Dibattiti

L-Erbgħa, 19 ta' Jannar 2011 - Strasburgu

12. Is-sitwazzjoni fil-Belarus

  Przewodniczący. − Kolejnym punktem porządku dziennego jest oświadczenie wiceprzewodniczącej Komisji/wysokiej przedstawiciel UE ds. polityki zagranicznej i bezpieczeństwa pani Ashton w sprawie sytuacji na Białorusi.

  Catherine Ashton, Vice-President of the Commission/ High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. − Mr President, the events which followed the elections in Belarus on 19 December have come as a shock to all of us: the force used by the authorities against their citizens prompted statements of concern and condemnation across the world.

My colleagues and I have met with many of those affected, among the opposition movement, civil society, the families of those imprisoned and the population at large. We have had the opportunity to express our sympathy and solidarity and to listen. However, honourable Members, the time has come to act.

I greatly appreciate the fact that Members of this Parliament have already been able to contribute to our reflections on this issue and that my colleague, Commissioner Füle, was able to present our current thinking to the AFET Committee last week. I am looking forward to studying the EU resolution which emerges from your debates. It is important for all of us to be as focused as possible in our thinking, given the urgency of the situation that we are addressing.

I have spent time with a number of representatives of the opposition and the wider public in Belarus, including, as I have mentioned, relatives of those detained. I have also met Foreign Minister Martynov. These conversations have left me in no doubt that the events we witnessed were an affront to our vision of respect for human rights, fundamental freedoms and democracy. Not only was there unwarranted use of force, but the electoral process as a whole was also clearly undermined by the detention of civil society and opposition representatives. The assessment by the OSCE-ODIHR supports this conclusion.

Many of those detained in the last few weeks have been released. However, a significant group – as many as 30 people – still face charges that could lead to very substantial prison sentences and, as honourable Members know, that group includes some presidential candidates.

Mr President, I have already condemned the repressive measures taken by the authorities in Minsk and I have called for the immediate release of all those detained on political grounds, as well as the reopening of the OSCE office in Minsk. I have reinforced this message in a joint statement with US Secretary of State Hillary Clinton.

In my meeting with Foreign Minister Martynov, I emphasised that the EU expects an immediate response from the Belarusian authorities to the demands of the international community. In determining the next steps we take, we need to start from basic principles.

The first of these principles is that the security and safety of peaceful activists, including presidential candidates, must be at the forefront of our minds at all times.

The second is that Belarusians are our neighbours and partners, and their interests should be paramount. While we express our concern to the authorities, we cannot isolate the people.

The third principle is that respect for human rights and fundamental freedoms is at the core of EU foreign policy and of the Eastern Partnership and is part of a set of common values which we share with our closest partners. We will work with those partners, as we have done with the United States, to maximise the strength of the message sent to Belarus by the international community.

Mr President, our assessment leads to a clear conclusion: that we should use our channels to convey a firm and prompt reaction. That reaction should give the authorities in Belarus a clear signal of our views, without isolating citizens and civil society. Our reaction should be a balanced one. On the one hand, we have to consider targeted measures against the Belarusian authorities and, I believe, to conduct a review of sanctions. On the other hand, we need to have an intensified dialogue with, and to support, civil society and citizens – and in practical terms that means continuing our assistance to NGOs, the media and students, and perhaps an increased effort to enhance mobility for citizens who wish to travel to the European Union.

In the short term, reintroducing a travel ban for President Lukashenko, and extending that ban to further named individuals, is certainly an option if detainees are not released.

With regard to intensified support for civil society, I have asked the External Action Service, in cooperation with the Commission, to prepare options for urgent measures focusing on NGOs, media and students. I know that the European Parliament has scope to provide scholarships for students expelled from university and I hope, Mr President, that this facility can be exploited. Of course we shall be trying to leverage additional resources from elsewhere, including Member States.

I mentioned earlier the issue of mobility and I am thinking in particular of visa facilitation: I want to encourage Member States’ consulates in Minsk to facilitate the delivery of visas as an ad hoc measure in the interests of Belarusian citizens.

Mr President, the short-term measures I have just described will, of course, have to be considered by the Foreign Affairs Council on 31 January but it is not too early to reflect on some longer-term aspects of our relations with Belarus.

Firstly, I said earlier that we need to work with other international partners on this issue and that is one reason why Belarus should continue to participate in the multilateral track that we have available, and why we need to engage strongly with our Eastern Partnership countries to build a consensus on this issue.

Secondly, as far as bilateral financial assistance from the European Neighbourhood and Partnership Instrument (ENPI) is concerned, we should place a stronger focus on the needs of the population and on civil society.

Finally, last year we drew up a joint interim plan, mapping out the development of our relations with Belarus in the medium term. I believe we need to pause in this process. That does not mean abandoning the joint interim plan, but we need further consultation, including with civil society, and a review if necessary.

Mr President, this is the framework within which we are currently working. I am now very interested to hear the views of Members of Parliament.

  Jacek Protasiewicz, w imieniu grupy PPE. – Panie Przewodniczący! Obserwatorzy międzynarodowi nie mieli wątpliwości i my też tych wątpliwości nie powinniśmy mieć w najmniejszym stopniu. Ostatnie wybory prezydenckie na Białorusi w grudniu nie były uczciwe. Nie były one uczciwe, toteż polityka, którą od 2008 roku prowadziliśmy z władzami białoruskimi, polityka dialogu i wyciągniętej ręki wobec Białorusi nie może być dłużej kontynuowana. To nie jest czas na business as usual, to jest czas na nowe decyzje, nową politykę, stanowczość wobec białoruskiego reżimu, wliczając w to sankcje, zarówno polityczne, jak i wizowe, nie wykluczając sankcji gospodarczych. Te sankcje oczywiście powinny być inteligentne, celowane tak, ażeby nie pogorszyć życia zwykłych Białorusinów, ale nie powinniśmy się wahać przed ich wprowadzeniem, w tym również przed zawieszeniem członkostwa Białorusi w Partnerstwie Wschodnim.

Ponieważ mieliśmy do czynienia z nieuczciwymi wyborami, toteż wyniki tych wyborów są niewiarygodne. Możemy zatem z pełną świadomością i spokojem powiedzieć, że moralnym zwycięzcą tych wyborów jest białoruska opozycja demokratyczna. Dlatego powinniśmy wesprzeć tę opozycję w ich staraniach o utworzenie politycznej reprezentacji tu w Brukseli, która reprezentowałaby interesy tego środowiska, ale i całej wolnej Białorusi wobec Unii Europejskiej i krajów członkowskich na forum politycznym. Wreszcie powinniśmy upominać się o uwolnienie tych, którzy zostali zatrzymani, zarówno kandydatów na prezydenta, jak i działaczy politycznych, dziennikarzy niezależnych, studentów i nauczycieli akademickich. Oni wszyscy muszą być uwolnieni zanim przystąpimy do jakichkolwiek dalszych rozmów z przedstawicielami białoruskiego państwa.

