Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011 - Βρυξέλλες

4. Μηχανισμός χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας - Χρηματοδοτικό μέσο για την προαγωγή της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου παγκοσμίως (τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1889/2006) - Μηχανισμός χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας (τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1905/2006) - Θέσπιση χρηματοδοτικού μέσου για τη συνεργασία με τις εκβιομηχανισμένες χώρες (τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1934/2006) (συζήτηση)

  Πρόεδρος. – Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση:

– της σύστασης για τη δεύτερη ανάγνωση (A7-0009/2011) του κ. Goerens, εξ ονόματος της Επιτροπής Ανάπτυξης, σχετικά με τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας [16447/1/2010 - C7-0424/2010 - 2010/0059(COD)]

– της σύστασης για τη δεύτερη ανάγνωση (A7-0014/2011) της κ. Lochbihler και της κ. Gál, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με τη θέση του Συμβουλίου σε πρώτη ανάγνωση ενόψει της έκδοσης κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1889/2006 για την καθιέρωση ενός χρηματοδοτικού μέσου για την προαγωγή της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου παγκοσμίως [16446/1/2010 - C7-0427/2010 - 2009/0060B(COD)]

– της σύστασης για τη δεύτερη ανάγνωση (A7-0006/2011) του κ. Mitchell, εξ ονόματος της Επιτροπής Ανάπτυξης, σχετικά με τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας (τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1905/2006) [16442/1/2010 - C7-0426/2010 - 2009/0060A(COD)]

– της σύστασης για τη δεύτερη ανάγνωση (A7-0005/2011) του κ. Scholz, εξ ονόματος της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, σχετικά με τη θέσπιση χρηματοδοτικού μέσου για τη συνεργασία με τις εκβιομηχανισμένες και τις λοιπές υψηλού εισοδήματος χώρες και εδάφη (τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1934/2006).

  Charles Goerens, εισηγητής. − (FR) Κυρία Πρόεδρε, η πρόταση κανονισμού για τη θέσπιση προγράμματος συνοδευτικών μέτρων για τις μπανάνες ΑΚΕ κατατίθεται σήμερα για δεύτερη ανάγνωση.

Υπενθυμίζεται ότι, κατά την πρώτη ανάγνωση, απευθύναμε έκκληση για τη λήψη όσο το δυνατόν περισσότερων συνοδευτικών μέτρων για τις χώρες ΑΚΕ που εξάγουν μπανάνες, η κατάσταση των οποίων ενδέχεται να επιδεινωθεί λόγω της θέσης σε ισχύ, στο πλαίσιο του ΠΟΕ, μιας συμφωνίας με παραγωγούς των ΗΠΑ και της Λατινικής Αμερικής προκειμένου να δοθεί τέλος στην εμπορική διαφορά σχετικά με τους τελωνειακούς δασμούς για τις μπανάνες. Βάσει της συμφωνίας, οι εισαγωγικοί δασμοί για τις μπανάνες θα μειωθούν σταδιακά από 176 ευρώ ανά τόνο σε 114 ευρώ ανά τόνο έως το 2017.

Ωστόσο, οι μπανάνες από τις χώρες ΑΚΕ θα συνεχίσουν να έχουν αδασμολόγητη πρόσβαση στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επιδείνωση της κατάστασης στις εν λόγω χώρες μετά την έναρξη ισχύος της εμπορικής συμφωνίας τις οδήγησε να διαπραγματευθούν με την Ευρωπαϊκή Ένωση συνοδευτικά μέτρα για τις μπανάνες.

Η Επιτροπή Ανάπτυξης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, για την οποία είμαι ο εισηγητής, μπόρεσε να διασφαλίσει την έγκριση σε πρώτη ανάγνωση των παρακάτω βελτιώσεων στο αρχικό κείμενο.

Πρώτον, δόθηκε έμφαση στην εξάλειψη της φτώχειας και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, ορίζοντάς τες ως βασικούς στόχους των συνιστώμενων μέτρων.

Δεύτερον, οι μικροκαλλιεργητές και οι μικροί φορείς θεωρούνται οι βασικοί δικαιούχοι των μέτρων αυτών.

Τρίτον, ο κανονισμός δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε πτυχές οι οποίες αφορούν πρότυπα που σχετίζονται με το περιβάλλον, την υγεία και την εργασία.

Τέταρτον, εισήχθησαν διαφανή κριτήρια για την κατανομή των πόρων.

Τέλος, επιτεύχθηκε συμφωνία επί μιας προσωρινής αποτίμησης, η οποία πρέπει να πραγματοποιηθεί 18 μήνες πριν από την εκπνοή του προγράμματος.

Επιπλέον, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο συμφώνησαν επί της χρηματοδότησης των συνοδευτικών μέτρων για το 2010 και το 2011. Όλες αυτές οι πρόοδοι ικανοποιούν με ευκολία τις προσδοκίες των χωρών ΑΚΕ. Το μόνο σημείο τριβής αφορά το οριζόντιο ζήτημα της εφαρμογής κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων στον μηχανισμό χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας. Η δική μας ερμηνεία του άρθρου 290 της Συνθήκης της Λισαβόνας στηρίζει το αίτημά μας.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί να έχει τη δυνατότητα να εκφέρει την άποψή του επί των στρατηγικών αποφάσεων που λαμβάνει η Επιτροπή όσον αφορά τη χρηματοδότηση στο πεδίο της εξωτερικής δράσης. Μέχρι σήμερα, το Συμβούλιο αρνείται να δώσει στο Κοινοβούλιο τον ρόλο που του αξίζει όσον αφορά τη λειτουργία των μηχανισμών χρηματοδότησης.

Τα ζητήματα πρέπει να τεθούν με σαφήνεια, και θα ήθελα να εμμείνω με ιδιαίτερο σθένος στο εξής σημείο: αρνούμαστε να μας αποκαλούν ταραχοποιούς. Το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή Ανάπτυξης το αποδεικνύουν αυτό καθημερινά κατά την εκτέλεση των εργασιών τους. Ως εκ τούτου, καλώ τους συναδέλφους βουλευτές να διατηρήσουν τη θέση που εγκρίθηκε σε πρώτη ανάγνωση και να ψηφίσουν με συντριπτική πλειοψηφία υπέρ του κειμένου το οποίο μόλις τους υπέβαλα προς έγκριση.

  Barbara Lochbihler, εισηγήτρια. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, η διασφάλιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, η προώθηση και ανάπτυξη δημοκρατικών δομών και η καταπολέμηση της διαφθοράς είναι τα βασικά αιτήματα όσων έχουν κατέβει στους δρόμους στην Τυνησία, την Αίγυπτο και την Υεμένη – με ειρηνικά μέσα και με την ελπίδα να επιτευχθεί με τον τρόπο αυτόν η αλλαγή, ώστε οι πολίτες των χωρών του Μαγκρέμπ και του αραβικού κόσμου να μπορούν να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στην ελευθερία της έκφρασης και στην ελευθερία του Τύπου, το δικαίωμά τους στις ελεύθερες εκλογές και το δικαίωμά τους στη συμμετοχή στα κοινά. Η εφαρμογή αυτών των δικαιωμάτων είναι ακριβώς αυτό που επιδιώκει να προωθήσει το χρηματοδοτικό μας μέσο για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου· μέχρι σήμερα, το μέσο αυτό είχε περιορισμένες ευκαιρίες δράσης στις προαναφερθείσες χώρες, επειδή οι συνθήκες που επικρατούν εκεί συνεπάγονται, σε γενικές γραμμές, ότι όσοι εκφράζουν διαφορετική άποψη μπορούν να αναμένουν διώξεις και βασανιστήρια.

Επικροτώ ιδιαιτέρως το γεγονός ότι, όπως ακούσαμε εχθές στην ομάδα εργασίας, η Επιτροπή έχει ήδη καταρτίσει λεπτομερή σχέδια για τη χρήση του χρηματοδοτικού μέσου κατά τέτοιον τρόπο ώστε να υπάρξουν βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα έργα, τα οποία μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν για τον δημοκρατικό μετασχηματισμό στην Τυνησία. Θα ήταν καλό να μπορούμε στο μέλλον να αναπτύξουμε ένα πρότυπο από αυτό, που να μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί εάν προκύψει ανάγκη για παρόμοιο θεμελιώδη μετασχηματισμό σε άλλα κράτη. Ελπίζω ότι η Επιτροπή θα κάνει δεκτές τις προτάσεις τις οποίες διατύπωσε η κοινοβουλευτική αντιπροσωπεία στην Τυνησία, όπως για παράδειγμα την πρόταση σχετικά με τη μεταρρύθμιση του δικαστικού τομέα.

Το μέσο για την προαγωγή της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου είναι διαρθρωμένο κατά τέτοιον τρόπο ώστε να είναι δυνατή η στήριξη όσων βρίσκονται σε διαφορετικές πολιτικές δομές και εργάζονται για τη βελτίωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ίσως να πρόκειται για κυβερνήσεις, ίσως για διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή για πρόσωπα που χρειάζονται στήριξη ως υπερασπιστές των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Συνολικά, η διάρθρωση του μέσου είναι καλή ακριβώς διότι καθιστά δυνατό, σε συγκεκριμένες καταστάσεις, να αναληφθεί δράση χωρίς τη συγκατάθεση της ενδιαφερόμενης κυβέρνησης. Δεν θεωρώ επ’ ουδενί ότι αυτό συνιστά παρέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα, καθώς από τη φύση τους τα ανθρώπινα δικαιώματα υπαγορεύουν ότι πρέπει να μπορούμε να αντιστεκόμαστε στον κρατικό εξαναγκασμό και την κρατική βία σε βάρος του λαού – σε βάρος του μεμονωμένου πολίτη.

Φυσικά, πρέπει να επανεξετάσουμε τα επιμέρους έργα, όπως και τις προτεραιότητες του μέσου για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία, και να τα υποβάλουμε σε συνεχή κριτική αξιολόγηση. Μέχρι τώρα το χρηματοδοτικό μέσο ήταν ακόμη σχετικά καινούργιο, επομένως δεν υπήρχε λόγος να προβούμε σε μια αξιολόγηση που θα μας διαφώτιζε ελάχιστα. Συνεπώς, είναι ολοένα και πιο σημαντικό να προετοιμάσουμε και να υλοποιήσουμε τώρα την επικείμενη ολοκληρωμένη αξιολόγηση. Στόχος πρέπει να είναι η αποσαφήνιση των επιπτώσεων των επιμέρους μέτρων και η δυνατότητα επανεξέτασης των προτεραιοτήτων και των μεθόδων εργασίας, όπου κρίνεται σκόπιμο.

Αυτό το χρηματοδοτικό μέσο συμμερίζεται τη βασική αρχή ότι πρέπει να υπάρχει συμπληρωματικότητα μεταξύ όλων των χρηματοδοτικών μέσων. Ωστόσο, διαπιστώνουμε επανειλημμένα στην πράξη ότι αυτό το σχετικά μετριοπαθές χρηματοδοτικό μέσο χρησιμοποιείται για τη χρηματοδότηση έργων που θα μπορούσαν να συνδεθούν σαφώς με ένα γεωγραφικό μέσο. Αυτό το ζήτημα προκύπτει και στην περίπτωση των συζητήσεων για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Γι’ αυτόν τον λόγο, θα πρέπει αναμφίβολα να μην συμφωνήσουμε σε οποιεσδήποτε περικοπές σε αυτό το μετριοπαθές μέσο και πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι δεν χρησιμοποιείται για τη χρηματοδότηση έργων για τα οποία δεν είναι στην πραγματικότητα κατάλληλο.

Τέλος, σχετικά με τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις – ένα ζήτημα για το οποίο πρέπει να καταλήξουμε σε συμφωνία για όλα ανεξαιρέτως τα χρηματοδοτικά μέσα. Σε πολλούς τομείς πολιτικής, όπως το περιβάλλον και οι μεταφορές, δεν υπάρχει καμία διαφωνία για το τι μπορεί να θεωρείται κατ’ εξουσιοδότηση πράξη. Εντούτοις, στην εξωτερική πολιτική, αυτό θεωρείται εξαιρετικά επίμαχο ζήτημα. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό –ιδιαίτερα μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας– εμείς, ως Κοινοβούλιο, να έχουμε δικαιώματα συναπόφασης στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, στο επίπεδο της στρατηγικής εστίασης στα προγράμματα των χρηματοδοτικών μέσων.

  Kinga Gál, εισηγήτρια. − (HU) Κυρία Πρόεδρε, κύριοι εκπρόσωποι της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, όλα όσα ανέφερε η κ. Lochbihler, η συνεισηγήτριά μου, είναι εξαιρετικά σημαντικά εάν σκεφτούμε ότι η σημερινή τεταμένη διεθνής κατάσταση –αναφέρομαι στις περιπτώσεις της Βόρειας Αφρικής, τις οποίες συζητήσαμε εχθές, στην Τυνησία και την Αίγυπτο– καταδεικνύει ότι η προσοχή που δίνουμε, για παράδειγμα, στο συγκεκριμένο χρηματοδοτικό μέσο για τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι πραγματικά σημαντική, και ο αντίκτυπος που έχει το συγκεκριμένο μέσο στην πράξη σε ένα συγκεκριμένο μέρος μπορεί να είναι σημαντικός. Αυτός ακριβώς είναι ο πρώτος σημαντικός λόγος για τον οποίο το Κοινοβούλιο απαιτεί να έχει δικαίωμα ελέγχου αναφορικά με το χρηματοδοτικό μέσο.

