Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011 - Βρυξέλλες

15. Η κατάσταση στη Μεσόγειο, ειδικότερα στην Τυνησία και την Αίγυπτο (συζήτηση)

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής και Υπάτης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας σχετικά με την κατάσταση στη Μεσόγειο, ιδίως στην Τυνησία και την Αίγυπτο.

  Catherine Ashton , Αντιπρόεδρος της Επιτροπής/Υπάτη Εκπρόσωπος της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας. − (EN) Κύριε Πρόεδρε, παρακολουθούμε όλοι πολύ προσεκτικά τα πρόσφατα γεγονότα στην Τυνησία και πιο πρόσφατα στην Αίγυπτο.

Οι πολίτες και στις δύο χώρες εκφράζουν δικαιολογημένα παράπονα και προσδοκίες και αναμένουν την πρέπουσα απάντηση όχι μόνο εκ των έσω στην πατρίδα τους, αλλά και από τους εταίρους τους, μεταξύ αυτών από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το μήνυμά τους είναι σαφές: τα πολιτικά τους συστήματα έχουν φθάσει σε αδιέξοδο και πρέπει πλέον να επέλθει αλλαγή.

Δράττομαι της ευκαιρίας για να εκφράσω τον θαυμασμό μου για την αξιοπρέπεια και το θάρρος τους και, υπό το πρίσμα των όσων βλέπουμε τώρα στις τηλεοπτικές μας οθόνες ιδίως από την Αίγυπτο, απευθύνω έκκληση για ηρεμία, αυτοσυγκράτηση και διάλογο.

Θα ξεκινήσω μιλώντας για την Τυνησία. Οι αλλαγές που σημειώνονται είναι αξιοσημείωτες και ανοίγουν τον δρόμο για μια πιο δημοκρατική ανάπτυξη της χώρας. Παρά τις πολλές προκλήσεις, μπορούμε να διαπιστώσουμε ήδη τις θετικές εξελίξεις στην Τυνησία, όπου καταβάλλονται προσπάθειες ώστε να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του πληθυσμού. Η μεταβατική κυβέρνηση έχει λάβει ορισμένα σημαντικά μέτρα, ιδίως με την απελευθέρωση πολιτικών κρατουμένων και την παροχή δυνατότητας ελευθερίας έκφρασης, καθώς και με τη δίωξη μελών της οικογένειας του πρώην προέδρου Ben Ali για διαφθορά.

Επιπλέον, έχουν συσταθεί και ξεκίνησαν το έργο τους τρεις ανεξάρτητες επιτροπές: η επιτροπή έρευνας για τη διαφθορά και την κατάχρηση δημοσίου χρήματος· η επιτροπή έρευνας για καταχρήσεις σε θέματα καταστολής κατά τη διάρκεια των τελευταίων γεγονότων· και η υπάτη αρμοστεία για την πολιτική μεταρρύθμιση.

Έχω λάβει επίσης υπόψη τον πλέον πρόσφατο κυβερνητικό ανασχηματισμό ως απάντηση στις προσδοκίες των πολιτών. Η κυβέρνηση έχει λάβει την υποστήριξη των κύριων κομμάτων της αντιπολίτευσης και του βασικού εργατικού συνδικάτου – της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών της Τυνησίας. Η ειρήνη και η σταθερότητα είναι σημαντικές για να μπορέσει η Τυνησία να διεξαγάγει δημοκρατικές και διαφανείς εκλογές και να επιφέρει ζωτικής σημασίας πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι παρούσα ώστε να υποστηρίξει τη χώρα και τον λαό της σε αυτήν τη δύσκολη στιγμή της μετάβασης, και ανταποκριθήκαμε άμεσα –όχι για να επιβάλουμε τις απόψεις ή τις ιδέες μας, αλλά για να προσφέρουμε τη βοήθειά μας και να συνεργαστούμε.

Την περασμένη εβδομάδα μίλησα με τον νέο υπουργό Εξωτερικών κ. Ounaies, μετά τον διορισμό του, σήμερα δε συναντηθήκαμε στις Βρυξέλλες. Είχαμε μια ουσιαστική συζήτηση εδώ –το πρώτο μέρος που επισκέπτεται μετά την ανάληψη των καθηκόντων του– σχετικά με τον καλύτερο τρόπο με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να στηρίξει τη μετάβαση και να συνδράμει τον λαό της Τυνησίας. Επιβεβαίωσε σήμερα την αίτηση υποστήριξης από την ΕΕ κατά την προπαρασκευαστική φάση των εκλογών και την παρακολούθηση των μελλοντικών εκλογών. Είμαστε έτοιμοι να αποστείλουμε ομάδα εμπειρογνωμόνων στην Τυνησία για την αξιολόγηση της εκλογικής νομοθεσίας και την παροχή νομικών συμβουλών στις μεταβατικές αρχές ως προς το θέμα αυτό, τη δε περασμένη εβδομάδα ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΕΔ Hugues Mingarelli βρέθηκε επί τόπου στην Τυνησία και συζήτησε με τους πολίτες για τις ανάγκες τους.

Όσον αφορά άλλες μορφές αρωγής, αυξήσαμε τις επιχορηγήσεις για τη συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών. Αυτό θα συνδυαστεί με τον επαναπροσανατολισμό των προγραμμάτων αρωγής ώστε να βοηθήσουμε τους πολίτες πιο άμεσα. Οι φιλελεύθερες πολιτικές δεν μπορούν να επιφέρουν μόνες τους την απαιτούμενη οικονομική και κοινωνική ευημερία και την κατανομή του πλούτου για όλους τους πολίτες της Τυνησίας. Κατά συνέπεια, πρόκειται να επανεξετάσουμε μαζί με την Τυνησία τις προτεραιότητές μας ώστε να ληφθεί υπόψη η νέα κατάσταση και να προσαρμοστεί η βοήθειά μας στις κοινωνικές τους ανάγκες.

Σήμερα, ο υπουργός μού μετέφερε λεπτομέρειες σχετικά με τα μελήματα και τα σχέδιά τους, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε από κοινού με άλλους διεθνείς εταίρους.

Πρόσφερα συγκεκριμένη υποστήριξη, αρχικά στους τομείς της εκλογικής στήριξης, της διακυβέρνησης και μετάβασης στη δημοκρατία, της στήριξης της κοινωνίας των πολιτών και των ΜΚΟ, της στήριξης του κράτους δικαίου και της μεταρρύθμισης του δικαστικού συστήματος, της οικονομικής διακυβέρνησης και της καταπολέμησης της διαφθοράς, της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης (συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης σε φτωχές περιοχές στην κεντρική και νότια Τυνησία).

Είμαστε επίσης έτοιμοι να εξετάσουμε, μαζί με τα κράτη μέλη, μέτρα που συνδέονται με την κινητικότητα και την αύξηση της πρόσβασης στην αγορά. Οι επαφές σε επίπεδο ομάδων εργασίας βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλα αυτά τα θέματα και θα συνεχίσουμε τον διάλογο. Σκοπεύω να ταξιδέψω στην Τυνησία τη μεθεπόμενη εβδομάδα.

Όσον αφορά το αίτημα των τυνησιακών αρχών για δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων του κ. Ben Ali και ανθρώπων που συνδέονται στενά με το καθεστώς του, έχουμε ήδη λάβει τα αρχικά μέτρα. Επιταχύναμε τις διαδικασίες ώστε να μπορέσει το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων τη Δευτέρα να εκδώσει απόφαση σχετικά με περιοριστικά μέτρα, προκειμένου να επιβάλει δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων των προσώπων που υπόκεινται σε έρευνα για υπεξαίρεση κρατικών κεφαλαίων στην Τυνησία. Οι αρχές της Τυνησίας μάς κοινοποίησαν κατάλογο των προσώπων που θα πρέπει να υπόκεινται στα μέτρα αυτά.

Όπως επεσήμανα, ο διευθύνων σύμβουλός μας Hugues Mingarelli ταξίδεψε στην περιοχή την περασμένη εβδομάδα. Είχε συνομιλίες με τη μεταβατική κυβέρνηση και τους προέδρους καθεμίας από τις τρεις νεοσύστατες επιτροπές και συναντήθηκε με εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών.

Θέλω να επικροτήσω επίσης την πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να αποστείλει αντιπροσωπεία στην Τυνησία. Πιστεύω ότι είναι ζωτικής σημασίας ο λαός της Τυνησίας να διαπιστώσει την ισχυρή στήριξη της ΕΕ, και ιδιαίτερα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή της μετάβασης προς τη δημοκρατία. Πρέπει να ενισχύσουμε όλες τις δυνατές διαπροσωπικές επαφές και να προσεγγίσουμε την κοινωνία των πολιτών, αυτό δε περιλαμβάνει την υποστήριξη ΜΚΟ, επαγγελματικών ενώσεων και ανταλλαγών φοιτητών.

Έχουμε τώρα την ευκαιρία να ενισχύσουμε τη συνεργασία μεταξύ της Τυνησίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με βάση την επιβεβαίωση της δημοκρατίας και της οικονομικής και κοινωνικής μεταρρύθμισης. Ελπίζω ότι μπορούμε να βασιστούμε στον αμοιβαίο σεβασμό και εμπιστοσύνη μεταξύ των λαών μας προκειμένου να διασφαλίσουμε σταθερότητα και ένα δημοκρατικό και γεμάτο ευημερία μέλλον για την Τυνησία. Στο πλαίσιο αυτό προσβλέπω στις επερχόμενες ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές και στην εγκαθίδρυση της νέας κυβέρνησης. Έχω συμφωνήσει με τον υπουργό Εξωτερικών της Τυνησίας να επαναλάβουμε σύντομα τις διαπραγματεύσεις για το προηγμένο καθεστώς, με στόχο την ολοκλήρωσή τους αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από μια νέα δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση.

Τέλος, ο υπουργός Εξωτερικών χαρακτήρισε την ατμόσφαιρα ως ατμόσφαιρα συμφιλίωσης. Ελπίζω ότι θα είμαστε σε θέση να συνεργαστούμε με την Τυνησία ώστε να προωθήσουμε την ατμόσφαιρα αυτή προς την κατεύθυνση μιας νέας, πιο ελεύθερης δημοκρατίας.

Θα εξετάσω τώρα την κατάσταση στην Αίγυπτο. Λίγο περισσότερο από μία εβδομάδα πριν, γίναμε μάρτυρες της έναρξης ενός αναπάντεχου κινήματος εκεί. Οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις –σαφώς εμπνευσμένες από τα γεγονότα στην Τυνησία και όχι μόνο και οργανωμένες κυρίως μέσω κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης και από στόμα σε στόμα– κατέλαβαν, νομίζω, όλον τον κόσμο εξαπίνης.

Η μεγάλη δύναμη της λαϊκής αυτής εξέγερσης είναι ότι απλώνεται σε ολόκληρη την Αίγυπτο. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, νέοι και γέροι, άνδρες και γυναίκες, βγαίνουν στους δρόμους απαιτώντας τα νόμιμα πολιτικά και κοινωνικοοικονομικά τους δικαιώματα. Οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν από το Κάιρο προς την Αλεξάνδρεια και το Σουέζ και περαιτέρω σε ολόκληρη την Αίγυπτο, τα δε πλήθη συνεχίζουν να αυξάνονται σε μέγεθος και πολυμορφία, με τους διαδηλωτές ενωμένους στα αιτήματά τους για αλλαγή του καθεστώτος και για σεβασμό των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Οι αρχικά σχετικά ειρηνικές διαδηλώσεις γίνονται όλο και πιο βίαιες, με την αστυνομία να εκτοξεύει δακρυγόνα και σφαίρες από καουτσούκ και να χρησιμοποιεί κανόνια εκτόξευσης νερού. Μας ανησυχεί το γεγονός ότι μπορεί επίσης να έχουν χρησιμοποιηθεί πραγματικά πυρά. Όπως όλοι οι αξιότιμοι βουλευτές εδώ, αποδοκιμάζω τις σημαντικές απώλειες ζωών κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων, και η σκέψη μου βρίσκεται κοντά σε όσους έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα. Ο μεγάλος αριθμός τραυματιών και συλληφθέντων αποτελεί επίσης αιτία μεγάλης ανησυχίας, και όλες οι πλευρές πρέπει να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να σταματήσουν τη βία.

Έχουμε προετοιμαστεί για το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων τη Δευτέρα με τα συμπεράσματά μας να καλούν τις αιγυπτιακές αρχές να απελευθερώσουν αμέσως όλους τους ειρηνικούς διαδηλωτές που κρατούνται. Η ελευθερία της έκφρασης και η ελευθερία του συνέρχεσθαι αποτελούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα για όλους, τα οποία το κράτος έχει καθήκον να προστατεύει. Οι περιορισμοί που επιβάλλονται στα μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένου του διαδικτύου, είναι απαράδεκτοι και καλώ τις αιγυπτιακές αρχές να αποκαταστήσουν όλα τα δίκτυα επικοινωνίας χωρίς καθυστέρηση.

Με διαδηλώσεις σε εθνικό επίπεδο, ο αιγυπτιακός λαός εκφράζει την επιθυμία του για αλλαγές. Εκατοντάδες χιλιάδες συγκεντρώνονται σε κάθε συλλαλητήριο σε όλη τη χώρα. Είναι ύψιστης σημασίας οι εν λόγω φωνές να ακουστούν, τώρα, και η κατάσταση να αντιμετωπιστεί με επείγοντα, συγκεκριμένα και αποφασιστικά μέτρα. Ήρθε ο καιρός για ομαλή μετάβαση και ειρηνικό και εκτεταμένο μετασχηματισμό.

Οι αρχές πρέπει να επιδιώξουν και να πάρουν σοβαρά τον ανοικτό διάλογο με τις πολιτικές δυνάμεις. Είναι σημαντικό η κοινωνία των πολιτών να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στον διάλογο αυτόν. Οι αρχές της Αιγύπτου πρέπει να προχωρήσουν γρήγορα μέσω μιας κυβέρνησης ευρείας βάσης, η οποία θα οδηγήσει σε πραγματική διαδικασία ουσιαστικής δημοκρατικής μεταρρύθμισης και θα ανοίξει τον δρόμο για ελεύθερες και δίκαιες εκλογές.

Εμείς θα προσφέρουμε την πλήρη στήριξή μας σε μια Αίγυπτο η οποία αγωνίζεται για τον μετασχηματισμό ώστε να καταστεί πιο δημοκρατική και πιο πλουραλιστική. Έχουμε κοινό συμφέρον για ειρήνη και ευημερία στην περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

Αυτό που πρέπει να πράξουμε τώρα είναι να προσαρμόσουμε και να ενισχύσουμε τα μέσα που διαθέτουμε προκειμένου να στηρίξουμε τις αναγκαίες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Η συνεργασία μας έχει ήδη ως συστατικά στοιχεία τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου, θα πρέπει δε να επαναπροσανατολίσουμε και να ενισχύσουμε το έργο αυτό.

Για εμένα, η πολιτική αφορά την αλλαγή των πραγμάτων: να βοηθάς τους ανθρώπους να διαμορφώσουν τη δική τους ζωή. Σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο παρατηρούνται πολλές δυνητικά θετικές αλλαγές, με κίνητρο τις απαιτήσεις των πολιτών.

Ως Ευρωπαϊκή Ένωση, η προσφορά μας προς την περιοχή και τους πολίτες έγκειται στην αλληλεγγύη και την υποστήριξη για την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων. Είμαστε μια ένωση δημοκρατιών –έχουμε δημοκρατική κλήση, γι’ αυτό θα υποστηρίξουμε τη διαδικασία της αλλαγής με δημιουργικότητα και αποφασιστικότητα.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. Σταύρου ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΗ
Αντιπροέδρου

  Jose Ignacio Salafranca Sanchez-Neyra, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (ES) Κύριε Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, κυρίες και κύριοι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα ή την έκβαση της κατάστασης στην Αίγυπτο, πιστεύω ότι είναι ασφαλές να πούμε ότι θα υπάρχει ένα πριν και ένα μετά από τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στην Τυνησία.

Η γνώμη μου είναι ότι δεν θα πρέπει να αναζητούμε ενόχους εδώ στο Σώμα, δεδομένου ότι η κρίση βρήκε την Ευρωπαϊκή Ένωση απροετοίμαστη, πιστεύω ωστόσο ότι πρέπει να αντλήσουμε ορισμένα συμπεράσματα σχετικά με το θέμα αυτό.

Πρώτον, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι πιο ορατή, πρέπει να εκφράζεται με μία φωνή και να αποφεύγει οποιαδήποτε διαφωνία· για αυτόν ακριβώς τον λόγο συστάθηκε η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και η θέση του Ύπατου Εκπροσώπου.

Δεύτερον, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα διδάγματα που μας προσφέρουν οι πολιτικές εφησυχασμού έναντι των εχθρών της ελευθερίας, από τη Λευκορωσία έως την Κούβα και διαμέσου των μεσογειακών χωρών. Πρέπει να αναρωτηθούμε εάν πραγματικά υπάρχει περισσότερη σταθερότητα, περισσότερη ευημερία και περισσότερη δημοκρατία, όπως σκόπευε η Διαδικασία της Βαρκελώνης.

Τρίτον, κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι πρέπει να γίνει διάκριση ανάμεσα σε αυτό που η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να πράξει μεσοπρόθεσμα και σε αυτό που πρέπει να πράξει βραχυπρόθεσμα. Σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο –νομίζω ότι η βαρόνη Ashton έχει καταρτίσει έναν οδικό χάρτη– η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προσφέρει αποφασιστική στήριξη σε αυτές τις διαδικασίες μετάβασης, ούτως ώστε να μην διακυβευτούν οι ελπίδες για ελευθερία των φιλικών αυτών χωρών. Είναι επίσης καθήκον μας, κύριε Πρόεδρε, να τους προειδοποιήσουμε για τους κινδύνους που εμπεριέχονται στις διαδικασίες αυτές, έτσι ώστε να μην καταστούν δέσμιοι των εχθρών των ελεύθερων κοινωνιών.

Μεσοπρόθεσμα, κύριε Πρόεδρε, είναι σημαντικό η Ευρωπαϊκή Ένωση να εξετάσει σε βάθος μια στρατηγική προσέγγιση για τη μεταρρύθμιση της πολιτικής γειτονίας μας, όπως ζητήσαμε και από τον κ. Fule εχθές στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων.

Όλα αυτά πρέπει να γίνουν, κύριε Πρόεδρε, έχοντας παράλληλα υπόψη ότι συχνά είναι δυσκολότερο να διατηρηθεί η ισορροπία της ελευθερίας παρά να αποτιναχθεί ο ζυγός της τυραννίας.

  Adrian Severin, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, τα τρέχοντα γεγονότα στην Τυνησία, την Αίγυπτο και άλλες χώρες της περιοχής πρέπει να μας υπενθυμίζουν ότι η σταθερότητα χωρίς ελευθερία είναι αν όχι απλή ψευδαίσθηση, τουλάχιστον μια μη βιώσιμη πραγματικότητα.

Πρέπει επίσης να μην λησμονούμε ότι μια επανάσταση ή μια κοινωνική αναταραχή αποτελεί μεν εγγύηση αλλαγής, δεν αποτελεί όμως εγγύηση αλλαγής προς το καλύτερο. Ελπίζω ότι θα βρούμε την έμπνευση να βοηθήσουμε τη διαδικασία αυτή ώστε να καταστεί διαδικασία που επιφέρει αλλαγή προς το καλύτερο και όχι προς το χειρότερο.

Χρειάζεται βαθιά ανάλυση της κατάστασης τόσο στην Τυνησία όσο και στην Αίγυπτο (και όχι μόνο εκεί), εφόσον πρέπει να κατανοήσουμε εάν ενεργήσαμε σωστά κατά το παρελθόν για την αποφυγή των εν λόγω κρίσεων. Ποια μέτρα πρέπει να λάβουμε στο μέλλον προκειμένου να προβλέψουμε ή να αποτρέψουμε παρόμοιες κρίσεις; Και τέλος, τι θα μπορούσαμε να πράξουμε ώστε να διασφαλιστεί ότι η παρούσα κρίση θα οδηγήσει προς την κατεύθυνση της ελευθερίας για τους συγκεκριμένους λαούς και προς τη σταθερότητα για την περιοχή ενώ παράλληλα θα αποφευχθεί κάθε στροφή προς περισσότερη, ή άλλου τύπου, αστάθεια, και προς κάποιο άλλο είδος ολοκληρωτισμού ή καταπίεση;

Πρέπει να υιοθετηθεί μια προληπτική και δυναμική στάση στο θέμα αυτό, κάτι που απαιτεί στρατηγική. Σίγουρα τα μηνύματά μας ήταν ορθά από την άποψη της εξισορρόπησης της λέξης-κλειδί «μεταρρύθμιση» με τις λέξεις-κλειδιά «τάξη» ή «σταθερότητα». Το αγκάθι όμως έγκειται ακριβώς στη λεπτομέρεια, και μάλιστα πολλοί από εμάς έχουν την αίσθηση ότι δεν έχουμε αντιμετωπίσει ακόμη τις λεπτομέρειες και δεν έχουμε επιδείξει επαρκές όραμα ή επαρκή δύναμη στην αντιμετώπιση των προκλήσεων. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η ικανότητά μας να συνομιλούμε με όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των ισλαμικών δυνάμεων, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσουμε να τους ενσωματώσουμε όλους σε μια θετική διαδικασία.

Ελπίζουμε ότι η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα είναι σε θέση να διαμορφώσουν μια τέτοια στρατηγική στο μέλλον, θα ήμασταν δε ευτυχείς εάν μπορούσαν να μας πουν περισσότερα γι’ αυτό.

  Guy Verhofstadt, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι τα γεγονότα που συμβαίνουν αυτήν τη στιγμή στην Τυνησία, και ιδιαίτερα κατά τις τελευταίες ώρες στην Αίγυπτο, είναι και ιστορικά και πολύ τραγικά.

Πληροφορούμαστε τώρα ότι πολλές εκατοντάδες άνθρωποι έχουν τραυματιστεί κατά τις τελευταίες ώρες. Κάνω αυτήν την παρατήρηση κυρίως επειδή διαπιστώνω ομοιότητα μεταξύ τού τι συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική και τού τι συνέβη στην Ευρώπη το 1989. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο εκπλήσσομαι, απορώ αλλά και νιώθω απογοητευμένος από τον τρόπο με τον οποίο η Ευρώπη υποπίπτει σήμερα στα ίδια ακριβώς σφάλματα που διέπραξε το 1989, και θα ήθελα να το ξεκαθαρίσω αυτό.

Είναι απίστευτο, κύριε Πρόεδρε, ότι εμείς, η λεγόμενη δημοκρατική ήπειρος, δεν έχουμε ακόμη καταφέρει να προσφέρουμε την αμέριστη υποστήριξή μας προς τις μάζες στους δρόμους –τις μάζες που δεν ζητούν τίποτε άλλο από την υποστήριξή μας.

(Χειροκροτήματα)

Κυρίες και κύριοι, δεν έχω ακούσει ακόμη τη βαρόνη Ashton να προσφέρει την υποστήριξή μας, ούτε εχθές ούτε σήμερα.

Γιατί, βαρόνη Ashton, η Ευρώπη αντέδρασε τόσο υποτονικά; Στην πραγματικότητα, δεν αντιδράσαμε σχεδόν καθόλου. Εσείς αντιδράσατε, και στη συνέχεια η Γερμανία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο εξέδωσαν επίσης ανακοίνωση χωρίς διαβούλευση μεταξύ τους, σαν να μην υπήρχε η Ευρώπη. Πρέπει να δηλώσω ότι η μόνη ικανοποιητική ευρωπαϊκή ομιλία προήλθε από το εξωτερικό της Ένωσης, δηλαδή από τον τούρκο πρωθυπουργό κ. Erdogan, ο οποίος είπε στον κ. Mubarak ότι πρέπει να ακούσει τις απαιτήσεις του λαού του και κατά συνέπεια να παραιτηθεί. Αυτή ήταν η μόνη αξιοπρεπής απάντηση που ακούστηκε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

(Χειροκροτήματα)

Πιστεύω ότι ο λόγος που εκφωνείτε σήμερα είναι πολύ σημαντικός για τους ανθρώπους στους δρόμους, οι οποίοι μπορεί να αγωνίζονται ακόμη και για τη ζωή τους. Πιστεύω ότι η Ευρώπη έχει διαπράξει δύο σφάλματα τις τελευταίες ημέρες.

Πρώτον, δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο ιστορική είναι η στιγμή αυτή και, δεύτερον και πολύ πιο σημαντικό, δεν εκτιμήσαμε σωστά την κατάσταση. Φοβόμαστε –και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εξεδόθη η εσφαλμένη αυτή ανακοίνωση– ότι μετά τις εκλογές θα έλθει στην εξουσία ένα ισλαμιστικό καθεστώς. Επιτρέψτε μου να σας δηλώσω, λοιπόν, ότι εγώ δεν φοβάμαι. Έχω εμπιστοσύνη στον λαό της Τυνησίας και στον λαό της Αιγύπτου.

(Χειροκροτήματα)

Αυτοί θέλουν δημοκρατία, το δε γεγονός ότι κόπτες και μουσουλμάνοι διαδηλώνουν πλέον πλάι-πλάι αποτελεί επαρκή απόδειξη για το τι επιθυμούν, και συγκεκριμένα μια πραγματικά ανοικτή δημοκρατία.

Θα παραθέσω ένα δεύτερο παράδειγμα για να δείξω γιατί δεν πρέπει να φοβόμαστε να ζητούμε ανοικτή δημοκρατία στις χώρες αυτές. Όλοι γνωρίζετε τον Mohammed Bouazizi, τον άνθρωπο που ουσιαστικά προκάλεσε την επανάσταση στην Τυνησία με την αυτοθυσία του. Λοιπόν, βαρόνη Ashton, επάνω στο φέρετρο του κ. Bouazizi δεν υπήρχε πράσινη σημαία του Ισλάμ. Υπήρχε η κόκκινη σημαία της Τυνησίας, ως εκ τούτου οι επαναστάσεις που σημειώνονται σήμερα δεν είναι ισλαμιστικές. Το αντίθετο μάλιστα, είναι επαναστάσεις για την ελευθερία.