  Кристиан Вигенин, от името на групата S&D. – Г-н Председател, г-жо Ashton, уважаеми колеги, групата на социалистите и демократите изразява огромно съжаление, че тези президентски избори се превърнаха в една отново пропусната възможност на страната да тръгне по пътя на демокрацията с твърди стъпки и достатъчно ангажирано.

Можем да кажем, че в същност политиката на Европейския съюз на постепенно ангажиране с Беларус при определени условия все пак даде известни резултати, така че при призивите да променим изцяло нашата политика ние трябва да бъдем внимателни.

Казвам това, защото благодарение на нашата ангажираност, в края на краищата президентската кампания отбеляза известен напредък и може би това беше и причината в нощта на изборите на площада в Минск да излязат много повече хора, отколкото самите организатори на протестите очакваха, т.е. беше се създала вероятно една атмосфера на повече свобода, която гражданите на Беларус може би разчетоха правилно.

От тук нататък, обаче, ние трябва да бъдем първо: достатъчно ясни и твърди в нашите искания към беларуските власти за незабавно освобождаване на задържаните и за незабавно прекратяване на преследването на всички, които под една или друга форма са участвали в самите протести или са организатори на тези протести. Тук не може да има никакви компромиси и ние трябва да бъдем достатъчно ясни в нашите искания.

Друг елемент е обаче какво можем да направим в средносрочен и дългосрочен план. Първо, трябва да избегнем хвърляне на страната в нова изолация, защото така, както и самите представители на опозицията и гражданското общество подчертаха, изолацията на Беларус означава изолация на гражданите на Беларус.

Това което трябва да направим е, в рамките на политиката, която вече имаме към Беларус, да се опитаме да предприемем необходимите корекции, така че да пренасочим, за да бъде тя в полза на гражданите, в подкрепа на медиите, в подкрепа на гражданското общество, на опозицията, за да можем да създадем среда, в която да станат възможни честни и демократични избори.

В тази посока, според мен, ние трябва да работим и със съседите на Беларус, които не са членки на Европейския съюз, а именно Русия и Украйна, и да се опитаме ние като парламент да използваме възможностите на Източното партньорство и Евронест, за да ангажираме останалите пет страни от Партньорството в съвместна работа по отношение на демократизацията на Беларус.

(Ораторът приема да отговори на въпрос, зададен чрез вдигане на "синя карта" (член 149, параграф 8 от правилника))

  Marek Henryk Migalski (ECR). - Panie Przewodniczący! Wiem, że mam tylko 30 sekund.

Być może to było przekłamanie w tłumaczeniu, ale czy ja rzeczywiście usłyszałem, że Pan uważa demonstrację po wyborach, czyli demonstrację, która tak naprawdę miała na celu protest przeciwko sfałszowaniu tych wyborów i tych wszystkich nieprawidłowości, które miały miejsce, za dowód tego, że te wybory i że sytuacja się polepsza? Bo takie było tłumaczenie. Bardzo trudno byłoby mi zaakceptować tego typu tłumaczenie.

  Кристиан Вигенин (S&D). - Може би аз не съм бил ясен или обикновено понякога тънкостите се губят в превода. Исках да кажа, че ситуацията в Беларус се променя в смисъл, че все повече хора разбират нуждата от демокрация и разбират нуждата да се борят за демокрация. В този смисъл, за мен е положителен сигнал това, че на площада в Минск имаше много повече хора, отколкото всички очакваха.

Това имах предвид и в никакъв случай нямах предвид, че режимът в Беларус прави възможно това.

  President. − Perhaps there is a problem with the English interpretation. Is there a problem with the English interpretation? Please check it. No, it is not the interpretation. It is a problem with the microphone. Is it OK now?

  Kristian Vigenin (S&D). - Mr President, I always try to speak in my own language, but sometimes I feel that I should not on such sensitive issues.

I was trying to convey that I believe that the situation is improving in the sense that more and more people in Belarus understand that Belarus needs democracy and more and more people understand that they have to fight for democracy in Belarus. That is why I said that I consider it a positive signal that so many people, many more than the organiser expected, were at Minsk Square. I hope this explains what I meant.

  Kristiina Ojuland, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, it was good to hear what the High Representative said and we fully agree with what she has said. It is very important that the European Union has been able to react to the failure of the Belarusian presidential elections.

I wish we also had the courage to be as vigorous, firm and principled in the case of a country neighbouring Belarus, where suppression of the democratic opposition and violations of the rule of law and of human rights have also become commonplace.

The deterioration of democracy in Russia might also be the very reason why the Kremlin has recognised the Belarusian presidential elections and described the violent repression as an ‘internal affair’ of Belarus. Such indifference to the appalling situation in Belarus is a significant sign of tendencies in Russia.

The European Parliament has come up with a strong resolution that proposes targeted visa and economic sanctions against the criminal regime of Lukashenko. It is vital that the European Union stands united on this and that the Member States cease pursuing any bilateral initiatives with Lukashenko and his regime. We must suspend the Eastern Partnership and other cooperation until the political prisoners are released. At the same time we must increase support to civil society, NGOs and independent media in Belarus in order to prepare them for the build-up of Belarus after the downfall of Lukashenko, which will hopefully take place by means of democratic elections.

Therefore, Madam High Representative, I would like you to support calling for a pan-European forum on the future of Belarus.

  Heidi Hautala, on behalf of the Verts/ALE Group. – Mr President, I think that the High Representative is completely echoing our feelings when she says she was shocked.

We were indeed shocked after 19 December, as many of us had already hoped that there would be a gradual opening-up of Belarus towards the European Union. I now think that a lot of those hopes have gone for the time being. It is very worrying to hear – almost hourly – news of ongoing repression in Minsk and other parts of Belarus.

Just yesterday, the harassment of the human rights organisation Viasna continued, with house raids, arrests and detentions. This is an organisation which has very courageously been defending human rights in Belarus. The authorities have still not allowed it to register.

The Belarusian Helsinki Committee received a warning after it contacted the UN Special Rapporteur on the Independence of Judges and Lawyers. It has good reason to believe that those charged with these serious offences are not going to be given a fair trial.