Όσον αφορά τα ουσιώδη ζητήματα που εξετάστηκαν κατά τη συζήτηση σε πρώτη ανάγνωση πέρυσι τον Οκτώβριο, που στόχευε στην προώθηση της λειτουργίας τοπικών μη κυβερνητικών οργανώσεων καίριας σημασίας, τα θεσμικά όργανα συμφώνησαν. Τώρα, στη δεύτερη ανάγνωση, πρέπει να εξετάσουμε την άλλη όψη του νομίσματος, συγκεκριμένα τη συμφωνία επί του διοργανικού διαλόγου σχετικά με το δικαίωμα του Κοινοβουλίου να ασκεί δημοκρατικό έλεγχο. Είναι ευρέως γνωστό ότι το ζήτημα των χρηματοδοτικών μέσων, συμπεριλαμβανομένου του συγκεκριμένου μέσου για την προαγωγή της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου, αποτελεί αντικείμενο διοργανικής διαμάχης εδώ και έναν χρόνο.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας ενίσχυσε το δικαίωμα δημοκρατικού ελέγχου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου· αυτός είναι, στην πραγματικότητα, ο θεσμός των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, που πιστεύουμε ότι πρέπει να ενισχυθεί και να εφαρμοστεί στην τρέχουσα κατάσταση. Αυτή η ειδική δέσμη, η περίπτωση των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, μπορεί να αποτελέσει το πρώτο σημαντικό παράδειγμα ότι ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει πράγματι αυξηθεί από την 1η Δεκεμβρίου 2009. Συνεπώς, στη δεύτερη ανάγνωση, και κατά πάσα πιθανότητα κατά την επακόλουθη διαδικασία επίτευξης συμφωνίας, αγωνιζόμαστε και εμείς για την αναγνώριση του δικαιώματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να ασκεί δημοκρατικό έλεγχο, και η συνάδελφός μου κι εγώ πιστεύουμε ότι αυτό είναι σημαντικό ακριβώς στην περίπτωση του χρηματοδοτικού μέσου για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου. Αυτό οφείλεται στο ότι, όπως μόλις ακούσαμε, το συγκεκριμένο μέσο αποσκοπεί να υπηρετεί τα δικαιώματα του ανθρώπου, το κράτος δικαίου και την προστασία της δημοκρατίας, και προωθούμε συγκεκριμένα δικαιώματα όπως ο αγώνας για τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών και οι μάχες κατά της θανατικής ποινής, των βασανιστηρίων και της σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης. Στοχεύουμε να βοηθήσουμε το έργο των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακόμη και υπό τις πλέον ανυπόφορες συνθήκες. Αυτός είναι ακόμη ένας λόγος για τον οποίο το συγκεκριμένο μέσο είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Δικαιούχοι του είναι μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οποίες βρίσκονται σε εξαιρετικά μειονεκτική θέση σε ορισμένες χώρες. Όλα αυτά δικαιολογούν γιατί εμείς, το Κοινοβούλιο, θα πρέπει να έχουμε λόγο κατά τη διαμόρφωση της στρατηγικής και των προγραμμάτων πλαίσιο και κατά την κατάρτιση μελλοντικών σχεδίων, καθώς μπορούμε να λαμβάνουμε πιο σοβαρά μέτρα μέσω της ετήσιας παρακολούθησης από το να διατυπώνουμε απλώς τη γνώμη μας στους διετείς δημοσιονομικούς κύκλους. Γι’ αυτό ζητάμε τη στήριξή σας, ώστε τώρα, την περίοδο μετά τη Συνθήκη της Λισαβόνας, να μπορέσουμε πραγματικά να δράσουμε σύμφωνα με το πνεύμα της Συνθήκης, και ευελπιστώ ότι και η Επιτροπή και το Συμβούλιο θα κατανοήσουν αυτήν την αναγκαιότητα κατά την επικείμενη διαδικασία επίτευξης συμφωνίας.

  Helmut Scholz, εισηγητής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, το χρηματοδοτικό μέσο για τη συνεργασία με τις εκβιομηχανισμένες και τις λοιπές υψηλού εισοδήματος χώρες και εδάφη (ICI) τροποποιείται ριζικά κατά την τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο. Σχεδιάζουμε να διαθέσουμε από κοινού έως 348 εκατομμύρια ευρώ για τη συνεργασία σε τομείς όπως η επιστήμη, οι ακαδημαϊκές ανταλλαγές –μεταξύ άλλων στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus Mundus–, ο πολιτισμός, η προστασία του περιβάλλοντος και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, καθώς και για την τόνωση των διμερών εμπορικών σχέσεων. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί εδώ στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

Η νέα πτυχή είναι ότι, με το μέσο που είναι γνωστό ως ICI Plus, μπορούν πλέον να χρηματοδοτηθούν και έργα σε αναπτυσσόμενες χώρες – και ιδίως έργα που δεν εμπίπτουν στον γενικό ορισμό των μέτρων αναπτυξιακής βοήθειας. Σε αυτά περιλαμβάνονται έργα και μέτρα όπως η αποστολή ευρωπαίων φοιτητών σε πανεπιστήμια στην Αφρική, την Ασία ή τη Λατινική Αμερική – ένα εντελώς καινούργιο στοιχείο. Στη σημερινή εποχή, με την ΕΕ να έχει μεγαλύτερη ευθύνη να ευθυγραμμίσει εκ νέου τη συνεργασία της στο πλαίσιο εταιρικών σχέσεων με αυξανόμενο αριθμό κρατών, η δυνατότητα αυτόνομης ανάπτυξης μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο εν προκειμένω.

Η αναδιατύπωση του κανονισμού πρέπει να επισημαίνει σαφώς τις ευκαιρίες και τις προκλήσεις που προκύπτουν από την επέκταση του γεωγραφικού πεδίου εφαρμογής του. Αναφέρει σαφώς ποιος μπορεί να λάβει οικονομική βοήθεια, για ποιους σκοπούς και υπό ποίους όρους. Άλλο ένα νέο στοιχείο αυτού του μέσου είναι ότι ο κανονισμός ορίζει ότι η κατανομή της χρηματοδότησης πρέπει να διασφαλίζει ότι οι χώρες εταίροι συμμορφώνονται με τα βασικά πρότυπα εργασίας της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και ότι καταβάλλουν προσπάθειες για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ως σημαντική συνεισφορά στον διεθνή αγώνα κατά της αλλαγής του κλίματος.

Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι το κράτος δικαίου και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια στην εργασία αναβαθμίζονται σε στόχους συνεργασίας. Καθώς οδεύουμε προς τη δεύτερη ανάγνωση, επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι θεωρώ σημαντικό να διασφαλιστεί ότι κατά τη χορήγηση οικονομικής βοήθειας δεν γίνεται καμία παραχώρηση όσον αφορά τις βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά την προώθηση έργων στις αναπτυσσόμενες χώρες, πρέπει να δοθεί προσοχή στο μέλλον στη συνεκτικότητα των πολιτικών, και ιδίως στην εναρμόνιση με μέτρα για την καταπολέμηση της επισιτιστικής κρίσης. Στην ψηφοφορία της Ολομέλειας σε πρώτη ανάγνωση, αποφασίστηκε –αν και με μικρή πλειοψηφία– ότι κανένας από τους πόρους που διατίθενται σε αναπτυξιακή βοήθεια μέχρι στιγμής δεν θα πρέπει να διατεθεί στο ICI Plus.

Οδεύουμε στη δεύτερη ανάγνωση με μια ταχεία προσέγγιση επ’ αυτού, όπως επί όλων των χρηματοδοτικών μέσων. Μετά από επιτυχείς διαπραγματεύσεις συμβιβασμού μεταξύ του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προσαρμόσαμε το ICI Plus στις προκλήσεις του μέλλοντος. Όλα τα θέματα ουσίας εγκρίθηκαν από την πλειοψηφία στην Ολομέλεια. Μέχρι στιγμής, όλα καλά – ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Ωστόσο, απομένει να αποφασιστεί πώς θα αντιμετωπίσουμε στο μέλλον την κατανομή των εξουσιών μεταξύ των δύο νομοθετικών σωμάτων της ΕΕ που προκύπτουν από την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας, ιδίως στον τομέα της κοινοτικοποιημένης διεθνούς εμπορικής πολιτικής. Το επίμαχο ζήτημα εδώ είναι η δημοκρατία, και ιδίως αυτό που είναι γνωστό ως κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις – επί του οποίου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Επιτροπή και το Συμβούλιο συνεχίζουν να έχουν διαφορετικές απόψεις.

Περί τίνος πρόκειται; Επιθυμούμε να κάνουμε αυτό που θεωρούμε καθήκον μας προς το εκλογικό σώμα μας. Επιθυμούμε να ελέγχουμε αν ο πολυετής στρατηγικός σχεδιασμός από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και την Επιτροπή για την εφαρμογή των κανονισμών μας συμφωνεί με το πνεύμα του νομοθέτη. Κατά το παρελθόν, η Επιτροπή δυστυχώς έχει υιοθετήσει πολύ συχνά τη στάση «μπορείτε να γράφετε ό,τι θέλετε στα χαρτιά». Η Συνθήκη της Λισαβόνας μάς παρέχει έναν νέο ρόλο και ένα νέο καθήκον ως νομοθέτες, και απαιτούμε να έχουμε δικαίωμα να ασκήσουμε βέτο. Οι εισηγητές για τα διάφορα χρηματοδοτικά μέσα της εξωτερικής πολιτικής, οι πρόεδροι των κοινοβουλευτικών επιτροπών και οι επικεφαλής των ομάδων συμφωνούμε όλοι ότι πρέπει να αγωνιστούμε γι’ αυτό το δημοκρατικό δικαίωμα.

Κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, η συμπεριφορά που έχουμε δει έως τώρα μας δείχνει ότι δεν έχουν αναγνωρίσει ακόμη και τα τρία όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης την αρχή αυτή. Ως εκ τούτου, υπερασπιζόμαστε σήμερα σθεναρά το δικαίωμά μας να ασκούμε έλεγχο, επειδή στο μέλλον η Επιτροπή πρέπει να βασίζει τον σχεδιασμό της σε όσα έχει ορίσει ο νομοθέτης, και όχι στις ανακοινώσεις της.

  Karel De Gucht, μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κυρία Πρόεδρε, βρίσκομαι εδώ ως αντικαταστάτης του Andris Piebalgs –ο οποίος βρίσκεται στο εξωτερικό λόγω μιας ανειλημμένης εδώ και καιρό υποχρέωσης– για τη δεύτερη συζήτηση γι’ αυτά τα χρηματοδοτικά μέσα στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων.

Καταρχάς, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους εισηγητές, την κ. Gál, την κ. Lochbihler, τον κ. Mitchell, τον κ. Scholz και τον κ. Goerens. Συνεργαστήκαμε πολύ καλά επί των φακέλων αυτών και, εκτός από το ζήτημα των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, υπάρχει μεγάλος βαθμός σύγκλισης επί της ουσίας μεταξύ των τριών ενδιαφερόμενων θεσμικών οργάνων.

Τα εναπομείναντα εκκρεμή ζητήματα οφείλονται στην ευρύτερη διοργανική σχέση που διαμορφώνεται στο περιβάλλον της νέας Συνθήκης. Βρισκόμαστε τώρα σε ένα δύσκολο πολιτικό και επιχειρησιακό σημείο το οποίο οι εταίροι στο εξωτερικό δεν κατανοούν, καθώς η εφαρμογή βασικών πράξεων αποτελεί εσωτερικό ζήτημα της ΕΕ.

Παρότι ως Επίτροπος για θέματα εμπορίου δεν είμαι αρμόδιος για κανένα από αυτά τα μέσα, τα εν λόγω μέσα υποστηρίζουν μεγάλο εύρος στόχων πολιτικής της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου, και μας επιτρέπουν να συνεχίσουμε να διαδραματίζουμε σημαντικό ρόλο ως παράγοντες της εξωτερικής πολιτικής.

Από την τελευταία σας συζήτηση τον Οκτώβριο, η χρονιά τελείωσε χωρίς συμφωνία κατά την πρώτη ανάγνωση. Γνωρίζετε την κατάσταση. Το Κοινοβούλιο αναμένει το άρθρο 290 τη Συνθήκης, το οποίο περιγράφει τη διαδικασία που είναι γνωστή ως κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, να εφαρμοστεί στην έγκριση εγγράφων στρατηγικής και πολυετών προγραμμάτων δράσης. Αλλά στη θέση του κατά την πρώτη ανάγνωση, το Συμβούλιο απέρριψε τις τροπολογίες σας που σχετίζονταν με τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις.

Είναι πολύ σημαντικό να καταλήξουμε σε συμφωνία σύντομα, ιδίως για το ICI Plus και την πρόταση για τα συνοδευτικά μέτρα για τις μπανάνες. Διαφορετικά, η Επιτροπή δεν μπορεί να εκτελέσει τον αντίστοιχο προϋπολογισμό.

Πιο συγκεκριμένα για το ICI Plus, πιστεύω πως όλοι συμφωνούν ότι το συγκεκριμένο μέσο αποσκοπεί να προωθήσει τα συμφέροντα της ΕΕ σε εκβιομηχανισμένες χώρες, ορισμένες από τις οποίες αποτελούν καίριους στρατηγικούς εταίρους που δεν πρόκειται να μας περιμένουν μέχρι να ετοιμαστούμε από διοικητικής πλευράς. Άλλοι ανταγωνίζονται να καλύψουν τα κενά που δημιουργούμε στον τομέα της ενεργειακής συνεργασίας, στον τομέα της υποστήριξης επιχειρήσεων, των στόχων του ψηφιακού θεματολογίου κ.λπ.

