Volledig verslag van de vergaderingen

Donderdag 25 november 2010 - Straatsburg

12.3. Birma – organisatie van verkiezingen en de vrijlating van oppositieleider Aung San Suu Kyi

  De Voorzitter. – Aan de orde is het debat over zes ontwerpresoluties inzake Birma – organisatie van verkiezingen en de vrijlating van oppositieleider Aung San Suu Kyi⁽¹⁾.

  Véronique De Keyser, auteur. – (FR) Mevrouw de Voorzitter, soms is er goed nieuws, zelfs in noodsituaties. Ik zou u dan ook willen vragen terug te denken aan de gevoelens die ons overvielen op het moment dat we op televisie de vrijlating van Aung San Suu Kyi zagen. Het klopt dat we een speciale band met deze opmerkelijke vrouw hebben, die bij ons als een van de eersten, in 1990, de Sacharov-prijs kreeg en die van de laatste 20, 21 jaar van haar leven er bijna 15 in gevangenschap heeft doorgebracht. Zij vertegenwoordigt het symbool van een politica die in staat is in een land te blijven dat zo hard is als Birma, vrij en nog altijd strijdlustig. Dat is absoluut uitzonderlijk.

Maar deze gebeurtenis moet ons niet doen vergeten dat haar vrijlating kwetsbaar is. Ze is al een keer vrijgelaten, waarna ze opnieuw huisarrest kreeg. Laten we daarnaast niet vergeten dat de verkiezingen die net in Birma zijn gehouden, een grote farce waren, een soort schijndemocratie. Voor de verkiezingen zijn er wetten in stemming gebracht om de vrijheid van meningsuiting te koeioneren. Bepaalde mensen, zoals monniken, werd het verboden te gaan stemmen. Er zijn vandaag de dag nog 22 000 gewetensgevangenen in Birma en het land blijft een van de ergste dictaturen ter wereld.

Wij roepen de Birmaanse autoriteiten dan ook op het recht van vereniging en de vrijheid van meningsuiting te respecteren en de politieke gevangenen vrij te laten. We vertrouwen daarbij op deze opmerkelijke vrouw, die we welkom heten in het Europees Parlement of die we zelf zullen opzoeken als zij haar Sacharov-prijs niet in ontvangst kan komen nemen, om de geest van vrijheid in dit verscheurde land in stand te houden.

  Marietje Schaake, auteur. − (EN) Mevrouw de Voorzitter, op 13 november, minder dan een week na de omstreden nationale verkiezingen, werd een eind gemaakt aan het huisarrest van Aung San Suu Kyi nadat ze 15 van de voorbije 21 jaar effectief gevangen had gezeten voor haar prodemocratisch gedachtegoed.

Zoals een Iraanse vrouw in de film The Green Wave zei na haar vrijlating uit de Evin-gevangenis in Teheran: "Op het ogenblik dat ik naar buiten stapte, besefte ik dat ik slechts van een kleine naar een grote gevangenis was verhuisd; die gevangenis heet Iran."

Mensen zouden niet in kleine of grote gevangenissen mogen leven wegens hun gedachtegoed. De EU zal zorgen voor en blijven aansturen op meer vrijheden voor alle burgers in Birma, en blijft zich zorgen maken over het welzijn en de veiligheid van Aung San Suu Kyi, want zij staat nog altijd onder toezicht van de Birmese inlichtingendiensten.

De welkome geste van haar vrijlating moet worden weerspiegeld in verdere uitbreidingen van vrijheden naar alle burgers, die door de grondwet uit 2008 en de militaire junta systematisch worden beteugeld. Verkiezingen zoals die deze maand in Birma plaats hebben gevonden, worden door regimes vaak gebruikt om legitimiteit voor te wenden en te doen alsof er sprake is van een democratie, ook al zijn die verkiezingen gehouden in een klimaat van angst en repressie. Een regering ontleent haar legitimiteit echter aan het welzijn dat ze haar burgers biedt, en democratie is altijd meer dan "één man, één stem". Democratie wordt bepaald door democratische instellingen, goed bestuur, de rechtsstaat en eerbiediging van de mensenrechten.