Today, we also had news of the former presidential candidate, Mr Sannikov, his spouse Iryna Khalip, a journalist and correspondent of the Novaya Gazeta in Minsk, and their child – which was a worldwide sensation. We have heard that the child may be allowed to stay with its grandparents, as the parents are detained. However, I would just warn that this is not good news yet. We still need confirmation, which may arrive next week.

So why is this ‘strike hard’ happening in Belarus? We really need to insist on an independent international inquiry into what happened, in order to understand all the background and to understand whether provocateurs actually instigated this violence – which has now been declared criminal – and not those who were actually only calling for democracy in Belarus. In my view, the most appropriate body to conduct such an investigation would be the OSCE and, failing that, the United Nations.

What about new elections? We should be careful about calling for new elections too soon because we need to safeguard the road map towards democratic reforms. We need to guarantee freedom of the press, of association and of assembly. Without that, we would not be gaining much, even if Belarus held new elections today.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ: ΣΤΑΥΡΟΣ ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΗΣ
Αντιπρόεδρος

  Ryszard Czarnecki, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Mówimy o sytuacji na Białorusi, ale uderzmy się w pierś. Łatwo jest słusznie oskarżać reżim Łukaszenki i trzeba go oskarżać i trzeba go piętnować. Ale też uderzmy się we własne europejskie piersi. Czy nie jest tak, że pewnym uwiarygodnieniem dla tego reżimu była wizyta włoskiego premiera pana Berlusconiego? Czy nie jest tak, że uwiarygodnieniem tego reżimu była wizyta litewskiej prezydent pani Grybauskaitė? Czy nie jest tak, że uwiarygodnieniem dla tego reżimu, dla którego było to pomocne, była wizyta ministra spraw zagranicznych Niemiec pana Westerwelle i Polski pana Sikorskiego? Tak naprawdę to politycy z krajów członkowskich Unii Europejskiej stworzyli możliwości pewnego manewru politycznego dla Łukaszenki nic w zamian za to tak naprawdę nie żądając. Trzeba dzisiaj domagać się przestrzegania praw człowieka, a też trzeba się uderzyć we własne piersi.

  Helmut Scholz, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Herr Präsident, Frau Vizepräsidentin! Meine Fraktion hat die Kompromissentschließung zu Belarus nicht unterzeichnet. Ich möchte aber eindeutig sagen, dass das nicht so zu verstehen ist, dass wir das Ergebnis der Wahl, die Verhaftungen und die Repressalien gegen Andersdenkende in Belarus akzeptieren. Für uns sind faire, transparente und demokratische Wahlen – die „Freiheit der Andersdenken“, um Rosa Luxemburg zu zitieren – Grunderfordernis für die Gestaltung der Beziehung zu Belarus wie zu allen anderen Staaten. Dazu gehört auch die unverzügliche Freilassung aller politisch Inhaftierten.

Ich bezweifle allerdings, ob Sanktionen ein wirksames Mittel sind, um die politischen Gefangenen unverzüglich zu befreien und der Demokratie in Belarus zum Umbruch zu verhelfen. Sanktionen haben bereits in der Vergangenheit auch in Belarus und anderswo nichts bewirkt. Liebe Kolleginnen und Kollegen, Sie wissen das genauso gut wie ich. Die politisch Verantwortlichen im politischen Dialog mit unseren Argumenten und Forderungen zu konfrontieren, ihnen nicht die Möglichkeit zu geben, mit dem Hinweis auf die Kritik von außen die kritische Zivilgesellschaft zu diskreditieren, Transparenz der Politik herzustellen, kohärente Abstimmung unserer Schritte mit allen außenpolitischen Partnern in Belarus zu bewirken, scheint mir der bessere Weg zu sein. Auch der ehrlichere in Bezug auf unsere eigenen Argumente, wie die morgendliche Aussprache zur ungarischen Ratspräsidentschaft gezeigt hat.

  Bastiaan Belder, namens de EFD-Fractie. – Mijnheer de Voorzitter, de brute repressie van elk politiek alternatief voor het regime Lukasjenko sedert de verkiezingsdag van 19 december 2010 heeft de buitenlandse speelruimte van Minsk duidelijk gereduceerd. De Witrussische pendeldiplomatie tussen Brussel en Moskou van de afgelopen drie jaar is op eigen initiatief ruw onderbroken. Politiek en economisch weet Lukasjenko zich momenteel sterk aan het Kremlin gebonden. Juist deze afhankelijkheidsrelatie vraagt om een sterkere Europese betrokkenheid bij de burgermaatschappij van Wit-Rusland.

Ga dan vooral verder met mind change als noodzakelijke opstap naar regime change. Toon metterdaad Europese solidariteit. Verlaag bijvoorbeeld zo snel mogelijk de visakosten voor Wit-Russen. Ga daarnaast een kritische strategiediscussie aan met de Wit-Russische politieke oppositie en houd daarbij ook de hervormingsgezinde krachten binnen het machtsapparaat nadrukkelijk in het oog. Dat is gebalanceerde politiek. Brussel moet Minsk nu niet laten vallen. Geen Russisch, noch Chinees recht voor de Wit-Russen, maar een onafhankelijk pad richting een vrije maatschappij, een democratische rechtsstaat.

  Traian Ungureanu (PPE). - Mr President, Alexander Lukashenko has never missed an opportunity to prove himself a dictator. The December elections were actually a ritual of re-appointment. But we in the EU clung to the illusion that Lukashenko would miraculously change. Indeed we said we would wait for the December elections. The elections came and Lukashenko remains the same and the opposition is either in hospital or in jail.

I think it is time for the EU to reconsider its approach to Belarus. Clearly there is no place for Belarus in the Eastern Partnership. Belarus should be suspended. Our only partner should be civil society. I await the results of the Foreign Affairs Council on 31 January and I hope that both Lady Ashton and Commissioner Füle recommend suspension.

Finally, regarding the implications for the Euronest Parliamentary Assembly, we can no longer give Lukashenko a veto on Euronest. Belarus was used to block Euronest. Therefore, the conclusion is that Euronest should be launched as a matter of urgency.