Όσον αφορά τα συνοδευτικά μέτρα για τις μπανάνες, μπορώ μόνο να τονίσω, και με μια ορισμένη απήχηση, ελπίζω, ως Επίτροπος αρμόδιος για το εμπόριο, ότι τα μέτρα αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη συμφωνία της Γενεύης, η οποία έθεσε τέλος στην πιο μακροχρόνια εμπορική διαμάχη μας με τον ΠΟΕ και τη ΓΣΔΕ, η οποία διήρκεσε σχεδόν 20 έτη.

Τα συνοδευτικά μέτρα αποσκοπούν να στηρίξουν δέκα χώρες ΑΚΕ που εξάγουν μπανάνες κατά την προσαρμογή τους σε μια μείωση του προτιμησιακού περιθωρίου τους ως αποτέλεσμα της συμφωνίας της Γενεύης. Κατά συνέπεια, είναι ύψιστης σημασίας να διατηρήσουμε την αξιοπιστία της ΕΕ ως διαπραγματευτή στον τομέα του διεθνούς εμπορίου ανταποκρινόμενοι στις δεσμεύσεις μας και, στην προκειμένη περίπτωση, το οφείλουμε ιδιαιτέρως στις χώρες ΑΚΕ που εξάγουν μπανάνες.

Κοιτάξτε την ευρύτερη εικόνα του παγκόσμιου εμπορίου τροφίμων αυτήν τη στιγμή και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ορισμένες χώρες οι οποίες εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα έσοδα από τις εξαγωγές ενός ή λίγων προϊόντων. Πραγματικά πιστεύω ότι το ζήτημα αυτό επείγει.

Κατανοώ την ανησυχία του Κοινοβουλίου να συμμετέχει στα έγγραφα στρατηγικής και τον πολυετή προγραμματισμό. Η Επιτροπή έχει υποβάλει προτάσεις για ενίσχυση του κοινοβουλευτικού ελέγχου και προσφέρει άλλες συμβιβαστικές λύσεις, οι οποίες όμως δεν υποστηρίχθηκαν ούτε στο Κοινοβούλιο ούτε στο Συμβούλιο.

Βρίσκομαι εδώ σήμερα για να επαναλάβω τη δέσμευση που ανέλαβαν η Catherine Ashton και ο Andris Piebalgs ενώπιόν σας τον περασμένο Οκτώβριο, να αναζητήσουν πρακτικές πολιτικές λύσεις. Ας καταβάλουμε προσπάθειες, το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο, για συμφωνηθέντα αποτελέσματα τώρα κατά τη δεύτερη ανάγνωση και ας δεσμευτούμε όλοι αποφασιστικά να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο.

Περαιτέρω καθυστερήσεις συνοδεύονται από δημοσιονομικές, πολιτικές, νομικές, ακόμη και κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις. Ταυτόχρονα, καθώς η Συνθήκη της Λισαβόνας άλλαξε το σύστημα της επιτροπολογίας και χορήγησε νέες εξουσίες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προσέφερε στην ΕΕ ισχυρότερο ρόλο και νέες δομές για την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής με πιο συνεκτικό, πιο ολοκληρωμένο και πιο ομοιόμορφο τρόπο. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας και ανυπομονώ να παρακολουθήσω τη συζήτηση.

  Maurice Ponga, εξ ονόματος της Ομάδας PPE. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα αποφανθεί σήμερα για δεύτερη φορά επί της τροποποίησης του μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας ο οποίος προβλέπει τη θέσπιση συνοδευτικών μέτρων για τις μπανάνες για τις βασικές χώρες ΑΚΕ που εξάγουν μπανάνες. Αυτά τα συνοδευτικά μέτρα δικαιολογούνται από τη μείωση των δασμολογικών προτιμήσεων που χορηγούνται στις χώρες ΑΚΕ μετά τη σύναψη, τον Δεκέμβριο του 2009, της συμφωνίας της Γενεύης με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε τότε τη δέσμευση να στηρίξει με 190 εκατομμύρια ευρώ τις χώρες ΑΚΕ για να τις βοηθήσει να αντεπεξέλθουν σε αυτές τις νέες συνθήκες ανταγωνισμού.

Τροποποιήσαμε τόσο τη μορφή όσο και το περιεχόμενο της πρότασης της Επιτροπής κατά την πρώτη ανάγνωση. Το Συμβούλιο διαφώνησε μαζί μας σχετικά με τη μορφή, και γι’ αυτό ο κανονισμός υποβλήθηκε για δεύτερη ανάγνωση σήμερα. Πράγματι, το Συμβούλιο αρνήθηκε να επιτρέψει την εφαρμογή της διαδικασίας για τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σε έγγραφα στρατηγικής και πολυετή ενδεικτικά προγράμματα και, ως εκ τούτου, αρνήθηκε να εφαρμόσει τις θετικές αλλαγές που επέφερε η Συνθήκη της Λισαβόνας. Το Κοινοβούλιο αποφάσισε να αντιδράσει γρήγορα, και αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Ως εκ τούτου, στέλνουμε ένα ισχυρό πολιτικό μήνυμα στις χώρες ΑΚΕ. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τις στηρίζει και κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει ότι τα 190 εκατομμύρια ευρώ θα αποδεσμευθούν το συντομότερο δυνατό. Ωστόσο, στέλνουμε επίσης και ένα μήνυμα στο Συμβούλιο. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερασπίζεται τα προνόμιά του όπως ορίζονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Εναπόκειται τώρα στο Συμβούλιο να κάνει την επόμενη κίνηση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε μια δέσμευση έναντι των χωρών ΑΚΕ. Ως εκ τούτου, το Συμβούλιο θα πρέπει να επωμιστεί τις ευθύνες του, όπως ακριβώς έπραξε το Κοινοβούλιο.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  William (The Earl of) Dartmouth (EFD). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, έχει σκεφτεί ποτέ ο κ. Ponga ότι ο φορολογούμενος της ΕΕ, και ιδιαίτερα ο βρετανός φορολογούμενος, μπορεί να προτιμά να παγώσουν επ’ αόριστον αυτά τα 190 εκατομμύρια ευρώ;

  Maurice Ponga (PPE). – (FR) Σας ευχαριστώ για την ερώτησή σας, κύριε Dartmouth. Το μόνο που θα ήθελα να πω είναι ότι υπάρχουν διεθνείς συμφωνίες που απαιτούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να επενδύει στις σχέσεις της με τις χώρες ΑΚΕ, και η συγκεκριμένη είναι μία από τις συμφωνίες που η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να θέσει ως προτεραιότητα. Όσον αφορά εμένα, δεν σκέφτηκα ποτέ ότι αυτά τα 190 εκατομμύρια πρέπει να παγώσουν.

  Patrice Tirolien, εξ ονόματος της Ομάδας S&D. – (FR) Κυρία Πρόεδρε, η θέση που εγκρίθηκε ομόφωνα σήμερα από το Κοινοβούλιό μας καταδεικνύει ακριβώς πόσο σημαντικό είναι το ζήτημα των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων για το παρόν Σώμα. Ωστόσο, για να αναφερθώ στο ζήτημα των συνοδευτικών μέτρων για τις μπανάνες, αυτή η συμφωνία προκαλεί όνειδος όσον αφορά τις χώρες ΑΚΕ που είναι εταίροι μας και παράγουν μπανάνες. Πράγματι, μετά από έναν χρόνο αφότου αυτές οι χώρες έλαβαν νόμιμα αποζημίωση από την Επιτροπή, δεν έχουν εισπράξει ακόμη τα χρήματα, παρότι η συμφωνία της Γενεύης τις πλήττει σοβαρά.

Κατά συνέπεια, σε αυτούς απευθύνομαι και πάλι σήμερα όταν λέω ότι ακριβώς επειδή επιθυμούμε να διατυπώνουμε τις απαιτήσεις μας ακόμη και εκτός του Κοινοβουλίου πρέπει να έχουμε λόγο στη στρατηγική και τις γενικές κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για την εξωτερική βοήθεια. Είμαστε αποφασισμένοι να μην πέσουμε στην παγίδα που έχουν στήσει η Επιτροπή και το Συμβούλιο. Η διαφάνεια των ευρωπαϊκών αποφάσεων πρέπει να βρίσκεται στον επίκεντρο των εργασιών μας. Αυτό είναι το πραγματικό πνεύμα της Συνθήκης και η ουσία της ιστορίας.

  Nirj Deva, εξ ονόματος της Ομάδας ECR. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, αυτό το ζήτημα έχει τεχνικές πτυχές, καθώς και ανθρώπινες πτυχές, πτυχές που σχετίζονται με τη φτώχεια. Σε αυτήν την κοινή συζήτηση, θα ήθελα καταρχάς να πω στο Συμβούλιο ότι το Κοινοβούλιο βρίσκεται εδώ για να παρακολουθεί και να ελέγχει, και να εξετάζει με ανοικτό πνεύμα, διαφάνεια και υπευθυνότητα τον τρόπο με τον οποίο ξοδεύουμε τα χρήματα των φορολογουμένων μας στον τομέα της διεθνούς ανάπτυξης.

Εάν το Συμβούλιο δεν μπορεί να το αναγνωρίσει αυτό, και εάν δεν μπορεί να αναγνωρίσει ότι οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις πρέπει να περνούν από τις εσωτερικές διαδικασίες του Κοινοβουλίου ώστε να μπορεί να ασκήσει το δικαίωμα του ελέγχου, τότε τι στο καλό κάνουμε εδώ; Γιατί βρισκόμαστε εδώ εάν δεν μας επιτρέπεται να είμαστε υπόλογοι στους ψηφοφόρους μας, τους πολίτες της εκλογικής μας περιφέρειας και τους φορολογουμένους μας για τα χρήματα που μας δίνουν καλή τη πίστει για να τα δαπανήσουμε, μέσω της Επιτροπής, στον τομέα της διεθνούς ανάπτυξης;

Δεύτερον, σχετικά με το ζήτημα που αφορά τις μπανάνες, στο πλαίσιο του οποίου πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη οι ανησυχίες του Κοινοβουλίου, ο ευρωπαίος φορολογούμενος έχει υποστεί διπλή ήττα. Είχαμε μια πιο ελεύθερη εμπορική συμφωνία η οποία έχει πλέον καταρρεύσει, και αυτό που πρέπει να κάνουμε τώρα είναι να αποζημιώσουμε ξανά αυτές τις χώρες παραγωγής μπανάνας.

  William (The Earl of) Dartmouth, εξ ονόματος της Ομάδας EFD. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, υπάρχει μια αληθοφανής δικαιολογία για κάθε ένα από τα τέσσερα χρηματοδοτικά μέσα τα οποία παρουσιάζονται στο Κοινοβούλιο σήμερα.

Ωστόσο, ο συλλογικός στόχος όλων των μέσων είναι να προαγάγουν και να προωθήσουν την πολιτική ατζέντα και την ατζέντα εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ο Επίτροπος το κατέστησε αυτό απολύτως σαφές νωρίτερα, με τη συνήθη ακρίβεια και σαφήνειά του, για την οποία πρέπει να τον ευχαριστήσω.

Όλοι γνωρίζουμε ήδη ποιος πρόκειται να πληρώσει γι’ αυτά: ο φορολογούμενος που βρίσκεται σε δεινή θέση και προφανώς –ως συνήθως, με δυσανάλογο τρόπο– ο βρετανός φορολογούμενος. Το ακριβές κόστος αυτών των χρηματοδοτικών μέσων παραμένει άγνωστο, παρά τις βέλτιστες προσπάθειες των συναδέλφων μου εχθές και σήμερα το πρωί.

Η Επιτροπή, για ακόμη μία φορά, συμπεριφέρεται σπάταλα με τα χρήματα άλλων ανθρώπων και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν υποστηρίζουμε καμία πρόταση.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Jörg Leichtfried (S&D). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Dartmouth, έχω την εντύπωση ότι προσπαθείτε πάντα να αναφέρετε τον βρετανό φορολογούμενο στις παρεμβάσεις σας. Θα με ενδιέφερε να μάθω αν θεωρείτε πραγματικά ότι εκπροσωπείτε μια μικρή ομάδα πολιτών στο Ηνωμένο Βασίλειο ή αν πιστεύετε ότι είστε εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  William (The Earl of) Dartmouth (EFD). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, ανέφερα και τον ευρωπαίο φορολογούμενο και τον βρετανό φορολογούμενο στην παρέμβασή μου. Ωστόσο, εξελέγην από τους πολίτες της Βρετανίας, όχι από τους πολίτες οποιασδήποτε άλλης χώρας, επομένως θεωρώ ότι πρωταρχική μου ευθύνη είναι να εκπροσωπώ τον βρετανό φορολογούμενο. Συμμερίζομαι και τη δεινή θέση των ευρωπαίων φορολογουμένων σε άλλες χώρες –τουλάχιστον στη χώρα σας, την Αυστρία, ένα συνεισφέρον κράτος–, των οποίων τα χρήματα επίσης σπαταλιούνται για την κατασκευή αυτών των μάταιων και εύθραυστων αυτοκρατοριών.

  Franziska Katharina Brantner, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα σημεία. Καταρχάς, θα ήθελα να θέσω το θέμα της ευελιξίας των χρηματοδοτικών μέσων στον εξωτερικό τομέα.

