Rapporti verbatim tad-dibattiti

L-Erbgħa, 10 ta' Novembru 2010 - Brussell

15. Strateġija Esterna tal-UE dwar ir-Reġistru tal-Ismijiet tal-Passiġġieri (PNR) (dibattitu)

  Presidente. − L'ordine del giorno reca le dichiarazioni del Consiglio e della Commissione sulla strategia esterna dell'UE relativamente ai dati del codice di prenotazione (Passenger Name Record - PNR).

  Annemie Turtelboom, Fungerend voorzitter van de Raad. − Voorzitter, geachte leden van het Europees Parlement, ik denk dat het belang en de noodzaak van PNR de voorbije jaren duidelijk zijn gebleken. We hoeven maar te denken aan de aanslagen in New York, maar ook aan de mislukte aanslag op de vlucht van Schiphol naar Detroit; uiteraard merken we ook de voorbije dagen dat de dreigingsniveaus zeer hoog blijven.

Kijk maar naar informatie die we van verschillende lidstaten krijgen, maar ook de verhoging van de dreigingsniveaus in een aantal landen, zoals Frankrijk, Spanje. Ook mijn land heeft voor bepaalde plaatsen het dreigingsniveau verhoogd en ook kwam er onlangs een travel alert vanuit de Verenigde Staten. Ik denk dat de Commissie en het voorzitterschap de voorbije maanden zeer hard hebben gewerkt aan PNR.

De huidige stand van zaken: de Commissie heeft op 21 september aan de Raad mededeling gedaan over het EU-beleid inzake de doorgifte van passagiersgegevens aan derde landen. Ze heeft ook drie voorstellen gedaan voor een onderhandelingsmandaat voor het afsluiten van overeenkomsten met Canada, met de VS en met Australië, en alle drie de voorstellen hebben een identieke inhoud.

Op 7 oktober heeft de Raad dan ook onmiddellijk over deze voorstellen gediscussieerd, over de methode, over de timing van de drie mandaten, en heeft de Raad besloten dat de drie mandaten inderdaad over een identieke inhoud moeten beschikken, dat de drie mandaten op hetzelfde ogenblik door de Raad aanvaard zullen worden, dat de drie mandaten op hetzelfde moment zullen starten, en dat de onderhandelingen met de VS, Canada en Australië ten laatste in december van dit jaar van start moeten gaan.

Als ik kijk naar de inhoud van de mandaten en van het PNR-akkoord, dan is de Raad zich ervan bewust dat in de drie overeenkomsten vooral voor een voldoende hoog niveau van gegevensbescherming moet worden gezorgd. Ik denk dat ook de buitenlandse partners de garantie moeten krijgen dat de persoonsgegevens voldoende beschermd zijn. Wij hebben dit ook altijd geëist tijdens overeenkomsten met andere landen. Hier heeft de Europese Unie steeds op ingezet, ook in vorige overeenkomsten met landen.

Ik zou er trouwens toch op willen wijzen dat een van die vorige overeenkomsten - die met Australië - ooit het label heeft gekregen van meest gegevensbeschermingsvriendelijke overeenkomst van het jaar. Ik denk dan ook dat het Europees Parlement terecht hoge eisen stelt aan die gegevensbescherming. De Raad zal er dan ook op toezien dat de eisen inzake gegevensbescherming gerespecteerd blijven en zal er zeker ook voor zorgen dat met name het evenredigheidsbeginsel altijd gerespecteerd zal worden om elke inbreuk op het recht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer te voorkomen.

Daarom heeft de Raad in de tekst van de onderhandelingsmandaten ook sterk de nadruk gelegd op het belang van de artikelen 7 en 8 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie. In de onderhandelingsmandaten wordt ook een bewaartijd en een duur voor de toegang tot de PNR-gegevens gegeven die proportioneel en beperkt is.

Deze eis komt nog scherper tot uiting doordat rekening gehouden is met de verschillende vormen waarin PNR-gegevens kunnen worden gebruikt. Historische gegevens kunnen alleen reactief worden gebruikt, actuele gegevens kunnen in real time worden gebruikt en voor het proactief gebruik zullen met name risicoprofielen worden uitgewerkt.

Wat betreft de risicopatronen zijn we er ons van bewust dat het Europees Parlement zeer bezorgd is over deze zogeheten profiling. De Commissie zal dan ook in haar voorstel heel gedetailleerd toelichten wat exact met profiling bedoeld wordt. En het voorzitterschap ziet erop toe dat risicoanalyses op geen enkel moment kunnen leiden tot een stigmatisering van personen van een bepaalde etnische afkomst.

Graag nog twee opmerkingen in het kader van deze korte inleiding: 1) dat inderdaad de PNR-gegevens alleen gebruikt mogen worden door de luchtvaartmaatschappijen en dus niet door de autoriteiten van de lidstaten zelf, en door de luchtvaartmaatschappijen uiteraard alleen maar na toestemming vanuit de Europese Unie, en 2) dat ook het voorzitterschap zich bewust is van het belang dat het Parlement hecht aan de algemene overeenkomst tussen Europa en de Verenigde Staten op het gebied van gegevensbescherming. Ik wijs in dit verband op het debat dat u zojuist hier hier met mijn collega, de minister van Justitie, hebt gevoerd.

Ik wil met deze korte inleiding duidelijk maken dat de Raad ook echt een prioriteit maakt van deze PNR, maar ook echt maximaal rekening wil houden met de terechte bekommernissen hier in het Europees Parlement met betrekking tot een goed evenwicht dat er altijd moet zijn tussen privacy en veiligheid. Ik denk dat de recente gebeurtenissen en de recente dreigingen ons toch altijd weer met de neus op de feiten drukken. Uiteraard, Voorzitter, ben ik op elk moment, niet alleen vandaag, maar ook in de komende weken, beschikbaar voor het Parlement om het debat over PNR en over de mandaten voort te zetten.

  Cecilia Malmström, Member of the Commission. − Madam President, on 21 September the Commission issued a package of proposals on the exchange of passenger name records data with third countries and that consisted of a communication on EU external PNR strategy with some principles, as you requested in your resolution from May earlier this year. There were also three recommendations on negotiating directives for new PNR agreements with Canada, Australia and the US. I would like to thank the authors of the May resolution for the excellent team work we have had and the very constructive cooperation on this file and your constructive way of finding solutions to move forward within the new institutional framework.

The objective of the communication is to establish for the first time a set of criteria and principles that would guide us in our external relations concerning PNR. We can use that as a method for communicating with third countries, but also define our own policy with that. The communication will of course seek to achieve coherence with the EU PNR that will be presented at a later stage.

The directive has not been adopted, that is the mandate has not been adopted by the Council yet, but the mandates of course follow the structure of the general communication.