  Justas Vincas Paleckis (S&D). - Gerbiama vyriausia įgaliotine, Europos Parlamento rezoliucija, dėl kurios rytoj balsuosime, turėtų pasiųsti stiprią žinią baltarusiams, visai Europai ir pasauliui. Kuo skubiau reikia grįžti bent į tą padėtį, kuri buvo iki gruodžio 19-osios, vienyti jėgas, kad ten būtų žengiama demokratijos ir žmogaus teisių įtvirtinimo keliu. Svarbiausias tikslas šiandien – politinių kalinių išlaisvinimas, išpuolių prieš opoziciją, NVO, laisvą spaudą, sustabdymas. Tačiau sutinku su vyriausiąja įgaliotine – užsimojus prieš režimą, neturime pataikyti į Baltarusijos piliečius. Reikia milimetro tikslumu apskaičiuoti ar nepakenksime baltarusiams, o taip pat abipusiai naudingiems verslo, kultūros, mokslo, turizmo ryšiams su ES šalimis, kurie būtini Baltarusijos atsivėrimui Europoje.

Pastarųjų metų dialogo su Baltarusija politika atnešė tam tikrus vaisius: dabar beveik pusė baltarusių pasisako už glaudesnius santykius su Europos Sąjunga. Mes privalome reaguoti į įvykius Minske taip, kad po metų kitų šitas skaičius dar labiau išaugtų. Tai būtų apčiuopiamai skaudus atpildas gruodžio 19-osios organizatoriams. Baigiant, dar kartą apie finansinę, vizinę, Berlyno sieną, kuri, deja, išaugo tarp Europos Sąjungos ir jos rytinių kaimynų, kuri sunkiausiai įveikiama kaip tik Baltarusijoje. Seniai jau laikas griauti tą sieną ir padaryti taip, kad viza į Europos Sąjungą būtų prieinama ir gaunama be jokių sunkumų eiliniam ukrainiečiui, baltarusiui, gruzinui, rusui ir taip toliau. Tie milijonai eurų, kurie surenkami už nesuprantamai aukštą vizų mokestį, tikrai neatsiperka, nes gilina iš praeities paveldėtus griovius, šįkart tarp Europos Sąjungos valstybių ir jų kaimynų. To tikrai neturi būti.

  Gerben-Jan Gerbrandy (ALDE). - Voorzitter, in het leven, en zeker ook in de politiek, is hoop heel belangrijk. Hoop biedt perspectief, hoop laat mensen geloven dat het in de toekomst beter zal worden en hoop is nou juist datgene wat in Wit-Rusland op 19 december en daarna vervlogen is. Hoop dat deze verkiezingen democratischer zouden zijn dan de vorige. Hoop dat de oppositie meer kans zou hebben zich te manifesteren en hoop dat de media een evenwichtiger beeld aan de burgers van Wit-Rusland zouden voorspiegelen. Allemaal vervlogen.

Juist daarom moet de EU haar beleid ten aanzien van Wit-Rusland veranderen. De politiek van toenadering tot het regime heeft helaas niet gewerkt. De EU zal sancties moeten opleggen aan de machthebbers van Wit-Rusland. Sancties die niet de burgers raken, maar wel de machthebbers. Bijvoorbeeld door alle visa in te trekken van de machthebbers en hun familie. Dat laatste is belangrijk om de vervlechting tussen de politieke macht en de economische macht aan te pakken.

Gelukkig zit Lady Ashton op die weg. Ook de Commissie heeft goed gereageerd door onmiddellijke vrijlating van alle politieke gevangenen te eisen. Dit Parlement kan ook wat doen door op zo kort mogelijke termijn een missie naar Wit-Rusland te sturen om steun te betuigen aan de oppositie, de vrije media en de NGO's. Met hen en via hen zal het nieuwe Wit-Rusland vorm gegeven moeten worden.

Tot slot, Voorzitter, zal de EU een nieuwe impuls moeten geven aan het nabuurschapsprogramma. Dit programma is tot op heden onvoldoende uit de verf gekomen. Niet alleen moeten we de burgers van Moldavië, Oekraïne, Georgië, Armenië en Azerbeidzjan helpen bij hun ontwikkeling, ook kunnen we op die manier Wit-Rusland tonen hoe belangrijk het voor het eigen land is om toenadering tot Europa te zoeken. Op die manier kan zelfs weer hoop bij de Wit-Russische burgers terugkeren.

  Werner Schulz (Verts/ALE). - Herr Präsident, Frau Hohe Vertreterin! Unsere Hoffnungen, dass sich mit den Präsidentschaftswahlen in Belarus das Land in Richtung Demokratie bewegen würde, sind bitter enttäuscht worden. Trotz aller negativen Erfahrungen und Vorbehalte gegenüber der Regierung Lukaschenko war die Hand der EU in den letzten Monaten weit ausgestreckt. Wie viel von dieser Wahl für die in Aussicht gestellte Zusammenarbeit abhängen würde, war unmissverständlich klar, und kurze Zeit sah es auch so aus, als würde die Wahl halbwegs frei, korrekt und fair verlaufen.

Doch offenbar haben die geringfügigen Zugeständnisse das repressive System schon derart erschüttert, dass der Präsident erneut sein wahres Gesicht als rücksichtsloser Diktator gezeigt hat. Seine angebliche Wahl ist ein übler Betrug, seine Macht ist nicht legitim, und seine Gewalt gegen die Opposition ist ein brutales Verbrechen. Die Wahlfälschung und das Niederschlagen der Proteste sind ein schwerer Rückschritt für Belarus. Erneut herrschen Angst und Unterdrückung. Nicht ausländische Geheimdienste und Diplomaten haben sich eingemischt, wie die Wahlfälscher dreist behaupten, sondern die Provokateure hat das System selbst geschickt. Ungeheuerlich ist zudem, dass ein vom Präsidenten gesteuerter Geheimdienst, der sich noch immer KGB nennt, mit Methoden aus der Stalinzeit die Opposition und die Zivilgesellschaft terrorisiert.

Die Verletzung elementarer Bürgerrechte durch ein Mitglied der OSZE ist nicht hinnehmbar. Dieses postkommunistische Regime ist unerträglich geworden. Wir haben eine Entschließung des Parlaments vorbereitet, die eine gute Grundlage für die Beratung der europäischen Außenminister ist. Darin geht es vor allem um die unverzügliche Freilassung der Inhaftierten, die medizinische Versorgung der Verletzten, das Fallenlassen der absurden Anschuldigungen und die Einsetzung einer unabhängigen Untersuchungskommission bis hin zu gezielten politischen und wirtschaftlichen Sanktionen, welche die Machthaber und nicht die Bevölkerung treffen.