Τις τελευταίες εβδομάδες και μήνες είδαμε όλοι μας να εκτυλίσσονται απρόβλεπτες καταστροφές και γεγονότα, και στο κονδύλιο του τομέα της εξωτερικής πολιτικής δεν διαθέτουμε πλέον καθόλου περιθώρια, ενώ απομένουν ακόμη αρκετά έτη. Την ίδια στιγμή υπάρχει ένα μέσο το οποίο είναι ευέλικτο, συγκεκριμένα το μέσο σταθερότητας, το οποίο χρησιμοποιείται πολύ συχνά για σκοπούς διαφορετικούς από αυτούς για τους οποίους δημιουργήθηκε πραγματικά.

Επομένως, πιστεύω πως μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι χρειαζόμαστε περισσότερη ευελιξία στα μέσα εξωτερικής πολιτικής, αλλά οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ότι αυτή η ευελιξία πρέπει πάντα να συνοδεύεται ταυτόχρονα από ενισχυμένο δημοκρατικό έλεγχο. Αγωνιζόμαστε επί του παρόντος γι’ αυτό το θέμα, και πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι, ενώ για το μέλλον των χρηματοδοτικών μέσων χρειάζεται να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε εν προκειμένω χωρίς τον ενισχυμένο δημοκρατικό έλεγχο τον οποίο ζητάμε.

Δεύτερο σημείο: πρέπει να επανεξετάσουμε τον τρόπο εκτέλεσης των εργασιών μας και τον τρόπο παροχής της βοήθειάς μας σε ευάλωτα κράτη. Μόλις εχθές τα Ηνωμένα Έθνη συνέδεσαν για ακόμη μία φορά την ανάπτυξη με τις συγκρούσεις και επισήμαναν ότι οι χώρες που πλήττονται από συγκρούσεις είναι, φυσικά, οι χώρες οι οποίες αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες δυσκολίες για να εξέλθουν από τη φτώχεια.

Μέχρι στιγμής, τα μέσα της ΕΕ δεν έχουν προσαρμοστεί πραγματικά. Οι αποστολές της ΕΕ σε ορισμένα από αυτά τα ευάλωτα κράτη εργάζονται παράλληλα, αλλά όχι πάντα σε συνεργασία με τα χρηματοδοτικά μέσα μας. Επομένως, πρέπει να σκεφτούμε ποιος θα ήταν ένας καλός τρόπος για να συνδυαστούν αυτά τα δύο.

Το τελευταίο σημείο, εν συντομία, αφορά τα γεγονότα στη Βόρεια Αφρική, τα οποία μας καταδεικνύουν τη σημασία της προαγωγής των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της δημοκρατίας, καθώς και, κατά τη γνώμη μου, τη σημασία της ισότητας των φύλων, και πρέπει να είμαστε πιο τολμηροί εν προκειμένω στο μέλλον κατά την αναθεώρηση των δομών.

  Elmar Brok (PPE). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω πως θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι στην περίπτωση αυτών των χρηματοδοτικών μέσων δίνουμε σημασία στη διάκριση μεταξύ των νομοθετικών και των εκτελεστικών καθηκόντων. Δεν είναι δουλειά ενός κοινοβουλίου να διαχειρίζεται λεπτομερώς ή εντέλει να υλοποιεί έργα.

Από την άλλη πλευρά, η νομοθεσία δεν πρέπει να οδηγεί σε χορήγηση λευκής επιταγής για πάρα πολλά έτη χωρίς ικανότητα παρέμβασης εάν οι δράσεις που αναλαμβάνονται δεν συμφωνούν με τη βούληση του νομοθέτη. Συνεπώς, είτε πρόκειται για κατ’ εξουσιοδότηση πράξη από νομική άποψη είτε όχι, πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα να ανακαλούμε αποφάσεις εάν, κατά τη γνώμη του νομοθέτη, δεν εκτελούνται σύμφωνα με το πνεύμα του νομοθέτη.

Για τον λόγο αυτόν –ανεξάρτητα από τη δικαστική απόφαση βάσει της οποίας εκτελέστηκε ή από το κατά πόσον εκτελέστηκε στο πλαίσιο των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων–, η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει να αναλάβουν δράση επί του ζητήματος αυτού για να εξεύρουν μια λογική, αντικειμενική λύση· αυτό θα έχει επίσης ως αποτέλεσμα να επεμβαίνουμε λιγότερο σε εκτελεστικά ζητήματα και, κατά συνέπεια, όταν όλα λειτουργούν ορθά, το εκτελεστικό όργανο να έχει μεγαλύτερη ελευθερία.

Θα ήθελα να συμφωνήσω με όσα δήλωσε η κ. Brandtner. Το Κοινοβούλιο δημιούργησε πριν από χρόνια το χρηματοδοτικό μέσο για την προαγωγή της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου, παρέχοντας τη δυνατότητα παράκαμψης κυβερνήσεων και δικτατόρων, προκειμένου να υποστηρίζει την κοινωνία των πολιτών και τις δημοκρατικές δυνάμεις. Τώρα αποδεικνύουμε απλώς ότι, σε αντίθεση με τη βούληση του νομοθέτη, η Επιτροπή ή και πλέον η Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ αυτό το μέσο κατ’ αυτόν τον τρόπο, ένα στοιχείο καθοριστικής σημασίας για το γεγονός ότι αντιμετωπίζουμε σήμερα αυτήν την κατάσταση στη Βόρεια Αφρική. Καθώς πρόκειται για πολιτική αποτυχία –μη εκτέλεση της βούλησης του νομοθέτη–, ο κανονισμός πρέπει να τροποποιηθεί και σκοπεύουμε να αγωνιστούμε γι’ αυτό.

  Ana Gomes (S&D). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, έξω ο Mubarak, τώρα! Οι αντιστασιακές δυνάμεις φωνάζουν ακόμη στην πλατεία Tahrir κι εγώ φωνάζω μαζί τους. Οι διαδηλώσεις στην Αίγυπτο, την Τυνησία και άλλες αραβικές χώρες, με εκατομμύρια πολίτες να κατεβαίνουν στους δρόμους για να θέσουν τέλος σε δεκαετίες καταπίεσης και διαφθοράς, καταδεικνύουν ότι τα δικαιώματα του ανθρώπου και η δημοκρατία είναι οικουμενικές προσδοκίες, καθώς και ότι όλοι όσοι ζητούν σταθερότητα για τη διατήρηση δικτατορικών καθεστώτων κινούνται αντίθετα προς το ρεύμα της ιστορίας.

Το χρηματοδοτικό μέσο για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι ένα εργαλείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο μπορεί και πρέπει να χρησιμοποιείται, χωρίς τη συγκατάθεση των κυβερνήσεων, προς στήριξη των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όσων προωθούν την ισότητα των φύλων, το κράτος δικαίου, τις ελεύθερες εκλογές και τη δημοκρατία. Κατά συνέπεια, πρέπει να ενισχυθεί οικονομικά, να γίνει ευέλικτο για να αντιμετωπίζει τις έκτακτες ανάγκες και να συντονιστεί καλύτερα με γεωγραφικά εστιασμένα μέσα για την προώθηση των ίδιων στόχων. Πρέπει να υπόκειται σε επαρκή κοινοβουλευτικό έλεγχο. Εξού και η επιμονή του Κοινοβουλίου σχετικά με τη διαδικασία για τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις.

  Marek Henryk Migalski (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, και η κ. Gomes και η κ. Lochbihler έχουν δίκιο όταν λένε ότι τα γεγονότα στην Αίγυπτο και την Τυνησία θα πρέπει να λάβουν τη στήριξή μας και να προσελκύσουν το ενδιαφέρον μας, και πράγματι τα μέσα για τα οποία συζητάμε σήμερα δημιουργούν αυτήν τη δυνατότητα, ιδίως το χρηματοδοτικό μέσο για την προαγωγή της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου παγκοσμίως. Είμαι πεπεισμένος ότι το μέσο αυτό θα πρέπει να υποστηριχθεί σθεναρά, επειδή, πράγματι –όπως ανέφερε η κ. Gomes–, αυτά τα δικαιώματα είναι οικουμενικά και, με αυτό ως δεδομένο, το δικαίωμα του ανθρώπου να ζει σε μια δημοκρατία και το δικαίωμά του να ζει σε μια χώρα που αναγνωρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι κάτι αρκετά προφανές.

Είναι σημαντικό το δεύτερο μέσο να μας δώσει τη δυνατότητα να παρέχουμε αυτήν τη βοήθεια ανεξάρτητα από τη συγκατάθεση των κυβερνήσεων τρίτων χωρών και άλλων δημόσιων αρχών. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό. Η Λευκορωσία και η Ουκρανία έχουν ανάγκη τη βοήθειά μας, όπως και άλλες χώρες της ανατολικής εταιρικής σχέσης, και πιστεύω ότι αυτά τα μέσα θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν και για τις χώρες αυτές.

  Rui Tavares (GUE/NGL). – (PT) Κυρία Πρόεδρε, συζητάμε εδώ μια σειρά από δέσμες μέτρων που αφορούν χρηματοδοτικά μέσα, όπως την έκθεση Goerens για τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας, την έκθεση του συναδέλφου κ. Scholz, και άλλες εκθέσεις. Η πλειονότητα των εκθέσεων στοχεύει στη λήψη ειδικών μέτρων που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων: με άλλα λόγια, η νομοθετική πρακτική στην καλύτερη έκφανσή της.

Ωστόσο, το Συμβούλιο επιμένει να μην ολοκληρώνει τη διαδικασία συναπόφασης που απαιτούν αυτά τα μέσα. Εδώ, η διαδικασία συναπόφασης μετατρέπεται σε διαδικασία συν-αναποφασιστικότητας λόγω ενός σιωπηρού βέτο του Συμβουλίου, το οποίο δεν δικαιολογείται επ’ ουδενί από την ανάγνωση της Συνθήκης και το οποίο βασίζεται αποκλειστικά σε μια ιδιότροπη δυσαρέσκεια και σε ιδιόμορφη ανάγνωση του άρθρου 290 της Συνθήκης της Λισαβόνας που περιγράφει τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις.

Αυτό συνιστά διακύβευση της ζωής ανθρώπων. Όσον αφορά την πολιτική για την επανεγκατάσταση προσφύγων, για παράδειγμα, δεν μας επιτράπηκε να χορηγήσουμε επιπλέον χρήματα σε χώρες επανεγκατάστασης και να κλείσουμε καταυλισμούς προσφύγων, πράγμα που σημαίνει ότι εάν το Συμβούλιο επιμείνει να συνεχίζει αυτά τα καπρίτσια, οι συνέπειες στις ζωές ανθρώπων θα είναι καταστροφικές. Είναι καιρός να σταματήσει αυτό και να αναπτυχθούν κανονικά οι κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις στη διαδικασία συναπόφασης.

  Dimitar Stoyanov (NI). – (BG) Κυρία Πρόεδρε, θα υποστηρίξω, φυσικά, την πρόταση που υποβάλλεται, επειδή το Κοινοβούλιο πρέπει να υπερασπίζεται τα δικαιώματά του όταν πρόκειται για εξουσίες οι οποίες παρέχονται από τις Συνθήκες. Θα ήθελα να αναφέρω ότι πρέπει να επεκτείνουμε τον έλεγχό μας, και όχι μόνο στον προκαταρκτικό έλεγχο των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που συζητάμε αυτήν τη στιγμή.

Πρέπει επίσης να ασκούμε μεταγενέστερο έλεγχο, επειδή διατίθενται δισεκατομμύρια ευρώ σε ορισμένα προγράμματα, τα οποία καταλήγουν συνήθως στις τσέπες διάφορων δικτατόρων, χρηματοδοτώντας τον όμορφο τρόπο ζωής τους, ενώ, την ίδια στιγμή, εκατομμύρια πολίτες των χωρών μας ζουν υπό άθλιες συνθήκες.

Αυτό σημαίνει επίσης ότι χρησιμοποιούμε τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων για να χρηματοδοτούμε τον πολυτελή τρόπο ζωής δικτατόρων που καταπιέζουν τους λαούς τους, ενώ οι δικοί μας πολίτες βρίσκονται σε κακή κατάσταση. Γι’ αυτό πρέπει να απομακρύνουμε τη δοκό από τον οφθαλμό μας και τότε να δούμε το κάρφος στον οφθαλμό του αδελφού μας, κάτι που τελικά θα μας επιτρέψει να ασκήσουμε πραγματικό, αυστηρό έλεγχο όσον αφορά αυτούς τους πόρους.

  Barbara Matera (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, καλούμαστε για ακόμη μία φορά να επιβεβαιώσουμε τον ρόλο μας και εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, η οποία προβλέπεται στην Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του 1948, στον δικό μας Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και στα περιφερειακά μέσα, αποτελεί μέρος της εξωτερικής πολιτικής μας και της κοινωνικής πολιτικής μας. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1889/2006 για την καθιέρωση ενός χρηματοδοτικού μέσου για την προαγωγή της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου παγκοσμίως πρέπει να είναι ένα αποτελεσματικό, πρακτικό μέσο το οποίο θα διαθέτει την ευελιξία να αντιμετωπίζει έκτακτες επιχειρησιακές καταστάσεις.

Η συνεισφορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε αυτές τις μάχες των πολιτισμών μέσω των στρατηγικών εξωτερικής συνεργασίας της και της ορθής χρήσης των σχετικών χρηματοδοτικών μέσων, δηλαδή η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και προβολή της εξωτερικής δράσης της Ένωσης στον κόσμο, δεν μπορεί να παραβλέπει την ευθύνη και συνεπώς τον έλεγχο του πιο αντιπροσωπευτικού οργάνου της, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ως εκ τούτου, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός αυτό, στηρίζω τις προτεινόμενες τροπολογίες, οι οποίες ευθυγραμμίζονται σαφώς με τις αλλαγές στη συνεχώς μεγεθυνόμενη Ευρώπη μας.