The issue of profiling was raised by the Belgian Presidency as well. Risk assessment is an issue that I know comes up very often in the discussions and that is why I have chosen to raise it immediately. The concept of profiling is not in itself defined in any legal instrument, but that does not mean that we do not have laws on it. The data protection instruments address it, but call it ‘Prohibition of Automated Processing’: that means that EU data protection legislation prevents any individual from being subject to a decision which produces legal effects concerning him or her, or significantly affects him or her, and which is based solely on the automated processing of data. It is not prohibited to process data in an automated matter, but decisions which legally affect individuals must not be taken in automated manner.

The PNR communication highlights these principles and lays down efficient and effective measures to safeguard the interest of data subjects. In particular, any automated decision should be verified by a human being and allow the data subject to explain his or her point of view. This means that the final decision taken towards a person can never be taken in a fully automated manner. In this way, the communication seeks to ensure that the processing of data does not go beyond what is legitimate and that the processes comply with fundamental rights including our current data protection rules.

You have also requested the Commission to clarify the state of play on bilateral agreements and memoranda of understanding relating to the Visa Waiver Program. I will try to enlighten you a little bit on this. In August 2007 the US passed the implementing recommendations of the 9/11 Commission Act and a section of this covers the modernisation of the Visa Waiver Program. The terms and conditions of this law affect all EU members, independent of whether they are in the Visa Waiver Program or not.

On the EU side, this act led to a twin-track approach agreed by the Council in March 2008. The EU track concerns the negotiations between the EU and the US regarding conditions for access to the US and indeed to the Visa Waiver Program. That falls under EU competences – repatriation of own nationals, enhanced travel document security and airport security. This resulted in an EU-US agreement confirming that the EU satisfies these conditions.

We also had the bilateral track: bilateral negotiations between the EU and between the US and Member States to satisfy US conditions for access to the Visa Waiver Program which fall under the Member States’ competence as opposed to EU competence. That is cooperation with the US on serious crime, counter-terrorism initiatives and information-sharing in these areas.

Under this bilateral track a number of Member States initially signed a memorandum of understanding with the US. This memorandum was not intended to be in itself a legal base for any exchange of data. They confirmed a willingness of the parties to negotiate agreements on passenger information, screening information on known or suspected terrorists, information to combat terrorism and serious crime, and information, migration and border security matters.

According to the information that the Commission has just gathered from the Member States, eight Member States have signed such a memorandum of understanding with the US.

After the signature of these memoranda, the US and some Member States have negotiated two types of agreements. First, agreements on enhancing cooperation in preventing and combating serious crime: that concerns cooperation on matching of fingerprints and DNA samples. Fourteen Member States have identical agreements with the US.

Secondly, agreements on the exchange of screening information concerning known or suspected terrorists: these concern exchange of specific information about individuals who are suspected or known terrorists, namely their full name, their date of birth, passport and citizenship. Ten Member States have such agreements. But let me add that none of these bilateral agreements cover PNR data. The exchange of PNR data only takes place under the EU-US agreement.

Following the entry into force of the Lisbon Treaty and the abolition of the former pillar structure, all conditions for the US Visa Waiver Program now fall under EU competence. The Commission is right now evaluating whether the twin-track approach agreed in 2008 should be updated following the entry into force of the Lisbon Treaty. I will of course keep you fully informed about this.

The Parliament resolution also refers to the EU-US cooperation on one-stop aviation security. This is the responsibility of Vice-President Kallas who is Transport Commissioner. He has been pursuing negotiations with the US transportation security administration to exempt US-originating passengers at EU airports from rescreening. This should improve efficiency at EU airports without compromising security. Vice-President Kallas has kept the Committee on Transport and Tourism of this House informed about these issues.

It is important to underline that this issue is very much distinct from PNR. The one-stop cooperation aviation security is not about transfer of personal data and it does not concern information processing with respect to the pursuit of suspected criminals or terrorists, so as such we will not raise it in the PNR negotiations.

To conclude – and I am sorry to be a bit long but I think this needed to be clarified – I would like to note that the Council will, as the President-in-Office from the Belgian Presidency said, adopt the negotiating mandates very soon. I am committed as always to keeping you informed about the progress in all the negotiation stages. It has already been decided that we will conduct negotiations in parallel with all three countries, but they will not necessarily be completed at the same time.

I know that this is of particular interest to your House and I therefore remain at your disposal to discuss this now and with the relevant committees and with the other Members whenever you wish to do so.

  Axel Voss, im Namen der PPE-Fraktion. – Frau Präsidentin! Die morgen anstehende Abstimmung zu Fluggastdatensätzen wäre eigentlich nicht erforderlich gewesen, wenn man uns als Parlamentarier seitens der Kommission und des Rates in Sachen Datenübertragung von der EU und ihren Mitgliedstaaten in Drittstaaten seit der SWIFT-Entscheidung ernster genommen und uns besser informiert hätte. Wenn wir interinstitutionell so weitermachen, laufen wir und die USA bei Fluggastdatensätzen möglicherweise Gefahr, in die gleiche psychologische Situation zu kommen, wie wir sie bei SWIFT schon gehabt haben. Keiner von uns will das, und ich halte das auch für sehr gefährlich. Aber wir müssen uns eben auch anstrengen.

Ich vermisse letztlich ein klares Konzept zur Frage des erforderlichen Datenaustausches zwecks Terrorabwehr, das dem zugrunde liegen kann. Erst SWIFT, dann Fluggastdatensätze, dann haben wir das Memorandum of Understanding, wo der Zugriff auf nationale Datenbanken erfolgt, dann haben wir ein Rahmenabkommen mit den USA, dann wollen wir unsere eigene Datenschutznovelle novellieren, dann wollen wir dieses Programm für one-stop security installieren – das alles ist für mich eine Art Stückwerk.

Außerdem muss man doch auch einmal klären oder in Erfahrung bringen können, welche Daten die USA zur Terrorabwehr eigentlich benötigen und wie wir hier eine Hilfestellung leisten und diese auch bewerkstelligen können. Das ist bislang eine Art Salamitaktik, und das schadet.

Ich weiß um die zeitliche Zäsur durch das Inkrafttreten des Lissabon-Vertrags. Aber es ist noch schädlicher für uns, wenn der Rat und die Kommission uns nicht über diese Vorgänge informieren.

Ich bitte deshalb die Vertreter von Kommission und Rat um fünf Dinge. Zum einen: Entwickeln Sie doch ein vernünftiges Konzept, welches den Datenaustausch zum Zwecke der Terrorabwehr umfassend und abschließend beinhaltet. Ich bitte Sie auch, den Zusammenhalt in der EU in Fragen der Datenübertragung herbeizuführen und diesen nicht aufzuteilen in Nationales und Europäisches. Ich bitte Sie auch, die Kompetenzen in den Entscheidungen in dieser Frage doch auf eine generelle europäische Zuständigkeit auszurichten sowie die Möglichkeit in Betracht zu ziehen, den Abschluss von PNR-Abkommen mit Kanada und Australien vorzuziehen. Zum Schluss bitte ich noch um ein schnelleres Vorgehen, weil uns die Terroristen in Fragen der Sicherheit immer wieder die Mängel vorführen – wie kürzlich beim Frachtverkehr.

