Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010 - Στρασβούργο

10. Αιτιολογήσεις ψήφου

  Πρόεδρος. − Αγαπητοί συνάδελφοι, έχουμε πολλές αιτιολογήσεις ψήφου και, κατά συνέπεια, θα πρέπει να είμαστε πολύ αυστηροί με τον χρόνο που διαθέτουμε. Θα σας διακόπτω όλους έπειτα από ένα λεπτό. Λυπάμαι γι’ αυτό, αλλά με αυτόν τον τρόπο θα λειτουργήσουμε.

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Σχέδιο γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2011 όπως τροποποιήθηκε από το Συμβούλιο

  Ashley Fox (ECR). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να εξηγήσω για ποιον λόγο καταψήφισα τον προϋπολογισμό 2011. Ψήφισα κατά, διότι σε μια περίοδο λιτότητας η ΕΕ θα πρέπει να επιδείξει αυτοσυγκράτηση. Θα πρέπει να μειώσουμε τις δαπάνες μας, όχι να τις αυξήσουμε. Κατά την άποψή μου, η αρχική πρόταση της Επιτροπής για αύξηση της τάξεως του 6% ήταν επαίσχυντη και το Κοινοβούλιο υποστήριξε αυτήν την πρόταση.

Πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός David Cameron έπραξε ορθά μειώνοντας το επίπεδο της αύξησης σε 2,9%, ωστόσο, γνωρίζουμε ότι πρόκειται για συμβιβασμό. Δεν είναι ένας συμβιβασμός για τον οποίο οι βρετανοί Συντηρητικοί χαίρονται ιδιαίτερα, και εγώ ο ίδιος είμαι υπερήφανος που ψήφισα κατά της υπερβολής της ΕΕ.

  Sirpa Pietikäinen (PPE). - (FI) Κύριε Πρόεδρε, είναι εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο είχε για πρώτη φορά την ευκαιρία να εγκρίνει τον προϋπολογισμό. Στο πλαίσιο της μεταγενέστερης δημοσιονομικής πολιτικής θεωρώ πως το Κοινοβούλιο θα πρέπει να διασφαλίσει ότι οι προτεραιότητες είναι η ΕΕ να μπορεί να αυξήσει τη δική της εισφορά, ο προϋπολογισμός να στηρίζει την αποδοτικότητα των υλικών και την πολιτική για την αλλαγή του κλίματος μέσω της δικής του επιλογής πολιτικών και ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνονται η στρατηγική «Ευρώπη 2020» και μια πιο πράσινη οικονομία.

  Syed Kamall (ECR). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, όπως και ο συνάδελφός μου ο κ. Fox, συμμερίζομαι την ίδια ανησυχία, όπως ακριβώς έπραξαν και πολλοί βρετανοί Συντηρητικοί

Σε μια περίοδο λιτότητας, τη στιγμή που οι κυβερνήσεις σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση –και μάλιστα κυβερνήσεις σε ολόκλητο τον κόσμο– επιδιώκουν να σφίξουν το ζωνάρι και να μειώσουν τις δαπάνες, πώς τολμάμε να ζητάμε αύξηση των χρημάτων των φορολογουμένων; Είναι πράγματι καιρός να σφίξουμε το ζωνάρι μας και να δώσουμε το παράδειγμα. Δεν θα πρέπει να ζητούμε αύξηση, δεν θα έπρεπε καν να ζητούμε το πάγωμα του προϋπολογισμού· θα έπρεπε αντίθετα να ζητούμε την περικοπή του προϋπολογισμού της ΕΕ, ούτως ώστε οι φορολογούμενοι σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση να μπορούν να λαμβάνουν τους πολιτικούς τους σοβαρά υπόψη και να γνωρίζουν ότι καταλαβαίνουμε και συμμεριζόμαστε τον πόνο τους και όχι να φαντάζουμε ως η εκλεγμένη ελίτ που δεν δίνει καμία σημασία στα άτομα τα οποία την τοποθέτησαν σε αυτήν τη θέση.

Έκθεση: Sidonia Elżbieta Jędrzejewska, Helga Trüpel (A7-0369/2010)

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, η κατάρτιση προϋπολογισμού αποτελεί το βασικότερο δικαίωμα ενός κοινοβουλίου. Το ίδιο ισχύει και για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η ευθύνη, η εμπιστοσύνη και η εταιρική σχέση είναι οι τρεις βασικές πτυχές της συνεργασίας μεταξύ του Κοινοβουλίου, της Επιτροπής και του Συμβουλίου. Η διαδικασία διαβούλευσης σχετικά με τον προϋπολογισμό του 2011 δεν αποτέλεσε μέτρο οικοδόμησης της εμπιστοσύνης εν προκειμένω. Καλώ την Επιτροπή και, ιδιαιτέρως, το Συμβούλιο να σεβαστούν τα δικαιώματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, επειδή, όπως ανέφερα ήδη, η κατάρτιση του προϋπολογισμού αποτελεί το βασικότερο δικαίωμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

  Daniel Hannan (ECR). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, εχθές αναρωτήθηκα εάν χάθηκα στον χωροχρόνο και κατέληξα στη δεκαετία του 1970. Σήμερα, αναρωτιέμαι εάν βρίσκομαι στη δεκαετία του 1770.

Επιτρέψτε μου να παραθέσω μια παρατήρηση που διατύπωσε ο Thomas Jefferson σχετικά με την αποστασιοποιημένη διακυβέρνηση. Είτε ότι «σε τόση απόσταση και υπό το βλέμμα των ψηφοφόρων τους», οι κυβερνήτες τείνουν υποχρεωτικώς στη «διαφθορά, τη διαρπαγή και τη διασπάθιση». Τι τέλεια περιγραφή για το τι συμβαίνει στον προϋπολογισμό της ΕΕ, με τους μη εγκεκριμένους λογαριασμούς του, τη μη αποτελεσματική κατανομή των πόρων, και τους συνεχώς αυξανόμενους αριθμούς, παρά τις προσπάθειες των 27 κρατών μελών να περιορίσουν τις δαπάνες τους. Αυτό συμβαίνει όταν δεν υπάρχει κανένας σύνδεσμός μεταξύ της φορολογίας, της εκπροσώπησης και των δαπανών, όταν η ΕΕ προσδοκά επαίνους για τις δαπάνες χρημάτων, αλλά όχι επικρίσεις για την αύξησή τους.

Ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορέσουμε να ευθυγραμμίσουμε εκ νέου τους αριθμούς αυτούς με την κοινή γνώμη είναι να αποκαταστήσουμε την ευθύνη σε θέματα προϋπολογισμού στα εθνικά κοινοβούλια και στους βουλευτές των εθνικών κοινοβουλίου, οι οποίοι πρέπει να δικαιολογούνται στους πολίτες της εκλογικής τους περιφέρειας, που είναι ταυτόχρονα και οι φορολογούμενοί τους.

Έκθεση: Jean-Paul Gauzès (A7-0340/2010)

  Cristiana Muscardini (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, τασσόμαστε υπέρ του μέτρου και ευχαριστούμε τον εισηγητή, ο οποίος υπήρξε ιδιαίτερα ακριβής.

Ωστόσο, πιστεύουμε ότι αυτή η προσπάθεια πρέπει να αναγκάσει τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να συνεχίσουν να παρακολουθούν τις μελλοντικές εξελίξεις σε αυτόν τον νέο κλάδο, καθώς στο παρελθόν προέκυπταν πολύ συχνά ασαφείς καταστάσεις, οι οποίες είχαν αρνητικές επιπτώσεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ζημιώνοντας επιχειρήσεις και αποταμιευτές.

Θεωρούμε ότι είναι πολύ σημαντικό να αποκτήσουμε ένα νέο ευρωπαϊκό σύστημα για τους εν λόγω οργανισμούς και να επιβλέπουμε όλες τις κεντρικές τραπεζικές αρχές προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι αξιολογήσεις ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στο σύγχρονο χρηματοπιστωτικό σύστημα και είναι χρήσιμες για το κοινό. Ως εκ τούτου, ευχαριστώ τον εισηγητή.

  Peter Jahr (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Ποιος ελέγχει τις ελεγκτικές αρχές; Ακόμη και οι διαιτητές ποδοσφαίρου υποχρεούνται να υποβάλλονται σε μια διαδικασία ελέγχου ή έγκρισης. Εάν κάτι τέτοιο ισχύει για το ποδόσφαιρο, πρέπει αναμφίβολα να ισχύει και για τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Στην προκειμένη περίπτωση, η διαδικασία αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας και της αξιοπιστίας χρηματιστηριακών προϊόντων, τραπεζών, ακόμη και ολόκληρων χωρών έχει αφεθεί στα χέρια των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Ωστόσο, όταν αυτοί οι οργανισμοί γίνονται μονοπώλιο και κατορθώνουν να αποφεύγουν κάθε είδος εποπτείας, τότε θεοποιούνται και γίνονται αντικείμενο λατρείας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συμβεί αυτό. Η Βίβλος αναφέρει: «Μη έχης άλλους θεούς πλην εμού». Αυτή η έκθεση προσπαθεί να θέσει την κατάσταση στο σωστό πλαίσιο, θεσπίζοντας την εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. Την κατάλληλη στιγμή, το Κοινοβούλιο πρέπει να αναρωτηθεί εάν αυτά τα μέτρα είναι πραγματικά επιτυχημένα.

Έκθεση: Sidonia Elżbieta Jędrzejewska, Helga Trüpel (A7-0369/2010)

  Barbara Matera (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η σημερινή ψηφοφορία επί του προϋπολογισμού του 2011 επιβεβαιώνει την ολοκλήρωση μιας νέας διαδικασίας η οποία, όσο επώδυνη και εάν ήταν, κατέδειξε την υπεύθυνη και ακλόνητη στάση των αρμόδιων για τον προϋπολογισμό αρχών.

Παρότι πρόκειται για μια συμβιβαστική λύση που απαιτεί θυσίες και από το Κοινοβούλιο και από το Συμβούλιο, απέτρεψε τη θέσπιση ενός συστήματος δωδεκατημορίων που θα είχε σοβαρές επιπτώσεις στη χρηματοδότηση των προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το Κοινοβούλιο είναι ικανοποιημένο με τους στόχους που επιτύχαμε. Ωστόσο, επιρρίπτει ευθύνες σε όσους προκάλεσαν την αποτυχία της συμφωνίας σχετικά με το πρόγραμμα του Διεθνούς Θερμοπυρηνικού Πειραματικού Αντιδραστήρα και σχετικά με την ευελιξία. Η Ένωση στην πραγματικότητα έχει χάσει την αξιοπιστία της έναντι των διεθνών της εταίρων και κινδυνεύει να μην μπορέσει να χρηματοδοτήσει τις αναγκαίες δράσεις για την εκπλήρωση των δεσμεύσεών της και να μην είναι σε θέση να καλύψει τα νέα πεδία δράσης που προκύπτουν από τη Συνθήκη της Λισαβόνας.

Συνεπώς, ξεκινώντας από τον Ιανουάριο του 2011, πρέπει να θέσουμε προτεραιότητες και να τις καταστήσουμε οικονομικά βιώσιμες τα προσεχή έτη.

Έκθεση: Anja Weisgerber (A7-0050/2010)

  Mario Pirillo (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η ανάγκη εκσυγχρονισμού των συστημάτων μέτρησης, βελτιώνοντας ταυτόχρονα τη ρύθμιση μας ώθησε να καταργήσουμε τις ευρωπαϊκές οδηγίες σχετικά με τη μετρολογία.

Είμαι και εγώ πεπεισμένος ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα για την έναρξη μιας ριζικής και πιο βαθιάς μεταρρύθμισης στον συγκεκριμένο τομέα. Δεν υπάρχει επίσης αμφιβολία ότι πρέπει να συμφωνήσουμε επί ενός επαρκούς χρονικού πλαισίου που θα επιτρέψει στα κράτη μέλη να αξιολογήσουν τις επιπτώσεις της κατάργησης των κανονισμών αυτών στις δικές τους νομοθεσίες και να προβούν σε τυχόν απαραίτητες προσαρμογές.

Τέλος, η απόφαση να καταργηθούν οι διάφορες οδηγίες ανταποκρίνεται ιδανικά στην ανάγκη για περισσότερη απλούστευση, μια ανάγκη που γίνεται έντονα αισθητή σε όλους τους τομείς. Εντούτοις, ελπίζουμε η θεραπεία να μην αποδειχθεί χειρότερη από την ασθένεια.

Έκθεση: Zita Gurmai, Alain Lamassoure (A7-0350/2010)

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Συνθήκη της Λισαβόνας εισήγαγε μια σημαντική καινοτομία στη δημοκρατική λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρέχοντας αυτό το νέο πρακτικό μέσο για τη συμμετοχή των πολιτών στον ευρωπαϊκό διάλογο και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Πράγματι, η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών εισάγει μια νέα έννοια διεθνούς δημοκρατίας και παρέχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση μια νέα μορφή συμμετοχικής δημοκρατίας. Όλοι οι πολίτες μας μπορούν να ζητήσουν απευθείας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση.

Επικροτούμε την πρόταση της Επιτροπής, καθώς η συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και η διαμόρφωση πολιτικών στο πλαίσιο της διαδικασίας λήψης αποφάσεων ενισχύουν τη δημοκρατική νομιμότητα των θεσμικών οργάνων μας και φέρνουν την Ευρωπαϊκή Ένωση πιο κοντά στους πολίτες της.

  Oriol Junqueras Vies (Verts/ALE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα αρχικά να εκφράσω την ικανοποίησή μου για την έγκριση της πρωτοβουλίας ευρωπαίων πολιτών, της οποίας υπήρξα ο σκιώδης εισηγητής για την Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας, και ταυτόχρονα να διαμαρτυρηθώ για το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο δεν ψήφισε δύο ζητήματα που θεωρώ θεμελιώδη: το δικαίωμα των νέων άνω των 16 ετών να υπογράφουν αυτήν την πρωτοβουλία, και την ψήφο των κατοίκων.

Γνωρίζουμε ότι αυτές οι πρωτοβουλίες δεν καλύπτονται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας και αυτοί είναι ορισμένοι από τους λόγους για τους οποίους είμαστε αντίθετοι με την εν λόγω συνθήκη.

  Jens Rohde (ALDE). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, το Φιλελεύθερο Κόμμα της Δανίας υπερψήφισε σήμερα την πρωτοβουλία πολιτών, καθώς το εν λόγω μέσο ενθαρρύνει τη συμμετοχή των πολιτών και θα καταστήσει την ΕΕ πολύ περισσότερο προσβάσιμη. Το Κοινοβούλιο κατόρθωσε να παραθέσει λίγους τυποποιημένους όρους για να καταστεί προσβάσιμη η πρωτοβουλία των πολιτών ανεξαρτήτως του κράτους μέλους των εν λόγω πολιτών και να διασφαλιστεί ότι το μέσο παραμένει εύχρηστο. Ωστόσο, ως ελάχιστη προϋπόθεση, οι πολίτες πρέπει να προέρχονται από το ένα τέταρτο των κρατών μελών – ο αριθμός των πολιτών από κάθε κράτος μέλος πρέπει να ισοδυναμεί τουλάχιστον με τον αριθμό των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του εν λόγω κράτους μέλους επί τον συντελεστή 750, και οι πολίτες πρέπει να είναι αρκετά μεγάλοι ώστε να έχουν δικαίωμα ψήφου στις κοινοβουλευτικές εκλογές. Πιστεύουμε ότι αυτές οι προϋποθέσεις είναι σημαντικές προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η πρωτοβουλία των πολιτών διαθέτει επίσης την αξιοπιστία που απαιτείται ώστε να θεωρείται μια σοβαρή συμβολή στην ανάπτυξη της δημοκρατίας.

  Hannu Takkula (ALDE). - (FI) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω λίγα λόγια για την πρωτοβουλία πολιτών. Είναι αλήθεια ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας μάς έδωσε τη δυνατότητα να επωφεληθούμε από μια νέα πρωτοβουλία που ενθαρρύνει τους πολίτες μας να συμμετέχουν στη δημοκρατία. Όταν ένα εκατομμύριο πολίτες υπογράψουν μια αναφορά, η Επιτροπή συμφωνεί να την εξετάσει· ωστόσο, μόνο αυτό περιλαμβάνει η εν λόγω πρωτοβουλία; Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για μια εξαιρετική πρωτοβουλία, αλλά πρέπει να εξετάσουμε πώς μπορεί να βελτιωθεί περαιτέρω.

Με βάση τον συλλογισμό μας, οι πολίτες μας συμμετέχουν στη δημοκρατική διαδικασία κυρίως μέσω της ψήφου τους στις εκλογές. Αυτός θα ήταν ένας τρόπος να προωθήσουμε ζητήματα που είναι σημαντικά για τους πολίτες. Κατά συνέπεια, η νέα αυτή πρωτοβουλία είναι προφανές ότι θα προωθήσει τη συμμετοχή των πολιτών, αν και, από την άλλη πλευρά, θεωρώ ότι μπορεί να οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου η Επιτροπή απλώς θα απαντά σε πρωτοβουλίες, χωρίς να προκύπτει τίποτα συγκεκριμένο. Δεδομένων των ανωτέρω, πρέπει να επανεξετάσουμε πώς θα μπορούσαμε να ενθαρρύνουμε πραγματικά τη συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία λήψης πολιτικών αποφάσεων.

  Morten Løkkegaard (ALDE). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, για να προσθέσω και εγώ με τη σειρά μου κάποιες σκέψεις σε όσα ειπώθηκαν σχετικά με τη στήριξη από το Φιλελεύθερο Κόμμα της Δανίας, θα ήθελα να δηλώσω ότι, όπως έχει ήδη αναφερθεί, πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική πρωτοβουλία. Πρόκειται επίσης για ένα πείραμα, το οποίο –και αυτό ακριβώς είναι που ζητώ– πρέπει να το παρακολουθήσουμε πολύ στενά και να διασφαλίσουμε ότι η τριετής περίοδος που έχει πλέον οριστεί για τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία θα τηρηθεί πράγματι, και πρέπει να εξετάσουμε αν όντως πρόκειται για μια πραγματική πρωτοβουλία πολιτών ή –να το θέσω διαφορετικά– αν χρησιμοποιείται για την εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων. Είναι σημαντικό για την επιτυχία της –την επιτυχία που όλοι ελπίζουμε να έχει αυτή η πρωτοβουλία– να είναι, πολύ απλά, οι πολίτες αυτοί που αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία. Εν προκειμένω, θα ήθελα επίσης να αναφέρω ότι προσωπικά εύχομαι να εγείρονται από τους πολίτες εποικοδομητικά και θετικά ζητήματα που θα αφορούν το μέλλον του ευρωπαϊκού εγχειρήματος ώστε να μην μονοπωλεί συνεχώς τη χρήση αυτής της πρωτοβουλίας το στρατόπεδο του «όχι».

  Sonia Alfano (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, παρακολουθώ τη νομοθετική διαδικασία για την πρωτοβουλία πολιτών πολύ προσεκτικά και χαίρομαι –εν μέρει βάσει των δηλώσεων του Συμβουλίου και της Επιτροπής– για το γεγονός ότι οι πρώτες αναφορές θα υποβληθούν σε ένα έτος από σήμερα.

Θα ήθελα επίσης να ανακοινώσω με υπερηφάνεια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι στην Ιταλία, μετά την έγκριση της εξοργιστικής οδηγίας σχετικά με τις έρευνες σε ζώα, αναπτύχθηκε ένα ευρύ κίνημα πολιτών, ενώσεων και επιτροπών από τα κάτω. Αυτό το κίνημα δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια φέτος, αλλά θα εργαστεί για την εκπόνηση πρότασης προς την Επιτροπή: μιας πρότασης για να αποκτήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση σύγχρονους και πολιτισμένους νόμους και μιας πρότασης που λέει «όχι» στις δοκιμές σε ζώα –μια βάναυση και αναποτελεσματική από επιστημονικής άποψης πρακτική–, ενθαρρύνοντας ταυτόχρονα εναλλακτικές μεθόδους.

Στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι να πει «όχι» στη ζωοτομία, καθώς αυτό επιθυμούν οι πολίτες της.

  Ashley Fox (ECR). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι η πρωτοβουλία πολιτών θα μπορούσε να είναι χρήσιμη καθώς θα δώσει στους πολίτες τη δυνατότητα να ομιλούν απευθείας με την Επιτροπή, αλλά παραμένει το ερώτημα σχετικά με το πώς θα αντιδρά η Επιτροπή στις προτάσεις που δεν της αρέσουν.

Πιστεύω ότι μπορούμε να αναμένουμε πληθώρα πρωτοβουλιών που θα ζητούν από την Επιτροπή να αναλάβει περισσότερη δράση, που θα ζητούν περισσότερη Ευρώπη και, χωρίς αμφιβολία, η Επιτροπή θα ανταποκριθεί με ενθουσιασμό σε αυτό το αίτημα.

Ωστόσο, πώς πρόκειται να αντιδράσει σε προτάσεις για λιγότερη Ευρώπη, ή ίσως για μια Ευρώπη που θα αναλαμβάνει καλύτερες δράσεις, ή θα σπαταλά λιγότερα χρήματα, ή ίσως μια δήλωση ότι δεν πρόκειται να επιβληθεί ποτέ ευρωπαϊκή φορολογία; Αναμένω με ενδιαφέρον πώς θα αντιδράσει η Επιτροπή σε αυτές τις προτάσεις. Θα τις αντιμετωπίσει με σεβασμό; Εάν απαντά μόνο στις προτάσεις που της αρέσουν, τότε η πρωτοβουλία αυτή θα είναι περιττή.

  Seán Kelly (PPE). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα με χαρά αυτές τις προτάσεις και πιστεύω ότι οι δύο εισηγητές επιτέλεσαν πολύ σημαντικό έργο, όχι μόνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους πολίτες μας γενικότερα.

– (EN) Η πρωτοβουλία πολιτών ήταν ένα πολύ σημαντικό μέρος της Συνθήκης της Λισαβόνας που υπερψηφίστηκε στην Ιρλανδία πριν από από έναν χρόνο περίπου, αλλά για ένα ορισμένο διάστημα φάνηκε ότι η όλη διαδικασία θα παρεμποδιζόταν από επιπλοκές και ρυθμίσεις. Χάρη στο έργο των εισηγητών, η διαδικασία απλοποιήθηκε, ενώ είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη η ιδέα ότι μια επταμελής επιτροπή από επτά διαφορετικές χώρες θα κινεί τη διαδικασία. Πιστεύω ότι αυτό και άλλα μέτρα θα διασφαλίσουν την προβολή πραγματικών προβληματισμών των πολιτών, αποτρέποντας, ευελπιστούμε, την παρεμβολή κατεστημένων συμφερόντων.

(GA) Θα ήθελα έτσι να ολοκληρώσω με ένα ιρλανδικό γνωμικό που λέει ότι η καλή αρχή είναι η μισή προσπάθεια. Και εδώ έχει γίνει μια καλή αρχή.

  Nicole Sinclaire (NI). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται πραγματικά για μια εικονική δημοκρατία, ή μήπως όχι; Είναι πραγματικά ντροπή που ουσιαστικά δεν θέλατε να ακούσετε τους πολίτες της Ευρώπης προτού εφαρμόσετε τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία εισήγαγε αυτήν την πρωτοβουλία πολιτών.

Για να απαντήσω στα ερωτήματα που έθεσε ο κ. Fox πριν από λίγο: μετά το πρώτο στάδιο της διαδικασίας αυτής, η Επιτροπή θα μπορούσε να αποφασίσει ότι πρόκειται για μια προσπάθεια που δεν αξίζει τον κόπο. Αυτό είναι το πρόβλημα με την πρωτοβουλία αυτή, το ότι δεν υπάρχει δεσμευτική εντολή. Η Επιτροπή μπορεί απλά να την παραβλέψει. Για άλλη μία φορά διαπιστώνουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν λαμβάνει υπόψη τις επιθυμίες των πολιτών της Ευρώπης. Για τ’°όνομα του Θεού! Ακούστε επιτέλους τους πολίτες, γιατί δεν το θέλουν αυτό.

Προτάσεις ψηφίσματος RC-B7-0688/2010

  Jim Higgins (PPE). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ και υπερψήφισα το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011.

Η χρηματοπιστωτική κρίση είναι η μεγάλη πρόκληση, και πρέπει να αντιμετωπιστεί κατά μέτωπο. Εύχομαι στην Επιτροπή καλή επιτυχία με τους στόχους που έχει θέσει. Όσον αφορά το ευρώ, είναι ύψιστης σημασίας, από την άποψη της ακεραιότητας και της συνοχής της Ένωσης, καθώς και από την άποψη της αλληλεγγύης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να έχουμε το κοινό νόμισμα και να καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να το προστατεύσουμε.

Όσον αφορά τις θέσεις εργασίας και την οικονομία, επικροτώ το γεγονός ότι τον Ιανουάριο του 2011, η Επιτροπή θα εγκρίνει την πρώτη της ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης. Η ετήσια επισκόπηση της ανάπτυξης θα αναλύει την οικονομική κατάσταση στην Ένωση, συμπεριλαμβανομένων τυχόν ανισορροπιών και συστημικών κινδύνων. Αυτό είναι σημαντικό για να καταστεί η Ευρώπη μια ευφυή και βιώσιμη οικονομία.

Τέλος, αλλά σίγουρα εξίσου σημαντικό, είμαστε μια Κοινότητα 500 εκατομμυρίων ανθρώπων. Πρέπει να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας τόσο στην ευρωπαϊκή όσο και στην παγκόσμια σκηνή. Εύχομαι στην Επιτροπή καλή επιτυχία το προσεχές έτος.

  Philip Claeys (NI). - (NL) Καταψήφισα αυτήν την πρόταση ψηφίσματος για πολλούς λόγους, αλλά η πιο άτοπη παράγραφος είναι αυτή που αναφέρει ότι, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα κράτη μέλη πρέπει να υποχρεούνται να καταβάλλουν το 0,7% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματός τους σε αναπτυξιακή βοήθεια και ότι η Επιτροπή πρέπει να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με την εν λόγω υποχρέωση.

Πέρα από το ερώτημα σχετικά με το εάν η αναπτυξιακή βοήθεια έχει κάποιο νόημα ή όχι, αυτό συνιστά επίσης σοβαρή παραβίαση της αρχής της επικουρικότητας. Μια άλλη άτοπη πρόταση είναι η παράγραφος 52, όπου η Επιτροπή παροτρύνεται να αξιοποιήσει τη δυναμική, αν μπορεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο, της διαδικασίας διεύρυνσης. Μπορεί κάποιος να μου πει ποια δυναμική; Αναφέρεστε εδώ στις συνεχείς προκλήσεις της Τουρκίας ή στις μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην εν λόγω χώρα, για να μην αναφέρω τον διαρκώς αυξανόμενο εξισλαμισμό;

Προτάσεις ψηφίσματος RC-B7-0693/2010

  Philip Claeys (NI). - (NL) Υπάρχουν σίγουρα ορισμένα θετικά στοιχεία στο συγκεκριμένο ψήφισμα, όπως η καταδίκη της συμμετοχής του Προέδρου Mugabe, ο οποίος είναι εγκληματίας, στη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας, και η αναφορά στις επιζήμιες συνέπειες της διαρροής επιστημονικού δυναμικού από την αφρικανική ήπειρο.

Το ψήφισμα ορθώς επίσης υπογραμμίζει τον σημαντικό ρόλο της ανάπτυξης της γεωργικής ικανότητας. Από την άλλη πλευρά, πρέπει πραγματικά να απαλλαγούμε από αυτόν τον παράλογο κανόνα του 0,7%. Το 1 δισεκατομμύριο δολάρια ΗΠΑ που χορηγείται στην Αφρική εδώ και 60 έτη με τη μορφή αναπτυξιακής βοήθειας είχε σαν μοναδικό αποτέλεσμα να βυθίσει αυτήν ήπειρο σε ακόμα μεγαλύτερη δυστυχία. Αντί να χορηγούμε περισσότερη βοήθεια, πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας στην καταπολέμηση της παράνομης διαφυγής κεφαλαίων, μεταξύ άλλων, κάτι που το συγκεκριμένο ψήφισμα υπογράμμισε ούτως ή άλλως.

Επίσης ουδόλως εντυπωσιάστηκα από την παράγραφο σχετικά με τη μετανάστευση, ο οποίος είναι και ο λόγος που τελικά καταψήφισα την πρόταση ψηφίσματος.

  Syed Kamall (ECR). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, όταν βλέπουμε την άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλά αφρικανικά κράτη, φυσικά όλοι εμείς στην ΕΕ και στα επιμέρους κράτη μέλη της ΕΕ θέλουμε να τα βοηθήσουμε για να εξέλθουν από τη φτώχεια, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί σχετικά με το πώς χρησιμοποιούμε τη βοήθειά μας. Όταν συμβαίνει μια καταστροφή, είναι απολύτως ορθό η βοήθεια να διαδραματίζει ζωτικό ρόλο βραχυπρόθεσμα, αλλά όταν εξετάζουμε τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη η βοήθειά μας ενίοτε δεν κατανέμεται αποτελεσματικά.

Σίγουρα δεν είναι σωστό οι φορολογούμενοι στα διάφορα κράτη μέλη της ΕΕ να στέλνουν χρήματα σε κυβερνήσεις στην Αφρική οι οποίες δεν διοικούν τη χώρα τους με έντιμο τρόπο και τα χρήματα να μην φτάνουν σε εκείνους που τα έχουν πραγματικά ανάγκη. Ο καλύτερος τρόπος να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη είναι να βοηθήσουμε τους επιχειρηματίες των φτωχότερων χωρών που μπορούν να δημιουργήσουν πλούτο στις κοινότητές τους και να σώσουν τους φίλους και τους γείτονές τους από τη φτώχεια.

Ας ανοίξουμε τις αγορές μας, ας θέσουμε ως στόχο της βοήθειάς μας την ενθάρρυνση του εμπορίου και της ανάπτυξης, και όχι μόνο την παροχή χρημάτων.

  Daniel Hannan (ECR). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, μαζί με αρκετούς βουλευτές αυτού του Σώματος, παρέστην πρόσφατα στη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ-ΑΚΕ στην Κινσάσα του Κονγκό, τη δεύτερη επισήμως χειρότερη χώρα στον κόσμο. Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν αναπτύξει έναν δείκτη ευτυχίας, σύμφωνα με τον οποίο η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό βρίσκεται μόνο πάνω από τη Ζιμπάμπουε. Αλλά φυσικά, οι Κονγκολέζοι, σε αντίθεση με τους πολίτες της Ζιμπάμπουε, δεν μπορούν να πειστούν ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν μόνο μέσω μιας αλλαγής της κυβέρνησης: έχουν ήδη διενεργηθεί πολυκομματικές εκλογές, έχουν διεθνώς αναγνωρισμένο σύνταγμα κ.ο.κ.

Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό συμπυκνώνει και συγκεντρώνει όλη την τραγωδία της Αφρικής. Μπορείτε, πιστεύω, να κατηγορήσετε λίγο πιο σκληρά την εμπειρία της αποικιοκρατίας εκεί απ’°ό,τι στις γειτονικές χώρες, χωρίς να πρέπει να εξιστορήσετε ολόκληρη την τραγωδία του Ελεύθερου Κράτους του Κονγκό. Υπάρχει, φυσικά, η κατάρα των φυσικών πόρων, που διαρρηγνύει τον δεσμό μεταξύ της φορολογίας και των δαπανών και καθιστά την πολιτική έναν βίαιο αγώνα για τιμές και πλούτο. Αλλά, πρωτίστως, υπάρχει η ετερογένεια, η έλλειψη εθνικού αισθήματος, η έλλειψη γλωσσικής ή εθνοτικής ενότητας σκοπού. «Εάν αγαπάς τη χώρα σου, πλήρωσε τους φόρους σου» αναφέρει με παράπονο μια πινακίδα στην Κινσάσα. Φυσικά, κανείς δεν τους πληρώνει.

Είμαι βέβαιος ότι μπορείτε να μαντέψετε για ποιον λόγο το αναφέρω αυτό. Ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δήλωσε ότι ο πατριωτισμός οδηγεί σε πόλεμο. Θα ήθελα λοιπόν να τον πάω σε ένα μέρος όπου δεν υπάρχει κανενός είδους πατριωτισμός και να δει πού οδηγεί αυτό.

Προτάσεις ψηφίσματος RC-B7-0688/2010

  József Szájer (PPE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, όλοι γνωρίζουμε ότι, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, ο κρατικός πυλώνας του συνταξιοδοτικού συστήματος, ο οποίος προσφέρει μεγαλύτερο βαθμό ασφάλειας, καθίσταται ολοένα και πιο ελκυστικός σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Πολλές χώρες αναθεωρούν τα συστήματά τους και καταβάλλουν προσπάθειες να ενισχύσουν το κρατικό συνταξιοδοτικό σύστημα. Παρά το γεγονός ότι το συνταξιοδοτικό σύστημα είναι ένα ζήτημα που ουσιαστικά εμπίπτει στο πεδίο των εθνικών αρμοδιοτήτων, η κατεύθυνση που παίρνουν οι συζητήσεις επί των θεμάτων αυτών στην Ευρώπη δεν παύει να είναι σημαντική. Ως εκ τούτου, επικροτώ το γεγονός ότι το σημείο 30 της απόφασης σχετικά με το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής, το οποίο εγκρίθηκε τώρα με την υποστήριξη των τριών μεγαλύτερων λαϊκών, κοινωνικών και φιλελεύθερων ομάδων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υπογραμμίζει ότι ο πρώτος, δηλαδή ο κρατικός πυλώνας του συνταξιοδοτικού συστήματος πρέπει να ενισχυθεί. Η χώρα μου, η Ουγγαρία, έκανε ένα σημαντικό βήμα προς αυτήν την ορθή κατεύθυνση, με την πράξη που εγκρίθηκε εχθές. Η συζήτηση για τις συντάξεις εντός της ΕΕ, όσον αφορά τη λευκή, και ακολούθως τις πράσινες βίβλους, πρέπει να συνεχιστεί στο ίδιο πνεύμα· αυτό ζητεί από την Επιτροπή το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και, ως εκ τούτου, με χαροποιεί ιδιαιτέρως αυτή η πρόταση.

Έκθεση: Kinga Gál (A7-0344/2010)

  Clemente Mastella (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το νέο θεσμικό πλαίσιο που καθιερώθηκε με τη Συνθήκη της Λισαβόνας τονίζει ότι η αποτελεσματική προστασία και η προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών αποτελούν τη βάση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υποστήριξα τη συγκεκριμένη έκθεση επειδή είμαι βέβαιος για την ανάγκη θέσπισης μιας νέας εσωτερικής πολιτικής ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την Ένωση, η οποία θα είναι αποτελεσματική και ολοκληρωμένη και η οποία θα ενσωματώνει αποτελεσματικούς μηχανισμούς λογοδοσίας τόσο σε εθνικό όσο και σε ενωσιακό επίπεδο, με σκοπό την αντιμετώπιση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπιστώνουμε καθημερινά.

Επιθυμούμε να τονίσουμε ότι η θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας μετέβαλε ριζικά την εικόνα του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων έχει πλέον την ίδια νομική ισχύ με τις Συνθήκες και αποτελεί την πλέον σύγχρονη κωδικοποίηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, εξισορροπώντας με πρόσφορο τρόπο τα δικαιώματα και την αλληλεγγύη και καλύπτοντας ατομικά, πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, καθώς και δικαιώματα «τρίτης γενιάς».

  Antonello Antinoro (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αποφάσισα να υπερψηφίσω τη συγκεκριμένη έκθεση όχι μόνο επειδή αυτό αποφάσισε η πολιτική ομάδα στην οποία ανήκω, αλλά επειδή είμαι επίσης απολύτως πεπεισμένος ότι η εν λόγω έκθεση είναι πολύ σημαντική από θεσμικής πλευράς και είναι απαραίτητη σε μια εποχή που οι εξουσίες του Κοινοβουλίου έχουν ήδη καθοριστεί, αλλά αργούν να οργανωθούν.

Σαφής επιθυμία μας ήταν να καταστήσουμε την πρώτη έγκριση του προϋπολογισμού βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας ένα σημαντικό γεγονός. Ως εκ τούτου, ήταν απαραίτητο να λάβουμε όλοι μας μια κοινή θέση· εξ ου και οι προσπάθειες της εισηγήτριας να βρεθούν συμβιβαστικές τροποποιήσεις για να αποφευχθούν οι διχασμοί οι οποίοι απλά υποδηλώνουν ότι θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για την υιοθέτηση μιας οριστικής γραμμής σχετικά με την εφαρμογή της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Για τον λόγο αυτόν, ευχαριστώ την κ. Gál για το έργο της και ελπίζω η έκθεση αυτή να οδηγήσει σε συνολική βελτίωση των δραστηριοτήτων των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.

  Hannu Takkula (ALDE). - (FI) Κύριε Πρόεδρε, αρχικά θα ήθελα να συγχαρώ την κ. Gál για την εξαιρετική έκθεσή της σχετικά με την κατάσταση όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ωστόσο, πρόκειται απλώς για μια έκθεση. Πρέπει να θυμόμαστε ότι πρέπει ακόμη να κάνουμε πολλά στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δυστυχώς, στην πράξη δεν γίνονται σεβαστά τα θεμελιώδη δικαιώματα όλων των ανθρώπων, παρότι στη θεωρία λέμε το αντίθετο. Ένα παράδειγμα αποτελεί η τεράστια μειονότητα των Ρομά, τα θεμελιώδη δικαιώματα των οποίων δεν γίνονται σεβαστά από κάθε άποψη.

Αντιμετωπίζουμε επίσης προβλήματα με την ελευθερία της γνώμης. Χάριν ακριβώς της ελευθερίας της γνώμης απονείμαμε το βραβείο Ζαχάρωφ σε έναν κουβανό αντιφρονούντα, αλλά προβλήματα συνεχίζουμε να έχουμε και στο εσωτερικό της Ευρώπης. Δεν μπορούν παντού οι άνθρωποι να μιλούν ελεύθερα ή να εκφράζουν τη γνώμη τους. Ένα τέτοιο παράδειγμα έχουμε και εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καθώς ένας από τους συνάδελφους βουλευτές κυκλοφορεί περικυκλωμένος από σωματοφύλακες γιατί φοβάται για την ασφάλειά του. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρώπη και να αγωνιστούμε για να διασφαλίσουμε ότι όλοι οι πολίτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση απολαμβάνουν την ελευθερία της έκφρασης.

  Sonia Alfano (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είναι ευρέως γνωστό ότι οι δραστηριότητες της ιταλικής κυβέρνησης συνιστούν μια διαρκή παραβίαση του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Αρκεί απλώς να σκεφτούμε τη συμφωνία μεταξύ της Ιταλίας και της Λιβύης, η οποία κατάφερε να παραβιάσει δεκάδες άρθρα του Χάρτη, ή τον προτεινόμενο νόμο «bavaglio» που θεσπίσθηκε με σκοπό τη φίμωση του Τύπου και του δικαστικού συστήματος.

Μιλάμε για μια κυβέρνηση που υποστηρίζεται από ένα κοινοβούλιο εκλεγμένο με μη δημοκρατικό τρόπο, χωρίς να δίνει στους πολίτες την ευκαιρία να εκφράσουν τις προτιμήσεις τους, μια κυβέρνηση που εχθές έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης συγκεντρώνοντας ψήφους από βουλευτές της αντιπολίτευσης οι οποίοι παραδέχθηκαν δημοσίως ότι τους πλησίασαν με υποσχέσεις ότι θα είναι υποψήφιοι σε μελλοντικές εκλογές και ότι θα λάβουν χρήματα σε αντάλλαγμα για την ψήφο τους.

(Η ομιλήτρια διακόπτεται από διαμαρτυρίες βουλευτή)

Τα στοιχεία αποδεικνύουν την ύπαρξη διαφθοράς. Αυτό είναι σύνηθες για τον διαφθορέα κ. Berlusconi, όπως καταδεικνύουν οι τελεσίδικες αποφάσεις στις υποθέσεις Mondadori και Mills.

(Δεν ήξερα ότι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπάρχουν τόσο αγενείς γυναίκες!)

Στις 9 Δεκεμβρίου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γιόρτασε την παγκόσμια ημέρα καταπολέμησης της διαφθοράς. Εχθές το ιταλικό κοινοβούλιο εγκαινίασε τη νομιμοποίηση της διαφθοράς των βουλευτών.

  Πρόεδρος. − Κυρία Ronzulli, σας παρακαλώ καθίστε κάτω και σταματήστε να μιλάτε. Αυτή η συμπεριφορά δεν αρμόζει στην αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Δεν σας έχει δοθεί ο λόγος και δεν μπορείτε να διακόπτετε άλλους ομιλητές κατ’°αυτόν τον τρόπο. Σας παρακαλώ να το σεβαστείτε αυτό. Κυρία Alfano, συνεχίστε σας παρακαλώ. Σας δίνω άλλα 30 δευτερόλεπτα.

  Sonia Alfano (ALDE). - (IT) Κύριε Πρόεδρε, στις 9 Δεκεμβρίου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο γιόρτασε την παγκόσμια ημέρα καταπολέμησης της διαφθοράς. Εχθές το ιταλικό κοινοβούλιο εγκαινίασε τη νομιμοποίηση της διαφθοράς των βουλευτών.

  Πρόεδρος. − Κυρία Ronzulli, σας το λέω για τελευταία φορά. Εάν σηκωθείτε πάλι όρθια και διακόψετε τη συνεδρίαση, θα σας ζητήσω να αποχωρήσετε από την αίθουσα. Είμαι αρκετά σαφής; Να μην το επαναλάβετε.

  Sirpa Pietikäinen (PPE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, με την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας, ένα από τα πλέον σημαντικά νέα μέσα για την ευημερία των πολιτών μας, ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, είναι πλέον δεσμευτικός για όλους μας. Το επόμενο βήμα είναι να επικεντρωθούν τα διάφορα θεσμικά όργανα της ΕΕ στην παρακολούθηση και την προαγωγή των θεμελιωδών δικαιωμάτων σε όλους τους τομείς πολιτικής της Ένωσης και σε όλα τα κράτη μέλη, κατά τρόπο όσο το δυνατόν πιο δεσμευτικό και αποτελεσματικό.

Για να επιτευχθεί αυτό, είναι σημαντικό όλα τα μεμονωμένα πρόσωπα καθώς και τα διάφορα θεσμικά όργανα να εργαστούν για να διασφαλιστεί ότι η οδηγία για την ίση μεταχείριση, η οποία επί του παρόντος παραμένει στάσιμη στο Συμβούλιο, θα προχωρήσει και ότι, ως αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης, θα αποκτήσουμε νομικά δεσμευτικά μέσα για να παρεμβαίνουμε σε κρούσματα διακρίσεων στα κράτη μέλη.

Θα ήθελα επίσης να δηλώσω ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό να παρεμβαίνουμε σε περιπτώσεις κρυφών, όπως και σε περιπτώσεις κατάφωρων διακρίσεων. Οι κρυφές διακρίσεις πλήττουν, για παράδειγμα, τους ηλικιωμένους.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, είναι προφανές ότι καταψήφισα αυτήν ορθή, από πολιτικής πλευράς, έκθεση. Ως φλαμανδός εθνικιστής, θεωρώ εντελώς απαράδεκτο το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει αυτομάτως να ταυτίζει τον εθνικισμό με την ξενοφοβία και τις διακρίσεις.

Η πρόταση να συνοδεύεται η διαδικασία επί παραβάσει από μια διαδικασία που θα παρεμποδίζει την εφαρμογή ορισμένων μέτρων πολιτικής, έως ότου η Επιτροπή αποφασίσει εάν θα κινήσει ή όχι διαδικασία επί παραβάσει, είναι σαφέστατα επικίνδυνη. Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια επιτήρησης των κρατών μελών και η κατάσταση αυτή είναι απαράδεκτη.

Στο μέλλον, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορεί να παρεμποδίσει την εφαρμογή μιας αποτελεσματικής πολιτικής απελάσεων και, με τον τρόπο αυτόν, θα υπερβεί κατά πολύ τις εξουσίες της. Η εφαρμογή και η άσκηση αυτών των καθηκόντων πρέπει να αποτελεί αρμοδιότητα των επιμέρους κρατών μελών, όχι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σε ένα παράρτημα του 1984, ο George Orwell έγραψε ένα κεφάλαιο σχετικά με τη «νέα γλώσσα» και μίλησε για το πώς η γλώσσα θα μπορούσε να αποδυναμωθεί και να αλλάξει, μεταβάλλοντας με τον τρόπο αυτόν τη σκέψη μας. Το παράδειγμα που έδωσε ήταν η λέξη «ελεύθερος». Μπορούσε να σκεφτεί τη χρήση της λέξης «ελεύθερος» στη νέα γλώσσα μόνο για να πει ότι ένας σκύλος είναι ελεύθερος από ψείρες, ότι ένα χωράφι είναι ελεύθερο από ζιζάνια· έτσι, η έννοια της πνευματικής ή πολιτικής ελευθερίας εξαφανίστηκε, γιατί δεν υπήρχαν λέξεις για να την εκφράσουν. Επρόκειτο για ένα υπερφυσικό προφητικό παράδειγμα, γιατί λίγο πολύ αυτό είναι που έχει συμβεί στην περίοδο αυτή της ζωής μας με τη λέξη «ελεύθερος».

Στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν για να δηλώσει την ελευθερία έναντι του κρατικού εξαναγκασμού: ελευθερία του λόγου, ελευθερία του συνέρχεσθαι, ελευθερία του θρησκεύεσθαι· τώρα πλέον σημαίνει δικαίωμα. Είμαι ελεύθερος να εργαστώ· είμαι ελεύθερος να χρησιμοποιώ το εθνικό σύστημα υγείας ή οτιδήποτε άλλο. Αυτή η έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα μετακινήθηκε από την έννοια των δικαιωμάτων ως διασφάλισης της προσωπικής ελευθερίας σε ένα δικαίωμα ως αξίωση έναντι όλων των άλλων. Αντί να διασφαλίζει τα δικαιώματά μας στην ίση μεταχείριση, επιβεβαιώνει τα δικαιώματά μας στη διαφορετική μεταχείριση. Δεν υπάρχει κρίση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρώπη, υπάρχει κρίση δημοκρατίας· και δεν αντιμετωπίζουμε αυτήν την κρίση μετατοπίζοντας την εξουσία από τους εκλεγμένους εκπροσώπους σε μη εκλεγμένους νομικούς.

***

  Licia Ronzulli (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ζητώ συγγνώμη για ό,τι έγινε πρωτύτερα, αλλά ως Ιταλίδα δεν μπορώ να ανεχτώ αυτού του είδους τη συμπεριφορά. Εκρήγνυμαι γιατί η κ. Alfano συνεχίζει να χρησιμοποιεί τον χρόνο των αιτιολογήσεων ψήφου για να λέει ψέματα και να διαστρεβλώνει όσα πραγματικά συμβαίνουν στην Ιταλία. Εχθές πραγματοποιήθηκε στο ιταλικό κοινοβούλιο ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης σε μονοεδρική βάση και υπό απολύτως δημοκρατικούς όρους. Ως εκ τούτου, αποποιούμαι την αιτιολόγηση της ψήφου μου, δηλώνοντας ότι υπερψήφισα την έκθεση του κ. Juvin.

Έκθεση: Philippe Juvin (A7-0338/2010)

  Mario Pirillo (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, και εγώ είμαι πεπεισμένος ότι η διαφήμιση μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση του ανταγωνισμού και της ανταγωνιστικότητας μεταξύ των επιχειρήσεων με σκοπό να αυξηθούν οι επιλογές που προσφέρονται στους καταναλωτές.

Εντούτοις, η Ευρώπη πρέπει να κατορθώσει να εφαρμόσει αυστηρότερους κανονισμούς σε έναν τομέα που διαφορετικά κινδυνεύει να καθίσταται ολοένα και πιο επεκτατικός, ιδίως ως αποτέλεσμα της χρήσης νέων τεχνολογιών. Πράγματι, ολοένα και συχνότερα οι καταναλωτές παρέχουν ευαίσθητα δεδομένα χωρίς να γνωρίζουν τα αποτελέσματα που μπορεί να προκύψουν από αυτό.

Για τον λόγο αυτόν επικροτώ την έκθεση του κ. Juvin, ιδίως γιατί επικεντρώνεται στα πλέον ευάλωτα πρόσωπα, όπως για παράδειγμα τα παιδιά, που δεν είναι σε θέση να αξιολογήσουν με ανεξάρτητο τρόπο τις εμπορικές προσφορές που τους παρουσιάζονται μέσω ολοένα και πιο επιθετικών διαφημίσεων.

  Sirpa Pietikäinen (PPE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, η διαφήμιση αποτελεί συχνά μια χρήσιμη πηγή πληροφοριών για τους καταναλωτές και τους βοηθά να προβαίνουν σε συνετές επιλογές. Η βιομηχανία έχει αναπτύξει επίσης εξαιρετικές διαδικασίες αυτοπαρακολούθησης όσον αφορά τους κώδικες δεοντολογίας, που καθορίζουν ποιο είδος διαφήμισης είναι επιτρεπτό και ορθό.

Ωστόσο, τα τελευταία έτη, αυτή η πρακτική έχει εγκαταλειφθεί, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε, για παράδειγμα, από τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα παιδιά ή από τις διαφημίσεις που απευθύνονται σε παιδιά. Γι’°αυτόν τον λόγο πιστεύω ότι το Κοινοβούλιο πρέπει να παρέμβει σε αυτό το ζήτημα, και σε μεταγενέστερο στάδιο να χρησιμοποιήσει αυτήν την εξαιρετική έκθεση ως βάση για να εξετάσει κατά πόσον η οδηγία πρέπει να αναθεωρηθεί και να καταστεί πιο αυστηρή.

  Anna Maria Corazza Bildt (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η διαφήμιση αποτελεί σημαντικότατο μέρος μιας εύρυθμα λειτουργούσας εσωτερικής αγοράς που αποσκοπεί στην προώθηση του ανταγωνισμού και την παροχή επιλογών στους καταναλωτές. Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με τη διαφήμιση. Δεν προτείνει νέα νομοθεσία ή τυπικές διαφημιστικές μεθόδους ούτε ελέγχει ή περιορίζει το διαδίκτυο.

Η έκθεση συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση σχετικά με την ανάγκη η υπεύθυνη διαφήμιση να καταπολεμήσει τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στον τομέα αυτόν και να σέβεται τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και την ιδιωτική ζωή των καταναλωτών.

Καλώ την επιχειρηματική κοινότητα να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που της αναλογεί μέσω αυτορρύθμισης, μέσω εθελοντικών δράσεων για την αποφυγή της παραπλανητικής, της κρυφής και της παρεισφρητικής διαφήμισης. Απευθύνω ιδιαιτέρως έκκληση να αποδεσμευτούν τα παιδιά από τον τομέα της διαφήμισης. Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τον Batman, τον Spiderman και τον Bamse εναντίον των παιδιών μας.

Έκθεση: Bendt Bendtsen (A7-0331/2010)

  Jim Higgins (PPE). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, επικροτώ την έκθεση Bendtsen και την υπερψήφισα. Πρέπει να δώσουμε έμφαση στην εξοικονόμηση ενέργειας ως έναν τρόπο μείωσης της ενεργειακής ζήτησης και, ως εκ τούτου, να επιτύχουμε ενεργειακή απόδοση σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συζητάμε συχνά για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά είναι πολύ εύκολο να ξεχνάμε την ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώνουμε. Υπερψήφισα τη συγκεκριμένη έκθεση γιατί είναι εξαιρετικά σημαντική. Θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή.

  Jens Rohde (ALDE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, είχαμε μια ενδιαφέρουσα επίθεση από την ιταλίδα συνάδελφό μας εδώ.

Την περασμένη εβδομάδα πολλοί άνθρωποι διανύσαν μεγάλη απόσταση μέχρι να φτάσουν στο Κανκούν, αλλά δεν διανύσαν μεγάλη απόσταση όσον αφορά την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Με τη σημερινή ψηφοφορία σχετικά με την ενεργειακή απόδοση, κάναμε πραγματικά ένα βήμα προόδου. Όπως επισημαίνει ορθά η συγκεκριμένη έκθεση, η ενεργειακή απόδοση είναι ο αποτελεσματικότερος από πλευράς κόστους και ο ταχύτερος τρόπος για να μειώσουμε τις εκπομπές CO2. Εντούτοις, τα μέτρα που λαμβάνονται στα κράτη μέλη είναι κάθε άλλο παρά επαρκή. Βάσει των τρεχουσών προσπαθειών μας, θα έχουμε επιτύχει μόνο κατά το ήμισυ τον στόχο του 20% έως το 2020. Γι’°αυτό χρειαζόμαστε έναν δεσμευτικό στόχο σχετικά με την ενεργειακή απόδοση. Αυτή η έκθεση περιέχει πολλές λύσεις. Τώρα πρέπει αυτές οι λύσεις να εφαρμοστούν. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Bendtsen και να τον συγχαρώ για το εξαιρετικό του έργο σ’°αυτήν την έκθεση.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE). – (LT) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή κ. Bendtsen για την εκπόνηση αυτής της πολύ σημαντικής έκθεσης σχετικά με την αναθεώρηση του σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση. Την υπερψήφισα, γιατί πιστεύω ότι είναι σημαντική όχι μόνον λόγω οικονομικών ζητημάτων, αλλά και υπό το πρίσμα της διάσκεψης του Κανκούν. Επιτύχαμε να καταλήξουμε σε κοινές θέσεις εκεί και, συνεπώς, το σημαντικότερο είναι να συνεχίσουμε το έργο που έχει ξεκινήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στο εσωτερικό της για τη μείωση των εκπομπών CO2. Η ενεργειακή απόδοση είναι μία από τις καταλληλότερες διαδρομές που μπορούμε να ακολουθήσουμε. Τα κράτη μέλη πρέπει να διαθέτουν αποτελεσματικά εθνικά σχέδια δράσης στον τομέα αυτόν, συμπεριλαμβανομένων χρηματοδοτικών μηχανισμών. Πρέπει να υπάρξει συμφωνία μεταξύ των κρατών μελών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης επί της παροχής ειδικής συνδρομής. Όλοι οι Ευρωπαίοι θα ωφεληθούν από αποφάσεις όπως η σημερινή, γιατί μιλάμε για πολλούς ανεξάρτητους τομείς – τις μεταφορές, τις νέες τεχνολογίες και την απόδοση των κτιρίων, τις κατασκευές και τις υποδομές μεταφοράς. Αυτό το έγγραφο είναι μια συλλογή μέτρων, τα οποία δεν στοχεύουν μόνο στην προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και στη βοήθεια προς τις εθνικές οικονομίες.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα και εγώ αυτήν την έκθεση του κ. Bendtsen σχετικά με την ενεργειακή απόδοση. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο του προγράμματος Ευρώπη 2000 δεσμευτήκαμε επίσης όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση, τις εξοικονομήσεις ενέργειας και τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Πρέπει, ωστόσο, να θυμόμαστε ότι, όταν θέτουμε αυτούς τους στόχους για εμάς τους ίδιους, αυτοί πρέπει να είναι δεσμευτικοί για όλους μας. Αυτό ήταν ένα πρόβλημα στην Ευρώπη: τέθηκαν καλοί στόχοι, αλλά τα κράτη μέλη δεν δεσμεύτηκαν για την επίτευξή τους.

Φυσικά, ευελπιστούμε το αίτημα για αποδοτική χρήση της ενέργειας να μην περιοριστεί στην Ευρώπη, αλλά να εφαρμοστεί ευρύτερα. Προφανώς, δεν πρέπει να επιτρέπεται σε καμία περίπτωση να αποτελέσουν η ενεργειακή απόδοση και οι εξοικονομήσεις ενέργειας εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα: πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί στις παγκόσμιες αγορές, εξασφαλίζοντας κατά τον τρόπο αυτόν ευημερία και ανταγωνιστικότητα στην Ευρώπη. Όπως ανέφερα, είναι σημαντικό να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει.

  Sonia Alfano (ALDE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να κάνει πίσω στην ενεργειακή πρόκληση που θα κρίνει την τύχη του πλανήτη.

Πρέπει να καταρρίψουμε τον μύθο ότι η οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας συνδέεται στενά με την αύξηση της κατανάλωσης ενέργειας. Η Ευρώπη πρέπει να πρωτοπορήσει με ένα νέο μοντέλο βιώσιμης οικονομίας, βάσει χαμηλότερης χρήσης πόρων, συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας, με μεγαλύτερη παραγωγικότητα. Ως εκ τούτου, πρέπει να σπάσουμε τον δεσμό μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και της αύξησης της ενέργειας που πωλείται στις βιομηχανίες και το κοινό και, αντ’°αυτού, να συνδέσουμε την οικονομική ανάπτυξη με την αύξηση ενεργειακών υπηρεσιών που δημιουργούν θέσεις απασχόλησης και επιτυγχάνουν ενεργειακή απόδοση.

Για τους λόγους αυτούς, πιστεύω ότι η ενεργειακή απόδοση αποτελεί προτεραιότητα για το μέλλον της ΕΕ, τόσο από οικονομικής όσο και από περιβαλλοντικής άποψης, και ευελπιστώ ότι η Επιτροπή θα λάβει αμέσως τα απαραίτητα μέτρα για την εφαρμογή των δεσμευτικών στόχων που έθεσε το Κοινοβούλιο σήμερα.

  Sirpa Pietikäinen (PPE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ μιας περισσότερο δεσμευτικής και φιλόδοξης πολιτική σε αυτό το σχέδιο δράσης για την ενεργειακή απόδοση, και χαίρομαι ιδιαιτέρως για την τελική θέση που έλαβε το Κοινοβούλιο επί του ζητήματος αυτού.

Η κλιματική αλλαγή δεν πρόκειται να αποτραπεί μόνο μέσω διεθνών δεσμεύσεων και δηλώσεων: χρειαζόμαστε μια πρακτική λύση για την επίτευξη των στόχων μείωσης των εκπομπών. Η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης είναι ένα έργο μείζονος σημασίας στην προσπάθεια αυτήν. Για να μπορέσουμε να το επιτύχουμε, χρειαζόμαστε μια πολύ ευρεία και ολοκληρωμένη πολιτική σχετικά με τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, μια πολιτική η οποία θα είναι δεσμευτική και, εάν κριθεί απαραίτητο, θα παρέχει οικονομικά κίνητρα, περιλαμβάνοντας και κυρώσεις. Το συγκεκριμένο σχέδιο δράσης είναι ένα καλό βήμα προς την κατεύθυνση αυτήν.

***

  Πρόεδρος. − Κύριε Silvestris, χειροκροτείτε ή ζητάτε να παρέμβετε επί της διαδικασίας κατά τις αιτιολογήσεις ψήφου; Είναι αξιοσημείωτο αυτό που κάνετε, αλλά προχωρήστε.

  Sergio Paolo Francesco Silvestris (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μπορείτε να δείτε ότι χειροκροτώ, ενώ ταυτόχρονα δράττομαι της ευκαιρίας για να παρέμβω επί της διαδικασίας.

Κύριε Πρόεδρε, σκοπεύετε μήπως να λάβετε επίσης μέτρα και κατά των βουλευτών που είναι αρκετά τυχεροί και εκμεταλλεύονται τον χρόνο που τους διατίθεται για να προσβάλλουν τις κυβερνήσεις της χώρας τους;

Παρουσία σας, μια συνάδελφος βουλευτής μόλις προσέβαλε την ιταλική κυβέρνηση, η οποία εχθές έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από το ιταλικό κοινοβούλιο, ενώ έχει επίσης την εμπιστοσύνη των ιταλών πολιτών. Μπορεί στην εν λόγω βουλευτή να μην αρέσει το συγκεκριμένο γεγονός, αλλά αυτό είναι δικό της πρόβλημα και μπορεί να το λύσει με τους φίλους της. Η συγκεκριμένη βουλευτής, αντί να αιτιολογήσει την ψήφο της, εκμεταλλεύτηκε τον χρόνο που της δόθηκε εδώ για να προσβάλλει την κυβέρνηση της χώρας της, η οποία είναι και δική μου χώρα.

Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν σκοπεύετε να ανέχεστε αυτά τα πράγματα, σε αντίθεση με τον Κανονισμό, γιατί, εάν συμβεί αυτό, στο μέλλον θα χρησιμοποιώ όλες τις αιτιολογήσεις ψήφου για να ομιλώ υπέρ μιας κυβέρνησης που διοικεί την Ιταλία νόμιμα, με τη συναίνεση των πολιτών και του κοινοβουλίου της.

  Πρόεδρος. − Ελπίζω να εκτιμάτε το γεγονός ότι σας επέτρεψα να μιλήσετε, παρά το ότι η παρέμβασή σας δεν ήταν ουσιαστικά επί της διαδικασίας. Δεν είναι δικό μου καθήκον να παρακολουθώ τι αποφασίζουν να πουν οι βουλευτές. Καθήκον μου είναι να διασφαλίζω ότι το λένε όταν τους έχει δοθεί χρόνος για να το πουν, και όχι διακόπτοντας ο ένας τον άλλο με τρόπο, θα ήθελα να προσθέσω, αρκετά αγενή και θορυβώδη. Επομένως, σας ευχαριστώ για το σχόλιό σας. Θα επιμένω, τουλάχιστον όταν προεδρεύω, ότι οι βουλευτές πρέπει να συμπεριφέρονται με πολιτισμένο τρόπο μεταξύ τους, και θα προσπαθήσω να τηρούνται οι χρόνοι όσο καλύτερα μπορώ. Το τι λένε οι βουλευτές στην αίθουσα, σε μια δημοκρατική αίθουσα όπως αυτήν εδώ, είναι δική τους δουλειά, όχι δική μου.

***

  Seán Kelly (PPE). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να διατυπώσω λίγες παρατηρήσεις επί του θέματος αυτού.

– (EN) Πιστεύω ότι, στο πλαίσιο της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής, όλη σχεδόν η έμφαση έχει δοθεί μέχρι σήμερα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, οι οποίες είναι προφανώς πολύ σημαντικές. Αλλά είναι τόσο πολλά αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν περαιτέρω στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης και γι’°αυτό επικροτώ τη συγκεκριμένη έκθεση.

Στον τομέα των κτιρίων, είναι τόσο πολλά αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν, ιδίως σε σχέση με το κτίριο που βρισκόμαστε σήμερα, τα κτίρια στις Βρυξέλλες και πολλά περισσότερα δημόσια κτίρια. Είναι πολύ σημαντικό να αυξήσουμε την ενεργειακή απόδοσή τους. Το ίδιο ισχύει και για τους τόσο πολλούς τρόπους μεταφοράς. Τους τόσο πολλούς τεράστιους ενεργοβόρους κινητήρες ντίζελ. Οι κατασκευαστές πρέπει να υποχρεωθούν να αυξήσουν την ενεργειακή απόδοσή τους.

Ωστόσο, θα ήθελα να συγχαρώ μία ομάδα. Στη χώρα μου, τα σχολεία επιτελούν καταπληκτικό έργο στον τομέα της πράσινης σημαίας. Αυτό πρέπει να αναγνωριστεί και να ενθαρρυνθεί, γιατί μέσω αυτών των προσπαθειών προσεγγίζονται τα παιδιά και οι γονείς τους και δημιουργείται μια θετική στάση.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Reimer Böge (A7-0367/2010)

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η δημοσιονομική πρακτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης τηρεί έναν ορισμένο αριθμό αρχών, συμπεριλαμβανομένης της αρχής της εξειδίκευσης. Αυτό σημαίνει ότι ένα ποσό που διατίθεται σε μια συγκεκριμένη πολιτική μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για την εν λόγω πολιτική. Αυτή η αρχή, μαζί με άλλες, διασφαλίζει τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση της Ένωσης. Ωστόσο, προκαλεί επίσης έναν βαθμό ακαμψίας στον προϋπολογισμό. Ο ετήσιος προϋπολογισμός και ακόμη περισσότερο το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο δεν μπορούν να προβλέπουν όλα τα έξοδα που θα κληθεί να καλύψει η Ένωση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, εδώ και ορισμένα χρόνια, υπάρχει ένα «μέσο ευελιξίας». Συνίσταται σε ένα οικονομικό αποθεματικό, το ποσό του οποίου περιλαμβάνεται στον προϋπολογισμό κάθε χρόνο. Επιτρέπει τη χρηματοδότηση πολιτικών και σχεδίων, το κόστος των οποίων δεν ήταν δυνατόν να προβλεφθεί. Η έκθεση του συναδέλφου μου κ. Böge συνιστά τη χρήση αυτού του μέσου για τη χρηματοδότηση του προγράμματος δράσης στον τομέα της διά βίου μάθησης και του προγράμματος για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία, καθώς και της βοήθειας προς την Παλαιστίνη. Καθώς πρόκειται για τρεις τομείς όπου πιστεύω στη θετική δράση της Ένωσης, δεν δίστασα να υπερψηφίσω αυτό το κείμενο.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. − (LT) Συμφωνώ με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να διαθέσει πρόσθετη οικονομική βοήθεια για την εφαρμογή του προγράμματος δράσης στον τομέα της διά βίου μάθησης και του προγράμματος για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία το 2011. Ο στόχος που τέθηκε στη Συνθήκη της Λισαβόνας, να μετατραπεί η Ευρωπαϊκή Ένωση σε μια ανταγωνιστική σε παγκόσμια κλίμακα και βασισμένη στη γνώση οικονομία, βάσει βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης και νέων θέσεων εργασίας, επιδιώκοντας τη βελτίωση της κοινωνικής συνοχής, μπορεί να επιτευχθεί μέσω της εφαρμογής των συγκεκριμένων προγραμμάτων.

Προκειμένου να αυξηθεί η παγκόσμια ανταγωνιστικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, παρέχοντάς τους την απαραίτητη βοήθεια και οικονομική υποστήριξη. Επιπλέον, οι επενδύσεις σε πράσινες καινοτομίες και η ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας θα ενισχύσουν τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, κάτι που θα διευκολύνει τη δημιουργία νέων βιώσιμων θέσεων εργασίας σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της ενέργειας, των κατασκευών και των μεταφορών.