Wir müssen jetzt den europäisch gesinnten Kräften beistehen, denen wir Hoffnung gemacht haben, die einen Politikwechsel wollen und gewählt haben und die die Zukunft ihres Landes in der EU und nicht in der engeren Anbindung an Russland sehen. Denn dass die ersten, die Lukaschenko zum Wahlsieg gratuliert haben, der russische Präsident Medwedew, Ministerpräsident Putin und der ukrainische Präsident Janukowitsch waren, zeigt deren Demokratieverständnis und die trüben Aussichten, die Belarus in dieser Richtung erwarten.

  Marek Henryk Migalski (ECR). - Panie Przewodniczący! Zacznę od informacji dla pani Hautali. Mam nadzieję, że założyła znowu słuchawki. Otóż, Pani Poseł, ta informacja o „Wieśnie”, czy też o organizacji „Wiesna”, jeszcze o jedno powinna być uzupełniona. To znaczy, oprócz tego, że oni nie mogą się zalegalizować, to jeszcze niedawno policja zabrała im wszystkie komputery, a w poniedziałek – to jest informacja dla Pani – rozpocząłem organizację zbiórki laptopów w Polsce, aby móc im je wysłać.

A teraz do rzeczy, Pani Komisarz. Rozpocznę Pani zdaniem: „czas by działać”. To prawda. I druga bardzo ważna rzecz, którą Pani powiedziała: nie odizolować społeczeństwa białoruskiego. Takie powinny być nasze działania. Rzeczywiście muszą to być te miękkie działania, czyli budowanie społeczeństwa obywatelskiego, wspieranie mediów, studentów, zniesienie wiz. Powinniśmy to popierać, a zwłaszcza przeznaczyć na to więcej pieniędzy. Ale zgadzam się też, że powinny być te twardsze kroki, które proponował pan Jacek Protasiewicz czy pani Ojuland. W tej kwestii powinno być połączenie jednego z drugim.

  Jacek Saryusz-Wolski (PPE). - Mr President, I think that the diagnosis as designed and the therapy as planned are correct. The problem is not that we had so different a diagnosis and plan for therapy in the past but that we did so little. So perhaps we should ask ourselves whether we are sufficiently determined to do differently this time.

We obviously should condemn and demand liberation, impose sanctions and consider suspension but, if we do not go beyond this verbal condemnation and moral support, there will be no fruit from this action. We need a long-term strategy and action and it will really be a test for the new foreign policy which Lady Ashton is now heading.

It is not only about Belarus. How we tackle the Belarus question will determine the true political dynamics of the whole region: in Moldova, in Ukraine, also vis-à-vis Russia and elsewhere. For the moment, geopolitically speaking, the course of events takes Belarus away from Europe, and Europe is in retreat as it is in Ukraine. Obviously we are right to recommend the double-check approach: sanction and isolate the regime, open increased assistance to the society. I would say: let us replace the carrot-and-stick policies directed towards the regime so far with ‘stick to regime and carrot to society’. But to a much higher degree we should remember that our partner is society, not the regime.

Lady Ashton said that we should continue helping. We should discontinue doing as little as we did in the past. Did we do all that we should have done? No, it was ridiculously modest assistance and we have to change that.

  Richard Howitt (S&D). - Mr President, as we debate here today it appears that Alexander Lukashenko is rushing through plans for an inauguration this Friday, with no international guests, precisely because the international community does not recognise the Belarus elections as free, fair or transparent. If it goes ahead it will be a black Friday to follow what has begun to be dubbed ‘Bloody Sunday’, 19 December, when 700 democratic protestors were arrested, including seven of the nine presidential candidates in the elections, one of whom has had both his legs broken and another beaten by riot police until he sustained brain damage.

I ask the Vice-President/High Representative and the EU Member States to back the Polish proposals for a visa ban and, as our resolution makes clear, support the principle for further targeted economic sanctions.

In this context, one of the things that the European Union can do is to express clear and simple demands for the release of all political prisoners, for the authorities to lift any threat of banning or restricting the Belarusian Helsinki Committee, and for quick movement towards the organisation of new elections.

For the future I agree with what has been said today both by Catherine Ashton and by my own group, that we need to keep the multilateral track open and we need to put an emphasis on civil society and support for it. But I do say that this is not simply a watershed moment for democracy and human rights in Belarus: it is a test of Europe’s own Neighbourhood Policy. Yes, we seek clear closer cooperation and partnership with our neighbours to encourage a process of increasing congruence with those on our borders where there is a genuine mutual commitment to do so, but this will not work if there is an absence of actions when that mutual commitment is missing and things are going wrong.

The pain we should worry about in this debate is not the pain intended of proposed smart sanctions by Europe against Belarus, but the physical pain of the beatings inflicted on people who share Europe’s commitment to democracy and human rights and who need us to stand together with them in solidarity so that the long years of pain of Belarus can come to an end.

  Elisabeth Schroedter (Verts/ALE). - Herr Präsident, sehr geehrte Hohe Vertreterin! Ich danke Ihnen für die schnelle Reaktion auf die Ereignisse in Minsk. Ich zolle Ihnen auch meine Anerkennung für Ihr Konzept. Das ist ausbalanciert zwischen den Sanktionen gegenüber den für die massiven Menschenrechtsverletzungen Verantwortlichen und Maßnahmen für die belarussische Bevölkerung.

Ich möchte von diesem Platz aus auch einen Dank sagen an die Sicherheitskonferenz in München, die Lukaschenka ausgeladen hat. Das war ein sichtbares Zeichen, dass Diktatoren nichts in internationalen Gremien zu suchen haben und dort nicht hofiert werden dürfen.

Denn internationale Anerkennung eines selbsternannten Präsidenten schwächt die Opposition im Land und könnte gegebenenfalls als internationale Anerkennung der nicht demokratischen Wahlen interpretiert werden. Deswegen war genau diese Reaktion richtig.

Für politische Veränderungen in diesem Land brauchen wir einen langen Atem, das wissen wir. Wir wissen auch, dass Lukaschenka schon sehr lange an der Macht ist und dass seine Reaktion typisch ist für ihn. Aber angesichts der humanitären Situation im Land, Frau Ashton, dürfen wir nicht warten. Wir müssen ganz schnell reagieren und ganz schnell dafür sorgen, dass die politischen Gefangenen freigelassen werden, dass die Eltern ihren Kindern zurückgegeben werden und dass die Kinder ihren Eltern zurückgegeben werden. Denn sie haben nichts weiter getan, als für ihre demokratischen Rechte zu demonstrieren und das auf der Straße deutlich zu machen. Die Reaktionen Ihnen gegenüber waren ungerechtfertigt.

