Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010 - Βρυξέλλες

1. Επανάληψη της συνόδου

ΠΡΟΕΔΡΙΑ TOY κ. JERZY BUZEK
Προέδρου

(Η συνεδρίαση αρχίζει στις 15.00)

  Πρόεδρος. – Κηρύσσω την επανάληψη της συνόδου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που είχε διακοπεί την Πέμπτη, 23 Σεπτεμβρίου 2010.

2. Έγκριση των συνοπτικών πρακτικών της προηγούμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

3. Δηλώσεις της Προεδρίας

  Πρόεδρος. – Τη Δευτέρα, η Ουγγαρία βίωσε τη μεγαλύτερη καταστροφή στην ιστορία της χώρας. Διαρροή από δεξαμενή που περιείχε εξαιρετικά τοξική κόκκινη ιλύ στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον τρεις ανθρώπους και τον τραυματισμό πολλών εκατοντάδων ατόμων. Εξ ονόματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα ήθελα να εκφράσω την αλληλεγγύη μας προς τις οικογένειες των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους και προς όλους τους πληγέντες.

Κυρίες και κύριοι, συνάδελφοι βουλευτές, αύριο είναι μία σημαντική επέτειος – η τέταρτη επέτειος από τη δολοφονία της Anna Politkovskaya. Δεν λησμονούμε ότι αφιέρωσε τη ζωή της στην αποκάλυψη της αλήθειας σχετικά με την κατάσταση στον Βόρειο Καύκασο. Γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι η ανεξάρτητη δημοσιογραφία σε κάθε κοινωνία. Τιμήσαμε την αποφασιστικότητα της Anna Politkovskaya στον αγώνα για την ελευθερία του λόγου και του Τύπου δίνοντας το όνομά της σε μία από τις αίθουσες του κέντρου Τύπου μας στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, διατηρώντας στη μνήμη μας τη δική της θυσία, δεν λησμονούμε και τη θυσία άλλων ανθρώπων: της Natalia Estemirova, της Anastasia Baburova, υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του Stanislav Markelov και του Sergei Magnitsky, καθώς και πολλών άλλων. Οι υπαίτιοι για τον θάνατό τους εξακολουθούν να διαφεύγουν της σύλληψης. Παροτρύνουμε τις ρωσικές αρχές να επιδείξουν πλήρη δέσμευση υπέρ της διασφάλισης του κράτους δικαίου και του τερματισμού του κλίματος ανομίας και ατιμωρησίας στην περιοχή του Βόρειου Καυκάσου.

(Χειροκροτήματα)

Στις 10 Οκτωβρίου, θα εορτάσουμε την παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής. Επαναλαμβάνω την έκκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη θέσπιση μορατόριουμ σε όλες τις χώρες του πλανήτη όσον αφορά τη χρήση της θανατικής ποινής. Ο θάνατος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συνιστά πράξη δικαιοσύνης. Επικροτούμε τις αλλαγές που έχουν επέλθει συναφώς σε χώρες όπως η Ρωσία, το Μπουρούντι και το Τόγκο, δυστυχώς, όμως, θανατικές ποινές εξακολουθούν να επιβάλλονται στην Ιαπωνία και τις ΗΠΑ.

Πιστεύουμε ότι ο δημόσιος διάλογος σε αυτές τις δημοκρατικές χώρες δύναται να συμβάλει στην αλλαγή της εν λόγω κατάστασης. Ωστόσο, εκείνο που πρωτίστως μας προβληματίζει είναι ο αριθμός των θανατικών ποινών που εκτελούνται σε χώρες όπως η Κίνα και το Ιράν. Απευθύνουμε έκκληση στις κυβερνήσεις και στις αρχές των χωρών αυτών να τερματίσουν την άσκηση πρακτικών αυτού του είδους.

(Χειροκροτήματα)

4. Σύνθεση των επιτροπών και των αντιπροσωπειών: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

5. Προφορικές ερωτήσεις και γραπτές δηλώσεις (κατάθεση): βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

6. Διαβίβαση από το Συμβούλιο κειμένων συμφωνιών: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

7. Συνέχεια που δόθηκε στις θέσεις και τα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου: βλ. Συνοπτικά πρακτικά

8. Διάταξη των εργασιών

  Πρόεδρος. – Το τελικό σχέδιο της ημερήσιας διάταξης, που κατάρτισε η Διάσκεψη των Προέδρων κατά τη συνεδρίασή της Πέμπτης, 23 Σεπτεμβρίου 2010, σύμφωνα με το άρθρο 140 του Κανονισμού, έχει διανεμηθεί. Κατόπιν συμφωνίας με τις πολιτικές Ομάδες, θα ήθελα να ενημερώσω το Σώμα ότι έχουν προταθεί οι ακόλουθες τροποποιήσεις.

(Η πλειοψηφία των πολιτικών Ομάδων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμα και η αποφασιστική πλειοψηφία, εγκρίνει τις τροποποιήσεις)

Τετάρτη

Εγγραφή νέου θέματος στην ημερήσια διάταξη: δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής όσον αφορά τις κοινωνικές διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας, μετά την κοινή συζήτηση για τη βιοποικιλότητα.

Διαγραφή από την ημερήσια διάταξη της προφορικής ερώτησης σχετικά με τα εμπορευματοκιβώτια που χάνονται στη θάλασσα και την αποζημίωση.

Πέμπτη

Η ώρα των ψηφοφοριών αρχίζει στις 11.30.

Διαγραφή από την ημερήσια διάταξη της ψηφοφορίας επί της έκθεσης του κ. Manka σχετικά με το σχέδιο διορθωτικού προϋπολογισμού αριθ. 2/2010, μέρος 2, διότι το Συμβούλιο δεν έλαβε θέση επί του θέματος και, ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατή η διεξαγωγή της συζήτησης.

  Corien Wortmann-Kool, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Ομάδα PPE επικροτεί πάντα τις επωφελείς και διεξοδικές συζητήσεις σχετικά με κοινωνικά θέματα κατά τις συνόδους της Ολομέλειάς μας, υπό την προϋπόθεση όμως να έχει προηγηθεί η άρτια προετοιμασία τους.

Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο αρχικά είχε εγκριθεί, με απόφαση της πλειοψηφίας στη Διάσκεψη των Προέδρων, η πρόταση της ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών αφενός για τη συζήτηση των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας στην ατζέντα της Λισαβόνας και αφετέρου για τη διεξαγωγή της συζήτησης των δημόσιων υπηρεσιών στη Συνθήκη της Λισαβόνας πρώτα στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Τασσόμαστε υπέρ αυτής της απόφασης, διότι πρόκειται για εξαιρετικά σύνθετο θέμα.

Αντιλαμβάνομαι ότι ο τίτλος έχει τροποποιηθεί και ότι οι Φιλελεύθεροι έχουν αλλάξει τη θέση τους, εντούτοις, η ουσία δεν παύει να είναι εξαιρετικά σύνθετη και εξακολουθούμε να επιθυμούμε να συζητηθεί πρώτα στην Επιτροπή Απασχόλησης, δεδομένου του σημαντικού και σύνθετου χαρακτήρα αυτής της συζήτησης. Δεν θέλουμε να ψηφίσουμε κατά, αλλά αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο θα απόσχουμε από την ψηφοφορία επί του εν λόγω θέματος.

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστώ, κυρία Wortmann-Kool, για τις διευκρινίσεις σας. Αυτό σημαίνει ότι το εν λόγω θέμα εγγράφεται στην ημερήσια διάταξη, αλλά η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) απείχε από την ψηφοφορία. Η πλειοψηφία των άλλων πολιτικών Ομάδων επιθυμούσε την προσθήκη αυτού του θέματος στην ημερήσια διάταξη.

(Καθορίζεται η διάταξη των εργασιών)

(Η συνεδρίαση διακόπτεται για λίγα λεπτά)

9. Πανηγυρική συνεδρίαση - Ανατολικό Τιμόρ

  Πρόεδρος. – Κύριε πρόεδρε, έχω την τιμή να σας καλωσορίσω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Καλωσορίσατε για δεύτερη φορά μετά από 18 χρόνια.

Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την ομιλία που θα εκφωνήσει ο πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ανατολικού Τιμόρ, κ. José Ramos-Horta.

Είναι μεγάλη τιμή και χαρά για εμένα να καλωσορίζω τον πρόεδρο κ. José Ramos-Horta. Ορισμένοι από τους παρευρισκόμενους στο παρόν Σώμα θα θυμάστε την επίσκεψή του πριν από 18 χρόνια. Τότε, είχε μιλήσει σχετικά με την κατάσταση στο Ανατολικό Τιμόρ στην Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Εκείνη την εποχή, το ελεύθερο Ανατολικό Τιμόρ συμπεριλαμβανόταν ακόμα στο πεδίο εφαρμογής διαφόρων σχεδίων, και μόνον ελάχιστοι θαρραλέοι άνθρωποι, οι ηγέτες της αντιπολίτευσης, μπορούσαν να προωθήσουν τόσο οραματικά σχέδια. Ως εκπρόσωπος και ενεργό μέλος της αντιπολίτευσης ήταν, για εμάς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο κύριος κοινωνός και οραματιστής του ελεύθερου Τιμόρ. Υπήρχε τότε ένα ειρηνευτικό σχέδιο πέντε σημείων: απόσυρση των στρατιωτικών δυνάμεων της Ινδονησίας, αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, ανάπτυξη δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών και, τέλος, δημοψήφισμα, το οποίο είχε προγραμματιστεί για το 1999. Η δημοκρατική κοινότητα ενέκρινε αυτό το μείζον σχέδιο. Το 1996, ο πρόεδρος κ. José Ramos-Horta και ο κ. Carlos Felipe Ximenes Belo βραβεύθηκαν με το βραβείο Νόμπελ, και τρία χρόνια αργότερα, ο σημερινός πρωθυπουργός του Ανατολικού Τιμόρ, κ. Xanana Gusmão, βραβεύθηκε με το δικό μας βραβείο Ζαχάρωφ.

Το 1999, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στο Ανατολικό Τιμόρ ανέδειξε την υπερψήφιση της ανεξαρτησίας του Τιμόρ. Αυτό ήταν το ξεκίνημα της δύσκολης πορείας προς την εξάλειψη της φτώχειας και την προώθηση της συμφιλίωσης στο Ανατολικό Τιμόρ, στόχοι ουδόλως εύκολοι, καθώς και προς τη θέσπιση αξιόπιστων θεσμών και, εντέλει, προς την προσπάθεια, εξ ονόματος του λαού, για την ανάπτυξη κοινωνίας των πολιτών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε στηρίξει ένθερμα το έργο του προέδρου και των αρχών του Ανατολικού Τιμόρ. Η αποκατάσταση των πλήρων δικαιωμάτων ανεξαρτησίας επήλθε τρία χρόνια αργότερα, το 2002. Το όραμα και η εμπειρία του κ. Ramos-Horta είναι σημαντικά, και όχι μόνο για το Ανατολικό Τιμόρ. Σήμερα, ο κ. Ramos-Horta ταξιδεύει και επισκέπτεται πολλές αναπτυσσόμενες χώρες σε διάφορες ηπείρους, δείχνοντας στον κόσμο ότι υπάρχει οδός, ότι υπάρχει διέξοδος για τις φτωχές χώρες, και ότι μπορούν να κάνουν μία νέα αρχή και να εξασφαλίσουν στους πολίτες τους καλύτερο τρόπο διαβίωσης και καλύτερο μέλλον.

Κύριε πρόεδρε, με μεγάλη χαρά σάς καλωσορίζω θερμά, και θα ήθελα να σας καλέσω να λάβετε τον λόγο.

  José Ramos-Horta, πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ανατολικού Τιμόρ. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ξεκινήσω με παρατηρήσεις στα αγγλικά, έπειτα θα μιλήσω στα πορτογαλικά και στη συνέχεια πάλι στα αγγλικά.

Θα μπορούσα ενδεχομένως να απευθυνθώ στο Σώμα σε πέντε από τις ευρωπαϊκές γλώσσες που γνωρίζω, αλλά δεν θα τα πράξω, διότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε σύγχυση σε εμένα προσωπικά, συνεπώς θα χρησιμοποιήσω μόνο δύο γλώσσες: αγγλικά και πορτογαλικά.

Είμαι ευγνώμων για το προνόμιο να απευθύνομαι στο παρόν σεβαστό θεσμικό όργανο, το οποίο ενσαρκώνει την πλούσια πολιτιστική πολυμορφία, τη δημοκρατική πολιτική παράδοση και τους δημοκρατικούς πολιτικούς θεσμούς της Ευρώπης. Ο θαυμασμός μου για την Ευρώπη και για τα θεσμικά όργανα που έχετε δημιουργήσει, για την πορεία που έχετε διαγράψει, από τους ανταγωνισμούς, τη διχόνοια και τους πολέμους προς την ενότητα, τη συνεργασία και την ειρήνη, τη δημοκρατία, την άρση των αποκλεισμών και την ευημερία, καθώς και για τη βαθιά πίστη σας στην αλληλεγγύη μεταξύ των λαών, με οδήγησαν, ως βραβευθέντα με το Νόμπελ Ειρήνης το 2008, να προτείνω την υποψηφιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Στη μία άκρη του πλανήτη, υπάρχει η σαρωτική επιρροή και σκιά της μοναδικής πλέον εναπομείνασας υπερδύναμης. Στην άλλη άκρη της υφηλίου, υπάρχει η Ασία, με τη σκιά δύο αναδυόμενων ασιατικών γιγάντων να επικρέμαται σε ολόκληρη την περιοχή. Ανάμεσά τους, μπορεί να υπάρξει η ευρωπαϊκή γέφυρα – η γέφυρα που θα μπορούσε να τους συνδέει όλους στο πλαίσιο μίας νέας συνεργασίας για την ειρήνη και την ευημερία. Αυτή η Ευρώπη της άρσης των αποκλεισμών εκτείνεται από τις όμορφες ακτές του Ατλαντικού, που βρέχει την Πορτογαλία, έως τις παρυφές της γηραιάς ηπείρου, όπου αρχίζει η Ασία.

Εκφωνώντας την παρούσα ομιλία, είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων προς αυτό το σεβαστό θεσμικό όργανο, προς πολλούς από τους διακεκριμένους βουλευτές του, προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και, όλως ιδιαιτέρως, προς τον Πρόεδρό της, τον φίλο μας José Manuel Durão Barroso, ο οποίος μας συμπαραστάθηκε, επί τουλάχιστον τρεις δεκαετίες, στον μακροχρόνιο αγώνα μας για την ελευθερία.

Ως νέος πολιτικός και διπλωμάτης, αρχικά ως υφυπουργός και στη συνέχεια ως υπουργός Εξωτερικών και κατόπιν ως πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, υπήρξε συνετός και ένθερμος υποστηρικτής του Ανατολικού Τιμόρ, όπως άλλωστε και της Αφρικής, της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.

Δεν θα ήμουν ωστόσο δίκαιος εάν παρέλειπα να ευχαριστήσω και τους πολλούς άλλους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ορισμένοι από τους οποίους δεν είναι πια εδώ λόγω της αναπόφευκτης γήρανσης, από την οποία κανείς μας δεν μπορεί να ξεφύγει.

Αυτό που λάβαμε από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα του παρόντος θεσμικού οργάνου, από αμφότερες την Αριστερά και τη Δεξιά, ήταν η προσφορά ενός βήματος για την έκφραση των απόψεών μας, το οποίο δεν μας προσφέρθηκε πουθενά αλλού.

Κατά τη δεκαετία του 1990, για παράδειγμα, οι πορτογάλοι βουλευτές από όλα τα κόμματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ήταν εκείνοι που έδιδαν μέρος του μισθού τους στον δρα Zacarias da Costa, τον άνθρωπο που είναι σήμερα υπουργός Εξωτερικών της χώρας μας. Βρισκόταν εδώ επί πέντε χρόνια ως εκπρόσωπος της αντίστασης του Τιμόρ, και οι πορτογάλοι βουλευτές της Αριστεράς και της Δεξιάς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μάς έδιναν κάθε μήνα οικονομική ενίσχυση για τις λειτουργικές δαπάνες γραφείου μας στις Βρυξέλλες.

Το ίδιο Κοινοβούλιο ήταν επίσης το πρώτο θεσμικό όργανο σε ολόκληρη την υφήλιο που μας προσέφερε μία «άδεια εισόδου», ένα δελτίο ταυτότητας, την εκπροσώπηση του Ανατολικού Τιμόρ στο Κοινοβούλιο, ούτως ώστε να υπερασπιστούμε τον αγώνα του Ανατολικού Τιμόρ.

Επιστρέφοντας λοιπόν, εδώ, διακατέχομαι από απέραντο αίσθημα ευγνωμοσύνης προς όλους εσάς.

Επιτρέψτε μου τώρα να μιλήσω στα πορτογαλικά και να αναφερθώ στο ζήτημα των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας, στην πρόοδο που σημειώνεται συναφώς στη χώρα μου και στις προσδοκίες μας όσον αφορά τη δράση της διεθνούς κοινότητας στο πλαίσιο της παροχής συνδρομής προς εμάς, αλλά και άλλες χώρες.

(PT) Το 2000, το Ανατολικό Τιμόρ δεν ήταν ανεξάρτητη χώρα, και καθορίσαμε τους πρώτους στόχους που έπρεπε να επιτευχθούν μόνον όταν υποβάλαμε την πρώτη μας έκθεση για τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας, το 2004.

Κατά τα τελευταία τρία χρόνια, το Ανατολικό Τιμόρ ζει πραγματικά ειρηνικά, γεγονός το οποίο οδήγησε σε έντονη οικονομική ανάπτυξη άνω του 12% ετησίως, μείωση των επιπέδων φτώχειας της τάξης του 9% κατά τα τελευταία δύο χρόνια, περιορισμό της βρεφικής θνησιμότητας και της θνησιμότητας σε παιδιά ηλικίας μικρότερης των πέντε ετών, ενώ υλοποιούνται ήδη οι στόχοι που είχαν τεθεί για το 2015∙ η εγγραφή στο σχολείο έχει αυξηθεί από 65% το 2007 σε 83% το 2009-2010, και εξαλείφεται σταδιακά ο αναλφαβητισμός των ενηλίκων, χάρη στην εφαρμογή κοινού προγράμματος μεταξύ του Ανατολικού Τιμόρ και της Κούβας.

Προβλέπουμε την εξάλειψη του αναλφαβητισμού στο Ανατολικό Τιμόρ σε χρονικό διάστημα δύο ή τριών ετών από σήμερα. Περίπου το 30% του προϋπολογισμού της χώρας διατίθεται για τη δημόσια υγεία και την εκπαίδευση. Αυτή η μεταστροφή οφείλεται στην επιθετική δημόσια χρηματοδότηση κοινωνικών προγραμμάτων, όπως η άμεση μεταφορά χρημάτων προς τους ηλικιωμένους, τις χήρες, τα άτομα με αναπηρία και τους βετεράνους, καθώς και σε αποφασιστικές προσπάθειες για την επέκταση των καλλιεργούμενων εκτάσεων και την αύξηση της παραγωγής ειδών διατροφής.

Βρισκόμαστε στο στάδιο ολοκλήρωσης του χάρτη πορείας για το στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξής μας 2010-2030, το οποίο θα μας επιτρέψει να ελευθερώσουμε τον λαό μας από αιώνες φτώχειας και να αναβαθμίσουμε το βιοτικό του επίπεδο στο επίπεδο της ανώτερης μεσαίας τάξης έως το έτος 2030.

Όσον αφορά τη διαχείριση των πετρελαϊκών μας πόρων, είμαι στην ευχάριστη θέση να παρατηρήσω ότι, στην έκθεσή της τής 1ης Ιουλίου 2010, η Πρωτοβουλία για τη Διαφάνεια στις Εξορυκτικές Βιομηχανίες κατέταξε το Ανατολικό Τιμόρ στην πρώτη θέση μεταξύ των χωρών της Ασίας και στην τρίτη θέση παγκοσμίως όσον αφορά την ισχύ, τη διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα της διαχείρισης των κερδών από το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο.

Περίπου το 30% των βουλευτών του κοινοβουλίου μας είναι γυναίκες. Στην εκτελεστική εξουσία, έχουμε γυναίκες επικεφαλής βασικών υπουργείων, όπως Οικονομικών, Δικαιοσύνης, Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ.λπ., και γυναίκα Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Διαθέτουμε μόνιμο κοινοβούλιο των νέων απαρτιζόμενο από 130 μέλη, τα οποία μόλις εξελέγησαν από ολόκληρη τη χώρα. Οι νέοι που εξελέγησαν στο εν λόγω κοινοβούλιο είναι ηλικίας μεταξύ 12 και 17 ετών∙ ανέκαθεν επιθυμούσαμε ισορροπία μεταξύ των φύλων στο κοινοβούλιο των νέων. Το αποτέλεσμα, ωστόσο, υπερέβη των προσδοκιών μας: το κοινοβούλιο των νέων αποτελείται από 68 κοπέλες και 62 αγόρια.

Το Ανατολικό Τιμόρ είναι υπερήφανο που έχει εγκρίνει ένα από τα πλέον ανθρωπιστικά συντάγματα του κόσμου, το οποίο απαγορεύει τη θανατική ποινή και ορίζει ως μέγιστη ποινή φυλάκισης τα 25 έτη: δεν έχουμε ποινές ισόβιας κάθειρξης. Έχουμε επικυρώσει όλες τις βασικές διεθνείς συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Έχουμε ήδη υποβάλει δύο εκθέσεις για τις συνθήκες στα αρμόδια όργανα, και θα συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας για ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας για όλους. Το σύνταγμά μας αναγνωρίζει την υπεροχή του διεθνούς δικαίου έναντι της εθνικής νομοθεσίας· με άλλα λόγια, οι νόμοι μας πρέπει να συνάδουν με το διεθνές δίκαιο.

Με την άδειά σας, θα μιλήσω τώρα και πάλι στα αγγλικά.

(EN) Θα αναφερθώ τώρα στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής – προφανώς, πολύ επιφανειακά, λόγω των χρονικών περιορισμών εν προκειμένω.

Μολονότι αληθεύει το γεγονός ότι οι εύποροι και ισχυροί συνέβαλαν περισσότερο στην υποβάθμιση του παγκόσμιου περιβάλλοντος, αναγνωρίζουμε ότι η πρόοδος της επιστήμης, της τεχνολογίας και της βιομηχανίας κατά τα τελευταία 200 έτη έχει αποφέρει τεράστια οφέλη για όλους, ακόμα και αν τα οφέλη αυτά έχουν διανεμηθεί κατά τρόπο άνισο.

Πλην όμως, εμείς στον αναπτυσσόμενο κόσμο δεν πρέπει να επιρρίπτουμε εξ ολοκλήρου την ευθύνη στους εύπορους και ισχυρούς για τη ζημία που έχει υποστεί ο πλανήτης. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε και το δικό μας μερίδιο ευθύνης στην καταστροφή των δασών, των λιμνών, των ποταμών και των θαλασσών μας. Η Ασία δεν έχει μικρότερη ευθύνη από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη στην ανάσχεση της καταστροφής του κλίματος. Αντιπροσωπεύουμε σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού του πλανήτη. Αυτό καθαυτό το γεγονός σημαίνει ότι ασκούμε τεράστιες πιέσεις στη γη, τα ορυκτά, τα δάση και τα ύδατα. Προκειμένου να εκσυγχρονίσουμε τις οικονομίες μας και να βελτιώσουμε το βιοτικό επίπεδο εκατοντάδων εκατομμυρίων φτωχών στην Ασία, χρησιμοποιούμε ολοένα και περισσότερη ενέργεια που προέρχεται από τον πλανήτη Γη. Πολλές από τις αναδυόμενες δυνάμεις της Ασίας διασχίζουν πλέον και αυτές τους ωκεανούς σε αναζήτηση ενέργειας σε άλλες περιοχές – στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική.

Ως εκ τούτου, το Ανατολικό Τιμόρ –σε συνεργασία με τις Μαλδίβες, δύο από τις μικρότερες χώρες της Ασίας– απευθύνει έκκληση για την κατάρτιση κοινού ασιατικού προγράμματος δράσης για τη βιώσιμη ανάπτυξη, το οποίο θα ερείδεται στην προστασία και την αποκατάσταση του περιβάλλοντος, στη διαχείριση των γαιών και των υδάτων, στην υγεία και την εκπαίδευση για όλους και στην εξάλειψη της φτώχειας και του αναλφαβητισμού.

Θα ήθελα να απευθύνω έκκληση προς τους εύπορους και τους ισχυρούς. Δέον είναι οι εύποροι και οι ισχυροί να διερωτηθούν κατά πόσον έχουν τηρήσει τις υποσχέσεις που δόθηκαν ενώπιον τηλεοπτικών καμερών και κατά πόσον οι πολιτικές του παρελθόντος έχουν αποβεί αποτελεσματικές στην αντιμετώπιση της υπανάπτυξης και της ακραίας φτώχειας.

Πολύ συχνά, οι ηγέτες των αναπτυσσόμενων χωρών κατηγορούμαστε για την έλλειψη βελτίωσης των συνθηκών ζωής των λαών μας, παρά τη γενναιόδωρη αναπτυξιακή βοήθεια που υποτίθεται ότι έχουμε λάβει από τα εύπορα κράτη.

Δέον όμως είναι να προβαίνουν και οι χορηγοί σε ειλικρινή και κριτική ανάλυση των πολιτικών. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει πραγματικό αίσθημα αλληλεγγύης εκ μέρους των απλών πολιτών, ανδρών και γυναικών –στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Ιαπωνία–, προς τους συνανθρώπους τους στις φτωχότερες περιοχές του κόσμου, εντούτοις οι χορηγοί θα πρέπει επίσης να βελτιώσουν τη χρονοβόρα, επαχθή, υπερβολική, πολυδάπανη, περιττή και γραφειοκρατική διαδικασία, η οποία καταπνίγει και αποθαρρύνει όλους εμάς στις γενέτειρές μας.

(Χειροκροτήματα)

Οι χορηγοί πρέπει να επενδύσουν περισσότερο, για κάθε δολάριο για το οποίο δεσμεύονται, στην ανάπτυξη της υπαίθρου, τη γεωργία, την επισιτιστική ασφάλεια, την ύδρευση και αποχέτευση, την οδοποιία, την υγεία και την εκπαίδευση. Προκειμένου για την ενίσχυση των εθνικών θεσμικών οργάνων και των δημοκρατικά εκλεγμένων ηγετών, οι χορηγοί πρέπει να παρέχουν πιο άμεση στήριξη τομεακού προϋπολογισμού, ούτως ώστε να τους επιτρέψουν να προσφέρουν υπηρεσίες και ανάπτυξη στον λαό.

Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι ελάχιστες μόνο από τις εύπορες χώρες εκπλήρωσαν τον στόχο του 0,7% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος για αναπτυξιακή βοήθεια. Την ίδια στιγμή, γενναιόδωρες δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται στο προσκήνιο διεθνών διασκέψεων –δίπλα σε αστέρες του κινηματογράφου και τραγουδιστές της ροκ– λησμονούνται ως επί το πλείστον μόλις πέφτει η αυλαία του Χόλυγουντ και σβήνουν οι προβολείς.

Ακόμα πιο απογοητευτική δε είναι η διαπίστωση της ταχύτητας και της ευκολίας με την οποία βρίσκονται δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια για τη διάσωση χρεοκοπημένων τραπεζών, ασφαλιστικών εταιρειών, δόλιων μεσιτικών γραφείων και παρακμαζουσών αυτοκινητοβιομηχανιών, καθώς και η καταβολή δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων ως πριμοδοτήσεων σε ανθρώπους που στερούνται ικανοτήτων και απατεώνες, υπεύθυνους για την οικονομική κατάρρευση, ενώ δεκαετίες εκκλήσεων προς τους εύπορους για την αύξηση της ξένης αναπτυξιακής βοήθειας προσκρούουν σε σθεναρή αντίσταση.

Πιστεύουμε ότι ένας συνετός και δίκαιος τρόπος παροχής βοήθειας στις χώρες που πλήττονται από τις συνέπειες της χρηματοοικονομικής κατάρρευσης είναι η διαγραφή του χρέους που οφείλουν οι ΛΑΧ και τα μικρά νησιωτικά κράτη και η αναδιάρθρωση του χρέους των οφειλετών χωρών που αντιμετωπίζουν τεράστιες εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις –όπως η αστάθεια, η κλιματική αλλαγή και ο εξτρεμισμός– σε πολλά μέρη του κόσμου, ιδιαίτερα στη Νότια Ασία και την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών της Αφρικής.

Το Ανατολικό Τιμόρ έχει το προνόμιο να μην οφείλει ούτε ένα λεπτό σε εξωτερικό χρέος, συνεπώς, η έκκλησή μας προς εσάς δεν έχει ως κίνητρο την ιδιοτέλεια. Στην πραγματικότητα, εάν ανοίξετε την επετηρίδα των οικονομιών για το 2010 –την έκδοση τσέπης– θα εντοπίσετε ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία. Το Ανατολικό Τιμόρ παρουσιάζει το υψηλότερο πλεόνασμα στον κόσμο σε ποσοστιαία βάση επί του ΑΕΠ και απολύτως μηδενικό εξωτερικό χρέος. Εντούτοις, αισθανόμαστε αλληλέγγυοι με τις χώρες που επί δεκαετίες παρουσιάζουν χρέος το οποίο δεν είναι σήμερα σε θέση να αποπληρώσουν, και το οποίο εγκλωβίζει εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων στον κόσμο. Εφόσον κατέστη δυνατή η κινητοποίηση δισεκατομμυρίων δολαρίων σχεδόν εν μία νυκτί για τη διάσωση χρεοκοπημένων τραπεζών και ασφαλιστικών εταιρειών, τότε πρέπει επίσης να επιδειχθεί η ηθική υποχρέωση και η πολιτική σύνεση για την εξασφάλιση του πολύ μικρότερου ποσού που απαιτείται για την κάλυψη των υποχρεώσεων των αναπτυγμένων χωρών προς τις φτωχές χώρες του Τρίτου Κόσμου και την εξάλειψη ορισμένων από τις ανισορροπίες που έχουν κυριεύσει τον σύγχρονο κόσμο.

Εφόσον μιλώ σήμερα εδώ με βαθύ αίσθημα ευγνωμοσύνης προς εσάς –προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τους ευρωπαίους ηγέτες και όλους τους αναπτυξιακούς μας εταίρους– θα ήθελα να αναγνωρίσω με ταπεινότητα και τα δικά μας σφάλματα και περιορισμούς. Τόσο στο Ανατολικό Τιμόρ όσο και στην πλειονότητα του αναπτυσσόμενου κόσμου, δεν πρέπει να αντιστρέφουμε τους ρόλους επιπλήττοντας τη Δύση –σε αντίποινα για τις επιπλήξεις της Δύσης προς εμάς επί σειρά δεκαετιών–, αλλά θα πρέπει επίσης να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να απαντούμε ειλικρινά στα δικά μας ερωτήματα. Τι έχουμε πράξει εμείς ώστε να ξεφύγουν τα εκατοντάδες εκατομμύρια πολιτών μας από την ακραία φτώχεια; Αυτό μπορούμε να το πράξουμε. Και μπορούμε όλοι να αποφέρουμε καλύτερα αποτελέσματα, στο Ανατολικό Τιμόρ, και αλλού.

Έχουμε καταγράψει τεράστια πρόοδο τα τελευταία τρία χρόνια. Η χώρα απέκτησε την ανεξαρτησία της πριν από οκτώ μόλις χρόνια. Μοιράστηκα κάποια στοιχεία μαζί σας, υπάρχουν όμως πολλοί άλλοι τομείς επιτευγμάτων που δεν μπορούν να προσδιοριστούν ποσοτικά. Δεν είναι μετρήσιμοι, αλλά είναι εξίσου σημαντικοί. Κατορθώσαμε να επουλώσουμε τις πληγές της κοινωνίας μας, να συμφιλιώσουμε διχασμένες κοινότητες και να επουλώσουμε τις πληγές μεταξύ ημών και της Ινδονησίας, με την οποία έχουμε κοινή τραγική ιστορία 24 ετών. Επί του παρόντος., το Ανατολικό Τιμόρ και η Ινδονησία διατηρούν τις καλύτερες δυνατές σχέσεις που μπορούν να αναπτυχθούν μεταξύ δύο γειτόνων χωρών. Καταφέραμε να οικοδομήσουμε γέφυρες επικοινωνίας με ολόκληρη την περιοχή. Έχουμε συνάψει διπλωματικές σχέσεις με 100 και πλέον χώρες. Πρόκειται για μη ποσοτικά, μη μετρήσιμα επιτεύγματα. Ο λαός μας, παρά τις βαθιές πληγές 24 ετών κατοχής, δεν τρέφει μνησικακία προς κανέναν.

Αυτές είναι οι πεποιθήσεις μας και τα πιστεύω μας. Είμαστε αποφασισμένοι να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες του λαού μας και να τον οδηγήσουμε προς ένα μέλλον ειρήνης και ευημερίας.

Είθε ο Παντοδύναμος και φιλεύσπλαχνος Θεός να μας ευλογεί όλους.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. – Σας ευχαριστώ θερμά, κύριε πρόεδρε.

Πριν από δεκαοκτώ χρόνια, ως ηγέτης της αντιπολίτευσης στο Ανατολικό Τιμόρ, επιδείξατε μεγάλο σθένος και εξαιρετική διορατικότητα. Σήμερα, είστε ο πρόεδρος μιας ελεύθερης, δημοκρατικής, ανεξάρτητης χώρας.

Συγχαρητήρια σε εσάς, κύριε πρόεδρε, και τις καλύτερες ευχές μας για τη χώρα σας και τον λαό σας. Σας ευχαριστώ για την ομιλία σας.

(Χειροκροτήματα)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ROBERTA ANGELILLI
Αντιπροέδρου

10. Παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση του Συμβουλίου, εξ ονόματος της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, σχετικά με την παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής.

Πριν δώσω τον λόγο στον κ. Chastel, θα διαβάσω απόσπασμα από την επιστολή που απευθύνεται στους βουλευτές του ΕΚ από τα παιδιά της Sakineh. Απεστάλη σε εμένα μέσω της «AKI International» ώστε να συμπέσει ειδικά με τη συζήτηση για την παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής.

Ιδού το απόσπασμα: «Θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε για τις προσπάθειές σας και την προσοχή που δώσατε στην περίπτωση της μητέρας μας Sakineh. Καταρχάς, θα θέλαμε να ζητήσουμε την ηθική σας στήριξη. Η διεθνής κοινότητα παραμένει η μοναδική μας ελπίδα και, για τον λόγο αυτόν, θα θέλαμε να ζητήσουμε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να παρέμβει με αποφασιστικό τρόπο και με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του ώστε να βοηθήσει τη μητέρα μας. Σας ικετεύουμε να μην μας εγκαταλείψετε και να εισακούσετε την έκκλησή μας για βοήθεια. Τέλος, με την ελπίδα ότι πρωτόγονες ποινές όπως ο λιθοβολισμός και ο απαγχονισμός θα εξαλειφθούν διά παντός σε ολόκληρο τον κόσμο, σας αποστέλλουμε τους θερμότερους χαιρετισμούς μας».

  Olivier Chastel, εξ ονόματος της Catherine Ashton (Αντιπροέδρου της Επιτροπής και Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όπως ανέφερε ο κ. Πρόεδρος, μιλώ ενώπιον του Σώματος σχετικά με την παγκόσμια, αλλά και την ευρωπαϊκή ημέρα κατά της θανατικής ποινής, εξ ονόματος της Ύπατης Εκπροσώπου, βαρόνης Ashton.

Όπως γνωρίζετε, η εικόνα της χρήσης της θανατικής ποινής στον κόσμο εξακολουθεί να είναι συγκεχυμένη. Από τη μία πλευρά, η συντριπτική πλειονότητα των κρατών σήμερα τάσσονται υπέρ της κατάργησής της, είτε νομοθετικά είτε στην πράξη, είναι δε ενθαρρυντικό να διαπιστώνουμε ότι ο αριθμός των εν λόγω κρατών συνεχίζει να αυξάνεται. Πράγματι, διαπιστώνουμε ισχυρή τάση προς την κατάργηση και τον περιορισμό της θανατικής ποινής στις περισσότερες χώρες.

Από την άλλη πλευρά, ο αριθμός των εκτελέσεων και οι ισχύουσες διαδικασίες για τη χρήση της θανατικής ποινής σε ολόκληρο τον κόσμο αποτελούν, δυστυχώς, ανησυχητικά στοιχεία: οι 5.679 εκτελέσεις που αναφέρθηκαν το 2009 δεν ήταν παρά 5.679 άσκοπες εκτελέσεις. Δεδομένου δε ότι 58 χώρες και επικράτειες εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη θανατική ποινή, το έργο μας κάθε άλλο παρά έχει ολοκληρωθεί.

Εξάλλου, όλοι γνωρίζουμε ότι όπου εξακολουθεί να ισχύει η θανατική ποινή, υπάρχουν σοβαρά προβλήματα όσον αφορά τον σεβασμό των διεθνών κανόνων και προτύπων, ιδίως όσον αφορά τον περιορισμό της θανατικής ποινής στα σοβαρότερα εγκλήματα, την εξαίρεση των ανήλικων παραβατών από το πεδίο εφαρμογής και την εξασφάλιση δίκαιης δίκης.

Το συμπέρασμα είναι σαφές: δεν υπάρχει περιθώριο εφησυχασμού ως προς το συγκεκριμένο θέμα. Κατά συνέπεια, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε κάθε διαθέσιμο μέσο, μεταξύ άλλων τις διπλωματικές οδούς και την ευαισθητοποίηση του κοινού, προκειμένου να επιτύχουμε τον στόχο μας, αυτός δε είναι ο λόγος για τον οποίο η Ύπατη Εκπρόσωπος κατέστησε τη δράση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κατάργηση της θανατικής ποινής προσωπική της προτεραιότητα.

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Η μελλοντική Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης θα είναι αναμφίβολα σε θέση να βασίζεται στο γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί ήδη από σήμερα τον οργανισμό που πρωτοστατεί στον αγώνα για την καταπολέμηση της θανατικής ποινής, ωστόσο, η υπηρεσία θα αποτελεί συγχρόνως και την καλύτερή μας ευκαιρία για την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων μας.

Θα ενισχύσει κυρίως την ικανότητά μας να εκφράζουμε ομόφωνα την άποψή μας, παρέχοντάς μας τη δυνατότητα να δεσμεύουμε και να συγκεντρώνουμε όλα τα μέσα που διαθέτει η Ευρώπη για την καταπολέμηση της θανατικής ποινής.

Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση εξακολουθεί επίσης να βελτιώνει τον τρόπο με τον οποίο ενώνει τις δυνάμεις της με άλλους διεθνείς και πολυμερείς οργανισμούς οι οποίοι εργάζονται για την κατάργηση της θανατικής ποινής.

Το ψήφισμα που ζητεί, στο πλαίσιο της επικείμενης 65ης Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών το φθινόπωρο, τη θέσπιση μορατόριουμ στη χρήση της θανατικής ποινής πρέπει να αντανακλά την πρόοδο προς την κατεύθυνση της καθολικής κατάργησης. Πρέπει να ενισχύει και να επεκτείνει την τάση προς την κατάργησή της που διαπιστώνουμε σε όλες τις περιοχές του πλανήτη. Η στενή συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης αποτελεί ένα ακόμα πλεονέκτημα στον αγώνα μας κατά της θανατικής ποινής.

Στο πλαίσιο αυτό, και εν είδει πολύ συγκεκριμένου παραδείγματος, πρόκειται να ενώσουμε τις προσπάθειές μας για την ενθάρρυνση της Λευκορωσίας να καταργήσει τη θανατική ποινή, ιδιαίτερα δε με τη διοργάνωση κοινών εκδηλώσεων στο Μινσκ κατά τη διάρκεια της εν λόγω παγκόσμιας ημέρας.

Κυρίες και κύριοι, δεδομένης της ακράδαντης πεποίθησής μας ότι η κατάργηση της θανατικής ποινής είναι απαραίτητη για την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αντιτασσόμαστε στη χρήση της θανατικής ποινής σε κάθε περίπτωση και υπό οιεσδήποτε συνθήκες, και θα συνεχίσουμε να απευθύνουμε έκκληση για την καθολική κατάργησή της.

Η καθολική κατάργηση αποτελεί, και θα συνεχίσει να αποτελεί βασική προτεραιότητα της εξωτερικής μας δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για τον λόγο αυτόν, επαναβεβαιώνω εν προκειμένω, εξ ονόματος της βαρόνης Ashton, την αποφασιστικότητά μας να διατηρήσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση στο προσκήνιο του αγώνα για την καθολική κατάργηση της θανατικής ποινής.

  Πρόεδρος. – Πρέπει να διευκρινίσω ότι, κατόπιν πρότασης από τη Διάσκεψη των Προέδρων, η συζήτηση θα διεξαχθεί με έναν μόνο ομιλητή ανά πολιτική Ομάδα. Ως εκ τούτου, δεν θα είναι δυνατόν να λάβει κανείς τον λόγο στο πλαίσιο της διαδικασίας έκτακτων παρεμβάσεων. Τούτο είναι πολύ λυπηρό, διότι η συζήτηση είναι πολύ σημαντική.

  Eduard Kukan, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση ερείδεται σε αξίες και στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία πρέπει να διαφυλάσσονται διαρκώς και να προστατεύονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Το δικαίωμα στη ζωή αποτελεί το ίδιο τους το θεμέλιο. Η παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής μάς υπενθυμίζει ότι υπάρχουν ακόμα χώρες στον κόσμο που συνεχίζουν την πρακτική της θανατικής ποινής. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειές μας και να εντείνουμε τον αγώνα κατά της πρακτικής αυτής.

Η σθεναρή αντίθεση εκ μέρους την ΕΕ κατά της θανατικής ποινής μάς τοποθετεί στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα. Δεδομένου ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι το πρώτο θεσμικό όργανο της ΕΕ που συμμετέχει σε αυτήν την προσπάθεια, είναι καθήκον μας να επηρεάσουμε και άλλα κράτη, προκειμένου να επιτευχθεί η καθολική κατάργηση.

Για το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, ο αγώνας κατά της θανατικής ποινής σε παγκόσμιο επίπεδο αποτελεί βασική προτεραιότητα της εξωτερικής μας πολιτικής για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ΕΕ πρέπει να αυξάνει διαρκώς την ευαισθητοποίηση σχετικά με το ζήτημα αυτό και να στηρίζει πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καθολική κατάργηση.

Κατόπιν τούτου, θα ήθελα επίσης να ζητήσω από την Ύπατη Εκπρόσωπο, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν να παροτρύνουν τις χώρες που δεν έχουν επικυρώσει το Δεύτερο Προαιρετικό Πρωτόκολλο της Διεθνούς Σύμβασης για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα να το πράξουν. Ομοίως, τα κράτη μέλη που δεν έχουν επικυρώσει το πρωτόκολλο αριθ. 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου πρέπει να το πράξουν.

Μετά λύπης αναφέρω ότι η Λευκορωσία είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που εξακολουθεί να εφαρμόζει τη θανατική ποινή στην πράξη. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την αλλαγή της εν λόγω κατάστασης. Επίσης, η ΕΕ πρέπει να αυξάνει σταθερά την ευαισθητοποίηση σχετικά με την κατάργηση της θανατικής ποινής, τόσο στις διμερείς διαπραγματεύσεις όσο και στα διεθνή φόρουμ.

Εν κατακλείδι, η ΕΕ πρέπει να αποτελεί πηγή έμπνευσης για τον υπόλοιπο κόσμο. Λίγες μόνο ημέρες πριν από την παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής, φαίνεται ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να επιβεβαιώσουμε τη θέση μας αυτή.

  Ana Gomes, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (PT) Λευκορωσία, Κίνα, Ιράν, Σαουδική Αραβία και Σουδάν: τι κοινό έχουν οι χώρες αυτές όσον αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών; Συνεχίζουν να μοιράζονται μία πρωτόγονη και αποτρόπαιη πράξη: τη θανατική ποινή. Ορισμένες χώρες χρησιμοποιούν τη βάρβαρη αυτή μέθοδο εν κρυπτώ, χωρίς καν να δημοσιοποιούν τα στατιστικά τους στοιχεία σχετικά με τη θανατική ποινή, όπως η Κίνα, η Αίγυπτος, το Ιράν, η Μαλαισία, το Σουδάν, η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ. Μόνο ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξακολουθεί να διατηρεί εθνική νομοθεσία που επιτρέπει τη θανατική ποινή για ορισμένα εγκλήματα σε εξαιρετικές περιπτώσεις, και στο παρόν ψήφισμα, το Κοινοβούλιο ζητεί από τη Λεττονία να λάβει επείγοντα μέτρα για την κατάργηση της συγκεκριμένης νομοθεσίας.

Σύμφωνα με την άποψη του Κοινοβουλίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αξιοποιεί κάθε ευκαιρία για την προώθηση της κατάργησης της θανατικής ποινής, ιδίως σε διμερείς και πολυμερείς συνόδους κορυφής και συναντήσεις, και ιδιαίτερα στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών∙ κατά τη διαπραγμάτευση διεθνών συμφωνιών στις επίσημες επισκέψεις· ή κατά τη διεξαγωγή διαλόγου με τρίτες χώρες στο πλαίσιο των πολιτικών εξωτερικής δράσης, συνεργασίας και οικονομικής βοήθειας. Είναι σημαντικό τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να καταβάλουν προσπάθειες για την εφαρμογή του ψηφίσματος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με το παγκόσμιο μορατόριουμ.

Η Ύπατη Εκπρόσωπος, βαρόνη Ashton, πρέπει να αναθέσει στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης να προωθήσει ενεργά την καθολική κατάργηση της θανατικής ποινής. Ο δρόμος μας είναι ακόμα μακρύς. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ήδη σήμερα 154 χώρες που έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή στη νομοθεσία τους ή στην πράξη.

Οι αντιπροσωπείες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να περιλαμβάνουν επαρκή αριθμό υπαλλήλων που ειδικεύονται στα ανθρώπινα δικαιώματα και είναι αφοσιωμένοι στην επιδίωξη της καθολικής κατάργησης της θανατικής ποινής. Καλώ την Ύπατη Εκπρόσωπο να προωθήσει σύστημα για τον εντοπισμό όλων των πολιτών της ΕΕ που καταδικάζονται σε θάνατο σε οιαδήποτε χώρα του κόσμου και να κινητοποιήσει όλα τα δυνατά μέσα ώστε να τους σώσει από την εκτέλεση. Όσον αφορά την εσωτερική πολιτική της ΕΕ στον τομέα αυτόν, το Κοινοβούλιο ελπίζει ότι θα πραγματοποιηθεί με ταχύ ρυθμό η αναθεώρηση των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη θανατική ποινή, η οποία έχει προγραμματιστεί για το επόμενο έτος.

Εκτός των συνόρων της, η Ένωση δεν πρέπει απλώς να συμμορφώνεται με την υποχρέωσή της βάσει του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, διασφαλίζοντας ότι κανείς δεν απελαύνεται ή εκδίδεται προς χώρα όπου διατρέχει τον κίνδυνο καταδίκης του σε θανατική ποινή, αλλά πρέπει επίσης να εγγυάται ότι οι πληροφορίες που διαβιβάζονται σε τρίτες χώρες στο πλαίσιο διεθνών συμφωνιών για την ανταλλαγή δεδομένων δεν θέτουν κανέναν άνθρωπο σε κίνδυνο να καταδικασθεί σε θάνατο.

Στο παρόν ψήφισμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθιστά σαφή την αποστροφή του προς τις πλέον βίαιες μορφές εκτέλεσης αυτού του είδους τιμωρίας, όπως ο λιθοβολισμός. Το ψήφισμα περιλαμβάνει τα ονόματα ορισμένων ανδρών και γυναικών που καταδικάστηκαν σε θάνατο στη χώρα τους: είθε το φως του πολιτισμού και η συμπόνια να σώσουν τις ζωές τους. Το παρόν Σώμα καλεί, λοιπόν, την Επιτροπή να μετέλθει κάθε δυνατό μέσο για την ανάληψη συναφούς δράσης και για τη διάσωσή τους.

  Marietje Schaake, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αισθάνομαι ιδιαίτερα υπερήφανη που η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως κοινότητα αξιών όπου η θανατική ποινή έχει καταργηθεί, δεσμεύεται σθεναρά να ενεργεί ως παγκόσμιος παράγοντας για την κατάργηση της θανατικής ποινής σε ολόκληρο τον κόσμο.

Σε διαπραγματεύσεις με υποψήφια κράτη μέλη και στον διάλογό μας με άλλες χώρες, είτε πρόκειται για τις Ηνωμένες Πολιτείες είτε πρόκειται για το Ιράν, ασκούμε σταθερά πιέσεις για την κατάργηση, de jure ή de facto, αυτής της πλέον απάνθρωπης τιμωρίας. Δεν έχει καν αποδειχθεί ο αντίκτυπος της θανατικής ποινής για την πρόληψη των εγκληματικών πράξεων. Ως εκ τούτου, η πρακτική της καθίσταται ακόμα πιο αμφισβητήσιμη. Αν και δεν πρέπει να υπάρχει ατιμωρησία για τα σοβαρότερα εγκλήματα, η ίδια η θανατική ποινή αποτελεί εκ των πραγμάτων παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σύμφωνα με το δικαίωμα στη ζωή, όπως αναφέρεται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Πιστεύουμε στη δίωξη εγκλημάτων σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, πάντοτε όμως στο πλαίσιο δίκαιης δίκης και τηρουμένης της νομιμότητας. Πολύ συχνά, όμως, δεν πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις και, εν πάση περιπτώσει, τα Ηνωμένα Έθνη έχουν επισημάνει ότι τα εγκλήματα που συνδέονται με τα ναρκωτικά δεν περιλαμβάνονται στα πλέον σοβαρά εγκλήματα.

Τα Ηνωμένα Έθνη τάχθηκαν επίσης υπέρ του μορατόριουμ για τη θανατική ποινή, και αυτό αποτελεί σημαντική δήλωση. Ταυτόχρονα, ο ΟΗΕ πασχίζει για την αξιοπιστία του, καθόσον το Ιράν συγκαταλέγεται μεταξύ των μελών του Συμβουλίου για τα Δικαιώματα των Γυναικών.

Η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να εκφράζει ομόφωνα την άποψή της και να λειτουργεί με πιο στρατηγικό τρόπο κατά την αντιμετώπιση σημαντικών ζητημάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η κατάργηση της θανατικής ποινής.

Σήμερα, κατά τη διεξαγωγή της παρούσας συζήτησης, λαμβάνει χώρα εδώ, στις Βρυξέλλες, η πολιτιστική σύνοδος κορυφής Κίνας-ΕΕ. Το σημαντικό αυτό βήμα πρέπει μεν να επικροτηθεί, αλλά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι η Κίνα κατέχει το ρεκόρ του υψηλότερου αριθμού θανατικών ποινών, τον πραγματικό αριθμό των οποίων δεν γνωρίζουμε καν, λόγω έλλειψης διαφάνειας και του γεγονότος ότι οι ορισμένοι άνθρωποι χαρακτηρίζονται ως «μη άνθρωποι». Μόνο το Ιράν υπερισχύει της Κίνας όσον αφορά την εκτέλεση ανηλίκων, η δε δολοφονία παιδιών δεν μπορεί να αιτιολογηθεί σε καμία περίπτωση. Η εορταστική εκδήλωση για τον πολιτισμό μάς υπενθυμίζει το βασικό δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης∙ πλην όμως, εξαιρετικά μεγάλος αριθμός ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο υπόκεινται στη θανατική ποινή και τον φόβο αυτής συνεπεία των απόψεων που έχουν εκφράσει.

Η ΕΕ πρέπει επίσης να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες στην παροχή καταφυγίου σε ανθρώπους από χώρες που εφαρμόζουν τη θανατική ποινή. Το πρόγραμμα πόλεις-καταφύγια πρέπει να καταστεί λειτουργικό το συντομότερο δυνατόν.

  Barbara Lochbihler, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, το ετήσιο ψήφισμα κατά της θανατικής ποινής αποτελεί πραγματικά πολύ εντυπωσιακό παράδειγμα των επιτευγμάτων της ΕΕ στον αγώνα για την κατάργηση της θανατικής ποινής σε ολόκληρο τον κόσμο. Αδιαμφισβήτητα εξακολουθούν να επιβάλλονται πάρα πολλές εκτελέσεις –υπερβολικά πολλές εκτελέσεις– όπως δήλωσε και ο εκπρόσωπος της Αντιπροέδρου της Επιτροπής. Δεν πρέπει να λησμονούμε, ωστόσο, ότι ο παγκόσμιος αγώνας κατά της θανατικής ποινής είναι εν γένει επιτυχής. Υπάρχουν πλέον μόνο 43 χώρες που επιβάλλουν τη θανατική ποινή. Σε διεθνές επίπεδο, η ΕΕ συνιστά έναν από τους πιο σημαντικούς και δραστήριους φορείς, καθόσον πρωτοστατεί στον αγώνα αυτόν, τον οποίο συμπεριλαμβάνει, άλλωστε, σε όλες τις διμερείς σχέσεις της, και δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιορίσουμε τις προσπάθειές μας.

Ίσως θα πρέπει να εξετάσουμε τη δυνατότητα να ενεργούμε με πιο στοχοθετημένο τρόπο, διότι διαφορετικές χώρες και διαφορετικές κυβερνήσεις έχουν διαφορετική δομή και ενδέχεται να χρειάζεται η εφαρμογή διαφοροποιημένων στρατηγικών. Η κατάσταση θα είναι διαφορετική στην Ιαπωνία, όπου κορυφαίοι πολιτικοί μάχονται για το εκλογικό αποτέλεσμα και χρησιμοποιούν τη θανατική ποινή όσο το δυνατόν συχνότερα. Χρειαζόμαστε διαφορετική στρατηγική εκεί σε σχέση με τη στρατηγική που ακολουθούμε στο Ιράν ή τη Λευκορωσία. Ενδέχεται να χρειάζεται να κάνουμε ένα βήμα κάθε φορά· μειώνοντας, για παράδειγμα, τον κύκλο των ατόμων στα οποία ενδέχεται να επιβληθεί η θανατική ποινή, ούτως ώστε να αποκλειστούν οι ανήλικοι και τα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες, ή περιορίζοντας το εύρος των εγκλημάτων για τα οποία μπορεί να επιβληθεί η θανατική ποινή. Στην Κίνα, λόγου χάρη, άνθρωποι εξακολουθούν να εκτελούνται απλώς για εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας. Αυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν βήματα προόδου προς τον πραγματικό μας στόχο, ο οποίος είναι η πλήρης κατάργηση της θανατικής ποινής. Η ΕΕ πρέπει να εξειδικεύσει κάπως την προσέγγισή της.

Αυτό που δεν μπορούμε να πράξουμε σε καμία περίπτωση, ακόμα και αν ακολουθήσουμε διαφορετική προσέγγιση σε διαφορετικές χώρες, είναι να εφαρμόσουμε διαφορετικά πρότυπα και να διατυπώσουμε διαφορετικές απαιτήσεις προς τις χώρες που εξακολουθούν να εκτελούν τη θανατική ποινή.

Το φετινό ψήφισμα κατά της θανατικής ποινής εστιάζει ιδιαιτέρως στις ΗΠΑ. Εν προκειμένω, θα ήθελα να αναφέρω, ως παράδειγμα, μία περίπτωση. Πρόκειται για την περίπτωση του Mumia Abu-Jamal, ο οποίος βρίσκεται στην πτέρυγα των μελλοθανάτων επί 20 και πλέον έτη. Δεν είναι πλούσιος, είναι Αμερικανός αφρικανικής καταγωγής, και κατά την περίοδο που διέπραξε την αξιόποινη πράξη ήταν δημοσιογράφος με πολιτικά ριζοσπαστικές σκέψεις και ανάλογα κείμενα. Έχουν έλθει στο φως δικαιολογημένες αμφιβολίες και ελλείψεις σχετικά με τη δίκη του. Σε αυτήν την περίπτωση, ζητώ από την ΕΕ να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια και να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή της, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν θα εκτελεστεί η θανατική ποινή και ότι ο δημοσιογράφος θα τύχει δίκαιης δίκης.

  Sajjad Karim, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αν και λαμβάνω τον λόγο υπό την αιγίδα της Ομάδας ECR, οι παρατηρήσεις μου βασίζονται εξ ολοκλήρου στις προσωπικές μου πεποιθήσεις. Επικροτώ τη συζήτηση που διεξάγεται στο Σώμα σήμερα, διότι απεικονίζει σαφέστατα τη δέσμευσή μας έναντι μίας θεμελιώδους αξίας της Ένωσής μας.

Πέρυσι, τουλάχιστον 714 άνθρωποι εκτελέστηκαν από διάφορα κράτη. Εξαιρείται η Κίνα, δεδομένου ότι δεν παρέχει διαφάνεια επί του θέματος. Πολλά από τα κράτη που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη θανατική ποινή ως μέσο τιμωρίας δεν διαθέτουν τον μηχανισμό διεξαγωγής δίκαιων δικών για όσους κατηγορούν για εγκλήματα που επισύρουν τη θανατική ποινή. Η διάκριση ανάμεσα στις χώρες που έχουν τη θανατική ποινή και τη χρησιμοποιούν, και εκείνες που διατηρούν τη δυνατότητα αλλά τελικά δεν εκτελούν τη θανατική ποινή, δεν είναι τόσο δραματική όσο θα υπέθετε κανείς εκ πρώτης όψεως. Ο αριθμός που ανέφερα προηγουμένως δεν περιλαμβάνει όλους όσοι βρίσκονται εν αναμονή εξελίξεων όσον αφορά την τύχη τους, πολλοί δε από αυτούς είναι στην πραγματικότητα αθώοι και έχουν στερηθεί τη δυνατότητα δίκαιης δίκης.

Ενώ, λοιπόν, διεξάγουμε αυτήν τη συζήτηση, το θέμα καθίσταται πολύ προσωπικό. Δεν αφορά μόνο εκείνους που αντιμετωπίζουν την καταδίκη και τη θανατική ποινή, αλλά, μαζί με αυτούς, το σύνολο πολλών άλλων ατόμων που επηρεάζονται, τις οικογένειές τους και πολλούς άλλους ανθρώπους στην κοινωνία, για τον απλούστατο λόγο ότι οι άνθρωποι αυτοί αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο εκτέλεσης χωρίς καμία δυνατότητα δίκαιης δίκης. Πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας στην αντιμετώπιση και αυτών των περιπτώσεων.

  Søren Bo Søndergaard, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DA) Κυρία Πρόεδρε, η πρόταση ψηφίσματος που συζητούμε σήμερα αντανακλά την κατηγορηματική αντίθεσή μας προς τη θανατική ποινή. Πολύ απλά, δεν υπάρχουν δικαιολογίες για τα κράτη που εξολοθρεύουν ψυχρά και σκόπιμα ανυπεράσπιστους ανθρώπους που βρίσκονται υπό την ευθύνη τους. Η θανατική ποινή αποτελεί επομένως έγκλημα από μόνη της. Μολαταύτα, συχνά αποτελεί κάτι περισσότερο. Η θανατική ποινή αποτελεί επίσης μορφή βασανιστηρίου, όταν οι άνθρωποι που έχουν καταδικαστεί σε θάνατο τελούν επί χρόνια εν αναμονή της εκτέλεσής τους σε άθλιες συνθήκες. Η θανατική ποινή αποτελεί επίσης μορφή τρομοκρατίας, όταν χρησιμοποιείται ως μέσο εκφοβισμού των ανθρώπων για την πρόληψη εξεγέρσεων κατά της καταπίεσης και της δικτατορίας, όπως έχουμε διαπιστώσει στο Ιράν, για παράδειγμα.

Όπως πολύ ορθά ανέφερε η κ. Lochbihler, ο αφρικανικής καταγωγής αμερικανός δημοσιογράφος, Mumia Abu-Jamal, αποτελεί σήμερα σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της θανατικής ποινής – «η φωνή όσων δεν έχουν φωνή», όπως ονομάστηκε όταν κατηγορήθηκε για τη δολοφονία λευκού αστυνομικού το 1981 και καταδικάστηκε σε θάνατο. Επί σχεδόν 30 χρόνια, ο άνθρωπος αυτός βρίσκεται στην πτέρυγα των μελλοθανάτων μετά από δίκη που χαρακτηρίζεται από σφάλματα και ελλείψεις, καθώς και από ρατσιστικές αποχρώσεις. Είναι συνεπώς πρέπον η πρόταση ψηφίσματος να επισημαίνει την περίπτωση του Mumia Abu-Jamal ως μία από τις ειδικές περιπτώσεις στις οποίες θα πρέπει να επικεντρωθούμε κατά το προσεχές διάστημα, μεταξύ άλλων, μέσω των εκπροσώπων της ΕΕ, οι οποίοι θα θίξουν την υπόθεση στις αρχές των ΗΠΑ, στην αμερικανική κυβέρνηση και, φυσικά, στον πρόεδρο των ΗΠΑ. Το παράδειγμα αυτό δεν καθίσταται λιγότερο σημαντικό επειδή προέρχεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες είναι, ασφαλώς, σύμμαχος της ΕΕ σε πολλούς τομείς – στην πραγματικότητα, είναι ίσως σημαντικότερο, επειδή στον αγώνα κατά της θανατικής ποινής δεν υπάρχει περιθώριο για δύο μέτρα και δύο σταθμά. Στον αγώνα κατά της θανατικής ποινής, ισχύει μόνο μία αρχή: το άνευ όρων «όχι» στη θανατική ποινή.

  Mara Bizzotto, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, όλοι συμφωνούμε ότι η Ευρώπη πρέπει να χρησιμοποιήσει την ηθική και πολιτική της επιρροή ώστε να προαγάγει την υπόθεση της κατάργησης της θανατικής ποινής. Ωστόσο, εάν δεν θέλουμε να παραμείνουμε στο στάδιο των αφηρημένων διακηρύξεων περί αρχών, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει πραγματικά να αρχίσει να χρησιμοποιεί τα ειδικά μέσα που έχει στη διάθεσή της.

Για παράδειγμα, η Ευρώπη δεν πρέπει να λησμονεί ότι πολλές τρίτες χώρες που εξακολουθούν να εφαρμόζουν τη θανατική ποινή με τον πιο βάναυσο και βάρβαρο τρόπο αποτελούν χώρες με τις οποίες η Ένωση έχει συνάψει επικερδείς οικονομικές και εμπορικές συμφωνίες. Πάνω από όλα, η Ευρώπη πρέπει να υπενθυμίσει στις χώρες αυτές ότι, υπογράφοντας τις εν λόγω συμφωνίες, δεσμεύτηκαν να σέβονται τα ελάχιστα πρότυπα των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Η απαίτηση αυτή συνήθως αγνοείται, ενώ η Ευρώπη στρέφει το βλέμμα της προς την άλλη πλευρά.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να μιλούμε ανοικτά για τη θανατική ποινή με την Κίνα, την Αίγυπτο, την Ινδία, το Πακιστάν, την Υεμένη, το Μπαγκλαντές και ούτω καθεξής, αναγκάζοντας τις χώρες αυτές να τηρήσουν τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν όσον αφορά τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μέχρι στιγμής, η Ευρώπη προβαίνει απλώς σε κηρύγματα. Ας ελπίσουμε ότι θα αρχίσει να εφαρμόζει τα λόγια της στην πράξη το συντομότερο δυνατόν, κάτι που, δυστυχώς, δεν κατόρθωσε ακόμα να πράξει σε πολλές περιπτώσεις.

  Bruno Gollnisch (NI). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τούτη την όγδοη παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής, η σκέψη μου είναι σε όλους εκείνους που δεν γλίτωσαν τον θάνατο: στα 200.000 αθώα αγέννητα παιδιά από τα οποία απαλλασσόμαστε ετησίως στη Γαλλία· στη Natasha Mougel, τη νεαρή γυναίκα ηλικίας 29 ετών, που δολοφονήθηκε πριν από λίγες εβδομάδες με κατσαβίδι από κατά συρροή δράστη· στο τετράχρονο παιδί που του έκοψαν τον λαιμό πριν από λίγες ημέρες κοντά στο σπίτι μου στο Meyzieu· στον ηλικιωμένο κύριο που μαχαιρώθηκε τον Ιανουάριο στο Roquebrune από άνδρα, εις βάρος του οποίου εκκρεμούσαν ήδη ποινικές διώξεις για επιθέσεις με μαχαίρι· στους εξακόσιους με επτακόσιους αθώους που σκοτώνονται κάθε χρόνο στη Γαλλία και τις πολλές χιλιάδες άλλων στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο· στη Marie-Christine Hodeau, τη Nelly Cremel, την Anne-Lorraine Schmitt και σε πολλά άλλα θύματα όπως αυτές, των οποίων το μοναδικό έγκλημα ήταν ότι κάποια ημέρα βρέθηκαν στον δρόμο ενός εγκληματία που είχε απελευθερωθεί από τον νόμο μετά τη διάπραξη κάποιου πρώτου ειδεχθούς εγκλήματος· στα θύματα όλων των όμοιων του Dutroux, του Evrard και του Fourniret, των οποίων οι ζωές καταστράφηκαν για πάντα, ακόμα και αν δεν αφαιρέθηκαν∙ στα άτομα που σκοτώθηκαν στο Λονδίνο, τη Μαδρίτη και αλλού, ως θύματα τυφλής τρομοκρατίας.

Η σκέψη μου βρίσκεται σε αυτούς τους ανθρώπους, διότι κανείς δεν διοργανώνει παγκόσμια ημέρα για τα θύματα∙ διοργανώνονται ημέρες για τους δολοφόνους τους, οι οποίοι συχνά αξίζουν πράγματι τον θάνατο.

Μόνο σε ένα κράτος που διέπεται από το κράτος δικαίου η θανατική ποινή δεν αποτελεί κρατικό έγκλημα. Συμβάλλει στην προστασία της κοινωνίας και των πολιτών από εγκληματίες, για τους οποίους αποτελεί ενίοτε το μοναδικό μέσο εξιλασμού.

  Olivier Chastel, εξ ονόματος της Catherine Ashton (Αντιπροέδρου της Επιτροπής και Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τις παρεμβάσεις σας, διότι όλες σχεδόν υποστηρίζουν τις δράσεις μας. Θεωρώ σαφές ότι συμφωνούμε ως προς τη σημασία που πρέπει να αποδώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη συγκεκριμένη δράση για την κατάργηση της θανατικής ποινής.

Όπως ανέφερα νωρίτερα, και το επαναλαμβάνω για μία ακόμα φορά, η Ύπατη Εκπρόσωπος, βαρόνη Ashton, έχει θέσει το θέμα ως προσωπική προτεραιότητα.

Ελπίζουμε ειλικρινά ότι, σε συνεργασία με τους εταίρους της, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εξαγάγει θετικό αποτέλεσμα, όπως ήδη ανέφερα, από την 65η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, καταλήγοντας σε ένα ψήφισμα το οποίο θα ενισχύει περαιτέρω τον προσανατολισμό προς τη θέσπιση παγκόσμιου μορατόριουμ.

Δεδομένης της ακλόνητης πεποίθησής μας ότι η κατάργηση της θανατικής ποινής είναι απαραίτητη για την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αντιτασσόμαστε στη χρήση της θανατικής ποινής σε κάθε περίπτωση και, επαναλαμβάνω, υπό οιεσδήποτε συνθήκες, και θα συνεχίσουμε να απευθύνουμε έκκληση για την καθολική κατάργησή της.

Όπως προανέφερα, το συναγόμενο συμπέρασμα είναι σαφές: δεν υπάρχει περιθώριο εφησυχασμού και, ως εκ τούτου, θα μετέλθουμε κάθε διαθέσιμο μέσο για την επίτευξη του στόχου μας.

  Πρόεδρος. – Έχω λάβει πέντε προτάσεις ψηφίσματος⁽¹⁾, οι οποίες κατατέθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 110, παράγραφος 2, του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη, 7 Οκτωβρίου 2010.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η θανατική ποινή παραβιάζει το θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου στη ζωή και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για την εφαρμογή της. Διάφορες μελέτες έχουν καταδείξει ότι η θανατική ποινή δεν έχει καμία επίπτωση επί των τάσεων για βίαια εγκλήματα. Για τον λόγο αυτόν, θα ήθελα να τονίσω ότι η Ευρώπη και ολόκληρος ο κόσμος πρέπει να αναλάβουν ενιαία δράση υπέρ της καθολικής κατάργησης της θανατικής ποινής στα κράτη όπου εξακολουθεί να εφαρμόζεται συχνά, καθώς και κατά της επαναθέσπισής της. Στα τέλη του 2009, το μέτρο αυτό διατηρείτο από τις κυβερνήσεις 43 χωρών, μεταξύ των οποίων και μία ευρωπαϊκή κυβέρνηση. Η πραγματικότητα της κατάστασης αυτής πρέπει να αποτελέσει υλικό για προβληματισμό. Έχουμε τη δυνατότητα να ασκήσουμε παγκόσμια επιρροή σε κυβερνήσεις και πολίτες ώστε να τερματιστεί αυτή η πράξη βασανισμού, η οποία είναι απαράδεκτη για κράτη που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πρόκειται για στόχο προτεραιότητας και μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της στενής διακρατικής συνεργασίας, της ευαισθητοποίησης και της εκπαίδευσης. Επικροτώ το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής, επισημαίνοντας ότι η πλήρης κατάργηση της θανατικής ποινής παραμένει ένας από τους κύριους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Proinsias De Rossa (S&D), γραπτώς. – (EN) Η θανατική ποινή συνιστά την έσχατη σκληρή, απάνθρωπη και ταπεινωτική τιμωρία. Πράγματι, ας μην λησμονούμε ότι η θανατική ποινή πλήττει, πρωτίστως και κατ’ εξοχήν, μη προνομιούχους ανθρώπους. Τάσσομαι κατά της θανατικής ποινής σε όλες τις περιπτώσεις και υπό οιεσδήποτε συνθήκες, και θα ήθελα να τονίσω ότι η κατάργησή της συμβάλλει στην ενίσχυση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την προοδευτική ανάπτυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το παρόν ψήφισμα εγκρίθηκε ώστε να συμπίπτει χρονικά με την ευρωπαϊκή και παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής, οι οποίες εορτάζονται αμφότερες στις 10 Οκτωβρίου. Η ΕΕ αποτελεί τον μεγαλύτερο θεσμικό παράγοντα και κοινωνό του αγώνα κατά της θανατικής ποινής σε παγκόσμιο επίπεδο και η δράση της στον εν λόγω τομέα αντιπροσωπεύει κορυφαία προτεραιότητα της εξωτερικής της πολιτικής για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών, η ΕΕ στηρίζει επιτυχώς από το 1997 την έγκριση ετήσιου ψηφίσματος στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (CHR), με το οποίο ζητείται η κατάργηση της θανατικής ποινής και, η θέσπιση, εν τω μεταξύ, μορατόριουμ στη χρήση της θανατικής ποινής. Καλώ τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να εντείνουν τις προσπάθειές τους και να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα της διπλωματίας και της βοήθειας στα πλαίσια συνεργασίας που έχουν στη διάθεσή τους, προκειμένου να εργαστούν προς την κατεύθυνση της κατάργησης της θανατικής ποινής.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE), γραπτώς. – (FI) Η θανατική ποινή συνιστά αδυσώπητη και απάνθρωπη τιμωρία που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είναι σκληρή και ταπεινωτική, ενδέχεται δε να αποτελεί τιμωρία στην οποία μπορεί να καταδικαστούν αθώα άτομα. Δεν έχει αποδειχθεί ότι η θανατική ποινή προλαμβάνει ή μειώνει σε σημαντικό βαθμό εγκληματικές πράξεις. Είναι πολύ λυπηρό το γεγονός ότι η πρακτική της συνεχίζεται σε 43 χώρες. Η απαγόρευση της θανατικής ποινής είναι ένας από τους τομείς προτεραιότητας της πολιτικής της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Χαίρομαι που την ημέρα αυτήν, την παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθετεί σκληρή στάση κατά της θανατικής ποινής, η οποία πρέπει να απαγορευθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη. Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρηθεί ως ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Σας ευχαριστώ.

  Monica Luisa Macovei (PPE), γραπτώς. – (EN) Με την ευκαιρία της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής ημέρας κατά της θανατικής ποινής, υπενθυμίζω ότι το παρόν Κοινοβούλιο ορθώνει ενωμένο το ανάστημά του κατά της θανατικής ποινής. Και τούτο διότι η θανατική ποινή διαβρώνει τη βασική ανθρώπινη αξιοπρέπεια και αντιβαίνει στο διεθνές δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μελέτες καταδεικνύουν ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις πως η θανατική ποινή έχει αποτρεπτικό αποτέλεσμα όσον αφορά τις εγκληματικές πράξεις, ενώ πλήττει δυσανάλογα μειονεκτούντες πολίτες. Παρά τα στοιχεία αυτά, υπάρχουν πάνω από 20.000 άνθρωποι ανά την υφήλιο που βρίσκονται σε πτέρυγες μελλοθανάτων, μεταξύ των οποίων δεκάδες ευρωπαίοι υπήκοοι. Ανεξαρτήτως των περιστάσεων, το παρόν Σώμα πρέπει να συνεχίσει να αντιτάσσεται σε εκτελέσεις και να υποστηρίζει την άνευ όρων θέσπιση διεθνούς μορατόριουμ επί της θανατικής ποινής. Πρέπει επίσης να ενθαρρυνθούν τα κράτη να παρέχουν ακριβή και επίσημα στατιστικά στοιχεία που αφορούν τη χρήση εκ μέρους τους της θανατικής ποινής. Δυνάμει των Συνθηκών μας, το Κοινοβούλιο πρέπει να δώσει τη συγκατάθεσή του για τη σύναψη διεθνών συμφωνιών με τρίτες χώρες. Όταν θα το πράξουμε, δέον είναι να έχουμε κατά νου τη στάση των χωρών αυτών έναντι της θανατικής ποινής.

  Kristiina Ojuland (ALDE), γραπτώς. – (EN) Η παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής αποτελεί σημαντική υπενθύμιση του ατυχούς γεγονότος ότι 43 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο εξακολουθούν να εφαρμόζουν τη θανατική ποινή. Συμφωνώ απόλυτα με τον Πρόεδρο κ. Jerzy Buzek, ο οποίος δήλωσε κατά την έναρξη της Ολομέλειας ότι ο θάνατος δεν μπορεί επ’ ουδενί λόγω να θεωρηθεί πράξη δικαιοσύνης. Επικροτώ το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο οποίο επαναβεβαιώνεται η δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καθολική κατάργηση της θανατικής ποινής και καλούνται οι χώρες που εφαρμόζουν τη θανατική ποινή να κηρύξουν άμεσα μορατόριουμ των εκτελέσεων. Ωστόσο, θα ήθελα η προφορική δέσμευση να αντικατοπτρίζεται πιο συγκεκριμένα στις τρέχουσες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της έναντι τρίτων χωρών. Η υπογράμμιση της σημασίας του θέματος στις 10 Οκτωβρίου κάθε χρόνο είναι ευπρόσδεκτη, πρέπει όμως να προχωρήσουμε περαιτέρω ώστε να σημειωθεί πραγματική πρόοδος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δράσει με συνεκτικό τρόπο και να συμπεριλαμβάνει την κατάργηση της θανατικής ποινής στην ημερήσια διάταξη ως πραγματικό θέμα προτεραιότητας, προκειμένου να ανταποκριθεί στην εικόνα της ως λαμπαδηδρόμου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

  Justas Vincas Paleckis (S&D), γραπτώς. – (LT) Επί του παρόντος, 43 χώρες χρησιμοποιούν τη θανατική ποινή. Οι περισσότερες θανατικές ποινές εκτελούνται στην Κίνα, το Ιράν και το Ιράκ. Μόνο στην Κίνα καταγράφονται 5.000 καταδίκες σε θάνατο ή το 88% όλων των εκτελέσεων ανά τον κόσμο. Υπάρχουν επίσης κράτη μέλη της ΕΕ στα οποία η πλειονότητα των πολιτών τάσσονται υπέρ της θανατικής ποινής. Παρόμοιες τάσεις παρατηρούνται σε ακόμα μεγαλύτερο αριθμό χωρών ανά τον κόσμο γενικότερα. Το κύριο επιχείρημα είναι ότι μία τέτοια τιμωρία θεωρείται ότι αποτρεπτική επίδραση σε δυνητικούς εγκληματίες και μειώνει την εγκληματικότητα. Ωστόσο, οι στατιστικές παρουσιάζουν διαφορετική εικόνα. Συμφωνώ με το ψήφισμα, επειδή πιστεύω ότι τα μέσα της θανατικής ποινής αποτελούν πλέον μουσειακά είδη. Είναι δικαιολογημένες οι σθεναρές εκκλήσεις προς τη Λευκορωσία –την τελευταία χώρα στην Ευρώπη που χρησιμοποιεί τη θανατική ποινή– για την κατάργησή της το συντομότερο δυνατόν. Εκεί, η εκτέλεση εξακολουθεί να αποτελεί κρατικό μυστικό. Οι συγγενείς των καταδικασμένων σε θάνατο δεν γνωρίζουν εάν οι καταδικασμένοι είναι ακόμα ζωντανοί ή όχι, διότι οι σοροί των εκτελεσθέντων δεν αποδίδονται στους γονείς ή τα παιδιά τους.

  Cristian Dan Preda (PPE), γραπτώς. – (RO) Αν και η εκστρατεία κατά της θανατικής ποινής αποτελεί ήδη μία από τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η δημιουργία της νέας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης συνιστά καλή ευκαιρία για την επιβεβαίωση της σημασίας που αποδίδουμε στο θέμα αυτό σε κοινοτικό επίπεδο. Για να είμαστε σε θέση να διεξαγάγουμε αποτελεσματική εκστρατεία, είναι σημαντικό να γίνει διάκριση μεταξύ, αφενός, της προόδου που σημειώθηκε σε ορισμένες χώρες και, αφετέρου, της κρίσιμης κατάστασης αλλού. Επομένως, παρότι μας ανησυχεί το γεγονός ότι η θανατική ποινή εξακολουθεί να εφαρμόζεται στις ΗΠΑ, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχει σημειωθεί μείωση του αριθμού εκτελέσεων της τάξης του 60% στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να καταδικάσουμε έντονα την κινεζική κυβέρνηση, η οποία έχει σε εκτελέσεις περισσότερων ανθρώπων το 2009 από ό,τι ο υπόλοιπος κόσμος συνολικά. Αποδοκιμάζω εντόνως το γεγονός ότι, ενώ το 2009 σηματοδοτεί το πρώτο έτος στη σύγχρονη ιστορία κατά το οποίο δεν καταδικάστηκε ούτε ένα άτομο σε θάνατο στην Ευρώπη, οι αρχές της Λευκορωσίας καταδίκασαν δύο ανθρώπους σε θάνατο και είναι πιθανόν να τους εκτελέσουν κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους. Εν κατακλείδι, πιστεύω, όπως και ο Πρόεδρος κ. Buzek, ότι η θανατική ποινή δεν μπορεί να θεωρηθεί σε καμία περίπτωση πράξη δικαιοσύνης.

  Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Η χρήση της θανατικής ποινής βασίζεται στην εσφαλμένη πεποίθηση ότι η αυστηρότητα της ποινής αποτρέπει άλλους από τη διάπραξη εγκλημάτων. Στην πραγματικότητα, δεν καθορίζει η αυστηρότητα της ποινής τη σημασία της στην πρόληψη, αλλά το αναπόφευκτο του χαρακτήρα της. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να διαθέτουμε αποτελεσματικό σύστημα για τη σύλληψη και τη δίωξη των εγκληματιών. Είναι σημαντικό όσοι παραβιάζουν τον νόμο να γνωρίζουν ότι θα συλληφθούν και θα τιμωρηθούν.

Το 2009, ο μεγαλύτερος αριθμός εκτελέσεων πραγματοποιήθηκαν στην Κίνα, το Ιράν, τη Σαουδική Αραβία, τη Βόρεια Κορέα και τις ΗΠΑ. Δεν έχει παρατηρηθεί ότι η χρήση της θανατικής ποινής μειώνει την εμφάνιση των πλέον σοβαρών εγκλημάτων. Για τον λόγο αυτόν, κατά την κοινωνική τους εξέλιξη, οι πολιτισμένες χώρες εγκατέλειψαν τη χρήση της θανατικής ποινής, αφού είχαν εγκαταλείψει προηγουμένως συγκεκριμένες μορφές της, όπως ο τροχός, ο διαμελισμός από άλογα, η καύση στην πυρά και ο ανασκολοπισμός. Και τούτο διότι πρόκειται για πρακτικές οι οποίες απελευθερώνουν τα πλέον χυδαία ένστικτα και αποκτηνώνουν την κοινωνία.

Στην Πολωνία, η επαναφορά της θανατικής ποινής υποστηρίζεται από δεξιά συντηρητικά κόμματα, τα οποία εξισώνουν την κυβέρνηση με τον εκφοβισμό της κοινωνίας. Τέτοιες μέθοδοι προκαλούν φόβο στην κοινωνία και αβεβαιότητα για το μέλλον, και αυτό, με τη σειρά του, οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη βιαιότητα και εγκληματικότητα. Ως εκ τούτου, η θανατική ποινή επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα από τα επιδιωκόμενα. Είναι, συνεπώς, απαραίτητο να εκπαιδεύσουμε τους ανθρώπους σωστά ως προς το ζήτημα αυτό και να βοηθήσουμε την κοινωνία να συνειδητοποιήσει ότι η θανατική ποινή δεν αποτελεί λύση για τα πλέον σοβαρά εγκλήματα.

  Csaba Sógor (PPE), γραπτώς. – (HU) Η θανατική ποινή έχει τεθεί εκτός νόμου στα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης και, συνακολούθως, και στα 27 κράτη μέλη της ΕΕ∙ εξακολουθεί όμως να αποτελεί συνήθη πρακτική σε πολλές χώρες του κόσμου. Το λυπηρό είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις η απόφαση της θανατικής ποινής δεν εκδίδεται για κοινά ποινικά αδικήματα, αλλά για τη συνεπή και θαρραλέα έκφραση των πολιτικών ή θρησκευτικών απόψεων ή για παραβιάσεις των πολιτιστικών εθίμων. Η Ευρώπη έχει πλέον αναγνωρίσει ότι δεν μπορεί να θεσπίζει νόμους που επιτρέπουν τον τερματισμό της ανθρώπινης ζωής με βίαια μέσα. Είναι πλέον καιρός να υποστηρίξει σθεναρά τη συνετή αυτή κρίση και να την επεκτείνει στις χώρες του κόσμου που δεν λειτουργούν επί του παρόντος με το ίδιο σκεπτικό. Η πολιτιστική πολυμορφία και οι διαφορετικές κοσμοθεωρίες αποτελούν πηγή πλούτου για τον ανθρώπινο πολιτισμό, κανένας νόμος όμως δεν μπορεί να δικαιολογήσει την πρακτική της θανατικής ποινής.

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein (PPE), γραπτώς. – (PL) Δυστυχώς, «ο άνθρωπος δεν είναι όμορφο ζώο», αν μου επιτρέπεται να παραθέσω τη ρήση της μεγάλης πολωνής φιλοσόφου Barbara Skarga. Υπάρχουν πολλοί ανάμεσά μας, πολίτες των ελεύθερων και δημοκρατικών κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι είναι υποστηρικτές της θανατικής ποινής. Τούτο είναι τρομακτικό μεν, πλην όμως αληθινό.

Ευτυχώς, η θανατική ποινή δεν περιλαμβάνεται στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και καμία κυβέρνηση της Ένωσης, ούτε καν η πιο λαϊκιστική, δεν μπορεί να την θεσπίσει. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τις αξίες της και τον τρόπο που τις στηρίζει, πρέπει να επεκτείνει την επιρροή της σε άλλες χώρες, όπως άλλωστε επιθυμεί πράγματι να το πράξει. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να δράσουμε σε παγκόσμιο επίπεδο. Ίσως η παγκόσμια ημέρα κατά της θανατικής ποινής, την οποία πρότεινε η βελγική Προεδρία, να αποτελεί ένα βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Ελπίζω ότι θα επικεντρώσει την προσοχή μας στο σημαντικό αυτό θέμα και θα ενισχύσει τον σεβασμό για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, αλλά και ότι θα ενισχύσει την ευθύνη μας για τα πρότυπα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στις περιοχές του πλανήτη όπου χρησιμοποιείται η θανατική ποινή.

  Zbigniew Ziobro (ECR), γραπτώς. – (PL) Η Ευρωπαϊκή Ένωση θέσπισε την απαγόρευση της χρήσης της θανατικής ποινής. Αυτό είναι το τελικό αποτέλεσμα μιας διαδικασίας η οποία εξελίσσεται στις χώρες της Ευρώπης, αν και η ήπειρος έχει ακόμα πολλούς υποστηρικτές της θανατικής ποινής. Θεωρώ ότι δεν είναι αρμόδιο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να λάβει θέση σχετικά με το αποτρεπτικό αποτέλεσμα της θανατικής ποινής, ιδιαίτερα επειδή πολλές μελέτες που έχουν διεξαχθεί πρόσφατα, κυρίως σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, καταδεικνύουν ότι η θανατική ποινή δεν δρα αποτρεπτικά. Δική μας αρμοδιότητα είναι να μεριμνήσουμε για την ασφάλεια των κοινωνιών μας.

Όσον αφορά την ισχύουσα επί του παρόντος νομοθεσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι, όπως ακριβώς ζητούμε τον σεβασμό προς τις αποφάσεις μας, έτσι πρέπει να σεβόμαστε τις απόψεις που διατυπώνονται σε άλλες δημοκρατικές κοινωνίες και να μην επιβάλλουμε το όραμά μας για τη δικαιοσύνη στις εν λόγω κοινωνίες. Οι κοινωνίες των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας έχουν το δικαίωμα να διαμορφώνουν τέτοιους νόμους κατά το δοκούν. Εμείς, όμως, στην Ευρώπη, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η αποκήρυξη της θανατικής ποινής δεν μπορεί να σημαίνει ανοχή προς το πλέον αποτρόπαιο όλων των εγκλημάτων, το έγκλημα της δολοφονίας – στις περιπτώσεις αυτές, χρειαζόμαστε αυστηρές ποινές οι οποίες είναι αποτρεπτικές και απομονώνουν τον δράστη, όπως η ποινή της ισόβιας κάθειρξης χωρίς τη δυνατότητα αποφυλάκισης υπό όρους. Διότι εάν θέλουμε να ζούμε σε ασφαλή κοινωνία, πρέπει να διαθέτουμε αυστηρούς νόμους έναντι όσων παραβιάζουν το θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου –το δικαίωμα στη ζωή– και οι οποίοι, επιπλέον, είναι συχνά διατεθειμένοι να το παραβιάσουν εκ νέου και να δολοφονήσουν αθώους ανθρώπους.

