Pełne sprawozdanie z obrad

Czwartek, 25 listopada 2010 r. - Strasburg

12.3. Birma - przeprowadzenie wyborów i zwolnienie przywódczyni opozycji Aung San Suu Kyi

  Przewodnicząca – Kolejnym punktem porządku dziennego jest debata nad siedmioma projektami rezolucji dotyczącymi Birmy – przeprowadzenia wyborów i zwolnienia przywódczyni opozycji Aung San Suu Kyi⁽¹⁾.

  Véronique De Keyser, autorka – (FR) Pani Przewodnicząca! Nawet w sytuacjach wyjątkowych czasem mamy dobre wiadomości. Dlatego chciałabym wszystkim przypomnieć jakie uczucia towarzyszyły nam, kiedy w telewizji oglądaliśmy zwolnienie Aung San Suu Kyi. To prawda, że łączy nas szczególna więź z tą niezwykłą kobietą, która była laureatką jednej z pierwszych Nagród im. Sacharowa, jeszcze w 1990 roku i która w okresie 20 czy 21 lat swojego życia blisko 15 lat spędziła w więzieniu. Jest symbolem kobiety-polityka, która w tak trudnym kraju jak Birma może pozostać wolna i zawsze stawiać opór. To zupełnie niezwykłe.

Jednakże to wydarzenie nie może sprawić, że zapomnimy o tym, że przede wszystkim jej wolność nie jest pewna. Już wcześniej była zwalniana, a następnie z powrotem wtrącano ją do aresztu domowego. Po drugie, nie możemy zapomnieć, że zakończone właśnie wybory w Birmie były farsą, kpiną z demokracji. Przed wyborami ustanowiono prawo ograniczające wolność wypowiedzi. Niektórym, na przykład mnichom, uniemożliwiono udział w głosowaniu. W Birmie, pozostającej jedną z najgorszych dyktatur na świecie, nadal są 22 tysiące więźniów sumienia.

Dlatego zwracamy się do władz birmańskich o przestrzeganie praw do stowarzyszania się i wolności wypowiedzi oraz do zwolnienia więźniów politycznych. Wierzymy także że ta niezwykła kobieta, na którą czekamy w Parlamencie Europejskim lub którą odwiedzimy, jeżeli nie będzie mogła odebrać swojej Nagrody im. Sacharowa, utrzyma ducha wolności w swoim zrujnowanym kraju.

  Marietje Schaake, autorka – Pani Przewodnicząca! 13 listopada, mniej niż tydzień po kontrowersyjnych wyborach krajowych, Aung San Suu Kyi zwolniono z aresztu domowego, w którym spędziła 15 z ostatnich 21 lat, praktycznie uwięziona za swoje prodemokratyczne przekonania.

Jak w filmie Zielona fala powiedziała pewna Iranka po zwolnieniu z więzienia Evin w Teheranie, „W chwili, w której wyszłam na zewnątrz, zdałam sobie sprawę, że przeszłam z małego do większego więzienia: to więzienie nazywa się Iran”.

Ludzie nie powinni przebywać w małych ani wielkich więzieniach za swoje przekonania. UE zadba o wprowadzenie dalszych swobód dla wszystkich obywateli Birmy i będzie je wspierać, niepokoi się nadal także o dobrobyt i bezpieczeństwo Aung San Suu Kyi, ponieważ jest ona objęta nadzorem państwowych służb bezpieczeństwa.

Zachęcający ruch, jakim było jej zwolnienie, trzeba rozpatrywać w perspektywie dalszego rozszerzenia na wszystkich obywateli wolności systematycznie ograniczanych przez konstytucję z 2008 roku oraz juntę wojskową. Takie wybory jak te, które w tym miesiącu odbyły się w Birmie, są często wykorzystywane przez dyktatury do ich legitymizacji i sugerowania istnienia demokracji, nawet jeżeli wybory przeprowadza się w atmosferze strachu i represji. Jednakże legitymacja każdego rządu wywodzi się z zapewniania swoim obywatelom dobrobytu, a demokracja to zawsze więcej niż hasło „jeden człowiek, jeden głos”. Jest zakorzeniona w instytucjach demokratycznych, dobrych rządach, praworządności i poszanowaniu praw człowieka.