(Χειροκροτήματα)

Συνεπώς, τώρα που χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται στο Κάιρο επί μια σχεδόν εβδομάδα, και τώρα που υπάρχουν διαδηλώσεις στην Ιορδανία, την Υεμένη, τη Συρία και την Αλγερία, σας καλώ, βαρόνη Ashton, να αλλάξετε τη θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα ήθελα να μιλήσετε εξ ονόματός μας και να δηλώσετε ξεκάθαρα σήμερα, ενώπιον του Σώματος, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίζει 100% τον λαό της Αιγύπτου και τα αιτήματά του. Θέλουμε ο πρόεδρος Mubarak να ακούσει επιτέλους τον λαό του και να απελευθερώσει τη χώρα του παραιτούμενος, έτσι ώστε η χώρα να μπορέσει να απολαύσει τη δημοκρατία και την ελευθερία σήμερα. Αυτό είναι το μήνυμα που θα ήθελα να ακούσω στην απάντηση που πρόκειται να δώσετε.

(Χειροκροτήματα)

  Daniel Cohn-Bendit, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, απευθύνετε έκκληση για ηρεμία. Ωστόσο, ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους! Τα στρατεύματα του κ. Mubarak έσπειραν τον τρόμο στην πλατεία σήμερα στην Αίγυπτο, όχι οι διαδηλωτές! Συνεπώς, μην απευθύνετε έκκληση προς όλους για ηρεμία. Ζητήστε από τον κ. Mubarak να σταματήσει τις επιθέσεις κατά των διαδηλωτών, διότι το κάνει για να μπορεί στη συνέχεια να δηλώσει: «Εγώ θα αποκαταστήσω την τάξη σε αυτό το χάος». Αυτή είναι η παγίδα που μας στήνει, και το μόνο που κάνουμε είναι να λέμε και στις δύο πλευρές «Ηρεμήστε!» Όχι, κατηγορηματικά όχι. Πρέπει να πούμε στον κ. Mubarak να ηρεμήσει, ο καλύτερος δε τρόπος για να ηρεμήσουν τα πράγματα είναι να αποχωρήσει, να φύγει. Τότε θα υπάρξει ηρεμία στο Κάιρο.

Είδατε ότι οι άνθρωποι που ήλθαν με μαχαίρια ήταν αστυνομικοί του κ. Mubarak; Φτωχοί άνθρωποι, που μεταφέρθηκαν με λεωφορεία σήμερα το πρωί από τα βάθη της Αιγύπτου, προκάλεσαν την αναταραχή. Αυτό πρέπει να ειπωθεί, βαρόνη Ashton, και δεν πρέπει να εθελοτυφλούμε. Υπάρχει κάτι που με εκπλήσσει με εσάς: σήμερα, αντιλαμβάνεστε τα πάντα για αυτό που συνέβη, για αυτό που συνέβαινε στην Τυνησία πριν από τρεις εβδομάδες. Ωστόσο, όταν πριν από τρεις εβδομάδες εμείς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αναλάβαμε την πρωτοβουλία να σας ζητήσουμε να σταματήσετε τις διαπραγματεύσεις για την αναβάθμιση της Τυνησίας λόγω της δικτατορίας, μας δηλώσατε ότι δεν ήταν δυνατόν. Τώρα, σήμερα, είναι δυνατόν. Είστε αντιστασιακή της τελευταίας στιγμής. Αυτό ξεκαθαρίζει τα πάντα. Ζητώ, συνεπώς, ένα πράγμα από εσάς, βαρόνη Ashton: Πείτε μας πού, στην περίπτωση της Τυνησίας, έχει επενδύσει η Ευρώπη τα χρήματά της. Πείτε μας ποιες επιχειρήσεις έχουν λάβει ευρωπαϊκά χρήματα· πείτε μας ποιες από τις εταιρείες του κ. Ben Ali και της συζύγου του στηρίχθηκαν με ευρωπαϊκά χρήματα. Μπορείτε να μας πείτε. Το Κοινοβούλιο έχει δικαίωμα να γνωρίζει.

Δεύτερον, βαρόνη Ashton, εφόσον δηλώνετε ότι θα υποστηρίξετε τώρα τον λαό της Τυνησίας, θα ήθελα να σας ζητήσω να διασφαλιστεί ένα πράγμα: να υπάρχει ισότητα ευκαιριών στη δημοκρατική διαδικασία κατά τη διάρκεια της μετάβασης. Εάν υπάρξουν νέες εκλογές –όπως γνωρίζετε, ο Συνταγματικός Δημοκρατικός Συναγερμός (RCD) της Τυνησίας διαθέτει χρήματα, τα κόμματα όμως της αντιπολίτευσης τα οποία ήταν απαγορευμένα εδώ και χρόνια όχι– η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαδραματίσει τον ρόλο της στην υποστήριξη της δημοκρατικής αμεροληψίας και ισότητας. Στην περίπτωση της Αιγύπτου, βαρόνη Ashton, ένα πράγμα είναι σαφές σήμερα: εάν δεν καταφέρουμε να στηρίξουμε τους Αιγυπτίους κατά τη διαδικασία απελευθέρωσης, οι λαοί της Μέσης Ανατολής, οι αραβικοί λαοί για άλλη μια φορά θα μας γυρίσουν την πλάτη, σε μια στιγμή που κρατούμε μια έκτακτη κατάσταση στα χέρια μας, μια κατάσταση που ούτε εσείς αναφέρατε, κύριε Verhofstadt: στη Γάζα πραγματοποιήθηκε διαδήλωση για την υποστήριξη των Αιγυπτίων, η δε Χαμάς απαγόρευσε την εν λόγω διαδήλωση. Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι τώρα πνέει άνεμος ελευθερίας και κατά των θεοκρατικών καθεστώτων στη Μέση Ανατολή και στις αραβικές χώρες, και ότι καθήκον μας είναι να τους βοηθήσουμε. Περάσαμε χρόνια οικτίροντας, όταν η μόνη επιλογή ήταν μεταξύ δικτατορικών και θεοκρατικών καθεστώτων. Ε λοιπόν, Inshallah! Υπάρχει μια τρίτη δυνατότητα, η ελευθερία και ο αγώνας για την ελευθερία ενάντια στις δικτατορίες και τα θεοκρατικά καθεστώτα, ρόλος μας δε ως Ευρωπαίων είναι να στηρίξουμε όσους ηγούνται του αγώνα αυτού.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Νίκη Τζαβέλα (EFD). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, με όλο τον σεβασμό προς τον κ. Verhofstadt και τον κ. Cohn-Bendit, θα ήθελα να πω στην Υπάτη Εκπρόσωπο ότι έχω εντονότατες αντιρρήσεις σε όσα ειπώθηκαν από τους δύο κυρίους. Η όλη κατάσταση μού θυμίζει το Ιράν. Παρακαλώ να προχωρήσετε προσεκτικά στον χειρισμό της Βόρειας Αφρικής. Αυτό το τμήμα του κόσμου δεν είναι Ευρώπη.

Το ερώτημα είναι: δεν θυμόσαστε τι συνέβη στο Ιράν; Δεν διαπιστώνετε ομοιότητες; Δεν συμφωνείτε ότι πρέπει να διασφαλίσουμε εκεί μια ομαλή μετάβαση;

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Daniel Cohn-Bendit (Verts/ALE). – (FR) Κυρία Τζαβέλα, δεν θα τολμούσα να σας κάνω μάθημα ιστορίας, θα ήθελα ωστόσο να επισημάνω ότι στο Ιράν, η Δύση, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν εκείνες που υποστήριζαν τον Σάχη του Ιράν, και ότι μέχρι την τελευταία στιγμή, ακόμη και υπό την κυβέρνηση Bakhtiar, υποστηρίζαμε τη λάθος πλευρά και προσφέραμε όλα τα όπλα για να συμβάλουμε στη νίκη του ιρανικού θεοκρατικού καθεστώτος.

Αυτήν ακριβώς την παρατήρηση ήθελα να σας κάνω: εάν δεν στηρίξουμε όσους αγωνίζονται για την ελευθερία, τότε θα καταλήξουν σε αδιέξοδο και η άλλη πλευρά θα κερδίσει. Αυτό ακριβώς το δίδαγμα αντλήσαμε από το Ιράν, κυρία Τζαβέλα. Το δίδαγμα που αντλήσαμε από το Ιράν συνοψίστηκε από τον κ. Gorbachev: «Η Ιστορία θα τιμωρήσει αυτούς που φθάνουν πολύ αργά».

Ζητώ, για μια φορά, η Ευρώπη να μην φθάσει σε αυτήν την περιοχή πολύ αργά.

(Χειροκροτήματα)

  Charles Tannock, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η Γαλλία φυσικά ανέθρεψε τον Αγιατολαχ Χομεϊνί και τον έστειλε πίσω στην Τεχεράνη.

Όμως, ένα άλλο ζήτημα, η Αίγυπτος είναι δημοκρατία από το 1956, αλλά ο Mubarak είναι μόλις ο τρίτος πρόεδρος της χώρας. Στην Τυνησία, ο Ben Ali ήταν ο δεύτερος μόλις ηγέτης μετά την ανεξαρτησία της 53 χρόνια πριν. Όταν το πολιτικό τοπίο προσφέρει τόσο λίγη ελπίδα αλλαγής, αναπόφευκτα η απογοήτευση ξεχειλίζει –όπως διαπιστώνουμε τώρα με τον τυφώνα της αλλαγής που πνέει σε ολόκληρη την περιοχή.

Η ομάδα μου, η Ομάδας ECR, ζητεί μια πραγματικά δημοκρατική και ειρηνική μετάβαση στην Αίγυπτο. Σήμερα παρατηρείται μια ανησυχητική τάση βίας. Δεν φαίνεται πιθανόν ο Mubarak να μπορεί να παίξει πειστικά άλλον ρόλο σε αυτό το μεταβατικό στάδιο παρά μόνο με την παραίτησή του.

Η Τυνησία παραμένει επίσης σε αναβρασμό, και όσο περισσότερο διαρκεί αυτός, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος οι ισλαμιστές να αναλάβουν την πολιτική πρωτοβουλία. Η Τυνησία μπορεί να υπήρξε αυταρχική και διεφθαρμένη, ήταν όμως βαθιά κοσμική και φιλοδυτική· πρέπει να το θυμόμαστε αυτό.

Ουσιαστικά αυτό αποτελεί κίνδυνο και για την Αίγυπτο, όπου η ισλαμιστική Μουσουλμανική Αδελφότητα επιδιώκει να καλύψει το πολιτικό κενό ενόσω μιλάμε. Η ριζοσπαστικοποίηση της αιγυπτιακής πολιτικής θα ήταν πραγματική καταστροφή για τη χώρα αυτή και για το γειτονικό Ισραήλ. Αλλά θα μπορούσε να έχει επίσης σοβαρές επιπτώσεις για τη λειτουργία της διώρυγας του Σουέζ.

Οι διπλωματικές προσπάθειες της ΕΕ στην Τυνησία και την Αίγυπτο πρέπει να επικεντρώνονται αποκλειστικά στη διασφάλιση της σταθερότητας και της τάξης και στην αναχαίτιση όσων επιθυμούν την εξάπλωση της βίας και του φόβου, όπως βλέπουμε σήμερα. Για να οικοδομήσουμε μια φιλελεύθερη δημοκρατία στις χώρες αυτές που δεν διαθέτουν τέτοιου είδους παραδόσεις, η ΕΕ, οι ΗΠΑ και οι πολιτικές ομάδες προβληματισμού στην Ευρώπη πρέπει τώρα να επενδύσουν σημαντικούς πόρους σε μετριοπαθείς δημοκράτες πολιτικούς και σε νέα κόμματα τα οποία θα πρέπει να ενστερνίζονται τη δημοκρατική πολυφωνία και τις ελεύθερες και δίκαιες εκλογές και, σε αντίθεση με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, να είναι προετοιμασμένα να εγκαταλείψουν την εξουσία αν ηττηθούν στις κάλπες. Πρόκειται για πολύ μεγάλη πρόκληση και φυσικά ενδέχεται τώρα να παρακολουθούμε μια ιστορική «στιγμή πτώσης του Τείχους του Βερολίνου» στον μουσουλμανικό κόσμο.

Υπάρχουν ήδη καλά δημοκρατικά πρότυπα ρόλων σε χώρες όπου πλειοψηφούν οι μουσουλμάνοι, όπως η Ινδονησία, η Τουρκία και το Μπαγκλαντές, που η Αίγυπτος και η Τυνησία μπορούν να αντιγράψουν. Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον η επιλογή του μουσουλμανικού κόσμου δεν θα είναι μεταξύ κοσμικής τυραννίας και ισλαμιστικής θεοκρατίας αλλά αντίθετα η διαρκής δημοκρατία.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Marc Tarabella (S&D). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα απλώς να απευθυνθώ στον κ. Tannock προκειμένου να καταγγείλω τη στάση του έναντι όσων διαδηλώνουν σήμερα, αλλά και να επεκταθώ σε όσα ανέφεραν ο κ. Verhofstadt και ο κ. Cohn-Bendit.

Πρόκειται για λαϊκή εξέγερση διότι οι άνθρωποι υπόκεινται σε άθλια φτώχεια. Ως εκ τούτου οι ηγέτες που στηρίξαμε, έστω και για χάρη της διασφάλισης κάποιας σταθερότητας και της αποτροπής του κινδύνου του ισλαμισμού, ασκούν κυριαρχία τρόμου και εξαναγκάζουν τους ανθρώπους στη φτώχεια. Θα ήθελα επομένως να σας ρωτήσω εάν συμφωνείτε ότι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα να εξεγείρονται όταν εξαναγκάζονται σε συνθήκες φτώχειας.

(Χειροκροτήματα)

  Charles Tannock (ECR). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι κατέστησα απόλυτα σαφές στην ομιλία μου ότι δεν θέλω κανέναν κοσμικό τύραννο ή ισλαμιστή ηγέτη θεοκρατικού καθεστώτος να διοικεί οποιαδήποτε από τις χώρες στη γειτονιά μας. Θα ήθελα, φυσικά, ένας φιλελεύθερος δημοκράτης να προετοιμάζεται να θέσει υποψηφιότητα σε ελεύθερες και δίκαιες εκλογές. Νομίζω ότι η οικονομική κατάσταση και τα υψηλά επίπεδα ανεργίας στην Τυνησία και την Αίγυπτο αποτελούν σοβαρό πρόβλημα, πρέπει δε να πράξουμε ό,τι μπορούμε για να το αντιμετωπίσουμε. Δεν είναι όμως αυτό το θέμα εδώ. Το θέμα ουσιαστικά τώρα είναι να γίνει ομαλή και ειρηνική μετάβαση στις χώρες αυτές και όχι κατάλυση της έννομης τάξης. Θέλουμε να υπάρχει σταθερότητα, ειρήνη και, φυσικά, δημοκρατία στις γειτονικές μας χώρες.

  Πρόεδρος. − Επιτρέψτε μου απλώς να σημειώσω, κύριε Tannock, ότι η ευνοϊκή αναφορά σας για φιλελεύθερους δημοκράτες προκάλεσε μεγάλη ευχαρίστηση στο μέσον της αίθουσας. Μπορεί να χρειαστεί να δώσετε κάποια εξήγηση αργότερα.

(Γέλια)

  Marie-Christine Vergiat, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, δεν είχα ιδιαίτερη επιθυμία να επανεξετάσω το παρελθόν, ακούω όμως κάποιες απροσδόκητες ομιλίες. Νομίζω ότι στο πρόσφατο παρελθόν, εδώ και μήνες τώρα, ήμασταν στην πράξη οι μόνοι, μαζί με μερικούς βουλευτές του ΕΚ από την Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία, που ζητούμε τη διεξαγωγή συζήτησης σχετικά με την κατάσταση στην Τυνησία. Όπως ορθά ανέφερε ο κ. Cohn-Bendit, υπάρχουν πράγματι πολλοί αντιστασιακοί της τελευταίας στιγμής. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά για το παρελθόν, τα συμπεριλάβαμε όμως στο ψήφισμά μας και πιστεύουμε ότι θα πρέπει να επικεντρωθούμε πρώτα και κύρια στο μέλλον.

Καταρχάς, πρέπει να αποφύγουμε να παρέμβουμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο στις εσωτερικές υποθέσεις των χωρών αυτών. Δεν εναπόκειται σε εμάς, ως Ευρωπαίοι, να υποδείξουμε ποια πρέπει να είναι η σύνθεση των κυβερνήσεων αυτών των χωρών. Ο λαός της Τυνησίας ενήργησε μόνος προκειμένου να απαλλαγεί από ένα δικτατορικό καθεστώς. Πρέπει να του επιτρέψουμε να εκφραστεί και να τον στηρίξουμε στην πορεία προς τη δημοκρατία. Όποιος παρακολουθεί την κατάσταση στην Τυνησία γνωρίζει ότι το παρελθόν παραμένει ζωντανό και ότι υπάρχουν άνθρωποι που κινούν τα νήματα και συνωμοτούν στα παρασκήνια.

Σήμερα, η βία που σημειώνεται στην Αίγυπτο καταδεικνύει επίσης ότι τα πράγματα είναι δύσκολα. Οπότε, ναι, καταδικάστε σθεναρά όλες τις πράξεις βίας, και μην ζητάτε απλά να αποκλιμακωθεί, όπως πράξατε στην περίπτωση της Τυνησίας. Η αστυνομική βία είναι πάντοτε απαράδεκτη: είναι απαράδεκτη σήμερα, όπως ήταν και στο παρελθόν· είναι εξίσου απαράδεκτη στην Τυνησία και την Αίγυπτο όπως και οπουδήποτε αλλού. Ας ρωτήσουμε τις αρχές της Τυνησίας και τον λαό της Τυνησίας τι περιμένουν χωρίς να τους επιβάλουμε οτιδήποτε.

Επανήλθατε στις συζητήσεις σας με τον υπουργό Εξωτερικών, όμως προσθέσατε, χωρίς φαινομενικά να έχετε ερωτηθεί, ότι επιθυμείτε να αυξηθεί η πρόσβαση στην αγορά της Τυνησίας. Αυτό είναι μάλλον άστοχο, κατά την άποψή μου, δεδομένου ότι δεν υπήρξε έλλειψη βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην περιοχή αυτή.

Όλοι φαίνεται να αφυπνίζονται σήμερα όσον αφορά τη διαφθορά του καθεστώτος του κ. Ben Ali. Ναι, η οικονομική ελευθέρωση της Τυνησίας ωφέλησε τις οικογένειες Ben Ali και Trabelsi χάρη στη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ναι, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι σταθερή σε σχέση με όλες τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χάσει μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας της στις χώρες αυτές. Ναι, επιτέλους, πρέπει να στηρίξουμε τους δημοκράτες και να καταδικάσουμε όλες τις δικτατορίες.

  Fiorello Provera, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, η παλαιά τάξη πραγμάτων μεταβάλλεται εντός του Μαγκρέμπ και η κρίση αυτή δημιουργεί μια πλειάδα προβλημάτων που δεν θα είναι εύκολο να επιλυθούν.

Υπάρχουν κίνδυνοι, αλλά και ελπίδες. Είναι πιθανό τα κοσμικά αυταρχικά καθεστώτα να αντικατασταθούν από επιθετικά, αποσταθεροποιητικά και φονταμενταλιστικά ισλαμικά θεοκρατικά καθεστώτα. Δεν πρέπει να λησμονούμε τι συνέβη στο Ιράν: είναι δύσκολο η δημοκρατική ανάπτυξη να συμβαδίσει με την επανάσταση. Βεβαίως πρέπει να αντληθούν διδάγματα από το Ιράν.

Ένας άλλος κίνδυνος είναι ότι η οικονομική κρίση στην περιοχή είναι πιθανό να επιδεινωθεί, με αποτέλεσμα ακόμα μεγαλύτερη ανεργία των νέων και μαζική εισροή μεταναστών, στην οποία η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να αντεπεξέλθει.

Τα γεγονότα αυτά αποτελούν ένδειξη ότι η ευρωμεσογειακή μας πολιτική είναι ανεπαρκής και καταδεικνύουν ότι η πολιτική συνεργασίας που εφαρμόζεται μέχρι σήμερα δεν στέκεται στο ύψος της αποστολής της όσον αφορά τη δημιουργία των προϋποθέσεων για ανάπτυξη και δημοκρατία. Ό,τι συνέβη δεν οφείλεται αποκλειστικά στην οικονομική κρίση, ακόμη και αν είναι σοβαρή, αλλά στην έλλειψη κοινωνικής σταθερότητας, με άλλα λόγια στην έλλειψη οχημάτων εκπροσώπησης των συμφερόντων του λαού, όπως τα συνδικάτα, ένας ελεύθερος Τύπος, η πολιτική πολυφωνία, ο εθελοντικός τομέας, το κράτος δικαίου και οι ίσες ευκαιρίες για όλους.

Η στήριξη των χωρών της περιοχής στην πορεία τους θα πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής της Ευρώπης παράλληλα με την οικονομική και εμπορική συνδρομή. Αυτός είναι ο τρόπος για τη δημιουργία πραγματικής σταθερότητας: όχι της σταθερότητας που παρέχουν τα αυταρχικά καθεστώτα, αλλά της σταθερότητας που στηρίζεται στην κοινωνική συναίνεση, τη συμμετοχή και τους δημοκρατικούς θεσμούς.

  Nicole Sinclaire (NI). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, το πρώτο που σκέφτομαι αυτήν τη στιγμή ενώ προετοιμάζομαι για την ad hoc αντιπροσωπεία στην Τυνησία αύριο –στην οποία έχω τη χαρά να συμμετέχω– είναι η ευημερία του λαού της Τυνησίας και η ανάγκη όλοι μας να θυμόμαστε πόσο σημαντικός είναι και γιατί σεβόμαστε τις πολιτιστικές αξίες και την ταυτότητά του καθώς τον βοηθούμε να οικοδομήσει ένα νέο μέλλον με βάση το κράτος δικαίου και τα δημοκρατικά ιδεώδη.

Οι άνθρωποι αναμένουν αλλαγή και ενίσχυση χωρίς όρους. Χαίρομαι πολύ που ο κ. Cohn-Bendit επανήλθε σε όσα είπα στην επιτροπή της αντιπροσωπείας σήμερα το πρωί σχετικά με το τι ακριβώς έχει συμβεί με τα χρήματα της ΕΕ όλα αυτά τα χρόνια. Ο εκεί εντεταλμένος της ΕΥΕΔ δήλωσε ότι δαπανήθηκαν για μεταρρυθμίσεις. Ποιες μεταρρυθμίσεις; Εάν είχαν γίνει επαρκείς μεταρρυθμίσεις, οι άνθρωποι δεν θα είχαν εξεγερθεί όπως έκαναν. Μπορούμε να έχουμε κάποιες ειλικρινείς απαντήσεις; Πρέπει να πιέσουμε την προσωρινή κυβέρνηση να διερευνήσει πού διατέθηκαν τα χρήματα αυτά και να διασφαλίσουμε ότι στο μέλλον όλα τα χρήματα της ΕΕ θα δαπανώνται σωστά.

  Ιωάννης Κασουλίδης (PPE). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, ο αραβικός κόσμος είναι εταίρος μας στην Ένωση για τη Μεσόγειο. Σε όλες μας τις σχέσεις μαζί του πάντοτε προωθούμε τις αρχές της πολυφωνικής δημοκρατίας, της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης, της ελευθερίας της έκφρασης και της ελευθερίας του συνέρχεσθαι, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και της χρηστής διακυβέρνησης. Πάντοτε όμως υποστηρίζαμε ότι οι αρχές αυτές θα πρέπει να τίθενται σε εφαρμογή εκ των έσω και όχι να επιβάλλονται από έξω.

Ο λαός της Τυνησίας πέτυχε, εκ των έσω, να αντισταθεί στην καταστολή, το αστυνομικό κράτος και τα βασανιστήρια και να κερδίσει την ελευθερία και τη δημοκρατία. Οι αρχές της Τυνησίας οφείλουν να σεβαστούν τη βούληση του λαού και να προβούν χωρίς καθυστέρηση στη διαδικασία εκδημοκρατισμού, με την απόδοση ευθυνών σε περιπτώσεις διαφθοράς ή καταστολής από τους ημετέρους του Ben Ali.

Για παρόμοιους λόγους, ο λαός της Αιγύπτου αντιστέκεται σε δολοφονίες, συλλήψεις, δακρυγόνα και σφαίρες και απαιτεί ψωμί και ελευθερία, αξιοπρέπεια και χειραφέτηση.

Προσοχή: δημοκρατία δεν σημαίνει εκλογές. Σημαίνει πολύ περισσότερα από αυτό. Στηρίζουμε ανεπιφύλακτα τον λαό της Αιγύπτου και καλούμε τους σημερινούς του ηγέτες να αφουγκραστούν τη σοφία του λαού τους και να μην αποτελέσουν εμπόδιο, ανταποκρινόμενοι στις προσδοκίες τους.

Προς τους δικούς μας, ευρωπαίους αξιωματούχους, το Συμβούλιο και την Αντιπρόεδρο/Υπάτη Εκπρόσωπο, δηλώνω το εξής: είναι απογοητευτικό να ακούμε τον πρόεδρο Obama, ή τη Hillary Clinton, να μιλούν με τόλμη και εγκαίρως, ενώ εσείς, όπως πάντα, είστε σε δεύτερο ρόλο και μετά βίας να ακούγεστε.

  Veronique De Keyser (S&D). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν πράγματι στιγμές που πρέπει κανείς να γνωρίζει ποια πλευρά να επιλέξει. Μου το έχουν πει αυτό πολλές φορές εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα, η πλευρά που πρέπει να επιλέξουμε είναι απολύτως σαφής: όπως ανέφεραν και οι συνάδελφοί μου, είναι η πλευρά της ελευθερίας, είναι η φωνή του λαού.

Την ώρα που μιλώ, το μουσείο στο Κάιρο φλέγεται, μάχες έχουν ξεσπάσει στους δρόμους και πιστεύω ότι, τουλάχιστον στην περίπτωση της Αιγύπτου, δεν έχουμε γίνει αρκετά σαφείς. Ο πρόεδρος Mubarak πρέπει να φύγει, αυτό πρέπει να καταστεί σαφές. Ο πρόεδρος Mubarak, όπως είναι σήμερα –και σέβομαι τους πολύχρονους αγώνες του– δεν είναι σε θέση να ηγηθεί της πολιτικής μετάβασης· είναι τρέλα να του ζητείται αυτό και να αφήνεται η φατρία του Mubarak να παρατάσσεται για μάχη απέναντι στη φατρία του ElBaradei σήμερα στους δρόμους του Καΐρου. Πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας στο ζήτημα αυτό.

