Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011 - Στρασβούργο

8. Αιτιολογήσεις ψήφου

Προφορικές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Ana Gomes (A7-0368/2010)

  Morten Messerschmidt (EFD). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να εκφράσω τις απόψεις μου για τη συμφωνία που συνήψε σήμερα η ΕΕ με τη Λιβύη, για την οποία πρέπει να πω ότι παρουσιάζει μια σοβαρή έλλειψη. Είναι περίεργο να βλέπει κανείς ότι το πιθανώς σημαντικότερο στοιχείο όσον αφορά τους Ευρωπαίους λείπει εντελώς από αυτήν την έκθεση, συγκεκριμένα το ότι παράνομοι μετανάστες χρησιμοποιούν σε τεράστιο βαθμό τη Λιβύη ως χώρα διέλευσης για να έρθουν στην Ευρώπη από ολόκληρη την Αφρική και την Ασία, δηλαδή από μεγάλα τμήματα του πλανήτη. Είναι ευρέως γνωστό ότι η ΕΕ είναι μια μαγική χώρα όπου οι δρόμοι ξεχειλίζουν από πλούτη και μέλι. Επομένως, είναι ένας τεράστιος μαγνήτης για έναν απίστευτο αριθμό ανθρώπων που θέλουν να ξεφύγουν από τη φυλακή, τη φτώχεια και τη μιζέρια που αντιπροσωπεύουν οι πατρίδες τους. Είναι επίσης σαφές ότι ήδη το γεγονός ότι η Λιβύη, μαζί με άλλες βορειοαφρικανικές χώρες, χρησιμοποιείται φανερά ως χώρα διέλευσης αποτελεί τεράστια πρόκληση για μας στην ΕΕ. Αυτό θα έπρεπε να έχει διαδραματίσει πολύ μεγαλύτερο ρόλο στις συζητήσεις που είχαμε με τις αρχές της Λιβύης –πολύ μεγαλύτερο ρόλο όσον αφορά τις απαιτήσεις μας προκειμένου να εμποδίσουμε αυτήν την πίεση στα σύνορα της Ευρώπης. Είναι καλό το ότι εγκαινιάσαμε συνομιλίες, όμως είναι απογοητευτικό ότι οι συνομιλίες δεν επιτρέπεται να ασχοληθούν με αυτό που έχει σημασία.

Προτάσεις ψηφίσματος: (RC-B7-0039/2010)

  Salvatore Iacolino (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σε κάποιον βαθμό εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα αντισημιτικό και αντιισλαμικό αίσθημα σε πολλά μέρη του κόσμου, καθώς και εχθρότητα και απέχθεια κατά των Χριστιανών.

Τα γεγονότα που σημειώθηκαν πρόσφατα, συμπεριλαμβανομένων των βίαιων επιθέσεων κατά Χριστιανών που ζουν στο Πακιστάν, το Ιράκ, την Αίγυπτο, τη Νιγηρία και την Κύπρο, πρέπει να καταδικαστούν δριμύτατα. Η αμοιβαία κατανόηση των αξιών των άλλων ανθρώπων είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της θρησκευτικής ελευθερίας και δεν πρέπει να υφίσταται τόσο σοβαρούς περιορισμούς. Οι θεμελιώδεις ελευθερίες πρέπει επομένως να διαφυλαχθούν, είτε πρόκειται για τη χριστιανική πίστη είτε για άλλες.

Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να σπαταλά πολύτιμους πόρους για την προώθηση άλλων θρησκειών, ιδίως σε αυτήν την περίοδο οικονομικής κρίσης. Η Επιτροπή δαπάνησε το απίστευτο ποσόν των 4 εκατομμυρίων ευρώ για την προβολή του Ισλάμ. Οι πόροι αυτοί θα μπορούσαν πιθανώς να είχαν χρησιμοποιηθεί για άλλους, σημαντικούς σκοπούς.

  Antonello Antinoro (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι αυτό που εγκρίναμε σήμερα είναι θεμελιώδες. Η θρησκευτική ελευθερία είναι η μητέρα όλων των άλλων ελευθεριών. Είναι ένα από τα θεμελιώδη και αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα και περιλαμβάνεται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Τα δικαιώματα αυτά περιλαμβάνουν την ελευθερία αλλαγής θρησκεύματος ή πίστης και την ελευθερία εκδήλωσης, είτε ατομικά είτε μαζί με άλλους, και είτε δημόσια είτε ιδιωτικά, της θρησκείας ή της πίστης μέσω διδασκαλίας, πρακτικής, λατρείας και τήρησης των τύπων. Ωστόσο, οι σφαγές των τελευταίων μηνών, στις οποίες υπήρξαν θύματα από τις χριστιανικές μειονότητες, είναι η αποκορύφωση μιας επιθετικής εκστρατείας που διεξάγεται κατά των Χριστιανών σε πολλά μέρη του κόσμου με συστηματική και αδιάκριτη βία.

Δυστυχώς, όπως δείχνουν αυτά τα γεγονότα, το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας τίθεται σήμερα υπό αμφισβήτηση. Αυτό δημιουργεί μισαλλοδοξία, η οποία συχνά ενθαρρύνεται και αποτελεί αντικείμενο χειραγώγησης για πολιτικούς και οικονομικούς σκοπούς. Το πιο εντυπωσιακό σε αυτό το σημερινό κλίμα είναι το γεγονός ότι οι θεσμοί σιωπούν. Κάθε ήρεμη διαμαρτυρία καταπνίγεται εύκολα.

  Morten Messerschmidt (EFD). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ με τις ανησυχίες και τις απόψεις που εξέφρασαν οι προηγούμενοι ομιλητές. Ωστόσο, υπάρχει μία συγκεκριμένη πτυχή στην οποία δόθηκε πραγματικά πάρα πολύ μικρή σημασία σε αυτήν την έκθεση. Πρόκειται για την παράγραφο 7 η οποία αφορά την καταδίκη του τρόπου με τον οποίο συμπεριφέρονται οι τουρκικές αρχές στη Βόρεια Κύπρο, η οποία σύμφωνα με όλους τους διεθνείς κανόνες τελεί υπό παράνομη κατοχή από την Τουρκία –από τουρκικά στρατεύματα– δηλαδή από μια χώρα που διεξάγει και τυπικά και ουσιαστικά διαπραγματεύσεις για την ένταξή της στην ΕΕ.

Βλέπουμε πώς οι ελληνοκύπριοι κάτοικοι που θέλουν να επιστρέψουν στις εκκλησίες, τα μοναστήρια και τα ιερά κτίρια της Βόρειας Κύπρου εμποδίζονται όταν προσπαθούν να επιστρέψουν, πώς εμποδίζονται να μπουν στις εκκλησίες τους και απλά να τις επισκευάσουν και πώς εμποδίζονται να επιστρέψουν και να διεκδικήσουν την περιουσία που τους ανήκει.

Αυτό που βιώνουμε σήμερα στη Βόρεια Κύπρο είναι η βίαιη διάκριση σε βάρος των Χριστιανών και η καταστολή τους με την άμεση στήριξη μιας υποψήφιας για ένταξη στην ΕΕ χώρας, της Τουρκίας. Αυτό είναι απαράδεκτο και για τον λόγο αυτόν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έπρεπε να ενεργήσει με τρόπο σύμφωνο με την παράγραφο 7 και να συστήσει να σταματήσουν οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, τουλάχιστον μέχρι να επικρατήσει τάξη στη Βόρεια Κύπρο.

  Marek Józef Gróbarczyk (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, λαμβάνοντας υπόψη τις ρίζες της, η Ευρώπη έχει ιδιαίτερη υποχρέωση να προστατεύει όλους τους Χριστιανούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Το παρόν ψήφισμα είναι, φυσικά, μια έκφραση αυτής της υποχρέωσης. Όπως είναι φυσικό, το υποστήριξα. Ωστόσο, η Ευρώπη έχει επίσης υποχρέωση να προβεί σε ενέργειες που θα προστατεύσουν μελλοντικά όλους τους Χριστιανούς σε ολόκληρο τον κόσμο και να μην επιτρέψει να επαναληφθούν παρόμοιες τραγωδίες.

  Adam Bielan (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είδαμε πρόσφατα σε διάφορες χώρες του κόσμου, κυρίως σε χώρες με πολύ μεγάλη μουσουλμανική πλειονότητα, βίαιες πράξεις δίωξης σε βάρος χριστιανικών μειονοτήτων. Δεν μπορούμε να μένουμε άπραγοι μπροστά σε τέτοια γεγονότα. Το ζήτημα της θρησκευτικής ελευθερίας, όπως και άλλων πολιτικών ελευθεριών, συνεχίζει να αποτελεί μία από τις προτεραιότητες του έργου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στηρίζω πλήρως τη δήλωση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Buzek, στην οποία καταδικάζει τα εν λόγω εγκλήματα. Απευθύνω επίσης έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση να προβεί σε όλες τις δυνατές διπλωματικές ενέργειες προκειμένου να εξασφαλίσει τις θρησκευτικές ελευθερίες των μειονοτήτων, ιδίως σε χώρες των οποίων οι πολίτες παραβιάζουν τα δικαιώματα αυτά. Στην έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά το 2009 που εγκρίθηκε πρόσφατα, υπογραμμίσαμε την ανάγκη να διαδραματίσει η Ένωση ενεργό ρόλο στις προσπάθειες βελτίωσης της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας ανά τον κόσμο. Ζητήσαμε τον διορισμό ενός ειδικού εκπροσώπου της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το σημερινό ψήφισμα είναι το τέλειο σημείο εκκίνησης για την επόμενη φάση του αγώνα μας για τον σεβασμό αυτών των δικαιωμάτων.

  Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να εκφράσω την ευχαρίστησή μου για την έγκριση του ψηφίσματος σχετικά με τις διώξεις σε βάρος Χριστιανών, στου οποίου τη σύνταξη συμμετείχα. Επιπροσθέτως, θα ήθελα να εκφράσω τις ευχαριστίες μου στην κ. Ashton για την αντίδρασή της σχετικά με την κατάσταση των Χριστιανών στην Αλεξάνδρεια. Θυμόμαστε την επίσκεψη των συρίων επισκόπων από το Ιράκ και τους τραγικούς απολογισμούς τους για την κατάσταση των Χριστιανών στο Ιράκ. Θα ήθελα επίσης να αναφέρω εδώ τον Πάπα Ιωάννη Παύλο ΙΙ –σε μερικούς μήνες θα έχουμε τη χαρά της αγιοποίησής του– που ήταν μεγάλος υπέρμαχος της ειρήνης και του διαλόγου μεταξύ χριστιανών, εβραίων, μουσουλμάνων και οπαδών άλλων θρησκειών. Θυμόμαστε τις συναντήσεις στην Ασίζη και τις επισκέψεις του Ιωάννη Παύλου ΙΙ και σε ένα τζαμί και σε μία συναγωγή στο όνομα του σεβασμού και της αγάπης προς τον συνάνθρωπο.

Η κατάσταση των Χριστιανών ανά τον κόσμο απαιτεί δράση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό είναι καθήκον μας. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε κάθε πολιτικό μέσον, αλλά θα πρέπει επίσης να βοηθήσουμε εκείνους που υπέφεραν υλικά λόγω δίωξης.

  Tunne Kelam (PPE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, ως ένας από τους συντάκτες, υπερψήφισα αυτό το ιστορικό ψήφισμα, όμως υπάρχουν δύο σημαντικά μηνύματα προς την Ύπατη Εκπρόσωπο και την Επιτροπή που πρέπει να μεταδοθούν το συντομότερο δυνατό.

Πρώτον, η Επιτροπή θα πρέπει να αναπτύξει επειγόντως μια κοινοτική στρατηγική για την επιβολή του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, που θα συμπεριλαμβάνει έναν κατάλογο μέτρων κατά κρατών τα οποία σκόπιμα δεν προστατεύουν τις θρησκευτικές μειονότητες.

Δεύτερον, η Επιτροπή θα πρέπει να αναπτύξει ένα μόνιμο σύστημα στο πλαίσιο της Διεύθυνσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης που θα παρακολουθεί τους κυβερνητικούς περιορισμούς της θρησκευτικής ελευθερίας και θα ενημερώνει κάθε χρόνο το Κοινοβούλιο.

  Cristiana Muscardini (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η θρησκευτική ελευθερία είναι η βάση του πολιτισμού. Χωρίς αυτήν, η δημοκρατία είναι ανάπηρη και η κοινωνία εξαναγκάζεται να υιοθετήσει μια πίστη που αρνείται τον άνθρωπο και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Αυτό συμβαίνει σε διάφορα μέρη του κόσμου. Εξτρεμιστικές και φονταμενταλιστικές πίστεις πυροδοτούν θανατηφόρες πράξεις βίας κατά Χριστιανών, οι οποίοι γίνονται πραγματικοί σύγχρονοι μάρτυρες. Η μισαλλοδοξία που γεννά αυτήν τη βία προκαλείται από έναν φονταμενταλιστικό πολιτισμό. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο κάθε εκδήλωση που αρνείται τη θρησκευτική ή πολιτιστική ταυτότητα άλλων ανθρώπων πρέπει να καταδικάζεται άμεσα και ανεξαίρετα. Η διεθνής κοινότητα και οι θεσμοί της έχουν καθήκον να προασπίζουν τον σεβασμό της θρησκευτικής πίστης. Δεν ανέλαβαν όλες τις φορές γρήγορα δράση όταν Χριστιανοί έπεφταν θύματα σφαγών.

Οι Χαλδαίοι στο Ιράκ και οι Κόπτες στην Αίγυπτο κινδυνεύουν να εξαφανιστούν από περιοχές όπου ζούσαν για αιώνες. Θα ήθελα να ευχαριστήσω άλλη μια φορά τον Πρόεδρο Buzek διότι ενστερνίστηκε με ενθουσιασμό την ιδέα μιας λιτανείας με πυρσούς, ένα φως για τους Χριστιανούς στη μνήμη όλων των θυμάτων του φονταμενταλισμού.

Η θρησκευτική ελευθερία πρέπει να γίνει λάβαρο της ανθρώπινης κοινότητας και αυτό που επιθυμώ είναι να απολαμβάνουν όλοι την πίστη, την ελπίδα και την αγάπη, αλλά και τη δικαιοσύνη και την ελευθερία.

  Licia Ronzulli (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα και εγώ υπέρ αυτού του ψηφίσματος διότι το θέμα της προστασίας των θρησκευτικών μειονοτήτων ανά τον κόσμο είναι τώρα πιο κρίσιμο παρά ποτέ.

Είναι εξαιρετικά ανησυχητικό το γεγονός ότι το 2011 εξακολουθούν να διώκονται άνθρωποι εξαιτίας της πίστης τους. Το άρθρο 10 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν αφήνει περιθώρια ως προς την ερμηνεία του. Θεσπίζει ξεκάθαρα το δικαίωμα πλήρους ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας. Οι επιθέσεις σε βάρος ορισμένων θρησκευτικών κοινοτήτων που σημειώθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες είναι άλλη μια ένδειξη της επείγουσας ανάγκης να υιοθετήσουν όλες οι κυβερνήσεις αποτελεσματικά μέτρα για την προστασία των θρησκευτικών μειονοτήτων παρά τα οποιαδήποτε προβλήματα ή απειλές.

Στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι η προαγωγή του διαθρησκευτικού διαλόγου μέσω μεγαλύτερης συνεργασίας μεταξύ χωρών της Ευρώπης, κυρίως όμως σε χώρες όπου δυστυχώς η θρησκευτική ελευθερία δεν είναι ακόμα εξασφαλισμένη. Το δικαίωμα στη θρησκευτική ελευθερία πρέπει να γίνεται σεβαστό και να είναι εξασφαλισμένο παντού, χωρίς καμία εξαίρεση.

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται για ένα ιστορικό, εξαιρετικό ψήφισμα. Πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας στη θρησκευτική ελευθερία στην Ευρώπη. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε τις ρίζες μας που βρίσκονται στις ιουδαιοχριστιανικές αξίες. Οι θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες και δικαιώματα βασίζονται σε αυτήν την κληρονομιά – σε αυτές τις ρίζες. Ίσως αυτό που συνέβη στους Κόπτες Χριστιανούς της Αιγύπτου να μας κάνει να δώσουμε προσοχή. Οι Χριστιανοί χρειάζονται προστασία σε διάφορα μέρη του κόσμου και όχι μόνο στην Αίγυπτο: παρόμοια πράγματα συμβαίνουν στην Τουρκία και την Ασσυρία.

Εμείς οι Ευρωπαίοι πρέπει επίσης να δείξουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το γεγονός ότι υπάρχουν καταστάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπου θα έπρεπε να παρέμβουμε. Άνθρωποι διώκονται εξαιτίας της θρησκείας τους.

Αυτό πάλι οφείλεται σε έναν εσφαλμένο φόβο του Ισλάμ. Εγκαταλείψαμε τις αξίες μας και συνεπώς καταπατήσαμε χριστιανικές αξίες σε βάρος του. Δεν θα πρέπει να ενεργούμε έτσι· αντίθετα, χρειαζόμαστε διάλογο και θρησκευτική ελευθερία. Πρέπει να εξασφαλίσουμε πως θα διατηρήσουμε την ευρωπαϊκή πολιτιστική μας κληρονομιά, τις ιουδαιοχριστιανικές αξίες μας, και να τις υπερασπιζόμαστε θαρραλέα. Αυτές οι αξίες είναι καίριο μέρος της ευρωπαϊκής μας ταυτότητας.

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ψήφισα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος για την κατάσταση των Χριστιανών στο πλαίσιο της θρησκευτικής ελευθερίας και χαίρομαι διότι εγκρίθηκε, όμως έχω ακόμα ορισμένες επιφυλάξεις σχετικά με τη χρήση συγκαλυμμένης γλώσσας. Για παράδειγμα, πουθενά δεν δηλώνεται κατηγορηματικά ότι οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα στις μουσουλμανικές χώρες.

Επίσης, στην αιτιολογική σκέψη ΙΔ αναφέρεται ότι η Ευρώπη δεν είναι εντελώς αθώα όσον αφορά την παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας. Αυτό μπορεί βέβαια να ισχύει, όμως λέγοντάς το εξισώνουμε περιστασιακά και μεμονωμένα προβλήματα στην Ευρώπη με τη διαρθρωτική διάκριση και τις επιθέσεις εναντίον Χριστιανών σε μουσουλμανικές χώρες. Επιπλέον, το θέμα δεν είναι μόνο οι βομβιστικές επιθέσεις και άλλες μορφές σωματικής βίας εκ μέρους μουσουλμάνων εξτρεμιστών· σε πολλές μουσουλμανικές χώρες υπάρχει επίσης μια επίσημη πολιτική που κατευθύνεται εναντίον των Χριστιανών. Δείτε απλά την υποτιθέμενη έλλειψη πόρων για την ανακαίνιση χριστιανικών εκκλησιών στην Τουρκία ή τα προβλήματα αναφορικά με τη διαδοχή του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Η συμπεριφορά των τουρκικών δυνάμεων κατοχής στην Κύπρο είναι επίσης ένα πραγματικό σκάνδαλο.

  Seán Kelly (PPE). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, παραβρέθηκα στη χθεσινή συζήτηση εδώ. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική. Επίσης, παραβρέθηκα στη χθεσινή τελετή αφής κεριών έξω από το Κοινοβούλιο και ευχαριστώ τον Πρόεδρό μας, Jerzy Buzek, για την ηγετική του θέση σε αυτήν τη λιτανεία.

(EN) Η δίωξη Χριστιανών το τελευταίο διάστημα θυμίζει τις ημέρες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όπου οι Χριστιανοί θεωρούνταν εύκολα θύματα για φόνους και επιθέσεις. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Είναι σημαντικό να διαδραματίσει εδώ η Ευρωπαϊκή Ένωση τον ρόλο που της αρμόζει και θεωρώ ότι το κάνουμε αυτό, εξασφαλίζουμε την ελευθερία έκφρασης και την ελευθερία λατρείας των θρησκευτικών ομάδων όχι μόνο εντός της Ένωσης, αλλά και σε υποψήφιες χώρες. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα σε ολόκληρο τον κόσμο.

(GA) Χαίρομαι διότι σήμερα εγκρίθηκε αυτό το ιστορικό ψήφισμα και ιδίως διότι εγκρίθηκε ομόφωνα.

  Ryszard Czarnecki (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, το ψήφισμα αυτό έχει μεγάλη σημασία διότι είναι το πρώτο και διότι φθάνει σε μια ιδιαίτερα σημαντική στιγμή. Γνωρίζουμε για τη σφαγή Χριστιανών στο Ιράκ. Γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην Αίγυπτο και τι δεν συνέβη εκεί τα τελευταία χρόνια. Γνωρίζουμε μεμονωμένες περιπτώσεις –που είναι παρ’ όλα αυτά σημαντικές– δολοφονιών χριστιανών κληρικών –και όχι μόνο– στην Τουρκία, τη Συρία και το Πακιστάν. Γνωρίζουμε επίσης τι συμβαίνει σε ορισμένες χώρες της Αφρικής όπου υπερτερούν οι μουσουλμάνοι. Ενόψει αυτών μου προκαλεί μεγάλη έκπληξη η σιγή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Barroso. Δεν έκανε κανένα σχόλιο για μία εβδομάδα. Μόνο μετά από πίεση εκ μέρους πρωθυπουργών κρατών μελών –αν και όχι εκ μέρους του πρωθυπουργού της χώρας μου– προέβη σε δήλωση για το ζήτημα αυτό. Είναι θετικό που η κ. Ashton είπε κάτι γι’ αυτό, ωστόσο ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα έπρεπε να είχε παρέμβει άμεσα για το ζήτημα αυτό. Δεν το έκανε και αυτό είναι λυπηρό.

Προτάσεις ψηφίσματος: (RC-B7-0044/2010)

  Daniel Hannan (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι διότι το Σώμα γνωρίζει πως η Λευκορωσία ολισθαίνει προς την απολυταρχία. Το καθεστώς στη Λευκορωσία αντιπροσωπεύει ένα σύστημα διακυβέρνησης που αυτή η ήπειρος θα έπρεπε να έχει εγκαταλείψει πριν από 20 χρόνια.

Παρ’ όλα αυτά, ελπίζω ότι αυτό το ψήφισμα ίσως παρακινήσει μερικούς συναδέλφους σε κάποια αυτοανάλυση. Εξετάστε το από τη σκοπιά ενός πρώην σοβιετικού «ανθρώπου του καθεστώτος» που αναλύει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σας λέω ότι ίσως να βρει κάποια πράγματα που θα τον έκαναν να αισθάνεται αρκετά σαν στο σπίτι του. Θα έβλεπε ότι δεν μας κυβερνά ένας εκλεγμένος πρόεδρος ή ένα εκλεγμένο σύστημα, αλλά ένα 27μελές πολιτικό γραφείο που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα έβλεπε αυτό το συναινετικό Κοινοβούλιο που θα τον έκανε να νοιώσει κάποια νοσταλγία, θα έβλεπε τις σειρές πενταετών σχεδίων με τα οποία διαχειριζόμαστε τις υποθέσεις μας, θα έβλεπε ακόμα και τον στόλο πολυτελών λιμουζινών, καθώς και τα ειδικά καταστήματα για τους υπαλλήλους του συστήματος και τα μέλη της νομενκλατούρας.

Πάνω από όλα, θα έβλεπε αυτό που ο Engels αποκαλούσε «το δόγμα της ψευδούς συνείδησης» – ότι δηλαδή όταν οι άνθρωποι ψηφίζουν, δεν κατανοούν ποια είναι τα πραγματικά τους συμφέροντα και έτσι εμείς πρέπει να τους επιβάλουμε ένα καλύτερο σύστημα. Αυτό μου θυμίζει εκείνη την τρομακτική τελευταία σκηνή της «Φάρμας των Ζώων» του Orwell όπου τα ζώα κοιτάνε μια το γουρούνι και μια τον άνθρωπο και διαπιστώνουν πως δεν μπορούν να τα ξεχωρίσουν.

  Mitro Repo (S&D). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, υπερψήφισα και εγώ το ψήφισμα αυτό, που ήταν, το λιγότερο, απαραίτητο. Κατά τη γνώμη μου, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επαγρυπνεί ιδιαίτερα όσον αφορά τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σημειώνονται στις γειτονικές της περιοχές. Θα ήθελα να είχαν αναφερθεί περισσότερα για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι. Οι οργανώσεις νέων στη Λευκορωσία δεν έχουν το δικαίωμα να ενεργούν ελεύθερα, και αναγκάζονται να ενεργούν μυστικά.

Εδώ και παραπάνω από έναν χρόνο, οι νέοι στην Ευρώπη συνηθίζουν να διοργανώνουν εκδηλώσεις στους δρόμους όπου φιμώνουν σημαντικά αγάλματα σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες επειδή δεν μιλούν. Πρόκειται για μια διαμαρτυρία κατά της απουσίας ελευθερίας λόγου στη Λευκορωσία. Ελπίζω ότι οι νεαροί Ευρωπαίοι δεν θα αναγκαστούν να φιμώσουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή να μας κάνουν να σιγήσουμε, αλλά ότι θα μπορούμε να υπερασπιζόμαστε με θάρρος τις αξίες και τη δημοκρατία μας.

  Kristian Vigenin, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (BG) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στηρίζει το παρόν ψήφισμα. Θεωρούμε ότι θα αποτελέσει ένα σημαντικό μήνυμα τόσο προς τις αρχές της Λευκορωσίας όσο και προς την κοινωνία των πολιτών, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και όλους όσοι αγωνίζονται για τη δημοκρατική ανάπτυξη της χώρας. Ελπίζουμε ότι τα μέτρα που προτείνονται στο ψήφισμα θα εξεταστούν με προσοχή, θα συζητηθούν από την Επιτροπή και το Συμβούλιο και θα εφαρμοστούν το συντομότερο δυνατό ώστε να έχουν αποτέλεσμα.

Στην πραγματικότητα, η τελετή ορκωμοσίας του επανεκλεγέντος προέδρου Lukashenko που έχει προγραμματιστεί για αύριο δεν θα σταματήσει τα θέματα που έχουν τεθεί σε σχέση με αυτόν, με τη νομιμότητα των εκλογών και με τον τρόπο καταχώρησης των αποτελεσμάτων των εν λόγω εκλογών. Μέχρι σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χρησιμοποιήσει διάφορες πολιτικές και μηχανισμούς για να ασκήσει επιρροή στη Λευκορωσία και την ηγεσία της, με περιορισμένα αποτελέσματα. Ίσως να είναι καιρός να εξετάσουμε νέες δυνατότητες ή μήπως έχουμε μια νέα κατάσταση στην περιοχή που θα μας επιτρέψει να χρησιμοποιήσουμε άλλους μηχανισμούς.

Κάτι που υπαινίσσεται το ψήφισμα, που το θεωρούμε εξαιρετικά σημαντικό και που δεν έχει δοκιμαστεί ως τώρα, είναι ο συντονισμός της πολιτικής μας και των σχέσεων μας με τη Λευκορωσία με τους άμεσους γείτονές της εκτός ΕΕ, δηλαδή τη Ρωσία, που είναι ο στρατηγικός μας εταίρος, και την Ουκρανία που μετέχει της ανατολικής εταιρικής σχέσης. Θεωρώ ότι με κοινές και συντονισμένες προσπάθειες θα μπορούσαμε να επιτύχουμε αν μη τι άλλο τουλάχιστον ένα περιβάλλον που θα ήταν πολιτικά ευνοϊκότερο για δίκαιες και δημοκρατικές κοινοβουλευτικές εκλογές, τις εκλογές που έχουν προγραμματιστεί για το επόμενο έτος.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει επίσης να αξιοποιήσει στο έπακρο τις δυνατότητες που υπάρχουν. Σήμερα αποφασίσαμε να στείλουμε αντιπροσωπεία στη Λευκορωσία και πιστεύω ότι το να επιτραπεί στην αντιπροσωπεία αυτή να επισκεφτεί τη χώρα και να της δοθεί η απαραίτητη συνδρομή και επαφές θα είναι μια δοκιμασία για την ηγεσία της Λευκορωσίας. Επίσης, θα μας επιτρέψει να σχηματίσουμε μια σαφή εικόνα και να δούμε οι ίδιοι ποιες δυνατότητες προσφέρει η εκεί κατάσταση.

  Bogusław Sonik (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να εκφράσω την αγανάκτησή μου διότι ο κ. Hannan συνέκρινε τη Λευκορωσία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η παράλογη δήλωσή του ήταν ακόμα πιο δυσάρεστη επειδή χειροκροτήθηκε από ορισμένους πολωνούς συναδέλφους της Ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών.

Το καθεστώς Lukashenko θα πρέπει να απομονωθεί. Η σημερινή πολιτική της πεποίθησης ότι το καθεστώς θα γίνει σταδιακά ανοιχτό στη δημοκρατία αποδείχθηκε εσφαλμένη. Οι κυρώσεις που θα πρέπει να επιβληθούν στο καθεστώς Lukashenko θα πρέπει να είναι σκληρές, διότι μεταξύ άλλων πρόκειται για μια χώρα που γειτονεύει άμεσα με την Ευρώπη. Όσον αφορά τέτοιες χώρες, θα πρέπει να περιμένουμε τα ίδια πρότυπα που ισχύουν για τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα, θα ήθελα να υποστηρίξει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης όπως τα TV Belsat, Radio Racyja και άλλα. Είναι σημαντικά για τη διάδοση των πληροφοριών προκειμένου να φθάνουν στους πολίτες της Λευκορωσίας.

  Adam Bielan (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, τα γεγονότα στη Λευκορωσία που σχετίζονται με τις προεδρικές εκλογές συγκλόνισαν άλλη μια φορά την κοινή γνώμη στην Ευρώπη. Μετά από μια περίοδο σχετικής ηρεμίας, ο πρόεδρος Lukashenko χρησιμοποιεί και πάλι βία κατά ακτιβιστών της αντιπολίτευσης. Επέστρεψε ξανά στα πιο επαίσχυντα χαρακτηριστικά της δικτατορίας του. Η βίαιη σύγκρουση με τους ειρηνικούς διαδηλωτές και η σύλληψη ηγετών της αντιπολίτευσης και υποψηφίων της αντιπολίτευσης στις εκλογές αποτελεί σαφή παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δείχνει την εγκατάλειψη των μέτρων που είχαν ως στόχο τη βελτίωση των σχέσεων με τις δημοκρατικές χώρες της Ευρώπης.

Ως εκ τούτου, στηρίζω πλήρως το ψήφισμα του Κοινοβουλίου που ζητεί την άμεση απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και την επανάληψη των εκλογών. Καταδικάζω έντονα τις δικτατορικές πρακτικές του καθεστώτος του προέδρου Lukashenko. Θεωρώ ότι η πίεση εκ μέρους των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων θα βοηθήσει ώστε να μειωθεί η καταστολή των πολιτών της Λευκορωσίας. Επίσης, επικροτώ όλα τα μέτρα που στηρίζουν την ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών μέσω της χαλάρωσης της πολιτικής για τις θεωρήσεις, της χορήγησης υποτροφιών σε φοιτητές και ακαδημαϊκό προσωπικό και της παροχής χρηματοδότησης προς ανεξάρτητες οργανώσεις και μέσα ενημέρωσης.

  Morten Messerschmidt (EFD). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Λευκορωσία αποτελεί πονοκέφαλο για την Ευρώπη και είναι σωστό ότι πρέπει να εκμεταλλευθούμε κάθε ευκαιρία για να επικρίνουμε το καθεστώς ως την τελευταία –ευτυχώς– κομμουνιστική δικτατορία. Στη Δανία έχουμε μια παροιμία που λέει πως όποιος ζει σε γυάλινο σπίτι, δεν πρέπει να πετάει πέτρες, και επομένως ίσως αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στο πώς φαίνεται η ΕΕ από τη σκοπιά της Λευκορωσίας. Λοιπόν, την ΕΕ την κυβερνά μια Επιτροπή που αποτελείται από αξιωματούχους οι οποίοι δεν διαθέτουν καμία λαϊκή εντολή, και μόνο αυτή η Επιτροπή, που αποτελείται από ανθρώπους που δεν στηρίζονται από κανένα λαϊκό κίνημα, που δεν λογοδοτούν σε κανέναν και δεν έχουν εντολή από τους πολίτες, μπορεί να υποβάλλει προτάσεις. Μετά από την υποβολή και την έγκριση των προτάσεων, ποιος είναι εκείνος που –με τεράστια πολιτική επιρροή– αποφασίζει τελικά για το πώς πρέπει να εφαρμόζεται η κοινοτική νομοθεσία στα κράτη μέλη; Είναι και πάλι άνθρωποι που δεν εξελέγησαν δημοκρατικά, είναι δικαστές που βρίσκονται σε μια άνετη απόσταση από την πραγματικότητα. Το ίδιο μπορεί κανείς να πει γι’ αυτό το Κοινοβούλιο, όπου η συντριπτική πλειονότητα των βουλευτών αισθάνεται πολύ άνετα μέσα στα γυάλινα παλάτια που έχει τοποθετηθεί, χωρίς να υποχρεούται να λογοδοτεί σε κανένα και χωρίς καμία κατανόηση των τεράστιων ανησυχιών, της αντίδρασης και της αναταραχής που επικρατεί μεταξύ των ευρωπαίων πολιτών. Αν κοιτάξουμε την ΕΕ από τη σκοπιά της Λευκορωσίας, ίσως να δούμε πολλές τρομακτικές ομοιότητες με τις δικτατορίες που προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε.