  Bastiaan Belder (EFD), γραπτώς. − (EN) Η έκθεση Böge σχετικά με τη χρήση του μέσου ευελιξίας δεν μπορεί να βασίζεται στη στήριξή μου. Από την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απουσιάζει η κατάλληλη αιτιολόγηση όσον αφορά το γιατί αυτή η πρόσθετη χρηματοδότηση είναι απαραίτητη. Εξάλλου, είμαι γενικά πολύ επικριτικός σχετικά με τη χρήση του μέσου ευελιξίας. Είναι επιθυμητό να μειώνονται άλλες γραμμές του προϋπολογισμού προκειμένου να ενισχυθεί η χρηματοδότηση γραμμών του προϋπολογισμού για τις οποίες προκύπτουν δικαιολογημένες ανάγκες πρόσθετης χρηματοδότησης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Το μέσο ευελιξίας προβλέπει τη δυνατότητα χρηματοδότησης σαφώς προσδιορισμένων δαπανών που δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν στο πλαίσιο των ανωτάτων ορίων ενός ή περισσότερων τομέων του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου. Κατά συνέπεια, η χρήση του στο πλαίσιο του προϋπολογισμού του 2011 συνδέεται με την ανάγκη χρηματοδότησης των προγραμμάτων «Διά βίου μάθηση» και «Ανταγωνιστικότητα και καινοτομία» –στο πλαίσιο της στρατηγικής ΕΕ 2020–, καθώς και της χρηματοδότησης της οικονομικής βοήθειας προς την Παλαιστίνη, της ειρηνευτικής διαδικασίας και της Υπηρεσίας Αρωγής και Έργων των Ηνωμένων Εθνών (UNRWA). Λόγω της σημασίας αυτών των προγραμμάτων, σκοπεύω να υπερψηφίσω την πρόταση.

  Mario Mauro (PPE), γραπτώς. − (IT) Το Κοινοβούλιο πρέπει χωρίς αμφιβολία να υιοθετήσει θετική στάση έναντι της έκθεσης του κ. Böge για την κινητοποίηση του μέσου ευελιξίας για το πρόγραμμα δράσης στον τομέα της διά βίου μάθησης, το πρόγραμμα για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία, και την Παλαιστίνη. Συμφωνώ με την ανάγκη για πρόσθετες δαπάνες και την επακόλουθη χρηματοδότηση για την κάλυψή τους, πέραν των ανωτάτων ορίων του υποτομέα 1α και του τομέα 4. Λαμβάνοντας υπόψη τη σημερινή οικονομική κατάσταση, αυτές οι δαπάνες είναι ζωτικής σημασίας από διάφορες απόψεις, για την καταπολέμηση της κρίσης καθώς και για τη διεθνή μας αξιοπιστία.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Είναι απαράδεκτο να πρέπει να συμπεριληφθούν σε ένα μόνο κείμενο η χρηματοδότηση της βοήθειας προς την Παλαιστίνη, των ευρωπαϊκών προγραμμάτων εκπαίδευσης και κατάρτισης και των προγραμμάτων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και του ελεύθερου ανταγωνισμού. Είναι σαφής η κακόβουλη πρόθεση. Αυτός ο συνδυασμός με αναγκάζει να απέχω. Επαναλαμβάνω την πλήρη στήριξή μου προς τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Υπερψήφισα τη συγκεκριμένη έκθεση προκειμένου να διασφαλιστεί η κινητοποίηση πόρων της ΕΕ που ανέρχονται συνολικά σε 70 εκατομμύρια ευρώ περίπου σε πιστώσεις πληρωμών και πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων από το Ταμείο Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις φυσικές καταστροφές στην Πορτογαλία, η οποία ζήτησε τους πόρους σε σχέση με την καταστροφή που προκλήθηκε από κατολισθήσεις και πλημμύρες στη νήσο Μαδέρα, καθώς επίσης και για τη Γαλλία, η οποία υπέβαλε αίτηση μετά από την καταστροφή που προκάλεσε η καταιγίδα Xynthia. Πιστεύω ότι πρέπει να στηρίξουμε αυτά τα κράτη μέλη, ώστε να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν και να ελαχιστοποιήσουν τις συνέπειες αυτών των φυσικών φαινομένων. Το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ δημιουργήθηκε προκειμένου να αποδείξει την αλληλεγγύη της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς κατοίκους περιοχών που πλήττονται από καταστροφές. Υπερψήφισα τη συγκεκριμένη έκθεση, καθώς πιστεύω ότι ζητεί την κινητοποίηση πόρων προς τον σκοπό αυτόν και ότι, ως εκ τούτου, στοχεύει να χρησιμοποιήσει ορθά τον διαθέσιμο μηχανισμό.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Τα ποσά που αναφέρονται στη συγκεκριμένη έκθεση είναι εντελώς εξωπραγματικά. Πέρα από το γεγονός ότι το τρέχον δημοσιονομικό πλαίσιο θα έπρεπε να είναι επαρκές για να καλύψει αυτούς τους στόχους, εάν επρόκειτο να υπάρξει αύξηση, θα έπρεπε να είχαν προβλεφθεί πολύ μικρότερα ποσά. Η προσαρμογή του δημοσιονομικού πλαισίου στις προτάσεις που διατυπώνονται στην έκθεση δεν θα αύξανε την ευελιξία της Ένωσης, αντιθέτως θα την περιόριζε. Γι’ αυτόν τον λόγο καταψήφισα τη συγκεκριμένη έκθεση.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Θα ήθελα, πάνω απ’°όλα, να εκφράσω την ικανοποίησή μου για το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με τη χρηματοδότηση του προγράμματος δράσης στον τομέα της διά βίου μάθησης και του προγράμματος για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή ιδίως στο πρόγραμμα της διά βίου μάθησης. Συνίσταται σε τέσσερα τομεακά προγράμματα. Ιδιαίτερης σημασίας, κατά τη γνώμη μου, είναι το πρόγραμμα Erasmus, το οποίο διευκολύνει τις ανταλλαγές φοιτητών σε μαζική κλίμακα. Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό, όσον αφορά τόσο την απόκτηση νέων γνώσεων και δεξιοτήτων όσο και τη δυνατότητα νέων γνωριμιών και την εξοικείωση με τους πολιτισμούς των κρατών μελών. Παρόμοιο ρόλο –για παιδιά σχολικής ηλικίας– διαδραματίζει το πρόγραμμα Comenius.

Αυτά τα προγράμματα ωφελούν και την ευρωπαϊκή οικονομία, ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζουν τη δημιουργία ευρωπαϊκής συνείδησης βάσει ενός υπερεθνικού δικτύου γνωριμιών. Σε αυτά τα προγράμματα πρέπει να δίνεται υψηλή προτεραιότητα, ανεξαρτήτως της δημοσιονομικής κατάστασης, καθώς πρόκειται για μια επένδυση από την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποκομίσει κέρδη σε πολλούς τομείς – όχι μόνο στην οικονομία, αλλά και στον πολιτισμό και την πολιτική. Η απόφαση σχετικά με τη βοήθεια προς την Παλαιστίνη είναι σημαντική για άλλους λόγους, αλλά τη θεωρώ, και αυτήν, δικαιολογημένη.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. − (IT) Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατέθεσε πρόταση για την κινητοποίηση του μέσου ευελιξίας στο πλαίσιο του νέου δημοσιονομικού «ελιγμού» για το 2011, μετά την αποτυχία της διαδικασίας συνδιαλλαγής. Υπερψήφισα την έκθεση, πρωτίστως γιατί η αύξηση επηρεάζει δύο προγράμματα, συγκεκριμένα τα προγράμματα «Διά βίου μάθηση» και «Ανταγωνιστικότητα και καινοτομία», που αξίζουν τη μέγιστη δυνατή στήριξη και τους περισσότερους δυνατούς πόρους από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το μέσο ευελιξίας προβλέπεται από τη διοργανική συμφωνία σχετικά με τη δημοσιονομική πειθαρχία. Μετά τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν οι δύο βραχίονες της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής (του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου), αυτό επιτρέπει χρηματοδότηση πέραν των ανώτατων ορίων που ορίζονται στις δημοσιονομικές προοπτικές για ανάγκες που δεν έχουν προβλεφθεί τη στιγμή κατάρτισης του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου, για μέγιστο ποσό 200 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως. Αυτό είναι ένα σημαντικό αποτέλεσμα για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς αποτελεί μια επιτυχία στον διάλογο με το Συμβούλιο επί του προϋπολογισμού.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Θα ήθελα να επικροτήσω τη συμφωνία που επιτεύχθηκε κατά τη διαδικασία συνδιαλλαγής, σχετικά με τη χρήση του μέσου ευελιξίας για τη χρηματοδότηση, συγκεκριμένα, του προγράμματος για τη διά βίου μάθηση. Πιστεύω ότι είναι ζωτικής σημασίας να επενδύσει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην ανάπτυξη ποιοτικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, καθώς και στην ενθάρρυνση επιδόσεων υψηλού επιπέδου. Μόνο η αυστηρότητα και η ποιοτική διδασκαλία μπορούν να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. − (EN) Η διοργανική συμφωνία της 17ης Μαΐου 2006 επιτρέπει την κινητοποίηση του μέσου ευελιξίας για τη χρηματοδότηση σαφώς προσδιορισμένων δαπανών που δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν στο πλαίσιο των ανωτάτων ορίων ενός ή περισσότερων τομέων του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου. Στον προϋπολογισμό του 2001, απαιτούνται πρόσθετες δαπάνες πέραν των ανωτάτων ορίων του υποτομέα 1α και του τομέα 4. Συνεπώς, προτείνεται η κινητοποίηση του μέσου ευελιξίας, σύμφωνα με το άρθρο 27 της διοργανικής συμφωνίας. Τα προς κινητοποίηση ποσά είναι τα εξής: 18 εκατ. ευρώ για το πρόγραμμα δράσης στον τομέα της διά βίου μάθησης, στο πλαίσιο του τομέα 1α, 16 εκατ. ευρώ για το πρόγραμμα για την ανταγωνιστικότητα και την καινοτομία, στο πλαίσιο του τομέα 1α, 71 εκατ. ευρώ για την Παλαιστίνη, στο πλαίσιο του τομέα 4. Υπενθυμίζεται στα δύο σκέλη της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής ότι η δημοσίευση της απόφασης σχετικά με τα ανωτέρω στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αργότερα από την ημερομηνία δημοσίευσης του προϋπολογισμού του 2011.

Σχέδιο γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2011 όπως τροποποιήθηκε από το Συμβούλιο

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο κοινοτικός προϋπολογισμός για το 2011 ανέρχεται σε 141,8 δισεκατομμύρια ευρώ για τις δαπάνες ανάληψης υποχρεώσεων και σε 126,5 δισεκατομμύρια ευρώ για τις δαπάνες πληρωμών. Στο πλαίσιο του τρέχοντος προϋπολογισμού μπορεί να θεωρηθεί ότι προτεραιότητες του Κοινοβουλίου είναι η υποστήριξη και η ενίσχυση της χρηματοδότησης για την εκπαίδευση και την καινοτομία. Ως εκ τούτου, στον τομέα 1α - Ανταγωνιστικότητα για την ανάπτυξη και την απασχόληση, σημειώνεται αύξηση κατά 18 εκατομμύρια ευρώ για το πρόγραμμα της διά βίου μάθησης, και στον τομέα 3β – Ιθαγένεια, διατίθενται 3 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα για τη νεολαία σε πρόγραμμα δράσης.

Με ευχαριστεί η δέσμευση που ανέλαβαν οι επόμενες τέσσερις Προεδρίες της ΕΕ (οι κυβερνήσεις της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Δανίας και της Κύπρου) για τη συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις μελλοντικές συνομιλίες και διαπραγματεύσεις σε σχέση με το επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ).

Επικροτώ τη δέσμευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να υποβάλει επίσημη πρόταση προς το τέλος του Ιουνίου του 2011, διασφαλίζοντας ότι οι προτάσεις που σχετίζονται με τους ιδίους πόρους της θα συζητηθούν μαζί με το ΠΔΠ. Η συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα συγκεκριμένα ζητήματα προβλέπεται άλλωστε και στη Συνθήκη της Λισαβόνας (άρθρα 312, παράγραφος 5, 324 και 311).

Εύχομαι το γεγονός ότι θα πρέπει να υπάρξει ομοφωνία στους κόλπους του Συμβουλίου για την έγκριση του επόμενου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για τους νέους ιδίους πόρους να μην μεταφραστεί σε απόρριψη.

  Bogusław Liberadzki (S&D), γραπτώς. – (PL) Επιτεύχθηκε συμφωνία μεταξύ του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τον προϋπολογισμό του 2011. Ψήφισα υπέρ της έγκρισης του προϋπολογισμού ενόψει των βαθύτερων πολιτικών και θεσμικών αρχών του που προτείνουν, μεταξύ άλλων, την ενίσχυση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις διαπραγματεύσεις για το νέο δημοσιονομικό πλαίσιο μετά το 2013 και τη συμμετοχή στη συζήτηση για τις νέες πηγές εσόδων, στις οποίες περιλαμβάνεται και ο ευρωπαϊκός φόρος. Ένα άλλο πλεονέκτημα του προϋπολογισμού είναι η μεγαλύτερη ευελιξία του σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Αποφύγαμε τον κίνδυνο να λειτουργήσουμε με βάση έναν προσωρινό προϋπολογισμό, που θα παρέλυε σε σημαντικό βαθμό τη λειτουργία της Ένωσης. Μια τέτοια κατάσταση θα απέβαινε ιδιαίτερα επιζήμια σε μια περίοδο κατά την οποία πρέπει να καταπολεμηθεί δυναμικά η οικονομική κρίση και να εφαρμοστεί η Συνθήκη της Λισαβόνας. Και το επίτευγμα αυτό το πιστώνεται κυρίως η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Bogusław Sonik (PPE), γραπτώς. – (PL) Η έγκριση του προϋπολογισμού του 2011 αποδεικνύει ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούμε να συμφωνήσουμε για την επίτευξη συμβιβασμού. Το σχέδιο του δημοσιονομικού σχεδιασμού για το 2011 έγινε αποδεκτό και υπερψηφίστηκε χάρη κυρίως στην καλή θέληση όλων των θεσμικών οργάνων που βοήθησαν στη δημιουργία του. Ο συγκεκριμένος συμβιβασμός πρέπει να εκτιμηθεί ιδιαίτερα επειδή οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων ύστερα από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας είναι νέες, και για πρώτη φορά στην ιστορία του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλαβε μια κοινή απόφαση για τις δαπάνες σε ισότιμη βάση με το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μπορεί να μην πρόκειται για έναν ιδανικό προϋπολογισμό αλλά νομίζω ότι οι εκταμιεύσεις έχουν κατανεμηθεί με λογικό τρόπο και καλύπτουν όλες τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ψηφίζοντας υπέρ της έγκρισης του προϋπολογισμού του 2011, εξέφρασα επίσης τη στήριξή μου προς την περαιτέρω ανάπτυξη και προς την ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Έκθεση: Sidonia Elżbieta Jędrzejewska, Helga Trüpel (A7-0369/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης, διότι ο κοινοτικός προϋπολογισμός για το 2011 που παρουσιάστηκε από την κοινοβουλευτική Επιτροπή Προϋπολογισμών κατά τη διάρκεια της περιόδου συνόδου ενισχύει τη χρηματοδότηση για τις προτεραιότητες που έχει καθορίσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως η εκπαίδευση, η καινοτομία, η ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή και την Παλαιστίνη, το πρόγραμμα της διά βίου μάθησης, το ερευνητικό πρόγραμμα «Άνθρωποι» και το πρόγραμμα ανταγωνιστικότητας και καινοτομίας. Συγχαίρω το Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή που συμφώνησαν επίσης ότι, σε περίπτωση που χρειαστούν πρόσθετα κονδύλια για την εκπλήρωση των νομικών υποχρεώσεων της ΕΕ, θα υπάρξουν διορθωτικοί προϋπολογισμοί εντός του 2011, δεδομένου ότι από νομική άποψη ο προϋπολογισμός της ΕΕ δεν μπορεί να είναι ελλειμματικός. Πέραν του προϋπολογισμού, το Κοινοβούλιο είχε ορισμένες πολιτικές απαιτήσεις σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων που ορίζονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, ιδίως σε ό,τι αφορά το νέο σύστημα των ιδίων πόρων, και σε σχέση με αυτούς, είναι θετικό το γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τώρα ότι θα παρουσιάσει μια επίσημη πρωτοβουλία προς το τέλος του Ιουνίου του 2011, διασφαλίζοντας ότι οι προτάσεις που αφορούν τους ιδίους πόρους θα συζητηθούν μαζί με τις μελλοντικές δημοσιονομικές προοπτικές.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. − (ΕΝ) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος και υποστήριξα τον προϋπολογισμό της ΕΕ για το 2011. Επικροτώ την τελική συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ του Συμβουλίου, της Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ελπίζω ότι αυτός θα είναι ένας βιώσιμος προϋπολογισμός που μπορεί να εφαρμοστεί με πλήρη και προβλέψιμο τρόπο από την αρχή του οικονομικού έτους. Με την έγκριση του συγκεκριμένου ψηφίσματος, εμείς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διασφαλίζουμε τη χρηματοδότηση και τη συνέχεια του προϋπολογισμού που συμφωνήθηκε από το Συμβούλιο και την Επιτροπή Προϋπολογισμών. Είμαι πεπεισμένη ότι ήταν απαραίτητο να διαθέσουμε περισσότερα κονδύλια για την εκπαίδευση, την έρευνα και την καινοτομία δεδομένου ότι η ΕΕ χρειάζεται να αυξήσει την αποδοτικότητα και την ανταγωνιστικότητά της προκειμένου να μπορέσει να ανακάμψει από τη χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση. Για την επίτευξη αυτού του στόχου, η ΕΕ οφείλει να δημιουργήσει μια μακροπρόθεσμη στρατηγική και αυτός ο προϋπολογισμός πρέπει να αποτελέσει τμήμα της.

  Χαράλαμπος Αγγουράκης (GUE/NGL), γραπτώς. – Η έγκριση του προϋπολογισμού της Κοινότητας για το 2011 από το ΕΚ, λίγες μόλις μέρες μετά την προηγούμενη απόρριψή του, αποδεικνύει ότι όλη η διαδικασία αποτελεί ένα κακοστημένο παιχνίδι αποπροσανατολισμού από την ουσία του προϋπολογισμού, που είναι η ακόμα καλύτερη εξυπηρέτηση του μεγάλου Κεφαλαίου στην προσπάθεια να φορτωθούν οι εργαζόμενοι τα βάρη της οικονομικής κρίσης και των εντεινόμενων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων της ΕΕ. Το καλοστημένο αυτό παιχνίδι ανέδειξε ταυτόχρονα τους έντονους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τον διαγκωνισμό των κοινοτικών οργάνων για το ποιο θα εξυπηρετεί αποτελεσματικότερα τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας μετά την υιοθέτηση της Συνθήκης της Λισαβόνας. Εδώ και καιρό είχε ήδη αποφασιστεί η αποδοχή της μείωσης των όποιων, ελάχιστων, κονδυλίων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τους φτωχούς αγρότες, τους εργαζόμενους και τους αυτοαπασχολούμενους, όπως και η αύξηση των κονδυλίων που κατευθύνονται άμεσα στους μονοπωλιακούς ομίλους, στις υπηρεσίες και υποδομές πολιτικοστρατιωτικών επεμβάσεων, δίωξης και καταστολής του εργατικού-λαϊκού κινήματος.

Οι πολιτικοί εκφραστές του Κεφαλαίου δεν μπορούν να διασωθούν από τον διασυρμό με τέτοιου είδους τερτίπια. Ο ρόλος τους αποκαλύπτεται καθημερινά. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα εντείνουν τους αγώνες τους ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων, ανοίγοντας νέες προοπτικές για μία λαϊκή οικονομία που θα εξυπηρετεί τις δικές τους ανάγκες και όχι αυτές του Κεφαλαίου.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η κατάρτιση του ετήσιου προϋπολογισμού για το 2011 έδωσε πάλι την αφορμή για μια πραγματική πολιτική διαπραγμάτευση μεταξύ των βουλευτών του ΕΚ και των κυβερνήσεων των κρατών μελών. Στο τρέχον πλαίσιο των δημοσιονομικών περικοπών, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο εκπροσωπεί τις κυβερνήσεις των κρατών μελών θέλησε να καταστήσει την Ένωση συμμέτοχη στα μέτρα λιτότητας που αναγκάζονται να λάβουν οι ευρωπαϊκές χώρες. Παρά το γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπως και η Επιτροπή, ήθελε, αντίθετα, η κρίση να αντιμετωπιστεί με εθελοντικές πολιτικές, συντάχθηκε ωστόσο με τη θέση του Συμβουλίου, σε μια προφανή ένδειξη αλληλεγγύης προς τα κράτη μέλη. Ως αντάλλαγμα για τη συγκεκριμένη παραχώρηση, το Κοινοβούλιο εξέφρασε την επιθυμία να πραγματοποιηθεί διάλογος σχετικά με τους πόρους της Ένωσης, και ιδίως για τη δυνατότητά της να διαθέτει ιδίους πόρους, ανεξάρτητα από τις συνεισφορές των κρατών μελών. Το Συμβούλιο ήταν αρχικά αδιάλλακτο, στο τέλος όμως συμφώνησε να ικανοποιήσει τα θεμιτά αιτήματά μας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον άλλοι βουλευτές του ΕΚ και εγώ μπορέσαμε να δώσουμε την έγκρισή μας σε αυτόν τον προϋπολογισμό ο οποίος αν και έχει περιορισμένες φιλοδοξίες σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, ωστόσο διανοίγει μελλοντικές προοπτικές για τις πολιτικές της Ένωσης.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. − (LT) Ψήφισα υπέρ της απαλλαγής του προϋπολογισμού του 2011. Ο συγκεκριμένος προϋπολογισμός ενισχύθηκε από νέες διαδικασίες που προβλέπονται από τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Αυτές οι μακρόσυρτες και δύσκολες διαπραγματεύσεις για την επίτευξη συμφωνίας επί του προϋπολογισμού του 2011 δείχνουν ότι καθώς τίθενται σε ισχύ νέες δημοσιονομικές αρχές, θα πρέπει αναγκαστικά να αναζητούνται ορθολογικοί συμβιβασμοί μεταξύ των θεσμικών οργάνων για τους σημαντικούς τομείς της πολιτικής της ΕΕ. Είναι η πρώτη φορά, από τότε που η νέα Συνθήκη τέθηκε σε ισχύ, που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χρησιμοποιεί τις εξουσίες που του έχουν εκχωρηθεί προκειμένου να συμμετάσχει πλήρως στην κατάρτιση του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρώτη αποτυχημένη απόπειρα για την επίτευξη μιας συμφωνίας και για τη συμπερίληψη των θεμιτών αιτημάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποκαλύπτει μια σύγκρουση η οποία συνεχίζει να υπάρχει μεταξύ των θεσμικών οργάνων και η οποία, στην παρούσα φάση, δεν θα έπρεπε να υφίσταται διότι παρακωλύει την αποτελεσματική συνεργασία μεταξύ των θεσμικών οργάνων. Ο στόχος όλων των θεσμικών οργάνων της ΕΕ είναι να διασφαλίζεται ότι οι συμφωνίες που έχουν ιδιαίτερη σημασία για ολόκληρη την ΕΕ και τους πολίτες της θα εγκρίνονται όσο το δυνατόν πιο ομαλά. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι στο μέλλον θα πρέπει να σημειωθούν θεμελιώδεις αλλαγές στις αρχές λειτουργίας των ίδιων των θεσμικών οργάνων και η συμμετοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε όλα τα στάδια των διαπραγματεύσεων, ιδίως σε αυτές που αφορούν τον προϋπολογισμό, πρέπει να θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική για την εφαρμογή της αρχής της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.

  Dominique Baudis (PPE), γραπτώς. – (FR) Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποκτήσει έναν προϋπολογισμό αντάξιο των φιλοδοξιών της. Δεν πρέπει να επιτρέψει στον εαυτό της να παρασυρθεί από την κρίση αλλά να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει. Με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, το Κοινοβούλιο πλέον αποφασίζει σε ισότιμη βάση με το Συμβούλιο και έχει αφήσει το στίγμα του ως μια προορατική δύναμη. Ψήφισα υπέρ του προϋπολογισμού του 2011, καθώς επαφίεται σε εμάς, ως βουλευτές του ΕΚ, να δώσουμε στην Ευρώπη μια σαφή πολιτική κατεύθυνση. Το 2011 η Ευρώπη θα συνεχίσει να ενεργεί με γνώμονα τις προτεραιότητές της. Θα μπορεί να αναθεωρήσει προς τα πάνω τις χρηματοδοτικές της ανάγκες προκειμένου να ασκήσει τις νέες της αρμοδιότητες. Παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, το Κοινοβούλιο κατάφερε να αποσπάσει μια ισχυρή δέσμευση από τα κράτη μέλη.

Βάσει της πρότασης του Κοινοβουλίου, η Επιτροπή θα ξεκινήσει το 2011 διαπραγματεύσεις σχετικά με τα διάφορα είδη ιδίων πόρων, πόρων που η Ευρώπη χρειάζεται για να διασφαλίσει τη χρηματοδοτική της αυτονομία στο μέλλον. Με προβληματίζει όμως βαθύτατα το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο δεν έχει ακόμα καταλήξει σε συναίνεση σχετικά με την πρόσθετη χρηματοδότηση που θα χρειαστεί από το 2012 το σχέδιο «ITER». Ο πειραματικός θερμοπυρηνικός αντιδραστήρας, ένα σχέδιο ναυαρχίδα της διεθνούς έρευνας και του ευρωπαϊκού επιστημονικού δυναμισμού, θα μπορούσε να είχε επωφεληθεί από αναξιοποίητα και πλεονάζοντα κονδύλια του προϋπολογισμού του 2011.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Το Κοινοβούλιο, αφού πρώτα επιδόθηκε σε διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο σχετικά με τον προϋπολογισμό του 2011, τους όρους κατάρτισης του επόμενου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου και το ζήτημα των ιδίων πόρων της Ένωσης, έχασε τη μάχη. Εγκρίνοντας τον προϋπολογισμό του 2011, κατά την περίοδο συνόδου του Δεκεμβρίου, δείξαμε ότι το Συμβούλιο είχε δίκιο. Οι ανησυχίες μας δεν είχαν να κάνουν με αριθμητικά στοιχεία αλλά περισσότερο με πολιτικά αιτήματα. Δεν έχουμε ξεχάσει τα επτά αιτήματά μας που εγκρίθηκαν στην προηγούμενη περίοδο συνόδου. Το θετικό είναι ότι και η Επιτροπή θα υποβάλει μια πρόταση την άνοιξη του 2011 σχετικά με το ζήτημα των ιδίων πόρων. Το Κοινοβούλιο θα συμμετάσχει σε αυτές τις συζητήσεις όπως και σε αυτές που απαιτούνται για την κατάρτιση των δημοσιονομικών προοπτικών. Από τη στιγμή όμως που δεν έχουν ακόμα καθοριστεί οι λεπτομέρειες, η μάχη για την τήρηση της συναπόφασης σε αυτόν τον τομέα μόλις ξεκίνησε.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η έγκριση του προϋπολογισμού της ΕΕ του 2011 από το Κοινοβούλιο δείχνει ότι όταν αναπτύσσεται διάλογος μεταξύ της Επιτροπής και του νομοθετικού σώματος, τα ζητήματα μπορούν να διευθετούνται προς αμοιβαίο όφελος αμφοτέρων. Η Επιτροπή συνειδητοποίησε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει πλέον μεγαλύτερο λόγο στα οικονομικά της Ένωσης, και αποφάσισε, αν και καθυστερημένα, να σεβαστεί αυτήν την κατάσταση. Στην πράξη, ο προϋπολογισμός παραμένει εντός των ορίων που έθεσε το Συμβούλιο αλλά, την ίδια στιγμή, περιλαμβάνει και ορισμένες από τις προτεραιότητες του νομοθετικού σώματος. Πριν από την επίτευξη της συμφωνίας, βρισκόμασταν στην περίεργη κατάσταση να έχουμε στρατηγικές και προγράμματα κάθε είδους που ωστόσο δεν εμφανίζονταν πουθενά στις προβλέψεις του προϋπολογισμού για το επόμενο έτος. Αυτές οι στρατηγικές και αυτά τα προγράμματα δεν μπορούν να μείνουν μόνο στα χαρτιά επειδή, τότε, ο μοναδικός λόγος ύπαρξής τους θα ήταν να τονίζουν την ασυνέπεια και την έλλειψη εμπιστοσύνης προς τις νομοθετικές πράξεις που θεσπίζει η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Είναι προφανές ότι δεν μπορείς να υλοποιείς προγράμματα που υποστηρίζουν τους νέους, την καινοτομία και την έρευνα και δεν μπορείς να διατείνεσαι ότι είσαι δραστήριος παράγοντας στην παγκόσμια εξωτερική πολιτική χωρίς τους πόρους που προορίζονται για τη χρηματοδότηση όλων αυτών των σχεδίων. Το Κοινοβούλιο συμφώνησε επιτυχώς με το Συμβούλιο στο ότι πρέπει να διενεργούνται τακτικές αξιολογήσεις των οφελών που αποφέρει η νέα νομοθεσία και η χρηματοδότησή της. Ως άμεσα εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι σημαντικό για τους φορολογούμενους να βλέπουν ότι τα χρήματά τους δαπανώνται με ορθό τρόπο.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Είμαι ευχαριστημένη με τον προϋπολογισμό που εγκρίθηκε σήμερα, καθώς διατηρεί τις γραμμές προτεραιότητας που εγκρίθηκαν από το Κοινοβούλιο τον Οκτώβριο και ενισχύουν καίριους τομείς όπως η εκπαίδευση, η νεολαία, η έρευνα και η καινοτομία. Έχει μεγάλη σημασία για την ΕΕ να αποκτήσει έναν βιώσιμο προϋπολογισμό που θα μπορεί να εφαρμοστεί με πλήρη και προβλέψιμο τρόπο από την αρχή του οικονομικού έτους, σε αντίθεση με ένα σύστημα προσωρινών δωδεκατημορίων που θα έθετε σε κίνδυνο την εφαρμογή των πολιτικών της. Είναι εξίσου σημαντικό να αγωνιστούμε για έναν προϋπολογισμό που θα είναι οραματικός σε περιόδους κρίσης και που θα ενισχύει τομείς που συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη και σε περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας, όπως η επιστήμη και η καινοτομία. Μόνο μέσα από έναν φιλόδοξο προϋπολογισμό θα είναι δυνατή η οικονομική ανάκαμψη στην Ευρώπη.

  Frédéric Daerden (S&D) γραπτώς. – (FR) Ο προϋπολογισμός του 2011 υπερψηφίστηκε με υπευθυνότητα, πικρία και πεποίθηση. Υπευθυνότητα: η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών και το Κοινοβούλιο ανέλαβαν την ευθύνη τους με την ψήφιση του παρόντος προϋπολογισμού αποφεύγοντας έτσι ένα θεσμικό αδιέξοδο και την προσφυγή στο προσωρινό σύστημα των δωδεκατημορίων. Πικρία: η συναπόφαση στα ζητήματα του προϋπολογισμού είναι χαμένη υπόθεση. Παρά τις παραχωρήσεις που έκανε το Κοινοβούλιο, ορισμένα κράτη μέλη που, σε αντίθεση με εμένα, δεν πιστεύουν στην προστιθέμενη αξία του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, συνεχίζουν να είναι τηρούν άκαμπτη στάση. Πεποίθηση: το μέλλον της Ένωσης εξαρτάται από νέους ιδίους πόρους και από έναν φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών. Χρειαζόμαστε την Επιτροπή και χρειαζόμαστε την προσήλωσή της σε αυτήν την προσπάθεια, αν θέλουμε να κάνουμε πραγματικότητα αυτόν τον θεμελιώδη στόχο. Χρειαζόμαστε έναν φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και επίσης έναν προϋπολογισμό για το 2011 και για τον λόγο αυτόν απείχα όσον αφορά την τροπολογία που κατατέθηκε για δεύτερη φορά από τους Πράσινους για το συγκεκριμένο ζήτημα, η οποία ήταν συμβολική αλλά άστοχη. Ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών είναι πάρα πολύ σημαντικός για να παίζουμε μαζί του, με πολιτικές στρατηγικές κατάθεσης τροπολογιών που δεν έχουμε συντάξει εμείς οι ίδιοι και που προβλέπουν μηδενικά κονδύλια. Η συγκεκριμένη τροπολογία, που ήταν αρχικά ιδέα των Σοσιαλιστών, είχε ως στόχο να προχωρήσει αυτή η συζήτηση προς τη διαδικασία ψήφισης του προϋπολογισμού, αλλά αν είχε εγκριθεί σήμερα θα σήμαινε ότι επιλέγουμε μια Ένωση χωρίς προϋπολογισμό.

  Christine De Veyrac (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ ενός προϋπολογισμού με μηδενική σχεδόν αύξηση το 2010, για να δείξω ότι το Κοινοβούλιο μπορεί να επιδείξει ωριμότητα και υπευθυνότητα σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης η οποία γονατίζει τις εθνικές κυβερνήσεις. Δεν είναι σωστό να ξεκινήσουμε με αύξηση του προϋπολογισμού του 2011 σε μια περίοδο που τα περισσότερα κράτη μέλη εισέρχονται σε φάση αυστηρού δημοσιονομικού ελέγχου. Με ευχαριστεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι οι σκληρές διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των διαφόρων θεσμικών οργάνων για το ζήτημα αυτό οδήγησαν σε έναν συμβιβασμό και έτσι αποφύγαμε τη δημοσιονομική κρίση για το 2011.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με το νέο σχέδιο προϋπολογισμού για το 2011 επειδή ενισχύει τη χρηματοδότηση σε τομείς που έχουν οριστεί ως προτεραιότητες από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όπως η εκπαίδευση, η καινοτομία, η ανταγωνιστικότητα και η συνοχή για την ανάπτυξη και την απασχόληση, καθώς επίσης και η διατήρηση και η διαχείριση των φυσικών πόρων.

  Göran Färm (S&D), γραπτώς. − (SV) Εμείς οι σουηδοί Σοσιαλδημοκράτες ψηφίσαμε σήμερα υπέρ του σχεδίου γενικού προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το οικονομικό έτος 2011. Πρόκειται για έναν συγκρατημένο προϋπολογισμό αλλά περιλαμβάνει και σημαντικές επενδύσεις στην έρευνα, πρωτοβουλίες για τους νέους και απαραίτητες πρωτοβουλίες για την παροχή βοήθειας στην Παλαιστίνη, επιτρέποντας επίσης τη δημιουργία της νέας Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ και νέων αρχών για τη χρηματοπιστωτική εποπτεία.

Ωστόσο, απείχαμε από την ψηφοφορία τόσο επί του κειμένου όσο και επί των προτεινόμενων κονδυλίων του προϋπολογισμού που σχετίζονται με τους νέους ιδίους πόρους για την ΕΕ. Τασσόμαστε υπέρ της αναθεώρησης του συστήματος των ιδίων πόρων της ΕΕ και της εξέτασης ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών αλλά πιστεύω ότι στην παρούσα φάση έχουμε ελάχιστες πληροφορίες για να μπορέσουμε να διαμορφώσουμε μια ολοκληρωμένη θέση για το θέμα αυτό.

Ανεξάρτητα από τη μορφή που μπορεί να λάβει ένα νέο σύστημα για τα έσοδα της ΕΕ, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι αυτό πρέπει να είναι δημοσιονομικά ουδέτερο και να σέβεται την αρμοδιότητα των κρατών μελών στον τομέα της φορολογίας.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο προϋπολογισμός του 2011 θα είναι ο πρώτος της Ένωσης που συμφωνήθηκε ύστερα από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Αν και η συγκεκριμένη συμφωνία, η οποία επιτεύχθηκε στο πλαίσιο της νέας διαδικασίας της συναπόφασης, δεν καθησυχάζει όλες τις ανησυχίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αποτελεί τη βάση μιας κοινής συνεννόησης σε ό,τι αφορά τις δημοσιονομικές προτεραιότητες της Ένωσης. Ενόψει των νέων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η Ένωση, καθίσταται απαραίτητη η δημιουργία ενός μηχανισμού που θα επιτρέπει στην Επιτροπή να επιφέρει αλλαγές στον προϋπολογισμό όταν η χρηματοδότηση που έχει προβλεφθεί είναι ανεπαρκής για την επίτευξη των στρατηγικών στόχων, ιδίως δε στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων που έχουν καθοριστεί για τη στρατηγική ΕΕ 2020.

Με τον ίδιο τρόπο, είναι καθήκον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου να βρουν ένα κοινό πεδίο για μια γρήγορη και αποτελεσματική απάντηση, δημιουργώντας τις συνθήκες για μια πιο ισόνομη και ανταγωνιστική Ένωση, ικανή να αντεπεξέλθει στις νέες προκλήσεις.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το αποτέλεσμα της συζήτησης για τον προϋπολογισμό του 2011 ήταν προβλέψιμο, αν λάβουμε υπόψη τις ευθύνες του Συμβουλίου και των βασικών πολιτικών Ομάδων αυτού του Κοινοβουλίου σε ό,τι αφορά είτε τον καθορισμό και την αποδοχή του τρέχοντος πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου, είτε την έγκριση των μεταγενέστερων προϋπολογισμών που θα πρέπει να καλυφθούν από αυτό.

Κάτι όμως που δεν αναιρεί, αλλά αντίθετα ενισχύει, η συγκεκριμένη συμφωνία είναι οι πολλοί λόγοι που μας κάνουν να είμαστε επικριτικοί απέναντι σε αυτόν τον προϋπολογισμό, τους οποίους και παραλείψαμε στην προκειμένη περίπτωση. Ενόψει της επιδείνωσης της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, της ανεργίας και των συνθηκών διαβίωσης εκατομμυρίων ανθρώπων –στην οποία συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό τα σχέδια της πραγματικής κοινωνικής τρομοκρατίας που προτίθεται να επιβάλει η ΕΕ στα κράτη μέλη– όλοι εμείς πρόκειται να διαπιστώσουμε για άλλη μια φορά ποιο είναι το πραγματικό νόημα της περιβόητης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης: ένας προϋπολογισμός που δεν υπερβαίνει το 1% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος (ΑΕΕ) της Κοινότητας, ο οποίος θα είναι αδύνατον να εκτελέσει την αποστολή του για την αναδιανομή του πλούτου, θα είναι αδύνατον να διασφαλίσει την οικονομική και κοινωνική συνοχή και, χωρίς αμφιβολία, θα επιδεινώσει τις επιζήμιες επιπτώσεις των πολιτικών που ακολουθεί η ΕΕ. Για άλλη μια φορά, επαναλαμβάνουμε ότι υπάρχει μια εναλλακτική επιλογή έναντι του συγκεκριμένου προϋπολογισμού και αυτή δεν είναι μόνο δυνατή, αλλά και πραγματικά αναγκαία. Μια εναλλακτική επιλογή που προϋποθέτει σημαντική ενίσχυση του κοινοτικού προϋπολογισμού που θα βασίζεται σε δίκαιες εισφορές των κρατών μελών ανάλογα με το ΑΕΕ τους.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Επικροτώ τη συμφωνία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των κυβερνήσεων των 27 κρατών μελών, κυρίως επειδή αν δεν είχε επιτευχθεί η συγκεκριμένη συμφωνία, οι πληρωμές που θα εισπράξουν του χρόνου οι ιρλανδοί γεωργοί θα καθυστερούσαν.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), γραπτώς. – (PL) Η απειλή της θέσπισης προσωρινού προϋπολογισμού για το 2011 έκανε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εντατικοποιήσουν τις συζητήσεις, το αποτέλεσμα των οποίων –το σχέδιο προϋπολογισμού που ψηφίστηκε σήμερα– μπορεί να θεωρηθεί ένας ρεαλιστικός συμβιβασμός. Οι διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ των θεσμικών οργάνων οδήγησαν στην προσθήκη των περισσότερων προτάσεων που υποστήριξε το Κοινοβούλιο. Λάβαμε τη διαβεβαίωση του Συμβουλίου ότι έχει την πρόθεση να συνεργαστεί για την κατάρτιση του δημοσιονομικού πλαισίου της περιόδου 2014-2020, εκπληρώνοντας ουσιαστικά τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας. Το Κοινοβούλιο κατέληξε επίσης σε συμφωνία για το θέμα αυτό με τους πρωθυπουργούς της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Δανίας και της Κύπρου, με άλλα λόγια με εκείνα τα κράτη μέλη που θα ασκήσουν την Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ τα επόμενα δύο χρόνια. Είμαστε επίσης ικανοποιημένοι με την απόφαση του Συμβουλίου να διατηρήσει τον μηχανισμό ευελιξίας στον προϋπολογισμό της ΕΕ στο επίπεδο του 0,03% του ΑεγχΠ της ΕΕ. Τα κονδύλια αυτά θα επιτρέψουν τη χρηματοδότηση καίριων δαπανών που δεν είχαν προβλεφθεί κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του προηγούμενου δημοσιονομικού πλαισίου όπως π.χ. η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και το σύστημα Galileo. Μια παραχώρηση από την πλευρά του Κοινοβουλίου είναι η αναβολή της συζήτησης σχετικά με τις μελλοντικές πηγές χρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία άλλωστε ζήτησε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η ιδέα της μείωσης των εθνικών συνεισφορών στον προϋπολογισμό της Ένωσης προσέκρουσε στην αμετάκλητη άρνηση μιας ομάδας κρατών μελών που φοβόταν την αντίδραση της κοινής γνώμης. Θα επανέλθουμε σίγουρα σε αυτήν τη συζήτηση το καλοκαίρι του 2011, όταν η Επιτροπή θα παρουσιάσει πολλές νέες επιλογές για τη χρηματοδότηση της ΕΕ.

  Julie Girling (ECR), γραπτώς. − (ΕΝ) (εξ ονόματος της αντιπροσωπείας των Συντηρητικών του Ηνωμένου Βασιλείου). Σήμερα, οι Συντηρητικοί του Ηνωμένου Βασιλείου καταψήφισαν την αύξηση του προϋπολογισμού κατά 2,9% επειδή θεωρούμε ότι, καθώς οι εθνικές πρωτεύουσες αναζητούν τρόπους περιορισμού των ελλειμμάτων τους ή βελτίωσης της δημοσιονομικής τους κατάστασης, δεν είναι σωστό οι βουλευτές του ΕΚ να ζητούν αύξηση των ευρωπαϊκών δαπανών. Ο προϋπολογισμός της ΕΕ δεν μπορεί, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι βουλευτές του ΕΚ, να χρησιμοποιείται ως συμπλήρωμα των εθνικών προϋπολογισμών σε περίοδο λιτότητας αλλά θα πρέπει να αποτυπώνει τη δυσχερή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα κράτη μέλη της ΕΕ. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οι Συντηρητικοί κατέθεσαν αρχικά μια τροπολογία που ζητούσε το μακροπρόθεσμο πάγωμα των πληρωμών στα επίπεδα του 2010, μια κίνηση που θα μπορούσε να καθησυχάσει σημαντικά τους πολίτες δείχνοντας ότι η ΕΕ αναλαμβάνει τις ευθύνες της για να θέσει τις μακροπρόθεσμες δημόσιες δαπάνες υπό έλεγχο και πάνω σε μια πιο βιώσιμη βάση.

  Estelle Grelier (S&D), γραπτώς. – (FR) Η σημερινή έγκριση του προϋπολογισμού του 2011 υπογράμμισε τη διπλή αποτυχία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ο προϋπολογισμός που εγκρίθηκε είναι πάρα πολύ μικρός: αύξηση +2,91%, η οποία υπολείπεται κατά πολύ της πρώτης ανάγνωσής του (+6%) και της αρχικής πρότασης της Επιτροπής (+5,8%). Τα ποσά που εγκρίθηκαν είναι ακριβώς τα ίδια με εκείνα που προτάθηκαν, με κανένα πραγματικό περιθώριο διαπραγμάτευσης από το Συμβούλιο, γεγονός καθόλου καθησυχαστικό σε ό,τι αφορά τις δυνατότητες διαπραγμάτευσης των μελλοντικών προϋπολογισμών. Από τη στιγμή που εφαρμόστηκε η Συνθήκη της Λισαβόνας, το Κοινοβούλιο συναποφασίζει με το Συμβούλιο για θέματα προϋπολογισμού: από τη στιγμή που δεν έχουμε λάβει κάποια συγκεκριμένη δέσμευση για τον ρόλο που εμείς, ως βουλευτές του ΕΚ, θα διαδραματίσουμε στην κατάρτιση του επόμενου δημοσιονομικού πλαισίου και στην απαραίτητη μελέτη γύρω από τους νέους ιδίους πόρους, κινδυνεύουμε να επιτρέψουμε στο Συμβούλιο να γίνει ο απόλυτος ρυθμιστής του μέλλοντος του ευρωπαϊκού εγχειρήματος. Έτσι, δεδομένης της θέσης ορισμένων κρατών μελών, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος αποδυνάμωσης του συγκεκριμένου εγχειρήματος. Αυτό που με θλίβει περισσότερο είναι η συμπεριφορά της ευρωπαϊκής Δεξιάς η οποία στην αρχή των διαπραγματεύσεων εμφανίστηκε περισσότερο από αποφασισμένη να καταθέσει τα όπλα με τα πρώτα τηλεφωνήματα των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για την πολιτική συνέπεια αυτής της μεταστροφής.

  Małgorzata Handzlik (PPE), γραπτώς. – (PL) Επικροτώ την έγκριση, από μια σαφή πλειοψηφία, του προϋπολογισμού της ΕΕ για το 2011. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της ΕΕ μας επιτρέπει να αποφύγουμε τη χρήση ενός προσωρινού προϋπολογισμού – κάτι που θα μπορούσε να υπονομεύσει την υλοποίηση της πολιτικής για τη συνοχή και της γεωργικής πολιτικής της ΕΕ. Η είδηση αυτή είναι ιδιαίτερα ευχάριστη για τις πολωνικές τοπικές διοικήσεις, τους αγρότες και τους επιχειρηματίες που εκμεταλλεύονται ολοένα και περισσότερο τα κονδύλια της Ένωσης, αφού παρά την οικονομική κρίση οι πληρωμές θα αυξηθούν κατά 2,91% σε σύγκριση με το 2010. Με ευχαριστεί επίσης η αύξηση των πόρων για τους τομείς προτεραιότητας που έχει εγκρίνει το Κοινοβούλιο, μεταξύ των οποίων είναι η νεολαία, η εκπαίδευση, η έρευνα και η καινοτομία.

  Constance Le Grip (PPE) , γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του νέου προϋπολογισμού και επικροτώ το γεγονός ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα βρήκαν επιτέλους κάποιο κοινό πεδίο συνεννόησης. Με τη συγκεκριμένη ψηφοφορία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει στόχο να προσφέρει στην Ευρωπαϊκή Ένωση έναν σταθερό προϋπολογισμό, ο οποίος μπορεί να εφαρμοστεί από τις αρχές κιόλας του 2011, αποφεύγοντας έτσι τη χρήση του συστήματος των προσωρινών δωδεκατημορίων το οποίο θα απειλούσε την υλοποίηση πολλών ευρωπαϊκών πολιτικών. Ωστόσο, εκφράζω τη λύπη μου για την έλλειψη ελαστικότητας που επιβάλλει αυτός ο νέος προϋπολογισμός καθώς επίσης και για την επιλογή ορισμένων πολιτικών Ομάδων, ιδίως των Σοσιαλιστών, να θέσουν σε κίνδυνο το ITER, το μοναδικό θεμελιώδες μακροπρόθεσμο ερευνητικό πρόγραμμα στο οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, μέσω της αναβολής της ψηφοφορίας για τη χρηματοδότησή του. Παρακάμπτοντας τα 600 εκατομμύρια ευρώ πιστώσεων που είναι διαθέσιμα για τη χρηματοδότηση του ITER εν μέσω κρίσης, οι Σοσιαλιστές έδειξαν την ανευθυνότητα και την ασυνέπειά τους υπονομεύοντας ένα στρατηγικό πρόγραμμα που δημιουργεί θέσεις εργασίας.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), γραπτώς. – (PL) Είμαι ευχαριστημένη επειδή παρά τις διάφορες επιπλοκές, κατέστη δυνατό να συμφωνήσουμε και να εγκρίνουμε τον προϋπολογισμό της ΕΕ για το 2011 μετά από τις αλλαγές που έκανε το Συμβούλιο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, όχι μόνο λόγω του γεγονότος ότι αποφεύχθηκε ένας προσωρινός προϋπολογισμός αλλά πρωτίστως λόγω του ότι μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τον προγραμματισμό των δαπανών που συνδέονται με την πολιτική συνοχής, η οποία έχει τεράστια σημασία για τους κατοίκους της ΕΕ, και πρωτίστως για τους δικαιούχους των κονδυλίων της Ένωσης. Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι οι πόροι για την πολιτική συνοχής αυξήθηκαν κατά 10%. Είναι σημαντικό που καταλήξαμε σε μια πολιτική συμφωνία. Με τον τρόπο αυτόν επιδείξαμε ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και αυτό τώρα μας προσφέρει χρηματοοικονομική σταθερότητα για το 2011.

  Véronique Mathieu (PPE), γραπτώς. – (FR) Σήμερα ψήφισα υπέρ του προϋπολογισμού του 2011. Μετά από μακρόσυρτες διαπραγματεύσεις καταφέραμε να καταλήξουμσε σε μια συμφωνία που ικανοποιεί το Κοινοβούλιο. Είναι αλήθεια ότι το Κοινοβούλιο αναμένει την εφαρμογή των διατάξεων της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η Συνθήκη προβλέπει τη συμμετοχή του θεσμικού μας οργάνου στις διαπραγματεύσεις για τον επόμενο μακροπρόθεσμο προϋπολογισμό και αυτή η αλλαγή θα πρέπει να γίνει αποδεκτή σε κάθε επίπεδο. Επιπλέον, το Κοινοβούλιο ήθελε να διατηρήσει ορισμένα αποθεματικά για τον προϋπολογισμό του 2011. Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για το ποσό των 425.000 ευρώ το οποίο εγγράφηκε στον προϋπολογισμό του 2011 για την Ευρωπαϊκή Αστυνομική Ακαδημία (CEPOL) και μπορεί πλέον να αποδεσμευθεί υπό συγκεκριμένες και μόνο προϋποθέσεις. Ως εκ τούτου, ο Οργανισμός αυτός θα πρέπει να εφαρμόσει τις συστάσεις των βουλευτών ΕΚ ύστερα από την άρνηση του Κοινοβουλίου να εγκρίνει την εφαρμογή του προϋπολογισμού του Οργανισμού, προκειμένου να καταστεί δυνατή η λήψη απόφασης για την πλήρη κατανομή του προϋπολογισμού της CEPOL το 2011.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Ο προϋπολογισμός του 2011, ο πρώτος που το Κοινοβούλιο έχει δικαίωμα να ελέγξει το μόνο που έδειξε είναι την ελάχιστη ισχύ που διαθέτει η Συνέλευσή μας. Αυτή, όχι μόνον επικυρώνει νεοφιλελεύθερες αντιμεταρρυθμίσεις και υπηρετεί τις χρηματοπιστωτικές αγορές αντί τους πολίτες που την εκλέγουν, αλλά προχωρά ακόμα περισσότερο και συνθηκολογεί στο όνομα της έκτακτης ανάγκης. Δεν θα διευκολύνω αυτήν την αξιοκαταφρόνητη πρακτική με την ψήφο μου.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Μετά από εντατικές διαπραγματεύσεις, κατέστη τελικά δυνατό να καταλήξουμε σε συμφωνία για τον προϋπολογισμό του 2011· μπορεί να μην είναι ο ιδανικός προϋπολογισμός αλλά πρόκειται σίγουρα για ένα κείμενο που θα επιτρέψει την επίτευξη των στόχων που προτείνει η ΕΕ. Αυτός ο κοινοτικός προϋπολογισμός για το 2011 που εγκρίθηκε σήμερα στην περίοδο συνόδου ενισχύει τη χρηματοδότηση των προτεραιοτήτων που έχει καθορίσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όπως η εκπαίδευση, η καινοτομία και η ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή και στην Παλαιστίνη.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. − (EN) Αν λάβουμε υπόψη τους αμέτρητους γραφειοκράτες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς επίσης και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το παρόν ψήφισμα φέρνει την Ευρωπαϊκή Κοινότητα πιο κοντά σε μια καλά σταθμισμένη και αποτελεσματική κατανομή των κοινοτικών πόρων σε βάθος χρόνου. Εξέτασα προσεκτικά και άλλες προτάσεις της έκθεσης και με μεγάλη μου χαρά ανακάλυψα ότι ορισμένα άτομα στο Κοινοβούλιο αντιλαμβάνονται την ανάγκη να αξιοποιούνται εγκαίρως τα χρήματα, και όχι όταν είναι πλέον πολύ αργά. Ψήφισα υπέρ.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Όπως συνεβη και με την τελευταία πρόταση για την αύξηση του προϋπολογισμού του 2011, έτσι και τώρα αναγκάστηκα να διαφωνήσω για χάρη των πολιτών της Ευρώπης. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς είναι δυνατόν η ΕΕ να αυξάνει τον προϋπολογισμό της όταν σε ολόκληρη την Ευρώπη εφαρμόζονται προγράμματα λιτότητας. Η τελευταία αύξηση αποδίδεται στην έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας και στα νέα θεσμικά όργανα που αυτή δημιούργησε, όπως την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης. Με μεγάλη διορατικότητα το αυστριακό Κόμμα της Ελευθερίας καταψήφισε τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία αν και απέφερε κάποια οφέλη, οδήγησε καταρχάς στην αύξηση της γραφειοκρατίας και των δαπανών για τους πολίτες. Ως εκ τούτου, καταψήφισα τον προϋπολογισμό του 2011.

  Elisabeth Morin-Chartier (PPE), γραπτώς. – (FR) Υποστηρίζω την ψηφοφορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου του 2010 και ενέκρινε τον προϋπολογισμό του 2011 κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Στρασβούργου ύστερα από τη συζήτηση που διεξήχθη την Τρίτη. Ο προϋπολογισμός που εγκρίθηκε περιλαμβάνει αυξημένη χρηματοδότηση για τις περισσότερες προτεραιότητες που έχει καθορίσει το Κοινοβούλιο, τηρώντας παράλληλα τα συνολικά όρια που έχει θέσει το Συμβούλιο. Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων αυτού του έτους, οι συνάδελφοί μου και βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συνήψαν επίσης συμφωνίες με το Συμβούλιο και την Επιτροπή για διάφορες πολιτικές απαιτήσεις που αφορούν τον προϋπολογισμό.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. − (IT) Το σχέδιο του προϋπολογισμού όπως τροποποιήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μπορεί μεν να μην αντανακλά πλήρως τις ανάγκες και τους όρους που έχει καθορίσει το Κοινοβούλιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως δεν μπορεί να μείνει χωρίς προϋπολογισμό που να μην έχει εγκριθεί, τους πρώτους μήνες του 2011. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, κατά τη διάρκεια του τριμερούς διαλόγου που πραγματοποιήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου, η Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο κατέληξαν στον κατάλληλο συμβιβασμό για έναν προϋπολογισμό που μπορεί να εφαρμοστεί εξ ολοκλήρου από τις πρώτες κιόλας ημέρες του οικονομικού έτους 2011. Ψήφισα υπέρ επειδή η υπεύθυνη στάση συνάδει με τις προσπάθειες που καταβάλλει το Κοινοβούλιο για να παράσχει στους πολίτες της Ένωσης επαρκείς χρηματοδοτικούς πόρους, όπως επιβεβαιώθηκε από την έγκριση της κοινής δήλωσης σχετικά με τις πιστώσεις πληρωμών.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Κοινοβουλίου επειδή θεώρησα ότι, παρόλο που το σχέδιο προϋπολογισμού, όπως τροποποιήθηκε από το Συμβούλιο, δεν ικανοποιεί πλήρως την πραγματική ανάγκη για έναν βιώσιμο, συνεκτικό και αποτελεσματικό προϋπολογισμό της Ένωσης, ο στόχος του Κοινοβουλίου να παράσχει στην Ένωση έναν προϋπολογισμό που μπορεί να εφαρμοστεί με πλήρη και προβλέψιμο τρόπο από την αρχή κιόλας του οικονομικού έτους επιτεύχθηκε.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Κοινοβουλίου επειδή θεώρησα ότι, παρόλο που το σχέδιο προϋπολογισμού, όπως τροποποιήθηκε από το Συμβούλιο, δεν ικανοποιεί πλήρως την πραγματική ανάγκη για έναν βιώσιμο, συνεκτικό και αποτελεσματικό προϋπολογισμό της Ένωσης, ο στόχος του Κοινοβουλίου να παράσχει στην Ένωση έναν προϋπολογισμό που μπορεί να εφαρμοστεί με πλήρη και προβλέψιμο τρόπο από την αρχή κιόλας του οικονομικού έτους επιτεύχθηκε.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (FR) Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή, τον τελευταίο μήνα, όταν όλες οι πολιτικές Ομάδες κονταροχτυπήθηκαν για να πετύχουν μια πολιτική συμφωνία, πέραν του προϋπολογισμού του 2011, σχετικά με τη μελλοντική χρηματοδότηση της ΕΕ. Έτσι, ύστερα από όλον τον σαματά που προκάλεσαν κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, οι τρεις βασικές πολιτικές ομάδες υποχώρησαν την τελευταία στιγμή. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αν και οι εξουσίες του ενισχύθηκαν, δεν αξιοποίησε την ευκαιρία να επιβληθεί στο πλαίσιο του ρόλου του ως ένας από τους φορείς λήψης απόφασης σε ζητήματα του προϋπολογισμού. Η επιστολή του βέλγου πρωθυπουργού που μας έδειξε η βελγική Προεδρία και που διασφαλίζει ότι η Συνθήκη θα γίνει σεβαστή (sic) και ότι το Κοινοβούλιο θα συμμετάσχει στις μελλοντικές συνομιλίες δεν προσφέρει καμία απολύτως εγγύηση για κάποια θετική πολιτική έκβαση. Η αρνητική μας ψήφος αντανακλά τη χαμένη ευκαιρία και τη ρήτρα επανεξέτασης που θα ακολουθήσει.

Ο καλύτερος τρόπος για να το πετύχουμε αυτό είναι να χρησιμοποιήσουμε την ίδια μέθοδο με τη Συνέλευση, να φέρουμε δηλαδή σε επαφή τα ευρωπαϊκά και τα εθνικά κοινοβούλια, τις εθνικές κυβερνήσεις και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όσον αφορά για το κολοσσιαίο σχέδιο ITER το οποίο απαιτεί και θα συνεχίζει να απαιτεί πολύ υψηλό επίπεδο κονδυλίων, δεν λυπούμαστε για την αναβολή του. Θα επανέλθουμε και θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε την οικονομική σπατάλη που συνεπάγεται το σχέδιο αυτό μόλις τεθεί επί τάπητος στην Επιτροπή Προϋπολογισμών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Ετοιμαζόμαστε να εγκρίνουμε τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2011, κάτι που για πρώτη φορά θα γίνει σύμφωνα με το νέο καθεστώς της Συνθήκης της Λισαβόνας, Με ευχαριστεί η εδραίωση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στον τομέα αυτόν και υποστηρίζω τις βασικές προτεραιότητες που επισημαίνονται στο κείμενο επί του οποίου ψηφίζουμε σήμερα. Το 2011, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο θέμα της Νεολαίας, Εκπαίδευσης και Κινητικότητας, μια προτεραιότητα που έχει ληφθεί υπόψη σε όλες τις ενότητες του προϋπολογισμού. Οφείλουμε να επενδύσουμε στους νέους και στην κατάρτιση όλων των ευρωπαίων πολιτών, μέσω κυρίως των προγραμμάτων της διά βίου μάθησης, του Erasmus Mundus, και του Eures.

Είναι επίσης σημαντικό να προωθήσουμε τις επενδύσεις στην έρευνα και την καινοτομία και τον ρόλο των ΜΜΕ ως κινητήρια δύναμη για να καταστήσουμε την οικονομία μας περισσότερο δυναμική. Λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία της πολιτικής συνοχής ως πρωταρχικό στοιχείο όλων των ευρωπαϊκών πολιτικών, επικροτώ τη σχεδιαζόμενη συμπερίληψή της στο έγγραφο που έχει κομβική σημασία για την επιτυχή υλοποίηση της συγκεκριμένη πολιτικής. Για τους λόγους που ανέλυσα και επειδή θεωρώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση εισέρχεται σε μια περίοδο που απαιτεί περισσότερες προσπάθειες σε ό,τι αφορά την ενίσχυση της Ευρώπης και την αύξηση της ανταγωνιστικότητάς της, διατηρώντας παράλληλα την ανάγκη ενίσχυσης του διοργανικού διαλόγου, ψηφίζω υπέρ αυτού του σχεδίου που υποβλήθηκε από το Κοινοβούλιο.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. − (DE) Υπερψήφισα την έκθεση. Στις διαπραγματεύσεις του με το Συμβούλιο, το Κοινοβούλιο έδειξε τα δόντια του. Πέρυσι, στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λισαβόνας το Συμβούλιο προέβη σε σημαντικές παραχωρήσεις προς το Κοινοβούλιο. Με τη συγκεκριμένη απόφαση επί του προϋπολογισμού, το Κοινοβούλιο κινήθηκε προς τη θέση του Συμβουλίου. Ο συμβιβασμός αυτός φαίνεται ότι μπορεί να λειτουργήσει.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. − (EN) Ο προϋπολογισμός του 2011 αποφασίστηκε σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από προκλήσεις και αστάθεια. Την εποχή αυτή, όπου βλέπουμε να πραγματοποιούνται σοβαρές περικοπές στους προϋπολογισμούς των κρατών μελών, είναι πιο σημαντικό από ποτέ να διασφαλίσουμε ότι η Ευρώπη παρέχει τους πόρους με τους οποίους θα αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις της κρίσης. Τα οφέλη από τη χρηματοδότηση της ΕΕ είναι ορατά στην εκλογική μου επικράτεια και παρέχουν βοήθεια σε εκείνους που θα υποφέρουν εξαιτίας της πολιτικής των δραστικών περικοπών που εφαρμόζεται την περίοδο αυτή στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποια σημεία σε αυτόν τον προϋπολογισμό με τα οποία δεν μπορώ να συμφωνήσω. Για παράδειγμα, δεν θεωρώ ορθή επιλογή την υπερψήφιση των σπάταλων γεωργικών επιδοτήσεων και της αύξησης των δαπανών ψυχαγωγίας. Σε αυτήν την αβέβαιη οικονομική συγκυρία πιστεύω ότι είναι σημαντικό να δείξουμε αυτοσυγκράτηση στον τομέα των δαπανών. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο επέλεξα να απόσχω από τον προϋπολογισμό του 2011.

  Glenis Willmott (S&D), γραπτώς. − (EN) Οι βουλευτές του ΕΚ που ανήκουν στο Εργατικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου καταψήφισαν τη δέσμη μέτρων για τον προϋπολογισμό επειδή την περίοδο αυτή πραγματοποιούνται σοβαρές περικοπές στις εγχώριες δημόσιες δαπάνες και δεν θεωρούμε ορθή επιλογή την αύξηση του προϋπολογισμού της ΕΕ.

Δεν υποστηρίζουμε φυσικά τον τρόπο με τον οποίον πολλές κυβερνήσεις θέτουν τις οικονομίες τους σε κίνδυνο περικόπτοντας τις δημόσιες δαπάνες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει αυτομάτως να υποστηρίξουμε και την αύξηση των συνολικών δαπανών από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η ΕΕ θα επιτελέσει πολύ πιο σημαντικό έργο του χρόνου, παρέχοντας σε πολλές περιπτώσεις στήριξη σε εκείνες τις περιοχές που θα πληγούν σφοδρά από τις εγχώριες περικοπές. Ωστόσο, σε εκείνους τους τομείς στους οποίους απαιτούνται νέες δαπάνες, πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να ήταν δυνατό να βρούμε πόρους ώστε να αποδεσμεύσουμε χρήματα για σημαντικά έργα.

Δεδομένης της πίεσης που υφίστανται στη φάση αυτή οι εγχώριες οικονομίες, οι διαπραγματεύσεις για την έγκριση του προϋπολογισμού θα μπορούσαν να είχαν αποτελέσει μια ευκαιρία για να πείσουμε τους ηγέτες της ΕΕ να ελέγξουν τις σπατάλες της ΕΕ σε τομείς όπως οι γεωργικές επιδοτήσεις, οι οποίες συχνά υπονομεύουν τις οικονομίες εκείνων ακριβώς των χωρών που έχει στόχο να βοηθήσει η διεθνής δημοσιονομική βοήθεια της ΕΕ. Ωστόσο, η συγκεκριμένη δέσμη μέτρων του προϋπολογισμού αφήνει ουσιαστικά άθικτες τις επιδοτήσεις αυτές.

Στο πλαίσιο αυτό, οι βουλευτές του ΕΚ που ανήκουν στο Εργατικό Κόμμα του Ηνωμένου Βασιλείου δεν θα μπορούσαν να υποστηρίξουν μια αύξηση του προϋπολογισμού της ΕΕ.