Θα ήθελα επίσης να σας δηλώσω ότι, τις τελευταίες ημέρες και νύχτες, δεν έχω σταματήσει να αναλογίζομαι το σφάλμα που διαπράξαμε. Διαπράξαμε ένα εντυπωσιακό σφάλμα: υποστηρίξαμε διεφθαρμένα καθεστώτα στο όνομα της σταθερότητας, χωρίς να αναλογιστούμε καθόλου την κοινωνική δικαιοσύνη ή τις προσδοκίες των λαών για ελευθερία.

(Χειροκροτήματα)

Είναι ένα σφάλμα που πρέπει να διορθώσουμε, και τώρα είναι η ώρα να το πράξουμε.

Το δεύτερο σφάλμα, φοβάμαι, κυρίες και κύριοι, είναι ότι δεν κατανοούμε το πολιτικό Ισλάμ. Δεν είπα «δεν αποδεχόμαστε το πολιτικό Ισλάμ»! Υπάρχει διαφορά μεταξύ τρομοκρατών, φονταμενταλιστών και μερικών μουσουλμάνων αδελφών. Εναπόκειται σε εμάς να δούμε τη διαφορά, να ξεκινήσουμε διάλογο, να θέσουμε στο περιθώριο αυτούς που δεν επιθυμούμε, σήμερα όμως ανοίξαμε τον δρόμο σε αυτούς τους φονταμενταλιστές. Ανοίξαμε τον δρόμο σε ορισμένους τρομοκράτες!

Είναι καιρός να αναθεωρήσουμε τις θέσεις αυτές και, επιτέλους, πρέπει να διατηρήσουμε τα επιτεύγματα του παρελθόντος των χωρών αυτών, της Τυνησίας, της Αιγύπτου και ούτω καθεξής. Μιλώ εδώ για τις κοσμικές δομές των χωρών και τα δικαιώματα των γυναικών, που ήταν πολλά στις χώρες αυτές, μέσα σε κοσμικές δομές και συντάγματα που δεν είχαν καμία σχέση με τον νόμο της σαρία. Δημοκρατίες μπορούν να οικοδομηθούν με εξαιρετικά ανόμοια κόμματα. Ας μην καίμε τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Ας εμμείνουμε στην ιδέα του κοσμικού κράτους και του σεβασμού των διαφορετικών θρησκειών και πεποιθήσεων και της πολιτικής ποικιλομορφίας.

(Χειροκροτήματα)

  Edward McMillan-Scott (ALDE). - (EN) Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι το θέμα που επείγει σήμερα είναι η κατάσταση στην Αίγυπτο. Το 2005, ήμουν πρόεδρος μιας μικρής αποστολής παρατηρητών για τις εκλογές στη χώρα. Μας ζητήθηκε να πάμε για τον πρώτο γύρο και στη συνέχεια για τον δεύτερο, όμως ο πρώτος γύρος ήταν τόσο χαοτικός και με τόσο κακή οργάνωση, τόση διαφθορά, ώστε αποφασίσαμε να μην επιστρέψουμε για τον δεύτερο γύρο.

Η Αίγυπτος είναι μια χώρα όπου για 30 περίπου χρόνια ένας δικτάτορας, στο πρόσωπο του Mubarak, ασκούσε την απόλυτη εξουσία ασκώντας μια ιδιαίτερα βάναυση, τυραννική και αυθαίρετη διακυβέρνηση και, ενώ όλοι αναγνωρίζουμε την απρόσμενη εξέλιξη στους δρόμους της Αιγύπτου, αναγνωρίζουμε επίσης στην αντίδραση του Mubarak κάποιον που αισθάνεται ότι έχει υποστήριξη, όχι μόνο στην Αίγυπτο αλλά και αλλού.

Τώρα, αναγνωρίζουμε επίσης ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν διαθέτει Έκτο Στόλο. Είμαστε ικανοί μόνο για προβολή ηθικής δύναμης, και έτσι όταν η βαρόνη Ashton μίλησε, πολύ ήπια, στην αρχή της παρούσας συζήτησης, δυστυχώς δεν είχε φέρει και μια μεγάλη βέργα μαζί της. Πρέπει λοιπόν να μιλούμε ήπια, ναι, αλλά και με μία φωνή, νομίζω δε ότι το πρόβλημα για την Ευρώπη αυτήν τη στιγμή είναι ότι δεν μιλά με μία φωνή στο επίπεδο της Cathy Ashton και άλλων ηγετών.

Αναφέρθηκε προηγουμένως ότι οι πρωθυπουργοί της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας εξέδωσαν ξεχωριστές δηλώσεις. Ας μιλήσουμε μαζί. Ας ξεκαθαρίσουμε πλήρως τι πρεσβεύουμε –ως προς τη στήριξη της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, και ειδικά αυτήν την εποχή στη Μεσόγειο.

  Franziska Katharina Brantner (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, θα ήθελα να επαναλάβω την έκκληση να μας παραδώσετε τον κατάλογο των αποδεκτών των χρημάτων της ΕΕ σε αυτές τις χώρες. Υπάρχουν βάσιμοι φόβοι ότι η φατρία του Ben Ali και οι επιχειρήσεις του επωφελούνται και από κοινοτικά χρήματα.

Πιστεύω ότι πρέπει να επανεξετάσουμε το έργο μας στην περιοχή. Χρειαζόμαστε διευκρίνιση για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται τα χρήματά μας και σαφή αλλαγή πορείας. Για την εν λόγω σαφή αλλαγή πορείας, αυτό που χρειάζεται καταρχάς στην Τυνησία είναι ένας νέος επικεφαλής της αντιπροσωπείας. Θα ήθελα να σας διαβάσω τι μας έγραψε σήμερα σε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου:

(FR) Η στρατηγική της Ευρώπης στην Τυνησία δεν χρειάζεται να επανεξεταστεί. Θα έχουμε μεγαλύτερη ελευθερία επιλογής συνομιλητών και εταίρων, όμως οι τομείς παρέμβασης και οι συμφωνίες μας με τη χώρα αποδεικνύονται ακόμα πιο σημαντικές σήμερα.

– (EN) Νομίζω ότι είναι απίστευτο το γεγονός ότι ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας γράφει ότι δεν χρειάζεται να επανεξετάσουμε τις πολιτικές μας έναντι της Τυνησίας. Σας καλώ να αναλάβετε την ευθύνη της αλλαγής του επικεφαλής της αντιπροσωπείας.

Αν μου επιτρέπετε να προσθέσω μία παρατήρηση σχετικά με αυτό που ανέφερε η κ. De Keyser: νομίζω ότι είναι, επίσης, πλέον καιρός να υποστηρίξετε τις γυναίκες κατά τη μετάβαση. Για παράδειγμα, γιατί να μην διεξαχθεί μια μεγάλη διάσκεψη με τη στήριξή σας όπου θα μεταβείτε και θα υποστηρίξετε τις γυναίκες για τη μετάβαση, τονίζοντας τον ρόλο τους και υποστηρίζοντάς τις προκειμένου να ενισχυθεί και να υπογραμμιστεί η λαϊκή και κοσμική διαδικασία στις χώρες αυτές; Αυτή θα μπορούσε να είναι μια φεμινιστική ατζέντα για εσάς.

(Χειροκροτήματα)

  Mirosław Piotrowski (ECR). - (PL) Κύριε Πρόεδρε, οι μαζικές διαδηλώσεις στην Τυνησία και ιδιαίτερα στη στρατηγικά σημαντική Αίγυπτο αιχμαλωτίζουν το ενδιαφέρον πολιτικών δυνάμεων σε ολόκληρο τον κόσμο. Διάφορα σενάρια είναι πιθανά, τα οποία ποικίλλουν από την ειρηνική ανάληψη της εξουσίας εκ μέρους των φιλοδημοκρατικών δυνάμεων έως το οικονομικό χάος και το ξέσπασμα ένοπλης σύγκρουσης, ακόμη δε και η χρήση πυρηνικών όπλων δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Η κατάσταση βρίσκεται σε διαρκή εξέλιξη και είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Οι αραβικές κοινωνίες, οι οποίες εδώ και χρόνια στερούνται θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως η ελευθερία της έκφρασης ή το δικαίωμα συμμετοχής σε ελεύθερες εκλογές, είναι αποφασισμένες να επιφέρουν την αλλαγή της εξουσίας με κάθε κόστος. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να καταλήξει σε κοινή θέση και να λάβει μέτρα ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα αποσταθεροποιηθεί ολόκληρη η περιοχή. Δεν πρέπει να λησμονούμε το ψήφισμα που εγκρίθηκε πρόσφατα από το Σώμα μας σχετικά με τις διώξεις των χριστιανών, στο οποίο αναφέρονταν και η Αίγυπτος. Πρέπει να εξετάσουμε τη λήψη πιο συγκεκριμένων μέτρων και να αποστείλουμε αποστολή παρατηρητών στην Αίγυπτο.

  Willy Meyer (GUE/NGL). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναθεωρήσει την πολιτική γειτονίας της καθώς είναι σαφές ότι έχουμε δώσει την εντύπωση ότι ενδιαφερόμαστε περισσότερο για την επίτευξη συμφωνιών ελευθέρων συναλλαγών παρά για την ανάπτυξη των λαών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Το πρόβλημα, βαρόνη Ashton, δεν είναι η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σήμερα σχετικά με το καθεστώς του Ben Ali ή του Mubarak, αλλά η θέση που έλαβε η Ευρωπαϊκή Ένωση προχθές, η οποία δεν επεδείκνυε την παραμικρή υποστήριξη για τις αλλαγές που απαιτούν οι άνθρωποι στους δρόμους.

Αυτό είναι το πρόβλημα που η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επιλύσει: ότι δεν επιδεικνύουμε καμία υποστήριξη για τις αλλαγές που απαιτούν οι πολίτες, όχι μόνο στην Τυνησία, αλλά και στο Μαρόκο, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και την Υεμένη· για έναν πολύ μεγάλο αριθμό πολιτών που δεν μπορούν πλέον να υποφέρουν την απολυταρχία ή την κρίση που πλήττει τους περισσότερο αδύναμους. Αυτή είναι η αναθεώρηση που οφείλει να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση· πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων, αλλάζοντας την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας.

  Bastiaan Belder (EFD). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι συναρπαστικές πολιτικές εξελίξεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο παρακολουθούνται στενά από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Τόσο η ιρανική κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση υποστηρίζουν τις φωνές στους δρόμους. Το ενδιαφέρον είναι ότι και οι δύο διεκδικούν τα εύσημα για την εν λόγω αραβική λαϊκή εξέγερση. Το ιρανικό καθεστώς επικροτεί την άφιξη του επαναστατικού κύματος που γεννήθηκε στη χώρα τους το 1979 και που πιστεύει ότι εξαπλώνεται τώρα σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο, ενώ η ιρανική αντιπολίτευση θεωρεί τον εαυτό της ως υποκινητή των μαζικών λαϊκών διαμαρτυριών στην Τύνιδα και το Κάιρο.

Ενώ το ρεαλιστικό αραβικό στρατόπεδο στη Μέση Ανατολή πλησιάζει στην επικείμενη κατάρρευση, η ιρανική ηγεσία έχει περισσότερους λόγους αισιοδοξίας από την αντιπολίτευση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρέπει να κλείνει τα μάτια στην απειλή αυτή. Η ριζοσπαστικοποίηση του αραβικού κόσμου είναι σίγουρα ασύμβατη με την αξιοπρεπή ζωή την οποία δικαιολογημένα δηλώνουν ότι επιθυμούν οι διαδηλωτές της Τυνησίας και της Αιγύπτου. Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να εκληφθεί ως πρότυπο, αλλά ως παράδειγμα προς αποφυγήν.

  Philip Claeys (NI). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, όσα συμβαίνουν τώρα σε χώρες όπως η Τυνησία και η Αίγυπτος, αποτελούν εξαιρετικά σημαντική εξέλιξη. Οι άνθρωποι εξεγείρονται ενάντια στους δικτάτορες δυνάστες, και αυτό είναι θετικό.

Το μεγάλο ερώτημα, βεβαίως, είναι τι πρόκειται να επακολουθήσει στον απόηχο των γεγονότων αυτών. Υπάρχει κάτι το παράδοξο όσον αφορά τον εκδημοκρατισμό στον ισλαμικό κόσμο, όπου περισσότερη δημοκρατία οδηγεί συχνά σε περισσότερο ισλαμισμό, που με τη σειρά του οδηγεί σε λιγότερη δημοκρατία. Προφανώς, εμείς στην Ευρώπη πρέπει να στηρίξουμε τη δημοκρατική διαδικασία. Ωστόσο, η στήριξη αυτή θα πρέπει να δίδεται σε πραγματικές δημοκρατικές δυνάμεις, δεν θα πρέπει δε ποτέ να βοηθήσουμε σκόπιμα μια οργάνωση όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα να εγκαθιδρύσει θεοκρατική δικτατορία στην Αίγυπτο προσφέροντάς της την υποστήριξη της ΕΕ. Διαφορετικά, θα καταλήξουμε στην επικράτηση καταστάσεων όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα στο Ιράν σε ολόκληρη την περιοχή.

Ας είμαστε ως εκ τούτου συνετοί στην επιλογή των εταίρων μας. Σε τελική ανάλυση, ο Ben Ali και το κόμμα του ήταν ακόμη μέλη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς μέχρι και πριν από λίγες εβδομάδες. Τώρα που ο άνεμος γύρισε, όμως, εκδιώχθηκε εν μία νυκτί. Άρα, κυρίες και κύριοι, να είστε συνετοί στο μέλλον, να είστε προσεκτικοί στις επιλογές εταίρων και να μην διευκολύνετε τα πράγματα για τους ισλαμιστές.

  Hans-Gert Pottering (PPE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, κυρίες και κύριοι, η απάντησή μας στα γεγονότα στον αραβικό κόσμο πρέπει να βασίζεται στην ιδέα μας για τον άνθρωπο. Κάθε ανθρώπινο ον, ανεξάρτητα αν είναι μουσουλμάνος, εβραίος, χριστιανός ή δεν ακολουθεί καμία συγκεκριμένη πίστη, έχει την ίδια αξία και το ίδιο δικαίωμα να ζει με αξιοπρέπεια. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, αυτό σημαίνει επίσης ότι οι πολίτες στις αραβικές χώρες έχουν το δικαίωμα να ζουν με ελευθερία, σε μια δημοκρατία και με έναν τρόπο ζωής που σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Σήμερα, ως εκ τούτου, είναι καθήκον μας, ευθύνη μας και σημαντική υποχρέωση για το μέλλον να δηλώσουμε στους ανθρώπους του αραβικού κόσμου, οι οποίοι απαιτούν ειρηνικά ελευθερία και δημοκρατία, ότι βρισκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό τους. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τους ειρηνικούς μουσουλμάνους στον αραβικό κόσμο.

(Χειροκροτήματα)

Διαπράξαμε το σφάλμα μία φορά στο παρελθόν κλείνοντας τα μάτια μας σε σχέση με τον ολοκληρωτικό κομμουνισμό, επειδή είπαμε ότι χρειαζόμαστε σταθερότητα. Δεν πρέπει να διαπράξουμε το ίδιο σφάλμα και πάλι σήμερα, διότι η σταθερότητα περιλαμβάνει επίσης την ελευθερία και τη δημοκρατία, και αυτές είναι που θα πρέπει να στηρίξουμε.

Αν όσα μαθαίνουμε αυτήν τη στιγμή είναι αληθινά –δεν γνώριζα προηγουμένως για τη ρίψη πυροβολισμών στο Κάιρο, και προηγουμένως ο στρατός συγκρατείτο, τόσο στην Τυνησία όσο και στην Αίγυπτο– ότι ο στρατός κινείται ασκώντας βία, τότε αυτό μπορεί να διαρκέσει μόνο για μικρό χρονικό διάστημα. Στην Ευρώπη, είχαμε τις εξεγέρσεις στην Ανατολική Γερμανία το 1953, στην Ουγγαρία το 1956, στην Τσεχοσλοβακία το 1968, και στη συνέχεια ήλθε η «Αλληλεγγύη» (Solidarność).

Στο τέλος θα επικρατήσει η ελευθερία και, συνεπώς, πρέπει να πούμε σε όλους όσους χρησιμοποιούν βία σήμερα: σταματήστε τους πυροβολισμούς και δώστε στους ανθρώπους ελευθερία μέσω ελεύθερων εκλογών. Οφείλουμε να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να το υποστηρίξουμε αυτό με λόγια και με πράξεις, και εδώ στο Σώμα.

  Hannes Swoboda (S&D). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, ορισμένοι θεωρούν ότι δεν μπορεί κανείς να διδαχθεί από την ιστορία. Πρέπει, ωστόσο, να προσπαθήσουμε να το πράξουμε. Όσον αφορά την παρεμβολή σχετικά με το Ιράν –και ο κ. Cohn-Bendit έχει ήδη απαντήσει σε αυτό– θα ήθελα να αναφέρω και πάλι τι συνέβη στο Ιράν εκείνη την εποχή. Υποστηρίξαμε ένα βρώμικο καθεστώς. Ανεχτήκαμε λίγο-πολύ τη μυστική αστυνομία, η οποία την περίοδο εκείνη κινείτο κατά προσώπων και βασάνιζε ανθρώπους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, μαζί με το Ηνωμένο Βασίλειο, ανέτρεψαν τον Mohammad Mossadegh, ο οποίος επιθυμούσε την ειρηνική επανάσταση.

Σημειώσαμε κάποια πρόοδο ως προς το θέμα αυτό τώρα, όμως δεν έχουμε ακόμα προχωρήσει αρκετά. Πιστεύω ότι πρέπει να δηλώσουμε σαφέστατα –και εν προκειμένω συμφωνώ με τον συνάδελφό μου ο οποίος το ανέφερε ήδη αυτό– ότι πρέπει να βρισκόμαστε στο πλευρό των ανθρώπων που ξεκίνησαν και προώθησαν αυτήν την επανάσταση –και αυτοί δεν ήταν οι ισλαμιστές. Ας είμαστε ικανοποιημένοι με τη μεγάλη ευκαιρία που παρουσιάζεται λόγω του γεγονότος ότι η επανάσταση δεν ξεκίνησε από τους ισλαμιστές αλλά από τους ανθρώπους στον δρόμο, από τους απλούς πολίτες οι οποίοι ήταν δυσαρεστημένοι με την κοινωνική αδικία, την οικονομική κατάσταση και την έλλειψη δημοκρατίας. Αυτό συνέβη εδώ.

Βαρόνη Ashton, κυρίες και κύριοι, καλό είναι να κάνουμε την αυτοκριτική μας, διότι μέρος της στρατηγικής γειτονίας μας κατέρρευσε συνεπεία αυτού. Επιπλέον, μέρος της στρατηγικής γειτονίας μας στηριζόταν στην ύπαρξη σταθερότητας. Χρειαζόμαστε ειρήνη στη Μέση Ανατολή. Αναμέναμε ότι η ειρήνη στη Μέση Ανατολή θα βασίζεται σε δικτατορίες και δικτάτορες, όμως αυτό δεν είναι δυνατόν, ούτε και αποδεκτό.

Επομένως, πρέπει να μιλήσουμε και να εκφράσουμε τη γνώμη μας με σαφήνεια. Η ειρήνη στη Μέση Ανατολή θα είναι διαρκής μόνο εάν βασίζεται στη δημοκρατία και όχι σε δικτατορίες. Ως εκ τούτου, βαρόνη Ashton, πρέπει να εκφράσουμε τη γνώμη μας δυνατά και με σαφήνεια. Γνωρίζω ότι είστε γνωστή για την ήπια προσέγγισή σας, όμως εν προκειμένω συμφωνώ με τους συναδέλφους μου ότι πρέπει να μιλήσουμε δυνατά και με σαφήνεια. Θα πρέπει να μιλήσετε τόσο δυνατά ώστε να καταπνίξετε πολλές από τις φωνές των υπουργών Εξωτερικών μας, μερικές φορές ίσως και τόσο δυνατά ώστε να μην ακούγεται η φωνή της Hillary Clinton, αλλά η φωνή της Catherine Ashton. Αυτό αναμένει το Σώμα. Το ότι αναμένουμε από εσάς να είστε πολύ σαφής σε όσα δηλώνετε, πρέπει να το εκλάβετε και ως απόδειξη της εμπιστοσύνης μας.

  Metin Kazak (ALDE). – (BG) Κύριε Πρόεδρε, οι διαδηλώσεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο που πυροδοτήθηκαν από τον θυμό και την έλλειψη περαιτέρω ανοχής λόγω της αύξησης της ανεργίας των νέων, των βάναυσων μεθόδων της αστυνομίας, της διαφθοράς και του αυταρχισμού, καθώς και της περιφρόνησης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία του λόγου και τις δημοκρατικές αρχές, αποτελούν προκλήσεις που αντιμετωπίζουν και άλλες αραβικές χώρες οι οποίες ήδη επιθυμούν την αλλαγή.

Τα γεγονότα στην Τυνησία, η οποία εθεωρείτο λιμάνι σταθερότητας και οικονομικής ασφάλειας, παρουσιάζουν εντυπωσιακές ομοιότητες με όσα προηγήθηκαν της πτώσης του σοβιετικού μπλοκ στην Ανατολική Ευρώπη. Παρέχουν τη σπίθα που προαναγγέλλει την κατάρρευση του αραβικού ψευδομοντέλου σταθερότητας και θα προκαλέσουν δημοκρατικές αλλαγές στην περιοχή.

Τα αιτήματα είναι σαφή και ο λαός της Τυνησίας και της Αιγύπτου δεν θα συμφωνήσει σε τυχόν ημίμετρα. Πολλές από τις προϋποθέσεις για τη μετάβαση στη δημοκρατία κερδίζουν ήδη έδαφος, όπως η ενεργός και καλά οργανωμένη κοινωνία των πολιτών, η ελευθεροτυπία, ο σεβασμός για τις προσωπικότητες της αντιπολίτευσης και τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα. Ωστόσο, πρέπει να αναθεωρήσουμε πλήρως τη σημερινή εξωτερική μας πολιτική, βαρόνη Ashton.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να προβεί σε στρατηγική επιλογή επιτυγχάνοντας ισορροπία μεταξύ των πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων της και των δημοκρατικών αξιών που μας ενώνουν. Η Ευρώπη πρέπει να αποδείξει ότι υπερασπίζεται ανεπιφύλακτα τη δημοκρατία και δεν στηρίζει απλώς τη σταθερότητα στην περιοχή. Ο λόγος για αυτό είναι ότι, όταν επέλθει η αλλαγή, οι πολίτες θα θυμούνται ποιος ήταν στο πλευρό τους και ποιος διατηρούσε την ήδη ανυπόφορη κατάσταση.

  Heidi Hautala (Verts/ALE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, πριν από 60 χρόνια η επανάσταση στον αραβικό κόσμο σήμανε το τέλος της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας. Η δεύτερη επανάσταση στον αραβικό κόσμο συμβαίνει τώρα μπροστά στα μάτια μας. Αυτή είναι η στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επιλέξει εάν θα σταθεί στη σωστή ή τη λάθος πλευρά της ιστορίας.

Στόχος είναι να συμβάλει στην προώθηση μιας ανεξάρτητης κοινωνίας των πολιτών στον αραβικό κόσμο. Ο προϋπολογισμός μας στην ΕΕ πρέπει να αναθεωρηθεί προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι επείγουσες ανάγκες της Τυνησίας, η οποία υπέφερε 23 χρόνια απολυταρχίας.

Η πλειοψηφία του λαού της Τυνησίας δεν έχει καμία εμπιστοσύνη σε αυτήν την προσωρινή, μη εκλεγμένη κυβέρνηση. Η διαδικασία της αλήθειας στην Τυνησία έχει ήδη ξεκινήσει, όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται η ίδια μια διαδικασία αλήθειας, τόσο μεγάλη υπήρξε η αμέλειά της για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις δημοκρατικές αξίες στον αραβικό κόσμο όλα αυτά τα χρόνια. Ήλθε πραγματικά ο καιρός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Ivo Strejček (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, δεν συμμερίζομαι την άποψη ότι η εν εξελίξει εξέγερση στην Αίγυπτο καθοδηγείται ως επί το πλείστον από δυνάμεις που προσβλέπουν σε δημοκρατία ευρωπαϊκού τύπου. Θεωρώ τις σημερινές ταραχές και το χάος ως μια επανάσταση για αλλαγή που έχει ως κίνητρο την επιδίωξη μιας καλύτερης ζωής.

Όμως το κρίσιμο ζήτημα για εμάς τους Ευρωπαίους είναι η απειλή ότι αυτή η δραματική κατάσταση θα μπορούσε να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από ριζοσπάστες ισλαμιστές. Εάν σημειωνόταν μια τέτοια δραματική πολιτική αλλαγή, η Ευρώπη, αλλά και η Αμερική, θα έχαναν έναν μετριοπαθή άραβα σύμμαχο και η συνθήκη ειρήνης με την Αίγυπτο θα τίθετο σε κίνδυνο. Η Αίγυπτος μπορεί γρήγορα και εύκολα να μετατραπεί σε καθεστώς εχθρικό προς την Ευρώπη, το Ισραήλ και την Αμερική και να προσεγγίσει τη Χαμάς. Η θέση της ΕΕ πρέπει να παραμείνει σταθερά στο πλευρό εκείνων που αγωνίζονται για την ελευθερία και οι οποίοι άοκνα υποστηρίζουν τις ελεύθερες εκλογές.

  Τάκης Χατζηγεωργίου (GUE/NGL). - Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι είναι φανερό ότι η συντριπτική πλειοψηφία του Κοινοβουλίου υποστηρίζει την εξέγερση των Αιγυπτίων και αυτό είναι βέβαια πολύ σωστό, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όπως αυτή που ακούσαμε μόλις τώρα. Όμως, νομίζω, και θα πρέπει να συμφωνήσετε μαζί μου, ότι πολιτική σημαίνει να είναι κανείς έγκαιρος και καίριος και πιστεύω ότι όλοι εμείς εδώ πρέπει να παραδεχθούμε ότι δεν είδαμε αυτό που συνέβαινε στην Αίγυπτο, τις τελευταίες αυτές δεκαετίες.

Πού ήμασταν εμείς όλοι, όταν δισεκατομμύρια δολάρια από τις Ηνωμένες Πολιτείες διοχετεύονταν στην Αίγυπτο για υποστήριξη αυτού του καθεστώτος; Είμαστε υπέρ του λαού της Αιγύπτου που εξεγείρεται για τα δικαιώματά του στην ευημερία, στην υγεία, στην εκπαίδευση. Για αυτό το λόγο πρέπει το Κοινοβούλιο να συνεχίσει ομόθυμα την υποστήριξή του. Θα πρέπει να αναφέρω ότι σε αυτήν τη διαδικασία πρέπει να έχουμε έγνοια τους Παλαιστίνιους, ώστε να μην θυματοποιηθεί ο παλαιστινιακός λαός. Εμείς, εκπροσωπώντας εδώ και την Κύπρο, μια γειτονική χώρα της Αιγύπτου παρακολουθούμε τα γεγονότα με περισσή έγνοια και υποστηρίζουμε, επαναλαμβάνω, τα δικαιώματα του αιγυπτιακού λαού σε αυτήν την εξέγερση.