  Ryszard Czarnecki (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, υποστήριξα το ψήφισμα εν γνώσει του γεγονότος ότι η κατάσταση που επικρατεί στη Λευκορωσία είναι πολύ ιδιαίτερη. Αντιμετωπίζουμε μια σοβαρή όξυνση της καταστολής σε βάρος των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Από την άλλη, αυτό κατά μία έννοια συμβαίνει συνεπεία της πολύ απερίσκεπτης πολιτικής ορισμένων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι είναι βέβαιο πως ήταν εντελώς περιττό να αποδοθεί αξιοπιστία στον κ. Lukashenko, στα μάτια της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως έκαναν ο κ. Berlusconi με την επίσκεψή του στη Λευκορωσία, η πρόεδρος της Λιθουανίας κ. Grybauskaitė και οι υπουργοί Εξωτερικών της Γερμανίας και της Πολωνίας. Πρέπει να αγωνιστούμε σήμερα για τις πολιτικές ελευθερίες στη Λευκορωσία, μολονότι θα πρέπει κάνοντάς το να αποφύγουμε να ωθήσουμε τη Λευκορωσία στην αγκαλιά της Ρωσίας, γιατί και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Έκθεση: Derk Jan Eppink (A7-0374/2010)

  Sergej Kozlík (ALDE). – (SK) Κύριε Πρόεδρε, η εμπειρία σε ορισμένα κράτη μέλη δείχνει ότι, έξι χρόνια μετά από τον κανονισμό αριθ. 1/2003 του Συμβουλίου, δεν υπάρχει ακόμα καμία θετική κίνηση σχετικά με τη συνεπή εφαρμογή των κανόνων του ανταγωνισμού.

Όταν αποφαίνονται σχετικά με διαφορές, τα εθνικά δικαστήρια δεν κάνουν χρήση της δυνατότητας να ζητήσουν πληροφορίες ή γνωμοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για μια δεδομένη υπόθεση, ούτε του δικαιώματος να απευθυνθούν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με προδικαστικό ερώτημα, η δε Επιτροπή δεν κάνει επίσης χρήση του δικαιώματος παρέμβασης ως amicus curiae. Στην πράξη σημειώνονται σημαντικά προβλήματα με την εφαρμογή του δικαίου σε αυτόν τον τομέα, που συμπεριλαμβάνουν σοβαρές αποκλίσεις από την πάγια νομολογία των ευρωπαϊκών δικαστηρίων. Για τον λόγο αυτόν ζήτησα από την Επιτροπή να δώσει προσοχή στις αποφάσεις των εθνικών δικαστηρίων και να λάβει τα μέτρα που απαιτούνται για την επίτευξη του στόχου αυτού. Η έκκληση αυτή συμπεριελήφθη στην έκθεση για την πολιτική ανταγωνισμού και στήριξα το τελικό κείμενο της έκθεσης.

  Morten Messerschmidt (EFD). – (DA) Κύριε Πρόεδρε, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα υφίσταται σημαντική πίεση. Πρέπει να αμφισβητηθεί αν υπάρχει πραγματικά βούληση εκ μέρους των κρατών μελών να κάνουν κάτι για το ζήτημα αυτό. Ένα είναι ωστόσο σαφές, ότι δηλαδή δημιουργήσαμε ένα νόμισμα, ένα κοινό νόμισμα, που αποδεικνύεται καταστροφικό για την οικονομία σε ολόκληρη τη νότια Ευρώπη. Ένας λόγος γι’ αυτό είναι πως η πλειονότητα αυτών των χωρών δεν μπορεί να συμβαδίσει και απέτυχε πλήρως να υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τον μελλοντικό ανταγωνισμό της Κίνας, της Ινδίας, της Νότιας Αμερικής και άλλων χωρών. Ακόμα ωστόσο και σε εκείνους τους τομείς που θα θέλαμε να θεωρήσουμε εύκολους, δεν είναι δυνατή η επίτευξη συμφωνίας. Ένα παράδειγμα είναι μια σαφής πρωτοβουλία όπως το κοινό ευρωπαϊκό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Είναι φοβερό το γεγονός ότι δεν καταφέραμε ούτε μια φορά να καταλήξουμε σε συμφωνία στον τομέα αυτόν, που είναι απλά τεχνικό ζήτημα. Αυτό είναι ένα παράδειγμα για το πόσο αναποτελεσματική είναι η ΕΕ. Σε έναν τομέα που θα μπορούσε τόσο εύκολα να αποφέρει τόσο μεγάλο όφελος, αφήσαμε γλωσσικές διαφορές να εμποδίσουν την επίτευξη συμφωνίας. Στην πραγματικότητα, αυτό ίσως είναι αποκαλυπτικό όσον αφορά τα εσφαλμένα θεμέλια στα οποία βασίζεται η όλη αυτή συνεργασία.

  Cristiana Muscardini (PPE). - (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εκτιμώ την ευελιξία που έδειξε η Επιτροπή καθορίζοντας τα προσωρινά μέτρα κρατικής ενίσχυσης που θεσπίστηκαν ως αντίδραση στη χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση. Επίσης, συμφωνώ ότι είναι καλή ιδέα να εκπονηθεί αναλυτική αξιολόγηση των αποφάσεων που ελήφθησαν προκειμένου να εξασφαλιστούν ίσοι όροι ανταγωνισμού εντός της Ένωσης.

Συμφωνώ με την έκκληση προς την Επιτροπή να διασφαλίσει πως οι τράπεζες θα αναχρηματοδοτήσουν τα υπερβολικά υψηλά επίπεδα κρατικών ενισχύσεων που έλαβαν εξασφαλίζοντας έτσι δίκαιο ανταγωνισμό εντός της εσωτερικής αγοράς. Συγκαταλέγομαι σε εκείνους που επέκριναν τα τεράστια ποσά ενίσχυσης που δόθηκαν χρησιμοποιώντας τα χρήματα των φορολογουμένων. Πιστεύω ότι το δημόσιο χρήμα έπρεπε να είχε χρησιμοποιηθεί για την προαγωγή της ανάπτυξης.

Ελπίζω πως αυτή θα είναι η τελευταία φορά που οι οικονομίες των φορολογουμένων χρησιμοποιούνται προς όφελος μετόχων των τραπεζών και απερίσκεπτων διαχειριστών και πως θα θεσπιστούν νέοι έλεγχοι για να αποτραπεί να βλάψει ξανά η κερδοσκοπία στο μέλλον την οικονομία.

Επικροτώ την προθυμία στήριξης της χρήσης ενισχύσεων για την προώθηση έργων κοινού συμφέροντος, ιδίως όσων σχετίζονται με τις ανανεώσιμες ενέργειες.

  Seán Kelly (PPE). – (GA) Κύριε Πρόεδρε, υποστήριξα με χαρά και αυτό το ψήφισμα.

(EN) Θα ήθελα να πω ότι μία από τις πρωταρχικές λειτουργίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να εξασφαλίζει δίκαιο ανταγωνισμό για όλους, ιδίως δε για τις ΜΜΕ και, φυσικά, τους καταναλωτές.

Υπάρχει εδώ και καιρό η υποψία ότι κάποιοι εκμεταλλεύονται την αγορά, και αυτήν τη στιγμή στη χώρα μου οι πολίτες ανησυχούν, για παράδειγμα, λόγω της ενιαίας και συστηματικής αύξησης των τιμών του πετρελαίου και του ντίζελ σε όλα τα πρατήρια της χώρας.

Παρόμοια, οι αγρότες υποψιάζονται εδώ και καιρό πως υπάρχει ένα καρτέλ, ειδικά όσον αφορά την ενιαία και γρήγορη μείωση των τιμών των βοοειδών με την παραμικρή αφορμή.

Και φυσικά, είδαμε πρόσφατα ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απεφάνθη σε βάρος εταιρειών τηλεπικοινωνίας αναφορικά με τα τέλη περιαγωγής στην Ευρώπη.

Έτσι, πρέπει να επαγρυπνούμε διαρκώς και να είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε σταθερή και άμεση δράση σε κάθε περίπτωση αθέμιτου ανταγωνισμού.

  Ryszard Czarnecki (ECR). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, πρόκειται για μια σημαντική έκθεση που εκπονήθηκε από ένα πρόσωπο με τεράστια εμπειρία στον εν λόγω τομέα. Θεωρώ ότι πρέπει να πούμε πολύ καθαρά πως η Ευρωπαϊκή Ένωση αξίζει να είναι πιο ανοιχτή και να έχει μεγαλύτερο ανταγωνισμό. Αυτό δεν θα πρέπει να μας φοβίζει. Προάγει την ανάπτυξη της Ευρώπης σε μια κατάσταση που, για να μιλήσουμε πολύ ειλικρινά, υπολειπόμαστε συγκριτικά με την Αμερική και την Ασία. Ένα τέτοιο ψήφισμα θα κάνει πιο αποτελεσματική την ευρωπαϊκή οικονομία, και γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικό και αναγκαίο, και για τον λόγο αυτόν ψήφισα υπέρ της έγκρισής του.

Έκθεση: Michael Gahler (A7-0377/2010)

  Hannu Takkula (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, θέλω να συγχαρώ τον εισηγητή, κ. Gahler, γι’ αυτήν την εξαίρετη έκθεση. Λαμβάνει υπόψη θαυμάσια τις ανάγκες του απώτατου Βορρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη βιώσιμη ανάπτυξη που απαιτείται εκεί. Καθώς κατάγομαι ο ίδιος από μια βόρεια περιοχή, παρακολούθησα με ιδιαίτερη ευχαρίστηση αυτήν τη διαδικασία. Θεωρώ ότι η έκθεση έλαβε ικανοποιητικά υπόψη θέματα που αφορούν το κλίμα και τον βιοπορισμό. Για παράδειγμα εξέτασε το ζήτημα της εκτροφής ταράνδων που είναι μια πολύ σημαντική πηγή βιοπορισμού στην περιοχή αυτή. Ο κ. Gahler έλαβε επίσης με εξαίρετο τρόπο υπόψη τον μοναδικό αυτόχθονα πληθυσμό της Ευρώπης, τους Σάμι.

Θα ήθελα ιδίως να επαινέσω και να ευχαριστήσω τον κ. Gahler διότι έδωσε προσοχή στην τροπολογία που υπέβαλα σχετικά με τη σύσταση ενός Κέντρου Πληροφόρησης ΕΕ-Αρκτικής στο πανεπιστήμιο της Λαπωνίας και, επιπλέον, διότι το ανέφερε στην έκθεση. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Χαίρομαι διότι οι Φινλανδοί έχουν διακομματική συνεργασία για το ζήτημα αυτό. Αυτό αφορά το μέλλον της βόρειας διάστασης της Φινλανδίας και ολόκληρης της βόρειας Ευρώπης, όπου θέλουμε να δούμε βιώσιμη ανάπτυξη.

Έκθεση: Traian Ungureanu (A7-0378/2010)

  Kristian Vigenin, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (BG) Η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η έκθεση για τη στρατηγική για τον Εύξεινο Πόντο είναι πραγματικά σημαντική και επίκαιρη, διότι προσφέρει μια αξιολόγηση των όσων επιτεύχθηκαν μέχρι τώρα στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου και διατυπώνει μια σειρά συστάσεων για το τι μπορεί να κάνει ακόμα εν προκειμένω η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πιστεύουμε ότι ο πολιτικός συντονισμός μεταξύ εταίρων που διαφέρουν πολύ ως προς το επίπεδο συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δύσκολος, αλλά όχι αδύνατος. Επίσης, είναι εύλογο να προσπαθήσουμε να συνδυάσουμε τις προσπάθειές μας σε πολιτικό επίπεδο λαμβάνοντας υπόψη ότι τρεις από τις χώρες είναι κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μία είναι στρατηγικός εταίρος και άλλες συμμετέχουν στην Ανατολική Εταιρική Σχέση, ενώ η Τουρκία είναι υποψήφια για ένταξη.

Η ανικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ασχοληθεί πιο δυναμικά με την περιοχή αυτή δεν μας έδωσε, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, τη δυνατότητα ανάπτυξης και την ευκαιρία να αξιοποιήσουμε ένα μεγάλο δυναμικό, και με αυτήν την έννοια θα έπρεπε να πούμε σήμερα πως η συνέργεια του Ευξείνου Πόντου, που είχε αξιολογηθεί εξαρχής ως μια πρωτοβουλία που δεν ήταν αρκετά φιλόδοξη από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να μετεξελιχθεί και να γίνει μια κατάλληλη στρατηγική για τον Εύξεινο Πόντο.

Διαθέτουμε ήδη μοντέλα αλληλεπίδρασης που μπορούν να εφαρμοστούν με επιτυχία, εφόσον, φυσικά, τα προσαρμόσουμε στην περιοχή αυτή. Ένα παράδειγμα είναι η στρατηγική για τη Βαλτική Θάλασσα που αποδείχθηκε μακροπρόθεσμα επιτυχής ως προς την ανάπτυξη της περιφερειακής συνεργασίας.

Πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνουν άμεσα διάφορες ενέργειες, που δεν συμπεριλαμβάνονται όλες στην έκθεση. Πρώτον, σε πρακτικό επίπεδο, πρέπει να εξετάσουμε, στο πλαίσιο της επανεξέτασης της πολιτικής γειτονίας που είναι σε εξέλιξη, τη μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ της συνέργειας του Ευξείνου Πόντου και της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης, καθώς όλες σχεδόν οι χώρες της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης εκτός της Λευκορωσίας συμμετέχουν στη συνέργεια του Ευξείνου Πόντου.

Η δεύτερη πτυχή είναι ότι πρέπει να ενισχυθεί ο πολιτικός διάλογος τόσο σε επίπεδο υπουργών όσο και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και πρέπει να προσπαθήσουμε να επιτύχουμε μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ της στρατηγικής για τον Δούναβη και μελλοντικών πρωτοβουλιών για την περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Όλα αυτά θα πρέπει να καταλήξουν σε μια στρατηγική που θα μπορεί να λειτουργήσει με χωριστή δημοσιονομική χρηματοδότηση στο επόμενο δημοσιονομικό πλαίσιο.

  Andrzej Grzyb (PPE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η πρόταση που περιλαμβάνει το ψήφισμα του κ. Ungureanu, το οποίο εγκρίθηκε τώρα, να γίνει η πολιτική για τον Εύξεινο Πόντο μια ολοκληρωμένη στρατηγική αξίζει ευρείας στήριξης. Το γεγονός ότι η Βουλγαρία και η Ρουμανία είναι κράτη μέλη της ΕΕ, η Ανατολική Εταιρική Σχέση –οι ιδιαίτερες σχέσεις με τις χώρες της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης και με τη Ρωσία– και οι διαπραγματεύσεις που διεξάγονται με άλλες χώρες στην περιοχή για την ένταξή τους στην ΕΕ, όλα αυτά δικαιολογούν την πολιτική σημασία που αποδίδει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην περιοχή. Ο Εύξεινος Πόντος έχει γίνει σημαντική περιοχή για τη διαμετακόμιση ενεργειακών πόρων και για πολλά υποσχόμενα έργα που είναι σημαντικά για την Ένωση, όπως το έργο Nabucco που έχει στρατηγική σημασία για τη διαφοροποίηση του εφοδιασμού με φυσικό αέριο. Συμφωνώ επίσης πλήρως με την άποψη του κ. Ungureanu, τον οποίο συγχαίρω για την έκθεσή του, ότι η στρατηγική πρέπει να εξασφαλίζει την αναγνώριση όλων των παραγόντων στην περιοχή και όχι μόνο των μεγαλύτερων κρατών και ότι πρέπει να ταιριάζει με άλλες στρατηγικές όπως η στρατηγική για τη Μεσόγειο.

  Alajos Mészáros (PPE). – (HU) Κύριε Πρόεδρε, με την ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας το 2007, μέρος του Ευξείνου Πόντου έγινε εσωτερική θάλασσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η περιοχή αυτή έχει εξέχουσα στρατηγική σημασία και η εκεί εμπλοκή μας πρέπει να ενταθεί. Για τον σκοπό αυτόν είναι ζωτικής σημασίας να εκπονήσει το Κοινοβούλιο μια νέα στρατηγική, καθώς και να προσφέρει οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους με τη μορφή μιας χωριστής θέσης του κοινοτικού προϋπολογισμού. Η νέα στρατηγική πρέπει να χρησιμεύσει για τη διασφάλιση της ειρήνης, της σταθερότητας και της ευημερίας της περιοχής του Ευξείνου Πόντου και την εγγύηση της ενεργειακής ασφάλειας της ΕΕ. Η διαφοροποίηση των γραμμών και των πόρων του εφοδιασμού πρέπει να λάβει ακόμα μεγαλύτερη προτεραιότητα και για τον λόγο αυτόν θα ήθελα να υπογραμμίσω τη σημασία της σχεδιαζόμενης δημιουργίας τερματικών σταθμών υγροποιημένου φυσικού αερίου σε λιμένες του Ευξείνου Πόντου. Οι οδοί διαμετακόμισης που διασχίζουν την περιοχή θα μπορούσαν επίσης να βελτιώσουν σημαντικά τον εφοδιασμό της ΕΕ. Η περαιτέρω εντατικοποίηση της συνεργασίας με τις χώρες του Ευξείνου Πόντου είναι ζωτικής σημασία στοιχείο της επιτυχίας του Nabucco, του υπεραδριατικού αγωγού φυσικού αερίου και του πανευρωπαϊκού αγωγού πετρελαίου, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την ΕΕ. Για τον λόγο αυτόν, υπερψήφισα την έκθεση.

Προτάσεις ψηφίσματος: (RC-B7-0044/2010)

  Cristian Dan Preda (PPE). – (RO) Κύριε Πρόεδρε, όπως και για την περίπτωση της Λευκορωσίας, θα ήθελα να αιτιολογήσω την ψήφο μου για τη στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο. Αρχικά θα ήθελα να πω ότι η ιδέα του συναδέλφου μου Traian Ungureanu να εκπονήσει έκθεση πρωτοβουλίας ήρθε σε μια πολύ κατάλληλη στιγμή όπου η Ευρωπαϊκή Ένωση ενισχύει την περιφερειακή πολιτική της χαράζοντας στρατηγικές για παράκτιες περιοχές όπως η Βαλτική Θάλασσα, ο απώτατος Βορράς και, εν προκειμένω, ο Εύξεινος Πόντος.

Θα ήθελα επίσης να πω πόσο χαίρομαι διότι οι τροπολογίες που κατέθεσα συμπεριλήφθηκαν στο κείμενο του ψηφίσματος. Οι τροπολογίες αυτές υπογραμμίζουν την ανάγκη δημιουργίας ενός δικτύου ΜΜΕ στην εν λόγω περιοχή, ενθαρρύνουν προγράμματα που προάγουν τον διαπολιτισμικό και διαθρησκευτικό διάλογο, καθώς και πρωτοβουλίες όπως το δίκτυο πανεπιστημίων Ευξείνου Πόντου. Κατά τη γνώμη μου, όλα αυτά τα μέτρα αποτελούν καλά παραδείγματα για το πώς η αλληλεπίδραση μεταξύ των κοινωνιών των πολιτών μπορεί να παραγάγει θετική συνέργεια στην περιοχή.

Τέλος, θα ήθελα να υπογραμμίσω όχι μόνο την ανάγκη επίτευξης μιας ισορροπίας μεταξύ της οικονομικής ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά και την ανάγκη πλήρους εφαρμογής της σύμβασης για την προστασία του Ευξείνου Πόντου από τη ρύπανση. Ελπίζω ότι η πρωτοβουλία αυτή που εγκρίθηκε σήμερα στο Κοινοβούλιο θα τύχει της δέουσας προσοχής και από το Συμβούλιο, που θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ζήτημα αυτό ως ζήτημα προτεραιότητας για την ευρωπαϊκή ατζέντα.

Γραπτές αιτιολογήσεις ψήφου

Έκθεση: Ana Gomes (A7-0368/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Λαμβανομένης υπόψη της γεωγραφικής κατάστασης της Λιβύης και της οικονομικής αλληλεξάρτησης μεταξύ ΕΕ και Λιβύης, η επιδίωξη μιας στρατηγικής εταιρικής σχέσης ΕΕ-Λιβύης είναι προς το κοινό συμφέρον και των δύο. Ωστόσο. δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το δικτατορικό καθεστώς που κυβερνά τη χώρα αυτή χωρίς σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες. Παρά το σαφές συμφέρον πολλών κρατών μελών όσον αφορά την επιδίωξη μιας συμφωνίας πλαισίου με τη Λιβύη, η ΕΕ δεν μπορεί να ξεχάσει τις θεμελιώδεις αξίες που υπερασπίζεται και να υποταχθεί σε οικονομικά συμφέροντα και μόνο. Απαιτείται μια εταιρική σχέση προκειμένου να υλοποιηθούν νομικές μεταρρυθμίσεις όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα και ταυτόχρονα να καταστεί δυνατή η διαφοροποίηση της εθνικής οικονομίας, λαμβάνοντας υπόψη κάποια πρόοδο που έχει ήδη επιτευχθεί, όπως η εγκατάλειψη του πυρηνικού προγράμματος της χώρας, ή ακόμα και διεθνείς υποχρεώσεις που έχει η χώρα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα παρά τις κυρώσεις που επέβαλε ο ΟΗΕ.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα το ψήφισμα αυτό σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία πλαίσιο ΕΕ-Λιβύης. Η Λιβύη εξακολουθεί να είναι ένα απολυταρχικό καθεστώς, ο πληθυσμός της δεν απολαμβάνει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και η θανατική ποινή εκτελείται τακτικά. Οι κρατικοί θεσμοί δεν είναι δημοκρατικά υπόλογοι και η κρατική εξουσία δεν βασίζεται στο κράτος δικαίου. Παρ’ όλα αυτά, η Λιβύη έχει εμπορικές και πολιτικές σχέσεις με κράτη μέλη της ΕΕ οι οποίες διευρύνονται και η χώρα έχει στρατηγική σημασία για την ΕΕ. Οι διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία πλαίσιο ΕΕ-Λιβύης άρχισαν τον Νοέμβριο του 2008.

Ωστόσο, η ανάπτυξη των σχέσεων πρέπει να εξασφαλίζει τον πλήρη σεβασμό των ευρωπαϊκών αξιών και αρχών και είναι σημαντικό να απαιτήσουμε με σθεναρότητα να προβούν το Συμβούλιο και η Επιτροπή στις απαραίτητες ενέργειες –να συστήσουν έντονα να επικυρώσει και να εφαρμόσει η Λιβύη τη σύμβαση της Γενεύης του 1951 για τους πρόσφυγες και το πρωτόκολλό της του 1967· να ζητήσουν να υπογράψουν οι αρχές της Λιβύης μνημόνιο συνεννόησης που θα εξασφαλίζει τη νόμιμη παρουσία της UNHCR στη χώρα· να ενθαρρύνουν τη Λιβύη να δεσμευτεί σε μορατόριουμ για τη θανατική ποινή κλπ.– προκειμένου να προστατευθούν οι ευρωπαϊκές αξίες.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Επικροτώ τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται με τη συμφωνία πλαίσιο που είναι τώρα υπό διαπραγμάτευση, η οποία καλύπτει μεγάλο φάσμα θεμάτων, από την ενίσχυση του πολιτικού διαλόγου μέχρι τη διαχείριση της μετανάστευσης και από την ανάπτυξη εμπορικών και οικονομικών σχέσεων μέχρι την ενεργειακή ασφάλεια και τη βελτίωση της συνεργασίας σε μια σειρά τομέων. Πιστεύω ότι η συμφωνία πλαίσιο θα μπορούσε να αποτελέσει μια ευκαιρία για την ενίσχυση του πολιτικού διαλόγου μεταξύ Λιβύης και ΕΕ. Θα ήθελα να υπογραμμίσω τον ρόλο της συμφωνίας πλαισίου, η οποία περιλαμβάνει μέτρα στήριξης της ανάπτυξης θεσμικής ικανότητας ως μέσο ενίσχυσης της κοινωνίας των πολιτών, βοηθάει στον εκσυγχρονισμό, ενθαρρύνει την καθιέρωση δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης κοινωνικής επικοινωνίας και κράτους δικαίου και στηρίζει άλλες προσπάθειες με στόχο να δημιουργηθεί χώρος για επιχειρήσεις, ακαδημαϊκά ιδρύματα, μη κυβερνητικές οργανώσεις και άλλους φορείς της Λιβύης.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η οικονομική εταιρική σχέση μεταξύ Ευρώπης και Λιβύης είναι ήδη πραγματικότητα. Η Λιβύη διαθέτει τα μεγαλύτερα επιβεβαιωμένα αποθέματα πετρελαίου στην Αφρική και είναι ο τρίτος σε μέγεθος προμηθευτής ενέργειας (πετρελαίου και φυσικού αερίου) της Ευρώπης. Επιπροσθέτως, η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Λιβύης (με 70% του συνολικού της εμπορίου το 2009). Η Ευρώπη πρέπει να αναγνωρίσει ότι η Λιβύη διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον τομέα της περιφερειακής και της παγκόσμιας ασφάλειας, τόσο στο πλαίσιο της συγκράτησης του ισλαμικού εξτρεμισμού όσο και στο πλαίσιο της περιφερειακής σταθεροποίησης.

Επομένως, πρέπει να επικροτηθεί το γεγονός ότι γίνονται διαπραγματεύσεις για μια συμφωνία πλαίσιο εταιρικής σχέσης, όπως όμως είναι σαφές στην έκθεση, από αυτή δεν πρέπει να παραλειφθούν ορισμένα ζητήματα που θεωρώ θεμελιώδη: ο προοδευτικός εκδημοκρατισμός του καθεστώτος· μεγαλύτερος σεβασμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ειδικότερα για την ελευθερία στις διάφορες μορφές της· μια προοδευτική αλλαγή του συστήματος του ποινικού δικαίου με στόχο την κατάργηση της θανατικής ποινής· αποδοχή της νομολογίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και επικύρωση της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η έναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λιβύης αποτελεί μια ευκαιρία εξασφάλισης καλύτερων όρων οικονομικής ανάπτυξης και για τις δύο πλευρές και ταυτόχρονα προωθεί μια σοβαρή αλλαγή στην περιοχή της Μεσογείου και την Αφρική όσον αφορά τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη συμβολή τους στην παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα και την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Η Λιβύη έχει 6 εκατομμύρια κατοίκους, 2 εκ των οποίων είναι αλλοδαποί. Διαθέτει τα μεγαλύτερα επιβεβαιωμένα αποθέματα πετρελαίου στην Αφρική και είναι ο τρίτος σημαντικότερος προμηθευτής ενέργειας της Ευρώπης, με τη μορφή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός της εταίρος: οι συναλλαγές μεταξύ των δύο πλευρών αντιπροσωπεύουν σχεδόν 70% του εμπορίου της Λιβύης το 2009. Η συμφωνία πλαίσιο για την εταιρική σχέση με την ΕΕ πρέπει να θεωρηθεί μια ευκαιρία για να αναδειχθούν τα πλεονεκτήματα των ανθρωπιστικών αξιών και της δημοκρατίας όσον αφορά τη βιώσιμη και διαφοροποιημένη ανάπτυξη. Όπως υπογραμμίζει η παρούσα έκθεση, η διαδικασία αυτή δεν μπορεί να αποσυνδεθεί από τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ όπως η καταπολέμηση της θανατικής ποινής και της διάκρισης σε βάρος μειονοτήτων, μεταναστών και προσφύγων, η προαγωγή της δημόσιας υγείας και η ανάγκη πολιτικού εκδημοκρατισμού.

  Lorenzo Fontana (EFD), γραπτώς. – (IT) Η εφαρμογή μιας συμφωνίας πλαισίου με σκοπό την προώθηση της συνεργασίας στην καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, και ταυτόχρονα η επιδίωξη πολιτικού διαλόγου βάσει των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συγκαταλέγονται στις προτεραιότητες της πολιτικής της Ένωσης για τη Μεσόγειο. Μολονότι το τελικό κείμενο περιλαμβάνει κάποιες ανακρίβειες, πιστεύω ότι θα πρέπει να το υποστηρίξουμε ελπίζοντας ότι θα ωθήσει την κυβέρνηση της Τρίπολης να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων στην περιοχή, αλλά και θα την κάνει να προβεί σε απολογισμό της κατάστασης προκειμένου να γίνει υπεύθυνος εταίρος σε άλλους τομείς όπως η ασφάλεια και η ενέργεια.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η Λιβύη είναι μια χώρα που απαιτεί πολλή εργασία. Μια δικτατορία, η περιφρόνηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η απουσία μιας μεταναστευτικής πολιτικής και υποανάπτυκτες υπηρεσίες υγείας είναι μερικά μόνο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι Λίβυοι και οι ξένοι που ζουν στη Λιβύη. Από την άλλη, το δυναμικό, οι πλούσιοι φυσικοί πόροι και η πολιτιστική κληρονομιά αυτής της περιοχής της Αφρικής είναι αξίες που μπορούν να δώσουν στη Λιβύη τη δυνατότητα να επιτύχει οικονομική ανάπτυξη, βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων που ζουν εκεί και το άνοιγμα της χώρας στις διεθνείς αγορές. Η επεξεργασία κατάλληλων όρων για τη συμφωνία ΕΕ-Λιβύης, που σημαίνει να πεισθούν οι αρχές της Λιβύης να σταματήσουν τις πρακτικές που παραβιάζουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, να αλλάξουν μεταναστευτική πολιτική και να δεχθούν τη νομική ευθύνη, θα φέρει αμοιβαία οφέλη και θα συμβάλει στην ανάπτυξη της περιοχής.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Η έκθεση που εγκρίθηκε σήμερα περιλαμβάνει προτάσεις που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί απολύτως απαραίτητες για την ολοκλήρωση των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λιβύης με σκοπό τη σύναψη συμφωνίας συνεργασίας. Η σύναψη της συμφωνίας πλαισίου θα προσέφερε μια ευκαιρία αντιμετώπισης σημαντικών θεμάτων όπως οι πολιτικές σχέσεις, η μετανάστευση και η ασφάλεια, η ενέργεια, η δημόσια υγεία, η ανάπτυξη, το εμπόριο, η αλλαγή του κλίματος και ο πολιτισμός. Ταυτόχρονα, θα συνιστούσε καθοριστικό βήμα προς την επίτευξη του γενικότερου στόχου της βελτίωσης των σχέσεων μεταξύ του μεσογειακού τμήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Αφρικής. Ως Ιταλός ευρωβουλευτής πρέπει να υπογραμμίσω τους ιστορικούς και οικονομικούς λόγους που οδήγησαν με την πάροδο του χρόνου στις ευνοϊκές σχέσεις της Ιταλίας με τη Λιβύη. Ταυτόχρονα πρέπει να τονίσω τη σημασία της ενίσχυσης της συνεργασίας μεταξύ ΕΕ και Λιβύης, και εννοώ τη συνεργασία όχι μόνο σε οικονομικά θέματα, αλλά και από την άποψη της διαφύλαξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ελπίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορέσει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην υποδοχή μεταναστών και στη στήριξη της καταπολέμησης της εμπορίας ανθρώπων.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Πρόκειται για μια έκθεση της οποίας οι αντιφάσεις προκαλούν έκπληξη. Επικροτεί τις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία πλαίσιο ΕΕ-Λιβύης με πιθανό στόχο να προσχωρήσει η Λιβύη στην ευρωμεσογειακή ζώνη ελευθέρων συναλλαγών (EMFTA) την οποία προετοιμάζει τα τελευταία 15 χρόνια η ευρωκρατία. Όμως παραθέτει επίσης μια ολόκληρη σειρά παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας από ένα καθεστώς που χαρακτηρίζει απολυταρχικό. Στο μεταξύ, η κοινή θέση κατά της Κούβας διατηρείται. Πρόκειται για περίπτωση δύο μέτρων και δύο σταθμών. Για τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση, το προαπαιτούμενο για το εμπόριο δεν είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, αλλά μάλλον η θέσπιση μιας οικονομίας της αγοράς και του ελεύθερου και στρεβλωμένου ανταγωνισμού. Η Ένωση εκπροσωπεί τον δειλό ιμπεριαλισμό, όπως αποδεικνύεται από την καθυστερημένη της αντίδραση στην κατάσταση στην Τυνησία.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Όλοι γνωρίζουμε ότι η Λιβύη εμμένει σε ένα δικτατορικό καθεστώς και παραβιάζει συστηματικά τις διεθνείς συμβάσεις για τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες. Παρ’ όλα αυτά, η Λιβύη διευρύνει τις εμπορικές και πολιτικές σχέσεις της με μια σειρά κρατών μελών της ΕΕ. Ο ρόλος της Λιβύης ως εταίρου σε πολλά θέματα στην περιοχή της Μεσογείου και την Αφρική διαπιστώθηκε πως έχει σοβαρό αντίκτυπο στην ασφάλεια και τη σταθερότητα της περιοχής, ιδίως στη μετανάστευση, τη δημόσια υγεία, την ανάπτυξη, τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις, την αλλαγή του κλίματος, την ενέργεια και την πολιτιστική κληρονομιά. Σε αυτό το πλαίσιο, η συμφωνία πλαίσιο που τελεί τώρα υπό διαπραγμάτευση είναι σημαντική, πρέπει όμως να αντιδράσουμε σε διάφορα βασικά θέματα, συγκεκριμένα: τον προοδευτικό εκδημοκρατισμό του καθεστώτος, τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις αλλαγές του συστήματος του ποινικού δικαίου με πρώτη προτεραιότητα την κατάργηση της θανατικής ποινής, και την υπογραφή της Σύμβασης της Γενεύης.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Οι σχέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Λιβύης πρέπει να εξεταστούν αντικειμενικά λόγω του πολύπλοκου χαρακτήρα τους και της σημασίας τους για την Ευρώπη. Φυσικά, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, και γι’ αυτό είναι εύλογο να ζητήσουν οι Βρυξέλλες από τη Λιβύη να επικυρώσει τη Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες του 1951 ή να πιέσουν για ένα μορατόριουμ για τη θανατική ποινή. Ωστόσο, πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι η Λιβύη είναι σημαντική χώρα διέλευσης για τη μαζική παράνομη εισροή μεταναστών από την Αφρική στην Ευρώπη. Για τον λόγο αυτόν, δεν είναι σκόπιμη μια γενική απόρριψη μιας συμφωνίας επανεισδοχής με την Τρίπολη όπως αυτή που περιλαμβάνεται στην έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων.