  Adam Bielan, autor – (PL) Pani Przewodnicząca! Wszyscy ci, którzy łudzili się, że tak zwane wybory zorganizowane 7 listopada – które były zwykłą farsą – przybliżą nas do demokracji w Birmie, muszą się czuć rozczarowani. Wprawdzie tydzień po tych wyborach zwolniono laureatkę pokojowej nagrody Nobla, panią Aung San Suu Kyi, jednak nic nie wskazuje na to, żeby ten sam los spotkał ponad dwa tysiące innych więźniów politycznych w tym kraju. Mało tego, kilka dni temu otrzymaliśmy informację o tym, że rządząca Birmą junta wojskowa zawiesiła wydawanie kolejnych dziewięciu pism, ograniczając i tak już niewielką wolność słowa w tym kraju.

Dlatego potrzebne są dalsze naciski ze strony społeczności międzynarodowej. Przede wszystkim Unia Europejska powinna się skoncentrować na naciskach na Chiny, bo to jest kraj, bez którego rządząca Birmą junta nie utrzymałaby się u władzy. Na koniec chciałem podziękować przewodniczącemu Parlamentu Europejskiego, panu Buzkowi, za zaproszenie pani Aung San Suu Kyi na uroczystość wręczenia nagrody Sacharowa w przyszłym miesiącu w Strasburgu.

  Barbara Lochbihler, autorka – (DE) Pani Przewodnicząca, Panie i Panowie! W naszych umysłach nadal wyraźnie widzimy obraz przywódczyni opozycji birmańskiej, Aung San Suu Kyi, po jej zwolnieniu z aresztu domowego. Ukazują one osobę, której nie złamało wiele lat odosobnienia, niepozostawiającą nam wątpliwości co do tego, że w dalszym ciągu będzie walczyć o demokratyczną zmianę w swoim kraju. Ucieszy nas każdy krok w kierunku demokratyzacji i poprawy niezwykle problematycznej sytuacji w zakresie praw człowieka.

Nie będzie to jednak łatwy proces. Konstytucja obowiązująca obecnie w Birmie po niedemokratycznych wyborach, stawia prezydenta ponad prawem i gwarantuje amnestię za naruszenia praw człowieka w przeszłości. Unia Europejska musi to skrytykować w najostrzejszych słowach, podobnie jak powtarzające się przypadki poważnych naruszeń praw człowieka wobec mniejszości etnicznych, które często wysiedla się z ich ziemi i zmusza do niewolniczej pracy, a wiele spośród ich dzieci rekrutuje się do dziecięcej armii.

Musimy podwoić starania na rzecz zaangażowania krajów mających znaczny wpływ na rząd Birmy, na przykład Chin i Indii. Musimy przekonać je do wykorzystania ich wpływów na rzecz społeczeństwa Birmy. Muszą one spełnić swoje obietnice w zakresie praw człowieka zgodnie z ratyfikacją Karty ASEAN; w tej karcie wzywa się państwa członkowskie do podejmowania działań przeciwko systematycznemu naruszaniu praw człowieka.

  Rui Tavares, autor – (PT) Pani Przewodnicząca! Zacznijmy od wyborów. Jak wiemy i jak to już zostało w Parlamencie powiedziane, wybory odbyły się w atmosferze zastraszania i prześladowań. Była to najczystszej wody farsa niesłużąca niczemu oprócz nadania cywilnych pozorów juncie wojskowej. Wielu osobom uniemożliwiono głosowanie. Tysiące Birmańczyków – 1000 osób według samych generałów junty wojskowej – poszukało schronienia w Tajlandii, gdzie już obecnie mieszka 100 tysięcy Birmańczyków i gdzie teraz zwiększyło się zagrożenie konfliktem zbrojnym wzdłuż granicy z Birmą. To powinno nam przypominać, że chociaż zwolnienie Aung San Suu Kyi napawa nas, oczywiście, radością i nadzieją, że teraz, o czym już wspomniano, będziemy mogli spotkać się z tą niezwykłą kobietą i przyjąć ją w Parlamencie, nie możemy stracić z oczu najważniejszej sprawy dla Birmy, czyli wyzwolenia całego społeczeństwa i zwolnienia ponad 2000 więźniów politycznych oraz położenia kresu ogólnej atmosferze strachu i prześladowaniom.