Frau Ashton, ich bitte Sie sehr, dass Sie da ganz schnell aktiv werden, dass Sie in jeder Erklärung dafür sorgen, deutlich zu machen, dass es sich hier um politische Gefangene handelt und nicht um Kriminelle. Ich grüße von hier Andrej Sannikau und die anderen, die im Gefängnis sitzen. Sie sollen wissen, dass sie unsere Solidarität haben.

  Edvard Kožušník (ECR). - Před měsícem kubánský totalitní režim nepustil laureáta Sacharovovy ceny Guillerma Fariñase do Štrasburku. Pár dní poté jsem byli smutnými svědky série represí, které proběhly po prezidentských volbách v Bělorusku. Snad nikdo nemá pochyb, že Lukašenkův režim není režimem autoritářským, ale je stejně jako Castrův režim na Kubě režimem totalitním.

Dnes zde vedeme debatu o tom, zda znemožnit vrcholným představitelům Lukašenkova režimu vstup do Evropské unie. Já jsem pro to, že bychom se měli více otevřít řádovým občanům Běloruska, tedy těm, kteří nikdy nepoznali, jak vypadá svoboda a demokracie. Jakákoliv politika izolace bude jen nahrávat Lukašenkovi. Občané Běloruska by měli být v Unii vítáni. Ale obráceně představitele Lukašenkova totalitního režimu bychom měli ignorovat, měli bychom být proti nim výrazně tvrdí. Lidé, kteří nerespektují demokratické hodnoty, do slušné společnosti prostě nepatří.

  Jacek Olgierd Kurski (ECR). - Panie Przewodniczący! Polityka realizowana ostatnio przez niektóre rządy europejskie wobec Białorusi, w tym niestety przez rząd mojego kraju – Polskę – poniosła całkowitą klęskę. Łukaszenko, ostatni dyktator Europy, kpi z nas i zachęcony naszą indolencją prześladuje i wsadza do więzień swoich politycznych oponentów. Polityka ugody i pobłażania nie mogła przynieść efektu. Po raz kolejny okazało się, że paktowanie z dyktaturą zrozumiane zostało na Białorusi jako poparcie dla Łukaszenki, a iluzje skończyły się już w grudniu brutalnym pałowaniem, pobiciem i aresztowaniem setek działaczy opozycji.

Istotny jest jasny komunikat nas, posłów Parlamentu Europejskiego, dla Białorusi. Europa nie będzie tolerować dławienia wolności przez białoruskiego dyktatora. Sankcje muszą być precyzyjne i dotknąć przedstawicieli reżimu, a nie obywateli. Przeciwnie, ludzie potrzebują naszej pomocy. Podobnie organizacje społeczne, niezależne media i opozycja. Możemy realnie pomóc w edukacji czy ułatwieniach wizowych. Partnerstwo wschodnie musi być albo zawieszone wobec Białorusi, albo uszczelnione tak, żeby reżim nie powąchał ani jednego euro. Im więcej Europy na Białorusi, tym szybciej upadnie ostatni dyktator na naszym kontynencie.

  Seán Kelly (PPE). - Mr President, I think that one of the great developments in the modern world is the transition from totalitarianism to democracy in the eastern European countries. Hungary, whose landmark presidency we discussed this morning, is an example of that and our own President Mr Buzek is a shining example of that development.

However, there are other countries where the transition has not been as smooth. Belarus unfortunately is an example and Lady Ashton in particular summarised what needs to be done regarding dealing with that situation.

At best you could say that they have embraced democracy by taking two steps forward and one step backwards. In the recent election they probably took three steps backwards and no steps forward, but I think she is correct in saying we need to work with civil society, the NGOs and our international partners to bring pressure to bear on President Lukashenko to end his repression and dictatorship.

  Andrzej Grzyb (PPE). - Panie Przewodniczący! To co się stało na Białorusi 19 grudnia, to był gwałt na wolności i swobodach demokratycznych. Aresztowanie siedmiuset osób, w tym wszystkich kandydatów na prezydenta nie wymaga w ogóle komentarza. Wybory były zaś nieuczciwe. To jest właściwie test dla Unii, ale również dla tych państw, z którymi Unia ma uprzywilejowane relacje, jak na przykład dla Rosji, która uznała wyniki wyborów.

Musimy wspierać środowiska opozycji i dać wyraźny sygnał, że najpierw aresztowani powinni wyjść na wolność, a potem można mówić o czymkolwiek w relacjach z Białorusią, a w szczególności z rządem tego kraju. Restrykcje zaś nie mogą uderzyć w obywateli. Musimy złagodzić reżim wizowy – zrobiła to Polska. Należy wspomóc zwolnionych z pracy, zaś studentów wyrzuconych z uczelni należy przyjąć w innych krajach. Wsparcia wymaga niezależne medium, jakim jest zarówno radio, jak i telewizja Biełsat. To nie tylko zadanie dla Litwy i dla Polski, ale również dla innych krajów członkowskich, w tym również dla instytucji europejskich. Chciałbym o to bardzo mocno apelować.

  Κυριάκος Μαυρονικόλας (S&D). - Κύριε Πρόεδρε, είναι φανερό ότι στη Λευκορωσία τα πράγματα έχουν εξελιχθεί πολύ άσχημα για τις δικές μας αρχές και τα δικά μας πιστεύω. Ο Λουκασένκο είναι στην ηγεσία της χώρας και η αντιπολίτευση ευρίσκεται στη φυλακή. Άρα αναμένει κανείς από εμάς να κινηθούμε προς την κοινωνία των πολιτών, στην οποία, όπως ορθά αναπτύχθηκε προηγούμενα, χαίρει εκτίμησης η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι αρχές της, να ζητήσουμε την ελευθερία του Τύπου, την απελευθέρωση των φυλακισμένων αρχηγών της αντιπολίτευσης και πολύ περισσότερο να οικοδομήσουμε μια τέτοια πολιτική, αυτήν που αναφέρθηκε από την κυρία Ashton, η οποία με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, ούτως ώστε να δημιουργήσουμε νέες συνθήκες για να ξαναπλησιάσουμε τη Λευκορωσία.

  Charles Tannock (ECR). - Mr President, the election for the Presidency in Belarus proved to be gravely disappointing for those of us who have been watching that country for a number of years. I met the Belarusian Ambassador in London, who reassured me that this time it would all be different, that it would be up to international standards and that the OSCE would be able to say that it was fair and free.