  Birgit Sippel, im Namen der S&D-Fraktion. – Frau Präsidentin! In einer globalisierten Welt sind leider auch der Terrorismus und die Kriminalität global organisiert, und deshalb wissen wir, dass wir internationale Zusammenarbeit brauchen und auch Daten austauschen müssen. Ich habe mit großer Freude gehört, dass sowohl die Kommission als auch der Rat im Gegenzug den Bürgerrechten und dem Datenschutz eine ebenfalls sehr hohe Priorität einräumen. Zurücklehnen können wir uns deshalb als Parlament aber nicht, denn die Frage der Speicherfristen, der Datenmenge, der Zweckbegrenzung, aber auch der Kontrollmöglichkeiten, ob Schutzbestimmungen im Bereich Datenschutz auch wirklich umgesetzt werden, werden weiterhin kritische Punkte bleiben, denn in diesem sensiblen Bereich brauchen wir keine blinde Kontrolle, sondern wir brauchen mehr Vertrauen.

Die Bedingungen für den Austausch von Daten müssen auch deshalb auf einem besonders hohen Niveau stattfinden, weil es ja nicht nur um konkrete Abkommen mit Australien und den USA geht, sondern mehrere andere Länder wie Korea und Indien schon PNR-Abkommen mit uns haben wollen. Auch deshalb ist es ganz wichtig, dass wir an dieser Stelle besonders hohe Sicherheitsstandards einbauen. Das Gleiche gilt für die Weitergabe von Daten an Drittstaaten. Auch hier müssen wir sehr genau prüfen, welche Bedingungen wir einbauen wollen.

Zugleich müssen wir, wenn wir über PNR reden, auch über den Tellerrand hinausschauen. Was nützt es, wenn wir bei den Verhandlungen zu den Fluggastdaten die Datenmenge so gering wie möglich halten, wenn im Gegenzug die USA ankündigen, nicht nur eine Einreisegebühr erheben zu wollen, sondern von den Fluggästen zusätzliche Daten erheben.

Auch innerhalb der Europäischen Union haben wir ein Problem. Was nützt es, wenn wir möglichst hohe Standards vereinbaren und die Datenmengen begrenzen wollen, wenn zugleich bilaterale Abkommen geschlossen werden, deren Inhalt und deren Schutzstandards wir nicht kennen. Frau Malmström hat gesagt, es gehe dabei nicht um PNR-Daten. Aber sämtliche Daten, die erhoben werden, sollen ja angeblich dem Zweck der Terrorismusbekämpfung und der Bekämpfung von Kriminalität dienen! Deshalb will ich abschließend noch einmal fordern: Wir brauchen nicht nur gute Bestimmungen zu den Einzelmaßnahmen, sondern wir brauchen auch endlich die Gesamtschau aller Maßnahmen, aller Daten, die seitens der EU und der Mitgliedstaaten übermittelt werden. Uns muss eines klar sein: Egal, wie viele Maßnahmen wir ergreifen und wie viele Daten wir sammeln, hundertprozentige Sicherheit wird es nie geben. Auch dieser Tatsache müssen wir uns stellen.

  Sophia in 't Veld, on behalf of the ALDE Group. – Madam President, I would like to thank the Commissioner and the Minister for their introductions. I very much welcome the very cooperative attitude of the Commission and the Council. We have had examples in the past where the cooperation was less intimate. I think that this example shows that, if the three main institutions can reach an agreement, we can speak with a single voice on behalf of 500 million citizens – and that is a very powerful voice.

The resolution has been tabled jointly by six political groups, meaning that this Parliament is sending a very strong political signal. I would also like to thank all the shadow rapporteurs of the other groups for their very good cooperation. There is one point which the Commissioner and the Minister did not address in their presentations: the issue of proportionality and necessity. Both the Council and the Commission still claim that the massive – not ad hoc – collection and storage of PNR data is necessary and proportional in view of the fight against terrorism. I am willing to believe them, but this claim has to be substantiated: we need proof of necessity, proof of proportionality. Why? The proportionality test is not a political test, it is legal test.

European data protection laws require the collection and storage of data to be proportional and necessary. This is not something that we can agree on politically, it is something that has to be proven in court. If somebody goes to court and the court rules that these agreements are not watertight, then we look like idiots. The European Parliament cannot be asked to endorse something which is open to legal challenge. That is a key issue.

There are some other things which need clarification. I am pleased to hear that the Commission is looking into the profiling issue, but I think that we need some further discussion on that. Some of the Member States are proposing a sunset clause. I would, of course, wholeheartedly endorse that; I hope that the Council decides to introduce that. Finally, the European Commission refers to good relations with third countries, but these agreements cannot be seen as instruments of international diplomacy. They are instruments of international cooperation in law enforcement and protecting civil liberties and the rule of law. We need to get it right now, because we are not only negotiating with the US, Canada and Australia, but also setting a model and example for agreements with other countries.

  Jan Philipp Albrecht, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Frau Präsidentin, sehr geehrte Damen und Herren, sehr geehrte Frau Malmström! Morgen werden wir als Parlament eine gemeinsame Entschließung annehmen, die einmal mehr unsere Bedenken beim Austausch von Fluggastdaten betont. Warum tun wir das? Weil wir schon seit mehreren Jahren Kritikpunkte angebracht haben, bei denen wir das Gefühl haben, dass sie in den aktuellen Verhandlungen noch nicht in vollem Umfang wahrgenommen werden, und weil es uns wichtig ist, dass das von vornherein wahrgenommen wird, damit diese Abkommen am Ende hier im Parlament zumindest eine Möglichkeit haben, die Zustimmung zu erlangen.

Es sind vor allen Dingen drei Kritikpunkte, von denen Herr Voss auch schon einige genannt hat. Erst einmal ist es wichtig und notwendig zu sehen, dass wir eine gemeinsame europäische Herangehensweise haben wollen und nicht unterschiedliche Datenaustauschmaßnahmen mit unterschiedlichen Datenschutzbestimmungen. Daher ist es wichtig, deutlich zu machen, dass das einheitlich auf europäischer Ebene mit den Vertragspartnern gelöst werden sollte.

Der zweite Punkt – und der ist umso wichtiger – ist, dass das Ganze auf einer rechtlich sauberen Basis und mit den Vertragsgrundlagen in Einklang steht. Wir haben als Parlament mehrfach deutlich gemacht, dass die Nutzung von Fluggastdaten für Profiling-Zwecke vom Parlament abgelehnt wird und lange Speicherfristen unvereinbar mit dem Verfassungsrecht sind. Das heißt für uns: Proaktive und reaktive Nutzung von Fluggastdaten sind damit eigentlich grundsätzlich ausgeschlossen. Dies muss in dem Mandat und auch in den Verhandlungen deutlich gemacht werden, damit am Ende eine Zustimmung hier im Parlament möglich ist.

  Philip Bradbourn, on behalf of the ECR Group. – Madam President, PNR is, as has been acknowledged, an important tool for national security. It is a key component in the battle to keep us safe, not just in the air, but on the ground. However, PNR must only be a tool to combat terrorism. It must not become a free licence for the retention of data by governments or their agencies.