Dlatego Unia Europejska nie powinna zmniejszać swojej czujności. Potrzebujemy ogromnego skupienia, koncentracji i uporu: bezwzględnie nie możemy pozwolić sobie na samozadowolenie. Uważam, że w tym miejscu warto powiedzieć, iż niektóre państwa członkowskie muszą zachowywać się bardziej stanowczo, a przede wszystkim konsekwentniej we wspieraniu praw człowieka. Interesy, jakie wiele państw członkowskich nadal utrzymuje w Birmie, należy dopasować do zobowiązań UE w zakresie praw człowieka. Przypominam, że na przykład przedsiębiorstwo naftowe TOTAL ma swoje spółki w Birmie, które zapewniają birmańskiej juncie 7 % jej budżetu. Parlament będzie w dalszym ciągu skoncentrowany i zjednoczony w tej sprawie i mam nadzieję, że również Komisja i państwa członkowskie nadal będą stosować to podejście.

  Bernd Posselt, autor – (DE) Pani Przewodnicząca! W imieniu swoim i mojej koleżanki, pani poseł Andrikienė, chciałem wyrazić ogromną radość z wiadomości o zwolnieniu laureatki naszej Nagrody im. Sacharowa. Nie możemy jednak zapomnieć, że birmańska dyktatura wojskowa nadal przetrzymuje w straszliwych warunkach co najmniej 2200 innych więźniów politycznych. Jak już wcześniej powiedziano, cały kraj przypomina otwarte więzienie. Właśnie dlatego musimy teraz być bardzo krytyczni i czujni. Czy to wszystko było tylko operacją kosmetyczną, czy też brutalnie zmanipulowane wybory ujawniły prawdziwy charakter reżimu? Musimy teraz wykorzystać wszelkie dostępne nam mechanizmy do wywarcia presji na przeprowadzenie zmian. Te zmiany można potraktować jako papierek lakmusowy. Musimy nalegać, aby umożliwiono laureatce naszej Nagrody im. Sacharowa przyjazd tutaj w grudniu i odebranie tej nagrody po 20 latach oraz spokojny powrót do jej ojczyzny. Jedynie wówczas będziemy mieli najmniejszy promyczek nadziei, że zmienia się sytuacja ludzi, którzy od dziesięcioleci cierpią pod jarzmem skorumpowanej dyktatury socjalistycznej.

  Cristian Dan Preda, w imieniu grupy PPE – (RO) Pani Przewodnicząca! Chciałbym również przede wszystkim z zadowoleniem przyjąć zwolnienie Aung San Suu Kyi, przywódczyni birmańskiej opozycji, po tak wielu latach aresztu domowego. Chciałbym też wyrazić nadzieję, że po tym zwolnieniu nastąpi uwolnienie ponad 2000 więźniów politycznych, ponieważ – jak już wspomniał pan poseł Posselt – w przeciwnym razie w naszych oczach będzie to tylko pusty gest.

Ponadto muszę państwu powiedzieć, że chciałbym, abyśmy pomogli Aung San Suu Kyi w odbudowie jej partii, Narodowej Ligi na rzecz Demokracji, którą nielegalnie rozwiązano w maju. Z pewnością wiele pracy przed nią. Właśnie dlatego sądzę, że w dalszym ciągu należy wywierać presję międzynarodową, ponieważ junta wojskowa nie zobowiązała się do przeprowadzenia demokratyzacji, lecz zdąża w kierunku dokładnie przeciwnym do tego procesu, zważywszy na to, że przeprowadzone w listopadzie wybory nie były ani wolne, ani uczciwe. Właśnie z tego względu uważam, że nie możemy poświęcać temu regionowi mniejszej uwagi.

  David Martin, w imieniu grupy S&D – Pani przewodnicząca! Ogromnie cieszy mnie poziom jednomyślności Unii Europejskiej okazywanej w sprawie Birmy. Przeczytałem oświadczenie Rady, oświadczenie pani baronessy Ashton, a nawet oświadczenie naszego przewodniczącego. Nikogo nie zmyliły te poważnie zmanipulowane wybory przeprowadzone w Birmie. Wszyscy z zadowoleniem przyjęli zwolnienie Aung San Suu Kyi z jej aresztu domowego, ale wszyscy potępili również utrzymujący się brak pozostałych swobód.