  Adam Bielan, auteur. − (PL) Mevrouw de Voorzitter, iedereen die de ijdele hoop koesterde dat de zogenaamde verkiezingen van 7 november – die een echte klucht waren – ons in Birma dichter bij democratie brengen, moeten wel ontgoocheld zijn. Een week na deze verkiezingen werd de winnares van de Nobelprijs voor de vrede, Aung San Suu Kyi, weliswaar vrijgelaten, maar er is niets dat erop wijst dat de meer dan tweeduizend politieke gevangenen in dit land hetzelfde lot zullen ondergaan. Meer nog, enkele dagen geleden ontvingen we informatie dat de militaire junta die in Birma regeert, de publicatie van nog weer negen tijdschriften had opgeschort, een verdere beperking van de toch al beperkte vrijheid van meningsuiting in het land.

Daarom moet er door de internationale gemeenschap verder druk worden uitgeoefend. De Europese Unie moet in de eerste plaats de druk op China opdrijven, want zonder China zou de regerende junta in Birma niet aan de macht kunnen blijven. Om te eindigen wil ik de Voorzitter van het Europees Parlement, de heer Buzek, nog bedanken dat hij Aung San Suu Kyi heeft uitgenodigd voor de ceremonie van de overhandiging van de Sacharov-prijs, die volgende maand in Straatsburg plaatsvindt.

  Barbara Lochbihler, auteur. – (DE) Mevrouw de Voorzitter, de beelden van de Birmese oppositieleidster Aung San Suu Kyi naar aanleiding van haar vrijlating uit huisarrest liggen nog altijd op ons netvlies. Zij tonen ons een persoon die zich niet heeft laten breken door jaren van isolatie en die er geen twijfel over laat bestaan dat zij haar campagne voor democratische verandering in haar land zal voortzetten. Elke stap in de richting van democratisering en verbetering van de extreem problematische mensenrechtensituatie is welkom.

Dit zal echter geen gemakkelijk proces worden. De huidige grondwet van Birma, die is aangenomen naar aanleiding van ondemocratische verkiezingen, plaatst de president boven de wet en garandeert hem amnestie voor schendingen van de mensenrechten in het verleden. Dit moet in de scherpste bewoordingen worden veroordeeld door de Europese Unie, evenals de voortdurende zware schendingen van de mensenrechten tegen etnische minderheden, die regelmatig van hun land worden verdreven en worden gedwongen tot slavenarbeid, terwijl veel van hun kinderen worden gerekruteerd als kindsoldaten.

Wij moeten onze inspanningen verdubbelen en zorgen dat wij daarbij landen betrekken die een aanzienlijke invloed hebben op de regering in Birma, zoals China en India. Wij moeten deze landen overreden hun invloed aan te wenden in het belang van de bevolking van Birma. Zij moeten uitvoering geven aan de toezeggingen die zij ten aanzien van de mensenrechten hebben gedaan middels de ratificatie van het ASEAN-handvest. In dit handvest worden de aangesloten landen opgeroepen actie te ondernemen ter bestrijding van stelselmatige schendingen van de mensenrechten.

  Rui Tavares, auteur. – (PT) Mevrouw de Voorzitter, laten we beginnen met de verkiezingen. We weten allemaal, en het is hier in het Parlement ook al gezegd, dat deze verkiezingen in een klimaat van angst en intimidatie hebben plaatsgevonden. Ze waren gewoon een farce, ze waren alleen maar bedoeld om de militaire junta een laagje civiel vernis te geven. Velen hebben niet mogen stemmen. Duizenden Birmezen – de generaals van de militaire junta hadden het zelf over duizend – zijn naar Thailand gevlucht, waar al honderdduizend Birmezen leven, en het risico van een gewapend conflict aan de Birmese grens neemt toe. Dat herinnert ons er nog eens aan dat de vrijlating van Aung San Suu Kyi uiteraard een bron van vreugde en hoop is, nu kunnen we deze opmerkelijke vrouw ontmoeten, zoals gezegd, en haar hier in het Parlement ontvangen, maar dat we onze aandacht moeten blijven richten op wat voor Birma het belangrijkste is, namelijk de bevrijding van een heel volk, en van de meer dan tweeduizend politieke gevangenen. Bovendien moet er een einde komen aan het heersende klimaat van intimidatie en angst.