Therefore we must deeply consider who we allow access to this data and why; not just to which country but which agencies. What benefits will there be to us from their access to it? How will it be protected by them and, importantly, how can we be assured that it remains so? We must also be certain that all arrangements with third countries are mutual so that we too can benefit. PNR is an important weapon in ensuring we protect ourselves against such terrorism, but it is not the only weapon: pragmatism and proportionality should be key to every decision we make in this House; the subject of passenger name records is no different.

  Rui Tavares, em nome do Grupo GUE/NGL. – Nós, enquanto falamos deste acordo PNR, temos ainda todos na memória (e já apareceu várias vezes aqui no debate) o que se passou no caso Swift. E, o caso Swift foi elucidativo. Nós podemos discordar acerca dele, nós votámos de formas diferentes neste hemiciclo, mas há uma coisa com a qual todos concordámos: aprendemos muitíssimo acerca do que se deve fazer e acerca do que não se deve fazer.

Acerca do que se deve fazer, aprendemos que o Parlamento deve ser uma voz muito firme na defesa dos interesses de privacidade de 500 milhões de cidadãos. E, desta vez, o facto de termos seis grupos políticos a participar na escrita de uma resolução quer dizer que entendemos usar essa voz de uma forma ainda mais unida e mais clara.

Mas também sabemos muito acerca do que não deve ser feito. E aqui estamos ainda num momento do processo, nas negociações do PNR, em que ainda podemos utilizar essa aprendizagem. Trata-se, evidentemente, de o Conselho fazer o seu mandato, o qual leremos com muito atenção, a Comissão fazer as negociações, porque é ela a negociadora, e o Parlamento dar a sua palavra final. Mas é, ao mesmo tempo, muito mais do que isso. É evidente que o Parlamento deve ser informado a todos os passos, mas aqui eu dirijo-me directamente à Comissão: serve também para a Comissão aceitar as ideias do Parlamento no decurso deste processo. Eu lembro que, no Swift, a ideia por exemplo de ter um supervisor em Washington foi uma ideia do Parlamento. E, no decurso deste processo, vão aparecer muitas ideias do Parlamento que devem ser inseridas nas negociações, evidentemente não atropelando as prorrogativas da Comissão, mas porque, de facto, quem detém a palavra final de facto e de jure em relação a esta negociação, e a vai certamente usar, é o Parlamento.

Portanto, há algo que eu creio que não devemos esquecer em todo este processo e que às vezes esquecemos: estes dados são dados pessoais. Algo que, tal como dizemos na nossa resolução ao falarmos no conceito de auto-determinação da informação, significa que estamos a usar emprestados dados que são dos cidadãos. Isso quer dizer que, em todos os momentos deste processo e na utilização deles mais tarde, eles vão ter que ter um acesso directo ao que está a ser feito com os seus dados.

  Jaroslav Paška, za skupinu EFD – V súčasnosti dochádza k prenosu osobných údajov našich občanov do Spojených štátov amerických podľa rozličných dohôd. Z nich najmä dvojstranné dohody a memorandá o porozumení uzavreté medzi niektorými členskými štátmi a Spojenými štátmi americkými vzbudzujú vážne obavy z porušovania práv na ochranu údajov európskych občanov.

Preto je dobré, že sa Európska komisia obrátila na Európsku radu s požiadavkou na začatie rokovaní medzi Európskou úniou a Spojenými štátmi americkými o vytvorení novej rámcovej dohody o prenose a spracovaní osobných údajov na účely predchádzania trestných činov, ich vyšetrovania, odhaľovania alebo stíhania v rámci policajnej a justičnej spolupráce v trestných veciach.

Vážená pani komisárka, pri rokovaniach s našimi americkými priateľmi si však musíme dať záležať na tom, aby nová rámcová dohoda bola vyvážená a korektná voči právam občanov Európskej únie v oblasti ochrany ich osobných údajov. Bolo by tiež dobré, keby sa touto novou dohodou upravili aj súčasné dvojstranné dohody, ktoré sú nekorektné a ktoré v mnohom presahujú práva našich občanov na ochranu osobných údajov.

  Daniël van der Stoep (NI). - Voorzitter, de Partij voor de Vrijheid is een groot voorstander van maatregelen die kunnen helpen in de strijd tegen terrorisme, en islamitische terreur in het bijzonder. De PVV hecht ook grote waarde aan de bescherming van de privacy van de Nederlandse burger en is van oordeel dat, waar deze belangen botsen, een zorgvuldige afweging dient te worden gemaakt.

De VS mag van ons passagiersgegevens hebben, maar onder drie voorwaarden. De eerste voorwaarde is dat deze alleen gebruikt zullen worden in de strijd tegen terreur. De tweede voorwaarde is reciprociteit. Amerikaanse vliegtuigmaatschappijen moeten deze gegevens ook aan Europese overheden doen toekomen, op dezelfde wijze als andersom plaatsvindt. Deze gegevens dienen niet te worden verstrekt aan een Europees agentschap, maar aan de overheden van de Europese lidstaten waar de vliegtuigen een tussenstop maken, dan wel hun eindbestemming hebben.

De derde voorwaarde is dat gegevens die doorgegeven worden niet discriminerend mogen zijn. De Verenigde Staten en dus ook Europese landen kunnen vragen naar alle gegevens die op basis van een vrijwillige keuze van de passagiers worden verstrekt. Ik benadruk die vrijwillige keuze. Gegevens over religie, ideologie, adres, woonplaats, telefoonnummer, kredietkaartnummer en gegevens die uit het paspoort herleidbaar zijn, zijn gegevens die mogen worden verstrekt. Gegevens waarvoor geen vrijwillige keuze van de passagier bestaat, zoals seksualiteit, etnische achtergrond en handicaps, mogen naar de mening van mijn partij niet worden verstrekt.

Voorzitter, graag zou ik ook nog eens willen onderstrepen waaróm deze maatregelen nodig zijn. Laten we duidelijk zijn: ze zijn niet nodig om christelijk of boeddhistisch terrorisme tegen te gaan. Deze maatregelen zijn helaas nodig omdat de islam de vrije wereld bedreigt. Het zal tijd worden dat de leden van dit Huis dit eindelijk eens gaan begrijpen.

  Agustín Díaz de Mera García Consuegra (PPE). - Señora Presidenta, libertad y seguridad son elementos esenciales en la instrumentación de cualquier ordenamiento jurídico democrático actual, en el que la libertad se sirve de la seguridad como el instrumento más preciado para protegerse.