(Η ομιλήτρια δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Marek Henryk Migalski (ECR). – (PL) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ρωτήσω την κ. Matera αν μπορεί να μας πει κατά πόσον η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) θα ήταν διατεθειμένη να παράσχει τη στήριξή της συγκεκριμένα όσον αφορά την παροχή βοήθειας, ιδίως για ζητήματα δημοκρατίας και δικαιωμάτων του ανθρώπου, σε ανατολικές χώρες, και αναφέρομαι συγκεκριμένα στην Ουκρανία, τη Λευκορωσία και άλλες χώρες που περιλαμβάνονται στην ανατολική εταιρική σχέση.

  Barbara Matera (PPE). – (IT) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, σίγουρα ναι, η πολιτική μου Ομάδα, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες), εργάζεται σκληρά κάθε μέρα, αγωνιζόμενη να διασφαλίσει τον σεβασμό των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο.

Πιστεύω ότι οι ομιλίες των διαπρεπών συναδέλφων μου που εργάζονται εδώ για πολύ μεγαλύτερο διάστημα απ’ ό,τι εγώ επιβεβαιώνουν και υποστηρίζουν την πολιτική του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Τονίζω ξανά το γεγονός ότι ανήκω στην πολιτική Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες). Είμαστε αφοσιωμένοι φιλοευρωπαϊστές και είμαστε πεπεισμένοι για τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε ολόκληρο τον κόσμο.

  Richard Howitt (S&D). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να καταγραφεί στα πρακτικά ότι υποστηρίζω όσα ανέφεραν οι άλλοι συνάδελφοι σχετικά με το θέμα του κοινοβουλευτικού ελέγχου επί των χρηματοδοτικών μέσων, και συγκεκριμένα επί του μέσου για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή για τη διαρθρωμένη συνεργασία μας. Εκ φύσεως, οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διατρέχουν κίνδυνο και πρέπει να υπάρχει ένας βαθμός ιδιωτικότητας. Ας διασφαλίσουμε ότι αυτή η συνεργασία θα συνεχιστεί και στο μέλλον.

Μία κριτική επί των έργων θα μπορούσε να είναι ότι, ενώ υλοποιούμε έργα υψηλής ποιότητας, αυτά είναι διάσπαρτα σε ολόκληρο τον κόσμο και δεν έχουν ενσωματωθεί επαρκώς στα υπόλοιπα προγράμματα.

Η δημιουργία της Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης μάς δίνει την ευκαιρία να το διορθώσουμε αυτό. Θα πρέπει να διασφαλίσουμε ότι θα το διορθώσουμε. Η ανησυχία ότι ορισμένα προγράμματα τα οποία προετοιμάζονται επί του παρόντος από νομικά καταρτισμένους ανθρώπους μπορεί να μην υπάρχουν στο μέλλον είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε για να διατηρήσουμε την ποιότητα αυτή και στο μέλλον.

Τέλος, σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες του αραβικού κόσμου αυτήν τη στιγμή, γνωρίζουμε ότι θα αυξηθούν τα αιτήματα χρηματοδότησης για την εδραίωση της δημοκρατίας και την παρακολούθηση των εκλογών στο μέλλον. Έχουμε επιμείνει στο σταθερό ποσοστό στο πλαίσιο του κανονισμού, διαφορετικά θα εξοβελίζονταν άλλα έργα για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Ωστόσο, μπορεί να χρειαστούμε περισσότερα χρήματα και, όσον αφορά τις νέες δημοσιονομικές προοπτικές, δεν πρέπει να επιστρέψουμε στο παλαιό επιχείρημα ότι θα πρέπει να απαλλαγούμε από αυτόν τον κανονισμό. Σήμερα είναι αναγκαίος περισσότερο από ποτέ άλλοτε.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Nirj Deva (ECR). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον προηγούμενο ομιλητή που μου επέτρεψε να του θέσω μία ερώτηση.

Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τις γνώσεις του κ. Howitt σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και για το έργο που έχει επιτελέσει στο παρελθόν. Το ερώτημά μου είναι το εξής: Πώς μπορούμε να προβάλλουμε τις δικές μας απόψεις περί ισότητας, αμεροληψίας και δικαιοσύνης, που έχουν προκύψει από μια βαθειά χριστιανική και ανθρωπιστική παράδοση στην Ευρώπη, και να αναμένουμε ότι άλλοι πολιτισμοί με άλλες θρησκείες ή πεποιθήσεις, ή χωρίς πεποιθήσεις, θα κατανοήσουν ακριβώς τι λέμε, χωρίς να φανεί ότι τους επιβάλλουμε νεοαποικιοκρατικές ιδέες; Πώς μπορούμε να το επιτύχουμε αυτό;

  Richard Howitt (S&D). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, η απάντηση αυτής της ερώτησης σε 30 δευτερόλεπτα είναι μια μεγάλη πρόκληση. Η απάντηση –όπως ο βουλευτής και ολόκληρο το Σώμα θα πρέπει να γνωρίζουν– είναι ότι η ελευθερία της σκέψης και της θρησκείας αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα για όλους τους λαούς, όλες τις θρησκείες, όλες τις χώρες και όλους τους ανθρώπους.

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, η αναπτυξιακή βοήθεια είναι πάντα δαπανηρή, συχνά δυστυχώς αναποτελεσματική και ενίοτε ακόμη και επιβλαβής, επειδή πάρα πολύ συχνά δεν αντιμετωπίζει τα συγκεκριμένα προβλήματα της εκάστοτε χώρας. Σπάνια καταβάλλονται προσπάθειες να υιοθετηθεί μια μακροπρόθεσμη προσέγγιση και οι δραστηριότητες δεν συντονίζονται σε ικανοποιητικό βαθμό. Κατά τη γνώμη μου, είναι αμφίβολο αν ένα πανευρωπαϊκό χρηματοδοτικό μέσο για την ανάπτυξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση, ιδίως εάν δεν υπάρχει συνεκτικός συντονισμός εντός της ΕΕ.

Η χορήγηση βοήθειας προς τους μικροκαλλιεργητές της Αφρικής, ενώ την ίδια στιγμή τους φέρνουμε στο χείλος της καταστροφής με τα επιδοτούμενα αγροτικά προϊόντα μας, σημαίνει εντέλει ότι πετάμε δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει σε σημαντικό βαθμό όσο συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε μεγάλες εταιρείες στην ΕΕ και εμμέσως στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Η αναπτυξιακή βοήθεια προς την Κίνα, την οποία η κυβέρνηση του Πεκίνου χρησιμοποιεί για να εξασφαλίσει πρώτες ύλες και νέες αγορές, έρχεται σε αντίθεση με τις παραδοσιακές μεθόδους αναπτυξιακής συνεργασίας μας. Και σε αυτόν τον τομέα, θα πρέπει να βρούμε ορισμένες νέες ιδέες. Επιπλέον, είναι εξίσου σημαντικό να εξαρτήσουμε την αναπτυξιακή βοήθεια από τη συνεργασία όσον αφορά το πρόβλημα των προσφύγων, ενδεχομένως συνάπτοντας συμφωνίες επανεισδοχής.

  Thijs Berman (S&D). – (NL) Κυρία Πρόεδρε, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητεί αυτό που ζητούν όλα τα κοινοβούλια του κόσμου: δημοκρατικό έλεγχο επί της χάραξης και της εφαρμογής της πολιτικής. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να λειτουργεί ως πρότυπο, ως παράδειγμα, εν προκειμένω. Η Συνθήκη της Λισαβόνας αποτέλεσε ένα σημαντικό βήμα προόδου όσον αφορά την ανάπτυξη της επιρροής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Υπάρχει στο Σώμα μια μεγάλη πλειοψηφία η οποία δεν έχει ενδώσει στις προσπάθειες του Συμβουλίου και της Επιτροπής να περιστείλουν τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, κάτι που είναι αντίθετο προς το πνεύμα της Συνθήκης. Το Σώμα δεν επιθυμεί να ασκεί μικροδιαχείριση, επιθυμεί απλώς να ασκεί επιρροή στην πολιτική, στον τρόπο χάραξης και εφαρμογής της. Κατά συνέπεια, αυτό αφορά στρατηγικές επιλογές, το περιεχόμενο της πολιτικής.

Σε άλλες χώρες, οι άνθρωποι κατεβαίνουν στους δρόμους για να απαιτήσουν αυτήν την επιρροή και εμείς θα πρέπει να τους υποστηρίξουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Ωστόσο, ο αγώνας για δημοκρατία λαμβάνει επίσης μερικές φορές τη μορφή δύσκολων διαπραγματεύσεων και ξερών δηλώσεων. Αυτό δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο την εδραιωμένη πεποίθηση, καθώς κάθε εξουσία προϋποθέτει μέγιστο δημοκρατικό έλεγχο. Αυτό είναι το σωστό για όλους τους πολίτες, είτε βρίσκονται στο Κάιρο είτε στην Τυνησία είτε στις Βρυξέλλες.

  Nick Griffin (NI). – (EN) Κυρία Πρόεδρε, μια νεαρή γυναίκα της εκλογικής μου περιφέρειας επέστρεψε σήμερα το πρωί, όπως κάθε πρωί, στο σπίτι της αφού πήγε με τα πόδια τα δύο μικρά παιδιά της στο σχολείο.

Η Jenny πήγαινε παλιά τα παιδιά στο σχολείο με το αυτοκίνητο, αλλά δεν μπορεί πλέον να αγοράσει βενζίνη για άλλες διαδρομές εκτός από τις δύο φορές την εβδομάδα που πηγαίνει στο φθηνότερο σουπερμάρκετ στη γειτονιά της στο Μάντσεστερ.

Σήμερα το πρωί, όπως κάθε πρωί, η Jenny πεινάει επειδή η επιλογή της για το πρωινό είναι η εξής: είτε να φάει αυτή είτε να φάνε τα δύο κοριτσάκια της. Δεν υπάρχει αρκετό ψωμί και μαρμελάδα και για τις τρεις τους.

Εντωμεταξύ, εδώ στον πλανήτη ΕΕ, οι βουλευτές του ΕΚ συζητούν τροποποιήσεις σε ένα χρηματοδοτικό μέσο που αφορά τη δαπάνη 1,1 δισεκατομμυρίων ευρώ από χρήματα των φορολογουμένων για την προαγωγή της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου, κυρίως στον τρίτο κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές τις τροποποιήσεις μειώνουν περαιτέρω την εποπτεία που πρέπει να έχουν τα εθνικά κράτη, καθώς η Επιτροπή σπαταλά τεράστια ποσά από τα χρήματα των βρετανών φορολογουμένων. Τι σπατάλη και τι υποκρισία να συζητάμε αενάως για τα δικαιώματα των γυναικών στην Αφρική όταν χιλιάδες γυναίκες όπως η Jenny δεν μπορούν καν να θρέψουν σωστά τα παιδιά τους.

  George Sabin Cutaş (S&D). – (RO) Κυρία Πρόεδρε, πιθανώς να μην συζητούσαμε για συνεργασία με τις αναπτυσσόμενες χώρες εάν τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είχαν ζητήσει να γίνει ειδική μνεία στη Συνθήκη της Ρώμης για τις αποικίες που κατείχαν, κάτι που επισκιάζει καταρχάς την έννοια της δημοκρατίας. Τα ίδια τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετασχηματίστηκαν σταδιακά σε μια πολιτική οι βασικές αρχές της οποίας είναι η εξάλειψη της φτώχειας και η προαγωγή των δικαιωμάτων του ανθρώπου, των βασικών ελευθεριών, της αξιοπρεπούς εργασίας και της χρηστής διακυβέρνησης.

Σήμερα, οι αναπτυσσόμενες χώρες είναι στρατηγικοί εταίροι για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι’ αυτό πιστεύω ότι ένα χρηματοδοτικό μέσο για τις αναπτυσσόμενες χώρες που δεν πληρούν τα κριτήρια της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας διευκολύνει την οικονομική, χρηματοπιστωτική, τεχνική, πολιτιστική και ακαδημαϊκή συνεργασία. Επιπλέον, μπορεί να τονώσει το διμερές εμπόριο, τις επενδύσεις, τις οικονομικές εταιρικές σχέσεις και την προώθηση του διαλόγου μεταξύ φορέων του δημόσιου τομέα και μη κυβερνητικών οργανώσεων τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και σε χώρες εταίρους.

  Jörg Leichtfried (S&D). – (DE) Κυρία Πρόεδρε, οι δικτάτορες στις γειτονικές μας χώρες ανατρέπονται και αυτό είναι θετικό. Παρά το γεγονός ότι οι Ύπατοι Εκπρόσωποί μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι σε θέση ή δεν είναι διατεθειμένοι να υποστηρίξουν και να ενθαρρύνουν αυτούς τους ανθρώπους που αγωνίζονται για τη δημοκρατία, είναι καλό να μπορέσουν τουλάχιστον να αναλάβουν δράση και να τους παράσχουν βοήθεια, έστω και εάν δεν μιλάμε. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να συνδυάσουμε τη βοήθεια που παρέχουμε με μια απαίτηση συμμόρφωσης με τις αξίες μας, συμπεριλαμβανομένων της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των βασικών κανόνων εργασίας. Είναι σημαντικό να παρέχει βοήθεια η Ευρωπαϊκή Ένωση. Επιπλέον, οφείλουμε όχι μόνο να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά και να διασφαλίσουμε ότι κατανοούν τις αξίες που μας έκαναν ισχυρούς.