  Lorenzo Fontana (EFD). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, κυρίες και κύριοι, όπως ανέφεραν πολλοί, είναι ασφαλώς επιθυμητό να εγκαθιδρυθεί δημοκρατία στη Βόρεια Αφρική, όπως ακριβώς έχουμε δημοκρατία εδώ στην Ευρώπη.

Ωστόσο, υπάρχουν επίσης κίνδυνοι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Όλοι θυμόμαστε την επίθεση κατά των κοπτών χριστιανών που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων ακριβώς εκεί, στην Αίγυπτο. Ο φόβος μας, βαρόνη Ashton, είναι ότι θα μπορούσαμε μία ημέρα να καταλήξουμε με μια ισλαμική δικτατορία στη Βόρεια Αφρική.

Από την άποψη αυτή, είναι ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη να είναι σε επιφυλακή ώστε να μην βρεθούμε στην κατάσταση να υπάρχουν εχθρικές χώρες στη Βόρεια Αφρική η οποία, δεν πρέπει να το λησμονούμε, έχει πολλούς εμπορικούς δεσμούς με την Ευρώπη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην τρέχουσα οικονομική κρίση οι οικονομίες μας δεν θα αντιδράσουν καλά σε μια τέτοια αποσταθεροποίηση. Θα πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι η αποσταθεροποίηση αυτή είναι βέβαιο ότι θα έχει επιπτώσεις στην εισροή μεταναστών, ιδίως σε χώρες της νότιας Ευρώπης.

Καλώ κατά συνέπεια την Επιτροπή και την Υπάτη Εκπρόσωπο να δείξουν ιδιαίτερη επαγρύπνηση στα θέματα αυτά.

  Barry Madlener (NI). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, σταματήστε να είστε τόσο αφελής. Κύριε Verhofstadt, σταματήστε να είστε αφελής και εσείς. Σε τελική ανάλυση, αυτό που θέλει η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι σαρία και η σαρία δεν είναι δημοκρατία.

Το σημαντικότερο κόμμα της αντιπολίτευσης, η Μουσουλμανική Αδελφότητα, επιθυμεί πόλεμο με το Ισραήλ. Βαρόνη Ashton, δεν έχετε αναφέρει ούτε μια λέξη ως προς αυτό. Προσποιείστε ότι είστε αφελής εδώ όταν ζητάτε ένα καλύτερο μέλλον για την Αίγυπτο, ταυτόχρονα όμως αρνείστε να αναγνωρίσετε τους κινδύνους που αντιπροσωπεύει το Ισλάμ. Διότι Ισλάμ και δημοκρατία δεν μπορούν να συνυπάρξουν.

Θα ήθελα να το ανακοινώσετε αυτό δυνατά και με σαφήνεια, διότι δεν θα ήθελα μια αφελής κυρία Ashton να μεταβεί στην Αίγυπτο με λάθος μήνυμα. Κυρία Ashton, προσέξτε τους κινδύνους που περιμένουν την Αίγυπτο και εμάς και ανακοινώστε τους. Προειδοποιείστε τον αιγυπτιακό λαό ότι σαρία σημαίνει καταστροφή, μια καταστροφή για όλους μας.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Nirj Deva (ECR). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, το ερώτημα που ήθελα να θέσω στον αξιότιμο βουλευτή ήταν: πώς μπορεί να ανθήσει η δημοκρατία σε κοινωνίες όπου δεν υπάρχουν θεσμικά όργανα και ιστορικό δημοκρατικής παράδοσης;

Η δημοκρατία δεν αναφύεται έτσι απλά σε άγονο έδαφος. Μιλούμε συνεχώς για τη δημιουργία δημοκρατικών κρατών χωρίς να έχουμε εργαστεί για τη δημιουργία των δημοκρατικών θεσμών επί των οποίων ανθεί η δημοκρατία.

  Barry Madlener (NI). - (NL) Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τον κ. Deva. Φυσικά, η δημοκρατία δεν ξεφυτρώνει έτσι απλά, όμως δεν βλέπω καμία άλλη εναλλακτική λύση για την Αίγυπτο. Μάλιστα, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανέναν στην Αίγυπτο που θα μπορούσε να αναλάβει την ηγεσία. Εναπόκειται άλλωστε στους Αιγύπτιους να επιλέξουν τους ηγέτες τους.

Αυτό που εμείς μπορούμε να πράξουμε είναι να ζητήσουμε από τους Αιγυπτίους να μην εκλέξουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα αλλά κοσμικούς ηγέτες.

  Mario Mauro (PPE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, βαρόνη Ashton, ίσως να ήμουν σκληρός μαζί σας στο παρελθόν, οφείλω όμως να παραδεχτώ ότι η υπόθεση αυτή πρέπει να κάνει τη ζωή σας πολύ περίπλοκη, ελπίζω συνεπώς ότι όσα έχω να δηλώσω μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσουν.

Το πρώτο που θέλω να δηλώσω σαφέστατα είναι ότι ρόλος των κρατών είναι να προστατεύουν τους πολίτες τους, όχι να κατευθύνουν τη ζωή τους. Όταν η κυβέρνηση κατευθύνει τη ζωή των ανθρώπων αντί να τους προστατεύει, παύει να είναι κυβέρνηση και γίνεται καθεστώς. Αυτό συνέβη στην Τυνησία και την Αίγυπτο, επειδή πολιτικές καταστάσεις που ξεκίνησαν με τον μεγάλο ιδεαλισμό να κατακτήσουν την ανεξαρτησία υπήρξαν καθεστώτα επί πολλά χρόνια. Καθήκον μας είναι να υπερασπιστούμε την ελευθερία και τη δημοκρατία στις καρδιές αυτών που σήμερα την υπερασπίζονται στους δρόμους.

Το δεύτερο θέμα που θέλω να αναφέρω αφορά εμάς, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι δεν διαθέτουμε πολιτική στρατηγική για την ευρωμεσογειακή περιφέρεια, δηλαδή να παραδεχθούμε ότι η Διαδικασία της Βαρκελώνης και η Ένωση για τη Μεσόγειο έχουν αποτύχει. Είναι ένα πρόσχημα: πρόκειται απλώς για πολιτικά παιχνίδια που δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό και δεν έχουν επιτύχει τίποτα. Πρέπει να δράσουμε αποφασιστικά ως προς αυτό. Πρέπει να ξεκινήσουμε να αναπτύσσουμε τη στρατηγική αυτή: πρέπει να τη σχεδιάσουμε, αλλά και να τη φέρουμε εις πέρας, όπως κάναμε για την Ανατολική Ευρώπη και όπως κάναμε για τα Βαλκάνια, αν και έπρεπε να εξαναγκαστούν σε αυτό. Αν δεν διαθέτουμε μια τέτοια στρατηγική, δεν θα έχει διαφορά εάν μιλάμε με μία φωνή ή όχι, διότι τα λόγια μας θα είναι άνευ νοήματος.

  Pier Antonio Panzeri (S&D). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, βαρόνη Ashton, έχω την εντύπωση ότι δεν γνωρίζετε ακόμη επαρκώς τι συμβαίνει στην περιοχή της Μεσογείου. Οφείλω να δηλώσω ότι η βραδύτητα των θεσμικών οργάνων της ΕΕ στην αντιμετώπιση του ζητήματος της Μεσογείου μπορεί να εξηγηθεί μόνο με την έλλειψη επίγνωσης της κατάστασης και την αδυναμία συναίσθησης των αλλαγών που είναι σε εξέλιξη.

Φθάνουμε στο τέλος μιας πολιτικής και ιστορικής εποχής κατά την οποία η πολιτική της Ευρώπης απέναντι στον Νότο υπήρξε συγκεχυμένη και αντιπαραγωγική. Η οικονομική κρίση, οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ως προς τη μετανάστευση και η έλλειψη μεταβίβασης της εξουσίας μεταξύ των κυρίαρχων τάξεων έχουν δημιουργήσει έναν εκρηκτικό συνδυασμό που πλήττει την Τυνησία και την Αίγυπτο σήμερα, αλλά είναι πιθανόν να εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες.

Για να απαντήσω επίσης σε ορισμένους από τους συναδέλφους μου, θα έλεγα ότι δεν πρόκειται να ξεφύγουμε με τη σκέψη ότι αυτό που πρέπει να πράξουμε είναι απλά να παράσχουμε την υποστήριξή μας στις διαδηλώσεις που διεξάγονται επί του παρόντος. Η Ευρώπη πρέπει να επιδείξει μεγαλύτερη πολιτική ωριμότητα. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να συντονίσουμε εκ νέου τις πολιτικές κεραίες της Ευρώπης. Η εξωτερική πολιτική της Ευρώπης πρέπει να πάψει να λειτουργεί με κάποια μυστικοπάθεια και να αναλάβει ηγετικό ρόλο στη διεθνή σκηνή στηρίζοντας τις διαδικασίες δημοκρατικής μετάβασης που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Συγκεκριμένα, χρειαζόμαστε σαφείς πολιτικές σε διάφορους τομείς: νέα πολιτική εταιρικής σχέσης και γειτονίας, καθώς και νέα πολιτική ασφάλειας για την περιοχή της Μεσογείου· μεγαλύτερη προθυμία από ολόκληρη την Ευρώπη για την αντιμετώπιση του ζητήματος της Μεσογείου· και μια πολιτική κοινής δράσης έτσι ώστε η Ευρώπη να ενεργεί στην περιοχή μαζί με άλλους παράγοντες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Τουρκία.

Χρειαζόμαστε μια σημαντική αλλαγή πορείας και αυτό απαιτεί μια πράξη μεγάλης ταπεινοφροσύνης εκ μέρους της Επιτροπής, την επανέναρξη της συζήτησης για την εξωτερική πολιτική έναντι της Μεσογείου και την εκ νέου εξέταση της Ένωσης για τη Μεσόγειο, ενώ ταυτόχρονα θα διασφαλίζεται ότι η Ευρώπη διαδραματίζει ρόλο σε αυτήν. Αυτό είναι αποφασιστικής σημασίας για την Ευρώπη και πρέπει να το γνωρίζουμε καλά.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. Diana WALLIS
Αντιπροέδρου

  Marielle De Sarnez (ALDE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, ο κόσμος μεταβάλλεται και αλλάζει, και πουθενά δεν ισχύει αυτό περισσότερο από ό,τι στον αραβικό κόσμο όπου, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω, το 40% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και οι νέοι έχουν το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στον κόσμο.

Οι αραβικοί λαοί προσβλέπουν σε ανάπτυξη και δημοκρατία, και δεδομένου ότι αυτά τα δύο συμβαδίζουν, στην Τυνησία όπως και στην Αίγυπτο οι εν λόγω λαοί έχουν πάρει τη μοίρα στα χέρια τους προκειμένου να επιβάλουν την αλλαγή την οποία δικαιούνται. Επιπλέον, παρ’ όλες τις προκλήσεις –όπως παρατηρήθηκε και πάλι σήμερα στο Κάιρο– και όλες τις δυσκολίες, τίποτα και κανείς δεν πρόκειται να σταματήσει το παρόν κίνημα.

Στην περίπτωση της Τυνησίας εχθές και της Αιγύπτου σήμερα, ακούσαμε μία φωνή, των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία τάχθηκε με αποφασιστικότητα υπέρ των δημοκρατών. Πιστεύω στην Ευρώπη, πιστεύω όμως επίσης ότι δεν έχει νόημα αν δεν τάσσεται πολύ αποφασιστικά με τους δημοκράτες σε κάθε περίπτωση. Ήταν το όνειρό μου η Ευρώπη να έχει εκμεταλλευτεί αυτήν την ευκαιρία· θα μου άρεσε πολύ. Δεν το έπραξε. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στον ρόλο που διαδραματίσατε· οφείλεται επίσης στην εξαιρετική επιφυλακτικότητα των ηγετών της, οι οποίοι πολύ συχνά προτιμούν να αδρανούν αντί να ενεργούν.

Περισσότερα από 20 χρόνια μετά την πτώση του Τείχους, γινόμαστε μάρτυρες μιας ιστορικής αλλαγής. Σας καλώ να ασχοληθούμε με αυτήν ώστε να μην χαθεί η ευκαιρία να γράψουμε παγκόσμια ιστορία.

  Derk Jan Eppink (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, όλα όσα ήθελα να δηλώσω έχουν αναφερθεί ήδη, γι’ αυτό θα περιοριστώ σε μία ερώτηση προς την Υπάτη Εκπρόσωπο.

Σήμερα ο κ. Blair, ο πρώην βρετανός πρωθυπουργός, τον οποίο πιθανότατα γνωρίζετε, επιφύλαξε πολλούς επαίνους στον αιγύπτιο πρόεδρο Hosni Mubarak. Σήμερα στο CNN δήλωσε «ο Mubarak είναι εξαιρετικά θαρραλέος και μια δύναμη του καλού». Ο κ. Blair τίθεται επίσης κατά των εσπευσμένων εκλογών στην Αίγυπτο.

Από την άλλη, ο κ. Blair είναι σήμερα απεσταλμένος στην ισραηλινοπαλαιστινιακή ειρηνευτική διαδικασία, η οποία υποστηρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποια είναι η γνώμη σας για τις δηλώσεις του Tony Blair;

  Gerard Batten (EFD). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, ο μεγάλος κίνδυνος για την Αίγυπτο και τις υπόλοιπες χώρες της Βόρειας Αφρικής είναι, ασφαλώς, ότι η ανατροπή των κυβερνήσεών τους δεν θα οδηγήσει σε δυτικού τύπου φιλελεύθερη δημοκρατία αλλά μάλλον σε ισλαμική φονταμενταλιστική διακυβέρνηση και σε έναν νέο Μεσαίωνα, όπως συνέβη στο Ιράν.

Παρά ταύτα, υπάρχει κάποια ικανοποίηση που προέρχεται από την προοπτική ότι καταπιεσμένοι λαοί ανατρέπουν τις αντιδημοκρατικές και μη αντιπροσωπευτικές κυβερνήσεις τους. Όλες οι κυβερνήσεις, ακόμη και οι τυραννίες, αντλούν τελικά τη δύναμή τους από τη συγκατάθεση του λαού που κυβερνούν. Και μπορεί κανείς να καταπιέζει τον λαό επί μακρόν και σε μεγάλο βαθμό, όμως υπάρχει πάντοτε η πιθανότητα να επαναστατήσει.

Υπάρχει ένας παραλληλισμός εδώ με τη Βρετανία, όπου διαδοχικές κυβερνήσεις όλων των πολιτικών χρωμάτων προδίδουν συνεχώς τη χώρα μας και παραδίδουν τα δικαιώματά μας για δημοκρατική αυτοδιάθεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με τη Magna Carta, οι Άγγλοι έχουν το δικαίωμα της νόμιμης εξέγερσης. Αναρωτιέμαι πόσο ακόμη θα πρέπει να πιεσθούν προτού αναγκαστούν να βγουν στους δρόμους όπως οι Αιγύπτιοι.

  Andrew Henry William Brons (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα πρέπει να επικροτήσουμε όλοι την πτώση ή την επικείμενη πτώση καταπιεστικών καθεστώτων, αλλά ίσως μόνο όταν γνωρίζουμε –ή είμαστε αρκετά σίγουροι– το ποιος ή τι είναι πιθανό να τα αντικαταστήσει.

Η Τυνησία, όπως το Ιράκ και η Αίγυπτος, είχαν πολιτικά καταπιεστικά καθεστώτα ακόμη και για τα πρότυπα της Μέσης Ανατολής, όμως και για τα πρότυπα της Μέσης Ανατολής είχαν επίσης κοσμικά, ακόμη και κοινωνικά φιλελεύθερα καθεστώτα. Υπάρχει κίνδυνος η κοινωνικά φιλελεύθερη απολυταρχία να αντικατασταθεί από μια κοινωνικά καταπιεστική απολυταρχία ή ακόμα και μια κοινωνικά καταπιεστική δημοκρατία.

Όσοι προσδοκούν μια άνετη και πολιτισμένη μεταβίβαση της εξουσίας σε οποιαδήποτε από τις χώρες αυτές θα πρέπει μάλλον να το ξανασκεφτούν. Εάν πρόκειται να σημειωθούν εμφύλιοι πόλεμοι, βαρβαρότητες και καταστροφή των οικονομιών των χωρών αυτών, μπορούμε να προσφέρουμε καλές συμβουλές και ο πληθυσμός μας μπορεί να αποστείλει βοήθεια, ελπίζω όμως να μην θεωρήσουμε καθήκον μας να στείλουμε τα στρατεύματά μας εκεί να σκοτωθούν. Σίγουρα δεν είναι καθήκον μας να διασώσουμε τους πληθυσμούς των χωρών αυτών και να τους φέρουμε στην Ευρώπη.

  Mario David (PPE). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, ο κόσμος, και η Ευρώπη ειδικότερα, δεν μπορεί να παραμείνει αδιάφορη στη δύναμη του έντονου κινήματος λαϊκής αντίθεσης που σημειώνεται σε διάφορες χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής ή να μην αναγνωρίσει τη σημασία και τη νομιμότητα αυτών των διαδηλώσεων. Πρέπει να προσφέρουμε σε όσα άτομα προσβλέπουν στη δημοκρατία και την ελευθερία την αμέριστη αλληλεγγύη μας όπως πράξαμε, στην ουσία, για τους φίλους μας στην Ανατολική Ευρώπη στο πρόσφατο παρελθόν.

Βιώνουμε σήμερα μια σπάνια στιγμή στην ιστορία: μία από αυτές που αλλάζουν την πορεία της και δημιουργούν νέες πραγματικότητες. Αντικειμενικά, πρέπει να επισημανθεί ότι ο ισλαμικός εξτρεμισμός αρχίζει να εμφανίζεται ως πολιτική –και όχι θρησκευτική– αντίδραση σε ορισμένα από τα προβλήματα αυτά τα οποία τροφοδοτούνται από τον κοινωνικό αποκλεισμό και συνιστούν απάντηση σε αυτόν. Το μέλλον της περιοχής χρειάζεται σταθερές και ανεκτικές δημοκρατίες που σέβονται τις μειονότητες, και στις οποίες το κράτος είναι για όλους χωρίς να γίνεται κατάχρησή του από τους λίγους.

Κοντά σε εμάς βρίσκεται ένα μέρος του κόσμου που πρέπει να εκμεταλλευθεί τη στιγμή αυτή της αναγέννησης ώστε να προχωρήσει περισσότερο στον δρόμο προς την ειρήνη και την κοινωνική πρόοδο. Πρέπει να αποδείξει ότι, σε αυτήν τη γειτονική περιοχή, όλοι μπορούν να ζήσουν μαζί σε συνθήκες ειρήνης και αμοιβαίου σεβασμού, ανεξαρτήτως θρησκευτικής πίστης, πολιτικής επιλογής ή εθνότητας.

Κυρία Πρόεδρε, ολοκληρώνω. Βαρόνη Ashton, αντί για λίγους μόνο ηγέτες που ενεργούν από κοινού ή μεμονωμένα –στα πορτογαλικά λέμε «είναι δύσκολο να είσαι παπάς στην δική σου ενορία»– αυτό που χρειάζεται είναι η Ευρώπη ως σύνολο να αναλάβει ηγετικό ρόλο για τη στήριξη αυτών των μεταρρυθμίσεων και να βρεθεί ένα νέο πρότυπο για τη Μέση Ανατολή που να αποφεύγει τον ριζοσπαστισμό και να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, ιδιαίτερα τα δικαιώματα των γυναικών.

  Saïd El Khadraoui (S&D). - (NL) Κυρία Πρόεδρε, αυτήν ακριβώς τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη βίαιες συγκρούσεις μεταξύ όσων διαδηλώνουν υπέρ του Mubarak και όσων διαδηλώνουν κατά του Mubarak. Πρέπει να αποστείλουμε σαφές μήνυμα προς τον κ. Mubarak και να καλέσουμε τους υποστηρικτές του να αποχωρήσουν αμέσως και να αποφύγουν τις άσκοπες αιματοχυσίες.

Αυτό που συμβαίνει στην Αίγυπτο αποτέλεσε έκπληξη για όλους μας. Πρέπει να προσεγγίσουμε το θέμα ως μια απίστευτη ευκαιρία και ως ευκαιρία για να βοηθήσουμε την περιοχή αυτή να εξελιχθεί, μετά από χρόνια πολιτικής και οικονομικής στασιμότητας, σε μια πραγματική δημοκρατία, με ευκαιρίες για όλους. Σκέφτομαι, πάνω απ’ όλα, τα εκατομμύρια των νέων που διψάνε για περισσότερη ελευθερία και την ευκαιρία να αναπτυχθούν. Ο αντίκτυπος που έχει αυτό δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Μερικοί μιλούν για στιγμές 1989 για τον αραβικό κόσμο, όμως δεν έχει ακόμη αποδειχθεί εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο ή όχι.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να επιδείξει λίγο μεγαλύτερη προθυμία να δώσει σημαντική ώθηση στη διαδικασία της μετάβασης και, φυσικά, θα ήθελα –όπως ήδη ανέφεραν και άλλοι βουλευτές– να είχατε μιλήσει για το θέμα αυτό. Πρέπει πολύ σύντομα να καταστεί σαφές ότι η διαδικασία μετάβασης πρέπει να ξεκινήσει αμέσως και ότι ο κ. Mubarak, σαφώς, δεν νομιμοποιείται πλέον να ηγείται ή να διευθύνει τη διαδικασία.

Πρέπει συνεπώς να ορίσουμε το ταχύτερο δυνατόν ένα χρονοδιάγραμμα και μια σαφή ημερήσια διάταξη με τα μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις που θα οδηγούσαν στις πρώτες ελεύθερες και διαφανείς εκλογές τον Σεπτέμβριο του τρέχοντος έτους. Αυτό, για παράδειγμα, σημαίνει τροποποίηση του συντάγματος, της εκλογικής νομοθεσίας και του τρόπου με τον οποίο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης προβάλλουν τα πολιτικά ζητήματα, έτσι ώστε όλοι οι υποψήφιοι να είναι σε θέση να παρουσιάσουν το πρόγραμμά τους στον λαό.

Όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις θα πρέπει να κληθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων το συντομότερο δυνατό ώστε να κινηθεί το θέμα προς τη σωστή κατεύθυνση, η δε Ευρώπη οφείλει να διαδραματίσει θετικό και εποικοδομητικό ρόλο ως προς αυτό.

Ταυτόχρονα, πρέπει να έχουμε επίγνωση της πολυπλοκότητας της κατάστασης. Ο στρατός, για παράδειγμα, επιδοκιμάζεται για τον μετριοπαθή και καθοριστικό του ρόλο. Έγινε αποδέκτης πολλών επαίνων για αυτό, είναι όμως επίσης ένας πολύ σημαντικός παράγοντας από οικονομική άποψη. Εάν θέλουμε να εφαρμόσουμε πραγματικές δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, τότε θα είναι επίσης απαραίτητες οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις, και αυτό δεν πρόκειται να είναι εύκολο.

  Annemie Neyts-Uyttebroeck (ALDE). - (NL) Κυρία Πρόεδρε, άκουσα με μεγάλο ενδιαφέρον όσα είχαν να δηλώσουν η κυρία Υπάτη Εκπρόσωπος και οι συνάδελφοί μου βουλευτές. Πολλοί από εσάς δηλώσατε έκπληκτοι από τα όσα συμβαίνουν στην Τυνησία και την Αίγυπτο. Τολμώ να πω ότι εντυπωσιάζομαι από τέτοιου είδους δηλώσεις, διότι γνωρίζουμε ουσιαστικά εδώ και πολύ καιρό ότι τα συγκεκριμένα δεν ήταν ακριβώς δημοκρατικά καθεστώτα, αλλά αντίθετα αυταρχικά ή πολύ αυταρχικά καθεστώτα που καταπίεζαν συστηματικά τον λαό τους.

Επιλέξαμε να μην αντιμετωπίσουμε την κατάσταση κατά μέτωπο διότι πιστεύαμε ότι αυτός θα ήταν ο καλύτερος τρόπος ώστε να διασφαλιστεί η σταθερότητα στην περιοχή και σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Ωστόσο, έχουμε αποδείξεις για άλλη μια φορά ότι η στήριξη αυταρχικών και διεφθαρμένων καθεστώτων για χάρη της σταθερότητας και της πρόληψης του χάους συνήθως καταλήγει σε αστάθεια, χάος και την απώλεια μεγάλων ευκαιριών για το μέλλον.

Ελπίζω ότι θα φανούμε λογικοί και θα στηρίξουμε τη δημοκρατική διαδικασία με λογικό τρόπο. Ως προς αυτό, θα ήθελα να σας ζητήσω να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στη στήριξη μιας σειράς πολιτικών κομμάτων, τόσο στην Τυνησία όσο και στην Αίγυπτο. Πρόκειται για αδύναμα κόμματα. Τα τελευταία χρόνια, δεν είχαν σχεδόν καμία ευκαιρία να αναπτύξουν τη δομή τους. Θα χρειασθούν, συνεπώς, κάθε είδους βοήθεια ώστε να διαδραματίσουν τον ρόλο τους στις εκλογές που ελπίζουμε ότι θα είναι δίκαιες και θα γίνουν σύντομα.

  Geoffrey Van Orden (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, το συγκεκριμένο σημείο που θέλω να επισημάνω είναι ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις γίναμε μάρτυρες κατάχρησης του ασύλου των ελεύθερων κοινωνιών μας στη Δύση από εξτρεμιστές οι οποίοι τελικά επέστρεψαν στην πατρίδα τους εχθρικοί προς τις αξίες μας και για να φέρουν την επανάσταση. Εχθές ήταν η 32η επέτειος της επιστροφής του αγιατολάχ Χομεϊνί στο Ιράν από το Παρίσι. Γνωρίζουμε πού οδήγησε αυτό.

Ο Rachid Ghannouchi, ο οποίος υποστήριξε τον αφανισμό του κράτους του Ισραήλ, έχει μόλις επιστρέψει στην Τυνησία μετά από δύο δεκαετίες στο Λονδίνο. Θεωρεί την ηγεσία της Παλαιστινιακής Αρχής παράνομη και υποστηρίζει τη Χαμάς. Η Χαμάς, φυσικά, αποτελεί παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, αυτής της καλά οργανωμένης πολιτικής ομάδας στην Αίγυπτο. Τέτοιες οργανώσεις οικοδομούν τη βάση της δύναμής τους στην ανταπόκριση στις καθημερινές ανάγκες των ανθρώπων και στη συνέχεια εδραιώνουν τη δύναμή τους μέσω της τρομοκρατίας.