Έκθεση: Barbara Matera (A7-0353/2010)

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου ότι οι Κάτω Χώρες ζήτησαν υποστήριξη για 613 απολύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε δύο επιχειρήσεις οι οποίες λειτουργούν στον κλάδο 46 της NACE αναθ. 2 («Χονδρικό εμπόριο, εκτός από το εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών»), στην περιφέρεια NUTS II Noord Holland των Κάτω Χωρών, ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος επειδή συμφωνώ με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και με τις αντίστοιχες τροπολογίες που κατατέθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Συμφωνώ επίσης με την άποψη ότι η λειτουργία και η προστιθέμενη αξία του ΕΤΠ θα πρέπει να αξιολογηθούν μέσα από το πρίσμα της γενικής αξιολόγησης των προγραμμάτων και των λοιπών ποικίλων μέσων που δημιουργήθηκαν με τη διοργανική συμφωνία της 17ης Μαΐου 2006 στο πλαίσιο της διαδικασίας ενδιάμεσης αναθεώρησης του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου 2007 – 2013.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Η οικονομική βοήθεια προς τους εργαζόμενους που απολύονται πρέπει να έχει δυναμικό χαρακτήρα και να είναι ευέλικτη προκειμένου να μπορεί να εφαρμοστεί γρήγορα και αποτελεσματικά. Υπό το πρίσμα των διαρθρωτικών αλλαγών στη μορφή του παγκόσμιου εμπορίου, είναι σημαντικό η ευρωπαϊκή οικονομία να μπορέσει να εφαρμόσει άμεσα μέσα για την υποστήριξη των εργαζομένων που πλήττονται από τις εν λόγω αλλαγές, δίνοντας παράλληλα σε αυτούς τις δεξιότητες που απαιτούνται για να επιστρέψουν άμεσα στην αγορά εργασίας. Η οικονομική βοήθεια θα πρέπει επομένως να παρέχεται μεμονωμένα. Είναι επίσης σημαντικό να τονίσουμε ότι η συνδρομή αυτή δεν αντικαθιστά ενέργειες που αποτελούν κατά κανόνα ευθύνη των επιχειρήσεων, ούτε διατίθεται για τη χρηματοδότηση και την αναδιάρθρωση των εταιρειών. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Κάτω Χώρες υπέβαλαν αίτηση υποστήριξης για 613 απολύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε δύο επιχειρήσεις οι οποίες λειτουργούν στον κλάδο 18 της NACE αναθ. 2 («Χονδρικό εμπόριο, εκτός από το εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών»), στην περιφέρεια NUTS II Noord Holland, ψηφίζω υπέρ της παρούσας έκθεσης ή, να το θέσω διαφορετικά, υπέρ της κινητοποίησης του ΕΤΠ για τη στήριξη των Κάτω Χωρών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση που διανύουμε, σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες αλλαγές στην αγορά εργασίας που προκαλούνται από τη μεταβολή της δομής του διεθνούς εμπορίου, έχουν προκαλέσει αναρίθμητα θύματα ανεργίας η οποία, σε πολλές περιπτώσεις, είναι μακροχρόνια. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίζονται καταστάσεις όπως αυτή που εξετάζουμε. Στην προκειμένη περίπτωση μιλάμε για την κινητοποίηση δύο εκατομμυρίων πεντακοσίων χιλιάδων ευρώ και κάτι, για τις Κάτω Χώρες προκειμένου να παρασχεθεί στήριξη για 613 απολύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε δύο εμπορικές εταιρείες λιανικής πώλησης από την 1η Μαΐου 2009 έως τις 31 Ιανουαρίου 2010. Δεδομένου ότι η Επιτροπή θεώρησε πως η συγκεκριμένη αίτηση είναι ορθή όταν την εξέτασε και πως πληροί τις προβλεπόμενες προϋποθέσεις, και ως εκ τούτου συνιστά την έγκριση της αίτησης, ψήφισα «υπέρ».

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου του κοινωνικού αντικτύπου της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η οποία είχε ιδιαίτερη επίπτωση στην απασχόληση, η ορθή χρήση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση έχει κομβική σημασία για να μετριαστεί το δράμα που περνούν οι ευρωπαίοι πολίτες και οι οικογένειές τους, συμβάλλοντας στην κοινωνική τους επανένταξη και στην επαγγελματική τους εξέλιξη, και, την ίδια στιγμή, παρέχοντας νέους πόρους που θα καλύψουν τις ανάγκες των εταιρειών και θα τονώσουν την οικονομία. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο προωθείται αυτό το σχέδιο παρέμβασης για τις Κάτω Χώρες, σε σχέση με 613 απολύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε δύο επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται στον κλάδο 46 της NACE αναθεώρηση 2 («Χονδρικό εμπόριο, εκτός από το εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών») στην περιφέρεια NUTS II Noord Holland των Κάτω Χωρών. Ως εκ τούτου, ελπίζω τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να ενισχύσουν τη δέσμευσή τους για τη λήψη μέτρων που θα επιταχύνουν και θα βελτιώσουν τα ποσοστά χρήσης ενός τόσο σημαντικού μέσου όπως το ΕΤΠ, το οποίο στην παρούσα φάση εμφανίζει πολύ χαμηλά επίπεδα κινητοποίησης. Φέτος, ζητήθηκε μόνο το 11% από τα 500 εκατομμύρια ευρώ που είναι διαθέσιμα.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ΕΕ είναι χώρος αλληλεγγύης, και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) αποτελεί μέρος του. Η στήριξη αυτή είναι απολύτως αναγκαία προκειμένου να βοηθηθούν οι άνεργοι και τα θύματα της μετεγκατάστασης των επιχειρήσεων στην εποχή της παγκοσμοποίησης. Όλο και περισσότερες επιχειρήσεις μετεγκαθίστανται, εκμεταλλευόμενες το μειωμένο κόστος εργασίας σε διάφορες χώρες, κυρίως στην Κίνα και την Ινδία, συχνά εις βάρος των χωρών που σέβονται τα δικαιώματα των εργαζομένων. Σκοπός του ΕΤΠ είναι να βοηθά τους εργαζόμενους που πέφτουν θύματα της μετεγκατάστασης επιχειρήσεων και έχει θεμελιώδη σημασία για τη διευκόλυνση της μελλοντικής τους πρόσβασης σε νέες θέσεις απασχόλησης. Το ΕΤΠ έχει χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν από άλλες χώρες της ΕΕ, επομένως είναι ορθή η απόφαση της παροχής ενίσχυσης προς τις Κάτω Χώρες, οι οποίες υπέβαλαν αίτημα κινητοποίησης του ΕΤΠ σχετικά με 613 απολύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε δύο επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται στον κλάδο 46 της NACE αναθεώρηση 2 («Χονδρικό εμπόριο, εκτός από το εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών») στην περιφέρεια NUTS II Noord Holland των Κάτω Χωρών

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Οι υπάλληλοι που χάνουν τις δουλειές τους ως αποτέλεσμα της χρηματοοικονομικής και οικονομικής κρίσης θα πρέπει να έχουν την ευκαιρία να επιστρέφουν γρήγορα στον κόσμο της εργασίας. Τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για να υποστηρίξουν αυτούς τους ανθρώπους. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση παρέχει χρηματοδότηση για τον σκοπό αυτόν, για την οποία τα κράτη μέλη μπορούν να υποβάλουν σχετικό αίτημα. Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης, καθώς η κινητοποίηση του ταμείου από τις Κάτω Χώρες είναι πλήρως δικαιολογημένη και επίσης όλα τα κριτήρια έχουν εκπληρωθεί.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Δεδομένου ότι οι Κάτω Χώρες ζήτησαν υποστήριξη για 613 απολύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε δύο επιχειρήσεις οι οποίες λειτουργούν στον κλάδο 46 της NACE αναθ. 2 («Χονδρικό εμπόριο, εκτός από το εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών»), στην περιφέρεια NUTS II Noord Holland των Κάτω Χωρών, ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος επειδή συμφωνώ με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και με τις αντίστοιχες τροπολογίες που κατατέθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Συμφωνώ επίσης με τα εξής:

- το ΕΤΠ θα πρέπει να στηρίζει την επανένταξη των μεμονωμένων εργαζομένων οι οποίοι έχουν απολυθεί στην αγορά εργασίας, και θα ήθελα να επαναλάβω ότι η συνδρομή από το ΕΤΠ δεν πρέπει να αντικαθιστά ενέργειες που αποτελούν ευθύνη των επιχειρήσεων βάσει της νομοθεσίας των κρατών μελών ή των συλλογικών συμβάσεων, ούτε μέτρα αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων ή τομέων·

- η λειτουργία και η προστιθέμενη αξία του ΕΤΠ θα πρέπει να αξιολογηθούν μέσα από το πρίσμα της γενικής αξιολόγησης των προγραμμάτων και των λοιπών ποικίλων μέσων που δημιουργήθηκαν με τη διοργανική συμφωνία της 17ης Μαΐου 2006·

Επικροτώ την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη δημιουργία μιας εναλλακτικής προς τους μη χρησιμοποιηθέντες πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου πηγή πιστώσεων πληρωμών, προκειμένου να ανταποκριθεί στις επανειλημμένες δηλώσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την ανάγκη εντοπισμού των κατάλληλων δημοσιονομικών μηχανισμών για τη μεταφορά κονδυλίων δεδομένου ότι το ΕΤΠ συστάθηκε ως χωριστό ειδικό μέσο με τους δικούς του στόχους και τις δικές του περιόδους χρηματοδότησης.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. − (IT) Συμφωνώ πλήρως με την εισηγήτρια κ. Matera η οποία παρατηρεί με ικανοποίηση ότι η Επιτροπή εντοπίζει πηγές πιστώσεων πληρωμών εναλλακτικές προς τους μη χρησιμοποιηθέντες πόρους του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, σύμφωνα με τα επανειλημμένα αιτήματα που υπέβαλε στο παρελθόν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Συμφωνώ επίσης με την εισηγήτρια όταν λέει ότι οι εναλλακτικές λύσεις που επελέγησαν στις τελευταίες περιπτώσεις (κονδύλια του προϋπολογισμού αφιερωμένα στην υποστήριξη της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας) δεν είναι ικανοποιητικές, δεδομένων των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Επιτροπή κατά την εκτέλεση των προγραμμάτων ανταγωνιστικότητας και καινοτομίας. Σε εποχή οικονομικής κρίσης μάλιστα οι πιστώσεις αυτές θα πρέπει να αυξάνονται. Η εισηγήτρια καλεί συνεπώς την Επιτροπή να συνεχίσει την προσπάθειά της για τον εντοπισμό καταλληλότερων κονδυλίων του προϋπολογισμού για μελλοντικές πληρωμές.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Το αίτημα που υποβλήθηκε από τις Κάτω Χώρες για παροχή ενίσχυσης στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) και αφορά 613 απολύσεις που πραγματοποιήθηκαν σε δύο επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται στον κλάδο 46 της NACE αναθεώρηση 2 («Χονδρικό εμπόριο, εκτός από το εμπόριο μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών») στην περιφέρεια NUTS II Noord Holland των Κάτω Χωρών εκπληρώνει όλα τα κριτήρια επιλεξιμότητας που προβλέπονται από τον νόμο. Πράγματι, βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 546/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Ιουνίου 2009, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1927/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τη σύσταση του ευρωπαϊκού ταμείου προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση, το πεδίο εφαρμογής του ΕΤΠ διευρύνθηκε προσωρινά καθώς αναμενόταν να παρεμβαίνει σε περιπτώσεις σαν αυτήν εδώ εφόσον, ως άμεσο αποτέλεσμα της παγκόσμιας χρηματοοικονομικής και οικονομικής κρίσης, υπάρχουν «τουλάχιστον 500 απολύσεις σε χρονικό διάστημα 9 μηνών, ιδίως σε επιχειρήσεις μικρού ή μεσαίου μεγέθους, σε τμήμα NACE 2 σε μία περιφέρεια ή σε δύο όμορες περιφέρειες σε επίπεδο NUTS II». Ως εκ τούτου, ψήφισα υπέρ του συγκεκριμένου ψηφίσματος και ελπίζω η κινητοποίηση του ΕΤΠ να συμβάλει στην επιτυχή ένταξη των εν λόγω εργαζομένων στην αγορά εργασίας.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. − Με την ψηφοροφία αυτή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: (1) ζητεί από τα αρμόδια θεσμικά όργανα να καταβάλουν τις αναγκαίες προσπάθειες για την επίσπευση της κινητοποίησης του ΕΤΠ· (2) υπενθυμίζει τη δέσμευση των θεσμικών οργάνων για τη διασφάλιση ομαλής και ταχείας διαδικασίας έγκρισης των αποφάσεων σχετικά με την κινητοποίηση του ΕΤΠ, μέσω της παροχής εφάπαξ και χρονικά περιορισμένης ατομικής ενίσχυσης που αποσκοπεί στην υποστήριξη των εργαζομένων που απολύθηκαν ως αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης και της χρηματοπιστωτικής και οικονομικής κρίσης και τονίζει με έμφαση τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το ΕΤΠ στην επανένταξη των εργαζομένων που απολύονται στην αγορά εργασίας· (3) τονίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού ΕΤΠ, πρέπει να εξασφαλίζεται ότι το ΕΤΠ στηρίζει την επανένταξη των μεμονωμένων εργαζομένων οι οποίοι έχουν απολυθεί στην αγορά εργασίας· επαναλαμβάνει ότι η συνδρομή από το ΕΤΠ δεν πρέπει να αντικαθιστά ενέργειες που αποτελούν ευθύνη των επιχειρήσεων βάσει της νομοθεσίας των κρατών μελών ή των συλλογικών συμβάσεων, ούτε μέτρα αναδιάρθρωσης επιχειρήσεων ή τομέων.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. - (RO) Ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση για τους εργαζόμενους του τομέα των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ΤΠΕ), οι οποίοι απολύθηκαν στην περιφέρεια Noord Holland των Κάτω Χωρών.

Ο τομέας ΤΠΕ της Ευρώπης έχει πληγεί τόσο από την παγκόσμια χρηματοοικονομική και οικονομική κρίση όσο και από τις διαρθρωτικές αλλαγές στην αγορά των ΤΠΕ, ιδίως λόγω της μετεγκατάστασης της παραγωγής στην Κίνα και την Ινδία, κάτι που αποτυπώνεται επίσης και στον δείκτη ΤΠΕ 5.

Ο δείκτης ΤΠΕ 5 είναι μια σύνοψη των βασικών αποτελεσμάτων έρευνας που συνδέονται με τον επιχειρηματικό κύκλο, τις δαπάνες και τους προϋπολογισμούς που διατίθεται για τον τομέα των ΤΠΕ. Ο συγκεκριμένος δείκτης για τη Δυτική Ευρώπη σημείωσε πτώση, και από το 160 που βρισκόταν τον Αύγουστο του 2008, υποχώρησε περίπου στο 30 τον Απρίλιο του 2009.

Οι Κάτω Χώρες έχουν προετοιμάσει μια συντονισμένη δέσμη εξατομικευμένων υπηρεσιών για τους 613 εργαζόμενους που απολύθηκαν από τις δύο επιχειρήσεις οι οποίες ανήκαν στην εταιρεία Randstad, παρέχοντας μεταξύ άλλων καθοδήγηση για τη μετάβαση από τη μία στη δουλειά στην άλλη, δημιουργώντας κέντρα κινητικότητας, βρίσκοντας εργασία στους απολυθέντες, παρέχοντας επαγγελματική κατάρτιση και διερευνώντας τις δυνατότητες απασχόλησης. Το συνολικό ύψος του απαιτούμενου προϋπολογισμού ανέρχεται σε 3.934.055 ευρώ και οι Κάτω Χώρες υπέβαλαν αίτηση στις 8 Απριλίου 2010 για να λάβουν οικονομική συνδρομή ύψους 2.557.135 ευρώ από το ΕΤΠ.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. − (DE) Υπερψήφισα το σχέδιο έκθεσης. Για άλλη μια φορά, είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε πολίτες της ΕΕ οι οποίοι απολύθηκαν λόγω των οικονομικών δυσκολιών των επιχειρήσεών τους, ώστε να βρουν νέες θέσεις εργασίας.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. − (DE) Η συγκεκριμένη αίτηση είναι απλά άλλη μία αίτηση από τις πολλές αιτήσεις των Κάτω Χωρών τις οποίες εγκρίναμε πρόσφατα στην Επιτροπή των Προϋπολογισμών. Φυσικά, ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Matera σχετικά με την κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (ΕΤΠ) προκειμένου να υποστηριχθούν οι πολίτες της Noord Holland που απολύθηκαν. Σκοπός του ΕΤΠ είναι να διατεθεί χρηματοδότηση για να βοηθάει μεμονωμένους πολίτες που έχασαν τις θέσεις εργασίας τους ως αποτέλεσμα της παγκοσμιοποίησης. Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την έγκριση του προϋπολογισμού τις τελευταίες εβδομάδες, η κυβέρνηση των Κάτω Χωρών υπερέβη εαυτόν με την αδιαλλαξία της απέναντι στη θεμιτή στάση που τήρησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο είναι πάντα έτοιμο να συμβιβαστεί. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ότι μου φαίνεται πως η στάση αυτή, να υποβάλεις δηλαδή από τη μία πλευρά αίτηση για ενίσχυση δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από την ΕΕ, και από την άλλη πλευρά να αρνείσαι να πραγματοποιήσεις μια θεμιτή συζήτηση για τα θέματα που θέτει το Κοινοβούλιο, παραπέμπει σε μια εθνοκεντρική πολιτική.

Έκθεση: Tadeusz Zwiefka (A7-0360/2010)

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. − (LT) Ψήφισα υπέρ του συγκεκριμένου ψηφίσματος επειδή θεωρώ ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να υπάρξει ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα του δικαίου που είναι εφαρμοστέο στο διαζύγιο και τον δικαστικό χωρισμό. Θεωρώ ότι η νομοθεσία της ΕΕ στον συγκεκριμένο τομέα θα πρέπει να έχει οικουμενικό χαρακτήρα. Με άλλα λόγια, με βάση τους κανόνες περί σύγκρουσης νόμων του κράτους, μπορεί να προσδιοριστεί ότι κάθε δίκαιο είναι εφαρμοστέο - των συμμετεχόντων κρατών μελών, των μη συμμετεχόντων κρατών μελών ή των τρίτων χωρών. Η ίδια η Ένωση έχει θέσει ως στόχο τη διατήρηση και την περαιτέρω ανάπτυξη ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαίου στον οποίο διασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, ως εκ τούτου για να παρέχεται στους συζύγους η ελευθερία επιλογής εφαρμοστέου δικαίου με το οποίο διατηρούν στενούς δεσμούς, ή, ελλείψει επιλογής, για να εξασφαλίζεται η εφαρμογή τέτοιου δικαίου στο διαζύγιο ή δικαστικό χωρισμό των συζύγων, το δίκαιο αυτό θα πρέπει να εφαρμόζεται ακόμη και αν δεν είναι το δίκαιο συμμετέχοντος κράτους μέλους. Η αύξηση της κινητικότητας των πολιτών προϋποθέτει, αφενός, περισσότερη ευελιξία και, αφετέρου, μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου, την οποία μπορεί να ενισχύσει ο νέος κανονισμός της ΕΕ.

  Roberta Angelilli (PPE), γραπτώς. − (IT) Η ανάγκη θέσπισης ενός σαφούς και ολοκληρωμένου νομικού πλαισίου σχετικά με το δίκαιο που πρέπει να εφαρμοστεί στο διαζύγιο και στον δικαστικό χωρισμό προκύπτει από την επιτακτική ανάγκη αντιμετώπισης των προβλημάτων που αναφύονται στην περίπτωση των «διεθνών διαζυγίων». Μέχρι σήμερα, οι διαφορές των εθνικών κανόνων δεν έχουν ενθαρρύνει την κατοχύρωση των ίσων ευκαιριών μεταξύ των συζύγων και ούτε έχουν προστατεύσει τα βέλτιστα συμφέροντα των ενεχόμενων παιδιών. Αντίθετα, έχουν συμβάλει στην ενθάρρυνση του φαινομένου της «εσπευσμένης προσφυγής στο δικαστήριο». Ως ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής για τα παιδιά που διεκδικούνται από γονείς διαφορετικών εθνικοτήτων και με βάση την εμπειρία που αποκόμισα κατά τη διάρκεια του έργου που επιτέλεσα, υποστηρίζω την παρούσα πρόταση κανονισμού για τη δημιουργία ασφάλειας δικαίου για τα ενδιαφερόμενα ζευγάρια και τη διασφάλιση προβλεψιμότητας και ευελιξίας.

Μία από τις καινοτόμους ιδέες που περιλαμβάνει το κείμενο του κανονισμού είναι η δυνατότητα συνάντησης με έναν οικογενειακό διαμεσολαβητή πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τις διαδικασίες έκδοσης διαζυγίου. Αυτό δεν γίνεται μόνο επειδή ο ρόλος του εν λόγω ατόμου είναι πολύτιμος, ενημερώνοντας π.χ. το ζευγάρι για τις διάφορες μορφές διαζυγίου και τους όρους έκδοσης διαζυγίου και επιλύοντας τις όποιες διαφορές μεταξύ τους, αλλά και επειδή προστατεύει τα δικαιώματα των ενεχόμενων παιδιών, βοηθώντας τους να λάβουν ορθές και συναινετικές επιλογές για να προστατεύσουν την ευτυχία του τέκνου τους.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Τη στιγμή που πρέπει να βελτιώσουμε τη συνοχή μεταξύ των ευρωπαϊκών κανόνων σχετικά με τις γαμικές διαφορές, μια συμφωνία των 27 για το ζήτημα αυτό αποδεικνύεται περίπλοκη υπόθεση. Ευτυχώς, ύστερα από τη Συνθήκη του Άμστερνταμ του 1997, τα κράτη μέλη που επιθυμούν να συνεργαστούν για να εμβαθύνουν σε έναν συγκεκριμένο τομέα μπορούν να το κάνουν μέσω της «ενισχυμένης συνεργασίας», ούτως ώστε να συγκροτηθεί ένας πυρήνας από τα πρωτοπόρα κράτη που θα οδηγήσει την Ένωση σε τροχιά προόδου. Τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι σύζυγοι για την αναγνώριση του καθεστώτος τους σε ολόκληρη την Ευρώπη, ιδίως δε κατά τη διάρκεια ενός διαζυγίου ή ενός δικαστικού χωρισμού, υποχρέωσαν ορισμένα κράτη να συνεργαστούν για να βελτιώσουν τον συντονισμό των εθνικών κανονισμών. Είμαι πολύ θετική απέναντι στο ενδεχόμενο υλοποίησης μιας τέτοιας ενισχυμένης συνεργασίας, στην οποία η Γαλλία επιθυμεί να συμμετάσχει. Κατά την άποψή μου, η συγκεκριμένη πρωτοβουλία δρομολογείται για χάρη της προσέγγισης των Ευρωπαίων, σε έναν τομέα που μας αφορά όλους και στον οποίον η ασφάλεια δικαίου έχει ουσιαστική σημασία. Ψήφισα επομένως υπέρ του προτεινόμενου κανονισμού ο οποίος υλοποιεί αυτήν την ενισχυμένη συνεργασία. Στο μέλλον, αυτή η ενισχυμένη συνεργασία πρέπει να χρησιμοποιείται τόσο συχνά όσο είναι απαραίτητη.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE), γραπτώς. – (ES) Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης επειδή σκοπός του κανονισμού είναι να δημιουργήσει ασφάλεια δικαίου για τα ζευγάρια που ανήκουν σε διαφορετικά κράτη μέλη και επιθυμούν να χωρίσουν ή να πάρουν διαζύγιο, διασφαλίζοντάς τους προβλεψιμότητα και ευελιξία.

Από την άποψη αυτή, η πρωτοβουλία που εγκρίθηκε αποτελεί βήμα προόδου αλλά είναι λυπηρό, πρώτον, ότι χάθηκε η ευκαιρία να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής στην αναγνώριση των γάμων, στις ακυρώσεις γάμων, στην επιμέλεια των παιδιών και στην κληρονομιά. Επίσης δεν καλύπτει την ύπαρξη άλλου είδους ενώσεων όπως π.χ. αυτή των ομοφυλοφίλων ζευγαριών, τα οποία αναγνωρίζονται σε ορισμένα κράτη μέλη.

Δεύτερον, είναι επίσης λυπηρό που μόνο 15 από τα 27 κράτη μέλη είναι προετοιμασμένα να ενταχθούν σε αυτήν την ενισχυμένη συνεργασία, η οποία θα αποβεί επιζήμια για τους πολίτες των χωρών που θα μείνουν εκτός.

Ελπίδα μου, επομένως, αλλά και ευχή μου, είναι στο μέλλον το πεδίο εφαρμογής να μπορέσει να επεκταθεί και ο αριθμός των χωρών που θα συμμετάσχουν σε αυτήν την ενισχυμένη συνεργασία να μπορέσει να αυξηθεί: το οφείλουν στους πολίτες που εκπροσωπούν,

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. − (LT) Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη θέσπιση ενισχυμένης συνεργασίας στον τομέα του δικαίου που είναι εφαρμοστέο στο διαζύγιο και τον δικαστικό χωρισμό, επειδή πρέπει να δημιουργηθεί μια σαφής και ρητή νομική βάση, σύμφωνα με την οποία οι κανόνες θα εφαρμόζονται σε σχέση με το εφαρμοστέο δίκαιο. Θα ήθελα να επισημάνω ότι ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η διατήρηση και η περαιτέρω ανάπτυξη ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαίου στον οποίο διασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. Η νομική κατάσταση που επικρατεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε περίπτωση διαζυγίου και δικαστικού χωρισμού σε μεικτούς γάμους είναι προς το παρόν ιδιαίτερα ασαφής όσον αφορά το δίκαιο που πρέπει να εφαρμοστεί. Στο πλαίσιο αυτό συχνά παρατηρείται «εσπευσμένη προσφυγή στο δικαστήριο», όταν ένας από τους συζύγους υποβάλει αίτηση διαζυγίου πριν από τον άλλον, και με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζει ότι η διαδικασία θα υπόκειται σε συγκεκριμένο δίκαιο το οποίο εξυπηρετεί κυρίως καλύτερα τα δικά του συμφέροντα. Θα ήθελα να τονίσω ότι ο προτεινόμενος νέος κανονισμός αναμένεται να δημιουργήσει ασφάλεια δικαίου για τα εν λόγω ζεύγη και να διασφαλίσει προβλεψιμότητα και ευελιξία.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Zwiefka για την έκθεση που εκπόνησε την οποία και υποστηρίζω. Το συγκεκριμένο μέτρο έχει ως στόχο να θεσπίσει ένα σαφές και ευρύ νομικό πλαίσιο που θα καλύπτει τους κανόνες σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο, παρέχοντας στα μέρη ένα ορισμένο βαθμό αυτονομίας. Η διαφορετικότητα των κανόνων αυτών στα κράτη μέλη ενδέχεται μάλιστα να προκαλέσει προβλήματα όσον αφορά τα «διεθνή» διαζύγια.

Πράγματι, πέραν της ανασφάλειας δικαίου σχετικά με τον εντοπισμό των νόμων που μπορούν να εφαρμοστούν σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση, ενδέχεται να υπάρξει και «εσπευσμένη προσφυγή στο δικαστήριο» ώστε να διασφαλιστεί ότι η διαδικασία θα διέπεται από ένα συγκεκριμένο δίκαιο το οποίο εξυπηρετεί περισσότερο έναν από τους δύο συζύγους. Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να περιορίσει αυτούς τους κινδύνους και αυτές τις αδυναμίες καθιερώνοντας τη δυνατότητα επιλογής του εφαρμοστέου δικαίου με αμοιβαία συμφωνία μεταξύ των μερών. Θεωρώ επομένως ότι πρέπει να διασφαλίσουμε στα μέρη πλήρεις και ακριβείς πληροφορίες το συντομότερο δυνατόν οι οποίες θα τους επιτρέψουν να είναι ενήμεροι για τις επιλογές τους.

  Zuzana Brzobohatá (S&D), γραπτώς. – (CS) Βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας, τα κράτη μέλη μπορούν πλέον να δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο ενισχυμένης συνεργασίας στον τομέα της ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, και πιο συγκεκριμένα σε ζητήματα διαζυγίου και δικαστικού χωρισμού. Αυτός ο κανονισμός προβλέπει ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ ορισμένων κρατών μελών (Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Λετονία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σλοβενία και Ισπανία). Βασικός στόχος του είναι να αποκλείονται τυχόν διακρίσεις λόγω φύλου, να διασφαλίζεται η ισότητα ευκαιριών μεταξύ αμφότερων των συζύγων και να δίδεται προτεραιότητα στην ευτυχία του παιδιού / των παιδιών. Οι σύζυγοι συχνά «ανταγωνίζονται» για το ποιος θα υποβάλει πρώτος αίτηση διαζυγίου προκειμένου να διασφαλίσουν ότι οι διαδικασίες έκδοσης διαζυγίου θα διέπονται από ένα δίκαιο που θα εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα του οικείου μέρους. Στόχος του κανονισμού αυτού είναι να βελτιωθεί η ασφάλεια δικαίου για τα εν λόγω ζεύγη, και την ίδια στιγμή, να διασφαλιστεί προβλεψιμότητα και ευελιξία των διαδικασιών. Υποστήριξα τον κανονισμό παρόλο που στην παρούσα φάση αυτό δεν αφορά την Τσεχική Δημοκρατία. Σε γενικές γραμμές, θεωρώ ότι η θέσπιση του εν λόγω κανονισμού θα αποτελέσει καλό παράδειγμα και για τα άλλα κράτη μέλη, περιλαμβανομένης της Τσεχικής Δημοκρατίας. Στο μέλλον, και άλλα κράτη μέλη θα έχουν τη δυνατότητα να υιοθετήσουν τον κανονισμό και να επωφεληθούν από την εμπειρία των πρωτοπόρων κρατών μελών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η παρούσα πρόταση δεν έχει στόχο να εναρμονίσει το ουσιαστικό δίκαιο που είναι εφαρμοστέο στο διαζύγιο και στον δικαστικό χωρισμό, αλλά να καθιερώσει εναρμονισμένους κανόνες προκειμένου για την επίλυση διεθνών συγκρούσεων δικαιοδοσίας. Αυτό σημαίνει ότι εμείς πρέπει να δουλέψουμε στο πλαίσιο του διεθνούς ιδιωτικού δικαίου και όχι εντός του ουσιαστικού πλαισίου του οικογενειακού δικαίου, όπου το κάθε κράτος θα συνεχίσει να έχει τους δικούς του κανόνες.

Γι’ αυτό λοιπόν είναι σημαντικό να θυμόμαστε παραδείγματος χάρη ότι ο προτεινόμενος κανονισμός, μέσω της τροπολογίας του άρθρου 7α, δεν υποχρεώνει ένα κράτος μέλος να αναγνωρίσει ως γάμο, ακόμη και με αποκλειστικό στόχο τη λύση του, μια πράξη που δεν θεωρείται γάμος από το δίκαιο του κράτους αυτού ή που θα ήταν αντίθετη με την αρχή της επικουρικότητας. Ωστόσο, η πρόβλεψη αυτή δεν θα μπορέσει να περιορίσει τα δικαίωματα των ατόμων, των οποίων οι ενώσεις δεν αναγνωρίζονται στο εσωτερικό ενός κράτους, ένα σημείο επί του οποίου πρέπει να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση.

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, η διάταξη για την αύξηση της ασφάλειας δικαίου σε σχέση με την επίλυση των συγκρούσεων διεθνούς δικαιοδοσίας στο πλαίσιο του οικογενειακού δικαίου, και ιδίως σε ό,τι αφορά τη λύση του γάμου και τον δικαστικό χωρισμό, είναι η μόνη που θεωρώ σημαντικό βήμα για την οικοδόμηση ενός περιβάλλοντος ελευθερίας και δικαιοσύνης, στο οποίο η ελεύθερη κυκλοφορία των ατόμων είναι πραγματικότητα.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Με ικανοποιεί ιδιαίτερα η έγκριση της παρούσας έκθεσης, η οποία θα επιτρέπει σε συζύγους που προέρχονται από διαφορετικά κράτη μέλη ή που μένουν σε διαφορετική χώρα από τη χώρα προέλευσής τους να επιλέγουν το εφαρμοστέο δίκαιο στο διαζύγιό τους.

Από το ένα εκατομμύριο διαζυγίων που εκδόθηκαν στην ΕΕ το 2007, το 13% αφορούσε ζευγάρια που αποτελούνταν από συζύγους διαφορετικών εθνικοτήτων. Στις εν λόγω δικαστικές διαδικασίες, ευρωπαίοι πολίτες βρέθηκαν αντιμέτωποι με νομικά προβλήματα που αφορούσαν τον χωρισμό τους.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι η Πορτογαλία συμμετέχει στη διαδικασία της ενισχυμένης συνεργασίας η οποία θα μας επιτρέψει να σημειώσουμε πρόοδο στο ζήτημα αυτό, παρά τα εμπόδια που εγείρει το Συμβούλιο.

Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η έκθεση αυτή δεν πρέπει να υποχρεώνει ένα κράτος μέλος να αναγνωρίσει ως γάμο, ακόμη και με αποκλειστικό στόχο τη λύση του, μία πράξη που δεν θεωρείται γάμος από το δίκαιο του κράτους αυτού ή που θα ήταν αντίθετη με την αρχή της επικουρικότητας.

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), γραπτώς. – (PL) Θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή για το γεγονός ότι προσέγγισε τόσο προσεκτικά ένα τόσο δύσκολο θέμα όπως είναι το ζήτημα της επιλογής του δικαίου που είναι εφαρμοστέο στο διαζύγιο και στον δικαστικό χωρισμό. Η ευαισθησία του συγκεκριμένου ζητήματος μπορεί ακριβώς να φανεί από το γεγονός ότι η «Ρώμη III» αποτελεί το πρώτο παράδειγμα ενισχυμένης συνεργασίας στην ιστορία της ΕΕ η οποία υλοποιείται σύμφωνα με τις διαδικασίες που καθορίζονται στις Συνθήκες. Το εδαφικό πεδίο εφαρμογής του κανονισμού θα περιοριστεί επομένως στα 14 από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ. Η Πολωνία δεν συγκαταλέγεται σε αυτές τις χώρες. Νομίζω ότι με την καθιέρωση μιας αρχής που επιτρέπει στα μέρη να επιλέξουν το δίκαιο που είναι εφαρμοστέο στο διαζύγιο, η «Ρώμη ΙΙΙ» θα συμβάλει στην αύξηση τη» νομικής προβλεψιμότητας και της ασφάλειας δικαίου. Ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη το περιορισμένο πεδίο εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού - θα αφορά μόνο τον νόμο που είναι εφαρμοστέος στο ζήτημα του διεθνούς διαζυγίου - είναι επίσης εξαιρετικά σημαντικό να απαντηθεί το ερώτημα ποιο δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να αποφασίσει σε κάποια μεμονωμένη υπόθεση.

Το πρόβλημα αυτό αποτελεί αντικείμενο ενός άλλου κανονισμού της ΕΕ - του κανονισμού «Βρυξέλλες IIα» Ως εκ τούτου, όπως και ο εισηγητής, θεωρώ εξαιρετικά σημαντική την αναθεώρηση του εν λόγω κανονισμού το συντομότερο δυνατό προκειμένου να συμπεριληφθεί ο κανόνας περί αναγκαστικής δικαιοδοσίας (forum necessitatis). Η συμπερίληψη αυτού του κανόνα θα καθησυχάσει πολλά κράτη μέλη τα οποία φοβούνται μήπως τα δικαστήρια θα είναι υποχρεωμένα να αποφασίζουν για διαζύγια ζευγαριών τα οποία δεν θεωρούνται παντρεμένα βάσει του νομικού τους συστήματος, και αυτό με τη σειρά του θα τα ενθαρρύνει να υιοθετήσουν γενικές ευρωπαϊκές αρχές στον τομέα του διεθνούς διαζυγίου, διευκολύνοντας με τον τρόπο αυτόν τη ζωή πολλών πολιτών της ΕΕ.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Αν δύο άνθρωποι διαφορετικής εθνικότητας ή απλά δύο άνθρωποι που δεν μένουν πλέον στο ίδιο κράτος μέλος σχεδιάζουν να πάρουν διαζύγιο, θα πρέπει να γνωρίζουν ποιο δικαστήριο έχει τη δικαιοδοσία και σε ποια χώρα. Από τούδε και στο εξής, αυτοί οι δύο άνθρωποι που θέλουν να υποβάλουν αίτηση διαζυγίου θα είναι σύντομα σε θέση να επιλέξουν σε ποιο νομικό σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα υπόκειται το διαζύγιό τους. Ένα άλλο πολύ συγκεκριμένο βήμα προόδου στο πλαίσιο της βαθμιαίας δημιουργίας ενός «κοινού ευρωπαϊκού νομικού χώρου», το οποίο είναι άμεσα εφαρμοστέο στην καθημερινή ζωή του καθενός από εμάς. Αν και επικροτώ την έγκριση της παρούσας έκθεσης και τη χρήση, για πρώτη φορά, της περιβόητης διαδικασίας της ενισχυμένης συνεργασίας, με στεναχωρεί ωστόσο που χρειάστηκε να τεθεί σε εφαρμογή η εν λόγω διαδικασία και που δεν κατέστη δυνατό να επιτευχθεί κάποια συμφωνία μεταξύ όλων των κρατών μελών της ΕΕ. Ελπίζω ότι σύντομα σε αυτήν τη συνεργασία θα συμμετάσχουν και άλλα κράτη μέλη.

  Edvard Kožušník (ECR), γραπτώς. – (CS) Η Τσεχική Δημοκρατία εκπροσωπείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Τσεχική Δημοκρατία δεν προσχώρησε στον μηχανισμό ενισχυμένης συνεργασίας στον τομέα της συμβατότητας των εφαρμοστέων κανόνων σε ό,τι αφορά τη σύγκρουση νόμων. Και αυτό επειδή η Τσεχική Δημοκρατία δεν θεωρεί ότι η πρόταση κανονισμού αποτελεί αναγκαίο μέτρο για την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Με τον ίδιο τρόπο, η Τσεχική Δημοκρατία θεωρεί τον συγκεκριμένο κανονισμό αμφιλεγόμενο υπό το πρίσμα της αρχής της επικουρικότητας καθώς δεν προσφέρει καμία προστιθέμενη αξία που θα δικαιολογούσε την παραβίαση από την ίδια των διατάξεων του εθνικού οικογενειακού δικαίου των κρατών μελών. Η Τσεχική Δημοκρατία θεωρεί επίσης ότι η πρόταση είναι αμφιλεγόμενη υπό το πρίσμα της αρχής της αναλογικότητας, καθώς το επιλεγόμενο νομικό περίβλημα του κανονισμού δεν αποτελεί κατάλληλο εργαλείο για να διασφαλιστεί η συμβατότητα των κανόνων που διέπουν τη σύγκρουση νόμων στον τομέα του διεθνούς οικογενειακού δικαίου. Παρ’ όλα αυτά όμως, με την ψήφο μου δεν έχω την πρόθεση να σταματήσω τα κράτη εκείνα που ακολούθησαν τη συγκεκριμένη οδό και επέλεξαν την ενισχυμένη συνεργασία ως μέσο για να διασφαλίσουν τη συμβατότητα των κανόνων που διέπουν τη σύγκρουση νόμων, σε σχέση με τον καθορισμό του εφαρμοστέου δικαίου σε γαμικές διαφορές.

  Jiří Maštálka (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Η πρόταση κανονισμού σχετικά με την ενισχυμένη συνεργασία στον τομέα του εφαρμοστέου δικαίου στο διαζύγιο και στον δικαστικό χωρισμό συμβάλλει στην αντιμετώπιση των σύνθετων και ευαίσθητων προβλημάτων που εμφανίζονται με ολοένα και μεγαλύτερη συχνότητα και συνδέονται με τις διαδικασίες έκδοσης διαζυγίου για τους έγκυρους γάμους, που συνάπτονται από ανθρώπους διαφορετικής εθνικότητας. Αποσαφηνίζει την κατάσταση για το ζευγάρι που επιθυμεί να χωρίσει και επιτρέπει στους συζύγους να επιλέξουν το εφαρμοστέο δίκαιο. Αυξάνει επίσης σημαντικά, από την αρχή της διαδικασίας, το δικαίωμα της ασφάλειας δικαίου. Δεδομένου ότι η εγκριθείσα νομοθεσία υπερβαίνει το κοινοτικό κεκτημένο, η εφαρμογή του μηχανισμού ενισχυμένης συνεργασίας είναι ένα βήμα που επιτρέπει στα συμμετέχοντα κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν κάποια από τα νομοθετικά προβλήματα διεθνούς συνεργασίας που συνδέονται με τη λύση των γάμων αυτού του είδους.

Δίνει σε άλλα κράτη μέλη, τα οποία δεν συμμετέχουν σε αυτό το στάδιο, την ευκαιρία να αξιολογήσουν τις θετικές και τις αρνητικές επιπτώσεις της συγκεκριμένης πρότασης κανονισμού σε βάθος χρόνου και να εξετάσουν το ενδεχόμενο προσχώρησής τους. Στην Τσεχική Δημοκρατία, για πολλά χρόνια και σε αρκετές δεόντως δικαιολογημένες περιπτώσεις, η νομοθεσία που εφαρμοζόταν στις αντίστοιχες διαδικασίες έκδοσης διαζυγίου ήταν αυτή της αλλοδαπής πολιτείας.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο νέος κανονισμός θα δώσει τη δυνατότητα στα διεθνή ζευγάρια (ζευγάρια διαφορετικών εθνικοτήτων, ζευγάρια που ζουν σε διαφορετικές χώρες ή ζευγάρια που ζουν μαζί σε διαφορετική χώρα από τη χώρα προέλευσής τους), να επιλέγουν το εθνικό δίκαιο που θα εφαρμοστεί στο διαζύγιό τους, υπό τον όρο ότι ένας από τους συζύγους συνδέεται με κάποιον τρόπο με την εν λόγω χώρα, όπως π.χ. τόπος συνήθους διαμονής ή εθνικότητα. Οι νέοι κανόνες αποσαφηνίζουν επίσης το δίκαιο που είναι εφαρμοστέο σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία μεταξύ των συζύγων. Ο νέος κανονισμός θα επιτρέπει παραδείγματος χάρη, σε ένα ισπανο-πορτογαλικό ζευγάρι που ζει στο Βέλγιο να επιλέξει ποιο δίκαιο θα εφαρμοστεί στο διαζύγιό τους, το πορτογαλικό, το ισπανικό ή το βελγικό.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. − (ΕΝ) Το διαζύγιο είναι σοβαρό ζήτημα. Πολύ συχνά συνδέεται με σπασμένα πιάτα και χωρισμό των περιουσιών. Ειλικρινά θαυμάζω τον ιδεαλισμό του εισηγητή, κ. Tadeusz Zwiefka. Τι θα συμβεί αν ένας γερμανός σύζυγος θέλει να χωρίσει στη Γερμανία, αλλά η σύζυγός του θέλει να χωρίσει στη Σικελία επειδή η μητέρα της είναι Σικελή; Πώς χωρίζεις μια ηλεκτρική σκούπα και ένα πλυντήριο αν δεν υπάρξει συμφωνία; Η ιδέα είναι καλή αλλά δεν έχει τελειοποιηθεί. Το 90% των διαζυγίων είναι τραγικά και σκανδαλώδη. Τάσσομαι «υπέρ» αλλά ας κοιτάζουμε και τις λεπτομέρειες όταν εξετάζουμε τέτοιους είδους κείμενα. Χρειαζόμαστε έναν νόμο, όχι κανόνες.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Ο χωρισμός και το διαζύγιο είναι πάντα δύσκολα ζητήματα και συνεπάγονται μια ολόκληρη σειρά νομικών συνεπειών. Όλα γίνονται ιδιαίτερα προβληματικά όταν οι σύζυγοι είναι από διαφορετικές χώρες. Αναζητούσαμε εδώ και καιρό μια λύση στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά το μόνο στο οποίο καταφέραμε να συμφωνήσουμε είναι στη διαδικασία ενισχυμένης συνεργασίας, που διευκολύνει ελάχιστα την κατάσταση για τους ενδιαφερόμενους, με άλλα λόγια, τα ζευγάρια που είναι από διαφορετικές χώρες της ΕΕ και χωρίζουν. Το πεδίο εφαρμογής της συγκεκριμένης διαδικασίας δεν έχει διευκρινιστεί και, ως εκ τούτου δεν είναι πλήρως σαφές.

Φυσικά, συνεργασία δεν σημαίνει ότι οι αποφάσεις, όπως αυτές στην περίπτωση των διαζυγίων, πρέπει να αναγνωρίζονται σε κάποιο κράτος μέλος στο οποίο δεν υπάρχει αντίστοιχη νομική διάταξη. Ομοίως, η διαδικασία δεν πρέπει να αποτελέσει μια ευκαιρία εξαναγκασμού των κρατών μελών για την αναγνώριση των σχέσεων συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων από την πίσω πόρτα. Πρέπει επίσης να δοθεί λίγη προσοχή στα δικαιώματα των γονέων στην περίπτωση των διασυνοριακών χωρισμών. Για τον λόγο αυτόν, απείχα από την ψηφοφορία.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. − (IT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης επειδή θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα σαφές και ολοκληρωμένο νομικό πλαίσιο σχετικά με το δίκαιο που θα πρέπει να εφαρμόζεται στο διαζύγιο και στον δικαστικό χωρισμό. Για πρώτη φορά, με την προσθήκη του άρθρου 3α, εισάγεται η δυνατότητα για τους συζύγους να προσδιορίζουν με κοινή συμφωνία το εφαρμοστέο δίκαιο στη διαδικασία έκδοσης διαζυγίου. Επίσης πιστεύω πως πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η επιλογή των μερών θα είναι ενσυνείδητη, δηλαδή ότι και οι δύο σύζυγοι θα έχουν ενημερωθεί δεόντως για τις πρακτικές συνέπειες της επιλογής τους. Για τον σκοπό αυτόν, είναι απαραίτητο να διασφαλίσουμε ότι η πληροφόρηση θα είναι ακριβής και πλήρης. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να προστατεύσουμε τη σχέση του ζευγαριού ώστε η πράξη του χωρισμού να μπορεί να συμβεί με σαφή, διαφανή και συναινετικό τρόπο μεταξύ αμφότερων των μερών, τα οποία με τον τρόπο αυτόν μπορούν να αποφασίζουν επί ίσοις όροις.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Πορτογαλία συμμετέχει μαζί με άλλες 13 χώρες της ΕΕ (Ισπανία, Ιταλία, Ουγγαρία, Λουξεμβούργο, Αυστρία, Ρουμανία, Σλοβενία, Βουλγαρία, Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Λετονία και Μάλτα) στην πρώτη δοκιμαστική ενισχυμένη συνεργασία στην ιστορία της ΕΕ. Η συγκεκριμένη ενισχυμένη συνεργασία υλοποιείται στον τομέα του δικαίου που είναι εφαρμοστέο στο διαζύγιο και στον δικαστικό χωρισμό των ατόμων και της περιουσίας.

Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης που έχει σχέση με τον κανονισμό, ο οποίος καθορίζει σαφείς κανόνες σχετικά με τη διαδικασία των διεθνών ζευγαριών (όπου οι σύζυγοι έχουν διαφορετική εθνικότητα) που επιθυμούν διαζύγιο ή δικαστικό χωρισμό ατόμων ή περιουσίας στις χώρες προέλευσής τους ή διαμονής τους. Πρόκειται για ένα πλήρως συναινετικό ζήτημα που θα κάνει τις ζωές πολλών Ευρωπαίων ευκολότερη. Είναι επίσης μια συμβολική στιγμή, καθώς είναι η πρώτη φορά που εφαρμόζεται η ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.

Στόχος αυτών των διατάξεων είναι να ενισχύσουν την ασφάλεια δικαίου και την προβλεψιμότητα σε ό,τι αφορά το διαζύγιο και τον δικαστικό χωρισμό ατόμων και περιουσιών. Η συμφωνία προβλέπει μόνο την εναρμόνιση των καταστάσεων σύγκρουσης και όχι την εναρμόνιση βασικών εθνικών κανόνων.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. − (IT) Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η διατήρηση και η περαιτέρω ανάπτυξη ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαίου στον οποίο διασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. Η νομική κατάσταση που επικρατεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε περίπτωση διαζυγίου και δικαστικού χωρισμού σε μεικτούς γάμους είναι προς το παρόν ιδιαίτερα ασαφής όσον αφορά το δίκαιο που πρέπει να εφαρμοστεί. Στο πλαίσιο αυτό συχνά παρατηρείται «εσπευσμένη προσφυγή στο δικαστήριο», όταν ένας από τους συζύγους υποβάλει αίτηση διαζυγίου πριν από τον άλλον, και με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζει ότι η διαδικασία θα υπόκειται σε συγκεκριμένο δίκαιο το οποίο εξυπηρετεί κυρίως καλύτερα τα δικά του συμφέροντα. Στόχος της πρότασης κανονισμού είναι να υπάρχει ασφάλεια δικαίου για τα εν λόγω ζεύγη και να διασφαλιστεί προβλεψιμότητα και ευελιξία. Επομένως δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τον εισηγητή κ. Zwiefka ο οποίος υποστηρίζει την ουσία των κανόνων για τον καθορισμό του δικαίου που πρέπει να εφαρμόζεται στο διαζύγιο και στον δικαστικό χωρισμό.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Γερμανία, η Ελλάδα (απέσυραν το αίτημά τους στις 3 Μαρτίου 2010), η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Λετονία, το Λουξεμβούργο, η Ουγγαρία, η Μάλτα, η Αυστρία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία και η Σλοβενία υπέβαλαν αίτημα στην Επιτροπή με το οποίο εκδήλωναν την πρόθεσή τους να προχωρήσουν σε ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ τους στον τομέα του εφαρμοστέου δικαίου στα ζητήματα γάμου και καλούσαν την Επιτροπή να υποβάλει σχετική πρόταση στο Συμβούλιο. Η ολοένα και αυξανόμενη κινητικότητα των πολιτών απαιτεί, αφενός, περισσότερη ευελιξία, και αφετέρου μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου. Για την επίτευξη του στόχου αυτού, ο παρών κανονισμός πρέπει να αυξήσει την αυτονομία των μερών στους τομείς του διαζυγίου και του δικαστικού χωρισμού δίνοντας στους συζύγους τη δυνατότητα να επιλέξουν το δίκαιο που θα εφαρμοστεί στο διαζύγιο ή στον δικαστικό χωρισμό τους.

Ο κανονισμός θα ισχύει μόνο για τη λύση του γάμου ή την παύση των γαμικών υποχρεώσεων (δικαστικός χωρισμός) και δεν θα ισχύει για ζητήματα που αφορούν την ικανότητα δικαίου των φυσικών προσώπων, την ύπαρξη, εγκυρότητα ή αναγνώριση του γάμου, την ακύρωση του γάμου, το όνομα των συζύγων, τις περιουσιακές συνέπειες του γάμου, τη γονική μέριμνα, τις υποχρεώσεις διατροφής, τα καταπιστεύματα και τη κληρονομική διαδοχή, ακόμα και αν αυτά ανακύπτουν ως προδικαστικό ερώτημα στο πλαίσιο των διαδικασιών διαζυγίου ή δικαστικού χωρισμού.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η διατήρηση και η περαιτέρω ανάπτυξη ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαίου στον οποίο διασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. Ως εκ τούτου επικροτώ την παρουσα πρόταση, η οποία εισάγει μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου σε σχέση με τον εντοπισμό του δικαίου που πρέπει να εφαρμόζεται στα εθνικά διαζύγια και στους χωρισμούς, και θα ήθελα να δω και τα άλλα κράτη μέλη να συστρατευτούν για να επιτευχθεί συμβατότητα των εθνικών κανόνων που διέπουν τις νομικές συγκρούσεις στον εν λόγω τομέα.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. − (EN) Το κείμενο αυτό συντάχθηκε με σκοπό να επιλύσει προβλήματα όπως αυτό που ακολουθεί. Ο Α και ο Β είναι υπήκοοι διαφορετικών κρατών μελών που συνήψαν γάμο ομοφύλων, σε ένα από κράτη μέλη που έχουν θεσπίσει νομοθεσία η οποία επιτρέπει τέτοιους γάμους. Επί τρία χρόνια τόπος συνήθους διαμονής τους είναι ένα κράτος μέλος το οποίο, αν και δεν επιτρέπει τους γάμους του ίδιου φύλου συμμετείχε στην έγκριση του κανονισμού για το εφαρμοστέο δικαίο στο πλαίσιο της διαδικασίας της ενισχυμένης συνεργασίας. Ο Α και ο Β επιθυμούν να προβούν στη λύση του γάμου τους.

Βάσει των κανόνων του κανονισμού αριθ. 2201/2003 σχετικά με τη δικαιοδοσία, τα μοναδικά δικαστήρια που έχουν δικαιοδοσία στις συγκεκριμένες περιπτώσεις είναι τα δικαστήρια των κρατών μελών στα οποία αυτοί έχουν τη συνήθη διαμονή τους. Πρόκειται για μια καταφανή αδικία σε βάρος του ενδιαφερόμενου ζευγαριού, το οποίο θα υποβληθεί σε μεγάλη αναστάτωση και θα χάσει χρόνο προκειμένου να υποβάλει τις διαδικασίες διαζυγίου στη δικαιοδοσία άλλου δικαστηρίου.

  Alf Svensson (PPE), γραπτώς. − (SV) Όταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε σήμερα σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για τη θέσπιση ενισχυμένης συνεργασίας στον τομέα του δικαίου που είναι εφαρμοστέο στο διαζύγιο και τον δικαστικό χωρισμό αποφάσισα να απόσχω από την ψηφοφορία. Κατά την άποψή μου, το οικογενειακό δίκαιο, όπως π.χ. η ρύθμιση των διαζυγίων είναι ένας τομέας όπου θα πρέπει να τηρείται η αρχή της επικουρικότητας και όπου το κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να λαμβάνει τις δικές του αποφάσεις. Η συνεργασία που εξετάζει η έκθεση είναι προαιρετική για τα κράτη μέλη της ΕΕ και, όπως έχει η κατάσταση σήμερα, ο αριθμός των χωρών που συμμετέχουν σε αυτή είναι 14. Η Σουηδία δεν είναι μία εξ αυτών. Δεν θεωρώ, κατά την άποψή μου, ενδεδειγμένο ως σουηδός βουλευτής του ΕΚ να λάβω θέση επί ενός νομοθετήματος το οποίο αφορά αποκλειστικά και μόνο μια μορφή συνεργασίας στην οποία η Σουηδία δεν συμμετέχει.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. − (DE) Με 16 εκατομμύρια γάμους μεταξύ συζύγων διαφορετικής εθνικότητας στο εσωτερικό της ΕΕ, εκ των οποίων κάθε χρόνο υπολογίζεται ότι οι 140.000 καταλήγουν σε διαζύγιο, οι διαπραγματεύσεις και μια συμφωνία επί του ζητήματος αυτού έχουν καίρια σημασία προκειμένου να διασφαλιστεί η αναγκαία για τους πολίτες ασφάλεια δικαίου. Μετά από τα αλλεπάλληλα βέτο που προέβαλαν στο παρελθόν τα επιμέρους κράτη μέλη σε διάφορες πρωτοβουλίες του τομέα αυτού, η διαδικασία της ενισχυμένης συνεργασίας δίνει τώρα σε 14 χώρες τη δυνατότητα να εφαρμόσουν τα αναγκαία κριτήρια.

Έκθεση: Jean-Paul Gauzès (A7-0340/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης επειδή η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, στην οποία συνέβαλαν εν μέρει οι οργανισμοί αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, έδειξε την ανάγκη δημιουργίας ενός μηχανισμού πλαισίωσης και εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Συμφωνώ με τη συγκεκριμένη έκθεση η οποία ενθαρρύνει τη δημιουργία σε ευρωπαϊκό επίπεδο ενός συστήματος εγγραφής και εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας που εκδίδουν αξιολογήσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προβλέπει επίσης τις προϋποθέσεις χρήσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης των αξιολογήσεων που εκδίδονται από οργανισμούς εγκατεστημένους σε τρίτες χώρες. Η συμφωνία στην οποία καταλήξαμε σχετικά με μια ευρωπαϊκή εποπτική δομή, η οποία θα τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2011, καθιστά πλέον δυνατή την πραγματική εφαρμογή της εποπτείας των συγκεκριμένων οργανισμών. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι, από τη σύστασή της, η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑ), είναι σε θέση να ασκήσει τις αρμοδιότητές της προκειμένου να διασφαλίσει την αυστηρή εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης που λειτουργούν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και εκείνων που λειτουργούν σε τρίτες χώρες και των οποίων οι αξιολογήσεις θα επιτρέπονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε πλήρη συνεργασία με τις αρχικές τους αρχές. Επικροτώ επίσης το γεγονός ότι και οι ΗΠΑ αποφάσισαν να καταρτίσουν πιο αυστηρούς κανόνες εποπτείας στον συγκεκριμένο τομέα, δεδομένου ότι η Επιτροπή εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να εργαστεί προς την κατεύθυνση της περαιτέρω διεθνούς εναρμόνισης.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. − (LT) Ψήφισα υπέρ του συγκεκριμένου ψηφίσματος επειδή θεωρώ ότι υπάρχει η ανάγκη δημιουργίας ενός μηχανισμού πλαισίωσης και εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, στην οποία συνέβαλαν εν μέρει οι οργανισμοί αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, άσκησε επίδραση σε αυτήν την πρωτοβουλία. Συμφωνώ με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να οργανώσουμε την έγκριση και εποπτεία από την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑ) των οργανισμών αξιολόγησης. Είναι όμως απαραίτητο, να μπορέσει η ΕΑΚΑ, αμέσως μόλις δημιουργηθεί, να ασκήσει τις αρμοδιότητές της, για μια αυστηρή εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης που λειτουργούν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και εκείνων που λειτουργούν σε τρίτες χώρες και των οποίων οι αξιολογήσεις θα επιτρέπονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Καταρχήν, οι οργανισμοί αξιολόγησης εκδίδουν ανεξάρτητες γνώμες σχετικά με τη φερεγγυότητας μιας οντότητας, ενός χρέους, μιας χρηματοοικονομικής υποχρέωσης ή ενός χρηματοπιστωτικού μέσου. Ωστόσο, οι γνώμες των συγκεκριμένων οργανισμών μπορεί μερικές φορές να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην οικονομία της χώρας, τη δημοσιονομική ομαλότητα της οποίας αξιολογούν. Το 2009 η Ένωση ενέκρινε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 ο οποίος αποβλέπει στη ρύθμιση των δραστηριοτήτων των οργανισμών προκειμένου να προστατεύονται οι επενδυτές και οι ευρωπαϊκές χρηματοπιστωτικές αγορές από τον κίνδυνο κακόβουλων πρακτικών. Καθορίζει τις προϋποθέσεις έκδοσης των αξιολογήσεων καθώς και τους κανόνες που διέπουν την εγγραφή και την εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης. Εντωμεταξύ, μια έκθεση που εκδόθηκε από ομάδα εμπειρογνωμόνων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το πλαίσιο εποπτείας πρέπει να βελτιωθεί προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος χρηματοπιστωτικών κρίσεων στο μέλλον και οι σφοδρές συνέπειές τους. Ο κανονισμός για την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑ) θέσπισε την Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή. Για να διασφαλίσουμε ότι η εν λόγω αρχή θα λειτουργεί ομαλά και θα ενσωματωθεί με τον κατάλληλο τρόπο στο γενικό πλαίσιο του δημοσιονομικού κανονισμού, έπρεπε να τροποποιηθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1060/2009. Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης επειδή βελτιώνει τον έλεγχο επί των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας.

  Jean-Pierre Audy (PPE), γραπτώς. – (FR) Βασιζόμενος στην έκθεση του εξαίρετου συναδέλφου και φίλου μου Jean-Paul Gauzès από την Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), ψήφισα υπέρ της πρότασης κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 για τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και αναθέτει στη νεοσυσταθείσα Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑ) εποπτικές εξουσίες επί των συγκεκριμένων οντοτήτων. Υποστηρίζω τις βελτιώσεις του εισηγητή, ιδίως δε τη μεταβίβαση νέων αρμοδιοτήτων στην ΕΑΚΑ, που η Επιτροπή είχε σκοπό να κρατήσει για τον εαυτό της, σε ό,τι αφορά κυρίως τις ποινές. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό που η ΕΑΚΑ μπορεί να αναθέσει μέρος των αρμοδιοτήτων της στις εθνικές αρχές. Εκφράζω τη λύπη μου για το γεγονός ότι δεν γίνεται καμία αναφορά (αν και η συγκεκριμένη κανονιστική τροπολογία δεν αποτελεί πιθανόν το σωστό μέσο) σχετικά με το ζήτημα της αξιολόγησης των κρατών και την ειδική εποπτεία που πρέπει να διενεργείται κατά την αξιολόγηση των κρατών. Προτείνω τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δημόσιου οργανισμού αξιολόγησης κρατών, ο οποίος θα διασφαλίζει τις τεχνικές λεπτομέρειες και την ανεξαρτησία.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. − (LT) Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση έδειξε την ανάγκη δημιουργίας ενός μηχανισμού πλαισίωσης και εποπτείας των οργανισμών πιστοληπτικής αξιολόγησης. Υπάρχει η ανάγκη πανευρωπαϊκής κοινής εποπτείας των οργανισμών πιστοληπτικής αξιολόγησης και ενοποιημένης εποπτείας τους. Υπερψήφισα αυτό το σημαντικό έγγραφο. Το 2009 εγκρίθηκε ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 σχετικά με τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Χάρη σε αυτόν, δημιουργήθηκε ένα ευρωπαϊκό σύστημα εγγραφής και εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης που εκδίδουν αξιολογήσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο κανονισμός αυτός καθορίζει επίσης τις προϋποθέσεις χρησιμοποίησης στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των αξιολογήσεων που εκδίδονται από οργανισμούς τρίτων χωρών. Πρέπει να υπάρξει αξιόπιστο σύστημα εποπτείας και ελέγχου και ως εκ τούτου υποστηρίζω τις προτεινόμενες τροπολογίες που θα ενισχύσουν την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών. Ο οργανισμός αυτός πρέπει να εισαχθεί στον τομέα της εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης που λειτουργούν στην ΕΕ και να ασκήσει την πραγματική εντολή του.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. − (LT) Ψήφισα υπέρ της παρούσας έκθεσης επειδή η οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση που έπληξε ολόκληρο τον κόσμο έδειξε την ανάγκη δημιουργίας ενός μηχανισμού πλαισίωσης και εποπτείας των οργανισμών πιστοληπτικής αξιολόγησης. Για τον λόγο αυτόν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε μια πρόταση για να οργανωθεί η έγκριση και εποπτεία από την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑ) των οργανισμών αξιολόγησης. Έχει σημασία το ότι στην ΕΑΚΑ θα ανατεθούν ίδιες εξουσίες σε θέματα εποπτείας, αλλά και εξουσίες διεξαγωγής ερευνών και ότι θα μπορεί να επιβάλλει κυρώσεις για μη εφαρμογή του υπό εξέταση κανονισμού. Συμφωνώ με τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι υπάρχει η ανάγκη ενοποιημένης εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας και κοινού ελέγχου των προϊόντων τους σε κλίμακα Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης, το Κοινοβούλιο συνιστά να εστιάσουμε την ανάλυσή μας στην είσοδο της ΕΑΚΑ στον τομέα της εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης και στον καθορισμό των νέων καθηκόντων της και των νέων εξουσιών της. Είναι απαραίτητο, να μπορέσει η ΕΑΚΑ, αμέσως μόλις δημιουργηθεί, να ασκήσει τις αρμοδιότητές της, για μια αυστηρή εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης που λειτουργούν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και εκείνων που λειτουργούν σε τρίτες χώρες και των οποίων οι αξιολογήσεις θα επιτρέπονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Στην έκθεση σχετικά με τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας ψήφισα αποχή. Οι εν λόγω οίκοι αξιολόγησης εξυπηρετούν απροκάλυπτα τα συμφέροντα των διεθνών κερδοσκόπων. Διαδραμάτισαν, από την αρχή της κρίσης, και συνεχίζουν να διαδραματίζουν έναν πολύ αρνητικό ρόλο. Με τις στοχευόμενες και αυθαίρετες υποβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας χωρών, μέσα και έξω από την ΕΕ, τις οδηγούν σε έναν φαύλο κύκλο απαξίωσης - κερδοσκοπικού δανεισμού. Η αύξηση των spreads, συνεπάγεται διόγκωση του δημοσιονομικού προβλήματος των χωρών και πλουτισμό σε βάρος τους από τις αγορές. Συγκεκριμένα για την ευρωζώνη, ο ρόλος και οι πρακτικές των οίκων αξιολόγησης συμβάλλουν επίσης αρνητικά στην σταθερότητα του ευρώ. Η ΕΕ φέρει μέγιστη πολιτική ευθύνη, καθώς τους έχει παραχωρήσει το δικαίωμα να αξιολογούν όχι μόνο επιχειρήσεις αλλά και τις οικονομίες των κρατών μελών. Πιστεύω ότι χρειάζεται να ληφθούν αμέσως αποτελεσματικά μέτρα για τον τερματισμό του κερδοσκοπικού χαρακτήρα των οίκων αξιολόγησης και κατά συνέπεια να γίνει ριζική τροποποίηση του κανονισμού 1060/2009. Η έκθεση περιλαμβάνει κάποιες θετικές αλλά δυστυχώς αδύναμες προτάσεις και κάνει μόνο άτολμα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ανάγκη να κινηθούμε προς αυτήν την αλλαγή προκύπτει από την ανάγκη της προσαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 στη νέα ευρωπαϊκή εποπτική δομή, και από την εισαγωγή ενός νέου μηχανισμού για τη συγκέντρωση των δραστηριοτήτων των οργανισμών αξιολόγησης.

Για τον σκοπό αυτόν, στην Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή (Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών – ΕΑΚΑ) θα ανατεθούν ίδιες εξουσίες σε θέματα εποπτείας, αλλά και εξουσίες διεξαγωγής ερευνών προκειμένου για να επιβάλλουν κυρώσεις, μεταξύ άλλων. Πρέπει τώρα να διασφαλίσουμε ότι η ΕΑΚΑ θα είναι σε θέση να ασκήσει τις αρμοδιότητές της και να διασφαλίσει την αυστηρή εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης που λειτουργούν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και εκείνων που λειτουργούν σε τρίτες χώρες και των οποίων οι αξιολογήσεις θα επιτρέπονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Η έκθεση αυτή αποτελεί μια τεχνικής φύσεως τροπολογία στην υφιστάμενη οδηγία, και θα αναθέσει αρμοδιότητες στη νέα εποπτική αρχή, την ΕΑΚΑ, από τον Ιανουάριο του 2011 και μετά. Πρέπει να θυμόμαστε ότι την άνοιξη του 2011 αναμένεται ότι θα υπάρξει μια εκτενέστερη βελτίωση των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η δραστηριότητα των οργανισμών πιστοληπτικής αξιολόγησης θεωρητικά εποπτεύεται και ρυθμίζεται ήδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Έχει όμως η εποπτεία αυτή αμφισβητήσει την κυριαρχία των τριών αμερικανικών οργανισμών που κινούν τα νήματα των ευρωπαϊκών αγορών, των κρατικών ομολόγων και επομένως και των επιτοκίων με τα οποία μπορούν να δανείζονται τα ευρωπαϊκά κράτη; Φοβάμαι πως όχι. Αυτό δεν σταμάτησε τον «Standard & Poor» να απειλήσει πρόσφατα το Βέλγιο για άλλη μια φορά ότι θα υποβαθμίσει την πιστοληπτική του ικανότητα ούτε και τον «Moody’s» να απειλήσει την Ισπανία ούτε και τον «Fitch» την Ιρλανδία.