De Europese Unie moet daarom waakzaam blijven. We moeten gericht, geconcentreerd en vasthoudend blijven: we mogen absoluut niet zelfvoldaan worden. Ik durf wel te zeggen dat bepaalde lidstaten wat harder moeten optreden, en vooral dat ze wat consequenter moeten zijn in hun mensenrechtenbeleid. De ondernemingen uit allerlei lidstaten die nog steeds in Birma actief zijn, moeten zich houden aan de verbintenissen van de EU inzake de mensenrechten. Ik zou bijvoorbeeld willen herinneren aan het feit dat de olieonderneming TOTAL in Birma vestigingen heeft die goed zijn voor zeven procent van de begroting van de Birmese junta. Het Parlement zal deze kwestie op de voet volgen, en één lijn trekken. Ik hoop dat de Commissie en de lidstaten dat ook zullen doen.

  Bernd Posselt, auteur. – (DE) Mevrouw de Voorzitter, namens mijzelf en mijn collega, mevrouw Andrikienė, zou ik willen zeggen dat wij zeer verheugd zijn dat onze winnares van de Sacharov-prijs is vrijgelaten. Wij moeten echter niet vergeten dat er nog altijd ten minste 2 200 politieke gevangenen onder verschrikkelijke omstandigheden worden vastgehouden door de Birmese militaire dictatuur. Als gezegd, het gehele land is als een open gevangenis. Dat is ook waarom wij zeer kritisch en waakzaam moeten zijn. Was dit alles slechts schone schijn, en leggen de schaamteloos gemanipuleerde verkiezingen de ware aard van het regime bloot? Wij zullen alle beschikbare middelen moeten aanwenden om verandering te forceren. Deze verandering kan worden beschouwd als een lakmoesproef. Wij moeten erop aandringen dat onze winnares van de Sacharov-prijs toestemming krijgt om in december hierheen te reizen en haar prijs na een vertraging van twintig jaar in ontvangst te nemen, en dat zij ongehinderd weer naar haar thuisland kan terugkeren. Alleen dan is er ruimte voor enige hoop dat de situatie zal veranderen voor een bevolking die nu al decennia lang leeft onder het juk van een corrupte socialistische dictatuur.

  Cristian Dan Preda, namens de PPE-Fractie. – (RO) Mevrouw de Voorzitter, in de eerste plaats wil ik natuurlijk mijn blijdschap betuigen over de vrijlating van Aung San Suu Kyi, de oppositieleider in Birma, nadat zij zo veel jaar onder huisarrest heeft gestaan. Ik wil ook uiting geven aan de hoop dat deze vrijlating wordt gevolgd door de vrijlating van meer dan tweeduizend politieke gevangenen, omdat, zoals de heer Posselt opmerkte, wij dit anders slechts als een symbolisch gebaar zullen beschouwen.

Ik moet u ook zeggen dat ik wil dat wij Aung San Suu Kyi steunen bij het weer opbouwen van haar partij, de Nationale Liga voor Democratie, die op onwettige wijze in mei werd ontbonden. Er staat haar beslist een geweldige klus te wachten. Daarom meen ik dat de internationale druk moet doorgaan, omdat de militaire junta zich niet heeft gecommitteerd tot een democratiseringsproces, maar zich juist in een richting begeeft die daar precies aan tegengesteld is, aangezien de in november gehouden verkiezingen noch vrij, noch eerlijk waren. Daarom meen ik dat onze aandacht op dit terrein niet mag verslappen.

  David Martin, namens de S&D-Fractie. – (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik ben opgetogen over de mate van eensgezindheid waarvan de Europese Unie met betrekking tot Birma blijk heeft gegeven. Ik heb de verklaring van de Raad, de verklaring van mevrouw Ashton en ook de verklaring van onze eigen Voorzitter gelezen. Niemand heeft zich een rad voor de ogen laten draaien door die allesbehalve correct verlopen verkiezingen in Birma; iedereen verklaarde ingenomen te zijn met het einde van het huisarrest van Aung San Suu Kyi, maar iedereen veroordeelde ook dat andere vrijheden nog altijd worden ontzegd.

Maar, mevrouw de Voorzitter, als we het slim spelen, dan zouden – met grote nadruk op de voorwaardelijke wijs – deze verkiezingen in Birma een nieuw begin kunnen zijn. Als we de junta, zoals andere collega's hebben gezegd, nu kunnen overtuigen om Aung San Suu Kyi volledige vrijheid te geven, als het nieuwe parlement en de nieuwe regering in Birma de mensenrechten en de grondrechten en de sociale en economische omstandigheden in het land beginnen te verbeteren, zullen onze instellingen over een paar jaar misschien reden hebben om te onderhandelen en betrekkingen aan te knopen met de Birmese regering en de toekomst van het land rooskleuriger in te zien.