  Jarosław Leszek Wałęsa (PPE), γραπτώς. – (EN) Εντείνοντας τις προσπάθειές μας για την πλήρη κατάργηση της πρακτικής της θανατικής ποινής, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν 58 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο που εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη θανατική ποινή κατά την επιβολή ποινών σε ποινικές υποθέσεις και μερικές ακόμα που την χρησιμοποιούν σε ειδικές περιστάσεις, όπως στην έκδοση καταδικαστικών αποφάσεων εν καιρώ πολέμου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, στο σύνολό της, έχει εργαστεί επιμελώς για την κατάργηση της απάνθρωπης αυτής πρακτικής, και οι συνεχείς μας προσπάθειες θα αποδώσουν σπουδαία οφέλη. Απομένει, ωστόσο, να γίνουν πολλά ακόμα· έχουμε ευρωπαίους γείτονες οι οποίοι δεν έχουν καταργήσει πλήρως την πρακτική αυτή, και η συνέχιση των προσπαθειών μας προς την κατεύθυνση της πλήρους κατάργησης πρέπει να παραμείνει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας. Έχω την πεποίθηση ότι, με συνεχή επικοινωνία και αποφασιστικότητα, οι προσπάθειές μας θα στεφθούν με επιτυχία. Αν και είναι σαφές ότι η εν λόγω πρακτική παραβιάζει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, πολλοί πολιτισμοί σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν νόμους που βασίζονται σε άλλους παράγοντες όπως η θρησκεία, η παράδοση και ο έλεγχος. Οι παράγοντες αυτοί καθιστούν ολοένα δυσχερέστερη την κατάργηση της θανατικής ποινής, είναι όμως καθήκον μας, όχι μόνο ως βουλευτών του Κοινοβουλίου, αλλά και ως μελών του ανθρώπινου γένους, να συνεχίσουμε τις ακαταπόνητες προσπάθειές μας για τον τερματισμό της εν λόγω πρακτικής.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά.

11. Δράση της ΕΕ στον τομέα της πετρελαϊκής έρευνας και εξόρυξης στην Ευρώπη (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της προφορικής ερώτησης (O-0122/2010) του κ. Jo Leinen, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, προς το Συμβούλιο, σχετικά με τις επιπτώσεις της πετρελαιοκηλίδας της Deepwater Hοrizοn για την ΕΕ: δράση σχετικά με την εξόρυξη και αναζήτηση πετρελαίου στην Ευρώπη (B7-0470/2010), και τη συζήτηση της προφορικής ερώτησης (O-0123/2010), του κ. Jo Leinen, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, προς την Επιτροπή, σχετικά με τις επιπτώσεις της πετρελαιοκηλίδας της Deepwater Hοrizοn για την ΕΕ: δράση σχετικά με την εξόρυξη και αναζήτηση πετρελαίου στην Ευρώπη (B7-0551/2010).

  Jo Leinen, συντάκτης. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ο Κόλπος του Μεξικού έχει υποστεί πιθανώς μία από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές καταστροφές των τελευταίων ετών, και εμείς στην Ευρώπη –στην Ευρωπαϊκή Ένωση– πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να διασφαλίσουμε ότι δεν πρόκειται να συμβεί παρόμοια καταστροφή στην Ευρώπη. Πιστεύω ότι είμαστε σύμφωνοι ως προς αυτό. Έχουμε τέσσερις θάλασσες που γειτνιάζουν με την ΕΕ ή βρίσκονται εντός της ΕΕ: τη Βόρεια Θάλασσα, τη Βαλτική Θάλασσα, τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα. Σε αυτά τα ευρωπαϊκά ύδατα πραγματοποιούνται γεωτρήσεις πετρελαίου. Από την άποψη αυτή, το θέμα απασχολεί και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας, ειδικότερα, συνιστούν ιδιαίτερο κίνδυνο. Αυτό κατέστη εμφανές από την πετρελαιοπηγή στον Κόλπο του Μεξικού. Εν προκειμένω, υπάρχουν προβλήματα τα οποία διαφεύγουν του ελέγχου μας. Ανέκυψαν πολλά εκκρεμή ερωτήματα για τα οποία δεν έχουμε ακόμα απαντήσεις. Κυρίες και κύριοι, κύριε Επίτροπε, αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σας συνιστούμε στο ψήφισμά μας ότι θα ήταν σκόπιμο να υπάρχει ένα μορατόριουμ, τουλάχιστον για τις νέες αιτήσεις για γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας, έως ότου αποκτήσουμε πλήρη εικόνα των αναγκών, καθώς και του τρόπου κάλυψης των κενών αποκατάστασης των ελλείψεων.

Πιστεύω ότι οι πολίτες της Ευρώπης αναμένουν από εμάς να διασφαλίσουμε ένα εξίσου υψηλό επίπεδο ασφάλειας και για τα 27 κράτη μέλη και, συνεπώς, και για τις τέσσερις θάλασσες της ΕΕ, και να μην υπάρχει κανένα χάσμα μεταξύ των χωρών που ήδη πράττουν πολλά –και αυτό πρέπει να αναγνωριστεί– και εκείνων που είναι ίσως κάπως πιο χαλαρές σε αυτόν τον τομέα. Εν προκειμένω, απευθύνομαι και στις γειτονικές μας χώρες. Διαθέτουμε την πολιτική γειτονίας, στη δε Μεσόγειο, ειδικότερα, πραγματοποιούνται, φυσικά, και γεωτρήσεις από χώρες που δεν είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κύριε Oettinger, πιστεύω ότι αναλαμβάνετε πρωτοβουλίες –και αυτό είναι κάτι που πρέπει όντως να πράξετε– για συζητήσεις με τη Λιβύη κυρίως, αλλά και με άλλες χώρες, σχετικά με τα πρότυπά μας και τις προσεγγίσεις μας.

Το ερώτημα είναι το εξής: θα ήταν η ΕΕ προετοιμασμένη για μια τέτοια καταστροφή; Τι μηχανισμούς ελέγχου και μηχανισμούς παρέμβασης διαθέτουμε σε περίπτωση μιας τέτοιας καταστροφής; Χρειαζόμαστε απαντήσεις και σε αυτά τα ερωτήματα. Έχουμε τον οργανισμό στη Λισαβόνα, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια στη Θάλασσα (EMSA), ο οποίος ιδρύθηκε την επαύριον μιας καταστροφής που αφορούσε τη διάλυση μεγάλων πετρελαιοφόρων. Συνεπώς, ο οργανισμός ελέγχει την ασφάλεια των πλοίων, όχι όμως και την ασφάλεια των θαλασσών – με άλλα λόγια, αυτό ακριβώς που διαπιστώνουμε επί του παρόντος όσον αφορά τις γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας. Κατά τη γνώμη μας, θα ήταν καλή ιδέα η εντολή του EMSA να επεκταθεί ώστε να υπαχθούν και τα θέματα αυτά στην αρμοδιότητά του. Αυτό τουλάχιστον θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα επαρκώς. Φαντάζομαι ότι για αυτό θα χρειαστούν νέοι πόροι. Αυτό είναι πάντα πρόβλημα, φυσικά. Ωστόσο, εάν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε ένα τόσο μείζον θέμα, τότε οι πόροι θα πρέπει να βρεθούν.

Θα ήθελα επίσης να αναφέρω την ευθύνη για τέτοια μείζονος σημασίας γεγονότα. Ποια είναι, αλήθεια, η ασφαλιστική κατάσταση; Ποιες είναι οι πιθανότητες για την εξασφάλιση των απαιτούμενων πόρων; Πρέπει να αποκτήσουμε γενική εικόνα του νόμου περί ευθύνης και ασφάλισης όσον αφορά τις γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας, και αυτό είναι κάτι που βρίσκεται υπό συζήτηση. Φυσικά πρέπει να εξετάσουμε, πάνω απ’ όλα, και πώς εφαρμόζεται σε μικρές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτόν. Δεν είναι όλες οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτόν πολυεθνικές· υπάρχουν και πολλές μικρές εταιρείες, επίσης. Πώς θα τα καταφέρουν; Πώς μπορούν να ασφαλιστούν; Χρειαζόμαστε ταμεία αλληλεγγύης; Χρειαζόμαστε συλλογικές λύσεις προκειμένου να διασφαλιστεί η αποζημίωση όλων όσοι υφίστανται ζημίες – οι αλιείς και άλλοι που πλήττονται από τέτοιες καταστροφές;

Θέλουμε επίσης να μάθουμε εάν η οδηγία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η οποία απαιτεί τη διενέργεια εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τις δραστηριότητες στην ξηρά, ισχύει και για τις γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας και συναφείς τομείς. Υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε για τις ανοικτές θάλασσες. Τι είδους συνθήκες εργασίας και κοινωνικά πρότυπα είναι αποτελεσματικά εκεί; Σε τελική ανάλυση, ο ανθρώπινος παράγοντας μπορεί επίσης να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο. Διαθέτουμε καλή τεχνολογία, αλλά αν ο ανθρώπινος παράγοντας αποτύχει, τότε αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε τέτοιου είδους καταστροφές.

Κύριε Επίτροπε, έχετε τη συνολική ευθύνη για την ενέργεια. Η υπεράκτια εξόρυξη πετρελαίου έχει τα προβλήματά της· θα ήταν προτιμότερη η υπεράκτια αιολική ενέργεια. Πιστεύω ότι η συζήτηση αυτή ανοίγει φυσικά τον δρόμο για διαφορετική ενεργειακή πολιτική στην ΕΕ – και αυτό επίσης βρίσκεται εντός των αρμοδιοτήτων σας.

  Olivier Chastel, ασκών την Προεδρία του Συμβουλίου. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ελλείψει νέων προτάσεων της Επιτροπής σχετικά με την ανίχνευση και την άντληση πετρελαίου –έλλειψη η οποία θα ήθελα αμέσως να επισημάνω ότι είναι απολύτως δικαιολογημένη, δεδομένου ότι η Επιτροπή έχει ξεκινήσει διαβουλεύσεις που διεξάγονται με τη βιομηχανία και τις πολυάριθμες ενδιαφερόμενες ρυθμιστικές αρχές– το μόνο που μπορώ να επαναλάβω στο σημείο αυτό είναι η βαθιά μας ανησυχία μετά την καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού και τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό ανθρωπίνων και περιβαλλοντικών απωλειών που προκάλεσε. Η καταστροφή αυτή αποδεικνύει ότι δεν μπορούν να υπάρξουν πάρα πολλές προφυλάξεις στον τομέα αυτόν και ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε, προκειμένου να αποτρέψουμε την επανάληψη παρόμοιων ατυχημάτων.

Ας ελπίσουμε ότι, όπως συνέβη μετά το ατύχημα του Exxon Valdez το 1989 και το ατύχημα του Erika το 1999, το κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ και των ΗΠΑ για την υπεράκτια ανίχνευση πετρελαίου και τις δραστηριότητες εκμετάλλευσης θα ενισχυθεί και αυτήν τη φορά. Στόχος, προφανώς, δεν είναι η ανάπτυξη ενός πλαισίου που θα είναι τόσο επαχθές στην εφαρμογή ώστε να καθιστά τις δραστηριότητες αυτές ασύμφορες, αλλά η διασφάλιση ότι οι δραστηριότητες αυτές διεξάγονται με ασφάλεια, ιδιαίτερα σε μία συγκυρία κατά την οποία μειώνονται οι πόροι της γης.

Εν αναμονή νομοθετικών προτάσεων, το θέμα αυτό προφανώς συνέχισε να προκαλεί ανησυχίες και, μολονότι μας χαροποίησε, όπως και άλλους, το κλείσιμο της πετρελαιοπηγής «Macondo» στα μέσα Ιουλίου και, τέλος, η σφράγισή της στις 19 Σεπτεμβρίου, έχοντας κατά νου την κλίμακα των έργων ανάπλασης που πρέπει να πραγματοποιηθούν, πιστεύουμε ότι αυτό αποτελεί ένα μόνο στάδιο μίας πιο μακροπρόθεσμης διαδικασίας. Για τον λόγο αυτόν η Προεδρία θέλησε ο Επίτροπος Oettinger να μοιραστεί τις αρχικές του αξιολογήσεις μαζί μας κατά την πρόσφατη άτυπη συνάντηση των Υπουργών Ενέργειας από τις 6 έως τις 7 Σεπτεμβρίου.

Κατά τη γνώμη μας, δύο είναι τα διδάγματα που μπορούμε να αποκομίσουμε από όσα είπε στην εν λόγω συνάντηση. Καταρχάς, οι διατάξεις για την ασφάλεια που εφαρμόζονται ήδη στην ΕΕ είναι οι αυστηρότερες στον κόσμο. Δεύτερον, λόγω του γεγονότος ότι οι δραστηριότητες άντλησης πετρελαίου εξαρτώνται από διάφορους κανονιστικούς τομείς, όλες οι προτάσεις που μελετά η Επιτροπή θα πρέπει να καλύπτουν τα διάφορα αυτά πεδία: πρώτον –εφόσον η πρόληψη είναι καλύτερη από τη θεραπεία– θα πρέπει να βελτιωθούν τα πρότυπα ασφαλείας που ισχύουν σε όλα τα ευρωπαϊκά ύδατα, θα πρέπει όμως και να καταστεί αυστηρότερο το καθεστώς ευθύνης, να ενισχυθεί η ρυθμιστική εποπτεία και να ενταθεί η διεθνής συνεργασία, για παράδειγμα, με τους εταίρους μας του ΟΠΕΚ, όπως πράξαμε ήδη τον Ιούνιο.

Μια πρώτη ανακοίνωση της Επιτροπής αναμένεται από σήμερα έως τα μέσα Οκτωβρίου, και λόγω του μεγάλου αριθμού των τομέων που πρέπει να καλύπτει –τους οποίους ανέφερα μόλις πριν από λίγο– θα πρέπει να συζητηθεί από διάφορες συνθέσεις του Συμβουλίου και κατά πάσα πιθανότητα και από διάφορες κοινοβουλευτικές επιτροπές εξίσου. Δεν πρέπει, ωστόσο, η πολυπλοκότητα του ζητήματος να αποτελέσει δικαιολογία για να αναβάλουμε την απάντησή μας. Έχουμε την πρόθεση να διασφαλίσουμε ότι η παρούσα ανακοίνωση θα μελετηθεί αμέσως μετά την παραλαβή της, ούτως ώστε να μπορέσει να κατατεθεί το ταχύτερο δυνατόν σε επίπεδο Συμβουλίου.

Όσον αφορά ειδικότερα την προστασία του περιβάλλοντος, η ΕΕ διαθέτει ήδη αρκετά προηγμένο νομοθετικό πλαίσιο. Η αρχή της προφύλαξης και η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» αποτελούν θεμελιώδεις αρχές της περιβαλλοντικής πολιτικής της ΕΕ και προβλέπονται, ουσιαστικά, στη Συνθήκη.

Η καταστροφή της πετρελαιοκηλίδας που προκλήθηκε από την εν λόγω πλατφόρμα στον Κόλπο του Μεξικού μπορεί να αποτελεί επίσης ευκαιρία για την Επιτροπή και τα κράτη μέλη ώστε να επανεξετάσουν ορισμένες πτυχές της ισχύουσας περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να υπενθυμιστεί, για παράδειγμα, ότι η οδηγία Seveso II έχει τεθεί αυτήν την περίοδο υπό αναθεώρηση, και ότι αναμένουμε την πρόταση της Επιτροπής πριν από το τέλος του έτους.

Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι η Επιτροπή εξετάζει επί του παρόντος την ικανότητα της ΕΕ στην αντιμετώπιση καταστροφών με σκοπό, μεταξύ άλλων, τη βελτίωσή της. Ανυπομονούμε να λάβουμε την ανακοίνωση αυτή από σήμερα έως τα τέλη Νοεμβρίου.

Τέλος, θα ήθελα να επιβεβαιώσω ότι η Προεδρία θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι προτάσεις που θα μας υποβάλει η Επιτροπή θα βελτιωθούν έτι περαιτέρω.

  Günther Oettinger, μέλος της Επιτροπής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Chastel, αξιότιμοι βουλευτές, όλοι συμφωνούμε για το μέγεθος της καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού. Υπέστη ζημία με μακροχρόνιες δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον, τη φύση, τον πολιτισμό, τον τουρισμό και την αλιεία, και τούτες μπορούν να αντισταθμιστούν με χρηματοδοτικά μέσα μόνον εν μέρει. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που έχουμε να κάνουμε εδώ με μια ικανή εταιρία όπως η BP, από την οποία μπορούμε να αναμένουμε ότι θα προβεί σε όλες τις δυνατές ενέργειες όσον αφορά την παροχή οικονομικής αποζημίωσης, όπου απαιτείται.

Βρισκόμαστε στο στάδιο ολοκλήρωσης μίας ανακοίνωσης. Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες, η Επιτροπή θα προβεί σε επίσημες διαβουλεύσεις επί του θέματος και θα εκδώσει την ανακοίνωσή της. Βρίσκομαι σήμερα εδώ για να ακούσω τις προσδοκίες σας, υπό τη γενική καθοδήγηση του κ. Leinen και της ειδικής του επιτροπής, σε συνεργασία με τον κ. Reul. Είμαι σε θέση να σας διαβεβαιώσω δηλώσω ότι θα ενσωματώσουμε τις προσδοκίες του Κοινοβουλίου και τις δηλώσεις των ειδικών στην ανακοίνωση που θα εκδοθεί το αργότερο σε δύο εβδομάδες.

Πριν από λίγες ημέρες, λάβαμε δήλωση από την ΒΡ, η οποία περιείχε, αν μη τι άλλο, επαρκή αυτοκριτική, και η οποία πρότεινε επίσης και ανακοίνωνε εθελοντικά μέτρα και διορθωτική δράση που μπορεί να αναληφθεί από τη βιομηχανία. Δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή σε όσα συμβαίνουν στην Ουάσιγκτον, η οποία σήμερα καθυστερεί κάπως λόγω της προεκλογικής εκστρατείας, αλλά διαπιστώνουμε ότι η κυβέρνηση της Ουάσιγκτον επιθυμεί το πολύ σοβαρό αυτό περιστατικό να έχει εκτεταμένες συνέπειες για την αμερικανική νομοθεσία και πολιτική. Στόχος μας είναι να διατυπώσουμε τις υψηλότερες παγκοσμίως προδιαγραφές ασφαλείας για τα ύδατα εντός της επικράτειάς μας: τη Βόρεια Θάλασσα, τον Βόρειο Ατλαντικό, τη Βαλτική Θάλασσα, τη Μαύρη Θάλασσα, τη Μεσόγειο και τον Ατλαντικό στα ανοικτά των ακτών της Δυτικής Αφρικής. Έχουμε την εξουσία στα δικά μας χωρικά ύδατα, προσπαθούμε όμως να μεταφέρουμε τις εν λόγω προδιαγραφές και σε περιοχές εκτός των συνόρων μας. Ο κ. Leinen αναφέρθηκε έμμεσα στη Λιβύη. Ανησυχούμε και για τις γεωτρήσεις που επηρεάζουν τις ακτές και τις θάλασσές μας, αλλά οι οποίες δεν λαμβάνουν χώρα απευθείας σε αυτές.

Μιλούμε για πετρέλαιο, καθώς και για φυσικό αέριο. Μιλούμε εν γένει για την υπεράκτια ανίχνευση και εξόρυξη υδρογονανθράκων, καθώς και για το καλύτερο δυνατό επίπεδο τεχνικής ασφάλειας. Επισημαίνουμε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Νορβηγία μπορεί να θεωρηθεί ότι διαθέτουν τη μεγαλύτερη εμπειρία, αλλά και υψηλές, αποδεκτές προδιαγραφές, εκτιμούμε, συνεπώς, ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό να συνεργαστούμε με τη βρετανική και τη νορβηγική κυβέρνηση. Πρώτον, θέλουμε να ελέγξουμε τις προφυλάξεις ασφαλείας για τις μελλοντικές άδειες· με άλλα λόγια, ποιες υψηλότερες ή υψηλότατες προδιαγραφές είναι δυνατές για τις νέες άδειες. Δεύτερον, θέλουμε να εξετάσουμε την αναβάθμιση των υφιστάμενων εξεδρών, ορισμένες από τις οποίες είναι ηλικίας 20 ή περισσότερων ετών. Οι προδιαγραφές που ήταν αποδεκτές την εποχή εκείνη δεν συγκρίνονται με το τι είναι εφικτό και πολιτικά αναμενόμενο σήμερα.

Στη συνέχεια, υπάρχει το θέμα των τακτικών ελέγχων. Πρέπει να ενισχυθεί η πυκνότητα του δικτύου ελέγχου μας και να αυξηθεί, συναφώς, η συχνότητα και η ποιότητα των ελέγχων. Υπάρχουν επίσης θέματα που αφορούν την ασφαλιστική νομοθεσία, όπως το ζήτημα του κατά πόσον μπορούμε να καταστήσουμε την πλήρη ασφαλιστική κάλυψη υποχρεωτική για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη, ούτως ώστε να ελαχιστοποιηθεί και να διορθωθεί τυχόν ζημία –τουλάχιστον οικονομικά και χρηματοδοτικά– στο μέτρο του δυνατού, στην περίπτωση της χειρότερης δυνατής εκδοχής.

Ένα άλλο θέμα που με απασχολεί είναι το πώς μπορούμε να εξαγάγουμε τα πρότυπα ασφαλείας μας σε άλλα μέρη του κόσμου. Εάν η BP σκοπεύει τώρα να πραγματοποιήσει εξόρυξη και να κατασκευάσει εξέδρες στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης, τότε αυτό μας δίνει την ευκαιρία να προσεγγίσουμε την ευρωπαϊκή βιομηχανία ενέργειας –δηλαδή την BP, τη Shell, την Total– και να λάβουμε εθελοντικές δεσμεύσεις ότι θα δέχονται εθελοντικά και θα εφαρμόζουν τα ίδια αυστηρά πρότυπα που είναι υποχρεωμένες να υιοθετούν εντός της επικράτειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε αυτές τις γειτονικές περιοχές. Πιο συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει ότι μια υπεράκτια εξέδρα άντλησης πετρελαίου στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης που κατασκευάστηκε και χρησιμοποιείται από την BP, ή ίσως μια εξέδρα ανοικτά των ακτών της Δυτικής Αφρικής που χρησιμοποιείται από κάποια ευρωπαϊκή επιχείρηση ενέργειας, θα έπρεπε και οφείλει να τηρεί τα ίδια πρότυπα με τις εξέδρες που χρησιμοποιούνται στη Βόρεια Θάλασσα, όπου τα πρότυπα αυτά κατοχυρώνονται από τον νόμο.

Συνολικά, λοιπόν, παρακαλούμε να μας δώσετε προθεσμία δύο εβδομάδων. Είμαστε σε καλό δρόμο για την επίτευξη των στόχων της ανακοίνωσής μας. Τυχόν άλλες προσδοκίες που εσείς, οι αξιότιμοι βουλευτές, θα μας γνωστοποιήσετε σήμερα, θα ληφθούν υπόψη και θα φροντίσουμε να υποβάλουμε νομοθετικές προτάσεις για όσα ορίζονται στην ανακοίνωσή μας κατά το πρώτο εξάμηνο του 2011.

  Richard Seeber, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Επίτροπο κ. Oettinger για την ανάληψη πρωτοβουλίας και την άμεση αντίδρασή του συνεπεία της πετρελαϊκής καταστροφής. Φυσικά, πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι το σημείο εκκίνησης στις ΗΠΑ είναι διαφορετικό από αυτό που έχουμε στην Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι υπάρχει ανάγκη να δράσουμε και εδώ, στην Ευρώπη, και ότι υπάρχει ανάγκη να προβούμε σε ενδελεχή ανάλυση τόσο των πραγματικών συνθηκών στην Ευρώπη όσο και της νομικής κατάστασης, ώστε να μπορέσουμε να υποβάλουμε τις κατάλληλες προτάσεις. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η νομική κατάσταση περιπλέκεται, βεβαίως, από το γεγονός ότι έχουμε να κάνουμε εν μέρει με διεθνή ύδατα και εν μέρει με ύδατα που ανήκουν στα κράτη μέλη. Πιστεύω ότι πρέπει να εξετάσουμε το ζήτημα των τομέων στους οποίους η Κοινότητα δύναται να αναλάβει ενιαία κοινοτική δράση και να υποβάλει νομοθετικές προτάσεις για τη βελτίωση της κατάστασης.

Αφετηρία μας πρέπει να είναι πάντοτε η δημιουργία των υψηλότερων προτύπων ασφαλείας για τους ανθρώπους και το περιβάλλον, ούτως ώστε να αποφευχθούν τέτοιου είδους καταστροφές ευθύς εξαρχής. Παρ’ όλα αυτά, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να συνεχίσουμε την αναζήτηση πετρελαίου και αερίου σε ολόκληρη την Ευρώπη με σκοπό την περαιτέρω διαφοροποίηση των ενεργειακών μας πηγών. Αυτό δεν πρέπει να το λησμονούμε ποτέ. Όπως ανέφερα, ωστόσο, η ασφάλεια πρέπει να υπερισχύει. Επισημαίνω τρεις τομείς στους οποίους μπορούμε να δράσουμε από την άποψη αυτή. Ο πρώτος είναι να εξετάσουμε πού πρέπει να αλλάξει η νομική κατάσταση στην ΕΕ. Έχω κατά νου την οδηγία Seveso II, την οδηγία για την περιβαλλοντική ευθύνη και την τρίτη δέσμη μέτρων για την ασφάλεια στη θάλασσα. Πρόκειται σίγουρα για τομείς που πρέπει να εξετάσει η Επιτροπή, και ανυπομονούμε να ακούσουμε τις προτάσεις σας.

Ο δεύτερος τομέας είναι το χρηματοοικονομικό πλαίσιο. Πιστεύω ότι οι ασφαλιστικές λύσεις θα προσέφεραν την κατάλληλη εγγύηση ώστε να καταστεί δυνατή η παροχή οικονομικής αποζημίωσης μετά τις καταστροφές. Ένας τρίτος τομέας είναι η διαχείριση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης εντός της ΕΕ. Είναι πράγματι απαραίτητο έκαστο κράτος μέλος να διατηρεί την πλήρη απαιτούμενη αρμοδιότητα για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστροφών; Δεν θα μπορούσαμε να βρούμε ένα μέσο συνεργασίας σε επίπεδο ΕΕ και να το ενισχύσουμε, ούτως ώστε να μετριάσουμε κάπως τις πιέσεις στα κράτη μέλη;

  Zigmantas Balčytis, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (LT) Η περιβαλλοντική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού ανέδειξε την έλλειψη προστασίας και ασφάλειας των πετρελαϊκών δραστηριοτήτων. Αυτή η απελπιστική τραγωδία, που στοίχισε ανθρώπινες ζωές και προκάλεσε ανυπολόγιστη ζημία στο περιβάλλον, πρέπει να αποτελέσει σημαντικό μάθημα και για εμάς στην Ευρώπη.

Επικροτώ την πρωτοβουλία της Επιτροπής να διεξαγάγει δοκιμή ασφαλείας των υπεράκτιων εξεδρών πετρελαίου που λειτουργούν στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ωστόσο, προκειμένου για την πλήρη διασφάλισή της, είναι αναγκαίο να ληφθούν μέτρα σε ευρύτερη κλίμακα. Πάνω απ’ όλα, η Επιτροπή πρέπει να αξιολογήσει την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση των ατυχημάτων και να αναπτύξει ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης.

Ο ισχύων κανονισμός παρουσιάζει σαφείς ελλείψεις ως προς το περιεχόμενο και το πεδίο εφαρμογής, τόσο όσον αφορά την ασφάλεια όσο και την ευθύνη για την πρόκληση ενδεχόμενης ζημίας. Για μεγάλα έργα υποδομής που εφαρμόζονται σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση η ασφάλεια δεν έχει ίσως αξιολογηθεί πλήρως και σωστά. Αυτό περιλαμβάνει τον πολυσυζητημένο αγωγό αερίου Nord Stream και άλλες υποδομές πετρελαίου και αερίου, οι οποίες είναι μεν απαραίτητες προκειμένου να επιτύχει η Ευρώπη ενεργειακή ασφάλεια, πρέπει όμως να πληρούν τις περιβαλλοντικές απαιτήσεις του υψηλότερου επιπέδου.

Συνεπώς, το ζήτημα της ευθύνης πρέπει να επιλυθεί με σαφήνεια: ο ρυπαίνων αποζημιώνει για την προκληθείσα ζημία, και, επιπλέον, είναι αναγκαίο να θεσπιστούν υποχρεωτικά συστήματα ασφάλισης σε επίπεδο ΕΕ. Για να αποφευχθούν παρόμοιες καταστροφές, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί σε προληπτικά μέτρα. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να αναλύσει την καθιέρωση ενός αποτελεσματικού συστήματος παρακολούθησης, να ενισχύσει τις μεθόδους επιθεώρησης και να καταστήσει αυστηρότερους τους ελάχιστους υποχρεωτικούς κανόνες ασφαλείας της ΕΕ.

Συμφωνώ με τις προτάσεις που διατύπωσαν συνάδελφοι βουλευτές σχετικά με την υποβολή επίσης, εκ μέρους της Επιτροπής, ετήσιων εκθέσεων, οι οποίες θα μας επιτρέπουν ενδεχομένως να αξιολογούμε την πραγματική κατάσταση, αλλά και να λαμβάνουμε μέτρα εγκαίρως, και εφόσον απαιτείται.

Εν κατακλείδι, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή και το μέλος της Επιτροπής για τη διαβεβαίωση ότι θα έχουμε ανακοίνωση τόσο σύντομα και θα είμαστε σε θέση να ξεκινήσουμε να εξετάζουμε ενδελεχώς τις πραγματικές ανάγκες της Ευρώπης εν προκειμένω.

  Corinne Lepage, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Chastel, κύριε Επίτροπε, το συμβάν στον Κόλπο του Μεξικού αποτελεί κρίσιμη καμπή.

Όπως αποδεικνύουν δυστυχώς τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα αυτήν τη στιγμή στην Ουγγαρία, η Ευρώπη σαφώς δεν είναι ασφαλής από μεγάλης κλίμακας βιομηχανικά ατυχήματα. Κοινό μας καθήκον είναι ακριβώς να προβλέψουμε τις καταστροφές, όχι απλώς να περιμένουμε να συμβούν και στη συνέχεια να συγκεντρώνουμε τους πόρους για την αντιμετώπισή τους.

Τι εννοώ με τον όρο «πρόβλεψη»; Πρώτον, να διαθέτουμε την κατάλληλη προληπτική νομοθεσία. Τέτοια νομοθεσία δεν υπάρχει ακόμα. Πρέπει να διενεργήσουμε έγκυρες προκαταρκτικές μελέτες, και είμαι ευτυχής που πληροφορούμαι για σχέδια σχετικά με την εφαρμογή της Seveso ΙΙ στις υπεράκτιες εξέδρες. Πρέπει επίσης να διενεργήσουμε αξιόπιστες εκτιμήσεις επιπτώσεων και –αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό– να θεσπίσουμε σύστημα ευθύνης που θα λειτουργεί ως αποτρεπτικός παράγοντας, ούτως ώστε η κατοχύρωση της ασφάλειας να είναι προς το οικονομικό συμφέρον των φορέων εκμετάλλευσης.

Τέλος, πρέπει να είναι διαθέσιμα τα τεχνικά μέσα ώστε να διασφαλιστεί ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε ενδεχόμενο μέσα σε μερικές ημέρες, ή ακόμα και ώρες. Αυτό δεν σημαίνει απλώς να μπορούμε να αντιδράσουμε επί χάρτου· σημαίνει να μπορούμε να αντιδράσουμε στον πραγματικό κόσμο. Δεν τολμώ να φανταστώ τι θα συνέβαινε εάν κατάσταση παρόμοια με εκείνη στον Κόλπο του Μεξικού, που κράτησε για αρκετές εβδομάδες ή και μήνες, συνέβαινε σε μια κλειστή θάλασσα όπως η Μεσόγειος.

Φυσικά, χρειαζόμαστε επίσης –όπως αναφέρατε– ένα δίκαιο σύστημα ευθύνης για την αντιστάθμιση των ζημιών. Η οδηγία περί περιβαλλοντικής ευθύνης, υπενθυμίζω, δεν καλύπτει οικονομικές ζημίες. Για τον λόγο αυτόν, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να πράξουμε ό,τι δεν δίστασαν να πράξουν και οι ΗΠΑ, και να θεσπίσουμε μορατόριουμ για τις νέες εγκαταστάσεις, ώστε να πληρούνται οι προϋποθέσεις που μόλις τώρα αναφέρθηκαν.

Αυτό δεν σημαίνει το κλείσιμο εν ενεργεία επιχειρήσεων, αλλά την αναστολή έκδοσης τυχόν νέων αδειών, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι όλοι οι δημόσιοι και ιδιωτικοί ενδιαφερόμενοι φορείς έχουν τον ίδιο στόχο: την καθιέρωση, το ταχύτερο δυνατόν, νομοθεσίας και τεχνικών μέσων που θα μας προστατεύσουν από καταστροφή της κλίμακας της καταστροφής στις ΗΠΑ.

Πιστεύω ότι όλες αυτές οι ενέργειες θα ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση· εντούτοις, θα ήθελα να επισημάνω ότι κοινός στόχος μας είναι η σταδιακή απεξάρτηση της κοινωνίας από το πετρέλαιο, όχι η διασφάλιση ότι θα συνεχίσουμε να εξαρτώμεθα από αυτό.

  Bart Staes, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, συμφωνώ με την ομιλία της κ. Lepage, ιδιαίτερα δε με το τελευταίο τμήμα της. Πριν από πέντε μήνες, στις 20 Απριλίου, συνέβη το αδιανόητο, υπό τη μορφή της τρομερής καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού. Χρειάστηκαν πέντε μήνες για να σταματήσει εντελώς η διαρροή. Ως εκ τούτου εμείς, ο ευρωπαίος νομοθέτης, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι μια καταστροφή αυτού του είδους δεν μπορεί ποτέ να συμβεί σε ευρωπαϊκά ύδατα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο διεξάγουμε την παρούσα συζήτηση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αναλαμβάνουμε δράση.

Το ψήφισμα που τέθηκε σε ψηφοφορία στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων συμβαδίζει σε μεγάλο βαθμό με την ανάλυση, καθώς και με την πολιτική και την προθυμία του Επιτρόπου κ. Oettinger. Ο Επίτροπος έχει ήδη συμμετάσχει δύο ή τρεις φορές στην Ολομέλεια για να εκθέσει τις πεποιθήσεις του και τις δράσεις τις οποίες προτίθεται να αναλάβει. Το ψήφισμά μας συμβαδίζει σε μεγάλο βαθμό με αυτές. Εκφράζω τη λύπη μου για την πρόθεση που εξεδήλωσε το Συμβούλιο να αναμείνει τις προτάσεις της Επιτροπής προτού αντιδράσει. Στην πραγματικότητα, περίμενα από το Συμβούλιο να αντιδράσει στις προτάσεις που υποβάλλονται από το Κοινοβούλιο στη σημερινή συζήτηση.

Οι προτάσεις αυτές είναι και πολλές και σημαντικές. Καλούμε, μάλιστα, τα κράτη μέλη να θεσπίσουν μορατόριουμ έως ότου καταστεί δυνατή η πρόληψη των ατυχημάτων· έως ότου διασφαλιστεί η τήρηση των κατάλληλων κανόνων ασφαλείας. Θέλουμε να υπάρξει μορατόριουμ έως ότου μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η νομοθεσία περί ευθύνης είναι καθ’ όλα εν τάξει. Θέλουμε να εξετάσουμε την κατάσταση όσον αφορά την εποπτεία των εποπτικών αρχών. Θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι λαμβάνονται επίσης μέτρα για τον παροπλισμό εγκαταστάσεων που εξακολουθούν να λειτουργούν και οι οποίες ενδέχεται να χρειαστεί να παροπλιστούν σύντομα. Θέλουμε να επεκταθεί η εντολή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια στη Θάλασσα (EMSA). Θέλουμε ο οργανισμός αυτός να είναι υπεύθυνος για τη θαλάσσια ρύπανση που προκαλείται όχι μόνο από τα ποντοπόρα πλοία, αλλά και από τις εξέδρες πετρελαίου σε περίπτωση καταστροφής.

Όλα αυτά είναι πολύ συγκεκριμένα ζητήματα που εκτίθενται στο παρόν ψήφισμα. Κύριε Chastel, λυπούμαι που επιφυλάσσεστε να αντιδράσετε, εξ ονόματος του Συμβουλίου, στις προτάσεις του Κοινοβουλίου στην παρούσα Αίθουσα, και περιμένετε τις προτάσεις που θα υποβληθούν από τον Επίτροπο κ. Oettinger, η πρώτη εκ των οποίων αναμένεται ήδη την επόμενη εβδομάδα υπό μορφή «δοκιμασίας κοπώσεως» για την ισχύουσα νομοθεσία. Θερμά συγχαρητήρια στην Επιτροπή, λοιπόν, και μάλλον συγκρατημένη στάση απέναντι στο Συμβούλιο.

  Struan Stevenson, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η πετρελαιοκηλίδα στον Κόλπο του Μεξικού αποτέλεσε κλήση αφύπνισης για τον τομέα του πετρελαίου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά το εν λόγω γεγονός, αλλά ας προσέξουμε να μην αντιδράσουμε υπερβολικά.

Συμφωνώ με τη δήλωση ότι πρέπει να διασφαλίσουμε την κατάλληλη αποζημίωση για όλους εκείνους, ιδιαίτερα στον τομέα της αλιείας, που στερούνται τα μέσα του βιοπορισμού τους εξαιτίας της διαρροής πετρελαίου ή οιουδήποτε ατυχήματος αυτού του είδους που –Θεός φυλάξοι– ελπίζω να μην συμβεί στα ύδατά μας.

Πρέπει να συσταθεί είτε ταμείο αποζημίωσης είτε ασφαλιστικό ταμείο, στο οποίο θα συνεισφέρουν οι ίδιες οι εταιρείες πετρελαίου. Ωστόσο, όταν ακούω καλούς συναδέλφους, όπως η κ. Lepage, να ζητούν μορατόριουμ για τις δοκιμαστικές γεωτρήσεις, πιστεύω πραγματικά ότι υπερβαίνουμε τα εσκαμμένα. Πρόκειται για υπερβολική αντίδραση. Διαθέτουμε 20 χρόνια, δύο δεκαετίες εμπειρίας σε γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας στη Βόρεια Θάλασσα και στα ανοικτά της δυτικής ακτής της Σκωτίας – δύο δεκαετίες, κατά τις οποίες έχουμε εξαγάγει ορισμένες από τις υψηλότερου επιπέδου τεχνολογίες ασφάλειας στον κόσμο. Προσμετρούμε περισσότερες από 315 γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας, δηλαδή γεωτρήσεις σε βάθος άνω των 300 μέτρων, ενώ το βάθος ορισμένων από αυτές αγγίζει ακόμα και τα 1.600 μέτρα.

Είναι νωρίς ακόμα να εξετάσουμε την ανάλυση της κατάστασης στον Κόλπο του Μεξικού, αλλά από τα αποδεικτικά στοιχεία φαίνεται ήδη ότι, εάν είχε χρησιμοποιηθεί εκεί η τεχνολογία μας, την οποία χρησιμοποιούμε επί δύο δεκαετίες στη Βόρεια Θάλασσα, δεν θα είχαμε την πετρελαιοκηλίδα, ή τούτη θα είχε περιοριστεί πολύ πιο γρήγορα.

Ας μην κλείσουμε, λοιπόν. ξαφνικά την πόρτα σε μία από τις ασφαλέστερες και καλύτερα προστατευόμενες βιομηχανίες που διαθέτουμε στην Ευρώπη, δεδομένου ότι, εφέτος μόνον, έχουμε επενδύσει ήδη 6 δισεκατομμύρια λίρες στερλίνες σε διερευνητικές εργασίες στη Βόρεια Θάλασσα και στα ανοικτά των ακτών των νήσων Shetland. Μην αντιδράτε υπερβολικά και μην αποστέλλετε το μήνυμα σε όλο τον κόσμο ότι εμείς, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θεωρούμε ότι η ευρωπαϊκή μας βιομηχανία δεν είναι πια ασφαλής. Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες πηγές των εξαγωγικών μας εσόδων.

  Νίκη Τζαβέλα, εξ ονόματος της ομάδας EFD. – Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ τον κύριο Leinen, αλλά και τον κύριο Επίτροπο, για την ενημέρωση που μας έκανε. Θα ήθελα, επίσης, να εκφράσω τη δυσαρέσκειά μου γιατί από το ψήφισμα αυτό απουσιάζει η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, η οποία ασχολείται με τη βιομηχανία και με την έρευνα. Και θα έλεγα ότι, λόγω αυτής της απουσίας, έχουμε παραγράφους οι οποίες είναι εξωπραγματικές ή δημιουργούν τεράστια προβλήματα στις βιομηχανίες εξόρυξης. Είπαμε να τις ελέγχουμε, αλλά όχι να τις καταστρέψουμε κιόλας.

Για αυτό το λόγο συμφωνούμε απόλυτα με την τροπολογία της κ. Callanan για την διαγραφή της παραγράφου 17 και επισημαίνω επίσης ότι η παράγραφος 22 επιφέρει οικονομικές επιβαρύνσεις στις εταιρείες εξόρυξης που θα έπρεπε να τις προσέξουμε. Επισημαίνω, ακόμη, μία μεγάλη παράλειψη από το κείμενο: απουσιάζει τελείως η αναφορά στην προώθηση της έρευνας και ανάπτυξης στον τομέα της εξόρυξης. Και εδώ, θα μπορούσαμε να συνεργασθούμε με τους αμερικανούς και να προχωρήσουμε την έρευνα και τεχνολογία, που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τέτοιου είδους κρίσεις.

  Nick Griffin (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, χάνεται η πραγματική σημασία της καταστροφής της Deepwater. Το πραγματικό ερώτημα είναι γιατί η ΒΡ διενεργεί γεώτρηση πετρελαίου μέσω 5.000 μέτρων βράχου, σε ύδατα βάθους 1.500 μέτρων, εν τω μέσω ζώνης τυφώνα.

Η απάντηση είναι η μέγιστη ικανότητα παραγωγής πετρελαίου – ο βαθμός στον οποίο έχουμε χρησιμοποιήσει το ήμισυ των παγκόσμιων αποθεμάτων, η παραγωγή των οποίων ήταν εύκολη, ασφαλής και φθηνή, και τώρα στηριζόμαστε σε αποθέματα που συρρικνώνονται και καθίστανται ολοένα πιο απρόσιτα, επικίνδυνα και δαπανηρά, τόσο οικονομικά όσο και περιβαλλοντικά. Η καταστροφή της Deepwater είναι απλώς ένα σύμπτωμα της μέγιστης ικανότητας παραγωγής πετρελαίου. Η χρήση της ως δικαιολογία για μία ακόμα παραχώρηση εξουσιών στην ΕΕ δεν θα αποτρέψει το γεγονός ότι θα φθάσουμε τη μέγιστη ικανότητα παραγωγής πετρελαίου ή θα υποστούμε τις δυνητικά καταστροφικές της συνέπειες.

Αντί να μιλούμε για συμπτώματα, είναι καιρός να εξετάσουμε σοβαρά την ασθένεια: το γεγονός ότι έχουμε χρησιμοποιήσει όλες τις εύκολες πηγές πετρελαίου και εξακολουθούμε να εξαρτόμαστε από αυτήν την πρώτη ύλη. Τους τελευταίους μήνες, αυτή η πραγματικότητα έχει αρχίσει να γίνεται φανερή –μεταξύ άλλων– στον πρόεδρο Obama, τη βρετανική κυβέρνηση και τον γερμανικό στρατό. Είναι πλέον καιρός η ΕΕ να πάψει να κρύβεται πίσω από το δάκτυλό της, να σταματήσει να εμμένει στην κλιματική αλλαγή και να προβεί στη μελέτη και την αντιμετώπιση της πραγματικής κρίσης: της μέγιστης ικανότητας παραγωγής πετρελαίου.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ΡΟΔΗΣ ΚΡΑΤΣΑ-ΤΣΑΓΚΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
Αντιπροέδρου

  Herbert Reul (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Chastel, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ήταν μεγάλη η καταστροφή και υπάρχουν διάφοροι τρόποι αντίδρασης στις καταστροφές. Μπορεί να σπεύσει κανείς να αναλάβει δράση και να προβαίνει σε νέα δήλωση κάθε εβδομάδα, ή μπορεί να διερευνήσει την κατάσταση λεπτομερώς και στη συνέχεια να εξετάσει πού πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα. Όσον αφορά το πού έγκειται το σημείο εκκίνησης, για παράδειγμα, έχει διαπιστωθεί ότι η κατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι πραγματικά συγκρίσιμη με την κατάσταση στην Ευρώπη.

Ο Επίτροπος κ. Oettinger επέλεξε τον δεύτερο δρόμο: να προχωρήσει με νηφάλιο και αντικειμενικό τρόπο, κάνοντας ένα βήμα κάθε φορά. Αυτή είναι η ενδεδειγμένη οδός για την άσκηση πολιτικής και την εξασφάλιση της υποστήριξης των πολιτών μας. Είμαι ευγνώμων, πρώτον, διότι ο κ. Επίτροπος επέλεξε αυτήν την οδό και, δεύτερον, διότι κινητοποίησε όλες τις επιτροπές. Η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων και η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας συμμετείχαν από κοινού στην Ολομέλεια, καθώς και στις συζητήσεις με τον κ. Επίτροπο, κατά τις οποίες είχαμε την ευκαιρία να εξετάσουμε τα πραγματικά περιστατικά με μεγαλύτερη εμβρίθεια. Δυστυχώς, οφείλω να επισημάνω –όπως ανέφερε ήδη η κ. Τζαβέλα – ότι η Επιτροπή Περιβάλλοντος θεώρησε στη συνέχεια ότι έπρεπε να υποβάλει ψήφισμα μονομερώς. Το θεωρώ εντελώς απαράδεκτο. Επιπλέον, η επιπόλαιη δημοσιοποίηση οποιουδήποτε βιαστικού παλαιού εγγράφου δεν εξυπηρετεί τον σκοπό της κοινοβουλευτικής συνεργασίας και δεν χρησιμεύει στην αντιμετώπιση του συγκεκριμένου ζητήματος.

Μάθαμε –όπως, στην ουσία, όλοι γνωρίζαμε– ότι η Επιτροπή πρόκειται να παρουσιάσει ανακοίνωση την επόμενη ή τη μεθεπόμενη εβδομάδα που θα αναλύει τις συνέπειες όσων συνέβησαν. Θα είμαστε τότε σε θέση, όπως πολύ σωστά επισημαίνει το Συμβούλιο, να εξετάσουμε με έξυπνο τρόπο ποιες θα πρέπει να είναι οι συνέπειες. Η Επιτροπή Περιβάλλοντος θεώρησε ότι έπρεπε να παρουσιάσει σχετική πρόταση ψηφίσματος γρήγορα, συνεπώς μας έχει υποβληθεί τώρα ψήφισμα που θεωρώ ότι είναι βεβιασμένο στο σύνολό του. Κατά τη γνώμη μου, περιέχει σφάλματα και αγνοεί εντελώς πάρα πολλές πτυχές που αφορούν την έρευνα και την τεχνολογία, όπως προ ολίγου επεσήμανε η κ. Τζαβέλα. Ποιος νοιάζεται; Το μόνο που έχει σημασία είναι να δημοσιοποιήσουμε κάτι, ακόμη κι αν ασχολείται με το θέμα από μία μόνο προοπτική. Είναι εντελώς απαράδεκτο. Επιπλέον, η εξαγωγή του συμπεράσματος ότι πρέπει να κηρυχθεί μορατόριουμ, αποτελεί επιτυχή προσπάθεια να επικεντρωθεί η προσοχή προς την Ευρώπη ως κέντρο της βιομηχανίας.

Κυρίες και κύριοι, δεν είναι αυτός τρόπος να εξετάζουμε τα πράγματα. Είμαι ευγνώμων που μου επετράπη να λάβω τον λόγο. Εδώ, τουλάχιστον, μπορεί κανείς ακόμη να μιλήσει. Η επιτροπή μου δεν συμμετείχε καθόλου στο ψήφισμα.

  Pavel Poc (S&D). – (CS) Η έκρηξη της πλατφόρμας γεωτρήσεων Deepwater ήταν σίγουρα μεγάλη καταστροφή. Ήταν προειδοποίηση τόσο για τις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και την Ευρώπη. Υπήρξε, ωστόσο, μία προειδοποίηση που αγνοήσαμε. Τη στιγμή που η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων συζητούσε για την Deepwater Horizon στον Κόλπο του Μεξικού, πετρέλαιο διέρρεε από την πλατφόρμα γεωτρήσεων Jebel al-Zayt, η οποία βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα έξω από τις ακτές της Αιγύπτου, πληροφορηθήκαμε δε σχετικά με τη διαρροή από τουρίστες. Δεν το πληροφορηθήκαμε ούτε καν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και όταν ρώτησα εκπρόσωπο της Επιτροπής κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων εάν είχε πληροφορίες για αυτήν τη μάλλον μικρή, αλλά παρά ταύτα πολύ κοντινή καταστροφή, ή μάλλον διαρροή πετρελαίου, δεν είχε καμία. Κανείς δεν είχε αυτήν την πληροφορία. Ως εκ τούτου, πέραν των άλλων θεμάτων που συζήτησαν εδώ οι συνάδελφοι βουλευτές, θα ήθελα να αναφέρω ένα ακόμα, ότι δηλαδή είναι πάντα απαραίτητο να διαθέτουμε έγκαιρη και υψηλής ποιότητας ενημέρωση που δεν θα είναι εσφαλμένη για πολιτικούς λόγους, όπως συνέβη όταν η αιγυπτιακή κυβέρνηση ανέφερε εσφαλμένες πληροφορίες για τη διαρροή πετρελαίου στην Jebel al-Zayt.

Κατά τη γνώμη μου, το μορατόριουμ είναι μία από τις πιθανές λύσεις, αν και προφανώς δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε και να περιορίσουμε την ενεργειακή βιομηχανία, εάν θέλουμε να μας προμηθεύει με ό,τι χρειαζόμαστε. Είναι αναγκαίο να έχουμε ενιαία πρότυπα ασφαλείας, διότι τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βόρεια Θάλασσα είναι πολύ υψηλά, στη Μαύρη Θάλασσα όμως δεν εφαρμόζονται πλέον. Μια τέτοια διαφορετική προσέγγιση είναι απαράδεκτη και πρέπει να διασφαλίσουμε ότι υπάρχουν ενιαία πρότυπα ασφαλείας για την προστασία του συνόλου των ευρωπαϊκών ακτών.

  Gerben-Jan Gerbrandy (ALDE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, οι συνθήκες στον Κόλπο του Μεξικού δεν συγκρίνονται με τις συνθήκες στα ύδατά μας, φυσικά, χαίρομαι όμως που η Ευρωπαϊκή Ένωση εκμεταλλεύθηκε παρά ταύτα την ευκαιρία να εξετάσει και τη δική της νομοθεσία. Σε τελική ανάλυση, είναι άμεσα απαραίτητο.

Υπάρχουν δύο πολύ σημαντικά στοιχεία κατά τη γνώμη μου. Το πρώτο είναι οι έλεγχοι. Αρκετοί από τους συναδέλφους μου βουλευτές μίλησαν για αυτό. Οι έλεγχοι αυτοί είναι ουσιαστικής σημασίας. Ακόμη πιο σημαντικό, με μεγάλη διαφορά κατά τη γνώμη μου, είναι το στοιχείο της ευθύνης· και, για να είμαι ειλικρινής, μού προκάλεσε τεράστια έκπληξη το γεγονός ότι δεν είναι καλά οργανωμένη ούτε καν στα ευρωπαϊκά ύδατά μας. Γιατί είναι η ευθύνη τόσο σημαντική; Η σαφής ρύθμιση θα ήταν το κατ’ εξοχήν σπουδαίο εργαλείο ώστε να παρακινηθούν οι εταιρείες πετρελαίου, κυρίως, να λάβουν πολλά μέτρα οι ίδιες για τη μείωση των κινδύνων – γι’ αυτό τη θεωρώ σημαντική. Για τον λόγο αυτόν, υποστηρίζω ακράδαντα τη μη χορήγηση νέων αδειών έως ότου ρυθμιστεί η ευθύνη.

  Bas Eickhout (Verts/ALE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να απευθυνθώ ειδικότερα στους συναδέλφους μου βουλευτές κύριο Stevenson και κύριο Reul που ανέφεραν ότι η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων αντέδρασε πάρα πολύ γρήγορα. Ας είμαστε ειλικρινείς· αυτή η καταστροφή συνέβη πριν από πέντε μήνες και η Ευρώπη μόλις σήμερα παρουσιάζει ψήφισμα: δεν είναι καθόλου πάρα πολύ γρήγορα. Εμείς στην Επιτροπή Περιβάλλοντος εργαζόμαστε επ’ αυτού για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Θα ήθελα επίσης να εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες προς την Επιτροπή που ήταν προορατική και παραδέχτηκε ότι η νομοθεσία για την ευθύνη δεν είναι σαφής και ότι, πολύ απλά, υπάρχουν κενά μεταξύ της ευρωπαϊκής και της εθνικής νομοθεσίας. Τα θέματα αυτά δεν ρυθμίζονται σωστά. Έως ότου βεβαιωθούμε ότι ο τομέας αυτός ρυθμίζεται σωστά, πρέπει πολύ απλά να διακόψουμε όλες τις γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας. Το μορατόριουμ αυτό δεν θα ισχύει για το σύνολο του τομέα, αλλά μόνο για τις νέες γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας. Δεν πρόκειται για υπερβολική αντίδραση· αντίθετα, είναι πολύ ήρεμη αντίδραση. Γνωρίζουμε επίσης ότι στον Κόλπο του Μεξικού εξακολουθεί να βρίσκεται σε εξέλιξη έρευνα σχετικά με το τι δεν λειτούργησε σωστά. Πρέπει να καταστεί γνωστό αυτό και, μέχρι τότε, δεν πρέπει να υπάρξει νέα δραστηριότητα.

  Konrad Szymański (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, οι καταστροφές και τα πολύ θεαματικά γεγονότα, όπως η διαρροή στον Κόλπο του Μεξικού, αποτελούν πολύ συχνά το έναυσμα για γενικές αλλαγές στην πολιτική και για μεγάλα προγράμματα νομοθετικών μεταρρυθμίσεων. Εντούτοις, η δράση που υπαγορεύεται από τα συναισθήματα δεν είναι πάντοτε λογική, γι’ αυτό απευθύνω έκκληση για μεγάλη προσοχή και φροντίδα στην επιβολή νέων υποχρεώσεων στις επιχειρήσεις, είτε στον τομέα των ασφαλίσεων, είτε των περιβαλλοντικών προτύπων ή των προτύπων ασφαλείας, επειδή στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα εν λόγω πρότυπα είναι, εν πάση περιπτώσει, τα υψηλότερα στον κόσμο. Είμαστε σε διαφορετικό στάδιο ανάπτυξης στον τομέα αυτόν της νομοθεσίας.

Η μόνη συνέπεια της υπερβολικής αυτής ρύθμισης μπορεί να είναι η αποδυνάμωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης και η ισχυροποίηση της θέσης της εξορυκτικής βιομηχανίας παντού εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κατάσταση είναι παρόμοια στην περίπτωση του μορατόριουμ επί των υπεράκτιων γεωτρήσεων – ένα τέτοιο μορατόριουμ θα προκαλέσει αποτελέσματα που θα είναι, πιθανότατα, εντελώς αντίθετα από τα προσδοκώμενα. Μορατόριουμ σημαίνει ότι θα πλέουν περισσότερα πλοία στις ευρωπαϊκές ακτές και, ως εκ τούτου, θα θέτουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο το περιβάλλον. Γι’ αυτό απευθύνω έκκληση, και στις δύο περιπτώσεις –και στην περίπτωση της νομοθεσίας και στην περίπτωση του μορατόριουμ– για μεγάλη σύνεση.

  Bogusław Sonik (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, αυτή είναι πλέον η τρίτη συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, γεγονός το οποίο καταδεικνύει τη μεγάλη σημασία που αποδίδουμε στην ασφάλεια στον τομέα της εξόρυξης αργού πετρελαίου στις ευρωπαϊκές θάλασσες. Δεν θέλουμε η καταστροφή που συνέβη στον Κόλπο του Μεξικού να μπορεί να επαναληφθεί στις ακτές της ηπείρου μας. Μόνο τους πρώτους τρεις μήνες του τρέχοντος έτους υπήρξαν 175 διαταραχές στη λειτουργία των εξεδρών γεώτρησης στη Βόρεια Θάλασσα, 8 εκ των οποίων περιγράφηκαν ως πολύ σοβαρά περιστατικά. Σε 32 περιπτώσεις η λειτουργία των εγκαταστάσεων αυτών σταμάτησε. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι οι πλατφόρμες αυτές υφίστανται εκτεταμένη εκμετάλλευση. Από τις 103 πλατφόρμες που τέθηκαν σε λειτουργία στη Βόρεια Θάλασσα στις αρχές της δεκαετίας του 1970, οι 44 θα φθάσουν σε αυτό που είναι γνωστό ως τεχνικός θάνατος σε πέντε χρόνια, ενώ 26 έχουν ήδη υπερβεί το επιτρεπτό διάστημα εκμετάλλευσης, αλλά τους έχει δοθεί παράταση του δικαιώματος εξόρυξης πετρελαίου.

Οι εγκαταστάσεις έχουν επίσης αλλάξει ιδιοκτήτες τα τελευταία 30 χρόνια, και η νέα διοίκηση δεν συμμερίζεται κατ’ ανάγκη την ίδια νοοτροπία εκμετάλλευσης από την άποψη της ασφάλειας. Η πίεση για μεγιστοποίηση της εξόρυξης δεν συμβαδίζει με τα μέτρα που αποσκοπούν στη βελτίωση της ασφάλειας ή με τη σωστή αξιολόγηση του κινδύνου. Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε το έργο του κ. Επιτρόπου που αποσκοπεί στην εκπόνηση ενδελεχούς ανάλυσης της νομοθεσίας για την εξόρυξη πετρελαίου στα ευρωπαϊκά ύδατα και, εάν παραστεί ανάγκη, στην εισαγωγή νέων και ουσιωδών διατάξεων για την κάλυψη των κινδύνων που προέρχονται από την εξόρυξη πετρελαίου στη θάλασσα και την ενίσχυση των αρχών της ευθύνης σε περίπτωση ατυχημάτων τα οποία προκαλούν ρύπανση από αργό πετρέλαιο.

Είναι ουσιώδες να θεσπισθούν τα υψηλότερα πρότυπα ασφαλείας για γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας στις ευρωπαϊκές θάλασσες και να εφαρμοστούν σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη που δραστηριοποιούνται στα ευρωπαϊκά χωρικά ύδατα. Αυτό πρέπει να ισχύει και για τις επιχειρήσεις που προέρχονται από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε, για παράδειγμα, την περίπτωση η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στην Αρκτική να αναληφθεί από τη Νορβηγία και τη Ρωσία, και η μία από τις χώρες αυτές να χρησιμοποιήσει τεχνολογία η οποία δεν ενσωματώνει τα υψηλότερα πρότυπα ασφαλείας που χρησιμοποιούνται από επιχειρήσεις που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  George Lyon (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, όπως ανέφεραν πολλοί άλλοι ομιλητές, η καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού ήταν μια κλήση αφύπνισης για τη βιομηχανία.

Ωστόσο, άκουσα με προσοχή όσα είπε ο κ. Επίτροπος στην εισαγωγή και τις παρατηρήσεις του, και συμφωνώ με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε, σύμφωνα με τις οποίες πρέπει να βελτιωθούν τα πρότυπα, πρέπει να βελτιωθεί η ποιότητα, καθώς και να διασφαλιστεί ότι η ΕΕ θα μπορεί να κατέχει ηγετική θέση στον τομέα αυτόν, και ότι θα μπορούμε να εξαγάγουμε τα συστήματα ασφαλείας μας σε ολόκληρο τον κόσμο και να είμαστε βέβαιοι ότι και οι άλλοι τα τηρούν. Επικροτώ επίσης το γεγονός ότι αναγνώρισε στην εισήγησή του πως, στη Βόρεια Θάλασσα, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Νορβηγία εφαρμόζουν ήδη ορισμένα από τα υψηλότερα πρότυπα στον κόσμο.

Αντιμετωπίσαμε και εμείς στη Σκωτία καταστροφή στη Βόρεια Θάλασσα – την καταστροφή της Piper Alpha, λίγο περισσότερο από 20 χρόνια πριν, όταν σκοτώθηκαν περισσότεροι από 100 άνθρωποι. Αυτό οδήγησε σε ευρείας κλίμακας αναθεώρηση των προτύπων ασφαλείας, γεγονός το οποίο είχε ως αποτέλεσμα τα πολύ υψηλά πρότυπα που διαθέτουμε πλέον σήμερα.

Στηρίζω πολλά από όσα περιέχονται στην ερώτηση που έθεσε σήμερα ο Jo Leinen, δεν πιστεύω όμως ότι η ανοικτή πρόσκληση για μορατόριουμ αποτελεί λογική απάντηση, ανάλογη με την πρόκληση που αντιμετωπίζουμε. Ελπίζω ότι το Κοινοβούλιο θα το σκεφτεί και πάλι να φθάσει τόσο μακριά.

  Zbigniew Ziobro (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ασφάλεια της εξόρυξης και της μεταφοράς φυσικών υλικών πρέπει να παρακολουθείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Βασικό ζήτημα, πέρα από τις βέλτιστες προδιαγραφές ασφαλείας, πρέπει να αποτελεί επίσης η ετοιμότητα των επιχειρήσεων οι οποίες εξορύσσουν και μεταφέρουν φυσικά υλικά σε έκτακτες ανάγκες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν μόλυνση του περιβάλλοντος σε μεγάλη κλίμακα. Δεν πρέπει να λησμονούμε τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους που θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμοι από τις επιχειρήσεις που ασχολούνται με αυτό το είδος οικονομικής δραστηριότητας.

Σύντομα θα τεθεί σε λειτουργία αγωγός φυσικού αερίου που αντλεί τεράστιες ποσότητες αερίου κατά μήκος του βυθού της Βαλτικής Θάλασσας. Νομίζω ότι είναι η τέλεια ευκαιρία να ρωτήσουμε εάν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει κάνει τίποτα για την προστασία των συμφερόντων των εκατομμυρίων Ευρωπαίων που ζουν στις ακτές της Βαλτικής και οι οποίοι ενδέχεται να καταστούν θύματα μιας οικολογικής καταστροφής σε πρωτοφανή κλίμακα ως αποτέλεσμα έκρηξης ή διαρροής τού εν λόγω αγωγού αερίου. Πρέπει επίσης να υπενθυμιστεί ότι το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που συντάχθηκε πριν από δύο χρόνια σχετικά με την προετοιμασία για τις οικολογικές επιπτώσεις της επένδυσης αυτής αγνοήθηκε εντελώς, και η επένδυση βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Τι θα πράξει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επί του θέματος, ώστε να μην μετανιώσουμε για τον χρόνο που χάθηκε σε περίπτωση καταστροφής;

  Catherine Soullie (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η κλίμακα της καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού είναι σαφώς τέτοια που απαιτεί από εμάς τους πολιτικούς εκπροσώπους της ΕΕ να θέσουμε ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια των δικών μας εγκαταστάσεων πετρελαίου. Ένα μάλιστα από τα βασικά σημεία για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος είναι να διασφαλιστεί ότι οι περιοχές ανίχνευσης πετρελαίου είναι όσο το δυνατόν ασφαλέστερες.

Παρ’ όλα αυτά, η ιδέα του μορατόριουμ για τις τρέχουσες και τις μελλοντικές γεωτρήσεις πετρελαίου στα ύδατά μας είναι σαφώς πρόωρη και ακατάλληλη. Πρόωρη, διότι το αποτέλεσμα της έρευνας για την καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού δεν είναι ακόμη γνωστό και κάποια προκαταρκτικά συμπεράσματα επιβεβαιώνουν ότι οφείλεται σε συνδυασμό λαθών συμπεριφοράς και οργανωτικών και τεχνικών σφαλμάτων. Ακατάλληλη διότι −όπως έχει ειπωθεί πολλές φορές− ισχύουν διαφορετικοί κανονισμοί στη Βόρεια Θάλασσα, στη Μεσόγειο και στον Κόλπο του Μεξικού.

Αξίζει να σημειωθούν εδώ οι σοβαρές οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες που θα επέφερε ένα μορατόριουμ, για να μην αναφέρουμε το πώς θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ενεργειακή μας ανεξαρτησία;

Την περασμένη εβδομάδα, η Νορβηγία και η Ρωσία έθεσαν τέλος σε μια διαφορά 40 ετών και σε ένα μορατόριουμ 30 ετών με την επιβεβαίωση της αρχής των κοινών θαλάσσιων συνόρων στη Θάλασσα του Μπάρεντς και την Αρκτική. Η συμφωνία αυτή, στην πράξη, θα έχει ως αποτέλεσμα οι δύο χώρες να μοιραστούν μια πλούσια σε υδρογονάνθρακες περιοχή. Πώς θα μπορούσαν, λοιπόν, οι ιθύνοντες της ΕΕ, να ζητήσουν την ίδια αυτή στιγμή την αναστολή των εν λόγω δραστηριοτήτων πετρελαίου και οι χώρες αυτές εθελοντικά να περιέλθουν σε θέση αδυναμίας από ενεργειακή και οικονομική άποψη;

  Mirosław Piotrowski (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η άνευ προηγουμένου οικολογική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού πρέπει να πείσει τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προβούν σε στενή παρακολούθηση των εξεδρών γεώτρησης σε ύδατα όπου εξορύσσεται αργό πετρέλαιο. Παρουσιάζονται ακόμη και προτάσεις για την καθιέρωση μορατόριουμ επί των νέων γεωτρήσεων, έως ότου αποκλειστεί η πιθανότητα έκθεσης του περιβάλλοντος σε κίνδυνο. Οι προτάσεις αυτές βασίζονται στην υπόθεση ότι, εφόσον οι θαλάσσιες λεκάνες δεν έχουν σύνορα, μια οικολογική καταστροφή σε μία από αυτές θα τις επηρέαζε όλες.

Μια τέτοια προσέγγιση είναι σύμφωνη με το ψήφισμα που εγκρίθηκε πριν από δύο χρόνια από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τον οικολογικό κίνδυνο για τη Βαλτική σε σχέση με το έργο Nord Stream. Ελπίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εγκρίνει μια εξίσου αποφασιστική και συνετή προσέγγιση για την παρακολούθηση των επενδύσεων αερίου στον βυθό της Βαλτικής Θάλασσας και ότι με αυτόν τον τρόπο θα κάνει χρήση όλων των δυνατών μέσων. Αξίζει να εξεταστεί, επίσης, μήπως πρέπει να δοθεί στήριξη και σε εναλλακτικές τεχνολογίες, όπως η εξόρυξη αερίου από σχιστόλιθο.

  János Áder (PPE). – (HU) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ακούσαμε πολλά σχετικά με αυτήν την πετρελαϊκή καταστροφή και όλοι είδαμε τις συγκλονιστικές εικόνες στις τηλεοπτικές μας οθόνες. Εντούτοις, γνωρίζατε, κυρίες και κύριοι, ότι τα προηγούμενα χρόνια, το 97%, επαναλαμβάνω, το 97% όλων των σκόπιμων παραβιάσεων κανονισμών ασφαλείας από αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου διαπράχθηκε από την British Petroleum; Γνωρίζατε ότι κατά τα τελευταία δέκα χρόνια προκλήθηκαν πολλά ατυχήματα από την εταιρία αυτή; Γνωρίζετε ότι η British Petroleum έχει μειώσει σημαντικά τον προϋπολογισμό ασφαλείας και συντήρησής της προκειμένου να διατηρήσει κέρδη; Διαδραμάτισε και αυτό ρόλο στον ολοένα αυξανόμενο αριθμό ατυχημάτων.

Η κ. Lepage μόλις ανέφερε ότι το πιο σημαντικό είναι η πρόβλεψη και πρόληψη των καταστροφών. Όλοι γνωρίζουμε ότι η πρόληψη είναι το σημαντικότερο. Έχει δίκιο σε αυτό. Ωστόσο, πιστεύω ότι η αμερικανική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού, όπως και άλλες βιομηχανικές ή φυσικές καταστροφές των τελευταίων ετών, ή το καταστροφικό συμβάν προχθές στην Ουγγαρία, αποδεικνύει σαφώς ότι οι φυσικές και βιομηχανικές καταστροφές μπορούν να συμβούν οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή. Γι’ αυτό πιστεύω ότι η αντιστάθμιση των ζημιών, καθώς και ο ταχύς και αποτελεσματικός έλεγχος των ζημιών, είναι θέματα πολύ σημαντικά.

Μιλάμε πολύ για ακραίες καιρικές συνθήκες και τις συνέπειες και τους κινδύνους τους, και πώς αυξάνουν τον κίνδυνο φυσικών και βιομηχανικών καταστροφών. Νομίζω ότι αυτό είναι αλήθεια, και αν είναι έτσι, τότε πρέπει να σκεφτούμε το μέλλον. Πρέπει επίσης να λάβουμε σοβαρά υπόψη τα προειδοποιητικά σημάδια, όπως η καταστροφή στην Ουγγαρία πριν από δύο ημέρες ή η καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού την άνοιξη. Προτείνω, συνεπώς, στους συναδέλφους μου βουλευτές και στο Κοινοβούλιο, τη θέσπιση ευρωπαϊκού ταμείου καταστροφών για τον αποτελεσματικό έλεγχο των ζημιών.

  Romana Jordan Cizelj (PPE). – (SL) Η καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού είναι τρομακτική. Επεσήμανε την έλλειψη προτύπων ασφαλείας και την ανεπάρκεια των ενεργειών που αναλήφθηκαν μετά τη διαρροή του πετρελαίου. Αν και συνέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες, δηλαδή υπό τις αμερικανικές κανονιστικές απαιτήσεις και πρότυπα, πρέπει να αποκομίσουμε όλοι κάποια διδάγματα από αυτό και να αποτρέψουμε τυχόν παρόμοια ατυχήματα.

Κάνοντάς το αυτό, ωστόσο, πρέπει να λάβουμε υπόψη ποια είναι η πραγματική κατάσταση εδώ. Από ό,τι γνωρίζω, οι ευρωπαϊκοί νόμοι διαθέτουν ήδη μηχανισμούς ώστε να αποτραπούν παρόμοια ατυχήματα στην Ένωση, επειδή είναι πιο αυστηροί και πιο απαιτητικοί από τους αντίστοιχους αμερικανικούς νόμους.

Θα ισχυριζόμουν λοιπόν ότι εμείς στην Ένωση δεν βιαζόμαστε καθόλου. Ας εξετάσουμε για όσο χρόνο χρειαστεί και ας διεξαγάγουμε σε βάθος, εμπεριστατωμένη ανάλυση των αιτίων και των συνεπειών της καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού. Μπορούμε στη συνέχεια να διατυπώσουμε τυχόν νέες απαιτήσεις και μέτρα με βάση την ανάλυση αυτή. Είμαι προβληματισμένη από ορισμένες διατυπώσεις στο ψήφισμα, το οποίο δημιουργεί αίσθηση πανικού, όπως «το συντομότερο δυνατόν», είμαι δε επίσης κατά του μορατόριουμ για την εξόρυξη πετρελαίου. Από την άλλη πλευρά, συμφωνώ ότι πρέπει να διασφαλιστεί ότι θα εφαρμόσουμε τους νόμους μας σύμφωνα με τα υψηλότερα πρότυπα και ότι θα προσφέρουμε δίκαιη αποζημίωση σε περίπτωση ατυχήματος.

Πάνω απ’ όλα, πρέπει να αναλάβουμε δράση και εκτός των συνόρων μας. Δεν έχει σημασία ποια θάλασσα έχει ρυπανθεί· αμερικανική, ευρωπαϊκή ή οποιαδήποτε άλλη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο κόσμος στο σύνολό του θα ρυπανθεί περισσότερο και θα πεθαίνουν ζώα και φυτά και οι άνθρωποι θα υποφέρουν εξαιτίας της ρύπανσης. Επομένως πρέπει να κάνουμε το δυσκολότερο όλων, δηλαδή να επιτύχουμε υψηλά διεθνή πρότυπα και όχι μόνο να καταστήσουμε αυστηρότερους τους κανονισμούς που ισχύουν εντός των ευρωπαϊκών συνόρων.

Αντίθετα, πιστεύω ότι πρέπει να αναλάβουμε επείγουσα δράση στην περίπτωση του ατυχήματος στην Ουγγαρία, επειδή έλαβε χώρα εντός των συνόρων μας. Χρειαζόμαστε άμεσα απαντήσεις στα ερωτήματα τού τι ακριβώς είναι η παχιά αυτή κόκκινη ουσία – είναι πραγματικά επικίνδυνη για την υγεία; Είναι πράγματι αλήθεια ότι δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο επικινδύνων αποβλήτων της ΕΕ; Και πώς θα αποτρέψουμε παρόμοια ατυχήματα;

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE). – (LT) Καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συναδέλφους βουλευτές που συνέβαλαν στη σύνταξη του παρόντος ψηφίσματος, να ευχαριστήσω δε το μέλος της Επιτροπής που μας έδωσε μεγάλη ελπίδα και χαρά με τη σημερινή ανακοίνωσή του όσον αφορά τα μέτρα που προτίθεται να λάβει η Επιτροπή. Και παρά τους φόβους ότι το ψήφισμα είναι βιαστικό, και ίσως όχι επαρκώς μελετημένο ... εξακολουθώ να αισθάνομαι ότι αποτελεί τη φωνή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ένα μήνυμα προς την κοινωνία, το Συμβούλιο και την Επιτροπή.

Έχει περάσει πλέον καιρός από το ατύχημα και είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι τουλάχιστον το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάνει τώρα τη φωνή του να ακουστεί. Νομίζω ότι όπως ανέφεραν και άλλοι εδώ, είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να επανεξετασθεί η νομοθεσία που ισχύει σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η νομοθεσία σχετικά με τα πρότυπα ασφαλείας και ποιότητας. Ουσιαστικά δεν μιλάμε για την ανάσχεση της ανίχνευσης πετρελαίου στο σύνολό της, αλλά απλώς για την παρακολούθηση της κατάστασης και τον προσδιορισμό περαιτέρω μέτρων που πρέπει να ληφθούν για την αποφυγή επανάληψης ατυχήματος και καταστροφής ανάλογης με αυτή στον Κόλπο του Μεξικού.

Προσωπικά, είμαι πολύ ικανοποιημένη με τις διατάξεις του παρόντος ψηφίσματος για την ευθύνη των τρίτων χωρών. Σε γενικές γραμμές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ενισχύσουν τον διάλογο με τρίτες χώρες όσον αφορά ορισμένα έργα ενεργειακής υποδομής. Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη μόνο τη Βαλτική Θάλασσα και τις πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου ή τον αγωγό αερίου Nord Stream, αλλά και τη Μαύρη Θάλασσα, τη Μεσόγειο, και καταστάσεις σύγκρουσης με τη Βόρεια Αφρική. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να περιληφθούν τρίτες χώρες στο παρόν ψήφισμα.

  Jolanta Emilia Hibner (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η εμπειρία που αποκομίσαμε από τα γεγονότα των τελευταίων μηνών και οι ανησυχίες μας για την περίπλοκη κατάσταση στην αγορά καυσίμων ως συνέπεια της καταστροφής στον Κόλπο του Μεξικού, πρέπει να μας οδηγήσουν στη λήψη αποτελεσματικών και κατηγορηματικών μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος και, πάνω απ’ όλα, την πρόληψη παρόμοιων καταστροφών στο μέλλον. Όλες οι προσπάθειες πρέπει να αποσκοπούν στη βελτίωση της ασφάλειας εξόρυξης αργού πετρελαίου.

Οι ειδικοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα ορθά προληπτικά μέτρα σημαίνουν ότι οι εταιρίες πετρελαίου έχουν σχετικά λίγα ατυχήματα – ναι, αυτό είναι αλήθεια. Ωστόσο, το γεγονός ότι αγνοούνται οι διαδικασίες και επιδιώκεται εξοικονόμηση σε βάρος της ασφάλειας σημαίνει ότι καταστροφές παρόμοιες με εκείνη στον Κόλπο του Μεξικού ενδέχεται να συμβούν στο μέλλον και στην Ευρώπη.

Υπάρχουν σήμερα παγκοσμίως περίπου 1.600 πλατφόρμες γεώτρησης σε λειτουργία, και αυτός ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς. Εξακολουθούν να ανοίγονται νέες, ολοένα και μεγαλύτερες και ισχυρότερες πετρελαιοπηγές και πλατφόρμες γεώτρησης. Η εξόρυξη φθάνει σε βαθύτερα τμήματα των θαλασσίων λεκανών, σε περιοχές που είναι ολοένα και μακρύτερα από τις ακτές. Ως εκ τούτου, η σημασία των κλασικών πετρελαιοπηγών μειώνεται, ενώ η σημασία των εξεδρών γεώτρησης αυξάνεται. Η συζήτηση σχετικά με την ασφάλεια της εξόρυξης είναι αναπόφευκτη, ενώ η σύγκριση των θεωρητικών προτύπων ασφαλείας με εκείνα που πραγματικά εφαρμόζονται μπορεί να αποτελέσει έκπληξη. Είναι απαραίτητο να υπαχθούν οι πετρελαϊκές εταιρείες σε πρόσθετους περιορισμούς και να θεσπιστούν νέοι κανονισμοί που μπορούν να βελτιώσουν την ασφάλεια. Γνωρίζω ότι ορισμένες χώρες έχουν αρχίσει ήδη επιθεώρηση των εξεδρών γεώτρησης με δική τους πρωτοβουλία. Οι πρώτες έρευνες έχουν ήδη αποκαλύψει ορισμένες παραβιάσεις των κανόνων ασφαλείας. Προέκυψε ότι πολλές πλατφόρμες στη Βόρεια Θάλασσα λειτουργούν κατά παράβαση βασικών αρχών ασφαλείας.

Νομίζω ότι πρέπει να αναληφθεί αμέσως προληπτική δράση ώστε να υπαχθούν οι εξέδρες γεώτρησης και όλοι οι χώροι όπου εξορύσσονται φυσικοί πόροι από τον βυθό της θάλασσας σε κατάλληλες ρυθμίσεις και εποπτεία. Είναι απαραίτητο να εισαχθούν νέα πρότυπα ασφαλείας και αρχές που θα πρέπει να τηρούνται από όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη που συμμετέχουν και είναι συνυπεύθυνα για την εξόρυξη αργού πετρελαίου. Η κατοχή έγκυρης πιστοποίησης αποτελεί βασική προϋπόθεση.

  Gaston Franco (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ευρώπη πολύ σωστά αναρωτιέται εάν μια πετρελαϊκή καταστροφή όπως αυτή που συνέβη στον Κόλπο του Μεξικού θα μπορούσε να συμβεί στα ύδατά μας.

Από την εποχή που πολλές φορές στο παρελθόν οι πετρελαιοκηλίδες κατέστρεψαν τις ακτές μας και άφησαν μια μόνιμη εντύπωση χαραγμένη στο μυαλό μας, πολύ σωστά πιστεύουμε ότι η διατήρηση και προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, της βιοποικιλότητας των ζώων και των οικονομικών τομέων της αλιείας και του τουρισμού αποτελούν θέματα υψίστης σημασίας. Ωστόσο, πρέπει να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και να αντισταθούμε στην υιοθέτηση της ακραίας θέσης που θα συνιστούσε η θέσπιση μορατόριουμ σε όλες τις περαιτέρω γεωτρήσεις για την εξόρυξη πετρελαίου ανοικτής θάλασσας στην Ευρώπη.

Πρώτον, διότι έχουμε πολύ αυστηρά πρότυπα ασφαλείας για την εκμετάλλευση και ανίχνευση στην Ευρώπη. Επιπλέον, οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές και οι πετρελαϊκές εταιρείες της Ευρώπης έχουν αναλάβει οι ίδιες την υποχρέωση να τροποποιήσουν τους κανόνες και τις διαδικασίες εκμετάλλευσης και ασφαλείας, εφόσον το απαιτήσει το αποτέλεσμα της αμερικανικής έρευνας για την καταστροφή.

Δεύτερον, λαμβανομένης υπόψη της απαίτησής μας για ενεργειακή ανεξαρτησία, θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο, από γεωστρατηγική άποψη, να εγκαταλείψουμε τις εργασίες γεώτρησης στη Βόρεια Θάλασσα. Τέλος, θέτουμε σε κίνδυνο το μέλλον της βιομηχανίας πετρελαίου μας εάν κλείσουμε τις δραστηριότητες ανίχνευσης και εξόρυξής του. Πώς θα μπορούσαμε να αιτιολογήσουμε την επακόλουθη επίπτωση στην αύξηση της απασχόλησης σε μια περίοδο κρίσης;

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, νομίζω ότι όλοι μείναμε κατάπληκτοι από την καθημερινή διαρροή που λάμβανε χώρα στον Κόλπο του Μεξικού και την περιβαλλοντική ζημία που προκλήθηκε ως αποτέλεσμά της. Πολύ σωστά λοιπόν, ως αποτέλεσμα αυτού, συζητούμε το θέμα εδώ για την εξεύρεση τρόπων προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν θα συμβεί ξανά.

Νομίζω ότι μερικές παρατηρήσεις έρχονται αμέσως στο μυαλό μας. Υπ’ αριθμόν ένα είναι ότι τα πρότυπα ασφαλείας και προστασίας που έχουμε πρέπει να εφαρμόζονται αυστηρά, έτσι ώστε τα ατυχήματα να προλαμβάνονται και όχι να πρέπει να αντιμετωπίζονται, σίγουρα δε υπάρχουν καλά πρότυπα από τη στιγμή που πρέπει να εφαρμόζονται παντού.

Δεύτερον, συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Επίτροπο, ο οποίος ανέφερε ότι πρέπει να μεταφέρουμε τα πρότυπα ασφαλείας μας σε ολόκληρο τον κόσμο, διότι αν συμβεί κάτι στον Κόλπο του Μεξικού ή οπουδήποτε αλλού, δεν είμαστε απρόσβλητοι από τις επιπτώσεις του. Δεν μπορείτε να υψώσετε ένα σιδηρούν παραπέτασμα γύρω από τα ύδατα της Ευρώπης και να δηλώσετε ότι τίποτε δεν πρόκειται να συμβεί εάν τηρούμε υψηλά πρότυπα οι ίδιοι, συνεπώς υπάρχει μεγάλη ανάγκη για παγκόσμια συμφωνία επ’ αυτού. Επίσης, χρειαζόμαστε ταμείο διαχείρισης καταστροφών. Υπήρξε τέτοια αναφορά και την επικροτώ.

Κάποιοι μίλησαν για μορατόριουμ και σίγουρα, κατά την παρούσα χρονική στιγμή, δεν μου φαίνεται να είναι εφικτή εναλλακτική λύση, γιατί εάν το κάναμε αυτό, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να καταλήξουμε σαν τον πλούσιο που αποφασίζει να χαρίσει όλα τα χρήματά του και στο τέλος αναγκάζεται να επαιτεί από εκείνους στους οποίους έδωσε τα χρήματά του. Θα βρισκόμασταν στην ίδια θέση, ενώ άλλες χώρες θα εξακολουθούσαν να διερευνούν όπως κάνουν και τώρα, χωρίς να χρησιμοποιούν τα αυστηρά πρότυπα που εμείς θα εφαρμόζαμε.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, μετά την οικολογική καταστροφή που σημειώθηκε στον Κόλπο του Μεξικού, είναι σημαντικό για την ΕΕ να διασφαλίσει ότι οι ακτές της προστατεύονται μέσω της ικανότητάς της για την πρόληψη και την αντιμετώπιση αυτού του είδους προβλήματος. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ασφάλεια στη Θάλασσα (EMSA), που εδρεύει στη Λισαβόνα, παρέχει βοήθεια και τεχνική υποστήριξη στον τομέα της ασφάλειας και της θαλάσσιας προστασίας από τη ρύπανση που προκαλείται από πλοία.

Τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους κατέθεσα γραπτή πρόταση προς τους Επιτρόπους κ. Oettinger, κ. Kallas και κ. Georgieva για την επέκταση των αρμοδιοτήτων του EMSA, ούτως ώστε να δημιουργηθούν μηχανισμοί για την εποπτεία της ασφάλειας στις ευρωπαϊκές πλατφόρμες άντλησης πετρελαίου και την πρόληψη των περιβαλλοντικών καταστροφών. Η πρόταση αυτή προσφέρει οικονομίες κλίμακας από άποψης οικονομικών, ανθρώπινων και τεχνικών πόρων. Χαιρετίζω την απάντηση των Επιτρόπων, οι οποίοι αποδείχθηκαν πρόθυμοι να εξετάσουν το ενδεχόμενο αναθεώρησης του κανονισμού για τον EMSA ώστε να επεκταθούν οι αρμοδιότητές του.

Καλώ την Επιτροπή για μία ακόμη φορά να αναλύσει το ζήτημα αυτό και να επεκτείνει τις αρμοδιότητες του οργανισμού που εδρεύει στη Λισαβόνα προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική προστασία των ακτών της Ευρώπης.

  Diana Wallis (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, καταστροφές σαν αυτή πρέπει να μας κάνουν να σκεφτούμε. Εμένα με κάνουν να σκεφτώ την Αρκτική, περιοχή όπου η ΕΕ δεν έχει άμεση αρμοδιότητα, έχει όμως μεγάλη επιρροή.

Κύριε Επίτροπε, πολύ σωστά αναφέρατε ότι οι εταιρείες της ΕΕ που λειτουργούν εκτός της ΕΕ πρέπει να εξαγάγουν τα πρότυπα της ΕΕ. Ελπίζω ότι αυτό θα συμβεί σε σχέση με την περιοχή της Αρκτικής. Είναι πολύ πιο δύσκολη και εχθρική από τη Βόρεια Θάλασσα, και για εμένα αποτελεί αίνιγμα. Εμείς, ως Ευρώπη, τασσόμαστε υπέρ της εγκατάλειψης της οικονομίας που βασίζεται στο πετρέλαιο και υποστηρίζουμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ωστόσο, έμμεσα ενθαρρύνουμε την εκμετάλλευση πετρελαίου στο πιο ευάλωτο και ευαίσθητο μέρος του πλανήτη μας, όπου οι συνέπειες θα μπορούσαν να είναι τρομακτικές. Ίσως πρέπει να σκεφτούμε πολύ προσεκτικά σχετικά με το τι συμβαίνει στην Αρκτική.