Πρέπει να λάβουμε αυστηρότερα μέτρα για την πρόληψη της επώασης εξτρεμισμού στις πρωτεύουσές μας και να πράξουμε περισσότερα ώστε να νομιμοποιηθεί η κοινωνία των πολιτών σε μέρη όπως η Αίγυπτος και η Τυνησία με καλά εστιασμένη βοήθεια, μεταξύ άλλων μέσω ελεγχόμενης οικονομικής αρωγής.

  Vito Bonsignore (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, συμφωνώ με όσα ειπώθηκαν ήδη από τους συναδέλφους μου της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Kόμματος (Χριστιανοδημοκράτες). Ωστόσο, θα ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι τα πρόσφατα γεγονότα στην περιοχή της Μεσογείου μάς εξέπληξαν όλους, διότι μέχρι πριν από λίγες εβδομάδες ήταν εντελώς απρόβλεπτα.

Η Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης υπό την ηγεσία της βαρόνης Ashton φαίνεται να έχει αιφνιδιαστεί, και κατά τη γνώμη μου τώρα δείχνει περιορισμένη ικανότητα αντίδρασης. Αυτήν τη στιγμή, αναρωτιέμαι εάν αξίζει τον κόπο να δαπανώνται τόσα πολλά χρήματα για μια υπηρεσία οργανωμένη με τον σημερινό τρόπο. Για άλλη μια φορά διαπιστώνουμε την παντελή έλλειψη ευρωπαϊκής παρουσίας στην ευρωμεσογειακή σκηνή.

Υποστηρίζουμε το δικαίωμα όλων των λαών να αποφασίζουν για την κυβέρνηση και την άρχουσα τάξη τους μέσω ελεύθερων και δημοκρατικών εκλογών, όχι μέσω δράσεων που επιβάλλονται με την ωμή βία και τον εξτρεμισμό. Όπως ειπώθηκε, είναι καιρός η σταθερότητα και η δημοκρατία να συμβαδίσουν. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιούμε τώρα όλα τα νόμιμα μέσα για την ενίσχυση της δημοκρατίας και της πολιτικής πολυφωνίας, με παράλληλο σεβασμό του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ασφάλειας των πολιτών.

Ολόκληρος ο κόσμος, και εμείς οι Ευρωπαίοι περισσότερο από όλους, χρειαζόμαστε μια ειρηνική Μεσόγειο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξει την πολιτική της και να επιδιώξει χωρίς άλλη καθυστέρηση να προσφέρει επαρκή βοήθεια και συνεργασία ώστε να συμβάλει στην επίτευξη της αναγκαίας κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης σε όλες τις χώρες της Μεσογείου.

  Carmen Romero Lopez (S&D). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, οι δημοκράτες της Τυνησίας μάς έδωσαν ένα υποδειγματικό μάθημα ωριμότητας τον τελευταίο καιρό. Ως εκ τούτου, σε αυτές τις στιγμές έντασης που βιώνουμε και υπό το πρίσμα της σφαγής που σημειώνεται στην Αίγυπτο, θα θέλαμε η Ευρωπαϊκή Ένωση να εκφράζεται ομόφωνα έτσι ώστε να μπορέσουμε να θέσουμε πραγματικά ένα τέλος σε αυτήν τη σφαγή και αυτοί οι άνεμοι της ελευθερίας να επιφέρουν πραγματικά και στην Αίγυπτο μια βαθιά αλλαγή προς την κατεύθυνση της δημοκρατίας.

Στην περίπτωση της Τυνησίας, ωστόσο, έχουμε ακόμα χρόνο. Εδώ, στο Κοινοβούλιο, θα ψηφίσουμε αύριο για ένα ψήφισμα, πρόκειται να υπάρξει αντιπροσωπεία στη χώρα, η δε υποστήριξή μας, η δημοκρατική μας εγγύηση είναι επίσης πολύ σημαντική σε αυτές τις στιγμές, ιδιαίτερα στην Τυνησία, στη συνέχεια στην Αίγυπτο και σε όλες εκείνες τις χώρες που ζητούν περισσότερη ελευθερία.

Υπάρχουν ακόμη πολλά που μπορούμε να κάνουμε, δεδομένου ότι το κόστος της οικονομικής κατάρρευσης που θα προκληθεί από μια διάλυση και επανάσταση αυτού του είδους πρέπει να περιοριστεί στο ελάχιστο. Υπάρχουν πάρα πολλοί εχθροί που θέλουν να μετατρέψουν την Τυνησία σε πρότυπο εντελώς διαφορετικό από αυτό που εμείς θέλουμε. Η Τυνησία έχει μετατραπεί σε πρότυπο και αυτό που βιώνουμε είναι, στην πραγματικότητα, το τέλος της μετααποικιακής εποχής και η έναρξη της πραγματικής ανεξαρτησίας.

Ως εκ τούτου, η οικονομική κατάσταση της Τυνησίας αποτελεί ευκαιρία –εκτός από την ενίσχυση που ανέφερε η κ. Ashton– για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να λάβει θέση ώστε να μην απολέσει μια εμπειρία που θα μπορούσε να είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον της Μεσογείου. Είναι σημαντικό η απόφαση αυτή να ληφθεί κάπως σύντομα.

  Marietje Schaake (ALDE). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτήν ακριβώς τη στιγμή που βρισκόμαστε εδώ, πολίτες στην Αίγυπτο είναι παγιδευμένοι και δέχονται επίθεση στην πλατεία Tahrir, ενώ λέγεται ότι ο στρατός και η αστυνομία τους επιτίθενται αντί να τους προστατεύουν. Στις ειρηνικές τους διαδηλώσεις, Αιγύπτιοι με διαφορετικό υπόβαθρο ζητούν σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, πολιτική μεταρρύθμιση και χρηστή διακυβέρνηση, καθώς και κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη.

Ίσως τα εν λόγω αιτήματα σάς φαίνονται γνωστά, αφού αυτοί ακριβώς είναι οι στόχοι των προγραμμάτων της ΕΕ στη Μέση Ανατολή, και στην Αίγυπτο συγκεκριμένα. Η Επιτροπή και μόνον έχει δαπανήσει συνολικά περίπου 3 δισ. ευρώ γι’ αυτό τα τελευταία 15 έτη. Εφόσον τα αιτήματα του λαού συνάδουν ήδη με τους στόχους της πολιτικής μας, γιατί είναι τόσο δύσκολο να προβούμε γρήγορα σε μια έντονη κοινοτική δήλωση;

Η ανάγκη για μια ισχυρή και δυναμική Ευρώπη είναι περισσότερο επείγουσα παρά ποτέ. Καθώς ο ήλιος της ελευθερίας και της δημοκρατίας ανατέλλει πάνω από τη Μέση Ανατολή, τα σύννεφα της διάσπασης εμποδίζουν την ευρωπαϊκή ενότητα και την ικανότητα ανάληψης ευθύνης. Σας ζητώ να εξετάσουμε τι συμβαίνει την ώρα που μιλάμε και να ενεργήσουμε στηρίζοντας απερίφραστα τους πολίτες. Τα δικαιώματά τους και η αξιοπιστία της ΕΕ συνδέονται.

Ένα άλλο φαινόμενο με διαρκή παρουσία στις σχέσεις μεταξύ πολιτών και δικτατοριών είναι οι τεχνολογίες επικοινωνίας και πληροφορικής. Η κυβέρνηση της Τυνησίας συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον αυστηρών χρηστών της λογοκρισίας, της επιτήρησης και των τεχνολογιών φιλτραρίσματος για την καταπίεση των πολιτών. Ευρωπαϊκές εταιρείες όπως η Vodafone και η French Telecom είχαν ισχυρή παρουσία στην Αίγυπτο και στη διακοπή των συνδέσεων, κατεβάζοντας τον διακόπτη και αποκόπτοντας την επικοινωνία με τη χώρα. Θα ήθελα να διεξαχθεί έρευνα σχετικά με τον ρόλο που διαδραμάτισαν οι ευρωπαϊκές εταιρείες στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρεμποδίζοντας την ελεύθερη έκφραση, την ελευθεροτυπία και την πρόσβαση στην πληροφόρηση και δημιουργώντας ένα περιβάλλον εντός του οποίου οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα μπορούσαν να τεκμηριωθούν.

  Tomasz Piotr Poręba (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κυρία Ashton, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά τη γνώμη μου διέπραξε διάφορα σφάλματα στις παρελθοντικές της σχέσεις με την Τυνησία και την Αίγυπτο. Διαπράξαμε σφάλμα όσον αφορά την Τυνησία όταν δεν μιλήσαμε καθαρά μετά τη νίκη του Ben Ali στις προεδρικές εκλογές του 2009. Πρέπει να προσθέσω, ως υπενθύμιση, ότι κέρδισε μεν το 90% των ψήφων, όμως οι εκλογές δεν ήταν ούτε ελεύθερες ούτε δημοκρατικές. Το ίδιο έγινε και όταν τροποποιήθηκε ο ποινικός κώδικας στην Τυνησία θέτοντας τέλος στις δραστηριότητες των μη κυβερνητικών οργανώσεων και των οργανώσεων υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε μια τέτοια πολιτική παθητικότητας και αδράνειας όσον αφορά τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν σήμερα από την Ευρώπη στην περιοχή της Βόρειας Αφρικής. Θα είναι πολύ δύσκολο να επιστρέψουμε στη σταθερότητα στην περιοχή εάν δεν διαδραματίσουμε ενεργό ρόλο και δεν επιδείξουμε την αποφασιστικότητά μας για την επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου. Οι κυβερνήσεις που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία του λόγου και τα μέσα ενημέρωσης θα επιστρέψουν στην εξουσία στη Βόρεια Αφρική μόνον εάν ακολουθήσουμε ενεργό και αποφασιστική προσέγγιση των γεγονότων στις χώρες αυτές. Σας ευχαριστώ πολύ.

  Cristian Dan Preda (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, κυρίες και κύριοι, πριν από ένα χρόνο συζητούσαμε στο Σώμα αυτό για τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τυνησία, και ανέφερα τότε ότι οι κοινωνικές κατακτήσεις για τις οποίες οι Τυνήσιοι ήταν τόσο υπερήφανοι έπρεπε να συνοδεύονται από πολιτική πρόοδο.

Εξάλλου, έχουμε διαπιστώσει τις τελευταίες εβδομάδες ότι σημειώνεται πολιτική πρόοδος, τουλάχιστον υπό την έννοια ότι η επανάσταση που αρχίζει, αποτελεί την εξαιρετικά σαφή και προφανή έκφραση της επιθυμίας για ελευθερία. Η κατάσταση στην Αίγυπτο είναι παρόμοια, αν και τα πράγματα εξελίσσονται γρήγορα. Δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα, στο μέλλον δε θα υπάρξουν αναμφίβολα και άλλες περιοχές οι οποίες θα επιδείξουν την ίδια επιθυμία για ελευθερία με την ίδια σαφήνεια.

Την ίδια στιγμή, όπως παρατηρήσαμε απόψε, ορισμένοι από εμάς φοβούνται ότι ο άνεμος αυτός της αλλαγής δεν θα οδηγήσει απαραίτητα σε εκκοσμίκευση ή στη συνέχιση ενός κοσμικού κράτους, τη μετριοπάθεια ή τη σταθερότητα. Πιστεύω ότι πρέπει να έχουμε επίγνωση του γεγονότος ότι είναι πράγματι πιθανό, κατά τις προσεχείς εβδομάδες και χρόνια, η περιοχή αυτή να μην βιώσει πολιτικά καθεστώτα που είναι και σταθερά και εμπνέονται από την ελευθερία και τη μετριοπάθεια. Αυτό είναι απολύτως πιθανό, πιστεύω δε ότι θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και για το ενδεχόμενο αυτό.

Θα ήθελα συνεπώς να παροτρύνω τη βαρόνη Ashton να κατευθύνει ίσως τη στρατηγική της Ένωσης και πάλι στην πορεία που χαράχθηκε από την Επιτροπή το 2005 στην έκθεσή της για τη σύνοδο κορυφής της Βαρκελώνης.

  Kader Arif (S&D). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μέχρι τώρα είχα την υποψία ότι οι λαοί ήταν πάντοτε μπροστά από τις πολιτικές τους ηγεσίες. Σήμερα, είμαι βέβαιος ως προς αυτό. Επιτρέψτε μου πρώτα απ’ όλα να αποτίσω φόρο τιμής στο θάρρος και την αποφασιστικότητα των λαών της Τυνησίας και της Αιγύπτου. Μας υπενθύμισαν ότι οι αξίες που υπερασπιζόμαστε στον κόσμο –τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δημοκρατία– δεν είναι αξίες αποκλειστικά της Δύσης, όπως διακηρύσσουν μερικοί, αλλά μάλλον οικουμενικές αξίες, κοινές σε όλους.

Η Ευρώπη, κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει να διαπράττει σφάλματα σε αυτό το τμήμα του κόσμου και να αμφιταλαντεύεται όπως σήμερα μεταξύ εσφαλμένων αναλύσεων και άστοχων έργων. Οι λαοί αυτοί αναμένουν από εμάς μια απάντηση αντάξια του θάρρους και των προσδοκιών τους. Δεν ζητούν ελεημοσύνη, ζητούν όμως σίγουρα αλληλεγγύη, και ακόμη περισσότερο αίσθημα ευθύνης. Σε εποχές αβεβαιότητας κανείς δεν θέλει χάος, κανείς δεν θα πρέπει όμως πλέον να υποχρεώνεται να ανεχθεί και το υπάρχον καθεστώς.

Πρέπει να υποστηρίξουμε την ελπίδα που δημιουργήθηκε από τα γεγονότα στην Τυνησία και την Αίγυπτο προκειμένου να συμβάλουμε ώστε να επιβεβαιωθούν και να εγκαθιδρυθούν δημοκρατίες που θα ωφελήσουν τις χώρες αυτές και τον πληθυσμό τους, οι οποίες θα ωφελήσουν όμως και εμάς, πιστεύω δε ότι το έχετε εκφράσει αυτό με αποφασιστικότητα, βαρόνη Ashton.

Θα ολοκληρώσω αναφέροντας όσα είπε κάποτε ένας ποιητής: «Ο κόσμος κοιμάται λόγω έλλειψης παρατολμίας». Οι λαοί αυτοί, δικαίως, υπήρξαν παράτολμοι ζητώντας την ελευθερία τους, όμως ελπίζω πάνω απ’ όλα ότι έχουν αφυπνίσει τις συνειδήσεις μας.

  Alexander Graf Lambsdorff (ALDE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, θα ήθελα να σας ζητήσω να είστε περισσότερο τολμηρή. Μεταβείτε στο Κάιρο πριν από το Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών. Μιλήστε με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης και με την αντιπολίτευση της χώρας. Επιστρέψτε στις Βρυξέλλες και αναφέρετε στους συναδέλφους σας τι είδατε και ακούσατε. Καθορίστε την ημερήσια διάταξη και μην ακούτε 27 διαφορετικές γνώμες με τις οποίες είναι όντως στη συνέχεια πολύ δύσκολο να πράξετε οτιδήποτε.

Όταν ο κ. Mingarelli μεταβεί στην Τυνησία –κάτι που θεωρώ πολύ θετικό– να μας ενημερώσετε ώστε να γνωρίζουμε και να γνωρίζουν και οι πολίτες ότι η Ευρώπη έχει παρουσία εκεί. Πρώτα ανακάλυψα ότι ήταν εκεί ο απεσταλμένος των Αμερικανών και μόνο μετά από αυτό πληροφορήθηκα ότι ήταν επίσης εκεί ο κ. Mingarelli. Είστε η υπουργός Εξωτερικών για την Ευρώπη και θα σας συμβούλευα θερμά, αφενός, να είστε όντως υπουργός Εξωτερικών μας. Αφετέρου, ως υπουργός Εξωτερικών για την Ευρώπη, δεν πρέπει να πράττετε ανεξέταστα ό,τι σας προτείνεται.

Έγιναν συγκρίσεις εδώ σήμερα με το 1989, και νομίζω ότι είναι σωστό. Πιστεύω ότι η πλατεία Tahrir στο Κάιρο το 2011 ισοδυναμεί με την Alexanderplatz στο Βερολίνο το 1989. Μια επανάσταση λαμβάνει χώρα εκεί. Ωστόσο, εάν ανακαλέσουμε στη μνήμη μας την επανάσταση του 1989 για μια στιγμή, θα θυμηθούμε ότι και τότε είχαμε το ίδιο δίλημμα. Θέλαμε ελευθερία, σταθερότητα και δημοκρατία, παραβλέπουμε όμως το γεγονός ότι η διαδικασία αυτή, η μετάβαση από μια σταθερή δικτατορία προς τη δημοκρατία, σπάνια είναι ειρηνική, ομαλή και σταθερή. Από την άποψη αυτή, η διπλωματία, η οργάνωση και η προσοχή χρειάζονται επίσης.

Αυτό δεν πρέπει να μας αποσπά την προσοχή από το γεγονός ότι είμαστε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι με την παρούσα επανάσταση. Είναι μια επανάσταση ενάντια στη δικτατορία και υπέρ της ελευθερίας. Πιστεύω ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να υπαγορεύσει τη ρύθμιση της κατάστασης σε αυτές τις χώρες. Αν και η χαρά μας πρέπει να είναι εμφανής, ένα πράγμα είναι επίσης σαφές, και αυτό είναι ότι ακόμα και με περιορισμένη επιρροή, είναι βέβαιο ότι δεν θα είναι δυνατόν να οικοδομηθεί κράτος με τη συμμετοχή του κ. Mubarek. Με τη βία στην πλατεία Tahrir σήμερα χάθηκε και το τελευταίο απομεινάρι νομιμότητας για τον εν λόγω κυβερνήτη στην Αίγυπτο.

  Sajjad Karim (ECR). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, περιμέναμε πολύ καιρό τη στιγμή αυτή. Επικεφαλής της βρίσκονται τόσο ηλικιωμένοι όσο και εκείνοι που δεν γνώρισαν άλλον ηγέτη από τον Mubarak στην Αίγυπτο. Η απάντησή μας ήταν να δηλώσουμε ότι η Αίγυπτος δεν πρέπει να αποσταθεροποιηθεί περισσότερο από ό,τι σήμερα· ότι ο λαός της Αιγύπτου πρέπει να αποκτήσει μια κυβέρνηση της επιλογής του, μέσω της ελεύθερης βούλησής του.

Αυτό είναι μεν σωστό, όμως δεν επαρκεί. Και έπειτα, από το βήμα του Σώματος ακούω προειδοποιήσεις σήμερα για ένα ισλαμικό τσουνάμι που περιμένει να έλθει και να μας καταστρέψει όλους.

Το μόνο που καταφέρνετε προβάλλοντας τα επιχειρήματα αυτά, φοβούμαι πως είναι να τάσσεστε υπέρ ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος μόλις συγκαλυμμένου με μια πολύ λεπτή επίφαση δημοκρατίας, δεν αποδίδετε δε οποιαδήποτε αξία στους ανθρώπους εκείνους που πλήρωσαν με το αίμα τους και με τη ζωή τους τόσο στην Τυνησία όσο και στην Αίγυπτο. Πλήρωσαν με τη ζωή τους αγωνιζόμενοι για την ελευθερία των συμπατριωτών τους και δεν θα αποτιμήσουν λιγότερο τη δική σας ελευθερία. Όσοι βρίσκονται στους δρόμους, παρά το γεγονός ότι είναι πολλοί σε αριθμό, αποτελούν μια ηχηρή μειονότητα που αντιπροσωπεύει ουσιαστικά μια ακόμη μεγαλύτερη σιωπηλή πλειοψηφία.

Κυρία Υπάτη Εκπρόσωπε, δεν είναι καιρός για νωθρότητα. Με αποφασιστικά βήματα, αποστείλετε ένα σαφές μήνυμα: ο Mubarak πρέπει να φύγει τώρα.

  Simon Busuttil (PPE). - (MT) Κυρία Πρόεδρε, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ευρώπη θα μπορούσε να έχει κάνει πολύ περισσότερα για να βοηθήσει τον αραβικό κόσμο και τις χώρες του στην πορεία τους προς τη δημοκρατία. Ωστόσο, εάν υπάρχει ένα θετικό αποτέλεσμα από τα δραματικά γεγονότα που βιώσαμε, τότε αυτό θα πρέπει σίγουρα να είναι ότι οι Άραβες έχουν πάρει την τύχη τους στα χέρια τους προκειμένου να βελτιώσουν την κατάστασή τους.

Σε τελική ανάλυση, η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα παρεμβάσεων εκ μέρους των δυτικών χωρών που έκαναν περισσότερο κακό παρά καλό. Πρέπει, συνεπώς, να απορρίψουμε την ιδέα ότι οφείλουμε να σπεύδουμε σε βοήθεια κάθε φορά που τα πράγματα χρειάζονται διευθέτηση, και να υπαγορεύουμε και να κάνουμε κήρυγμα στους άλλους πώς να διαχειρίζονται τις υποθέσεις τους. Σήμερα πρέπει να αναρωτηθούμε τι μπορεί να γίνει από εδώ και στο εξής υπό το πρίσμα των γεγονότων που έλαβαν χώρα.

Κατά την άποψή μου, υπάρχουν δύο πράγματα που πρέπει να γίνουν. Καταρχάς, πρέπει να παρέμβουμε με όλο το σθένος που διαθέτουμε και με όλη τη βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε ώστε να βελτιωθεί το δημοκρατικό περιβάλλον στις χώρες αυτές, και ειδικότερα να ενισχυθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί. Με τον τρόπο αυτόν μπορούν οι εν λόγω θεσμοί να αναπτυχθούν και ταυτόχρονα να αποκλειστούν νέοι εξτρεμιστές και δικτάτορες.

Δεύτερον, πρέπει να αναρωτηθούμε πού κάναμε λάθος. Πρέπει να αναρωτηθούμε εάν η ευρωμεσογειακή πολιτική μας ήταν μόνο λόγια και καθόλου δράση. Πού ήταν η Μεσογειακή Ένωση σε όλα αυτά; Πρόκειται ποτέ να σταματήσει η Ευρώπη να αντιδρά εκ των υστέρων και να αποφασίσει να αναλάβει δράση αντ’ αυτού;

  Rosario Crocetta (S&D). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είναι καιρός η Ευρώπη να καταβάλει προσπάθειες ώστε να δοθεί στον λαό της Τυνησίας και στη μεταβατική κυβέρνησή του συγκεκριμένη στήριξη, καθώς και να δρομολογήσει ξανά τον ευρωμεσογειακό διάλογο που έχει παραμεληθεί σοβαρά τα τελευταία χρόνια.

Η έκρηξη οργής των νέων και των φτωχών στις χώρες του Μαγκρέμπ και την Αίγυπτο έχει προκληθεί από την άνιση κατανομή του πλούτου και τους περιορισμούς στους ανθρώπους ως προς την άσκηση των θεμελιωδών ελευθεριών τους. Η Βόρεια Αφρική φλέγεται και απαιτεί περισσότερη δημοκρατία, καλύτερη οικονομία, περισσότερη συμμετοχή και περισσότερη απασχόληση, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζει με δυσπιστία τη γηραιά ήπειρο της Ευρώπης, η οποία παραμένει ακίνητη και ανίκανη να αντιληφθεί την κοινωνική μεταμόρφωση που έχει επέλθει στην περιοχή ή να αναπτύξει πραγματική πολιτική για την πρόοδο και την ειρήνη.

Η Ευρώπη πρέπει να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία και να προωθήσει περισσότερο διάλογο, περισσότερη συνεργασία και περισσότερη πραγματική οικονομική βοήθεια. Η Ευρώπη πρέπει να ανοίξει τις θύρες της και την καρδιά της στη Βόρεια Αφρική, έτσι ώστε η Μεσόγειος να καταστεί θάλασσα ειρήνης. Δεν πρέπει να υπάρχει πλέον απόρριψη μεταναστών μέσω της βίαιης συνεργασίας με χώρες όπως η Λιβύη. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι περισσότερες επενδύσεις, πιο ανοιχτή προσέγγιση, περισσότερη βοήθεια και περισσότερη ευρωμεσογειακή πολιτική. Αυτό το απαιτεί από εμάς η ιστορία.

  Zbigniew Ziobro (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, δεν μπορούμε να συγκρίνουμε την εσωτερική κατάσταση της Τυνησίας και της Αιγύπτου. Η βασική αιτία των μαζικών διαδηλώσεων ήταν μεν η ίδια, έχουν όμως εντελώς διαφορετικές επιπτώσεις στη διεθνή κατάσταση.

Οι αλλαγές στην Τυνησία σε επίπεδο βάσης, που προκλήθηκαν από την εξάντληση της δημόσιας στήριξης προς τον Ben Ali, πιθανόν να σημαίνουν την ευκαιρία για ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα αυτή. Αντίθετα, πρέπει να επιστρατεύσουμε μια σχετική επιφυλακτικότητα κατά την αξιολόγηση της κατάστασης στην Αίγυπτο. Παρά τη φεουδαρχική του διακυβέρνηση, ο Hosni Mubarak ενεργούσε ως εγγυητής της σταθερότητας στην Αίγυπτο. Εάν ανατραπεί τώρα, και δεδομένου ότι η έλλειψη των κατάλληλων συνθηκών μέχρι σήμερα σημαίνει ότι δεν έχει διαμορφωθεί δημοκρατική αντιπολίτευση –και αυτό είναι ένα σημείο που θα ήθελα να τονίσω– φαίνεται ότι η Αίγυπτος μπορεί να πέσει στα χέρια ακραίων πολιτικών ομάδων που συνδέονται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Οι διεθνείς επιπτώσεις μιας τέτοιας τροπής των γεγονότων πρέπει να εξεταστούν. Πιθανή συμμαχία με τη Χαμάς, γραμμή σκληρής πολιτικής προς την κατεύθυνση του Ισραήλ, εντατικοποίηση της δίωξης των χριστιανών και επιδείνωση της κατάστασης στην περιοχή –είναι καλύτερες οι πιθανότητες αυτές από τη σταθερότητα υπό τον Mubarak; Παρότι αναγνωρίζουμε τα βασικά ελαττώματά του, καθώς και τη νομιμότητα των διαδηλώσεων ενάντια σε όσα συμβαίνουν υπό το καθεστώς του, πρέπει να εξετάσουμε ποια θα ήταν η βέλτιστη λύση στην κατάσταση αυτή και ποια προσέγγιση πρέπει να υιοθετηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Francisco Jose Millan Mon (PPE). – (ES) Κυρία Πρόεδρε, τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην Τυνησία και την Αίγυπτο είναι πολύ σημαντικά, ενδέχεται δε οι εν λόγω διαδικασίες αλλαγής να εξαπλωθούν και σε άλλες χώρες της περιοχής της Μεσογείου, η οποία αποτελεί περιοχή υψίστης σημασίας για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι χώρες αυτές βρίσκονται ακριβώς στο κατώφλι μας και έχουμε πολλούς ισχυρούς δεσμούς φιλίας μαζί τους.