  Ryszard Czarnecki, namens de ECR-Fractie. – (PL) Mevrouw de Voorzitter, zo is het nu eenmaal als de autoriteiten één heel bekende persoon vrijlaten om de wereld te tonen dat ze democratisch zijn en dat ze de mensenrechten zijn gaan respecteren, terwijl er achter deze façade niets van reële, concrete veranderingen te merken is. Het is slechts een schijnvertoning, maar God zij dank heeft deze nobele vrouw haar vrijheid teruggekregen. Achter deze voorstelling gaat evenwel een tragedie schuil. Zoals we al opmerkten, zitten een paar duizend mensen nog steeds in de gevangenis. En de slogan „laat de politieke gevangen vrij" is voor Birma nog steeds van toepassing.

Ik denk dat de boodschap van de meest bekende politieke gevangene van deze regio, die net is vrijgelaten, van een zodanig belang is dat ze over heel Azië uitstraalt. Ook in China verwijzen dissidenten er al naar. Ik denk dat dit moet worden benadrukt. Daarom moet het Europees Parlement vechten voor de rechten van de mens en de vrijheid van politieke vluchtelingen in deze regio.

  George Sabin Cutaş (S&D). – (RO) Mevrouw de Voorzitter, het Europees Parlement heeft al in februari 2010 verzocht om de vrijlating van Aung San Suu Kyi, die sinds 1990 onder huisarrest stond. De beslissing van de Birmese autoriteiten om haar enkele maanden na dit cruciale verzoek van leden van het Europees Parlement vrij te laten, is een eerste stap in de goede richting. Wij kunnen deze situatie echter niet beschouwen als een herstel van de mensenrechten in Birma, aangezien er nog talloze voorvechters van democratie in de gevangenis zitten.

Het Verdrag van Lissabon stipuleert dat de Europese Unie streeft naar bevordering van de vrede, haar waarden en het welzijn van haar bevolkingen. Onder gemeenschappelijke waarden verstaan wij eerbied voor menselijke waardigheid, vrijheid, democratie en mensenrechten. Het is de plicht van de Europese Unie zich bij de bevordering van deze waarden niet tot het eigen grondgebied te beperken. Daarom dring ik erop aan dat er een boodschap van solidariteit wordt uitgezonden naar de burgers van Birma, die zuchten onder de repressie van regeringsautoriteiten en een dagelijks gevecht voeren om de eerbiediging van hun grondrechten.

  Marc Tarabella (S&D). – (FR) Mevrouw de Voorzitter, op 7 november jongstleden zijn er voor het eerst in twintig jaar verkiezingen gehouden in Birma. Op de dag dat we blij zouden moeten zijn dat een dergelijk proces uiteindelijk toch in gang is gezet, moeten we dit land opnieuw veroordelen omdat het onder andere de mensenrechten en de vrijheid van meningsuiting aan de laars heeft gelapt. Verkiezingen moeten gelijk staan aan een keuze die door middel van een stem wordt duidelijk gemaakt.

Hoe kunnen we van een keuze spreken als de oppositiepartijen de mond wordt gesnoerd, als zij niet vrijuit mogen spreken of niet in staat worden gesteld hele bevolkingsgroepen te vertegenwoordigen?

Wij hebben het hier opnieuw over Birma, een land dat niet vrij is, maar al vele jaren in handen van de militaire junta is. Zoals iedereen weet, betreft het een starre macht die daar blijft zitten zolang er geen echt vrije en eerlijke verkiezingen worden georganiseerd.

De bevrijding van Aung San Suu Kyi is een gebaar dat de goede richting opgaat. Dat moet zonder meer gezegd en daar kunnen we blij mee zijn. Hopelijk volgen er nog andere acties, zoals hier eerder genoemd, met name ten aanzien van de vele andere politieke gevangenen.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). - (IT) Mevrouw de Voorzitter, dames en heren, we zijn allemaal nog verheugd over de vrijlating van Aung San Suu Kyi en de beelden van de mensenmassa die haar enthousiast onthaalde bij haar terugkeer naar huis, staan ons nog helder voor de geest. Daar zag zij haar kinderen terug, die zij moest achterlaten toen ze nog zeer jong waren en die nu ruimschoots volwassen zijn.