  Κρίτων Αρσένης (S&D). - Κυρία Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, διαφωνώ με τις φωνές, που ακούσθηκαν σε αυτήν την αίθουσα, αναφερόμενες στον προστατευτισμό των εταιρειών. Αυτή τη στιγμή η Κίνα δίνει έναν αγώνα δρόμου, παίρνοντας μέτρα, κάνοντας τις απαραίτητες ρυθμίσεις, ετοιμάζοντας πενταετή σχέδια για το πώς ακριβώς θα αλλάξει τη βιομηχανία της, κλείνοντας τις ρυπογόνες βιομηχανίες, και αυτό γιατί μας ανταγωνίζεται για μια τεράστια αγορά, αυτή της καθαρής ενέργειας, ύψους 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι μία πρόκληση στην οποία πρέπει να απαντήσουμε όχι με προστατευτισμό, αλλά με θαρραλέα μέτρα.

Κύριε Επίτροπε, ναι, να προχωρήσετε στο μορατόριουμ, το οποίο δεν θα είναι προσωρινό αλλά μόνιμο, και θα είναι μία καινούργια κίνηση προς την καθαρή ενέργεια. Επίσης, κύριε Επίτροπε, χρειάζεται να εξετάσουμε την περιβαλλοντική ευθύνη, στην οποία αναφέρθηκαν και άλλοι συνάδελφοι, και η οποία θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει όλη την αποκλειστική οικονομική ζώνη, γιατί σε αυτή τη ζώνη δραστηριοποιούνται οι εταιρείες.

  João Ferreira (GUE/NGL). – (PT) Πρέπει να αντλήσουμε διδάγματα από την πετρελαιοκηλίδα στον Κόλπο του Μεξικού και τη συνακόλουθη περιβαλλοντική καταστροφή. Τα διδάγματα αυτά σίγουρα θα περιλαμβάνουν πιο απαιτητική, πιο αυστηρή και πιο τακτική παρακολούθηση των συνθηκών ασφαλείας στις ανάλογες υποδομές στην Ευρώπη, πρέπει όμως να προχωρήσει πολύ περισσότερο από αυτό. Σημαίνει συναγερμός και δεν μπορούμε να τον αγνοήσουμε. Τα όρια των αποθεμάτων πετρελαίου παγκοσμίως είναι επαρκώς γνωστά σήμερα. Υπάρχουν πολλά πράγματα πέρα από την ενέργεια για τα οποία η ανθρωπότητα εξαρτάται σε μεγάλο –σε πολύ μεγάλο βαθμό– από τα αποθέματα αυτά. Πρέπει, επομένως, να γίνεται πολύ σοφή διαχείριση των εν λόγω αποθεμάτων, γεγονός που σημαίνει, πάνω απ’ όλα, ότι πρέπει να χρησιμοποιούνται με πολλή φειδώ.

Επιστήσαμε ήδη την προσοχή του Σώματος στη σημασία ενός σχεδίου που θα στοχεύει στη διαχείριση των πόρων αυτών σωστά και δίκαια, στον μετριασμό της αυξανόμενης σπανιότητάς τους και στη στροφή προς άλλες πηγές πρωτογενούς ενέργειας με ελεγχόμενο τρόπο. Αναφέρομαι στο πρωτόκολλο εξάντλησης πετρελαίου το οποίο προτάθηκε στην Ουψάλα το 2002 και στη Λισαβόνα το 2005 από σώμα ειδικών στη μέγιστη ικανότητα παραγωγής πετρελαίου.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, εάν διδαχθήκαμε κάτι από την πετρελαϊκή κρίση, είναι ότι σε περιόδους υψηλών τιμών πετρελαίου, καθίσταται κερδοφόρα η ανάπτυξη ελάχιστα προσβάσιμων κοιτασμάτων πετρελαίου και η εξόρυξή του υπό τις πλέον δυσμενείς συνθήκες, όπως από όλο και μεγαλύτερα βάθη. Υποθέτοντας ότι οι εμπειρογνώμονες έχουν δίκιο όταν προβλέπουν τεράστιες αυξήσεις στην τιμή του πετρελαίου, πρέπει να υποθέσουμε ότι ακόμη πιο επικίνδυνη ανίχνευση πετρελαίου θα λάβει χώρα στο εγγύς μέλλον.

Παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με διεθνείς συμφωνίες, θα ήταν σκόπιμο να ενταθούν οι προφυλάξεις ασφαλείας για την άντληση πετρελαίου από βάθη μεγαλύτερα των 200 μέτρων μετά την καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού, οι χώρες που βρέχονται από τον Βορειοανατολικό Ατλαντικό, όπως γνωρίζουμε, δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία. Τα βάθη όπου δραστηριοποιούνται στην υπό εξέταση περιοχή και οι κίνδυνοι είναι απολύτως συγκρίσιμοι με τους αντίστοιχους του Κόλπου του Μεξικού. Η βελτίωση των προτύπων ασφαλείας και η κατοχύρωση της οικονομικής ευθύνης αποτελούν θέματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν – πολύ περισσότερο δεδομένου ότι η Επιτροπή σχεδιάζει προφανώς δίκτυο αγωγών CO2 και θέλει να πουλήσει τα δικαιώματα εκπομπών των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της Ευρώπης στη βιομηχανία πετρελαίου στη Βόρεια Θάλασσα. Δεν έχουμε ακόμα ασχοληθεί με τον τρόπο διάθεσης των πυρηνικών αποβλήτων –έστω και αν η τεχνολογία αυτή χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες– και τώρα, ξαφνικά, πρόκειται να απορριφθούν επικίνδυνα αέρια του θερμοκηπίου στη Βόρεια Θάλασσα. Συνεπώς, κατά τη γνώμη μου, είναι πλέον καιρός να σκεφτούμε τις διατάξεις ασφαλείας.

  Κυριάκος Μαυρονικόλας (S&D). - Κύριε Πρόεδρε, η γενικότερη αντίληψη είναι ότι τέτοιου είδους ατυχήματα, όπως το τελευταίο, αλλά και μία σειρά προηγούμενων παρόμοιων ατυχημάτων, ωθούν, και ιδίως τον εισηγητή τον οποίον συγχαίρω, στην ανάγκη να υπάρξουν κάποιες προβλέψεις σε σχέση με την πορεία όλων αυτών των εξορύξεων που πραγματοποιούνται αυτή την περίοδο καθώς και των προηγουμένων.

Είναι γεγονός ότι ο βαθμός ελέγχου αυτών των εγκαταστάσεων είναι ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας και πρέπει ως εκ τούτου να αυξηθεί και να πραγματοποιείται σε συντομότερα χρονικά διαστήματα, όπως, επίσης, είναι γεγονός ότι πρέπει να καταλογισθούν οι ευθύνες, και μάλιστα να μπορούν να καταλογίζονται αποκλειστικά. Αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην αλλαγή του ασφαλιστικού δικαίου, και κατά συνέπεια θα οδηγήσει επίσης αναπόφευκτα τις εταιρείες αυτές στο να ασφαλισθούν έναντι όλων των ζημιογόνων γεγονότων που μπορούν να ακολουθήσουν ένα τέτοιο περιστατικό.

  Sonia Alfano (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, η καταστροφή του Απριλίου του 2010 είναι μία από τις σοβαρότερες οικολογικές καταστροφές που έχει συμβεί ποτέ στον κόσμο. Αν το ίδιο συνέβαινε σε μια κλειστή θάλασσα όπως η Μεσόγειος, η ζωή δεκάδων εκατομμυρίων ευρωπαίων και μη ευρωπαίων πολιτών θα κινδύνευε ανεπιστρεπτί.

Ωστόσο, στην Ιταλία –σύμφωνα με τη διαμαρτυρία της Lega Ambiente σε σχέση με μία κακοσχεδιασμένη ενεργειακή πολιτική– διαπιστώνουμε απρόσμενη αύξηση των αιτήσεων έρευνας και των χορηγήσεων αδειών από το Υπουργείο για τον εντοπισμό και την εξόρυξη πετρελαϊκών πόρων που θα επαρκούσαν για την κάλυψη της απαιτούμενης ενέργειας στην Ιταλία για λίγο περισσότερο από ένα έτος. Είναι προφανές ότι η θυσία δεν αξίζει τον κόπο. Το όλο θέμα επιδεινώνεται από την ανησυχία για το γεγονός ότι η BP ανακοίνωσε συμφωνία με τη Λιβύη για υπεράκτια εξόρυξη σε απόσταση μικρότερη των 500 χιλιομέτρων νότια της Σικελίας.

Ελπίζω ότι η Επιτροπή δεσμεύεται, μέσω αυτού του επικείμενου πλέον μέτρου, να υπερασπιστεί τη ζωή στη Μεσόγειο ενάντια στις επιθέσεις των πολυεθνικών και των κυβερνήσεων που είναι συνένοχες και λίγο νοιάζονται για τη συλλογική ευημερία μας.

  Andrew Henry William Brons (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, το ψήφισμα εγκύπτει σε ένα πρόβλημα, το πρόβλημα των κινδύνων από τις γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας, ανεξαρτήτως του σχετικού προβλήματος της εξάντλησης του εύκολα προσβάσιμου πετρελαίου.

Ενδέχεται να έχουμε ήδη υπερβεί το όριο της χρήσης του ημίσεως και πλέον του παγκόσμιου εφοδιασμού. Όσοι προτίθενται να σταματήσουν ή να αναστείλουν τις γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας πρέπει να εξηγήσουν πώς θα μπορούσε να βρεθεί ένα υψηλής ενεργειακής πυκνότητας υποκατάστατο του πετρελαίου. Ή θα προτιμούσαν μήπως οι μελλοντικές γενεές να επιστρέψουν στη μη βιομηχανική κοινωνία;

Δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ των κινδύνων γεώτρησης στα ρηχά νερά της ευρωπαϊκής υφαλοκρηπίδας και στα ύδατα στον Κόλπο του Μεξικού. Όσοι πρότειναν το εν λόγω ψήφισμα ορθώς έχουν μείνει εμβρόντητοι από το περιβαλλοντικό και άλλο κόστος της τραγωδίας της BP στον Κόλπο. Ωστόσο, πρέπει επίσης να γνωρίζουν το κόστος ενός μορατόριουμ στις γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας.

  Angelika Werthmann (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, δυστυχώς, κανείς από εμάς δεν μπορεί να αποτρέψει το ατύχημα της Deepwater Horizon εφόσον έχει ήδη συμβεί. Πρέπει να λάβουμε ως εκ τούτου κάθε αναγκαίο μέτρο ώστε να διασφαλιστεί ότι τέτοια περιβαλλοντική καταστροφή δεν θα συμβεί ποτέ στα κοινοτικά ύδατα. Πιστεύω ότι για να γίνει αυτό, τρία πράγματα είναι απολύτως απαραίτητα. Πρώτον, πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν ορθότερη πρόβλεψη· με άλλα λόγια, πρέπει να αποτιμήσουμε όλους τους κινδύνους της υπεράκτιας εξόρυξης. Δεύτερον, πρέπει να διασφαλιστεί το υψηλότερο επίπεδο ασφαλείας και να δημιουργηθούν δεσμευτικές ελάχιστες κοινοτικές διατάξεις ασφαλείας. Τρίτον, πρέπει να κατοχυρωθούν τα υψηλότερα πρότυπα προστασίας του περιβάλλοντος.

Πιστεύω ότι είναι υψίστης σημασίας να διερευνήσουμε την ικανότητά μας αντίδρασης σε ατυχήματα και να δημιουργήσουμε κοινό ευρωπαϊκό και, ελπίζω, παγκόσμιο σύστημα για την αποφυγή τέτοιων περιβαλλοντικών καταστροφών.

  Günther Oettinger, μέλος της Επιτροπής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, κύριε εκπρόσωπε της Προεδρίας του Συμβουλίου, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου για τις υπεύθυνες, τεκμηριωμένες και πολυάριθμες απόψεις σας σχετικά με τις επιπτώσεις και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Αυτό ισχύει και για τις πολλές κοινοβουλευτικές σας ερωτήσεις τις τελευταίες εβδομάδες, στις οποίες έπρεπε να απαντήσουμε, καθώς και για τη σημερινή συζήτηση, την οποία παρακολουθήσαμε προσεκτικά και θα αξιολογήσουμε και θα λάβουμε υπόψη στην ανακοίνωσή μας που θα ακολουθήσει εντός των επόμενων δύο εβδομάδων.

Συμφωνώ με πολλές από τις προτάσεις που έγιναν και προσθέτω την υποστήριξή μου προς αυτές. Για παράδειγμα, διεξάγουμε εντατικό διάλογο με την BP προκειμένου να διασφαλιστεί –και υπάρχουν πολλές πιθανότητες να γίνει αυτό– ότι η BP όχι μόνο θα αποδεχτεί τα υψηλότερα δυνατά πρότυπα ασφαλείας, υψηλότερα από τα σημερινά στα ευρωπαϊκά ύδατα, αλλά και ότι θα εξαγάγει τα πρότυπα αυτά, για να το θέσω έτσι. Η BP θα προετοιμαστεί ώστε να εφαρμόσει τα ίδια πρότυπα σε παρόμοιες γεωτρήσεις και εξέδρες στα ανοικτά των ακτών της Λιβύης, όπως στη Βόρεια Θάλασσα, παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με το λιβυκό δίκαιο, αυτό μπορεί να μην είναι απαραίτητο προκειμένου να λάβει άδεια και ενδέχεται να μην προβλέπεται στη νομοθεσία.

Στη συνέχεια, πρέπει να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα τού πού θέλουμε μόνο να υποβάλουμε προτάσεις για πρότυπα που πρέπει να τηρούνται από το εθνικό δίκαιο και πού θέλουμε να δημιουργήσουμε ευρωπαϊκό δίκαιο. Αυτό θα είναι περισσότερο περιορισμένο στην περίπτωση των δεξαμενών πετρελαίου από ό,τι στην περίπτωση της κινητής μεταφοράς, προς το παρόν όμως δεν υπάρχει καθόλου όσον αφορά τις σταθερές εξέδρες. Ορισμένοι ζήτησαν να εγκαταλείψουμε το πετρέλαιο και να μεταβούμε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Το υποστηρίζουμε και εμείς. Ας μην τρέφουμε αυταπάτες, όμως. Η ευρωπαϊκή οικονομία και κοινωνία θα εξακολουθήσει να απαιτεί μεγάλες ποσότητες πετρελαίου για τις μεταφορές για τα επόμενα 20 με 30 έτη τουλάχιστον. Δεν υπάρχει καμία προοπτική το αεροσκάφος που θα σας μεταφέρει από τις Βρυξέλλες πίσω στην πατρίδα σας –στη Μαδρίτη, τη Λισαβόνα, τη Σόφια, τη Ρίγα ή το Μόναχο– να το καταφέρει χωρίς πετρέλαιο τα επόμενα 20 με 30 έτη.

Ως μέλη μιας κοινότητας σε κίνηση, που κάνουμε πτήσεις, όλοι χρειαζόμαστε το πετρέλαιο αν δεν θέλουμε η Ευρώπη να ακινητοποιηθεί. Το ίδιο ισχύει και για τα πούλμαν και λεωφορεία μεγάλων αποστάσεων· το ίδιο ισχύει και για μεταφορές με βαρέα οχήματα· και, παρά την ανάπτυξη των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, θα εξακολουθεί να ισχύει και για τα ιδιωτικά μεταφορικά μέσα, για τα αυτοκίνητα, για πολύ καιρό ακόμα. Προς το παρόν, υπάρχουν λίγο πάνω από 200 εκατομμύρια αυτοκίνητα ταξινομημένα στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εάν η Πολωνία και τα νέα κράτη μέλη επιτύχουν την ίδια πυκνότητα που υπάρχει σήμερα στη Γαλλία και τη Γερμανία, τότε σε 15 έτη θα υπάρχουν 300 εκατομμύρια αυτοκίνητα. Ενώ μπορεί να είναι ενεργειακά αποδοτικά, η συντριπτική πλειονότητα αυτών αναμφισβήτητα θα λειτουργεί με πετρέλαιο. Με άλλα λόγια, η απομάκρυνση από το πετρέλαιο και η μετάβαση προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι μια μακροπρόθεσμη πολιτική, όμως τα επόμενα 10 έως 30 έτη η ζήτηση για πετρέλαιο στην Ευρώπη δεν θα μειωθεί. Δεδομένης της ανάγκης να καλυφθεί η διαφορά ως προς την πυκνότητα των οχημάτων σε ορισμένα κράτη, θα τείνει, αντίθετα, να αυξηθεί ελαφρά – όσο αποτελεσματικά και αν τα κάνουμε. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρειαζόμαστε το υψηλότερο δυνατό επίπεδο ασφαλείας: για την απαιτούμενη εξόρυξη πετρελαίου για την οικονομία και την κοινωνία μας, όπως προανέφερα.

Θα επανέλθουμε σε εσάς ως προς αυτό και βασίζομαι στην υποστήριξή σας. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τα κράτη μέλη, τα οποία υπήρξαν πολύ εποικοδομητικά στον τομέα αυτόν. Παρ’ όλα αυτά, θα ήθελα να σας καλέσω να επηρεάσετε τις εθνικές κυβερνήσεις σας με το ίδιο σθένος που επιδείξατε εδώ σήμερα, ούτως ώστε το Συμβούλιο να μπορέσει και αυτό να προετοιμαστεί για την έγκριση ανάλογης νομοθεσίας για υψηλότερα πρότυπα, είτε ομόφωνα είτε με σαφή πλειοψηφία. Δεν είμαι ακόμη πεπεισμένος ότι είναι σήμερα όλα τα κράτη μέλη έτοιμα ώστε να εγκριθούν ευρωπαϊκές προδιαγραφές από εσάς και το Συμβούλιο κατόπιν προτάσεων της Επιτροπής.

  Olivier Chastel, ασκών την Προεδρία του Συμβουλίου. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ, με τη σειρά μου, να σας ευχαριστήσω για αυτήν την ενδιαφέρουσα συζήτηση. Πράγματι, οι παρεμβάσεις κατά καιρούς αποκάλυψαν πολύ διαφορετικές απόψεις. Άκουσα, κατά περιόδους, εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις, από την ίδια πολιτική ομάδα. Αυτό είναι ιδιαίτερα διδακτικό.

Θα ήθελα να κάνω τρεις παρατηρήσεις. Πρώτον, χρειαζόμαστε περισσότερη νομοθεσία για τη βελτίωση της ασφάλειας της υπεράκτιας βιομηχανίας; Όπως ανέφερα στην ομιλία μου, η εκτίμηση που πραγματοποιήθηκε μέχρι σήμερα καταδεικνύει ότι ήδη ισχύουν αυστηρά μέτρα – η παρατήρηση αυτή έχει γίνει. Η Επιτροπή, η οποία θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι έχει το μονοπώλιο στην έναρξη εφαρμογής δράσεων, ολοκληρώνει επί του παρόντος την εκτίμησή της, αλλά έχει ήδη σημειωθεί ότι για να καταστεί ασφαλέστερη μια βιομηχανία πρέπει πρώτα να υπάρξει καλύτερη παρακολούθηση και καλύτερη εφαρμογή του υφιστάμενου κανονιστικού πλαισίου. Θα δούμε λοιπόν τι προτίθεται να μας προτείνει σε αυτόν τον τομέα.

Επιπλέον, όπως έχω ήδη αναφέρει μία φορά σήμερα, η Επιτροπή εξετάζει την ικανότητα της ΕΕ στην αντιμετώπιση καταστροφών με σκοπό τη βελτίωση της ασφάλειας της υπεράκτιας βιομηχανίας, η οποία αποτελεί σημαντικό παράγοντα στον εν λόγω τομέα. Εν αναμονή των νομοθετικών προτάσεων, θα ήθελα να επισημάνω ότι, σε αντίθεση με ό,τι ανέφεραν ορισμένοι βουλευτές σήμερα, το θέμα αυτό εξακολουθεί σαφώς να απασχολεί το Συμβούλιο. Κατά τις άτυπες συναντήσεις των Υπουργών Ενέργειας στις 6 και 7 Σεπτεμβρίου, η Προεδρία ζήτησε τη διενέργεια, ανακοίνωση και συζήτηση των πρώτων εκτιμήσεων.

Η δεύτερη παρατήρηση: μπορεί να δικαιολογηθεί το μορατόριουμ; Σαφώς, είναι δύσκολο να δοθεί απάντηση στο ερώτημα αυτό άμεσα. Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε ότι η πρώτη προϋπόθεση για οποιοδήποτε νομοθέτημα είναι η ουσιαστική εφαρμογή του. Σημειώνουμε επίσης ότι η βιομηχανία δεν φαίνεται να περιμένει την καθιέρωση αυτού του μελλοντικού κανονιστικού πλαισίου· η ίδια η βιομηχανία επανεξετάζει διάφορα μέτρα που συνδέονται με την ασφάλεια σε προληπτικό και επιχειρησιακό στάδιο.

Τέλος, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η υλική κατάσταση στην Ευρώπη είναι εντελώς διαφορετική, δεδομένου ότι οι περισσότερες από τις γεωτρήσεις στον Κόλπο του Μεξικού λαμβάνουν χώρα σε βάθος 1.500 μέτρων, κάτι το οποίο καθιστά δύσκολο το να σταματήσει η λειτουργία στην περίπτωση καταστροφής όπως αυτή που συνέβη. Οι περισσότερες γεωτρήσεις στην Ευρώπη λαμβάνουν χώρα σε βάθος που δεν υπερβαίνει τα 200 μέτρα, γεγονός το οποίο επιτρέπει πολύ περισσότερο πεδίο δράσης ή, εν πάση περιπτώσει, καθιστά την ανάληψη δράσης ευχερέστερη.

Τέλος, κυρία Πρόεδρε –και ο κ. Επίτροπος μόλις αναφέρθηκε σε αυτό– θα επιταχύνει το συγκεκριμένο ατύχημα την πολιτική της ΕΕ για την ενέργεια και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Η πολιτική αυτή είναι, φυσικά, ήδη φιλόδοξη, θα συνεχίσουμε όμως να στοχεύουμε όλο και υψηλότερα. Η πολιτική σίγουρα θα μας βοηθήσει να μειώσουμε την εξάρτησή μας από το πετρέλαιο και, γενικά, τη μετάβαση σε μια κοινωνία χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Όπως μόλις δήλωσε ο κ. Επίτροπος, ωστόσο, δεν μπορούμε να κουνήσουμε απλώς ένα μαγικό ραβδί και να απαλλαγούμε από το πετρέλαιο μέσα στα επόμενα 10 έτη. Είμαι βέβαιος ότι η ενεργειακή στρατηγική 2011-2020, η οποία αναμένεται να εγκριθεί στις αρχές του επόμενου έτους, θα επιταχύνει την εν λόγω μετάβαση προς μια οικονομία χωρίς πετρέλαιο.

  Πρόεδρος. - Έλαβα μία πρόταση ψηφίσματος⁽¹⁾ που έχει κατατεθεί για την περάτωση αυτής της συζήτησης, σύμφωνα με το άρθρο 115, παράγραφος 5, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Cristian Silviu Buşoi (ALDE), γραπτώς. – (RO) Χάρη στο μη νομοθετικό ψήφισμα που εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέστειλε σαφέστατο μήνυμα τόσο προς την Επιτροπή όσο και προς τις εταιρείες πετρελαίου, ειδικά σε αυτές, ώστε να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για την εξάλειψη των σημερινών ελλείψεων στα πρότυπα ασφαλείας και την ευθύνη στον τομέα της εξόρυξης πετρελαίου. Οι άδειες γεωτρήσεων ανοικτής θάλασσας πρέπει να ελέγχονται αυστηρά. Απαιτούνται πρόσθετα μέτρα για την πρόληψη πετρελαιοκηλίδων, πραγματικών περιβαλλοντικών καταστροφών που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι δυνατόν να ανεχθεί.

Δεδομένης της εντεινόμενης δυσκολίας στην εξεύρεση πετρελαίου και της αύξησης των δυνητικά επικίνδυνων δραστηριοτήτων παραγωγής πετρελαίου σε μεγάλα θαλάσσια βάθη, πρέπει να δοθεί γενική προσοχή στα μέτρα που πρέπει να ληφθούν στο μέλλον. Οι προσπάθειες προώθησης της προστασίας του περιβάλλοντος πρέπει να συνεχιστούν με σταθερό ρυθμό και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εκπληρώσει τον ρόλο της όσον αφορά την προστασία των πολιτών και της φύσης, με την οποία πρέπει όλοι να συνυπάρξουμε σε αρμονία, ρυθμίζοντας τις δραστηριότητες εξόρυξης πετρελαίου. Όλες οι διαρροές πετρελαίου που έχουν συμβεί, ακόμα και στο παρελθόν, έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, προκαλώντας εξίσου ζημίες στην αλιεία ή τον τουρισμό. Κατά συνέπεια, η ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία για την ευθύνη πρέπει να περιλαμβάνει επίσης τη ζημία που προκαλείται στα θαλάσσια ύδατα.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Επικροτώ την άποψη που διατύπωσε ο συνάδελφός μου, κ. Jo Leinen. Η Ευρώπη πρέπει να λάβει θέση σε μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές του αιώνα. Το επεισόδιο στην πλατφόρμα πετρελαίου Deepwater Horizon στον Κόλπο του Μεξικού και ο τεράστιος όγκος πετρελαίου που διέρρευσε στον Ατλαντικό Ωκεανό έχει και πρόκειται να έχει μείζονα αντίκτυπο στο κλίμα του πλανήτη. Το ρεύμα του Βόρειου Ατλαντικού υφίσταται σημαντικές αλλαγές θερμοκρασίας, γεγονός το οποίο θα οδηγήσει σε χαμηλότερες ελάχιστες θερμοκρασίες στην Ευρώπη αυτόν τον χειμώνα. Το Συμβούλιο και η Επιτροπή πρέπει να αναλάβουν ακριβή και διαφανή δράση, με την έγκριση μέτρων που θα εγγυηθούν την ασφάλεια και την προστασία των δραστηριοτήτων εξόρυξης πετρελαίου, καθώς και υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και πρόληψης των οικολογικών καταστροφών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να διατηρήσει τη θέση της σχετικά με την κλιματική αλλαγή, προστατεύοντας και διευκολύνοντας, ταυτόχρονα. την ορθή εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου, ούτως ώστε να διασφαλισθούν οι απαιτήσεις όσον αφορά τα ορυκτά καύσιμα. Το Κοινοβούλιο, η Επιτροπή και το Συμβούλιο οφείλουν να συνεργαστούν μεταξύ τους για την κατάρτιση αλάνθαστου σχεδίου δράσης.

  András Gyürk (PPE) , γραπτώς. – (HU) Κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Επίτροπο, κ. Günther Oettinger, για την προσπάθειά του, αμέσως μετά το ατύχημα στην αμερικανική πλατφόρμα πετρελαίου, να αναλύσει εάν οι κανονισμοί της ΕΕ θα ήταν επαρκείς για την πρόληψη παρόμοιων περιβαλλοντικών καταστροφών. Θα μπορούσαμε ενδεχομένως να συμπεράνουμε ότι οι κοινοτικοί κανόνες δίδουν μεγαλύτερη έμφαση στα μέτρα μετά την καταστροφή, παρά στην πρόληψη.

Αυτή η ανεπάρκεια έγινε οδυνηρά φανερή εξαιτίας μιας σοβαρής περιβαλλοντικής καταστροφής. Τη Δευτέρα, σημειώθηκε ρήγμα στο φράγμα δεξαμενής ουγγρικού εργοστασίου παραγωγής αλουμίνας. Η ιλύς με το εξαιρετικά τοξικό χημικό περιεχόμενό της πλημμύρισε τους γειτονικούς αγρούς και τα χωριά. Η καταστροφή προκάλεσε θανάτους και ενδέχεται να επισύρει μόλυνση του εδάφους και των υδάτων, αγνώστου προς το παρόν μεγέθους. Ακόμα χειρότερα δε, τα βαρέα μέταλλα ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρή ρύπανση του αέρα. Η ευθύνη έγκειται στην εταιρεία που εκμεταλλεύεται το εργοστάσιο, δύσκολα όμως θα μπορέσει να αποζημιώσει μόνη της τις ανυπολόγιστες ζημίες.

Το δίδαγμα είναι προφανές. Πρώτον, πρέπει να υπάρχει επιμονή σε κοινοτικό επίπεδο, καθώς και αυστηρή εφαρμογή των φαινομενικά αυστηρών κανονισμών από τις εθνικές αρχές. Δεύτερον, επιβάλλεται η ενίσχυση των συναφών κανονισμών, μέσω της απαίτησης από τις εταιρείες να διαθέτουν επαρκή ασφαλιστική κάλυψη, ακόμα και για ατυχήματα αυτού του μεγέθους. Έως ότου επιφέρουμε βελτιώσεις σε αυτούς τους τομείς, το κόστος των τυχόν αντισταθμιστικών αποζημιώσεων θα βαρύνει τους αθώους φορολογούμενους.

  Ian Hudghton (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η πετρελαϊκή καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού χρησιμεύει ως υπενθύμιση των εγγενών κινδύνων που συνδέονται με τη θαλάσσια ανίχνευση πετρελαίου. Οι έρευνες σχετικά με το τι δεν λειτούργησε σωστά στα αμερικανικά ύδατα πρέπει να είναι πλήρεις και αυστηρές, ενώ η ΕΕ θα πρέπει να εστιάσει ιδιαιτέρως στα τυχόν διδάγματα που πρέπει να αποκομίσει. Παρ’ όλα αυτά, οι εκκλήσεις για μορατόριουμ σε όλες τις γεωτρήσεις ανοικτής θάλασσας στα ύδατα της ΕΕ είναι πρόωρες και εντελώς δυσανάλογες. Οι κανονισμοί που ισχύουν στα ύδατα της Σκωτίας δεν είναι οι ίδιοι που ίσχυαν στον Κόλπο του Μεξικού, διαθέτουμε δε δεκαετίες εμπειρίας στον κλάδο αυτόν. Η ανίχνευση πετρελαίου στη Σκωτία δεν κύλησε χωρίς δυσάρεστα περιστατικά και η καταστροφή της εξέδρας Piper Alpha κατέδειξε ότι το τίμημα ορισμένες φορές είναι πολύ υψηλό κατά την αναζήτηση του πετρελαίου. Αποκομίσαμε, ωστόσο, διδάγματα από την Piper Alpha και οι κανονιστικές διατάξεις ενισχύθηκαν. Εάν προκύψουν περαιτέρω διδάγματα από τον Κόλπο, μπορούν να γίνουν οι κατάλληλες τροποποιήσεις. Οι τροποποιήσεις αυτές, ωστόσο, θα πρέπει να αποτελέσουν αρμοδιότητα των δημοκρατικών θεσμών της Σκωτίας, ενώ οι αντανακλαστικές αντιδράσεις του παρόντος Σώματος είναι μάλλον απίθανο να επιλύσουν οιοδήποτε πρόβλημα.

  Alajos Mészáros (PPE), γραπτώς. – (HU) Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να χαράξει επειγόντως στρατηγική, προκειμένου να είναι σε θέση να αποτρέψει εύκολα μελλοντικές περιβαλλοντικές καταστροφές όπως η καταστροφή που προκλήθηκε από την BP στον Κόλπο του Μεξικού. Το ατύχημα της Deepwater Horizon ήταν μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές των τελευταίων ετών, με τη διαρροή στη θάλασσα περίπου 4,4 εκατομμυρίων βαρελιών αργού πετρελαίου. Ακόμα και η επιχείρηση διάσωσης τέθηκε υπό αμφισβήτηση, λόγω της δυσκολίας κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το είδος της τεχνολογίας που έπρεπε να χρησιμοποιηθεί και τη διαδικασία που έπρεπε να ακολουθηθεί. Εν τω μεταξύ, το πετρέλαιο που ανάβλυζε από τον βυθό της θάλασσας κατέστρεψε όλα τα ζωντανά πλάσματα. Κατά την άποψη βρετανών περιβαλλοντολόγων χημικών, η μοναδική παρέμβαση που έπρεπε να πραγματοποιηθεί ήταν η διατήρηση της πετρελαιοκηλίδας μακριά από την ακτογραμμή. Βιολόγοι θαλάσσιου περιβάλλοντος ανέφεραν ότι η καύση μερικών από τις πετρελαιοκηλίδες και η χρήση μέσων διασποράς για την απαλλαγή από ρύπους προκαλεί μεγαλύτερη ζημία στην άγρια πανίδα και χλωρίδα από την πετρελαιοκηλίδα αυτή καθαυτήν, λόγω της σχετικά ταχείας διάσπασης του εν λόγω τύπου πετρελαίου. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα επίσης να υπενθυμίσω τι συνέβη στην Ουγγαρία πριν από λίγες ημέρες, όταν αρκετοί τόνοι καυστικής κόκκινης ιλύος κάλυψαν τους κατοίκους τριών κοινοτήτων της επαρχίας Veszprém μετά τη ρήξη φράγματος δεξαμενής αποβλήτων σε εργοστάσιο αλουμίνας κοντά στο Ajka. Θα ήθελα να καλέσω την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να παράσχει επαρκή υλική βοήθεια εκ μέρους της ΕΕ, προκειμένου να συνδράμει τα θύματα της καταστροφής και να συμβάλει στον καθαρισμό της περιοχής. Σας ευχαριστώ.

  Daciana Octavia Sârbu (S&D), γραπτώς. – (RO) Είναι απολύτως αναγκαίο να λάβουμε όλα τα δυνατά μέτρα, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι δεν πρόκειται να επέλθει στα ευρωπαϊκά ύδατα καταστροφή του μεγέθους της Deepwater Horizon. Η αναθεώρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, καθώς και των νομοθετικών διατάξεων υγείας και ασφάλειας που διέπουν τις γεωτρήσεις πετρελαίου ανοικτής θάλασσας, αποτελεί ευπρόσδεκτη και απαραίτητη διαδικασία. Το Συμβούλιο και η Επιτροπή πρέπει να στοχεύουν στην ανάπτυξη στρατηγικής που θα διασφαλίζει την εναρμόνιση των επιπέδων προστασίας στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε αντίθετη περίπτωση, οι διαφορές μεταξύ των προτύπων λειτουργίας και γεώτρησης στα κράτη μέλη θα επιτρέψει στις εταιρείες να παράσχουν υψηλά επίπεδα προστασίας μόνον όταν και όπου είναι αναγκασμένες να το πράττουν. Είναι αδύνατον να προσδιοριστεί με οικονομικούς όρους το ανθρώπινο, κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος της καταστροφής της Deepwater Horizon. Εντούτοις, οι δραστηριότητες εξόρυξης πετρελαίου πρέπει να είναι κατάλληλα ασφαλισμένες ώστε να καλύπτουν τη χειρότερη δυνατή εκδοχή. Πρόκειται για τον μοναδικό τρόπο διασφάλισης ότι ο φορολογούμενος δεν θα είναι υποχρεωμένος να επωμισθεί το κόστος των εργασιών καθαρισμού, ενώ οι τοπικές επιχειρήσεις και κοινότητες που πλήττονται από τις πετρελαιοκηλίδες θα μπορούν να λαμβάνουν την αποζημίωση που δικαιούνται.

  Salvatore Tatarella (PPE), γραπτώς. – (IT) Η πετρελαιοκηλίδα της Deepwater Horizon στον Κόλπο του Μεξικού πρέπει να αποτελέσει προειδοποίηση και για την Ευρώπη. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να αποφευχθεί αυτό το είδος καταστροφής στις δικές μας θάλασσες. Πιστεύω ότι το ψήφισμα που εγκρίθηκε σήμερα αποτελεί βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά τη διασφάλιση της προστασίας του θαλάσσιου και παράκτιου περιβάλλοντος στην Ευρώπη. Πιστεύω επίσης ότι είναι επιτακτική ανάγκη τα κράτη μέλη να εξετάσουν επειγόντως όλες τις πτυχές της εξόρυξης και ανίχνευσης πετρελαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η προστασία του πλανήτη μας πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα, πρωτίστως, για τη διασφάλιση βιώσιμου περιβάλλοντος για τις μελλοντικές γενιές. Επομένως, οφείλουμε να εγκρίνουμε αυστηρή νομοθεσία σε αυτόν τον τομέα το συντομότερο δυνατόν, προκειμένου να διασφαλιστεί η εφαρμογή υψηλών προτύπων ασφαλείας σε όλες τις υφιστάμενες πλατφόρμες πετρελαίου και να περιοριστεί η μελλοντική εξόρυξη.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά.

12. Συμβολή της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων στην υλοποίηση των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας - Διάσκεψη για τη βιοποικιλότητα - Nagoya 2010 (συζήτηση)

  Πρόεδρος. - Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση σχετικά με

- την προφορική ερώτηση προς το Συμβούλιο σχετικά με τους βασικούς στόχους για τη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για τη βιοποικιλότητα στη Nagoya, 18-29 Οκτωβρίου 2010, του Jo Leinen, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (O-0111/2010 - B7-0467/2010)∙

- την προφορική ερώτηση προς την Επιτροπή σχετικά με τους βασικούς στόχους για τη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για τη βιοποικιλότητα στη Nagoya, 18-29 Οκτωβρίου 2010, του Jo Leinen, εξ ονόματος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων (O-0112/2010 - B7-0468/2010)∙

- την προφορική ερώτηση προς το Συμβούλιο σχετικά με τη συμβολή της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστήματος στην ανάπτυξη και την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας, της Michèle Striffler, εξ ονόματος της Επιτροπή Ανάπτυξης (O-0107/2010 - B7-0464/2010)∙

- την προφορική ερώτηση προς την Επιτροπή σχετικά με τη συμβολή της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστήματος στην ανάπτυξη και την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας, της Michèle Striffler, εξ ονόματος της Επιτροπή Ανάπτυξης (O-0108/2010 - B7-0465/2010).

  Karin Kadenbach, αναπληρώτρια συντάκτης. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, πριν από λίγες ημέρες συζητούσα με μια ομάδα δημοσιογράφων ζητήματα που με απασχόλησαν ιδιαίτερα αυτό το φθινόπωρο. Ένα εξ αυτών, δικαίως, είναι η βιοποικιλότητα. Όπως γνωρίζετε, η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα πρόκειται να συνέλθει σύντομα στη Nagoya, και έχω την τιμή και τη χαρά να συμμετέχω ως μέλος της κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας και ως μία εκ των συντακτών του ψηφίσματος σχετικά με τη βιοποικιλότητα που πρόκειται να ψηφιστεί στη Nagoya. Συζητούσα, λοιπόν, με τους δημοσιογράφους και με ρώτησαν για ποιον λόγο επιτρέπουμε να ασχολούμαστε με πολυτέλειες όπως, για παράδειγμα, η διάσωση του κάστορα. Η περιφέρεια της Κάτω Αυστρίας, από την οποία κατάγομαι, πέτυχε τη διάσωση ειδών που, ενώ απειλούνταν με εξαφάνιση, έχουν πλέον επεκταθεί στην ευρύτερη περιοχή – γεγονός, βέβαια, που προκαλεί κάποια δυσαρέσκεια στους γεωργούς και τους δασοκαλλιεργητές, οι οποίοι τρέφουν μάλλον διαφορετικά αισθήματα για τον κάστορα.

Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση και πολλές υπηρεσίες στα κράτη μέλη εργάζονται σκληρά και με μεγάλη αφοσίωση, με την υποστήριξη ΜΚΟ, για την προστασία ειδών, αυτή η συζήτηση κατέδειξε για μία ακόμα φορά ότι πολλοί εκλαμβάνουν την προστασία και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας ως είδος πολυτέλειας. Αναρωτιούνται εάν η ΕΕ δεν έχει άλλα πιο πιεστικά ζητήματα να ασχοληθεί πέραν της διάσωσης λίγων επαπειλούμενων ορχιδέων ή ειδών ζώων. Τι σημασία έχει, διερωτώνται συχνά, εάν υπάρχουν μόνο 499 αντί για 500 διαφορετικά ζώα που μπορούν να παρατηρούν στον ζωολογικό κήπο; Κυρίες και κύριοι, για τους ανθρώπους αυτούς, το ζήτημα της διατήρησης των ειδών και της βιοποικιλότητας ουδόλως αποτελεί προτεραιότητα. Ας είμαστε ειλικρινείς· το ζήτημα της βιοποικιλότητας βρίσκεται πολύ πιο χαμηλά στην πολιτική ατζέντα από ζητήματα προτεραιότητας όπως η οικονομική ανάπτυξη ή η ασφάλεια. Πρέπει όμως να του δοθεί η ίδια προσοχή, διότι υποτιμούμε τη σημασία του.

Το ζήτημα της διατήρησης των ειδών –και αυτό θέλω να τονίσω– δεν είναι ένα είδος κοινωφελούς ιδρύματος για λίγα κακότυχα έντομα, χωρίς τα οποία θα τα καταφέρναμε μια χαρά. Μην με παρεξηγήσετε: η διατήρηση των ειδών σχετίζεται πράγματι με την αγάπη της χλωρίδας και της πανίδας, αλλά κυρίως, αφορά την πολιτική της ασφάλειας, την πολιτική για την αγορά εργασίας και την πολιτική για τη μετανάστευση. Αυτό που συχνά λησμονούμε στις συζητήσεις για τη βιοποικιλότητα είναι ο ρόλος που διαδραματίζουν τα ζώα και τα φυτά στο οικοσύστημά μας. Πρόκειται για τους φορείς παροχής των υπηρεσιών της φύσης που διατηρούν σε λειτουργία το οικοσύστημά μας. Χάρη στο πλήθος των διαφορετικών ειδών και τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση, δεν διαβρώνονται οι ακτές, δεν σχηματίζονται χιονοστιβάδες και αυτοκαθαρίζονται οι υδάτινες μάζες. Μιλούμε, εν προκειμένω, για ένα σημαντικό στοιχείο της αειφόρου ανάπτυξης, με ζωτικά αγαθά και υπηρεσίες που προσφέρουν τα ζώα και τα φυτά, όπως η παροχή τροφής, η δέσμευση άνθρακα και η ρύθμιση των υδάτων – στοιχεία που αποτελούν τη βάση της οικονομικής ευμάρειας, της κοινωνικής ευημερίας και της ποιότητας ζωής. Η εξαφάνιση ειδών συνεπάγεται τη διαταραχή της φυσικής ισορροπίας – πυροδοτώντας επικίνδυνες αλυσιδωτές αντιδράσεις. Η αντικατάσταση των υπηρεσιών που παρέχουν αυτά τα φυτά και ζώα αποτελεί δαπανηρή επιχείρηση. Στο τέλος, συγκεκριμένες περιοχές και οικότοποι καθίστανται πλέον μη κατοικήσιμοι ή δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν. Κατά συνέπεια, οι οικότοποι αυτοί δεν μπορούν πλέον να παράσχουν στο οικοσύστημα τα πολύτιμα αγαθά και τις υπηρεσίες τους. Και όχι μόνο αυτό· όλοι φοβόμαστε, για παράδειγμα, την ανεργία, την έλλειψη ασφάλειας και τη μετανάστευση, δηλαδή τις πιθανές περαιτέρω επιπτώσεις του φαινομένου αυτού.

Συνεπώς, είναι αρκετά σαφές ότι η προστασία των ειδών είναι ένα ζήτημα που επηρεάζει πολλούς τομείς πολιτικής. Η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων το τόνισε αυτό πρόσφατα, αφού εργάστηκε εντατικά για να αξιολογήσει τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Θα ήθελα επίσης να αναφέρω λίγα αριθμητικά στοιχεία. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι το κόστος για την αντικατάσταση αυτών των φυσικών υπηρεσιών και την αντιμετώπιση συνεπειών όπως η ανεργία και η μετανάστευση θα ανέλθει στο 7% του ακαθάριστου εισοδήματος σε παγκόσμιο επίπεδο. Εάν αυτό δεν σας καταπλήσσει, ακολουθούν ορισμένα ακόμα στοιχεία. Σύμφωνα με την τελευταία μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το 25% των ευρωπαϊκών ζωικών ειδών κινδυνεύει με εξαφάνιση. Η ίδια μελέτη αναφέρει επίσης ότι τα παράκτια οικοσυστήματα της Ευρώπης υφίστανται διαρκή καταστροφή. Ορισμένες περιφέρειες με σημαντική βιοποικιλότητα υφίστανται παρόμοια φθορά. Αντιθέτως, οι περιοχές με ανάπτυξη που οφείλεται σε ανθρώπινη δραστηριότητα, όπως βιομηχανικά πάρκα, οικιστικά συγκροτήματα και υποδομές μεταφορών, αυξήθηκαν κατά 8% από το 1990.

Κυρίες και κύριοι, όπως θα γνωρίζετε, οι φορείς που θα διεξαγάγουν τις διαπραγματεύσεις στη Nagoya δεν συμφωνούν πάντα σχετικά με το τι επιθυμεί να επιτύχει η διάσκεψη. Οι ανεπτυγμένες χώρες επιθυμούν ισχυρούς στόχους, οι ΜΚΟ επιθυμούν φιλόδοξους στόχους, ενώ –κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη– οι οικονομικοί παράγοντες είναι ευχαριστημένοι με ρεαλιστικούς στόχους. Κατά τη γνώμη μου, η ΕΕ πρέπει να θέσει ψηλά τον πήχη στη Nagoya και, όπως ακριβώς και εδώ στην Ευρώπη, πρέπει να εργαστεί για να επιτύχει τη μεγαλύτερη συμμετοχή της επιχειρηματικής κοινότητας – ιδίως τους τομείς και τους κλάδους της βιομηχανίας που χρησιμοποιούν σε μεγάλο βαθμό βιολογικούς πόρους. Η ΕΕ μπορεί να αποφασίσει εάν επιθυμεί να αποτελέσει καλό ή κακό παράδειγμα.

Κυρίες και κύριοι, είναι ήδη Οκτώβριος και πολλοί στην Ευρώπη δεν έχουν καν ακούσει ότι το 2010 έχει ανακηρυχθεί Διεθνές Έτος Βιοποικιλότητας. Ας διασφαλίσουμε από κοινού ότι θα δοθεί στη βιοποικιλότητα η σημασία που της αξίζει και που χρειάζεται για να συνεχίζει να προσφέρει τις οικολογικές υπηρεσίες της στο μέλλον. Επιτρέψτε μου να επαναλάβω ένα γνωστό ινδιάνικο γνωμικό: «Μόνο όταν κοπεί το τελευταίο δέντρο, μόνο όταν μολυνθεί ο τελευταίος ποταμός, μόνο όταν πιαστεί το τελευταίο ψάρι, τότε μόνο θα καταλάβετε ότι τα χρήματα δεν τρώγονται».

  Gay Mitchell, αναπληρωτής συντάκτης. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία που μου δίνετε να συμμετάσχω σε αυτήν τη συζήτηση.

Την περασμένη εβδομάδα, διατέλεσα επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Κοινοβουλίου στη σύνοδο κορυφής των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με την πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Καθ’ όλη τη διάρκεια της συνόδου κορυφής και σε κάθε σχετική εκδήλωση, με είχε συνεπάρει ο ενθουσιασμός των συναδέλφων μου, των κυβερνήσεων, των διεθνών οργανισμών και των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτόν και είναι προσηλωμένοι στην επίτευξη των φιλόδοξων στόχων που τέθηκαν το 2000. Έχει σημειωθεί κάποια πρόοδος και υπάρχουν πολλά για τα οποία μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι, αλλά πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα.

Η πρόσβαση στην εκπαίδευση βελτιώνεται με ταχείς ρυθμούς. Οι εγγραφές σε σχολεία έφτασαν το 76% στην υποσαχάρια Αφρική και το 94% στη βόρεια Αφρική. Η πρόσβαση σε πόσιμο νερό αυξάνεται. Έως το 2015, το 86% όσων ζουν στον αναπτυσσόμενο κόσμο θα μπορούν να έχουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό – ένα ποσοστό που ήταν 71% το 1990. Οι στόχοι σχετικά με την πρόσβαση στο νερό έχουν ήδη επιτευχθεί σε τέσσερις περιφέρειες – βόρεια Αφρική, Λατινική Αμερική και Καραϊβική, ανατολική Ασία και νοτιοανατολική Ασία. Η πρόσβαση στην ενέργεια αυξάνεται. Σχεδόν καθολική είναι η πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα στη βόρεια Αφρική.

Ωστόσο, παρότι έχει σημειωθεί σαφής πρόοδος, πρέπει να καταβληθούν ακόμα πολλές προσπάθειες. Όπως το έθεσε ο αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, πρέπει πραγματικά να «βάλουμε τα δυνατά μας» τα επόμενα πέντε έτη. Ένα δισεκατομμύριο παιδιά ζουν σε συνθήκες φτώχειας, 1,4 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω έλλειψης πρόσβασης σε ασφαλές πόσιμο νερό, και 2,2 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο επειδή δεν ανοσοποιήθηκαν μέσω εμβολίων τα οποία είναι εύκολα προσβάσιμα στον ανεπτυγμένο κόσμο και τα οποία διατίθενται για πάνω από 30 έτη.

Ο στόχος 7 των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας αφορά τη διασφάλιση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας. Στο πλαίσιο αυτού του στόχου, υπάρχουν αρκετοί επιμέρους στόχοι. Ο στόχος 7β είναι ενδεχομένως ο πιο περιεκτικός: «μείωση της απώλειας βιοποικιλότητας, επίτευξη, έως το 2010, σημαντικής μείωσης του ρυθμού της απώλειας». Οι δείκτες βιοποικιλότητας περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, το ποσοστό της έκτασης της γης που καλύπτεται από δάσος, τις εκπομπές CO2, το ποσοστό της συνολικής χρήσης υδάτινων πόρων, την κατανάλωση ουσιών που καταστρέφουν το όζον, και το ποσοστό ιχθυοαποθεμάτων εντός ασφαλών βιολογικών ορίων. Συνεπώς, η μείωση της απώλειας βιοποικιλότητας αποτελεί βασικό στοιχείο των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας.

Το 70% του φτωχού παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε αγροτικές περιοχές και εξαρτάται άμεσα από τη βιοποικιλότητα για την επιβίωση και την ευημερία του. Οι φτωχοί κάτοικοι των αστικών περιοχών εξαρτώνται επίσης από τη βιοποικιλότητα για την παροχή υπηρεσιών οικοσυστήματος, όπως η διατήρηση της ποιότητας του αέρα και των υδάτων και η διάσπαση των αποβλήτων. Είναι βέβαιο ότι η απώλεια βιοποικιλότητας και η αλλαγή του κλίματος θα πλήξουν πρώτα τον φτωχό πληθυσμό. Θα πλήξουν χώρες όπως το Τουβαλού στα νησιά της Πολυνησίας –μια χώρα που βρίσκεται μόλις 4,5 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας– και τις Μαλδίβες, όπου ο πρόεδρος Nasheed πραγματοποίησε φέτος μια «υποβρύχια» υπουργική σύσκεψη για να υπογραμμίσει το γεγονός ότι μέχρι το τέλος του αιώνα η χώρα του θα βρίσκεται κυριολεκτικά κάτω από το νερό.

Καλώ τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να δώσουν νέα ώθηση στην παγκόσμια συμμαχία για την κλιματική αλλαγή και το μέσο στήριξής της προκειμένου να αυξηθεί η οικοδόμηση ικανοτήτων των αναπτυσσόμενων χωρών και η βάση των γνώσεων σχετικά με τις αναμενόμενες επιπτώσεις της απώλειας βιοποικιλότητας και της αποτελεσματικής ενσωμάτωσής της στα σχέδια και τους προϋπολογισμούς ανάπτυξης.

Υπογράμμισα επίσης το γεγονός ότι τα προγράμματα προστασίας της βιοποικιλότητας και μείωσης της φτώχειας οφείλουν να υιοθετήσουν τις προτεραιότητες των φτωχών και να δώσουν περισσότερη έμφαση στην επιτόπια περιβαλλοντική διαχείριση, στην εξασφάλιση πόρων βιοποικιλότητας, στην αγροτική μεταρρύθμιση και στην αναγνώριση της εθιμικής κατοχής της γης.

Έως το 2050 θα ζουν στη Γη δύο εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι και το 90% αυτών θα γεννηθούν σε ό,τι συνιστά σήμερα τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Εάν επιτρέψουμε τη συνέχιση της εξαθλίωσης σε αυτές τις χώρες, τότε θα υπάρξει μαζική μετανάστευση από τον Νότο στον Βορρά και η ανισότητα θα μπορούσε κάλλιστα να προκαλέσει παγκόσμια ανάφλεξη.

Πολλοί δεν πιστεύαμε ότι θα βλέπαμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας το Τείχος του Βερολίνου να γκρεμίζεται. Τώρα θεωρούμε δεδομένο ότι οι χώρες της πρώην σοβιετικής κυριαρχίας είναι εταίροι μας στην ΕΕ. Το τείχος της φτώχειας μεταξύ Βορρά και Νότου μπορεί επίσης να γκρεμιστεί και πρέπει να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο και ασφαλέστερο κόσμο – έναν τόπο όπου μπορούμε να αποκτήσουμε νέους εταίρους και ένα ασφαλές περιβάλλον για όλους μας.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. DIANA WALLIS
Αντιπροέδρου

  Joke Schauvliege, ασκούσα την Προεδρία του Συμβουλίου. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, καταρχάς σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να μιλήσω σήμερα ενώπιον υμών για αυτό το πολύ σημαντικό ζήτημα, τη βιοποικιλότητα. Το Συμβούλιο, στα συμπεράσματά του της 15ης Μαρτίου 2010 με τίτλο «Βιοποικιλότητα μετά το 2010 - ΕΕ και παγκόσμιο όραμα και στόχοι και διεθνής πρόσβαση και καθεστώς επιμερισμού των οφελών», το Συμβούλιο τόνισε ότι πρέπει να διατηρηθεί η βιοποικιλότητα και να αποφευχθεί η μη αναστρέψιμη ζημία στα οικοσυστήματα και τις λειτουργίες που επιτελούν, κυρίως προκειμένου να διατηρηθεί η κοινωνική και οικονομική σταθερότητα και να επιτευχθούν οι αναπτυξιακοί στόχοι της Χιλιετίας.

Το Συμβούλιο υπενθύμισε ότι η βιοποικιλότητα διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στον παγκόσμιο αγώνα για την καταπολέμηση της πείνας και στη διασφάλιση της επισιτιστικής ασφάλειας, καθώς και ότι συμβάλλει σημαντικά στη δημιουργία ευημερίας και τη μείωση της φτώχειας. Στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες, η σχέση μεταξύ της προστασίας των οικοσυστημάτων, αφενός, και της απασχόλησης, του εισοδήματος και των μέσων διαβίωσης, αφετέρου, είναι πολύ στενότερη από ό,τι στην ΕΕ.

Ενόψει της 10ης Συνόδου της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα (ΣΒΠ), η ΕΕ επιθυμεί να συμβάλει ενεργά και εποικοδομητικά, μέσω ρεαλιστικής, φιλόδοξης προσέγγισης, στην επίτευξη καθολικής συναίνεσης σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν μετά το 2010 για την προώθηση της βιοποικιλότητας. Σε αυτά περιλαμβάνονται επαρκή μέτρα για την ανάπτυξη μιας προοπτικής σχετικά με το στρατηγικό σχέδιο για την περίοδο μετά το 2010 που μπορεί, για παράδειγμα, να έχει χρονικό ορίζοντα έως το 2020, ένα όραμα που μπορεί να έχει χρονικό ορίζοντα έως το 2050, μια προοπτική σχετικά με τους επιμέρους στόχους και σημαντικά ορόσημα που συνδέονται με μετρήσιμους δείκτες και, τέλος, μια προοπτική σχετικά με τη θέσπιση κατάλληλων μέσων για τον έλεγχο, την αξιολόγηση και την παρακολούθηση.

Η συνεδρίαση υψηλού επιπέδου της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών που πραγματοποιήθηκε στη Νέα Υόρκη πριν από δύο εβδομάδες, στις 22 Σεπτεμβρίου, ήταν μια καλή ευκαιρία να ζητηθεί από τη διεθνή κοινότητα να αναγνωρίσει την κρίσιμη κατάσταση της βιοποικιλότητας σε ολόκληρο τον κόσμο, και ταυτόχρονα να τονιστεί η ανάγκη να διασφαλιστεί η βάση της ζωής στη Γη προς το συμφέρον της ανθρωπότητας και των μελλοντικών γενεών και να αναληφθούν κατάλληλες πρωτοβουλίες σε όλα τα επίπεδα.

Σχετικά με την τεχνική υποστήριξη για τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, το Συμβούλιο πιστεύει ότι η ανάπτυξη και η μεταφορά βέλτιστων πρακτικών και τεχνολογιών είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση της απώλειας βιοποικιλότητας, της αλλαγής του κλίματος και της απερήμωσης. Είναι σημαντικό να επιτευχθεί συντονισμένη δράση και ικανοποιητική, οικονομικά αποδοτική χρήση πόρων.

Όσον αφορά τη χρηματοδότηση, το Συμβούλιο εκφράζει την άποψη ότι για τη θέσπιση ενός αποτελεσματικού πλαισίου πολιτικής για την περίοδο μετά το 2010 και την κατάρτιση ενός νέου στρατηγικού σχεδίου για τη σύμβαση για τη βιολογική ποικιλότητα (ΣΒΠ) θα χρειαστεί κατάλληλη κινητοποίηση πόρων από όλες τις δυνατές πηγές, που θα καλύπτουν και τις δημόσιες και τις ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις, και θα συμπεριλαμβάνουν νέα είδη χρηματοδότησης και χρηματοδότηση για μέτρα καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος. Το Συμβούλιο πιστεύει ότι πρέπει να εξεταστεί επίσης η απελευθέρωση χρηματοδοτικών πόρων για τη βιοποικιλότητα μέσω της τροποποίησης, της εξάλειψης ή του αναπροσανατολισμού επιδοτήσεων που βλάπτουν τη βιοποικιλότητα. Η ενσωμάτωση της βιοποικιλότητας στις δραστηριότητες της επιχειρηματικής κοινότητας και σε άλλες τομεακές πολιτικές εξακολουθεί να αποτελεί ανάγκη και στόχο προτεραιότητας.

Ήδη στα συμπεράσματά του της 5ης Δεκεμβρίου 2006, το Συμβούλιο επεσήμανε, απαντώντας στο «Μήνυμα από το Παρίσι» σχετικά με τη βιοποικιλότητα, ότι η βιοποικιλότητα και η συντήρηση υπηρεσιών οικοσυστήματος πρέπει να συμπεριληφθούν στον διάλογο σχετικά με τις πολιτικές με εταίρους χώρες και περιφέρειες. Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης διαδικασίας, αυτοί οι εταίροι έπρεπε να ενθαρρυνθούν να προσδιορίσουν περαιτέρω ανάγκες και να τις ιεραρχήσουν σε στρατηγικές και σχέδια εθνικής και περιφερειακής ανάπτυξης. Το Συμβούλιο εξακολουθεί να είναι πεπεισμένο ότι η ενσωμάτωση των υπηρεσιών οικοσυστήματος και της βιοποικιλότητας στα προγράμματα αναπτυξιακής συνεργασίας και η επακόλουθη οικονομική στήριξη είναι ο μόνος τρόπος να επιτευχθούν βιώσιμα αποτελέσματα.

Παρότι υπάρχει σαφής σχέση μεταξύ της σύμβασης του Århus για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, αφενός, και της βιοποικιλότητας, αφετέρου, πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι αυτή η σύμβαση καταρτίστηκε στο πλαίσιο της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE). Παρά το γεγονός ότι στη σύμβαση μπορούν να προσχωρήσουν χώρες που δεν είναι μέλη της UNECE, οι αναπτυξιακοί εταίροι μας δεν είναι προς το παρόν συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον σας, και ανυπομονώ να παρακολουθήσω τη συζήτησή σας, η οποία είμαι βέβαιος ότι θα θέσει πολλά νέα θέματα.

  Janez Potočnik, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, οι στρατηγικοί στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Nagoya παρατίθενται στα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 22ας Δεκεμβρίου 2009 και της 15ης Μαρτίου 2010 και θα αναπτυχθούν περαιτέρω και θα τελειοποιηθούν από το Συμβούλιο Περιβάλλοντος στις 14 Οκτωβρίου 2010. Τρία ζητήματα ξεχωρίζουν, συγκεκριμένα, ως προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το πρώτο είναι η έγκριση του νέου στρατηγικού σχεδίου για τη σύμβαση για την περίοδο 2011-2020. Το σχέδιο αυτό πρέπει να αντικατοπτρίζει τα βέλτιστα διαθέσιμα επιστημονικά στοιχεία για την κατάσταση της βιοποικιλότητας και να παράσχει ένα αποτελεσματικό πλαίσιο εφαρμογής το οποίο θα είναι αρκετά φιλόδοξο για να προκαλέσει την εντατικοποίηση των προσπαθειών όλων των συμβαλλόμενων μερών στη σύμβαση. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου να αποτρέψουμε την εξαφάνιση νέων ειδών και να επιτρέψουμε στη βιοποικιλότητα να συνεχίσει να παρέχει τα σημαντικά αγαθά και υπηρεσίες της από τα οποία εξαρτιόμαστε όλοι, και ιδίως οι φτωχοί πολίτες.

Η δεύτερη στρατηγική προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων σχετικά με το πρωτόκολλο πρόσβασης και διανομής των οφελών ως καίρια συμβολή στη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της βιοποικιλότητας μετά το 2010 και σύμφωνα με τη δέσμευση που ανέλαβαν όλα τα συμβαλλόμενα μέρη στην 8η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (ΔΣΜ 8) το 2006. Αυτή είναι μια προσδοκία που συμμερίζονται ευρέως οι αναπτυσσόμενες χώρες που είναι συμβαλλόμενα μέλη στη σύμβαση, πολλές από τις οποίες το θεωρούν αυτό την πρώτη προτεραιότητά τους.

Η τρίτη στρατηγική προτεραιότητα είναι να διασφαλιστεί η κινητοποίηση επαρκών πόρων για την υλοποίηση του πλαισίου πολιτικής για τη βιοποικιλότητα την περίοδο μετά το 2010, συμπεριλαμβανομένου του νέου στρατηγικού σχεδίου. Η ΕΕ στο σύνολό της έχει δεσμευτεί, στο πλαίσιο του στόχου για τη βιοποικιλότητα το 2020 που ενέκρινε νωρίτερα φέτος, να αυξήσει τη συνεισφορά της στην αποφυγή της απώλειας παγκόσμιας βιοποικιλότητας, αλλά πιστεύω ότι μπορούμε να είμαστε αρκετά υπερήφανοι για όσα πράττουμε ήδη. Το διάστημα 2002-2008, η Ευρωπαϊκή Ένωση διέθετε ετησίως πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ, περίπου 740 εκατομμύρια ευρώ, για την παγκόσμια βιοποικιλότητα, κυρίως μέσω του θεματικού προγράμματος για το περιβάλλον και τους φυσικούς πόρους στο πλαίσιο του μέσου αναπτυξιακής συνεργασίας, αλλά και του ΕΤΑ, καθώς και τα δύο περιλαμβάνουν αρκετές διατάξεις για τη βιοποικιλότητα.

Τα κράτη μέλη συνεισέφεραν επίσης σημαντικά στην πρόσφατη ανασύσταση των πόρων του Παγκόσμιου Ταμείου Προστασίας του Περιβάλλοντος, εκ των οποίων 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ διατίθενται για τη βιοποικιλότητα. Αυτό αντιστοιχεί σε αύξηση κατά 28% σε σύγκριση με την προηγούμενη ανασύσταση πόρων, και η νέα πρωτοβουλία για τους ΑΣΧ, αξίας ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, που ανακοίνωσε ο Πρόεδρος Barroso στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη τον περασμένο μήνα μπορεί σαφώς να ωφελήσει επίσης τη βιοποικιλότητα.

Η Επιτροπή επικαιροποιεί επί του παρόντος τα δικά της στοιχεία για την αναπτυξιακή συνεργασία σχετικά με τη βιοποικιλότητα, χρησιμοποιώντας την ίδια μεθοδολογία με αυτή που χρησιμοποίησε για τον υπολογισμό της σχετιζόμενης με το κλίμα χρηματοδότησης, και ενθαρρύνουμε, φυσικά, τα κράτη μέλη να πράξουν το ίδιο ώστε να μπορέσουμε να παρουσιάσουμε ενοποιημένα στοιχεία στη Nagoya.

Πρέπει επίσης να διερευνήσουμε άλλους τρόπους για το πώς μπορούμε να συνεισφέρουμε στην ενίσχυση της εφαρμογής της σύμβασης για τη βιοποικιλότητα και να βοηθήσουμε τις αναπτυσσόμενες χώρες που είναι συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης να τηρήσουν τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει δυνάμει της σύμβασης αυτής, συγκεκριμένα, το νέο στρατηγικό σχέδιο για την περίοδο μετά το 2010 που πρόκειται να εγκριθεί στη Nagoya. Σκοπεύουμε να διερευνήσουμε τρόπους και μέσα για να το πράξουμε αυτό, από κοινού με τους εταίρους μας στη Nagoya.

Όπως ήδη αναφέρθηκε, η απώλεια βιοποικιλότητας δεν αποτελεί νέα πρόκληση για την άμβλυνση της φτώχειας. Ο στόχος του 2010 για τη βιοποικιλότητα είχε ενταχθεί ήδη το 2002 στον έβδομο ΑΣΧ και η ΕΕ έχει υπογραμμίσει κατηγορηματικά και επανειλημμένα τους σημαντικούς δεσμούς μεταξύ της βιοποικιλότητας και της ανάπτυξης. Μόλις τον περασμένο μήνα, στη δήλωσή του κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης υψηλού επιπέδου για τη βιοποικιλότητα στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ο Πρόεδρος Barroso επισήμανε ότι η ικανότητά μας να εξαλείψουμε τη φτώχεια και την πείνα και να βελτιώσουμε την υγεία των παιδιών και των μητέρων εξαρτάται από τη μακροπρόθεσμη διαθεσιμότητα φρέσκου νερού, τροφής, φαρμάκων και πρώτων υλών που παρέχει η φύση.

Η ίδια υπενθύμιση γίνεται και στην έκθεση σχετικά με τους ΑΣΧ του 2010, στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ να βοηθήσει τις αναπτυσσόμενες χώρες να αντιμετωπίσουν προκλήσεις επισιτιστικής ασφάλειας, και στο πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής την περίοδο 2010-2013, όπου περιλαμβάνεται ένας συγκεκριμένος στόχος για τη βιοποικιλότητα και συνοδευτικοί δείκτες στο πλαίσιο του λειτουργικού πλαισίου για την ενίσχυση της συνοχής των πολιτικών της ΕΕ με τους αναπτυξιακούς στόχους.

Αυτό που ενδεχομένως να είναι καινούργιο είναι η αύξηση των γνώσεων και της ευαισθητοποίησης σχετικά με την οικονομία της απώλειας βιοποικιλότητας και τον βαθμό στον οποίο η απώλεια αυτή υπονομεύει προοπτικές για την άμβλυνση της φτώχειας σε βάθος χρόνου. Η διεθνής μελέτη σχετικά με τα «οικονομικά στοιχεία των οικοσυστημάτων και της βιολογικής ποικιλότητας» (ΟΣΟΒ) καταδεικνύει πόσο δαπανηρή είναι η απώλεια βιοποικιλότητας και η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων για τις οικονομίες μας, συμπεριλαμβανομένων των οικονομιών των αναπτυσσόμενων χωρών. Επομένως, δεν πρόκειται πλέον για ηθικό ζήτημα, αντιθέτως πρόκειται για ζήτημα που αφορά την ποιότητα της ζωής μας, αλλά εντούτοις η διατήρηση της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων δεν εκλαμβάνεται ως προτεραιότητα ανάπτυξης.

Εκφράζεται η ελπίδα ότι η ΟΣΟΒ θα συμβάλει στην αλλαγή αυτής της κατάστασης, ώστε περισσότερες αναπτυσσόμενες χώρες εταίροι να δώσουν μεγαλύτερη προτεραιότητα στη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της βιοποικιλότητας στις αναπτυξιακές στρατηγικές τους, αλλά, ακόμα και στις περιπτώσεις που δεν αποτελεί επίκεντρο δράσεων σε εθνικές και περιφερειακές στρατηγικές στήριξης, η ευρωπαϊκή αναπτυξιακή πολιτική απαιτεί να αντιμετωπίζεται το περιβάλλον και η βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων ως διατομεακό θέμα που πρέπει να συμπεριλαμβάνεται σε όλες τις αναπτυξιακές δραστηριότητες. Και το μέσο αναπτυξιακής συνεργασίας και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης περιλαμβάνουν διατάξεις για την αντιμετώπιση της απώλειας βιοποικιλότητας.

Εν κατακλείδι, αναφορικά με τους μηχανισμούς για τη διασφάλιση του δικαιώματος πρόσβασης στην ενημέρωση και συμμετοχής του κοινού στη λήψη αποφάσεων για ζητήματα βιοποικιλότητας, η ΕΕ στηρίζει πλήρως το σχέδιο απόφασης για τη ΔΣΜ 10 σχετικά με το στρατηγικό σχέδιο, το οποίο προτρέπει τα συμβαλλόμενα μέρη και άλλες κυβερνήσεις να επιτρέψουν την ευρεία και αποτελεσματική συμμετοχή στην πλήρη επίτευξη των στόχων της σύμβασης και του στρατηγικού σχεδίου. Πιστεύουμε επίσης ότι το πρωτόκολλο πρόσβασης και διανομής των οφελών πρέπει να υποχρεώσει τα συμβαλλόμενα μέρη να θεσπίσουν εθνικά πλαίσια που θα επιτρέπουν στις αυτόχθονες και τοπικές κοινότητες να λαμβάνουν εκ των προτέρων ενημερωμένες αποφάσεις σχετικά με το εάν θα παράσχουν ή όχι πρόσβαση στις παραδοσιακές γνώσεις τους.

Υποστηρίζω όλα όσα ανέφεραν οι συντάκτες των ερωτήσεων και είμαι πραγματικά ευγνώμων για την πολύτιμη συνεισφορά τους.

  Esther de Lange, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Schauvliege, κύριε Επίτροπε, το σημαντικότερο που θα πρέπει να σας ζητήσουμε αύριο στο ψήφισμά μας θα είναι φιλόδοξοι, αλλά ταυτόχρονα ρεαλιστικοί στόχοι στη Nagoya. Η ευφυής προσέγγιση θα ήταν να συμφωνήσουμε εκεί τη λήψη μέτρων που θα επιδιώκουν όχι μόνο τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, αλλά και την καταπολέμηση των επιπτώσεων της αλλαγής του κλίματος, την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας –για τους οποίους πολλά έχουν ειπωθεί ήδη– και τη δημιουργία πράσινων θέσεων εργασίας, κυρίως στην Ευρωπαϊκή Ένωση. «Μ’°έναν σμπάρο δυο τρυγόνια» – αυτό ονομάζω αποδοτικότητα.

Ωστόσο, προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εκφράζεται με μία φωνή. Πρέπει να είμαι ειλικρινής μαζί σας: το ηθικό μου είναι πεσμένο εν προκειμένω. Άκουσα πολλές αναφορές σε δηλώσεις του Συμβουλίου από προηγούμενα έτη έως και τον φετινό Μάρτιο, αλλά άκουσα ελάχιστα συγκεκριμένα πράγματα. Εντούτοις, ελπίζω ότι οι σκέψεις της Επιτροπής και του Συμβουλίου έχουν εξελιχθεί από τις γενικότητες της δήλωσης της 15ης Μαρτίου. Το ελπίζω, τουλάχιστον – θα το δούμε στις 14 Οκτωβρίου. Ελπίζω επίσης ότι αντλούμε διδάγματα από τα σφάλματα του παρελθόντος· ότι δεν θα μεταβούμε σε μία ακόμα διεθνή σύνοδο κορυφής με μια εντολή που χαρακτηρίζεται από αοριστίες και γενικότητες, και ότι εμείς, η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν θα σπαταλήσουμε όλο μας τον χρόνο εκεί σε αμοιβαίες διαβουλεύσεις για το πώς πρέπει να αντιδράσουμε στις εξελίξεις, χωρίς να αφήσουμε χρόνο για να διαδραματίσουμε τον ηγετικό ρόλο τον οποίο ζήτησε, μεταξύ άλλων, και η κ. Kadenbach.

Το τελευταίο σημείο στο οποίο θέλω να επιστήσω την προσοχή αφορά την ενσωμάτωση της βιοποικιλότητας σε άλλες πολιτικές. Εμείς, το Κοινοβούλιο, ζητήσαμε αυτήν τη συνοχή στον τομέα του περιβάλλοντος και σε άλλες πολιτικές στην πρόσφατη έκθεση σχετικά με τη βιοποικιλότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση· ομοίως, πρέπει επίσης να ενσωματώσουμε τη βιοποικιλότητα σε διεθνές επίπεδο. Η βιοποικιλότητα δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά απλώς το περιβάλλον ή τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας· και σε άλλες σφαίρες, όπως στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), ζητήματα που δεν άπτονται του εμπορίου, όπως η βιοποικιλότητα, πρέπει να ιεραρχηθούν πολύ υψηλότερα στην ατζέντα. Κύριε Επίτροπε, γνωρίζω ότι η βιοποικιλότητα είναι ένα ζήτημα το οποίο θεωρείτε πολύ σημαντικό. Ευελπιστώ ότι θα μεταδώσετε αυτό το μήνυμα σχετικά με τη διεθνή ενσωμάτωση στους ομολόγους σας σε διεθνές επίπεδο.

  Michael Cashman, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (ΕΝ) Κυρία Πρόεδρε, συμμετείχα και εγώ στη σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών μαζί με τον κ. Mitchell και εκπροσωπήσαμε το Κοινοβούλιο για το θέμα των ΑΣΧ. Επιθυμώ να συγχαρώ την Επιτροπή για όσα πράττει, αλλά επιθυμώ να ενημερώσω το Κοινοβούλιο ότι εμείς στην ΕΕ διαδραματίζουμε ισχυρό ρόλο διεθνώς όσον αφορά τα συγκεκριμένα ζητήματα – τη βιοποικιλότητα, την κλιματική αλλαγή και, φυσικά, την άμβλυνση της φτώχειας στο πλαίσιο των ΑΣΧ∙ ωστόσο, και αυτό προκαλεί ενδιαφέρον, στα Ηνωμένα Έθνη μας έχει δοθεί μόνο καθεστώς παρατηρητή. Αυτό πρέπει να αλλάξει, καθώς έχουμε αναλάβει ηγετικό ρόλο σε διεθνές επίπεδο επί των θεμάτων αυτών.

Φέτος είναι το Έτος Βιοποικιλότητας, αλλά θα πρότεινα κάθε έτος να είναι έτος βιοποικιλότητας. Οι πολίτες μας –ίσως στο θεωρείο των επισκεπτών, ίσως από το σπίτι τους που μας παρακολουθούν– θα αναρωτηθούν τι σχέση έχει αυτό με τους ίδιους. Χωρίς ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Οι πολίτες πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι ντομάτες κονσέρβα που διαλέγουν στο σούπερ μάρκετ δεν θα βρισκόταν εκεί χωρίς τη βιοποικιλότητα. Χρειαζόμαστε σφαιρική ενημέρωση για το τι σημαίνει αυτό. Όπως το έθεσε θαυμάσια ο κ. Mitchell, αυτό το τείχος της φτώχειας –και επιτρέψτε μου να προσθέσω, της στέρησης– πρέπει να γκρεμιστεί.

Μιλάμε για συνοχή των πολιτικών στο Κοινοβούλιο, αλλά επιτρέψτε μου απλώς να αναφερθώ σε ορισμένα από αυτά τα ζητήματα: χωρίς συνοχή των πολιτικών σχετικά με την πρόσβαση στην ενέργεια στον αναπτυσσόμενο κόσμο, την αποψίλωση των δασών, την κλιματική αλλαγή, την επισιτιστική ασφάλεια, τη μεταρρύθμιση της κοινής γεωργικής πολιτικής, την κοινή αλιευτική πολιτική, την αρπαγή γαιών, τους φυσικούς πόρους και την πρόσβαση στο νερό, δεν πρόκειται ποτέ να προστατέψουμε τη βιοποικιλότητα και δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσουμε την ταλαιπωρία των φτωχών πολιτών του κόσμου.

  Gerben-Jan Gerbrandy, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, όσο συζητάμε την ευρωπαϊκή θέση στη διάσκεψη της Nagoya, έξω από το Κοινοβούλιο λαμβάνει χώρα ένα κυνήγι: ένα ανελέητο κυνήγι πόρων, ένα κυνήγι για πετρέλαιο και φυσικό αέριο, ορυκτά, ξυλεία, τροφή και νερό, ένα κυνήγι πόρων τους οποίους τους παρέχει όλους η φύση.

Σε αυτό το κυνήγι, οι κινέζοι επενδυτές επιθυμούν να κατασκευάσουν μια λεωφόρο μέσω του εθνικού πάρκου Serengeti για να εκμεταλλευτούν τους πόρους της κεντρικής Αφρικής. Σαουδάραβες επενδυτές διαθέτουν δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή οδικών δικτύων μήκους 6.000 χιλιομέτρων μέσω των τροπικών δασών του Κονγκό για να ξεκινήσει η λειτουργία τεράστιων μονάδων παραγωγής φοινικέλαιου.

Όλοι επιθυμούμε να σταματήσουμε την απώλεια βιοποικιλότητας, αλλά στον πραγματικό κόσμο, αυτό το κυνήγι πόρων εμποδίζει την επίτευξη των στόχων μας. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Συνεπώς, ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε την απώλεια βιοποικιλότητας είναι να αλλάξουμε ριζικά τη συμπεριφορά μας.

Χρειαζόμαστε τη βιοποικιλότητα για τροφή, στέγαση, φάρμακα, καθαρό αέρα κ.ο.κ. Απλά είναι αδύνατον να επιβιώσουμε χωρίς τη βιοποικιλότητα. Φτάνουμε σε ένα κομβικό σημείο, όπου η ζημία καθίσταται μη αναστρέψιμη και, ακόμα χειρότερα, επιταχύνεται. Αυτή είναι η αίσθηση επείγουσας ανάγκης που χαρακτηρίζει τη διάσκεψη της Nagoya, και αυτή είναι η αίσθηση επείγουσας ανάγκης που αναμένω από τους υπουργούς και τους Επιτρόπους που θα παραστούν σε αυτήν.

Δυστυχώς, οι πολιτικές δηλώσεις και τα ψηφίσματα δεν θα είναι αρκετά για να μεταδοθεί αυτή η αίσθηση της επείγουσας ανάγκης. Χρειαζόμαστε πολύ περισσότερη πίεση. Για τον λόγο αυτόν, ξεκίνησα μία εκστρατεία στο Διαδίκτυο, μαζί με πολλούς συναδέλφους από ολόκληρο τον κόσμο. Θέλω να ακουστούν οι φωνές όλων σε αυτό το θέμα· διότι οι πολίτες ενδιαφέρονται συναφώς. Μπορείτε να μεταβείτε μέσω του Facebook στη σελίδα «Stop biodiversity loss» και να στηρίξτε αυτήν την εκστρατεία. Ο υποφαινόμενος και πολλοί συνάδελφοι θα παρουσιάσουμε τις χιλιάδες υπογραφές στους φορείς λήψης αποφάσεων στη Nagoya, προκειμένου να τους ενημερώσουμε ότι οι πολίτες βασίζονται στην αποφασιστικότητα και την επιμονή τους ώστε να στεφθεί η Nagoya με επιτυχία.

  Sandrine Bélier, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Schauvliege, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, οι δεσμεύσεις που ανελήφθησαν στο Ρίο το 1992 και στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002 δεν τηρήθηκαν. Οι στρατηγικές μας για την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας υπήρξαν αποτυχημένες, και γνωρίζουμε τον λόγο αυτής της αποτυχίας.

Το κλίμα αλλάζει, η βιοποικιλότητα μειώνεται, και η ανθρωπότητα πρέπει να κινηθεί αποφασιστικά ώστε να προσαρμόζεται αναλόγως με ολοένα ταχύτερους ρυθμούς και με τρόπους που καθίστανται ολοένα και πιο δύσκολοι. Στη Nagoya, λίγες εβδομάδες πριν από το Κανκούν, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει την ευκαιρία να ταχθεί υπέρ της προσαρμογής του μοντέλου της οικονομικής μας ανάπτυξης στην αντιμετώπιση των προκλήσεων του 21ου αιώνα.

Κλιματική απορρύθμιση, ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας και καταπολέμηση της φτώχειας: αυτές οι τρεις προκλήσεις, και οι αναγκαίες αντιδράσεις για την αντιμετώπισή τους, είναι στενά συνδεδεμένες. Έχουμε την ευθύνη να προτείνουμε και να παρουσιάσουμε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που θα είναι πιο δίκαιο, πιο ισορροπημένο και πιο βιώσιμο.

Επομένως, ας μιλήσουμε ξεκάθαρα και πρακτικά. Το ψήφισμα του Κοινοβουλίου προσδιορίζει τρεις βασικές προκλήσεις, οι οποίες εγείρουν τώρα πολλά ερωτήματα σχετικά με τη θέση της Επιτροπής και του Συμβουλίου.

Η πρώτη πρόκληση, φυσικά, είναι να ξεκινήσουμε την προστασία και την αποκατάσταση της βιοποικιλότητας. Αυτό προϋποθέτει επαρκή χρηματοδότηση, την απόσυρση κάθε κρατικής ενίσχυσης που βλάπτει τη βιοποικιλότητα και έναν ειδικό προϋπολογισμό που προτείνουμε να δεκαπλασιαστεί. Ωστόσο, είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση έτοιμη να διαθέσει το 0,3% του ΑΕΠ της στην πολιτική για την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας και να πείσει τις χώρες του ΟΟΣΑ να κάνουν το ίδιο;

Η δεύτερη πρόκληση αφορά το κόστος της απώλειας βιοποικιλότητας στην κοινωνία, το οποίο μόλις τώρα ξεκίνησε να αποτιμάται. Εκτιμάται ότι ανέρχεται περίπου στο 1% του παγκόσμιου ΑΕΠ, αλλά αυτός ο υπολογισμός δεν λαμβάνει υπόψη την κοινωνική, πολιτιστική, ηθική και επιστημονική αξία της βιοποικιλότητας.

Είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφασισμένη να αντισταθεί στη αποτίμηση της αξίας των έμβιων όντων σε χρήμα; Είναι αποφασισμένη να υπερασπιστεί την κοινή κληρονομιά του ανθρώπινου είδους και να επιβεβαιώσει ότι η φύση έχει ανεκτίμητη αξία και δεν διατίθεται προς πώληση;

Τέλος, η τρίτη πρόκληση είναι να σταματήσουμε τη λεηλασία των γενετικών πόρων από επιχειρήσεις και βιομηχανίες. Μία λύση συνίσταται στη ρύθμιση της πρόσβασης σε γενετικούς πόρους με τρόπο ο οποίος θα σέβεται, συγκεκριμένα, πλήρως τα δικαιώματα των αυτοχθόνων και τοπικών κοινοτήτων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα φέρει και πάλι συγκεκριμένη ευθύνη κατά τις διαπραγματεύσεις αυτές. Ως εκ τούτου, είναι αποφασισμένη, κατά πρώτον, να υπερασπιστεί την αρχή της μη δυνατότητας κατοχύρωσης με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της ίδιας της ζωής και, κατά δεύτερον, να στηρίξει την αποπληρωμή του οικολογικού χρέους στις χώρες του Νότου, υποστηρίζοντας την αναδρομικότητα του συστήματος που πρόκειται να εγκριθεί;

  Nirj Deva, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η βιοποικιλότητα δεν αποτελεί αφηρημένη έννοια που χρησιμοποιείται από ακατάληπτους επιστήμονες για την αναφορά τους σε κάποια περιβαλλοντική ιδιομορφία. Η βιοποικιλότητα βρίσκεται στον πυρήνα της επιβίωσής μας, ως ανθρώπινου γένους, σε αυτόν τον πλανήτη.

Αναλογιστείτε, για παράδειγμα, τον πρόσφατο υπολογισμό του δρα Pavan Sukhdev σχετικά με την απώλεια βιοποικιλότητα και το κόστος αυτής της απώλειας. Τα πορίσματά του καταδεικνύουν ότι μόνο η αποψίλωση των δασών –η απώλεια των πνευμόνων της Γης, που μετατρέπουν το διοξείδιο του άνθρακα σε οξυγόνο και μας επιτρέπουν να αναπνέουμε– κοστίζει 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως. Κάθε χρόνο, χάνουμε, σε κόστος αντικατάστασης, παραγωγή οξυγόνου αξίας 4,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Πρόκειται για μέγεθος παρόμοιο με αυτό του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης.

Εάν, κάθε χρόνο, χάναμε περιουσιακά στοιχεία παρόμοιας αξίας με αυτής του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, είμαι βέβαιος ότι οι παρευρισκόμενοι στην Αίθουσα θα είχαν αναστατωθεί, αλλά, εφόσον πρόκειται για τη βιοποικιλότητα, κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται. Το ποσό χρηματοδότησης που θα απαιτηθεί για την αντικατάσταση της απώλειας του οξυγόνου που προκαλούμε κόβοντας δέντρα είναι τεράστιο.

Πάρτε για παράδειγμα την κατάρρευση της αλιείας γάδου στη Νέα Γη τη δεκαετία του 1990. Το κόστος αντικατάστασης ήταν 2 δισεκατομμύρια δολάρια Καναδά. Εάν χάσουμε –κάτι που συμβαίνει ήδη– μέρος του φαρμακευτικού γενετικού υλικού που προέρχεται από τη βιοποικιλότητα, θα χάσουμε πρώτες ύλες αξίας περίπου 640 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα και χρειαζόμαστε σοβαρούς ανθρώπους να λάβουν σοβαρές αποφάσεις.

  Kartika Tamara Liotard, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (NL) Κυρία Πρόεδρε, σε δύο εβδομάδες θα μεταβούμε όλοι στη Nagoya της Ιαπωνίας για να συζητήσουμε το θέμα της βιοποικιλότητας. Αναρωτιέμαι εάν στο μενού που θα σερβίρουν οι οικοδεσπότες μας θα περιλαμβάνεται ερυθρός τόνος ή φάλαινα. Ωστόσο, η βασική συζήτηση θα αφορά για μία ακόμα φορά το εάν θα ξεκινήσουμε προσφέροντας χρήματα ή συζητώντας στόχους. Οι αναπτυσσόμενες χώρες θα προτιμούσαν να ξεκινήσουμε προσφέροντας χρήματα και η ΕΕ θα προτιμούσε να ξεκινήσει συζητώντας στόχους.

Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σαφές: ότι πρέπει να σταματήσουμε την απώλεια βιοποικιλότητας με κάθε τρόπο. Το κόστος της μη ανάληψης δράσης υπολογίζεται ότι θα ξεπεράσει τα 4.000 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ έως το 2050. Συνεπώς, η μη ανάληψη δράσης δεν αποτελεί επιλογή, και με ανησυχεί το γεγονός ότι, μεταξύ άλλων, η νέα ολλανδική κυβέρνηση σκοπεύει να μειώσει τον προϋπολογισμό για την αναπτυξιακή βοήθεια –έναν από τους πιο ζωτικούς χρηματοδοτικούς πόρους για την καταπολέμηση της απώλειας βιοποικιλότητας στις αναπτυσσόμενες χώρες– κατά 1 δισεκατομμύριο ευρώ.

Εάν η ΕΕ επιθυμεί πραγματικά να επιτύχει κάτι στη Nagoya, πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο και να αναπτύξει η ίδια υγιή γεωργική και αλιευτική πολιτική, και να μην περιμένει να υποβάλει σχετικές προτάσεις μετά τη Nagoya. Κατά τη μεταρρύθμιση της γεωργικής πολιτικής, πρέπει να στοχεύσουμε πέραν της απλής βιώσιμης γεωργικής πολιτικής και να υιοθετήσουμε σθεναρή στάση. Συνεπώς, καλώ την Επιτροπή να μεταφέρει όσα συμφωνηθούν στη Nagoya σε μετρήσιμες και παρακολουθήσιμες προτάσεις, και να αναπτύξει ένα μακροπρόθεσμο όραμα ώστε τνα μην χρειαστεί να δηλώσουμε ο 2011 για μία ακόμα φορά ότι δεν κατορθώσαμε να αναχαιτίσουμε την απώλεια της βιοποικιλότητας.

  Anna Rosbach, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (DA) Κυρία Πρόεδρε, είναι πολύ απλό: η βιοποικιλότητα επηρεάζει τα πάντα. Συνεπώς, πρέπει να αγωνιστούμε για τη διατήρησή της στη διάσκεψη στη Nagoya. Ωστόσο, καθώς διαρκώς υλοτομούμε δάση, καλλιεργούμε νέες εκτάσεις και κατασκευάζουμε φράγματα σε ποταμούς, είναι σαφές ότι υπάρχει έλλειψη γνώσεων και ικανοτήτων όσον αφορά τη συμπερίληψη των οικοτόπων και οικοσυστημάτων στην εθνική νομοθεσία. Τα πάντα, από τη σύγχρονη γεωργία, την αλιεία, την οικιστική ανάπτυξη, τα οδικά δίκτυα και τις μεταφορές έως τα πολλά διαφορετικά είδη βιομηχανίας, έχουν αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα του πλανήτη. Η θαλάσσια ζωή βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Πάνω από το 50% όλων των ψαριών και οστρακοειδών που καταναλώνονται στην ΕΕ αλιεύονται εκτός της ΕΕ. Έχουμε επιδοθεί σε υπεραλιεία, και η ανάκαμψη των αποθεμάτων είναι δύσκολη. Η Βαλτική Θάλασσα παρουσιάζει ιστορικά υψηλά επίπεδα ρύπανσης. Στις εγκύους στη Σουηδία συνιστάται να μην καταναλώνουν ψάρια που αλιεύονται τοπικά. Τα κράτη μέλη της ΕΕ μπορεί να έχουν λάβει μέτρα για τη βελτίωση των φυσικών συνθηκών, αλλά πού είναι ο υπόλοιπος κόσμος; Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε άλλα μέρη του κόσμου να αναπτυχθούν; Η παγκόσμια βιοποικιλότητα θα μειωθεί εξαιτίας των δραστηριοτήτων του ανθρώπου – είτε υπάρχει αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη είτε όχι. Ωστόσο, οι απαιτήσεις μας εδώ δεν πρέπει να είναι μη ρεαλιστικές. Η βιοποικιλότητα θα ωφεληθεί περισσότερο εάν παραμείνουμε ρεαλιστές. Επομένως, είναι καιρός να βρούμε πρακτικές, ρεαλιστικές λύσεις για τη διατήρηση της υγείας του χερσαίου περιβάλλοντος, της χλωρίδας και της πανίδας, καθώς και του υδάτινου περιβάλλοντος.

  Claudiu Ciprian Tănăsescu (NI). – (RO) Θα ήθελα να ξεκινήσω τονίζοντας το γεγονός ότι είναι απολύτως επιτακτική ανάγκη να υιοθετήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση σαφή, ενιαία θέση σχετικά με το ζήτημα της βιοποικιλότητας ενόψει της 10ης Συνόδου της ΔΣΜ στη Nagoya. Εάν δεν υιοθετήσουμε σταθερή, συνεπή θέση, θα οδηγηθούμε σε ένα ακόμα σκανδαλώδες αποτέλεσμα, όπως αυτό της διάσκεψης της CITES τον Μάρτιο του 2010. Για αυτόν τον λόγο, θα ήθελα οι συστάσεις που διατύπωσε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων να γίνουν αποδεκτές χωρίς επιφυλάξεις, καθότι μπορούν να προσφέρουν τη βέλτιστη καθοδήγηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την κατάρτιση επίσημης θέσης, την οποία οι εκπρόσωποί μας θα μπορέσουν να στηρίξουν σθεναρά στη Nagoya αυτόν τον μήνα.

Πέραν αυτών, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν διακυβεύεται μόνο η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως καθαρά σκεπτόμενου, υπεύθυνου εταίρου στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και το μέλλον του πλανήτη.

  Richard Seeber (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με μια λεπτομέρεια. Ο Επίτροπος κ. Potočnik –τον οποίο εκτιμώ βαθύτατα– παρουσιάζει αριθμητικά στοιχεία σε δολάρια, τα οποία ωστόσο μετατρέπει στη συνέχεια σε ευρώ. Ο κ. Deva παρουσιάζει επίσης αριθμητικά στοιχεία σε δολάρια. Δεν τα εξέτασα λεπτομερώς, αλλά αυτό μας φανερώνει πράγματι ότι η συζήτηση για τη βιοποικιλότητα δεν έχει φθάσει ακόμα ουσιαστικά στην Ευρώπη. Είναι εμφανές ότι εμείς στην Ευρώπη δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να σχηματίσουμε τη δική μας γνώμη επ’°αυτού του ζητήματος, και πιστεύω ότι θα ήταν καλή ιδέα να λάβουμε αυτήν τη συζήτηση αρκετά σοβαρά υπόψη, ώστε να μεταφράσουμε το πραγματικό νόημά της σε συγκεκριμένα αριθμητικά στοιχεία. Πιστεύω ότι πρόκειται για μια ελιτίστικη συζήτηση που απέχει πολύ από όσα συμβαίνουν πραγματικά στα σπίτια των πολιτών μας. Πιστεύω ότι εάν δεν επιτύχουμε την εισαγωγή αυτής της συζήτησης στα σπίτια και τα νοικοκυριά της Ευρώπης, δεν υπάρχει καμία ελπίδα να αυξηθεί η πολιτική της βαρύτητα εδώ στο Κοινοβούλιο. Με άλλα λόγια, πιστεύω ότι η επικοινωνιακή στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουμε τώρα συνίσταται απλά στο να μεταφέρουμε αυτό το ζήτημα στους πολίτες, όπως προείπα, και μόλις μάθουμε τις αντιδράσεις τους, θα μπορέσουμε να θέσουμε συγκεκριμένους στόχους.

Ο κ. Επίτροπος ανέφερε ορισμένους πολύ συγκεκριμένους στόχους. Ελπίζω ότι θα μπορέσει να επιτύχει την έγκρισή τους στη Nagoya και ελπίζω επίσης ότι η Κοινότητα θα εκφράσει ομόφωνα την άποψή της. Αυτή είναι πάντα η μεγάλη πρόσκληση σε αυτές τις διεθνείς διασκέψεις.

Πιστεύω ακόμα ότι τα χρήματα από μόνα τους δεν είναι αρκετά. Πολλοί συνάδελφοι βουλευτές ζήτησαν πρόσθετη χρηματοδότηση. Αυτός μπορεί να είναι ένας τρόπος, αλλά δεν είναι αρκετός για να διασφαλίσει την επιτυχία. Δεύτερον, όπως ανέφερα, πρέπει να αλλάξουμε την επικοινωνιακή στρατηγική μας· και, τρίτον, πρέπει να βελτιώσουμε την ποιότητα των δεδομένων που διαθέτουμε. Είναι σαφές ότι ελλείπουν ακόμα πολλά δεδομένα, και πιστεύω ότι αυτός είναι ένας τομέας στον οποίο η Κοινότητα, παρά το ερευνητικό πρόβλημά της, θα μπορούσε και πάλι να επιτύχει κάτι συγκεκριμένο.

Όπως γνωρίζετε, το προσφιλές μου θέμα είναι το νερό. Εάν δεν εφαρμόσουμε τη νέα αλιευτική πολιτική, για παράδειγμα, θα αναγκαστούμε να εργαστούμε σκληρά για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος όσον αφορά τα είδη που χρειάζονται προστασία. Κατά πάσα πιθανότητα, οι υπουργοί αλιείας θα πρέπει να επιβάλουν εκ νέου υπερβολικές αλιευτικές ποσοστώσεις, και η βιοποικιλότητα θα βρεθεί, για άλλη μία φορά, στο περιθώριο. Για τον λόγο αυτόν, πιστεύω ότι μας δίνεται μια πραγματική ευκαιρία να αποδείξουμε σε αυτό το Κοινοβούλιο ότι εννοούμε πραγματικά όσα λέμε. Ας δούμε ποια μορφή θα λάβουν οι προτάσεις τότε.

  Κρίτων Αρσένης (S&D). - Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, εκπρόσωποι του Συμβουλίου, πράγματι συζητάμε σε αυτήν την αίθουσα με θέρμη για τους στόχους και την υλοποίηση νέων στόχων για τη βιοποικιλότητα. Όμως, αυτήν τη στιγμή, ενώ εμείς συζητάμε, οι διαπραγματεύσεις κινδυνεύουν με πλήρη κατάρρευση, και τώρα ευθυνόμαστε εμείς, ευθύνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Για αυτό το λόγο, θέλω να απευθυνθώ στο Συμβούλιο και να το παρακαλέσω να αλλάξει τη στάση του.

Θα πρέπει να προχωρήσουμε, να «ξεμπλοκάρουμε» τις διαπραγματεύσεις για το Πρωτόκολλο ABS, για την πρόσβαση και το μοίρασμα των ωφελειών στη γενετική πληροφορία. Πράγματι, αν δεν το κάνουμε, όχι μόνο διατηρούμε μια κατάσταση που ευνοεί τη βιοπειρατεία και αποτελεί έγκλημα αυτήν τη στιγμή απέναντι στις τοπικές κοινωνίες και τους γενετικούς πόρους, αλλά θα χαθεί τελείως μία ακόμη ευκαιρία για το περιβάλλον, θα καταρρεύσουν οι διαπραγματεύσεις, και θα έχουμε μία δεύτερη Κοπεγχάγη.

Για αυτό, παρακαλώ θερμά το Συμβούλιο να εξετάσει ουσιαστικά αυτό το θέμα. Θα πρέπει να αλλάξουμε στάση, πριν συμβεί να είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, για πρώτη φορά, που θα οδηγήσει σε κατάρρευση περιβαλλοντικές διαπραγματεύσεις.

  Chris Davies (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η πρόκληση που αντιμετωπίζουμε όσον αφορά την αναστροφή της απώλειας μοναδικών ειδών ζωής γίνεται εμφανής όσο συνεχίζεται η συζήτηση, προκαλώντας μας κατάθλιψη. Πολλά πρόκειται να ειπωθούν στη διάσκεψη για τη βιοποικιλότητα σχετικά με την ανάγκη να εφαρμοστούν τα ορθά μέτρα, αλλά, εάν καταλήξουμε σε αυτήν τη μεγαλόπνοη δήλωση, θα επιτύχουμε ελάχιστα.

Ελπίζω ότι μπορούμε να θέσουμε μια δέσμη στόχων και να θεσπίσουμε τους μηχανισμούς οικονομικής στήριξης –που αναμφίβολα συνδέονται με την πρόσβαση σε βιολογικούς πόρους– για να τους προσδώσουμε κάποια αξία. Ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε ότι θα τεθούν σε εφαρμογή διαδικασίες για την αξιολόγηση και την επιβεβαίωση της συμμόρφωσης, και ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε ρυθμίσεις για τη συχνή αναθεώρηση των στόχων και για βελτιώσεις στις διαδικασίες συν τω χρόνω.

Είναι αρκετά σαφές ότι αυτή η διάσκεψη δεν θα μπορέσει ενδεχομένως να επιτύχει την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας· ο ρυθμός είναι απλώς υπερβολικά ταχύς. Ωστόσο, εάν τουλάχιστον μπορέσουμε να θεσπίσουμε μηχανισμούς και τη δομή που θα μπορέσουν εντέλει να επιβραδύνουν και ίσως μία μέρα να αναστρέψουν την απώλεια αυτήν, τότε οι προσπάθειές μας θα κριθούν επιτυχείς.

  Bas Eickhout (Verts/ALE). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να εκφράσω στον Επίτροπο κ. Potočnik τις ειλικρινείς ευχαριστίες μου για την προσήλωσή του στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Γνωρίζουμε ότι οι προθέσεις του είναι καλές και ότι εργάζεται σκληρά για τον σκοπό αυτόν. Εν προκειμένω, τα πράγματα φαίνονται καλά όσον αφορά τη δέσμευση της Ευρώπης στη Nagoya. Ωστόσο, πρέπει ακόμα να συμφωνήσουμε στόχους σε επιμέρους τομείς όπως την αλιεία, τη γεωργία και τη δασοκομία. Εξακολουθούμε να αναμένουμε φιλόδοξους στόχους σε όλους αυτούς τους τομείς, κυρίως από την πλευρά της Ευρώπης.

Ωστόσο, κάτι που είναι και το σημαντικότερο, στο τέλος, όταν επιστρέψουμε από τη Nagoya, αυτοί οι στόχοι πρέπει να μεταφραστούν σε ευρωπαϊκή πολιτική. Τα προσεχή έτη, πρόκειται να αναθεωρήσουμε τη γεωργική πολιτική μας, καθώς και την αλιευτική πολιτική μας. Ο κ. Επίτροπος μάς δήλωσε πως προσπαθεί επίσης να διασφαλίσει ότι ο όρος «βιοποικιλότητα» θα περιλαμβάνεται σαφώς σε αυτήν την πολιτική. Και όμως, το Συμβούλιο σιωπά. Συνεπώς, απευθύνω το ερώτημα στην ασκούσα την Προεδρία, την κ. Schauvliege, σχετικά με τις ενέργειες στις οποίες σχεδιάζει να προβεί το Συμβούλιο στο εγγύς μέλλον. Μπορούμε, φυσικά, να δώσουμε ωραίες υποσχέσεις στη Nagoya, αλλά τι πρόκειται να πράξουμε στο εγγύς μέλλον όσον αφορά τη δική μας αλιευτική και γεωργική πολιτική; Εδώ το ζήτημα γίνεται πραγματικά σημαντικό· διαφορετικά, οι υποσχέσεις μας στη Nagoya θα είναι απλώς κενολογίες.

  Peter van Dalen (ECR). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, αύριο θα ψηφίσουμε την πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τη διάσκεψη στη Nagoya και, στο πλαίσιο της παρέμβασής μου, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στην τροπολογία 1, την οποία καταθέσαμε η κ. de Lange και εγώ, εξ ονόματος των οικείων Ομάδων μας. Η τροπολογία αυτή επαναβεβαιώνει την αρχή ότι οι ότι οι έμβιες μορφές και οι διεργασίες ζωής δεν πρέπει να αποτελούν αντικείμενο διπλώματος ευρεσιτεχνίας. Συνεπώς, η τροπολογία ζητεί μια εξαίρεση για τους δημιουργούς νέων ποικιλιών, επιτρέποντας την ελεύθερη περαιτέρω ανάπτυξη ποικιλιών φυτών.

Χωρίς αυτήν την εξαίρεση, υπάρχει κίνδυνος να μπορέσουν να επιβιώσουν μόνο οι εταιρείες με τα περισσότερα χρήματα και τα μεγαλύτερα χαρτοφυλάκια διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας. Τότε, αυτές οι εταιρείες θα καθορίζουν ποια είδη θα κυκλοφορούν στην αγορά, και αυτό αναμφίβολα δεν θα είναι προς όφελος της βιοποικιλότητας. Κατά συνέπεια, σας απευθύνω θερμή έκκληση να δώσετε προσοχή και να στηρίξετε την τροπολογία 1 στην αυριανή ψηφοφορία.

  Oreste Rossi (EFD). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, από τις 18 έως τις 29 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθεί η 10η ΔΣΜ σχετικά με τη βιοποικιλότητα στην Ιαπωνία, και είναι σημαντικό να γνωρίζει το Κοινοβούλιο τι προτίθεται να προτείνει το Συμβούλιο αναφορικά με την προστασία και τη διασφάλιση της βιοποικιλότητας.

Σε μια μελέτη 4.000 φυτών το 22% εξ αυτών χαρακτηρίστηκαν απειλούμενα είδη. Αυτό σημαίνει ότι ένα στα πέντε φυτά κινδυνεύει με εξαφάνιση και –σύμφωνα με μία άλλη ανησυχητική στατιστική– θα εξαφανιστούν επίσης πολλά φυτά τα οποία δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμα. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλά είδη ζώων. Μαζί με αυτά, κινδυνεύουμε να χάσουμε δραστικά συστατικά, στην περίπτωση των φυτών, που είναι θεμελιώδους σημασίας σε βιομηχανίες που ασχολούνται με την ανάπτυξη νέων προϊόντων που μπορούν να συμβάλλουν στην καταπολέμηση ανίατων, επί του παρόντος, ασθενειών. Όσον αφορά τα ζώα, εάν εξαφανιστούν, θα χάσουμε χαρακτηριστικά που είναι σημαντικά για τον πλανήτη μας.

Φέτος τον Σεπτέμβριο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε έναν κανονισμό της ΕΕ σχετικά με το θέμα αυτό με σαφή πλειοψηφία που δεν μπορεί να μην δεσμεύσει την Επιτροπή να υιοθετήσει την ίδια προσέγγιση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καταπολέμηση της φτώχειας και, ως εκ τούτου, και της πείνας, επιτυγχάνεται επίσης μέσω της διατήρησης του πλούτου των φυσικών πόρων μας, της ανεκτίμητης χλωρίδας και πανίδας μας, ενός πλούτου που δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε και τον οποίο πρέπει να διατηρήσουμε με όσα μέσα διαθέτουμε.

  Licia Ronzulli (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, το 2002 εκπρόσωποι κυβερνήσεων από ολόκληρο τον κόσμο ανέλαβαν τη δέσμευση να μειώσουν σημαντικά την απώλεια βιοποικιλότητας έως το 2010. Παρά το γεγονός ότι αυτός ο στόχος αναφέρθηκε και τονίστηκε σε ποικίλα διεθνή φόρουμ, δυστυχώς δεν επιτεύχθηκε.

Ο ρυθμός αυτής της απώλειας στον πλανήτη επιταχύνθηκε σε σημείο που να είναι 100 φορές ταχύτερος από τους φυσικούς κύκλους, και κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών έφτασε σε επίπεδα άνευ προηγουμένου. Στην Ευρώπη, ένα στα έξι θηλαστικά κινδυνεύει με εξαφάνιση, και όταν ένα είδος εξαφανίζεται μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτή αντίδραση σε όλα τα υπόλοιπα. Τα τελευταία 30 έτη, χάθηκε τουλάχιστον το 30% όλων των ειδών ζώων και φυτών στον πλανήτη.

Χωρίς φιλόδοξους στόχους, που πρέπει να εγκριθούν άμεσα, η απώλεια βιοποικιλότητας –αυτό έχει ήδη αναφερθεί πάνω από μία φορά, και έχει επίσης επισημανθεί και από τη WWF– από σήμερα έως το 2050 θα κοστίσει στην Ευρώπη 1.100 δισεκατομμύρια ευρώ. Συνεπώς, όπως τόνισε η κ. Striffler στην ερώτησή της, η διασφάλιση της βιοποικιλότητας αποτελεί σημαντική πτυχή των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας και της στρατηγικής «Ευρώπη 2020».

Η προώθηση της βιοποικιλότητας σημαίνει περισσότερα όπλα στη φαρέτρα μας για την καταπολέμηση της απόλυτης ένδειας και πείνας, μέσω της εφαρμογής πολιτικών περιβαλλοντικής βιωσιμότητας που διατηρούν τον πλούσιο και εύφορο πλανήτη μας. Χρειαζόμαστε νέο στρατηγικό όραμα και νέους στόχους που θα λαμβάνουν υπόψη τη συνεχή απώλεια ειδών και θα αντικατοπτρίζουν τη σημασία που αποδίδουμε στο πρόβλημα.

  Edite Estrela (S&D). – (PT) Όταν μιλούμε για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, αναφερόμαστε επίσης στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, την επισιτιστική ασφάλεια, τη δημόσια υγεία, την καταπολέμηση της φτώχειας, την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας και τη βιώσιμη ανάπτυξη του πλανήτη· με άλλα λόγια, μιλούμε για το συλλογικό μας μέλλον.

Όπως έχει ήδη αναφερθεί στην παρούσα Αίθουσα, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εκφραστεί ομόφωνα στη διάσκεψη στη Nagoya και να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να αποφέρει θετικά αποτελέσματα. Απαιτείται πολιτική βούληση προκειμένου να σωθούν τα είδη χλωρίδας και πανίδας που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο. Αρκετοί βουλευτές ανέφεραν επίσης ότι το κόστος της απώλειας βιοποικιλότητας είναι της τάξης των 50 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως: με άλλα λόγια, περίπου το 1% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Ωστόσο, αναφέρθηκε επίσης –και υπάρχουν μελέτες που το αποδεικνύουν– ότι έως το 2050 το κόστος αυτό μπορεί να έχει αυξηθεί στο 7% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος, ενώ οι αποδόσεις από τις επενδύσεις για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι 100 φορές μεγαλύτερες.

Η βιοποικιλότητα είναι σημαντική για τον περιορισμό της αλλαγής του κλίματος και την προσαρμογή σε αυτήν, δεδομένου, για παράδειγμα, του ρόλου που διαδραματίζουν τα χερσαία και θαλάσσια οικοσυστήματα ως σημαντικές δεξαμενές άνθρακα. Συνεπώς, ελπίζουμε να επιτευχθούν καλά αποτελέσματα στη διάσκεψη. Αυτό ελπίζουν οι ευρωπαίοι πολίτες, και ελπίζουμε επίσης ότι τα αποτελέσματα θα συμβάλλουν στην καλύτερη ενημέρωσή τους για τις προκλήσεις που πρέπει όλοι να αντιμετωπίσουμε.

  Paul Nuttall (EFD). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η «βιοποικιλότητα» είναι μια λέξη που ακούω συχνά από ευρωκράτες, βουλευτές του ΕΚ και ομάδες άσκησης πίεσης εδώ στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, αναρωτιέμαι εάν κάποιος εδώ μπορεί να δώσει τον πραγματικό ορισμό αυτής της λέξης· είμαι απολύτως βέβαιος ότι κανένας από εσάς δεν μπορεί.

Περιέργως, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να καταλαβαίνετε το αντικείμενο της συζήτησής σας όταν θεσπίζετε νόμους για ολόκληρη την ΕΕ.

Αλλά τι σημαίνει πραγματικά ο βολικά αόριστος και ασαφής όρος «βιοποικιλότητα»; Διότι η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ορθός αριθμός ειδών, είτε πρόκειται για ένα αγρόκτημα της Cumbria είτε για ένα προάστιο του Λίβερπουλ ή ακόμα για ένα δάσος του Cheshire, και προκαλώ την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων να καταλήξει σε έναν ορθό ορισμό, ειδάλλως να σταματήσει να χρησιμοποιεί συναφώς αμαλγάματα λέξεων.

Και, επιτρέψτε μου να ρωτήσω, ποια είναι τα όρια των περιοχών βιοποικιλότητας; Αφορούν ποτέ παράκτια θαλάσσια περιβάλλοντα; Και εάν ναι, γιατί κόπτεστε να κατασκευάσετε τερατώδη αιολικά πάρκα που και είναι επιζήμια για την άγρια χλωρίδα και πανίδα και δεν δουλεύουν καν;

Ας είμαστε ειλικρινείς, δεν έχετε την παραμικρή ιδέα. Δεν υπάρχει καθαρή σκέψη, συνεκτική πολιτική και λογική σε όσα προτείνετε. Εάν πρόκειται να κάνετε κήρυγμα, όπως κάνετε, κοιταχτείτε πρώτα στον καθρέφτη, τακτοποιήστε τα του οίκου σας και αφήστε μας να ξεκινήσουμε με την καταστροφική κοινή αλιευτική πολιτική.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Chris Davies (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αναρωτιέμαι εάν ο αξιότιμος βουλευτής συμφωνεί ότι χάνουμε μοναδικά είδη ζωής σε αυτόν τον πλανήτη μέρα με τη μέρα και ότι υπάρχει ανάγκη να αναληφθεί διεθνής δράση ώστε να προσπαθήσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το πρόβλημα. Δεν άκουσα πουθενά στα σχόλιά του εάν συμφωνεί με αυτό και τον καλώ να εξηγήσει τη θέση του στο Σώμα.

  Paul Nuttall (EFD). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ας βάλουμε ορισμένα πράγματα σε τάξη. Εάν επιθυμείτε παραδείγματα ειδών που εξαφανίζονται, κυκλοφορούν πολλές αναξιόπιστες στατιστικές – πάρτε για παράδειγμα τις πολικές αρκούδες. Αναφέρεται συνεχώς ότι ο πληθυσμός των πολικών αρκούδων έχει μειωθεί. Και όμως, οι πολικές αρκούδες είναι σήμερα περισσότερες από ό,τι τη δεκαετία του 1940.

Συμφωνώ ότι τα είδη εξαφανίζονται, αλλά δεν πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση –η οποία είναι ξένη προς κάθε έννοια δημοκρατίας, καθόσον οι βρετανοί πολίτες δεν είχαν ποτέ λόγο επ’°αυτού του θέματος– είναι το κατάλληλο φόρουμ για να αποφασίσει αυτό το ζήτημα. Αυτό πρέπει να γίνει σε εθνικό επίπεδο.

  Csaba Sándor Tabajdi (S&D). – (HU) Κύριε Potočnik, θα ήθελα να προειδοποιήσω τους συνάδελφους βουλευτές να μην πιστεύουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να επιτύχει τον στόχο της. Ορθώς επιθυμούμε να αναλάβουμε ηγετικό ρόλο στη Nagoya για την προστασία της βιοποικιλότητας, αλλά ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κατορθώσει να σταματήσει την απώλεια βιοποικιλότητας. Ας είμαστε, λοιπόν, προσεκτικοί και ας εξετάσουμε ποια είναι τα δικά μας καθήκοντα. Ο Επίτροπος κ. Potočnik, ο όποιος προέρχεται από σλοβενική αγροτική οικογένεια –εγώ προέρχομαι από ουγγρική αγροτική οικογένεια– θα ήθελε επίσης να επιστήσει την προσοχή στη μεγάλη αντίφαση μεταξύ της βιοποικιλότητας και της ρύθμισης των γεωργικών δραστηριοτήτων. Από τη μία πλευρά, παρέχουμε στους γεωργούς ενισχύσεις για να χτίσουν τεχνητές φωλιές για πουλιά, ενώ, από την άλλη, θεσπίζουμε, για σκοπούς στήριξης των βοσκοτόπων, ότι το ποσοστό των δέντρων και των θάμνων δεν επιτρέπεται να ξεπερνά το ένα τρίτο της έκτασης, και ότι οι γεωργοί πρέπει να κόψουν τυχόν δέντρα που υπερβαίνουν αυτό το όριο. Με άλλα λόγια, μειώνουμε τους οικοτόπους για τα πτηνά και άλλα ζώα. Η μελλοντική κοινή γεωργική πολιτική πρέπει να βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στη βιοποικιλότητα και τις γεωργικές επιδοτήσεις. Συμφωνώ απόλυτα με την έκθεση, ότι πρέπει να καθορίσουμε την αξία των στοιχείων περιβαλλοντικής προστασίας, συμπεριλαμβανομένης της αξίας αγοράς της βιοποικιλότητας, η οποία είναι πολύ δύσκολο να αποτιμηθεί. Για αυτόν τον λόγο, είναι πολύ σημαντικό να ενθαρρύνουμε και να επιβραβεύσουμε τους γεωργούς στο μέλλον, διότι η αγορά δεν το πράττει.

  Corina Creţu (S&D). – (RO) Η διασφάλιση της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας αποτελεί έναν από τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας, με άμεσες, μείζονες επιπτώσεις στην ανθρώπινη ζωή. Η ρύπανση και η απερίσκεπτη χρήση γεωργικών εκτάσεων, δασών και υδάτινων πόρων προκαλεί κλιματική αλλαγή, η οποία θέτει σε κίνδυνο τους φυσικούς πόρους του πλανήτη.

Θα ήθελα να αναφέρω μια από τις πιο σοβαρές απειλές, την αυξανόμενη δυσκολία πρόσβασης σε πηγές πόσιμου νερού, η οποία φέρνει το ανθρώπινο είδος αντιμέτωπο με την απαισιόδοξη προοπτική έως το 2050 το 45% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού να απειλείται λόγω λειψυδρίας.

Δυστυχώς, μόλις φέτος η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών διακήρυξε ότι το δικαίωμα σε καθαρό, καλής ποιότητας πόσιμο νερό και το δικαίωμα σε κατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής είναι βασικά ανθρώπινα δικαιώματα απαραίτητα για την απόλαυση της ζωής. Ωστόσο, αυτή η διακήρυξη γίνεται σε μια εποχή όπου ήδη πάνω από το ένα τέταρτο του πληθυσμού του πλανήτη δεν έχει πρόσβαση σε πόσιμο νερό και κατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής. Τα ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας εξαιτίας πόσιμου νερού που είναι ακατάλληλο προς κατανάλωση παραμένουν, υπό τις συνθήκες αυτές, ανησυχητικά υψηλά, ιδίως μεταξύ των παιδιών. Για τον λόγο αυτόν, πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να ασκήσει πιέσεις στη διάσκεψη στη Nagoya για την εξεύρεση σαφώς ταχύτερης και συγκεκριμένης λύση σε αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αναπτυσσόμενος κόσμος, τα οποία επιδεινώνουν τη φτώχεια και την έλλειψη προοπτικών.

Πιστεύω ότι η ιστορική ευθύνη που φέρουν οι ανεπτυγμένες χώρες για την υλική και οικολογική κατάσταση του πλανήτη πρέπει να παράσχουν ένα επιπλέον επιχείρημα υπέρ της στήριξης πολιτικών που θα αντιταχθούν στην τρέχουσα τάση να ενθαρρύνεται η μη βιώσιμη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων σε αναπτυσσόμενες χώρες που εξαρτώνται από τις εξαγωγές πρώτων υλών.

  Mario Pirillo (S&D). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, στις 18 Οκτωβρίου θα ξεκινήσει η δέκατη διεθνής σύνοδος για τη βιοποικιλότητα στην Ιαπωνία. Στη σύνοδο θα συμμετέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά το γεγονός ότι δεν πέτυχε τους στόχους που τέθηκαν το 2001, δηλαδή την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας μέχρι το 2010.

Πρόσφατες μελέτες καταδεικνύουν ότι οι φυσικοί μας πόροι διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο, ιδίως οι θαλάσσιες περιοχές των μεσογειακών χωρών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει σε εφαρμογή σημαντικές δράσεις για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, αλλά πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερες δεσμεύσεις για την προστασία της βιοποικιλότητας: υπόσχεση για αύξηση της χρηματοδότησης του προγράμματος Natura 2000 και ανάληψη πιο δυναμικής δράσης από την Επιτροπή για την άσκηση των εποπτικών εξουσιών που της έχουν εκχωρηθεί από τη Συνθήκη.

Ποια μέτρα λαμβάνονται για τη μείωση των καθυστερήσεων στην εφαρμογή των οδηγιών Natura 2000;

  Daciana Octavia Sârbu (S&D). – (RO) Αν αναλογιστούμε όχι μόνο τις περιβαλλοντικές, αλλά και τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις της καταστροφής της βιοποικιλότητας, καθίσταται εμφανές ότι δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε τη σημασία της προσεχούς διάσκεψης στη Nagoya.

Η οικολογική καταστροφή στην Ουγγαρία, που προκάλεσε τον θάνατο τεσσάρων ανθρώπων, έχει πλήξει επτά πόλεις και τα οικοσυστήματα πολλών ποταμών, απειλώντας να φτάσει στον Δούναβη και στο Δέλτα του Δούναβη στη Ρουμανία. Η κατάσταση αυτή δεν μας παρέχει μόνο ένα θλιβερό σκηνικό στη σημερινή συζήτηση, αλλά προκαλεί και ένα ισχυρό τράνταγμα για τη λήψη αυστηρότερων μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας. Είναι καιρός να αναθερμανθεί η συζήτηση για την απαγόρευση της χρήσης επικίνδυνων ουσιών στην εξορυκτική βιομηχανία προκειμένου να τεθεί τέλος σε αυτές τις τραγωδίες.

Το ψήφισμα σχετικά με τη βιοποικιλότητα που παρουσίασε η Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων περιέχει πολλά σημαντικά σημεία. Ωστόσο, θα ήθελα να υπογραμμίσω ορισμένα από αυτά τα σημεία που θεωρώ εγώ εξαιρετικά σημαντικά.

Πρωτίστως και κατ’ εξοχήν, ο κύριος στόχος των διαπραγματεύσεων πρέπει να είναι η έγκριση φιλόδοξων, συγκεκριμένων στόχων που σχετίζονται με διάφορους τομείς και κλάδους δραστηριότητας, από τις κατασκευές και τις μεταφορές έως τη δασοκομία και τη γεωργία.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Ως μέλος της Επιτροπής Περιβάλλοντος, με προβληματίζουν έντονα τα αποτελέσματα πρόσφατων μελετών που παρουσιάζουν ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία σχετικά με την απώλεια βιοποικιλότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο επείγων χαρακτήρας του προβλήματος απαιτεί ακόμα μεγαλύτερες προσπάθειες σε επίπεδο ΕΕ και κρατών μελών και, ως εκ τούτου, πιστεύω ότι είναι απαραίτητο η Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δράσουν από κοινού στη διάσκεψη που θα πραγματοποιηθεί στα τέλη του Οκτωβρίου στην πόλη Nagoya της Ιαπωνίας, προκειμένου να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των προσεγγίσεων τους και να επιτευχθούν μετρήσιμοι και ρεαλιστικοί στόχοι με δεσμευτικές προθεσμίες. Θα ήθελα επίσης να τονίσω την ανάγκη να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση στον ιδιωτικό τομέα σχετικά με τα οικονομικά οφέλη του αγώνα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και την απόδοση των επενδύσεων για τη διατήρησή της. Η απώλεια βιοποικιλότητας μειώνει ήδη το επίπεδο ευημερίας των πολιτών και προκαλεί ζημιές ύψους δισεκατομμυρίων ευρώ, που αναμένεται να ανέλθουν σε αρκετά τρισεκατομμύρια μέχρι το 2050.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). – (RO) Η Ευρώπη μπορεί να χωριστεί σε εννέα διακριτές βιογεωγραφικές περιοχές, βάσει παρόμοιων χαρακτηριστικών κλίματος, τοπογραφίας, γεωλογίας και βλάστησης.

Η περιοχή του Δούναβη συγκαταλέγεται στις πρώτες 20 οικοπεριοχές στον κόσμο. Η βιοποικιλότητα της συγκεκριμένης περιοχής είναι εξαιρετικά πλούσια. Φιλοξενεί 2.000 είδη φυτών και 5.000 είδη ζώων. Από το 1991 το Δέλτα του Δούναβη αποτελεί περιοχή παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco, ενώ η περιοχή του Δούναβη περιλαμβάνει αρκετές ζώνες ειδικής προστασίας και ειδικές ζώνες διατήρησης στο πλαίσιο του δικτύου Natura 2000.

Δεδομένου ότι το οικοσύστημα του Δούναβη και του Δέλτα του Δούναβη είναι μοναδικό και ευαίσθητο και φιλοξενεί σπάνια είδη φυτών που απειλούνται με εξαφάνιση λόγω της ρύπανσης, πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ενισχύει ενίοτε τις ικανότητες πρόβλεψης και αντίδρασης αναφορικά με τις πλημμύρες, την ακραία ξηρασία και τη ρύπανση από ατυχήματα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εγκρίνει σειρά μέτρων για την προστασία της ποικιλότητας, ιδίως της βιοποικιλότητας. Η φύση δεν αποτελεί μόνο ένα σημαντικό μέρος της κληρονομιάς της Ευρώπης και δεν προσφέρει μόνο οικονομικά οφέλη, αλλά παρέχει επίσης πολλές πολύτιμες υπηρεσίες, όπως καθαρισμό των υδάτων, έλεγχο των πλημμυρών, πρόληψη της διάβρωσης του εδάφους, επικονίαση των καλλιεργειών και δραστηριότητες αναψυχής.

Η καλλιέργεια της γης, η ταχεία αστικοποίηση και η ανάπτυξη υποδομών μεταφορών έχουν σοβαρές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον και, για παράδειγμα, τα μεγάλης κλίμακας συστήματα αποστράγγισης έχουν μειώσει μεγάλο τμήμα των ζωνών φυσικής διάχυσης των υδάτων των πλημμυρών.

  Charles Goerens (ALDE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, οι διαδοχικές διασκέψεις για την προστασία της βιοποικιλότητας, αντί να προσφέρουν λύσεις, είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ένας τρόπος επικαιροποίησης ενός ασήμαντου απολογισμού στον τομέα αυτό. Πρόκειται για θέμα χρημάτων ή ευθύνης; Θα έλεγα και τα δύο.

Τα δάση, τα οποία φιλοξενούν την πλειονότητα των ειδών, απειλούνται, μεταξύ άλλων, από τη διαφθορά και την αδιαφορία. Η διαφθορά –για την οποία οι ηγέτες των αναπτυσσόμενων χωρών είναι εξίσου υπεύθυνοι με όσους επωφελούνται από την κακή διακυβέρνηση– εξηγεί μόνο εν μέρει την αποτυχία στον συγκεκριμένο τομέα. Όσον αφορά την αδιαφορία, ας θυμηθούμε ότι ούτε οι καταναλωτικές μας συνήθειες είναι ουδέτερες, εν προκειμένω.

Πώς μπορούμε να γίνουμε πιο υπεύθυνοι; Καθώς δεν έχω πολύ χρόνο, θα αναφέρω μόνο ένα παράδειγμα: τη δασική πιστοποίηση. Υφίστανται πρότυπα. Μπορεί η Επιτροπή να μου πει εάν, κατά τη γνώμη της, οι περιορισμοί στις εισαγωγές, όπως και η θέσπιση των δύο συστημάτων δασικής πιστοποίησης, συμβάλλουν στον περιορισμό των ζημιών στον τομέα αυτόν; Έχει διεξαχθεί κάποια αξιολόγηση και, αν ναι, θα μπορούσατε να μας αναφέρετε τα βασικά συμπεράσματά της;

  Isabella Lövin (Verts/ALE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, εάν η ΕΕ επιθυμεί να φανεί κάπως αξιόπιστη στη Nagoya, πρέπει όχι μόνο να προτείνει στρατηγικά σχέδια, αλλά και να αναλάβει δράση αναφορικά με τις τρέχουσες πολιτικές που εφαρμόζει στο εσωτερικό της.

Η συμβιβαστική πρόταση που εκπονεί επί του παρόντος η Επιτροπή για να επιτρέψει τη συνέχιση της εξαγωγής του σοβαρά απειλούμενου ευρωπαϊκού χελιού, ενός είδους που περιλαμβάνεται στο προσάρτημα ΙΙ της σύμβασης CITES, παρόλο που θα μπορούσε κάλλιστα να περιλαμβάνεται στο προσάρτημα Ι της CITES, το μόνο που προκαλεί είναι ντροπή. Τα αποθέματα ευρωπαϊκού χελιού, ενός κοινού είδους, μειώθηκαν κατά 40% από το 2007.

Για να επιδείξει η ΕΕ οποιονδήποτε βαθμό αξιοπιστίας στη Nagoya ή στην επόμενη διάσκεψη της CITES, δεν έχει καμία άλλη επιλογή από το να επιβάλει την πλήρη απαγόρευση των εξαγωγών και εισαγωγών χελιών. Δεν θα πρέπει να ακούει ένα μικρό αλιευτικό τομέα που επιθυμεί να εξάγει υαλόχελα –απειλούμενα υαλόχελα– στην Ιαπωνία στην τρέχουσα τιμή των 600 ευρώ το κιλό.

  João Ferreira (GUE/NGL). – (PT) Η διατήρηση της βιοποικιλότητας, πολύ περισσότερο από οικονομικό ζήτημα, συνιστά ηθική επιταγή και απαραίτητη προϋπόθεση για το μέλλον του ίδιου του ανθρώπινου είδους.

Πριν από τη διάσκεψη της Nagoya, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αντλήσει διδάγματα από τις αποτυχίες της στον τομέα αυτόν και μπει στον σωστό δρόμο εάν επιθυμεί πρακτικά αποτελέσματα και όχι επαναλαμβανόμενες και ανούσιες δηλώσεις προθέσεων. Μεταξύ άλλων, θα πρέπει να αλλάξει ριζικά τις τομεακές πολιτικές της. Η μείωση της ποικιλότητας των ειδών και των ποικιλιών φυτών που καλλιεργούνται πρέπει να σταματήσει και να αναστραφεί, όπως και η διάβρωση της γενετικής βάσης από την οποία εξαρτώνται τα τρόφιμα. Πρέπει να προωθηθεί η χρήση ποικιλιών φυτικών ειδών που καλλιεργούνται σε συγκεκριμένες περιοχές. Η ομογενοποίηση της γεωργικής παραγωγής, τα πρότυπα εντατικής γεωργίας που συμβάλλουν στην εξάπλωση ασθενειών, καθώς και η εγκατάλειψη των μικρομεσαίων αγροτικών εκμεταλλεύσεων που προκύπτουν από τη σημερινή γεωργική και εμπορική πολιτική πρέπει να καταπολεμηθούν. Αυτά είναι λίγα μόνο παραδείγματα. Η βιοποικιλότητα και η σειρά των περιβαλλοντικών ισορροπιών που εξαρτώνται από αυτήν αποτελούν μέρος της κληρονομιάς του πλανήτη μας: ένα κοινό αγαθό το οποίο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πέσει στα χέρια ιδιωτών· ένα ανεκτίμητο κοινό αγαθό η χρήση και η απόλαυση του οποίου πρέπει να διασφαλίζεται σε όλους.

  Angelika Werthmann (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, το 2010 έχει ανακηρυχθεί Διεθνές Έτος Βιοποικιλότητας. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, διαθέτουμε ήδη εξαιρετικά μέσα για την προστασία της βιολογικής ποικιλομορφίας· αναφέρομαι συγκεκριμένα στο πρόγραμμα του δικτύου Natura 2000 ή την οδηγία για τους οικότοπους. Ωστόσο, η αξία κάθε ιδέας έγκειται στην εκτέλεσή της, και λυπάμαι που το λέω αλλά σε πολλά κράτη μέλη αυτό εξακολουθεί να είναι το ζητούμενο.

Ως μέλη της Επιτροπής Αναφορών, εφιστάται συνεχώς η προσοχή μας σε σοβαρά προβλήματα που αφορούν περιοχές που εντάσσονται στο δίκτυο Natura 2000. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή πρέπει να λάβουν από κοινού ηγετικό ρόλο στην προσεχή διάσκεψη στην Ιαπωνία. Ωστόσο, κάποια στιγμή οι πολίτες θα σταματήσουν να τα πιστεύουν αυτά, εκτός και εάν τα λόγια μας ακολουθούνται από ορατές πράξεις.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE). – (LT) Η βιοποικιλότητα είναι ένα δύσκολο και περίπλοκο θέμα το οποίο είναι, βεβαίως, σημαντικό και για την Ευρωπαϊκή Ένωση και για τον κόσμο συνολικά. Ωστόσο, η βιοποικιλότητα εγείρει άλλο ένα ζήτημα: πώς θα εξισορροπήσουμε την προστασία του περιβάλλοντος και την οικονομική ανάπτυξη; Αυτό είναι κατά πάσα πιθανότητα το γενικό πρόβλημα που μας προκαλεί τον μεγαλύτερο πονοκέφαλο.

Είναι γνωστό ότι η απώλεια βιοποικιλότητας σχετίζεται, κατά κύριο λόγο, με ανεύθυνη ανθρώπινη οικονομική δραστηριότητα. Μπορεί πάντα να υποστηριχθεί ότι οι απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος παρεμποδίζουν την ανταγωνιστικότητα, διότι τα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι υψηλά, ενώ των άλλων χωρών όχι, με αποτέλεσμα συγκεκριμένα προβλήματα στον τομέα αυτόν, και είναι, φυσικά, δύσκολο να επιτευχθεί ισορροπία. Ωστόσο, και πάλι θα μπορούσαν να υπάρξουν συγκεκριμένα μέσα πρόληψης. Αναφέρομαι στις δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη χρησιμοποίηση αναλύσεων για να δικαιολογηθούν αυτές οι δραστηριότητες.

Είναι σημαντικό αυτές οι αναλύσεις και οι εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων να είναι υψηλής ποιότητας και ανεξάρτητες. Φυσικά, σε ρεαλιστικούς όρους, θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί συμφωνία στη Nagoya, αλλά παρόλα αυτά θα ήθελα να ευχηθώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον Επίτροπο ό,τι καλύτερο.

  Luís Paulo Alves (S&D). – (PT) Επικροτώ τη διεξαγωγή αυτής της συζήτησης με το Συμβούλιο και την Επιτροπή, στο πλαίσιο της οποίας μπορούμε να συζητήσουμε τα σχέδια και τους βασικούς στρατηγικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας, ενόψει της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών στη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα.

Ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορέσει να υιοθετήσει μια ισχυρή και συνεπή θέση σε αυτήν τη διάσκεψη, με ιδέες για συγκεκριμένα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν με σκοπό να εξασφαλιστεί ότι η προστασία της βιοποικιλότητας μπορεί να συμβάλει στην αειφόρο ανάπτυξη. Θα ήθελα να επισημάνω ότι η διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι θεμελιώδους σημασίας για την ποιότητα των οικοσυστημάτων, έχει άμεσες επιπτώσεις σε βασικές λειτουργίες, όπως η παραγωγή τροφίμων ή η διαθεσιμότητα του νερού, και αποτρέπει τις κατολισθήσεις και τις πλημμύρες.

Τέλος, θα ήθελα οι πολιτικές απαντήσεις που θα δοθούν με σκοπό την εξασφάλιση της ενσωμάτωσης της βιοποικιλότητας στις δραστηριότητες οικονομικών τομέων, όπως η γεωργία, η δασοκομία, η αλιεία και ο τουρισμός, να χαρακτηρίζονται από θάρρος και τη φιλοδοξία να προστατεύσουν αυτήν την ανεκτίμητη αλλά εξαιρετικά ευαίσθητη κληρονομιά –όπως στην περιφέρειά μου, τις Αζόρες– από εξωτερικά συμφέροντα που την απειλούν με συγκεκαλυμμένο τρόπο.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, αυτήν την εβδομάδα ακούσαμε τη θαυμάσια είδηση ότι έχουν ανακαλυφθεί περισσότερα από 20.000 νέα θαλάσσια είδη. Η διάσκεψη στη Nagoya πρόκειται να αναλάβει την ευθύνη σχετικά με αυτό ακριβώς, ώστε όχι μόνον τα συγκεκριμένα είδη να εξακολουθήσουν να υφίστανται, αλλά και να καταστεί δυνατή η ανακάλυψη ακόμα περισσότερων ειδών και να μην εξαφανιστούν προτού καν μάθουμε την ύπαρξή τους.

Ωστόσο, η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης –της Επιτροπής, του Συμβουλίου και των κρατών μελών– δεν πρόκειται να διακυβευτεί μόνο στη Nagoya. Θα διακυβευτεί και έναν μήνα αργότερα στο Παρίσι, στη συνεδρίαση της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού, όπου πρόκειται να αποφασιστεί το μέλλον του ερυθρού τόνου, ενός θαλάσσιου είδους που απειλείται σε μεγάλο βαθμό από εξαφάνιση.

Πιστεύω ότι αυτήν τη συνέπεια είναι σημαντικό να ζητήσουμε, γιατί αυτό που αναφέρει η Επιτροπή σχετικά με τη διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι καλό, στην πραγματικότητα είναι πολύ καλό, αλλά πρέπει να είναι συνεπές όταν εφαρμόζεται σε τομεακές πολιτικές, όπως για παράδειγμα στην αλιευτική πολιτική.

Θα είναι σημαντικό και ουσιώδες να παρατηρήσουμε πώς η συνέπεια που πρόκειται να δούμε και ελπίζουμε να δούμε –όπως ζητούμε για τη Nagoya– θα διατηρηθεί στο Παρίσι, όταν θα καταλάβουμε ότι η προστασία του ερυθρού τόνου σημαίνει προστασία όχι μόνο ενός ζώου, αλλά και ενός τρόπου ζωής, ενός πολιτισμού και, πρωτίστως, ενός τρόπου να βλέπουμε τον κόσμο που σχετίζεται με το ανθρώπινο γένος.

  Mairead McGuinness (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, η συζήτηση που διεξαγάγαμε σήμερα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς διαπιστώνουμε πλέον ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας αποτελεί πρόβλημα για τον ανεπτυγμένο κόσμο και πρόβλημα στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Ο Gay Mitchell μίλησε πολύ εύγλωττα για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο αναπτυσσόμενος κόσμος από την καταστροφή της βιοποικιλότητας. Επίσης, μίλησε θετικά για τα σημεία στα οποία έχουν σημειωθεί βελτιώσεις. Για να εξασφαλισθεί η επισιτιστική ασφάλεια για την ανθρωπότητα, χρειαζόμαστε βιώσιμη γεωργία σε ένα βιώσιμο περιβάλλον.

Νομίζω ότι ένας άλλος συνάδελφος βουλευτής ανέφερε ότι ίσως δεν έχουμε καταφέρει να ενημερώσουμε, εκτός του χώρου μας, αυτούς που διαχειρίζονται τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις και τα οικοσυστήματα σχετικά με το πόσο σημαντική είναι η βιοποικιλότητα. Στην τιμή που πληρώνουμε για τα αγαθά μας δεν έχουμε συμπεριλάβει ένα αντίτιμο για τη βιοποικιλότητα. Όπως αναφέρθηκε, πρέπει να ορίσουμε μια αγοραία τιμή για τη βιοποικιλότητα εάν μιλάμε σοβαρά για ανάσχεση της απώλειας.

  Janez Potočnik, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς, αφού άκουσα όλα όσα είπαν οι αξιότιμοι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου, διότι πιστεύω ότι τα μηνύματα και η ευαισθητοποίησή τους, που δεν συμμερίζομαι μόνο εγώ, αλλά, αισιοδοξώ, ολόκληρη η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, χαρακτηρίζονται από απόλυτη σαφήνεια.

Θα ξεκινήσω δηλώνοντας ότι δεν πρέπει να κρύψουμε τίποτα. Δεν επιτύχαμε τους στόχους για τη βιοποικιλότητα έως το 2010, υπέχουμε συναφώς ευθύνη και πρέπει να αποφέρουμε καλύτερα αποτελέσματα.

Υπάρχουν, ουσιαστικά, δύο γραμμές βάσει των οποίων πρέπει και μπορούμε να δράσουμε. Η μία είναι η δική μας ευρωπαϊκή γραμμή, η άλλη είναι η διεθνής γραμμή της Nagoya, για την οποία είχατε περισσότερα να πείτε. Αλλά σύντομα, μετά τη Nagoya, θα πρέπει να παρουσιάσουμε την πρόταση στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτό το σοβαρό ζήτημα και στη συνέχεια, φυσικά, θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε πολλά από τα θέματα που τονίσατε εσείς σήμερα. Θα πρέπει να περιλαμβάνεται ένα σημείο αναφοράς, το οποίο επί του παρόντος, επιτέλους, το διαθέτουμε. Θα πρέπει να περιλαμβάνονται μετρήσιμοι στόχοι, όχι πολλοί, αλλά λίγοι οι οποίοι θα βρίσκονται πλησιέστερα σε αυτό που επιθυμούμε να επιτύχουμε: την εκχώρηση βέλτιστων αρμοδιοτήτων ενόψει του επιδιωκόμενου σκοπού μας. Γιατί λίγοι στόχοι; Επειδή αυτό πρέπει να γίνει στοιχειωδώς κατανοητό, ώστε να μπορέσουμε να αποκτήσουμε κοινή αντίληψη για τη βιοποικιλότητα.

Έχουμε επιτύχει αρκετά στην Ευρώπη μέχρι σήμερα. Είμαι πολύ προσεκτικός όταν συζητάμε για την εφαρμογή του προγράμματος Natura 2000. Πιστεύω ότι το Natura 2000 θα εξακολουθήσει να αποφέρει ορισμένα οφέλη στο μέλλον, αλλά, όταν μιλάμε για τη στρατηγική μας, νομίζω ότι πρέπει να είμαστε φιλόδοξοι, όπως είμαστε όταν μιλάμε για την παρουσία μας εκτός της Ένωσης, όταν μιλάμε για τη διεθνή παρουσία μας.

Πολλοί από εσάς αναφέρθηκαν στη χρηματοδότηση. Δεν υποτιμώ το θέμα της χρηματοδότησης, αλλά ας μην βασίζετε τη συζήτησή σας μόνο στη χρηματοδότηση. Η βιοποικιλότητα είναι πολλά περισσότερα από τη χρηματοδότηση μόνο και πολλά περισσότερα από απλώς φρέσκο χρήμα. Το θέμα της βιοποικιλότητας σχετίζεται με περιβαλλοντικά επιζήμιες επιδοτήσεις. Αφορά επίσης την ιδιωτική χρηματοδότηση. Αφορά πολλά πράγματα που εσείς, σε αυτό το Σώμα, έχετε εγκρίνει.

Η παράνομη υλοτομία αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο μπορούμε πράγματι να βοηθήσουμε, ακόμα δε και να χρηματοδοτήσουμε, τις χώρες που εξάγουν ξυλεία, μεταξύ άλλων και στην Ευρώπη. Πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να το κατανοήσουμε αυτό.

Όπως αναφέρατε ορισμένοι, πρόκειται πραγματικά και ουσιαστικά για ένα ηθικό και δεοντολογικό ζήτημα, αλλά, για όσους δεν το καταλαβαίνουν αυτό, είναι προφανές ότι γίνεται ολοένα και περισσότερο ένα ζήτημα που αφορά την ποιότητα της ζωής μας και την οικονομική επιτυχία μας. Είναι σημαντικό να γίνει και αυτό κατανοητό, διότι αποτέλεσε ένα σημείο καμπής στο πλαίσιο της συζήτησης για την αλλαγή του κλίματος, εάν θυμάστε.

Θεωρώ ότι είναι επίσης σημαντικό οι κυβερνήσεις, όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και οι εταίροι μας ανά την υφήλιο, να καταλάβουν πολύ καλά πόσο σημαντικό είναι να θέσουν στις προτεραιότητές τους την τήρηση όσων συζητάμε σήμερα στο Σώμα.

Το επόμενο ζήτημα στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ είναι η πρόσβαση και η διανομή των οφελών. Κατά τη γνώμη μου, μετά από τη συνεδρίαση στη Νέα Υόρκη όπου συζήτησα με όλους σχεδόν τους εταίρους μας, η πρόσβαση και η διανομή των οφελών θα αποτελέσει ένα σημαντικό, αν όχι το σημαντικότερο, θέμα στη Nagoya. Επομένως, πρέπει να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξασφαλίσουμε ότι θα σημειωθεί ένα επίτευγμα εκεί. Φυσικά, μπορείτε να κάνετε τη διαφορά, αλλά αυτό δεν αφορά μόνο εσάς και, μετά από όλες τις συζητήσεις που διεξαγάγαμε με τα κράτη μέλη πρόσφατα, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι υπάρχει ισχυρή βούληση εκ μέρους των κρατών μελών να πραγματοποιηθεί ένα επίτευγμα επί του σημείου αυτού.

Το επόμενο θέμα είναι κάτι που θα πρέπει επίσης να συζητήσουμε στο μέλλον, και ο τρόπος αντιμετώπισής του συνδέεται επίσης στενά με την απάντηση ορισμένων άλλων ερωτημάτων. Γνωρίζετε ότι συνήφθησαν δύο συμβάσεις στο Ρίο. Η μία αφορούσε την κλιματική αλλαγή, η άλλη τη βιοποικιλότητα, και τέθηκε επίσης το ξεχωριστό ζήτημα της αποψίλωσης των δασών, ένα σημαντικό θέμα.

Ολοένα και περισσότερο τα θέματα αυτά απομακρύνονται το ένα από το άλλο και εξελίσσονται παράλληλα, ενώ ολοένα και περισσότερο κατανοούμε ότι θα πρέπει να αρχίσουμε να τα συνδέουμε εκ νέου. Πολλά από τα ζητήματα που αφορούν τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα. Η κατάσταση κόκκινου συναγερμού αφορά αμφότερες την κλιματική αλλαγή και την αντιμετώπιση της βιοποικιλότητας. Επομένως, ας δώσουμε επίσης προτεραιότητα στα ζητήματα της βιοποικιλότητας, όταν θέτουμε τις προτεραιότητες για το πώς θα χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα που δεσμεύονται για δραστηριότητες σε περιοχές κόκκινου συναγερμού. Το ίδιο ισχύει και για την περίπτωση των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας. Συνάντησα την Helen Clark στη Νέα Υόρκη και συζητήσαμε πώς μπορούμε, η Επιτροπή και το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη (UNDP), να συνεργαστούμε καλύτερα στο μέλλον για να διασφαλίσουμε τη μεγαλύτερη διασύνδεση αυτών των θεμάτων.

Το επόμενο θέμα που τόνισαν ορισμένοι από εσάς, και το οποίο νομίζω ότι αποτελεί τη βάση όλων των θεμάτων, είναι η ενσωμάτωση της βιοποικιλότητας σε άλλες πολιτικές. Συμμερίζομαι απόλυτα την άποψη ότι εάν θέλουμε να συζητήσουμε σχετικά με την κοινή γεωργική πολιτική, την αλιευτική πολιτική, την πολιτική συνοχής και άλλες πολιτικές, πρέπει να λάβουμε επίσης υπόψη αυτήν την πτυχή. Όταν συζητούμε για την κοινή γεωργική πολιτική –η οποία σύντομα θα βρίσκεται στο τραπέζι σας, σύντομα θα διεξαγάγετε σχετική συζήτηση–, πιστεύω ότι πρέπει να αναπτύσσουμε περισσότερο την έννοια του δημόσιου αγαθού. Πιστεύω ότι οι γεωργοί θα πρέπει να ανταμείβονται μερικώς για όσα μας προσφέρουν: μας παρέχουν τρόφιμα και είμαστε ευγνώμονες για αυτό, αλλά θα πρέπει να είμαστε εξίσου ευγνώμονες όταν διατηρούν τη βιοποικιλότητα. Πρόκειται για μία σημαντική συζήτηση που πρέπει να κάνουμε στο μέλλον.

Η Nagoya και το Κανκούν είναι ιστορίες που συνδέονται σε μεγάλο βαθμό. Δεν πρόκειται μόνο για τη βιοποικιλότητα· δεν πρόκειται μόνο για την κλιματική αλλαγή· πρόκειται επίσης για την επιτυχία της πολυμέρειας και της διακυβέρνησης σε παγκόσμιο επίπεδο. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να επιτύχουμε εκεί. Όλες οι εκκλήσεις σας να εκφραστούμε με μία φωνή εισακούσθηκαν. Καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να το κατορθώσουμε, και στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω τη βελγική Προεδρία για την πολύ εποικοδομητική στάση της εν προκειμένω.

Το επόμενο στοιχείο στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ, και με αυτό σχεδόν ολοκληρώνω την ομιλία μου, αφορά ένα σχόλιο σχετικά με τα ευρώ και τα δολάρια. Το εξέλαβα θετικά, αλλά φοβούμαι πως, όταν αναφερόμαστε στη βιοποικιλότητα και τη διεθνή βοήθεια, θα μιλούμε περισσότερο για ευρώ παρά για δολάρια.

Κατά συνέπεια, θα πρέπει τελικά να αποχωρήσουμε από το Κανκούν με κάποια αίσθηση επιτυχίας, με κάτι που να μπορούμε να θεωρούμε επιτυχία, και κάτι που θα συνδέεται με λύσεις, διότι είναι σαφώς πάρα πολλά αυτά που διακυβεύονται. Φέρουμε ευθύνη, αλλά νομίζω ότι είναι ορθό να πούμε ότι και άλλοι φέρουν επίσης ευθύνη. Ωστόσο, είναι πραγματικά χρήσιμο να έχουμε τη σταθερή υποστήριξη του Κοινοβουλίου.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. LÁSZLÓ TŐKÉS
Αντιπροέδρου

  Joke Schauvliege, ασκούσα την Προεδρία του Συμβουλίου. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι βουλευτές, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ομιλητές που υπογράμμισαν τη σημασία της βιοποικιλότητας. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό μήνυμα που μεταδόθηκε σήμερα στην παρούσα συζήτηση. Έχω ήδη αναφερθεί κατά την εισαγωγική μου ομιλία σε πολλές πτυχές που θίχτηκαν εδώ. Ορισμένα σημεία θα ήθελα να τα συζητήσουμε πιο αναλυτικά.

Αρχικά, το θέμα της πρόσβασης και της διανομής των οφελών (ABS). Ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι το Συμβούλιο αναλαμβάνει να ολοκληρώσει το πρωτόκολλο σχετικά με την πρόσβαση στους γενετικούς πόρους και τη διανομή των οφελών (πρωτόκολλο ABS) κατά τη 10η Σύνοδο της Διάσκεψης των Συμβαλλομένων Μερών (ΔΣΜ 10) στη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα (ΣΒΠ), δεδομένου ότι θα συμβάλει σημαντικά στην επίτευξη όλων των στόχων της ΣΒΠ. Η ανάπτυξη και η εφαρμογή του πρωτοκόλλου ABS πρέπει να θεωρείται αναπόσπαστο τμήμα της διαδικασίας που πλαισιώνει τη ΣΒΠ. Σημειώθηκε ήδη πρόοδος στον συγκεκριμένο τομέα κατά τις πρόσφατες συζητήσεις στο Μόντρεαλ, αλλά είναι αλήθεια ότι πρέπει να επιλυθεί σειρά άλλων προβλημάτων ενόψει της ΔΣΜ 10. Αυτό θα απαιτήσει επαρκή ευελιξία από όλους τους διαπραγματευτικούς εταίρους, και συνεπώς και εσωτερικά, εντός της ΕΕ.

Δεύτερον, όσον αφορά την πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το ψήφισμα αυτό εξετάζει τα βασικά στοιχεία της πολιτικής για τη βιοποικιλότητα: την επιτακτική ανάγκη ανάληψης δράσης, τα οικονομικά στοιχεία των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, τη γενική αποστολή, το όραμα, τους στόχους και τους δείκτες της ΣΒΠ και του στρατηγικού σχεδίου της ΣΒΠ, καθώς και τις πιο ειδικές πτυχές, όπως το ABS και οι συνέργειες μεταξύ των τριών συμβάσεων του Ρίο κ.ο.κ. Αυτά τα στοιχεία συμπίπτουν με τις θέσεις που διαμορφώνονται εντός του Συμβουλίου ενόψει της διάσκεψης της Nagoya. Τα σχετικά συμπεράσματα πρέπει να εγκριθούν από το Συμβούλιο Περιβάλλοντος στις 14 Οκτωβρίου.

Όσον αφορά το ζήτημα της δέσμης μέτρων και της τομεακής ολοκλήρωσης σε κλάδους όπως η γεωργία και η αλιεία, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι, στις 15 Μαρτίου, το Συμβούλιο ζήτησε ρητά από την Επιτροπή να προτείνει δέσμη μέτρων. Εξ όσων ανέφερε πριν από λίγο ο κ. Επίτροπος, αντιλαμβάνομαι ότι η Επιτροπή εργάζεται κοπιωδώς εν προκειμένω και ότι μπορούμε, συνεπώς, να υπολογίζουμε στο έργο της.

Το Συμβούλιο θα κληθεί να εγκρίνει τα συμπεράσματα σχετικά με τη βιοποικιλότητα κατά τη συνεδρίασή του στις 14 Οκτωβρίου – δηλαδή, την επόμενη εβδομάδα. Στη συνέχεια, τα συμπεράσματα αυτά θα χρησιμεύσουν ως πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές για τις διαπραγματεύσεις στην Ιαπωνία τον Οκτώβριο. Τα συμπεράσματα αυτά θα αποτελέσουν τη βάση για τον προσδιορισμό των σημαντικών θεμάτων για τη ΔΣΜ 10, καθώς και για τη θέση του Συμβουλίου σχετικά με αυτά: το αναθεωρημένο, ενημερωμένο στρατηγικό σχέδιο της ΣΒΠ, τις διαπραγματεύσεις σχετικά με το πρωτόκολλο ABS, τη στρατηγική για την κινητοποίηση πόρων, ιδίως μέσω καινοτόμων χρηματοδοτικών μηχανισμών, την τομεακή ολοκλήρωση και τις συνέργειες μεταξύ της καταπολέμησης της αλλαγής του κλίματος, της απερήμωσης και των πολιτικών για την προώθηση της βιοποικιλότητας.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι υπογράμμισαν τη σημασία αυτού του θέματος. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον κ. Επίτροπο για την εποικοδομητική μέχρι στιγμής συνεργασία μας, καθώς και για την ευχάριστη ενδεχομένως συνεργασία μας πριν από και κατά τη διάρκεια της διάσκεψης της Nagoya.

  Πρόεδρος. – Έλαβα μία πρόταση ψηφίσματος⁽¹⁾ που κατατέθηκε σύμφωνα με το άρθρο 115, παράγραφος 5, του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη, 7 Οκτωβρίου 2010.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Η βιοποικιλότητα αποτελεί και θα εξακολουθήσει να αποτελεί σημαντικό ζήτημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι η βιοποικιλότητα συμβαδίζει με τη διασφάλιση της προσφοράς τροφίμων στην Ευρώπη και, συνεπώς, αντικατοπτρίζει τις θετικές προοπτικές για το μέλλον των επόμενων γενεών. Η ευρωπαϊκή γεωργία γνωρίζει τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει ως φορέας προώθησης και διατήρησης της βιοποικιλότητας. Μέσω της αποθήκευσης του διοξειδίου του άνθρακα στο έδαφος και τις σχεδόν φυσικές μεθόδους διαχείρισης των γαιών, οι ευρωπαίοι γεωργοί μας συμβάλλουν ενεργά στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Ωστόσο, όλες αυτές οι προσπάθειες θα αποφέρουν ελάχιστα οφέλη εάν η ευαισθητοποίηση του κοινού είναι ελάχιστη ή μηδαμινή. Πρέπει να ενημερώσουμε τους ευρωπαίους πολίτες για τη θεμελιώδη σημασία της βιοποικιλότητας για την ύπαιθρό μας, την οικονομία μας, τις ζωές μας και το μέλλον των παιδιών μας, και να τους ωθήσουμε στη δράση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρόκειται να αποτελέσει εξαίρεση και να μην υποστεί τις επιπτώσεις της εξαφάνισης ποικίλων ειδών. Ήδη σήμερα, πολλά είδη ζωής απειλούνται σοβαρά. Ας αναλάβουμε δράση τώρα και ας χαράξουμε την πορεία για ένα μέλλον με πολλά είδη.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Θα ήθελα να τονίσω, στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης, τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισε η μελέτη με τίτλο «Οικονομικά στοιχεία των οικοσυστημάτων και της βιολογικής ποικιλότητας» (ΟΣΟΒ), η οποία χρηματοδοτήθηκε από αρκετά ευρωπαϊκά κράτη και υπολογίζει την οικονομική αξία της φύσης και το κόστος που προκύπτει εξαιτίας της απώλειας της βιοποικιλότητας. Η μελέτη ΟΣΟΒ μάς δίνει τη δυνατότητα να αυξήσουμε την ευαισθητοποίηση σχετικά με το μέγεθος των σχετικών προκλήσεων και να προετοιμάσουμε τις μελλοντικές αποφάσεις στον συγκεκριμένο τομέα. Θα ήθελα απλώς να αναφέρω ορισμένα αντικειμενικά στοιχεία που παρουσιάζονται στα πρόσφατα πορίσματα της ΟΣΟΒ. Το κόστος της αποψίλωσης των δασών ανέρχεται περίπου σε 4,5 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως. Σύμφωνα με άλλους, επίσης πρόσφατους, υπολογισμούς, πάνω από το ένα τέταρτο της παγκόσμιας αρχικής βιοποικιλότητας είχε εξαφανιστεί έως το 2000, ενώ αναμένεται περαιτέρω απώλεια, η οποία θα υπερβεί το ποσοστό του 10% έως το 2050. Μπορώ να σας δώσω περισσότερα παραδείγματα. Υπό τις συνθήκες αυτές, η διάσκεψη της Nagoya πραγματοποιείται την καταλληλότερη χρονική στιγμή. Επιπλέον, πιστεύω ότι αυτή η κοινοβουλευτική συζήτηση είναι επίσης ιδιαίτερα επίκαιρη, καθώς μας δίνει τη δυνατότητα, σε επίπεδο ΕΕ, να εναρμονίσουμε τη θέση μας για τη επικείμενη διάσκεψη.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Η φετινή χρονιά σηματοδοτεί μια κρίσιμη στιγμή για την ενίσχυση των παγκόσμιων προσπαθειών και δεσμεύσεων προκειμένου να σταματήσουμε την απώλεια βιοποικιλότητας. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτήν τη στιγμή για να δημιουργήσουμε ένα όραμα και να θέσουμε ορισμένους σαφείς στόχους σχετικά με τη βιοποικιλότητα και τη βιώσιμη διατήρησή της την περίοδο μετά το 2010. Πρέπει να υιοθετήσουμε μια ισχυρή κοινή θέση και να διασφαλίσουμε την ενεργή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις μελλοντικές διεθνείς διαπραγματεύσεις. Ένα μακροπρόθεσμο παγκόσμιο όραμα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις διασυνδέσεις μεταξύ της βιοποικιλότητας, των υπηρεσιών οικοσυστήματος, της κλιματικής αλλαγής, της απερήμωσης, της οικονομικής ευμάρειας και της υγείας και ευημερίας των πολιτών. Η επίτευξη των προτεινόμενων στόχων για τη βιοποικιλότητα εξαρτάται από την κινητοποίηση των απαραίτητων πόρων προκειμένου να εφαρμοστούν επαρκώς τα μέτρα που προωθούν τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων. Σε αυτό το πλαίσιο, η Ρουμανία υποστηρίζει τη μεγαλύτερη συμμετοχή του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην προσπάθεια εξεύρεσης καινοτόμων λύσεων και μηχανισμών για τη χρηματοδότηση της βιοποικιλότητας.

  Pavel Poc (S&D), γραπτώς. – (CS) Ο homo sapiens παράγει τα περισσότερα απόβλητα από όλα τα βιολογικά είδη. Η βιομηχανική ρύπανση, τα αστικά απόβλητα, η παραγωγή CO2, η ηχορύπανση, η φωτορύπανση, η θερμική ρύπανση και όλα τα άλλα γνωστά και άγνωστα απόβλητα προϊόντα του πολιτισμού μας δημιουργούν τεράστιο οικολογικό αποτύπωμα. Το αποτέλεσμα του οικολογικού αποτυπώματος του είδους μας είναι η παρεμπόδιση της συνέχισης της ύπαρξης ορισμένων άλλων ειδών στο οικοσύστημα του πλανήτη μας. Αυτή είναι η βάση για τη σημερινή μείωση της βιοποικιλότητας. Η βιοποικιλότητα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη του πλανητικού οικοσυστήματος στη μετασταθή κατάσταση που γνωρίζουμε και που καθιστά δυνατή την ύπαρξη του πολιτισμού μας. Η αλληλεξάρτηση και η διασυνδεσιμότητα της ύπαρξής μας με άλλες μορφές ζωής στον πλανήτη παραβλέπεται, υποβαθμίζεται και υποτιμάται. Εάν η βιοποικιλότητα μειωθεί, η ικανότητα απορρόφησης του πλανητικού οικοσυστήματος θα μειωθεί επίσης. Το οικοσύστημα θα γίνει λιγότερο ανθεκτικό και πιο ευάλωτο σε αλλαγές, περιλαμβανομένων και δραματικών αλλαγών. Σε ένα συγκεκριμένο στάδιο, θα μεταπέσει σε μια άλλη κατάσταση. Το ερώτημα είναι εάν η νέα κατάσταση θα επιτρέψει τη συνέχιση του πολιτισμού μας ή του σημερινού πληθυσμού στον πλανήτη και εάν θα επιτρέψει την ίδια την ύπαρξη του βιολογικού μας είδους.

Στην παρούσα φάση, δεν είναι πλέον ένα ζήτημα που αφορά το ένα ή το άλλο ζωικό είδος, ούτε καν την προστασία οποιουδήποτε μεμονωμένου οικοσυστήματος. Πρόκειται για ένα ζήτημα που αφορά τη διατήρηση του ίδιου του ανθρώπινου είδους, του ίδιου του οικοσυστήματός μας. Δυστυχώς, εξακολουθούμε να συμπεριφερόμαστε σαν ορισμένους καρκινοπαθείς. Λέμε ψέματα στον εαυτό μας και δεν λαμβάνουμε τα μέτρα που μπορεί να σώσουν τη ζωή μας.

(1) Βλ. συνοπτικά πρακτικά.

13. Κοινωνικές διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις δηλώσεις του Συμβουλίου και της Επιτροπής σχετικά με τις κοινωνικές διατάξεις στη Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Philippe Courard, ασκών την Προεδρία του Συμβουλίου. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να μιλήσω εξ ονόματος της κ. Onkelinx, της αντιπροέδρου της βελγικής κυβέρνησης, σχετικά με διάφορες νέες προοπτικές επί κοινωνικών ζητημάτων που προσφέρει η Συνθήκη της Λισαβόνας.

Πιστεύω πραγματικά ότι πρέπει να εξετάσουμε τις κοινωνικές εξελίξεις στο ευρωπαϊκό δίκαιο. Συγκεκριμένα, το άρθρο 9 της Συνθήκης προβλέπει μία οριζόντια διάταξη κοινωνικής προστασίας που υποχρεώνει τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να συνεκτιμούν τις απαιτήσεις που συνδέονται με την προαγωγή υψηλού επιπέδου απασχόλησης, με τη διασφάλιση της κατάλληλης κοινωνικής προστασίας, με την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού καθώς και με υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, κατάρτισης και προστασίας της ανθρώπινης υγείας.

Αυτή η απαίτηση ακολουθεί τη δήλωση στο άρθρο 3, παράγραφος 3, της Συνθήκης, σύμφωνα με την οποία η εσωτερική αγορά οικοδομείται μέσω πολιτικών που βασίζονται σε μια κοινωνική οικονομία της αγοράς, η οποία είναι άκρως ανταγωνιστική και προσανατολίζεται προς την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική πρόοδο.

Συνεπώς, το άρθρο 9 ζητεί από τώρα και στο εξής τη συνεκτίμηση της κοινωνικής διάστασης κατά τον καθορισμό όλων των ευρωπαϊκών πολιτικών. Αυτό συνεπάγεται τη δίκαιη εξισορρόπηση των πτυχών που θα πρέπει να υλοποιήσουμε στην πράξη. Αυτός είναι ένας εγκάρσιος στόχος προτεραιότητας για τη βελγική Προεδρία.

Στο μέλλον, λοιπόν, θα πρέπει να δίνουμε πολύ μεγαλύτερη προσοχή στις κοινωνικές επιπτώσεις των πολιτικών που αναπτύσσονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μολονότι πρέπει να μεγιστοποιήσουμε την οικονομική ανάπτυξη εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει επίσης να ενθαρρύνουμε τη δίκαιη κατανομή των καρπών αυτής της ανάπτυξης, και πρέπει να εστιάσουμε ιδιαιτέρως την προσοχή μας στην τύχη των πλέον ευάλωτων ανθρώπων.

Πρέπει επίσης να συνεκτιμήσουμε την κοινωνική διάσταση στη στρατηγική «Ευρώπη 2020», η οποία, όπως γνωρίζετε, εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου. Αυτή η στρατηγική, η οποία στοχεύει στην απασχόληση και την ανάπτυξη, συμπεριλαμβάνει τις οικονομικές, κοινωνικές, εργασιακές και περιβαλλοντικές διαστάσεις. Βασίζεται σε περιορισμένο αριθμό ποσοτικοποιημένων στόχων και σε ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές.

Από τους πέντε καθορισμένους στόχους, ο ένας αφορά ειδικά την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Τίθεται ο στόχος να εξέλθουν από τη φτώχεια τουλάχιστον 20 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρωπαϊκή Ένωση έως το 2020. Μαζί με την κατευθυντήρια γραμμή 10, συνιστά τον κοινωνικό πυλώνα της στρατηγικής.

Παρόλο που μπορεί να μας απογοητεύει η έλλειψη φιλοδοξίας της, η στρατηγική επιδεικνύει βούληση να επιτύχει έναν συγκεκριμένο και σαφώς προσδιορίσιμο στόχο, ο οποίος είναι νέος σε αυτόν τον τομέα, και εισάγει νέα δυναμική την οποία πρέπει να αξιοποιήσουμε. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναφέρουν κάθε έτος, στα εθνικά προγράμματα μεταρρυθμίσεων τους, την πρόοδο που σημείωσαν αναφορικά με την εφαρμογή του συγκεκριμένου στόχου.

Ανέκαθεν θεωρούσα ότι πρέπει να μεγιστοποιήσουμε το όφελος αυτής της κοινωνικής διάστασης της στρατηγικής ΕΕ 2020. Επιθυμώ η βελγική Προεδρία να αποτελέσει κατ’°εξοχήν κοινωνική Προεδρία. Στο πλαίσιο αυτό, η στρατηγική «Ευρώπη 2020» προσφέρει μία δυνατότητα προβολής: μια ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική. Αυτή θα είναι μια γνήσια πρόκληση, καθώς τα κράτη μέλη είναι απασχολημένα με τον καθορισμό των προγραμμάτων μεταρρυθμίσεών τους, και συνεπώς τις πολιτικές τους για την επίτευξη των ποσοτικοποιημένων στόχων, και, ταυτόχρονα, είναι απασχολημένα με τους εθνικούς προϋπολογισμούς τους, που περιορίζουν τη δημοσιονομική ελευθερία τους.

Επιπλέον, η χρηματοπιστωτική κρίση είναι ακόμα πρόσφατη, και η οικονομική ανάκαμψη γίνεται αισθητή με βραδείς ρυθμούς. Επομένως, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η δημοσιονομική εξυγίανση δεν θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στις πολιτικές απασχόλησης και τις κοινωνικές πολιτικές. Η στρατηγική ανάπτυξης ΕΕ 2020 πρέπει να είναι βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς. Δεν πρέπει να χαρακτηρίζεται από ανάπτυξη χωρίς θέσεις εργασίας· πρέπει να επιδιώκει την καταπολέμηση της εργασιακής ανασφάλειας. Κατά συνέπεια, η καταπολέμηση της φτώχειας πρέπει πραγματικά να μας απασχολεί έντονα.

Στο Συμβούλιο, η βελγική Προεδρία εργάζεται σκληρά για να καταστεί αποτελεσματική αυτή η δυναμική, αλλά επίσης θεωρεί ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει η Επιτροπή στο πλαίσιο αυτό. Θα παροτρύναμε πραγματικά την Επιτροπή υιοθετήσει δυναμική στάση επί του συγκεκριμένου ζητήματος. Σκέφτομαι εδώ τις εμβληματικές πρωτοβουλίες που πρέπει να εγκρίνει, ιδίως την πλατφόρμα για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, που πρέπει να προσφέρουν μια ευρύτερη προοπτική επί των κοινωνικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη.

Μεταξύ άλλων, η Επιτροπή πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτήν τη μέθοδο για να προτείνει τρόπους για να εφαρμόσουμε συγκεκριμένα τη νέα οριζόντια κοινωνική ρήτρα του άρθρου 9 της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Όπως βλέπετε, η βελγική Προεδρία έχει πολλές φιλοδοξίες, αλλά πιστεύω πραγματικά ότι θα καλύψει τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των συμπολιτών μας. Χωρίς κοινωνική διάσταση, το ευρωπαϊκό εγχείρημα είναι καταδικασμένο να αποτύχει. Καλείστε δε και εν προκειμένω να διαδραματίσετε τον δικό σας ρόλο στη συνέχιση της συζήτησης σχετικά με τη στρατηγική αυτήν, όχι μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά επίσης τονίζοντας την κοινωνική διάσταση στις επιμέρους χώρες σας.

  László Andor, μέλος της Επιτροπής. – (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, η οριζόντια κοινωνική ρήτρα που περιέχεται στο άρθρο 9 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρει: «Κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή των πολιτικών και των δράσεων της, η Ένωση συνεκτιμά», μεταξύ άλλων, «τις απαιτήσεις που συνδέονται με την προαγωγή υψηλού επιπέδου απασχόλησης, με τη διασφάλιση της κατάλληλης κοινωνικής προστασίας» και «με την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού». Η Επιτροπή έχει δεσμευτεί να εφαρμόσει αυτήν τη ρήτρα, μεταξύ άλλων, μέσω της ενίσχυσης της εκτίμησης των κοινωνικών επιπτώσεων, στο πλαίσιο του συνολικού συστήματος εκτίμησης επιπτώσεων που διαθέτει.

Σχετικά με την ειδική κατάσταση των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος (ΚΥΓΕ), η Επιτροπή πιστεύει ότι είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ασφάλεια δικαίου για τις δημόσιες αρχές στα κράτη μέλη. Ωστόσο, η Επιτροπή δεν θεωρεί ότι είναι απαραίτητο, στο παρόν στάδιο, να συσταθεί πολυμερής ομάδα δράσης για την αντιμετώπιση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν ορισμένοι φορείς παροχής ΚΥΓΕ αναφορικά με την ερμηνεία των κανόνων της ενιαίας αγοράς.

Η Επιτροπή γνωρίζει ότι σημαντικός αριθμός δημόσιων αρχών και ενδιαφερόμενων μερών θεωρεί ότι οι κανόνες της ΕΕ που εφαρμόζονται στις κοινωνικές υπηρεσίες παρεμποδίζουν την οργάνωση και τη χρηματοδότηση αυτών των υπηρεσιών. Ωστόσο, οι διαβουλεύσεις με τις δημόσιες αρχές και τα ενδιαφερόμενα μέρη καταδεικνύουν ότι οι υφιστάμενοι κανόνες λαμβάνουν εν γένει υπόψη τις ιδιαιτερότητες των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος. Τα αναφερόμενα προβλήματα οφείλονται πολύ συχνά στην έλλειψη ενημέρωσης και πληροφόρησης σχετικά με τους κανόνες, ή σε αμφιβολίες για τον τρόπο με τον οποίο αυτοί οι κανόνες πρέπει να εφαρμόζονται.

Για τον λόγο αυτόν, η Επιτροπή έχει θέσει σε εφαρμογή μια στρατηγική, συμπεριλαμβανομένων ενός διαλογικού συστήματος πληροφόρησης, των εγγράφων σχετικά με συχνές ερωτήσεις, και της πρωτοβουλίας επιμόρφωσης των τοπικών δημόσιων αρχών. Η Επιτροπή βρίσκεται σε διαδικασία ενημέρωσης των εγγράφων συχνών ερωτήσεων. Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή, η Επιτροπή θα τα παρουσιάσει στα κράτη μέλη και τα ενδιαφερόμενα μέρη στο πλαίσιο της επιτροπής κοινωνικής προστασίας.

Άλλο ένα φόρουμ συζήτησης με τα κράτη μέλη είναι η συμβουλευτική επιτροπή για τις δημόσιες συμβάσεις. Μόλις ολοκληρώθηκε μια δημόσια διαβούλευση σχετικά με τη δέσμη για τις υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, με στόχο την αποσαφήνιση και την απλούστευση της εφαρμογής των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις. Η Επιτροπή θα δημοσιεύσει τις διαπιστώσεις της σχετικά με τις συνεισφορές του Κοινοβουλίου, της Επιτροπής των Περιφερειών, της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής και των κρατών μελών. Όπως έχει δηλώσει επανειλημμένα η Επιτροπή, οι ιδιαιτερότητες των κοινωνικών υπηρεσιών θα ληφθούν δεόντως υπόψη κατά την αναθεώρηση της δέσμης.

Επιπλέον, η Επιτροπή διεξήγαγε την τελευταία πενταετία γόνιμο διάλογο με τους κύριους ενδιαφερόμενους φορείς σχετικά με τις ενδεχόμενες προσαρμογές των υφιστάμενων κανόνων της ΕΕ – συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της Επιτροπής Κοινωνικής Προστασίας και της διακομματικής ομάδας του Κοινοβουλίου για τις δημόσιες υπηρεσίες. Τον Ιούλιο, η Επιτροπή συμμετείχε σε σεμινάριο που διοργάνωσε η βελγική Προεδρία με τα κράτη μέλη και διάφορους ενδιαφερόμενους φορείς. Για άλλη μία φορά, αυτές οι συζητήσεις κατέδειξαν ότι, παρά το έντονο και έννομο συμφέρον για κατάλληλο συντονισμό, δεν συντρέχουν πραγματικοί λόγοι για την τροποποίηση της θεμελιώδους δομής των υφιστάμενων κανόνων της ΕΕ, προκειμένου να προσαρμοστούν στις ιδιαιτερότητες των ΚΥΓΕ. Τούτου λεχθέντος, η Επιτροπή γνωρίζει ότι η βελγική Προεδρία προέβη σε ορισμένες συστάσεις με σκοπό να αποσαφηνιστούν και να προσαρμοστούν οι υφιστάμενοι κανόνες. Η Επιτροπή εξετάζει προσεκτικά τις προτάσεις αυτές.

Υπενθυμίζω επίσης ότι το τρίτο φόρουμ για τις κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, που πρόκειται να διοργανωθεί στις 26 και 27 Οκτωβρίου υπό την αιγίδα της βελγικής Προεδρίας, θα παράσχει τη δυνατότητα να συζητηθούν αυτές οι προτάσεις και ενδεχομένως και άλλες.