La transferencia de datos PNR a terceros países constituye un elemento esencial de la lucha contra el terrorismo y el crimen organizado de carácter transnacional. Ésta debe inspirarse en el escrupuloso respeto de las previsiones comunitarias relativas a la protección de datos de carácter personal, tal y como se declara en los artículos 7 y 8 de la Carta de los Derechos Fundamentales y en el artículo 16 del Tratado de Funcionamiento de la Unión Europea. Por esta razón, debemos acoger favorablemente la Comunicación de la Comisión sobre el enfoque global de las transferencias de datos PNR a terceros países y las recomendaciones de aquélla para que el Consejo autorice la apertura de negociaciones en este ámbito con Australia, el Canadá y los Estados Unidos, ya que ambos instrumentos recogen las inquietudes de este Parlamento en relación con la seguridad y la defensa de los derechos fundamentales y la protección de datos de carácter personal.

No obstante, es preciso recordar que los datos PNR no pueden ser utilizados para la extracción de perfiles, razón por la que la Comisión ha intentado aclarar —y creo que ha aclarado— las diferencias entre la expresión «evaluación de riesgos» y los citados perfiles.

La Comisaria ha dicho, además, que la comprobación será personal y no automatizada. Bien, veremos lo que ocurre.

Necesitamos, señora Presidenta, un acuerdo general único, jurídicamente vinculante, para proteger los datos personales. Y este acuerdo cúpula deberá ser desarrollado con acuerdos sectoriales; todo ello, para luchar contra el terror y el crimen organizado.

En cuanto a la necesidad, señora Presidenta, es una evidencia. Y en cuanto a la proporcionalidad, debe constituir, en todo caso, una exigencia irrenunciable.

  Juan Fernando López Aguilar (S&D). - Señora Presidenta, intervengo para sumarme a las voces que en este Parlamento han expresado apoyo a la utilidad, además de la oportunidad, de esta recomendación de negociación de la Comisión al Consejo para establecer un acuerdo marco de transferencia de datos y de protección de datos personales entre los Estados Unidos y la Unión Europea. Y para expresar, también, el apoyo al enfoque comprensivo, de modo que este acuerdo marco ponga a cubierto no solamente todos los acuerdos futuros de transferencia de datos entre la Unión Europea y los Estados Unidos, sino también los bilaterales entre los Estados Unidos y cada uno de los Estados miembros en el marco de la cooperación judicial y policial.

Me sumo, en segundo lugar, a las voces que en este Parlamento han expresado pesar y rechazo a las medidas adoptadas por las autoridades de los Estados Unidos para introducir, en el marco de la promoción de viajes, tasas administrativas que incrementan, por tanto, los costes de viaje y, por tanto, de circulación de personas, en la concesión del sistema electrónico de autorización de viajes, el llamado ESTA.

Esto equivale en la práctica a un gravamen, a una reintroducción de visado, lo que se suma a la exclusión del programa de Visa Waiver de Rumanía, Polonia, Bulgaria y Chipre y significa, por tanto, un régimen doble, un doble rasero en el tratamiento de los Estados miembros. De modo que invitamos a la Comisión a priorizar la expresión de rechazo a este asunto y a contemplar también la opción de la reciprocidad.

Pero, en tercer lugar, expreso que la importancia del Passenger Name Record y del acuerdo jurídico entre la Unión Europea y los Estados Unidos reside precisamente en que deben combinar protección de datos con intercambio de datos y, por tanto, garantizar esos principios que están presentes en las resoluciones de este Parlamento y estarán presentes en la resolución que aprobaremos mañana: la necesidad de reforzar el principio de proporcionalidad y el de necesidad, la minimización de los datos no necesarios y, por supuesto, la limitación de propósito: que garanticen un equilibrio entre libertad y seguridad, porque la libertad es un compromiso de este Parlamento. Pero la seguridad es también ahora un objetivo de la Unión Europea, como ha reconocido la propia Comisaria.

De manera que, en este asunto, la invitamos a incorporar este compromiso de reforzar la garantía de la privacidad y los derechos fundamentales de las personas en las actuaciones futuras en materia de seguridad aérea, protección de datos en el Registro de Nombres de Pasajeros, en la revisión de los controles de seguridad y en el debate en curso a propósito de la introducción en los aeropuertos de los escáneres de seguridad.

  Judith Sargentini (Verts/ALE). - Voorzitter, dat wij altijd een beetje achter de maatschappij aanlopen, dat weten we wel. Dingen ontwikkelen zich, en de politiek en de wetgeving volgen later. Dat er nu een format ligt met burgerrechteisen waaraan een PNR-overeenkomst zich moet houden, is heel verstandig, maar het laat zo goed zien dat we elke keer weer achter de ontwikkelingen aanlopen. Ook het vorige debat over de kaderovereenkomst over gegevensbescherming laat dat zien.

Mijn vrees is niet dat die lijst, die er goed uitziet, er nu staat en dat u die gebruikt. Mijn vrees is het handhaven van de verschillende bilaterale overeenkomsten tussen lidstaten en andere staten. Mijn vraag is dan ook aan de Raad, aan mevrouw Turtelboom, of zij kan garanderen dat dat voor eens en voor altijd afgelopen is? Ik zou de onderhandelaars willen aanraden om het Europees Verdrag van de rechten van de mens in boekvorm mee te nemen en de fundamentele rechten naast u op tafel te leggen als u aan het onderhandelen slaat, en regelmatig te bladeren.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL). - Madame la Présidente, une nouvelle fois, nous sommes saisis d'une demande d'accord concernant la protection des données des citoyens européens transférées aux États-Unis, qui vaut aussi pour le Canada et l'Australie. Nous sommes tous attachés dans cet hémicycle à la sécurité de nos concitoyens. Le débat n'est pas là.

Oui, nos concitoyens ont droit à la sécurité, mais ils y ont droit sur tous les plans, y compris celui de la sécurité juridique. Nous savons qu'au nom notamment de la lutte contre le terrorisme, de nombreuses protections auxquelles ont droit tous les citoyens ont été mises à mal et que, trop souvent, la quantité a primé sur la qualité.

Je voudrais saluer le travail réalisé par notre rapporteure, qui va dans le bon sens, notamment quand elle insiste sur les questions de nécessité et de proportionnalité. J'y rajouterais volontiers la question de la réciprocité. Mais en matière de défense des droits de l'homme, les États-Unis sont loin d'être un modèle, et nous savons que les citoyens européens sont loin d'y bénéficier de la même protection qu'en Europe et qu'un certain nombre d'entre eux sont régulièrement soumis à ce que j'appellerais des tracasseries administratives – mais il y a pire – au motif, notamment, qu'ils sont soupçonnés d'être terroristes. Qu'est-ce que cela veut dire? Pire, qu'adviendra-t-il de ces garanties quand les données seront transférées à des pays tiers, notamment dans un but de prévention?

On sait que 80 % de ces données sont déjà parvenues aux États-Unis. Les déclarations que je viens d'entendre sont loin de me rassurer, et je le regrette.

  Monika Flašíková Beňová (S&D) - Európska stratégia poskytovania osobných údajov o cestujúcich je dôležitým krokom k harmonizácii legislatívy v tejto oblasti. Potrebu konzistentnosti vyvolávajú viaceré súbežné legislatívne iniciatívy. Treba však povedať, že táto stratégia má niekoľko nedostatkov, a to najmä v oblasti ochrany osobných údajov, ako tu už viackrát odznelo.