Από αυτούς τους τρεις οργανισμούς, κανένας δεν έχει τιμωρηθεί ούτε από τους πελάτες τους ούτε από την αμαύρωση της φήμης τους για το γεγονός ότι δεν επιτέλεσαν σωστά το έργο τους κατά τη διάρκεια της κρίσης της «Enron» ή των ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου (subprime). Τώρα πλέον διεκδικούν και πολιτικό ρόλο: η απειλή κατά του Βελγίου έχει στόχο να πιέσει για να συγκροτηθεί κυβέρνηση, ενώ η έλλειψη απειλής σε βάρος της Γαλλίας, να προληφθεί με τεχνητό τρόπο η διάλυση της ζώνης του ευρώ. Η αλήθεια είναι ότι αυτοί έχουν εξουσία μόνο και μόνο επειδή οι αγορές δεν υπόκεινται σε ρύθμιση, και τα κείμενα σας, τα οποία ωστόσο υπερψήφισα, δεν θα βελτιώσουν και πολύ την κατάσταση.

  Τάκης Χατζηγεωργίου (GUE/NGL), γραπτώς. – Ο κανονισμός καλύπτει όχι μόνο την εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, την οποία αναλαμβάνει η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών, αλλά και την εποπτεία της χρήσης των αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας από επιμέρους οντότητες που εποπτεύονται σε εθνικό επίπεδο. Οι εθνικές εποπτικές αρχές θα παραμείνουν υπεύθυνες για την εποπτεία της χρήσης των αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας από εκείνες τις επιμέρους οντότητες. Παρά ταύτα, οι εθνικές αρχές δεν θα έχουν την εξουσία να λαμβάνουν εποπτικά μέτρα έναντι οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, σε περίπτωση παράβασης του κανονισμού. Αυτό ακριβώς είναι το σημείο για το οποίο η πρόταση ελέγχεται αναφορικά με το σεβασμό της αρχής της αναλογικότητας. Η πρόταση δημιουργεί ένα σύστημα ελέγχου που στο πλαίσιο του ισχύοντος νεοφιλελεύθερου περιβάλλοντος, δεν προβλέπεται να του επιτραπεί να έχει μία πραγματικά ουσιαστική εφαρμογή εκτός από την ψυχολογικά καινοφανή του δράση, που κυρίως απευθύνεται στο ευρύτερο κοινό.

Δεν έρχεται ωστόσο να αναπληρώσει ένα προηγούμενο σύστημα αλλά να εγκαταστήσει ένα νέο σύστημα ελέγχου που δεν υπήρχε προηγουμένως, έστω και με αυτό τον τρόπο, γεγονός που επέτρεπε στους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας να επιδεικνύουν ανεξέλεγκτη συμπεριφορά. Με αυτή την έννοια η ύπαρξη του συστήματος είναι ίσως καλύτερη από την απουσία του.

  Jiří Havel (S&D), γραπτώς. – (CS) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με την κεντρική εποπτεία των οργανισμών πιστοληπτικής αξιολόγησης. Συμφωνώ απολύτως με το περιεχόμενο της έκθεσης του κ. Gauzès σχετικά με την πρόταση κανονισμού που καθορίζει ένα μοντέλο για την κεντρική εποπτεία των οργανισμών πιστοληπτικής αξιολόγησης από την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑ), λαμβάνοντας κυρίως υπόψη τη σημαντική κινητικότητα των υπηρεσιών που παρέχονται από τους οργανισμούς πιστοληπτικής αξιολόγησης και τον στιγμιαίο αντίκτυπό τους στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Η κεντρική εποπτεία μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη διαφάνεια στον κόσμο των οργανισμών της πιστοληπτικής αξιολόγησης και μπορεί να προωθήσει τον ανταγωνισμό μεταξύ των διαφόρων οργανισμών. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίον ψήφισα υπέρ της έκθεσης. Με προβληματίζει ωστόσο το γεγονός ότι η προτεινόμενη περίοδος, εντός της οποίας θα πρέπει να γίνουν όλες οι αλλαγές σχετικά με τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων και καθηκόντων από τους οικείους εποπτικούς οργανισμούς των κρατών μελών στην ΑΕΚΑ, είναι πολύ σύντομη, και έτσι θεωρώ ότι αυτή θα πρέπει να παραταθεί.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα την παρούσα έκθεση επειδή η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, στην οποία συνέβαλαν εν μέρει οι οργανισμοί αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, έδειξε την ανάγκη δημιουργίας ενός μηχανισμού πλαισίωσης και εποπτείας των οργανισμών αυτών. Σε αυτό αποσκοπούσε η έγκριση ήδη από το 2009 του κανονισμού περί των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Χάρη σε αυτόν, δημιουργήθηκε ένα ευρωπαϊκό σύστημα εγγραφής και εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης που εκδίδουν αξιολογήσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο κανονισμός αυτός καθορίζει επίσης τις προϋποθέσεις χρησιμοποίησης στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των αξιολογήσεων που εκδίδονται από οργανισμούς τρίτων χωρών. Η επιτευχθείσα εν τω μεταξύ συμφωνία ως προς την ευρωπαϊκή εποπτική δομή που θα τεθεί σε ισχύ από 1ης Ιανουαρίου 2011 προβλέπει ότι η ΕΑΚΑ θα ασκεί ίδιες εξουσίες εποπτείας σε ό,τι αφορά ειδικά τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Κρίνεται επομένως αναγκαίο να τροποποιηθεί ο κανονισμός σχετικά με τους οργανισμούς πιστοληπτικής αξιολόγησης προκειμένου να οργανωθεί η έγκριση και εποπτεία από την Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών (ΕΑΚΑ) και Αγορών των οργανισμών αξιολόγησης. Στην ΕΑΚΑ θα ανατεθούν ίδιες εξουσίες σε θέματα εποπτείας, αλλά και εξουσίες διεξαγωγής ερευνών και θα μπορεί να επιβάλλει κυρώσεις για μη εφαρμογή του υπό εξέταση κανονισμού. Θα επιβάλλονται πρόστιμα από τα κράτη μέλη.

  Bogusław Liberadzki (S&D), γραπτώς. – (PL) Ένας μηχανισμός για την παρακολούθηση και την εποπτεία των οργανισμών πιστοληπτικής αξιολόγησης είναι απαραίτητος. Πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι οι οργανισμοί πιστοληπτικής αξιολόγησης συνέβαλαν εν μέρει στην κρίση. Το 2011 θα λάβουμε μια πρόταση από την Επιτροπή σε σχέση με τα διάφορα συμπληρωματικά μέτρα σχετικά με τις αξιολογήσεις ενώ η θέσπιση των εν λόγω μέτρων θα είναι δυνατή μετά την έγκριση της παρούσας έκθεσης. Οι λόγοι που εξέθεσα ανωτέρω με έπεισαν να προσυπογράψω την έκθεση, εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθηση ότι αυτή θα τεθεί σε ισχύ γρήγορα και θα δούμε θετικά αποτελέσματα.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Στους ιδιωτικούς οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας παραχωρήθηκαν νέα δικαιώματα για να ορίζουν τους κανόνες και τους καλλιεργήθηκαν προσδοκίες για μεταβίβαση εξουσιών από τις δημόσιες αρχές. Η εξάρτηση αυτή από ιδιωτικούς εταίρους δεν γνωρίζει όρια. Ούτε και ο αυθαίρετος χαρακτήρας τους. Οι δημόσιες αρχές έχουν παραιτηθεί. Είναι ντροπή.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπάρχει η ανάγκη να κινηθούμε προς αυτήν την αλλαγή ούτως ώστε ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 να μπορέσει να προσαρμοστεί στη νέα ευρωπαϊκή εποπτική δομή και να μπορέσει να λειτουργήσει ο νέος μηχανισμός για τη συγκέντρωση των δραστηριοτήτων των οργανισμών αξιολόγησης. Για τον σκοπό αυτόν, στην Ευρωπαϊκή Εποπτική Αρχή (Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών – ΕΑΚΑ) θα ανατεθούν ίδιες εξουσίες σε θέματα εποπτείας, αλλά και εξουσίες διεξαγωγής ερευνών προκειμένου μεταξύ άλλων για την επιβολή κυρώσεων. Είναι πολύ σημαντικό που η ΕΑΚΑ είναι σε θέση να ασκήσει τις εξουσίες της και να διασφαλίσει την αυστηρή εποπτεία των οργανισμών πιστοληπτικής αξιολόγησης που δραστηριοποιούνται στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Δεν μπόρεσα να υποστηρίξω την παρούσα έκθεση επειδή, παρόλο που συμφωνώ με πολλά από τα σημεία της και τις γενικές προτάσεις για την αυξημένη διαφάνεια και τη βελτιωμένη ενημέρωση και εποπτεία για τους πιστωτικούς οργανισμούς και για άλλες χρηματοπιστωτικές οντότητες, η πρόταση αυτή θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των επενδυτών που είναι επαγγελματίες και αποξενωμένοι από αυτό που περιγράφηκε ως «πραγματική οικονομία», διότι αυτή τους δίνει περισσότερη ασφάλεια δικαίου. Ως εκ τούτου, αν και πιστεύω ότι είναι απαραίτητο, όπως αναφέρεται και στην παρούσα πρόταση, να εργαστούμε σκληρά για να πετύχουμε διαφάνεια και το δικαίωμα σαφούς πληροφόρησης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, πιστεύω ότι ακόμα πιο απαραίτητο είναι να θέσουμε τέρμα στην οικονομική κερδοσκοπία και να εργαστούμε για τη δημιουργία ενός κανονισμού που θα θέσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές υπό την εποπτεία των κρατών μελών. Η έκθεση κινείται προς την κατεύθυνση της διαφάνειας, της πληροφόρησης και μιας κάποιας εποπτείας των χρηματοπιστωτικών διαμεσολαβητών, αλλά με συγκρατημένο τρόπο προς ικανοποίηση της χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας και από μια καπιταλιστική πλευρά, την οποία ούτε συμμερίζομαι ούτε υποστηρίζω.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. − (EN) Είναι ένα πολύ σημαντικό μέσο για την πληροφόρηση των πολιτών της ΕΕ σχετικά με την κατάσταση των εταιρειών και των τραπεζών καθώς επίσης και για τη σύγκριση της ανταγωνιστικότητας των διαφόρων επωνυμιών και προϊόντων. Ψήφισα υπέρ. Εύχομαι επίσης στο μέλλον ο εν λόγω κανονισμός να συμπληρωθεί από τον έλεγχο της αξιολόγησης των πολιτικών κομμάτων και των μέσων ενημέρωσης προκειμένου να εμποδίζεται η χειραγώγηση της κοινής γνώμης για χρήματα. Οι οργανισμοί πιστοληπτικής αξιολόγησης δεν καταβάλλουν πολλές προσπάθειες για τη λήψη πληροφοριών και την ανάλυσή τους. Είναι έτοιμοι να δείξουν το αρεστό αποτέλεσμα σε αυτούς που πληρώνουν. Όλοι αυτοί που χειραγωγούν την κοινή γνώμη και άρα προδίδουν την κοινωνία πρέπει να τιμούνται αυστηρά.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Αυτό που μας έδειξε κυρίως η κρίση είναι ότι οι οργανισμοί πιστοληπτικής αξιολόγησης έχουν ένα επικίνδυνο μονοπώλιο και ότι οι αξιολογήσεις τους δεν είναι πάντοτε επαρκείς, και ενίοτε ιδιαίτερα ριψοκίνδυνες. Ως εκ τούτου είναι σημαντικό να συσταθεί ένας μηχανισμός για την παρακολούθηση και την εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης. Δεδομένου ότι ανήκουν σε ένα ιδιαίτερα σύνθετο σύστημα χρηματοπιστωτικών αγορών, ελήφθη η απόφαση για την εισαγωγή ενός διπλού συστήματος για τον σκοπό αυτόν. Επιπλέον, η έκθεση καθορίζει τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες μπορούν να χρησιμοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι αξιολογήσεις που εκδίδονται από οργανισμούς τρίτων χωρών.

Είναι φυσικά πολύ σημαντικό το εποπτικό σύστημα να επιτρέπει την επιβολή κυρώσεων. Το μέλλον θα δείξει κατά πόσον θα εφαρμοστούν στην πραγματικότητα τέτοιες κυρώσεις. Το γεγονός ότι έχουν πλέον συσταθεί πολλοί εποπτικοί οργανισμοί της ΕΕ, με επακόλουθο την αύξηση των διοικητικών οργάνων και των εξόδων, δεν είναι καλό για τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Για την ψήφο μου συνυπολόγισα αυτόν τον παράγοντα.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Κοινοβουλίου καθώς συμφωνώ με τα εξής:

- η εγγραφή και η μόνιμη εποπτεία των οργανισμών πιστοληπτικής αξιολόγησης στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (ΕΕΑ), συγκεκριμένα της Ευρωπαϊκής Αρχής Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑ), η οποία θα πρέπει να έχει αποκλειστικές αρμοδιότητες να συνάπτει συμφωνίες συνεργασίας σχετικά με την ανταλλαγή πληροφοριών με τις αρμόδιες αρχές των τρίτων χωρών·

- η ΕΕΑ (ΕΑΚΑ) πρέπει να είναι υπεύθυνη για την εγγραφή και τη μόνιμη εποπτεία των οργανισμών πιστοληπτικής αξιολόγησης, έχοντας το δικαίωμα να λαμβάνει, μέσω μιας απλής αίτησης ή μιας απόφασης, όλες τις πληροφορίες που χρειάζεται από τους οργανισμούς πιστοληπτικής αξιολόγησης, από άτομα που επιδίδονται σε δραστηριότητες πιστοληπτικής αξιολόγησης, από οργανισμούς που αποτελούν αντικείμενο αξιολόγησης και συνδεόμενα τρίτα μέρη, από τρίτα μέρη στα οποία οι οργανισμοί πιστοληπτικής αξιολόγησης έχουν αναθέσει τυχόν επιχειρησιακά καθήκοντα, και από οποιοδήποτε άτομο που συνδέεται στενά και ουσιαστικά με οργανισμούς ή δραστηριότητες πιστοληπτικής αξιολόγησης·

- η εγγραφή ενός οργανισμού πιστοληπτικής αξιολόγησης που αποφασίζεται από μια αρμόδια αρχή θα πρέπει να ισχύει για ολόκληρη την Ένωση ύστερα από τη μεταβίβαση εποπτικών αρμοδιοτήτων από τις αρμόδιες αρχές στην ΕΕΑ (ΕΑΚΑ).

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. − (IT) Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, στην οποία συνέβαλαν εν μέρει οι οργανισμοί αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, έδειξε την ανάγκη δημιουργίας ενός μηχανισμού πλαισίωσης και εποπτείας των οργανισμών αυτών. Σε αυτό αποσκοπούσε η έγκριση ήδη από το 2009 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 περί των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας.

Χάρη σε αυτόν, δημιουργήθηκε ένα ευρωπαϊκό σύστημα εγγραφής και εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης που εκδίδουν αξιολογήσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο κανονισμός αυτός προβλέπει επίσης, μέσω ενός διπλού συστήματος ισοδυναμίας και προσυπογραφής των αξιολογήσεων, τις προϋποθέσεις χρήσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης των αξιολογήσεων που εκδίδονται από οργανισμούς εγκατεστημένους σε τρίτες χώρες. Ως εκ τούτου, ψήφισα «υπέρ» και υποστηρίζω τον εισηγητή κ. Gauzes ο οποίος προτείνει να εστιάσουμε την ανάλυσή μας στην είσοδο της ΕΑΚΑ στον τομέα της εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης και στον καθορισμό των νέων καθηκόντων της και των νέων εξουσιών της. Είναι μάλιστα απαραίτητο, να μπορέσει η ΕΑΚΑ, αμέσως μόλις δημιουργηθεί, να ασκήσει τις αρμοδιότητές της, για μια αυστηρή εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης που λειτουργούν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και εκείνων που λειτουργούν σε τρίτες χώρες και των οποίων οι αξιολογήσεις θα επιτρέπονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Κοινοβουλίου διότι συμφωνώ με την άποψη ότι η διαφάνεια των πληροφοριών που παρέχονται από τον εκδότη ενός χρηματοπιστωτικού μέσου αξιολογούμενο από έναν αναγνωρισμένο οργανισμό πιστοληπτικής αξιολόγησης θα μπορούσε ενδεχομένως να αποφέρει προστιθέμενη αξία στη λειτουργία της αγοράς και στην προστασία των επενδυτών.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. − (EN) Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, στην οποία συνέβαλαν εν μέρει οι οργανισμοί αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας, έδειξε την ανάγκη δημιουργίας ενός μηχανισμού πλαισίωσης και εποπτείας των οργανισμών αυτών. Σε αυτό αποσκοπούσε η έγκριση ήδη από το 2009 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1060/2009 περί των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας. Χάρη σε αυτόν, δημιουργήθηκε ένα ευρωπαϊκό σύστημα εγγραφής και εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης που εκδίδουν αξιολογήσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο κανονισμός αυτός προβλέπει επίσης, μέσω ενός διπλού συστήματος ισοδυναμίας και προσυπογραφής των αξιολογήσεων, τις προϋποθέσεις χρήσης εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης των αξιολογήσεων που εκδίδονται από οργανισμούς εγκατεστημένους σε τρίτες χώρες. Κατά τις συζητήσεις πριν από την έγκριση του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1060/2009, η εισηγήτριά σας είχε τονίσει την ανάγκη ενοποιημένης εποπτείας των οργανισμών αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας και κοινού ελέγχου των προϊόντων τους σε κλίμακα Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ιδέα κρατήθηκε και η Επιτροπή ανέλαβε να υποβάλει τη σχετική νομοθετική πρόταση. Η συμφωνία στην οποία καταλήξαμε σχετικά με μια ευρωπαϊκή εποπτική δομή, η οποία θα τεθεί σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2011, καθιστά πλέον δυνατή την πραγματική εφαρμογή της εποπτείας των συγκεκριμένων οργανισμών. Στον κανονισμό περί δημιουργίας μιας Ευρωπαϊκής Αρχής Κινητών Αξιών (ΕΑΚΑ), τονίζεται πως η εν λόγω αρχή θα ασκεί ίδιες εξουσίες εποπτείας σε ό,τι αφορά ειδικά τους οργανισμούς αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας.

  Κυριάκος Τριανταφυλλίδης (GUE/NGL), γραπτώς. – Ο κανονισμός καλύπτει όχι μόνο την εποπτεία των οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, την οποία αναλαμβάνει η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών, αλλά και την εποπτεία της χρήσης των αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας από επιμέρους οντότητες που εποπτεύονται σε εθνικό επίπεδο. Οι εθνικές εποπτικές αρχές θα παραμείνουν υπεύθυνες για την εποπτεία της χρήσης των αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας από εκείνες τις επιμέρους οντότητες. Παρά ταύτα, οι εθνικές αρχές δεν θα έχουν την εξουσία να λαμβάνουν εποπτικά μέτρα έναντι οργανισμών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, σε περίπτωση παράβασης του κανονισμού. Αυτό ακριβώς είναι το σημείο για το οποίο η πρόταση ελέγχεται αναφορικά με το σεβασμό της αρχής της αναλογικότητας.

Η πρόταση δημιουργεί ένα σύστημα ελέγχου που στο πλαίσιο του ισχύοντος νεοφιλελεύθερου περιβάλλοντος, δεν προβλέπεται να του επιτραπεί να έχει μία πραγματικά ουσιαστική εφαρμογή εκτός από την ψυχολογικά καινοφανή του δράση, που κυρίως απευθύνεται στο ευρύτερο κοινό. Δεν έρχεται ωστόσο να αναπληρώσει ένα προηγούμενο σύστημα αλλά να εγκαταστήσει ένα νέο σύστημα ελέγχου που δεν υπήρχε προηγουμένως, έστω και με αυτό τον τρόπο, γεγονός που επέτρεπε στους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας να επιδεικνύουν ανεξέλεγκτη συμπεριφορά. Με αυτή την έννοια η ύπαρξη του συστήματος είναι ίσως καλύτερη από την απουσία του.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. − (DE) Με μεγάλη χαρά υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Η σταδιακή διαδικασία ρύθμισης των χρηματοπιστωτικών αγορών αρχίζει σιγά-σιγά να διαμορφώνεται. Η προστασία των επενδυτών έχει βελτιωθεί και η διαφάνεια έχει αυξηθεί. Οι κανονισμοί έχουν πλέον μεγαλύτερη εμβέλεια και είναι πιο ολοκληρωμένοι, παρέχοντας έτσι καλύτερη προστασία στους ενδιαφερόμενους.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. − (DE) Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία εν μέρει προκλήθηκε από τους οργανισμούς πιστοληπτικής αξιολόγησης, έδειξε την ανάγκη δημιουργίας ενός μηχανισμού πλαισίωσης και εποπτείας των οργανισμών αυτών. Για τον λόγο αυτόν, η Ευρωπαϊκή Αρχή Κινητών Αξιών και Αγορών (ΕΑΚΑ) θα ξεκινήσει να λειτουργεί από 1ης Ιανουαρίου 2011.

Την ίδια στιγμή, η συνεχιζόμενη κρίση και οι συνεχείς νέες ανακαλύψεις για τους μηχανισμούς της αγοράς καθιστούν αναγκαία τη σταθερή προσαρμογή και, εφόσον απαιτηθεί, την επέκταση των καθηκόντων και των αρμοδιοτήτων του οργανισμού αυτού. Έτσι, με ικανοποίησαν ιδιαίτερα οι διαφωτιστικές διευκρινίσεις και διασαφηνίσεις σχετικά με την αρμοδιότητα της ΕΑΚΑ στο πλαίσιο των σχέσεών της με τα αρμόδια εθνικά όργανα. Για τον λόγο αυτόν, υπερψήφισα την έκθεση.

3-347

Έκθεση: Anja Weisgerber (A7-0050/2010)

Έκθεση: Anja Weisgerber (A7-0050/2010)

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του εγγράφου, επειδή συμβάλλει στην αναγκαία απλούστευση του νομικού πλαισίου της ΕΕ. Πιστεύω ότι οι οκτώ οδηγίες που ισχύουν επί του παρόντος στον τομέα της μετρολογίας μάλλον εμποδίζουν παρά βοηθούν τις εργασίες στον εν λόγω τομέα. Ταυτόχρονα, συμμερίζομαι τη θέση της εισηγήτριας ότι θα πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στα κράτη μέλη για να διερευνήσουν κατά πόσον η κατάργηση των οδηγιών θα οδηγήσει σε νομική αβεβαιότητα, που καθιστά την εναρμόνιση των κανόνων σε ευρωπαϊκό επίπεδο αναγκαία. Πιστεύω, κατά συνέπεια, ότι πρέπει να εγκριθεί μια λύση βάσει της οποίας οι οδηγίες καταργούνται μεν, αλλά παρέχεται επαρκής χρόνος για να μελετηθούν οι πιθανές επιπτώσεις στο πλαίσιο της ευρύτερης αναθεώρησης της βασικής νομικής πράξης σε αυτόν τον τομέα.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η μετρολογία είναι η επιστήμη των μετρήσεων. Από την αρχαιότητα, οι Ευρωπαίοι έχουν υιοθετήσει μια σειρά μετρικών συστημάτων σε όλους τους τομείς (μήκος, όγκος, αλκοολομέτρηση και ούτω καθεξής). Η υιοθέτηση του μετρικού συστήματος, για παράδειγμα, οδήγησε στη βελτίωση της συνεργασίας ανάμεσα στους διάφορους οικονομικούς παράγοντες στην Ευρώπη και κατόπιν σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, σε πολλούς τομείς επικρατεί μεγάλη ποικιλία μετρήσεων και μετρικών συστημάτων. Λόγω της επιθυμίας της να καταργήσει τα εν λόγω εμπόδια στη συνεργασία μεταξύ των Ευρωπαίων, η Ένωση διαθέτει μακρόχρονη πολιτική εναρμόνισης των μετρικών συστημάτων. Η οδηγία 2004/22 αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Καθώς προετοιμαζόμαστε για την αναθεώρηση της εν λόγω νομοθεσίας, ορισμένα μέσα εμφανίζονται τώρα απαρχαιωμένα και θα πρέπει να καταργηθούν, ώστε αυτή να καταστεί πιο ευανάγνωστη. Υποστήριξα το εν λόγω κείμενο, καθώς παρέχει μια ευπρόσδεκτη προσαρμογή στη νομοθεσία για τη μετρολογία.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ με την ανάγκη απλοποίησης του κοινοτικού κεκτημένου και ενημέρωσης των οδηγιών οι οποίες δεν έχουν πλέον εφαρμογή, προσαρμόζοντάς τες στη σύγχρονη εποχή. Οι εν λόγω οδηγίες είναι απαρχαιωμένες και δεν συμβάλλουν στη βελτίωση της νομοθεσίας. Η Επιτροπή πιστεύει ότι δεν υπάρχει ανάγκη εναρμόνισης της νομοθεσίας για τη μετρολογία, καθώς κατά την άποψή της υπάρχει επαρκής συνεργασία ανάμεσα στα κράτη μέλη και είναι ικανοποιητική η ισχύουσα κατάσταση της κοινής αναγνώρισης κανόνων, που βασίζεται στις διεθνείς παραμέτρους των διαφορετικών κρατών μελών. Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι θα ήταν επιζήμιο να υπάρξει κενό στη νομοθεσία για το εν λόγω ζήτημα και ότι δεν θα πρέπει να συμβάλουμε στη νομική αβεβαιότητα.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η υπό συζήτηση έκθεση κάνει λόγο για το ενδεχόμενο απόσυρσης έως και οκτώ οδηγιών σχετικά με τη μετρολογία σε έξι τομείς, με σκοπό την απλοποίηση του σώματος του ευρωπαϊκού δικαίου σε αυτό το πεδίο: μετρητές ψυχρού ύδατος για τα ακάθαρτα ύδατα (οδηγία 75/33/ΕΟΚ), αλκοολόμετρα και αλκοολομετρικοί πίνακες (οδηγίες 76/765/ΕΟΚ και 76/766/ΕΟΚ), σταθμά μέσης ακριβείας και σταθμά ακριβείας ανωτέρας της μέσης ακριβείας αντίστοιχα (οδηγίες 71/317/ΕΟΚ και 74/148/ΕΟΚ), πιεσόμετρα για ελαστικά αυτοκινήτων οχημάτων (οδηγία 86/217/ΕΟΚ), μάζα εκατολίτρου των δημητριακών (οδηγία 71/347/ΕΟΚ) και καταμέτρηση της χωρητικότητας των δεξαμενών των πλωτών μέσων (οδηγία 71/349/ΕΟΚ).

Καθώς οι διαφορετικές επιλογές που σχετίζονται με αυτές τις οκτώ οδηγίες υπό εξέταση είναι η πλήρης κατάργηση, η κατάργηση υπό όρους και η μη λήψη μέτρων, η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει καμία προτιμώμενη επιλογή. Ωστόσο, για λόγους βελτίωσης των ρυθμίσεων, η Επιτροπή τάσσεται υπέρ της συνολικής κατάργησης όλων των οδηγιών, δηλαδή τάσσεται υπέρ νέων ρυθμίσεων στο πλαίσιο των οργάνων μέτρησης.

Τάσσομαι υπέρ αυτής της επιλογής της Επιτροπής από την άποψη της νομοθετικής αριστείας, παρόλο που πιστεύω ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν αρκετό χρονικό περιθώριο για την ανάλυση των πιθανών επιπτώσεων στο πλαίσιο της ευρύτερης αναθεώρησης της βασικής νομικής πράξης σε αυτόν τον τομέα, δηλαδή της οδηγίας για τα όργανα μέτρησης (οδηγία 2004/22/ΕΚ).

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ένα απλό και ενημερωμένο κοινοτικό κεκτημένο είναι ένας από τους στόχους της ΕΕ. Δεν είναι λογικό να διατηρούνται κανόνες που είναι εντελώς απαρχαιωμένοι. Σε ό,τι αφορά τη μετρολογία, γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει ανάγκη να προχωρήσουμε σε κανενός είδους εναρμόνιση, καθώς η ισχύουσα νομοθεσία αποτελεί κοινή αναγνώριση των κανόνων που βασίζονται στις διεθνείς παραμέτρους των διάφορων κρατών μελών. Ωστόσο, είναι σημαντικό να μην δημιουργηθεί κενό στις ρυθμίσεις σε αυτό το ζήτημα, έτσι ώστε να μην υπάρξουν νομικές αβεβαιότητες.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την κατάργηση οκτώ οδηγιών του Συμβουλίου που αφορούν τη μετρολογία διότι, όπως η εισηγήτρια, υποστηρίζω τον γενικό στόχο της βελτίωσης της νομοθεσίας. Υποστηρίζω, επίσης, την άποψη ότι «θα πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στα κράτη μέλη για να διερευνήσουν κατά πόσον η κατάργηση των οδηγιών θα οδηγήσει σε νομική αβεβαιότητα». Πιστεύω ότι οι εν λόγω οδηγίες για τα όργανα μέτρησης πρέπει να καταργηθούν και να απλοποιηθούν μέσω της αναθεώρησης της νομικής βάσης για τη μετρολογία: της οδηγίας για τα όργανα μέτρησης. Γενικά, πιστεύω ότι η απλούστευση της νομοθεσίας της ΕΕ αποτελεί θετικό βήμα, καθώς θα βελτιώσει την πρόσβαση των πολιτών στην εν λόγω νομοθεσία και θα καταστήσει δυνατή την πιο αποτελεσματική εργασία σε αυτόν τον τομέα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Οκτώ οδηγίες της ΕΕ καλύπτουν επί του παρόντος τον τομέα της μετρολογίας σε έξι διαφορετικά πεδία. Για λόγους βελτίωσης της νομοθεσίας, η Επιτροπή προτείνει κατά συνέπεια την κατάργηση των οδηγιών. Σύμφωνα με την Επιτροπή, η εναρμόνιση δεν είναι απαραίτητη, καθώς η ισχύουσα κατάσταση αμοιβαίας αναγνώρισης των εθνικών κανόνων λειτουργεί ικανοποιητικά. Ωστόσο, η εισηγήτρια εκτιμά ότι θα πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στα κράτη μέλη για να διερευνήσουν κατά πόσον η κατάργηση των οδηγιών θα οδηγήσει σε νομική αβεβαιότητα. Υπερψήφισα την έκθεση, καθώς τα προβλήματα της νομικής αβεβαιότητας θα ληφθούν υπόψη από την εισηγήτρια.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. − (IT) Η κατάργηση των ευρωπαϊκών οδηγιών ουσιαστικά συνεπάγεται τη δημιουργία ενός κανονιστικού κενού στο σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως ο εκσυγχρονισμός ενός συστήματος όπως αυτό των οδηγιών για τη μετρολογία συνιστά ασφαλώς ένα βήμα προς ένα ευρύτερο και πιο ενημερωμένο κοινό σύστημα. Γι’ αυτόν τον λόγο, υπερψήφισα την έκθεση για την κατάργηση των οκτώ οδηγιών του Συμβουλίου για τη μετρολογία. Η αρχή που συμμερίζονται το Συμβούλιο και η Επιτροπή βρίσκεται, ωστόσο, σε ευαίσθητη ισορροπία, επειδή κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να βασίζεται στην αμοιβαία αναγνώριση των εθνικών προτύπων, αποφεύγοντας την πρόκληση προβλημάτων σε επιχειρήσεις του τομέα που στηρίζονται στους κανόνες μετρολογίας μέχρι να εγκριθεί η αναθεώρηση της οδηγίας για τα όργανα μέτρησης, η οποία θα εναρμονίσει τη σχετική νομοθεσία σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ με τη θέση της εισηγήτριας, η οποία υποστηρίζει τη βελτίωση της νομοθεσίας σχετικά με τη μετρολογία.

Η Επιτροπή ήταν υπέρ της πλήρους κατάργησης και των οκτώ οδηγιών σχετικά με τη μετρολογία· ωστόσο, η θέση της εισηγήτριας είναι πιο ισορροπημένη παρέχοντας στα κράτη μέλη περισσότερο χρόνο για να διερευνήσουν κατά πόσον η κατάργηση των οδηγιών θα οδηγήσει σε νομική αβεβαιότητα, καθιστώντας έτσι απαραίτητη την ευρωπαϊκή εναρμόνιση των κανόνων σχετικά με τη μετρολογία. Θεσπίζεται, κατά συνέπεια, μια μεταβατική περίοδος προκειμένου να αναλυθούν οι πιθανές επιπτώσεις της κατάργησης των οδηγιών και να αναλυθεί η ανάγκη αναθεώρησης της βασικής οδηγίας σε αυτόν τον τομέα (οδηγία 2004/22/ΕΚ).

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. − (IT) Συμφωνώ με την εισηγήτρια, την κ. Weisgerber, η οποία τάσσεται υπέρ του γενικού στόχου της βελτίωσης της νομοθεσίας. Ωστόσο, όσον αφορά την παρούσα πρόταση, δεν είναι σαφές ποια είναι η καλύτερη επιλογή. Η Επιτροπή, στην εκτίμηση επιπτώσεών τους, εξετάζοντας διάφορες επιλογές σχετικά με αυτές τις οκτώ οδηγίες μετρολογίας (πλήρης κατάργηση, κατάργηση υπό όρους, τίποτε), καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «δεν υπάρχει καμία προτιμώμενη επιλογή».

Ωστόσο, για λόγους βελτίωσης της νομοθεσίας, η Επιτροπή τάσσεται υπέρ της πλήρους κατάργησης όλων των οδηγιών (και βασίζεται στην αμοιβαία αναγνώριση των εθνικών ρυθμίσεων) αντί της εναρμόνισης (π.χ. επανεισαγωγή ρυθμίσεων στην οδηγία για τα όργανα μέτρησης. Επαναλαμβάνω, συμφωνώ με την εισηγήτρια, η οποία εκτιμά ότι θα πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στα κράτη μέλη για να διερευνήσουν κατά πόσον η κατάργηση των οδηγιών θα οδηγήσει σε νομική αβεβαιότητα, που καθιστά την εναρμόνιση των κανόνων σε ευρωπαϊκό επίπεδο αναγκαία.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Η κατάργηση και των οκτώ οδηγιών κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει σε πρόσθετη διοικητική επιβάρυνση, καθώς τα κράτη μέλη θα μπορέσουν να θεσπίσουν εθνικές διατάξεις για την εφαρμογή των οργάνων μέτρησης που καλύπτονται από τις οδηγίες που καταργούνται. Ούτε η κατάργηση αλλά ούτε και η διατήρηση των οδηγιών θα ενισχύσει το κοινό επίπεδο προστασίας των καταναλωτών. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο με την τροποποίησή τους. Πιστεύω ότι θα πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στα κράτη μέλη για να διερευνήσουν κατά πόσον η κατάργηση των οδηγιών θα οδηγήσει σε νομική αβεβαιότητα, που καθιστά την εναρμόνιση των κανόνων σε ευρωπαϊκό επίπεδο αναγκαία. Υποστηρίζω, επίσης, την πρόταση της εισηγήτριας για ολοκλήρωση της διαδικασίας έως την 1η Μαΐου 2014. Κατά συνέπεια, υπερψήφισα την εν λόγω έκθεση, καθώς επιλέγει μια λύση βάσει της οποίας οι οδηγίες καταργούνται μεν, αλλά παρέχεται επαρκής χρόνος για να μελετηθούν οι πιθανές επιπτώσεις στο πλαίσιο της ευρείας αναθεώρησης της βασικής νομικής πράξης στον τομέα αυτόν, της «οδηγίας για τα όργανα μέτρησης» (2004/22/ΕΚ).

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ με τον γενικό στόχο της βελτίωσης της νομοθεσίας στον τομέα της μετρολογίας. Ωστόσο, πιστεύω ότι θα ήταν σκόπιμο να υπάρξει μεγαλύτερος προβληματισμός, καθώς η εσπευσμένη τυποποίηση θα μπορούσε να οδηγήσει μάλλον σε αναστάτωση και νομική αβεβαιότητα παρά σε οφέλη.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. − (EN) Με αυτήν τη ψηφοφορία, το ΕΚ δείχνει ότι τάσσεται υπέρ του γενικού στόχου της βελτίωσης της νομοθεσίας. Ωστόσο, όσον αφορά την παρούσα πρόταση, δεν είναι σαφές ποια είναι η καλύτερη επιλογή. Η Επιτροπή, στην εκτίμηση επιπτώσεών τους, εξετάζοντας διάφορες επιλογές σχετικά με αυτές τις 8 οδηγίες μετρολογίας (πλήρης κατάργηση, κατάργηση υπό όρους, τίποτε), καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «δεν υπάρχει καμία προτιμώμενη επιλογή». Ωστόσο, για λόγους βελτίωσης της νομοθεσίας, η Επιτροπή τάσσεται υπέρ της πλήρους κατάργησης όλων των οδηγιών (και βασίζεται στην αμοιβαία αναγνώριση των εθνικών ρυθμίσεων) αντί της εναρμόνισης (π.χ. επανεισαγωγή ρυθμίσεων στην οδηγία για τα όργανα μέτρησης. Το ΕΚ είναι της άποψης ότι θα πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στα κράτη μέλη για να διερευνήσουν κατά πόσον η κατάργηση των οδηγιών θα οδηγήσει σε νομική αβεβαιότητα, που καθιστά την εναρμόνιση των κανόνων σε ευρωπαϊκό επίπεδο αναγκαία.

Κατά συνέπεια, επιλέξαμε μια λύση βάσει της οποίας οι οδηγίες καταργούνται μεν, αλλά παρέχεται επαρκής χρόνος για να μελετηθούν οι πιθανές επιπτώσεις στο πλαίσιο της ευρύτερης αναθεώρησης της βασικής νομικής πράξης στον τομέα αυτό, της «οδηγίας για τα όργανα μέτρησης» (2004/22/ΕΚ).

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. − (DE) Υπερψήφισα την έκθεση, επειδή συμβάλλει σημαντικά στη μείωση της γραφειοκρατίας, πράγμα το οποίο συνεχώς είναι το ζητούμενο, και επειδή επιτρέπει την κατάργηση περισσότερων από 20 οδηγιών οι οποίες είναι απαρχαιωμένες ή δεν χρειάζονται πλέον. Αυτή είναι η σωστή προσέγγιση για την επίτευξη μιας απλούστερης και πιο ευέλικτης Ευρώπης.

Έκθεση: Zita Gurmai, Alain Lamassoure (A7-0350/2010)

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. − (LT) Ενέκρινα το εν λόγω σημαντικό ψήφισμα, επειδή είμαι πεπεισμένη ότι η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών θα αποτελέσει ένα ισχυρό μέσο που θα καθορίσει την ημερήσια διάταξη και θα προωθήσει μεγαλύτερες διασυνοριακές συζητήσεις στην ΕΕ. Η πρωτοβουλία πολιτών παρέχει στους ευρωπαίους πολίτες το δικαίωμα να υποβάλουν μια νομοθετική πρόταση. Προκειμένου να είναι αποτελεσματική η εν λόγω πρωτοβουλία, οι διοργανωτές μιας πρωτοβουλίας ευρωπαίων πολιτών θα πρέπει να συγκεντρωθούν σε μια επιτροπή πολιτών, η οποία θα αποτελείται από άτομα προερχόμενα από διαφορετικά κράτη μέλη. Τούτο θα διασφαλίζει ότι τα θιγόμενα θέματα θα έχουν αληθινά ευρωπαϊκό χαρακτήρα ενώ ταυτόχρονα θα έχει ως προστιθέμενη αξία ότι θα βοηθά στη συγκέντρωση υπογραφών εξαρχής. Θεωρώ ότι η πρωτοβουλία πολιτών θα επιτύχει μόνο αν η νομοθεσία της ΕΕ είναι φιλική προς τον πολίτη και δεν επιφέρει επαχθείς υποχρεώσεις και απογοήτευση στους διοργανωτές. Είναι, επίσης, πολύ σημαντικό η διαδικασία να είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις σχετικά με την προστασία των δεδομένων στην ΕΕ και να είναι απολύτως διαφανής από την αρχή μέχρι το τέλος. Η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών είναι ένα νέο μέσο συμμετοχικής δημοκρατίας σε επίπεδο ηπείρου και, κατά συνέπεια, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις εκστρατείες επικοινωνίας και ενημέρωσης οι οποίες στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση σχετικά με την πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών.

  Χαράλαμπος Αγγουράκης (GUE/NGL), γραπτώς. – Ο συμβιβασμός Ευρωκοινοβουλίου και Συμβουλίου για τον κανονισμό σχετικά με την ονομαζόμενη «πρωτοβουλία πολιτών», που συνοδεύτηκε από φαιδρές θριαμβολογίες για την ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών της ΕΕ, δεν αποτελεί παρά μία ακόμη προσπάθεια χειραγώγησης και προκλητικής κοροϊδίας των λαών. Η ψευδεπίγραφη αυτή «πρωτοβουλία πολιτών» όχι μόνο είναι άχρηστη, αλλά μπορεί και να αποδειχτεί επικίνδυνη για τους λαούς. Πέρα από τις όποιες διαδικαστικές προϋποθέσεις που συμφωνήθηκαν για τη συγκέντρωση 1.000.000 υπογραφών με αίτημα την ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας από την Επιτροπή, η ουσία παραμένει: Η Επιτροπή δεν έχει καμία υποχρέωση να προτείνει νομοθετική πρωτοβουλία και καμία δέσμευση για το περιεχόμενό της.

Αντίθετα, αυτού του είδους η «πρωτοβουλία πολιτών», καθοδηγημένη και χειραγωγημένη από τους μηχανισμούς του Κεφαλαίου και του αστικού πολιτικού συστήματος μπορεί να χρησιμεύσει στα όργανα της ΕΕ για να παρουσιάζουν τις πιο αντιλαϊκές και αντιδραστικές επιλογές της ΕΕ και των μονοπωλίων ως δήθεν «λαϊκό αίτημα». Επιπλέον, τέτοιου είδους «πρωτοβουλίες» θα αξιοποιηθούν ώστε οι υπόγραφες, τα υπομνήματα και τα παρακάλια να αντιπαρατεθούν στο οργανωμένο λαϊκό και εργατικό κίνημα, στις μαζικές μαχητικές λαϊκές κινητοποιήσεις και αγώνες, στη ποικιλία των μορφών πάλης. Οι διάφορες «πρωτοβουλίες πολιτών» δεν μπορούν να κρύψουν το αντιδραστικό πρόσωπο της ΕΕ, ούτε πρόκειται να αποτρέψουν την όξυνση της ταξικής πάλης και τους λαϊκούς αγώνες.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η υπόσχεση για την πρωτοβουλία πολιτών δόθηκε στη Συνθήκη της Λισαβόνας και τώρα επιτέλους πραγματοποιείται. Αυτή η νέα μορφή συμμετοχής στη χάραξη της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιτρέπει στους ευρωπαίους πολίτες να προσεγγίζουν άμεσα την Επιτροπή ζητώντας από αυτήν να καταθέσει πρόταση για θέματα που τους ενδιαφέρουν, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά εμπίπτουν στο πλαίσιο των εξουσιών της ΕΕ. Περιμέναμε απλώς να θεσπιστεί ο Κανονισμός προκειμένου να γίνει πραγματικότητα αυτό το νέο δικαίωμα των ευρωπαίων πολιτών. Αυτό τώρα έγινε και υποστήριξα την πρόταση κατά την ψηφοφορία. Μια «επιτροπή πολιτών» η οποία αποτελείται από άτομα από τουλάχιστον επτά κράτη μέλη μπορεί να καταχωρίσει πρωτοβουλία στην Επιτροπή. Μετά από αυτό, μπορεί να ξεκινήσει η διαδικασία συγκέντρωσης υπογραφών σε χαρτί ή στο Διαδίκτυο. Το ένα εκατομμύριο υπογραφές που απαιτούνται πρέπει να προέρχονται από τουλάχιστον το ένα τέταρτο των κρατών μελών της ΕΕ και πρέπει να συγκεντρωθούν εντός δώδεκα μηνών. Τα κράτη μέλη θα ελέγχουν τις δηλώσεις υποστήριξης. Όλες οι υπογραφές πρέπει να υποβάλλονται από πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίοι έχουν δικαίωμα ψήφου στις ευρωπαϊκές κοινοβουλευτικές εκλογές. Τέλος, η Επιτροπή, ως θεματοφύλακας των Συνθηκών, θα κρίνει τελικά αν θα πρέπει να δοθεί συνέχεια στην προτεινόμενη νομοθετική διαδικασία.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. − (LT) Υποστηρίζω την απόφαση που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με το δικαίωμα υποβολής νομοθετικής πρότασης στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας ευρωπαίων πολιτών. Πιστεύεται ότι η εισαγωγή της πρωτοβουλίας θα δημιουργήσει έναν απευθείας σύνδεσμο ανάμεσα στους πολίτες και τα θεσμικά όργανα, που θα γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσά τους και θα εξασφαλίσει ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ θα αντιμετωπίζουν τα συγκεκριμένα προβλήματα που είναι σημαντικά για τους πολίτες. Μέσω της πρωτοβουλίας ευρωπαίων πολιτών οι πολίτες της ΕΕ μπορούν να απευθύνονται απευθείας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να δρομολογηθεί η έκδοση νομικής πράξης. Η Επιτροπή θα είναι εκείνη η οποία θα αποφασίζει για τη συνέχεια που θα δοθεί σε επιτυχημένες πρωτοβουλίες πολιτών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορεί να συμβάλλει στην επίτευξη αυτών των στόχων μέσω της διοργάνωσης δημόσιων ακροάσεων ή της έγκρισης ψηφισμάτων. Καθώς πρόκειται για μια νέα πρωτοβουλία, θα ήταν χρήσιμο να υποβάλλει η Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του κάθε τρία έτη και εάν απαιτηθεί να προτείνει αναθεώρηση του κανονισμού. Προκειμένου να διασφαλισθεί η αποτελεσματική εφαρμογή της πρωτοβουλίας, θα πρέπει να αποφευχθούν οι σύνθετες διοικητικές διαδικασίες. Είναι, επίσης, απαραίτητο να διασφαλισθεί ότι η διαδικασία είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις σχετικά με την προστασία των δεδομένων στην ΕΕ.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Μετά την επίτευξη συμβιβασμού επί των κανόνων που διέπουν την πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών, η έκθεση εγκρίθηκε με πολύ μεγάλη πλειοψηφία: 628 ψήφοι υπέρ και μόνο 15 ψήφοι κατά και 24 αποχές. Είμαι ικανοποιημένος με αυτήν την ψηφοφορία, η οποία θα παρέχει την ευκαιρία, από το 2012, στους πολίτες της Ευρώπης να ακουστεί η φωνή τους με μεγαλύτερη σαφήνεια. Η ιδέα είναι απλή, είναι ένα είδος αναφοράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο: μια επιτροπή πολιτών αποτελούμενη από μέλη από τουλάχιστον επτά κράτη μέλη θα έχει έναν χρόνο στη διάθεσή της για να συλλέξει ένα εκατομμύριο υπογραφές για ένα θέμα δημόσιου συμφέροντος, το οποίο απαιτεί την προσοχή της Επιτροπής. Κατόπιν, η Επιτροπή πρέπει να αποφασίσει εντός τριών μηνών αν θεωρεί ή όχι ότι είναι σκόπιμη η υποβολή νομοθετικής πρότασης για το θέμα και πρέπει να αιτιολογήσει την απόφασή της. Ενδεχομένως να είμαστε αντίθετοι σε ορισμένες από τις προϋποθέσεις που έθεσαν τα κράτη μέλη, όπως η απαίτηση να είναι κάποιος πολίτης και όχι απλώς κάτοικος της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να μπορεί να υπογράψει την αναφορά· ή η επιλογή των κρατών να ζητήσουν τα δελτία ταυτότητας των ατόμων προκειμένου να ελέγξουν τις υπογραφές τους. Εντούτοις, η πρωτοβουλία πολιτών είναι μια θετική ιδέα και ένα βήμα προς τη συμμετοχική δημοκρατία, την οποία πρέπει τώρα να θέσουμε σε εφαρμογή.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, επειδή η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών, την οποία εισήγαγε η Συνθήκη της Λισαβόνας, αποτελεί ένα τεράστιο βήμα προς τη δημιουργία στενότερων σχέσεων ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους ευρωπαίους πολίτες. Η νέα πρωτοβουλία θα παράσχει στους πολίτες τις ίδιες εξουσίες ανάληψης πολιτικών πρωτοβουλιών που διαθέτουν ήδη το Συμβούλιο Υπουργών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επιπλέον, θα παράσχει στους πολίτες ένα μέσο να εκφράσουν τις απόψεις τους, επιτρέποντάς τους να παραπέμψουν στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα ορισμένα θέματα που παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Μια τέτοια αμφίδρομη διαδικασία είναι αμοιβαία επωφελής. Με τη θέσπιση της πρωτοβουλίας θα διασφαλισθεί ότι τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αντιμετωπίζουν τα συγκεκριμένα προβλήματα τα οποία είναι σημαντικά για τους πολίτες. Επιπλέον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορεί να βοηθά τους πολίτες να επιτύχουν αυτούς τους στόχους χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του, ώστε να υποστηρίξει τις πρωτοβουλίες των πολιτών που αυτό επιλέγει, κυρίως μέσω της διοργάνωσης δημόσιων ακροάσεων ή της έγκρισης ψηφισμάτων.

Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διασφαλίσει ότι η διαδικασία είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις σχετικά με την προστασία των δεδομένων στην ΕΕ και ότι είναι απολύτως διαφανής από την αρχή μέχρι το τέλος. Μόνο μέσω της εξασφάλισης ενός ασφαλούς περιβάλλοντος στο οποίο οι πολίτες θα μπορούν να υποβάλλουν προτάσεις, θα μπορέσουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους και να ενισχύσουμε το ενδιαφέρον τους για το έργο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η πρωτοβουλία πολιτών, η οποία δίνει το δικαίωμα σε ένα εκατομμύριο Ευρωπαίους να προτείνουν νομοθετικές πρωτοβουλίες, ενσωματώνει την έννοια της συμμετοχικής δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία όντως ορίζεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Πρόκειται για ένα νέο, σημαντικό βήμα που κάνει η ΕΕ, και το Κοινοβούλιο θα ενημερώνεται, κατά συνέπεια, από τους πολίτες τους οποίους εκπροσωπεί σχετικά με το κατά πόσον κάνει καλά τη δουλειά του. Επικροτώ το γεγονός ότι το Κοινοβούλιο προσπάθησε, στο μέτρο του δυνατού, να καταστήσει τη διαδικασία νομοθετικής πρωτοβουλίας για τους πολίτες της ΕΕ όσο το δυνατό πιο απλή και εύκολη στη χρήση, επειδή εκείνοι είναι που θα την χρησιμοποιήσουν στην πραγματικότητα. Δεν χρειαζόμασταν μια σύνθετη διαδικασία, η οποία θα προκαλούσε απλώς σύγχυση στους πολίτες της ΕΕ.

Τα βασικά αιτήματα του Κοινοβουλίου έγιναν αποδεκτά, όπως ο έλεγχος του παραδεκτού από την αρχή και όχι η πραγματοποίηση ελέγχου μετά τη συλλογή των πρώτων 300.000 υπογραφών. Θεωρώ ότι αποτελεί νίκη για το Κοινοβούλιο και τους πολίτες της ΕΕ το γεγονός ότι ο ελάχιστος αριθμός κρατών μελών από τα οποία πρέπει να συλλεγούν υπογραφές είναι το ένα τέταρτο και όχι το ένα τρίτο, όπως είχε προταθεί αρχικά. Ελπίζω ότι όταν τεθεί σε ισχύ η απόφαση του Κοινοβουλίου το 2012, θα έχουν υποβληθεί όσο το δυνατό περισσότερες πρωτοβουλίες από πολίτες της ΕΕ.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL), γραπτώς. – Ψήφισα υπέρ στην έκθεση για την Πρωτοβουλία Πολιτών γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αποτελεί απλώς ένα μέσο έκφρασης της βούλησης των πολιτών της Ευρώπης και όχι κάποιο ισχυρό εργαλείο συμμετοχής ή ανατροπής υφιστάμενων πολιτικών. Η Επιτροπή προσπάθησε μέχρις εσχάτως να περιορίσει το συγκεκριμένο δικαίωμα των πολιτών, κι έτσι το τελικό κείμενο δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές προσδοκίες, εφόσον για παράδειγμα εισάγει ιδιαίτερα πολύπλοκες διαδικασίες για την εφαρμογή του δικαιώματος. Δυστυχώς, απορρίφθηκαν επίσης σημαντικές τροπολογίες της ευρωομάδας της Αριστεράς, με αποτέλεσμα να μην επιτρέπεται η υπογραφή πρωτοβουλιών από κατοίκους της ΕΕ εφόσον αυτοί δεν είναι υπήκοοι κράτους μέλους, πράγμα που αποκλείει την ισότιμη συμμετοχή όλων των κατοίκων ανεξαρτήτως εθνικότητας, και επίσης να μην διασφαλίζεται ότι οι υπογραφές δεν θα ταυτίζονται με τον αριθμό ταυτότητας των υπογραφόντων.

Παρά τα παραπάνω όμως, το διαμορφωμένο κείμενο είναι μια πολύ καλύτερη εκδοχή από αυτή που αρχικά είχε προταθεί, εφόσον τοποθετεί το κατώτατο όριο στο ¼ των κρατών μελών, προτείνει την άμεση καταγραφή των πρωτοβουλιών και την υποχρέωση της Επιτροπής να διοργανώνει δημόσια ακρόαση για κάθε επιτυχημένη πρωτοβουλία καθώς επίσης και την εξασφάλιση απόλυτης διαφάνειας σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση κάθε πρωτοβουλίας.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Πάντοτε θεωρούσα την εν λόγω πρωτοβουλία μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η δυνατότητα ενός εκατομμυρίου πολιτών από έναν σημαντικό αριθμό κρατών μελών να μπορούν να υποβάλουν νομοθετική πρωτοβουλία αναμένεται να συμβάλει στην ενίσχυση, μέσω της ευρωπαϊκής ιθαγένειας, της κοινωνίας των πολιτών η οποία είναι οργανωμένη σε επίπεδο ΕΕ. Τόνισα το πεδίο εφαρμογής του εν λόγω μέτρου, δεδομένου ότι οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δεν έχουν δικαίωμα σε νομοθετικές πρωτοβουλίες. Ελπίζω ότι η πρακτική εφαρμογή της εν λόγω νομοθετικής πρωτοβουλίας δεν θα αποδειχτεί υπερβολικά γραφειοκρατική, αποθαρρύνοντας τη χρήση αυτού του νέου μέσου.

  Cornelis de Jong (GUE/NGL), γραπτώς. − (EN) Παρόλο που υποστηρίζω απόλυτα την πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών, καταψήφισα το τελικό νομοθετικό ψήφισμα, επειδή είμαι απογοητευμένος από τα ελάχιστα πράγματα που επιτεύχθηκαν τελικά με αυτό το πολλά υποσχόμενο εργαλείο. Συγκεκριμένα, δεν συμφωνώ με τη διάταξη η οποία ζητά από τους υπογράφοντες στην πλειοψηφία των κρατών μελών να δώσουν τους προσωπικούς αριθμούς των δελτίων ταυτότητάς τους. Είμαι, επίσης, αντίθετος στον περιορισμό της συμμετοχής στην πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών μόνο σε ευρωπαίους πολίτες.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η έγκριση των βασικών κανόνων της «πρωτοβουλίας πολιτών», όπως ορίστηκε από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, σηματοδοτεί ένα ακόμα βήμα προς την άμεση δημοκρατία στην Ευρώπη. Στο μέλλον, η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάζει την κατάρτιση νέας ευρωπαϊκής νομοθεσίας, όταν κάτι τέτοιο ζητείται από ένα εκατομμύριο πολίτες από τουλάχιστον το ένα τέταρτο του συνόλου των κρατών μελών. Αυτό το νέο μέσο παρέχει, κατά συνέπεια, στους ευρωπαίους πολίτες την ικανότητα να επηρεάσουν ουσιαστικά τη νομοθετική διαδικασία, φέρνοντας σε ευρωπαϊκό επίπεδο ένα αίτημα ή μία ανησυχία που εξέφρασαν οι λαοί. Συνιστά νίκη για το κίνημά μας, το οποίο με συνέπεια ζητά να έλθει η Ευρωπαϊκή Ένωση πιο κοντά στους πολίτες της μέσω της δημιουργίας μιας πιο σταθερής, πιο διαφανούς και πιο προσβάσιμης Ευρώπης.

  Christine De Veyrac (PPE), γραπτώς. – (FR) Είμαι ευτυχής που ψήφισα, μαζί με τη συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών, υπέρ της έκθεσης για την «πρωτοβουλία πολιτών», η οποία εισάγει μια άνευ προηγουμένου δόση λαϊκής συμμετοχής στη νομοθετική διαδικασία της ΕΕ. Πράγματι, παρέχοντας σε ένα εκατομμύριο πολίτες το δικαίωμα της πολιτικής πρωτοβουλίας, το Κοινοβούλιο προβάλλει ως ένα εξαιρετικό παράδειγμα συμμετοχικής δημοκρατίας. Έτσι πρέπει να προχωρήσει τώρα η Ευρωπαϊκή Ένωση: πρέπει να έλθει ακόμα πιο κοντά στους πολίτες της.

  Martin Ehrenhauser (NI), γραπτώς. − (DE) Έγιναν κάποιες μικρές βελτιώσεις σε σχέση με το αρχικό σχέδιο. Κατά συνέπεια, υπερψήφισα την έκθεση. Εντούτοις, θα ήθελα να πω ότι, ακόμα και με αυτήν την ανίσχυρη πρωτοβουλία πολιτών, εξακολουθεί να υπάρχει εντυπωσιακό δημοκρατικό έλλειμμα στην ΕΕ, η οποία δεν χαρακτηρίζεται από καμία μορφή άμεσης δημοκρατίας. Ως αποτέλεσμα, το επόμενο βήμα πρέπει να είναι η εισαγωγή υποχρεωτικών δημοψηφισμάτων για τις πρωτοβουλίες που σημειώνουν επιτυχία. Η συμπερίληψη μιας υποχρεωτικής δημόσιας ακρόασης για τους υπευθύνους για τη δρομολόγηση των αναφορών με τη συμμετοχή της Επιτροπής και του Κοινοβουλίου επικροτείται θερμά. Τώρα τα κράτη μέλη πρέπει να εφαρμόσουν ταχέως την πρωτοβουλία πολιτών, χωρίς να χάσουν χρόνο ή να εισαγάγουν υπερβολική γραφειοκρατία.

Οι έλεγχοι δελτίων ταυτότητας από τις τοπικές αρχές, όπως εκείνοι που ισχύουν στην περίπτωση εθνικών αναφορών για δημοψηφίσματα, δεν θα είναι απαραίτητοι για την αξιολόγηση των δηλώσεων υποστήριξης. Οι εθνικές εκλογικές αρχές θα πρέπει να βασίζονται σε τυχαία δειγματοληψία, όπως προτάθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με το σχέδιο κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την πρωτοβουλία πολιτών, μία από τις πιο σημαντικές διατάξεις που θεσπίστηκαν από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, και σύμφωνα με τους όρους της οποίας ένα εκατομμύριο πολίτες μπορούν να ζητήσουν από την Επιτροπή να προωθήσει ορισμένες νομοθετικές προτάσεις. Οι προτάσεις οι οποίες εγκρίθηκαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναμένεται να καταστήσουν τους κανόνες που σχετίζονται με την πρωτοβουλία πολιτών σαφέστερους, απλούστερους και πιο εύκολα εφαρμόσιμους.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρωτοβουλία πολιτών, η οποία εγκρίθηκε σήμερα, αποτελεί ένα βήμα προς τη διαμόρφωση μιας Ευρώπης που δημιουργήθηκε για τους λαούς και από τους λαούς, αυξάνοντας τη δημοκρατική της φύση και διαφάνεια, και ενθαρρύνοντας την Ευρώπη να προσεγγίσει περισσότερο τους πολίτες της και μια ενεργητική κοινωνία των πολιτών που δείχνει ενδιαφέρον και συμμετέχει. Από τώρα και στο εξής θα είναι δυνατό να υποβάλουν αίτημα οι ευρωπαίοι πολίτες, ώστε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προτείνει νομοθεσία για ένα δεδομένο ζήτημα, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει εγγύηση για έναν ελάχιστο αριθμό υπογραφόντων που προέρχονται από τουλάχιστον το ένα πέμπτο των κρατών μελών.

Ωστόσο, πρέπει να εκφράσω την κατάπληξή μου όσον αφορά την εξαίρεση συλλογικών οντοτήτων και οργανώσεων ως «διοργανωτών» (άρθρο 2, αριθ. 3), έχοντας συγκεκριμένα στον νου τις ΜΚΟ και τα πολιτικά κόμματα, τους θεμελιώδεις οργανισμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, καθώς και την ορολογία που επιλέχθηκε –«επιτροπή πολιτών»– για τον προσδιορισμό της ομάδας των διοργανωτών.

Αναρωτιέμαι, επίσης, για την απόπειρα καθορισμού της κατώτερης ηλικίας υπογραφόντων στα 16 έτη, όταν στην πλειονότητα των κρατών μελών, το δικαίωμα ψήφου, ενεργά ή παθητικά, αποκτάται κατά την ενηλικίωση στα 18 έτη. Αυτό θα πρέπει να είναι το κριτήριο, όπως προτείνεται από την Επιτροπή στις ενότητες 7 και 2 του άρθρου 3 της πρότασης.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Χαίρομαι ιδιαίτερα για την έγκριση αυτής της έκθεσης σχετικά με την πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών, την οποία θέσπισε η Συνθήκη της Λισαβόνας και η οποία έχει ως στόχο να εκχωρήσει στους πολίτες τις ίδιες εξουσίες ανάληψης πολιτικών πρωτοβουλιών που διαθέτουν ήδη το Συμβούλιο Υπουργών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Για κάθε πρωτοβουλία θα παρέχονται δώδεκα μήνες ώστε να συγκεντρωθούν ένα εκατομμύριο υπογραφές, οι οποίες πρέπει να προέρχονται από τουλάχιστον το ένα τέταρτο των κρατών μελών, επτά επί του παρόντος. Ο ελάχιστος αριθμός υπογραφόντων ποικίλλει ανά χώρα, από 74.250 στη Γερμανία έως 3.750 στη Μάλτα. Στην περίπτωση της Πορτογαλίας, ο ελάχιστος αριθμός υπογραφόντων που απαιτείται για την υποστήριξη μιας πρωτοβουλίας θα είναι 16.500.

Η εγκυρότητα των δηλώσεων υποστήριξης θα αξιολογείται από τα κράτη μέλη. Στην Πορτογαλία, θα πρέπει να συμπεριλαμβάνεται το δελτίο ταυτότητας, το διαβατήριο ή ο αριθμός κάρτας του πολίτη. Οι υπογράφοντες θα πρέπει να είναι πολίτες της ΕΕ και να έχουν κατάλληλη ηλικία ώστε να συμμετέχουν στις ευρωπαϊκές εκλογές (18 ετών στην Πορτογαλία).

Στη συνέχεια, η Επιτροπή θα αναλύει την πρωτοβουλία και θα αποφασίζει, εντός περιόδου τριών μηνών, αν θα προτείνει ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά με το ζήτημα. Το εκτελεστικό όργανο της Κοινότητας θα πρέπει, κατόπιν, να «αναφέρει τα μέτρα που σκοπεύει να λάβει και να προβεί στην αιτιολόγησή τους». Η αιτιολόγηση αυτή θα κοινοποιείται.

  Carlo Fidanza (PPE), γραπτώς. − (IT) Επικροτώ την έκθεση του κ. Lamassoure και της κ. Gurmai για την πρωτοβουλία πολιτών. Η ψηφοφορία αυτή ενέκρινε τους βασικούς κανόνες για τη λειτουργία της πρωτοβουλίας ευρωπαίων πολιτών και συμβάλλει ακόμα και στον καθορισμό τους, όπως προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας.

Μια επιτροπή πολιτών που αποτελείται από άτομα τα οποία προέρχονται από τουλάχιστον επτά κράτη μέλη μπορεί να καταχωρίσει μία πρωτοβουλία και να αρχίσει τη συγκέντρωση του ενός εκατομμυρίου υπογραφών που είναι απαραίτητες, σε έντυπη μορφή ή στο Διαδίκτυο, αφού η Επιτροπή διενεργήσει έλεγχο του παραδεκτού. Αυτό το παράδειγμα συμμετοχικής δημοκρατίας παρέχει σημαντικές δυνατότητες, επειδή αφορά άμεσα τους πολίτες και τους επιτρέπει, κατά κάποιον τρόπο, να συμμετέχουν στο έργο μας.

Το κοινό έργο των δύο συνεισηγητών έδειξε ότι ακόμα και ιδεολογικές διαφωνίες μπορούν να ξεπεραστούν, όταν οι εργασίες εκτελούνται αποτελεσματικά και προς το συμφέρον των πολιτών. Αυτή η βασική θέση είναι χαρακτηριστική της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), η οποία είναι πάντοτε προορατική, ανοικτή στον διάλογο και τη συνεργασία, αλλά ταυτόχρονα στηρίζεται σε σταθερές και ακλόνητες αξίες.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Πρόκειται για μία σαφώς δημαγωγική πρωτοβουλία, μια προπαγάνδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία υπηρετεί μόνο την προσπάθεια απόκρυψης της ένδειας της δημοκρατίας η οποία υφίσταται και αποσκοπεί να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι οι επικεφαλής στην Ευρώπη απέτρεψαν τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία προέβλεψε την επονομαζόμενη πρωτοβουλία πολιτών.

Εν τω μεταξύ, η ίδια η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση θεσπίζει περιορισμούς για μια πρωτοβουλία πολιτών τέτοιου είδους αναφέροντας, στο άρθρο 11, ότι απαιτείται ένα εκατομμύριο υπογραφές από σημαντικό αριθμό κρατών μελών, και συνεχίζει αναφέροντας ότι οι πολίτες μπορούν μόνο να καλέσουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει κατάλληλη πρόταση σε θέματα που οι εν λόγω πολίτες θεωρούν ότι χρειάζεται ένα νομικό μέσο της Ένωσης προκειμένου να εφαρμοστούν οι Συνθήκες.