Τέλος, η Επιτροπή εργάζεται στο πλαίσιο της Επιτροπής Κοινωνικής Προστασίας επί ενός εθελοντικού πλαισίου ποιότητας για τις κοινωνικές υπηρεσίες. Κατά την κατάρτιση αυτού του πλαισίου, η Επιτροπή συνεργάστηκε πολύ στενά με τους κύριους ενδιαφερόμενους φορείς, τους κοινωνικούς εταίρους, τις τοπικές αρχές, τους φορείς παροχής υπηρεσιών και τους χρήστες.

Συνοπτικά, η Επιτροπή έχει αναλάβει τη δέσμευση να εφαρμόσει τη νέα οριζόντια κοινωνική ρήτρα, μεταξύ άλλων, και στις ΚΥΓΕ.

Όπως διευκρίνισα, υπάρχουν πολλά φόρουμ συζήτησης και διαλόγου με τα ενδιαφερόμενα μέρη όσον αφορά τις ΚΥΓΕ. Συνεπώς, η Επιτροπή, δεν θεωρεί ότι συντρέχει λόγος να συγκροτήσει επιπρόσθετη ομάδα δράσης. Ωστόσο, η Επιτροπή δεσμεύεται να εξαλείψει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ορισμένοι φορείς παροχής ΚΥΓΕ όσον αφορά την εφαρμογή των κανόνων της ενιαίας αγοράς, συμπεριλαμβανομένης της επικείμενης «Πράξης για την ενιαία αγορά», η οποία αναμένεται να εγκριθεί από την Επιτροπή πριν από τα τέλη Οκτωβρίου.

  Andreas Schwab, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Συνθήκη της Λισαβόνας δεν εκχώρησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση ουσιαστικές νέες εξουσίες στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής. Το άρθρο 9 –ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου αναφέρθηκε ήδη σε αυτό– επεκτείνει τις υφιστάμενες εξουσίες στο πλαίσιο της βασικής αρχής για την κοινωνική οικονομία της αγοράς, μίας αρχής την οποία θεωρεί πολύ σημαντική η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), και την οποία συμπεριλάβαμε στην Ευρωπαϊκή Συνέλευση, η οποία ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο για τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

Η δεύτερη παρατήρησή μας αφορά το γεγονός ότι, με την έκθεση του πρώην Επιτρόπου κ. Mario Monti με τίτλο «Οι πολίτες στην καρδιά της Ένωσης», η συνεισφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν ενδιαφέρουσα και πολύτιμη όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να επιτύχουμε τον συνδυασμό των μεγάλων θετικών ωθήσεων της εσωτερικής αγοράς με κοινωνικά στοιχεία της κοινής καταναλωτικής αγοράς. Για τον λόγο αυτόν, κύριε Andor, αναμένουμε με ανυπομονησία την αποκαλούμενη «Πράξη για την ενιαία αγορά», επί της οποίας εργάζεται επί του παρόντος ο Επίτροπος κ. Barnier. Πιστεύουμε ότι τούτη μπορεί πραγματικά να συνδυαστεί εποικοδομητικά με τη δέσμη μέτρων Monti-Kroes. Ωστόσο, εκφράζουμε επιφυλάξεις για το εάν το άνοιγμα των οδηγιών για τις δημόσιες συμβάσεις και η θέσπιση οδηγίας για τις συμβάσεις παραχώρησης θα μας βοηθήσει, εντέλει, να θέσουμε την εσωτερική ευρωπαϊκή αγορά στη σωστή τροχιά, καθόσον τασσόμαστε, προφανώς, κατά οιασδήποτε διόγκωσης του δημόσιου τομέα.

Ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου έκανε ήδη σχετική μνεία, αλλά ιδιαίτερης σημασίας, ήτοι εξίσου βαρύνουσας σημασίας με την κοινωνική σταθεροποίηση –και το δηλώνω αυτό ως μέλος της νεότερης γενιάς στο Κοινοβούλιο– είναι και η συμπερίληψη όλων των σκιωδών προϋπολογισμών –ο καθηγητής Bernd Raffelhüschen που βρίσκεται στο Freiburg έχει μιλήσει για το γεγονός ότι διαθέτουμε μία σειρά κρυφών προϋπολογισμών όσον αφορά τις συνταξιοδοτικές οφειλές– στην εξέταση της κοινωνικής σταθεροποίησης, καθώς και η εφαρμογή μίας πολιτικής που θα παράσχει και στη νεότερη γενιά ίσες ευκαιρίες κατά την προσεχή δεκαετία.

Συνεπώς, πιστεύω ότι αντιμετωπίζουμε από κοινού –και ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου αναφέρθηκε ήδη σε αυτό– μεγάλες προκλήσεις· ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ομάδα PPE διαμορφώνουν κοινή άποψη για την πρόκληση αυτήν∙ και ότι πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να στηρίξουμε το έργο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφορικά τόσο με την εν λόγω δέσμη μέτρων για την εσωτερική αγορά όσο και με τα κοινωνικά μέτρα που πρέπει να συμπληρώνουν την εσωτερική αγορά, στο πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς. Ως εκ τούτου, αδημονώ για τη διεξαγωγή περαιτέρω συζητήσεων, και σας είμαι ευγνώμων για την προσοχή σας.

  Proinsias De Rossa, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω το Συμβούλιο και την Επιτροπή για τις σημερινές δηλώσεις τους, καθώς και την Ομάδα ALDE, την Ομάδα Verts/ALE και την Ομάδα GUE/NGL για τη στήριξη που παρείχαν προκειμένου να συμπεριληφθεί το ζήτημα αυτό στη σημερινή ημερήσια διάταξη.

Οι νέες κοινωνικές διατάξεις δεν διέπουν αποκλειστικά τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, όπως άφησε να εννοηθεί ο βουλευτής της Ομάδας PPE στην παρέμβασή του νωρίτερα σήμερα το απόγευμα, και, όσον αφορά τις κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος (ΚΥΓΕ), πρέπει να καταλήξουμε σε συμπεράσματα για όλα τα θέματα που ακούμε να συζητούνται πλέον επί σειρά ετών, και να μην αναμασούμε παλαιά επιχειρήματα.

Ως εισηγητής της έκθεσης σχετικά με το μέλλον των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος, προσβλέπω στη συνεργασία με όλες τις Ομάδες που αναγνωρίζουν την ανάγκη για την καθιέρωση ισχυρής κοινωνικής οικονομίας της αγοράς και ευελπιστώ να υποβάλουμε συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση των διλημμάτων των φορέων παροχής ΚΥΓΕ.

Όπως αναμφίβολα γνωρίζετε, οι πολίτες της Ευρώπης έχουν υψηλές προσδοκίες όσον αφορά την ανάπτυξη πιο συνεκτικής και δυναμικής κοινωνικής διάστασης στις ευρωπαϊκές πολιτικές και την ευρωπαϊκή νομοθεσία μετά την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας. Πράγματι, μια από τις σημαντικές συζητήσεις που διεξήχθησαν στην Ιρλανδία στο πλαίσιο των δημοψηφισμάτων για τη Συνθήκη της Λισαβόνας αφορούσε τις νέες κοινωνικές διατάξεις, συμπεριλαμβανομένου του άρθρου 3, του άρθρου 9, του άρθρου 14 και του κοινωνικού πρωτοκόλλου, καθώς και πολλών άλλων διατάξεων σχετικά με την αναπηρία και την ισότητα.

Είναι πάντα σημαντικό να ανταποκρινόμαστε στις προσδοκίες των πολιτών. Τούτο δε αποκτά διπλάσια σημασία εν μέσω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, διότι πολλά εκατομμύρια πολίτες μας έχουν ήδη χάσει, και πολλοί περισσότεροι πρόκειται να χάσουν, τις θέσεις εργασίας τους, τις κατοικίες, τις αποταμιεύσεις και τις συντάξεις τους, τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας που τους παρέχονται, καθώς και τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες που προσφέρονται στα παιδιά τους, εξαιτίας της κρίσης και των αντισταθμιστικών μέτρων που εφαρμόζονται.

Εάν το Σώμα των Επιτρόπων και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καταλήξουν εντέλει στην άποψη ότι τα εν λόγω νέα άρθρα της Συνθήκης δεν επιφέρουν καμία απολύτως αλλαγή και συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν τους κοινωνικούς στόχους ως δευτερεύοντες σε σχέση με τους στόχους της αγοράς, θα προκληθεί βαθύτατη αποσταθεροποίηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε περίπτωση που αποτύχουμε να αρθούμε στο ύψος των ευθυνών μας, καιροφυλακτούν πολιτικά κόμματα ακραίας ξενοφοβικής και αδιάλλακτης ιδεολογίας, τα οποία είναι πρόθυμα να εκμεταλλευτούν την οργή και τη δυσαρέσκεια που επικρατεί στην κοινωνία.

Σήμερα, λοιπόν, ζητώ συγκεκριμένα από την Επιτροπή, αλλά και από το Συμβούλιο, να αναγνωρίσουν ότι χρειαζόμαστε μία δυναμική διαδικασία, ούτως ώστε να σημειώσουμε πρόοδο στον τομέα των υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος, ιδίως των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος.

Με λυπεί η σημερινή δήλωση του κ. Επιτρόπου. Αισιοδοξώ ότι, κατά τους προσεχείς μήνες, θα τον πείσουμε ότι σφάλλει, ότι χρειαζόμαστε πράγματι μία δυναμική διαδικασία, ότι χρειαζόμαστε μία ομάδα δράσης υψηλού επιπέδου, στην οποία δεν θα συμμετέχουν μόνο ο ίδιος και άλλες ΓΔ, αλλά και μέλη της κοινωνίας των πολιτών, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, το Συμβούλιο και η Επιτροπή των Περιφερειών.

Χρειαζόμαστε έναν μηχανισμό που θα οδηγήσει στην αλλαγή που όλοι αναγνωρίζουν ότι πρέπει να επέλθει. Κύριε Επίτροπε, σας άκουσα να δηλώνετε –και την ίδια δήλωση έχω ακούσει και από τον κ. Barroso– ότι οι ενδιαφερόμενοι φορείς σάς διαβεβαιώνουν πως δεν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα. Εγώ όμως δεν λαμβάνω ανάλογη διαβεβαίωση εκ μέρους τους. Το τελευταίο εξάμηνο, έχω πραγματοποιήσει συναντήσεις με δεκάδες ενδιαφερόμενους φορείς. Μου δηλώνουν ότι υπάρχουν διοικητικά και νομικά προβλήματα, τα οποία χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Κρίνοντας δε από τις σημερινές σας δηλώσεις, αλλά και από τις δηλώσεις του Συμβουλίου, ενώπιον του παρόντος Σώματος, φοβούμαι ότι δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν επειγόντως. Ευελπιστώ, πάντως, να μπορέσω να σας πείσω να αλλάξετε γνώμη κατά τους προσεχείς μήνες. Ωστόσο, συνιστά επιτακτική ανάγκη η θέσπιση ενός μηχανισμού υψηλού επιπέδου, ο οποίος θα περιλαμβάνει τους ενδιαφερόμενους φορείς και θα διασφαλίζει ότι θα λαμβάνονται και θα υλοποιούνται οι απαιτούμενες αποφάσεις.

Θεωρώ εξαιρετικής σημασίας τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στην εν λόγω διαδικασία. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι οφείλουμε να εγκύπτουμε στους προβληματισμούς και να αποδεικνύουμε ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει σοβαρά τη δημιουργία κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, και όχι απλώς και μόνο μίας ενιαίας αγοράς.

  Marian Harkin, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, κρατώ ανά χείρας ένα ταλαιπωρημένο από τη χρήση, με πολλές υπογραμμίσεις, σχόλια και λεκέδες από τσάι, αντίγραφο της Συνθήκης της Λισαβόνας. Επί 12 μήνες, με συντρόφευε διαρκώς κατά τις μετακινήσεις μου, όταν προσπαθούσα να πείσω τους ιρλανδούς πολίτες να ψηφίσουν υπέρ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Όταν οι ιρλανδοί πολίτες με ρωτούσαν γιατί πρέπει να ψηφίσουν «ναι», ένας από τους πρώτους πέντε λόγους που τους ανέφερα ήταν ότι αυτή η Συνθήκη θα δημιουργήσει μία πιο κοινωνική Ευρώπη.

Επικυρώσαμε την παρούσα Συνθήκη πριν από 12 μόλις μήνες, και τώρα εμείς, ως πολιτικοί, καλούμαστε να τηρήσουμε τις υποσχέσεις μας. Συζητήσαμε για τη νέα οριζόντια κοινωνική ρήτρα –το άρθρο 9– η οποία υποχρεώνει την Ένωση να συνεκτιμά τις κοινωνικές επιπτώσεις των αποφάσεων που λαμβάνει κατά τη χάραξη των πολιτικών της. Πρόκειται για διατομεακό στόχο, ο οποίος μας παρέχει περισσότερες δυνατότητες φιλοδοξίας κατά τη θέσπιση, τροποποίηση ή εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας, αλλά το άρθρο 9 δεν εγγυάται τα επιθυμητά αποτελέσματα πολιτικής. Αποτελεί ισχυρό μέσο που τίθεται στη διάθεσή μας, ωστόσο πρέπει να διερωτηθούμε εάν το χρησιμοποιούμε πραγματικά ή εάν η χρήση του είναι απλώς διακοσμητική.

Η κοινωνική πολιτική είχε αναπτυχθεί ελάχιστα στις αρχικές Συνθήκες, αλλά πιστεύω ότι είναι σαφώς ισχυρότερη στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Εκτός από το πρωτόκολλο σχετικά με τις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος, αναφέρθηκε και το άρθρο 14 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρει σαφώς την κοινή ευθύνη των κρατών μελών και της ΕΕ όσον αφορά τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος. Προς το παρόν, η ΕΕ έχει εφαρμόσει κανόνες της εσωτερικής αγοράς, αλλά το άρθρο 14 ορίζει ότι, κατά την εφαρμογή των Συνθηκών, «η Ένωση και τα κράτη μέλη […] μεριμνούν ούτως ώστε οι υπηρεσίες αυτές να λειτουργούν βάσει αρχών και προϋποθέσεων, ιδίως οικονομικών και δημοσιονομικών, οι οποίες επιτρέπουν την εκπλήρωση του σκοπού τους». Πρόκειται για αλλαγή της κοινοτικής πολιτικής, η οποία πρέπει να αντικατοπτρίζεται στις ανακοινώσεις και τις προτάσεις της Επιτροπής.

Επιπλέον, η εφαρμογή της οδηγίας για την απαγόρευση των διακρίσεων εξακολουθεί να παρεμποδίζεται στο πλαίσιο του Συμβουλίου. Η εν λόγω οδηγία αποτελεί σημαντική νομοθετική πράξη, και η εφαρμογή της πρέπει να τεθεί σε ισχύ. Συνεπώς, μολονότι στη Συνθήκη της Λισαβόνας θεσπίζονται οι θεμελιώδεις αρχές και κατοχυρώνεται η νομοθεσία για την κοινωνική πολιτική, δεν έχει καθοριστεί επακριβώς η μελλοντική κατεύθυνση της κοινωνικής πολιτικής. Εμείς –η Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο– μπορούμε, και οφείλουμε, να αξιοποιήσουμε τα μέσα που μας παρέχει η Συνθήκη της Λισαβόνας.

  Karima Delli (Verts/ALE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Courard, κύριε Επίτροπε, ο βασικός στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένας στόχος που αναφέρεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, είναι η ανάπτυξη κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, η οποία προσανατολίζεται προς τον στόχο της πλήρους απασχόλησης και της κοινωνικής προόδου. Συνεπώς, η Συνθήκη περιέχει οριζόντια κοινωνική ρήτρα, η οποία ορίζει ότι η προαγωγή υψηλού επιπέδου απασχόλησης, η κατάλληλη κοινωνική προστασία και η καταπολέμηση του αποκλεισμού πρέπει να καθοδηγούν τον καθορισμό και την εφαρμογή όλων των πολιτικών της ΕΕ.

Η αναγνώριση κοινωνικών δικαιωμάτων και, συγκεκριμένα, του δικαιώματος πρόσβασης σε υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, καθίσταται δεσμευτική στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Ο Χάρτης περιέχει δικαιώματα και αρχές, όπως το δικαίωμα πρόσβασης σε παροχές κοινωνικής ασφάλισης, επιδόματα στέγασης και κοινωνικές υπηρεσίες.

Την παραμονή του τρίτου φόρουμ για τις κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, μία πρωτοβουλία που δρομολόγησε το Κοινοβούλιο, πώς μπορείτε να ισχυρίζεστε ότι, κατά την εφαρμογή των διατάξεων της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι εν λόγω κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος πρέπει να διέπονται μόνο από τους κανόνες του ανταγωνισμού και της εσωτερικής αγοράς, χωρίς καμία προσαρμογή στους ειδικούς τρόπους οργάνωσης και χρηματοδότησής τους;

Δεν αληθεύει ότι η οδηγία για τις υπηρεσίες, επί παραδείγματι, θέτει υπό αμφισβήτηση τον ρόλο των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντοςμε ισχυρή τοπική βάση, συγκροτούμενες δε από μέλη της κοινότητας που δεν στοχεύουν στο οικονομικό κέρδος; Πότε θα σταματήσετε να στρουθοκαμηλίζετε και θα αναλάβετε επιτέλους την ευθύνη που σας αναλογεί ως συννομοθετών, σύμφωνα με τις διατάξεις του νέου άρθρου 14 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

  Lothar Bisky, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, οφείλω να παραδεχτώ ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας και οι κοινωνικές δεσμεύσεις της διατυπώνονται σωστά. Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες έχουν κατεβεί στους δρόμους, τόσο στις Βρυξέλλες όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, διαμαρτυρόμενοι κατά της άσκησης εσφαλμένης και αντικοινωνικής πολιτικής απέναντι στην κρίση.

Δεν έχουμε προλάβει ακόμα να εξέλθουμε από αυτήν την κατάσταση, τη χειρότερη των κρίσεων, και ακούμε ήδη από πολλές κυβερνήσεις ότι τα εθνικά χρέη πρέπει να περιοριστούν. Τα αλεξίπτωτα έκτακτης ανάγκης, δηλαδή τα σχέδια διάσωσης, πρέπει να ανοίξουν, δηλώνουν, και επενδυτικά προγράμματα πρέπει να καταργηθούν. Η Επιτροπή ζητεί να καταστεί αυστηρότερο το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης. Πρόκειται να επιβληθούν κυρώσεις σε κράτη όπου καταβάλλονται λογικές αμοιβές και μισθοί, όπου η αγορά εργασίας εξακολουθεί να τηρεί κανόνες ή όπου τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης είναι υπερβολικά «κοινωνικά» – που σημαίνει υπερβολικά δαπανηρά. Οι τραπεζίτες-γκάγκστερ συνεχίζουν τη δραστηριότητά τους σαν να μην συνέβη τίποτα. Οι συντάξεις και οι μισθοί πρόκειται να περικοπούν, οι φόροι κατανάλωσης ενδέχεται να αυξηθούν. Οι εισφορές στα συστήματα ασφάλισης υγείας αυξάνονται, ενώ οι υπηρεσίες μειώνονται.

Υπό το πρίσμα των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στις υποθέσεις Viking, Laval και Rueffert, δεν ανησυχούν μόνο οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ότι η κοινωνική ισορροπία στην Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε επισφαλή θέση. Η έκκληση των συνδικαλιστικών οργανώσεων για την εφαρμογή ρήτρας κοινωνικής προστασίας αξίζει την πλήρη υποστήριξή μας. Τα δικαιώματα των εργαζομένων, τα δικαιώματα των συνδικαλιστικών οργανώσεων και η ανάγκη κοινωνικής προστασίας πρέπει να τύχουν της ίδιας σημασίας που αποδίδεται στην εσωτερική αγορά και την ελευθερία παροχής υπηρεσιών – ή να καταστούν ακόμα και προτεραιότητα έναντι των τελευταίων. Αυτό πρέπει να προσδιοριστεί με σαφήνεια στο πρωτογενές δίκαιο. Επισημαίνω αυτά τα γεγονότα, διότι οι σχετικές παράγραφοι φαίνονται απλώς ικανοποιητικές– στην πραγματικότητα, δεν επιφέρουν καμία αλλαγή.

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν μπορεί να διασφαλιστεί χωρίς ελάχιστα κοινωνικά πρότυπα. Η θέσπιση διάταξης κοινωνικής προόδου θα μπορούσε να βελτιώσει τη φήμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία έχει πληγεί έντονα, μεταξύ των απλών πολιτών και να συμβάλει στην εξάλειψη των κοινωνικών φόβων.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαπιστώνεται μία ανησυχητική, κατ’ εμέ, εξέλιξη, στο πλαίσιο της οποίας ολοένα περισσότεροι πολίτες εξωθούνται στην ανεύρεση εργασίας μέσω πρακτορείων προσωρινής απασχόλησης, στην ψευδή αυτοαπασχόληση και σε χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας σύντομης διάρκειας, και όπου τα κοινωνικά δικαιώματα των εργαζομένων φαίνεται να μπαίνουν στο περιθώριο. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όχι μόνο φαίνεται να περιορίζει τα πρότυπα προστασίας των εργαζομένων στη νομολογία του, αλλά επίσης αποκλείει επιχειρηματίες με κοινωνική δραστηριότητα κατά την ανάθεση δημόσιων συμβάσεων.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας επρόκειτο να βελτιώσει τα πάντα, όπως μας είχαν υποσχεθεί, αλλά, προσωπικά, δεν έχω δει καμία κοινωνική ανάκαμψη. Έχουν γίνει προσπάθειες, για παράδειγμα, να μειωθούν οι οικονομικές και κοινωνικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Πλην όμως, η πρόκληση προβλημάτων από τον έλεγχο και την εκτέλεση έργων σε πολλές περιοχές σημαίνει ότι το εν λόγω ταμείο δεν εκπληρώνει την αποστολή του. Θα ήθελα να επισημάνω παρεμπιπτόντως ότι οι ελευθερίες της εσωτερικής αγοράς περιλαμβάνουν πολύ συχνά τις ελευθερίες των πολυεθνικών κοινοπραξιών, οι οποίες συντρίβουν τους τοπικούς εργοδότες, δηλαδή τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Πιστεύω ότι αυτό πρέπει να αλλάξει το συντομότερο δυνατόν.

  Jean-Paul Gauzès (PPE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η Συνθήκη της Λισαβόνας αναμφίβολα θέτει στην Ευρώπη νέους κοινωνικούς στόχους. Η αειφόρος ανάπτυξη στην Ευρώπη βασίζεται στην υψηλή ανταγωνιστικότητα της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς, η οποία σημαίνει πλήρη απασχόληση και κοινωνική πρόοδο, καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και των διακρίσεων, προώθηση της δικαιοσύνης και εξάλειψη της φτώχειας. Η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβεβαιώνει τον ρόλο των κοινωνικών εταίρων και προωθεί τον κοινωνικό διάλογο μεταξύ των εκπροσώπων των συνδικαλιστικών ενώσεων και των ενώσεων εργοδοτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Επί αυτών των ποικίλων θεμάτων, η πραγματική κατάσταση σίγουρα δεν είναι αυτή που περιέγραψαν ορισμένοι ομιλητές σήμερα. Επί του παρόντος, μπορούμε να δραματοποιούμε την κατάσταση· είναι αλήθεια ότι υπάρχουν ανησυχητικές καταστάσεις, ότι η κρίση δεν έχει τελειώσει ακόμα, ότι έχει επιφέρει επιπτώσεις. Ωστόσο, η Ευρώπη λαμβάνει μέτρα στον τομέα αυτόν –τα οποία πρέπει να εξηγήσουμε στους πολίτες μας– ώστε να αποκατασταθεί η τάξη, ειδικότερα, στον χρηματοπιστωτικό τομέα, και, εν προκειμένω, είμαστε από τους πρώτους που καταβάλλουν προσπάθειες για την οργάνωση του συγκεκριμένου τομέα, βάσει του έργου μας.

Επιτρέψτε μου να προβώ σε ορισμένες σύντομες παρατηρήσεις. Σχετικά με τις υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος συγκεκριμένα, δηλώνω ξεκάθαρα ότι πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη ορισμένες ειδικές εθνικές ιδιαιτερότητες, διότι είναι αλήθεια ότι ορισμένοι συμπολίτες μας ανησυχούν κατά κάποιον τρόπο –αναφέρομαι, για παράδειγμα, στους Γάλλους–, σκεπτόμενοι, εσφαλμένα, ότι η Ευρώπη θέτει σε κίνδυνο τις δημόσιες υπηρεσίες που αποτελούν παράδοση στη Γαλλία. Ομοίως, σχετικά με τις δημόσιες συμβάσεις, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μεμονωμένες περιστάσεις, και ιδίως αυτές που επιτρέπουν τη συνεργασία μεταξύ αρκετών δημόσιων αρχών.

Ωστόσο, η κοινωνική πολιτική εξαρτάται από την υγεία της οικονομίας και από την οικονομική ανάπτυξη. Αυτός είναι ο βασικός στόχος της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς.

  Elizabeth Lynne (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σε αντίθεση με ορισμένους άλλους ομιλητές, δεν πιστεύω ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας επιφέρει τόσες αλλαγές στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής όσο σε ορισμένους άλλους τομείς.

Ακολουθούσαμε τη διαδικασία συναπόφασης στον τομέα της απασχόλησης επί σειρά ετών, αλλά, βάσει των διατάξεων γενικής εφαρμογής του Τίτλου ΙΙ, στο άρθρο 9 γίνεται αναφορά, μεταξύ άλλων, στην προστασία της ανθρώπινης υγείας. Μία οδηγία με αντίκτυπο στον εν λόγω τομέα είναι η οδηγία για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, και γνωρίζω ότι η Επιτροπή εξετάζει το συγκεκριμένο θέμα. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επί της οδηγίας για τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία στο πλαίσιο της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, πρέπει να διασφαλίσουμε –και ευελπιστώ να συμφωνήσουν τα κράτη μέλη– τη δυνατότητα χρήσης μαγνητικών τομογράφων τελευταίας τεχνολογίας.

Το άρθρο 10 στον Τίτλο II καλύπτει την καταπολέμηση των διακρίσεων. Όπως ανέφεραν αρκετοί ομιλητές, είναι εξαιρετικά σημαντικό να διασφαλίσουμε την αποδέσμευση από το Συμβούλιο της διαδικασίας έγκρισης της οριζόντιας οδηγίας σχετικά με την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες, καθώς και την άρση των ενστάσεων εκ μέρους των κρατών μελών που παρεμποδίζουν την εφαρμογή της, ούτως ώστε να μπορέσουμε να αποκτήσουμε μία οδηγία για την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες η οποία καταργεί πραγματικά τις διακρίσεις.

  Patrick Le Hyaric (GUE/NGL) . – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, δέον είναι να επισημανθεί ότι αυτό που κυριαρχεί στην εφαρμογή της Συνθήκης του Μάαστριχτ απέχει μακράν από αυτό που περιγράφετε: ούτε το άρθρο 9 ούτε το άρθρο 14 επιτυγχάνουν την προστασία των δημόσιων υπηρεσιών. Αντιθέτως, αυτό που επικρατεί είναι οι αρχές του ανταγωνισμού, της απεριόριστης ελεύθερης εμπορευματοποίησης, της αποδυνάμωσης της κοινωνικής προστασίας, της σύνθλιψης των συντάξεων και των μισθών και της απόρριψης της δίκαιης δημοσιονομικής εναρμόνισης.

Για παράδειγμα, το 2010 έχει ανακηρυχθεί «Ευρωπαϊκό έτος καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού». Κύριοι εκπρόσωποι της Επιτροπής και του Συμβουλίου, επιτρέψτε μας να επισημάνουμε επακριβώς τι έχετε πράξει, ερχόμενοι σε σύγκρουση με αυτούς τους στόχους. Οι αποφάσεις που ελήφθησαν τα δύο τελευταία έτη και που μάς εξωθούν σε υπερβολική λιτότητα, καθώς και το γεγονός ότι η Επιτροπή αναλαμβάνει ρόλο πραγματικού δικαστηρίου για την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας, έρχονται σε αντίθεση με κάθε κοινωνικό εγχείρημα. Αντί της πεποίθησης ότι η λιτότητα και ο κοινωνικός αναχρονισμός θα βγάλουν την Ευρωπαϊκή Ένωση από την κρίση, θεωρώ ότι πρέπει να ακολουθήσουμε τελείως διαφορετική συλλογιστική· εκ διαμέτρου αντίθετη, για την ακρίβεια. Η κοινωνική πρόοδος αποτελεί ισχυρό μέσο για τον τερματισμό της κρίσης.

Ως εκ τούτου, θα ήθελα να σας υποβάλω μία πρόταση, την οποία καταθέτω για περαιτέρω εξέταση. Η πρόταση περιλαμβάνει τη δημιουργία ενός νέου συστήματος, το οποίο θα επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να εξαγοράζει –μεταξύ άλλων, και μέσω της δημιουργίας χρήματος, όπως κάνουν όλες οι τράπεζες ανά τον κόσμο σήμερα– εξ ολοκλήρου ή εν μέρει το χρέος των κρατών μελών, όταν παρίσταται ανάγκη, δημιουργώντας, ταυτόχρονα, ένα ευρωπαϊκό ταμείο για την ανθρώπινη, την κοινωνική και την οικολογική ανάπτυξη.

Με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, αυτό το ταμείο θα πρέπει να επιτρέψει στις δημόσιες υπηρεσίες –ή τις κοινοτικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, εάν προτιμάτε– να επεκταθούν, και θα πρέπει να ενισχύει τη βιομηχανία, την έρευνα και την κατάρτιση.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL). – (PT) Οι πιέσεις που ασκούνται από την Επιτροπή και τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης στις χώρες με πιο εύθραυστη οικονομία και υψηλότερα επίπεδα φτώχειας έρχονται σε αντίθεση με όλες τις αρχές οικονομικής και κοινωνικής συνοχής, στις οποίες αναφέρθηκε η βελγική Προεδρία σήμερα, στο όνομα της αποκαλούμενης «κοινωνικής ρήτρας» της Συνθήκης της Λισαβόνας – του άρθρου 9.

Η αλήθεια είναι ότι η απόκλιση από τα παράλογα κριτήρια του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης κατέστη δυνατή μόνο, όταν αυτό κρίθηκε απαραίτητο για την παροχή στήριξης από τα κράτη μέλη προς τις τράπεζες, λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν από τα τοξικά προϊόντα που είχαν δημιουργήσει. Τώρα που οι τράπεζες έχουν απορροφήσει δισεκατομμύρια ευρώ από κρατικές ενισχύσεις και τα δημόσια χρέη των χωρών με τις μεγαλύτερες δυσκολίες έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, οι πιέσεις για τη μείωση των χρεών και των ελλειμμάτων επέστρεψαν, χωρίς καμία μέριμνα για την απασχόληση, την κοινωνική ενσωμάτωση ή τα οικουμενικά δικαιώματα της δημόσιας εκπαίδευσης και της υγειονομικής περίθαλψης, της στέγασης ή των μισθών και συντάξεων που εξασφαλίζουν αξιοπρεπή διαβίωση. Στο όνομα της βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών, τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται σε ορισμένες χώρες, όπως στην Ελλάδα και την Πορτογαλία, πολλαπλασιάζονται, οι κοινωνικές αδικίες αυξάνονται και η διαρκώς αυξανόμενη ανεργία, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός απειλούν 120 εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Εάν εφαρμοστεί το νέο πρόγραμμα λιτότητας που ανακοίνωσε η πορτογαλική κυβέρνηση, η Πορτογαλία θα διολισθήσει στην ύφεση, γεγονός που εγείρει αρκετά ερωτήματα. Τι είδους κοινωνική Ευρώπη είναι αυτή; Διανύοντας το «Ευρωπαϊκό έτος καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού», πού είναι οι διασφαλίσεις ελάχιστου εισοδήματος με τις οποίες θα αντιμετωπιστεί η φτώχεια; Πού σταματά η ενσωμάτωση των κοινωνικών στόχων και των στόχων κοινωνικής βιωσιμότητας στη μακροοικονομική πολιτική; Πού είναι η προστασία και η προώθηση των δημόσιων υπηρεσιών; Πότε θα υπάρξει διατομεακή κοινωνική κατευθυντήρια γραμμή και αποτελεσματική εκτίμηση των κοινωνικών επιπτώσεων, των πολιτικών του συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης, της πολιτικής ανταγωνισμού, της εσωτερικής αγοράς, της δημοσιονομικής και φορολογικής πολιτικής ή της νομισματικής πολιτικής; Αυτός είναι ο στόχος των αγώνων των εργαζομένων, οι οποίοι πολλαπλασιάζονται σε ολόκληρη την Ευρώπη.

  Othmar Karas (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, οι πολιτικοί στόχοι είναι σαφείς. Επιθυμούμε μια Ευρώπη με βιώσιμη κοινωνική οικονομία της αγοράς, θεμελιώδη δικαιώματα, κατάργηση κάθε είδους διάκρισης, πλήρη απασχόληση, ολοκληρωμένη κοινωνική ρήτρα, κοινωνική συνοχή και υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος, που πρόκειται να καθοριστούν μέσω της επικουρικότητας. Αυτός είναι ο στόχος μας. Ωστόσο, διαθέτουμε ελάχιστα μέσα σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να επιτύχουμε τον στόχο αυτόν. Τα περισσότερα μέσα τίθενται στη διάθεση των κρατών μελών. Χρειαζόμαστε ισορροπία μεταξύ της οικονομικής πολιτικής, της πολιτικής ανταγωνισμού και των κοινωνικών μέσων, ούτως ώστε να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε αυτούς τους στόχους σε ολόκληρη την Ευρώπη. Συνεπώς, πρέπει να διευρύνουμε τη νομισματική ένωση σε οικονομική και κοινωνική ένωση. Πρέπει επίσης να προβούμε σε δημόσια δήλωση και να παραδεχτούμε ξεκάθαρα ότι χρειαζόμαστε περισσότερες πράξεις αλληλεγγύης και ότι η κατάρτιση, η δημιουργία εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, η ανάπτυξη και η απασχόληση δεν είναι στοιχεία που πρέπει να αντιπαρατίθενται στην κοινωνική πλευρά της Ευρώπης· απεναντίας, αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση εάν επιδιώκουμε την καταπολέμηση της φτώχειας και του αποκλεισμού, καθώς και τον τερματισμό των δεινών που υφίστανται οι φτωχοί εργαζόμενοι.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, μόλις βγήκα από μια συνεδρίαση της διακομματικής ομάδας για τις δημόσιες υπηρεσίες. Μερικές φορές αναρωτιέμαι εάν απευθυνόμαστε στους ίδιους ανθρώπους. Για εσάς, όλα είναι μια χαρά. Στην καλύτερη περίπτωση, οι περισσότεροι συμμετέχοντες είτε δεν κατανοούν τίποτα από την ευρωπαϊκή νομοθεσία είτε την κατανοούν απλώς υπερβολικά καλά.

Μιλάτε για μέτρηση των κοινωνικών επιπτώσεων των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ιδού, λοιπόν, η πρότασή μου: πρόκειται για ενδιαφέροντα τομέα εργασίας – προχωρήστε, σας προκαλώ! Εάν, όπως υποστηρίζετε, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τις δημόσιες υπηρεσίες και, συγκεκριμένα, με τις τοπικές δημόσιες υπηρεσίες, τότε δεσμευθείτε για τη διεξαγωγή ορθής, εκ των βάθρων αναθεώρησης της ελευθέρωσης των δημόσιων υπηρεσιών σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο ελεύθερος και θεμιτός ανταγωνισμός υποτίθεται ότι θα μείωνε τις τιμές. Είμαι Γαλλίδα. Θα σας παραθέσω απλώς ορισμένα παραδείγματα, τα οποία εξηγούν ενδεχομένως γιατί οι Γάλλοι εκφράζουν κάποια δυσπιστία προς την Ευρώπη εν προκειμένω: οι τιμές των ταχυδρομικών υπηρεσιών, των σιδηροδρομικών μεταφορών, των αεροπορικών μεταφορών και των πλωτών/θαλάσσιων μεταφορών, οι οποίες ανατέθηκαν σε ιδιωτικές εταιρείες, έχουν αυξηθεί εκθετικά.

Η έννοια της καθολικής υπηρεσίας υποτίθεται ότι θα διασφάλιζε την πρόσβαση στις πλέον βασικές υπηρεσίες για όλους. Στην πραγματικότητα, για τους φτωχότερους πολίτες, είναι σχεδόν απρόσιτες, και τα κρούσματα διακρίσεων αυξάνονται συνεχώς. Τι απέγινε η μεγαλεπήβολη ιδέα σας για ανακατανομή του πλούτου, όταν γνωρίζουμε ότι οι ανισότητες μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων πολιτών συνεχίζουν να αυξάνονται παντού στην Ευρώπη;

Επομένως, ναι, κύριε Επίτροπε, όπως πολλοί βουλευτές σας ρώτησαν ήδη, πότε θα αποφασίσει η Επιτροπή να λάβει υπόψη τις επιπτώσεις των άρθρων 9 και 14 των Συνθηκών, καθώς και το πρωτόκολλο σχετικά με τις κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος; Με άλλα λόγια, πότε η Επιτροπή θα σεβαστεί τα δικαιώματα του Κοινοβουλίου; Τι φοβάστε επιτέλους;

  László Andor, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Επιτροπή στο σύνολό της, όπως και εγώ, πιστεύουμε ότι στόχος μας είναι η ανάπτυξη κοινωνικής οικονομίας της αγοράς. Μπορώ να δηλώσω, όσον αφορά εμένα προσωπικά και το χαρτοφυλάκιό μου, ότι, σε αυτήν τη φράση, η λέξη «κοινωνική» είναι σημαντικότερη από τη λέξη «αγορά». Εντέλει, η Επιτροπή πρέπει ασφαλώς να προτείνει, να παρουσιάσει και να εφαρμόσει λίαν ισορροπημένη προσέγγιση. Ωστόσο, ανέκαθεν εκπροσωπούσα τον τομέα των κοινωνικών στόχων, και λαμβάνουμε αυτόν τον τομέα σοβαρά υπόψη.

Επίσης, σημείωσα κατά τη διάρκεια της συζήτησης ότι το Κοινοβούλιο θα απογοητευόταν από την επικείμενη «Πράξη για την ενιαία αγορά» σε περίπτωση που δεν θα περιελάμβανε πολύ ισχυρή κοινωνική διάσταση. Επ’°αυτού ακριβώς του θέματος εργαζόμαστε: να διασφαλίσουμε ότι αυτό το πολύ σημαντικό έγγραφο θα είναι ισχυρό όσον αφορά κοινωνικά ζητήματα. Συμμετείχα στην αρμόδια ομάδα των Επιτρόπων και διασφάλισα τη συμπερίληψη στοιχείων που αφορούν τις συντάξεις και άλλα ζητήματα που είναι πολύ σημαντικά όσον αφορά την ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης της ευρωπαϊκής οικονομίας.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλά άλλα θέματα. Τάσσομαι αναμφισβήτητα κατά οιασδήποτε προσέγγισης προβλέπει μόνο ένα συγκεκριμένο είδος λύσης, π.χ. την ίδρυση ενός ακόμα οργάνου υψηλού επιπέδου, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα επιτύχουμε αποτελέσματα επί κοινωνικών ζητημάτων.

Τίποτα στην απάντησή μου δεν υποδηλώνει αντίθεση προς την εφαρμογή δυναμικής διαδικασίας για τις κοινωνικές υπηρεσίες γενικού ενδιαφέροντος (ΚΥΓΕ). Στην πραγματικότητα, βρισκόμαστε ήδη σε δυναμική διαδικασία για τις ΚΥΓΕ ενόψει της διάσκεψης της βελγικής Προεδρίας τον Οκτώβριο. Θα παρίσταμαι και στην έναρξη και στα συμπεράσματα αυτής της διάσκεψης και ευελπιστώ ότι θα τεθούν πολλά θέματα που σχετίζονται με τις ΚΥΓΕ και θα καθοδηγήσουν τα επόμενα βήματά μας.

Το θέμα των ΚΥΓΕ αντιμετωπίζεται πολύ σοβαρά στην επικείμενη ευρωπαϊκή πλατφόρμα κατά της φτώχειας, που θα δημοσιευτεί στο τέλος του έτους. Ο κ. Courard, ο υφυπουργός κοινωνικής ενσωμάτωσης και καταπολέμησης της φτώχειας του Βελγίου, αναφέρθηκε επίσης σε αυτό στην εισαγωγική ομιλία του.

Είμαι ανοικτός στη λήψη περαιτέρω μέτρων. Ωστόσο, θα ήθελα αρχικά να δω τις αντιδράσεις που θα προκαλέσουν αυτές οι εκδηλώσεις και τα έγγραφα στο ευρύτερο φάσμα των ενδιαφερόμενων μερών της Ευρώπης. Θα ήθελα να τονίσω ότι, παρόλο που επισήμως διαπιστώνεται κάποια ανάκαμψη, διανύουμε μία πολύ δύσκολη φάση της οικονομικής κρίσης και υπάρχουν ακόμα πολλά προβλήματα που προκαλούνται, όχι μόνο από την ίδια την κρίση, αλλά και από τα μέτρα για την έξοδο από αυτήν.

Η Επιτροπή ζητεί επίμονα να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντα των κοινωνικών υπηρεσιών και των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Τις τελευταίες εβδομάδες, εκφώνησα πολλούς λόγους και ζήτησα να δοθεί προσοχή στις μακροοικονομικές πολιτικές των κρατών μελών.

Η δημοσιονομική εξυγίανση είναι αναπόφευκτη, διότι ορισμένες χώρες έχουν συσσωρεύσει υψηλά χρέη. Ωστόσο, η λιτότητα –ιδιαίτερα η αστόχαστη λιτότητα– και οι κοντόφθαλμες περικοπές δαπανών δεν είναι αναπόφευκτες. Όλα τα κράτη μέλη, ακόμα και αυτά που δέχονται πιέσεις από τις αγορές, έχουν περιθώρια να εξετάσουν πώς θα επιτύχουν συνετή δημοσιονομική εξυγίανση. Όλοι έχουν τη δυνατότητα να εξισορροπήσουν τις διάφορες επιλογές –περικοπές δαπανών ή αυξήσεις των εσόδων–, και μπορούν να υιοθετήσουν αμερόληπτη προσέγγιση· μπορούν να λάβουν υπόψη τα συμφέροντα των ευάλωτων ομάδων. Αυτό είναι το αίτημα της Επιτροπής.

Ακόμα και σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, ζητούμε κοινωνική ευαισθησία. Σε αυτό μας έχει βοηθήσει πολύ το ευρωπαϊκό έτος. Επρόκειτο για εκστρατεία ευαισθητοποίησης και, στο πλαίσιο αυτό, στέφθηκε με επιτυχία, διότι βοήθησε να επιτευχθούν οι δύο πολύ σημαντικοί στόχοι της στρατηγικής «Ευρώπη 2020». Χωρίς αυτήν την εκστρατεία δεν θα μπορούσαμε να επιτύχουμε αποτελέσματα αναφορικά με τους πολύ φιλόδοξους στόχους της αύξησης των επιπέδων απασχόλησης και της μείωσης της φτώχειας στην Ευρώπη.

Φυσικά, κανείς δεν πιστεύει ότι αυτά μπορούν να επιτευχθούν εν μία νυκτί. Πρέπει να βελτιώσουμε τα μέσα μας. Δέχομαι όλα όσα ανέφεραν οι αξιότιμοι βουλευτές για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ). Δεν λειτουργεί τέλεια, αλλά βρισκόμαστε σε διαδικασία διερεύνησης των σημείων στα οποία το ΕΚΤ πρέπει να βελτιωθεί όσον αφορά την καινοτομία, τα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίζει και τον τρόπο που πρέπει να χρησιμοποιείται. Όλα αυτά είναι μέρος μιας διαδικασίας. Διεξάγεται σειρά διασκέψεων για τη συζήτηση όλων αυτών των στοιχείων, ιδίως στο πλαίσιο του τρόπου αντιμετώπισης της κατάστασης του πληθυσμού των Ρομά, μεταξύ άλλων θεμάτων. Η βελγική Προεδρία πραγματοποιεί διάσκεψη ειδικά για το πώς το ΕΚΤ θα μπορούσε να συμβάλλει περισσότερο στη μείωση της φτώχειας.

Διατηρώ επιφυλάξεις για την ίδρυση ενός νέου ταμείου. Πιστεύω ότι πρώτα πρέπει να διερευνήσουμε πώς μπορεί να χρησιμοποιηθεί το Κοινωνικό Ταμείο, με τα διαθέσιμα μέσα, για τη βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών. Εν προκειμένω, θα ήθελα να υπογραμμίσω τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων όσον αφορά την ανάπτυξη των υποδομών και των υπηρεσιών στην Ευρώπη.

Κανείς δεν ζητεί την ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών. Πρόκειται πρωτίστως για αρμοδιότητες των κρατών μελών. Ωστόσο, εάν οι κανόνες της ΕΕ σχετικά με τις δημόσιες συμβάσεις ή τις κρατικές ενισχύσεις, για παράδειγμα, εφαρμοστούν ορθά, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις σημαντικές παραμέτρους, θα διασφαλίσουν ποιότητα, αποδοτικότητα ως προς το κόστος και διαφάνεια. Αυτοί είναι πολύ σημαντικοί στόχοι και δεν πρέπει να τους υπονομεύουμε, ιδίως τη διαφάνεια, ενώ προσπαθούμε να επιτύχουμε άλλους στόχους, όσο σημαντικοί ή σχετικοί και εάν είναι αυτοί.

Ελπίζω οι παρατηρήσεις αυτές να είναι πειστικές και οι επικείμενες εκδηλώσεις, ιδίως η επόμενη διάσκεψη για τις ΚΥΓΕ και τη φτώχεια, να προσφέρουν πολλές ευκαιρίες για τη συζήτηση των επόμενων βημάτων μας. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι η μείωση της φτώχειας και η βελτίωση των κοινωνικών προτύπων στην Ευρώπη βρίσκονται στο επίκεντρο των εργασιών της Επιτροπής, καθώς και στο επίκεντρο της προσωπικής μου ατζέντας.

  Philippe Courard, ασκών την Προεδρία του Συμβουλίου. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους βουλευτές για την ποιότητα των παρεμβάσεών τους.

Το Συμβούλιο ζήτησε από την Επιτροπή να αναπτύξει μία πλατφόρμα, η οποία δεν θα περιορίζεται στη φτώχεια, αλλά θα διαμορφώνει πραγματικά μία ευρύτερη δυναμική σχετικά με την καταπολέμηση του αποκλεισμού και τον ρόλο της κοινωνικής πρόνοιας.

Θα ήθελα επίσης να δηλώσω ότι, κατά τη λήψη των μέτρων λιτότητας, στα οποία μόλις αναφέρθηκε ο κ. Επίτροπος, ήταν προφανώς σημαντικό να εξεταστούν τα μέτρα που επρόκειτο να ληφθούν προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η λιτότητα δεν θα οδηγήσει τους πολίτες σε περαιτέρω φτώχεια. Η καταπολέμηση της φτώχειας πραγματικά δεν πρέπει να λησμονηθεί σήμερα.

Ακόμα, θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή για τις προσπάθειές της όσον αφορά την ενίσχυση της ασφάλειας δικαίου στο πλαίσιο των κοινωνικών υπηρεσιών γενικού ενδιαφέροντος (ΚΥΓΕ), και, συγκεκριμένα, σε συνάρτηση με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.

Επιθυμούμε πραγματικά να συνεχιστούν οι συζητήσεις, ιδίως στο πλαίσιο της επιτροπής κοινωνικής προστασίας, και να βελτιωθεί ο διάλογος με τα διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη, θεσμικά και μη θεσμικά. Όπως τόνισε ο κ. De Rossa, είναι σαφές ότι, στη συζήτηση σχετικά με τις ΚΥΓΕ, η συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι, και πρέπει να παραμείνει, ευρεία. Το άρθρο 14 είναι επίσης ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να αξιοποιήσουμε στις συζητήσεις μας για τις ΚΥΓΕ. Εξάλλου, θα είναι ένα από τα σημαντικά θέματα συζήτησης στο πλαίσιο του τρίτου φόρουμ στις 26 και 27 Οκτωβρίου.

Τέλος, οι συζητήσεις σχετικά με κοινωνικά θέματα είναι δύσκολες εντός του Συμβουλίου λόγω των δημοσιονομικών περιορισμών, όπως γνωρίζετε. Ωστόσο, οι κοινωνικές υπηρεσίες εκτελούν απαραίτητα καθήκοντα –απολύτως απαραίτητα–, που, ως εκ τούτου, απαιτούν πολύ ιδιαίτερη προσοχή και, παρότι τα ειδικά χαρακτηριστικά τους αναγνωρίζονται, πρέπει να προβλέψουμε έναν ειδικό τρόπο αντιμετώπισής τους.

Θα ολοκληρώσω την ομιλία μου ευχαριστώντας τον Επίτροπο κ. Andor για τον δυναμισμό του και την επιθυμία του να σημειωθεί πρόοδος σε όλα τα ζητήματα που αφορούν τις κοινωνικές υποθέσεις.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MIGUEL ANGEL MARTÍNEZ MARTÍNEZ
Αντιπροέδρου

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η χρηματοπιστωτική κρίση συνέβαλε στη σοβαρή υποβάθμιση της κοινωνικής κατάστασης στην Ευρώπη. Η ανάκαμψη γίνεται αισθητή με βραδείς ρυθμούς, με υψηλά ποσοστά ανεργίας και ασθενή οικονομική ανάπτυξη. Η στρατηγική «Ευρώπη 2020» (ΕΕ 2020) στοχεύει στην κατάρτιση ενός σχεδίου για τη διευκόλυνση της δημιουργίας οικονομικής ανάπτυξης, η οποία θα μπορέσει να προσφέρει υψηλότερα επίπεδα απασχόλησης και μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα εντός της Ένωσης. Οι καθοριστικές πρωτοβουλίες της συνιστούν οδό που πρέπει να ακολουθήσουμε για να δημιουργήσουμε μία Ευρώπη με λιγότερους περιορισμούς για τους Ευρωπαίους. Η Συνθήκη της Λισαβόνας ενισχύει τη διάσταση της κοινωνικής πολιτικής της Ευρώπης. Η Ευρώπη ανήκει στους ευρωπαίους πολίτες και μέρος της αποστολής της είναι να συνεισφέρει στην προώθηση της απασχόλησης και στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας. Θα ήθελα να τονίσω τον εξαιρετικά σημαντικό ρόλο του διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, και τον ρόλο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ως κινητήριας δύναμης για την οικονομία. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τους στόχους της Συνθήκης της Λισαβόνας σχετικά με τα κοινωνικά ζητήματα μέσω των ειδικών προτάσεων που περιλαμβάνονται στη στρατηγική ΕΕ 2020, καθορίζοντας, για παράδειγμα, πρωτοβουλίες όπως «Μια βιομηχανική πολιτική για την εποχή της παγκοσμιοποίησης» ή η «Ατζέντα για νέες δεξιότητες και θέσεις εργασίας». Η Ευρώπη πρέπει να γίνει πιο ανταγωνιστική και να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης χωρίς, ωστόσο, να λησμονεί τον χωρίς περιορισμούς χαρακτήρα της και να στοχεύει σε στη βιώσιμη ανάπτυξη η οποία διασφαλίζει την κοινωνική ενσωμάτωση.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβεβαιώνει εκ νέου τη δέσμευση των κρατών μελών για τα βασικά κοινωνικά δικαιώματα που περιέχονται στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη (1961) και στον Κοινοτικό Χάρτη Θεμελιωδών Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Εργαζομένων (1989). Η Συνθήκη της Λισαβόνας επιβεβαιώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εργάζεται για την αειφόρο ανάπτυξη της Ευρώπης. Η οικονομία της ΕΕ είναι μία κοινωνική οικονομία της αγοράς, η οποία προωθεί σε μεγάλο βαθμό την ανταγωνιστικότητα. Οι στόχοι της περιλαμβάνουν την πλήρη απασχόληση, την κοινωνική πρόοδο, καθώς και υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και βελτίωση της ποιότητάς του. Η ΕΕ καταπολεμά τον κοινωνικό αποκλεισμό και τις διακρίσεις, και προάγει τη δικαιοσύνη και την κοινωνική προστασία, την ισότητα των φύλων, την αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών και την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών.

Τον Αύγουστο, το ποσοστό ανεργίας στην ΕΕ των 27 ανερχόταν στο 9,6%, ενώ το ποσοστό ανεργίας των νέων στο 20%. Η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση είχε δραματικές επιπτώσεις στον κοινωνικό ιστό, και ο βασικός προβληματισμός των Ευρωπαίων σήμερα είναι οι θέσεις εργασίας και η ποιότητα ζωής τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αφορά πρωτίστως τα 500 εκατομμύρια των πολιτών της, και για αυτόν ακριβώς τον λόγο η Ευρώπη πρέπει να έχει κοινωνική διάσταση. Η κοινωνική Ευρώπη πρέπει να παρέχει θέσεις εργασίας και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για τους ευρωπαίους πολίτες, υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και την προοπτική ένταξης στην αγορά εργασίας για τους νέους της, και αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης για τους συνταξιούχους της.

14. Τρίτες χώρες οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών (συζήτηση)

  Πρόεδρος. - Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A7-0256/2010) της κ. Fajon, εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 539/2001 περί του καταλόγου τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων υπόκεινται στην υποχρέωση θεώρησης για τη διέλευση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών, και του καταλόγου τρίτων χωρών οι υπήκοοι των οποίων απαλλάσσονται από την υποχρέωση αυτή (COM(2010)0256 – C7-0134/2010 – 2010/0137(COD)).

  Tanja Fajon, εισηγήτρια. – (SL) Κύριε Πρόεδρε, κύριοι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κυρία Malmström, κύριοι εκπρόσωποι του Συμβουλίου, φυσικά, κυρίες και κύριοι, θα προσπαθήσω να χρησιμοποιήσω τέσσερα λεπτά τώρα και, αν χρειαστεί, αλλά δύο στο τέλος.

Η Αλβανία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη έχουν εκπληρώσει όλους τους όρους και είναι έτοιμες για την ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβεβαίωσε αυτήν την εξέλιξη, όπως άλλωστε και εμείς την περασμένη εβδομάδα στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, χωρίς ούτε μια ψήφο κατά. Οι προσδοκίες των πολιτών της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης ότι αύριο, στην παρούσα Αίθουσα, θα δώσουμε το πράσινο φως, είναι θεμιτές, επειδή αυτοί το αξίζουν.

Θα ήθελα να καλωσορίσω τον κ. Sven Alkalaj, υπουργό των Εξωτερικών της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και την κ. Jozefina Topalli, πρόεδο του αλβανικού κοινοβουλίου, που κάθονται στο θεωρείο και παρακολουθούν προσεκτικά αυτήν τη συζήτηση. Έφθασε η στιγμή να στείλουμε ένα μήνυμα σε αυτές τις δύο χώρες: είμαστε έτοιμοι για εσάς, έχετε εκπληρώσει τους όρους. Θα γκρεμίσουμε τα τείχη της θεώρησης που είχαν απομονώσει τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Αγωνιζόμαστε για την επίτευξη αυτού του κοινού μας στόχου εδώ και πολύ καιρό και θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που συμμετείχατε σε αυτήν τη διαδικασία, ιδίως την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο. Είμαι πολύ χαρούμενη που για το θέμα αυτό η χώρα μου, η Σλοβενία, διαδραμάτισε πολύ σημαντικό ρόλο.

Για τους πολίτες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και της Αλβανίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση μερικές φορές μοιάζει να είναι πολύ πιο μακριά από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Με την ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων, κάνουμε ένα πολύ μεγάλο βήμα για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών και τη συνέχιση των επιτακτικών μεταρρυθμίσεων που δεν έχουν γίνει ακόμα και που είναι απαραίτητες για να τους φέρουμε πιο κοντά στην πλήρη ένταξη.

Η Αλβανία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη κατέστησαν τα σύνορά τους ασφαλή, διασφάλισαν την ασφάλεια των βιομετρικών διαβατηρίων και ανέλαβαν σημαντικές πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση της διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος.

Πέρυσι, η Ευρωπαϊκή Ένωση ελευθέρωσε το καθεστώς θεωρήσεων για την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο και η χαρά τους ήταν απερίγραπτη. Και αυτό είναι σημαντικό, επειδή, πριν από περίπου είκοσι χρόνια, οι πολίτες των Δυτικών Βαλκανίων ταξίδευαν στη Δύση χωρίς να χρειάζονται κανενός είδους θεώρηση. Έχω την εντύπωση ότι αυτό δεν είναι απλά ένα διπλωματικό δώρο. Είναι τώρα καθήκον μας, το καθήκον της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εκπληρώσουμε την υπόσχεσή μας. Αυτό που διακυβεύεται εδώ είναι η αξιοπιστία μας και η αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι, τον περασμένο Νοέμβριο, ήταν το ίδιο το Κοινοβούλιο, μαζί με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που ανέλαβε να εξετάσει το θέμα της ελευθέρωσης του καθεστώτος θεωρήσεων για την Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στο πλαίσιο μιας ταχείας διαδικασίας, όταν αυτές οι χώρες εκπλήρωσαν τους όρους.

Ως εκ τούτου, σας απευθύνω έκκληση να υποστηρίξετε την έκθεσή μου, ούτως ώστε να μπορέσουμε να στείλουμε ένα πραγματικά θετικό μήνυμα προς τις δύο αυτές χώρες. Οι πολίτες τους το αξίζουν όσο ποτέ άλλοτε και πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα μας ακολουθήσουν και οι ευρωπαϊκές μας κυβερνήσεις.

Κυρίες και κύριοι, εκπρόσωποι της Επιτροπής και του Συμβουλίου, ας προσπαθήσουμε να κάνουμε άλλο ένα βήμα ώστε να επιτρέψουμε στους πολίτες της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης να ταξιδέψουν ελεύθερα πριν από τα καθολικά Χριστούγεννα, δηλαδή, πριν από το τέλος αυτού του έτους, ούτως ώστε να μπορέσουν να επισκεφθούν συγγενείς και φίλους τους κατά τη διάρκεια των διακοπών. Κάτι ανάλογο κάναμε πέρυσι με την ΠΓΔΜ, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο, και εγώ πιστεύω ότι με τη θέληση που μας διακρίνει, θα μπορέσουμε να κάνουμε το ίδιο και φέτος.

Για να τελειώσω, θα ήθελα να προσθέσω ότι ένα «ναι» από εμάς στο Κοινοβούλιο αύριο θα είναι μια αναγνώριση της πολύ σκληρής προσπάθειας που κατέλαβαν και οι δύο χώρες, τόσο η Βοσνία-Ερζεγοβίνη όσο και η Αλβανία. Αυτές εκπλήρωσαν όλους τους όρους, που είναι και το βασικότερο κριτήριο για εμάς, και πιστεύω ότι αυτή η αναγνώριση θα αποτελέσει ένα καλό κίνητρο για τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων επειδή θα δείξει ότι η σκληρή προσπάθεια πραγματικά ανταμείβεται.

  Cecilia Malmström, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω εκφράζοντας τις ευχαριστίες μου στην εισηγήτρια, την κ. Fajon, για την προσήλωσή της, τον ενθουσιασμό της και το δύσκολο έργο που έφερε σε πέρας σχετικά με το θέμα αυτό. Ήταν μεγάλη τιμή για εμένα που συνεργάστηκα μαζί σας –καθώς και με τους σκιώδεις εισηγητές– στην κοινή μας προσπάθεια να χορηγήσουμε ένα καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης στους πολίτες της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.

Η πρόταση που συζητήσαμε σήμερα επιβεβαιώνει τη βούληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη δέσμευσή μας σχετικά με την ελευθέρωση των απαιτήσεων θεώρησης μικρής διάρκειας για τους πολίτες όλων των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων. Αυτό εντάσσεται στο πλαίσιο της Ατζέντας της Θεσσαλονίκης και αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής ένταξης που εφαρμόζουμε για τα Δυτικά Βαλκάνια.

Υποστηρίζοντας ένα ελεύθερο καθεστώς δεν στέλνουμε μόνο ένα πολιτικό μήνυμα. Το μήνυμα αυτό ναι μεν είναι σημαντικό, ωστόσο διευκολύνουμε με απτό τρόπο και τις διαπροσωπικές επαφές, αυξάνουμε τις επιχειρηματικές ευκαιρίες και τις πολιτιστικές ανταλλαγές και προσφέρουμε σε ανθρώπους την ευκαιρία να γνωριστούν μεταξύ τους – προσφέρουμε στους πολίτες της Βοσνίας και της Αλβανίας την ευκαιρία να γνωρίσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση και αντίστροφα.

Βρισκόμαστε σήμερα σε αυτό το σημείο ως αποτέλεσμα της σκληρής προσπάθειας των αρχών και των πολιτών αυτών των δύο χωρών, και θα ήθελα να εξάρω αυτήν την προσπάθεια. Τους συγχαίρω για τις προσπάθειες που κατέβαλαν και τα σημαντικά αποτελέσματα που πέτυχαν. Οι αποτελεσματικές συνομιλίες για την ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων μεταξύ των δύο χωρών και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής λειτούργησαν ως μια πολύ ισχυρή πρωτοβουλία και ένα κίνητρο για την επίσπευση των μεταρρυθμίσεων με στόχο την επίτευξη των προτύπων της ΕΕ στους καίριους τομείς της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της ασφάλειας.

Οι δύο χώρες σημείωσαν σημαντική πρόοδο ως προς τη βελτίωση της ασφάλειας των διαβατηρίων, την ενίσχυση των ελέγχων των συνόρων, την ενδυνάμωση του θεσμικού πλαισίου για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και της διαφθοράς, καθώς και στις εξωτερικές τους σχέσεις και στα θεμελιώδη δικαιώματα. Η Επιτροπή παρακολουθούσε ενδελεχώς τις ενέργειές τους.

Στην πρότασή μας τον Μάιο αυτού του έτους, η Επιτροπή εντόπισε έναν περιορισμένο αριθμό στόχων αναφοράς που δεν είχαν ακόμα υλοποιηθεί, με αποτέλεσμα να χρειαστεί περαιτέρω παρακολούθηση. Η προσέγγιση αυτή ακολούθησε ακριβώς τα πρότυπα της προσέγγισης που είχαμε υιοθετήσει το 2009 για το Μαυροβούνιο και τη Σερβία.

Σε ό,τι αφορά την Αλβανία, ο στόχος αναφοράς που δεν είχε ακόμα επιτευχθεί αφορούσε την ανάπτυξη μιας πολιτικής για την υποστήριξη της επανένταξης επαναπατριζομένων Αλβανών, την ενίσχυση των ικανοτήτων επιβολής του νόμου για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος και της διαφθοράς, και τέλος, την αποτελεσματική εφαρμογή της κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων του οργανωμένου εγκλήματος.

Σε ό,τι αφορά τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, οι απαιτήσεις που δεν είχαν εκπληρωθεί ήταν η ενίσχυση των ικανοτήτων επιβολής του νόμου για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, ενέργειες για τη βελτίωση της ανταλλαγής ηλεκτρονικών δεδομένων, και την εναρμόνιση των ποινικών κωδικών σε επίπεδο κρατών και οντοτήτων.

Με βάση τα αναλυτικά στοιχεία που παρείχαν οι δύο χώρες, τις αποστολές εμπειρογνωμόνων με την πολύτιμη συμμετοχή των εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών φέτος το καλοκαίρι και, αργότερα, με τη βοήθεια και άλλων διαθέσιμων στοιχείων, η Επιτροπή ήταν σε θέση να παρουσιάσει, στις 14 Σεπτεμβρίου, την αξιολόγησή μας για την εκπλήρωση των λοιπών στόχων αναφοράς που δεν είχαν επιτευχθεί. Αυτή έδειξε ότι και οι δύο χώρες είχαν λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να εκπληρώσουν τους στόχους αναφοράς που δεν είχαν επιτευχθεί, όπως ακριβώς απαριθμούνταν στην πρόταση του Μαΐου αυτού του έτους.

Κατά συνέπεια, η Επιτροπή θεωρεί ότι όλες οι προϋποθέσεις που παρατίθενται στον οδικό χάρτη έχουν εκπληρωθεί, και με βάση αυτό, προτείνουμε να χορηγήσουμε το καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης. Θέλω ωστόσο να υπογραμμίσω ότι το καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης των δύο χωρών περιλαμβάνει επίσης και ευθύνες. Προκειμένου να αποφευχθούν καταχρήσεις, είναι εξαιρετικά σημαντικό η Αλβανία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να περιορίσουν τις εισροές ατόμων που υποβάλουν ανυπόστατα αιτήματα χορήγησης ασύλου. Στην πτυχή αυτή δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στο πλαίσιο των επαφών που είχε η Επιτροπή με τις δύο χώρες και γνωρίζω ότι ήδη καταβάλλονται προσπάθειες από τις δύο χώρες για το ζήτημα αυτό.

Εσείς θα πρέπει να συνεχίσετε τις εκστρατείες ενημέρωσης προκειμένου να ενημερώσετε κατάλληλα τους πολίτες σας εξηγώντας τους την έννοια της ταξιδιωτικής θεώρησης σύντομης διάρκειας και τι συνεπάγεται, και προειδοποιώντας κυρίως για το ενδεχόμενο κατάχρησής της για σκοπούς ασυμβίβαστους με την ταξιδιωτική θεώρηση.

Τώρα είμαστε εδώ –και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα– και εύχομαι το Συμβούλιο να μπορέσει να ολοκληρώσει την εξέταση της παρούσας πρότασης τις προσεχείς εβδομάδες και ότι θα μπορούμε να έχουμε μια επίσημη έγκριση που θα επιβεβαιωθεί τον Νοέμβριο.

  Sarah Ludford, συντάκτρια γνωμοδότησης της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου, όπως έκανε και η κ. Malmström νωρίτερα, να εκφράσω τις ειλικρινείς μου ευχαριστίες στην Tanja Fajon για την προσήλωσή της, την υπομονή της και τη σκληρή εργασία της. Ήμουν ένα απλό μέλος της ομάδας της, υπό την ηγεσία της τους τελευταίους δεκαοχτώ μήνες, και ξέρω ότι αυτή, όπως και εγώ, πίστευε ότι της έχει ανατεθεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό καθήκον.

Λέγεται ότι –επικαλούμαι την αγγλική μετάφραση της αναφοράς– ο γάλλος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Pierre Lellouche, χαρακτήρισε την πολιτική θεωρήσεων «ζήτημα ασφάλειας». Αυτός φέρεται να είπε τις προάλλες στην Εθνική Συνέλευση ότι «η θέση μου και η θέση της κυβέρνησης είναι ότι το θέμα των θεωρήσεων αποτελεί ζήτημα ασφάλειας. Δεν είναι μόνο ένα διπλωματικό δώρο που κάνουμε στο πλαίσιο της διαδικασίας». Όπως είπα, επικαλούμαι την αγγλική μετάφραση.

Ναι, συμφωνούμε, αλλά θα επανέλθω στο θέμα της ασφάλειας σε λίγο. Ασφαλώς και δεν πρόκειται –και η Tanja Fajon αναφέρθηκε σε αυτό– για διπλωματικό δώρο. Αλλά αυτός συνέχισε και φέρεται να δήλωσε ότι η Γαλλία θα ζητήσει εγγυήσεις ασφάλειας από τις δύο χώρες. Αυτό ακριβώς όμως έκανε και η Επιτροπή στο πλαίσιο του τυπικού, προσεκτικά καταρτισμένου οδικού χάρτη ο οποίος είχε την πλήρη στήριξη του Συμβουλίου Υπουργών και του Κοινοβουλίου.

Έτσι, όλες οι παρατηρήσεις της Επιτρόπου Malmström ήταν απολύτως εύστοχες και επίσης, έχει δίκιο όταν λέει ότι πρέπει να καταστεί σαφές –και θα καταστεί είμαι βέβαιη για αυτό– στους πολίτες από τις εθνικές αρχές των δύο αυτών χωρών ότι το δικαίωμα αυτό δεν πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο κατάχρησης· ότι πρόκειται για ένα δικαίωμα πραγματοποίησης ενός ταξιδιού μικρής διάρκειας, για τουρισμό, για ανταλλαγές, για επιχειρηματικές δραστηριότητες και ούτω καθεξής, και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για άλλους λόγους, όπως π.χ. για εργασία.

Ας επανέλθω όμως τώρα στο ζήτημα της ασφάλειας με την ευρύτερη έννοια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αφορά την ασφάλεια με την ευρύτερη έννοια και αυτό εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο της διεύρυνσης των οριζόντων, της καταπολέμησης του εθνικισμού, της καταπολέμησης των εθνοτικών συγκρούσεων, της οικοδόμησης μιας ηπείρου ειρήνης και ευημερίας, και αυτό είναι που θέλουμε: να ανοίξουμε τα μάτια και των πολιτών αυτών των χωρών.

Σε αυτήν την προσπάθεια συμμετέχουμε όλοι και ελπίζουμε να τους προετοιμάσουμε για να γίνουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα εγχείρημα που αφορά την ασφάλεια. Κάναμε αυτήν τη συμφωνία. Είπαμε, αν προχωρήσετε σε μια σειρά από αλλαγές, θα απαλλαχθείτε από την υποχρέωση θεώρησης όταν ταξιδεύετε. Αν η Γαλλία, ή οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος είχε αμφιβολίες γύρω από αυτό το ταξίδι, τότε αυτοί δεν θα έπρεπε να είχαν στηρίξει ποτέ τον οδικό χάρτη ελευθέρωσης του καθεστώτος θεωρήσεων. Δεν πρέπει τώρα να αθετήσουν αυτήν την υπόσχεση.

  Anna Maria Corazza Bildt, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είμαι χαρούμενη που απόψε μπορούμε επιτέλους να πούμε στους πολίτες της Αλβανίας και της Βοσνίας: «Δεν σας ξεχάσαμε».

Ελπίζω η ψηφοφορία στην αυριανή Ολομέλεια να δείξει την ισχυρή δέσμευση αυτού του Κοινοβουλίου για την ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων για την Αλβανία και τη Βοσνία. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα προτρέπει το Συμβούλιο να σεβαστεί τη δέσμευσή του όπως περιλαμβάνεται στην κοινή διακήρυξη που εγκρίθηκε από τη σουηδική Προεδρία, σχετικά με τη χορήγηση ενός καθεστώτος απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης το συντομότερο δυνατόν.

Τώρα που επιτεύχθηκαν οι στόχοι αναφοράς –σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή –οι πολίτες της Αλβανίας και της Βοσνίας θα πρέπει να δουν το φως στην άκρη του τούνελ και τα Χριστούγεννα, να ταξιδέψουν στον χώρο Σένγκεν της ΕΕ χωρίς την υποχρέωση θεώρησης.

Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είναι αταλάντευτα προσηλωμένο στην επίσπευση της διαδικασίας ελευθέρωσης του καθεστώτος των θεωρήσεων, επιφυλάσσοντας ισότιμη μεταχείριση για όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Ακολουθήσαμε μια σταθερή, ρεαλιστική και αξιόπιστη γραμμή σε όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, υποστηρίζοντας τις αρχές και αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη μεταρρυθμιστική διαδικασία ενώ την ίδια στιγμή σεβαστήκαμε τις εύλογες ανησυχίες των ευρωπαίων πολιτών για το ζήτημα της ασφάλειας.

Εκφράζω ειλικρινά τη λύπη μου για τις εσφαλμένες προσδοκίες που καλλιεργήθηκαν με μη ρεαλιστικά χρονοδιαγράμματα, και με χαροποιεί το ότι η άλλη πτέρυγα αυτού του Κοινοβουλίου, ακολούθησε και αυτήν τη ρεαλιστική οδό αναγνωρίζοντας, δυστυχώς, ότι ήταν αδύνατο να υπάρξει άλλος πιο σύντομος δρόμος. Ήμασταν έτοιμοι όταν ήταν και αυτοί έτοιμοι. Τώρα είναι έτοιμοι, και συγχαίρουμε τις αρχές της Βοσνίας και της Αλβανίας για την επιτυχή υλοποίηση των μεταρρυθμίσεών τους.

Η ενδυνάμωση του κράτους δικαίου, η καταπολέμηση του εγκλήματος και της διαφθοράς είναι σημαντικά στοιχεία για τους πολίτες της περιοχής και βοηθούν στη γεφύρωση του χάσματος με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι διαπροσωπικές επαφές, όπως είπε και η Επίτροπος κ. Malmström, και η αποβολή του αισθήματος της απομόνωσης, είναι σημαντικά στοιχεία για την προώθηση της σταθερότητας στην περιοχή στο πλαίσιο μίας ευρωπαϊκής προοπτικής.

Είδα από κοντά την πολιορκία του Σαράγεβου και ήμουν παρούσα στον πόλεμο της Βοσνίας για πολλά χρόνια. Η έκκληση των ανθρώπων που ένιωθαν εγκλωβισμένοι και εγκαταλελειμμένοι με έχει σημαδέψει και αποτελεί τη βάση της προσήλωσής μου από τη στιγμή που μπήκα σε αυτήν την Αίθουσα το καλοκαίρι του 2009.

  Monika Flašíková Beňová, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (SK) Θα ήθελα καταρχάς να ευχαριστήσω τη συνάδελφό μου, Tanja Fajon, για την παρούσα έκθεση.

Κανένας δεν μπορεί να αρνηθεί ότι τις δύο τελευταίες δεκαετίες, μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάποιων κρατών των Δυτικών Βαλκανίων, έχει ανεγερθεί ένα «τείχος θεωρήσεων» όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται. Ευτυχώς ένα μέρος αυτού του τείχους κατεδαφίστηκε πέρυσι, όταν καταργήσαμε την υποχρέωση θεώρησης για τους πολίτες της Μακεδονίας, του Μαυροβουνίου και της Σερβίας. Η προσπάθεια αυτή πρέπει ωστόσο να συνεχιστεί και τα πλεονεκτήματα της κυκλοφορίας χωρίς θεωρήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη πρέπει να επεκταθούν και στους πολίτες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, της Αλβανίας και, ίσως στο μέλλον, και του Κοσσυφοπεδίου.

Θα πρέπει καταρχάς να αναφερθεί ότι οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών πραγματοποίησαν τεράστια πρόοδο τον τελευταίο χρόνο, ικανοποιώντας όλες σχεδόν τις απαιτήσεις της Επιτροπής. Δεύτερον, κυρίες και κύριοι, δεν μπορούμε να είμαστε τόσο αφελείς και να πιστεύουμε ότι το ισχύον καθεστώς εμποδίζει τους εγκληματίες να διασχίζουν τα σύνορα. Αυτοί ξέρουν πάντα να βρίσκουν τον τρόπο. Σήμερα δεν μιλάμε για εγκληματίες, ούτε καν για πολιτικούς, επιχειρηματίες ή επαγγελματίες. Μιλάμε για τους απλούς πολίτες των Βαλκανίων. Δεν μιλάμε για τη διαφύλαξη θέσεων εργασίας ή το δικαίωμα διαμονής. Σήμερα συζητάμε για το θεμελιώδες δικαίωμα των μελλοντικών πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ταξιδεύουν ελεύθερα στην Ένωση και να σφυρηλατούν κοινωνικούς και επαγγελματικούς δεσμούς με συνεταίρους από τα κράτη μέλη της ΕΕ. Τρίτον, η ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων θα συμβάλλει στη σταθεροποίηση των Δυτικών Βαλκανίων ενισχύοντας την πολιτική και οικονομική συνεργασία, στην τόνωση της λαϊκής στήριξης για την ΕΕ και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, στη διεύρυνση των οριζόντων των πολιτών και στην ανάσχεση των δυνάμεων του αντιευρωπαϊκού εξτρεμισμού.

Η μοναδική επιφύλαξη που έχω γύρω από την έκθεση αφορά το Κοσσυφοπέδιο. Συμφωνώ με την κ. Fajon ότι οι απλοί πολίτες αυτής της περιοχής δεν θα πρέπει να γίνονται όμηροι της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης αλλά, την ίδια στιγμή, είναι απαραίτητο να παρθεί μια σαφής απόφαση για την ελεύθερη κυκλοφορία των Κοσοβάρων με τέτοιον τρόπο ώστε οι επικεφαλής τους να μην αρχίσουν να την ερμηνεύουν εσφαλμένα ως de facto αναγνώριση της διακήρυξης της ανεξαρτησίας τους. Πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια τώρα ώστε να ισχύσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα το καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για τους πολίτες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και της Αλβανίας. Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη σημείωσε ραγδαία πρόοδο τους τελευταίους μήνες, μετά τον Ιούλιο του περασμένου έτους όταν η ΕΕ αποφάνθηκε ότι οι χώρες αυτές δεν είχαν εκπληρώσει τους όρους για την ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων. Όσο τα πλεονεκτήματα αυτά παραχωρούνται σε ορισμένα μόνο κράτη, θα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της αποσταθεροποίησης της περιοχής, καθώς και ο κίνδυνος διαμελισμού του πολιτικού και εθνοτικού μωσαϊκού σε ακόμα μικρότερα κομμάτια. Οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών εργάστηκαν σκληρά τους τελευταίους μήνες, για να διορθώσουν τις αδυναμίες τους, να καλύψουν τον χαμένο χρόνο, και να φθάσουν σε ένα ποιοτικό επίπεδο ανάλογο με εκείνο των γειτονικών τους χωρών.

Η γνώση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επιτρέψει σύντομα στους πολίτες και των δύο χωρών –και ιδίως της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης– να ταξιδεύουν ελεύθερα χωρίς θεώρηση θα μειώσει τον κίνδυνο κλιμάκωσης της εθνοτικής και πολιτικής αστάθειας, θα ενισχύσει την πολιτική και οικονομική συνεργασία, θα τονώσει τη λαϊκή στήριξη προς την ΕΕ και τις προοπτικές ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, θα διευρύνει τους ορίζοντες των ανθρώπων και θα εξαλείψει τις δυνάμεις του αντιευρωπαϊκού εξτρεμισμού.

  Nathalie Griesbeck, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, και εγώ με τη σειρά μου θα ήθελα να συγχαρώ τη συνάδελφό μας, κ. Fajon για την εξαιρετική της έκθεση, και να πω επίσης ότι, αν και μιλάμε για ένα πρώτο πολύ σημαντικό βήμα ή στάδιο, ωστόσο η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης που προτείνεται στην παρούσα έκθεση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της προόδου στην πορεία προς την ολοκλήρωση.

Όπως είπατε και εσείς, κυρία Fajon, η στιγμή αυτή είναι πράγματι πολύ σημαντική για όλους τους ενδιαφερόμενους πολίτες, για τους οποίους η ελευθερία κυκλοφορίας συνιστά έναν πολύ σημαντικό παράγοντα ως προς την ικανότητά τους να γίνουν πολίτες ανοιχτοί προς τον υπόλοιπο κόσμο. Έχω και εγώ την ίδια ακριβώς επιθυμία με εσάς, να δω δηλαδή αυτήν την έκθεση να εγκρίνεται πολύ γρήγορα ώστε μέχρι τα Χριστούγεννα να δρομολογηθούν εξελίξεις.

Ωστόσο, δεν θα ήθελα να σταματήσουμε εκεί, αλλά θα προτιμούσα η διαδικασία να μας επιτρέψει να προχωρήσουμε περαιτέρω. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τους πολίτες του Κοσσυφοπεδίου να είναι οι μοναδικοί πολίτες των Βαλκανίων που δεν μπορούν να ταξιδεύουν ελεύθερα, και εύχομαι η Επιτροπή να διερευνήσει το ζήτημα αυτό χωρίς καθυστέρηση.

Συνεπώς, διατηρώντας τις ευρωπαϊκές μας απαιτήσεις –και, ως Γαλλίδα, υποστηρίζω πλήρως τη βαρόνη Ludford όταν λέει ότι η κυβερνητική θέση δεν είναι η μοναδική άποψη στη Γαλλία– προτείνω να συνεχίσουμε άφοβα προς την κατεύθυνση της ελευθέρωσης.

  Marije Cornelissen, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, είμαι απολύτως πεπεισμένη ότι, αύριο, η μεγάλη πλειοψηφία αυτού του Κοινοβουλίου θα ψηφίσει υπέρ των ταξιδιών χωρίς θεώρηση για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την Αλβανία. Και καλά θα κάνει. Παρά τα διάφορα πολιτικά προβλήματα, οι χώρες αυτές εργάστηκαν πολύ σκληρά για να συμμορφωθούν προς αυτά τα κριτήρια. Στην πραγματικότητα, σημείωσαν μεγαλύτερη πρόοδο σε σύγκριση με την πρόοδο που είχαν σημειώσει η Σερβία και η ΠΓΔΜ όταν τους είχε χορηγηθεί απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης. Ως εκ τούτου, δεν ανησυχώ για τη βαθμολογία του Κοινοβουλίου μας. Έχουμε πει ότι τα κριτήρια είναι κριτήρια, και μόλις μια χώρα συμμορφώνεται προς αυτά, εμείς θα προσφέρουμε στους πολίτες της τη δυνατότητα να πραγματοποιούν ταξίδια χωρίς θεώρηση. Αυτό είναι σημαντικό για τους νέους, τους επιχειρηματίες και για όλους.

Εκείνο που με ανησυχεί όμως είναι το Συμβούλιο Υπουργών. Κυκλοφορούν φήμες ότι ορισμένες χώρες τρέφουν αμφιβολίες. Εύχομαι οι φήμες αυτές να είναι ανυπόστατες. Αν το Συμβούλιο δεν επιτρέψει την πραγματοποίηση ταξιδιών χωρίς θεώρηση σύντομα, τότε θα στείλει λάθος μήνυμα. Και εμείς θα πέσουμε στην παγίδα της λογικής των δύο μέτρων και δύο σταθμών. Η αντίληψη που θα επικρατούσε είναι ότι τα κριτήρια στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σημασία επειδή στην πραγματικότητα όλα εξαρτώνται από πολιτικά παιχνίδια. Ότι το Συμβούλιο δεν εμπιστεύεται την άποψη της Επιτροπής. Και μετά που θα μας οδηγήσει όλο αυτό;

Το θέμα στην πραγματικότητα είναι αρκετά απλό. Η Επιτροπή έχει επισημάνει ότι η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η Αλβανία έχουν συμμορφωθεί προς τα κριτήρια και ως εκ τούτου, αυτό πρέπει να αναγνωρισθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο Υπουργών το συντομότερο δυνατό. Μπορεί να έχουν τη δική τους άποψη για την Επιτροπή και τους πολιτικούς αυτών των χωρών, αλλά το θέμα εδώ είναι οι άνθρωποι που ζουν εκεί.

  Charles Tannock, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων αποτελεί σημαντικό βήμα για κάθε χώρα που επιζητεί στενότερες σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η διευκόλυνση των μετακινήσεων των καλόπιστων πολιτών από τρίτες χώρες προς την ΕΕ για επαγγελματικούς λόγους ή για τουρισμό είναι σημαντική και εντάσσεται στο πλαίσιο της ενσωμάτωσης αυτών των χωρών στη δική μας Ένωση.

Η θετική εμπειρία της επέκτασης της ελευθέρωσης του καθεστώτος θεωρήσεων στο Μαυροβούνιο –για την οποία είχα το προνόμιο να είμαι ο εισηγητής αυτού του Κοινοβουλίου– στη Σερβία και στη Μακεδονία, έδωσαν περαιτέρω ώθηση στις φιλοδοξίες αυτών των χωρών για ένταξη στην ΕΕ. Ωστόσο, πρέπει τελικά να δώσουμε σε όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων ίσες ευκαιρίες για να πετύχουν αυτό το καθεστώς αν πληρούν τις ανάλογες προϋποθέσεις. Σε τελική ανάλυση, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη δυνατότητα που είχαν την εποχή της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Επομένως η επέκταση, σήμερα, της ελευθέρωσης του καθεστώτος θεωρήσεων στην Αλβανία και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη είναι μια φυσική εξέλιξη μιας μακρόπνοης στρατηγικής πολιτικής την οποία επικροτώ εξ ονόματος της Ομάδας μου. Θα πρέπει όμως να επιμείνουμε για την επίτευξη και τη διατήρηση από όλες αυτές τις χώρες των υψηλών προδιαγραφών ως προς τη βιομετρική ασφάλεια των διαβατηρίων. Η ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων είναι προνόμιο και όχι αυτόματο δικαίωμα που μπορεί να θεωρείται δεδομένο.

Σε ό,τι αφορά το Κοσσυφοπέδιο, εξακολουθούν να υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με την ποιότητα της ασφάλειας των διαβατηρίων και το οργανωμένο έγκλημα. Έως ότου απαντηθούν πλήρως αυτά τα ερωτήματα, το Κοσσυφοπέδιο πρέπει αναγκαστικά να μείνει εκτός του πεδίου εφαρμογής των πολιτικών μας. Αν και εγώ, εν προκειμένω, δεν αντιτάσσομαι καταρχήν στην τελική ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων για το Κοσσυφοπέδιο. Παρόλο που πέντε χώρες της ΕΕ δεν το αναγνωρίζουν, αυτό από μόνο του, δεν θα πρέπει να είναι λόγος για να μην χορηγηθεί στο Κοσσυφοπέδιο ως επικράτεια το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Καμία χώρα της ΕΕ δεν αναγνωρίζει την Ταϊβάν, και τυχαίνει να είμαι και ο πρόεδρος της Ομάδας Φιλίας αυτού του Κοινοβουλίου με τη συγκεκριμένη επικράτεια, αλλά παρ’ όλα αυτά, η Ένωσή μας αναμένεται σύντομα –και πολύ σωστά– να χορηγήσει προνόμια απαλλαγής θεώρησης για τους υπηκόους της Ταϊβάν. Επομένως και το Κοσσυφοπέδιο, όπως περίπου η Ταϊβάν, θα πρέπει μακροπρόθεσμα να απολαύσει τα ίδια δικαιώματα όταν η στιγμή θα είναι κατάλληλη.

  Cornelia Ernst, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στην κ. Fajon για την εξαιρετική της έκθεση, η οποία αποτελεί μια πραγματική πρόοδο στο ζήτημα αυτό. Η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών υποστηρίζει αναφανδόν την ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων για όλα τα Δυτικά Βαλκάνια, και σε αυτήν την περίπτωση, είμαστε φυσικά υπέρ της άρσης της απαίτησης θεώρησης για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την Αλβανία, με στόχο κυρίως να δρομολογηθεί το άνοιγμα αυτών των χωρών και επειδή κάτι τέτοιο θα προσέφερε καλύτερες ευκαιρίες για τη συνολική τους ανάπτυξη. Ευχόμαστε αυτές οι ευκαιρίες όντως να αξιοποιηθούν.