Dokument Komisie publikovaný v septembri nedávno kritizoval aj Európsky dozorný úradník pre ochranu údajov. Súhlasím s jeho kritikou v časti, ktorá sa týka miery nevyhnutnosti a oprávnenosti požadovania istého typu údajov. Možnosť využívať dáta na tvorbu profilov a odhadovanie rizika treba podľa mňa výrazne obmedziť.

Takéto narábanie s údajmi potrebuje lepšie zdôvodnenie než obsahuje aktuálny text a rovnako treba lepšie špecifikovať, ako zabrániť jeho zneužitiu.

Uvediem teraz pár príkladov, ktoré sú z iných dohôd, z dohody medzi EÚ a USA o poskytovaní údajov o cestujúcich americkému Ministerstvu vnútornej bezpečnosti. V nej je kontroverzné porovnávanie týchto údajov s údajmi databáz o imigrantoch. Ja neviem, ale podľa mňa táto podmienka nekorešponduje so zámerom dohody bojovať proti terorizmu a závažnej trestnej činnosti.

Bude preto nevyhnutné, aby sme sa takýmto kontroverzným chybám pri formulovaní tejto dohody v budúcnosti vyhli a ja verím, že sa to Komisii podarí, rozhodne však súčasný materiál nemôžeme považovať za dostatočný, najmä čo sa týka ochrany osobných údajov.

  Salvatore Iacolino (PPE). - Signora Presidente, onorevoli colleghi, signora Commissario, signora Ministro, non v'è dubbio che, anche ascoltando i contributi significativi che fin qui sono stati offerti dai miei colleghi, l'esigenza di trovare in tempi ragionevolmente brevi un'intesa che possa definire questo accordo quadro sul PNR costituisca uno stimolo forte da parte del Parlamento.

Partendo dal presupposto che in atto non vi è un quadro normativo omogeneo – e questo certamente contrasta con l'esigenza forte e avvertita di contrastare il terrorismo con modalità aggressive e concrete, con un punto di equilibrio tra privacy e sicurezza – si deve considerare che attraverso la cooperazione internazionale possono essere realizzati efficacemente interventi per garantire sicurezza e nel contempo, come è successo qualche tempo fa proprio in questo Parlamento quando abbiamo approvato SWIFT, occorre tenere sicuramente conto del mandato negoziale del Consiglio ma anche dei contributi significativi che il Parlamento potrà offrire anche in un contesto dove il contrasto all'immigrazione clandestina potrà essere assicurato attraverso l'accordo quadro.

  Petru Constantin Luhan (PPE). - Într-o epocă a mobilităţii nu putem beneficia de securitate fără un schimb eficient de date şi este de datoria noastră să ne protejăm cetăţenii împotriva atacurilor teroriste şi a criminalităţii organizate. Trebuie găsit însă un balans, un echilibru între securitate şi viaţă privată. Salut faptul că rezoluţia Parlamentului European accentuează că datele PNR nu pot fi folosite în scopul creării de profiluri. Parteneriatul dintre SUA, Canada şi Australia, pe de o parte, şi Uniunea Europeană, de cealaltă parte, pot fi, din punctul meu de vedere, soluţia optimă pentru combaterea terorismului şi a criminalităţii organizate.

Consider că cele două părţi trebuie mai întâi să găsească o bază comună de înţelegere în ceea ce priveşte realizarea acestui obiectiv. Trebuie să ţinem cont că europeanul, prin mentalitatea sa, alocă o însemnătate deosebită respectului faţă de sfera privată. UE nu are voie să îşi dea acordul până nu se clarifică toate detaliile legate de securitatea datelor care fac obiectul unui transfer între părţile implicate.

  Ioan Enciu (S&D). - Strategia propusă este un pas înainte în modalitatea de abordare a viitoarelor acorduri în domeniu. Este important ca în acestea să existe un echilibru între protecţia vieţii private, a drepturilor fundamentale şi necesitatea combaterii terorismului. Strategia, dacă se va aplica aşa cum este prezentată, va reuşi să aducă garanţii ferme şi aplicabile pentru respectarea drepturilor cetăţenilor europeni de care beneficiază pe teritoriul Uniunii Europene. Aşa cum ne-a asigurat doamna comisar Malmström, efectuarea de profiluri prin procesarea automată a datelor nu va fi posibilă. Sperăm acest lucru, pentru că aceasta era una dintre îngrijorările noastre, la fel ca şi perioada de păstrare a datelor.

Deşi nu vorbim despre date personale, eu cred că, în fond, este vorba în final despre dreptul cetăţenilor la intimitate. De aceea, trebuie prevăzute şi căi de atac administrative şi juridice pentru cetăţenii afectaţi de folosirea abuzivă a înregistrărilor. Transferurile datelor de tip PNR către ţări terţe trebuie să se facă de la caz la caz şi numai cu acordul explicit al Uniunii Europene.

  Angelika Werthmann (NI). - Frau Präsidentin! Die Vorgehensweise der Kommission, ihr sektorübergreifendes Konzept für die Übermittlung von Fluggastdatensätzen an Drittländer zur Diskussion zu stellen, ist zu begrüßen, vor allem vor Verhandlungsbeginn mit Drittstaaten. Dies zeigt, dass man aus den vergangenen Methoden gelernt hat. Wie schon mehrfach zu ACTA und SWIFT erwähnt, habe ich auch hier massive Bedenken bezüglich der Datenschutzstandards. Allerdings geht es hier grundlegend um den Umgang mit den Daten, mit denen die Behörden z. B. eventuelle Komplizen von Verdächtigen identifizieren wollen. Auf den ersten Blick eine durchaus nützliche Sache, auf den zweiten aber ist es eine sehr schwerwiegende Vermutung, basierend auf dünnen Indizien, europäische Bürger unter Generalverdacht zu stellen. Und wir würden auch noch die Namen und Daten dazu liefern?

  Andrew Henry William Brons (NI). - Madam President, I am not of course in favour of the European Union assuming the right to conclude treaties at all. However, I will endeavour to look objectively at the principles governing treaties about PNR. The approach taken to weigh the two sometimes contradictory needs of privacy and security is essentially sound. People have a right to keep details of their lives confidential, but authorities have not only a right, but a duty, to safeguard the lives of their peoples. If only terrorists and serious criminals wore black hats and displayed sinister sneers, those two needs could be satisfied simultaneously.

However, the Union does allow its own ideological inhibitions to get in the way of achieving the right balance. I can understand its reluctance to reveal unnecessarily information about people’s origins or opinions. Where this has no connection or even correlation with terrorism, that inhibition is a healthy one. However, in an era in which a particular section of the population is disproportionately involved in terrorism – and that section might change – I see no objection against profiling of that population.

