για τις προσπάθειές της όσον αφορά την ενίσχυση της ασφάλειας δικαίου στο πλαίσιο των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος (ΚΥΓΕ), και, συγκεκριμένα, σε συνάρτηση με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.

Επιθυμούμε πραγματικά να συνεχιστούν οι συζητήσεις, ιδίως στο πλαίσιο της επιτροπής κοινωνικής προστασίας, και να βελτιωθεί ο διάλογος με τα διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη, θεσμικά και μη θεσμικά. Όπως τόνισε ο κ. De Rossa, είναι σαφές ότι, στη συζήτηση σχετικά με τις ΚΥΓΕ, η συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι, και πρέπει να παραμείνει, ευρεία. Το άρθρο 14 είναι επίσης ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να αξιοποιήσουμε στις συζητήσεις μας για τις ΚΥΓΕ. Εξάλλου, θα είναι ένα από τα σημαντικά θέματα συζήτησης στο πλαίσιο του τρίτου φόρουμ στις 26 και 27 Οκτωβρίου.

Τέλος, οι συζητήσεις σχετικά με κοινωνικά θέματα είναι δύσκολες εντός του Συμβουλίου λόγω των δημοσιονομικών περιορισμών, όπως γνωρίζετε. Ωστόσο, οι κοινωνικές υπηρεσίες εκτελούν απαραίτητα καθήκοντα –απολύτως απαραίτητα–, που, ως εκ τούτου, απαιτούν πολύ ιδιαίτερη προσοχή και, παρότι τα ειδικά χαρακτηριστικά τους αναγνωρίζονται, πρέπει να προβλέψουμε έναν ειδικό τρόπο αντιμετώπισής τους.

Θα ολοκληρώσω την ομιλία μου ευχαριστώντας τον Επίτροπο κ. Andor για τον δυναμισμό του και την επιθυμία του να σημειωθεί πρόοδος σε όλα τα ζητήματα που αφορούν τις κοινωνικές υποθέσεις.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MIGUEL ANGEL MARTÍNEZ MARTÍNEZ
Αντιπροέδρου

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η χρηματοπιστωτική κρίση συνέβαλε στη σοβαρή υποβάθμιση της κοινωνικής κατάστασης στην Ευρώπη. Η ανάκαμψη γίνεται αισθητή με βραδείς ρυθμούς, με υψηλά ποσοστά ανεργίας και ασθενή οικονομική ανάπτυξη. Η στρατηγική «Ευρώπη 2020» (ΕΕ 2020) στοχεύει στην κατάρτιση ενός σχεδίου για τη διευκόλυνση της δημιουργίας οικονομικής ανάπτυξης, η οποία θα μπορέσει να προσφέρει υψηλότερα επίπεδα απασχόλησης και μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα εντός της Ένωσης. Οι καθοριστικές πρωτοβουλίες της συνιστούν οδό που πρέπει να ακολουθήσουμε για να δημιουργήσουμε μία Ευρώπη με λιγότερους περιορισμούς για τους Ευρωπαίους. Η Συνθήκη της Λισαβόνας ενισχύει τη διάσταση της κοινωνικής πολιτικής της Ευρώπης. Η Ευρώπη ανήκει στους ευρωπαίους πολίτες και μέρος της αποστολής της είναι να συνεισφέρει στην προώθηση της απασχόλησης και στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας. Θα ήθελα να τονίσω τον εξαιρετικά σημαντικό ρόλο του διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, και τον ρόλο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ως κινητήριας δύναμης για την οικονομία. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τους στόχους της Συνθήκης της Λισαβόνας σχετικά με τα κοινωνικά ζητήματα μέσω των ειδικών προτάσεων που περιλαμβάνονται στη στρατηγική ΕΕ 2020, καθορίζοντας, για παράδειγμα, πρωτοβουλίες όπως «Μια βιομηχανική πολιτική για την εποχή της παγκοσμιοποίησης» ή η «Ατζέντα για νέες δεξιότητες και θέσεις εργασίας». Η Ευρώπη πρέπει να γίνει πιο ανταγωνιστική και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης χωρίς, ωστόσο, να λησμονεί τον χωρίς περιορισμούς χαρακτήρα της και να στοχεύει σε στη βιώσιμη ανάπτυξη η οποία διασφαλίζει την κοινωνική ενσωμάτωση.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβεβαιώνει εκ νέου τη δέσμευση των κρατών μελών για τα βασικά κοινωνικά δικαιώματα που περιέχονται στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (1961) και στον Κοινοτικό Χάρτη Θεμελιωδών Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Εργαζομένων (1989). Η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβεβαιώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εργάζεται για την αειφόρο ανάπτυξη της Ευρώπης. Η οικονομία της ΕΕ είναι μία κοινωνική οικονομία της αγοράς, η οποία προωθεί σε μεγάλο βαθμό την ανταγωνιστικότητα. Οι στόχοι της περιλαμβάνουν την πλήρη απασχόληση, την κοινωνική πρόοδο, καθώς και υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και βελτίωση της ποιότητάς του. Η ΕΕ καταπολεμά τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις διακρίσεις, και προάγει τη δικαιοσύνη και την κοινωνική προστασία, την ισότητα των φύλων, την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών.

Τον Αύγουστο, το ποσοστό ανεργίας στην ΕΕ των 27 ανερχόταν στο 9,6%, ενώ το ποσοστό ανεργίας των νέων στο 20%. Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση είχε δραματικές επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό, και ο βασικός προβληματισμός των Ευρωπαίων σήμερα είναι οι θέσεις εργασίας και η ποιότητα ζωής τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αφορά πρωτίστως τα 500 εκατομμύρια των πολιτών της, και για αυτόν ακριβώς τον λόγο η Ευρώπη πρέπει να έχει κοινωνική διάσταση. Η κοινωνική Ευρώπη πρέπει να παρέχει θέσεις εργασίας και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους ευρωπαίους πολίτες, υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και την προοπτική ένταξης στην αγορά εργασίας για τους νέους της, και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης για τους συνταξιούχους της.