Προσωπικά, θα ήθελα επίσης πολύ σύντομα να υπάρξει ανάλογη ρύθμιση και για το Κοσσυφοπέδιο – ή τουλάχιστον να πραγματοποιηθούν διερευνητικές συνομιλίες. Η ανάγκη για αυτό είναι επιτακτική, καθώς στην αντίθετη περίπτωση το Κοσσυφοπέδιο θα μοιάζει με ένα μικρό νησί στα Δυτικά Βαλκάνια που είναι ουσιαστικά απομονωμένο. Εκείνο που με ανησυχεί όμως –και θέλω να το θίξω αυτό– είναι ότι την ίδια στιγμή πιέζουμε για την εισαγωγή βιομετρικών δεδομένων. Θέλω να είμαι σαφής ως προς αυτό: η χρήση βιομετρικών δεδομένων είναι περισσότερο αμφιλεγόμενη από ποτέ, και το σημαντικότερο, η χρήση αυτών των δεδομένων δεν είναι ασφαλής. Αυτό το λέω με αφορμή την είδηση που μεταδόθηκε πριν από λίγες ημέρες στη Γερμανία ότι οι κωδικοί PIN γίνεται να υποκλαπούν και έχουν ήδη υποκλαπεί. Πρέπει να καταστεί γνωστό ότι τέτοια πράγματα μπορούν να συμβούν.

Ας κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να διασφαλίσουμε όχι μόνο ότι η απαίτηση θεώρησης για αυτές τις χώρες θα καταργηθεί, αλλά και ότι θα ξεκινήσει η οικονομική και κοινωνική τους ανάπτυξη. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη να γίνει αυτό και στις δύο χώρες· είναι οι πολίτες που το κέρδισαν αυτό. Εμείς στην ΕΕ θα πρέπει να εργαστούμε για την επίτευξη αυτού του στόχου.

  Mario Borghezio, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, θα καταψηφίσουμε αυτήν την έκθεση επειδή μεταξύ άλλων η εισηγήτρια προτείνει να ασκηθεί πίεση στην Επιτροπή και το Συμβούλιο ώστε να επισπευθεί η διαδικασία ελευθέρωσης του καθεστώτος θεωρήσεων για το Κοσσυφοπέδιο. Συνειδητοποιούμε τι συζητάμε; Συνειδητοποιούμε ότι το Κοσσυφοπέδιο δυσκολεύεται να επανεντάξει χιλιάδες Ρομά που είχαν ζητήσει άσυλο στη Γερμανία; Πρόκειται για μια ιδιαίτερο λεπτό ζήτημα για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Συνειδητοποιούμε ότι η ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων –η οποία όπως άκουσα θα χρησιμοποιηθεί μόνο από σπουδαστές και αξιόπιστα άτομα, αν και προσωπικά δεν συμμερίζομαι καθόλου αυτήν την αισιόδοξη άποψη– σημαίνει πολύ απλά ότι η Ευρώπη θα μετατραπεί σε «θερμοκήπιο» των Ρομά; Είναι το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμαστε αυτήν τη στιγμή, λαμβάνοντας υπόψη τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με την ένταξη και την επίλυση του ιδιαίτερα σοβαρού προβλήματος των Ρομά.

Σε ό,τι αφορά την Αλβανία, θα ήθελα να επισημάνω ότι η Επιτροπή, και τον Μάιο, είχε προτείνει την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης στον χώρο Σένγκεν με ηλεκτρονικά διαβατήρια. Η πρόταση ωστόσο δεν προωθήθηκε εξαιτίας της αδυναμία της Αλβανίας σε σχέση με την επανένταξη των επαναπατρισθέντων Αλβανών.

Πιστεύω ότι υπάρχουν ζητήματα ασφάλειας και ελέγχου που λειτουργούν σαν βαρίδια στην ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων. Πρέπει να το σκεφτούμε πολύ προσεκτικά: οι θεωρήσεις είναι απαραίτητες, και αυτό δεν χωράει αμφιβολία!

  Daniël van der Stoep (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η αντιπροσωπεία του ολλανδικού Κόμματος για την Ελευθερία (PVV) τάσσεται κατά της αππαλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την Αλβανία, δύο χώρες που συμμετέχουν, με την ιδιότητα του μέλους και του παρατηρητή αντίστοιχα, στον Οργανισμό της Ισλαμικής Διάσκεψης. Πρόκειται για έναν οργανισμό που υποστηρίζει τη σαρία ως βάση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και που κρατά όμηρο τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών με τον απροκάλυπτο αντισημιτισμό του. Πώς στην ευχή μπορείς να προσφέρεις συμβολικά δώρα σε χώρες που ισχυρίζονται ότι ο νόμος της σαρία αποτελεί τη βάση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Η σαρία είναι ένας νόμος που διέπει κάθε πτυχή της ζωής σε μια ισλαμική κοινωνία, από το αστικό και οικογενειακό δίκαιο, μέχρι το ποινικό δίκαιο. Υπαγορεύει πώς πρέπει να τρως, να ντύνεσαι, ακόμα και πώς πρέπει να χρησιμοποιείς την τουαλέτα. Η καταπίεση των γυναικών είναι καλή, η κατανάλωση αλκοόλ είναι κακή. Αυτό είναι κάτι που είναι έξω από τη λογική μου.

Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πώς ο νόμος αυτός μπορεί να συνυπάρξει με τα τόσο προσφιλή στην Ευρωπαϊκή Ένωση θεμελιώδη και ανθρώπινα δικαιώματα; Οι δύο αυτές χώρες μπορούν κάλλιστα να χαρακτηρισθούν ως οι πιο διεφθαρμένες χώρες στην Ευρώπη, και παρόλ’αυτά, το Κοινοβούλιο κρίνει αναγκαίο να τις ανταμείψει και να τις απαλλάξει από την υποχρέωση θεώρησης, επειδή είναι λιγότερο διεφθαρμένες από τη Ζιμπάμπουε. Αυτό κρύβεται πίσω από δηλώσεις του τύπου «Μωρέ, αυτό θα τους επιτρέψει να επισκεφθούν τις οικογένειές τους ή να ολοκληρώσουν κάποιο πρόγραμμα σπουδών στο εξωτερικό». Όλα αυτά είναι φυσικά ανοησίες αφού η δυνατότητα αυτή υπάρχει ήδη. Μόνο που πρώτα οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να λάβουν ένα έγγραφο που να τους παρέχει σχετική άδεια. Είναι απολύτως παράλογο να τους απαλλάξεις από την υποχρέωση θεώρησης με το σκεπτικό ότι διαφορετικά θα παγιδευτούν στις αξιοκαταφρόνητες μικρές τους χώρες. Τι ανοησίες είναι αυτές! Οι ολλανδικές πόλεις έχουν ήδη κατακλυστεί από ορδές Πολωνών, Ρουμάνων και Βουλγάρων. Είναι αρκετοί για να σε φθάσουν στα άκρα. Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης το μόνο που θα πετύχει είναι να επιδεινώσει την κατάσταση. Πόσο πολύ λυπηρό!

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Emine Bozkurt (S&D). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα στον κ. van der Stoep. Είπατε ότι αυτές οι χώρες χρησιμοποιούν τη σαρία ως τη βάση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να μας αναφέρετε ποιες συγκεκριμένες προτάσεις έχουν συζητήσει τα κοινοβούλια της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και της Αλβανίας προκειμένου για την καθιέρωση της σαρία και την ημερομηνία πραγματοποίησης των εν λόγω συζητήσεων; Κάνετε μια υπόθεση που δεν μπορείτε να στοιχειοθετήσετε, έτσι δεν είναι; Εύχομαι να μπορείτε, αλλά να το ξέρουμε.

  Daniël van der Stoep (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η κ. Bozkurt γνωρίζει ασφαλώς ότι εγώ δεν μπορώ να ξέρω επακριβώς κάθε τι που συμβαίνει στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στην Αλβανία, και ούτε με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο, για να είμαι και ειλικρινής. Θα ήθελα να της υπενθυμίσω το γεγονός ότι η Διακήρυξη του Καΐρου ορίζει ρητά ότι η σαρία αποτελεί τη βάση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η Αλβανία έχουν υπογράψει αυτήν τη διακήρυξη. Θα μπορούσατε να μου εξηγήσετε πως είναι δυνατόν να μην βλέπετε τίποτα το μεμπτό σε αυτό; Αν θεωρείς τη σαρία ως βάση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε πρέπει να μην είσαι στα συγκαλά σου, κάνω λάθος; Αυτό μόνο μπορώ να πω για το ζήτημα αυτό.

  Agustín Díaz de Mera García Consuegra (PPE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα καταρχάς να συγχαρώ την κ. Fajon που εκπόνησε μια έκθεση η οποία απαιτούσε τόσο μεγάλη προσήλωση με τόσο αποφασιστικό τρόπο.

Θα ήθελα επίσης να συγχαρώ τη συνάδελφο και φίλο μου, κ. Corazza Bildt για την αποφασιστικότητά της και το πάθος της προκειμένου να ανταποκριθεί στη δέσμευση των απαλλαγών από την υποχρέωση θεώρησης για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την Αλβανία, οι οποίες αμφότερες τις χρειάζονται απεγνωσμένα.

Όπως και εσείς, έτσι και εγώ ήμουν στο Σαράγεβο και στο Mostar κατά τη διάρκεια του πολέμου όπως επίσης βίωσα και τις μαζικές εκτοπίσεις πληθυσμών του Milosevic και την αλληλεγγύη των Αλβανών. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο εκφράζω τη χαρά μου εδώ σήμερα, κύριε Πρόεδρε, διότι, ευτυχώς απονέμεται δικαιοσύνη. Ύστερα από τη σύνοδο κορυφής της Θεσσαλονίκης τον Ιούνιο του 2003, όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε το πρώτο ευπρόσδεκτο βήμα και δεσμεύθηκε να απαλλάξει τα Δυτικά Βαλκάνια από τις θεωρήσεις, και μετά και το πρώτο στάδιο όπου οι δύο χώρες δεν εκπλήρωσαν τις απαιτήσεις, μπορούμε πλέον να επιβεβαιώσουμε εκ νέου και να επικροτήσουμε τη δέσμευση ότι τελικά, οι Αλβανοί και οι Βόσνιοι θα έχουν τη δυνατότητα να ταξιδεύουν στην επικράτεια της ΕΕ.

Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, η ανάγκη αποκατάστασης της σταθερότητας στα Βαλκάνια, ιδίως στις χώρες που στο μέλλον θα ενταχθούν σίγουρα στην Ένωση, και διευκόλυνσης της κινητικότητας ενός πληθυσμού που στην παρούσα φάση είναι απομονωμένος, πρέπει κατά την άποψή μου να αποτελέσει μια από τις πολιτικές υποχρεώσεις του Κοινοβουλίου.

  Emine Bozkurt (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια κ. Tanja Fajon. Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, οι άνθρωποι νιώθουν σαν να έχουν παγιδευτεί σε ένα κλουβί μετά τον πόλεμο της δεκαετίας του 1990. Τώρα, τελικά, η πόρτα θα ανοίξει για αυτούς ώστε να βγουν έξω.

Αύριο είναι η ημέρα που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί να στείλει ένα σαφές μήνυμα ότι οι πολίτες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και της Αλβανίας είναι καλοδεχούμενοι επισκέπτες στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμπέρανε ότι και οι δύο χώρες έχουν εκπληρώσει τους στόχους αναφοράς για την ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων. Οι μεταρρυθμίσεις είναι σημαντικές για αυτές τις χώρες αλλά και για την ΕΕ επίσης. Έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος σε ό,τι αφορά την ασφάλεια των συνόρων και τη βελτίωση της συνεργασίας για την καταπολέμηση του διασυνοριακού εγκλήματος –όπως η εμπορία ανθρώπων και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών– και θα είναι δυνατόν να επιστρέφονται άτομα που διαμένουν παράνομα σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Η εμπειρία της ελευθέρωσης των θεωρήσεων έδειξε ότι οι ηγέτες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης ήταν πρόθυμοι και ικανοί να συμφωνήσουν για τη διεκπεραίωση των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων άμεσα. Εύχομαι η συνεργασία και η αποτελεσματικότητα αυτών των μεταρρυθμίσεων να χρησιμεύσει ως παράδειγμα για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις οι οποίες όχι μόνο είναι απαραίτητες για την ένταξη στην ΕΕ, αλλά έχουν και τεράστια σημασία για τους ανθρώπους που θα μπορούν επιτέλους να επισκέπτονται τις οικογένειές τους, και αναφέρομαι κυρίως στην ευρεία διασπορά που διαθέτει η Βοσνία-Ερζεγοβίνη στην Ευρώπη. Είναι επίσης εξαιρετικά σημαντικό για τους νέους και τους σπουδαστές να σκεφθούν το ευρωπαϊκό τους μέλλον. Αυτοί θα έχουν την ευκαιρία να κοιτάξουν πέρα από τα τείχη της ίδιας τους της χώρας. Εύχομαι να πουν στους νέους ηγέτες τους να τοποθετήσουν ψηλά στην ατζέντα τους την ένταξη στην ΕΕ.

Το τελευταίο πράγμα που θέλουμε είναι μια μαύρη τρύπα στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή –και εμείς στο Κοινοβούλιο– θέλουμε να άρουμε αυτήν την απομόνωση. Υποσχεθήκαμε στις χώρες ότι θα ελευθερώναμε το καθεστώς των θεωρήσεών τους μόλις αυτές θα εκπλήρωναν τα κριτήρια. Με τη συναίνεση της Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τα δύο τρίτα των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων θα αναγνωρίσουν την προσπάθεια και την πρόοδό τους. Θέλω να δω και το Συμβούλιο να εκπληρώσει την υπόσχεσή του ούτως ώστε, οι Βόσνιοι και οι Αλβανοί να δουν επιτέλους φως στην άκρη του μεγάλου τούνελ.

  Jelko Kacin (ALDE). – (SL) Συγχαρητήρια Tanja. Κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, ας είμαστε σαφείς για την Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και για ποιον λόγο αυτές δεν κατάφεραν να διασφαλίσουν την ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων για τους πολίτες τους πέρυσι. Ο λόγος είναι ότι δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν σε κάποιες πολιτικές τους υποχρεώσεις κάτι το οποίο θα έδειχνε την ευθύνη τους απέναντι στους πολίτες τους. Φέτος ωστόσο, τα κοινοβούλια και οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών πέρασαν με επιτυχία τις δοκιμασίες τους. Αν και αυτό το έκαναν μόλις την τελευταία στιγμή αφού κάποιοι από τους συναδέλφους που κάθονται σε αυτά τα έδρανα συνεχίζουν να έχουν αμφιβολίες.

Εμείς, στην Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελεύθερων και Δημοκρατών για την Ευρώπη προσβλέπουμε στην ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων και θα θέλαμε να πούμε στους πολίτες της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης ότι αυτοί είναι φίλοι μας, εταίροι μας και αγαπητοί γείτονές μας. Θα είναι ευπρόσδεκτοι όταν θα έρθουν να επισκεφθούν εμάς και τους συγγενείς τους οι οποίοι, με τη σκληρή τους δουλειά και μαζί μας, χτίζουν μια ενωμένη, καλύτερη, πλουσιότερη και μεγαλύτερη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η απόφαση για την ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων που θα ληφθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί κοινό μας επίτευγμα, ένα σημαντικό πολιτικό και ειλικρινές ανθρώπινο μήνυμα. Η ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων έχει στόχο να ωφελήσει τους πολίτες αυτών των χωρών και όχι να ανταμείψει τους πολιτικούς τους. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις και των δύο χωρών πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους και να πείσουν τους υπουργούς τους για το εσωτερικό των κρατών μελών της ΕΕ να είναι αταλάντευτα προσηλωμένοι στην εφαρμογή και την απρόσκοπτη τήρηση των κανόνων και των υποχρεώσεων που έχουν αναλάβει.

  Ulrike Lunacek (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, και εγώ με τη σειρά μου θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Fajon, εξ ονόματος της Ομάδας μου, για το εξαιρετικό της έργο και να εκφράσω επίσης τις ευχαριστίες μου στην Επίτροπο κ. Malmström, καθώς πιστεύω ότι αμφότερες διαδραμάτισαν πολύτιμο ρόλο και προέβησαν στις σωστές ενέργειες. Η ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο αύριο θα καταστήσει την υπόσχεση ενός ευρωπαϊκού μέλλοντος πιο απτή για τους πολίτες της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Θα είναι επιτέλους δυνατό να διασφαλίσουμε για αυτούς εκείνο που πέτυχαν πέρυσι οι πολίτες της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της Μακεδονίας. Αυτή η ευρεία συναίνεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αύριο θα αποτελέσει σαφή πρόκληση προς το Συμβούλιο για να καταστήσει, και αυτό, σαφές στην επόμενη σύνοδο του Νοεμβρίου, ότι θα δώσει το πράσινο φως προκειμένου να συνεχίσουμε, όπως ακριβώς έκανε έχει ήδη κάνει η Επιτροπή και θα κάνει αύριο και το Κοινοβούλιο.

Όπως ήδη αναφέρθηκε, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε λίγα κράτη μέλη να αρχίσουν τώρα να αμφιταλαντεύονται και να προβάλουν νέα επιχειρήματα, όπως π.χ. η ανάγκη νέων εγγυήσεων ασφαλείας, όταν ξέρουμε πολύ καλά ότι ο μοναδικός λόγος για τον οποίον συμβαίνει αυτό είναι οι πολιτικές συζητήσεις στο εσωτερικό τους – δεν υπάρχει στην πραγματικότητα αιτιολογική βάση για τα κριτήρια, που η Αλβανία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη έχουν ήδη εκπληρώσει. Με άλλα λόγια, αύριο, θα προκαλέσουμε το Συμβούλιο να δώσει το πράσινο φως, όπως θα έχει ήδη κάνει τόσο η Επιτροπή όσο και το Κοινοβούλιο.

Ως εισηγήτρια για το Κοσσυφοπέδιο, πρέπει ωστόσο να πω –και αυτή η παρατήρηση απευθύνεται και στην κ. Flašíková Beňová που δυστυχώς νομίζω ότι δεν βρίσκεται πια στην Αίθουσα– ότι το Κοσσυφοπέδιο είναι ένα ανεξάρτητο κράτος. Αυτό είναι αλήθεια παρά το γεγονός ότι τα πέντε κράτη μέλη της ΕΕ που δεν το έχουν αναγνωρίσει, δεν θέλουν να αντικρίσουν την πραγματικότητα. Αυτό είναι γεγονός· είναι η πραγματικότητα. Ως εισηγήτρια για το Κοσσυφοπέδιο, απευθύνω επίσης έκκληση στην Επιτροπή να παράσχει στην κυβέρνηση του Κοσσυφοπεδίου έναν οδικό χάρτη προκειμένου να γίνει μια αρχή, και έτσι η απαλλαγή από τις θεωρήσεις, η ελευθερία πραγματοποίησης ταξιδιών να μπορέσει να φανεί στον ορίζοντα και για τους πολίτες του Κοσσυφοπεδίου.

  Jaroslav Paška (EFD). – (SK) Η πρόταση που κατατέθηκε –ένας κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου– θα δώσει τη δυνατότητα στους πολίτες της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε μια περίοδο που αρκετές ισλαμικές οργανώσεις απειλούν την Ευρώπη με τρομοκρατικές επιθέσεις, η πρόταση αυτή αποτελεί, κατά την άποψή μου, μια απροσδόκητη και θετική χειρονομία, με πιθανό αποδέκτη ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο. Ωστόσο, έξω από το πλαίσιο του κανονισμού, υπάρχει η αναφορά στο Κοσσυφοπέδιο που εμφανίστηκε στην αιτιολογική έκθεση. Σύμφωνα με τα δύο τρίτα των κρατών μελών των Ηνωμένων Εθνών, βάσει των όρων του ψηφίσματος αριθ. 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και του κεφαλαίου 1, άρθρο 2, παράγραφος 7 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί τυπικά νόμιμο τμήμα της Σερβικής Δημοκρατίας, ακόμα και αν σήμερα τελεί υπό καθεστώς ειδικής προστασίας. Ως εκ τούτού, νομίζω, κυρία Επίτροπε ότι πρέπει να σεβαστούμε απαρέγκλιτα το διεθνές δίκαιο στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου, και να μην διαχωρίσουμε τους πολίτες της Σερβίας με βάση τον τόπο διαμονής τους ή εθνικά κριτήρια, αλλά να επιτρέψουμε στους πολίτες της σερβικής επαρχίας του Κοσσυφοπεδίου να ταξιδεύουν σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με σερβικό διαβατήριο όπως ακριβώς κάνουν και άλλοι πολίτες της Σερβίας.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, δεν είναι και τόσο σοφή η ιδέα για την ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων για χώρες όπως η Βοσνία-Ερζεγοβίνη και η Αλβανία. Στην αιτιολογική της έκθεση, η κ. Fajon ανέφερε με αυτά ακριβώς τα λόγια ότι η απόφαση αυτή αφορά κυρίως σπουδαστές και νέους που έρχονται να επισκεφθούν τους φίλους και τις οικογένειές τους. Είστε όντως τόσο αφελής ή απλά κάνετε την αφελή, προσπαθώντας με τον τρόπο αυτόν να μην δείτε κατάματα την πραγματικότητα; Παραδείγματος χάρη, υποστηρίζετε στην έκθεσή σας ότι η κατάργηση της απαίτησης θεώρησης θα συμβάλλει στην εξάλειψη της εθνοτικής και πολιτικής αστάθειας. Ας το παραδεχθούμε· το μόνο πράγμα που θα κάνουμε είναι απλά να εισαγάγουμε μεγάλο μέρος αυτής της αστάθειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Επιτρέψτε μου να σας διαβάσω ένα απόσπασμα από μια έκθεση της Europol, του Eurojust και του Frontex, σχετικά με την κατάσταση της εσωτερικής ασφάλειας στην ΕΕ. Πρόκειται για ένα έγγραφο με ημερομηνία 7 Μαΐου 2010. «Η Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο, η Σερβία, το Μαυροβούνιο και η ΠΓΔΜ αποτελούν χώρες διέλευσης προς την ΕΕ για τους λαθρομετανάστες και τα θύματα του εμπορίου ανθρώπων, για σεξουαλική εκμετάλλευση, προϊόντα κάνναβης, ηρωίνη, κοκαΐνη, τσιγάρα, συνθετικά φάρμακα και πρόδρομους, πλαστά ευρώ και πυροβόλα όπλα. Οι αλβανόφωνες ομάδες του οργανωμένου εγκλήματος καταλαμβάνουν περίοπτη θέση, ιδίως στη διακίνηση ηρωίνης και γυναικών για σεξουαλική εκμετάλλευση». Τέλος αποσπάσματος. Ως εκ τούτου, αντί να σκληρύνουμε τους ελέγχους, σχεδιάζουμε τώρα να καταργήσουμε τις θεωρήσεις, να ανοίξουμε διάπλατα τις πόρτες μας και να κάνουμε το πρόβλημα του εισαγόμενου εγκλήματος ακόμα χειρότερο.

  Andrey Kovatchev (PPE). – (BG) Επικροτώ την έκθεση της κ. Fajon και την πρόταση της Επιτροπής για την άρση του καθεστώτος θεωρήσεων για την Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Στην πράξη φάνηκε ότι, δυστυχώς, οι θεωρήσεις δεν είναι πάντα η πιο αποτελεσματική μέθοδος για την ανάσχεση της λαθρομετανάστευσης και του οργανωμένου εγκλήματος. Αυτοί που υποφέρουν περισσότερο από τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς είναι οι απλοί άνθρωποι και κυρίως οι νέοι. Οι περιορισμοί δεν επιτρέπουν στους μελλοντικούς πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δουν και να εκτιμήσουν ό,τι έχουμε πετύχει μαζί στην Ευρώπη και να συναντήσουν και να γίνουν φίλοι με άλλους Ευρωπαίους της ηλικίας τους. Θα ήθελα να επισημάνω ύστερα από ορισμένες φωνές κριτικής που μόλις ακούστηκαν ότι το καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για τη Μακεδονία, το Μαυροβούνιο και τη Σερβία δεν είχε καμία αρνητική συνέπεια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναλάβει τη δέσμευση να προσφέρει στα Δυτικά Βαλκάνια μια σαφή ευρωπαϊκή προοπτική, ας κάνουμε λοιπόν το καθήκον μας χαρίζοντας σε αυτές τις χώρες ένα καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης.

Φυσικά τα μέτρα για την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, για το ξέπλυμα χρήματος, την εμπορία ανθρώπων και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών δεν επιδέχονται κανέναν συμβιβασμό. Σημασία έχει επίσης η εντατικοποίηση των νομικών και διοικητικών μεταρρυθμίσεων και η βελτίωση του κράτους δικαίου σε αυτές τις χώρες. Κανένας στην Ευρώπη δεν θα πρέπει να μείνει απομονωμένος και αποκλεισμένος χωρίς να έχει τη δυνατότητα να ταξιδεύει. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ερείδεται σε αξίες που μοιραζόμαστε με τους γείτονές μας και με τις χώρες που έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν τον δρόμο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Με ευχαριστεί το γεγονός ότι ανοίγουμε τις πόρτες μας στους Αλβανούς και τους Βόσνιους και ευχόμαστε κάποια ημέρα να γίνουν και πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η άρση του καθεστώτος θεωρήσεων στα Δυτικά Βαλκάνια θα ωφελήσει την ασφάλεια, την ελευθερία των πολιτών αυτών των χωρών και ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων όμως πρέπει να συμπεριληφθεί και το Κοσσυφοπέδιο. Ύστερα από την κατάργηση των περιορισμών για την Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, οι πολίτες του Κοσσυφοπεδίου θα είναι οι μόνοι στα Βαλκάνια που θα χρειάζονται θεώρηση για να ταξιδέψουν στην Ευρώπη. Ανεξάρτητα από τις διαφορές μας σε σχέση με το Κοσσυφοπέδιο, οι ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να καταρτίσουν έναν οδικό χάρτη προς την κατεύθυνση ενός καθεστώτος απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης. Πιστεύω ότι το γεγονός αυτό θα αποτελέσει μια ευκαιρία ώστε να μειωθούν οι εθνοτικές εντάσεις στα Βαλκάνια, και αυτά να πάψουν να είναι η παραδοσιακή πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης αλλά να γίνουν ένα μοντέλο νομιμοφροσύνης, πολιτικών ελευθεριών και εγγύησης της ευημερίας.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D). – (RO) Θα ήθελα να ξεκινήσω συγχαίροντας την Tanja Fajon για την έκθεσή της.

Στο πλαίσιο της Ατζέντας της Θεσσαλονίκης, η διαδικασία ελευθέρωσης των θεωρήσεων με την Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη λαμβάνει υπόψη της την πρόοδο που σημειώθηκε στις συνομιλίες των τελευταίων επτά μηνών. Διενεργήθηκε μια ενδελεχής αξιολόγηση κατά περίπτωση για τη δημιουργία μιας δέσμης κριτηρίων σε σχέση με τη λαθρομετανάστευση, τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, καθώς επίσης και τις εξωτερικές σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τρίτες χώρες.

Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει προφανώς να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή και στην ασφάλεια των ταξιδιωτικών εγγράφων που εκδίδουν οι εν λόγω τρίτες χώρες. Η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης βασίζεται σε οδικούς χάρτες που είναι προσαρμοσμένοι σε κάθε χώρα. Πρέπει εδώ να υπενθυμίσουμε το ευρωπαϊκό πεπρωμένο και των δύο χωρών και ότι αυτές έχουν ήδη καταργήσει τις απαιτήσεις θεώρησης για όλους τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τέλος, θέλω να επισημάνω ότι αυτό το δικαίωμα απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης θα πρέπει να ισχύει μόνο για τους κατόχους βιομετρικών διαβατηρίων που εκδίδονται σε κάθε μία από τις εν λόγω δύο χώρες.

  Kinga Gál (PPE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, επικροτούμε το γεγονός ότι επιτέλους, ένα σχεδόν χρόνο μετά την έγκριση της θέσης μας σχετικά με τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και τη Μακεδονία, μπορούμε τώρα να εγκρίνουμε μια θέση για το ζήτημα ενός καθεστώτος απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης και για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στην εισηγήτρια, Tanja Fajon, και τη συνάδελφό μου, Anna Maria Corazza Bildt για την προσήλωσή τους.

Το θέμα της πραγματοποίησης ταξιδιών χωρίς θεώρηση στην Ευρώπη δεν μπορεί να θεωρηθεί προνόμιο ούτε διπλωματική χειρονομία. Βασίζεται σε αμοιβαίες δεσμεύσεις, κάτι το οποίο σημαίνει ότι οι ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια δεν μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τους πολιτικούς μας στόχους. Θα ήθελα επομένως να ευχαριστήσω την Επιτροπή, ειδικότερα, και την Επίτροπο κ. Malmström προσωπικά, για το έργο που επιτέλεσαν ώστε να διασφαλίσουν τη βιωσιμότητα του χρονοδιαγράμματος που είχε αναληφθεί για την ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων για τα Δυτικά Βαλκάνια.

Το γεγονός ότι έχουν περάσει λίγες μόνο ημέρες ύστερα από τις εκλογές στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη καθιστά το θέμα αυτό ιδιαίτερα σημαντικό. Τα αποτελέσματα των εκλογών δείχνουν επίσης ότι ο έντονος διχασμός για εθνοτικούς λόγους δεν μπορεί να εξαλειφθεί αμέσως. Είναι το καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης αυτό το οποίο προσφέρει στις επόμενες γενιές, στους νέους, πρόσβαση σε μια ευρωπαϊκή προοπτική, και αυτή η ευρωπαϊκή προοπτική μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη συμφιλίωσης. Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος για τον οποίον χρειάζεται το καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης σε αυτήν την περιοχή. Ο δρόμος προς τη δημιουργία των όρων που απαιτούνται για ειρηνική συνύπαρξη περνά μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και στηρίζοντας το καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης, συμβάλλουμε και εμείς οι ίδιοι σε αυτόν τον στόχο. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε ούτε και το Κοσσυφοπέδιο και οφείλουμε να καταρτίσουμε ένα χρονοδιάγραμμα και για αυτήν την περιοχή το συντομότερο δυνατόν.

  Victor Boştinaru (S&D). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, εγώ πιστεύω ότι θα πρέπει να υποστηρίξουμε το καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης για την Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και επικροτώ με θέρμη την έκθεση της Tanja Fajon αλλά σε ό,τι αφορά την Αλβανία, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι στέλνουμε το μήνυμα πως μια θετική ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν σημαίνει απαραίτητα και ανταμοιβή της αλβανικής κυβέρνησης. Αντίθετα αυτό είναι μια ανακούφιση για τους πολίτες της Αλβανίας οι οποίοι για παραπάνω από έναν χρόνο, ήταν υποχρεωμένοι να επωμισθούν τις συνέπειες μιας ατέλειωτης πολιτικής κρίσης. Σε κάθε περίπτωση είναι σαφές πως μια θετική έκβαση στο Κοινοβούλιο θα σήμαινε πως η Αλβανία έχει διανύσει τον μισό μόνο δρόμο αφού αν αυτή δεν σημειώσει απτή πρόοδο, ορισμένα μέλη του Συμβουλίου θα προβάλλουν ενστάσεις.

Μέχρι σήμερα, είναι προφανές ότι η αλβανική κυβέρνηση δεν έχει σημειώσει καμία πρόοδο ή δεν κατέβαλε καμία προσπάθεια για να αντιμετωπίσει την πολιτική κρίση, παρά το ψήφισμα που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Ιούνιο. Ο μόνος τομέας στον οποίο σημειώθηκε ορατή πρόοδος είναι η διαφθορά αλλά δυστυχώς προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που αναμέναμε, καθώς τις τελευταίες τουλάχιστον εβδομάδες, έρχονται στη δημοσιότητα κρούσματα στα οποία εμπλέκονται υψηλόβαθμα στελέχη της αλβανικής κυβέρνησης

Ο τρόπος αυτός συμπεριφοράς απέναντι στην ΕΕ δεν είναι σωστός και η Αλβανία θα πρέπει να ακούσει την προειδοποίηση προτού είναι πάρα πολύ αργά.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE). - Κύριε Πρόεδρε, η κατάργηση της υποχρέωσης θεωρήσεων για τους πολίτες, πλέον, όλων των χωρών των δυτικών Βαλκανίων αποτελεί έμπρακτη απόδειξη της ευρωπαϊκής προοπτικής των λαών τους. Είναι πολύ σημαντικό ότι, πλέον, και η Αλβανία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη πληρούν του όρους, τις προϋποθέσεις και τους δείκτες που απαιτούνται προκειμένου να απαλλαγούν από την υποχρέωση θεώρησης.

Θα ήθελα όμως να προσθέσω κάποια σημεία, σε όσα ειπώθηκαν, και να επιστήσω την προσοχή μας στις εξής τρεις παρατηρήσεις: πρώτον, χρειάζεται στο εξής να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και αυστηροί όσον αφορά την τήρηση των υποχρεώσεων στον τομέα της παράνομης μετανάστευσης. Ειδικότερα, υπενθυμίζω ότι το 2009 τα χερσαία σύνορα της Ελλάδας με την Αλβανία και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας αντιπροσώπευαν το μεγαλύτερο ποσοστό, δηλαδή το 34% των εντοπισμών, επί του συνόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Δεύτερον, δεν πρέπει να αγνοήσουμε τις ανησυχίες όσον αφορά την ενδεχόμενη αύξηση του αριθμού των οικονομικών μεταναστών από αυτές τις χώρες προς τις χώρες της υπόλοιπης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για έναν επιπλέον δε λόγο: είναι ακόμη νωπή η εμπειρία από την αύξηση των αιτημάτων ασύλου πολιτών από την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο, εδώ στις Βρυξέλλες πριν από ένα χρόνο περίπου. Απαιτήθηκαν τότε - όπως ενθυμείσθε -ειδικοί χειρισμοί από την κυβέρνηση του Βελγίου, και αυτό, αμέσως μετά την άρση της υποχρέωσης της έκδοσης των θεωρήσεων.

Τέλος, χρειάζεται να απαντηθούν τα ερωτήματα που εκφράζουν ορισμένα κράτη μέλη και εδώ, η Προεδρία πρέπει να τηρήσει την υπόσχεσή της και να διοργανώσει συνάντηση εμπειρογνωμόνων προκειμένου να εξετασθούν εκείνα τα σημεία τα οποία ακόμη θεωρούνται από κάποια μέλη ως ανοικτά. Πρόκειται για εκκρεμότητες οι οποίες οφείλουν να διευθετηθούν προκειμένου η διαδικασία να προχωρήσει ομαλά.

  Carlos Coelho (PPE). – (PT) Θα ξεκινήσω συγχαίροντας την κ. Fajon για την εξαιρετική της έκθεση και τη συνάδελφό μου, κ. Bildt που ήταν σκιώδης εισηγητής της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) για το έργο που επιτέλεσε. Έχει ήδη υπενθυμισθεί ότι τον Νοέμβριο του 2009, όταν εμείς εγκρίναμε την απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για τη Σερβία, το Μαυροβούνιο και την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, δεν ήμασταν σε θέση να το κάνουμε το ίδιο ούτε για την Αλβανία αλλά ούτε και για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη για τον πολύ απλό λόγο ότι αυτές δεν είχαν εκπληρώσει τα κριτήρια. Στην πραγματικότητα, η απαλλαγή από την υποχρέωση θεώρησης για την πρόσβαση στον χώρο Σένγκεν υπόκειται σε μια αυστηρή, κατά περίπτωση αξιολόγηση. Η αξιολόγηση αυτή βασίζεται σε κριτήρια που έχουν σχέση με την ενίσχυση του κράτους δικαίου, της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, ιδίως την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, της διαφθοράς και της λαθρομετανάστευσης· και με τις εξωτερικές σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις τρίτες χώρες. Η αξιολόγηση αυτή λαμβάνει επίσης υπόψη τις επιπτώσεις για την περιφερειακή συνοχή και αμοιβαιότητα.

Η πρόταση που κατέθεσε η Επιτροπή μας επιτρέπει να διαπιστώσουμε, βάσει των εκθέσεων αξιολόγησης, ότι αυτές οι δύο χώρες πληρούν πλέον την πλειονότητα των κριτηρίων για τη μετάταξή τους από το Παράρτημα I (γνωστό και ως «αρνητικός κατάλογος») στο Παράρτημα II (γνωστό και ως «θετικός κατάλογος»). Υπάρχει μόνο ένας πολύ περιορισμένος αριθμός κριτηρίων που βρίσκονται στο στάδιο της εκπλήρωσης και των οποίων η εφαρμογή παρακολουθείται από την Επιτροπή. Ελπίζουμε η διαδικασία αυτή να ολοκληρωθεί πολύ σύντομα.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν δεσμευθεί να λάβουν μια απόφαση το συντομότερο δυνατόν, αμέσως μόλις επιβεβαιωθεί ότι τα κριτήρια αυτά έχουν εκπληρωθεί. Τώρα τιμούμε αυτήν τη δέσμευση και ελπίζουμε ότι το ίδιο θα κάνει και το Συμβούλιο. Όπως είπε και η συνάδελφός μου, κ. Bildt, έφθασε η ώρα να στείλουμε ένα μήνυμα και να θέσουμε τέρμα στην απομόνωση. Ας ελπίσουμε ότι οι δύο αυτές χώρες θα είναι σε θέση να επωφεληθούν από αυτήν την απαλλαγή ακόμα και κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. Μια τέτοια εξέλιξη θα ενίσχυε την πολιτική και οικονομική συνεργασία με αυτήν την περιοχή και θα χρησίμευε ως ένα μέσο εξάλειψης της αίσθησης απομόνωσης των ανθρώπων.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. ISABELLE DURANT
Αντιπροέδρου

  Lena Kolarska-Bobińska (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, η άρση των συνόρων και η κατάρρευση των τειχών τα οποία αντιπροσωπεύουν οι περιορισμοί στη χορήγηση θεωρήσεων θα είναι μια πολύ ευτυχής στιγμή όχι μόνο για τους κατοίκους της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, αλλά και για εμάς επίσης, τους κατοίκους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επειδή αυτό θα επιβεβαιώσει ότι είμαστε αξιόπιστοι σε ό,τι αφορά τις αξίες της εξωστρέφειας μας προς τους γείτονές μας. Η εξέλιξη αυτή θα μας διασφαλίσει επίσης μια πιο ασφαλή γειτονιά.

Παράλληλα με την ικανοποίησή μας για το γεγονός ότι έχουν καταβληθεί πολύ σκληρές προσπάθειες για τη δυνατότητα πραγματοποίησης ταξιδιών χωρίς θεώρηση και για την κατάρρευση αυτών των τειχών για ένα τμήμα των Δυτικών Βαλκανίων, την ίδια στιγμή θα πρέπει να απευθύνουμε και ένα τεράστιο αίτημα και μια έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την κ. Επίτροπο, καθώς επίσης και στους συναδέλφους μας: ας μην ξεχάσουμε τις χώρες της ανατολικής εταιρικής σχέσης, ας μην ξεχάσουμε, αυτήν τη φορά, την Ουκρανία, τη Μολδαβία και τη Γεωργία. Μας περιμένουν και άλλες προκλήσεις. Καθώς έχουμε πλέον φθάσει σε ένα στάδιο, ας σκεφθούμε το αμέσως επόμενο. Οι χώρες αυτές –η Ουκρανία, η Μολδαβία και η Γεωργία– δεν έχουν λάβει επίσημα οδικούς χάρτες, κάτι το οποίο έχουμε ήδη ζητήσει στην τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ένοιωσε μια υποχρέωση απέναντι στα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων, και θα πρέπει επίσης να νιώσει το ίδιο και για τους ανατολικούς εταίρους της και εταίρους μας. Και στις δύο περιπτώσεις η κατάσταση είναι παρεμφερής – μιλούμε για γείτονες που, πριν από όχι και τόσο πολύ καιρό, είχαν τη δυνατότητα να ταξιδεύουν ελεύθερα σε κάποιες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τώρα, δυστυχώς, αυτοί είναι θύματα περιορισμών και πρόκειται κυρίως για νέους και σπουδαστές, επειδή η ελίτ μπορεί να βρει άκρη και θα ταξιδέψει όπως και να έχει. Ωστόσο, μιλάμε για το μέλλον της Ευρώπης, για φοιτητές και νέους εργαζόμενους. Η ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων δεν θα επηρεάσει μόνο τις ζωές αυτών των ανθρώπων αλλά και την ποιότητα της δημοκρατίας στις οικείες χώρες, με αποτέλεσμα την ενίσχυση των άμεσων γειτόνων μας και, ως εκ τούτου, την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για τον λόγο αυτόν, επαναλαμβάνω την έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και προς την κ. Επίτροπο να επιληφθούν αυτών των περαιτέρω προκλήσεων και να παρουσιάσουν έναν οδικό χάρτη για τις χώρες της ανατολικής εταιρικής σχέσης.

  Eduard Kukan (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την Αλβανία για την εκπλήρωση των στόχων αναφοράς με στόχο ένα καθεστώς που θα απαλλάσσει τους πολίτες τους από την υποχρέωση θεώρησης. Θα ήθελα επίσης να συγχαρώ τη διακεκριμένη συνάδελφό μου, Tanja Fajon, για την αξιοθαύμαστη αφοσίωση και εργατικότητά της.

Η ελεύθερη κυκλοφορία αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές ελευθερίες στις οποίες ερείδεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Με ευχαριστεί το γεγονός ότι επεκτείνουμε αυτήν την αρχή για να συμπεριλάβουμε και τις γειτονικές χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Αυτό συνιστά ένα σημαντικό βήμα και μια θετική εξέλιξη στην πορεία τους προς την ένταξη στην ΕΕ.

Διαπίστωσα ιδίοις όμμασι τον θετικό αντίκτυπο της δυνατότητας πραγματοποίησης ταξιδιών χωρίς θεώρηση για τους πολίτες της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της Μακεδονίας πέρυσι. Η δυνατότητα ελεύθερης μετακίνησης στην ΕΕ δεν είναι μόνο πρακτικό πλεονέκτημα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις, έχει καταρρίψει και ψυχολογικούς φραγμούς και έχει επανασυνδέσει ανθρώπους. Αυτό απέδειξε επίσης ότι η αρχή της αναλογικότητας, την οποία χρησιμοποιεί η Ευρωπαϊκή Ένωση για την ελευθέρωση του καθεστώτος των θεωρήσεων, λειτούργησε ικανοποιητικά και είχε θετικά αποτελέσματα.

Ωστόσο η ΕΕ πρέπει επίσης να διατηρήσει την αξιοπιστία και την προσήλωσή της. Είναι σημαντικό να διασφαλισθεί ότι η εφαρμογή της ελευθέρωσης του καθεστώτος θεωρήσεων για την Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη δεν θα καθυστερήσει άλλο. Αυτό, όχι μόνο θα έχει θετικά αποτελέσματα για τους πολίτες αυτών των χωρών, αλλά επίσης θα ενισχύσει την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τέλος, προκειμένου να επέλθει περισσότερη σταθερότητα στην περιοχή, η πολιτική του ανοίγματος της ΕΕ προς τα Δυτικά Βαλκάνια δεν θα πρέπει να σταματήσει εδώ. Έτσι θα επικροτούσα, στο εγγύς μέλλον, μια στρατηγική και μια λύση για ένα καθεστώς χωρίς θεωρήσεις το οποίο θα μπορούσε να προταθεί στο Κοσσυφοπέδιο.

  Cecilia Malmström, μέλος της Επιτροπής. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, σας ευχαριστώ θερμά για την παρούσα συζήτηση. Στηρίζω σθεναρά την πρόταση της Επιτροπής για τη χορήγηση απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης στους πολίτες της Βοσνίας και της Αλβανίας και νομίζω ότι αυτή είναι πάρα πολύ ωφέλιμη. Εύχομαι αύριο στην Ολομέλεια να υπερψηφιστεί από τη μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών και να στείλει ένα μήνυμα στους πολίτες των δύο αυτών χωρών ότι οι εκλεγμένοι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στηρίζουν σθεναρά την επιθυμία τους να ταξιδεύουν πιο ελεύθερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μπορώ να σας διαβεβαιώσω για άλλη μια φορά ότι οι στόχοι αναφοράς εκπληρώθηκαν. Παρακολουθούσαμε την κατάσταση από πολύ κοντά. Ασφαλώς θα συνεχίσουμε να επικοινωνούμε και να παρακολουθούμε την πρόοδο τους, αν και αυτοί έχουν ήδη εκπληρωθεί. Όλες οι χώρες πρέπει να τύχουν ίσης μεταχείρισης. Οι στόχοι αναφοράς είναι σαφείς και πολύ διαφανείς. Η διαδικασία υπήρξε όσο το δυνατόν περισσότερο διαφανής.

Λίγα λόγια για το Κοσσυφοπέδιο προτού ολοκληρώσω. Το Κοσσυφοπέδιο δεν το ξεχνάμε. Το Κοσσυφοπέδιο είναι σίγουρα ένας πολύ σημαντικός εταίρος στη διαδικασία αυτή. Έχει σημειώσει πολύ μεγάλη πρόοδο αν και, προκειμένου να είναι αξιόπιστη, η Επιτροπή οφείλει να παρακολουθεί όλους τους στόχους αναφοράς και όλους τους όρους αν θέλουμε να περιβάλλουμε με αξιοπιστία και νομιμότητα τη συγκεκριμένη διαδικασία. Το Κοσσυφοπέδιο δεν είναι έτοιμο. Συνεργαζόμαστε με αυτούς. Ξέρω ότι καταβάλλονται σοβαρές προσπάθειες από κυβερνητικής πλευράς σχετικά με την επανεισδοχή και την επανένταξη των αναγκαστικά επαναπατρισθέντων. Πρέπει να γίνουν περισσότερα. Μόλις εκπληρωθούν αυτοί οι όροι, είμαστε φυσικά έτοιμοι να ξεκινήσουμε έναν επίσημο διάλογο μαζί τους για τις θεωρήσεις. Εν τω μεταξύ, μπορούμε μόνο να ενθαρρύνουμε τα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν όλες τις διευκολύνσεις που παρέχει ο αναθεωρημένος κώδικας των θεωρήσεων όταν αυτά εξετάζουν τις αιτήσεις χορήγησης θεώρησης που υποβάλλονται από τους πολίτες του Κοσσυφοπεδίου.

Έτσι, κυρία εισηγήτρια, σας ευχαριστώ για αυτήν την πολύ εποικοδομητική και ενθαρρυντική συζήτηση και αναμένω ένα πολύ ηχηρό μήνυμα από την ψηφοφορία στην αυριανή Ολομέλεια.

  Tanja Fajon, εισηγήτρια. – (SL) Με ευχαριστεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι, με λίγες εξαιρέσεις που παραδέχθηκαν την προφανή τους άγνοια για την κατάσταση στα βαλκανικά κράτη, η συντριπτική πλειονότητα του Σώματος συμφωνεί ότι ήρθε η στιγμή να υποστηρίξουμε την κατάρρευση των τειχών θεώρησης στα Δυτικά Βαλκάνια.

Είναι αλήθεια, όπως ειπώθηκε επανειλημμένως, ότι οι εγκληματίες που έχουν χρήματα, έχουν ήδη βρει τρόπους να ταξιδεύουν, αλλά αύριο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα αποφασίσουμε για το μέλλον των καθημερινών ανθρώπων και για την κινητικότητά τους, ιδίως των νέων και των σπουδαστών.

Υπάρχει μια ολόκληρη γενιά που έχει μεγαλώσει πίσω από τα τείχη των θεωρήσεων και, όπως είπαμε, το Κοσσυφοπέδιο παραμένει σοβαρό πρόβλημα. Πρέπει να βρούμε μια λύση για αυτούς τους ανθρώπους το συντομότερο δυνατόν, διότι η απομόνωση και η απογοήτευσή τους λογικά θα αυξηθεί. Κυρία Επίτροπε, χρειαζόμαστε σαφείς κατευθυντήριες γραμμές για να κατευθύνουμε το έργο των αρχών του Κοσσυφοπεδίου.

Κάτι άλλο που θα ήθελα να πω είναι ότι σήμερα, οι πολίτες στην Αλβανία και στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη γνωρίζουν πολλά περισσότερα από ό,τι στο παρελθόν χάρη στην εκτεταμένη εκστρατεία ενημέρωσης που διοργανώσαμε. Τώρα ξέρουν τι σημαίνει ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων, ξέρουν ότι με την κατάργηση των θεωρήσεών τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν χαρίζουμε θέσεις εργασίας ή δικαιώματα ασύλου ή ιθαγένειας ή ό,τι άλλο. Εκείνο που τους προσφέρουμε ωστόσο είναι το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε ευρωπαίου πολίτη, το δικαίωμα να ταξιδεύουν ελεύθερα. Για τους πολίτες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και της Αλβανίας, και για τους πολίτες των Δυτικών Βαλκανίων γενικότερα, αυτό θα είναι ένα μεγάλο και σημαντικό βήμα στην πορεία τους προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι αυτό που θα κάνουμε αύριο και αυτό που κάναμε τον περασμένο Νοέμβριο έχει σημασία για όλους μας, για την ενίσχυση της οικονομικής και πολιτικής συνεργασίας, όχι μόνο στην περιοχή αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση επίσης. Ειδικότερα όμως αυτό θα έχει σημασία για τις σχέσεις μεταξύ των λαών που ζουν, τολμώ να πω, λίγα μόνο χιλιόμετρα μακριά μας. Το μήνυμα που θα στείλουμε είναι ότι εμείς είμαστε σοβαροί και ότι αυτοί έχουν ένα σαφές ευρωπαϊκό μέλλον. Οι πολίτες της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης το περιμένουν αυτό από εμάς. Νομίζω ότι αυτό είναι το μήνυμα που θα περιμένουν να ακούσουν αύριο από εμάς.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο, όπως έχει προγραμματιστεί.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Elena Băsescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Εγώ στηρίζω την κοινοτική πρωτοβουλία ελευθέρωσης των θεωρήσεων για τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την Αλβανία. Θα ήθελα να επωφεληθώ αυτής της ευκαιρίας και να θέσω το ζήτημα της ελευθέρωσης των θεωρήσεων για τη Δημοκρατία της Μολδαβίας, μιας χώρας που έχει σημειώσει αξιοσημείωτη πρόοδο στο πλαίσιο της ανατολικής εταιρικής σχέσης. Όπως ακριβώς η Αλβανία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, έτσι και η Δημοκρατία της Μολδαβίας κατέβαλε σημαντικές προσπάθειες το περασμένο έτος για να πετύχει ένα καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης. Η κυβέρνηση έχει ήδη ξεκινήσει να λαμβάνει τα μέτρα που ζήτησε η ΕΕ από τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων στο πλαίσιο των οδικών χαρτών, προωθώντας μιας πολιτική «προκαταρκτικής εφαρμογής». Τα πρώτα μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση περιελάμβαναν τη θέσπιση του νόμου περί αλλοδαπών και προκαταρκτικές εργασίες για τον καθορισμό της έννοιας της ολοκληρωμένης διαχείρισης των συνόρων.

Λήφθηκε επίσης η απόφαση για έκδοση βιομετρικών μόνο διαβατηρίων και επικυρώθηκε το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Το εμπόδιο της θεώρησης αμαυρώνει σημαντικά την εικόνα της ΕΕ στη Δημοκρατία της Μολδαβίας. Η πρώτη ενέργεια στην οποία θα πρέπει να προβεί η Ευρωπαϊκή Ένωση για να το διορθώσει αυτό είναι να καταρτίσει, το συντομότερο δυνατό, έναν οδικό χάρτη για ένα καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης. Στο πλαίσιο των επικείμενων εκλογών, το μέτρο αυτό θα έστελνε ένα ισχυρό μήνυμα στήριξης των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων σε αυτήν τη χώρα.

  George Becali (NI), γραπτώς. – (RO) Συμφωνώ με τη θέση της εισηγήτριας όταν αυτή λέει ότι η διαδικασία της επανένωσης της Ευρώπης ως ηπείρου θα ολοκληρωθεί μόνο όταν όλοι οι Ευρωπαίοι θα μπορούν να ταξιδεύουν ελεύθερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συζήτηση για τα Δυτικά Βαλκάνια και ιδιαίτερα, για τα προβλήματα της Αλβανίας και την πρόοδο που επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση να άρει τις απαιτήσεις των θεωρήσεων για τους πολίτες που ταξιδεύουν στο εσωτερικό της ΕΕ μου αγγίζει ευαίσθητες χορδές. Μέρος της οικογένειάς μου κατάγεται από την Αλβανία. Πριν από έναν χρόνο, χαιρέτησα την έγκριση του ίδιου μέτρου που αφορούσε τη Μακεδονία, το Μαυροβούνιο και τη Σερβία. Θα ψηφίσω με πλήρη βεβαιότητα για το πραγματικό δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας των ευρωπαίων πολιτών από την Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη. Γνωρίζουμε όλοι μας πόσο σκληροί ήταν οι πόλεμοι που οδήγησαν στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και διαμέλισαν αυτήν την περιοχή. Ξέρουμε επίσης ότι οι νέοι σε αυτήν την περιοχή δυσκολεύονται πολύ να αντέξουν την απομόνωση από μια ευημερούσα ΕΕ. Ο ρόλος μας είναι να τους ενθαρρύνουμε. Το δικαίωμα πραγματοποίησης ταξιδιών χωρίς θεώρηση θα συμβάλλει προς αυτήν την κατεύθυνση.

  Kinga Göncz (S&D), γραπτώς. – (HU) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μπορεί για άλλη μια φορά να εκφράσει τη στήριξή του στη διαδικασία κάλυψης της υστέρησής και προσχώρησης στην ΕΕ των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων. Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό που η ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων για τους πολίτες της Αλβανίας και της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης σημαίνει ουσιαστικά ότι όλοι σχεδόν οι πολίτες της πρώην Γιουγκοσλαβίας θα έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιούν ταξίδια χωρίς θεώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ούτε η χορήγηση της δυνατότητας πραγματοποίησης ταξιδιών χωρίς θεώρηση, ούτε και η ένταξη μπορεί να περιλαμβάνει άλλους όρους από αυτούς της εκπλήρωσης των κριτηρίων. Και οι δύο χώρες συμμορφώθηκαν με τους αυστηρούς όρους που επιβλήθηκαν στα εσωτερικά και δικαστικά τους όργανα, και απέδειξαν ότι είναι έτοιμες και ικανές να αντεπεξέλθουν στις διάφορες προσδοκίες που έχουν δημιουργήσει. Οι εμπειρογνώμονες της ΕΕ που έχουν διενεργήσει επιτόπιες επιθεωρήσεις διαπίστωσαν επίσης ότι οι κίνδυνοι κατά της ασφάλειας μπορούν να εξαλειφθούν. Είναι απαράδεκτο για τις κυβερνήσεις να επιτρέπουν οι ενέργειές τους να επηρεάζονται από παράγοντες εσωτερικής πολιτικής και όχι από μια αμερόληπτη αξιολόγηση της εκπλήρωσης των κριτηρίων επιλεξιμότητας. Η χορήγηση της δυνατότητας πραγματοποίησης ταξιδιών χωρίς θεώρηση μεταφέρει επίσης στις ενδιαφερόμενες χώρες το μήνυμα ότι αυτές μπορούν να υπερπηδούν τα εμπόδια με επιτυχία αν οι προετοιμασίες τους υποστηρίζονται από πολιτικές συμφωνίες. Με μεγάλη ικανοποίηση έμαθα ότι οι πολιτικές δυνάμεις στην Αλβανία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη ένωσαν τις δυνάμεις τους για να πετύχουν αυτόν τον στόχο. Εύχομαι ειλικρινά η δυνατότητα ένταξης στην ΕΕ, η οποία φαίνεται από απτά αποτελέσματα όπως αυτά που επετεύχθησαν σημέρα, να επισπεύσει τη διαδικασία κάλυψης της υστέρησής τους και να συμβάλει στην ανάσχεση των διχαστικών, εθνικιστικών προσπαθειών που το μόνο που μπορούν να πετύχουν είναι να παρακωλύσουν τη διαδικασία.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Ύστερα από την περισινή ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων διαπιστώσαμε ότι πολλοί εξισώνουν τη δυνατότητα πραγματοποίησης ταξιδιών χωρίς θεώρηση με την παραχώρηση «λευκής επιταγής» προς αυτούς. Πάρα πολλοί πολίτες χρησιμοποίησαν τους πιο φιλελεύθερους όρους χορήγησης θεώρησης για να ταξιδέψουν στην Ευρωπαϊκή ´Ενωση. Πόσοι από αυτούς επέστρεψαν τελικά στις πατρίδες τους μετά τη λήξη της περιόδου διαμονής που τους είχε χορηγηθεί, παραμένει άγνωστο. Για εμάς, είναι προφανές ότι η ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων δεν αφορά θέσεις εργασίας ούτε το δικαίωμα διαμονής, αλλά αυτό δεν φαίνεται να είναι σαφές για τους εν λόγω πολίτες. Το Κοσσυφοπέδιο, ειδικότερα, αντιπροσωπεύει ένα σοβαρό πρόβλημα για εμάς στο πλαίσιο αυτό. Η ΕΕ δεν κατάφερε ποτέ να αποφασίσει τι θεωρεί πιο σημαντικό ή τι νομίζει ότι είναι σωστό και ενδεδειγμένο –η εδαφική ακεραιότητα ή το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών– και επειδή για πάρα πολύ καιρό αγνοούσαμε το πρόβλημα των πολυεθνικών κρατών, βρισκόμαστε τώρα αντιμέτωποι με ένα διχοτομημένο βαλκανικό κράτος.

Οι υπολογισμοί για την ανακοπή της παράνομης εισόδου στην ΕΕ μέσω μιας συμφωνίας επανεισδοχής είναι μάταιοι όταν συνεχίζεται να γίνεται κατάχρηση της ελευθέρωσης του καθεστώτος θεωρήσεων. Αυτό πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Η σημασία των κανόνων θεώρησης αποδεικνύεται επίσης από το γεγονός ότι η Άγκυρα φαίνεται επιτέλους έτοιμη να υπογράψει τη συμφωνία επανεισδοχής με αντάλλαγμα την ελευθέρωση του καθεστώτος θεωρήσεων για τους τούρκους επιχειρηματίες. Τέτοιες συμφωνίες χρειάζονται για τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες στην ΕΕ. Σε συνδυασμό με τη μη εκπληρωθείσα συμφωνία τελωνειακής ένωσης, το γεγονός αυτό δείχνει πόσο ανέτοιμη για ένταξη είναι η Τουρκία και αποτελεί ένα ακόμα χαστούκι προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ας σταματήσουν επιτέλους οι διαπραγματεύσεις. Ο στόχος αντ’αυτού θα πρέπει να είναι η σύναψη μιας προνομιακής εταιρικής σχέσης.

  Siiri Oviir (ALDE), γραπτώς. – (ET) Ένα καθεστώς απαλλαγής από την υποχρέωση θεώρησης έχει μεγάλη σημασία για τις καθημερινές ζωές των ανθρώπων καθώς αυτό ενισχύει τις επαφές των ανθρώπων και συμβάλλει στην υλοποίηση της ιδέας της ελεύθερης κυκλοφορίας, η οποία αποτελεί ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρώπη. Ήδη, στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης της Θεσσαλονίκης, η Ευρωπαϊκή Ένωση εξέφρασε την πολιτική επιθυμία να καταργήσει την απαίτηση έκδοσης θεωρήσεων σύντομης διάρκειας για τους πολίτες όλων των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων Το γεγονός ότι τελικά, στο εγγύς μέλλον, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα δώσει στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και την Αλβανία, όπως επίσης και στους πολίτες της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, του Μαυροβουνίου και της Σερβίας, τη δυνατότητα να ταξιδεύουν ελεύθερα χωρίς θεώρηση θα περιορίσει τον κίνδυνο αύξησης της εθνοτικής και πολιτικής αστάθειας, θα ενισχύσει την πολιτική και οικονομική συνεργασία στην περιοχή, θα αυξήσει τη λαϊκή στήριξη προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα βελτιώσει τις προοπτικές για ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Την ίδια στιγμή, αυτό θα διευρύνει τους ορίζοντες των ανθρώπων και θα εξαλείψει τις αντιευρωπαϊκές και εξτρεμιστικές δυνάμεις. Ωστόσο με δυσαρεστεί ένα γεγονός, και αυτό δεν είναι άλλο από το Κοσσυφοπέδιο το οποίο εξαίρεσαν τα κράτη μέλη, λόγω ιδιωτικών διαφορών, από την κατάργηση των απαιτήσεων θεώρησης που επιβάλλονται στους πολίτες των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων. Δεν πρέπει να τιμωρήσουμε το Κοσσυφοπέδιο για ιδιωτικές διαφορές μεταξύ κατοίκων των κρατών μελών, αλλά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο θα πρέπει να προβούν σε ενέργειες γρήγορα προκειμένου να συμπεριλάβουν το Κοσσυφοπέδιο στη διαδικασία κατάργησης των απαιτήσεων θεώρησης, κάτι το οποίο θα ενθάρρυνε τα κρατικά και κυβερνητικά όργανα και τους πολιτικούς του Κοσσυφοπεδίου να υλοποιήσουν τις απαραίτητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και θα ενίσχυε την πολιτική και οικονομική συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

15. Συμφωνία της Βασιλείας II και αναθεώρηση των οδηγιών για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις (ΟΚΑ 4) (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την έκθεση (A7-0251/2010) του κ. Karas, εξ ονόματος της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής, σχετικά με τη συμφωνία της Βασιλείας II και την αναθεώρηση των οδηγιών για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις (ΟΚΑ 4) [2010/2074(INI)].

  Othmar Karas, εισηγητής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, με την παρούσα έκθεση σχετικά με τη συμφωνία της Βασιλείας III, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παίρνει σαφή θέση έναντι των διαβουλεύσεων της επιτροπής της Βασιλείας. Θα θέλαμε να επιστήσουμε προσοχή στα ανεπίλυτα ερωτήματα και προβλήματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπη η Ευρώπη, και θέτουμε ενώπιον της Επιτροπής μια σειρά απαιτήσεων για την κατάρτιση του σχεδίου οδηγίας. Μολονότι –και θα ήθελα να ευχαριστήσω εν προκειμένω όλους τους σκιώδεις εισηγητές– η παρούσα έκθεση εγκρίθηκε με 38 ψήφους έναντι 0 στην επιτροπή, αισθάνομαι εντούτοις την ανάγκη, ως εισηγητής, να υποβάλω έξι επιπλέον τροπολογίες, τρεις εκ των οποίων σχετίζονται με τις εξελίξεις που σημειώθηκαν κατά τις συνεδριάσεις της επιτροπής της Βασιλείας, προκειμένου να επικαιροποιηθεί η έκθεση, και τρεις εκ των οποίων σχετίζονται με τον δείκτη μόχλευσης και τα πρότυπα ρευστότητας.

Πιστεύουμε ότι δεν θα ήταν ευνοϊκό να ενσωματωθεί αυτόματα ο δείκτης μόχλευσης στον πυλώνα 1 από το 2018 αλλά ότι θα έπρεπε, αντ’ αυτού να υπάρξει πρώτα διαδικασία αξιολόγησης. Κατά δεύτερον, υπάρχουν ορισμένα ανεπίλυτα ζητήματα στο πλαίσιο της συμφωνίας της Βασιλείας, σε σχέση με τα πρότυπα ρευστότητας που πρέπει να αντιμετωπισθούν ώστε να παραμείνουμε ενήμεροι για τις τελευταίες εξελίξεις.

Εξεπλάγην ελαφρώς με τα εννέα κράτη μέλη της ΕΕ στην επιτροπή της Βασιλείας, διότι επέτρεψαν να χαρακτηρισθεί ολοκληρωμένη η διαδικασία, παρά το γεγονός ότι δεν διαπιστώνουμε ίσους όρους ανταγωνισμού μεταξύ της οικονομικής διάρθρωσης των Ηνωμένων Πολιτειών και της ευρωπαϊκής οικονομικής και τραπεζικής διάρθρωσης, και μεταξύ των κλασικών λιανικών και των επενδυτικών τραπεζικών υπηρεσιών. Επιπλέον, εξακολουθούμε να μην διαθέτουμε ορισμό της ρευστότητας.

Ασφαλώς, η οικονομική κρίση κατέδειξε ότι χρειαζόμαστε μια αλλαγή πλαισίου. Είναι, ως εκ τούτου, σωστό να αντιληφθούμε τις διαστάσεις του ζητήματος αυτού και να υποβάλουμε προτάσεις. Ωστόσο, η κρίση κατέδειξε επίσης σαφώς ότι αυτό με το οποίο ήρθαμε αντιμέτωποι ήταν κυρίως μια κρίση ρευστότητας και όχι μια κρίση κατά βάση κεφαλαιακών πόρων, αν και χρειαζόμαστε αυξημένους κεφαλαιακούς πόρους – αρκεί να σκεφτεί κανείς τη Lehman Brothers, όπου το κεφάλαιο ανερχόταν σε μόλις 11%, για να το διαπιστώσει.

Κατά την άποψή μας, υπάρχουν πέντε ανεπίλυτα ζητήματα. Το πρώτο είναι ότι δεν υπάρχει μελέτη του αντικτύπου των αριθμητικών στοιχείων που έχουν τώρα συμφωνηθεί όσον αφορά την ανάπτυξη και την απασχόληση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να καταρτίσει και να υποβάλει επειγόντως μια τέτοια μελέτη. Κατά δεύτερον, δεν έχουμε εξετάσει λεπτομερώς τις σωρευτικές επιπτώσεις όλων των κανονισμών που εξετάζουμε επί του παρόντος. Βασικά παραδείγματα εν προκειμένω είναι, μεταξύ άλλων, η συμφωνία της Βασιλείας ΙΙΙ, η προστασία των εγγυήσεων, η εισφορά των τραπεζών και ο φόρος επί των συναλλαγών. Κατά τρίτον, δεν υπάρχουν ίσοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών, για παράδειγμα, όσον αφορά τους λογιστικούς κανονισμούς και εξακολουθεί να μην υπάρχει συμφωνία όσον αφορά το χρονικό πλαίσιο εφαρμογής. Κατά τέταρτον, δεν υπάρχουν ίσοι όροι ανταγωνισμού μεταξύ των τραπεζών που παρέχουν λιανικές και επενδυτικές υπηρεσίες όσον αφορά τον ορισμό του κεφαλαίου. Πέμπτον, υπάρχουν ανεπίλυτα ζητήματα, όπως ο δείκτης μόχλευσης, ο ορισμός της ρευστότητας και ο ρόλος των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, υπό το πρίσμα των αποφάσεων που έλαβαν οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Τα ζητήματα αυτά χρήζουν επίλυσης προτού υποβάλει η Επιτροπή σχέδιο οδηγίας, και δεν πρέπει να ορισθούν από την ομάδα των G20, αλλά να διευκρινισθούν, πριν από την οριστικοποίησή τους στο πλαίσιο της επιτροπής της Βασιλείας. Θα συνεχίσουμε να ασχολούμαστε με το εν λόγω ζήτημα.

  Michel Barnier, μέλος της Επιτροπής. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Karas, κυρίες και κύριοι, λίγες μόλις ημέρες μετά την επίτευξη συμφωνίας στην επιτροπή της Βασιλείας, θεωρώ πολύ σημαντικό το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο αποδεικνύει τη δέσμευσή του έναντι της τραπεζικής μεταρρύθμισης και καταδεικνύει σαφώς ότι η Ευρώπη συμπεριφέρεται και πρέπει να συμπεριφέρεται κατά τρόπο ανάλογο προς την παγκόσμια θέση της. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Karas και τα μέλη της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής για την αφοσίωσή τους και για την παρούσα εξαιρετική έκθεση.

Κύριε Karas, θέτετε μια σειρά πολύ σημαντικών ζητημάτων που θα μελετηθούν πολύ προσεκτικά πριν από την έγκριση της πρότασής μας για την αναθεώρηση της οδηγίας για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις την ερχόμενη άνοιξη.

Θα ήθελα καταρχάς να δηλώσω ότι συμμερίζομαι την άποψή σας, κύριε Karas, σχετικά με τη σημασία προβλημάτων που είναι συγκεκριμένα ευρωπαϊκά –η τραπεζική μας οικονομία στην Ευρώπη δεν μοιάζει με εκείνες άλλων περιοχών του κόσμου σε όλους τους τομείς– και την ανάγκη, κύριε Karas, μιας εις βάθος αξιολόγησης του αντικτύπου και της ανάγκης διατήρησης ίσων όρων ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο.

Πρέπει, βεβαίως, να τονίσουμε ότι η αυξημένη κεφαλαιοποίηση των τραπεζών συνιστά μεν αναγκαία προϋπόθεση για να καταστεί ο χρηματοπιστωτικός κλάδος σταθερότερος και ισχυρότερος, αλλά δεν επαρκεί. Όπως γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι, εφόσον εργάζεστε πάνω σε αυτό, πρέπει επίσης να έχουμε αυστηρότερη εποπτεία, ισχυρότερη εταιρική διακυβέρνηση, εποπτεία των κερδοσκοπικών χρηματοπιστωτικών δραστηριοτήτων και ένα πλαίσιο για τη διαχείριση των κρίσεων και την επίλυση των κρίσεων στον τραπεζικό τομέα. Αυτός είναι ο οδικός μας χάρτης. Χάρη σε εσάς, ιδίως, έχει ήδη σημειωθεί ήδη σημαντική πρόοδος προς την κατεύθυνση αυτή. Αναφέρομαι στη συμφωνία εποπτείας και την Πράσινη Βίβλο για τη διακυβέρνηση των χρηματοπιστωτικών οργανισμών.

Η Επιτροπή, από την πλευρά της, επιτελεί το έργο της, και θα το επιτελέσει κατά τέτοιον τρόπο ώστε, έως το τέλος της ερχόμενης άνοιξης, να έχουμε υποβάλει ενώπιον υμών και του Συμβουλίου όλα τα κείμενα που αναμένονται από εμάς σχετικά με την εφαρμογή των συστάσεων της ομάδας των G20. Υπό αυτό το πνεύμα, πριν από λίγες ημέρες, παρουσίασα τα σχέδια κανονισμών σχετικά με τα παράγωγα και τις ακάλυπτες πωλήσεις. Σε λίγες ημέρες, θα υποβάλουμε νέο έγγραφο σχετικά με τα εργαλεία των τραπεζών για την επίλυση και τη διαχείριση κρίσεων.

Πίσω στη σημερινή συζήτηση, ωστόσο, θα ήθελα να αναφερθώ σε τρία ζητήματα, σε σχέση με τα οποία συμμερίζομαι τους προβληματισμούς του κ. Karas. Το πρώτο είναι η αναγνώριση των κεφαλαιακών μέσων που εκδίδονται από συνεταιριστικές τράπεζες, ή ταμεία αλληλασφάλισης, βάσει του ορισμού «κεφάλαιο κατηγορίας 1». Η συμφωνία που επετεύχθη στη Βασιλεία θα μας επιτρέψει να λάβουμε υπόψη τις ειδικές συνθήκες αυτών των μη εισηγμένων τραπεζών, που διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο για τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων. Οι υπηρεσίες μου εργάζονται τώρα από κοινού με εμπειρογνώμονες από τα κράτη μέλη με σκοπό τον καθορισμό των τεχνικών ρυθμίσεων για την ορθή εφαρμογή των νέων αυτών αρχών στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

Κατά δεύτερον, όσον αφορά τους κανόνες που αφορούν τη ρευστότητα και τον ορισμό του «αποθεματικού ρευστότητας», η Επιτροπή έχει πλήρη επίγνωση του προβλήματος που ανακύπτει, ιδίως για τη Δανία και την Αυστρία. Για την ακρίβεια, οι πολύ σοβαρές ανησυχίες που εκφράσθηκαν από την Επιτροπή εν προκειμένω αποτελούν ακριβώς τον λόγο για τον οποίο δεν έχει ακόμα επιτευχθεί συμφωνία ως προς το ζήτημα αυτό. Είχαμε ορισμένες επιφυλάξεις, και οι υπηρεσίες μου θα συνεχίσουν να συνεργάζονται με τους εταίρους μας στη Βασιλεία για την εύρεση λύσης, ιδίως όσον αφορά την αναγνώριση των καλυμμένων ομολόγων.

Το τρίτο σημείο αφορά τον δείκτη μόχλευσης. Δεν μπορούμε να υπαναχωρήσουμε ως προς τις δεσμεύσεις που αναλάβαμε εν προκειμένω στο πλαίσιο της ομάδας των G20. Είμαστε, ωστόσο, ικανοποιημένοι με τη συμφωνία που επετεύχθη στη Βασιλεία, η οποία καθιστά τον δείκτη μόχλευσης μέρος του πυλώνα αριθ. 2 κατά τη διάρκεια περιόδου αναφοράς, όπως δήλωσε πριν από λίγο ο κ. Karas, με σκοπό τη μεταφορά του στον πυλώνα αριθ. 1. Η μεταφορά αυτή δεν θα είναι αυτόματη, και θα ενσωματώσουμε ρήτρα αναθεώρησης σχετικά με το ζήτημα αυτό στο σχέδιο πρότασής μας για τις ΟΚΑ 4.

Θα ήθελα τώρα να πω λίγα λόγια σχετικά με την εφαρμογή της συμφωνίας της Βασιλείας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η παρούσα χρηματοπιστωτική κρίση συγκλόνισε τον κόσμο. Μας προσέφερε διδάγματα, τα οποία πρέπει να λάβουμε υπόψη. Οι παγκόσμιοι προληπτικοί κανόνες δεν ήταν κατάλληλοι για τις συνθήκες της πραγματικής ζωής. Εκτός από τις μεταρρυθμίσεις που έχουν ήδη εφαρμοσθεί με σκοπό την ενίσχυση των υφισταμένων κανόνων, έχουμε τώρα τη συμφωνία που επετεύχθη πρόσφατα στη Βασιλεία, από την ομάδα των διοικητών των κεντρικών τραπεζών και από εκείνους που είναι υπεύθυνοι για την τραπεζική εποπτεία.

Κατά την άποψή μου, η εν λόγω συμφωνία είναι θετική. Αποτελεί σημαντικό βήμα για την ενίσχυση των κανόνων και της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, και η νέα αυτή συμφωνία της Βασιλείας θα βοηθήσει στη θέσπιση κοινών κανόνων για τον τραπεζικό κλάδο σε διεθνές επίπεδο, κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό. Η παρούσα συμφωνία ανοίγει επίσης τον δρόμο για μια ισορροπημένη λύση: οι επιχειρήσεις απολαμβάνουν μια περίοδο προσαρμογής που παρέχει αρκετό χρόνο για την εκπλήρωση των νέων αυτών υποχρεώσεων, η οποία θα επιτρέψει τη σταδιακή εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος χωρίς, πιστεύουμε, να θυσιαστεί η οικονομική ανάπτυξη.

Κυρίες και κύριοι, οι υπηρεσίες μου, οι συνάδελφοί μου –τους οποίους θα ήθελα να ευχαριστήσω– εργάστηκαν σκληρά στη Βασιλεία προκειμένου να βρεθεί κοινό έδαφος με τους μη ευρωπαίους εταίρους μας. Εύχομαι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ομάδας των G20 να εγκρίνουν αυτήν τη νέα συμφωνία της Βασιλείας κατά την επικείμενη σύνοδο της Σεούλ τον Νοέμβριο. Ωστόσο, δεν θα σταματήσουμε εκεί.

Το επόμενο βήμα θα είναι η μεταρρύθμιση της βάσης του τραπεζικού συστήματος σε επίπεδο Ένωσης. Πάντα λαμβάνουμε υπόψη τις ειδικές συνθήκες της Ένωσής μας κατά την εφαρμογή διεθνών κανόνων και, κυρίες και κύριοι, η οδηγία ΟΚΑ 4 δεν θα αποτελέσει εξαίρεση· και εδώ θα λάβουμε υπόψη τις ειδικές συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, στο πλαίσιο αυτό, θα εκπονήσουμε συγκεκριμένα τη μακροοικονομική και μικροοικονομική ανάλυση που αποτελεί τμήμα της παρούσας συμφωνίας της Βασιλείας, και εσείς και οι συνάδελφοί σας θα ενημερωθείτε ασφαλώς σχετικά, κύριε Karas.

Στόχος μας είναι η έγκριση της πρότασης οδηγίας κατά το πρώτο τρίμηνο του 2011. Αυτό σημαίνει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να τη μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο πριν από την 1η Ιανουαρίου 2013. Αυτό θα τους παράσχει αρκετό χρόνο για να συμμορφωθούν προς τις νέες αυτές διατάξεις.

Πρέπει, ωστόσο, να παραμείνουμε ρεαλιστές. Η παρούσα συμφωνία που επετεύχθη στη Βασιλεία συνιστά πολύ σημαντική πρόοδο, αλλά επαναλαμβάνω: μένει ακόμα να γίνουν πολλά. Θα συνεργαστούμε με εσάς και με τα κράτη μέλη κατά τους ερχόμενους μήνες προκειμένου να υλοποιήσουμε μια από τις κρίσιμες μεταρρυθμίσεις της περιόδου μετά την κρίση. Θα ήθελα να είμαι πολύ σαφής και ως προς αυτό: θα επιστήσουμε μεγάλη προσοχή και θα βρισκόμαστε σε ιδιαίτερη εγρήγορση όσον αφορά τη διασφάλιση ότι οι βασικοί παγκόσμιοι εταίροι μας –κυρίως, αλλά όχι μόνο, οι Αμερικανοί– θα εφαρμόσουν και αυτοί την εν λόγω κρίσιμη μεταρρύθμιση ορθώς και εγκαίρως. Πρόκειται για ζήτημα που θα θέσω κατά τη δεύτερη και άμεσα επικείμενη επίσκεψή μου στις Ηνωμένες Πολιτείες, στα τέλη του μήνα.

Τέλος, συμφωνώ μαζί σας, κύριε Karas, ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία να διαδραματίσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ακόμα μεγαλύτερο ρόλο στη διαδικασία αυτή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, εν κατακλείδι, δεσμεύομαι να σας κρατώ –την επιτροπή σας και την Ολομέλεια– τακτικά ενήμερους για όλες τις μελλοντικές εξελίξεις στο πλαίσιο της επιτροπής της Βασιλείας.

  Jean-Paul Gauzès, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, καταρχάς θα ήθελα να συγχαρώ εν συντομία τον κ. Karas για το εξαιρετικό του έργο. Ήμουν μεταξύ εκείνων που τάχθηκαν υπέρ της κατάρτισης έκθεσης πρωτοβουλίας προτού υποβάλει η Επιτροπή τις προτάσεις της σχετικά με το πλαίσιο μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο της συμφωνίας της Βασιλείας, και είμαι ευτυχής που το έργο που επιτέλεσε ο κ. Karas με τη βοήθεια των διαφόρων σκιωδών εισηγητών επεσήμανε τα βασικά σημεία που χρήζουν εξέτασης.

Δεν θα τα επαναλάβω εδώ, κύριε Επίτροπε, και βεβαίως επικροτώ όσα επισημάνατε και τη δέσμευσή σας να διασφαλίσετε ότι το παρόν ρυθμιστικό πλαίσιο θα είναι αποτελεσματικό και λειτουργικό και, κυρίως, ότι δεν θα προκαλέσει στρέβλωση του ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο.

Περνώντας σε ένα άλλο θέμα, δεν μπορώ να μην προσέξω ότι συχνά υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των δηλώσεων που γίνονται δημοσίως και της τήρησης αυτών στην πράξη. Διαπιστώνω επίσης ότι χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, και εν προκειμένω αναφέρομαι ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν την ενοχλητική τάση να προβαίνουν σε αξιολογήσεις του τρόπου με τον οποίο λειτουργούμε, τη στιγμή που οι ίδιες δεν εφαρμόζουν τα συστήματα, όπως οφείλουν.

Όσον αφορά τη Βασιλεία, έχει ζωτική σημασία να τύχουν οι ευρωπαϊκές εταιρείες ισότιμης αντιμετώπισης και να μην τους επιβληθούν μεγαλύτερες κυρώσεις σε σχέση με τις εταιρείες από τις ΗΠΑ. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, λίγες τράπεζες λαμβάνουν υπόψη τις οδηγίες αυτές ή την επιτροπή της Βασιλείας και, επί του παρόντος, τίποτα δεν εφαρμόζεται στην πραγματικότητα. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να δω τις διατάξεις που εγκρίθηκαν τον Ιούνιο για τη ρύθμιση των δημοσιονομικών των ΗΠΑ –με τις δηλώσεις που έγιναν σχετικά με αυτές να υπερβάλλουν ως προς τον πραγματικό τους αντίκτυπο– να χρησιμοποιούνται ως νομική βάση για τη μη εφαρμογή διατάξεων που ενδέχεται να εισαχθούν από φορείς εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών.

Κύριε Επίτροπε, βασίζομαι στη γνωστή σε εμένα απόλυτη αποφασιστικότητα και δέσμευσή σας να διασφαλίσετε ότι αυτό δεν θα οδηγήσει σε στρέβλωση του ανταγωνισμού για τις γαλλικές τράπεζες, τις ευρωπαϊκές τράπεζες, και για όσους χρηματοδοτούν την οικονομία εν γένει. Ορθώς στρέφουμε τις τράπεζες πίσω στον πρωταρχικό τους ρόλο που είναι η χρηματοδότηση της οικονομικής ανάπτυξης, αλλά πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν θα τους επιβληθούν δυσανάλογες κυρώσεις.

  Udo Bullmann, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, προτού ξεκινήσω θα ήθελα να επισημάνω ένα σημείο. Η επιτροπή της Βασιλείας είναι μία ομάδα ευφυών, κατά το μάλλον ή ήττον, κεντρικών τραπεζιτών και εποπτών, αλλά σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί αλάνθαστο συμβούλιο σοφών, και σίγουρα δεν αποτελεί νόμο. Το παρόν Κοινοβούλιο είναι το νομοθετικό σώμα –κύριε Επίτροπε, το γνωρίζετε και το ξέρουμε– και το παρόν νομοθετικό σώμα θα επιστήσει ιδιαίτερη προσοχή σε όσα τεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και, όπου έχει νόημα, σε όσα αναφερθούν και εδώ.

Είναι σαφές ότι επιθυμούμε την ενίσχυση της αυστηρότητας των κανόνων για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις. Πώς να μην το επιθυμούμε, μετά την οικονομική κρίση στην οποία εξακολουθούμε να βρισκόμαστε; 20 έως 30% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος των εθνικών μας οικονομιών χρησιμοποιείται ως ενέχυρο για τη δέσμη μέτρων διάσωσης των τραπεζών. Ο κόσμος περιμένει από εμάς, βεβαίως, να φτιάξουμε αξιοπρεπείς τραπεζικούς κανόνες ώστε να μην βρεθούμε ξανά σε μια τέτοια κρίση. Είναι σαφές ότι επιθυμούμε να υπάρχουν αντικυκλικά στοιχεία στο παρόν μέτρο διασφάλισης όπως αυτά, για παράδειγμα, που έχουν ήδη αποδείξει την αξία τους εδώ και χρόνια στην Ισπανία. Μολονότι και εκεί χρειάστηκε να εφαρμοσθούν παρά τις αντίθετες απόψεις, σήμερα αποδίδουν διότι εφαρμόσθηκαν αρκετά νωρίς και δεν κατέστησαν το τραπεζικό σύστημα χειρότερο· το έκαναν πιο εύρωστο.

Υπάρχουν, ωστόσο, βασικά σημεία και είμαι πραγματικά ευγνώμων απέναντι στον εισηγητή, τον κ. Karas, που έθεσε τα βασικά αυτά σημεία στην καρδιά της έκθεσης πρωτοβουλίας του, την οποία κρίνουμε και εμείς απολύτως και τελείως παραδεκτή. Το πρώτο από αυτά είναι ότι, ναι, πράγματι, χρειαζόμαστε μια μελέτη αντικτύπου, ιδίως μια σύνθετη μελέτη αντικτύπου που θα καταστήσει σαφές ποιος είναι ο αντίκτυπος, καταρχάς, στον χρηματοπιστωτικό κλάδο σε όλα του τα μέρη αλλά επίσης, βεβαίως, ποιος ειδικότερα είναι ο αντίκτυπος στην πραγματική οικονομία. Ποιος είναι ο αντίκτυπος ως προς το τι επιφυλάσσει το μέλλον για τις προϋποθέσεις δανειοδότησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων;

Το δεύτερο ζήτημα είναι πρέπει να είμαστε βέβαιοι πως, αυτήν τη φορά, σε αντίθεση με το παρελθόν, οι συμφωνίες θα εφαρμοσθούν και σε άλλες επικράτειες. Πρέπει να το γνωρίζουμε αυτό προτού νομοθετήσουμε, καθώς, σε διαφορετική περίπτωση, θα υπάρξει μια νέα ασυμμετρία, για την οποία δεν μπορούμε να είμαστε υπεύθυνοι.

Το τρίτο ζήτημα είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις όσον αφορά τις νομικές μορφές. Αυτές οι μορφές στο πλαίσιο της ποικιλομορφίας του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος που απέδειξαν την αξία τους, ιδίως κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης –και αυτό σημαίνει τις τράπεζες εκείνες που μερίμνησαν για τον κλάδο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και εκείνες που εστίασαν σε ιδιώτες πελάτες και επομένως δεν προκάλεσαν διασυνοριακούς κινδύνους– δεν πρέπει να δεχτούν κυρώσεις για την αλληλεγγύη του συστήματός τους. Η πρόταση που έχει υποβληθεί εν προκειμένω δεν το διασφαλίζει αυτό δεόντως. Ως εκ τούτου, θεωρούμε ότι οι προτάσεις πρέπει τώρα να βελτιωθούν και ότι πρέπει να εξετάσουμε με ποιον τρόπο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πρακτικά το ζήτημα αυτό. Ο δημόσιος τραπεζικός τομέας έχει στο σύνολό του πολύ μεγάλη αξία, με την προϋπόθεση ότι μπορεί να λειτουργεί σε λογική βάση. Πρέπει επίσης να διερωτηθούμε –και εν προκειμένω αναφέρομαι στις αφανείς εισφορές– πώς θα πραγματοποιηθεί αυτό ουσιαστικά στο μέλλον, εάν δεχτούμε τους κανονισμούς όπως προβλέπονται στη συμφωνία της Βασιλείας. Δεν μπορεί αυτή να είναι η τελευταία κουβέντα, ούτε και αποτελεί την τελική έκδοση που θα δεχτούμε.