Dit is een glorieus moment, een feest voor het volk en voor de oppositie van Birma, dat maar één resultaat kan hebben. De militaire junta is vandaag ongetwijfeld onze gesprekspartner en moet nu ondubbelzinnig aangeven of de vrijlating van Aung San Suu Kyi een propagandadaad was, een lokvogel, of daarentegen de eerste stap was op weg naar de erkenning van de vrijheid van meningsuiting van Aung San Suu Kyi en van alle andere politieke gevangenen in Birma, en op weg naar vrije, democratische verkiezingen.

Dit moet Europa vragen en verwachten. De vreugde over de vrijlating van Aung San Suu Kyi moet absoluut gepaard gaan met een krachtig verzoek in die richting.

  Bogusław Sonik (PPE). - (PL) Mevrouw de Voorzitter, we herinneren ons allemaal die jaren, toen Lech Wałęsa de gevangenis verliet of toen Mandela na lange jaren werd vrijgelaten. Dit gaf ons hoop, hoop voor een vrije wereld, hoop dat zo'n druk op die regeringen tot succes kon leiden. De vrijlating van de leider van de Birmaanse oppositie, mevrouw San Suu Kyi, is ook voor ons een grote uitdaging. Zonder inspanning van de internationale gemeenschap, zonder druk op de junta die in Birma regeert, zal daar nooit democratie komen. Ik herinner me dat er ten tijde van de communistische dictatuur leiders van de vrije wereld naar Polen kwamen, en dat ze allen, naast de officiële bezoeken, ook een bezoek brachten aan Lech Wałęsa, de leider van de ondergrondse beweging Solidariteit. En zo'n beleid moet ook nu worden gevoerd. Ik ben verheugd dat mevrouw Ashton binnenkort naar Birma gaat en er mevrouw San Suu Kyi zal ontmoeten. Ik hoop dat er weldra ook een delegatie van het Europees Parlement in Birma en in Straatsburg met mevrouw San Suu Kyi zal kunnen spreken.

  Janusz Lewandowski, lid van de Commissie. − (EN) Mevrouw de Voorzitter, net als iedereen hier zou ik hulde willen brengen aan Aung San Suu Kyi, die onlangs opnieuw in vrijheid is gesteld. Als laureate van de Nobelprijs en Sacharov-prijs van het Europees Parlement, blijft zij een symbool van vastberadenheid en hoop op de betere toekomst die het volk van haar land verdient.

Het is essentieel dat Aung San Suu Kyi onbeperkte bewegingsvrijheid en vrijheid van meningsuiting geniet. Het is even essentieel dat alle resterende politieke gevangenen worden vrijgelaten – volgens de heren Posselt en Preda zijn het er meer dan tweeduizend. Dat zou een geloofwaardige overgang naar een meer inclusief regeringsstelsel mogelijk maken.

In Birma/Myanmar hebben verkiezingen plaatsgevonden die niet voldeden aan de internationale normen, met name wat betreft de omstandigheden voor oppositiepartijen die aan de verkiezingen deelnamen. We zijn echter ingenomen met het feit dat het maatschappelijk middenveld zich, ondanks de moeilijkheden, ten dele politiek kon organiseren. We nemen nota van het besluit van bepaalde oppositiepartijen om niet deel te nemen, maar ook van het feit dat bepaalde andere partijen, waaronder partijen van etnische bevolkingsgroepen, wel deelnamen. Hun vastberadenheid om wat zij als een kans zagen, te grijpen, was prijzenswaardig.

Verkiezingen op zich maken een land niet democratisch. Niettemin kunnen zij de mogelijkheid bieden voor een nieuw begin en helpen zij het bestel in ieder geval aan een zekere mate van pluralisme. Als de verkiezingen het begin zijn van een positief proces, dan zijn ze, ondanks de duidelijke tekortkomingen, een welkome ontwikkeling.