A jednak, Pani Przewodnicząca, jeżeli dobrze to rozegramy, to te wybory być może – i to wielkie „być może” – mogłyby stać się dla Birmy nowym początkiem. Jeżeli – o czym mówili już inni koledzy – uda się nam teraz przekonać juntę do zwolnienia wszystkich więźniów politycznych, jeżeli będziemy w stanie przekonać juntę do zapewnienia Aung San Suu Kyi pełnej swobody, tak pod względem przemieszczania się, jak i politycznych wypowiedzi publicznych, i wreszcie jeżeli nowy parlament i rząd birmański zaczną poprawiać sytuację w zakresie praw człowieka i praw podstawowych w tym kraju i polepszać warunki społeczne i gospodarcze, w jakich żyje birmańskie społeczeństwo, to być może za kilka lat pojawią się podstawy, aby nasze instytucje rozpoczęły negocjacje i kontakty z birmańskim reżimem oraz by można było z optymizmem patrzeć w przyszłość tego kraju.

  Ryszard Czarnecki, w imieniu grupy ECR – (PL) Pani Przewodnicząca! To jest tak, jak władza uwalnia jedną bardzo znaną osobę, jakby pokazując światu, że jest demokratyczna, że nawróciła się na prawa człowieka, a za tą fasadą tak naprawdę nie stoi nic, nie stoją żadne realne, konkretne zmiany. Mamy oto teatr – i Bogu dzięki, że ta szlachetna kobieta odzyskała wolność. Ale za tym teatrem stoją tragedie, jak powiedzieliśmy, paru tysięcy ludzi, którzy dalej są w więzieniach. A więc hasło „uwolnić więźniów politycznych” w Birmie nadal pozostaje aktualne.

Myślę, że to przesłanie ze strony tego najbardziej znanego więźnia politycznego tego regionu, właśnie uwolnionego, jest o tyle ważne, że promieniuje na całą Azję. Do niej się odwołują już także dysydenci w Chinach. Myślę, że warto to podkreślić. Dlatego Parlament Europejski musi walczyć o prawa człowieka, o wolność uchodźców politycznych w tym regionie.

  George Sabin Cutaş (S&D) – (RO) Pani Przewodnicząca! Już w lutym 2010 roku Parlament Europejski żądał zwolnienia Aung San Suu Kyi, przebywającej w areszcie domowym od 1990 roku. Podjęta przez władze birmańskie decyzja o jej zwolnieniu w kilka miesięcy po tym niezwykle istotnym żądaniu zgłoszonym przez posłów do PE jest pierwszym krokiem we właściwym kierunku. Nie możemy jednak uznać tego szczególnego wydarzenia za przywrócenie praw człowieka w Birmie, ponieważ w więzieniach nadal przebywa wielu działaczy na rzecz demokracji.

Traktat z Lizbony stanowi, że celem Unii Europejskiej jest wspieranie pokoju, jej wartości i dobrobytu jej obywateli. Jako wspólne wartości rozumiemy poszanowanie godności ludzkiej, wolności, demokracji i praw człowieka. Unia Europejska ma obowiązek nie ograniczać się do wspierania tych wartości wyłącznie na swoim terytorium. Właśnie dlatego wzywam do przesłania sygnału solidarności z tymi obywatelami Birmy, którzy cierpią represje ze strony władz rządowych i którzy na co dzień walczą o poszanowanie swoich praw podstawowych.

  Marc Tarabella (S&D) – (FR) Pani Przewodnicząca! 7 listopada w Birmie odbyły się pierwsze wybory od 20 lat. W chwili, kiedy powinniśmy cieszyć się, że wreszcie jesteśmy świadkami realizacji tego procesu, dzisiaj znowu jesteśmy zmuszeni potępić ten kraj, w którym powinny obowiązywać, miedzy innymi, prawa człowieka i wolność wypowiedzi. Wybory powinny być synonimem wyboru wyrażanego przez każdego za pomocą jego głosu.

Jak możemy mówić o prawie wyboru, kiedy partie opozycyjne nie mają prawa głosu, kiedy nie mogą się swobodnie wypowiadać czy też właściwie reprezentować całej ludności?

Po raz kolejny rozmawiamy tu o Birmie – kraju, który nie jest wolny, lecz który od wielu, wielu lat znajduje się w rękach junty wojskowej. Jak wszyscy na całym świecie wiedzą, chodzi o spetryfikowaną władzę, która nie zmieni się, póki nie zostaną zorganizowane wolne i uczciwe wybory.

Zwolnienie Aung San Suu Kyi to krok we właściwym kierunku. Musimy to uznać i pochwalić. Miejmy nadzieję, że , o czym już wcześniej wspomniano, pójdą za tym kolejne działania, szczególnie w odniesieniu do wielu pozostałych więźniów politycznych.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE) – (IT) Pani Przewodnicząca, Panie i Panowie! Obecnie nadal świętujemy uwolnienie Aung San Suu Kyi i mamy świeżo w pamięci obrazy tłumu, który entuzjastycznie przyjął ją i jej powrót do domu, gdzie spotkała się z dziećmi, które pozostawiła, kiedy jeszcze były małe, a które obecnie są bardzo dorosłe.