Υπό την προϋπόθεση ότι συμβαίνει αυτό, είναι σαφές κατά τη γνώμη μου ότι αυτή η βοήθεια πρέπει τελικά να αποτελεί αντικείμενο ελέγχου και διαχείρισης ενός δημοκρατικού κοινοβουλίου. Στο μέλλον, δεν πρέπει να επιτρέψουμε οι δράσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ελέγχονται από έναν γραφειοκρατικό οργανισμό. Το Κοινοβούλιο πρέπει να είναι σε θέση να εκπληρώσει τον ρόλο του ως κοινοβουλευτικό όργανο, κάτι που σημαίνει να μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις.

  Elena Băsescu (PPE). – (RO) Κυρία Πρόεδρε, το Κοινοβούλιο πρέπει να μπορεί να ελέγχει σε ισότιμη βάση με το Συμβούλιο την έγκριση στρατηγικών αποφάσεων που αφορούν τον τρόπο με τον οποίο δαπανώνται οι πόροι που διατίθενται από τα χρηματοδοτικά μέσα για τη συνεργασία. Ωστόσο, παράλληλα, η ΕΕ πρέπει να γίνει πιο ευέλικτη και να επιταχύνει τους μηχανισμούς για την ανάπτυξη εμπορικών σχέσεων με χώρες εταίρους. Υποστηρίζω την ιδέα να ακολουθήσει η Ένωση μια ρεαλιστική προσέγγιση όσον αφορά τις οικονομικές σχέσεις της με χώρες εταίρους.

Πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό να εφαρμοστούν χρηματοδοτικά μέσα σε χώρες όπως το Τουρκμενιστάν και το Ιράκ, που μπορούν να παράσχουν ενεργειακούς πόρους μέσω έργων όπως ο Nabucco. Θα ήθελα επίσης να αναφέρω εδώ ότι η κοινή δήλωση των προέδρων της Ρουμανίας και του Τουρκμενιστάν σηματοδότησε τη δημιουργία μιας ενεργειακής εταιρικής σχέσης για την εκμετάλλευση και τη μεταφορά φυσικού αερίου και αργού πετρελαίου, μεταξύ άλλων μέσω της ανταλλαγής εμπειριών και εξοπλισμού. Η Ρουμανία συμμετέχει επίσης σε αποστολές σταθεροποίησης και ανοικοδόμησης στο Ιράκ.

  Ivo Vajgl (ALDE). – (SL) Κυρία Πρόεδρε, ένα σημαντικό μέρος των πόρων που μας είναι διαθέσιμοι μέσω των χρηματοδοτικών μέσων και οι οποίοι προορίζονται για την ανάπτυξη των αναπτυσσόμενων χωρών καταλήγουν μέσω συγκεκριμένων διαύλων πίσω στα χέρια των εταιρειών μας ή των μονοπωλίων μας στο εσωτερικό. Πιστεύω ότι ένας σημαντικός σκοπός αυτών των μέσων χρηματοδότησης και πολιτικής θα πρέπει να είναι η διασφάλιση ότι οι πόροι χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τα αναπτυξιακά σχέδια αυτών που επιθυμούμε να υποστηρίξουμε.

Αρκετοί ομιλητές έχουν ήδη επισημάνει ότι συχνά χρηματοδοτούμε καθεστώτα που είναι κάθε άλλο παρά δημοκρατικά. Όταν πρόκειται για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης των φτωχότερων χωρών, πιστεύω ότι θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί να μην διαιωνίζουμε την τάση της μονοκαλλιέργειας, αλλά να δημιουργούμε ευκαιρίες για τη σύγχρονη ανάπτυξη των χωρών αυτών.

  Karel De Gucht, μέλος της Επιτροπής. − (EN) Κυρία Πρόεδρε, άκουσα προσεκτικά τις πολυάριθμες παρεμβάσεις. Η Επιτροπή ελπίζει ότι θα βρούμε μια λύση γι’ αυτά τα σημαντικά χρηματοδοτικά μέσα.

Ωστόσο, πρέπει να μπορούμε να εφαρμόζουμε πλήρως τα χρηματοδοτικά μέσα στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων. Η ορθή εκτέλεση των εξωτερικών μας δράσεων δεν πρέπει να γίνει όμηρος μιας διαμάχης μεταξύ των θεσμικών οργάνων. Είναι δύσκολο να διατηρήσουμε την αξιοπιστία μας στον έξω κόσμο σε αυτήν τη βάση, και αυτό μας εκθέτει σε κίνδυνο απώλειας της ισχύος που έχουμε ως παγκόσμιος παράγοντας και εμπορικός διαπραγματευτής.

Η Επιτροπή είναι έτοιμη να καταβάλει προσπάθειες για μία ταχεία λύση επί της οποίας συμφωνούν όλα τα ενδιαφερόμενα θεσμικά όργανα.

Στα τρέχοντα χρηματοδοτικά μέσα, τα οποία θα βρίσκονται σε ισχύ έως το 2013, δηλαδή δύο ακόμη έτη, τα έγγραφα πολυετούς στρατηγικής θεωρείται ότι εφαρμόζουν τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση του προϋπολογισμού. Τα μέτρα αυτά υπάγονται στο σύστημα της επιτροπολογίας.

Τα έγγραφα στρατηγικής είναι τεχνικά έγγραφα και, επομένως, από τη φύση τους, δεν είναι κατάλληλα να λάβουν τη μορφή δεσμευτικών νομικών πράξεων. Τα τρέχοντα μέσα έχουν μόνο δύο ακόμη έτη λειτουργίας και απομένει να εφαρμοστούν ελάχιστα μόλις έγγραφα στρατηγικής. Η Επιτροπή θεωρεί ότι η αλλαγή αυτού του συστήματος τώρα θα απαιτούσε σημαντικές αλλαγές στα μέσα, οι οποίες θα χρειάζονταν υπερβολικά πολύ χρόνο για να εφαρμοστούν και οι οποίες θα προκαλούσαν σημαντικές διαταραχές στην εξωτερική συνεργασία της ΕΕ.

Η Επιτροπή επιδιώκει ήδη τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στη διαδικασία του δημοκρατικού ελέγχου των εγγράφων στρατηγικής. Η Επιτροπή είναι πρόθυμη να ενισχύσει αυτήν τη διαδικασία με ουσιώδη δικαιώματα ελέγχου για το Κοινοβούλιο. Είναι πολύ νωρίς να πούμε ποια μορφή θα έχουν τα νέα μέσα, επειδή υπόκεινται σε εκτενείς διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη και σε προτάσεις της Επιτροπής.

Υπό την προϋπόθεση ότι τα κριτήρια που θεσπίζονται στο άρθρο 290 της Συνθήκης της Λισαβόνας γίνονται πλήρως σεβαστά, εξακολουθεί να υπάρχει η δυνατότητα να εξετάσουμε το ενδεχόμενο προσφυγής στις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις στα νέα μέσα, αλλά η Επιτροπή δεν έχει ακόμη ξεκάθαρη άποψη επί του ζητήματος αυτού.

  Charles Goerens, εισηγητής. − (FR) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα κι εγώ να ευχαριστήσω όλους τους ομιλητές που αναφέρθηκαν γενικά στα χρηματοδοτικά μέσα και συγκεκριμένα στην έκθεση που σας υπέβαλα σήμερα το πρωί.

Πιστεύω ότι ο κ. Brok βρήκε τα σωστά λόγια να εκφράσει αυτό που επιθυμούμε. Δεν επιθυμούμε να είμαστε ταραχοποιοί, αλλά ούτε επιθυμούμε να δώσουμε στην Επιτροπή λευκή επιταγή για την εφαρμογή θεμελιωδών συμφωνιών που εγκρίνονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο χωρίς την ύπαρξη κανενός είδους κοινοβουλευτικής εποπτείας. Από το να τα έχει όλα ή να μην έχει τίποτα, το Κοινοβούλιο επέλεξε μια συνετή λύση που συνίσταται στη στενή παρακολούθηση στρατηγικών πράξεων. Δεν απαιτούμε τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από αυτό.

Θα ήθελα επίσης να πω δυο λόγια σχετικά με όσους ήταν περισσότερο επικριτικοί στις παρατηρήσεις τους, ιδίως όσους μίλησαν με μεγάλο σκεπτικισμό για την πολιτική της αναπτυξιακής συνεργασίας και όσους αναφέρονται πάντα στον φορολογούμενο, προκειμένου να απορρίψουν οποιαδήποτε στήριξη προς την εν λόγω πολιτική.

Κατά την άποψή μου, ο φορολογούμενος χρηματοδοτεί έναν προϋπολογισμό. Ένας προϋπολογισμός είναι ένα μέσο για να αποδείξουμε την αλληλεγγύη μας προς τους οικονομικά ασθενέστερους. Συνεπώς, χάρη στις συνεισφορές των φορολογουμένων, ο προϋπολογισμός παρέχει γενικά μια ευκαιρία στις χώρες μας να βοηθήσουν τους πιο αδύναμους στην κοινωνία. Η εναλλακτική θα ήταν να αγνοήσουμε τα βασικά, θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπων που στερούνται πόρων.

Ωστόσο, θα ήθελα να συστήσω στους συγκεκριμένους βουλευτές να ανατρέξουν στις εκθέσεις του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη, για να διαπιστώσουν ότι αυτοί που συνεισφέρουν περισσότερο όσον αφορά τη συνεργασία και την εξωτερική αλληλεγγύη είναι αυτοί που επίσης δαπανούν τα περισσότερα χρήματα στην εσωτερική αλληλεγγύη εντός της χώρας τους. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει εγγενής αντίφαση μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής αλληλεγγύης.

Όσοι θα ήθελαν να πιστεύει ο υπόλοιπος κόσμος ότι τα χρήματα μας που δαπανώνται στην εξωτερική αλληλεγγύη είναι χρήματα που σπαταλιούνται στις τέσσερις γωνιές του κόσμου θα ήταν καλό, συνεπώς, να διαβάσουν ξανά τις στατιστικές του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη.

  Barbara Lochbihler, εισηγήτρια. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, πιστεύω ότι κατέστη απολύτως σαφές κατά τη διάρκεια της συζήτησης ο λόγος για τον οποίο εμείς στο Κοινοβούλιο επιθυμούμε αυτές τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις. Δεν επιθυμούμε μικροδιαχείριση, αλλά έχουμε πραγματικά ανάγκη να μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το μέσο με υπεύθυνο και συνειδητό τρόπο, ώστε να μπορούμε, εάν χρειαστεί, να διορθώσουμε ό,τι είναι λάθος. Εάν μιλάμε για τη θέση του Κοινοβουλίου έναντι εξωτερικών φορέων, για παράδειγμα οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που θα μπορούσαν να επηρεαστούν από αυτό, και εάν δεν επιτύχουμε συμφωνία, αν και ελπίζω ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο, και εάν τα μεμονωμένα έργα δεν μπορούν τότε να πραγματοποιηθούν, πιστεύω πως υπάρχει στήριξη και κατανόηση για τη θέση του Κοινοβουλίου. Δεν είναι αλήθεια ότι το Κοινοβούλιο και η έννοια αυτή δεν γίνονται κατανοητά.

Θα ήθελα να αναφερθώ εν συντομία στις επικρίσεις ότι το Κοινοβούλιο δαπανά πάρα πολλά χρήματα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανάπτυξη της δημοκρατίας. Πιστεύω ότι συμβαίνει το αντίθετο. Εάν εξετάσουμε αυτό το μέσο για τα δικαιώματα του ανθρώπου και την προαγωγή της δημοκρατίας, το οποίο υπάρχει μόλις από το 2004, μπορούμε να διαπιστώσουμε ακόμη και τώρα ότι πολλά μπορούν να επιτευχθούν με σχετικά λίγα χρήματα. Δεν μπορούμε απλώς να το βλέπουμε ως σύνολο. Αντιθέτως, πρέπει να επικεντρωθούμε λεπτομερώς στα επιτεύγματα αυτών των έργων. Τα έργα χρειάστηκε να διακοπούν μόνο σε λίγες μεμονωμένες περιπτώσεις.

Εάν επιθυμούμε πραγματικά να δούμε τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ να εφαρμόζονται, εάν επιθυμούμε πραγματικά οι άνθρωποι να ζουν ελεύθεροι, απαλλαγμένοι από τη φτώχεια και τον φόβο, οφείλουμε να προάγουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό το μέσο αποτελεί πολύ καλό συμπλήρωμα της πολιτικής μας για να ζητήσουμε από άλλα κράτη να υποστηρίξουν τα δικαιώματα του ανθρώπου. Δεν ξοδεύουμε πάρα πολλά χρήματα. Αντιθέτως, χρειαζόμαστε πολύ πιο ξεκάθαρη χρηματοδοτική υποστήριξη.

  Kinga Gál, εισηγήτρια. − (HU) Κυρία Πρόεδρε, ευχαριστώ τους συναδέλφους βουλευτές και τον Επίτροπο για τις απόψεις που εξέφρασαν στο πλαίσιο της συζήτησης, και φυσικά τους συναδέλφους βουλευτές για τα λόγια τους προς στήριξη της απόφασής μας. Ο κ. Brok κατέστησε απολύτως σαφές ότι επιθυμούμε πραγματικά να γίνει διάκριση μεταξύ των εκτελεστικών και των νομοθετικών καθηκόντων. Ο στόχος μας δεν είναι να τα αναμείξουμε αλλά, όπως αναφέρθηκε εδώ και από τους δύο εισηγητές και συναδέλφους βουλευτές, το Κοινοβούλιο πρέπει να έχει τη δυνατότητα να έχει λόγο στον σχεδιασμό και στη στρατηγική, προκειμένου να λειτουργεί η εκτέλεση πραγματικά αποτελεσματικά και να προσανατολίζονται οι πόροι εκεί όπου υπάρχουν οι μεγαλύτερες ανάγκες.