  Cecilia Malmström, Member of the Commission. − Madam President, the terrorist threat is still there and we need to address it. We have lots of tools to do so, but changing and sharing of information is key to doing this. We have PNR agreements. I already have seen strong evidence that PNR is essential to identify and to prevent terrorist attacks. We will make sure that this evidence is provided to the European Parliament with concrete examples both from the three countries we are discussing and from the subsequent EU PNR. This is essential to enable you to assess this properly and to discuss it with your voters.

We should exchange PNR, but that should not be done without rules. We need to have the relevant information, to be able to join the dots and to have clear rules. We need to define the scope, the retention times, to have a high level of data protection and the possibility of redress for the individual. We need to have clear rules on third-country transfer and we need to be proportionate. All this is in the communication from the Commission and I am very happy to see that, although the details might vary, your communication is very much in line with this.

These are the issues that will be subject to negotiations with our three partners; they will be difficult, yet ambitious on our part. My goal is to do this together with the Council and with the EU’s other three institutions, so that the institutions can speak with one voice and be a clear partner in this.

From the beginning I have tried to involve Parliament and to engage in an open and transparent way with it, with its relevant committees, the rapporteurs, the shadow rapporteurs, the coordinators and so on, and will continue to do so. I undertake that, at all stages of the negotiations, once they have begun, I will keep you fully and immediately informed, to have an open discussion and to listen to your views. Although the Commission will lead the negotiations, I am willing to discuss with you and to inform you and have good cooperation with you on this.

IN THE CHAIR: Edward McMILLAN-SCOTT
Vice-President

  Annemie Turtelboom, Fungerend voorzitter van de Raad. − Voorzitter, ik wil in elk geval starten met te zeggen dat ik als minister van Binnenlandse Zaken weet dat wij maar al te vaak mogelijke aanslagen hebben kunnen voorkomen door uitwisseling van informatie en door interpretatie daarvan. Juist daarom is natuurlijk dit debat en het sluiten van een goed PNR-akkoord zo belangrijk.

Ik weet dat de Commissie voor een heel moeilijke taak staat, zodra de mandaten door de Raad zijn goedgekeurd; zij zal de effectieve onderhandelingen moeten starten en een evenwicht moeten vinden tussen wat we hier allemaal willen en waar een grote eensgezindheid over is, namelijk de bescherming van persoonsgegevens. Maar anderzijds is er toch ook een duidelijke tendens hier in deze vergadering die zegt: we hebben zo'n PNR nodig, we hebben vaak informatie nodig, juist om ons te beschermen tegen bijvoorbeeld terroristische aanslagen.

Ik ben toch wel blij dat zowel het Europees Parlement, als de Raad en de Commissie op dezelfde lijn zitten en hetzelfde evenwicht in hun achterhoofd hebben: een evenwicht tussen bescherming van gegevens en veiligheid waarvoor we allemaal verantwoordelijk zijn. Ik denk dat we ons nu bevinden op het punt waarop we de mandaten gaan goedkeuren. Nadien komt dan het moeilijke werk van de effectieve onderhandelingen; we moeten ervoor zorgen dat we niet teveel van ons mandaat afwijken en dat we dat evenwicht altijd zelf blijven bepalen.

Graag zou ik willen ingaan op een aantal concrete vragen, zoals bijvoorbeeld de opmerking over de sunset-clausule: het is toch wel belangrijk om erop te wijzen dat dit mandaat geldt voor zeven jaar, dat het geëvalueerd wordt na vier jaar en dat een verlenging, als het akkoord gesloten en hier ook aanvaard zou worden, alleen weer mogelijk is na een debat hier in dit Parlement. Wat denk ik logisch is. Het is niet een echte sunset-clausule, maar het neigt er toch wel heel sterk naartoe, door de deadline, door de evaluatie na vier jaar.

Terecht staat ook in de conclusies van de Raad dat we heel veel belang hechten aan de artikelen 7 en 8 van het Handvest van de grondrechten van de EU. Hierover zijn ook opmerkingen gemaakt. We moeten hiervoor blijven instaan. Natuurlijk is het voor eenieder van ons van belang, en dat staat ook in het mandaat, dat er een onafhankelijke instantie komt waar individuen een klacht kunnen indienen, wanneer ze merken dat hun gegevens onterecht of voor andere doeleinden zijn gebruikt.

Tot slot, en dat zal ook een heel moeilijk punt zijn, de kwestie van de profiling, waarbij we natuurlijk allemaal een risicoanalyse willen. Want het is op basis van gegevens die je verzamelt dat je risicoanalyses kunt maken om dan de juiste besluiten te nemen. Anderzijds moet natuurlijk absoluut worden voorkomen dat bepaalde etnische groepen worden gestigmatiseerd, ook al heeft een fractie hier misschien daarvoor gepleit. Ik denk dat we absoluut geen etnische stigmatisering willen. Ik denk dat ook dat een van de fundamentele rechten is die we allemaal hier als burgers in Europa hebben, en zeker als voorzitter van de Raad wil ik ervoor waken dat we niet in een dergelijke situatie terechtkomen.

  President. − The debate is closed.

The vote will take place tomorrow, Thursday, 11 November 2010 at 12.00.

Written statements (Rule 149)

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. – Parlamentas siekia sustiprinti keleivio duomenų įrašų perdavimo trečiosioms šalims tvarką. Ypatingas dėmesys turėtų būti skiriamas keleivių asmens duomenų apsaugai. Keleivių pateiktus duomenis teisėsaugos institucijos gali naudoti tirdamos padarytus nusikaltimus ir vertindamos riziką. Todėl Parlamentas rezoliucijoje pabrėžia, kad turi būti išsaugoma žmogaus teisė į informacijos sklaidą bei teisė į privatumą. Be to, Parlamentas siekia, kad duomenų perdavimas atitiktų Europos apsaugos duomenų standartus. Labai svarbu pateikti teisiškai privalomus asmens duomenų apsaugos standartus, kuriais būtų užtikrinama pagrindinių žmogaus teisių ir laisvių apsauga. Už šių standartų taikymą turi būti atsakingos nepriklausomos valdžios institucijos, įsikūrusios abiejose Atlanto pusėse. Parlamentas pritaria Komisijos rekomendacijai pradėti derybas dėl Europos Sąjungos ir Jungtinių Amerikos Valstijų susitarimo dėl asmens duomenų apsaugos, kai tie duomenys perduodami ir tvarkomi nusikalstamų veikų, įskaitant terorizmą, prevencijos, tyrimo, nustatymo arba patraukimo baudžiamojon atsakomybėn tikslais. Siekdama efektyvaus bendradarbiavimo tarp institucijų Komisija turėtų informuoti Europos Parlamentą visais asmens duomenų apsaugos derybų etapais.