To okres wielkiego entuzjazmu, święto dla społeczeństwa i opozycji w Birmie, ale końcowym efektem tego wszystkiego będzie z pewnością jedno: obecnie naszym rozmówcą jest niewątpliwie junta wojskowa, która nie może dłużej zwlekać z wyjaśnieniem, czy uwolnienie Aung San Suu Kyi było aktem propagandowym, gestem politycznym, czy też przeciwnie – pierwszym krokiem na drodze do uznania jej prawa, a zatem prawa wszystkich pozostałych więźniów politycznych w Birmie, do wolności wypowiedzi, krokiem ku wolnym i demokratycznym wyborom.

Właśnie tego Europa musi domagać się i żądać. Ciesząc się z uwolnienia Aung San Suu Kyi koniecznie musimy wystąpić z mocnym żądaniem w tej sprawie.

  Bogusław Sonik (PPE) – (PL) Pani Przewodnicząca! Wszyscy mamy w pamięci te lata, kiedy więzienie opuszczał Lech Wałęsa czy też opuszczał je po wielu latach Mandela. To dawało nadzieję, to dawało nadzieję dla wolnego świata, że te wszystkie presje na tamtejsze rządy przynoszą skutek. Uwolnienie przywódczyni opozycji birmańskiej, pani San Suu Kyi, to wielkie również dla nas wyzwanie. Bez wysiłku społeczności międzynarodowej, bez nacisku na juntę rządzącą w Birmie nie zapanuje tam demokracja. Pamiętam czasy, kiedy do Polski w czasach dyktatury komunistycznej przyjeżdżali przywódcy wolnego świata i wszyscy, obok wizyt oficjalnych, składali również wizytę u przewodniczącego podziemnej Solidarności, Lecha Wałęsy. I taką politykę należy praktykować również i teraz. Cieszę się z tego, że pani Ashton niedługo wybiera się do Birmy i spotka się z panią San Suu Kyi. Mam nadzieję, że również delegacja Parlamentu Europejskiego niebawem będzie mogła rozmawiać w Birmie i w Strasburgu z panią San Suu Kyi.

  Janusz Lewandowski, komisarz – Pani Przewodnicząca! Podobnie jak wszyscy tu obecni, chciałbym złożyć hołd pani Aung San Suu Kyi, której właśnie przywrócono wolność. Ta laureatka Nagrody Nobla oraz Nagrody im. Sacharowa nadal pozostaje symbolem hartu ducha i nadziei na lepszą przyszłość, na którą zasługują mieszkańcy jej kraju.

Niezbędne jest zapewnienie Aung San Suu Kyi nieograniczonej wolności poruszania się i wypowiedzi. Równie konieczne jest uwolnienie wszystkich pozostałych więźniów politycznych – jest ich ponad 2 tysiące, według panów posłów Posselta i Predy. Umożliwiłoby to wiarygodną transformację do systemu rządów bardziej sprzyjającemu włączeniu społecznemu.

W Birmie/Myanmar odbyły się wybory niespełniające standardów międzynarodowych, szczególnie pod względem warunków konkurowania przez partie opozycyjne. Należy jednak z zadowoleniem przyjąć fakt, że pomimo trudności społeczeństwo obywatelskie mogło się częściowo zorganizować politycznie. Uznajemy podjętą przez niektóre partie opozycyjne decyzję, aby nie uczestniczyć w wyborach, ale również to, że niektóre spośród pozostałych partii, w tym reprezentujące grupy etniczne, wzięły w nich udział. Godna pochwały jest ich decyzja do skorzystania z tego, co uznały za szansę.

Same wybory nie czynią kraju demokratycznym. Mogą jednak stać się szansą na nowy początek i wreszcie wprowadzają do systemu pewien stopień pluralizmu. Jeżeli pomimo ewidentnych wad te wybory staną się początkiem korzystnego procesu, to z zadowoleniem przyjmiemy taki rozwój sytuacji.