Θα ήθελα να σχολιάσω τις απόψεις για τη χρήση των πόρων συγκεκριμένα· δεν πιστεύω πως οποιοσδήποτε φορολογούμενος θα αμφισβητούσε τη σημασία του να μπορούμε να βοηθάμε ή να σώζουμε ανθρώπινες ζωές, τις ζωές των ακτιβιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέσω αυτού του χρηματοδοτικού μέσου για την υπεράσπιση των δημοκρατικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επομένως πιστεύω ότι αυτό ακριβώς είναι το μέσο που θα αποδεχόταν οποιοσδήποτε φορολογούμενος. Λαμβάνω εξαιρετικά σοβαρά υπόψη τα όσα ανέφερε ο Επίτροπος, επίσης, ότι το Κοινοβούλιο διαθέτει νέες εξουσίες και ισχυρότερα δικαιώματα μετά τη Λισαβόνα. Γι’ αυτόν τον λόγο, θα θέλαμε πραγματικά το Συμβούλιο και η Επιτροπή να επιδείξουν ανοικτό πνεύμα ώστε να επιτευχθεί εντέλει ένας καλός συμβιβασμός, καθώς όλοι ενδιαφερόμαστε να λειτουργήσουν αυτά τα μέσα πραγματικά αποτελεσματικά, και γι’ αυτό χρειάζονται και τα τρία θεσμικά όργανα.

  Gay Mitchell, εισηγητής. − (EN) Κυρία Πρόεδρε, αντιλαμβάνομαι ότι έχω επιπλέον χρόνο, επειδή δεν μπόρεσα να βρίσκομαι εδώ στην αρχή της συζήτησης. Ζητώ συγνώμη – καθυστέρησα στην κίνηση.

Καταρχάς, ένας βρετανός συνάδελφος επέκρινε την κατάσταση σχετικά με τη σημασία της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Εάν η δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου λειτουργούσαν στα κράτη μέλη μας, τότε δεν θα υπήρχαν παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο με ψωμί και μαρμελάδα, και αυτή είναι η πραγματικότητα.

Είτε στη Βρετανία είτε σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος, πιστεύω ότι επαφίεται σαφώς στο εκάστοτε κράτος μέλος να διασφαλίζει ότι δεν συμβαίνει αυτό. Ας είμαστε πολύ ξεκάθαροι σχετικά με το τι αφορά όλο αυτό το ζήτημα: δεν αφορά μόνο τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου. Είκοσι δύο χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν κάθε ημέρα, κάθε ημέρα, σε απόσταση που απέχει μόλις ένα σύντομο αεροπορικό ταξίδι από αυτό εδώ το κτίριο. Είκοσι δύο χιλιάδες. Τα καλά νέα είναι ότι στο παρελθόν ήταν 34.000. Εμείς και άλλοι μειώσαμε αυτόν τον αριθμό σε 22.000 χάρη στη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου και το είδος των χρηματοδοτικών μέσων που έχει εγκρίνει η Ένωση.

Ας μην συγκρίνουμε αυτούς τους ανθρώπους με τα παιδιά στα κράτη μέλη μας που πάνε στο σχολείο έχοντας φάει μόνο ψωμί και μαρμελάδα, κάτι που επίσης με λυπεί. Ας αφήσουμε τις κυβερνήσεις των κρατών μελών μας να συντονίσουν τις δράσεις τους για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτών των παιδιών.

Αυτό το ζήτημα αφορά την εκτέλεση ή τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις. Πρόκειται για εκτέλεση ή πρόκειται για κατ’ εξουσιοδότηση πράξη – στην οποία περίπτωση είναι νομοθεσία;

Προτείνω να μείνουμε απολύτως πιστοί στην πρώτη ανάγνωση του Κοινοβουλίου και, κατά συνέπεια, να δηλώσουμε ότι θα προβούμε σε επανεγγραφή –έχουμε προβεί σε επανεγγραφή– όλων των τροπολογιών. Αυτές δεν έγιναν αποδεκτές από το Συμβούλιο. Το επίμαχο ζήτημα είναι θέμα αρχής και είναι καίριας σημασίας για τον μελλοντικό χαρακτήρα των διοργανικών σχέσεων στον τομέα της εξωτερικής δράσης.

Οι τροπολογίες που πρότεινε το Κοινοβούλιο δεν αφορούν την ουσία του μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας (DCI) ή των άλλων μέσων, αλλά τον ρόλο του Κοινοβουλίου όσον αφορά την πρακτική εφαρμογή της νομοθεσίας.

Ο στόχος είναι να προστατευτούν τα δημοκρατικά προνόμια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως προβλέπονται στη Συνθήκη της Λισαβόνας. Ως συννομοθέτης, πρέπει να μπορούμε να ελέγχουμε, σε ισότιμη βάση με το Συμβούλιο, την έγκριση και την εκτέλεση στρατηγικών αποφάσεων σχετικά με τις δαπάνες της αναπτυξιακής βοήθειας: το ύψος τους, πού και πώς διατίθενται. Από τεχνική άποψη, οι τροπολογίες διασφαλίζουν ότι ορισμένα σχέδια αποφάσεων που προτείνει η Επιτροπή αναγνωρίζονται ως κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό θα έδινε στα δύο σκέλη της νομοθετικής αρχής τη δυνατότητα να αντιτίθενται σε σχέδια αποφάσεων τα οποία δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις της νομοθεσίας. Αυτό το βέτο θα διασφάλιζε ότι οι προτάσεις του Κοινοβουλίου λαμβάνονται υπόψη όταν η Επιτροπή προγραμματίζει τη βοήθεια της ΕΕ.

Επιτρέψτε μου να δηλώσω ξεκάθαρα ότι δεν μιλάμε για μικροδιαχείριση, όπως ανέφερε μόλις ένας συνάδελφος, ή για μεμονωμένα προγράμματα και έργα. Οι τροπολογίες θα διασφαλίσουν ότι οι νομοθέτες διατηρούν τον έλεγχο επί στρατηγικών αποφάσεων όσον αφορά την παροχή της χρηματοδότησης και τις τομεακές προτεραιότητες.

Όλες οι προτεινόμενες τροπολογίες συμπεριλήφθηκαν ήδη στη θέση του Κοινοβουλίου σε πρώτη ανάγνωση, η οποία εγκρίθηκε στην Ολομέλεια με μεγάλη πλειοψηφία στις 21 Οκτωβρίου 2010.

Ωστόσο, το Συμβούλιο απέρριψε κατηγορηματικά όλες τις τροπολογίες σχετικά με τον δημοκρατικό έλεγχο και τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, χωρίς να προτείνει οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική λύση η οποία θα ικανοποιούσε τα αιτήματα του Κοινοβουλίου.

Είναι δυσάρεστο το γεγονός ότι, ενώ έχουν μεσολαβήσει πολλοί μήνες –σχεδόν ένα έτος– από την πρώτη συζήτηση του φακέλου στην επιτροπή, δεν έχει σημειωθεί καμία πρόοδος στις διοργανικές διαπραγματεύσεις. Μπορώ να διαβεβαιώσω το Σώμα ότι προσπαθήσαμε πραγματικά πάρα πολύ. Οι διαπραγματεύσεις με το Συμβούλιο και την Επιτροπή –η οποία θα πρέπει παρεμπιπτόντως να διευκολύνει αυτές τις διαπραγματεύσεις– ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο του 2010. Πραγματοποιήσαμε τρεις διαλόγους και αρκετές συνεδριάσεις σε τεχνικό επίπεδο σχετικά με τα επίμαχα ζητήματα των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων. Επί των ζητημάτων αυτών, δεν έχει γίνει καμία προσέγγιση. Μόνο προς τα τέλη της περσινής χρονιάς υπέβαλαν οι διαπραγματευτές της Επιτροπής μια συμβιβαστική πρόταση. Το Κοινοβούλιο αντέδρασε αμέσως με μια αντιπρόταση, αλλά αυτό δεν αντικατοπτρίστηκε στη θέση του Συμβουλίου. Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν διαβιβάστηκε επισήμως στα κράτη μέλη στο Συμβούλιο.

Παρά τη σκληρή στάση του Συμβουλίου, την οποία υιοθετεί και η Επιτροπή –κάτι που με λυπεί, επειδή αυτό δεν συνάδει με τη συνταγματική της θέση–, το Κοινοβούλιο εμμένει στη θέση του. Από νομικής πλευράς, τα επιχειρήματά μας είναι βάσιμα. Τα έγγραφα στρατηγικής είναι πολυετή προγράμματα, τα οποία αποφασίζονται στο πλαίσιο του DCI για παράδειγμα, τα οποία ικανοποιούν τα κριτήρια για την εφαρμογή της διαδικασίας για τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις. Συμπληρώνουν τον βασικό κανονισμό και είναι γενικής ισχύος. Τα κριτήρια που αναφέρονται στο άρθρο 290 είναι υποχρεωτικά εάν ικανοποιούνται. Το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο πρέπει να έχουν δικαίωμα να ασκήσουν βέτο.

Δεν πρόκειται για ζήτημα πολιτικών συναλλαγών ή οιωνδήποτε ειδικών διευθετήσεων, διότι τούτο θα αντέβαινε στη Συνθήκη. Πρόκειται για νομική υποχρέωση. Από πολιτικής άποψης, έχουμε την απόλυτη στήριξη της Διάσκεψης των Προέδρων μας, η οποία αποφάσισε σε δύο διαφορετικές περιστάσεις –με τελευταία νωρίτερα αυτόν τον μήνα– ότι σε όλους τους φακέλους οι διαπραγματευτές θα πρέπει να επιμείνουν στην εφαρμογή της διαδικασίας για τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις για αποφάσεις που αφορούν τους στόχους, την επιλογή προτεραιοτήτων, τα αναμενόμενα αποτελέσματα και τις χρηματοδοτικές χορηγήσεις υπό ευρεία έννοια.

Διαπιστώνεται επίσης κοινή γραμμή μεταξύ των κοινοβουλευτικών επιτροπών: οι εισηγητές στην Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου και την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων –που είναι αντιστοίχως αρμόδιες για τα μέσα για τη συνεργασία με τις εκβιομηχανισμένες χώρες και τα μέσα για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία– υιοθέτησαν ακριβώς την ίδια προσέγγιση με μένα. Όλες οι τροπολογίες που αφορούν τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις από την πρώτη ανάγνωση θα πρέπει να επανεγγραφούν. Η θέση μας είναι ξεκάθαρη και απλή και απολύτως σύμφωνη με την εντολή της Διάσκεψης των Προέδρων. Δεν πρόκειται να διχαστούμε ή να επιτρέψουμε να παραβλεφθεί ο ρόλος μας ως νομοθετικού σώματος.

Είμαι πεπεισμένος ότι η θέσπιση της νέας διαδικασίας θα είναι επίσης προς όφελος των προβλεπόμενων δικαιούχων των χρηματοδοτικών μας μέσων. Το Κοινοβούλιο θα μπορούσε να διαδραματίσει πολύ πιο αποτελεσματικά τον ελεγκτικό του ρόλο και να διασφαλίσει ότι τα χρήματα δαπανώνται για τους κεντρικούς στόχους της αναπτυξιακής συνεργασίας της Ένωσης που αναφέρεται στη Συνθήκη: τη μείωση –και εντέλει την εξάλειψη– της φτώχειας. Δεν χρειάζεται να πεθαίνουν είκοσι δύο χιλιάδες παιδιά καθημερινά. Απαιτούμε να έχουμε λόγο στον πώς θα αντιμετωπιστεί αυτό το θέμα.

(Ο ομιλητής δέχεται να απαντήσει σε ερώτηση στο πλαίσιο της διαδικασίας της γαλάζιας κάρτας σύμφωνα με το άρθρο 149, παράγραφος 8, του Κανονισμού)

  Nirj Deva (ECR). - (EN) Κυρία Πρόεδρε, θα ήθελα απλώς να ρωτήσω τον αξιότιμο συνάδελφο και φίλο κ. Mitchell αν συμφωνεί μαζί μου ότι το 2005 το Κοινοβούλιο εγκατέλειψε 14 τομείς συναπόφασης επί αυτών των χρηματοδοτικών μέσων.

Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε τώρα στην πραγματικότητα είναι να επιτύχουμε μια ορισμένη αποκατάσταση, επειδή δεν χάσαμε μόνο την ικανότητά μας να ελέγχουμε τι γίνεται στην Επιτροπή, αλλά και τη διαδικασία λογοδοσίας και τη διαδικασία διαφάνειας, επομένως θα ήθελα να ρωτήσω τον κ. Mitchell…

(Η Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Gay Mitchell, εισηγητής. − (EN) Κυρία Πρόεδρε, συμφωνώ με τον κ. Deva ότι εγκαταλείψαμε ορισμένα από τα δικαιώματά μας. Ήμουν ο εισηγητής για τον μηχανισμό χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας. Χρειαστήκαμε δυόμισι έτη για να συμφωνήσουμε επί αυτού του μηχανισμού, επειδή απλώς δεν μπορούσαμε να εγκαταλείψουμε ορισμένα κεντρικά δικαιώματα του Κοινοβουλίου, αλλά έπρεπε να βρούμε μια συμβιβαστική λύση προς το τέλος.