Πρέπει να υπολογισθούν τα κεφαλαιακά μέσα προκειμένου να διαπιστωθεί ο βαθμός στον οποίο διασφαλίζουν συνεκτική ποιότητα χωρίς λανθασμένες προϋποθέσεις, είναι διαθέσιμα για την απορρόφηση των απωλειών, και βιώσιμα και ευέλικτα από την άποψη των πληρωμών, όπως ισχυρίζεται και ο εισηγητής στην έκθεσή του. Πρόκειται για μια λογική θέση εκκίνησης την οποία μπορούμε να υιοθετήσουμε. Επιθυμούμε να περιοριστούν τα αποτελέσματα μόχλευσης και να υπάρξει εύλογο περιθώριο για τα διάφορα χαρακτηριστικά κινδύνου. Ως εκ τούτου, κύριε Επίτροπε, θα εξετάσουμε την πρότασή σας, και ελπίζουμε στην καλύτερη δυνατή συνεργασία με το Κοινοβούλιο.

  Sharon Bowles, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να πω στον κ. Επίτροπο ότι, κατά την ψηφοφορία μας επί της εποπτείας, δήλωσα ότι η νομοθεσία μας είναι σαν το ελβετικό τυρί, γεμάτη τρύπες, σημεία στα οποία το κοινό σύνολο κανόνων δεν μπορεί να φτάσει.

Στη συνέχεια, την περασμένη εβδομάδα, τραπεζίτες από ολόκληρη την ΕΕ συγκεντρώθηκαν για το Eurofi, προκειμένου να συζητήσουν σχετικά με τη συμφωνία της Βασιλείας III. Η λέξη σε όλα τα στόματα ήταν «εθνικός»: εθνική ευελιξία, εθνικοί κανόνες, εθνικές εξαιρέσεις· το τέρας των δόλιων κινήτρων ήταν ανεξέλεγκτο. Μόλις εγκριθεί πλαίσιο για εναρμόνιση και σταθερότητα, ξεκινούν οι προσπάθειες για να ανοίξουν τρύπες, και ειλικρινά, και εδώ η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Έχω κουραστεί πια. Για ποιον λόγο πρέπει να είναι η Ευρώπη ο παραπονιάρης της Βασιλείας; Δεν στοχεύαμε σε αυτό με την εποπτική διάρθρωση. Δεν στοχεύαμε σε αυτό με τη συμφωνία της Βασιλείας III. Τα δεδομένα είναι ξεκάθαρα. Η ομάδα των G20 ήταν ξεκάθαρη. Οι τράπεζες πρέπει να είναι σε θέση να αντιστέκονται στο είδος της κρίσης με το οποίο ήρθαμε μόλις αντιμέτωποι, και το κεφάλαιο έχει ζωτική σημασία για αυτό.

Δεν είμαι τυφλή απέναντι στα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας και την ανάγκη να δανείζουν οι τράπεζες και, όπως και άλλοι, προσβλέπω στις αξιολογήσεις του μακροοικονομικού και του σωρευτικού αντικτύπου, όχι μόνο της συμφωνίας της Βασιλείας, αλλά και του συνόλου των χρηματοπιστωτικών κανονισμών για μετά την κρίση που εσείς, κύριε Επίτροπε, και ο Επίτροπος κ. Rehn, μού υποσχεθήκατε αμφότεροι κατά τις ακροάσεις σας.

Προς τις τράπεζες, έχω να πω το εξής: δεν μπορούμε να δώσουμε βάρος στις διαμαρτυρίες σας, τη στιγμή που τα οικονομικά σας μεγέθη καλύπτονται από πέπλο μυστικότητας και χαρακτηρίζετε τα πάντα ως «Εμπιστευτικά». Κατ’ εμέ, το διευρυμένο χρονοδιάγραμμα της Βασιλείας αποτελεί αρκετή καθυστέρηση: φτάνει.

Τώρα, κύριε Επίτροπε, τα μέτρα ρευστότητας –όπως είπαν και άλλοι– δεν έχουν διευθετηθεί πλήρως, και φοβούμαι περισσότερο δόλια κίνητρα σε σχέση με την αυξανόμενη συγκέντρωση του δημοσίου χρέους και τα βραχυπρόθεσμα μέσα. Εν προκειμένω, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί· πρέπει να σκεφτούμε και να μην αντιγράψουμε τα ίδια μέτρα σε κάθε προληπτική ρύθμιση όπου ενδέχεται να μην είναι κατάλληλα και να καταστρέψουν τις επενδύσεις σε μετοχές και την πραγματική οικονομία.

  Philippe Lamberts, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η συμφωνία της Βασιλείας III υποτίθεται ότι αποτελεί σημείο εκκίνησης και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελέσει το ανώτατο όριο στο οποίο είναι διατεθειμένη να φτάσει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε όσους δηλώνουν ότι εάν υπερβούμε τα όρια της συμφωνίας της Βασιλείας ενδέχεται να θέσουμε σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα των τραπεζών μας στο διεθνές σκηνικό, λέω ότι βασικός προβληματισμός μας είναι, και πρέπει να είναι, η βιωσιμότητα της οικονομίας μας. Και εάν αυτό σημαίνει αυστηρότερους κανόνες, τότε ας γίνει έτσι. Θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι ακούμε τόσα πολλά σχετικά με ίσους όρους ανταγωνισμού, και, εντούτοις, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν διστάζουν να προχωρήσουν μόνες τους όποτε μπορούν και όποτε τις βολεύει να το κάνουν. Ως εκ τούτου, δεν επιθυμώ να δω την Ευρώπη να περιμένει απλώς για κάποιο είδος συναίνεσης που δεν θα υλοποιηθεί ποτέ.

Κατά δεύτερον, κάθε μεταβατική περίοδος πρέπει υποχρεωτικά να είναι χρονικά περιορισμένη, και μπορώ να σας πω ότι τα οκτώ χρόνια που προβλέπουμε για τον εαυτό μας είναι υπερβολικά μεγάλο διάστημα. Επιπλέον, και αυτό δεν έχει ληφθεί επίσης υπόψη, κατά τη διάρκεια της εν λόγω μεταβατικής περιόδου, πρέπει να εισαχθούν αυστηρές προϋποθέσεις όσον αφορά την καταβολή των μερισμάτων και των μπόνους. Θεωρούμε ανήθικο και απαράδεκτο ότι, τη στιγμή που οι τράπεζες ισχυρίζονται ότι είναι δύσκολο να δημιουργηθούν τα κεφαλαιακά αποθέματα που επιβάλλονται βάσει των νέων κανόνων, οι μέτοχοι και οι διαχειριστές τους εξακολουθούν να απολαμβάνουν δωράκια.

Το τελικό μου μήνυμα απευθύνεται κατευθείαν στις τράπεζες. Προς τις τράπεζες εκείνες που διαμαρτύρονται υποστηρίζοντας ότι δεν θα είναι πλέον σε θέση να σημειώνουν τα ίδια κέρδη που είχαν κατά τα χρυσά χρόνια, δηλώνω ότι όλες οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη βιομηχανία ή τον λιανικό τομέα της πραγματικής οικονομίας υποχρεούνται να επιβιώσουν με καθαρά ετήσια κέρδη που κυμαίνονται μεταξύ του δύο και του πέντε τοις εκατό – και ότι αυτός δεν είναι λόγος να ντρέπονται. Είναι, επομένως, καιρός να συνειδητοποιήσουμε ότι το πάρτι τελείωσε.

  Vicky Ford, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, γνωρίζω πολύ καλά ότι η οικονομική κρίση σε καμία περίπτωση δεν έχει τελειώσει και ότι χρειαζόμαστε τον δανεισμό στην ευρύτερη οικονομία. Ωστόσο, την περασμένη εβδομάδα, είδαμε στην Ιρλανδία ότι οι τράπεζες εξακολουθούν να στρέφονται στους φορολογούμενους πολίτες για τα μέτρα διάσωσής τους.

Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να βάζουμε τους φορολογούμενους πολίτες να διασώζουν τις τράπεζες. Χρειαζόμαστε τράπεζες που είναι προετοιμασμένες να αναλάβουν κινδύνους, αλλά και αυτές χρειάζονται το κεφάλαιο και τη ρευστότητα ώστε να επιβιώσουν με τα μέσα που διαθέτουν, όταν οι κίνδυνοι αυτοί πάνε στραβά. Πρόκειται για ένα περίπλοκο έργο, για το οποίο θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Karas, αλλά δεν αποτελεί παρά μέρος μόνο του συνολικού έργου, και χρειαζόμαστε και κατάλληλους μηχανισμούς διευθέτησης.

Από τον αριθμό των τροπολογιών που κατατέθηκαν από όλες τις πτέρυγες προκύπτει σαφέστατα ότι οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιθυμούν να εξετάσουν τις λεπτομέρειες και τον αντίκτυπο. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα ακολουθηθεί παρόμοια προσέγγιση και σε σχέση με τις παράπλευρες απώλειες στη γλώσσα των παραγώγων. Καταρχάς, υπάρχει αξιολόγηση αντικτύπου –πραγματοποιήθηκε για τη συμφωνία της Βασιλείας– αλλά είναι τόσο καλυμμένη από εμπιστευτικότητα που δεν μπορούμε να τη δούμε. Ας τη δημοσιοποιήσουμε και ας τη χρησιμοποιήσουμε.

Όταν συνάπτουμε μια διεθνή συμφωνία, πρέπει να διασφαλίζουμε ότι εφαρμόζεται διεθνώς – όχι μόνο εδώ και στη Wall Street, αλλά διεθνώς. Υπάρχουν αρκετά σημεία στο παρόν κείμενο όπου υπάρχει περιθώριο για εξαιρέσεις – η παράγραφος 24, σχετικά με τα συμφέροντα της μειοψηφίας και τον οφειλόμενο φόρο, η παράγραφος 40 με την περιγραφή των Pfandbriefe, και η νέα παράγραφος 43Α.

Ναι, η Βασιλεία θα έπρεπε να εξετάσει τα δίκτυα των μικρών τραπεζών που αλληλοϋποστηρίζονται. Το κάνει. Ωστόσο, η ερμηνεία μου ως προς το αγγλικό κείμενο είναι ότι θα μπορούσε, με κάποιον τρόπο, να θεωρηθεί ότι προκαταλαμβάνουμε την ολοκλήρωσή τους.

Επιπλέον, έχει συμφωνηθεί ότι θα υπάρξει μετάβαση προς έναν πλήρη και δεσμευτικό δείκτη μόχλευσης. Ας μην απομακρυνθούμε πολύ από αυτό. Συμφωνώ ότι, όπου έχουμε καλές πρακτικές σε τοπικό επίπεδο πρέπει να επιτρέψουμε τη συνέχισή τους, αλλά ας τις εξετάσουμε δημοσίως και ας μην εισαγάγουμε εξαιρέσεις από την πίσω πόρτα. Η αγορά θα υποθέσει απλώς ότι η εν λόγω πίσω πόρτα συνιστά τρόπο προώθησης λανθασμένων πρακτικών και όχι ορθών πρακτικών.

  Astrid Lulling (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω τον εισηγητή μας, κ. Karas, για το εξαιρετικό του έργο, και υποστηρίζω στο έπακρο την προσέγγισή του στο σύνθετο αυτό ζήτημα. Ωστόσο, θεωρώ σημαντικό να χρησιμοποιήσω τα δύο λεπτά μου για να επισημάνω ένα ζήτημα που αναφέρθηκε στην έκθεση αλλά που χρήζει να εξετασθεί με μεγαλύτερη προσοχή. Αναφέρομαι στο ζήτημα των ενυπόθηκων ομολόγων ή Pfandbriefe στα γερμανικά, στο πλαίσιο των προτύπων ρευστότητας.

Τα νέα ευρωπαϊκά πρότυπα ρευστότητας, για τον επανακαθορισμό των οποίων πασχίζουμε, πρέπει να αναγνωρίζουν περισσότερο την ιδιαίτερη οικονομική, νομική και λειτουργική τους φύση. Τα ενυπόθηκα ομόλογα χρησιμοποιούνται για μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση και επενδύσεις στην ευρύτερη οικονομία. Ωστόσο, η τρέχουσα πρόταση της επιτροπής της Βασιλείας σε σχέση με τα ομόλογα αυτά θα έχει αρνητικό και δυσανάλογο αντίκτυπο στην οικονομία της Ευρώπης σε σύγκριση με άλλες μεγάλες οικονομικές ζώνες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες.

Επικροτώ, βεβαίως, το γεγονός ότι η συμφωνία που επετεύχθη από την επιτροπή της Βασιλείας στις 26 Ιουλίου 2010 αναγνωρίζει ότι τα ενυπόθηκα ομόλογα παρουσιάζουν υψηλή ρευστότητα στο πλαίσιο του υπολογισμού του δείκτη κάλυψης ρευστότητας. Ωστόσο, καλώ την επιτροπή της Βασιλείας και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κύριε Barnier, να αναγνωρίσουν περαιτέρω το εν λόγω χρηματοδοτικό μέσο, με σκοπό την προώθηση επαρκούς διαφοροποίησης των επιλέξιμων για δημιουργία αποθεματικού ρευστότητας στοιχείων ενεργητικού και την αποφυγή τυχόν στρέβλωσης στις αγορές. Αυτό το χρηματοδοτικό μέσο χαμηλού κινδύνου πρέπει να αποκτήσει ένα περιβάλλον, εντός του οποίου θα μπορέσει να ευημερήσει.

  Άννυ Ποδηματά (S&D). - Κυρία Πρόεδρε, όλοι γνωρίζουμε ότι η σημερινή συζήτηση για τη συμφωνία στην οποία κατέληξε η επιτροπή της Βασιλείας είναι ένα ακόμη βήμα το οποίο υπαγορεύθηκε από την πρόσφατη κρίση. Μία κρίση που κατέδειξε με τον πιο δραματικό τρόπο ελλείψεις και αδυναμίες στη ρύθμιση και την εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αποδόμησε το κυρίαρχο έως τότε δόγμα της αυτορρύθμισης των αγορών και ανέδειξε την ανάγκη για αυστηροποίηση των κανόνων, τόσο για την κεφαλαιακή επάρκεια, όσο και για την εποπτεία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, η επιτροπή της Βασιλείας κατέληξε σε μία συμφωνία που περιλαμβάνει ορισμένες βασικές αρχές και αλλαγές που πρέπει να γίνουν στους κανόνες της κεφαλαιακής επάρκειας για να θωρακισθεί καλύτερα το τραπεζικό σύστημα. Σε ό,τι αφορά την υλοποίηση της συμφωνίας αυτής στην Ευρώπη, η έκθεση του συναδέλφου κυρίου Karas αναδεικνύει πολλές σημαντικές πτυχές, οι οποίες πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, όπως είναι η ιδιαιτερότητα της ευρωπαϊκής αγοράς όπου το 80% της δανειοδότησης στηρίζεται στα πιστωτικά ιδρύματα, η ανάγκη εκδημοκρατισμού της διαδικασίας της Βασιλείας, μεταξύ των άλλων και με την ενεργότερη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και βεβαίως, η πρόταση για την συμπερίληψη του συνόλου των κρατικών ομολόγων της ευρωζώνης στα υψηλής ποιότητας ρευστοποιήσιμα στοιχεία ενεργητικού, ανεξαρτήτως της πιστοληπτικής τους αξιολόγησης, ώστε να περιορίζεται ο αντίκτυπος των οίκων αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.

Θέλω, ωστόσο, να επαναλάβω ότι τα νέα μέτρα για την κεφαλαιακή επάρκεια συνιστούν μία ελάχιστη αναθεώρηση και εξακολουθούν να απαιτούνται μεταρρυθμίσεις γενικότερου χαρακτήρα με πιο μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Η Ευρώπη, το ανέφερε ο κύριος Επίτροπος, έκανε ήδη ένα σημαντικό βήμα με την υιοθέτηση του νέου ευρωπαϊκού συστήματος εποπτείας. Αλλάζουμε το τοπίο και προωθούμε τον ενισχυμένο συντονισμό ως ένα βασικό εργαλείο πρόληψης. Δεν πρέπει ωστόσο να μείνουμε εκεί. Χρειάζεται να προχωρήσουμε στα επόμενα βήματα, με τη θέσπιση εποπτικού και ρυθμιστικού πλαισίου φορέων που ως σήμερα λειτουργούν ανεξέλεγκτα, όπως είναι οίκοι αξιολόγησης πιστοληπτικού κινδύνου ή οι οργανισμοί εναλλακτικών επενδύσεων.

Χρειάζεται στη βάση των προτάσεων που παρουσιάσατε πρόσφατα, κύριε Επίτροπε, να προχωρήσουμε σε κανόνες για τη ρύθμιση συναλλαγών που παρουσιάζουν σημαντική αδιαφάνεια και ως εκ τούτου αυξημένο συστημικό κίνδυνο, όπως είναι η αγορά των εξωχρηματιστηριακών παραγώγων και των ακάλυπτων πωλήσεων. Τέλος, κύριε Επίτροπε, επειδή αναφερθήκατε στη σύνοδο της G20 στη Σεούλ, χρειάζεται να ηγηθούμε της προσπάθειας για τη θέσπιση ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, όχι βεβαίως για να εκδικηθούμε ή για να τιμωρήσουμε τις τράπεζες, αλλά για να περιορίσουμε την κερδοσκοπία και να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα στους πολίτες της Ένωσης που σήμερα πληρώνουν το τίμημα της κρίσης, ότι μεριμνούμε για να υπάρχει μία δικαιότερη κατανομή των βαρών.

  Wolf Klinz (ALDE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εάν οι τράπεζες πρέπει να διαθέτουν περισσότερα κεφάλαια για δάνεια και χρηματοδοτικά μέσα, αυτό αυξάνει την ικανότητά τους να ανταπερέρχονται στις ζημίες. Οι πιο πρόσφατες προτάσεις της επιτροπής της Βασιλείας έχουν ως βάση αυτήν την προσέγγιση που βασίζεται στη σταθερότητα. Δυστυχώς, η επιτροπή της Βασιλείας δεν έχει αντιμετωπίσει, μέχρι στιγμής, με ικανοποιητικό τρόπο το πρόβλημα των συστημικά σημαντικών τραπεζών. Ως εκ τούτου, χαιρετίζω την έκκληση του κ. Karas για ανεξαρτητοποίηση των προϋποθέσεων που αφορούν τα πρότυπα ρευστότητας από τη συστημική σημασία. Με άλλα λόγια, πρέπει να ισχύουν δεόντως αυστηρότερες προϋποθέσεις για τράπεζες που, εξαιτίας του μεγέθους ή τη διασύνδεσής τους με το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, χρήζουν διάσωσης με χρήση των χρημάτων των φορολογούμενων πολιτών σε καταστάσεις κρίσης.

Πρέπει να ακολουθήσουμε μια περισσότερο διαφοροποιημένη προσέγγιση ως προς τον παράγοντα της δανειακής μόχλευσης. Μόνο όταν αποδειχθεί εμπειρικά ότι το εν λόγω μέσο δεν οδηγεί σε αρμπιτράζ και στρέβλωση του ανταγωνισμού και ότι αντισταθμίζει πραγματικά την υπέρμετρη χορήγηση δανείων, μπορούμε να εξετάσουμε το ενδεχόμενο να το ενσωματώσουμε μόνιμα στον πρώτο πυλώνα.

Σε κάθε περίπτωση, είναι ανάγκη να εφαρμοσθούν οι προτάσεις αυτές σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στις αρχές των ΗΠΑ να ασκήσουν αποφασιστική επιρροή στις προτάσεις της Βασιλείας μόνο και μόνο για να μην τις εφαρμόσουν στη συνέχεια. Η σύνοδος της ομάδας των G20 στη Σεούλ τον ερχόμενο μήνα θα καταδείξει εάν, και σε ποιον βαθμό, μπορούμε να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο.

  Sławomir Witold Nitras (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να πω ότι χαίρομαι ιδιαίτερα που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιλαμβάνεται του παρόντος ζητήματος, ιδίως επειδή η παρούσα έκθεση προέκυψε κατόπιν πρωτοβουλίας του Κοινοβουλίου. Θα ήθελα να συγχαρώ θερμά τον κ. Karas.

Την τελευταία δεκαετία, γίναμε μάρτυρες μιας άνευ προηγουμένου ανάπτυξης των διαφόρων διαθέσιμων ειδών χρηματοδοτικών καινοτομιών και νέων μέσων. Για την ακρίβεια, είναι συχνά αυτά τα μέσα που καθορίζουν τη φύση της αγοράς σήμερα. Θεωρώ ότι ουσιαστική προϋπόθεση για την αποτελεσματική εποπτεία είναι, στην προκειμένη περίπτωση, να διαθέτει κάποιος πραγματικά αξιόπιστες γνώσεις του τι συμβαίνει στις εν λόγω αγορές. Εν τω μεταξύ, τα χρηματοδοτικά μέσα που έχουν γίνει πολύ δημοφιλή έχουν γίνει τόσο σύνθετα ώστε οι εποπτικές αρχές να αντιμετωπίζουν σημαντικά εμπόδια στην προσπάθεια κατάλληλης αξιολόγησης των κινδύνων που σχετίζονται με αυτά.

Πέραν αυτών των νέων μέσων, πρέπει να έχουμε υπόψη ότι η αγορά αλλάζει και παγκοσμιοποιείται με πολύ ταχείς ρυθμούς και ότι, στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης μεταξύ της παγκοσμιοποιημένης, εξελισσόμενης αγοράς και των εθνικών εποπτικών αρχών, τα μέσα αυτά είναι τελείως ακατάλληλα και η εποπτεία ανεπιτυχής. Η ανάπτυξη των χρηματοπιστωτικών οργανισμών προκαλεί επίσης, υπό μια ορισμένη έννοια, έλλειψη ελέγχου εκεί όπου συμβαίνει η εποπτεία, και, ως εκ τούτου, η εποπτεία εμποδίζεται και αυτή με τη σειρά της.

Με όλα αυτά, θα ήθελα να πω ότι υπάρχει για την ακρίβεια έλλειψη μιας συνολικής οπτικής του κλάδου, τόσο από γεωγραφική άποψη όσο και από την άποψη της δραστηριότητάς του. Η κατανόηση των σχέσεων μεταξύ των μερών που είναι ενεργά στον κλάδο, καθώς και της εξελισσόμενης φύσης της ίδιας της δραστηριότητας είναι, πιστεύω, κρίσιμη για την ασφάλεια του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε παγκόσμια κλίμακα. Θεωρώ ότι αυτό δεν έχει μέχρι στιγμής επιτευχθεί στον δέοντα βαθμό.

Οι ισχύοντες κανονισμοί της Βασιλείας αφορούν, για την ακρίβεια, το κεφάλαιο και χαίρομαι διότι τα νέα μέτρα εφαρμόζουν τις προϋποθέσεις που σχετίζονται με απόψεις της ρευστότητας, καθώς και με τους μηχανισμούς μιας αντικυκλικής πολιτικής. Τα μέτρα που προτείνονται στον εν λόγω τομέα πρέπει να επικροτηθούν. Στο πλαίσιο της μειωμένης αποτελεσματικότητας των κεφαλαιακών δεικτών ως εκ των προτέρων διαγνωστικό μέσο, η σταθερότητα του συστήματος και η απόπειρα τυποποίησης των δεικτών κάλυψης ρευστότητας πρέπει να εκτιμηθούν θετικά τόσο από βραχυπρόθεσμη όσο και από μακροπρόθεσμη προοπτική, διότι τα προβλήματα ρευστότητας ήταν εξάλλου εκείνα που κατέστησαν αναγκαία τα μέτρα για τη διάσωση των τραπεζών, των οποίων γίναμε μάρτυρες.

  Olle Ludvigsson (S&D). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, από πολλές απόψεις αποτελεί θετική ένδειξη ότι οι εργασίες σχετικά με τους νέους κανόνες κεφαλαιακής επάρκειας σημειώνουν πρόοδο. Το γεγονός ότι η διαδικασία της Βασιλείας III ολοκληρώνεται με επιτυχία αποτελεί προϋπόθεση για την ικανότητα αποκατάστασης της σταθερότητας στον χρηματοπιστωτικό τομέα. Η έκθεση σχετικά με την οποία πρόκειται να ψηφίσουμε τώρα είναι και ισορροπημένη και καλώς διατυπωμένη, αλλά σε κάθε περίπτωση θα ήθελα να επισημάνω τρία σημεία, ως προς τα οποία θα μπορούσε να είναι σαφέστερη.

Καταρχάς, είναι σημαντικό από μόνο του να μην ασκηθεί υπερβολική πίεση στις τράπεζες παρέχοντάς τους υπερβολικά σύντομες περιόδους εφαρμογής, αλλά ταυτόχρονα, είναι τουλάχιστον εξίσου σημαντικό η εφαρμογή να μην γίνει με υπερβολικά αργούς ρυθμούς. Στόχος πρέπει να είναι να διαθέτουν οι τράπεζες επαρκή σταθερότητα ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την επόμενη ύφεση. Με στόχους τόσο μακροπρόθεσμους ώστε να φτάνουν ως το 2017/2018, υπάρχει ο κίνδυνος πολλές τράπεζες να μην τα καταφέρουν.

Κατά δεύτερον, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η εφαρμογή θα πραγματοποιηθεί σε στενή και θετική συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλους παράγοντες. Σαφής στόχος πρέπει να είναι η σταθεροποίηση του συνόλου του διεθνούς τραπεζικού κλάδου, όχι απλώς τμημάτων αυτού. Τομείς με λιγότερο ισχυρούς κανονισμούς ή με βραδύτερο ρυθμό εφαρμογής θα μπορούσαν να εκθέσουν ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα σε κινδύνους.

Κατά τρίτον, οι τακτικές προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων αποτελούν εξαιρετικό τρόπο συνεχούς διασφάλισης της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος. Επομένως, αυτό είναι κάτι που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ως αποτελεσματικό εργαλείο για τη συμπλήρωση των κανόνων κεφαλαιακών απαιτήσεων. Τόσο η συχνότητα όσο και το επίπεδο των απαιτήσεων αυτών των προσομοιώσεων μπορούν κάλλιστα να αυξηθούν. Η κρίση φανέρωσε ότι κάποια πράγματα μπορούν να συμβούν εξαιρετικά γρήγορα. Ως εκ τούτου, στον χρηματοπιστωτικό κλάδο είναι σημαντικό να παρακολουθούνται μονίμως πολύ στενά οι εξελίξεις.

  Olle Schmidt (ALDE). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, οι νέοι κανόνες της Βασιλείας θα θεσπίσουν τις προϋποθέσεις για τη σταθερότητα και την αειφόρο ανάπτυξη. Η κρίση μάς έμαθε ότι οι τράπεζες πρέπει να διαθέτουν μεγαλύτερο και καλύτερο κεφάλαιο, και ότι οι κανονισμοί πρέπει να προωθούν τις ορθές τραπεζικές συναλλαγές και την υγιή ανάληψη κινδύνων. Οι κανόνες που αφορούν τον δείκτη μόχλευσης πρέπει να διατυπωθούν κατά τέτοιον τρόπο ώστε να μην επιβάλλονται κυρώσεις στις τράπεζες που δανείζουν κεφάλαια χαμηλού κινδύνου. Υπάρχει κίνδυνος οι κανόνες να πλήξουν ιδιαίτερα τις τράπεζες στις σκανδιναβικές χώρες, καθώς οι τράπεζες αυτές διαθέτουν μεγάλα εγχώρια χαρτοφυλάκια δανεισμού χαμηλού κινδύνου. Αυτό προκαλεί ανησυχία.

Όλες οι οδηγίες και οι νέοι κανόνες πρέπει να είναι καλά σχεδιασμένοι αλλά, γενικότερα, κινδυνεύουμε να έχουμε υπερβολικά πολλούς κανόνες, οι οποίοι, με τη σειρά τους, μπορεί να βλάψουν την ανάπτυξη. Συμφωνώ με την κ. Bowles ότι η Επιτροπή πρέπει να εκπονήσει ανάλυση των επιπτώσεων όλων αυτών των νέων τραπεζικών κανόνων στην ανάπτυξη στην Ευρώπη. Οι κανόνες και οι νέοι νόμοι δεν αποτελούν πάντα απάντηση. Ας μην συμβιβαστούμε με το καλό όταν μπορούμε να επιτύχουμε το καλύτερο.

  Antonio Cancian (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, καταρχάς θέλω να ευχαριστήσω τον κ. Karas για το εξαιρετικό έργο του. Θεωρώ ότι, τα δύο τελευταία χρόνια, παραμείναμε άπραγοι, παρακολουθώντας ανίσχυροι αυτήν τη σοβαρή παγκόσμια οικονομική και χρηματοπιστωτική ύφεση, μολονότι κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι ακόμα χειρότερα.

Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή, και εσείς, κύριε Επίτροπε, πραγματοποιείτε επανάσταση, η οποία στοχεύει στη σταθερότητα, με σκοπό να μας παράσχετε τις εγγυήσεις που χρειαζόμαστε. Κατά την τελευταία συνεδρίαση της Ολομέλειας, παρέσχαμε στην οικονομική ισχύ μια θετική ώθηση με σκοπό τη διασφάλιση της ίδιας της Ευρώπης. Όπως δηλώσατε πριν από λίγο, έχουν ήδη προετοιμασθεί προτάσεις σχετικά με τα παράγωγα προϊόντα και τις ακάλυπτες πωλήσεις, και συζητούμε επίσης σχετικά με τη φορολόγηση των τραπεζών και την επιβολή χρεώσεων στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές ενώ αναμένουμε την τελική προτεινόμενη αναθεώρηση από την Επιτροπή.

Κύριε Επίτροπε, πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα ώστε, όπως συμβαίνει συχνά, να μην πηγαίνουμε από το ένα άκρο στο άλλο, με κανόνες και νόμους που θα μπορούσαν να εμποδίσουν ή να καθυστερήσουν την οικονομική ανάπτυξη και αποκατάσταση. Πιστεύω ότι ελλοχεύει πάντα η δυσκαμψία και η γραφειοκρατία. Ισχύει ότι επί του παρόντος χρειαζόμαστε σταθερότητα, αλλά ισχύει ακόμα περισσότερο ότι χρειαζόμαστε ιδιαίτερα ανάπτυξη, ανάπτυξη και πάλι ανάπτυξη – όπως δήλωσε ο Πρόεδρος Barroso στην παρούσα Αίθουσα.

Η συμφωνία της Βασιλείας III σηματοδοτεί την έναρξη μιας διαδικασίας που απαιτεί από όλους μας να είμαστε υπεύθυνοι, αλλά πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ανταγωνιστικότητα και ισότιμους όρους και να επιστήσουμε προσοχή στις ΜΜΕ, αφενός, και στα ταμιευτήρια και τις συνεταιριστικές τράπεζες, αφετέρου, που βρίσκονται κοντά στη λαϊκή βάση.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να ενισχύσουμε την ανθεκτικότητα του τραπεζικού συστήματος. Χάρη στον κ. Karas, γνωρίζουμε ότι στο πλαίσιο των προτάσεων της Βασιλείας, δεν διαθέτουμε ίσους όρους ανταγωνισμού, και χωρίς ίσους όρους ανταγωνισμού, δεν μπορεί κανείς να ανταγωνισθεί. Για την ακρίβεια, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να βάλει πολλά αυτογκόλ.

Έχει αναφερθεί, αλλά πρέπει να διατυπωθεί με ακρίβεια, ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη είναι εντελώς διαφορετικές. Η οικονομία των ΗΠΑ χρηματοδοτείται κυρίως μέσω των κεφαλαιαγορών. Η Ευρώπη βασίζεται κυρίως στην ικανότητα δανεισμού του τραπεζικού κλάδου και αυτό το γνωρίζουμε στην Ιρλανδία περισσότερο από οπουδήποτε αλλού. Οι τράπεζές μας απλώς δεν μπορούν να παράσχουν πίστωση σε ΜΜΕ, και κατά τα άλλα βιώσιμες ΜΜΕ χρεοκοπούν καθημερινά, διότι δεν μπορούν να λάβουν ίχνος πίστωσης. Και, όπως επεσήμανε η Vicky, ο φορολογούμενος πολίτης διασώζει αυτούς τους τραπεζίτες και χρηματοδοτεί επίσης τις αποζημιώσεις απόλυσης και τη σύνταξη καθώς και τα μπόνους των αφανών ρυθμιστών, κτλ.

Επομένως, μένει να γίνει πολλή δουλειά για να υπάρξει σωστή ισορροπία και θεωρώ ότι αυτό είναι το βασικό στοιχείο εν προκειμένω. Ενθαρρύνθηκα από την απάντηση του κ. Επιτρόπου, και δήλωσε πράγματι ότι θα συνεργαστεί μαζί μας και ότι θα προσπαθήσει για την επίτευξη σωστής ισορροπίας και την εδραίωση ίσων όρων ανταγωνισμού. Τότε θα βάζουμε γκολ και όχι αυτογκόλ.

  Michel Barnier, μέλος της Επιτροπής. – (FR) Σας ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε, και σας ευχαριστώ όλους για τις προτάσεις, την ενθάρρυνση, τις συστάσεις και τα αιτήματά σας, τα οποία εγώ και η ομάδα μου λαμβάνουμε προσεκτικά υπόψη.

Ο κ. Gauzès ήταν ο πρώτος που αναφέρθηκε στο ζήτημα της επίτευξης της κατάλληλης ισορροπίας, και το ίδιο επανέλαβαν ο κ. Schmidt, ο κ. Klinz, ο κ. Ludvigsson, και μόλις τώρα ο κ. Kelly. Ναι, στόχος μας είναι να διασφαλίσουμε την επίτευξη σωστής ισορροπίας· για την ακρίβεια, πρέπει να επιτευχθεί ισορροπία σε τρεις συγκεκριμένους τομείς στους οποίους θα επιστήσω ιδιαίτερη προσοχή:

επίτευξη έξυπνης ισορροπίας στα ίδια τα μέτρα της Βασιλείας και στον τρόπο με τον οποίο θα τα μεταφέρουμε στη νομοθεσία μας. Θα κάνω την καλύτερη δυνατή χρήση των μεταβατικών περιόδων και του περιθωρίου χειρισμών που μας παρέχει η συμφωνία της Βασιλείας, και εσείς θα συμβάλετε με τη σειρά σας.

Ο δεύτερος τομέας στον οποίο πρέπει να επιτευχθεί ισορροπία είναι μεταξύ των μέτρων της Βασιλείας και όλων των άλλων μέτρων που εισάγουμε στο πλαίσιο της πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων από την ομάδα των G20, και θα επανέλθω σε αυτά ευθύς αμέσως.

Ο τρίτος τομέας, στον οποίο αναφέρθηκε μόλις ο κ. Kelly, αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Κύριε Kelly, αντιλαμβάνομαι ότι ο τραπεζικός κλάδος της Ευρώπης συμμετέχει πολύ περισσότερο στη χρηματοδότηση της οικονομίας σε σύγκριση με ό,τι συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, και θα λάβουμε υπόψη αυτήν τη διαφορά. Αυτή είναι η διατλαντική ισορροπία. Πρέπει να μεριμνήσουμε για αυτό –απευθύνομαι ιδίως στον κ. Lamberts– χωρίς να περιμένουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα επιστρέψω στις Ηνωμένες Πολιτείες για να δω τον Tim Geithner και τους άλλους φορείς εποπτείας και δεν θα πάω εκεί για να καθυστερήσω, αλλά για να επιβεβαιώσω ότι κινούμαστε όλοι προς την ίδια κατεύθυνση σε σχέση με τη Βασιλεία II, τη Βασιλεία II και μισό, τη Βασιλεία III, τη Βασιλεία IV –συγγνώμη, τη Βασιλεία III και τις ΟΚΑ 4– και με ένα άλλο εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα, που θα μπορούσε να αποτελέσει σημείο απόκλισης μεταξύ Αμερικανών και Ευρωπαίων, και αυτό είναι το ζήτημα των λογιστικών προτύπων. Δεν είμαστε επομένως αφελείς στο πλαίσιο της σχέσης μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά ούτε και θέλουμε να προκαταλάβουμε τις προθέσεις τους.

Μπορώ, ως εκ τούτου, να διαβεβαιώσω τον κ. Gauzès και όλους τους άλλους αξιότιμους βουλευτές ότι θα αποδώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σε αυτήν την τριμερή ισορροπία. Ο κ. Cancian αναφέρθηκε επίσης πολύ σωστά στη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, η οποία αποτελεί όντως τον χειρότερο εχθρό της ανάπτυξης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να θεσπίσουμε προϋποθέσεις που θα προαγάγουν τη μεγαλύτερη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και, με δεδομένο τον διάλογο που διεξάγουμε με την Κίνα επί του παρόντος, θα προσέθετα και τη νομισματική σταθερότητα.

Έλαβα σοβαρά υπόψη τα σχόλια του κ. Bullmann που μας προτρέπει να εκπονήσουμε ενδελεχείς μικροοικονομικές και μακροοικονομικές μελέτες. Θα χρησιμοποιήσουμε επίσης παραγωγικά τις μεταβατικές περιόδους, που δεν είναι αορίστου χρόνου, και έχετε απόλυτο δίκαιο, κύριε Bullmann, όταν λέτε ότι εδώ και στο Συμβούλιο καταρτίζονται οι νόμοι της Ευρώπης και όχι αλλού, όχι στη Βασιλεία. Εδώ βρίσκεται ο ευρωπαίος νομοθέτης και εδώ ακριβώς θα καταρτίσουμε πρόταση για τις ΟΚΑ 4, που θα αποτελέσει νομοθετική πρόταση για την οποία θα ζητήσουμε την έγκρισή σας, ακόμα και πριν από τις φάσεις της συζήτησης και της πρότασης ψηφίσματος.

Κυρία Bowles, έχετε απόλυτο δίκιο να μας αμφισβητείτε και να λέτε ότι δεν πρέπει να ενεργήσουμε όπως συνήθως. Ακούω επίσης ορισμένους τραπεζίτες εδώ και εκεί, οι οποίοι έχουν βραχεία μνήμη, να μας λένε ότι η οικονομική κρίση τελείωσε και ότι μπορούμε να επιστρέψουμε στις συνήθεις δραστηριότητές μας. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να έχει βραχεία μνήμη, και δεν θα προβούμε στις συνήθεις δραστηριότητές μας. Αντιμετωπίζουμε με απόλυτη σοβαρότητα τις μεταρρυθμίσεις που επιθυμούμε να κάνουμε.

Θα ήθελα επίσης να προσθέσω, κυρία Πρόεδρε, ότι η βελτιωμένη κεφαλαιοποίηση για την οποία συζητούμε στο πλαίσιο της Βασιλείας και των ΟΚΑ 4 δεν αποτελεί το μοναδικό μέσο ούτε τη μοναδική λύση. Υπάρχουν πολλές άλλες λύσεις για τη διαχείριση των κρίσεων, τις οποίες ανέφερα νωρίτερα κατά την πρώτη ομιλία μου: υπάρχουν όλα όσα κάνουμε με σκοπό τη ρύθμιση των αμοιβαίων κεφαλαίων υψηλού κινδύνου, βεβαίως, που ελπίζω ότι θα ολοκληρώσουμε μέσα στις επόμενες ημέρες· μετά, είναι η δράση μας για τα κεφάλαια ιδιωτικών συμμετοχών, τα παράγωγα και τις ακάλυπτες πωλήσεις. Υπάρχουν και άλλα εργαλεία που είναι επίσης σημαντικά. Πριν από λίγο, ο κ. Ludvigsson μίλησε για προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων. Αυτές πρέπει να εκτελούνται τακτικά. Επομένως, αυτή είναι η προσέγγισή μας επί του παρόντος.

Κύριε Lamberts, θα αναφερθώ απλώς σε ένα ακόμα σημαντικό σημείο που θίξατε: την πληρωμή μερισμάτων από τράπεζες που δεν εφαρμόζουν τις ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίσθηκε σαφώς μέσω ενός από τα επονομαζόμενα αποθεματικά, στην προκειμένη περίπτωση το ρυθμιστικό αποθεματικό κεφαλαιακής συντήρησης, το οποίο ορίζει ότι μια τράπεζα δεν μπορεί να καταβάλει μερίσματα εάν δεν πληροί τις ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις. Πρόκειται για μια από τις διατάξεις που θα ενσωματώσουμε, βεβαίως, στη νομοθετική μας πρόταση.

Κυρία Ford, πρέπει πράγματι να προστατεύσουμε τους φορολογούμενους πολίτες. Είμαι βέβαιος ότι θα παρακολουθήσετε στενά τις προτάσεις που θα υποβάλουμε σε λίγες ημέρες σχετικά με τη διαχείριση και την πρόληψη κρίσεων, και σχετικά με τη δημιουργία ταμείου εξυγίανσης σε κάθε κράτος μέλος, που ελπίζουμε ότι θα διασφαλίσει ότι οι τράπεζες θα πληρώνουν για τις τράπεζες και όχι οι φορολογούμενοι πολίτες.

Η κ. Lulling έθεσε ένα πολύ συγκεκριμένο ερώτημα. Ναι, κατά τις συνομιλίες της Βασιλείας, οι συνάδελφοί μου και εγώ επιστήσαμε ιδιαίτερη προσοχή ως προς το σημείο αυτό και επιτύχαμε συμφωνία σύμφωνα με την οποία 40% του αποθεματικού ρευστότητας θα αποτελούνταν από τα Pfandbriefe, ή τα ενυπόθηκα ομόλογα, σχετικά με τα οποία ρωτήσατε. Θεωρώ ότι αυτό είναι ένα θετικό αποτέλεσμα, και τασσόμαστε τελείως υπέρ της διαφοροποίησης των ρευστοποιήσιμων στοιχείων ενεργητικού.

Ο κ. Klinz έθεσε το ζήτημα του «πολύ μεγάλο για να αποτύχει». Και ως προς αυτό, όταν ο εν λόγω προβληματισμός αναφέρθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, απάντησα ότι είναι αδύνατο να γίνουν συγκρίσεις, διότι τα τραπεζικά συστήματα των ΗΠΑ και της Ευρώπης δεν είναι τα ίδια, ούτε από την άποψη της συνεισφοράς τους στην οικονομία ούτε από εκείνη της διάρθρωσής τους. Ωστόσο, κύριε Klinz, πρόκειται για ένα ζήτημα που δεν έχει διευθετηθεί ακόμα σε διεθνές επίπεδο, στο πλαίσιο τόσο της ομάδας των G20 όσο και του Συμβουλίου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας. Παρακολουθούμε στενά την κατάσταση, για να βεβαιωθούμε ότι οι φορολογούμενοι πολίτες δεν καλούνται και δεν πρόκειται να κληθούν να πληρώσουν.

Κύριε Nitras, όσον αφορά τα σύνθετα χρηματοδοτικά μέσα, χρειαζόμαστε ισχυρότερη εποπτεία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η νέα ευρωπαϊκή αρχή, η ΕΑΚΑΑ, θα διαδραματίσει βασικό ρόλο, σε μεγάλο βαθμό χάρις στο παρόν Κοινοβούλιο, κατά την εξέταση της πιθανής απαγόρευσης ορισμένων τοξικών προϊόντων, και θα δείτε ότι θα ενισχύσουμε περαιτέρω τον ρόλο της ΕΑΚΑΑ στο άμεσο μέλλον.

Τέλος, θα ήθελα να ενημερώσω την κ. Ποδηματά ότι όσον αφορά τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, θα υπάρξει και ως προς αυτό τρίτος γύρος. Όσα έχουμε κάνει μέχρι στιγμής με εσάς δεν αρκούν, και επί του παρόντος εργάζομαι πάνω σε αυτόν τον τρίτο γύρο με σκοπό τη ρύθμιση των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας και τη διαφοροποίηση της αγοράς των οργανισμών αυτών που, για να το θέσω ήπια, είναι συγκεντρωμένη σε πολύ λίγα χέρια. Την προηγούμενη Παρασκευή θέσαμε ερωτήματα στους υπουργούς στο ECOFIN, και η πρόεδρος της επιτροπής σας, η κ. Bowles, ήταν παρούσα. Θα προετοιμάσω διαβούλευση που θα στοχεύει στην ενίσχυση της εν λόγω ρύθμισης.

Ο κ. Schmidt έθεσε επίσης το ζήτημα των σωρευτικών επιπτώσεων· ωστόσο, απάντησα στο ερώτημα αυτό στην παρατήρησή μου σχετικά με την τριμερή ισορροπία, που είναι κάτι που θα παρακολουθούμε πολύ προσεκτικά.

  Othmar Karas, εισηγητής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η συζήτηση ήταν σαφής, ξεκάθαρη, αρμόδια και υπεύθυνη. Παρουσιάζουμε μια πολύ καλή εικόνα, ως διαθέτοντας συνεκτικότητα και αποφασιστικότητα. Κύριε Επίτροπε, θα ήθελα και εγώ να ευχαριστήσω όλους όσοι συμμετείχαν, μεταξύ άλλων και εσάς. Δεν αμφισβητούμε τη διαδικασία, αλλά δεν έχει ολοκληρωθεί. Αναφερθήκαμε επίσης σε ένα οδυνηρό ζήτημα. Το εν λόγω επίπονο ζήτημα αφορά, κυρίως, τις διαφορές στις τραπεζικές και οικονομικές διαρθρώσεις μεταξύ της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο σημείο αυτό πρέπει να πούμε κάτι ρητά και αυτό είναι ότι, ενώ η νομοθετική διαδικασία δεν έχει ακόμα ξεκινήσει, η διαδικασία της Βασιλείας θίγει και περιορίζει την ελευθερία χειρισμών μας στο πλαίσιο της λήψης των πολιτικών αποφάσεων. Τι θα συνέβαινε αν δεν καταρτίζαμε έκθεση πρωτοβουλίας από μόνοι μας; Σήμερα δεν θα διεξαγόταν συζήτηση. Ως εκ τούτου, πρέπει να προσδώσουμε δημοκρατία και κοινοβουλευτισμό στη διαδικασία της Βασιλείας, στη διαδικασία της ομάδας των G20, στα νέα παγκόσμια μέσα που δημιουργούνται, και ταυτόχρονα, πρέπει να συμμετάσχουμε στη διαδικασία ώστε να μην ερχόμαστε μονίμως αντιμέτωποι με τετελεσμένα γεγονότα.

Η Βασιλεία ΙΙΙ και η προστασία των εγγυήσεων πρέπει να συνδεθούν, καθώς υπάρχει σύνδεση μεταξύ τους. Χρειαζόμαστε έναν δεσμό μεταξύ της λήψης των αποφάσεών μας και της παγκόσμιας εφαρμογής τους, ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Χρειαζόμαστε ορισμό της ρευστότητας, προτού καταρτίσουμε σχέδιο οδηγίας. Εν τω μεταξύ, ο νόμος Dodd-Frank στις Ηνωμένες Πολιτείες μάς φέρνει αντιμέτωπους με ένα ακόμα πρόβλημα. Επειδή οι Αμερικανοί θα έχουν προβλήματα κατά την εφαρμογή του προτύπου ρευστότητας, επιχειρούν τώρα, για μια ακόμα φορά, να εισαγάγουν πρόσθετα κριτήρια πέραν των εξωτερικών αξιολογήσεων. Αξίωμά μας πρέπει να είναι ότι ούτε οι εξωτερικές αξιολογήσεις, ούτε εναλλακτικά κριτήρια, όπως η σταθερότητα των τιμών, μπορούν να λειτουργούν ως βάση της αξιολόγησης. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ισχύουν και τα δύο για την Ευρώπη και μόνο το ένα για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Πρέπει να επαγρυπνούμε και να διασφαλίσουμε, κύριε Επίτροπε, ότι οι υπουργοί Οικονομικών και Οικονομίας θα κοινοποιήσουν στα εθνικά τους κοινοβούλια αυτό που αναφέρει τώρα η Επιτροπή στη μελέτη αντικτύπου της. Στα εθνικά κοινοβούλια είναι λιγότερο γνωστά αυτά που κάνουμε εδώ και ο αντίκτυπος και τα αίτια στα κράτη μέλη, σε σχέση με το παρόν Κοινοβούλιο. Πρέπει επίσης να ξεκινήσουμε επιθετική πολιτική εν προκειμένω. Ας επιτύχουμε τη συστράτευση των εθνικών κοινοβουλίων σε αυτήν την επικοινωνιακή διαδικασία.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Sergio Berlato (PPE), γραπτώς. – (IT) Πιστεύω ότι η πρόσφατη οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, ή η μεγαλύτερη ύφεση από την εποχή του κραχ, επεσήμανε την ανάγκη για ριζική αναθεώρηση του ισχύοντος ρυθμιστικού πλαισίου της Βασιλείας II. Θα ήθελα να υπενθυμίσω σε εσάς εδώ στο Κοινοβούλιο ότι η συμφωνία της Βασιλείας ΙΙ καθορίζει τα κριτήρια της δυνατότητας πρόσβασης σε πίστωση αναγκάζοντας τις τράπεζες να αξιολογήσουν αντικειμενικά το πιστωτικό καθεστώς μιας εταιρείας, λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους που συνδέονται με ενδεχόμενη αφερεγγυότητά της, τις εγγυήσεις και την έκθεση σε περίπτωση χρεωκοπίας. Αν και στόχος αυτών των κριτηρίων είναι η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των εταιρειών και η ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, επιβάλλουν υπερβολικές κυρώσεις προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν την κινητήριο δύναμη της οικονομίας της Ένωσης. Συγκεκριμένα, επειδή οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις δεν διαθέτουν τόσο ισχυρή χρηματοοικονομική βάση, η εφαρμογή της συμφωνίας σημαίνει συχνά μικρότερη πρόσβαση σε πίστωση και υψηλότερα επιτόκια. Αν και θεωρώ ενθαρρυντικές τις προσπάθειες της επιτροπής της Βασιλείας για την αναβάθμιση του γενικού ρυθμιστικού πλαισίου, με ανησυχούν ιδιαίτερα οι ελλείψεις που προέκυψαν κατά την πορεία των διαπραγματεύσεων. Για τον λόγο αυτόν, συμφωνώ ότι καλό θα ήταν να συμμετάσχει το Κοινοβούλιο περισσότερο στις διαπραγματεύσεις με σκοπό να προβεί στις αλλαγές που είναι αναγκαίες, ώστε να διασφαλισθεί ότι η ευρωπαϊκή βιομηχανία και η ευρωπαϊκή οικονομία δεν θα βρεθούν σε μειονεκτική θέση.

  Giovanni Collino (PPE), γραπτώς. – (IT) Ένα νέο σύμφωνο σταθερότητας για την Ευρώπη θα περιλαμβάνει σίγουρα το τραπεζικό σύστημα, το οποίο αντιπροσωπεύει το άλλο άκρο της διαδικασίας όπου χρησιμοποιούνται οι ίδιοι πόροι που αποτελούν την καρδιά της ευρωπαϊκής οικονομίας. Με άλλα λόγια, το χρέος που συσσωρεύουν με τον καιρό τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την παραγωγή εθνικού πλούτου και τη διάθεσή του στους πολίτες τους χρηματοδοτείται και υπόκειται σε διαχείριση από τις τράπεζες, οι οποίες πρέπει να είναι σε θέση να το κάνουν να δημιουργεί κέρδος.

Αν και είναι αλήθεια ότι τα κράτη μέλη θα συνεχίσουν να χρειάζονται πολύ χρόνο για να προσαρμοστούν στην τυποποίηση των χρηματοπιστωτικών τους νόμων καθώς και για να επιτύχουν κατάλληλο επίπεδο ομοιομορφίας εντός των φορολογικών τους συστημάτων, να εδραιώσουν αξιοπρεπή όρια ρευστότητας και να ζητήσουν αξιόπιστα αποτελέσματα μόχλευσης με σκοπό την εγγύηση των αποταμιεύσεων και των μακροπρόθεσμων τάσεών τους, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε με κατάλληλο τρόπο στην κρίση ακόμα και σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο.

Οι ίδιοι πόροι στους οποίους θα έχει αυξανόμενη πρόσβαση η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διασφαλίσουν ότι ο στόχος της διαχείρισης των πόρων της ΕΕ θα είναι ολοένα λιγότερο η υποστήριξη των συστημικών κινδύνων και ολοένα περισσότερο η δημιουργία μιας σειράς κινήτρων που θα ωφελήσουν τις εθνικές οικονομίες, τα οποία δεν θα περιορίζονται με ζήλο εντός των εθνικών συνόρων, αλλά θα είναι ολοκληρωμένα με σκοπό τη βελτιστοποίηση της χρήσης των αντίστοιχων συγκριτικών πλεονεκτημάτων.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Τα ισχυρά και σταθερά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν ζωτική σημασία για τη βιωσιμότητα της κεφαλαιαγοράς, την πρόσβαση σε πίστωση, την ανταγωνιστικότητα και την οικονομική και χρηματοπιστωτική σταθερότητα. Ως εκ τούτου, επικροτώ την έγκριση της παρούσας έκθεσης, ιδίως επειδή περιλαμβάνει κρίσιμα μέτρα, τα οποία υπέβαλα εγώ και αφορούν την κατάσταση των εθνικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Αναφέρομαι, συγκεκριμένα: στην ανάγκη να αποσαφηνίσουν η επιτροπή της Βασιλείας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τη μεταχείριση των συμφωνιών αμοιβαίων χρηματοοικονομικών συμμετοχών· στη σημασία να καθορισθούν κριτήρια για υψηλής ποιότητας ρευστοποιήσιμα στοιχεία ενεργητικού λαμβάνοντας υπόψη τον ισχύοντα ορισμό των επιλέξιμων στοιχείων ενεργητικού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας για δράσεις νομισματικής πολιτικής (διευκόλυνση πράξεων επαναγοράς)· και στην ένταξη του συνόλου των κρατικών ομολόγων της ευρωζώνης στα υψηλής ποιότητας ρευστοποιήσιμα στοιχεία ενεργητικού ανεξαρτήτως της συγκεκριμένης πιστωτικής διαβάθμισής τους, μειώνοντας έτσι τον δυσανάλογο αντίκτυπο των ενεργειών των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.

  Jiří Havel (S&D), γραπτώς. – (CS) Η υποβληθείσα έκθεση έχει καταρτισθεί με σχετικά ακριβείς όρους. Αναλύει σαφώς το ζήτημα της νέας προτεινόμενης ρύθμισης του τραπεζικού τομέα που βρίσκεται υπό αναθεώρηση (Βασιλεία ΙΙ), και παρέχει λεπτομερή ανάλυση των βασικών σημείων αυτής, τα οποία, επί του παρόντος, συζητούνται σε πρακτικό και ακαδημαϊκό επίπεδο. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνει την εισαγωγή μέτρων που πρέπει να συμβάλουν στη μεγαλύτερη χρηματοπιστωτική σταθερότητα του τραπεζικού κλάδου, και τη μείωση της πιθανότητας μιας ακόμα κρίσης, εστιάζοντας στους ακόλουθους πέντε τομείς: ποιότητα του κεφαλαίου (η αύξηση της ποιότητας του τραπεζικού κεφαλαίου είναι αναμφίβολα επιθυμητή), αυστηρότερα πρότυπα ρευστότητας (ο κίνδυνος ρευστότητας φάνηκε ότι είναι σημαντικός κατά τη διάρκεια της κρίσης), αντικυκλικά μέτρα (η δημιουργία πρόσθετου τραπεζικού κεφαλαίου σε εποχές ευημερίας θα περιορίσει την υπέρμετρη αύξηση των πιστώσεων και τη μετέπειτα δημιουργία φουσκών στις τιμές, όπως, για παράδειγμα, στην Ισπανία), εισαγωγή δείκτη μόχλευσης (αυτός ο νέος δείκτης θα συμβάλει στη μεγαλύτερη σταθερότητα των τραπεζών, αλλά πρέπει να περιλαμβάνει όχι μόνο τα χρηματοπιστωτικά στοιχεία που περιέχονται στον τραπεζικό ισολογισμό αλλά και τα στοιχεία εκτός ισολογισμού, όπως είναι τα παράγωγα και οι ενδεχόμενες υποχρεώσεις της τράπεζας) και, τέλος, δημιουργία κεντρικού αντισυμβαλλόμενου για τη ρύθμιση των εξωχρηματιστηριακών συναλλαγών, ιδίως σε σχέση με τη μεγαλύτερη διαφάνεια των παραγώγων. Βάσει των παραπάνω, πιστεύω ότι η υποβληθείσα έκθεση περιέχει λεπτομερή ανάλυση καθώς και σχετικές συστάσεις στον τομέα της προτεινόμενης ρύθμιση του τραπεζικού κλάδου, και ως εκ τούτου συνιστώ την έγκριση του προτεινόμενου κειμένου.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Πιστεύω ότι η ύπαρξη δυναμικών, σαφώς καθορισμένων χρηματοπιστωτικών αγορών, ικανών για τη χρηματοδότηση πολύ μεγάλων επενδύσεων, αποτελεί απόλυτη προϋπόθεση για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Υποστηρίζω σθεναρά τη δέσμευση που ανελήφθη κατά τη συνεδρίαση της ομάδας των G20 για τη δημιουργία μεγαλύτερου όγκου κεφαλαίου και την εκπόνηση προτύπων διαχείρισης της ρευστότητας. Αυτά τα καλής ποιότητας πρότυπα ρευστότητας αποτελούν βασικό στοιχείο της απάντησης στην κρίση.

Πιστεύω επίσης ότι ο μεγαλύτερος βαθμός ευελιξίας από τα επιλέξιμα στοιχεία ενεργητικού που είναι διαθέσιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο οποίος μπορεί να επιτευχθεί μέσω του εντοπισμού ασφαλών χρηματοδοτικών πηγών και των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών αυτών, θα δημιουργήσει χρηματοπιστωτική σταθερότητα έναντι καταστάσεων κρίσεων, τόσο σε βραχυπρόθεσμο όσο και σε μακροπρόθεσμο επίπεδο.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση των τελευταίων ετών διέλυσε τις ψευδαισθήσεις ότι οι τράπεζες γνωρίζουν καλύτερα τους κινδύνους που αναλαμβάνουν και είναι σε θέση να καθορίσουν από μόνες τους προϋποθέσεις ασφαλείας. Η βαθειά άγνοια ορισμένων από τους ανθρώπους που είναι επικεφαλής των τραπεζών, η τεράστια σημασία που αποδίδεται στα σχέδια πωλήσεων και η παράβλεψη των παραγόντων κινδύνου, από κοινού με την παθητικότητα του συστήματος χρηματοπιστωτικής εποπτείας, αποτελούν τις θεμελιώδεις αμαρτίες του τραπεζικού κλάδου που λειτούργησε ως άμεσος καταλύτης της παγκόσμιας ύφεσης.

Η Βασιλεία ΙΙ δεν αποδείχθηκε πολύ αποτελεσματική ως μηχανισμός πρόληψης της κρίσης. Υπό τις συνθήκες αυτές, είναι σημαντικό να δημιουργηθεί, όσο το δυνατόν συντομότερα, ένα νέος κώδικας προτύπων –η Βασιλεία ΙΙΙ– που δεν θα περιλαμβάνει πλέον την αισιόδοξη υπόθεση της ικανότητας αυτορρύθμισης των τραπεζών.

Η θέσπιση κεφαλαιακών απαιτήσεων θα συμβάλει ασφαλώς σε μια αύξηση της ασφάλειας του τραπεζικού κλάδου μέσω αύξησης της ρευστότητας. Ωστόσο, τέτοιου είδους μέτρα ενέχουν επίσης τον κίνδυνο της μετακύλισης κόστους στους πελάτες των τραπεζών –αύξηση των πιστωτικών τιμών και άλλων χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών– εις βάρος της οικονομίας. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να εγγυηθούμε κατάλληλα προστατευτικά πλαίσια που δεν θα επιτρέψουν να πληγούμε από τα αρνητικά αυτά αποτελέσματα, ή θα επιτρέψουν τουλάχιστον να τα διατηρήσουμε σε ένα ελάχιστο επίπεδο. Από την άλλη, ωστόσο, πρέπει να έχουμε υπόψη ότι και η χρηματοπιστωτική ασφάλεια κοστίζει. Το ερώτημα είναι, πόσα είμαστε πρόθυμοι να πληρώσουμε για αυτήν;

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Η κρίση έδειξε ξεκάθαρα ότι ακόμα και το τραπεζικό κεφάλαιο ήταν ανεπαρκές σε σχέση με τη φερεγγυότητα. Το ισχύον ρυθμιστικό πλαίσιο χρήζει, ως εκ τούτου, εκ βάθρων αναθεώρησης και, συνεπώς, οι προσπάθειες της επιτροπής της Βασιλείας για την εν γένει αναβάθμιση του πλαισίου πρέπει να επικροτηθούν, ιδίως εάν συνοδεύονται από ενιαίους, σαφείς και διαφανείς κανονισμούς. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες ελλείψεις εν προκειμένω και, υπό την ισχύουσα μορφή του, το πλαίσιο θα δημιουργήσει συγκριτικό μειονέκτημα για την ευρωπαϊκή οικονομία. Οι ευρωπαϊκές εταιρείες βασίζονται στις πιστώσεις από τις τράπεζες. Ποσοστό 80% των επενδύσεων και του δανεισμού στην Ευρώπη βασίζεται σε τραπεζικές πιστώσεις. Εν προκειμένω, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διασφαλισθεί η χρηματοδότηση των ΜΜΕ. Πρέπει να ληφθούν υπόψη οι διαφορές χωρίς να επιβληθούν κυρώσεις σε ορισμένα επιχειρηματικά πρότυπα. Διαφορετικά, υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης ζημιών στην ευρωπαϊκή οικονομία.

16. Επιβολή προστίμων από την Επιτροπή σε υποθέσεις παράβασης των αντιμονοπωλιακών κανόνων (συζήτηση)

  Πρόεδρος. - Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση της Επιτροπής σχετικά με την επιβολή προστίμων από την Επιτροπή σε υποθέσεις παράβασης των αντιμονοπωλιακών κανόνων.

  Michel Barnier, μέλος της Επιτροπής. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, όπως πάντα, είναι μεγάλη χαρά να βρίσκομαι εδώ μαζί σας μέρα και νύχτα, και μιλώ εξ ονόματος του συναδέλφου και φίλου, κ. Almunia, ο οποίος δεν δύναται να παρευρίσκεται σήμερα, διότι παρίσταται αυτήν τη στιγμή στο δείπνο εργασίας μεταξύ της Κίνας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Σώμα σας ζήτησε από την Επιτροπή να παρουσιάσει την πολιτική της σχετικά με την επιβολή προστίμων, στο πλαίσιο της καταπολέμησης των αντιανταγωνιστικών πρακτικών. Χαίρομαι ιδιαίτερα, λοιπόν, που προβαίνω στην εν λόγω παρουσίαση.

Όπως γνωρίζετε, η Επιτροπή δεσμεύεται για την καταπολέμηση των αντιανταγωνιστικών πρακτικών και την επιβολή κυρώσεων έναντι αυτών όταν έχουν επιπτώσεις για τις εταιρείες και τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά.

Το βασικότερο εργαλείο που διαθέτουμε είναι η εξουσία μας να επιβάλλουμε πρόστιμα στις εταιρείες που συμμετέχουν σε αυτά τα καρτέλ, οι οποίες υιοθετούν περιοριστικές επιχειρηματικές πρακτικές ή καταχρώνται τη δεσπόζουσα θέση τους. Αυτά τα πρόστιμα είναι προκαθορισμένα σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές μας που αφορούν τη μέθοδο καθορισμού των προστίμων. Η έκδοση που ισχύει σήμερα εγκρίθηκε πριν από μόλις τέσσερα έτη.

Παρέχουμε επίσης μειωμένα πρόστιμα για τις εταιρείες που είναι πρόθυμες να συνεργαστούν κατά τις έρευνές μας, για παράδειγμα, όταν εφιστούν την προσοχή μας στην ύπαρξη ενός καρτέλ, καθώς και για τις εταιρείες που συμφωνούν με την επίτευξη συμβιβασμού με την Επιτροπή. Αυτό εξοικονομεί πολύ χρόνο και πόρους για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Σε κάθε περίπτωση, οι εταιρείες δεν μπορούν να υποχρεωθούν να διαθέσουν περισσότερο από το 10% του συνολικού ετήσιου κύκλου εργασιών τους, που αποτελεί το ανώτατο όριο των προστίμων που μπορούν να επιβληθούν.

Επομένως, αξιότιμοι βουλευτές, τα πρόστιμα αποτελούν το βασικότερο εργαλείο μας. Ωστόσο, η εισαγωγή κυρώσεων έναντι μεμονωμένων ατόμων δεν πρέπει να αποκλεισθεί στο μέλλον, ιδίως διοικητικών κυρώσεων. Αρκετά κράτη μέλη εγκρίνουν στην πραγματικότητα τέτοιου είδους κυρώσεις. Θέλουμε να εξετάσουμε προσεκτικά τις νομικές και πολιτικές επιπτώσεις αυτού του είδους ανάπτυξης.

Υπάρχει ανάγκη για επίσημο νομικό πλαίσιο; Το άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου παρέχει τη νομική βάση για τα πρόστιμα που επιβάλλονται από την Επιτροπή αλλά όχι και τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη μέθοδο επιβολής προστίμων. Το άρθρο 23 ορίζει τις βασικές αρχές, συμπεριλαμβανομένου του ανώτατου ορίου βάσει του κύκλου εργασιών, το οποίο μόλις ανέφερα, ενώ οι κατευθυντήριες γραμμές παρέχουν λεπτομερείς οδηγίες σχετικά με τον τρόπο εφαρμογής τους.

Η ύπαρξη ευρέος πεδίου πιθανών κυρώσεων που καθορίζονται βάσει της νομοθεσίας, καθώς και διοικητικών κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τη μέθοδο καθορισμού του οριστικού προστίμου αποτελεί μια σχετικά τυπική διαδικασία σε πολλά ευρωπαϊκά νομικά συστήματα. Αυτό ισχύει για τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Κάτω Χώρες όσον αφορά την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού. Βάσει της κατάστασης αυτής, δεν βλέπουμε κανέναν λόγο για να προτείνουμε νέα νομοθεσία σχετικά με τα πρόστιμα που επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε περιπτώσεις που αφορούν τον ανταγωνισμό.

Το δεύτερο ερώτημα είναι κατά πόσον πρέπει να αναθεωρηθούν οι κατευθυντήριες γραμμές προτού εξετασθεί το επίπεδο των επιβαλλόμενων προστίμων. Θα ήθελα να σας δώσω μια ιδέα του κόστους των καρτέλ στην ευρωπαϊκή οικονομία. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις μας, οι ζημίες που προκλήθηκαν από τα 18 καρτέλ που εξαρθρώθηκαν μεταξύ του 2005 και του 2007 ανήλθαν σε σχεδόν 8 δισ. ευρώ. Οι έρευνες έχουν δείξει επίσης ότι τα καρτέλ οδήγησαν σε αύξηση των τιμών σε ποσοστό 10-30%, μια δελεαστική προοπτική στην οποία θα ήταν δύσκολο να αντισταθεί κανείς χωρίς την αυστηρή επιβολή της νομοθεσίας σχετικά με τον ανταγωνισμό, που είναι η δουλειά μας.

Τα πρόστιμά μας ορίζονται σε επίπεδο που τιμωρεί με δίκαιο τρόπο παράνομες συμπεριφορές του παρελθόντος. Είναι υψηλά αλλά αντικατοπτρίζουν τις ζημίες που προκλήθηκαν και τα παράνομα κέρδη που επετεύχθησαν από μέλη του καρτέλ. Τα πρόστιμά μας πρέπει επίσης να αποτρέψουν ουσιαστικά τις εταιρείες από το να ασκήσουν τέτοιου είδους αντιανταγωνιστικές πρακτικές στο μέλλον. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, επαναλαμβάνω, δεν βλέπουμε κανένα λόγο να αναθεωρήσουμε τις κατευθυντήριες γραμμές του 2006 σχετικά με τη μέθοδο ορισμού των προστίμων.

Το τρίτο και τελικό ερώτημα είναι κατά πόσον πρέπει να μειωθούν τα πρόστιμα κατά τη διάρκεια της κρίσης. Να είστε βέβαιοι ότι εξετάζουμε πολύ προσεκτικά τη χρηματοπιστωτική κατάσταση των εταιρειών που, σε ορισμένες περιπτώσεις, ισχυρίζονται ότι δεν είναι σε θέση να πληρώσουν, και ότι έχουμε μειώσει σε σημαντικό βαθμό τα πρόστιμά μας για αρκετές από αυτές. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια πρόσφατων αποφάσεων σχετικά με είδη υγιεινής για το μπάνιο, ή χάλυβα υψηλής αντοχής, επιβάλαμε μειώσεις που κυμαίνονταν από 25 έως 75%.

Δεν μας συμφέρει, αξιότιμοι βουλευτές, να εξαιρούμε εταιρείες από την αγορά. Για την ακρίβεια, ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Οι κανόνες που αφορούν τον ανταγωνισμό εφαρμόζονται συχνά με σκοπό να επιτρέψουν σε νέες εταιρείες να εισέλθουν στην αγορά και να εκτελέσουν τις κανονικές εργασίες τους υπό ίσους όρους ανταγωνισμού.

  Klaus-Heiner Lehne, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή για την ευελιξία που μόλις επέδειξε. Ο Επίτροπος κ. Barnier αναφέρθηκε στο γεγονός ότι, σε ορισμένες βιομηχανίες, στην κατασκευαστική βιομηχανία, δεδομένης της μεγάλης οικονομικής πτώσης που σημειώθηκε στον κλάδο, υπήρξε σημαντική κινητικότητα ως προς τον καθορισμό των προστίμων και τη χορήγηση –δεν μπορούμε να πούμε «αποζημιώσεων»– δυνατότητας καθυστέρησης των πληρωμών. Πιστεύω ότι αυτό αποτελεί εύλογη αντίδραση από την πλευρά της Επιτροπής, δεδομένης της ιδιαίτερης οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται πολλές εταιρείες. Ανεξαρτήτως, ωστόσο, αυτής της ευπρόσδεκτης ευελιξίας από την πλευρά της Επιτροπής, υπάρχει εντούτοις σαφώς ανάγκη να τεθεί το θεμελιώδες ερώτημα αν το σύστημα καθορισμού των προστίμων που εξετάζουμε επί του παρόντος εξακολουθεί να ανταποκρίνεται, κατά κάποιον τρόπο, στις αρχές του κράτους δικαίου.

Τολμώ να πω ότι υπάρχουν ορισμένες αμφιβολίες ως προς αυτό. Ο λόγος είναι ότι, κατά τη θέσπιση ενός τόσο ευρέος πλαισίου καθορισμού χωρίς να έχουν ορισθεί συγκεκριμένα κριτήρια στο ίδιο το νομοθετικό μέσο, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου παρέχει σαφώς στην Επιτροπή τόσο μεγάλη ελευθερία που θα υποψιαζόταν κανείς ότι οι αποφάσεις πίσω από αυτόν δεν βασίζονται απαραιτήτως στη νομοθεσία, αλλά θα μπορούσαν αντιθέτως να περιλαμβάνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό ορισμένα στοιχεία τύχης. Δυστυχώς, το Ευρωπαϊκό Γενικό Δικαστήριο έχει επιτρέψει μέχρι στιγμής αυτήν την πρακτική και αυτήν τη μέθοδο καθορισμού και δεν έχει ασκήσει συναφώς κριτική.

Φαντάζομαι, ωστόσο –και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια διαφοροποιημένη κατάσταση, καθόσον θα προσχωρήσουμε πολύ σύντομα στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και η Συνθήκη της Λισαβόνας κατέστησε πλέον δεσμευτικό τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων– ότι είναι πιθανή η τροποποίηση της νομολογίας βάσει των ανωτέρω. Θεωρώ, ως εκ τούτου, ότι πρέπει πραγματικά να επιστηθεί προσοχή σε αυτό και επικροτώ το γεγονός ότι η Επιτροπή εξετάζει το ενδεχόμενο να αναθεωρήσει τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου στον εν λόγω τομέα όσον αφορά τα κριτήρια και άλλα είδη κυρώσεων, καθιστώντας τις διατάξεις περισσότερο συγκεκριμένες και θεσπίζοντας αυστηρότερα κριτήρια, μεταξύ άλλων και σε σχέση με τα μέτρα που θα ορισθούν σε σχέση με τα πρόστιμα. Προσωπικά, πιστεύω ότι αυτό είναι αναγκαίο προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα ελλείμματα του κράτους δικαίου που εντοπίζουν πολλοί εμπειρογνώμονες στην Ευρώπη.

  Antolín Sánchez Presedo, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, το θέμα των προστίμων είναι πολύ σημαντικό. Αφορά την απάντηση σε αντιανταγωνιστικές συμπεριφορές, και αυτή η απάντηση πρέπει να είναι αποτελεσματική και δυναμική. Μια ανίσχυρη, ανεπαρκής απάντηση θα αποτελέσει κίνητρο και ερέθισμα για παραβάσεις. Ως εκ τούτου, τα πρόστιμα πρέπει να αποτρέπουν εκείνους που παραβαίνουν τους κανόνες αλλά και να δρουν ως γενικό αποτρεπτικό μέσο για όλους τους φορείς. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι ο αθέμιτος ανταγωνισμός δεν πρόκειται να παράσχει κανένα πλεονέκτημα ή όφελος προς εκείνους που επιδίδονται σε αυτόν.

Είναι αλήθεια ότι η Επιτροπή διαθέτει μεγάλη διακριτική ευχέρεια κατά την επιβολή των προστίμων. Ωστόσο, ευχέρεια δεν σημαίνει να φέρεται κανείς αυθαίρετα, διότι υπάρχουν κανόνες, όρια και κριτήρια, υπάρχει μια διαδικασία με εγγυήσεις και, σε κάθε περίπτωση, υπάρχει δικαστικός έλεγχος.

Η Συνθήκη, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1/2003, οι κατευθυντήριες γραμμές του 2006 και η ανακοίνωση σχετικά με το πρόγραμμα επίδειξης επιείκειας –και αυτή του 2006– συνιστούν όλα ένα πλαίσιο που λειτουργεί σχετικά καλά.

Το σύστημα θα μπορούσε, ωστόσο, να βελτιωθεί. Η εμπειρία όσον αφορά την εφαρμογή του συστήματος, οι συστάσεις των ειδικών και οι προβληματισμοί που εκφράζονται εύλογα από τα θεσμικά όργανα και ορισμένους φορείς μάς συστήνουν να αντιμετωπίσουμε ορισμένα ζητήματα. Η διαφάνεια και η προβλεψιμότητα θα μπορούσαν να βελτιωθούν και ο αντίκτυπός τους στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στην απασχόληση και στη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων θα μπορούσε επίσης να συζητηθεί. Η ευελιξία όσον αφορά το ύψος του ποσού και τις πληρωμές πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη, από κοινού με τη σύνδεση με προγράμματα επίδειξης επιείκειας, όπως και τρόποι αντιμετώπισης των διαφορών μεταξύ των συστημάτων στα διάφορα κράτη μέλη.

Επιπλέον, το σύστημα θα ολοκληρωνόταν αν προσετίθεντο και άλλα σχετικά εργαλεία: για παράδειγμα, εστίαση στην ατομική ευθύνη, εξέταση άλλων τρόπων διόρθωσης –όχι μόνο για να μπει τέλος στην αντιανταγωνιστική συμπεριφορά, αλλά και για να αποφευχθεί τυχόν επανάληψή της– και υποβολή ιδιωτικών αγωγών αποζημίωσης τόσο για μεμονωμένα άτομα όσο και για ομάδες.

Όλα αυτά τα ζητήματα πρέπει να αντιμετωπισθούν ενεργά, συστηματικά και θετικά, χωρίς να αμφισβητείται ο τρόπος λειτουργίας της πολιτικής ανταγωνισμού.

  Sophia in 't Veld, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, συμφωνώ με πολλά από όσα ειπώθηκαν από τους προηγούμενους ομιλητές. Επικροτώ τη δήλωση του κ. Επιτρόπου διότι, αν άκουσα προσεκτικά, η Επιτροπή είναι ουσιαστικά ανοικτή στο αίτημα του Κοινοβουλίου, το οποίο συμπεριελήφθη στην περσινή έκθεση σχετικά με την πολιτική ανταγωνισμού, για περισσότερο εξελιγμένη δέσμη εργαλείων όσον αφορά τις αντιμονοπωλιακές πολιτικές.

Η εστίαση αφορούσε κυρίως τα πρόστιμα και το μέγεθος αυτών, αλλά θα πρέπει να προσέξουμε ώστε αυτή να μην μετατραπεί σε ιδεολογικού χαρακτήρα συζήτηση. Το αντικείμενό της είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό η ύπαρξη μιας δέσμης εργαλείων που θα αποτρέπουν τις αντιανταγωνιστικές πρακτικές. Όπως ορθώς επισημάνατε, οι ζημίες για την οικονομία μας αλλά και τους καταναλωτές είναι σημαντικές. Θεωρώ ότι τα πρόστιμα πρέπει να είναι εύλογα αλλά, εάν οι εταιρείες διαμαρτύρονται για τα πρόστιμα, τότε το μόνο που δεν πρέπει να κάνουν είναι να συμμετέχουν σε καρτέλ. Αυτή είναι η καλύτερη εγγύηση ότι δεν θα έρθουν αντιμέτωποι με υπερβολικά υψηλά πρόστιμα.

Πέρσι, ζητήσαμε από την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για περισσότερο εξελιγμένα μέσα. Σας ζητήσαμε να υποβάλετε προτάσεις που θα κάλυπταν ζητήματα όπως η ατομική ευθύνη (την οποία αναφέρατε), η διαφάνεια και η λογοδοσία των εταιρειών, οι λιγότερο χρονοβόρες διαδικασίες, το δικαίωμα στην υπεράσπιση και τη δέουσα διαδικασία, και οι μηχανισμοί που διασφαλίζουν την αποτελεσματική λειτουργία των εφαρμογών επίδειξης επιείκειας, αλλά και τα προγράμματα εταιρικής συμμόρφωσης και η εκπόνηση ευρωπαϊκών προτύπων. Θα ήθελα να μάθω αν η Επιτροπή σκοπεύει να υποβάλει τέτοιες προτάσεις. Συνειδητοποιούμε ότι αυτό είναι πολύ περίπλοκο, εξετάζοντας τις αρμοδιότητες σε εθνικό επίπεδο και σε επίπεδο ΕΕ. Ωστόσο, θεωρώ ότι συμμεριζόμαστε τον κοινό στόχο να καταστήσουμε την αγορά λειτουργική.

  Jean-Paul Gauzès (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θυμάμαι ότι πριν από λίγα χρόνια είχα ρωτήσει την τότε αρμόδια Επίτροπο σε θέματα ανταγωνισμού εάν είχε υπόψη της τυχόν αξιολόγηση που να είχε πραγματοποιηθεί σχετικά με την αποτελεσματικότητα των προστίμων για τους καταναλωτές, και εν προκειμένω, η τότε Επίτροπος είχε αναφέρει κατά την έναρξη της συνεδρίασης της επιτροπής μας ότι η ίδια είχε κατορθώσει να πάρει πίσω με νύχια και με δόντια εκατομμύρια ευρώ σε πρόστιμα. Και έτσι, η απάντηση ήταν ότι το ενδεχόμενο αυτό δεν είχε εξετασθεί. Φαίνεται ότι, από τότε, εκπονήσατε μελέτες για να διαπιστώσετε τις ζημιές που έχουν σημειωθεί.

Ωστόσο, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε δύο ζητήματα. Το πρώτο είναι ότι οι τιμές είναι σταθερές βάσει του κύκλου εργασιών ενός ομίλου. Ωστόσο, η εταιρεία που ενδέχεται να παραβίασε τους κανόνες ανταγωνισμού, πράγμα που δεν επικροτώ, μπορεί να είναι μια μικρή εταιρεία στο εσωτερικό του ομίλου. Αυτό είναι που με απασχολεί, ιδίως όταν εμπλέκονται ξεχωριστά νομικά πρόσωπα.

Κατά δεύτερον, κύριε Επίτροπε, και αυτό το είπατε εσείς και όχι η συνάδελφός σας, αναφέρεστε συχνά στην ανάγκη πρόληψης, λέγοντας ότι η πρόληψη είναι καλύτερη από την καταστολή και, σε κάθε περίπτωση, περισσότερο αποτελεσματική. Επομένως, το ερώτημα που θέτω είναι κατά πόσον αυτά τα τεράστια πρόστιμα, τα οποία δημοσιεύονται πάντα στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στις οποίες επιβάλλονται, διαδραματίζουν ουσιαστικά οποιονδήποτε ρόλο όσον αφορά την πρόληψη. Και διερωτώμαι μήπως θα ήταν περισσότερο αποτελεσματικό ως προς την πρόληψη να επικεντρωθούμε περισσότερο στον αριθμό των ελέγχων αντί για το επίπεδο των προστίμων.

Όπως συνέβη πρόσφατα στη Γαλλία, είναι σαφές ότι μπορούν να επιβληθούν ποινές για χρηματικά ποσά, η αποπληρωμή των οποίων απαιτεί 4 ή 5.000 χρόνια. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να πάθουμε εμμονή με τα ποσά αυτά. Πρέπει να εξετάσουμε συγκεκριμένα τις επιπτώσεις στην εταιρεία, σε μια εποχή αβέβαιων οικονομικών συνθηκών.

Η αποφυγή των κανόνων ανταγωνισμού δεν είναι σωστή. Είναι σωστό να επιβάλλεται πρόστιμο, αλλά το πρόστιμο αυτό πρέπει να είναι πραγματικά αναλογικό, και αυτός είναι ο λόγος που θέλαμε να ξέρουμε κατά πόσον η Επιτροπή θα αναθεωρήσει τους κανόνες της. Νομίζω ότι είπατε ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, και αυτό είναι κρίμα.

  Peter Skinner (S&D). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, δεν είμαι ενήμερος για εταιρείες που χρειάζονται 400 χρόνια για να αποπληρώνουν χρηματικά πρόστιμα, αλλά ένα τέτοιο μέτρο είναι μάλλον δρακόντειο. Εντούτοις, κύριε Επίτροπε, συνειδητοποιώ ότι ούτε εσείς είστε κατ’ ανάγκη σε θέση να χαράξετε απόψε πολιτική χωρίς προηγούμενη εξέταση. Για τον σκοπό αυτόν, θα υποβάλω ερωτήσεις στον Επίτροπο κ. Almunia σχετικά με τα ζητήματα για τα οποία συζητούμε απόψε.

Θα ήθελα να αναφερθώ εν συντομία σε δύο σημεία. Καταρχάς, θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή να παράσχει τις αξιολογήσεις αντικτύπου για τις κατευθυντήριες γραμμές του 2006. Όπως αντιλαμβάνομαι, το προσωπικό του κ. Almunia έχει ήδη αναφέρει ότι αυτό μπορεί να γίνει. Ανυπομονώ να τις δω. Ίσως χρειάζομαι απλώς να ενημερωθώ για τις τελευταίες εξελίξεις, αλλά θα ανακουφιζόμουν σε μια τέτοια περίπτωση.

Κατά δεύτερον, ακούσαμε απόψε ότι όλη η εστίαση αφορά τα πρόστιμα – και τα πρόστιμα που επιβάλλονται στις εταιρείες που παραβιάζουν τους όρους του ανταγωνισμού. Μπορεί να υπάρχει μια κάποια κλιμάκωση των προστίμων, αλλά αυτό δεν φαίνεται να τις αποτρέπει. Εξακολουθούν να το κάνουν.

Ίσως χρειαστεί να είμαστε εφευρετικοί σε ό,τι κάνουμε. Στην περίπτωση του καθορισμού των τιμών, για παράδειγμα, πολύ συχνά μικρές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε μεταγενέστερες εφαρμογές μπορεί να πλήττονται από τις συνέπειες των εταιρειών που το έκαναν και, χωρίς να φταίνε οι ίδιες, επωμίζονται τα συγκεκριμένα πρόστιμα.

Μήπως πρέπει να σκεφτεί η Επιτροπή για λίγο τις κοινωνικές επιπτώσεις; Μήπως πρέπει να εξετάσει η Επιτροπή το ενδεχόμενο να εγκρίνει διαφορετικές προσεγγίσεις; Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι ρυθμίσεις επιτρέπουν την απομάκρυνση των διευθυντών αντί για την επιβολή προστίμων, κάτι που αντιμετωπίζει ουσιαστικά τους δράστες και επιτρέπει την επιβίωση του ανθρώπινου δυναμικού και των εταιρειών – μια ευφυής φιλοσοφία ενδεχομένως, από την οποία θα μπορούσαμε να δανειστούμε στοιχεία ως πρότυπο αυτού που θα μπορούσαμε να κάνουμε, ή έστω ως πιλότο.

Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα –όπως ακούσαμε από διάφορους ομιλητές, από άλλες χώρες– όπου είμαι βέβαιος ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο. Εάν ακολουθήσουμε έξυπνη τακτική εν προκειμένω, μπορούμε να κάνουμε πολλά ώστε να διασφαλίσουμε ότι το ανθρώπινο δυναμικό των εταιρειών δεν θα πληγεί εξίσου από τις κακές πρακτικές των διευθυντών που υιοθετούν αυτήν τη φιλοσοφία των καρτέλ.

  Catherine Stihler (S&D). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα είμαι σύντομη. Θα ήθελα να επικροτήσω όσα είπαν οι συνάδελφοι απόψε. Η εξουσία που διαθέτουμε αναφορικά με την επιβολή προστίμων σε περιπτώσεις παράβασης των αντιμονοπωλιακών κανόνων αποτελεί πραγματική εξουσία διάλυσης των καρτέλ, αποτροπής των αντιανταγωνιστικών πρακτικών και θέσης του καταναλωτή σε προτεραιότητα.

Θα ήθελα να θέσω τρία ερωτήματα στην Επιτροπή, όπως έκαναν ο κ. Gauzès και άλλοι. Καταρχάς, τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα όσον αφορά την πρόληψη; Κατά δεύτερον, εξετάζουμε –όπως είπε ο κ. Skinner– τις βέλτιστες πρακτικές στα διάφορα κράτη μέλη; Η πρόταση του κ. Skinner αναφορικά με τη συνενοχή των διοικητικών συμβουλίων και το τι μπορούμε να κάνουμε σε σχέση με τους διευθυντές έχει ουσιαστική σημασία. Κατά τρίτον, μπορούμε να έχουμε ένα χρονοδιάγραμμα για τις μελλοντικές προτάσεις;

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, τα άρθρα 81, 101 και 102 αφορούν όλα αυτά τα ζητήματα αναφερόμενα στα καρτέλ, στον καθορισμό των τιμών, στην εξοντωτική τιμολογιακή πολιτική, κτλ. Σίγουρα είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει, αλλά συχνά, είναι δύσκολο να αποδειχθεί ότι όντως συμβαίνουν. Για παράδειγμα, έχω εδώ έναν τίτλο που αναφέρει «Αντιμονοπωλιακή νομοθεσία: οι τιμές των αυτοκινήτων μειώθηκαν ελάχιστα μόλις το 2009», ενώ οι τιμές για επισκευές και συντήρηση εξακολουθούν να αυξάνονται παρά την κρίση, παρά τη μείωση των μισθών και παρά τον αποπληθωρισμό, αντί για πληθωρισμό. Είναι αυτό καρτέλ;

Στην ίδια μου τη χώρα, εάν υπάρξει μια ελαφριά βροχόπτωση, η τιμή των βοοειδών μειώνεται αυτόματα. Θεωρώ ότι είναι οπωσδήποτε ανάγκη να εξετασθούν οι κατευθυντήριες γραμμές, τόσο όσον αφορά τον καθορισμό τάσεων για μακροχρόνιο διάστημα όσο και όσον αφορά τις πραγματικές τιμωρίες που πρόκειται να επιβάλλετε. Θεωρώ ότι ο κ. Skinner υπέβαλε μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση όταν είπε «κάντε τους διευθυντές να πληρώσουν». Θα έλεγα ότι πρέπει να έχουμε και ένα πρόστιμο: κάντε και τα δύο. Σίγουρα πρέπει να γίνουν πολλά, αλλά κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση.