Με άλλα λόγια, αφού γίνει όλη η εργασία συλλογής υπογραφών και κάλυψης των απαιτήσεων τις οποίες ορίζει το σχέδιο κανονισμού, δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι οι επιθυμίες των πολιτών θα ληφθούν υπόψη. Σε κάθε περίπτωση, η έκθεση που εγκρίθηκε από το ΕΚ είναι ελαφρώς βελτιωμένη σε σχέση με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά πρέπει να συμμορφώνεται με τους όρους της Συνθήκης, η οποία εξαρχής περιορίζει οποιαδήποτε εμβάθυνση της πρωτοβουλίας πολιτών. Γι’ αυτό επιλέξαμε να απόσχουμε από την ψηφοφορία.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Κάθε πρωτοβουλία πολιτών πρέπει να υπογράφεται από περισσότερους από ένα εκατομμύριο πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το ένα τέταρτο από τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει καλύπτεται από τους υπογράφοντες: αυτό ήταν το πιο σημαντικό σημείο του παρόντος κανονισμού. Η ιρλανδική κυβέρνηση σκοπεύει να ελέγξει τους υπογράφοντες από την Ιρλανδία ελέγχοντας τους εκλογικούς καταλόγους της χώρας αυτής για τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Robert Goebbels (S&D), γραπτώς. – (FR) Απείχα από την ψηφοφορία επί του κανονισμού εφαρμογής της πρωτοβουλίας ευρωπαίων πολιτών. Κατά την άποψή μου, το Κοινοβούλιο εσφαλμένα επιδιώκει να διευκολύνει τις εν λόγω πρωτοβουλίες όσο το δυνατόν περισσότερο, ιδίως σε ό,τι αφορά τον αριθμό των κρατών μελών από τα οποία πρέπει να προέρχονται οι υπογραφές. Παραμένω υποστηρικτής της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Οι πρωτοβουλίες πολιτών δεν θα βοηθήσουν στην επίλυση των οικονομικών, κοινωνικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών προβλημάτων της ΕΕ. Οι επονομαζόμενες πρωτοβουλίες πολιτών ουσιαστικά θα εξυπηρετήσουν εξτρεμιστικές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες θα εκμεταλλευτούν αυτά τα μέσα για να διεξαγάγουν εκστρατείες για την αποκατάσταση της θανατικής ποινής, κατά της κατασκευής μιναρέδων, κατά του «υφέρποντος εξισλαμισμού» της Ευρώπης και για άλλα λαϊκίστικα θέματα.

  Nathalie Griesbeck (ALDE), γραπτώς. – (FR) Όλοι τον περιμέναμε από τη στιγμή που τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας πέρυσι: τον κανονισμό για την πρωτοβουλία πολιτών, ο οποίος ορίζει τις διαδικασίες για την εφαρμογή της, τους κανόνες και τις βασικές διαδικασίες της και ο οποίος κυρίως θα επιτρέψει επιτέλους να χρησιμοποιηθεί αυτό το νέο μέσο. Από τώρα και στο εξής, ένα εκατομμύριο ευρωπαίοι πολίτες, δηλαδή μόλις το 0,2% του πληθυσμού της ΕΕ, μπορούν να ζητήσουν από την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις σε ορισμένους τομείς: ένα σημαντικό βήμα προς τη συμμετοχική δημοκρατία, το οποίο αναμένεται να επιτρέψει και να ενθαρρύνει τις διασυνοριακές συζητήσεις στην Ευρώπη, καθώς την πρωτοβουλία πρέπει να αναλάβουν πολίτες οι οποίοι κατοικούν σε διάφορα κράτη μέλη· ένα σημαντικό βήμα προόδου όσον αφορά τη συνεργασία των πολιτών της Ευρώπης, με την ελπίδα ότι αυτό το νέο μέσο όντως θα χρησιμοποιηθεί από τους ευρωπαίους πολίτες, ότι θα είναι αποτελεσματικό και ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορέσει να δώσει συνέχεια στις προτάσεις που υποβάλλουν οι πολίτες.

  Sylvie Guillaume (S&D), γραπτώς. – (FR) Η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες καινοτομίες που προβλέπονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Πρόκειται για μία ευρωπαϊκή αναφορά, η οποία θα επιτρέψει σε ένα εκατομμύριο ευρωπαίους πολίτες, από έναν αντιπροσωπευτικό αριθμό κρατών μελών της ΕΕ, να επιβάλουν ένα ζήτημα στην ατζέντα της Επιτροπής. Με άλλα λόγια, σηματοδοτεί τη δημιουργία μιας γνήσιας νομοθετικής εξουσίας για τους ευρωπαίους πολίτες, καθώς η Επιτροπή θα υποχρεωθεί να ανταποκριθεί στην πρωτοβουλία πολιτών αναθέτοντας μια μελέτη ή προτείνοντας μια οδηγία. Σε ένα περιβάλλον όπου το αίσθημα των πολιτών ότι ανήκουν στην Ένωση εξακολουθεί να είναι ασθενές και όπου τα ποσοστά αποχής στις ευρωπαϊκές εκλογές ειδικότερα είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, αυτό το νέο εργαλείο θα επιτρέψει στους ευρωπαίους πολίτες να μετατραπούν σε παράγοντες με πλήρη δικαιώματα στην ευρωπαϊκή δημοκρατία. Γι’ αυτόν τον λόγο, θεωρώ ότι είναι κάπως λυπηρό να ακούγονται σήμερα φωνές σχετικά με τους κινδύνους που ενέχει η πρωτοβουλία πολιτών. Ο συμβιβασμός που επιτεύχθηκε με το Συμβούλιο είναι απολύτως δίκαιος και τα κριτήρια που διέπουν το παραδεκτό του εγχειρήματος θα διασφαλίσουν ότι οι παράλογες πρωτοβουλίες δεν θα προχωρήσουν ποτέ. Δεν θα πρέπει να φοβόμαστε τις συζητήσεις που προκύπτουν από πολίτες οι οποίοι επωφελούνται από το εν λόγω εργαλείο. Υπερψήφισα το εν λόγω κείμενο.

  Salvatore Iacolino (PPE), γραπτώς. − (IT) Η νομοθετική πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών συνιστά ένα θεμελιώδες βήμα στο πλαίσιο της διαδικασίας οικοδόμησης μιας Ευρώπης που να βασίζεται στα δικαιώματα των πολιτών. Τα αυστηρά κριτήρια παραδεκτού, οι προσβάσιμες και απλουστευμένες διαδικασίες και η αντιπροσωπευτικότητα των κρατών μελών αποτελούν τους βασικούς πυλώνες ενός μέσου το οποίο αποκαθιστά την υπεροχή της αξίας της συμμετοχικής δημοκρατίας.

Σύμφωνα με τις αξίες της Ένωσης, η Συνθήκη της Λισαβόνας χορηγεί σε τουλάχιστον ένα εκατομμύριο πολίτες, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το ένα τέταρτο των κρατών μελών, μια πραγματική ευκαιρία για αποτελεσματική συμμετοχή των πολιτών στη δημιουργία κανόνων σύμφωνα με τις προσδοκίες των λαών της Ευρώπης. Ελπίζουμε ότι αυτό το μέσο θα προωθήσει τα δικαιώματα των πολιτών και ότι σύντομα θα φθάσει η στιγμή που θα μπορούμε να αξιολογήσουμε θετικά τα αποτελεσματα τα οποία επιτεύχθηκαν και, όπου είναι απαραίτητο, να κάνουμε τις προσήκουσες διορθώσεις προς το συμφέρον των πολιτών, ώστε να καταστεί αυτό το πραγματικά καινοτόμο έργο ακόμα πιο εκσυγχρονισμένο και ευέλικτο. Με αυτόν τον τρόπο, η Ένωση που βασίζεται στο ευρώ θα συντονιστεί με την Ευρώπη η οποία εξαρτάται από το δικαίωμα των λαών της Ευρώπης στην ιθαγένεια.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. − (LT) Ενέκρινα την εν λόγω έκθεση, επειδή η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών είναι ένα νέο μέσο συμμετοχικής δημοκρατίας σε επίπεδο ηπείρου. Είναι ένα εργαλείο το οποίο θα πρέπει να χρησιμοποιείται από τους ίδιους τους πολίτες και στόχος του είναι να ενισχυθεί η άμεση δημοκρατία, η ενεργός συμμετοχή των πολιτών στα κοινά και η επιρροή των ευρωπαίων πολιτών στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εν λόγω πρωτοβουλία εισήχθη με τη Συνθήκη για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης και, κατόπιν, με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, με στόχο να χορηγηθούν στους πολίτες οι ίδιες εξουσίες ανάληψης πολιτικών πρωτοβουλιών που διαθέτουν ήδη το Συμβούλιο Υπουργών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είμαι ευτυχής που η έκθεση προωθεί τη χρήση των σύγχρονων τεχνολογιών ως κατάλληλο μέσο συμμετοχικής δημοκρατίας. Η εισαγωγή της πρωτοβουλίας θα δημιουργήσει έναν απευθείας σύνδεσμο ανάμεσα στους πολίτες και τα θεσμικά όργανα, που θα γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσά τους και θα εξασφαλίσει ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ θα αντιμετωπίζουν τα συγκεκριμένα προβλήματα που είναι σημαντικά για τους πολίτες.

  Peter Jahr (PPE), γραπτώς. − (DE) Η πρωτοβουλία πολιτών που εγκρίθηκε σήμερα αποτελεί σημαντικό βήμα το οποίο θα φέρει την Ευρωπαϊκή Ένωση πιο κοντά στους πολίτες της. Αυτό παρέχει, επιτέλους, στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης την ευκαιρία να αναλάβουν ενεργό ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις. Επιπλέον, τους επιτρέπει όχι μόνο να συμμετέχουν στην πολιτική, αλλά επίσης να καλούν άμεσα την Επιτροπή να αναλάβει δράση.

Είναι σημαντικό να διασφαλισθεί ότι η πρωτοβουλία θα είναι όσο το δυνατόν πιο φιλική προς τους πολίτες και όσο το δυνατόν πιο απλή, χωρίς να ενθαρρύνεται η αθέμιτη χρήση της. Όσο φιλική προς το χρήστη και αν είναι η πρωτοβουλία πολιτών, εάν χρησιμοποιείται υπερβολικά θα απολέσει την αξία της. Η πρωτοβουλία πολιτών θα εισαγάγει περισσότερη δημοκρατία και θα συμβάλει σημαντικά στο να καταστεί η Ευρώπη πιο σύγχρονη και ζωντανή για τους πολίτες της. Θα ήθελα να ζητήσω και πάλι από το Κοινοβούλιο και επίσης από την Επιτροπή να διασφαλίσουν ότι θα δοθεί στην Επιτροπή Αναφορών κατάλληλος ρόλος σε αυτήν τη διαδικασία.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Ένας από τους κύριους στόχους της πρωτοβουλίας ευρωπαίων πολιτών είναι να φέρει τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα πιο κοντά στους πολίτες και να διευκολύνει τους απλούς Ευρωπαίους να ασκούν τα δικαιώματα και τα προνόμιά τους. Σίγουρα θα βελτιώσει τη ζωή των κατοίκων των κρατών μελών και θα βοηθήσει στη δημιουργία μιας φιλοκοινωνικής εικόνας για την Ένωση. Οι συντάκτες της πρότασης προσπάθησαν επίσης να επιτύχουν το απλούστερο δυνατό μοντέλο για τη διοργάνωση συναντήσεων και τη συλλογή υπογραφών στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας. Εάν οι Ευρωπαίοι θελήσουν να εκφράσουν τις απόψεις τους σχετικά με ένα ζήτημα το οποίο θεωρούν σημαντικό, είναι καθήκον μας να διασφαλίσουμε ότι θα ακουστούν οι απόψεις τους και ότι θα εξεταστούν τα αιτήματά τους. Άλλωστε, αυτό σημαίνει αληθινή δημοκρατία.

  Sandra Kalniete (PPE) , γραπτώς. – (LV) Σήμερα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έλαβε μια ιστορική απόφαση, η οποία παρέχει στην κοινωνία των πολιτών την ευκαιρία να συμμετέχει πολύ πιο ενεργά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Μια ενεργητική κοινωνία των πολιτών, η οποία συμμετέχει στη λήψη πολιτικών αποφάσεων, αποτελεί έναν εκ των ακρογωνιαίων λίθων μιας δημοκρατίας. Αποτελεί μία από τις βασικές απαιτήσεις για μια πολιτική υψηλής ποιότητας, η οποία κατά τη διάρκεια πολλών ετών επέτρεψε στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να επιτύχουν υψηλό επίπεδο δημοκρατίας, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ευημερίας και να καταστεί η Ευρώπη συνολικά η πιο ανεπτυγμένη περιοχή του κόσμου. Το καθήκον της κοινωνίας των πολιτών δεν έγκειται αποκλειστικά στη συμμετοχή στις εκλογές. Οι πολίτες πρέπει, επίσης, να συμμετέχουν καθημερινά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, εκφράζοντας την άποψή τους για συγκεκριμένες αποφάσεις ή γεγονότα της πολιτικής ατζέντας. Είναι προς το συμφέρον τους να συμμετέχουν στον δημοκρατικό έλεγχο της εξουσίας και να ασκούν κριτική στους πολιτικούς σχετικά με τις δραστηριότητές τους. Χωρίς μια ενεργητική κοινωνία των πολιτών, δεν θα ήταν δυνατή η αποκατάσταση της ανεξαρτησίας των χωρών της Βαλτικής και η διασφάλιση της επιστροφής μας στην Ευρώπη. Γι’ αυτόν τον λόγο υπερψήφισα την πρωτοβουλία πολιτών με μεγάλη πεποίθηση.

Μέχρι τώρα, η ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν διέθετε επαρκώς ανεπτυγμένους, σαφείς μηχανισμούς ώστε να συμμετέχουν οι Ευρωπαίοι στη διαδικασία λήψης αποφάσεων και να εφιστάται η προσοχή των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων στις τρέχουσες ανησυχίες των πολιτών. Πιστεύω ότι η πρωτοβουλία πολιτών θα ενισχύσει την πίστη των λαών στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα αυξήσει τη νομιμότητα των αποφάσεων που λαμβάνονται.

  Tunne Kelam (PPE), γραπτώς. − (EN) Υπερψήφισα τις προτεινόμενες τροπολογίες του ΕΚ επί της πρωτοβουλίας πολιτών, καθώς πιστεύω ότι ενισχύουν την πρωτοβουλία και επιτρέπουν σε περισσότερα άτομα να συμμετέχουν. Πρόκεται για μια ιστορική στιγμή κατά την οποία παρέχεται στους ευρωπαίους πολίτες ένα συγκεκριμένο μέτρο για να θέσουν σημαντικά ζητήματα και θέματα σε επίπεδο ΕΕ. Προτρέπω την Επιτροπή να λάβει υπόψη την τροπολογία η οποία ζητά απλές διαδικασίες και διαφανή πληροφόρηση για τους πολίτες. Είναι σημαντική η δημιουργία ενός τέτοιου μηχανισμού, αλλά πρέπει επίσης να είναι προσβάσιμος και κατανοητός στους πολίτες της ΕΕ, προκειμένου να τους επιτραπεί να τον χρησιμοποιήσουν πλήρως. Το Κοινοβούλιο επιδιώκει την απλούστευση των κριτηρίων σχετικά με τους υπογράφοντες ζητώντας να προέρχονται από τουλάχιστον το ένα πέμπτο, αντί για το ένα τρίτο, των κρατών μελών.

Ζητά, επίσης, τη δημιουργία ενός εύκολα προσβάσιμου, δωρεάν ηλεκτρονικού συστήματος συλλογής υπογραφών. Θα ήθελα ιδιαιτέρως να υπογραμμίσω την ανάγκη να συνεδριάζουν οι επιτροπές πολιτών για τη διοργάνωση πρωτοβουλιών. Το κίνημα των επιτροπών πολιτών ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που οδήγησαν στη νέα ανεξαρτησία της Εσθονίας το 1991. Πρόκειται για μια σαφή ένδειξη ότι οι πολίτες ενωμένοι μπορούν να γκρεμίσουν τείχη.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. − (DE) Υποστηρίζω την απόφαση του Κοινοβουλίου να εισαγάγει την επιλογή της πρωτοβουλίας πολιτών για τους πολίτες της ΕΕ. Το νέο σύστημα αναφοράς σε επίπεδο ΕΕ είναι ένα σημαντικό μέσο, το οποίο επιτρέπει στους πολίτες να συμμετέχουν περισσότερο και το οποίο θα διασφαλίσει πιο άμεση δημοκρατία. Η Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά βελτιώνει τη δημοκρατική λειτουργία της Ένωσης. Οι πολίτες μπορούν να συμμετέχουν στη δημοκρατική ζωή της Ένωσης και να προσεγγίζουν άμεσα την Επιτροπή. Η πρωτοβουλία πολιτών παρέχει στους πολίτες δικαίωμα πρωτοβουλίας παρόμοιο με εκείνο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου. Προκειμένου να διασφαλισθεί ότι η πρωτοβουλία πολιτών εφαρμόζεται σωστά, χρειάζονται τουλάχιστον ένα εκατομμύριο υπογραφές από το ένα πέμπτο τουλάχιστον του συνόλου των κρατών μελών. Επιπλέον, το Κοινοβούλιο συνιστά μέτρα στο ψήφισμά του τα οποία θα καταστήσουν πιο εύκολη στη χρήση την πρωτοβουλία πολιτών.

Για παράδειγμα, η Επιτροπή θα πρέπει να εξετάσει τη χρήση των υπαρχόντων προγραμμάτων τα οποία προωθούν την κινητικότητα και την ενεργό συμμετοχή στα κοινά, καθώς και νέες μορφές επικοινωνίας, όπως η κοινωνική δικτύωση, οι οποίες ενθαρρύνουν τη δημόσια συζήτηση. Επικροτώ το ότι οι αντιπροσωπείες και τα γραφεία στα κράτη μέλη θα λειτουργούν ως διεπαφές και συμβουλευτικά όργανα.

  Sabine Lösing και Sabine Wils (GUE/NGL), γραπτώς. − (DE) Παρά τις βελτιώσεις στην πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών οι οποίες προκύπτουν από τον συμβιβασμό ανάμεσα στην Επιτροπή και το Κοινοβούλιο, εξακολουθούν να υπάρχουν περιττά γραφειοκρατικά εμπόδια. Επιπλέον, υπάρχει ο κίνδυνος αυτή να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο, για παράδειγμα από μεγάλες εταιρείες και οργανισμούς, επειδή παρόλο που διασφαλίζεται η διαφάνεια, δεν υπάρχει όριο στις δωρεές από επιχειρήσεις. Γι’ αυτούς τους λόγους μεταξύ άλλων, απείχαμε από την τελική ψηφοφορία.

Ορισμένες από τις επικρίσεις μας είναι οι εξής:

1. Οι επιχειρήσεις δεν εξαιρούνται από την πρωτοβουλία.

2. Δεν έχει ληφθεί απόφαση σχετικά με το αν οι νεότεροι πολίτες μπορούν να συμμετέχουν από την ηλικία των 16 ετών. Αντίθετα, αυτό εξαρτάται από τον εθνικό εκλογικό νόμο.

3. Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που ζουν στην ΕΕ δεν μπορούν να συμμετέχουν.

4. Δεν διατίθεται αποζημίωση πέραν των 100.000 υπογραφών (0,005 ευρώ ανά υπογραφή). Ως αποτέλεσμα, η πρωτοβουλία θα έχει μεγάλο κόστος για τους υπεύθυνους για τη δρομολόγησή της και, συνεπώς, δεν είναι εξίσου προσβάσιμη σε όλους.

5. Δεν υπάρχει απαγόρευση στις δωρεές εταιρειών που υποστηρίζουν μια πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών και δεν υπάρχει ανώτατο όριο.

6. Δεν παρέχονται συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με τη δυνατότητα προσφυγής στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εάν απορριφθεί μια πρωτοβουλία.

7. Εάν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απορρίψει ένα σχετικό σχέδιο νομοθετικού κειμένου, δεν είναι υποχρεωμένη να αιτιολογήσει την απόφασή της.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Η πρωτοβουλία πολιτών θα δημιουργήσει απευθείας σύνδεσμο ανάμεσα στους πολίτες και τα θεσμικά όργανα, που θα γεφυρώσει το χάσμα που υφίσταται ανάμεσά τους και θα αναγκάσει τα θεσμικά όργανα της ΕΕ να ασχοληθούν με τα μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες. Θα ήθελα να τονίσω ορισμένα σημεία τα οποία δεν πρέπει να παραβλέπονται:

1. Η πρωτοβουλία πολιτών θα έχει επιτυχία μόνο εάν ο σχετικός κανονισμός είναι εύκολα κατανοητός και εφαρμοστέος από τους πολίτες, χωρίς να επιβάλλει υπερβολικές υποχρεώσεις στους διοργανωτές.

2. Σε συνέχεια των διαπραγματεύσεων που πραγματοποιήθηκαν με την Επιτροπή και το Συμβούλιο, συμφωνούμε ότι είναι απαραίτητο οι υποστηρικτές μιας πρωτοβολίας πολιτών να παρέχουν ορισμένα στοιχεία ταυτότητας και οι υπηρεσίες των κρατών μελών να τα ελέγχουν. Ωστόσο, είναι ζωτικής σημασίας να διασφαλισθεί ότι η διαδικασία συμμορφώνεται με τη νομοθεσία της ΕΕ στον τομέα της προστασίας δεδομένων. Κάθε οργανισμός με την ευκαιρία υποστήριξης πρωτοβουλιών των πολιτών πρέπει να παρέχει πλήρη διαφάνεια σχετικά με την υποστήριξη που παρέχεται, έτσι ώστε οι υπογράφοντες να γνωρίζουν ποιος βρίσκεται πίσω από την πρωτοβουλία την οποία επιλέγουν να υποστηρίξουν.

3. Τα γραφεία πληροφοριών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα κράτη μέλη και τα δίκτυα πληροφοριών της Επιτροπής, όπως το Europe Direct και η Υπηρεσία Προσανατολισμού για τους Πολίτες, πρέπει να συμμετέχουν στην παροχή όλων των απαραίτητων πληροφοριών σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), γραπτώς. – (PL) Χάρηκα όταν άκουσα το αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας επί της πρωτοβουλίας πολιτών. Εισάγοντας την πρωτοβουλία πολιτών, η Συνθήκη της Λισαβόνας κατέστη νομοθετικό εργαλείο για τους πολίτες της ΕΕ, αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι η συλλογή ενός εκατομμυρίου υπογραφών δεν σημαίνει ακόμα ότι θα θεσπιστεί ένας νέος νόμος. Η διαδικασία αυτή πρέπει να περάσει από ολόκληρη τη νομοθετική διαδρομή της ΕΕ και εμείς οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι διαδικασίες θα απλοποιηθούν, ώστε να αποφευχθεί η απογοήτευση εν προκειμένω. Πιστεύω ότι θα πρέπει να πραγματοποιήσουμε μια καλή εκστρατεία ενημέρωσης στα κράτη μέλη σχετικά με αυτό το μέσο, έτσι ώστε τα ζητήματα που εγείρονται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας πολιτών της ΕΕ να ανταποκρίνονται στα όσα αναφέρονται στις Συνθήκες και να είναι σύμφωνα με τις αξίες της ΕΕ.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Με αυτήν τη σημαντική πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ένα εκατομμύριο ευρωπαίοι πολίτες θα μπορούν να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει νομοθεσία για ένα δεδομένο ζήτημα. Οι κανόνες για την εφαρμογή της «πρωτοβουλίας πολιτών», που εγκρίθηκε σήμερα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αναφέρουν ότι οι υπογράφοντες πρέπει να προέρχονται από τουλάχιστον επτά κράτη μέλη. Στην περίπτωση της Πορτογαλίας, θα χρειάζονται τουλάχιστον 16.500 υπογράφοντες για να υποστηρίξουν μια πρωτοβουλία. Παράλληλα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας δημιουργήθηκε ένα «δικαίωμα πρωτοβουλίας πολιτών», κατά το οποίο ένα εκατομμύριο ευρωπαίοι πολίτες μπορούν να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει ορισμένες νομοθετικές προτάσεις. Ο κανονισμός που εγκρίθηκε στην Ολομέλεια σήμερα ορίζει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την υποβολή πρωτοβουλιών πολιτών στο μέλλον.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Υπερψήφισα την εν λόγω έκθεση σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την πρωτοβουλία πολιτών επειδή, παρόλο που ικανοποιεί αόριστα μόνο τη θέση της Ομάδας μου, καθώς αγνοεί σημαντικά ζητήματα όπως την ιδέα να επιτρέπονται πρωτοβουλίες που προτείνουν αλλαγές στις Συνθήκες ή να παραταθεί η περίοδος συλλογής υπογραφών από τους προτεινόμενους δώδεκα μήνες σε 18 μήνες, πιστεύω ωστόσο ότι η έκθεση αποτελεί σημαντική αν και ανεπαρκή βελτίωση του κειμένου που υποβλήθηκε από την Επιτροπή. Η πρωτοβουλία πολιτών είναι ένας μηχανισμός για τη συμμετοχή του κοινού, ο οποίος ορίζεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, ώστε να καταστεί δυνατό να διαδραματίσουν οι πολίτες και η κοινωνία των πολιτών κάποιον ρόλο στη διαδικασία εκπόνησης ευρωπαϊκών πολιτικών. Υποστήριξα το κείμενο που κατατέθηκε, καθώς διευκολύνει τη δημιουργία του μηχανισμού και τη συνδυασμένη διαδικασία του. Για παράδειγμα, απλοποιεί τη διαδικασία καταγραφής των πρωτοβουλιών και περιορίζει την απαίτηση σχετικά τον αριθμό των κρατών μελών τα οποία πρέπει να εκπροσωπούνται από τους πολίτες (από το ένα τρίτο στο ένα τέταρτο). Συνιστά, επίσης, πρόοδο σε σύγκριση με την πρόταση της Επιτροπής, καθώς βελτιώνει τη διαφάνεια όσον αφορά τη χρηματοδότηση εκστρατειών για τη συλλογή υπογραφών.

  Louis Michel (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών θα είναι ένα ισχυρό εργαλείο για τη διαμόρφωση της ατζέντας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η πρωτοβουλία εισήχθη από τη Συνθήκη της Λισαβόνας και θα επιτρέψει σε ένα εκατομμύριο ευρωπαίους πολίτες να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις για θέματα εντός του πλαισίου εξουσιών της. Η εν λόγω πρωτοβουλία δίνει στους πολίτες της ΕΕ το δικαίωμα να γνωστοποιούν τις απόψεις τους και με αυτόν τον τρόπο τούς εκχωρεί δικαίωμα πρωτοβουλίας παρόμοιο με εκείνο που ασκεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

Οι πρωτοβουλίες πολιτών θα πρέπει επίσης να ενθαρρύνουν τον ευρύτερο διασυνοριακό διάλογο, καθώς θα χρειαστεί να συνταχθούν από πολίτες αρκετών διαφορετικών κρατών μελών. Οι πρωτοβουλίες, ωστόσο, θα μπορούν να εφαρμοστούν μόνο εάν πληρούν ορισμένες διαδικαστικές απαιτήσεις ή απαιτήσεις συμμόρφωσης με τις θεμελιώδεις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να αποφευχθεί η χρήση του μέσου για μη δημοκρατικούς σκοπούς. Οι εν λόγω απαιτήσεις εγγυώνται την αξιοπιστία και, ως εκ τούτου, την αποτελεσματικότητα της πρωτοβουλίας. Είναι, επίσης, ζωτικής σημασίας να διασφαλιστεί ότι η διαδικασία συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις σχετικά με την προστασία των δεδομένων στην ΕΕ και ότι είναι πλήρως διαφανής από την αρχή έως το τέλος.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. − (EN) Δεν συμμερίζομαι την άποψη των συναδέλφων μου της Ομάδας της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και γι’ αυτόν τον λόγο απείχα από την ψηφοφορία. Δεν έχει σημασία ποιος γράφει τις ανοησίες: το να τις πολλαπλασιάσει κανείς είναι ανόητο. Η πρωτοβουλία πολιτών είναι αναγκαία, αναμφίβολα, αλλά η συλλογή ενός εκατομμυρίου υπογραφών προκειμένου να εκφράσει κανείς την άποψή του είναι ανοησία. Θα ήθελα να ρωτήσω τους εισηγητές αν συγκέντρωσαν ποτέ οι ίδιοι υπογραφές. Εάν το έπραξαν, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το ελάχιστο κόστος κάθε υπογραφής με πιστοποίηση συμβολαιογράφου είναι 20 ευρώ. Αυτό σημαίνει 20-30 εκατομμύρια ευρώ για τη θέσπιση ενός νέου νόμου. Ποιος θα χρηματοδοτήσει αυτήν τη δράση; Μόνο μεγάλες επιχειρήσεις μπορούν να το κάνουν αυτό, όχι οι απλοί άνθρωποι. Δεν πρόκειται, συνεπώς, για απάτη; Κάτι που πρέπει να θυμόμαστε: οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εκπροσωπούν επίσης αυτούς τους ανθρώπους.

  Gay Mitchell (PPE), γραπτώς. − (EN) Για την εν λόγω πρωτοβουλία υπήρξε δέσμευση κατά τη διαδικασία της Λισαβόνας, συνεπώς χαίρομαι που τώρα προωθείται.

Είναι επιτακτικό να μην είναι ανοικτή η πρωτοβουλία πολιτών σε πολιτική, επιχειρηματική ή άλλου είδους χειραγώγηση. Θα πρέπει να αφεθεί στη γνήσια πρωτοβουλία πολιτών και να μην υποστεί χειραγώγηση με κρυφή ατζέντα. Πρέπει να είναι ανοικτή και διαφανής.

Για να ξεκινήσει η διαδικασία, η Επιτροπή θα πρέπει να δημοσιεύσει τους προσυμφωνημένους όρους για μια πρωτοβουλία, όταν επιτευχθεί συμφωνία σχετικά με αυτούς.

Θα ήταν λογικό για την έναρξη της διαδικασίας να διοργανώσει η Επιτροπή κάποιου είδους διαγωνισμό ίσων αποστάσεων σε ολόκληρη την ΕΕ, προκειμένου να ανιχνεύσει τις διαθέσεις του κοινού και να διαπιστώσει ποια είναι τα δέκα σημαντικότερα θέματα για τα οποία οι πολίτες θα επικροτούσαν μια πρωτοβουλία με τους συμπολίτες τους.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών είναι το πρώτο μικρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Την υπερψήφισα, επειδή είναι το πρώτο άμεσα δημοκρατικό μέσο στην ΕΕ. Ωστόσο, συνολικά η πρωτοβουλία πολιτών είναι απλώς μια επίφαση άμεσης δημοκρατίας, η οποία θα κάνει τους πολίτες να πιστέψουν ότι έχουν το δικαίωμα συναπόφασης σε ορισμένα ζητήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρωτοβουλία πολιτών δεν συνεπάγεται συνέπειες, ανεξαρτήτως του πόσοι άνθρωποι την υπογράψουν. Ο παραλληλισμός με το σύστημα αναφορών για δημοψήφισμα στην Αυστρία είναι προφανής. Στην Αυστρία, κατά κανόνα οι εν λόγω αναφορές κλείνονται απλώς σε ένα συρτάρι και το ίδιο πράγμα θα συμβεί με τις πρωτοβουλίες πολιτών στην ΕΕ. Επιπλέον, έχει προφανώς υπάρξει μέριμνα ώστε να διασφαλιστεί ότι μπορούν να καταπνιγούν οι μη συμβατικές απόψεις. Η Επιτροπή διενεργεί τον τελικό έλεγχο του παραδεκτού μιας πρωτοβουλίας πολιτών. Στην πραγματική Ευρωπαϊκή Ένωση, οι κυβερνώντες όχι μόνο θεσπίζουν τη νομοθεσία και τις οδηγίες, αλλά θέλουν επίσης να ελέγξουν και τη βούληση των πολιτών.

Ωστόσο, η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών παρέχει τουλάχιστον σε μη συμβατικά κινήματα και κόμματα την ευκαιρία να αναπτύξουν τις ιδέες τους. Στο μέλλον θα είναι δυνατό σε επίπεδο ΕΕ, όπως συμβαίνει στην Αυστρία, να πραγματοποιηθούν εκστρατείες και να διαπιστώσουν οι πολίτες ότι υπάρχουν δρόμοι για μια διαφορετική και καλύτερη Ευρώπη, οι οποίοι οδηγούν μακριά από το αδιέξοδο των Βρυξελλών.

  Vital Moreira (S&D), γραπτώς. – (PT) Παρόλο που φυσικά υποστηρίζω τον κανονισμό για την πρωτοβουλία πολιτών, δεν συμφωνώ με τη δυνατότητα να μπορούν να συμμετέχουν σε αυτές τις πρωτοβουλίες βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή βουλευτές εθνικών κοινοβουλίων, ούτε με τη δυνατότητα να χρηματοδοτούνται από πολιτικά κόμματα ή δημόσιους φορείς.

Πιστεύω ότι και οι δύο λύσεις αντίκεινται στο πνεύμα του νέου μηχανισμού, ο οποίος αποσκοπεί να παράσχει στους απλούς πολίτες και την κοινωνία των πολιτών τα μέσα συμμετοχής στην πολιτική ζωή της Ένωσης. Διαφωνώ, επίσης, με τις εξουσίες που δίνονται στην Επιτροπή για την έγκριση ορισμένων τεχνικών προδιαγραφών οι οποίες απαιτούνται για την εφαρμογή του νόμου μέσω μιας «εκτελεστικής πράξης». Τα μέτρα γενικής ισχύος που ανατίθενται στην Επιτροπή για την εφαρμογή των νομοθετικών μέσων δεν θα πρέπει να θεωρούνται «εκτελεστικές πράξεις», υπό τον έλεγχο των κρατών μελών, αλλά «κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις», υπό τον άμεσο έλεγχο του νομοθέτη.

Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν είναι λογικό, μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας, να εξακολουθεί να εφαρμόζεται η «κανονιστική διαδικασία» στο πλαίσιο του παραδοσιακού συστήματος επιτροπολογίας, καθώς αφορά σαφώς ζητήματα τα οποία καλύπτονται επί του παρόντος από τη νομοθετική διαδικασία ή από τη διαδικασία «κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων». Οι διατάξεις στις οποίες γίνεται αναφορά αντίκεινται, κατά συνέπεια, στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Πέρα από αυτές τις συγκεκριμένες ενστάσεις, πιστεύω ότι συνολικά πρόκειται για έναν εξαιρετικό νόμο, ο οποίος δικαιώνει την πολιτική και συνταγματική σημασία αυτού του νέου μηχανισμού για τη συμμετοχική δημοκρατία εντός της ΕΕ.

  Justas Vincas Paleckis (S&D), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών, επειδή υποστηρίζω πλήρως το δικαίωμα αυτό των πολιτών που προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Καθώς είμαι αισιόδοξος, πιστεύω ότι αυτό ενδέχεται να είναι ένα από τα κύρια μέσα που θα βοηθήσουν τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προσεγγίσουν τους απλούς ανθρώπους. Τέλος, ένα πολιτικά ενεργό μέλος της κοινωνίας θα μπορεί να επηρεάζει άμεσα αποφάσεις που λαμβάνονται σε επίπεδο ΕΕ. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι, σε μια εποχή όπου πολλές ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες αντιμετωπίζονται μάλλον επικριτικά από το κοινό, η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών έλαβε ευθύς εξαρχής και σε μεγάλο βαθμό θετική αξιολόγηση και έγκριση. Ελπίζω ότι θα θεσπίσουμε τελικά σαφείς κανόνες, τους οποίους δεν θα επιβαρύνουν περιττές γραφειοκρατικές απαιτήσεις, και ότι αυτό θα βοηθήσει την ευρωπαϊκή κοινωνία να διατυπώσει τις απόψεις της.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. − (IT) Η εν λόγω έκθεση ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μου, ιδίως σε τρία ζητήματα. Πρώτον, η κατώτερη ηλικία για την υποστήριξη μιας νομοθετικής πρωτοβουλίας έχει οριστεί στα 18 έτη, που είναι η κατώτερη ηλικία για συμμετοχή στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και που απαιτείται για συμμετοχή στα μέσα άμεσης δημοκρατίας, όπως τα δημοψηφίσματα. Δεύτερον, όσον αφορά την ανάγκη να ζητούνται τα έγγραφα ταυτότητας των μόνιμων ευρωπαίων κατοίκων οι οποίοι σκοπεύουν να υπογράψουν τις δηλώσεις υποστήριξης, προκειμένου να διενεργούνται οι ελέγχοι που προβλέπει ο κανονισμός σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους. Τρίτον, όσον αφορά την ανάγκη να υπάρξει διάστημα δώδεκα μηνών για την εφαρμογή του κανονισμού αφού τεθεί σε ισχύ, με στόχο να επιτραπεί στις αρμόδιες εθνικές διοικήσεις –πολλές από τις οποίες θα δουν ένα τέτοιου είδους μέσο για πρώτη φορά– να προετοιμάσουν όλα τα απαραίτητα νομικά, διοικητικά και οικονομικά μέτρα.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Με μεγάλη ικανοποίηση υπερψηφίζω την εν λόγω έκθεση σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών, μία από τις μεγαλύτερες καινοτομίες της Συνθήκης της Λισαβόνας. Αυτό το νέο νομικό μέσο ενδέχεται να αποτελέσει ένα μέσο για να ενισχυθεί η συμμετοχή των ευρωπαίων πολιτών. Στην πραγματικότητα, το να επιτρέπεται σε εκατομμύρια πολίτες να προτείνουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή να νομοθετήσει επί ενός δεδομένου ζητήματος αποτελεί πολύ θετικό βήμα στο πλαίσιο της προσπάθειας να έρθει η Ευρώπη πιο κοντά στους πολίτες της. Επιδοκιμάζω το έργο των εισηγητών, στόχος των οποίων ήταν να απλοποιήσουν την πρωτοβουλία πολιτών και να απομακρύνουν κάθε γραφειοκρατικό εμπόδιο, έτσι ώστε να καταστεί όσο το δυνατόν πιο προσβάσιμη.

Συμφωνώ με την πλειονότητα των αιτημάτων που έθεσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ειδικά με τον έλεγχο του παραδεκτού μιας πρωτοβουλίας ο οποίος διενεργείται κατά την υποβολή της, και όχι αφού συγκεντρωθούν 300.000 υπογραφές, πράγμα που θα μπορούσε να δημιουργήσει προσδοκίες στους υπογράφοντες πολίτες. Υποστηρίζω τη μείωση όσον αφορά τον ελάχιστο αριθμό κρατών μελών που συμμετέχουν στην αρχική υπογραφή της πρωτοβουλίας. Η αρχική πρόταση προϋπέθετε ότι οι υπογράφοντες θα προέρχονταν από τουλάχιστον το ένα τρίτο των κρατών μελών, και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο κατέληξαν σε συμφωνία ότι οι υπογράφοντες θα πρέπει να προέρχονται από το ένα τέταρτο του συνόλου των κρατών μελών.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. – (IT) Υποστηρίζω την πρωτοβουλία των εισηγητών, της κ. Gurmai και του κ. Lamassoure, η οποία συνίσταται στο ότι οι διοργανωτές μιας πρωτοβουλίας ευρωπαίων πολιτών θα πρέπει να συγκεντρωθούν σε μία επιτροπή πολιτών, η οποία θα αποτελείται από άτομα προερχόμενα από διαφορετικά κράτη μέλη. Τούτο θα διασφαλίζει ότι τα θιγόμενα θέματα θα έχουν αληθινά ευρωπαϊκό χαρακτήρα ενώ ταυτόχρονα θα έχει ως προστιθέμενη αξία ότι θα βοηθά στη συγκέντρωση υπογραφών εξαρχής.

Υποστηρίζω την ιδέα των εισηγητών σύμφωνα με την οποία η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών είναι ένα νέο μέσο συμμετοχικής δημοκρατίας σε επίπεδο ηπείρου. Κατά συνέπεια, ο παρών κανονισμός μπορεί να μην είναι άψογος και η πράξη μπορεί να φέρει τους ευρωπαίους αρμοδίους που λαμβάνουν της αποφάσεις ενώπιον νέων προκλήσεων. Γι’ αυτόν τον λόγο, συμφωνώ με την έκκληση των εισηγητών να υποβάλλει η Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του κάθε τρία έτη και εάν απαιτηθεί να προτείνει αναθεώρηση του κανονισμού.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Η πρωτοβουλία πολιτών, την οποία εισήγαγε η Συνθήκη της Λισαβόνας, σχεδιάστηκε για να δώσει στους πολίτες το δικαίωμα να συμμετέχουν στη δημοκρατική ζωή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στόχος της είναι να παράσχει στους πολίτες ένα μέσο για να εκφράσουν τις απόψεις του επιτρέποντας τους να παραπέμψουν μια σειρά ζητημάτων που παρουσιάζουν ενδιαφέρον στα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Σε αυτά μπορεί να περιλαμβάνονται δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίζουν στην καθημερινή ζωή τους και στις οποίες εκτιμούν ότι δεν δίνεται επαρκής προσοχή και υποστήριξη από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τα πολιτικά θεσμικά όργανα ή τυχόν άλλους τακτικούς συνομιλητές από τα θεσμικά όργανα. Η πρωτοβουλία πολιτών θα δημιουργήσει δεόντως έναν απευθείας σύνδεσμο ανάμεσα στους πολίτες και τα θεσμικά όργανα, που θα γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσά τους και θα εξασφαλίσει ότι τα θεσμικά όργανα της ΕΕ θα αντιμετωπίζουν τα συγκεκριμένα προβλήματα που είναι σημαντικά για τους πολίτες. Η πρωτοβουλία πολιτών συνοδεύεται από την ανάγκη συμμόρφωσης με ορισμένες διοικητικές απαιτήσεις, αλλά και σεβασμού των θεμελιωδών αξιών της ΕΕ, μεταξύ άλλων, διασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο την αξιοπιστία της και την αποτελεσματικότητά της, που θα αποτελέσουν καίρια στοιχεία για την επιτυχία της.

Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι η διαδικασία συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις της ΕΕ στον τομέα της προστασίας δεδομένων, καθώς και ότι εγγυάται την απόλυτη διαφάνεια. Κάθε οργανισμός, οργάνωση ή ακόμα και πολιτικό κόμμα θα έχει την ευκαιρία να υποστηρίξει τις πρωτοβουλίες πολιτών τις οποίες επιλέγει, με την επιφύλαξη της απόλυτης διαφάνειας σχετικά με την υποστήριξη η οποία παρέχεται, έτσι ώστε οι υπογράφοντες να γνωρίζουν ποιος βρίσκεται πίσω από μια πρωτοβουλία που επιλέγουν να υποστηρίξουν ή να μην υποστηρίξουν.

  Paulo Rangel (PPE), γραπτώς. – (PT) Χαίρομαι για την έγκριση αυτής της έκθεσης, η οποία αντιπροσωπεύει ένα πολύ σημαντικό βήμα προς την επιβεβαίωση του συνταγματικού χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέχοντας στους πολίτες έναν μηχανισμό προσβάσιμης και αποτελεσματικής δημοκρατικής συμμετοχής, ο οποίος αναμφίβολα θα συμβάλει στην αυξημένη συμμετοχή και δέσμευση των πολιτών σε σχέση με την πολιτική ζωής της Ευρώπης, καθώς και στην ενίσχυση των δεσμών αλληλεγγύης ανάμεσα στα διάφορα κράτη μέλη.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η συμμετοχική δημοκρατία έκανε τη θριαμβευτική της είσοδο στην Ευρώπη με την έγκριση αυτής της έκθεσης για την πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών, έναν από τους σημαντικούς τομείς προόδου που εισήγαγε η Συνθήκη της Λισαβόνας. Ένα εκατομμύριο ευρωπαίοι πολίτες θα είναι τώρα σε θέση να προσεγγίζουν την Επιτροπή και να ζητούν να διατυπώσει την άποψή της για ένα ζήτημα που παρουσιάζει ενδιαφέρον για την κοινωνία, υπό την προϋπόθεση ότι εμπίπτει στο πλαίσιο των εξουσιών της Επιτροπής. Ένα εκατομμύριο πολίτες, οι οποίοι πρέπει να προέρχονται από τουλάχιστον το ένα τέταρτο των κρατών μελών και πρέπει να έχουν την απαιτούμενη ηλικία για το δικαίωμα ψήφου, με άλλα λόγια μόλις το 0,2% του πληθυσμού της ΕΕ. Οι υπογραφές πρέπει να συγκεντρώνονται γραπτώς ή μέσω του Διαδικτύου και πρέπει να ελέγχονται. Οι διοργανωτές θα πρέπει να ταυτοποιούνται: ποιοι είναι, τι υποστηρίζουν, για ποιον εργάζονται. Αυτό είναι ένα πιθανό άλμα προόδου για τη δημοκρατική νομιμότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι ένα βήμα που θα φέρει τους πολίτες πιο κοντά σε μια ΕΕ η οποία συχνά θεωρείται, καλώς ή κακώς, πως βρίσκεται έτη φωτός μακριά από τις καθημερινές ανησυχίες τους.

Ωστόσο, δεν πρέπει να αγνοείται ο κίνδυνος ότι την πρωτοβουλία μπορεί εκμεταλλευτούν ορισμένες μη κυβερνητικές οργανώνεις (ΜΚΟ) ή ένας συγκεκριμένος κλάδος της βιομηχανίας. Προκειμένου να έχει επιτυχία, η πρωτοβουλία πρέπει πραγματικά να προέρχεται από τους πολίτες. Πρέπει να βοηθήσει να προχωρήσει η συζήτηση, να συνδιαλλάσσονται οι πολίτες με την Ευρωπαϊκή Ένωση και να συμβάλει στην ανάπτυξη μιας ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών.

  Crescenzio Rivellini (PPE), γραπτώς. − (IT) Σήμερα ψηφίσαμε στην Ολομέλεια επί της πρωτοβουλίας ευρωπαίων πολιτών. Η εν λόγω πρωτοβουλία θεσπίστηκε με το άρθρο 11 της Συνθήκης της Λισαβόνας, με στόχο να δοθούν στους πολίτες οι ίδιες εξουσίες ανάληψης πολιτικών πρωτοβουλιών που διαθέτουν ήδη το Συμβούλιο Υπουργών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών είναι ένα νέο μέσο συμμετοχικής δημοκρατίας σε επίπεδο ηπείρου.

Στις 31 Μαρτίου 2010, η Επιτροπή υπέβαλε την πρόταση κανονισμού της και, στις 14 Ιουνίου, το Συμβούλιο ενέκρινε τη γενική προσέγγιση έναντι της πρωτοβουλίας ευρωπαίων πολιτών. Η Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκρινε την εν λόγω έκθεση τον Νοέμβριο, η οποία συμπεριλάμβανε μια διαπραγματευτική εντολή. Ο τριμερής διάλογος στις 30 Νοεμβρίου οδήγησε σε συμφωνία επί διάφορων τροπολογιών. Τα κύρια σημεία της συμφωνίας αφορούν: τον συνδυασμό καταχώρησης και παραδεκτού, τον αριθμό των υπογραφών που πρέπει να προέλθουν από τουλάχιστον το ένα τέταρτο των κρατών μελών, τη δημιουργία μιας επιτροπής πολιτών, την ελάχιστη ηλικία για υποστήριξη μιας πρωτοβουλίας και το ηλεκτρονικό σύστημα συλλογής.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (FR) Οι πολίτες μας περίμεναν αυτό το νέο μέσο, το οποίο θα τους επιτρέψει να επηρεάσουν ως έναν βαθμό την πολιτική της ΕΕ. Έχουν ήδη δείξει ότι γνωρίζουν πώς να το χρησιμοποιήσουν για να διατυπώσουν τις απόψεις τους στη νομοθετική συζήτηση: για παράδειγμα, η αίτηση για την επιβολή μορατόριουμ στους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ), την οποία ξεκίνησε η Greenpeace και η Avaaz και η οποία απεστάλη την προηγούμενη εβδομάδα στον Πρόεδρο της Επιτροπής José Manuel Barroso. Δυστυχώς, οι πολίτες ενέργησαν πριν από τους νομοθέτες και η αίτηση έφθασε προτού καθοριστεί ο κανονισμός ο οποίος θα καταστήσει λειτουργική την πρωτοβουλία πολιτών στις αρχές του 2012.

Συνεπώς, εναπόκειται σ’ εμάς, τους βουλευτές του Κοινοβουλίου, να υποστηρίξουμε το αίτημα που προέβαλαν σχεδόν 1,2 εκατομμύρια άτομα και να διασφαλίσουμε ότι θα δοθεί σε αυτό η κατάλληλη συνέχεια. Το Κοινοβούλιο σημείωσε επιτυχία όσον αφορά τη χρήση της επιρροής του στις συνομιλίες με το Συμβούλιο και την Επιτροπή, προκειμένου να καταστεί η πρωτοβουλία όσο το δυνατόν πιο προσβάσιμη και αποτελεσματική, και προετοίμασε το έδαφος γι’ αυτήν. Τώρα τίποτε δεν μπορεί να σταματήσει τους πολίτες από το να συμμετέχουν άμεσα στη λειτουργία της ΕΕ.

  Debora Serracchiani (S&D), γραπτώς. – (IT) Η σημερινή ψηφοφορία έδωσε το πράσινο φως για το πρώτο παράδειγμα ευρωπαϊκής δημοκρατικής συμμετοχής. Η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών είναι μία από τις πιο καινοτόμες διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας και ένα πρώτο βήμα προς την άμεση δημοκρατία.

Η πρωτοβουλία είναι ένα μέσο το οποίο επιτρέπει στους πολίτες να ζητήσουν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει νομοθετική πρόταση για οποιοδήποτε ζήτημα θεωρούν ότι είναι προς το συμφέρον τους υποβάλλοντας ένα εκατομμύριο υπογραφές, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 0,2% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον, τα κοινωνικά θέματα και οι καταστροφές που προκλήθηκαν από τη χρηματοπιστωτική κρίση συγκαταλέγονται στα πιο ευαίσθητα θέματα τα οποία ενδέχεται να κινητοποιήσουν τους πολίτες, ώστε να ζητήσουν από την ΕΕ να νομοθετήσει επ’ αυτών.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Με την πρόταση για την πρωτοβουλία πολιτών η οποία εγκρίθηκε σήμερα, θέσαμε σε εφαρμογή ένα σημαντικό στοιχείο της Συνθήκης της Λισαβόνας, χάρη στο οποίο οι πολίτες θα μπορούν να συμμετέχουν άμεσα στη συζήτηση για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο έχει εκλεγεί με λαϊκή ψήφο. Ο ρόλος μας, τώρα, είναι να μεριμνήσουμε σοβαρά για το εν λόγω εργαλείο, το οποίο προβλέπει ακόμα μεγαλύτερο εκδημοκρατισμό της δημόσιας ζωής στην Ευρώπη. Δεν θα ήταν καλό αν επρόκειτο για νεκρό γράμμα και αν οι πολίτες σχημάτιζαν την εντύπωση ότι τους παρείχαμε μόνο θεωρητικά τη δυνατότητα συμμετοχής σε μια νομοθετική πρωτοβουλία. Θα είναι μια σημαντική δοκιμασία για τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα όσον αφορά τον βαθμό στον οποίο, στην πραγματικότητα, υπηρετούν τους πολίτες και όχι τον εαυτό τους. Είναι θετικό το ότι, αφού αυτός ο νόμος θα έχει εφαρμοστεί για τρία χρόνια, θα μπορέσουμε να αναθεωρήσουμε διατάξεις οι οποίες θα έχουν αποδειχθεί ανεπαρκώς αποτελεσματικές, έτσι ώστε να δημιουργηθεί πράγματι ένα σύστημα που θα εγγυάται τη δημοκρατική συζήτηση.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. – (NL) Υπερψήφισα την έγκριση των κανόνων για την πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πέτυχε αρκετά στις διαπραγματεύσεις του με το Συμβούλιο Υπουργών. Η πρωτοβουλία πολιτών παρέχει στους κατοίκους της Ευρωπαϊκής Ένωσης τη δυνατότητα να θέσουν μια πρόταση στην ευρωπαϊκή πολιτική ατζέντα. Όταν συγκεντρωθεί ένα εκατομμύριο υπογραφές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι υποχρεωμένη να εξετάσει την πρόταση και να αναφέρει τους λόγους για τους οποίους θα την μετατρέψει ή δεν θα την μετατρέψει σε επίσημη νομοθετική πρόταση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέμεινε ότι οι υπογραφές πρέπει να συγκεντρωθούν από τουλάχιστον εννέα κράτη μέλη της ΕΕ, αλλά το Κοινοβούλιο πέτυχε τη μείωση αυτού του ορίου στα επτά κράτη μέλη. Επιπλέον, θα επιτραπεί επίσης στους διοργανωτές που θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν επαρκή αριθμό υπογραφών να εξηγήσουν την πρότασή τους αυτοπροσώπως στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι κρίμα που το Κοινοβούλιο δεν μπόρεσε να εμποδίσει την εφαρμογή του κανόνα σύμφωνα με τον οποίο δεκαοκτώ χώρες πρέπει να ζητήσουν από τους πολίτες τους να δηλώσουν τον αριθμό δελτίου ταυτότητάς τους, όταν υπογράφουν μια πρωτοβουλία πολιτών. Αυτό θα αποτρέψει τον κόσμο. Κάποιοι θα φοβηθούν ότι πρόκειται για απάτη με τα δελτία ταυτότητας. Υπάρχουν χώρες οι οποίες δεν πρόκειται να ζητήσουν τον αριθμό δελτίου ταυτότητας. Αυτό θα δημιουργήσει ανισότητα στο δίκαιο εντός της ΕΕ. Το πόσο σοβαρά θα επηρεάσει τους ευρωπαίους πολίτες είναι τώρα ένα ζήτημα που αφορά κυρίως την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

  Ernst Strasser (PPE), γραπτώς. − (DE) Η σημερινή ψηφοφορία για την πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών θέσπισε ένα νέο στοιχείο άμεσης δημοκρατίας σχεδόν ακριβώς έναν χρόνο μετά τη θέση σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας. Ξεκίνησα τη θητεία μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με στόχο να υποβάλω στις Βρυξέλλες τους προβληματισμούς του λαού της Αυστρίας. Είμαι προσηλωμένος σε αυτήν την αρχή και, κατά συνέπεια, θεωρώ ότι είναι ουσιαστικής σημασίας να ακούγονται οι προβληματισμοί των λαών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών θα πρέπει να θεωρείται ευκαιρία για μεγαλύτερη συμμετοχή των λαών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων της ΕΕ. Οι πολίτες της ΕΕ έχουν τώρα τη δυνατότητα για πρώτη φορά να υποβάλλουν νομοθετικές πρωτοβουλίες στην Επιτροπή και, ως αποτέλεσμα, να επηρεάζουν ενεργά την πολιτική της ΕΕ.

Μετά από μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις, μπορεί να θεωρηθεί επιτυχία το γεγονός ότι ο φραγμός του παραδεκτού μειώθηκε από το επίπεδο των 300.000 υπογραφών και ο αριθμός των κρατών μελών μειώθηκε στο ένα τέταρτο. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στην Αυστρία είναι ότι οι νέοι μπορούν να συμμετάσχουν στις πρωτοβουλίες πολιτών από την ηλικία των 16 ετών. Αυτό δείχνει για μία ακόμα φορά ότι είναι σημαντικό για την Αυστρία να συμπεριλαμβάνονται οι νέοι στο εγχείρημα της ΕΕ, επειδή τελικά εκείνοι είναι που θα προαγάγουν το ευρωπαϊκό πνεύμα.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών είναι ένα μέσο δημόσιας συμμετοχής το οποίο έχει ως στόχο να αντιμετωπίσει το δημοκρατικό έλλειμμα και, ως εκ τούτου, να μειώσει την απόσταση που οι ευρωπαίοι πολίτες αισθάνονται πως υπάρχει ανάμεσα σε εκείνους και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Η θεσμοθέτηση της εν λόγω πρωτοβουλίας, την οποία προέβλεψε η Συνθήκη της Λισαβόνας, επιτρέπει στους ευρωπαίους πολίτες να καλούν έμμεσα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υποβάλει ορισμένα νομοθετικά μέτρα, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά εμπίπτουν στους τομείς αρμοδιότητάς της.

Η εν λόγω έκθεση, η οποία υποβλήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθορίζει τα κριτήρια εφαρμογής του εν λόγω ευρωπαϊκού δικαιώματος της πρωτοβουλίας, προκειμένου να το καταστήσει απλούστερο, περισσότερο προσβάσιμο, ταχύτερο, πιο διαφανές και πιο ομοιόμορφο σε όλα τα κράτη μέλη. Η δημιουργία ενός νέου ευρωπαϊκού δημόσιου χώρου θα είναι δυνατή χάρη στην εν λόγω πρωτοβουλία, η οποία θα προωθήσει τον κοινωνικό διάλογο και τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών. Πιστεύω ότι όλες οι πρωτοβουλίες που στοχεύουν στη μείωση των αποστάσεων ανάμεσα στους πολίτες και το ευρωπαϊκό εγχείρημα θα πρέπει να επισημανθούν, να εφαρμοστούν και να υλοποιηθούν πλήρως.

  Silvia-Adriana Ţicău (S&D), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με την πρωτοβουλία πολιτών. Οι νέες διατάξεις που θεσπίστηκαν από τη Συνθήκη της Λισαβόνας προωθούν τη συμμετοχική δημοκρατία και σηματοδοτούν ένα σημαντικό βήμα προς την προαγωγή του πολιτικού πνεύματος. Το 42% των ευρωπαίων πολιτών εμπιστεύεται τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Ένας από τους λόγους γι’ αυτό μπορεί να είναι το ότι οι ευρωπαίοι πολίτες ενημερώνονται για ελάχιστες από τις ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες και τις πολιτικές που απευθύνονται σε αυτούς. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η πρωτοβουλία πολιτών δεν παρέχει μόνο στους ευρωπαίους πολίτες την ευκαιρία να συμμετέχουν άμεσα στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, αλλά επίσης τους δίνει το δικαίωμα να συμβάλουν στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής ατζέντας. Η πρωτοβουλία πολιτών θα βοηθήσει, κατά συνέπεια, να παρουσιαστούν οι σοβαρές ανησυχίες και τα αιτήματα των ευρωπαίων πολιτών ενώπιον του ευρωπαίου νομοθέτη. Δεν πρόκειται για μια νέα έννοια. Το 2007 προτείναμε τη συλλογή ενός εκατομμυρίου υπογραφών για να ζητήσουμε από την Επιτροπή να καταθέσει οδηγία για την κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία.

Τότε συγκεντρώθηκαν μόνο περίπου 700.000 υπογραφές, αλλά οι νομοθετικές προτάσεις υποβλήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Κατά συνέπεια, θα είναι ζωτικής σημασίας, με στόχο την εκπλήρωση της δέσμευσής μας απέναντι στους πολίτες της Ευρώπης, να διασφαλίσουμε ότι τα αιτήματα που υποβάλλονται μέσω της πρωτοβουλίας πολιτών θα μετατραπούν σε νομοθετικές πράξεις οι οποίες θα βελτιώσουν την κατάσταση αυτών των πολιτών.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. − (EN) Επικροτώ αυτήν την έκθεση ως έναν τρόπο ενθάρρυνσης της συμμετοχής των πολιτών στην Ευρώπη, καθώς επιτρέπει στους πολίτες της ΕΕ να προτείνουν νομοθεσία η οποία θα μπορούσε να επηρεάσει την καθημερινή ζωή τους. Οι πολίτες θα μπορούν να κοινοποιούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση τη γνώμη τους για το έργο της. Με ένα εκατομμύριο υπογραφές οι οποίες πρέπει να προέρχονται από τουλάχιστον το ένα τέταρτο του συνόλου των κρατών της ΕΕ, η εν λόγω πρωτοβουλία επιστρέφει κάποιες εξουσίες στα χέρια των λαών. Η διαδικασία απλοποιήθηκε από το Κοινοβούλιο, ώστε να διασφαλισθεί η εύκολη χρήση της και να μεγιστοποιηθεί η συμμετοχή των πολιτών στην πρωτοβουλία. Αφού γίνει έλεγχος όλων των υπογραφών, η Επιτροπή θα αποφασίζει εντός τριών μηνών αν μπορεί να προταθεί νέος νόμος και θα πρέπει να κοινοποιεί τους λόγους.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (SK) Γίνεται συχνά αναφορά σε αυτό το Κοινοβούλιο στους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των οποίων τα συμφέροντα εκπροσωπούμε. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι αυτοί πολίτες εδώ και καιρό θεωρούν όχι μόνο αυτό το Κοινοβούλιο, αλλά όλα τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα ιδιαίτερα απόμακρα και αδιάφορα απέναντι στα προβλήματά τους.

Η πρωτοβουλία ευρωπαίων πολιτών μπορεί να το αλλάξει αυτό. Θα επιτρέψει στους πολίτες να πουν ευθέως: αυτό θέλουμε, δεν θέλουμε εκείνο και αυτό πρέπει να αλλάξει.

Μας αρέσει, επίσης, να μιλάμε για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ωστόσο, τι είναι αυτό που ενώνει τους ανθρώπους από διαφορετικές χώρες περισσότερο από την ανάγκη να αναζητήσουν μια κοινή αντίληψη, να διαμορφώσουν μια κοινή πρόταση και να επιδιώξουν την υποστήριξη ατόμων που μιλούν πολλές διαφορετικές γλώσσες; Η εφαρμογή της πρωτοβουλίας πολιτών θα σημάνει στην πράξη ότι οι πολίτες από διάφορα κράτη μέλη θα μιλήσουν με μία φωνή για τα θέματα που είναι σημαντικά για εκείνους. Η κοινή πρωτοβουλία και το κοινό συμφέρον θα είναι το πρόσφορο έδαφος στο οποίο ενδεχομένως να γεννηθεί μια αληθινή ευρωπαϊκή ταυτότητα.

Πιστεύω ακράδαντα ότι στο εγγύς μέλλον η εν λόγω πρακτική έννοια της «ευρωπαϊκότητας» θα αρχίσει να διαμορφώνεται. Πιστεύω ότι, σε αντίθεση με τις φράσεις στα φυλλάδια των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, θα είναι ζωντανή και βιώσιμη, επειδή ο ίδιος ο πολίτης θα είναι η πηγή της νέας ευρωπαϊκής ταυτότητας και της νέας «ευρωπαϊκότητας».

Επικροτώ, κατά συνέπεια, το υποβληθέν σχέδιο κανονισμού σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμόζεται η πρωτοβουλία πολιτών και είμαι έτοιμη να πράξω ό,τι χρειαστεί για να διασφαλίσω ότι η φωνή του πολίτη όχι μόνο θα ακούγεται, αλλά θα γίνεται επίσης σεβαστή.

Προτάσεις ψηφίσματος RC-B7-0688/2010

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Πιστεύω ότι το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011 είναι φιλόδοξο, καθώς ως κύριο στόχο του έχει την οικονομική ανάκαμψη της Ευρώπης, μέσω των πολιτικών προτεραιοτήτων της στρατηγικής της ΕΕ για το 2020 σε συνδυασμό με τον προϋπολογισμό εντός του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου για το 2011, με τα νέα μέτρα για τη χρηματοδότηση και τις δαπάνες, με μια νέα απόφαση για τους ιδίους πόρους, καταδεικνύοντας την ανησυχία ότι η χρηματοδότηση υπό όρους μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση των πιο αδύναμων εθνικών οικονομιών και να μην έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα της στρατηγικής της ΕΕ για το 2020, που είναι η αναθέρμανση της οικονομίας. Πιστεύω ότι τα διαρθρωτικά ταμεία είναι απαραίτητα για την οικονομική ανάκαμψη και την ανταγωνιστικότητα των περιφερειών της Ευρώπης, καθώς σε περίοδο κρίσης η προσθήκη προϋποθέσεων στα μέτρα λιτότητας ενδέχεται να επηρεάσει ακόμη πιο αρνητικά την εσωτερική ανάπτυξη της ΕΕ. Πρέπει να δοθεί έμφαση στη μεταρρύθμιση της κοινής γεωργικής και αλιευτικής πολιτικής και της πολιτικής συνοχής, ενώ πρέπει πάντοτε να λαμβάνονται υπόψη τα διαφορετικά σημεία εκκίνησης των διάφορων περιφερειών, και σε αυτά περιλαμβάνονται τα μέτρα που προσαρμόζονται στην εκάστοτε πραγματικότητα. Οι ΜΜΕ θα πρέπει να διαδραματίσουν εξέχοντα ρόλο, και πρέπει να επικροτείται η προσέγγιση που αφορά τη διεθνοποίηση των ΜΜΕ στις παγκόσμιες εμπορικές σχέσεις και οι προσπάθειες προς τον εκσυγχρονισμό και την ανταγωνιστικότητά τους, όπως προβλέπεται στο πλαίσιο των προτεραιοτήτων του εν λόγω προγράμματος εργασίας.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. − (EN) Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε ορισμένα πολύ σημαντικά ζητήματα, τα οποία απουσιάζουν από το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το επόμενο έτος. Πρόκειται για ζητήματα που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σκοπεύει η Επιτροπή να δρομολογήσει ειδικές δράσεις ή νομοθεσία στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους;

Ακούσαμε ότι η Αντιπρόεδρος της Επιτροπής και Ύπατη Εκπρόσωπος για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, η βαρόνη Ashton, σκοπεύει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στα ανθρώπινα δικαιώματα κατά τη διάρκεια της θητείας της. Ωστόσο, μέχρι στιγμής έχει δοθεί ελάχιστη προσοχή στα ανθρώπινα δικαιώματα με τις πράξεις και τις δηλώσεις της. Η Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης προορίζεται, επίσης, να ενισχύσει τη δράση της ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά τώρα που δεν υπάρχει προϋπολογισμός της ΕΕ για το 2011, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης δεν θα μπορέσει να αναλάβει πλήρως τα καθήκοντά της από την 1η Ιανουαρίου 2011.