  Ágnes Hankiss (PPE), írásban. – Képes-e valóban fogadni az EU az Egyesült Államokból érkező hírszerzési adatokat? Az utasnyilvántartásról (PNR) szóló állásfoglalási indítvány üdvözlendő, mivel a biztonság és az adatvédelem egyensúlyán nyugvó megállapodást kíván előmozdítani az Amerikai Egyesült Államok és az Európai Unió között. Hiányérzetet egy ponton hagyott bennem. Egyetértve a kölcsönösség kultúráját hangsúlyozó Reding asszonnyal, felteszem a kérdést: ha valóban fontosnak tartjuk, hogy az információátadás kölcsönös legyen– azaz, hogy ne csak adjunk, hanem kapjunk is az Egyesült Államoktól a terrorelhárítás szempontjából releváns információkat, akkor nem elég csupán kívánságlistát benyújtanunk az USA-nak, hanem a gyakorlatban is létre kell hozni vagy meg kell nevezni azt az uniós szervet, amely képes is fogadni és feldolgozni az USA-ból érkező hírszerzési adatokat és egyben biztosítani tudja az információhoz való egységes hozzáférést a tagországok számára. Ez a probléma már a banki tranzakciók adatainak az átadását rögzítő SWIFT egyezmény kapcsán is előtérbe került, de azóta sem nyert megoldást. Szerencsés lett volna, ha az indítvány erre a küszöbön álló feladatra is nyomatékkal hívja fel a figyelmet.

  Andreas Mölzer (NI), schriftlich. – In den letzten Jahren wurden im Namen der Terrorbekämpfung zunehmend Grundrechte beschnitten. Die Sinnhaftigkeit ist dabei oft zweifelhaft: Während der Passagier quasi bis auf die Unterhose durchsucht wird und in seinem Gepäck weder Nagelfeile noch Deo haben darf, bleibt der Check von Frachtgut häufig der Spedition selbst überlassen. Wenn sich das künftig ändern wird, dann muss die Balance zwischen Freiheit und Sicherheit gewahrt bleiben. Denn bei den Passagierkontrollen ist diese schon verloren gegangen, und so werden mit Nachlassen der Terrorhysterie die Vorgaben wieder gelockert.

Ebenso fraglich ist, ob das FBI bei US-Reisen Namen, Anschrift, E-Mail-Adresse, Kreditkartennummer und Kofferzahl wissen muss und bis zu 15 Jahre speichern darf. Wenn man sich etwa in Großbritannien künftig leicht verdächtig macht – nicht etwa wegen der Religionszugehörigkeit, wo nachweislich ein Terror-Zusammenhang besteht –, sondern verdächtig ist, wer kurzfristig fliegt, womöglich noch ohne Gepäck und dafür bar zahlt, dann ist es das Mindeste, dass es generell für Flugdatenübermittlung, nicht nur in die USA, ein Beschwerde- und Klagerecht gibt und die Daten nicht bis zum Sankt-Nimmerleinstag gespeichert bleiben. Und natürlich darf die Speicherung nur zweckgebunden erfolgen. Wenn schon für das Sicherheitsgefühl in Grundrechte eingegriffen wird, dann muss der Eingriff möglichst gering sein, und die Rechte der Betroffenen müssen gestärkt werden.

  Nuno Teixeira (PPE), por escrito. – A Comissão Europeia apresentou um conjunto de propostas com vista ao intercâmbio de dados dos registos de identificação de passageiros (PNR) com países terceiros e à abertura das negociações sobre os acordos com a Austrália, o Canadá e os EUA. O estabelecimento de princípios gerais em matéria de PNR é um dos instrumentos de prevenção contra a criminalidade transnacional e o terrorismo. Contudo, suscita problemas relativamente à protecção das liberdades cívicas e direitos fundamentais. A base de dados em matéria de PNR é dada pelos passageiros no processo de reserva e de check-in, permitindo às autoridades responsáveis investigar crimes cometidos no passado, prevenir novos crimes e realizar análises de risco. Este instrumento de segurança é agora utilizado com países terceiros, levando à necessidade de estabelecer uma segurança jurídica dos dados. Estas propostas focam-se em particular sobre as modalidades de transferências dos dados PNR, sobre as normas de controlo da aplicação correcta dos acordo PNR e sobre a sua reciprocidade. O Parlamento Europeu apoia as recomendações da Comissão e o parecer da Autoridade Europeia para a protecção de dados, realçando que a privacidade dos passageiros não deve ser violada e que o uso dos mesmos seja única e exclusivamente para os fins propostos.

  Γεώργιος Τούσσας (GUE/NGL), in writing. – Το κοινό ψήφισμα αποδεικνύει για μία ακόμη φορά ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως και όλα τα όργανα της ΕΕ, αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για τις λαϊκές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα. Το ψήφισμα χρησιμοποιεί το πρόσχημα της τρομοκρατίας και την «ανάγκη αντιτρομοκρατικής συνεργασίας» ΕΕ - ΗΠΑ για να δικαιολογήσει το γενικευμένο φακέλωμα όλων των επιβατών που ταξιδεύουν από την ΕΕ προς τις ΗΠΑ, τον Καναδά και Αυστραλία. Τα φληναφήματα περί δήθεν εγγυήσεων προστασίας των προσωπικών δεδομένων είναι το άλλοθι του Ευρωκοινοβουλίου για να εγκρίνει την σύναψη της συμφωνίας μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ για το φακέλωμα όλων των επιβατών, την οποία υποκριτικά μέχρι σήμερα παρίστανε πως δεν αποδέχεται. Με το κοινό ψήφισμά οι πολιτικοί εκφραστές του κεφαλαίου και από κοντά τους και οι οπορτουνιστές εξαπατούν προκλητικά τους λαούς, κάνοντας λόγο για συμφωνία που θα περιλαμβάνει δήθεν εγγυήσεις προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Καμία συμφωνία και καμία εγγύηση δεν μπορεί να διασφαλίσει την προστασία των προσωπικών δεδομένων, από την στιγμή που αυτά παραδίδονται στο έλεος των μυστικών υπηρεσιών και των κατασταλτικών μηχανισμών των ΗΠΑ και άλλων χωρών. Το ΚΚΕ καταψηφίζει το απαράδεκτο ψήφισμα και καλεί τους λαούς να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στην ΕΕ, την αντιλαϊκή και κατασταλτική πολιτική της, που τσακίζει τα κοινωνικά, δημοκρατικά και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

  Zbigniew Ziobro (ECR), na piśmie. – Jednym z największych zagrożeń, jakiemu w ostatnich latach świat stawia czoło jest wojna asymetralna z terroryzmem oraz zagrożenia wynikające z rozwoju międzynarodowej zorganizowanej przestępczości. Nie da się zbudować skutecznego parasola ochronnego przeciwko tym niebezpieczeństwom bez odpowiedniej współpracy miedzy Europą i USA. Ważnym elementem tej współpracy jest wymiana informacji. Dlatego PNR jest niezwykle istotnym elementem wspólnotowego bezpieczeństwa. Należy jednak pamiętać, że jego skuteczność zależy tylko i wyłącznie od pełnej wzajemności w wymianie danych ze stroną amerykańską. Mam również nadzieję, że przyjęcie umowy przyspieszy podpisanie porozumień pomiędzy USA, a Wspólnotą Europejską w sprawie tzw. visa viewer program, co pozwoli znieść wizy do USA min. dla obywateli Polski.