Την τελευταία δεκαετία, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπόρεσε να πείσει τις αρχές τους να προβούν στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Κατά την τελευταία κοινοβουλευτική περίοδο, εγώ ο ίδιος τόνισα ότι η σταθερότητα δεν μπορούσε να συνεχίσει να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για την έλλειψη αλλαγών και ότι αντίθετα οι χώρες αυτές χρειάζονταν βαθιές πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Τώρα η αλλαγή και οι μεταρρυθμίσεις απαιτούνται από τους πολίτες στους δρόμους.

Κυρίες και κύριοι, επικροτώ το γεγονός ότι το Συμβούλιο έδωσε επιτέλους προσοχή στα γεγονότα αυτά τη Δευτέρα και έλαβε θέση. Έχω και εγώ την εντύπωση ότι η διαδικασία μετάβασης στην Τυνησία κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Ωστόσο, η ευρύτερη αντίληψη είναι, δυστυχώς, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σχεδόν απούσα από τις διαδικασίες αυτές κατά τις τελευταίες εβδομάδες. Ακούσαμε πολλές ομιλίες από τον πρόεδρο Obama, ακούσαμε δηλώσεις από την υπουργό Clinton, ακούσαμε ακόμη και για επικοινωνία μεταξύ του στρατού της Τυνησίας και εκπροσώπων του στρατού των ΗΠΑ...

Η προβολή της Ένωσης δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συγκριθεί. Οι νέοι μηχανισμοί της Συνθήκης της Λισαβόνας έπρεπε να είναι πιο ενεργοί και ορατοί, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Βαρόνη Ashton, επικροτώ το ταξίδι σας στην Τυνησία σε δύο εβδομάδες, όμως πιστεύω επίσης ότι πρέπει να βελτιώσουμε τις δυνατότητές μας για πρόβλεψη και αντίδραση. Θέλουμε να είμαστε ένας σημαντικός παγκόσμιος παράγοντας; Πρέπει να ξεκινήσουμε με το να είμαστε σημαντικοί σε περιφερειακό επίπεδο κατ’ ελάχιστο.

  Vasilica Viorica Dăncilă (S&D). – (RO) Κυρία Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την κατάσταση στην Τυνησία και υποστηρίζει τις προσπάθειες του λαού της Τυνησίας με στόχο την ειρηνική μετάβαση προς τη δημοκρατία. Τα αρχικά μέτρα που έλαβε η μεταβατική κυβέρνηση στην Τυνησία κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Καλούμε τις νέες αρχές να εκπληρώσουν πλήρως τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν όσον αφορά τη διακυβέρνηση, τον σεβασμό του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών ελευθεριών, καθώς και τις οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Πιστεύω ότι όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν έναν από τους καλύτερους τρόπους επένδυσης στο μέλλον της Τυνησίας και συμβολής στην εγκαθίδρυση μιας σταθερής δημοκρατίας.

Η Ευρώπη αναζητεί μια σταθερή εταιρική σχέση με την Τυνησία στο πλαίσιο της EUROMED και πρέπει να κινητοποιήσει όλα τα μέσα που διαθέτει για τη διευκόλυνση της διαδικασίας μετάβασης, τη δημιουργία ισχυρών δημοκρατικών θεσμών και την ενθάρρυνση της ανάδυσης μιας ενεργού κοινωνίας των πολιτών που θα συμμετάσχει στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. Έχουμε ιδιαίτερο συμφέρον μας να έχουμε μια σταθερή, ευημερούσα και δημοκρατική Τυνησία με την οποία μπορούμε να αναπτύξουμε επωφελή αμοιβαία συνεργασία που βασίζεται σε κοινά συμφέροντα και αξίες.

  Michael Gahler (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, κυρίες και κύριοι, έχει ήδη ειπωθεί πολλές φορές τι πρέπει να γίνει τώρα –ως προς το θέμα αυτό υπάρχει ευρεία συναίνεση. Το ψήφισμά μας είναι σαφές όσον αφορά την Τυνησία, όσον αφορά όμως την Αίγυπτο θα πρέπει να επεκταθεί ανάλογα με τις ανάγκες μέσω προφορικών τροπολογιών.

Πιστεύω ότι υπάρχουν λόγοι για αυτοκριτική. Τα στελέχη μας στις Βρυξέλλες και στα κράτη μέλη ανέχθηκαν το καθεστώς για πάρα πολύ καιρό. Εάν είχαμε πάρει σοβαρά τις δικές μας αρχές κατά την καθημερινή άσκηση πολιτικής όσον αφορά τον οικουμενικό χαρακτήρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, θα έπρεπε να είχαμε μιλήσει με σαφήνεια στην Τυνησία και την Αίγυπτο σχετικά με τις ολοφάνερες ελλείψεις τους. Γνωρίζαμε ότι τα μέτρα που λαμβάνονται κατά των ισλαμιστών και των φονταμενταλιστών δεν απευθύνονταν αποκλειστικά στις ομάδες αυτές, αλλά και σε κάθε κριτική της σχετικής πολιτικής της κυβέρνησης. Δεν είναι ακόμη πολύ αργά. Η έκκληση για δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι ούτε ανάμειξη σε εσωτερικές υποθέσεις ούτε μπορεί να καταγγελθεί ως κάτι που συμβάλλει στην αποσταθεροποίηση της κατάστασης. Καμία δικτατορία, κανένα αυταρχικό καθεστώς δεν είναι σταθερό αυτό καθ’ εαυτό. Με την τρέχουσα πολιτική μας, επομένως, απλώς κερδίσαμε χρόνο, όχι όμως σταθερότητα.

Η Τυνησία και η Αίγυπτος χρησιμεύουν ως παραδείγματα για άλλους. Όλοι γνωρίζουμε τους άλλους στην περιοχή. Πολλοί φοβούνται να τους κατονομάσουν. Κατά τη γνώμη μου, η Σαουδική Αραβία είναι μια πιθανή υποψήφια, για παράδειγμα. Η κατάσταση αυτή απαιτεί την πολιτική ηγεσία της Υπάτης Εκπροσώπου. Ωστόσο, οι 27 δεν έχουν διαφορετικά συμφέροντα. Εάν η κρίση σας είναι σωστή, μην περιμένετε έως ότου και ο τελευταίος διπλωμάτης σκεπτικιστής ενημερώσει εκ νέου τον υπουργό Εξωτερικών του. Αυτό που είπε προχθές ο γερουσιαστής John Kerry και δήλωσε ο Barack Obama σήμερα το απόγευμα όσον αφορά την Αίγυπτο θα έπρεπε να το έχετε δηλώσει και εσείς. Ανεξαρτητοποιηθείτε προς το συμφέρον της Ένωσης, έτσι ώστε η ίδια η ΕΕ και κανείς άλλος να διατυπώνει τις πολιτικές της για το μέλλον στη γειτονιά της. Ίσως θα μπορούσατε ακόμα και να μεταβείτε στην Τυνησία και την Αίγυπτο την ερχόμενη εβδομάδα και στη συνέχεια να μας ενημερώσετε σχετικά τη μεθεπόμενη εβδομάδα στο Στρασβούργο.

  Richard Howitt (S&D). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, μαζί με όλους τους άλλους στη συζήτηση αυτή, συμμερίζομαι τη βαθιά ανησυχία για τους ειρηνικούς διαδηλωτές στην Αίγυπτο, ιδιαίτερα υπό το φως της περαιτέρω σημερινής βίας.

Θέλω να καταγραφεί σε αυτήν τη συζήτηση η ανησυχία σχετικά με το συνεχιζόμενο κλείσιμο του Al Jazeera, μέτρο για το οποίο η Ευρώπη έως τώρα σιωπά, και για τη σύλληψη έξι δημοσιογράφων του Al Jazeera, καθώς και η ανάγκη να συζητήσουμε με τις εταιρείες πληροφορικής, και τους παρόχους υπηρεσιών διαδικτύου και κινητής τηλεφωνίας, μεταξύ αυτών και με τη Vodafone από την πατρίδα μου, σχετικά με τις επιλογές που έκαναν στην Αίγυπτο κατά τη διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων.

Θα ήθελα επίσης οι ηγέτες της ΕΕ να είχαν δηλώσει προηγουμένως όσα δηλώνουν σήμερα. Ο πρόεδρος Sarkozy είπε τον Δεκέμβριο του 2007: «Θα ήθελα να πω στον πρόεδρο Mubarak πόσο πολύ εκτιμώ την εμπειρία, τη σοφία και το μετριοπαθές όραμά του. ... Ο πρόεδρος Mubarak είναι για εμάς ένας φίλος». Σήμερα ζητεί μετάβαση.

Ή πάλι ο Alistair Burt, υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, που δήλωνε ότι επιθυμεί τη σταθερότητα στην Αίγυπτο περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ο William Hague, που αρνείτο να δηλώσει πόσο σύντομα θα ήθελε να διεξαχθούν εκλογές, τώρα ζητεί μετάβαση.

Τέλος, συμφωνώ με τη βαρόνη Ashton, την Υπάτη Εκπρόσωπό μας. Η Ευρώπη είναι καλή στη μεταβατική δικαιοσύνη, στις εκλογές και την οικοδόμηση της δημοκρατίας, στην ανάπτυξη της κοινωνίας των πολιτών. Όποια και αν είναι τα σφάλματα και η κληρονομιά του παρελθόντος, εκείνη και εμείς πρέπει να θεωρήσουμε την κατάσταση ως κρίση στην περιοχή, αλλά και ευκαιρία για την Ευρώπη να διαθέσει τους πόρους της για την οικοδόμηση σεβασμού προς τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν είναι αξίες που εμείς επιβάλλουμε από την Ευρώπη. Τις ζητούν στους δρόμους της Τύνιδας και του Καΐρου, καθήκον μας δε είναι να ακούσουμε τις εκκλήσεις αυτές.

  Bogusław Sonik (PPE). – (PL) Κάθε επανάσταση ενέχει τον κίνδυνο σφετερισμού των αιτημάτων του λαού για δημοκρατία και ψωμί από εχθρούς του κράτους δικαίου το οποίο βασίζεται σε νόμιμα και πραγματικά δημοκρατικά θεμέλια. Δεν έχουμε καμία εγγύηση ότι η εξέγερση στην Τυνησία, την Αίγυπτο και άλλες χώρες στην περιοχή δεν θα αποτελέσει πρόσχημα για την κατάληψη της εξουσίας από ισλαμιστές εξτρεμιστές, όπως συνέβη στο Ιράν. Η στιγμή της αλήθειας πλησιάζει και για τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει κάθε ευκαιρία να διαδραματίσει επιτέλους τον ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε. Πρέπει να παράσχει αποτελεσματική στήριξη στις πολιτικές δυνάμεις που τάσσονται υπέρ της πολυφωνίας. Πρέπει επίσης να αναθεωρήσει την πολιτική γειτονίας δεδομένου ότι είναι προφανέστατο ότι ο τρόπος με τον οποίο διεξάγεται μέχρι σήμερα έχει ως συνέπεια την εκμετάλλευσή της για τη διατήρηση κυβερνήσεων διεφθαρμένων ηγετών στην εξουσία. Ένα σημαντικό μέρος των χρημάτων που προορίζονται για την ανάπτυξη γειτονικών περιοχών και της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της ευημερίας πρέπει να φθάνει στους πολίτες των χωρών αυτών μέσω της στενής συνεργασίας με μη κυβερνητικές οργανώσεις και την ακαδημαϊκή και πολιτιστική κοινότητα. Η στήριξη προγραμμάτων που απευθύνονται σε νέους και ενώσεις γυναικών πρέπει επίσης να αποτελέσουν προτεραιότητα.

Κυρία Ashton, η μέχρι σήμερα πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην περιοχή αυτή του κόσμου κατέληξε σε φιάσκο. Πρέπει να αναλάβουμε τον κίνδυνο και να στηρίξουμε την Αίγυπτο χωρίς τον Mubarak στην πορεία προς μια πλουραλιστική και κοσμική δημοκρατία της Αιγύπτου η οποία σέβεται τις μειονότητές της. Είναι ήδη καιρός ο Mubarak να φύγει· ο χρόνος του τελείωσε. Σπατάλησε τον χρόνο που διέθετε.

  Nicole Sinclaire (NI). - (EN) (θέτει στον κ. Howitt ερώτηση «γαλάζια κάρτα» σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού) Παραθέσατε ορισμένες παρατηρήσεις του προέδρου Sarkozy και του κ. Burt. Δεν ξέρω εάν ήσασταν στην αίθουσα νωρίτερα, όταν ένας συνάδελφος αναφέρθηκε στις δηλώσεις του κ. Blair σχετικά με τον κ. Mubarak. Μπορείτε να επιβεβαιώσετε εάν συμφωνείτε ή διαφωνείτε με τον κ. Blair;

  Richard Howitt (S&D). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, επαναλαμβάνω αυτό που ανέφερα στην ομιλία μου, δηλαδή ότι υπάρχει μεγάλη κληρονομιά από το παρελθόν, την οποία όλοι μας θα πρέπει να αναλογιστούμε και να αντλήσουμε διδάγματα.

Όμως αυτό δεν πρέπει να μας αποτρέπει, ως Ευρωπαϊκή Ένωση, από το να ασχοληθούμε με την Αίγυπτο και τον αραβικό κόσμο για να στηρίξουμε τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αναμένω δε από τη συνάδελφό μου, παρά τις διαφορετικές απόψεις της σχετικά με την Ευρώπη, να συμμεριστεί την άποψη αυτή με εμένα.

  Dominique Vlasto (PPE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, πολλά πράγματα έχουν ήδη ειπωθεί, θα ήθελα όμως να επαναλάβω όλα τα λόγια συμπάθειας και υποστήριξης που έχουν ήδη απευθυνθεί στους λαούς της Τυνησίας και της Αιγύπτου. Αποτελούν σύμβολο ελπίδας για όλους όσοι προασπίζονται την ελευθερία. Αναλογίζομαι επίσης τα θύματα.

Θα ήθελα τώρα να δηλώσω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η έλλειψη αντίδρασης της οποίας ήταν αξιοσημείωτη, όπως ανέφεραν και άλλοι, πρέπει να στηρίξει πραγματικά τους λαούς της Τυνησίας και της Αιγύπτου προκειμένου να συμβάλει με επιτυχία στο άνοιγμα των χωρών στη μεταρρύθμιση και την εγκαθίδρυση της δημοκρατίας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να υποστηρίξει τους τυνήσιους ηγέτες στις προσπάθειές τους να ξεκινήσουν μια ειρηνική μετάβαση, να οργανώσουν τις προσεχείς εκλογές έτσι ώστε να είναι ελεύθερες και να βοηθήσουν τους πολίτες της Τυνησίας να απολαύσουν την ευημερία που προέρχεται από την ανάπτυξη και την κοινωνική ειρήνη, καθώς και από μια οικονομία που παρέχει απασχόληση στους νέους.

Θα ήθελα να ολοκληρώσω αναφέροντας ότι η Ένωση για τη Μεσόγειο πρέπει να ανταποκριθεί σε μια σημαντική πρόκληση, δεδομένου ότι η επανάσταση των γιασεμιών απελευθέρωσε ένα κύμα σε όλα τα κράτη της Βορείου Αφρικής, της Εγγύς Ανατολής και της Μέσης Ανατολής. Πρέπει να εφαρμόσει ισχυρή στρατηγική έναντι των χωρών αυτών. Μια προειδοποίηση, μόνο: απέναντι σε αυτό το νόμιμο δημοκρατικό κίνημα, η Ευρώπη πρέπει να επιτύχει ισορροπία μεταξύ μη ανάμειξης σε εσωτερικές υποθέσεις, στήριξης των θεμιτών προσδοκιών των εν λόγω λαών και σταθερότητας.

  Alf Svensson (PPE). – (SV) Κυρία Πρόεδρε, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουμε μιλήσει πολλές φορές για τον σεβασμό της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, όμως η αλήθεια είναι, και αυτό είναι κάτι που είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να αναγνωρίσουμε σήμερα το βράδυ, ότι δώσαμε συχνά προτεραιότητα σε κάτι άλλο, δηλαδή στην πολιτική σταθερότητα και τις καλές επιχειρηματικές σχέσεις. Τώρα συνειδητοποιούμε, εντελώς απρόσμενα, ότι και οι άνθρωποι στον αραβικό κόσμο επιδιώκουν και λαχταρούν την ελευθερία. Μιλάμε τώρα πολύ σχετικά με τους κινδύνους που συνδέονται με τη μετάβαση. Είναι σαφές ότι υφίστανται. Προφανώς δεν υπάρχει κανένας εδώ που θα σηκωνόταν και θα φώναζε τρεις φορές «ζήτω» για τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι μακροπρόθεσμα κάθε άτομο επιθυμεί, και έχει επίσης δικαίωμα να αποκτήσει, την ελευθερία και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Πρέπει τώρα να διασφαλιστεί ότι η ΕΕ δεν είναι πλέον απλός θεατής, ο οποίος αφήνει τα πράγματα να παίρνουν τον δρόμο τους. Αντίθετα, πρέπει να αναλάβουμε την πρωτοβουλία και, ακριβώς όπως τόνισε η Βαρόνη Ashton εδώ, να προσπαθήσουμε να συμμετάσχουμε στην οικοδόμηση δημοκρατιών. Είναι εντυπωσιακό ότι τις εξεγέρσεις τις ξεκίνησαν νέοι, εν μέρει ίσως λόγω των μέσων επικοινωνίας που είναι τώρα διαθέσιμα. Ως εκ τούτου, δεν πιστεύω ότι πρέπει να αναζητούμε επί του παρόντος πολλά μηνύματα στα κινήματα αυτά από ιδεολογικής ή θρησκευτικής άποψης. Ωστόσο, ό,τι και αν πρεσβεύουν, σε βάθος χρόνου πρέπει να δοθεί προτεραιότητα από εμάς εδώ στην αίθουσα αυτή και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολό του στην ελευθερία και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών.

  Anna Záborská (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, πάνω από δύο έτη παρακολούθησης μάς αποκάλυψαν τη σταδιακή διάβρωση της δημοκρατίας, της ελευθερίας της έκφρασης, της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και της θρησκευτικής ελευθερίας στις υπό συζήτηση χώρες. Τα αποτελέσματα των εκλογών στις χώρες αυτές παρέχουν σαφείς αποδείξεις.

Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν εμφανίζονται από τη μια μέρα στην άλλη. Παρά τις σαφείς ενδείξεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έλαβε σαφή θέση υπέρ του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δυστυχώς, είμαστε μεταξύ των τελευταίων που υιοθετούν μια κοινή θέση.

Γιατί συστάθηκε η Μεσογειακή Ένωση κατά τη διάρκεια της γαλλικής Προεδρίας; Δεν διαθέταμε τους διπλωματικούς πόρους για τη διαπραγμάτευση της σταθερότητας σε αυτό το τμήμα του κόσμου;

Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποστήριζαν τις κυβερνήσεις αυτές εδώ και δεκαετίες, ιδιαίτερα μέσω χρηματοδότησης. Οι ίδιες χώρες αρχίζουν τώρα να εξετάζουν τον τρόπο δέσμευσης τραπεζικών λογαριασμών και τον τρόπο στήριξης των αντιπάλων των εν λόγω κυβερνήσεων. Δεν είναι το ίδιο είδος υποκρισίας; Η κατάσταση στη Μεσόγειο είναι ένα μάθημα για εμάς όσον αφορά την έλλειψη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, η θρησκευτική ελευθερία δεν γίνεται σεβαστή και μπορεί να αποτελέσει όπλο για ριζοσπάστες και τρομοκράτες, σηματοδοτώντας την έναρξη ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος.

Το αναφέρω αυτό διότι υπάρχουν πολλές άλλες χώρες που έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά.

  Ernst Strasser (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, η συζήτηση εδώ στο Σώμα, την οποία παρακολουθείτε με ενδιαφέρον, έχει κυρίως έναν κοινό παρονομαστή, και αυτός είναι το αίτημα που απευθύνεται σε εσάς, βαρόνη Ashton. Υψώστε τη φωνή σας. Προχωρήστε, γίνετε λίγο πιο θαρραλέα, μιλήστε και λίγο πιο δυνατά. Υπερασπιστείτε όσους, σε μια σύγχρονη πολιτισμένη κοινωνία, στηρίζουν τη δημοκρατία και την ελευθερία της έκφρασης και του τύπου.

Η Τυνησία, η Αίγυπτος και ίσως μερικές ακόμη χώρες πρόκειται να περάσουν από μια δύσκολη αλλαγή. Χρειάζονται την υποστήριξή μας ως προς αυτό, και επομένως είναι εσφαλμένο ο κύριος εντεταλμένος σας στη συγκεκριμένη χώρα να δηλώνει ότι δεν είναι αναγκαία ουδεμία αλλαγή στη στρατηγική. Αντίθετα, χρειαζόμαστε τη μεσογειακή στρατηγική και ίσως τη στρατηγική της Μέσης Ανατολής, ή ίσως μια επανεξέταση της συνύπαρξης πέρα από τη Μεσόγειο, και φυσικά η κορυφαία προτεραιότητα και κάτι που πρέπει να γίνει πολύ γρήγορα είναι η προσαρμογή και η προετοιμασία, καθώς και η υποστήριξη των εκλογών.

Δεν έπρεπε να διαφύγει της προσοχής του κύριου εντεταλμένου της ΕΕ στη χώρα αυτή ότι η μεταβατική κυβέρνηση στην Τυνησία έχει θέσει τώρα ως στόχο τη σύναψη τεσσάρων διεθνών συμφωνιών για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ότι έχουν απελευθερωθεί όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι, ότι οι διαφωνούντες έχουν επιστρέψει και ότι δημοκρατικές εκλογές βρίσκονται στο στάδιο της προετοιμασίας και διεξαγωγής. Πρέπει να υποστηρίξουμε αυτήν τη διαδικασία, το δε Κοινοβούλιο επιθυμεί να σας ακούσει να μιλάτε με μεγαλύτερο σθένος ως προς το ζήτημα αυτό.

  Marco Scurria (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, κυρίες και κύριοι, η παρούσα κρίση πρέπει να μας δώσει την ώθηση να μάθουμε εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση επιθυμεί πραγματικά να διαδραματίζει ρόλο στην εξωτερική πολιτική.

Η εξωτερική πολιτική είναι σοβαρό ζήτημα: χρειάζεται στρατηγικές, σταθερούς στόχους και σαφείς συμμαχίες. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε σε όλο τον κόσμο χτυπώντας τους όλους φιλικά στην πλάτη και προσποιούμενοι ότι όλα πάνε καλά διαρκώς. Διεξήχθησαν εκλογές στην Αίγυπτο πριν από μερικές εβδομάδες και εμείς δεν διαμαρτυρηθήκαμε διαπιστώνοντας ότι υπήρχε μια δικτατορία που μάς κορόιδευε όλους. Τώρα που εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους, όλοι μιλούμε για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό θέλουμε, και θα προσπαθήσουμε να διασφαλίσουμε ότι θα συμβεί, όμως πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για το αν θα ακολουθήσουμε το πλήθος. Θυμάμαι την εποχή που ο ιρανικός λαός ξεσηκώθηκε για να απαλλαγεί από τον Σάχη, και γνωρίζουμε ποιά ήταν η κατάληξη, με ένα καθεστώς που εξακολουθεί να απαγχονίζει δεκάδες άτομα ακόμα και τώρα.

Ελπίζω, για παράδειγμα, ότι η αιγυπτιακή κυβέρνηση θα είναι σε θέση να συγκρατήσει τους εξτρεμιστές και να διαδραματίσει σταθεροποιητικό ρόλο στην ισραηλινο-παλαιστινιακή κρίση. Βαρόνη Ashton, βεβαίως είναι απαραίτητη περισσότερη δημοκρατία σε αυτό το μέρος του κόσμου, εξίσου όμως απαραίτητη είναι και περισσότερη ευρωπαϊκή πολιτική.

  Miroslav Mikolasik (PPE). – (SK) Κυρία Πρόεδρε, είμαστε μάρτυρες πολύ μεγάλης έντασης και συγκρούσεων μεταξύ της κυβέρνησης και της κοινωνίας των πολιτών στην Τυνησία και την Αίγυπτο, που προέκυψαν αναπόφευκτα ως αποτέλεσμα σοβαρών και μακροχρόνιων προβλημάτων στην οικονομία και την κοινωνία, τα οποία αγνόησαν οι κρατικές αρχές.

Η σωματική βία κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων αποτελεί στην καλύτερη περίπτωση λυπηρό γεγονός, απλώς δε επιβεβαιώνει την επείγουσα ανάγκη εξωτερικής στήριξης για την ειρηνική μετάβαση στη δημοκρατία. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει συνεπώς να είναι προετοιμασμένη ώστε να κατευθύνει όλους τους πόρους της στην ενίσχυση του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις χώρες αυτές, συμπεριλαμβανομένων των θρησκευτικών δικαιωμάτων. Δεν θέλουμε να καταλάβουν την εξουσία αδιάλλακτοι και στρατευμένοι ισλαμιστές.

Στο πλαίσιο της διατήρησης σχέσεων καλής γειτονίας και της περιφερειακής ασφάλειας, είναι αναγκαίο να επικεντρωθούμε σε δραστηριότητες που αποσκοπούν στην ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών, τη δημιουργία υγιούς αντιπολίτευσης και τη διασφάλιση δημοκρατικών εκλογών, προκειμένου να αποφευχθεί ο σφετερισμός της εξουσίας από εξτρεμιστικές και ριζοσπαστικές ομάδες.

  Ioan Mircea Paşcu (S&D). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, το γεγονός ότι συζητούμε για την Τυνησία –το αρχικό μας θέμα– σε μια εποχή κατά την οποία η Αίγυπτος έχει φθάσει σε σημείο βρασμού, είναι ενδεικτικό τού πόσο πίσω έχουμε μείνει από την πραγματικότητα, έστω και αν ο τίτλος της συζήτησής μας μπορεί να αλλάξει με ευκολία.