Αν δεν επιτύχουμε συμφωνία επανεισδοχής με τη Λιβύη, η πίεση στην Ευρώπη ως προορισμό μεταναστών θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Καθώς η παράνομη μαζική μετανάστευση είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για την επιβίωση της Ευρώπης ως ιστορικής οντότητας, καλό θα ήταν να υιοθετήσει η ΕΕ μια διαφοροποιημένη άποψη για τις σχέσεις της με την Τρίπολη και να συμπεριλάβει τη Λιβύη στις στρατηγικές της για τον έλεγχο της μεταναστευτικής ροής.

  Cristiana Muscardini (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα την πρόταση σύστασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για τη συμφωνία πλαίσιο ΕΕ-Λιβύης. Υποστηρίζω πλήρως τα κύρια σημεία της έκθεσης της κ. Gomes, δηλαδή την ανάγκη να θεσπίσει η Λιβύη μορατόριουμ για τη χρήση της θανατικής ποινής, να επικυρώσει τη Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες, να καταπολεμήσει ενεργά την εμπορία ανθρώπων, να εξασφαλίσει δίκαιες συμφωνίες για τους παράνομους μετανάστες και να εγκρίνει σύγχρονη νομοθεσία για το άσυλο.

Θα ήθελα να προσθέσω ότι ζητήσαμε σε αρκετές περιπτώσεις να επιτραπεί στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να ελέγξουν τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα στα στρατόπεδα προσφύγων στη Λιβύη πριν από την επίτευξη συμφωνίας πλαισίου. Το Κοινοβούλιο θα πρέπει να αναλάβει άμεση δράση για να θέσει πιο δυναμικά το θέμα αυτό. Όσο για μένα και πολλούς από τους συναδέλφους μου, δεν θα μπορέσουμε να στηρίξουμε τη συμφωνία πλαίσιο παρά μόνο αν εκπληρωθούν οι απαιτήσεις που διατυπώνει η κ. Gomes στην έκθεσή της που εγκρίθηκε σήμερα.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Οι τρέχουσες διαπραγματεύσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Λιβύης για την ολοκλήρωση μιας συμφωνίας πλαισίου με σκοπό την προαγωγή των πολιτικών και οικονομικών σχέσεων μεταξύ των κρατών μελών και αυτής της χώρας Μαγκρέμπ έχουν καίρια στρατηγική σημασία για τις διασυνοριακές σχέσεις της Ένωσης. Για τον λόγο αυτόν ψήφισα υπέρ της σύστασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προς το Συμβούλιο. Πρωταρχικός στόχος της συμφωνίας είναι η βελτίωση της ζωής των πολιτών της Λιβύης από πολιτική, κοινωνική και οικονομική άποψη μέσω της προώθησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων ως βάσης για τη σύναψη της συμφωνίας. Η συμφωνία θα επιδιώξει να καλυφθούν οι ελλείψεις της Λιβύης προσφέροντας μεγαλύτερη προστασία των ανθρωπίνων και δημοκρατικών δικαιωμάτων και αναπτύσσοντας την εμπορική συνεργασία, αλλά και θεσπίζοντας αυστηρούς κοινούς ελέγχους σχετικά με την παράνομη μετανάστευση.

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Το πράσινο φως για να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ΕΕ και Λιβύης ως μέσο ενίσχυσης της σχέσης μας δόθηκε με δισταγμό. Ωστόσο, δεν είναι σε καμία περίπτωση λευκή επιταγή. Η ενεργειακή μας ασφάλεια, τα εμπορικά και οικονομικά μας συμφέροντα και η συνεργασία μας στη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών δεν πρέπει ποτέ να συγκαλύψουν τη διαρκή περιφρόνηση που δείχνουν οι αρχές της Λιβύης και ο συνταγματάρχης Gaddafi για τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο συνταγματάρχης Gaddafi είναι ένας δικτάτορας που βρίσκεται στην εξουσία εδώ και 41 χρόνια και που είπε μόλις πριν από λίγες ημέρες πως λυπάται για την παραίτηση του τυνησίου ομολόγου του κ. Ben Ali. Είναι ένα καταπιεστικό καθεστώς: θανατικές ποινές (506 τον Μάιο του 2009 – το 50% εκ των οποίων αφορούσε αλλοδαπούς), εκτελέσεις και σωματικές ποινές, παράνομη κράτηση και απάνθρωπη μεταχείριση μεταναστών που διασχίζουν τη χώρα για να φθάσουν στην Ευρώπη.

Το ψήφισμά μας τονίζει ιδιαίτερα το σημείο αυτό υπενθυμίζοντας πως κάθε κοινή πολιτική μετανάστευσης πρέπει να εξαρτηθεί από αυστηρότερες διασφαλίσεις για την προστασία των μεταναστών και άλλες θεμελιώδεις ελευθερίες. Παρόμοια, κάθε συμφωνία επανεισδοχής με τη χώρα αυτή πρέπει να αποκλείει αυτόματα αιτούντες άσυλο, πρόσφυγες ή όσους έχουν ανάγκη προστασίας και να αποφεύγει τις συλλογικές απελάσεις.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Για περισσότερα από 40 χρόνια η Λιβύη κυβερνάται από ένα δικτατορικό καθεστώς όπου η ισχύς είναι συγκεντρωμένη σε έναν άνθρωπο, τον συνταγματάρχη Gaddafi, τον αφρικανό και άραβα ηγέτη με τα περισσότερα χρόνια στην εξουσία. Οι Λίβυοι έχουν δωρεάν παιδεία και υγειονομική περίθαλψη και επιδοτούμενη στέγαση, απολαμβάνοντας έτσι κάποια οφέλη από την κοινωνική διανομή του πετρελαϊκού εισοδήματος. Ωστόσο, παρά τον ρυθμό αύξησης του ΑΕγχΠ, η ανάπτυξη υπολείπεται σε σχέση με άλλες πετρελαϊκές χώρες και η Λιβύη είναι μία από τις λιγότερο διαφοροποιημένες οικονομίες της περιοχής, με τις ξένες επενδύσεις να παραμένουν στο έλεος των απρόβλεπτων αποφάσεων του ηγέτη της χώρας.

Ο λαός της Λιβύης δεν απολαμβάνει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες, παρά το γεγονός ότι η χώρα έχει αναλάβει συγκεκριμένες διεθνείς υποχρεώσεις να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς εξελέγη πρόσφατα στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και επικύρωσε αρκετά νομικά δεσμευτικά διεθνή νομικά κείμενα. Η θανατική ποινή εξακολουθεί να εκτελείται τακτικά.

Συμπερασματικά, η στρατηγική σημασία της Λιβύης και οι πολλές προκλήσεις που δημιουργεί υπογραμμίζουν την ανάγκη μιας ολοκληρωμένης κοινοτικής πολιτικής για τη χώρα αυτή. Η ΕΕ πρέπει να ασχοληθεί με τη Λιβύη όσον αφορά ευρύ φάσμα θεμάτων. Η συμφωνία πλαίσιο πρέπει να αποτελέσει επίσης ουσιαστικό εργαλείο για την προώθηση του κράτους δικαίου, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της προστασίας των μεταναστών και των προσφύγων και της βιώσιμης ανάπτυξης στη Λιβύη.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα αυτό το ψήφισμα διότι πιστεύω πως μπορεί να βοηθήσει τον λαό της Λιβύης να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής του, που συχνά καθορίζονται από την έλλειψη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικότερων ελευθεριών.

Η συνεργασία μεταξύ ΕΕ και Λιβύης μπορεί να είναι καθοριστικός παράγοντας για την προώθηση του δυναμικού της χώρας, που σήμερα καλείται να αντιμετωπίσει μια ιδιαίτερα πολύπλοκη κατάσταση. Οι κρατούμενοι υφίστανται συχνά βασανιστήρια, σωματικές ποινές όπως μαστίγωση, ξυλοδαρμό, ηλεκτροσόκ και τη σκόπιμη άρνηση παροχής ιατρικής περίθαλψης. Στη Λιβύη δεν υπάρχει νομοθεσία περί ασύλου και συνεπεία αυτού δεν υπάρχει νομική αναγνώριση της ανάγκης προστασίας των προσφύγων.

Και σαν να μην έφταναν αυτά, η θανατική ποινή εξακολουθεί να εφαρμόζεται σε μεγάλο αριθμό εγκλημάτων, ενώ οι καταδίκες σε θάνατο εξακολουθούν να επιβάλλονται από τα λιβυκά δικαστήρια, παραβιάζοντας τα διεθνή πρότυπα όσον αφορά το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συνάψει τη συμφωνία πλαίσιο το συντομότερο δυνατό. Θα είναι η πρώτη σωστή συμφωνία μεταξύ Λιβύης και ΕΕ και, ως εκ τούτου, θα φέρει πραγματικό όφελος για τον τοπικό πληθυσμό αναφορικά με τα θεμελιώδη του δικαιώματα, αλλά και από πολιτική και κοινωνικοοικονομική άποψη.

  Debora Serracchiani (S&D), γραπτώς. – (IT) Η σημερινή ψηφοφορία για τη συμφωνία πλαίσιο ΕΕ-Λιβύης είναι αποτέλεσμα ορισμένων σκληρών διαπραγματεύσεων, ιδίως για το ζήτημα των μεταναστών. Στη Λιβύη, η κατάσταση όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο είναι εξαιρετικά επισφαλής. Δεν έχουν νομική αναγνώριση και δεν υπάρχει σύστημα για την προστασία τους. Ελπίζω ότι θα εξασφαλιστούν τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά τους, καθώς και το δικαίωμά τους στο άσυλο.

Η Λιβύη δεν έχει επικυρώσει τη Σύμβαση της Γενεύης της 28ης Ιουλίου 1951, ούτε το πρωτόκολλο του 1967 για το καθεστώς των προσφύγων, ούτε προτίθεται επί του παρόντος να το κάνει. Ωστόσο, το 1981 επικύρωσε τη σύμβαση του 1969 που διέπει ορισμένες πτυχές των προσφυγικών προβλημάτων στην Αφρική. Ως εκ τούτου, υποχρεούται να τηρεί την αρχή της μη επαναπροώθησης μεταναστών που ζητούν διεθνή προστασία, οι οποίοι πρέπει να εντοπίζονται σύμφωνα με κριτήρια που δεν θα είναι λιγότερο αυστηρά από εκείνα της ίδιας της Σύμβασης της Γενεύης.

Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, οι άνθρωποι από χώρες όπως η Σομαλία, το Σουδάν, η Ερυθραία και η Αιθιοπία έχουν το δικαίωμα ανθρωπιστικής προστασίας και πολιτικού ασύλου και ελπίζω ότι οι αρχές της Λιβύης θα δεχθούν να συνεργαστούν με την Υπάτη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.

Προτάσεις ψηφίσματος: (RC-B7-0039/2010)

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτού του σημαντικού ψηφίσματος διότι πρέπει να καταδικάσουμε δριμύτατα τις πρόσφατες επιθέσεις κατά χριστιανικών κοινοτήτων ανά τον κόσμο – είτε στην Αίγυπτο, είτε στο Πακιστάν, το Ιράκ ή οποιαδήποτε άλλη χώρα.

Χριστιανικές κοινότητες ζουν σε διάφορες μουσουλμανικές χώρες της Μέσης Ανατολής από τις πρώτες ημέρες του χριστιανισμού. Ως εκ τούτου, είναι εντελώς απαράδεκτο μετά από αιώνες ειρηνικής συμβίωσης να εξαναγκάζονται οι Χριστιανοί να εγκαταλείψουν αυτές τις χώρες ή να κλείνονται σε γκέτο. Αυτός είναι ένας ακόμα λόγος για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας κατά των ισλαμιστών φονταμενταλιστών που στρεβλώνουν την πραγματικότητα και θέλουν να παρουσιάσουν την παγκόσμια δράση μας κατά της τρομοκρατίας ως επίθεση στον μουσουλμανικό κόσμο. Ακριβώς αυτοί οι ισλαμιστές φονταμενταλιστές είναι εκείνοι που επιδιώκουν πόλεμο μεταξύ θρησκειών και μεταξύ πολιτισμών.

Πρέπει επομένως να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να εξαλείψουμε αυτούς τους φανατικούς πιστούς και να τους περιθωριοποιήσουμε στις αντίστοιχες κοινωνίες τους. Αυτό πρέπει να γίνει σε συνεργασία με τα μετριοπαθή στοιχεία των μουσουλμανικών κοινωνιών. Πρέπει, ως εκ τούτου, να επικροτήσουμε τις έντονες αντιδράσεις της κοινής γνώμης σε ορισμένες μουσουλμανικές χώρες, για παράδειγμα στην Αίγυπτο, όπου το ευρύ κοινό καταδίκασε έντονα τις τρομοκρατικές επιθέσεις κατά Χριστιανών και ζήτησε να αναληφθεί δράση κατά των υπαιτίων.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Συγκλονιστήκαμε όλοι πολύ με την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση κατά του συριακού καθολικού καθεδρικού ναού στη Βαγδάτη. Η επίθεση αυτή είναι το τελευταίο από μια σειρά σοβαρών συμβάντων που είχαν όλα θρησκευτικά κίνητρα. Πρόκειται για ένα πολύ ευαίσθητο ζήτημα. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (Χριστιανοδημοκράτες) είναι πολύ προσηλωμένο στις κοσμικές αρχές και συνηγορεί υπέρ του να γίνονται σεβαστές όλες οι θρησκείες στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου του Ισλάμ. Έτσι, δεν μπορούμε να παραμείνουμε αδιάφοροι για την τύχη που περιμένει μια σειρά χριστιανικών κοινοτήτων σε ολόκληρο τον κόσμο. Πρέπει να αποδίδεται ο ίδιος σεβασμός σε όλες τις θρησκείες και για τον λόγο αυτόν στήριξα αυτό το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Όλα τα συμβάντα που καταδικάζει το Κοινοβούλιο σημειώθηκαν σε μουσουλμανικές χώρες, όπου πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην τύχη των Χριστιανών. Επομένως, πρέπει να εργαστούμε όλοι για την εξασφάλιση του σεβασμού των διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων και θεωρώ ότι το παρόν κείμενο είναι σύμφωνο με αυτήν την προσέγγιση.

  Dominique Baudis (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την κατάσταση των Χριστιανών στο πλαίσιο της θρησκευτικής ελευθερίας, το οποίο καταδικάζει τις θανατηφόρες επιθέσεις κατά Χριστιανών στην Ανατολή. Οι επιθέσεις των τελευταίων μηνών κατά Χριστιανών αποτελούν μια τραγωδία για τα πολλά θύματα, ιδίως στη Βαγδάτη και στην Αλεξάνδρεια, αλλά και για τους ομοθρήσκους τους. Στην Ανατολή ζουν Χριστιανοί εδώ και 2.000 χρόνια· αποτελούν μέρος της ιστορίας της χώρας τους. Σήμερα όμως εγκαταλείπουν μαζικά την περιοχή. Λόγω αυτής της αναγκαστικής εξορίας, οι χώρες αυτές χάνουν σημαντικό μέρος των ανθρωπίνων πόρων τους. Οι περιοχές της Εγγύς και της Μέσης Ανατολής ήταν ανέκαθεν ένας χώρος πολυμορφίας και συνύπαρξης θρησκευτικών μειονοτήτων. Οι τρομοκράτες που βρίσκονται πίσω από αυτές τις επιθέσεις επιχειρούν να προκαλέσουν μια σύγκρουση μεταξύ Ανατολής και Δύσης στρέφοντας τον μουσουλμανικό κόσμο ενάντια στον χριστιανικό. Όλο αυτό είναι ένα δαιμονικό σχέδιο. Οι Χριστιανοί στο Ιράκ και στην Αίγυπτο ίσως αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι και προδομένοι. Είναι σημαντικό οι αιγυπτιακές και οι ιρακινές αρχές να βρουν και να δικάσουν αυστηρά τους δράστες αυτών των σφαγών.

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Το Σώμα κατάφερε επιτέλους να ψηφίσει για ένα περιεκτικό ψήφισμα σχετικά με την κατάσταση των Χριστιανών στον κόσμο. Η Ευρώπη πρέπει να κάνει περισσότερα από όσα έκανε μέχρι σήμερα αναφορικά με την προστασία των Χριστιανών ανά τον κόσμο. Έχει τα μέσα να το κάνει, εάν θέλει. Υπάρχει ελπίδα αυτό το ψήφισμα να σηματοδοτήσει την αρχή μιας αλλαγής προσέγγισης των οργάνων της Ένωσης, ιδίως από διπλωματική και εμπορική άποψη, στους διμερείς διαλόγους με τις πολλές –υπερβολικά πολλές– χώρες που ανέχονται τις διώξεις κατά Χριστιανών ή και υποστηρίζουν την καλλιέργεια της χριστιανοφοβίας. Όταν η ΕΕ υπογράφει εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες και συμφωνίες συνεργασίας με τρίτες χώρες, πρέπει να επιβάλλει πραγματικά τις ρήτρες ανθρωπίνων δικαιωμάτων με μεγάλη αποφασιστικότητα, κάτι που δεν έχει κάνει ως τώρα. Είναι πλέον απαράδεκτο να βλέπουμε χώρες όπου σημειώνονται διακρίσεις και διώξεις σε βάρος Χριστιανών να έχουν υπογράψει σημαντικές συμφωνίες με την ΕΕ που βασικά στηρίζονται στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ως εκ τούτου, υπερψήφισα το ψήφισμα.

  Antonio Cancian (PPE), γραπτώς. – (IT) Υποστήριξα την πρόταση ψηφίσματος για την κατάσταση των Χριστιανών στο πλαίσιο της θρησκευτικής ελευθερίας, διότι η ευρωπαϊκή πολιτική δεν θα πρέπει να αγνοήσει την κλιμάκωση της βίας που σημειώθηκε τους τελευταίους μήνες.

Η Ευρώπη δεν πρέπει να δείχνει υπερβολικά επιφυλακτική και να φοβάται να στηρίξει το δικαίωμα των χριστιανικών κοινοτήτων στη Μέση Ανατολή και σε ολόκληρο τον κόσμο να ασκούν ελεύθερα την πίστη και τη θρησκεία τους. Ο διάλογος και ο αμοιβαίος σεβασμός είναι αναφαίρετες αξίες για την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι ουσιαστικό να γίνει η Ύπατη Εκπρόσωπος Catherine Ashton η εκπρόσωπος αυτής της θέσης και να την προασπίζει δυναμικά στις διμερείς μας σχέσεις με άλλες χώρες.

  Maria Da Graça Carvalho (PPE), γραπτώς. – (PT) Συγχαίρω την Ευρωπαϊκή Ένωση διότι δείχνει επανειλημμένα την προσήλωσή της στη θρησκευτική ελευθερία, την ελευθερία συνείδησης και την ελευθερία σκέψης. Οι κυβερνήσεις έχουν καθήκον να εγγυώνται αυτές τις ελευθερίες σε ολόκληρο τον κόσμο, έχοντας υπόψη ότι η ανάπτυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και των ατομικών ελευθεριών είναι η κοινή βάση πάνω στην οποία δομεί η Ευρωπαϊκή Ένωση τις σχέσεις της με άλλες χώρες και προβλέπεται στη ρήτρα για τη δημοκρατία που περιέχουν οι συμφωνίες τις οποίες συνάπτει η ΕΕ με τρίτες χώρες.

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Παρακολουθήσαμε όλοι τη δοκιμασία των χριστιανών κοπτών στην Αίγυπτο τους τελευταίους μήνες. Τέτοιες πράξεις βίας πρέπει να καταδικάζονται απερίφραστα. Δεν πρέπει να καταδικαστεί μόνο η μισαλλοδοξία σε βάρος Χριστιανών, αλλά κάθε μορφή μισαλλοδοξίας που αφορά την άσκηση της θρησκευτικής ελευθερίας ενός προσώπου. Πιστεύω ότι το παρόν ψήφισμα είναι πολύ ισορροπημένο και γι’ αυτό το υπερψήφισα.

  Lara Comi (PPE), γραπτώς. – (IT) Χαίρομαι διότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συζήτησε και ενέκρινε ένα ψήφισμα που καταδικάζει τις πρόσφατες επιθέσεις κατά Χριστιανών. Η θρησκευτική ελευθερία είναι ένα από τα κύρια θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, που αναγνωρίζεται γενικά από τα εθνικά συντάγματα και τις διεθνείς συμβάσεις. Η ύπαρξη τόσο πολλών προτύπων σε διάφορα επίπεδα διακυβέρνησης, εθνικά και διεθνή, και σε ολόκληρο τον κόσμο, δείχνει ότι υπάρχει απόλυτη συμφωνία για τη σημασία της θρησκευτικής ελευθερίας. Ωστόσο, η νομοθεσία δεν αρκεί. Αποτελεί το θεμέλιο πάνω στο οποίο πρέπει να δημιουργηθούν αποτελεσματικές πολιτικές. Τα τελευταία 50 χρόνια, η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης έφερε σε επαφή πολιτισμούς που απέχουν πολύ μεταξύ τους. Προκειμένου να εξασφαλιστεί πως μια τέτοια επαφή δεν θα μετατραπεί σε σύγκρουση, δεν αρκεί απλά η καταδίκη των πρόσφατων επιθέσεων. Πρέπει να επαναβεβαιώσουμε τη δέσμευσή μας για τη δημιουργία πολιτικών που θα ενθαρρύνουν τον θρησκευτικό πλουραλισμό και θα εξασφαλίζουν πως διαφορετικές ομάδες θα μάθουν να έχουν αμοιβαία ανοχή. Η απειλή δεν είναι μόνο ο φονταμενταλισμός. Σήμερα, η θρησκευτική ελευθερία βάλλεται επίσης από τη διάδοση του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους που προσπαθεί να εξαλείψει την πνευματική σφαίρα του ατόμου από τη δημόσια ζωή. Η θρησκευτική ελευθερία αφορά όλες τις θρησκείες, αφορά ακόμα και τους άθεους. Αυτό συμβαίνει διότι όταν υπάρχει αποδοχή της θρησκευτικής ελευθερίας, υπάρχει και αποδοχή του αντιθέτου της, δηλαδή της ελευθερίας να μην έχει κανείς καμία θρησκεία.

  Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Η αύξηση των επιθέσεων κατά Χριστιανών απαιτεί μια κοινή στάση σχετικά με τον τρόπο προστασίας τους. Προκειμένου να αυξηθεί η θρησκευτική ανοχή, οι αντίστοιχες κυβερνήσεις πρέπει να εξασφαλίσουν ότι οι δράστες των επιθέσεων θα βρεθούν και θα προσαχθούν στη δικαιοσύνη με τις δέουσες νομικές διαδικασίες. Πρέπει να παρασχεθεί προστασία στους Χριστιανούς βάσει του ίσου σεβασμού όλων των δογμάτων.

Εφόσον ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας της θρησκείας ή της πίστης, αποτελούν θεμελιώδεις αρχές και στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προσφέρουν κοινό έδαφος για σχέσεις με τρίτες χώρες, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επαναλάβει ότι υποστηρίζει κάθε πρωτοβουλία με στόχο την προώθηση του διαλόγου και του αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ θρησκευτικών και άλλων κοινοτήτων.

Τέλος, οι θρησκευτικές αρχές καλούνται να προαγάγουν την ανοχή και να υιοθετήσουν πρωτοβουλίες κατά του μίσους, της βίαιης ριζοσπαστικοποίησης και του εξτρεμισμού.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Ήμουν ένας από τους πρώτους υποστηρικτές αυτής της πρότασης ψηφίσματος, και πιστεύω ότι η περιγραφή που δίνει για την κατάσταση την οποία υφίστανται οι χριστιανικές μειονότητες σε ορισμένες χώρες της Μέσης Ανατολής είναι επίκαιρη και σε μεγάλο βαθμό ακριβής. Μια από τις πιο ευγενείς λειτουργίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά την εξωτερική δράση είναι η υπεράσπιση και η προστασία των αξιών στις οποίες πιστεύουμε: στην προκειμένη περίπτωση αναφερόμαστε ειδικά στην ελευθερία σκέψης, την ελευθερία συνείδησης, την ελευθερία έκφρασης και τη θρησκευτική ελευθερία. Οι ελευθερίες αυτές τέθηκαν σαφώς υπό αμφισβήτηση με τις δειλές επιθέσεις φανατικών πιστών που δολοφόνησαν αθώους ανθρώπους, μερικές φορές σε μαζική κλίμακα, με τρόπο που θεωρώ και απάνθρωπο και ακατανόητο.

Ελπίζω ότι αυτό το ψήφισμα, που στηρίχθηκε από όλες τις κοινοβουλευτικές ομάδες, θα βοηθήσει να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση μεταξύ του κοινού και μεταξύ των ανώτερων στελεχών των κυβερνήσεων και της δημόσιας διοίκησης στις εμπλεκόμενες χώρες όσον αφορά τη σημασία της πλήρους άσκησης των θεμελιωδών ελευθεριών στις χώρες τους και της προσαγωγής των δολοφόνων και των υπαιτίων στη δικαιοσύνη. Αυτά είναι σημαντικά για την προαγωγή τόσο του διαθρησκευτικού όσο και του διαπολιτισμικού διαλόγου εντός και μεταξύ των κοινωνιών μας, που παρότι ζουν σε διαφορετικές ηπείρους, έχουν αρκετές κοινές αξίες και οράματα.

  Philippe de Villiers (EFD), γραπτώς. – (FR) Το 2011, η χριστιανική κοινότητα είναι εκείνη που διώκεται περισσότερο στον κόσμο· ευτυχώς, τα κράτη μέλη της ΕΕ το αντελήφθησαν και αρχίζουν να αντιδρούν.

Το ότι καταδικάζουμε τις επιθέσεις είναι δικαιολογημένο και απαραίτητο, όμως δεν αρκεί: σε αυτήν την πρόταση ψηφίσματος δεν εμφανίζεται η αρχή της αμοιβαιότητας.

Επιπροσθέτως, δυστυχώς, η χλιαρή καταδίκη από την ΕΕ των ενεργειών της Τουρκίας στην περιοχή της Κύπρου, την οποία κρατά υπό στρατιωτική κατοχή, δεν θα έχει τα αποτελέσματα που έλπιζαν οι Γάλλοι –την παύση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία– και δεν πρόκειται να αποτελέσει κανενός είδους κίνητρο.

Στηρίζω αυτό το ψήφισμα ως υποστήριξη των Χριστιανών που δολοφονούνται ανά τον κόσμο, λυπάμαι ωστόσο για ορισμένες παραλείψεις και ασυνέπειες που παρουσιάζει.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Οι επιθέσεις σε βάρος Χριστιανών αυξάνονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό το ανησυχητικό και κατακριτέο γεγονός είναι εξαιρετικά λυπηρό, ιδίως εφόσον ο χριστιανισμός κηρύσσει την ειρήνη και την κατανόηση μεταξύ των ανθρώπων ανεξάρτητα από το αν είναι Ιουδαίοι ή Έλληνες, όπως θα έλεγε ο απόστολος Παύλος. Αυτό που απειλείται είναι η θρησκευτική ελευθερία και η ειρήνη σε κοινότητες που υπάρχουν εδώ και αιώνες. Συμβιώνουν ειρηνικά με άλλες θρησκείες στις περιοχές όπου είναι εγκατεστημένες και αποτελούν στόχο αδιάκριτης βίας απλά και μόνο επειδή πιστεύουν στον Χριστό. Όμως το θέμα πηγαίνει πολύ πιο μακριά. Πέρα από τις επιθέσεις που σημειώθηκαν, η χριστιανική πίστη και οι εκδηλώσεις της υφίστανται επιθέσεις και στην ίδια την Ευρώπη, συχνά με τη μορφή της παραφθοράς εννοιών όπως ο κοσμικός χαρακτήρας του κράτους και η ουδετερότητα κρατών και θεσμών. Εν προκειμένω πρέπει να καταδικάσω τις πρόσφατες επιθέσεις κατά τη διάρκεια της τέλεσης καθολικής λειτουργίας στη Βαρκελώνη και να ζητήσω από την ισπανική κυβέρνηση και τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα να καταδικάσουν και να καταπολεμήσουν τη χριστιανοφοβική ατμόσφαιρα που φαίνεται να εντείνεται. Εκείνοι που αρνούνται τις ρίζες τους δεν αξίζουν τον σεβασμό κανενός.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Όλοι έχουν το δικαίωμα στην ελευθερία της πίστης, της συνείδησης και της σκέψης. Το δικαίωμα αυτό εκχωρεί στον καθένα την ελευθερία άσκησης της θρησκείας ή της πίστης του, είτε ατομικά είτε μαζί με άλλους, δημόσια ή ιδιωτικά, μέσω λατρείας, τελετών, πρακτικών και διδασκαλίας. Οι στατιστικές για τη θρησκευτική ελευθερία δείχνουν πως η πλειονότητα των πράξεων θρησκευτικής βίας έχουν ως στόχο Χριστιανούς. Στην πραγματικότητα είναι ευρέως γνωστό ότι πρόσφατα χάθηκαν αθώοι άνθρωποι σε αιματηρές επιθέσεις κατά χριστιανικών κοινοτήτων στη Νιγηρία, την Αλεξάνδρεια, τις Φιλιππίνες, το Ιράκ και τη Συρία. Επιπλέον, η ιρανική κυβέρνηση ενέτεινε την εκστρατεία της κατά Χριστιανών στη χώρα. Στο Βιετνάμ υπάρχει επίσης σοβαρή καταστολή των δραστηριοτήτων της Καθολικής Εκκλησίας και άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων. Πέρα από την καταδίκη αυτών των επιθέσεων και την έντονη σύσταση προς τις κυβερνήσεις να εγγυηθούν την ελευθερία της θρησκείας, της συνείδησης και της σκέψης, το Συμβούλιο, η Επιτροπή και η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στο θέμα της θρησκευτικής ελευθερίας και να λάβουν συγκεκριμένα, επείγοντα μέτρα, συμπεριλαμβανομένων μέτρων κατά των χωρών που σκόπιμα δεν προστατεύουν τα θρησκευτικά δόγματα.

  Carlo Fidanza (PPE), γραπτώς. – (IT) Το ψήφισμα για το οποίο ψηφίσαμε σήμερα εκφράζει μεγάλη ανησυχία για την ένταση της μισαλλοδοξίας, της καταστολής και των πράξεων βίας σε βάρος Χριστιανών. Θεωρώ κρίσιμης σημασίας την καταδίκη των πρόσφατων επεισοδίων σε χώρες που βρίσκονται πολύ μακριά, αλλά στις οποίες υπάρχουν χριστιανικές κοινότητες. Τα γεγονότα στην Αίγυπτο, τη Νιγηρία, το Πακιστάν, τις Φιλιππίνες, την Κύπρο, το Ιράν και το Ιράκ φαίνονται ακόμα σοβαρότερα αν λάβει κανείς υπόψη πως η θρησκεία γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης απλά και μόνο για την άσκηση της εξουσίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω της Υπάτης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, θα πρέπει να καταστήσει προτεραιότητα στις εξωτερικές σχέσεις της Ένωσης την ελευθερία θρησκείας και πίστης και την ασφάλεια των θρησκευτικών κοινοτήτων. Η προτεραιότητα αυτή θα πρέπει να αντανακλάται σε διεθνείς συμφωνίες και εκθέσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είμαι πεπεισμένος ότι η θρησκευτική ελευθερία πρέπει να προασπίζεται ενεργά ακόμα και με κόστος την επιβολή σοβαρών κυρώσεων σε χώρες που δεν σέβονται αυτήν τη θεμελιώδη αρχή.

  Lorenzo Fontana (EFD), γραπτώς. – (IT) Όπως αναφέρει το ψήφισμα, η προαγωγή της δημοκρατίας και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να θεωρείται πως συγκαταλέγονται στους σημαντικότερους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τους τελευταίους μήνες είδαμε μια αναζωπύρωση της βίας κατά χριστιανικών μειονοτήτων σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδίως δε σε χώρες όπου το Ισλάμ αποτελεί τη θρησκεία της πλειονότητας των κατοίκων. Αυτό δεν μπορεί να εξακολουθήσει να γίνεται ανεκτό. Στηρίζω το παρόν ψήφισμα ελπίζοντας πως τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα θα καταπολεμήσουν πιο δραστικά τη θρησκευτική μισαλλοδοξία και θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα που διαθέτουν για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια και την ελευθερία της λατρείας για τα εκατομμύρια Χριστιανών που βρίσκονται διασκορπισμένα σε ολόκληρο τον κόσμο.

  Eija-Riitta Korhola (PPE), γραπτώς. – (FI) Την ερχόμενη εβδομάδα θα εορτάσουμε την ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος που, φυσικά, θα μας επαναφέρει στο παρελθόν και στο Auschwitz. Ήταν καλό που το ψήφισμα που εγκρίναμε σήμερα μας φέρνει στο παρόν, για να εξετάσουμε τους μάρτυρες του σήμερα. Η βασική ιδέα είναι πως η θρησκευτική ελευθερία πρέπει να ισχύει για όλες τις θρησκείες.

Το ότι θέτουμε χωριστά το θέμα της δίωξης που υφίστανται οι Χριστιανοί δεν σημαίνει πως είμαστε προκατειλημμένοι. Οφείλεται στο ότι αυτή, η μεγαλύτερη ομάδα μεταξύ εκείνων που υφίστανται δίωξη, είναι εκείνη που τείνουμε να ξεχνάμε πιο εύκολα στην Ευρώπη. Ήρθε η ώρα να το διορθώσουμε αυτό, καθώς γνωρίζουμε πως τον περασμένο αιώνα πέθαναν εξαιτίας της πίστης τους περισσότεροι Χριστιανοί απ’ ό,τι τα προηγούμενα 1.900 χρόνια. Το 75% όσων δολοφονήθηκαν εξαιτίας της θρησκείας τους είναι Χριστιανοί.