Wielokrotnie mówiliśmy, że UE jest gotowa podjąć kontakty z rządem w celu wykorzystania szansy, jaką są wybory, do zainicjowania nowego i korzystnego etapu w historii tego kraju. Począwszy od tej chwili musimy pilnie śledzić na ile nowy parlament i rząd będą odpowiadać przed społeczeństwem, czy nowe instytucje zapewnią poszanowanie praw człowieka i wolności podstawowych oraz czy będą realizować lepszą politykę w celu poprawy gospodarczej i społecznej sytuacji obywateli.

Dla poprawienia sytuacji w zakresie praw człowieka w tym kraju konieczne jest zainicjowanie sensownego dialogu miedzy wszystkimi zainteresowanymi podmiotami. Oprócz od dawna oczekiwanej transformacji w kierunku cywilnego, prawowitego i odpowiedzialnego systemu rządów, dialog taki powinien stać się zaczątkiem systemu politycznego opierającego się na rządach prawa oraz na poszanowaniu praw człowieka i podstawowych wolności. UE wielokrotnie deklarowała swoją gotowość do wsparcia takiego procesu.

W dalszym ciągu będziemy wykorzystywać wszystkie dostępne nam środki – dialog i zaangażowanie, kanały Organizacji Narodów Zjednoczonych i środki restrykcyjne, ale również pomoc – aby starać się przekonać nowy rząd do lepszego postępowania. Aspekty praw człowieka są elementem naszych programów pomocowych. Ponadto poszukujemy powiązań ze społeczeństwem obywatelskim i częścią administracji i będziemy się starali współpracować z rządem w zakresie jego odpowiedzialności za realizację milenijnych celów rozwoju. Wspieranie naszych wartości – czyli praw człowieka, rozwoju i dialogu – jest i pozostanie fundamentem naszej polityki.

  Przewodnicząca – Zamykam debatę.

Oświadczenia pisemne (art. 149 Regulaminu)

  Kristiina Ojuland (ALDE), na piśmie – Z zadowoleniem przyjmuję zwolnienie przez władze birmańskie pani Aung San Suu Kyi z aresztu domowego. Nie powinniśmy jednak łagodzić naszego stanowiska wobec junty wojskowej. Wręcz przeciwnie, powinniśmy w dalszym ciągu równie energicznie, jak dotychczas, walczyć z naruszaniem praw człowieka i swobód obywatelskich. Zwolnienie jednej działaczki politycznej, bez względu na jej znakomitość, nie może przesłonić faktu, że nadal 2200 więźniów politycznych przebywa w straszliwych warunkach w więzieniach, a wojsko birmańskie ponosi odpowiedzialność za powtarzające się egzekucje bez wyroków sądowych, przymusową pracę, przemoc seksualną i inne przypadki naruszania praw człowieka. Znane jest wystąpienie Aung San Suu Kyi, laureatki Nagrody im. Sacharowa, zwracającej się do nas, byśmy wykorzystali swoją wolność do wspierania ich wolności. Chciałabym skorzystać z tej okazji, by zaapelować do UE i jej państw członkowskich o pełne wykorzystanie ich wpływów gospodarczych i politycznych w celu przyspieszenia transformacji reżimu w Birmie.

  Jarosław Leszek Wałęsa (PPE), na piśmie – Birma znalazła się w punkcie krytycznym. Parlament Europejski powinien utrzymać swój kurs w stosunkach z Birmą. Musimy skoncentrować się na sposobie traktowania ludności przez rząd, kiedy 40 % ludności należy do mniejszości etnicznej, zmuszonej po niedawnych wyborach do ucieczki do Tajlandii. Zwolnienie Aung San Suu Kyi to dobra wiadomość. Historia nauczyła nas jednak, że rząd birmański ma zwyczaj powracać na swoje dawne tory, więżąc poszczególnych lub wszystkich członków opozycji. Obecnie przetrzymuje się ponad tysiąc „więźniów politycznych”. Rażące lekceważenie wolnych wyborów to jasny znak, że nowy rząd jest w najlepszym razie mało zainteresowany zapewnieniem społeczeństwu Birmy prawdziwej demokracji. Ten Parlament powinien poprzeć propozycję ONZ dotyczącą rozszerzenia dialogu z Birmą, a my powinniśmy w dalszym ciągu podejmować wysiłki na rzecz ochrony wszystkich obywateli Birmy przed dalszą niesprawiedliwością. Uważam, że nasza ciągła czujność i otwarty dialog ma kluczowe znaczenie dla ludności Birmy i że trzeba wysłać jasny sygnał jedności między naszym Parlamentem a innymi organizacjami światowymi.

(1) Patrz protokół.