Τελικά, επιτεύχθηκε διοργανική συμφωνία μεταξύ του Κοινοβουλίου, της Επιτροπής και του Συμβουλίου σύμφωνα με την οποία εμείς, μέσω της Επιτροπής Ανάπτυξης για παράδειγμα, θα έχουμε δικαιώματα ελέγχου επί του DCI, και δημιουργήσαμε ομάδες για την εκτέλεση αυτής της συμφωνίας. Αυτά τα χρηματοδοτικά μέσα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της συγκεκριμένης συμφωνίας, κάτι που θα πρέπει να συνεχιστεί.

  Helmut Scholz, εισηγητής. – (DE) Κυρία Πρόεδρε, κύριε De Gucht, έχετε απόλυτο δίκιο ότι ο έξω κόσμος αδυνατεί να κατανοήσει γιατί δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία με το Συμβούλιο. Το Συμβούλιο δεν είναι καν παρόν σε αυτήν τη συζήτηση, κάτι που με λυπεί ιδιαιτέρως, επειδή δεν αποτελεί καλό οιωνό για την ολοκλήρωση της δεύτερης ανάγνωσης. Ωστόσο, πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί μια κανονική αρχή και ένα κανονικό δικαίωμα, τα οποία προβλέπονται στη Συνθήκη, δεν αναγνωρίζονται. Πιστεύω, και ο κ. Brok αναφέρθηκε σε αυτό λεπτομερώς, ότι πρόκειται απλώς για το ζήτημα του να μας παρέχεται η δυνατότητα να παρεμβαίνουμε.

Ίσως να μπορώ να σας δώσω ένα ακόμη παράδειγμα σχετικά με το περιεχόμενο. Στο πολυετές σχέδιο της Επιτροπής για το μέσο για τις εκβιομηχανισμένες χώρες (ICI), για το οποίο υπήρξα εισηγητής, το έγγραφο αναφοράς δεν ήταν ο τροποποιημένος κανονισμός, αλλά η στρατηγική για την «Ευρώπη στον κόσμο». Σε αυτήν τη στρατηγική χρησιμοποιείται μια γλώσσα που κατέστη παρωχημένη μετά την έλευση της οικονομικής κρίσης και τα επακόλουθα εμπορικά προβλήματα, καθώς αναφέρεται ότι ο στόχος του πολυετούς σχεδίου είναι να προωθηθούν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις και τα συμφέροντα κέρδους. Σύμφωνα με το κείμενο, το μέσο επιδιώκει να επιλύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες της ΕΕ όσον αφορά τη διείσδυση σε ορισμένες αγορές.

Μπορώ μόνο να επαναλάβω ότι το παραπάνω δεν είναι αυτό που επιδίωξαν οι νομοθέτες να επιτύχει το μέσο και ότι δεν δέσμευσαν τα χρήματα των φορολογουμένων για τον σκοπό αυτόν. Κατά την άποψή μας, το ICI πρέπει να είναι ένα σύγχρονο πρόγραμμα συνεργασίας και όχι ένα όπλο κατάκτησης. Για να δώσω άλλο ένα παράδειγμα, αυτήν τη φορά σε πιο ωμή γλώσσα: Για εμάς, οι χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας δεν είναι απλώς νέοι εταίροι, όπως δήλωσε η Επιτροπή. Στο πλαίσιο της συνεργασίας με την Κεντρική Ασία, το χρηματοδοτικό μέσο δεν πρέπει να επικεντρωθεί αποκλειστικά στην πρόσβαση της ΕΕ στα αποθέματα φυσικού αερίου που υπάρχουν εκεί.

Βλέποντας την περιοχή του Μαγκρέμπ και τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, διαπιστώνουμε ξεκάθαρα ότι χρειαζόμαστε μια μακροπρόθεσμη, μεγάλης κλίμακας προσέγγιση στη συνεργασία. Ελπίζω ότι ο νέος κανονισμός θα αποδειχθεί ανθεκτικός στον χρόνο. Ελπίζω επίσης ότι αυτό το χρηματοδοτικό μέσο θα ενθαρρύνει τις ανταλλαγές σε ισότιμη βάση μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών, θα συμβάλει στη δημιουργία διαφάνειας σε ολόκληρο τον κόσμο και θα προωθήσει την υπεύθυνη στήριξη προς διαδικασίες βιώσιμης ανάπτυξης που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτών.

  Πρόεδρος. − Η κοινή συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα στις 11.30.

  Ioan Enciu (S&D), γραπτώς. – (RO) Το ευρωπαϊκό χρηματοδοτικό μέσο για την προαγωγή της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου είναι ένα από τα ελάχιστα μέσα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ που εξακολουθεί να διατηρεί ένα αυστηρό σύστημα για την κατανομή των πόρων, λόγω του ότι δεν παρέχει δυνατότητα εξαίρεσης από την αρχή της μη επιλεξιμότητας των δαπανών που αφορούν φόρους, δασμούς και άλλες φορολογικές επιβαρύνσεις της χρηματοδότησης της ΕΕ. Σε μια φάση όπου βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την επιδείνωση της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παγκοσμίως, πιστεύω ότι είναι απολύτως αναγκαίο η Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβεβαιώσει εκ νέου τον ρόλο της ως παγκόσμιου ηγέτη στο πεδίο της δημοκρατίας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Εν προκειμένω, είναι ιδιαίτερα αναγκαίο να καταστεί ο ευρωπαϊκός μηχανισμός χρηματοδότησης περισσότερο ευπροσάρμοστος, ώστε να επιτρέπει στην Ένωση και στους δικαιούχους ευρωπαϊκής χρηματοδοτικής βοήθειας να έχουν έναν ορισμένο βαθμό ευελιξίας στο πλαίσιο της διαχείριση των σχεδίων που αναλαμβάνουν. Από την άλλη πλευρά, η εν λόγω ευέλικτη προσέγγιση έναντι της παροχής πόρων της ΕΕ θα παρακολουθείται στενά για να αποτραπούν τυχόν περιστατικά κατάχρησης. Εκτός από την εξαίρεση που θα πρέπει να διατηρηθεί όσον αφορά την έγκριση της χρηματοδότησης των δαπανών οι οποίες αφορούν φόρους, δασμούς και άλλες φορολογικές επιβαρύνσεις και ισχύει για κάθε περίπτωση χωριστά, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να διαθέτει το δικαίωμα να παρακολουθεί τις δραστηριότητες της Επιτροπής και τα έγγραφα στρατηγικής που εγκρίνονται από αυτήν.

  Zuzana Brzobohatá (S&D), γραπτώς. – (CS) Η σύσταση για τη δεύτερη ανάγνωση για τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας αναφέρεται στο υψηλό επίπεδο συμφωνίας σχετικά με τα μέτρα, και εγκρίνει καταρχήν όλες τις τροπολογίες από την πρώτη ανάγνωση. Προσωπικά, θεωρώ ότι προτεραιότητα έχει η επίλυση των συστημικών ζητημάτων που σχετίζονται με την πολυετή χρηματοδότηση της αναπτυξιακής βοήθειας, και συμφωνώ με τον εισηγητή ότι πρέπει να επιλυθεί το ζήτημα της μεθόδου χρηματοδότησης για το 2012 και το 2013. Η σύσταση αναφέρει ότι ο κανονισμός μειώνει κατά πολύ το περιθώριο κάτω από το ανώτατο ποσό του τομέα 4 του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου 2007-2013, και δεν αφήνει αρκετό περιθώριο ελιγμών όσον αφορά την αντιμετώπιση και την αντίδραση σε τυχόν μελλοντικές κρίσεις. Η σύσταση αναφέρεται επίσης σε νομοθετικού χαρακτήρα ζητήματα στο πλαίσιο της διαδικαστικής προσέγγισης του Συμβουλίου, πράγμα το οποίο επικρίνεται από το Κοινοβούλιο, διότι το Κοινοβούλιο θα έπρεπε να διαθέτει τις ίδιες αρμοδιότητες εποπτείας με το Συμβούλιο, όσον αφορά την έγκριση στρατηγικών αποφάσεων σχετικά με το ζήτημα του πού και πώς θα δαπανηθεί αναπτυξιακή βοήθεια. Ως εκ τούτου, σύμφωνα τόσο με το γράμμα όσο και το πνεύμα της Συνθήκης της Λισαβόνας, υποστηρίζω την επείγουσα ένταξη στον κανονισμό σχετικά με τον μηχανισμό χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας μιας δεόντως ολοκληρωμένης διαδικασίας για τις κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις οι οποίες συνδέονται με τον προγραμματισμό άλλων μηχανισμών χρηματοδότησης εξωτερικής δράσης που βρίσκονται επί του παρόντος υπό αναθεώρηση, δηλαδή του μηχανισμού σταθερότητας, του μηχανισμού για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία και του μέσου για τη συνεργασία με τις εκβιομηχανισμένες χώρες.

  Jiří Havel (S&D), γραπτώς. – (CS) Ένας από τους βασικότερους στόχους της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ είναι η μείωση και η οριστική εξάλειψη της φτώχειας, στην επίτευξη του οποίου θα συμβάλουν σαφώς τα προτεινόμενα 190 εκατομμύρια ευρώ ως συνοδευτικά μέτρα για τις μπανάνες για την περίοδο 2010-2013, τα οποία εγκρίθηκαν από την Επιτροπή στις 17 Μαρτίου 2010. Ισχύει επίσης ότι τα σχέδια που καταρτίσθηκαν στο παρελθόν στον εν λόγω τομέα είχαν εμπορική μάλλον αντί για αναπτυξιακή προοπτική, και η αναπτυξιακή προοπτική είναι εκείνη ακριβώς που θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται στη νέα πρόταση. Είναι επίσης σωστό, προφανώς, να υποστηριχθούν τα συνοδευτικά μέτρα για τις μπανάνες με σκοπό τη βελτίωση των επιπέδων διαβίωσης για τους ανθρώπους στις χώρες ΑΚΕ που προμηθεύουν μπανάνες, και οι οποίοι πλήττονται από τους δασμούς που επιβάλλονται στις εισαγόμενες στην ΕΕ μπανάνες. Εντούτοις, η πρόταση της Επιτροπής έχει ορισμένα μειονεκτήματα, όπως είναι η απουσία εκτίμησης των επιπτώσεων σε σχέση με τα προτεινόμενα μέτρα, ο χρονικός προγραμματισμός των αναλήψεων, η αμφίβολη μεγάλης κλίμακας χρήση των αποθεμάτων της ΕΕ ή το συνεχιζόμενο πρόβλημα της ανεπαρκούς χρηματοδότησης του τομέα 4, που η Επιτροπή ορθώς επεσήμανε στην έκθεση εκτίμησής της σχετικά με τη λειτουργία της διοργανικής συμφωνίας. Σε γενικές γραμμές, θεωρώ ότι η έκθεση που υποβλήθηκε από τον Charles Goerens παρουσιάζει μια ακριβή ανάλυση του ζητήματος τόσο από εμπορική όσο και από αναπτυξιακή προοπτική, αντικατοπτρίζοντας τις παρατηρήσεις που εγκρίθηκαν από την Επιτροπή Προϋπολογισμών στις 13 Απριλίου 2010, και ότι περιέχει σχετικές συστάσεις στον τομέα των συνοδευτικών μέτρων για τις μπανάνες, και, ως εκ τούτου, συνιστώ την έγκριση της προτεινόμενης εκδοχής.

  Anna Záborská (PPE), γραπτώς. – (SK) Κατανοώ το αίτημα της Επιτροπής για μεγαλύτερη ευελιξία ως προς τη χρηματοδότηση πολιτικά ευαίσθητων σχεδίων που στοχεύουν στην υποστήριξη της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Ωστόσο, ταυτόχρονα, πιστεύω ακράδαντα ότι αν το παρόν Κοινοβούλιο πρέπει να δώσει στην Επιτροπή μεγαλύτερη ελευθερία όσον αφορά τη χρηματοδότηση τέτοιου είδους σχεδίων, πρέπει να διατηρήσει τον εποπτικό του ρόλο. Σε τελική ανάλυση, εμείς είμαστε που έχουμε ευθύνη απέναντι στους πολίτες όσον αφορά τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Αν μιλούμε για χρηματοδοτικά μέσα για την υποστήριξη της εξάπλωσης της δημοκρατίας, της ασφάλειας δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων όντων, θα πρέπει να μιλήσουμε επίσης για την αποτελεσματικότητα αυτών των μέσων και για το κατά πόσον θα μπορούσαμε να προωθήσουμε τη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου με ακόμα πιο αποτελεσματικούς τρόπους. Στο πλαίσιο της συζήτησης σχετικά με τις διώξεις χριστιανών παγκοσμίως, η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής μάς διαβεβαίωσε ότι κάθε διμερής συμφωνία συνεργασίας περιλαμβάνει πλέον ρήτρα που αναφέρεται στη δημοκρατία και τα δικαιώματα του ανθρώπου. Η εξάρτηση τυχόν χρηματοδοτικής βοήθειας ή εμπορικής συμφωνίας από την εκπλήρωση των υποχρεώσεων αυτών μπορεί να βοηθήσει στην εξάπλωση της δημοκρατίας και του σεβασμού των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων περισσότερο απ’ ό,τι η υποστήριξη διάφορων περισσότερο ή λιγότερο ευαίσθητων σχεδίων.