Οι δημόσιες αντιδράσεις μας υπήρξαν δειλές, εξέφραζαν ανησυχία και απηύθυναν ευσεβείς εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση και διάλογο εν μέσω επαναστάσεων, επιδεικνύοντας έλλειψη πρακτικού πνεύματος. Ακόμη και οι προσδοκίες ότι οι επαναστάσεις θα οδηγήσουν σε κοινωνίες που θα βασίζονται στο δικό μας σύνολο των αξιών αγνοούν τις πολιτιστικές και θρησκευτικές διαφορές που χωρίζουν τις κοινωνίες αυτές από τις δικές μας.

Πώς να αντιδράσουμε λοιπόν; Πρώτα θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτή είναι μια πρόκληση που απαιτεί κοινή συντονισμένη απάντηση, όχι ανταγωνισμός για το ποιος επιδεικνύει πρώτος την περισσότερη συμπόνια. Βαρόνη Ashton, τα λόγια σας θα έχουν το απαραίτητο κύρος για το ακροατήριό σας μόνον εφόσον υποστηρίζονται πλήρως και δημοσίως από το Συμβούλιο στο σύνολό του.

Δεύτερον, πρέπει να αρχίσουμε να ασχολούμαστε με το τελικό αποτέλεσμα αυτών των επαναστατικών κινημάτων. Τι είδους καθεστώτα θα προκύψουν; Και, σε τελική ανάλυση, θα πρέπει να σεβαστούμε το δικαίωμά τους να αποφασίσουν για τον εαυτό τους.

  Ivo Vajgl (ALDE). - (SL) Κυρία Πρόεδρε, όταν τελειώσει η επανάσταση που λαμβάνει χώρα σήμερα στους δρόμους του Καΐρου, ο αιγυπτιακός λαός θα επιλέξει ένα πολιτικό σύστημα και τους ηγέτες του. Κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξουν και εκείνοι που θα αποδώσουν εύσημα στον πρόεδρο Mubarak για τον θετικό ρόλο που διαδραμάτισε στη διατήρηση κάποιου βαθμού σταθερότητας στη Μέση Ανατολή. Δεν είναι αυτό, ωστόσο, το ζήτημα που θέλω να θίξω τώρα.

Οι εξελίξεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο αποκαλύπτουν τον περιθωριακό ρόλο που διαδραματίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Μεσόγειο και σε όλες τις περιφέρειες που καλύπτονται από την πολιτική γειτονίας μας. Χρειαζόμαστε μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας, χρειαζόμαστε μια δυναμική στρατηγική η οποία θα ασχοληθεί με την επίλυση των εν εξελίξει θεμάτων στη Λευκορωσία, την Οσετία, την Αμπχαζία, το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, την Υπερδνειστερία, την Κύπρο, την Παλαιστίνη και τη Δυτική Σαχάρα. Χρειαζόμαστε στρατηγική για τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στην Κεντρική Ασία και την Υπερκαυκασία. Και αυτές θα παρασυρθούν από τον άνεμο του εκδημοκρατισμού· δεν χρειάζεται να είναι κανείς προφήτης για να προβλέψει ότι επίκειται κάτι τέτοιο. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να κάνετε, βαρόνη Ashton. Να είστε φιλόδοξη και εμείς θα σας στηρίζουμε.

  Malika Benarab-Attou (Verts/ALE). – (FR) Κυρία Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, αφού υποστηρίξαμε εσφαλμένα τα δικτατορικά καθεστώτα κατά μήκος της νότιας ακτής της Μεσογείου, δήθεν ως προπύργιο ενάντια στον ισλαμικό φονταμενταλισμό, πρέπει τώρα να ανταποκριθούμε στην πρόκληση που θέτουν τα παρόντα ιστορικά γεγονότα.

Η Ευρώπη πρέπει να αναθεωρήσει την τρέχουσα πολιτική της για τα αυταρχικά και δικτατορικά καθεστώτα. Ο πρόεδρος Mubarak πρέπει να παραιτηθεί τώρα. Επιβάλλεται να υποστηρίξουμε τις δημοκρατίες και τις δημοκρατικές διαδικασίες που επέλεξαν οι πολίτες των χωρών αυτών, όχι να επιβάλουμε απλά το δικό μας όραμα. Ας ακούσουμε τη φωνή τους, ας φερθούμε με ταπεινοφροσύνη, ας μην συγχέουμε την εκκοσμίκευση και την ασφάλεια. Ήδη πραγματοποιείται αλλαγή στις χώρες αυτές. Τα χρηματοδοτικά μας μέσα πρέπει να προσαρμοστούν ώστε να παράσχουν αξιόπιστη υποστήριξη στους υπέρμαχους της δημοκρατίας ...

(Η Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Marisa Matias (GUE/NGL). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι οι δύο αυτές χώρες και άλλες στην περιοχή καταδεικνύουν πώς, σε αρκετές περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια, οι ηγέτες της Ευρώπης κατάφεραν να σταθούν περισσότερο στο πλευρό των επιχειρήσεων παρά στο πλευρό της δημοκρατίας, περισσότερο στο πλευρό των δικτατόρων παρά στο πλευρό των φτωχών.

Ανησυχώ ειλικρινά για την τρέχουσα κατάσταση στην Αίγυπτο και τις σημερινές εξελίξεις, γι’ αυτό πιστεύω ότι δεν πρέπει να επιδείξουμε ηρεμία, αλλά μάλλον αλληλεγγύη. Πρέπει να επιδείξουμε αλληλεγγύη προς τα εκατομμύρια των Αιγυπτίων στο Κάιρο και σε ολόκληρη τη χώρα που έχουν αρρωστήσει από την πείνα, έχουν αρρωστήσει από την καταπίεση, έχουν αρρωστήσει από την ανεργία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να δηλώσουμε ότι οφείλουμε να σταθούμε στο πλευρό αυτών των ανθρώπων μετά τη σημερινή ομιλία του προέδρου Mubarak, μετά την απελευθέρωση των λαγωνικών του καθεστώτος του, μετά την επιλογή της οδού της βίας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να δημιουργηθεί μια στρατηγική φόβου που θα αναγκάσει τους πολίτες να επιστρέψουν σπίτι τους.

Εάν είχαμε ακούσει τις υποδείξεις αυτές πριν από 36 χρόνια στην Πορτογαλία, θα είχαμε επιστρέψει σπίτι μας. Είναι θετικό το γεγονός ότι δεν επιστρέψαμε, διότι αυτό οδήγησε στη δημοκρατική επανάσταση.

  Jaroslav Paska (EFD). – (SK) Κυρία Υπάτη Εκπρόσωπε, η Ευρωπαϊκή Εξωτερική Υπηρεσία διαθέτει μεγάλο αριθμό υπαλλήλων, ειδικών και αναλυτών. Οι εμπειρογνώμονές μας πρέπει επομένως να μπορούν να αξιολογήσουν τις κοινωνικές αναταραχές τόσο στην Τυνησία όσο και στην Αίγυπτο με επαγγελματικό τρόπο και να προβούν σε συστάσεις προς εσάς για τα κατάλληλα μέτρα μέσω των οποίων η Ευρώπη θα βοηθήσει τους κατοίκους των χωρών αυτών να ξεπεράσουν τα προβλήματα με τους ανεπιθύμητους πολιτικούς ηγέτες. Η πολιτική στρουθοκαμηλισμού που επιδεικνύουμε μέχρι τώρα σε σχέση με τις κοινωνικές αναταραχές σε αφρικανικές χώρες, ωστόσο, δημιουργεί αμφιβολίες ως προς την ικανότητα της εξωτερικής υπηρεσίας μας να αναλάβει δράση.

Κυρία Υπάτη Εκπρόσωπε της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εάν υπάρξει οποιαδήποτε περαιτέρω καθυστέρηση στην κατάρτιση επαγγελματικής αντίδρασης στα τρέχοντα γεγονότα στην Τυνησία και την Αίγυπτο, οι φορολογούμενοί μας αιτιολογημένα θα αναρωτηθούν γιατί πληρώνουν αυτό το πλήθος διαφορετικών γραφειοκρατών στην εξωτερική υπηρεσία της ΕΕ εάν δεν είναι ικανοί να εκπονήσουν μια άμεση και επαγγελματική αντίδραση για εσάς απέναντι στα θυελλώδη γεγονότα στην Ευρώπη.

  Andreas Molzer (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, βαρόνη Ashton, οι αισιόδοξοι πιστεύουν ότι τα επαναστατικά γεγονότα στην Τυνησία και την Αίγυπτο θα μπορούσαν να αποτελέσουν την αρχή για κάτι σαν μια αραβική Άνοιξη των Εθνών –για παράδειγμα, γεγονότα παρόμοια με εκείνα που σημειώθηκαν στην Ανατολική Ευρώπη το 1989. Ως Ευρωπαίοι, φυσικά, θα πρέπει πάντοτε να βρισκόμαστε στο πλευρό της ελευθερίας και της δημοκρατίας, θα χαιρόμασταν δε πολύ εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Ωστόσο, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι και εμείς οι Ευρωπαίοι και η Δύση στο σύνολό της συνήψαμε ως ένα βαθμό συμφωνίες με τις πιο δυσάρεστες και πιο βάναυσες δικτατορίες στον αραβικό κόσμο.

Δεν πρέπει να τρέφουμε ψευδαισθήσεις. Αν και το Facebook, το διαδίκτυο και το Twitter είναι τα σύγχρονα μέσα διεξαγωγής μιας επανάστασης, δεν αντικαθιστούν τις δημοκρατικές δομές και το κράτος δικαίου που πρέπει να υφίστανται στα παρασκήνια ώστε μια επανάσταση να μπορέσει να πραγματοποιήσει τη μετάβαση προς ένα δημοκρατικό σύστημα. Αυτό που εμείς οι Ευρωπαίοι μπορούμε και πρέπει να πράξουμε, είναι να καταστήσουμε σαφή τη θέση μας και να συμβάλουμε στην οικοδόμηση των εν λόγω δημοκρατικών δομών ώστε, τελικά, να μπορέσουμε να φέρουμε σε αυτές τις περιοχές το κράτος δικαίου καθώς και μια ελεύθερη οικονομία της αγοράς, τα οποία αποτελούν απαραίτητα συστατικά για τη δημοκρατία

  Catherine Ashton, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής/Υπάτη Εκπρόσωπος της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας. − (EN) Κυρία Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να ξεκινήσω καθιστώντας τη θέση μου απολύτως σαφή. Δεν αποδέχομαι καταρχήν ότι κατά κάποιον τρόπο η Ευρώπη αντέδρασε με αργά ή καθυστερημένα. Ήμασταν οι πρώτοι που κάναμε δηλώσεις τόσο για την Τυνησία όσο και για την Αίγυπτο. Ξεκινήσαμε να συζητούμε σχετικά με την Τυνησία στις 10 Ιανουαρίου και εγώ προέβην σε δηλώσεις σχετικά με την Αίγυπτο την περασμένη εβδομάδα. Ήμασταν μπροστά από όλους τους άλλους. Δεν είναι διαγωνισμός ούτε αγώνας δρόμου, όμως δεν αποδέχομαι αυτήν την κριτική.

Ούτε αποδέχομαι ότι δράσαμε με νωθρότητα. Βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή με όσους είναι στην Τυνησία και με τους ανθρώπους στην Αίγυπτο, με τις αντιπροσωπείες μας, στις οποίες αποδίδω τα εύσημα για όσα είχαν να αντιμετωπίσουν τις τελευταίες δύο εβδομάδες, καθώς και σε άμεση επαφή με την κυβέρνηση και με τις υπηρεσίες. Θα πρέπει επίσης να γνωρίζετε τα άλλα θέματα με τα οποία ασχολούμασταν ταυτόχρονα, συνεπώς δεν αποδέχομαι ότι παραμείναμε υπερβολικά σιωπηλοί. Δεν δέχομαι ότι δεν έχουμε κάνει αρκετά.

Δέχομαι ότι υπάρχουν και άλλα που μπορούμε να κάνουμε. Μου δώσατε όλα τα εργαλεία που χρειάζομαι με τη Συνθήκη της Λισαβόνας; Μάλλον όχι. Μου δώσατε όλους τους πόρους που χρειάζομαι; Μάλλον όχι, αλλά θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εντός του οποίου εντάσσεται η Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και ο δικός μου ρόλος. Δεν είμαι κάποιος που μπορεί να εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις. Μιλάω εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακούω εσάς, ακούω τα κράτη μέλη και ακούω και την Επιτροπή. Αυτός είναι ο ρόλος που ορίσατε στη Συνθήκη της Λισαβόνας και αυτό ακριβώς θα πράττω.

Για ορισμένους από εσάς που δεν ήσασταν εδώ προηγουμένως, ο υπουργός Εξωτερικών της Τυνησίας ήταν στο γραφείο μου σήμερα, κάνοντας την πρώτη επίσκεψή του εκτός Τυνησίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι τον προσκάλεσα και επειδή γνωρίζει πόσο σημαντικοί είμαστε, όχι μόνο σήμερα, αλλά και την επόμενη εβδομάδα και τον επόμενο μήνα και το επόμενο έτος. Όταν μιλάω μαζί του, μιλάω εξ ονόματος της Ευρώπης. Ξέρει ότι αυτό που λέω θα υποστηριχθεί από 27 χώρες, ελπίζω με τη στήριξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αλλά και με τη στήριξη της Επιτροπής.

Αυτό σημαίνει κάτι για τους ανθρώπους αυτούς. Σημαίνει κάτι το γεγονός ότι όταν μιλάμε πρόκειται για ένα μήνυμα, όχι κατ’ ανάγκη –όπως επαναλαμβάνεται διαρκώς– για μία φωνή. Πρόκειται για το ίδιο μήνυμα, είτε εκφέρεται από την καγκελάριο της Γερμανίας, από τον πρωθυπουργό της Βρετανίας, από τον πρόεδρο μιας άλλης χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, από οποιονδήποτε εκ των 27. Λέμε το ίδιο πράγμα. Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικά για τους ανθρώπους επί τόπου η συνεδρίαση των υπουργών Εξωτερικών τη Δευτέρα, τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξαν και οι συνεντεύξεις τύπου που παραχώρησαν για όλα τα θέματα που αντιμετωπίζουμε, στη γειτονιά μας και όχι μόνο. Δεν πρέπει να το λησμονούμε αυτό σε οτιδήποτε άλλο πράττουμε.

Συμφωνώ μαζί σας ότι πρέπει να δραστηριοποιηθούμε περισσότερο επί τόπου για να πράξουμε περισσότερα, συμφωνώ δε απόλυτα ότι πρέπει να επανεξετασθεί η πολιτική γειτονίας. Το αναφέρω εδώ και πολύ καιρό. Πρέπει να διασφαλιστεί ότι έχουμε μια πιο διαφοροποιημένη προσέγγιση, ότι ασχολούμαστε με κάθε χώρα και επεξεργαζόμαστε αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε σε σχέση με τον λαό της χώρας αυτής –ναι, να πράξουμε περισσότερα μαζί με την κοινωνία των πολιτών, ναι, να επικεντρωθούμε στα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία και, ναι, να ασχοληθούμε με τα θέματα κοινής εξωτερικής πολιτικής που έχουμε μαζί τους. Συμφωνώ. Προσπαθώ να το πράξω. Εάν εξετάσετε το έργο που πραγματοποιούμε τους τελευταίους δύο ή τρεις μήνες, θα διαπιστώσετε ένα κοινό μοτίβο σε όσα αναφέρω, δηλαδή την ανάγκη να δραστηριοποιηθούμε περισσότερο στη γειτονιά μας. Θα πρέπει να αποτελέσει την πρώτη μας προτεραιότητα μετά τη σύσταση της Υπηρεσίας και πρέπει να είναι καλύτερη, ευφυέστερη και πιο κοντά στις ανάγκες τους.

Δεν μπορώ να αναλάβω την ευθύνη για όσα συνέβησαν πριν από τη θητεία μου, αναλαμβάνω όμως την ευθύνη για τη μετατροπή όσων κληρονόμησα σε μια στρατηγική για το μέλλον για την οποία θα μπορείτε να είστε τόσο υπερήφανοι όσο έχω την πρόθεση να είμαι και εγώ. Ξεκινά με αυτό που πράττουμε τώρα και με το κατά πόσο είμαστε σε θέση να αναλάβουμε την ευθύνη και να προχωρήσουμε μπροστά.

Δεν υποτιμώ το πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση και πόσο γρήγορα εξελίσσεται. Συμφωνώ με όσους επεσήμαναν επίσης ότι η δημοκρατία δεν είναι μια στιγμή στον χρόνο. Είναι μια διαδικασία. Οικοδομείς τη δημοκρατία και αναδεικνύεις τις οργανώσεις εκείνες που μπορούν να συνεργαστούν με τους πολίτες για να τους βοηθήσουν να κατανοήσουν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα, το τι μπορεί να σημαίνει και τι μπορεί να κάνει η δημοκρατία – τον μετασχηματισμό της κοινωνίας. Χρησιμοποιούμε τη λέξη αυτή στα συμπεράσματα του Συμβουλίου για έναν λόγο, επειδή πιστεύω στον μετασχηματισμό, όχι μόνο για σήμερα και αύριο αλλά και σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αυτό προσφέρει η Ευρώπη. Αυτό προσέφερε η Ευρώπη στους γείτονές μας ο οποίοι έγιναν εταίροι μας, και αυτό προσέφερε στα δικά της μέλη. Επέφερε μετασχηματισμό που θα διαρκέσει για γενεές. Με αυτό ασχολούμαστε. Δεν ασχολούμαστε με σπασμωδικές αντιδράσεις και απαντήσεις. Ασχολούμαστε με το να κάνουμε κάτι που θα προσφέρουμε στους ανθρώπους για όλη τους τη ζωή, για τη ζωή των παιδιών τους και όχι μόνο.

Και, φυσικά, μέσα σε όλα αυτά δεν έχω λησμονήσει και όλα τα υπόλοιπα ζητήματα. Παρακολουθώ τι συμβαίνει στην Ιορδανία. Είμαι σε επαφή μαζί τους. Ασχολούμαι, φυσικά, με ό,τι συμβαίνει στο Ιράν. Πριν δύο Σαββατοκύριακα είχα όλο το διήμερο συνομιλίες με τους Ιρανούς, γνωρίζετε δε από όλες τις δηλώσεις που έχω κάνει, από όλα τα ζητήματα που έχουμε θέσει με πόση θέρμη ενδιαφέρομαι για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο Ιράν.

Δεν έχω λησμονήσει φυσικά την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή. Μιλούσα με τον George Mitchell χθες. Θα δούμε τον πρωθυπουργό κ. Fayyad αύριο. Συμμετέχουμε στο Κουαρτέτο. Συνεδριάζουν το Σάββατο στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, όπου θα προεδρεύσω του Κουαρτέτου με την ευκαιρία αυτή.

Δεν έχω λησμονήσει κανένα από τα άλλα ζητήματα. Ούτε λησμόνησα την Αλβανία, όπου ο Miroslav Lajčák επιστρέφει εξ ονόματός μου αυτήν την εβδομάδα για να συνεχίσει τον διάλογο. Δεν λησμονούμε οτιδήποτε άλλο πρέπει να αντιμετωπιστεί, ούτε βέβαια τα θέματα που θα συζητήσουμε στο Σώμα απόψε.

Και δεν είμαι υπεύθυνη για ό,τι δηλώνει ο Tony Blair. Μπορεί να μοιράζομαι την ίδια γλώσσα, μπορεί να προέρχομαι από το ίδιο πολιτικό κόμμα, αλλά δεν είμαι υπεύθυνη για αυτόν, ούτε και μπορώ να θεωρούμαι υπεύθυνη για αυτόν.

Την επόμενη εβδομάδα μεταβαίνω στο Συμβούλιο Ασφαλείας, μεταξύ άλλων εξ ονόματός σας. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας έχουμε ξανά την ευκαιρία να δείξουμε τι έχει να προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση στους ανθρώπους αυτούς για το σήμερα και το αύριο. Είναι πραγματικά σημαντικό να έχω τη στήριξή σας για να το πράξω αυτό –όχι ήσυχα, μπορώ να φωνάξω πολύ δυνατά– όμως σωστά και με συνοχή, με κατεύθυνση, με σκοπό, με μια στρατηγική και ένα σχέδιο, έτσι ώστε όταν ο υπουργός Εξωτερικών της Τυνησίας έλθει στο γραφείο μου να του δώσω ένα σχέδιο. Δεν λέω, χάρηκα που σε είδα, έλα και μίλα μου μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες για πέντε λεπτά. Όχι. Του είπα ότι θα καθίσουμε για μια ώρα και θα επεξεργαστούμε το σχέδιό σας με βάση αυτά που νομίζω ότι μπορούμε να σας προσφέρουμε. Πόσα χρήματα; Τι μπορώ να κάνω; Τι πρέπει να αλλάξω; Ποια μέσα πρέπει να συνενώσουμε; Πόση ευελιξία διαθέτω τώρα; Πόσα πρέπει να πάρω; Τι χρειάζεστε από εμάς, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, την Τράπεζα της Αφρικανικής Ένωσης, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τους υπόλοιπους εταίρους σας; Πώς θα οικοδομήσουμε το σχέδιο;

Εν συνεχεία συνάντησα τον υπουργό Εξωτερικών της Υεμένης και κάναμε το ίδιο πράγμα: Πώς η ομάδα χωρών που διάκεινται φιλικά προς την Υεμένη θα δημιουργήσει ένα νέο ταμείο για την ανάπτυξη; Το πράττουμε αυτό με τις αραβικές χώρες με τις οποίες συνομιλώ; Τι πράττουμε;

Κατά την άποψή μου, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να εργάζεται η Ευρώπη, και αυτό πράττω κάθε ημέρα εξ ονόματός σας και θα συνεχίσω να πράττω.

Τώρα ελπίζω ότι μπορώ να αποχωρήσω για λίγο από τη συζήτηση αυτή και να ζητήσω από έναν άλλον Επίτροπο να αναλάβει. Ζητώ συγγνώμη για αυτό, όμως τα γεγονότα στην Αίγυπτο, όπως πολύ σωστά αναφέρετε, εξελίσσονται, μπορώ δε να σας αναφέρω τα όσα έχουμε πράξει ενόσω μιλούμε στην αίθουσα αυτή. Έχουμε αποστείλει μηνύματα, έχουμε μιλήσει με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών εξ ονόματός μου. Τα μηνύματα επιδίδονται πλέον άμεσα. Οι δυνάμεις ασφαλείας οφείλουν να παρέμβουν αμέσως ώστε να σταματήσει η κλιμάκωση της βίας. Αυτό το μήνυμα προέρχεται από εμένα, ενόσω εγώ βρίσκομαι εδώ και σας μιλώ. Πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη· η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη προκειμένου ο στρατός να βοηθήσει τον λαό και να εξασφαλιστεί ότι οι πολίτες προστατεύονται πλέον. Πρέπει να επιτραπεί η είσοδος και έξοδος ασθενοφόρων από την πλατεία, διότι πληροφορούμαστε ότι δεν τους επιτρέπεται η είσοδος. Πρόκειται να μιλήσω με τον αντιπρόεδρο Suleiman αμέσως μόλις εξέλθω από την αίθουσα. Η κλήση πραγματοποιείται τώρα, γι’ αυτό παρακαλώ να με συγχωρήσετε και να μου επιτρέψετε να αποχωρήσω.

Υπάρχει μια εν εξελίξει συνάντηση όπου επιχειρείται η επεξεργασία ενός οδικού χάρτη μαζί με την αντιπολίτευση, την ίδια στιγμή που ευρωπαίοι ηγέτες ασχολούνται εξ ονόματός μας με συνομιλίες με άλλους ηγέτες της περιοχής προσπαθώντας να τους πείσουν να απευθύνουν εκκλήσεις και αυτοί. Πρέπει να υπάρξει μια τηλεφωνική δικτύωση που όμοιά της δεν έχετε ξαναδεί ποτέ πριν, με ηγέτες να συνομιλούν με ηγέτες, αποστέλλοντας μηνύματα προς την Αίγυπτο. Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, έχουμε και μια συνάντηση αντιμετώπισης κρίσεων που εξελίσσεται στα γραφεία μου προκειμένου να επεξεργαστούμε τι ακριβώς θα πράξουμε οποιοδήποτε ενδεχόμενο και αν συναντήσουμε.

Αυτό πράττω καθημερινά από τότε που ξεκίνησε η κρίση, σχετικά με ό,τι συνέβη στην Αλβανία, με ό,τι συνέβη στη Λευκορωσία, με ό,τι πράξαμε για το Σουδάν, όπου ο ειδικός εντεταλμένος μας ηγήθηκε ομάδας εργασίας και όπου η Veronique De Keyser διαπίστωσε ιδίοις όμμασι και επί τόπου τι πράττει η Ευρώπη.

Αυτά πράττουμε. Θα μπορούσαμε να πράξουμε περισσότερα; Εξυπακούεται. Θα ήθελα να υπήρχαν τέσσερις σαν εμένα; Ναι. Πιστεύω ότι τα εργαλεία είναι σωστά; Όχι. Πιστεύω ότι έχουμε επιτελέσει πρόοδο; Ναι. Πιστεύω ότι μπορούμε να πράξουμε πολύ περισσότερα; Εξυπακούεται.

Εάν το μόνο που θέλετε να πράττω είναι να εμφανίζομαι ξαφνικά και να φαίνεται ότι βρίσκομαι στο πλευρό όλων, δεν θα το πράξω αυτό. Αυτό που θα πράξω για εσάς είναι να προσφέρω εκείνα για τα οποία θεωρώ ότι δημιουργήθηκε η Ευρώπη, να θέτει δηλαδή τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο επίκεντρο κάθε δράσης που αναλαμβάνουμε, καθώς και να στηρίξω τον λαό της Αιγύπτου και της Τυνησίας σήμερα.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. − Έχω λάβει έξι προτάσεις ψηφίσματος⁽¹⁾που κατατέθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 110, παράγραφος 2, του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία επί των προτάσεων ψηφίσματος σχετικά με την Τυνησία θα διεξαχθεί την Πέμπτη.

Η ψηφοφορία επί των προτάσεων ψηφίσματος σχετικά με την Αίγυπτο θα διεξαχθεί κατά τη διάρκεια της δεύτερης περιόδου συνόδου του Φεβρουαρίου.