We hebben herhaaldelijk gezegd dat de EU bereid was om betrekkingen aan te knopen met de regering om de verkiezingen aan te grijpen als kans om een nieuwe en positieve fase in de geschiedenis van het land aan te vatten. Van nu af aan moeten we van nabij volgen in welke mate het nieuwe parlement en de nieuwe regering rekenschap afleggen aan de maatschappij; of de nieuwe instellingen de eerbiediging van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden zullen garanderen; en of ze een beter beleid tot stand zullen brengen om de economische en sociale toestand van de burgers te verbeteren.

Om de situatie van de mensenrechten in het land te verbeteren, moet een betekenisvolle dialoog tussen alle belanghebbenden tot stand worden gebracht. Zo een dialoog moet het pad effenen voor een politiek bestel op basis van de rechtsstaat en eerbiediging van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden – naast de overgang, die al veel eerder plaats had moeten vinden, naar een civiel en legitiem regeringsstelsel dat verantwoording af moet leggen. De EU heeft herhaaldelijk verklaard dat ze bereid is om zo een proces te ondersteunen.

We zullen ons met alle middelen waarover we beschikken – dialoog en engagement, kanalen in de Verenigde Naties en restrictieve maatregelen, maar ook bijstand – blijven inzetten om de nieuwe regering ervan te overtuigen om het beter te doen dan in het verleden. Mensenrechtenaspecten vormen een onderdeel van onze hulpprogramma's. Daarnaast proberen we contacten te leggen met het maatschappelijk middenveld en delen van de administratie en zullen we proberen om de regering haar verantwoordelijkheid te doen inzien met betrekking tot de verwezenlijking van de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling. Het bevorderen van onze waarden – mensenrechten, ontwikkeling en dialoog – is en blijft de hoeksteen van ons beleid.

  De Voorzitter. – Het debat is gesloten.

Schriftelijke verklaringen (artikel 149)

  Kristiina Ojuland (ALDE), schriftelijk. – (EN) Ik ben ermee ingenomen dat de Birmese autoriteiten een einde hebben gemaakt aan het huisarrest van Aung San Suu Kyi. We mogen echter geen toegeeflijkere houding aannemen ten aanzien van de militaire junta. We zouden veeleer de schendingen van de mensenrechten en de vrijheden van de burger even beslist als altijd aan de kaak moeten blijven stellen. Het feit dat er 2 200 politieke gevangenen in bijzonder slechte omstandigheden wegkwijnen in gevangenissen en dat het Birmese leger verantwoordelijk is voor voortdurende onrechtmatige moorden, dwangarbeid, seksueel geweld en andere schendingen van de mensenrechten, kan niet ongedaan worden gemaakt door de vrijlating van een politieke activist, hoe prominent die ook mag zijn. We weten allemaal dat Aung San Suu Kyi, die in 1990 de Sacharov-prijs kreeg, ons heeft gevraagd onze vrijheid te gebruiken om die van hen te bevorderen. Ik zou van deze gelegenheid gebruik willen maken om de EU en haar lidstaten op te roepen om hun volle economische en politieke invloed aan te wenden om de machtswisseling in Birma te bespoedigen.

  Jarosław Leszek Wałęsa (PPE), schriftelijk. – (EN) Dit is een moment voor de situatie in Birma. Het is belangrijk dat het Europees Parlement niet van zijn koers afwijkt in zijn betrekkingen met Birma. We moeten ons toespitsen op de manier waarop de regering zijn burgers behandelt wanneer 40 procent van de bevolking tot een etnische minderheid behoort die gedwongen was om Thailand te ontvluchten na de recente verkiezing. De vrijlating van Aung San Suu Kyi is positief, maar de geschiedenis leert ons dat de Birmese regering de gewoonte heeft om in haar oude gedrag te hervallen en alle oppositieleden op te sluiten. Momenteel zitten meer dan duizend "politieke gevangenen" opgesloten. De flagrante minachting voor vrije verkiezingen is een duidelijk signaal dat de nieuwe regering er weinig of geen belangstelling voor heeft om het Birmese volk een echte democratie te geven. Het Europees Parlement zou het VN-voorstel inzake verdere dialoog met Birma moeten steunen en we zouden ons verder moeten blijven inspannen om de burgers van Birma te beschermen tegen toekomstig onrecht. Ik ben ervan overtuigd dat onze niet-aflatende waakzaamheid en continue dialoog cruciaal zijn voor het Birmese volk en dat er een duidelijk signaal van eensgezindheid in dit Parlement en andere mondiale organisaties moet worden uitgestuurd.

(1) Zie notulen