Η οργάνωση Open Doors International παραθέτει τις δέκα χώρες όπου οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη βία στον κόσμο. Είναι η Βόρεια Κορέα, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, η Σομαλία, οι Μαλδίβες, το Αφγανιστάν, η Υεμένη, η Μαυριτανία, το Λάος και το Ουζμπεκιστάν, ο κατάλογος όμως συνεχίζεται. Περίπου 100 εκατομμύρια Χριστιανών υφίστανται καθημερινά βία εξαιτίας της θρησκείας τους.

Προφανώς, από το ψήφισμα που εγκρίναμε πρέπει να προκύψει κάτι συγκεκριμένο. Η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης πρέπει να δείξει αποφασιστικότητα και να αντιμετωπίσει αυτές τις αδυναμίες που αφορούν τη θρησκευτική ελευθερία. Οι συμφωνίες μας με τρίτες χώρες στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής πρέπει να περιλαμβάνουν μια ρήτρα για τη θρησκευτική ελευθερία και την αμοιβαιότητα. Από τη σκοπιά της προαγωγής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι εξαιρετικά σημαντικό να μιλήσουμε για τη θρησκευτική ελευθερία, γιατί αποτελεί την κρίσιμη δοκιμασία για τα ανθρώπινα δικαιώματα: η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης και η ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι βρίσκονται στο επίκεντρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Τα τελευταία χρόνια, το 75% των τρομοκρατικών επιθέσεων θρησκευτικού χαρακτήρα διαπράχθηκαν σε βάρος Χριστιανών. Ειδικά τους τελευταίους μήνες, σημειώθηκε αύξηση του αριθμού των επιθέσεων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται άμεσες επιθέσεις σε εκκλησίες στη διάρκεια της λειτουργίας. Τον 21ο αιώνα είναι απαράδεκτο να πρέπει οι θρησκευτικές κοινότητες να φοβούνται να ασκήσουν ελεύθερα την πίστη τους. Η αρχή της θρησκευτικής ελευθερίας πρέπει να ισχύει για όλους, σε ολόκληρο τον κόσμο. Ως εκ τούτου, στηρίζω την πρόταση να αναπτύξουμε μια στρατηγική προκειμένου να καταστήσουμε πραγματικά δυνατή την άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης θρησκευτικής έκφρασης.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Οι χριστιανικές μου ρίζες δεν μπορούν παρά να καταδικάσουν κάθε πράξη βίας κατά Χριστιανών και άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων ανά τον κόσμο. Επίσης, η καταδίκη αυτή συμπεριλαμβάνει κάθε είδος διάκρισης και μισαλλοδοξίας βασισμένης στη θρησκεία και την πίστη που έχει ως στόχο τους πιστούς μιας θρησκείας. Πιστεύω ότι το δικαίωμα στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας είναι ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα που ελπίζουμε να προστατεύσουμε μέσω του ψηφίσματος αυτού.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα το ψήφισμα, που καταδικάζει έντονα κάθε πράξη βίας κατά των Χριστιανών και άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων, καθώς και κάθε είδος διάκρισης και μισαλλοδοξίας λόγω θρησκείας και πίστης κατά θρησκευόμενων ανθρώπων, ατόμων που έχουν αλλάξει θρήσκευμα και άθεων. Το ψήφισμα υπογραμμίζει ότι το δικαίωμα στην ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας είναι ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και εκφράζει ανησυχία για τη μαζική έξοδο των Χριστιανών από διάφορες χώρες, ιδίως της Μέσης Ανατολής, κατά τα τελευταία χρόνια.

Καλώ επειγόντως τις αρχές των κρατών όπου παρατηρούνται ανησυχητικά υψηλά επίπεδα επιθέσεων σε βάρος θρησκευτικών δογμάτων να αναλάβουν την ευθύνη εξασφαλίζοντας τις συνήθεις και δημόσιες θρησκευτικές πρακτικές για όλα τα δόγματα, να κλιμακώσουν τις προσπάθειές τους για την παροχή αξιόπιστης και αποτελεσματικής προστασίας στα θρησκευτικά δόγματα στις χώρες τους και να εξασφαλίσουν την προσωπική ασφάλεια και τη σωματική ακεραιότητα των μελών των χριστιανικών δογμάτων στη χώρα συμμορφούμενες έτσι με τις υποχρεώσεις στις οποίες έχουν ήδη δεσμευτεί στο πλαίσιο του διεθνούς προσκηνίου·

  Κυριάκος Μαυρονικόλας (S&D), γραπτώς. – Ως Σοσιαλιστές υποστηρίζουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα σαν μία από τις βασικές πολιτικές μας. Τα θρησκευτικά δικαιώματα είναι αναπόσπαστο τμήμα αυτής της πολιτικής και γι' αυτό υποστηρίζουμε την ενίσχυσή τους. Τα γεγονότα των Χριστουγέννων, όπου η κατοχική παρουσία διέκοψε τη Θεία Λειτουργία στο Ριζοκάρπασο, στην κατεχόμενη Κύπρο, είναι καταδικαστέα. Στην τουρκοκρατούμενη Κύπρο επιβάλλεται κρατική τρομοκρατία από την Τουρκία και τον κατοχικό στρατό σε βάρος των Χριστιανών Ορθόδοξων και ακόμα περισσότερο σε βάρος των ολίγων εναπομεινάντων εγκλωβισμένων Ελληνοκύπριων.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η αντίληψη της Γαλλικής Δημοκρατίας για τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους είναι ο διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους. Αυτό εξασφαλίζει ελευθερία συνείδησης και λατρείας. Η θρησκευτική βία πηγάζει από τον δογματισμό που είναι εγγενής σε όλες τις θρησκείες. Πρέπει επομένως να προστατεύσουμε τους ανθρώπους από τη βία που γεννούν αυτές οι θρησκείες. Παρά τις έμμεσες αναφορές στην εγκληματική θεωρία της «σύγκρουσης πολιτισμών» και τους τυφλωμένους ισχυρισμούς της Καθολικής Εκκλησίας, το κείμενο αυτό είναι ένα μέσο για να απαιτηθεί θρησκευτική ελευθερία ανά τον κόσμο και προστασία των θρησκευόμενων προσώπων από τον φανατισμό. Θα ψηφίσω υπέρ του κειμένου από συμπόνια και πεποίθηση.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. (PT) Πρέπει να καταδικάσουμε δριμύτατα τις διάφορες επιθέσεις κατά χριστιανικών κοινοτήτων σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδίως όμως στην Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή. Η εξάπλωση αυτών των επεισοδίων μισαλλοδοξίας, καταστολής και βίαιων πράξεων σε βάρος κοινοτήτων πρέπει να μας απασχολήσει όλους. Οι αρχές των εν λόγω χωρών κατέβαλαν κάθε προσπάθεια για να εντοπίσουν τους δράστες και τους υπευθύνους τέτοιων επιθέσεων κατά χριστιανικών κοινοτήτων. Οι υπεύθυνοι αυτών των επιθέσεων και άλλων πράξεων βίας κατά Χριστιανών πρέπει να προσαχθούν στη δικαιοσύνη και να δικαστούν δεόντως.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η προσήλωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη θρησκευτική ελευθερία μόνο με λόγια δεν αρκεί. Ιδίως σε ισλαμικές χώρες, οι Χριστιανοί θεωρούνται εύκολα θύματα καταστολής και, συχνά, φόνων. Παρά την τρομακτική αυτή κατάσταση, η ΕΕ ως ανώτερη κοινότητα αξιών τις περισσότερες φορές επιλέγει μια πολιτική ευγενικής σιωπής. Γενικά, η πολιτική ελίτ των Βρυξελλών, που αδιαφορεί για τις χριστιανικές ρίζες της Ευρώπης, φαίνεται σαν να έχει ξεχάσει και την τύχη των Χριστιανών σε ισλαμικές χώρες. Αντί να ζητάμε το τέλος των διώξεων σε βάρος Χριστιανών, καταφεύγουμε στην πολιτική ορθότητα προτιμώντας να ασχοληθούμε με την ευημερία των μουσουλμάνων που ζουν στην ΕΕ, οι οποίοι απολαμβάνουν επίπεδο θρησκευτικής ελευθερίας που μόνο στο όνειρό τους μπορούν να δουν οι περισσότεροι Χριστιανοί που ζουν στον ισλαμικό κόσμο.

Μελλοντικά, τα δεινά των Χριστιανών πρέπει να διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο στη διαχείριση των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ με ισλαμικές χώρες. Η ΕΕ διαθέτει αρκετούς τρόπους και μέσα για να βοηθήσει στη βελτίωση της κατάστασης των Χριστιανών. Για παράδειγμα, η αναπτυξιακή βοήθεια και άλλες οικονομικές ενισχύσεις θα πρέπει να εξαρτώνται από την παροχή θρησκευτικής ελευθερίας στους Χριστιανούς. Ψήφισα ανάλογα.

  Claudio Morganti (EFD), γραπτώς. – (IT) Σήμερα ψήφισα με κάποια αποφασιστικότητα για να καταδικάσω τη βία κατά χριστιανικών κοινοτήτων και θρησκευτικών μειονοτήτων.

Ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της θρησκευτικής ελευθερίας πρέπει να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για τις σχέσεις με άλλες χώρες. Βίωσα προσωπικά την τουρκική κατοχή στη Βόρεια Κύπρο, μια κατάσταση για την οποία η Ευρώπη κάνει τα στραβά μάτια μολονότι η Κύπρος είναι κράτος μέλος της ΕΕ. Στην κατεχόμενη Κύπρο, οι περισσότερες εκκλησίες έχουν καταστραφεί, τα αγάλματα των αγίων έχουν παραμορφωθεί και την ημέρα των Χριστουγέννων, τούρκοι στρατιώτες εμπόδισαν την τέλεση της λειτουργίας σε δύο ορθόδοξες εκκλησίες.

Η ελευθερία μας, η επιβίωση ενός πολιτισμού και ενός τρόπου ζωής βασισμένου στην απόλυτη αξία του ανθρώπου και την ισότητα όλων ενώπιον του κράτους, τα ίσα δικαιώματα των γυναικών, η δημοκρατία και η κοινωνική δικαιοσύνη διατρέχουν όλα κίνδυνο σήμερα.

Η θρησκευτική μισαλλοδοξία γίνεται ολοένα συχνότερο φαινόμενο σε διάφορα μέρη του κόσμου και οι φοβερές επιθέσεις κατά Χριστιανών στην Αίγυπτο και το Ιράκ κατά τις τελευταίες εβδομάδες είναι η πιο πρόσφατη επικίνδυνη πρόκληση της φονταμενταλιστικής τρομοκρατίας. Όλοι εμείς στην Ευρώπη πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια μας και να αναλάβουμε δράση για τη διαφύλαξη της θρησκευτικής ελευθερίας.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Οι πρόσφατες επιθέσεις κατά χριστιανικών κοινοτήτων στην Αίγυπτο, τη Νιγηρία, το Ιράκ και το Πακιστάν κατέστησαν αναγκαία την ευρωπαϊκή παρέμβαση και η ΕΕ καταδίκασε δριμύτατα τις διώξεις και κινητοποίησε την Ύπατη Εκπρόσωπό της για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας. Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος για την κατάσταση των Χριστιανών στο πλαίσιο της θρησκευτικής ελευθερίας διότι πιστεύω ότι δυστυχώς αντιμετωπίζουμε μια παγκόσμια επίθεση κατά της χριστιανοσύνης όπου η θρησκευτική βία χρησιμοποιείται για πολιτικούς σκοπούς προκειμένου να εμποδίσει την ανάπτυξη και την εξέλιξη, να ενθαρρύνει το κοινωνικό μίσος και να αποσταθεροποιήσει το σύστημα στις χώρες όπου γίνονται οι εν λόγω επιθέσεις. Ως εκ τούτου, θεωρώ σημαντικό να καταδικάσει δριμύτατα η Ευρώπη, που προάγει τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ατομικών και δημοκρατικών ελευθεριών, αυτές τις βίαιες επιθέσεις που πηγαίνουν τον κόσμο αιώνες πίσω και ματαιώνουν κάθε ελπίδα για διαπολιτισμικό διάλογο, ανοχή, ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία.

  Γεώργιος Παπανικολάου (PPE), γραπτώς. – Υπερψήφισα το ψήφισμα σχετικά με την κατάσταση των Χριστιανών στο πλαίσιο της ελευθερίας της θρησκείας. Το κοινό ψήφισμα, μετά και από την επίθεση κατά πιστών που προσεύχονταν σε κοπτική εκκλησία της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου την 1η Ιανουαρίου 2011, καταδικάζει κάθε είδους βία κατά πολιτών ανεξαρτήτως θρησκευτικής ομάδας στην οποία ανήκουν και εκφράζει την ανησυχία του για τα αυξανόμενα κρούσματα θρησκευτικής επιθετικότητας. Υπενθυμίζω ότι η Ελλάδα έχει ιδιαίτερη ευαισθησία στα θέματα αυτά καθώς έχει θρηνήσει στο παρελθόν θύματα από αντίστοιχη επίθεση εναντίον Ελλήνων τουριστών, στις 18 Απριλίου 1996, από φανατικούς ισλαμιστές στο Κάιρο της Αιγύπτου.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκφράσει επανειλημμένα την προσήλωσή της στην ελευθερία της θρησκείας, της συνείδησης και της σκέψης και έχει υπογραμμίσει ότι οι κυβερνήσεις έχουν καθήκον να εγγυώνται αυτές τις ελευθερίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Η ανάπτυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και των ατομικών ελευθεριών είναι η κοινή βάση πάνω στην οποία δομεί η Ευρωπαϊκή Ένωση τις σχέσεις της με τρίτες χώρες και προβλέπεται στη ρήτρα για τη δημοκρατία που περιέχουν οι συμφωνίες τις οποίες συνάπτει η ΕΕ με τρίτες χώρες. Το άρθρο 18 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα ορίζει πως ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας, και η ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας δεν ισχύει μόνο για τους πιστούς των θρησκειών, αλλά και για τους άθεους, τους αγνωστικιστές και τους ανθρώπους χωρίς πίστη.

Έτσι, καταδικάζουμε τις πρόσφατες επιθέσεις κατά χριστιανικών κοινοτήτων σε διάφορες χώρες και εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τις οικογένειες των θυμάτων· εκφράζουμε τη βαθιά μας ανησυχία για την εξάπλωση επεισοδίων μισαλλοδοξίας και καταστολής και τα βίαια συμβάντα κατά χριστιανικών κοινοτήτων, ιδίως στις χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Μέσης Ανατολής.

  Oreste Rossi (EFD), γραπτώς. – (IT) Συζητάμε για τη δίωξη σε βάρος Χριστιανών σε ολόκληρο τον κόσμο, όμως ενώ μιλάμε για τη βία που εκδηλώθηκε στο Ιράκ, την Αίγυπτο, τις Φιλιππίνες, την Ινδία και αλλού, συνεχίζουμε να αγνοούμε αυτά που συμβαίνουν πιο κοντά σε εμάς. Αναφέρομαι στην κατοχή περίπου του ενός τρίτου της κυπριακής επικράτειας από τον τουρκικό στρατό από το 1974.

Αυτή η στρατιωτική κατοχή συνεχίζεται. 38.000 τούρκοι στρατιώτες είναι εγκατεστημένοι στην Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου και το νησί είναι χωρισμένο στα δύο από τείχη και φράχτες που χωρίζουν στα δυο ακόμα και πόλεις και χωριά. Με τα χρόνια καταστράφηκαν συστηματικά 520 χριστιανικές εκκλησίες και μοναστήρια και αντικαταστάθηκαν από μιναρέδες. Τα έργα τέχνης που υπήρχαν σε αυτές τις εκκλησίες κάηκαν, βεβηλώθηκαν ή λεηλατήθηκαν· τα νεκροταφεία καταστράφηκαν και οι χριστιανοί επίσκοποι παρεμποδίζονται να τελέσουν λειτουργίες. Την ημέρα των Χριστουγέννων, Τούρκοι αστυνομικοί εμπόδισαν την τέλεση λειτουργίας στην Καρπασία, στην εκκλησία του Αγίου Συνεσίου στο Ριζοκάρπασο και στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας. Ωστόσο, το πιο απίστευτο είναι πως υπάρχουν πολλοί βουλευτές στο Κοινοβούλιο που παρότι υπερασπίζονται τους Χριστιανούς ανά τον κόσμο, είναι υπέρ της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Ακούμε ολοένα και πιο συχνά για διώξεις Χριστιανών. Οι στατιστικές των διεθνών οργανισμών είναι τρομακτικές – λένε πως περίπου 150.000 Χριστιανοί δολοφονούνται κάθε χρόνο σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεν πρέπει να παραμένουμε αδιάφοροι μπροστά σε μια τέτοια περιφρόνηση της ανθρώπινης ζωής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως θεματοφύλακας των θεμελιωδών δημοκρατικών αξιών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρέπει να ελέγχει καλύτερα την κατάσταση σε τρίτες χώρες και στη Μέση Ανατολή ειδικότερα. Οι προσπάθειές μας πρέπει να είναι ξεκάθαρες και πιο αποφασιστικές. Η θρησκευτική ελευθερία είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και οι διακρίσεις και η βία με θρησκευτικά κίνητρα δεν συνάδουν με τις αξίες μας. Σεβόμενοι αυτά τα δικαιώματα δημιουργούμε παράδειγμα για άλλες χώρες, όμως θα πρέπει να είμαστε εξίσου αποτελεσματικοί απαιτώντας τον ίδιο σεβασμό από τους άλλους. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι καθολικά και θα πρέπει να γίνονται παντού σεβαστά, πρέπει δε να αντιδρούμε αποφασιστικά σε κάθε είδους έκφραση μισαλλοδοξίας, ιδίως δε θρησκευτικής μισαλλοδοξίας. Η Ένωση διαθέτει κατάλληλα μέσα που μας επιτρέπουν να αναγκάσουμε τις κυβερνήσεις των χωρών με τις οποίες διατηρούμε πολιτικές ή εμπορικές σχέσεις να ενεργούν σωστά και να σέβονται τις ατομικές ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένης της θρησκευτικής ελευθερίας. Σε μουσουλμανικές χώρες, αλλά και σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και το Νεπάλ, εκκλησίες και παρεκκλήσια καίγονται ατιμώρητα, άνθρωποι πετάγονται στον δρόμο, βασανίζονται ή και δολοφονούνται και γυναίκες εξαναγκάζονται σε αμβλώσεις. Στο όνομα των σωστών οικονομικών σχέσεων τα πράγματα αυτά δεν φθάνουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Η Ευρώπη δεν πρέπει να παραμείνει σιωπηλή.

  Dominique Vlasto (PPE), γραπτώς. – (FR) Στήριξα ολόψυχα αυτό το ψήφισμα που καταδικάζει δριμύτατα τον αυξανόμενο αριθμό επιθέσεων κατά χριστιανικών κοινοτήτων. Δεν μπορούμε να ανεχόμαστε τέτοιες βάρβαρες ενέργειες: είναι έκφραση μίσους και μισαλλοδοξίας. Καταδικάζω τη βία και την απώλεια ανθρώπινων ζωών που βύθισαν στο πένθος πολλές οικογένειες και όλες τις χριστιανικές κοινότητες στον κόσμο. Η επίθεση κατά αυτών των κοινοτήτων υπονομεύει τις πιο θεμελιώδεις αξίες μας. Ο σεβασμός της θρησκευτικής πολυμορφίας και της θρησκευτικής ελευθερίας αποτελεί καθολική αρχή που πρέπει να τηρείται. Οι επιθέσεις αυτές, που διεξάγονται στο όνομα κάποιου εξτρεμιστικού σκοταδισμού μιας άλλης εποχής, έχουν στόχο να δημιουργήσουν ένα κλίμα φόβου και τελικά αυτό που απειλείται άμεσα είναι η επιβίωση αυτών των αρχαίων κοινοτήτων. Η ΕΕ πρέπει να δείξει αλληλεγγύη με τα θύματα και να στηρίξει τις αρχές που επιδιώκουν τη δίωξη των δραστών. Αυτό το αίτημα πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο των σχέσεών μας με τους εταίρους μας, όπως και οι ρήτρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ανοχή και η ειρήνη συνδέονται στενά και θα στηρίξω, όπως πάντα, τις δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξασφάλιση του σεβασμού και της προαγωγής των αξιών, των ελευθεριών και των δικαιωμάτων μας ανά τον κόσμο.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Αυτό το κοινό ψήφισμα αξίζει στήριξη διότι ο αριθμός των επιθέσεων κατά χριστιανικών κοινοτήτων ανά τον κόσμο αυξήθηκε το 2010. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η θρησκευτική ελευθερία και η ελευθερία έκφρασης είναι αναπόσπαστο μέρος της ευρωπαϊκής μας ταυτότητας. Ταυτόχρονα, η χριστιανοσύνη είναι κομβικής σημασίας στο πλαίσιο αυτό, καθώς και σημαντική συνιστώσα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Στην ΕΕ, τη θρησκευτική ελευθερία διέπουν το άρθρο 10 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το άρθρο 18 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τη Διασφάλιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

Προτάσεις ψηφίσματος: (RC-B7-0044/2010)

  Mara Bizzotto (EFD), γραπτώς. – (IT) Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να χρησιμοποιήσει όλη την απαιτούμενη σταθερότητα στις σχέσεις της με τη Λευκορωσία, το τελευταίο καθεστώς στην Ευρώπη και ένα αναχρονιστικό παράδειγμα πολιτικής βίας του κράτους, που είναι εντελώς ασύμβατη με τα ελάχιστα δυτικά πρότυπα δημοκρατίας και ελευθερίας. Στο ψήφισμα αυτό η Ευρώπη υιοθετεί για άλλη μια φορά μια στάση σταθερής καταδίκης των γεγονότων που σημειώθηκαν κατά τις πρόσφατες εκλογές, επαναλαμβάνοντας επίσης την καταδίκη της για όσα συμβαίνουν εδώ και δεκαετίες στη Λευκορωσία, με λογοκρισία της ενημέρωσης, συλλήψεις και φυλακίσεις αντιφρονούντων, και οτιδήποτε άλλο κάνει καθημερινά μια αξιοκατάκριτη δικτατορία όπως αυτή του Minsk για να διατηρήσει τον έλεγχο της κοινωνίας των πολιτών. Ψηφίζω με όλη μου την καρδιά υπέρ του κοινού ψηφίσματος.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος για την κατάσταση στη Λευκορωσία. Περισσότερα από 700 άτομα συνελήφθησαν για τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση της 19ης Δεκεμβρίου στο Minsk, τα περισσότερα από τα οποία αφέθηκαν ελεύθερα αφού εξέτισαν σύντομες διοικητικές ποινές, ενώ έχει απαγγελθεί κατηγορία εναντίον 24 ακτιβιστών της αντιπολίτευσης και δημοσιογράφων, μεταξύ των οποίων έξη προεδρικοί υποψήφιοι για «οργάνωση μαζικής αναταραχής» συνοδευόμενης από βίαιες επιθέσεις και ένοπλη αντίσταση, που μπορεί να επιφέρει ποινές φυλάκισης έως 15 ετών. Καταδικάζουμε τη χρήση ωμής βίας από την αστυνομία και τις υπηρεσίες της KGB εναντίον όσων διαμαρτύρονταν κατά την ημέρα των εκλογών. Μια τέτοια συμπεριφορά συνιστά σοβαρή παραβίαση των στοιχειωδών δημοκρατικών αρχών όπως είναι η ελευθερία του συνέρχεσθαι και η ελευθερία της έκφρασης, καθώς και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Δεδομένης της σημερινής κατάστασης στη Λευκορωσία, θα συνιστούσα στην Επιτροπή να συνεχίσει τη χρηματοδοτική ενίσχυση προς το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Ανθρωπιστικών Σπουδών που εδρεύει στο Vilnius (Λιθουανία), να αυξήσει τον αριθμό των υποτροφιών για λευκορώσους σπουδαστές που είναι θύματα καταστολής για τις πολιτικές τους δραστηριότητες και έχουν αποβληθεί από τα πανεπιστήμια, και να συμβάλει στη στήριξη της οργάνωσης «Αλληλεγγύη με την Λευκορωσία».

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Η κατάσταση στη Λευκορωσία επιδεινώθηκε τους τελευταίους μήνες και προξενεί τώρα μεγάλη ανησυχία. Αποδείχθηκε ότι οι εκλογές που διεξήχθησαν δεν ικανοποιούν κατά κανένα τρόπο τις απαιτήσεις ελεύθερων και δίκαιων εκλογών σε μια δημοκρατία. Η σύλληψη και η συνεχιζόμενη κράτηση υποψηφίων για την προεδρία και η βία απέναντι στους διαδηλωτές πρέπει να καταδικαστούν. Η ΕΕ θα πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να δείξει ότι τέτοια γεγονότα θα αντιμετωπιστούν με τη δέουσα σοβαρότητα και τα πιθανά μέτρα ασφαλώς θα πρέπει να περιλαμβάνουν την εξέταση οικονομικών κυρώσεων κατά της Λευκορωσίας. Για τους λόγους αυτούς, αποφάσισα να στηρίξω την κοινή πρόταση ψηφίσματος.

  Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Η απόφαση των αρχών της Λευκορωσίας να τερματίσουν την αποστολή του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΑΣΕ είναι λυπηρή. Τους ζητήθηκε να ανακαλέσουν άμεσα την απόφαση αυτή.

Παρόμοια, η ενέργεια του αποκλεισμού διαφόρων σημαντικών ιστοτόπων του διαδικτύου κατά την ημέρα των εκλογών είναι κατακριτέα. Η ισχύουσα νομοθεσία για τα μέσα ενημέρωσης στη Λευκορωσία δεν συμμορφώνεται με τα διεθνή πρότυπα και, ως εκ τούτου, οι αρχές της Λευκορωσίας καλούνται να την αναθεωρήσουν και να την τροποποιήσουν.

Σύμφωνα με αξιολόγηση της πολιτικής κατάστασης στη Λευκορωσία, παρατηρείται σοβαρή παραβίαση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και κανόνων. Συνεπεία αυτού δεν μπορούμε παρά να καταδικάσουμε τις πράξεις καταστολής σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών, ηγετών της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και πολλών ακτιβιστών της κοινωνίας των πολιτών, δημοσιογράφων, δασκάλων και φοιτητών.

  Mario David (PPE), γραπτώς. – (PT) Βλέπω την κρατούσα πολιτική και κοινωνική κατάσταση στη Λευκορωσία με κάποια ανησυχία, πρέπει όμως να πω ότι τη βλέπω και με μεγάλη ελπίδα. Για τον λόγο αυτόν στηρίζω ανεπιφύλακτα αυτό το κοινό ψήφισμα που υπέγραψαν πέντε κοινοβουλευτικές ομάδες, στις οποίες δεν συγκαταλέγεται η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών. Ωστόσο, όπως εκφράζω τη λύπη μου για όσα συμβαίνουν, τα οποία περιγράφονται καλά στο ψήφισμα, θα ήθελα επίσης να υπογραμμίσω τα συγκεκριμένα μέτρα στα οποία στοχεύει το ψήφισμα, που θεωρώ ότι και το Συμβούλιο και η Επιτροπή θα πρέπει να τα εφαρμόσουν άμεσα στην πράξη: την επιβολή οικονομικών κυρώσεων· το πάγωμα κάθε χρηματοδοτικής βοήθειας που παρέχεται μέσω του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καθώς και μέσω της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης· τη στήριξη των προσπαθειών της κοινωνίας των πολιτών της Λευκορωσίας με κάθε δυνατό μέσο με στόχο να επιτευχθεί μια κοινωνία με μεγαλύτερη ελευθερία και δημοκρατία· την επαναφορά της απαγόρευσης θεώρησης διαβατηρίου για τους κορυφαίους ηγέτες της Λευκορωσίας και την επέκτασή της σε υψηλόβαθμους αξιωματούχους· την αναστολή της συμμετοχής της Λευκορωσίας στις δραστηριότητες της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης κατά τη διάσκεψη κορυφής της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης στην Βουδαπέστη· και τέλος, την εντατικοποίηση του έργου σχετικά με τις οδηγίες διαπραγμάτευσης για τις συμφωνίες διευκόλυνσης θεώρησης διαβατηρίου και επανεισδοχής έτσι ώστε να ενισχυθεί η επαφή μεταξύ των πληθυσμών.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η Λευκορωσία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο όπου η αστυνομία λειτουργεί ακόμα με την ονομασία KGB. Αυτό το απλό γεγονός δείχνει συμβολικά το είδος του καθεστώτος που επικρατεί εκεί. Οι πολίτες της Λευκορωσίας απαιτούν και αξίζουν αποτελεσματικές αλλαγές που θα βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους, θα προαγάγουν αποτελεσματικά τη δημοκρατία και θα τους προσφέρουν πλήρη πολιτικό αυτοπροσδιορισμό. Ελπίζω ότι οι δημοκρατικές χώρες θα κατανοήσουν πόσο ανίκανο είναι το καθεστώς της Λευκορωσίας να προωθήσει τον εκδημοκρατισμό της χώρας και θα αντιτεθούν ανοιχτά στα κατασταλτικά μέσα και μεθόδους του.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Βάσει των προκαταρκτικών αποτελεσμάτων και συμπερασμάτων της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) και του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΑΣΕ, οι προεδρικές εκλογές που έγιναν στις 19 Δεκεμβρίου 2010 δεν πληρούσαν τα διεθνή πρότυπα ελεύθερων, δίκαιων και διαφανών εκλογών. Επομένως, πρέπει να διεξαχθούν σύντομα νέες, ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές σύμφωνα με τα πρότυπα του ΟΑΣΕ.

Επιπροσθέτως, η ωμή χρήση βίας από την αστυνομία και την υπηρεσία κρατικής ασφάλειας της Δημοκρατίας της Λευκορωσίας σε βάρος διαδηλωτών την ημέρα των εκλογών είναι απαράδεκτη. Θέλω να εκφράσω τις σοβαρές ανησυχίες μου για τις προσπάθειες των αρχών της Λευκορωσίας να θέσουν υπό κρατική κηδεμονία τον Danil Sannikov, τον 3ετή γιό του προεδρικού υποψηφίου Andrei Sannikov και της Irina Khalip, ερευνητικής δημοσιογράφου, που και οι δύο βρίσκονται στη φυλακή μετά τις εκλογές της 19ης Δεκεμβρίου.

Πρέπει επίσης να καταδικαστούν όλα τα κατασταλτικά μέτρα και να συσταθεί έντονα στις αρχές της Λευκορωσίας να σταματήσουν άμεσα κάθε μορφή δίωξης, εκφοβισμού και απειλής κατά των ακτιβιστών της κοινωνίας των πολιτών.

Θεωρώ ότι το Συμβούλιο, η Επιτροπή και η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ πρέπει να επανεξετάσουν την πολιτική της ΕΕ για τη Λευκορωσία συμπεριλαμβάνοντας τη δυνατότητα επιβολής ειδικών οικονομικών κυρώσεων και το πάγωμα κάθε μακροοικονομικής ενίσχυσης.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ανεξάρτητα από την ανάλυσή μας για τα όσα συμβαίνουν στη Λευκορωσία, δεν μπορούμε να είμαστε συνένοχοι σε αυτήν την κατάφωρη επίθεση κατά της ανεξαρτησίας και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας αυτής ενθαρρύνοντας την άμεση παρέμβαση στις εσωτερικές της υποθέσεις και χειραγωγώντας γεγονότα που μόνο οι Λευκορώσοι και οι αρχές της χώρας έχουν δικαίωμα να επιλύσουν, προκειμένου να προσπαθήσουμε να ευθυγραμμίσουμε το κράτος και τις αρχές του με τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το ψήφισμα αυτό είναι μια σειρά απαράδεκτων ενεργειών που έχουν ως στόχο να εγκαταστήσουν στο Minsk ένα καθεστώς ανοικτό για τα συμφέροντα της ΕΕ. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

- καλεί την Επιτροπή να υποστηρίξει με όλα τα οικονομικά και πολιτικά μέσα τις προσπάθειες της κοινωνίας των πολιτών της Λευκορωσίας, των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης (μεταξύ των οποίων ο τηλεοπτικός σταθμός Belsat, το Ευρωπαϊκό Ραδιόφωνο για τη Λευκορωσία, το Radio Racyja και άλλα) και των μη κυβερνητικών οργανώσεων της Λευκορωσίας να προωθήσουν τη δημοκρατία και να αντιταχθούν στο καθεστώς·

- καλεί την Επιτροπή να αναπτύξει ένα μηχανισμό εγγραφής των ΜΚΟ, των οποίων η καταχώρηση δεν γίνεται δεκτή στη Λευκορωσία για πολιτικούς λόγους, έτσι ώστε να μπορούν να επωφελούνται από προγράμματα της ΕΕ·

Ως εκ τούτου, δεν υπερψηφίσαμε το εν λόγω ψήφισμα.

  Sandra Kalniete (PPE) , γραπτώς. – (LV) Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να λάβει ενεργά θέση για τα γεγονότα στη Λευκορωσία. Πρέπει να καταδικάσουμε τη βίαιη καταστολή της αντιπολίτευσης και τη νοθεία των αποτελεσμάτων των προεδρικών εκλογών. Η ελευθερία είναι μία από τις θεμελιώδεις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μπορούμε να αναπτύξουμε με επιτυχία τη συνεργασία μόνο με εκείνες τις χώρες όπου γίνονται σεβαστές αυτές οι αξίες. Για τον λόγο αυτόν, η απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων είναι μία από τις προϋποθέσεις για την επανάληψη του διαλόγου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λευκορωσίας. Με τη δήλωση αυτή, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να στείλει ένα σαφές μήνυμα στην κυβέρνηση της Λευκορωσίας ότι θέλουμε τη συνεργασία, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να δεχτούμε να αγνοήσουμε την πολιτική ελευθερία των ατόμων ή τη νοθεία εκλογικών αποτελεσμάτων για χάρη οικονομικών συμφερόντων, ειδικά επειδή πριν από παραπάνω από 20 χρόνια σημαντικό μέρος των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αγωνίζονταν οι ίδιοι για την ελευθερία. Πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις στο καθεστώς της Λευκορωσίας, δεν πρέπει όμως να έχουν επιπτώσεις στον πληθυσμό της χώρας, στον οποίο πρέπει να ανοίξουμε μια ευρωπαϊκή προοπτική.

Τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια πρέπει να δέχονται τους νέους από τη Λευκορωσία που αποκλείστηκαν από τα εκεί πανεπιστήμια λόγω της πολιτικής τους δραστηριότητας και που δεν θα μπορέσουν ποτέ πια να μετέχουν στην εκπαίδευση σε μια Λευκορωσία υπό τον Lukashenko. Πρέπει να εδραιώσουμε τη συνεργασία μας με τους εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών της Λευκορωσίας, να στηρίξουμε τον αγώνα τους και να ανταλλάξουμε εμπειρίες μαζί τους. Είμαι πεπεισμένη ότι ο λαός της Λευκορωσίας αξίζει ένα δημοκρατικό κράτος όπου θα γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπου θα διεξάγονται δίκαιες εκλογές και όπου θα επικρατεί ελευθερία λόγου. Αν η κυβέρνηση της Λευκορωσίας θέλει συνεργασία μαζί μας, θα είναι υποχρεωμένη να σεβαστεί αυτούς τους όρους.

  Arturs Krišjānis Kariņš (PPE), γραπτώς. – (LV) Μια κατάσταση όπου ακριβώς έξω από την πόρτα μας, στη Λευκορωσία, καταστέλλεται βίαια η έκφραση της δημοκρατίας σε πολιτικό επίπεδο και σε επίπεδο ΜΚΟ είναι απαράδεκτη. Στήριξα το παρόν ψήφισμα διότι πιστεύω ότι η υποστήριξη των δυτικών συμμάχων είναι ουσιαστική για την αντίδραση στο αυταρχικό καθεστώς στη Λευκορωσία. Είναι μια ευκαιρία για να προωθήσει η Ένωση μια κοινή εξωτερική πολιτική και να υπερασπιστεί τις αξίες που προασπίζει συνήθως. Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καθιερώσει κυρώσεις κατά της απολυταρχικής κυβέρνησης της Λευκορωσίας και να προσφέρει τόσο ηθική όσο και οικονομική στήριξη στο δημοκρατικό κίνημα στη χώρα.

  Tunne Kelam (PPE), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα το κοινό ψήφισμα για τη Λευκορωσία, καθώς είμαι ένας από τους πρωτεργάτες του εξ ονόματος της Ομάδας PPE. Το ψήφισμα αναφέρεται με σαφή και ξεκάθαρο τρόπο στην τραγική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στη Λευκορωσία από τον δικτάτορα της χώρας Lukashenko από τις 19 Δεκεμβρίου 2010. Επομένως, θα ήθελα να δώσω έμφαση στην παράγραφο 15 που καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ να μην αποδυναμώσουν την κοινή δράση της ΕΕ με διμερείς πρωτοβουλίες που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα της ευρωπαϊκής προσέγγισης Επίσης, θεωρώ τη μη διεξαγωγή του παγκόσμιου πρωταθλήματος χόκεϊ επί πάγου το 2014 στο Minsk ως ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα της πρότασης για την άσκηση επιρροής στις αρχές της Λευκορωσίας προκειμένου να εγκαταλείψει τις κατασταλτικές πολιτικές της.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρούσε ανέκαθεν προτεραιότητές της την ανθρωπιστική πολιτική και την προστασία των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η αποστολή της, που σήμερα της επιτρέπει να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στην παγκόσμια σκηνή και να εξάγει πέρα από τα σύνορά της τις αρχές της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της νομιμότητας, μας δίνει τη δυνατότητα να κατανοήσουμε τους λόγους που υπαγόρευσαν την πρόταση κοινού ψηφίσματος με σκοπό να κληθεί η Λευκορωσία να σεβαστεί όλες τις προσπάθειες που έχουν γίνει σε θέματα διεθνούς δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δυστυχώς, γνωρίζουμε πολύ καλά τα γεγονότα που σημειώθηκαν στη διάρκεια των εκλογών της 19ης Δεκεμβρίου. Χαρακτηριστικό τους ήταν η βίαιη καταστολή των λαϊκών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας για ορισμένες προφανείς περιπτώσεις χειραγώγησης των εκλογών εκ μέρους της αστυνομίας και πρακτόρων μυστικών υπηρεσιών. Τέτοια απαράδεκτα γεγονότα οδήγησαν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ενεργήσει βάσει προηγουμένων δηλώσεων του Προέδρου του κ. Buzek και να καλέσει την Ένωση να επιβάλει σοβαρές κυρώσεις στη Λευκορωσία και να δρομολογήσει έρευνα εξωτερικών, ανεξάρτητων αρχών προκειμένου να διαπιστωθεί τι συνέβη και να βεβαιωθεί ποιοι φέρουν την ευθύνη γι’ αυτό.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), γραπτώς. – (PL) Οι χώρες του πρώην σοσιαλιστικού μπλοκ κατανοούν πολύ καλά την πολιτική κατάσταση στη Λευκορωσία – περιορισμοί της προσωπικής ελευθερίας και της ελευθερίας του Τύπου και των μέσων ενημέρωσης, και ένα μη δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης. Ενόψει των πρόσφατων γεγονότων στη Λευκορωσία μετά τις προεδρικές εκλογές, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στα βήματα που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα κάνει μαζί με την Επιτροπή και το Συμβούλιο για να παρέμβει στο ζήτημα αυτό. Εξάλλου, πρέπει να συζητήσουμε για μέτρα για να βοηθήσουμε τη δημοκρατία στη Λευκορωσία και να αναζητήσουμε αποτελεσματικούς τρόπους επανεξέτασης της πολιτικής της ΕΕ απέναντι στο καθεστώς Lukashenko. Στην παρούσα κατάσταση, πρέπει να ασκήσουμε πίεση στο Minsk και να ζητήσουμε την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων και την παύση της δίωξης των δημοσιογράφων. Γι’ αυτό ψήφισα υπέρ της έγκρισης αυτού του ψηφίσματος. Σας ευχαριστώ.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Η κατάσταση στη Λευκορωσία είναι απαράδεκτη και συντάσσομαι με τους συναδέλφους μου καταδικάζοντας τη χρήση ωμής βίας από την αστυνομία και τις υπηρεσίες της KGB κατά των διαδηλωτών την ημέρα των εκλογών, και ειδικότερα τη βίαιη επίθεση εναντίον του κ. Niakliayeu, που ήταν μία από πολλές περιπτώσεις σοβαρής παραβίασης βασικών δημοκρατικών αρχών όπως η ελευθερία του συνέρχεσθαι και η ελευθερία της έκφρασης, καθώς και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκφράζω δε την ανησυχία μου για τις προσπάθειες των αρχών της Λευκορωσίας να θέσουν υπό κρατική κηδεμονία τον Danil Sannikov, τον 3ετή γιό του προεδρικού υποψηφίου Andrei Sannikov και της Irina Khalip, ερευνητικής δημοσιογράφου, που και οι δύο βρίσκονται στη φυλακή μετά τις εκλογές της 19ης Δεκεμβρίου. Καλώ και εγώ την Επιτροπή να στηρίξει με κάθε οικονομικό και πολιτικό μέσο τις προσπάθειες της κοινωνίας των πολιτών της Λευκορωσίας να προωθήσει τη δημοκρατία και να αντισταθεί στο καθεστώς.

  Jiří Maštálka (GUE/NGL), γραπτώς. – (CS) Δεν πρέπει να κλείσουμε την πόρτα μειώνοντας έτσι την πιθανότητα βελτίωσης του διαλόγου. Η επίδραση της καθιέρωσης αυστηρών κυρώσεων θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα φραγμό και να απομονώσει ακόμα περισσότερο τη χώρα. Σε τελική ανάλυση, κατά πάσα πιθανότητα τον μεγαλύτερο αντίκτυπο θα ένοιωθαν άλλα πρόσωπα από εκείνα στα οποία απευθύνεται. Η επικοινωνία μεταξύ ΕΕ και Λευκορωσίας θα έπρεπε να συνεχιστεί με εντατικό ρυθμό, με χρήση όλων των δυνατοτήτων που προσφέρει η διπλωματία, και να επανεξετάζεται τακτικά. Όσον αφορά την αποτελεσματικότητα, θα πρέπει να περιλαμβάνει την καθιέρωση ενός διαφορετικού είδους διαλόγου, με διαφορετική μορφή και σε διαφορετικά επίπεδα, που θα συμπεριλαμβάνει μια ισορροπημένη και όχι μονόπλευρη αξιολόγηση. Ωστόσο, ο ακρογωνιαίος λίθος θα πρέπει να είναι μια προσεκτική αξιολόγηση της μέχρι τώρα εμπειρίας από την αμοιβαία επικοινωνία μεταξύ ΕΕ και Λευκορωσίας, βάσει της οποίας η εμπειρία θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε ένα στρατηγικό σχέδιο που θα αντανακλά σαφώς την εξωτερική πολιτική της ΕΕ για την εν λόγω χώρα.

Αυτό μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε βελτίωση των σχέσεων και στην έναρξη νέων σχεδίων συνεργασίας, συμβάλλοντας στην περαιτέρω ανάπτυξη αυτής της χώρας και διαφυλάσσοντας την κυριαρχία της. Η Ανατολική Εταιρική Σχέση μπορεί να διαδραματίσει εδώ σημαντικό ρόλο.

  Clemente Mastella (PPE), γραπτώς. – (IT) Από τη συζήτηση εδώ στο Σώμα προέκυψε γενική συμφωνία ότι η Ευρώπη πρέπει να αντιδράσει έντονα στα πρόσφατα γεγονότα που σημειώθηκαν στη Λευκορωσία μετά τις εκεί προεδρικές εκλογές.

Προσωπικά, πιστεύω ότι πρέπει να υιοθετηθεί μια συντονισμένη προσέγγιση: ενώ, αφενός, η Ευρώπη θέλει να ασκήσει κάποιο είδος πίεσης στην κυβέρνηση της Λευκορωσίας, αφετέρου δεν πρέπει να διακόψει εντελώς τη συνεργασία με τις αρχές του Minsk, χωρίς όμως να στηρίζει έτσι την πολιτική τους. Μια τέτοια προσέγγιση στην πραγματικότητα θα έβλαπτε μόνο τους πολίτες της Λευκορωσίας. Γι’ αυτό χρειάζεται να συνεχίσουμε να στηρίζουμε όλα τα μέτρα που ευνοούν την κοινωνία των πολιτών και προστατεύουν την αντιπολίτευση, τα ανεξάρτητα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις.

Φαίνεται, επομένως, ότι οι μηχανισμοί συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Λευκορωσίας δεν πρέπει να διακοπούν εντελώς, εφόσον μόνο αυτοί μπορούν να συνεισφέρουν πραγματικά στην ευημερία της χώρας και στην κοινωνική και δημοκρατική της ανάπτυξη. Θα υποστήριζα επομένως ότι ο «κριτικός διάλογος» που έχουν ήδη εγκαινιάσει τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να διατηρηθεί προκειμένου να πεισθεί η Λευκορωσία πως πρέπει να ενισχύσει την αποφασιστικότητά της να κινηθεί προς ευρωπαϊκά πρότυπα όσον αφορά τον σεβασμό της δημοκρατίας και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτά που συμβαίνουν στη Λευκορωσία πρέπει να απασχολήσουν όλους εκείνους που πιστεύουν στη δημοκρατία και στο κράτος δικαίου. Οι κάτοικοι της χώρας αυτής ζουν υπό ένα καθεστώς που δεν σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και διατηρεί μια εξαιρετικά σκληρή πολιτική αστυνομία. Η ΕΕ πρέπει να στηρίξει όλες τις προσπάθειες που οδηγούν στον εκδημοκρατισμό αυτού του καθεστώτος και σε βελτίωση της ζωής του πληθυσμού. Είναι αναγκαίο να δοθεί τέλος στην καταπίεση που εξακολουθεί να κυριαρχεί στη Λευκορωσία.

  Louis Michel (ALDE), γραπτώς. – (FR) Δεν μπορούμε παρά να καταδικάσουμε τη χρήση εξουσίας και βίας από την αστυνομία και την KGB εναντίον διαδηλωτών κατά την ημέρα των εκλογών. Περισσότεροι από 600 άνθρωποι συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν. Συλλήψεις, έρευνες και περαιτέρω καταδίκες ακολούθησαν τις επόμενες ημέρες; Αυτή η απαράδεκτη στάση απέναντι στην αντιπολίτευση θα πρέπει να μας προξενεί μεγάλη ανησυχία. Όλοι όσοι συνελήφθησαν για πολιτικούς λόγους θα πρέπει να απελευθερωθούν άμεσα. Δεν πρέπει να υπάρξουν άλλες διώξεις σε βάρος της αντιπολίτευσης, δημοκρατικών δυνάμεων ή εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών.

Η στάση που υιοθέτησαν οι αρχές προξενεί έκπληξη και για τον λόγο ότι είναι αντίθετη με τη στάση τους κατά την προεκλογική εκστρατεία, στη διάρκεια της οποίας παρακολουθήσαμε να αναδύονται πλουραλιστικές δυνάμεις, να δημιουργείται μια πραγματική αντιπολίτευση και μια δυναμική κοινωνία των πολιτών. Η ΕΕ δεν αναγνώρισε το επίσημο αποτέλεσμα της κάλπης. Ανεξάρτητα με το αν θα πρέπει να ληφθούν μέτρα κατά της κυβέρνησης, τα μέτρα αυτά δεν πρέπει να τιμωρήσουν τον λαό, τις ΜΚΟ ή την κοινωνία των πολιτών. Το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της 31ής Ιανουαρίου 2011 θα πρέπει να αποφασίσει για τα κατάλληλα μέτρα.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Υπάρχουν σχόλια στα μέσα ενημέρωσης σύμφωνα με τα οποία η επαναφορά των κυρώσεων κατά του προέδρου της Λευκορωσίας Lukashenko, οι οποίες είχαν χαλαρώσει πριν από παραπάνω από δύο χρόνια, θα ισοδυναμούσε με την παραδοχή ότι οι μακροχρόνιες προσπάθειές μας για προσέγγιση απέτυχαν. Είναι γεγονός ότι αυτές οι προσπάθειες είχαν ήδη αποτύχει προηγουμένως, για παράδειγμα την περίοδο των προεδρικών εκλογών, και είχαν ασφαλώς αποτύχει το αργότερο όταν έκλεισαν τα γραφεία του ΟΑΣΕ στο Minsk και διατυπώθηκαν κατηγορίες κατά της Γερμανίας και της Πολωνίας για απόπειρα αποσταθεροποίησης.

Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις το ψήφισμα υπερβάλλει καθιστώντας ένα βασικά καλό κείμενο ευάλωτο σε κριτική. Για παράδειγμα, η έκκληση για απαγόρευση εισόδου στην ΕΕ όλων των κυβερνητικών αξιωματούχων και εκπροσώπων του δικαστικού συστήματος δεν θα επιτύχει τον επιδιωκόμενο στόχο. Η ακύρωση του παγκοσμίου πρωταθλήματος χόκεϊ επί πάγου του 2014 θα ήταν ένα τέτοιο παράδειγμα διπλωματίας με υπερβολική χρήση των μέσων ενημέρωσης. Γι’ αυτόν τον λόγο απείχα από την ψηφοφορία.

  Radvilė Morkūnaitė-Mikulėnienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Συμφωνώ ότι στο επόμενο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων θα πρέπει να γίνει ουσιαστική επανεξέταση της πολιτικής της ΕΕ για τη Λευκορωσία. Νομίζω ότι πρέπει να δίδεται διαρκώς προσοχή στη Λευκορωσία και στην κατάσταση που επικρατεί εκεί, όχι μόνο στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Επιτροπή, αλλά και σε επίπεδο υπουργών και αρχηγών κρατών, διότι η Λευκορωσία είναι μια χώρα με κοινά σύνορα με την ΕΕ. Ο διορισμός συντονιστών της ΕΕ για τις υποθέσεις που αφορούν τη Λευκορωσία ίσως να εξασφαλίσει ενιαία δράση της ΕΕ σχετικά με τη χώρα αυτή. Στηρίζω τη διάταξη να παγώσει η ΕΕ την απαγόρευση χορήγησης θεώρησης για έναν μακρύ κατάλογο αξιωματούχων της Λευκορωσίας, απελευθερώνοντας όμως ταυτόχρονα όσο το δυνατόν περισσότερο τις επαφές και τα ταξίδια στην ΕΕ για τους απλούς πολίτες της Λευκορωσίας. Η Λιθουανία ακολουθεί αυτή την οδό· έχει υπογράψει συμφωνία με τη Λευκορωσία για τη διευκόλυνση των διασυνοριακών μετακινήσεων και εκδίδει δωρεάν θεωρήσεις σε πολίτες της Λευκορωσίας. Επίσης, στηρίζω τον στόχο του ορισμού των «πιο ευαίσθητων τομέων» και την επίτευξη απόφασης για την εφαρμογή στοχοθετημένων κυρώσεων, παράλληλα με την ανακατεύθυνση και την προσαρμογή της συνδρομής της ΕΕ στην κοινωνία των πολιτών της Λευκορωσίας. Καλώ την Επιτροπή να βρει τρόπους αύξησης της πρόσβασης του πληθυσμού της Λευκορωσίας σε ανεξάρτητη ενημέρωση. Το Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Ανθρωπιστικών Σπουδών στο Vilnius είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα μακροπρόθεσμα σχέδια αναπτυξιακής συνεργασίας όσον αφορά τη Λευκορωσία. Ενόψει μιας τέτοιας εσωτερικής κατάστασης στη Λευκορωσία, όπου έχουν κλείσει εδώ και καιρό όλοι οι δρόμοι για να γίνει κανείς συνειδητός και ελεύθερος πολίτης με κριτική σκέψη, το εν λόγω πανεπιστήμιο δεν γίνεται μόνο μια νησίδα ελεύθερης λευκορωσικής σκέψης, αλλά και κοιτίδα μελλοντικών Λευκορώσων ηγετών. Η ενίσχυση αυτού του πανεπιστημίου από την ΕΕ πρέπει επομένως όχι μόνο να διατηρηθεί, αλλά να αυξηθεί. Αυτό είναι λογικό και θα πρέπει να το επικροτήσουμε.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η πρόταση ψηφίσματος περιλαμβάνει ορισμένες άκρως υπερβολικές προτάσεις όπως ο περιορισμός των θεωρήσεων για κρατικούς αξιωματούχους και μέλη των δικαστικών αρχών. Υπάρχει επίσης πρόθεση μποϋκοτάζ του παγκόσμιου πρωταθλήματος χόκεϊ επί πάγου το 2014. Ως εκ τούτου, απείχα από την ψηφοφορία.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Μετά τις προεδρικές εκλογές στη Λευκορωσία στις 19 Δεκεμβρίου 2010, που κατέληξαν στην επανεκλογή του προέδρου Lukashenko, σημειώθηκαν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που κατεστάλησαν βίαια από την αστυνομία. Πολλοί διαδηλωτές και ηγέτες της αντιπολίτευσης συνελήφθησαν και ενδέχεται να αντιμετωπίσουν σοβαρές ποινές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να παρακολουθεί απαθής να συμβαίνουν αυτά: πρέπει όλοι να εστιάσουμε την προσοχή μας στην εξασφάλιση της απελευθέρωσης αυτών των ανθρώπων μετά από όσα συνέβησαν μετά τις εκλογές. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους η θετική μου ψήφος θέλω να είναι μια χειρονομία συναίνεσης σε ένα κοινό ψήφισμα για την παροχή στήριξης στη Λευκορωσία ώστε να συμμετάσχει στη διαδικασία συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να αντιμετωπίσουμε γρήγορα και πρακτικά αυτό το θέμα με μια συντονισμένη προσέγγιση που θα στηρίζει ενεργά την κοινωνία των πολιτών και θα προστατεύει τους αντιπολιτευόμενους και τις οικογένειές τους. Η θετική μου ψήφος βασίζεται στην ανάγκη, που τώρα γίνεται έντονα αισθητή στην ΕΕ, να πείσουμε τη Λευκορωσία πως πρέπει να κινηθεί προς ευρωπαϊκά πρότυπα αναφορικά με τον σεβασμό της δημοκρατίας και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Με το ψήφισμα αυτό, το Κοινοβούλιο αποφαίνεται σαφώς –σύμφωνα με τα προκαταρκτικά συμπεράσματα της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του ΟΑΣΕ και του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΑΣΕ– ότι οι προεδρικές εκλογές της 19ης Δεκεμβρίου 2010 δεν πληρούσαν τα διεθνή πρότυπα ελεύθερων, δίκαιων και διαφανών εκλογών· θεωρεί αυτές τις εκλογές ως άλλη μια χαμένη ευκαιρία για τη μετάβαση της Λευκορωσίας στη δημοκρατία και ζητεί, ενόψει των πολλών και σοβαρών παρατυπιών που αναφέρθηκαν από το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΑΣΕ, να διεξαχθούν νέες εκλογές υπό ελεύθερες και δημοκρατικές συνθήκες σύμφωνα με τα πρότυπα του ΟΑΣΕ.

Καταδικάζει επίσης τη χρήση ωμής βίας από την αστυνομία και την KGB εναντίον όσων διαμαρτύρονταν κατά την ημέρα των εκλογών και ειδικότερα εκφράζει την αγανάκτησή του για τη βίαιη επίθεση εναντίον του Uladzimir Niakliayeu, που και τα δύο αποτελούν παραδείγματα των σοβαρών παραβιάσεων των στοιχειωδών δημοκρατικών αρχών όπως είναι η ελευθερία του συνέρχεσθαι και η ελευθερία της έκφρασης, καθώς και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, και εκφράζει την ανησυχία του για τις προσπάθειες των αρχών της Λευκορωσίας να θέσουν υπό κρατική κηδεμονία τον Danil Sannikov, τον 3ετή γιό του προεδρικού υποψηφίου Andrei Sannikov και της Irina Khalip, ερευνητικής δημοσιογράφου, που και οι δύο βρίσκονται στη φυλακή μετά τις εκλογές της 19ης Δεκεμβρίου·

  Rafał Trzaskowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η πολιτική της ΕΕ για τη Λευκορωσία, μια πολιτική διαλόγου και απλωμένου χεριού, αποδείχθηκε αναποτελεσματική. Ήρθε συνεπώς η ώρα για δύσκολες, αλλά σταθερές αποφάσεις που αφενός θα σημαίνουν κυρώσεις κατά του καθεστώτος, αλλά αφετέρου θα σημαίνουν ανοιχτή στάση απέναντι στη λευκορωσική κοινωνία των πολιτών, γιατί χωρίς τη στήριξή της δεν πρόκειται να γίνουν οι απαιτούμενες αλλαγές στη Λευκορωσία. Το ψήφισμα αναφέρεται σε αυτό.

Έκθεση: Derk Jan Eppink (A7-0374/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Επικροτώ αυτήν την έκθεση, δεδομένου ότι η Επιτροπή αντέδρασε στην κρίση και ταυτόχρονα εφήρμοσε μέτρα πολιτικής ανταγωνισμού. Τάσσομαι υπέρ του να εκπληρώσει το Κοινοβούλιο τον ρόλο του ως συννομοθέτης αναφορικά με την πολιτική ανταγωνισμού και εφόσον αυτό δεν είναι δυνατό, καλώ την Επιτροπή να ενημερώνει αναλυτικά το Κοινοβούλιο για τη συνέχεια που δίδεται στις συστάσεις του και να δικαιολογεί κάθε απόκλιση από αυτές. Είναι λυπηρό ότι δεν έχει ακόμα καταστεί δυνατό να βελτιωθεί το πλαίσιο του ανταγωνισμού στην ενιαία αγορά προκειμένου να γίνει πιο ευνοϊκό για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με την έκθεση για την πολιτική ανταγωνισμού 2009. Συμφωνώ με την άποψη του εισηγητή ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να έχει πιο ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση της πολιτικής του ανταγωνισμού με την καθιέρωση ενός ρόλου συννομοθέτη. Για να επιτύχει αυτόν τον σκοπό, το Κοινοβούλιο πρέπει να ενημερώνεται τακτικά για οποιαδήποτε πρωτοβουλία στον εν λόγω τομέα. Δεν έχω αμφιβολία πως ο ενεργός ρόλος του Κοινοβουλίου στη διαμόρφωση της πολιτικής ανταγωνισμού της ΕΕ θα συνεισφέρει σημαντικά στην επιτυχή εφαρμογή της πολιτικής ανταγωνισμού και στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς χωρίς περιορισμούς, που είναι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Elena Oana Antonescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Μία από τις αρχές της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση ορίζει ότι τα κράτη μέλη πρέπει να υιοθετούν μια οικονομική πολιτική «σύμφωνη με τις αρχές της ανοικτής οικονομίας της αγοράς, βασισμένη στον θεμιτό ανταγωνισμό». Ο σκοπός της πολιτικής ανταγωνισμού είναι να δημιουργήσει πραγματικό ανταγωνισμό στην ενιαία αγορά με τη χρήση μέτρων που αφορούν τις δομές της αγοράς και τη συμπεριφορά των παραγόντων της. Ο ελεύθερος ανταγωνισμός προάγει την καινοτομία, μειώνει το κόστος παραγωγής, αυξάνει την οικονομική απόδοση και, ως εκ τούτου, ανεβάζει το επίπεδο της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας. Η έκθεση καλύπτει και τις αντιμονοπωλιακές πολιτικές και τις πολιτικές ελέγχου των κρατικών ενισχύσεων. Επίσης, παρουσιάζει κανόνες και διαδικασίες για την αντιμετώπιση της αντιανταγωνιστικής συμπεριφοράς σε επιχειρήσεις και εμποδίζει τις κυβερνήσεις να χορηγούν κρατικές ενισχύσεις που στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό στην εσωτερική αγορά.

Υπερψήφισα την παρούσα έκθεση διότι θεωρώ την πολιτική ανταγωνισμού καίριο μέσο που δίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση τη δυνατότητα να έχει μια δυναμική, αποτελεσματική και καινοτόμο εσωτερική αγορά, να είναι ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο και να βγει από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Οι καταναλωτές έχουν το μεγαλύτερο κέρδος όταν εφαρμόζεται αποτελεσματικά η πολιτική ανταγωνισμού.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Κάθε χρόνο, η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δημοσιεύει την έκθεσή της για την πολιτική ανταγωνισμού της ΕΕ. Στον τομέα αυτόν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαθέτει πολύ ευρείες αρμοδιότητες προκειμένου να μπορεί να εξασφαλίσει τη σωστή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Το 2009 σημαδεύτηκε από σκληρές συνθήκες κρίσης, τις οποίες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήταν υποχρεωμένη να λάβει υπόψη εποπτεύοντας τις πρακτικές των επιχειρήσεων. Υπερψήφισα το ψήφισμα του Κοινοβουλίου διότι απευθύνει έκκληση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι βουλευτές του Σώματος θα συμμετέχουν περισσότερο στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για την εν λόγω πολιτική, ότι θα δίδεται μεγαλύτερη σημασία στις υπηρεσίες γενικού συμφέροντος και ότι οι υπηρεσίες της θα δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στις δραστηριότητες των επιχειρήσεων του χρηματοπιστωτικού τομέα.

  Jean-Luc Bennahmias (ALDE), γραπτώς. – (FR) Αν υπήρχε ηλεκτρονική ψηφοφορία για την έκθεση για την πολιτική ανταγωνισμού 2009, θα είχα απόσχει της ψήφου. Υπήρχαν πράγματι ορισμένα καλά στοιχεία στην έκθεση αυτή (αξιολόγηση της πολιτικής ανταγωνισμού, δικαιώματα των καταναλωτών, καινοτομία και μεγαλύτερος ρόλος για τις ΜΜΕ), όμως λυπάμαι για τη γενική οπτική υπό την οποία συντάχθηκε: ένα είδος καχυποψίας σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις –που υποτίθεται ότι έρχονται a priori σε σύγκρουση με την πολιτική ανταγωνισμού– και έναν τρόπο υποστήριξης της πρόωρης ελευθέρωσης ορισμένων τομέων της οικονομίας, ιδίως του τομέα των σιδηροδρόμων, που δεν μου φαίνεται ενδεδειγμένος.

Πρέπει να αλλάξουμε αυτήν την οπτική και να επαναφέρουμε τους πολίτες στο επίκεντρο του προβλήματος. Ειδικά στις δημόσιες υπηρεσίες, μπορούμε να δούμε ότι οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις δεν είναι επαρκείς για τα καθήκοντα που επιτελεί μια δημόσια υπηρεσία και, ως εκ τούτου, πρέπει να ξαναγραφτούν λαμβάνοντας υπόψη πρωτίστως τις ανάγκες των πολιτών και την κοινωνική συνοχή.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης για την πολιτική ανταγωνισμού 2009. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αντέδρασε γρήγορα στην οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση και τα μέτρα της πολιτικής ανταγωνισμού προσαρμόστηκαν με επιτυχία. Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να συμμετέχει πιο ενεργά στη διαμόρφωση της πολιτικής του ανταγωνισμού με την καθιέρωση ενός ρόλου συννομοθέτη. Επιπροσθέτως, το Κοινοβούλιο πρέπει να ενημερώνεται τακτικά για οποιαδήποτε πρωτοβουλία στον εν λόγω τομέα. Μια κοινοτική πολιτική ανταγωνισμού βασισμένη στις αρχές των ανοικτών αγορών και σε ίσους όρους ανταγωνισμού σε όλους τους τομείς αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για μια επιτυχημένη εσωτερική αγορά και προϋπόθεση για τη δημιουργία βιώσιμων θέσεων απασχόλησης βασισμένων στη γνώση. Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι είναι αναγκαίο να διατυπωθούν σαφείς κανόνες ανταγωνισμού που θα είναι επιβοηθητικοί και χρήσιμοι για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) διότι η επιτυχής εφαρμογή της πολιτικής ανταγωνισμού και η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς χωρίς περιορισμούς είναι ουσιαστικές προϋποθέσεις για τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνιστώ στην Επιτροπή να εστιαστεί περισσότερο στην εξασφάλιση θεμιτού ανταγωνισμού εντός της εσωτερικής αγοράς και ίσων όρων ανταγωνισμού σε ό,τι αφορά τις προϋποθέσεις εξόδου.

  David Casa (PPE), γραπτώς. – (EN) Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι λόγω των εξαιρετικών περιστάσεων που βιώσαμε εξαιτίας της χρηματοπιστωτικής κρίσης, έπρεπε αναγκαστικά να υπάρξει ένας βαθμός ευελιξίας στο πλαίσιο της κοινοτικής πολιτικής ανταγωνισμού. Παρ’ όλα αυτά είναι ουσιαστικό να καταλάβουμε πως οι αρχές στις οποίες βασίζεται η πολιτική είναι οι ανοικτές αγορές και η εξασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού. Αυτές οι προϋποθέσεις είναι ουσιαστικές για μια επιτυχημένη εσωτερική αγορά. Κατά τη γνώμη μου, η έκθεση αυτή αντιμετώπισε ικανοποιητικά τα θέματα που προξενούν ανησυχία και προέκυψαν λόγω της κρίσης. Η έκθεση πέτυχε επίσης να χαράξει τον καλύτερο δρόμο προς τα εμπρός. Ως εκ τούτου, αποφάσισα να την υπερψηφίσω.

  Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Η έκθεση για την πολιτική ανταγωνισμού είναι ένα σημαντικό έγγραφο που υπογραμμίζει πως σε καιρούς κρίσης δεν είναι μόνο σημαντικό να εξασφαλίσουμε τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα και να αποκαταστήσουμε τις ροές πιστώσεων, αλλά πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε, ιδίως, πως υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις και οι μηχανισμοί ελέγχου και επαλήθευσης προκειμένου να λειτουργούν αποτελεσματικά οι αγορές.

Από την άλλη, υπό τέτοιες συνθήκες οι κανόνες του ανταγωνισμού πρέπει να εφαρμόζονται με ευελιξία όταν απαιτείται, χωρίς συμβιβασμούς ως προς τις αρχές στις οποίες βασίζονται οι πολιτικές για τον εν λόγω τομέα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κατά τη διάρκεια της κρίσης ακούστηκαν λίγες μόνο φωνές να ζητούν τη θέσπιση προστατευτικών πολιτικών, οι οποίες απλά θα όξυναν και θα παρέτειναν την κρίση.