Unfortunately, the Homo Sovieticus instincts of Lukashenko proved more enduring than anything else. His maverick behaviour was not predicted by his own senior officials, including his ambassadors. I too now join the call to release all political prisoners immediately and to re-run the elections with a long-term EU observation mission in place and with the OSCE’s full agreement that it meets all the standards required for it to be essentially free and fair.

It is highly unlikely that Minsk will agree, but we must at least try. Otherwise, there must be an immediate reimposition of enhanced, targeted sanctions, freezes of Mr Lukashenko’s assets – if we can find them – and travel bans on him and all his senior officials.

  Alfreds Rubiks (GUE/NGL). - Paldies, priekšsēdētāj! Es no savas puses gribētu atbalstīt Eštonas kundzes ziņoto par izsvērtu attieksmi pret notikumiem Baltkrievijā. Mēs ļoti bieži lietojam tīri emocionālus vērtējumus un balstām tos uz emocijām. Mēs runājam par politiskiem ieslodzītajiem, kas ir jāatbrīvo. Bet vēl jau tiesa nav bijusi. Vēl mēs nezinām, kas tur tiks, kāds lēmums, pieņemts. Tādēļ es vēl un vēlreiz lūdzu visus savus kolēģus attiekties pret tāda veida notikumiem ļoti izsvērti. Divus gadus atpakaļ Latvijā notika tas pats — kamēr notika mītiņš, nevienam neliedza mītiņot. Bet, kad pūlis, provokatora acīmredzot vadīts, atnāca un sāka graut parlamentu, tad gan policija iejaucās. Tas pats bija arī Baltkrievijā. Es gribētu ļoti zināt (es tūlīt beigšu), no kurienes nāk tā nauda, ar ko tiek barota Baltkrievijas opozīcija. Tā būtu mūsu palīdzība viņiem. Paldies!

  Andreas Mölzer (NI). - Herr Präsident! In den Medien liest man immer wieder, dass eine Wiedereinführung der Sanktionen gegen den weißrussischen Präsidenten Lukaschenko, die ja erst vor zwei Jahren gelockert wurden, ein Eingeständnis wären, dass die jahrelangen Bemühungen um Annäherung gründlich gescheitert wären.

Meines Erachtens sind diese Bemühungen schon vorher gescheitert, spätestens bei den Präsidentschaftswahlen oder bei der Schließung des OSZE-Büros in Minsk.

Das Vorgehen des letzten Diktators in Europa zeigt aber einmal mehr, dass auch die EU im Bereich von Menschenrechtsverletzungen ein Problem hat. Der Skandal um die CIA-Überflüge oder die inkonsequente Haltung hinsichtlich des Spannungsfelds von territorialer Unversehrtheit von Staaten und dem Selbstbestimmungsrecht der Völker, beispielsweise auf dem Balkan, haben das Image der EU als Vorkämpfer bei den Menschenrechten angekratzt. Der Glaubwürdigkeit der Union schadet es auch, wenn den hehren Kopenhagener Prinzipien zum Trotz mit der Türkei Beitrittsverhandlungen geführt werden, also mit einem Land, das Blick auf die Menschenrechte großen Nachholbedarf hat.

Hinsichtlich Weißrussland sind die Würfel wohl aber gefallen, dafür hat Herr Lukaschenko zweifellos selbst gesorgt.

  Jarosław Kalinowski (PPE). - Panie Przewodniczący! W obliczu zwiększającego represje reżimu Łukaszenki solidarność z narodem białoruskim to nasz obowiązek. Naszą pomoc powinniśmy kierować na wsparcie niezależnych mediów, także przez umożliwienie ich działania na terenie Unii Europejskiej. Dobrym przykładem jest telewizja Biełsat w Polsce. Dobrym wsparciem są również stypendia dla studentów i uczniów, gdyż duża liczba młodych ludzi jest usuwana z uczelni i szkół za tzw. działalność opozycyjną. Podobnie z kwestią wiz, które dla Białorusinów są dziś po prostu za drogie. To trzeba szybko zmienić. Należy zachować całkowitą swobodę w podróżowaniu do Unii obywateli Białorusi, oczywiście z wyłączeniem przedstawicieli reżimu. Wspieranie społeczeństwa obywatelskiego jest absolutnie najważniejsze, takie społeczeństwo prawdziwie obywatelskie doprowadzi do zmian na Białorusi i zapewni lepszą przyszłość całej Białorusi.

  Elena Băsescu (PPE). - Alegerile prezidenţiale din 19 decembrie au reprezentat un pas înapoi, atât pentru dezvoltarea democratică a Belarusului, cât şi în relaţiile cu UE. Utilizarea forţei şi arestarea reprezentanţilor opoziţiei nu constituie, în niciun caz, o metodă de a rezolva conflictele politice. Dimpotrivă, negarea dreptului opoziţiei de a fi reprezentată în parlament are ca efect amplificarea tensiunilor sociale.

În acest context, consider că regimul autoritar de la Minsk nu este îndreptăţit să beneficieze de avantajele ce decurg din Parteneriatul estic. Mai mult, Belarusul nu şi-a confirmat angajamentul în cadrul acestei politici, aşa cum au făcut-o alte ţări din regiune, în special Georgia şi Republica Moldova. Astfel, suspendarea Belarusului din Parteneriatul estic ar constitui o sancţiune directă şi vizibilă a guvernului. Sper că, la rândul lui, următorul Consiliu de Afaceri externe va menţiona în poziţia comună astfel de sancţiuni.

  Krzysztof Lisek (PPE). - Panie Przewodniczący! Pani Wysoka Przedstawiciel! Chciałbym zadać niedyskretne pytanie Pani Wysokiej Przedstawiciel. Czy Pani wie co w 1982 roku wieczorem robił Jerzy Buzek? Albo co robił wieczorem Janusz Lewandowski? Albo co robił wieczorem Donald Tusk? Otóż wszyscy oni włączali radio i słuchali radia Wolna Europa albo Głosu Ameryki, albo BBC, żeby dowiedzieć się prawdy o tym, co dzieje się w Polsce. Albo ważne pytanie, w jaki sposób mógł przetrwać Lech Wałęsa, w jaki sposób mogli przetrwać w opozycji wszyscy działacze, którzy zostali przez reżim komunistyczny Polski wyrzuceni z pracy? Otóż oni wszyscy przetrwali dlatego, że amerykańscy związkowcy przesyłali pomoc finansową. Ci, którzy słuchali radia, słuchali tego radia dlatego, że te rozgłośnie radiowe były wspomagane i finansowane. Dzisiaj na nas spoczywa odpowiedzialność za to, żeby do Białorusinów docierała prawda i żeby do białoruskiej opozycji docierała pomoc finansowa.