Μπορείτε, κύριε Πρόεδρε, να μας πείτε ποιο είναι το εναλλακτικό σας σχέδιο και με ποιον τρόπο σκοπεύετε να ενισχύσετε την αξιοπιστία της ΕΕ όσον αφορά την προάσπιση και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο;

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Το Κοινοβούλιο κλήθηκε να εκφράσει την άποψή του για τη δήλωση της Επιτροπής σχετικά με το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011. Υπερψήφισα το εν λόγω ψήφισμα, το οποίο εφιστά την προσοχή στην ανάγκη για σωστή συνεργασία ανάμεσα στην Επιτροπή και το Κοινοβούλιο και στον ρόλο της Επιτροπής ως θεματοφύλακα των Συνθηκών και του γενικού συμφέροντος της ΕΕ. Το ψήφισμα δίνει επίσης ιδιαίτερη έμφαση στους στόχους της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για αύξηση των θέσεων εργασίας και επικροτεί το «ευρωπαϊκό εξάμηνο», το οποίο στοχεύει στην πιο αποτελεσματική διαχείριση των δημόσιων οικονομικών. Η εν λόγω ανάπτυξη πρέπει να είναι έξυπνη (πρέπει να προωθεί την ψηφιακή τεχνολογία, την έρευνα και ανάπτυξη και την εκπαίδευση)· διατηρήσιμη (με στόχο 20% μεγαλύτερη ενεργειακή απόδοση) και χωρίς αποκλεισμούς (καταπολεμώντας τις διακρίσεις μεταξύ των εργαζομένων και μέσω καλύτερων εργασιακών σχέσεων). Η Επιτροπή πρέπει εξετάσει περαιτέρω την εσωτερική αγορά, τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης και την εξωτερική πολιτική της, η οποία βρίσκεται ακόμα σε νηπιακό στάδιο.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα αυτό το κοινό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, επειδή πραγματεύεται και αξιολογεί τις προτεραιότητες για τις δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2011 και τις μελλοντικές προκλήσεις. Κατά την τελευταία περίοδο συνόδου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, ο Πρόεδρος Barroso παρουσίασε το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το επόμενο έτος· κατά συνέπεια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πιστεύει ότι είναι πολύ σημαντικό να εδραιωθεί διάλογος με την Επιτροπή και να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στους θεμελιώδεις στρατηγικούς στόχους της ΕΕ. Επιπλέον, το Κοινοβούλιο παροτρύνει την Επιτροπή να διασφαλίσει ένα ρεαλιστικό και σαφέστερο χρονοδιάγραμμα σχετικά με τις σημαντικότερες προτάσεις που θα υποβληθούν, το οποίο πρέπει να είναι αποτελεσματικό, να γίνει πραγματικότητα και να εφαρμοστεί καλύτερα απ’ ό,τι στο παρελθόν. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στο ότι, αν και η Επιτροπή σκόπευε να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και να εφαρμόσει τους στόχους της στρατηγικής της ΕΕ για το 2020 το συντομότερο δυνατό, στον τομέα της απασχόλησης και των κοινωνικών υποθέσεων δεν υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις για τη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης υψηλής ποιότητας στο πρόγραμμα της Επιτροπής για το ερχόμενο έτος. Και πάλι η Επιτροπή προτείνει τις ίδιες νομοθετικές πρωτοβουλίες για την απόσπαση εργαζομένων και τον χρόνο εργασίας με εκείνες που πρότεινε στο πρόγραμμα εργασίας του προηγούμενου έτους και δεσμεύεται να βελτιώσει τα δικαιώματα των διακινούμενων εργαζομένων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πλήρης οικονομική ανάκαμψη απαιτεί μια κοινή ευρωπαϊκή στρατηγική για την αειφόρο ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, η οποία θα υποστηρίζεται από τις απαραίτητες εξουσίες και πόρους.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Λαμβάνοντας υπόψη ότι η τρέχουσα κρίση στην οποία έχει βυθιστεί η Ευρώπη εξακολουθεί να έχει επιπτώσεις στις οικονομίες των κρατών μελών, πρέπει επειγόντως να γίνουν σημαντικές προσαρμογές τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και στην ίδια την Ένωση. Έχοντας επίγνωση της θεμελιώδους σημασίας που θα έχει το 2011 για την επιτυχία του μέλλοντος της Ένωσης και της πρόκλησης που αυτό αποτελεί για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και γενικά για την Ευρώπη συνολικά, θα υπερψηφίσω αυτό το σχέδιο ψηφίσματος. Θα ήθελα, επίσης, να επισημάνω όλες τις προτάσεις που αποκαλύπτουν την πρόθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να διερευνήσει τη δυνητική ανάπτυξη της ενιαίας αγοράς. Πιστεύω ότι η μεγιστοποίηση του δυναμικού της ενιαίας αγοράς, μέσω μεγαλύτερης ολοκλήρωσης των αγορών, και η ενίσχυση της ευρωπαϊκής εταιρείας και της εμπιστοσύνης των καταναλωτών μπορούν να έχουν αποτέλεσμα μόχλευσης στην οικονομία της Ευρώπης. Ωστόσο, πιστεύω ότι η Επιτροπή θα μπορούσε να είχε προχωρήσει κι άλλο επί του θέματος, υποβάλλοντας πιο φιλόδοξες και συγκεκριμένες προτάσεις για να αντιμετωπιστούν οι ανάγκες όσων δραστηριοποιούνται στην αγορά.

  Luigi Ciriaco De Mita (PPE), γραπτώς. – (IT) Το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011 πρέπει να συμπληρωθεί με το πνεύμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με μεγαλύτερο θάρρος όσον αφορά την αντιμετώπιση των βασικών πολιτικών και θεσμικών προβλημάτων της ΕΕ, ιδίως υπό το πρίσμα της θέσης σε ισχύ της Συνθήκης της Λισαβόνας και σε συμφωνία με αυτήν. Τα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν περιλαμβάνουν: 1. μεγαλύτερο σεβασμό για τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τη διαμόρφωση προτάσεων, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις θέσεις που υιοθετεί στις γνωμοδοτήσεις και τις προτάσεις του για πρωτοβουλίες, 2. στενότερη και διοργανικά πιο ισορροπημένη συνεργασία για τον προϋπολογισμό και τις δημοσιονομικές προοπτικές, 3. μεγαλύτερο θάρρος όσον αφορά τη διαμόρφωση προτάσεων για την αποτελεσματική χρήση των πόρων της ΕΕ, οι οποίες καθιστούν δυνατή την επίτευξη δεσμευτικών στόχων και συγκεκριμένων κριτηρίων, 4. αποτελεσματική και δυναμική διαχείριση της οικονομίας και των χρηματοοικονομικών της ΕΕ, καθώς και οικονομική συμμετοχή των εργαζομένων στην επιτυχία της εταιρείας, η οποία επιτρέπει πιο ευρεία, ισορροπημένη και δυναμική οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Παρόλο που το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011 καλύπτει μόνο ορισμένα από τα σημεία που αναφέρονται παραπάνω, θεωρώ εντούτοις απαραίτητο να το υποστηρίξω.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα το ψήφισμα σχετικά με το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011, το οποίο είναι το πρώτο που πρόκειται να εγκριθεί στο πλαίσιο της νέας περιόδου προγραμματισμού και αναμένεται να συμβάλει στην εμβάθυνση του διαλόγου ανάμεσα στο Κοινοβούλιο και την Επιτροπή, με στόχο τη βελτίωση της σχέσης ανάμεσα στις πολιτικές προτεραιότητες και τις προτεραιότητες του προϋπολογισμού σε επίπεδο ΕΕ.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Επιτροπή παρουσίασε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011, το οποίο περιέχει τα εξής βασικά σημεία: (i) χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, (ii) αειφόρος ανάπτυξη και (iii) δημοσιονομικός κανονισμός. Όσον αφορά το θέμα της χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης, στο πλαίσιο της οποίας η Επιτροπή τονίζει τη βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και την καταπολέμηση της φτώχειας, τάσσομαι υπέρ της ανάγκης να βρεθεί η ακριβής ισορροπία ανάμεσα στη λιτότητα και τις κοινωνικές παροχές, και να καθοριστεί προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθούν οι μεταρρυθμίσεις στα ευρωπαϊκά συστήματα κοινωνικής ασφάλισης.

Όσον αφορά το θέμα της αειφόρου ανάπτυξης, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε με ποιον τρόπο μπορεί να επιτευχθεί ισορροπία ανάμεσα στην αναγκαία περιβαλλοντική προστασία και τις μελλοντικές μεταρρυθμίσεις της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ) και της κοινής αλιευτικής πολιτικής (ΚΑΠ). Τέλος, όσον αφορά τον δημοσιονομικό κανονισμό και την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης, κάθε βήμα που στοχεύει στο να καταστεί πιο ισχυρό και ανθεκτικό το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα σε σενάρια κρίσης και να ενισχυθούν οι δημοσιονομικές πολιτικές των κρατών μελών και ο οικονομικός συντονισμός τους θα πρέπει να θεωρείται κορυφαία προτεραιότητα, καθώς η μεγάλη πρόκληση για το 2011 θα είναι η έξοδος από την κρίση και η θεμελίωση μιας πολιτικής ανάπτυξης.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Καταψηφίσαμε το σχέδιο ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το πρόγραμμα εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2011 επειδή, στα βασικά ζητήματα, υποστηρίζει τις δικές του θέσεις και αγνοεί την πραγματική ανάγκη για ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες, μιλιταριστικές και αντικοινωνικές πολιτικές που προτιμά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Παρόλο που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει δεχθεί κριτική επειδή δεν παρείχε τις απαντήσεις τις οποίες ζητούσε το Κοινοβούλιο, στην πραγματικότητα το είχε πράξει, όταν συνεχάρη εαυτόν για την προτεραιότητα που δόθηκε στην οικονομική μεταρρύθμιση, με την απόδοση προτεραιότητας στη βιωσιμότητα του προϋπολογισμού και τον υποβιβασμό της κοινωνικής βιωσιμότητας, ή όταν επιμένει να προτιμά την εμβάθυνση της ενιαίας αγοράς ή όταν επιμένει στην ολοκλήρωση του Γύρου της Ντόχα το ταχύτερο δυνατόν και των αντίστοιχων συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών.

Συνεπώς, εκείνο που επιδιώκει η πλειοψηφία του Κοινοβουλίου είναι να συνεχίσει με την ίδια πολιτική, η οποία προωθεί τα προαναφερθέντα σχέδια λιτότητας σε διάφορα κράτη μέλη, ανεξαρτήτως της αύξησης της ανεργίας, της φτώχειας, της ανισότητας, της ασυμμετρίας και της οικονομικής ύφεσης την οποία θα προκαλέσουν τα εν λόγω σχέδια λιτότητας, ενώ οικονομικοί και χρηματοπιστωτικοί όμιλοι συνεχίζουν με ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Για όλους αυτούς τους λόγους, υποχρεωθήκαμε να ψηφίσουμε κατά.

  Pat the Cope Gallagher (ALDE), γραπτώς. – (GA) Το 2011 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα δημοσιεύσει προτάσεις σχετικά με την τροποποίηση της κοινής γεωργικής πολιτικής και της κοινής αλιευτικής πολιτικής. Αυτές οι δύο πρωτοβουλίες είναι εξαιρετικά σημαντικές για τους αγρότες και τους αλιείς της Ιρλανδίας.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. − (DE) Το 2011 η Επιτροπή θα υποβάλει την πρότασή της για το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο για την περίοδο 2013 έως 2020. Κατ’ εμέ, είναι σαφές ότι ο τομέας της γεωργίας και της ανάπτυξης της υπαίθρου πρέπει να λαμβάνει το ίδιο επίπεδο χρηματοδότησης με αυτό που λαμβάνει τώρα και ότι πρέπει να υπάρξουν εγγυήσεις για την επισιτιστική κυριαρχία των λαών της Ευρώπης. Η παραγωγή τροφίμων και η αναζωογόνηση περιοχών της υπαίθρου ως οικονομικών περιοχών και περιοχών αναψυχής με εύκολη πρόσβαση από τις πόλεις πρέπει να αποτελέσει στο μέλλον μία από τις μεγαλύτερες προτεραιότητες της Ευρώπης. Η δέσμευση της Επιτροπής για αειφόρο και ολοκληρωτική ανάπτυξη λαμβάνει υπόψη τους περιβαλλοντικούς και τους κλιματικούς στόχους για το 2020 και απαιτεί επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες, πράγμα που με τη σειρά του θα δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης.

Επικροτώ το αίτημα του Κοινοβουλίου το νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο για την περίοδο μετά το 2013 να εξετάσει τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της ΕΕ. Τα σχέδια για την εμπορική πολιτική της ΕΕ έχουν μεγάλη σημασία. Η Επιτροπή είναι υποχρεωμένη να ολοκληρώσει θετικά τις διαπραγματεύσεις με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Πρέπει να προσεγγίσουμε ιδιαίτερα επικριτικά την αυξημένη εστίαση στις διμερείς εμπορικές συμφωνίες, ιδιαίτερα τις διαπραγματεύσεις με τη Mercosur που θα συνεχιστούν το επόμενο έτος.

  Thomas Mann (PPE), γραπτώς. − (DE) Μόλις υπερψήφισα το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011, αλλά με επιφυλάξεις. Δεν περιέχει πλέον την ανακοίνωση που είχε υποσχεθεί η Γενική Διεύθυνση Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας (ΓΔ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ) για την εταιρική κοινωνική ευθύνη (ΕΚΕ). Αντίθετα, η Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Αγοράς και Υπηρεσιών (ΓΔ MARKT) ξεκίνησε ηλεκτρονική διαβούλευση για τη γνωστοποίηση μη οικονομικών πληροφοριών από εταιρείες. Αυτό είναι ανησυχητικό και δείχνει μια πιθανή αλλαγή της πολιτικής. Η ΓΔ MARKT δεν ρωτά πλέον αν χρειάζεται ένας κανονισμός της ΕΕ στον τομέα της ΕΚΕ, αλλά αντίθετα με ποιον τρόπο αυτός θα έπρεπε να διαμορφωθεί. Η ΓΔ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ διεξήγαγε αρκετά εργαστήρια με θέμα τη διαφάνεια, από τα οποία προέκυψε ότι σχεδόν όλοι οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις είχαν σοβαρές αντιρρήσεις για την υποχρεωτική ΕΚΕ. Από το 2006, η ΓΔ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ έχει τον πλήρη έλεγχο, καθώς οι πρωτοβουλίες ΕΚΕ αντιπροσωπεύουν εισφορές σε μια βιώσιμη κοινωνία από εταιρείες στο πλαίσιο των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων. Είναι αποτέλεσμα επιχειρηματικής δέσμευσης και βασίζονται στην ατομική πρωτοβουλία και ευθύνη. Υπάρχει συναίνεση γι’ αυτήν τη βασική έννοια, η οποία αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια αρκετών ετών σε πολυάριθμα πολυμερή φόρουμ.

Η ΓΔ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ έχει τις θεσμικές γνώσεις που χρησιμοποιούνται για την άσκηση ελέγχου σε αυτές τις διαδικασίες. Καλώ την Επιτροπή να αφήσει την ευθύνη διαχείρισης και διαμόρφωσης της ΕΚΕ στη ΓΔ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ. Εξακολουθώ να αντιτίθεμαι στην ιδέα της υποχρεωτικής αναφοράς ΕΚΕ, καθώς θα οδηγήσει σε περαιτέρω γραφειοκρατία και θα αποθαρρύνει τις εταιρείες από τη λήψη επιπρόσθετων εθελοντικών δεσμεύσεων.

  Arlene McCarthy (S&D), γραπτώς. − (EN) Η χρηματοπιστωτική κρίση έπληξε σοβαρά τις οικονομίες όλων των κρατών μελών της Ευρώπης. Σε αυτό το ψήφισμα ζητάμε μια ισχυρή και αποφασιστική απάντηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ώστε να τονωθεί η ανάπτυξη και να διασφαλισθεί μια ισχυρή και διαρκής ανάκαμψη από την οποία θα επωφεληθούν όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες. Υποστηρίζουμε το αίτημα αναθεώρησης του συστήματος ιδίων πόρων για να δημιουργηθεί ένα σύστημα που να είναι δίκαιο, σαφές, διαφανές και ουδέτερο όσον αφορά τη φορολογική επιβάρυνση· επικροτούμε την εξέταση των επιλογών οι οποίες θα μπορούσαν να μειώσουν το κόστος της ΕΕ για τους πολίτες της, διορθώνοντας για παράδειγμα την υπάρχουσα μειωμένη φορολόγηση του χρηματοπιστωτικού τομέα.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Το νέο πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011 βασίζεται σε τρία σημεία: (1) χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη, (2) αειφόρος ανάπτυξη και (3) δημοσιονομικός κανονισμός. Θα χρειαστεί, κατά συνέπεια, να εργαστούμε για την επίτευξη της βιωσιμότητας των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, ώστε να καταπολεμήσουμε τη φτώχεια, επιτυγχάνοντας παράλληλα οικονομική ανάπτυξη που να ασχολείται επίσης με την προστασία του περιβάλλοντος, την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης, την ενδυνάμωση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος για να καταστεί πιο ανθεκτικό σε μελλοντικά σενάρια κρίσης, και την ενίσχυση των δημοσιονομικών πολιτικών των κρατών μελών, καθώς η βασική πρόκληση για το 2011 είναι η έξοδος από την κρίση και η συνέχιση μιας πολιτικής ανάπτυξης.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. − (EN) Συγχαρητήρια. Επιτέλους κάποιος πρόσεξε τη διαφορά ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους θεούς. Είναι καιρός να αντικατασταθούν οι θεωρητικές συζητήσεις με πραγματική δουλειά. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν θα πρέπει να αγνοεί τις ερωτήσεις των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· καθήκον της είναι να υλοποιεί τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Φαίνεται ότι ορισμένοι Επίτροποι το ξέχασαν αυτό. Εάν όχι, τι συνέβη στο ψήφισμα σχετικά με τη συνολική έκθεση παρακολούθησης το οποίο εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 11 Μαρτίου 2004 και με το οποίο άνοιξε το θέμα των αλλοδαπών στη Λετονία; Απλώς εξαφανίστηκε από την ατζέντα. Ποιος ήταν υπεύθυνος; Τίνος ο μισθός μειώθηκε; Ποιος δέχθηκε επιπλήξεις; Κανείς. Ζήτω το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο!

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα το ψήφισμα σχετικά με το πρόγραμμα εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2011, επειδή συμφωνώ με τους βασικούς στόχους του. Είναι δεδομένο ότι κύρια προτεραιότητα για το 2011 θα πρέπει να αποτελέσει η προώθηση της οικονομικής ανάκαμψης. Στο πλαίσιο του προγράμματος εργασίας της Επιτροπής, θα ήθελα να επισημάνω ως πολύ θετική την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης και την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης του χρηματοπιστωτικού τομέα, μέσω μέτρων τα οποία επιτρέπουν την αποκατάσταση της ανάπτυξης προκειμένου να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης. Η αποτελεσματική, βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη της οικονομίας είναι ουσιαστικής σημασίας για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και της αισιοδοξίας στην ΕΕ. Οι επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη, η ενεργειακή ασφάλεια και οι οριζόντιες πολιτικές εργασίας που επιτρέπουν την πραγματική κυκλοφορία των εργαζομένων είναι, κατά συνέπεια, οι θεμελιώδεις πυλώνες ενός προγράμματος εργασίας το οποίο επικεντρώνεται στην ανάπτυξη. Ο στόχος της δημιουργίας ενός κοινού χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης πρέπει, επίσης, να επισημανθεί.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011 δεν αντικατοπτρίζει επαρκώς τα σημαντικά γεγονότα τα οποία επηρεάζουν την Ευρώπη από το 2008 ούτε τις ελπίδες και τις προσδοκίες των ευρωπαίων πολιτών. Είναι θλιβερό το ότι το εν λόγω πρόγραμμα δεν εστιάζεται περισσότερο στην απώλεια των επτά εκατομμυρίων θέσεων απασχόλησης που προκάλεσε η οικονομική κρίση, διασφαλίζοντας ουσιαστικά τη χρόνια ανεργία για τα επόμενα χρόνια. Αυτή η πτυχή είναι μία από τις θεμελιώδεις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ το 2011. Η Επιτροπή θα χρειαστεί, κατά συνέπεια, να βρει τον τρόπο με τον οποίο οι πρωτοβουλίες και οι προτάσεις της θα δημιουργήσουν επαρκώς αξιοπρεπείς θέσεις απασχόλησης για τους απλούς πολίτες. Η Επιτροπή πρέπει να λάβει υπόψη τις απόψεις των κοινωνικών εταίρων στον τομέα των συντάξεων και να διασφαλίσει ότι οι μελλοντικές Λευκές Βίβλοι θα αντικατοπτρίζουν τις προσδοκίες των ενδιαφερομένων, μεταξύ άλλων την ενίσχυση του πρώτου πυλώνα, που είναι ο δημόσιος πυλώνας.

Επικροτώ τον εκσυγχρονισμό της δικτυακής πύλης παροχής συμβουλών και πληροφοριών για θέσεις εργασίας EURES η οποία στοχεύει στους νεαρούς εργαζόμενους, ώστε να καταστεί πιο προσβάσιμη γι’ αυτούς. Ωστόσο, λυπάμαι που η εν λόγω πρόταση αναβλήθηκε μέχρι το 2012, όταν οι σημερινοί νέοι την χρειάζονται τώρα. Το πρόγραμμα της Επιτροπής δεν αναφέρεται στο ζήτημα του φύλου. Ως αποτέλεσμα, χρειάζεται μια ευρωπαϊκή οδηγία η οποία θα αντιμετωπίσει τις μισθολογικές διαφορές της τάξεως του 17,4% μεταξύ γυναικών και ανδρών, σε συνδυασμό με μια οδηγία για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών.

  Britta Reimers (ALDE), γραπτώς. − (DE) Καθώς η κατάσταση ψηφοφορίας άλλαξε σε σύντομο χρονικό διάστημα, δεν είχα αρκετό χρόνο για να ελέγξω το περιεχόμενο και να αποφασίσω.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. − Η Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία υποστήριξε το προτεινόμενο κοινό ψήφισμα, καθώς και πολλές από τις τροπολογίες που προτάθηκαν. Χαίρομαι που η αναφορά παρέμεινε ανέπαφη στο σημείο όπου αναφέρουμε ότι το ΕΚ ζητεί επιμόνως από την Επιτροπή να διατυπώσει τολμηρές και καινοτόμες προτάσεις για μια ουσιαστική αναθεώρηση του συστήματος ιδίων πόρων.

  Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Στήριξα την έγκριση του ψηφίσματος για το πρόγραμμα εργασίας της Επιτροπής για το 2011. Σε προηγούμενη ομιλία, έθιξα τα ζητήματα που αφορούν την ανάγκη εκπόνησης ενός σχεδίου οδηγίας για τη βία κατά των γυναικών, την ταχεία και αποτελεσματική μεταφορά του προγράμματος της Στοκχόλμης και τη συμπερίληψη του αθλητισμού στον προϋπολογισμού του επόμενου έτους. Είναι, επίσης, ουσιαστικής σημασίας να ανανεωθούν οι εργασίες επί της οδηγίας για την απαγόρευση των διακρίσεων. Απευθύνω έκκληση στην Επιτροπή και τα κράτη μέλη να προβούν σε αποφασιστικά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση το 2011.

Ενώ οι πολίτες της ΕΕ αναμένουν με ανυπομονησία την εν λόγω οδηγία, ορισμένα κράτη μέλη συνεχίζουν να αμφισβητούν την εγκυρότητα της έγκρισής της. Είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς την ανεπαρκή επίγνωση της ανάγκης να υπάρχει ενιαία νομοθεσία που θα απαγορεύει τις διακρίσεις και θα προστατεύει την ίση μεταχείριση όλων των ατόμων και όχι μόνο επιλεγμένων κοινωνικών ομάδων. Δεν έχω πειστεί από τα οικονομικά επιχειρήματα τα οποία τονίζουν το υψηλό κόστος εισαγωγής της οδηγίας σε σχέση με τα άτομα με αναπηρία. Ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας κρίσης, η Ευρώπη πρέπει να συνεχίσει να αντιμετωπίζει όλους τους πολίτες της ισότιμα.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Επιτροπή παρουσίασε το πρόγραμμα εργασίας της για το 2011 σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη στιγμή για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ανάκαμψη από την οικονομική κρίση εξακολουθεί να μην έχει πραγματοποιηθεί, πράγμα που σημαίνει ότι το πρόγραμμα για το επόμενο έτος πρέπει να συνεχίσει να εστιάζεται στη δυναμική της ανάκαμψης της ευρωπαϊκής οικονομίας. Το 2011 θα πρέπει να είναι το έτος κατά το οποίο η στρατηγική της ΕΕ για το 2020 θα ενσωματωθεί στις ευρωπαϊκές διαδικασίες, με σκοπό να την επιδίωξη των στόχων της έξυπνης, αειφόρου και ολοκληρωμένης ανάπτυξης.

Επαναλαμβάνω τη σημασία της αποκατάστασης της ανάπτυξης που θα δημιουργεί θέσεις απασχόλησης μέσω της επιτάχυνσης του προγράμματος μεταρρυθμίσεων της ΕΕ για το 2020. Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα να υπογραμμίσω τον ρόλο των εξής εμβληματικών πρωτοβουλιών: Ένωση Καινοτομίας, ψηφιακό θεματολόγιο, νέες δεξιότητες για νέες θέσεις εργασίας και πλατφόρμα κατά της φτώχειας. Πιστεύω ότι είναι ουσιαστικής σημασίας να διασφαλισθεί η διαρθρωτική μεταρρύθμιση προκειμένου να βελτιωθεί η ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα και να επιταχυνθεί η οικονομική ανάπτυξη, συγκεκριμένα μέσω μιας πολιτικής συνοχής η οποία θα ενθαρρύνει τις επενδύσεις στην πραγματική οικονομία. Κάθε μελλοντική πολιτική συνοχής θα πρέπει, επίσης, να διασφαλίζει ότι το νέο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο είναι προσανατολισμένο προς την επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της ΕΕ για το 2020 και των ευρωπαϊκών πολιτικών εντός του πλαισίου της Λισαβόνας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να συμμετάσχει ενεργά σε αυτό και είναι αναγκαίο να προτείνει επειγόντως η Επιτροπή ένα μοντέλο διοργανικής συνεργασίας για τον σκοπό αυτόν.

Προτάσεις ψηφίσματος RC-B7-0693/2010

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα, επειδή η ΕΕ και η Αφρικανική Ένωση (ΑΕ) πρέπει από κοινού να αντιμετωπίσουν βασικά ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος, προκειμένου να εφαρμοστεί με επιτυχία η εταιρική σχέση Αφρικής και ΕΕ, η οποία βασίζεται στο αμοιβαίο συμφέρον αξιοποίησης του συνδυασμένου δυναμικού τους. Προκειμένου να υπάρξει στενότερη συνεργασία, πρέπει να διασφαλισθεί η δημοκρατική διακυβέρνηση και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά δυστυχώς ο κ. Robert Mugabe προσκλήθηκε και συμμετείχε ενεργά στην τρίτη Σύνοδο Κορυφής Αφρικής-ΕΕ. Κατά συνέπεια, ζητώ από όλους τους παράγοντες να εκφράσουν μια πιο ισχυρή πολιτική θέση στο μέλλον, προκειμένου να στείλουν ένα σαφές μήνυμα όσον αφορά την ακράδαντη πίστη της ΕΕ στο κράτος δικαίου και τη δημοκρατία.

Είναι, επίσης, σημαντικό όλα τα κράτη μέλη της Αφρικανικής Ένωσης να επικυρώσουν τον Αφρικανικό Χάρτη για τη δημοκρατία, τις εκλογές και τη διακυβέρνηση και να υποστηρίξουν πλήρως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Αυτό θα προάσπιζε τις αρχές της δημοκρατίας, το κράτος δικαίου και τον σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα και, ταυτόχρονα, θα δημιουργούσε ευκαιρίες για αποτελεσματική συνεργασία στο οικονομικό, κοινωνικό, πολιτιστικό κ.λπ. πεδίο.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Από τη Σύνοδο Κορυφής Αφρικής-ΕΕ στο Κάιρο το 2000, η Ευρωπαϊκή Ένωση δρομολόγησε μια ιδιαίτερα ευρεία εξωτερική πολιτική για την Αφρική. Το 2005, η ΕΕ δρομολόγησε τη στρατηγική της για την Αφρική. Δύο χρόνια αργότερα, διαμορφώθηκε διαφορετική θέση και, αυτήν τη φορά, η Σύνοδος Κορυφής Αφρικής-ΕΕ στη Λισαβόνα ολοκληρώθηκε με τη δημιουργία μιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης με την Αφρική. Η τρίτη Σύνοδος Κορυφής Αφρικής-ΕΕ ολοκληρώθηκε μόλις πρόσφατα. Δεν ήταν απολύτως επιτυχής: για παράδειγμα δεν επικροτήσαμε την παρουσία του δικτάτορα Robert Mugabe και, αντιθέτως, θα είχαμε επικροτήσει την παρουσία ενός εκπροσώπου από το Σουδάν. Υπερψήφισα το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το μέλλον της εταιρικής σχέσης. Το νέο σχέδιο δράσης βασίζεται σε οκτώ μείζονα νέα θέματα: 1- ειρήνη και ασφάλεια, 2 - δημοκρατική διακυβέρνηση και ανθρώπινα δικαιώματα, 3 - εμπόριο, περιφερειακή ενοποίηση και υποδομές, 4 - οι αναπτυξιακοί στόχοι της Χιλιετίας, 6 - αλλαγή του κλίματος, 7 - μετανάστευση, κινητικότητα και απασχόληση, 8 - επιστήμη, κοινωνία της πληροφορίας και διάστημα.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα. Είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί περαιτέρω η στρατηγική εταιρική σχέση Αφρικής και Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να ανταποκριθούμε στις κοινές προκλήσεις, να προωθηθεί η αειφόρος οικονομική ανάπτυξη και να αναπτυχθεί η συνεργασία στους τομείς της ενέργειας, του εμπορίου και της αλλαγής του κλίματος. Κατά την ανάπτυξη της συνεργασίας είναι απαραίτητο να δοθεί σημαντική στήριξη στην καταπολέμηση της φτώχειας, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών δικαιωμάτων, και να αντιμετωπιστούν προκλήσεις που αφορούν την ειρήνη και την ασφάλεια στην αφρικανική ήπειρο. Επικροτώ το πρόγραμμα συνεργασίας Αφρικής-ΕΕ στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τις δεσμεύσεις που πραγματοποιήθηκαν για να παρασχεθεί στους Αφρικανούς πρόσβαση σε σύγχρονες και βιώσιμες υπηρεσίες ενέργειας, να αυξηθεί η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Αφρική και να βελτιωθεί η ενεργειακή απόδοση στην Αφρική σε όλους τους τομείς. Η ΕΕ και η Αφρική θα πρέπει να ενώσουν τις προσπάθειές τους για να μειωθούν οι εμπομπές που οφείλονται στην αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών και να λάβουν αποτελεσματικά μέτρα για την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Η απαραίτητη χρηματοδότηση θα πρέπει να παρασχεθεί ώστε να εφαρμοστούν οι δράσεις που περιγράφονται, διασφαλίζοντας αποτελεσματική κοινοβουλευτική εποπτεία για τη χρήση της χρηματοδοτικής βοήθειας από την ΕΕ.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Με χαρά υπερψήφισα την κοινή πρόταση ψηφίσματος σχετικά με τα συμπεράσματα της τρίτης Συνόδου Κορυφής Αφρικής-ΕΕ. Λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη της αφρικανικής ηπείρου να διαφοροποιήσει τις επενδυτικές εταιρικές σχέσεις της, ειδικά με τις ασιατικές χώρες και τη Λατινική Αμερική, το προτεινόμενο στρατηγικό σχέδιο δράσης ΕΕ-Αφρικής για την περίοδο 2010-2013 είναι ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς θα μπορούσε να έχει προστιθέμενη αξία για την Ένωση για τη Μεσόγειο και τη συμφωνία του Κοτονού. Πιστεύω ότι η περιφερειακή ολοκλήρωση των αφρικανικών χωρών μέσω της Αφρικανικής Ένωσης, και το εμπόριο και οι επενδύσεις σε αυτό το πλαίσιο, θα αποκτήσουν ζωτική σημασία για την πολιτική και την οικονομική σταθερότητα και την αειφόρο ανάπτυξη στην Αφρική. Ελπίζω, κατά συνέπεια, πως οι ηγέτες της Αφρικής και της ΕΕ δεν θα τιμήσουν μόνο τη συμφωνία της Τρίπολης, αλλά θα αναγνωρίσουν επίσης ότι η εν λόγω στρατηγική εταιρική σχέση, μεταξύ άλλων, αποτελεί ένα πολύτιμο μέσο για την προώθηση του διαπεριφερειακού αφρικανικού εμπορίου. Συμμερίζομαι, επίσης, την πεποίθηση του Προέδρου Barroso ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της Αφρικής και υποστηρίζω την έκκλησή του για μια επανάσταση πράσινης ενέργειας στην Αφρική.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα το ψήφισμα σχετικά με το μέλλον της στρατηγικής εταιρικής σχέσης Αφρικής-ΕΕ κατά την περίοδο που προηγήθηκε της τρίτης Συνόδου Κορυφής Αφρικής-ΕΕ, επειδή πιστεύω ότι η εταιρική σχέση που δημιουργήθηκε ανάμεσα στις δύο ηπείρους πριν από τρία χρόνια, κατά τη διάρκεια της πορτογαλικής Προεδρίας της ΕΕ, θα πρέπει να εξακολουθήσει να ενισχύεται, έτσι ώστε να μπορέσουμε μαζί να αντιμετωπίσουμε κοινές προκλήσεις και να προωθήσουμε τη βιώσιμη ανάπτυξη, την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Βρισκόμουν στη Λισαβόνα τον Δεκέμβριο του 2007 όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη Σύνοδος Κορυφής Αφρικής-ΕΕ, θέτοντας τη βάση για μόνιμο διάλογο ανάμεσα στην Ευρώπη και την αφρικανική ήπειρο, με την οποία μας συνδέουν ιδιαίτερα σημαντικοί ιστορικοί, πολιτιστικοί, οικονομικοί και εμπορικοί δεσμοί, και ανοίγοντας έναν δρόμο συνεργασίας ο οποίος έφερε τους ευρωπαίους και τους αφρικανούς ηγέτες στην Τρίπολη τρία χρόνια αργότερα.

Πιστεύω ότι μια μόνιμη και υγιής εταιρική σχέση Αφρικής-ΕΕ έχει θεμελειώδη σημασία για την ανάπτυξη και την πρόοδο, και πιστεύω, κατά συνέπεια, ότι οι επενδύσεις που πραγματοποίησαν και τα δύο μέρη για την ενίσχυση των σχέσεών τους είναι απολύτως δικαιολογημένες. Ζούμε σε μια εποχή κατά την οποία οι παραδοσιακές πολιτικές συνεργασίας, που εφαρμόστηκαν μέσω απλής ανθρωπιστικής βοήθειας, δεν ανταποκρίνονται πλέον στις ανάγκες των αναπτυσσόμενων χωρών, ιδίως στην αφρικανική ήπειρο.

Συνεπώς, πιστεύω ότι το μέλλον της συνεργασίας συνίσταται, με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, στη δημιουργία εμπορικών σχέσεων και οικονομικών εταιρικών σχέσεων, καθώς και στην αποτελεσματική ανταλλαγή στους τομείς της έρευνας, της καινοτομίας και της εκπαίδευσης, τομείς στους οποίους η συνεργασία ΕΕ-Αφρικής πρέπει να ενισχυθεί.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η τρίτη Σύνοδος Κορυφής Αφρικής-ΕΕ έλαβε χώρα στην Τρίπολη στις 29 και 30 Νοεμβρίου 2010. Λυπάμαι που η κοινή στρατηγική Αφρικής-ΕΕ δεν μπόρεσε να δημιουργήσει μια νέα στρατηγική εταιρική σχέση.

Επαναλαμβάνω την ελπίδα μου για μια γόνιμη συμφωνία στην επόμενη σύνοδο κορυφής και για βιώσιμους στόχους για αμφότερους τους εταίρους, με στόχο την καταπολέμηση της φτώχειας και τη διασφάλιση δίκαιου εισοδήματος και υποστήριξης, καθώς και την υπεράσπιση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών δικαιωμάτων στην Αφρική.

  João Ferreira (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Οι προκλήσεις για τις αφρικανικές χώρες είναι τεράστιες, στο πλαίσιο μιας σοβαρής κρίσης της παγκόσμιας οικονομίας. Η κρίση, που παρουσιάστηκε ως οικονομική, εξέθεσε επιτέλους τα όρια της οικονομικής ανάπτυξης, όπως την κατανοεί ο καπιταλισμός, κυρίως τη διαθεσιμότητα εύφορης γης για την παραγωγή τροφίμων και άλλων βιολογικών πρώτων υλών, και τα γεωλογικά αποθέματα για την εξόρυξη ορυκτών πρώτων υλών και ενέργειας για τη λειτουργία των βιομηχανιών.

Η κατάσταση αυτή ενισχύει τον ανταγωνισμό για την Αφρική, μια ήπειρο η οποία είναι εξαιρετικά πλούσια σε φυσικούς πόρους. Στόχος είναι η κυριαρχία των αγορών και των φυσικών πόρων. Η πολιτική της ΕΕ έναντι της Αφρικής θα πρέπει να γίνει κατονοητή σε αυτό το πλαίσιο· εκβιασμός για την υπογραφή των επονομαζόμενων Συμφωνιών Οικονομικής Εταιρικής Σχέσης· η προώθηση της απόσχισης του Νότιου Σουδάν· η υποστήριξη και χρηματοδότηση για την Αφρικανική Αρχιτεκτονική Ειρήνης και Ασφάλειας, η οποία επιδιώκει να τοποθετήσει τους στρατούς της έτσι ώστε να καταπιέζει τους λαούς της· προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της ΕΕ και των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ομίλων της. Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα.

Το εν λόγω ψήφισμα αφορά, κατά συνέπεια, την νεοαποικιοκρατία. Οι δεσμοί που κρατούν τις χώρες αυτής της περιοχής υποταγμένες σε συμφέροντα, τα οποία είναι ξένα προς τους λαούς της, πρέπει να χαλαρώσουν, με τη δημιουργία πραγματικής συνεργασίας και την παροχή συνδρομής για να εδραιώσουν την ανεξαρτησία και την κυριαρχία τους με σκοπό την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και πρόοδό τους.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Έχουν περάσει πλέον τρία χρόνια από την τελευταία Σύνοδο Κορυφής Αφρικής-ΕΕ, η οποία αποτέλεσε την έναρξη ενός διαλόγου τον οποίο επεδίωξαν η Ευρώπη και η αφρικανική ήπειρος. Η συνεργασία αυτή είναι θεμελιώδους σημασίας για την ανάπτυξη και την πρόοδο και είναι σημαντικό αμφότερα τα μέρη να αγωνιστούν για την ενίσχυση των σχέσεών τους. Οι εταιρικές σχέσεις δεν θα πρέπει να σχετίζονται μόνο με τη βοήθεια της Κοινότητας· πρέπει επίσης να δημιουργηθούν εμπορικές σχέσεις και οικονομικές εταιρικές σχέσεις, με ανταλλαγή εμπειριών στα πεδία της έρευνας, της καινοτομίας και της εκπαίδευσης, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τις μελλοντικές σχέσεις.

  Louis Michel (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η στρατηγική εταιρική σχέση Αφρικής-ΕΕ είναι το μόνο εργαλείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που καλύπτει διηπειρωτικές σχέσεις. Σηματοδοτεί μια αλλαγή στη σχέση ανάμεσα στην ΕΕ και την Αφρική: γίνονται αληθινοί εταίροι, οι οποίοι αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλο ισότιμα και οι οποίοι καλύπτουν μεγάλη ποικιλία θεμάτων κοινού συμφέροντος στον διάλογό τους. Δεν πρόκειται πλέον για σχέση ανάμεσα σε δωρητές και αποδέκτες βοήθειας. Πρόκειται για μια στρατηγικά σημαντική σχέση και πρέπει να αναζωογονηθεί και να ενισχυθεί, εάν αμφότερες η Ευρώπη και η Αφρική επιθυμούν να αντιμετωπίσουν τις μελλοντικές προκλήσεις. Αναφέρομαι στην εφαρμογή των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας,·την επισιτιστική κρίση, την οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, την αλλαγή του κλίματος και ούτω καθεξής. Το θέμα της Συνόδου Κορυφής της Τρίπολης, «Επενδύσεις, οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων απασχόλησης», υπενθυμίζει ότι η ειρήνη και η ασφάλεια, η οικονομική και πολιτική διακυβέρνηση και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελούν προϋπόθεση για την ανάπτυξη. Η νομική και δικαστική προστασία των ιδιωτικών επενδύσεων είναι ένα από τα βασικά στοιχεία για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της Αφρικής. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική, ανθρώπινη και οικονομική ανάπτυξη, εάν δεν υπάρξει ευημερία.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. − (EN) Το μέλλον είναι θολό, ειδικά τώρα, την παραμονή της Συνόδου Κορυφής Αφρικής-ΕΕ. Ο καλύτερος τρόπος για να το διασφαλίσουμε είναι να χρηματοδοτηθούν τα προγράμματα δημόσιας εκπαίδευσης. Οι άνθρωποι που μπορούν να έχουν δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα προτιμούσαν να ζήσουν στις χώρες τους αντί να ζητιανεύουν στην Ευρώπη. Πρέπει να υποστηρίξουμε τις κυβερνήσεις οι οποίες εστιάζουν τις προσπάθειές τους στο να καταστήσουν τις χώρες τους ελκυστικές για τους ίδιους τους πολίτες τους. Ψήφισα υπέρ.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Είναι σημαντικό η ΕΕ να συνδεθεί στενά με τα αφρικανικά κράτη και να αντιμετωπίσει τις υπάρχουσες και τις μελλοντικές προκλήσεις μέσω μιας κοινής στρατηγικής. Συγκεκριμένα, σε αυτές περιλαμβάνονται η εγκαθίδρυση της δημοκρατίας στην Αφρική, η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων εκεί και, επίσης, η βιώσιμη εκμετάλλευση των πρώτων υλών, η οποία προσφέρει οφέλη και στις δύο πλευρές. Ένα άλλο πρόβλημα που πρέπει να λυθεί είναι η διαφθορά. Δεν επιτρέπει σε πολλά αφρικανικά κράτη να αναπτυχθούν με τρόπο που θα βελτίωνε την ευημερία των πολιτών τους. Δυστυχώς, εκατομμύρια ευρώ βοήθειας από την ΕΕ εξακολουθούν να εξαφανίζονται ως αποτέλεσμα της διαφθοράς. Αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εποικοδομητικά για να ωφελήσουν άμεσα τους πολίτες. Πρέπει να εφαρμόσουμε την αρχή του να βοηθάμε τους ανθρώπους ώστε να βοηθήσουν τους εαυτούς τους. Δυστυχώς, το ψήφισμα δεν το λαμβάνει αυτό υπόψη και απλώς προβλέπει τη συνέχιση των υπαρχουσών πρακτικών.

Η φτώχεια είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τον οποίο οι άνθρωποι μεταναστεύουν από την Αφρική και έρχονται στην Ευρώπη. Αντί να αμφισβητήσουμε την ευρωπαϊκή πρακτική των εξαγωγικών επιδοτήσεων, η οποία έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ικανότητα ορισμένων αφρικανικών κρατών να επιβιώσουν, συνεχίζουμε τα κούφια λόγια. Οι αρνητικές συνέπειες της μετανάστευσης συγκαλύπτονται και, κατά συνέπεια, αισθάνθηκα την υποχρέωση να καταψηφίσω το εν λόγω ψήφισμα.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι σχέσεις Ευρωπαϊκής Ένωσης/Αφρικής είναι σαφώς θεμελιώδους σημασίας. Ως εκ τούτου, χαίρομαι με την έγκριση του στρατηγικού σχεδίου δράσης 2010-2013 και με τη δημιουργία των εταιρικών σχέσεων. Ανάμεσα σε αυτές θα ήθελα να επισημάνω εκείνη που αφορά την ειρήνη και την ασφάλεια, σε συνδυασμό με τις προσπάθειες της ΕΕ να παράσχει προβλέψιμη και βιώσιμη χρηματοδότηση για τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις στην Αφρική και την ανάγκη επιτόπου ενίσχυσης, ανάπτυξης δυνατοτήτων αντίστασης και βούλησης για την προστασία των πολιτών κατά τη διάρκεια ένοπλων συγκρούσεων. Θα ήθελα, επίσης, να υπογραμμίσω τις προσπάθειες για συνεργασία σε ζητήματα κοινού ενδιαφέροντος, όπως: δημοκρατική διακυβέρνηση και ανθρώπινα δικαιώματα, περιφερειακή ενοποίηση και υποδομές και τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας. Στο πλαίσιο αυτής της τελευταίας πτυχής, πρέπει να τονιστεί η υπόσχεση των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ανανεώσουν τη δέσμευση για τη χορήγηση του 0,7% του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματός τους για αναπτυξιακή βοήθεια έως το 2015. Η εν λόγω προσπάθεια είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας, ιδίως σε ό,τι αφορά συγκεκριμένες πολιτικές για τη μητρική υγεία, την υγεία των νεογνών και την υγεία των παιδιών, το φύλο, την εκπαίδευση, τη γεωργική πολιτική, την αειφόρο ανάπτυξη, την πρόσβαση σε νερό και την υγιεινή.

  Crescenzio Rivellini (PPE), γραπτώς. − (IT) Λυπάμαι για την παρουσία του Προέδρου της Ζιμπάμπουε, κ. Mugabe, στη Σύνοδο Κορυφής που διεξήχθη στην Τρίπολη στις 30 Νοεμβρίου και για την απουσία πολλών ευρωπαίων αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων. Παρατηρώ, επίσης, ότι ο νέος νόμος των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με τα ορυκτά που τροφοδοτούν συγκρούσεις αποτελεί τεράστιο βήμα προόδου για την καταπολέμηση της παράνομης εκμετάλλευσης ορυκτών στην Αφρική.

Ζητώ, κατά συνέπεια, από την Επιτροπή και το Συμβούλιο να υποβάλουν παρόμοιες προτάσεις, ώστε να διασφαλισθεί η ανιχνευσιμότητα των ορυκτών που εισάγονται στην αγορά της ΕΕ και από την Αφρικανική Ένωση να συνεργαστεί για τη βιώσιμη εκμετάλλευση στον τομέα των πρώτων υλών.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. − (EN) Ανάμεσα στα κοινά σημεία επί των οποίων πολλές Ομάδες συμφώνησαν, μεταξύ αυτών και η δική μας, είναι τα εξής: 1. επικροτεί την έγκριση του στρατηγικού σχεδίου δράσης 2010-2013 και των αντίστοιχων εταιρικών σχέσεων, και ελπίζει πως το Σχέδιο αυτό θα αποδώσει μια προστιθέμενη αξία σε σχέση με τη Συμφωνία του Κοτονού και την Ένωση για τη Μεσόγειο κι ότι αποτελεί την έκφραση μιας φιλόδοξης προσέγγισης των διηπειρωτικών σχέσεων· 2. τονίζει ότι οι θεμελιώδεις αρχές της κοινής στρατηγικής Αφρικής-ΕΕ θα πρέπει να διαμορφωθούν κατά τέτοιο τρόπο ώστε να στηρίζουν τις ανάγκες βιωσιμότητας των αναπτυσσόμενων χωρών προκειμένου να καταπολεμηθεί η φτώχεια και να διασφαλίζονται αξιοπρεπή εισοδήματα και η διαβίωση, χωρίς να αγνοείται η προστασία βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων στον κοινωνικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό τομέα· 3. εύχεται να αντληθούν τα διδάγματα από τις δυσχέρειες που παρουσιάστηκαν κατά την εφαρμογή του πρώτου «Σχεδίου Δράσης» 2008-2010 και ελπίζει να δοθεί έμπρακτη συνέχεια στις δηλώσεις προθέσεων που καταγράφηκαν στην Τελική Δήλωση των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων· 4. επισημαίνει με ενδιαφέρον ότι θα μπορούσε να δοθεί η δυνατότητα τόσο στον ιδιωτικό τομέα όσο και στην κοινωνία των πολιτών, ιδίως στην Αφρική, να συμβάλλουν με πολύ πιο αποτελεσματικό τρόπο στη στρατηγική από ό, τι μέχρι σήμερα.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. − (NL) Ένας αμερικανικός νόμος ήδη έχει θέσει περιορισμούς στην παράνομη εκμετάλλευση των «ορυκτών που τροφοδοτούν συγκρούσεις». Το κοινό ψήφισμα σχετικά με το μέλλον της στρατηγικής εταιρικής σχέσης Αφρικής-ΕΕ ζητά από την ΕΕ να κάνει το ίδιο. Τα ορυκτά που εισάγονται στην ΕΕ πρέπει να μπορούν να ανιχνεύονται. Σήμερα, η παράνομη εκμετάλλευση είναι πάρα πολύ συχνά η αιτία εμφυλίων πολέμων και συγκρούσεων στην περιοχή, ενώ ο πλούτος της θα μπορούσε στην πραγματικότητα να αποτελέσει την ατμομηχανή για βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη.

Η δράση στους τομείς ανάπτυξης ικανοτήτων, καλής διακυβέρνησης, ανάπτυξης υποδομών και επενδύσεων είναι ζωτικής σημασίας. Είναι απαραίτητη μια πολιτική που να χαρακτηρίζεται από συμμετοχή η οποία είναι κοινωνικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνη και ωφελεί τους ανθρώπους. Και η γεωργία αποτελεί ατμομηχανή της ανάπτυξης. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να ενισχύσουμε τους τομείς της γεωργίας και της αλιείας με βιώσιμο τρόπο, ιδιαίτερα όσον αφορά τους μικροκαλλιεργητές και τους αλιείς.

Η συζήτηση γύρω από τη γεωργική γη και την ιδιοκτησία γης θα πρέπει να διεξαχθεί διεξοδικά. Η συμφωνία του Κανκούν είναι ουσιαστικής σημασίας για την αντιμετώπιση της φτώχειας στην Αφρική, δεδομένου του τεράστιου δυναμικού φυσικών πόρων –ηλιοφάνεια, άνεμος, ποτάμια και παλίρροιες– τους οποίους συχνά διαθέτουν σε αφθονία οι αφρικανικές χώρες. Το κείμενο του ψηφίσματος δεν αποφεύγει τα αμφιλεγόμενα ζητήματα και, κατά συνέπεια, το αποδέχθηκα.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η τρίτη Σύνοδος Κορυφής Αφρικής-ΕΕ, η οποία έλαβε χώρα στην πρωτεύουσα της Λιβύης, την Τρίπολη, επεδίωξε να ενισχύσει το επίπεδο συνεργασίας ανάμεσα στις δύο ηπείρους. Όσον αφορά την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, η εν λόγω σύνοδος κορυφής υπογράμμισε την ανάγκη να δημιουργηθεί οικονομική ανάπτυξη, ικανή να παράγει απασχόληση, σε συνδυασμό με βιώσιμη κοινωνική ανάπτυξη.

Η στρατηγική Αφρικής-ΕΕ θα τεθεί σε εφαρμογή σύμφωνα με το σχέδιο δράσης που εγκρίθηκε για την περίοδο 2010-2013, το οποίο εστιάζεται σε οκτώ τομείς προτεραιότητας που ήδη είχαν θεσπιστεί κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της Λισαβόνας το 2007. Συγκεκριμένα μέτρα σχετικά με την ιδιωτική επιχειρηματικότητα, την οικονομική ολοκλήρωση και τα κοινωνικά θέματα, την ειρήνη και την ασφάλεια στην αφρικανική ήπειρο, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εφαρμογή των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας αναφέρθηκαν στο σύνολό τους στην τελική δήλωση της Τρίπολης.

Πρώτον και κύριον, επικροτώ την εν λόγω εταιρική σχέση ανάμεσα στις δύο ηπείρους, η οποία απέδειξε ότι έχει προστιθέμενη αξία για τους δύο εταίρους και ότι είναι σημαντικό να συνεχιστεί η προώθηση της περιφερειακής και συνολικής ολοκλήρωσης της αφρικανικής ηπείρου. Ωστόσο, πιστεύω ότι είναι σημαντικό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο σε αυτήν την εταιρική σχέση και να καταρτιστεί ένα σχέδιο χρηματοδότησης για την αποτελεσματική εφαρμογή του σχεδίου δράσης για την περίοδο 2010-2013.

Έκθεση: Kinga Gál (A7-0344/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Η σημασία της προστασίας και προαγωγής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών βρίσκεται στον πυρήνα των δημοκρατικών αξιών της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συμφωνώ ότι οι τοπικές και οι περιφερειακές αρχές θα μπορούσαν να έχουν κεντρικό ρόλο στην εφαρμογή αυτών των αξιών, και προτείνω μια προσέγγιση από τη βάση προς την κορυφή. Η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας θα πρέπει να ιδωθεί ως ενίσχυση του συστήματος σε αρκετά επίπεδα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένου του Χάρτη. Έχει καταστεί απαραίτητο να προβληματιστούμε για τις εξελίξεις όσον αφορά την προστασία αυτών των δικαιωμάτων μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Χάρτης έχει την ίδια νομική αξία με τις Συνθήκες και χρειάζεται να ενσωματωθεί στην πρωτογενή νομοθεσία της ΕΕ. Οι νέες οριζόντιες υποχρεώσεις οι οποίες δημιουργούνται με τη Συνθήκη της Λισαβόνας πρέπει να είναι ευπρόσδεκτες, και οι προσπάθειες μεταξύ των θεσμικών οργάνων χρειάζονται καλύτερο συντονισμό για χάρη της αποτελεσματικότητας τους. Πρέπει επίσης να υπενθυμιστεί ότι ένα νέο χαρτοφυλάκιο για θέματα «δικαιοσύνης, θεμελιωδών δικαιωμάτων και ιθαγένειας» έχει δημιουργηθεί στην Επιτροπή, και νέες ενέργειες αναμένονται από την Επιτροπή εντός του πλαισίου αυτού του νέου σεναρίου. Μπορεί να αναμένεται να επιτευχθούν απτά αποτελέσματα από τη νέα ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Στρατηγική για την αποτελεσματική εφαρμογή του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση».

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Επί μακρόν, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση συνίστατο απλώς στο έργο για τη δημιουργία της εσωτερικής αγοράς. Ωστόσο, τα τελευταία δέκα χρόνια μια άνευ προηγουμένου επιθυμία μίμησης έχει καταλάβει τους νομοθέτες της ΕΕ. Στην αρχή, υπήρξε μια αυτόματη σιωπηρή κατανομή εργασίας μεταξύ του Συμβουλίου της Ευρώπης, αρμόδιου για θέματα σχετικά με τις ατομικές ελευθερίες, και την εμβρυϊκή ενιαία αγορά η οποία ήταν η Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Ωστόσο, μετά από λίγο καιρό τα εθνικά δικαστήρια των κρατών μελών αναγκάστηκαν να ασχοληθούν με διαφορές που αμφισβητούσαν το κοινοτικό δίκαιο για λόγους ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γι’ αυτό, μετά από μακρά περίοδο ωρίμανσης της ιδέας, ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων εγκρίθηκε το 2000 και τέθηκε σε ισχύ το περασμένο έτος με τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Με τον Χάρτη, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαθέτει μία ενιαία νομική βάση δυνάμει της οποίας προστατεύει τα θεμελιώδη δικαιώματα των ευρωπαίων πολιτών. Ωστόσο, αυτό το νέο σύστημα είναι μόνο η αρχή. Γι’ αυτό, στήριξα αυτό το κείμενο, το οποίο θυμίζει σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στην Ευρώπη, περιλαμβανομένων των κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων, τα καθήκοντά τους βάσει του Χάρτη και την ανάγκη να αναπτύξουν πραγματική νοοτροπία σεβασμού των πολιτικών ελευθεριών και αποτελεσματικής συνεργασίας σχετικά με το θέμα.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση. Η αποτελεσματική προστασία και η προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών αποτελεί τον πυρήνα της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στην ΕΕ. Συνεπώς, στηρίζω την υποχρέωση, η οποία ενισχύθηκε από τη Συνθήκη της Λισαβόνας, να διασφαλίζεται η προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να καταπολεμάται ο κοινωνικός αποκλεισμός και οι διακρίσεις και να προάγεται η κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία. Ακόμη και αν αυτό επιτευχθεί, είναι απαραίτητο να διασφαλίζεται η συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εθνικών θεσμικών οργάνων, με την καθιέρωση μιας αποτελεσματικής διοργανικής συνεργασίας για την παρακολούθηση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ΕΕ. Η Επιτροπή θα πρέπει να παρακολουθεί συνεχώς την εφαρμογή της νομοθεσίας στον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε εθνικό επίπεδο και, στην περίπτωση κενών, θα πρέπει να παρέχει προτάσεις για συγκεκριμένα μέτρα. Θα ήταν χρήσιμο μια έκθεση σχετικά με την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην ΕΕ να εκδίδεται σε ετήσια βάση για να διασφαλίζεται ότι οι πολίτες της ΕΕ ενημερώνονται ορθά όσον αφορά τη νέα αρχιτεκτονική των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Επιπλέον, τα θεσμικά όργανα της ΕΕ θα πρέπει να αυξήσουν τη συνεργασία με διεθνείς οργανώσεις στον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. − (LT) Χαίρομαι ιδιαίτερα επειδή, από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, έχουμε σημειώσει σημαντικά επιτεύγματα στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρώτον διότι ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέστη νομικά δεσμευτικός, και δεύτερον διότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υποχρεωμένη να προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, διότι όσον αφορά τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα δικαιώματα του παιδιού, είναι σημαντικό να αναπτυχθούν πρακτικά μέτρα για την καταπολέμηση της κακοποίησης παιδιών, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και της παιδικής πορνογραφίας και για την προαγωγή της ασφαλέστερης χρήσης του Διαδικτύου και την εξάλειψη της παιδικής εργασίας και της παιδικής φτώχειας. Η καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, ιδιαίτερα γυναικών και παιδιών, είναι άλλη μία επείγουσα πρόκληση. Παρότι πολλοί ενωσιακοί και διεθνείς νόμοι έχουν ήδη εγκριθεί στον τομέα αυτόν, αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων πέφτουν θύματα εμπορίας κάθε χρόνο εκτός ή εντός της ΕΕ, και συνεπώς υπάρχει επείγουσα ανάγκη να εφαρμοστεί η νέα προτεινόμενη οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων.

  Carlos Coelho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η αποτελεσματική προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και του σεβασμού για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ισότητα και το κράτος δικαίου θα πρέπει να είναι ο γενικός στόχος για όλες τις ευρωπαϊκές πολιτικές και απαραίτητη προϋπόθεση για την εδραίωση του ευρωπαϊκού χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Από αυτήν την άποψη το έτος 2009-2010 ήταν πολύ σημαντικό, με την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, στο πλαίσιο της οποίας ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων κατέστη νομικά δεσμευτικός, μετατρέποντας έτσι τις θεμελιώδεις αξίες σε συγκεκριμένα δικαιώματα, άμεσα εφαρμοστέα από τα ευρωπαϊκά και εθνικά δικαστήρια.

Πρέπει να διασφαλιστεί ότι όλες οι νέες νομοθετικές προτάσεις θα συμμορφώνονται με τον Χάρτη και, με την ίδια λογική, όλα τα μέσα τα οποία εφαρμόζονται ήδη, θα ελεγχθούν. Είναι σημαντικό η συνεργασία και η συνοχή μεταξύ των διαφόρων αρμόδιων οργάνων να ενισχυθεί, σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, για τους σκοπούς του ελέγχου και της εφαρμογής αυτού του νέου γενικού πλαισίου το οποίο θεσπίζεται με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική εφαρμογή του. Ελπίζω επίσης η Επιτροπή να ολοκληρώσει, το συντομότερο δυνατόν, τη διαδικασία προσχώρησης της ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), η οποία θα παρέχει έναν πρόσθετο μηχανισμό για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής, διότι οι πολίτες και η προστασία των δικαιωμάτων τους έχουν τελικά τεθεί στο επίκεντρο της αρχιτεκτονικής της Ευρώπης.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με την κατάσταση όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2009) – ουσιαστική εφαρμογή μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, επειδή πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να προωθηθεί μια νοοτροπία σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη. Η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων θα πρέπει να είναι στόχος όλων των ευρωπαίων πολιτικών, ειδικά δε της εξωτερικής πολιτικής, προς όφελος της προώθησης της ειρήνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας δημιουργεί ένα νέο πρότυπο στον τομέα των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ένωση και καθιστά τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων νομικά δεσμευτικό. Έχουμε υποχρέωση να καταστήσουμε την Ένωση μια κοινότητα η οποία προστατεύει τα θεμελιώδη δικαιώματα, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.

Όπως έχω αναφέρει πολλές φορές, για παράδειγμα στις πρόσφατες περιπτώσεις στη Σαουδική Αραβία και το Αζερμπαϊτζάν, σημειώνονται πάρα πολλές επιθέσεις σε βάρος της ελευθερίας της έκφρασης. Σε αυτό το ψήφισμα, η εισηγήτρια επισημαίνει αρκετές καταστάσεις οι οποίες είναι περισσότερο επείγουσες και συχνότερες, τόσο εντός των κρατών μελών όσο και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά. Η πρόκληση τώρα έγκειται στο να ανταποκριθούμε σε αυτά τα ζητήματα και να εγκρίνουμε τις στρατηγικές και τα μέτρα που απαιτούνται για να επιλύσουμε αυτά τα προβλήματα.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας δημιούργησε μια νέα κατάσταση εντός της ΕΕ στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθιστώντας τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων νομικά δεσμευτικό και χορηγώντας στην Ευρωπαϊκή Ένωση καθεστώς νομικής οντότητας, που της δίνει τη δυνατότητα να υπογράφει διεθνείς συνθήκες.

Η αποτελεσματική προστασία και προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών αποτελούν τη βάση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και απαραίτητη προϋπόθεση για την εδραίωση του ευρωπαϊκού χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, που απαιτεί δράση σε αρκετά επίπεδα (διεθνές, ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό). Σε αυτό το πλαίσιο αξίζει να αναφερθεί ο σημαντικός ρόλος τον οποίο οι περιφερειακές και οι τοπικές αρχές μπορούν να εκπληρώσουν για τη συγκεκριμένη εφαρμογή και προώθηση αυτών των δικαιωμάτων.

Είμαι επίσης ευτυχής με την πρόσκληση προς την Επιτροπή να οριστεί το 2013 «Ευρωπαϊκό Έτος για την Ιθαγένεια», για να υποστηριχθεί η συζήτηση για την ευρωπαϊκή ιθαγένεια και για να ενημερωθούν οι ευρωπαίοι πολίτες σχετικά με τα νέα δικαιώματά τους μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας.

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Ως συνήθως, η έκθεση σχετικά με την κατάσταση όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπήρξε αφορμή για δύο ακραίες τάσεις: η πρώτη συνίσταται στην απαίτηση ολοένα και περισσότερων δικαιωμάτων για παντός είδους μειονότητες, εις βάρος των δικαιωμάτων της πλειονότητας των συμπολιτών μας· η δεύτερη συνίσταται στη δριμεία κριτική σε βάρος πατριωτικών πολιτικών κινημάτων και στην εκστόμιση των ίδιων παλαιών αριστερίστικων ύβρεων κατά των κινημάτων αυτών, ενώ επιχειρεί να αμφισβητήσει τη νομιμότητα των εκλογικών νικών τους και να περιορίσει την ελευθερία της έκφρασής τους. Αυτή η στρατευμένη ξενοφιλία και ο αντιπατριωτισμός είναι πολύ κουραστικά. Δεν είστε σε θέση να κρίνετε τα αποτελέσματα δημοκρατικών εκλογών που διεξήχθησαν σε δημοκρατικές χώρες. Οι πρόσφατες νίκες εθνικών κομμάτων σε Γαλλία, Ουγγαρία, Αυστρία, Σουηδία, Κάτω Χώρες και αλλού δεν είναι σημάδι κάποιας ανησυχητικής διαστροφής.

Είναι μήνυμα ότι οι πολίτες της Ευρώπης έχουν κουραστεί από τις πολιτικές σας, την ελαστική στάση σας για τη μετανάστευση, την αδυναμία σας όσον αφορά την προάσπιση των οικονομικών συμφερόντων των εθνών μας, την ενδοτικότητα έναντι των οικονομικών συμφερόντων των ισχυρών και την υπονόμευση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας από την πλευρά σας. Εσείς είστε που συνεχώς παραβιάζετε τα δικαιώματά τους, ειδικά τα δικαιώματά τους για ασφάλεια, απασχόληση, αξιοπρεπή μισθό, για την προστασία του πολιτισμού τους και το δικαίωμά τους να προσδιορίζουν το δικό τους μέλλον.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Στο φόρουμ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εγείραμε ζητήματα σχετικά με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις αρχές της δημοκρατίας και τις διακρίσεις εις βάρος των εθνικών μειονοτήτων πολλές φορές, και εξακολουθούμε να το πράττουμε. Απονείμαμε το Βραβείο Ζαχάρωφ, στηρίζουμε ανθρωπιστικά μέτρα και αγωνιζόμαστε για την κατάκτηση δικαιωμάτων και προνομίων όχι μόνο για τους λαούς της Ευρώπης, αλλά ολόκληρου του κόσμου. Ωστόσο, λυπάμαι πάρα πολύ διότι δεν είμαστε ακόμη σε θέση να εφαρμόσουμε τον σεβασμό για τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα στα κράτη μέλη της Ένωσης.

Η πολωνική εθνική μειονότητα στη Λιθουανία, η οποία αποτελεί σχεδόν το 7% του συνολικού πληθυσμού, υφίσταται ακόμη διακρίσεις, και τα δικαιώματά της παραβιάζονται κατάφωρα. Ωστόσο και πάλι, απευθύνω έκκληση στους βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οι οποίoι είναι συγκεντρωμένοι σε αυτήν την Αίθουσα, και επίσης στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, να λάβουν αποτελεσματικά μέτρα για να διασφαλίσουν ότι η λιθουανική κυβέρνηση τηρεί τις αρχές της δημοκρατίας και σέβεται την αξιοπρέπεια των πολιτών της.

  Timothy Kirkhope (ECR), γραπτώς. − (EN) Η Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών είναι ένθερμος υποστηρικτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Πιστεύουμε ότι η ΕΕ πρέπει να διαδραματίσει έναν ρόλο όσον αφορά την προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων· ωστόσο, τα κράτη μέλη είναι εκείνα που έχουν την πρώτιστη ευθύνη, σύμφωνα με τις δημοκρατικές παραδόσεις τους όσον αφορά τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Είμαστε της άποψης ότι η έκθεση Gál περιέχει βεβαίως καλά στοιχεία, αλλά συνολικά υπογραμμίζει υπερβολικά τον ρόλο της ΕΕ σε τομείς οι οποίοι πιστεύουμε ότι εμπίπτουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών μελών, όπως η μετανάστευση και τα δικαστικά συστήματα. Κατά συνέπεια, αναγκαστήκαμε να απόσχουμε από τη σημερινή ψηφοφορία επί αυτής της έκθεσης.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας δημιούργησε περισσότερες ευθύνες για την ΕΕ όσον αφορά τη δημιουργία νοοτροπίας υπεράσπισης των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην ΕΕ και τα κράτη μέλη. Είναι απαραίτητο η ΕΕ να προαγάγει την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων όχι μόνο εσωτερικά αλλά επίσης σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου δυστυχώς σημαντικές επιθέσεις σε βάρος αυτών των δικαιωμάτων εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να προαχθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Όπως αναφέρει η έκθεση, λυπάμαι διότι ούτε το Συμβούλιο ούτε η Επιτροπή ακολούθησαν τις συστάσεις της έκθεσης του 2007 σχετικά με τη χρήση ευρωπαϊκών χωρών από τη CIA για τη μεταφορά και την παράνομη κράτηση ατόμων, ούτε κοινοποίησαν στο Κοινοβούλιο πληροφορίες σχετικά με αυτό. Στηρίζω τη γενική εκτίμηση σχετικά με την ανάγκη η ΕΕ να εντείνει τις προσπάθειες της για να προλάβει παραβιάσεις των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις οποίες σε πάρα πολλές περιπτώσεις έχουν υποστεί αυτό το έτος μετανάστες και υπήκοοι τρίτων χωρών που κατοικούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρότι δεν συμφωνώ εν μέρει με την έκθεση όσον αφορά την αξιολόγηση του ρόλου της ΕΕ στον κόσμο ως εγγυήτριας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ρόλου της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης, καθώς είναι αόριστη όσον αφορά τη συμβατότητα αυτού του ρόλου με την ανάγκη να τηρείται η αρχή της μη παρέμβασης στις εσωτερικές υποθέσεις άλλων κρατών, υπερψήφισα την έκθεση επειδή στηρίζω το γενικό πνεύμα της σχετικά με την ανάγκη η Ευρωπαϊκή Ένωση να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλες τις πτυχές του έργου της.

  Louis Michel (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η προστασία και η προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών είναι καίριας σημασίας για τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου θα προσθέσει έναν ακόμη μηχανισμό για την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ήτοι τη δυνατότητα προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Είναι επίσης σημαντικό τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη να εντείνουν τις προσπάθειές τους για την αύξηση της ευαισθητοποίησης, ώστε να διασφαλίσουν ότι οι πολίτες γνωρίζουν αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα, διασφαλίζοντας έτσι ότι αυτά τα δικαιώματα προστατεύονται καλύτερα. Χρειάζεται επίσης να υπάρξει αποτελεσματική συνεργασία με διεθνείς οργανώσεις οι οποίες εργάζονται για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να χαράξει μια στρατηγική για τα δικαιώματα του παιδιού, μέσω πρακτικών μέτρων για την καταπολέμηση της κακομεταχείρισης, της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και της παιδικής πορνογραφίας και για την προαγωγή της ασφαλούς χρήσης του Διαδικτύου και να εξαλείψει την παιδική εργασία και την παιδική φτώχεια. Η καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, ειδικά δε της εμπορίας γυναικών και παιδιών, η οποία αποτελεί απαράδεκτη μορφή δουλείας, πρέπει να παραμείνει προτεραιότητα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στη δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Συνεπώς, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι αυτές οι βασικές αξίες διαφυλάσσονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης, της θρησκείας, του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι, μαζί με το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας και του σεβασμού για την ανθρώπινη ακεραιότητα και αξιοπρέπεια, είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι μιας ελεύθερης κοινωνίας. Δεν υπερψήφισα την έκθεση, επειδή δεν εστιαζόταν στις χριστιανικές αξίες και τους περιορισμούς στους κατοίκους που προκαλούνται από τη μετανάστευση.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. − (DE) Η προσχώρηση της ΕΕ στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όπως ορίζεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, παρουσιάζει προβλήματα. Θέτει τα θεμελιώδη δικαιώματα στην ΕΕ υπό τον έλεγχο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). Πέραν των νομικών προβλημάτων για τα οποία οι δικαστές του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης προειδοποιούν, είναι σαφές ότι ένα δικαστήριο το οποίο εκδίδει απόφαση που απαγορεύει την παρουσία σταυρών στις αίθουσες διδασκαλίας δεν είναι κατάλληλο όργανο λήψης αποφάσεων για την ΕΕ. Ο σταυρός είναι το σύμβολο του χριστιανισμού, ο οποίος είναι ένα από τα θεμέλια της Ευρώπης και των θεμελιωδών αξιών μας. Το ΕΔΑΔ προσέλκυσε επίσης πρόσφατα την προσοχή με τις αποφάσεις του, περιλαμβανομένης της απόπειράς του να εμποδίσει μεταφορές ατόμων βάσει του κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ από την Αυστρία στην Ελλάδα. Το ΕΔΑΔ φαίνεται να πιστεύει ότι τα κράτη μέλη με τα καλύτερα συστήματα κοινωνικών υπηρεσιών θα πρέπει να υφίστανται ολόκληρο το βάρος των προσφύγων στην ΕΕ. Αυτή η απόφαση από το ΕΔΑΔ δεν θα οδηγήσει στην καλύτερη ένταξη των προσφύγων και δεν αποτελεί αποτελεσματικό τρόπο επίλυσης των προκλήσεων στο ζήτημα του ασύλου που αντιμετωπίζει η ΕΕ. Επιπλέον, η ουδετερότητα των δικαστών του ΕΔΑΔ δεν είναι εγγυημένη. Ένας εκ των δικαστών παραδέχθηκε ότι θα εξέταζε προσεκτικότερα εφέσεις από αιτούντες άσυλο παρά άλλες υποθέσεις. Το να παρέχεται προνομιακή μεταχείριση σε ορισμένους από τους διαδίκους οι οποίοι υποβάλλουν εφέσεις είναι ανάρμοστο. Επιπλέον, ένας δικαστής στο ΕΔΑΔ προέρχεται από την Τουρκία, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν γίνονται σεβαστά και η οποία διατηρεί περιοχές της ΕΕ υπό στρατιωτική κατοχή. Κατά την άποψή μου, το ΕΔΑΔ δεν είναι ούτε ευρωπαϊκό ούτε δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Συνεπώς, καταψήφισα αυτήν την έκθεση.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. − (IT) Η καρδιά της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου είναι η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών. Μετά την έγκριση της Συνθήκης της Λισαβόνας το περασμένο έτος, ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατέστη νομικά δεσμευτικός, παρέχοντας ένα νέο ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο στο οποίο οι παγκόσμιες αξίες που εκφράζονται στον Χάρτη καθίστανται συγκεκριμένα δικαιώματα. Υπερψήφισα την έκθεση της κ. Gál, επειδή αυτό το κείμενο εγκρίνει την αποτελεσματική εφαρμογή των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τη Λισαβόνα. Αυτό δεν είναι μόνο ένα εσωτερικό βήμα από την ΕΕ, αλλά επίσης μια εξωτερική στάση για τη διαφύλαξη και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προαγωγή της ειρήνης για την ευημερία των πολιτών σε ένα περιβάλλον όπου ο νόμος εγγυάται την ψυχική ηρεμία, την ασφάλεια και τη δικαιοσύνη.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Υπερψήφισα σήμερα την έκθεση σχετικά με την κατάσταση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στην ΕΕ. Η έκθεση αυτή δίνει προστιθέμενη αξία, καθώς διευκρινίζει το ρόλο που θα διαδραματίζουν τα θεσμικά όργανα της ΕΕ στη νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική στον τομέα των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ιδιαίτερα μετά τη συνθήκη της Λισαβόνας, προτάσσοντας την ενίσχυση της διαφάνειας, του δημοκρατικού ελέγχου και της πρόσβασης σε έγγραφα μεταξύ των οργάνων της Ένωσης. Αναφορικά με το Χάρτη Θεμελιωδών Ελευθεριών, ο οποίος καθίσταται πλέον δεσμευτικός και καλύπτει ένα ευρύ φάσμα δικαιωμάτων, η Επιτροπή καλείται να εκπονεί ετήσια έκθεση σε σχέση με τη συμμόρφωση με τις διατάξεις του Χάρτη αλλά και αξιολόγηση της εφαρμογής των διαφόρων δικαιωμάτων.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η έκθεση δίνει έμφαση στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Συνθήκη της Λισαβόνας όσον αφορά την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και των διακρίσεων, και την προαγωγή της δικαιοσύνης και της κοινωνικής προστασίας, της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών, της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών και της προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών. Η έμφαση σε αυτά τα σημεία, μαζί με τη ρητή αναφορά στα άτομα που ανήκουν σε μειονότητες, μία άλλη θεμελιώδη αξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήταν ο λόγος για την θετική ψήφο μου. Στηρίζω τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ζητεί από την Επιτροπή να ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις και τις τεχνικές διαβουλεύσεις, έτσι ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να μπορέσει να προσχωρήσει χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία του Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. − (EN) Με αυτήν την έκθεση το ΕΚ υπογραμμίζει, ακόμη μία φορά, ότι η αποτελεσματική προστασία και προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών αποτελούν τον πυρήνα της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στην ΕΕ και απαραίτητη προϋπόθεση για την εδραίωση του ευρωπαϊκού χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης και ότι απαιτούν δράσεις σε διάφορα επίπεδα (διεθνές, ευρωπαϊκό, εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο)· υπογραμμίζει, επιπλέον, τον ρόλο τον οποίο οι περιφερειακές και οι τοπικές αρχές μπορούν να διαδραματίσουν στη συγκεκριμένη εφαρμογή και στην προαγωγή αυτών των δικαιωμάτων· συνεπώς, καλεί όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών να βασιστούν στο νέο θεσμικό και νομικό πλαίσιο που δημιουργεί η Συνθήκη της Λισαβόνας για να χαράξουν μια ολοκληρωμένη εσωτερική πολιτική ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την ΕΕ που να διασφαλίζει αποτελεσματικούς μηχανισμούς λογοδοσίας, τόσο σε εθνικό όσο και σε ενωσιακό επίπεδο, για να αντιμετωπίζει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Joanna Senyszyn (S&D), γραπτώς. – (PL) Υπερψήφισα την έκθεση Gál σχετικά με την κατάσταση όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2009). Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στην παράγραφο 13, η οποία ζητεί την πλήρη και συνεπή εφαρμογή του προγράμματος της Στοκχόλμης. Τον Σεπτέμβριο αυτού του έτους, ο κ. Barroso μας διαβεβαίωσε για το εντατικό έργο το οποίο επιτελούσε η Επιτροπή σε αυτόν τον τομέα. Είναι σημαντικό να τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα αυτού του έργου και η ομαλή πρόοδός του. Όλοι οι Ευρωπαίοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επωφελούνται από τα ίδια δικαιώματα. Στην Ευρώπη του 21ου αιώνα δεν υπάρχει θέση για διακρίσεις.

Θα ήθελα να ζητήσω από την ουγγρική και την πολωνική Προεδρία να δηλώσουν ποιες δράσεις προτίθενται να αναλάβουν για να εφαρμόσουν αποτελεσματικά το πρόγραμμα της Στοκχόλμης. Οφείλουμε να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας έναντι των πολιτών και να εφαρμόσουμε τη νομοθεσία την οποία θεσπίζουμε. Θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι, σύμφωνα με την παράγραφο 39 του ψηφίσματος, τα κράτη μέλη πρέπει να παρέχουν διαρκή κατάρτιση στους εθνικούς δικαστές όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες, περιλαμβανομένων των νέων πτυχών σε αυτόν τον τομέα μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Ακόμη και ο καλύτερος νόμος δεν θα αλλάξει τίποτε, αν δεν ερμηνεύεται και εφαρμόζεται με ορθό τρόπο.

Έκθεση: Philippe Juvin (A7-0338/2010)

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα, επειδή είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα για να σταματήσουν οι αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στον τομέα της διαφήμισης, οι οποίες έχουν κυρίως αρνητικό αντίκτυπο στους καταναλωτές. Για να επιτευχθούν απτά αποτελέσματα είναι σημαντικό να επιταχυνθεί η ευρωπαϊκή συνεργασία για την καταπολέμηση των αθέμιτων επιγραμμικών διαφημιστικών πρακτικών, και οι πλέον ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού όπως τα παιδιά, οι έφηβοι, οι ηλικιωμένοι και άλλοι χρειάζονται ειδική προστασία. Πρέπει να επισημανθεί ότι υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών όσον αφορά τη διαφήμιση, και συνεπώς στηρίζω την πρόταση να ληφθούν μέτρα που θα διευκολύνουν την πρόσβαση στην ενημέρωση και θα καταστήσουν τη διαφήμιση διαφανέστερη. Είναι επίσης απαραίτητο να αναπτυχθεί κριτική στάση ως προς την ποιότητα του περιεχομένου των μέσων ενημέρωσης, επειδή οι καλά ενημερωμένοι καταναλωτές είναι πιο δυνατοί καταναλωτές. Πιστεύω ότι μπροστά στην έλλειψη γνώσης ως προς τις διαφημιστικές τεχνικές, θα πρέπει να καθιερώσουμε ένα ειδικό παιδαγωγικό πρόγραμμα, που προορίζεται για παιδιά και εφήβους και αποσκοπεί στο να βοηθηθούν να κατανοήσουν, να ερμηνεύσουν και συνεπώς να μάθουν καλύτερα τι είναι η διαφήμιση.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναγάγει σε θέμα τιμής την προστασία των καταναλωτών εντός της εσωτερικής αγοράς. Δεν πρόκειται απλώς για θέμα δεοντολογίας, αλλά για θέμα πολιτικής στρατηγικής. Η μεγαλύτερη εμπιστοσύνη των καταναλωτών στη γκάμα προϊόντων που κατακλύζουν την αγορά ενισχύει τη ζήτηση. Από αυτήν την άποψη, ο ρόλος της διαφήμισης είναι αμφιλεγόμενος. Είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την ανάπτυξη της ζήτησης αλλά ταυτόχρονα, λόγω αμφισβητήσιμων πρακτικών, μπορεί ορισμένες φορές να είναι αρνητικός παράγοντας για τη λειτουργία της αγοράς. Αυτές οι παραβιάσεις είναι συχνότερες στο Διαδίκτυο και τα θύματα είναι κυρίως οι ασθενέστεροι από εμάς. Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα ζητώντας από την Επιτροπή, στο τέλος μιας διαβούλευσης και μελέτης που ανέλαβε ήδη το Κοινοβούλιο, να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να μεταρρυθμίσει τους ισχύοντες κανονισμούς. Η αντιμετώπιση αυτών των νέων δόλιων πρακτικών θα είναι ένα βήμα προς μια ενιαία αγορά η οποία θα σέβεται το άτομο.

  Liam Aylward (ALDE), γραπτώς. – (GA) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση σχετικά με τον αντίκτυπο της διαφήμισης στη συμπεριφορά των καταναλωτών. Η παραπλανητική και επιθετική διαφήμιση ανησυχεί καταναλωτές και επιχειρήσεις, και υπάρχουν ορισμένες καλές προτάσεις για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα.

Οι ευρωπαίοι καταναλωτές και οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις πρέπει να προστατεύονται από εταιρείες οι οποίες εφαρμόζουν παραπλανητική διαφήμιση. Για τον σκοπό αυτόν, οι πολίτες και οι επιχειρήσεις της ΕΕ πρέπει να γνωρίζουν την οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές και την οδηγία σχετικά με την παραπλανητική και τη συγκριτική διαφήμιση, έτσι ώστε να αντιλαμβάνονται τα δικαιώματά τους. Προϊόντα όπως το οινόπνευμα και τα τυχερά παιχνίδια στο Διαδίκτυο πρέπει να ελέγχονται, έτσι ώστε οι ευάλωτοι καταναλωτές να προστατεύονται.

Επικροτώ ιδιαίτερα το γεγονός ότι αυτή η έκθεση ζητεί από την Επιτροπή να μελετήσει τον αντίκτυπο της επιθετικής διαφήμισης στους ευάλωτους καταναλωτές και να εφαρμόσει ορθά τη σχετική νομοθεσία περί προστασίας των παιδιών.

Ανησυχία δημιουργούν η διαφήμιση και η αναδυόμενη πρακτική της επιθετικής διαφήμισης, όπως η χρήση κοινωνικών δικτύων και η ανάγνωση ηλεκτρονικών μηνυμάτων για την απόσπαση πληροφοριών, προκειμένου αυτά να χρησιμοποιηθούν στη διαφήμιση. Η Επιτροπή πρέπει να ασχοληθεί με αυτές τις επιθέσεις στην ιδιωτική ζωή των καταναλωτών.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. − (LT) Με την ταχεία εξέλιξη των διαφημιστικών τεχνολογιών και την εξάπλωση της διαφήμισης μέσω του Διαδικτύου, των κινητών τηλεφώνων και των κοινωνικών δικτύων, είναι απαραίτητο να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα για να προστατεύεται ο καταναλωτής από τον αντίκτυπο της ανεπιθύμητης και παραπλανητικής διαφήμισης. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις περισσότερο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού, περιλαμβανομένων των παιδιών και των εφήβων. Η συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών για την καταπολέμηση των αθέμιτων επιγραμμικών διαφημιστικών πρακτικών πρέπει να ενταθεί, για να αποφευχθούν οι συνέπειες της στρέβλωσης της εσωτερικής αγοράς και των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών. Επιπλέον, απαιτείται να παρέχεται στους καταναλωτές περισσότερη ενημέρωση σχετικά με τα δικαιώματά τους στον τομέα της διαφήμισης και να καταστεί αυτή η ενημέρωση περισσότερο προσβάσιμη και διαφανής. Η Επιτροπή πρέπει να παρακολουθεί συνεχώς και να αξιολογεί την εφαρμογή της νομοθεσίας που διέπει τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στα κράτη μέλη και να καταρτίσει εκθέσεις σχετικά με την εφαρμογή της νομοθεσίας. Καθώς εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με τις κοινωνικοψυχολογικές επιδράσεις της διαφήμισης στους καταναλωτές, είναι απαραίτητο να αναληφθεί δράση για να ερευνηθούν αυτές οι επιδράσεις.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, επειδή ασχολείται με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στον τομέα της διαφήμισης, και επικεντρώνεται σε θέματα που εγείρονται από την ανάπτυξη νέων διαφημιστικών πρακτικών και τεχνολογιών. Θα ήθελα να επισημάνω ότι η διαφήμιση έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ισότητα των φύλων, ιδιαίτερα όταν η διαφήμιση συχνά εκπέμπει μηνύματα που εισάγουν διακρίσεις ή/και αναξιοπρεπή μηνύματα που βασίζονται σε παντός είδους στερεότυπα με βάση το φύλο τα οποία θέτουν εμπόδια στις στρατηγικές ισότητας των φύλων. Συνεπώς, συμφωνώ με τη θέση ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να ζητήσει από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι οι επαγγελματίες στον τομέα των μέσων ενημέρωσης και της διαφήμισης θα εγγυώνται τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ότι θα καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταπολεμήσουν τις διακρίσεις ή τυχόν υποκίνηση μίσους με βάση το φύλο, τη φυλετική ή εθνοτική καταγωγή, την ηλικία, τις θρησκευτικές ή άλλου είδους πεποιθήσεις, τον γενετήσιο προσανατολισμό, την αναπηρία και την κοινωνική θέση. Όσον αφορά την προστασία των ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού, η Επιτροπή πρέπει να μελετήσει τον αντίκτυπο της παραπλανητικής και επιθετικής διαφήμισης στους ευάλωτους καταναλωτές. Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι τα παιδιά, οι έφηβοι και οι ηλικιωμένοι ιδιαίτερα χρειάζονται ειδική προστασία από τον αρνητικό αντίκτυπο της διαφήμισης.

  Sebastian Valentin Bodu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η διαφήμιση συνεπάγεται αθέμιτες πρακτικές και εισβολή στους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, ενώ καθιστά ευάλωτες αρκετές στοχευμένες ομάδες του πληθυσμού. Η διαφήμιση μέσω Διαδικτύου είναι ο τομέας ο οποίος έχει σημειώσει σημαντική εξάπλωση τα τελευταία χρόνια, δημιουργώντας τρέχουσα αξία άνω των 14 δισεκατομμυρίων ευρώ μόνο στην ευρωπαϊκή αγορά. Είναι σημαντικό να εντείνουμε την ευρωπαϊκή συνεργασία για την καταπολέμηση των αθέμιτων επιγραμμικών διαφημιστικών πρακτικών υπό το πρίσμα της επιτυχίας των «sweeps», ήτοι των συστηματικών ταυτόχρονων ελέγχων ιστότοπων που διενεργούν τα κράτη μέλη, οι οποίοι έχουν έως τώρα περιοριστεί σε τρεις τομείς: αεροπορικά εισιτήρια, ήχους κλήσεις κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικές συσκευές. Αυτοί οι έλεγχοι πρέπει να είναι συχνότεροι και το πεδίο εφαρμογής τους να επεκταθεί. Η αυτορρύθμιση των εθνικών αγορών αντιμετωπίζει τις ταχείες εξελίξεις στον τομέα της διαφήμισης, με την εστίαση στον ενστερνισμό υπεύθυνης συμπεριφοράς μεταξύ των φορέων της αγοράς και στη διάδοση ορθών πρακτικών.

Η αυτορρύθμιση πρέπει να ενθαρρυνθεί σε επίπεδο ΕΕ για να καθιερωθεί μια παράδοση αυτοπειθαρχίας και υπεύθυνης επικοινωνίας. Η ευρωπαϊκή οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, η οποία καλύπτει τις πτυχές που σχετίζονται με την επιγραμμική διαφήμιση στο πλαίσιο των σχέσεων μεταξύ εταιρειών και καταναλωτών, έχει καταστεί ανεπαρκής, διότι ο τομέας της επιγραμμικής διαφήμισης εξελίσσεται καθημερινά. Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν σημειώσει τέτοια επέκταση που ουδείς φανταζόταν πριν από μερικά χρόνια.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση σχετικά με τον αντίκτυπο της διαφήμισης στη συμπεριφορά των καταναλωτών. Πράγματι, λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση που ασκεί η διαφήμιση στους καταναλωτές και την οικονομία, είναι ακόμη περισσότερο αναγκαίο παρά ποτέ να αναληφθεί δράση για την πρόληψη ορισμένων αθέμιτων διαφημιστικών πρακτικών που επηρεάζουν και καθορίζουν τις εμπορικές επιλογές.

Η εξάπλωση νέων συστημάτων επικοινωνίας, όπως το Διαδίκτυο, σημαίνει ότι πρέπει να δοθεί ακόμη μεγαλύτερη προσοχή στους καταναλωτές και ιδιαίτερα στα περισσότερο ευάλωτα τμήματα της κοινωνίας, όπως τα παιδιά και οι έφηβοι. Είναι καθήκον μας να καταπολεμήσουμε την εξάπλωση αναληθών και παραπλανητικών πληροφοριών και κυρίως ορισμένων πρακτικών, όπως τα ανεπιθύμητα ηλεκτρονικά μηνύματα, τα οποία εισβάλλουν στην ιδιωτική ζωή των χρηστών και στην ιδιωτικότητά τους.

Συμφωνώ με τον εισηγητή, κ. Juvin, όταν ζητεί η δράση να εστιαστεί στην καταστολή των αθέμιτων διαφημιστικών πρακτικών διευρύνοντας το πεδίο εφαρμογής της ισχύουσας οδηγίας. Πιστεύω ότι το μέτρο επί του οποίου ψηφίσαμε σήμερα επιτυγχάνει την κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της ελευθερίας της έκφρασης και της προστασίας των καταναλωτών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η διαφήμιση αποτελεί θεμελιώδες μέσο για την ύπαρξη μιας λειτουργικής αγοράς και για τον ανταγωνισμό και, σε τελική ανάλυση, για τους καταναλωτές, δεδομένου ότι, αν ρυθμίζεται δεόντως, διασφαλίζει μια περισσότερο συνειδητή επιλογή. Ωστόσο, οι νέες τεχνολογίες στην υπηρεσία της διαφήμισης ανοίγουν έναν καινούριο τομέα για την ανάπτυξη νέων, αθέμιτων προωθητικών πρακτικών, οι οποίες δικαιολογούν τυχόν αλλαγές στην οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές.

Προκειμένου η διαφήμιση να εκπληρώσει τις βασικές λειτουργίες της σε μια ελεύθερη και ανταγωνιστική αγορά, πρέπει να ρυθμίζεται επαρκώς, και στις εμπορικές πρακτικές οι οποίες στρεβλώνουν την αγορά πρέπει να επιβάλλονται οι δέουσες κυρώσεις. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ορισμένες μορφές επιγραμμικής διαφήμισης μέσω του Διαδικτύου και τηλεφώνου, οι οποίες συχνά προσεγγίζουν το κοινό χωρίς το τελευταίο να το έχει ζητήσει και εγείρουν σημαντικά ερωτήματα αναφορικά, μεταξύ άλλων, με αθέμιτες πρακτικές και μη εξουσιοδοτημένη χρήση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Γι’ αυτό πιστεύω ότι η έκθεση είναι μια εξαιρετική πρωτοβουλία η οποία αξίζει τη στήριξή μου.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η έκθεση αφορά αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στον τομέα της διαφήμισης, οι οποίες ορίζονται στην οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, και εστιάζεται στα προβλήματα που ενυπάρχουν στην ανάπτυξη νέων διαφημιστικών πρακτικών και τεχνολογιών. Η έκθεση δεν αφορά τις σχέσεις μεταξύ εταιρειών (B2B), οι οποίες καλύπτονται συγκεκριμένα από την οδηγία 2006/114/ΕΚ.

Οι αθέμιτες πρακτικές στη διαφήμιση λαμβάνουν πολλές μορφές: εισβάλλουν στον δημόσιο χώρο και στη δημόσια σφαίρα, και εστιάζονται σε άτομα τα οποία είναι ιδιαίτερα ευάλωτα, όπως τα παιδιά. Δεδομένου ότι οι νέοι και τα παιδιά εκτίθενται περισσότερο στη διαφήμιση στο Διαδίκτυο, τάσσομαι υπέρ της ανάγκης να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή πολιτική για την καταπολέμηση της μη ρυθμισμένης χρήσης του Διαδικτύου και των μέσων επικοινωνίας.

Για να γίνει αυτό προτείνω τη δημιουργία ενός νέου, υποχρεωτικού τομέα ο οποίος θα στοχεύει ειδικά στη μάθηση σχετικά με τους κινδύνους που συνδέονται με τη χρήση του Διαδικτύου και των μέσων επικοινωνίας, ιδίως όσον αφορά τις αθέμιτες διαφημιστικές πρακτικές που απευθύνονται σε παιδιά του δημοτικού, και ένα υποχρεωτικό μάθημα στο τελευταίο έτος σπουδών ή κατάρτισης για καθηγητές δημοτικού σχολείου και εργαζόμενους στον τομέα της φροντίδας παιδιών, προκειμένου αυτά τα άτομα να μάθουν να προετοιμάζουν τα παιδιά για την ασφαλή και υπεύθυνη χρήση του Διαδικτύου και των μέσων επικοινωνίας, σε συνδυασμό με διαρκή κατάρτιση για επαγγελματίες του τομέα της εκπαίδευσης σε αυτό το πεδίο.

  Elisabetta Gardini (PPE), γραπτώς. − (IT) Η εξέλιξη των μέσων επικοινωνίας και οι εξελίξεις του Διαδικτύου έχουν συμβάλει στη διάδοση κρυφών διαφημιστικών μηνυμάτων και αθέμιτων διαφημιστικών πρακτικών οι οποίες συχνά εισβάλλουν στην ιδιωτική ζωή των καταναλωτών.

Είναι απαραίτητο να εξετάσουμε προσεκτικά τις συνέπειες τις οποίες αυτό το φαινόμενο μπορεί να έχει στις πλέον ευάλωτες ομάδες, οι οποίες πρέπει να προστατεύονται από τη βλαπτική και ανεξέλεγκτη λήψη διαφημιστικών μηνυμάτων. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνούμε ότι ορισμένες φορές η διαφήμιση προβάλλει κοινωνικά στερεότυπα τα οποία συνδέονται, για παράδειγμα, με μια απροκάλυπτα αδιάφορη εικόνα της σεξουαλικότητας και της βίας ή ακατάλληλα μηνύματα τα οποία μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη συμπεριφορά παιδιών και εφήβων οι οποίοι είναι επιδεκτικοί στον εντυπωσιασμό και ακόμη δεν διαθέτουν τις αναγκαίες κριτικές ικανότητες.

Συνεπώς, είναι απαραίτητο να επικαιροποιηθεί η ισχύουσα νομοθεσία σχετικά με το θέμα και να διασφαλιστεί η καλύτερη εφαρμογή και ερμηνεία της οδηγίας για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές. Τέλος, θα ήθελα να τονίσω ότι είναι απαραίτητο οι καταναλωτές να ενημερώνονται σωστά για τον τρόπο με τον οποίο τα συλλεγέντα δεδομένα χρησιμοποιούνται και υφίστανται επεξεργασία, ιδιαίτερα δε σε περιπτώσεις όπου τα δεδομένα ζητούνται από αυτούς ως αντάλλαγμα για μειώσεις τιμών και άλλες προωθητικές προσφορές. Για τον σκοπό αυτόν, θα ήταν χρήσιμο να προωθηθούν αποτελεσματικές εκστρατείες ενημέρωσης για τα σχετικά δικαιώματα των καταναλωτών και έτσι να επιδιώκεται μια αντιστάθμιση για την έλλειψη γνώσεων σχετικά με θέματα που συνδέονται με τη χρήση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

  Louis Grech (S&D), γραπτώς. − (ΕΝ) Υπερψήφισα την έκθεση σχετικά με τον αντίκτυπο της διαφήμισης στη συμπεριφορά των καταναλωτών, διότι συμφωνώ με τον εισηγητή ότι, στην ψηφιακή εποχή, η διαφήμιση έχει προσλάβει νέα διάσταση η οποία απαιτεί –όπως έχει συστήσει ο εισηγητής– την εφαρμογή ενός συστήματος της ΕΕ για τη σήμανση των ιστοτόπων, σύμφωνα με το πρότυπο του σχεδίου European Privacy Seal, το οποίο θα πιστοποιεί τη συμμόρφωσή τους με τη νομοθεσία που αφορά την προστασία δεδομένων. Οι καταναλωτές χρειάζονται πληροφορίες που να είναι σαφείς, να μην χειραγωγούν και να είναι αντικειμενικές, ώστε να μπορούν να λαμβάνουν ευφυείς αποφάσεις. Εξελιγμένες και επιθετικές τεχνικές μάρκετινγκ έχουν με την πάροδο των ετών εμποδίσει τους καταναλωτές να κάνουν συνειδητές επιλογές όσον αφορά τα αγαθά και τις υπηρεσίες. Αυτό ειδικά συμβαίνει αναφορικά με πολίτες οι οποίοι είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι, όπως τα παιδιά. Χρειάζεται να ακολουθήσουμε μια πιο πειθαρχημένη προσέγγιση που να διαφυλάσσει τα συμφέροντα των πολιτών.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. − (LT) Εγκρίνω αυτήν την έκθεση, επειδή ασχολείται με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στον τομέα της διαφήμισης, όπως ορίζονται στην οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, και επικεντρώνεται σε ζητήματα που προκύπτουν από την εξέλιξη νέων διαφημιστικών πρακτικών και τεχνολογιών. Η διαφήμιση είναι ένα εργαλείο το οποίο ωφελεί τόσο την εσωτερική αγορά, με άλλα λόγια, λειτουργεί ως «λιπαντικό»’ της οικονομικής δραστηριότητας ενισχύοντας τον ανταγωνισμό, την ανταγωνιστικότητα, την καινοτομία και τη δημιουργία, όσο και τους καταναλωτές με το να αυξάνει τις επιλογές τους και να μειώνει τις τιμές. Είναι ένας βασικός οικονομικός τομέας: μόνο η αξία της ενωσιακής διαφημιστικής αγοράς ανέρχεται σε 14 και πλέον δισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, δεν πρέπει να εξιδανικεύεται: η διαφήμιση μπορεί επίσης να εμπεριέχει αθέμιτες πρακτικές, να εισβάλλει στους δημόσιους χώρους όπως οι διαφημιστικές πινακίδες, και στον ιδιωτικό χώρο όπως τα ανεπιθύμητα ηλεκτρονικά μηνύματα, στοχεύει ευάλωτες ομάδες ανθρώπων όπως τα παιδιά και τα υπερχρεωμένα άτομα, δημιουργεί δυνητικούς φραγμούς εισόδου στην εσωτερική αγορά όπου η αναγκαία δαπάνη διαφήμισης είναι πολύ υψηλή, στρεβλώνει την εσωτερική αγορά αναγκάζοντας τους καταναλωτές να αγοράζουν αγαθά ή υπηρεσίες τα οποία κανονικά δεν θα είχαν αγοράσει και προκαλούν μεγάλες ζημίες. Ως αποτέλεσμα αυτών και άλλων προβλημάτων τα οποία έχουν ανακύψει λόγω της χρήσης νέων τεχνολογιών, ο εισηγητής προτείνει σειρά μέτρων για την προστασία των καταναλωτών. Ενώ το προσωποποιημένο μάρκετινγκ, για παράδειγμα, το οποίο προσφέρει προϊόντα ή υπηρεσίες προσαρμοσμένες στο γούστο των καταναλωτών, δεν αποτελεί από μόνο του πρόβλημα, εντούτοις δεν πρέπει να οδηγεί στην ανάπτυξη μιας παρεισφρητικής διαφήμισης που βασίζεται στoν εντοπισμό των καταναλωτών, παραβαίνοντας τις αρχές της προστασίας δεδομένων και της ιδιωτικής ζωής.

  Peter Jahr (PPE), γραπτώς. − (DE) Θέλουμε οι καταναλωτές να είναι υπεύθυνοι, καλά ενημερωμένοι και σε θέση να λαμβάνουν λογικές αποφάσεις. Στόχος μας είναι να παρέχουμε στους καταναλωτές όλη την πληροφόρηση την οποία χρειάζονται για να μπορούν να λαμβάνουν ορθές αποφάσεις από οικονομική άποψη. Η διαφήμιση έχει επίσης σημαντική συμβολή παρέχοντας στους καταναλωτές πληροφόρηση. Ωστόσο, αυτή πρέπει να περιέχει αντικειμενικά, αξιόπιστα και σχετικά στοιχεία, διαφορετικά αυτό το οποίο υποτίθεται ότι είναι πληροφόρηση του καταναλωτή θα οδηγήσει γρήγορα στην παραπλάνηση των καταναλωτών ή ακόμη και στην εξαπάτησή τους. Ο σκοπός της πολιτικής είναι να διασφαλίσει ένα θεμιτό και ασφαλές περιβάλλον συναλλαγών, έτσι ώστε οι καταναλωτές να μπορούν να συμμετέχουν στην αγορά επί ίσοις όροις. Ωστόσο, είναι επίσης σημαντικό οι καταναλωτές να μην καθίστανται θύματα. Προβαίνοντας σε αποφάσεις για αγορές, είναι σε θέση να ασκούν τεράστια επιρροή, όμως πρέπει να διασφαλίζουν ότι κάνουν καλή χρήση αυτής της δυνατότητας.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η διαφήμιση είναι ένα απαραίτητο εργαλείο το οποίο διασφαλίζει ότι η ελεύθερη αγορά λειτουργεί ομαλά. Εξασφαλίζει σημαντικά οφέλη, όχι μόνο για την οικονομία, αλλά και για τους καταναλωτές, οι οποίοι, χάρη στη διαφήμιση, διαθέτουν ένα ευρύ φάσμα επιλογών για διάφορα προϊόντα. Δυστυχώς, η σταθερή ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, και ιδιαίτερα του Διαδικτύου, έχει ως αποτέλεσμα την ολοένα και συχνότερη χρήση από τις επιχειρήσεις αθέμιτων και αντιδεοντολογικών πρακτικών στον τομέα της διαφήμισης.

Όπως επισημαίνει ο εισηγητής, η υφιστάμενη νομοθεσία δεν ρυθμίζει επαρκώς όλα τα θέματα. Είναι απαραίτητο να ληφθούν μέτρα για να προστατεύονται οι ευρωπαίοι καταναλωτές αποτελεσματικά, αλλά και να εκπαιδευθούν στον τομέα των δικαιωμάτων τα οποία έχουν. Στις ομάδες οι οποίες αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο από αντιδεοντολογικές πρακτικές, όπως τα παιδιά, οι νέοι και οι ηλικιωμένοι, πρέπει να παρέχεται ειδική προστασία,. Συνεπώς, συμφωνώ με τις προτάσεις που κατέθεσε ο εισηγητής.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. − (DE) Τα νέα μέσα επικοινωνίας, ιδιαίτερα οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης και τα ιστολόγια, προσφέρουν νέες ευκαιρίες για επικοινωνία και διαφήμιση. Οι δυνατότητες του διαδικτυακού μάρκετινγκ έχουν ως αποτέλεσμα πρόσθετες απαιτήσεις όσον αφορά τη νομοθεσία περί προστασίας των καταναλωτών. Η ισχύουσα οδηγία σχετικά με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές επιχειρήσεων προς καταναλωτές στη διαδικτυακή αγορά δεν περιέχει διατάξεις γι’ αυτές τις νέες διαφημιστικές μεθόδους. Οι καταναλωτές νεαρής ηλικίας και, ιδιαίτερα, οι έφηβοι και τα παιδιά κάνουν εκτεταμένη χρήση αυτών των νέων τεχνολογιών και ενδέχεται να εκτεθούν σε παραπλανητική και επιθετική διαφήμιση. Η έρευνα «EU kids online» δείχνει ότι το ένα τρίτο των χρηστών του Διαδικτύου μεταξύ των ηλικιών 9 και 10 ετών χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο καθημερινά, ενώ το ποσοστό για τις ηλικίες 15 έως 16 ετών είναι 77%. Αυτά τα ποσοστά καθιστούν ακόμη πιο σημαντική τη λήψη επειγόντων μέτρων σε αυτόν τον τομέα, περιλαμβανομένης της εφαρμογής περιορισμών και, ταυτόχρονα, της παροχής εκπαίδευσης και ενημέρωσης. Στηρίζω το ψήφισμα για να παρέχεται στους καταναλωτές περισσότερη ενημέρωση σχετικά με τις νέες τεχνικές επιλογές επικοινωνίας και τους κινδύνους που αυτές συνεπάγονται.

  Edvard Kožušník (ECR), γραπτώς. – (CS) Μπορώ να συμφωνήσω με πολλές από τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις που περιέχονται στην έκθεση. Ωστόσο, δεν μπορώ να συμφωνήσω με ορισμένες από τις προτάσεις οι οποίες τείνουν προς τη εκχώρηση περισσότερων εξουσιών στο κράτος υπό το πρόσχημα της προστασίας των καταναλωτών. Κατά τη γνώμη μου, η έκθεση θα έπρεπε να δίνει περισσότερη έμφαση στην εκπαίδευση των χρηστών όσον αφορά τη συμπεριφορά τους στο Διαδίκτυο, για το πώς να κάνουν τον υπολογιστή τους ασφαλέστερο, και για το πώς και σε ποιον πρέπει να δίνουν τα προσωπικά δεδομένα τους. Δεν είναι αρμοδιότητα των κρατών να παρέχουν τεχνολογικές λύσεις που θα εφαρμόζονται με το πρόσχημα της προστασίας των καταναλωτών. Ένας υπολογιστής είναι ευάλωτος όπως οιαδήποτε άλλη ηλεκτρονική συσκευή η οποία είναι συνδεδεμένη στο Διαδίκτυο μέσω δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών. Οι πολιτικοί και τα κράτη πρέπει να αναλάβουν να διδάξουν στους πολίτες τους ότι η ιδιωτική ζωή είναι κάτι το οποίο πρέπει να προστατεύεται, ακριβώς όπως κάποιος πρέπει να κλειδώνει και να σφαλίζει το σπίτι του, σήμερα είναι εξίσου σημαντικό να σφαλίζουμε τις ηλεκτρονικές συσκευές μας, και τα μέσα επικοινωνίας τους με τον κόσμο, στον ίδιο βαθμό. Οι πολιτικοί πρέπει επίσης να αναλάβουν να επιβάλουν αυστηρές κυρώσεις για εκείνους οι οποίοι κάνουν κακή χρήση των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα ή παραβιάζουν την ιδιωτική ζωή. Ουσιαστικά, δεν έχει σημασία αν αυτό συμβαίνει μέσω του Διαδικτύου ή μέσω κάποιου άλλου μέσου.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Από τον τίτλο αυτής της έκθεσης πρωτοβουλίας, σκέφτηκα ότι τελικά το Κοινοβούλιο θα εξέταζε το κοινωνικό μοντέλο το οποίο μας πωλούν οι διαφημιστές χωρίς να τους έχει ζητηθεί οτιδήποτε. Ωστόσο, πέρα από μερικά ενδιαφέροντα σημεία όπως ο έλεγχος της στοχευμένης διαφήμισης και οι διακρίσεις στη διαφήμιση, ή το αίτημα για μείωση της τηλεοπτικής διαφήμισης που στοχεύει τα παιδιά, αυτό το κείμενο υπολείπεται των προσδοκιών μας. Περιορίζεται στη δριμεία κριτική σε βάρος της παράνομης διαφήμισης η οποία υποτίθεται ότι εμποδίζει την ιερή μας ελευθερία ανταγωνισμού και διακηρύσσει τα πλεονεκτήματα της διαφήμισης για τους πολίτες, στους οποίους αναφέρεται με τον όρο καταναλωτές, και για τα μέσα ενημέρωσης. Το κείμενο δεν έχει τις ευλογίες μου. Καταψηφίζω αυτήν την έκθεση.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στη διαφήμιση πρέπει να καταπολεμηθούν. Πλησιάζουμε ακόμη περισσότερο σε ένα σοβαρό φαινόμενο προσωπικού χρέους. Πρέπει να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να σταματήσουμε την περαιτέρω επιδείνωση του προβλήματος. Η διαφήμιση μπορεί και πρέπει να είναι ένα σημαντικό εργαλείο για τις εταιρείες, το οποίο να χρησιμεύει ως πηγή εσόδων, ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα, εξασφαλίζοντας τον υγιή ανταγωνισμό και ενθαρρύνοντας τη δημιουργικότητα. Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ευάλωτα άτομα, για παράδειγμα τα παιδιά, τα οποία αποτελούν ειδικό στόχο για τις διαφημιστικές εκστρατείες. Γι’ αυτό συμφωνώ ότι το εν λόγω ζήτημα πρέπει να τύχει ειδικής προσοχής, έτσι ώστε να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε μια κοινωνία η οποία θα λειτουργεί καλύτερα σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Γι’ αυτό ψήφισα όπως ψήφισα.

  Alajos Mészáros (PPE), γραπτώς. − (HU) Όσον αφορά τον αντίκτυπο της διαφήμισης στη συμπεριφορά των καταναλωτών, η διαφήμιση είναι επωφελής για την εσωτερική αγορά με τον ίδιο τρόπο που είναι επωφελής για τους καταναλωτές. Ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό, αυξάνει την ανταγωνιστικότητα, και τονώνει την καινοτομία και τη δημιουργικότητα. Αποτελεί επίσης σημαντικό τομέα όσον αφορά την οικονομία, καθώς μόνο ο κύκλος εργασιών της αγοράς της επιγραμμικής διαφήμισης ανέρχεται σε 14 δισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, πρέπει επίσης να γνωρίζουμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Πολλές διαφημίσεις επιχειρούν να χειραγωγήσουν ευάλωτες στοχευμένες ομάδες, όπως τα παιδιά και τα υπερχρεωμένα άτομα. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να ενισχυθεί η κοινή ευρωπαϊκή συνεργασία για την καταπολέμηση των αθέμιτων διαφημιστικών πρακτικών.

Θεωρούμε ότι η εμφάνιση στερεοτύπων που εισάγουν διακρίσεις με βάση το φύλο και θα μπορούσαν να αποτελέσουν εμπόδιο στην ισότητα των φύλων είναι απαράδεκτη. Με τα κατάλληλα μέσα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι επαγγελματίες των μέσων ενημέρωσης και της διαφήμισης σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και αντιτίθενται άμεσα ή έμμεσα σε στερεότυπες εικόνες που εισάγουν διακρίσεις.

  Willy Meyer (GUE/NGL), γραπτώς. – (ES) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση σχετικά με τον αντίκτυπο της διαφήμισης στη συμπεριφορά των καταναλωτών, καθώς στοχεύει σαφώς στη βελτίωση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου για την προστασία των καταναλωτών από τη διαφήμιση, και στην ανάγκη επανεξέτασης αυτού το πλαισίου, λαμβάνοντας υπόψη τα νέα διαφημιστικά μέσα τα οποία δεν έχουν ακόμη ρυθμιστεί. Παρείχα επίσης τη στήριξή μου στην έκθεση, καθώς αυτή επιδιώκει να βελτιώσει την εναρμόνιση μεταξύ των κρατών μελών, προκειμένου να προληφθούν νομικά κενά τα οποία επιτρέπουν στις επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν παραπλανητικές διαφημιστικές πρακτικές στα κράτη μέλη. Πιστεύω ότι η αναφορά σε «κρυφούς» διαφημιστικούς μηχανισμούς οι οποίοι έχουν αναπτυχθεί στο Διαδίκτυο και χρησιμοποιούνται τώρα εκεί είναι η αρμόζουσα· σε πολλές περιπτώσεις η διαφήμιση έχει τη μορφή γνώμης ή σχολίων σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, φόρουμ ή ιστολόγια. Είμαι επίσης ικανοποιημένος διότι η έκθεση εκφράζει ανησυχία προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με τον πραγματικό κίνδυνο που αποτελούν οι επιχειρήσεις οι οποίες είναι ταυτόχρονα πάροχοι περιεχομένου και διαφημιστικής διαχείρισης. Αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι, μεταξύ άλλων, για την ψήφο μου υπέρ αυτής της έκθεσης.

  Louis Michel (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η διαφήμιση είναι πανταχού παρούσα, στους δρόμους, στις εφημερίδες, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στο Διαδίκτυο, και είτε μας αρέσει είτε όχι έχει τεράστια επιρροή στη συμπεριφορά των καταναλωτών. Είναι δίαυλος επικοινωνίας. Ενώ ο ενημερωτικός ρόλος της διαφήμισης είναι απαραίτητος για την αποτελεσματική λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, οι καταναλωτές έχουν το δικαίωμα να ενημερώνονται και να προστατεύονται. Γι’ αυτό η έκθεση σχετικά με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στη διαφήμιση και τα προβλήματα που συνδέονται με την ανάπτυξη νέων διαφημιστικών πρακτικών και τεχνολογιών είναι πολύ σημαντική. Ο έλεγχος της διαφήμισης είναι ζωτικής σημασίας αν θέλουμε να την διατηρήσουμε υγιή και αληθινή. Είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή συνεργασία σε αυτόν τον τομέα, όπως ακριβώς αξίζει να ενθαρρυνθεί η κοινή ρύθμιση. Τέλος, η επιγραμμική διαφήμιση είναι συχνά επιθετική και παρεισφρητική. Πρέπει να την εξετάσουμε ενδελεχέστερα.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. − (EN) Ψήφισα υπέρ για διάφορους λόγους:

1. είναι καιρός να αναγνωριστούν όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στο Διαδίκτυο·

2. οι ψευδείς πληροφορίες και η δυσφήμιση πρέπει να αποτελούν αντικείμενο ποινικής ευθύνης·

3. για να περιοριστεί η πρόσβαση σε ευάλωτες ομάδες όπως τα παιδιά·

4. για να καθαρίσει το Διαδίκτυο από ανεπιθύμητα μηνύματα και να τιμωρούνται αυτοί οι οποίοι τα διακινούν·

5. για να καθιερωθούν πολύ αυστηροί κανόνες σχετικά με τις ανακοινώσεις·

6. για να υποχρεωθεί το Κοινοβούλιο να θεσπίσει ειδική δομή για την αναζήτηση plotters και hackers και να τους καθιστά υπεύθυνους.

Ας εργαστούμε για να το πετύχουμε.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Η διαφήμιση είναι ισχυρό εργαλείο για τις επιχειρήσεις το οποίο σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να απευθυνθεί στο υποσυνείδητο. Ο σκοπός της διαφήμισης είναι να επηρεάσει τον καταναλωτή και την αγοραστική συμπεριφορά του. Ωστόσο, η χρήση αθέμιτων εμπορικών πρακτικών πρέπει να προλαμβάνεται. Το σημαντικότερο καθήκον είναι η προστασία του δημόσιου χώρου, των ευάλωτων ατόμων και της ιδιωτικής ζωής. Η αξιολόγηση για το αν η διαφήμιση έχει υπερβεί αυτά τα όρια, είναι, φυσικά, εξαιρετικά χρονοβόρα. Στην περίπτωση ευαίσθητων τομέων που αφορούν τα νόμιμα ναρκωτικά, όπως το αλκοόλ και τα τσιγάρα, εφαρμόζονται από μακρού αυστηρές ρυθμίσεις.

Άλλοι τομείς θα εξακολουθήσουν να είναι αντικείμενο αυτορρύθμισης στα κράτη μέλη, λειτουργώντας συμπληρωματικά προς τις διατάξεις της νομοθεσίας. Υπάρχει βεβαίως κάποια καθυστέρηση η οποία πρέπει να αναπληρωθεί, όχι μόνο στον τομέα του Διαδικτύου, αλλά επίσης, για παράδειγμα, σε περιπτώσεις όπου πρόσθετο κόστος συγκαλύπτεται και όπου η χρήση νέων τεχνολογιών και διαφημιστικών μεθόδων, όπως οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης ή τα ιστολόγια, αποτελούν καινοτομία. Καθώς είναι σημαντικό να προστατεύονται οι καταναλωτές από την «κρυφή» διαφήμιση και παρόμοιες προβληματικές διαφημιστικές τακτικές, υπερψήφισα την έκθεση.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), γραπτώς. − (LT) Η σύγχρονη διαφήμιση έχει από μακρού υπερβεί το νομικό πλαίσιο αυτού του τομέα. Η διαφήμιση στο Διαδίκτυο –σε μηχανές αναζήτησης, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, κοινωνικά δίκτυα και τηλεόραση στο Διαδίκτυο– και στα κινητά τηλέφωνα, παρουσιάζεται συχνά στους καταναλωτές χωρίς τη συγκατάθεσή τους, και το χειρότερο, χρησιμοποιώντας τα δικά τους δεδομένα, τα οποία ορισμένες φορές συλλέγονται χωρίς να το γνωρίζουν ή να το αντιλαμβάνονται πλήρως. Επιπλέον, υπάρχουν δεκάδες κενά στο νομικό πλαίσιο μιας τέτοιας διαφήμισης. Παρότι η διαφήμιση αλκοόλ απαγορεύεται στην τηλεόραση για παράδειγμα, αυτή είναι ακόμη προσβάσιμη σε ανηλίκους στο Διαδίκτυο. Από την άλλη πλευρά, η διαφήμιση στο Διαδίκτυο μπορεί πολύ εύκολα να διασχίσει τα σύνορα μιας χώρας. Συνεπώς, η πρωτοβουλία για την αυστηροποίηση της ρύθμισης αυτής της διαφήμισης, προστατεύοντας έτσι τους καταναλωτές, την ιδιωτική ζωή τους και τα προσωπικά δεδομένα τους από μη εξουσιοδοτημένη ή δυσανάλογη χρήση, είναι πολύ ευπρόσδεκτη.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Η διαφήμιση –όπως υπογράμμισε ο εισηγητής– είναι ένας σημαντικός τομέας της οικονομίας. Ωστόσο, ενέχει πολλούς κινδύνους. Προσυπογράφω πλήρως τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων, η οποία επισημαίνει την αναγκαιότητα εξάλειψης του διαφημιστικού περιεχομένου το οποίο εισάγει διακρίσεις. Είναι επίσης εξαιρετικά σημαντικό –και αυτό λέγεται από τον εισηγητή– να προστατεύονται οι ομάδες οι οποίες είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στη χειραγώγηση από τη διαφήμιση, όπως τα παιδιά, οι έφηβοι και οι ηλικιωμένοι. Στηρίζω την πρόταση του εισηγητή να λειτουργήσει εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση που θα στοχεύει τα παιδιά και θα είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να τα βοηθήσει να κατανοούν τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται στη διαφήμιση. Πρέπει επίσης να εξετάσουμε τη δυνατότητα δημιουργίας παρόμοιων προγραμμάτων που θα στοχεύουν τις άλλες δύο ομάδες οι οποίες είναι ευάλωτες στη χειραγώγηση – τους εφήβους και τους ηλικιωμένους. Θα ήταν καλή ιδέα να επεκταθεί αυτό το είδος εκπαίδευσης σε άτομα και άλλων ηλικιακών ομάδων. Λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις παρατηρήσεις, αποφάσισα να προσυπογράψω την έκθεση σχετικά με τον αντίκτυπο της διαφήμισης στη συμπεριφορά των καταναλωτών.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. − (IT) Ο αντίκτυπος της διαφήμισης στον καταναλωτή συχνά προσλαμβάνει τεράστιες διαστάσεις οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν στον κίνδυνο αθέμιτων εμπορικών πρακτικών. Η απόφασή μου να υπερψηφίσω αυτήν την έκθεση είναι αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιείται η διαφήμιση στην αγορά. Λειτουργεί ως εργαλείο το οποίο ωφελεί τόσο την εσωτερική αγορά −«λιπαντικό» της οικονομικής δραστηριότητας− όσο και τους καταναλωτές. Ωστόσο, πάνω απ’ όλα είναι ένας σημαντικός οικονομικός κλάδος. Πρέπει φυσικά επίσης να λάβουμε υπόψη τις αρνητικές πτυχές τις οποίες η διαφήμιση μπορεί να έχει: αθέμιτες πρακτικές, εισβολή στον δημόσιο και ιδιωτικό χώρο, επηρεασμός των περισσότερο ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού, δημιουργία δυνητικών φραγμών εισόδου στην αγορά και στρέβλωση της εσωτερικής αγοράς. Συνεπώς, είναι σημαντικό να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή συνεργασία για τον αγώνα κατά των αθέμιτων πρακτικών στη διαφήμιση μέσω διαδικασίας συρρύθμισης η οποία μπορεί να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα και εφαρμοσιμότητα των μέτρων. Είναι επίσης απαραίτητο, κατά τη γνώμη μου, να προστατεύονται οι πλέον ευάλωτες ομάδες και να ενισχυθεί η εκπαίδευση και η ενημέρωση, αυξάνοντας τη διαφάνεια των διαφημίσεων. Θα ήταν εξαιρετικά καλή ιδέα να διεξαχθούν εκστρατείες ενημέρωσης για τα δικαιώματα των καταναλωτών μέσω της χρήσης εκπαιδευτικού υλικού.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο αντίκτυπος της διαφήμισης στη συμπεριφορά των καταναλωτών είναι μια πραγματικότητα η οποία δεν πρέπει να συγκαλύπτεται, και αυτή η έκθεση δεν το κάνει αυτό. Αυτή η έκθεση, την οποία υπερψήφισα, αφορά τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στη διαφήμιση, οι οποίες ορίζονται στην οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, και εστιάζεται στα προβλήματα που ενυπάρχουν στην ανάπτυξη νέων διαφημιστικών πρακτικών και τεχνολογιών.

Η διαφήμιση είναι ένα θετικό εργαλείο, τόσο για την εσωτερική αγορά όσο και για τους καταναλωτές. Ωστόσο, είναι σημαντικό να καταπολεμηθούν διάφορες καταχρηστικές χρήσεις, μεταξύ των οποίων θα επισημάνω τις εξής: αθέμιτες πρακτικές, εισβολή στον δημόσιο και ιδιωτικό χώρο όπως τα ανεπιθύμητα ηλεκτρονικά μηνύματα, ανάρμοστη εστίαση σε ευάλωτα άτομα και πιθανή στρέβλωση της εσωτερικής αγοράς, ήτοι της αγοράς αγαθών και υπηρεσιών που οι καταναλωτές υπό άλλες συνθήκες δεν θα αγόραζαν.

Η ανάλυση της ισχύουσας νομοθεσίας και οι προτάσεις για αναθεώρηση ή βελτίωσή της πρέπει να εστιαστούν στην αξιολόγηση αυτών των στρεβλώσεων. Στηρίζω τον εισηγητή όσον αφορά την επιθυμία του να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή συνεργασία για την καταπολέμηση των αθέμιτων διαφημιστικών πρακτικών, είτε επεκτείνοντας το πεδίο εφαρμογής της είτε τη συχνότητά της.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. − (IT) Συμφωνώ με τον εισηγητή, κ. Juvin, ότι η συνεργασία σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση των αθέμιτων επιγραμμικών διαφημιστικών πρακτικών πρέπει να ενισχυθεί υπό το πρίσμα της επιτυχίας των «sweeps» (συστηματικοί, ταυτόχρονοι έλεγχοι ιστότοπων από τα κράτη μέλη), οι οποίοι έχουν έως τώρα περιοριστεί σε τρεις τομείς: αεροπορικά εισιτήρια, ήχοι κλήσεων κινητών τηλεφώνων και ηλεκτρονικές συσκευές. Συμφωνώ με τον εισηγητή, ο οποίος προτείνει τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής και την αύξηση της συχνότητας τέτοιων ελέγχων και την ενθάρρυνση της συρρύθμισης, στο πλαίσιο της οποίας οι διάφοροι φορείς συμμετέχουν στις νομοθετικές εξελίξεις, έτσι ώστε τα μέτρα που προκύπτουν να είναι αποτελεσματικότερα και ευκολότερα στην εφαρμογή.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Η έκθεση ασχολείται με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στον τομέα της διαφήμισης, όπως ορίζονται στην οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, και επικεντρώνεται σε ζητήματα που προκύπτουν από την εξέλιξη νέων διαφημιστικών πρακτικών και τεχνολογιών. Δεν αναφέρεται σε σχέσεις B2B, οι οποίες καλύπτονται ειδικότερα από την οδηγία 2006/114/ΕΚ. Η διαφήμιση είναι ένα εργαλείο το οποίο ωφελεί τόσο την εσωτερική αγορά, λειτουργώντας ως «λιπαντικό» της οικονομικής δραστηριότητας (μέσω της τόνωσης του ανταγωνισμού, της ανταγωνιστικότητας, της καινοτομίας και της δημιουργικότητας), όσο και τους καταναλωτές (μέσω της ποικιλίας των διαθέσιμων επιλογών και της μείωσης των τιμών). Είναι ένας σημαντικός οικονομικός τομέας, καθώς μόνο ο κύκλος εργασιών της επιγραμμικής διαφήμισης ανέρχεται σε 14 και πλέον δισεκατομμύρια ευρώ στην ευρωπαϊκή αγορά. Σε μια εποχή όπου υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών αναφορικά με τη διαφήμιση, πρέπει να ληφθούν μέτρα για να διευκολυνθεί η πρόσβαση στην ενημέρωση και να καταστεί η διαφήμιση διαφανέστερη.

Δεδομένου ότι το ευρύ κοινό δεν γνωρίζει καν τα θέματα που σχετίζονται με τη χρήση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του για την αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων, απαιτείται συχνά η διεξαγωγή εκστρατειών ενημέρωσης για τα δικαιώματα των καταναλωτών αναφορικά με τη διαφήμιση, ιδιαίτερα όσον αφορά τη χρήση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, ανεξάρτητα από το αν αυτά παρέχονται εκούσια ή συλλέγονται αυτόματα. Είναι επίσης απαραίτητο να καταρτιστούν εκπαιδευτικά εργαλεία σχεδιασμένα για να ενημερώνουν τους χρήστες του Διαδικτύου (π.χ. τεχνολογίες για τη διαχείριση «ιχνών» που αφήνονται στον παγκόσμιο ιστό και πόροι για την προστασία της ιδιωτικής ζωής).

  Crescenzio Rivellini (PPE), γραπτώς. – (IT) Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Juvin για την εξαιρετική εργασία του. Με την οδηγία του 2005 για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, η οποία δεν εγγυάται ένα κατάλληλο νομικό πλαίσιο για την καταπολέμηση της παραπλανητικής και επιθετικής διαφήμισης, ένα σύνολο νέων και πειστικότερων μορφών διαφήμισης αναπτύσσεται μέσω του Διαδικτύου. Το ψήφισμα δίνει τη δυνατότητα στους ευρωπαίους καταναλωτές να είναι καλύτερα ενημερωμένοι για τις νέες παρεισφρητικές μορφές διαφήμισης που υπάρχουν στο Διαδίκτυο, ζητεί μεγαλύτερη προστασία για τους ευάλωτους καταναλωτές και δίνει έμφαση στον ρόλο της διαφήμισης όσον αφορά την προαγωγή θετικών προτύπων.

Θα ήθελα να εκφράσω την ιδιαίτερη ανησυχία μου σχετικά με τη συνηθισμένη χρήση συμπεριφορικής διαφήμισης και την ανάπτυξη παρεισφρητικών διαφημιστικών πρακτικών (όπως η ανάγνωση του περιεχομένου ηλεκτρονικών μηνυμάτων, χρησιμοποιώντας κοινωνικά δίκτυα και γεωεντοπισμό, και εκ νέου στοχευμένη διαφήμιση) οι οποίες συνιστούν επιθέσεις στην ιδιωτική ζωή των καταναλωτών. Συνεπώς καλώ την Επιτροπή να καταστήσει υποχρεωτική την εμφάνιση με ευανάγνωστο τρόπο των λέξεων «συμπεριφορική διαφήμιση» στις σχετικές επιγραμμικές διαφημίσεις.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. − (EN) Αυτή η έκθεση ασχολείται με τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές στον τομέα της διαφήμισης, όπως ορίζονται στην οδηγία για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, και επικεντρώνεται σε θέματα που προκύπτουν από την ανάπτυξη νέων διαφημιστικών πρακτικών και τεχνολογιών. Δεν αναφέρεται σε σχέσεις B2B, οι οποίες καλύπτονται μεταξύ άλλων από την οδηγία 2006/114/ΕΚ. Η διαφήμιση είναι ένα εργαλείο το οποίο ωφελεί τόσο την εσωτερική αγορά (λειτουργεί ως «λιπαντικό» της οικονομικής δραστηριότητας ενισχύοντας τον ανταγωνισμό, την ανταγωνιστικότητα, την καινοτομία και τη δημιουργικότητα) όσο και τους καταναλωτές (αυξάνοντας την επιλογή και μειώνοντας τις τιμές).

Είναι ένας οικονομικός τομέας καίριας σημασίας: μόνο ο κύκλος εργασιών της ευρωπαϊκής επιγραμμικής διαφημιστικής αγοράς υπερβαίνει τα 14 δισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, δεν πρέπει να εξιδανικεύεται: η διαφήμιση μπορεί επίσης να εμπεριέχει αθέμιτες πρακτικές, εισβάλλει σε δημόσιους χώρους (π.χ. με τη μορφή διαφημιστικών πινακίδων) και στον ιδιωτικό χώρο (π.χ. με τη μορφή ανεπιθύμητων ηλεκτρονικών μηνυμάτων), στοχεύει ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού (όπως τα παιδιά και τα υπερχρεωμένα άτομα), δημιουργεί δυνητικούς φραγμούς εισόδου στην εσωτερική αγορά (όπου η αναγκαία δαπάνη για διαφήμιση είναι πολύ υψηλή) και στρεβλώνει την εσωτερική αγορά (προκαλώντας τους καταναλωτές να αγοράσουν αγαθά ή υπηρεσίες που υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαν αγοράσει).

  Olga Sehnalová (S&D), γραπτώς. – (CS) Θα ήθελα ιδιαίτερα να τονίσω το θέμα της επιγραμμικής προστασίας δεδομένων στην έκθεση του κ. Juvin. Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές λαμβάνουν σαφή και ολοκληρωμένη ενημέρωση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο συλλέγονται, υφίστανται επεξεργασία και χρησιμοποιούνται τα προσωπικά δεδομένα τους. Ωστόσο, αντί να ρυθμίσουμε το Διαδίκτυο, θα προτιμούσα μια λύση που να αφορά την εκπαίδευση των χρηστών και να καταφύγουμε σε ρυθμίσεις ή περιορισμούς μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις. Η εισαγωγή πρακτικών λογοκρισίας θα οδηγήσει μόνο σε άλλα, περισσότερο εξελιγμένα δόλια σχέδια και απάτες, που θα είναι πάντοτε ένα βήμα πιο μπροστά από οιαδήποτε ρύθμιση. Οι δραστηριότητες οι οποίες ενημερώνουν και εκπαιδεύουν τους χρήστες είναι σημαντικές, όπως και η παροχή στους χρήστες του Διαδικτύου περισσότερων επιλογών όσον αφορά τη μεταχείριση των προσωπικών δεδομένων τους. Είναι σημαντικό η Επιτροπή να αρχίσει να οργανώνει ενημερωτικές εκστρατείες για τα βασικά δικαιώματα των καταναλωτών αναφορικά με τη διαφήμιση, ειδικά όπου αυτή συνεπάγεται τη χρήση των προσωπικών δεδομένων τους. Θα ήθελα επίσης να επικροτήσω την ανάπτυξη ενωσιακών εκπαιδευτικών προγραμμάτων τα οποία διδάσκουν στα παιδιά και σε άλλες ευάλωτες ομάδες να αντιλαμβάνονται τις παγίδες της διαφήμισης. Επίσης, επικροτώ την έμφαση που δίνει η έκθεση στην προστασία των ευάλωτων ομάδων καταναλωτών και την εγγύηση του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στη διαφήμιση.

Η διαφήμιση μπορεί αποτελεσματικά να αμφισβητήσει και να αντιμετωπίσει τα στερεότυπα. Μπορεί να δράσει θετικά κατά του ρατσισμού, του σεξισμού, των διακρίσεων και ούτω καθεξής. Ωστόσο, μπορεί επίσης να έχει αρνητική επιρροή, συμβάλλοντας στη βία, σε εξαρτήσεις όπως το κάπνισμα ή ο αλκοολισμός, ή σε διατροφικές διαταραχές όπως η νευρική ανορεξία και η βουλιμία. Η έκθεση αναφέρει επίσης και άλλους σημαντικούς παράγοντες οι οποίοι χρειάζονται προσοχή. Γι’ αυτό υποστήριξα την έκθεση

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. − (DE) Η διαφήμιση στο Διαδίκτυο προσαρμόζεται στη συμπεριφορά των χρηστών. Με δεδομένο το προφίλ του χρήστη, οι διαφημιστές μπορούν να στοχεύσουν τη διαφήμισή τους και να αποφύγουν άτομα εκτός της ομάδας στόχου τους. Ωστόσο, οι έρευνες δείχνουν ότι οι χρήστες αντιτίθενται σε μεγάλο βαθμό στην προσωποποιημένη επιγραμμική διαφήμιση, την οποία συχνά θεωρούν παρεισφρητική. Πολλά άτομα αισθάνονται ακόμη ότι παρακολουθούνται. Συνολικά το 62% αυτών που ερωτήθηκαν ανησυχούν διότι η προστασία δεδομένων παραβλέπεται στην περίπτωση της προσωποποιημένης διαφήμισης και οι ειδικοί στον τομέα της προστασίας δεδομένων έχουν και αυτοί επίσης ανησυχίες, διότι τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα αποθηκεύονται, συγκρίνονται και συνδέονται με άλλα δεδομένα. Στη θεωρία, κάθε χρήστης μπορεί να απενεργοποιήσει αυτήν την επιλογή. Ωστόσο, η σύνδεση δεν είναι εύκολο να βρεθεί και, συνεπώς, αυτή η έκθεση προτείνει να καταστήσουμε ευκολότερο για τους χρήστες να αρνούνται κάθε περαιτέρω διαφημιστικό ηλεκτρονικό μήνυμα μέσω άμεσης, και αποτελεσματικής διαδικτυακής σύνδεσης.