Η πολιτική ανταγωνισμού είναι ένα καίριο όργανο που δίνει στην ΕΕ τη δυνατότητα να έχει μια δυναμική, αποτελεσματική και καινοτόμο εσωτερική αγορά που είναι ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι παρατηρήσεις και οι συστάσεις της έκθεσης για τις τομεακές πολιτικές αυτού του κλάδου είναι ευπρόσδεκτες, όπως και εκείνες που αφορούν το πεδίο εφαρμογής και τον προορισμό των κρατικών ενισχύσεων.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η πολιτική ανταγωνισμού της ΕΕ δεν είναι μόνο μια θεμελιώδης πολιτική που αποτελεί πραγματικά τη βάση του ευρωπαϊκού νομικού πλαισίου, αλλά αποτελεί και τη βάση μιας επιτυχημένης εσωτερικής αγοράς και μιας βιώσιμης και ανταγωνιστικής οικονομίας. Γι’ αυτό θεωρώ τόσο σημαντικό να ενημερώνει η Επιτροπή το Κοινοβούλιο για την εξέλιξη και την εφαρμογή της. Όπως όλοι γνωρίζουμε, το 2009 ήταν ένα εξαιρετικό έτος για διάφορους λόγους. Ήταν το έτος που ακολούθησε μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers (Σεπτέμβριος 2008), πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα την εφαρμογή διαφόρων έκτακτων μέτρων αναφορικά με τον ανταγωνισμό, ιδίως σε σχέση με τις κρατικές ενισχύσεις, τις τέσσερις ανακοινώσεις για τον χρηματοπιστωτικό τομέα και το προσωρινό πλαίσιο για τους υπόλοιπους τομείς. Ως εκ τούτου, θεωρώ ουσιαστικό να διεξαχθεί μια εις βάθος ανάλυση του αντικτύπου που είχαν αυτά τα μέτρα στην οικονομία και τα οικονομικά των διαφόρων κρατών μελών και να εξεταστεί η αποτελεσματικότητά τους προκειμένου να καταστεί δυνατή η συναγωγή των απαραίτητων συμπερασμάτων.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Αυτό το ψήφισμα αφορά την πολιτική ανταγωνισμού του 2009 και περιλαμβάνει μια σφαιρική προοπτική για όλες τις κρατικές ενισχύσεις του τομέα των μεταφορών εντός της ΕΕ, που είναι θεμελιώδης για την ύπαρξη μιας αγοράς χωρίς σύνορα και για την ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, αγαθών και υπηρεσιών.

Η οικονομική κρίση των προηγουμένων ετών αντικατοπτρίζεται στη χρεοκοπία πολλών επιχειρήσεων και είναι απολύτως απαραίτητο να υιοθετηθούν ρυθμιστικά μέτρα που θα προλάβουν τη στρέβλωση αυτής της δραστηριότητας, συγκεκριμένα, ρυθμίζοντας την ενίσχυση του τομέα. Επιπλέον, οι περιφερειακές χώρες της ΕΕ διαπίστωσαν αύξηση του κόστους στον τομέα αυτόν, όταν χρειάστηκαν πόροι για την ελαχιστοποίηση της κατάστασης αυτής.

Ως εκ τούτου, επικροτώ την έγκριση του ψηφίσματος αυτού και τη δημιουργία μιας σειράς μέτρων για τον έλεγχο της αγοράς, το περιβαλλοντικό μέλημα για τις εκπομπές CO2 και την παροχή κινήτρων για την έρευνα σχετικά με τρόπους βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας στην Ευρώπη, συγκεκριμένα με τη σύσταση να παρέχουν η Επιτροπή και τα κράτη μέλη το 3% των επενδύσεων στον τομέα αυτόν.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Σε μια περίοδο όπου εντείνεται η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, είναι απαράδεκτο να εγκρίνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μια έκθεση για την πολιτική ανταγωνισμού 2009 η οποία υπερασπίζεται τον ανταγωνισμό και εμμένει σε νέα μέτρα ελευθέρωσης, ειδικότερα στον σιδηροδρομικό τομέα, δηλώνοντας ότι είναι αναγκαίο να ολοκληρωθεί η ενιαία σιδηροδρομική αγορά με το άνοιγμα των εθνικών αγορών επιβατικών μεταφορών. Το ίδιο συμβαίνει αναφορικά με τον τομέα των φαρμακευτικών προϊόντων, όταν ζητείται από την Επιτροπή να επισπεύσει την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς φαρμάκων, καθώς και με τον τομέα των τηλεπικοινωνιών κλπ.

Έχουμε λοιπόν μια έκθεση με πρόθεση επέκτασης της ελευθέρωσης σε βασικούς τομείς προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής των ανθρώπων, χωρίς όμως καμία σκέψη για τα αποτελέσματα στην απασχόληση, τις τιμές και τη ζωή των ανθρώπων. Ενδιαφέρεται μόνο για τα κέρδη των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ομίλων, έστω και αν περιστασιακά αναφέρεται στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις τις οποίες θέτει σε κίνδυνο η νεοφιλελεύθερη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αγνοεί συστηματικά το γεγονός ότι αυτός ο επονομαζόμενος ελεύθερος ανταγωνισμός επιτρέπει απλώς στις μεγάλες επιχειρήσεις να συντρίβουν τις μικρές, ενώ εκείνοι που υφίστανται τις συνέπειες είναι οι εργαζόμενοι, οι καταναλωτές και οι μικροί επιχειρηματίες.

Ως εκ τούτου, καταψηφίσαμε την έκθεση.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του παρόντος ψηφίσματος διότι ο προστατευτισμός και η μη επιβολή των κανόνων ανταγωνισμού δεν θα έκανε τίποτα άλλο από το να εντείνει και να παρατείνει την κρίση. Η πολιτική ανταγωνισμού είναι ένα καίριο εργαλείο για να δοθεί στην ΕΕ η δυνατότητα να έχει μια δυναμική, αποτελεσματική και καινοτόμο εσωτερική αγορά και να είναι ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και να ξεπεράσει τη χρηματοπιστωτική κρίση. Ο ανταγωνισμός έχει ακόμα ελλείψεις στον ενεργειακό τομέα, τη γεωργική παραγωγή και άλλους τομείς και για τον λόγο αυτόν το Κοινοβούλιο θα πρέπει να συμμετέχει πιο ενεργά στη διαμόρφωση της πολιτικής του ανταγωνισμού με την καθιέρωση ενός ρόλου συννομοθέτη. Ο ενεργός ρόλος του Κοινοβουλίου στη διαμόρφωση της πολιτικής ανταγωνισμού της ΕΕ θα συνεισφέρει σημαντικά στην επιτυχή εφαρμογή της πολιτικής ανταγωνισμού και στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, που είναι ουσιαστικές προϋποθέσεις και προαπαιτούμενα για τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Iliana Ivanova (PPE), γραπτώς. – (BG) Αναφορικά με την έκθεση για την πολιτική ανταγωνισμού για το 2009, θα ήθελα να επαναλάβω τη σημασία των δράσεων παρακολούθησης για να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα των κρατικών ενισχύσεων που έχουν χορηγηθεί. Είναι ζωτικής σημασίας για την ενιαία αγορά να διεξαγάγει η Επιτροπή μια εις βάθος ανάλυση των αποτελεσμάτων της επανεξέτασης του μηχανισμού κρατικής ενίσχυσης που πραγματοποιήθηκε ως αντίδραση στην κρίση, και σε σχέση με τον υγιή ανταγωνισμό και με την εξασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού στην ΕΕ, με τη μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η διαδικασία επανεξέτασης των μηχανισμών παροχής κρατικής ενίσχυσης δρομολογήθηκε για έναν μόνο λόγο: για να βοηθήσει τις οικονομίες των κρατών μελών να ανακάμψουν από την κρίση. Στο πλαίσιο της παρακολούθησης των αποτελεσμάτων της παροχής κρατικής ενίσχυσης, η Επιτροπή πρέπει να αρκεστεί στο να μην ξεπεράσουν τα μέτρα που λαμβάνονται τον αρχικό στόχο, διότι η ουσία της κοινοτικής πολιτικής ανταγωνισμού είναι η ισότιμη συμμετοχή στην ενιαία αγορά.

  Bogusław Liberadzki (S&D), γραπτώς. – (PL) Ψηφίσαμε για ένα έγγραφο κρίσιμης σημασίας για την κοινοτική πολιτική ανταγωνισμού. Ο ανταγωνισμός είναι σημαντικός για την υγιή λειτουργία της οικονομίας. Ο ανταγωνισμός πρέπει να εξεταστεί σε παγκόσμιο επίπεδο και στο εσωτερικό της Ένωσης. Στην παγκόσμια προσέγγιση πρέπει μεταξύ άλλων να επικεντρωθούμε στους κανόνες της αγοράς, καθώς και στην πλευρά του κόστους των ανταγωνιστικών παραγωγών εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό αφορά ιδίως τους κινέζους και κορεάτες παραγωγούς. Επικροτώ την έκκληση για ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς σιδηροδρόμων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι υγιείς αρχές ανταγωνισμού μπορούν να συμβάλουν στην αναζωογόνηση των σιδηροδρόμων και να αυξήσουν το μερίδιό τους στην αγορά των μεταφορών. Αυτό μπορεί να μας φέρει πιο κοντά στην ιδέα ενός ευρωπαϊκού σιδηροδρομικού συστήματος παρόμοιου με εκείνο των οδικών ή των αεροπορικών μεταφορών.

  Petru Constantin Luhan (PPE), γραπτώς. – (RO) Το 2009 ήταν μια δύσκολη χρονιά για την Ευρωπαϊκή Ένωση –και όχι μόνο– που σημαδεύτηκε από την ιδιαίτερα σοβαρή χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση. Οι αρνητικές συνέπειες της κρίσης έπληξαν σκληρά την οικονομία και το επιχειρηματικό περιβάλλον, καθώς και τους φορείς λήψης αποφάσεων. Ενώ οι φορείς λήψης αποφάσεων επιχείρησαν να χαράξουν πολιτικές που θα ελαχιστοποιούσαν τον αντίκτυπο της κρίσης στην πραγματική οικονομία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μαζί με τα κράτη μέλη και τις κεντρικές τράπεζες εργάστηκε σκληρά για να σταθεροποιήσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η φετινή έκθεση δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε αυτά τα θέματα και σημειώνει με ικανοποίηση την ταχεία αντίδραση της Επιτροπής και την επιτυχή εφαρμογή μέτρων πολιτικής ανταγωνισμού. Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης γιατί θεωρώ ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται μια ισχυρή πολιτική ανταγωνισμού βασισμένη στην αρχή μιας ελεύθερης αγοράς και θεμιτού ανταγωνισμού σε όλους τους τομείς, που θα δημιουργήσει μια επιτυχημένη εσωτερική αγορά και θα ευνοήσει τη δημιουργία βιώσιμων θέσεων εργασίας βασισμένων στη γνώση.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης και θα ήθελα ειδικότερα να επιστήσω την προσοχή στην παράγραφο 105 που καλεί την Επιτροπή να επιδιώξει την ολοκλήρωση της ενιαίας σιδηροδρομικής αγοράς, αίτημα που υποστηρίζω θερμά.

  Clemente Mastella (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα την έκθεση αυτή διότι υποστηρίζει θερμά, βάσει μιας θετικής αξιολόγησης της δράσης που ανέλαβε και πάλι εφέτος η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έναν πιο ενεργό ρόλο του Κοινοβουλίου κατά τη διαμόρφωση της πολιτικής ανταγωνισμού. Ως εκ τούτου, ζητούμε ρόλο συννομοθέτη και τακτική ενημέρωση του Κοινοβουλίου για κάθε πρωτοβουλία στον εν λόγω τομέα. Θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι μια κοινοτική πολιτική ανταγωνισμού βασισμένη στις αρχές των ανοικτών αγορών και σε ίσους όρους ανταγωνισμού σε όλους τους τομείς αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για μια επιτυχημένη εσωτερική αγορά και προϋπόθεση για τη δημιουργία βιώσιμων θέσεων απασχόλησης. Ως εκ τούτου, υπογραμμίζουμε το αίτημά μας για μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ όλων των κοινοτικών πολιτικών και των προτεραιοτήτων για την ανάπτυξη και για τις θέσεις απασχόλησης που ορίζονται στη στρατηγική ΕΕ 2020. Είναι απαραίτητο να διατυπωθούν σαφέστεροι κανόνες ανταγωνισμού που θα ενθαρρύνουν την ανάπτυξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες είναι κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη σε όλες τις οικονομίες μας. Ταυτόχρονα, καλούμε τα κράτη μέλη να συνεργαστούν ενεργά με την Επιτροπή για την ανάπτυξη και αξιολόγηση των προσωρινών κανόνων που θεσπίστηκαν ως αντίδραση στη χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση υποβάλλοντας ακριβείς και λεπτομερείς εκθέσεις για την εφαρμογή και την αποτελεσματικότητά τους.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η έκθεση αυτή είναι ένας ύμνος στον ελεύθερο και χωρίς στρεβλώσεις ανταγωνισμό, τον οποίο εκθειάζει ως αλάνθαστο μέσο αντιμετώπισης της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Στην πραγματικότητα, ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Ο ανταγωνισμός είναι η ασθένεια και όχι η θεραπεία. Η έκθεση αυτή είναι ένα παράλογο δόγμα. Θα την καταψηφίσω.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ανάλυση της έκθεσης για την πολιτική ανταγωνισμού του 2009 δείχνει πως η οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 ίσως να είχε κάποια επίπτωση στην εν λόγω πολιτική, αν μη τι άλλο και επειδή τα κράτη μέλη προσέφεραν με διάφορους τρόπους βοήθεια στις οικονομίες τους. Είναι καιρός να αναλύσουμε τις συνέπειες αυτής της βοήθειας για την εσωτερική αγορά και να αποφανθούμε για το αν προκάλεσε στρέβλωση του ελεύθερου ανταγωνισμού. Δεν μπορούμε να λησμονούμε ότι η κοινοτική πολιτική ανταγωνισμού είναι βασισμένη στις αρχές των ανοικτών αγορών και σε ένα σχέδιο δραστηριότητας δίκαιο για όλους τους τομείς· αυτό αποτελεί τη βάση για μια επιτυχημένη εσωτερική αγορά και προϋπόθεση για τη δημιουργία βιώσιμων θέσεων απασχόλησης βασισμένων στη γνώση.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση που συγκλόνισε τις χρηματοπιστωτικές αγορές έχει, όπως είναι φυσικό, αντίκτυπο και στην πολιτική ανταγωνισμού. Ο αντίκτυπος αυτός φαίνεται στα αυξανόμενα δημοσιονομικά ελλείμματα και στην αύξηση του δημοσίου χρέους σε πολλά κράτη μέλη, που επιβραδύνουν την οικονομική ανάκαμψη, καθώς και στις κρατικές ενισχύσεις που δόθηκαν ως αντίδραση στη χρηματοπιστωτική κρίση.

Οι κυβερνητικές εγγυήσεις οδήγησαν σε ποικίλα αποτελέσματα και στρεβλώσεις όπως η μείωση της διαφοράς των επιτοκίων των ιδιωτικών δανείων, καθώς και σε συνέπειες όσον αφορά τη στρατηγική που ακολουθήθηκε από τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Η ευρωπαϊκή πολιτική ανταγωνισμού θα πρέπει να καταστήσει την εσωτερική αγορά ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι εύλογη μια συντονισμένη προσέγγιση στον τομέα αυτόν. Ωστόσο, αυτό δεν θα πρέπει να υποβαθμιστεί σε μια επίθεση κατά της κυριαρχίας. Για τον λόγο αυτόν, καταψήφισα την έκθεση.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Υπερψήφισα την έκθεση του κ. Eppink για την πολιτική ανταγωνισμού 2009 διότι η πολιτική ανταγωνισμού είναι ουσιαστικό εργαλείο για την αντιμετώπιση των αποτελεσμάτων της οικονομικής κρίσης. Αναφορικά με τον ανταγωνισμό κατά το 2009, μετά από την ανάκαμψη του χρηματοπιστωτικού τομέα, η Επιτροπή εκτέλεσε –και συνεχίζει να εκτελεί– το σημαντικό καθήκον να εποπτεύει την επιστροφή από τις τράπεζες των κρατικών ενισχύσεων που εκταμιεύθηκαν για την αναζωογόνηση της οικονομίας. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να ενισχυθούν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ). Εφόσον οι ΜΜΕ διαδραματίζουν καίριο ρόλο για το σύνολο της ευρωπαϊκής οικονομίας εξαιτίας του μεγάλου δυναμικού καινοτομίας τους, χρειάζονται σαφείς, δίκαιους και χωρίς διακρίσεις κανόνες ανταγωνισμού για να διευκολυνθούν οι διασυνοριακές συναλλαγές και να επωφεληθούν οι ΜΜΕ από την αγορά της ΕΕ κάνοντας αποτελεσματική χρήση του SEPA (ενιαίου χώρου πληρωμών σε ευρώ).

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Στηρίξαμε γενικά την προτεινόμενη έκθεση μολονότι χάσαμε ορισμένες σημαντικές ψηφοφορίες σχετικά με τον περιβαλλοντικό φόρο. Ωστόσο, σε γενικές γραμμές το κείμενο ήταν αρκετά καλό ώστε να το υποστηρίξουμε τελικά (βέβαια, χωρίς ενθουσιασμό).

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Διαφαίνεται ολοένα περισσότερο, και υπό το φως της έκθεσης της Επιτροπής για την πολιτική ανταγωνισμού του 2009 στην Ευρώπη, ότι η πολιτική ανταγωνισμού είναι ένα ουσιαστικό εργαλείο που θα βοηθήσει την ΕΕ να έχει μια δυναμική, αποτελεσματική και καινοτόμο εσωτερική αγορά και να είναι ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς και να ξεπεράσει τη χρηματοπιστωτική κρίση.

Σε αυτό το πλαίσιο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να έχει πιο ενεργό ρόλο, αρχής γενομένης από την αύξηση της συμμετοχής του σε όλες τις πρωτοβουλίες της Επιτροπής στον τομέα αυτόν, καθώς η Επιτροπή είναι η μόνη αρχή ανταγωνισμού με αρμοδιότητες σε επίπεδο ΕΕ. Η έκθεση υπογραμμίζει ότι οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία για ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικονομία, δίνει έμφαση στο σοβαρό δυναμικό καινοτομίας των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και επαναλαμβάνει το προηγούμενο αίτημα του Κοινοβουλίου προς την Επιτροπή να εγκρίνει νέες πρωτοβουλίες με εστίαση σε δίκαιους και χωρίς διακρίσεις όρους ανταγωνισμού για τις εν λόγω επιχειρήσεις.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), γραπτώς. – (PL) Θέλουμε η εσωτερική αγορά να είναι αποτελεσματική, δυναμική και καινοτόμος. Η πολιτική ανταγωνισμού είναι το κατάλληλο εργαλείο για την επίτευξη αυτών των σκοπών. Για την επόμενη περίοδο, μια προτεραιότητα θα είναι η εξασφάλιση διαρκούς ανάπτυξης μέσω της αύξησης των επιπέδων απασχόλησης που θα έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς μας. Αυτό θα συμβάλει στη βελτίωση της θέσης της Ένωσης στον κόσμο και θα μας επιτρέψει να ξεπεράσουμε την κρίση, πρωτίστως όμως θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των πολιτών μας. Αν ο ανταγωνισμός λειτουργεί σωστά στην αγορά αγαθών και υπηρεσιών, μπορούμε να εγγυηθούμε καλύτερη ποιότητα, χαμηλότερες τιμές και μεγαλύτερες δυνατότητες επιλογής για τους καταναλωτές. Ειδικότερα, πρέπει να θυμόμαστε τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δεν προσφέρουν μόνο θέσεις εργασίας στους περισσότερους από τους πολίτες μας, αλλά έχουν επίσης μεγάλο δυναμικό καινοτομίας. Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να δημιουργήσουμε δίκαιους και χωρίς διακρίσεις όρους για τη λειτουργία τους και να αναπτύξουμε πολύ σαφείς και διαφανείς κανόνες ανταγωνισμού. Η αποτελεσματική χρήση των μέσων της πολιτικής ανταγωνισμού από την Επιτροπή κατέστησε δυνατή τη σταθεροποίηση της οικονομίας και τον μετριασμό των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης για τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές. Το 2009 ήταν ένα έτος όπου η βοήθεια ήταν ουσιαστικής σημασίας για να διατηρηθεί η ακεραιότητα και η ανταγωνιστικότητα της ενιαίας αγοράς. Η πολιτική των κρατικών ενισχύσεων είναι καίριο στοιχείο της πολιτικής ανταγωνισμού διότι επιτρέπει την εξασφάλιση ίσων ευκαιριών σε όλους τους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην ενιαία αγορά. Ωστόσο, η βοήθεια αυτή θα πρέπει να παρακολουθείται έτσι ώστε να μη βλάψει τη λειτουργία της αγοράς.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η ανάλυση της έκθεσης για την πολιτική ανταγωνισμού που εκπόνησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το 2009 μας επιτρέπει να συναγάγουμε συμπεράσματα για τα πλεονεκτήματα αυτής της ευρωπαϊκής πολιτικής. Η ευρωπαϊκή πολιτική του ελεύθερου ανταγωνισμού είναι μία από τις κεντρικές πολιτικές της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Το σκεπτικό στο οποίο βασίζεται έχει ως στόχο τη δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς όπου οι οικονομικοί παράγοντες μπορούν να ξεκινούν και να ασκούν ελεύθερα τις δραστηριότητές τους. Θεωρώ ότι είναι αναγκαίο, όπως αναφέρεται σε αυτό το έγγραφο, να υπάρχουν σαφείς κανόνες ανταγωνισμού προκειμένου η δημιουργία μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) να αποτελεί μια πραγματική δυνατότητα. Σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση περνά μια από τις σοβαρότερες περιόδους οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης σε ολόκληρη την ιστορία της και η δραστηριότητα των ΜΜΕ είναι ζωτικής σημασίας για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Βλέπω με χαρά την ανάπτυξη μεγαλύτερων συνεργειών μεταξύ της πολιτικής ανταγωνισμού και της πολιτικής προστασίας των καταναλωτών. Λυπάμαι, ωστόσο, διότι υπάρχει ακόμα αθέμιτος ανταγωνισμός στην αγορά ενέργειας και στηρίζω την πρόσκληση που απευθύνει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το έγγραφο που τέθηκε σήμερα σε ψηφοφορία να παρακολουθεί στενά την εφαρμογή της τρίτης δέσμης για την ελευθέρωση της ενέργειας από τα κράτη μέλη.

  Derek Vaughan (S&D), γραπτώς. – (EN) Στηρίζω πλήρως τις εκκλήσεις του ψηφίσματος για αυστηρότερους κανόνες στον τομέα της πολιτικής ανταγωνισμού. Οι αποζημιώσεις προσώπων και εταιρειών σε περιπτώσεις παραβίασης της κοινοτικής αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας θα συμβάλουν στην αποτροπή των εταιρειών και των προσώπων από την παραβίαση αυτών των νόμων. Η πρόταση αυτή είναι ιδιαίτερα ισορροπημένη και ζητεί να αναπτυχθεί ευρύ φάσμα μέσων για την αποτροπή των ατόμων από την παραβίαση των κανόνων, συμπεριλαμβανομένης της ατομικής ευθύνης, της διαφάνειας και της λογοδοσίας των εταιρειών, του δικαιώματος άμυνας και της δίκαιης δίκης. Χαίρομαι διότι η πρόταση δεν έφθασε τόσο μακριά όσο οι ΗΠΑ, όπου το επίπεδο προστίμων είχε ως αποτέλεσμα τη χορήγηση υπερβολικών αποζημιώσεων που οδήγησαν σε ορισμένες απώλειες θέσεων εργασίας.

Έκθεση: Michael Gahler (A7-0377/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Υπερψηφίζω την παρούσα έκθεση λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι τρία κράτη μέλη της ΕΕ είναι μέλη του Αρκτικού Συμβουλίου, ενώ η Ισλανδία διεξάγει διαπραγματεύσεις για να γίνει μέλος της ΕΕ. Η ΕΕ διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην περιοχή και έχει ήδη κοινές αρμοδιότητες σε ορισμένους τομείς, καθώς και αποκλειστικές, όπως στην αλιεία. Επιπροσθέτως, η ΕΕ διαδραματίζει ηγετικό ρόλο σε ορισμένες πολιτικές όπως η έρευνα για το περιβάλλον και την αλλαγή του κλίματος. Επιπλέον αυτής της κατάστασης είναι ανάγκη να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι ορισμένοι αρκτικοί εταίροι είναι ήδη μείζονες προμηθευτές ενέργειας, πρώτων υλών και αλιευμάτων για την Ευρώπη. Η ποικιλία των πόρων τους και το δυναμικό εναλλακτικών πηγών ενέργειας μπορεί να αναπτυχθεί μόνο μέσω μιας οικοσυστηματικής προσέγγισης και ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης. Επίσης, η ανάπτυξη νέων εμπορικών αξόνων μπορεί να ευνοήσει την ευρωπαϊκή οικονομία, δεδομένης της προνομιούχου θέσης της Ευρώπης αναφορικά με την παροχή υπηρεσιών όπως η κάλυψη του παγκοσμίου συστήματος εντοπισμού θέσης με τη χρήση του συστήματος Galileo.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με μια βιώσιμη πολιτική της ΕΕ για τον απώτατο Βορρά. Συμφωνώ ότι υπάρχει ανάγκη μιας ενιαίας και συντονισμένης πολιτική της ΕΕ για την περιοχή της Αρκτικής, στην οποία θα προσδιορίζονται με σαφήνεια όχι μόνο οι προτεραιότητες της ΕΕ και οι πιθανές προκλήσεις, αλλά και μια στρατηγική που θα λαμβάνει υπόψη τους ανανεώσιμους και μη πόρους της Αρκτικής, τον αντίκτυπο της αλλαγής του κλίματος στην περιοχή και τη διαφορετική γεωπολιτική εκτίμηση της Αρκτικής σε ευρύτερη κλίμακα. Η Αρκτική είναι μια ευαίσθητη περιοχή όπου τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής είναι ιδιαίτερα ορατά και έχουν σοβαρές επιπτώσεις σε άλλες περιοχές του κόσμου. Επομένως, η καλύτερη προστασία για την Αρκτική είναι μια μακροπρόθεσμη και φιλόδοξη παγκόσμια συμφωνία για την αλλαγή του κλίματος του πλανήτη, αλλά η ραγδαία αύξηση της θερμοκρασίας στην Αρκτική καθιστά αναγκαία την εξεύρεση, μεταξύ άλλων, τυχόν πρόσθετων βραχυπρόθεσμων μέτρων για να περιοριστεί η υπερθέρμανση της Αρκτικής. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό δεδομένου του αυξανόμενου ενδιαφέροντος για την εκμετάλλευση των πόρων. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε τους αυτόχθονες πληθυσμούς, οι οικονομίες των οποίων βασίζονται σε σημαντικό βαθμό στη βιώσιμη χρήση των φυσικών πόρων και, επομένως, η άμβλυνση των κλιματικών μεταβολών και των επιπτώσεων τους και το δικαίωμα των αυτοχθόνων πληθυσμών για ένα μη μολυσμένο φυσικό περιβάλλον αποτελούν επίσης ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου το ένα πέμπτο των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που υπάρχουν ακόμη στον κόσμο βρίσκεται στην Αρκτική. Η περιοχή αποτελεί επίσης πολύ σημαντικό παγκόσμιο άξονα θαλασσίων μεταφορών. Επομένως, η διαθεσιμότητα και η ασφάλεια αυτών των αξόνων μεταφορών έχει τεράστια σημασία. Η Ένωση μπορεί να μην έχει ακτογραμμή στη θάλασσα αυτή, όμως οι Ευρωπαίοι, φυσικά, επηρεάζονται σημαντικά από αυτά που συμβαίνουν στην Αρκτική. Για τον λόγο αυτόν ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος που υποστηρίζει μια στρατηγική για τον απώτατο Βορρά. Η Ένωση πρέπει να εκπληρώσει τον ρόλο της ως παγκόσμια δύναμη υπερασπίζοντας και τα συμφέροντά της στην περιοχή και την ανάγκη μιας καλής παγκόσμιας διαχείρισης των φυσικών πόρων και των περιβαλλοντικών προκλήσεων που ασφαλώς θα εμφανιστούν. Επ’ ευκαιρία έγινε σαφής αναφορά στον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει στην περιοχή η ένταξη της Ισλανδίας.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με μια βιώσιμη πολιτική της ΕΕ για τον απώτατο Βορρά διότι η κλιματική αλλαγή είναι η κύρια κινητήρια δύναμη αλλαγής τόσο στην Αρκτική όσο και αλλού. Υπάρχει γενική συμφωνία ως προς το ότι η Αρκτική είναι μια περιοχή που πλήττεται νωρίτερα και βαρύτερα από την αλλαγή του κλίματος και τη μόλυνση που προέρχεται από τις εκβιομηχανισμένες ή τις αναπτυσσόμενες περιοχές του κόσμου. Το ζήτημα αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο, εφόσον τα αίτιά του βρίσκονται εκτός Αρκτικής και θα επηρεάσει με τη σειρά του ολόκληρο τον πλανήτη. Η ΕΕ είναι ήδη και θα συνεχίσει να είναι πρωτοπόρος στην έρευνα και στις πολιτικές για το περιβάλλον και την αλλαγή του κλίματος σε διεθνές πλαίσιο. Κατόπιν όλων τούτων και δεδομένης τόσο της πραγματικής σημερινής συνεισφοράς της ΕΕ και των κρατών μελών της στην έρευνα, στη χρηματοδότηση, της θετικής επίδρασής της –μέσω της νομοθεσίας της ΕΕ– στο περιβάλλον, στις κλιματικές μεταβολές, στην αλιεία κ.α. όσο και των μελλοντικών δυνατοτήτων συνεργασίας που διαφαίνονται σε τομείς όπως η χαρτογράφηση και η ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, η οικονομική ανάπτυξη κλπ., μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι η ΕΕ μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στη βιώσιμη ανάπτυξη της Αρκτικής. Η περιοχή αυτή θα είναι μείζονος σημασίας για έναν κόσμο που προσαρμόζεται στην αλλαγή του κλίματος και αντιμετωπίζει αύξηση του πληθυσμού και έλλειψη πόρων.

  Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Οι επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στην περιοχή της Αρκτικής από οπουδήποτε αλλού. Πρέπει να καταπολεμήσουμε τις συνέπειες των αλλαγών οι οποίες επηρεάζουν τομείς που εκτείνονται από το περιβάλλον και το κλίμα ως τη γεωπολιτική των αξόνων ναυσιπλοΐας και την ασφάλεια εφοδιασμού με πόρους.

Εφόσον η ανάπτυξη νέων οικονομιών καταλήγει σε αυξανόμενη ανάγκη πόρων, ενέργειας και ορυκτών, η ΕΕ έχει φυσικό συμφέρον να εξασφαλίσει την ασφάλεια εφοδιασμού με πόρους και ενέργεια που απαιτούνται για τον πληθυσμό και τις βιομηχανίες της.

Όσον αφορά τη γεωπολιτική εικόνα, αυτή θα αλλάξει σημαντικά αν επιτύχουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Ισλανδίας. Η προσχώρηση της Ισλανδίας θα ενίσχυε και την παρουσία της ΕΕ στην περιοχή.

Η ΕΕ μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στη βιώσιμη ανάπτυξη της Αρκτικής, μιας περιοχής που θα είναι μείζονος σημασίας για έναν κόσμο που προσαρμόζεται στην αλλαγή του κλίματος και αντιμετωπίζει αύξηση του πληθυσμού και έλλειψη πόρων.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Τρία κράτη μέλη –η Δανία, η Σουηδία και η Φινλανδία– συμμετέχουν στο Αρκτικό Συμβούλιο, στο οποίο η ΕΕ είναι παρατηρητής. Έχοντας κατά νου ότι το 40% του παγκοσμίου θαλασσίου εμπορίου διεξάγεται από κράτη μέλη της ΕΕ, είναι σημαντικό να εγγυηθούμε την ασφάλεια των νέων παγκοσμίων αξόνων που διασχίζουν την Αρκτική, ιδίως για τα κράτη μέλη της ΕΕ. Όπως ο συντάκτης της έκθεσης, πιστεύω ότι η συνεργασία για την προστασία του ευαίσθητου περιβάλλοντος της Αρκτικής, των συμφερόντων των κατοίκων της και της ανάπτυξης της περιοχής είναι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Στο σημερινό πλαίσιο όπου η καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος έχει προτεραιότητα, η υπεράσπιση και η προώθηση της περιοχής της Αρκτικής είναι καίριας σημασίας όχι μόνο από περιβαλλοντική άποψη, αλλά και από άποψη οικονομικής ανάπτυξης, καθώς και παγκόσμιας σταθερότητας και ασφάλειας. Το δυναμικό της από άποψη εφοδιασμού με ανανεώσιμες ενέργειες και αλιεύματα είναι ιδιαίτερα σημαντικό, κάτι που σημαίνει πως η βιώσιμη εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της περιοχής αυτής είναι κρίσιμης σημασίας.

Ωστόσο, στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας πρέπει οπωσδήποτε να δώσουμε επαρκή βαρύτητα στα συμφέροντα των αυτοχθόνων πληθυσμών της περιοχής. Από την άποψη αυτή, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει και μπορεί να αναλάβει σημαντικό ρόλο στην προστασία του πολιτισμού, της γλώσσας, των εθίμων και των συνθηκών ζωής αυτών των αυτοχθόνων κοινοτήτων. Διαφορετικά θα διακυβευθεί κάθε στρατηγική παρέμβασης για τη διαφύλαξη μιας εξαιρετικά σημαντικής περιοχής για το μέλλον του παγκόσμιου πληθυσμού και του πλανήτη. Θέλω να υπογραμμίσω τη σημασία της εξασφάλισης των καλύτερων συνθηκών για την επιστημονική έρευνα.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ του ψηφίσματος σχετικά με μια βιώσιμη πολιτική της ΕΕ για τον απώτατο Βορρά. Η περιοχή της Αρκτικής προσελκύει ολοένα μεγαλύτερη προσοχή εξαιτίας των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, που πυροδοτεί κατά κύριο λόγο τις εξελίξεις. Η Ευρώπη δεν φέρει μόνο κάποια ευθύνη, καθώς είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες που προκαλούν ρύπανση και εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, αλλά έχει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Αρκτική, αφού θα υποχρεωθεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των αλλαγών που συμβαίνουν εκεί, από τα θέματα του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής ως τη γεωπολιτική των αξόνων ναυσιπλοΐας και την ασφάλεια εφοδιασμού με πόρους. Είναι σημαντικό να καταρτιστεί μια κοινοτική πολιτική για την περιοχή της Αρκτικής που θα περιέχει πολύ συγκεκριμένες και περιεκτικές προτάσεις: από τη συμπερίληψη των κατοίκων της περιοχής στον διάλογο και τη σταθερότητα και την ασφάλεια στην περιοχή ως τις διαστάσεις της περιβαλλοντικής και κλιματικής αλλαγής των μελλοντικών έργων. Οι αυτόχθονες πληθυσμοί έχουν δικαίωμα σε ένα φυσικό περιβάλλον χωρίς μόλυνση.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η περιοχή του Αρκτικού Ωκεανού αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία όχι μόνο για την ευρωπαϊκή ήπειρο, αλλά για ολόκληρο τον κόσμο. Η κλιματική αλλαγή που συμβαίνει στον απώτατο Βορρά θα έχει τεράστια σημασία για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να επικεντρωθούν οι προσπάθειες στην επιστημονική έρευνα και να αναπτυχθεί ένα σχέδιο για την αντιμετώπιση των αλλαγών αυτών. Η Αρκτική είναι και μια περιοχή με πόρους, όπως οι υδρογονάνθρακες, και με δυναμικό απόκτησης ανανεώσιμης ενέργειας όπως η αιολική και η υδραυλική ενέργεια.