  Peter Šťastný (PPE). - Mr President, I fully agree with my colleagues in suggesting sanctions against top Lukashenko cronies and providing support and assistance to the Belarus opposition, NGOs and ordinary citizens.

The joint motion for a resolution mentions the possible move of the 2014 world ice-hockey championship away from Belarus if political prisoners are not released. This is a reasonable and extremely effective tool. Mr Lukashenko is an avid hockey fan and so are the citizens of Belarus. Such a move would certainly raise attention and many questions across the country.

The IHF is the body in charge of such a decision. It could be a chance to improve their tarnished image, caused by admitting to the IHF Council a former high-ranking KGB officer and Communist spy in the USA and a person who helped to defraud hundreds of thousands of citizens out of billions of dollars. When the time comes I hope the IHF will make the right decision.

  Sari Essayah (PPE). - Arvoisa puhemies, on hyvä, että olemme täällä usealla suulla myöntäneet että EU:n ja monien jäsenvaltioiden niin kutsuttu vuoropuhelun politiikka on epäonnistunutta. Lukashenko on taitavana poliittisena pelurina pystynyt hyödyntämään kumppanuusohjelmaa ja nauttinut kaikesta poliittisesta ja taloudellisesta hyödystä ja samanaikaisesti jatkanut demokratian ja ihmisoikeuksien halventamista. Hän on onnistunut jopa hurmaamaan muutamia politiikkoja täällä, kuten kollegan Rubiks, jonka suurin huoli tässä tilanteessa tuntuu olevan se, että saako oppositio apua ulkomailta.

Päätöslauselmassa vaaditut sanktiot on ehdottomasti pistettävä täytäntöön poliittista johtoa kohtaan. Samalla on kuitenkin huolehdittava siitä, että autetaan niitä tavallisia kansalaisia, jotka demokratian toivossa ovat menettäneet työ- ja opiskelupaikkansa. Nyt on todellakin EU:lla viimeinen aika näyttää värinsä ja osoittaa, että me tuemme Valko-Venäjän kansaa heidän taistelussaan demokratian puolesta ja haluamme Euroopan viimeisen diktaattorin ulos.

  President. − Colleagues, let me say in general that it would be greatly appreciated if those asking for catch-the-eye were present throughout the debate. It would make it much easier to be able to respond to the lively debate.

  Piotr Borys (PPE). - Panie Przewodniczący! Dla nas jest to dzisiaj chwila prawdy, solidarności z Białorusią. Jak wiemy, jest to ostatnia dyktatura w Europie i powinniśmy pokazać pełną solidarność. Jak wiemy, środki amerykańskie na ten cel są ograniczane i dzisiaj tę propozycję, którą chcielibyśmy przedstawić, to bardzo poważny program finansowego wsparcia zarówno opozycji, mediów, organizacji pozarządowych, ale przede wszystkim wsparcia młodej elity. Mówię tutaj głównie o setkach, czy nawet tysiącach białoruskich studentów, którzy dzisiaj nie mogą studiować i daję bardzo konkretną propozycję, aby przygotować specjalny program Erasmus, który już funkcjonuje, ukierunkowany wyłącznie dla studentów z Białorusi. Wiemy, że mamy ogromne oszczędności w tym programie. Nie wymaga to wielu zabiegów, natomiast efekt długofalowy tworzenia nowoczesnej młodej przyszłości demokratycznego państwa może być skuteczny. I o to apeluję do pani komisarz.

  Catherine Ashton, Vice-President of the Commission/High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. − Mr President, I very much wish to thank you and all the honourable Members who have participated in this very important, focused and well-considered debate today. I will, of course, study Parliament’s resolution on this important and challenging issue.

It is now still only a month since this crisis began, and events move quickly. My hope is, of course, that they will now move in a positive direction, in line with the goals that we all share. The detainees should be released and Belarus should lay the foundations to embark on an inclusive reform process. I stress my hope that parliamentary cooperation will continue to have an important role to play in that process.

Many honourable Members have endorsed the ideas that I set out in the beginning: the need to be absolutely clear about the unacceptability of what has happened, to be clear that we wish to take steps on this, and to be clear that we wish to support civil society, young people, the media and students – the categories that many honourable Members have talked about.

I will take great heart from the comments that have been made. We will now move forward to make sure that we do this.

Finally, when I met the families and the opposition leaders who came to meet with me, I was absolutely clear with them that we expected to see people released from prison and Belarus move forward, in the way that we would all wish, towards real democracy.

I also made very direct comments to the Foreign Minister. It is in their hands to reverse their position and to do what they know that they must. If they do not, then the international community will and must act.

  Πρόεδρος. - Έχω λάβει 6 προτάσεις ψηφίσματος που έχουν κατατεθεί σύμφωνα με το άρθρο 110, παράγραφος 2.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011.

Madam Vice-President/High Representative, I understand that you have been in the Chamber since 15.00 and now it is 18.15. Would you like us to take a five-minute break just to relax? It is up to you, otherwise we can keep going.

  Catherine Ashton, Vice-President of the Council/ High Representative of the Union for Foreign Affairs and Security Policy. − Mr President, I have to leave to start travelling to Turkey for the talks with Iran, so my dear colleague and friend, Stefan Füle, will take the last part of this debate.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149)

  Indrek Tarand (Verts/ALE), par écrit. – La situation en Biélorussie est vraiment inquiétante et les mesures adéquates doivent être prises par l'UE. À ce titre, je souhaite vous faire part d'une théorie du complot qui circule et qui m'a été racontée hier par un entrepreneur biélorusse.

Il a affirmé que Loukachenko lui-même ne voulait pas d'une telle situation après les élections, mais que celle-ci avait été le résultat d'une collaboration entre les services spéciaux biélorusses et russes qui avaient pour l'objectif de détruire toute tentative de coopération entre l'UE et la Biélorussie.

Il est bien sûr impossible de prouver ce genre de théorie, mais nous devrions néanmoins prendre en compte qu'en sanctionnant les acteurs biélorusses responsables nous pourrions également faire du tort aux citoyens, à la société civile etc. En considérant la participation russe, certes silencieuse, tout à fait probable dans ce cas, je voudrais vous rappeler ce que j'ai eu déjà l'occasion de dire devant cette honorable chambre: Ceterum censeo, la France a décidé de vendre à la Russie un navire militaire de type Mistral et je suis persuadé qu'elle regrettera son action.