Επιπλέον, η έκθεση δίνει τη δυνατότητα στους καταναλωτές να τους παρέχεται σαφής, προσβάσιμη και ολοκληρωμένη ενημέρωση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα δεδομένα τους συλλέγονται, υφίστανται επεξεργασία και χρησιμοποιούνται. Πρέπει να εξασφαλιστεί η στεγανότητα μεταξύ των δεδομένων τους και των δεδομένων που συλλέγονται στο πλαίσιο διαφημιστικών δραστηριοτήτων. Το περιεχόμενο προσωπικών ηλεκτρονικών μηνυμάτων σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι αντικείμενο κακής χρήσης για διαφημιστικούς σκοπούς και προεπιλεγμένες ρυθμίσεις, διότι τα συστήματα υπολογιστών πρέπει να χρησιμοποιούνται για να προστατεύουν την ιδιωτική ζωή στο Διαδίκτυο (privacy by design).

Έκθεση: Bendt Bendtsen (A7-0331/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Συμφωνώ με τους γενικούς στόχους αυτού του σχεδίου δράσης, το οποίο πρέπει να διασφαλίζει βελτιωμένη ροή πληροφοριών σε τοπικό επίπεδο ή τη δημιουργία ενιαίου σημείου επικοινωνίας, λαμβάνοντας υπόψη τη μειωμένη χρήση των πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) για μέτρα σχετικά με την ενεργειακή απόδοση, με τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες να στρέφονται σε μια οριζόντια προσέγγιση στην ενεργειακή απόδοση για την ανάπτυξή τους, δεδομένου ότι πρόκειται για έναν επικερδή τρόπο ενίσχυσης της οικονομικής ανταγωνιστικότητας και μείωσης των ελλείψεων καυσίμων. Συμφωνώ επίσης ότι η Επιτροπή θα πρέπει να προβεί σε διαβουλεύσεις με τους τοπικούς και περιφερειακούς εκπροσώπους για να προσδιορίσει την κατεύθυνση που θα ακολουθηθεί για την ανάπτυξη στην ενεργειακή πολιτική, καθώς και να παρέχει οικονομική στήριξη σε τοπικά και περιφερειακά έργα μέσω καινοτόμων προγραμμάτων τα οποία χρησιμοποιούν υπάρχοντες ενεργειακούς πόρους και τα διαρθρωτικά ταμεία. Εντός αυτού του πλαισίου πιθανής δράσης, προτείνεται η δημιουργία σημαντικών κινήτρων για τις περιφέρειες, οι οποίες, έως τώρα, είχαν επιδόσεις άνω του μέσου όρου όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση, προάγοντας την ενεργειακή ανεξαρτησία τους και, από την άλλη πλευρά, ενθαρρύνοντας την ανταλλαγή ορθών πρακτικών μεταξύ αυτών των περιφερειών και εκείνων οι οποίες έχουν μικρή ανάπτυξη σε αυτόν τον τομέα.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα επειδή δεσμευόμαστε να σεβόμαστε το περιβάλλον, βρίσκοντας οικονομικά μέσα για την παραγωγή ενέργειας και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Απαιτείται να διασφαλιστεί η βιώσιμη ανάπτυξη, όμως η οικονομική ανάπτυξη είναι επίσης σημαντική. Αυτές οι δύο διαστάσεις πρέπει να συμβιβάζονται μεταξύ τους. Είναι αδύνατο να καταπολεμηθεί η κλιματική αλλαγή χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ενεργειακή απόδοση. Για τον σκοπό αυτόν, πρέπει να τεθούν ολοκληρωμένοι και ρεαλιστικοί στόχοι και κυρώσεις, έτσι ώστε η ενεργειακή απόδοση να μην βασίζεται μόνο σε οικονομικά οφέλη. Η ενεργειακή απόδοση αφορά κυρίως τα κτίρια, επειδή στα κτίρια υπάρχει τεράστιο δυναμικό ενεργειακής απόδοσης. Συνεπώς, στηρίζω τη γνώμη του εισηγητή ότι η εστίαση πρέπει να είναι στην ανακαίνιση των υφιστάμενων κτιρίων, δεδομένου ότι ο ρυθμός κατασκευής νέων κτιρίων εντός της ΕΕ βρίσκεται σε συνεχή πτώση και πολλά παλαιά κτίρια μπορεί να έχουν σημαντική συμβολή στην ενεργειακή απόδοση, αν ανακαινιστούν σωστά.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Το ζήτημα της ενέργειας αποτελεί σημαντική πρόκληση για την Ευρώπη. Πρέπει να θυμόμαστε πόσα οφείλει η ανάπτυξη της ηπείρου μας στη σχετικά εύκολη πρόσβαση στην ενέργεια την οποία οι ευρωπαϊκές χώρες είχαν για περισσότερο από έναν αιώνα. Το ζήτημα της ενέργειας έχει τώρα διαφορετική διάσταση. Η χρήση ορυκτών καυσίμων καθίσταται ολοένα και περισσότερο απαρχαιωμένη. Η διπλή πίεση που ασκείται από το ζήτημα της θέρμανσης του πλανήτη και από την αναπόφευκτη αυξανόμενη δυσκολία διασφάλισης εφοδιασμού με πετρέλαιο και σε μεγαλύτερο βαθμό με φυσικό αέριο, μας αναγκάζει να σκεφτούμε νέες λύσεις. Από το 2006 υπάρχει σχέδιο δράσης για την ενεργειακή απόδοση, το οποίο ασχολείται με δύο συγκεκριμένες πτυχές της απόδοσης. Για να προβεί συνεπώς σε εξοικονόμηση με τρόπο ο οποίος θα καταστήσει την ΕΕ λιγότερο εξαρτημένη από τους διεθνείς εταίρους της, πρέπει να ασχοληθεί με την απόδοση τόσο στην παραγωγή όσο και στην κατανάλωση: λιγότερο ενεργοβόρα κτίρια, οικονομικότερα μηχανήματα, αλλά και πιο εξορθολογισμένες τεχνολογίες παραγωγής που θα μας επιτρέψουν να συνδυάσουμε την ανταγωνιστικότητα, και την καινοτομία με τις οικονομίες κλίμακας. Περιττό να πω ότι στηρίζω αυτό το ζωτικής σημασίας κείμενο (περιλαμβανομένου του δεσμευτικού στόχου για αύξηση της ενεργειακής απόδοσης κατά 20% από τώρα και έως το 2020), στόχος ο οποίος τοποθετεί την Ευρωπαϊκή Ένωση μεταξύ των πρωτοπόρων σε αυτούς τους τομείς.

  Zigmantas Balčytis (S&D), γραπτώς. − (LT) Πολλά έχουν επιτευχθεί από τότε που εγκρίθηκε το σχέδιο δράσης για την ενεργειακή απόδοση το 2006· ωστόσο, το πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον έχει αλλάξει πολύ από τότε. Συνεπώς, υπάρχει σαφής ανάγκη να επανεξεταστεί η πολιτική ενεργειακής απόδοσης της ΕΕ για να ευθυγραμμιστεί με τις τρέχουσες προτεραιότητες και εξελίξεις. Η ενεργειακή απόδοση είναι o οικονομικά αποδοτικότερος και ταχύτερος τρόπος για να μειωθούν οι εκπομπές CO2 και άλλες εκπομπές. Τα πλεονεκτήματα είναι τεράστια τόσο για την οικονομική ανάπτυξη όσο και για τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Πιστεύω ότι πρέπει να αναληφθεί ενδελεχής αξιολόγηση των επιτευγμάτων και των αδυναμιών του σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση του 2006 ως βάση για την αναθεώρηση της πολιτικής ενεργειακής απόδοσης της ΕΕ. Καθίσταται ολοένα και περισσότερο εμφανές ότι η ΕΕ δεν πρόκειται να πετύχει τον στόχο του 20% που έχει θέσει, συνεπώς είναι απαραίτητο να ληφθούν αποτελεσματικότερα μέτρα για την προώθηση της ενεργειακής απόδοσης. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στην ανακαίνιση των υφιστάμενων κτιρίων, επειδή έως τώρα σε αυτόν τον τομέα έχει σημειωθεί μικρή πρόοδος. Ο ρυθμός κατασκευής νέων κτιρίων στην ΕΕ σημειώνει συνεχή υποχώρηση και πολλά παλαιά κτίρια έχουν το μέγιστο δυναμικό απόδοσης, αν ανακαινισθούν σωστά. Αυτό θα διευκόλυνε τη μείωση της συνολικής ενεργειακής εξάρτησης της ΕΕ.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Εγκριθείσα με μεγάλη πλειοψηφία, η έκθεση πρωτοβουλίας του Bendt Bendtsen στέλνει ένα ευπρόσδεκτο πολιτικό μήνυμα για το θέμα της ενέργειας, μερικές ημέρες μετά τη λήξη της διάσκεψης κορυφής του Κανκούν και δύο μήνες πριν από τη σύνοδο κορυφής για την ενέργεια στις 4 Φεβρουαρίου 2011. Η ενεργειακή απόδοση είναι αναμφίβολα ένα από τα κρίσιμης σημασίας ζητήματα στο πλαίσιο του αγώνα μας για την προστασία του περιβάλλοντος. Η εξοικονόμηση ενέργειας και η ενεργειακή απόδοση είναι ο οικονομικά αποδοτικότερος και ταχύτερος τρόπος για να μειωθούν οι εκπομπές CO2 και να βελτιωθεί η ασφάλεια του εφοδιασμού. Σε αυτήν την έκθεση ζητούμε νέες προσπάθειες για να επιτευχθεί ο στόχος ενεργειακής απόδοσης του 20% έως το 2020. Ωστόσο, λυπάμαι διότι η τροπολογία με την οποία ζητείτο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να δρομολογήσει μια πρωτοβουλία για τη ριζική ανακαίνιση των υφιστάμενων κτιρίων το προσεχές έτος δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία. Η έκθεση κάνει αναφορά μόνο σε νέα κτίρια και όχι στο θέμα της διαχείρισης των υφιστάμενων κτιρίων. Ωστόσο, τα κτίρια ευθύνονται για το 40% της κατανάλωσης ενέργειας και περίπου το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, επειδή υπάρχει ανάγκη να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα όσον αφορά την εφαρμογή του σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση, ιδιαίτερα καθώς καθίσταται ολοένα και περισσότερο εμφανές ότι η ΕΕ δεν θα πετύχει τον στόχο της μείωσης κατά 20% που έχει θέσει για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στο ότι η ενεργειακή απόδοση είναι ο οικονομικά αποδοτικότερος τρόπος μείωσης του CO2 και άλλων εκπομπών. Επιπλέον, αποτελεί μοναδική ευκαιρία για την υποστήριξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, ενώ μειώνει την εξάρτηση από εισαγωγές ενέργειας. Γι’ αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εκπονήσει το νέο σχέδιο δράσης για την ενεργειακή απόδοση λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες των καταναλωτών ενέργειας που βρίσκονται σε επισφαλή θέση. Επιπλέον, ζητεί από τα κράτη μέλη να εγκρίνουν κατάλληλα μέτρα και αποτελεσματικές πολιτικές όπως τα εθνικά σχέδια δράσης ή στοχευμένα κοινωνικά μέτρα για να μειώσουν την ενεργειακή φτώχεια και να υποβάλλουν τακτικά εκθέσεις για τις δράσεις τους με σκοπό να αντιμετωπίσουν αυτήν την ανησυχία. Η Επιτροπή πρέπει επίσης να είναι αρμόδια για την παρουσίαση στατιστικών στοιχείων για την εξέλιξη όλων των σημαντικών στοιχείων της ενεργειακής πολιτικής.

  Vito Bonsignore (PPE), γραπτώς. – (IT) Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Bendtsen γι’ αυτήν τη σημαντική και επίκαιρη έκθεση σχετικά με την ενεργειακή απόδοση. Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, επειδή πιστεύω ότι η καλή ενεργειακή απόδοση μπορεί να μας βοηθήσει να μειώσουμε σημαντικά τις εκπομπές CO2.

Από την πολιτική δράση αυτού του είδους μπορούν να προκύψουν διάφορα πλεονεκτήματα: καταρχάς, θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, αλλά θα καταστεί δυνατή και η μεγαλύτερη συμμετοχή των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες αποτελούν τον συνδετικό ιστό της ιταλικής οικονομίας και των ευρωπαϊκών οικονομιών, και στις οποίες θα μπορούσαν να προσφερθούν καινοτόμες αναπτυξιακές ευκαιρίες. Για να το πετύχουμε αυτό, θα ήταν αναγκαίο να παρατάξουμε τα κατάλληλα χρηματοδοτικά μέσα για να ενισχυθεί η επαγγελματική κατάρτιση, η έρευνα και η πρόσβαση στην ενημέρωση. Συνεπώς, συμφωνώ με την ανάγκη να επανεξεταστούν οι πολιτικές της ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση και να εφαρμοστούν συγκεκριμένα σχέδια για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας.

Όσον αφορά τα κτίρια και τον οικολογικό σχεδιασμό, συμφωνώ ότι η εστίαση πρέπει να είναι στην ανακαίνιση των υφιστάμενων κτιρίων, δεδομένου ότι προσφέρουν εξαιρετικά υψηλό δυναμικό ενεργειακής απόδοσης, αν ανακαινισθούν σωστά. Συνεπώς, για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι, είναι απαραίτητο να προωθηθούν μέτρα, μέσα και χρηματοδοτική στήριξη τόσο από τα κράτη μέλη όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για παράδειγμα μέσω της δημιουργίας ειδικών ταμείων.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Η έκθεση σχετικά με την ενεργειακή απόδοση ορθά ζητεί μεγαλύτερη έμφαση σε καινοτόμες λύσεις όπως ευφυή δίκτυα και ευφυή συστήματα μέτρησης, περισσότερο ευέλικτη ολοκλήρωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, και τη δημιουργία ολοκληρωμένης στρατηγικής για την παραγωγή θερμότητας. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι ο στόχος είναι ποσοστό 50% των σπιτιών να είναι εξοπλισμένα με ευφυή συστήματα μέτρησης έως το 2015, με το ποσοστό να αυξάνεται στο 80% των σπιτιών έως το 2020. Χαίρομαι διότι δεν υπήρξαν προτάσεις για τη θέσπιση νομοθετικών μέτρων στον τομέα της ενεργειακής φτώχειας. Αντίθετα το κείμενο διατυπώνεται με τέτοιο τρόπο ώστε είναι σαφές ότι τα κράτη μέλη είναι αυτά που βρίσκονται στην καλύτερη θέση για να ασχοληθούν με το πρόβλημα της ενεργειακής φτώχειας, και κατά συνέπεια αυτό είναι ένα πρόβλημα το οποίο πρέπει να επιλυθεί σε επίπεδο κρατών μελών. Η δυνατότητα χρήσης του 15% του ΕΤΠΑ για προγράμματα ενεργειακής απόδοσης θα μπορούσε βοηθήσει επίσης στη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης. Ωστόσο, πιστεύω ότι η ενεργειακή απόδοση πρέπει να καταστεί οριζόντια ευρωπαϊκή προτεραιότητα, η οποία να χρηματοδοτείται από πόρους διαφορετικούς από τους πόρους των διαρθρωτικών ταμείων.

Πιστεύω ότι ήταν ορθό να απορριφθούν προτάσεις για τη θέσπιση πανευρωπαϊκού φόρου ενέργειας ή άνθρακα, ο οποίος θα οδηγούσε μόνο σε αυξημένο ενεργειακό κόστος και θα έπληττε περισσότερο τις χαμηλόμισθες ομάδες του πληθυσμού. Είμαι επίσης της άποψης ότι οι στόχοι της ενεργειακής απόδοσης δεν πρέπει να είναι νομικά δεσμευτικοί και ότι δεν πρέπει να εισαγάγουμε μια επιφανειακή προϋπόθεση για τη χορήγηση πόρων των διαρθρωτικών ταμείων με βάση την ενεργειακή απόδοση.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ενεργειακή απόδοση είναι κρίσιμης σημασίας για την αύξηση της ασφάλειας του εφοδιασμού, τη βελτίωση της ποιότητας του αέρα, τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της κοινωνίας μας. Ενεργειακή απόδοση σημαίνει να κάνουμε «περισσότερα» με «λιγότερους» πόρους. Αυτή η έκθεση θέτει ένα φιλόδοξο όραμα για την ενεργειακή απόδοση μέσω, για παράδειγμα, της εισαγωγής ατομικών στόχων και θετικών κινήτρων. Σημαντικά στοιχεία εισάγονται όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό της ενεργειακής υποδομής, όπως ευφυή δίκτυα, ενεργειακή απόδοση σε κτίρια και μεταφορές, η χρήση της τεχνολογίας της πληροφορίας και των επικοινωνιών και η ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας στον τομέα της ενέργειας. Αυτή η έκθεση υπογραμμίζει την ανάγκη διπλασιασμού των κονδυλίων για επιστημονική έρευνα, τεχνολογική ανάπτυξη και επίδειξη στον τομέα της ενέργειας. Όσον αφορά τη χρηματοδότηση, η έκθεση ενθαρρύνει επίσης τη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων για τη στήριξη της ενεργειακής απόδοσης, και αυτό θα είναι προτεραιότητα στον προϋπολογισμό της ΕΕ μετά το 2013. Υπό το πρίσμα όλων αυτών, θα ήθελα να συγχαρώ τον εισηγητή κ. Bendtsen, για την εξαιρετική εργασία του και για την ισορροπία που πέτυχε, και θα ήθελα να ζητήσω από όλους σας να στηρίξετε αυτήν τη σημαντική έκθεση.

  Marielle De Sarnez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Τα κτίρια ευθύνονται για το 40% περίπου της κατανάλωσης ενέργειας και για το 36% περίπου των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα ενεργειακά αποδοτικά κτίρια πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα της προσεχούς αναθεώρησης του σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση. Σήμερα, το 30% των υφιστάμενων σπιτιών στην Ευρώπη είναι ανθυγιεινά και έχουν υψηλούς λογαριασμούς ενέργειας. Κατά συνέπεια, είναι σημαντικό όχι μόνο να προαχθεί η κατασκευή νέων βιώσιμων κτιρίων, αλλά επίσης να ανακαινισθούν με βιώσιμο τρόπο τα υφιστάμενα κτίρια. Γι’ αυτό τα κράτη μέλη πρέπει να ξεκινήσουν αμέσως πρόγραμμα ριζικών ανακαινίσεων στο σύνολο των υφιστάμενων κτιρίων για να επιτευχθεί μηδενικό σχεδόν επίπεδο κατανάλωσης ενέργειας στο δομημένο περιβάλλον έως το 2050. Υπάρχει επίσης σχέση μεταξύ ενεργειακής απόδοσης και ενεργειακής φτώχειας. Συνεπώς, ζητούμε από την Επιτροπή να καταρτίσει νέο σχέδιο δράσης για την ενεργειακή απόδοση προκειμένου αυτό να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες των καταναλωτών που βρίσκονται σε επισφαλή θέση.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. − (EN) Θα ήθελα να επικροτήσω αυτήν την έκθεση σχετικά με την ενεργειακή απόδοση, καθώς αυτή θα αυξήσει την ενεργειακή ασφάλεια και θα χρησιμεύσει για να δημιουργηθούν κοινωνικά και οικονομικά πλεονεκτήματα για την οικονομία της ΕΕ. Η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επισημάνει ότι οι ενεργειακοί πόροι δεν κατανέμονται εξίσου μεταξύ των κρατών μελών. Πρέπει πάντοτε να λαμβάνουμε υπόψη την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όταν νομοθετούμε για την ενεργειακή απόδοση. Έχει ειπωθεί ότι η εξοικονόμηση ενέργειας είναι μία από τις ταχύτερες οδούς για την ενεργειακή απόδοση. Η προαγωγή της ενεργειακής απόδοσης θα δημιουργήσει απασχόληση και θα εξοικονομήσει δισεκατομμύρια για τις κυβερνήσεις των κρατών μελών σε ετήσια βάση.

Επικροτώ θερμά τη δημιουργία μιας κοινωνίας χαμηλότερης έντασης άνθρακα, όμως πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να βρούμε τη χρυσή τομή μεταξύ των κρατών μελών με βάση τις δυνατότητες και τους πόρους τους. Ανησυχώ διότι κράτη μέλη όπως η Ρουμανία θα αναμένεται να δραστηριοποιηθούν σε ανταγωνιστικό περιβάλλον μαζί με άλλα κράτη μέλη όπως η Σουηδία, τα οποία έχουν αποδεδειγμένο ιστορικό επιδόσεων στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης. Οι δημοσιονομικές προοπτικές θα είναι ένα κρίσιμης σημασίας χρηματοδοτικό εργαλείο για την ενθάρρυνση και προαγωγή της ενεργειακής απόδοσης από το 2014 έως το 2020.

  Edite Estrela (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση σχετικά με το σχέδιο δράσης για την ενεργειακή απόδοση, επειδή διατυπώνει σημαντικές προτάσεις για το περιβάλλον και την οικονομία, ειδικά δε την παρουσίαση ευρωπαϊκής νομοθεσίας η οποία εισάγει δεσμευτικούς στόχους για τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Το 2008, η Ευρώπη δεσμεύτηκε να επιτύχει, το αργότερο έως το 2020, 20% μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και να διασφαλίσει ότι το 20% της κατανάλωσής της σε ενέργεια θα προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές. Αυτός ο στόχος είναι θεμελιώδης για να βοηθηθεί η Ευρώπη να πετύχει τον στόχο της για μείωση των εκπομπών CO2, και να μειώσει την εξάρτηση από ορυκτά καύσιμα, αλλά πρέπει να συνεχίσει να είναι ακριβώς αυτό, ένας στόχος στον οποίο τα διάφορα κράτη προσχωρούν σε αυτόν εθελοντικά.

Για να συμβεί αυτό, αντί να επιβάλλεται ένα δεσμευτικό όριο, θα ήταν σημαντικότερο τα κράτη μέλη να συμφωνήσουν σε λύσεις οι οποίες επιτρέπουν μεγαλύτερη ενεργειακή απόδοση και λιγότερη σπατάλη ενέργειας, χωρίς να επηρεάζεται η ανάπτυξη και χωρίς αυτό να είναι υπερβολικά δαπανηρό για τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες και τους παραγωγούς, ιδιαίτερα σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης όπως η σημερινή.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτή η έκθεση εστιάζεται στην πολιτική ενεργειακής απόδοσης στην ΕΕ. Αναφορικά με αυτό το ζήτημα, υποστηρίζω την ανάγκη να οριστούν δεσμευτικοί στόχοι. Στην Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής (2005/0265 τελικό) σχετικά με την ενεργειακή απόδοση, εκτιμάται ότι στην Ευρώπη θα μπορούσαν να δημιουργηθούν περίπου ένα εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας, άμεσα ή έμμεσα. Σύμφωνα με αυτήν την ανακοίνωση, οι επιχειρήσεις που θα επωφεληθούν ιδιαίτερα από τα μέτρα ενεργειακής απόδοσης είναι οι ΜΜΕ, και προσθέτει ότι ένα μέσο νοικοκυριό θα μπορούσε να εξοικονομήσει κατά μέσο όρο 1.000 ευρώ ετησίως μέσω εφαρμογής μέτρων ενεργειακής απόδοσης.

Τα υποχρεωτικά μέτρα ενεργειακής απόδοσης είναι επίσης κρίσιμης σημασίας για τη μείωση του ενεργειακού ελλείμματος που προκύπτει από εισαγωγές πετρελαίου από τον Κόλπο και τη Ρωσία.

Έχουμε ήδη δεσμευτικούς στόχους για την αύξηση του ποσοστού της ανανεώσιμης ενέργειας στην Ευρωπαϊκή Ένωσης στο 20%. Εντός του τρέχοντος πλαισίου, θα μπορούσαμε να πετύχουμε μόνο το ήμισυ του δυναμικού χωρίς δεσμευτικούς στόχους για ενεργειακή απόδοση. Είναι επίσης θέμα ασφάλειας δικαίου, και σημαντικό μήνυμα για τον προσανατολισμό των νέων επενδύσεων.

Για την ΕΕ και την Πορτογαλία βλέπω περισσότερα κέρδη παρά ζημίες με αυτόν τον δεσμευτικό στόχο. Επιπλέον, αν οι στόχοι της ΕΕ για το 2020 δεν υπερβαίνουν τις απλές προθέσεις, αυτή η στρατηγική δεν θα πετύχει τίποτε.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Οι υποσχέσεις για αύξηση της ενεργειακής απόδοσης έχουν πολλαπλασιαστεί, όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση διατρέχει τον κίνδυνο να μην πετύχει τους στόχους που έχουν προταθεί: να πετύχει δηλαδή τον στόχο του 20% έως το 2020. Τα τελευταία δεδομένα δείχνουν πραγματικό μέσο όρο μόνο 9%, παρά τη συμβολή που θα μπορούσε να έχει η αύξηση της ενεργειακής απόδοσης στη μείωση των εκπομπών, την κατανάλωση και την ενεργειακή εξάρτηση.

Η έκθεση περιέχει ευρεία επιλογή στοιχείων τα οποία καλύπτουν επαρκέστατα το ευρύ πεδίο της ενεργειακής απόδοσης, παρότι δείχνει κατευθύνσεις οι οποίες θα μπορούσαν να καταστήσουν δύσκολη την επίτευξη των στόχων που θέτει.

Αλλά υπάρχουν πτυχές με τις οποίες διαφωνούμε, όπως η σύνδεση η οποία προβάλλεται μεταξύ ενεργειακής απόδοσης και της επονομαζόμενης στρατηγικής Ευρώπη 2020, η οποία προβλέπει τη δημιουργία ενιαίας αγοράς ενέργειας, την προαγωγή μέσων βασισμένων στην αγορά, το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών, συγκαλύπτοντας ορισμένα από τα οφέλη της ενεργειακής απόδοσης και παραβλέποντας την ανάγκη να προασπιστεί ένας ισχυρός δημόσιος τομέας τον οποίο έκαστο κράτος πρέπει να προαγάγει.

Παρότι συμφωνούμε με την ανάγκη να υπάρξουν κοινοτικά κονδύλια για την υλοποίηση των στόχων, διατηρούμε ακόμη αμφιβολίες σχετικά με την πρακτική δυνατότητα χρησιμοποίησης έως του 15% του ΕΤΠΑ ή χρησιμοποίησης του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) για τους στόχους της ενεργειακής απόδοσης, δεδομένου ότι θα έπρεπε να είναι τα κράτη μέλη αυτά τα οποία προσδιορίζουν τις ανάγκες και προτεραιότητές τους για την κατανομή αυτών των κονδυλίων.

  Françoise Grossetête (PPE), γραπτώς. – (FR) Πολλά μέτρα τα οποία προσφέρουν ανεκμετάλλευτες δυνατότητες μπορούν να θεσπιστούν για να βελτιωθεί η ενεργειακή απόδοση σε καίριας σημασίας τομείς όπως οι μεταφορές και το δομημένο περιβάλλον.

Παρά ταύτα δεν είναι ρεαλιστικό να τεθεί δεσμευτικός στόχος για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά τουλάχιστον 20% έως το 2020, επειδή δεν υπάρχει μέθοδος αποτίμησης και δεν υπάρχουν κοινοί δείκτες. Αντίθετα, πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή σε συγκεκριμένους τομεακούς στόχους, όπως η δέσμευση να μειωθεί η κατανάλωση ενέργειας στα υφιστάμενα κτίρια κατά 38%.

Η έλλειψη χρηματοδότησης αποτελεί σοβαρό εμπόδιο για την ανακαίνιση κτιρίων στους τομείς της κατοικίας και των ΜΜΕ. Αντί να εμπλεκόμαστε σε μια διαμάχη για την επίτευξη μη ρεαλιστικών στόχων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα έπρεπε, αντίθετα, να προτείνει καινοτόμες λύσεις και να ενθαρρύνει συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, επειδή αυτή η δημιουργική οικολογία είναι πηγή θέσεων εργασίας.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. − (LT) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, επειδή στοχεύει στην αύξηση της ενεργειακής απόδοσης κατά τουλάχιστον 20% έως το 2020, και έτσι προωθεί τη μετάβαση σε μια βιώσιμη και πράσινη οικονομία. Τα πλεονεκτήματα είναι τεράστια όσον αφορά τόσο την οικονομική ανάπτυξη όσο και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Οι θέσεις εργασίας οι οποίες δημιουργούνται θα είναι τόσο στις αγροτικές όσο και στις αστικές περιοχές. Είναι ευρέως γνωστό ότι υπάρχει τεράστιο δυναμικό ενεργειακής απόδοσης στα κτίρια. Συνεπώς, η εστίαση πρέπει να είναι στην ανακαίνιση των υφιστάμενων κτιρίων, δεδομένου ότι ο ρυθμός κατασκευής νέων κτιρίων στην ΕΕ βρίσκεται σε συνεχή υποχώρηση και πολλά παλαιά κτίρια έχουν το μεγαλύτερο δυναμικό απόδοσης, αν ανακαινιστούν σωστά. Στον τομέα της καθαρής τεχνολογίας απαιτείται να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, αφενός, και της ΕΕ, αφετέρου. Αμφότερες οι χώρες είναι πολύ πιο προοδευτικές από την ΕΕ όσον αφορά τη θέσπιση νομοθετικών μέτρων τα οποία προάγουν λύσεις ενεργειακής απόδοσης. Συνεπώς, τα μέτρα και μέσα για την ενίσχυση της χρηματοδότησης πρέπει να στηρίζονται από την ΕΕ και τα κράτη μέλη. Η δημιουργία εθνικών ταμείων ενεργειακής απόδοσης τα οποία στηρίζουν τις Συμβάσεις Ενεργειακής Απόδοσης πρέπει να παρέχουν κίνητρα μέσω ενός χρηματοδοτικού μέσου σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι Συμβάσεις Ενεργειακής Απόδοσης, στο πλαίσιο των οποίων ένας πελάτης αγοράζει μια εγγυημένη ενεργειακή εξοικονόμηση δημιουργεί μόχλευση δεδομένου ότι η επένδυση αποπληρώνεται μέσα σε χρονικό διάστημα 2-15 ετών. Ένα τέτοιο πρότυπο δημιουργεί θέσεις εργασίας σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, ενώ οι καταναλωτές εξοικονομούν ένα μερίδιο των λογαριασμών κατανάλωσης ενέργειας και οι εκπομπές μειώνονται.

  Eija-Riitta Korhola (PPE), γραπτώς. − (FI) Όταν εγώ, όπως και η πλειοψηφία στην πολιτική ομάδα μου, καταψήφισα τον υποχρεωτικό στόχο της εξοικονόμησης ενέργειας κατά 20%, δεν λάμβανα θέση ως προς τη σημασία της εξοικονόμησης ενέργειας, αλλά ως προς τον τρόπο με τον οποίο αυτή επιχειρείται να προαχθεί. Η σημασία που έχει η βελτίωση της εξοικονόμησης ενέργειας είναι αδιαμφισβήτητη. Παρά ταύτα, οι προσπάθειες να επιλυθούν τα προβλήματα σχετικά με το κλίμα, την ενεργειακή ασφάλεια και τον εφοδιασμό της ΕΕ με ενέργεια δεν είναι κατά τη γνώμη μου βιώσιμες ούτε διέπονται από σύνεση.

Στην περίφημη δέσμη μέτρων για το κλίμα και την ενέργεια 20­20­20, ο στόχος εξοικονόμησης ενέργειας ήταν ο μόνος μη δεσμευτικός, καθώς υποτίθετο ότι θα ενισχυόταν σύμφωνα με άλλους υποχρεωτικούς στόχους, όπως οι στόχοι για τις περικοπές εκπομπών και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ο στόχος εξοικονόμησης ενέργειας δεν υλοποιήθηκε με τον τρόπο που θέλαμε, αλλά τώρα, αντί να επιβαρύνουμε την Κοινότητά μας με ακόμη έναν δεσμευτικό στόχο, ο οποίος επικαλύπτεται από άλλους στόχους, και χωρίς να γνωρίζουμε πώς θα επιτευχθεί, πρέπει να εξετάσουμε αν αυτοί οι άλλοι στόχοι έχουν εξαρχής τεθεί σωστά.

Όταν θεσπίζουμε μειώσεις εκπομπών και στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές, τα κράτη μέλη μας και οι εταιρείες τους τίθενται υπό πίεση, και ο πειρασμός για δημιουργία κοντόφθαλμων λύσεων καθίσταται ακαταμάχητος. Αν συν τοις άλλοις επιβάλουμε έναν ακόμη περιορισμό, θα περιέλθουμε σε μια κατάσταση όπου η ΕΕ θα βρεθεί κυριολεκτικά να πριονίζει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται, επιφέροντας ταυτόχρονα μια μαζική μεταφορά εισοδήματος, χωρίς περαιτέρω οφέλη για το κλίμα, το περιβάλλον ή την ενεργειακή ασφάλειά μας.

Προσπαθώντας να κάνουμε κάτι καλό, έχουμε κάνει ακριβώς το αντίθετο. Η βιομηχανία καθίσταται λιγότερο βιώσιμη παγκοσμίως, καίμε ξύλα με μη βιώσιμο τρόπο στο όνομα της ανανεώσιμης ενέργειας, και, ταυτόχρονα, το ίδιο το πρόβλημα, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, γίνεται ολοένα και σοβαρότερο πέραν των συνόρων μας.

Είναι καιρός να λάβουμε λογικά και βιώσιμα μέτρα, και όχι να καταφεύγουμε σε κοντόφθαλμα μέτρα πολιτικής χωρίς τίποτε το ορθολογικά απτό.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. − (DE) Η αύξηση της ενεργειακής απόδοσης σε επίπεδο ΕΕ είναι κεντρική συνιστώσα μιας βιώσιμης ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Θα επιτρέψει τη μείωση των εκπομπών CO2 και, ταυτόχρονα, η ενεργειακή ασφάλεια θα βελτιωθεί με τον ταχύτερο και οικονομικά αποδοτικότερο τρόπο. Επικροτώ το γεγονός ότι η έκθεση επισημαίνει τις αυξημένες επενδύσεις στην ενεργειακή απόδοση στα κτίρια οι οποίες θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας στον κατασκευαστικό κλάδο και στις ΜΜΕ και θα επιφέρουν πιθανά ετήσια ενεργειακά οφέλη έως 1.000 ευρώ ανά νοικοκυριό. Η έκθεση αναφέρεται επίσης στην ανάγκη να αυξηθεί η ενεργειακή απόδοση σε ολόκληρο το σύστημα μεταφορών με τη μετάβαση από μεταφορικά μέσα έντασης ενέργειας, όπως τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά, σε μέσα εξοικονόμησης ενέργειας, όπως ο σιδηρόδρομος. Επικροτώ τις πτυχές της έκθεσης οι οποίες ζητούν από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να δώσουν στην ενεργειακή απόδοση την προσοχή που της αξίζει και, ταυτόχρονα, να διασφαλίσουν τη συμμόρφωση με πολλές νομοθετικές διατάξεις που αφορούν αυτόν τον τομέα και είναι ήδη σε ισχύ σε ενωσιακό και εθνικό επίπεδο.

  Bogusław Liberadzki (S&D), γραπτώς. – (PL) Στην ψηφοφορία σήμερα, προσυπέγραψα την έγκριση της έκθεσης Bendtsen σχετικά με την αναθεώρηση του σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αυξανόμενη ενεργειακή απόδοση είναι ο πλέον οικονομικά αποδοτικός και ταχύτερος τρόπος για να μειωθούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Είναι δεδομένο ότι τα κτίρια ευθύνονται για το 40% περίπου της κατανάλωσης ενέργειας και περίπου το 36% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ. Γι’ αυτό πιστεύω ότι ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που πρέπει να γίνουν είναι να αυξηθεί η ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, και αυτό πρέπει να επιτευχθεί ξεκινώντας το έργο της ανακαίνισης του υφιστάμενου εξοπλισμού και εγκαθιστώντας αποδοτικότερες κοινές υποδομές στα κτίρια και τα συστήματα θέρμανσης. Ψήφισα υπέρ της χρηματοδότησης της μόνωσης των κτιρίων από τα διαρθρωτικά ταμεία.

  Marian-Jean Marinescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Η έκθεση για την ενεργειακή απόδοση είναι εξαιρετικά σημαντική με σκοπό την έγκριση του σχεδίου δράσης της ΕΕ σε αυτόν τον τομέα για τα προσεχή έτη. Αυτό θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για τη μείωση των εκπομπών CO2, στην οικονομική ανάπτυξη και στη δημιουργία θέσεων εργασίας σε τομείς όπως η πληροφορική, οι κατασκευές και οι υπηρεσίες. Ψήφισα υπέρ της αποτελεσματικότερης προστασίας για τους καταναλωτές που βρίσκονται σε επισφαλή θέση. Αυτοί οι καταναλωτές πρέπει να επωφεληθούν περισσότερο από τις βελτιώσεις που γίνονται στην ενεργειακή απόδοση. Ωστόσο, για τις απαιτούμενες επενδύσεις χρειάζονται περισσότεροι χρηματοδοτικοί πόροι. Επιπλέον, ψήφισα υπέρ της δημιουργίας ταμείων ενεργειακής απόδοσης σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο. Αυτά τα ταμεία θα μπορούσαν να διαδραματίσουν καίριο ρόλο στην ανάπτυξη των ΜΜΕ και εταιρειών που παρέχουν υπηρεσίες ενεργειακής απόδοσης. Ψήφισα κατά του καθορισμού νομικά δεσμευτικού στόχου για την επίτευξη ελάχιστης εξοικονόμησης ενέργειας της τάξης του 20% έως το 2020, καθώς αυτό το στοιχείο υποχρέωσης σε ενωσιακό επίπεδο θα μπορούσε να έχει δυσμενή αντίκτυπο στην ενιαία αγορά. Πιστεύω ότι η μετάβαση σε μια βιώσιμη, πράσινη οικονομία θα σημειώσει πρόοδο ακόμη και χωρίς την επιβολή υπερβολικών νομοθετικών μέτρων.

  Mario Mauro (PPE), γραπτώς. − (IT) Στην έκθεσή του σχετικά με την αναθεώρηση του σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση, ο κ. Bendtsen ορθά επισημαίνει ότι οι εθνικές πολιτικές εξακολουθούν να μην εκμεταλλεύονται πλήρως το δυναμικό στον τομέα της ενεργειακής απόδοσης. Συνεπώς, πρέπει να ενισχύσουμε τις στρατηγικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς αυτήν την κατεύθυνση. Υπερψήφισα την πρόταση ψηφίσματος.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Αυτή η έκθεση προάγει την αρχή της ενεργειακής απόδοσης και υποστηρίζει την ενεργειακή επισήμανση. Είναι θετικό, παρόλο που θα ήταν επιθυμητό να επεκταθεί η συζήτηση και στην ενεργειακή νηφαλιότητα και την οικολογική σήμανση. Την έκθεση απασχολεί επίσης η ενεργειακή φτώχεια. Αυτά είναι καλά νέα. Τι κρίμα, λοιπόν, που αυτά τα καθιστά μέσα του πράσινου καπιταλισμού, δηλαδή είναι υπέρ του ελεύθερου ανταγωνισμού, ζητεί την παρέμβαση χρηματοδοτικών μεσολαβητών και εξυμνεί τις αρετές της αγοράς άνθρακα. Εξουδετερώνει τις προόδους που υπόσχεται.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Ένα σχέδιο δράσης το οποίο συμμορφώνεται με την ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική πρέπει να αντιμετωπίζει τα ακόλουθα ζητήματα: μετάβαση σε ένα ενεργειακό σύστημα χαμηλών εκπομπών άνθρακα, διασφάλιση της ασφάλειας εφοδιασμού με ενέργεια, και διασφάλιση της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας και του εφοδιασμού με ενέργεια όλων των καταναλωτών σε προσιτές τιμές. Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι απαιτείται χρηματοδοτική και ανθρώπινη προσπάθεια.

  Alexander Mirsky (S&D), γραπτώς. − (EN) Εδώ παρατίθενται δέκα βασικές κατευθυντήριες γραμμές για την ενεργειακή απόδοση.

1. Ενέργεια – αποδοτικές τεχνολογίες· 2. Τεχνολογίες μεταφορών· 3. Αποδοτική χρήση ενέργειας· 4. Ασφάλεια δικτύου μεταφοράς ενέργειας· 5. Συλλογή και αποθήκευση προϊόντων που χρησιμοποιούνται για παραγωγή ενέργειας· 6. Η ενεργειακή εκμετάλλευση χωρών – προμηθευτών· 7. Σχηματισμός και διανομή ενεργειακών πόρων· 8. Αντιμονοπωλιακά προγράμματα για κατανάλωση ενέργειας και εφοδιασμός με ενέργεια· 9. Νανοτεχνολογίες στον τομέα εφοδιασμού ενέργειας και η ανάπτυξή του· 10. Αποδοτική ενεργειακή νομοθεσία.

Δυστυχώς, αυτές οι πτυχές δεν καλύπτονται από την παρούσα έκθεση. Ψήφισα υπέρ, έχοντας υπόψη ότι το κύριο έργο μόλις έχει αρχίσει.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. − (DE) Η ενεργειακή απόδοση είναι ένας τομέας με τεράστιο δυναμικό για το μέλλον όπου η ΕΕ έχει ήδη κάποια εμπειρία. Επιπλέον, στα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν έδρα πολλές εταιρείες τεχνολογίας με δεσπόζουσα θέση. Παράλληλα με τα προφανή οφέλη για το περιβάλλον, αυτός ο τομέας προσφέρει επίσης ευκαιρίες για την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Ωστόσο, έχει καταστεί σαφές στο παρελθόν ότι η ΕΕ συχνά θέτει στον εαυτό της φιλόδοξους στόχους και έπειτα αντιμετωπίζει προβλήματα όσον αφορά την επίτευξή τους ή δεν τους πετυχαίνει καθόλου. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί με τα κτίρια τα οποία, φυσικά, προσφέρουν τεράστιο δυναμικό για εξοικονόμηση ενέργειας.

Είναι πολύ απλούστερο να εφαρμοστούν μέτρα αυτού του είδους σε νέα κτίρια παρά σε υφιστάμενα παλαιά κτίρια. Τα δε διατηρητέα κτίρια παρουσιάζουν ιδιαίτερα προβλήματα. Τέλος, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να ξεφύγει η κατάσταση επιβάλλοντας μέτρα για την αύξηση της ενεργειακής απόδοσης τα οποία είναι τόσο δαπανηρά ως προς την εφαρμογή ώστε το κόστος διαβίωσης καθίσταται σχεδόν απρόσιτο. Ψήφισα ανάλογα.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Δεν μπορεί κανείς παρά να συμφωνήσει με την πρόταση του εισηγητή ότι «η ενεργειακή απόδοση είναι ο οικονομικά αποτελεσματικότερος και ταχύτερος τρόπος για να μειωθούν οι εκπομπές CO2 και οι άλλες εκπομπές». Επιπλέον, η δράση για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Αυτό το φαινόμενο μπορεί να παρατηρηθεί, για παράδειγμα, στα νέα κράτη μέλη, όπου η κλίμακα των προκλήσεων που θα αντιμετωπίσουμε είναι τεράστια.

Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι η στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μόνωση των κτιρίων είναι ένα από τα πιο ορατά χαρακτηριστικά της πολιτικής συνοχής. Τα εκσυγχρονισμένα κτίρια είναι ένα από τα καλύτερα σημάδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτόν τον τομέα. Έχοντας αυτό κατά νου, προσυπογράφω τις προτάσεις που περιέχονται στην έκθεση σχετικά με την αύξηση των δαπανών για τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. − (IT) Ψήφισα υπέρ του σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση, επειδή πιστεύω ότι είναι σημαντικό να δοθεί ώθηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να σημειώσει πρόοδο με στόχο ένα πράσινο και βιώσιμο μέλλον. Η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας μέσω καινοτόμων συστημάτων στις ενεργειακές υποδομές και η αστική ανάπτυξη είναι ο στόχος που θέτει η Ευρώπη στο νέο σχέδιο δράσης το οποίο η Επιτροπή θα καταθέσει τον Φεβρουάριο. Πιστεύω επίσης ότι οι στόχοι δεν πρέπει να είναι δεσμευτικοί, επειδή αν επισπεύσουμε το χρονοδιάγραμμα διατρέχουμε τον κίνδυνο να βλάψουμε οικονομικά εταιρείες και άτομα. Τα μέτρα για ένα σχέδιο δράσης πρέπει να έχουν συνοχή με τα εθνικά σχέδια, προκειμένου να υπάρχει κοινή μεθοδολογία για τη μέτρηση των στόχων ενεργειακής απόδοσης.

  Maria do Céu Patrão Neves (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο εισηγητής, μέλος της Ομάδας ΕΛΚ, στην αναθεώρησή του τού σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση, κάνει μια ισορροπημένη πρόταση για να επιτευχθεί ο στόχος της εξοικονόμησης ενέργειας κατά 20%, που έθεσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το 2007.

Ο ρεαλιστικός τρόπος εφαρμογής της πολιτικής ενεργειακής απόδοσης που προτείνει ο εισηγητής, μέσω επιμέρους στόχων και χωρίς την επιβολή δεσμευτικών στόχων, εκτιμώ ότι είναι η καταλληλότερη μέθοδος, στο τρέχον οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο, για την επίτευξη του εν λόγω στόχου. Ωστόσο, στην Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας (ITRE) ψηφίστηκε μια λύση η οποία συνεπάγεται τη θέσπιση υποχρεωτικών στόχων για τουλάχιστον 20% μείωση στην κατανάλωση ενέργειας, μέσω τροπολογίας η οποία εγκρίθηκε με τις ψήφους των Σοσιαλιστών, των Φιλελευθέρων και των Πρασίνων.

Στην έκθεση, την οποία υπερψήφισα, θα ήθελα να επισημάνω τις διάφορες κοινοτικές δράσεις και τις δράσεις των κρατών μελών οι οποίες στηρίζουν την ενεργειακή απόδοση: η εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας σε αυτόν τον τομέα, η ενεργειακά αποδοτική αστική ανάπτυξη, η κατασκευή ενεργειακά αποδοτικών κτιρίων και η χρηματοδότηση αυτών και άλλων μέτρων μέσω της δημιουργίας εθνικών ταμείων ενεργειακής απόδοσης. Πρέπει να τονιστεί ότι αυτή η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αποτελεί σημαντική συμβολή στην αναθεώρηση του σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση που έχει ξεκινήσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

  Aldo Patriciello (PPE), γραπτώς. − (IT) Εν μέρει ως αποτέλεσμα αρκετών βελτιώσεων στο αρχικό σχέδιο, συμφωνώ με τον κ. Bendtsen ότι η ενεργειακή απόδοση είναι το οικονομικά αποδοτικότερο μέτρο για να μειωθούν οι εκπομπές CO2 και άλλες εκπομπές και ότι αυτή αντιπροσωπεύει μοναδική ευκαιρία για να στηριχθούν και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, ενώ ταυτόχρονα επιτυγχάνεται η μείωση της εξάρτησης από τις εισαγωγές ενέργειας. Σημειώνει ότι, σύμφωνα με την Επιτροπή, τα οφέλη από την εξοικονόμηση ενέργειας θα μπορούσαν να ανέρχονται σε περισσότερο από 1.000 ευρώ ανά νοικοκυριό ετησίως.

  Rovana Plumb (S&D), γραπτώς. – (RO) Η ενεργειακή απόδοση είναι ο οικονομικά αποδοτικότερος και ταχύτερος τρόπος για τη μείωση των εκπομπών CO2 και άλλων εκπομπών. Τα πλεονεκτήματα είναι τεράστια τόσο για την οικονομική ανάπτυξη όσο και για τη δημιουργία θέσεων εργασίας στους τομείς της πληροφορικής, των κατασκευών και των υπηρεσιών. Αυτές οι θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν τόσο στις αγροτικές περιοχές όσο και στις αστικές περιοχές, συχνά στις ΜΜΕ, και θα είναι τοπικές θέσεις εργασίας που δεν μπορούν να ανατεθούν σε εξωτερικούς παρόχους. Η Επιτροπή θα καταθέσει νέο αναθεωρημένο σχέδιο στις αρχές του 2011, το οποίο πρέπει να περιέχει τα ακόλουθα στοιχεία: - δεσμευτικός στόχος της ΕΕ για αύξηση τουλάχιστον κατά 20% της ενεργειακής απόδοσης έως το 2020 – μέτρα για την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας σε όλες τις ενεργειακές πολιτικές – αναθεώρηση της οδηγίας για τις ενεργειακές υπηρεσίες το 2011 – ενθάρρυνση επενδύσεων σε ευφυή δίκτυα και συμμόρφωση των κρατών μελών με την απαίτηση της τρίτης νομοθετικής δέσμης μέτρων για την εσωτερική αγορά με στόχο την εγκατάσταση ευφυών συστημάτων μέτρησης στο 80% των νοικοκυριών έως το 2020 – τα κράτη μέλη πρέπει να θέσουν ετήσιους στόχους για τον αριθμό κτιρίων προς ανακαίνιση – η Επιτροπή πρέπει να προτείνει πολιτικές για την επίτευξη σχεδόν μηδενικών ενεργειακών απωλειών στα κτίρια έως το 2050 – η Επιτροπή πρέπει να εξετάσει καινοτόμα χρηματοδοτικά μοντέλα, όπως τα ανανεούμενα κεφάλαια, για να επιτευχθούν οι στόχοι σε αυτόν τον τομέα.

  Teresa Riera Madurell (S&D), γραπτώς. – (ES) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, επειδή πιστεύω ότι είναι σημαντικό ο στόχος της ενεργειακής απόδοσης του 20% να είναι υποχρεωτικός, όχι μόνο για λόγους μείωσης του CO2, αλλά και για κοινωνικούς λόγους. Ένα μεγάλο ποσοστό της δαπάνης των ευρωπαϊκών νοικοκυριών είναι για λογαριασμούς ενέργειας. Η θέσπιση μέτρων απόδοσης που μειώνουν τη σπατάλη ενέργειας και βοηθούν στη μείωση της ενεργειακής φτώχειας είναι ένας σοσιαλιστικός στόχος.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Έως ότου η τρελή πρόκληση της διαστημικής ηλιακής ενέργειας καταστεί πραγματικότητα και ολόκληρος ο κόσμος απολαύσει τα οφέλη αυτού του σχεδόν ανεξάντλητου ηλεκτρικού μάννα, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει άλλη επιλογή για την τρέχουσα ενεργειακή πολιτική της από το να εξασφαλίζει τον εφοδιασμό της σε ενέργεια από όσο το δυνατόν περισσότερες πηγές και να επιλέξει την ενεργειακή απόδοση. Αυτή είναι μια καίρια προτεραιότητα της ευρωπαϊκής στρατηγικής για την επόμενη δεκαετία η οποία επισημαίνεται στην έκθεση του κ. Bendtsen, που εγκρίθηκε σήμερα το απόγευμα από την πλειοψηφία των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Επικροτώ ιδιαίτερα την έγκριση ταυ δεσμευτικού στόχου για εξοικονόμηση ενέργειας κατά 20% έως το 2020, ο οποίος θα δώσει τη δυνατότητα στην ΕΕ να εξοικονομήσει περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει σαφώς να κάνουμε περισσότερα σε διάφορους και διαφορετικούς τομείς όπως οι υπηρεσίες ενέργειας, οι μεταφορές (πότε θα έχουμε ένα πλαίσιο για την τυποποίηση των ηλεκτρικών οχημάτων;) και τα κτίρια. Τα τελευταία απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή, καθώς γνωρίζουμε ότι τα κτίρια ευθύνονται για το 40% περίπου της κατανάλωσης ενέργειας και για περίπου το 36% των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει, για παράδειγμα, σημαντικό δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας στα δημόσια κτίρια, το οποίο θα διευκόλυνε τη μετάβαση σε μια σταθερή, πράσινη οικονομία.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. − (EN) Αυτή η έκθεση είναι μια ισχυρή και έγκαιρη υπενθύμιση προς την Επιτροπή και το Συμβούλιο της σημασίας ενός δεσμευτικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας πριν από την κρίσιμη σύνοδο κορυφής για την ενέργεια στις 4 Φεβρουαρίου 2011 και καθώς η Επιτροπή εκπονεί το δικό της σχέδιο δράσης για την ενεργειακή απόδοση. Τα φιλόδοξα ενωσιακά μέτρα σχετικά με την εξοικονόμηση ενέργειας και την ενεργειακή απόδοση είναι απαραίτητα αν η Ευρώπη επιθυμεί να απαντήσει στις προκλήσεις της ενεργειακής ασφάλειας και της κλιματικής αλλαγής. Είναι επίσης εύλογα από οικονομική άποψη, δημιουργούν θέσεις εργασίας και εξοικονομούν χρήματα για τους καταναλωτές στους λογαριασμούς κατανάλωσης ενέργειας. Τα κράτη μέλη δεν ανταποκρίνονται στην υπόσχεσή τους να μειώσουν την κατανάλωση ενέργειας κατά 20% έως το 2020, σημειώνοντας ανεπαρκή πρόοδο. Καθιστώντας τον στόχο δεσμευτικό θα βοηθήσουμε (όπως στην περίπτωση της ανανεώσιμης ενέργειας) να διασφαλιστεί ότι οι κυβερνήσεις των κρατών μελών της ΕΕ θα πετύχουν πραγματικά αυτό το δυναμικό.

Η έκθεση ζητεί ισχυρότερα μέτρα για να αντιμετωπιστεί η κατανάλωση ενέργειας των κτιρίων, κυρίως με την ανακαίνιση του υφιστάμενου αριθμού κτιρίων. Με τα κτίρια να ευθύνονται για το 40% της κατανάλωσης ενέργειας στην ΕΕ, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί αυτός ο τομέας αποφασιστικά. Οι Πράσινοι ελπίζουν ότι η σύνοδος κορυφής της ΕΕ για την ενέργεια θα ασχοληθεί με αυτό το κρίσιμης σημασίας ζήτημα.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Το σχέδιο δράσης για την ενεργειακή απόδοση είναι ένα οικονομικά αποδοτικό μέσο για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και της ασφάλειας του εφοδιασμού με ενέργεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το σχέδιο για την έναρξη της βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης είναι επίσης μια ιδανική ευκαιρία για την ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Η έκθεση Bendtsen ορθά εφιστά την προσοχή σε αποτελεσματικούς και αποδοτικούς τρόπους χρήσης της ενέργειας χωρίς την ανάγκη να μειωθεί η κατανάλωσή της, επειδή αυτή εξακολουθεί να αυξάνεται στα κράτη μέλη. Η χρήση νέων τεχνολογιών ενέργειας στις κατασκευές και στις μεταφορές επιτρέπει σημαντική εξοικονόμηση σε ολόκληρη την Ένωση. Ωστόσο, προκειμένου αυτές οι μέθοδοι να τεθούν σε χρήση, απαιτείται εκστρατεία ενημέρωσης για τους πολίτες, καθώς επίσης μείωση του κόστους των τεχνολογιών εξοικονόμησης ενέργειας. Όντως, το υψηλό τίμημα του καινοτόμου εξοπλισμού είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στη χρήση του. Η έγκριση δεσμευτικών στόχων για το 2020 είναι δύσκολη για πολλά κράτη μέλη.

Οφείλουμε, ωστόσο, να θυμόμαστε ότι κάθε κράτος μέλος βρίσκεται σε διαφορετικό στάδιο ανάπτυξης όσον αφορά την ενεργειακή πολιτική. Ένας δεσμευτικός στόχος για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας της τάξης του 20% της τελικής κατανάλωσης ενέργειας έως το 2020 μπορεί να αποδειχθεί υπερβολικά μεγάλη φιλοδοξία, ιδιαίτερα για τα δώδεκα νέα κράτη μέλη.

  Bart Staes (Verts/ALE), γραπτώς. − (NL) Χαίρομαι που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τάχθηκε υπέρ του δεσμευτικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας κατά 20% έως το 2020. Οι προβλέπεις δείχνουν ότι, με την τρέχουσα πολιτική, η Ευρώπη θα πετύχει ποσοστό εξοικονόμησης ενέργειας μόνο 11%. Εν τω μεταξύ, τα νοικοκυριά σπαταλούν 1.000 ευρώ σε ενέργεια ετησίως και κάθε χρόνο εξάγουμε τουλάχιστον 350 δισεκατομμύρια ευρώ από το ευρωπαϊκό μας εισόδημα σε πλούσια σε πετρέλαιο κράτη. Η καλύτερη μόνωση για τα σπίτια, η αποδοτικότερη μεταφορά ενέργειας και οι αποδοτικότερες συσκευές διασφαλίζουν μικρότερο λογαριασμό κατανάλωσης ενέργειας για καταναλωτές και επιχειρήσεις.

Στη λήψη αυτών των αποτελεσματικών μέτρων συχνά υπάρχουν εμπόδια, όπως το υψηλό επενδυτικό κόστος ή η αβεβαιότητα σχετικά με τα οφέλη. Αν οι ευρωπαίοι υπουργοί στηρίξουν αυτήν την πρόταση, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αυξήσουν τη στήριξή τους για μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας. Αυτά τα μέτρα θα αποφέρουν τελικά χρήματα, επειδή το ποσό του λογαριασμού κατανάλωσης ενέργειας θα είναι μικρότερο.

Η εξοικονόμηση ενέργειας είναι ο φθηνότερος τρόπος για να πετύχουμε τον στόχο μας για το κλίμα και θα έχει ως αποτέλεσμα 560 εκατομμύρια τόνους λιγότερων εκπομπών CO2. Η εξοικονόμηση ενέργειας, συνεπώς, μας διευκολύνει ακόμη περισσότερο να ανεβάσουμε τον πήχη μας για το κλίμα. Δυστυχώς, εξακολουθούμε να υστερούμε απελπιστικά· σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση, χρειάζεται να τριπλασιάσουμε τον ευρωπαϊκό στόχο αν θέλουμε να πετύχουμε εξοικονόμηση κατά 20%. Συνεπώς, είναι σημαντικό να επιβληθεί αυτός ο στόχος ως δεσμευτικός σε όλα τα κράτη μέλη.

  Konrad Szymański (ECR), γραπτώς. − (EN) Οι βουλευτές του ΕΚ από την Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών πιστεύουν ότι η ενεργειακή απόδοση πρέπει να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο βοηθώντας την ΕΕ να πετύχει τους στόχους της όσον αφορά την ανανεώσιμη ενέργεια και τη μείωση των εκπομπών. Πρέπει επίσης να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο όσον αφορά τη διασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειάς μας συμβάλλοντας στην οικονομική ανταγωνιστικότητά μας. Στηρίζουμε μεγάλο μέρος του κειμένου αυτής της έκθεσης, όπως την εστίαση στα ευφυή δίκτυα και τα ευφυή συστήματα μέτρησης, τη χρηματοδότηση από την ΕΤΕπ και τον ιδιωτικό τομέα, και επίσης το δυναμικό για Ε&Α για περαιτέρω ενεργειακή απόδοση. Οι βουλευτές του ΕΚ από την Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών δεν στηρίζουν, ωστόσο, δεσμευτικούς στόχους ενεργειακής απόδοσης. Πιστεύουμε ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη έχουν ήδη κίνητρα για να εφαρμόσουν τέτοιες πολιτικές μέσω των στόχων για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τη μείωση των εκπομπών, καθώς και των στόχων εξοικονόμησης ενέργειας βάσει της οδηγίας για τις ενεργειακές υπηρεσίες. Οι βουλευτές του ΕΚ από την Ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, κατά συνέπεια, απείχαν από την ψηφοφορία επί αυτής της έκθεσης.

  Thomas Ulmer (PPE), γραπτώς. − (DE) Καταψήφισα την έκθεση Bendtsen, επειδή τα αριθμητικά στοιχεία έχουν αλλάξει και πάλι και οι στόχοι είναι περιοριστικοί. Είναι αλήθεια ότι η έκθεση είναι μη νομοθετική έκθεση, αλλά οι συνέπειες της οδηγίας για τον οικολογικό σχεδιασμό έχουν δείξει πόσο προσεκτικά πρέπει να χειριζόμαστε αυτά τα ζητήματα. Ως αποτέλεσμα της απαγόρευσης του συμβατικού λαμπτήρα, χρειάστηκε να εκκενωθεί μια αίθουσα όταν ένας λαμπτήρας εξοικονόμησης ενέργειας που περιείχε υδράργυρο έσπασε, προκειμένου να αποφευχθεί η πρόκληση βλάβης στην υγεία των ανθρώπων. Ακριβώς τέτοια πράγματα είναι που πρέπει να σταματάμε έγκαιρα.

  Hermann Winkler (PPE), γραπτώς. − (DE) Καταψήφισα αυτήν την έκθεση. Επικροτώ την προσέγγιση της έκθεσης έναντι του σχεδίου δράσης για την ενεργειακή απόδοση. Ωστόσο, πιστεύω ότι η επιβολή υποχρεωτικών στόχων ενεργειακής απόδοσης «εκ των άνω» και ο καθορισμός στόχων υποχρεωτικού εκσυγχρονισμού και ανακαίνισης για ιδιωτικά και δημόσια κτίρια (όπως τα σχολεία) είναι εσφαλμένα. Σε μια περίοδο όπου οι προϋπολογισμοί μειώνονται στις επαρχίες, τις τοπικές αρχές και τα ιδιωτικά νοικοκυριά, αυτές οι μη ρεαλιστικές απαιτήσεις θα τους επιβαρύνουν σημαντικά. Για παράδειγμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, της οποίας τα κτίρια καλύπτονται από νέα κριτήρια απόδοσης, πρόσφατα υποχρεώθηκε να παραδεχθεί ότι δεν μπορούσε να εκπληρώσει τις πρόσθετες απαιτήσεις για την ενεργειακή ανακαίνιση των κτιρίων της. Η ΕΕ δεν πρέπει να απαιτεί από άλλους να κάνουν πράγματα τα οποία δεν μπορεί να κάνει η ίδια.

Για τις πολλές μεσαίες επιχειρήσεις και, ιδιαίτερα, τους μικρούς εργολήπτες στη Σαξονία αυτά τα μέτρα είναι υπερβολικά. Θα επιβαρύνουν υπερβολικά τις επιχειρήσεις και θα έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια θέσεων εργασίας και αύξηση του κόστους για τους καταναλωτές. Κατά τη γνώμη μου, χρειάζεται να ακολουθήσουμε κριτική προσέγγιση ιδιαίτερα όσον αφορά την έκκληση για την εφαρμογή κριτηρίων ενεργειακής απόδοσης στην πολιτική δημοσίων προμηθειών. Ο ορθός τρόπος για την εξοικονόμηση ενέργειας προϋποθέτει την εκπαίδευση των πολιτών της Ευρώπης και τη θέσπιση φορολογικών κινήτρων.

  Joachim Zeller (PPE), γραπτώς. − (DE) Αντιτίθεμαι σε αυτήν την έκθεση. Παρότι περιέχει ορισμένες προτάσεις οι οποίες αξίζει να ληφθούν υπόψη, δεν έχω θετική γνώμη για τέτοιου είδους επιδεικτικές πολιτικές που απαιτούν περιοριστικά μέτρα τα οποία είναι σχεδόν αδύνατο να εφαρμοστούν στην πράξη. Οι απαιτήσεις που επιβάλλονται στις τοπικές και περιφερειακές αρχές και στους ιδιοκτήτες κατοικιών να διενεργήσουν ενεργειακή ανακαίνιση των ιδιοκτησιών τους είναι ιδιαίτερα άσκοπες, δεδομένης της οικονομικής κατάστασης όλων των ενδιαφερομένων. Ακόμη και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι δεν μπορούσε να εκπληρώσει τις συνολικές απαιτήσεις για την ενεργειακή ανακαίνιση των κτιρίων της. Επιπλέον, δεν έχουμε ακόμη δει οιαδήποτε απόδειξη του ισχυρισμού ότι οι ενεργειακές ανακαινίσεις έχουν ως αποτέλεσμα άμεση εξοικονόμηση κόστους. Ως αποτέλεσμα των επενδύσεων στην παραγωγή και συντήρηση της υποδομής και σε εγκαταστάσεις παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας, το κόστος της ενέργειας αυξάνεται ταχύτερα απ’ ό,τι μπορεί να αντισταθμιστεί από την πιθανή εξοικονόμηση από μέτρα ενεργειακής απόδοσης. Η υφιστάμενη οδηγία της ΕΕ σχετικά με την ενεργειακή απόδοση από το 2002 εφαρμόζεται με πολύ διαφορετικό τρόπο στα επιμέρους κράτη μέλη, πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπάρχει κοινή προσέγγιση στην Ευρώπη σχετικά με αυτό το ζήτημα. Η επιμονή για πολύ μεγαλύτερη κινητοποίηση των διαρθρωτικών ταμείων ώστε να πληρώσουν για μέτρα ενεργειακής απόδοσης είναι άκαιρη υπό το πρίσμα των συνεχιζόμενων συζητήσεων σχετικά με τη χρηματοδότηση. Τάσσομαι ιδιαίτερα υπέρ της διεξαγωγής μιας συζήτησης για την ενεργειακή απόδοση με βάση την ευρεία συναίνεση σε όλα τα πολιτικά επίπεδα και με τη συμμετοχή όλων των σχετικών παραγόντων και τη δημιουργία συστημάτων κινήτρων. Ωστόσο, αντιτίθεμαι σε ρυθμίσεις που επιβάλλονται «εκ των άνω», για τις οποίες τον λογαριασμό θα κληθούν να πληρώσουν άλλοι.