Ένας άλλος πόρος με οικονομική σημασία είναι τα αλιεύματα, που έχουν κεφαλαιώδη σημασία στο πλαίσιο της επισιτιστικής ασφάλειας. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε τους άξονες θαλασσίων μεταφορών που διευκολύνουν το διεθνές εμπόριο και δίνουν σε πολλές επιχειρήσεις τη δυνατότητα καλύτερης απόδοσης. Σε όλους αυτούς τους τομείς, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί και οφείλει να συμβάλει βοηθώντας την ανάπτυξη της περιοχής και θεσπίζοντας νέα πρότυπα για την επιδίωξη της προστασίας του περιβάλλοντος του πλανήτη μας.

  Elisabeth Köstinger (PPE), γραπτώς. – (DE) Ο απώτατος Βορράς είναι πλούσιος σε πόρους και ενέργεια και θα ανοίξει νέους θαλάσσιους άξονες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι ορυκτοί πόροι που υπάρχουν εκεί είναι πολύτιμοι και πρέπει να αντιμετωπιστούν ανάλογα. Κατά την εξόρυξη πρώτων υλών είναι σημαντικό να μη βλάπτεται υπερβολικά το περιβαλλοντικό σύστημα. Επίσης, οι αυτόχθονες πληθυσμοί χρειάζονται ιδιαίτερη προστασία και προσοχή. Η Αρκτική είναι μέρος της παγκόσμιας κληρονομιάς και πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα. Συνεπώς, πρέπει να εστιαστούμε στη διατήρηση αυτής της κληρονομιάς και όχι στην απόσπαση πόρων. Στηρίζω την έκθεση του συναδέλφου μου κ. Gahler σχετικά με μια βιώσιμη πολιτική της ΕΕ για τον απώτατο Βορρά.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Όπως αναφέρει η έκθεση Gahler, «οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Αρκτική είναι παγκόσμιες και ως εκ τούτου η αντιμετώπισή τους θα πρέπει να περιλαμβάνει όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες». Το ζήτημα της περιοχής της Αρκτικής απαιτεί τώρα περισσότερο παρά ποτέ τη διαρκή προσοχή μας εξαιτίας των ανησυχητικών προβλημάτων που προκαλούνται από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Η Αρκτική είναι πολύ σημαντική από γεωπολιτική άποψη, καθώς περιλαμβάνει περίπου το ένα πέμπτο των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που υπάρχουν ακόμη στον κόσμο. Το γεγονός ότι τρία κράτη μέλη της ΕΕ, η Δανία, η Φινλανδία και η Σουηδία, είναι κράτη της Αρκτικής δικαιολογεί το ενδιαφέρον της Ένωσης για την εξασφάλιση πως από δω και πέρα οι περιβαλλοντικοί παράγοντες θα λαμβάνονται περισσότερο υπόψη από όσο λαμβάνονται σήμερα. Η Ένωση ανέκαθεν αγωνιζόταν για το περιβάλλον και έχει καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για την προστασία του μέσω προληπτικών μέτρων. Με το αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας εδώ στο Σώμα επιβεβαιώνει και πάλι έντονα τη θέση της.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ την πρόταση για μια κοινοτική πολιτική για τον απώτατο Βορρά, όμως κάθε τέτοια πολιτική πρέπει να κατανοεί την ανάγκη προστασίας του ευαίσθητου περιβάλλοντος της Αρκτικής και να υπογραμμίζει τη σημασία της γενικής σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή. Θα πρέπει να υπογραμμίζει πως η ΕΕ πρέπει να ασκεί πολιτικές οι οποίες εξασφαλίζουν ότι τα μέτρα για την αντιμετώπιση περιβαλλοντικών μελημάτων λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα των κατοίκων της περιοχής της Αρκτικής, συμπεριλαμβανομένων των αυτοχθόνων πληθυσμών της, στο πλαίσιο της προστασίας και της ανάπτυξης της περιοχής. Επίσης, θα πρέπει να υπογραμμίζει την ομοιότητα ως προς την προσέγγιση, την ανάλυση και τις προτεραιότητες μεταξύ της ανακοίνωσης της Επιτροπής και των εγγράφων πολιτικής των αρκτικών χωρών και την ανάγκη άσκησης πολιτικών που σέβονται το ενδιαφέρον για βιώσιμη διαχείριση και χρήση των χερσαίων και θαλάσσιων, ανανεώσιμων και μη φυσικών πόρων της περιοχής της Αρκτικής, οι οποίοι προσφέρουν με τη σειρά τους σημαντικούς πόρους για την Ευρώπη και αποτελούν σοβαρή πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους της περιοχής.

  Véronique Mathieu (PPE), γραπτώς. – (FR) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με μια βιώσιμη πολιτική της ΕΕ για τον απώτατο Βορρά, η οποία υπογραμμίζει την ανάγκη ανάπτυξης διαλόγου με τις αυτόχθονες αρκτικές κοινότητες προκειμένου να γίνουν καλύτερα κατανοητές οι συνθήκες ζωής και ο πολιτισμός τους. Η ιδέα αυτή, η οποία επαναλαμβάνεται πολλές φορές στο κείμενο, είναι κρίσιμης σημασίας. Τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να αντικατοπτρίζουν τα συμφέροντα των αυτοχθόνων πληθυσμών για την προστασία και την ανάπτυξη της περιοχής της Αρκτικής. Ζητάμε συγκεκριμένα μέτρα για τη διατήρηση του πολιτισμού, της γλώσσας και των εθίμων των πληθυσμών αυτών, πράγμα που απαιτεί τακτικό διάλογο μεταξύ των εκπροσώπων τους και των θεσμικών οργάνων της ΕΕ. Καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προστατεύει τα συμφέροντα των αυτοχθόνων πληθυσμών όταν διαπραγματεύεται εμπορικές συμφωνίες. Έτσι, καταδικάζω τον ευρωπαϊκό κανονισμό για την απαγόρευση της εμπορίας προϊόντων φώκιας που είναι αντίθετος –από την άποψη της βιώσιμης διαχείρισης πόρων– προς τα συμφέροντα, τον πολιτισμό και τα έθιμα των αρκτικών κοινοτήτων. Ο εν λόγω κανονισμός, που δικαίως αμφισβητείται από τον Καναδά και τη Νορβηγία, υπονομεύει τα συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περιοχή της Αρκτικής και θεωρώ ότι πρέπει να ανακληθεί.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η παρούσα έκθεση συνηγορεί υπέρ της βιώσιμης εκμετάλλευσης της Αρκτικής, ωστόσο απαλλάσσει τις εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου από κάθε ευθύνη σε σχέση με αυτό. Περιφρονεί τις παρατηρήσεις των ειδικών για το περιβάλλον σχετικά με τη λεηλασία που σημειώνεται στην περιοχή αυτή, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Ακόμα χειρότερα, δεν εξετάζει πουθενά τον περιορισμό των επενδύσεων για την εκμετάλλευση μη ανανεώσιμων πόρων στον απώτατο Βορρά προς όφελος της έρευνας σχετικά με τις ανανεώσιμες ενέργειες. Η έκθεση αυτή επικυρώνει το περιβαλλοντικό έγκλημα. Θα την καταψηφίσω.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η σχέση που υπάρχει μεταξύ της ΕΕ και της Αρκτικής είναι αδιαμφισβήτητη, καθώς η Δανία, η Φινλανδία και η Σουηδία είναι αρκτικές χώρες και τόσο η Φινλανδία όσο και η Σουηδία βρίσκονται εν μέρει στον Αρκτικό Κύκλο. Ενόψει της συμβολής της ΕΕ και των κρατών μελών της στην έρευνα και τη χρηματοδότηση, της θετικής επίδρασής της –μέσω της νομοθεσίας της ΕΕ– στο περιβάλλον, το κλίμα, την αλιεία και παρόμοιους τομείς, καθώς και των μελλοντικών δυνατοτήτων συνεργασίας σε τομείς όπως η ανάπτυξη της χαρτογράφησης και της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας, η οικονομική ανάπτυξη και άλλα παρόμοια, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι η ΕΕ μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στη βιώσιμη ανάπτυξη της Αρκτικής. Η περιοχή αυτή θα είναι μείζονος σημασίας για έναν κόσμο που προσαρμόζεται στην αλλαγή του κλίματος και αντιμετωπίζει αύξηση του πληθυσμού και έλλειψη πόρων.

  Louis Michel (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η περιοχή της Αρκτικής προσελκύει ολοένα μεγαλύτερη προσοχή εξαιτίας των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, του κύριου παράγοντα της εξέλιξής της. Η ΕΕ συμβάλλει επίσης σημαντικά στην κλιματική αλλαγή και πρέπει, ως εκ τούτου, να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην καταπολέμηση του φαινομένου αυτού. Εξαιτίας της αυξανόμενης ανάγκης φυσικών πόρων, ιδίως στην ΕΕ, η Αρκτική συνιστά μια σημαντική και διαφοροποιημένη ευκαιρία από την άποψη του ενεργειακού εφοδιασμού (φυσικό αέριο, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας), πρώτων υλών και αλιευμάτων. Η ΕΕ πρέπει να εφαρμόσει πολιτικές που θα λαμβάνουν υπόψη τη βιώσιμη διαχείριση και εκμετάλλευση φυσικών πόρων στην περιοχή από άποψη περιβάλλοντος, ασφάλειας και οργάνωσης. Η αίτηση της Ισλανδίας για προσχώρηση στην ΕΕ υπογραμμίζει την ανάγκη θέσπισης μιας πολιτικής για την Αρκτική που θα συντονίζεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση φέρει την ευθύνη προκειμένου να επιτύχει τη σωστή ισορροπία μεταξύ περιβαλλοντικών μελημάτων και της κούρσας για την εκμετάλλευση φυσικών πόρων, καθώς και να λάβει υπόψη τα συμφέροντα των λαών που ζουν στην περιοχή της Αρκτικής.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Οι ορυκτοί πόροι της Αρκτικής που δεν έχουν αποκαλυφθεί ακόμη έχουν κάνει την περιοχή αντικείμενο έντονης διεκδίκησης. Εκτιμάται ότι 90 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου βρίσκονται ανέγγιχτα κάτω από τον πάγο. Αναπόφευκτα, το γεγονός ότι από όλες τις επιχειρήσεις, η BP, που προξένησε πέρυσι την πετρελαϊκή καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού, είναι εκείνη στην οποία θα επιτραπεί τώρα η εξόρυξη πόρων σε αυτό το ευαίσθητο φυσικό περιβάλλον όπου οι συνθήκες είναι πολύ πιο ακραίες απ’ ό,τι στον Κόλπο του Μεξικού, δημιουργεί ένα δυσάρεστο συναίσθημα. Άλλωστε, είναι γεγονός πως η περιοχή της Αρκτικής παρέχει ήδη τον χώρο τελικής εναπόθεσης των παγκοσμίων εκπομπών υδραργύρου. Ενόψει της υπερθέρμανσης του πλανήτη και των αναμενομένων συνεπειών, αυτό είναι ένα πρόβλημα τεράστιας σημασίας. Ψήφισα υπέρ της έκθεσης διότι παρουσιάζει ικανοποιητικά το πλήθος των εμπλεκομένων παραγόντων.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Η αλλαγή του κλίματος που επηρέασε την περιοχή της Αρκτικής τα τελευταία χρόνια δείχνει την ευθύνη που θα πρέπει να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση για μια τόσο σημαντική και επείγουσα κατάσταση. Οι συνέπειες αυτές είναι μεγαλύτερες στην Αρκτική απ’ ό,τι σε άλλες περιοχές, και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και η αλλαγή του κλίματος δεν είναι παρά συνέπειες των αερίων θερμοκηπίου που εκπέμπει διαρκώς η ΕΕ. Θεωρώ ότι η ψήφος μου υπέρ μιας βιώσιμης πολιτικής για τον απώτατο Βορρά είναι κεντρικής σημασίας, διότι η περιοχή πρέπει να διαφυλαχθεί και να προστατευτεί εφόσον υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει καταστροφικές περιβαλλοντικές συνέπειες που δεν εξαρτώνται άμεσα από τη δική της επικράτεια, αλλά από τις πιο εκβιομηχανισμένες ευρωπαϊκές χώρες. Το πρόβλημα αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί σε παγκόσμιο επίπεδο, εφόσον τα αίτιά του βρίσκονται εκτός Αρκτικής αλλά έχουν με τη σειρά τους επίδραση σε ολόκληρο τον πλανήτη. Επιπλέον, η περιοχή διαθέτει τεράστιους φυσικούς πόρους πηγών ενέργειας και ορυκτών, και η ΕΕ έχει συμφέρον να εξασφαλίσει την ασφάλεια εφοδιασμού που απαιτείται για τον πληθυσμό και τις βιομηχανίες της Ευρώπης. Συνεπώς η Αρκτική προσφέρει σημαντικά στην Ευρώπη όσον αφορά την ενέργεια, τις πρώτες ύλες και τα αλιεύματα.

  Teresa Riera Madurell (S&D), γραπτώς. – (ES) Η έκθεση του Κοινοβουλίου για τον απώτατο Βορρά που εγκρίθηκε σήμερα συνιστά ένα σημαντικό βήμα προόδου στη χάραξη των κατευθυντηρίων γραμμών για μια ευρωπαϊκή πολιτική για την περιοχή της Αρκτικής. Η κλιματική αλλαγή και η συνεπαγόμενη τήξη των πάγων προκαλούν αλλαγές στην περιοχή και στην εστίαση των χωρών της Αρκτικής, που εργάστηκαν γρήγορα για τη χάραξη στρατηγικών για να αντιμετωπίσουν τα ενδεχόμενα που εμφανίζονται. Πιο συγκεκριμένα, η τήξη των πάγων ανοίγει νέες δυνατότητες για τη δημιουργία νέων αξόνων ναυσιπλοΐας και την εκμετάλλευση φυσικών πόρων. Στήριξα την παρούσα έκθεση, διότι δίνει έμφαση στην ευθύνη της ΕΕ για τη διαδικασία της κλιματικής αλλαγής που μεταβάλλει τη φυσιογνωμία της Αρκτικής, καθώς και στην ανάγκη ανάληψης της κατάλληλης δράσης για τον περιορισμό της εν λόγω διαδικασίας.

Παρόμοια, η έκθεση αναγνωρίζει το εύλογο ενδιαφέρον της ΕΕ να διαδραματίσει έναν ρόλο στη νέα σκηνή και υπογραμμίζει την ανάγκη εκμετάλλευσης των ευκαιριών που εμφανίζονται στηρίζοντας τη βιώσιμη ανάπτυξη στην περιοχή μέσω των κατοίκων της, ιδίως των αυτοχθόνων κοινοτήτων. Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι η έκθεση επισημαίνει καταρχάς την ανάγκη συμμόρφωσης με το διεθνές δίκαιο αναφορικά με κάθε δράση στην Αρκτική και κατά δεύτερον την ανάγκη επιδίωξης μιας προσέγγισης συνεργασίας όσον αφορά τη διακυβέρνηση της περιοχής.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Η περιοχή της Αρκτικής προσελκύει ολοένα μεγαλύτερη προσοχή εξαιτίας των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, που πυροδοτεί κατά κύριο λόγο τις εξελίξεις. Οι συνέπειές της είναι μεγαλύτερης κλίμακας απ’ ό,τι σε άλλες περιοχές του κόσμου. Ταυτόχρονα, οι αλλαγές αυτές επηρεάζουν άλλες περιοχές του πλανήτη, αφενός λόγω της αύξησης της στάθμης των θαλασσών και αφετέρου λόγω των συνεπειών για το κλίμα γειτονικών περιοχών. Επομένως, η Ευρώπη δεν φέρει μόνο κάποια ευθύνη, καθώς είναι ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες που προκαλούν ρύπανση και εκπομπές εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, αλλά έχει και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Αρκτική αφού θα υποχρεωθεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των αλλαγών που συμβαίνουν εκεί, από τα θέματα του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής ως τη γεωπολιτική των αξόνων ναυσιπλοΐας και την ασφάλεια εφοδιασμού με πόρους.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Στήριξα αυτήν τη συμφωνία διότι η αλλαγή του κλίματος και η ρύπανση που προκαλείται στις εκβιομηχανισμένες περιοχές του κόσμου δυστυχώς έφθασαν εδώ και κάποιο διάστημα και στην Αρκτική. Η περιοχή αυτή συχνά περιγράφεται ως παρθένα, δυστυχώς όμως αυτό δεν ισχύει εδώ και πολλά χρόνια. Σε αντίθεση με την Ανταρκτική, η Αρκτική κατοικείται και παραδοσιακά η εκμετάλλευση των φυσικών της πόρων γίνεται σε βάρος του περιβάλλοντος.

Το 1996, σε μια προσπάθεια αναχαίτισης του φαινομένου, συστάθηκε το Αρκτικό Συμβούλιο για την προστασία του περιβάλλοντος στην περιοχή. Στα μέλη του συμπεριλαμβάνονται τρία κράτη μέλη της ΕΕ – η Σουηδία, η Δανία και η Φινλανδία. Οι αναδυόμενες οικονομίες θα χρειάζονται ολοένα και περισσότερο τους πόρους που υπάρχουν σε αφθονία στην Αρκτική. Στην περιοχή βρίσκονται σε αφθονία ενέργεια, ορυκτά, αλιεύματα, φυσικό αέριο, πετρέλαιο, αιολική ενέργεια και ενέργεια των κυμάτων, πράγμα που την καθιστά ευάλωτη στην κερδοσκοπία.

Έκθεση: Traian Ungureanu (A7-0378/2010)

  Luís Paulo Alves (S&D), γραπτώς. – (PT) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο. Αυτό το κάνω, πρώτον, εξαιτίας της πρότασης της Επιτροπής για ανάπτυξη της στρατηγικής για θέσπιση μετρήσιμων στόχων και δημιουργία τομεακών εταιρικών σχέσεων προς διευκόλυνση της υλοποίησης κοινών έργων, μεταξύ άλλων σημαντικών μέτρων. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ο εισηγητής περιγράφει την ανάγκη για μια επικαιροποιημένη αξιολόγηση της δραστηριότητας της ΕΕ στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Ο τελευταίος μου λόγος είναι ότι υπάρχει αξιοσημείωτος κατακερματισμός της χρηματοδότησης αυτής της στρατηγικής, καθώς χρηματοδοτείται από διάφορα μέσα. Προκειμένου να σταματήσει αυτός ο κατακερματισμός, προτείνεται να έχει η εν λόγω στρατηγική τη δική της γραμμή χρηματοδότησης.

Επίσης, συμφωνώ με τις συστάσεις της έκθεσης που αφορούν την ανάπτυξη ενός ισχυρότερου πολιτικού πλαισίου, που θα συμπεριλαμβάνει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της ΕΕ για την περιοχή, η οποία πρέπει να ενισχυθεί με την εφαρμογή συγκεκριμένου σχεδίου δράσης και με επαρκείς ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους.

  Laima Liucija Andrikienė (PPE), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο. Συμφωνώ με την άποψη του εισηγητή ότι δεδομένης της στρατηγικής σημασίας της περιοχής του Ευξείνου Πόντου για την ΕΕ και τα μάλλον περιορισμένα αποτελέσματα της συνέργειας του Ευξείνου Πόντου θα πρέπει να δρομολογηθεί μια στρατηγική για τη βελτίωση της συνοχής και της προβολής της δράσης της ΕΕ στην περιοχή και ότι η στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του ευρύτερου οράματος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας. Τρία χρόνια μετά τη δημιουργία της συνέργειας του Ευξείνου Πόντου, μια ανάλυση της σημερινής κατάστασης δείχνει πρώτα απ’ όλα ότι δεν υπάρχει μια σαφής, περιεκτική και επικαιροποιημένη εικόνα για τα αποτελέσματα της εφαρμογής της συνέργειας του Ευξείνου Πόντου. Για τον λόγο αυτόν, η στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο θα πρέπει να θεσπίσει ένα ισχυρότερο πλαίσιο πολιτικής και να δώσει ώθηση στην ενασχόληση της ΕΕ με την περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Στηρίζω την άποψη ότι οι κύριοι στόχοι μιας στρατηγικής για τον Εύξεινο Πόντο θα πρέπει να περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός χώρου ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ. Συνεπεία αυτού, η ασφάλεια, η χρηστή διακυβέρνηση, η ενέργεια, οι μεταφορές, το περιβάλλον και η κοινωνικοοικονομική και ανθρώπινη ανάπτυξη θα πρέπει να θεωρούνται δράσεις προτεραιότητας. Είναι πολύ σημαντικό η συνιστώσα της ασφάλειας της περιοχής του Ευξείνου Πόντου να περιλαμβάνει αποφασιστικές δράσεις για την ενίσχυση του δημοκρατικού κράτους, της χρηστής διακυβέρνησης και της ανάπτυξης κρατικών ικανοτήτων.

  Sophie Auconie (PPE), γραπτώς. – (FR) Εδώ και περίπου 50 χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση προσφέρει ειρήνη και σταθερότητα στους λαούς της Δυτικής Ευρώπης. Παρ’ όλα αυτά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι γείτονες χώρες εξακολουθούν να πλήττονται από σοβαρές αναταραχές. Η Ένωση πρέπει να αντιληφθεί αυτήν την κατάσταση και να δώσει νέα ώθηση στη στρατηγική της για την περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Το παρόν ψήφισμα παρέχει μια τέτοια απάντηση και για τον λόγο αυτόν το υπερψήφισα. Δημιουργεί μια νέα γραμμή του προϋπολογισμού που θα δώσει προτεραιότητα στη χρηματοδότηση αναπτυξιακών έργων μικρής κλίμακας και στη διασυνοριακή συνεργασία και ενισχύει τους ανθρώπινους πόρους. Ένα «σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης» θα λειτουργεί ως εργαλείο πρόληψης των συγκρούσεων και οικοδόμησης εμπιστοσύνης για να αποσοβηθεί η κλιμάκωση των συγκρούσεων. Τέλος, το ψήφισμα εφιστά την προσοχή στην παράταση της συμφωνίας για τον ρωσικό στόλο του Ευξείνου Πόντου στην Κριμαία και τις ανησυχίες που προκαλεί.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο. Η στρατηγική σημασία της περιοχής του Ευξείνου Πόντου για την ΕΕ αναγνωρίστηκε το 2007 στο πλαίσιο της προσχώρησης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στην ΕΕ. Καθώς οι εξελίξεις σε αυτήν την περιοχή, που βρίσκεται σε στρατηγική θέση στο σταυροδρόμι της Ευρώπης με τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, άρχισαν να έχουν άμεσο αντίκτυπο στις εσωτερικές υποθέσεις της ΕΕ, η ΕΕ αναγνώρισε ότι είναι αναγκαίο να εξετάσει τη μεγαλύτερη εμπλοκή της στην περιοχή. Αυτό κατέληξε στη δρομολόγηση μιας νέας προσέγγισης στην κοινοτική πολιτική για την περιοχή που ονομάστηκε συνέργεια του Ευξείνου Πόντου. Στόχος της συνέργειας του Ευξείνου Πόντου είναι η ανάπτυξη περιφερειακής συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και της περιοχής, καθώς και εντός της ίδιας της περιοχής. Ωστόσο, πολύ λιγότερα επιτεύχθηκαν στον τομέα της εφαρμογής, ενώ τομείς όπως η σταθερότητα, η δημοκρατία και η χρηστή διακυβέρνηση φαίνεται να σημείωσαν μικρή πρόοδο μέσα σε ένα πλαίσιο επιδείνωσης της δημοκρατικής διακυβέρνησης σε διάφορα κράτη του Ευξείνου Πόντου και του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Γεωργίας το 2008. Επιπλέον, η περιοχή εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τις ακόλουθες προκλήσεις: παρατεινόμενες συγκρούσεις, τάσεις στρατιωτικοποίησης και διάδοσης όπλων, θαλάσσια επιτήρηση, παράνομη εμπορία και διασυνοριακή εγκληματικότητα. Θεωρώ ότι για να επιτευχθεί αποτελεσματική εφαρμογή είναι απαραίτητη η δημιουργία μηχανισμών τακτικής υποβολής εκθέσεων, εποπτείας, αξιολόγησης και παρακολούθησης. Επιπροσθέτως, οι κύριοι στόχοι μιας στρατηγικής για τον Εύξεινο Πόντο θα πρέπει να περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός χώρου ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ. Συνεπεία αυτού, η ασφάλεια, η χρηστή διακυβέρνηση, η ενέργεια, οι μεταφορές, η περιβαλλοντική, κοινωνικοοικονομική και ανθρώπινη ανάπτυξη θα πρέπει να θεωρούνται δράσεις προτεραιότητας.

  Jan Březina (PPE), γραπτώς. – (CS) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Ungureanu διότι πιστεύω ακράδαντα πως η ΕΕ χρειάζεται επειγόντως μια συνεκτική και ορατή στρατηγική για την περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Η στρατηγική αυτή πρέπει να συνδέεται στενά με την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας, στην ανάπτυξη της οποίας δόθηκε σημαντική ώθηση από την τσεχική Προεδρία της ΕΕ κατά το πρώτο εξάμηνο του 2009. Η κεντρική προτεραιότητα της στρατηγικής της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο θα πρέπει να είναι η εξασφάλιση ενεργειακού εφοδιασμού για την ΕΕ και η σχετική στήριξη ενεργειακών έργων που είναι προς το συμφέρον της ΕΕ και εστιάζονται στη διαφοροποίηση του εφοδιασμού της ΕΕ με φυσικό αέριο. Επίσης, η συγκρότηση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης EURONEST είναι σημαντική και επειγόντως απαραίτητη όσον αφορά την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ.

Μεταξύ των έργων στων οποίων την υλοποίηση θα πρέπει να βοηθήσει η στρατηγική του Ευξείνου Πόντου θα συμπεριλάμβανα το έργο Nabucco, το έργο South Stream, το σχέδιο μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) προς την Ευρώπη και την ανάπτυξη τερματικών σταθμών ΥΦΑ στους λιμένες του Ευξείνου Πόντου, καθώς και τον πανευρωπαϊκό αγωγό πετρελαίου Κωστάντζας-Τεργέστης. Η Επιτροπή δεν πρέπει να καθυστερήσει και πρέπει να συνάψει έως το τέλος του 2011 συμφωνίες με τις χώρες που αποτελούν τους εν δυνάμει προμηθευτές για τον αγωγό Nabucco. Στη δέσμη μέτρων για τις υποδομές στον τομέα της ενέργειας, που θα υποβάλει σύντομα η Επιτροπή, πρέπει να δοθεί μεγάλη έμφαση στα προαναφερθέντα ενεργειακά σχέδια στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου. Τέλος, είναι αναγκαίο να υπογραμμιστεί το σημαντικό δυναμικό ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου που μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη μελλοντική ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ και ολόκληρου του κόσμου.

  Mário David (PPE), γραπτώς. – (PT) Ο Εύξεινος Πόντος περιβάλλεται εν μέρει από εδάφη της ΕΕ και από γεωγραφική άποψη ανήκει κατά το μεγαλύτερο μέρος του στην Ευρώπη. Επιπλέον, παρά την ανακοίνωση της Επιτροπής του 2007 με τίτλο «Συνέργεια του Ευξείνου Πόντου - Μια νέα πρωτοβουλία περιφερειακής συνεργασίας», λίγο αργότερα ελήφθησαν μέτρα με σκοπό την εφαρμογή μιας αποτελεσματικής στρατηγικής για το μέλλον του Ευξείνου Πόντου.

Ως εκ τούτου, επικροτώ την πρωτοβουλία και την έγκριση αυτής της έκθεσης, την οποία στηρίζω θερμά, με την ελπίδα ότι οι συστάσεις που μόλις ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα γίνουν δεκτές από την Επιτροπή, το Συμβούλιο και τους προς ανατολάς γείτονές μας με τους οποίους διαχειριζόμαστε από κοινού τον Εύξεινο Πόντο, και συγκεκριμένα εκείνες που αφορούν παγωμένες συγκρούσεις, κλειστά σύνορα και/ή αναποτελεσματικούς συνοριακούς ελέγχους, τη μεταφορά ενέργειας και την ασφάλεια και την άμυνα. Μόνο εάν λυθούν αυτά τα θέματα θα είναι δυνατό να επιτευχθούν οι δύο κύριοι στόχοι που προτείνει η έκθεση: 1) η ειρήνη, η δημοκρατία, η σταθερότητα και η ευημερία στην περιοχή, και 2) η ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ.

  Diane Dodds (NI), γραπτώς. – (EN) Επικροτώ αυτό το ψήφισμα και την παράλληλη πρόσφατη έκθεση της Επιτροπής Αλιείας. Και οι δύο εκθέσεις αναφέρονται στη «συνέργεια του Ευξείνου Πόντου». Στο πλαίσιο της νοτιοανατολικής Ευρώπης ο ορισμός της συνέργειας αντιπροσωπεύει την ικανότητα μιας ομάδας να ξεπεράσει ακόμα και το καλύτερο επιμέρους μέλος της. Φαίνεται να υπάρχει συμφωνία μεταξύ ορισμένων εδώ ως προς το ότι το καλύτερο επιμέρους μέλος της συνέργειας του Ευξείνου Πόντου είναι η ΕΕ. Εγώ θα συνιστούσα προσοχή αναφορικά με μια τέτοια πεποίθηση, οπωσδήποτε όσον αφορά την αλιεία. Η κοινή αλιευτική πολιτική απέτυχε. Θα έλεγα το εξής στους συναδέλφους μου της περιοχής του Ευξείνου Πόντου: διδαχθείτε από τα σφάλματα της ΚΑλΠ, εξετάστε τις συνέπειες που είχε το σημερινό καθεστώς στη μικρής κλίμακας αλιεία στον βορειοανατολικό Ατλαντικό και αναρωτηθείτε αν αυτό θέλετε για τον Εύξεινο Πόντο. Η στρατηγική για τον Εύξεινο Πόντο πρέπει να βασίζεται στη μοναδικότητα της περιοχής. Όπως έχουμε δει, οι ιδέες που είναι κατάλληλες για ένα μέρος της Ευρώπης δεν θα λειτουργήσουν σε ένα άλλο μέρος.

  Diogo Feio (PPE), γραπτώς. – (PT) Η κρίση στην οποία ενεπλάκησαν η Ρωσία και η Γεωργία δείχνει την πιθανή αστάθεια στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου, δικαιολογώντας πλήρως την έγκριση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης μιας στρατηγικής για την αντιμετώπιση των συγκεκριμένων προκλήσεων που παρουσιάζει αυτό το συγκεκριμένο μέρος του κόσμου. Παρ’ όλη την ένταση που εξακολουθεί να υπάρχει, πρόκειται επίσης για μια περιοχή που μπορεί να έχει ένα πιο σταθερό και ισορροπημένο μέλλον, η δε Ένωση μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία σταθεροποίησης. Από αυτήν την άποψη είναι αναγκαίο όχι μόνο να θεσπίζουμε στόχους, αλλά πρώτα απ’ όλα να προσφέρουμε στους υπεύθυνους για την εφαρμογή της ευρωπαϊκής στρατηγικής τους απαραίτητους ανθρώπινους, τεχνικούς και οικονομικούς πόρους ώστε να μπορέσουν να κάνουν τη δουλειά τους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δεδομένης της γεωγραφικής τους θέσης, της ιστορίας τους και της ιδιαίτερης γνώσης τους για την περιοχή, η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Ελλάδα θα μπορούσαν να έχουν πολύτιμη συμβολή στην εξασφάλιση ότι η στρατηγική που θα θεσπιστεί θα μπορέσει να επιτύχει τους στόχους της προαγωγής της ειρήνης, της ασφάλειας, της δημοκρατίας, της χρηστής διακυβέρνησης και της οικονομικής, κοινωνικής και ανθρώπινης ανάπτυξης.