  Michel Barnier, μέλος της Επιτροπής. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, άκουσα πλέον όλα τα επιχειρήματα και τα αιτήματα και θα τα μεταφέρω προσεκτικά στον συνάδελφό μου, κ. Almunia, που σας δήλωσε, μέσω εμού, ότι δεν βλέπει τον λόγο να προταθεί τώρα νέα νομοθεσία για τα πρόστιμα, εφόσον ο ισχύων κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1/2003, στον οποίο ήδη αναφέρθηκα, μπορεί να αποβεί πολύ χρήσιμος για εμάς στο άμεσο μέλλον.

Όσο για τις κατευθυντήριες γραμμές, η Επιτροπή παρακολουθεί διαρκώς την εφαρμογή τους και είναι ανοιχτή σε τυχόν προτάσεις για βελτίωση και, από την άποψη αυτή, όσα ειπώθηκαν από ορισμένους θα αποδειχθούν εξαιρετικά χρήσιμα.

Κύριε Lehne, κύριε Gauzès, κύριε Skinner, δεν έχουμε τίποτα εναντίον ενός ορισμένου βαθμού ευελιξίας στις πρακτικές μας που αφορούν τον έλεγχο της εφαρμογής των κανονισμών, εντός των ορίων που προβλέπονται μέσω των κατευθυντήριων γραμμών της νομολογίας, προκειμένου να ληφθεί υπόψη μια οικονομική κατάσταση που εξακολουθεί να θέτει προκλήσεις. Ωστόσο, προς το παρόν, επαναλαμβάνω, ο κ. Almunia δεν βλέπει καμία ανάγκη αναθεώρησης των κατευθυντήριων γραμμών του 2006. Είναι ικανοποιημένος με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές. Αποδείχθηκαν δεόντως ευέλικτες κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης, επιτρέποντάς μας να λάβουμε υπόψη τη δύσκολη χρηματοοικονομική κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουν ορισμένες εταιρείες, όπως ανέφεραν ορισμένοι από εσάς.

Η Επιτροπή δεσμεύεται από αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη μέθοδο καθορισμού των προστίμων. Αυτό σημαίνει ότι παρέχουν στις εταιρείες ασφάλεια δικαίου καθώς η Επιτροπή δεν μπορεί να μην τις εφαρμόσει χωρίς εύλογη δικαιολογία. Εάν η Επιτροπή απομακρυνθεί πράγματι από τις κατευθυντήριες γραμμές, ενέχει τον κίνδυνο να ακυρωθούν οι αποφάσεις της από τα δικαστήρια.

Κυρία in ’t Veld, όσον αφορά άλλες κυρώσεις, πέραν των προστίμων, πρέπει να αξιολογήσουμε σε ποιον βαθμό θα ήταν εφικτό, εφόσον αυτό είναι αναγκαίο, να ενσωματωθούν στο ισχύον νομικό μας πλαίσιο. Αν και στα κράτη μέλη ισχύουν εναλλακτικές κυρώσεις, φαίνεται να χρησιμοποιούνται μόνο στη μειονότητα των περιπτώσεων και τα πρόστιμα παραμένουν η πρωταρχική μορφή κυρώσεων.

Η συζήτηση αυτή πρέπει να καθοδηγείται από δύο αρχές. Καταρχάς, οι μεμονωμένες κυρώσεις δεν θέτουν υπό αμφισβήτηση το ισχύον σύστημά μας για τον έλεγχο των παραβάσεων, ιδίως το πρόγραμμα επίδειξης επιείκειας. Κατά δεύτερον, το γεγονός ότι διευθυντές ή υπάλληλοι μιας εταιρείας έχουν δεχτεί μεμονωμένα πρόστιμα, κάτι που είναι, ως εκ τούτου, εφικτό, σε καμία περίπτωση δεν μειώνει την ευθύνη της εταιρείας όπου αυτή έχει παραβιάσει τους κανόνες ανταγωνισμού.

Τέλος, η Επιτροπή πιστεύει ότι το τρέχον επίπεδο των προστίμων και η ομοιόμορφη εφαρμογή του δικαίου ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελούν καλό αποτρεπτικό μέσο κατά της αντιανταγωνιστικής συμπεριφοράς στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς.

Θα ήθελα να επισημάνω κάτι, κύριε Lehne. Διαθέτουμε διοικητικό σύστημα για τη διασφάλιση της ορθής εφαρμογής των κανόνων ανταγωνισμού. Επιπλέον, το σύστημα αυτό έχει πολλά πλεονεκτήματα. Διαθέτουμε επίσης τη νομολογία του Δικαστηρίου που υποστηρίζει αυτό το σύστημα.

Ο κ. Sánchez Presedo αναφέρθηκε στη διαφάνεια, και αυτό δεν με εκπλήσσει λαμβάνοντας υπόψη τις άλλες συζητήσεις με αυτόν αναφορικά με την εποπτεία. Υπάρχουν πιθανές βελτιώσεις. Διαθέτουμε ευέλικτες κατευθυντήριες γραμμές, όπως μόλις ανέφερα, και, ειδικότερα, φέτος είδαμε την εισαγωγή βέλτιστων πρακτικών.

Τέλος, η κ. in ’t Veld και η κ. Stihler αναφέρθηκαν στο ζήτημα των περισσότερο εξελιγμένων προγραμμάτων και των περισσότερο εξελιγμένων μέσων. Μπορούμε να αναφερθούμε σε αυτό το ζήτημα μέσω των προγραμμάτων συμμόρφωσης. Είναι ευπρόσδεκτα. Γνωρίζω καλά ότι, κατά την άποψή μας, οι εταιρείες λαμβάνουν σοβαρά υπόψη αυτά τα προγράμματα συμμόρφωσης και αυτό μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη που, για την ακρίβεια, κύριε Gauzès, εξακολουθεί να είναι φθηνότερη από ό,τι η αποζημίωση ή η τιμωρία.

Τέλος, ο κ. Skinner και ο κ. Kelly αναφέρθηκαν στις εταιρείες που κάποιες φορές πλήττονται εξαιτίας αυτών των τιμωριών και των κοινωνικών προβλημάτων που μπορεί να προκαλέσει αυτό. Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στα κράτη μέλη, ιδίως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σπεύδουμε να προτείνουμε, όπως αναφέρεται στη Λευκή Βίβλο μας, να λαμβάνουμε υπόψη τυχόν αγωγές αποζημίωσης ώστε να ελέγχουμε πόσο αποτελεσματικές είναι και να αξιολογούμε τον αντίκτυπό τους. Για τον λόγο αυτόν, η Επιτροπή θα ξεκινήσει σύντομα δημόσια διαβούλευση σχετικά με το θέμα αυτό.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  George Sabin Cutaş (S&D), γραπτώς. – (RO) Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιβάλλει με ολοένα μεγαλύτερη συχνότητα ολοένα υψηλότερα πρόστιμα σε καρτέλ και εταιρείες που καταχρώνται τη θέση τους στην αγορά. Το ποσό των προστίμων που επιβλήθηκαν από την Επιτροπή ξεπέρασε τα 2 δισ. ευρώ το 2009. Χαιρετίζω την ταχεία απόκριση του ευρωπαϊκού εκτελεστικού φορέα. Ταυτόχρονα, πρέπει να αναρωτηθούμε εάν το ισχύον σύστημα επιβολής κυρώσεων είναι επαρκώς κατανοητό. Η Επιτροπή διαδραματίζει τον διπλό ρόλο του εισαγγελέα και του δικαστή. Επιπλέον, οι επιπτώσεις των προστίμων που επιβάλλονται αφορούν και τους υπαλλήλους στις εταιρείες στις οποίες επιβάλλονται τα πρόστιμα, που χάνουν τις δουλειές τους. Αυτό σημαίνει ότι άνθρωποι που δεν παρέβησαν τον νόμο μετατρέπονται σε παράπλευρες απώλειες. Κατά συνέπεια, θεωρώ ότι πρέπει να καταρτισθεί μια σειρά περισσότερο εξειδικευμένων μέτρων για περιπτώσεις παράβασης των αντιμονοπωλιακών κανόνων, που θα στοχεύει τόσο στην προώθηση περισσότερο διαφανών διαδικασιών, μέσω του ορισμού ανεξάρτητων δικαστηρίων, όσο και στην εισαγωγή της δυνατότητας τιμωρίας σε ατομική βάση διευθυντών που ευθύνονται για την παράνομη συμπεριφορά των εταιρειών.

17. Παρεμβάσεις ενός λεπτού επί σημαντικών πολιτικών ζητημάτων

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τις παρεμβάσεις ενός λεπτού επί σημαντικών πολιτικών ζητημάτων.

  Artur Zasada (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφερθώ στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στους ευρωπαϊκούς αερολιμένες μητέρες με μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι. Δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1107/2006, αυτές οι δύο ομάδες πρέπει να λαμβάνουν βοήθεια από τον αερολιμένα. Δυστυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι διατάξεις του κανονισμού δεν τηρούνται. Ακόμα και σε τηλεοπτικό διαφημιστικό που συνοδεύτηκε από μεγάλη δημοσιότητα φέτος σχετικά με τις εντολές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν γίνεται καθόλου λόγος σχετικά με τις μητέρες ή τους πατέρες που ταξιδεύουν μόνοι τους με μικρά παιδιά.

Η λύση στο πρόβλημα είναι απλή – πρέπει να αναληφθεί αποτελεσματική δράση ώστε να ενημερωθούν οι πολίτες σχετικά με τα δικαιώματά τους. Καταρχάς, πρέπει να αλλάξει ο τίτλος του κανονισμού, με προσθήκη πληροφοριών που θα δείχνουν ότι αφορά επίσης τις μητέρες ή τους πατέρες που ταξιδεύουν μόνοι τους με μικρά παιδιά. Κατά δεύτερον, πρέπει να προταθεί ένα νέο πικτόγραμμα για αυτήν την ομάδα ταξιδιωτών, το οποίο θα πρέπει να είναι υποχρεωτικό σε όλους τους αερολιμένες των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Teresa Jiménez-Becerril Barrio (PPE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, ως μέλος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ως ισπανίδα και ευρωπαία πολίτης, και ως θύμα της τρομοκρατίας καθώς η τρομοκρατική οργάνωση ETA δολοφόνησε τον αδερφό μου και τη σύζυγό του στη Σεβίλλη, παίρνω σήμερα εδώ τον λόγο για να καταδικάσω το γεγονός ότι η κυβέρνηση και ο πρόεδρος της Βενεζουέλας επέτρεψαν σε τρομοκράτες της ETA να εκπαιδευτούν στο έδαφος της Βενεζουέλας υπό τις εντολές του φερόμενου ως τρομοκράτη, Arturo Cubillas, ο οποίος εργάζεται για την κυβέρνηση του Hugo Chávez, παρά το γεγονός ότι έχει εκδοθεί διεθνές ένταλμα για τη σύλληψή του. Αυτό συνιστά σοβαρή παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος όλων των ευρωπαίων πολιτών στην ασφάλεια.

Απαιτώ από την ισπανική κυβέρνηση να αναλάβει άμεσα δράση έναντι του σοβαρού αυτού εξευτελισμού του συνόλου του ισπανικού λαού. Ο κ. Zapatero δεν μπορεί να παραμένει σιωπηλός ενώ ο πρέσβης της Βενεζουέλας περιγράφει τα μέλη της Εθνοφρουράς μας, που ήταν και θα συνεχίσουν να αποτελούν πρότυπα γενναιότητας στον αγώνα κατά της ETA, ως βασανιστές. Ούτε μπορούμε να αγνοήσουμε ότι η συνεργασία στο έδαφος της Βενεζουέλας μεταξύ του ETA και των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κολομβίας ενισχύεται, κάτι που έχει ήδη καταδικάσει ο δικαστής Eloy Velasco. Ο κ. Zapatero δεν μπορεί να σφίγγει το χέρι ενός ηγέτη, όπως ο κ. Chávez, ο οποίος μετατρέπει τη Βενεζουέλα σε καταφύγιο τρομοκρατών.

Ο πρωθυπουργός μιας χώρας όπως η Ισπανία, όπου η τρομοκρατία έχει προκαλέσει τόσο πόνο, δεν μπορεί να συνεχίσει να αγνοεί το πρόβλημα αυτό και πρέπει να ανταποκριθεί όπως απαιτεί μια τέτοια κατάσταση, όπως θα έκανε κάθε απλός πολίτης εάν είχε τη δυνατότητα.

  Catherine Stihler (S&D). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, το ζήτημα στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ σήμερα είναι ότι, στις 18 Σεπτεμβρίου, 36 βουλευτές του παρόντος Κοινοβουλίου, συμπεριλαμβανομένης της υποφαινόμενης, τιμηθήκαμε από το Ευρωπαϊκό Πνευμονολογικό Ίδρυμα για το έργο μας κατά του καπνού.

Για την ακρίβεια, το τρέχον έτος έχει ανακηρυχθεί ευρωπαϊκό έτος του πνεύμονα, και η αίτηση μπορεί ακόμα να υπογραφεί από τους συναδέλφους που ενδιαφέρονται για το έργο μας κατά των καπνοβιομηχανιών και για τον έλεγχο του καπνού.

Επί του παρόντος, μόνο 10 από τα 27 κράτη μέλη έχουν εφαρμόσει καθολική απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους, ενόψει της απαλλαγής των εν λόγω χώρων χώροι από τον καπνό. Είμαι υπερήφανη που η Σκωτία υπήρξε μία από τις πρώτες χώρες που εισήγαγαν απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους. Πρόσφατα στοιχεία αναφέρουν μείωση κατά 18% του αριθμού των παιδιών που εισάγονται σε νοσοκομεία με άσθμα, εξαιτίας αυτής της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να δούμε να επαναλαμβάνεται σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ζητώ από το Κοινοβούλιο να συγχαρεί τους 36 συναδέλφους στους οποίους απονεμήθηκε το εν λόγω βραβείο από το Ευρωπαϊκό Πνευμονολογικό Ίδρυμα στις 18 Σεπτεμβρίου.

  Nessa Childers (S&D). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να επικροτήσω την ψηφοφορία της προηγούμενης εβδομάδας από την Επιτροπή Προϋπολογισμών σχετικά με το πάγωμα των μισθών και των επιδομάτων των ευρωπαίων Επιτρόπων εάν δεν επέλθουν αλλαγές στον κώδικα συμπεριφοράς τους. Η εν λόγω ψηφοφορία δείχνει ότι το Κοινοβούλιο δεν θα ανεχτεί επανάληψη περιπτώσεων, όπως αυτή του Charlie McCreevy, του πρώην αρμόδιου Επιτρόπου σε θέματα εσωτερικής αγοράς, του οποίου η νέα διευθυντική θέση ερευνάται από την Επιτροπή λόγω υποψιών σχετικά με πιθανή σύγκρουση συμφερόντων.

201 αιτήματα έχουν υποβληθεί από προσωπικότητες της Επιτροπής ζητώντας άδεια να καλύψουν θέσεις εργασίας μετά το τέλος της θητείας τους στην Επιτροπή. Μόνο ένας δεν έλαβε άδεια. Ο κώδικας πρέπει να αναθεωρηθεί και δεν πρέπει να αποτελεί απλώς μια σειρά από κατευθυντήριες γραμμές, χαλαρά ερμηνευόμενες.

  Sergej Kozlík (ALDE). – (SK) Η σημερινή σλοβακική κυβέρνηση έχει υποβάλει μια σειρά από νομοσχέδια που υπονομεύουν τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξαρτησία των δικαστηρίων και των δικαστών.

Ενώπιον του Κοινοβουλίου έχει υποβληθεί νομοσχέδιο που αφορά συνταγματική αναθεώρηση, το οποίο στοχεύει στον περιορισμό της ασυλίας των δικαστών χωρίς προηγούμενη πρόσκληση υποβολής παρατηρήσεων και χωρίς να έχει προηγηθεί συζήτηση μεταξύ εμπειρογνωμόνων. Η τάση της Σλοβακίας προς την παραμόρφωση της δημοκρατίας και του νομικού καθεστώτος φανερώνεται επίσης από το γεγονός ότι ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ο Πρόεδρος του Δικαστικού Συμβουλίου εμποδίστηκαν δύο φορές να μιλήσουν στην Ολομέλεια του Εθνικού Συμβουλίου κατά τη διάρκεια συζητήσεων σχετικά με νόμους που αφορούσαν το δικαστικό σώμα, συμπεριλαμβανομένης νομοθεσίας σχετικά με το Δικαστικό Συμβούλιο. Η τροπολογία του νόμου σχετικά με το Δικαστικό Συμβούλιο στοχεύει στην αλλαγή της σύνθεσης του Συμβουλίου ακόμα και πριν από το τέλος της κανονικής του θητείας. Η τροπολογία του νόμου σχετικά με τους δικαστές θα αυξήσει τον αριθμό των πολιτικών υποψηφίων στις επιτροπές για την επιλογή και προαγωγή της σταδιοδρομίας των δικαστών από έναν σε τρεις. Αυτό αποτελεί ένα μόλις μέρος μιας ιστορίας που δείχνει σαφώς πώς η ισχύουσα εκτελεστική και κυβερνητική εξουσία στη Σλοβακία επιχειρεί να παρέμβει στην εξουσία των δικαστηρίων.

  Csaba Sógor (PPE). – (HU) Η σημερινή ημερομηνία, 6 Οκτωβρίου, είναι σημαντική για την ιστορία της Ουγγαρίας. Πριν από περισσότερα από 150 χρόνια, ούγγροι επαναστάτες πήραν τα όπλα εναντίον των δύο ισχυρότερων στρατών της Ευρώπης στο όνομα των θεμελιωδών αξιών της ελευθερίας, της ισότητας και της αδελφότητας που αναδύονταν σε ολόκληρη την Ευρώπη την εποχή εκείνη. Οι δεκατρείς στρατηγοί που ηττήθηκαν στο πλαίσιο του αγώνα για την ελευθερία εκτελέσθηκαν σαν σήμερα στην πόλη Arad, που βρίσκεται σήμερα στη Ρουμανία. Ωστόσο, η επιθυμία του ουγγρικού λαού για ελευθερία εκφράσθηκε εξίσου έντονα και κατά του κομμουνισμού, του καταπιεστικού καθεστώτος του εικοστού αιώνα, όπως φανέρωσαν σαφώς τα γεγονότα του 1956. Μόλις τέσσερις από τους δεκατρείς μάρτυρες που εκτελέσθηκαν στο Arad το 1848 ήταν Ούγγροι, κάτι που αποδεικνύει ότι οι οικουμενικές αξίες υπερβαίνουν τις εθνικές διαφορές. Για εμάς τους Ούγγρους, αυτό συμβολίζει την αιώνια επιθυμία για ελευθερία και ενότητα του ουγγρικού έθνους, καθώς και για συναδέλφωση και αλληλεγγύη μεταξύ των εθνών.

  Agustín Díaz de Mera García Consuegra (PPE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, δράττομαι της ευκαιρίας να καταδικάσω την ταπεινωτική και αντιδημοκρατική μεταχείριση από την κυβέρνηση του Hugo Chávez εκείνων που υπερασπίζονται την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η κράτηση του συναδέλφου μου, κ. Iturgaiz, στο αεροδρόμιο του Καράκας δεν μπορεί να παραβλεφθεί. Δεν είναι η πρώτη φορά που το καθεστώς επετέθη κατά μελών της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες). Η αποστολή μας ως μελών του παρόντος Κοινοβουλίου δεν περιορίζεται στο εσωτερικό της ΕΕ. Περιλαμβάνει επίσης την προώθηση των αξιών στις οποίες βασίζεται η Ένωση, όπως είναι η ελευθερία, η δημοκρατία και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Είναι προφανές ότι το καθήκον αυτό δεν γίνεται εύκολα αποδεκτό από εκείνους που επιδιώκουν να επιβάλλουν απολυταρχικές ιδέες στους πολίτες τους.

Το αποτέλεσμα των κοινοβουλευτικών εκλογών που διεξήχθησαν στις 27 Σεπτεμβρίου αφήνει περιθώριο για ελπίδα, αν και πρέπει όλους να μας απασχολήσουν οι αντιδράσεις στην πρόοδο που σημείωσε η αντιπολίτευση στη Βενεζουέλα.

Τι μπορούμε να περιμένουμε από μια κυβέρνηση που υποθάλπει τρομοκράτες από τον τρομοκρατικό πυρήνα του Oker, από ένα εκτελεστικό σώμα που περιλαμβάνει έναν φερόμενο ως δολοφόνο της ETA ως υπεύθυνο ασφαλείας του Ινστιτούτου Εθνικών Γαιών της Βενεζουέλας, ή από μια κυβέρνηση που αγνοεί τα αιτήματα έκδοσης πολυάριθμων τρομοκρατών που έχουν διαφύγει της δικαιοσύνης;

Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα.

Κυρία Πρόεδρε, τέτοιες ποταπές νοοτροπίες χρήζουν έντονης αντίδρασης και της αυστηρότερης δυνατής απόρριψης από το Κοινοβούλιο.

  Csaba Sándor Tabajdi (S&D). – (HU) Μια Γερμανία χωρισμένη στα δύο αποτελούσε το πλέον απτό σύμβολο του παραλογισμού και της απάνθρωπης φύσης ενός διπολικού κόσμου. Χωρίς την επανένωση της Γερμανίας, η επανένωση της Ευρώπης και η διεύρυνση του 2004 και του 2007 δεν θα είχαν συμβεί. Κανένας άλλος λαός δεν ταυτίστηκε περισσότερο με την τεχνητή και παράλογη διαίρεση της Γερμανίας από τον λαό της Ουγγαρίας. Η επανένωση της Ευρώπης ξεκίνησε με την επανένωση του γερμανικού έθνους. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου οδήγησε επίσης στην κατάρρευση του τείχους που χώριζε μια Ευρώπη διαιρεμένη από τον Ψυχρό Πόλεμο. Ως Ούγγρος, είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος που οι τότε ηγέτες της χώρας μου πήραν τη γενναία και τολμηρή απόφαση να επιτρέψουν στους δεκάδες χιλιάδες πολίτες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας που είχαν δραπετεύσει στην Ουγγαρία να περάσουν το σιδηρούν παραπέτασμα και να εισέλθουν στην Αυστρία. Ακύρωσαν τη συνθήκη μεταξύ της Ουγγαρίας και της ΛΔΓ, γκρεμίζοντας έτσι το πρώτο τούβλο από το Τείχος του Βερολίνου. Ο ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ουγγαρίας, Gyula Horn, και ο πρωθυπουργός, Miklós Németh, προέβησαν σε μία ιστορική πράξη, η οποία δεν θα είχε πραγματοποιηθεί χωρίς τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες του Mikhail Gorbachev.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, μόλις επέστρεψα από την Ισλανδία, όπου παρέστην στην πρώτη συνεδρίαση της Κοινής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ΕΕ-Ισλανδίας. Κατά τη διάρκεια της διήμερης επίσκεψης, η αντιπροσωπεία μας πραγματοποίησε μια εξαιρετικά ενημερωτική ανταλλαγή απόψεων με μέλη της ισλανδικής κυβέρνησης και του ισλανδικού Κοινοβουλίου σε σχέση με την αίτησή τους για ένταξη.

Κατά τη συνάντηση της αντιπροσωπείας με τον ισλανδό υπουργό Αλιείας, είχα την ευκαιρία να θέσω το ζήτημα της ουσιαστικής αύξησης των συνολικών επιτρεπόμενων αλιευμάτων σκουμπριού. Έχουμε όλοι ευθύνη για τη διατήρηση αυτής της αλιείας, και όλων των ειδών αλιείας για την ακρίβεια, αλλά αναφέρθηκα συγκεκριμένα σε αυτήν. Με χαρά επισημαίνω ότι στις 12 Οκτωβρίου, η Ισλανδία θα ξεκινήσει στο Λονδίνο διαπραγματεύσεις με τα παράκτια κράτη, και εύχομαι ότι θα μπορέσει να επιτευχθεί ικανοποιητική λύση.

Οι επιπτώσεις της χρηματοπιστωτικής κρίσης παραμένουν ιδιαίτερα εμφανείς στην Ισλανδία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αντιπαράθεση για την Icesave πρέπει να παραμείνει διμερές ζήτημα μεταξύ της Ισλανδίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των Κάτω Χωρών. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να συνεχίσουν τα εμπλεκόμενα μέρη τις διαπραγματεύσεις με σκοπό την επίτευξη ικανοποιητικού αποτελέσματος.

  Γεώργιος Κουμουτσάκος (PPE). - Κυρία Πρόεδρε, χαίρω ιδιαίτερα που ο Επίτροπος κύριος Barnier είναι παρών σήμερα εδώ, καθώς γνωρίζω ότι το θέμα στο οποίο θα αναφερθώ, τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Οι φυσικές καταστροφές έχουν ανυπολόγιστο κόστος σε ανθρώπινες ζωές και οικονομικές υποδομές. Η αντιμετώπισή τους είναι κοινή πρόκληση και απαιτεί κοινές δράσεις. Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη, η Ευρωπαϊκή Ένωση να μπορεί να απαντά αποτελεσματικά σε τέτοιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Για να το πετύχει, η Ευρώπη οφείλει να αξιοποιήσει καλύτερα τις δυνατότητες που έχει, αλλά και να κινητοποιήσει τους ευρωπαίους πολίτες.

Η μακρά ευρωπαϊκή παράδοση του εθελοντισμού και η αρχή της αλληλεγγύης δίνουν στερεή βάση για να το πετύχουμε. Ήρθε λοιπόν η ώρα για τη δημιουργία του ευρωπαϊκού σώματος εθελοντών, όπως ακριβώς προβλέπει το άρθρο 214, παράγραφος 5, της Συνθήκης της Λισαβόνας. Υπενθυμίζω μάλιστα ότι το 2011 είναι ευρωπαϊκό έτος εθελοντισμού. Ένα ευρωπαϊκό σώμα εθελοντών θα ενισχύσει το ρόλο και την εικόνα της Ευρώπης και θα κερδίσει το μυαλό και την καρδιά των ευρωπαίων, αλλά και των πολιτών όλου του κόσμου.

Το Κοινοβούλιό μας έχει χρέος να δραστηριοποιηθεί επειγόντως για τη δημιουργία του ευρωπαϊκού σώματος εθελοντών.

  Zbigniew Ziobro (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, συγκεκριμένα όρια θα τεθούν σε ισχύ όσον αφορά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2013. Τα πρόσφατα σχέδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εισαγωγή ορίου με χαμηλότερο ανώτατο όριο από ό,τι προβλεπόταν προηγουμένως, δηλαδή, επίπεδο 0,688 τόνων διοξειδίου του άνθρακα ανά τόνο παραγόμενου προϊόντος, μπορεί να οδηγήσει σε μια καταστροφική κατάσταση για τους παραγωγούς τσιμέντου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Πολωνίας.

Όπως αναφέρθηκε σε πολλά μέσα ενημέρωσης, για παράδειγμα στην καθημερινή εφημερίδα Gazeta Prawna, υπολογίζεται ότι οι τιμές του τσιμέντου θα αυξηθούν κατά τουλάχιστον 30%, κάτι που, αφενός θα πλήξει τους πελάτες λιανικής που επιθυμούν να χτίσουν ένα σπίτι ή ένα διαμέρισμα, αλλά αφετέρου θα καθυστερήσει και την οικονομική ανάπτυξη, όπου το τσιμέντο αποτελεί θεμελιώδη πηγή παραγωγής. Αυτή η κατάσταση εγκυμονεί κινδύνους ιδίως για τα νέα κράτη μέλη της ΕΕ διότι αυτά έχουν να καλύψουν μεγάλη απόσταση για να φτάσουν τις εύπορες χώρες, όπως η Γαλλία ή η Γερμανία, για παράδειγμα, που κατασκεύασαν το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών τους, όπως οι αυτοκινητόδρομοι, πριν από πολύ καιρό, όταν δεν ίσχυαν όρια στον εν λόγω τομέα. Αυτή η κατάσταση έχει επίσης καταστροφικές συνέπειες, διότι μέρος της παραγωγής θα μεταφερθεί πέραν των ανατολικών μας συνόρων με διοξείδιο του άνθρακα να παράγεται ούτως ή άλλως, και με την οικονομία μας να είναι εκείνη που θα ηττηθεί.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL). - Κυρία Πρόεδρε, το αντιδημοκρατικό ψήφισμα που εγκρίθηκε στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, χθές, 5 Οκτωβρίου, ταυτίζει τους εργατικούς λαϊκούς αγώνες με τον εξτρεμισμό, στο δε όνομα της καταπολέμησης του εξτρεμισμού, προτείνει τον περιορισμό και την κατάργηση βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση, τα δικαιώματα του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι, ακόμη και την απαγόρευση δράσης πολιτικών κομμάτων.

Ιδιαίτερη αναφορά επιφυλάσσει το κατάπτυστο αυτό ψήφισμα για την Ελλάδα και τους μεγάλους εργατικούς, λαϊκούς αγώνες, που αναπτύχθηκαν το προηγούμενο διάστημα ενάντια στη βάρβαρη, αντιλαϊκή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της κυβέρνησης στη χώρα μας, καθώς και στα άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ταξική πάλη δεν σταματάει με αντιδραστικά ψηφίσματα και νόμους. Αποτελεί κινητήριο μοχλό της ιστορίας, αναπόφευκτο προϊόν του συστήματος, γέννημα της βαρβαρότητας, της εκμετάλλευσης του ανθρώπου από άνθρωπο. Η πάλη της εργατικής τάξης, η ανασυγκρότηση και αντεπίθεση του εργατικού λαϊκού κινήματος σε ολόκληρη την Ευρώπη μπορεί να τοποθετήσει τα ψηφίσματα αυτά, εκεί που ανήκουν: στα σκουπίδια της ιστορίας.

Το κομμουνιστικό κόμμα Ελλάδας καλεί την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να καταδικάσουν έμπρακτα το αντιδραστικό ψήφισμα με την ένταση της πάλης τους ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση του κεφαλαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των αστικών κυβερνήσεων, δυναμώνοντας την προσπάθεια για την οικοδόμηση της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας της εργατικής τάξης, αυτοαπασχολούμενων που θα διεκδικήσουν αλλαγές προς όφελος του λαού.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE). – (LT) Η σύνοδος κορυφής ΕΕ-Κίνας πραγματοποιείται σήμερα στις Βρυξέλλες. Παράλληλα με την αλλαγή του κλίματος και το εμπόριο, στα θέματα συζήτησης περιλαμβάνεται η κατάσταση των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα, η θανατική ποινή και τα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας Laogai. Τα θέματα αυτά είναι αναμφίβολα πολύ σημαντικά, αλλά θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ένα ακόμα έντονο κινεζικό πρόβλημα – το Θιβέτ. Είναι λυπηρό ότι ο διάλογος μεταξύ των εκπροσώπων του Δαλάι Λάμα και των εκπροσώπων της κυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, που παρείχε μια κάποια ελπίδα, προχωράει με πολύ αργούς ρυθμούς. Ο ένατος γύρος των διαπραγματεύσεων διεξήχθη τον περασμένο Νοέμβριο. Οι συνεδριάσεις πραγματοποιούνται με ακανόνιστο ρυθμό και διέπονται από ατμόσφαιρα δυσπιστίας. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι ο Δαλάι Λάμα έχει από καιρό εγκαταλείψει τον στόχο όχι μόνο της ανεξαρτησίας αλλά και της εθνικής κυριαρχίας του Θιβέτ.

Για μια ακόμα φορά, θα ήθελα να καλέσω τους ηγέτες της Κίνας να επιλύσουν το ζήτημα του Θιβέτ μέσω διαλόγου, χωρίς τη χρήση βίας και χωρίς να αγνοήσουν τον Δαλάι Λάμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επικροτεί αναμφίβολα έναν τέτοιον διάλογο και είναι πρόθυμη να συμβάλει, να μεσολαβήσει και να βοηθήσει με κάθε δυνατό τρόπο.

  Corneliu Vadim Tudor (NI). – (RO) Δυστυχώς, στη Ρουμανία ισχύει ένα σύστημα δρακόντειας λογοκρισίας, όμοιο του οποίου δεν υπάρχει σε κανένα από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναφέρομαι στον παράλογο φορέα που ονομάζεται Εθνικό Συμβούλιο Οπτικοακουστικών Μέσων.

Πρόκειται για ένα σταλινικό τερατούργημα που, αψηφώντας κάθε λογική, θα απαγόρευε ακόμα και μεγάλους συγγραφείς όπως ο Θερβάντες, ο Γκαίτε, ο Λόρδος Βύρων, ο Μπαλζάκ, ο Τσέζαρε Παβέζε και ο Άνταμ Μιτσκιέβιτς, αν ζούσαν ακόμα σήμερα. Αυτός ο όχλος τρομοκρατεί στην ουσία τους ανεξάρτητους τηλεοπτικούς σταθμούς. Θα συνέκρινα το εν λόγω συμβούλιο με ένα νεκροταφείο ελεφάντων, από το οποίο βγαίνουν λίγα μόλις «ζόμπι», υπό τον από απόσταση πολιτικό έλεγχο μιας παρακμάζουσας δικτατορίας που επιβάλλει σοβαρά ζημιογόνα πρόστιμα στα προγράμματα εκείνα που επιτρέπουν σε κόμματα της αντιπολίτευσης να εκφράσουν ορισμένες αλήθειες.

Βοηθήστε μας να ξεφορτωθούμε τους δεσποτικούς μανδαρίνους του Εθνικού Συμβουλίου Οπτικοακουστικών Μέσων και να αποκαταστήσουμε τη μεγαλύτερη νίκη που πέτυχε η Ρουμανία το έτος της επανάστασης 1989: την ελευθερία του Τύπου.

  Marian Harkin (ALDE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, νωρίτερα απόψε, συζητήσαμε σχετικά με τις κοινωνικές παροχές και τη Συνθήκη της Λισαβόνας που υποχρεώνει την Ένωση να λαμβάνει υπόψη τις κοινωνικές επιπτώσεις μίας απόφασης, κατά τη χάραξη των πολιτικών της. Η ΕΕ –ή, για την ακρίβεια, η Επιτροπή– λαμβάνει υπόψη τις κοινωνικές και, για την ακρίβεια, τις οικονομικές επιπτώσεις του επίμονου αιτήματος για συμμόρφωση της Ιρλανδίας προς το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης έως το 2014;

Ασφαλώς, η φορολογική ολοκλήρωση είναι πολύ σημαντική, αλλά υπάρχει η αίσθηση ότι μόνο αυτή έχει σημασία. «Φτάστε στο 3% έως το 2014 αλλιώς αλίμονο»: αυτό είναι το πολύ ισχυρό μήνυμα της ΕΕ. Νωρίτερα απόψε, η βελγική Προεδρία δήλωσε ότι η άσκοπη λιτότητα δεν είναι αναπόφευκτη, και εντούτοις αυτό είναι εκείνο που αντιμετωπίζουμε: άσκοπη λιτότητα, δημοσιονομική εξυγίανση με κάθε κόστος. Και η ανάγκη ανοικοδόμησης της οικονομίας μας; Ναι, πρέπει να επιστρέψουμε στο επίπεδο του 3%, αλλά χρειαζόμαστε ένα μεγαλύτερο χρονικό περιθώριο.

Δέχομαι απολύτως ότι πολλές από τις δυσκολίες τις προκαλέσαμε οι ίδιοι και δεν ψάχνω για συμπόνια, αλλά λέω ότι η άσκοπη λιτότητα θα καταστρέψει τη μικρή, ανοιχτή οικονομία μας, όπου, δύο χρόνια μετά την έναρξη της κρίσης τέσσερις επιχειρήσεις εξακολουθούν να κλείνουν κάθε μέρα.

  Joanna Katarzyna Skrzydlewska (PPE). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, οι τελευταίες μέρες ήταν γεμάτες αναφορές σχετικά με τις ολέθριες συνέπειες της χρήσης ψυχοτρόπων ουσιών, ή «συνθετικών ναρκωτικών» όπως είναι γνωστά. Αυτό το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα εμφανές και στην Πολωνία, εξαιτίας του αυξανόμενου κύματος δηλητηριάσεων, ακόμα και θανάτων, ιδίως μεταξύ των νέων.

Η εφευρετικότητα των παραγωγών και των πωλητών των συνθετικών ναρκωτικών κερδίζει έναντι της νομοθεσίας των κρατών μελών. Διοχετεύουν θανάσιμα ναρκωτικά στην αγορά πολύ γρηγορότερα από όσο κατορθώνουν τα κράτη μέλη να απαγορεύσουν την πώλησή τους βάσει εθνικής νομοθεσίας, και, μεταξύ των ανθρώπων που τα αγοράζουν, δημιουργείται η πεποίθηση ότι τα συνθετικά ναρκωτικά, αφού δεν έχουν απαγορευτεί, δεν είναι βλαβερά. Τίποτε δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Τα συνθετικά ναρκωτικά είναι εξίσου βλαβερά με τα παράνομα ναρκωτικά και είναι, για την ακρίβεια, πιο επικίνδυνα, διότι οδηγούν γρηγορότερα σε εξάρτηση.

Με δεδομένο το πολύ σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα των συνθετικών ναρκωτικών, που αυξάνεται κάθε μέρα που περνά, πρέπει να αναλάβουμε αποφασιστική και αποτελεσματική δράση όσο το δυνατόν συντομότερα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από ανησυχία για την υγεία χιλιάδων νέων ανθρώπων, πρέπει να αναλάβει επειγόντως ευρύ φάσμα δράσεων με σκοπό την ενημέρωση των ανθρώπων σχετικά με τον επιβλαβή χαρακτήρα των συνθετικών ναρκωτικών και τους κινδύνους που σχετίζονται με τη χρήση τους, και πρέπει να προετοιμάσει επίσης νέα νομικά μέτρα.

  Seán Kelly (PPE). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, όπως αναφέρθηκε στους Financial Times στις 6 Οκτωβρίου, η αρμόδια Επίτροπος σε θέματα έρευνας, κ. Geoghegan-Quinn, προειδοποίησε για την επείγουσα ανάγκη καινοτομίας στην Ευρώπη.

Πρέπει να τονώσουμε τη χρηματοδότηση της έρευνας στον ιδιωτικό τομέα μέσα από μια ποικιλία μέτρων, όπως είναι οι πρωτοβουλίες χρηματοδότησης μέσω επιχειρηματικών κεφαλαίων. Ωστόσο, οι προτάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίες αποσκοπούν στην αποτροπή μιας επανάληψης της χρηματοοικονομικής κρίσης, τοποθετούν το επιχειρηματικό κεφάλαιο –το οποίο είναι βασικό για την προαγωγή των μικρών καινοτόμων νέων επιχειρήσεων στην ΕΕ– στην ίδια θέση με κερδοσκοπικά μέσα, όπως είναι τα αμοιβαία κεφάλαια υψηλού κινδύνου.

Το επιχειρηματικό κεφάλαιο αποτελεί τη μέλισσα των εναλλακτικών πόρων λόγω της ικανότητάς του να γονιμοποιεί τις αναδυόμενες επιχειρήσεις και να δίνει ώθηση στην ανάπτυξη στο πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομίας, όπως φάνηκε στα παραδείγματα του Google, του Facebook και του Skype. Τα επιχειρηματικά κεφάλαια παρέχουν πρόσβαση σε κεφάλαιο, επιχειρηματική εμπειρογνωμοσύνη και συχνά στην ίδια την αγορά για καινοτόμες ιδιωτικές νέες εταιρείες και ΜΜΕ. Παρέχουν σταθερή υποστήριξη και επενδύσεις για μια περίοδο μεταξύ τριών και επτά ετών κατά μέσο όρο.

Πρέπει επίσης να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ ημών, των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας. Πιστεύω ότι πρέπει να δώσουμε βάση στα λόγια της αρμόδιας Επιτρόπου σε θέματα έρευνας, κ. Geoghegan-Quinn.

  Sonia Alfano (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να αναφέρω στο Κοινοβούλιο ότι την περασμένη Κυριακή, κατά την επίσκεψη του Πάπα στο Παλέρμο, ανεστάλη η εφαρμογή του ιταλικού Συντάγματος και του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ελευθερία έκφρασης και σκέψης και το απαραβίαστο της ιδιωτικής κατοικίας παραβιάσθηκαν.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ιταλική αστυνομία επέμεινε να αφαιρεθεί σημαία που έφερε τη φράση από το Ευαγγέλιο «Ο οίκος μου οίκος προσευχής κληθήσεται υμείς δε αυτόν εποιήσατε σπήλαιον ληστών», ενώ η ίδια αστυνομική δύναμη ανήρτησε αφίσες που ήταν ομοφοβικές και κατά των ζευγαριών βάσει εθιμικού δικαίου. Στο εσωτερικό του βιβλιοπωλείου Altro quando, ο ιδιοκτήτης είχε αναρτήσει σημαία που έφερε τη φράση «I love Milingo» («Αγαπώ τον Milingo»). Η αστυνομία εισέβαλε στον ιδιωτικό χώρο και κατέσχεσε την αφίσα χωρίς δικαστικό ένταλμα και χρησιμοποιώντας μεθόδους που δεν είχαν κανένα διαπλαστικό χαρακτήρα, ακόμα και για τα δικά της πρότυπα.

Είναι παράδοξο ότι σε ένα κοσμικό και δημοκρατικό κράτος, όπως υποτίθεται ότι είναι η Ιταλία, η ελευθερία δημόσιας έκφρασης καταπατάται από τις αρχές προκειμένου να μην προσβληθούν οι παπικές ευαισθησίες, ενώ ο πρωθυπουργός κ. Berlusconi είναι σε θέση να βρίζει δημοσίως, χωρίς αυτό να αποτελεί πρόβλημα για την Εκκλησία. Στην περίπτωση αυτή, όλοι οι κοσμικοί και θρησκευτικοί θεσμοί αγνόησαν για μια ακόμα φορά τη δημοκρατία στην Ιταλία, αυξάνοντας το αγεφύρωτο χάσμα που έχει προκύψει σήμερα μεταξύ των θεσμικών οργάνων και του λαού.

  Claudiu Ciprian Tănăsescu (NI). – (RO) Παρά τα μέτρα ανάκαμψης που έχουν εγκριθεί από τις κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών χωρών, οι πρόσφατες διαδηλώσεις και απεργίες επισημαίνουν ότι η κατάσταση κάθε άλλο παρά έχει βελτιωθεί.

Δυστυχώς, αυτά ακριβώς τα μέτρα ανάκαμψης που στοχεύουν να χρησιμοποιήσουν οι κυβερνήσεις για να καλύψουν τα δημοσιονομικά κενά και να αποπληρώσουν τα ακριβά δάνεια που έχουν λάβει από τις τράπεζες, είναι που προκαλούν νέα κρίση, η οποία αντικατοπτρίζεται στην άμεση μείωση των εισοδημάτων και στην πτώση του βιοτικού επιπέδου των ευρωπαίων πολιτών.

Ενδέχεται να έχει έρθει ο καιρός να αλλάξουν οι κυβερνήσεις των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης τη νοοτροπία τους βάζοντας τα συμφέροντα των πολιτών με τις ολοένα πιο άδειες τσέπες πάνω από εκείνα των τραπεζών, που εξακολουθούν να κατορθώνουν, μέσα από κάποιο θαύμα να σημειώνουν μεγάλα κέρδη. Βασικά, αν πρέπει κάποιος να χάσει στο παιχνίδι αυτό, αυτός δεν πρέπει πάντα να είναι ο απλός πολίτης.

  Gabriel Mato Adrover (PPE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, θα αναφερθώ και εγώ στη Βενεζουέλα, διότι κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται ότι δημοκρατία δεν είναι μόνο να ψηφίζεις. Δημοκρατία είναι να μπορεί να το κάνεις με ασφάλεια, ελευθερία και ισότητα, και σε μια δημοκρατία και σε ένα σύστημα ελευθεριών, πρέπει επίσης να υπάρχει σεβασμός της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.

Δυστυχώς, επί του παρόντος, στη Βενεζουέλα, ο λαός και οι επιχειρήσεις του απειλούνται. Εν προκειμένω, θα ήθελα να αναφερθώ σε μια επιχείρηση, την Agroisleña, η οποία ιδρύθηκε από ανθρώπους από τις Κανάριους Νήσους και από την οποία εξαρτώνται περισσότερες από 1.000 οικογένειες. Απαλλοτριώθηκε με αθέμιτο τρόπο και, όπως τόσες άλλες επιχειρήσεις, μετά από πολλά χρόνια σκληρής εργασίας, χρεοκόπησε, κατόπιν αποφάσεων βασιζόμενων σε καπρίτσια εκείνων που θεωρούν ότι όλα επιτρέπονται. Αρχικά κατασχέθηκε γη, τώρα κατάσχονται επιχειρήσεις, και ποιος ξέρει τι θα ακολουθήσει;

Είναι καιρός να νιώσει ο λαός της Βενεζουέλας ελεύθερος και να σταματήσουν πλέον οι επιχειρηματίες να αισθάνονται ανυπεράσπιστοι και μονίμως απειλούμενοι. Όπως ήδη αναφέρθηκε, είναι καιρός να αποτελέσει η Βενεζουέλα γνήσια δημοκρατία όπου οι τρομοκράτες αναμφίβολα δεν θα βρίσκουν καταφύγιο.

  Evelyn Regner (S&D). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στην εβδομάδα δράσης της Διεθνούς Ομοσπονδίας Εργαζομένων στις Μεταφορές (ITF), που θα πραγματοποιηθεί αυτό το σαββατοκύριακο στην Κωνσταντινούπολη. Ο λόγος για αυτήν τη διεθνή ημέρα αλληλεγγύης είναι η επιθετική συμπεριφορά μίας εταιρείας διεθνούς παράδοσης δεμάτων έναντι των υπαλλήλων της, οι οποίοι επιθυμούν να συστήσουν συνδικαλιστική ένωση. Δυστυχώς, το τουρκικό εργατικό δίκαιο δεν έχει φτάσει ακόμα στο επίπεδο των ευρωπαϊκών προτύπων, και το γεγονός αυτό το εκμεταλλεύονται συχνά στο έπακρο οι εργοδότες. Βάσει του τουρκικού νόμου περί εργασίας, μια συνδικαλιστική ένωση μπορεί να δραστηριοποιείται σε μια εταιρεία μόνο εφόσον επιτύχει βαθμό συμμετοχής σε αυτήν άνω του 50%. Επαναλαμβάνω: άνω του 50%.

Η UPS, η εταιρεία μεταφοράς δεμάτων με έδρα στις ΗΠΑ, λειτούργησε με βάναυσο τρόπο προκειμένου να βάλει τέλος στην εκστρατεία συμμετοχής στην ένωση. Η εταιρεία απέλυσε 157 υπαλλήλους χωρίς προειδοποίηση μετά την οργάνωσή τους στην αρμόδια συνδικαλιστική ένωση εργαζομένων στις μεταφορές TÜMTIS και τις προσπάθειές τους για την αναγνώρισή της ως ένωση από τη UPS. Χιλιάδες εργαζόμενοι στη UPS αγωνίζονται από τον Μάιο για την επαναπρόσληψη των συναδέλφων τους και για καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αυτό το εργατικό δίκαιο που προωθεί τα συμφέροντα των εταιρειών και οι βάναυσες μέθοδοί του σημαίνουν ότι η Τουρκία αποτελεί ζώνη χωρίς συνδικαλιστικές ενώσεις.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, στις 18 Οκτωβρίου, θα ξεκινήσει στην τουρκική πόλη Diyarbakir η δίκη 28 ηγετών του Δημοκρατικού Κοινωνικού Κόμματος (DTP).

Σε αυτούς περιλαμβάνονται 14 αντιπρόσωποι εκλεγμένοι από τον λαό: 12 δήμαρχοι και δύο δημοτικοί σύμβουλοι. Το έγκλημά τους είναι ότι υπερασπίσθηκαν με ειρηνικό τρόπο τις πολιτικές θέσεις τους, και μπορεί να τους στοιχίσει από 15ετή έως ισόβια κάθειρξη.

Η απαγόρευση του DTP και οι συλλήψεις που ανέφερα αποτελούν ένα ακόμα παράδειγμα των διώξεων στις οποίες υπόκειται η κουρδική μειονότητα στην Τουρκία. Τα συμβάντα αυτά καταδικάστηκαν ρητά στο ψήφισμα που εγκρίναμε στις 10 Φεβρουαρίου όπου αναλυόταν η πρόοδος της Τουρκίας το 2009 να έρθει εγγύτερα προς την Ένωση, αλλά δεν θεωρούμε ότι έχει επιτευχθεί επαρκής πρόοδος.

Εάν είμαστε συνεπείς και επιθυμούμε να βοηθήσουμε τα θύματα και να βοηθήσουμε την Τουρκία να προχωρήσει στον σωστό δρόμο, μπορούμε να το κάνουμε. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ας υποστηρίξουμε το κίνημα αλληλεγγύης προς τον κουρδικό σκοπό.

Θα ήθελα, ως εκ τούτου, να παροτρύνω την Επιτροπή και το Κοινοβούλιο να αποστείλουν επίσημο αντιπρόσωπο στη δίκη στο Diyarbakir.

  Corina Creţu (S&D). – (RO) Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια μιας οικονομικής κρίσης είναι να συνοδευτεί από μια πολιτική κρίση. Αυτό συμβαίνει στη Ρουμανία, η οποία βιώνει τη χειρότερη οικονομική ύφεση σε μια Ευρώπη που αναδύεται από την κρίση.

Μέτρα λιτότητας μιας άνευ προηγουμένου αυστηρότητας εφαρμόζονται από μια κυβέρνηση αδιάφορη προς τις δυσκολίες που βιώνουν εκατομμύρια Ρουμάνοι, οι οποίοι είναι κυριολεκτικά καταδικασμένοι να υποφέρουν από το κρύο και την πείνα και δεν είναι σε θέση να αγοράσουν φάρμακα. Οι κοινωνικές διαμαρτυρίες των οποίων γινόμαστε τελευταία μάρτυρες αντικατοπτρίζουν την απελπισία των πολιτών απέναντι στην προοπτική να αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν τις σκληρές χειμερινές συνθήκες με δραματικά μειωμένο εισόδημα. Ταυτόχρονα, σημειώνονται κατάφωρες παραβιάσεις του δικαιώματος έκφρασης, όπως αναφέρθηκε ήδη απόψε κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια στο παρόν Κοινοβούλιο.

Η δόλια επιβολή ενός συνταξιοδοτικού νόμου που στοχοποιεί το πλέον φτωχό τμήμα του πληθυσμού με υποχρεώνει να ζητήσω από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να επιστήσουν δέουσα προσοχή στην απόλυτη κρίση στην οποία είναι βυθισμένη η Ρουμανία και να αντιμετωπίσουν τις αντιδημοκρατικές παραβιάσεις στην εν λόγω χώρα.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE). – (PT) Θα ήθελα να επισημάνω εδώ ένα συμβάν που πραγματοποιήθηκε χτες στην Πορτογαλία και που έχει τεράστια σημασία για τη χώρα, για την Ευρώπη και για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Το Ίδρυμα Champalimaud εγκαινίασε κέντρο έρευνας για τον καρκίνο και τις νευροεπιστήμες. Ο κ. Champalimaud ήταν ένας επιχειρηματίας που κληροδότησε ένα τρίτο της προσωπικής του περιουσίας –500 εκατομμύρια ευρώ– στην επιστημονική έρευνα στους τομείς αυτούς. Χαιρετίζω την πρόεδρο του Ιδρύματος Champalimaud, δρα Leonor Beleza, που θέσπισε αυστηρά κριτήρια για το πάντρεμα της αριστείας στην επιστημονική έρευνα με την κλινική πρακτική. Είμαι βεβαία ότι ο στόχος της θέσης της Πορτογαλίας και της Ευρώπης στην πρώτη γραμμή της αριστείας σε αυτόν τον τομέα επιστημονικής έρευνας θα επιτευχθεί στο έπακρο.

Το Ίδρυμα Champalimaud θα προσελκύσει παγκοσμίως γνωστούς επιστήμονες στην Πορτογαλία και την Ευρώπη. Από τις εκβολές του Τάγου, θα ξεκινήσει ένα νέο κεφάλαιο στην πορτογαλική και ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα, που θα επιτρέψει στον κόσμο να μάθει για νέους κόσμους.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Κατά την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης αύριο, θα διεξαχθεί ψηφοφορία σχετικά με την έκθεση της βρετανής σοσιαλίστριας, Christine McCafferty, με τίτλο «Πρόσβαση των γυναικών σε νόμιμη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη: το πρόβλημα της έλλειψης ρύθμισης της αντίρρησης συνειδήσεως».

Πρέπει να καταδικάσουμε απερίφραστα την έκθεση αυτή, η οποία αποτελεί μια άνευ προηγουμένου και σοβαρή ανάμειξη και απειλή της εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών, της αρχής της επικουρικότητας και του θεμελιώδους δικαιώματος στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας. Η έκθεση εστιάζει κυρίως στον τομέα της επονομαζόμενης αναπαραγωγικής υγειονομικής περίθαλψης για τις γυναίκες, τις αμβλώσεις, τη στείρωση καθώς και, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια της, «την απαλλαγή από τον πόνο με μέσα διακοπής της ζωής για ασθενείς στα τελικά στάδια», που σημαίνει ενεργό ευθανασία. Το εν λόγω έγγραφο του Συμβουλίου της Ευρώπης φτάνει στο σημαίο να απαιτεί από τα κράτη μέλη να υποχρεώνουν τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να παρέχουν τη ζητούμενη θεραπεία, την οποία δικαιούται νομίμως ο ασθενής, ανεξαρτήτως των αντιρρήσεων συνειδήσεώς τους. Επιπλέον, ζητεί τη δημιουργία ενός είδους μητρώου των ανθρώπων που φέρουν αντιρρήσεις, και στη συνέχεια προτείνει κατά κάποιον τρόπο τη δίωξή τους. Είναι απαράδεκτη η συμφωνία με αυτήν την τάση για τη ρύθμιση της αντίρρησης συνειδήσεως στην Ευρώπη.

  María Muñiz De Urquiza (S&D). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, είναι ανεύθυνο να αμφισβητείται η αυστηρότητα της ισπανικής εξωτερικής πολιτικής σε σχέση με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και είναι λάθος να κατηγορείται η κυβέρνηση της Βενεζουέλας ότι συνωμοτεί για την εκπαίδευση τρομοκρατών της ETA στην επικράτειά της, διότι δεν υπάρχουν στοιχεία μιας τέτοιας συνομωσίας.

Υπάρχει διεθνής διάλογος και συνεργασία στο πλαίσιο του γενναίου αγώνα της Ισπανίας κατά της τρομοκρατίας εντός και εκτός των συνόρων της, και υπάρχει διάλογος και συνεργασία με τη Βενεζουέλα, από την οποία έχει ζητηθεί να αναλάβει εν προκειμένω συγκεκριμένη δράση.

Αντί να ζητείται η διάλυση δεσμών και η αντιπαράθεση, ας αφήσουμε την αστυνομία, τις δικαστικές και τις διπλωματικές αρχές να κάνουν τη δουλειά τους, η οποία έχει οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου επιτυχία και έχει αποφέρει αποτελέσματα στο πλαίσιο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας στην Ισπανία.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

18. Συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική και παγκόσμια υγεία (συνοπτική παρουσίαση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη συζήτηση της έκθεσης (A7-0245/2010) της κ. De Keyser, εξ ονόματος της Επιτροπής Ανάπτυξης, σχετικά με τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική και την παγκόσμια υγεία (2010/2070(INI).

  Véronique De Keyser, εισηγήτρια. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, σας ευχαριστώ που παραμείνατε έως τώρα. Στην πραγματικότητα, η έκθεση αυτή συνιστά απάντηση στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την παγκόσμια υγεία, αλλά επιθυμούσαμε να της προσδώσουμε μία έκτακτη οπτική, η οποία εστιάζει πολύ περισσότερο στα συστήματα αλληλασφάλισης που παρουσιάζουν επί του παρόντος ιδιαίτερη ανάπτυξη στην Αφρική. Επιτρέψτε μου να προβώ σε μία μικρή παρέκβαση.

Επί του παρόντος, η κατάσταση της υγείας στην Αφρική είναι άκρως τρομακτική, παρά το μέγεθος της διεθνούς βοήθειας, και αυτό οφείλεται σε μεγάλο αριθμό παραγόντων, είτε πρόκειται για την κλιματική αλλαγή, τη χρηματοπιστωτική κρίση, τον πόλεμο, την κακή διακυβέρνηση ορισμένων χωρών είτε για την απληστία που συνεπάγεται η παρουσία των ιδιαίτερα ευπόρων ατόμων στην Αφρική. Εάν προσθέσουμε σε αυτούς τους παράγοντες και τις μεγάλες επιδημίες όπως το HIV/Aids, την ελονοσία, τη φυματίωση κ.ο.κ., τότε συμπληρώνεται ένα σύνολο παραγόντων που σημαίνει ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία πραγματική καταστροφή.

Επομένως, θα πρέπει καταρχάς να αποτίσω φόρο τιμής στη δράση των ΜΚΟ, καθώς και ορισμένων εκκλησιών, οι οποίες επιτελούν πραγματικά αξιοθαύμαστο έργο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης στις εμπόλεμες ζώνες, ωστόσο οι προσπάθειες αυτές δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο πρόβλημα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, διότι δεν αποτελούν βιώσιμη απάντηση.

Υπάρχουν τα αποκαλούμενα κάθετα ταμεία, όπως έχει ήδη αναφερθεί, τα οποία χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση μειζόνων ασθενειών όπως, παραδείγματος χάριν, το HIV/Aids, η ελονοσία και η φυματίωση. Συγκεντρώνουν πολλά χρήματα και είναι αρκετά ελκυστικά για τις ιδιωτικές προσπάθειες παροχής βοήθειας, καθόσον οι άνθρωποι αισθάνονται ότι προσφέρουν σε έναν σκοπό ο οποίος διατηρείται υπό έλεγχο. Στην πραγματικότητα, όμως, και τα εν λόγω ταμεία, παρότι επιτυγχάνουν, ασφαλώς, τον σκοπό τους, ανταποκρίνονται εν μέρει μόνο στο πρόβλημα, διότι, δυστυχώς, οι περισσότεροι θάνατοι στην Αφρική εξακολουθούν να προκαλούνται από την έλλειψη υποδομών υγειονομικής περίθαλψης, την έλλειψη πόσιμου νερού –παιδιά πεθαίνουν από δυσεντερία– ή την έλλειψη τοπικών ιατρείων, και όχι, φευ, από το HIV/Aids ή την ελονοσία.

Ως εκ τούτου, η προσοχή εστιάζεται πλέον σε ένα κίνημα το οποίο έκανε την εμφάνισή του ήδη από τη δεκαετία του 1990 και εκπροσωπείται από πρωτοβουλίες που αποτελούνται από συστήματα κάλυψης αλλά, πάνω από όλα, από συστήματα αλληλασφάλισης, τα οποία αναδύονται σχεδόν σε όλες τις αφρικανικές χώρες. Στόχος των εν λόγω συστημάτων αλληλασφάλισης είναι, φυσικά, η συμμετοχή των ατόμων στη διαχείριση της ίδιας τους της υγείας. Ας μην εθελοτυφλούμε: δεν θα είναι αυτάρκη, δεν θα κατορθώσουν να παράσχουν το σύνολο της χρηματοδότησης για την περίθαλψη ή για πρόσβαση στα φάρμακα, αλλά, σε συνδυασμό με άλλους πόρους, με άλλες επιδοτήσεις, διασφαλίζουν, παρ’ όλα αυτά, την παροχή υπηρεσιών περίθαλψης και φαρμακευτικής αγωγής∙ πέραν δε αυτής της συμμετοχής, αρχίζει να καθιερώνεται μία κοινωνική δυναμική.

Υπάρχουν εκατοντάδες τέτοια ταμεία· υπάρχουν σε διάφορες χώρες και σε διάφορους τομείς. Υπάρχουν ταμεία αλληλασφάλισης για τις γυναίκες, για τους ιδιοκτήτες καφέ κ.ο.κ. Επομένως, η πρόκληση για εμάς είναι να στηρίξουμε αυτήν την κοινωνική δυναμική, να την χρηματοδοτήσουμε, να την συντονίσουμε, και να πιστέψουμε, παράλληλα, ότι ίσως καταστεί κάποτε αυτοδύναμη, όχι όμως σήμερα.

Συνεπώς, η ύπαρξη αυτών των ταμείων αλληλασφάλισης είναι δυνατή, αλλά προϋποθέτει, φυσικά, την παράλληλη ύπαρξη των αποκαλούμενων οριζόντιων συστημάτων. Με άλλα λόγια, για ποιον λόγο να ασφαλισθεί κάποιος ή να καταβάλει χρηματικά ποσά για οιοδήποτε πρόβλημα υγείας, για μία χειρουργική επέμβαση, εάν δεν υπάρχει νοσοκομείο, εάν δεν υπάρχει ιατρός, εάν δεν υπάρχουν φάρμακα; Φρονούμε, λοιπόν, ότι, ως φυσικό επακόλουθο, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα πρέπει μόνο να στηρίξει, να συντονίσει και να ενισχύσει τα εν λόγω ταμεία αλληλασφάλισης, αλλά και να εστιάσει ιδιαιτέρως στα οριζόντια συστήματα, στη βασική υγειονομική περίθαλψη, ακόμα και εάν αυτό συνεπάγεται τη χρήση εν μέρει των κάθετων ταμείων για τη χρηματοδότηση αυτής της «οριζόντιας» περίθαλψης, αυτού του στοιχείου βασικής περίθαλψης, το οποίο είναι απαραίτητο και παρέχει την απαιτούμενη ισορροπία για την ύπαρξη των ταμείων αλληλασφάλισης.

Σε αυτό το σύνολο προβλημάτων αναφέρεται η έκθεση. Έχει ολοκληρωθεί ο χρόνος ομιλίας μου, αλλά θα μπορούσα ενδεχομένως να απαντήσω στους βουλευτές που εκφράζουν ορισμένες ανησυχίες σχετικά με την αναπαραγωγική υγεία, η οποία αναφέρεται στην παρούσα έκθεση και αποτελεί για εμένα ιδιαίτερα προσφιλές ζήτημα.

  Niccolò Rinaldi (ALDE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η κ. De Keyser ανέφερε ήδη σχεδόν όλα όσα έπρεπε να ειπωθούν. Θα ήθελα να αφιερώσω αυτό το λεπτό σε ένα νεογέννητο αγόρι που γνώρισα στη Λουάντα την 1η Δεκεμβρίου 2009, όταν είχαμε μεταβεί στην Αγκόλα ενόψει της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ. Το νεογέννητο αγόρι βρισκόταν στο τέλος της ζωής του, πέθαινε από υποσιτισμό στην αγκαλιά της μητέρας του, στο νοσοκομείο «Divine Providence» («Θεία Πρόνοια»), στο κέντρο της Λουάντα, πλησίον του χώρου όπου διεξάγονταν οι εργασίες μας και πλησίον του σταδίου που κατασκευαζόταν για το Κύπελλο Εθνών Αφρικής· με άλλα λόγια, το βρέφος περιβαλλόταν από πλησμονή.

Ωστόσο, δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό: στη Λουάντα, παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από πείνα, λόγω υποσιτισμού, στην αγκαλιά των νεαρών μητέρων τους, οι οποίες δεν έχουν διδαχθεί τίποτα σχετικά με τη διατροφή, και οι οποίες συχνά εγκαταλείπονται στην τύχη τους.

Για έναν χριστιανό, εικόνες αυτού του είδους αποτελούν αμαρτία, μεγάλη αμαρτία· για έναν πολιτικό, αποτελούν ένδειξη της αποτυχίας των πολιτικών μας∙ και για την άρχουσα τάξη της εν λόγω χώρας, της Αγκόλας, αποτελούν εξίσου ένδειξη απληστίας και άδικης κατανομής του πλούτου. Πιστεύω ότι οι λόγοι για τους οποίους αυτό το παιδί είχε τόσο σύντομο βίο σε αυτήν τη γη μάς προσφέρει αρκετό υλικό για προβληματισμό, και ελπίζω ότι η μαρτυρία μου θα συμβάλει σε αυτόν τον προβληματισμό.

  Anna Záborská (PPE). – (SK) Καταρχάς, παρά τις επιφυλάξεις μου έναντι αυτής της έκθεσης, θα ήθελα να συγχαρώ την κ. De Keyser. Κατέδειξε, όπως και πολλές φορές στο παρελθόν, πόσο κατανοεί την αναπτυξιακή πολιτική και πόσο ενδιαφέρεται για τις συνθήκες διαβίωσης σε διάφορες περιοχές του πλανήτη.

Το επίπεδο υγειονομικής περίθαλψης στην υποσαχάρια Αφρική είναι θλιβερό. Ωστόσο, με προβληματίζει το γεγονός ότι η κ. De Keyser δεν δέχθηκε ορισμένες τουλάχιστον από τις προταθείσες εκ μέρους μου τροπολογίες. Δεν θα ήταν σωστό να διατυπώνουμε θετικά σχόλια για τα τελικά κείμενα του Καΐρου και του Πεκίνου, ενώ, ακόμα και τώρα που αναφέρομαι σε αυτά, δεν είναι αποδεκτά. Τούτο συμβαίνει διότι, σύμφωνα με ορισμένους βουλευτές, κάποιες παράγραφοι δεν συνάδουν ενδεχομένως με την ευρωπαϊκή πολιτική για την αναπαραγωγική υγεία. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι εκδηλώνουμε απροθυμία να σεβαστούμε τη σημασία των εθνικών και περιφερειακών ιδιαιτεροτήτων και της ιστορικής, πολιτιστικής και θρησκευτικής πολυμορφίας των κρατών της υποσαχάριας Αφρικής. Συνεπεία τούτου, πλήττεται, κατ’ ανάγκη, και η υγεία των κατοίκων της.

  Miroslav Mikolášik (PPE). – (SK) Η Γενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αναγνωρίζει την υγεία ως ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου. Προσωπικά, θεωρώ ότι πρέπει να εξετάσουμε το δικαίωμα αυτό σε στενή σχέση με το πραγματικό δικαίωμα στη ζωή.

Στην υποσαχάρια Αφρική, το περιεχόμενο των εν λόγω δικαιωμάτων είναι πολύ συγκεκριμένο και αβέβαιο, και για τον λόγο αυτόν θα ήθελα να τονίσω την ανάγκη να υιοθετήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση υπεύθυνη και ανθρωπιστική προσέγγιση στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Καταρχάς, θα ήθελα να επισημάνω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα έπρεπε να προάγει τη διακοπή της εγκυμοσύνης ως δικαίωμα, καθόσον αυτό το υποτιθέμενο δικαίωμα δεν αναγνωρίζεται σε κανένα διεθνές έγγραφο ως αποκαλούμενο θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου. Αντίθετα, ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων του ανθρώπου παγκοσμίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να αναπτύσσει σταδιακή δράση υπέρ των προγραμμάτων προστασίας των μητέρων με παιδιά στις αναπτυξιακές πολιτικές της, και να προάγει τα αποτελέσματα που συνάδουν επίσης με το δικαίωμα στη ζωή και την προστασία των αγέννητων παιδιών. Δεύτερον, θα ήθελα να τονίσω για ακόμα μία φορά ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να ενσωματώνουν στις εμπορικές συμφωνίες διατάξεις σχετικά με τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας τα οποία αποτελούν τροχοπέδη για την πρόσβαση σε βασικά φάρμακα των ατόμων που μαστίζονται από τη φτώχεια στις αναπτυσσόμενες χώρες και τα οποία συμβάλλουν στα υψηλά ποσοστά θνησιμότητας σε αυτές τις περιοχές.

  Michel Barnier, μέλος της Επιτροπής. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, ο συνάδελφός μου, κ. Piebalgs, δεν εδύνατο να παραστεί αυτοπροσώπως, επομένως θα προβώ, εξ ονόματός του, σε ορισμένα σχόλια και παρατηρήσεις. Για άλλη μία φορά, θα ήθελα να δηλώσω ειλικρινώς ότι η Επιτροπή τίθεται πάντα στη διάθεση του Κοινοβουλίου, και χαίρομαι πολύ που άκουσα την κ. De Keyser και τους λοιπούς ομιλητές να λαμβάνουν θέση επί ενός ζητήματος που αποτελούσε από μακρού ζήτημα προσωπικού ενδιαφέροντος. Επιπλέον, κυρία De Keyser, κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως αρμόδιου Επιτρόπου σε θέματα εσωτερικής αγοράς και υπηρεσιών, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι –πέραν των επισκέψεων που πραγματοποιώ εβδομαδιαίως επί του παρόντος σε κάθε μία από τις πρωτεύουσες της Ένωσης, και μετά την πρώτη επίσκεψη που έπρεπε να πραγματοποιήσω στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθόσον σχεδόν όλες οι συναλλαγές μας υλοποιούνται σε διατλαντικό πλαίσιο– ανυπομονούσα να πραγματοποιήσω τη δεύτερη επίσκεψή μου εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Αντίς Αμπέμπα, στα τέλη Ιουλίου, προκειμένου να συναντηθώ με τους ηγέτες της Αφρικανικής Ένωσης. Και τούτο, διότι οι περαιτέρω πορείες μας είναι στενά συνυφασμένες, και τάσσομαι, επί σειρά ετών πλέον, υπέρ μίας νέας πολιτικής εταιρικής σχέσης μεταξύ των δύο μεγάλων ηπείρων.

Όσον αφορά μεγάλο αριθμό θεμάτων που συνδέονται με την κρίση, και τα οποία αποτελούν, εν πάση περιπτώσει, αντικείμενο των προβληματισμών μας ή σχετίζονται με αυτούς –παραδείγματος χάριν, η συνεργασία των αγορών μας, η καταπολέμηση των εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, οι δημοσιονομικοί κανονισμοί, η πάταξη της υπέρμετρης κερδοσκοπικής δραστηριότητας επί των γεωργικών προϊόντων, στην οποία σκοπεύω να πρωτοστατήσω με αμείλικτο τρόπο, ιδίως στην Αφρική, όπου πολλές χώρες εξαρτώνται από τις εισαγωγές για τον επισιτισμό τους– εγώ και οι συνάδελφοί μου αποφασίσαμε, σε συνέχεια της εν λόγω επίσκεψης, να επιληφθούμε των θεμάτων αυτών και να εντείνουμε τη συνεργασία μας.

Παρότι σας συγχαίρω, εξ ονόματος του κ. Piebalgs και εμού του ιδίου, για την ποιότητα της έκθεσής σας, στην οποία περιγράφετε την κατάσταση της υγειονομικής περίθαλψης στις αναπτυσσόμενες χώρες, θα ήθελα να προσθέσω ότι δεν αναφερόμαστε μόνο στην Αφρική. Προ ολίγων εβδομάδων, μετέβην στην Αϊτή σε συνέχεια των επισκέψεων που πραγματοποίησαν οι συνάδελφοί μου, η βαρόνη Ashton, η κ. Georgieva και ο κ. Piebalgs, και κατέστη σαφές ότι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε προκλήσεις που εγείρονται, ακόμα και εκτός Αφρικής, στον τομέα της πρόληψης των νόσων και της δημόσιας υγείας στις φτωχότερες χώρες.

Όπως επεσήμανε και ο κ. Rinaldi, είναι γεγονός ότι σχεδόν 30 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν ετησίως πρόωρα στις αναπτυσσόμενες χώρες από αίτια τα οποία θα μπορούσαν ενδεχομένως να έχουν εξαλειφθεί μόνο με το χρηματικό ποσό που διατίθεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες για τις ζωοτροφές ή –εάν θέλουμε ένα άλλο μέτρο σύγκρισης– με το 2% περίπου των στρατιωτικών δαπανών σε παγκόσμιο επίπεδο. Θεωρώ την εν λόγω κατάσταση επιεικώς απαράδεκτη.

Οι βιώσιμες κοινωνικές πολιτικές, μεταξύ άλλων και για την υγεία, θα έπρεπε να βρίσκονται στο επίκεντρο των βασικών λειτουργιών ενός κράτους, στο πλαίσιο της βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης. Η υγεία δεν αποτελεί μόνο καθολικό δικαίωμα, αλλά και στοιχείο της οικονομικής ανάπτυξης. Τα συστήματα υγείας που βασίζονται σε κατά κεφαλήν δαπάνες κάτω των 30 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, ποσό το οποίο είναι 50 φορές μικρότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ, δεν θα είναι ποτέ επαρκή για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας των επαγγελματιών της υγείας, την εξασφάλιση της διαθεσιμότητας βασικών φαρμάκων ή για την παροχή ισότιμης πρόσβασης στην περίθαλψη.

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να σας δηλώσω, εξ ονόματος του κ. Piebalgs, ότι θα συνεχίσουμε να εμμένουμε στο ζήτημα της τήρησης των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά το επίπεδο και την ποιότητα της δημόσιας αναπτυξιακής βοήθειας προς τις τρίτες χώρες που την χρειάζονται περισσότερο. Όσον αφορά την Επιτροπή, η στήριξη των συστημάτων υγείας παραμένει πρωταρχική δέσμευση στο πλαίσιο των εξωτερικών πολιτικών μας και σημαντικό στοιχείο του πολιτικού μας διαλόγου με τις τρίτες χώρες. Συμμεριζόμενος τον προβληματισμό της κ. Záborská, θα ήθελα να επισημάνω ότι, στην πραγματικότητα, δεν βρίσκονται όλες οι τρίτες χώρες στην ίδια κατάσταση. Όπως τονίσατε, διαπιστώνεται πολύ μεγάλη απόκλιση μεταξύ των αναπτυσσόμενων και των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών στην Αφρική, επί παραδείγματι.

Επιπλέον, προσπαθούμε να προωθήσουμε αυτήν την έννοια μέσω της ενεργούς συμμετοχής της Επιτροπής σε παγκόσμιες πρωτοβουλίες, όπως το Διεθνές Ταμείο για την καταπολέμηση του HIV/Aids, της φυματίωσης και της ελονοσίας, καθώς και μέσω της αλληλεπίδρασης με άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς που δραστηριοποιούνται στον εν λόγω τομέα. Κυρία De Keyser, δικαίως αποτίσατε φόρο τιμής στο έργο των ΜΚΟ, το οποίο θεωρώ υποδειγματικό. Προ ολίγων ημερών, στην Αϊτή και πάλι, παρατήρησα ότι διαδραματίζουν αξιόλογο και καθοριστικό ρόλο στις διοικητικές ή δημόσιες πτυχές διαφόρων δράσεων που αναλαμβάνονται από την Ένωση, από χορηγούς ή από την Παγκόσμια Τράπεζα.

Οι κατάλληλες κοινωνικές πολιτικές και οι πολιτικές για την υγεία κρίνονται απαραίτητες για την επίτευξη απτών αποτελεσμάτων τόσο στην Ευρώπη όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Δεν αρκεί να διασφαλίσουμε απλώς και μόνο τη διάθεση σημαντικού ποσοστού πόρων στην ενίσχυση των εταίρων της Ευρώπης. Οφείλουμε να διασφαλίσουμε εξίσου τη συνέπεια των εσωτερικών πολιτικών μας, παραδείγματος χάριν, της μεταναστευτικής πολιτικής για τους επαγγελματίες της υγείας ή της εμπορικής πολιτικής για τα φάρμακα, κατά τρόπο ώστε ο παγκόσμιος αντίκτυπος των εσωτερικών πολιτικών μας να είναι επωφελής ή, τουλάχιστον, να μην βλάπτει όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη σε παγκόσμια κλίμακα.

Όσον αφορά το δικό μου πεδίο αρμοδιοτήτων, θα ήθελα να προβώ σε δύο παρατηρήσεις που ενδεχομένως σας ενδιαφέρουν, κυρία De Keyser. Πρώτον, στο σχέδιο «Πράξης για την ενιαία αγορά», το οποίο θα έχουμε ολοκληρώσει έως τις 27 Οκτωβρίου, σκοπεύω να δώσω προτεραιότητα στον μείζονος σημασίας τομέα των κοινωνικών υποθέσεων και να εργασθώ για την κατάρτιση ενός καταστατικού για το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα. Μεταξύ όλων αυτών, καλούμαστε να δώσουμε, εδώ, στην Ευρώπη, ώθηση σε δομές, σε ΜΚΟ, σε επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας οι οποίες θα μπορούσαν να λάβουν στήριξη στο έργο τους για την παροχή βοήθειας στις φτωχότερες ή στις αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως στον τομέα της υγείας.

Πέραν αυτού, υπάρχει ένα δεύτερο ζήτημα που με απασχολεί ουσιαστικά επί του παρόντος, και αυτό το ζήτημα είναι η παραποίηση. Στο σχέδιο που θα σας παρουσιάσω το φθινόπωρο σχετικά με την καταπολέμηση της πειρατείας και της παραποίησης, έχω προβλέψει διάφορους τομείς τους οποίους θα πρέπει να χρηματοδοτήσουμε και να στηρίξουμε: την τεχνολογία για τον εντοπισμό παραποιημένων προϊόντων, την επικοινωνία με το ευρωπαϊκό κοινό και την κατάρτιση προσωπικού στα τελωνεία ή στα εξωτερικά σύνορα της Ένωσης.

Ωστόσο, θα ήθελα να διαθέσω και ένα τμήμα του σχεδίου –και ζήτησα συναφώς τη συναίνεση των συναδέλφων μου– στη συνεργασία με τις χώρες προέλευσης των εν λόγω παραποιημένων προϊόντων, και στις οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να προξενήσουν βλάβες στην υγεία, ιδίως εάν πρόκειται για παραποιημένα φάρμακα. Θα επανέλθουμε στο θέμα αυτό εν ευθέτω χρόνω.

Βάσει της ανάλυσης που σας σκιαγράφησα, η Ένωση έχει εγκρίνει τα συμπεράσματα σχετικά με τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην παγκόσμια υγεία. Αποτελούν τα σημεία αναφοράς μας σε περιπτώσεις παρέμβασης σε θέματα υγείας. Όπως ανέφερα, οι πόροι για την παροχή επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας δεν επαρκούν, υπάρχει δε ένα σημείο στο οποίο η ανάλυση της έκθεσής σας αποδεικνύει τη συνάφειά της. Στην Ευρώπη διαθέτουμε αρκετά μέσα χρηματοδότησης των υπηρεσιών υγείας, και καθένα από αυτά παρουσιάζει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Δεν υπάρχει μία και μοναδική λύση η οποία να αρμόζει σε όλες τις περιπτώσεις. Είναι σαφές ότι δεν θα επαρκούσε ούτε ένα καθαρά εθελοντικό σύστημα κάλυψης, βασισμένο σε μηχανισμούς ιδιωτικής χρηματοδότησης, για την παροχή ισότιμης και καθολικής πρόσβασης στην περίθαλψη. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο κρίνεται ουσιώδης ο ρόλος που πρέπει να διαδραματίσουν οι δημόσιες αρχές στη ρύθμιση και τη χρηματοδότηση των υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης, προκειμένου να θεσπιστούν ή να διασφαλισθούν οι αρχές της δικαιοσύνης και της άρσης των αποκλεισμών.

Στηριζόμαστε ιδιαιτέρως στη συμβολή του Κοινοβουλίου σε αυτήν την προσπάθεια για την ενίσχυση και την προώθηση της αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των λοιπών φορέων της Ένωσης στον συγκεκριμένο τομέα, ιδίως των ΜΚΟ. Θεωρώ ότι η Ένωσή μας έχει πολλά να διδαχθεί, αλλά και πολλά να μοιραστεί με τον υπόλοιπο κόσμο, και ότι μπορούμε να προσδώσουμε προστιθέμενη αξία σε αυτόν τον τομέα. Είναι σαφές ότι πρέπει να αποτυπώσουμε όλες αυτές τις προσπάθειες στην προσέγγισή μας για την πολιτική της υγείας στις αναπτυσσόμενες χώρες, και εγώ, προσωπικά, χαίρομαι ιδιαίτερα που είμαι σε θέση να σας απαντήσω και να εκμεταλλευθώ την παρούσα ευκαιρία για να εκφράσω την προσωπική μου δέσμευση απέναντι στα εν λόγω ζητήματα.

  Πρόεδρος. – Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ανικανότητα των αφρικανικών χωρών –οι οποίες είναι συχνά αδύναμες χώρες που είτε αναδύθηκαν προσφάτως από συγκρουσιακές καταστάσεις είτε στερούνται σαφώς ισχυρών θεσμικών οργάνων ή κατάλληλων πόρων– να εφαρμόσουν αποτελεσματικές πολιτικές δημόσιας υγείας, και, ιδίως, να παράσχουν εγγυήσεις όσον αφορά την πρόσβαση σε υπηρεσίες κατάλληλης υγειονομικής περίθαλψης, αποτελεί μεγάλη πρόκληση και παγκόσμια ευθύνη. Κρίνεται απαραίτητη για τις χώρες αυτές η ύπαρξη ενός παγκόσμιου ευρωπαϊκού οράματος για την υγεία, με καθοδηγητικές αρχές που θα πρέπει να εφαρμοστούν σε όλους τους σχετικούς στρατηγικούς τομείς. Οι επενδύσεις στην εκπαίδευση και στην ανάπτυξη ικανοτήτων θα παραγάγουν θετικά αποτελέσματα για την υγεία σε παγκόσμιο επίπεδο, και καλώ την Ευρωπαϊκή Ένωση να στηρίξει ενεργά την κατάρτιση ειδικευμένων επαγγελματιών της υγείας. Κρίνεται απαραίτητο για τα κράτη μέλη της ΕΕ να διασφαλίσουν ότι οι μεταναστευτικές πολιτικές τους δεν εμποδίζουν τους επαγγελματίες της υγείας να καταστούν διαθέσιμοι σε τρίτες χώρες. Απευθύνω έκκληση για την τήρηση των δεσμεύσεων που ανελήφθησαν στο πλαίσιο της στρατηγικής της ΕΕ για δράση που αφορά την έλλειψη ανθρώπινων πόρων στον τομέα της υγείας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Η ΕΕ θα πρέπει να διευκολύνει την κυκλική μετανάστευση ώστε να περιορίσει τη διαρροή εγκεφάλων από χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες.

  Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Η κατάσταση της υγείας του πληθυσμού της υποσαχάριας Αφρικής αποτελεί μία από τις σκληρότερες προκλήσεις για την ανθρωπιστική και αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ. Θεωρώ ότι αυτή η τραγική κατάσταση αποτυπώνεται καλύτερα από το γεγονός ότι οι κάτοικοι της συγκεκριμένης περιοχής παρουσιάζουν προσδόκιμο ζωής το οποίο αντιστοιχεί σχεδόν στο ήμισυ του προσδόκιμου ζωής ενός ευρωπαίου πολίτη. Στην έκθεση παρατίθενται με σαφήνεια τα αίτια αυτής της κατάστασης, ενώ επισημαίνονται παράλληλα και οι τρόποι αντιμετώπισής της, καθώς και το δικό μας μερίδιο ευθύνης. Οι διεθνείς πόροι που διατίθενται για την υγειονομική περίθαλψη ανέρχονται στο ήμισυ του ποσού που διατίθεται για την παιδεία. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω στο ελάχιστο την εκπαίδευση, φρονώ ότι η εν λόγω δυσαναλογία αντικατοπτρίζει τη γενικότερη εικόνα, την οποία οφείλουμε να διορθώσουμε στο μέλλον.

Επιπροσθέτως, η συνέχιση αυτής της κατάστασης επικουρείται από την παρότρυνση των αναπτυγμένων χωρών για τη μετανάστευση ιατρών και νοσοκόμων από τα αφρικανικά κράτη. Θεωρώ ότι η υιοθέτηση πιο διεισδυτικής προσέγγισης, ιδίως από τις χώρες της ΕΕ, σε ζητήματα πρόσληψης ειδικών σε παρεμφερείς στρατηγικούς τομείς θα μπορούσε ενδεχομένως να συνδράμει στην επίτευξη μεγαλύτερης προόδου όσον αφορά τη βελτίωση του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης στην Αφρική.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Δυστυχώς, το οικουμενικό δικαίωμα στην υγειονομική περίθαλψη απέχει μακράν από την κατοχύρωσή του στην πράξη. Εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να στερούνται πρόσβασης σε βασικές υπηρεσίες υγείας, το προσδόκιμο ζωής σε πολλές χώρες παραμένει σκανδαλωδώς εξαιρετικά χαμηλό, ενώ εκατομμύρια παιδιά συνεχίζουν να πεθαίνουν από ασθένειες που χρήζουν πρόληψης και θεραπείας. Η κατάσταση αυτή θεωρείται ακόμα πιο κρίσιμη, διότι ο τερματισμός ή η συνέχισή της εξαρτάται από πολιτικές αποφάσεις. Η επικρατούσα κινητήριος δύναμη των εν λόγω αποφάσεων είναι τα συμφέροντα ισχυρών οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ομίλων. Οι πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες συνεχίζουν να εγείρουν εμπόδια στη φθηνότερη παραγωγή φαρμάκων τα οποία θα μπορούσαν να σώσουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα εξακολουθούν να επιβάλλουν τις αποκαλούμενες «διαρθρωτικές προσαρμογές», συντηρώντας το επαχθές εξωτερικό χρέος των χωρών στον αναπτυσσόμενο κόσμο και επιβάλλοντας περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της υγείας, παρότι οι ελλείψεις είναι ήδη τεράστιες. Η πραγματική συμβολή στη βελτίωση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης αυτών των χωρών θα απαιτούσε ενδεχομένως, καταρχάς, την άμεση απόρριψη των αποκαλούμενων «οικονομικών συμφωνιών εταιρικής σχέσης», η εφαρμογή των οποίων, κατά τον τρόπο με τον οποίο επιδιώκει να τις επιβάλει η ΕΕ, θα επιδεινώσει τις σχέσεις εξάρτησης και θα έχει ακόμα μεγαλύτερες επιπτώσεις στις προτεραιότητες των εν λόγω χωρών. Θα πρέπει επίσης να τεθεί τέρμα στο εξωτερικό τους χρέος και να καταρτισθεί κατάλληλη πολιτική αναπτυξιακής βοήθειας και συνεργασίας.

19. Κατάθεση εγγράφων: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

20. Ημερήσια διάταξη της επόμενης συνεδρίασης: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά

21. Λήξη της συνεδρίασης

(Η συνεδρίαση λήγει στις 23.25)