Γραπτές δηλώσεις (άρθρο 149 του Κανονισμού)

  Sergio Berlato (PPE), γραπτώς. – (IT) Τις τελευταίες ημέρες η κατάσταση στην Τυνησία και σε άλλες χώρες της νότιας λεκάνης της Μεσογείου έχει οδηγηθεί σε κρίσιμη καμπή. Έχασαν τη ζωή τους δεκάδες άνθρωποι οι οποίοι μετείχαν σε βίαιες διαδηλώσεις κατά του υψηλού κόστους διαβίωσης και της απουσίας ελεύθερης αγοράς στη χώρα. Θέλω με την ευκαιρία αυτή να υπενθυμίσω ότι το 1995 η ΕΕ εγκαινίασε στη Βαρκελώνη ένα πρόγραμμα εταιρικής σχέσης με τις χώρες της Μεσογείου, το οποίο αποσκοπούσε στην οικονομική, πολιτική, στρατιωτική και κοινωνική συνεργασία. Σήμερα, όμως, οι στόχοι αυτοί απέχουν ακόμη πολύ από την επίτευξή τους. Η τραγική κατάσταση στην Τυνησία καταδεικνύει την επιτακτική αναγκαιότητα ενός ευρωπαϊκού οράματος για τη Μεσόγειο ή ίσως την ανάγκη συμμετοχής των χωρών της νότιας λεκάνης της Μεσογείου στις τρέχουσες πολιτικές εταιρικής σχέσης και γειτονίας. Η κατάσταση στην Αίγυπτο επιδεινώθηκε περαιτέρω τις τελευταίες μόλις ώρες. Υπάρχουν πληροφορίες για πολλούς τραυματίες και νεκρούς στις συγκρούσεις που εξελίσσονται σε όλη τη χώρα μεταξύ της αστυνομίας και των διαδηλωτών κατά της κυβέρνησης του Προέδρου Mubarak. Πιστεύω ότι η κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσουμε προς όφελος αυτών των χωρών, αλλά κυρίως προς όφελος της Ευρώπης, είναι της υποστήριξης οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων ικανών να ανταποκριθούν στις προσδοκίες μεγάλου μέρους του πληθυσμού, οι οποίες θα οδηγήσουν σε ειρήνη και σταδιακή βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης στις χώρες της βόρειας Αφρικής.

  Richard Falbr (S&D), γραπτώς. – (CS) Το 1995, η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε τον φιλόδοξο στόχο της δημιουργίας συνθηκών ειρήνης, σταθερότητας και ευημερίας στην περιοχή της Μεσογείου. Οι χώρες τις Μεσογείου έλαβαν χρηματοδοτήσεις υπό την προϋπόθεση ότι θα αναλάμβαναν την υλοποίηση των αναγκαίων οικονομικών και πολιτικών μεταρρυθμίσεων. Όμως, τίποτε από αυτά δεν συνέβη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η προσπάθεια της ΕΕ να βοηθήσει τους νοτίους γείτονές της απέρρεαν μάλλον από τον φόβο της ενδεχόμενης κατάληψης της εξουσίας από ριζοσπάστες ισλαμιστές, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τη σταθερότητα στην περιοχή. Η υποστήριξη αυταρχικών καθεστώτων, όπως μας έχει δείξει η Ιστορία, δεν αποδίδει. Δεν απέδωσε για τις Ηνωμένες Πολιτείες στη νότια και την κεντρική Αμερική, και δεν αποδίδει ούτε για την ΕΕ. Ορισμένοι επικριτές μας ορθώς μας αποκαλούν υποκριτές. Μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα, για την ανάγκη κοινωνικού διαλόγου, καθώς και για οικονομική ανάπτυξη· επί δεκαετίες όμως αγνοούμε το γεγονός ότι η Τυνησία και άλλες χώρες της βόρειας Αφρικής κυβερνώνται από σκληρά και αντιδημοκρατικά καθεστώτα. Πρέπει να επισημανθεί ότι αυτό αποτελεί τραγική αποτυχία για όσους προωθούν τέτοιου είδους πολιτικές. Η δυσάρεστη έκκληση από εκπροσώπους της ΕΕ προς τον Mubarak να διενεργήσει δημοκρατικές εκλογές είναι απλώς το θλιβερό αποτέλεσμα αυτής της αποτυχημένης πολιτικής.

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Το κύμα αποδοκιμασίας στις χώρες της Αφρικής και οι αγώνες των λαών τους, ιδίως των λαών της Τυνησίας και της Αιγύπτου, απαιτούν τη μέγιστη προσοχή και αλληλεγγύη μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της Αιγύπτου, ο λαός της οποίας συνεχίζει να αγωνίζεται για τα κοινωνικά και εργατικά του δικαιώματα, για κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατία και ελευθερία, καταδικάζουμε εντόνως την καταστολή που, υπό τις εντολές της κυβέρνησης του Προέδρου Mubarak, εξακολουθεί να στρέφεται κατά των αγωνιζόμενων εργαζομένων και του λαού και αποτίνουμε φόρο τιμής στους σχεδόν 100 αιγυπτίους πολίτες που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της κρατικής βίας.

Όπως στην Τυνησία και σε πολλές άλλες χώρες του αραβικού κόσμου και της Αφρικής, η κατάσταση στην Αίγυπτο συνδέεται άμεσα με την εμβάθυνση της κρίσης του καπιταλισμού και τη βίαιη αντικοινωνική επίθεση που την χαρακτηρίζει, ιδίως ενόψει της εκθετικής αύξησης της ανεργίας που πλήττει τη νεολαία και της εξίσου εκθετικής αύξησης των τιμών των τροφίμων.

Τα πρόσφατα γεγονότα στην Αίγυπτο και το ευρύ κοινωνικό κίνημα που τα χαρακτηρίζει συνδέονται επίσης άρρηκτα με το θάρρος, την επιμονή και την αποφασιστικότητα των οργανώσεων που εκπροσωπούν τους εργαζόμενους και άλλων προοδευτικών λαϊκών κινημάτων που έχουν αναλάβει σημαντικές δράσεις στον πολυετή αγώνα που διεξάγεται υπό πολύ δύσκολες συνθήκες. Εξακολουθούμε να τασσόμαστε υπέρ μιας πολιτικής λύσης, η οποία θα αναζητηθεί με βάση τον αυστηρό σεβασμό της κυρίαρχης βούλησης του αιγυπτιακού λαού, χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις, κατευθύνσεις ή πιέσεις.

  Filip Kaczmarek (PPE), γραπτώς. – (PL) Τα γεγονότα που εξελίσσονται στην Τυνησία και την Αίγυπτο μπορεί να αποδειχθούν καίριας σημασίας για το μέλλον ολόκληρης της περιοχής. Οι κοινωνίες αυτής της περιοχής δεν είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν τις φιλοδοξίες, τα όνειρα ή τους φόβους τους ανοικτά για πάρα πολλά χρόνια. Δεν γνωρίζουμε ακόμη ποια θα είναι η τελική έκβαση των γεγονότων στη βόρεια Αφρική. Το βέβαιον είναι ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να ασκήσουμε μεγαλύτερη επιρροή στην εξέλιξη της κατάστασης. Εξάλλου, τα γεγονότα αυτά διαδραματίζονται σε γειτονικές μας χώρες. Η Ευρώπη έχει άλλωστε πολύ έντονη παρουσία στην περιοχή για την οποία συζητούμε. Γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι οι τοπικές κυβερνήσεις δεν ανταποκρίνονταν πάντα σε όλες τις προσδοκίες των κοινωνιών τους. Οι διαμαρτυρίες προκλήθηκαν λόγω των προβλημάτων που συνήθως τροφοδοτούν την κοινωνική δυσαρέσκεια: της φτώχειας, της απελπισίας και της αλαζονείας των αρχών. Δεν πιστεύω ότι η Τυνησία και η Αίγυπτος οραματίζονται τη δημοκρατία όπως αυτή είναι κατανοητή στη Δύση. Οραματίζονται απλώς μια καλύτερη ζωή και καλύτερη ζωή δεν σημαίνει οπωσδήποτε και δημοκρατία. Αξίζουν μια καλύτερη ζωή; Φυσικά και την αξίζουν. Όλοι έχουν δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή και στο δικαίωμα σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και της ανάπτυξης. Εύχομαι οι ελπίδες τους να εκπληρωθούν γρήγορα και χωρίς αιματοχυσία. Σας ευχαριστώ πολύ.

  Kelam, Tunne (PPE), γραπτώς. – (EN) Το πρώτο συμπέρασμα που πρέπει να εξαχθεί από τις βαθιές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στην Τυνησία, την Αίγυπτο και αλλού είναι ότι ο δημοκρατικός κόσμος φάνηκε εντελώς απροετοίμαστος απέναντί τους. Η ΕΕ όπως και οι ΗΠΑ αιφνιδιάστηκαν, ενώ ακόμη και σήμερα οι αντιδράσεις τους είναι αυτοσχέδιες καθώς προσπαθούν να προσαρμοστούν σε αυτές τις επαναστατικές εξελίξεις.

Το ίδιο συνέβη πριν από 20 χρόνια όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Αποδείχθηκε ότι χιλιάδες σοβιετολόγοι είχαν απορρίψει στις αναλύσεις τους τη λανθάνουσα ισχυρή δύναμη που εν τέλει κατέρριψε τη σοβιετική δικτατορία – την επιθυμία του υποδουλωμένου λαού για ελευθερία.

Η σημερινή κατάσταση αποκάλυψε μια εγγενή αδυναμία της εκκολαπτόμενης ευρωπαϊκής κοινής εξωτερικής πολιτικής. Αποκάλυψε μια χρόνια κρίση των αξιών στις οποίες στηρίζεται επισήμως η ΕΕ. Στο πλαίσιο της Realpolitik, οι αξίες αυτές αγνοήθηκαν συστηματικά ή υποβαθμίστηκαν χάριν της σταθερότητας ή πραγματιστικών κοντόθωρων σχέσεων.

Ήρθε η στιγμή να κατανοήσουμε ότι, με το να αγνοούμε την καταστολή της ελευθερίας με τη δικαιολογία της προστασίας της σταθερότητας και των οικονομικών συμφερόντων, είναι αναπόφευκτο ότι θα οδηγηθούμε σε καταστροφικά πολιτικά λάθη. Μόνον η γνήσια δημοκρατία μπορεί να προσφέρει μακροπρόθεσμη σταθερότητα. Η στήριξη σε αυταρχικά καθεστώτα συνεπάγεται διόγκωση της φούσκας της αυταπάτης, η οποία αργά ή γρήγορα θα σκάσει, οδηγώντας σε σοβαρές ηθικές απώλειες για τους δημοκρατικούς εταίρους τους.

  Krzysztof Lisek (PPE), γραπτώς. – (PL) Οι εμπειρογνώμονες εκτιμούν ότι οι διαδηλώσεις στην Τυνησία προκάλεσαν αλυσιδωτές αντιδράσεις. Η επόμενη χώρα της περιοχής που θα υποστεί αλλαγές, μετά την Τυνησία και την Αίγυπτο, είναι εξαιρετικά πιθανό να είναι η Υεμένη. Αναφέρθηκαν επίσης η Λιβύη, η Αλγερία, η Ιορδανία, η Συρία και το Μαρόκο. Η παγκοσμιοποίηση, και η συνακόλουθη ελεύθερη ροή πληροφοριών, ανοίγει τα μάτια των πολιτών αυτών των καθεστώτων. Επιθυμούν την αλλαγή, μια αξιοπρεπή ζωή σε ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος, καθώς και τη θέσπιση νομοθεσίας σύμφωνα με διαφανείς αρχές. Σε καταστάσεις αυτού του είδους, η ΕΕ οφείλει να προάγει αυτές τις αξίες και να κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει ότι οι αραβικές χώρες θα αποφύγουν τον εμφύλιο πόλεμο ή την ανάληψη της εξουσίας από ακραία στοιχεία. Θέλω να υπογραμμίσω ότι η στήριξή μας πρέπει να περιοριστεί σε πολιτικά μέτρα και δεν πρέπει να περιλαμβάνει στρατιωτική δράση. Ως ΕΕ, οφείλουμε να υποστηρίξουμε τις αραβικές χώρες στην ειρηνική επιδίωξη μεταρρυθμίσεων. Είναι σαφής η ανάγκη για διάλογο, τόσο με τους εκπροσώπους των απερχόμενων αρχών όσο και με την αντιπολίτευση, περιλαμβανομένων των ισλαμικών κινημάτων. Η ΕΕ πρέπει να αυξήσει την παρουσία της στην περιοχή, και το σύνολο της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας πρέπει να αναθεωρηθεί, κάτι που θα επιτρέψει την αποτελεσματικότερη προαγωγή της δημοκρατίας όχι μόνον στις αραβικές χώρες, αλλά και σε γειτονικές μας χώρες στα ανατολικά, όπως στη Λευκορωσία. Χρειαζόμαστε αποτελεσματικά στρατηγικά σχέδια που θα περιλαμβάνουν κατάλληλη χρηματοδοτική ενίσχυση από την ΕΕ για την προώθηση της δημοκρατίας, της κοινωνίας των πολιτών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Φρονώ ότι η ΕΕ πρέπει να μιλά με μία φωνή και να καταδικάζει με απερίφραστο τρόπο τα αντιδημοκρατικά καθεστώτα.

  Nuno Teixeira (PPE), γραπτώς. – (PT) Τα γεγονότα που εκτυλίσσονται σε πολλές αραβικές χώρες, ιδίως στην Τυνησία και την Αίγυπτο, είναι διαδηλώσεις οι οποίες θα μείνουν στην Ιστορία της απελευθέρωσης των λαών από αυταρχικά καθεστώτα τα οποία δεν σέβονται τους στοιχειώδεις κανόνες μιας δημοκρατικής κοινωνίας: το κράτος δικαίου και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Πιστεύω ότι τώρα είναι σημαντικό να επανεξετάσουμε τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες στρατηγικές για την Τυνησία και την Αίγυπτο όσον αφορά τη μακρά διαδικασία μετάβασης στη δημοκρατία, έτσι ώστε να αποτραπεί η άνοδος ακραίων ομάδων στην εξουσία. Χαιρετίζω την αποστολή της ΕΕ στην Τυνησία για την αξιολόγηση της νομικής κατάστασης στο στάδιο πριν από τις εκλογές και την αποστολή παρατηρητών για τις εκλογές αυτές: τα ίδια μέτρα πρέπει να ληφθούν αμέσως μόλις επιτευχθεί η σταθερότητα στην Αίγυπτο.

Ωστόσο, θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό να αναθεωρηθεί η πολιτική γειτονίας, η οποία διαπιστώσαμε ότι δεν κατάφερε να τηρήσει έναν από τους στόχους της: την προαγωγή της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εκτιμώ ότι απαιτείται μεγαλύτερη διαφοροποίηση ως προς την προσέγγιση των ευρωμεσογειακών συμφωνιών, οι οποίες πρέπει να έχουν άμεσο αντίκτυπο στην κοινωνία των πολιτών. Ο διάλογος με την Τυνησία, την Αίγυπτο και τις γειτονικές τους χώρες πρέπει να έχει ως στόχο την εγγύηση της δημοκρατικής σταθερότητας. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να χαραχθούν κατάλληλες στρατηγικές και να αυξηθούν οι διαθέσιμοι πόροι για τις αναγκαίες κοινωνικοοικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις.

  Traian Ungureanu (PPE), γραπτώς. – (EN) Μολονότι πρέπει να ενθαρρυνθεί η δημοκρατική πρόοδος στον αραβικό κόσμο, δεν πρέπει να τεθούν σε κίνδυνο τα στρατηγικά συμφέροντα της ΕΕ. Τα γεγονότα στην Τυνησία και στην Αίγυπτο απέδειξαν ότι ο απολυταρχισμός δεν αποτελεί λύση. Εντούτοις, τα ίδια αυτά γεγονότα δεν εγγυώνται το δημοκρατικό αποτέλεσμα της διαδικασίας. Η πρόσφατη Ιστορία έχει δείξει ότι τις δημοκρατικές επαναστάσεις μπορεί να τις σφετεριστεί το καλά οργανωμένο, μαχητικό Ισλάμ. Η ιρανική επανάσταση του 1979 αποτελεί ένα περίφημο παράδειγμα δημοκρατικής εξέγερσης που οδήγησε στην εγκαθίδρυση ενός απολυταρχικού καθεστώτος. Πρέπει να επιτύχουμε μια λεπτή ισορροπία μεταξύ των κοινωνικών πολιτικών του Προέδρου Mubarak και της στρατηγικής γραμμής της Αιγύπτου. Η Αίγυπτος είναι συνεπής σύμμαχος, συμμετείχε στις δυνάμεις που απελευθέρωσαν το Κουβέιτ και διασφάλισε περισσότερα από 30 χρόνια ειρήνης με το Ισραήλ. Τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στην Αίγυπτο γεννούν ελπίδες αλλά και κινδύνους. Οι διαδηλωτές και τα εύλογα αιτήματά τους εκφράζουν με γνήσιο τρόπο την ανάγκη για ανοικτό διάλογο. Υπάρχουν όμως τεράστιοι κίνδυνοι επικράτησης καταπιεστικών συμπεριφορών, πρακτικών και πολιτικών στο εσωτερικό της αιγυπτιακής κοινωνίας. Η γυναικεία περιτομή, η αποδοχή των δημοσίων εκτελέσεων, των βασανιστηρίων και της αυστηρής ερμηνείας του ισλαμικού νόμου είναι ευρέως διαδεδομένα. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα προάγει ανοικτά τις επιδιώξεις της και συγκεντρώνει την προτίμηση του 20% του εκλογικού σώματος. Πρέπει να επιδειχθεί προσοχή από τώρα, για να έχει μέλλον η δημοκρατία στην Αίγυπτο.

  Antonio Masip Hidalgo (S&D), γραπτώς. – (ES) Η αστάθεια στη Μεσόγειο και στο Σουέζ προσδίδει μεγαλύτερη βαρύτητα στην επιχειρηματολογία μας υπέρ της σημασίας του λιθάνθρακα.

Πρέπει να υποστηρίξουμε την παραγωγή ενέργειας στο εσωτερικό της ΕΕ, η οποία αποτελεί ασφαλή πηγή εφοδιασμού.

  Corina Creţu (S&D), γραπτώς. – (RO) Οι διαδηλώσεις ξέσπασαν στον αραβικό κόσμο με αφορμή την αυτοπυρπόληση του νεαρού Mohamed Bouazizi δεν συνοδεύονται από κανένα εμφανές θρησκευτικό ή ιδεολογικό στοιχείο. Τα κοινωνικοοικονομικά αιτήματα αποτελούν φυσικά το πρωταρχικό μέλημα σε μια περίοδο κατά την οποία, στην Αίγυπτο, η άνοδος των τιμών των τροφίμων επιδείνωσε τις δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες πασχίζουν να επιβιώσουν οι μισοί από τα 80 εκατ. πολίτες της χώρας που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας με δύο δολάρια την ημέρα. Εκτιμώ ότι η στάση μας έναντι των γεγονότων που εκτυλίσσονται στον αραβικό κόσμο πρέπει, αφενός, να λαμβάνει ασφαλώς υπόψη τη φυσική υποστήριξη της επιθυμίας για ελευθερία, αλλά, αφετέρου, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις απειλές για την παγκόσμια σταθερότητα που ενδέχεται να προκαλέσει η τυχόν κατάρρευση αυτής της περιοχής, η οποία γίνεται όλο και πιο απρόβλεπτη και χαοτική, ενώ αυξάνεται διαρκώς η ισλαμική επιρροή. Υπάρχουν ανησυχητικές ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες πολλοί από τους διαδηλωτές δεν προσβλέπουν καθόλου στο δυτικό πρότυπο δημοκρατίας· το αντίθετο μάλιστα. Δεν μπορώ δε στο σημείο αυτό να μην σκεφτώ τη ρωσική επέμβαση στη Γεωργία πριν από δύο χρόνια, όταν ο δυτικός κόσμος, έκπληκτος, παρακολουθούσε σιωπηλά και αγνόησε απλώς την κατάσταση. Για μια ακόμη φορά έχουμε κρίσιμες εξελίξεις κατά μήκος των συνόρων της ΕΕ, οι οποίες μας κατέλαβαν εξαπίνης. Για μια ακόμη φορά, είμαστε απόντες από τις εξελίξεις, παρά το γεγονός ότι οι εξελίξεις αυτές επηρεάζουν άμεσα και από πολλές απόψεις την ευρωπαϊκή σταθερότητα.

  John Attard-Montalto (S&D), γραπτώς. – (EN) Η πρώτη επίσκεψη του νέου πρωθυπουργού της Τυνησίας στο εξωτερικό έγινε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η βαρόνη Catherine Ashton καλωσόρισε τον πρωθυπουργό και αναγνωρίστηκε σαφώς ότι η ΕΕ ήταν ο προορισμός της πρώτης του επίσκεψης στο εξωτερικό. Η ίδια η επιλογή είναι σημαντική, καθώς ο πρωθυπουργός της Τυνησίας ήθελε να στείλει ένα σαφές μήνυμα για την πορεία που επιθυμεί να ακολουθήσει η χώρα του. Η ΕΕ είναι υπέρμαχος της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών αρχών. Υπερασπίζεται τη σταθερότητα και την ασφάλεια, εν προκειμένω στην περιοχή της Μεσογείου. Η Τυνησία είναι ένας από τους στενότερους συμμάχους της Μάλτας στη βόρεια Αφρική. Τα όσα θα συμβούν κατά τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής περιόδου δεν είναι σημαντικά μόνον για τη χώρα μου αλλά και για την ευρύτερη περιοχή. Είμαι αισιόδοξος ότι η εξωτερική πολιτική της Τυνησίας, η οποία θεωρείται μετριοπαθές κράτος, θα συνεχίσει προς την ίδια κατεύθυνση. Ευελπιστώ επίσης ότι η εσωτερική της κατάσταση θα βελτιωθεί. Είναι σημαντικό να είναι ορατή η δράση της ΕΕ κατά την υλοποίηση των διαφόρων προγραμμάτων της για την παροχή βοήθειας και την προώθηση της ανάπτυξης στην Τυνησία. Οι χώρες που ενστερνίζονται τις δημοκρατικές αξίες και συμβάλλουν στη σταθερότητα και την ασφάλεια μιας περιοχής πρέπει να εκτιμώνται για τις προσπάθειές τους. Γι’ αυτό έχει ζωτική σημασία να δείχνει η ΕΕ αυτήν την εκτίμηση με ορατό και απτό τρόπο.

  Rafał Trzaskowski (PPE), γραπτώς. – (PL) Ο ΟΗΕ ανακοίνωσε εχθές ότι πάνω από 200 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας των ταραχών που ακολούθησαν την επανάσταση στην Τυνησία. Αυτή είναι η τραγική πτυχή των γεγονότων στον Νότο τα οποία μας αιφνιδίασαν τόσο πολύ. Πρέπει δε ο καθένας από εμάς να καταβάλει ακόμη μεγαλύτερες προσπάθειες έτσι ώστε να επιτευχθεί ο εκδημοκρατισμός τόσο αυτής της χώρας όσο και της περιοχής εν γένει, δεδομένου ιδίως ότι η παλαιά τάξη πραγμάτων καταρρέει μπροστά στα μάτια μας ακόμη και στην Αίγυπτο. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να συνεχίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση να τηρεί την προηγούμενη στάση της. Ας μην αυταπατώμεθα ότι το νεοϊδρυθέν διπλωματικό σώμα της ΕΕ θα διαδραματίσει εξαρχής πρωταγωνιστικό ρόλο, όταν τα κράτη μέλη της Ένωσης έχουν τόσο ισχυρά επιμέρους συμφέροντα. Στην περίπτωση της Τυνησίας, ωστόσο, τα μέσα που έχουμε στη διάθεσή μας είναι ίσως λιγότερο εντυπωσιακά, όμως μπορούν να προσφέρουν πολύ απτά αποτελέσματα. Περιλαμβάνουν την πολιτική γειτονίας της ΕΕ, η οποία υποβάλλεται επί του παρόντος σε αναθεώρηση, και η οποία πρέπει να τροποποιηθεί καταλλήλως ενόψει των εξελισσόμενων γεγονότων. Περιλαμβάνουν επίσης τη δυνατότητα διοργάνωσης αποστολής παρατήρησης της ΕΕ και μάλλον δεν υπάρχει κανείς πλέον που να χρειάζεται να πεισθεί για την αναγκαιότητά της. Αυτά είναι τα συγκεκριμένα μέτρα στα οποία πρέπει τώρα να στρέψει την προσοχή του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Kristiina Ojuland (ALDE), γραπτώς. – (EN) Θέλω να δηλώσω ότι συμμερίζομαι τα αισθήματα θαυμασμού που εκφράστηκαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το θάρρος που επέδειξαν οι λαοί της Τυνησίας και της Αιγύπτου εκφράζοντας τη δυσαρέσκεια και την απογοήτευσή τους για τα καθεστώτα των χωρών τους. Σήμερα η αναταραχή έχει κλιμακωθεί σε σημείο μη αναστρέψιμο και η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να συμβάλει στη διαδικασία μετάβασης που έχει ξεκινήσει. Ακούστηκαν ορισμένες διστακτικές φωνές υπέρ της διατήρησης των υφιστάμενων ισορροπιών, ιδίως στην Αίγυπτο, σύμφωνα με τις οποίες η ανατροπή του καθεστώτος ενδέχεται να προκαλέσει εμφύλιο πόλεμο που μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει στην ανάληψη της εξουσίας από θρησκευτικούς φονταμενταλιστές. Θεωρώ ότι δεν είναι δουλειά μας να προδικάζουμε τις ενδεχόμενες εξελίξεις σε αυτές τις χώρες. Θέλω να σας υπενθυμίσω ότι, όταν το ανατολικό μπλοκ βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, υπήρχαν ακόμη άτομα τα οποία δεν επιθυμούσαν να θιγούν οι ισορροπίες από τον φόβο της μελλοντικής αστάθειας στην περιοχή. Δεν πρέπει να κάνουμε το ίδιο λάθος, αλλά, αντ’ αυτού, ας βοηθήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε τους λαούς της Τυνησίας και της Αιγύπτου να θέσουν τα θεμέλια γνήσια δημοκρατικών κρατών. Έχω την πεποίθηση ότι το Ισλάμ και η δημοκρατία δεν είναι έννοιες ασυμβίβαστες – η Ινδονησία, μια δημοκρατική χώρα, έχει τον μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό στον κόσμο.

(1) Βλ. Συνοπτικά Πρακτικά.