  José Manuel Fernandes (PPE), γραπτώς. – (PT) Η σημασία του Ευξείνου Πόντου για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι γνωστή, το ίδιο και τα προβλήματα αστάθειας που παρουσιάζει η περιοχή αυτή. Σε ένα πλαίσιο που περιλαμβάνει κράτη μέλη της ΕΕ –τη Βουλγαρία, την Ελλάδα και τη Ρουμανία– μαζί με την Τουρκία και διάφορα κράτη του πρώην σοβιετικού μπλοκ, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, ο Εύξεινος Πόντος είναι κρίσιμης σημασίας για τον ενεργειακό εφοδιασμό και τη διαφοροποίηση της διανομής φυσικού αερίου. Είναι μια στρατηγική γέφυρα που ενώνει την Ευρώπη με την περιοχή της Κασπίας Θάλασσας, την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή, καθώς και τη Νοτιοανατολική Ασία και την Κίνα. Μεταξύ των πολλών διαφορών και ανταγωνισμών, ιδιαίτερη σημασία έχουν οι στενοί ιστορικοί και πολιτιστικοί δεσμοί, καθώς και ο διαπολιτισμικός και ο διαθρησκευτικός διάλογος. Στο πλαίσιο αυτό απαιτείται μεγαλύτερη δέσμευση από την ΕΕ, μαζί με αυξημένη αποτελεσματικότητα ως προς την εκπόνηση μέτρων για την υποστήριξη της σταθεροποίησης και της αναζωογόνησης της περιοχής αυτής με μια διαδικασία που πρέπει να συμπεριλαμβάνει όλες τις ενδιαφερόμενες χώρες.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Τίποτα καινούργιο δεν προκύπτει από αυτήν την έκθεση. Οι στρατηγικές και οι στόχοι είναι οι ίδιοι με εκείνους που διαμορφώνουν εδώ και πολύ καιρό την επονομαζόμενη εξωτερική πολιτική της ΕΕ: έλεγχος των φυσικών πόρων της περιοχής, ειδικότερα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου από τα οποία εξαρτάται η ΕΕ, εξασφάλιση του εφοδιασμού με αυτά χωρίς προβλήματα, καθώς και προσπάθεια εξασφάλισης της πρόσβασης στις αγορές της και εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Οι μηχανισμοί για την επίτευξη αυτών των στόχων είναι επίσης οι ίδιοι: παρεμβολή και επαναλαμβανόμενες απόπειρες περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας αυτών των χωρών μέσω διεθνών εκστρατειών που ελέγχονται από τα μεγάλα πρακτορεία ειδήσεων και από μη κυβερνητικές οργανώσεις που χρηματοδοτούνται με κοινοτικούς πόρους· παρότρυνση προς τη στρατιωτικοποίηση και τον ανταγωνισμό ως προς τους εξοπλισμούς, όπως συμβαίνει με τον σημερινό επανεξοπλισμό της Γεωργίας· και αναζήτηση ανθρώπων σε αυτές τις χώρες, οι οποίοι, σε αντάλλαγμα για οφέλη για τους ίδιους ή για τα συμφέροντα που υπηρετούν, υπερασπίζονται τα συμφέροντα της ΕΕ και των ΗΠΑ, καθώς και των οικονομικών ομίλων τους, αποδεχόμενοι την επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά και επιτρέποντας την εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ στην περιοχή, οι οποίες χρησιμοποιούνται ως πλατφόρμα εφοδιασμού των νατοϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν.

Είναι προφανές ότι αυτή η πορεία δεν μπορεί να ακολουθηθεί χωρίς εκπλήξεις: ο ιμπεριαλισμός, είτε των ΗΠΑ είτε της ΕΕ, αντιμετωπίζει την επίμονη αντίσταση του λαού που, τόσο εδώ όσο και σε αυτές τις χώρες, οργανώνεται για να εμποδίσει μια τέτοια οπισθοδρόμηση στην πορεία της ιστορίας.

  Lorenzo Fontana (EFD), γραπτώς. – (IT) Ενώ θεωρώ ότι ο κ. Ungureanu έκανε καλή δουλειά, δεν πιστεύω ότι είναι ενδεδειγμένη μια νέα γραμμή του προϋπολογισμού για τον Εύξεινο Πόντο. Η Ένωση έχει πολλές προτεραιότητες και κάθε νέα επένδυση πρέπει να σταθμίζεται προσεκτικά, ακόμα και αν μιλάμε για περιοχές πρωτεύουσας σημασίας για τον τομέα της ενέργειας. Ως εκ τούτου, δηλώνω ότι καταψηφίζω την προαναφερθείσα έκθεση.

  Elisabetta Gardini (PPE), γραπτώς. – (IT) Η παράγραφος 39 της παρούσας έκθεσης υπενθυμίζει τον στόχο της διαφοροποίησης των οδών μεταφοράς. Αναφέρεται συγκεκριμένα στη στρατηγική σημασία του έργου Nabucco.

Αναγνωρίζω βέβαια τη σημασία αυτού του έργου, θα ήθελα όμως να υπογραμμίσω την ανάγκη αντιμετώπισης άλλων έργων του Νοτίου Διαδρόμου (ITGI, TAP και White Stream) ως ίσης σημασίας. Θα ήθελα επίσης να επαναβεβαιώσω τον κεφαλαιώδη ρόλο του South Stream ως συμβολή στην επίτευξη του στόχου της διαφοροποίησης.

Επιπλέον, θα πρέπει επίσης να αναφερθούμε στον κεφαλαιώδη ρόλο που διαδραματίζει, όπως και ο αγωγός Κωνστάντζας-Τεργέστης που αναφέρθηκε ήδη, ο αγωγός Samsun-Ceyhan που ο κ. Oettinger αναγνώρισε ότι είναι πολύ σημαντικός για τη μείωση της κυκλοφορίας στα στενά του Βοσπόρου και, ως εκ τούτου, για τη μείωση του κινδύνου περιβαλλοντικών ατυχημάτων στον Εύξεινο Πόντο (διάσκεψη της Οδησσού, 27 Ιουλίου 2010).

Μόνο εάν εξεταστούν όλες οι πιθανές οδοί μεταφοράς και όχι μόνο κάποιες από αυτές θα καταστεί τελικά δυνατή η επίτευξη του στόχου της διαφοροποίησης των πηγών ενέργειας και της ενεργειακής ανεξαρτησίας της Ευρώπης.

  Juozas Imbrasas (EFD), γραπτώς. – (LT) Ψήφισα υπέρ αυτού του ψηφίσματος σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο. Η στρατηγική σημασία της περιοχής του Ευξείνου Πόντου για την ΕΕ αναγνωρίστηκε το 2007 στο πλαίσιο της προσχώρησης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στην ΕΕ. Οι εξελίξεις στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία άρχισαν να έχουν άμεσο αντίκτυπο στις εσωτερικές υποθέσεις της ΕΕ, και η ΕΕ αναγνώρισε ότι είναι αναγκαίο να εξετάσει τη μεγαλύτερη εμπλοκή της στην περιοχή. Αυτό κατέληξε στη δρομολόγηση μιας νέας προσέγγισης στην κοινοτική πολιτική για την περιοχή που ονομάστηκε συνέργεια του Εύξεινου Πόντου. Στόχος της συνέργειας του Ευξείνου Πόντου είναι η ανάπτυξη περιφερειακής συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και της περιοχής, καθώς και εντός της ίδιας της περιοχής. Συμφωνώ με την άποψη ότι οι κύριοι στόχοι μιας στρατηγικής για τον Εύξεινο Πόντο θα πρέπει να περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός χώρου ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου, καθώς και την εξασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας της ΕΕ. Συνεπεία αυτού, η ασφάλεια, η χρηστή διακυβέρνηση, η ενέργεια, οι μεταφορές, η περιβαλλοντική, κοινωνικοοικονομική και ανθρώπινη ανάπτυξη θα πρέπει να θεωρούνται δράσεις προτεραιότητας. Η συνιστώσα της ασφάλειας της περιοχής του Ευξείνου Πόντου πρέπει να περιλαμβάνει αποφασιστικές δράσεις για την ενίσχυση του δημοκρατικού κράτους, της χρηστής διακυβέρνησης και της ανάπτυξης κρατικών ικανοτήτων. Τέλος, η οικονομική, κοινωνική και ανθρώπινη ανάπτυξη στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου είναι σημαντική προϋπόθεση για να μετατραπεί ο Εύξεινος Πόντος σε μια σταθερή και ευημερούσα περιοχή.

  Jarosław Kalinowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Η περιοχή του Ευξείνου Πόντου είναι στρατηγικής σημασίας για την Ευρώπη. Επομένως, η ενίσχυση της συνεργασίας σε πολλά επίπεδα είναι προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για να είναι επιτυχημένα τα μέτρα αυτά, πρέπει να είναι συνεπή και να λαμβάνουν υπόψη τις διαφορές των συνθηκών στις διάφορες χώρες. Πρέπει επίσης να ληφθεί μέριμνα ώστε να εξασφαλιστεί πως δεν πρόκειται μόνο για παροχές από την πλευρά μας. Οι χώρες της Λεκάνης του Ευξείνου Πόντου έχουν πολλά να μας δώσουν, ξεκινώντας από πηγές ενέργειας και φυσικό πλούτο. Συμμερίζομαι τις ανησυχίες του εισηγητή σχετικά με το θέμα της απουσίας μιας σαφούς στρατηγικής απέναντι σε αυτές τις χώρες. Στην κατάσταση αυτή θα μπορούσαν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο η Βουλγαρία και η Ρουμανία, που ανήκουν ήδη στην Ένωση. Εκεί υπάρχει η καλύτερη κατανόηση της πολιτικής κατάστασης της περιοχής. Το τελευταίο ζήτημα είναι η Τουρκία, και πρέπει οπωσδήποτε να θυμόμαστε την Τουρκία διότι, σε αντίθεση με την Ευρώπη, είναι μια χώρα που αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Πρέπει να εξετάσουμε αυτήν την εταιρική σχέση.

  Giovanni La Via (PPE), γραπτώς. – (IT) Ως στρατηγική γέφυρα που ενώνει την Ευρώπη με την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή, η περιοχή του Ευξείνου Πόντου έχει εξαιρετική σημασία για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εάν προσθέσουμε σε αυτούς τους καθαρά γεωγραφικούς παράγοντες το γεγονός ότι πολλές χώρες της περιοχής είναι και κράτη μέλη της Ένωσης, θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα γιατί η Ευρώπη εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια για την ενίσχυση των σχέσεων με τις χώρες της περιοχής αυτής. Η έκθεση Ungureanu καλεί τόσο την Επιτροπή όσο και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης να θεσπίσουν μια στρατηγική για ολοένα στενότερες σχέσεις συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της περιοχής του Ευξείνου Πόντου. Ωστόσο, οι σχέσεις αυτές πρέπει να υπόκεινται σε αυστηρούς ελέγχους προκειμένου να διατηρηθεί ένας αποτελεσματικός συντονισμός των δραστηριοτήτων και η κατανομή αρμοδιοτήτων. Πιστεύω πράγματι ότι η επιτυχία μιας τόσο σημαντικής εταιρικής σχέσης εξαρτάται σε κάποιο βαθμό από την ειρηνική επίλυση των σημερινών συγκρούσεων. Τέλος, θα ήθελα να δώσω έμφαση στο τμήμα της έκθεσης που καλεί την Ένωση να προωθήσει στρατηγικές για την ενίσχυση των θεσμών στις χώρες της περιοχής του Ευξείνου Πόντου διότι πιστεύω ότι ο σεβασμός της δημοκρατίας πρέπει να αποτελεί τη βάση τέτοιων σχέσεων.

  Marian-Jean Marinescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Υπερψήφισα την έκθεση αυτή διότι τη θεωρώ εξαιρετικά σημαντική για την περιοχή του Ευξείνου Πόντου και την ΕΕ. Οι συζητήσεις για τη συνέργεια του Ευξείνου Πόντου άρχισαν το 2007. Η πρόταση για τη στρατηγική για τον Δούναβη εκπονήθηκε το 2006. Η στρατηγική για τον Δούναβη θα ολοκληρωθεί το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους. Είναι πολύ καλό που συζητάμε τώρα για τον Εύξεινο Πόντο, πιστεύω όμως ότι πρέπει να ολοκληρώσουμε αυτήν τη συζήτηση με μια συγκεκριμένη πρόταση. Ο Εύξεινος Πόντος μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη του Δούναβη. Η περιοχή του Δούναβη συμβάλλει στην ανάπτυξη του Ευξείνου Πόντου. Οι δύο αυτές περιοχές βρίσκονται σε αλληλεξάρτηση. Για τον λόγο αυτόν, πιστεύω ότι θα πρέπει να εξεταστεί μια κοινή προσέγγιση. Το θέμα όπου θα μπορούσε να σημειωθεί ένα άμεσο αποτέλεσμα είναι η ενέργεια. Οι νέες πηγές ενέργειας από την Κασπία Θάλασσα, καθώς και οι νέες οδοί μεταφοράς, μπορούν να αναπτύξουν την περιοχή του Ευξείνου Πόντου και συνακόλουθα την περιοχή του Δούναβη. Το σημαντικότερο έργο είναι εν προκειμένω ο αγωγός Nabucco. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω πως η στήριξη της Ένωσης είναι απαραίτητη για να ολοκληρωθεί το εν λόγω έργο.

  David Martin (S&D), γραπτώς. – (EN) Υπερψήφισα αυτήν την έκθεση, η οποία υπογραμμίζει ότι ο κύριος στόχος της ΕΕ και των κρατών μελών στη στρατηγική της ΕΕ για την περιοχή του Ευξείνου Πόντου πρέπει να είναι η δημιουργία ενός χώρου ειρήνης, δημοκρατίας, ευημερίας και σταθερότητας, που θα βασίζεται στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών και θα προσφέρει ενεργειακή ασφάλεια στην ΕΕ, και θεωρεί ότι η χρηστή διακυβέρνηση, το κράτος δικαίου, η προάσπιση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η διαχείριση της μετανάστευσης, η ενέργεια, οι μεταφορές, το περιβάλλον και η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη πρέπει να αποτελούν δράσεις προτεραιότητας.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), γραπτώς. – (FR) Η στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο είναι αφιερωμένη αποκλειστικά στην ανάπτυξη του αγωγού Nabucco και τη δημιουργία μιας ζώνης ελευθέρων συναλλαγών που θα εξασφαλίσει την ενεργειακή ασφάλεια και την ηγεμονία της ΕΕ στην περιοχή. Η καταπολέμηση της σημερινής περιβαλλοντικής καταστροφής έχει περάσει στο περιθώριο, όπως και τα κοινωνικά και οικονομικά συμφέροντα των λαών της περιοχής. Αυτό το κείμενο είναι ένα ιμπεριαλιστικό μανιφέστο. Υιοθετεί τα επιχειρήματα της προπαγάνδας που χρησιμοποίησε η τυχοδιωκτική γεωργιανή κυβέρνηση, της οποίας οι αντιδημοκρατικές πρακτικές δεν αναφέρονται: η προπαγάνδα και οι απειλές. Είναι ένα προκλητικό κείμενο και θα το καταψηφίσω.

  Nuno Melo (PPE), γραπτώς. – (PT) Η περιοχή του Ευξείνου Πόντου είναι καίρια για την Ευρωπαϊκή Ένωση από στρατηγική άποψη εξαιτίας της γεωγραφικής της θέσης, που περιλαμβάνει τρία κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης –την Ελλάδα, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία– και διάφορους σημαντικούς εταίρους, συμπεριλαμβανομένων της Ρωσίας και της Τουρκίας. Από την άλλη, οι ανησυχίες για την ασφάλεια και τον ενεργειακό εφοδιασμό καθιστούν αναγκαία τη μεγαλύτερη δέσμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι των χωρών της περιοχής. Ως εκ τούτου, συμφωνώ με τα κύρια μελήματα της εν λόγω έκθεσης: την εξασφάλιση της ειρήνης, της δημοκρατίας και της σταθερότητας στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου και τη μέριμνα για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προαγωγή των σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της περιοχής του Ευξείνου Πόντου θα είναι αναμφισβήτητα σημαντική, εφόσον οι δύο πλευρές μπορούν να ωφεληθούν από αυτό και να συνεργαστούν αποτελεσματικότερα.

  Louis Michel (ALDE), γραπτώς. – (FR) Η στρατηγική σημασία του Ευξείνου Πόντου είναι αδιαμφισβήτητη σήμερα. Ως νέο σύνορο της ΕΕ μετά την προσχώρηση της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, συνιστά έναν προφανή γεωστρατηγικό χώρο. Η ΕΕ προτίθεται να ασχοληθεί άμεσα και διαρκώς με αυτόν. Η Τουρκία, η Γεωργία και η Ουκρανία έχουν εκδηλώσει επανειλημμένα την επιθυμία για ένταξη στην ΕΕ. Η Επιτροπή αντέδρασε εκδίδοντας την ανακοίνωσή της για τη συνέργεια του Ευξείνου Πόντου το 2007. Ενώ εξασφαλίζει τη σταθερότητα στην περιοχή, η ανακοίνωση ανταποκρίνεται στις ανάγκες των υποψηφίων χωρών που ζητούν τόσο μια ευρωατλαντική εδραίωση όσο και ένα πλαίσιο ενισχυμένης συνεργασίας. Η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση. Πρέπει να ενισχύσει την εμπλοκή της στον Εύξεινο Πόντο προκειμένου να δώσει θετικές αποδείξεις για τη διπλωματία της «ήπιας δύναμης». Με τον τρόπο αυτόν η ΕΕ θα εγγυηθεί τη δημιουργία ενός χώρου ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας και θα εξασφαλίσει επίσης την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ.

  Andreas Mölzer (NI), γραπτώς. – (DE) Η έκθεση σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο είναι σημαντική και για τον λόγο αυτόν είναι δικαιολογημένα πολύ εκτενής. Η περαιτέρω ανάπτυξη συνέργειας στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου δεν είναι σημαντική μόνο για λόγους ενεργειακής στρατηγικής. Χρειαζόμαστε νέες ωθήσεις για τον εκσυγχρονισμό του οικονομικού χώρου και νέες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να εξασφαλιστεί ο εφοδιασμός της Ευρώπης με φυσικό αέριο. Ωστόσο, στο πλαίσιο των προσπαθειών της ΕΕ, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα συμφέροντα της Ρωσίας.

Η Ρωσία είναι στρατηγικός εταίρος ζωτικής σημασίας αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε την ειρηνική ανάπτυξη με ευημερία για την περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Η επίκριση της παράτασης στάθμευσης του ρωσικού στόλου του Ευξείνου Πόντου αποτελεί μια περιττή πρόκληση. Παρ’ όλα αυτά, υπερψήφισα την έκθεση.

  Rareş-Lucian Niculescu (PPE), γραπτώς. – (RO) Ένας άλλος λόγος για τον οποίο η έκθεση είναι τόσο σημαντική είναι οι αναφορές της στη σημασία του Ευξείνου Πόντου ως φυσικού πόρου και στην περιβαλλοντική κατάσταση στην περιοχή αυτή. Ένα γεγονός που δεν θα πρέπει να αγνοηθεί είναι ότι πρόσφατα παρατηρήθηκε μια πρωτόγνωρη αύξηση της θνησιμότητας των ψαριών του Ευξείνου Πόντου. Οι μεγαλύτερες πηγές ρύπανσης που επηρεάζουν τη βιοποικιλότητα του θαλασσίου περιβάλλοντος είναι οι ποταμοί Δνείπερος, Δον, Δνείστερος και Δούναβης (που μεταφέρουν 60.000 τόνους φωσφόρου και 340 τόνους ανόργανου αζώτου στον Εύξεινο Πόντο σε ετήσια βάση). Άλλοι παράγοντες που συμβάλλουν στην υποβάθμιση του Ευξείνου Πόντου είναι η υπεραλίευση και τα απόβλητα. Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων εκτιμά ότι η ενάλια ζωή θα εξαφανιστεί ολοκληρωτικά από τον Εύξεινο Πόντο σε περίπου 30 χρόνια λόγω του υδροθείου. Θεωρώ ότι τα θέματα αυτά θα πρέπει να βρίσκονται όσο το δυνατό ψηλότερα στην ευρωπαϊκή ατζέντα.

  Franz Obermayr (NI), γραπτώς. – (DE) Η στρατηγική σημασία του Ευξείνου Πόντου για την ΕΕ αναγνωρίστηκε το 2007. Μετά την ένταξη της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας, μέρος του Ευξείνου Πόντου έγινε εσωτερική θάλασσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καθώς οι εξελίξεις σε αυτήν την περιοχή, που βρίσκεται γεωπολιτικά μεταξύ της Ευρώπης, της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας, έχουν αντίκτυπο και στις εσωτερικές υποθέσεις της ΕΕ, είναι αναγκαίο να υπάρξει μεγαλύτερη εμπλοκή στην περιοχή. Στόχος είναι η ανάπτυξη περιφερειακής συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και της περιοχής, καθώς και εντός της ίδιας της περιοχής. Σκοπός είναι να γίνει η περιοχή του Ευξείνου Πόντου ένας χώρος σταθερότητας, ασφάλειας, δημοκρατίας και ευημερίας. Επιπλέον, δημιουργούνται κοινά έργα όπως η σύσταση ενός φόρουμ της κοινωνίας των πολιτών του Ευξείνου Πόντου, η ενίσχυση των ακαδημαϊκών και φοιτητικών δικτύων και η δημιουργία ενός ινστιτούτου ευρωπαϊκών σπουδών στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Ως εκ τούτου, υπερψήφισα αυτήν την έκθεση.

  Wojciech Michał Olejniczak (S&D), γραπτώς. – (PL) Η περιοχή του Ευξείνου Πόντου είναι σημαντική για την Ευρωπαϊκή Ένωση και μια περιοχή που απαιτεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση και μεγαλύτερη προβολή της δράσης της ΕΕ στο μέλλον. Πρέπει να θεσπιστούν στην περιοχή δημοκρατικά μέτρα με κύριο στόχο την εξασφάλιση της ασφάλειας, της σταθερότητας και της ειρήνης, καθώς και την αύξηση της ευημερίας. Στόχος της στρατηγικής είναι επίσης να εξασφαλίσει την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ. Στο πλαίσιο της διαμόρφωσης μιας στρατηγικής για τη μακροπεριφέρεια του Ευξείνου Πόντου και ύστερα για την περιοχή του Δούναβη, η πρόταση που παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2007 με τίτλο «Συνέργεια του Ευξείνου Πόντου - Μια νέα πρωτοβουλία περιφερειακής συνεργασίας» (στην οποία αναγνωρίζεται η στρατηγική σημασία της περιοχής για την ΕΕ) είναι η καλύτερη μέθοδος αντιμετώπισης των προαναφερθέντων ζητημάτων. Δυστυχώς, τα αποτελέσματα της συνέργειας του Ευξείνου Πόντου ήταν μέχρι τώρα μάλλον περιορισμένα. Επιπροσθέτως, δεν υπάρχει μια σαφής και περιεκτική εικόνα σχετικά με τα σημερινά αποτελέσματα της εφαρμογής και για τον λόγο αυτόν αυξάνεται η κριτική ότι η ΕΕ δεν έχει ένα συνεκτικό όραμα και ότι η στρατηγική είναι υπερβολικά κατακερματισμένη. Για τον λόγο αυτόν, όπως λέει ο εισηγητής, η στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο θα πρέπει, βασιζόμενη στα πλεονεκτήματα της συνέργειας του Ευξείνου Πόντου, να θεσπίσει ένα ισχυρότερο πλαίσιο πολιτικής και να δώσει ώθηση στην ενασχόληση της ΕΕ με την περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Ακριβώς όπως συμβαίνει με τη στρατηγική της ΕΕ για τη Βαλτική Θάλασσα και για την περιοχή του Δούναβη, η επιτυχία της εφαρμογής θα εξαρτηθεί από έναν καλό διάλογο σε όλα τα επίπεδα περιφερειακής συνεργασίας, διότι ο διάλογος αυτός θα οδηγήσει σε προτάσεις για κατάλληλους μηχανισμούς υποβολής τακτικών εκθέσεων, εποπτείας, αξιολόγησης και παρακολούθησης.

  Alfredo Pallone (PPE), γραπτώς. – (IT) Η στρατηγική σημασία της περιοχής του Ευξείνου Πόντου έχει αναγνωριστεί από το 2007. Με την προσχώρηση της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στην ΕΕ, ο Εύξεινος Πόντος άρχισε να επηρεάζει άμεσα τις εσωτερικές υποθέσεις της Ένωσης και γι’ αυτό πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη εμπλοκή της ΕΕ στην περιοχή. Κατά τη γνώμη μου, η εφαρμογή μιας στρατηγικής για την ανάπτυξη μεγαλύτερης συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και της περιοχής είναι ένας στόχος που η ΕΕ πρέπει να θέσει το συντομότερο δυνατό. Η πρωτοβουλία αυτή, που ονομάζεται συνέργεια του Ευξείνου Πόντου, θα μπορούσε να μετασχηματίσει την περιοχή σε έναν χώρο σταθερότητας, ασφάλειας, δημοκρατίας και ευημερίας. Σε συμφωνία με το Σώμα, συναίνεσα με τη θετική μου ψήφο στη στήριξη της δημιουργίας και της εφαρμογής της συνέργειας του Ευξείνου Πόντου. Πιστεύω ότι η οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ανάπτυξη της περιοχής μπορεί να προαχθεί, με σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, με περαιτέρω ελευθέρωση του εμπορίου και εντατικοποίησή του εντός της περιοχής. Στο πλαίσιο της ανάπτυξης και της μεγαλύτερης ολοκλήρωσης μεταξύ των κρατών μελών, δίνοντας τη συναίνεσή μου, ενθαρρύνω την ανάπτυξη και εξέλιξη της περιοχής του Ευξείνου Πόντου μέσω ενός σχεδίου δράσης που θα περιλαμβάνει σαφείς στόχους και εμβληματικές πρωτοβουλίες.

  Raül Romeva i Rueda (Verts/ALE), γραπτώς. – (EN) Καλούμε την Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) να εκπονήσουν μια στρατηγική για την περιοχή του Ευξείνου Πόντου παράλληλα με την επανεξέταση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας, καθορίζοντας έτσι μια ολοκληρωμένη και περιεκτική κοινοτική προσέγγιση για την αντιμετώπιση των προκλήσεων και των ευκαιριών που παρουσιάζει η περιοχή, με ένα αναλυτικό σχέδιο δράσης, σαφείς στόχους, εμβληματικές πρωτοβουλίες και κριτήρια αξιολόγησης. Θεωρούμε ότι η στρατηγική θα προσφέρει αποτελεσματικό συντονισμό δραστηριοτήτων και κατανομή καθηκόντων. Επίσης, το Κοινοβούλιο επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να διεξάγουν τακτικές επιθεωρήσεις της εφαρμογής της στρατηγικής με την καθιέρωση συγκεκριμένων μηχανισμών υποβολής εκθέσεων, εποπτείας, αξιολόγησης και παρακολούθησης, και συνιστά να ζητείται η γνώμη των αντίστοιχων επιτροπών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα βασικά στάδια της εν λόγω διαδικασίας.

  Licia Ronzulli (PPE), γραπτώς. – (IT) Λόγω της ένταξης της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2007, κάποια τμήματα των ακτών του Ευξείνου Πόντου έγιναν μέρος της Ευρώπης. Το ίδιο έτος δημιουργήθηκε μια νέα ευρωπαϊκή πολιτική που ονομάζεται συνέργεια του Ευξείνου Πόντου και επιδιώκει την προώθηση της σταθερότητας, της ασφάλειας, της δημοκρατίας και της ευημερίας στην περιοχή.

Ήδη το 2008 το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είχε εκφράσει την υποστήριξή του για τη δημιουργία της συνέργειας και είχε επίσης ζητήσει την επεξεργασία αναλυτικού σχεδίου δράσης για την περιοχή, με μια σειρά συγκεκριμένων στόχων που θα έπρεπε να επιτευχθούν. Δυστυχώς, μέχρι στιγμής φαίνεται πως το σχέδιο έχει εν μέρει αποτύχει, μερικώς εξαιτίας της έλλειψης ορατότητας των διατιθέμενων πόρων. Ως εκ τούτου, πρέπει να δημιουργηθεί το ταχύτερο δυνατόν μια ειδική γραμμή του προϋπολογισμού γι’ αυτό. Πρέπει να προβλέπονται σαφείς κανόνες για την εκταμίευση πόρων προκειμένου να είναι δυνατή η εστίαση στις ανάγκες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής.

Πρέπει να επιτύχουμε τη μεγαλύτερη συμμετοχή των τοπικών αρχών, των επιχειρηματικών κοινοτήτων και των μη κυβερνητικών οργανισμών που υπάρχουν στην περιοχή. Πρέπει να αναπτυχθεί το δυναμικό οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου, αρχίζοντας από τομείς όπως η διά βίου μάθηση και η προσαρμογή της εκπαίδευσης στις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας, καθώς και ο σχεδιασμός μιας στρατηγικής διαπεριφερειακού εμπορίου ικανής να αυξήσει τον όγκο του διεθνούς εμπορίου.

  Daciana Octavia Sârbu (S&D), γραπτώς. – (EN) Η στρατηγική σημασία του Ευξείνου Πόντου όσον αφορά την ενέργεια, το εμπόριο και τις μεταφορές μπορεί να σημαίνει ορισμένες φορές πως παραμερίζονται τα περιβαλλοντικά μελήματα. Στην ανακοίνωσή της του 2007 για τη συνέργεια του Ευξείνου Πόντου, η Επιτροπή δήλωσε ότι «η προσχώρηση της Κοινότητας στη Σύμβαση για την Προστασία της Μαύρης Θάλασσας από τη ρύπανση αποτελεί προτεραιότητα». Το 2008 η Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι «εξετάζει τους όρους για την προσχώρηση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας». Η έκθεση επί της οποίας ψηφίσαμε σήμερα επαναβεβαιώνει τη σημασία αυτής της σύμβασης και θα ήθελα να επαναλάβω ότι η Επιτροπή πρέπει να συνεχίσει να εργάζεται για την πλήρη προσχώρηση της ΕΕ σε αυτήν. Πρέπει να συνεργαστούμε με άλλους εταίρους εντός αυτού του πλαισίου για να εξασφαλίσουμε την πλήρη εφαρμογή των μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας που χρειάζεται απεγνωσμένα η περιοχή.

  Csanád Szegedi (NI), γραπτώς. – (HU) Θεωρώ ότι η έκθεση αυτή, που έχει ως στόχο την ανάπτυξη της περιοχής του Ευξείνου Πόντου μέσω της αντίστοιχης κοινοτικής στρατηγικής, αξίζει τη στήριξή μας. Θεωρώ σημαντικό να εκπονήσει η ΕΕ σχέδιο δράσης για τη συνέργεια του Ευξείνου Πόντου. Η επίτευξη ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή είναι, κατά τη γνώμη μου, στόχος προτεραιότητας και η εξασφάλιση της ενεργειακής ασφάλειας με το έργο Nabucco είναι επίσης εξίσου σημαντική.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Η περιοχή του Ευξείνου Πόντου είναι μείζονος στρατηγικής σημασίας για την Ευρώπη. Η σημασία αυτή απορρέει από τη γεωγραφική της θέση, καθώς συμπεριλαμβάνει τρία κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συγκεκριμένα την Ελλάδα, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία, μια υποψήφια χώρα, την Τουρκία, και έξι εταίρους στους οποίους περιλαμβάνεται η Ρωσία. Πέρα από αυτό, οι προκλήσεις όσον αφορά την ασφάλεια και τον ενεργειακό εφοδιασμό απαιτούν να επιτύχει η Ευρωπαϊκή Ένωση μεγαλύτερη συμμετοχή και δέσμευση στις σχέσεις της με τις χώρες της περιοχής αυτής. Επομένως, συμφωνώ με τις ανησυχίες που εκφράζονται στο έγγραφο για το οποίο ψηφίσαμε σήμερα, που εντάσσονται σε δύο κατηγορίες: τη διασφάλιση της ειρήνης, της δημοκρατίας και της σταθερότητας στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου και την εξασφάλιση της ασφάλειας ενεργειακού εφοδιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θεωρώ ότι από περιφερειακή σκοπιά είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν συνέργειες και να αναπτυχθεί μεγαλύτερη συνεργασία με την καθιέρωση μιας πιο αποτελεσματικής εταιρικής σχέσης αναφορικά με τις μεταφορές και την ενέργεια, με στόχο τη μεγαλύτερη διαφοροποίηση των διαύλων και των πηγών εφοδιασμού. Η ενίσχυση του διαλόγου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της περιοχής του Ευξείνου Πόντου θα είναι αναμφισβήτητα ευνοϊκή, εφόσον οι διάφορες πλευρές μπορούν να ωφεληθούν από μια πιο αποτελεσματική συνεργασία.

  Angelika Werthmann (NI), γραπτώς. – (DE) Στήριξα την έκθεση σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τον Εύξεινο Πόντο. Τα μέτρα που είχαν ληφθεί νωρίτερα στην ανατολική ευρωπαϊκή Μεσόγειο δεν ήταν συντονισμένα και τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν ήταν οριακά. Η περιοχή του Ευξείνου Πόντου βιώνει διμερείς συγκρούσεις εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ενόψει του γεγονότος ότι δύο κράτη μέλη της ΕΕ έχουν σύνορα στον Εύξεινο Πόντο και η περιοχή έχει γίνει ως εκ τούτου ένας από τους άμεσους γείτονες της Ένωσης, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συμμετάσχει περισσότερο στον περιφερειακό διάλογο προκειμένου να προαγάγει την πολιτική σταθερότητα στην περιοχή. Η συνεργασία για την καθιέρωση περιφερειακών δομών θα ευνοήσει επίσης την κατάσταση του περιβάλλοντος, η οποία προκαλεί σήμερα σημαντικές ανησυχίες. Η ΕΕ πρέπει να προσφέρει ενεργό στήριξη προκειμένου να επηρεάσει την ισορροπία μεταξύ οικονομικής ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος. Εξάλλου, η Ευρώπη έχει και εκείνη συμφέροντα, τα οποία επιδιώκει στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου. Η περιοχή είναι αναπόσπαστο μέρος της κοινοτικής ενεργειακής στρατηγικής και έτσι αυτή η νέα στρατηγική είναι μια εφαρμογή της ευρύτερης ενεργειακής στρατηγικής και θα φέρει συνέργεια και συνέχεια στο έργο μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο.